ALFONSO DANIEL RODRGUEZ CASTELAO

Naceu en Rianxo o 29 de xaneiro do 1886.

Cando tia 3 meses o seu pai emigrou para traballar a Arxentina, quedando l
coa sa nai en Galiza.
Cando tia 10 anos foi Arxentina coa sa nai nun barco de vapor a ver seu
pai. Botaron 29 das, 25 en barco e 4 en tren.
A vida na Pampa (Arxentina) era moi dura o non tia escolas seu redor. La
moito e gustballe moito a revista Caras e caretas, que dirixa en Bos Aires un
xornalista e debuxante galego.
Soaba con voltar a Rianxo, e cando regresou fixo o bacharelato.
Tia moita vocacin artstica, mais seu pai animouno a estudar Medicina.
Exerceu de mdico en Rianxo durante pouco tempo. Tras deixar a medicina
trasladouse a vivir a Pontevedra, onde traballou como funcionario.
Home polifattico, foi poltico, diputado da Repblica, impulsor de Estatuto de
Autonoma, debuxante...
Logo da derrota do exrcito republicano tivo que exiliarse a Bos Aires
(Arxentina), onde pasa o resto da sa vida ata que morre no 1950.
Os seus restos estn no Panten de Galegos Ilustres de Santiago de
Compostela.
Na sa obra trata temas como o idioma ou a tradicin galega, e as profesin e
vida de xente sinxela de Galiza (artesns, labregos,...).
Escribiu en tdolos xneros:
-Narrativa: Cousas e Os dous de sempre
-Teatro: Os vellos non deben de namorarse
-Ensaio: Sempre en Galiza
Debuxou vietas no lbum Ns.
Fixo o relato curto A marquesia