Bonsai

Edith Tiempo
All that I love
I fold over once
And once again
And keep in a box
Or a slit in a hollow post
Or in my shoe.

All that I love?

Why, yes, but for the moment-
And for all time, both.
Something that folds and keeps easy,
Sons note or Dads one gaudy tie,
A roto picture of a queen,
A blue Indian shawl, even
A money bill.

Its utter sublimation,

A feat, this hearts control
Moment to moment
To scale all love down
To a cupped hands size

Till seashells are broken pieces

From Gods own bright teeth,
And life and love are real
Things you can run and
Breathless hand over
To the merest child
Diyos na Banal, maraming salamat po sa pagkakataong
ibinigay ninyo sa aming lahat upang makapag-aral. Salamat
po sa pagbibigay ninyo sa amin ng isang guro na matiyagang
hinuhubog ang aming isipan sa araw-araw. Salamat din po sa
aming mga magulang sa patuloy na pagkakaloob sa amin ng
aming mga pangangailangan.

Gabayan naman po ninyo kami upang makita ng aming mga

mata ang mga aral na ibinibigay ng aming tagapagturo.
Bigyan ninyo po kami ng talas ng isip upang matalos ang mga
bagay na kailangan naming malaman. Patnubayan mo po kami
sa aming landas na piniling lakarin. Wala po kaming
magagawa kung wala ang inyong tulong at mga pagpapala.

Gabayan din naman ninyo ang aming guro upang maibigay

niya ng lubusan ang mga paliwanag na aming kakailanganin
sa pagharap sa kinabukasan. Bigyan din naman ninyo siya ng
matiyagang kalooban upang mapatawad ang aming
pagkukulang.

Sa harap ninyo at sa inyong bugtong na anak, inaalay namin

ang araw na ito. Amen.