Assignment 1 Language Biography | Meertalige competenties en interculturele mediation

Ruben Bos | 398007

Tot mijn 19e heb ik gewoond in het zuiden van Limburg, waar ik altijd omringt ben geweest door het
Limburgse dialect. Hoewel ik wel wist dat niet in heel Nederland Limburgs gesproken wordt, werd ik
me pas veel later bewust van de culturele verschillen tussen Limburgers en niet-Limburgers (door
Limburgers voor het gemak allemaal ingedeeld onder de noemer Hollanders). Deze verschillen zijn
vaak subtiel en zullen niet snel tot enorme misverstanden of culture-shocks leiden, maar door op een
bewuste manier in contact te komen met deze kleine verschillen heb ik geleerd om niet altijd alleen
op de grote lijnen te letten, maar ook te kijken naar kleine cultuurverschijnselen en na te denken over
de waarden die er mogelijk achter liggen.

Op de middelbare school kreeg ik onderwijs in vijf talen; de klassieke talen Grieks en Latijn en de
moderne talen Engels, Duits en Frans. Van deze talen kan ik me in het Engels vele malen
genuanceerder uitdrukken en veel complexere teksten begrijpen dan in de andere talen, terwijl ik er
niet per se meer onderwijs in heb gehad. Wel heb ik veel meer contact gehad met de Engels taal dan
met bijvoorbeeld Frans, door te lezen, te gamen, series te kijken en door het Engels als lingua franca
te gebruiken met bijvoorbeeld niet-Nederlandse studenten.

Na de middelbare school ben ik Italiaans gaan studeren, waarnaast ik ook Spaans heb geleerd. Het
Italiaans was de eerste taal die ik echt wilde leren, hetgeen het proces veel leuker maakte. Hoewel ik
niet per se snel uit mijn woorden kom in het Italiaans, voel ik me wel op mijn gemak wanneer ik in het
Italiaans communiceer.

Wanneer iemand vraagt hoeveel talen ik spreek, vind ik het moeilijk hier een kort antwoord op te
geven. Ik heb weliswaar een basiscursus Turks en een basiscursus Mandarijn gevolgd, maar daarmee
spreek ik beide talen nog bij lange na niet. Toch voelt het fout om ze bij een eventuele opsomming
weg te laten, omdat ik wel bepaalde kennis van de talen heb en daarmee een soort opening naar
verdere proficiency binnen de taal, maar ook naar de verschillende culturen die zich in, rondom en
achter deze talen bevinden. Ik beschouw mezelf in zekere mate wel als meertalig, met name wanneer
het gaat om de talen die ik op dagelijkse basis gebruik (Nederlands, Engels en Italiaans), maar hierbij
ben ik me wel bewust van het feit dat ik me niet in alle talen even goed kan uitdrukken en dat de keuze
voor een taal erg afhankelijk is van de situatie.

Ervaring met meerdere talen heb ik dus wel, maar ervaringen met culturele diversiteit eigenlijk heel
weinig. Natuurlijk zijn er wel situaties te noemen waarbij de gedachte H, dat doen wij anders
door je heengaat, maar meestal gaat het dan om een taalkundig verschijnsel of een dagelijks
gebruik/routine. In zekere zin zijn ook dit ervaringen die te maken hebben met Otherness, maar ik
denk dat een dergelijke ervaring toch anders voelt (en sterker wordt ervaren) naar mate er minder
common ground is om van uit te gaan.