1.

0 PENGENALAN

Bekalan wang merujuk kepada keseluruhan saham mata wang dan instrumen cair lain dalam
ekonomi sesebuah negara pada masa tertentu. Bekalan wang termasuk nota, syiling dan baki yang
disimpan di dalam akaun simpanan. Terdapat pelbagai jenis bekalan wang dan ini dilabel sebagai
M1, M2 dan M3, mengikut jenis dan saiz akaun yang mana instrumen itu disimpan.

M1 adalah ukuran bekalan wang yang merangkumi semua wang fizikal, seperti syiling dan
nota, permintaan deposit, akaun giro dan akaun Negotiable Order of Withdrawal (NOW). Dalam
perkataan lain, M1 mengukur komponen paling cair bekalan wang. Ia mengandungi wang dan aset
yang cepat boleh ditukar kepada wang tunai. M1 semata-mata memberi tumpuan kepada peranan
wang sebagai medium pertukaran. Kemunculan ATM dan kad debit bermakna bahawa bank
menyemak akaun kini boleh dianggap sebagai M1 kerana ia mudah untuk menarik keluar
spendable, mata wang cecair daripada mereka menggunakan ATM dan kad debit. M1 adalah
digunakan untuk menentukan jumlah wang dalam edaran. M1 tidak termasuk "wang terdekat".

M2 adalah ukuran bekalan wang yang merangkumi semua unsur-unsur dan juga "wang
terdekat". "Wang terdekat" merujuk kepada deposit simpanan dan instrumen pasaran wang lain
seperti deposit tetap yang kurang cecair. Mereka boleh ditukarkan kepada wang tunai dengan
mudah tetapi tidak begitu sesuai sebagai medium pertukaran kerana sifat kurang cair mereka. M2
adalah yang lebih luas klasifikasi wang dari M1. Seorang pengguna atau perniagaan tidak
membayar, atau menerima deposit simpanan dalam pertukaran barangan dan perkhidmatan, tetapi
boleh menukar komponen M2 untuk tunai dalam masa yang singkat. M2 adalah penting kerana
ekonomi moden menggunakan pemindahan wang tunai antara jenis akaun. Sebagai contoh, sebuah
syarikat boleh memindahkan $ 10,000 daripada akaun pasaran wang ke akaun giro. M1 dan M2
yang saling berkaitan kerana pemindahan tunai boleh berlaku antara akaun (M2), dan pemindahan
ini boleh ditunaikan oleh penerima dalam bentuk cecair (M1).

M3 adalah ukuran bekalan wang yang merangkumi semua unsur-unsur M2 dan juga masa
deposit yang besar, dana pasaran wang institusi, dan lain-lain aset cair yang lebih besar.
Pengukuran M3 termasuk aset yang kurang cair daripada komponen lain bekalan wang adalah
ketara. Mereka cenderung untuk kurus ke arah aset yang berkaitan lebih dengan institusi dan
syarikat-syarikat kewangan yang lebih besar daripada unit-unit perniagaan kecil dan individu. Aset
tersebut dikenali sebagai "berhampiran, wang terdekat." Oleh itu, klasifikasi M3 adalah ukuran
luas bekalan wang dalam ekonomi, menekankan peranan wang lebih sebagai simpanan nilai dan
pelaburan dan bukan sebagai medium pertukaran. Oleh itu satu laporan biasa Bekalan Wang akan
merangkumi semua aspek M1, M2 dan M3.

2.0 ANALISIS DATA

Jadual Bekalan Wang di Malaysia Tahun 2004 – 2006

Analisis data bagi jadual di atas, pertumbuhan M1 dan M3 masing-masing mencatat 11.9%
dan 12.4% pada akhir tahun 2004. Pengembangan M1 mencerminkan permintaan terhadap baki
urus niaga yang kukuh berikutan perbelanjaan pengguna yang lebih tinggi serta aktiviti perniagaan
dan prestasi pasaran saham yang bertambah baik. Komponen M3 meningkat sebanyak RM68.0
billion pada tahun 2004. Pertumbuhan ini disebabkan terutamanya oleh pembiayaan yang lebih
tinggi kepada sector swasta oleh sistem perbankan sebanyak RM 16, 138 juta, serta pengembangan
operasi luar bersih sebanyak RM 13, 346 juta, mencerminkan penghantaran berterusan perolehan
eksport dan aliran masuk dana asing untuk pelaburan portfolio dan pelaburan langsung.

Seterusnya, pada tahun 2005 komponen M1 menurun kepada 8.5% dan ini mencerminkan
permintaan yang tidak kukuh terhadap baki urus niaga daripada isi rumah dan perniagaan.
Komponen M3 juga menurun kepada 8.0%, didorong oleh pengaliran masuk bersih dana asing
sebanyak RM 47.6 billion dan pembiayaan sector swasta yang berjunlah RM15.7 billion.
 Jadual Faktor Penentu M3 2006

Kemudian, pada tahun 2006 agregat kewangan berkembang dengan sederhana sejajar
dengan pertumbuhan ekonomi yang mampan. Komponen M1 meningkat kepada 13.8%,
menggambarkan permintaan kukuh terhadap baki urus niaga daripada isi rumah dan perniagaan.
Komponen M3 meningkat sebanyak 12.3%. Pengembangan bekalan wang yang lebih sederhana
disebabkan kenaikan yang lebih perlahan dalam operasi luar bersih, sementara tututan ke atas
sector swasta kekal memberi kesan pengembangan. Bagaimanapun, ia diimbangi sebahagiannya
oleh tuntutan bersih ke atas kerajaan yang lebih rendah.
 Jadual Bekalan Wang di Malaysia Tahun 2007 – 2009

Jadual Faktor Penentu M3 2007

Analisis data bagi jadual di atas, bekalan wang terus berkembang pada tahun 2007 dengan
M1 meningkat kepada 19.6% manakala M3 menurun kepada 9.5%. M1 atau wang secara kecil
yang merupakan penunjuk baki urus niaga telah meningkat lebih pesat disebabkan penempatan
deposit permintaan yang lebih tinggi oleh perusahaan perniagaan. Bagi M3 atau wang secara
meluas sebahagian besarnya adalah disebabkan oleh peningkatan dalam asset asing bersih,
mencerminkan aliran masuk berterusan daripada perdagangan serta pelaburan langsung dan
portfolio asing.

Jadual Faktor Penentu M3 2008

Seterusnya, pada tahun 2008 bekalan wang bagi komponen M1 menurun kepada 8.3% dan
komponen M3 meningkat kepada 11.9%. Komponen M1 mencerminkan penempatan deposit
permintaan yang lebih tinggi oleh perusahaan perniagaan dan peningkatan mata wang dalam
edaran. Pertumbuhan M3 didorong oleh peningkatan dalam operasi luar bersih sebanyak RM 57.1
billion, dan ini mencerminkan rizab antarabangsa bersih yang lebih tinggi berikutan aliran masuk
pelaburan dan perdagangan yang mampan. Peningkatan jumlah pinjaman terkumpul dan pegangan
sekuriti oleh sistem perbankan sebanyak RM 43.1 billion juga menyumbang kepada
pengembangan M3.
 Jadual Faktor Penentu M3 2009

Kemudian, pada tahun 2009 bekalan wang berkembang lebih perlahan. Komponen M1
meningkat kepada 9.8% berikutan pertambahan penempatan deposit permintaan oleh perusahaan
perniagaan. Konponen M3 menurun kepada 9.1% terutamanya disebabkan oleh pinjaman bank
yang lebih tinggi sebanyak RM 20.4 billion kepada sector swasta disokong oleh kadar faedah
rendah dan mudah tunai yang mencukupi. Perbelanjaan kerajaan sebanyak RM 11.4 billion dan as
easing bersih sebanyak RM 10.5 billion juga mempunyai kesan pengembangan terhadap M3.
 Jadual Bekalan Wang di Malaysia Tahun 2010 – 2012

Jadual Faktor Penentu M3 2010

Analisis data bagi jadual di atas, menunjukkan bekalan wang terus berkembang pada tahun
2010. Komponen M1 meningkat kepada 11.7% dan ia disokong oleh deposit permintaan yang
tinggi sebanyak 11.4%, mencerminkan permintaan berterusan untuk baki urus niaga. Komponen
M3 menurun kepada 6.8% disebabkan oleh pertambahan pinjaman bank kepada sector swasta.
Pertumbuhan M3 dipengaruhi sebahagianya oleh tuntutan bersih ke atas kerajaan dan asset asing
bersih yang lebih rendah.

Jadual Faktor Penentu M3 2011

Seterusnya, pada tahun 2011 bekalan wang terus berkembang dengan komponen M1
meningkat kepada 15.1% disebabkan deposit permintaan yang lebih tinggi, yang meingkat kepada
14.6%. Komponen M3 pula berkembang kepada 14.3% disebabkan oleh peningkatan pinjaman
bank kepda sekctor swasta dan asset asing bersih yang lebih tinggi.
 Jadual Faktor Penentu M3 2012

Kemudian, pada tahun 2012 bekalan wang menunjukkan komponen M1 menurun kepada
11.2% manakala komponen M3 menurun kepada 8.8%. Komponen M3 mencerminkan pemberian
kredit berterusan oleh sistem perbankan kepada sector swasta dan juga dirangsang oleh aliran
masuk asing bersih yang lebih tinggi.

3.0 DASAR KERAJAAN

Kerajaan Malaysia telah membuat pelbagai idea dibawah dasar kewangan bagi meningkatkan
agregat kewangan dan kadar pertumbuhan disamping perkembangan ekonomi negara yang
mampan. Berikut adalah dasar yang telah dibuat daripada tahun 2010 hingga tahun 2012.

Pada tahun 2010, dasar kewangan telah memberi tumpuan kepada pengukuhan
pertumbuhan dan memastikan ketersediaan pembiayaan kepada sector swasta. Sejajar dengan
pertumbuhan ekonomi yang teguh, OPR yang dikurangkan ke paras terendah dalam sejarah pada
awal tahun 2009 telah diselaraskan semula untuk mengembalikan keadaan kewangan kepada
kedudukan yang lebih wajar. OPR telah dinaikkan 25 mata asas pada bulan Mac, Mei dan
seterusnya Julai 2010 kepada 2.75%. Penyelarasan OPR ini adalah bersesuaian dan konsisten
dengan penilaian terhadap pertumbuhan ekonomi dann inflasi serta merupakan langkah
pencegahan untuk mengelak berlakunya ketidakseimbangan kewangan yang boleh menjejaskan
kemampanan pertumbuhan ekonomi dalam tempoh jangka panjang.
 Pada tahun 2011, dasar kewangan terus meyokong pertumbuhan ekonomi di samping
mengurus risiko tekanan inflasi serta mengelak ketidakseimbangan kewangan. Seiring dengan
pengekalan momentum pertumbuhan ekonomi pada suku pertama 2011, OPR telah dinaikkan pada
Mei 2011 sebanyak 25 mata asas kepada 3.00%. Walaupun tahap dasar monetary yang akomodatif
telah dilaraskan, OPR kekal menyokong pertumbuhan. Selepas krisis kewangan global, ekonomi
membangun berkembang pesat termasuk Malaysia mengalami aliran masuk modal jangka pendek
yang besar. Ini memberikan tekanan ketara kepada kadar pertukaran asing dan harga asset.

Pada tahun 2012, dasar kewangan terus menyediakan persekitaran yang stabil bagi
menyokong pertumbuhan, di samping menguruskan risiko tekanan inflasi dan mengelakkan
ketidakseimbangan kewangan. Kadar OPR dikekalkan pada 3.00% pada tahun 2012 dan tidak
berubah sejak Mei 2011, mencerminkan pendirian dasar kewangan yang akomodatif. Pendirian
dasar ini akan terus dinilai berdasarkan risiko serta prospek pertumbuhan dan inflasi.

4.0 KESIMPULAN

Bekalan wang dipantau rapat oleh ahli ekonomi dan bank-bank pusat membangunkan dasar-dasar
di sekelilingnya. Data bekalan wang dikumpul, direkodkan dan diterbitkan oleh bank pusat, yang
membangunkan dasar-dasar untuk meningkatkan atau mengurangkan bekalan wang bagi
membendung inflasi atau deflasi. Bekalan wang juga akan memberi kesan kepada tahap harga,
inflasi dan kitaran perniagaan.

Bekalan wang adalah positif dengan kadar faedah. Peningkatan dalam bekalan wang
biasanya merendahkan kadar faedah, yang di-gilir menjana lebih banyak pelaburan dan
meletakkan lebih banyak wang dalam tangan pengguna, dengan itu merangsang perbelanjaan. Ini
adalah satu dasar pelonggaran kuantitatif telah digunakan di Amerika Syarikat, United Kingdom
dan beberapa negara lain untuk merangsang ekonomi mereka.

Perniagaan bertindak balas dengan meningkatkan pengeluaran apabila bekalan wang

(terutama M3) meningkat. Aktiviti perniagaan meningkat menimbulkan permintaan bagi buruh
dan menolak sehingga pekerjaan. Walaupun bekalan wang adalah satu acara yang impak pasaran
rendah yang tidak boleh diniagakan secara langsung, ia boleh digunakan sebagai petunjuk untuk
meramalkan hala tuju dasar bank-bank pusat.