…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Ἄριος Ἑλληνικὸς Πολιτισμός

1
 Giovanni Maria Bottalla: Deucalion and Pyrrha (c. 1635)

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΛΑΣΓΙΚΟΝ ΓΕΝΟΣ

Σην πατρικήν σχέσιν των Πελασγών προς τα μεταγενέστερα

ελληνικά γένη παριστά ο αρχαίος μύθος του του Πελασγού
Δευκαλίωνος εκ Υθιώτιδος, γενάρχου όλων των Ελλήνων. ΢υμφώνως
προς τον μύθον αυτόν τέκνα του Δευκαλίωνος ήταν η Αιμόνη, η
Πανδώρα και ο Έλλην. Τιοί της Πανδώρας ήταν ο Γραίκος και ο
Μακεδών. Τιοί του Έλληνος ήταν ο Δώρος και ο Ξούθος, υιοί του
Ξούθου οι Ίων και Αχαιός.
O Μύθος του Δευκαλίωνος αποδίδει συμβολικώς την φυλετική
συγγένειαν και συνέχεια μεταξύ Πελασγών, Αιμόνων, Ελλήνων,
Δωριέων, Αχαιών, Ιώνων, Γραικών και Μακεδόνων.

Το 2ον από τα 3 μέρη

2
 Και πάλι στο σπήλαιο Φράγχθι της Ερμιονίδος

3
 Σο σπήλαιο Υράγχθι βρίσκεται στην ακτή της νότιας Αργολίδας, στον κόλπο
της Κοιλάδας, σε υψόμετρο 12 μέτρων από τη σημερινή θαλάσσια στάθμη. Κατά
την τελευταία Παγετώδη περίοδο βρισκόταν 7 χιλιόμετρα από τη θάλασσα, ενώ
στις αρχές του Ολόκαινου απείχε μόλις 1 χιλιόμετρο από την ακτογραμμή. Σο
βάθος του σπηλαίου φθάνει περίπου τα 150 μέτρα.

Η ανασκαφική έρευνα στο εσωτερικό του σπηλαίου βεβαιώνει τη χρήση του

κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική, τη Μεσολιθική και τη Νεολιθική εποχή
(περίπου 30.000-5.000 πριν από σήμερα). Παρά τις διακοπές χρήσης του σπηλαίου
18.000-13.000 και 11.000-9500 πριν από σήμερα, το Υράγχθι αποτελεί μία από τις
ελάχιστες γνωστές θέσεις (όπως και η Θεόπετρα) που κατοικήθηκαν σε όλες τις
φάσεις της εποχής του λίθου.

Σο σπήλαιο Υράγχθι χρησιμοποιήθηκε κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική

(25.000-11.000 πριν από σήμερα) ως εποχιακός σταθμός μικρών ομάδων κυνηγών.
Η απουσία αρχαιολογικών ευρημάτων για το διάστημα 18.000-13.000 πριν από
σήμερα δείχνει όμως ότι η κατοίκηση του σπηλαίου δεν ήταν συνεχής.

Η ανεύρεση πολλών οστών ζώων, όπως βίσωνα, αιγαγροειδών και άγριου όνου,
καθώς και τα περιορισμένα κατάλοιπα ψαριών, όστρεων και φυτών
υποδηλώνουν την πρωταρχική σημασία του κυνηγίου και τη μηδαμινή σημασία
της αλιείας και τροφοσυλλογής, στη διατροφή των ενοίκων του σπηλαίου

4
 Η εργαλειοτεχνία περιλαμβάνει λεπίδες με στομωμένη ράχη και τριγωνικούς ή
τραπεζιόσχημους μικρόλιθους. Οι μικρόλιθοι στερεώνονταν σε ξύλινο ή οστέινο
στειλεό και χρησιμοποιούνταν ως αιχμές βελών ή μαχαίρια.

Η ανθρώπινη παρουσία στο σπήλαιο τεκμηριώνεται από μεμονωμένα

σκελετικά ευρήματα, μεταξύ των οποίων και κάποια που ανήκουν σε παιδιά.

Κατά το τέλος της Ανώτερης Παλαιολιθικής (11.000 πριν από σήμερα) το

σπήλαιο Υράγχθι παύει να χρησιμοποιείται. Η Μεσολιθική εποχή στο Υράγχθι
καλύπτει το χρονικό διάστημα από 9.500-8.000 πριν από σήμερα. ΢το διάστημα
αυτό οι μελετητές διέκριναν δύο πολιτιστικές φάσεις: την Κατώτερη Μεσολιθική
(9.500-9.000) και την Ανώτερη Μεσολιθική (9.000-8.000 πριν από σήμερα).

Σην εποχή αυτή το σπήλαιο κατοικείται σε μονιμότερη βάση από μικρή

κοινότητα κυνηγών-τροφοσυλλεκτών. Η διατροφή τους καλύπτεται από το
κυνήγι κόκκινου ελαφιού, αγριόχοιρων και μικρών σαρκοβόρων και από τη
συλλογή χερσαίων και θαλάσσιων σαλιγκαριών. ΢τις οικονομικές
δραστηριότητες των μεσολιθικών κυνηγών προστίθεται η συστηματική αλιεία
ψαριών, η οποία τεκμηριώνεται όπως και στο σπήλαιο του Κύκλωπα στα Γιούρα,
από πλήθος σπονδύλων από τόνους.

Η εργαλειοτεχνία περιλαμβάνει γεωμετρικούς μικρόλιθους κατά την Κατώτερη

και λεπίδες με στομωμένη ράχη κατά την Ανώτερη Μεσολιθική, ενώ πολυάριθμα
και στις δύο φάσεις είναι τα οδοντωτά και οι εγκοπές. Σα υλικά που
χρησιμοποιήθηκαν ήταν πυριτόλιθος και οψιανός από τη Μήλο. Η εύρεση του
οψιανού στο Υράγχθι, σε συνδυασμό με την αλιεία ψαριών ανοιχτής θάλασσας,
τεκμηριώνει την πρώιμη ναυσιπλοΐα στο Αιγαίο. Σις εξερευνητικές διαθέσεις των
πρώιμων αυτών ναυτικών ενισχύει η παρουσία μυλόλιθων από ανδεσίτη
(ηφαιστειακό πέτρωμα) από τα νησιά του ΢αρωνικού.

Η ύπαρξη μυλόλιθων για το άλεσμα φυτών και καρπών καθώς και για την
επεξεργασία κοσμημάτων από λίθο, οστό και όστρεα, σε συνδυασμό με την
εύρεση ποσοτήτων απανθρακωμένου αγριοκρίθαρου, βρώμης και άγριας φακής,
υποδηλώνουν τη συστηματικότερη καλλιέργεια των παραπάνω φυτών. Η
συλλογή καρπών περιλάμβανε μεταξύ άλλων λιθόσπερμο, αμύγδαλα και
φιστίκια.

Κοντά στην είσοδο του σπηλαίου ορίζεται 9500-9000 χρόνια πριν από σήμερα
μόνιμος χώρος ενταφιασμού (νεκροταφείο), στον οποίο αποτίθενται βρέφη,
παιδιά και ενήλικες, γυναίκες και άντρες. Ανάμεσα στα 12 περίπου άτομα που
βρέθηκαν, διαπιστώθηκε για πρώτη φορά στον ελλαδικό χώρο, εκτός από τις
απλές ταφές σε λάκκους, το έθιμο της καύσης. Ο ενταφιασμός μεγάλου αριθμού
νεκρών δίπλα στο χώρο κατοίκησης, που σημειώνεται και στο Μαρουλά της

5
Κύθνου, ενισχύει τον χαρακτήρα της μόνιμης εγκατάστασης κατά τη
Μεσολιθική.

΢το σπήλαιο Υράγχθι η κατοίκηση συνεχίζεται αδιάκοπα από τη Μεσολιθική

στη Νεολιθική εποχή. Σα αρχαιολογικά κατάλοιπα, όπως μικρολιθικά εργαλεία
από οψιανό, οστά εξημερωμένων αιγοπροβάτων, υπολείμματα σιτηρών,
κριθαριού και φακής επιβεβαιώνουν τη μετάβαση από την τροφοσυλλογή και το
κυνήγι στο παραγωγικό στάδιο οικονομίας. Η κατοίκηση του σπηλαίου κατά την
Προκεραμική Νεολιθική προσθέτει σημαντικά στοιχεία στο πολυσυζητημένο
θέμα της μετάβασης από τη Μεσολιθική στη Νεολιθική οικονομία, μια και οι
κάτοικοι του σπηλαίου καλλιεργούσαν άγρια είδη σιτηρών ήδη από τη
Μεσολιθική περίοδο.

Κατά την Αρχαιότερη Νεολιθική η κατοίκηση επεκτείνεται και έξω από το

σπήλαιο, στην Παραλία, όπου κτίζονται σπίτια με λίθινα θεμέλια. ΢την ίδια
περιοχή ενταφιάζονται και μέλη της κοινότητας, όπως δείχνουν ταφές παιδιών,
οι οποίες μάλιστα συνοδεύονται από κτερίσματα (ταφικά δώρα).

Η κατοίκηση συνεχίζεται αδιάκοπα στις ίδιες περιοχές και κατά τη Μέση

Νεολιθική. ΢τη περίοδο αυτή ανάγονται θαυμάσια δείγματα γραπτών
πρωτοβερνικωτών αγγείων Urfirnis , που είναι από τα ωραιότερα δείγματα της
κεραμικής αυτής κατηγορίας, η οποία χαρακτηρίζει την κεραμική της νότιας
Ελλάδας κατά την περίοδο αυτή.

Κατά τη Νεώτερη Νεολιθική διακόπτεται η κατοίκηση, ενώ είναι ελάχιστα τα

ίχνη ανθρώπινης παρουσίας κατά την Σελική Νεολιθική.

6
 Κοσμήματα ηλικίας 40.000 ετών !!!

7
8
9
10
 Σο τείχος της Ερμιονίδος

11
 Πυραμίς του Ελληνικού Αργολίδος

12
 Πυραμίς του Ελληνικού Αργολίδος

Πυραμίς του Λυγουριού Αργολίδος

13
 Πυραμίς του Λυγουριού Αργολίδος

14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 ΣΙΡΤΝ΢

32
33
34
35
 Μυκηναία Kυρία από την Σίρυνθα.

36
37
 Μυκήνες

38
39
40
41
42
 Σάφος του Ατρέως

43
44
45
46
 Μυκηναία Κυρία

47
48
49
50
 Πανοπλία κατάφρακτου Μυκηναίου Πολεμιστού

51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
 Κόρινθος

Αρχαϊκός Ναός του Απόλλωνος

61
 Ξυλίνη πινακίς του 7ου αι. π.Φ. από το χωριό Πιτσά Κορινθίας

62
63
Δεξιά των προπυλαίων της «οδού Λεχαίου», κατελάμβανε ένα επιβλητικό οικοδόμημα, του
οποίου η διώροφη πρόσοψη ήταν στολισμένη με κορινθιακούς κίονες, ενώ στο δεύτερο όροφο, το
θριγκό υποβάσταζαν τέσσερις κολοσσικοί ανδριάντες βαρβάρων, ως «άτλαντες»

64
 Η Φορεύτρια με το κάνιστρο
Κόρινθος του 4ου αι. π.Φ.

Κορινθιακή μελανόμορφη κύλιξ

65
 ΑΦΑΪΑ

66
 Λαξευτός τάφος Αρχαίας Ήλιδας

67
68
 Ανακτορικόν ΢υγκρότημα της Πύλου

Αναπαράστασις του ανακτόρου

69
 Ο Κιθαρωδός

70
 Η Πινακίς της Πύλου

71
 Μυκηναίοι Πολεμιστές

72
73
74
 Αρχαϊκή Σέχνη της ΢πάρτης

75
 Η ΢πάρτη κατεστράφη σχεδόν ολοσχερώς (Θέατρον)

76
 Μελανόμορφο αγγείο, περίπου, 530 π.Χ. Staatliche Antikensammlungen Μόναχο, Γερμανία
,

77
 ΢παρτιάτης Οπλίτης (Βασιλεύς Λεωνίδας;)

78
 ΢τις επιτύμβιες στήλες της ΢πάρτης αναγράφονται μόνον τα ονόματα
Ανδρών πεσόντων εν πολέμῳ ή γυναικών που απέθαναν κατά τη λοχεία.

79
 ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΑΛΛΟ΢

80
81
 Πελλάνα Λακεδαίμων

Σάφοι. Πελλάνα Λακωνίας

Μίνυες, οι ιδρυταί της Λακεδαίμονος

82
 Ασωπός

83
 Λέρνα

84
 ΢πήλαιον Απήδημα Λακωνίας

85
 Ο Σαινάριος Άνθρωπος

86
 Ελαφόνησος

Προϊστορκός καταποντισμένος οικισμός στο Παυλοπέτρι Λακωνίας

Κλασικοί χρόνοι: Αντικύθηρα

Σα εξαιρετικής σπανιότητας και ομορφιάς γυάλινα αγγεία από το ναυάγιο των Αντικυθήρων αναμφίβολα δεν
αποτελούσαν τμήμα του εξοπλισμού του πλοίου, αλλά του φορτίου του: ήταν πολυτελή σκεύη και, όπως και τα
υπόλοιπα μεταφερόμενα έργα τέχνης, είχαν πιθανότατα ως τελικό προορισμό τις αγορές της Ιταλίας.

87
 ΢πήλαιον του Διρού

88
 ΢πήλαιον του Διρού στη θέση Αλεπότρυπα

89
 ΤΑ ΣΠΗΛΑΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

90
ΑΡΦΑΙΟΛΟΓΙΚΑ & ΑΝΘΡΨΠΟΛΟΓΙΚΑ ΕΚΘΕΜΑΣΑ ΔΙΡΟΤ

91
92
93
 Επιγραφή Αλοννήσου

Γιούρα

΢κελετικόν εύρημα νεολιθικά όστρακα

94
 Γιούρα

95
 ΚΤΚΛΑΔΕ΢

Κέρος

96
97
98
99
100
101
102
 Κέρος

103
 Νεολιθικός οικισμός Υτελιάς Μυκόνου

104
 Μουσείο Μυκόνου

105
 Μήλος

106
107
108
 Προϊστορικός οικισμός Υυλακωπής Μήλου

109
110
111
 Κύθνος

΢κελετός Μεσολιθικής εποχής Νεολ. Οικισμός Μαρουλάς

Ασκληπείον Κύθνου

112
 Άνδρος

Κίμωλος
Καμαρώνουν
για τον ψαρά πατέρα τους!

Κουκουναριές Πάρου

113
 ΚΤΚΛΑΔΕ΢ (Προϊστορική Νάξος)

Η πύλη του Ναού του Απόλλωνος

114
 ΢φίγξ των Ναξίων (Δελφοί)

115
 Πρωτοκυκλαδική Σέχνη

116
117
118
119
120
121
122
 ΔΗΛΟ΢

123
124
 ΘΗΡΑ

Ακρωτήρι Θήρας

125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
 Θήρα. Μινωιτική μόδα των Κυκλάδων.

139
140
141
142
 Η Υρεγάτα ΑΙΓΑΙΟΝ

ΚΡΗΣΗ, ΕΡΓΑΛΕΙΑ 130.000 ΕΣΨΝ!!!

143
 Πολεμιστής Ιέρεια

Φορεύρτρια

144
 Η Φοεύτρια της Πραισού

145
 Σο ανάκτορον των Μαλίων

Κνωσός

146
 Κνωσός.Νότια προπύλαια

Πρώιμο Καμαραϊκό αγγείο

από το λόφο Κεφάλα της Κνωσού

147
148
149
150
151
152
153
 Οι Κεφτιού στην Αίγυπτο

154
 Οι Κεφτιού στην Αίγυπτο κατά την υστερομινωική μινωική περίοδο

Η Ελληνική επίδρασι στην Αίγυπτο

155
156
 .Σο ανάκτορον της Υαιστού

157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
 Φάλκινο ειδώλιο Συλισσού

167
 Ελευθέρνα

Πρωτογεωμετρικό ειδώλιο

168
 Πήλινη σαρκοφάγος. Μουσείο Ρεθύμνου.

Μουσείο Ρεθύμνου Μπίμινι Μπαχάμες

169
 Καμαραϊκός ρυθμός με κάλυκες λουλουδιών.
Μεσομινωική περίοδος

Ο Λαβύρινθος εικονιζόμενος επί στατήρων

170
 ΣΟ ΑΝΑΚΣΟΡΟΝ ΣΗ΢ ΚΝΨ΢ΟΤ

171
172
173
174
 Ο Θρόνος του Μίνωος

175
 Κνωσός. Ο Πρίγκιψ

176
177
 Μινωίτισες Κυρίες. Ανάκτορον Κνωσού.

Η «Παριζιάνα»

178
 Διακοσμημένα ρυτά από την Ζάκρο

Κνωσός.Κεφαλή ταύρου. Ρυτόν από γυαλί. Μινωιτική πρόχους.

179
 Ελαιώνας

Σαύρος

180
 Κνωσός. Σαυροκαθάψια

181
182
183
184
185
186
 Αρχαϊκή κεφαλή ( Πηλός)

187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
 Γουρνιά

201
 Λευκά Όρη (κορυφή Πάχνες στα 2.454 m.)

Ομαλός (1.100 m.)

202
 Σο φαράγγι της ΢αμαριάς

Μητάτο* στο Οροπέδιο Νίδα

Η Νίδα είναι οροπέδιο σε υψόμετρο 1.450 m., ανάμεσα στον ανατολικό και δυτικό ορεινό
όγκο τουΧηλορείτη. Απέχει περίπου 22 χλμ. από την κωμόπολη Ανώγεια. Δυτικά του
οροπεδίου ξεκινά η κλασική διαδρομή του ορειβατικού μονοπατιού Ε4 για την κορυφή Σίμιος
΢ταυρός του Χηλορείτη. Εκεί κοντά βρίσκεται και το Ιδαίον Άντρον, σπουδαία αρχαιολογική
τοποθεσία.

*Οι βοσκοί οικοδομούν τα μητάτα με το μινωιτικόν εκφορικό σύστημα

203
 Σο Ιδαίον Άντρον

Η Ήδη ή Χηλορείτης (2.454 m.)

204
 Μια ειδυλλιακή ακτή της Κρήτης στο Λιβυκό πέλαγος.

Η Υρεγάτα ΘΕΜΙ΢ΣΟΚΛΗ΢

205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
 Μεσοκυπρομινωική Γραφή.

216
 Η πινακίς του Ιδαλίου.

217
 Απόδοσις της πινακίδος του Ιδαλίου (κατά Σσάντγουηκ)

218
219
 Σο κείμενον της πινακίδος του Ιδαλίου.

Σο κείμενον της πινακίδος του Ιδαλίου.

220
 Οι νέες αποκρυπτογραφήσεις της Γραμμικής Β΄

221
222
 Η Κυπριακὴ Γραφή

΢ύγκρισις στοιχείων Γραμμικής Β΄ και Κλασικής Κυπριακής.

223
224
 Η Γραμμική Β ΄ Επιγραφή σε υδρία από την Σίρυνθα.

225
226
 Η πινακίς της Κνωσού και η ερμηνεία της κατά Σσάντγουηκ

227
228
 Αποκρυπτογράφησις Γραμμικών Α΄ και Β΄

229
 Αντιστοιχία Γραμμικής Β΄ με Γραμμική Α΄

230
 Αντιστοιχία Γραμμικής Β΄ με Α΄

231
232
 Πήλινη πινακίδα από την Αγία Σριάδα (Μουσείον Ηρακλείου).

233
234
 Πινακίδα Γραμμικής Α΄ από την Κνωσόν. Περί της πινακίδος Ιδαλίου

235
 Περί της πινακίδος του Ιδαλίου

236
237
 Η επιγραφή της Πραισού Κρήτης είναι το αρχαιότερο ναυτιλιακό έγγραφο!

238
239
 Η Υρεγάτα ΜΠΟΤΜΠΟΤΛΙΝΑ

240