γιατί ποτέ δεν ακολουθώ ετούτο το ποτάμι;

γιατί πλέόν δεν ακούω ετούτο ποτάμι;

'Ισως πλέον ξέρω
πως
δεν είναι ετούτο το ποτάμι που φέρνει την Ιθάκη
Ίσως πλέον να μην νοιάζεται κανείς για εκείνη την Ιθάκη
Ένας Οδυσσέας κουρασμένος.
Κουρασμένος και ευτυχής
να μετράει τις ώρες που δεν έχασε εν τέλει απ'την Ιθάκη
γλυκιά Ιθάκη
Ποιος άραγε να ξέρει ποιο ταξίδι μάγεψε
εκείνο το κομμάτι του
και το κουράγιο του
να ζήσει την αλήθεια
να μείνει και να ζήσει την αλήθεια

Μία Κίρκη.

ποτέ δεν θα με πάει σ'ετούτο το ποτάμι

σ'εκείνη την Ιθάκη.
Σ'εκείνη την Ιθάκη
ώρες μπορω να μιλώ χωρίς να έχω ιδέα που βρίσκεται.
Που να'ναι άραγε ετούτη η Ιθάκη;
'Εκεινη η Ιθάκη που πάντα ονειρευόμαστε κρυφά, ξεχωριστά και πάντα
ανομολόγητα
πόσο μου αρέσει να αναφέρομαι σε εκείνη την Ιθάκη.
στην χαμένη μας Ιθάκη
Σε εκείνη που ούτε καν προλάβαμε να ζήσουμε

Οδυσσέα

Πάντα μου έλεγες για εκείνη την Ιθάκη

και δεν ξέρω πόσο μεγάλη ήτανε εκείνη η Ιθάκη
η γεμάτη Πηνελόπες
να υφαίνουν κάθε μέρα
Ποια Κίρκη σου ταιριάζει και ποια Ελένη; Ήσουν σίγουρος πως όχι η Ιθάκη
Περίεργο
πάντα να μιλάς για μια περίλαμπρη Ιθάκη
μια ψεύτικη Ιθάκη
σε εμένα

ένα ψεύτικο ταξίδι

ένα μεγάλο ταξίδι που κράτησε μια στάλα
μία στάλα από λίγο.
και ένα υπέροχο ταξίδι που δεν έγινε ποτέ !
και μας μένει μόνο ένα σάπιο σκαρί….
γλυκέ μου Οδυσσέα!

χωρίς αρχή και πάντα μόνο με τέλος.-

δ²