Ang k-12 ng Estados Unidos, ano ang ikasasama nito?

Sa pag-aaral ni Paul, (2011) nagsasabing ang ating bansa ay nasa baba lamang ang
Shanghai at South Korea ngunit higit naman kaysa sa France, Germany and Great
Britain, kung pagbabasehan ang kakayahan sa pagbabasa.

Panlabas na mga problema

Suliraning nakakaharap:
 Sirang pamilya
 Kulang sa asimilasyon
 Ayaw mag-aaral

Spellings (2005), 10 katotohanan tungkol sa k-12

1. Inihahabilin ng konstitusyon ng Estados Unidos ang responsibilidad ng

pampublikong edukasyon ng k-12 sa bansa.

2. Ang kabuuan ng mga naibayad ng mga tagapag-bayad ng buwis noong taong 2004-
2005 ay umabot hanggang $536 billion.

3. Ang bansa at ang mga pinagkukuhanang panlokal ay tanging para sap undo para sa
k-12 na edukasyon dati pa.

4. Ang pederal na hati para sa paggagastusan ng k-12 ay madaliang tumataas sa mga

nakaraang taon.

5. Ang pangkalahatng badyet para sa edukasyon ay tumataas rin sa mga nakalipas na

taon sa lahat ng lebel ng gobyerno, pati na rin ang akawnting para dito ay nagkakaroon
rin ng pagtataas.

6. Ang pondong pang-pederal para sa nangungunang programang pang-edukasyon sa

k-12 ay tumaas rin ng 9.3bilyong-dolyar nung 2001, sa pangunguna ng kasalukuyang
pangulo.

7. Iilang pondong pangpederal ay madaliang naipamahagi sa bansa at sa mga

paaralang-panlokal na distrito para sa kanilang pag-aaral.

8. Mayroon ring iilan na hindi naipa-pondo para sa pederal na pag-aaral. Lahat ng ito ay
naisasabatas sa kondisyon kung saan ilan ang makakatanggap at magkakaroon rin ng
programamng pangpederal.

9. Ang pagkakasundoukol rito ay maari ring mahanap sa aktwal na dolyar na nagagamit

lamang para sa edukasyon.

10. Ang edukasyong k-12 ay naipondo sa lebel ng pangpederal tungo sa iba’t-ibang

batas at mga programa.
Ang “Individuals with Disabilities Education Act” (IDEA) ay tutulong rin sa buong bansa
at mga local na paaralan sa pamamahagi ng edukasyong pangbata na may mga
kapansanan. At para rin sa buong bansa na sumasailalim rin sa part b, ang ikalawang
pinaka-malaking pederal na programang k-12, ay namamahagi ng halos 11 bilyong-
dolyar sa buong bansa at local na paaralan sa pagbibigay ng kanilang tulong.

Ang “Education Sciences Reform Act” (ESRA), ng 2002, ay tinatag ng “Institute of

Education Sciences” (IES), na kung saan ito ay ipinalit sa opisina ng pang-akademikong
pagsasaliksik at pagbubuti. Ang batas kung saan ito ay nangangailanganng mas
matibay na pamantayan para sa pag-gamit at pagpapatatag nito sa pang-akademikong
pananalikisik. Ang “No child left behind” (NCLB) ay kailangan rin na ang pederal na
pondo ay susuportahan ang mga pang-akademikong aktibidad na umaayon sa pang-
agham na basehan ukol sa pananaliksik na patungo sa mas mabisang mga programa
na napag-aralan na rin, ang IES ay nagbahagi ng ebidensya kung ano ang magagamit
para masolusyonan ang problema at mga pagsubok na hinaharap ng mga paaralan at
mga mag-aaral.
Ang senado ay pinahihintulutang ang 2 porsyento na badyet sa pagtaas ng k-12 sa mga
susunod pang mga taon.

Boshart (2011), ang des moines kung saan marami ang pinagbutohan sa Iowa ng mga
senado upang ipagbuti ang pagpapatupad kung saan ang bawat mag-aaral ay
mayroong pondo para sa mga k-12 na paaralan na may 2porsyento para sa 2011-2012
na akademikong taon. May iilan rin sa congreso na umaalinlangan ukol sa programang
ito, na sina Gob. Terry Branstad at mga pambatasan na mga republikano na
nagsasabing ang bansa ay hindi ito kayang mapaggastusan upang mapabilis ang
pagpopondo sa education para sa susunod na dalawang taon.

Sinasabi ng senador na ito na ngayon ay sumusukat ng 280.4milyong-dolyar na para

lamang sa pagpapa-tulong sa bansa ng pundasyon, lalo na ang nalalapit na
216milyong-dolyar upang mabayaran ang mga gastos na pinanghalili sa mga
nagbabayad ng mga buwis at ang pambayan na paaralan sa resulta ng dating
gobernador na si Chet Culver na 10 porsyento na badyet nung Oktubre 2009.

Sa kasalukuyan, ang pamahalaan ay nagkapagbayad na ng 5,883 dolyar para sa bawat

mag-aaral na dadalo sa elementary at ang pang-sekondarya na paaralan sa Iowa na
may 359 na pampublikong distrito. Ang 2 porsyento na pagtataas ay ipinahihintulot na
ito ay maari pang mataasan kung saan ang bawat mag-aaral ay paggagastusan ng 118
dolyar ang maghahatid ng kabuuang halagang piskal sa 2012 na aabot ng 6,001 dolyar.
Ang 2 porsyento ay maipapalakas at aabutin ng 51.1 dolyar na nadagdagan ng bahagi
sa pag-aari ng buwis ay itinaas ng k-12 na edukasyon, samantalang walang
pagdaragdag naman ang madaragdagan para sa susunod na 2 taon.
Paano nagsimula ang sistemang pang-edukasyon na k-12?

Beam (2003)
Ang k-12 na edukasyong sistema ay isang edukasyong pampubliko kung saan
naglalaman ng labing-isang baitang, na ang kindergarten hanggang ika-12 na baitang,
ang k-12 na edukasyon ay tumutukoy sa mga paaralang pampubliko sa buong Estados
Unidos, Kanada, Reyno Unido at iba pang bahagi ng Europa.
Ngayon, ang k-12 na edukasyon ay kumakatawan sa sapilitang edukasyon na
kailangan ng mga batang magsisipag-aral sa Estados Unidos. Sa pamamagitan ng k-12
na education, umaabot ito alinman sa pampubliko o pampribado na pinondohan ng
institusyon, ang mga bata na aabot sa sapilitang edad na pang-paaralan (sumasaklaw
sa edad ng anim hanggang walo, depende sa bansa) ay matatanggap ayon sa batas na
makadalo sa paaralan. Ang sapilitang pag-aaral sa Estados Unidos ay nagsimula ng
150 na taong nakalipas nang si Horace Mann ay nagtatag sa buong estado ng ganitong
sistema at nagsimula sa Massachusettes, kung saan ito rin ang pinaka-unang
pamahalaan na nakapasa sa paaralan ng pagdadalo ng batas nuong 1852.
Ngunit, hindi lahat ng paaalan ay kinakailangan na ang mag-aaral ay manatili sa
paaralan na lumalampas sa gradong dapat panatilihin, bilang isang sapilitang pag-aaral
sa simula pa’y ito ay ginagamit lamang sa mga mag-aaral na nasa elementary.
Maraming mga mag-aaral ang pinahihintulutang lampas an pa ang ibang taong
pampaaralan, lalo na ang mga mag-aaral na anak ng isang magsasaka na
nangangailangan sa kani-kanilang mga bahay lamang para sa mga pag-aani ng mga
pananim at paghahanda sa panahon ng tag-lamig.
Ang kilos sa edukasyon ng 1918, o ang tinatawag na Fischer act, ay isang kilos ng
British parlyamento galling kay Herbet Fischer na ipinatupad ng mga pagbabago sa
pagpapaunlad ng edukasyonang tumulong sa iba pang sistemang pang-edukasyon.
Ang Fischer act ay itinaas ang edad kung saan ang mga mag-aaral ay tatanggalin sa
paaralan ng labing-apat at sinalita na ang edukasyon ay nangangailangan ng mga
pagsusuri ukol sa kalusugan at kaluwagan para sa mga mag-aaral na may espesyal na
pangangailangan.
Ang kilos na ito ay sinenyasan ang lupon na inuulat at ginawan ng rekomendasyon sa
mga patakaran tungkol sa edukasyon.
Simula pa nung pagkakaayos ng kagawaran ng Estados Unidos nung 1979, ang
sistema ng k-12 na edukasyon ay naging katulad na rin ng kung ano ang napapansin
ng lahat sa atin ngayon, ngunit ito ay nakaranas na rin ng iba’t-ibang pag-unlad at mga
pagbabago upang tumanggap ng mga kailangang baguhin sa edukasyon. Ang
pagpopondo ay madalas na pagmamalasakit sa mga paaralang pampubliko, lalung-lalo
na sa mga batang mahihirap lamang pati na rin ang mga tagalunsod.
Sa kasalukuyan, ang k-12 edukasyong pampubliko ay namamahagi ng ika-12 na
baitang na pagpapa-aral sa mga karapat-dapat na mag-aaral na libre lamang. Ang
pamilya ang may karapatang ipadala ang kani-kanilang mga anak sa pribadong mga
paaralan, ngunit responsibilidad rin sa mga bayarin sa pagpapa-aral. Ang magiging
kinabukasan paa sa k-12 na edukasyon ay walang alinlangang karanasan sa
pagbabago ng lipunan at ang ekonomiyang mga karanasan kung kukumparahin sa
nakaraan. Ang k-12 na edukasyon ay maaari ring lumawak at mapabilang ang pre-k na
sapilitang pagdadalo at maaari ring lumawak hanggang ika-12 na baitang.
Ang layo ng edukasyon na k-12 sa New Zealand.

Castle (2010), “Ang pinakanangunguna sa lahat ng aking hinahalaan ay ang patungkol

sa k-12 na malayuang pag-aaral sa New Zealand na bago sa pagaanyaya ng isang
nangunguna na tagapagsalita sa 2008 “Distance Education Association of New Zealand
(DEANZ) sa naganap na pagpupulong sa Wellington. Gayunman, kahit ito rin ay may
pagpapakita ng malawak na saklaw at kaunting literature ukol dito, at hanggang sa
ngayon ito’y mahirap pa ring makita. Ang artikulo ng New Zealand na tumutukoy sa
pinakita ni Rachel Roberts ng Stratford High school na nagbuod ng pag-uunlad ukol sa
sekondaryang paaralan na bahagi nito. Si Robert ay nagbigay ng pahayag tungkol sa
mayamang pagbibigay nito at paggamit upang ito ay mapatupad kaagad. Sa
paggagamit ng bidyong pagpupulong ay magreresulta ng mas madaliang
pagsasantulad pa ito sa mga pagtuturo ng pang-eksperto kasama ang mga mag-aaral
na nangangailangan sa malayo sa bansa. Gayunpaman, iba’t-ibang mga bidyo ay wala
ring silbi kung ito ay hindi naghahatid ng pagsubok, kung saan umaabot sa operasyunal
hanggang sa mahusay na pamamaraan.
“Virtual Schooling” (VS) para sa k12 na pag-aaral ng mag-aaral gamit ang malayuang
teknolohiya ay tumataas ng mabilis nung 21 na siglo na may pagtataas ng pag-aaral
gamit ang teknolohiya na umaabot ng hanggang 44 na estado sa Estados Unidos at sa
e-learning nang 20 na kumpol ng mga mag-aaral sa pang-lunsod sa New Zealand.
Ngunit ang k-12 rin ay nangangailangan ng espesyal na pangkat ng pag-aaral kung
saan ang guro ang maghahanda ng programa kung saan ito ay magsisimula pa lamang
na nangangailangan na agad ng bagong paraan ng pagapa-aral at ang importante pa
rito kung saan ito ay mapapaunlad at ang bawat bahagi dito ay makararanas sa loob ng
inisyal na pag-aaral na programa sa Estados Unidos bilang isang pambansang
proyekto, kabilang na ang multimedia. Ito ay mapapagana sa mga darating pang mga
guro upang obserbahan kung paano Ito dapat tularan kung saan ang Virtual schooling
na mga guro ay tinuturuang mapadali ang pagkukuha ng kurong gustong makuha sa
pamamagitan ng teknolohiya. Ang mga darating pang mga guro ay nagpapakita na
makapagpatagumpay ang mga pag-aaral at kung ano man ang alalahanin nila.
Sa pagpaparamdam ni sa pagbubuo, ng mga artikulong nakapokus sa pananaliksik sa
New Zealand at mga nilalaman nito. Kung tutuusin, tanging ang mga banggit na 32 na
nakalista ay nakapokus lamang sa New Zealand sa Wenmoth.
Ang panukalang badyet ng gobernador.

Finn (2011)
Sa lebel ng estado, si gobernador Jerry Brown ay ipinakilala ang 2011-2012 ng badyet
sa pagpapanukala upang panatilihin ang kasalukuyang 2010-2011 pagpopondo sa mga
paaralan sa California, kung saan ang k-12 na pampublikong paaralan ay
nakapagpanakop ng ng hindi maayos na paghahati-hati ng estado sa nakalipas na 2
taon. Upang mapapondohan ang kanilang panukala, ang gobernador ay naghahanap
ng mamboboto ukol sa pagpapahiling na mapatibay ang pansamantalang pagsusukat
ng mga buwis na nakatakda sa taong pangkasalukuyan ayon sa kongreso upang
maayos ang mga boto sa darating na Hunyo.