Scribd Logo
Upload

Welcome to Scribd!

  • De Musica

    Uploaded by

    sTdc89t6
    4 views12 pages
    Hieronymi Cardani Mediolensis opera omnia. Lyons: Sponius, 1663

    Copyright

    © © All Rights Reserved

    Available Formats

    PDF or read online from Scribd

    Did you find this document useful?

    Is this content inappropriate?

    Report this Document
    Hieronymi Cardani Mediolensis opera omnia. Lyons: Sponius, 1663

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as PDF or read online from Scribd
    Flag for inappropriate content
    4 views12 pages

    De Musica

    Uploaded by

    sTdc89t6
    Hieronymi Cardani Mediolensis opera omnia. Lyons: Sponius, 1663

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as PDF or read online from Scribd
    Flag for inappropriate content
    of 12
    lis een ease YMI DE MVSICA LIBER. eee ew De Laude Mufice & cius preftautia. Vsrca neque ab antiqui- rate nec ab inuencorum glo- ria,quz duo ferme fant cun= Gis artim Isudandarum fed ab difciplinis preferenda cxiftimo, Non tod: ‘vel vetuftate , vel inuentoram di- gnitate euiquam fir inferior , nempen.. CAPVT IL. De Principiis &+ Elementis Mufcs. 2 AA Viicach difciplina que vim fo- Movers docee agnolcere vices (o- nis adfant inxta illorum differentias. Dif- fecentie autem famontur cx quingue que ip fono exiftunt propria ,ynum autem lentio conuenit ac quieti. Que illis fane propria 3 magnitudine , 4 robore 3 uantitate & qualitate tum comparatione famuncary es 2 Magnitado foni eft quod firacutus aut gtauis.: nam he primim differentie: fe- gquuntur magnitudinem & paruiatem in- rumendi. Confequuntur eiamh: propor- tiones he differentie , at proportiones quantitatibus proptiz fant. Secundum Has etiam diftrentias famucer genera omnium vocum , vnde manifeftum eff, quod hac eft foni vera magnitudo: 3 Sedqualis eft proportio fidiam aut in- ftramentorum in magnitadine tas eft fo- ‘notum in grauitate, vbi equaliter chord:: tendantur, At conttatia ratione talis eft proportio in acuitate, qualis chordarum in longitudine , fed tamen commutata ra- tine, velut G fint chorde duz , quarum ‘yna alceti dupla fi,breaioris fonus duplas icerus in acuitatelongiori , longioris au- tem breaiori in grauitare duplus. 4. Sed dabitatut, G longior dimidio bre- ‘iore fit longior . non viderar feri polle, ‘ve brewiotis fonus fir dimidioacutior gra- Tom. X. uuiote ac fonolongiotis snam nullo modo fieri potett vt duo ad tra fexquialteram ob- tineant propottionem, Sed dicemus ita contingere , nec eft huic rei aliud exem- plum fimile: verim confonantia fiat gra~ tisad acutum, acuta graui diffonare non potett, alter fimal diffonarent ac onfo- arent, At hoc effe neceffe eft ,ybi pro- portio commuterur: igitar acuti ad gra ‘nem & grauis ad acutm proportio cadem fermper eft qualis in fdibus & fiftulis lone giotisfpatij ad breuius, § Dubitatur qui maior fonus ver’ : ft acutior an grauis, atque in hoc quefito moltinume‘os maiores acatis ,multi gra~ uioribus tribuerunt. Ariftoteles XIX.pro- blemarum feétionein XXXV. problemate dixitNeten femperad Hypate duplam éffe, S ales ames ‘diconas, 8 © Gt | eadém ratione habebo = ‘fonum dacende bis in fe Infe& fitsi2 & pto~ portié 2 eft eritonus, Et vr inuéniam fingulos tonos ado tettiino infetiori Ditomas | 64. 726 Trritotus | s12. 576. 648. seins Teiquiodiuas , vt in didtotip addita odtaua parte 64 fit 72. pits ténus inter 7; oe addo turfasoGauann par- tem ad 72 qua eft 9. fit 8. ronus in. tee 81 & 72, Et ita ih trivoto primus tomas ‘elt Jnter 576. & 512 & fecun- dus tonus inter 648 & 576 & tertius a. >t ns. De Mufica. tomis inter 729: 8 648, 29 Clim verd voluetisdecrahere propor- tionem & proportione vr & propottio- — ne E que eft fexqui ag f alteta diapence con 2H | fomamia "5 fexgui I | edtauam qua eft to- <————— us gratia exempli: ducito 3 in 8 in erucem Be fitz4 pro ‘de- hominatore qui furitat.&: denominatore maioris proportionis &itain crucem dit- cito 2 ing. fit 18 ,conlarget igitur pro- portio it que eft vi-+ Epictita diatelaton, Exquo habemos quod detraétio hac eft potits diuifi ficut aggregatum eft multi- plieatio in proportiomibus. Ex hoc cur fic vedixi fao loco eft declaratum. 30. Sed fi volo dinidere vnam proportio- nem per qualia vtpote tonum. 2 paffim hhoe facere vert & |e tantum vere eft du- pice vtramgneerinam fen numeram && fiunt 18 & 16 & poft capies nu- meram equaliter diflan- temab vtroque qui eft 17 Heft femito- ‘ium fea proport dimidium 8 fe= cumdum hoe erit diefis 5 vel’ rt liber, fed proximior eftad fenGbilis vera au- tem diefis eft ptoximiorad 4. Dixi pro- R. 7a. 8 | propor -mior, quia ve dixi modus "verus eff, ve volendo dimidiam proportionis = duc in 8 fie 72 , acc ‘ease adicem aoe ft 374 & huius proportioad 8 hoc mo- do 2 eft emivoning vers Eadera ta: tione dies crit RR 6°. Hee autem eft prosit alde 3 vel f 6 prosimir jf 31 Cutt faecint tes numeri quorum Bropottio primi ad rerum fae cat di- anti priv fecundind iftanciam fe etindi adtertinn , tune diceur habere Proportionem muficam-vs vides in cribus exemplis: Nam propor- tio 6cad 2, in primo 6. 3, | exemoplo eft cripla, a 1B) By. 55. | tiliselh 5 diftanciz 6 & Br Bee Tax, | 344 1, Airentiam 5 a, Er proporio ¢ “ad 3 in Tecundo exem~ plo eft dupla vt 2 differentia 6 64 ad 7 differentia 46¢ 3. Et én. tertio exer. sl dierentie xy & 95 quarelt ron sd 50 ifferentiam 8s 8 55 eft proportio vt 17 ad 5 & tlisa87 primi ad 35 tertium. Si trgo aecipiatter tres chord equaliccr teniie & equdlis crfftadinis que: fint in Propottot 87, 85.855. ipl: tant in jtmonica propomtione de pnfonabunt. Sed hoe fetit ertare Prolemenm quia ifta regalaad fenfnt non eft "vera, nifi cum eftrettié chetdee per fe comfonant vt in /titnis duobas exemplis. In tercio autem ‘non cohfonabune , quis 187 & ss non fit nifvin propomione 17 ads ¥ sq honeft nom per eeu ideo nc fai armoniam, gave - DeMtica. 109 ja. Veverd ratio diftantiaram nimiatol- liceonfonantia fenfam 8 diffonantias, ve in XT, regala diGhum eft irgetiara tem paras cai non ined vide ple cet in emiolia & tripla proportione col- ocare difonantias, spain etiam in quintupla quim ‘in cipla dc in feprupla (quam quineupla , fed latehunt 6 eonko- nantiz nifi cum ad terminamvenerint.Igi- tucamplior ibi copia vocura., fed ob dif- ficuleateus plenimque negligitut, 34. Voces igicue difona:tribus modis ad- sniteuneat vel quiaincettum habentcem- pus vein {yncopa & proportionibus, ita ‘ve nomiétus primam partemoccupentyvel quia celéstimé tranfeant, vel quiacempo- rislocum minime principalem-obtineant, ‘Collocantur autem tres ob caufas vel ad yendum. iucunditatem. confonantiz. vt Teptima ance diapafon , quod maxim eft in viv, vel ob varictarem ve, in chroma~ tico & Enarmonico diateflato feu con- ficatione , vel adaugendam mufice ma- ‘etiam CAPVT IIL De Tetvachordorum generibus. (Ci inmcrionis dnefrace gene from tetrachordoram fait eeiplexspri- ma qudd, cum effec vox humana angultis Xerminis contenta , ve vix proportion fexdecim ad vnum admirer 5 atque it diapafo foltim voces veiles ille duodecim de quibus diézom eft continerentut.O por tuicexcogitare cum maxim? in fidibus , vt not (oli fex in diapato fed plures pro- Piet chromaticum gesas collocaren ‘ac viquead XIII: in Enarmonico, Se- ‘eunda ve vores . que paruisinteruallis di- flant diffone alioquin ecleriter ex XX. vegula precedents capitaliad ator foam redeant, Tertia vt diuerfi ffeétus diuerfo ‘compofitionis modo exprimerentur Quod Plurarchus eit ftis in.ea quam de Mu- fica fciedifporatione his vesbirexptioit, At verb! Méufica noflsi triparie galcherri- = omni aotnlee decorues gras, i veleres prapter maieflaseen grauitgtém ‘que colcbant ,perisns repudiarunt adeb vt ne cura fit Ba plerique's enharmeniorste in- inde ; ae inir enkarmonium terrachordam geauieatem ac maieftatem rerinuiffe, Et ruclus in eodem libro, Tra ditur etiam ab Ariftcxeneinnentarem Enar- mor generis Olympam fuiffe Muficis exi- timation 56° ante spfca oma Fale diatona ‘atgue chromasicayinnentiendmgue ilam boc modo precefifa purabarts Quete in diatoro Olympus verfarciar 5 CK frequens tranfuche- 748 Gasansin, modal ad Perbypatem tm 4 Rergcuts tum Mele, difeedany , Diatorisim~ quesrapsgredereinr , atignaduertiffe palchri- tudicem ange’ decorem moran «x €0 Veen Tom. &. ‘coviplesu perneniensem , atqut ita (fherga hos, scdenirazur aplessimgue in Dera tego con, Stiswiffe. Non exira boa, diaepnam ane chro, ‘maticmmn vel, erring haxroxians, lan perti- nere. poterat. Ruurtus. ibidem,, Per/picunm, quoque in, hypasis nop rudizate, abjtinniffe, tovahce warachnde in Devs» gua, mas codemin caters tonis rerentur,, Quippe non, alincenfan cy, mn tt desna morn ssererie quart bf tem decorimagns bonori babchant, Qale. ie sragicis quoque bfernarne vides necanon. enim tragedia ad hane ofque diem clroenatica ‘aut Exharmonico genere vfa eft. Quamo~ bbrom clarum eft ad exprimendos affeétus maximé vatietatem hane tetrachordorum excogitatam condaxiffe. CAPVT Iv. De Infirumentorum Muficoram difs ferentia. (Vin. ofnnia inftromenta Mafica fono nftent, neceife eft vt Sonasille vel fiat in guteote velex aéris impalfa quiex oceprotiens mum eficiar, relaeabiqus nolo fpiriru fae arque rac etiam Ao- lex diferimen : vel eum Grex aére, col- A 5 vel libero liber autem ak nom pow tele fonos fab cena rations 'teddere 5 nifi menfixra & tenuitate fidiugn canfam pre~ bente, Ergo quatuor ertat io vninesfam inftrumentotum genera , quis vocem ted~ ° duntin guttare formatam,voeaheur aurert fiftlz , sintque vnius tantim generis, Que verd fpirieum folum recipiuns vo- ‘cem anzein fortian in fe fant ve Buccinas Titai , cornua tibie tube , Elyma quas vocatmas Flantor Piel § inges, ‘Fertij generis fant Organa & Hydraal Qu migenerisune Tyesgoe angie eff, cithara , Sambuca: 5 c'rlis ,Pfalrerias clauicitheria clanicordia clanicymbala, ‘Magades, Barbichi , Naula monochorda, comua’, ceftudines , tricordia., Sithica » Epigonia, Sunt & quedim inftrumenta imperfeéta ve-T stapana 5 Cyinbala, Go- tala, Nolz’, Siftta, Tintinabula , Hemis eyclia, Vreei Furcarom inuentum, Sunt etiam queda compofita ex his, Materiag Ass, Comu, Vitrorhs ebur, fercam, Aran do, plumbum album , lignum,cortex mas ximé lauri humnilioris , orichaleum alid= aque innumera. Sunt & liz. differentia, Sam inftrumentorum quedam fube om- nind imperfeéta ve comua monochorda ttichordia , quadam perfeéta. ve Chelis ofganam & cornua , quiapn hon ¥t tuba lava cymbal, bia Elyma, Quedave rurlas ynam tant edunt vo= ‘cein ve lyre maiores , quas vacamus val gd crorales 8 monochorda & fitule fibie: tbe tympana , qazdamn plores. vt cithata, ches organumi. Quedam rury fas fant diftin€lafuistocis: vx inter tibia Loy tum ‘piguiee 110! uth genera Elyme y inter citharas Iutivia, quadam folum {patio , vt inter’ ea que Spirit inflantur tuba mobilis » inter ci- thatas trichordia. Quedam mullo modo, fed finguli nerai fuis fer vt lyrafisicn,clavicordiayorgana, Perro cam fint multe alie differentie inftrue mentotum velle eas hie recitare genera~ liter-cum imperitis methodi hae feriban- tur, potins effet ambitiofi viri, quam volentis hae docete. Quamobrem fingala fats locis explicabuntur , hc tamen prar~ terire nomlicuic, Caer. ow De canfa & materia foni in inftra- mensis & differentia ex mate~ rin ,ex quainflraments conftant. Goes asides asm na pro- rio quod petcipi potett ob aévem per ccullum, Sonus aurem pesfeétus fic, quo- tiens a inter dao dura corpora pereu- titur, vel eam ynum corpus ve in fidibus aérem percutiendo alteri corpori illidir, Generalicer verd fit non fine percuriente erculfo & ake medio. Ve verd bene fonus effciatur lativudo cert? necelfaia eft impoflibile ef enim rem tenuiffimam, ‘etude Mili benefinese, rude nent parum fonat»&¢ fi petforerur & inflecur, non tamen fonabit. Itaque vt fonus eui- dens fat necefferelt percotiens adeffe, quod etfi fi tenue non muleum cefert & aérem &¢ remlatam_pereuffam. Sed vt i ccondasfonus fiat, in re percufa lata eria font neceffiria» cuits equals & ln tas. Per equalitatem intelligo id quod re- fertar ad figutam & fubftantiam. Sed & et adeffe materiam ad fonum apeams plumbam enim etG canum zquale-6¢ la- tum fitnon amen fonat, quoniam nihil vvacui infe continet , & ob id etiam gra- uiffimum eft : gravia etiam valde omnia signs lenionibs minus fonant,& ob- tafias , vt incer metalla aurum & plum- bum, inter ligna buxus & ebenu:. Sed percutiens zqualeeffe neceffe eft, non au- fem cauum!aut omaino lene » lenitas ta men multatn iuvat-ea de canfa fides & per ongicudinem digitis ducantur, qu alpe- re fintfalle dicancur, quod duplicem & inconditam vocem facianr, Inequales igi- tur omnes fall, inequalesautem aie fe- ‘candi fubftantiam quz non nifi fenfa anditas quod falfam & ve dixi duplicem vocem emittant dignofeuntur, fed figu- ratales ve dixi vel én , vel cum angula- res fuerint, vila cognofeuntur, concuflz ‘enim digito & exten imaginem dustum 2 plasm seferunt, quod ft indicum fe angolarce, nde quant® plares imagi nes refrunges nedseores DeMufica. Metalld igitur plus generaliter trident Jigno ; & ob id inftrumentis vocalibus aptiora ve tubis 8 organis, Inter metala zs magnam habet vocem , orichaleum plorimom ftrider, famnum fuauius, cu- pom vehement prea poet, quod hee fleBatut nee facild frangacur, Ar tum: claram habet vocem 3, nolis j aptins cuprom quod longius exaudiatur, «quia vehementer percuti poreft non quia magisrefonce axe. Argentum addituc, ve clatiorem reddat fonum , organis ftam- znum conuenit ob foauitatem, ficut tubis 25 , lituis orichalennn, Ferram male fonat clymis & his que fidibus conftant lig- um, per’ tamnum ‘lbum plambam in telligo. Cormua media funt inter ignum $ a, quantum enim ligno foauitate, tanrum ab ete vocis vincuntut magnita- dine ,viteum inter commu &¢ lignum me- dom eft , ynde & comua vitrea fiunt, gue. parvo fein prio ob agiatem: ‘unt 8¢organa qualia dum effemn Venetiis, fpeétaui, audiuique, vox tenuior acutior fi wwior quim in ftamno. Tenuior & de~ bilior quod vitrum impetum maiorem aéris ablque periculo haud faftineat, fuse uior quia lenor, acurior quia leuior eft materia, Fiune ctiam fitula tenues nam moles ine tam fragili, qud maior ed pe~ riculofior , ideo acutior vox ob anguftiam fiftulacum, Ebur &.offa obmafiotem 3 hhabent cornibus fonum qud magis terrea fane , fuavem tamen ebur , quia exadd expolitur, arundo ftsidet : at cortex lauri Setcliquarum arborum obtofum & ina- qualem.neceffaridhabent. fonum , fant enim inzquali fobftantia , ob hoc indi- ‘gnaque: referantur inter materias infra Mentorom.noftre etatis, Sed_yeteribus yuibus nulla alia erat melior materia fais. fciebant , nunc non nifi ob .infignem quandam ‘raritarem admitationem po- tins: quam deleétationem parere.pof- fan fein fiibus eadern ferme tx ex are fiunt magis refonant , fuels ex icaleo onium fest firoz , quibus in cheli & lyra:vtimur ine texinonum , optimz quoad robur casum, eft enim animal ficeius 8 datiota habet vileera. Ea quibus fidibus perenflis refo- tataée fant digid penne. 8 equine few & ligna,vein daleimelis quecunquemol- liorafane fuauius fonant , vnde chelis dal- ciffima. Adiiciuncur pennis lanei panni feaftula in lauichordis & fimilibus , ve dutiorem ium mollior res temperer, Se CAPVT VI. De Inftrumentorimnobilitate. ‘Nftrumentorum nobilitas ex nouem har Tocris condiconibes , amployemace, Ve fcilicet faltem bis diapafon excedaty vvelut ~ De Mufica. WW velue chelis que ad XX. peruenit_ vo- cem, organwin ad quater diapaton , fit voce non afperi non obftrepente qudd facilé pallentur, Et ob has tres eaufae li imperfedti fant &¢ ignobiles, Dificlius ‘enim long@ inflantur elymis » rauei fant & obftrepunt , nec fupra diapaton nif vnaduntaxat voce afcendunt: cornua ve- x6 etiam his duas has ob vitimas canfas fant viliora, Quarta conditio eft ve cum humana voce & aliis inftrumentis facilé conueniant. Hane ob caulam elymz mi- animé laudantar , vix enim vllum aliud in- ftcamenturn minus connenit, quod lyphona meliora funt tticordiis dicor Tis & monophonis, Quecunque vocem retinent, ve organa preftantiora fantfagacem habentibus » fic pedales Iyrae lauichordis ae chelisprefecuncar. Que eriam vocem habent ariplam his quavte- nnuem habent praftant, O@aua eft quod fnftrumenta que minimis interuailis ac fcequentiosibus diuifam habent fyftema, his quz maioribus ac paucioribus 1. Tene Hae de caus ehels ft pretation organo, nam chelis tota & lyre pedales in genere fant chromatico rote sat of ‘ganium partim in diatonico , partim chro- Matico. Quzcungue verd per diefes eriam inEnatmouico ger cond ienumrar,faee omnitim nobiliffima : nobiliffimum enim ve didtum eft inter tetrachorda enarmoni cum, Inter menophona igitur que pul- faneue plettro optime lyre pedales Phic pholisinter ea qua inflancut, Polyphonac Tum autem nobilifimam organum inde chet Que inflanut ,quontm humans voci fancyfimilia, preftantiora fant bis que pollanear ,lyce taimen pedales phi Phollspreflane. Organon igiur omnin us ex caufis inftrumentis omnibus non ngillacia prefertar, Comque omnia inffrumenta Grec? organa dicantat , hoc folum tamen fimpliciter id nomen tetic nuit ob exeellentiam , reliqaa comuta- tunt. Ex nouem autem conditionibus juibus inftrumencam inftrumento pr fee, feptem primas organufo| obtinet at- «que vitimam , in o€auo vix ab no aut al- tero vincirur, i per dietes loeo femitonioram diaic pnon folim eorum uz fant (ed que fri poffunt, preftancile fimum erit,atque regium plan? inftra- mencum, Hoe autem fimplex atque fim- plciom compotoran autem compote tum. Hague onan gener, plex rgantmqbflarfiman» del imum, iucundiffimum, praftantffimam ac nobilifimam, ta CAPVT VIL De hit que commonia fant omnibus que propria fingulis inffrumentis fecundi generis ¢ proprie tate foraminum. Ni Oxinles se plana tai nt mentorum que ore inflantut , que- madmodum eorum quz fidibus conftant, Sed vt a clarioribus atque euidentioribus famamus initivm , foramina omnia aut neceffaria fant aut vtilia, Neceffaria duo fant , altecum pet quod {picitus immit. tatur religuum per quod emittatut, Vei- lia aurem tium generum , vnum quod vocem reddit faciliorem ; altetum quod eam modulatur , tertiim quod eam acuit, Deferibatur igitur gtatia exempli Elyma, OYA. cuius fuperius foramen per quod Wo Spiritus immitticur dicar A, B ex aduetfo, dico quod per B emittitut Spiritus ac vor, de fpi- xieu quidem oppofita manufen- itur. Quod autem etiam vox emictatar » tribus auretiam qua- tnor modis poteft demonitrarit primus quod fi occludantur fo- raminaD EF GHLMN B ex- auditar fbilus folim non vox ex C ,apertoautem B exauditat vox grauiffima, igitur vox illa sit paruis Elymis : fi oceludacae B ex parte vox exdcuitur ve I@ exam Foerto D. igi per B vox effertur. Tertius eft quod in_comibus occlufio ex parte B fit vox fuanior. Quareas quod vox augetar vna in elymis , imo omnes eo foramine diuerfis mos K dis hiante quadruplices eua- dant. Deferri autem vocem vf que ad imum inftramenti hoe atgumento deprehenditar , quia concluis cmb foraminibas exceptis AB C-exauditur vox graniffima, Sed idem contingit cliGis apertis ABN. occlufo autem B cum aliis, quia exandi« tar vox tono altior grauiffima, ficut reliéto B aperto & N. qua- re vox ipfa fertur quam longi fime , verim cum longius fertur vt au diatur vox ed maiore indiget nixu, Indi- gio stem ef dvo foramina A&B. fa ficere ad fonum , & quod magno in geant Spitita quibus hec tantiim adfune, qudd Buccine & cornué curforum {o- $hanc , cum tamen hze tantiim habeant foramina, fed magno fpitita indigent, 8& procul etiam quia vehementius inflantar, andiuntut : Ob id ergo, vefacilius poffint inflasi; obdua rowula foramen reddunt aniguftit per B. effertat, Secundus quod ~ 1E2 angu(tiimum , verkm nulla rotula ob- ducatar A foramen ;quanquam diffcilius inflentor , long’ tamen dulcius fonant vocannirque cornua farda , atque hee folent vocibus affociasi : nam cum huma- ra voce magis conueniunt, An inQcumentis antem in quibas adfane foramina vtlia ,B foramen adiicit vocum: numero extremam ,quia obftruétis om- nibus foraminibus & B obftruatur tion te fonat , fed aperto fungitut officio refo~ dcque vltima grauiorum, Sed in aliis vo- cibus FG FREL & M ficit vt tutius ad hibeacuc plenus Spicitus. Aliter fi B oc- cludatur etanfit vox in fehilum (eu ad dia palon fupecias. Ee idco manifeftam eft cut in parais Elymis oeclufo ve diéum eB, vox traniit ad foperins diapalon, -luditi aarem ve dixi non ocum:vocis eur proprinn eff maximé defeendere, cund ved impédica per fuperiora foramina -cogitut erampete , pleniore indiger fpi- situs quate ad dispafon tranfic fupetius. Cum verd aperitus B facilius refonat, igi- tar minor indiger fpirica inftrumentam, igicar dulcius fonabie , igitur B foramen citad dulcedinem ommium vocum,etiam preter id qaod vnain ve diGtum eft vocem. adiicit, ‘Onineetiém inftramentum quantd la- flora haber foranpiha maiore Spicita ve refonet jidiget , nat pet valde patentia Toca , cont Hon collidatar ,aér illus fic, Suaciging que aor foram, ©d _Abjanc’ collifionémiagissétis, quate cum ‘smagriis Spiritus lofigins exaudiatar ac miagis feidede fnftrumenta angiifis fora- minibas ac x léviore ligno funt duleiffi- sma, ex buxo adéein lar(que foraminibus frridentia fc alpera. “Occtulo etiam fora- mine B ¢4 ratione tion toto fed ex parte daleiorae foauior edderar harmonia vt in cornibus. Veilium aatem Foraminam tria fane genera ve didum eft ,C facilus ve Yox reddatht, ficit': hoc argumento, yuo quée eb €atent, ve lirai S&-cornua ifficillim’ inflantut, Rurfus quod co contlufo fotamine Elyme vix refonat. In phipltolis autem , quia eodem foramine vor tedditite quo iminitticar (pirisas , vt iin fua figura videre potes,aded vt C vicem erat A,ido minore quamlicai & cornua ipitita indigent, Foramra quantd latiora ed magis vo- cem mutant : pati enim exeante fpitica ‘vox mutatut fenfim iuxta laticudinem fo~ zaniinis , quod demonftrarat ex hoc.quéd fiex dimidio foramen occladarut femito- neo vox deprimitut:quant3 eviam propin- quiota fant foramina , 3 magia vocem imatant ,quia Gud propingaiota fane A e3 femotiora intB necelf eft. Gam igiur ‘Vox acatior requiritur aclongé maior » fo tathina ampla hint , 8c in faperiore partes ‘vt vero. pi Teinitonia fe dies iftingna~ tur fttidtis forariinfbus ac proca! diftan ubus & priote fornmine verfus B veendam elk, Ergo caufa patet cur aperto D vox De Mufica. acarordiapafo reddaen, quia D ed prow pinguius eft Fj qad diapafon conum con- inet, atque etiam latins, Igitur aperto D ‘omnes voces ad diapafon ex quo afven- dunt, quafi mutata elyma auc commu, ud fi tantim ex dimidio occladatur D alcendit ad bis diapafon vnaquaeque vox, appellatarque fapraichilus.O porcetautem. ex dimidio foramen D concludere, non god anguftiaforaminis exacnat vocem; Hgtum eft enim quod amplitudo non an- guitia exacuit , fed quia vel vox non xed desetur remiffo fpirita , vel intenfo ni- mium fttidens , atque ideo dlffona cum aliis vocibus. Ponitur autem , 4 tergo commodi caufa, vepollice poffie concla- di 5 arque etiam vt magis exaeaat vocem. Ergo amplam fit duas ob caufas oportet, 1 magis exacuat voces, fecunda vt ad bis diapafon tranfeat, nam Stun & ex dimiio: oblirudum vis se fonat. Quintum autem genus foraminum quo voces variantur F GH L MN diftae integrisronis ynifi quod inter G & H ma- ius eft {paciurn quam pro tono , fit autem ob diftantie magnitudinem ve digam eft Apothowie. De his autem dicétiv in Ely- mis, CAPVT VIIL De inodis generalibus palfandi inftre- thenta fecwadi generis. 'N omsibus inftcamentis fecune ris hac ttia pulfando confiderari debent: igicorum varietas Spiritus & lingua. Di- gitorum vatietatem vatias effieere voces aded manifeftum eft ve démonftratione non. indigeat , hoc enim && precedenti capice fatis oftenfumn eft, 8 in nono di- lucidius declarabitar. Nase hoc vel folo intwitu cuilibet manifeftum eft, 8 qui nuaquam polfarune, diferimoen hoc per fe intelligant. At(pititus duz fant differen- viz generale altéra quidem & magnitudi- ne fampta altera ab-impetu : ab impetu. tres amuntur differentia: remiss qui 8 granigineitatas & medius inter hos: ama- gnitudine eesjrurfasplemas vactns acime- diocris, Graai feu remiffo vtimut in it ftrumentis maioribus & que facil inflan~ tur ve Elymis & in grasioribas vosibus, ‘nam fi iptento vtaris, maiotainftcumenta fridebunt, 8 vores graués proferre non eris.Contta acuto feaineitaco vreis in Inftcamentis que diffcalter infancuc ve cornibus , item in in@ramentis minoribus & vocibus acatioribus. Quod fi remif. fovtaris cornu non refonabunt voces in patuis inftrumentis & in acutis lotis lan- {idiores fae, propriam quantitarem non ad arnuffim retinebunt fed difcordabont. Medius fpititus in mediis yocibus & in~ ‘tcumen ~ De Mufica. flramentis conuenier ve in lituis , media enim hac inter cornua & elymas, Pleni non eadem eft ratio que remifli , licee Gaim grauiosibas vocibus ee nftamen, tis conueniat , non ramen his qua facile inflantuc, fed que dificil. Inani in tuis inftramentis acutis vocibus , fed ine ftcumentis , que facil inflansur: pleni- fimo igitwe & incitaro veemur in corni- bus maximis 5 pleniffimo & remiffo in maioribas elymis ,inani & incitaro in pa suis elymis s paruis cortibus incitatus & plenus ob inflandi difficulearem conuenit, ve quatta coniugatio pereat ,nifi forfanin paruis clymisin grauioribus vocibus ina- ni atque temitfo veamur , mediocribus in ‘erratum & denfum fpiricibus veermur cum ‘omnia foerintmediocria. {ngva autem quatuor modis pulfando veimur , Spirituprimd dum minuit rele xaad palatum vel extenfa auget obftruen- do meatum & aperiendo ve in comibus: mori & hoc bifariam vel reéto vel refle- x05. mitum.quantam iuuet yoces ac variet mmutérque’: Prolationg , hac autem triplex lenis, quae pet liquidas fit vt lere, afpera ye per mutuas alpiratas vt thecbe, me~ ioctis. ques mixta eft. vt shee. vel, shares Digiti aibus modis-faciont mutationem vocum., vel ratione foraminum , ve in lymis maximé videbitur , vel ratione ap- plications, & hac eft triplex in genere: aliquando enim totam obftrait foramen, aliquando penitus non obftruir, aliquando dimidium, Regulaeft, totum obftruum facit vocem grauiorem , apertum torum acutam , apertum autem ex parte, quan x8 minus relinguitur , dummodo refonet, eg voxacutior redditur. Et hoe in fora. minibus quarti & quinti generis. Spirita autein mutare-yoces preter:tranficum ile lum yuigatum ad: diapafon, & bis diapa- fon per’ vocatos {chilos'& fuprafchilos, oftendit ratio elymaram , quam inferios apponam, vbi varia fab ratione digito- yum eadem vox mutato conrfaria ratione ad armulfim reddicur. CAPVT Ix. De Elymit Garvie forma atque “fereti. Eminiffe ‘corum quiz in oie tibus Texto ae Tepeima huis ic bri(cripta fant. Hzc-autem inftramen- tad nolttis flaati ve dixi yocantar, Ha- bene, framing omnia quinque gene rum. Que ex his lata habent forami nna, quatuor ex canfis. deteriores fant his que angufta : prima qudd dificilius polfgntus, nia pon fam facile brag ‘tur digitis, maiore etiam indigent a itm, atque eo dupliciter peceant {ane enim Muficum 5 8 eciam magis vt ‘Tom, X. demonftiatum eft (tident , quarta quod imperitiam offendune actificis, qui quod ratione debuitalfequi , quali ccecus manu duétus, dilatando foramina ad metam re- duxitsmeliores ex pruno albis, Quz ex albo ligno-leui magis rauce , qua ex fo- lido veluti buxo eS grauiores ac magia incommode qud faauiores, Sit igivur conftruéta Elyma A B In. grauioribus euiot foramen ML, quis digas ad ipfam pertingere non porelt JO cnaniad sfaco Sater eare excederet totum, ea de caufa ft Femotius, quaimobrem adduntut virgale, quibus compteffis con ludicar foramen M, Sine igirur he regale : (1. ) D apertum omnes voces ad dia- faflondeducie» aeutiasfngemo piri , ex dimidio autem con- laf ‘ac magis intento fpirica facicbis diapafon, (a) Foramen omne 3 praicedenti integro to- no diftat prater GH quia ita Elyma conftitaitut. (,) Occla- JOI@ fo fequente yno relido, inter smedio femper fic femitoniam , vei conclufom fic E., inde con= cludatut etiam G relio F aper- to, fit (emitonium, & itaex H inL & exK in M & ita de aliis preterquam exF inH &ex G in K squia fpatium G H non eft ve diximus integei toni, heec au tem patent ex regula dida ia cap. fexto (4,) Semitonium fic etiam quotiens {ub eodetn {pi- ita foramen fequens ex toto ‘laudi non olet, ve ex Ein Fee F in G. Demonftcardes quia f ex toto glauditur fit ron6 grauior, fi nihil remanet eadein , igiror B claula parte media fiet grauior femironio.In quantitate avtrm partis clau- dende asi ceommodean.(,} eum apes- to remotiore foramine propingnins fae periori clanditur vox ‘altendte (aieo nio, veluti fi claufo E & G dicamus Fa aperto G & cleulo F dicemus 46.H2c fic demonftiantur , nam claufo folo E fi ‘clandatat F fit rono grauior per fecundam regalam , & fi loco F claudarur G fitfe~ mitonio”grauior per tertiam regulam : igitur EF claufis fit vox femitonio gisior EG lauls, Ergo claus EG & aperto G & clanfo F het vox femi- tonio grasior , quod erat probandum. (6.) eft propria vni voci & eft cum aper- tis foraminibus omnibus.ft vox elauis D &¢Frantim fic vox tono granior. Ex hac fequicurfeptima, ee ee voluetis defcenderefolo femitonjo, clande folum D. Demenitratur , nam. fi daufoD ‘laudatur E ft conus perfecundam f'loco Ecclaudatur F firfemiconium pertertiam: igivor G aperta elyma inde claufis DF fit tonns per fextum ,clanfo D rantiim ab ely~ Mea 114 De Mufica. ma aperta fet fernitonim quod erat de- monftrandam. (8) _ Idem ferme refert aperto D vt con- cludantar foramina ab E vfque ad L , eu remaneantaperta in optimis enim elymis maleum eft difcrimen. Cum igitor de. cendimus per fchilos E vfque ad K loco L clandendi aperimus totam elymam,ve fit facilis, (9.) Ex duabus regulis {emitoniorum fine diefesjconftant autem quod €x.3.4555 & 6.xegala fant fernitonia, fed quarta re- gla fof cum alis potet commilced 5 &c etiam cum feip(a bis ea veendo fcilicet con- ‘ludendo quartam partem foraminis tan- tum, (10) Fitine & diefes tepercoffione fola in- gu quia vein fexto capite demonftcatum Et relexa lingua cobibecur fpicitnsigtor voi fit granior pauld,,8 hoc diferimen ar ‘ingitdiefim. (11) Com autem B foramen x dittidio clauferis ier tono grauior vox ‘conclufis omnibus foraminibus . gaim & fola alia foramina abfque B clandantuc,Fit autem ho¢ Elyma feifim applicatacrati 8¢ remiffo fpiritu , vocatirque vox addita, ‘Quéd fi {Oli quarta pars claudacur fice femitonio grauior folum , & hanc vocem medociitt.Leo Oglonus magifter mens in ‘Mulica(r3)Auxifi huius precedentiste- gals vottsomnesad femitoniaac dil duct poffint, nath fi ex dimidio con Gludatue B’foramen toni femitonio fient ggaviotes Semironia autem ad dees ob- ado aurém Bex quarta patteintegri to- nnidie® Gent grauior we (15) “Voces plereque in chilis permutati polfuntlocis incentoaue remit (pti: ‘Yetantain éy yna addacar quantum ex al~ tero déxtahitar, vnde_ etiam apothoine in femitonia, His vifis ponamnr Elyma AB te- otis, & clauis.FD conclufis foraminibus. Quisigitat aperto E & conclulo ¥ fit Fa, {gles per quitam egalam aperiendo ae concludendo. E fit Afi. Quia igitar inter E & Fett tonuis, igitur fic voces in tenore conltituentur. D. lafal re’ apertis omnibus foraininibus, C. fit far clauls, folum DE. B, faB miclaulis folam DE per B qu. ‘dratum, A. Lami re claus DEF. G. folre otclauis DEFG, F. favs claulis DEFGHL E. la mi claulis DEFGHK D. folre claufis DEFGHKL C. fal fa vt loco C fave clautis DE FG HKLM, B. fa ms loco B mi claufis DEFGHKLM & quarra parte B, & hoc per B qus~ dracum, Per B molle autem eft differentia , quia faperiusB f«Bmificconclalis DE G cum in B fa Bai quadrato concladarar D E rancum, In B f B mi autem inferiore per B mole feu yerius in B mi molli incelli- gendo feibi vedicamus B fa B mi conclu- demus omnia foramina cum medietate B. He omnes voces ex regulis fopra pofitis demonftrantur. Hic etiam ma- nifeftum eft, cur in faciendo F fa vt oportet deprimere HL. fimul & non tan tumH. dico quia, ve vifemeft deprimen- doH tantum fit femitonium proprer ter tiam regulam , & pet eandem occlufo L fic ali femiconiuim igitat occlaGs HL fimul fic ronns. Schili autem vt dixi for: mantar aperto D,-quia ABL fupta fir diapafon. Sed diapafon DEF GHK Left clyma vai dapafon D B FG HKLM eft-D F conclufis. Whera autem afcendere eft faperuiacuum quia: habetur Elyma cantus.acutior. Sed: vt ex Kis'patet licee etiam facere diefes vbique, Nam conclu- fo DE ficoncudatur G fit femitonium, 4G conclufo concludacur H.,leni fpirica igiar conclafo H loco aleriue ies con- cludatur DEH fic diefis, Suppofita modo graniore elyma A B rurfas erit conftruétio ad ynguem eadem, Quia conftruuntur in diapente omnes lyme inuicem cum fuccedentibus igitur ficlauis eft D F in tenore C fol fa vt in rauiore elyma exit F fa vt. Supponatac Gor for clauisin DE concert G fatre vi omnibus apertis foraminibus, fed E lami ex demonttratisconclufisD E igi- tur erunevoces ve vides. G fol re ve omnibias foramninibus vacuis. F fave claufis folim DF E fami claufis fold DE D falreclaulisD EF C far daslis DEFG B faiclaufisDEFGH per B quadracum. A redaufisD EFGHK G ofcaufisDE FGHKL F fave claus DEFGHKL M& quarta parce B E lamiclauisDEFGHKLM Hic eria fant confideranda , primim quod cum d.feendendo ex C favrin B aificferitonium & hoc coniungit clau- dendo H pot DEFG nam fit apotho- me; fed_nos volumas femitoninm minus tantim ,igitar oportet intendere Spiti= tum paulifper vt ex apothome fiat femi- tonium. Secundum qudd inter tenorem & grauiorem elymam eft doplex diferi- men’ 1, quod-vox fob clave fit in tenore duobus: modis per Bquadratum clavden- do D€ & perB molleclaudendo DEG, fed in grauiore fit folm claudendo DE fernper quia inter F fa ve & Elami_ eft femitonium femper nifi in Mufica fidta, tine etm Ggnato BinElamo vox illafie- ret per DE G ve in tenore. 2. diferimen eft in tertio ‘confideranduin, Tertium ‘quod in B mzquadrato fir vox pet DEFGH Conclufa foramina fed f° apponatur B molle fit per DEF GHL vt in F fa ot ‘Tenoris femper ita hoc eft conuerfum ptecedentis: nam iti voce fab claue eft vatietas in tenore nofi'in grauiore Elyma, fed iniquinta voce ‘ub claue in Baffo feu grauiore eft varieras; non autem in tenore nif in Mufica ft, Dicles De Mulfica. 11g Diefes autem & fchilos fumes ve iu Fenore, atque eadem ratione, Nec in his ob canfam didtamin tenore quetendi fant faprafchili , nam tales feri poffant elyma tenoris , ficur faprafchili tenoris elyma foptani,. Difficilior eft ratio foprani feu cantus in acutiore fea minote elyma ob ‘es caufas pluralitatem vocum , pluralita- tem clauium, 8c varietatem ab ais elymis, Igierfoppofia clue G fol reve in DF quia eft diapente altior elyma hac tenote WG fal re oF et altior C fal favs :contti- tuuntur enim elyme fingale vna altior re- iqua diapente, Habebimus igitur voces hoc modo, Alla mire fapetius omnibus foraminibus Gfalteoraperiscancum DF F favt occlafis DEG E lamiocelafis DEF Dia fal re occlofis DEFG C falfe vr occlufis DEFGHL B fa Bmiocclufis DEFGHK Alla mireocclufis DEFGHKL Gfalre otinfetius occlufis DEFGHKLM. F fa vt occlula tora Elyma 8 medietate for raminis B. Per B iolle autem eft differentia quia yor DEEGHKM debet effe loco DEFGHK extertia regula, Eft autemillad generale in omnibus inftrumentis, nullam ‘ffe varietatem femitoniorum praterquam in B fa B mi & ideo reliqua ésunt fimilia, natn B fa Bai vatio loco {eders habent, atque {emitonio inferiorem ,f pet B mol- Je feribatut ea quam haber per B quadra- ‘tum, Poftquam verd alcendere. per-{chi- Jos volumus eadem ratio eft que in aliis, fed Syluetter Ganafus feptem prater alias ‘addit voces : vitima enim vocum eft in E da& cht vitima feu acatiffima yecum ma-" nus Guidonis. Hec per prediéa inueni- turin vitimo fehilo (cilicet D EF. Siigi- tur velis afcendere per diapafon vique ad aliud E ta additis feptem vocibus non aperto toto foramine , fed tantimillius ‘meditate intentoque Spiritu voces illas feptem fic formabis, . Voctsfeptenaddiva, E [a occlufis EGK vel EGKLM vel. com lafoE tantim, Dia fol occlufis omnibus preter & ipfo F cx medietate,vt EGHKL,vel EFGM. C fol faocelufis EFK vel. EK tancum , vel E & dimidio K fed fit emitonium. BfaB mi occlulis omnibus foraminibus vel FGKLM. Alami re occlafis F GH vel FGKLM midio H. G fol reve occlufs omnibus ‘prater F 8 ipfo ex dimidio, F favor occlufis EGKLM vel EGKL & di- midio M vel EFG & dimidio L. Sunt & voces quadam difficientes fe- mitonio preter regulam , nam dehis que {cribunt in Mufica fidta dicam poftea in hoc capial, Ig in D Us fol ft vox femitonio inferlor occlufis omnibus fo- Tom. X. raminibus prater K vel ocelulis EGHRL fem in C fol fa ft {emitonium occlufs E &K tantiim, vel E & dimidio K item in G folrevt occlufis EGHLM vel EGHKL. & dimidio M, in Ffa vt verd ocelofié E ‘&K tantim vel EKL, Sed in B fa B mi vbiB molle adfi fet femper ocelufis FG folum. D autem dict femper ex dimidio concludi debet ine: to maxim fpicica ve habeane tone Egoverd amin his vocibus quinn in ali, uz pet primos fiunt altiore elyma vor, ‘deft ‘ve fic alsior diapente elyma cantus & mona feu bis diapente elyma tenotis, Hocigicar contituto erit clauis. G. fal re ve conclufus DEFGHL 5 namincer DF & DEFGHL femper eft diftantia diapente, Tgitur voces hoc modo tune conftieacns tee E [a apertis omnibus foraminibus D Jafol occlufis D E tantam, C falfaocclulisDEG D fa Bmiocclatis DEF A lami re occlufis DEFG G fil re vt occlufis DEFGHL F fa vt occlufis DEFGHKM E lami occlufis DEFGHKL D lafitre occlufis omnibus foraminibus C folfa vt occlula tota Elyma 8¢ modiee tate foraminis By Sed vbi feribitur B molleinB fa Bi tune claudemus DE F integré &“G non inept per quia repli. Ex quo pee tetquod hic modas habet duplicem 4if- ficultatem primam in B fe Bs molli B, ‘quia tranfitex DEG inDE F cum dimidio G quzeft mutatio duoram digitorum eum {piti, Alia chtex G folreorinF fave in qua duo digit fimal permutantur’, arque fileo dura atque difficlis, Sed. pro fehil eft valde aperta , quia primus {chilus af cenditextra manum & vitimus {chilus ad G fale vt erm nom Bt lornon de« fant nifi duz voces ad inuentionem per- ficiendam Splucfiri Genafi Veneis ‘Sedvbi feripta fir claais C fol fa vr in canta , nam ve vila eft vtraque ablque difcrimine folet apponii erant yoces ve f= ta, quia clais elt ex didtis diapemte in= Fetor Gf we onigicacocclasDEFGHL, vndenon eri vatietas vlla& deferiptiong clauis G fil re vt {6d vooes eifdem loci difponentur ; eadem ratio etiam {emito= hioram que fupra, nam matatio hac clax xis non mutat in Elyma loca, quia ambas faoloco manent, Voces autem Mufice ex his nobis erant manifette que: in re« golis 5. 4.5.6.8 7. vt velimas in te note B molle in E le mi iam feis quid vera vox eft claufis omnibus vocibus pre+ ter L &M, igitur , clanfo M & reliz @o folo L fit femitonium ex rertia re- wula, & ita vt digtum eft in D la fol re folo D clanfo, exteris omnibus apertisfo« rathinibus, Contingunt fuic inftramento qua fant aliis communia , i huic bara ‘magis ptoptia. Propria eft imitatio hu- eee . Ma mane 116 De Mulfica. mane vocis non fimplicicer » nam hoc ve oftenderur commune eft omnibus in- fisomentis , fed exaété imitare huic pi prium, Id antem fie in Abilibus remiila voce, in incitatis auéta,in grauibus.con- tinaata , arque ita de als affectibus de quibus in feeundo & quarto libro maximé didum eft. Eft preter id obferuandum vt fpititus nitidas on confafas aut inconftans fed fabilis .reddacar , veque varieratem faam debita tempore nec_procraftinat do tecipiac , axque heec obferuatio prom~ pritudo appellatur, Inde-confideranduim eft ve vox tremula perfepe diefi vel fe- mitonio redditar acutioc remiffidry upliciter ancem tremula fpitita quidem ac motu tremulo digitorum. Hic G fiat foraminibus pluribus quandoque dito- num , qaindogue trifemitonium confar- git pletimgne autem dmido eis quod it plené aperto foramine ;,vel igitat (- maitonio eremente , vel etiam tono le- uiffim’ aperco fic difeuslus pet dicks» quibus nihil mefius nihil foauius nibil jucundiys effe poteft, Vinaces igitur voces fant cam digiti vel conftant oc- cludendo vel aperiendo , foaues cum tremunt : vt autem fiant voces. fuauif- fime , tribus opus eft obferuationibus, Prima ve graviores non acutiores vo- ees tremant , fecunda ve lenitcr digit gpttianar ac vale puro cercig vec jexio non quieleat fed exemat velut vi- bratus vehementer enfis fepins in fe rediens, Voces'medie fiunc accucior/- indo motu digitorum va- \piritus anrem lenis) fuauis in tatus heres edt voces. His. foble- quit allod ac eft, ve voces vocibus afi abfque interuallo iangantar ,quo Dine ee ud furiae feaas tx ‘eft fed non caret diffcaltate. Traque non atu todéndu eft ne ntanas ab Elma ‘Ynguam remouearur j7nec (pitieas inter ‘mittat.Fnltramentis enim minim? ceffatio. tonuenit, ‘Ciim veto hae duo prater vocem fint propria inflrumentis non quiefeere in ‘yna voce nec tacere, fed iperpeend tpfis voces ‘vatiéte , ideo conuenit eas que feripta fant voces diuidéreaut in gemi= nas aut quaternas aut odtonas, vel eriam fidis punétonim atgumentis, Alias eciam emis fenis daodenis aut etiam fidtis pundtis quod vedifficilius ita tutius. Ter- 1 per fexquialeetam, ita veminima quaft minima &¢ fe omponatur; prior autem pars {eilicet minima locum pri num retineat, Hoe autem in quarto libro demonftratum eft. Sed quartus modus eft ve diuidatur nota in quinque partes, atque hic duriffimus eft, Quintus vt daz note yelat du minima ex quingue mi- nimis conftare fingancur, Sextus eft ve tres note pet quinatinm diuidantur, Sem- perantem quinario denatius ac vigena- fius ve temario fenatius ac duodenarius faccedune. Sep imus modus eft vt quis quetequalia {patia feptenis diuidancur in- teruallis, atque hoc perficete difficilli- mum eft, Prater hec non eft via alia vti- lis, nam quatuot ie quinque & diuidas difcrimen exiguum valde tbaximam dif- ficultatem patit , fed harmonix expestem, Demonftratum eft ‘¢nim quod que non percipiuntar ab, aure.non deledtant. Ira quatuor per feptemt dinifioni per aqualia nimis eff proxima , ¥nde eadem ratione sion paricar_voluptas quianon percipimnr difcrimen, Sed fepteminterualla fi fant 7 tribus vocibus cadem obftat ratio : in vabusantem nore ‘ipieur propter di~ ftanciam , vix aiens nurse 2 ene vis lix cebit his feprem adiungere,fed ramen lon- gt plas ve dixi dificuleatis habent quam volupeats In his igicur fepcem tegulis que fone bina fexgutalteee sernaty quinidine pende eriapende & éptapende , tantura ‘ot volupratis atque artis quantum dif Sculrais. Sunt autem omnia hee inxt ‘ordinem-quem in deleribendo hic obfer~ uaui , icvt Gacillima,, é&-minus arsificiole fic binatj, dificillimaartficiofigima pul- cherrimaque Eptapende . Onmnibus etiagn convenit vt fenfim exerceanturalicet con- Fafionew pro arte , & éxtorem pro volu- tate parient. Cotvenit etiam otnnibus ‘ye teditasfizt notis repetitis , vein exem. plo fubiiciam': minus enim aduerfas ar- ‘em peecare contingit, & facilins din duntor note in {vas partes hoc modo, & modus fen ryrhmas feraatur. Pro- prium eft autem ferme primi modi pec- care poffe aduerlus.leges Mufica fou contra panémam, nifi alias partes dili- wer confideraietis. In aliis autem fex. polterioribus segulis vix peccae ur, ARTIS

    You might also like