Dag mama en Marc,

Ik zal proberen uit te leggen waarom de communicatie van ons uit een tijdje
gestopt is. Ik hoop dat mijn boodschap aankomt zoals ze bedoeld is, zonder
misverstanden.
Het is helemaal niet zo dat ik jullie niet meer graag zie, of dat ik kwaad ben, of dat
ik jullie de kleinkinderen wil ontzeggen.
Het afbreken van de communicatie gebeurt voor mij uit zelfbescherming.
Zonder verwijtend te willen zijn - ik zeg de dingen gewoon zoals ik ze heb
ervaren - heb ik mijn hele leven veel afwijzing, afkeuring en negativiteit gevoeld
van ons mama uit. Ook al voel ik dat daaronder veel liefde zit, hebben de manier
van communiceren en de dingen die ons mama tegen mij zei, mij veel pijn
gedaan. En de afwijzing en negativiteit die ik over me heen heb gekregen naar
aanleiding van de keuze die ik gemaakt heb naar Yves en Indra toe, was voor mij
de spreekwoordelijke druppel.
Ik wil mezelf nooit nog blootstellen aan deze vorm van giftige boodschappen.
Dat wil helemaal niet zeggen dat jullie geen mening of gevoel mogen hebben over
de keuzes die ik maak, maar een minimum aan respect en liefde in de
communicatie is voor mij onontbeerlijk. Ik ben geen vuilbak voor persoonlijke
frustraties.
Ons mama vertrekt hier begin juni met de boodschap dat ik een hoer ben, dat ze
zich voor mij schaamt en dat ze me nooit meer wil zien, maar ze verwacht wel de
kleinkinderen nog te zien? Hoe kan ik mijn kinderen toevertrouwen aan iemand
die zo over me denkt? Hoe kan ik erop vertrouwen dat ze haar negativiteit niet
opdringt aan de kinderen?
Ik ken ons mama, en ik weet hoeveel moeite het haar kost om haar mening voor
zichzelf te houden, en dat er af en toe giftige opmerkingen ontsnappen.
Daarnaast maak ik me ook zorgen over de obsessie die ons mama lijkt te hebben
naar mij en Indra toe, zoals bijvoorbeeld het filmen van Indra vanuit Geert zijn
appartement en het feit dat ze er voortdurend mee bezig lijkt te zijn. Sinds ik dat
hoorde, maak ik me zorgen. Het voelt allemaal heel ongezond aan.
Beer en Mees komen niet graag naar jullie, omdat ze die negativiteit voelen, en
NIET omdat ze jullie niet graag hebben. Verander de sgfeer en de instelling op
een positieve manier, en ze zullen met plezier naar jullie komen.
Ik vernam van Yves dat jullie graag naar Spanje zouden na het voedingssalon om
dat kinderen te zien. Maar hoe zien jullie dat precies als ons mama mij nooit
meer wil zien en de manier waarop wij hier nu leven totaal afkeurt?
Ik begrijp het allemaal niet goed. Misschien kunnen jullie even toelichten hoe
jullie dat zien?
Ik sta open voor contact, maar alleen als er vanuit ons mama een heel duidelijke
intentie is naar een nieuwe, positieve manier van communicatie. Bij de eerste
blijk van negativiteit haak ik gewoon af. Want eerlijk gezegd heeft de periode
zonder communicatie me deugd gedaan. Voor mij is het duidelijk: of er is een
positieve communicatie, of helemaal geen. Ik ben niet haatdragend en ik heb
geen negatieve gevoelens tegenover jullie, integendeel, ik voel me dankbaar
voor alles wat ik van jullie heb mogen ontvangen. Maar tegelijk wil ik me niet
meer blootstellen aan de kritiek, want die is heel ondermijnend voor mijn
zelfbeeld, en ik merk dat ik me veel beter voel zonder.
Wat het geld betreft, hoef je je geen zorgen te maken. Er is deze week een bod
gekomen van 240000 euro en we zijn in onderhandeling. Dus dat zal wel snel in
orde komen. Ik ben in ieder geval niet van plan het geld achter te houden. Het is
gewoon een kwestie van tijd.

Ik heb zonet ook met mamy gesproken, en als jullie de kinderen graag willen
zien, kunnen jullie ze deze week gaan bezoeken in Herenthout. Graag eerst wel
even bellen om te horen wanneer ze thuis zijn.

Een dikke kus,

Aag