‫‪1‬‬

‫جاں چت آون مير ےتائيں ساتھی ذ ی سلم دے‬

‫َلم دے‬
‫َت هنجو روون مار ے درد ا‬
‫نين مرے ر‬

‫‪2‬‬
‫یاں اوہ ٹھنڈی واؤ گھّ‬
‫لے محبوباں دی واؤں‬
‫یاں ایہ بجلی لشکی آہی رات اندهياری جاؤں‬

‫‪3‬‬
‫اکھيں نویں ميں منع کراں نہ رووو دہائيں دہائيں‬
‫دل نوں صبر قرار دیاں پر دونویں سمجھن ناہيں‬

‫‪21‬‬
‫مٹھی چيز مضر جے ہووے اسنوں خوب نہ جانيں‬
‫ظاهر اس داشيریں باطن زہر پچھا نيں‬

‫‪22‬‬
‫ڈر مکراں نفسے دیاں کولوں جو ستےنہيں بھکھ تھيں‬
‫بوہتے تسّے ڈٹھے بدتر رجی ہوئی ککھ تھيں‬

‫‪23‬‬
‫کچرک طرف حرامے دے توں کرسيں نظر درازی‬
‫ہنجو رت جو پر ہوئے اوہ نين کرن غمازی‬
‫‪24‬‬
‫نفس شيطان دا ہو مخالف توڑے کرے نصيحت‬
‫مٹھياں گالں کرکے تينوں پائے وچ فضيلت‬
‫‪25‬‬
‫نفس شيطان دا حکم نہ منيں‪ ،‬دو نویں دشمن تيرے‬
‫مکر اوہناں دے معلم تينوں بوہتے گھنے گھنيرے‬
‫‪26‬‬
‫جس کالمے عمل نہ ہووے اوس تھيں توبہ کریئے‬
‫عورت سنڈه نہ جن دی پتر جے لکھ حيلے کریئے‬
‫‪27‬‬
‫حکم دیاں نيکی دا تينوں آپ کراں بریائی‬
‫اس دسے دا حاصل کيہ سر اپنے خاک اڈائی‬
‫‪28‬‬
‫قبل الموت نہ توشہ کيتا سنت نفل وسارے‬
‫پنج نمازاں فرضی روزے ایہی مساں گذارے‬

‫‪29‬‬
‫ميں تھيں سنت ادا نہ ہوئی گاہے لنگ نہ دهوتے‬
‫حضرت پير سجائے آہے ساری رات کھلوتے‬
‫‪30‬‬
‫جاں حضرت بھکھ لگدی آہی پيٹ تے پتھر دهر دے‬
 ‫جے کجھ درم دینارهوندو نيں چاں تصدق کردے‬
‫‪31‬‬
‫اک پہاڑ سونے دا وڈا اگے ہویا عرضی‬
‫حضرت سرور کہيا اس نوں نہ ميں تيرا غرضی‬
‫‪32‬‬
‫لم رکھيا چھڈ دنيا‪ ،‬غمناکی‬‫حضرت زہد مسّ‬
‫کيوں محتاج ہووے درماندہ جيندے اندر پاکی‬
‫‪33‬‬
‫کيونکر سد دا دنيا ول کوئی حاجت مند تباہی‬
‫جيکر حضرت مول نہ ہوندے دنيا کتھے آہی‬
‫‪34‬‬
‫حضرت سرور دوہاں جہاناں نالے جن آدم دا‬
‫ساری خلقت وچوں چنيا بہتر عرب عجم دا‬
‫‪35‬‬
‫نبی اساڈا مانع منکر آمر مشروعاتے‬
‫اوس جہيا نہ سچا کوئی وچ نفی اثباتے‬
‫‪36‬‬
‫اوہ حبيب خداوند واال تکيہ گاہ غریباں‬
‫اوکھےوقت شفيع ہووے گا ساریاں وانگ حبيباں‬
‫‪37‬‬
‫حضرت بوہتے بھلے ہوئے طرف ربے دی آندے‬
‫نال حبل ہللا بدهے ہوئے کيوں ہوون درماندے‬
‫‪38‬‬
‫حضرت وچ مٹھا سے خلقت سبھ نبياں تھيں فائق‬
‫علم و عمل وچ نہ کوئی ثانی نہ صفتاں وچ الئق‬
‫‪39‬‬
‫اک گھٹ رحمت طلب کيتا سبھ نبياں حضرت پاسوں‬
‫دریا فضل اپنے تھيں دیویں چھٹاں ایس پياسوں‬
‫‪40‬‬
‫حضرت تھيں پيغمبر سارے آئے کہن حقيقت‬
‫اک نقطہ دے علم اپنے تھيں یاں دس راہ شریعت‬
‫‪41‬‬
‫سبھ خلقت تھيں نبی اساڈا ظاہر باطن کامل‬
‫نال محبت اپنی خالق کيتا اسنوں شامل‬
‫‪42‬‬
‫ہور شریک نہ کوئی حضرت وچ خوبی زیبائی‬
‫حسن مالحت جو احمد صلعم وچ خالق آ کھ سنائی‬
‫‪43‬‬
‫حضرت عيسی مرسل دے حق جو کجھ کہيا نصارای‬
‫اوہ گل حضرت نوں نہ آ کھو ایہ ای دوست پيارا‬
‫‪44‬‬
‫جو تعریف کراں حضرت دی جيہڑا خاص حضوری‬
‫توڑے لکھ کتاباں لکھاں تاں بھی کدهی نہ پوری‬
‫‪45‬‬
‫کيہ آ کھاں ميں مدح نبی صلعم دی نہ وچ حد شماری‬
‫کتھوں تائيں لکھ وکھاواں مول نہ آواں واری‬
‫‪46‬‬
‫جے کوئی نشانی پيغمبری دی حضرت کردے ظاہر‬
‫پگھے ہڈ لکھاں ورہياں دے سبھے آندے باہر‬
‫‪47‬‬
‫کجھ تکليف نہ دسے حضرت جس وچ اوکھے ہووے‬
‫محض کمال محبت سيتی نہ جھرے نہ رو وے‬
‫‪48‬‬
‫جو معنے سن حضرت اندر بھورا کسے نہ پائے‬
‫جو نزدیکے تے دورا ڈے سنبھال عقل دوڑائے‬
‫‪49‬‬
‫حضرت صاحب سورج وانگوں نظری آون دوروں‬
‫اکھيں سن مکھ ویکھ نہ سکن کرن حجاب حضوروں‬
‫‪50‬‬
‫کنہ نبی دی خلق ستی وچ دنيا کيونکر بھالے‬
‫خاص حقيقت نيند نہ دسے باجھوں وہم خيالے‬
‫‪51‬‬