Aforismos de Hipócrates
1. Corta es la vida, el camino largo, la
ocasión fugaz, falaces las experiencias, el
juicio difícil. No basta, además, que el
médico se muestre tal en tiempo oportuno,
sino que es menester que el enfermo y
cuantos lo rodean coadyuven a su obra.
19. No es posible predecir la muerte o la
salvación de una persona que padece una
enfermedad grave sin el riesgo de
equivocarse.
27. Es bueno el sueño que calma el
delirio.
28 Malos son el sueño o el insomnio
excesivos.
29. Ni la saciedad, ni el hambre, ni cosa
alguna que exceda de lo que la Naturaleza
quiera, es bueno.
30. El cansancio y las laxitudes
espontáneas y sin motivo, enfermedad
denuncian.
31. Si alguno tiene dolor en alguna parte
del cuerpo y no lo siente, es señal de que
tiene el cerebro perturbado.
58. Buen signo es en toda enfermedad
conservar despejada la inteligencia y estar
dispuesto a hacer o tomar lo que se
ofrezca. Lo contrario es mala señal.
65. Los catarros y corizas de los ancianos,
nunca se curan completamente.
66. Quienes súbita y frecuentemente, sin
manifiesta causa, padecen profundos
desmayos, mueren de repente.
67. La apoplejía fulminante es imposible
de curar; y aun, en verdad, no es fácil de
curar la menos intensa.
1. Η ζωή είναι σύντομη αλλά η ιατρική
μακρόχρονη, η ευκαιρία φευγαλέα, η πείρα
απατηλή, η σωστή κρίση δύσκολη. Ο γιατρός
πρέπει λοιπόν όχι μόνο να προσφέρει στον
άρρωστο ό,τι αρμόζει, αλλά να έχει και τη δική
του βοήθεια, τη βοήθεια των προσώπων που
τον περιβάλλουν και τις κατάλληλες για την
περίσταση συνθήκες.
19. Δεν είναι δυνατό να προβλέψουμε τον
θάνατο ή τη σωτηρία ενός ατόμου που πάσχει
από βαριά ασθένεια, χωρίς τον κίνδυνο να
κάνουμε λάθος.
27. Είναι καλό σημάδι, όταν ο ύπνος σταματάει
το παραλήρημα.
28. Όταν ο ύπνος ή η αϋπνία υπερβαίνουν το
μέτριο είναι κακά συμπτώματα.
29. Ούτε ο υπερσιτισμός ούτε η ασιτία ούτε
τίποτε άλλο είναι καλό, αν ξεπερνάει τα
φυσιολογικά όρια.
30. Κόπωση που εκδηλώνεται απότομα
προαναγγέλλει ασθένεια.
31. Όσοι πονούν σε κάποιο σημείο του
σώματος, αλλά δεν αισθάνονται τους πόνους,
πάσχουν ψυχολογικά.
58. Σε κάθε ασθένεια, η πνευματική διαύγεια
και η διατήρηση της όρεξης είναι καλό σημάδι»
το αντίθετο είναι κακό.
65. Οι βρογχικές καταρροές και οι κόρυζες δεν
θεραπεύονται στα πολύ ηλικιωμένα άτομα.
66. Όσοι παθαίνουν συχνές και σοβαρές
λιποθυμίες χωρίς φανερή αιτία, πεθαίνουν
ξαφνικά.
67. Είναι αδύνατο να θεραπευτεί η βαριά
αποπληξία δύσκολα θεραπεύεται όμως και η
ελαφριά.
 68. Los ahogados, estrangulados y
acometidos de muerte aparente, si tienen
espuma en la boca, no vuelven a la vida.
69. Los obesos están más expuestos a
muerte repentina que los delgados.
70. Los niños que padecen de epilepsia,
se curan con el cambio de edad, de
costumbres, de vida, clima y región.
71. Si dos dolores se presentan a un
tiempo en diferentes partes del cuerpo, el
más fuerte, hace que no se sienta el otro.
73. Una vez que el ejercicio corporal llega
a ser penoso, ningún remedio es tan
rápido y eficaz como el descanso.
74. Mejor soportan los débiles y los
ancianos los trabajos a que se hallan
acostumbrados que los jóvenes y robustos
que no están habituados a ellos.
75. Los hábitos inveterados, aun cuando
sean perjudiciales, ocasionan menos daño
que las cosas no acostumbradas.
Conviene, pues, habituarse
paulatinamente a lo insólito.
76. Muy peligroso es evacuar, llenar,
calentar, enfriar o promover cualquier otro
cambio violento en el cuerpo. Todo exceso
es a la Naturaleza contrario. Lo que se va
haciendo poco a poco no presenta peligro,
bien pasando de un hábito a otro o de
cualquiera otra manera.
80. Lo que causa más enfermedades es el
cambio de estaciones. Y en estos tiempos
las producen mucho más los rápidos
cambios de calor o frío u otros análogos
68. Αν ο απαγχονισμένος που κατεβάζουν από
την αγχόνη δεν έχει ακόμη πεθάνει, δεν
σώζεται από τον θάνατο, αν παρουσιαστεί
αφρός γύρω από το στόμα του.
69. Οι εκ φύσεως παχύσαρκοι πεθαίνουν πιο
γρήγορα από τους αδύνατους.
70. Τα επιληπτικά άτομα θεραπεύονται κυρίως
με την πάροδο της ηλικίας, τη μεταβολή του
τόπου και του τρόπου ζωής.
71. Από δυο ταυτόχρονους πόνους, που όμως
δεν εκδηλώνονται στο ίδιο σημείο, ο
δυνατότερος καλύπτει τον ασθενέστερο.
73. Σ’ όλες τις σωματικές κινήσεις, αν
αναπαυτούμε, αμέσως μόλις αρχίσουμε να
κουραζόμαστε, η κούραση εξαφανίζεται.
74. Όσοι είναι συνηθισμένοι ν’ ανέχονται τους
καθημερινούς κόπους, έστω κι αν είναι
εξασθενημένοι ή ηλικιωμένοι, τους ανέχονται
ευκολότερα από τα νεαρά και ρωμαλέα άτομα,
που δεν είναι συνηθισμένα σ’ αυτούς.
75. Ό,τι έχουμε συνηθίσει από πολύ καιρό,
συνήθως ενοχλεί λιγότερο από κάτι, που δεν
έχουμε συνηθίσει, έστω κι αν είναι χειρότερο•
γι’ αυτό πρέπει να συνηθίζουμε και ό,τι δεν
έχουμε συνηθίσει.
76. Οι θεραπευτικές αγωγές με απότομες
συνέπειες, για παράδειγμα κένωση ή
πλήρωση, θέρμανση ή ψύξη, η με
οποιοδήποτε τρόπο υπέρμετρη και απότομη
διαταραχή του σώματος είναι επικίνδυνη-
γενικά η υπερβολή αντιστρατεύεται τη φύση»
το ασφαλές είναι να προχωρούμε σταδιακά,
ιδιαίτερα όταν πρόκειται να περάσουμε από τη
μια κατάσταση στην άλλη.
80. Οι ασθένειες προκαλούνται κυρίως με τις
μεταβολές των εποχών και κατά τη διάρκεια
των εποχών, χάρη στις μεγάλες εναλλαγές
κρύου και ζέστης. Σε άλλες περιπτώσεις
προκαλούνται επίσης με ανάλογο τρόπο.
REFERENCIAS
http://enallaktikidrasi.com/2017/02/300-aforismoi-ippokrati-pateras-iatrikis/
http://www.dominiopublico.es/libros/H/Hipocrates/Hip%C3%B3crates%20-
%20Aforismos%20Y%20Sentencias.pdf