Notulen jaarvergadering 16 maart 2012

Aanwezig: Bestuursleden: 7 (Jelle-Martijn en Susan zijn met kennisgeving afwezig)

Buurtleden: 66

1. Opening

De voorzitter opent om 20.10 uur de vergadering, heet alle aanwezigen van harte welkom. Hij geeft
aan dat deze vergadering het einde is van een fantastisch corsojaar 2011 en het begin van corsojaar
2012.

2. Vaststellen notulen

De notulen van de vergadering van 2011 zijn op verzoek van de vergadering via mail verstuurd.
Daarnaast heeft iedereen de notulen in de corsokrant kunnen nalezen. De notulen van 18 maart 2011
worden ongewijzigd vastgesteld. De notulen zullen na de vergadering wederom via de maillijst worden
rondgestuurd.

3. Ingekomen stukken en mededelingen

- We hebben een geweldig vaandelfeest gehad. Dank aan iedereen die er iets aan bij
gedragen heeft.
- De DVD van het corso zal rond half mei uitkomen.
- Het knollen zetten zal dit jaar plaatsvinden op 21 april.
- Dit jaar hebben we een bouwvergadering in beperkte vorm. Er worden twee data
geprikt, 1 voor constructie en 1 voor overige zaken. Voor de vergaderingen zullen gericht mensen
worden uitgenodigd.
- Graag wijzigingen voor de database doorgeven aan Claudia.
- Graag erop letten dat op de facturen de juiste tenaamstelling wordt gebruikt:
Stichting Bloemencorso Zundert, p.a. Buurtschap ’t Stuk.
- Johan doet voor de jubileumcommissie een oproep om (stilstaand of bewegend)
beeldmateriaal dat in de breedste zin van het woord met het corso of buurtschap ’t Stuk te maken
heeft, aan te leveren bij de leden van de jubileumcommissie. Ook als je een steentje wilt
bijdragen aan ons 50-jarig jubileum, kun je je aanmelden.
- We zijn dit jaar voorzichtig begonnen met een winteractiviteit. Daarbij zijn voeding op
de steiger en het schilderen van leuningen opgepakt. Onze bedoeling is om deze winteractiviteit in
de komende winter een vervolg te geven, op een vaste dag per maand. Als je je hiervoor wilt
opgeven, kan dat bij Claudia (via tstuk@ziggo.nl).
- We staan nog even stil bij het overlijden van Ad Vromans. Hij is ontwerper bij ’t Stuk
geweest en was de laatste jaren fanatiek bij de Klein-Zundertse Heikant en de commissie
Jurering.

4. Nabeschouwing corso 2010

Zoals altijd wordt het jaar geopend met de jaarvergadering alwaar ons een prachtig ontwerp werd
gepresenteerd met de werktitel “Astronauten”. Hetzelfde trio wat verantwoordelijk was voor de wagen
“opgejaagd” (François, Johan en Jack), besloot nog een jaartje door te gaan. De buurtschap kreeg
een geweldige presentatie over de wereld van astronauten voorgeschoteld en vol goede moed werd
het corsoseizoen geopend.

Op 16 april hebben we de knollen gepland. Onze blommenman had het beeld van vorig jaar nog
scherp op het netvlies en besloot om wederom de plantmachine aan de kant te laten staan. Met iets
minder mensen, maar wel met een stralend zonnetje werden maar liefst 43.000 knollen aan de aarde
toevertrouwd. Om kwart voor 3 gingen de laatste de grond in gevolgd door het nodige gerstennat
voor de uitgedroogde kelen. Niet alleen onze kelen waren uitgedroogd, na het knollen zetten brak een
voor Nederland ongekend lange droge periode aan, waardoor ook onze knollen het aan de droge kant
hadden. Het gevolg: begin mei al overleg of we de regeninstallatie toch niet moesten gaan leggen.
Gelukkig hadden we besloten om het beetje water wat we nodig hadden toch maar aan de natuur toe
te vertrouwen. Ik hoor het Marcel nog zeggen: “met een regendansje, moet het allemaal goed
komen”. Ik weet uiteindelijk niet hoe lang Marcel heeft staan dansen en waarmee hij Moeder Aarde
heeft weten te overtuigen, maar vanaf juni is het weer gaan kantelen, gevolgd door heel, heel veel
regen in juli en augustus. Slotsom: we hebben in het geheel geen regenleiding gelegd.

Tussen de jaarvergadering in maart en de start van de bouw in juni, zit over het algemeen een rustige
tijd wat betreft corso-activiteiten. Niets was minder waar dit jaar. Ik zal zomaar even wat zaken
noemen:

- Een deel van de dakconstructie van onze tent hebben we opgezet en afgebroken in Zeeland
over een zwembad voor Van Sundert;
- Steigerbouw gepleegd tegen de gevel van Baderie Bakx.
Deze zaken tezamen leverde de buurtschap maar liefst € 2.750 op voor de kas. Nogmaals dank
aan de mensen die daarbij geholpen hebben. We zullen in de toekomst als buurtschap wel vaker
van dit soort projecten aannemen om toch de financiële huishouding op de orde te houden en
noodzakelijke investeringen voor de buurt te kunnen blijven doen. Maar dat was nog niet alles
wat er in deze periode gebeurde.

- Enkele buurtgenoten waren erg druk doende met de voorbereiding van het 75-jarig jubileum.
Avonden is er gevormd en gelast om het bloemenmeisje voor 7 mei af te krijgen. En het
prachtige resultaat hebben we kunnen zien!
- En natuurlijk moest toch wel gestart worden met de voorbereiding voor de eigen wagen. Daar
scheen nogal wat techniek in te moeten. Besloten werd om een technische maquette te
maken ten behoeve van de constructie en Thijs ging met zijn computer aan de gang en
bezorgde de buurtschap diverse tekeningen van de constructie van de wagen ter
voorbereiding op het walsen van de constructiepijpen;
- Met een groepje enthousiastelingen is begonnen om een licht- en stroomplan te maken voor
de tent. Hierin wordt uiteengezet hoe wij in de toekomst de verlichting, de noodverlichting,
stroomvoeding op de steigers en het geluid graag zouden willen hebben in de tent. Daarbij is
gelijk een investeringsplan gemaakt, zodat we ook weten waar we financieel aan toe zijn.
- Een ander groepje heeft zich gebogen over de uitbreiding van de tent en het tweede
trappenhuis. Ook hiervan hebben we het prachtige resultaat kunnen zien. Een mooi, maar
vooral ook veilig 2e trappenhuis.
- Tussendoor hebben we nog wat materiaal via BVR en Twan Snepvangers in huis kunnen
halen zoals 25 kuub tempex, een loopbrug en een nieuwe keet voor op het veld. En dat alles
voor een paar entreekaartjes, een fles whisky en wat gebak.
- Tot slot hebben we ons nog met 5 teams sportief bezig gehouden met de Boerendart. Geen
top tien notering dit jaar voor de stukkers. Wel veel PR voor onze buurtschap. Omroep
Brabant was namelijk aan het filmen en wilde graag de beste darter van Zundert voor de
camera hebben en dat was natuurlijk Frank van Hassel. Na de nodige interviews, een
demonstratie van de master himself en een slotinterview waarbij Omroep Brabant gelijk een
spotje van Sire opnam. Met Frank in de hoofdrol vergezeld van een pilske of 6 werd “drank
maakt meer kapot dan je lief is” opgenomen.
Kortom geen rustige periode!!

Heel veel werk was dus al verzet alvorens we op zaterdag 4 juni dan toch eindelijk met onze wagen
konden beginnen. Dit keer op zaterdagochtend begonnen met een kleine groep in plaats van
maandagavond, om zo een extra werkzaterdag te creëren in verband met de uitbreiding van de tent
en de complexheid van de wagen. En gelijk een warme zaterdag. Zo warm dat de opkomst eigenlijk
wat tegenviel. Gezegd moet worden dat een groep bouwers bij Sjef de Meijer al met het walsen van
de constructie bezig was.
Maar de opkomst was zeker niet het ergste van de eerste week. Een rampscenario leek zich namelijk
te voltrekken:…. De koeling van onze drank was kapot. Gevolg: wakker liggende corsobouwers,

2
badend in zweet, niet wetende wanneer dit euvel verholpen zou zijn. Het was even stil aan de
Elzenstraat. Gelukkig werd dit door de buurt zeer professioneel opgepakt en al snel had Johan Raats
een koelmonteur in het honk en werd het probleem vakkundig gefikst. Iedereen kon weer met een
gerust hart naar de tent komen.

Omdat we de rest van de eerste week geconfronteerd werden met wat regenachtige momenten,
konden we de tent net niet binnen de week zeildicht krijgen. Voor onze doemiddag die voor de deur
stond moesten we derhalve wat noodvoorzieningen treffen omdat er slecht weer werd voorspeld.
Jammer, maar geen ramp.
De doemiddag zelf verliep uiterst geslaagd ondanks de wat mindere opkomst dan we gewend waren.
Puzzelen in de middag en barbecueën tot in de late uurtjes. Dit keer met zoveel vlees dat we enkele
weken later de barbecue nogmaals hebben kunnen aansteken.

De week erop zijn we met diverse groepjes werkzaam geweest met het afmaken van de tent en zijn
we begonnen met de wagen zelf. Wederom een jaar waarbij we besloten eerst een groot deel van de
constructie op de grond in elkaar te zetten en pas later het onderstel binnen te rijden. Tevens werd
een aanvang gemaakt met de techniek van de astronauten zelf. Snel werd een dummy in elkaar gezet
om te kijken hoe de astronauten zich in de tunnel voort zouden bewegen. Richard van Trijp en Eric
van der Heijden hebben diverse methoden getest om te zorgen dat armen en benen een zweverig
effect kregen. Het was even puzzelen, maar uiteindelijk was het resultaat fantastisch.

Het blijft geweldig om te zien wat er op een paar weken tijd door diverse mensen aan materiaal
verzamelt wordt. Vele motoren, slangen, veren, luchtdrukventielen, je kunt het zo gek niet bedenken
of het lag in ons honk. Er waren zelfs mensen bij die dachten dat hun fiets en hun auto nog wat aan
de wagen zouden kunnen toevoegen en hadden ook deze een plaats in ons honk gegeven. Dat de
eigenlijke reden was, dat er thuis in de eigen garage gewoon geen ruimte was, had Joël er maar even
niet bijgezegd.

Louis en Arjan van Dijk waren bereid gevonden om ook technische ondersteuning te geven bij de
wagen. Louis dook zijn garage in, en binnen een redelijk korte termijn leek het alsof de NASA een
extra dependance had geopend. Zijn garage lag vol met allerlei toeters en bellen waar een doorsnee
boekhouder geen raad mee zou weten. Gelukkig werd Louis bijgestaan door het technisch brein van
onze buurtschap, Frank van Hassel. De Frank die later ook rondleidingen zou verzorgen in de tent om
alle technische details aan de sponsoren uit te leggen.
Dat hij zeer thuis was in deze materie werd al snel duidelijk en met naam en foto prijkte hij dan ook
snel op de kabelkrant. Ere wie ere toekomt…

Arjan van Dijk zou een computerprogramma gaan schrijven en voor we het wisten werd een demo op
een laptop gepresenteerd over de manier waarop de astronauten straks computergestuurd zouden
gaan bewegen. Het moest niet gekker worden!! Menig oud gediende van de buurt zal bij het zien van
deze technische zaken wel eens gedacht hebben: “waar gaat dat met het corso naar toe?”.

Dat de wagen toch echt wel de nodige inspanning vroeg, was al snel duidelijk. De gebroeders
Schetters besloten derhalve om op zondag 10 juli al een doorwerkzondag in te lassen letterlijk voor
het lassen. Met ondersteuning van Johan Raats werd van de ochtend tot ’s middags 4 uur gelast om
te zorgen dat de volledige hoofdconstructie kant en klaar was, voordat iedereen op vakantie ging. Die
vakantieperiode brak uiteindelijk toch aan. Vroeger dan normaal, maar wel in alle hevigheid. De
aantallen in de tent liepen fors terug. Dat leidde er toe dat we na ieders vakantie toch op een
zaterdag de koppen bij elkaar hebben gestoken om over de voortgang te praten. Conclusie was dat
we vanaf 1 augustus tot 22.30 uur gingen werken en ook de eerste zondag van augustus gelijk
gingen benutten om door te werken. Ook dat was een week eerder dan we gewend waren. Kortom
alle zeilen bij zetten. Natuurlijk ook logisch wanneer je het hoogstaand niveau van deze corsowagen
bekijkt.

Ondertussen speelde zich nog een andere soap af. Hoeveel duwers kunnen er eigenlijk onder de
wagen? Ongeveer 15 en hoeveel duwers hadden zich aangemeld, jawel 24. Laat ik op de eerste plaats
zeggen dat ik enorm trots ben, dat er zoveel enthousiastelingen graag bij ons onder de wagen willen,
of had dat misschien iets te maken met wat er mogelijk op de Markt stond te gebeuren? Was er een
voorgevoel? Hoe dan ook, ik heb misschien nog wel meer respect voor onze ontwerpers die

3
uiteindelijk een dusdanig compromis hebben gesloten dat iedereen min of meer bij de wagen
betrokken konden zijn, op het moment van passeren bij de markt. Mijn complimenten hiervoor. We
dachten daarmee het duwersprobleem opgelost te hebben, maar wat bleek, enkele dagen later
hadden we nog eens 24 duwers! Ik citeer er een paar: Robert van Gils, rondprater, ouwehoer. Johan
Huijbregts, 65+ en Ton van Loenhout, gal en rug problemen. Het zou allemaal goed komen!

De laatste maand voor het corso was dan ook, zoals hiervoor gezegd, inderdaad aanpoten. Niet alleen
om de wagen op en top af te krijgen, het was ook aanpoten om alle gekregen hapjes weg te kunnen
werken. Nogmaals dank aan cafetaria ’t Vrouwke, de Sporthal en D’n Soete Inval voor alle lekkernijen
die we hebben mogen ontvangen en dan nog onze nootjesdispenser niet te vergeten. Dat was met
vullen niet bij te houden. Maar de impact van de moeilijkheidsgraad van deze wagen was duidelijk, al
valt achteraf te concluderen dat alle extra maatregelen in vergelijking tot andere buurtschappen best
zijn meegevallen. We hebben 1 extra laszondag gehad, 1 extra werkzondag, 1 week eerder tot 22.30
uur en 1 zaterdag waarbij we tot 22.00 uur zijn doorgegaan. Ook heeft onze steigerploeg 1 nacht
doorgewerkt om de wagen vrij te zetten om de eerste keer te kunnen testen. Het lijkt niet zo veel,
maar voor sommige mensen ging de vermoeidheid parten spelen. Zo zag ik Ronald van Beek op een
dag bij de tent aankomen met de vraag of zijn zoon er nog was, die was hij een kwartier daarvoor
blijkbaar vergeten mee naar huis te nemen ….

Natuurlijk weten we dat we in deze periode ook de Corsong nog moeten organiseren. Normaliter geen
enkel probleem, maar dit jaar was eigenlijk de eerste keer dat we tegen elkaar zeiden: “het komt niet
zo goed uit die Corsong, er is nog zoveel aan de wagen te doen”. Gelukkig konden we na afloop van
de Corsong concluderen, dat het feest weer geweldig was met bijna een record aan deelnemers en
financieel ongeveer het zelfde resultaat als vorig jaar, terwijl we wel weer eerder op de avond
moesten stoppen van de gemeente. In het zelfde weekend moet ook de sponsormiddag nog geregeld
worden. Deden we dat in de eerste 2 jaar nog voor een handje vol sponsors, nu waren er ongeveer
15 aangevuld met de vrienden uit Bergen op Zoom. Dit aantal en de complimenten van de sponsors
geeft in ieder geval motivatie om deze middag te blijven organiseren.

Ook Bob de bouwer is in deze periode weer volop aan de gang. Het blijft ieder jaar weer een genot
om naar te kijken wanneer je bij het betreden van het honk een lange tafel met creatieve stukkertjes
aan het werk ziet. Als de jeugd ook echt de toekomst heeft, dan maak ik me voor onze buurtschap
niet al te veel zorgen. Complimenten aan de leiding die hiermee toch echt wel ieder jaar haar handen
vol heeft.

De laatste week bracht nog wel het nodige werk met zich mee. Alle astronauten moesten worden
afgewerkt. Scharnierpunten en details moesten worden aangebracht. En last but not least, er moest
nu toch echt getest gaan worden. Alleen alle steigers eruit dan? Nee zeker niet, ook een deel van het
dak moest van de tent af gehaald worden omdat de achterste astronaut op een slordige 11 meter
hoogte zou komen. Voor degene die deze test gemist hebben, kijk maar eens op onze site bij de
video’s. Was de stress op dit moment bij sommige mensen al op een toppunt, het kon nog vele malen
erger. Wederom begaf de koelcel het en nu was het menens. Hij was overleden! Hadden we dit jaar al
extra geld moeten uitgeven aan een nieuwe versterker voor de muziek, nieuwe dakzeilen en een
nieuwe slijptol, er moest ook een nieuwe motor voor de koelcel worden gekocht. Gelukkig kon
dezelfde monteur die de eerste keer de boel had gerepareerd ook nu weer voor een wonder zorgen.
Na het seintje “hij doet het weer”, brak een feest in ons honk los waar Guus Meeuwis jaloers op zou
zijn geweest. Polonaises over de steigers onder een luid gezang volgde. De monteur keek verbaast en
stapte zijn auto in met de woorden “dit heb ik in mijn hele werkcarrière nog nooit meegemaakt!

Het laatste weekend werd gedomineerd door de bloemen. In de aanloop werd duidelijk dat het
slechte weer zijn invloed had gehad. Het veld stond er niet best bij. Het beste wat we konden doen,
was de planning rigoureus omgooien. Geen pluk en geen tikken op donderdag maar op vrijdag.
Probleem opgelost? Niets was minder waar. Vrijdagavond zag het er naar uit dat we de nodige witte
bloemen tekort zouden komen. In allerijl werden alternatieven gezocht. Letterlijk dus -> diverse
alternatieve materialen werden flink getest. Van rijstkorrels tot bakkersmeel, maar het was het
allemaal net niet.
Zaterdagochtend maar op 2 paarden gewed. Enerzijds werd er druk door getest met alternatief
materiaal, anderzijds werd met behulp van diverse buurtgenoten gezocht naar elke witte dahlia in ons

4
land. En dat laatste was niet zonder succes. In de middag is een ploeg afgereisd naar Limboland om
daar ons tekort aan witte bloemen bij te plukken.
Later op de dag kwamen van alle kanten berichten dat er toch nog wel de nodige bloemen vrij zouden
komen in Zundert wat er toe leidde dat we onze wagen geheel met witte dahlia’s konden afwerken.
Dat op de bewuste zondag erna onze omroeper op de Markt nog even aangaf dat de jury zich dit jaar
sterk de vraag had gesteld dat het in Zundert toch wel een corso van dahlia’s moest blijven, gaf bij
menig buurtgenoot een zucht van opluchting!

Om 5.30 uur zijn de laatste bloemen op de wagen gegaan. De laatste details waren om ongeveer 6.00
uur klaar, precies op tijd om de steigerploeg hun laatste werk te laten doen: de wagen vrij zetten. Na
wat getest, hersteld, getest, weer hersteld te hebben konden we uiteindelijk om 10.15 uur richting de
veiling. Gelukkig hadden ook Veldstraat en Molenstraat wat problemen waardoor het niet echt opviel
dat we te laat aankwamen.

Kortom een wagen met bijzonder veel, grensverleggende techniek voor het corso. Die nagenoeg de
gehele optocht heeft gefunctioneerd. Met hydrauliek, elektromotoren en luchtdruk. Met de woorden
“waar gaode aon beginne” van Corné Bastiaansen van Basrijs. Met computertekeningen voor de
constructie en een constructiemaquette. Met techniek volledig door de computer aangestuurd. Met het
volledig afbreken en opbouwen van de steigers. Met panelen, panelen en nog eens panelen. Met de
complimenten van de andere buurschappen mocht buurtschap ’t Stuk stoppen op de markt!!! Met 646
punten en een tweede publieksprijs, werd na 18 jaar wederom de 1e prijs behaald bij de vakjury.
Nogmaals allemaal gefeliciteerd! Wij zijn nog een paar maanden wereldkampioen!!

Ik ben me overigens bewust van het feit dat ik van het feestweekend (wat een dag langer duurde dit
jaar en dat is toch wel lekker als je eerste bent) niet zoveel heb genoemd. Dat is niet omdat ze niet
gezellig waren, het tegendeel is waar, maar dat is meer omdat ik me er de dag erna zo verdomd
weinig van kon herinneren om iets zinnigs aan het papier toe te vertrouwen. Ik kan jullie wel vertellen
dat het weekend voor mij in ieder geval in grote roze wolk is geweest, dat ik niet zo snel meer zal
vergeten.

Het vaandelfeest was het perfecte, goed georganiseerde sluitstuk van een geweldig corsojaar met een
schitterend vaandel als resultaat. Ik hoop dit op afzienbare tijd nog een keer te mogen meemaken. De
draaiboeken liggen klaar.

Ook nog een paar items wat betreft het bloemenveld. In het begin groeiden de planten zeer hard.
Daardoor hebben we ze twee keer moeten terug knippen. We hebben de hele zomer niet hoeven
regenen. In de winter is heel veel werk verzet door de senioren i.v.m. met plaatsen van een nieuwe
keet en maken van een overkapping. Door de slechte zomer zijn de plukresultaten enigszins tegen
gevallen. Het knollen uitdoen is heel goed gegaan, we waren daarbij ook met veel man.

Nog wat cijfers:

- Er zijn 34.125 knollen opgekomen. Een stuk meer dan in 2010, maar we hadden er ook meer gezet.
- We hebben 833.625 bloemen geleverd. (798.013 in 2010).
- De opbrengst was € 11.546.

5. Raad van Buurtschappen

- De entreeprijzen van horeca en entree- en tribunekaarten worden verhoogd.

- Het bestuur wordt uitgebreid van 7 naar 10 personen. Daarnaast stopt Els Arnouts met haar
werk als secretaris. Er worden dus 4 nieuwe mensen gezocht.
- De huisstijl wordt veranderd, er is een nieuw logo. Dit is deel van de professionalisering die
men wil doorvoeren. De introductie verloopt stapsgewijs. Men vervangt, wat aan vervanging
toe is.
- De Raad van Buurtschappen wil voortaan geïnformeerd worden wanneer een project duurder
uitvalt, en dan met name tijdens het project. Deels verloopt het proces op basis van
vertrouwen, maar men wil niet voor een voldongen feit worden geplaatst. Wordt er binnen de
RvB gesproken over bezuinigen? Ja, dat wordt in de begroting meegenomen.

5
 - Bouwplaatsen: wij staan ook op de lijst om te zijner tijd te verhuizen. We hebben als voordeel
dat we bestemd zijn en dat er geen klachten over ons zijn.
De provincie zal echter niet akkoord gaan met de afstand van onze tent tot de bebouwing. De
vraag zal zijn wanneer we aan de beurt zijn. Het bestuur beraad zich op te nemen acties.
- De RvB wil een risico-inventarisatieplan laten maken. Ze willen door een onafhankelijk bureau
in kaart hebben gebracht welke risico’s er gelopen worden. De vragen zijn nog welk bureau
dat gaat doen, wat de omschrijving van de opdracht wordt en wat de kosten hiervan zijn. De
buurtschappen bekijken of ze mee kunnen zeilen op dit plan, zodat er ook voor de
buurtschappen een risico-inventarisatieplan is.

6. Verslag kascommissie en financieel jaarverslag 2010

Dit jaar bestaat het financieel verslag wederom uit een balans en verlies- en winstrekening. Demis
legt uit dat ons vermogen bestaat uit de liquide middelen, de voorraad, de vaste activa en de
vorderingen. Er is een vraag over de waarde van het honk. Deze is moeilijk te taxeren. De waarde is
bij de bouw van het honk bepaald. Op de balans wordt 75% van de waarde van het honk vermeld.
We willen Koen Beenackers dit jaar nog eens laten kijken bij het honk, of de verzekeringswaarde
aangepast moet worden. Ook willen we bij de gemeente navragen wat de waarde volgens hun zou
zijn (bij verhuizing). Bij de krantjes zit er een verschil in de kosten tussen dit jaar en vorig jaar. De
kosten voor de krantjes zijn hoger vanwege dikkere boekjes (meer pagina’s), kleurenkaften en een
hogere oplage (door de toename van het aantal sponsors). Ze brengen dus ook meer op.
We hebben minder rente ontvangen. Dit kijken we na.
De wagen was duurder dan vorig jaar, o.a. door meer tempexplaten en tempexlijm voor de panelen.
Incidentele opbrengsten vallen weg tegen tegenvallende kosten en royale uitgaven.
Het meerjarenplan is het uitgangspunt voor de komende jaren. We zullen weloverwogen keuzes
moeten maken om de financiële huishouding op orde te houden.
De kosten voor de constructietekening staan er nog voor de zekerheid op.
De prijzen van de SBZ gaan omhoog, maar daarvan komt ook een deel naar de buurtschappen via
een indexering van het prijzengeld.
Voor onze buurtgenoten blijft het richtbedrag voor de vrijwillige bijdrage gelijk. We zijn blij met wat
we meer krijgen, en zijn bang voor de gevolgen van een verhoging naar bijvoorbeeld € 20,-.
De reservering van € 2.500,- voor het jubileum wordt uit het vermogen gereserveerd en blijft
daardoor uit de winst en verliesrekening en hebben geen invloed op het resultaat. Dit besproken
binnen het bestuur.

De kascommissie heeft de kascontrole uitgevoerd en na wat op- en aanmerkingen goedgekeurd. Wel

wordt de opmerking gemaakt dat er nog beter gelet moet worden dat de handtekening van de
verantwoordelijke op de bonnetjes staat. Mieke wordt bedankt voor haar hulp, en haar functie wordt
voor twee jaar overgenomen door Maurice Vermeiren. Ook Carlos wordt bedankt en hij blijft nog een
jaar meedraaien.

7. Bestuursverkiezing

Aftredens en herkiesbaar Demis van Loenhout en Johan Raats. Jelle-Martijn Jochems is aftredend en
niet herkiesbaar. Als zijn opvolger wordt Ron Oudenhuijsen voorgedragen. Demis vermeldt dat Susan
na deze periode en Claudia na haar volgende periode willen stoppen. Tips voor opvolgers zijn welkom.

Na telling van Ed en François blijkt dat alle drie bij zeer ruime meerderheid van stemmen in het
bestuur zijn gekozen.

8. Evaluatie 2011

De notulen van de evaluatievergadering zijn gemaild, en dus bekend. We willen wat punten
toelichten:
 De leuningen aan de buitenzijde worden geschilderd.
 Er wordt mogelijk een aanvang gemaakt met de leuningen aan de binnenkant.

6
  De ijzerbakken op de steiger zijn voor lengtes ijzer en niet voor ijzer dat over is. Dat moet
gewoon in de oud-ijzerbak.
 We zijn volop bezig met het stroom- en lichtplan.
 Er komt tijdens de bouw een lijst in het honk te hangen waarop je je kunt opgeven voor een
lascursus. Deze zal in de winter gehouden worden, bij genoeg aanmeldingen.
 Er moet meer aandacht komen voor de plukken na het corso en de grote plukken voor het
corso. Het probleem is echter dat we pas laat weten wanneer en wat er geplukt moet worden.
We zijn hierin erg afhankelijk van de Bloemencommissie.
 Marcel is bezig aan een overzicht waar welke dahlia’s in het land staan, soort database.
 Er komen shirts voor de bloemenverdelers in de tent, zodat de tikkers weten bij wie ze
terechtkunnen.
 Er wordt gewerkt aan een plan voor de duwers onder de wagens. Dit gebeurt in samenspraak
tussen de ontwerpers en het bestuur.
 Er komt een checklist voor maandag op de veiling, als we te maken hebben met geluid en/of
figuratie.
 Graag meer aandacht voor het dragen van de helm bij het opbouwen en afbreken van de
tent.

9. Rondvraag

Er waren geen vragen uit de zaal.

10. Presentatie maquette

De bouw van de tent start op zaterdag 2 juni ’s middags. Twan doet ’s morgens het voorwerk met een
klein groepje. Joël en Marjolein laten een klein stukje uit “Inglourious Basterds” zien, omdat dat stukje
laat zien wat zij met hun wagen willen weergeven. Daarna presenteert Marjolein de maquette. We
maken dit jaar een kelder waarin 5 figuren zich verschuilen. Bij de wagen komt geluid/muziek. Er
komt geen figuratie. De wagen heeft de normalen maximale maten.

11. Sluiting

Niets meer aan de orde zijnd wordt de vergadering met een rondje van de buurtschap om 22.30 uur
gesloten.