Notulen jaarvergadering 21 maart 2014

Aanwezig: Bestuursleden: 9
Buurtleden: 69

1. Opening

De voorzitter opent om 20.05 uur de vergadering, heet alle aanwezigen van harte welkom. Vervolgens
houden we een minuut stilte voor Corné Raats en Wim Roelands.

2. Vaststellen notulen

De notulen van de vergadering van 2013 zijn via mail verstuurd. Daarnaast heeft iedereen de notulen
in de corsokrant kunnen nalezen. De notulen van 12 april 2013 worden ongewijzigd vastgesteld. Deze
notulen zullen na de vergadering wederom via de maillijst worden rondgestuurd.

3. Ingekomen stukken en mededelingen

- Knollen zetten op 12 april 2014 -> vele handen maken licht werk!!! We gaan die dag ook
koekjes bakken voor de verkoop op 4 mei bij de Raamberg.
- Bouwvergadering staat voor de komende weken gepland. Er volgt een mail. Evenals vorig jaar
willen we iedereen die denkt een toegevoegde waarde te kunnen leveren, de gelegenheid te
geven erbij aan te sluiten. Van de mensen die aansluiten verwachten we dan ook wel dat zij
indien nodig bepaalde taken oppakken in het bouwjaar. Het is niet de bedoeling om de avond
enkel uit nieuwsgierigheid bij te wonen. Mogelijk zal daarna een vervolg worden gegeven in
subgroepen.
- Reminder: Database -> doorgeven van wijzigingen aan het secretariaat via bestuur@tstuk.nl.
- Voor de website zijn we DRINGEND op zoek naar gemotiveerde mensen. Je kunt je
aanmelden bij Kirsten Snepvangers
- Geen drank onder de 18 jaar: de meeste buurtschappen gaan dit standpunt volgen, wij ook.
We gaan echter geen politieagent spelen. Er ligt een grote verantwoordelijkheid bij ouders en
mensen zelf.
- Als je ideeën hebt, waarmee we als buurt geld kunnen verdienen, laat het ons weten.
- Als je materiaal tegenkomt, waarvan je vermoedt dat we het kunnen gebruiken, graag melden
en/of meenemen.
- In 2015 bestaan we 50 jaar. De commissie werkt er hard aan. Begindatum is 7 maart 2015 in
de Ossekop en de einddatum is 26 september 2015, op het pleintje van de tent.
Het koekjes bakken en verkopen met een beperkt aantal mensen heeft € 5.600,- opgebracht.
Het is dus een relatief makkelijke en snelle manier van geld verdienen en we roepen daarom
ook iedereen op om te helpen waar dat kan!!! Het feest is straks ook voor iedereen.

4. Nabeschouwing corso 2013

Corso 2013 had een wat merkwaardige start. Net als anders wordt het bestuur ook nu in december
ingelicht over hetgeen de ontwerpers in petto hebben. Het zal een “ballen” bak worden. Een drie
dimensionaal beeld wat als een filmpje voorbij komt. Prachtig, maar moeilijk is de eerste gedachte. En
dat laatste hebben we geweten. Deadline eind januari voor een “go” of een “no-go”. Het werd helaas
no-go. De wagen is wel te maken, maar dan is er simpelweg meer voorbereidingstijd nodig.
Doorschuiven naar volgend jaar is de voorlopige conclusie. Goed, denken de ontwerpers, op naar plan
B. Maar dat plan B hebben ze eigenlijk niet. Alles wordt van tafel gegooid en er wordt vanuit lege
hoofden opnieuw gebrainstormd. Uiteindelijk wordt het bestuur eind februari bij elkaar geroepen en
we krijgen het beeld van een motorrijder in de duisternis voorgeschoteld. We geven het ontwerp een
go. Relatief een makkelijke wagen, weinig techniek, maar wel een heel mooi beeld -> moet kunnen
denken we. In de veronderstelling dat de maquette daarna in volle snelheid gemaakt wordt, blijft het
stil eind februari en begin maart. Medio maart spreek ik echter Joël die op zijn beurt Jack Schetters
had gesproken en wat blijkt: geen maquette van een motorrijder, oh nee, er is een ander idee: we
gaan een wagen in het ijs zetten.
Jazeker, zeg ik nog enigszins lachend, ik dacht het nie he. Jawel, zegt Joël nogmaals, dit keer echt
serieus. Daar gaat ons rustig, relatief standaard jaar, denk ik bij mezelf. Jack voegt zich bij de
ontwerpers, het lijkt allemaal gepland: een prachtige collage ontvangen onder een staande ovatie
tijdens het afscheid van Johan en Jack en jawel we zijn een jaar verder en beide zijn weer terug op
hun vertrouwde plaats. Inleveren die collages wordt links en rechts nog lachend geroepen. Nee hoor
heren het is jullie van harte gegund.
Maar goed de ontwerpers (inmiddels weer 4 in getal) zijn maar wat blij dat wegens omstandigheden
de jaarvergadering is verplaatst naar half april, dat geeft ze in ieder geval nog tijd om toch nog een
maquette te bouwen.

Bij de jaarvergadering tref ik 77 personen aan waaronder zeer veel jeugd. Er komt echt een nieuwe
generatie aan en das mooi. We verwelkomen Hans Arnouts in het bestuur. De gemiddelde leeftijd
keldert omlaag, en dat is de weg die we graag in willen slaan. Aan het einde van de vergadering
wordt het ontwerp gepresenteerd en jawel, deze staat al in het smeltend ijs: Global Warming is de
toepasselijke titel. We krijgen het eerste gevoel van wat ons te wachten zal staan gedurende de
bouwperiode. Het is dan ook niet vreemd wanneer een vragenzee op de ontwerpers en het bestuur
wordt afgevuurd. En wat wel duidelijk is: we hebben echt nog niet alle antwoorden paraat. Het wordt
een hele uitdaging! En oh ja… Johan voegt er nog snel aan toe dat we gaan trachten het helder ijs
wat we zullen gaan gebruiken, gesponsord te krijgen, € 50 voor een blokkie, als het zou lukken een
stuk of 40. Coco Systems is de eerste die afneemt en er zullen er nog vele volgen zo zal later blijken.
Zoveel dat we uiteindelijk van specifiek “bloksponsor”, naar meer algemeen “ijssponsor” zijn gegaan.

De volgende dag knollen zetten. Goed weer, 33 helpers en kwart over 1 de laatste knollen in de
grond; 30.000 in totaal. Er wordt veel nagepraat over het ontwerp deze dag. Er klinkt veel
enthousiasme door uit de groep en dat stemt me positief. Ik hoor woorden als erwtensoep, après-ski
party, glühwein en jägermeister, en zinnen als “dat worden dassen en handschoenen in de laatste
week”, “het bier blijft in ieder geval koud”, “hoeveel zullen er met hun tong aan de wagen blijven
plakken” en nog veel meer. Al snel werden de veelzeggende woorden “de hel van ’t Stuk” op een
prachtige poster gedrukt. Wat zouden ze daar mee bedoelen……
We zullen het wel zien, denk ik bij mezelf. De bouwvergadering zal in ieder geval belangrijk worden
en wie weet waar we allemaal nog tegenaan lopen gedurende de bouw.

Tussen de jaarvergadering en de aftrap van de tentbouw op donderdagavond 30 mei, wordt er niet

stil gezeten. Letterlijk, want op 2e pinksterdag is een delegatie van de buurt nog pijltjes gaan gooien
bij de Heikant. Een kleine afvaardiging heeft nog een bezoek gebracht aan de Voorjaarsmarkt van de
Raamberg en diverse buurtgenoten zitten vol in voorbereiding van het ijsproject. De koelcel moet
worden geregeld waarvoor gesprekken worden opgestart met Synprodo voor de tempexplaten,
overleg met Aggreko is gaande over de koelmotoren, chillers en verdampers en Skidome Ruchpen
wordt benaderd om als 1 van de ijssponsoren op te treden. Daarnaast wordt in het kader van “global
warming” gezocht naar een leverancier van 1.900 liter diesel welke we in de laatste week nodig
hebben om de juiste temperatuur de verkrijgen. Dit bleek overigens achteraf ruimschoots overtroffen
te worden!!
Om verder de kosten van de wagen en dan met name het ijsproject onder controle te houden,
worden er zoals eerder gezegd €50-sponsoren gezocht. Met man en macht werden bedrijven en
particulieren benaderd om ons bijzonder project te steunen. Niemand was veilig voor het sponsor
geweld van ’t Stuk. Mensen trokken hun portemonnee al als ze ons aan zagen komen. Het resultaat
heeft iedereen in de tent kunnen zien. Een waar sponsorbord liet alle begunstigers zien die hun
bijdrage aan het ijsproject hadden gegeven. Acht weken voor het corso waren er maar liefst 175
blokken verkocht en uiteindelijk is de teller blijven staan op het ongelofelijke aantal van 233 stuks.
Ook op de website prijkte een mooie foto van de maquette helemaal vol geprint met sponsornamen.
Naast de € 50 voor een blok, is er door diverse bedrijven in natura gesponsord. Mag ik vanaf deze
plaats mijn welgemeende dank uiten aan iedereen die op welke manier dan ook heeft bijgedragen aan
dit project.

2
De tent is dit jaar in een recordtempo overeind gezet. Zouden alle tekeningen en foto’s dan toch hun
vruchten afwerpen? Feit is wel dat binnen anderhalve week de tent en toebehoren zoals licht, geluid,
beveiliging en sponsordoeken allemaal hun plaats hadden gekregen. Lichtbak 27 in vak R17. R17 is
dat vak. Of wacht als we de tekeningen andersom houden moeten eigenlijk alle bakken naar die kant
van de tent. De lampenverdeling is hectisch, maar wanneer iedereen weet hoe de tekening werkt, dan
loopt het als een trein.

Het onderstel wordt de week erna binnen gereden en wordt voorin de tent geplaatst. De achterkant
van de tent houden we vrij. Daar zal straks een heuse vriescel verrijzen. Er worden steeds meer
vragen gesteld in Zundert welke hun intelligente climax bereiken tijdens de aardbeienfeesten. Rijden
jullie de wagen bij Ardo in een vriescel binnen? Wat als het nou niet lukt? Hebben jullie een plan B?
allemaal vragen waar wij natuurlijk op dat moment zeker een passend antwoord voor klaar hadden…
Gewoon aan de gang. Een superkleine corsowagen bouwen. Want dat de wagen klein werd, was al
snel duidelijk toen onze Ötzi was uitgezet op de wagen. Hier zou duidelijk de uitdaging niet liggen
dachten we toen nog. De wagen zou wel zwaar gaan worden, dus wel wat extra aandacht naar de
constructie. Hiervoor werden berekeningen gemaakt met als conclusie dat er nieuwe assen moesten
worden geregeld. Twee nieuwe assen die het gewicht van ongeveer 18 ton zouden moeten kunnen
dragen. Het wordt een klein maar zwaar bakkie.

De jeugd liet zich goed gelden in deze eerste weken. Zonder heel veel aarzelen zijn ze aan de
constructie begonnen, werden de eerste vormen van Ötzi zichtbaar en werden enkele ijspegels prefab
gemaakt. Voor degene die nog weinig konden doen in de tent, was er genoeg werk op het veld. Het
was weer zo’n periode dat het onkruid harder groeide dan de dahlia’s. En omdat de seniorenploeg dat
alleen niet zou redden, was de afspraak dat we uit de tent zouden bijspringen met name voor het
uitdagende werk van “rolschoffelen”.

Daarnaast moest natuurlijk ook het matte ijs gemaakt worden. En dat was niet niks. 1.000 blokken
waren er nodig. Of terwijl, 1.000 bakken met water moeten worden gevuld, 65 per keer. Bakken
vullen met water, bij de Ardo heel voorzichtig, zonder te morsen de vriescel in lopen en wegzetten.
Vervolgens 3 dagen wachten zodat het water onder -22 graden kon bevriezen tot een uit de kluiten
gewassen ijsklontje. Soms voorzien van een blauwe gloed, soms gewoon mat. Na 3 dagen uit de
vriescel halen en hup in de auto’s ermee naar Marc Lodders. Daar uit de bakken bevrijden, in
palletboxen tassen en de vriescel in, waar de blokken konden wachten tot de laatste week van
augustus. Snel terug naar de Ardo om de bakken weer te vullen en om het proces weer van vooraf te
doorlopen. Ook dat was een hels karwei.

Zoals te doen gebruikelijk moet er ook in die eerste weken nog sportief aan de bak worden gegaan.
Beach vollybal bij schijf, Boerendart en zwemmen bij de Veldstraat en wielrennen bij Wernhout. Bij
Schijf naar ik me meen te herinneren een mooie 6e plaats? Bij Wernhout een debuut met gelijk een
prachtige podiumplaats. En bij de Boerendart, hoe kan het ook anders, de eerste prijs en nog
belangrijker de barbecue. Want tussen alle die sportiviteiten moesten we ook bij onze eigen doe
middag nog vol aan de bak. Onderdelen als ijsklontje vangen, kruiwagen rijden en het ranzige
komkommer sjoelen zorgde weer voor de nodige hilariteit. En omdat we ’s avonds de hongerige
magen goed gevuld hadden bij de barbecue en het overtollige barbecuevlees eigenlijk wel meeviel,
kwam het des te beter uit dat we dan een aanvulling ontvangen door de barbecue bon te winnen.
Dirk Douven was de man to beat vanaf de ochtend eigenlijk al, en dat is de hele dag niet meer gelukt.
Toen een van de varkens bij het Big Schijten van Poteind op het kaveltje van Marcel de Bakker moest
poepen kon ons geluk niet meer op. Weer een barbecue bon. Dirk en Marcel nogmaals dank voor het
ter beschikking stellen van de bonnen aan de buurt. Hierdoor hebben we nog een heerlijke after
barbecue party kunnen houden.

Nou hadden we aan eten dit bouwseizoen toch geen gebrek. Naast de inmiddels bekende nootjes
dispenser, de hartige knabbels van Jeroen van Hassel, sponsorde het Ijspaleis nog even 1.000 ijsjes
en kwam de Rabobank met enkele dozen gevulde koeken. In de laatste weken nog aangevuld met de
hapjes van ´t Vrouwke en De Soete Inval. Waar zouden nou toch die extra kilo´s na het corso
vandaan komen???

3
De eerste week van juli stond in het teken van de vriescel. De panelen tempex werden geleverd wat
een mooi schouwspel was. Maar liefst 50 kuub tempex werd de tent binnen gedragen. En net zoals bij
alle andere werkzaamheden ging ook de bouw van de vriescel zelf vlotjes. Panelen werden op elkaar
gepurd en al snel waren de contouren duidelijk en kwamen de eerste nieuwsgierigen kijken.

Dat er dit jaar een extra project naast de wagen liep, was wel bij veel mensen snel helder. Wat
hebben we in de periode juli / augustus veel randzaken moeten regelen. Ik noem er een paar:
- Persbericht schrijven en uitzetten om het corso te promoten met onze wagen
- IJsblokken vermarkten en ijsblokken zelf maken
- Aanmelding Guiness Book of Records voor pr.
- Een sponsorbord maken
- Een vriescel bouwen
- Up-date verslagen schrijven voor de sponsoren met foto’s
- TV schermen met webcams voor in de tent en op de veiling
- Webcam in de wagen bouwen om het smeltproces in beeld te brengen …. Kom ik nog op
terug!
- Buurt informeren omtrent mogelijk geluidsoverlast
- Week lang straat afsluiten
- Transport en opslag van ijs in de laatste week bij de tent
- Etc etc.

Frank Delcroix (verantwoordelijk voor het koud houden van de Ski hallen van Skidôme Rucphen),
heeft ook meerdere bezoeken gebracht aan onze tent. Van hem hebben we in juli nog diverse tips
gehad om de vriescel zo goed mogelijk te isoleren. Hij was erg onder de indruk van hetgeen we tot
dan toe al gepresteerd hadden en stond versteld van het niveau van onze voorbereidingen. Dat is
toch een mooi compliment aan onze bouwploeg dacht ik zo.

Ook werd er contact gelegd met ICS Dry ice services. Zij gaven aan dat we door middel van droogijs
mogelijk de temperatuur onder de wagen onder het vriespunt zouden kunnen houden om het
dooiproces te kunnen remmen. Mogelijk zouden we ook droogijs in de vriescel kunnen gebruiken om
zo ’s avonds de vriesunits uit te kunnen zetten en dat zou de geluidsoverlast kunnen reduceren.
Het was mooi om te constateren dat op een gegeven moment ongeveer 6 bedrijven bezig waren met
het “project Zundert” zoals het werd genoemd. Bedrijven contacteerde elkaar om over de risico’s,
mogelijkheden en onmogelijkheden van onze Ötzi te praten.

We waren echter niet alleen onderwerp van gesprek bij deze bedrijven, ook de plaatselijke en
landelijke media pikte het verhaal van een uniek project op. We hadden al snel in de gaten dat we
een wagen zouden hebben waarmee we pr-technisch wel eens iets zouden kunnen betekenen.
Gesprekken met de stichting en de marketing afdeling van de Skidôme volgende en al snel leidde dit
tot de eerste interviews. Uiteindelijk hebben we bereikt:
- Een lange tijd gevolgd door BNdeStem (Riet was kind aan huis)
- 2 maal Omroep Brabant in de tent
- Radio Veronica
- Radio 538
- SBS 6 Hart van Nederland
- Een Japanse televisieploeg
- De telegraaf en de Volkskrant
En dat is toch best knap voor een corso bouwploeg uit Zundert. Ook hebben we ons aangemeld bij
het Guiness Book of Records. Onze poging om het grootste rijdende ijssculptuur te werend te bouwen
is echter niet gelukt omdat we niet aan de definitie voldeden van een ijssculptuur. Deze moet namelijk
van massief ijs zijn. Helaas, maar de media aandacht hebben we gehad.

Een van de unieke zaken was natuurlijk om de wagen een week eerder van bloemen te voorzien. Ik
geloof niet dat dit ooit in 77 jaar corso eerder is gebeurd. Ik vond het zelf een erg vreemde
gewaarwording. Een tikweekend zoals ieder ander, maar nu op zondagochtend niet vooruit mee naar
de veiling, maar achteruit in een vriescel!! Geen vakantie, maar op maandag weer gewoon naar het
werk. Het heeft me even tijd gekost daar aan te wennen. Gelukkig waren onze ontbijtmakers wel
present om er een traditioneel tintje aan te geven. Er moest voor maar liefst een kleine 100 man
eieren met spek worden gebakken en dat aantal was niet minder dan andere jaren.

4
Helaas hadden we in het tikweekend slechte bloemen, waardoor het tikken zelf later gedaan was dan
gepland. Ik meen me te herinneren dat we zaterdagnacht tegen de klok van enen de laatste bloemen
erop hadden zitten. Dat betekende in ieder geval dat de zondag een drukke dag zou worden. Wagen
in de vriescel, steigers weer opbouwen en cel dichtmaken. Daarna koelen, zo’n 14 uur lang om
uiteindelijk op maandag rond de klok van 1 uur ’s middags het eerste ijs te kunnen gaan bevestigen.

De hel van ’t Stuk werd door de media al snel de hel van Zundert genoemd. Woorden als “Siberische
omstandigheden”, de diepvrieskou van ’t Stuk, pool expeditie bekleedde de voorpagina’s van onder
andere landelijke media.

Joël had zich een week van tevoren uit de naad gewerkt om achter zijn laptop het rooster uit te
werken wat onze buurtgenoten weken voorafgaand al hadden kunnen invullen. Wie kan op welk
moment van de dag ijs zetten was de vraag. Voor ieder uur moest de bemanning rond zijn. 5 per
team. Helaas voor Joël had zijn ingenieus rooster binnen een dagdeel de binnenkant van de kliko al
bekeken. Er kwam niets van terecht en er was op dat moment ook niets aan te veranderen. Dus
roosters over boord, we plannen vanaf nu van uur naar uur. Indien mogelijk ieder uur proberen te
wisselen en minimaal 6 teams van 3 personen naar binnen zien te krijgen. Dat lukte aardig, maar het
van uur naar uur betekende ook op de piekmomenten maar liefst 30 mensen in de vriescel en in de
gebruikelijke slappe uren ook maar krap 10. Geen tikhamers en bierdopjes deze week, maar visdraad,
kettingzagen, strijkijzers en accu boormachines moesten het werk doen. Getooid met oranje mutsen
en gehesen in brandweerpakken, werd de kou getrotseerd. Ik heb wel enkele die hards aan het werk
gezien. Mensen die we na 3 uur vriescel er echt uit moesten jagen. Gelukkig was de catering
aanwezig om te zorgen dat er altijd koffie, soep en warme chocomelk aanwezig was. Maar liefst 115
pakken chocomelk zijn er door heen gejaagd.

Maar goed ook al was op een gegeven moment de bezetting redelijk goed onder controle, al snel was
duidelijk dat het ijszetten een erg bewerkelijke handeling was en toch wel enigszins onderschat. De
krapte in vriescel, de kou vooral voor de blowers leidde er toe dat we al snel achter liepen op schema.
Dus andere oplossingen zoeken. Meer sneeuw gaan gebruiken was het idee. De sneeuw kan als het
ware gestuukt worden op de ijspegels. Geeft een iets minder mooi effect, maar gaat wel vele malen
sneller. Zo gezegd zo gedaan. Gevolg was wel dat we tot 3x toe naar de Skidôme hebben gebeld dat
we zonder sneeuw zaten. Gelukkig leek dat voor de Skidôme geen enkel probleem en keer op keer
zorgde Frank ervoor dat we terecht konden om aanhangwagens vol sneeuw te laden. Toen we de 4 e
keer belde voor een sneeuw tekort moest Frank zich echter 2x bedenken. Met de Belgische woorden
“allez, dat ding mot af hè”, bracht hij 6 kuub sneeuw naar de tent om deze lading de dag erna te
completeren met nogmaals 13 kuub. Wij ontkennen alles, maar blijkbaar is de Skidôme daarna 2
dagen dicht geweest omdat er geen sneeuw meer op de hellingen lag. Voor alle gedupeerde hebben
wij er in ieder geval voor gezorgd dat men tot 2 dagen na het corso kon skiën en langlaufen achter de
sporthal.

Op donderdag natuurlijk onze traditionele maai avond nog gevierd. Dit maal niet bij Jaap maar
gewoon in onze eigen tent, mede op verzoek van de bouwers. Dat kwam nu goed uit omdat we toch
een speciaal après-ski tintje aan het feestje wilde geven. Hans kreeg de opdracht de boel te
organiseren en met de hulp van ik denk pa en ma Arnouts werden we getrakteerd op een heuse
après-skiparty voorzien van heerlijke hapjes. Met de nodige Tiroler hits en jägermeister in overvloed
hebben we de late uurtjes nog aangeraakt. Zoals gebruikelijk leverde dat de andere dag ook de
nodige slachtoffers op.
Een deel van de jeugd heeft zich in het kader van dit après-skifeest bezig gehouden met een heuse
après-skibar. Voorzien van echt hout en een unieke biermeter werd een schitterende bar afgeleverd.
Men had hiervoor een sponsorlijst opgehangen zodat iedereen die wilde een bijdrage kon leveren.
Omdat het naast de ijsblokken, bakken bier, contributie e.d. toch al in de papieren liep, werd ook nog
gul gegeven voor de bar. Van het overschot hebben we op corsomaandag nog de nodige pinten
kunnen drinken.

Ik weet het niet meer precies maar volgens mij ging rond de klok van 3.00 uur het laatste ijs tegen de
wagen en werden de laatste visdraden gespannen. Later dan gedacht, maar toch nog een
schappelijke tijd. Temeer omdat we op zaterdag ook de belofte aan de stichting hadden gedaan om te
helpen bij het opbouwen van de horeca met een man of 8, wat ons overigens zeer in dank is
afgenomen.

5
Om 5.00 uur in de ochtend zijn de steiger bouwers begonnen met het afbreken van de steigers en de
vriescel. Ze hadden gedacht ongeveer 4 uur nodig te hebben eer Ötzi buiten zou kunnen rijden.
Uiteindelijk konden we om 9.30 uur onder luid applaus van de menigte die was op komen draven, het
pleintje verlaten richting de veiling. We hoefde nog net geen tribunes te zetten in de Elzenstraat,
maar dat Zundert nieuwsgierig was naar het resultaat was duidelijk. Wat was de wagen apart en mooi
toen het eerste zonlicht op het gezicht van Ötzi scheen. Gelukkig heeft de jury dat beeld op de veiling
in de ochtend ook gezien. Helaas ging het smelten van het ijs een stuk sneller dan gedacht, ondanks
dat het onder de wagen dankzij het droogijs toch ruim beneden het vriespunt was. Dat resulteerde in
een beeld voor de markt bij de eerste doorkomst waar we niet op hadden gehoopt. De wagen oogde
rommelig, veel ijs was er af en vooral de witte bloemen waren rot geworden. Kortom, dit is global
warming, moet de jury gedacht hebben. Bij de tweede doorkomst werden we dan ook prachtig
beloond met 602 punten en een 4e plaats!! Dat terwijl we al een beetje rekening hadden gehouden
met een mogelijke klassering in de laatste regionen. Het feest kon beginnen. Snel de wagen weg
zetten op de veiling (en dat is prettig wanneer je eerst in de optocht rijd), een rondje van de buurt
arrangeren en de duwers die zeiknat onder de wagen uitkwamen, verwelkomen. Onbegrijpelijk want
het heeft de hele optocht niet geregend, en van het zweet kan het ook niet geweest zijn, want zo’n
klein wagentje weegt toch echt niets.
Maar goed, een pint pakken en snel naar de feesttent, want omdat we zo vroeg waren, hadden we
daar nog alle keus een goede plek uit te zoeken. Onder muzikale begeleiding van Van Brenghe en
Cookies en Cream werd het een grandioos feest. Zoals te doen gebruikelijk is de zondagavond voor
velen een avond om niet de late uurtjes in te duiken, maar op tijd het bed te zoeken om ervoor te
zorgen dat de maandag weer op tijd ingezet kan worden.

De maandag stond in het teken van een ontbijt bij Jaap met wederom ruim 100 personen. Het
zonnetje scheen en het beloofde een mooie dag te worden. Ilona en Mathilde hadden wederom hun
best gedaan om volledig in stijl van de wagen naar Jaap te komen, wat aardig was gelukt. De nieuw
gemaakte bar werd tevoorschijn gehaald en de biermeter kreeg zijn eerste doop te verwerken.
Natuurlijk nog even klappen voor de winnaars van Laar Akkermolen. Daarna snel de tocht vervolgen
naar Imelda, waar toch inmiddels wel het hoogtepunt van de corsomaandag ontstaan is. Volle bak
ambiance met de Corsong. Uiteindelijk toch weer in de feesttent beland, waar we de dag hebben
afgesloten, voor sommige nog enigszins onstuimig.
Harm Oerlemans belandde nog ergens tussen de dranghekken en de geluidsinstallaties. Volgens
Robert van Gils leek het net een aapje op de manier zoals hij zichzelf weer omhoog wilde hijsen.

De dinsdag begon super met in de vroegte al een hele mooie opkomst. Het was ook wel nodig gezien
het feit dat er nog een complete vriescel afgebroken moest worden. Ook alle zeilen waren blijven
hangen om het tempex binnenboord te houden. ’s Avonds nog even lekker pilske pakken bij Peter en
Nancy om even na te discussiëren over de wagens en uitslag. Ook ons eigen filmpje nog bekeken wat
door de stukkers is gefilmd gedurende de bouwperiode en door Steff prachtig in elkaar was
gemonteerd. Vooral het versneld laten zien hoe een blauwe lucht een bewolkte lucht wordt, was een
regiewerk van de bovenste orde. Nee, zonder gekheid Steff; het was en prachtig filmpje en ik weet
zeker dat we daar op corsomaandag een hele goede zet mee hebben gedaan voor het publiek.
Op woensdag traditioneel een bosje bloemen bezorgt bij de naaste omwonenden en gelukkig kwam
overal de opmerking vandaan dat het allemaal best was meegevallen. Zowel het geluid als de troep
rondom de tent. De familie van Dijk was op vakantie, dus dat bosje bloemen hebben we aan onze
blommenman meegegeven. Zoveel bloemen had hij afgelopen jaar nog niet bij elkaar gezien, dus het
was hem gegund.
Uiteindelijk was op zaterdagochtend om 11.30 uur het pleintje weer brandmeester, de container en
het honk weer volgestopt met al het materiaal wat aan de winterslaap kon beginnen om er over ruim
een maand of 2 weer uit te komen. Tot dan allemaal!.

Bloemenveld

Een al lang openstaande belofte wordt ook ingelost. Medio juni was het zover onze senioren en de
ploeg helpers daar om heen worden door middel van een overheerlijke barbecue nog bedankt voor
het vele werk wat ze verzet hebben op het bloemenveld voor de realisatie van het prachtig
onderkomen aldaar. Ik heb gehoord dat ze er een mooie dag van gemaakt hebben en in een prachtig
zonnetje het terras hebben geopend. Hiermee hadden we dan toch een succesje op het bloemenveld
en wat achteraf zou blijken was dit ook het enige succes. De plantjes wilde van geen groeien weten

6
en dus lieten de bloemen het ook afweten. Een diepterecord in het aantal kisten geplukt voor de
buurtschap. Maar er straalt ook een zonnetje aan het einde van alle ellende. Volgend jaar gaan we
naar nieuwe grond. We blijven op de huidige locatie, maar we kunnen met de buurman van grond
ruilen. We hebben de knollen dit jaar niet uit gedaan, maar we willen eenmalig investeren in allemaal
nieuwe knollen, zodat we echt van een nieuwe start kunnen spreken. Ik weet dat er ook vanuit de
bouwersgroep een initiatief is ontstaan om een veldclubje op te richten, zodat de seniorenploeg
permanente ondersteuning krijgt. Ook wij moeten weer naar een ruim renderend veld toe en dat is
zeker mogelijk.

Wat cijfers: opkomst knollen 22.00 stuks, 210.000 bloemen geleverd (622.170 in 2012; 834.000 in
2011)

5. Raad van Buurtschappen

- Het rommelt nog steeds binnen Zundert, maar we verwachten niet dat we binnen een paar
jaar naar een andere bouwlocatie moeten verhuizen. Ondertussen kan de gemeente ons niet
meer schadeloosstellen, maar zullen ons daar waar mogelijk helpen bij een eventuele verkoop
van ons honk (denk aan bestemmingswijziging) Er is geen inzage in de cijfers, we zullen ons
kritisch opstellen richting stichting en Gemeente.
- De gemeente gaat zich verder terugtrekken uit het corso, bv. geen vlaggen meer langs het
parcours.

6. Verslag kascommissie en financieel jaarverslag 2013

Demis geeft aan dat we 2013 met een positief resultaat afsluiten. Vooral de Corsong had een erg
goed resultaat. De kosten van we wagen waren beperkt en we hebben veel sponsoring ontvangen. Als
het ook een goed bloemenjaar was geweest hadden we een mooie winst gemaakt.

Vooruitlopend op Jarno als penningmeester geeft Demis aan dat de presentatie van de cijfers
voortaan anders zal gaan verlopen. Jarno zal de cijfers via een beamer laten zien en toelichten.

Kascommissie krijgt het woord en geeft aan dat alles er goed uitzag. Wederom wijzen ze erop dat er
bij de bonnetjes soms hiaten zijn in de accordering. Dat blijft een aandachtspunt.

Beide leden worden bedankt voor hun moeite en Maurice Vermeiren voor zijn deelname in de
afgelopen 2 jaar. Peter Arnouts gaat nog een jaar door. De tweede persoon van de kascommissie
wordt door het bestuur benaderd en is voor de komende 2 jaar geworden: Jenny van Aert.

Vragen uit de zaal:

 Waarom had de Corsong zo’n goede opbrengst? Dat heeft te maken met een goede opkomst,
de prijsstijging van de consumpties, het gunstige tijdstip t.o.v. de vakantie. Verder is er in
2012 veel geïnvesteerd en vielen in 2013 mede daardoor de kosten mee.
 We hebben van een aantal jaar energiebelasting teruggekregen. We gaan het de komende
jaren per jaar terugvragen.
 De bijdrage per consumptie voor de doemiddag wordt afgeschaft. Wellicht wordt het
avondprogramma iets duurder ter compensatie.
 De stijging kosten bloemenveld zit niet in de huur, maar in allerlei kosten. In 2012 zijn de
bedragen alleen gesaldeerd weergegeven. Nu worden kosten en opbrengsten uit elkaar
gehaald.
 Tempex hebben we voldoende op voorraad, hier kunnen we 1 tot 2 jaar voorruit.

7. Bestuursverkiezing

Periodiek afredend en herkiesbaar zijn Twan en Marcel. Susan is zoals eerder al aangekondigd
aftredend en helaas niet meer herkiesbaar. Ook heeft André Jochems te kennen te geven vroegtijdig
te stoppen met het bestuur en zijn 3 jaars-termijn niet verder uit te dienen. Beiden worden bedankt
voor hun inzet.

7
Jarno Lubbers is voorgedragen om de ontstane vacature voor penningmeesterschap op te vullen. Hij
zal op vaste momenten in de tent zijn voor declaraties e.d. Jarno heeft bewust gevraagd dat wanneer
mensen opmerkingen of vragen hebben, ze altijd naar hem kunnen komen.

Thijs Willekens en Thomas van Nederkassel hebben zich ook beschikbaar gesteld voor een functie
binnen het bestuur. Als iedereen in het bestuur wordt gekozen hebben we 10 personen in het
bestuur. De stem van de voorzitter wordt dan doorslaggevend. We willen in het kader van continuïteit
de mensen die in het bestuur willen een kans geven.

Mitchell en Angel worden aangesteld om de briefjes te tellen. Alle vijf de heren worden met ruime
meerderheid het bestuur in gestemd.

8. Evaluatie 2011

De notulen van de evaluatievergadering zijn gemaild, en dus bekend. We willen wat punten
toelichten:
- We zijn op zoek naar opvolging voor de bouw van de tent en de steigers.
- We hebben lockers in het honk, we gaan kijken hoe we die gaan gebruiken.
- De lascursus was succesvol.
- We moeten beter omgaan met de aanhangwagen. Deze dient netjes en helemaal compleet
steeds teruggezet te worden. Marcel gaat deze controle uitvoeren en beheert de uitgifte van
de aamhangwagen.
- Voor het veld gaan we proberen meer planmatig te werken.
- We willen dit jaar tijdig bekend maken wie de duwers, stuurman en wagenbegeleiders zijn.
Ron coördineert dit.
- Kleine kinderen op de steiger zijn vooral in de laatste weken een punt van aandacht. Ouders
blijven verantwoordelijk.
- Voor de website wordt ondersteuning gevraagd.
- Lappen in het laatste weekend is bij veel buurtschappen een punt van aandacht. We willen
kijken of we de problemen door middel van polsbandjes kunnen ondervangen.
- Het maaien in de eigen tent is goed bevallen.
- Er zijn bij anderen buurten veel activiteiten. In het kader van de Corsong willen we die ook
bezoeken. Vanuit het bestuur willen 1 persoon hierin laten aansturen.
- We moeten zuinig zijn op onze materialen. Slecht omgaan met materiaal is een enorme
kostenpost.

9. Rondvraag

- Voor het verkeer regelen in Prinsenbeek hadden we 1 vrijwilliger. Er is hiervoor weinig animo
(we vieren zelf carnaval/vakantie, de ouderen vinden dat de jeugd het moet gaan doen, jeugd
doet zelf mee met carnaval vieren en optochten zijden). We denken dat de mensen uit
Prinsenbeek het makkelijker hebben (beter weer, minder activiteiten tijdens onze optocht).
We doen wel ontzettend ons best om mensen bereid te vinden.
- Onder de 18 geen drank bij de Corsong. Polsbandjes en vermelding op de poster zou
voldoende moeten zijn.
- Ideeën van iedereen rondom bezuinigingsmaatregelen zijn meer dan welkom

10. Presentatie maquette

Joël laat een kleine presentatie zien die verbeeldt hoe de wagen eruit moet komen te zien. Vervolgens
wordt de maquette onthuld. We maken een wagen met 4 onderzeeërs, die achter een octopus aan
zweven. De octopus beweegt zichzelf over de straat voort (zo moet het eruit zien) en de onderzeeërs
bewegen boven hem. Aan de wagen gaat vrijwel alles bewegen.

8
 11. Sluiting

Niets meer aan de orde zijnd wordt de vergadering met een rondje van de buurtschap om 22.10 uur
gesloten.