Notulen jaarvergadering 27 maart 2015

Aanwezig: Bestuursleden: 8 (Johan en Thijs waren met kennisgeving afwezig)

Buurtleden: 58

1. Opening

Demis heet om 20.10 uur alle aanwezigen van harte welkom in dit bijzondere jubileumjaar. Opvallend
is de toenemende hoeveelheid jeugd op de jaarvergadering. Vanuit het bestuur zijn Thijs en Johan
verhinderd.
We hebben op 10 maart afscheid moeten nemen van Johan Huijbregts. Dit hebben we met een mooi
eerbetoon met onze heraldiekvlag gedaan.
Het openingsfeest hebben we op 7 maart gevierd. Ondanks het afscheid van Johan was het een
geweldige opening. Ook zoals Johan dit gewild zou hebben.
Als dit de voorbode is voor de rest van het jaar, dan staan we er goed op. Hou de agenda op de site
in de gaten voor de overige feestdata. Verder is het de bedoeling de rest van het corsojaar te blijven
vlaggen. Het is een prachtig zicht als je door de buurt rijdt.

2. Vaststellen notulen

De notulen van de vergadering van 2014 zijn via mail verstuurd. Daarnaast heeft iedereen de notulen
in de corsokrant kunnen nalezen. De notulen van 21 maart 2014 worden ongewijzigd vastgesteld, met
dank aan de secretaris. De notulen van deze vergadering zullen na goedkeuring van het bestuur
wederom via de maillijst worden rondgestuurd.

3. Ingekomen stukken en mededelingen

- Het knollen zetten is op 25 april 2015. Hierbij geldt: vele handen maken licht werk!!! We
zullen de bellijst inzetten. Hopelijk zijn we net als de afgelopen jaren weer op tijd klaar.
- Bouwvergadering is op 7 april om 19.30 uur bij Johan in de bakkerij. Evenals vorig jaar willen
we iedereen die denkt een toegevoegde waarde te kunnen leveren, de gelegenheid geven
erbij aan te sluiten. Van de mensen die aansluiten verwachten we dan ook wel dat zij
bepaalde taken oppakken in het bouwjaar. Het is niet de bedoeling om de avond gewoon uit
nieuwsgierigheid bij te wonen i.v.m. effectiviteit. Mogelijk zal daarna een vervolg worden
gegeven in subgroepen. Johan en Thijs hebben daarbij de coördinatie.
Let op: wij verwachten meer eigen initiatief uit de groep. Wacht niet af maar kom
met ideeën, materialen etc. als je wat kunt toevoegen. Achteraf zeggen is te laat.
- Dat geldt overigens voor alle clubjes zoals AC, BdB, social media en website etc.

4. Nabeschouwing corso 2014

Op 21 maart 2014 hebben we corso 2013 afgesloten en corso 2014 geopend. Onder toeziend oog van
78 buurtgenoten namen we tijdens deze jaarvergadering afscheid in het bestuur van André Jochems
en Susan Raats. Susan gaf aan dat ze het te druk had met de winkel en de kinderen Kiki, Owen en
Johan en dus moesten we op zoek naar opvolgers. Thijs kwam in het bestuur om de functie van
André over te nemen en Jarno trad toe als nieuwe penningmeester. Thomas had een jaar eerder
aangegeven in 2014 te willen toetreden, dus ook hij werd voorgedragen en ingestemd, waardoor we
nu het eerste jaar hebben gedraaid met 10 man. En met succes. De taken zijn herverdeeld en onze
nieuwkomers hebben hun draai al goed gevonden. Zeker Thijs heeft toch een mooie vuurdoop gehad
zullen we maar zeggen.
Onze ontwerpers, nog maar twee in aantal, presenteerde aan het eind van de avond het spektakel
voor 2014. Deep Sea Explorers moest het worden. Kort samengevat: 1 brok techniek, maar wel een
prachtige wagen.
Een groot applaus was het gevolg en ik hoorde zo links en rechts al de woorden, “dit is een eerste
prijs” vallen. Soms voorzichtig maar soms ook overtuigend. Ik hoor terecht de nodige kritische vragen
omtrent constructie en beweging, maar….. zo geven de ontwerpers aan, alles is onder controle en de
techneuten zeggen dat het makkelijk moet kunnen. Inmiddels weten we wel beter……

Ze waren al wel met een groepje voor de jaarvergadering fanatiek aan de gang gegaan en het plan is
ook om na de jaarvergadering 1 avond per week een prototype te gaan maken om de techniek in
beeld te hebben wanneer we zouden gaan beginnen. Dan zal het wel goed komen, denk ik nog bij
mezelf, goed initiatief!
Ik weet niet hoe het kan bij een jaarvergadering, maar blijkbaar waren er mensen bij die tegen de
klok van half zes ’s ochtends hun bed pas zagen. Nu was het wel een maquette om over de
discussiëren, maar er zijn grenzen zou ik zo denken??

Half april de knollekes in de grond. Iets minder dan vorig jaar en op een nieuw veld. Goed voor de
motivatie dacht ik en waarschijnlijk 37 andere buurtgenoten ook. Wat een opkomst, licht zonneke en
jawel klokslag 10.45 uur klaar. Dat was niet zomaar een record. En dan nog niet te vergeten dat er
ondertussen ook in bakkerij Raats door een aantal buurtgenoten nog hard is gewerkt om koekjes te
bakken. Kortom een prachtige zaterdag.

De 2e helft van 2013 en de eerste helft van 2014 hebben veel in het teken gestaan van de verkoop
van koekjes. Ik weet niet hoeveel pakjes er uiteindelijk zijn verkocht maar het moet ergens tussen de
1.500 en 2.000 zijn geweest. Dat is toch wel een hele mooie opbrengst voor het jubileumcomité!
Iedereen die daar zijn of haar steentje aan heeft bijgedragen nogmaals bedankt.
We hebben zelfs nog koekjes verkocht op de voorjaarsmarkt van de Raamberg. Onder de bezielende
verkooptechnieken van Frank van Hassel en ik citeer (ge wit nie wa ge mee maokt mee deze koekjes,
zo lekker, hou doe eigen vast vrouwke want van deze koekskes goa de zweven), werden ook daar
nog ruim 130 pakjes verkocht.
Nou stond toevallig ook Veldstraat daar met een € baan voor de Boerendart. Volgens mij was onze
buurtschap daar tegen de klok van 10.30 uur te vinden en het laat zich raden wie de prijs voor de
hoogste score meenam. Jawel buurtschap ’t Stuk, in dit geval was het Ron. We hebben bij de
Veldstraat al voorgesteld dat ze voortaan reclame moeten maken met het feit dat de goede doelen
baan mede mogelijk wordt gemaakt door buurtschap ’t Stuk. Volgens hen hebben wij die dag 80%
van hun opbrengst gelapt. Natuurlijk heeft Veldstraat ook de nodige koekjes bij ons gekocht, want zo
gaat in corsoland. En dat ze lekker waren kan ik weten, ik heb samen met Joel en Claudia ook nog
een enkel pakje mogen ontvangen. Nogmaals bedankt daarvoor!

Op 2 juni was het dan zover. Maar liefst 14 weken voor het corso begonnen ook wij met de tent. Als
laatste van heel Zundert. Het kan aan mij liggen maar ik verwacht op korte termijn de eerste
buurtschap die de tent niet meer afbreekt. Dat is toch ook niet nodig wanneer sommige
buurtschappen zoals vorig jaar al begin maart al weer begonnen. Maar goed wij proberen de
bouwperiode juist zo kort mogelijk te houden, gezien onze ligging dicht bij de omwonende. Het stemt
me overigens tot genoegen dat onze direct omwonenden geen enkele klacht hadden, zo vertelde ze
na afloop van het bouwseizoen. Dat hebben we samen dus heel goed gedaan. Deze 14 weken is wat
mij betreft dan ook eerder uitzondering dan regel. Overigens zou blijken dat we er goed aan hadden
gedaan om een weekje extra te pakken, want de impact van het WK voetbal et een Nederlands elftal
dat maar gewoon besluit de halve finale te halen, kost toch de nodige bouwavonden. Tel daarbij op
dat het tent zetten en afwerken dit jaar ook wat langer duurde dan normaal en je hebt de extra week
hard nodig. Onze Corné zal toch wel een aantal keer van boven naar ons hebben gekeken en bij zich
zelf hebben gedacht “wat een prutsers”. Nou heb ik het al een aantal keer voorgedaan maar het blijkt
lastig als ik er niet bij ben….. … Nou Corné, we hebben je behoorlijk gemist.

Op 4 juni de aftrap met de rest van de buurt. En wat ik er ook aan gedaan heb en dank aan iedereen
die via de what’s app liet weten dat ze ook met de buurt bezig waren, er waren niet genoeg mensen

2
op de bouwlocatie waardoor de weddenschap in het voordeel uit viel voor Twan. Ook hij mag heel af
toe wel eens winnen. Het is net het NAC gevoel, zullen we maar zeggen.

Zoals elke goede buurtschap betaamd, komen we in het begin nogal wat gereedschap tekort. Het één
is op, het ander is kapot of het is kwijt. Gelukkig zijn veel mensen bereid wat gereedschap van thuis
mee te nemen. Zo ook van Ruud van Unen die vol trots in het honk vertelde dat hij nog wat oude
schroefmachientjes had en ter beschikking wilde stellen aan de buurt. Waarop Johan Raats zei, “ge
krijgt bij jou ook altijd ouwe zooi he”. En binnen 10 sec door Ruud teruggekopt “dat is bij jou toch ook
zo, alleen gij vraagt er nog geld voor”…… Een nieuw corsojaar is begonnen denk ik bij mezelf
wanneer ik ook voor de eerste keer Ronald van Beek weer zie met zijn woorden “nou nog 14 weken
dan zit deze ellende er gelukkig ook weer op”.

Het is maar goed dat we tegenwoordig iemand in het bestuur hebben, in de vorm van Thomas, die de
jaarplanning gaat volgen van alle corso evenementen, want het is niet meer bij te houden. Maar we
hebben het dan ook zeer goed gedaan afgelopen jaar. We waren met 2 teams bij het darten van de
Heikant, met 2 teams bij het beachtoernooi van Schijf, met 1 team bij Corso Zonder Grenzen van
Klein Zundert, met 10 teams op de Boerendart bij de Veldstraat, vele kavels grond gekocht bij het
bigschijten van Poteind en met maar liefst 5 teams op het Wielerevenement van Wernhout, kortom
we hebben ons best gedaan en dat hebben we dan ook dik terug betaald zien worden bij onze eigen
corsong. Maar daar later meer over.

Bij de aardbeienfeesten ging het maar om 1 ding. Niet wie bovenaan gepould stond, nee, rijden we
vooraan in de optocht, des te eerder kunnen we aan de pinten. We zouden eens een keer wat tekort
komen bij de buurt. Maar we werden beloont met een tweede plaats in de optocht.

Buurtschap Tichelaar besloot fietsbellen te gaan verkopen en ’t Stuk bleek een gretige afnemer. Op de
vraag aan Marcel de Bakker wat die bellen kostte, gaf hij het veelzeggende antwoord 5 euro het stuk,
waarop Claudia cynisch reageerde, oh en wat kosten die van Molenstraat dan… Een doordenkertje!

De eerste weken van de bouw stonden in het teken van de afwerking van de tent. Lampen hangen,
ook nu weer met de nodige vraagtekens want waar zijn nou toch de goede lijsten en waar zijn
überhaupt een aantal lampen. Lamp nummer 4 t/m 12 leek te ontbreken. Er komt een moment luitjes
dan wil ook het lampen hangen niets meer zeggen. Maar waarschijnlijk hebben we dan wel een vaste
loods…

Vervolgens was het onderdelen zagen. Thijs had een prachtige zaaglijst gemaakt, het was alleen
jammer dat in een mum van tijd alle onderdelen overal en nergens waren. Snel sorteren dachten we
en zorgen dat we die lijst afwerken. We moeten er dan vervolgens wel voortaan voor waken dat we
de onderdelen zichtbaar klaar zetten. Zo was een volle emmer met asjes gezaagd welke daarna
ergens was gebruikt als contra gewicht. He dacht de volgende buurtgenoot die asjes zijn nog niet
gezaagd en je raadt het al, er werden vlotjes dure lengtes wederom kort gezaagd tot 120 asjes. Maar
die hadden we dan ook wel voldoende voor de rest van de bouw.

Ook de constructie werd in elkaar gezet. 4 zware buizen die de duikboten moesten dragen. En dat ze
zwaar waren hebben we geweten. Ze waren iets dikker dan nodig, dus met de nodige takels en
stellages moesten ze overeind gezet worden. Maar niet voordat ze eerst op maat waren geslepen en
er discussies waren gevoerd over de graden van de hoek aan het uiteinde van de buis. Bloed, zweet
en tranen, maar ze stonden. Johan kon aan de gang met het vormen van de octopus. Ondersteunt
door de inmiddels tot semi-vormers uitgegroeide Jurgen van Eil en Francois van Beek. De gebroeders
van de Linden konden aan de gang met de beweging van de armen van de octopus onder de
bezielende leiding van houtspecialist Ruud van Unen. Een mooie combinatie op het eerste zicht.
Dezelfde Ruud, die ook in de tent nog te horen kreeg dat hij ook verantwoordelijk was voor het
bewegen van de poppen in de duikboten. Ieder z’n vak zullen we maar zeggen.

En de beweging van de tentakels was al een uitdaging laat staan het creëren van plekken onder de
wagen voor de mensen om ze te bedienen. Ook daar spande we Ruud nog maar eens voor het
karretje..

3
Ondertussen was ook de tempexbak in elkaar gezet, alwaar een vooroorlogse zaagtafel plaats nam.
Dat ding was niet te tillen, maar wat een plezier hebben we er van gehad. Niet alleen in de tent, maar
ook thuis. Een rotzooi wat daar vanaf kwam zeg. Maar in no time waren alle onderdelen van de
vleugels van de duikboten gemaakt en afgehoekt. Alles genummerd in het wit gezet in afwachting van
het moment dat ze op de vleugels geplaatst konden worden. In de vijfde week voor het corso is hier
door het eerste groepje mee begonnen op het prototype om te kijken of en hoe het vastzetten zou
werken.

De focus van Joël lag bij de duikboten. Bovenkanten maken, onderkanten, motoren, staarten, snorren
en nog veel meer. Ik zou haast denken dat er sprake was van een compartimentsyndroom. Overal
moesten weer tempexplaatjes op, schuin afsnijden, wat een werk. Maar het is weer duidelijk
geworden dat Joël zich vooral bezig moet houden met de wagen en niet tussendoor nog snel even de
koffie aan moet zetten. Ja, dat kan wel, maar dan moet iemand even checken of de kan er ook onder
staat.

In ploegen werd er gestort op de frames van de duikboten, wanneer hebben we de balans gevonden,
lassen, slijpen, verzetten, contra gewicht erin en er net zo makkelijk weer uit. Thomas bleek iets te
fanatiek in het lassen van de frames. Even ergens zijn massa vandaan toveren en voordat hij het in de
gaten had, zaten 2 frames aan elkaar gelast. Dat leek niet de bedoeling. Ook Adrie Snepvangers was
er niet bij weg te slaan. Daar waar Peter vd Linden zich keurig afmeldde voor ploeg Rijsbergen want
ze gingen een dag fietsen, antwoordde Adrie “dan fietste maar wat harder, wij gaan echt wel naar de
tent vanavond”. Dat is diezelfde Adrie die vorig jaar in z’n eentje een tractor bestuurde bij het knollen
uitdoen en ondertussen ook nog knollen raapte naast de tractor. Denk daar maar eens over na!

Ondertussen kwam een verzoek binnen uit Loenhout, of we daar met een man of 20 konden helpen
tappen op een klein feestje. Oh, dachten wij met 20 man werken voor een man of 200, moet lukken.
Nee het bleek net iets groter. Met ongeveer 200 vrijwilligers voor een man of 7.000. Maar daar
moeten we toch bij zijn dacht Marcel de Bakker, hij heeft het volk bij elkaar weten te regelen en er
werd zaterdag 2 augustus afgereisd naar Loenhout. Ik heb gehoord dat het een geweldig feest was
waarmee we met de buurtschap toch snel € 900 hebben verdiend. Goed gedaan allemaal. De eerste
contacten zijn al weer gelegd voor dit jaar. Ik ga ervan uit dat we dan allemaal weer klaar staan!

En toen was er nog een ander verhaal, een einde van een tijdperk zullen we maar zeggen. De Jupiler
dreigde op te gaan en wat bleek deze werd ook niet meer bijbesteld. De crisis en dure wagens raken
ook onze buurtschap en er werden bezuinigingsmaatregelen aangekondigd. We gaan AH bier en fris
drinken. Toen het laatste flesje blauwe Juup in aantocht was, werd er zenuwachtig naar elkaar
gekeken. Uiteindelijk dacht Peter vd Linden, jullie kijken maar, ik pak hem. Het mooie was dat het
helemaal het laatste flesje niet was. Twan ging leeggoed ruimen in de schuur van Jordy en toverde
daar werkelijk uit het niets nog 14 volle bakken blauwe Juup naar boven. Deze waren vervolgens ook
nog net niet binnen een dag weg gewerkt. Daarna werd elke begunstiger van een bak Juup nog net
niet tot erelid van de buurt bekroond, maar het scheelde niet veel.

Was er enige tijd geleden bij het feest van Mery de Bakker nog aangegeven dat feestjes in het
bouwseizoen met een groot scala stukkers vooraf in 3-voud ingediend moest worden bij het bestuur,
het was Carina Schetters ontschoten. 15 augustus feest en zaterdag 16 augustus slachtoffers tellen.
Er was een klein beetje gedronken op het feestje, aldus Carina!

De week erna de Corsong. Zoals gezegd onze moeite om overal aanwezig te zijn, werd ruimschoots
terugbetaald door de aanwezigheid van 17 buurtschappen en welgeteld 27 nummers. Een record. En
dat was ook financieel te merken. De corsong staat en vormt het voorfeest voor het laatste weekend.
Zelfs Chiel Beelen had aandacht voor de Corsong in zijn 3 FM ochtendshow. En wat de corsong
betekent in de weken die erna volgen, is ongekend. Daar is menig horeca uitbater ons erg dankbaar
voor. Daarnaast levert de corsongavond altijd leuke verhalen op. Zo zag Thomas een dame “licht
beschonken” een broodje worst bestellen bij Claudia en Margreet. Voor degene die de details willen
weten vraag maar eens na bij Thomas. De saus op het broodje krijgen, was gewoon een stukje
cabaret.

In hetzelfde weekend werken we ook de sponsormiddag af. Sinds vorig jaar zorgen we voor een
tapunit van Jupiler in de tent zodat onze bob de bouwertjes nu al kunnen leren tappen en er zitten

4
talenten tussen! Sommige sponsoren voorzien een gezellige middag met eten en drinken en komen op
de fiets naar de tent. Wel zuinig zijn op de fiets dus op slot zetten aan de aanhangwagen aan de
overkant. Maar wat doe je nu als blijkt bij het weggaan dat de aanhangwagen weg is. Robert van Gils
liet er geen gras over groeien en schreeuwde naar het bestuur dat de aanhangwagen was gestolen en
dat zijn fiets er nog aanzat. Gelukkig barsten we van de lolbroeken die de aanhangwagen inclusief
fiets al netjes hadden opgeborgen achter de bouwhekken.

Na de corsong de laatste twee weken, volle bak gas geven om enigszins tijdig te kunnen gaan testen.
En we hadden het nodig. We hadden al de hele maand augustus elke zondag benut en ook was er de
hele maand al doorgewerkt tot 22.30 uur. Gelukkig waren de weergoden ons op dat gebied goed
gezind, want het was bagger weer een maand lang. Er was toch niet veel anders te doen, dan naar de
corsotent te komen. Gelukkig gebeurde dat de laatste twee weken en met name de laatste week was
goed bezocht met topavonden van 50 tot 60 mensen. Hadden we de weken eraan voorafgaand een
enkele avond moeite de mensen aan de gang te houden, dat was nu geen probleem. Ruim 2,5 week
voor de corso had Hans Arnouts de verfbussen al tevoorschijn gehaald en werd met het inkleuren van
de wagen begonnen. Volgens mij zijn we nog nooit zo vroeg begonnen met schilderen?. Het was
maar goed ook, want het bleek en hel of a job te zijn, maar met veel mensen die werk zochten, had
Hans snel een team om zich heen gebouwd. Paars, Roze, zwarte stippen (die de volgende avond er
weer net zo makkelijke af waren) werd aan de onderdelen van de duikboot toevertrouwd.
We gaan pas tikken op vrijdagavond was de planning. Woensdag steigers eruit, donderdag testen en
donderavond weer terug leggen. Het liep net iets anders. Uiteindelijk zijn we wel vrijdagavond gaan
tikken maar veel later dan gepland. Het is maar goed dat we vooraf gingen testen, want op onze
beruchte maai avond heeft de technische ploeg helaas tot diep in de nacht moeten doorgaan om
diverse haperingen op te lossen. Overigens was de maai avond voor de rest weer prima geregeld door
organisator Hans Arnouts. Het is alleen jammer dat hij er zelf niets meer van kan herinneren. We
kregen nog wel een verontrustend telefoontje dat er iemand van onze buurtschap lag te slapen tussen
de tuin van Louis van Dijk en de container. Volgens Hans was hij echter gewoon zijn sleutelbos aan
het zoeken, althans dat dacht hij toch.

Uiteindelijk kwam ook pas vrijdagmiddag kwart over 4 het verlossende woord “het werkt”!!. Pas toen
kon de steigerploeg alles echt goed gaan terug bouwen voor het laatste weekend. Je merkt dan gelijk
dat je de achterstand die je dan oploopt niet meer ingehaald krijgt. Tel daar bij op dat het me opviel
dat na de klok van zaterdagnacht twaalf uur de tent behoorlijk leegliep en je slaat de laatste bloemen
er rond half vier ’s nachts op. Geen alvast tent opruimen en steigerplanken in de jukken, maar
gewoon moe en blij dat het tikwerk erop zat.
Traditioneel nog wel een pint pakken in het honk en nog snel een uur slapen en terug naar de tent
om vol verwachting de wagen met al zijn beweging buiten te zien rijden.

Maar helaas wanneer ik terug kom bij de tent, blijkt er een vleugel niet helemaal lekker te werken. Er
is al besloten om deze vast te lassen. Moedig besluit van de ontwerpers en techneuten maar gelijk
worden er vraagtekens gezet bij de overige vleugels. Zouden die het wel houden dan?. Voor nu geldt
in ieder geval niet treuzelen en zorgen dat we op tijd op de veiling staan. Zo gezegd zo gedaan.
Daarna lekker met de duwers samen een pint pakken bij de Kerel want dat is tenslotte ook corso.
Waar voor gevreesd was, gebeurde echter ook. De tweede vleugel stopte ermee. Balen, maar
gelukkig heeft de jury de wagen mooi zien komen aanrijden op de veiling en heeft hopelijk haar
oordeel al voor een groot deel gevormd.

Desalniettemin werkte het verwachtingenmanagement prima en de buurt stelde haar verwachting bij;
van een plek bij de eerste 5 naar hopelijk een plek ergens bij de eerste 10. De jury beloonde ons met
een 8e prijs en de techneuten ontvingen de Pluim voor het nabootsen van beweging onder water. De
waarde die we aan deze pluim moeten hechten werd op dinsdag na corso even fijn uitgelegd door
Harm Oerlemans. Met de woorden die Pluim kunnen ze beter niet uitreiken, is toch geen prijs en ze
kunnen hem beter in iemands reet duwen, werd de symbolische waarde door Harm de das om
gedaan. Nu is het punt van in iemands reet duwen nog wel in praktijk gebracht. Ik heb gehoord dat
Ed Sprenkels inmiddels weer fatsoenlijk naar de WC kan.

Helaas hadden we in het corsoweekend toch weer enkele incidenten. Zo wilde Richard van Trijp nog
even snel zijn telefoon redden toen deze voor een wiel van ons onderstel viel. Het resultaat hebben
we geweten. Gelukkig hebben zijn stalen zolen zijn voet gered en inmiddels is Richard al weer deels

5
hersteld, maar nog niet helemaal. En toen kwam daar op corsodinsdag onze Thijs nog bij. Ik weet niet
of hij nu echt wel zo handig is, als hij zegt. Tijdens het samenwerken met John van Trijp vraagt hij
aan hem “John wil jij dat stuk ijzer even losjes vast lassen” en volgens John is Thijs heel goed met
een slijptol zo gaf hij zelf aan. Nou das mooi zei John dan kan tie in ieder geval met gevoel in zijn
been slijpen!!

Het feestweekend zelf was super. Het weer draagt daar natuurlijk behoorlijk aan bij. Eerst 4 weken
bagger weer en vanaf een paar dagen voor corso stijgende temperaturen naar misschien wel 25
graden op corso zondag. De vraag is of een dure band als Rowen Heze een toevoeging geeft aan het
feest. Dat zullen we nooit 100% weten.
De corso munten waren niet aan te voeren in ieder geval. Het systeem van de polsbandjes werd ook
door onze buurt ingevoerd en leverde alleen maar lof op. Dit krijgt zeker een vervolg. Wil iedereen in
dat kader wel letten op het afknippen van de bandjes. Die van de toegang tot de veiling moet je laten
zitten. Dan kun je zoals Johan Raats zelf wel 8 bandjes voor de veiling hebben, maar dan moet je nog
op maandagochtend bij iemand anders een bandje zien te regelen!

Ik heb nog een paar jaar gedacht dat het stage diven van bartafels af alleen aan buurtschap
Wernhout was besteed, niets is minder waar. Ik heb dit jaar diverse stukkers de beweging van onze
duikboten zien na doen en met een soms sierlijke zweefduik de sta tafels zien verlaten.

Het ontbijt bij Jape op maandagochtend blijft de perfecte start van de dag. Goed geregeld, en een
mooi moment om over de uitslag van de dag ervoor na te praten. Tot ongeveer 11.00 uur zinnig,
daarna gaan de tapkranen open en verandert het gesprek al snel naar onzinnige inhoud. Dat moet
ook want tegen de klok van half twee moeten we bij Imelda de boel aan gang zetten. Ons
gespreksniveau moet dan gedaald zijn tot het niveau van de Hollandse artiestenparade met koningin
Anita en voorop en dat valt niet mee. Gelukkig is daar snel de corsong om het niveau op te
schroeven en de corso van Imelda op ongeveer 2 uur tijd financieel een succes te laten zijn. Ook
maandagavond was super in de feesttent. De ene top band na de andere op het podium allemaal in
volle afwachting van de spetterende afsluiting die ook door Carina niet gemist mocht worden. Snel
Jack naar huis brengen (ja je hoort het goed: naar huis brengen) en weer terug naar de tent om daar
te constateren dat om kwart voor 1 de lichten aangingen onder een weg sijpelend geluid van onze
plaatselijke DJ. Wat een spetterend einde he Carina!

Na het corso wacht het gebruikelijke opruimen van de tent en de laatste plukken voor de corso’s in de
regio. Ondanks dat we er op blijven hameren dat de corso niet afgelopen is op maandagavond, viel de
opkomst toch weer wat tegen. De constatering is dat we helaas vaak de zelfde gezichten zien op deze
opruimdagen en dat de gemiddelde leeftijd van de opruimploeg ruim boven de 40 jaar ligt. Ik wil dit
toch wel als aandachtspunt noemen. De huidige ploeg zal daarin niet de kar blijven trekken de
komende jaren en we vragen dan ook met klem aan de hele groep om echt je steentje bij te dragen
in deze week na het corso. Gelukkig liep het opruimen verder voorspoedig zodat op vrijdagavond na
de corso omstreeks half 9 het pleintje brand meester was. Het had sneller gekund, maar dan moeten
zaken in 1x goed gaan en moet je altijd de meest gerichte weg nemen. Die tip geven we ook aan
Harm Oerlemans mee die vol enthousiasme een grote tractor met kiepkar vlot de inmiddels al een jaar
of 15 doodlopende Akkermolenweg in stuurde. Helaas Harm en keren en achteruit met zo’n gevaarte
valt nog niet mee en zeker niet onder toeziend oog van jouw helpende buurtgenoten. Er is geen beter
vermaak dan leedvermaak.

Tot zover corso 2014 en om in stijl af te sluiten met de woorden van onze Jurgen: Tis Kléir!!

Dan het Bloemenveld

Om maar te beginnen met de legendarische woorden, wat een jaar wat een jaar. 2013 was slecht, je
kunt gerust zeggen een drama. We hadden dan ook besloten dat er maar 1 oplossing was en dat was
verhuizen. Maar waar naar toe? Al onze spullen staan op het centraal veld. Na wat rond te hebben
gekeken vonden we aan de andere kant van de arme baan een wei. Dus op gesprek bij eigenaar
Hendrik van Heijst. Na twee uur te hebben gesproken over koetjes en kalfjes komen we overeen dat
we in 2014 verhuizen naar de andere kant van de weg. Jef en Marcel springen een gat in de lucht.
Ook onze senioren zijn verheugd na het horen van het goede nieuws.

6
Begin april zijn de plannen gemaakt en op 12 april de knollen de grond in. Met een geweldige
opkomst zitten de 23 duizend knollen binnen no time in de grond. Onder het genot van een drankje
hebben we zitten wachten op de friet. Een paar weken later komt de bestelde stek binnen, welke door
de senioren wordt opgepot en in een tunnel worden door gekweekt. Nadat ze groot genoeg zijn,
worden ze uitgepland op het veld.

Na het planten van de knollen krijgen we te maken met een droge periode. Maar niet in paniek raken
en om de knollekes niet lui te maken, wachten we af, en komt het nat van boven. Als de planten
beginnen te komen zie je al snel dat de opkomst goed is. De planten groeien als een speer. Hendrik
van Heijst had ons al gewaarschuwd om geen kunstmest te strooien. En deze raad hebben we dan
ook opgevolgd. In deze periode volgen ook de gebruikelijke bespuitingen tegen de bekende dahlia
ziektes. Na een van die bespuitingen blijkt er nog iets in de tank te hebben gezeten waar een dahlia
niet tegen kan. Planten kwamen geel te staan en voor het ergste werd gevreesd. Achteraf is dit bij
ons gelukkig alles mee gevallen.

Omdat we op nieuwe grond zitten hebben we ook minder last van onkruid. Dit kunnen we daarom
ook goed onder controle houden. In deze periode zetten we ook de palen en trekken we de touwen.
Door de techniek van de wagen kan er in de tent niet altijd door iedereen wat worden gedaan.
Hierdoor staan we op een avond zelfs met 16 personen op het veld. Wat een weelde. En vergeet niet
hoe blij onze seniorenploeg hiermee is.

De groei zit er goed in. En wat we in augustus teveel kregen, water. Kregen we in juli wat te weinig.
Dus regelmatig de regeninstallatie aanzetten. De combinatie van een goede temperatuur en op tijd
water is de juiste voor een dahlia. Daarom alles een keer terug maaien en na een paar weken met het
handje diverse soorten terug knippen. Hadden we in 2013 nog ramp toeristen. Ook in 2014 kwamen
ze kijken, maar dan naar hoe geweldig ons veld stond.

Eind juli zijn de eerste leveringen en moeten we ook iedere week de niet geleverde bloemen toppen.
Een goed veld is super, maar een nadeel is dat je in de weken dat niet alles geleverd mag worden je
de overige bloemen moet toppen. Maar hier zullen we maar niet over klagen wat dit is duidelijk een
luxe probleem.

Er volgen nog vele plukken en met ons relatief kleine veld leveren we duizenden bloemen. Ook met
ons eigen corso plukken we maar liefst 825 kisten bloemen. De drukke plukweken na het corso weten
we ook weer te overleven. En na de opruim werkzaamheden kunnen we terug kijken naar een
geweldig bloemenjaar voor buurtschap ‘t Stuk.

Nog even wat cijfertjes van afgelopen jaar.

Totaal zijn er in Zundert iets meer dat 18 miljoen bloemen verkocht. Dit is voor een bedrag van ruim
260.000 duizend euro.
Wat betreft onze buurtschap:

23.000 knollen gepland ruim 21.000 duizend planten opgekomen. In 2013 kwamen 22.000 knollen op,
maar toen hadden we er ruim in de 30.000 gepland.
894.545 bloemen geleverd dat is 42,6 bloemen per struik. In 2013 waren dit 210.000 bloemen. 825
kisten geplukt met eigen corso goed voor 330.000 duizend bloemen. Buiten de bloemen die we getopt
hebben en op de grond hebben laten vallen zijn er dus ruim 1.224.545 bloemen van ons veld
gekomen. Wat goed is voor een bruto opbrengst van bijna 14 duizend euro. Hierdoor hebben we
afgelopen jaar weer eens een positief resultaat behaald op het veld. Waarvoor dank aan allen die hier
een bijdrage aan hebben geleverd.

5. Raad van Buurtschappen

Wat is actueel op dit moment:

- Bouwplaatsen -> nog 5 jaar bestemd, maar welke visie streven we na als buurtschap?

7
 - In november 2014 zijn we door de gemeente over hun plannen geïnformeerd. In januari 2015
hebben we met Veldstraat overlegd, om de mogelijkheden te onderzoeken. Hier volgde een
vervolggesprek met de gemeente en Veldstraat. Betrokken bij deze operatie is een wisselende
club mensen, maar een aantal zijn er vast (Thomas, Twan, Marcel, Thijs en Demis).
Wij zitten met de locatie binnen de bebouwde kom. We willen bij voorkeur samen met de
Veldstraat optrekken en samen bouwen, reclame-uitingen samen doen, 2-onder-1-kap
bouwen. Na het jubileum sparen we door voor de verhuizing.
Moeten we nu wel verhuizen? We denken van wel: buurtgenoten zijn nu nog fit en we kunnen
sommige kosten met de Veldstraat delen.
De focus ligt nu op de inrichting van het terrein en het honk.
Financiering: alleen de verkoop van het honk is onvoldoende. We gaan kijken of we bij
gemeente, SBZ of de bank iets kunnen lenen.
Nieuwe locatie is ivoor 10 jaar bestemd. Verlenging is niet gegarandeerd.
We kunnen proberen subsidiepotjes aan te schrijven.
- Jos Jochems is de vervanger van Marco van Hassel
- Rene Renne is voorzitter geworden.

6. Verslag kascommissie en financieel jaarverslag 2014

Het financiële verslag en meerjarenplan worden niet meer uitgedeeld. Deze zullen voortaan door de
penningmeester gepresenteerd worden. Hij kan daardoor zaken to the point uitleggen, en er blijft
geen gevoelige informatie slingeren.

Jarno licht een aantal punten toe. Volgend jaar graag groter scherm.

De kascommissie krijgt het woord bestaande uit: Jenny van Aert en Peter Arnouts. Deze gaan
akkoord. Beide worden bedankt voor hun moeite en Peter voor zijn “tweede” jaar deelname. Jenny
gaat nog een jaar door. De tweede persoon van de kascommissie komt uit de zaal en is voor de
komende 2 jaar geworden: Mitchell Vermeiren.

7. Bestuursverkiezing

Periodiek afredend en herkiesbaar zijn Ron en Demis. Johan is aftredend en helaas niet meer
herkiesbaar. Hij vindt het niet handig dat hij als hij nog een periode door zou gaan, zijn afscheid
samen zou vallen met dat van Demis. Daarnaast wil hij graag ruimte maken voor de jeugd in het
bestuur.Hij wordt bedankt voor zijn inzet.

Claudia is in 2016 aftredend.

Tessa en Ed worden aangesteld om de briefjes te tellen. Beide heren worden met ruime meerderheid
het bestuur in gestemd.

Oproep voor de jeugd: als je ambitie hebt, op welk vlak dan ook (ontwerpen, bestuur, steiger- en/of
tentbouw of constructie etc.), laat het ons weten!!

8. Evaluatie vorig bouwjaar

De notulen van de evaluatievergadering zijn gemaild, en dus bekend. We willen wat punten
toelichten:
- Ron heeft veel werk aan de veiligheid.
- Drank is een issue, Roger van Erk is een initiatief gestart. Dit gaat buiten het bestuur om.
- De vrijwillige bijdrage gaat omhoog van €15,- naar €20,-. Is een richtbedrag.
- Door het ongeval van Richard gaan we kritischer kijken naar de plekken onder de wagen en
de communicatie vanuit de wagen (tweerichting).

8
 - De container in de speeltuin gaan we afzetten met bouwhekken.
- We gaan voortaan op donderdagavond al tikken, om verrassingen te voorkomen. Dit houdt in
dat we ook op donderdag plukken.
- De shirts die over zijn, gaan we pas na de reguliere verkoop verkopen. Dit zorgt ervoor dat
mensen die wel besteld hebben wel hun bestelde shirt krijgen (ook als er bij het inpakken een
foutje wordt gemaakt).
- Kees en Tanja van 't Vrouwke stoppen in april. Overleg met Corné over voortgang sponsoring.
- BVR-zeil laten we hangen in ruil voor steigerplanken.

9. Rondvraag

- Ideeën van iedereen rondom bezuinigingsmaatregelen of ideeën om centen te verdienen, zijn

meer dan welkom.
- Nieuwe locatie bloemenveld: is dat voor 1 jaar? Voorlopig wel. Zijn er alle voorzieningen en
kunnen we regenen? Ja.
- Communicatie omtrent de klusavonden alleen via What's App? Nee, ook via mail. Daar
stonden alle data in.
- Zat er iets in de ideeënbus? Die is niet geopend.
- Kan de kledinglijn uitgebreid/vernieuwd worden? Laten we over aan clubje van Valerie, Lotte
en Suzelle.
- Er zijn nog jubileumshirts te koop.
- Is crowdfunding een idee voor de nieuwe locatie? Heeft veel aandachtspunten. Kunnen we
wellicht zelf ook regelen.
- Gemeente heeft vrijwilligersverzekering. SBZ heeft de voorwaarden hiervoor.

10. Presentatie maquette

Bouw van de tent op zaterdag 6 juni om 9.00 uur. Twan start op de avonden eraan voorafgaand met
een klein groepje. Hij zal die mensen nog benaderen.

Joël, Jack en Hans het woord geven voor presentatie. Een kleine presentatie laat zien wat het idee
achter de wagen is. Vervolgens wordt de maquette onthuld.

11. Sluiting

Niets meer aan de orde zijnd wordt de vergadering met een rondje van de buurtschap om 22.20 uur
gesloten.