Pripovijetka

Pripovijetka je vrsta kratke proze u kojoj se, baš zbog njezinog obima,često sadržaj
mora sažeti. Pripovijetka je moderna književna forma, a u mnogočemu je
slična kratkoj priči, osim što može biti mnogo duza od nje. Za razliku od kratke priče,
pripovijetka može imati više likova, pa čak i više glavnih likova, ali poput kratke priče
ima samo jednu (glavnu) radnju.Pripovijetka kao književna forma potječe još iz
vremena usmene književnosti.

Biljeska o piscu

Jedan od najznačajnijih srpskih pisaca 20. vijeka, Danilo Kiš, rođen je u Subotici
1935. godine. U toku Drugog svjetskog rata otac mu je odveden u logor Aušvic,
a Danilo se sa porodicom seli na Cetinje. Po završetku rata upisuje Filozofski
fakultet i postaje prvi diplomac novootvorene Katedre za opštu književnost i
teoriju književnosti. Po završetku studija, provodi dvije godine na Univerzitetu u
Strazburu. Kratke romane Mansarda i Psalam 44 objavljuje 1963.

Značajan je Kišov „Porodični ciklus“: sastoji se od romana Bašta, pepeo, Rani

jadi i Peščanik. Ova trilogija prati sudbinu jevrejske porodice Sam kroz živote
više generacija. Autobiografska nit je upletena kroz sva tri romana, melanholija i
jad obojili su „Porodični ciklus“. Za roman Peščanik Kiš dobija
Uporedo sa Peščanikom izlazi i zbirka eseja Po-etika, a kasnije i drugi dio Po-
etike. Kiš vješto upliće dokumentarno štivo i citate u svoje eseje, često
objašnjava pojedine svoje literarne postupke. U njegovoj prozi često su prisutni
dvosmislenost i dvostruko značenje. Svakim svojim delom proširuje književni
kontekst u koje svoju najslavniju knjigu, zbirku kratkih priča, Grobnica za Borisa
Davidoviča, Kiš objavjuje 1976. Ova knjiga je izazvala svojevremenu buru na
književnoj sceni i kao posljedica te polemike nastaje esej Čas anatomije. Naime,
Kiš je u djelu Grobnica za Borisa Davidoviča spajao dokumentarno, imaginarno i
literarno. Kao što sam pisac kaže, tamo gdje nestane činjenica, nastupa mašta.
Ovaj literarni postupak bio je poznat i ranije, prije svega kod Borhesa, koji je za
Kiša bio jedan od pisaca-uzora. Polemika je nastala jer je određeni broj kritičara
optužio Kiša za plagiranje, dok su ga drugi branili, ističući naprednost Kišovih
književnih ideja. Sam pisac staje u odbranu svog djela. Oštro se obračunava sa
svojim protivnicima u eseju Čas anatomije.Godine 1983. nastaju
romani Enciklopedija mrtvih i Homo poeticus. Tih godina, Kiš živi u Francuskoj
gde boluje, kako sam kaže, od nostalgije. Umire 1989. u Parizu, sahranjen je u
Beogradu. Posthumno su objavljene još četiri njegove knjige: Život,
literatura, Gorki talog iskustva, Pesme i prepevi i Lauta i ožiljci. Preveo je čitav
niz djela, pisao je dramske tekstove i tekstove za televizijske drame.