Χ+5

67 01-6718

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ Ε.Α. ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΣΕ ΤΑΞΕΩΣ 1968

ΤΕΥΧΟΣ 90, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2018, ΤΙΜΗ: ΛΕΠΤΑ 1
ΔΩΡΙΔΟΣ 8-10, 155 62 ΧΟΛΑΡΓΟΣ

«Είναι θέλημα Θεού. Είναι κοντά μας και βοηθάει,
γιατί πολεμάμε για την πίστι μας, για την πατρίδα
μας, για τους γέρους γονιούς, για τα αδύνατα παιδιά
μας, για την ζωή μας, την λευτεριά μας… Και όταν ο
δίκαιος Θεός μας βοηθάει ποιος εχθρός ημπορεί να
μας κάνει καλά…;».
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
«Μάχου υπέρ πίστεως και Πατρίδος…Είναι καιρός να
αποτινάξωμεν τον αφόρητον ζυγόν, να ελευθερώσωμεν
την Πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την
ημισέληνον, δια να υψώσωμεν το σημείον, δι' ου πάντοτε
νικώμεν, λέγω τον Σταυρόν…».
Αλέξανδρος Υψηλάντης
«…Έλληνες ποτέ μην ξεχνάτε το χρέος σε Θεό και σε
Πατρίδα! Σ' αυτά τα δύο σας εξορκίζω ή να νικήσουμε
ή να πεθάνουμε κάτω από την Σημαία του Χριστού»
Γρηγόριος –Δικαίος Παπαφλέσσας
«Όταν σηκώσαμεν την σημαίαν εναντίον της
τυραγνίας ξέραμεν ότι είναι πολλοί αυτείνοι και
μαχητικοί κι' έχουν και κανόνια κι' όλα τα μέσα.
Εμείς σε ούλα είμαστε αδύνατοι. Όμως ο Θεός
φυλάγει και τους αδύνατους, κι' αν πεθάνωμεν
πεθαίνομεν δια την Πατρίδα μας, δια την Θρησκείαν
μας και πολεμούμεν όσο μπορούμε εναντίον της
τυραγνίας κι' ο Θεός βοηθός…».
Στρατηγός Μακρυγιάννης

«Μία δύναμις με άρπαξε από την λιτανεία πριν φύγουμε από τα Ψαρά για την Χίο. Μία δύναμις θεϊκή με
γιγάντωσε…Αυτή η θεία δύναμις μου έδωσε θάρρος δια να φθάσω με το πυρπολικό μου στην Τουρκική
Ναυαρχίδα…Οι Τούρκοι ήταν τόσοι ώστε εάν έπτυον επάνω μας θα μας έπνιγαν αναμφιβόλως…Εις το όνομα του
Κυρίου φώναξα εκείνη τη στιγμή. Έκανα τον Σταυρό μου και πήδηξα στη βάρκα. Οι φλόγες του πυρπολικού
μεταδόθηκαν στην Ναυαρχίδα που τινάχθηκε στον αέρα
και παρέσυρε στον θάνατο χιλιάδες Τούρκους…».
Κωνσταντίνος Κανάρης

ΖΗΤΩ Η 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

Ο Πρόεδρος
και τα Μέλη του ΔΣ του Συν-δέσμου ‘68
εύχονται
στους Συμμαθητάς
τις Οικογένειες αυτών
και τους Φίλους του Συνδέσμου
Καλή Ανάσταση
 Συνεπισκοπήσεις
Αγαπητοί Συμμαθητές
Των οικιών υμών εμπιμπραμένων υμείς άδετε.
Αυτή η Αισώπειος ρήση βρίσκει απόλυτο εφαρμογή στην
σημερινή Ελληνική κοινωνία και δυστυχώς όλοι μας άδο-
μεν, διότι νομίζουμε, ότι καταλαβαίνουμε το πώς λειτουρ-
γεί ο κόσμος. Και τούτη την ικανοποίηση από την «εξυ-
πνάδα» μας την εκφράζομε με την εγγενή μας παραδοξό-
τητα, δηλαδή, άδοντας άσματα ασμάτων. Με αμπελοφιλο-
σοφίες. Με κοινοποιήσεις μέσω face book και tweeter των
προσωπικών μας de profundis αισθημάτων. Ἐκ βαθέων
ἐκέκραξά σοι κύριε εαυτέ.. για το δίκαιο της ματαιοδοξίας
μου.
Προσηλωμένοι στις οθόνες της τηλεοράσεως βρί-
σκουμε συναρπαστικά όλα τα δευτερεύοντα προβαλλόμενα
(cooking gourmet, reality shows, survivors, fortune
tellers, gossipers, jet set, fashion, turk hava serial,
lifestyle, mansions, swimming pools, limos, lear jets,
celebrities) και όλα όσα χαρακτηρίζονται «χαλαρωτικά»
θεάματα. Είναι ακριβώς αυτά που επινοεί η κοινωνική
μηχανική για να εξαπατώνται οι αφελείς και να ποδηγετού-
νται με ψυχοτροπικές μεθόδους σε ένα νέο κόσμο που να
λειτουργεί μέσω ξένων εγκεφάλων. Aκούσια λοιπόν το μεί-
ζον της κοινωνίας αντιλαμβάνεται τα τεκταινόμενα μέσω
μιας χαοτικής φαντασίας ενός στερημένου πνεύματος και
ενός απαιδεύτου νοός. Ο κοινωνικός μηχανικός (ο εξου-
σιαστής, ο χρηματοδότης της εξουσίας, ο επίορκος διανο-
ούμενος κα), παρακολουθώντας την συμπεριφορική πορεία
του μαζανθρώπου, διαπιστώνει το αχανές της ανθρώπινης
πνευματικής ιδιοσυστασίας, της ατομικότητας, της ευμετα-
βλητότητας, του ηθικοτρόπου, της ζωτικότητας, της
ευτολμίας, της ατολμίας, της κρυψίνοιας. Αξιολογεί όλες
τις εκφάνσεις της χροιάς, των τόνων και των εκδηλώσεων
και απαγγελιών που διατρανώνονται δια των προσωπικών
αντιλήψεων, των παθών και της ματαιοφροσύνης. Από
αυτές τις παρατηρήσεις ο εξουσιαστής ανιχνεύει και υιοθε-
τεί κυλιομένους τρόπους για να εξουσιάζει αλαζονικά και
χωρίς το άγχος μιας ανατροπής του.
Είμαστε δέκα εκατομμύρια Έλληνες. Δέκα εκατομ-
μύρια είναι και οι απόψεις για ένα ζήτημα, που αφορά στο
σύνολό μας. Ας πούμε στο εθνικό συμφέρον. Και ενώ δημο-
κρατικώ τω τρόπω εκλέγομε τριακοσίους εκπροσώπους για
να παλαίψουν για το συλλογικό συμφέρον, ελάχιστοι από
αυτούς έχουν ενστερνισθεί το βάρος αυτής της ευθύνης και
ακόμη ολιγώτεροι αγωνίζονται με εντιμότητα, θέρμη και
τα αναλογούντα σφρίγος και πάθος για να επιτύχουν όσα
υπαγορεύει η όποια εθνική των συνείδηση. Οι πλείστοι εξ
αυτών κινούνται επί του κανόνα, ότι η αντιπροσωπευτική
δημοκρατία είναι το άριστο σύστημα διακυβερνήσεως.
Ωστόσο οι ίδιοι αποδεικνύουν εμπράκτως, ότι οδηγός των
δεν είναι το κοινό συμφέρον αλλά το ατομικό. Λειτουργούν
με εμετική ιδιοτέλεια. Αδιαφορούν για το εάν ο λαός οδεύ-
ει προς την εξαθλίωση. Εξαθλίωση οικονομική, ηθική, μορ-
φωτική, κοινωνική, εθνική. Αδιαφορούν για την βασικότε-
2
ρη υποχρέωσή των. Την μέριμνα για την εθνική μας ασφά-
λεια. Προέχει η προσωπική φιλοδοξία. Προέχει ο θώκος.
Για αυτό δεν διαδηλώνουν εθνικές ανησυχίες, διότι έτσι ο
λαός θα ζητήσει ανάληψη ευθυνών. Για τον πολιτικό προέ-
χει το κόμμα. Το θέλει υπεράνω παντός θεσμού. Και ενώ τα
πολιτικά κόμματα δημοσκοπικώς καταλαμβάνουν την
τελευταία θέση στην προτίμηση των πολιτών εν τούτοις
κυριαρχούν ένεκα της υποστηρίξεως που απολαμβάνουν
από όσους φορείς έχουν σχεδιάσει την κυριαρχία του
«κακού». Δηλαδή κατωτεροποίηση της Ελλάδος και επο-
μένως την ωρίμανσή της για την λεηλασία της. Να διακό-
ψουν την συνδεσμολογία του συγχρόνου Έλληνα με τον
ανώτερο προγονικό πολιτισμό.
Η επιδίωξη είναι -μέσω των πολιτικών- ο υποβι-
βασμός του πνευματικού μας επιπέδου, ώστε ο Έλληνας να
θεοποιεί το «ζήσε το σήμερα». Το αύριο, των παιδιών ανή-
κει σε ένα κόσμο που θα ακολουθήσει, αδιάφορο του αν
αυτός ο δρόμος θα είναι μέσα σε ένα χώρο μικρότερον από
εκείνον που γνωρίζαμε σαν Ελλάδα ή στην αλλοδαπή, η
οποία πάντοτε θα θεωρεί τα παιδιά μας ξένο σώμα.
Και οι πολιτικοί κάθε φορά θα μας πείθουν, ότι
πρέπει να άδομεν ακόμη και κάτω από την απειλή ακρωτη-
ριασμού της Ελληνικής επικρατείας. Το μέλημά τους είναι
η διατήρησή τους στην εξουσία. Να εντέλλονται και να
ελέγχουν και ταυτόχρονα να υμνολογούν την αρχή της
πλειοψηφίας. Αλλά τούτο είναι η ηχώ των πολιτικών. Και-
ρός είναι να ακουστεί ο βαρύς αχός των πολιτών.
Ο λαός από μία κατάσταση αποκεντρώσεως, αυτο-
οργανούμενος και με μία προσαρμοστικότητα στην χρήση
των πόρων και με την παραδοχή της ομοφωνίας θα μπο-
ρούσε να υπαγορεύσει τους δικούς του όρους στην κεντρι-
κή διοίκηση. Να συστήσει δηλαδή μία οντότητα που να πιέ-
ζει προς τα πάνω και όχι να ανέχεται την πίεση από πάνω.
Τουλάχιστον αυτό γνωρίζουμε από την άμεσο δημοκρατία
των αρχαίων Αθηναίων. Η νυν εφαρμοζόμενη αντιπροσω-
πευτική δημοκρατία δίνει όπλα και μέσα στον αντιπρόσω-
πο του λαού να αυθαιρετεί, να αποπροσανατολίζει και να
ταξιθετεί τους «οπαδούς» σε ένα χαοτικό περιβάλλον,
ώστε να μην είναι σε θέση να καταλάβουν, ότι ο αντιπρό-
σωπός τους είναι ο υπηρέτης τους και όχι ο αφέντης τους.
Και για του λόγου του αληθές κοιτάζοντας στο λεξικό της
γλώσσης μας θα ιδούμε, ότι υπουργός σημαίνει υπηρέτης
του λαού και όχι δυνάστης και υπαγορευτής του τρόπου
σκέπτεσθαι των απροστάτευτων πολιτών.
Καιρός είναι να αποκτήσουμε τις γνώσεις για να
μάθουμε τα σχετικά με την αντιμετώπιση της επιβαλλομέ-
νης από τους εξουσιαστές εντυπώσεως, ότι η γνώση και η
αριστεία είναι σπάνιο περιουσιακό στοιχείο και ότι αυτό
πωλείται και αγοράζεται από τους προνομιούχους. Εμείς
όμως οφείλουμε να τους υποχρεώσουμε στην παραδοχή,
ότι η γνώση είναι πόρος εν αφθονία και ότι πρέπει να χρη-
σιμοποιείται επ’ αγαθώ για το συλλογικό καλό. Για την
Ελλάδα μας.
Κωνσταντίνος Αργυρόπουλος
 Τότε... και τώρα...
του Διδασκάλου Δημήτρη Νατσιού
Τώρα μετα τα μεγάλα συλλαλητήρια για την Μακεδονία
μας, ας θυμηθούμε από ποιους καταγόμαστε, ποιοι μας
απελευθέρωσαν.
Μόνο έτσι θα καταλάβουμε πόσο μικρό και ανίκανο
είναι το τωρινό που "κυβερνάει" τη χώρα.
«Πάμε να ιδούμεν τους παλιούς Έλληνες», να ακούσουμε
τους πολέμαρχους του '21, μας έπνιξαν οι αναθυμιάσεις
των τωρινών δημοπιθήκων. Διαβάζεις τα απομνημονεύ-
ματα και τις φυλλάδες για την Εθνεγερσία και νομίζεις ότι
ανοίγεις ένα «μυρογιάλι», εκείνα τα μικρά φιαλίδια που πε-
ριέχουν αρώματα εξαίσια. Οσμή ευωδίας πνευματική ανα-
δίδεται, παρ' όλα τα πάθια και τους καημούς εκείνης της
περιόδου. Έχω το συνήθειο, όταν συναντώ στα αναγνώ-
σματά μου, λόγια και επεισόδια, που στέκεσαι και τα ξα-
ναδιαβάζεις, που κρύβουν στα φυλλώματά τους πετράδια,
να τα καταγράφω, για να μην λησμονηθούν. Σκοπός μου
να τα μοιραστώ με τους μαθητές μου. Σ' αυτές τις εξοπλι-
στικές ηλικίες, τα παιδιά δεν θέλουν περισπούδαστες ανα-
λύσεις και κενόλογες φλυαρίες. Μαθαίνουν με το
παράδειγμα, με το παραμύθι, με την αξία και την αρετή
σαρκωμένες σε πρόσωπα. Παράδειγμα. Μάχη της Γράνας,
10 Αυγούστου του 1821. Βγήκαν οι πολιορκημένοι στην
Τριπολιτσά Τούρκοι να χτυπήσουν τους Έλληνες. Ο Κο-
λοκοτρώνης είχε διατάξει να ανοιχθεί τάφρος (γράνα) 700
μέτρων, βάθους ενός και πλάτους δύο μέτρων. Κάποια
στιγμή οι Τούρκοι επιτίθενται στη γράνα και από τις δύο
μεριές. Έπρεπε ο Γέρος του Μοριά να διατάξει τα παλλη-
κάρια του να χωριστούν, να μοιραστούν τα καριοφίλια, να
«χτυπούν» οι μισοί προς την μία πλευρά και οι άλλοι μισοί
προς την άλλη. Ερωτώ τους μαθητές μου πώς το έκανε
πάνω στην αντάρα της μάχης: Τους βασάνισα κανένα πεν-
τάλεπτο και άκουσα απίθανες απαντήσεις. Τι είπε ο Κολο-
κοτρώνης και αμέσως χωρίστηκαν τα ντουφέκια; «Κώλο
με κώλο ωρέ Έλληνες!». «Χαμός» στην τάξη, γέλια και
θαυμασμός για την μεγαλοφυία του Γέρου.
«Ο Μιαούλης ήταν γνωστός για την παλληκαριά του και
την αφοβία του εμπρός στον θάνατο. Μια φορά, στα νεα-
νικά του χρόνια, ο Άγγλος ναύαρχος Νέλσων τον έπιασε
να προσπαθεί να σπάσει με το καράβι του έναν αποκλεισμό
του. Όταν τον έφεραν μπροστά του τον ρώτησε:
- Αν ήσουν εσύ στην θέση μου τι θα μ' έκανες;
- Θα σε κρεμούσα στο πιο ψηλό κατάρτι! του απάντησε ο
Μιαούλης. Και ο Νέλσων κατάπληκτος από το θάρρος του
τον άφησε ελεύθερο». (περ. «Γνώσεις», σελ. 66, 1958).
Πήγαινε στην κρεμάλα, τον αγωνιστή Θεόδωρο Γρίβα,
ο Αλή πασάς. Ο Γρίβας όταν πλησίασε ο δήμιος κάλυψε το
κεφάλι του με το ένδυμά του. Τον ρωτά το θηρίο των Ιωαν-
νίνων:
«Γιατί σκέπασες το κεφάλι σου; Φοβήθηκες τον θάνατο;
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ‘68 Εκδότης-Διευθυντής:
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ Σταύρος Δερματάς
Τε ύχος 90 Συντακτική επιτροπή:
Ι α ν-Φ ε β-Μα ρ 2018
Ιδιοκτήτης: Δ.Σ. Συνδέσμου ‘68
Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών DeskTopPublishing-Καλλιτεχνικά:
Τάξεως 1968 Κ. Αργυρόπουλος
3
Δεν ήξερες ότι αφού ακολούθησες την δουλειά του πατέρα
σου αυτή θα ήταν η τύχη σου;
Δεν φοβήθηκα τον θάνατο, απεκρίθη ο Θεόδωρος, τον
φόβο τον άφησα στην κοιλιά της μάνας μου ούτε θα μείνω
χωρίς εκδίκηση. Και πατέρα έχω και τέσσερις αδελφούς,
μα ντρέπομαι τον κόσμο που θα ιδή να πεθάνω έτσι και
από τα χέρια τέτοιων παλιανθρώπων (και έδειξε τους Γύ-
φτους οίτινες μετήρχοντο το επάγγελμα του δημίου). Εζή-
τησα το θάνατο όπου έπρεπε, αλλ' αυτός με αρνήθηκε. Και
ο Αλής του χάρισε την ζωή». (Δ. Καμπούρογλου «Θ. Γρί-
βας», εκδ. «Βεργίνα», σελ. 18).
Στις 14 Φεβρουαρίου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος γράφει
σε επιστολή του προς τον Αναστάσιο Λόντο τούτα τα αθά-
νατα λόγια: «Τον περισσότερο καιρό της ζωής μου πού τον
επέρασα; Τον επέρασα σκοτώνοντας Τούρκους. Τον επέ-
ρασα εις τα σπήλαια και εις τα βουνά, τα καρτέρια των
δρόμων οι λόγγοι και τα άγρια θηρία είναι μάρτυρες ότι
δυσκόλως έφευγε Τούρκος από τα χέρια μου αν ζύγωνε
καμμιά πενηνταριά οργιές». (Κάρπου Παπαδόπουλου,
«Οδυσσεύς Ανδρούτσος και Γ.Βαρνακιώτης», εκδ. «Πρω-
τοψάλτης», σελ. 65).
Το 1859 μία Σουηδή, η Φρεντρίκα Μπρέμερ, επισκέπτε-
ται τον Κανάρη στο σπίτι του για να εκφράσει τον θαυμα-
σμό της στον «γηραιό άνδρα της ελευθερίας», όπως τον
ονομάζει. Ο Κανάρης απάντησε ότι «ευχαριστεί τον Θεό
που επέτρεψε σ' ένα μικρό ναυτικό ενός ελληνικού νησιού,
από τα πιό μικρά, να κάμη για την πατρίδα του κάτι που
έκαμε τον απελευθερωτικό της αγώνα συμπαθή σε χώρες
τόσος μακρινές». Ήταν αληθινά μία ωραία απάντηση, γρά-
φει η Φρεντρίκα. Και όταν τον ρώτησε, αν αισθάνθηκε σε
κάποια στιγμή της ζωής του φόβο, ο Κανάρης αποκρίθηκε:
«Ένα τέτοιο πράγμα δεν μπαίνει ποτέ στο νου μας. Ο κίν-
δυνος μας διεγείρει. Το ντουφεκίδι και η μάχη μοιάζουν με
μουσική». («Το Εικοσιένα, πανηγυρικοί λόγοι ακαδημαϊ-
κών», λόγος Παν. Κανελλόπουλου, 1963, σελ. 658).
Ο Ηλίας Φλέσσας και ο Παναγιώτης Κεφάλας προτεί-
νουν στον «μπουρλοτιέρη των ψυχών» Παπαφλέσσα, να
αφήσει τους λόφους στο Μανιάκι και να ταμπουρωθεί ψη-
λότερα, στο βουνό, για να υπάρχει οδός διαφυγής. Απαντά:
«Εγώ δεν ήρθα εδώ να μετρήσω το στρατό του Μπραϊμη,
πόσος είναι, από τα ψηλώματα. Ήρθα να πολεμήσω. Ούτε
τρελλάθηκε ο Μπραϊμης να χασομεράει εκεί που ελπίζει
να κερδίσει νίκη, μα θα τραβήξει ίσα κατά την Τριπολιτσά,
κι εγώ τότε θα μείνω να μαζεύω από πίσω τα καρφοπέταλά
του. Αν όμως τον κρατήσω εδώ στο Μανιάκι, γλιτώνω τον
Μωριά, γιατί θα τον κάμω να πισωγυρίσει όπως ο Δράμα-
λης, ειτεμή θα πληρώσει ακριβά το αίμα μου και θα συλ-
λογιστή καλά ύστερα να μπη στην καρδιά του Μωριά.
Καθίστε εδώ να πεθάνουμε σαν αρχαίοι Έλληνες». (Κ. Πα-
Γραφείο:
Δωρίδος 8-10
155 62 Χολαργός
Τηλ: 210 6535679,
210 6543004
e-mail: argykon@yahoo.gr
dermatas@hol.gr
παδημητρίου, «Τελεταίες ώρες, τελευταία λόγια των Αγω-
νιστών του '21», σελ. 159).
Πριν οδηγήσουν το νεκρό σώμα του Μάρκου Μπότσαρη
στο Μεσολόγγι στάθηκαν οι Σουλιώτες για λίγο στο μονα-
στήρι της Παναγίας της Προυσιώτισσας. Εκεί γιατροπο-
ρευόταν ο Καραϊσκάκης. Όταν το έμαθε σύρθηκε στην
εκκλησιά, φίλησε τον νεκρό κλαίγοντας και είπε: «-Άμπο-
τες, αδελφέ μου, Μάρκο, από τέτοιο θάνατο να πάω κι
εγώ». Και όταν απομακρύνθηκε από το λείψανο, πρό-
σθεσε: «Μάνα δεν γέννησε στην Ελλάδα δεύτερο Μάρκο
... Ούτε είδα ούτε θα ιδώ τέτοιον πολεμάρχη». («Τελευταίες
ώρες», σελ. 132).
«Όταν αποφυλακίστηκε ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος
(Καταγόταν η οικογένειά του από το Τουρκολέκα της Με-
γαλόπολης γι' αυτό τον αποκαλούσαν και Τουρκοπελέκα),
το 1841, ήταν τόσο φτωχός που κατάντησε ζητιάνος στα
σοκάκια του Πειραιά. Η αρμόδια αρχή, η οποία χορηγούσε
θέσεις επαιτείας, τον επέτρεπε να επαιτεί, κοντά στην εκ-
κλησία της Ευαγγελίστριας, κάθε Παρασκευή! Όταν αυτά
έφτασαν στα αυτιά του πρέσβη της Γαλλίας, αυτός απε-
στάλη από την κυβέρνηση του, στο σημείο όπου ζητιάνευε
ο μεγάλος οπλαρχηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντελήφθη τον
ξένο, μάζεψε αμέσως το απλωμένο χέρι του.
- Τι κάνετε στρατηγέ μου; ρώτησε ο ξένος.
- Απολαμβάνω ελεύθερη πατρίδα, απάντησε υπερήφανα ο
ήρωας.
- Μα εδώ την απολαμβάνετε, καθισμένος στον δρόμο; Επέ-
μενε ο ξένος.
- Η πατρίδα μού έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά,
αλλά έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πώς περνάει ο
κόσμος, απάντησε περήφανα ο Νικηταράς.
- Ο ξένος κατάλαβε και διακριτικά, φεύγοντας ,άφησε να
του πέσει ένα πουγκί με χρυσές λίρες. Ο σχεδόν τυφλός
Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγκί και φώναξε
στον ξένο: «Σου έπεσε το πουγκί σου. Πάρε το μην το βρει
κανένας και το χάσεις!». Στις 25 Σεπτεμβρίου του 1849, ο
γενναίος και έντιμος ήρωας, πεθαίνει πάμφτωχος».
Και μια και σήμερα το ένδοξο τούτο αλωνάκι, η κατα-
συκοφαντημένη πατρίδα μας, είναι ζωσμένη από «τις αλώ-
πεκες του σκότους» (Ε.Βούλγαρης) τους Φράγκους και το
εξ ανατολών θηρίο, πάλιν μαίνεται, να παραπέμψω στο
ηρωικότερο επεισόδιο του Αγώνα, την Έξοδο του Μεσο-
λογγίου, που μας διδάσκει πώς σώζονται τα έθνη. (Το κεί-
μενο δημοσιεύτηκε πέρυσι στο θαυμάσιο περιοδικό
«Χριστιανική Βιβλιογραφία», του πολυσέβαστου Στυλια-
νού Λαγουρού. Είναι απόσπασμα από το βιβλίο του Ν.
Βούλγαρη «Το Μεσολόγγι των Ιδεών, ερμηνεία της από-
φασης της εξόδου»).
«Ήταν πρωί, Σάββατο του Λαζάρου, 10 Απριλίου του
1826, όταν συγκροτήθηκε το νεκροδόξαστο εκείνο συμ-
βούλιο αποφάσεως. Ήταν ένα συμβούλιο θανάτου. Οι κα-
πεταναίοι είχαν αναλάβει να διερευνήσουν, με ανιχνευτές
την ύπαρξη μυστικού δρόμου-διόδων για ακίνδυνο πέρα-
σμα των Ελεύθερων Πολιορκημένων στην ελευθερία. Κα-
νένας όμως δεν έφερε ελπιδοφόρα πληροφορία. Οι λόγχες
και οι στενωποί φυλάγονταν άγρυπνα από τους πολιορκη-
τές σε βάθος χώρου και τόπου. Γενική ήταν η κατήφεια και
η σιωπηλή θλίψη. Την σιωπή της στιγμής έσπασε η βρον-
τώδης και σταθερή έκρηξη του τρανοδύναμου αρχηγού της
Φρουράς, του Θανάση Ραζη-Κότσικα.
- Υπάρχει δρόμος ωρέ!
- Ποιος είναι, στρατηγέ, και δεν τον λες τόση ώρα; Διαμαρ-
τυρήθηκαν όλοι οι παριστάμενοι.
- Είναι ο δρόμος του Θεού, φωνάζει».
Μόνο αν βαδίσουμε τον δρόμο του Θεού, θα αναστη-
θούμε ως λαός...
4 Φεβρουαρίου του 1843 πεθαίνει ο Κολοκοτρώνης. Ζή-
τησε να βάλουν στον τάφο του, κάτω από τα τσαρούχια
του την τουρκική σημαία, να ποδοπατά την Τουρκιά και
στο μνήμα. Αυτό το λιοντάρι μόνο μια φορά φοβήθηκε.
Πότε;"Εις τον καιρό του προσκυνήματος εφοβήθηκα μόνο
δια την πατρίδα μου, όχι άλλη φορά, ούτε εις τας αρχάς,
ούτε εις τον καιρό του Δράμαλη, όπου ήλθε με τριάντα χι-
λιάδες στράτευμα εκλεκτό, ούτε ποτέ, μόνο εις το προσκύ-
νημα εφοβήθηκα".
Και τότε βροντοφώναξε: "φωτιά και τσεκούρι στους προ-
σκυνημένους". Αυτό να είναι και αύριο το σύνθημά μας.
Είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον αθάνατο Γέρο του
Μοριά. Την Μακεδονία και τα μάτια μας, αδέλφια Έλλη-
νες...

Το ψήφισμα του Συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία

Κατά την ολοκλήρωση του Συλλαλητηρίου ο εκπρόσωπος της Συντονιστικής Επιτροπής της διοργάνωσης, κ. Όθων Ιακωβίδης, ανέ-
γνωσε το Ψήφισμα του Συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία.
Το Ψήφισμα του Συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία:
«Σήμερα, την 21η Ιανουαρίου 2018, ο Ελληνικός Λαός, ο κατά το Σύνταγμα κυρίαρχος του κράτους και εντολέας της Βουλής και
της Κυβέρνησης, συνελθών σε μεγαλειώδη Λαϊκή Συνέλευση στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, για να αποφασίσει
για τη θέση τού έθνους επάνω στο θέμα της εκχώρησης του ονόματος Μακεδονία στη γείτονα χώρα που θέλει να το υφαρπάσει κατα-
πατώντας κάθε ιστορική και λογική τεκμηρίωση της πατρότητας τού μεγάλου αυτού ονόματος του,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΛΛΕΤΑΙπρος την, κατά το Σύνταγμα, εντολοδόχο του Βουλή και Κυβέρνηση της Χώρας, να αποκλείσει
κάθε ενδεχόμενο αποδοχής της χρήσης τού, από αρχαιοτάτων χρόνων, Ελληνικού ονόματος «Μακεδονία» και των παραγώγων του,
που είναι ταυτόσημο με το όνομα «Ελλάς».
Το όνομα αυτό, που είναι η ταυτότητα του έθνους, αποτελεί ταυτόχρονα την ιερά κιβωτό και φορέα των ενδοξότερων σελίδων στην
παγκόσμια ιστορία. Η σημερινή, εδώ, Λαϊκή Συνέλευση, δηλώνει αποφασισμένη, να το υπερασπισθεί μέχρις εσχάτων, κατά τον Ελλη-
νικό τρόπο, με τον οποίο η Ελλάδα γράφει πάντοτε την ιστορία της.
Η μη συμμόρφωση των εντολοδόχων τού Λαού στην εντολή αυτή του Λαού, θα αποτελέσει κατάφωρη παραβίαση και αντιστροφή
των ρόλων εντολέα και εντολοδόχου που ορίζει τη Δημοκρατία.
Ο Λαός δεν θα μείνει απαθής θεατής. Είναι αποφασισμένος να επιβάλλει την απόφαση του και την ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας
που, με το Σύνταγμα, ορίζει ρητά και ξεκάθαρα, ποιος είναι εντολέας και ποιος εντολοδόχος.
Το ψήφισμα, εγκρίθηκε και ψηφίστηκε ομοφώνως από την Ανοικτή Λαϊκή Συνέλευση που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη, την 21η
Ιανουαρίου 2018.
Για το «Συλλαλητήριο για τη Μακεδονία 21 Ιανουαρίου 2018»

4
 Εσείς και Εμείς οι Έλληνες
Α΄
«Έλληνες, σήμερα υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά πολεμικής ισχύος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που είναι φύσει
αδύνατο να τα βάλετε μαζί μας. Είναι σαν μια μύγα να πιστέψει ότι μπορεί να νικήσει έναν γίγαντα», δήλωσε ο
σύμβουλος του Ερντογάν, Μπουλούτ Γιγίτ. Αφερίμ Γιγίτ! Μύγα οι Ελληνες; Τέτοια μπρε θέλει να ακούει το αφεντικό σου
για να χάνεται στους μεγαλοϊδεατικούς λογισμούς του και να συμπεριφέρεται σαν παράφρονας Σουλτάνος; Του κάνεις
κακό Γιουσουφάκι μου. Ο άνθρωπος δεν θέλει πολλά-πολλά για να σαλτάρει, όσο σπουδαίος και ικανός κι' αν
προβάλλεται από τους δικούς του ή αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοιος. Τον Πρόεδρό σας ακόμα κι' εγώ τον χαρακτήριζα
"ηγέτη" τα πρώτα χρόνια της Πρωθυπουργίας του, μαζί με αρκετούς Έλληνες που δεν έκρυβαν τη συμπάθειά τους για το
πρόσωπό του. Γιατί φαίνονταν κερίμης (=γενναιόψυχος), ντόμπρος, μεγάθυμος, νουνεχής και συμπαθών τους Έλληνες.
Ύστερα του συνέστησαν (και τον έπεισαν, ως φαίνεται) οι σύμβουλοί του, να διαβάσει την ιστορία ανάποδα, από τα πίσω
προς τα εμπρός, να προφέρει τη μαγική προσταγή "άμπρα κατάμπρα" και να κόψει το μερχαμέτι (=έλεος, ευσπλαχνία)
για τους μη συμμορφούμενους με τα αντέτια του γείτονες, αν θέλει να ξαναδεί την ιστορία να επαναλαμβάνεται και τη
φαντασίωση να αντικαθιστά την πραγματικότητα. Και να! η ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας πάνω στους
νευρώνες του αποκαμωμένου από τις έγνοιες μυαλού του είναι γεγονός. Ειπώθηκε μάλιστα ότι ήταν τόσο εύκολο, που να
απορούμε κι' εμείς πως και διέφευγε η σύλληψη της ιδέας αυτής τόσα χρόνια. Λέγεται, ότι για τούτη την ανακάλυψη
υπήρχε και σχετικός χρησμός που ξεσήκωσαν από τα ιερά κιτάπια οι αδαείς και μετέφεραν εν σπουδή στον ανώτατο
άρχοντα, όπου ανεπαίσθητη παρερμηνεία λέξεως τινός απελευθέρωσε το κακό, πού (αναδύθηκε), διαχύθηκε και
επικυριάρχισε στον ευρύτερο χώρο των τουρκικών συνόρων, δημιουργώντας πυρήνες διαρκούς συμφοράς.
Ξαναζωντανεύει η τουρκική ιστορία στην "πειραγμένη" λογική του νεοσουλτάνου προέδρου Ερντογάν και μαζί
της ό,τι κατέλειπε ως παρακαταθήκη (προς αποφυγήν) από τους επερχομένους η ανελεήτως ασκηθείσα ηγεμονία των
Οσμανλήδων: αλαζονεία, βαναυσότητα, μνησικακία, εκδικητικότητα, απάνθρωπη μεταχείριση, σκληρότητα, εξαναγ-
κασμός στην ευτέλεια της υποτέλειας των αδύναμων χωρών, τρομοκρατία, εκφοβισμός, εξανδραποδισμός, παιδομάζωμα
και χειραγώγηση των παρακείμενων λαών, μαζικές δολοφονίες, βίαιες καταλήψεις ζωτικών χώρων, επεκτατικές βλέψεις
προς την πλευρά των γειτόνων τους, άσκηση γενικευμένης βίας, προσαρτήσεις κατοικημένων τόπων διαφορετικών λαών
και αλλοιώσεις του γηγενούς πληθυσμού με την εγκατάσταση συγγενών προς αυτούς μογγολικών λαών στις καταλη-
φθείσες εχθρικές για αυτούς περιοχές, ανίερες συμμαχίες, εξισωτισμός με τις ισχυρότερες του κόσμου φυλές και ηγεσίες
γιατί έτσι θαρρούσαν-θαρρούν ότι διαστέλλεται το πρεστίζ τους. Ένα ολόκληρο πολυσέλιδο βιβλίο να καταγράφει τα έργα
και τις πράξεις των προσώπων του κακού και να μην επαρκεί. Η ιστορική ωστόσο δικαιοσύνη έκλεισε ερμητικά στον ...
κλεμμένο ασκό του Αιόλου τα φοβερά ντοκουμέντα του άφατου πόνου και της οδύνης και παρέδωσε στον ιστορικό μύθο
τη...δισκέτα με το απροσδιόριστο αφηγητικό υποπροϊόν των δήθεν αληθινών γεγονότων. Αιώνες παρέμεινε απείραχτος ο
ασκός, όταν στις αρχές της νέας χιλιετίας βέβηλα χέρια τον άνοιξαν βίαια ... Όλα -έκτοτε- άλλαξαν στην Γείτονα προς το
χειρότερο. Ένας φίλος μου που εργάζεται στην Κωνσταντινούπολη μου τηλεφώνησε για να μου πει: «Τα πράγματα εδώ
αγρίεψαν φίλε. Ο μέχρι πρότινος εχέφρων και συνετός αρχηγός εξελίχθηκε σε θεριό ανήμερο. Οι γέροντες στους κα-
φενέδες λένε: "Λύκος ο απόγονος λύκου". Φανατικοί και μισαλλόδοξοι λακέδες της πολιτκής, ζηλόφθονοι και
πολεμοκάπηλοι συμβουλάτορες της νεώτερης σχολής των σαλτιμπάγκων, πέρασαν το δικό τους μήνυμα στον μεγα-
λομανή, πλην ικανό κατά τα άλλα άνδρα: «γιούργια! κι' ότι καταφέρουμε να υφαρπάξουμε από τα παλαιόθεν απο-
λεσθέντα, αλλά και από τα προσφάτως -και γιατί όχι- διεκδικούμενα». Έτσι, στον άλλοτε συγκροτημένο και μετριοπαθή
ηγέτη και σε συνεργασία με τους φαν των κατακτητικών πολέμων ... συμμάχους οπλαρχηγούς, αλλά και τους βουτηχτάδες
στο αίμα των ειρηνόφιλων γειτόνων (υμών των Ελλήνων) υπογειτόνων τους (και ο νοών νοείτω), τους θιασώτες δηλονότι
της ανεξέλεγκτης βίας και της ολεθροποίησης των πάντων, έδωσαν το σύνθημα και διέταξαν την έναρξη του δικού τους
τουρκογενούς "Τζιχάντ", που αρχίζει ανατολικά της από τα ενδότερα της βόρειας Συρίας, του Ιράκ, Ιράν, Αρμενίας,
Γεωργίας και καταλήγει -δυτικά της- στην Ελλάδα, Βουλγαρία, Κόσσοβο, Σκόπια, Μαυροβούνι, Αλβανία. Η σκυτάλη της
χίμαιρας εδώ και αρκετά χρόνια βρίσκεται στα χέρια του πρώην Δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ερντογάν και νυν
προέδρου της τουρκικής δημοκρατίας, επιθυμούντος διακαώς να καταστεί και Χαλίφης (=προστάτης) του Ισλάμ,
ομόσταβλος των μεγάλων Χαλιφών της ομώνυμης θρησκείας.
Είναι αυτός στον οποίο επένδυσαν οι τάλαινες Βαλκάνιοι -όταν ανελάμβανε τα ηνία της χώρας του- για
μακρόχρονη ειρηνική και εποικοδομητική γειτονία. Εκείνος όμως ως φαίνεται, παρεσύρθη από το αγλαΐζον "βάρος" των
προστιθεμένων (στην εξοχότητά του) υλικών και άϋλων παροχών· συναίνεσε στην εισήγηση των..."γερακιών" του και
παρέδωσε τα κλείθρα των αποθηκών των πυρομαχικών στα "σκυλιά του πολέμου", για να εκλαμπρύνουν-μεγεθύνουν και
καταστήσουν την πατρίδα τους φόβητρο του κόσμου (ολάκαιρου αν είναι δυνατόν). Εν έτει 2018 μια τέτοια συλλογιστική
τρομάζει, τι κρίμα. Εκτός κι' αν κάτι του συνέβη -θνητός γαρ και ο ίδιος- που διασάλευσε την ορθόπρεπη (ορθοκανονική)
πνευματική του πορεία και διστάζει να μας το γνωστοποιήσει. Πιθανόν. Στην περίπτωση αυτή θα είμαι σαφώς ηπιότερος
στην κρίση και τους χαρακτηρισμούς μου. Εξέχων, πάντως, (ψυχ)αναλυτής, φίλος από την εποχή των συχνών επισκέψεών
μας στο Άγιον Όρος (1981-1989), του οποίου ζήτησα τη γνώμη για την όψιμη συμπεριφορά του Τούρκου ηγεμόνα, μου
απάντησε: «Ο πολυχρονεμένος αφέντης προφανώς ενέδωσε στις άφρονες (άλογες), πλην γοητευτικές, εισηγήσεις (τις

5
«Ο πολυχρονεμένος αφέντης προφανώς ενέδωσε στις άφρονες (άλογες), πλην γοητευτικές, εισηγήσεις (τις ομόρριζες με
αυτές των ανατολίτικων παραμυθιών των 1000 και μιας νύκτας) των παρατρεχάμενών του και έγειρε να αναπαυθεί.
Ξύπνησε "νεοσουλτάνος" συνεργούσης -κατά το μάλλον- ή ήττον ιδιοπαθούς τινός υπνοπαιδείας, "σέρνοντας εν νω"
μίαν οφειλόμενην -κατά τη γνώμη του- και μέχρι τούδε "ανεκπλήρωτη" υπόσχεση(-επιθυμία) να επιτύχει την
2 2
επανάκτηση(-αναβίωση) της τεράστιας οθωμανικής αυτοκρατορίας των 20.000.000 km , αφού τα 800.000 km της
σημερινής Τουρκίας δεν επαρκούν για το ... φωτοστέφανο του ιστορικού της πρεστίζ».
Και γιατί ο επίμονος και ενίοτε φανατικός φιλίστωρ ηγεμών, λάτρης της ιδέας του τουρκικού imperium δεν
περίμενε την πλήρη αποκατάσταση της υγείας του, πριν αποφασίσει εν θερμώ την μεθόδευση της υλοποίησης των φι-
λόδοξων "θέλω" του; Ίσως, τότε, να ήσαν όλα καλύτερα. Και θα μπορούσε να είναι εξόχως καλά, αν δεν του απέκρυπταν
την ήδη προβληθείσα και εσχάτως βραβευθείσα κινηματογραφική ταινία αγγλικής παραγωγής με τον εύηχο τίτλο:
Darkest Hour (=Η πιο σκοτεινή μέρα), η οποία ως έχουσα το αναγκαίο φιλοσοφικό υπόβαθρο, θα συνέβαλλε
ουσιαστικά στην απαλλαγή του Προέδρου του τουρκικού κοινοβουλίου από τους όψιμους αναθεωρητικούς προ-
βληματισμούς του, με την βαρυνούσης σημασίας ευφυή (προφητική) ατάκα του Ουίνστων Τσώρτσιλ: "Οι αυτοκρα-
τορίες του μέλλοντος είναι οι αυτοκρατορίες του νου". Επηρεασμένος από το βαθυστόχαστο απαύγασμα της τε-
τράγωνης λογικής που ο πατέρας της νίκης του Β΄ΠΠ διέθετε, ο Πρόεδρος Ερντογάν θα απέτρεπε στον εαυτό του να
εμπλακεί σε μία ανώφελη και επικίνδυνη για πολύν κόσμο περιπέτεια, από την οποία θα εξήρχετο με τρωμένο το φυσικό
και μεταφυσικό του προφίλ. Είναι γεγονός ότι η άνοδος και η πτώση, όσων στήριξαν τη γιγάντωση των χωρών τους στη
λεηλασία των αγαθών και στον αφανισμό των συνανθρώπων τους της άλλης πλευράς, εφαρμόζοντας τον νόμο του
ισχυρού, αποτελεί πράξη επαίσχυντης προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ερμηνευόμενη ως τέτοια από την
συντριπτική πλειοψηφία των ηθικώς πεπαιδευμένων, που συναποφάσισαν να την αναφέρουν εφεξής με την φράση: Η
αναζήτηση και ο εναγκαλισμός της απόλυτης ουτοπίας. Εξ άλλου, είναι τοις πάσι γνωστό ότι όλες οι αναγνωρισμένες
Εκκλησίες, αν και διαφορετικών θεοτήτων, διακηρύσσουν στεντορίως με την κοσμοθεωρία του Δημιουργού τους την
αγάπη, την καλοσύνη, την φιλαλληλία, το ήθος, την ευπρέπεια, την υπομονή, την μακαριότητα... Σχεδόν καμία τον
πόλεμο, το μίσος, την εκδίκηση. Να, γιατί διακαώς θέλω να πιστεύω, ότι τον ηγέτη, τον ηγεμόνα, τον άρχοντα, τον
σουλτάνο, τον βασιλιά...,τίποτε δεν θα τον ενδιέφερε περισσότερο, πέραν της κοινής παραδοχής εχθρών και φίλων, ότι ο
ίδιος του υπήρξε πράγματι μία παγκοίνως αναγνωρισμένη υψιπετής, σεβαστή και παραδεκτή προσωπικότητα. .
Ας διεισδύσουμε όμως λίγο περισσότερο στον εσωτερικό κόσμο του ηγέτη των γειτόνων μας Τούρκων με την
φανερή πρόθεση να καταγράψουμε λεπτομερώς την ψυχογραφία του, μήπως και καταφέρουμε να ερμηνεύσουμε τη
γενεσιουργό αιτία της κακοδαιμόνίας που δοκιμάζει κάποια χρόνια τώρα τις σχέσεις των χωρών μας και η οποία (κα-
κοδαιμονία) πολύ πιθανόν να εδράζεται στο χώρο όπου κατά τρόπο ακατάληπτο, ανερμήνευτο και μοναδικό συναν-
τώνται η ύλη κα το πνεύμα, το απτόν και το άϋλον, το φθαρτόν και το αιώνιον. Ας αρχίσουμε με την παρακάτω προεισα-
γωγή: Αδαής περί την πολιτική αυτόχθων Αυστραλός δάσκαλος, φανατικός φιλέλλην, με ρωτούσε τον περασμένο Ιούλιο
στην παραλία της Αγίας Τριάδας στη Θεσσαλονίκη, καθώς πίναμε τον καφέ μας: «Γιατί τόση οργή, τόσος φθόνος, τόση
εμπάθεια κατά των Ελλήνων -από την πλευρά των Τούρκων- όταν χρόνια τώρα νέμονται τα γόνιμα εδάφη των
Ελλήνων και τις πολύτιμες γαίες τους; Γιατί τόσον μένος κατά μιας χώρας, της Ελληνικής, όταν ο λαός της Γείτονος
εκμεταλλεύεται τα κερδοφόρα πολιτιστικά πάγκαλά ελληνικά δημιουργήματα που προϋπήρξαν της τούρκικης
φυλής; Γιατί; αναρωτιούνται χιλιάδες άνθρωποι της επιστήμης και της τέχνης, οι γείτονές μας αλλοιώνουν την
ιστορική αλήθεια, παρουσιάζοντας το λαμπρό πολιτιστικό και πολιτισμικό παρελθόν των Ελλήνων ως αντιγραφή
μέρους του δικού τους»;
Γιατί, αναρωτιέμαι κι' εγώ, εκατομμύρια άνθρωποι, πολίτες του κόσμου όλου, επισκέφθηκαν και συνεχίζουν
να επισκέπτονται την υπέρλαμπρη κληρονομιά ενός λαού, του ελληνικού, που είχε την ατυχία να αντιμετωπίσει στα
ιερά χώματά του, σε έναν άνισο αγώνα επικράτησης του καλού επί του κακού, τους απόγονους των Ούνων και
μάλιστα του πλέον θηριώδους από όλους, του αιμοδιψούς και πολεμοχαρούς Αττίλα, χωρίς την δυνατότητα (ευ-
καιρία αν θέλετε) εξαγοράς των απολεσθέντων εδαφών, ανταλλαγής τους με άλλες εκτάσεις ή επαναπόκτησής τους
δια του πολέμου; Γιατί η καλλιέργεια τοσούτου εμφανούς και αβυσσαλέου μίσους κατά των κτητόρων, κτιστών,
τεχνικών, μηχανικών και μαστόρων των περικαλλών κτισμάτων και των πάσης φύσεως διακεκριμένων κατασκευών
των διάσπαρτων στην άλλοτε ελληνική και νυν τουρκική επικράτεια των Σελτζούκων, των μη εισέτι αρκούντως
παιδευμένων, συμφώνως προς τις πολιτισμικές αρχές της Ευρώπης και την διδασκαλία του Ναζωραίου; Μήπως γιατί
αδυνατούν να διαχειριστούν τοσούτον θησαυρικόν κάλλος και τοσαύτην τελειότητα καθοδηγουμένην από το μέτρον
και την αρμονία, οπότε αποφορτίζονται (ξεδίδουν) καθυβρίζοντες, απειλούντες και προπυλακίζοντες τους υπαίτιους
των ... βασάνων τους νεοέλληνες, ως απογόνους ιδιοφυών προγόνων; Είναι θέμα αγωγής, παιδείας και διαφορετικής
κουλτούρας. Δείτε σε ένα τυχαίο video τη διάχυτη ικανοποίηση στο πρόσωπο του Προέδρου Ερντογάν, όταν επι-
σκέπτεται τα Σκόπια, το Κόσσοβο, την Αλβανία; Είναι ευτυχής γιατί επιχειρηματολογεί και χαριεντίζεται με τους
ομοίους (διάβαζε κατωτέρους) του.
6
Εκτός και εάν εφαρμόζει κι' εδώ κάποιον κανόνα της διπλωματίας, π.χ. τον "ελιγμό", πολύ πιθανόν. Αν τα
καλοπιάσματα, οι έπαινοι, οι αδελφικοί εναγκαλισμοί, οι δηλώσεις για βοήθεια και παροχές πάσης φύσεως τελε-
σφορήσουν τότε αναλαμβάνει το στερεότυπο της εξάρτησης του αδύναμου από τον ισχυρότερο να ολοκληρώσει
και εγκυρώσει όλες τις υπογραφείσες συμφωνίες εν σπουδή είς βάρος του πλέον αδύναμου. Μπορεί υπό την
συνθλιπτική προστασία του ισχυροτέρου ο αδύναμος να αγκομαχεί, όμως κατά την τουρκική θυμοσοφία: «Ένα
πρόβλημα θα λυθεί όταν γίνει πιο δύσκολο».
Οι Τούρκοι έχουν αναπτυγμένο πατριωτικό αίσθημα. Πριν από τρία χρόνια έγινε μια δημοσκόπηση που έθετε
το ερώτημα σε πολίτες 64 χωρών από όλο τον κόσμο: Εσείς θα παίρνατε τα όπλα για την πατρίδα σας και θα θυσιάζατε
την ζωή σας; Σε ποσοστά πάνω απο 75% απάντησαν θετικά άνθρωποι απο το Μαρόκο και τα Φίτζι (94%!), το Πακιστάν
και το Βιετνάμ (89%), το Μπαγκλαντές (86%), το Αζερμπαιτζάν (85%),τη Νέα Γουινέα (84%), το Αφγανιστάν και τη
Γεωργία (76%), την Ινδία (75%) και τη Φιλανδία (74%). Οι Τούρκοι βρίσκονται στο 73% και οι Έλληνες στο 54%. Δέκα
μονάδες πιο κάτω, με ποσοστό δηλαδή 44% βρίσκεται η Αμερική, ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά έχουν η Ιαπωνία, η
Ολλανδία και η Γερμανία με 11, 15 και 18% αντίστοιχα. Στο βωμό των συμφερόντων τους οι Τούρκοι δεν φείδονται
θυσιών, με όποια γενίκευση και αν αποδίδεται αυτή η λέξη. Φίλος, γεωπολιτικός αναλυτής σχολίαζε τις άλλες: «Έχουν
να θυσιάσουν οι Τουρκαλάδες κόσμο σε οιασδήποτε έκτασης πόλεμο. Εκατομμύρια Κούρδοι είναι νόμιμοι πολίτες
και κάτοικοι της αχανούς χώρας τους, μπορούν επομένως να τους χρησιμοποιούν (ήσουν) σε πολεμικές επιχειρήσεις
κατά το δοκούν. Και τις δύσκολες πολεμικές αποστολές -ως ικανοί πολεμιστές- θα διεκπεραιώσουν και η μητέρα
Τουρκία δεν θα τους κλάψει όσο τα γνήσια τέκνα της».
Και δεν είναι μόνον η εκμετάλλευση των Κούρδων που συστηματικά μεθοδεύεται από τον καιρό της ειρήνης
από τους Τούρκους. Είναι η τεράστια και πολυπρόσωπη εκμετάλλευση των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ-Ρωσίας-
Γερμανίας και Γαλλίας εσχάτως) που τους παρέχουν "και του πουλιού το γάλα" κατά τους Γ. και Χ. Βασιλόπουλο ("με το
αζημίωτο φυσικά", θα υποστηρίζαμε εμείς, οι "ριγμένοι", για να δικαιολογήσουμε τις προς αυτούς παροχές που
στερούν από εμάς σαθροποιώντας έτσι κάθε επιχείρημα ανάληψης εκστρατείας για την ενίσχυση και σημαν-
τικοποίηση της εννοίας του ήθους και της εντιμότητος). Χωρίς περίσκεψη, χωρίς τεκμηρίωση της ορθότητας της
αιτούμενης (και αποδιδόμενης πάντοτε και με το παραπάνω) βοήθειας, απουσία μιας πλήρους έκθεσης συνεκτίμησης
της δύσκολης (λόγω της μεροληπτικής συμπεριφοράς των προμηθευτών-ως άνω-δυνάμεων) θέσεως στην οποία
περιέρχονται η πατρίδα μας, που στερείται παρόμοιας βοηθείας, επιπολαίως λοιπόν και χωρίς αιδώ επιμένουν να την
εξοπλίζουν ανισοβαρώς σε σχέση με τη χώρα μας. Έχω ξαναγράψει όχι μόνον άπαξ, ότι τα συμφέροντα και μόνον αυτά
διαμορφώνουν το status της συμπεριφοράς των ισχυρών και μη κρατών.
Τα διακρατικά σύμφωνα, οι εμπορικές συμπράξεις, τα κονσόρτσιουμ, οι ποικίλες πολιτιστικές επαφές, οι
αδελφοποιήσεις πολιτειών, τα παλαιά και παρωχημένα ΚΤΕ, ΝΕΠ, ΗΑΔ, ΚΑΚ, SENTO, SEATO κ.λπ, ήταν (είναι) μία
προσπάθεια ειρηνικής προσέγγισης των λαών που δυστυχώς δεν ευδοκίμησε. Ακόμη και ο ΟΗΕ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ που
εξακολουθούν να υφίστανται, ουδέποτε ήρθησαν στο ύψος των περιστάσεων για τις οποίες συνεστήθησαν. Κι' εδώ
κερδισμένοι οι... μεγαλομέτοχοι και οι ταραξίες: Αμερική, Γερμανία και δι' αυτών η Τουρκία και τα προτεκτοράτα τους.
Διότι αν π.χ. σκοπός του ΝΑΤΟ (ήταν), είναι να εγγυηθεί την ελευθερία και την ασφάλεια των μελών του μέσω πολιτικών
και στρατιωτικών μέσων, διότι η ασφάλεια στην καθημερινότητά μας είναι το κλειδί για την ανθρώπινη ευημερία, τότε -
θλίβομαι- γιατί ο οργανισμός αυτός απέτυχε οικτρά. Θυμηθείτε μόνον τη στάση του στην κατάληψη της μισής Κύπρου
από τις ΕΔ της Τουρκίας, μέλους του ΝΑΤΟ. Θυμηθείτε την χλιαρή και άνευ αντικρίσματος αντίδρασή του στις χιλιάδες
παραβιάσεις του θαλασσίου και εναερίου χώρου μας, κατά τον τελευταίο χρόνο, και πάλιν από την Τουρκία, που
αφέθηκε να καταλάβει ανενόχλητα μία νησίδα μας, τα Ίμια. Ούτε μία σύσταση, μία φωνή, μία υπενθύμιση των
υποχρεώσεων των συμμάχων μελών στις με του ΝΑΤΟ στις μεταξύ τους σχέσεις, προς τον επιτήδειο ουδέτερο.
Και το άγριο και ανέντιμο παιχνίδι των συμφερόντων συνεχίζεται με τις καθημερινές απειλές, προσβολές και στημένα
παιχνίδια της Γείτονος, που αποβλέπουν στη δημιουργία τετελεσμένων εις βάρος μας. Την μεγάλη έκπληξη όμως
γεννοβολά η αδιάφορη και εν πολλοίς ανεξήγητη -ως εκ του θεσμικού τους ρόλου- στάση του ΟΗΕ και της ΕΕ. Για το
ζήτημα όμως αυτό και άλλα συναφή με το παρόν θέματα, καθώς και για την ένταξη της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή
οικογένεια, προοπτική που απομακρύνεται οσημέραι όλο και περισσότερο, λόγω του εκρηκτικού χαρακτήρα του
Προέδρου Ερντογάν και των εν ταυτώ πολλαπλώς αρνητικών -έως προσβλητικών- παρεμβάσεων (δηλώσεών) του κατά
της ΕΕ, θα αναφερθούμε στο επόμενο άρθρο μας. Πιστεύω ότι οι λέξεις που αποκωδικοποιούν το ψυχογράφημα ενός
μετρίως ευφυούς ηγέτη, είναι αυτές που θα συνέθεταν ως διαπίστωση των ειδικών τα παρακάτω ελάχιστα: Δυστυχώς,
η πλειοψηφία του λαού του δεν τον αντιλαμβάνεται πλήρως, δεν τον συμμερίζεται, δεν τον κατανοεί, δεν εξευρω-
παΐζεται ταχυρύθμως, δεν συμπορεύεται απολύτως με τις δυτικές πρακτικές και δεν λειτουργεί κατά τρόπο που να μην
υπολείπεται του ελληνικού λαού∙ αυτού του προνομιούχου λαού που διέσπειρε σ' όλη την έκταση της (νυν) τουρκικής
επικράτειας, τα αθάνατα και απαράμιλλα μνημεία της τέχνης και του πολιτισμού του, δείγματα μιας προηγμένης
(προπορευομένης εις τους αιώνες) αντίληψης.
Παντελής Γιαννακόπουλος
7
 ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΚΔΟΤΗ
ΖΟΥΡΑΡΗΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΡΕΚΛΑ « Όποιος παραχωρεί το
όνομα παραχωρεί έδαφος». ΖΟΥΡΑΡΗΣ ΜΕ ΚΑΡΕΚΛΑ Θα
ψηφίζω προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και αν προτείνει την προ-
σάρτηση της Μακεδονίας στα Σκόπια. Αυτό το γελοίο ον που
είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τον Παπαθεμελή και σαν Μα-
κεδονομάχος έδινε «αγώνα» για το όνομα των Σκοπίων είχε πεί
πρόσφατα ότι «δεν έχει σημασία αν δώσουμε μερικά νησιά στους
Τούρκους». Από την άλλη ο «αριστερός» κάτοικος Ψυχικού
μαντηλάκιας Κατρούγκαλος χαρακτήρισε ακραία και εθνικιστική
την άποψη να μην εμπεριέχεται ο όρος «Μακεδονία» στο όνομα
των Σκοπίων. Αλλά και οι ιδεοηλίθιοι σύντροφοί του μίλησαν για
φασισταριά και ακροδεξιούς που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο
πλην όμως τους διέφυγε ότι συμπεριέλαβαν στις ακραίες φωνές
και στα φασισταριά και τον κυβερνητικό εταίρο τους, τους
ΑΝΕΛ, που δεν δέχονται τον όρο «Μακεδονία» στην ονομασία.
Και ένας άλλος «αριστερός» και αυτός κάτοικος Ψυχικού με εκα-
τοντάδες χιλιάδες ευρώ στο εξωτερικό και κωλ….γλύφτης του
Γιούγκερ ονόματι Παπαδημούλης που ξαφνικά βρέθηκε από κλη-
τήρας δήμαρχος, γίνεται υβριστής όλων όσων ήταν παρόντες στο
συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Και δεν τα λέει σε κουβέντες
με φίλους, ούτε σε ΜΜΕ, αλλά τα γράφει ΕΠΙΣΗΜΑ προς το
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του οποίου είναι μέλος, στην προσπά-
θειά του να πείσει τους ευρωβουλευτές ότι όσοι συμμετείχαν στο
συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης υπέρ της ελληνικότητας της
Μακεδονίας είναι ακροδεξιοί, εθνικιστές, θρησκόληπτοι, φανα-
τικοί, σκληροπυρηνικοί και νεοφιλελεύθεροι! ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ
ΜΕ ΤΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΒΟΛΕΥΤΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑ-
ΝΟΥΜΕ;;; Με μια σχιζοφρενική κυβέρνηση διπολικής διατα-
ραχής, ένα τσίρκο με συνωμοσιολάγνους» όπως αποκάλεσε την
κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
Τατσόπουλος, που κάτι περισσότερο θα ξέρει. Ο Σύνδεσμος 68
όμως έδωσε το παρόν και στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης
αλλά και των Αθηνών γιατί αγαπάει την Πατρίδα. Καταλάβατε
γελοία υποκείμενα και πολιτικοί απατεώνες όλων των κομμάτων
της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό και των
φούφουτων ;;;;
Ενός λεπτού σιγή στη Βουλή για τους Ήρωες στα Ίμια.
Παρόντες μόνο 27. Ενός λεπτού σιγή με 273 απόντες. Αν ψηφί-
ζανε κάποια φοροαπαλλαγή τους ή καμιά αμοιβή (βλέπε επίδομα
ενοικίου) ήταν όλοι παρόντες. Μεγαλοοικονόμου στη Βουλή
έχουμε. Μεγαλοιδεοηλίθιους και Μεγαλοξεφτίλες έχουμε;;; Κα-
μαρώστε τους!!!!
Ο Γαβρόγλου ο οποίος μεθοδεύει την αποορθοδοξοποί-
ηση των παιδιών στα σχολεία αυταρχικά και φασιστικά εφαρμό-
ζοντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στον ευαίσθητο χώρο της
Παιδείας, εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία συγκροτεί 3μελή επι-
τροπή με 5 μέλη και 5μελή επιτροπή με 8 μέλη. Μιλάμε για IQ
ραδικιού!!!!.
Ο Βαρουφάκης υποστήριξε, σε συνέντευξή του ότι απο-
κάλεσε τον Τσίπρα ηλίθιο όταν εκείνος του αποκάλυψε τη συμ-
φωνία για πλεονάσματα ύψους 3,5%. «Του είπα είσαι εντελώς
ηλίθιος; τι σου έδωσαν ως αντάλλαγμα;» Και μου απάντησε: «Α,
έκανα βλακεία; Εντάξει, θα το πάρουμε πίσω». Ο Βαρουφάκης
έσπευσε να προσθέσει πως στην πραγματικότητα αποκάλεσε τον
πρωθυπουργό με πιο σκληρό τρόπο από τη λέξη «ηλίθιος» (δη-
λαδή μ…….κας). Αυτός ο «μέγας» οικονομολόγος τότε κατά-
λαβε τι είναι ο Τσίπρας;;;
Και άλλο βραβείο πήρε ο πολιτικός τενεκές και κατα-
στροφέας της Ελλάδος Γιώργος Παπανδρέου. Το φασιστικό
κόμμα της Τουρκίας που απειλεί την Ελλάδα με πραξικόπημα και
δηλώνει ανοιχτά ότι θα επανακαταλάβει 18 νησιά στο Αιγαίο, κά-
λεσε τον Γιώργο Παπανδρέου για να τον βραβεύσει. Βραβεύτηκε
8
λοιπόν για τη συμβολή του στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ
Ελλάδας-Τουρκίας και τη συνεισφορά του στην προώθηση της
ειρήνης σε παγκόσμιο επίπεδο. Το βραβείο το παρέδωσε ο συν-
θέτης Λιβανελί δηλώνοντας: «Ο φίλος Γιώργος Παπανδρέου
είναι ο άνθρωπος που άλλαξε την πορεία των Ελληνοτουρκικών
σχέσεων. Πέρα από ηγέτη, θα τον χαρακτήριζα πολιτικό φιλό-
σοφο και νομίζω ότι αυτή η ιδιότητα έχει ιδιαίτερη αξία στην
εποχή μας.» (Προφανώς ο Λιβανελί χρήζει ιατρικής παρακολού-
θησης) Μήπως θυμάστε ότι ο «μέγας ηγέτης και φιλόσοφος»
ΓΑΠ όταν ήταν υπουργός εξωτερικών (και ο τότε υφυπουργός
του Πάγκαλος τον αποκαλούσε μ…….κα) αποκάλεσε τη μου-
σουλμανική μειονότητα σε «τουρκική μειονότητα Θράκης».
Αυτός ο τενεκές έκανε και δήλωση: «όποιος δεν συμφωνεί στο
ξεπούλημα της ελληνικής ταυτότητας της Μακεδονίας, καλλιερ-
γεί την διχόνοια και τα αδιέξοδα στους Ελληνες!» Από αυτό το
γαϊδούρι τι άλλο μπορείς να περιμένεις.
Ο Ντάισελμπλουμ, απερχόμενος από τη θέση του προ-
έδρου του Eurogroup σε συνέντευξή του παραδέχτηκε «πως τα
μέτρα που υιοθετήθηκαν και εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα ήταν
ακραία αλλά όλα έγιναν ευκολότερα με Τσίπρα και Τσακαλώτο».
Βρε «Πατριώτη» Καμένε αυτό θα πεί στα 4 ή στα 14;;;;
«Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών δεν είναι σημαντικότερος
από ένα σωρό σκουπιδιών μπροστά στην πολυκατοικία μας».
Αυτά δήλωσε σε εφημερίδα των Σκοπίων ο Αναπληρωτής Καθη-
γητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη
Θεσσαλονίκη Καιρίδης. Εκτός από Αναπληρωτής Καθηγητής
στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, είναι συνεργάτης του Ιδρύματος
Καραμανλή, γράφει και στον Ελεύθερο Τύπο. Να τον χαίρονται
όλοι.
Μια άνευ προηγουμένου δήλωση έκανε το αλκοολικό
υποκείμενο της Κυπριακής Δημοκρατίας Αναστασιάδης σε συ-
νέντευξη λέγοντας χαρακτηριστικά: «Το όνομα δεν έχει σημα-
σία. Δεν θα είχα αντίρρηση, αν ήθελαν να λέγονται και Βόρεια
Ελλάδα». Από αυτό το υποκείμενο, που ισοπεδώνει και απλοποιεί
ένα τόσο σοβαρό θέμα, περιμένουμε να λύσει το πρόβλημα της
κατοχής της Κύπρου;;;;
Ο ΟΥΚας Καμένος πέρυσι έριξε το στεφάνι στα Ίμια
από το ελικόπτερο λες και έριχνε κόκαλο σε σκυλί, φέτος το έριξε
από το ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ μίλια μακριά από τα Ίμια. Στην επόμενη
επέτειο των Ιμίων, ας στείλει το στεφάνι με κούριερ να μην κου-
ράζεται. Γιατί στα ΙΜΙΑ δεν έχει τα κότσια να πάει μετά και τις
δηλώσεις του συμβούλου του Ερντογάν ότι θα κόψει τα πόδια σε
όποιον πάει στα ΙΜΙΑ. Ελεύθερος κυκλοφορεί ακόμη ο Σημίτης;
Έχουμε και τον Μπουτάρη να προτείνει την αλλαγή του ονόμα-
τος του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης. Γιατί δεν αλλάζει το επίθετό
του σε μπεκροηλίθιος;; Να τον χαίρονται όσοι τον ψήφισαν.
Η τέως αναπληρώτρια υπουργός Αντωνοπούλου που έπαιρνε το
επίδομα ενοικίου των 1000 € έχει καταθέσεις μερικών εκατοντά-
δων χιλιάδωνς δολαρ. Κανένα γραμμάριο ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ
έχει;;; ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ!!!!!
Ευτυχώς που έγινε υφυπουργός ο Κουβέλης για να είναι στο
Υπουργείο Αμύνης δίπλα στον Καμένο (για να τον γλύφει από
κοντά εκεί που παλιά τον έφτυνε) Αυτόν το «σοβαρό» υποκεί-
μενο κάποιοι πρότειναν να τον κάνουνε ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΗΜΟ-
ΚΡΑΤΙΑΣ! Ο θλιβερός επίλογος ενός «σοβαρού»
καιροσκόπου!!!
Μετά τη Μέρκελ που καλωσόρισε τον «Μακεδόνα» πρωθυ-
πουργό, παρουσιάστηκε και ο μπεκρούλιακας Γιούγκερ και μας
είπε ότι «διαπίστωσε ότι οι Μακεδόνες σημειώνουν σημαντική
πρόοδο προς την κατεύθυνση της Ευρώπης». Αν έχουμε τέτοιους
φίλους και συμμάχους τι τους θέλουμε τους εχθρούς ;;;;
 TΟ ΠΑΛΛΑÏΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ
Βαρυσήμαντο μήνυμα του Βασιλείου Μαρκεζίνη
σχετικά με τις τρέχουσες εξελίξεις,το Συλλαλητήριο και την επόμενη μέρα για μία σειρά ζητημάτων.

Πρώτον, οι ξένοι φίλοι συνεχίζουν να συνωμοτούν για να παραδώσουν τη Μακεδονία μας στο κρατίδιο που διεκδικεί
το όνομα και την ιστορία μας. Σύντομα ανάλογοι κίνδυνοι πιθανότατα θα παρουσιασθούν στην Κύπρο μας. Το ότι ο
ξένος παράγοντας ξανά-ανακατεύεται στα εσωτερικά μας δεν είναι κάτι καινούργιο. Σημασία όμως έχει ότι τα ανωτέρω,
τα τόνισε και ο Μίκης και ήταν στο μυαλό όλου του πλήθους.
Δεύτερον, προσωπικά, πάω ένα βήμα παρακάτω και βλέπω στο Συλλαλητήριο του Συντάγματος μια νέα – πιθανή –
αρχή προδιάθεσης του λαού να αντιδρά σε εχθρικές προς τα συμφέροντα μας κινήσεις αν η κυβερνητική πλειοψηφία
οδηγεί την Βουλή σε υποταγή που αφήνει τους Έλληνες απροστάτευτους στις ξένες βουλήσεις. Αν αυτό συμβεί κύρια
αιτία θα είναι η συνεχής μέχρι τώρα ανάμιξη των ξένων στην εσωτερική και εξωτερική μας πολιτική.
Τρίτον, η κυβέρνησε αγνόησε τον κίνδυνο ότι ο λαός μια μέρα θα ξυπνούσε και θα κραύγαζε την αυξανόμενη αγανά-
κτηση του στην ατέλειωτη πολιτική λιτότητας και την διακυβέρνηση από πολιτικούς που έχουν αξιοθαύμαστη ικανότητα
στην πλήρη μεταστροφή και εξωτερική υπαναχώρηση, ή καιροσκόπους που ενδιαφέρονται μόνο για τις καρέκλες τους,
γιατί αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι αυτής της κακοδαιμονίας. Γιατί το τονίζω αυτό; Γιατί η μόδα της κολοτούμπας φό-
νευσε οριστικά την πίστη σε αξίες. Ακόμη και το μεγαλύτερο τμήμα των Ελλήνων κουμουνιστών έγινε θύμα της υπ’
αριθμόν ένα αρχής της σημερινής πολιτικής ζωής: Νομή της Εξουσίας uber alles!
Τέταρτον, στο «μακεδονικό» – και στους οργανωτές των συλλαλητηρίων οφείλομε ευγνωμοσύνη γι’ αυτή την αφύ-
πνιση. Η αφύπνιση αυτή θα είναι, μάλιστα, μεγαλύτερη όσο οι συμπολίτες μας, που ταλαιπωρήθηκαν τα μέγιστα για
να συμμετάσχουν αρχίζουν να χωνεύουν τις μικροπολιτικές προσπάθειες του Μαξίμου να υποβιβάζουν την επιτυχία
της συγκέντρωσης, αναγκάζοντας και την αστυνομία ακόμη να “εφεύρει” μη πειστικούς αριθμούς συμμετασχόντων. Τέ-
τοιες ενέργειες προσβάλλουν και τον λαό και την δημοκρατία.
Πέμπτον, τέτοια τεχνάσματα ίσως πέτυχαν τον σκοπό τους στο παρελθόν, αλλά το κραυγάζον με αγανάκτηση πλήθος
έδωσε απτή απόδειξή ότι οι πονηριές από υπηρέτες του Πρωθυπουργού δεν ξεγελάνε πλέον κανέναν. Και αυτό, όπως
το πλήθος ατελείωτα εφώναζε, θα πραγματωθεί όταν οι Έλληνες επί τέλους καταλάβουν ότι η νίκη του λαού θα ολοκλη-
ρωθεί όταν αυτός ενωθεί.
Έκτον, η Ελλάδα είναι μία, ενωμένη, και θα παραμείνει πάντα ακέραιη και αδιάσπαστη χώρα. Οι Έλληνες πρέπει να
δείξουν σ’ όλο τον κόσμο, ότι στις μάχες που αφορούν την Πατρίδα όλοι είναι ενωμένοι και οι διαφοροποιήσεις δεξιοί,
κεντρώοι, αριστεροί, αναρχικοί, και αδιάφοροι, αναστέλλονται. Σ΄ αυτή την προσπάθεια κανείς δεν περισσεύει.
‘Εβδομον, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε όλοι, άπαξ και διά παντός, ότι σταυροφορίες σαν αυτές που φαντάζομαι ανω-
τέρω δεν έχουν πολιτικό, κομματικό, λαϊκιστικό, χαρακτήρα και ούτε αφορούν προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά αποσκο-
πούν να διαφυλάξουν τα συμφέροντα του Ελληνισμού και μόνο.
Όγδοον, στις 21 Ιανουαρίου και προχθές ο κόσμος μίλησε. Όχι οι βουλευτές, όχι οι πολιτικοί, όχι οι “μηντιάρχες”, όχι
οι τραπεζίτες, αλλά ο κυρίαρχος λαός. Και κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι κυρίαρχος είναι μόνον ο λαός.
Ένατον, ο ελληνικός λαός είναι φιλειρηνικός και νομιμόφρων. Αλλά η υπομονή του στις αδικίες, στην ξένη κηδεμονία,
στην ξένη εκμετάλλευση, σε μια άδικη και ατελείωτη λιτότητα, έχει τα όρια της. Όπως στο «Μακεδονικό» έτσι και στ’
άλλα θέματα η υπομονή αυτή τείνει να εξαντληθεί. Ακούστε αυτό το μήνυμα όλοι εσείς που δεν καταλαβαίνετε:
Kυρίαρχος και, σε τελευταία ανάλυση τιμωρός, είναι μόνο ο λαός.
Δέκατον, ο λαός θ’ αποφασίσει το τι θα γίνει στη μέλλον στην Μακεδονία, στην διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας
μας, του ενεργειακού μας πλούτου, και σ’ ένα εκσυγχρονισμένο σύστημα συμμαχιών, που θα μας δώσει το μέγιστο
αριθμό φίλων και τον ελάχιστον αριθμό εκμεταλλευτών. Η Άμυνα, η Εξωτερική Πολιτική και η Οικονομία είναι πολύ σο-
βαρά θέματα για να τα αφήσομε στα χέρια ανθρώπων μη ειδικών και που διακρίθηκαν μόνο στο ταλέντο της κολοτούμ-
πας.
Ενδέκατον , στα πανεθνικά συλλαλητήρια όλοι οι Έλληνες και η Εκκλησία τους ομόφωνα στείλανε το ύστατο μήνυμα:
Τέρμα στην ακυβερνησία, την απληστία των ολίγων, τη μυστική διπλωματία και την παραμέληση των πολλών και των
αδικημένων.
Δωδέκατον και τελευταίο μήνυμα: όταν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες μιλάνε με μια φωνή, οι υπηρετούντες τον λαό
πρέπει όχι μόνο ν΄ ακούουν αλλά και να υπακούουν.
9
22 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΩΝ
ΙΜΙΩΝ
Τη νύχτα που θα μπορούσαμε να βυθίσουμε το μισό τουρκικό
στόλο!
Παναγιώτης Βλαχάκος,
Χριστόδουλος Καραθανάσης,
Έκτορας Γιαλοψός,
«Αθάνατοι»
ΤΡΙΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ.
ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΓΛΥΤΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ ΚΑΙ Η
ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΚΡΙΖΑ ΖΩΝΗ
22 χρόνια μετά δεν έχουν αποδοθεί ούτε καν οι πολιτικές ευ-
θύνες της ταπείνωσης της Εθνικής ταπείνωσης. Η Ελλάδα υπο-
χρεώθηκε, για πρώτη φορά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, να
υποστείλει την ελληνική σημαία από τμήμα της ελληνικής επι-
κράτειας, τα ΙΜΙΑ. Μάλιστα ο τότε Πρωθυ πουργός Σημίτης
είχε την άποψη, ότι η ελληνική σημαία που υπήρχε στα Ίμια, θα
έπρεπε να την υποστείλει άγημα των Ελληνικών Ενόπλων Δυ-
νάμεων και όταν έδωσε εντολή στον Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Λυμ-
πέρη να στείλει καταδρομείς και να υποστείλουν την Ελληνική
σημαία από τα ΙΜΙΑ, ο Α/ ΓΕΕΘΑ, πεταμένος σε μια γωνιά
άνευρος και τρομοκρατημένος δεν αντιδρά ενώ οι ένοπλες δυ-
νάμεις ανέμεναν διαταγές του που δεν ήλθαν ποτέ, του απάν-
τησε ότι αυτό δεν γίνεται διότι εξευτελίζονται οι Ε.Δ. και θα
είναι ντροπή να το μάθει ο ελληνικό λαός. Τότε , παρενέβη ο
ΥΠΕΞ Πάγκαλος και είπε «Θα πούμε Αρχηγέ, ότι ο αέρας
πήρε την ελληνική σημαία και τη χάσαμε»!!! Γενικά, η πολιτική
ηγεσία Πρωθυπουργός Σημίτης, και Υπουργοί Εξωτερικών
Πάγκαλος και Εθνικής Άμυνας Αρσένης, αποδείχτηκαν κατώ-
τεροι των περιστάσεων, ανίκανοι να διαχειριστούν μια Εθνική
κρίση.
Αναμφίβολα 22χρόνια μετά τα ΙΜΙΑ δεν έχουν κλεί-
σει οι πληγές που άνοιξαν εκείνη τη νύχτα στο σώμα της Πα-
τρίδας. Χαρακτηριστικό του ευτελούς πολιτικού ήθους των
πολιτικών των κομμάτων που άσκησαν εξουσία, είναι ότι μετά
22 χρόνια από την Εθνική ταπείνωση που προκάλεσαν τα τρα-
γικά γεγονότα της νύχτας των Ιμίων στη χώρα μας, ουδείς πο-
λιτικός έχει αναλάβει την πολιτική έστω ευθύνη. Παρότι
έχουμε απώλεια Εθνικού εδάφους, ουδείς εκ των υπευθύνων
λογοδότησε, στην Τακτική, αλλά ούτε στην Στρατιωτική, Δι-
καιοσύνη ειδικά ο Σημίτης που έχει υπογράψει μυστική συμ-
φωνία με τον Χόλμπρουκ και την Τσιλέρ που προβλέπει εκτός
των άλλων, να μην πλησιάσει ελληνικό πλοίο, να μην ξαναπα-
τήσει Έλληνας στα ΙΜΙΑ και να ξεχάσουμε την επέκταση των
υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια όπως φαίνεται και στο έγ-
γραφο των WIKILEAKS.
Και οι υπεύθυνοι Σημίτης-Πάγκαλος και λοιποί κυ-
κλοφορούν ανενόχλητοι και δεν λογοδότησαν ακόμη πουθενά.
Σίγουρα όμως θα λογοδοτήσουν γιατί το έγκλημα της εθνικής
προδοσίας δεν παραγράφεται.
Η Ομάδα Συντάξεως
17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1880
ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Ο ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ
ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ (ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΑΓΑΠΗΝΟΣ)
Ο καπετάν Άγρας (Τέλλος, Σαραντέλος ή Σαράντος Αγα-
πηνός) ήταν Μακεδονομάχος, από τις ηρωικότερες φυσιο-
γνωμίες του Μακεδονικού Αγώνα.
Καταγόταν από την Μεσσηνία, αλλά γεννήθηκε
στο Ναύπλιο στις 17 Φεβρουαρίου 1880. Αφού ολοκλή-
ρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, εισήλθε στην Στρατιωτική
Σχολή Ευελπίδων.
Το 1901 τελείωσε τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπί-
δων και αμέσως κατατάχθηκε εθελοντής στα στρατιωτικά
σώματα που αγωνίζονταν στη Μακεδονία εναντίον των
Βουλγάρων κομιτατζήδων.
Ο καπετάν Άγρας, θερμός υποστηρικτής της ιδέας
ότι η Ελληνική ψυχή της Μακεδονίας θα αφυπνιζόταν μόνο
με τη ένοπλο δράση, πολέμησε κυρίως στην περιοχή Βερ-
μίου, έχοντας πρότυπο τον Παύλο Μελλά. Το 1906 έγινε
αρχηγός του στρατιωτικού τμήματος της παραπάνω περιο-
χής.
Σημαντική υπήρξε η συμβολή του νεαρού Ανθυπο-
λοχαγού στις σκληρές μάχες για την εκκαθάριση της λίμνης
των Γιαννιτσών, η οποία λόγω της φυσικής θέσης της και
των Βουλγαρικών οχυρώσεων είχε καταστεί οχυρό απρο-
σπέλαστο. Στις μάχες αυτές ο Άγρας τραυματίσθηκε, ενώ
παράλληλα προσβλήθηκε από ελονοσία .Τότε το κέντρο του
Αγώνα (Αθήνα) διέταξε την αντικατάσταση του από τον
Αξιωματικό Δουμπιώτη.
Πριν αναχωρήσει ο καπετάν Άγρας θέλησε να συ-
ναντηθεί με τους αρχηγούς των Βουλγαρικών τμημάτων
της περιοχής, Κασάψεφ και Ζλάταν, με σκοπό να τους εξα-
γοράσει ή να τους πείσει να στραφούν κατά των Τούρκων.
Παρά την αντίδραση των Ναουσαίων προκρίτων, δέχτηκε
να συναντηθεί με τους Βουλγάρους σε ουδέτερο έδαφος,
συνοδευόμενος μόνο από έναν σύντροφο του.
Οι Βούλγαροι, παρά τις διαβεβαιώσεις τους, συνέ-
λαβαν αμέσως τους δυο μαχητές και αφού επί μια εβδομάδα
τους περιέφεραν στα χωριά της περιοχής, τους απαγχόνισαν
στους κλάδους μιας καρυδιάς που βρισκόταν κοντά στο
χωριό Τέχοβο (7 Ιουνίου 1907).
Ο θάνατος του Ανθυπολοχαγού Τέλλου Αγαπηνού
κατόπιν της δόλιας ενέργειας των Βουλγάρων κομιτατζή-
δων, όχι μόνο δεν τρομοκράτησε το Ελληνικό στοιχείο αλλά
αντίθετα προκάλεσε την αγανάκτηση και τροφοδότησε με
μεγαλύτερη πίστη τον Μακεδονικό Ελληνισμό για την συ-
νέχιση του αγώνα.
Ο κλάδος της καρυδιάς απ' όπου κρεμάστηκαν οι
δυο Μακεδονομάχοι φυλάσσεται ως ιερό κειμήλιο στις αί-
θουσες της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Εδέσσης.
Το χωριό Τέχοβο, σε ανάμνηση του τραγικού θανά-
του των δυο παλικαριών, μετονομάστηκε αργότερα σε Κα-
ρυδιά, ενώ το χωριό Βλάντοβο, όπου τάφηκε ο καπετάν
Άγρας, μετονομάστηκε σε Άγρας.
Νικόλαος Φωτιάδης
10
 ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΒΟΡ. ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟ 2018
«Οίκαδε» (= μόνοι μας, χωρίς την σύμπραξη άλλων Τάξεων και
στο «σπίτι» μας, την ΛΑΦΘ Θεσ/νίκης) εμείς, οι συμμαθητές
του Παρ/τος Βορ. Ελλάδος, αποφασίσαμε να κόψουμε την βασι-
λόπιττα για το 2018 και ορίσαμε ως «νόστιμον ήμαρ» την Κυ-
ριακή της 11ης Φεβρ. 2018. Το Κιλκίς. γεωγραφικό κέντρο
διαμονής του Δημήτρη Ντεκλαρέ, έγινε και «κέντρο επικοινω-
νιών» από το οποίο, ο δραστήριος συμμαθητής μας, με τον συ-
νήθη και υπερβάλλοντα ζήλο του, μερίμνησε για την ενημέρωση
«πάντων» και δια τα «πάντα» περί την εκδήλωση.
Απόλυτη – όπως άλλωστε αναμένονταν- ήταν η επιτυχία
της όλης διοργάνωσης αφού «έπεσε στα χέρια» του ιθύνοντα νου
και της προτεραίας εμπειρίας του Π. Γιαννακόπουλου ( υπενθυ-
μίζεται ότι είχε επί σειρά ετών υπηρετήσει ως Δντής ΛΑΦΘ), με
αποτέλεσμα την μεταξύ μας δημιουργία ευώδους και ευδιάθετης
ατμόσφαιρας, παλλόμενης υπό τους μελωδικούς ήχους κλασσικής
μουσικής και ελαφρών ασμάτων «της εποχής μας» που αφείδωλα
«σκορπούσε» ο πιανίστας της ΛΑΦΘ και «οίνος ευφραίνει καρ-
δίαν ανθρώπου» (Π.Δ Ψαλμ. 103).
Καθολική, πλην εξαιρέσεων, θα μπορούσε να χαρακτηρι-
σθεί η προσέλευση των συμμαθητών στην εορτή, αν δεχθούμε
«ωσεί παρόντες» και εκείνους που αποδεδειγμένα είχαν το animus
(=την επιθυμία συμμετοχής) αλλά όχι το corpus (= δυνατότητα
συμμετοχής), λόγω αντικειμενικών κωλυμάτων(ενδεικτικά: Βε-
νέτης από Γιάννινα, Γκολφινόπουλος από Αλεξ/πολη, Σταμάτης
από Αλεξάνδρεια, Τσάχαλης από Μυτιλήνη κλπ). Πάντως, οι ευχές
μας συμπεριέλαβαν και αυτούς που δεν είχαν ούτε καν το animus
της συμμετοχής. Ευχάριστη έκπληξη απετέλεσε ο Απόστολος Κό-
νιαρης , o οποίος, με νοσταλγική διάθεση, όπως ο ίδιος ««ομολό-
γησε», προσήλθε μετά της εριτίμου, για πρώτη φορά στην σύναξή
μας, από Λάρ’σα προερχόμενος.
Στο σύντομο χαιρετισμό του, ο υποφαινόμενος επεσή-
μανε ένα σημαντικό γεγονός. Την συμμετοχή στο συλλαλητήριο
της Θεσ/νίκης ενάντια στον
σφετερισμό του ονόματος της
Μακεδονίας από τους Σκοπια-
νούς, την 21η Ιαν. 2018, όλων
σχεδόν των Θεσσαλονικέων
συμμαθητών και κάποιων από
την επαρχία, όπως, Βενέτης,
Τσιαμαντάς με τον απόστρατο
αδελφό του, Αθανάσιο, από την
Καρδίτσα, Φωτιάδης από
Ξάνθη, και πιθανώς και άλλοι
που δεν ήταν δυνατόν να εντο-
πισθούν μέσα σε αυτή την πλη-
θώρα του λαού των 500.000 ατόμων (τόσοι ήταν, μην πλανάσθε
από την προπαγάνδα των πάσης φύσεως εξωμοτών, κυβερνητικών
και μη) που παραληρούσε από πατριωτικό ενθουσιασμό για την
διαφύλαξη του ονόματος της Μακεδονίας και διαμαρτύρονταν για
το σημερινό κατάντημα της πάλαι ποτέ υπερήφανης Χώρας μας,
καταδεικνύοντας ως υπεύθυνες τις κατ΄επίφαση δημοκρατικές με-
ταπολιτευτικές κυβερνήσεις, «φόνισσες» των ιερών θεσμών και
της Ιστορίας της Πατρίδος μας.
Άξιον μνείας είναι ότι ο υποφαινόμενος, την ημέρα του
συλλαλητηρίου και λίγο πριν αυτό ξεκινήσει στην παραλία της
Θεσ/νίκης, παρέδωσε στην οργανωτική επιτροπή του συλλαλητη-
11
ρίου Διακοίνωση με την οποίαν εξέφραζε την υποστήριξη ΟΛΩΝ
ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ προς τους σκοπούς
και τις επιδιώξεις αυτού και στερρώς διακήρυττε ότι «‘Η Μακε-
δονία είναι μοναδική και αδιαπραγμάτευτα Ελληνική». Βέβαια
μέσα στον ορυμαγδό του συλλαλητηρίου η Διακοίνωσή μας δεν
αναγνώσθηκε, όμως η μαγιά έμεινε και δημοσιοποιήθηκαν οι ιδε-
ολογικές μας τοποθετήσεις, έστω και με αυτόν τον τρόπο.
Ακολούθησε η, κατά τα ειωθότα, κοπή της κύριας βασι-
λόπιττας, προς τιμή των θεσμών της Θρησκείας, του Έθνους και
της Πατρίδος, του Συνδέσμου κλπ. Τότε συνέβη το ενδομύχως πο-
θούμενο από όλους τους παρισταμένους: Το νόμισμα («φλου-
ράκι») έτυχε στο κομμάτι της Μακεδονίας, ένδειξη του υπέρ
αυτής δικαίου αγώνα. Το κομμάτι έπρεπε να το παραλάβει ο Παν-
τελής, ως εκπρόσωπος των Μακεδόνων παρόντων συμμαθητών
μας (όπως π.χ ο Βασίλης Αλεξάνδρου), επειδή, όμως, αυτός ήταν
απασχολημένος (ομού με τον Ντεκλαρέ) με την κοπή της βασιλό-
πιττας, τον κομμάτι παρέλαβε η σύζυγός του Αθηνά οποία ήταν
και αυτή «δικαιούμενη» τοιαύτης τιμής, ως καταγόμενη από την
Βέροια, δηλ. την περιοχή της πρώτης πρωτεύουσας του αρχαίου
Μακεδονικού βασιλείου- κράτους, τις Αίγες.
Το νόμισμα που υπήρχε μέσα στο ατομικό αρτίδιο που
μοιράσθηκε σε κάθε ένα από τους συνδαιτημόνες, έλαχε στην οι-
κογένεια Κων/νου Παπαδοπούλου, που και αυτή είχε έλθει από
τον Βόλο για να συμμετάσχει στον εορτασμό. Το αντίκρισμα
(δώρο) ήταν ένα ογκώδες βιβλίο – μελέτη, με τίτλο «Προσωπο-
γραφίες των αγωνιστών του 1821, από την Χαλκιδική και την
Θεσσαλονίκη», του εξαίρετου συγγραφέα και φιλολόγου Νικο-
λάου Εμμ. Παπαοικονόμου, ευγενής προσφορά, όπως κάθε χρόνο,
του Π. Γιαννακόπουλου, ως απότιση φόρου τιμής και ευγνωμοσύ-
νης προς τον παππού και την γιαγιά του, οι οποίοι, παρά τις οικο-
νομικές δυσκολίες τις οποίες, ως πρόσφυγες, αντιμετώπιζαν, ποτέ
δεν αποστέρησαν την χαρά του βιβλίου που εκείνος επιζητούσε.
Σύμφωνα με συμπληρωματικές
πληροφορίες του δωρητή, στο
βιβλίο αυτό, που εντάσσεται στις
καινούργιες εκδόσεις της Εται-
ρείας Μακεδονικών Σπουδών,
παρουσιάζονται 1.300 αγωνι-
στές του 1821 από την Χαλκι-
δική και την Θεσσαλονίκη, με
βάση τις ανέκδοτες πηγές των
Γενικών Αρχείων του κράτους
και του Αρχείου αγωνιστών της
Εθνικής Βιβλιοθήκης. Η οικογέ-
νεια Παπαδοπούλου θα πρέπει
πράγματι να θεωρείται τυχερή που της έλαχε τέτοιο συλλεκτικό
απόκτημα, το οποίον, ασφαλώς, θα στολίζει την βιβλιοθήκη της.
Αυτά λοιπόν, τα πεπραγμένα του εορτασμού της φετι-
νής κοπής βασιλόπιττας του Παραρτήματος που τελείωσε ήρεμα
και ευχετικά, με τους συμμετασχόντες να επιστρέφουν «οίκαδε»
με καταφανή ιλαρότητα και ευηδία, ευχόμενοι αλλήλους «κατ΄
άμφω υγεία» και αξιότητα του «επανιδείν» μέχρι του επόμενου
εορτασμού. Τα αυτά ευχόμαστε και σε όλους τους αξιότιμους
αναγνώστες της εφημερίδας μας.
Ευάγγελος Γριβάκος
 ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ 65
ΚΑΙ 68 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Οι συναντήσεις τω
προεδρείων των Συνδέ-
σμων ΣΣΕ 65 και 68 είχαν
το καλύτερο αποτέλεσμα.
Και έφθασε η Παρασκευή
12 Ιανουαρίου 2018. Ήταν
μια μέρα σαν κάποια άλλη
μέρα περί τα τέλη του Σε-
πτεμβρίου 1964 όταν εμείς,
πρωτοετείς Ευέλπιδες ολίγων ημερών, συναντηθήκαμε με τη διοι-
κούσα τάξη (αν θυμάστε όταν μπήκαμε στη Σχολή μας υποδέχθηκε
η 3η τάξη γιατί η 4η έλειπε σε ταξείδι) και στις 12 Ιανουαρίου 2018
συναντηθήκαμε και πάλι, διοικούσα και διοικουμένη, για να κό-
ψουμε μαζί τη βασιλόπιτα στη ΛΑΕΔ.
Η συγκίνηση ήταν εμφανής σε όλους γιατί η συνάντηση
των μελών των δυο τάξεων έγινε ύστερα από σχεδόν 53 χρόνια και
αρκετοί είχαν να συναντηθούν από τον Ιούλιο του 1965, από την
ορκωμοσία της διοικούσης σε Ανθυπολοχαγούς. Δυστυχώς έλειπαν
αρκετοί και από τις δυο τάξεις. Απώλειες των χρόνων που πέρασαν.
Οι πρόεδροι των δυο Συνδέσμων, οι κύριοι Χαλεβίδης
και Δερματάς, καλωσόρισαν όλους τους παρόντες και παρούσες,
έκαναν μια σύντομη αναδρομή στα χρόνια 1964 και 65 που συγ-
κίνησε. Βέβαια αι σύζυγοι και οι φίλοι ίσως να μην κατάλαβαν τις
σχέσεις που συνδέουν τα μέλη των δυο τάξεων αλλά στη συνέχεια
κατάλαβαν τη σχέση πατέρα και γιού στη Σχολή Ευελπίδων. Στη
συνέχεια οι δυο πρόεδροι έκοψαν την βασιλόπιτα και εκτός των
άλλων κομματιών, έκοψαν και δυο κομμάτια για τους απόντες συμ-
μαθητές κάθε τάξεως.
Και άρχισε το φαγοπότι και γλέντι. Το φαγητό θαυμάσιο
και τα ποτά ατελείωτα. Η μουσική της τότε ηλικίας μας. Η πίστα
γέμισε από κάποτε «νεαρά» ζευγάρια είτε σε ευρωπαϊκούς χορούς
είτε στα ζεμπέκικα χωρίς να λείπουν και τα σέϊκ. Το γλέντι κράτησε
μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες του Σαββάτου.
Για την ενίσχυση του ταμείου μας, υπήρξε λαχειοφόρος
αγορά για 55 δώρα τα οποία προσέφεραν η GB BIANCO το βι-
βλιοπωλείο ΚΑΡΟΛΙΝΑΣ ΠΑΣΙΑΛΗ, το φαρμακείο ΔΗΜΗ-
ΤΡΙΟΣ ΨΑΡΡΟΣ, το ΚΕΝΤΡΟ ΟΜΟΡΦΙΑΣ LA BEAUTE, η
ταβέρνα ΤΣΟΜΠΑΝΑΚΟΣ, η Γαστρεντερολόγος ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΕΥΓΕΝΙΔΗ, ο ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ο
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ 68, ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ
ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ 68 του οποίους ευχαριστούμε.
Τυχερή της βασιλόπιτας ήταν η κυρία Στεφανοπούλου
σύζυγος του φίλου μας στρατηγού Υγειονομικού κερδίζοντας
χρυσό φλουρί Κωσταντινάτο.
Να είμαστε όλοι καλά και σε άλλα με υγεία.
Η Ομάδα Συντάξεως
12
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ…
Μη φοράτε στρατιωτική στολή, γιατί θα φάτε ξύλο!..
20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2018 BY ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΝΕΑ
Όπως συχνά επισημαίνει ο «Στόχος», είναι τέτοια η
κυριαρχία των μπολσεβίκων από το 1996 που τους
άφησε ανεξέλεγκτους ο Εβραίος Σημίτης, που συμ-
βαίνει το εξής: Εδώ και 20 χρόνια είναι αδύνατον να
κυκλοφορήσεις σε μεγάλο μέρος της Αθήνας με στρα-
τιωτική στολή, με ρούχα που φέρουν επάνω τους την
Ελληνική Σημαία ή πατριωτικά συνθήματα κλπ.
Πρίν λίγες ημέρες, συνέβη το εξής αδιανόητο:
Το μπολσεβικοκρατούμενο Πάντειο Πανεπιστήμιο
απέστειλε σύσταση προς τους Έλληνες αξιωματικούς
που παίρνουν κάποιον μεταπτυχιακό τίτλο από το
Πάντειο, προκειμένου ΝΑ ΜΗ ΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΣΤΟΛΗ
ΤΟΥΣ κατά την τελετή της απονομής, διότι υπάρχει
άμεσος κίνδυνος να ξυλοκοπηθούν άγρια από τους
περιφερόμενους αλήτες της Εξωκοινοβουλευτικής
Αριστεράς!..
Μάλιστα, η Πρυτανεία του Παντείου υπενθυμίζει
στους αξιωματικούς τον πρόσφατο ξυλοδαρμό του
καθηγητή Άγγελου Συρίγου μέσα στην Πάντειο, όταν
τόλμησε να κάνει συστάσεις σε αναρχομπολσεβίκους
που κολλούσαν παράνομες αφίσσες…
Μόνο η χθεσινή «Εστία» έχει αφιερώσει μέχρι τώρα
(στο χθεσινό της φύλλο) ένα μικρό σχολιάκι σε αυτή
την φρικτή είδηση που αποδεικνύει περίτρανα πως
εμείς οι Έλληνες βρισκόμαστε υπό διωγμόν μέσα
στην ίδια μας την Χώρα… Όλος ο άλλος Τύπος την
έχει «θάψει», για να μην αντιληφθεί ο Λαός την συν-
τριπτική κυριαρχία των τραμπούκων της Αριστεράς
σε όλα τα Πανεπιστήμια…
ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ να είχε συστήσει το Πάντειο
Πανεπιστήμιο στις μουσουλμάνες αποφοίτους του να
μη φοράνε μαντίλα κατά την Τελετή της Απονομής,
για να μην ξυλοκοπηθούν; Ή να είχε συστήσει στους
Εβραίους αποφοίτους του να μη φοράνε κιπά κατά
την Τελετή, ή στους κίναιδους αποφοίτους να ντύνον-
ται σεμνά και πάει λέγοντας; Το θέμα θα είχε γίνει
πρώτη είδηση κι όλα τα Κανάλια θα μιλούσαν για τον
Ελληνικό Ρατσισμό προς το Ισλάμ, προς τον Ιουδαϊ-
σμό και προς το Κίνημα των Ομοφυλοφίλων… Τώρα
που η σιωπηρή απαγόρευση του Παντείου αφορά την
τιμημένη στολή του Έλληνα αξιωματικού, οι πάντες
σιωπούν και το θεωρούν φυσιολογικό.
ΑΣ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ: Η Αριστερή Παράνοια πι-
στεύει πως είναι ρατσιστικό να δηλώνεις Έλληνας και
η ελεγχόμενη από τους μπολσεβίκους Πρυτανεία του
Παντείου Πανεπιστημίου θεωρεί φυσιολογικό πως
όσοι δείχνουν πως είναι Έλληνες, πρέπει να ξυλοκο-
πούνται!..
 ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Που είναι το πρόβλημα
του Ταξιάρχου ε.α. Αργυρίου Ανδριώτη
Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 21/1/2018, στην Θεσσα- Χριστιανούς να μην συμμετάσχουν. Σήμερα χαίρεται που συμ-
λονίκη, το μεγαλειώδες συλλαλητήριο για το θέμα του ονό- μετείχαν μόνο 9 από τους 82 Ιεράρχες και όχι 59 ή 79.
ματος του κρατιδίου των Σκοπίων. Εκατοντάδες χιλιάδες Το πρόβλημα είναι ο «πατριώτης» Μητροπολίτης
κόσμου, από όλες τις γωνιές της Πατρίδας μας συμμετείχαν Θεσσαλονίκης Άνθιμος, που μέχρι την περασμένη εβδομάδα
για ένα και μόνο σκοπό. Να διαμηνύσουν προς κάθε κατεύ- προέτρεπε τους Χριστιανούς της Μητροπόλεως του να μην
θυνση, προς το εξωτερικό και ειδικά προς το εσωτερικό, ότι συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο και απέρριψε την πρόταση
«Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι ΜΙΑ και είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ» πολλών Ιεραρχών της Β. Ελλάδας να συλλειτουργήσουν στην
Δεν θα ασχοληθώ αν συμμετείχαν μερικές χιλιάδες ή μερικές Θεσσαλονίκη, στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου και που
εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. Επειδή συμμετείχα κι εγώ, έχω στο κήρυγμα του την περασμένη Κυριακή προσπαθούσε να
ιδία αντίληψη του θέματος. Αδιαμφισβήτητα ήταν η μεγαλύ- δικαιολογήσει την άρνηση του αυτή. Κάτω όμως από την
τερη συγκέντρωση κόσμου των τελευταίων ετών μετά το πίεση των πιστών και βλέποντας τις αντιδράσεις τους και τα
πρώτο συλλαλητήριο που είχε διοργανώσει ο Μακαριστός σχόλια τους στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ, αλλάζει στάση και
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Και δεν ήταν μια πολιτική την τελευταία στιγμή αποφασίζει να δώσει το παρόν. Εξ ου
συγκέντρωση ή μια συγκέντρωση με οικονομικά ή κοινωνικά και μόνο η συμμετοχή 9 Ιεραρχών. Και χωρίς καμία ντροπή,
αιτήματα. Ήταν μια συγκέντρωση με ένα και μόνο ΕΘΝΙΚΟ έβγαλε και λόγο για να μας πει ότι στηρίζει την προσπάθεια
αίτημα. Να μην τολμήσουν οι κυβερνώντες να πουλήσουν το μας.
όνομα της Μακεδονίας μας. Το πρόβλημα είναι ο ανεκδιήγητος Δήμαρχος της Θεσ-
Και πιο είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα δεν είναι το κρατίδιο σαλονίκης, που μπροστά στο ατομικό του συμφέρον για να
των Σκοπίων και οι σλάβοι κάτοικοι του. Αυτοί τα συμφέ- μη χάσει την πελατεία των κρασιών του και μέσα από οίκους
ροντα τους κοιτάζουν. Την ένταξη τους στο ΝΑΤΟ και στην ανοχής(οικείο περιβάλλον γι’ αυτόν), μεθυσμένος και υπό την
ΕΕ επιδιώκουν. Δεν είναι η Αμερική που θέλει να εντάξει το επήρεια των σεξουαλικών δυναμωτικών χαπιών που κατανα-
κρατίδιο και να αποτρέψει μια ακόμη τυχόν επιρροή της Ρω- λώνει, σύμφωνα με τη δική του παραδοχή, ξεπουλάει τα
σίας. Δεν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που θέλει να εντάξει πάντα που δεν του ανήκουν και χαρακτηρίζει όλους τους συμ-
στους κόλπους της το κρατίδιο. Δεν είναι ο διαπραγματευτής μετέχοντες, φασίστες. Και σήμερα επιμένει ότι το σύνθημα
Νίμιτς, αυτός τα συμφέροντα των αφεντικών του προστα- που λέει ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική, είναι επιθετικό.
τεύει. Δεν είναι κανείς ξένος παράγοντας. Το πρόβλημα είναι η ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας
Το πρόβλημα είναι η κυβέρνηση μας, του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί που όχι μόνο δεν διευκόλυνε τους συμμετέχοντες στο συλλα-
που μας διοικούν και κάτω δήθεν από τις ξένες πιέσεις άρχι- λητήριο, αλλά τους εμπόδισε κιόλας υποχρεώνοντας άλλους
σαν από το πουθενά τις διαπραγματεύσεις και πουλούν το να αφήνουν τα αυτοκίνητα 10 χιλιόμετρα μακριά από την
όνομα της Μακεδονίας μας στα Σκόπια. Τα Σκόπια έχουν την πόλη κι άλλους να μην μπορούν ποτέ να περάσουν τα διόδια
πίεση, εμείς υποχωρούμε. Αν αυτό δεν λέγεται προδοσία και των Μαλγάρων. Και σαν συμπλήρωμα, εξέδωσε και ανακοί-
υποδούλωση, τότε πως αλλιώς να το ονομάσουμε; Είναι η κυ- νωση για να μας ενημερώσει ότι οι συμμετέχοντες ήταν μόνο
βέρνηση μας που με κάθε μέσο που διαθέτει και τους μηχανι- περί τους 90.000!!
σμούς που ελέγχει προσπάθησε να σαμποτάρει το Το πρόβλημα είναι οι συστημικοί τηλεοπτικοί και ρα-
συλλαλητήριο. Και έβαλε και τους κουκουλοφόρους, τα δικά διοφωνικοί σταθμοί. Προσπάθησαν με κάθε μέσο και τρόπο
της παιδιά, που λέει κι ο Δραγασάκης, για να κάνουν αντιδια- να αποτρέψουν τον κόσμο να συμμετάσχει, άλλοι λέγοντας
δήλωση και να προκαλέσουν έκτροπα. Και αφού δεν τα κα- ότι θα μαζευτούν 2-3 χιλιάδες γραφικοί, άλλοι ότι θα είναι
τάφερε προσπαθεί με φτηνή προπαγάνδα να το υποβαθμίσει. χρυσαυγίτες και ότι άλλο μπορούσαν να σκαρφιστούν για να
Και γιατί σύρεται άρον άρον σε διαπραγματεύσεις; Έχουμε εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αφεντικών τους. Μας
εμείς καμιά βιασύνη για το πώς θα ονομαστεί το κρατίδιο των φούσκωναν με παραπληροφόρηση. Εδώ και δέκα ημέρες μας
Σκοπίων. Μη σώσει, που λέει κι ο λαός και ονομαστεί ποτέ πρήζουν με τον αρχιγκάκστερ Στεφανάκο, λες και νοιάζει τον
του. πεινασμένο Έλληνα ποιος σκότωσε πόσους και ποιους μαφιό-
Το πρόβλημα είναι η συγκυβέρνηση των ΑΝΕΛ. Γαντζωμένοι ζους. Μόλις είδαν όμως την τεράστια συμμετοχή του κόσμου,
στις καρέκλες της εξουσίας και εκ του ασφαλούς λένε όχι στο αιφνιδιάστηκαν, κατάλαβαν το λάθος τους, τα γύρισαν και
όνομα Μακεδονία, αλλά στηρίζουν και συγκυβερνούν με τον δεν ήξεραν πως θα τα μαζέψουν. Μόνο η κρατική ΕΡΤ δεν
ΣΥΡΙΖΑ που ξεπουλάει το όνομα. πτοήθηκε. Σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Είναι η ίδια ΕΡΤ που
Το πρόβλημα είναι η Αξιωματική αντιπολίτευση, που μέχρι μας μετέδιδε ζωντανά την τελετή εγκαινίων του κοντέινερ
τώρα κρατούσε μια ασαφή θέση για το θέμα, που ποτέ δεν των αναρχικών στα Εξάρχεια. Είναι η ίδια ΕΡΤ που παρακα-
προέτρεψε τους οπαδούς της να συμμετάσχουν στο συλλαλη- λούσε αυτόν τον κόσμο να της συμπαρασταθεί όταν οι Σα-
τήριο και μας έλεγε ότι η εξωτερική πολιτική δεν γίνεται με μαρο-Βενιζέλοι της έβαζαν λουκέτο.
συλλαλητήρια. Όταν είδε την τεράστια συμμετοχή του κό- Το πρόβλημα είναι όσοι από τους Θεσσαλονικείς, κά-
σμου έσπευσε να το καπηλευτεί. τοικοι της πρωτεύουσας της Μακεδονίας, έμειναν στην θαλ-
Το πρόβλημα είναι τα κόμματα που δεν μπορούν να βρουν πωρή του σπιτιού τους ή ήταν αραχτοί στις παραλιακές
μια κοινή γραμμή στο πλέον κρίσιμο Εθνικό Θέμα και να συ- καφετέριες και χάζευαν τους συμμετέχοντες, την ίδια ώρα που
ναινέσουν σε μία πολιτική που δεν θα ξεπουλάει τα κυριαρχικά χιλιάδες συμπατριώτες αψηφώντας τις δύσκολες καιρικές
μας δικαιώματα. συνθήκες ταξίδευσαν από όλες τις γωνιές της Ελλάδας, για
Το πρόβλημα είναι οι πολιτευτάδες μας, που είναι πρόθυμοι, να εξασφαλίσουν την αποκλειστικότητα τους στο να λέγονται
εφόσον τους το ζητήσουν οι αρχηγοί τους, σαν πρόβατα να Μακεδόνες. Ίσως είναι οι ίδιοι που συνωστίζονται στα καζίνο
ψηφίσουν την παραχώρηση του ονόματος και να πουλήσουν των Σκοπίων ή στις ουρές των βενζινάδικων της Γευγελής.
τους ψηφοφόρους τους, αλλά πρωτίστως να ξεπουλήσουν την Κι επειδή Κυβέρνηση, κόμματα, δημάρχους και λοιπούς
πατρίδα τους. Δεν αντιλαμβάνονται ότι θα γραφτούν στην προύχοντες, τους εκλέγουμε εμείς ο λαός, ίσως το πρόβλημα
ιστορία σαν προδότες; να είμαστε ΕΜΕΙΣ.
Το πρόβλημα είναι ο επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας Αλλά σε τελευταία ανάλυση, όποια κι αν είναι τα προ-
μας Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, που συντάσσεται με τον φίλο βλήματα, όποιες κι αν είναι οι ενέργειες των οποιονδήποτε, η
του τον Τσίπρα, του κάνει τα χατίρια, δεν ξέρω με ποια αν- Ιστορία είναι αυτή που μας οδηγεί στα σωστά συμπεράσματα,
ταλλάγματα. Μάλλον μπορώ να καταλάβω. Μας λέει ότι το η Ιστορία είναι αυτή που λέει :
πρόβλημα δεν λύνεται με συλλαλητήρια και προτρέπει τους « Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι ΜΙΑ και είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ »
13
 ΕΙΣ ΠΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ
Του κ. Αριστείδου Δασκαλάκη
Ήταν όλοι εκεί.
Παιδιά που τραβολογούνταν από εξαρμένους
γονείς. Έφηβοι που άφησαν την πρωϊνή καφετέρια.
Νεαροί φουριόζοι σε κατάσταση εξαλλοσύνης .Προ-
βληματισμένοι μεσήλικες .Ηλικιωμένοι και υπέργηροι
επαναστάτες. Διευθυντές εταιρειών , τραπεζών, επι-
χειρηματίες , επιτυχημένοι επαγγελματίες. Άνεργοι ,
οικογενειάρχες καταχρεωμένοι, άνθρωποι με απει-
λούμενη την περιουσία τους από τα ‘funds´ . Κάθε
λογής άνθρωπος ,κάθε κοινωνικής τάξης και οικονο-
μικής καταστάσεως. Ηπειρώτες , Ρουμελιώτες , Σα-
ρακατσαναίοι , Βλάχοι , Πόντιοι , Κρητικοί , Μακεδόνες
,Νησιώτες, ομογενείς των Η.Π.Α., Καναδά , Αυστρα-
λίας από κάθε γωνιά της γης όπου κτυπά η καρδιά
του Ελληνισμού.
Ήταν εκεί και οι άλλοι οι επώνυμοι .Τους είδα.
Κάποιοι βο(ου)λευτές . Που άρχισαν σιγά – σιγά να
αποχωρούν σε υπονοούμενα των ομιλητών κατά της
θρασύδειλης πολιτικής σκηνής , των εντεταλμένων
υπαλλήλων της νέας τάξης πραγμάτων. Λακέδων και
ριψάσπιδων . Υπηρετών των λυμεώνων του έθνους
και της πίστης . Φοβισμένων εθνοπροδοτών. Τους εί-
δαμε καλά. Αλλά είδαμε και κάποιους άλλους. Η αλή-
θεια είναι ότι δεν τους περιμέναμε. Καλυμμένοι πίσω
από το πέπλο της Ιεράς Συνόδου και της ´ γραμμής ´
της Αρχιεπισκοπής πίσω από ομιχλώδης και κρυφές
συνομιλίες με την πολιτική ηγεσία , με προσυνεννοη-
μένο αποτέλεσμα, ανακοίνωσαν ότι δεν συμφωνούν
με τον όρο Μακεδονία αλλά επίσης δεν θα συμμετά-
σχουν και στα συλλαλητήρια , μπερδεύοντας για άλλη
μια φορά το λαό. ´Ναι μεν αλλά´.
Και για μια ακόμα φορά αποδείχτηκαν ότι υπο-
λείπονται των περιστάσεων . Είναι η σεβαστή μας ιε-
ραρχία ή τουλάχιστον ένα πλειοψηφικό τους κομμάτι.
Είναι αυτοί που συμβούλευσαν τον λαό να
μην συμμετάσχει , υπηρετώντας έτσι μια διπλωματία
ενδοτισμού και υποταγής και όχι την αλήθεια. Τελευ-
ταία στιγμή όμως φάνηκαν ασυνεπείς – ευτυχώς – ως
προς τα λόγια τους. Τελικά παρευρίσκονταν. Κάποιοι
´κακόβουλοι ´ θα ´ λεγαν ότι ενώ υπηρέτησαν πιστά
το σχέδιο που τους υποδείχθηκε , εμφανίστηκαν στον
λαό υποκρινόμενοι για να μην απωλέσουν σεβασμό
ή πελατεία και υποταγή. Ή φοβήθηκαν μην βρει εφαρ-
μογή ή ρήση ´φωνή λαού οργή Θεού´ .
Ένας καλόβουλος θα ´ λεγε ότι η συνείδηση
τους , τους έφερε σε έμπρακτη μετάνοια και ήρθαν σε-
αυτώ.
Αλλά ήταν κι ο Άϊ Δημήτρης εκεί. Τον είδα.
Άφησε για λίγο το σπίτι του και βγήκε κι αυτός έξω και
κατέβηκε στην παραλία . Τον είδα με το περήφανο άτι
του, να καλπάζει στους ουρανούς της Μακεδονίας.
Βλογούσε την εξέδρα, τους ομιλητές, τον λαό. Συγ-
κρατούσε τα στοιχεία της φύσης. Ούτε αέρας , ούτε
βροχή.
14
Μόλις τελείωσαν οι ομιλίες , τότε άρχισε δειλά-δειλά
κι ο ουρανός να δακρύζει . Τόσες ώρες κρατούσε τα
δάκρυά του για να μην δυσκολέψει την λαοσύναξη. Κι
ο Άϊ Δημήτρης μας τον συγκρατούσε λέγοντάς του
ιστορίες .Ιστορίες για έναν Λυαίο γίγαντα , που τον νί-
κησε κάποτε ένα ευλογημένο πρωτοπαλίκαρο με
ψυχή και πίστη ο Νέστωρας. Όπως άλλοτε ο Δαυίδ
τον Γολιάθ. Όπως τώρα ο λαός τους κυβερνώντες , η
Ελλάδα η μικρή μα και μέγιστη, τους ξένους επιβου-
λείς κι ´επιβολείς´.
Η γης σείστηκε . Όλοι οι Έλληνες ομονόησαν
και ειρηνικά διαδήλωσαν. Τα σχέδια των πολιτευτών
πνίγηκαν στη λαοθάλασσα της Θεσσαλονίκης. Κά-
ποιοι ιεράρχες μας αντί να πρωτοστατήσουν ,
τουλάχιστον παρασύρθηκαν απ’ τον ποταμό του πλή-
θους που κατέπνιξε την καρδιά της Μακεδονίας.
Ακούστηκαν απ’ τον κάτω κόσμο φωνές , ζητωκραυ-
γές. Πανηγύρι μεγάλο . Οι πολέμαρχοι , οι οπλαρχηγοί
, τα πρωτοπαλίκαρα , οι ανώνυμοι κι επώνυμοι ήρωες
του νέου ´21 σήμερα άνοιξαν γλέντι. Έκανα Θεία Λει-
τουργία και μνημόνευσαν τους ζωντανούς , τους νε-
οέλληνες που δεν ξέχασαν τις ρίζες. Που τίμησαν σε
πείσμα των καιρών και των συμφερόντων το άξιο
προγονικό αίμα. Νέος αέρας φυσάει στον ´άδη´. Και
τα παλικάρια του τότε, ευλογούν τα παλικάρια του σή-
μερα .Τον καταρρακωμένο Έλληνα των μνημονίων,
που δεν λόγιασε έντεχνες φήμες για κακοκαιρία ή
επεισόδια και δήλωσε ένα βροντερό παρόν.
Στο τέλος όταν το πλήθος έψαλλε τον εθνικό ύμνο
ακούστηκαν κάτω απ’ την γης , φωνές που έψελναν
κι αυτές . Οι ανιδιοτελείς ήρωες της πατρίδος, ανά
τους αιώνες.
Να ξέρουν οι φιλίκοοι των ξένων , των Ελλη-
νομάχων , των πατριδοκάπηλων ότι θα κριθούν ένο-
χοι στην ιστορία αλλά και θα λογοδοτήσουν στον
επαναστάτη λαό.
Ο εθνομάρτυς Ιωάννης Καποδίστριας είπε ότι ´η νίκη
θα είναι δική μας, αν βασιλεύσει εις την ακαρδίαν μας
μόνο το αίσθημα το ελληνικό. Ο φιλήκοος των ξένων
είναι προδότης´.
Ας σταματήσουμε ν’ ακούμε ξένους , προσκυ-
νημένους γηγενείς , τα όργανα λοβοτόμησής τους τα
τηλεοπτικά κανάλια κι ας ακούσουμε τη συνείδησή
μας. Ας αφουγκραστούμε τις κραυγές των νεκρών
που θυσιάστηκαν για τη λεφτεριά. Ας σκεφτεί ο καθέ-
νας – και πρωτίστως πολιτικοί ταγοί και ιεραρχία- να
εφαρμόζει στη ζωή του το παρακάτω γνωμικό. ´Να
είσαι το αφεντικό της θέλησής σου και ο δούλος της
συνείδησής σου´ .
Ο Θεός να ευλογεί τη Μακεδονία μας και να
καθοδηγεί τους λόγους και τους κονδυλοφόρους των
κυβερνώντων.
Βελίκα Τραΐκου: Η ηρωΐδα δασκάλα του Μακεδονικού αγώνα που κατακρεούργησαν οι Βούλγαροι κο-
μιτατζήδες στα 21 της χρόνια το 1904
Εγινε το μάτι και το αυτί του αγώνα. Κανείς δεν μπορούσε να την υποψιαστεί, καθώς μετέφερε έγγραφα ραμμένα στα
ξεφτισμένα της ποδογύρια ή χαμένα στις πανέμορφες πλεξίδες της…
του Στρατηγού Κωνσταντίνου Ζιαζιά
Η Βελίκα Τράικου υπήρξε μια δασκάλα, νεομάρτυς
του Μακεδονικού αγώνος. Γεννημένη το 1883, στο
Γραδεμπόριο, πεντάρφανη από μικρή, μα προικι-
σμένη με αδάμαστη θέληση, με τη βοήθεια φιλανθρώ-
πων κατόρθωσε να φοιτήσει στο Ανώτερο
Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης και το 1900 διορί-
στηκε δασκάλα στην περιοχής Καρατζόβας, στη
φωλιά των Βουλγάρων
Κομιτατζήδων, όπου ρί-
χτηκε στην αποστολή
της με ενθουσιασμό.
Κι όταν τον Αύ-
γουστο του 1901, που ο
Ίων Δραγούμης κατευ-
θύνονταν στο ελληνό-
ψυχο Μοναστήρι,
πραγματοποιήθηκε στη
Μητρόπολη Θεσσαλονί-
κης μεγάλη σύσκεψη
Ελλήνων πατριωτών, η
Βελίκα ήταν παρούσα κι
έκανε τις προτάσεις
της…
• Το φθινόπωρο ο Δραγούμης ζήτησε από το Κέντρο
Θεσσαλονίκης να του στείλουν ένα πρόσωπο άξιο να
επωμιστεί το βαρύ έργο του συνδέσμου Μοναστηρίου
– Καστοριάς – Θεσσαλονίκης. Συνιστούσε να είναι
έμπιστο, γενναίο, ικανό, να αντέχει σε κακουχίες και
πεζοπορία, να διαθέτει εξαιρετική ευφυΐα για ν’ απο-
φεύγει τις παγίδες των Βουλγάρων, να διακατέχεται
από βαθύ αίσθημα ευθύνης και προ παντός να είναι
αποφασισμένο να δώσει και τη ζωή του ακόμα για ό,τι
πιστεύει κι υπηρετεί.
• Φαντάζεται κανείς την κατάπληξη του, όταν είδε να
του στέλνουν, αντί κάποιου θεριεμένου παλικαριού,
τη ροδομάγουλη δασκαλίτσα Βελίκα! Κι όμως, η κο-
πέλα εκείνη στάθηκε άξια στο ύψος της σπουδαίας
της αποστολής, γιατί, γνωρίζοντας άπταιστα την
τουρκική και βουλγαρική γλώσσα και προικισμένη με
σπάνια υποκριτικά προσόντα, παριστάνοντας πότε τη
μισότρελη Τουρκάλα χωρική και πότε τη Βουλγάρα
ραδικού ή γαλατού, έγινε το μάτι και το αυτί του
αγώνα. Κανείς δεν μπορούσε να την υποψιαστεί,
καθώς μετέφερε έγγραφα ραμμένα στα ξεφτισμένα
της ποδογύρια ή χαμένα στις πανέμορφες πλεξίδες
της.
• Αεικίνητη κι αγωνιστική έμοιαζε γοργοπόδαρο
ελάφι, που εκμηδένιζε την απόσταση Μοναστήρι –
Θεσσαλονίκη. Κι ήταν ν’ απορεί κανείς, εκείνη η
σφριγηλή κοπέλα, που ο κίνδυνος ήταν η ανάσα της,
πώς μπορούσε και μεταμορφώνονταν, όταν το ήθελε,
σ’ ένα αξιολύπητο πλάσμα πέρα κι έξω από κάθε υπο-
ψία.
15
• Το 1903, η βουλγαρική θηριωδία στη Μακεδονία
είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Η γη βαφόταν με
αίμα αθώων. Άγρια εγκλήματα γίνονταν καθημερινά
κι όμως, η Βελίκα, απτόητη, γύριζε στις ερημιές. Όλοι
θαύμαζαν κι υπολόγιζαν την προσφορά της. Κι όταν
αργότερα με τον ερχομό του Παύλου Μελά ο αγώνας
εντάθηκε, η μικρή ηρωίδα προσέφερε ανεκτίμητες
υπηρεσίες σαν σύνδε-
σμος των προξενείων.
• Όμως σε μια τέτοια
αποστολή στα Γιαννι-
τσά, δολοφονικό χέρι
Βουλγάρων έσχισε τα
νεανικά της στήθη,
όταν, παρά τα βασανι-
στήρια στα οποία την
υπέβαλαν να μαρτυρή-
σει τι γνώριζε, αυτή
εξακολουθούσε να πα-
ριστάνει την τρελή.
Έτσι πήρε στο θάνατο
τα μυστικά της. Ήταν
καλοκαίρι, 28 Αυγού-
στου του 1904. Στη
Θεσσαλονίκη, όπου μεταφέρθηκε η σωρός της, της
έγινε μεγαλοπρεπής κηδεία και τη θρήνησε μια ολό-
κληρη λαοθάλασσα.
• Σήμερα, οι μοντέρνοι νεοέλληνες θεωρούν ότι πρέ-
πει να ξεχαστεί και να παραμείνει μία άγνωστη!
Δάσκαλοι και δασκάλες, καθ ολη την διάρκεια του
Μακεδονικού Αγωνα, παρά το νεαρό της ηλικίας
τους, έφευγαν από την ησυχία της Αθήνας και πήγαι-
ναν να διδάξουν στα ελληνόπουλα της Μακεδονίας
Χριστό και Ελλάδα. Πολλοί και πολλές βρήκαν φρικτό
θάνατο.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
Οι αγαπημένοι μας συμμαθητές Μαίρη και Κώστας Ρεντί-
φης απέκτησαν δυο δίδυμους ζωηρούς εγγονούς από την οι-
κογένεια του γιού τους Θοδωρή.
Ο Σύνδεσμος 68 εύχεται στους γονείς και παππούδες να τα
χαίρονται και τα διδυμάκια να είναι γερά και τυχερά.
ΑΠΩΛΕΙΑ
Ο Άγγελος έφυγε. Ο οδηγός που πάνω από 20 χρόνια μας
ταξίδευε στην Ελλάδα και το εξωτερικό έφυγε από ανακοπή
καρδιάς. Καλό σου ταξείδι Άγγελε.
 ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ, ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ;;;

Ο κ. Τσίπρας πριν από τις εκλογές είχε υποσχεθεί στον Ελληνικό λαό τον ουρανό με τα άστρα και ο λαός τον πίστεψε
αλλά σύντομα αναγκάσθηκε να ομολογήσει τις «αυταπάτες» του και δεν πείθει πλέον κανέναν. Και δυστυχώς πρό-
κειται για ανικανότητα και ερασιτεχνισμό του ίδιου και της κυβερνήσεώς του-για την σύνθεση και την απόδοση της
οποίας είναι αποκλειστικά υπεύθυνος ο ίδιος.
Νόμισε ότι είναι σε θέση να ρυθμίσει τις σχέσεις της Ελλάδος με τις ΗΠΑ. Πήγε στον Τράμπ, υποτάχθηκε,
έδωσε τα πάντα (από Σούδα μέχρι λεφτά για αεροπλάνα) και όχι μόνο δεν πήρε τίποτε, αλλά ο Τράμπ τον δούλεψε κα-
νονικότατα, και μάλιστα δημόσια.
Κάλεσε τον Ερντογάν στην Αθήνα για να «διατρανώσει» την ικανότητά του να εξομαλύνει τις σχέσεις μας
με την Τουρκία. Και έφαγε τέτοιο χαστούκι, μάλιστα σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, τόσο στο Προεδρικό Μέγαρο,
όσο και στην Κομοτηνή, με τον Τούρκο να επαναλαμβάνει τις αξιώσεις του σε βάρος της χώρας, που ακόμη τα σημάδια
του χαστουκιού δεν έχουν φύγει.
Ανέλαβε, όπως του είπαν, πρωτοβουλία για την επίλυση του Σκοπιανού. Και την μεθόδευσε με τέτοια οίηση
και ερασιτεχνισμό, που τον έφερε αντιμέτωπο με ολόκληρη την κοινωνία και την αντιπολίτευση. Για να βγάλει το Σκο-
πιανό από την ατζέντα της δημοσιότητος, αφού φάνηκε ότι τα έκανε μαντάρα, πέταξε βιαστικά ατεκμηρίωτα και πρό-
χειρα στην δημοσιότητα το ζήτημα της Novartis αφού το μόνο που τον ενδιέφερε, ήταν οι εντυπώσεις, ο
αποπροσανατολισμός και η διάσπαση της αντιπολιτεύσεως, χαρακτηριστικό των αριστερών ιδεοηλιθίων. Αλλά και
αυτό του γύρισε μπούμερανγκ.
Και ήρθε ο εμβολισμός του πλοίου μας ΓΑΥΔΟΣ από το τουρκικό στα Ίμια. Η μεθοδευμένη και καλά σχεδια-
σμένη τουρκική πρόκληση. Πανικός, αμηχανία στο Μαξίμου. Επί 15 ώρες η κυβέρνηση σιωπούσε αιδημόνως για το
παρ’ ολίγον δραματικής εξελίξεως επεισόδιο! Ούτε Συντονιστικό ούτε συσκέψεις στο ΓΕΕΘΑ (ήξεραν άραγε ότι υπάρ-
χουν). Και μετά, ήρθαν οι «αντιδράσεις», ασυντόνιστες, κωμικές με υποτιθέμενη «σκληρή» απάντηση του Έλληνα
πρωθυπουργού στον Τούρκο ομόλογό του, και «αυστηρή» προειδοποίηση του Τούρκου πρεσβευτή στην Αθήνα, από
το υπουργείο Εξωτερικών! Αλλά οι Τούρκοι επίσημοι συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν και επισήμως ότι «Τα Ίμια ανή-
κουν στην Τουρκία!» και δυστυχώς η ελληνική πλευρά δεν διανοήθηκε να πει το αυτονόητο ότι «τα Ίμια είναι Ελλη-
νικά» με αποτέλεσμα ο ίδιος ο Ερντογάν, μας απείλησε με «σκληρό μάθημα»! Ακολούθησε η σύλληψη των δυο
στελεχών μας στον Έβρο (όχι μείζον θέμα για την κοινωνία κατά Φίλη) και αντί να απαιτήσουμε να πάρουν θέση οι
σύμμαχοι, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφύγαμε σαν ικέτες σε συμμάχους και εταίρους. Οι ΗΠΑ με την
προσφιλή τους τακτική κατέφυγαν στην πολιτική των ίσων αποστάσεων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας υποστήριξε γενικώς
και αορίστως. Αλλά ο κ. Τσίπρας, πήγε στο αρχηγείο του Λιμενικού, μίλησε για «ατύχημα», συνεχάρη το πλήρωμα
του σκάφους για την ψυχραιμία του, αναφέρθηκε εν γένει στις δραστηριότητες του Σώματος. Στο υπουργείο Αμύνης
(που έπρεπε να πάει), δεν πήγε. Και αφού ο «κομμάντος» Καμμένος, που αλλάζοντας κάθε τόσο στολές παραλλαγής
απειλεί τους Τούρκους με κωμικά «μολών λαβέ», (αλλά δεν τόλμησε να πλησιάσει τα Ίμια για να ρίξει στεφάνι) δεν
ήταν διαθέσιμος, τον ρόλο του ανέλαβε ο υπουργός Εξωτερικών, με το διαρκές ηλίθιο χαμόγελο, Κοτζιάς, που «προ-
ειδοποίησε» την Τουρκία να «προσέχει», γιατί δεν θα υπάρξει ξανά τέτοια ειρηνική συμπεριφορά από την ελληνική
πλευρά! Και οι Τούρκοι, καταθορυβημένοι και πανικόβλητοι από την ηρωική απειλή της Ελλάδος, όχι μόνο ξαναέ-
στειλαν τα πλοία τους στα Ίμια, από όπου τα είχαν αποσύρει για λίγες ώρες, αλλά έστειλαν τα F-16 τους πάνω από τα
ελληνικά νησιά, και και μια φρεγάτα να κόβει βόλτες ανοικτά από το Κάβο Ντόρο!
Ξύπνησε και ο Ράμα οποίος ονειρεύεται τη μεγάλη Αλβανία και απαιτεί αποζημιώσεις για τους Τσάμηδες που
ήταν συνεργάτες των Γερμανών οι οποίοι εγκλημάτησαν εναντίον του Ελληνικού πληθυσμού στη Θεσπρωτία κατά τη
διάρκεια της κατοχής και δεν του απαντά κανένας.
Δεν αναφέρομαι στα άλλα εγκλήματα τα οποία γίνονται σε τομείς όπως εργασίας, το δημογραφικό, της αφελλη-
νοποιήσεως της Ελληνικής νεολαίας με τα προγράμματα του ανεκδιήγητου Γαβρόγλου ούτε τα οικονομικά τα οποία
κατέστρεψε ο «μέγας» Βαρουφάκης ο οποίος μας χρέωσε τουλάχιστον με 100 δις € κατά τις δηλώσεις των ευρωπαίων
ούτε με την ανάπτυξη ή την υγεία του Πολάκη ή το μεταναστευτικό με τον «τέως» Μουζάλα.
Μήπως έχουμε μπλέξει με ανίκανους απρόβλεπτους και επικίνδυνους τσαρλατάνους που ζουν στη δικιά τους
εικονική πραγματικότητα και θεωρούν τους εαυτούς του υπερεπαρκείς και ικανούς να επιλύσουν μόνοι τους τα εθνικά
θέματα, την ώρα που απαιτείται εθνική συνεννόηση;;; Ας μην τους διαφεύγει όμως ότι το έγκλημα της Εθνικής Προ-
δοσίας δεν παραγράφεται. Ο Θεός ας βάλει το χέρι του.
Σταύρο ς Δερμ ατάς
16
 Δεν φταίει η Τουρκία
του κ. Παπαδοπούλου-Τετράδη
Μια χώρα που διοικείται από ερασιτέχνες και
δειλούς παρτάκηδες είναι μια χώρα καταδικασμένη να
ζήσει σε δουλεία και σε κατοχή. Να ζήσει σαν τα ανή-
λικα που ζουν ελπίζοντας στα φουστάνια των μανά-
δων τους. Είναι μια χώρα που εξευτελίζεται συλλογικά
από το 1996 και δώθε διαρκώς, έχοντας εγκαταλείψει
τον υπ αριθμόν ένα κανόνα ύπαρξης των κρατών: Την
υπεράσπιση της κυριαρχίας της. Ας μην αιτιάται την
Τουρκία για τα παθήματά της. Αυτή η ίδια φταίει.
Φταίει, γιατί οι κυβερνήτες της, είτε βρίσκονται
στις κυβερνήσεις είτε στις καθηγητικές έδρες, διδά-
σκουν την προτεραιότητα του ατόμου επί της κοινω-
νίας, έχοντας έτσι απαξιώσει την κοινωνική και
συλλογική συνείδηση. Αποθεώνοντας την ατομική.
Την πάρτη.
Απαξιώνοντας την κοινωνική συνείδηση, η
ζωή του ατόμου έχει γίνει πολυτιμότερη από τη ζωή
της κοινωνίας. Του συνόλου. Η γειτονιά, το χωριό, η
επαρχία, η Πόλη, η πατρίδα έχουν γίνει αξίες υποδε-
έστερες του εαυτού. Που έχει μετατραπεί σε εαυτούλη.
Η ευμάρεια και η ατομική απόλαυση αγαθών έχει γίνει
η νέα πατρίδα. Και τα αγαθά με την αξία του εαυ-
τούλη, η νέα σημαία. Όλα είναι φράγκα. Ο νεοφιλε-
λευθερισμός θέλει λιγότερη πατρίδα για να επιβάλει
την παγκοσμιοποίηση. Η νεοαριστερά θέλει λιγότερη
πατρίδα για να επιβάλει τον οικονομικό διεθνισμό των
μεροκάματων. Ο άνθρωπος, είτε έτσι είτε αλλιώς,
είναι φράγκα. Τίποτε άλλο. Και ως κοινή διαφήμιση
εμφανίζεται η Ελευθερία. Τρίχες.
Η θεοποίηση της ατομικότητας βάζει τέλος στη
συναίσθηση της κοινωνικότητας. Η ατομικότητα θεω-
ρεί ότι η ζωή είναι το υψηλότερο αγαθό. Επομένως, η
απώλεια της ζωής είναι που πρέπει με νύχια και με
δόντια να αποτραπεί. Να εξοβελιστεί. Να εξορκιστεί.
Να λοιδορηθεί. Να αγιοποιηθεί. Αυτό ζούμε.
Η κοινωνικότητα θεωρεί ότι η ζωή της κοινω-
νίας είναι το υψηλότερο αγαθό. Και η ατομική ζωή
είναι αναλώσιμη στην ανάγκη να ζήσει το σύνολο. Ο
άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο. Αγελαίο. Από την κοι-
νωνία εξαρτά την ύπαρξή του. Αυτή είναι η σημαντι-
κότερη άμυνά του για να επιβιώσει στη φύση.
Καθένας είναι υπηρέτης του εαυτού του, αλλά πρώτι-
στα, υπηρέτης του κοινωνικού συνόλου.
Στη χώρα που εμφανίστηκε η άμεση δημοκρα-
τία, η ατομικότητα ήταν ύβρις. Η ιδιώτευση ήταν (και
είναι) επιζήμια για το σύνολο. Ήταν και είναι διαλυτικό
στοιχείο του συνόλου. Στην Αθήνα, που έχουν τάχα
για παράδειγμα δημοκρατίας οι δεξιούληδες και οι αρι-
στερούληδες της Ελλάδας, καθένας μετά τα 12 ανήκε
στην Πόλη. Και όχι στο μπαμπά και στη μαμά. Και
υπηρετούσε θητεία από τα 15 του. Για την Πόλη. Όχι
για πάρτη του.
17
Η λέξη ιδιώτης ήταν βρισιά. Και σαν βρισιά με-
ταδόθηκε στα αγγλοσαξωνικά. Ως idiot. Δηλαδή ηλί-
θιος. Γιατί, πραγματικά πρέπει να είναι κανείς ηλίθιος
που να μην καταλαβαίνει ότι η ευημερία του και η ζωή
του εξαρτάται από την ευημερία της Πόλης. Δηλαδή
του κράτους. Του κοινωνικού συνόλου.
Οι άνθρωποι, όμως, δεν είναι αγαθά γεννή-
ματα και έχουν ακόμα άγρια ένστικτα αρπαγής, πλού-
του, εξουσίας και χωρισμού σε βιλαέτια, κοινώς κράτη,
ανά φυλές και ανά έθνη γλώσσας και θρησκείας. Και
απέχουν έτη φωτός από τη συνείδηση ενός κοινού αν-
θρώπινου γένους που μοιράζεται τη Γνώση για να
ευημερεί στον κοινό πλανήτη αντί να σκοτώνονται με-
ταξύ τους.
Έτσι, ζουν χωρισμένοι σε βιλαέτια που το κα-
θένα υπερασπίζεται τον εαυτό του από την αρπαχτι-
κότητα των γειτόνων του.
Η Ελλάδα, μ αυτά τα δεδομένα, έχει για γεί-
τονα τον τραμπούκο της περιοχής. Και έχει να υπερα-
σπιστεί τα βραχάκια της και τα νεράκια της και το
δικαίωμα να πετάει ανενόχλητη στους δικούς της ου-
ρανούς, έτσι όπως το απόχτησε το δικαίωμα από πο-
ταμούς αίματος των πατεράδων και των παππούδων
και των προππάπων αυτών που ζούν σήμερα εδώ.
Και ενώ έχει για γείτονα τον τραμπούκο της περιοχής,
που θέλει ντε και καλά τα νεράκια της και τα βραχάκια
της και τον αέρα της, και τα διεκδικεί με τα όπλα (!), η
ίδια δεν κάνει τίποτε απολύτως για να υπερασπιστεί
τα νεράκια και τα βραχάκια και τον αέρα της!
Οι χώρες, τα κράτη, οι φυλές, υπερασπίζονται
την κυριαρχία των ορίων τους με έναν τρόπο παγκο-
σμίως, εδώ και 50.000 χρόνια. Με τα όπλα. Και δεν
είναι τυχαίο. Όποιος εισβάλλει με βία, καταλαβαίνει
μόνο από τη γλώσσα της βίας. Και εκδιώκεται μόνο
με τη βία. Επιπρόσθετα, όποιος έχει όρεξη να εισβάλ-
λει με βία φρενάρεται μόνο από το φόβο να υποστεί
βία! Απλά, μπακάλικα, για παιδιά του δημοτικού.
Φαίνεται ότι οι κυβερνήτες αυτής της χώρας
βρίσκονται ακόμα στο προνήπιο. Και δεν έχουν φτά-
σει στο δημοτικό. Γιατί, εδώ και περίπου 25 χρόνια,
έχοντας από απέναντι τον τραμπούκο της περιοχής,
όλο και απαξιώνουν τον μηχανισμό που έχουν τα
κράτη για να υπερασπίζονται την κυριαρχία τους. Το
στρατό.
Δεν τον απαξιώνουν εξοπλιστικά. Τον απαξιώ-
νουν ιδεολογικά! Τον καλλιεργούν στη συνείδηση των
πολιτών σαν καθόλου αναγκαίο. Σαν μίασμα. Και εκεί-
νους που τον υπηρετούν, σαν φασίστες και στρατό-
καυλους! Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μορφή
σχιζοφρένειας.
Ο στρατός υπάρχει επειδή όλοι έχουν στρατό.
Και μερικοί από όλους θέλουν τα νεράκια σου, τα βρα-
χάκια σου και τον αέρα σου. Για να τα πάρουν χρει-
άζονται στρατό. Επειδή έχεις στρατό. Αν δεν είχες θα
στα είχαν πάρει για πλάκα.
Η Ελλάδα έχει στρατό, αλλά δεν έχει αξιωμα-
τικούς και στρατιώτες! Και δεν τους έχει, γιατί τον
στρατό δεν τον έχει για να υπερασπίζεται την κυριαρ-
χία της χώρας. Τον έχει γιατί έτσι συνηθίζεται. Αν τον
είχε για να υπερασπίζεται την κυριαρχία της χώρας
θα ήταν άλλος στρατός.
Οι αξιωματικοί δεν θα επιλέγονταν από τα
κόμματα ανάλογα με το αν είναι αρεστοί και βολικοί,
αλλά ανάλογα με τα προσόντα τους. Και θα αξιολο-
γούνταν έτσι μέχρι να αποστρατευτούν. Και οι στρα-
τιώτες δεν θα υπηρετούσαν εκεί που αποφάσιζε το
»δόντι», αλλά εκεί που είχε ανάγκη το κοινωνικό σύ-
νολο. Η πατρίδα. Το κυριότερο: Θα εκπαιδεύονταν για
πόλεμο κι όχι για να περάσει η θητεία! Επειδή στο
στρατό πας για να εκπαιδευτείς για περίπτωση πολέ-
μου. Αλλιώς γιατί να πας. Για να χάσεις ένα- δυό χρό-
νια και να χάσει και το κοινωνικό σύνολο δυό δυνατά
εργατικά χέρια;
Στην Ελλάδα αυτά τα αυτονόητα είναι άγνω-
στα. Οι κυβερνήσεις έχουν ουσιαστικά καταργήσει το
στράτευμα, που δεν εκπαιδεύεται όσο και όπως απαι-
τούν οι συνθήκες ενός πολέμου, αλλά περνάει την
ώρα του από κεκτημένη ταχύτητα. Με εξαίρεση λίγες
επίλεκτες μονάδες, που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω.
Εγώ δεν θέλω στρατούς και πολέμους. Στα παλιά του
τα παπούτσια ο γείτονας και η διεθνής ανθρωπότητα
τι θέλω και τι δεν θέλω, που ζει με νοοτροπία σπη-
λαίων. Εγώ ζω, όμως, σ αυτό το περιβάλλον. Και είμαι
10 εκατομμύρια άνθρωποι. Γαλουχημένοι από τις κυ-
βερνήσεις τους και τους δασκάλους τους να θεωρούν
τις ζωούλες τους και τις ζωούλες των κανακαραίων
τους πολυτιμότερες από τη ζωή και την ελευθερία και
την ανεξαρτησία του συνόλου. Έτσι, μια κοινωνία ολό-
κληρη είναι πρόθυμη να ζήσει σαν δούλα και υποτε-
λής, προκειμένου να μην πληρώσει κανένα τίμημα
ελευθερίας, ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας.
Μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού είναι ποτι-
σμένη μ αυτή τη νοοτροπία. Οι φαντάροι δε σβήνουν
φωτιές μην πάθει τίποτε ο κανακάρης. Δεν στρώνουν
δρόμους γιατί δεν κάνει ο κανακάρης να σκάβει και
μάλιστα απλήρωτος! Δεν εκχιονίζουν μην και πάθουν
τίποτε κρυοπαγήματα τα τρυφερά του χεράκια. Και
δεν είναι έτοιμοι να πολεμήσουν, γιατί μπορεί και να
σκοτωθούν! Πού ακούστηκε να σκοτωθείς για την πα-
τρίδα!
Αμ, δεν είναι για την πατρίδα! Είναι για τα με-
γάλα συμφέροντα που θα σκοτωθεί ο κανακάρης. Να
πάει ο γιός του Λάτση να σκοτωθεί. Ο ελληνάκος που
χέζεται από το φόβο του να κατέβει σε μια διαδήλωση
και που ανέχεται αδιαμαρτύρητα εδώ και 8 χρόνια- και
κυρίως τα 3 τελευταία- κάθε διαπόμπευση, κάθε σφα-
λιάρα και κάθε κλοπή από τους κυβερνήτες του, από-
χτησε και επαναστατική συνείδηση ξαφνικά! Για το
18
χατήρι του κανακάρη του και της βολής του. Όποια κι
αν είναι. Αρκεί να συνεχίσει να ζει όπως το έμαθαν οι
κυβερνήτες του εδώ και κάτι χρόνια: Σκυμμένος.
Σκυμμένος στην ασφάλεια του σκυμμένου. Του εαυ-
τούλη του. Χωρίς καμιά κοινωνικότητα. Φιλοτομαρι-
στής.
Από απέναντι ο γείτονας ορμάει σε ελληνικά νησιά,
πετάει σε διαδρόμους που ελέγχει άλλος, επιτίθεται
σε πλοία, αιχμαλωτίζει αξιωματικούς και δεν παίρνει
καμιά απάντηση. Κανένα φρένο. Δρα ανενόχλητος! Ο
ανενόχλητος αποθρασύνεται. Από εκείνον που χου-
φτώνει τη γυναίκα σου μέχρι εκείνον που χουφτώνει
τη χώρα σου. Αυτό το ξέρει και το τελευταίο χαμίνι του
δρόμου, αλλά δεν το ξέρουν οι κυβερνήτες από την
εποχή του Σημίτη και δώθε. Βαφτίσαμε τη δειλία «ψυ-
χραιμία» και εκλογίκευση και πάμε.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν κανένα
σχέδιο αντιμετώπισης της Τουρκίας ή του Άγιου Μαυ-
ρίκιου. Ζουν χαλλλλαρά και μετράνε αναδρομικά, κα-
ρέκλες, συντάξιμα, μεταθέσεις και, μερικοί, μίζες.
Όπως και ο στρατός.
Ο ελληνικός στρατός δεν έχει κανένα σοβαρό
ΔΙΑΡΚΕΣ επιχειρησιακό σχέδιο αντιμετώπισης της
Τουρκίας. Αν είχε, οι τουρκικές κανονιοφόροι θα είχαν
βυθιστεί στα Ίμια και ταυτόχρονα κανένα νησάκι δεν
θα είχε πέσει στα χέρια των γειτόνων. Ούτε τα Ίμια θα
ήταν αμφισβητούμενα. Οι Έλληνες αξιωματικοί θα
είχαν πολεμήσει στον Έβρο για να μην πιαστούν και
οι μονάδες εκεί θα είχαν πάρει μέρος αποτελεσματικά,
αντί να κοιμούνται. Τα τουρκικά μαχητικά θα το σκε-
φτόντουσαν τρείς φορές πριν μπουν στον ελληνικό
εναέριο χώρο οπουδήποτε. Και η Τουρκία θα σεβό-
ταν. Όπως και οι «σύμμαχοι». Γιατί τώρα δε σέβεται
κανένας. Και κανένας δεν σεβότανε ποτέ κανέναν που
δεν υπερασπιζόταν τον εαυτό του.
Αλλά, στην Ελλάδα κυριαρχεί η αγάπη για τη
ζωούλα κι όχι η αγάπη για της ζωή όλων μας. Έτσι δι-
δάσκει η κυρίαρχη νοοτροπία των δειλών κυβερνη-
τών. Που διαφθείρουν αμαθείς πολίτες και τους
κάνουν σαν τα μούτρα τους για να διαιωνίζουν το
είδος τους.
Έτσι, έχουμε ένα γκρίζο Αιγαίο, και δυο αξιω-
ματικούς αιχμάλωτους να διαπομπεύονται απέναντι.
Και μια κυβερνητική ηγεσία να τρέχει να παρακαλάει
ξένες κατουρημένες ποδιές να μεσολαβήσουν για να
σωθούν τα παιδάκια μας. Με τον υπουργό Άμυνας να
δηλώνει ότι το θέμα είναι της ΕΕ και του ΝΑΤΟ! Και
τον πρωθυπουργό να καλεί τον ΟΗΕ!
Θόδωρε Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη και
Σολωμέ και Τερτσέτη και Βενιζέλε και Πλαστήρα και
Κατσημήτρο και Γλέζο και Αυξεντίου. Συγχωρέστε μας
για την κατάντια μας.
Τετάρτη 07 Μαρτίου 2018, 00:02
 Όταν γράφονταν Ιστορία…
Δρ. Γεώργιος Μούρτος Επίτιμος καθηγητής Στρατηγικής Πανεπιστημίου Plymouth
Συνεργάτης μακ. Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου σε θέματα Εκκλησιαστικής Διπλωματίας
Το «Μακεδονικό», για μια ακόμα φορά φούν-
τωσε για τα καλά. Οι προτροπές για «έντιμο συμβιβα-
σμό» πληθαίνουν και η κυβερνητική αισιοδοξία για
επίλυση του ονοματολογικού υπερχειλίζει. Αλλά και
ο φόβος υπερχειλίζει, διότι η όποια επιχειρηματολογία
δεν είναι πειστική, ο δημόσιος διάλογος υποκαταστά-
θηκε από κραυγές και λάσπη, και ο συμβιβασμός θε-
ωρείται μονόδρομος. Δεν υπάρχουν αναστήματα του
τύπου Ελύτη-Γεωργάκη-Αρβελέρ-Μάνεση-
Μερκούρη-Τσάτσου, που στις 28 Μαρτίου 1992
έστειλαν κοινή ανοιχτή επιστολή στους ηγέτες της
ΕΟΚ με την εθνοκεντρική επωδό: «Για μας η ψυχή
μας είναι το όνομά μας». Δεν υπάρχουν ηγεσίες να εμ-
πνεύσουν το λαό να ξεχειλίσει τους δρόμους της μα-
κεδονικής πρωτεύουσας, όπως έγινε στις 14
Φεβρουαρίου 1992, με ένα εκατομμύριο διαδηλωτές.
Οι σημερινές ηγεσίες καταναλώνουν τις ενέργειές
τους στις χαμηλές πτήσεις. Δεν υπάρχει κάποιος με
φωνή για να υπενθυμίσει την ξεχασμένη απόφαση των
Πολιτικών Αρχηγών του 1992, που πάρθηκε υπό την
προτροπή του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταν-
τίνου Καραμανλή, σύμφωνα με την οποία ο όρος
«Μακεδονία» δεν πρέπει να περιλαμβάνεται στην
ονομασία των Σκοπίων. Δεν υπάρχει Χριστόδουλος.
Αισθάνομαι επιτακτική την ανάγκη να δώσω
στη δημοσιότητα το κείμενο που έστειλε ο μακαρι-
στός στους ηγέτες της ΕΕ, στις 17 Νοεμβρίου 2004,
και να κοινολογήσω το σκεπτικό του, καθότι υπήρξα,
κατά την εποχή αυτή, Ειδικός Συνεργάτης του σε θέ-
ματα Εκκλησιαστικής Διπλωματίας. Ήταν η εποχή
που τα Σκόπια αναγνωρίστηκαν από τις ΗΠΑ με το
συνταγματικό όνομά τους: «Δημοκρατία της Μακε-
δονίας». Ωστόσο, πρώτα άρχισε να αλλάζει η επίσημη
θέση της Ελλάδας με την αποδοχή ονομασίας με γε-
ωγραφικό προσδιορισμό μπροστά από τον όρο Μακε-
δονία. Η ομόφωνη απόφαση των Πολιτικών Αρχηγών
του 1992 είχε ήδη ξεφτίσει. Ο Χριστόδουλος δέχονταν
καταιγισμό προτροπών από τον ελλαδικό και απόδημο
Ελληνισμό να πράξει κάτι. Η πρώτη του κίνηση ήταν
η αποστολή μονοσέλιδης επιστολής προς τον Αμερι-
κανό Πρόεδρο George W. Bush, με ημερομηνία 10
Νοεμβρίου 2004. Ακολούθησαν η προειρημένη επι-
στολή προς τους ευρωπαίους ηγέτες και, στις 19 Δε-
κεμβρίου 2005, τετρασέλιδη επιστολή προς τον πρ.
πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα, Nicholas Burns, επ΄
ευκαιρία της ανάληψης των νέων καθηκόντων του ως
μονίμου υφυπουργού Εξωτερικών της χώρας του.
19
Για να αποκαλυφθεί η αλυτρωτική μανία των
Σκοπιανών η εισήγηση προς τον Χριστόδουλο, που
την έκανε αμέσως αποδεκτή, ήταν η επιστολή προς
τους ηγέτες της ΕΕ να είναι δίγλωσση. Ήτοι, πρώτα
το αγγλικό κείμενο και να ακολουθεί το ελληνικό με
την επισήμανση: «ακολουθεί το ίδιο κείμενο στην ελ-
ληνική, στη γλώσσα των Μακεδόνων προγόνων μας».
Το σκεπτικό της επιστολής Χριστόδουλου
προς τους Ευρωπαίους δεν ήταν ο τακτικισμός, δη-
λαδή ο κατευνασμός του οικουμενικού και εγχώριου
Ελληνισμού. Οι λόγοι ήταν βαθύτεροι: ήταν πολιτικοί,
με την αριστοτελική έννοια της πολιτικής ως διαμόρ-
φωσης του ήθους της πόλης από τους πολίτες και όχι
από τους επαγγελματίες του είδους, καθώς και γεωπο-
λιτικοί. Εκτιμώ πως θα έπρεπε να διδάσκονται σε διε-
θνολογικά σεμινάρια της χώρας μας ως άσκηση
εφαρμοσμένης στρατηγικής. Καλής ή κακής, αυτό
είναι άλλο θέμα.
Γι΄ αυτό θα τους συνοψίσω, αποδίδοντάς τους
σε τίτλους ως εξής:
1. Η αποδοχή του ονόματος «Μακεδο-
νία» είτε ως συνθέτου είτε ως παραγώγου θα επιφέρει
ένα “win-lose” και όχι ένα “win-win” αποτέλεσμα.
Χαμένος ο Ελληνισμός που θα παραχωρήσει μέρος
του εαυτού του και θα αφήσει το υπόλοιπο στους πο-
λυάριθμους καλοθελητές. Θα πρόκειται για νομιμο-
ποίηση μιας καθαρής υπεξαίρεσης των Σκοπιανών,
αφού η πατρογονική τους ονομασία για χίλια χρόνια
ήταν «Δαρδανία» και προπολεμικά ήταν γνωστή ως
«Νότιος Σερβία» ή «Βαρντάρσκα Μπανόβινα».
2. Η Ελλάδα θα χωριστεί στα δύο: Βορ-
ράς και Νότος. Σημαντική μερίδα του Ελληνισμού θα
αποξενωθεί από το μητροπολιτικό κέντρο• η ρήξη
έθνους και αθηναιοκεντρικού κράτους θα είναι κατα-
λυτική. Η ήττα ολοκληρωτική. Η χώρα θα βρεθεί αν-
τιμέτωπη με ένα νέο διχασμό. Η οργή θα ξεχειλίζει
και μέσα σε γηπεδικούς χώρους.
3. Θα σωρεύσει εκρηκτική αστάθεια
στην περιοχή. Οι Αλβανοί των Σκοπίων, έχοντας έν-
τονη εθνική συνείδηση με καταγωγικές ρίζες, όπως
υποστηρίζουν, στους αρχαίους Ιλλυριούς, θα αποξε-
νωθούν οριστικά από την κυβερνώσα σλαβική πλει-
οψηφία. Και τούτο, διότι το όνομα θα τους διαιρεί,
καθότι δε θα προσδιορίζει γεωγραφικά αλλά εθνικά
το τεχνητό αυτό κρατικό δημιούργημα, με συνέπεια
να προσδεθούν στο άρμα του αλβανικού μεγαλοϊδεα-
τισμού. Ένα άλλο κεφάλαιο αλυτρωτισμού εναντίον
του Ελληνισμού θα ανοίξει.
4. Η ένταξη των ψευδομακεδόνων στο
ΝΑΤΟ και στην ΕΕ θα τραυματίσει αθεράπευτα τον
Ελληνισμό, διότι: θα δημιουργηθούν ενδοσυμμαχικοί
φιλοσκοπιανοί «άξονες»• ο «μικρός» θα έχει επίσημο
βήμα και ισότιμη θέση και, ως εκ τούτου, θα γιγαντω-
θεί• μια «μικρή Τουρκία» θα δημιουργηθεί στους κόλ-
πους αυτών των Οργανισμών• οι Γραφειοκρατίες τους
θα πιέζουν την Ελλάδα, τον «ισχυρό» και όχι το “un-
derdog”, για χάρη της συμμαχικής ενότητας. Εξάλλου,
οι «μικροί» σπάνια δελεάζονται από πουρμπουάρ,
ώστε να υποχωρούν και να «συνετίζονται», διότι εάν
δελεάζονταν, οι Σκοπιανοί ποτέ δε θα ήγειραν το
«Μακεδονικό».
5. Η συγκατάθεσή μας θα δικαιώσει την
υψηλή στρατηγική της Μόσχας που πρωτοδημιούρ-
γησε το «Μακεδονικό Ζήτημα» ως σλαβικό προγεφύ-
ρωμα, με σκοπό την πρόσβασή της στα θερμά ύδατα.
Άλλωστε, η ρωσική επιρροή –πολιτική και θρησκευ-
τική- στα Σκόπια ήταν και παραμένει έντονη. Θα πρό-
κειται για νίκη της Μόσχας και όχι της Ουάσιγκτον
ή/και των Βρυξελλών.
6. Θα ξυπνήσει τον εν υπνώσει βουλγα-
ρικό εθνικισμό. Ήδη η Βουλγαρία προβάλλεται πολι-
τικά, εκκλησιαστικά, πολιτισμικά ως προστάτης των
πρωτοεξαδέλφων τους Σλαβομακεδόνων και ήταν η
πρώτη χώρα που τους αναγνώρισε με το συνταγματικό
τους όνομα. Η πρόσφατη απόφαση της Εκκλησίας της
Βουλγαρίας να καταστεί «Μήτηρ Εκκλησία» της σχι-
σματικής αυτοαποκαλούμενης Εκκλησίας της «Μα-
κεδονίας», το επιβεβαιώνει.
7. Η εμμονή στο «Μακεδονία» αποκαλύ-
πτει με κρυστάλλινο τρόπο μεγαλοϊδεατικές βλέψεις.
Εάν όλα ήταν αθώα και καλά τότε θα επιλέγονταν
όνομα που θα προσδιόριζε το κράτος αυτό και τον λαό
του γεωγραφικά, που όλοι ομοφωνούν, και όχι ιστο-
ρικά, που όλοι διαφωνούν. Ένα συμβατό και ενωτικό
όνομα θα ήταν «Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανι-
κής», ώστε να συμπεριλαμβάνονται όλα τα σύνοικα
στοιχεία που συνθέτουν το εθνοτικό μωσαϊκό της
χώρας: Σλάβοι, Αλβανοί, τουρκογενείς, ελληνικής συ-
νείδησης και ελληνίζοντας κ.ά.
Και μια τεχνοκρατικής φύσεως επισήμανση.
Για όσους εξ ημών έχουν στοιχειώδη ακαδημαϊκή
γνώση της τεχνικής των διαπραγματεύσεων γνωρί-
ζουν τις δύο κύριες αρχές της επιτυχούς διαπραγμά-
τευσης. Πρώτον, την επίκληση ισχυρού
«προηγούμενου» και, δεύτερον, την πρόταξη έγκυρων
και ανεξάρτητων πηγών. Και στις δύο περιπτώσεις η
20
Ελλάδα διαθέτει ισχυρά «χαρτιά» που τα ακυρώνει,
αφού επιζητεί λύση «Μακεδονική». Αναφέρω ενδει-
κτικά τα ακόλουθα. Αναφορικά με το πρώτο, υπάρχει
το προηγούμενο του εξαναγκασμού του Λονδίνου να
προβεί στην αλλαγή του επίσημου ονόματος της
χώρας από Μεγάλη Βρετανία σε Ηνωμένο Βασίλειο,
για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του Παρισιού που
επέμενε με ανένδοτο και πιεστικό τρόπο στην εξά-
λειψη κάθε συνειρμού με τη δική του Βρετάνη, δη-
λαδή τη συνορεύουσα με τα βρετανικά νησιά επαρχία
του. Επίσης, το προηγούμενο του Βερολίνου που
έθετε ως απαρέγκλιτο όρο διατήρησης διπλωματικών
σχέσεων με τρίτους τη μη αναγνώριση εκ μέρους τους
της ομοεθνούς Ανατολικής Γερμανίας, διότι υποστή-
ριζε ότι η Γερμανία ήταν μια, αυτή που αυτό εκπρο-
σωπούσε.
Αναφορικά με τη δεύτερη αρχή της επιτυχούς
διαπραγμάτευσης, επικαλούμαι ενδεικτικά τα ακό-
λουθα: τη ζωντανή απόδειξη των αρχαιολογικών ευ-
ρημάτων στην Ελληνική Μακεδονία• τις επιστη
μονικές ανακοινώσεις έγκριτων πανεπιστημιακών και
ειδικών απ΄ όλο τον κόσμο περί της ελληνικότητας της
Μακεδονίας• την επίσημη παραδοχή του πρώτου προ-
έδρου των Σκοπίων, Κύριλλου Γκλιγκόροφ, που δια-
τυπώθηκε στις 3 Ιουνίου 1993: «Δεν έχουμε καμία
συγγένεια με τον Μέγα Αλέξανδρο. Ήρθαμε στην πε-
ριοχή τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Είμαστε Σλάβοι».
Με αυτά τα ισχυρά διαπραγματευτικά ατού, τι
άραγε συζητούν οι Έλληνες τεχνοκράτες επί τόσα
χρόνια; Μήπως περιμένουν να μεγαλώσει το νήπιο,
να ανδρωθεί, να πολλαπλασιαστεί, για να επιτεθεί θε-
ριεμένο και εμείς απλώς να υποχωρήσουμε με μια
«έντιμη» υποχώρηση (συμβιβασμό);
Σήμερα αναβιώνουμε το κλίμα της χριστοδου-
λικής εποχής. Όλοι έχουν δικαίωμα να ομιλούν εκτός
των «διαφωνούντων» και δη της Εκκλησίας, οι οποίοι
συλλήβδην χαρακτηρίζονται «χρυσαυγίτες». Ωραία
«δημοκρατία» φτιάξαμε μεταπολιτευτικά!
Καταλήγω αυτές τις σκόρπιες και προχειρο-
γραμμένες σκέψεις με τα καταληκτικά λόγια του Μίκη
Θεοδωράκη στην έκκληση που απηύθυνε στις 7 Ια-
νουαρίου 2018:
«Όταν δεν φοβάσαι να πεις ότι αγαπάς την πατρίδα
σου και έχεις το θάρρος να το βροντοφωνάξεις, αυτό
δεν είναι εθνικισμός, είναι πατριωτισμός!
Και η Ελλάδα σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη
φορά, έχει ανάγκη από πατριώτες!»
Αθήνα, 11 Ιανουαρίου 2018
 ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΩΗΝ ΠΡΕΣΒΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Όλες οι ενδείξεις ενισχύουν την πεποίθηση μας πως τα Σκόπια, ό,τι και αν δεχθούν να πουν η να κά-
νουν για να μπουν στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, δεν θα εγκαταλείψουν το επεκτατικό τους ιδεολόγημα. Θα
συνεχίσουν, κατά συνέπεια, να το προβάλλουν χρησιμοποιώντας το όνομα "Μακεδονία", έστω και αν
σε αυτό προστεθεί γεωγραφικός, εθνικός η χρονικός προσδιορισμός.
Διότι ένα γεωγραφικό προσδιορισμό οι Σκοπιανοί θα τον μεταχειρίζονται για να προωθούν
την προπαγάνδα τους περί διηρημένης Μακεδονίας που θα πρέπει να επανενωθεί με διεύρυνση του
κράτους των Σκοπίων. Ένας τέτοιος προσδιορισμός (Άνω Μακεδονία, Βόρεια Μακεδονία) θα επιτρέ-
πει στους Σκοπιανούς να επιμένουν πως είναι οι μόνοι πραγματικοί Μακεδόνες, με δικό τους ελεύ-
θερο μακεδονικό κράτος, ενώ "τα άλλα τμήματα της Μακεδονίας", το "ελληνικό" και το "βουλγαρικό",
έχουν υποστεί κατάληψη η/και εθνοκάθαρση.
Ένας εθνικός η χρονικός προσδιορισμός, εξάλλου, θα παραπέμπει στην πλαστή ιστορία περί
των Σλάβων που δήθεν αναμίχθηκαν με τους Αρχαίους Μακεδόνες και γέννησαν τους σημερινούς
Σκοπιανούς.
Τα ίδια ισχύουν και για μικτούς προσδιορισμούς, π.χ. Γκορναμακεντόνια=Άνω Μακεδονία η
Novamakedonija.
Θα πρέπει όλοι να θυμούνται την επίσημη κρατική εγκύκλιο-προειδοποίηση του άλλοτε
Υπουργού των ΗΠΑ Stettinius της 26ης Δεκεμβρίου 1944 που έγκαιρα, μόλις δημιουργήθηκε από τον
Τίτο το τεχνητό μόρφωμα του "Μακεδονισμού", έλεγε μεταξύ άλλων επί λέξει: "Η Κυβέρνηση μας
(των ΗΠΑ) εκτιμά ότι αναφορές σε "Μακεδονικό Έθνος", "Μακεδονική Πατρίδα" η "Μακεδονική
Εθνική Ταυτότητα" συνιστούν αβάσιμη δημαγωγία, που δεν αντιπροσωπεύει εθνική η πολιτική πραγ-
ματικότητα, και διαβλέπει στην σημερινή αναζωογόνηση τους ένα προπέτασμα για επιθέσεις εναν-
τίον της Ελλάδος."
Η πολιτιστική ενότητα που δημιούργησε η δράση του Μεγάλου Αλεξάνδρου έφερε τον Ελλη-
νικό Πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα, ως "κοινή", από την Ευρώπη μέχρι τα σύνορα της Κίνας, επί
αιώνες. Κανένας δεν μπορεί να καπηλεύεται το πραγματικό αυτό γεγονός και είμαστε βέβαιοι ότι
αυτή την μοναδική προσφορά του Ελληνισμού στον κόσμο καμιά ελληνική υπογραφή δεν θα σβήσει
σήμερα.

Για τους λόγους αυτούς,

ποτέ δεν πρέπει να συναινέσουμε σε όνομα των Σκοπίων που να περιέχει την λέξη Μακεδονία, ό,τι
και αν κάνουν άλλες χώρες, ώστε να μη νομιμοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι ιμπεριαλιστικές επιθέσεις
εναντίον της πατρίδας μας και χάλκευση της Ιστορίας, ελληνικής και παγκόσμιας.-

ΑΘΗΝΑ 5 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2017

Υπογράφουν

• ΑΛΙΑΓΑΣ ΣΠΥΡΟΣ
• ΔΟΚΙΑΝΟΣ ΣΠΥΡΟΣ
• ΚΟΡΑΝΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
• ΚΟΥΝΙΝΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
• ΜΕΓΑΛΟΚΟΝΟΜΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
• ΝΟΜΙΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
• ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
• ΠΑΠΑΣΛΙΩΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
• ΠΑΤΣΙΚΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
• ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
• ΣΙΔΕΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
• ΣΠΕΤΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ
• ΣΤΟΦΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ

21

Aνακοίνωση της
Ακαδημίας Αθηνών
για το Σκοπιανό
Με αφορμή ερωτήματα
προς την Ακαδημία Αθηνών
για το ποια είναι η θέση της
σχετικά με το θέμα της ονο-
μασίας του κράτους των Σκο-
πίων, που επανήλθε στο
τραπέζι των διαπραγματεύ-
σεων, το Γραφείο Δημοσίων
Σχέσεων της Ακαδημίας εξέ-
δωσε σήμερα την ακόλουθη
ανακοίνωση:
«Η Ακαδημία Αθηνών πα-
ρακολουθούσα αδιαλεί-
πτως το εθνικής σημασίας
αυτό θέμα, έχει κατ’ επανά-
ληψη διατυπώσει δημοσία
τις θέσεις της με βάση
αδιάσειστα ιστορικά, πολι-
τιστικά και αρχαιολογικά
δεδομένα. Επισημαίνει ότι
απαραίτητη προϋπόθεση
οποιασδήποτε συμφωνίας
για την ονομασία του κρά-
τους των Σκοπίων πρέπει
να είναι η τροποποίηση του
Συντάγματός του, η εγκατά-
λειψη των αλυτρωτικών
διεκδικήσεων (σχολικά βι-
βλία, γεωγραφικοί χάρτες,
αγάλματα Μ. Αλεξάνδρου,
κλπ.) και της οικειοποίησης
της ιστορίας, του πολιτι-
σμού και των συμβόλων
της χώρας μας. Ο τόπος εγ-
κατάστασης ενός λαού -και
μόνον- δεν είναι προσδιο-
ριστικός της ταυτότητάς
του. Η παρατεινόμενη εκ-
κρεμότητα δεν είναι προς
το συμφέρον και των δύο
χωρών».
ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Το μεσημέρι της Κυριακής 21 Ιανουαρίου 2018, οι Έλληνες από όλες
τις γωνιές της Ελλάδος αλλά και εκπρόσωποί τους από το εξωτερικό, έκαναν το
καθήκον τους και συγκεντρώθηκαν στην παραλία της νυφούλας του Θερμαϊκού
για να βροντοφωνάξουν ότι: ¨Η Μακεδονία είναι και είναι Ελληνική¨.
Παρά τους μηχανισμούς του παρακράτους των Συριζοκομιτατζήδων,
που διέδιδαν από μέρες, ότι θα βρέχει καταρρακτωδώς, ότι θα δημιουργηθούν
επεισόδια μεταξύ των ¨φασιστοειδών¨ και των νέων ¨δημοκρατικών κινημάτων¨,
ότι τα συλλαλητήρια αυτά θυμίζουν άλλες εποχές και δεν διευκολύνουν την
Εθνική πολιτική για δίκαια λύση του προβλήματος και άλλα μπλε-πράσινα και
ροζ παραμύθια, μια λαοθάλασσα κατέκλεισε τον παραλιακό χώρο της Θεσσα-
λονίκης με σημαίες Ελληνικές, με εμβλήματα του Βυζαντίου και της Βεργίνας
και με δεκάδες πανώ με συνθήματα.
Ο κόσμος (νέοι, παιδιά, μεσήλικες και ηλικιωμένοι) κατέλαβαν τον χώρο
από τις εισόδους του λιμανιού στην οδό Νίκης μέχρι την διασταύρωση για Κα-
λαμαριά (μετά το Μακεδονία Παλλάς) και οι φωνές για την Πατρίδα, για την
Ελλάδα, για την Μακεδονία ακούγονταν μέχρι τα Σκόπια.
Κάποια βοθροκάναλα μίλησαν για 40-50 χιλιάδες ακροδεξιούς, κάποιοι
υπερβολικοί επέμεναν για παρουσία 800 χιλιάδων, από εκτιμήσεις όμως ανθρώ-
πων, που ¨σπούδασαν¨ αυτό το αντικείμενο, στην συγκέντρωση παραβρέθηκαν
450-600 χιλιάδες ΕΛΛΗΝΕΣ και ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ.
Ούτε βρισιές, ούτε κομματικά σύμβολα, ούτε κουκουλοφόροι και μπα-
χαλάκηδες, ούτε ¨αβανταδόροι¨ του Μπουτάρη και του Τσίπρα, Εθνικός παλμός,
Ελληνικές φωνές διαμαρτυρίας για την πρόθεση κάποιων να ¨πουλήσουν¨ το
όνομα της Μακεδονίας μας στους Σλάβους του Γκλιγκόροφ, του Γκρούεφσκι
και του Ζάεφ (και των πατρώνων τους) και ιδιαίτερη συγκίνηση στο άκουσμα
του εμβατηρίου ¨Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα¨ και του Εθνι-
κού μας Ύμνου (που ενώνει και διχάζει).
Περισσότερα από 1200 λεωφορεία μετέφεραν στη Θεσσαλονίκη, Έλλη-
νες και Ελληνίδες από την Κρήτη ως την Ηγουμενίτσα και από τα νησιά μας
μέχρι τον Έβρο, οι οποίοι δίχως ¨κομματικές ταμπέλες¨ , δίχως συνθήματα δι-
χαστικά φώναζαν μόνον ¨Ελλάς¨ , ¨Μακεδονία¨ και μερικοί (κακώς) ¨Αλήτες
– ψεύτες Πολιτικοί¨.
Από την Ξάνθη στο Εθνικό αυτό προσκλητήριο (παρά τις δυσμενείς
καιρικές συνθήκες, τις υποχρεώσεις Συλλόγων για κοπή πίτας, το ζόρι το οικο-
νομικό που τραβάει ο προδομένος Έλληνας), τρία (3) λεωφορεία κατέφθασαν
στην παραλία της Θεσσαλονίκης και πολλά Ι.Χ. οχήματα.
Οι αντιρρήσεις Κυβερνήσεως και Κομμάτων, η αρνητική στάση του Αρ-
χιεπισκόπου, το ΟΧΙ του ¨Πλανητάρχη¨ της Θεσσαλονίκης κομψευόμενου Δη-
μάρχου¨ Μπουτάρη δεν στάθηκαν ικανά να αλλάξουν άποψη τους προδομένους
Έλληνες.
Παραβρέθηκαν στο συλλαλητήριο ο Παναγιώτατος Θεσσαλονίκης,
(που τελευταία παίζει παιχνίδια), αρκετοί Βορειοελλαδίτες Μητροπολίτες, μερι-
κοί Βουλευταί-δημοσιογράφοι και ¨άνθρωποι του πνεύματος¨, όμως ο απλός
Λαός (ο κυρίαρχος) έδωσε βροντερό παρόν.
Έπρεπε να ήταν σύσσωμα τα Περιφερειακά-Δημοτικά Συμβούλια, αν
όχι όλης της Ελλάδος οπωσδήποτε της Βορείου, όμως αυτό είναι άλλη ιστορία.
Μπράβο στους διοργανωτάς και τους ομιλητάς, κυρίως όμως μπράβο
στον Λαό αυτόν που πλημμύρισε την παραλία της Θεσσαλονίκης και έστειλε το
μήνυμα ότι: «Δεν μπορούν κάποιοι να αποφασίζουν για μας , χωρίς εμάς».
Τα περί ¨χρυσαυγητών¨, ¨φασιστοειδών¨ και ¨Ακραίων Χουντικών¨ ,
κάποιων ανιστόρητων νοσταλγών του Στάλιν, είναι του κώλου τα εννιάμερα
Νικόλαος Φωτιάδης
Έλληνας διαδηλωτής
22
Η ποδοσφαιρική ομάδα
άδα που πήγε στην συγ-
κέντρωση για την Μακε-
δονία κι έχασε τον
αγώνα
Έχασαν τον αγώνα στα χαρ-
τιά καθώς αντί για το γήπεδο
βρέθηκαν στην παραλία της
Θεσσαλονίκης για το συλλαλή-
τηριο για την Μακεδονία
Πρόκειται για την Θύελλα Κυ-
πρίνου που έπαιζε σύμφωνα με
τοο πρόγραμμα με την Δόξα
Ορεστιάδας με τους ανθρώπους
της ομάδας να μην κατεβαίνουν
στον αγώνα, καθώς πήγαν στο
συλλαλητήριο για την Μακεδο-
νία.
Ο αγώνας για την Β' κατηγο-
ρία της ΕΠΣ Έβρου ανάμεσα
στην Δόξα Ορεστιάδας και την
Θύελλα Κυπρίνου δεν έγινε
ποτέ, με την πρώτη να παίρνει
τους τρεις βαθμούς στα χαρτιά.
Ο λόγος που έγινε αυτό είναι
γιατί η Θύελλα δεν κατέβηκε
στο ματς προκειμένου όλοι να
βρεθούν στο συλλαλητήριο. Και
βρέθηκαν φορώντας φανέλες
της Εθνικής ομάδας.
Εξέδωσαν μάλιστα και σχε-
τική ανακοίνωση με την οποία
ανέφεραν:
«Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018,
12.45.
Εκ του Διοικητικού Συμβουλίου
της ΘΥΕΛΛΑΣ ΚΥΠΡΙΝΟΥ.
Τις ώρες που η Ελλάδα μας
σείεται από εκδηλώσεις για τη
Μακεδονία μας, συμπαραστεκό-
μαστε και δηλώνουμε συμμέτο-
χοι σε κάθε ενέργεια που
διασφαλίζει την Ελλάδα και τη
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ φορώντας Φανέ-
λες της ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Αδυνατούμε να παίξουμε πο-
δόσφαιρο αυτές τις ώρες και
συγχαίρουμε τις ΕΠΣ των ευρύ-
τερων περιοχών ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
– ΘΡΑΚΗΣ που ανέστειλαν τα
πρωταθλήματα.
Ευχαριστούμε τη ΔΟΞΑ ΟΡΕ-
ΣΤΙΑΔΑΣ για την κατανόηση της
να μην προσέλθουμε στον προ-
γραμματισμένο για σήμερα Κυ-
ριακή 21 Ιανουαρίου ώρα 15.00
αγώνα πρωταθλήματος».
Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά των μορφωμένων νέων Ελλήνων
http://roykoymoykoy.blogspot.gr/
Από parallaxi
Έμφαση στην προσωπική επιτυχία, την αξιοκρατία και τη δικαιοσύνη, αγάπη
για τους φίλους, αλλά και απομάκρυνση από τις παραδοσιακές αξίες όπως η οικογέ-
νεια, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που εμφανίζουν οι μορφωμένοι νέοι Έλληνες,
όπως προκύπτει από έρευνα της ομότιμης καθηγήτριας του Παντείου, Ιωάννας Τσι-
βάκου, στο βιβλίο της «Ατομικισμός και Φιλία: η ταυτότητα των νέων Ελλήνων».
Όπως διαπιστώνει η συγγραφέας, οι νέοι ηλικίας 25-35 ετών που έχουν φοι-
τήσει σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα διαφέρουν σήμερα κατά πολύ από τους νέους
της προηγούμενης εικοσαετίας. Παρότι διαθέτουν, χάρη στο διαδίκτυο, υψηλή πλη-
ροφόρηση, «εν τούτοις καλλιεργούν μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα ένα είδος ναρ-
κισσισμού, που τους ωθεί σε προσπάθεια επιβεβαίωσης του εαυτού τους και επίδειξης
της εικόνας τους μέσα σε κύκλους ψηφιακών φίλων, ομοίων ηλικιακά και πολιτι-
σμικά», εξηγεί η ίδια στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Την ίδια ώρα, αντιμετωπίζουν την ελληνική
κοινωνία ως εμπόδιο στην αυτοεξέλιξή τους, και την οικογένεια, μολονότι τους στη-
ρίζει οικονομικά και συναισθηματικά, «ως κοινωνικό κέλυφος που δεν κατανοεί τις
δικές τους αξίες». «Ο νέος δεν είναι πια το παραδοσιακό οικογενειακό άτομο που
ξέραμε στα τέλη του προηγούμενου αιώνα, αλλά έχουμε ένα καινούριο, εξατομικευ-
μένο υποκείμενο, προσδεδεμένο κυρίως στους φίλους, επηρεαζόμενο πιο πολύ από
τις φιλικές επαφές, παρά από την οικογένεια», τονίζει η κ. Τσιβάκου.
Στη φιλία οι νέοι προσδίδουν υψηλή αξία. «Η διαπίστωσή μου είναι πως η
φιλία αντιμετωπίζεται ως συναισθηματική στήριξη, γεγονός που εύκολα, με την
πρώτη παρεξήγηση, μπορεί να οδηγήσει στη διάλυσή της», παρατηρεί η ομότιμη κα-
θηγήτρια του Παντείου. Πρόκειται, όπως συμπληρώνει, για ένα φαινόμενο όχι μόνο
ελληνικό αλλά παγκόσμιο.
Εκείνο που η συγγραφέας χαρακτηρίζει εντυπωσιακό στη σύνδεση των νέων
με τους φίλους είναι ότι «πρόκειται περισσότερο για μια ψυχολογική τάση παρά μια
τάση που στηρίζεται σε κοινές ηθικές στάσεις στη ζωή και στα πράγματα. Για τους
νέους ο φίλος είναι αυτός που με νιώθει, αυτός που μπορώ να εκφράσω τα συναισθή-
ματά μου, δεν είναι αυτός με τον οποίο προσπαθώ από κοινού να βελτιώσω τον εαυτό
μου και να οικοδομήσω ένα ηθικό κόσμο».
Στη συγκεκριμένη έρευνα διαπιστώνεται, επίσης, η απομάκρυνση των νέων
από την έννοια του ελληνισμού, την οποία αντιλαμβάνονται «ως αρχαιοπληξία, δια-
τηρημένη μέσα από εθνικιστικές ιδεολογίες και μια καθυστερημένη κρατική εκπαι-
δευτική πολιτική που επιμένει να αντισταθμίζει την υστέρηση του
κοινωνικο-οικονομικού μας βίου με την προσφυγή στο αρχαίο κλέος», όπως σημει-
ώνεται στο βιβλίο. Αντίθετα, οι νέοι «θέλουν να ανήκουν στο δυτικό κόσμο και να
είναι παιδιά της παγκοσμιοποίησης».
Στο πλαίσιο αυτό, οι νέοι επιλέγουν συχνά να φύγουν στο εξωτερικό, ένα ζή-
τημα που, όπως διευκρινίζει η κ. Τσιβάκου, «έχει μελετηθεί μέχρι σήμερα κυρίως ως
φυγή για εξεύρεση εργασίας». Κατά τα δικά της συμπεράσματα, ωστόσο, «το πιο
δημιουργικό κομμάτι της ελληνικής νεολαίας φεύγει απογοητευμένο από τη λειτουρ-
γία των ελληνικών θεσμών και από το επικρατούν πνεύμα της αναξιοκρατίας». Στη
νοοτροπία τους «δεν υπάρχει ο πόνος για τις τύχες αυτού του τόπου ούτε η διάθεση
για την ανάταξή του. Οι νέοι αδιαφορούν για το μέλλον της κοινωνίας μας, καθώς δεν
λειτουργεί η έννοια της συλλογικότητας παρά μόνο ένας στείρος ατομικισμός».
Το βιβλίο «Ατομικισμός και φιλία», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σι-
δέρης», θα παρουσιαστεί σήμερα Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου, στις 8 μ.μ., στο Polis
Art Cafe (Πεσμαζόγλου 5), στην Αθήνα. Θα μιλήσουν ο ομότιμος καθηγητής του
Πανεπιστημίου Αθηνών, Αναστάσιος- Ιωάννης Μεταξάς, και η συγγραφέας, Μαρία
Γιαγιάννου, ενώ τη συζήτηση θα συντονίσει ο πρώην υπουργός και καθηγητής στο
Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Θεόδωρος Ρουσόπουλος.
23
 Σήμα κατατεθέν η ασημαντότητα
του κ. Γιώργου Τζεδάκη
Όταν ο Κορνήλιος Καστοριάδης έγραφε το 1995 για την Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις, που απλά επιβεβαι-
“άνοδο της ασημαντότητας”, κανείς, ίσως, απ’ όσους τον ώνουν τον κανόνα της ασημαντότητας που διέπει την κοι-
διάβασαν (πιθανόν ούτε και ο ίδιος ο στοχαστής) δεν μπο- νωνία μας. Προ ημερών, ο Θεόδωρος Πάγκαλος είπε πως
ρούσε να φανταστεί ότι 20 χρόνια μετά, η ασημαντότητα θα είμαστε ένας “ηλίθιος λαός” και δυστυχώς έχει δίκιο! Μόνο
γινόταν το σήμα κατατεθέν της ελληνικής κοινωνίας και της ένας τέτοιος λαός θα έφερνε σε ύπατα αξιώματα συμπολί-
ίδιας της χώρας. Στη σημερινή Ελλάδα, οι ασημαντότητες τες του, όπως ο Πάγκαλος, και αναρίθμητους άλλους, οι
βρίσκονται στις κορυφές του ιδιωτικού και δημόσιου βίου, οποίοι κόσμησαν ή κοσμούν το πάνθεον της ασημαντότη-
αφού κάποιες άλλες ασημαντότητες φρόντισαν γι’ αυτό. τας.
Η αμάθεια, ή ακόμα χειρότερα η ημιμάθεια, η έλλειψη Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε ονομαστικά σε όλους
αξιών, αρχών και αξιοπρέπειας είναι τα “όπλα” ενός αφα- αυτούς που αν εμείς δεν τους εκλέγαμε βουλευτές, πιθανόν
νούς κινήματος που έχει αναγάγει την ασημαντότητα σε δεν θα τους ήξερε ούτε η μάνα τους. Και δεν έχει νόημα,
διαβατήριο προσωπικής, κοινωνικής και φυσικά πολιτικής επειδή πολύ απλά δεν φταίνε αυτοί, αλλά εμείς, που επιλέ-
ανέλιξης. Και αν το αμερικανικό όνειρο είναι αυτό που δίνει ξαμε τη δική τους ασημαντότητα για να εκπροσωπήσει τη
τη δύναμη στον κάθε πολίτη να διεκδικήσει την επιτυχία στη δική μας. Και επειδή η άνοδος της ασημαντότητας συναν-
ζωή του, ο ελληνικός εφιάλτης είναι αυτός που επιτρέπει τάται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και σε όλες τις επαγ-
στους ασήμαντους να ανέβουν τα σκαλοπάτια της επιτυ- γελματικές τάξεις, ίσως ήρθε ο καιρός μιας άλλης
χίας, πατώντας, όμως, επί αξιόλογων συμπολιτών τους. επανάστασης. Της επανάστασης των τελευταίων ικανών!

Μισθοί Βουλευτών
1. Μηνιαίος μισθός 6.100 € ! ! ! !
2. Σύνταξη μετά από 4 χρόνια βουλευτικής θητείας. Ποσό
συντάξεως μηνιαίως 4.880 € !
3. Για συμμετοχή σε επιτροπές, 250 €/ώρα ! ! !
4. Οι βουλευτές της επαρχίας παίρνουν το μήνα 1.000 €
για ενοίκιο !
5. Όλοι οι βουλευτές παίρνουν άπαξ 1.500 € για οργάνωση
γραφείου και 1.000 € τις εορτές λόγω αυξημένης επικοινω-
νίας με τους ψηφοφόρους τους. Το Δώρο των Χριστουγέν-
νων, Πάσχα και επίδομα αδείας είναι ξεχωριστά . . . ! ! !
6. Δικαιούνται 104 αεροπορικά εισιτήρια ετησίως δωρεάν
& απεριόριστες μετακινήσεις με ΟΣΕ και ΚΤΕΛ !
7. Πολυτελές αυτοκίνητο, δωρεάν καύσιμα με επίδομα 600
€ τον μήνα, έναναστυφύλακα για φρουρό, 4 κινητά τηλέ-
φωνα τελευταίας τεχνολογίας και έναν στο σπίτι, σταθερό,
όλα δωρεάν !
8. Απολαμβάνουν πλήρους ασυλίας για όποιο αδίκημα δια-
πράξουν κατά την διάρκεια της θητείας τους ως βουλευτές.
9. Δεν πληρώνουν φόρο για ένα . . . μικρό μέρος του μι-
σθού ή της συντάξεως (75%) !
10. Δικαιούνται γραμματειακή υποστήριξη για 4 υπαλλή-
λους και 1 επιστημονικό συνεργάτη. (Όλους αυτούς τους
πληρώνει το Δημόσιο), δηλαδή ΕΜΕΙΣ !
11. Δικαιούνται άτοκα δάνεια ως βουλευτές και ως επαγ-
γελματίες !
12. Δωρεάν γυμναστήριο, σάουνα, νηπιαγωγείο για τα παι-
διά τους !
13. Τηλεφωνική ατέλεια !
14. Δωρεάν επισκέψεις σε αρχαιολογικούς και καλλιτεχνι-
κούς χώρους !
15. Δωρεάν διόδια !
16. Δωρεάν εισιτήρια, ξενοδοχεία, γεύματα όταν ταξιδεύουν
στο εξωτερικό
ως μέλη επιτροπών κλπ !

A Russian arrives in New York City as a new immigrant to the United States. It's 11:00 AM on a Wednesday.
He stops the first person he sees walking down the street and says, "Thank you Mr. American for letting me come
into this country, giving me housing, food stamps, free medical care, and a free education!"
The passerby says, "You are mistaken, I am a Mexican and here illegally."
The man goes on and encounters another passerby. "Thank you for having such a beautiful country here in Amer-
ica."
The person says, "I not American, I Vietnamese and here on a Green Card that expired two years ago."
The new arrival walks farther and stops the next person he sees, then shaking his hand, and says, "Thank you for
wonderful America!" That person puts up his hand and says, "I am from Middle East. I am not American. It was
easy to get here via Arizona."
He finally sees a nice lady and asks, "Are you an American?" Ο
She says, "No, I am from Africa here on an Education Green Card that expired 10 years ago." ΔΟΤ
ΕΚ
Puzzled, he asks her, "Where are all the Americans?" ΑΝ
The African lady checks her watch and says: "Probably at work."

24
 Αντιπατριωτισμός, μια πέμπτη φάλαγγα πληρωμένη
με εκατομμύρια δολάρια και ευρώ
του κ. Γ. Παπαδοπούλου - Τετράδη
Πού βρέθηκαν τόσοι Έλληνες να χλευάζουν την
έννοια της πατρίδας, να απαξιώνουν κάθε τι που
εμφανίζεται ελληνικό, να καταδικάζουν κάθε πο-
λιτική που υπερασπίζεται εδάφη και κυριαρχίες
της χώρας και να περηφανεύονται ότι είναι αντιε-
θνικιστές; Μα, στα ελληνικά πανεπιστήμια, στα
απομεινάρια μιας εμμονικής αριστεράς και, κυ-
ρίως, στα κονδύλια αμερικανικών και ευρωπαϊ-
κών ιδρυμάτων, που μετά το ’80 χρηματοδό
τησαν ανθρώπους σε χώρες όπου η έννοια πα-
τρίδα ήταν φρένο στην παγκοσμιοποίηση.
Επειδή η παγκοσμιοποίηση είναι το αύριο του κα-
πιταλιστικού συστήματος. Και ο μόνος που μπο-
ρεί να καθυστερήσει το χτίσιμό του είναι τα
σύνορα. Οι πατρίδες. Αν δεν υπήρχαν πατρίδες
δεν θα υπήρχαν και σύνορα.
Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι ο
αριστερός διεθνισμός ταυτίζεται στο στόχο αυτό
με τον καπιταλισμό! Όχι πατρίδες, όχι σύνορα.
Όπως άλλωστε ταυτίζονται και στο μείζον: Ότι ο
άνθρωπος είναι οικονομικό ζώο και ότι όλα τα της
ζωής του εξαρτώνται από την οικονομία. Και ταυ-
τίζονται και στο ότι ευημερία σημαίνει οικονομική
ευημερία. Πού διαφέρουν; Στη διαχείριση αυτής
της ιδεολογίας του homo economicus. Όχι στην
ιδεολογία! Ο Μαρξ διαφωνούσε με τη διαχείριση
που κάνει ο καπιταλισμός στο κεφάλαιο. Όχι με
το κεφάλαιο αυτό καθεαυτό σαν αξία.
Σ' αυτή την ταύτιση με τον μαρξισμό
έπαιξε πολλά από τα λεφτά της η κεφαλαιοκρα-
τική κλίκα που εξουσιάζει τον κόσμο εδώ και δε-
καετίες. Έφτιαξε ιδρύματα δήθεν σύσφιξης της
σχέσης των λαών και ιδρύματα συμφιλίωσης, όχι
για να ειρηνέψει τους λαούς και να αμβλύνει τις
εντάσεις ανάμεσα σε χώρες. Αλλά, για να σβήσει
ιστορικές μνήμες, να μειώσει τα πατριωτικά αι-
σθήματα των λαών, στην ανάγκη να τα εξαλείψει,
και να μπορέσει έτσι να σπείρει πιο εύκολα τους
αγωγούς, τα μαζικά προϊόντα, την κατανάλωση,
τα κέρδη.
25
Και πώς θα το έκανε ευκολότερα αυτό από
το να αλλάξει την παιδεία λαών- και του ελληνι-
κού- με όχημα και πρόθυμους χρήσιμους ηλίθι-
ους όσους εχθρεύονταν την έννοια της πατρίδας.
Αυτοί ήταν τα έμμισθα ή άμισθα οχήματα της κα-
πιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Αυτοί είναι και
σήμερα.
Το έκανε αυτό η Πέμπτη φάλαγγα του επε-
κτατικού καπιταλισμού και για να μπορεί να επεμ-
βαίνει χωρίς αντίσταση όπου θέλει. Μια
Γιουγκοσλαβία δεν ήταν καλό παράδειγμα. Ήταν
όμως καλή άσκηση. Γιατί έπεσαν εκατομμύρια
από ιδρύματα και λέσχες εξουσίας σε ΜΜΕ και
σχολεία και σε κυβερνήσεις και σε κόμματα και σε
πρόσωπα (και στην Ελλάδα) για να λοιδορηθεί ο
Σερβικός πατριωτισμός και να μετονομαστεί σε
εθνικισμό.
Η Συρία και η Λιβύη είναι τρανταχτά παρα-
δείγματα λαών που δεν αντιστάθηκαν καθόλου
στην ξένη εισβολή, ενώ αντίθετα χωρίστηκαν σε
οργανώσεις χρυσοπληρωμένες από τους εισβο-
λείς, για να κάνουν τη δουλειά των ξένων κεφα-
λαιούχων και να σκοτώνονται μεταξύ τους. Αν
είχαν μέσα τους την έννοια της πατρίδας τα πράγ-
ματα θα ήταν πολύ δύσκολα για τους ξένους.
Όπως είναι πολύ δύσκολα με τους Κούρ-
δους και τους Παλαιστίνιους. Επειδή και οι δύο
υπερασπίζονται σθεναρά μια πατρίδα. Αλλά, και
με τους Κουβανούς. Για τους οποίους τα σύνθημα
ήταν αυτό που εμφυσούσε ο- Αργεντίνος παρ όλα
αυτά- Τσε Γκεβάρα: Patria o muerte. Πατρίδα ή
θάνατος!
Επειδή, κι αυτό δεν το ξέρει η αριστερί-
στικη αρρώστια, η αριστερά δεν μπορεί παρά να
είναι πατριωτική. Για να σέβεται όλες τις πατρί-
δες.
Όσοι έχουν μια ηλικία θα θυμούνται ότι
μέχρι την εισβολή και το βομβαρδισμό της Γιουγ-
κοσλαβίας οι αντιπατριωτικές κορώνες και η αν-
τιπατριωτική κουλτούρα ήταν περιορισμένη στην
Ελλάδα. Περιοριζόταν σε ελάχιστες αριστερίστι-
κες οργανώσεις και σε ένα μέρος από τους οπα-
δούς του ΚΚΕ. Ένα μέρος, γιατί ο Φλωράκης δεν
υπήρξε ποτέ αντιπατριώτης.
Ο Φλωράκης, όπως και πολλοί κομμουνιστές και
αριστεροί μη μαρξιστές και αναρχικοί, ήξεραν
από τη θεωρία και την πράξη, αυτό που τόνισε
χτες και ο Μίκης. Ότι δεν μπορείς να αγαπάς τις
πατρίδες των άλλων αν δεν αγαπάς τη δική σου.
Δεν μπορείς να σέβεσαι κανέναν αν δεν σέβεσαι
πρώτα τον εαυτό σου. Ο αληθινός διεθνισμός
είναι πατριωτικός.
Από το ’90 και μετά, λοιπόν, τα ξένα κον-
δύλια πλήθυναν, όπως και οι καθηγητές στα ελ-
ληνικά πανεπιστήμια, τα βιβλία, τα συγγράμματα,
αλλά και οι «πρόθυμοι» δημοσιογράφοι στις εφη-
μερίδες. Και μαζί τους πλήθυναν και εκείνοι που
μεθοδικά άρχισαν να διαστρέφουν τις έννοιες και
να διδάσκουν κάθε τι πατριωτικό σαν εθνικιστικό!
Ανεμπόδιστοι και από ένα κοσμοπολιτικό σοσιαλ-
δημοκρατικό κεντρικό κράτος, που είχε πάρει δια-
ζύγιο από το πατριωτικό σοσιαλδημοκρατικό του
Ανδρέα και του λεγόμενου πατριωτικού ΠΑΣΟΚ.
Ο Τσακαλώτος και ο Βαφειάδης έγιναν,
από σύμβολα που έδωσαν τα χέρια για εθνική
συμφιλίωση, καρικατούρες. Και σήμερα λοιδο-
ρούνται από άκαπνα παιδάκια και από αιματο-
βαμμένα κυβερνητικά μυαλά που ονειρεύονται
τον εμφύλιο αντί να ντρέπονται γι αυτόν! Θλιβερά
αμετανόητα απομεινάρια μιας ελληνικής τραγω-
δίας.
Η έννοια του πατριωτισμού σχεδόν εξαφα-
νίστηκε και από τα σχολεία, που χαρακτήριζαν και
χαρακτηρίζουν ακόμα συλλήβδιν κάθε τι που
αφορά σε πατρίδα ως εθνικιστικό και ακροδεξιό.
Στα πανεπιστήμια, η διαστροφή αυτή και η απα-
ξίωση της έννοιας της πατρίδας έχει ήδη παγιω-
θεί ως κυρίαρχη θέση. Μ' αυτήν μορφώνονται οι
δυο νέες γενιές!
Αλλά, και οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευ-
ταίων 35 χρόνων ποια πατρίδα υπηρέτησαν για
να περηφανεύονται γι αυτήν οι σημερινοί 15χρο-
νοι και 30χρονοι; Τι έκαναν για την πατρίδα τα
κόμματα, πέρα από το να την καταντήσουν κλω-
τσοσκούφι των ξένων και τους Έλληνες υποχεί-
ρια; Σε ποιες ακριβώς αξίες πατρίδας να
πιστέψουν οι νέοι, που έχουν ζήσει μέσα στα σπί-
τια τους την απαξίωση κάθε ιδανικού και την απο-
26
θέωση μιας στείρας κατανάλωσης και μιας ακόμα
πιο στείρας αντικοινωνικής αγωπάθειας;
Και σχεδόν κανείς πια δεν είναι σε θέση να
ξεχωρίσει τον πατριωτισμό, που αγαπάει την πα-
τρίδα του σεβόμενος και όλες τις άλλες πατρίδες,
από τον εθνικισμό που πιστεύει ότι η δική του πα-
τρίδα είναι καλύτερη από τις άλλες. Τον πατριω-
τισμό που δεν επιβουλεύεται κανέναν αλλά είναι
έτοιμος να υπερασπιστεί την πατρίδα του, από
τον εθνικισμό που επιβουλεύεται άλλους και είναι
έτοιμος να πολεμήσει εναντίον τους γι' αυτό.
Και καθώς η έννοια της πατρίδας λοιδορεί-
ται από την ίδια την κυβέρνηση, από αριστερί-
στικα γκρουπούσκουλα και από έμμισθους ή
απλώς φανατικούς καθηγητάδες και διανοούμε-
νους και πολιτικούς, σπρώχνονται όσοι αγαπάνε
τα χώματά τους στην αγκαλιά εκείνων που είναι
πραγματικά εθνικιστές και πολεμοκάπηλοι. Στην
ακροδεξιά.
Το ειρωνικό είναι ότι αυτοί οι ίδιοι δεν χα-
ρακτηρίζουν τους εαυτούς τους εθνικιστές όταν
υπερασπίζονται αυτούς που πολεμάνε για την
πατρίδα τους έξω από την Ελλάδα! Τους Κούρ-
δους, τους Ιρλανδούς, τους Βάσκους, τους Πα-
λαιστίνιους, τους Αφγανούς για παράδειγμα! Ούτε
φυσικά και κανέναν άλλον που τους υπερασπίζε-
ται. Ώστε να ορθώνεται το εύλογο ερώτημα: Τε-
λικά μισούν τον εθνικισμό ή απλώς μισούν την
Ελλάδα;
Για όσο η ελληνική αριστερά δεν καταλα-
βαίνει ότι είναι ο χρήσιμος ηλίθιος ενός παγκό-
σμιου οικονομικού συστήματος, που δεν θέλει
πατριωτισμούς, και ενός γεωπολιτικού συστήμα-
τος που θέλει όλα τα Βαλκάνια «εις την Δύσιν»
για να μην αποτελούν πια χώρο επιρροής της
Ρωσίας, στα σχολεία τα παιδιά θα διδάσκονται ότι
το υψηλότερο αγαθό είναι να υπερασπίζεσαι τον
πλούτο σου. Κι όχι το χώμα που παράγει τον
πλούτο σου.
Ένα βράδυ, παλιότερα, μιλώντας με έναν
από τους μεγαλύτερους Έλληνες βιομήχανους
για την ελληνική γλώσσα, μου είπε: «Τι σημασία
έχει σε ποια γλώσσα μιλάς. Σημασία έχει να σε
καταλαβαίνουν».
Για να καταλάβει ο καθένας ποιανού τα συμφέ-
ροντα εξυπηρετεί ο αντιπατριωτισμός.
Δευτέρα 05 Φεβρουαρίου 2018, 00:02
 Οι Τσάμηδες και η Ιστορική Αλήθεια. Οι Εξελίξεις Σήμερα
Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης*
Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα σε πρόσφατη συνέν-
τευξή του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, εκτός των άλλων αναφέρ-
θηκε και στο θέμα των Τσάμηδων λέγοντας: «Ειλικρινά δεν
πιστεύω ότι οποιοσδήποτε νουνεχής άνθρωπος θα διαφωνήσει με
τη θέση ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να ταξιδέψουν
και να επισκεφθούν την Ελλάδα ή ότι αυτοί και τα παιδιά τους πρέ-
πει να έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν περιουσιακά δικαιώ-
ματα δια της δικαστικής οδού όπως κανονικά μπορεί κάθε
ευρωπαίος πολίτης».
Το θέμα των Τσάμηδων, κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια
στην Αλβανική πολιτική σκηνή, λόγω της πίεσης που ασκεί το
κόμμα αλλά και οι λεγόμενες Τσάμικες οργανώσεις, δημιουργών-
τας αλυτρωτικές αντιλήψεις στην Αλβανική κοινωνία, αλλά και
μια αναθεωρητική διάθεση της Αλβανίας, με την στήριξη και υπο-
στήριξη, ποιανού άλλου, μα της Τουρκίας φυσικά, που υποδαυλίζει
και υποστηρίζει (παντοιοτρόπως) τέτοιες αντιλήψεις και ενέργειες
κατά της Ελλάδος. Έτσι ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε το εν
λόγω θέμα και να δούμε τις μεγάλες αλήθειες που αποκρύπτονται
και τα μεγάλα ψέματα που αναδύονται.
ΑΛΒΑΝΙΑ
Η δημιουργία του Αλβανικού κράτους, σύμφωνα με τον
καθηγητή Ιωάννη Μάζη απετέλεσε τον καρπό του ανταγωνισμού
της Αυστρουγγαρίας, η οποία έχοντας μαζί με την Γερμανία επε-
κτατικές βλέψεις προς το γεωπολιτικό σύμπλοκο της Μεσογείου
και της Μέσης Ανατολής, επεδίωκε την ανάσχεση της σλαβικής
καθόδου προς την Αδριατική και την Μεσόγειο, όπως και την ανά-
σχεση των αντιστοίχων επεκτατικών βλέψεων της Ιταλίας προς
το αυτό γεωπολιτικό σύμπλοκο. Αλλά οι ιταλικές βλέψεις ελέγχου
του στομίου της Αδριατικής απαιτούσαν, από πλευράς Ρώμης, τον
έλεγχο της Κέρκυρας και της Αλβανίας, με σκοπό τον έλεγχο του
άξονος Οτράντο – Αυλώνος, αλλά και της Νήσου Σάσσωνος, την
οποία ονόμαζαν «Γιβραλτάρ της Αδριατικής», αλλά και των Δια-
ποντίων Νήσων, με στόχευση τους εμπορευματικούς διαύλους .
Ταυτόσημες, σχετικά με την Αδριατική και την Μεσόγειο, άρα και
ανταγωνιστικές ήταν και οι βλέψεις της Σερβίας, που επεδίωκε
προβολή ισχύος επί της Αλβανίας.
Τα σύνορα του κράτους της Αλβανίας καθορίστηκαν με
το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (17 Δεκ. 1913). Στο νεοσύ-
στατο αλβανικό κράτος συμπεριελήφθη και τμήμα της Ηπείρου,
το οποίο από τότε ονομάσθηκε «Βόρειος Ήπειρος», τμήμα της
οποίας είχε ήδη απελευθερωθεί κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο
(1912-13) από τον Ελληνικό στρατό. Ο όρος «Βόρεια Ήπειρος»
είχε έννοια πολιτική και διπλωματική, δηλώνοντας το τμήμα εκείνο
του Ηπειρωτικού εδάφους «το κείμενο εκείθεν της γραμμής, των
δια του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας του 1913 καθορισθέντων
Ελληνοαλβανικών συνόρων» (Ευσταθιάδης, Κ., Μελέται διε-
θνούς δικαίου 1929-1959).
Η ελληνικότητα της Ηπείρου, ως τον ποταμό Γενούσο
(Σκούμπι) προς βορρά, έχει αποδειχτεί από όλες τις αρχαιολογικές
27
πηγές και κορυφαίους επιστήμονες, ξένους, όπως οι: V. Georgier,
P. Levedue, E. Leppore, N. G. L. Hammond, F. Papazoglou κ.α.
αλλά και Έλληνες: Δ. Ευαγγελίδης, Φ. Πέτσας, Σ. Δάκαρης κ.α Με
τις ενέργειες των Μεγάλων Δυνάμεων, παραχωρήθηκε στο Αλ-
βανικό κράτος μια περιοχή (Βόρεια Ήπειρος), όπου έγινε κατα-
φανής παράβλεψη των δημογραφικών στοιχείων, με την
πλειοψηφία των κατοίκων να είναι Έλληνες, με ισχυρά εθνική συ-
νείδηση και μάλιστα αυτόχθονες!!!! Παρά του ότι είχαμε διανύσει
μισή περίπου χιλιετία κατοχής και εξισλαμισμών, η ενιαία Ήπειρος
στις αρχές του 20ου αιώνα εμφάνιζε Ελληνική πλειοψηφία. Σε
τουρκική απογραφή του 1908, από τους 500.000 κατοίκους της
Ηπείρου, οι 308.000 δήλωσαν Έλληνες Χριστιανοί. Ακόμη το
1914, η Διεθνής Επιτροπή Εθνολογικού Ελέγχου έδωσε στοιχεία
που καταδείκνυαν την συντριπτική υπεροχή του Ελληνικού πλη-
θυσμού (Μαλκίδης, Θ., ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕ-
ΣΕΙΣ).
ΤΣΑΜΗΔΕΣ-ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ
Η ιστορία ενός λαού εάν δεν τύχει του απαραίτητου σε-
βασμού μπορεί να στοιχειώσει τις γενιές που μέλλει να έρθουν.
Ένας λαός με ιστορικό Αλτσχάιμερ δεν μπορεί παρά να οδηγηθεί
σε επώδυνες περιπέτειες. Τσαμουριά ονομάζεται η περιοχή εκείνη
της Ηπείρου, που εκτείνεται κατά μήκος της ακτής ανάμεσα στις
εκβολές του ποταμού Αχέροντα και μέχρι το Βουθρωτό και ανα-
τολικά μέχρι τους πρόποδες του όρους Ολύτσικας (Τόμαρος). Η
περιοχή ταυτίζεται με τη Θεσπρωτία και ένα μικρό της τμήμα ανή-
κει σήμερα στην Αλβανία με κέντρο την κωμόπολη Κονίσπολη.
Για την προέλευση της ονομασίας υπάρχουν πολλές εκδοχές. Η
περισσότερο ανταποκρινόμενη στην πραγματικότητα φαίνεται να
είναι η εκδοχή που κάνει λόγο για παραφθορά του ονόματος του
ποταμού Θύαμις (Καλαμάς), με παραφθορά του με την πάροδο
του χρόνου: Θύαμις, Θυάμις, Τσ(ι)άμης, δηλ. ο κάτοικος που βρί-
σκεται κοντά στον Θύαμη ποταμό, την Θυαμυρία (Θιαμουρία),
την Τσ(ι)αμουριά. Στο ελληνικό τμήμα της Τσαμουριάς, δηλαδή
στην Θεσπρωτία, ζούσαν το 1923 περίπου 20.000 μουσουλμάνοι
που είχαν την αλβανική ως μητρική γλώσσα. Για την καταγωγή
των Τσάμηδων υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις.
Οι Τσάμηδες , δεν ήταν μόνο Τουρκικής καταγωγής, ή
Αλβανικής, αλλά προέκυψαν και από το γηγενές ελληνικό στοιχείο
της Τσαμουριάς. Ειδικότερα, οι μεγάλοι Αλβανοί κτηματίες και οι
Σπαχήδες (έφιπποι, μισθοφόροι) που είχαν εγκατασταθεί στη Θε-
σπρωτία από το 1700 εξαναγκάζονται να εξισλαμισθούν, για να
διατηρήσουν τα τιμάριά τους, αξιοθέντες του τίτλου «Μπέη»
κληρονομικά. Τούτους από ψυχολογικό εξαναγκασμό μιμήθηκαν
και οι φτωχοί Έλληνες κολίγοι. Οι Τσάμηδες μουσουλμάνοι της
Θεσπρωτίας ήταν απόγονοι και των ανωτέρω εξωμοτών. Ακόμη,
μέρος του πληθυσμού της Ηπείρου, εξισλαμίστηκε (εκούσια ή
ακούσια). Οι εξισλαμισμοί αυτοί έγιναν κυρίως στη νοτιοδυτική
Ήπειρο και συνεχίστηκαν ως τα τέλη του 19ου αιώνα. Η μεταβολή
αυτή δεν ήταν απότομη. Γράφει χαρακτηριστικά ο σπουδαίος ιστο-
ρικός και πολιτικός Σπυρίδων Λάμπρος (1851-1916): «Πολλοί τάθεση της Ιταλικής Κυβερνήσεως για ενσωμάτωση της Θεσπρω-
αυτών συνδιαλλάσουσι τας δύο θρησκείας, δίδοντες εις τα τέκνα τίας στο Αλβανικό Κράτος. Ένα χαρακτηριστικό ιστορικό γεγο-
δύο ονόματα, ένα μεν τουρκικό, που επιβάλλει ο ιμάμης κατά τα νός είναι ότι κατά την Ιταλική επίθεση της 28ης Οκτωβρίου, όταν
θρησκευτικά έθιμα του ισλαμισμού, ένα δε χριστιανικό, διδόμενο ο Ελληνικός Στρατός υποχώρησε στο Νότιο Τομέα, οι Τσάμηδες
από ιερέα Χριστιανό». Ωστόσο με την πάροδο του χρόνου οι εξισ- που συμμετείχαν με τέσσερα Τάγματα στον Ιταλικό στρατό, απο-
λαμισμένοι Έλληνες, αποκόπηκαν από τον κοινό εθνοφυλετικό τέλεσαν την εμπροσθοφυλακή του, πολεμώντας κατά του Ελληνι-
κορμό και έγιναν φανατικότεροι μισέλληνες κι από τους ίδιους κού Στρατού. Με γιορτές και πανηγύρια ύψωσαν στο Μαργαρίτι
τους Τούρκους. Εξαντλητική μελέτη για την αναλογία εξισλαμι- την Αλβανική σημαία. Με την αντεπίθεση όμως του Ελληνικού
σθέντων Ρωμιών μέσα στους Τσάμηδες μέχρι το 1913 δεν υπάρχει Στρατού και την υποχώρηση των Ιταλών, οι ένοπλοι Τσάμηδες
προς το παρόν. Βέβαιο είναι ότι ένα ποσοστό των αλβανόφωνων της περιοχής, πυροβολώντας από τα νώτα τα προελαύνοντα Ελλη-
ή ελληνόφωνων ή δίγλωσσων “Τούρκων” της Θεσπρωτίας είχαν νικά τμήματα, προξένησαν πολλά θύματα εις αυτά. H Ιταλική, αρ-
προγόνους χριστιανούς. Ποιο ήταν το ποσοστό ακριβώς, δεν γνω- χικά, και η Γερμανική Κατοχή συνοδεύτηκαν από βία. Στα τρία
ρίζουμε, αποφαίνεται στο εξαιρετικό βιβλίο του «Τσαμουριά», ο χρόνια της Κατοχής οι Τσάμηδες βοηθούσαν με ένοπλα τμήματα
Αθαν. Γκότοβος, καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Σύμ- τα Ιταλικά κι αργότερα τα Γερμανικά στρατεύματα στις επιχειρή-
φωνα με την επικρατέστερη άποψη (Παπαδόπουλος 1992, Πα- σεις εναντίον των Ελλήνων ανταρτών. Προέβησαν κατά το χρο-
ρόλας 2011), αρχικά η λέξη Τσάμηδες έχει γεωγραφικό νικό αυτό διάστημα σε ανομολόγητα εγκλήματα κατά του
περιεχόμενο και περιλαμβάνει τους κατοίκους μιας συγκεκριμένης χριστιανικού στοιχείου της περιοχής. Οι αναρίθμητοι φόνοι, οι
διοικητικής περιοχής ανεξαρτήτως θρησκείας και καταγωγής. Αρ- βιασμοί των γυναικών, οι πυρπολήσεις των σπιτιών, η κλοπή ολο-
γότερα η λέξη συνδέθηκε με τους δίγλωσσους (αλβανόφωνους / κλήρων ποιμνίων και άλλων κινητών πραγμάτων, οι λεηλασίες, οι
ελληνόφωνους) ή αλβανόφωνους της ίδιας περιοχής, ανεξαρτή- καταστροφές, καταδόσεις και οι μαζικές εκτελέσεις ήταν συνηθι-
τως θρησκείας. Το εθνοτικό περιεχόμενο του όρου Τσάμης (=αλ- σμένες πράξεις. Ο πολιτικός και στρατιωτικός νους των Τσάμη-
βανικής εθνότητας μουσουλμάνος κάτοικος της Θεσπρωτίας) δων αυτή την περίοδο, είναι ο Dr. Nuri Dino (Νουρί Ντίνο),
είναι μεταγενέστερη εξέλιξη. Σε ό,τι αφορά τη λαϊκή γλώσσα για κτηνίατρος στο επάγγελμα, που κινείται ανάμεσα στα Τίρανα, τα
τον προσδιορισμό της θρησκευτικής ταυτότητας στην περιοχή Γιάννενα και την Παραμυθιά, μαζί του ο αδελφός του Μαζάρ
της Θεσπρωτίας (όπως και αλλού), επικρατούσε, τουλάχιστον Ντίνο και ο ανεψιός των Ρετζέπ Ντίνο. Αρχικά συνεργάστηκε με
μέχρι την Κατοχή, ο όρος Τούρκοι για την αναφορά σε Μουσουλ- τις Ιταλικές αρχές κατοχής, σύντομα όμως άρχισε επαφές με το Ic,
μάνους, ανεξαρτήτως καταγωγής, γλώσσας και εθνότητας. Ο το Γραφείο Πληροφοριών της Γερμανικής μεραρχίας. Όλη η πε-
ίδιος προσδιορισμός είναι σε χρήση ακόμα και σήμερα από άτομα ρίοδος από το 1941 μέχρι το καλοκαίρι του 1944 ήταν για τη Θε-
της τρίτης ηλικίας που ζουν στην περιοχή». Εδώ να αναφέρουμε σπρωτία όντως ένα «ξήλωμα» του Ρωμαίικου. Διευθύνων νους
ένα ιστορικό λάθος της Ελλάδος. Από τον Δεκέμβριο του 1924 για την συστηματοποίηση του έργου της εξολοθρεύσεως του ελλη-
είχε ξεκινήσει (στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληθυσμών), η μετα- νικού στοιχείου ήταν η διαβόητη τρομοκρατική οργάνωση K-S-
κίνηση των Τσάμηδων στην Τουρκία, με παράλληλη εγκατά- I-L-I-A δηλαδή το «Αλβανικό Σύστημα Πολιτικής Διοικήσεως»
σταση Ελλήνων του Πόντου στη Θεσπρωτία. Ο Θ. Πάγκαλος που συγκροτήθηκε προς τούτο τον Ιούλιο του 1942. Μετά την
όμως, που ανέτρεψε στα μέσα του 1925 την κυβέρνηση Μιχαλα- εκτέλεση του Αναπληρωτή Νομάρχη Γεώργιου Βασιλάκου τον
κόπουλου, δέχτηκε την εξαίρεση από την ανταλλαγή, των μου- Φεβρουάριο του 1942 στην Ηγουμενίτσα η Ελληνική (κατοχική)
σουλμάνων Τσάμηδων της Θεσπρωτίας, οι οποίοι παρέμεινα διοίκηση στο νομό παρέλυσε, ενώ μετά την καταστροφή των χω-
τελικά στην περιοχή και το πρόβλημα να μας ταλανίζει ακόμη και ριών του Φαναρίου και τις εκτελέσεις των προκρίτων στην Πα-
σήμερα. ραμυθιά (Σεπτέμβριος 1943) έπαψε να υφίσταται και τυπικά. Στη
ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ θέση της λειτουργούσε με βάση συμφωνία της ηγεσίας των Τσά-
Είναι δεδομένο από τις ιστορικές μαρτυρίες των κατοί- μηδων με τους νέους «εταίρους», τη γερμανική κατοχική δύναμη,
κων της Θεσπρωτίας και από τα παραπάνω, ότι οι Τσάμηδες ποτέ μια άτυπη μεν, αλλά ουσιαστική αλβανική διοίκηση με πολιτικά,
δεν αισθάνθηκαν Έλληνες. Με την απόβαση των Ιταλών στην Αλ- αστυνομικά και στρατιωτικά όργανα (Τσαμουριά, Γκότοβος).
βανία (Απρίλιος 1939) και την προσφορά του αλβανικού στέμ-
ματος στον βασιλιά της Ιταλίας Βίκτωρα Εμμανουήλ, άρχισαν να Στις 29-9-1943, ύστερα από την απόφαση της Τσάμικης
δραπετεύουν στην Αλβανία νέοι στρατεύσιμοι μουσουλμάνοι από ηγεσίας, της Μιντζιλισί Ινταρέ, αποφασίζεται ο “αποκεφαλισμός”
τη Θεσπρωτία. Από τον Μάιο του 1940, η φυγή πήρε ομαδικό χα- της Ελληνικής ηγεσίας της περιοχής. Επιλεκτικά, συλλαμβάνονται
ρακτήρα. Οι φυγάδες, αποτέλεσαν, όπως αποδείχτηκε αργότερα, πενήντα δύο αξιόλογοι στην κοινωνία Έλληνες και δεμένοι οδη-
τους οδηγούς των ιταλικών τμημάτων κατά τη διάβασή τους από γούνται ενάμισι χιλιόμετρο έξω από την Παραμυθιά, στον Αη
την Πίνδο και τον Καλαμά. Μάλιστα οι Θεσπρωτοί αυτοί φυγά- Γιώργη, με συνοδεία πενήντα Τσάμηδων και δεκαπέντε Γερμα-
δες, αποτελούσαν ξεχωριστή στρατιωτική Μονάδα (υπό τους επί- νών. Ο επικεφαλής Γερμανός αξιωματικός γλυτώνει τρεις και
σης φυγάδες Αζίζ Τσάμην και Μωχαρέφ Ντέμη), η οποία εκτελούνται οι υπόλοιποι σαράντα εννιά. Παπάς, γιατρός, Γυμνα-
ενισχυόταν από 1.000 άτακτους Τουρκαλβανούς. Κατά την Κα- σιάρχης, Σχολάρχης, Δήμαρχος, καθηγητές, δάσκαλοι, επιχειρη-
τοχή τάχθηκαν ανεπιφύλακτα όλοι στο πλευρό του Ιταλικού ματίες, αγρότες, έπεσαν τραγουδώντας το “Γέρο Δήμο” και το
Στρατού Κατοχής, με την ελπίδα, ότι θα αποσπάσουν την συγκα- “Έχετε γειά”. Την ίδια μέρα της εκτέλεσης μπαίνει στην Παραμυθιά
28
ο νέος Δεσπότης Δωρόθεος, παρόλο που ο Πρόεδρος του Διε- συγγενικό τους περιβάλλον και κάποιες πράξεις αντεκδίκησης στα
θνούς Ερυθρού Σταυρού, Ελβετός Μπίκελ, τον προέτρεπε να μη πρώτα στάδια, τελικά, αποφάσισαν (όλοι οι Τσάμηδες) να ανα-
πάει. Κανένας Χριστιανός δεν παραβρέθηκε στην υποδοχή. Παν- χωρήσουν για την Αλβανία οικειοθελώς, μαζί με τους υποχωρούν-
τού τρόμος θανάτου. Ο Δεσπότης, τριαντάχρονος τότε, μόνο με τες Γερμανούς που έχασαν τον πόλεμο. H κοινωνική-τοπική-
το Διάκο του, πηγαίνει κατ’ ευθείαν στον Γερμανό φρούραρχο, ιστορική-πολιτική συγκυρία τον Σεπτέμβριο του 1944, επέτρεψε
τον πείθει και αφήνει ελεύθερους τους πεντακόσιους Χριστιανούς, την «τελική λύση» του τσαμικού ζητήματος στην περιοχή της
κρατούμενους Παραμυθιώτες και την επομένη, με συνοδεία δύο Θεσπρωτίας. Με την αναχώρηση και εκδίωξη των Τσάμηδων από
Γερμανών στρατιωτών, παίρνει και πέντε Έλληνες χριστιανούς, την περιοχή της Θεσπρωτίας, οι περιουσίες των διαμοιράστηκαν
πηγαίνει στον τόπο της θυσίας και ενταφιάζει τους σαράντα εννιά δια κλήρου στους Έλληνες κατοίκους.
άταφους μάρτυρες. Αυτό είναι το γεγονός που συγκλόνισε και Σύμφωνα με διάφορα στοιχεία ο αριθμός των αποχωρη-
στιγμάτισε την συνείδηση των Ελλήνων κατοίκων και έθεσε ορι- σάντων ανήρχετο περί τους 16.000-18.000 , ενώ η απογραφή του
στικά τους Τσάμηδες εκτός της Ελληνικής κοινωνίας της Θε- 1940, έτσι όπως την γνωρίζουμε από την υπηρεσιακή έκθεση του
σπρωτίας. Η βία δεν εκδηλώνεται ούτε για να ικανοποιηθεί το Μοιράρχου Ευστράτιου Ζάκκα το 1948, τους υπολογίζει στις
μίσος, ούτε για να συσσωρευτούν περιουσιακά στοιχεία. Εκδηλώ- 16.661. Μεγάλος αριθμός μάλιστα Τσάμηδων μεταφέρθηκε στην
νεται για να αφανιστεί ή να απομακρυνθεί ο χριστιανικός πληθυ- Αλβανία με Γερμανικά μεταφορικά μέσα, σύμφωνα με αναφορά
σμός της περιοχής, ώστε να διευκολυνθεί η απόσπασή της από την Αμερικανού αξιωματικού. Στην Αλβανία, το καθεστώς του Εμβέρ
Ελλάδα. Άλλωστε η φράση που έχει μείνει στις μνήμες των κατοί- Χότζα τους εγκατέστησε στην πεδιάδα της Μουζακιάς και τους
κων της Θεσπρωτίας εκείνης της περιόδου, ως νομιμοποιητική διατήρησε ως Έλληνες υπηκόους, με την ελπίδα τυχόν επιστροφής
βάση για την τσάμικη βία εκ μέρους των δραστών, είναι η φράση τους στην Ελλάδα ή επανάκτησης των περιουσιακών τους στοι-
"χάλασε το Ρωμαίικο». χείων, τα οποία είχαν δεσμευθεί στο μεταξύ από το ελληνικό κρά-
τος. Συγκεκριμένα, με την υπ΄αρ. 344/23-4-1945 απόφαση του
Ειδικού Δικαστηρίου Δωσίλογων Ιωαννίνων και περί τις 1.700
Αξίζει να αναφερθεί , ως ένα ακόμη χαρακτηριστικό-από- σχετικές καταδικαστικές αποφάσεις ερήμην που επακολούθησαν,
δειξη, της ανθελληνικής στάσης των Τσάμηδων και η περίφημη οι Τσάμηδες καταδικάστηκαν ως εγκληματίες πολέμου, ενώ οι πε-
μάχη της Μενίνας (17/18-8-1944) , κατά την αποχώρηση των ριουσίες τους δημεύτηκαν (Β.Δ. 2185/1952 και
Γερμανών από την περιοχή, όπου μαζί με τα Γερμανικά τμήματα, Ν.27891/1954), με βάση τη Συνθήκη της Λοζάνης και εκποι-
συμμετείχαν και ένοπλα τμήματα των Τσάμηδων. Μαζί με τους ήθηκαν ή διανεμήθηκαν σε κατοίκους της περιοχής, όσους έπεσαν
92 νεκρούς και 109 αιχμαλώτους Γερμανούς, υπήρχαν και 86 νε- θύματα της θηριωδίας τους. Παράλληλα, με την υπ΄αρ. Α.Π.
κροί και 7 αιχμάλωτοι Τσάμηδες, έναντι 6 ανδρών του ΕΔΕΣ και 50862/1947 απόφαση του Υπουργείου Στρατιωτικών οι Τσά-
του Άγγλου Ταγματάρχου Δαβίδ Ουάλλας. Για τον ρόλο αυτό μηδες στερήθηκαν της ελληνικής ιθαγένειας. Οι ελάχιστες δεκά-
των Τσάμηδων, η συμμαχική αποστολή διέταξε τον Ναπολέοντα δες Τσάμηδες που παρέμειναν στην Ελλάδα (όσοι θεωρούσαν
Ζέρβα, αρχηγό του ΕΔΕΣ, να διαλύσει τα Σώματα αυτά, με αντι- εαυτούς αθώους), παρέμειναν ανενόχλητοι, εκχριστιανίστηκαν
κειμενικό σκοπό να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις εναντίον των και αφομοιώθηκαν από το ελληνικό στοιχείο, διάγοντας έκτοτε
Γερμανών, κατά την αποχώρησή τους προς την Αλβανία. φιλήσυχο και νομοταγή βίο.
Αυτά το γεγονότα, το μίσος και την απέχθεια του τοπι-
κού πληθυσμού εκμεταλλεύτηκαν και οι τοπικοί ηγέτες του ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
ΕΔΕΣ, καταγόμενοι από την ευρύτερη περιοχή, οι οποίοι έδρασαν Όμως σήμερα οι Τσάμηδες, εκτός από κόμμα έχουν
με υπερβάλλοντα ενθουσιασμό και με πρωτοβουλίες που αγνο- ιδρύσει στην Αλβανία τον "Σύνδεσμο της Τσαμουριάς", μια
ούσε η ηγεσία του ΕΔΕΣ, πλην όμως δεν το απέτρεψε. Παρόλο 100μελή άτυπη βουλή. Συχνά κάνουν πορείες στα Τίρανα και
που ο ΕΔΕΣ ήταν μια αποκεντρωμένη οργάνωση, όπου, αντίθετα επηρεάζουν τις εκάστοτε Αλβανικές κυβερνήσεις, που υιοθετούν
με το EAM, η κεντρική διοίκηση δύσκολα έλεγχε τους τοπικούς τις αλυτρωτικές των αντιλήψεις και των λοιπών εθνικιστών, όπως
οπλαρχηγούς, φαίνεται ότι η ηγεσία του δεν είχε την παραμικρή η Μαυροκόκκινη Συμμαχία. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στις 30
(και πραγματική) διάθεση να τους συγκρατήσει. H υποχώρηση Ιουνίου 1994 η Αλβανική βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27 Ιου-
των Ιταλών και των Γερμανών και η επιστροφή των Ελλήνων κα- νίου ως ημέρα "γενοκτονίας" των Τσάμηδων. Το θέμα των Τσά-
τοίκων, έθεσε σε κίνηση μια δυναμική αντεκδικήσεων που κατέ- μηδων δεν έχει τελειώσει και συνεχίζεται σε διεθνές επίπεδο,
ληξε στην εκδίωξη των Τσάμηδων το 1944, από τις ανταρτικές σύμφωνα με τις πρόσφατες εξελίξεις.
ομάδες του ΕΔΕΣ, που κυριαρχούσαν στην περιοχή, ίσως και με Πρόσφατα, Φεβρουάριος 2016, οργανώσεις Τσάμηδων
μη προβλεπόμενο και νόμιμο τρόπο θα λέγαμε. Έτσι, τον Σεπτέμ- προσέφυγαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, που
βριο του 1944, οι Τσάμηδες αντιληφθέντες ότι θα λογοδοτούσαν εξετάζει κυρίως εγκλήματα πολέμου, όπου κατατέθηκε ο φάκελος
στην Ελληνική Δικαιοσύνη, για την εν γένει εγκληματική και αν- για τις διεκδικήσεις των Τσάμηδων στην Ελλάδα, ο οποίος έγινε
τεθνική δράση τους, αντιλαμβανόμενοι και αισθανόμενοι την δεκτός από τον Εισαγγελέα. Έτσι ένα θέμα, που έμενε ουσιαστικά
απειλή των ομάδων του ΕΔΕΣ, που κατήγοντο από την περιοχή κλειστό επί εβδομήντα και πλέον χρόνια, φαίνεται ότι ανοίγει με
και γνώριζαν από πρώτο χέρι τις εγκληματικές και προδοτικές επίσημο τρόπο. Οι Τσάμηδες ζητούν πέρα από τις οικονομικές
δραστηριότητες των Τσάμηδων, με θύματα ακόμη και στο στενό αποζημιώσεις, εδάφη της Ηπείρου, όπως της Ηγουμενίτσας, της
29
Πάργας κι άλλων περιοχών. Στην παράδοση του φακέλου παρα-
βρέθηκαν εκπρόσωποι πολλών εθνικιστικών συλλόγων από την
Αλβανία αλλά και από περιοχές όπου ζουν αλβανόφωνοι πληθυ-
σμοί.
Το (ψευδο)-ζήτημα των Τσάμηδων και της Τσαμουριάς,
με την διεκδίκηση όχι μόνο της Θεσπρωτίας και των περιουσιών
των στην περιοχή αυτή, αλλά και της περιοχής μέχρι του Αράχθου
ποταμού παραμένει ακόμη, ως το κορυφαίο θέμα αλυτρωτισμού
των Αλβανών ίσως και πιο οξυμένο το δηλητήριο, που δηλητηριά-
ζει συνεχώς τις διμερείς σχέσεις των δύο κρατών. Το θέμα όμως
έχει κλείσει. Οι Τσάμηδες ήταν αποδεδειγμένα ανθέλληνες, συ-
νεργάστηκαν με τον κατακτητή, προέβησαν σε λεηλασίες και κα-
κοποιήσεις κατοίκων της Θεσπρωτίας, σε δολοφονίες και τελικά
αναγκάσθηκαν να αποχωρήσουν οικειοθελώς από την Ελλάδα,
φοβούμενοι την άφιξη και τις διαθέσεις του ΕΔΕΣ. Έτσι, νομίμως
και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, το Δικαστήριο Δωσίλογων
των Ιωαννίνων, με αμετάκλητες αποφάσεις του, τους καταδίκασε
ως προδότες και δήμευσε την περιουσία των. Για τα εγκλήματα
των Τσάμηδων αναλυτικά και λεπτομερώς μας πληροφορεί η εκτε-
νέστατη Έκθεση 269 σελίδων του Ιανουαρίου του 1948 του δι-
οικητή του Κέντρου Αλλοδαπών Ηπείρου, μοίραρχου
Ευστράτιου Ζάκκα, όπου ενώ αναφέρει απίστευτες λεπτομέρειες
(π.χ. πόσες κυψέλες μελισσών είχαν κλαπεί), μόνο στο θέμα των
βιασμών, κατά τον Ζάκκα η αναφορά του είναι πολύ κατώτερη της
πραγματικότητας, καθόσον οι γυναίκες της Θεσπρωτίας δεν ανέ-
φεραν τον βιασμό των, λόγω ντροπής και κοινωνικής κατακραυ-
γής.
ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΟΣ-ΑΛΒΑΝΙΑΣ-ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Πάντως θα πρέπει να παραδεχθούμε, ότι μετά από με-
γάλη περίοδο πολύ κακών σχέσεων με την Αλβανία τα τελευταία
χρόνια, με ασυνήθιστη και περίεργη επιθετικότητα του πρωθυ-
πουργού Έντι Ράμα, αποτέλεσμα της εμπλοκής και επιρροής της
Τουρκίας στην Αλβανία, φαίνεται και ελπίζουμε ότι τα πράγματα
αλλάζουν. Να αναφέρουμε μόνο ένα παράδειγμα: Πριν τις πρό-
σφατες εκλογές στην Αλβανία, είχαμε μία άκρως προκλητική ενέρ-
γεια από πλευράς της γειτονικής χώρας. Πέτρες από τους
Φιλιάτες (και άλλες περιοχές γειτονικών χωρών), τοποθετήθηκαν
στην ανακαινισμένη κεντρική πλατεία των Τιράνων, σε μια ενέρ-
γεια καθαρά αλυτρωτικού χαρακτήρα. Συμβολίζουν οι πέτρες
αυτές, «σκλαβωμένες» αλβανικές περιοχές. Σήμερα όμως οι συ-
νομιλίες των δύο χωρών, με επικεφαλής τους δύο Υπουργούς Εξω-
τερικών, φαίνεται (καθόσον προς το παρόν είναι μυστικές) να
οδηγούν σε μια νέα καλύτερη εποχή στις σχέσεις των δύο χωρών.
Οι διμερείς συνομιλίες των δύο χωρών οδεύουν σε μια συνολική
και κοινά αποδεκτή λύση των διαφορών που υπήρχαν και ότι όλα
τα θέματα που μας απασχολούσαν τείνουν να επιλυθούν. Τόσο οι
δηλώσεις των δύο ΥΠΕΞ, όσο και το κλίμα που αρχίζει να διαφαί-
νεται μας κάνουν επιφυλακτικά αισιόδοξους. Ήδη η Αλβανική κυ-
βέρνηση σταμάτησε να προκαλεί με κατεδαφίσεις σπιτιών
Ελλήνων ομογενών στην Χιμάρα και επιλύεται το χρόνιο αίτημα
της Ελλάδος, για περισυλλογή και ταφή των διάσπαρτων «άτα-
φων» νεκρών μας από το έπος του 1940, ως απόδοση των οφει-
λόμενων τιμών του Ελληνικού Έθνους στους ήρωες του πολέμου,
30
που μέχρι τώρα δεν είχε γίνει. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία οι
Έλληνες πεσόντες αξιωματικοί και στρατιώτες ανέρχονται στους
13.936 από τους οποίους οι 7.976, έπεσαν στην Βόρειο Ήπειρο
και ελάχιστοι είναι σήμερα ενταφιασμένοι , σε μόνο δύο οργανω-
μένα Ελληνικά Στρατιωτικά Κοιμητήρια, στους Βουλιαράτες και
την Κλεισσούρα. Ακόμη δόθηκε στον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας
Αναστάσιο, αυτή την μεγάλη, σεπτή και «Άγια» μορφή της Χρι-
στιανοσύνης, η Αλβανική υπηκοότητα. Ο δε Έλληνας ΥΠΕΞ σε
πρόσφατη συνέντευξή του, ήταν αρκετά αισιόδοξος και ότι μια
συμφωνία με την Αλβανία αναμένεται μέχρι τον ερχόμενο Απρίλιο.
Μάλιστα στην συνέντευξή του ο Αλβανός πρωθυπουργός ανα-
φέρθηκε και σε άλλα σημαντικά θέματα. Συγκεκριμένα, σε ότι
αφορά το «ζήτημα των Τσάμηδων» και των εδαφικών διεκδική-
σεων ο Αλβανός πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι «για εμάς εδώ
στην Αλβανία υφίσταται μόνο ως θέμα στοιχειωδών δικαιωμάτων
των Αλβανών συμπατριωτών μας, που κάποτε ζούσαν στη χώρα
και τίποτε ευρύτερο. Εδαφικό ζήτημα μεταξύ Αλβανίας και Ελλά-
δας δεν μπορεί να σταθεί»!! Δηλαδή από τις δηλώσεις του Αλβα-
νού πρωθυπουργού αντιλαμβανόμαστε ότι πολλά αλλάζουν προς
το καλύτερο στις σχέσεις μας. Φαίνεται ότι οι δύο πλευρές έχουν
συμφωνήσει σε όλα τα θέματα που αφορούν τις σχέσεις των, και
ότι για την τελική επίλυση του Τσάμικου θέματος, θα πρέπει η Ελ-
λάδα να καταβάλλει χρηματικές αποζημιώσεις στις οικογένειες
των Τσάμηδων, για τις κατασχεμένες περιουσίες των, που εγκα-
τέλειψαν την Ελλάδα, τον Σεπτέμβριο του 1944. Εκτιμούμε, εκεί-
νων που δεν έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα πολέμου και
σύμφωνα και μέσα στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου. Οι εξελί-
ξεις αυτές είναι ευπρόσδεκτες και για τους δύο λαούς και για την
Ελληνική μειονότητα της Αλβανίας, η οποία να αποτελέσει την γέ-
φυρα φιλίας και συνεργασίας, των δύο λαών, που έχουν βιώσει
έχθρα και μίσος δεκαετιών.
* O Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος (ε.α.),
πρώην ΑΚΑΜ Τελ Αβίβ, πρώην Αξκος επιχειρήσεων της ECMM
στον πόλεμο της Βοσνίας, Απόφοιτος Tactical Intelligence
School (U.S. Army), Μεταπτυχιακό (M.Sc.) στην Γεωπολιτική
Ανάλυση, Γεωστρατηγική Σύνθεση και Σπουδές Άμυνας και Διε-
θνούς Δικαίου του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου
Αθηνών, μέλος του ΔΣ του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών
Μελετών. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
• Μαλκίδης Θ., ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, Αθήνα, 2007
• Γκότοβος Αθαν., ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ, Αθήνα 2017
• Αντωνόπουλος Η., ΑΛΒΑΝΙΑ & ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
(1912-1994), Αθήνα 1995
• Πέτιφερ Τ, Βίκερς Μ., Αλβανία: Από την αναρχία σε μια βαλκανική ταυ-
τότητα, Αθήνα 1997
• Κόντης, Β., Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου και Ελληνοαλβανικές σχέσεις,
Αθήνα, 1995.
• Ευσταθιάδης, Κ., Μελέται διεθνούς δικαίου 1929-1959, Κλεισούνη, Αθήνα
1959
• ΓΕΣ, Χάρτης εθνογραφικός της Βορείου Ηπείρου τω 1913, Αθήνα 1919.
• Καλλιβρετάκης, Λ., Ο Ελληνισμός της Αλβανίας, Αθήνα 1995
• Ντάγιος, Σ., ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑ, 50 Χρόνια αμοιβαίας δυσπιστίας,
Θεσσαλονίκη 2015.
• Διάλεξη Ι. Μάζη στο Αμφιθέατρο του ΥΠΕΞ, την 10-11-15.
• Χριστόπουλος, Δ., Τσιτσελίκης, Κ., Legal aspects of religious and linguistic
otherness in Greece. Treatment of minorities and homogeneis in Greece: Relics and
challenges
• ΑΧΑΡΙΣΤΕΣ ΓΕΝΕΕΣ ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ Επιμέλεια Στίβενς Σμιθ (S. J.
SMITH)