π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.

com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία

christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης

Ἄρθρα σηµειωµένα ὡς π. Σάββας Ἁγιορείτης

Η ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ «“ἔβλεπα” ὅτι πήγαινε Χάρη µέσα της, ὅπως τήνε
κοίταζα ἐγώ»
Ἀναρτήθηκε ἀπὸ τὸν/τὴν christian-vivliografia στὸ ΟΡΘΟ∆ΟΞΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΣ στὶς 28
Ἰανουαρίου 2016

Γενική ἐξοµολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»

Ἱεροµόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

.         Τό µυστήριο τῆς Μετανοίας εἶναι τό µυστήριο τῆς ἀληθινῆς ψυχο-

θεραπείας.  Ὁ µετανοῶν αὐτοµέµφεται, αὐτοκατηγορεῖται, ταπεινώνεται ὁπότε
ἑλκύει τή Θεία Χάρη. Ἡ κορύφωση τῆς µετάνοιας εἶναι ἡ ἐξοµολόγηση σέ
Πνευµατικό Ὁδηγό ὅλης µας τῆς ζωῆς. Ἡ προσοχή µετά τήν ἐξοµολόγηση, ὥστε
νά µήν ἐπαναλάβουµε τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί ἡ προσπάθεια νά πράξουµε
τά ἀντίθετα καλά καί σωστά ὁλοκληρώνει τήν ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Ἡ
ἐξοµολόγηση ὅλης µας τῆς ζωῆς, καλό εἶναι νά ἐπαναλαµβάνεται ἀπό καιροῦ εἰς
καιρόν. Ἡ γενική αὐτή ἐξοµολόγηση, δίδασκε ὁ πολυχαρισµατοῦχος καί
σοφός ὅσιος Γέροντας  Πορφύριος, θεραπεύει τόν ἄνθρωπο ὄχι µόνο ἀπό τίς
βλάβες τῶν προσωπικῶν του ἁµαρτιῶν, ἀλλά καί ἀπό τά ποικίλα ψυχολογικά
τραύµατα καθώς καί ἀπό τά βιώµατα τῶν προγόνων του. Τήν γενική αὐτή
ἐξοµολόγηση ὁ ἅγιος Γέροντας τήν ὀνόµαζε θεία ψυχανάλυση.
.             Αὐτή ἡ σπουδαία λειτουργία τοῦ Μυστηρίου τῆς ἐξοµολόγησης (δηλ. ἡ
θεραπεία τῶν ψυχολογικῶν τραυµάτων τοῦ ἀνθρώπου), µᾶς ἀποκαλύφθηκε
ἀπό τόν Ἅγιο Γέροντα Πορφύριο.
.         ∆ιηγεῖται πνευµατικό του παιδί: «Ὁ Γέροντας ἔβλεπε µέσα στήν ψυχή τῶν
ἀνθρώπων ὅ,τι τοῦ ἀποκάλυπτε ὁ Θεός. Γιά ἕνα γνωστό µου, µοῦ εἶπε: «Βλέπω
µέσα στήν ψυχή του, ὄχι πολύ καθαρά, ἕνα κακό πρᾶγµα. Εἶναι τραῦµα, εἶναι
παλιό, εἶναι δαιµονικό. ∆έν ξέρω τί ἀκριβῶς εἶναι αὐτό. Μπορεῖ ὁ Θεός νά µοῦ τό
φανερώσει ἀργότερα». Καί µετά ἀπό µερικές ἑβδοµάδες: «Αὐτό τό κακό
πρᾶγµα, πού εἶδα στήν ψυχή του, µπορεῖ νά φύγει, ἀλλά µόνο ἄν ἐκεῖνος
ἁγιασθεῖ. Μέ τήν ἁγιότητα ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος. Ὅσο ἁµαρτωλός κι ἄν εἶναι,
φεύγουν τά ψυχικά τραύµατα. Σήµερα οἱ γιατροί τά λένε ψυχασθένειες, ἐνῶ
στήν πραγµατικότητα εἶναι δαιµονική ἐπίδραση καί ὀφείλεται στίς
ἁµαρτίες»[1].
.         Μαζί µέ τήν ἄφεση τῶν ἁµαρτιῶν του, ὁ ἄνθρωπος ὅταν ἐξοµολογεῖται,
µετανοεῖ καί διορθώνεται-ἐξαγιάζεται λαµβάνει τήν ἴαση ἀπό τίς πληγές, πού τοῦ
προξένησε ὁ πονηρός, ὁ κόσµος καί ἡ δική του ἀµέλεια καί ραθυµία.
.         «∆όξα τῷ ἐν Τριάδι Θεῷ» παρατηρεῖ ὁ π. Σαράντης Σαράντος, «πού
θεσµοθέτησε αὐτόν τόν τρόπο συγχωρήσεως τῶν ἀνθρώπων καί ἐντάξεώς τους
στήν ἁγία Ποίµνη τῆς Ἐκκλησίας µας. ∆όξα τῷ ἐν Τριάδι Θεῷ πού ἔδειξε καί
ἀδιάκοπα δείχνει τό ἄµετρο ἔλεός Του καί προετοιµάζει τό φθαρτό πλάσµα του
στήν αἰώνια προσωπική ἐπικοινωνία µαζί Του, ξεκινώντας ἀπό τό λυτρωτικό
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

διάλογο τῆς ἱερᾶς ἐξοµολογήσεως.

.         Ἄνθρωποι στιγµατισµένοι µέ ἠθικά, ψυχολογικά, νευρολογικά,
κοινωνικά, συζυγικά καί οἰκογενειακά ἤ ἄλλα προσωπικά προβλήµατα
θεραπεύονται καί προοδευτικά ἑτοιµάζονται γιά νά συµµετάσχουν στή νέα
ἀπέραντη οἰκογένεια τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν»[2]. Ἡ θεραπευτική ἐνέργεια
τοῦ µυστηρίου τῆς Ἱερᾶς Ἐξοµολογήσεως ἀγκαλιάζει ὁλόκληρη τήν
ψυχοσωµατική ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου.
.         «Τήν ὥρα πού τά λές στόν ἐξοµολόγο» δίδασκε ὁ Ἅγιος Γέροντας
Πορφύριος,  «ἔρχεται  ἡ Θεία Χάρη καί σέ ἀπαλλάσει ἀπ᾽ ὅλα τά ἄσχηµα
βιώµατα καί τίς πληγές καί τά ψυχικά τραύµατα καί τίς ἐνοχές, διότι, τήν
ὥρα πού τά λές, ὁ ἐξοµολόγος εὔχεται θερµά στόν Κύριο γιά τήν ἀπαλλαγή
σου»[3]. Ὑπάρχουν καταστάσεις, πού ζεῖ ὁ ἄνθρωπος ἤ «συµπεριφορές» στίς
ὁποῖες ὑποδουλώνεται, καί οἱ ὁποῖες ὁφείλονται σέ τραύµατα τῆς ἐµβρυϊκῆς ἤ
παιδικῆς του ἡλικίας.
.         «Ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει πάρει µέσα του καί τά βιώµατα τῶν γονέων
του καί εἰδικά τῆς µητέρας»[4]. Ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, πού «ἀκτινοβολεῖται» ἀπό
τόν πνευµατικό, στήν διάρκεια µιᾶς Γενικῆς Ἐξοµολόγησης, ἐπουλώνει αὐτές τίς
ἀνοιχτές αἱµορροοῦσες πληγές.
.         «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση», ὅπως ἀποκαλοῦσε ὁ ὅσιος Γέροντας, τήν
ἀνωτέρω διαδικασία τῆς Γενικῆς ἐξοµολόγησης, εἶναι αὐτή, πού ὁδηγεῖ στήν
ἀληθινή ψυχοθεραπεία. Ἐξωτερικά ἡ Γενική Ἐξοµολόγηση, ὅπως τήν περιγράφει
ὁ Γέροντας, µοιάζει µέ τήν ψυχανάλυση. Στήν πραγµατικότητα εἶναι κάτι πάρα
πολύ ἀνώτερο καί ἀποτελεσµατικότερο. Στήν «κοσµική ψυχανάλυση» γίνεται µία
ἀναµόχλευση τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, χωρίς ὅµως δυνατότητα θεραπείας.
Εἶναι µία «ἀτέλειωτη κουβέντα» πού δέν ὁδηγεῖ πουθενά, ἀλλά ἀντίθετα µπορεῖ
καί νά βλάψει.
.         ∆ιά τῆς «κοσµικῆς ψυχανάλυσης» γίνεται καί ζηµία, ἀφοῦ ὅταν
κανείς:
α) θυµᾶται τό παρελθόν καί
β) ἀσχολεῖται µέ τά ὄνειρα(καί τά δύο αὐτά οἱ ἅγιοι Πατέρες µᾶς
ἀπαγορεύουν νά τά κάνουµε) δέν κάνει τίποτε ἄλλο ἀπό τό  νά ἀνακατεύει
τόν βοῦρκο. Σάν ἀποτέλεσµα ἔχουµε τό θόλωµα τῆς ψυχῆς καί τήν ἀνάδοση
δυσωδῶν ἀναθυµιάσεων, πού µολύνουν ἀκόµη περισσότερο τόν ἄνθρωπο.
.         Ἡ Γενική Ἐξοµολόγηση  ὅµως, ἐπειδή διοχετεύει τήν θεραπευτική
Χάρη, στό συνειδητό καί τό ἀσυνείδητο τοῦ ἀνθρώπου, ἐνεργεῖ σάν µία
«θεία ψυχανάλυση καί ψυχοθεραπεία ἀληθινή».
.         Ὁ π. Πορφύριος ἀναφέρει τέτοιες περιπτώσεις θεραπείας διά τῆς Γενικῆς
Ἐξοµολόγησης.
.         Γιά µία κυρία πού τήν ἐξοµολόγησε ἔλεγε: «Τήν παρακολουθοῦσα (τήν ὥρα
πού τήν ἐξοµολογοῦσε) µέσα στήν ψυχή της κι “ἔβλεπα” ὅτι πήγαινε Χάρη µέσα
της, ὅπως τήνε κοίταζα ἐγώ»[5].
.         Ὁ πνευµατικός ὅταν εὔχεται ἐκπέµπει ἀκτίνες θείας Χάρης πού θεραπεύουν
τόν ἐξοµολογούµενο. «Ὅλοι οἱ πνευµατικοί, οἱ ἐξοµολόγοι, ἔχουν αὐτήν τήν
χάρη» ἔλεγε ὁ Γέροντας «κι ὅταν εὔχονται, τήν ἐκπέµπουν ὡς ἀγωγοί»[6].
Συµβούλευε κάποτε πνευµατικό του παιδί τά ἑξῆς: «Νά γίνεται, παιδί µου, κατά
καιρούς στή ζωή µας καί µιά γενική ἐξοµολόγηση, διότι διάφορα ψυχολογικά
τραύµατα ἤ διάφορα σοβαρά συµβάντα µᾶς δηµιουργοῦν σωµατικές ἀσθένειες.
Στήν ἐξοµολόγηση νά µή λέµε µόνο τά ἁµαρτήµατά µας ἀλλά καί τούς
διάφορους λογισµούς, π.χ. φόβου, λύπης, χαρᾶς, στενοχώριας πού περνᾶµε ἀπό
διάφορα γεγονότα ἤ συµβάντα, ὅπως σεισµούς, θανάτους , γάµους, ὀλιγοπιστίες
κ.λ.π.»[7]
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

ΠΗΓΗ: agiapsychanalysi.blogspot.gr

[1] Κωνσταντίνου Γιαννιτσιώτη, «Κοντά στον γέροντα Πορφύριο». Έκδοση Ιερού

Γυναικείου Ησυχαστηρίου η Μεταµόρφωσις του Σωτήρος, Αθήναι, 1995, σελ. 122
[2] Ἀρχιµ. Σαράντη Σαράντου, ἐφηµερίου Ἱ. Ν. Κοιµήσεως Θεοτόκου Ἀµαρουσίου, Περί
ἐξοµολογήσεως, http://www.orthros.org/Greek/Keimena/K-PeriExomologisews.htm
[3] Βίος καί Λόγοι Ζ΄, σελ. 370.
[4] Βίος καί Λόγοι Ζ΄, σελ. 369.
[5] Βίος καί Λόγοι, Ζ΄,σελ. 371.
[6] Βίος καί Λόγοι, Ζ΄,σελ. 372.
[7] Ἀναστασίου Τζαβάρα, Ἀναµνήσεις ἀπὸ τὸν γέροντα Πορφύριο, Ἀθήνα 2001, σελ.
141.

Advertisements
Report this ad

Report this ad

Ἁµαρτία, Ἐξοµολόγηση, π. Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, π. Σάββας Ἁγιορείτης, ψυχασθένειες,

ψυχανάλυση, ψυχολογικὰ προβλήµατα

ΨΥΧΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ καὶ ΕΓΩΙΣΜΟΣ

Ἀναρτήθηκε ἀπὸ τὸν/τὴν christian-vivliografia στὸ ΟΡΘΟ∆ΟΞΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΣ στὶς 24
Μαΐου 2015

Οἱ ψυχικές ἀσθένειες

Ἀρχιµ. Σάββας Ἁγιορείτης

.               Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος δίδασκε ὅτι: «ἡ θρησκεία µας εἶναι

ἀγάπη, εἶναι ἔρωτας, εἶναι ἐνθουσιασµός, εἶναι τρέλα»[144]. Ὅλα αὐτά τά
ζητάει ὁ κάθε ἄνθρωπος. «Εἶναι ἀπαίτηση τῆς ψυχῆς µας ἡ ἀπόκτησή τους»[145]
τόνιζε. Ἄν ἀγνοήσει κανείς αὐτήν «τήν ἀπαίτηση» τῆς ψυχῆς του γιά τόν Θεῖο
Ἔρωτα, τήν ἔνθεη τρέλα, αὐτός παραµένει ἀθεράπευτος, ψυχικά ἄρρωστος,
«ψυχοπαθής»[146], µέ τήν πατερική ἔννοια τοῦ ὅρου, γεµάτος «ψυχολογικά»
προβλήµατα.
.              «Τό κύριον αἴτιον τῆς κατάθλιψης, τῆς νωθρότητος, τῆς ἀκηδίας, τῆς
τεµπελιᾶς καί γενικά τῶν λεγόµενων «ψυχολογικῶν προβληµάτων εἶναι»,
σύµφωνα µέ τόν Ὅσιο, «ὁ µεγάλος ἐγωισµός»[147] καί τά διάφορα δαιµόνια τῆς
λύπης, τῆς ἀκηδίας κ.λ.π. Ὁ Ἅγιος Γέροντας, ὅλα τά λεγόµενα «ψυχολογικά», τά
ἀποκαλοῦσε «πειρασµικά»[148], δηλ. δαιµονικά. Εἶναι ἀποτελέσµατα δαιµονικῶν
ἐνεργειῶν, δαιµονικῶν ἐπηρρειῶν, τίς ὁποῖες βέβαια «ἐγκολπώνεται» ὁ
ἄνθρωπος, µέ τήν ἐλεύθερη συγκατάθεση τοῦ αὐτεξουσίου του. (βλ. σχετ.: O π.
ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΟΜΙΛΕΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ “ΚΑΤΑΘΛΙΨΕΩΣ” («Ἐµεῖς λέµε σατανικὴ ἐνέργεια,
λέµε ἀκηδία, λέµε λογισµοί, ὁ διάβολος τῆς ἀκηδίας…»)

.             Οἱ «λεγόµενοι ψυχίατροι», ὅπως ἀποκαλοῦσε ὁ Ὅσιος τούς ψυχιάτρους,

γιά νά µήν χρησιµοποιοῦν «τή λέξη» διάβολος (ὁ ὁποῖος κάνει τόν ἄνθρωπο νά
φέρεται ἐγωιστικά), ἔχουν ἐφεύρει, παρατηροῦσε ὁ Ἅγιος, ἄλλες λέξεις, ὅπως
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

ἀνασφάλεια κ.λ.π[149].
.             Ὁ πνευµατικά ὑγιής πιστεύει σωστά, σύµφωνα µέ ὀρθόδοξα δόγµατα.
Πιστεύει σωστά στήν Ἁγία Τριάδα, στόν Χριστό, ἀκόµη καί σέ ὅ,τι ἔχει σχέση µέ
τόν διάβολο καί τίς ἐνέργειές του. «Ἄµα βγάλεις τόν διάβολο», ἔλεγε χαριτωµένα
ὁ Ὅσιος, «πᾶνε ὅλα τῆς θρησκείας µας»[150]. Ἡ ψυχιατρική ὕπουλα πολεµᾶ
τήν ὀρθή πίστη, διότι δέν παραδέχεται τήν ὕπαρξη τοῦ διαβόλου. Ὁ
θεοδίδακτος Ἅγιος Γέροντας γνώριζε πάρα πολλά γύρω ἀπό αὐτά τά λεγόµενα
«ψυχολογικά» καί τούς «λεγόµενους ψυχιάτρους»[151].
.               «Οἱ ψυχικὲς ἀσθένειες», δίδασκε ὁ Ὅσιος γέροντας Πορφύριος, «εἶναι οἱ
πιὸ εὔκολες νὰ θεραπευθοῦν. Ἂν ὅλα τὰ συναισθήµατά σου τὰ στρέψεις πρὸς τὸ
Ἅγιο Πνεῦµα, ἁγιάζονται. Μὲ τὴν ἴδια δύναµη ὁ ἅγιος θεραπεύει κι ὁ κακὸς
σκοτώνει. Νά! (Ἁπλώνει τὰ χέρια ὁ Γέροντας καὶ σφίγγει τοὺς µῦς). Ὁ ἕνας
γυµνάζει τὸ σῶµα του καὶ εἶναι δυνατός. Μπορεῖ νὰ βοηθήσει τὸν ἀδύνατο, ἂν
εἶναι καλός. Κι ἂν εἶναι κακὸς µπορεῖ νὰ τὸν σκοτώσει. Κατάλαβες; Γι’ αὐτὰ
µιλᾶνε κι αὐτοὶ οἱ γιόγκι. Λένε: «Ἅµα θέλεις, τὸ κάνεις. ∆υνάµωσε τὴν θέλησή
σου». Μιλᾶνε ἀνθρώπινα ὅµως. Στηρίζονται στὶς ἀνθρώπινες δυνάµεις.
∆υναµώνουν τὴν θέληση, φορτσάρονται, καὶ κάποια στιγµὴ σπάζουν καὶ
ἀνισορροποῦν. Ἐνῶ ἐδῶ ὁ τρόπος ποὺ διδάσκει ἡ πίστη µας νὰ ἐξαγιάζεσαι εἶναι
ὁ φυσικός.
.               Ἔτσι ὅπως ταιριάζει στὸν ἄνθρωπο, κατὰ τὴν φύση του. Εἶναι ὅλα
γραµµένα στὴν Ἁγία Γραφή, ἀλλὰ δὲν τὰ καταλαβαίνουµε. Πρέπει νὰ µάθουµε νὰ
καταλαβαίνουµε τὴν Ἁγία Γραφή. Οἱ ψυχικὲς ἀσθένειες θεραπεύονται µὲ τὸ
θρησκευτικὸ συναίσθηµα. Οἱ περισσότεροι σοῦ λένε: «Κανεὶς δὲν µὲ θέλει, εἶµαι
ἄχρηστος, δὲν µὲ καταλαβαίνουν, δὲν µὲ ἀγαπᾶνε». Εἶναι ἀπὸ τὸν ἐγωισµό. 
Ὅταν στραφεῖς πρὸς τὸν Θεὸ δὲν ζητᾶς τίποτα, δὲν εἶσαι ἀνικανοποίητος
ἄνθρωπος. Εἶσαι µὲ ὅλα εὐχαριστηµένος καὶ µὲ ὅλους. Ἀγαπᾶς τοὺς ἄλλους, εἶσαι
εὐχάριστος»[152].

.              Γιὰ τοὺς ψυχιάτρους ἔλεγε: «Κάτι ἐξιχνιάζουν οἱ ψυχίατροι· νοµίζουν.

Ἀλλὰ ἐκεῖ ποὺ ἐξηγοῦν, ἐκεῖ µπερδεύονται. Μοῦ ἔλεγε ἕνας γιατρός πὼς εἶναι
ἄπιστος καὶ τοῦ εἶπα: Ἐσὺ εἶσαι πολὺ πιστός.  Ὅταν σὲ πιάνουν τὰ µπερδέµατά
σου, ἀρχίζεις καὶ ὀρθολογίζεις. Καὶ µοῦ εἶπε πὼς ἔχω δίκιο, δὲν τὸ εἶχε σκεφθεῖ. Κι
ἔτσι εἶναι. ∆ὲν µποροῦν νὰ καταλάβουν. ∆ὲν µπορῶ νὰ σοῦ τὸ διατυπώσω, ἀλλὰ
νά, ἔχεις τὴν ἄλφα ἀντίδραση, ποὺ προβλέπει ὁ ψυχίατρος. Πέφτει ὅµως λίγη
ἀδρεναλίνη περισσότερη, ἐνεργεῖς ἀλλιῶς.
— ∆ὲν µπορεῖτε νὰ µοῦ µάθετε καµία τέχνη νὰ τῆς ξεφεύγω τῆς ἀδρεναλίνης ἢ
ὅποιας ἄλλης ὁρµόνης ἢ οὐσίας;
—  Ἔ, αὐτὸ θέλει ἁγιότητα. Μὲ τὴν ἁγιότητα τῆς ξεφεύγεις.  Ὅταν ἔχεις
ἁγιότητα, µπορεῖ νὰ σοῦ πεῖ κάποιος τὰ χειρότερα λόγια. Μένεις ἀπαθής. Ὄχι
ὅµως ἀπάθεια µ’ ἀνθρώπινη θέληση ἢ περιφρόνηση, δηλαδὴ νὰ θυµώνεις µέσα
σου καὶ νὰ σφίγγεσαι. Ἀπάθεια, ἀγαπώντας τὸν ἄλλο. Τότε πέφτει ὁ θυµός του
καὶ ἀνταποκρίνεται στὴν ἀγάπη σου. Εἶναι δύναµη. Μπορεῖ νὰ φέρει ἀντίδραση ὁ
ἄλλος καὶ στὸν ἅγιο. Ἀλλὰ γιὰ λίγο. Μετὰ ἀφοπλίζεται»[153].

Ὁ ἐγωισµός καί ἡ θεραπεία τῶν ψυχολογικῶν προβληµάτων.

  .               Ὁ ἐγωισµός, τό ἀντίθετο τῆς ταπείνωσης, φαίνεται ἀπό τό ὅτι ὁ

ἄνθρωπος, πού εἶναι κυριευµένος ἀπό αὐτόν δέν θέλει νά βγεῖ ἀπό τό θέληµα
του, δέν δέχεται ἐντολές, ὑποδείξεις, δέν κάνει ὑπακοή. Ἔχει βαθειά, µεγάλη ἰδέα
γιά τόν ἑαυτό του καί γι’ αὐτό δέν ἀποβάλλει εὔκολα τίς ἰδέες του καί τίς
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

ἐπιθυµίες του.
.               «Αὐτοί οἱ καταθλιπτικοί», δίδασκε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, «καί
ὅλοι αὐτοί, πού ἔχουνε ἀντιδραστικά µέσα τους καί βασανίζονται· τό βλέπουνε
ὅτι, ὅταν τοῦ πεῖς κάτι γιά νά κόψει τό θέληµά του, ἐκεῖ πέρα, σέ βουτάει,
ἀντιδρᾶ· κατάλαβες;»[154]. Αὐτοί πού ἔχουν κατάθλιψη καί ἀντίδραση, ἔχουν
ἐγωισµό καί ἐπιτίθενται ἐναντίον ἐκείνου πού τούς «κόβει» τό θέληµα.
.               Ὅποιος δέν κόβει διά τῆς ὑπακοῆς τό θέληµά του, ἀλλά κάνει ὅ,τι θέλει,
αὐτός ζεῖ µέσα στό κακό πνεῦµα καί βασανίζεται.
.                Ἔλεγε ὁ Ὅσιος Γέροντας σ’ ἕναν τέτοιον «θεληµατάρη» ὑποτακτικό –
ἀνυπότακτο, πού ἔπασχε καί ἀπό κατάθλιψη:
.               «Κάνεις… ὅ,τι θέλεις καί ἔτσι ἰσχυροποιήθηκε τό θέληµά σου καί
ζεῖς µέσα στό κακό πνεύµα καί βασανίζεσαι»[155]. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος κάνει τό
θέληµά του µπαίνει στήν κυριαρχία τοῦ πονηροῦ καί βασανίζεται. Ἡ ὑπακοή
λυτρώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν κυριαρχία τοῦ πονηροῦ πνεύµατος ἐπάνω του.
.               «Τί θά πεῖ ἄγχος, νεῦρα, ψυχασθένειες;» ἐρωτοῦσε ὁ π. Πορφύριος. Καί
ἀπαντοῦσε: «Ἐγώ πιστεύω ὅτι ὑπάρχει διάβολος σ’ ὅλα αὐτά. ∆έν ὑποτασσόµεθα
στόν Χριστό µέ ἀγάπη. Μπαίνει ὁ διάβολος καί µᾶς ἀνακατεύει»[156].
.               Αὐτά βέβαια (τά πάθη καί οἱ δαίµονες) δέν ἀποµακρύνονται µέ χάπια
οὔτε µέ ἡλεκτροσόκ, ἀλλά µέ τό µυστήριο τῆς Γενικῆς Ἐξοµολόγησης. Ὁ
ἄνθρωπος θά πρέπει νά ἐξοµολογηθεῖ µέ εἰλικρίνεια τά ἁµαρτήµατα ὅλης του
τῆς ζωῆς, τά κύρια γεγονότα πού τήν σηµάδεψαν, καθώς καί τό πῶς ἐκεῖνος τά
ἀντιµετώπισε, ὅπως δίδασκε ὁ θεοφώτιστος Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος[157].
Θά πρέπει ἐπίσης νά κάνει ἀσκητική καί µυστηριακή ζωή συνεχῶς, ἔτσι ὥστε νά
ἀποκτήσει τόν Θεῖο Ἔρωτα καί τήν ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη. Τότε ἡ θεραπεία ἀπό ὅλα
τά λεγόµενα ψυχολογικά εἶναι µόνιµη.
βλ. σχετ.: Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ (νέο βιβλίο)

[144] Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 205.

[145] Ὅ.π. σελ. 205.

[146] Πατερική θεολογία, σελ. 22-25.

[147] Συνοµιλία γιά τήν κατάθλιψη, σελ. 12.

[148] Ὅ.π.  σελ. 12

[149] Ὅ.π.  σελ. 16.

[150] Ὅ.π.  σελ. 16.

[151] Ὅ.π. σελ. 13.

[152] Ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Ἄννας Κωστάκου “Συνοµιλώντας µὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο“

[153] Ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Ἄννας Κωστάκου “Συνοµιλώντας µὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο“

[154] Συνοµιλία γιά τήν κατάθλιψη, σελ. 17.

[155] Συνοµιλία γιά τήν κατάθλιψη, σελ. 17.

[156] Γέροντος Πορφυρίου Ἱεροµονάχου, Ἀνθολόγιο Συµβουλῶν, Ἔκδοσις Ἡ

Μεταµόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι, ἔκδ.7η, 2008.
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

[157] Βίος καί Λόγοι Ζ΄, σελ. 370.

ΠΗΓΗ: hristospanagia3.blogspot.gr

π. Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, π. Σάββας Ἁγιορείτης

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ; (Ὁ “ἐγωισµός”, ἔλεγε ὁ γέρων-Παΐσιος, µᾶς δόθηκε γιά

νά µήν τό “βάζουµε κάτω”)
Ἀναρτήθηκε ἀπὸ τὸν/τὴν christian-vivliografia στὸ ΟΡΘΟ∆ΟΞΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΣ στὶς 21
Φεβρουαρίου 2013

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ. 

Α1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ

Ἀπόσπασµα ἀπό τό Βιβλίο,

 Ἱεροµονάχου Σάββα Ἁγιορείτου: 
Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη – Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται

Τί εἶναι τά πάθη; Εἶναι οἱ ψυχικές δυνάµεις πού πῆραν λάθος κατεύθυνση.

.        Τά πάθη εἶναι οἱ λάθος κατευθύνσεις, πού τείνουν νά πάρουν οἱ διάφορες

δυνάµεις τῆς ψυχῆς µας. Ἡ ὑποταγή σ’ αὐτά ἀποµακρύνει τήν ὕπαρξή µας ἀπό
τήν πορεία της πρός τό «καθ’ ὁµοίωσιν». Ὁ ἄνθρωπος θά πρέπει, µέ τήν Xάρη
τοῦ Θεοῦ, νά ἀντιστέκεται σ’ αὐτά, νά τά περιφρονεῖ καί νά στρέφεται πρός τό
καλό, τήν ἀρετή, τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον.

«Ρώτησαν κάποτε τὸν Γέροντα Παΐσιο:

– Γέροντα, ὅταν ὁ Προφήτης ∆αβὶδ ἔλεγε : «Πνεύµατι ἡγεµονικῷ στήριξόν µε», τί
ζητοῦσε;
– Ὁ ∆αβὶδ ζητοῦσε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τοῦ δώση διοικητικὸ χάρισµα, ἐπειδὴ εἶχε νὰ
κυβερνήσῃ ἀνθρώπους. Ἀλλὰ καὶ ὁ κάθε ἄνθρωπος χρειάζεται «πνεῦµα
ἡγεµονικό», γιατί ἔχει νὰ κυβερνήσῃ τὸν ἑαυτό του, γιὰ νὰ µὴν τὸν κάνουν
κουµάντο τὰ πάθη του. 
– Γέροντα, τί εἶναι τὰ πάθη;
– Ἐγὼ τὰ πάθη τὰ βλέπω σὰν δυνάµεις τῆς ψυχῆς. Ὁ Θεὸς δὲν δίνει
ἐλαττώµατα, ἀλλὰ δυνάµεις. Ὅταν ὅµως δὲν ἀξιοποιοῦµε αὐτὲς τὶς
δυνάµεις γιὰ τὸ καλό, ἔρχεται τὸ ταγκαλάκι, τὶς ἐκµεταλλεύεται καὶ
γίνονται πάθη, καὶ ὕστερα γκρινιάζουµε καὶ τὰ βάζουµε µὲ τὸν Θεό. Ἐνῶ, ἂν
τὶς ἀξιοποιήσουµε, στρέφοντάς τες ἐναντίον τοῦ κακοῦ, µᾶς βοηθοῦν στὸν
πνευµατικὸ ἀγώνα.
.        Ὁ θυµὸς λ.χ. δείχνει ὅτι ἡ ψυχὴ ἔχει ἀνδρισµό, ὁ ὁποῖος βοηθάει στὴν
πνευµατικὴ ζωή. Κάποιος, ποὺ δὲν εἶναι θυµώδης καὶ δὲν ἔχει ἀνδρισµὸ δὲν
µπορεῖ νὰ βάλη εὔκολα τὸν ἑαυτό του στὴν θέση του. Ὁ θυµώδης ἄνθρωπος, ἂν
ἀξιοποιήση στὴν πνευµατικὴ ζωὴ τὴ δύναµη ποὺ ἔχει, εἶναι σὰν ἕνα γερὸ
αὐτοκίνητο ποὺ πιάνει τὴν εὐθεία καὶ κανεὶς δὲν τὸ φθάνει. Ἂν ὅµως δὲν τὴν
ἀξιοποιήση καὶ ἀφήνη ἀνεξέλεγκτο τὸν ἑαυτό του, µοιάζει µὲ αὐτοκίνητο ποὺ
τρέχει µὲ ὑπερβολικὴ ταχύτητα σὲ ἀνώµαλο δρόµο καὶ κάθε τόσο ἐκτροχιάζεται.
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

.        Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ γνωρίση τὶς δυνάµεις ποὺ ἔχει καὶ νὰ τὶς στρέψη
στὸ καλό. Ἔτσι θὰ φθάση, µὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, σὲ καλὴ πνευµατικὴ
κατάσταση.
.        Τὸν ἐγωισµὸ λ.χ. νὰ τὸν στρέψη ἐναντίον τοῦ διαβόλου καὶ νὰ µὴν τὸ βάζη
κάτω, ὅταν πάη καὶ τὸν πειράζη. Τὴν τάση γιὰ φλυαρία νὰ τὴν ἁγιάση
καλλιεργώντας τὴν εὐχή. ∆ὲν εἶναι καλύτερα νὰ µιλάη µὲ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ
ἁγιάζεται, παρὰ νὰ φλυαρῆ καὶ νὰ ἁµαρτάνη; Ἀνάλογα δηλαδὴ µὲ τὸ πῶς θὰ
χρησιµοποιήση ὁ ἄνθρωπος τὶς δυνάµεις τῆς ψυχῆς, µπορεῖ νὰ γίνη καλὸς ἡ
κακὸς»1.
.        Ἀπό τά ἀνωτέρω καταλαβαίνουµε ὅτι τά πάθη εἶναι δυνάµεις τῆς ψυχῆς
πού δέν χρησιµοποιοῦνται γιά τό καλό. Ἀντί νά µᾶς βοηθοῦν νά
πλησιάσουµε καί νά ἑνωθοῦµε µέ τόν Θεό, µᾶς ἀποµακρύνουν ἀπό Αὐτόν.
Θά πρέπει νά γνωρίσουµε αὐτές τίς ψυχικές µας δυνάµεις, οἱ ὁποῖες εἶναι Θεῖο
δῶρο καί νά τίς ἀξιοποιήσουµε, ὥστε νά ἑνωθοῦµε µέ τόν Θεό. Τότε θά δοξασθεῖ
ὁ Θεός καί θά εὐεργετηθοῦν οἱ συνάνθρωποί µας.
.        Ὁ θυµός (τὸ θυµικὸ τῆς ψυχῆς), µᾶς δωρήθηκε ἀπό τόν Θεό γιά νά
κινηθοῦµε πρός τόν Θεό µέ ὁρµή, µέ προθυµία καί ἀποφασιστικότητα, ὥστε νά
Τόν ἀγαπήσουµε πάνω ἀπ’ ὅλους καί ὅλα. Χρησιµοποιώντας τον σωστά,
µποροῦµε ἐπίσης νά συγκρατοῦµε τόν ἑαυτό µας ἀπό τό κακό: Μποροῦµε νά
καταστρέφουµε τούς κακούς λογισµούς πού σπέρνει ὁ πονηρός καί τίς κακές
ἐπιθυµίες πού ἐκεῖνος κινητοποιεῖ στήν ψυχή µας.
.        Ἐµεῖς συνήθως, ἀντίθετα µέ τά ἀνωτέρω, χρησιµοποιοῦµε τόν θυµό γιά νά
ὑπερασπιστοῦµε τόν ἑαυτό µας, γιά νά ἐκδικηθοῦµε, γιά νά ἐπιτεθοῦµε ἐναντίον
τῶν συνανθρώπων µας.
.        Ἡ διόρθωση αὐτῆς τῆς κακῆς κατεύθυνσης τοῦ θυµικοῦ µέρους τῆς ψυχῆς
µας ἐπιτυγχάνεται µέ τήν καθολική ἀγάπη, τήν σιωπή καί τήν προσευχή.
.        Ἡ ἐπιθυµία (το ἐπιθυµητικό τῆς ψυχῆς), µᾶς δόθηκε ἀπό τόν Θεό, γιά νά
ἐπιθυµοῦµε, γιά νά ἀγαπᾶµε τόν Θεό. Ἐµεῖς, ἀντίθετα, τήν χρησιµοποιοῦµε γιά νά
ἐπιθυµήσουµε τά πράγµατα τοῦ κόσµου, τίς σαρκικές ἡδονές, τά χρήµατα καί
τήν µάταιη κοσµική δόξα.
.        Ἡ θεραπεία αὐτῆς τῆς κακῆς κατεύθυνσης τοῦ ἐπιθυµητικοῦ µας
ἐπιτυγχάνεται µέ τήν περιεκτική ἐγκράτεια (ἐγκράτεια στήν τροφή, στόν ὕπνο,
στήν σωµατική ἀνάπαυση, στούς λόγους-συνοµιλίες-συναναστροφές, στίς
µετακινήσεις).
.        Ὁ «ἐγωισµός» πάλι, ἔλεγε ὁ γέρων-Παΐσιος, µᾶς δόθηκε γιά νά µήν τό
«βάζουµε κάτω»· γιά νά µήν καταθέτουµε τά ὅπλα στόν ἀγῶνα µέ τόν ἀντίδικο
(τόν διάβολο). Ἐµεῖς τόν χρησιµοποιοῦµε γιά νά πολεµήσουµε τούς ἀδελφούς µας
ἤ ἀκόµη καί αὐτόν τόν Θεό.
.        Ὁ νοῦς (τό λογιστικό τῆς ψυχῆς) µᾶς δωρήθηκε ἀπό τόν Θεό γιά νά
προσευχόµαστε ἀδιάλειπτα καί ὄχι γιά νά µετεωριζόµαστε καλλιεργώντας
ποικίλους ἀλλότριους καί ἀλλοτριωτικούς λογισµούς. Ἡ θεραπεία τοῦ λογιστικοῦ
µέρους τῆς ψυχῆς µας ἐπιτυγχάνεται µέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή.
.        Ὅταν λειτουργοῦµε ἔτσι τά Θεῖα δῶρα,τότε πραγµατώνουµε τόν σκοπό τῆς
ὕπαρξής µας καί ὁµοιάζουµε στόν Θεό, ὁ ὁποῖος δέν ἔχει πάθη ἀλλά Θεῖες
∆υνάµεις καί Ἐνέργειες, εὐεργετικές γιά ὅλην τήν κτίση.
1.Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, «Πάθη καί ἀρετές», Λόγοι Ε´, Ἱερόν Ἡσυχαστήριον
«Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2007

 «Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη – Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται», σελίδες 282, Τιµή: 9€,
Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e-mail: hristospanagia@yahoo.gr 
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

ΠΗΓΗ: hristospanagia3.blogspot.gr

π. Παΐσιος Ἁγιορείτης, π. Σάββας Ἁγιορείτης, Πάθη, Ψυχή

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ Η ∆ΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΒΛΑΣΦΗΜΟΥ “Corpus Christi”

Ἀναρτήθηκε ἀπὸ τὸν/τὴν christian-vivliografia στὸ ΘΕΟΛΟΓΙΑ στὶς 18 Ὀκτωβρίου 2012

Ὁ Γέροντας Παΐσιος καί ἡ «διαφήµιση» τοῦ βλάσφηµου Corpus Christi

 Ἱεροµόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

.          Τό 1988, µέ ἀφορµή βλάσφηµη ταινία πού προσέβαλλε τόν Κύριό µας
Ἰησοῦ Χριστό, ὁ Γέροντας Παΐσιος ξεσήκωσε καί ἄλλους Πατέρες καί «παρ’ ὅλη
τήν δυσκολία πού εἶχε ἀπὸ τὸν πόνο λόγῳ τῆς κήλης, βγῆκε ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος
µὲ ἄλλους Ἁγιορεῖτες καὶ παραβρέθηκε στὸ συλλαλητήριο ποὺ ἔγινε στὴν
Θεσσαλονίκη, ἐνισχύοντας µὲ τὴν παρουσία του τὸν πιστὸ λαό». Τὸ
συλλαλητήριο ἦταν ἐνάντια στὴν βλάσφηµη ταινία «Ὁ τελευταῖος πειρασµὸς» ἡ
ὁποία σκηνοθετήθηκε ἀπὸ τὸν Μαρτὶν Σκορτσέζε, παίχτηκε γιὰ λίγο σὲ
κινηµατογράφους τῶν Ἀθηνῶν τὸ 1988 καὶ προκάλεσε θύελλα διαµαρτυριῶν
ἀπὸ µέρους τῶν πιστῶν καὶ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ σταµατήσει ἡ
προβολή της»1.
.          Ἔκανε ἄραγε λάθος ὁ Γέροντας πού ἄφησε τό Ἅγιον Ὄρος καί
διαµαρτυρήθηκε ἔτσι δυναµικά ἐνάντια στή βλάσφηµη ταινία
συµµετέχοντας στό συλλαλητήριο; ∆έν σκέφτηκε ὅτι θά τῆς ἔκανε
διαφήµιση;
.          Ὄχι δέν ἔκανε λάθος. ∆ιότι ὁ Χριστός µας δέν µᾶς εἶπε νά σκεπτόµαστε
µέ κριτήρια µάρκετινγκ.
.          Μέ τό ἴδιο σκεπτικό καί ὁ Χριστός µας ἔκανε λάθος· δέν θά ἔπρεπε νά
διαµαρτυρηθεῖ καί νά διώξει τούς βέβηλους ἐµπόρους ἀπό τόν Ναό, ὅλους
αὐτούς πού βλασφηµοῦσαν τόν Πατέρα Του καί τόν Ἴδιο, γιά νά µήν
αὐξήση τά κέρδη τους κάνοντάς τους διαφήµιση! (Ἄπαγε τῆς βλασφηµίας!)

.          Ὁ Γέροντας Παΐσιος εἶχε πεῖ µέ ἀφορµή τό βλάσφηµο ἔργο τοῦ Σκορτσέζε
καί τήν δυναµική διαµαρτυρία τῶν τότε Χριστιανῶν: «Μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ
βλάσφηµα πᾶνε νὰ δικαιολογήσουν ἠθικὲς ἀταξίες. Τὸ ἔχουν παρακάνει.
Εἶχαν κάνει µήνυση ὅτι ἡ ταινία «Ὁ τελευταῖος πειρασµὸς» προσβάλλει τὴν
θρησκεία καὶ οἱ εἰσαγγελεῖς εἶπαν: «∆ὲν εἶναι τίποτε». Τέτοιες βλασφηµίες δὲν
ἀκούστηκαν ποτέ! Γιὰ µᾶς ἡ διαµαρτυρία γιὰ τὴν βλάσφηµη ἐκείνη ταινία
ἦταν ὁµολογία πίστεως. Βέβαια µὲ ὅλα αὐτὰ τὰ βλάσφηµα γίνεται καὶ ἕνα καλό·
χωρίζει ἡ ἦρα ἀπὸ τὸ σιτάρι, κοσκινίζεται ὁ κόσµος»2.
.          Μετά 24 χρόνια ἀπό τήν διαµαρτυρία τοῦ Γέροντος Παϊσίου καί τῶν
ἄλλων ἁγιορειτῶν ἡ ἱστορία ἐπαναλαµβάνεται µέ τό βλάσφηµο θεατρικό ἔργο
Corpus Christi. Οἱ δικαστικές ἀρχές εἶπαν πάλι τά ἴδια ὅτι «δέν εἶναι τίποτα».
.          Τό ἄσχηµο εἶναι πώς ἡ ἀντίδραση τῶν χριστιανῶν ἦταν τώρα πολύ πιό
χλιαρή ἀπ’ ὅ,τι τότε τό 1988. Ὅσοι λίγοι ἔσωσαν τώρα «τήν τιµή τῶν ὅπλων» καί
διαµαρτυρήθηκαν εἰρηνικά καί κόσµια, δέχθηκαν- ἐντελῶς ἄδικα- ἐπίθεση µέ
χηµικά, καί κατακρίθηκαν διότι τἄχατες κάνανε «διαφήµιση» τοῦ βλάσφηµου
ἔργου µέ τήν διαµαρτυρία τους.
.        Ἄν αὐτοί πού τούς κατακρίνουν ἔβλεπαν νά χλευάζεται µέ ἀνάλογο
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

τρόπο (µ’ ἕνα θεατρικό ἤ µία ταινία) ὁ πατέρας τους, ἡ µητέρα τους, ἡ
ἀδελφή τους, αὐτοί οἱ ἴδιοι… ἄραγε ∆ΕΝ θά µιλοῦσαν… γιά νά µήν
αὐξήσουν τά κέρδη τῶν θεατρίνων;(!)
.          Καί βέβαια ΘΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ, θά ἀντιδροῦσαν δυναµικώτατα καί κανείς
ἔµφρων δέν θά τούς κατέκρινε.
.          Νά τί ἀπαντᾶ ὁ Γέρων Παΐσιος σ’αὐτούς πού λένε ὅτι οἱ Χριστιανοί δέν
πρέπει νά ἀντιδροῦµε στίς ἀντίχριστες βλασφηµίες: «Σὲ αὐτὰ τὰ δύσκολα
χρόνια ὁ καθένας µας πρέπει νὰ κάνει ὅ,τι γίνεται ἀνθρωπίνως καὶ ὅ,τι δὲν
γίνεται ἀνθρωπίνως νὰ τὸ ἀφήνει στὸν Θεό. Ἔτσι θὰ ἔχουµε ἥσυχη τὴν
συνείδησή µας ὅτι κάναµε ἐκεῖνο ποὺ µπορούσαµε. Ἂν δὲν ἀντιδράσουµε, θὰ
σηκωθοῦν οἱ πρόγονοί µας ἀπὸ τοὺς τάφους. Ἐκεῖνοι ὑπέφεραν τόσα γιὰ τὴν
πατρίδα καὶ ἐµεῖς τί κάνουµε γι’ αὐτήν; Ἡ Ἑλλάδα, ἡ Ὀρθοδοξία, µὲ τὴν
παράδοσή της, τοὺς Ἁγίους καὶ τοὺς ἥρωές της, νὰ πολεµεῖται ἀπὸ τοὺς
ἴδιους τοὺς Ἕλληνες καὶ ἐµεῖς νὰ µὴν µιλᾶµε! Εἶναι φοβερὸ!»3
.           
Μήπως ὅµως δέν πρέπει νά ἀντιδροῦµε δυναµικά (χωρίς βέβαια νά
ξεφεύγουµε ἀπό τούς νόµους τοῦ Χριστοῦ µας) ἐγκαταλείποντας τήν
ἡσυχία µας;
.          Ὁ Γέρων Παΐσιος µᾶς δείχνει ὅτι πρέπει. Ἄς ἀκούσουµε πῶς τό διδάσκει ὁ
ἴδιος: «Εἶπα σὲ κάποιον: «Γιατί δὲν µιλᾶτε; Τί εἶναι αὐτὰ πού κάνει ὁ τάδε;». «Τί νὰ
πεῖς, µοῦ λέει, αὐτὸς ὅλος βρωµάει». «Ἂν βρωµάει ὅλος, γιατί δὲν µιλᾶτε;
Χτυπῆστε τον». Τίποτε, τὸν ἀφήνουν. Ἕναν πολιτικὸ τὸν ἔφτυσα.  «Πές, τοῦ
λέω, “δὲν συµφωνῶ µὲ αὐτό”. Τίµια πράγµατα. Θέλεις νὰ ἐξυπηρετηθεῖς ἐσὺ καὶ
νὰ ρηµάξουν ὅλα;»4.
.          Τί θά συµβεῖ ἄν οἱ Χριστιανοί δέν ὁµολογοῦν καί δέν ἀντιδροῦν; Νά τί
ἀπαντᾶ ὁ Γέροντας Παΐσιος: «Ἂν οἱ Χριστιανοὶ δὲν ὁµολογήσουν, δὲν
ἀντιδράσουν, αὐτοὶ (οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ) θὰ κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἂν
ἀντιδράσουν, θὰ τὸ σκεφτοῦν. Ἀλλὰ καὶ οἱ σηµερινοὶ Χριστιανοὶ δὲν εἶναι
γιὰ µάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἦταν γερὰ καρύδια, ἄλλαξαν ὅλο τὸν
κόσµο. Καὶ στὴν Βυζαντινὴ ἐποχὴ µία εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ
ἀντιδροῦσε ὁ κόσµος. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, γιὰ νὰ ἀναστηθοῦµε ἐµεῖς, καὶ
ἐµεῖς ἀδιαφοροῦµε! Ἂν ἡ Ἐκκλησία δὲν µιλάει, γιὰ νὰ µὴν ἔρθει σὲ ρήξη µὲ τὸ
κράτος, ἂν οἱ µητροπολίτες δὲν µιλοῦν γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ µὲ ὅλους γιατί τοὺς
βοηθᾶνε στὰ Ἱδρύµατα, οἱ Ἁγιορεῖτες πάλι ἂν δὲν µιλοῦν γιὰ νὰ µὴν τοὺς κόψουν
τὰ ἐπιδόµατα5, τότε ποιός θὰ µιλήσει; Εἶπα σὲ κάποιον ἡγούµενο: «Ἂν σᾶς ποῦν
ὅτι θὰ σᾶς κόψουν τὰ ἐπιδόµατα», νὰ πεῖτε: «Θὰ κόψουµε καὶ ἐµεῖς τὴν
φιλοξενία», γιὰ νὰ προβληµατιστοῦν. Οἱ καθηγητὲς Θεολογίας δὲν φωνάζουν,
γιατί λένε: «Εἴµαστε ὑπάλληλοι, θὰ χάσουµε τὸν µισθό µας, καὶ µετὰ πῶς θὰ
ζήσουµε;»6.
.          Μήπως ὅµως ἡ προσευχή εἶναι προτιµώτερη;
.          Νά τί ἀπαντᾶ ὁ Γέροντας Παΐσιος: «Ἡ παρουσία τῶν Χριστιανῶν εἶναι
πλέον ὁµολογία πίστεως. Μπορεῖ κανεὶς µὲ τὴν προσευχὴ νὰ βοηθήσει
περισσότερο, ἀλλὰ τὴν σιωπή του θὰ τὴν ἐκµεταλλευτοῦν οἱ ἄλλοι καὶ θὰ ποῦν:
“Ὁ τάδε καὶ ὁ τάδε δὲν διαµαρτυρήθηκαν, ἑποµένως εἶναι µὲ τὸ µέρος µας”. Ἂν
δὲν ἀρχίσουν µερικοὶ νὰ χτυποῦν τὸ κακό, νὰ ἐλέγχουν δηλαδὴ αὐτοὺς ποὺ
σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς, θὰ γίνει µεγαλύτερο κακὸ. Ἔτσι θὰ τονωθοῦν
λίγο οἱ πιστοί, ἀλλὰ καὶ θὰ ἐµποδιστοῦν λίγο ὅσοι πολεµοῦν τὴν Ἐκκλησία. Ἡ
Ἐκκλησία δὲν εἶναι δικό τους καΐκι, νὰ κάνουν βόλτες· εἶναι τὸ σκάφος τοῦ
Χριστοῦ. Αὐτοὶ εἶναι κατακριτέοι. Τὸ µόνο ποὺ τοὺς ἐνδιαφέρει εἶναι νὰ ἔχουν
µεγάλο µισθό, πολυτελὲς αὐτοκίνητο, νὰ τρέχουν στὶς διασκεδάσεις. Καὶ ὕστερα
κάνουν νόµο νὰ παντρεύονται µὲ πολιτικὸ γάµο, νοµιµοποιοῦν τὶς ἀµβλώσεις.
.          Μὲ τὶς βλάσφηµες ταινίες ποὺ παρουσιάζουν, θέλουν νὰ γελοιοποιήσουν
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

τὸν Χριστό. Τὸ κάνουν, γιὰ νὰ ποῦν, «αὐτὸς ἦταν ὁ Χριστός, τώρα θὰ ἔρθει ὁ
Μεσσίας», καὶ νὰ παρουσιάσουν µετὰ τὸν «Μεσσία» τους. Ἐκεῖ τὸ πᾶνε»7.
.          Ἄν οἱ Χριστιανοί δέν διαµαρτυρόµαστε ὅταν βλασφηµεῖται ὁ Χριστός, ἡ
Παναγία, ἡ Ἁγία Τριάδα, ἡ Ἁγία µας Ἐκκλησία ἑτοιµάζουµε τό δρόµο γιά τόν
Ἀντίχριστο καί ἀποδεικνύουµε ὅτι δέν ἔχουµε ζωντανή καί ἀληθινή πίστη καί
ἀγάπη στόν Χριστό µας.
.          Ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία πρέπει νά παίρνει θέση ὅταν βλασφηµεῖται ὁ
Χριστός µας; Ναί ἀπαντᾶ ὁ Γέροντας. Ἄς δοῦµε πῶς µᾶς διδάσκει: «Ἔχω ὑπ’
ὄψιν µου ἕναν ἄλλο ἄθεο, ἕναν βλάσφηµο, πού τόν ἀφήνουν στήν τηλεόραση καί
µιλάει, ἐνῶ ἔχει πεῖ τά πιό βλάσφηµα λόγια γιά τόν Χριστό καί τήν Παναγία. ∆έν
παίρνει καί ἡ Ἐκκλησία µιά θέση νά ἀφορίση µερικούς. Αὐτούς ἔπρεπε νά
τούς ἀφορίζη ἡ Ἐκκλησία. Λυποῦνται τόν ἀφορισµό!

-Γέροντα, τί θά καταλάβουν µέ τόν ἀφορισµό, ἀφοῦ τίποτε δέν παραδέχονται;

-Τοὐλάχιστον νά φανῆ ὅτι ἡ Ἐκκλησία παίρνει µία θέση.
-Ἡ σιωπή της, Γέροντα, εἶναι σάν νά τά ἀναγνωρίζη;
-Ναί. Ἔγραψε ἕνας κάτι βλάσφηµα γιά τήν Παναγία καί κανείς δέν µίλησε. Λέω σέ
κάποιον: «∆έν εἶδες τί γράφει ἐκεῖνος;». «Ἔ, τί νά τούς κάνης, µοῦ λέει. Θά
λερωθῆς, ἄν ἀσχοληθῆς µαζί τους». Φοβοῦνται νά µιλήσουν.
-Τί εἶχε νά φοβηθῆ, Γέροντα;
-Νά µή γράψουν τίποτε γι’ αὐτόν καί ἐκτεθῆ, καί ἀνέχεται νά βλασφηµῆται ἡ
Παναγία! Νά µή θέλουµε νά βγάλη ὁ ἄλλος τό φίδι ἀπό τήν τρύπα, γιά νά ἔχουµε
ἐµεῖς τήν ἡσυχία µας. Αὐτό εἶναι ἔλλειψη ἀγάπης. Ὕστερα ἀρχίζει ὁ ἄνθρωπος νά
κινῆται ἀπό συµφέρον. Γι’ αὐτό βλέπεις ἕνα πνεῦµα σήµερα: «Μέ τόν τάδε νά
ἔχουµε σχέσεις, γιά νά µᾶς λέη καλά λόγια. Μέ τόν ἄλλο νά τά ἔχουµε καλά,
γιά νά µή µᾶς διασύρη κ.λ.π. Νά µή µᾶς πάρουν γιά κορόιδα, νά µή γίνουµε
θύµατα». Ἄλλος ἀδιαφορεῖ καί δέν µιλάει. «Νά µή µιλήσω λέει, γιά νά µή µέ
γράψουν οἱ ἐφηµερίδες». Οἱ περισσότεροι δηλαδή εἶναι τελείως
ἀδιάφοροι»8.
.          Ὁ Θεός µᾶς δίνει πνεῦµα δυνάµεως καί ὄχι πνεῦµα δειλίας,
ἀδιαφορίας καί φιλαυτίας. Ἄραγε πόσο τό δεχόµαστε;

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ∆ΟΞΑ!

1 Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου-Λόγοι Β΄, Πνευµατική ἀφύπνιση, Β΄ ἔκδοση Ἰανουάριος
2000, σελ. 44.

2 Ὅ. π. σελ. 44.

3 Ὅ. π. σελ. 36-7.

4 Ὅ. π. σελ. 37.

5 Ὁ γέροντας ἐννοεῖ τὴν οἰκονοµικὴ χορηγία, δηλαδὴ ἕνα ποσὸ χρηµάτων τὸ ὁποῖο τὸ
Ἑλληνικὸ κράτος ἀνέλαβε τὴν ὑποχρέωση ἀπὸ τὸ 1924 νὰ δίνει κάθε χρόνο στὶς Ἱερὲς
Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους, ἐπειδὴ οἱ Μονὲς ἔδωσαν στοὺς πρόσφυγες τὰ µετόχια τους,
ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶχαν τὸ λάδι, τὸ σιτάρι, τὸ κρασὶ κ.λ.π. τῆς χρονιᾶς.

6 Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου-Λόγοι Β΄, Πνευµατική ἀφύπνιση, Β΄ ἔκδοση Ἰανουάριος

2000, σελ. 37.

7 Ὅ. π. σελ. 43-4.
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

8 Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου-Λόγοι Β΄, Πνευµατική ἀφύπνιση, Β΄ ἔκδοση Ἰανουάριος

2000, σελ. 35-6. Εἰπώθηκε τό 1992.

 ΠΗΓΗ: hristospanagia3.blogspot.gr

π. Παΐσιος Ἁγιορείτης, π. Σάββας Ἁγιορείτης, βλασφηµία

Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ∆ΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΤΟΜΙΚΗ

Ἀναρτήθηκε ἀπὸ τὸν/τὴν christian-vivliografia στὸ ΘΕΟΛΟΓΙΑ στὶς 20 Ἰουλίου 2012

Ἀπόσπασµα ἀπό τό Βιβλίο:

Ἱεροµονάχου Σάββα Ἁγιορείτου
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

Ἡ συµφιλίωση τοῦ ἀνθρώπου µέ τόν Θεό,

ἡ ἕνωσή του µέ τόν Κύριο δέν εἶναι ὑπόθεση ἀτοµική

βλ. σχετ.: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/06/τί-εἶναι-ἡ-θεία-
λειτουργία-καὶ-πῶς-θ/

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ “ΣΥΝ-Ο∆ΟΙ”

: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/09/ὁ-πνευµατικός-ἀγώνας-
γιά-νά-γίνουµε-σ/

.            Ἡ σωτηρία µας δέν εἶναι κάτι πού γίνεται «κατ’ ἰδίαν» καί «κατά τό
δοκοῦν». Εἶναι καρπός τῆς ἐντάξεως καί τῆς συµµετοχῆς τοῦ πιστοῦ στή ζωή τοῦ
Ἐκκλησιαστικοῦ Σώµατος. Ἡ ἔνταξη αὐτή εἶναι ἕνα ὑπαρξιακό βίωµα καί ὄχι µία
ἐγκεφαλική θεωρητική γνώση καί διαδικασία. Στήν ὀρθοδοξία δέν «µαθαίνουµε»
θεωρητικά γιά τήν θέωση-σωτηρία µόνο, ἀλλά καί «παθαίνουµε»-πάσχουµε τήν
θέωση, ἡ ὁποία ταυτίζεται µέ τήν σωτηρία. Πάσχουµε τήν θέωση µετέχοντας στή
θεοποιό ἐνέργεια, πού παρέχει ἡ Θεία Λειτουργία. Θεωνόµαστε ὅταν
«λειτουργοῦµε» ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Εἶναι µιά µεταµόρφωση, µιά ὀντολογική
ἀλλαγή, µιά δεύτερη γέννηση, ἡ ἐν Χριστῷ ζωή· καί αὐτή συντελεῖται µέσα στήν
Ἐκκλησία, µέ τόν Ἐκκλησιασµό τοῦ πιστοῦ, δηλαδή µέ τή συµµετοχή του στή
Λατρευτική σύναξη τῆς Θείας Λειτουργίας. Χωρίς Λατρεία, χωρίς Λατρευτική
σύναξη, χωρίς Θεία Λειτουργία,  δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία, δέν ὑπάρχει καί σωτηρία.
Σωζόµαστε ὅλοι µαζί, ὡς Λατρευτική Κοινότητα, ὡς Σῶµα Χριστοῦ· ποτέ µόνοι
µας. ∆ιότι ἡ σωτηρία µας εἶναι ὁ Κύριος, ὁ Ὁποῖος εἶναι παρών ἐκεῖ ὅπου «εἰσί
δύο ἤ τρεῖς συνηγµένοι εἰς τό ὄνοµά Του»[24].
[24] Ματθ. 18, 20.

ΠΗΓΗ: hristospanagia3.blogspot.gr

π. Σάββας Ἁγιορείτης, Θ. Λειτουργία

ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ 2

Ἀναρτήθηκε ἀπὸ τὸν/τὴν christian-vivliografia στὸ ΘΕΟΛΟΓΙΑ στὶς 17 Ἰουλίου 2012
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

Καρποὶ τῆς Θ. Λειτουργίας [2]

Ἀπόσπασµα ἀπό τό Βιβλίο:

Ἱεροµονάχου Σάββα Ἁγιορείτου
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

βλ. σχετ.: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/06/τί-εἶναι-ἡ-θεία-
λειτουργία-καὶ-πῶς-θ/

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ “ΣΥΝ-Ο∆ΟΙ”

: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/09/ὁ-πνευµατικός-ἀγώνας-
γιά-νά-γίνουµε-σ/

Η Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΑΙ∆ΑΓΩΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/13/ἡ-θ-λειτουργία-ἀληθινὴ-
παιδαγωγί/

ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ 1 

https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/16/καρποὶ-τῆς-θ-λειτουργίας/

Καρποί τῆς Θείας Λειτουργίας

Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ἡ πιό δυνατή προσευχή.

.            Ἡ ἀγάπη πρός τόν Κύριο ὅλων τῶν πιστῶν, πού συν-οδεύουν γιά νά
λειτουργηθοῦν καί νά συλλειτουργήσουν µετά τοῦ λειτουργοῦ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ
εἶναι αὐτή, πού τρέφει καί ζωογονεῖ τίς κοινές λειτουργικές προσευχές. Αὐτή ἡ
ἀγάπη κάνει τίς κοινές προσευχές παντοδύναµες, καρδιακές καί ὁµόφωνες.
.            Κάνει νά σαλεύεται ὁ τόπος, ὅπου γίνεται ἡ λατρευτική σύν-οδος.
∆ιαβάζουµε στίς Πράξεις: «Καί δεηθέντων αὐτῶν (τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί
τῶν πιστῶν) ἐσαλεύθη ὁ τόπος ἐν ᾧ ἦσαν συνηγµένοι». «Τόση εἶναι ἡ δύναµη
τῆς ἱκεσίας τοῦ πλήθους. Γι’ αὐτό καί ἐµεῖς µαζευόµαστε ὅλοι ἐδῶ στό ναό, γιά νά
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

τραβήξουµε περισσότερο τό Θεό νά µᾶς λυπηθεῖ… Μέσα ἀπό τό σύνδεσµο τῆς

ἀγάπης ἱκετεύουµε τό Θεό νά µᾶς δώσει ὅ,τι τοῦ ζητᾶµε… Γιατί µεγάλη εἶναι ἡ
δύναµη τῆς προσευχῆς πού γίνεται στήν ἐκκλησία καί ἀναπέµπεται ὁµόφωνα
ἀπό ὅλο τό λαό». Μέ τήν κοινή Λατρεία, τή λατρευτική σύναξη στό µυστήριο τῆς
Θείας Εὐχαριστίας φανερώνεται τό σῶµα τῆς Ἐκκλησίας.
.            Ἡ παρουσία τοῦ ἱερέα ὡς λειτουργοῦ τοῦ Ὑψίστου, µεταβάλλει τήν ἁπλή
σύναξη σέ λατρευτική σύναξη. Χωρίς τόν ἱερέα ἡ συγκέντρωση τῶν πιστῶν,
εἷναι µιά ἁπλή θρησκευτική συγκέντρωση. Μέ τόν ἱερέα ἡ σύναξη γίνεται
ἕνα κοµµάτι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. ∆ιότι ὁ ἱερέας εἶναι «εἰς τύπον
Χριστοῦ».
.            Μέ τήν Θεία Λειτουργία πού τελεῖ, φέρνει τόν Κύριο ἀνάµεσα στούς
πιστούς σωµατικά. Αὐτή ἡ Θεία παρουσία ἀλλοιώνει, µεταµορφώνει καί
ἀνυψώνει τήν σύναξη τῶν πιστῶν σέ Ἐκκλησία, σέ Σῶµα Χριστοῦ.
.            Οἱ πιστοί δέν εἶναι πιά ἕνα ἄθροισµα φυσικῶν ἀτόµων, ἀλλά «κάτι ἄλλο»,
µιά νέα κοινότης, ἕνα Σῶµα, µέ ἀπροσµέτρητες δυνατότητες, τό Σῶµα τοῦ
Χριστοῦ.
.             Ὁ Κύριος µᾶς ὑποσχέθηκε ὅτι: «Ἐάν δύο ἀπό σᾶς συµφωνήσουν στή γῆ
γιά κάθε πρᾶγµα, πού θά ζητήσουν ἀπό κοινοῦ στήν προσευχή τους, θά γίνει
αὐτό σ’ αὐτούς ἀπό τόν Πατέρα µου, πού εἶναι στούς οὐρανούς»[23].
.            Ὑπακούοντας σ’ αὐτήν τήν προτροπή τοῦ Κυρίου οἱ πιστοί
συναθροίζονται καί ἀπαρτίζουν τήν Ἐκκλησία, ἕνα Σῶµα, µέ ἀπροσµέτρητες
δυνατότητες. Ἡ ἔνταξή τους σ’ αὐτό τό Ἐκκλησιαστικό Σῶµα εἶναι καί ἡ σωτηρία
τους.
[23] Ματθ. ιη´ 19.

ΠΗΓΗ: hristospanagia3.blogspot.gr

π. Σάββας Ἁγιορείτης, Θ. Λειτουργία

ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ 1

Ἀναρτήθηκε ἀπὸ τὸν/τὴν christian-vivliografia στὸ ΘΕΟΛΟΓΙΑ στὶς 16 Ἰουλίου 2012

Καρποὶ τῆς Θ. Λειτουργίας [1]

Ἀπόσπασµα ἀπό τό Βιβλίο:

Ἱεροµονάχου Σάββα Ἁγιορείτου
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

βλ. σχετ.: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/06/τί-εἶναι-ἡ-θεία-
λειτουργία-καὶ-πῶς-θ/

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ “ΣΥΝ-Ο∆ΟΙ”

: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/09/ὁ-πνευµατικός-ἀγώνας-
γιά-νά-γίνουµε-σ/

Η Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΑΙ∆ΑΓΩΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/13/ἡ-θ-λειτουργία-ἀληθινὴ-
παιδαγωγί/
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

Καρποί τῆς Θείας Λειτουργίας

2) Συγκροτεῖται ἡ Ἐκκλησία, τό Σῶµα τοῦ Χριστοῦ.[19]

.             Ὁ Κύριος στήν Ἀρχιερατική Του Προσευχή ζητάει γιά ὅλους, ὅσους
πιστεύουν σ᾽ Αὐτόν νά εἶναι ἕνα. Νά ζοῦν τή χαρά τῆς ἑνότητας, τῆς ἀγάπης. Ἡ
τέλεια αὐτή ἑνότητα ἐπιτυγχάνεται µόνο  ὅταν ζοῦµε µέσα στήν Ἐκκλησία. «Αὐτό
εἶναι τό µεγαλύτερο βάθος, ἡ µεγαλύτερη ἔννοια πού ἔχει ἡ Ἐκκλησία. Ἐκεῖ
βρίσκεται τό µυστήριο. Νά ἑνωθοῦν ὅλοι σάν ἕνας ἄνθρωπος ἐν Θεῷ» λέει ὁ
γέροντας Πορφύριος[20].
.             «Ἡ Ἐκκλησία συγκροτεῖται στόν κόσµο µέ τή Θεία   Εὐχαριστία. Κάθε
πιστός πού µετέχει στή Θεία   Εὐχαριστία ἑνώνεται µέ τό σῶµα τοῦ Χριστοῦ, στό
Ὁποῖο ἀνήκουν καί οἱ ἄλλοι πιστοί· ὄχι µόνο ὅσοι ζοῦν, ἀλλά καί ὅσοι ἔζησαν στό
παρελθόν ἤ θά ζήσουν στό µέλλον»[21].
.             Πλαστήκαµε γιά νά δοξάζουµε, νά λατρεύουµε, νά εὐχαριστοῦµε καί νά
εὐγνωµονοῦµε τό Θεό κάθε στιγµή, σέ κάθε τόπο· κυρίως ὅµως νά λειτουργοῦµε
καί ταυτόχρονα νά λειτουργούµαστε «ἐν ἐκκλησίαις».

.          Κάποιοι ἀντιδροῦν: Γιατί στήν ἐκκλησία; «Νά προσευχηθῶ µπορῶ καί στό
σπίτι µου…
.        – Ἀπατᾶς τόν ἑαυτό σου ἄνθρωπε», λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστοµος.
«Νά προσευχηθεῖς στό σπίτι σου εἶναι δυνατό. Ὅµως, νά προσευχηθεῖς, ὅπως
προσεύχεσαι στήν Ἐκκλησία εἶναι ἀδύνατο. Στήν Ἐκκλησία ὑπάρχει τό πλῆθος
τῶν πατέρων κι ἀναπέµπεται στό Θεό ὁµόφωνη κραυγή ἱκεσίας. ∆έν θά γίνεις
εἰσακουστός ἀπ’ τό ∆εσπότη τόσο πολύ, ὅταν Τόν παρακαλεῖς µοναχός σου, ὅσο
ὅταν Τόν παρακαλεῖς ἑνωµένος µέ τούς ἀδελφούς σου. Ἐδῶ ὑπάρχει κάτι
περισσότερο, ὅπως ἡ ὁµόνοια κι ἡ συµφωνία κι ὁ σύνδεσµος τῆς ἀγάπης κι οἱ
εὐχές τῶν ἱερέων. Γι’ αὐτό τό λόγο στέκονται µπροστά οἱ ἱερεῖς, ὥστε οἱ
προσευχές τοῦ πλήθους καθώς εἶναι πιό ἀδύνατες, νά ἑνωθοῦν µέ τίς προσευχές
τῶν πιό δυνατῶν καί ν’ ἀνεβοῦν µαζί στόν οὐρανό»[22].
[19] Ἱεροµονάχου Γρηγορίου, Ἡ Θ. Λειτουργία, σελ. 27-40.

[20] Γ. Πορφύριος: Βίος καί Λόγοι, σελ.191.

[21] Γ. Μαντζαρίδη: Ἡ ἐµπειρική θεολογία στήν οἰκολογία καί τήν πολιτική, σελ. 53.
π. Σάββας Ἁγιορείτης | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία https://christianvivliografia.wordpress.com/tag/π-σάββας-ἁγιορείτης/

[22] Ἁγ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόµου, Περί ἀκαταλήπτου Λόγος Γ, SC 28, σελ. 218:
«Εὔξασθαι͵ φησί͵ καὶ ἐπὶ τῆς οἰκίας δύναµαι͵ ὁµιλίας δὲ ἀκοῦσαι καὶ διδασκαλίας ἐπὶ
τῆς οἰκίας οὐ δυνατόν. Ἀπατᾷς σαυτόν͵ ἄνθρωπε· εὔξασθαι µὲν γὰρ καὶ ἐπὶ τῆς οἰκίας
δυνατόν͵ οὕτω δὲ εὔξασθαι ὡς ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας ἀδύνατον͵ ὅπου πατέρων πλῆθος
τοσοῦτον͵ ὅπου βοὴ πρὸς τὸν Θεὸν ὁµοθυµαδὸν ἀναπέµπεται. Οὐχ οὕτως εἰσακούῃ
κατὰ σαυτὸν τὸν ∆εσπότην παρακαλῶν ὡς µετὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν σῶν. Ἐνταῦθα γάρ
ἐστί τι πλέον οἷον ἡ ὁµόνοια καὶ ἡ συµφωνία καὶ τῆς ἀγάπης ὁ σύνδεσµος καὶ αἱ τῶν
ἱερέων εὐχαί. ∆ιὰ γὰρ τοῦτο οἱ ἱερεῖς προεστήκασιν͵ ἵνα αἱ τοῦ πλήθους εὐχαὶ
ἀσθενέστεραι οὖσαι͵ τῶν δυνατωτέρων τούτων ἐπιλαβόµεναι͵ ὁµοῦ συνανέλθωσιν
αὐταῖς εἰς τὸν οὐρανόν».

ΠΗΓΗ: hristospanagia3.blogspot.gr

π. Σάββας Ἁγιορείτης, Θ. Λειτουργία