Los Argonautas y el Vellocino de oro: Jasón y Medea

ὅτε δ' οἱ Ἀργοναῦται τὸν Φᾶσιν ποταμὸν ἔπλεον, εἰς τὴν Κολχικὴν ἥκουσιν.

ἐκεῖ ὁ Ἰάσων αἰτεῖ ὅτι ὁ Αἰήτης τὴν δορὰν αὐτῷ παρέχει.

τότε δ' ἡ φαρμακὶς ἡ Μήδεια αὐτοῦ ἐρᾶται· ἦν αὕτη ϑυγάτηρ Αἰήτου.

κρύφα οὖν τοῦ πατρὸς ἡ Μήδεια ἔλεγε τῷ Ἰάσονι·

“ ἐγώ σοι συνέρξω καὶ τὴν δορὰν δῶσω”

Odiseo en la cueva del Cíclope

ὅτε οὗτος εἰσέβη, τὸ ἄντρον μεγάλῃ πέτρᾳ ἔκλεισε. ἔπειτα δὲ ἡμᾶς ἔβλεψε

καὶ ἠγορεύσε·

“ὦ ξένοι, ὑμεῖς τίνες ἐστέ; πόϑεν πλεῖτε;” ἐγὼ δὲ εἶπον ὅτι ἀχαιοί ἦμεν καὶ

ἀπὸ τοῦ Ἰλίου εἰς τὴν πατρίδα ἐβαίνομεν, μόνον ξενίαν ἐζητοῦμεν”.
 ἀλλὰ οὗτος δύο ἑταίρους ἔλαβε τε καὶ κατέφαγε, ἡμεῖς δὲ μεστοὶ φόβου

ἐτρέξαμεν.

ἐν ᾧ ὁ Κύκλωψ τὰ πρόβατα πρός τοὺς νομοὺς φέρει, δεινὸν δόλον

ἐπιβουλεύω·

ἐκεῖ τὸ μακρὸν ῥόπαλον τοῦ Κύκλωπός ἐστι, τὴν ἀκμὴν τέμνω καὶ οἱ

ἑταῖροι ἀποξύνουσί τε καὶ πυρακτοῦσιν. ὅτε οὗτος εἰς τὸ ἄντρον ἐπιστρέφει, δύο

ἑταίρους λαμβάνει καὶ κατεσϑίει.

τότε ἐγὼ οἶνον αὐτῷ προσφέρω. ὁ Κύκλωψ πολύ πίνει καὶ ἐμοὶ ἀγορεύει·

“τὸ σὸν ὄνομα αὐτίκα νῦν μοι λέγε”. ἐγὼ δὲ αὐτῷ ἀγορεύω· “Οὖτις τὸ

ὄνομα ἐμοί ἐστι”,

οὗτος δὲ λέγει· “τὸ ἐμὸν δῶρόν σοι παρέχω· πρῶτον μὲν τοὺς ἑταίρους, τέλος δὲ

Οὖτιν εσϑίω”.

Nacimiento de Zeus

ἡ Ῥέα παραγίγνεται μὲν εἰς τὴν Κρήτην, τίκτει δὲ ἐν τῷ ἄντρῳ τῆς

Δίκτης τὸν Δία,

ὅν μὲν παρέχει τοῖς Κούρησί τε καί ταῖς τοῦ Μελισσέως παισί. Αὕται μὲν

οὖν τὸν παῖδα ἔτρεφον τῷ τῆς Ἀμαλθείας γάλακτι, οἱ δὲ Κούρητες ἔνοπλοι

ἐν τῷ ἄντρῳ τὸ βρέφος

γυλάσσοντες τοῖς δόρασι τὰς ἀσπίδας ἔκρούον.