You are on page 1of 2
‘S01 Uo> SOULeUOIDe}a4 ap A LALA 9p BJUEW ap aquozisoy un ouls “sapuaide anb Aey anb ewiay Un $8 ou se6nm) Jawiid ua onaBueAg 13 “sLIGnosap 4od opunw un outs ‘apuaide as anb «eso> eun» sa ou o}aBueAg Jap 07 “Solg ua ezuRIJUOD ap K Jeuosiad ezaigod ap jemudsa ejsualiedxa eun ‘sewope ‘sq “aj e] P 1e!2UaIsIxa UgID919U09 e] ap A a4 e} ap yeUOsiad Uo!DeDIJLINd ap & ugisiaauo> ap «ewiay» uN ua ayaiAuOD as a e} JIYIWSUA | “0290 Jap af 0} Ju 0.0 Jap vaqojod 0) sowDfeuoW ON :uo!DOWULfo euauid eu “'soBIWe so} ‘ofly ja ‘esodsa e} ‘opyew 12 0130 3359 Bas fo1N0 Jap UOZeIOD Jap seyand se} | sowepanb SON “DI}ILUDf D} Ua aniA f 051A DY anb 0} Jod tu ‘ba.o Jp anb puainb A '0a.D of anbuod aa. ou 0190 13 “souoU So;ASanU ap sa3tuut) 50) J0d}oy suglxaye4 e1aWiLd BUN ep sou aig -e7eISUOD OYDaY 27S “201 OU «solu so) ap oUN» anb ugI2ednI0a1d UOD Uedjed sot -SU2 sauped $07 ‘snsar e A onja8ueng J@ UezeYyra1 anb soujo A ueydaze anb soun :«opo} ap» Aey elyiwey en Ua ‘sauoIseJaUaB seaanu se] e 3} e} ap uojsiwusueN eB] W19e} sa sou ON Japuajua eed “pnyuaan{ e| A elouaosejope ®] ua uejuo opueno “2} BP ap O «esoi8ijar Bonopid> e] ap softy So} ap ojuatwefaye 19 uegoy lap ouas j@ ua opualAlA ueyso souensys souped soyonw anb oj e sousewxoide eed ugixayas eun sony éTVIN OHO3H SOWSH 34ND? a Ipunyp f 4e30 ‘sa@jau ‘4804 NV.LIS393N SOLIH SOULSANN AND S3ydvd $01 43S V YYVAITI SON NOIDV4O Visa ‘soja uod uapid ou saupod sns anb soj uod softy soj uod uDuQ “softy Soujo ap saupod soj uoo wDuQ, “softy soj uod uvuQ. *«020d abs}8» K «020d BuoWRUD» anb aj eun sa equates Je eiquie> ou anb { sauozei aualy ou anb ay Bun “«j"""esiW B Jt 1) @ AAMIS a3 anb o} exed!» :e1y -sueang e] B eeUeduiore e eqer!AU} 2} BySa OpueND aypeW! ns & oue}> Anu ofip 0) as soue ¢1 ap ayuadsajope un “aquaWer12eId fu aquauresii9ay tu ‘uapuodsas anb uaqos ou anb uesaljuoo seuped soysny {43819 apand ou anb se} Jod sauozei se) a21p Sou aqua2sajope Un opuend se\uoWysa} ap K sIDap ap sarede> Sowos ani? “oy]npe jap yeuosiad aj e} & OJas UN sa aj eUN ap A esojstja4 e2132e1d eun ap sauarsa}ope soysnw ap ouopueqe 12: “(GLE ad 4) «ay esSanA ap uozeL sep e soysandsip ie “(65'6 27) «2{UaUIeIaAas gIPUaJdas 0} ‘So}j9 UOD asopueTeDUy» :snsar ap eysandsas e} anjs sajoysode so) ap equnfaid e) W “(bs‘6 27) «ZeAnnsep so) o}819 Jap oBany eBle> anb soweuapio? “souas» :souag Je 41g!991 e UeBalU as anb so) e ayinbiue K o8any e8te> anb o}919 Jap seso\dun ap uoI>eWUa} e) UD soWIeBLED nb 0 (91 ‘ZL .42H) «Sojop! ap epeigod pepni> eysa ewe 12 Ua ejanp sou SosOSOU e Uaiquiea “Jo3Sody Je OWOD ‘anb JB41Aa Sowapod ou A “(ZE *Z1 YH) «eI 0130 soWaIeYDNISa 2 BA» coIged B apuodsai 3) aqua e} ‘osa aquy “uossaauo? apid anb ous ‘sojauazado spsysanu uo? A sows owo2 vfap sou ou ‘nb sa snsar ap }euJS110 0) anbiog “uo!siaauo2 UIs ‘SolquIe> UIs PIA Ns J1AIA uefap say anb so) ‘epeu uapid sa] ou anb sasoip $0} ‘Soop! sns A ata eyseq sa} anb so] ap ‘say!qUaB so) ap «PIA ues» e} Jod eased ‘seuayy ua ‘ojqeg “uepioze1 Jew! aUatA sou 0U anb afesed un sowesquooua sajoysody so) ap soyda} So) UZ *saj 2] ap uozel 1eq Es frecuente Con cierta frecuencia escucho a padres y madres una Preocupacién que se puede resumir asi: Hemos hecho todo lo posible por educar a nuestros hijos en la fe. Los hemos llevado a un colegio catélico. Todo ha ido bien hasta que llegan a los trece afios, Desde ese momento empiezan a dejar la practica religiosa. La misa se les hace insoportable, lo mismo que rezar. Més ain, en algunos ‘momentos se vuelven muy criticas con la Iglesia y no quieren saber ‘nada, de Dios, del Evangelio. Lo consideran algo «que hay que arrojar por la ventana». Algunas veces, he visto en mi hija, muy critica, que con ocasién de exdmenes se pone la medalla que le regalaron los abuelos el dia de la primera comunién, Una vez me atrevi a decirle: «:¥ eso’. Me respondié: «Es que esta semana tengo exdmenes». Las anécdotas pueden ser muchas. El fondo de la cuestin es siempre el mismo: realizada en el tiempo de la infar algo anecdético y pasajero. Termina en el momento en que comienza a eiercer. a su modo, la libertad. con nosotros iismes, ‘con los otros, con to creado. Ya tenemos una unda afirmacion: La tr isic ee ees rransmision de la fe no Hay que evitar Culpabilizarse. Algunos padres se preguntan: _;Por qué nos pasa esto si yo les dames ejemplo, si las hemos llevado a colegio catdlico, si..? Hay adultos que viven como «fracaso» “el hecho de que sus hijos tomen comportamientos religiosos diferentes a los que ellos tienen y «esperan de sus hijos-, Es normal que los padres se hagan «suefios» de lo que desean para los hijos. Asi, en lenguaje ordinario, decimos: eMe gustaria que mi hijo(a) fuera...». Sin querer, «sohamos ‘0 que creemos mejor para los hijos». Pero los hijos tiencn también «su propio suefio»: lo que quieren y deciden ser, estudiar, emprender... Estas realidades nos pasan», 3Como entenderlas, cémo vivirlas? Lo primero que te quiero decir es que si te encuentras en algo de lo sefialado, no te culpabilices. Seguro que has obrado lo mejor que has sabido ¥ Podido. Solo te queda una cosa: preguntarte y abrirte a la comprensién del hecho y a la confianza en la semilla que germina a su tiempo porque hay un Espiritu de Jesis que esta vivo y actiia. Todo con paz. Una sefial de presencia de Dios es la paz. Y que te tranquilice el hecho de que haces una cosa buena cuando tu libertad se enfrenta a la libertad del otro y la respeta. Clonaciones. Es decir, que «suefies* con que tu hijo «repita» en su vida la manera que tienes ti de ser creyente, que sea * creyente como td lo eres. Tu hijo o hija tiene el deber de ser creyente «a su modo, segiin su libertad». Cada persona enta- bla relacién Unica y personal con Dios. Y de esta relacién sale «el modo de vivir su fe>. A lo mejor, con su comportamiento, te est diciendo que no ve en ti que tengas relacién personal con el Dios de Jesiis que el Espiritu te revela... y el que te alienta. Tienes que saber que «trans- mitir» la fe y unos valores no es equiparable a entregar a tu hijo una herencia de bienes materiales o inmuebles. No pue- des decir «toma la'fe» como le dices «toma un caramelo». Tu, ‘como padre o madre, no estas delante de un hijo al que pue- das dominar y hacer a tu imagen y semejanza. Ti, delante de tu hijo 0 hija, estas ante una persona libre, que tiene que tomar su vida y decisiones en las manos poco a poco. Tu le has traido a (a vida, pero no puedes hacer su vida. Solo estar @ su lado en la vida para acompafarle... Cuanto mas edad tiene, menos te pertenece, menos puedes «meter mano en su vida». Es él 0 ella quien tiene que hacer su vida. Este es un ejercicio de libertad y de ensefiar a ser libres... partes! a

You might also like