‘S01 Uo> SOULeUOIDe}a4 ap A LALA
9p BJUEW ap aquozisoy un ouls “sapuaide anb Aey anb ewiay
Un $8 ou se6nm) Jawiid ua onaBueAg 13 “sLIGnosap 4od opunw
un outs ‘apuaide as anb «eso> eun» sa ou o}aBueAg Jap 07
“Solg ua ezuRIJUOD ap K Jeuosiad
ezaigod ap jemudsa ejsualiedxa eun ‘sewope ‘sq “aj e]
P 1e!2UaIsIxa UgID919U09 e] ap A a4 e} ap yeUOsiad Uo!DeDIJLINd
ap & ugisiaauo> ap «ewiay» uN ua ayaiAuOD as a e} JIYIWSUA |
“0290 Jap af 0} Ju 0.0 Jap vaqojod 0) sowDfeuoW ON :uo!DOWULfo
euauid eu “'soBIWe so} ‘ofly ja ‘esodsa e} ‘opyew
12 0130 3359 Bas fo1N0 Jap UOZeIOD Jap seyand se} | sowepanb
SON “DI}ILUDf D} Ua aniA f 051A DY anb 0} Jod tu ‘ba.o Jp anb puainb A
'0a.D of anbuod aa. ou 0190 13 “souoU So;ASanU ap sa3tuut) 50) J0d}oy
suglxaye4 e1aWiLd BUN ep sou aig -e7eISUOD OYDaY 27S “201
OU «solu so) ap oUN» anb ugI2ednI0a1d UOD Uedjed sot
-SU2 sauped $07 ‘snsar e A onja8ueng J@ UezeYyra1 anb soujo A
ueydaze anb soun :«opo} ap» Aey elyiwey en Ua ‘sauoIseJaUaB
seaanu se] e 3} e} ap uojsiwusueN eB] W19e} sa sou ON
Japuajua eed
“pnyuaan{
e| A elouaosejope
®] ua uejuo opueno
“2} BP ap O «esoi8ijar
Bonopid> e] ap softy
So} ap ojuatwefaye
19 uegoy lap
ouas j@ ua opualAlA
ueyso souensys
souped soyonw
anb oj e sousewxoide
eed ugixayas eun
sony
éTVIN OHO3H SOWSH 34ND?
a
Ipunyp f 4e30 ‘sa@jau ‘4804
NV.LIS393N SOLIH SOULSANN AND S3ydvd
$01 43S V YYVAITI SON NOIDV4O Visa
‘soja uod
uapid ou saupod sns anb soj uod softy soj uod uDuQ
“softy Soujo ap saupod soj uoo wDuQ,
“softy soj uod uvuQ.
*«020d abs}8» K «020d BuoWRUD»
anb aj eun sa equates Je eiquie> ou anb { sauozei aualy
ou anb ay Bun “«j"""esiW B Jt 1) @ AAMIS a3 anb o} exed!» :e1y
-sueang e] B eeUeduiore e eqer!AU} 2} BySa OpueND aypeW! ns &
oue}> Anu ofip 0) as soue ¢1 ap ayuadsajope un “aquaWer12eId
fu aquauresii9ay tu ‘uapuodsas anb uaqos ou anb uesaljuoo
seuped soysny {43819 apand ou anb se} Jod sauozei se) a21p
Sou aqua2sajope Un opuend se\uoWysa} ap K sIDap ap sarede>
Sowos ani? “oy]npe jap yeuosiad aj e} & OJas UN sa aj eUN ap
A esojstja4 e2132e1d eun ap sauarsa}ope soysnw ap ouopueqe
12: “(GLE ad 4) «ay esSanA ap uozeL sep e soysandsip ie
“(65'6
27) «2{UaUIeIaAas gIPUaJdas 0} ‘So}j9 UOD asopueTeDUy» :snsar
ap eysandsas e} anjs sajoysode so) ap equnfaid e) W “(bs‘6
27) «ZeAnnsep so) o}819 Jap oBany eBle> anb soweuapio?
“souas» :souag Je 41g!991 e UeBalU as anb so) e ayinbiue K
o8any e8te> anb o}919 Jap seso\dun ap uoI>eWUa} e) UD soWIeBLED
nb 0 (91 ‘ZL .42H) «Sojop! ap epeigod pepni> eysa ewe
12 Ua ejanp sou SosOSOU e Uaiquiea “Jo3Sody Je OWOD ‘anb
JB41Aa Sowapod ou A “(ZE *Z1 YH) «eI 0130 soWaIeYDNISa 2
BA» coIged B apuodsai 3) aqua e} ‘osa aquy “uossaauo? apid
anb ous ‘sojauazado spsysanu uo? A sows owo2 vfap sou ou
‘nb sa snsar ap }euJS110 0) anbiog “uo!siaauo2 UIs ‘SolquIe> UIs
PIA Ns J1AIA uefap say anb so) ‘epeu uapid sa] ou anb sasoip
$0} ‘Soop! sns A ata eyseq sa} anb so] ap ‘say!qUaB so) ap «PIA
ues» e} Jod eased ‘seuayy ua ‘ojqeg “uepioze1 Jew! aUatA sou
0U anb afesed un sowesquooua sajoysody so) ap soyda} So) UZ
*saj 2] ap uozel 1eqEs frecuente
Con cierta frecuencia escucho a padres y madres una
Preocupacién que se puede resumir asi: Hemos hecho todo lo
posible por educar a nuestros hijos en la fe. Los hemos llevado a un
colegio catélico. Todo ha ido bien hasta que llegan a los trece afios,
Desde ese momento empiezan a dejar la practica religiosa. La misa
se les hace insoportable, lo mismo que rezar. Més ain, en algunos
‘momentos se vuelven muy criticas con la Iglesia y no quieren saber
‘nada, de Dios, del Evangelio. Lo consideran algo «que hay que
arrojar por la ventana». Algunas veces, he visto en mi hija, muy
critica, que con ocasién de exdmenes se pone la medalla que le
regalaron los abuelos el dia de la primera comunién, Una vez me
atrevi a decirle: «:¥ eso’. Me respondié: «Es que esta semana
tengo exdmenes». Las anécdotas pueden ser muchas. El fondo
de la cuestin es siempre el mismo:
realizada en el tiempo de la infar
algo anecdético y pasajero. Termina en el momento en que
comienza a eiercer. a su modo, la libertad.
con nosotros iismes, ‘con los otros, con to creado. Ya
tenemos una unda afirmacion: La tr isic
ee ees rransmision de la fe no
Hay que evitar
Culpabilizarse. Algunos padres se preguntan: _;Por qué nos
pasa esto si yo les dames ejemplo, si las hemos llevado a colegio
catdlico, si..? Hay adultos que viven como «fracaso» “el
hecho de que sus hijos tomen comportamientos religiosos
diferentes a los que ellos tienen y «esperan de sus hijos-,
Es normal que los padres se hagan «suefios» de lo que
desean para los hijos. Asi, en lenguaje ordinario, decimos:
eMe gustaria que mi hijo(a) fuera...». Sin querer, «sohamos
‘0 que creemos mejor para los hijos». Pero los hijos tiencn
también «su propio suefio»: lo que quieren y deciden ser,
estudiar, emprender... Estas realidades nos pasan»,
3Como entenderlas, cémo vivirlas? Lo primero que te quiero
decir es que si te encuentras en algo de lo sefialado, no te
culpabilices. Seguro que has obrado lo mejor que has sabido
¥ Podido. Solo te queda una cosa: preguntarte y abrirte a la
comprensién del hecho y a la confianza en la semilla que
germina a su tiempo porque hay un Espiritu de Jesis que
esta vivo y actiia. Todo con paz. Una sefial de presencia de
Dios es la paz. Y que te tranquilice el hecho de que haces
una cosa buena cuando tu libertad se enfrenta a la libertad
del otro y la respeta.
Clonaciones. Es decir, que «suefies* con que tu hijo «repita»
en su vida la manera que tienes ti de ser creyente, que sea *
creyente como td lo eres. Tu hijo o hija tiene el deber de ser
creyente «a su modo, segiin su libertad». Cada persona enta-
bla relacién Unica y personal con Dios.
Y de esta relacién sale «el modo de vivir su fe>. A lo mejor,
con su comportamiento, te est diciendo que no ve en ti que
tengas relacién personal con el Dios de Jesiis que el Espiritu te
revela... y el que te alienta. Tienes que saber que «trans-
mitir» la fe y unos valores no es equiparable a entregar a tu
hijo una herencia de bienes materiales o inmuebles. No pue-
des decir «toma la'fe» como le dices «toma un caramelo». Tu,
‘como padre o madre, no estas delante de un hijo al que pue-
das dominar y hacer a tu imagen y semejanza. Ti, delante de
tu hijo 0 hija, estas ante una persona libre, que tiene que
tomar su vida y decisiones en las manos poco a poco. Tu le
has traido a (a vida, pero no puedes hacer su vida. Solo estar
@ su lado en la vida para acompafarle... Cuanto mas edad
tiene, menos te pertenece, menos puedes «meter mano en su
vida». Es él 0 ella quien tiene que hacer su vida. Este es un
ejercicio de libertad y de ensefiar a ser libres...
partes! a