Ο Ακάθιστος Ύμνος Πατριαρχικής Παραδόσεως Παναγιώτη Φιλίππου

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ C.
ΦΙΛΙΠΠΟΥ
Πρωτοψάλτου Ἱ. Ν. Ἁγίου Δημητρίου
Μελισσίου Κορινθίας – Μουσικοδιδασκάλου
Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ

κατὰ τὴν προφορικὴν παράδοσιν
τῆς Μητρὸς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας
ΚΙΑΤΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
~ 2017 ~
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ C. ΦΙΛΙΠΠΟΥ
Πρωτοψάλτου Ἱ. Ν. Ἁγίου Δημητρίου
Μελισσίου Κορινθίας – Μουσικοδιδασκάλου
Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ

κατὰ τὴν προφορικὴν παράδοσιν
τῆς Μητρὸς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας
ΚΙΑΤΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
~ 2017 ~
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Μὲ τὴ χάρη τοῦ Παναγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, προβαίνω εἰς τὴν

δημοσίευσιν μίας εἰσέτι ἐργασίας μου ὑπὸ τὸν τίτλον «Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ
ΥΜΝΟΣ κατὰ τὴν προφορικὴν παράδοσιν τῆς Μητρὸς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ
Μεγάλης Ἐκκλησίας».
Τὰ μέλη κατεγράφησαν κατὰ τὸ ὕφος καὶ τὴν ἀπαγγελίαν τῆς

Μεγάλης Ἐκκλησίας, ὡς αὐτὰ διεσώθησαν καὶ μεταλαμπαδεύθησαν ὑπὸ
τῶν ἀρίστων Ἀρχόντων Πρωτοψαλτῶν τῆς Μ.τ.Χ.Ε. Ἰακώβου Ναυπλιώτου,
Κωνσταντίνου Πρίγγου καὶ Θρασυβούλου Στανίτσα, διὰ μέσου σῳζομένων
ἠχογραφήσεων καθὼς καὶ προσωπικῶν μαρτυριῶν μαθητῶν Αὐτῶν.
Θερμᾶς εὐχαριστίας ὀφείλω εἰς τὸν Πρωτοπρεσβύτερον τοῦ

Οἰκουμενικοῦ Θρόνου π. Σεραφεὶμ Φαράσογλου, διὰ τὴν εὐγενὴν
παραχώρησιν τῶν ὑπ’ αὐτοῦ ἀπομαγνητοφωνηθέντων ἐκτελέσεων τῶν
ἀργῶν μαθημάτων «Τῇ ὑπερμάχῳ» καὶ «Τὸ προσταχθὲν» ὑπὸ τοῦ
ἀειμνήστου Διδασκάλου Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Μ.τ.Χ.Ε.
Θρασυβούλου Στανίτσα.
Ἐν Κιάτῳ Κορινθίας, τῇ 15 ῃ Φεβρουαρίου 2017.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Σ. ΦΙΛΙΠΠΟΥ
Πρωτοψάλτης Ἱ. Ν. Ἁγίου Δημητρίου
Μελισσίου Κορινθίας – Μουσικοδιδάσκαλος
Tῇ φιλοστόργῳ Μητρὶ
Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ
Εὐλαβῶς ἀνατίθεται
Ὁ πονήσας
Π.Σ.Φ.
Π Ι Ν Α Ξ
Τ Ω Ν Ε Μ Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Ω Ν
1. Μικρὸν Ἀπόδειπνον . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1
.
2. Κανὼν Ἀκαθίστου. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8
.
3. «Τῇ ὑπερμάχῳ» ἀργόν, κατ’ ἐκτέλεσιν Θρ. Στανίτσα . . . . . . . . . .38

.
4. «Τῇ ὑπερμάχῳ» συντετμημένον ἐκ τοῦ ἀργοῦ, Θρ. Στανίτσα. . . . 44

.
5. «Τῇ ὑπερμάχῳ» συντομώτερον, Γ. Ραἱδεστηνοῦ Β΄. . . . . . . . . . . . 47

.
6. «Τῇ ὑπερμάχῳ» σύντομον, κατ’ ἐκτέλεσιν Θρ. Στανίτσα . . . . . . .49

.
7. «Τῇ ὑπερμάχῳ» σύντομον, κατ’ ἐκτέλεσιν Ἰακ. Ναυπλιώτου. . . .50

.
8. «Χαῖρε Νύμφη» καὶ «Ἀλληλούϊα» . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .51

.
9. «Τὴν ὡραιότητα», κατ’ ἐκτέλεσιν Κ. Πρίγγου. . . . . . . . . . . . . . . 59

.
10. «Τὸ προσταχθὲν» ἀργόν, κατ’ ἐκτέλεσιν Θρ. Στανίτσα . . . . . . . . 63

.
11. «Τὸ προσταχθὲν» σύντομον, κατ’ ἐκτέλεσιν Θρ. Στανίτσα . . . . . 66

ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ
Α) Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας τῆς Α΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν.
Ὁ Ἱερεύς∙ Εὐλογητός…
Ὁ Χορός∙ Ἀμήν.
Ὁ Ἱερεύς∙ Δόξα σοι Χριστέ… Βασιλεῦ οὐράνιε…
Ὁ Ἀναγνώστης, τὸ Τρισάγιον∙
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον

ἡμᾶς. (ἐκ γ΄)
Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί,
καὶ εἰς τοῦς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς

ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε,
ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον.
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου.

Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ,
καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον.
Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς
ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ
ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
2 Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ
Ὁ Ἱερεύς∙ Ὅτι σοῦ ἐστιν…

Ὁ Ἀναγνώστης∙ Κύριε, ἐλέησον. (ιβ΄)
Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ Βασιλεῖ ἡμῶν

Θεῷ.
Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ, τῷ Βασιλεῖ
ἡμῶν Θεῷ.
Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ Χριστῷ, τῷ
Βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.
Ψαλμὸς Ν΄ (50).
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ

πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου, καὶ ἀπὸ τῆς
ἁμαρτίας μου καθάρισόν με.
Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου
ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντός.
Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως
ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.
Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ
με ἡ μήτηρ μου.
Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας∙ τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς
σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι.
Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι∙ πλυνεῖς με, καὶ
ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι.
Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην∙ ἀγαλλιάσονται
ὀστέα τεταπεινωμένα.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ 3
Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ

πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον.
Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς
ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου.
Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ Πνεῦμά σου
τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ' ἐμοῦ.
Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύματι
ἡγεμονικῷ στήριξόν με.
Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ
ἐπιστρέψουσι.
Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου∙
ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου.
Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν
αἴνεσίν σου.
Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν∙ ὁλοκαυτώματα οὐκ
εὐδοκήσεις.
Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον∙ καρδίαν
συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.
Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ
οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.
Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ
ὁλοκαυτώματα.
Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ψαλμὸς ΞΘ΄ (69).
Ὁ Θεός, εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες· Κύριε, εἰς τὸ

βοηθῆσαί μοι σπεῦσον.
Αἰσχυνθήτωσαν, καὶ ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν
μου.
Ἀποστραφήτωσαν εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ καταισχυνθήτωσαν οἱ
βουλόμενοί μοι κακά.
Ἀποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόμενοι, οἱ λέγοντές μοι·

Εὖγε, εὖγε.
Ἀγαλλιάσθωσαν καὶ εὐφρανθήτωσαν ἐπὶ σοί, πάντες οἱ
ζητοῦντές σε, ὁ Θεός, καὶ λεγέτωσαν διὰ παντός· Mεγαλυνθήτω ὁ
Κύριος, οἱ ἀγαπῶντες τὸ σωτήριόν σου.
Ἐγὼ δὲ πτωχός εἰμι καὶ πένης· ὁ Θεός, βοήθησόν μοι.
Βοηθός μου καὶ ῥύστης μου εἶ σύ· Κύριε, μὴ χρονίσῃς.
Ψαλμὸς ΡΜΒ΄ (142).
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν

μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου.
Καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ
δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν.
Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου∙ ἐταπείνωσεν εἰς γῆν
τὴν ζωήν μου.
Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος, καὶ ἠκηδίασεν
ἐπ' ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου.
Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις
σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων.
Διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου∙ ἡ ψυχή μου ὡς γῆ
ἄνυδρός σοι.
Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε∙ ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου.
Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ' ἐμοῦ καὶ ὁμοιωθήσομαι
τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον.
Ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ
ἤλπισα.
Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα
τὴν ψυχήν μου.
Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον∙
δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου.

Τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ∙ ἕνεκεν
τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με.
Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου, καὶ
ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου.
Καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ
δοῦλός σού εἰμι.
Δοξολογία.
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις

εὐδοκία.
Ὑμνοῦμέν σε, εὐλογοῦμέν σε, προσκυνοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν
σε, εὐχαριστοῦμέν σοι διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν.
Κύριε, Βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ· Κύριε,
Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα.
Κύριε ὁ Θεός, ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱός τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων
τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ
κόσμου.
Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός,
καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.
Ὅτι σὺ εἶ μόνος Ἅγιος, σὺ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός,
εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν.
Καθ' ἑκάστην ἑσπέραν εὐλογήσω σε, καὶ αἰνέσω τὸ Ὄνομά
σου εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ. Ἐγὼ
εἶπα· Κύριε, ἐλέησόν με· ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι.
Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον· δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά
σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου.
Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς· ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς.
Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε.
Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους
φυλαχθῆναι ἡμᾶς.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν
καὶ δεδοξασμένον τὸ Ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ' ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν
ἐπὶ σέ.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε· δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
Εὐλογητὸς εἶ, Δέσποτα· συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου.
Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε· φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου.
Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα· τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ
παρίδῃς.
Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ
Πατρί, καὶ τῷ Υἱῷ, καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς
τους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Τὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως.
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητὴν

οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν
μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων·
φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ
ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι᾿ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
Τὸν δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν
κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος ἁγίου
καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ
παθόντα, καὶ ταφέντα.
Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, κατὰ τὰς Γραφάς.
Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν
τοῦ Πατρός.
Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς,
οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ

Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρί καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον
καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν.
Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.
Μεγαλυνάριον τῆς Θεοτόκου.
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν

ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ Mητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν
Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως, Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως
Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν.
Καὶ εὐθὺς ὁ Κανὼν τοῦ Ἀκαθίστου.

Ο ΚΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ
Ἦχος Βου
ᾨδὴ Α΄.
Ἄρχεται ὁ Α΄. Χορός·
3 3
Α νοι ξω το στο μα μου και πλη ρω θη σε ται

3 3
πνευ μα τος και λο γον ε ρευ ξο μαι τη Βα σι

3 3
λι δι Μη τρι και ο φθη σο μαι φαι δρως πα νη γυ

3
ρι ζων και α α σω γη θο με νος ταυ της τα θαυ

(δὶς)
μα τα
3 3
Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η μας
3 3
Χρι στου βι βλον εμ ψυ χον ε σφρα γι σμε νην σε

3 3
Πνευ μα τι ο με γας Αρ χαγ γε λος Α γνη θε ω

3
με νος ε πε φω νει σοι χαι ρε χα ρας δο χει ον δι
η ης της Προ μη το ρος α ρα λυ θη σε ται

3 3
3 3 3 3
Α δαμ ε πα νορ θω σις χαι ρε Παρ θε νε Θε

3 3 3 3
ο νυμ φε του Α δου η νε κρω σις χαι ρε Πα να

3 3
μω με το πα λα τι ον του παν των Βα σι λε ως
χαι ρε θρο νε πυ ρι νε του Παν το κρα το ρος
3 3
Δο ξα Πα τρι και Υι ω και α γι ω Πνευ μα τι
3 3 3
Ρο δον το α μα ραν τον χαι ρε η μο νη βλα

3 3 3 3
στη σα σα το μη λον το ευ ο σμον χαι ρε η τε

3 3
ξα σα το ο σφρα δι ον του μο νου Βα σι λε ως

3
χαι ρε Α πει ρο γα με κο σμου δι α σω σμα

10 Ο ΚΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ
3 3
Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι

3 3
ω νων α μην
3 3 3 3
Α γνει ας θη σαυ ρι σμα χαι ρε δι ης εκ του

3 3 3 3
πτω μα τος η μων ε ξα νε στη μεν χαι ρε η δυ

3
πνο ον κρι νον Δε σποι να πι στους ευ ω δι α ζον

3
θυ μι ι α μα ευ ο σμον μυ ρον πο λυ τι μον

ᾨδὴ Γ΄.
Τους σου ους υ μνο λο γους Θε ο το κε η ζω ω

3
σα και α φθονος πη γη θι α σον συγ κρο τη σανταςπνευ

3
μα τι κον στε ρε ω σον και εν τη θει α δο ξη

(δὶς)
σου στε φα νων δο ξης α ξι ω σον
Στα χυν η βλα στη σα σα το θει ον ως χω ω ρα

3 3
α νη ρο τος σα φως χαι ρε εμ ψυ χε τρα πε ζα αρ
τον ζω ης χω ρη σα σα χαι αι ρε του ζων τος υ δα
τος πη γη α κε νω τος Δε σποινα

Δα μα λις τον μο σχον η τε κου σα τον α α μω

3
μον χαι ρε τοις πι στοις χαι ρε Α μνας κυ η σα σα Θε

3
ου Α μνον τον αι ρον τα κο ο σμου παν τος τα πται σμα

3
τα χαι ρε θερ μον ι λα στη ρι ον
3 3

3
Ορ θρος φα ει νος χαι ρε η μο νη τον Η η

3 3
λι ον φε ρου σα Χρι στον φω τος κα τοι κη τη ρι ον

3 3
χαι ρε το σκο τος λυ σα σα και τους ζο φω δεις δαι
μο νας ο λο τε λω ως εκ μει ω σα σα
3 3

3 3
ω νων α μην
Χαι ρε πυ λη μο νη ην ο Λο γος δι ω ω δευ σε

3
μο νος η μο χλους και πυ λας Α δου Δε σποινα τω
το κω σου συν τρι ψα σα χαι αι ρε η θει α ει σο

3
. . .
δος
Τὸ τέλος ὁ Α.΄ Χορός∙
. . .
των σω ζο με ε νων Θε ο νυμ φε
ᾨδὴ Δ΄.
Ἄρχεται ὁ Β΄. Χορός·
Ο κα θη με νος εν δο ο ξη ε πι θρο ο νου
Θε ο τη τος εν νε φε λη κου ου φη ηλ θεν Ι η

3 3
σου ους ο υ περ θε ος τη α κη ρα τω πα λα

3 3
μη και αι δι ε σω σε τους κραυ γα ζον τας δο
ξα Χρι στε τη δυ να μει σου
Εν φω ναις α σμα των πι ι στει σοι βο ω ω μεν
Πα νυ μνη τε χαι ρε πι ον ο ο ρος και τε τυ

3 3
ρω με ε νον εν Πνευ μα τι χαι ρε λυ χνι α και
στα μνε Μαν να φε ρου σα το γλυ και αι νον τα των ευ
σε βω ων αι σθη τη ρι α
Ι λα στη ρι ον του κο ο σμου χαι ρε α α χραν
τε Δε σποι να χαι ρε κλι μαξ γη η θεν παν τας α

3 3
νυ ψω ω σα σα χα ρι τι χαι ρε η γε φυ ρα
ον τως η η με τα γου σα εκ θα να τουπανταςπρος
ζω η ην τους υ μνουντας σε
Ου ρα νων υ ψη λο τε ε ρα χαι ρε γη ης το
θε με λι ον εν τη ση νη δυ υ ι Α χραν τε
3 3
α κο ο πως βα στα σα σα χαι ρε κογ χυ λη πορ
φυ ραν θει αν βα ψα σα εξ αι μα των σου τω Βα σι
λει ει των Δυ να με ων
3 3
Νο μο θε την η τε κου ου σα α λη θω ως
χαι ρε Δε σποι να των τας α νο μι ι ας παν των δω

3 3
ρε α αν ε ξα λει φον τα α κα τα νο η τον
βα θος υ ψος αρ ρη τον Α πει ρο γα με δι ης η
μεις ε θε ω θη μεν
3 3

3 3
ω νων α μην
Σε την πλε ξα σαν τω κο ο σμω α χει ρο ο πλο κον
στε φα νον α νυ μνο λο γου ου μεν χαι ρε σοι Παρ

3 3
θε ε νε κραυ γα ζον τες το φυ λα κτη ρι ον παν των

3
. . .
και αι χα ρα κω μα και κρα ται ω ω μα
Τὸ τέλος ὁ Β.΄ Χορός∙
. . .
και ι ε ρο ον κα τα φυ γι ον
ᾨδὴ Ε΄.
Ε ξε στη τα συμ παν τα ε πι τη θει α δο ξη

3
σου σοι γαρ α πει ρο γα με Παρ θε νε ε σχες εν
μη τρα τον ε πι παν των Θε ον και τε ε το κας α χρονον
Υι ον πα σι τοις υ μνου σι σε σω τη ρι ι αν
βρα βευ ον τα
3 3
Ο δον η κυ η σα σα ζω ης χαι ρε Πα να
3
μω με η κα τα κλυ σμου της α μαρ τι ας σω
σα σα κο σμον χαι ρε Θε ο νυ υμ φε α κουσμα και
λα λη μα φρι κτον χαι ρε εν δι αι τη μα του Δε
σπο ο του της κτι σε ως

3 3
Ι σχυς και ο χυ ρω μα αν θρω πων χαι ρε Α

3
χραν τε το πε α γι α σμα τος της δο ξης νε κρω
σις Α δου νυμ φων ο λο φω ω τε χαι ρε των Αγ
γε λων χαρ μο νη χαι ρε η βο η θει α των πι
στω ως δε ο με νων σου
3 3
Πυ ρι μορ φον ο χη μα του Λο γου χαι ρε Δε
σποι να εμ ψυ χε Πα ρα δει σε το ξυ λον εν
με σω ε ε χων ζω ης τον Κυ ρι ι ον ου ο
γλυ κα σμος ζω ο ποι ει πι στει τους με τε χον τας και
φθο ρα α υ πο κυ ψαντας
3 3 3
Ρων νυ με νοι σθε νει σου πι στως α να βο ω μεν

3
σοι χαι ρε πο ο λιςτου Παμ βα σι λε ως δε δο
ξα σμε ε να και α ξι α κου ου στα πε ρι ης
λε λα λυν ται σα φως ο ρος α λα το μη τον χαι
ρε βα θος α με τρη τον
3 3

3 3
ω νων α μην
Ευ ρυ χω ρον σκη νω μα του Λο γου χαι ρε Α

3
χραν τε κο χλοςη τον θει ον μαρ γα ρι την προ α
γα γου ου σα χαι ρε παν θαυ μα α στε παν των προς Θε

. . .
ον κα ταλ λα γη των μα κα ρι ζον των σε
. . .
Θε ο το ο κε ε κα στο τε
ᾨδὴ ϛ΄.
3 3
Την θει ει αν ταυ την και παν τι μον τε λουν τες ε ορ

3
την οι θε ο φρο νες της Θε ο μη το ρος δευ τε τας χει
ρας κρο τη σω μεν τον εξ αυ της τε χθε εν τα Θε

(δὶς)
ον δο ξα ζον τες
3 3
3 3
Πα στα ας του Λο γου α μο λυν τε αι τι α της των

3
παν των θε ω σε ως χαι ρε Παν α χραν τε των Προ φη

3
των πε ρι η χη μα χαι ρε των Α πο στο ο λων
το εγ καλ λω πι σμα
3 3
3 3
Εκ σου ου η δρο σος α πε στα ξε φλογ μον πο λυ θε

3
ι ας η λυ σα σα ο θεν βο ω μεν σοι χαι ρε ο

3 3
πο κος ο εν δρο σος ον Γε δε ων Παρ θε ε νε
προ ε θε α σα το
3 3 3
3 3
Ι δου ου σοι χαι ρε κραυ γα ζο μεν λι μην η μιν γε

3
νου θα λατ τευ ου σι και ορ μη τη ρι ον εν τω πε
λα γει των θλι ψε ων και των σκαν δα λων πα αν των
του πο λε μη το ρος
3 3

3 3
ω νων α μην
3 3
Χα ρα ας αι τι α χα ρι τω σον η μων τον λο γι

3
σμον του κραυ γα ζειν σοι χαι ρε η α φλε κτος βα α

3
. . .
τος νε φε λη ο λο φω τε
. . .
η τους πι στους α πα αυ στως ε πι σκι α ζου σα
ᾨδὴ Ζ΄.
Ουκ ε λα τρευσαν τη κτι σει η θε ο φρο νες πα ρα

3 3
τον Κτι ι σα αν τα αλ λα πυ ρο ος α πει

3 3 3 3
λην αν δρει ως πα τη σαν τες χαι ρον τες ε ψαλλον
Υ περ υ μνη η τε ο των Πα τε ρων Κυ ρι ος και
Θε ος ευ λο γη τος ει
Α νυ μνου μεν σε βο ων τες χαι ρε ο χη μα Η λι

3 3
ου του νο η του αμ πε λος α λη θι νη τον βο τρυντον
πε πει ρον η γε ωρ γη σα σα οι νον στα ζο ον
τα τον τας ψυ χας ευ φραι νον τα των πι στως σε
δο ξα ζον των
Ι α τη ρα α των α παν των η κυ η σα σα

3 3
χαι ρε Θε ο ο νυ υμ φε η ρα α βδος η μυ στι
κη αν θος το α μα ραν τον η ε ξαν θη σα σα
χαι ρε Δε σποι οι να δι ης χα ρας πλη ρου με θα και
ζω ην κλη ρο νο μου μεν
Ρη το ρευ ου σα ου σθε νει γλωσ σα Δε σποι να υ μνο

3 3
λο γη η σαιαι σε υ πε ερ γαρ τα Σε ρα φιμ υ

3 3
ψω θεις κυ η σα σα τον Βα σι λε α Χρι στον ον
ι κε τε ευ ε πα α σης νυν βλα βης ρυ σα σθαι τους
πι στως σε προ σκυ νουν τας

3 3
Ευ φη μει σε ε μα κα ρι ζον τα τα πε ρα τα
3 3
και πο θω κρα α ζει ει σοι χαι ρε ο το ο μος

3 3 3
εν ω δακ τυ λω εγ γε γρα πται Πα τρος ο Λο
γος Α γνη ον ι κε τε ευ ε βι ι βλω ζω ης τους δου
λους σου κα τα γρα ψαι Θε ο το κε
3 3

3
ω νων α μην
3 3
Ι κε τευ ο μεν οι δου λοι σου και κλι νο μεν γο

3
νυ καρ δι ι ας η μων κλι νον το ου ους σου

3 3
Α γνη και σω σοντους θλι ψε σι βυ θι ζο με
ε νους η μας και συν τη ρη η σον πα α σης εχ

3
. . .
θρων α λω σε ως
. . .
την σην Πο λιν Θε ο το κε
ᾨδὴ Η΄.
Παι δας ευ α γεις εν τη κα μι νω ο το ο κος
της Θε ο το κου δι ε σω σα το το τε μεν τυ

3
που με νος νυν δε ε νερ γου με νος την οι κου με νην

3 3
α πα σαν α γει ρει ψαλ λου ου σαν τον Κυ ρι ο

3 3
ον υ μνει τε τα ερ γα και υ περ υ ψου τε εις παν τας
τους αι ω νας
3 3
Νη δυ υ ι τον Λο γον υ πε δε ξω τον πα αν
τα βα στα ζον τα ε βα στασας γα λα κτι ε ξε θρε

3
ψας νευ μα τι τον τρε φον τα την οι κου με νην α πα

3 3
σαν Α γνη ω ψαλ λο ο μεν τον Κυ ρι ο ον υ

3 3
μνει τε τα ερ γα και υ περ υ ψου τε εις παν τας τους
αι ω νας
3 3
Μω ση ης κα τε νο η σεν εν βα τω το με ε
γα Μυ στη ρι ον του το κου σου Παι δες προ ει κο νι

3
σαν του το εμ φα νε στα τα με σον πυ ρος ι στα

3 3
με νοι και μη φλε γο με ε νοι α κη ρα τε ε α

3 3
γι α Παρ θε νε ο θεν σε υ μνου μεν εις παν τας τους αι
ω νας
3 3
Οι πρω ω ην α πα τη γυ μνω θεν τες στο λη ην

α φθαρ σι ας ε νε δυ θη μεν τη κυ ο φο ρι α
3
σου και οι κα θε ζο με νοι εν σκο τει πα ρα πτω

3 3
σε ων φως κα το πτευ σα α μεν φω τος κα τοι κη

3 3
τη ρι ον Κο ρη ο θεν σε υ μνου μεν εις παν τας τους αι
ω νας
3 3 3
Νε κροι οι δι α σου ζω ο ποι ουν ται ζω η ην
γαρτην ε νυ πο στα τον ε κυ η σας ευ λα λοι οι

3
α λα λοι πρω ην χρη μα τι ζον τες λε προι α πο

3 3
κα θαι ρον ται νο σοι δι ω κο ον ται πνευ μα των

3 3
α ε ρι ων τα πλη θη ητ την ται Παρ θε νε βρο των η
σω τη ρι α
3 3

3 3
ω νων α μην
Η κο ο σμω τε κου σα σω τη ρι αν δι η ης
α πο γης εις υ ψος ηρ θη μεν χαι ροις Παν τευ λο γη τε
σκε πη και κρα ται ω μα τει χος και ο χυ ρω μα

3 3 3
των με λω δουν των Α γνη τον Κυ ρι ο ον υ μνει τε

3 3
. . .
τα ερ γα και υ περ υ ψου ου τε
. . .
εις παν τας τους αι ω νας
ᾨδὴ Θ΄.
3 3 3
Α πας γη γε νης σκιρ τα τω τω πνευ μα τι λαμ πα

3
δου χου με νος πα νη γυ ρι ζε τω δε α υ

3 3 3
λων Νο ο ων φυ σις γε ραι ρου σα την ι ε
ραν πα νη γυ ριν της Θε ο μη το ο ρος και βο
α α τω χαι ροις παμ μα κα ρι στε Θε ο το
κε α γνη α ει παρ θε νε
3 3
Ι να σοι πι στοι το Χαι ρε κραυ γα ζο μεν οι δι α

3
σου της χα ρας με το χοι γε νο με νοι της α ι

3 3
δι ου ρυ σαι η μα ας πει ρα σμου βαρ βα ρι
κης α λω σε ως και πα σης αλ λης πλη γης δι α

πλη η θος Κο ρη πα ρα πτω σε ων ε πι ου
σης βρο τοις α μαρ τα νου σιν

3 3 3 3 3
Ω φθης φω τι σμος η μων και βε βαι ω σις ο θεν βο

3
ω μεν σοι χαι ρε α στρον α δυ τον ει σα γον

3
κο ο σμω τον με γαν Η λι ον χαι ρε Ε δεμ
α νοι ξα σα την κε κλει σμε νην Α γνη χαι ρε στυ υ

3
λε πυ ρι νε ει σα γου σα εις την α νω ζω
ην το αν θρω πι νον

3 3 3
Στω μεν ευ λα βως εν οι κω Θε ου η μων και εκ

βο η σω μεν χαι ρε κο σμου Δε σποι να χαι ρε Μα

3 3 3 3
ρι ι α Κυ ρι α παν των η μων χαι ρε η
μο νη α μω μος εν γυ ναι ξι και κα λη χαι ρε

3
σκε ευ ος μυ ρον το α κε νω τον ε πι σε
κε νω θεν εισ δε ξα με νον
3 3
Η πε ρι στε ρα η τον ε λε η μο να α
3
πο κυ η σα σα χαι ρε Α ει παρ θε νε Ο σι ων
3 3 3
πα αν των χαι ρε το καυ χη μα των Α θλη των στε

3 3
φα νω μα χαι ρε α παν τω ων τε των Δι και αι ων

3
θει ον εγ καλ λω πι σμα και η μων των πι στων
το δι α σω σμα
3 3

3
ω νων α μην
Φει σαι ο Θε ος της κλη ρο νο μι ας σου τας α

3 3
μαρ τι ας η μων πα σας πα ρα βλε πων νυν εις

3
του το ε ε χων εκ δυ σω που σα σε την ε
πι γης α σπο ρως σε κυ ο φο ρη σα α σαν δι α

3
με ε γα ε λε ος θε λη σαν τα μορ φω θη
ναι Χρι στε το αλ λο τρι ον

Ἐν τῷ τέλει τοῦ Κανόνος, οἱ Χοροὶ ψάλλωσιν, εἰς ἀργὸν μέλος,

δίχορον, καὶ εἰς ἦχον πλ. δ΄, τὸ Κοντάκιον∙ ,
ἀρχομένου τοῦ Α΄ Χοροῦ.
Εἶτα ὁ Ἱερεὺς (ἤ ὁ Ἀρχιερεύς, ὅπου χοροστατεῖ) ἀπαγγέλει

ἐμμελῶς τὴν Α΄ Στάσιν τῶν Χαιρετισμῶν πρὸ τῆς ἱερᾶς εἰκόνος
τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ τέμπλου (κατὰ τὴν Πατριαρχικὴν
Τάξιν). Ἐν τῷ τέλει τῶν Χαιρετισμῶν, οἱ Χοροὶ ψάλλωσιν, εἰς
σύντομον εἱρμολογικὸν μέλος, δίχορον, τὸ Κοντάκιον∙
. Ἡ αὐτὴ τάξις επαναλαμβάνεται καὶ κατὰ τὰς
λοιπὰς Παρασκευὰς τῆς Β΄, Γ΄ καὶ Δ΄ Ἑβδομάδος τῶν
Νηστειῶν.
*Σημείωσις: Ἐὰν χοροστατῇ Ἀρχιερεύς, ἐνδεδυμένος τὸν

μανδύαν, τὸ ὠμόφορον καὶ τὸ ἐπιτραχήλιον, ἀπαγγέλει ἐμμελῶς
τοὺς Χαιρετισμούς. Ἐν τῷ τέλει τῶν Χαιρετισμῶν καὶ πρὸ τοῦ
Κοντακίου, ὁ Α΄ Χορὸς ψάλλει τό∙ ,
ἐνῶ ὁ Ἀρχιερεὺς εὐλογεῖ τὸν λαόν, ἐπανερχόμενος εἰς τὸν θρόνον.
Καὶ εὐθὺς οἱ Χοροὶ τό∙ , σύντομον, δίχορον.
« Τῇ ὑπερμάχῳ » (ἀργὸν)
κατ' ἐκτέλεσιν τοῦ Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Μ.τ.Χ.Ε.
† Θρασυβούλου Στανίτσα
Ἦχος Νη
Τη υ υ πε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ερ μα α α
α α α α α α α α α α α α α α α
χω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω
ω ω ω ω ω στρα α α α α α α α τη η
3
η η γω ω ω ω ω ω ω ω τα α α α α
α α α α α α α α α α α α α νι ι
ι κη η η η η η η η η η η η η η
η η η η η η η η η η η η η η η η
η η η τα α νι ι ι κη η η τη η η
ρι ι ι τα νι ι ι κη τη η η η ρι ι ι
ι α α α α α α α α α α
Ως λυ υ τρω ω ω ω ω ω ω ω ω ω
ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω θει ει ει
ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει
σα α α α α α α α α α α α
α α α α α τω ω ω ω ω ω ω ων δει ει
3
ει ει νω ω ω ω ω ω ω ων ε ε ε ε ε
ε ε ε ε ε ε ε ε ευ χα α α ρι στη η
η ρι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι
ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι
ι ι ι ε ευ χα α α ρι ι ι στη η η
ρι ι ι ευ χα α α ρι στη η η η ρι ι ι
ι α α α α α α α α α α
40 Τῌ ΥΠΕΡΜΑΧῼ
Α να α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α α
α α γρα α α α α α α α α α α α να α
γρα φω ω Σοιοι οι οι οι οι οι οι η Πο ο λι ις
Σου ου Θε ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο
ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο Θε ε ε
ο ο το ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο Θε ε ε
ε ο ο ο το ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο
ο ο ο ο ο ο ο χο ο ο ο ο Θε ε ε ε
ο το ο ο ο ο ο ο κε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε ε ε ε ε
Αλλ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω
ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω
ω ως ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε αλλ ω ως
ε χου ου σα α α α α α α α το κρα α το ος
Σου ου α προ ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο
ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο σμα α α
προ ο σμα α α α α α α α α α α α α προ ο ο
ο σμα α α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α χα α α α α προ ο ο ο
σμα χη η η η η η η το ο ο ο ο ο ο ο
ο ο ο ο ο ον
Εκ πα α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α α
α αν τοι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι ω ων
με κι ιν δυ υ υ υ υ υ υ υ κιν δι ι ι ι
νω ων ε λε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε λε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε λε ε ευ θε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε ε ε ε ε ε ρω ω ω ω ω ε ε ε ε λευ
θε ε ε ε ρω ω ω ω σο ο ο ο ο ο
ο ο ο ο ο ον
Ι ι να α α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α
α α α α α κρα α α α α α α α ζω ω
3
ω ω Σοι οι οι οι οι οι οι χαι ρε Νυ υ υ υμ
φη η α νυ υ υ υ υ υ υμ φε ε ε ε ε
ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
Ἕτερον, συντετμημένον ἐκ τοῦ ἀργοῦ

παρὰ τοῦ Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Μ.τ.Χ.Ε.
Ἦχος Νη
ε Τη υ υ πε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ερ μα α α α α α α α α α α α
α α χω ω ω στρα α α α α τη η γω ω
ω ω ω τα νι ι ι κη τη η ρι ι α α
α α α α α α α
Ως λυ υ τρω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω
θει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει
ει ει σα α α τω ω ω ω ων δει ει νω ω
ω ω ων ευ χα α α ρι στη η ρι ι α α
α α α α α α α
Α να γρα α α α α α α α α α α α α
α α α α α α να γρα φω ω Σοιοι οι οι οι οι
οι οι οι οι η η Πο ο λι ις Σου Θε ο ο
το ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο
ο ο ο ο Θε ε ε ο το ο ο ο κε ε ε
ε ε ε ε ε ε ε ε ε
Αλλ ως ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε ε ε ε αλλ ως ε χου ου σα α α α α α
α α α α το ο κρα α α α τος α προ ο
σμα α α α α α α α α α α α
α α α α α α α προ σμα α α χη το ο ο
ο ο ο ο ο ο ο ο ον
Εκ παν τοι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι
οι οι οι οι οι οι εκ παν τοι ω ων με ε
ε ε ε ε ε ε ε ε κι ιν δυ υ υ υ
νω ων ε λε ευ θε ε ε ε ρω ω σο ο
ο ο ο ο ο ο ο ο ο ον
*
Ι να κρα α α αα α α α α α α α α α
α α α α α α ι να κρα ζω ω Σοι οι
χαι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι
χαι ρε Νυ υ υ υμ φη η α νυ υ υ υ
υμ φε τε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε ε ε ε ε ε
____________________
* Ἑτέρα γραμμή:
κτλ.
Ι να κρα α α α α α
Ἕτερον συντομώτερον, παρὰ Γεωργίου Ραἱδεστηνοῦ Β΄.
Ἦχος Νη
Τη υ περ μα α α α α α χω στρα α α τη
γω ω τα α νι ι κη τη η η η η ρι ι ι α
Ως λυ τρω θει ει ει ει ει ει σα τω ω ων δει
νω ων ε ευ χα α ρι στη η η η η ρι ι ι α
Α να γρα α α φω ω ω Σοι οι η Πο
ο ο ο λις Σου ου Θε ο ο ο το ο ο ο ο ο
κε
Αλλ ως ε ε ε ε ε ε χου σα α α το κρα α
το ος α α προ σμα α α α α χη η η το ον
Εκ παν τοι οι ω ω ων με ε κιν δυ υ νω ων
ε ε λε ε ευ θε ε ρω ω ω σον
Ι να κρα α α ζω ω ω ω Σοι οι χαι ρε Νυ
υ υμ φη α νυ υμ φε ευ τε ε ε ε ε ε
Ἕτερον, εἰς σύντομον εἰρμολογικὸν μέλος

Ἦχος Νη
Τη υ περ μα χω στρα τη γω τα νι κη τη η η
ρι ι α ως λυ τρω θει σα των δει νων ευ χα ρι
στη η η ρι ι α α να γρα φω Σοι η Πο ο
λις Σου Θε ο το κε αλλ ως ε χου σα το κρα
τος α προ σμα α α χη η τον εκ παν τοι ων με
κι ιν δυ νων ε λευ θε ε ρω ω σον ι να κρα ζω ω
Σοι χαι ρε Νυ υμ φη α νυ υμ φε ευ τε
Τὸ αὐτό, εἰς ἑτέραν ἐκτέλεσιν

παρὰ τοῦ Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Μ.τ.Χ.Ε.
† Ἰακώβου Ναυπλιώτου
Ἦχος Νη
Τη υ περ μα α χω στρα α τη γω τα νι κη τη
ρι ι ι α ως λυ τρω θει ει σα τω ων δει
νων ευ χα ρι στη ρι ι α α α να γρα φω
Σοι η Πο λι ις Σου Θε ο το κε αλλ ως ε ε χου
σα α το κρα τος α προ σμα χη η η τον εκ παν
τοι ων με κιν δυ νων ε λευ θε ε ρω σον ι να
κρα ζω ω Σοι χαι ρε Νυ υμ φη α νυ υμ φευ τε

« Χαῖρε Νύμφη » καὶ « Ἀλληλούϊα »
Ἦχος Νη
3 3
Χαι αι αι ρε Νυ υ υ υ υ υ υμ φη η η
3 3
η α νυμ φε ε ε ε ε ευ τε ε ε ε ε
3 3
ε ε ε ε ε ε
3 3
Α α αλ λη λου ου ου ου ου ου ου ι ι
3
ι
3
αλ λη λου ι ι ι ι ι ι α α α α α
3 3
α α α α α α
Χαι ρε Νυ υ υμ φη α νυ υ υμ φευ τε ε
Αλ λη λου ου ου ι α α α α α α α α
α α α α α α
52 ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ & ΑΛΛΗΛΟΥΪΑ
Χαι ρε Νυ υ υμ φη α νυ υ υμ φε ε ε ευ
3
τε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε ε
Αλ λη λου ου ου ι ι ι ι α α α α α α
Χαι ρε Νυ υ υ υ υ υμ φη α νυ υ υμ φε ε
3
ευ τε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε
Αλ λη λου ου ου ου ου ου ι Αλ λη λου ου
3
ου ι ι ι α α α α α α α α α α α
α α α α α α
Εὐθὺς τὸ Κοντάκιον∙ , σύντομον, δίχορον.
Εἶτα ὁ Ἀναγνώστης, τὸ Τρισάγιον∙
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον

ἡμᾶς. (ἐκ γ΄)
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς

ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε,
ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου.

Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ,
καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον.
Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς
ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ
ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Ὁ Ἱερεύς∙ Ὅτι σοῦ ἐστιν…
Οἱ Χοροί∙ Ἀμήν.
Καὶ ὁ Ἀναγνώστης, τὸ Κοντάκιον τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος

Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος († 17 Φεβρουαρίου), τὸ ὁποῖον ἀναγι-
νώσκεται μόνον κατὰ τὴν Παρασκευὴν ἑσπέρας τῆς Α΄

Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν∙
Πίστιν Χριστοῦ ὡσεὶ θώρακα, ἔνδον λαβὼν ἐν καρδίᾳ σου, τὰς

ἐναντίας δυνάμεις κατεπάτησας, Πολύαθλε, καὶ στέφει οὐρανίῳ,
ἐστέφθης αἰωνίως, ὡς ἀήττητος.
Τὰς δὲ Β΄, Γ΄ καὶ Δ΄ Ἑβδομάδας τῶν Νηστειῶν, λέγομεν τό∙
Ὡς ἀπαρχὰς τῆς φύσεως, τῷ φυτουργῷ τῆς κτίσεως, ἡ

οἰκουμένη προσφέρει σοι, Κύριε, τοὺς θεοφόρους Μάρτυρας. Ταῖς
αὐτῶν ἱκεσίαις, ἐν εἰρήνῃ βαθείᾳ τὴν Ἐκκλησίαν σου, διὰ τῆς
Θεοτόκου συντήρησον, Πολυέλεε.
Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας τῆς Ε΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν,

λέγομεν τό∙
Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, Ὡς λυτρωθεῖσα τῶν

δεινῶν, εὐχαριστήρια, Ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε. Ἀλλ'
ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, Ἐκ παντοίων με κινδύνων
ἐλευθέρωσον, Ἵνα κράζω σοι∙ Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Εἶτα τό∙ «Κύριε, ἐλέησον» (μ΄) καὶ εὐθὺς τό∙
Ὁ ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ, ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς

προσκυνούμενος καὶ δοξαζόμενος, Χριστὸς ὁ Θεός, ὁ μακρόθυμος,
ὁ πολυέλεος, ὁ πολυεύσπλαγχνος, ὁ τοὺς δικαίους ἀγαπῶν καὶ
τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐλεῶν, ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν, διὰ τῆς
ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων ἀγαθῶν• Αὐτός, Κύριε, πρόσδεξαι καὶ
ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τὰς ἐντεύξεις, καὶ ἴθυνον τὴν ζωὴν ἡμῶν
πρὸς τὰς ἐντολάς σου. Τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον∙ τὰ σώματα
ἅγνισον∙ τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον∙ τὰς ἐννοίας κάθαρον∙ καὶ
ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης. Τείχισον ἡμᾶς
ἁγίοις σου Ἀγγέλοις, ἵνα τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν φρουρούμενοι καὶ
ὁδηγούμενοι, καταντήσωμεν εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως, καὶ εἰς
τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀπροσίτου σου δόξης∙ ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως

τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως
Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν.
Ἐν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον Πάτερ.
Ὁ Ἱερεύς∙ Ὁ Θεὸς οἰκτειρήσαι ἡμᾶς καὶ εὐλογήσαι ἡμᾶς...
Εἶτα ὁ Α΄ Κανονάρχης ἱστάμενος πρὸ τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς

Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ τέμπλου καὶ ὁ Β΄ Κανονάρχης πρὸ τῆς
ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ Σωτήρος Χριστοῦ τοῦ τέμπλου, ἐν βαθείᾳ
κατανύξει, ἀπαγγέλουν ἐμμελῶς τὰς ἑπομένας εὐχάς∙
Ὁ Α΄ Κανονάρχης∙
Ἄσπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε,

Θεόνυμφε, Δέσποινα, ἡ Θεὸν Λόγον τοῖς ἀνθρώποις, τῇ παραδόξῳ
σου κυήσει ἑνώσασα, καὶ τὴν ἀπωσθεῖσαν φύσιν τοῦ γένους ἡμῶν
τοῖς οὐρανίοις συνάψασα, ἡ τῶν ἀπηλπισμένων μόνη ἐλπίς, καὶ
τῶν πολεμουμένων βοήθεια, ἡ ἑτοίμη ἀντίληψις τῶν εἰς σὲ
προστρεχόντων, καὶ πάντων τῶν Χριστιανῶν τὸ καταφύγιον, μὴ
βδελύξῃ με τὸν ἁμαρτωλόν, τὸν ἐναγῆ, τὸν αἰσχροῖς λογισμοῖς καὶ

λόγοις καὶ πράξεσιν ὅλον ἐμαυτὸν ἀχρειώσαντα, καί τῇ τῶν
ἡδονῶν τοῦ βίου ῥαθυμίᾳ γνώμης, δοῦλον γενόμενον. Ἀλλ' ὡς τοῦ
φιλανθρώπου Θεοῦ Μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαγχνίσθητι ἐπ' ἐμοὶ
τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ ἀσώτῳ, καὶ δέξαι μου τὴν ἐκ ῥυπαρῶν χειλέων
προσφερομένην σοι δέησιν, καὶ τὸν σὸν Υἱόν, καὶ ἡμῶν Δεσπότην
καὶ Κύριον, τῇ μητρικῇ σου παῤῥησίᾳ χρωμένη, δυσώπησον, ἵνα
ἀνοίξῃ κἀμοὶ τὰ φιλάνθρωπα σπλάγχνα τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος,
καί, παριδών μου τὰ ἀναρίθμητα πταίσματα, ἐπιστρέψῃ με πρὸς
μετάνοιαν καί τῶν αὐτοῦ ἐντολῶν ἐργάτην δόκιμον ἀναδείξῃ με.
Καὶ πάρεσό μοι ἀεὶ ὡς ἐλεήμων, καὶ συμπαθής, καὶ φιλάγαθος, ἐν
μὲν τῷ παρόντι βίῳ, θερμὴ προστάτις καὶ βοηθός, τάς τῶν
ἐναντίων ἐφόδους ἀποτειχίζουσα, καὶ πρὸς σωτηρίαν καθοδηγοῦσά
με, καὶ ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἐξόδου μου, τὴν ἀθλίαν μου ψυχὴν
περιέπουσα, καὶ τὰς σκοτεινὰς ὄψεις τῶν πονηρῶν δαιμόνων πόῤῥω
αὐτῆς ἀπελαύνουσα· ἐν δὲ τῇ φοβερᾷ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, τῆς
αἰωνίου με ῥυομένη κολάσεως, καί τῆς ἀποῤῥήτου δόξης τοῦ σοῦ
Υἱοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν κληρονόμον με ἀποδεικνύουσα. Ἧς καὶ
τύχοιμι, Δέσποινά μου, ὑπεραγία Θεοτόκε, διά τῆς σῆς μεσιτείας
καὶ ἀντιλήψεως∙ χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ,
τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. ᾯ
πρέπει πᾶσα δόξα, τιμή, καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ
Πατρί, καὶ τῷ Παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ
Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ὁ Β΄ Κανονάρχης∙
Καὶ δὸς ἡμῖν, Δέσποτα, πρὸς ὕπνον ἀπιοῦσιν, ἀνάπαυσιν

σώματος καὶ ψυχῆς∙ καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ ζοφεροῦ ὕπνου
τῆς ἁμαρτίας, καὶ ἀπὸ πάσης σκοτεινῆς καὶ νυκτερινῆς
ἡδυπαθείας. Παῦσον τὰς ὁρμὰς τῶν παθῶν, σβέσον τὰ πεπυρωμένα
βέλη τοῦ πονηροῦ, τὰ καθ' ἡμῶν δολίως κινούμενα∙ τάς τῆς σαρκὸς
ἡμῶν ἐπαναστάσεις κατάστειλον, καὶ πᾶν γεῶδες καὶ ὑλικὸν

ἡμῶν φρόνημα κοίμισον. Καὶ δώρησαι ἡμῖν, ὁ Θεός, γρήγορον νοῦν,
σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν, ὕπνον ἐλαφρόν, καὶ πάσης
σατανικῆς φαντασίας ἀπηλλαγμένον. Διανάστησον δὲ ἡμᾶς ἐν τῷ
καιρῷ τῆς προσευχῆς, ἐστηριγμένους ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου, καὶ τὴν
μνήμην τῶν σῶν κριμάτων ἐν ἑαυτοῖς ἀπαράθραυστον ἔχοντας.
Παννύχιον ἡμῖν τὴν σὴν δοξολογίαν χάρισαι εἰς τὸ ὑμνεῖν, καὶ
εὐλογεῖν, καὶ δοξάζειν τὸ πάντιμον, καὶ μεγαλοπρεπὲς Ὄνομά
σου, τοῦ Πατρός, καί τοῦ Υἱοῦ, καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν,
καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ὑπερένδοξε, ἀειπάρθενε, εὐλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε τὴν

ἡμετέραν προσευχὴν τῷ Υἱῷ σου καὶ Θεῷ ἡμῶν, καὶ αἴτησαι, ἵνα
σώσῃ διὰ σοῦ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ὁ Β΄ Κανονάρχης∙
Ἡ ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τὸ

Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα σοι.
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ∙

φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.
Εὐθὺς ἡ Ἀπόλυσις, ὁ Ἱερεὺς τό∙ (ἀποκρινομένων

ἡμῶν τό∙ συνεχῶς), καὶ μετ' αὐτό, οἱ Χοροὶ

ψάλλωσιν εἰς ἦχον γ΄ καὶ εἰς ἀργόν μέλος, τὸ Κάθισμα∙
.
« Τὴν ὡραιότητα »
† Κωνσταντίνου Πρίγγου
Ἦχος Γα
Την ω ραι αι αι ο ο ο ο ο τη η τα α α α
α τη ης πα αρ θε ε ε νι ι ι ι ι ι
ι ι ας σου ου ου και το υ υ υ πε ε ε ε ερ
λα αμ προ ο ο ο ον το ο τη ης α α α
γνει ει ει ει ει ει ει ει ας σου ου ου ο
Γα α βρι η η ηλ κα τα α α πλα α α α
γει εις ε βο ο ο ο ο α α α σοι οι Θε ε
ε ο ο ο το ο ο ο ο ο κε ε ποι οι
ο ο ον σοι ε ε εγ κω ω ω ω ω μι ι ο ο ο
ο ον προ ο σα γα α α γω ω ε ε ε πα α
3
α α α α α α ξι ο ο ον τι ι
60 ΤΗΝ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑ
δε ε ε ο νο ο ο μα α α σω ω ω ω σε ε
α α α πο ο ρω ω ω ω ω ω ω και αι ε ε
3
ξι ι στα α α μαι αι δι ο ο ω ως προ ο σε
τα α α α γη η η ην βο ο ω ω ω ω σοι
χαι ρε ε η η Κε ε ε χα ρι ι ι ι ι
τω ω με ε ε ε ε ε ε ε νη η η η
Ὁ Ἱερεύς∙ Δι' εὐχῶν...
Β) Τὰς λοιπὰς Ἑβδομάδας
Β.α) Ἡ ἀνωτέρω τάξις τηρεῖται καὶ κατὰ τὰς ἑφεξῆς

Παρασκευὰς τῆς Β΄, Γ΄ καὶ Δ΄ Ἑβδομάδος, ἄνευ ὅμως
Εὐαγγελίου, Κοντάκιον δὲ λέγεται τό∙
(ὡς προεγράφη ανωτέρω), ἐφ’ ὅσον τῷ Σαββάτῳ δὲν
τύχῃ ἑορταζόμενος Ἅγιος.
Ἐπὶ δὲ ἑορτῇ Ἁγίου, δυναμένῃ ἴνα συμπέσῃ ἑνὶ Σαββάτῳ

ἑπομένῳ τῆς Παρασκευῆς, παραθέτομεν τὰ κάτωθι Κοντάκια:
1) Τῇ ἑορτῇ τῆς α΄ καὶ β΄ Εὑρέσεως τῆς Τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου,

Ἐνδόξου, Προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῇ 24ῃ
Φεβρουαρίου∙
Προφῆτα Θεοῦ, καὶ Πρόδρομε τῆς χάριτος, τὴν Κάραν τὴν σήν,
ὡς ῥόδον ἱερώτατον, ἐκ τῆς γῆς εὑράμενοι, τὰς ἰάσεις πάντοτε
λαμβάνομεν· καὶ γὰρ πάλιν ὡς πρότερον, ἐν κόσμῳ κηρύττεις τὴν
μετάνοιαν.
2) Τῇ ἑορτῇ τῶν Ἁγίων Μ΄ (40) Μαρτύρων, τῇ 9ῃ Μαρτίου∙
Πᾶσαν στρατιὰν τοῦ κόσμου καταλιπόντες, τῷ ἐν οὐρανοῖς

Δεσπότῃ προσεκολλήθητε, Ἀθλοφόροι Κυρίου Τεσσαράκοντα· διὰ
πυρὸς γὰρ καὶ ὕδατος, διελθόντες μακάριοι, ἐπαξίως ἐκομίσασθε, δόξαν
ἐκ τῶν οὐρανῶν, καὶ στεφάνων πληθύν.
3) Τῇ ἑορτῇ τοῦ Εὐαγγελισμού τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῇ 25ῃ

Μαρτίου∙
Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν

δεινῶν, εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου, Θεοτόκε· ἀλλ' ὡς
ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων
ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Β.β) Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας τῆς Ε΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν∙
Κατ’ αὐτὴν ψάλλεται ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου,

μεθ’ ὅλων τῶν Οἶκων τῶν Χαιρετισμῶν, ὡς ἀκολούθως:
Εἰς τὸ Μικρὸν Ἀπόδειπνον καὶ μετὰ τό∙ ,

ψάλλεται τὸ εἰς ἦχον πλ. δ΄ αὐτόμελον Ἀπολυτίκιον∙
, δὶς μὲν ἀργῶς, ἅπαξ δὲ συντόμως (μετὰ τοῦ
εἰς τὸ β΄ καὶ τοῦ εἰς τὸ γ΄).
« Τὸ προσταχθὲν » (ἀργόν)
Ἦχος Νη
Το προ ο στα α α α α α α α α χθε ε ε
ε ε ε ε ε ε εν μυ στι ι ι κω ω ω ω
ως λα βω ω ω ω ω ω ων εν γνω ω ω
ω ω ω ω ω ω σει ει ει ει ει εν τη η σκη
η η η η η η η η νη η του ου ου ου ου
ου ου ου Ι ω ω ω ση η η η ηφ σπου
δη η η η η η η ε πε ε ε ε ε ε ε ε
ε στη η η η η ο ο ο α α σω ω ω
ω ω ω ω ω ω μα α α α α τος
λε ε ε ε ε ε ε γω ω ω ω ων τη η
η η α α α α α πει ει ει α πει ει ει ρο
64 ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΧΘΕΝ
γα α α α α α α α α μω ω ω ω ω ω ο ο
κλι ι ι ι ι ι ι ι ι να α ας τη κα α
τα βα α α α α α α α α α σει ει ει
ει ει ει ει του ου ου ου ου ους ου ου ου ου
τους ου ου ου ρα α α α α νου ου ου ου ους
χω ω ρει ει ει ει ει ει ει ει ει ται αι αι αι αι
α να α α α α να α α λοι ω ω ω
ω ω ω ω τω ω ω ω ω ω ω ως ο ο ο ο ο
ο λο ο ο ο ο λο ο ος ε ε ε ε εν
σοι οι οι οι ο ο ο ο ον και βλε ε ε ε ε ε
ε ε πω ω ω ω ω ω ω ων ε ε εν μη η η η
η η η τρα α α α α α α α Σου λα α βο
ο ο ον τα α α δου ου ου ου ου ου ου ου
ΚΑΤ' ΕΚΤΕΛΕΣΙΝ ΘΡ. ΣΤΑΝΙΤΣΑ 65
ου λου ου δου ου ου λου μο ο ο ορ φη η η
ην ε ξι ι στα μαι αι αι αι αι αι αι
κρα α αυ γα α α α α α α α α ζει ει
κρα αυ γα α α ζει ειν Σοι οι οι οι οι οι οι οι
οι χαι αι αι αι ρε Νυ υ υ υ υ υ υ υμ
3
φη η η η η η η η α α α νυ υ υ υ υ
3
υ υμ φε ε ε ε ε ε ε ευ τε
Δόξα. Τὸ αὐτό.
66 ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΧΘΕΝ
Καὶ νῦν. Τὸ αὐτό, εἰς σύντομον εἱρμολογικὸν μέλος

Ἦχος Νη
Το προ στα χθε εν μυ στι κως λα βων εν γνω ω
σει εν τη σκη νη η του Ι ω σηφ σπου δη ε

3
πε ε στη ο α σω μα τος λε ε ε γω ων
3
τη η α πει ρο γα μω ο κλι ι νας τη κα
τα α βα α σει τους ου ρα νους χω ρει ει ται
α ναλ λοι ω ω τως ο λος εν Σοι ον και
βλε ε πω ων εν μη τραΣου λα βον τα δου λου μορ
φην ε ξι στα μαι κραυ γα ζει ειν Σοι χαι ρε Νυ υμ
φη α νυ υμ φε ευ τε ε ε ε
Καὶ εὐθὺς ἀπαγγέλεται ἐμμελῶς ἡ Α΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν

(Α-Ζ). Οἱ δὲ Χοροὶ ψάλλωσιν τά∙ καὶ
, ἀρχομένου τοῦ Α΄ Χοροῦ. Ἐν συνεχείᾳ,
ψάλλονται αἱ α΄ καὶ γ΄ ᾨδαὶ τοῦ Κανόνος, καὶ τό∙
εἰς ἀργὸν μέλος, δίχορον, καὶ ἀπαγγέλεται
ἐμμελῶς ἡ Β΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν (Η-Μ). Οἱ δὲ Χοροὶ
ψάλλωσιν τά∙ καὶ ,
ἀρχομένου τοῦ Β΄ Χοροῦ. Ἀκολούθως, ψάλλονται αἱ δ΄, ε΄ καὶ
στ΄ ᾨδαὶ τοῦ Κανόνος καὶ τό∙ ἀργοσύντομον,
δίχορον, καὶ ἀπαγγέλεται ἐμμελῶς ἡ Γ΄ Στάσις τῶν
Χαιρετισμῶν (Ν-Σ). Οἱ δὲ Χοροὶ ψάλλωσιν τά∙
καὶ , ἀρχομένου τοῦ Α΄ Χοροῦ. Εἶτα,
ψάλλονται αἱ ζ΄, η΄ καὶ θ΄ ᾨδαὶ τοῦ Κανόνος καὶ τό∙
ἀργοσύντομον, δίχορον, καὶ ἀπαγγέλεται ἐμμελῶς
ἡ Δ΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν (Τ-Ω καὶ Α). Οἱ δὲ Χοροὶ
ψάλλωσιν τά∙ καὶ ,
ἀρχομένου τοῦ Β΄ Χοροῦ. Μετὰ τὸ πέρας τῆς Δ΄ Στάσεως τῶν
Χαιρετισμῶν, τό∙ σύντομον, δίχορον, καὶ ὁ
Ἀναγνώστης τὸ Τρισάγιον, τὸ∙ χῦμα,
(μ΄), κ.λπ. ὡς προεγράφησαν
ἐν τῇ Α΄ Ἑβδομάδι τῶν Νηστειῶν.
Ὁ Ἱερεύς ποιεῖ ἀπόλυσιν καὶ πρὸ τοῦ∙ , οἱ Χοροὶ

ψάλλωσιν ἀργῶς τό∙ .
Ὁ Ἱερεύς∙ Δι’ εὐχῶν…

Ο Ακάθιστος Ύμνος Πατριαρχικής Παραδόσεως Παναγιώτη Φιλίππου

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Ο Ακάθιστος Ύμνος Πατριαρχικής Παραδόσεως Παναγιώτη Φιλίππου

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ C.

Μὲ τὴ χάρη τοῦ Παναγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, προβαίνω εἰς τὴν

Τὰ μέλη κατεγράφησαν κατὰ τὸ ὕφος καὶ τὴν ἀπαγγελίαν τῆς

Θερμᾶς εὐχαριστίας ὀφείλω εἰς τὸν Πρωτοπρεσβύτερον τοῦ

Ἐν Κιάτῳ Κορινθίας, τῇ 15 ῃ Φεβρουαρίου 2017.

3. «Τῇ ὑπερμάχῳ» ἀργόν, κατ’ ἐκτέλεσιν Θρ. Στανίτσα . . . . . . . . . .38

4. «Τῇ ὑπερμάχῳ» συντετμημένον ἐκ τοῦ ἀργοῦ, Θρ. Στανίτσα. . . . 44

5. «Τῇ ὑπερμάχῳ» συντομώτερον, Γ. Ραἱδεστηνοῦ Β΄. . . . . . . . . . . . 47

6. «Τῇ ὑπερμάχῳ» σύντομον, κατ’ ἐκτέλεσιν Θρ. Στανίτσα . . . . . . .49

7. «Τῇ ὑπερμάχῳ» σύντομον, κατ’ ἐκτέλεσιν Ἰακ. Ναυπλιώτου. . . .50

8. «Χαῖρε Νύμφη» καὶ «Ἀλληλούϊα» . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .51

9. «Τὴν ὡραιότητα», κατ’ ἐκτέλεσιν Κ. Πρίγγου. . . . . . . . . . . . . . . 59

10. «Τὸ προσταχθὲν» ἀργόν, κατ’ ἐκτέλεσιν Θρ. Στανίτσα . . . . . . . . 63

11. «Τὸ προσταχθὲν» σύντομον, κατ’ ἐκτέλεσιν Θρ. Στανίτσα . . . . . 66

Α) Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας τῆς Α΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς

Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου.

Ὁ Ἱερεύς∙ Ὅτι σοῦ ἐστιν…

Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ Βασιλεῖ ἡμῶν

Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ

Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ

Ψαλμὸς ΞΘ΄ (69).

Ὁ Θεός, εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες· Κύριε, εἰς τὸ

Ἀποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόμενοι, οἱ λέγοντές μοι·

Ψαλμὸς ΡΜΒ΄ (142).

Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν

δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου.

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις

Τὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως.

Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητὴν

Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ

Μεγαλυνάριον τῆς Θεοτόκου.

Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν

Καὶ εὐθὺς ὁ Κανὼν τοῦ Ἀκαθίστου.

Α νοι ξω το στο μα μου και πλη ρω θη σε ται

πνευ μα τος και λο γον ε ρευ ξο μαι τη Βα σι

λι δι Μη τρι και ο φθη σο μαι φαι δρως πα νη γυ

ρι ζων και α α σω γη θο με νος ταυ της τα θαυ

Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η μας

Χρι στου βι βλον εμ ψυ χον ε σφρα γι σμε νην σε

Πνευ μα τι ο με γας Αρ χαγ γε λος Α γνη θε ω

με νος ε πε φω νει σοι χαι ρε χα ρας δο χει ον δι

η ης της Προ μη το ρος α ρα λυ θη σε ται

Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η μας

Α δαμ ε πα νορ θω σις χαι ρε Παρ θε νε Θε

ο νυμ φε του Α δου η νε κρω σις χαι ρε Πα να

μω με το πα λα τι ον του παν των Βα σι λε ως

χαι ρε θρο νε πυ ρι νε του Παν το κρα το ρος

Δο ξα Πα τρι και Υι ω και α γι ω Πνευ μα τι

Ρο δον το α μα ραν τον χαι ρε η μο νη βλα

στη σα σα το μη λον το ευ ο σμον χαι ρε η τε

ξα σα το ο σφρα δι ον του μο νου Βα σι λε ως

χαι ρε Α πει ρο γα με κο σμου δι α σω σμα

Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι

Α γνει ας θη σαυ ρι σμα χαι ρε δι ης εκ του

πτω μα τος η μων ε ξα νε στη μεν χαι ρε η δυ

πνο ον κρι νον Δε σποι να πι στους ευ ω δι α ζον

θυ μι ι α μα ευ ο σμον μυ ρον πο λυ τι μον

Τους σου ους υ μνο λο γους Θε ο το κε η ζω ω

σα και α φθονος πη γη θι α σον συγ κρο τη σανταςπνευ

μα τι κον στε ρε ω σον και εν τη θει α δο ξη

Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η μας