Αυγή Κιβωτός

ÙÔ˘ µ·Û›ÏË ¶··˚ˆ¿ÓÓÔ˘
Η Αυγή ήταν ένας ήσυχος πλανήτης που έμοιαζε
πολύ με τους υπολοίπους δεκαεπτά πλανήτες που
γύριζαν ευτυχισμένοι γύρω από τον Ήλιο τους.
Οι κάτοικοι του είχαν προ πολλού ξεπεράσει τις
τοπικιστικές αντιλήψεις. Είχαν προ πολλού
ξεπεράσει τις διαμάχες τις σφαγές και τις
αιματοχυσίες. Ότι έμεινε ήταν η ανάμνηση των
ηρώων μαζί με τη φρίκη και τη δυσωδία που
αποπνέει ο πόλεμος.
Έτσι μπόρεσαν να προχωρήσουν, να αφοσιωθούν
στα έργα της ειρήνης, να βαδίσουν προς αυτό που
πίστευαν ότι θα ήταν το πεπρωμένο τους.
Σταμάτησαν να παράγουν όπλα της καταστροφής
και να δαπανούν όλη τους την ενεργεία στην
αλληλοεξόντωση. Οι ενεργειακοί πόροι περίσσευαν
πια κι έτσι στραφήκαν σε δυο πράγματα, την
παιδεία και τη διασκέδαση. Ποτέ άλλοτε οι
επιστήμες δεν άνθισαν τόσο έντονα, ποτέ άλλοτε ο
πλανήτης δε ήταν τόσο χαρούμενος!
Άσχημα Νέα
Κανείς δεν πίστευε ότι μπορούσε να συμβεί κάτι
τέτοιο και όμως έγινε. Με τόσα μάτια στραμμένα
στον ουρανό κι όμως τους ξέφυγε. Οι μετεωρίτες
χτύπησαν άγρια τους δύο εξωτερικούς πλανήτες
διαλύοντας τα πάντα στο βίαιο δρόμο τους. Οι
τελευταίες δραματικές φωνές έσβησαν από το
σύννεφο της σκόνης που έριξε γρήγορα τη
θερμοκρασία δεκάδες βαθμούς κάτω από το μηδέν.
Η Λήθυς και η Ανατολή σκεπάστηκαν από πάγους
που θα κρατούσαν εκατοντάδες χρόνια.
Στο Κέντρο της Αυγής η ένταση ήταν φοβερή. Οι
συζητήσεις και τα συμβούλια έδιναν κι έπαιρναν. Ο
κόσμος αυτοπειθαρχημένος μετά τόσους αιώνες
καλλιέργειας και ανάπτυξης παρακολουθούσε όσο
πιο ήρεμος γινόταν. Κάθε πρόταση εξεταζόταν
προσεχτικά. Προωθούταν ή απορρίπτονταν.
Η απόφαση δεν άργησε να παρθεί.
"Nα σώσουμε τα παιδιά"
Ναι, αλλά θα φτάσει η Κιβωτός ?
Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί πλωτή πολιτεία! Το
καμάρι του εμπορικού στόλου ήταν ίσως μια
έκφραση της ματαιοδοξίας που επέτρεψαν οι
Αυγίτες στους εαυτούς τους.
Πολλοί γκρίνιαξαν για την κατασκευή της και ακόμα
περισσότεροι για το κόστος των εγκαταστάσεων
υποδοχής. Το ισχυρό βαρυτικό πεδίο που
δημιουργούσε η Κιβωτός κατά τη προσέγγιση, έκανε
τα πράγματα πολύ δύσκολα και εκτόξευσε το
κόστος στα ύψη. Όλοι όμως ήξεραν κάτι. Η Κιβωτός
εκτός από το μεγαλύτερο ήταν και το πιο γρήγορο
σκάφος που είχε κατασκευαστεί.
Αν κάποιος μπορούσε να κάνει το Υπεράλμα αυτός
ήταν η Κιβωτός.
Παιδιά
Επτά εκατομμύρια παιδιά μαζευτήκαν απ’ όλο τον
πλανήτη. Τα έβλεπες να στέκουν αμίλητα με
αγριεμένα μάτια. Τα μεγαλύτερα κρατούσαν τα
μικρότερα σφιχτά από το χέρι.
Αν μπορούσε να είναι για κάτι περήφανη η Αυγή
ήταν γι' αυτή ακριβώς τη γιγαντιαία επιχείρηση.
Οχτακόσιες χιλιάδες Γονείς θα τα συντρόφευαν.
Είχαν επιλεγεί οι καλύτεροι. Τα κριτήρια πέρα από
την πλήρη κάλυψη σε κάθε είδος γνώσης ήταν η
εφευρετικότητα, η αυτοπεποίθηση και η ικανότητα
προσαρμογής. Έπρεπε να βιαστούν όμως ...
Αναχώρηση
Το σκάφος, αν μπορούσες να το πεις έτσι,
ανυψώθηκε μερικά εκατοστά πάνω από το έδαφος.
Θα έφευγε σιγά - σιγά προς τα πάνω για να μη
κινδυνεύσουν τα παιδιά.
Στο εσωτερικό του το πολύβουο μελίσσι άρχισε να
αναδευέται. Η παιδική αισιοδοξία έδωσε τη θέση της
στον φόβο και το χαμόγελο τη θέση του στο
βουρκωμένο μάτι.
Οι κινητήρες βουρβούρισαν σαν να έκαναν για
πρώτη φορά μια αξιόλογη επίδειξη της δύναμής
τους. Οι οδηγίες πάντως ήταν σαφείς . "Όταν έρθει
η ώρα θα είστε Όλοι ασφαλισμένοι στις θέσεις σας".
Η ώρα δεν άργησε να έρθει.
Η Αυγή δεν διακρινόταν πια παρά μονό με τα
καλυτέρα όργανα. Οι κινητήρες ούρλιαζαν
αγριεμένοι, ο ήχος ταξιδέψε με τριακόσια σαράντα
μετρά το δευτερόλεπτο για να χτυπήσει τα
απέναντι τοιχώματα του σκάφους δεκαπέντε
δευτερόλεπτα μετά και γύρισε απελπισμένος προς
τα πίσω προσπαθώντας να βρει διέξοδο. Υπεράλμα.

Θάνατος

Η απόφαση πάρθηκε σιωπηλά.

Έχοντας χάσει τα παιδιά της η Αυγή δεν είχε λόγο

να ζει. Όλοι ήταν σύμφωνοι σε ένα πράγμα:

Η Αυγή γεννήθηκε από φωτιά, στη φωτιά θα

τελείωνε. Είχαν στείλει τους πρεσβευτές τους. Έμενε
να καθορίσουν τον θάνατο τους...

Όταν σήμανε η στιγμή, εκατοντάδες τόνοι ουράνιο

χύμηξαν να συναρτήσουν το ταίρι τους. Όλος ο
πλανήτης έγινε μια πύρινη μπάλα που ακτινοβόλησε
για λίγο.

Νέα Ζωή

Ο ήλιος πλησίαζε όλο και πιο γρήγορα. Οι αναφορές

ήταν πεντακάθαρες. "Ο τρίτος κατά σειρά πλανήτης
πληρεί όλες τις προϋποθέσεις. Μοιάζει και τόσο με
τον δικό μας. Έχει αναπτύξει ζωή. Ακόμη καλύτερα.
Φυσικό Περιβάλλον, που ούτε στα πιο αισιόδοξα
όνειρα μας δε περιμέναμε"

………

Τα χρόνια και οι αιώνες πέρναγαν. Ο νέος πλανήτης

έγραφε κι αυτός τη δικιά του ιστορία. Σαν τις
ιστορίες που λέγαν στην αρχή οι γεροντότεροι. Και
κάναν τα πιτσιρίκια να κοιτάζουν ψηλά … σε κάποιο
συγκεκριμένο σημείο, μια εποχή του έτους …

Σιγά σιγά το σημείο ξεχάστηκε …

Μια ανίκητη φυλετική μνήμη όμως έκανε πολλούς

τις νύχτες που ο ουρανός ήταν καθαρός, να
στρέφουν τα ματιά τους προς τον ουρανό.

∆ίχως να το ξέρουν ψάχνανε για το σημείο αυτό ...