கண்வடன் உடன நாவன அந்திப் பகல் உடன நான் பார்க்கிவறன் ஆண்டெடன இடதத்தான் வகட்கிவறன் ராரிராவரா ஓராரிவரா ராரிராவரா ஓராரிவரா
(கண்வண)
ஊடம என் றால் ஒரு ெடக அடமதி
ஏடை என் றால் அதில் ஒரு அடமதி நீ வயா கிளிப் வபடு பண் பாடும் ஆனந் தக் குயில் வபடு ஏவனா வதய் ெம் சதி வசய் தது வபடத வபால விதி வசய் தது
(கண்வண)
காதல் வகாண்வடன் கனவிடன ெளர்த்வதன்
கண்மணி உடன நான் கருத்தினில் நிடனத்வதன் உனக்வக உயிராவனன் என் னாளும் எடன நீ மறொவத நீ இல் லாமல் எது நிம் மதி நீ தாவன என் சன் னிதி
(கண்வண)
3. கண்ணம் மா கண்ணம் மா அைகு பூஞ் சிடல
என் னுள் வள என் னுள் வள வபாழியும் வதன் மடை உன் டன நிடனத்திருந்தால் அம் மம் மா வநஞ் சவம துள் ளிக்குதித்ததுதான் எங் வகங் கும் வசல் லுவம ஒளி வீசும் மனி தீபம் அது யாவரா நீ வய (கண்ணம் மா)
வசம் பருத்தி பூெப் வபால ஸ்வநகமான ொய் வமாழி
வசல் லங் வகாஞ் சக் வகாடை கூட ஆகிடாவதா மார்கழி பால் நிலா உன் டகயிவல வசாறாகிப் வபாகுவத ொனவில் நீ சூடிட வமலாடடயாகுவத கண்ணம் மா…… கண்ணம் மா…… நில் லம் மா… ஆ… ஆ… ஆ… உன் டன உள் ளம் என் னுதம் மா (கண்ணம் மா)
உன் னுடடய வகாலம் காண வகாயில் நீ ங் கும் சாமிவய
மண்ணலந்த பாதம் காண வசாடலயாகும் பூமிவய பாரதி உன் சாயடல பாட்டாக மாற் றுொன் வதெடத நீ தான் என ொயாரப் வபாற் றுொன் கண்ணம் மா……… கண்ணம் மா…… என் னம் மா வெட்கம் வநட்டித்தள் ளுதம் மா (கண்ணம் மா)