DOKAP Bölgesi

ULUSLARARASI TURİZM
SEMPOZYUMU

23-24 Ekim 2017

Karadeniz Teknik Üniversitesi
Trabzon-TÜRKİYE

Bildiriler Kitabı
Basım tarihi : 17 Ekim 2017
Basım yeri : Karadeniz Teknik Üniversitesi Matbaası
Sempozyum İletişim : (462) 377 4401- 377 2101
E-Posta : unidokap@ktu.edu.tr

ISBN : 978 – 605 – 2271 – 04 - 9

2
 DOKAP BÖLGESİ YEMEKLERİ; KİRAZ KAVURMASI

Fikret GÖKÇE
(Öğretim Görevlisi, İskenderun Teknik Üniversitesi, Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu,
fikretgokce@gmail.com)
Hasan GÖKÇE
(Öğretim Görevlisi, Giresun üniversitesi, Tirebolu Mehmet Bayrak Meslek Yüksekokulu,
hasangokce28@hotmail.com)
Halil SUNAR
(Bilim Uzmanı, halil.sunar@windowslive.com)

ÖZET
Giresun yöresinde mutfak kültürü ile ilgili yapılan araştırmaların yetersizliğine bağlı olarak genellikle
yemek çeşitliliğinin az olduğu düşünülmektedir. Giresun yöresinde doğal ortamda yetişen kirazdan elde edilerek
yapılan kiraz kavurması yemeği çalışmanın konusunu oluşturmaktadır.
Anavatanı Giresun olan kiraz, tüm dünyada ve Giresun’da meyve olarak tüketilmektedir. Giresun ve yöresinde
kiraz kavurması yemek olarak tüketilmektedir. Bu çalışmada; Giresun ilinin yöresel değerlerinden biri olan ve
yemek olarak tüketilen kirazın tarihi, kavurmanın üretimi ve servisi incelenmektedir. Araştırmada sonuç
olaraksürdürülebilirlik açısında irdelendiğinde, Giresun’a özgü kiraz meyvesinin cinsinin korunması
sağlanmalıdır. Bunun yanı sıra yöresel bir lezzet olan kiraz kavurmasının restoranlarda ve otel işletmelerinde
satışının sağlanması ile birlikte yemeğin bilinirliğinin artırılması gerekliliği öngörülmüştür. Kiraz salamurası
yapan kırsal nüfusun gelir elde etmesine olanak sağlayacağı öngörülmektedir.
Anahtar Kelime: Yerel lezzetler, Gastronomi, Turizm, Giresun, Kiraz

DOKAP REGIONAL MEALS; CHERRY ROASTING

ABSTRACT
Due to the lack of research on culinary culture in Giresun region, it is generally thought that the variety of food is
less. The subject of this study is cherry roasting which is a traditional dish made from natural cherries grown in
Giresun province.
Giresun is home of cherry, cheryis consumed as fruit in the whole world and in Giresun as well. But it is also
consumed as a meal called cherry roasting in Giresun and around the province. In this study, it is investigated
history of cherry, consumed as a traditional meal and producing and serving of the meal. As a resault of thestudy,
in terms of sustainability, protection of specific kinds of Giresun cherry fruit must be provided. In addition to this,
it is for seen the local flavor of cherry roast should be sold in restaurant sand hotel businessesvia in creasing
awareness of the food. Also, it is predicted that the rural population will be able to generatein come by making
cherries brine.
KeyWords: Localtastes, Gastronomy, Tourism, Giresun, Cherry

1.GİRİŞ
Teknolojide yaşanan hızlı gelişmeler ve insan hayatında yaşanan değişimler sonucunda turizm
faaliyetlerine katılan kişi sayısı hızla artmaktadır. Bu nedenle sahip olduğu ekonomik potansiyel ile
turizm endüstrisi, dünyanın en büyük endüstrilerinden biri olarak kabul edilmektedir. Turizmin, ülke
ekonomilerine sağladığı katkı göz önünde bulundurulduğunda, ülkeler yoğun rekabet ortamında
sağladığı katkıyı artırmak amacıyla, kısa ve uzun vadede planlamalar yapmakta ve stratejiler
geliştirmektedir. Turizmde temel amaç, ülkenin, bölgenin veya yörenin gelişimini sağlamaktadır.
Turizm faaliyetlerine katılan bireyler, gideceği destinasyonubelirlemesi için çok sayıdaki alternatifleri
dikkate alarakseçmesiyle gerçekleşmektedir (Özdemir, 2008: 33). Yaşanan gelişmeler, her şeyi
etkilediği gibi turistlerin istek ve beklentilerinin değişmesine neden olmuş, deniz-kum-güneş gibi kitle
turizmi ürünlerinden farklı olarak gidilecek destinasyonun kültürel faaliyetlerine yönelmişlerdir.
Turistlerin yöneldiği kültürel değerlerden biriside destinasyonların mutfak kültürleridir. Turistler
gittikleri destinasyonun mutfak kültürünü merak etmekte ve bunun yanı sıra bazen bir seyahatin tek itici
faktörünü gastronomik değerler oluşturabilmektedir (Çevik ve Saçılık, 2011: 503).Her toplumun
kendine özgü yemek kültürü vardır. Bu değerler bir bakıma o milletin millî özelliklerini yansıtmaktadır
(Arvas, 2013: 230). Doğu ile Batı’nın buluşma noktası olan Anadolu’da yemekler, coğrafi değişiklikleri,
mevsimleri, yerel ürünleri ve çeşitli kültürleri yansıtmaktadır (Mandeville, 2000: 5; Roden, 2007: 3).
Bu nedenlerden dolayı destinasyonlar kendi kültürünü korumak ve tanıtmaya çalışmak amacıyla
gastronomi turizmine yönelmektedir. Buradaki amaç, destinasyonlar arasındaki rekabette kendine özgü
değerleri ön plana çıkartarak rakiplerine göre avantaj elde etmesinde önemli rol oynamaktadır.

559
Giresun, Ankara-Trabzon karayolu üzerinde, yeşilin her tonunun görüldüğü, ormanlarla kaplı yaylaların
ve doğal plajların yer aldığı, 122 km’lik kıyısı olan, sınırsız doğal ve kültürel zenginlikleriyle önemli
bir turizm merkezidir. Giresun tarihte Miletos, Roma, Bizans, Selçuklu, Osmanlı dönemlerinden
Cumhuriyete uzanan tarih çizgisi medeniyetlerden izler sunan bir yöredir
(www.giresunkulturturizm.gov.tr, 2017).
Giresun mutfağında yiyecekler genellikle otsu bitkiler ve sebzelerden oluşmaktadır. Bu yiyeceklerin
bir kısmı tarım ürünü olarak yetiştirilirken önemli bir kısmı da doğadan toplanan doğal veya organik
ürünlerdir. Her mevsim yağışın olması ve halkın geçmişten günümüze yayla yaşantısının olması doğanın
cömertliğinin mutfak kültürüne yansımasına neden olduğu söylenebilir. Doğada yetişen ve yenilebilin
her bitki yiyecek ve içecek olarak kullanılmaktadır. Bu nedenle vejetaryen mutfağı açısından önemli bir
potansiyele sahip olduğu söylenebilir. Türkiye de genel karalahana en tanınan yiyecek maddesidir.
Ancak bunların dışında çalı çiçeği, merulcan, mendek, kuzukulağı, gücükdene, hoşran, sakarca,
merevcen, ısırgan, madımak, kabalak, pancar çiçeği, galdirik, pezik ve mantar çeşitleri gibi çok sayıda
bitki yemek yapımında kullanılmaktadır (Cömert ve Ayyıldız, 2017: 1325). Yenebilen yabani otlar ve
mantar türleri çorbadan böreğe kadar her yemekte kullanılmaktadır (Ertaş vd., 2013). Yazın taze olarak
tüketilen gıdalar, kışlık kullanım için fırınlanıp kurutularak, tuzlanarak, turşu, konserve, pekmez, reçel,
yapılıp çerezlerle çeşitlendirilmektedir (Cömert ve Ayyıldız, 2017: 1325; Gürsoy 2017: 130).
Türkiye'nin kuzeyinde bulunan Giresun ilinde doğal olarak yetişen kiraz meyvesinin İsa'nın
doğumundan iki asır önce yöreye gelmiş Romalı komutan Lucius Licinius Lucullus yapmış olduğu
seferler sırasında Doğu Karadeniz'de Giresun'da kirazı keşfetmiştir (Örs, 2015).
Giresun İlinin isminin yörede bol miktarda yetişen kirazdan geldiği rivayet edilir. Romalıların eline
geçen Giresun, Romalı komutan Lucius Licinius Lucullus’un hakimiyetinde iken Kreasus veya Kerasus
yani kiraz şehri diye adlandırılmıştır. Çünkü buradan Roma’ya götürülen kirazlar oradan da, Avrupa’ya
ve İngiltere’ye yayıldığı rivayet edilmektedir (www.healthyfig.com 2017). Yörede bol miktarda bulunan
yabani kiraz ağacı ve yalnızca bu yörede yetişen kiraz cinslerine rastlamak mümkündür (Bekdemir
2000; Gökçe 2006). Yörede yetişen ve halk arasında yerli kiraz, çal kiraz olarak bilinen kirazlardan kiraz
tuzlusunun salamurası yapılmaktadır. Son yirmi-otuz yılda yörede ziraat kirazı olarak isimlendirilen
zirai kirazların dikimi ile birlikte yerli kiraz ağaçlarının sayıları azalmaktadır. Kiraz kavurmasının
gastronomi turizmi kapsamında değerlendirilmesi yerli kiraz ağaçlarının korunması ve yerel halkın
yetiştirdiği ürünlerden gelir elde etmesi bakımından son derece önemlidir. Kirazın yemek olarak
kullanımı, son zamanlarda insanlarını ilgisini çeken “füzyon mutfağı” akımının yüzyıllardır Türk
mutfak kültüründe ve Giresun mutfağında var olduğunun ve benimsendiğinin örneklerinden biridir
(Güldemir ve Halıcı, 2009).
Dünyanın en tatlı (şeker oranı yüksek) meyvelerinden birinin salamurası yapılarak uzun süre saklanması
ve yemek olarak tüketilmesi kiraz kavurması yemeğini oldukça orijinal kılmaktadır. Kiraz kavurması
yemeği, hasat süresi kısa olan ve hasat sonrası çok kısa bir sürede bozulan kiraz meyvesinin uzun süre
saklanarak tüketilmesini sağlamaktadır. Yüzyıllardır süre gelen bu kültürel değerin ve çal kiraz olarak
bilinen yerli kiraz türünün gelecek nesillere aktarılması ve sürdürülebilirliğinin sağlanması açısından bu
çalışma önemli görülmektedir. Bu çalışmada, Giresun mutfak kültürünün önemli bir değeri olan kiraz
kavurması ele alınmıştır. Kiraz kavurmasının tarihçesi, yapımı ve sunumunun kayıt altına alınarak
gelecek nesillere aktarılması araştırmanın temel amacıdır.

2. GASTRONOMİ VE TURİZM İLİŞKİSİ

Turizmin, ülke ekonomilerine sağladığı katkı göz önünde bulundurulduğunda, ülkeler yoğun rekabet
ortamında sağladığı katkıyı artırmak amacıyla, kısa ve uzun vadede planlamalar yapmakta ve stratejiler
geliştirmektedir. Turizmde temel amaç, ülkenin, bölgenin veya yörenin kalkınmasını sağlamaktır.
Markalaşmada amaç ise; bir destinasyon markasını ziyaretçilerinin benzersiz ve arzu edilen bir
destinasyon konumuna getirmektir (Mariotti,1999: 117-119).
Bu nedenle destinasyonlar kendilerine özgü değerlerini kullanarak markalaşma çabaları içerisindedirler.
Marka, bir ülkenin üretim teknolojisini, kreatifliğini, insan kaynaklarını, birikimlerini özetleyen temel
bir gösterge olarak ifade edilmektedir (Uztuğ, 2003: 23). Üründen çok markayı satmak, bir ülkenin
zenginleşmesi için en hızlı yöntemdir (Anholt, 2004: 285). Ayrıca marka oluşturmak, kurumsal
zenginlik ortaya çıkartmak demektir. Marka zengini ülkeler, güçlü bir ekonomiye, güçlü bir iş gücüne
ve derin bir borsaya da sahip olmaktadırlar. Destinasyonların kendine özgü değerlerinden biride mutfak
kültürüdür. Son dönemlerde turizmde mutfak kültürü gastronomi turizmi adı altında yaygınlaşmaktadır.

560
“Gastronomi” kelimesi ilk, Fransa’da Jacques Berchoux tarafından 1801 yılında yayımlanan bir şiirin
ismi olarak kullanılmıştır. Gastronomi, Eski Yunan’da mide anlamında gelen “gastros” ve kural
anlamına gelen “nomos” kelimelerinin birleşmesiyle oluşmuştur (Scarpato, 2002: 93).
Gastronomi turizmi ise, öncelikli seyahat motivasyonunun bir lezzeti tatmak veya özel bir lezzetin
üretimini görmek amacıyla, birincil veya ikincil yiyecek üreticilerine, lezzet festivallerine, restoranlara
ve özel alanlara yapılan ziyaretler olarak ifade edilmektedir (Hall ve Mitchell, 2001: 308). Başka bir
tanımda ise gastronomi turizmi; kendilerine yeni öğrendikleri lezzetleri keşfetmek isteyen ve bunun yanı
sıra bu lezzetler ile yeni kültürleri keşfetme yollarını arayan bireylerle ilgili bir kavram olarak ifade
edilmiştir (Long, 2004: 20).
Günümüzde, Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisinde ilk basamağı oluşturan yeme-içme olgusu, fizyolojik
bir ihtiyaç olmaktan ziyade, rekreaktif bir faaliyete dönüşmüştür (Serçek ve Serçek, 2015: 23). Bunun
bir neticesi olarak yerel yemek kültürü, bir destinasyonun tanınması ve tercih edilmesi sürecinde en
değerli varlıklardan birisine dönüşmüştür (Tikkanen, 2007; Yüncü, 2010). Bir destinasyonun
lezzetlerinin turistlere yaşattığı deneyim, destinasyon için bir çekim faktörü, bir pazarlama ve
tutundurma yöntemi olmaktadır (Kivela ve Crotts, 2006). Gastronomi turizmi, aynı zamanda rekabetçi
ortamda avantaj sağlamaktadır. Bunun yanı sıra ziyaretçi talepleri yerel kaynaklar ile karşılanırsa, yerel
ekonomisi için önemli bir kaynak sağlayabilir aksi taktirde turizm ve yerel varlıkların üzerinde olumsuz
etkiler ortaya çıkmasına neden olabilmektedir (Soner, 2013: 18). Kivela ve Crotts (2009) çalışmalarında
belirttiği üzere, gastronomi diğer seyahat aktiviteleri ve çekiciliklerinin aksine günün herhangi bir
vaktinde ve bütün hava koşullarına da elverişli bir turizm arzı olmaktadır. Bu durumun bir sonucu olarak
turizm sezonunu uzatılmasına katkıda bulunmaktadır.
Yukarıda belirtilen nedenlerden dolayı destinasyonların yerel yemek kültürlerini koruyarak, bu kültürü
ziyaretçilere yansıtacak pazarlama faaliyetleri ve politikalarını benimsemeleri gerekmektedir (Özdemir,
2008: 37). Bu bağlamda yerel mutfak değerlerinin gastronomi turizmi kapsamında değerlendirilmesi

3. MATERYAL VE YÖNTEM
Araştırma yöntemi olarak mülakat ve katılımcı gözlem yöntemi kullanılmıştır. Katılımcı gözlem
yöntemi uygulamasında kiraz kavurmasının yapıldığı restoranlar gezilerek gözlemler yapılmış, notlar
alınmış ve yapılışı gözlemlenmiştir. Orijinalliğin ve gelenekselin ortaya konulabilmesi için gözlemler
ve mülakatlar eş zamanlı olarak yapılmıştır. Giresun İli Tirebolu ilçesinde Yalç, Yaraş ve Ortaköy
köylerinde düğün ve mevlit yemeklerini yapan yaşlı kadınlar ve kirazı toplayan erkekler ile
görüşülmüştür. Kirazın haşatından kiraz kavurmasının servisine kadar olan tüm süreçler kaydedilmiştir.
Elde edilen verilen değerlendirilmiş ve kiraz salamurası ve kavurmasının yapım aşamaları ile servisi
ortaya konulmuştur.
4. BULGULAR
Kiraz Tuzlusu (Salamurası) Yapımı
Giresun’da doğal ortamda yetişen kirazlar (yerli çal kiraz) toplandıktan sonra (Resim 1) saplarından
ayrılır ve bol su ile yıkanır. Temizlenen kirazları boş kovalara konulur. Üzerini tamamen kapatacak
şekilde kalın kaya tuzu (salamura tuzu) serpilir. İki üç gün bu şekilde bekletilir. Tuz ile bekletilen
kirazlar suyunu bırakarak sertleşir. Suyunu bırakan kirazlar kovalardan alınır ve küplere (Resim 2)
doldurulur. Doldurulan küplerin üzerine her birine iki avuç tuz konulur. Küpün 2/3 ‘sine kadar su
kopulur ve ağzını kapatılır. Ağzı kapalı küpleri en az 10 gün serin ve ışık almayan bir yerde bekletilir.
10 gün bekletilen kiraz tuzlusu (salamurası) yemek yapmaya hazır hale gelir. Bu şekilde salamura bir
yıl kadarsaklanabilir. Tuz ve su ayarlaması doğru yapılan salamuralar uzun süre saklanabilir. Su oranı
fazla ve tuz oranı az olursa kirazlarda yeterli sertleşme oluşmayacağı için daha kısa sürede yumuşar ve
kirazlar şekil ve kıvam yönünden deforme olur. Ayrıca salamurası doğru yapılmayan kirazlar, pişirme
sonrası görünümü ve lezzeti olumsuz yönde etkilenir.

561
Malzemeler (Dört Kişilik)

4 kâse kiraz tuzlusu,

3 adet soğan,
2 kaşık tereyağı,

Resim 1. Giresun Yerli (Çal) Kiraz

Kiraz Kavurması Hazırlanışı
Hazırlık Aşaması:
Açılan küplerin üzerinde oluşan köpüklü bölüm alınır ve atılır. Küpten çıkarılan 4 kâse kiraz
salamurasının çekirdekleri çıkarıldıktan sonra 12 saat soğuk suya konularak tuzundan arındırılması
sağlanır. Daha sonra kirazlar iyice sıkılarak suları ayrıştırılır. Soğanlar ince (jülyen) doğranarak yemeğin
ön hazırlığı tamamlanır.

Resim 2. Kiraz Salamurası Küpleri Resim 3. Kiraz Salamurası

Pişirilme Aşaması:
Tencerede tereyağı eritilir, soğanlar yağa ilave edilerek pembeleşinceye kadar kavrulur. Suyu sıkılan
kirazlar ilave edilir. Tencerede kirazlar, soğan ve yağla özleşene kadar (ezmeden) 5 dakika orta ateşte
kavrulur. Kavrulan kirazlar servise hazır hale gelir.
Servisi
Servisi sırasında yanında herhangi bir sunum yapılmaz 17-19 cm düz tabaklarda servisi yapılır. Kiraz
kavurması kahvaltıda, öğle yemeğinde, akşam yemeğinde yenebilmektedir. Bu özelliği ile günün her
öğününde yenen bir yemektir.

Resim 4. Kiraz Kavurması Servisi

562
 5. SONUÇ VE ÖNERİLER
Giresun’da çok eski bir geçmişe dayanan kiraz kavurması, üretim yöntemleri ve lezzet açısından yöreye özgü bir
değer olduğu tespit edilmiştir. Lezzetin, gelişim, etkileşim gibi yapımında rol oynayan etkenlerin farklı olması
orijinalliğini ve çekiciliğini artırmaktadır. Giresun’un mutfak kültürü özellikle doğal ve organik bitkilerin
toplanarak yemek yapılması nedeniyle vejetaryen mutfağı açısından Türkiye’de öne çıkan illerden biridir. Kiraz
kavurması gibi özgün ve farklı lezzetler Türkiye ve Giresun mutfağına değer katmaktadır. Yapılan bu çalışma
kiraz kavurmasının gastronomi turizm kapsamında arz oluşturabilmesi için yapılan öneriler aşağıda sunulmaktadır;
- Yöresel bir lezzet olan kiraz kavurmasının restoranlarda ve otel işletmelerinde satışının sağlanması ile
birlikte yemeğin bilinirliğinin artırılması sağlanabilir. Giresun ve yöresinde az sayıda işletmede kiraz kavurması
restoran mönüsünde yer almaktadır. Ancak yapılan araştırmada gerek tuzlamanın yapımı gerekse kavurmanın
yapımında geleneksel uygulamalara pek dikkat edilmediği tespit edilmiştir. Özellikle kiraz salamurasının çömlek
kaplar yerine plastik bidonlarda yapıldığı gözlenmiştir. Önceleri köylere küp satan satıcıların geldiği ancak
günümüzde pazarlarda dahi satılmadığı söylenmektedir. Küplerin satılmaması ve maliyetlerinin daha düşük
olması nedeniyle kirazların plastik bidonlarda salamura yapılmaktadır. Kiraz kavurmasının sürdürülebilirliğinin
sağlanabilmesi için salamuralara yapımında küp kullanılması önerilmektedir. Özellikle kiraz kavurmasını
mönülerinde yer veren yiyecek içecek işletmelerinin salamura yapımında orijinal yöntemlerin kullanılması
önerilmektedir.
- Sürdürülebilir açısında irdelendiğinde, Yerli (çal) kirazın üretimim azaldığı görülmektedir. Kiraz
kavurmasının gastronomi turizmi kapsamında değerlendirilmesi Giresun’a özgü yerli kiraz meyvesi cinslerinin
korunması ve gelecek nesillere aktarılmasına katkı sağlayacağı öngörülmektedir.
- Kiraz kavurmasının sunulduğu yiyecek içecek işletmelerinin sayılarının artması kiraz ve salamura üretimi
yapan köylülerin gelir elde etmesine olanak sağlayacağı ön görülmektedir.
- Doğal ve organik bitkilerle hazırlanan yemekler bakımından oldukça zengin olan Giresun mutfağı ile
ilgili kapsamlı bir çalışmanın yapılması önerilmektedir. Tespiti yapılan yiyecek ve içeceklerin patent ve coğrafi
işaretleme çalışmalarının yapılması önerilmektedir.
- Giresun ve yöresinde hizmet veren özellikle turizm işletme belgeli konaklama, yeme-içme ve eğlence
işletmelerinin mönülerinde yer verilmesi önerilmektedir.
- Kiraz kavurmasının yapında orijinalitenin korunması ve yerel kirazdan hazırlanması için gerekli denetim
mekanizmasının kurulması gerekli görülmektedir.
Kaynakça
Anholt, S. (2004). Global Markaların Yere Çuvallamaları. (2. Basım). G. Canan (Çev.) İstanbul: MediaCat Kitapları.
Arvas, A. (2013). Geçmişten Bugüne Geleneksel Bir Lezzet: İskilip Dolması, International Journal of Social Science Volume 6 Issue 1, 229-
239. http://www.jasstudies.com/Makaleler/2006600033_Arvasabdulselam_S-229-239.pdf, Erişim Tarihi: 30.07.2017.
Bekdemir Ü. (2000). Giresun Kent Coğrafyası, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Orta Öğretim Sosyal Alanlar Eğitimi Anabilim
Dalı Doktora Tezi, Erzurum.
Çevik, S. Ve Saçılık, Melahat Y. (2011). Destinasyonun Rekabet Avantajı Elde Etmesinde Gastronomi Turizminin Rolü: Erdek Örneği, 12.
Ulusal Turizm Kongresi 30 Kasım – 4 Aralık, Akçakoca – Düzce. Ss. 503-515.
Gökçe, F. (2006). Yerel Destinasyonlarda Turizm Potansiyelinin Belirlenmesinde Swot (Fütz) Analizi Tekniği: Giresun Örneği.
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Güldemir, O., ve Halıcı, N. (2009). Özel Bir Lezzet: Kiraz Diblesi, Geleneksel Gıdalar Sempozyumu (27-29 Mayıs 2009, Van 562-563
Gürsoy, Y. (2017). Giresun Merkez Yöresinde Gastronomi Turizmi Üzerine Genel Bir Değerlendirme. Journal Of International Social
Research, 10(51) 1296-1304.
Hall, C. M. ve Mitchell, R. (2001). Wine and Food Tourism. Norman Douglas, Ngaire Douglas ve Ros Derrett (Ed.), Special Interest Tourism:
Context and Cases içinde, 307-329, John Wiley&Sons, Brisbane
Kivela, J. J. Ve Crotts, J. C. (2006). Tourism and Gastronomy: Gastronomy’sInfluence on How Tourists Experience a Destination, Journal of
Hospitality&Tourism Research, 30(3), 354-377
Kivela, J. J. Ve Crotts, J. C. (2009). Understanding Travelers’ Experiences of Gastronomy Through Etymology and Narration, Journal of
Hospitality & Tourism Research, 33(2), 161-192
Long, L. M. (2004). Culinary Tourism: A Folkloristic Perspective on Eating and Otherness. Lucy M. Long (Ed.), CulinaryTourism içinde, 20-
50, The University Press of Kentucky, Lexington
Mandeville, J. (2000). Turkey. London: New Holland Publishers.
Mariotti, J.L. (1999). Smart things to know about brands & branding. Dover, NH: Capstone US.
Özaltaş Serçek, G., Serçek, S. (2015). Destinasyon Markalaşmasında Gastronomi Turizmin Yeri ve Önemi. Journal of Tourism Theory and
Research, 1 (1), 22-40.
Özdemir, G. (2008). Destinasyon Pazarlaması. Ankara. Detay Yayıncılık.
Roden, C. (2007). Arabesque: a taste of Morocco, Turkey, and Lebanon. China: Knopf, Borzoi Books
Scarpato, R. (2002): “Gastronomy As A Tourist Product: The Perspective Of Gastronomy Studies”, Tourism And Gastronomy, Edit. Anne-
Mette Hjalager, Greg Richards, London, Routledge.
Soner, F. (2013). Gastronomy Tourism: A Solution For Small Cities Marketing And Regional Development, Yayınlanmamış Yüksek Lisans
Tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
Tıkkanen, I. (2007). “Maslow’s Hierarchy and Food Tourism in Finland Five Cases”, British Food Journal, Vol:1009, No:9.
Uztuğ, F. ve Konuş, M. K. (2003). Siyasal Marka. (1. Baskı). İstanbul: MediaCat Kitapları.
Yüncü, H.R. (2010). “Sürdürülebilir Turizm Açısından Gastronomi Turizmi ve Perşembe Yaylası”. 11. Aybastı-Kabataş Kurultayı, Ankara.
Örs, A. (2015). http://www.sabah.com.tr/yazarlar/pazar/ors/2009/05/31/romali_ komutan_ Erişim Tarihi: 04.12.2017.
http://www.giresunkulturturizm.gov.tr/TR,58095/turizm.html, Erişim Tarihi: 10.11.2017.
http://www.healthyfig.com/cherry/ erişim: 01.04.2015

563