บทที่ 9

การออกแบบฟกเจอรแบบแผน
วัตถุประสงค
1. วิเคราะหขอมูลชิ้นงานเพื่อออกแบบเครื่องมือใหเหมาะสม
2. สามารถระบุตัวกําหนดตําแหนง ตัวยึดจับชิ้นงาน ตัวรองรับชิ้นงาน กับงานที่มีลักษณะ
งาย ๆ ไดอยางถูกตอง
3. ออกแบบฟกเจอรแบบแผนได และสามารถเขียนแบบฟกเจอรแบบแผนไดอยางสมบูรณ
ฟกเจอรแบบแผน
แบงเปนฟกเจอรพื้นฐานได 2 ชนิด คือ ฟกเจอรแบบแผน และฟกเจอรแบบแผนตัง้ ฉาก ฟก
เจอรแบบแผนจะใชกับการยึดจับชิ้นงานแผนสี่เหลี่ยมแบนราบ โดยมีสลักกําหนดตําแหนงและตัว
ยึดจับชิ้นงานอยูบนฐานของฟกเจอร สวนฟกเจอรแบบแผนตั้งฉากจะใชกับการยึดจับชิ้นงานที่
ตองการกัดรองชิ้นงาน หรือกัดบาชิ้นงานตั้งฉาก กับดานตรงขามของชิ้นงานหรือขนานกับฐานของ
ชิ้นงาน
การออกแบบฟกเจอร
1. การกําหนดตําแหนงของชิ้นงาน มีหลักการที่ควรยึดถือดังนี้
1.1 ถามีการกําหนดคาความคลาดเคลื่อนของรูที่เจาะบนชิ้นงานและตอมาถาชิ้นงานถูกนํามา
ปาดผิวเรียบควรเลือกใชการกําหนดตําแหนงเดิมที่ใชกําหนดตําแหนงของรูที่เจาะ
1.2 ถาไมมีการกําหนดคาความคลาดเคลื่อนของรูที่เจาะบนชิ้นงานและตอมาชิ้นงานไดถูก
นํามาปาดผิวเรียบ สามารถเปลี่ยนตําแหนงของตัวกําหนดตําแหนงได
2. การเลือกตัวรองรับชิ้นงาน ไมตองการตัวรองรับชิ้นงานที่ออกแบบมาเปนพิเศษ เพราะวา
ชิ้นงานไดถูกปาดผิวมาแลวอยางสมบูรณ และความหนาของชิ้นงานก็สามารถตานทานตอ
การงอได
3. การเลื อ กตั ว ยึ ด จั บ ชิ้ น งาน ขึ้ น อยู กั บ รู ป แบบของตั ว ยึ ด จั บ ชิ้ น งาน สไตล กํ า ลั ง ที่ ใ ช แ ละ
ตัวกําหนดตําแหนงที่ใชเปนสําคัญ
4. การกําหนดตําแหนงของเครื่องมือตัด
ในการตัดชิ้นงานในครั้งนี้จะตัดบนเครื่องกัดแนวนอน โดยการใชมีดกัดแนวนอน
(Straddle milling) จํานวน 2 ตัว เพื่อกัดบาชิ้นงาน จํานวน 2 ขาง สําหรับการออกแบบ
ตําแหนงที่ตงั้ ของมีดกัดและแผนวัดชองวางมีดกัด (Feeler gage) ซึ่งบนชิ้นงานจะกําหนด
ความกวางของบาชิน้ งานที่กดั สองขางเทากับ 1.770 ± 0.006 นิ้ว ขนาดกวางที่สุดของบา
กัดเทากับ 1.776 นิ้ว ขนาดที่แคบที่สุดของบากัดเทากับ 1.764 นิ้ว ซึ่งจะนําขนาดที่แคบ
ที่สุดของบาชิน้ งานมาใชในการตั้งตําแหนงของมีดกัด เพราะขนาดทีเ่ ลือกนีอ้ ยูในชวง
ขนาดชิ้นงานที่แคบที่สุดทีย่ อมไดซึ่งจะแคบกวานี้ไมไดอีกแลว จะเลือกใชขนาดของแผน
วัดชองวางมีดกัดมีความหนา 0.125 นิ้ว ดังนัน้ สามารถออกแบบแทงตั้งระยะไดมีขนาด
ความกวาง 1.764 –0.25 เทากับ 1.514 นิว้ และพิกัดความคลาดเคลื่อนของแทงตั้งระยะ
จะมีคา ± 0.0015 นิ้ว ซึง่ คํานวณมาจากขนาดความคลาดเคลื่อนบนชิน้ งานเทากับ ±
0.006 นิว้ ใชกฎขนาดความคลาดเคลื่อนบนฟกเจอรตองเเมนยํากวาบนชิ้นงาน 50 %
ดังนัน้ ขนาดความคลาดเคลื่อนบนฟกเจอรเทากับ ± 0 . 0 0 3 นิ้ว ซึง่ เปนคาความ
คลาดเคลื่อนทั้งหมดที่คลาดเคลื่อนไปจากศูนยกลางของชิ้นงาน ดังนั้นความคลาดเคลื่อน
นี้ตองหารดวยสองจะเทากับ ± 0 . 0 0 1 5 นิว้