Essay; Jagten en Eenzaamheid.

In de film is de hoofdpersoon een periode lang alleen, deze periode wordt door de kijker erg treurig
ervaren. De eenzaamheid wordt gebruikt als een soort straf en om medelijden op te wekken bij de
kijker.

In de film wordt eenzaamheid dus als een soort straf gebruikt voor iets wat de hoofdpersoon zou
hebben gedaan. Ook al is het nog niet bewezen dat de verdachte schuldig is, toch beschouwen
mensen hem als een crimineel. Een crimineel houdt zich niet aan de regels binnen de maatschappij,
dus hij wordt verstoten en leeft in eenzaamheid. De film speelt zich af in een klein stadje, iedereen
kent elkaar. De slachtoffers zijn kinderen en de verdachte is een vriend van een groot deel van de
ouders. Voor zijn vrienden zou dit misschien als een soort verraad kunnen worden ervaren. Nadat
het vermoeden uitgesproken, is het voor de ouders extra schokkend. Dat iemand die zo dichtbij hen
zit zoiets heeft kunnen doen. De ouders zijn erg geschokt en een logische reactie is natuurlijk dat ze
niks meer met hem te maken willen hebben.

Ergens van worden beschuldigt terwijl je niet schuldig bent roept geen blije gevoelens op en vaak wil
je dan niet bij de mensen zijn die je hebben beschuldigd. Je wil misschien alleen zijn. Dus
eenzaamheid kan ook een reactie zijn van de beschuldigde persoon.

Eenzaamheid kan ook positief worden ervaren, bijvoorbeeld door mensen die zich niet verbonden
voelen met de maatschappij. Of mensen die niet geaccepteerd worden door de maatschappij.
Daarom zouden deze mensen blijer zijn als ze niet dagelijks met hun afwijking geconfronteerd
worden. Sommige mensen vinden het fijn om af en toe een dagje alleen te zijn, om te ontsnappen
aan de dagelijkse sleur of gewoon vanwege de rust.

Wijzelf vinden het ook fijn om alleen te zijn, want dan is er niemand die tegen je praat en je
corrigeert. Je kunt dan ongestoord je eigen ding doen. Bijvoorbeeld lang slapen of urenlang series
kijken.