ΣΤΡΑΤΑ ΤΗ ΣΤΡΑΤΑ

Σ’ αυτό το δρόμο
που διάλεξες να πας
κοίτα να προφτάσεις τον καιρό
που `ναι σαν το κύμα
τ’ αλμυρό

Στράτα τη στράτα σου το `χω πει

φεύγουν τα νιάτα
σαν αστραπή

Σ’ αυτό το δρόμο
που διάλεξες να πας
πέρασα κι εγώ κάποια βραδιά
για του φεγγαριού
την αμμουδιά

Στράτα τη στράτα σου το `χω πει

φεύγουν τα νιάτα
σαν αστραπή
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ Σ ΑΓΑΠΩ
Δεν ξέρω πόσο σ’ αγαπώ
μέτρο δεν έχει η αγάπη
είναι απ’ τον ήλιο πιο ψηλά
και δεν τη φτάνει μάτι

Ήταν μια σπίθα στην αρχή

και μιας βροχής ψιχάλα
κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά
και πέλαγος η στάλα

Η αγάπη που μας έδεσε

πόνο δε θα γνωρίσει
είμαστε δυο σταλαγματιές
από την ίδια βρύση

Ήταν μια σπίθα στην αρχή

και μιας βροχής ψιχάλα
κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά
και πέλαγος η στάλα
ΝΥΧΤΑ ΣΤΑΣΟΥ

Αν ξημερώσει σε χάνω
και στα χέρια σου απάνω
γέρνω σαν λυγαριά
Αν κάποιο τρένο σφυρίξει
μαχαιριές θα μου ρίξει
ο χαμός στην καρδιά

Νύχτα στάσου
νύχτα στάσου μια στιγμή
μια αγάπη θα πεθάνει την αυγή

Νύχτα ρίξε νύχτα ρίξε κεραυνό

τη σκιά του που θα σβήνει να μη
δω
Δε σταματούν τα ρολόγια
κι όσα μου `λεγες λόγια
θα τα πάρει η αυγή
Δε σε κρατάει το δάκρυ
αφού άλλη αγάπη
μακριά μου έχεις βρει

Νύχτα στάσου
νύχτα στάσου μια στιγμή
μια αγάπη θα πεθάνει την αυγή

Νύχτα ρίξε νύχτα ρίξε κεραυνό

τη σκιά του που θα σβήνει να μη
δω