Professional Documents
Culture Documents
chouervos@gmail.com
http://issuu.com/chouervos
ΟΔΑΙΜΟΝΑΣ
Π Ο Υ Μ Ε Κ Α Τ Ο Ι Κ Ε Ι
Θεσσαλονίκη 2014
Ποιήματα 2010-2014
Η Καρφίτσα
Μια γάτα γρατζούνισε τον ουρανό
Άφρισε η νύχτα άσπρο αίμα
Έλεγαν οι άνθρωποι
Αυτά είναι τα πλάσματα των ξένων ουρανών
κι έχουν τις διαστάσεις τους ασύλληπτες
3
Τα Κόκαλα
Είναι το αίμα που ξεράθηκε
σε γάζα αποβλήτων
δημόσιου νοσοκομείου
από ένα σχεδόν θανάσιμο
τραύμα
Είναι η θαμπάδα
πέτρας στεγνής
απομεινάρι
ηλιόλουστης ακρογιαλιάς
καλοκαιριού ανθρωπινότητας
ηδονής κι ελευθερίας
η σάρκα τα ζουμιά
τα κόκαλα
του χρόνου
4
Ανάμνηση
Όταν σαν άγαλμα
ακίνητος ραγίζω
διασχίζω εκτάσεις αχανείς
χωρίς σημάδια τόπου και ορίζοντα
καταδύομαι με την ορμή του ονείρου
στον ουρανό σου
5
Βρώμικο Γυαλί
Εκφωνητές της νεκρικής σιγής
Πυροβολούν στον αέρα
Πετυχαίνουν τον ουρανό
Γκρεμίζουν τον ορίζοντα
κι όλος ο κόσμος
ένα βρώμικο γυαλί
έτοιμο να σπάσει
ΝA ΣΠΑΣΕΙ!
7
Η Επιβίωση
Με τη στάθμη του χρόνου
στα χείλη
Ανόητη ασφυξία
κατατρώει τον ουρανό
Η σελήνη αιμορραγεί
καμένο λάστιχο
Αλήθεια στεγνή
νεκρή σαν κόκαλα
Τέρατα θα γεννηθούν!
κι εμείς επιβιώνοντας
στα δίχτυα του ονείρου
8
Βραζιλία
Σε αυτόν τον κόσμο
η Γη
ένα λουλούδι
στο κέντρο της νύχτας
κι οι άνθρωποι
σημεία
με άσκοπα βέλη
η Βραζιλία είναι
ένα μικρό κορίτσι
σε υπερωκεάνιο μπουκάλι
κι οι άνθρωποι
ένας Άνθρωπος
με σπασμένη καρφίτσα
9
Το Ακόντιο
Φορούσε μια ξεχειλωμένη μπλούζα
με λευκές και σκούρες οριζόντιες ρίγες
που δεν της πήγαινε καθόλου
λαδωμένων κορμιών
πλαστικών μαλλιών
γυάλινων ματιών
στη χάρτινη μουσική
της υποχρεωτικής χαράς
10
Την άλλη μέρα ήρθε ο Θάνατος
ντυμένος με ένα γαλάζιο ψέμα
και τη γύρευε
11
Ο Βροχοποιός
Τον βλέπεις
στέκεται εκεί
Δε μιλάει
Μιλάει ασταμάτητα
Φουσκώνει τα λόγια
τη σιωπή του
12
Εκείνοι δεμένοι από τα πόδια με σχοινί
και με τα μάτια κάτασπρα
έχουν την κουβεντούλα τους
-Ναι, ευχαριστούμε
Τον βλέπεις
στέκεται εκεί
Φοράει τα άστρα
μέσα από τα ρούχα του
Έχει τα φτερά του
τους δικούς του ανέμους
Δε μιλάει
Μιλάει ασταμάτητα
13
Διάπλους
Ο Χρόνος μας επισκέπτεται τον καθένα ξεχωριστά
14
Είχα ξεχάσει ότι έχεις σώμα στην ψυχή σου
Όταν σκοντάφτεις απορώ
Μια φορά σε είδα να πέφτεις – Θυμάσαι;
Ήταν μια εποχή χωρίς αποστάσεις
Τώρα η κοσμική ροή με τα σύγχρονα δίκτυα
Φάγαμε τα μυρμήγκια που τρώγανε το μήλο μας
Κι ύστερα τα τετριμμένα:
15
Το Λουλούδι
Όταν έκοψα εκείνο το λουλούδι
όχι το κεφάλι
ούτε το σώμα
αλλά η φωνή τους
που είχε πλέον σκεπάσει το χώμα
16
Το Ίζημα
Ό,τι απέμεινε από τη θάλασσα
Ολόγυρα το μισοσκόταδο
το μισοφώς
μισή ζωή
να μην αντέχεις τη χαρά
17
Το Ποτάμι
Ανοίγω πάντα μια πόρτα χτισμένη
στο Tίποτα
18
καθώς ο βυθός
η μελωδία των χρωμάτων
η λάμψη των ήχων
η γεύση του πνεύματος
19
Το Τσεκούρι
Το βράδυ ακούς
πίσω από τον τοίχο
το αίμα να τρέχει
Τη μέρα δε μιλάς
Η κόλαση γιορτάζει
20
Μια δίνη του χρόνου
καρφώνει την ηδονή στην αμνησία
21
Εντός
Η απώλεια του αινίγματος
Οι άνθρωποι
σαν τα δέντρα περπατάνε
προς τον ουρανό
έκοψαν το κλαδί
μέσα του βρήκαν ένα παιδί
κρατούσε τον ήλιο με κλωστή
έκοψαν το παιδί
Πέτρινο σκοτάδι
στάζει ο αέρας σάπιο κρέας
22
Ψάχνουμε την ασχήμια μες στην ομορφιά
Ο ένας το μίσος να μισεί κι άλλος να το αγαπά
Τα άστρα εντός
Η φωτιά εντός
Η απόδραση εντός
Η ζωή εντός
του άλλου
23
Το Θαύμα
Αυτός ο κόσμος είναι ένας άνθρωπος που έχασε τη Γη
Να κι ένα Θαύμα!
Ανυπαρξία εν Ζωή
24
Το Νησί
Να βγάλω τα δόντια από το αίνιγμα
Το σιδερένιο ύφασμα που σκέπασε τη θάλασσα
Τον καθρέπτη με την ανάστροφη λεπίδα
Το ασήμαντο που γιγαντώνεται σα μάρμαρο
και το βαθύ κενό που εκτείνεται χωρίς σταματημό
25
Το Μαξιλάρι
Πάλι θα σε δω
να οργώνεις το μαξιλάρι μου
να ξεριζώνεις τις πέτρες
το γυαλί
τον ίσκιο
Άθραυστη κληρονομιά
η σκοτεινιά
παλέτα των άστρων
26
Κι εγώ λοιπόν
επίμονα εδώ
θα σκαρφαλώνω στις κορυφές των δέντρων μου
θα ατενίζω μακριά
μέσα μου τον ορίζοντα
Πάλι θα σε δω
να οργώνεις το μαξιλάρι μου
να ξεριζώνεις τις πέτρες
το γυαλί
τον ίσκιο
27
Το Πηγάδι
Έχεις ένα μαύρο πηγάδι χαραγμένο στο αίμα σου
28
Μάγισσα του πηγαδιού της λάμψης
στην πυρά σου μάγια δεν έκανες
και σ’ έκαψε
29
Ακροβάτες
Μετακινούμενοι διαρκώς
στο ίδιο σημείο
βαθύτερα κι εκτενέστερα
προς τη καύση
Θυμάσαι θα λέμε
αιωρούμενοι από τ’ άστρα
ακροβάτες του χρόνου
χωρίς δίχτυ
χωρίς χώμα
χωρίς σώμα
χωρίς πτώμα
30
Το Κέντημα
Απ’ έξω η μοίρα με το βελόνι της
Από μέσα το φιτίλι της ψυχής
Μάταια επιχειρείς να υπερασπιστείς τα δάση σου
Η ζωή πλέκει τους δικούς της εμπρησμούς
31
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Η Καρφίτσα 3
Τα Κόκαλα 4
Ανάμνηση 5
Βρώμικο Γυαλί 6
Η Επιβίωση 8
Βραζιλία 9
Το Ακόντιο 10
Ο Βροχοποιός 12
Διάπλους 14
Το Λουλούδι 16
Το Ίζημα 17
Το Ποτάμι 18
Το Τσεκούρι 20
Εντός 22
Το Θαύμα 24
Το Νησί 25
Το Μαξιλάρι 26
Το Πηγάδι 28
Ακροβάτες 30
Το Κέντημα 31