ORATIONES DICENDÆ

CUM SACERDOS INDUITUR SACERDOTALIBUS PARAMENTIS

Indulgentia centum dierum pro singulis orationibus. Pius Pp. XII, 14 Januarii 1940.

Cum lavat manus dicat: Da, Dómine, virtútem mánibus meis ad

abstergéndam omnem máculam; ut sine pollutióne mentis et
córporis váleam tibi servíre.

Ad Amictum, dum ponitur super caput, dicat: Impóne, Dómine,

cápiti meo gáleam salútis, ad expugnándos diabólicos incúrsus.

Ad Albam, dum ea induitur: Deálba me, Dómine, et munda cor

meum; ut, in Sánguine Agni dealbátus, gáudiis pérfruar
sempitérnis.

Ad Cingulum, dum se cingit: Præcínge me, Dómine, cíngulo

puritátis, et exstíngue in lumbis meis humórem libídinis; ut
máneat in me virtus continéntiæ et castitátis.

Ad Manipulum, dum imponitur brachio sinistro: Mérear,

Dómine, portáre manípulum fletus et dolóris; ut cum
exsultatióne recípiam mercédem labóris.

Ad Stolam, dum imponitur collo: Redde mihi, Dómine, stolam

immortalitátis, quam pérdidi in prævaricatióne primi paréntis: et,
quamvis indígnus accédo ad tuum sacrum mystérium, mérear
tamen gáudium sempitérnum.

Ad Casulam, dum assumitur: Dómine, qui dixísti: Jugum meum

suáve est et onus meum leve: fac, ut istud portáre sic váleam,
quod cónsequar tuam grátiam. Amen.
www.ecclesiacatholica.com