„Lično sam ga poznavao jer smo u teritorijalnoj odbrani bili izmješani, imali smo TO

formiran po opštinskom principu, a Bužim je tada bio mjesna zajednica koja je pripadala
Bosanskoj Krupi, i znao sam ga lično. On je na tim vježbama, kada smo imali crvene i
plave, pokazivao kakav je vojnik. Bio je strah i trepet zbog svoje jedinice koju je
pripremio i obučio. To je bila najbolje opremljena i obučena jedinica spremna za
izvršavanje zadataka i nije bilo pogovora on kad izda naredbu. Nema ni jednog dokaza
da je on počinio zločine nad Srbima. Na te individualne zločine ili zločine koje su počinile
te samostalne jedinice, ne znam koliko je on mogao uticati i kad je saznao za njih. On je
smetao onim aktivnim koji su željeli malo drugačije da vode rat i bio je protiv šverca i
bilo čega što se kosi sa moralom vojnika.“ rekao je Gojko Kličović, srpski političar i bivši
predsjednik Vlade Republike Srpske, iznjevši o Izetu Naniću samo riječi hvale, posebno
ističući njegov moral i hrabrost.

U čast komandanta Nanića i boraca legendarne 505. bužimske viteške brigade od 4. do

15. avgusta svake godine se održava manifestacija „Slobodarski dani viteškog grada
Bužima“. U čast legendarnog komadanta i bužimskog heroja kojeg slavi cijela Bosna i
Hercegovina, prisjetićemo se njegovih odlika i ratnog puta.

Izet Nanić je rođen 04. oktobra, 1965. godine u Bužimu, gdje je završio osnovnu školu,
nakon čega je nastavio školovanje u vojnoj školi u Zagrebu, koju je završio 1984. godine.
Po završetku srednje škole, upisuje vojnu akademiju u Beogradu, gdje provodi dvije
godine od 1984. – 1986. godine, zatim jednu godinu u Sarajevu, da bi vojnu akademiju
završio u Zagrebu, 1987. godine.. Formiranjem štaba TO Bužim, postavljen je na mjesto
načelnika štaba, a 01. avgusta 1992. godine, postavljen je na dužnost komadanta štaba TO
Bužim. Idejni je vođa i tvorac 105. Bužimske udarne krajiške brigade, koja je formirana
15. avgusta 1992. godine, kasnije 105. bužimska muslimanska brigada, zatim 505. viteška
motorizovana brigada.

Poginuo je 05. avgusta a oko njegove smrti razvile su se neke kontroverze i teorije zavjere,
za koje Zijad Nanić kaže da su neutemeljene.

„Rahmetli Izeta Nanića niko nije raskopčao i pregledao osim mene. Tako da su sve priče
gdje je ranjen i kud je ranjen osim moje netačne, jer sam ga ja jedini pregledao i tačno
vidio kud je prošao taj metak što ga je ubio i nije uopće s leđa, niti je u pitanju organizirani
atentat, već se jednostavno radi o sudbini. On je uvijek želio biti što bliže borcima i rizik
je bio ogroman. Nastojao sam da utičem na to jer sam znao koliki je njegov značaj za
brigadu, ali nisam u tome uspio.“, kaže Nanić

Na kraju ovog teksta u koji je nemoguće staviti sve osobine rahmetli Izeta Nanića, njegovu
biografiju, vojni i borbeni put, te podvige koje je napravio, najbolje završiti sa njegovim
vlastitim riječima koje je izrekao na jednom od vojnih skupova.

„Želim samo da poslije ove sveča2

nosti odete sa jednim, jedinim razmišljanje. Bez podjele! Tražim od vas da sutra, kad se
rasformira ova brigada, kad elektirčar bude električar a ne obavještajac. Kad vi svi borci
budete na svojim radnim mjestima, da isto ovako se družite, poštujete i uvažavate. Samo
tako ćemo mi biti skupa svi zajedno. Jer i poslje rata je rat!“