Professional Documents
Culture Documents
к
. »
ттифгыпнм“ ‚риннтт„м.
1l.....«n.u.\rv .M1 1 наш ч н
._ .. 1
Ъ .Hx \~»„
. .‘Hmf\ÃnAM.»
‘
‚имиджа?
\n.%U»»..«v|\.J~ï\ »«.ww»n.h, ‘аки!
x x l
n. ` NÍ \ 'LP
б‘ | l\a|| \ x я
,x x ‚ x \|l\| d xx
.lll
I|\1|\I.|v\ /« xx x x x 1 Í x
l x
Il
x Í:: x v .x ‚ xx n. x
lrx ‹‚‚ ‚ .v l n .|I\||\\ -Í .all 'Á
x x
Il
x \ x x i! x JÁ. ‚х
x r)l\..'|Í v'
xxl ll( Il \lxx
x
x, |l|\.1 4 111! i). ‚
x. x _‹ ‹ . г
/l.\I\\.». ,»\|.«.»| ;)\I¢|4|,|.’4,.|1|1.lnuVlÍl1Ír\\l.1|l. IHSIJ.. xx,.n|(._/xx.. .4dlxx..(x(1\.\vlx\i\\ Í||„\ÞÍ\.\.I\|
‚Щ -x x x nx ‚Ё‘! xx x w\‘|= 'Ink Ч‘;
‚.| . LÍIÍH
. «>||,\«.|.l|1.\ \»..ä\L\\|»\
x ‚ x
»l _
|-=\-un
u... :_:-_-.-_-:__-S.-E-_--_-_-_-__-__:-2-_--._-_-_-_1
n n .i nn. n: =-_-:vœu:--E-:zn-_-_-=-2_-_-:-5-:_-vœu-Ww-M
hlllnvîaïiîìî
.dil
rmnminumnuu1nn|lîiîoïi\'lÍ|Ír1ï|ìů;|ÍÍlÍlìfrÍ|T' ' °
»Í (UJ l l!!‘ kun!! “l Ч \‘I @I Ji,”
.
.
n
.
v
-
_‘U
.
.
o
c
q
o
.
o
n
.
a
'uuu .|u!|.\I.\1uL|1l1|.lll
апптшш "ты"'i
.
_$-cDg.-g----_
.F
_› . \/.\» ‚\ ‚ \.
ж‘
’ l/nq )ÜJ,
1||
||\||l|-|l.M.i.W.|îi «HMHI wHM|||||!|1|,.. ‚к I lflyxxélìl з Í. . _ A..
в f Q\'\./`à\1~íl
1sc en Verla
n_n
0, ’yg/il
Q1
ъ
nl’\
‘J /
C Е. М. РГеТГег (ìiobert Strißker)
‘/AîfñÓ\
f
gi/ \
‚
‘Ъ
.
H alle-Sa ale.
VL
Aus dem
a
1890.
von
in
"‘\‘\„<"„\»\_!‘Q\‘
_
х д
t
‘
` 2
1
1
Y
I
'
I
.\
ы
¿,\.9Q.
‘I
f' \ Mju/
Е. “'\J
. ‚. ‹. . . ‚. ‚. ‚
.
"
Í., _fwí ‚ЁГ _Í ~ ‚
,_ ‚-!‚ ‚ ‚.
~ „_ ._ »mw \m\.MI.„„„~^^m\>»Uw1.„|@„.\..w\%....„_«v„£w@`.._.. Q.w.w„.~.„\-V о .
.
III. ‚‹ \ . ) ‚ .\
. 4 .1\|.| ß . Ä.. .. .x \ __ Azz ‚ \\. I
,. ._.m..~.%wQ.w.w..»w.. fw.- U..„„,1.„„«„„,.._ м?
Vrh., .I1
. . i
‹
WIJ ..\ ‚
.
||.lI|l'
J À, / „‚. V
J.
. ._ _
‚
. I
‹
||l|,\\
‚‚
.‚‚ .ß.../Hu\\|wHU.||\.||\« \ _*Vb
‹ ._
. \..Y .. \ .. а
.\\.
.\`„ ч‘ À» д . ..,
г
\:.. .
uÈ(\
. . , :È: а Чпёв:см:=:Ё.=‚=_и=яычдппцчп‚пввпнё=ннаёпппЁдппапдёёьдщгдч: ..n.=E2È.=J|„È
_„(1./`.\... §«c=ì:::\.=.F.R.PHHr4|§.FFF~:CHPPFFb.FFh=§ 1.|..,.M\| ‚ 4.01.1... e `«|¢»l!\||..||\«.||||\||\I.I||||¢ll|||||||llv|||«||\||\»|.¢|I.ü if] ..
ZK . ‚в ‚ ‚‚
»\\(~Í»\1» L...
| Kill ._ ‚ N
\ \
gßìfie, 33., Ilan ìilïlefen ber ïerlr nnb bie т,
ìßnrgiinge im iilirbte ber fßlyilnfnpliie feit riant in
legenben ûßlyenrien. sìiftorifcbìritifcb bargefteiit.. 3
@ine bnrcbgebiibeie pbiiufnpbiicbe .ibruft {щеки in b
ben bebentenberen pbilofinpbifdien Gönftemen, miebbn Ёап
'$;n1rni«î~, ìiinnbt, ют), %йс[)те‚ áfgegei, Buße, ba@ bnrcban
nnb дат mit C‘5cbarffinn_, grbfger Cfôicberbeii nnb fci)Iagfertiger'_§`
bnê, maß in benfelben íïiabreë» nnb Siidiiigeê ifi, fici) nur ang
Iinfainrnen init ber Qinnnbrne, bnf; bie Ccëeeie ein eigene@ 9531
nom .Qörper an fici) nnnb[)iingi,e Cänbftany, babe.
reicbe ììelebrnng anë biefer QI bnnblnng _fcbb'fJfen.
ílìeiirag ¿nr lleberniinbnng be?, roben âbiateriaiiêmiiê.
. âabitinnlî`
Юаё norliegenbe êïiëerf ftrebt eine miffenfcfjaftliebe ilìerf
bie Cäeeieiifrage an ani iiirnnb eineë reid)L)`aItigen nnb mer
bnrcbgearbeiteien nnb iiberficbiiicb genrbneten,'biftnrifcben »Sli
женат, ber über ein anëgebreiteieê ñßiffen nnb eine gin
ibpbifcbe Slìilvbnng berfiigt, niacbt ben. Slefer burin in g,11fi1iiì`11_i-.en~I
Qnrfteiïnng init ben, fein îbemn betreffenben Qinfcffanuiigenffieïiiiier
berbnrrngenber ììertreter ber neueren pbiiofvpbifcben Qïëiffenfçfinfi
Sbie Sieferaie geben ba@ Qïiefeniiidie beë» frembenißjebanfeiiê ¿niŕeffén
ja bfi {щит mit g[iicfIiiÍ)er íßriignng. i~Denrf¢IjèiÍ.§je'
@nè ëßncb ï33itte’§ ift böcbft beadfienêluertb. G5ernifferiif).iif.t.\.f‘~1?efe~1.'J
non ber êpeciaïfrnge Qlnêbiicfe auf bie Cëntiniäeinng ber nmberrîen j;2B‘f1’)j
Ibgie iiberbanpt gemiibrenb, bietet её eine Hare liebeiificbtA ber §a{)¿ilbfbfi[)i~fÍ
fiibige @tiigen be@
Sllnffnffnngen niögiicber @ianbpnnite
âeeleniebenê, {огней inbieieiben
âöetracbtfiirfbnnnen. ‘(ждем bil)
bie @_5egenrńiiit§i.j"'¢cIâ1
сиди...‘ ;‘îJ¿¢„i\*„5`f`.’¿\l El
_ I
.*e'Q_.’\}\`i‘\_„ \„\_¿Qk„\
ч Í. I
‚
Í
.'
` д‘
‘\‹ „_.„‚Ё‚‚ Ь‘, Ё».
I
\ ‚ f ‚‹ .if
\ ‘
K I
/\._
‚х
"
C/ _v_`_:„ .„./
‚Ú f «
1'
1; 1
_
Е‘
‚
‘
-J
L
\.
И)“
JL* _ I
‹ ä
И
ПЁОКАОТ
ECLOGAE E PROCL()
DE PHILOSOPHIA CHALDAIGA
SIVE
ALBERTVS IAHNIYS», .
BERNAS HELVETIVS, "
DOCTOR PHILOSOPHIAE HONORARIVS, ACADEMIAE
LITERARVM ET SOIENTIARVM REGIAE MONACENSIS
SOO. ORD. CET.
.ACCEDIT
HALIS SAXONVM.
C. E. M. PFEFFER (R. STRICKER).
MDCCCLXXXXI.
17055905 Máx/, vîllà „вы“ Хдуёшё.
VIRO DOCTISSIMO
HVMANISSIMO
FAVTOBI
POST
OPTIMO
OFFERT
EDITOR.
SSOOOO
Praefaticx
Primo loco tibi, lector erudite7 offero parvum quidem, sed praeclarum
Anecdoton. videlicet Eclogas ex deperdito Procli Platonici opere amplis
simorum in oracula cl1aldaica Coimuentarioriuu. quas reliquias veneran
das Victor Gousinus, strenuus ille investigator et editor ineditorum Procli
operuma ne in secunda quidem eorum editione protulit Quando autem
et quomodo hoc ëpaœtov nactus sim, re paullo altius repetita narrare
haud ab re est.
Postquam ego, edito ante hos octo annos Aristide Quiiitiliauo, Com
mentarium in hunc scriptorem, a me promissum et plus dimidia parte
elaboratum, redemtoris culpa seposui (nam yrágegyoz» tantum illius laboris
mihi fuit edita Gregorii Palamae Prosopopoeia): maiorem in modum in
cumbere coepi ad oracula chaldaicaa iude a Franc. Patricio male edita,
ex fontibus emendandaa augenda et illustranda, cui operae iam ante ali
quam partem otii lite ati, etsi parci, impendere institueram, quia videbama
ea Oracula, quae seminarium doctrinae Platonicorum recentiorum fueruntp
hodie non sine detrimento historiae tam philosophiae, quam rei literariae
Graecorimi fere neglecta iacere In decursu autem studiorum in illis
Oraculis positorum sedulo circumspiciebam, si quid adiumenti eorum ex
libris mss. acquirere possem 1). Neque incassum hoc feci. Nam primum
quidem vir humanissimusa С. Ae. Ruellius, Parisiensis, bibliothecae S.
Genovevae admiliistrator, Íautor 1neus optimusa mihi Pselli scholia in
oracula chaldaica, e codice Paris. 1182 accurate a se descripta et docte
adnotata, olotulit. Deinde vero in Anecdotis var. gr. a Schoellio et
1) Non enim ego is sum librorum mss. contemptor, quem me esse malevo
lus quidam censor, amici cuiusdam sui erga me simultatibus oxcitatus, insimulavit.
contrarium apparet tum e copia Anecdotorum graecorum a me pridem editoruma
tum, ut recentiora commemorema ex Homilía Origenis De cngastrimytho et Eu
stathìi Antiocheni refutatione a me libri ms. Monacensis ope redintegratis, et
insuper ex Dionysii, vulgo Areopagitae, operibus a me in nuperrimo Pionysia
corum opusculo ex varia lectt. codd. mss. naviter emendatis, qui quidem labores
mihi quasi diverticula studiorum chaldaicorum fuere.
VI . Praefatio.
distinetum ŕuisse 011.“ Nam quod apud Suidam V. Iïgóz/log legimus, hune
ínter alia serípsísse .‘.Ív,u(pow1Ía1/ ’О00>0ш;,111м9оеу6001› xoaì Hláfwz/og yrepì
foì Ãóywc ßr/Q’/Uw L', in 111000 istat §v,agowví<x1/ - _fregi 012 107100, arte
eohaerent, ut Verha 71002 az /tó;/wa neque per se 0111111 1100110 pro 02;
‘ mè ló;/¿œ Vel pro 71002 frail/ /lo;/¿ow dieta aoeipi possint. Sed omnino
titulus ille temere repetitus est eX 110000 apud Suidam V. _-\IvQLw/óç °
.`5z‘,u.(//oil/[ow 0013. ut Supra 1100110 ad 70002 tà Ãó;/Lw ,ó’Lß/Uw Öäxoc. Nam
Proelus ipse, laudatus a Thilone l. 0. р. 9, Т11. 131. 4, 16 p. 215 Syria
num, magistrum suum, ¿V fvoiç Tí; oo,a(/»on/¿ag 10701; allegat. Nihilo
minus quidam VV. DD., in quibus etiam Thilo 1. 0., Suidae 1000 ita ahu
tuntur, ut oontendant, Syrianum teste Suida „libros Х 71002 tà 107101,
111 01001110 chaldaioa“ eomposuise. А111, 111 quibus Thilo 1. 0. р. 10 adn.
iterum a se dissentiens, Suidam 1310011 opus Syriano tribuisse opinantur.
Tu Vero V. В. Sohoell. 13100101. ad Proeli Comm. in Plat. Remp. p. 5
adn. - 13101011101 1310010 posteriores huius Commentarios in Craeula nus~
piam eommemorant, 1113 sunt omnino praeter Damaseium pareiores in lau
dandis Craeulis; Damaseius autem libro De prineipiis in enarranda illorum
doctrina plerumque Iambliehum sequitur, quem p. 115 Kopp. exeitat ё)‘
fro; 0110) 0061101 017; 21121111021027; 001010000’); «9eo/7.0;/ícßç, 01 cuius р. 195
011 210100100 eommemorat. 1) Quod Simplieius in Aristot. Phys. f. 148 r.
Ald., p. 612 sq. Diels. quaedam a 1310010 ех 010011110 disputata adfert,
ea ex huius libro De primo 1000, 11011 0 Commentariis in Craoula hausta
sunt. 2) —— 111 deeursu medii aevi neeesse est 1310011 opus, si minus inte
grum, saltem ex parte tum adhuo superstes fuerit, quum ex eo partieulae,
quae hodie in ood. Vatie. oonservantur, exeerptae sunt. 3) Quando autem
id 100111111 sit, inde eoniieere lieet, quod codex ille, sive Х111О sive XIV“
Saee. seriptus, Vestigia seripturae eodieis antiquioris, ex quo deseriptus
fuit, exhihet, qua de re superius Sie sponte retro dueimur ad illa
tempora, quae imperium Constantini VII Porphyrogeniti (0. 911-959)
00110001110 011111. Constat enim, 1111110 1111110101010111 72010711; _sive Exeerpta
eX literatura antiqua, praeeipue historica et politica, 00110011111 100010004),
010110 1100 exemple posteriori aeVo Eelogas eX omni genere literarum an
tiquarum eertatim faetas esse. Tune igitur 11000 01100110 Ех001р10 1100110,
quae eonsulto Eelogas nomino, faeta esse, Veri est simillimum. Breviter
011130111 ínscrípta fuere: Iïgóxlov ёи 0:11; 910116020’); f/>¿Ãoo‘0(pí0eç, quippe
hausta e Proeli Commentariis in Craeula ehaldaiea, quorum dootrinam
Byzantini nomine Xa?.ò`¢x'¿mîç fptlooofpíœç Vel Xwldaíwv W/loo'ofpío¢ç oom
1) Cf. Thilo l. 0. р. 4.
2) Cf. Thilo 1. 0. р. 11. 19, praesertim Diels. р. 611 adn.
З) De av°3sz/I/’ç horum Exeerptorum infra, ubi de Commentario.
4) Vid. Hauck. Byz, rer. script. р. 467 sq., Harles. Brev. notìt. litter. Gr. p.
577 00., Berington. Hist. litt. des Grecs pend. le moy. âge, Par. 1822, p. 64 sq.,
praesertim Nicolai. Grieeh. Literatu1'gesch. 111, р. 18. 63 000.
Praefatio. IX
tou itg/ (1. e. Ãvôíov, sed 100‘. lí/ 1. 0. 11124601’) Ö7r0n'1/To>o'Lç 1), nisi forte
ille 1100 11011110 significare voluit, se alibi Procli 00111111011101100 111 oracula
chaldaica reperisse. Sed hoc quo modo cunque se 1101101, Ех001р10, quae
Psellus scholiis in oracula 01101110100 10111 ex 111000, 01111110 011111101011110
superstitilous, quam ex Procli in ea 001111110111211110 fecit, certe in causa
111010, 0111 tam Oraoula, ex quibus ille plura apud Platonicos 1101111 obvia
protulit, quam Procli in ea 0011111101110111 demum 1111010111010111; 110‚111 111100
1100111101111111 0 Nioeplioro Gregora et Gregorio Palama et denique a Ple
thone ex Oraoulis adferuntur, ultra mentionem eorum a Psello factam
minime 011000111111111. 1011111? 1111011 Р101110 ex LXXV1 versibus 01001110111111
21 Р00110, 11001 111010, servatis tantum LX exliibet.) Procli autem in 010- .
cula Goininentariorum post Psellum nec vola nec vestigium ceterum
sciscitanti mihi ex А110. Mavio, si forte Е010000 0 Proclo in aliis libris
mss. Vatioanis pleniores reperiantura ille mihi responditz „Weiteres von
Proklos ёи И}; Xœlöœtxrîç fptlooofpíœç zu 111111011, habe ich keine Hoff
1111110. Die Kataloge bieten 11101110, und auf 01111010 Weise zu suchen 101
1110111 erlaubt, Würde auch sonst schwer 00111.“ Videant alii, si me feli
ciores futuri sint.
Venio ad Е01000111111 0р0010р1111111 ab A. Mavio meos in usus 111111111111,
11011110 11111 antea oonfeotuin, adque 10110110111, 11110 00 usus sum. Is igitur
v. D. Е01000111111 partem priorem e cod. vat. 1026 f. 201 v. —- 1‘. 232
1‘. usque ad verba eìç ifa/ xal @Moy xal 1/„961/02/ 2111111071171001’ ita de
scripsita ut eam dein cum exemplari et, sicubi opus 00001, 011111 codice
Barb. oonferret; partem posteriorein, in 0011. Vat. f. 232 r. -- f. 288 r.
111111110 bene oonservatam, idem e codice Barb. descripsit 01 011111 Vat. ita
0011111111, 111 ex hoc discrepantiam scripturaea compendia scribendi et de
fectus adnotaret. 01100 01111110 000 111 01111010110110 contextui subiecta re
ligiose repraesentavi, ne scribendi quidem co1npendiis 1100100110, 111100 0110
Ху10010р11100 exprimenda curavi. ibidem consignavi scripturas 111011110000,
11110111111 1000 111 00111011111 010000 01100 emendatione reponendas esse oensui.
Porro in contextu literis diductis distincta imprimi feci ea Verba, quae
ibi ex 010011110, plerumque nulla eorum mentione faota, indistinota adfe
runtur, 0011 111100 000 111011011 certis quibusdam indiciis in ipso contextu
graeco conspicuis et 0 me infra 00110101101102). Р10010100 111 margine
1) of. Thilo l. 0. р. 11, ubi ex Allatio cod. Vat, 572 falso 01101111‘. ceterum
fortasse scribendumz ’Ö7IoTv7Io5o'£Lç.
2) Praeter mentionem oraculi vel Oraoulorum expresse factam c. 1, f. 201
v. 15,11 1/f¿)Ó`o`ç —- cinorsleizrzz 1031‘ 1926101‘ TÍ 1/Jvzrì mad 10 169/101/ 01 О. 4 init. f.
233 r. 112 Jè ).69/La nuy 711119126)‘ 6111/«9-17/‚1111012‘, oraculorum verbis dignos
oendis 12000 inserviuntz êorí, signifioat, (ef. Casauboniana ed. Wolf. p. 05,
solum Lex. in N. T. ed. iv t. 1 p. 716 n. 18) 0. 1 f. 201 v. 7I0cVÓ`6x'r¿z77`
cf,1ÍÀîv}";’„r`c4«r'Qôç yzatgzxzj 101519 36161‘. ibid. To` _ 7zz/61ï,uoc To` 36Q,uo`z/ {ил}; Зои
‘112111301119. 0. 4 f. 232 г. ío"£o¢,uÉ1/r/ — z/jvxzi «Èmo“'r¢§,uw1/ 2012 U51/ 6';/Tw:/. 01.,
` Pra 010110. XI
’ з
2/o:,u,L2/7, ÖL’ iìz/ оба: §xQo¿§eZfmL г}; fvìyzf Между oïfvœëûxz/, ¢Zl.Ãc`¢ Gvzláyr
тегом Ia; gvœrì {(52) дебил/З ’ xocì o‘vz/áxet Öê сайта‘ ё)‘ oìxeícg fvóïrcg xœì
(Ёщуё 7r0Leî лед; fvfìp/ ïilm/, Tobi даем‘; yr:/e1'),wœfv/. xav(/>L’C0vo‘oc9
10 zocì 7roLoì7o‘oc ,uJe've’wQ01/' ötoì fviîç czëz/fx;/0);/01~)10 Своё; ° п) 7029 па/гбмос fvò
(148) «9eQ_,u.ò 2/ Сам}; ¿GTL ,uf/v<2Ö0o'Lç ° xovq-íëefvw, dè â'mx1/ 'xò 672785601‘ eìç ‘иди
)`l . I C’ / \ ’D \ Cil I (Ã Ö\\
ш/ш гола)‘, œovteg Будды ‘со ее; щи и т‘ goeQo,wez/ov . ‘се og в
M51/ oí:/óöœv ¿Í ,u.efvofvo‘íœ fváîz/ дебил‘ хоселсби xocì œůzofpœfrìç
‘под пщэд; ¢Z7r071rl1']Qœ0'Lç12, ¿jug ëozìv о? 19805 î)'1,¿/Lç1'3, (б; ‘Ёл’ ¿Qw
,uJœo'¿1/ (идти fuůeîowc ‘лоб ушщэбсы. ^Ö,u,1/ogöòç dè cïïroœleirou fváìv
дебош ‘Ё; фиха) xomì ‘ад Ãó;/L02/15, 'và o‘vz/«9“7},ttœrc¿ ‘год’ mxrgòç "vd:
Íŕggmœm 7rQ0ßœÃlo¿u,e’z/07 ко‘) 7rQo<pe’Qovo'c¢ fxůfmì mib; mxfvgí, ¿È 31/á19‘¢7xe1/17
«Í пасти) eìç идти’ ё)’ ф} лрфту yrgoóöqg 1S т}; oůo‘1’o¢ç ° fcozoìifvot yá@ oi
1/oegoì коей <z°q>oe1/eïç fiiuiz/OL fuif; dz/oçyoßtámyç 1,!/vxfîçw, oïvœxtvoövfsç ‘иди
,wl/¢'y,m]V {(511 оЁщшз/ахёи lóyœl/20, o'lÍ goágovoïzl <2/fzroggŕjfßovç eìxóvœç T031»
дебил‘ ё)’ “$177 dvx/o'c,wew1/. -—
11011 011/011011/0,u101/01/ ее; 101/ C0101/ т}; 100 3-000 01;/013011710@ , 01/7.). 00:1
Э / Э I \ / I б’ “' \
ее; 9012101/01x101ç 0110900111011/ коей Ö110”,u.01/0101ç 11011010'1101,1101/01/ 5. 10111101 Ö0
10`1 под}; тоей; фохоей; еиоепокдеейдейеиех ешхпомдоуиотаб 111/01 ее‘ то}
I / I )I \ Э I З \ N C ‘ч
10 111/011,u.0111 коекйое; 1111101/ 01/vÃ01/ , коей 011/œ111,1111Ã1y0‘11/ 011110 т}; „еще;
0‘10QÜ0‘001ç 11011 1ȧ011’01ç37‘
233 1‘. под тот} 16700 т)}11 тд11 267011 дп0от}‹7ое0‘ое11 ей11оей 017611100, | коей под
пое11тд; Ёеоот} т)}11 ёкдеоотекйи 101 оейте’ое11. о); 0т}11 той ‘теетой той 110)}тй
20 й670й тБ11 110т}то}11 ейой, 0011177/‚06110111 611то)111°2, одто); д 611 екейуое; ‚й670;,
ойп’ дййт}; ейооототеотх; е11ойд0; дп00’тоЁ;155`, 1670; ‚ойё11 е’0‘тй т}; под то}11
110т}то}11 017%, то}11 де 110т}т6}11 0‘й7о)}ее‘11о)11 017615". ‚ойбпоте 01711 отйк еотй
тойдт611 1101} 661130; коей поет}; )}}ео}11 т}; трщт}; Í/'1/».90g105 ‘ ой/ййей тд ‚0611
¿Uu т}; 110еоой; дроби Дог}; тд е110ееде0тоет011, тд де дпекоёи то}11 фохй
~ `г о‘ 1‘ Ó\~ Il ‘Ч 106 Э I ‘B ~ I 2)ÄÃ\
25 ко011 д011‹е‚и‚ео)11 е11, по/еоей 0111 0000111 . от) 7оео е0'‚‹йе11 1100; }и‚011011,0е ое
коей дйой11ойое коей ддёое кий поооохт} коей по0оейое0й;, коей под `то}11 дт111о2
(157) ‚ййеш11 т0ото)11 ооойее ‚тййое те | коей по т}, коей ‚тйеойото те коей up ой0'т0; .
I ‘J 1‘ / A \ А \ I \ ё
дйттот} де тот} е11д; пеорт}116т0;1°5, коей тот} ‚ойе11 т}; поштйотт}; т}‚‹еа}11 то}11
Iv1/u,we011/ 011/1901/ç 011т0; ‚ тот) е т}; око; 0т)0'йое; ке11то00 коей то011
д »I J/ )I N ò\\ N С” I` I _/ A `\ N
Í Э N , ‘V /
7000112.00 8x т]; ошщ; (p¿Ã000g0Lœç.
LO
Commentarius in Eclogms e Proclo
Corrinieritariris.
1. Verba oaflaì 06031/, 8101113 рГОХ1Ш0 yïowöexuxvì lzliftìj mxrgóç, 8111113
ilosculi eX Oraculis decerpti, licet nexu suo soluti. (Oracula ubique dico
chaldaica, nisi si oracula neoplatonica Vel cliristiana expresse memorantur.)
Illa 00 re dubitare nos non sinimt, quae Proclus iis explicandis adiicit:
ai oîíôuxß táígezç (eìo‘í1/) et vroargmzì fwfëaç è’o‘m’z/, 111 01110118 гЁищ Slg _`,„_.»_,_»'AA
щ_
-'_"\
ы-“
*Í*`"_ .~,_«_`/`<
nificandi Vim habet. Vid. Praefat. p. Х adn. 2. Scripsi autem 38631/ pro
{l~e¢’o1vV, quia 30003 deor um (œůlfxì. 193031’), 01110113 respondet œîlrì' yrowgóç, .`—"-›__
_._ ._-.-,__,/"»*_`_M.\_`_,\
мы.“
.
`_ ,_ ._«
De philosepliia cl1a.ifiaica. 7
Zoreastr. Paris. 1599) _ ënì w’§w òïgp’ òf; ëògímyç Aůfhç ävaezńeetç.
(Pseli. V. 16 р. 66 Ops. om. «ign ig ëòòímyç, neque in eius schoiiis nisi
ista: 31901‘ 09960000, liuc pertinent.) `
З. Verba yïœvöexfnsdj util?) 7000909 6886 1108611111111 6Х 010611118
decerptum et nexu suo solutum, supra iam monui (adn. 1 init.). Quo
minus autem dubites, quin Vex yròwòeßmxfíy simul cum Verbis œzilò 700
0969 ех Oraculis decerpta sit, attende quae Procius ei explicandae
Subiícítt ef 70009001) 00Е09 00062’, 17 700009 ‘блодгхомёгм; 000 0000‘
10000 mig ävaxâeíeœç rbvxfŕ 9. Adi. fraz/ò`em’Lxóç, que L6X1°Ca Carent,
hand magis poeticum aut usitatum est, quam om/dewsóç in fragmento
Graculorum ap. Lyd. De mens. I, 1 p. 6 Boeth. _ 12;/1/òv ”E'Qwm, Evv
öefuxòzf yráz/fvow ëmßvírepœ 0002102’ _, 1111д6 Procius 111 Aleib. 1 р. 64
Creuz. fvoìîroz/-diy 002’ 8002‘ (7290100 (116113) e‘v1/Öefvwòv 700210011’ 070089
foga mi 00 16710 miei, ubi Creuzerus, qui haec perperam distinxit,
liaud Vidit, Verba e'w/der . yráz/fc. simul cum Voce ëmßńr. ad iliud oracu
lum pertinere. _ Gum dictiene ad/'tf/) mwgóç compare haec oraculi neopla
tenici de morte 111110111 lmp. ap. Suid. V. э100110009: "Нёвщ 603309601’
9110509 7000903002‘ 013291‘, et РГ061. Ну. 1, 32 ‘Y1/Juve:/05g-mxzgòç Helv
fpeyyáog 081179. Piura ege Anim. in Basil. M. I p. 38 sq. mò; aůlń
similiter usurpatur a Precio in Plat. Grat. p. 50 näeœ-guey) veorelîyç
ёи 0579 0017 1069 011299 019 091‘ 70110011‘ 200010121. _ Р16110 01116111 8111113
Oracula exempiorum eius lequendi usus, que summus Deus, parens uni
Versitatis rerum tam inteliigibiiium et inteliectualium, quam adspectabi
lium, mzrńg nuncupatur, Velut in frustuie c. 2 f. 281 V. extr. fÍl',u,z/o<_:
7000969. Alie nomine idem c. 4 f. 282 V. «9eòç 700110011’, ubi V. adn.
Idem lequendi usus ebtinet apud Platonicos, praesertim Precium, in cuius
reliquiis hisce rrcmíg identidem sic usiu°patur, Velut c. 1 sub iin., f. 281
V. quater, et in 111300 0. 2 f. 282 r.: dyœnńeonuev fvòv nomígoe. _
7ro¢w)Q 0017702. Р16111118 idem Ö mxfmìp 00311 00170032‘ 6. 4 Í. 233 1“. 0002110
06001‘ ‘$009 000070000 zo; 700092 0031‘ 00170031‘. Nee 11011 fidi. 700091009 1106
sensu in Oracuiis frequentatur, Velut in frustulo 0. 2 f. 281 V. «‘}e’c¢fv}`jg
yrafcgunîç ,woz/w'ò`eç, et 6. 5 f. 233 1’. 0031‘ 700090203)’ 000990000)’. Idem
usus Vocis 00091009 0р11д Precium, sicut nostro loco statim pest in Verbis
1; 70009109 00509. П0090к09 110139, 111 010611118 ítem Gelebratus, apud
РГ06111Ш 0С611Г1`11Э 6. 4 f. 233 1“. 1/oeZ’mL_;¢œì ëxeîl/0 15700 0017 700090
205 000. _
4. 000306009 V 866118: Procius 01/0751201009 фих09 1106013 011111108
sursum ductas sive evectas ad coelestia; V. adn. 5 de Verbo
oïz/áyew.
5. Haecce: äyyälwv 00929 0110701 190111‘, ex Oraculis decerpta
sunt, id quod apparet ex proximo qwyeí, nim. 00 Ãó;/Lez/. Angeles in
Oraculis emnine iocum habuisse, intelligitur Vel ex fragmento apud Glym
piedor. in Phaed. p. 51 Finckh.: _ dyyeltxqî ëz/ì xaigqg, i. e. in region е
De phiiosephìa ehaldaica. 9
an geierum. (Patric. Vs. 267 1100 fragmentum cum4 alie ap. Oiympied.
i. c. p. 81 temere cenflavit.) _ Megíç, pars, hec 1000 fere i. q. fcòêëtç,
erde, de que supra adn. 8. Synes. De provid. p. 97b ¢‘;_ дабы ,eeòìç
£1/ щ? идащэ. Cemmunionis siguiiicatum Vox habet in Orac. Vs. 260
(Psell. 1 p. 53, Pleth. 27 p. 18) "Eem xoaì ¿Z605/iq) ,uegìg eig fvónîev «Ãa
qugptêovw. (llllò xaì eìòda/lo) cet. melius Synesius De insomn. p. 140 d,
ita ut éen’ ad ,wenig suppiendum sit.) Ciericus Not. cum Verbis ”Eeu
,eeòíç confert Act. 8, 2, sed phrasin e zow?) fepetendam temere orienta
lem Vecat. Portionem ,eeòíç significat in oracuio christiane ap. Lact.
1, 7, 8: _ ¿ittxptì de 3505 ,aegiç fi;/9/elet qîpeiç. _ In Verbis: (21/et;/et
mvp):/, ut in superieribus: âvocxâeíeœg мм, comparet usus Verbi
«Z1/02;/ew de eo quod est sursum ducere, 011011010, nim. animas ad
ceelestia. Inde adi. «Zz/oa;/wyóç, evehens ad ceelestia, c. 1 f. 231 V.
dwì fväç (21/œywyoò' Свой, et med. (21/áyeefìet, 0110111 ad ceeiestia, de
animabus usurpatum. Cf. mea in Basil. M. Pletiniz. p. 39 sq. Medium
021/áyeeůet occurrit in frustuio Oracuiorum ap. Preci. in Remp. ed.
Sciieell. p. 53, 82 sq. loco lacimoso et corrupto: (Sciieeli.: „fort.
ё; dâ“ nim. 1,bvxo2ç) коей oi ůeoí g0e¢o‘w (1. 0. dii Ora0ui01‘uIn auct01°eS
aiunt) ‘Ир’ уёигби‘ (1. e. Inateríarn) f€’fue‘fvQegpo,we’1/[ag] »ävyreíieuf (Orae.
249 eX PSe11. 16 p. 66, Pleth. 2 p. 17), (ДМ) 60000003 (ieg. (Í/ll’ oïöoa
,wáetfp Vel p0t1uS ¢2’Öœ,woZ1:q1) œůxëz/L . . . . . . . . «Z2/o2yee‘3¢xL milza/ ëvteůůev
xonroa .. .. . (Suppl. xoc1:oc/iL7v0150‘0¢g 001.1. adn. 36) tîyz/ 9/e’1/ee'w (1. e. Ina
teriam, ut supra). In istis saitem iiosculus poeticus: fìdapátqi uöxáz/L
et med. «iz/02;/ee‘3ò¢L, 0110111, ex Oraculis petita sunt. Idem usus l1uius~
medii in oracuio ap. Olympiod. in Pliaed. p. 208 Finckii. rò lóytóv
991701, ftd; 1,!/vxoìç dvayoftávœç ‘иди noueïvoa ¿iden/, (1110 1‘eSpíC1tu1‘ p. 171
in iStiS: ,un']7r0re Öè кит? тд Ãóytov xozì fxůfvòç ‘иди ytouoïz/œ ffédwz/ ‚$013
Жгтш (Ёг/осддшмгй‘ eìg telg eìxeíocç âgxoìç, ubi haec: (21/œdgoqweiv 03; "voìç
„мы; ägxeëç, respondent medio äváyeeůœt in oracuio. EX iliìs: yrouoïz/oc
tfádew, Vei ex Verbe freuen/ílgew, si que mode expieri possit lacuna superius
indicata ap. Prec. in Bemp. p. 58, 83, alii Videant. _ Ceterum de negotie
Angelorum animas ad ceelestia evehendi Pselius Schol. in Orac. iuxta
doctrinam Oracuiorum haec prefert, fortasse ex Procli Commentariis
llausta,
Üetotäpoztç
p. dv:/¢2,u/ee‘L1/,
61: oïglietxótœ et p.Éowfvòv
93: ОЁтоей;
‚ыёз/ ein/cx;/0¢"o‘eug
_ oïz/oe;/ooyeìrìweîg
diy;/elet
<2776/iaxœîç
(1:21/ot;/eve‘L
cf. Ast. Lex. Plat. I p. 424, qui hanc iuncturam in partie. wv’ t. II p.
125 negiexit. _ Novissimaz ůeòaqî vv]/.só,0.vvvv xòvqwëoveov, ex Oraculis
decerpta esse, apparet e proximis, ubi Procius partie. xompíëovew Verbis
ка) 71010000; ,aeve’01Q01/ reddit (He8y6i1. x0z‘gU'<f,'ev‘,uv.€ve01QL“§ev), nec 11011
ex istis: vò yd@ vvz/aime vò .‘}«sò,0.ò1/ cet., quibus praegressa 19099307
vvz/e1’,0.0vv explicantur. In Verbis ».‘}eQ,aò1/ vn/eì3,0.0 adi. 009,00; vi morali
usurpatur, sicut vò .‘)‘eQ,0ó1/ c. 2 f. 281 V. щ? 1909993 ngoedpáewaez/, ubi
vò zpoxòóz/ eadem Vi opponitiu'. iambl. De myst. 2, 6 p. 81, 14 sqq.
Partii. (17 v0~11/ 38011/ mxgoveíov) vò ,aâv lpvxgòv 51/ fr),u.Z1/ _ ¢Í<pœ1/fgev, vò
dè .‘}eQ,0ò1/ 0’ó`§¿~:v _. Vi naturali 009077, caler, a Precio penitur c. 8 med.
f. 282 r. et in Plat. Rep. ed. Schoell. p. 80, 32. Eadem vis Vocis in
oracuio ap. Proc. in Tim. p. 124 d : 158 0. ZI/'vxìy êy0`1 1/ou.’01, 069,07;
100740000 vá vvvêz/vvv, quae Patric. Grao. 150 sq. luxavit; male idem 009,09.
Tu V. Schneid. ad Prec. in Tim. p. 298 n. 18. Pessime Ast. Lex. Plat. П
р. 63: „.‘f¿g{10, 7), caler“, e Plat. Theaet. 178e, ubi fìeò,/.voê neutr.
plur. adiectivi ůeppòç. Verbum aon(/u’§ev1/, platenice de anima usurpatum,
recurrit statim post et in oraculi frustuio c. 2 f. 281V. Cf. Method. Pla
toniz. р. 40 11. 293.
10. De adi. «Z1/òvywyfóg deque eins originatione V. adn. 5.
11. Quamvis haec: xoz>gòv’?,‘vvo¢v de òívvw/ cet., de rebus cerporeis
dicta Videri possint (cf. Plat. Grat. 423 a), tamen propter nexum dispu
tationis magis probabile est, Preclum universe de natura animae aut ad
ceelestia sublatae aut ad terrestria vergentis loqui. De Verbo xovgvíëevz/
priore sensu usurpata modo _ in Verbis Procli: vò ovveòdoz/ eig vòz/
0';/01 vóvvoz/, ovveúòksvz/, festinare, ad animam translatum, ut in Versu
mutiio Orac. 215: X01? oe 077000011‘ 7790; vò godoç xocì 7шт90; evd;/ú.c_:.
(Pseli. 63 p. 101 et Pleth. 18 p. 17 vròòg ante vvovvgòç repetunt. Hadr.
11111. Adag. 3, 1 p. 239 probabiiiter con11c1t: П90; vò 90120; X91) 0'@ o‘vve1'1
Öevz/ коей 7790; mxvpòç 0:5;/02;.) 1110 ЭХ Ver8u Ianlbiícilurn De Iny8t. 2, 6
p. 48, 3 Gai., p. S2, 12 Parth. Verba ‘000; _ èvvì vò 71709 (гпгйдоэ/тсх;
110081880, 801138 monet Galeus Not. p. 211 a, quem Clericus Not. in Orac.
tacite exscripsit. Oraculum ap. Proc. in Grat. p. 98 Boiss.: _ òoeov 70,0
1/frîveç ¿£1/01 o‘7veúò`0v0‘L ivgòç fÍ1'1,b0ç. Pi0t111. 4, 3, 32 500,1 00 077013001 7190;
vcì ¿£1/01, vv/7.6101/01V adv?) 77 2937]. Pr06iu8 Hy. 2, 6 Sq. Koei 0‘vve13ÖeL1/
êÖíÓ`oc‘§o¢1/ òîvèp ,e’c¢{)^v}¿e1'1,001/rx lf1'].‘}071/ Чиж; Íëxevz/. S0ie1nne8 e1u8n10d1
formulas rídet Lucian. Hermot. 5 _ 011/E/i«‘)‘ó1/vovç oì vv(/Í/im o‘7veí1ò`eve. _
сО ¿Z1/01 vo'/vvog est regio coelestis platenice Vocis fvóvvog usu, de que
V. Method. Plat. p. 81 n. 204, p. 55 n. 840. Idem sibi vult voì óéz/01
ap. Plot. l. c. _ De Verbo ßQ1’»3ev1/, gravare, platenice de rebus animam
deorsum prementilous usurpato V. Meth. Plat. p. 54 n. 334. _ Pass.
ffféòveffœv, ut lat. ferri, emnem motum oitatum declarat. Cf. Ast. Lex.
Plat. Ш p. 477 Sq., qu1 0In1S1t Theaet. 173e 1)' _ ÖLOÉ1/own /’vœ1/vœxlñ
gòágevœv, ubi V8.1’. rvávevccv. Pr06iu8 infra 6. 2 f. 231 V. v0~11/ Ё)‘ 781/áeev
De philosophia chaldaica. 13
13. @aoû 5100; est Dei contemplatio, usu Vocis äzpvç platenice;
of. Ast. Lex. II. p. 501 inf. Reapse tamen 1100 1000 de 08001060 Dei
sermo est, ut supra dixi.
14. Haecce: (5; 1570’ 611100001‘ cet., 111 qu1bu8 1,l/1fX1}1/ ad 0w°v1;1/ cogi
tatiene suppleas, non ad mode dicta: äjvvç ëevì1/ cet., sed ad superiora:
т)‘ ozůvofponìg-oÈ1T07vÍ.1}Q010‘vç, referuntur. in iocutione 'Í7v° ò’,u.,u.0c0'v идё
000, 111 conspectu penere, 1100’ 8110000 010 usurpatur, ut in formula
£1/ ò’,0.,0.ovev, in conspectu 0. 111 praesentia.
15. Ad Craculorum effatum, quod Procius adiectis Verbis 2000 vò
/16;/vvv significat, refero haecce: ò,01/qgdòç _ .‘}.sv’011/ _ zpvxâ. Reliqua
sunt Procli haec interpretantis. V post 1/nw) distinguit (puncto, ut fere
solet), quasi si Verba 20002 vò ì.óyvo1/ ad proxima: 00 000900000 cet.,
pertineant. Vocem 110210160; Pr06iu8 infra Verbis oi 1/oegoì 201 039201701;
001100 explicat. Flesculus oraculi adn. 5 ex Clympiedore allatus, 7000000
Qád./511/, cum hoc nostre solummede comparandus est; neque enim probabile
est Preclum illum iiosculum Verbis fî,a1/0,1ò`òg v0'31/ ».‘}.sv’011/ negligentius red
didisse. Idem valet de Verbis 5,01/og-vvevòóç, quae ex Craculis aliunde
decerpta sunt c. 2 f. 231 V. Ceterum v031/ .‘}ví011/ Verte: rerum divi
narum; V. adn. 1.
16. Quae Procius hic 0111/.91}/lava voò 00090; nuncupat, idem 0. 5 f.
283 r. iuxta Cracula 70009020 000090000 Vecat, et quae hic 001/.‘)f},0ovvov
voì Í/fpgfjvœ, 11116 Sunt dí;/1/010‘v0¢ 001/«9110000. Est autem 1n Ora6ui1S 0'1"1/
‚9900, Voce translata a tessera militari, (V. Rigalt. ad Cnosand. p. 38 et
Schwebel. ad eimd. p. 89) Signum, a summe Deo cunctis naturis mente
praeditis (etiam humanis) inditum, que iliae eum agnoscant cumque eo
copulentur: Crac. 140 (Damasc. De princ. p. 196 Kopp.) Iïowvoîoz/ o‘o'1/
31]/.vœ 0011001’ 9090176 . (Корр. 1. 6. e codd. 110:1/vovoêdoç 0'(/1/«(1). ,ó’. gpg.)
ibid. 170 T’¿iQQ1;vo¢ xovì vd 917001 002719110000 voi] 200001). (Н000 Patric.
ex pedestri oratione Procli in Tim. p. 84 b, licet theurgos, i. e. Craculo
rum conditores, antestantis, qui tamen non 001/».‘)~1§,00vòv 000 200000, sed
Ö1'0',u.uv¢x fìeiov 200100202 Ineinorat, ab 11118 partirn Cípprjvoc, partim ¿Íqvá
Vocata.) Ibid. 270 (Pietil. 12 p, 17) .M1/1';,w1]1/ È'1/«‘)‘8,u.'~Í1/1; vrœvgvxoů 0‘v1/«‘}f1§
0000; 017005, que de Versu pltu:a adn. 119. _‘Sí/,0./Sie/lov 1100 0011011 ex
aequo ponitur Crac. 44 : 179 (Proc. in Crat. p. 28. 61) §í1,0p’o/la 7019
70009020; 1/óog Í2'o‘7vevQe1/ zovvvì xÓ0',u01/. (Var. 218 _ Íffovvëvpe 002’;
100102; ex Pseilo 58 p. 93 et Pleth. 49 p. 22, quorum tamen ille 000;
omittit, hic 61/áevvevòv scribit.) Ex Platonicis imprimis Procius Craculo
rum exemple Vocibus 011000100 et 000002017 premiscue sic utitur: Theol.
Plat. 2, 4 p. 104 int. 17000 7129 e"1/e’0“7vevQe1/ Ö 0031’ ò'Ít011/ 01000; vvîg ¿ow
voů 7v0‘¢1/ve/7.01”/ç zivrëpoxrïg o‘z’1/«91),1vo¢va. (Nemo iam non Videt, Procium
his Verbis ex Crac. 44 == 179, voce el’/,eßollov in een/.91§,0avov mutata,
pr0fe6i88e.) Id. ibid. p. 105 Sup. ei1Qí0'xeL vò 0"ú,a,Ó’0Ã01/ voo' 7vv21/v011/ mx
vgóg. Redit 0‘o'1/312,001 ibid.: m21/vov-Övo`¢ voi)V 7v000'1]'x01/veg 0150011
De philosophia chaldaica. 15
sequatur. Cf. adn. 118. Dein Pselius, missis Verbis vòvvv/lv? 00 07100090
ita pergit, oracuium supra allatum respioiens: 01/ovye’e.‘}0> 061/, 991101’, vò
где; фщф]; oÈ3á1/0vv01/ ßcêüog, xoaì 001; 700100100; o'0L (1. 000) 000031101;
0290171‘ êx7ve’vov0’01/ ¿£1/01, xocì 5/101/ o‘(xvv0'1/, CL1/oa vò ff/°,u.eÖ0c7vò1/ 090; (1. e. ut
christiana formula utar), ,eevoéüeg êvvì vòz/ míòvoz/. Pselli iilud ¿£1/ov
70000) cenfirmat optimam scripturam ol;/1/'úe.‘}01, quam cod. Vat. 1026 in
Crac. 188 loco Vulgati 177060001 exhibet. Mendae ortum predit ‘H1/1/v’e001
cedicis Par. 1182. Cmnine recte habet imago ap eriundae profundi
tatis; contra 1101190; inepte vf;/.eîo‘.‘)~vvv dicitur. Craculi iilud 027000190)
17007151‘; 1906190; Рг00111ш respexisse ceniicias De provid. et fato ex 000
16 Commentarius in Е010000 0 Р10010
Vers. lat. Opp. ed. Cousin. Par. 1820 t. 1 p. 41: Ipsum 01111113 111111111
011111100 — exoitantem. Quamquam Cousin. ed. П. 1301. 1864 001. 171,
39 scribit: 11100111 0111111; 111111111 011111100 0013. Р1001;0100 111 01001110 011770’
7000011 pro 171110. 000010001’ 001111011011111. Cum Verbis ô’,u.,uo¢w —— 00770’
7000011 01101 eonspirant 11000 Procli in Versibus ap. Marin. V. 131. р. 23
Boiss.: (zpvxlí) 110011 017770700000. Ceterum Platoni et Platonicis usitatum
%l1l’xfî<; 011,00 (V. Anim. in Basil. M. p. 188 01; 0000 Naumaoh. 131000.
00111110‘. 6 1701011‘; 01700 010071011 077011 11707070 950000011, 1. 310000011); Sed
Plato 11111311}; 61117070 1101111101 00 111111111110 110111111111110 01011, Soph. 254a.
22. Diduotis 1110110 dìstinxí Verba: y¿7`-dgn’ 00? иощрбсгьу zijn
mxgôícw, quippe frustulum Oraoulorum, in quibus tamen 110010 11111111111
01110 11001110111111 001111101013; proxima: 70 020110 7701170 0011. 0 1310010 inter
pretationis gratia adieeta 0111113, 01111000, 000 facile intelligendo 507611 Vel
aìaíz/. 001111010 autem, Verba 0 1310010 eX 010011110 011010 1100 11011110111
011111111 011001800: 117; 00770 20139070011 090061711 -—. 1101: Ko15g0¿o‘o1/ 090067111
701779: 667150-. De Verbo xovgofgeßv V. 0011. 9.
23. Quod 131001110 11000111 777 interpretatur 70 1120110 7701170: 0000111
1110 11111110 110010 infra 1100 capite in 111000 1310011: 1707016770111011 Mv, ée’
0110011 01306011 (11. 0011. 36), et in 0100111111011110 0. 8 1‘. 232 r. xaraßœleïv
@ler 11011 (11. 0011. 50). —— 70 770701910 131001110 001011010 0011011 01011; 110110
et mutabilia. 10. in Aicib. 1. р. 244 Grenz. ‘ад froucíloz/ xocì Í€’1/vlov
<`3ïÖ0€ т}; 1011109, et in Romp. p. 68, 10 Schoell. zïjç 011700190 770710160;
—— Гёиа0711 131001110 tum 1100 1000, 1311111 0. 3 init. f. 232 r. (ter) 01011;
naturam oorpoream, quippe 0113111 obnoxiam, 01110 materiam; quo
0011011 11000 Vox Platonicis usitata est. Vid. Beissonad. ad Marin. V. Pr.
p. 104 et adde 131001. 111 Plat. Remp. 10010 0 8011001110 1110. Verb. p. 170b
sq. oonsignatis, 0111 V. D. yá:/mw 110110 111 1301110 111130111 000110 inter-,
pretatur. ——- 1)0 11000. 06000007, 00111011, 11. 0011. 11. Eo autem 011131110
131001110 00 1011110, quae in materia agitentur, 10011113111, 01100 materia ipsa
010000007 0. 101100007 01011111. Vid. Method. Plat. p. 115 sq. n. 721.
24. Т15770; 001007700; tam forma corporea, quam 110110 001110100 0.
001101110 101011101 11010013. 1311010 0101111100110110 Vooem 7157700 ponunt Aristid.
Quintil. De mus. П. 11. 77 m. Meib. (anima e 000110 000001100110) ё; —
rol/ T05 071157001) (Corpus 01011) 7077011 re xoaì 71577011 —— o‘;¿17,uJœu"§er<xL, 013
Dionysius, 1111100 А100р001130, De diV. nom. 1, 1, 0111 11011111100 об 011
7710007 1:01 7157701. Quod 100111 ibid. 70 070770170 170001; inoorporea,
1100 11011011; eX Orao. 86 Td 070770170 7077050007, quae quidem est prosa
1310011, 000 01001110 101100111310, 011110 Simplio. in Aristot. Phys. f. 143 r.
Ibi 711770170007 est sub oorporis forma repraesentari. Porro 0100.
299 (ex Р100. 111 Remp. p. 380 Bas.) - mîp (271577017011 —— 1. 0. 101110
11100111010110. Altera potestas, qua 713770; notionem animo extrinseous
impressam deolarat, obtinet apud Р100. 111 Remp. p. 123, 33 Schoell. oí
De philosophia ohaldaioa. 17
fvúnol. wiz/ aìqâflïvoîv. Fortasse Proolus nostro 1000 Verbis mig fcúnog
(третий; utramque Voois signiñoationem oomplexus est.
25. Proolus Voce 01; obsourius signifioat, quae supra ex Oraeulis
de anima ad oontemplationem erigenda, deque eadem rebus terrestribus
levanda doouit, et iam Verbis ёЭтггш ea quae inde oonsequantur seoun
dum Oraoula indioat.
26. Verba ůáœ-nœtgtxììç ,woz/cêdoç, Siollt proxima eo’(pQoo"v'z/¢y
ôíxpœz/frog et eiïormŕâetfx (f. eůfráůetu, V. adn. 28) eX Oraoulis, licet
prosa, decerpta sunt. @ía Vox platonica, oontemplatio, (V. Diony
siaoa p. 40) in nostris Oraoulis haud exstat; ooourrit Vero formula mx
теме’) ,aon/dg Orao. 1 (Proc. in Aloib. 1. р. 51 Creuz. et in Euolid. f. 27
Bas. = р. 98, 17 Friedl.; ap. Psell. exstare Patrie. falso ait) —— -ô'7To1»
yratgtxfìf ,woz/fìç §o‘u’. Male Vulgo ‘Спор et ,uol/dg §o‘m. De adi. îmtpz
xóç V. adn. 3. Per se ,aai/(ig oommemoratur Ora-o. 2 (Proc. in Euol. l.
—— fzrowoaìy ,woz/dg, if dúo 9/232/1/CLE. (male Vulgo Tw/mi ¿ou ,woz/dg oet.)
itemque Or. 5 (Damasc. De princ. p. 116 Kopp.) Ilm/fvì yá@ ёи ибащу
Ã02,u/7I8L fvptáç, ,woz/tìç Jígxet. (Псёиш food@ C1612)
27. ën’ œiirîyv V non minus est soloeoum, quam si dioas e-iì’qnQaí
vaudou ëm’ и pro ëm’ um Vel fm/L’. De Z adsoripto in 17 oommutato
V. Method. Plat. loois Ind. p. 142b indieatis. Poetioum subst. efgppooówy,
quo iam Homerus usus est, in nostris Oraoulis non ooourrit, hie Vero de
ooelesti animi Voluptate usurpatur, sicut in oraoulo neoplatonieo de obitu
Plotini apud Porphyr. V. Pl. o. 22, Vss. 37 et 46, posteriore loco nu
mero plurali. Cf. Basil. M. Plot. p. 34. Adi. äxpai/zog adn. 7 attigi.
Ceterum 01311} ad superius ůᜠrefertur.
28. Subst. eůoméäeiœ, quod in nostris Oraoulis non comparet, haud
magis poetioum est quam eòoeßíoa, quod tamen ibi ooourrit; signifioat
autem eiîomêfìetœ translate firmum animi statum. Cf. meas Anim.
in Basil. M. 1. p. 88. Quae Proolus adiioit: tïfrò ‘Ну’; 1/oegäg wúfmyg
nepwmñg, deolarant oausam illius status, qui nimirum ex mente in oon
templatione Dei defina redundat. Attamen, nisi tautologiam quandam
Vooum eícppomîwy et ev’7roê.‘}e¿o¢ obstare putes, hano pro illa soribendam
esse ooniioias, nimirum eo ex usu posterioris Voois, de quo V. mea Dio
nysiaoa, p. 34 et cuius apud Proolum in Plat. Bemp. loois a Sohoellio
Ind. Verb. p. 1363. oonsignatis exempla reperiuntur. Certe eöfmŕ~.‘l\eLa
non magis poeticum est quam eů7w’.9~eL<x, et Verba «ìyrò 11}; 2108911; wiß
те; nzegtwmìç huio Vooi non minus apta sunt quam illi. - Haptwmí Vox
Proolo perquam usitata est et apud eum plerumque sensu translato altam
et tanquam ex speoula eontemplationem, rarius aliqnam eonsi
derationem signiiioat. Prioris signiiieationis ansam dedit Plato looo
Celeberrimo Polit. 2726. eig fm`71/ aůîoiï yteptcoyrvìi/ oÈ7re’o‘t1y, ubi двести’?
est platonioum &'7rœ`§ leyópevov. Eum looum respiciunt Numen. ap. Euseb.
Р. Е. 11, 18, 4 ,tbetfxotgárpovtoç-eig ‘Ир’ êowtoů iïegtcoirîjv ‘$017 81905.
18 Gornmen-tarius in Eologas e Proclo
Damasc. De princip. ed. Kopp. p. 303 б 2102700; дед; — 1100100121021 021 fr??
êocvtoiî nig fìlqůoîg 1Í7reQ2óo‘,u.qJ (1. 1`Ã7TeQxorr,u/L’t¿1) yregtoifijf. Inde Procius
111 А1011). I. р. 19 Creuz. (21/fi;/et-aůtòz/-eìç 02}21 00; .îcoxgfxmmîç e°7TL
oîr//yfryg îïegtmîrzâz/. (V. ibi C1°e11Z31°.) р. 31 ,itetœorìjdeofìœt Лед; 01711 001)`
190601’ fregio)/fr1;w. р. 83 дохгЕ-б 302090001‘; 501700121 700001270021-00170011 01;
0021 210000121 ïreptmmìi/. Id. in Grat. p. 66 d¿o`c-fßìïç 01; 0’)21 Ёшпгоб 700
Qrofríjz/ (1. 7T6QLm7T.‘}2/) ë7refrtQlx,u.,u.¿’v1]ç Сан); (Ve1‘biS 03; 002’ 0020005 megl
om~¿f«1/ aperta inest imitatio Platonis Polit. 1. 0.) р. 68 02; 0011 00321 000)
0/000111 110070032‘ /frepwifrr'/1.'. р. 94 "nic 1011027 20001 701020’; 01); Kgoz/íœç Trept
wmjç 000200311. 01. saepissime. Sic Damascius quoque De princip. ed. Buell.
‘Б. 2 р. 95, 1 aard f1:1}‘zf'-£1/oetdiì 0017 :fof ïregtwînîl/. De COI1Sid€1"3.i'.i0I1iS
signiflcatione cf. Ind. Verb. ad Procli Comm. in Bemp. ed Schoell.. p.
213a, ubi tamen prioris signiiicationis exemplum eX Proclo in Grat. p
63 admixtum; plura ex aliis scriptoribus Creuz. l. c. et ego ad Io. Glyc.
p. 30. Alia de metaphora nominis 7Tep¿wm’/ Boissonad. ad Aeneam Gaz.
p. 132 sq. Nostro loco 210000 000202011 respondet praegresso üáa et altam
mentis contemplationem, ut apud Procl. in Aicib. 1. р. 33 l. 0., signiiicat. -
29. Pro mw}<r¿mg V scripsi 21017000; ut Voces 1fof’;o‘ewg —— 8119190
0132127; respondeant superioribus üéa —— г1100001’21’;, utque 2100702; (V. Ast.
Lex. Plat. П. р. 334) idem sit ac 1960.
30. Becurrit adi. eìíìmzoç, expeditus, de re metaphorice usurpa
tum 0. 2 eXtr. f. 232 Г. 03400011 015100011 Ödòz/ 03; 101010000)‘. Proc. Th. P1.
6, 16 p. 390 Sup. 01))‘ 011100021 xœì £1/e2§o1’o'Lo2§o1>o'lxv 002’; 5100; £1/ép;/eux:/.
Subst. neutr. 00 01100021 id quod natura sua omni Vínculo liberum et
expeditimi est metaphorice declarat apud Proc. in Parm. ed. Stallb. p. 513
Sup. 00 0710021 dm) 00321 0000210110210221 ¿fri 00 ò`1/ :così ëiílvroz/. Th. P1. 6,
16 p. 393 int. (dzizfáptetç) 00000 —— 00 011200021 0700110201001100 000; 00321
600000012‘ 7т902102’0с2;. Dionys., Vulgo Areop., C001. Hier. 15, 3 p. l30d.
00 —— (22111700500021 (§,u.rpfxl’1/et) 00 Íígpetov zcaì eiflrfrov zfxì. ¿¢'o‘X51:0z».
Nec non de personis 01321000; metaphorice usurpatur: Orac. 277 (Psell.
62 p. 101, Pleth. 16 p. 18) ïífvxïyç ëëoiotïjpeç dz/c’mwooL eiilvfvoí eìrm/.
Signiŕicantur homines (non д 021021101; quaedam, ut Vult Psell. l. c., Vel /ló;/ot
quidam, ut ait Pletho Schol. p. 80), qui animam a corpore se<gregant, ab eo
respirant et expediti sunt, nimirum ad sectanda divina. In Oraculorum
frustulo ap. Cram. Anecd. OX. t. 3 p. 132 eíílvw fpáyyvy fortasse astra
tanquam animantia propter eorum cursum expeditum Vocantur. Proc. in
Parm. p. 808 inf. (,oe’Qefc<xL~eÍÍ).13froç б 7090; (‚01100 00 Ö1/ «È,t«.LlÍtäo'.‘)‘-tu до;
1/á,u..s1/og. Plura de 11000. 014111009 01111500); metaphorice usurpatis Gatak.
ad M. Ant. ed. Lond. 3, 5 р. 1000, b. 3, 7 p. 109b et Wyttenb. Ind.
Graecit. Plutarch. his VV.
31. Frustulum Oraculorum 00г1)13‹—11‚и‚210; —— 7000000; 1110330, patet ex
interpretatione a Proclo iis adiecta: oů 1109100 002100000 cet. (intellige
De philosophia chaldaica. 19
simi;/). Insolite autem í)',u.z/og c. gen. pro eig c. acc. ponitur; sic tamen
Plat. Leg. 7. 301 d. fÍ",f.woL 3503». Ci.Bernl1ardy. Synt. gr. p. 161. De
re V. adn. 14.
_ 32. ¿'99/fx hic et in proximis intellige ¿epd îígyfx, quae 131001. in
Bemp. p. 31, 31 Vocat, i. e. ritus sacros.
33. xm:/I1) (xavi) corr.) V. Prius praestare statim Videbimus. Dein
wwtyíöt, quod in cod. V laesum, e cod. B rescripsi. Porro fnñ. V men
dose pro fvòz/, quod, quippe ad Öerffrómpf pertinens, reposui. _ Verbis
xatifflìj ë¢y,u.<2w;/ xamtyícit, novicia procella Verborum, Proclus
psalmos et litanias Christianorum, paganis res novioias et importunas,
perstringere Videtur; cf. adn. 34. Kami;/1’ç (Seneca Q. N. 5, 17 Cataegis),
proprie Ventus procellosus, ad res improvise irruentes transfertur. De
subita orationis conversione Longin. De subl. 20, 3: 01; ai xawryíöeç,
11biVV. DD. 121001113. Schneid. LEX. V. xœrœtg/í§<.~): „autom/ìç ïrgoly/,L1/dto);/,
Nicet. Annal. 3, 7.“ _ /lóyaw äímyůuîzf öermrórfíç, dominator oratio
num Verarum, Deus insolita metaphora Vocis ôecryrófmyç vocatur. Con
feras Proc. in Remp. p. 29, 11 ye:/e’ffewç_, й; д ‘Нмо; deoyrómyç, quod
tamen paullo longius dissitum. Infra Deus per se ôemrómyç nuncupatur;
V. adn. 33.
34. „д dè V, scriptura librariis usitata, pro ,wydê (V. Bast. Comm.
palaeogr. p. 326); posterius propter praegressum pn), ad quod ,wydè re
fertur, reposui. _ Ad compendium scripturae in cod. V neque ff~wm'¢rr
‚шип neque (fw/wmïouç proxime accedit, sed fffxrfráoet, quod exhibeo.
Barissima Voce q»<.ê1/meng utitur Plotin. 3, 6, 13 extr. et 3, 6, 17 init.
_ Videtur autem Proclus Verbis ê’p;/wv _ xexallomm,u.a’1»wv artiiiciosam
pompam sacrorum christianorum tangere, Voce Zëpyfa eodem sensu ac supra
(V. adn. 32) usurpata; cf. adn. 33.
35. Í/41/f:m’.‘}v7,a¿, proprie suspendo, trop., ut hic, cons ecro, utra
que signiiicatione a Platone frequentatur; V. Ast. Lex. I. p. 159. _
Quae Platoni Theaet. 176b est ô,u.0íw<nç 386), adiecta restrictione mrd
«vò òrzfœtóz/, eam Noster expressius et absolute Vocat rip/ eìç aůròz/ (ròv
0661/) èÍ_:°0,u,ol.’oJo“L1'. Aliis Ö,u.-oL'mo‘¿«; 3605 Vel u’rpo,u.o1.’mo‘z<_: frpòç fròv «деду
placuit. Vid. Method. Plat. p. 13 n. 34 et Dionysiaca p. 20. _ Quae
dehinc usque ad iinem capitis П. sequnntur, propter illa: _ «.?ra.9u`5,u.ew
_ xw:«x,ll.'7rw,u.ev _ à’/`..‘}w,u..w cet. sim. eiusmodi sunt, ut a Proclo non
tam lectoribus, quam anditoribus eumque in ñnem scripta Videantur, ut
coram illis publice et cohortationis causa praelegerentur. Sane haec,
forina quidem orationis, similia sunt eorum quae homiletae christiani pro
ferunt. Quamobrem Proclus suos Commentarios in Cracula (V. Praefat),
quorum liae sunt reliquiae, 0111111110 praelectionum in usum scripsisse cen
sendus est.
36. Щг» Proclus fm 'ůltxá „мы dicit, quam Vim Vocis in oraculo
quodam esse supra docet; V. adn. 23. _ De Ника rerum corporearum
20 Commentarius in Eclogas e Proclo
10010 110 prosternendis Vitiis translate usurpatur. -—— 11171‘ Proclus proxime
interpretatur yá:/«sc‘w, naturam corpoream; cf. adn. 23. —— ’Е1‹1‹61г
fren/ translate de eradicando 111010, Vitio, morbo, 01. 01111. 110111р01111.
Ех0111р10 promiscue dat Wyttenb. Ind. (11000. Р1111. 11. v. Sed insolite hic
ëxxóywew praep. 127115 0. gen. adsumit. Praestat ёхкблтвы‘ 011111105 u,
quod Wyttenb. 1. c. ex Р1111. П. р. 11080 adfert.
51. De pron. c¢ů'rf`/V ad superius zaxlav referendo supra monui; V.
adn. 50.—°1)л‹›1 V (Е ex Б 111. 1). Ego 8111111 reposui. Sunt quidem VV.
DD., qui 1101 01 nov promiscue poni docent; V. Krabing. ad Synes. De
provid. p. 133. Atqui tdrrctv cum compositis adverbia 8111011 01 об, 11011
Sfmt et oi adsumit, neque 51101 magis recte habeti quam si proxime
scribaturz 151011101 os 01; 311171‘ "mìv 70110011‘ pro 511 817; fc?? 781/ë'o‘6L.
quominus autem 81101 excuses tanquam per assimilationem dictum pro
1110100 sino v (V. Hermann. ad Viger. ed. Ш. р. 7 90), obstat 1111111, quod Proclus
de malo insito naturae corporeae (110110 761112011’ Vocat, V. adn. 50) cumque
ea perpetuo agitato loquiturg cf. de verbo 110900801 adn. 11. ceterum
871007109 010231317 scripsi pro 57101 711119010741917 V. Cf. proximum êuâggüflj.
52. V, qui ante 51101111) puncto, ut fere 00101, distinguit, post
ënerdìl infercit dè, quod quippe importimum de1evi. - Ad 111190110, hic,
in terris (V. Meth. Plat. p. 50 11. 313; p. 52 11. 326) cogitando sup
pleas 13011’. — Reliqua totidem verbis exstant ap. Plat. Theaet. 17 60;
invertit tamen Proclus Platonis Verba: 009171020? §25 011071019. Е1111110111
10011111 respicit Proc. in Tim. p. 818 0. De ceiebratissima Platonis sen
tentia V. Stallb. ad Theaet. 1. 0.; eam attigi in Method. Plat. p. 119 n.
734 01 111 Dionysiac. p. 00. ~
53. Rarius et serioris aevi est adi. (Éxcêxm/fog, formatum a verbo
000611111, quo Procius aliquando utitur; V. c. cf. eum in Tim. p. 318e (ubi
tamen adi. 011011111109) 01 10010 consignatis Ind. Verb. ad Proc. in Remp.
ed. Schoell. p. 19211. De hoc et aliis verbis in ww exeuntibus plura ego
ad 10. Glyc. De V. S. В. p. 75.
54. Respicit hic Proclus voce xœwßlmzáov superius 011010 ex Ora
011110: xocroaßoaleizf (‘иди 110111111‘) 01; yiu (V. adn. 5o), de quibus infe
rius plura disputat.
55. Neutrum collectivum 0010 011 Coîlov xal mfi-dyov refertur.
Subiecto quod vocant caret xareláëœïo. Nisi forte 1; 1,111“ 011011111, certe
hoc intelligendum quamquam in praegressis nil est, unde repetatur.
511. Abutitur Proclus in argumento morali voce fvrůflîz/7;, qua Plato
in Timaeo corporum materiam nuncupavitg v. Ast. Lex. III p. 007 01
cf. Stallb. ad Tim. 490 р. 207.
57. Et 2L1‘t. 'Eo' c. inf. (Cf. adn. 50), et 011117101 (nim. lino ’E05 Ã0
711111) argumento sunt, Verba 111} 001001111 (ppc:/ì ex Oraculis petita esse.
Malim tamen scribere ,u,r`/ 0191001 090111 iuxta ea quae mox sequunturz
01/11 dâ reii 006001 001120010, 11101 011 000001 pariter ac nostro loco
De philosophìa ohaldaioa. '25
x.s’1/fgov xœì 7011‘ 7109); 071170 ‹‚Ё77070‹51’ 77072/707011’ (501/11'¢,aeo11/. H06 Sensu Plate
nici 70 ê'1/ apud Platenem in Parmenide 00 cenfidentius interpretati smit,
qued in philesephia ehaldaica ex Oraculis hausta idem rerum principiiI ,
licet pythagereae ,u.o1/áôoç nomine, statuitur (V. adn. 26 et cf. Psell. lelcis
in adn. 92 allatis). Sie V. 0. Pletin. 3, 8, 5 ¿fdp yá@ 0670; (б 0770060701)
7790; 70 ’e`1/ 77072 7т9д; 70 66117101/ cet. Pliua ego ad Hymn. in 13011111
Platenicum III (adn. ad Vs. 12). Ceniunctie cum ille numine a Platd
nieiS £1/we‘1g Veeatnl“, de qua Prec. 0. 4 f. 232 V. É1/oeLò`eïç 9/11/o',u.81/oi
7790; 7171‘ ë'1/o1o‘11/ äz/œtoäxoptev, ubi <21/(xrQe’XeL1/, ut n0St1“0 1000, Inetaphe-‘
rice usurpatur. Prec. in Alcib. I p. 246 Creuz. §11’ <11Ffc1`71/ «Z1/<11dp¢12,11o1,a.»e1ì
fm`;1/ é'711or1’;,11171/. Cf. mea in Basil. M. Pletiniz. p. 33 inf. `
72. Pre aůfolïj malim 000777‘, 111111. "añ 100177. Sie paullo ante: 7707701ъ
70 (170717077777701/ 70 êœzrvïjç, 11011 adrig, ubi V. adn. 68. In Simili Sen-1
tentia alia est ratio Verberum 0. 5 1’. 333 r. 001/0270707 770111 xò £1/ œ1if11‘}
fr/lïjäoç 03; ,u.L’e¢1/ 770900111)’. —— Translatum o‘11,u.7r1:1§e‘o‘eLz/, eeartare, item
000111111 apud Prec. Inst. Theel. 0. 171 р. 256 Greuz. 1'r¿1òf1oů 6771977
,wáz/ov [adde 70] o‘v1/e7mrv9/,u.á1/o1/ xœì ëyg/v1:éQe1 705 Ёш5;‚ ubi Grenz. adn.
2. —— De ee qued in anima est 70 771730; Р100. 111 Alcib. I p. 247
Greuz. fmìz/ Öëxoocz/ fÍ1'7recoͧ11/ oÈ1/eg/eîgeu dei 777‘; gbvxäç, xœ.ffi`;`1/ 01‘ êo‘,u.e1/
77072 1ifp’1Íç 70 irläůoç É:/íëerœt 70 Ёи 1`}',uZ1/, ubi Grenz.; р. 249 llíetà-to
ё)’ 10075072; 77177190; ä1/cÉ"ve11/o1/ 00707011 $772 1/051/.
73. Gum Verbis ê1/ůeaormñg £1/eg;/et cf. Prec. in Parmen., Opp. ed.
Geus. II. cel. 1071, 25 sqq. 70 ёи fig lpvxäg xeaŕìò (1., 11o¢0"o") :mi poê
/'lßoroc 701‘ è’1/«9ovo‘¿œo‘,u.ò1/ 9/íz/eo‘.9a1.’ f/1eco‘L1/ oí «Z291/ïáoïeooo 7011‘ Ào';/eo1/
(Var. Ào;/1’o11/). in Aleib. I р. 247 Grenz. Íï’1/«‘}eoL 9/L1/ó,u.e«9<x лёг‘ 70 7719190;
rpvyó1/zeg. - De translate e'v1/á7we11/ V. adn. 8. —— Plurali noviciae Vecis
î1'7wQ“§1ç, substantia, Vern. Wesen, Preclus 010, ut hec 1000, utitur in
Aleil). I p. 84 Iambliclli diete) 70; 077019507; 7011’ Ó`oc/„uó1/w1/ xecì.
Ö'/lwç 7011‘ 779077702/001‘ 771721‘ 300195007 ;¿o¢).e7ro’mxtó1/ Édu. Id. in Remp.
p. 74, 20 701; 1Í1mŕQ2§e1ç rE051/ ;bv;¿o'i1/. ibid. 39 51/ lo;/Lzociç ‘1177029500711.
Singularis eceurrit 0. 4 Í'. 232 V. (mrd) 1111/ fî1'71o1Q2_È11/. c. 5 f. 233 r.
oÍ(,poíQLo‘1:o¢1 dè 77 Ё177079Е7; (79; 1,!/vxììç) ё)‘ ёш’. —-— Formula 157709 1/051/ mex
recurrit in Verbis: ñônèg 1/051/ 072770. Vi substantivi 0. 4 f. 232 V. 70
717709 1/0171/ penitur. Idem sibi Vult 7790 1/ed mex in Verbis: 1.1,? 7790 1/od.
74. Initie 703 В perperam. Ad rem Prec. in Remp. p. 40, 14 77
77090717!“ ’vò Ö',wo1o1/ iq; Ö,u.oL’o¿1 26700007 g>íÃo1/ &Ã1;.‘)'1;'ç. et p. 51, 12 7011‘
Ö,u.o1’o11/ äeì 7790; frei 6',u.oLo¢ goegoptávoiz/ ze¢1:o`1 Tip/ ё)‘ rob; xóo‘,m¿1 Ö1’x1;1/.
quam sententiam idem in scriptis suis saepenumere inculcat. Preverbium,
qued Preelus priere 1000 tangit, respicit1u° a Platone Gerg. 510b б 0117070;
ffii ö,ao1’o,1 (f,111’2.eç). al.; cf. Ast. Annet. p. 396. Fens est Hem. Od. 9
217 Versu, quem Plate Lys. 214a laudat: A/‘.61’ 707 (Vulg. ap. Hem. 10;
07101) 7011 Ö,u.oZo1/ ¿É?/¿L ůeòç об; 701‘ ô,u.oîo1/. Dllpert. Grnemel. Hem.
De philesephia chaldaica. 29
p. 239 sq. hec preverbium tam de persen/is quam de rebus dici exemplis
docet. Adde VV. DD. ad Aristaen. 1, 10 p. 354 sq. Beiss.
75. Prec. in Aleib. I p. 247 xofí — ò;,u.o1’0,1 xò 6',4/.o101/ 7xe11/xc¢X05 иш
‘00127200021. (ibi Greuzer.) Id. in Hemp. p. 109, 6 xq3ò,t101'q} xò 52010101/ 9/1/01
0xó1/. Plura ege in Basil. M. Blot. p. 13.
76. ò1ex1/01;x1xò1/ male repetit B; recte tamen praep.I дш deleta est.
Adi. dwz/oqxxxóç eSt диод‘; 18760521021 Plat0niS Tim. 89a et Plutarchi
Mer. 1004 d; nevieia Vere sunt ò`1e11/01;x0’g et 1/myxxxóg. Pesterius, qued
infra in Verbis т; de 1/01;x1x0êç recurrit, Wyttenb. Ind. Graec. Blut. ex
Mer. 1013b adfert. Bsellus Schol. in Orac. Ohald. p. 93 Ops. haec Preeli
tacite ita sua fecit, ut ea hunc in medum innnutaret: с1:1 100741) êxáoxfp
1/001,‘,u.e’1/0,1 7xQ<2^/,aaxx x(xx02,î.Ã.17).01/ Ííxex xecì 651/01,1111/°x0'Zç ,uè1/ c¢ìe‘31yx0Zç
ecì'o'.‘}1]o“1.1/°xoZç де 51011/017x0Zg 51021/01011/’xoîç dè 1/o1jx0Zç 1/051/. Geterum
Preclus Vece 1/017xc§ iam respicit Oraculerum Verslun, de que statim adn.
77. Eedem idem inferius respicit istis bis pesitis: ¿zelve xò 1/011xó1/, et
l1iSce: x1'7`ç x05 1/01;x05 51/xocíesç (ìxxlóxpxog — x05 1/01;x05 deúxeoov —— xò
vooxòv x05x0.
77. Preclus, licet absque Oraculerum mentiene, tamen tiun hec lece,
tum inferius pluries ex eerum Versu quedam flescuhun &’1/00€ - 1/05 adfert.
Is Versus, qui in Oraculis a Pselle carptim celleetis est sexagesimus pri
muS, apud eum p. 98 ita llabetz :'Eo‘x1’ xx 1/01;xó1/, д ж)‘; oe 1/0eZ1/ 1/óov
¿£1/081. Plethe Orac. 51 p. 22 et 46 haec de sue ita supplet: ‘Евы de
dá xx 1/01]xó1/ cet. Patrie. Gr. 58 "Eext 1/of@ xx 1/01]xò1/ eet. Sie queque
Stanlei., qui tamen in Oeniecturis, a Olerice stulte suppressis, recte”E0x11/
scribit. Nihile minus Olericus istud ”Eox1 revexit. Omnia sana apud
Damasc. De princip., ex que Patric., licet negligenter, sua hausit, p. 195
Kopp.: ”Eox11/ 7020 xx 1/01yxó1/ cet., quae a Precle inferius e. 4 1". 232 V.
et f. 233 r. rursus respiciuntur. Ad NVerba 1/óoe óé1/351 in Oraculerum
Versu supra adscripte Psell. Schol. in Orac. Ohald. p. 93 (pest Verba
Supra adn. 76 allata): 9000221 051/ б X01/löexioç, бы sì xeeì 1/0r,xó1/
60x11/ ò íìeóç, 0212605 xq; 1/05 ëoxx /l1]xxxó1/, cîlleì xo: ÖÉ1/.981 x05 1/05’ ¿Év-Y
-30g dè 1/05 1? 31/Lecíec ‘Её; фихё; Ö151‘c¢,u.Lç. Id. l. C. p. 69: 51p17Ã0xe’oec
dúz/œ,u.1ç 027; 1,1/vxäç, fîìz/ ÓÉ1//blog 1/05 51/ êxápoxç 0’1/0,we'c§e1 xò /10';/101/.
Plethe Schol. p. 46 pest Versum supra allatum: T01/ e?1/wxoêxw ».9501/,
díxe è`1/ (fêxpœç )0'1/xox, 05:1 Íï’o'x11/ eöoocóxœç xoîç dí)./101; 1/ofrjxoiç 1/oeZ'1/, eÈÄ.Ã.e`c
>xo: x05 1/05 621/381, 1;'xo1. xq)V eîxpoxoìxog ка), £1/1œ1’q1 x51; 07000690; 2102}о‘е02;.
Glericus Net. in Orac. Vs. '53 1/óov 1’x’1/-0e1.- „Subtilissima intelligendi fa
eultate, quae Vecatur flamma mentis Vs. 64 [1/óov-011011’ ex eracule ap.
Damasc. l. 0.]. Preclus ['1‘heel. Plat] interpretatur &1¢Qóx1;xex 1/017, Lib.
I с. 3 [p. 6: oïßxœx-xf1}1/-ůxgóxzjxea x05 1/05 11011’ (dig 9001011/) xò ¿£1/30g ка),
x1`]1/ 57x¢xQ`§L1/ o‘^U1/e':7xx.S<7-.‘}(xL-xxxoòg ea5x1`]1/ x1`]1/ 7r<xe‘e51/ xf51/ 9eL'œV É1/e2Öeo1/
fìxxóxgvgpov ë'1/01011/]. Idem Lib. V e. 33 [p. 818] 19011001 Vecat (xò 0701/]
ÖÉ1/190g т}; 1111111/org xc51/ 0'1/x0J1/ [immo 52.011/] §05/l<1¢x5ç.“ Gmnine 521/.9~0g
30 Gelninentarius in Eelogas e Precle
Denique reliqua:` Оби ёхгёио 1/01}0‘e1ç, quippe cum prieribus connexa, item
ex Oraculis sumpta esse spente intelligitiu. Nimirum Proclus respicit
Oraculorum Versus eos, qui versum supra adn. 77 allatum subsequuntur
et a Patricio Orac. 59. 60 ex Damascio, licet misere corrupti, exhiben
tur indeque a Lambecio, Stanleio, Olerico, Oleario, Tayloro et Ooryo re
petuntur; iidem Versus mendose scripti extant apud Damasc. De princip.
p. 195 Kopp. Eos O. Thilo De coelo empyr. I p. 22 optime sic emen
daVit: J`II1/ 9/019 £710;/_xÃ1’1'f‘1]ç o‘ò1/ 1/051/ xxi“/:£11/0 года”; CÍQQ x1 1/0051/, 05’
17011111111 010770047 ($011. 117т0 7:00 lo;/iov V61 ё)‘ 002; lo;/lÍoLç) р0г011100 ad
01001110111111 11011011100111111, 011111110 truneatus sequitur: 1101 007700070 710100777‘
50000 10700. Quamvis 111 11000110 010011110 voce 0000007; potentia quae
dam divina quinquies 110010100111‘, nuspiam tamen ibi 11000 00111р0г0110:
110007707; nooit?) 000013 20700, et Éegòç ÃÓ;/og Ionge 0111111 81111 Vult 111 10010
0100. 250 (Р0011. 17 р. 69, Р10011.3 р. 17): — 00010 10701 00707’ ёшдащ.
Р0г11111 0р00, 10100000 00111011 0 1910010, 130011. Schol. p. 69: 0000; ¿ouv
(§1/ add. 0 13011. Pai". 1182) 777127‘ 5 (1101. б, 0111. Р) 1070; of 1/oeooì (77007
01000000 Р, f. 1. 1/oegcorëooc) С1077, 711331102‘ 110 77 111/1771000007 002107707; 1717;
17107779 $717 000190; 1700 (V. adn. 77) ëz/ 000007; 117/07002С07 100 7107707‘. -—
000007 7002‘ 907707 TQ3 (00000 7. 0077071‘, 01111850 Tobi, P.) 00003 1070) 100702’
ёш017с7;’т0000’0ш 000110007; TQ3 00003 11070) 07; 17707779 07007 fog) xoeínoz/L
'Ö^v1/oìlweß, 770 fm); fßeleräç 00702‘. Ар01110 191013110 301101. р. 26: Ё0007/ 10701‘
Tol/ 71002 000000007; ф770‘[2/, 300702’ 110 rip/ fvelervíz/.' Han@ Р1001101110 ex
101100010110111 excita-ns, 010110. Not. in 01’. 250 falso ait, eum de preeibus
Ioqui; idem 10011111 pro corrupto habet et potius unionem mentis cum Ra
tione aeterna respiei putat, de qua Iambiieh. De myst 10, 6 (p. 292,
6 sq. Р01’011.], ubi Inentein ëxròç 7102077; 17177; ope theurgiae 7107701 faq?
1270707 10707 0177/772/1070111/771/ deseribit. Atqui rite in 01001110, 110 000р0 01100,
1070; 00 007077 ex opposite sibi respondent, neque de eorrupteia cogitan
duin; de 170110 usu formulae íeoòç 1070; 111 11001017011110 sacra doctrina
000110111, V. Warren. ad 11101001. 111 А. С. р. 214 et Lobeek. Agi. p. 148
sqq. 371. 714 000. Nostro Vero 01001110111111 1000 1000; ‚1070;, Sacrum
Verbum, 00100111 eomparandus est 011111 0270601 10707 0р. Iambl. 1. 0., ubi
V. Gai. Not. р. 81510.
98. 0000077’ В 000110. 0000077, 011011 г0р00111, 010110 рг0х111111111 ofůfvoç,
ad 000013 10700 101010111‘. _ Verba 0117000 0000; 710001012‘ pertinent ad
doetrinam Р1’0011, 0110 0019-0507; 190037‘ statuuntur, Inst. Th. 0. 135. — 111
101101110: 0000; 10700077 (111111. 0710 wö loyíov), voe. 00000 011 praegressa:
10000 10700, 101010111‘.
99. Comparat. 020077000000; Inox 100111110 111 Verbis: 1270’ 001177; 030
0770000007; ocìfíœç. P1"'0C. Th. P1. 2, 11 р. 110 de Summo D60: 117107777
Gomez/ 0711001‘ —- 10; 7012077; 0770; 1200770000002‘. А11 1200770000002‘ ÈÍ1/fw 0
proximo lo;/og supple 2.6;/oz/. In Verbis: Ãóyog Ö1/o,ao’¢§ewL (nim. 75710
000 1107000), 2070; 11110110 101010111“ ad 1110: 770000‘ 20700.
100. Quamvis Рг001110 1100 1000 11011 001011111 011011110111 01001110111111
011001101 10111100, 00111011 eX 11110 110110 077777‘, 00 01100 inferius de eadem
110000, hausisse eensendus est. О1‘00. 40. 41: М7700 710002007, fili.’ 0710707»
Ё)‘ 003 700007003 7901901 Koaì 01‘ faq; 12110001 77177011 0177‘ «9‘€o«9Qá‘u«,u.o1/œ ov;/fr);/.
(Vs. 40 Mr) 00 Patr. Stanl.; 79071903 Stan1.foede; vs. 41 777 pro 003 pes
sime Gier. 011. 1.) Ad 11000 Т11. Gal. Not. in Iambl. De myst. р. 301:
„Oraeula Chaldaiea tradunt, 710007000 77007‘, sive 2/0151/ öeúfcegoz/ in patre
Síve 10111110 niente manere: 7077110 700001300, 1211’ 07702707‘ ё)’ 003 700700700‘;
De philosophia cbaldaica. 37
ßlfůoj xal £1/ п; 12613111), ut inquit Damascius, (haec enim eius verba sunty
non vero oraculia ut Patricio aliisque visum est) mansit autem _- xaxd ‘иди
«‘}e0{}Qé,u/,woz/œ идти.“ quae Galei laudans, clericus Not. in 01‘. 40 mi
nus acciu°ate refert, eum docerea hoc versu verba contineri non oraculia
sed Damascii, ex quo sequens Не. 41] petitus sit; nam Galeus non totum
vs. 41, sed solummodo illam clausulam: xomì та’ д‘г0д‘9ё/„ь‚ьь02/0е ow;//:'71/,
pro oraculi verbis habuisse videtur Falso autem Galeus Damascio at
tribuita quae Proclus in Tim. p. 167e mera prosa, absque oraculi men
‘попе, sic profertz fvotoöfvog — Ö ëxeì 21059, Лед Él/EQ;/eíœç ëz/eg;/(51/, Ёш
,unydè 7rgo¢§)..9~e1/, 1211’ Ёщиеи cet., ut orae 4o. 41, nulla tamen versuum
distinctione Lobeckius Ад}. р. 95 sq. illa Procliz fE0¿0iÍfE0ç,Ó’v«9'᧠cet.,
male tamen omisso älbël/EV, adfert et Taylorum ea sic trimcasse ait, ut
nullus sensus appareatz Moyds yrgofjw-ez/ И]! —— Class. Ephemer. t. 17
p. 182. Atqui sic iam peccavit Patriciiusa qui verba Procliz ‚илудё ngo
àìlůezf cet. Oraculis 40. 41 socors intulit Eadem Taylor. l. c., fonte
apud Proclum indicato, solummodo repetiit Novo errore ooryusz Ancient
fragments, ed. II. p. 241 novtmi versum ex iis adiecit, quae apud Pro
clum ante ,ewydè yrgorîlfìezf cet. praeceduntz Towîïfvoç yá@ Ö ixat под; nga
ëz/epyeíaç £1/epyäv, 3u (sic). In Procli loco Schneiderus p. 395, ut Lo
beckius l. c., de oraculo tacet, quod tamen illic latere praeter formulam
постели); ßvůóç oraculorum propriam (V. PselL loco adn. 92 init. ad
scripte, et cf. Thilo De coelo empyr. I. p. 15) arguit poetica vox deo
dgaauaav et vero etiam hexameter exiensz -_ шт rì/v .S‘eo.9~pe’,u.,uo1/œ
cnp/aiu Portasse oraculum sic habuitz - ‚шцдё yrgoijlûez/, им’ admi
87’ Ёрдш/вз‘ del Лагуна; È;/ì ßv0‘o§ licel ё)‘ ‘под ьёдйтч) cet. ut supra.
Voci «9~eo.‘}@ä,u„ua>z/ forma geminae sunt: «,‘2lL3~Qá¿c,wm1/, in mari nutritusa
„Tl1. Prodi'. 160“ v. D. (Е. Millerus, nisi fallor) in шее Ьех1е0 Junii
(deest ap. Schneid. et Passov.; habet Hederic. ed. V); ,8¿o».f}pá,u.p.w1/,
vitam llli/oriensa AriStoplL Nub. 561 Аёдафос (педщибихгои, ßL0.‘}Qe",w
,uol/oc mŕz/roi;/, aliterz vita nutritus Огр11. Ну. 34 (33), 19 — xgiz/szg
pftodgattuovcx (p17Ãoa, animantia saecla Seal.; ìídowo9pa’,u.,u,wv, aqua
nutritus, Empedocl. fr. ed. Karst. 134. 160. Vides in eiusmodi com
positis vocem «99151111012/ tam active, quam passive usurpari Nostrum
».‘)eo-.9~Qa’,u.,u,œv Patric. barbare vertitz deonutriensg Cleric.: a deo nu
tritusg tu vertet deos nutriens oraculorum flosculo «‘)‘eo3pe’,u„uœz/
cum Proclus identidem, licet absque oraculi mentione, utitur. Sic ille in
Alcib. I p. 56 in re aliena: ”Ed8Lz'ò1/ lìfzfůeoz/ §Q<xo'"w;11/ xlii 1‘)‘80{}Q€’,u„u,01/L
блуд — 7r<xQfxÖo'171/ou cipi nagi fzròz/ §Qa5¿we1/ov x1]Öetu,ow,’<x1/. (Ibi Creuzer.
orae 41 comparat et vocem d-eocigsp/uwv Lexicis addi iubetg male tamen
idem et Cousin. Procli Opp. ed. II. col. 363 n. 1 cum Cler. rj oîdímp
scribunt, quod quidem vitium (Лет. ipse postmodum sustulit.) Idem in
Grat. p. 68 magis e ге: fvròz/ fůïregovgoël/Loy fvófrov, xai fio-a fü «3eo\‘}Qá,w
4
38 С01111110111;11‘1110 111 110103110 a Proclo
,w01/1. блуд 710910631117117171 wiz/ 7rœf5á¿1o11/. (BOÍSSOI1&d.: „V01110 1900519. 0’.
1101101 ax hynmo 01111110 Val 01001110“; postarius Vai“-um ast. Prooli loonm
Thilo 1. 0. 1. р. 15, 110 1100 01001110111111 110001110 1110110110, 011111 1110 111 Tim.
p. 1670 00111110101.) Da 00110111 «uffi Proolus in (3101. p. 63, ubi da manta
p3’߀1‘112L: 1/oůg ¢’¢’¿.‘~/log xocì xfxfìoegòç ^/:wì ÉÖQi'1o'ocç ëowfvò1/ Ё)‘ ‘09071010907117
UL;/1?. T11. P1. 2, 11 p. 110 de SuII]J110 D00: 1"1,Lt1/f1§o‘a1,i1-e1/ ocůfvò1/ —- 111;
710207]; 11171}; 0199711600901’. at 111 Р0Г111. р. 912 Stallb. aìïe 0111‘ 7111/1712/77
‘п’; Ёотш 13:01/o11,Lta‘1/'ry 1/oegoì frocgoì froîç oogpoîç ehe É1'Q,wog ,two“fvLxòç 0110
o'Ly//`/ 71110091117}, 115101‘ 111; ¢,É1im'1/fvw1/ fváïz/ ’roLoúfvw1/ <<ȧ1']Q1]r<xL 7:1) £1/,
Ёпёхгшос ô`1/ xoaì £1./6&0;/eíoaç xœì 0777}; 11012 ';«'§o‘v;¿1’<xç. Lobackills Agi. р.
471 111 001111110111010111110 1101110 10111111110 0111111111 principii ax 1100 1000 1110:
70111510; ‘п’; 007111 — mfr) mx1:Q1xr}, oonipandifaota adfart at 110 1101311:
„Ab Orphiais quoqua Sigan 0010111011 11101120030 В0001111. 1. 2 р. 35, 0011
falso; Р101011101 1110111 1910199001101/01 111111110 151001919] шт ax 010011110 oog
11110111 110110111.“ Nolo hîo omittara, quaa in Synasii Hyinnis 11110 partinant
GX ()1“2L0u]iS 11011810: Ну. 1, 75 Ttì Ö’&'1/o1 o'L}/oì xc¢Ã1'17rT6L. (Var. xœÃfi'.'/T
‘001 800113.) Ну. 2, 22-24 Til 7rQÓo'o1 012011190: 177702, NoeQo51/ 'va :/.œì
110771011’ J’i/lfr0,u/o1/ fv0¿wc21/, xcz/7.fí17rTeL. 65 ЕЕ’ 110 99012112, o"i`1 Öè o'L;/oí. BOÍS
00110111110 quidam Not. in Synas. Hy. 1, 7 б, Lyin Gi'. p. 208, haa@ Synasii
011 1701011111110110111 51741’ 10111111, 01101010 11101110 011 1101100. 1, 1 р. 1 11.
3, quam 030 quoqua 000111110 011111 Symbol. in Epiph. Pa.na.i°. p. 26; sad
raota faait С. Т11110, quod Comm. 011 Synas. Hy. 2, 22-24 (1101. 1843)
р. 17 Synasianis 1000 1310011 111 Grat. p. 68 at in Tim. p. 167 0 nobis
011рг0 011010 011111111111, 11111110 111000 01001111 0110111110 01101110101 1701110 spaa
1011 01011111. Minus 10111011 111011011111101‘ 1110111 001111011, 111 010011111111 0000
1111111, quod Proa. in 0101. р. 72 mamorat. (Locus 110 1101101: »và lóyux
71092 ёигбя/шг‘ 10151‘ 7190 01191ху011] 01; ьёфдёуигши ëz/aöafgœro. 001. da
obsarvando 011011110 111у01100, 111100 nihil 011 ram.) 0010111111 110 1110 Ещё, 0
Volantino 01 011 01110 Gnostiois 0010111010, 00110111 00111110101101110 gratis. V.
1101100. Adv. Н001‘. 1, 1. 4, 69, Р1111000р1111111111. 011. 011110. 6, 2, 22 p.
268. 0, 2, 29 р. 200. 0, 2, ai p. 205. 10, 5, isp. 409 at cf. 001.
011 10111111. Da myst. p. 301, Grab. 1. 0., 130100011011. Notit. Mss. XI, 2
p. 141 maqua Symb. in Epiph. Р011. 1. 0. 01 р. 34.
101. §x3ea’1o‘¿wç B. §x-3eww¢1`71/ soribandi compandio V, 111011110.
Proc. in Р01‘111‚, Орр. 011. Cous. П. 001. 1066, 23 wäre -frò 71121117;
0110500; êxfìewrtxóv, fvò Ё)‘. C01. 1069, 1 (00 ЁЭ‘) 101) 70121777; ёидъшгшдя/
01}; 10013 151110; 1`ï7ïoo‘1:áo‘8a1ç. V€1“b0 00190052‘ РГ0С111$ 11111111‘ 11101. Th.
C. 188 р. 204 Cranz. ]7o'a1/f1:o11/ T031/ ,u/¿t¿;¿ó1/rf111/ fßïjç -.9'e1,’ocç ìò`¿Ó'v17z'og
§x19'8o'U,u,á1/o11/ 7rQo1’rLo‘ró1/ Ёбш xœì cîxgóíœtov ‘сд ЁЭ‘. C1“611Z61“., qui
§2ŕ)'sov,w. virgulis 111001111110110 oiroumsapsit, hoo Varhum in 11111. Varb.
omisit.
102. Ev:/«2’~/en/, oolligara, 00011010, 100111111 0. 5 il 288120112)
dcyatœt 71122‘ ‘сд ё)‘ 011101} 71111190; 01; 116011‘ ио9иф7йи. Cum Varbis T031/
Da philosophia ahaldaioa. 39
vápeig 05}; 1/Jvxfîg. De nomine subst. e praegressis eruendo ef. Ast. Anim.
` in Plat. Legg. p. 447.
115. Delevi 8 quod B ante ,wózfov repetit; arte enim haeo ooliaerent:
xò dè 51/ —— ,uo’z/ou yreîpoxe oet., et ineptum sit, o eo exousare velle, quod
¿ofi ad fvò dè ё» supplendum sit. Alioquin saltem ш) ante 8 ,uóz/ou
adiioi oportebat. —— Пафиив 0. inf., solet, natura ita oomparatum
est, ut -, Proolo usitatum; v. modo Sehoellii Ind. Verb. ad Proc. in
Bemp. p. 234b. —— Verbo ngoowâg/¿LV similiter utitur Iambl. De myst.
10, 6 р. 292, 6 Barth. тбтг ‘п; Íílqi Ö7],u,Lov9/og fcìjz/ фут)‘ 7190602701. -——
Platonioi summum et ultramundanum Deum solemni formula: д (vel tó)
ywêz/fmw ênáxewa, oelebrant, sive illa per se posita, sive adieotis, ut 1100
1000 0 Proolo, vooibus wiz/ 6':/rw;/. Videas, quae ad Hymn. in Deum
Platonioum 111 (ad vs. 1) adnotavi, meaque Dionysiaoa p. 48.
116. xoeůó, quooiroa, est ôémx`§ Ãeyópevov Platonis Soph. 267 d,
ubi Heindorf. virgulam, Stallb. reotius semioolon praeiigit. Nostro looo
B punoto distinguit. Cf. adn. 128. --Verbi ëfgfâ, pass. radioes ago
(trop, ut Vern. einvvurzeln) exempla Astius Lex. Pat. 111 р. 287 ad
fert eX Ep. 7. 8861) et Legg. 8. 8890 (ibi idem D. Anim. p. 410
taoet, oontentus pass. ëuëoôoůwt in Ind. Gr. p. 634a ex 1100 1000 adno
tasse). Priore 1000 ëL(`,'o”Ü<ï«9‘<xL praep. 55 00011111 liabet, posteriore об i. q.
£1/ aj, quae struotura nostro 1000 obtinet. °E1/epgiëdöoůœl. 0. dat. liabet
Damaso. De prinoip. ed. Buell. t. 2 p. 126, 7 /a’oi’\).ef1:<xL ——— ф} oìxeíg
oìxgómyu 51/eQQ1,‘§o‘îo«9‘œL »îî ,wél/ofuoœ oůoíœ. —— Rem quod adtínet, 11110
quodammodo pertinet illud, quod Plato Tim. 901) oaput lnunanum, quippe
oui mens e ooelis liausta inolusa sit, fmìz/ §í§œ1/ «äpoîv vooat.
117. Ante mi B punoto distinguit; sed respondent sibi mxůò mxì
— xœì --, quare satis liabui virgulam ponere. —— TQ3 0. inf. (hie ëgga
110303111), eo quo d, 0 librariis fere semp er in tó oommutatum est, ut
nostro 1000 in B; tu ef. 'l-leindorf. et Stallb. ad Plat. Phaed. 60b, Ast.
Lex. Plat. Il 467 sq. Apud Synes. De provid. p. 8911 soribendum: ov’
yd@ ‘щ? (Vulg. fcò) fvoîz/ œffvoiv ëîrì 9/17:; ëxqiiîz/(xt 9/o1/e’ow, fvoófvcp 7rQoo‘1}
xovow 1/fvxœì ißvyçœiç (Vulg. 10500 7rQoo‘1']:¢eL îßilxœiç), </il/toì ‘под (Vulg. fvò)
‚моё; ëooîz/ou myyfììg. -— Ilgotáz/aL 11001000 absolute dicitur anima, quae
e ooelis ad 11000 terrestria prooedit. Plenius eo verbo Proolus eadem in
re utitur in Remp. p. 120, 29 719601012‘ —— eig ‘ад Ёёахыгои (07 zpvxú). -
Та; 0000031‘ аётбш; i]1S0le11tiuS dictum рго "mfg 1711011’ œìríœç. Cf. adn. 68.
Аётбы animarum est Deus, utpote rerum causa, sentiendi et dioendi usu
platonioo; v. Dionysiaoa mea p. 51. Рг001110 0. 5 f. 288 r. mim 1,m>Xìy
-—— xocfvà Áttíoßzf ——— 8101; fxìfvíow 15<,oe’o‘m7x81/. V066 Causa eadem in re
utitur Boeth. Cons. Phil. 4, 6 oarm. 6, 46 sq.: „Nisi oonverso rursus
amore Refluant eausae, quae dedit esse.“ - Bem quod adtinet, Proolus
alias, ut in Aloib. I. p. 244, fvìp» iîyróoraoiv oÈn;ò wö £1/óç urget. (Quae
44 Commentarius in Eclogas e Proclo
ubi V. C1°enZ.
Ã0'y011/ yrlfríppç.11. 2. Infra С. 5 f. 233 1‘. ПоЁтх 17011731}, шЁи ‘$032’ 01ï}’00~11/
I. Bib1iograp11ica.
Gul. Canterus post Synesii hymnos, ab ipso Basileae a. 1567 in 12.
editos, p. 219 haec subiicit: „Ne uacarent sequentes pagellae, Greg. Na
zianzeni hymnum, quem ex antiquissimo eius poematum codice uir doc
tiss. I. LEVIGLAVIVS descripsit et conuertit, post haec poni uoluimus.“
Insequitur p. 220 Gregorii Hymnus:
‚ГРНГОР1О Y
‘Боб No1§1c11/C171/05 15,111/og 01; (9601/.
Q 10011/0011/ 6706‘x611/11‘01’ 7029 .()6’,u.1ç 111110 06 116171611/5
1Í0"íç 115;/og Í1`i,111/f1')o‘61 06; 01) 7029 10;/09 0131561/1 Q°170óç.
ПаЁ; 1/Óoç 120911061 U6', 011 9/120 1/00,1 011561/1 11j7000'ç.
lWo1~>1/01; 6011/ 1’ŕqo001000ç ’ ёпг2 ‘$020; 86002 1011610011.
löl 114051/oç .fÍ'0`11/ 1’1'y1/01o'00ç‘67T6~`1 0éx6ç 1500111 1'06Z0c11.
H121/001 06 11011 1011601/001 11011 об 1111601/001 11;/o:1’1/61:
17021/001 0‘6` 11111 1/0601/001 xocì 01°/ 1/0601/001 7/60011961.
E51/1/01 9/020 06 700.901, ‘§01/1111 Ö’0ïdZ1/6g 1510121/001V
14,111/11 06: 0'02 Ö6 012 7T0'11/001 7TQ0o'61'1X60œ1. её; 0666 101,21/011
1101 §11'/1/«96,111x o‘ò1/ 1/06’01/001 101161` o‘1y0'1,1161/01/ 17111/01/.
1502 61/1 7r121/001 I0161/61: (702 Ö’1È.900'o1 пойти .9‘00'1§61.
[(011 70111/0011/ 06/’tog 6001, 11011 611;, хай 7T(11/’I/‘(2, 2022 01'»d61/:
011% 01‘ 6011/, 011 T1021/001' 10011/051/11,116 70011; 06 1111166001,
T01/ ,11.0'1/01/ 11’1c1f1')'1'0001/,- I571601/61,06’1111; 66 x0111'.7r0Q01ç
Та’; 1/1501; 01110011/1.’Ö1]g 610111'/0601111; C110101; 611;;
[15]
Q 70121/0011/ 670631611/111 ‘п’ 7029 .96(,111ç 111110 06 ,116’1/T611/;
[Vs 5 male быт, quamvis 00001 praecedat]
Hymnum graecum excipit Leunclavii versio latina metrica p. 221:
GBEGOBII Na
zianzeni hymnus in Deum.
Rerum summe, alio nam quo te nomine dicam?
Qui uox te celebret? quem uox non exprimit ulla.
Quì mens te aspiciat? quem mens non percipit ulla.
50 Ну11111110 10 Deum Platonicus.
Т11 finis es 011111111111, 01 1111113 03, 01 omniaa et nihil Non unum es, non
omnia. Quo te nomine appellaboj qui omnia geris nomina, et solus ap
pellari enuntiarique nequis? [Vs. 15]. Quae nam mens caelestis late
bras illas, supra nubes positasa penetrabitP propitius esto mi Deus, qui
es supra omnia. quo enim alio nomine te celebremP
Adnotationis nil adieetum, et quae Leunclavius in calce libri post
p. 1170 ad Gregoriuin adnotavit, ultra p. 990 operum eius non pro
grediunturx
Oeterum de antiquissimo ille codice carminum Gregorii, ex quo
Leunclavius Hymnum nostrum primus protulita mihi praeter ea, quae hic
v. D. de eo dixit, omnino nihil compertum est; ac ne id quidem satis
certum est, utrum is 00110х, quem Leunclavius suum vocavita eius pro
prius fuerita an 011111, 11001 ex bibliotheca nescio qua acceptuma quippe
diutius a se trituma ita nuncupaverit
Altera eaque emendatiore Billii editiene, quae Parisiis a. 157 5 pro
diita aegre careo pariter atque auctiorea a Fed. Morello ibidem a. 1609--11
publicata et a. icao repetita, quae deinde coloniae (sive potius Lipsiae
ut ait Harles. Brev. not. litt. gr. p. 7 26) 21. 1690 in fel. negligenter recusa
est. In hac editione Hymnus noster t. 2 р. 252 0х31211; ibi tamen quin
decim tantum versus numerantura scilicet omisso versu sexto. Reliquam
scripturae discrepantiam infra in Adnotatione cxhibeo Adiecta est
Fed. Morelli versio metrica 11210000, 111 qua versus sextus haud deestz
omnia qui superas (10 aliter qui fas celebrare 031?)
Qui VOX laudabit te, nulla qui voce notaris?
Qui mens te cernet, 011111 10 1110113 nulla prehendatP
Non effabilis 11111; 01111113 sermonis erige.
[5] lgnotus 301113, pater es notionis et omnis.
Omnia, quaeque silent, te eantant, quaeque lequuntur.
Et te praedita mente et mente carentia l1onorant.
Nam communis amor, communis foetus et in te
Pertur ab omnibus: omnia te venerantura et hymnum
[10] Ouneta tuum numen eapientia, sed tacitum dant.
ln te cuncta manentg ad te simul omnia pergunt..
Is finis cunctorum 1111113, 011110121, 01 nihil herum.
111111111 cum non sis, non omniaa nomine quo te
Ooinpellare queam solum sine nomine? vela polorum
[15] Quae mens coelestis 311110211? 111 propitius sis,
Omnia qui excedis quid enim canere est aliud fas?
[Vs 12 13 11101111030 pro Es]
Denique Hymnus noster sub gregorii Naz. nomine int. 2 01113 Ор0г11111,
р031 0р0г21111 130110111011110111111 lVIau1‘ine1"um a D. А. В. caillavio (Oaillau)
Parisiis a. 1840 111 fel. 011110, inter gregorii Oarmina, Lib. 1: Poemata
52 - Hymnus in Deum Platonicus.
Sed ecce tibi Ignat. Hardt-ius, qui tomo v. Catalogi codd. mss. gr.
bibliothecae regiae bavaricae (hodie Monacensìs), Monachiia. 1812.111 4.
edito, descriptionem codicis DXLVII, qui praeter alia Procli 'I‘l1e0l0gian1
Platonicam f. l-eos contineta ita orditur p. 005: „01121112100113 — 111
4to _ 111211111 diversa _ in foliis 055, Saec. xv - optime conservatus
et inscriptusz [р. 300].
Hymnus heroicus in membrana
„_Q yrcêz/-row Ёпёигы/(х ‘fu’ yá@ ».9r"uL<_: ¿É/llo Ge ,uJe’Ã7reL1/.“ cet., non
omnia, ut in Hymno vulgo Gregorio Naz. adtributo, videlicet quibusdam
in cod. Monac. melius dispositis vel emendatius scriptisa licet ab Hardtio
aliis secus et temere lectis, aliis (nimjrum versu 7 01 dimidiis versibus
18 01 14) turpi negligentia omissis, unde apud illum nonnisi quatuordecim
versus pro editis sedecim comparent. His de rebus omnibus in Adnota
tione diximns, simul notatisa quae in Hardtii versione latina pedestri no
tanda fuere
Venio ad libellum a me Bernae a. 1888. 111 8. editum et inscriptumz
Lesefrtichte altdeutscher Theologie und Philosophie. Ibi
enim primum p. 18 ad Verba Henrici Susonis, quibus ille cunctam natu
ram laudes Dei praedicare dicitv praeter alia compar-avi (111 111010 verbis
111211’): „die Worte eines Ungenannten in einer Hymne auf Gott, vorn
am cod. Monac. graec. 547: l irá:/fm (70 xal itala/opta xal 013 Ãoclá
01/‘00: ÃL;/œíz/EL l rrd;/tot (70 xal 1/oéoz/fra xal 015 1/0501/Toa yegccíget. ‘§01/oì
yá@ ‘св 7161901. §01/ocì düôdìz/eg (Í7r0'¢1/few. titur/vl 00. 0“0ì dè 'rà 7ro'c1/fm
frgooeúxefcoct eìg 00 dè 75021/’voc | 0‘fÓ1/1‘)e‘u(x 061‘ 1/0601/‘00: Ãoclei GL;/03
0211011 11012011.“ Deinde post Excerpta e Susone p. 49 hunc Excursnm
adieci: „zur Ausŕüllung des leeren Raumes stehe hier die so eben be
rührte Hymne vollständig abgedruckt und übersetzt _ Wegen ihres herr
lichen, mit dem in diesen Blättern athmenden verwandten Geistes Höher
gesinnten, besonders aber Freunden platonischer Begeisterung, eine gewiss
willkommene Gabe. *)
*) 111 Graecis, quae sequuntur, ut in iis, quae anteeedunt, quaedam ad fidem
codicis Monac. accuratius expressi, quam id in lîbello meo supra indicato factum est.
I. Bì bliographica. . 53
N Í
„ai 7rc'¿1/1:w1/ .¿î`7ra’xaL1/cc. ‘п’ yd@ Üajtttç ¿É/llo (7012072710211. 710); lo;/og
120210002 Ga. (71) 7020 Ãóyw mide;/ì ëîytóç. I 12017210; ¿dw öígppœavoç. 07102
00920; 017002 101020022. I yrcïç 1100; 123912682 Ge. où 7229 2100) 01360212 ).17
Wlrôg. I ,M051/og ¿civ t’/Íyz/œo"r0ç. ëyraì ’váxeç 230002 210022112. | mêvfw. (hier
folgt das Gegeniiberstehende Inim. p. 18 vs. 6-10]). 002 34212 m/ivm
1201102. (7013 д’‹Ё19‘00с2 /Tof:/trz 1‘)0</ͧe¿. ш22 71122100111 00720; 00176. 2022 ¿Ig
xoaì in/'.1/to: 1È7wÍ`0^/warg. I 05% 321 00521. mi rrr/fz/fw. ïroftú/”t2.0;’a 7103; Ge xo¢Í.áGao
Illes xec/'t«s’0‘o'cJI I fzròz/ ,ttóz/ov cÈ;¢Ãt1I'L°o‘vo1/. föytagffftxi/áotç dè xtêìmïrtgfxg Il.
mx/^t157r1:Qc¢çI I Il5I ‘сб; 2100; 050011651]; 026600000“. 21020; 021]; I (Ё 71021100111
071022021102. fu’ yá@ 1901122; 111210 Ge ,wé/tiret:/. O über Alles Erl1ab’11er!
Denn anders wie darf man Dich preisen? I Wie besingen Dich Wort’?
Es erreichet die Zunge Dich nimmer, I Dich alleine verschweigt sie, die
weil du gezeuget die Worte. I Wie erschaut Dich der Geist? Es fasset
Gedanke Dich nimmer, I [5] Dich allein nicht Erforschten, dieweil Du
gezeugt die Gedanken. I Alles verkündet Dich laut, was Zung’ hat, Alles
was schweiget; I Dich verherrlichet Alles, Natiu°welt und was da sinnet.
I Alles ja sehnt nach Dir sich, in Liebeswehen erseufzend, I zu Dir ilehet
auch Alles, harrt nur Dein mit Verlangen; I [10] Alles Dein Biindniss
erkennend verkündet Dir schweigendes Loblied, I in Dir ruhet das All,
Frohlocken empfindet es in Dir, I Ziel des Alles ja bist Du, Du gattest
das All und das Eine, I keines doch fasst Dich von beiden; o Hoch
geehrter, wie nenn’ ich I Dich, der allein ohn’ Name--? Es decket Dich
strahlender Schleier, I I15I und kein himmlisches Auge durchdringt ihn-;
schenke mir Gnade, I o über Alles Erhabn’er! Denn anders wie darf man
Dich preisen? —- Höchst nachlassig abgedruckt steht dieser Hymnus bei
Ign. Hardt Oatal. codd. mss. graecc. Monacc. T. V. p. 866. Dieser
gab ihn übrigens irrigY für inedirt aus; denn er findet sich schon in
Greg. Naz. Opp. ed. Bill. T. II. p. 252 (ed. 1611). Ob er aber dort
am rechten Ort stehe, ist eine andere Frage. Zwar hat Gregor v. Naz.
sehr viel Platonisches in seinen Werken; aber ich musste mich sehr
irren, wenn dieser neuplatonische Hymnus nicht dem Proclus selbst
angehört, vor dessen theologischen Werken derselbe im angef. codex
steht. Kenner seiner Werke, besonders seiner Hymnen, werden mich
leicht begreifen.“
Sequitur, ut in medium proferam, quae illustrissimus Fridericus
Oreuzerus, praeceptor quondam meus, in scriptione: Luther u. Grotius
oder Glaube und Wissenschaft, Heidelbergae a. 1816. in 8. edita,
occasionem nactus a consensu Platonis et Platonicorum cum doctrina chri
stiana a Grotio indicato, p. 31 010 perscripsit: „Von letzteren waren ihm
Ividel. GrotioI ——— auch die religiösen Jünger dieser Philosophenschule
willkommen. — Ohne Zweifel würde er also auch den Ausdruck reiner
Gotteslehre beachtet haben, der sich in einem Hymnus dieser Platoniker
vernehmen lasst, welchen ich zum ersten Male in deutscher Sprache am
5
54: Hymnus in Deum Platonicus.
21000; ëdw. 210 quae pz11°ap111“a.sis g1‘e.e0z1, 80. Lips. 1645, p. 94: 71703017;
v°m/'.QX011/ 57152611/<z (p1'10'e01g zal ёигдс; 7T.'.z1/róç. Tí 9/deg 35,0/Lg 1’/Í)./’.0 08
,u.á).7re11/5] .9'e’,01g 0. 1111’. 0211111. 14, 14 р. 96, 14 al 0801; el/T551/. quae
10111111121 Opp. 80. Muur. 1;. 2 p. 896 Hy. ad O111"1st. 11. 88 VS. 8 1te111
000u1°1~it. P1e111us .9~a’,0Lç ёаш’ 0. 1111’. A10. 2, 18 p. 196 Ойдёи $115}; 011014:
8002 (p.<;’Qe¿1/ ».‘)eÓr17m 701/¿’.9~/Dyç. 1115)./T01 0. 9.00. eXSí38.1; Are. 7, 63 p. 63
L1/10.1/07116/'.01 ,11..";"/7.71101/f5e<_: §,u.ò1f xÍ..<.’0»_: 0117101@ /lìfyol/. Oa.1‘111. 4, 26 p. 208
111817101)‘ ‘сэёи 000002001)‘ 17101’ £0001/'.0‘¿01/. Opp. ‘в. 2 р. 898 Ну. ad O111“1St.
11. 88 VS. 24 Sq. —— 3001 Vóeç 0500.1/Í011/eg Z116’/^.7T01.‘0‘¿ rwQuífïoç ÖÓç(x1/
.<Í'7T01,‘Q0¢1/1’1]c_:. VS. 48 — ,wé/^17T01V 120.2102/ ë7TLo‘Te’fp¿01/.
r 2. _lïwwç 2.0;/og 1°.¿,u,1/1’]0'e1 05;] AVC. 4, 1 р. 196 —— 198017 201011’
1‘д‚1/81’0›‚0‚а1›. А008 Орр. t. 2 p. 288 1000 210 VS. 10 811810. De V000
16110.?/Og V. 11310. 210.11. РОГГО O6C111“1`l111t 11,1.:/1/'I],u.(x АГС. З, 5 р. 193, Í,1,b1/r/01?@
A110. 7, 26 р. 10, 4 et 11,111/0067.0@ 1000 210 VS. 1 eX01'ta.t0. O0111p0S.
<Z1»«1»,0.1/(5 exstut Opp. t. 2 p. 286 Hy. ad Deu111 11. 86 VS. 1 Sq. Её‘ 1:01’
119110100)‘ 110110910)‘ .dòç <21/z‘,u.1/¿Z1/. p. 292 Ну. 11. 84 VS. 11 C'Y,1.1.f1/01/ 0È1/1‘,0,
1/.<.1"01/tag <Zx1;‘Q0¿r01/ ——.
0‘1`» 9/029 210';/0,1 0110810 51117000.) АТС. 6, 8 p. 204 (В8Ц8) 4/1120.; 0111)
Ö1/0,u.<x0‘ïòV ——.
З. 1703; 7/Óoç 1/1919.’/0‘e1 05,1 O¿u‘111. 4, 19 p. 268 (211111118111111 1188121111111
rlegetium) 0411001’ 03090001 5/fmxm. 1. e. Deu111. 1111pe1‘21t. A10. 4, 11 p.
197 -- 1’/Í{)‘QeL Öá ,(1,01--. O81‘111. 6, 14 р. 221 J’/[3061 0:) 7г9‹хгг1’0а00‘г—
»ewig ——. 211. D1“O111§111S 111 1110. Verb. Ve1'1>u111 0319980) 111018 011118113. 0‘1`»
9/<29 1/óqg 0'Úò`a1/ì ).17/f'r'vóc_:.] È/leróç, 1. q. înyinóç, 82108111 111 1"e Are. 6, 9
p. 204 (Deus) ——— 0020; 0140’ 020110000)’ OÈí.9?È‘Ãe'0ó1/, c[».€fyó1/ ‘де 110011
fcáxoç 83/70; 10')/fvoç. DeeS13 É/7.e1:Ó<_: 8.p11C1 D1“011k. 111 1110. Verb.
4. M051/0g 8052’ ¢1¢'<[>Qœ0‘z0ç O81111. 6, 56 p. 222 de S. Tlíllitater
I((2/7.2.6111 ,uœ\0,u,0eí`o01/frfx fffoêoç iregì TQLGUÖ1/ ¿éc/1Q<‘/.0‘-1701/. Opp. 1'.. 2 р. 228
0211111. de p1‘OV1d. VS. 2 Sq. -- Tf/1.1 Ó<,‘pQ<x0‘r01/ e'1ï'<xQ,u00r1’œ1} T05 mx1fL'ò«;-.
p. 288 Hy. ud Deum 11. 80 Vs. 28 1te111 de 8. Т1‘1111138‚1‚8: 11111011» 01°01.’aç
¢Zç1Q«20‘ï0v. p. 462 Oz11"111. 08 V11‘1'3. VS. 945 (rd T5121/Tu) ’11.'¢l§.€¿ 0°(/Íf[Q120'ßc¿1
ка) ÃÓ;/0,0 'L'1]\0011,u,-ez-fu. 81. 5/’reì fra-fxeg Í1'00‘0¿ Ã0¿).eZrœ1.] _4<z,7.¿~.'01 ter O6
0u1“1"it: 10que11di potestute positum, VS. 6 ).02..¢.’01»~m wì 00 Й„‹х‚18701‚’пх:
01081101 potestute, nostro 1000 et Vs. 10 /111/'.05 01y03,u.e1/ov 6,0.:/01/.
Ve1"bu111 s01‘1pt01~11111S 010881018 10111 111 presa. 111121111 111 110881 111111118 t1'itu111
(1121111 2111110 808 fere gz11‘1'ie11c1i V1111 11ube1.); 01‘eb1‘u111 V010 est 111 8.
S01‘1p1;111‘z1, quippe e ищи?) 1110180111111. 111 V. T. epud ЪХХ 001). 88, 14
1101110 100117001’ 00301‘ 100111111‘; V. 111011 210 E1i‘.111'1 Oret. 001. 768 11. 7. De
N. T. V. 8011181181181‘. Lex. 80. 1V. 1; 2. р. 881111. H1110 Ve1‘11u111 21 (3110
gorie et1~Cu11 111 p0eS1 1`1‘eq11e11tz1t111‘: Ou.1°111. 11180. 5 ар. T011. 1118. It. Ita-11.
p. 84 VS. 7 ”E1»0`01» ?.<z/1ŕ/001- (V. 111811 ed E1. Oret. 001. 798 11. 6), p. 86
VS. 12 —— el Öè' 1.01) 08181; 110171030 Àlzleîzl ,u..,-. Opp. 1'.. 2 p. 296
P10001. 00 0111181. 11. 86 Vs.> 81 et p. 898 Ну. ad Olirist. 11. 88 Vs. 29
. 5*
56 Ну1110110 10 Deum Platonicus.
001 10121010. р. 986 carm. ad animam vs. 176 sqq. 011111 per 111110;
01111113 1111; 11; 00900; la/M001. uog (5)011 190101 101110011, 211012121 111021
magnarum ibi formula 11151113 11110121 0 cor. 1, 14, 28 ñuxit. Adde locum
e carm. s ap. T011. Praeo ad Virgin. Vs. 88 infra ad vs. o a11atum.
6. П021101 de —— 013 10110021101 117012101 ‘1 cum hoc охушого, cuius
simile illud vs. 10 (01; os 00 711121101) 101101 0170111011021 151111011, cf.carn1.
ined. ap. T011. 1. c. p. 88 vs. 304 51711 ‚0003211г;, M22/ (10710111021 ,wì 1070121.
ibi T011.: „Nostro carm. s Praecepta ad virgines vs. ss fucatae fa
cies 111017710002171; oïfîlœí 10 71011 00° Ãfx/1501/fveç Í€'Ãs;/X01.“
7. Iïdwfvœ 00 — ——- 7г9с11‘9г1.] 70901900 de celebrando Deo dicitur
carm. 4, 349 р. 220 10 01110 allocutionez ”Off'Q0: 00 otbv 001029001 ¿aigui
0101 70911190121 Kvôáoç 009021101) 110190121 34701111, 012101ё. Opp. 13. 2 р. 664
Carm. de reb. SuiS vs. 034 (xaí 1101 071000021) Г211900021021 11112101; ore
Önjz/exa’e0‘0‘L 70901090121. i
111110 oet; 11110110: rI‘ibi asssignenduin, quod oireulus oet. Melius F. Morel
1115 tribus posterioribus 10015: Tu fa.ois, ut eet. —— Est 0110111, 11101 000, 13110
001150 Vel tuo nutu, ponitur, 111111111 de personis 5011110 est: Opp. t. 2
p. 296 Preoat. 011 Christ. n. 36 vs. 31 511. 202 §03, o'oì Ãaláw, 002
Ö’É'§0,u<xL, 03 Í/Í1/oa Х000‘0ё‚ 302 031100) 70060; ïxz/og --. p. 898 Ну. ‚ "ad
Christ. n. 38 Vs. 29 Eoì ф, 1102 2100100) (111; supra), ooi ô’ë,0m/óog 01,112
31117111. VS. 31 302 xocì 9/).c50‘0'0w È«3’Ör]0‘0c, xœì 0150000 10131902‘ 3510000.
12. xocì eig xocì 7r0'c1/fvoa ůrrápxetç] Üytápxetg Cod. Mon. рго Vulg.
mt oůöév. Minus poetico Verbo föm/’.Q^¿w Gregorius utitur Opp. t. 2 p.
288 Ну. in Deum I1. 80 VS. 12 (&'z/ůganroç) /10;/Lscòv Сабо)‘ 117011099012‘.
14. ‘1570002/009000; —— и0111370000с;] Т110Ш106 Vlllgëttae Sclípturae 1‘) neg
1/efpácaç adbibeas Verbum ůïvegz/egoäœ, 01) ‘570002/0011}; de1‘íVa.tun1, Supra.
nubes evehi, Opp. t. 2 p. 338 Preteoept. 011 Virgin. Vs. 6 Мд «re 1/óoç
000300101‘ 1170002/0900000012/ 00010129 De re 6oI1fe1’3.S G1"6go1‘. Opp. t. 2 p. 462
001111. 110 Virt. Vs. 952 (âeóg) —— 015 001000; 7000600010010, quod fiuxit eX
Ps. 17, 12 LXX: xocì 019000 0и000; 1270021009002/ 01130013 (1. 01130017), 202121110
0113005 0017111} 01110013 , ubi Apollinarîus PS. 17, 24. 25: 110030002/0;
m/áf/>0e'l.'_°f5ò yd/.Q f'/Íůelev Öílxocg êÃä0‘30cL. 1411901 ё xvxlfóovoow <2;/œxÀe’œ
ůâìxe wlómrpm/, ubi 013130111105 17000111 212/1070000‘ item usurpa.ta.1n. Loco
1110 Р5. 17, 12 Gregorius 0111111111011110 utitur; V. 11100 011 Е110111 Cret. 001.
775 11. 6. Nostro 011111 1000 itidein 001111101010 possis Ps. 96, 2 ЬХХ;
1/arpa’/M7 xocì 9/1/óffloç 213212110 12110013, ubi Ар011111011115 PS. 96, 3: 3Еууд;
йшхё 21090020; 100700и00001/0;. Theodoret. 011 h. 1. ap. Ernest.: 81111100 et
Ph3.V01°. g‘10SS3.e 500100 р. 49: 11001 tof ya/ógpov коей 0127; 00900117; "vò 0235’
wvov 017; 90001; 06600150 9р13000›;. Nihilo 111111115 р1005101з scripture. oodiois
Mon. ‘11700002011/000 ç. Nilnirum Verbis Íîtagoœz/¿wg xœlíwtfvgœç deC1a.1°3.tu1"
111171110 lux Deum absoondens, de quo I Tim. 6, 16 9015; 020151‘ 12700000000.
Cf. Gregor. Opp. t. 2 p. 462 001111. de Virt. Vs. 954 (1900;)"О1/ 9015;
201070000, quod suniptum eX Ps. 103, 2 LXX: 0';/c¢,ó’<xMó,u,ev0ç 9015; dig
Í,u0áfu01/, ubi Ар01111101‘. PS. 103, 4 Í.4,wgpL,6’«xÃa`w ůífve gpägog <2myQ0ê0‘L01/
,ufág/0a q>á9/yog.
15. 015; 1/00; 01301хибдц;—;] (11100110111 1110115 ОО816$131$——? Н00
est: Quaenam mentium ooelestium-‘P quod est neguntis: 1111110
mentium ooelestiuni-. Nóog hie 00 5011511 001110111111111, quo 1/óeç
0110111 per se mentes 00 01051305 17000111111‘. Sie 2/óeç Gregorio sunt
0113011. Vid. Dronk. ad eius Carin. 501., Aro. 7, 62 p. 9 n. 18. Ad
ieotivuni patronymiouni 05901/íò`¢;ç, de quo V. Buttni. Gr. Gr. ampi. ed.
II. p. 437, plerunnque adsoito Vel intelieoto 011101110 Vim substantivi habet;
1100 temen 1000 011100131170 usurpzttur. Creminuin 05900/¿wz/, de quo Buttni.
ibid., Vi adieotivi 111‘ 00110111 10 positum oeourrit Opp.' t. 2 p. 898 Ну. ad
Christ. vs. 23 - 8000 2260; 0130‹х1‘б102/0;. Alias Gregorius adieotivo ou’
00Ёш0; utítur, V. 0. Gamm. 281), р. 235 ofgœz/í0L0‘L 1/ó7;,u.0c0‘L. Verba.
0»ůQ<xa/íovg 010702000; В111100115 Comm. L. Gr. ed. 1305. p. 1499, 45 ex
58 Ну11111116 111 Deum Plaionicus
„Gr1“eg. шт} 110171.“ acifert 171120; eiiim 0211111. el, 12 р. 208 Х91отд1/
27121 Cw?/ç "ì.'/lf¿01/ nj;/eíufól/rx. Агс. 5, 844 р. 220 in allocutione Dei: ”_l‘¿’Q,u,<x
<[«f.’Q0Lç ЕЩЁ}; 171020; —. Opp. 13. 2 р. 292 G1‘e.‘[.i&1‘. act. vs 19 Í/IÃ/là (TÚ
,uÍ’0ìxre1'Q0Lç, ê/la’ovç 7112629, 72120; î.’0“fT0 5@ ~/:ll/zfgczî {)eQc2nîo1/m. a1. saep.
Altera forma ‘1,'/lewç exstat Opp. t. 2 р. ess Hy. in Deum VS. se et 48:
1112129, 171201; 722/06 MOL.
Sed haec omnia enisinodi sunt, ut etiam apud alios 11061216, prae
sertim llyninegmplies 166611110166, 1‘6р61‘121‚111111”, quain in rem iam exempla
211116116 iubet
ff) 5351/ item oo(;l.l\'Io1mo. 234 f. 1746 61 Routh. post Plat. G‘ro1'g.ed. Findeis.
p. 614. ô’ ТЕ male Cousin. in Dim'. Ег11111101‘. 11. 1832 11. 402 e cod. Par. 1822. --
ì.«<’^,/frm item Mon. et Routh. ).59/ai CousI —- ¿Q? 05 item Mon. Routih. et Cousin. p.
402. 101. Melius ¿Z 0013 infra Faso. 2 p. 254° — 716707176 item Mon. et Cous. ll.
06.; infra l. c. male 7z&’(/jvxe. yzsrpzfz/n pessime Routh. -— 017172207 116111 Mon. et Routh.
171717221‘ post virgulam male Cous, p. 402. 01717120 111. p. 751, male praeposito semi
colo. - Hisoe sic perscriptisa in Analectis meis e 001111. gr. Monace incidi in lo
011111, unde in versu supra allato meliores 116606 scripturas lucramurz Géo pro 006
ct elli/em pro 017172217 (V. Pzissov. gr. Lex. V. 017172211 В). Pmeterea indidem né(/mz/E
(pro 716171022) oonñrumtur. Locus ita habet cod. Mon. 103 (А6016р1116 111 Aristot
M@t¿\.ph_ ex ore Ammonii) 1‘. 13:1. 7017 01017 117017017 @É/cu 3241506901/, 87127111} 17070; yev
oůò`ëz/o`ç 7711001161707, 17137017 ò`è rd r’¢').).c/. 7rQoo‘Ó`&’oz/fm. dui yzccyzdlrug cpnolz/ 52217170; ' ix
Géo 711217717 715011772, oz) Ö’ ozîcïez/o`g 22’17е2с7‚ыо17170;.
11. quaestio de auctore Hymni, 3. 63
rov 01302 1/6.,. fce~Q¿Ã¢;fwó1/5*) (Ad haee cod. Bas. in margz (д 11.0.
017112601001, 11011 д}, quod opera posuitl m ^«f}(,`¿î.’¿(L(20'L01/ roilzoz/ îí,«.1,1/'oz/.)
Porro ÍELSC. 2 р. 254: ’EÖ olf ë'1/exa m‘QL'ooç To oÈ}/œÜ'0'1/ ¿(71:11/. 011 Öè -
,uóz/nog 011 ёЪ/гшх fßò îrgoïïoz/ c¿ì'fuo1/, 0173102 xal Ö Í",u1/og Ö Ãá;/011/° ёи G05
7112 мы 710010112 cet. (1. náfpm/e, ut supra fase. 1 p. 112; 001012111211121).
Pasc 4 р. 582: del de ai-Öe’1/ou Ё-‘ш oi gpÚ.Óo‘o(poL ,ujwf ïroìz/row dpzf/z/
olbvrm гЁэ/ш xal ё)’ xò 71005110101/ 0211102‘ йггшбсдыши, §`§ od ruit/ra
Treff/wel/° 3 oide 0°:/ó,u,<zu e°xoc'Ãeo‘o¢1/. п’; 9/do Ö1/o,u,<xí)‘¿~:o‘L’o¢ ёхгбиои; ‹Ё,‘12’
ita xal cpmïí и; ёи 1111210) ’ 7103; oe 101‘ èl/ 71121/‘6000/‚1/ Cet., ut supra
fase. 1 p. 128, 11181 quod pro 11118: H03.; 00 110709 ‚11ё11р01111——; 1110 ‘и’; бё
‚109/0; 111011001 02—-; 80111011111’. Ad 4Í»',w1/op marg. Cod. Bas.: G ‘иди 19-00
7120101‘ fvoůïol/ iig.:/01/. ceterum de О1у111р1001011 Verbier ёё 05 mbra
7re’</)oxen/, V. Aclnot ad Ну. Vs. 10.
V. Cousinus, qui haec Ну111111 fragmeuta e cod. Paris. 1822 in Di
ario Eruditor. a. 1882 pp. 402. 751. 752 р10111111, p. 752 eum ad
Alexandrinum quendam 10111111, 01 propter analogiam Ну111110111111 Р10 011
1111110 01118 auctorem esse opinatus est. Tu vero attende, quae inferius
de Procli Ну1111118 dicimus
Tanta autem est horum fragmentorum cognatio cum nostro Hyiuuo,
111, 11181 81 de duplici eius recensione cogitare maiis, suspiceris hunc ipsum
ab olympiodoro laudatum fuisse, ita quidema ut alia eius memoriter re
citando immutaretp alia proferretp quae in nostris Ну111111 exemplaribus
desunt Ad prius genus referre possis Verba: и’ 7129 711601» auo cre
,wé/11/Jo); tanquam immutata ex Vs. 1: ~- fu’ me 02,111; auo rie ,u,e’/1
71011‘; deinde haecz тБ; oe Ãó;/op ,ue’2.roo¢L,u,¿ (Vel, ut olympiodorus ipse
variata fvíç de ÃÓ;/og ,u.e’Ã1//el, 00), ‘иди odae 1/Óq) fregßìnyfrróv; tanquam
confiata ex VS. 2 под; Ãóyoç f,u,1/'1§o'6L oe-; et VS. З -— où 7129 róq)
oůôez/ì Ãvymvóç. EX Versibus, qui 11111у111110 1108110 11011 comparent, prior:
mñg oe ‘иди ëv 7ro21/fveo‘o‘L1/ YÈ7re1,’Qo;(o1/ Vf,uJ/07102.@i'>o“oo5 statim post primuma
posteriora sua 000 71121110: 7T¿’fM1/'e°o‘L`/ öjoůâez/òç eclfz/exea ,u,oÜzfoç, post ver
sum 1o sedem llabuisse videntuiz Plura de hisce infra in Adnot ad
VSS. 1 & 10.
Sed, utut l1aec sese habenti 1101110, opiuor, iam dubitabita quin
hic noster Ну11111118 ex schola Platonicorum recentiorum prodierit.
Nam quod Franc. Hiplerus, Vir 110011881111118, 111 scriptione De theologia
lbionysii А100р. П p. 4 11. al Diouysio De div. 110111. 0. 7 113011111 nostri
versus 11-15 adhibeus, ad Scllubachz De gregorii Theol. earminib.,
001111. 1871, р. 48 provocatz hic V. D. ibi solummodo id agit, ut Gre
gorium ideas platonicas ad explicandam notionem creationis rerum ad
:ì‘) Eosdem versus habet ood. Mon. 144 f. gSlL (male ibi z5m’Qo~¿o1/) et e corb
Par. 1822 profert Cousin. l. c. р. 752 absque scripturae discrepantie..
64 Нуш11110 111 Deum Platonicus.
hibuisse ostendata nec nostri Hymni hac in 10, 111 par est, ullam men
tionem 10011.
0111 01110111 potissimum de Proclo tanquam Hymni auctore cogitemusa
plures causae 011111. v
Ut a momento extrinsecus petito exordiaiy chartaceoa id est recen
11011, 0011101 1110. Monacensi lllheologiae Platonicae Procli (1111111. 547 , sec.
XV; V. supra I suo leee) folium membranaceuma hunc Hymnum antiqua
distinguendi ratione scriptiun et ï 01100111110 destitutum 01111110110, tegminis
loco praefixum 001, 1111110 101001111110 lit, hee folium e codice longe anti
quiore illheologriae Platonicae superesse et huic operi olim nostro Hymne,
postmodum gregorii Nez. carminibus temere 111010, praelusum fuisse
quonam vero potius ab auctore quam a Proclo ipse? Н111110 0111111 ipsum
illud opus abundat 001110111110, dictionibus et 100111110, quas fere in singulis
Hymni versibus itidem comparere ex Adnotatione nostra satis patet.
Accedit igitur ad momentum externum supra iudicatum 1111011110, quod
positum est in intimo rerum et verborum 0011110Х11, 11110 Ну11111110 011111
Procli fllheologia Platonicaj quam 1110 111 cod. Mo11ac. praeceditp con
iunctus est. `
Cum vulgatis quidem Procli Hymnis noster praeter paucas quasdam
voces (1. 11, 2 adn. ad vss. 2. З. 8) 1111 commune habet nisi formam
epicam. Nam quum illi, quippe redundantes coloribus ex mythologiae
interpretatione lanagogiica petitisa poesin repraesententa quam dicas mythe
logice religiosamy nostri Hymni poesin metaphysice religiosam iure vocare
possisa qua in re hic magis ad priores Synesii Hymnes, lieet lyriees, ac
cedit. Nihil autem 0100101, 111101111111100101110111110, 13100111111, 1111000 forma
Hymnerlnn exoterica et mythologiaea licet anagogicaep accommodatap
etiam id sibi sumpsissea ut sum1num Deum purum et 1010111, qualem ipse
praesertim in Pheologia Platonica informavitj Hymne celebraret esote
1100, id est ex interiore philosophia sua 11011010, eumque Hymnum illi
operi suo tanquam prooemium praemitteret.
Н1000 0 1110 010 disputatis partim reñnguntni", partim amplificantuio
et corroborantury quae 1100, 00110111110, 01011201110 01 ege, de rationibusa
0111 Ну11111110 1100101 Proclo adtribuendus 011, olim docuimus (1. 1 sub 1111.,
11, З supra).
L1: Rerum summe, L2: О Deus, qui es 3111110 emnia,'FM: 01111110 (1111
311110103, В fere ut L2: О tu qui es supra 01111110, Н: О superne emnium.
Ego in Vers. germ. metr. 1.: О über Allem Е1"11011’1101‘! (in Vers. H. me
lius: über Alles). 11000 011000110 iluxit ex 3011010 Pletonicorum recc., qui
formuleunz oC (sive fvó) m211rwz1 §7ráxeLz1œ, et similes 110 310111110 Dee 30
lemniter usurpant. Qua 110 re monui 011 13110111 Cret. Comin. in Greg.
Naz. Oratt. (Patrol. Gr. ed. Migne t. 36) cel. 802 11. 7, 31111111 indicato
fonte huius 101111011111 113113 0111111 Plat. Rep. 6. 50911 et nostre 1000 1101111
neglecte. Affutini exemplorum exstat 0111111 Proel. Th. Pl.: 1, 8 p. 7
inf. Gl>11c27V5eo0‘<x¿ 77113 — ггьёшши 071000110 11:15)’ 111/тип‘. 1, 10 р. 21 1.
7:0 —— пш/гд; ёпёигшса ‘лоб 02/10; <.È11v,w11_eZz1. 2, 11 p. 106 111611. 7:0 -——
ёпёхгы/(х 1051’ 021011’ (1111111. ‘$013 710211012‘ 000171009 030117700’ (1. 010177012‘,
0111111113113) 013000111)‘ ЁХЗИ/ 71790; fn). ‘wet’ 011710 01111711102711‘. 2, 11 р. 110
Sup. (Ö 7191510; »f)‘eóç) «‘)‘eÓç e°o"5L 08611 «.È7rc211f6œ11 — xecì —— 77151‘ 121111220?
Tow (1. (7319011/020011‘) ёпёхгы/(х 0152‘ 719030012’. 2, 11 р. 114 1. тд 019971102’
0013 71121/‘0012/ 071000171“ 190011. 3, 20 р. 163 111. ‘гд -—— 7190517117101/ xœì
oÈ,wá«‘}e>¢r011 §11, «Ёпёиеы/(х f50511 Ö'/’.0111 7TQoz`>'m,'2QX021. 01. $061). Add@ P1061.
Орр. ed. Cous. П. 601. 1005, 28 Sq. 10000 dè fßò (€211 ё)‘ ‘Ей 7т905щ; ’Úne
Üáoet ÖeLm113,u,ez1o11 ême’xeLz1o¢ 7rá11f1:wz1. ibi Cous. n. 6 confert 130111030.
De príllcíp. р. 1 Kopp. Hófßegov ëîráxewoc T0511 m211re)11 50122‘ 77 1160; 0032‘
710110012’ oïgxìj /5.8;/0111511112; Cete1°um 61.11, 1. 2 adn. 011 VS. 1 == 16, prae
tereaJ 01111. 115 011 Ecleg. e Procle.
'ví Q_/dg ».‘)‘e’,uLç 1’/ÍÀÀO (10 110171012’ 5] à’/lle Gè L, neglectât ellclisi, ut
selet; 11110 (10 re hic 3011101 111011111330 311100101. 110171311’. ——— С, neglects
interregatione. Vertunt: L1: 0110 110111 11110 te nomine 11100111? L2: 11110
0111111 0110 1101111110 te celehrem? FM a.ccure.tius: te aliter qui 103 0010
01010 est? 11010 Н: Quid enim 0111111 cenere 103 est, neglecto oe et Vir
gulaJ pro interrogundi noteJ 1103110. Ego: Denn 01111013 Wie darf 111011
Dich preisen? 90,01; 0.1111, (10 (1110 V. H, 1. 2 01111. 011 V. 1 =: 16, ex
3101; 0110111 0101111 Proel. Th. Pl. 3, 7 р. 132 111. 3117’ 0511 myy»1`]11 íieófwyroç
fzzïfń/-11 (3111111110111 rerum 001130111 dicit) ë7ro11o,u,oê§e1.z1 01107; cet., ubi (101.
Potius {)~á,u,¿ç ёот? dici opertebztt. Sed «‘)e’,u,L<_: c. inf., 01111330 ёап’,
Р1010111 1111011110 usitutum (V. Ast. Lex. H. 57 311.), quem Proclus imi
tzttur. De Verbe ,uélmo V. H, 1. 2 01111. 011 Vs. 1 : 16. Ceterum Verbe:
fu’ 9/619 -~ ,e.<f)„7reL11, pztrenthesin itaJ eŕůciunt, ut pruegressu: (В 710111‘.
071671. 011 VS. 2 7103; ‚161/0; iiluvúoeß Ge; pertillezmt.
Supra 10111 111111, p est primum hunc Hymni Versum fertusse 30110111
11011111330 1111110 Versuni 01) Glympiodero eX Hymne Anenymi 0111113110111
011011110: ital: 170 001‘ §21 7ro'c11ree‘e'u1 'öyrelfgoxev fů',u/11o7teÃe'ú6a), (Vid. П,
3 3110 1000). Quo pesite, Verbe 007» §11 m/fmr. fönfeígox. 001 praegressu
(‚З 710170011» ёпёигы/ы referri 0011110 0х10110010 Viclentur. Procle nihil usi
tutius, 11110111 111 0010111011110 naturaJ summi Dei Voces ffregáxui et Ímsgexrl’
propinure. Prieris usus 11000 sunt exemple: Th. Pl. 1, 21 p. 57 111.
66 Hymnus in Deum Platonieus.
р. 118 111. 7090; 0011 077001000)‘ 001/(271001/0071 $017 0770; 137109070)’. 3,7 р.
131 i. oïirúz/1:ow —— 1031/ 0210011‘ -- ,u.íc¿ - 0110101 70901301000772021- 0172101
000; --- ndo?? 72105001. 5, 28 р. sos S. fßqî--12°;/1/o5o'toLJ 'H511 ’o’1/Tow oÈ7I<21/
0011/ (12060). ibid. Éxeiz/0 - 00 02‘ 0C 11091101/[51]; (nim. platonicus Prooli)
ů’}/1/oJo‘17oz/ mz:/f5eÍ.c5g — (270060102/1707. 01. 07002 00710; 80000 00020010]
Secus L1: rerum, quas mens capiti auctori et L2: ut qui condideris om
niai quae mente peroipiuntur. Boote FM: pater es notionis et omnis
B fere ut L2: quippe creasti quidquid mente percipiturz Н barbare:
cum genuistii quae noscunturz Е80: dieweil Du gezeugt die Gedanken.
De divinitate omnis cognitionis fonte Procl. Th. P1. 2, 4 p. 95 i. (00
71903000) (27105000; — 001; 72103001; —— diri ccoroo (1. dm’ onifäoii) mxgrfg/fz;/E.
4, 1 р. 200 i. ».‘)'e‘ómyç 002‘ 0000 710017; fmîç 2/oegzìç 9/1/o5o‘eooç H17;/fr?.
Ö. 111221000 00 xal 107100000 xal 0020171002/000 107061100 0111. C, ubi
ideo quindecim tantum Hymni Versus, non sedeoim, quos MLB habenti
numerantuiz B adnotz „1701. 1111110 exhibet versiculumi qui [postI 11]
deest in editis graecisi licet latine redditus.“ Nimirum a. FM versus
omnia quaeque silenti te cantanti quaeque loquunturu L1 vertitz Voce
sonant te 00000, 00110111 111011110 17000; L2: Omnia. te tam loquentiai quam
non loquenti-a celebranti B: On1nia. te praedicanti et quae loquunturi et
III. Adnotatio critica et exegeticzn 09
11. 302 Él/ì 71121200 002200] $122 MLCH. 002 Ёщ Н negligenter scribit
et post îíz/L virgula male distinguit Sed Е)”, 1. q. 0320002, propter ¿wö/7/¿L
stare non potest. Ёш’, poet. pro äz/, recte oorderius adnotat ad
Dionys. Areopeg. De div. nom. 1, 7, Opp. ed. Venet. t. 1 p. 296,
versus 11-14 graece exhibens, et eX eo Hipler. De theologia Dionysii
Areop. II p. 4 n. 4. :É:/ì B perperam. Post 000 М puncto, ut 0330101,
distinguit 002202: —— L; 00’1’02‘——— СВ; 002202, — Cord., Hipl. ll. cc. et H.
vertunt L1 et FM: In te cuncta manentg L2: In te omnia durant et
subsistunt Corder. 1. 0.: 111 te omnia per-1na11ent. B secus: Tibi uni
omnia permanent (in quibus uni falsam scripturam êz/L’ exprimit). Н: In
te omnia per1nanent. Ego: In Dir ruhet das A11; possis etiamz Alles
ruhet in D11". Ad rem Procl. Inst. Tlieol. c. 30 р. 54 Creuz. 116212 ea
dno uz/og mxpfx;/ó,u,ez/ou <.È,u.¿’o‘oog 002202 ——- ën/ щ‘; 710012702202. 13001311.
Cons. Phil. 4. 6 carm. vs. 46 sqq.: QuiaJ non aliter durare queinit, Nisi
converso 11113113 0111010 Beŕluent 00113300, quae dedit esse. 002 д’
019-000 001200 »Ü-oo2§eL.] 0017 р10 col M et Н 300113; tu v. II, 1. 2 adn.
ad vs. 11. 00 д’ o male. B: „502 д’. Ita. legendum Edit. [post
Lein1c1ev.] où öl“ Dein 620000 111010 Н. Р0110 30023102, 01111330 puncto,
c pessime. Vertimt L1: ad te magno impete tendunta L2: ad te omnia
simul festinent, FM: ad te simul omnia pergimta 0011101. 1. 0.: ad te
confertim festinant 01111110, B 1010 ut L2: ad te cuncta simul festinant,
H: te simul omnia laetantuin Ego: Frolilocken empfindet es (int. das
АЦ) 111 Dir, secundum Hesych. «‘)󜧒eL - --5;'öem.u--. Nunc 111011111: 1)11‘
А11е3 im Reigen sich 301100101, iuxta Hesych. «9:o(/’fget - xogeím . De
verbo 3042€@ ambiguntz Schol. Apollon. B11. 1, 743: @oòv ea 011061270072
022000190 Ãá;/et 002 000007000, «Í/Tò roi (1. 0211)’ 013) 300160222 TÖ fzïocxfó
720222. Hesych. ífoáëe/.° -—— 005102. Buttmennus Lexil. II p. 69 tangit
signiflcationesz stiirm en, sc11Wä.1°men, sed haud coniirmat (Nonnihil,
quod huc pertineta habet Gesner. ad Orpli. Ну. 49 [48] vs. 6 äóaoyw.)
Lobeck. Т7700г. p. 23, in vocabulis 0 ¿few derivatis 00010 101010113,
laudat Eurip. T1°oa.d. 349 002220; «9‘o(.2Z§ovf7oc. Hes. {)00С02’——00612гг02.
170111111 enimvero nostro loco Hesychii illud xogezlea unice aptum esse, te
docebit Proclus T11. Pl. 1, 21 p. 57 3. ubi de summo bono, id est Deo:
3/Í;/1/oJo'fcov —— Ö1/ fvoüei 012 02200 xò ëfpefvòzf 001700 xal «fé/1¢7m:o1/‘,mQfve
01122 921261202, mite È/leîv 3 7101902 002200000, nagi 0000 7101200 950001302.
1110111 Th. Pl. 5, 35 p. 324 m. singillatim de coelo: б 01300120; 020601;
700000212 2070002. (Cf. Dionys. Ну. 111 Ар011. vs. 17 sq. loco supra II, 2
adn. ad vs. 11 011010.) Idem Proclus T11. Pl. 1, 3 p. 7 m. compositum
yteptxogeímn de animabus humanis usurpatz zoôtó ¿GTL ‘ад 002077012 fmîç
ëz/ep;/eífxç 7190; œůfcò 00 21902012 022000672002902 xai nagtxogedetv ëxeìvo.
Voce xopeíw in hoc argumento utitur Paul. Silentiei". in Therm. Ру111.
176 sq. ubi de numine divino: 1100000; 9000072 xal ßíovç ’Erf 710220600;
7400060. ceterum est, ubi 19000001 cum 0001501 confunditur, Velut ap.
III. Adnotatio critica et exegetica. 73
Ар011111а1‘. Metaphr. PS. 28, 21 200221000; xal 1)/Íîrœvfïfvoç йшхё 190320200
30020000; et PS. 84, 27 Ебхтйл) д’ ini xolnov 00021 0‘rQeq1{)eZUœ 0o~
020002. lltrobique versio lat. rectez sedeat. Scilicet legendum 000020001.
Cf. PS. 45, 9 Ov’Öe’n0~.‘}° oi Ãfr'/§81@ 000; nagi 116000: 000000221. Sic
enim ed. Lond. a. 1590. Male ed. Sylb 000200001, quamvis vers lat.
sedens adversetur. EX eiusmodi mendis fluxity quod Hesyeh. V. 000000
118011813: 200000000. i
12. licel 70022100121 00310; $000, xal 01; xal 700221000 xal oůdz-;’1/] 150
700210. ra’/1.. de suo Corder., haec laudans ad Diouys. Агеор. Opp. ed. Venet.
t. 1 p. 296. Post êcïfn’ M puncto pro Virgule., ut adsoleta distinguitg vir
gula. ab Н, ut vulgo, ponitur. Post 01; et ndvw LB virgulis inepte di
stinguunt (0 post 70.); recte Н cum M haud distinguit Pro oůdèv, quod
L habeta oůdeìç CB. Horum loco MH 15'm,2Q;¢e1ç, quo verbo ne oileendarisa
v. II, 1. 2 adn. ad vs. 12. Interpretetui' quidem xal oödáz/ Gorderius
l. 0.: „Dieitur esse nihil rerum, quia est supra omnia quae a nobis
concipi possunt “ Idem hac de re, ut de ceterisa quae in nostro НУШПО
vs. 11-14 inte1°pi‘etetu1°, ad Lesser. De perfeetienib. divin. c. 1 g e
provocat. Sed mihi iste.: xal 000611 s. xal oůôeíç, importune dicta vi
deutur, quum sententia proximorumz 05;( £1/ 2030, oů m21/w, eodem re
deat Adde, quod molestum sita post 00/10; 0006 reliqua xal 07; ш),
700221000 xal oůò`e’1/ item ad £661’ referre ceterum Varie interpuuguntz
xal 000011: —— Ь; xal oůdeìg absque distinctione С; xal odôeìç, —— rec
tius B, quum proxima ovx Sv 50521, od ndvw cum praegressis cohaere
ant. Idem Valet, si 070009400; cum M scribes, quocum H puuetum post
fönágx. pro virgula ponit 70022100021 0010; ëauí. Procl. T11. P1. 2,
4 p. 104 S. 00 —— 03102000 rd noivzcxa 0000021 0Ё7п22100021 0010321 00310; ——
7000062700511, 01120 621/ ¢É,wu'Q1:01g fig nagi 0000021 021030000; р. 105 1. 106
m. З, 7 р. 131 Í. (0Ё700Ё2100021 00121 02100221 10000 0130000 709017901600272021) 0610;
-_- 00002 001100221 00 020000021. Тегп111111$ est in nominibusa quibus Boeth.
Cons. Phil. 3, 9 carin Vs. 28 Deum alloquitur. 01; xal 700221000.
111011111: liv xal /w'1/fm, quo hisce melius respondeant proxima: osx .¿;'1/
000, oů 70021002. Sic Synes. Hy. з, 180 z 199 in allocutione summi Dei:
°`E1/ xal 717(/'.1/fvfx. videamus primum de Uno. Proclus Th. Pl. з, 1 р. 118
s. in summo Dee 1:~1}1/ 020000021 011000021 praedicatg id. p. 118 m. 7000;
tfiv 0211210200011 0011037000210000 T05 É1/òç fÖ7reQ0X'r}1/. Ibid. 00-021/10 fvqï 0211
‘00210700003000 nga 00321 021020010 001200021, ri 0030210006010000 o“'v1/ńz/wroxß
¿u¿ZM.o1/ 00321 najman 0050; Id. 8, 1 p. 122 m. et i. hac de re ad Pla
tonis Parmenidem provocat. Id. p. 123 S. eeaq 0021 eig, xal 0002
70011015. —- fvò 7TQa'11:a1g Ú71:eQ0í1o‘¿01/ ё)‘, xal noi/leia 1712 f'Ü7i7eQ0'ÓG1c¿ Metà
00031. 8, 7 p. 181 1. 00 £1/ et qi 70906077 030941} ex aequo ponuntur. 5, ao
р. sov i. iq; 0211 xocì 027 longi T151/ nî<x'1/fco11/ 129%?. ——— (р. sos S.) â>c.5Z1/0
—— 00 ё21 5 I]ocQ,u,81/íÖ1yç (111111. platonicus Р1‘0011) 001/210000021 70002100103; ——
0370000020212100. al. Id. Inst. Th. c. 162: &00"70021 -—— ndv 00 000021 dig Taj 0211
74 Нуш11110 111 Deum Plzttonìeus.
quamquam id verbum 1100 1000 praepos 01; 0. ace., 11011, 111000110, nudum
accus. secum l1abet.
А
1v. coro11arium.
Quo saltem ex parte obtemperem praecepto proverbii graecia öìç
xal zgzg ea „000, 1110 corollarii loco iterum adponam ~tam Hymnum,
quam versionem meam germanicaur lllum quidem secundum Aclnotatio
nem 1110 11110 emendavig nec non eum augere studui duobus versibus in
tegris ab olympiodoro allatis (V. II, з), quos probabiliter suis locis 1114
001111, ita tamem ut 000, quippe 111 re incerta, cancellis ineluderem, neque
numerarenr versionem ex Adnotatione passim reñnxi.
‘Я 70070017 070000070 (Tí 700 cerm ÍÄÃÃ0 60 001700070
1.1703; 60 fvòzf 07 7007006607 15700000707 007070020060ц]
П05; 2070; 00777600 60; 0‘1`f 7020 71070) 0130072 07700;,
11101770; 0037 090006009, ëyteì fcáxeç Ö'6o‘œ Ãœleirou.
Haïç 700; 019027600 60; 0"ů 700 7002 000072 17770009
511101770; ¿dw &';/1/œoïoç, 07002 0000; Ö'o‘o‘œ 7002000.
110700 60 xqcl Ãœläoz/fcoe xal 00 10100700 10700700’
110700 60 xal 7000700 xal 011’ 7000700 70000000.
512702 ydq 00 7001900, ‘00702 д’ 010270; intimam
ЁА001Е 60‘ 602 Öè 00 700700 700060070000‘ eig 60 Öè 700700
10 30719000 o‘ò1/ 7000700 laici 6270100707 110707.
VE9: 600 700700 70007770‘ 61) д’ 000070; 027000 005709]
302 072 700700 00700’ 602 д’ 03191000 700700 1900С00.
licel 70070007 00710; 0660, xal 01; xai 700700 070020700,
05% ëv 0057, oí) 700700. 700113/11070, 700)‘; 60 00106600
Tòz/ 00707 (2721006007; ‘07000900700; Öà xœlfúnrfgœç
15 Та‘; 700; 000070077; 0160060000; 1100; 0‘277;, - ‘
io 70070017 070000070 ‘fn’ 700 3000; duo 60 00170007;
/\
IV, Cerellarîum. 77
О über Alles Erhab’ner (denn anders Wie darf man Dich preisen?)
[Wie sell ich Dich lebsingen, der 1311 über Alles ernperragst ?]
Wie besingen Dich Wert’? Es erreichet die Sprache Dich nimmer;
Dich alleine verschweigt sie, dieweil 1111 gezeuget die Rede,
‚ Wie erschaut Dich der Geist? Es fasset Gedanke Dich nimmer,
5 131011 0110111 1110111; Erferschten, dieweil 1311 gezeugt die Gedanken.
Alles preiset Dich laut, Was Zung’ hat, Alles, Was schweiget;
Dich verherrlichet Alles, das Denkende Wie die Naturwelt.
Alles ja sehnt nach 131101011, in Liebeswehen erseufzend;
Zu Dir 1101101; 011011 А1100, nur Dein es harrt 11111; Verlangen;
10 Alles Dein Zeichen erkennend verkündet Dir schweigendes Leblied.
[Alles 0110 1311‘ ist erschienen; nur 1311 bist einzig ehn’ Ursach’.]
111 Dir ruhet das All; Dir Alles 1111 Reigen sich sehaaret.
Ziel des Alles ja bist 1311 111111 gattest das All und 1100 Eine;
Keines dech bis Du ven Beiden. О Vielgepries’ner, Wie nenn’ ich
Dich, der allein ehn’ Nam’? Es hüllet Dich strahlender Schleier,
15 Und kein himmlischer Geist durchdringt ihn. Schenke mir Gnade,
О über Alles Erhab’ner! Denn anders Wie darf man Dich preisen?
76--77 . Cervellarium IV.
6-48 Oemnïentarius
ÍndeX.
corrigenda et Addenda.
_.__
.J \
.
/
‚
. э.
у
(Gum:
а
ж“? ‚НЧ! «I
naß.. ч’!
г...‘ м. ь. Í..
Н,
iu.
,<
ft
а È ‚
L1 `1
f 1. ‚_ ‚ ( ‘ч Ж ` ч ‚
‹ \ J \ -
I’ ~ »iff arsefëlnnäàrnefr д \
L r д. „à Ё
ii'‚г:
¿__ ‘r Y
ещё“,
\ T д М
Diese ebenso geìstreiche und originelle, als gelehrte .œfrhrift desF helitemisf'¢.Aît'l1g»,i„5
und christlich- hilosophisch hochgebildeten Byzantincr~. «ln .roiins Palanin ig, А ё
bischofs von hessalonich um 1350, wird von Linn eros on »§ni1olc“gen'¿ls«„“ к ‚Ещё
bon, der den Verfasser einen „sehr beredten if in м: ter“ nennt, als <eiiíî„,",;g§§etlè“`
denes Biichelchen“ bezeichnet. Die alte, sello; von 1 Нефти, ‘1`1ге‹эръп‘а‚е15т 1111:?
Plutarch berührte Streitfrage: ob die Seele nicht durch den Körper oder dieser
durch jene Schaden leide, wird hier in» der perso1.ixiaìremlcn Form einer Anklage
der Seele Wider den Körper, einer Selhstvertheiclìiirn.: des letzteren und clnsls
Schiedsgerichtsspruches „Vortrefflich behandelt“, wie rbenderselbe Gasaubon ‚ -s
merkt. Im Stil nach den besten attischen Mustern abgr fasst, enthält diese Schi’ it
in der Sache einen Schatz hellenìscher und ohristliclwr Philosophie, sowie einen
Wesentlichen Beitrag zur sogen. Psychophysîologie. Die erste und bisher ‘einzige
Separatansgabe ist die äusserst selten gewordene `von Hadr. Turnebus, Paris lööîá.
Die Patrologia Graeca von Minne enthält zwar auch die Werke” des Grcgorins
Palamas, in 2 Bänden; der Preis ist jedoch Fr. 80, und die Prosopopoeia ist dort
lediglich nach der fehlerhaften, gclehrter ИЩЕМ; :fast baaren Turneb’schen.Aus
gabe тебе: abgedruckt. Dagegen bietet diese neue Separatausgabc einen kritisch
gereinigten Text, mit kritischen Amnerkungen„1nit einem sprachlichen und sach
lichen Commenter, dem sich drei reichhaltige Beigaben anschliessen. Diese Schrift
empfiehlt sich daher Phìlologen, Philosophen und Theologen bestens. I
llrtheile über Autor und Ausgabe aus Recensionen und Anzeigen: Theol.É
Lîteraturz tg. 1885 No.4 (W. Grass): „Die vorliegende Erneuerung dieser Schrift
ist entschieden verdienstlich; indem Ref. dem gelehrten und durch friiherestudicn
langst narnhaft gen ordenen Herausgeber für diese literariscîw Gabe dankt, möchte
er zugleich den Leser in den Inhalt der lllittheilnng hiiralicll einführen.“ lm fol
genden Résumé des Inhalts der Schrift unter And.: „Palnmas giebt dem Problem
tries innern Widerstreits der Menschennatur) eine originelle Einkleiflnngff Schluss`
„Gewiss wird der FreundA der Dogmengeschiehte mit Vergnügen anerkennen, dass
selbst in diesem späten Zeitalter des Griechenthums Geist und Lebhaftigkeit des
'Denkens und der Rede noch nicht abhanden gekommen waren.“ - Lit. Сен
tralbl. 1885 No. 16 (A. R): „Jahn giebt in seinem Connnentarìolus manche разы
sende Parallelstclle, besonders aus alten Philosophen“ ~- Neue Ziirch. Зайти.
1885 No. 8, Lit, Feuilleton (Е. v. Muralt): „Als Platof'srl\e\n Philosophen lernt
man ihn (Gregor. Palam.) aus dem Traktate kennen, den lier): Dr, Jahn verbessert
herausgegeben hat . . . Das Schlussnrtheìl in diesem Proresse (der Proscpopoeia)
wird взяты auf die Erfahrung als auf die Schrift gegrundet, dahin, dass-das
Fleisch nicht rnanîchäisch als völlig Verwerilrch zu betrachten sci; der Seele
Schnltl sei es, wenn se das Fleisch nicht zum Guten anleite. Benutzt hat Pala
mas in dieser Schrift Aesop, Aristophanes, Aristoteles, Cleanthes, Diogenes, Epi
charmus, Eurìpidcs, Gregor v. Naz., Homer, Chaldiiische Orakel, Parömîasten,
Plato u. s. f., kurz eine stattliche Reihe von Quellen, besonders für diese Zeit der
im Abendlande seltenen Kenntniss der Klassiker. Dem Herausgeber aber gebührt „
der Ruhm, diesen Zeugen byzantinischer Philosophie wieder erweckt zu haben.“ -~
Revue critique 1885 n. 41 (Е. Baudat): „ce qui lui ( d. Schrift d. Palam.) donne un
,intérêt très réel et très piquant, ce sont les 'pprochcments constants que Ton
trouve a у faire avec la littérature grecque classique. Sous ce raPPort~~la . . .
ce traite' mérite d’être recommandé a Vattentien des philologues et des «théolo
)
giens. (Test donc une heureuse idee qu’a eue М. J ‚ de reproduire Fédition de
Turnebe, qn’i1 a «Tailleurs corrigée dans beaucoup de passages. Dlautre part. _ ‚
il a fait suivre le texte de la Prosopopée d’un commentaire (р. 4¢2«55)x et de
trois epirnetra, (р. 56»-61l, qui en facilitent la compréhension.. . Le commen»
faire est essentiellement destiné a relever les rapprochements fréquents que Гоп
peut’ faire, au point de vue du style et de la langue, entre Palamas et les classi»
ques grecs, notamment Platon, ou les autres écrivains chrétiens.“