This is a reproduction of a library book that was digitized

by Google as part of an ongoing effort to preserve the

information in books and make it universally accessible.

https://books.google.com
; ;**~^

ΪΤΪΪΤ

ΟΖΟ ν
ΤΗΕ0ΝΙ8 8ΜΥΕΝΑΕΙ
ΡΗΙΕ080ΡΗΙ ΡΜΤΟΝΙΟΙ

ΕΧΡ08ΙΤΙΟ ΚΕΒϋΜ ΜΑΤΗΕΜΑΤΙΟΑΚϋΜ

ΑΏ ΙΕαΕΝϋηΜ ΡΙ,ΑΤΟΝΕΜ ϋΤΙΕΙϋΜ.

ΚΕΟΕΝδϋΙΤ

ΕϋυΑΚϋυδ ΗΙΙιΙιΕΕ.

υΡΒΙΑΕ,
ΙΝ ΑΕϋΙΒϋδ Β. β. ΤΕϋΒΝΕΚΙ.
Μηοσοιχχνιπ.
β^Γκ Α~β, ζ<ζ.η)?%

Ι.ΙΡ5ΓΑΕ: ΤΥΡΙβ Β. Ο. ΤΕΙ'ΒΝΕΚΤ.

ϊΉΙϋΕΚΙΟΟ ΗϋΙ/Γ80ΗΙΟ
8.
 ΡΕΑΕΕΑΤΙΟ.

Τηβοηίδ διη^Γηαβί οοπιπιβηίαπηδ άβ Γβοηδ πιαίηβ-

ιη&ϋοίδ αά 1β§βηάυπι ΡΙ&ίοηβιη ιιίϋίοαδ ίζι άηβ,8 ρβ,Γίββ
άίδοβΓρίηβ αά ηο8ΙΓβ,ιη. β,βίαίβιη ρβΓνβηίί; φΐαπαπι ρποΓ
(ρ. 1 — 119) βχδίαί ίη οοάίοβ Vβηβίο βίοϋοί1ιβοαβ Μ&γ-
0Ϊβ,ηβ,β 307 (Α), ροδίβποΓ (ρ. 120— 205) ίη βίυδάβπι
βΛΙίοίηβοαβ οοάίοβ 303 (Β). Ηοβ Κογοβ Βοηηαβ βχ-
0ΐ1881, φ1ο ίγαηδπιίδδί χηίΚί βΓβ,ηί ίηίβΓΟβάβηίθ Οϋοηβ
Ιαίιηίο ρτ&βοβρίοΓβ ηηπιαηίδδίιηο; ροβίβα ιηιι1ίοδ Ιοοοβ
νβηβϋΪδ ίίβπιπι ίηδρβχί.
Οοάβχ Α πιβπι0Γβ,ηβ,Ο6ιι8, βαβοη1ί XI. νβ1 XII.,
ίοπτίβ,β φιαάΓβ,ί&β , ρΓαβίβΓ Τ1ιβοηίβ ρ&Γίβπι ρποΓβπι
ηίΗίΙ οοηϋηβί. ΙιίοΓαπηδ ίη ϋδ φιαβ &ά ρΓθδοάίαπι
ρβιϋηβηΐ πιυΗοδ οοπιπιίδίΙ βπΌΓββ; νβ1ιιϋ βαβρβ δοπ-
ρδίί, υί ρ&ηΟβ, β,άίβΓαιη, νητη ογδοος τετρακτύς ίβος
δνάδος μεταβάβα. ΡΓαβροδίίίοηββ βαβρβ οαΓβηί αοοβη-
ίίΙ>ΐΐ8. ϋβί ργοηοππηίδ Γβηβχίνί ίοπηβ. ΓβφιΪΓίίηΓ, αυί
εαντού ροβίίιιπι βδί β,αί αντον, ηηηφΐαιη ηίδί &11ογ
κάτον. ΡΓοπιίδοιιβ Ιβ^ίίηΓ αίεί βϊ αεί. ι ηυηφΐ&πι
δΐιΙδΟΓΛίίηΓ, ίηίβΓάαιη β^8ΟΓΪΙ>ίί;ηΓ. Νιιιηβπ ίβΓβ ββπι-
ρβΓ γιΛγο οοΙοΓβ Ϊ&θύ βηηΐ
(ίυ&β ΙίοΓ&πηδ ί11β ίη ρΓθδοάία ρβοο&νίί, 6β, ρ1β-
ηιπίφΐβ, ηοη υΐιίφιβ, οογγθχίϊ αϋα ιη&ηυδ (Α2), φιαβ
βίίαπι ιδέα ρΓθ είδέα, λεΐμμα ρΓθ λίμμα αο βΪΓαϋίει. Γβοίβ
ΓβδίίίϋίΙ. ΟΓανίοΓα φιοφΐβ ηοηηυΙ1β, &\> ββ,άβπι π1α,ηυ
πηγαία ίηνβηίτιηίυΓ. Νβςαβ νβΓθ βαβ δοπρίηΓβ,β βχ
VI ΡΚΑΕΕΑΤΙΟ.
&.1Ϊθ οοάίοβ Γβρβίβηθαβ βαηί: ηβ,ιη οιηηββ ϊϊα, δηηί βοπι-
ρβ,Γβ,ίβ,β, υί Πΐοί1β ΟθηΪββίαΓβ. δίνβ νβΓβ, βίνβ ίειίδβ, ίη-
νβηίπ ροίηβππί. Οβίβππη οηπι βίίαπι ίδ ςυί βοάίοβπι
βΧβ,Γβ,νίί πηι1ίβ, οοΓΓβχβπί βί ίη ΓαδτιΓβ, δοπρδβπΙ, οοπι-
ρ1υιϊουδ Ιοοίδ ηοη ροίββί &βοητοίβ οο§ηοδβί, ηί,πιπι αά
ί1ίαπι ά,ώ. αά β,ΗβΓβ,ιη πι&ηυιη ππιί&ίίο δϋΓ ΓβίβΓβηάα.
Όβ οοάίββ Β οί. ε[ηββ άίβρηίανί ίη Ρηί1ο1ο§ί νοί.
XXXI. ρ. 172 δςα,. όηαΓί&οβαδ βδί, ίοπηβ, πιαχίπια,
8β,βουΙο XIV. νβ1 XV. Βοπρίυβ. Οοηϋηβί ίικίβ α, ίο1.
9α — 161> ορβπδ ηυίηδ ρβ,Γίβπι β,ΙίβΓαπι βυπι η§ηπδ ηβ-
§1β§βηϋδδΪπιβ ίαοίίδ.
Ιηδβπρίίοηβδ ο&ρϋυπι α,αείδ Α βί Β ρΓείβοβηί ίαη-
ίορβΓβ άίδΟΓβρ&ηί α\> ίηάίοΕΐικϋ βΤ§υπι6ηίί Γββία Γ&ϋοηβ
ίαηιφιβ ίηβρίβ ηοηηιιηφΐ&ιη ροδϋαβ βυηί, ηί ίρδίυβ
8βπρίθΓΪ8 οραπινίβ πιβάίοοπ ίη§βηίο ίπΐηιί ηοη ροβ-
81ηί. Ιίαςηβ ηοη ίη νβΛοπιπι οοηίβχίη δβά ίη αά-
ποίβ,ίίοηβ οπϋβα Ιοοηπι ϋδ αάβ^ηαηάηπι βδδβ οβηβηί.
Οί. Μβ,Γϋη, Τηβο άβ β,δίΓ ρ. 36.
Εχ οο<ΙίοίΙ>υ8 Α βί Β άυοϋ 8υηί οπιηθδ φΐοπιπι
β§ο ηοϋϋαπι Η&ΐ>βο Ιίογί ιηαηη δβπρϋ ίη φιίοπδ ιοίβ,
βχδίαί β,ηί ρποΓ ρ&Γδ α,νά, ροδίβποΓ; φιοά ϋ& 8β Ιια-
1>6Γ6 ΟβΓίίδ β,Γ§11Π16ηίΪ8 β,1ίο Ιοοο πιοχ οοπιρΓοοαϋο.
Αάηίϋίίίδ βχβπιρ1απΙ>υδ βχ Α β,ηί Β άβπναίίδ ρποΓβπι
ραΓίβπι βάίάϋ; ΈνΧΙίάΙάυ.8 (Ιιυί. ΡαΓ. 1644), ροδίβήοΓβπι
ΜατϋηιΐΒ (Λ. 1849) — νβΓδυδ Α1βχ&ηάπ (ρ. 139 δςα,.),
φιοδ βχ β,ρο§Γα,ρηο οοάίοίδ Β άβδβπρδβΓαί Ιδ&αο Vοδ-
δίηβ, ίαπι βηίθβ, βαβρίυβ ίγρίβ βχρΓβββί βΓβ,ηί, οί. αάη.
αά ρ. 139 — , άβηίφιβ ρππίβ,ιη ρ&ΓϋβηΙαπι (ρ. 1 — 46,
19) άβ θβίάβτ (1<η§ά. Βάϊ. 1827). Μίηί οοάίοββ ηηίηβ
§βηβπ8 ϋδ ροίίδδίπιηπι Ιοοίδ βοπιιηβπιθΓΕίηάϋ ίαβπιηί,
τιΙ>ί αηίίο,υαβ δΟΓΪρίηΓβ,β βΓΓθΓβδ οοΓΓβοί,οβ βχηίϋβηί.
V&ΓΪοηιπι δί§ηοπιπι ηπι1ίίίιιάίηβ ηθ αάηοί&ίίο ρΓθΓβυδ
ίηηίΠίίβΓ οηβΓΕΓβίυΓ, βχ ηοπιπι 1ίΙ>Γθπιπι ηηπιβΓθ βοδ
ίη ς[ηίθϊΐ8 βπιβηάαίβ,β 1βοίίοηββ ίηνβηίαηίπΓ δίη§ί11αϋπι
ίηάίββ,Γβ ηοίηί, 8βά οοπιπιιιηί αρο^ταρΗονηιη αρρβί1αίίοηβ
βοάίοββ βχ Α νβ1 Β οήηηάοδ δί§ηίηοβ,νί.
 ΡΕΑΕΓΛΤΙΟ. VII
Έα,τα β,ηίβπι ρβ,Γίίοηίαπι Ιιιιίυβ Ηβπ φι&β Ιβφίητ
ρ. 46, 20 — 57, 6 (τον πνεύματος) ββρβ,Γείϋπι βχοβΓρίαηι
οοιηρΙηΓβδ οοάίοβδ ρΓαβοβηί, ίη φιοΓηπι απιηβΐ^ριιπι
ί,Γβ,Ι1δδΟΠρί& 6δδβ νίάβίΐΙΓ βΧ 1ΐΙ>Γθ άο Α άίνβΓδθ. Ηηίηβ
§βη«ΓΪ8 οχβιηρΙαπβ, βυηί οοάβχ νβηβίηδ ΜαΓοίαηυβ 512
δβ,βου1ί XIII. νβ1 XIV., ΚίοοαΓάΪβ,ηυδ Κ 2, 2, 41 βαβο.
XV., Νβαροϋίβ,ηιιβ 260 βίνβ III Ο 2 ββ,θο. XV. νβ1 XVI.,
ναίίοαηυδ 221 δβ,βο. XVI., Vαϋοβιηιδ ϋΓοίηβ,δ 77 βαβο.
XVI., ΒαΛβπηίαηηδ II 86 δβ,βο. XVI. ΓΓβ,§πι6ηίαιη
Τηβοηίδ βχ ΜαΓοίαηο ίη ηδηπι ιηβιιπι ίηδί§ηί οοπήίεΐίβ
άββοι-ίρδίί Ηβπη&ηηηδ ϋίβίδ; βχ Νβαρο1ϋβ,ηο ηοηηη11α
ιηίηί ηοίανβπιηί Επάβποηδ άβ ϋηηη βί ββοΓ§ίηδ Καίοβ1;
οβίβΓθβ ίρββ ουπι βάίίίοηβ Βυ11ία1άί οοηίιι1ί. Εχ βοάβιη
§βηβΓβ Ϊ8 οοάβχ ίτιίί φιο Μβ,ηαβί Βι^βηηίηδ ηβυβ βδί:
οί. βίυβ Ηβ,πηοη. ρ. 393 βα^. Ηίδ ί§ίίηΓ 1ίοπ8 ίηίβΓ 8β
οοπιρβ,Γβϋδ ς[ΐιίά ίη βοπιπι β,Γοηβί^ρο (Ζ) δοπρίυπι ί'υβ-
π£ ίβ,οί1β οο§ηοδβί ροίβδί.
Αά βπιβηάαηάοδ νβΓδτιδ Α1βχβ,ηάΓί ρΓβ,βίβΓ οοάίοβπι
ΜαΓΟΪ&ηυπι Β β,άηίοιιί βίηδάβιη οίο1ίοίηβοβ,β οοάίοβπι
203 (€) οηα,Γίαοβηπι δβ,βου1ί XIII., ίη οιιίυδ η1ίίπιο ίοϋο
(230) ροβπιβ, ί1Ιυά βχβίαί ρταβδοπρίο ίίίυ1ο 'Λλεξάνδρον
Αιτωλον περϊ των πλανητών. ΙιίΙ>Γβ,πηβ βο βχβιαρίαπ
υβιιδ βδδβ νίάβίϊΐΓ βχ ηηο Β άβδΟΓΪρΙυδ βδί.
Οοπιρίυτίουδ Ιοοίδ α,ά Γβδϋίηβηάα Τηβοηίδ νθι•1>Η.
υϋ1ίίβ,ίβπι ρΓαβοβί ΟΗαΙώάύ ίη Ρ1αίοηίδ Τίπιαβαιη οοπι-
πιβηί&πηδ, ρΓορίβΓβα ςυοά ηίβΓ^υβ δοπρίοΓ ΑάΓαβίί
ΡβΓΪρβ,ίβϋοί οοπιπιβηίβ,Γίιιπι ίη υδηπι κυυηι οοηνβιϋί
ρβΓίβδθ[υβ βίηδ ηαυά βχί§υαδ β,οουΓαίβ βχρτβδδίί: οί'.
Κηβίη. Μυδ. XXVI ρ. 582 δα^.
Ιι&οιιηαπιιη ςυαπιιη δί^ηα ίη οοηίβχίη νβΓΟοπιπι
ροδίιί νβδϋ§Ϊ8. ίη οοάίοίουδ ϋβ ίαηίυπι Ιοοίδ βχβίαηί,
ηοί ίά άίδβΓίβ ά πιβ ίηάίοαίυπι βδί. ϋηοίδ οο1ίςηίδ < ^>
βα ίηο1υδί ςυαβ ίΓβ,άίίβ,β Ιβοίίοηί β,άάβηάβ,, ςιιαάΓαίίδ
[ ] ββ, ψι&β άβίβηάα βδδβ ιηίηί νίάβηίπΐΓ. Αά 8ι§ηί£-
οαηάβ,δ 6β,8 ρποήδ πιβ,ηηδ οοά. Α δΟπρίηΓείδ ςμιαβ β,0 Α2
πιπίαίαβ βυηί ποία Αί υδϋδ δηπι. Αδίβπδουπι * β,ρρο
VIII ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ.
8111 8ΟΓΪρίΐ1Π8 1ίΙ)ΓΪ Β β, Μβ,Γίίηθ ΟθΓΓ60ίΪ8. Οπ1ΙιίΙ)υ8
νβΐΌ ίΪ8 Ιοοίβ, φιΛυβ βπιβικίαϋοιπδ βίνβ ίη β,άηοίβ,ϋοηβ
ρΓοροδίίβ,β 8ινβ ίη νθΛοΓαπι 0Γ<ϋηβπι Γβοβρίαβ αιιοίο-
Γβπι νβ1 ίοηίβιη ηοη ίη<3ίοανί — βιιηί αιιίβιη ίθΓβ
ΟΟΟΟΕ — , βπίΘικΐβ,ίίοιιβιιι & ιηβ οοηίβοίυΓβ, ββ86 ίη-
νβηίαπι βοίβηάηπι βδί. Οβίβηιιη ίη πιηίαιιάα ίτ»άϋα
Ιβοϋοηβ οαιιίβ βτ&Ϊ ρΓθ§ΓβάίβικΙιπιι; πιιι1ία βηίιη ςυαβ
ρθΓνβΓββ νβ1 ηβ§1β§βηίβΓ άϊοϊα, 688β β,ρρβ,Γβί φιίη ίρδίϋδ
Τ1ιβοηίδ ίηδοίΐΐβ,β ΙβνίίαίίφιΘ ίπΙ>ιι6ηο1& βίιιί άηϊίίαπ
ηβςυϋ Ρταβοίρυβ Ιοοί Ρ1β,ίοηίοί ίη ρΓβ,βί&ϋοηβπι Γβ-
οβρϋ (ρ. 2— 14) ΓβΚςηεΐΒ ορβπβ ρ8,Γί68 ί&ηίορβΓβ 8ΐφ6-
Γβ,ηί νίϋοπιπι πιηίϋίιιάίηβ αο ίοβάίί&ίβ, υί β& οιπηίο,
&ά 1ί1)Γα,ποηιιη θγγογ68 ΓβΓβτβηάα βδδβ ρΓθΓβηδ δίί ίη-
ΟΓβάίΙπΙβ. Ιη Ιιίδ ί§ίίηΓ ςιιία αοουΓαίβ άϋηάίοαπ ηυ11ο
τηοάο ροίββί, φιίά ΙίοΓαπί ρβοο&νβπηί, ς(ΐιίά Τηβο, άβηϊ-
φιβ φιίά ίαπι ίη ΡΙ&ίοηίδ βχβπιρ1απ1)ΐι8 α Τηβοηβ 8,<1-
£ίοίίΪ8 οοΓΓαρΙίβ βοΓΪρίηιπ ίηβπί, βΓΓθΓβδ ίηίαοίοβ Γθϋη-
φιβΓβ φιαπι ίαοϋί αίςαβ ίηιιϋϋ ηβ§οϋο §βηυίηα Ρ1αίοηίβ
γβΛα, ηίο ϋ1ίο ΓβδίίίυβΓβ ιηαίιπ. Νοίεΐδ οοάίουιη Κβί-
ρϋ1>1ίοβ,8 βχ Βοηηβίάβπ, Ερίηοιηίάίδ βχ Ββΐίΐίβπ βάίϋοηβ
Π11ιίΐ18,ίΐ18 8ΐ1ΙΠ.
ΚθΙίς[τιηπι βδί ιιί §Γβ,ϋα8 β,§β,πι ςραπι ηΐβ,χίπίθ,δ
Ι'τίάβτΊβο ΗηΙίεοΗίο νΪΓθ ο1απδδΪπιο, ς[υί αοοηΓαίίδδίπιβ
ρβΓίβοϋδ ηΪ8 ρ1α§υ1Ϊ8 οοιηρΙηΓβΒ βπιβη<ΐ£ΐϋοηβ3 ααί οβΓ-
ίβ.8 αιιί ρΓοΟβ,οϋβδ ςηβ,πιπι ίη αάάβικϋβ ιιιβιιίίοηθπι Γβοί
(οί. βϋαπι αάη. &ά ρ. 15, 17. 22, 17. 25, 20) πιβοηιη
οοπιιηιιηίοανίΙ.
8ογ. Ηβ,Ιβ,θ πιβηδβ Οοίοβπ α. 1878.
ΤΗΕΟ 8ΜΥΚΝΑΕΤΙ8.
-χ
 "Οτι μεν ονχ οίον τε βννεΐναι τών μα&ηματικώς
λεγομένων παρα Πλάτωνι μη καϊ αντον ηβκημενον έν
τη &εωρία ταύτη, πας αν πον 6μολογήβειεν' ως δε
ονδέ τα αλλα ανωφελης ονδε άνόνητος η περϊ ταύτα
έμπειρία, δια πολλών αύτος έμφανίζειν εοικε. το μεν 5
ούν βνμπάβης γεωμετρίας καϊ βνμπάβης μονβικης καϊ
άβτρονομίας εμπειρον γενόμενον τοΐς Πλάτωνος βνγ-
γράμμαβιν έντνγχάνειν μακαριβτον μϊν ει τω γένοιτο,
ον μην εύπορον ονδε ρ~άδιον άλλά πάνν πολλού τού
εκ παίδων πόνον δεόμενον. ώβτε δε τονς διημαρτηκό- ίο
τας τον έν τοΐς μα&ήμαβιν άβκη&ηναι, ορεγομένονς δε
της γνώβεως των βνγγραμμάτων αύτού μη παντάπαβιν
ων πο&ούβι διαμαρτεΐν, κεφαλαιώδη καϊ βύντομον
ποιηβόμε&α τών αναγκαίων καϊ ων δεΐ μάλιβτα τοΐς
εντενξομένοις Πλάτωνι μα&ηματικών &εωρημάτων παρά- ι5
ίοβιν, αρι&μητικών τε καϊ μονβικών καϊ γεωμετρικών
τών τε κατά βτερεομετρίαν καϊ άβτρονομίαν , ων χωρϊς

ΙΠδ0Γ. Θέωνος Σμνοναίον Πλατωνικον των κατά το

(το βπρΗΐ ν».) μα&ηματικον χοησίμων ιίς την Πλάτωνος
άνάγνωαιν Α 1 ϊηβοΓ. οτι αναγκαία τα μα&ήματα Α
2 ησκημένον: ον οογγ. βχ (αν Α 4 ούίε τα α.] οντε τα α. Α
5 το οοΐϊ. βχ τον Α 6 γεωμετρίας: χαϊ άρι&μητικής &άά.
ΓβοβηΜογ πιαηαβ ϊη αρο£ι\ Γογϊ. γβοΙβ 10 ΰκοπος τον βιβλίου
Μ&. Α
Τ&βο δπι;πι. 1
 2 ϋΕ ϋΤΙΙΙΤΑΤΕ
ονχ οιόν τε είναί φηβι τνχεΐν τον άρίβτον βίον, δια πολ
λών πάνν δηλώβας ως ον χρη τών μα&ημάτων άμελεΐν.
Έρατοβ&ένης μεν γαρ εν τω έπιγραφομένω Πλα
τωνικό φηβιν οτι, Ληλίοις τον &εον χρήβαντος έύ
5 απαλλαγή λοιμοί βωμον τον 'όντος διπλαβίονα κατα-
βκενάβαι, πολλήν αρχιτέκτοβιν έμπεβεΐν άπορίαν ζψ
τούβιν οπως χρη βτερεον βτερεού γενέβ&αι διπλάβιον,
άφικέβ&αι τε πενβομένονς περϊ τούτον Πλάτωνος. τον
δε φάναι αντοΐς, ως άρα ον διπλαβίον βωμον ο Οεος
ίο δεόμενος τοΰτο /Ιηλίοις έμαντεύβατο, προφέρων δε και
ονειδίζων τοΐς "Ελληβιν άμελονβι μα&ημάτων και γεω
μετρίας ώλιγωρηκόβιν.
άκολον&ως δε τη τον Πν&ίον παραινεβει πολλά καΐ
ν αύτος διέξειβιν νπερ τον έν τοΐς μα&ήμαβι χρηβίμον. εν
ι5 τε γαρ τι] Έπινομίδι προτρέπων έπιτά μα&ήματά φηβιν'
ον γαρ άνεν τούτων ποτε τις έν πόλει ενδαιμόνων
γενήβεται φύβις, αλλ οντοι; ο τρόπος, αντη η τροφτ,,
ταύτα τα μα&ήματα, είτε χαλεπά είτε ράδια, διά ταν-
της ιτέον' κμελήσαι ίε ον &εμιτόν έβτι &εών. καϊ εν
2ο τοΐς εφεξής τον τοιούτόν φηβιν έκ πολλών ενα γεγονότα
εύδαίμονά τε έβεβ&αι και ο*οφωτατον άμα καϊ μακάριον.
έν δε τη Πολιτεία φηβίν' έκ τών κε' έτών οί προ
κρι&έντες τιμάς τε τών άλλων μείζονς οίβονται, τα τε
3 Έ$ατοσ9ένης: Ββτήί\&ιάγ ΕΓαίοβΰιβηίοα ρ. 168. οί. Ρψ''
Ιοί. XXX ρ. 67 12 ώλιγορηκόαιν Α, θπ». β,ρο£Γ. 15 Ερίη.
ρ. 992 Α ον γαρ ανεν γε (γε οπι. Νίοοιη. ίηίΓοά. αηΰιιη. Ι 3, 5)
τούτων μηποτέ τις εν πόλεαιν ευδαίμων (ενδαιμόνων οοίΓά. <ϊοθ,
ενδαιμονων ιιηιιβ) γένηται φναις, άλλ' οντος 6 τρόπος, αντί;
(η &άά. Αδί) τροφή, ταντα τα μα&ήματα, εΐ'τε χαλεπα είτε ραδια,
ταντΎ) πορεντέον (ίτέον Νίοοπι.)• άμελήααι δε ον ,9•ϊμ.ιτον εο"
&εών ενδαιμονων Α 17 φνς Α, ίππι άηβ,θ Ιϋί. βτ&Βαθ
20 Ερίη. ρ. 992 Β 22 Οίν. VII ρ. 537 Β *ε] ε&οβιν
ΡΙαίο. οί. 8οΐιηθίάθι• 23 μείξονς τών αλλων ΡΙαίο
 ΜΑΊΉΕΜΑΤΙΟΑΕ. 3
χύδην μα&ήματα παβιν έν τη παιδεία γενόμενα τούτοις
βννακτέον είς βννοψιν οίκειότητας τε άλληλων των
μα&ημάτων και της τον όντος φύβεως. παραινεΐ τε
πρώτον μεν εμπειρον γενέβ&αι άρι&μητικής, επειτα γεω
μετρικης, τρίτον δε βτερεομετρίας, τίταρτον αβτρονο- 5
μίας, ην φηβιν είναι &εωρίαν φερομένον βτερεον, πέμ
πτον δε μονβικης. τό τε χρήβιμον παραδεικννς των
μα&ημάτων φηβίν' ηδύς εί, ότι έ'οικας δεδιέναι, μη
αχρηβτα τα μα&ήματα προβτάττοιμι. τό δ' έβτιν ον
πάνν φαύλοις, αλλα πάβι χαλεπόν πιβτεν&ηναι, ότι έν ίο
τούτοις τοΐς μα&ημαβΊν έκάβτον οίον όργάνοις τό ψν
χής έκκα&αίρεται καϊ άναζωπνρείται όμμα τνφλούμενον
καϊ αποββεννύμενον ύπί των αλλων έπιτηδενμάτων,
κρείττον όν βω&ήναι μνρίων ομμάτων' μόνω γαρ αντω
άλή&εια όράται. ι5
έν δε τω εβδόμω της Πολιτείας περϊ άρι&μητικής
λέγων ως έβτιν αναγκαιοτάτη παβών φηβιν, έπειτα ης
1 παισϊν Ρΐ&ίο. οί. Η. ΗβΠβΓ οιιγαβ οΓιί. ϊη ΡΐαΙ. άβ ΓβριΛΐ.
ΐίΙ)Γ0β ρ. 16 παιδεία οοιτ. βχ παιδια Α (παιδιά Ρΐαίοηϊ» οο(Μ.
Ιχββ) 2 οίκειότητος άλλήλων Ρΐαίο (οίκειότητός τε άλλήλων
00(3(1. ίΓββ) 3 οί. Οϊν. ρ. 525 δςμ}. παραινέσει Α, βω.
αρθ£Γ. 8 Οίν. ρ. 527 Ό ηδύς εϊ, ήν δ εγώ, ότι εοικας δε-
διότι τονς πολλούς, μή δοκής (ότι ίοικας δεδιέναι, μή άρα Νί
οοπι. Ι 3, 7) άχρηατα μα&ήματα (τά μα&ήματα οοά. Ραι\ Κ,
ταντα τά μα&ήματα Νίοοπι.) προστάττειν (προατάττοιμι Νίοοπι.).
τό ί' ίατιν ον πάνυ φανλον αλλά χαλεπόν πιατεύσαι (παγχάλε-
πον Νίοοπι.), ότι εν τούτοις τοις μα&ήμααιν εκάατου όργανον
τι 'ψυχής έκγ.α&αίρεταί τε καϊ άναξωπυρείται (όμμα τής 'ψυχτ,ς
βχβίαί βϋ&πι αρπά Νίοοπι., ιΛί Ιιαβο οοιιίγ&οί& Βιιτιί, οΓ. Αΐοίιι.
27 ρ. 180 Ηθγπι., ΙαπΛΐ. άβ γϋ& Ργϋί. § 70, Βοβίη. Ιηβ*. απίΙιπι.
Ι 1 ρ. 10 Ρπβάΐ.) άπολλνμενον και. τνφλούμενον υπό κτλ. 9 τ.ά
γ° και Λφοσΐάποιμι
ίοΓί. αάά. αβ Α4 προατάττοιμι Α 10 φαΰλοιί: ι ϊη Γίΐβ. Α
11 οί. Οοοβί, Μηβπι0β. XI ρ. 177. Ψβχ, 3α,1ο.Α. ί'. Ρΐιίΐοΐ. 1863
ρ. 692 βα^. 1864 ρ. 381 12 όμμα ϊη Π1β. Α 16 Οίν.
ρ. 522 0
1*
 4 ΌΕ ϋΤΙΙΛΤΑΤΕ
δεί πάβαις μεν τέχναις, πάβαις δε διανοίαις καϊ έπιβτή-
μαις καϊ τη πολεμική, παγγέλοιον γονν βτρατηγον
Αγαμέμνονα εν ταΐς τραγωδίαις Παλαμηδης έκάβτοτι
άποφαίνει. φηβϊ γαρ άρι&μόν ενρών τάς τε τάξεις
5 καταβτηβαι τω βτρατοπέδω έν Ίλίω καϊ έξαρι&μήβαι
νανς τε καϊ τά αλλα πάντα, ως προ τον αναρι&μητων
οντων καϊ τον Αγαμέμνονος ως έοικεν ονδε όβονς είχε
πόδας ειδότος, εΐγε^ μη ήπίβτατο άρι&μεΐν. κινδννενιι
ονν των προς νόηβιν αγόντων φνβει είναι, και ούδεϊζ
ίο αντφ χρηται έλκτικω όντι προς ονβίαν καϊ νοηβεως
παρακλητικά, όβα μεν γαρ απλώς κινεΐ την αΐβ&ηβιν,
ονκ έβτιν έπεγερτικα καϊ παρακλητικα νοηβεως, οίον
ότι 6 6ρώμενος δάκτνλός έβτι, καϊ ότι παχνς η λεπτος
η μέγας η μικρός. όβα δ' έναντίως κινεΐ αΐβ&ηβιν,
ι5 έπεγερτικα καϊ παρακλητικά έβτι διανοίας, οίον όταν το
αύτό φαίνηται μέγα καϊ μικρόν, κονφον καϊ βαρν, $ν
καϊ πολλά, καϊ το %ν ονν καϊ ό αρι&μός παρακλητικά
καϊ έπεγερτικά έβτι διανοίας, έπεϊ το εν ποτε πολλά
φαίνεται' λογιβτικη δε καϊ αρι&μητική ολκός καϊ άγα>•
2ο γός προς αλη&ειαν. άπτέον δε λογιβτικης μη ιδιωτικώς,
2 παγγέλοιον : γγ θχ νγ Α {πανγελοιον Ρ1αίοηίβ οοά. νίη<1. ί1)
3 παλαμίδης Α 4 άποφαίνει. η οΰκ ίννενόηκας, οτι φηοιν
αριθμαν ενρων τάς τε τάξεις τω στρατοπεδα) καταστήσαι ίν Ιλίψ
Ρΐβ,ίο 7 οσονς π. εϊχεν είδ. εΐ'περ άρ. μή ήπ. Ρ1αίο μή ηπί
ότατο οογγ. θχ μη τίατατο Α Οιν. ρ. 523 Α κινδννεύει των
προς την νόηαιν αγόντων φνσει ειναι ων ξητονμεν, χρήα&αι δ
ονίϊΐϊ^ αντφ όρ&ώς, ελκτικώ οιτι παντάπααι προς οΰαίαν
10 νοήσεως παρακλητικά: όί. Οίν. ρ. 523 Ό 19 ίϊ] δη 8ί&11-
ββ,ιιιη &<1 Ρ1αί. ϋϊν. ρ. 523 Α. 20 Οίν. ρ. 525 Β προσήκον δη
το μά&ημα αν ειη, ω Γλανκων, νομο&ετήσαι καϊ πεί&ειν τονς
μελλοι*ζας ίν τή πόλει των μεγίστων με&έξειν, επϊ λογιστικην
«ναι και άν&άπτεσ&αι αντής μη ιδιωτικώς, αλλ' εως αν ίπϊ
νεαν της των άρι&μών φύσεως αφίκωνται τγι νοήσει αύττ), ονκ
ννης ονδε πράσεως χάριν ώς έμπορονς ή καπήλονς μελετώντας,

\
 ΜΑΤΗΕΜΑΤΙΟΑΕ. 5
άλλ' ώς αν έπϊ &έαν της τών αρι&μών φύβεως άφίκων-
ται τη νοήβει, ονδε πράβεως χάριν εμπόρων η καπή-
λων μελετώντας, άλλ' ενεκα ψνχής της έπ' άλή&ειαν
χαϊ ονβίαν οίου. τοΰτο γαρ άνω αγει την ψνχην καϊ
αερϊ αντών των άρι&μών αναγκάζει διαλεγεβ&αι - ονκ 5
άαοδεχόμενον, αν τις αντω βώματα η αν τα ορατά
εχοντα άρι&μονς προβφερόμενος διαλέγηται. καϊ πάλιν
ίν τω αντω φηβιν' έ\ι οί λογιβτικοϊ εις απαντα τα
μα&ήματα οξεΐς φύονται, οϊ τε βραδεΐς εις το οξύτε
ροι αντοϊ αντών γενέβ&αι. ετι έν τω αντω φηβι' καϊ ίο
έν πολεμώ δ' αν χρήβιμον προς τάς βτρατοπεδεύβεις
και καταληψεις χωρίων καϊ ξνναγωγάς καϊ έξετάβεις
στρατιάς. εν τε τοΐς έξής επαινων την περϊ τα τοιαύτα
μα&ήματα βπονδήν, γεωμετρία μεν, φηβίν, έβτϊ περϊ
την τον «τιπε'ίου Φεωρίαν, άβτρονομία δ\ περϊ την τον ι5
στερεον φοράν' αντη δ' αναγκάζει εις το %νω οράν καϊ
άπο τών έν&ένδε εκεΐβε αγει. καϊ μεν δη περϊ μονβι-
χ»}^ έν τω αντω φηβιν, οτι δνεΐν δείται η τών οντων
αλλ 'ίνε-Λα πολίμον τε και αντής της -ψυχης ζαατώνης τε (τε
οω. οοάά. πιιιΐίϊ) μεταατροφής άπο γενέσεως έπ' άλή&ειάν τε {τε
ίπ' άλ. οοοΚΐ. οοωρΐιιΓββ) καϊ ονσίαν 4 Οίν. ρ. 525 ϋ τοντό
γε — ωί σφόδρα άνω ποι άγει την ιρνχην καϊ πιρϊ αντών των
αριθμών άναγκάξει διαλέγεσ&αι, ονδαμή άποδεχόμενον, εαν τις
αυτή ορατά η απτά (η άπο τά 00(1(1. άιιο, 17 τουί τά ιαηιιδ) σώματα
ί^ονιαί (ίχοντα οο(Μ. Ιγββ) άρι&μονς προτεινόμενος διαλέγηται
8 Οϊν. ρ. 526 Β τόδε ηδη έπεσκέψω, ώς οι τε φνσει λογιατικοϊ
είς πάντα τά μα&ήματα ώς ίπος ειπείν όξεις φύονται, οι τε
$ραδείς, άν ίν τοντω 'παιδεν&ώσι καϊ γνμνάοωνται, καν μηδιν
άλλο ώφελη&ώσιν, ομως εΐς γε τό οξύτεροι αυτοί αντών γίγνε-
σ&αι πάντες έπιδιδοααιν; 10 Οίν. ρ. 526 Ό όσον μέν, εφη,
προς τα πολεμικά αντον τείνει, δήλον ότι προσηκει' προς γαρ
τας ατρατοπεδεύσεις καϊ καταληψεις χωρίων καϊ ανναγωγάς καϊ
εκτάσεις ατρατιάς — 16 Οίν. ρ. 529 Α παντί γάρ μοι δοκεί
δήλον, οτι αντη γι άναγκάξει ψνχήν είς τό άνω όράν καϊ απο
τών ίν&ένδε εκείσε άγει 18 δνείν οογγ. βχ δνοίν Α
 6 ϋΕ ϋτιυτΑΤΕ
&εωρία, άβτρονομίας και αρμονίας' και ανται αδελφαϊ
αί επιβτημαι, ως οί Πν&αγορικοί. οί μεν ονν τάς
άκονομένας Σνμφωνίας αν καϊ φ&όγγονς άλληλοις άνα-
μετρονντες άνηνντα πονονβι. τελείως παραβάλλοντες
5 τα ώτα, οίον εκ γειτόνων φωνην &ηρώμενοι, οί μεν
φαβιν άκονειν εν μέβω τινά ηχον καϊ μικρότατον είναι
διάβτημα τοντο, ω μετρητεον, οί ίε άμφιββητονβΊν ώς
ομοιον ηδη φ&εγγομενον, τα ωτα τον νον προβτηβά-
μενοι. ταΐς χορδαΐς πράγματα παρεχονβιν επϊ των κολλά-
ίο βων βτρεβλονντες. οί ίε άγα&οϊ αρι&μητικοϊ ξ/ι^τοΰβιν
έπιβκοπονντες, τίνες β"υμφωνοι άρι&μοϊ άρι&μοΐς καϊ
τίνες ον. και τοντο χρηβιμον προς την τον άγα&ον

1 Οίν. ρ. 530 ϋ — καϊ αυται αλλήλων άδελφαί τινες αϊ έπι-

ατήμαι είναι, ώς οΐ τε Πν&αγόρειοί φααι — 2 Οίν. ρ. 531 Α
τας γάρ άκονομένας αν ανμφωνίας καϊ φ&όγγονς άλλήλοις άνα-
μετροϋντες άνήνντα ωαπερ οΐ αατρονόμοι πονοϋσι. νη τονς
&εονς, εφη, καϊ γελοίως γε, πν*νώματ' άττα όνομάξοντες καϊ
παραβάλλοντες τα ωτα, οίον έκ γειτόνων φωνήν &ηρενόμενοι,
οΐ μεν φααιν ίτι (ετι οτα. οοΛΑ. ίγβδ) κατακούειν ίν μέσω τινά
ήχην καϊ σμικρότατον είναι τοντο διάατημα, ψ μετρητέον, οί
δε άμφισβητοϋντες ώς ομοιον ήδη φ&εγγομένων (φ&εγγόμενον
00(1(1. άιιο), αμφότεροι ωτα τον νον προατησάμενοι. αν μεν, ην
δ' έγω, τονς χρηατούς λέγεις τονς ταίς χορδαις πράγματα παρ
έχοντας καϊ Βααανίξοντας, έπϊ των κολλόπων (κολάβων, καλλό-
β
«ων, κολλοπων αΐη: οί. Τίπι. ΐβχ.) ατρεβλονντας 4 ανηνντα
ν οογγ. βχ οι Α 5 έκ οογγ. βχ έγ Α 7 μετρητέον: η
οογγ. βχ ι Α 11 Οίν. ρ. 531 Ο τους γαρ εν τανταις ταίς
σνμφωνίαις ταις άκονομέναις άρι&μούς ξητοναιν, άλλ' ονκ είς
προβληματα ανίααιν ίπισκοπείν, τίνες ξνμφωνοι άρι&μοϊ καϊ
τίνες ον , καϊ δια τί ε*άτεροι. δαιμόναον γαρ, ίφη, πράγμα
λέγεις. χρήσιμον μεν ονν, ην δ' εγω, προς την τον καλού
τε καϊ αγα&ον ξητησιν, αλλως δε μεταδιωκόμενον άχρηατον.
είκός γ', Ιίφη. οΐμαι δέ γε, ην δ' έγώ, καϊ ή τούτων πάντων
ών διεληλν&αμεν μέ&οδος εάν μεν έπϊ την άλλήλων κοινω-
νίαν αφίκηται καϊ ξνγγένειαν, καϊ ξνλλογισ&ίί ταϋτα ,>] έστιν
άλλήλοις οίκεία, φίρειν τι αντών εις α βονλόμε&α την πραγμα-
τείαν. αι. 8οΐιιιβϊ(1βΓ
 ΜΑΤΗΕΜΑΤΙΟΑΕ. 7
καϊ καλού ζητηβιν, αλλως δε αχρηβτον. καϊ τούτων
πάντων η μέ&οδος «ν μεν έπι την άλληλων αφίκηται
χοινωνίαν καϊ ξνλλογιβ&η ύ\ εβτιν άλληλοις οίκεΐα, φε
ρει αντών η πραγματεία καρπόν. οί δε ταύτα δεινοϊ
διαλεκτικοί' ον γαρ μη δύνωνται λαβεΐν τε καϊ άπο- 5
δε%αβ&αι λόγον. ούχ οίον τε δε τούτο μη δι' έκείνων
έλ&όντα των μα&ημάτων' οδος γάρ έβτι δι αντών έπϊ
την των οντων &έαν εν τώ διαλεγεβ&αι.
πάλιν τε εν τω 'Επινομίφ πολλα μεν και αλλα νπερ
αρι&μητικης διεξερχεται, &εού δώρον αντην λέγων, και ίο
ονχ οιόν τε ανεν ταύτης βπονδαΐον γενέβ&αι τινά. ύπο-
βας δε αντικρύς φηβιν' εί'περ γαρ αρι&μον έκ της αν
&ρωπίνης φύβεως εξέλοιμεν, ονκ αν πον ετι φρόνιμοι
γενοίμε&α, ούδ' αν ετι ποτε τούτον τού ζωον, φηβίν,
η ψυχη πάβαν άρετην λάβοι' βχεδον 6 τούτον λόγος ι5
εϊη. ζωον δε ο τι μη γινώβκοι δύο καϊ τρία μηδε πε-
ριττον μηδε αρτιον, άγνοοΐ δε το παράπαν αρι&μόν, ονκ
αν ποτε διδόναι λόγον, περϊ ων αίβ&ήβεις καϊ μνημας

4 Οϊν. ρ. 531 Ώ ον γάρ που δοκούσί γε οοι οί ταύτα δει

νοϊ διαλεκτικοϊ είναι. ου μα τον Δι , ϊφη, εί μη μάλα γέ τινες
ίιλίγοι ων ίγώ ίντετύχηκα. άλλ' ηδη, εϊπον, 'μη δυνατοί τινες
όντες δοΰναί τε καϊ άποδέξαα&αι λόγον εί'αεσ&αί ποτέ τι ων
ο
φάμε ν δείν είδέναι; 6 έπ' αντώ ροβί εκείνων Α, ββ(1 άβ-
ΐβηάα Ιιαβο ββββ ριιηοίίβ βί£ηίβοα£ιιπι ββ* 8 οί. Οϊν. ρ. 532 Ο
10 αϊ. Ερϊη. ρ. 976 ΏΕ 11 ύποβάς οογγ. βχ υπερβάς Α
12 Ερϊη. ρ. 977 Ο εί'περ άρι&μον ί* της άν&ρωπίνης φύσεως
(ζέλοιμεν, ούκ αν ποτέ τι φρονιμοι γενοίμε&α. ον γάρ αν ϊτι
ποτε 'ψυχή τούτου τοΰ ξωου πάσαν αρετην λάβοι οχεδον, οτου
1θ)ΐθί άπείη. ξώον δε, ο τι μη γιγνώακοι δύο και τρία μηδε
περιττόν μηδε αρτιον, άγνοοί δε το παράπαν άρι9μόν, οι5κ αν
ποτε διδόναι λόγον ί'^οι περϊ ων αία&ηοεις καϊ μνήμας μόνον
εΐη κεκτημένον την οε αλλην άρετήν , άνδρείαν καϊ σωψροσύ-
νην, ούδεν άποκωλύει' οτεράμενος δε άλη&ούς λόγου οοφος ονκ
άν ποτε γενοιτο 15 γάρ ροβί αχεδον δπρια νβ. αάά. Α2
 8 ΏΕ ϋΤΙΙΙΤΑΤΕ

μόνον εί'η κεκτημενος' βτερόμενος δε άλη&ούς λόγον

0Όφ6^ ονκ αν ποτε γένοιτο, ον μην ονδέ τα των αλλων
τεχνών λεγόμενα, α ννν διήλ&ομεν, ονδέποτε τούτων
ούδεν μένει, πάντα δε άπολείται το παράπαν, οταν
5 αρι&μητικής τις αμελή, δόξειε δ αν ί'βως τιβϊ βραχέως
αρι&μού δεΐβ&αι το των αν&ρώπων γένος, ως εις τάς
τέχνας άποβλέψαβι' καίτοι μέγα μεν καϊ τούτο. ει δέ
τις ί'ίοι το &εΐον της γενέβεως και το &νητόν, έν ω και
το &εοβεβες γνωριβ&ήβεται και ο αρι&μος οντως, ονκ
ίο αν ε*τι πάς μάντις γνοίη βύμπαντα αρι&μόν, οβης ημΐν
δννάμεως αίτιος αν εί'η βνγγινόμενος, έπεϊ καϊ μονβι-
κην πάβαν δι άρι&μού μετά κινηβεώς τε καϊ φ&όγγων
' δηλον δτι ίε?. καϊ το μέγιβτον, αγα&ον ως πάντων αί
τιον' οτι δε κακών ονδενός έβτι, τούτο γνωβτέον. βχε-
ί5 δον δε άλόγιβτος, ατακτος, άβχήμων τε καϊ άρρν&μος
άνάρμοβτός τε βφόδρα και πάν&' οβα κακού κεκοινώ-
νηκέ τινος, οβτις λέλειπται παντος αρι&μού. έν δε τοΐς
έφεξής φηβΊν' έβτιν έχον μηδεις ημάς ποτε πει&έτω
της ενβεβείας είναι τω &νητώ γένει. έκ γαρ τουτον
2ο φύεβ&αι καϊ τάς αλλας άρετάς τω μα&όντι κατά τρόπον.
2 Ερϊη. ρ. 977 Ό και ο ννν (Ιόνος) όρ&ώς ρη&ήσεται, οτι
καϊ τά των αλλων τεχνών λεγόμενα, ά νϋν δη διηλ&ομεν έώντες
είναι πάσας τάς τέχνας, ονδε τοντων εν ονδεν μένει (μενεί
ΒίβρΙιαηιιδ), πάντα δ' άπολείται το παράπαν, οταν άρι&μητικην
τις άνέλτ/. δόξειε δ' αν ίκανως τιαι βραχέων ενεκα άρι&μον
δείο&αι το των άν&ρώπων γένος, είς τάς τέχνας άποβλέιρααι'
καίτοι κτλ. 9 6 ηοη βχβίαί αρ. Ρΐ. 11 έπεϊ καϊ τά κατά μοναι-
κην πάσαν διαρι&μονμένων κινηαεως τε κτλ. Ρΐ. 13 δεί(εϊναι'}
ϋ$. Βιιΐΐϊαΐάαβ άγα&ών Ρΐ. 14 οτι δε κακών ονδενός, εν τοντο
γνωατέον, ο καϊ τάχα γένοιτ' αν, άλλ' ή σχεδόν άλόγιατός τε
καϊ άτακτος κτλ. Ρΐ. 16 σφόδρα] φορά Ρΐ. όπόσα Ρΐ. κε-
κοινωνικε Α 17 οστις λέλειπται] έπιλέλειπται Ρΐ. Ερϊη.
ρ. 989 Β μείξον μεν γάρ αρετης μηδεϊς τ)μάς ποτε πείδη τής
εύσεβείας είναι τω &νητω γένει 19 0ί. Ερϊη. ρ. 989 ϋ
 ΜΑΤΗΕΜΑΤΙΟΑΕ. 9
επειτα παραδείκννβι &εοβέβειαν οτφ τρόπω τις μα&ήΌε-
ται. λεγει δε δεΐν μα&εΐν πρώτον άβτρονομίαν. εί γαρ
το καταψεύδεβ&αι και άν&ρώπων δεινόν, πολν δεινότε
ρον &εών' καταψεύδοιτο δ' αν 6 ψενδεΐς έχων δόξας
περϊ &εών' ψενδεΐς δ' αν δόξας έ'χοι περϊ &εών ό μηδε 5
την των αίβ&ητών &εών φνβιν επεβκεμμενος, τοντέβτιν
άβτρονομίαν. άγνοεΐβ&αι δε φηβι τοΐς πολλοΐς, ότι βο-
φώτατον άνάγκη τον άλη&ώς άβτρονόμον είναι, μη τον
κα& Ηβίοδον αβτρονομούντα, οίον δνβμάς τε καϊ ανα
τολας έπεβκεμμένον , άλλα τας περιόδονς των επτά, ο ίο
μη ραδίως ποτε πάβα φνβις ίκανη γένοιτο &εωρήβαι.
τον δ' έπι ταύτα παραβκενάζοντα φύβεις οίας δννατόν
πο?.λας προδιδάβκειν χρεία έβτιν έ&ίζοντα παΐδα όντα
καϊ νεανίβκον δια μα&ημάτων' ων το μ^ιβτον είναι
1 Ερϊη. ρ. 989 Ε — &εοσεβείας ωτινι τρόπω τίς τινα μα&ή-
αεται 1 Ερϊη. ρ. 990 Α άγνοείτε οτι σοφώτατον άνάγκη τον
άλη&ώς άατρονόμον Ε^ναι, μη τον καβ'' Ήοίοδον άοτρονομοΰντα
και πάντας τονς τοιούτονς, οίον δυσμάς τε καϊ άνατολας έπε-
ακεμμίνον, άλλά τον των οκτώ περιόδων τάς επτά περιόδονς,
διεξιαύσης τον αντον κύκλον εκάατης, οντως ως ουκ αν ραδίως
ποτε πάσα φύσις ικανή γένοιτο &εωρήσαι 12 Ερϊη. ρ. 990 0
έπϊ σ*£ ταΰτα παραακενάξοντας φύσεις, δι' ας (οΓαί 6Ι; δι' οίας
αΐϋ) δυνατόν είναι χρεών πολλά προδιδάσκοντα καϊ έ&ίξοντα
δει διαπονηααα&αι παίδα όντα και νεανίσκον. διό μα&ημάτων
δέον αν εΐη' το δε μέγιατόν τε καϊ πρώτον άρι&μών αυτών,
αλλ ού οώματα εχόντων, άλλα ολης της τοΰ ιίεριττοΰ τε καϊ
αρτίου γενέοεως τε και δυνάμεως, όσην παρέχεται προς την τών
οντων φυαιν. ταϋτα δε μα&όντα τούτοις έφεξής έατιν ο καλοΰσι
μεν σφόδρα γελοίον όνομα γεωμετρίαν, τών ούκ όντων δε ομοίων
αλληλοις φύσει αρι&μών όμοίωσις προς την τών έπιπέδων μοί-
ραν γεγοννίά έατι διαφανής' ο δη θαϋμα ούκ άν&ρώπινον άλλά
γεγονός &είον φανερόν αν γίγνοιτο τώ δυναμένω ξνννοείν. μετά
δε τούτην τονς τρεις (τρις Ββ&ϊβγ) ηυξημένονς καϊ τή ατερεα
φύσει ομοίους, τους δε άνομοίονς αύ γεγονότος ετέρα τέχνη
όμοία ταύτφ, ην δη γεωμετρίαν (ατερεομετρίαν οοά. Ζ) έκά-
λεσαν οί προατνχεις αυτή γεγονότες, ο ί£ &εϊόν τ έατι καϊ
&ανμαατόν —
 10 ϋΕ ϋτιυτΑΤΕ
άρι&μών επιβτήμονα αντών, άλλ' ον βώματα έχόντων,
καϊ αντης της τοΐ περιττοί) τε καϊ αρτίον γενέβεώς τε
καϊ δννάμεως, όβον παρεχεται προς την των οντων
φύβιν. τούτοις δε έφεξής μα&ήματα μεν καλούβι, φηβί,
5 βφόδρα γελοΐον ονομα γέωμετρίαν' εβτι δε των ονκ
οντων ομοίων άλλήλοις φύβει άρι&μών 6μοίωβις προς
την των επιπέδων μοΐραν. λέγει δέ τινα καϊ ετέραν
έμπειρίαν και τέχνην, ην δη βτερεομετρίαν καλεΐ, ει τις,
φηβί, τονς τρεΐς άρι&μούς εξ ων τα έπίπεδα είναι αύξη-
ίο τέντας όμοιου^ και ανομοίονς οντας, ως προεΐπον, βτε-
ρεα ποιεΐ βώματα' τούτο δε&εΐόν τε και &ανμαβτόν έβτι.
και εν Πολιτεία δε περϊ βνμφωνίας της κατα μον-
βικην φηβι' καλλίβτη και μεγίβτη των περϊ πόλεων
βνμφωνιών έβτιν η βοφία, ης 6 μεν κατα λόγον ζών
ι5 μετοχο^, 6 δε άπολειπόμενος οίκοφ&όρος καϊ περϊ πόλιν
ούδαμή βωτήριος, άτε τά μέγιβτα άμα&αίνων.
καϊ έν τω τρίτω δε της Πολιτείας, διδάβκων ότι
μόνος μονβικός 6 φιλόβοφος, φηβίν' αρ' ονν προς &εών
ούτως ονδε μονβικοϊ πρότερον έβόμε&α, ούτε αντοϊ ούτε
2ο ους φαμεν ημεΐς παιδεντέον είναι τονς φύλακας, πρϊν
12 Ιιβ£. III ρ. 689 ϋ άλλ' η καλλίοτη καϊ μεγίατη των
Συμφωνιών μεγίατη δικαιότατ' αν λέγοιτο οοφία, ης 6 μεν κατά
λογον ξών μέτοχος, 6 δ' άπολειπόμενος οίκοφ&όρος καϊ περϊ
πάλιν ονδαμτ) σωτηρ άλλα πάν τουναντίον άμα&αίνων είς ταύτα
εκάατοτε φανείται 18 Οϊν. III ρ. 402 Β άρ' ουν, ο λέγω,
προς &εών, οντως ούδε μουαικοϊ προτερο» έαόμε&α, οΰτε αυτοί
οντε οΰς φαμεν ημίν παιδεντέον είναι τους φύλακας, πρϊν άν
τά της σωφροσύνης εί'δη και άνδρείας καϊ έλεν&εριότητος καϊ
μεγαλοπρεπείας καϊ οαα τούτων άδελφά καϊ τά τούτων αν έναν
τία πανταχοϋ περιφερόμενα γνωρίξωμεν ίοί. ρ. 12, 1) και
ένόντα έν οίς ενεατιν αίσ&ανώμε&α καϊ αύτα χαϊ είκονας αν-
τών καϊ μητε έν αμικροις μήτε έν μεγάλοις άτιμάξωμεν, αλλά
της αυτής οίωμε&α τέχνης εϊναι και μελέτης; άρ οΟΓΓ. βχ
άρ Α
 ΜΑΤΗΕΜΑΤΙΟΑΕ. 11
αν άπαντα τα της βωφροβύνης είδη καϊ ανδρείας καϊ
μεγαλειότητος καϊ μεγαλοπρεπειας και όβα τούτων
αδελφα καϊ^ά τούτων νπεναντία πανταχη περιφερό
μενα χωρίζωμεν και ενόντα εν οίς εβτιν αίβ&ανώμε&α
καϊ αντά καϊ είκόνας αντών καϊ μητε έν μικροϊ^ μητε 5
εν μεγάλοις άτιμάζωμεν, άλλα της αντης οίώμε&α τέχνης
ίΐναι καϊ μελέτης; δια γαρ τούτων και των προ αντών
τί τε όφελος έκ μονβικης δηλοΐ, καϊ ότι μόνος όντως
μονβικός ο φιλόβοφος, άμονβος δε ό κακός. τη μεν γαρ
ενη&εία όντως, ητις έβτϊν άρετη το εύ τα η&η κατε- ίο
βκεναβμένα έχειν, επεβ&αί φηβιν εύλογίαν, τοντέβτι το
εν λόγω χρήβ&αι, τη δε ενλογία την εύβχημοβύνην καϊ
ενρν&μίαν και εναρμοβτίαν' εύβχημοβύνην γαρ περϊ
μέλος, εναρμοβτίαν δε περϊ άρμονίαν, εύρν&μίαν δε
περϊ ρν&μόν' τη δε κακοη&εία, τουτε'βπ τω κακώ η&ει, ί5
φηβϊν επεβ&αι κακολογίαν, τοντέβτι κακού λόγον χρη-
βιν, τη δε κακολογία άβχημοβύνην καϊ άρρν&μίαν και
άναρμοβτίαν περϊ πάντα τα γενόμενα καϊ μιμούμενα'
ώβτε μόνος άν εί'η μονβικός ο κνρίως εύή&ης, όβτις εί'η
αν 6 φιλί.βοφος. δηλοΐ δε και τα είρημένα. έπει γαρ η 2ο
μονβικη το ενρν&μον και εύάρμοβτον και εύβχημον
έμποιεΐ τη ψνχή έκ νέον είβδνομένη δια το τη ωφελεία
μεμιγμένην εχειν άβλαβη ηδονήν, άδύνατόν φηβι τέλεον
μονβικόν γενέβ&αι μη ειδότα το έν παντϊ εϋβχημον καϊ
τα της εύβχημοβύνης και έλεν&εριότητος καϊ βωφροβύ- 25

1 αν βιαρΓα νβ. Α 5 αντών ϊηίγ& νβ. Α 9 οί. Οϊν. ρ.

400 ϋ — 401 Α 12 εν λόγφ] ενλόγως Α 13 αά εύ(>υ&μ.ίαν ϊη
τα§. Α &άηοίίΐίαπι βγβΛ το βιβίίον ίχει ίρν&μίαν, φιαβ νβΛα
άβΐβία βιιηί 17 άον&μίαν Α 20 τά είρημένα: ρ. 10, 18
βςιςι. αη β0Γ. τά ποοειρημ-έναΊ
 12 ΌΕ ϋΤΠ,ΙΤΑΤΕ
νης είδη μη γνωρίζοντα, τοντέβτι τάς ιδέας. αμέλει έπι
φέρει' έν παντϊ περιφερόμενα — τοντεβτι τα είδη — χαϊ
μη άτιμάζων αντά μήτ εν βμικροΐς μήτ'^ίν μεγάλοις.
η δε των ίδεών γνώβις περϊ τον φιλόβοφον' ονδε γαρ
5 ειδείη τις αν το κόβμιον καϊ βώφρον καϊ ενβχημον
αντός ων άβχήμων καϊ άκόλαβτος' το δ' εν βίω ενβχη-
μον καϊ ενρν&μον καϊ ενάρμοβτον είκόνες της όντως
ενβχημοβννης καϊ εναρμοβτίας καϊ ενρν&μίας, τοντε0τι
των νοητών καϊ ίδεών είκόνες τα αίβ&ητά.
ίο καϊ οί Πν&αγορικοϊ δε, ο'ις πολλαχή επεται Πλάτων,
την μονβικήν φαβιν εναντίων βνναρμογήν και των
πολλών ενωβιν καϊ τών δίχα φρονούντων βνμφρόνηβιν '
ον γαρ ρν&μών μόνον καϊ μέλονς βνντακτικήν, άλλ'
απλώς παντός βνβτήματος' τέλος γαρ αντής τό ένούν
ί5 τε καϊ βνναρμόζειν. και γαρ 6 &εός βνναρμοβτής τών
διαφωνονντων, και τοΰτο μέγιβτον έργον %•εον κατά
μονβικήν τε και κατά ιατρικην τα εχ&ρά φίλα ποιεΐν.
εν μονβικη, φαβίν, ή ομόνοια τών πραγμάτων, έτι και
άριβτοκρατία τον παντός' καϊ γαρ αντη έν κόβμω μεν
2ο αρμονία, έν πάλει δ εννομία, έν οΐκοις δε βωφροβννη
γίνεβ&αι πέφνκε' βνβτατικη γάρ έβτι και ενωτική τών
πολλών' ή δε ένέργεια καϊ ή χρήβις, φηβί, της έπιβτή-
μης ταύτης έπϊ τεββάρων γίνεται τών αν&ρωπίνων,
ψνχής, βώματος, οΐκον, πόλεως' προβδείται γάρ ταντα
25 τά τέββαρα βνναρμογής καϊ βνντάξεως.
έν δε τή' Πολιτεία. Πλάτων νπερ τών μα&ημάτων
2 οί. ρ. 11, 3 βίΐς. (Οίν. Ρ• 402 ΑΟ)# 10 οί. ΒοβοΙΛ
ΡΐιίΙοίειοβ ΐβΐιΓΘη ρ. 61 12 διχοφρονονντων Αβί αά Μοοπι.
ρ. 299 18 <καΙ> ίν μοναικ$? 20 οί. ρ. 47, 2 βς.
γ9 ίνωΐική
21 εννοητικη (οη βχ οογγ. ηΙ νια.) Α 22 φαοί?
 ΜΑΤΗΕΜΑΤΙΟΑΕ. 13
και τάδε εφη ' άγα&ος δε άνηρ οβτις διαβάζει την όρ&ήν
δόξαν των έκ παιδείας αντω έγγενομενων έν τε λνπαις
και ηδοναΐςκαϊ έπι&νμίαις και φόβοις καϊ μη εκβάλλει.
ω δε μοι δοκεΐ ομοιον είναι, &ελω άπεικάβαι. οί ννν
βαφεΐς, επειδάν βονλη&ώβι βάψαι ερια ώβτ είναι β
αλονργά, πρώτον μεν εκλεγονται εκ τοβοντων χρωμά
των μίαν φνβιν την των λενκών, επειτα προκατα-
σκενάζονβιν ονκ ολίγη παραβκεντ] &εραπεύβαντες, οπως
δέξηται ο τι μάλιβτα το άν&ος, και οντως βάπτονβι' και
ό μεν αν τούτω τω τρόπω βαφή, ομού τι το βαφεν καϊ ίο

1 Οΐν. ρ. 429 Ο (οί. βΰβαη αηίβοβάβηίΐα) ίιά παντος δε

Ιλεγον αυτήν αωτηρίαν το ίν τε λύπαις οντα διααώξεα&αι αντήν
χαι έν ήδοναις καϊ έν (εν οία. οοάϊοββ οοπιρΐιιΓββ Ρΐαίοηίβ βί
81ο1)8.βί ΙΊογ. ΧΧΧΧΙΙΙ 97) ίπι#υμ.{«ις καϊ έν (έν οτα. &ίο\>.
(Ά. Τήηο&ν.) φόβοις καϊ μή έκβάΙλαν. ω δέ μοι δοκεί ομοιον
είναι, έ&έλω άπεικάσαι, εί βούλει. άλλα βούλομαι. ούκοϋν οϊα&α,
ψ δ' έγώ, οτι οΐ βαφείς, έπειδάν βονλη&ώαι βάψαι Ιρια ωατ'
ειναι άλουργά, πρώτον μεν έκλέγονται εκ τοσούτων χρωμάτων
μίαν φύσιν την των λενκών, επειτα προπαραακενάξονσιν ουκ
ολίγφ παραακενή &εραπεύσαντες, οπως δέίεται (δέξηται 8ίοΙ>αβϊ
οοιίβχ Α βί οοπιρΐιιΓββ Ρΐ&Ιοηίβ) ο τι μάλιστα το άν&ος, καϊ
ούτω δή βάπτονσι' καϊ ο μεν αν τούτω τω τρόπω βαφή,
οινσοποιόν γίγνεται το βαφέν, καϊ ή πλύσις οντ' άνεν
ί)νμματων οντε μετα ρυμματων ονναται αντων το αν&ος αφαι-
ριίσ&αι' α δ' αν μή, οϊσ&α οία δή γίγνεται, έάν τέ τις
άλλα χρώματα βάπττ] έάν τε καϊ ταϋτα μή προ&εραπενσας.
οϊδα, ίφη, οτι Ικπίυτοί καϊ γελοία, τοιοϋτον (τοιοϋτο οοΑά.
Α\ίθ) τοίννν, ην ί' ίγώ, υπολαβε κατά δνναμιν έργάξεα&αι
καϊ ημάς, οτε έξελεγόμε&α τους ατρατιώτας καϊ ίπαιδεύομεν
(ιν &άά. οοάά. 8ίοΙ>ίιβϊ) μουσική καϊ γνμναατική, μηδεν οΐου
οΗο μηχανάσ&αι , ή οπως ήμίν ο τι κάλλιατα τους νόμονς
πεια&έντες δέξοιντο ωσπερ βαφην, ίνα δενσοποιός αυτών η
ιϊοξα γίγνοιτο και περϊ δεινών και περϊ τών άλλων, δια το
την τε φνσιν καϊ την τροφήν επιτηδείαν έσχηκίναι , χαί μτ
αντών ίκπλιίίΊ» τήν βαφην τα ρύμματα ταϋτα, δεινά οντα
έκκλύξειν, ή τε ηδονή, παντος χαλεατραίου δεινοτερα ονσι:
τούτο ίράν καϊ κονίας, λύπη τε καϊ φόβος καϊ επι&νμία, παντός
άλλον ρύμματος
 14 ϋΕ ϋΤΙΙΙΤΑΤΕ
η φύβις, καϊ ούτε άνεν ρνμμάτων ούτε μετα ρυμμάτων
δύναται αντών το αν&ος αφαιρεΐβ&αι' α δ' αν μη,
οίβ&α οια δη γίνεται, αν μη προ&εραπεύβας βάπτη,
έκπλντα και έξίτηλα και ον δενβοποιά. τοιοντο δε κατά
5 δύναμιν έργάζεβ&αι ήγεΐβ&αι χρη και ημάς' παιδεύομεν
γάρ τονς παΐδας εν μονβικΐ] τε καϊ γνμναβτικη καϊ
γράμμαβι καϊ γεωμετρία καϊ εν άρι&μητικί], ούδεν αλλο
μηχανώμενοι, η οπως ημεΐς προεκκα&άραντες καϊ προ-
&εραπεύβαντες ωβπερ τιβϊ βτνπτικοΐς τοΐς μα&ήμαβι
ίο τούτοις, τονς περϊ απάβης αρετης ην αν εκμαν&άνωβιν
ύβτερον λόγονς ενδείξοιντο ωβπερ βαφήν, "να δενβο-
ποιος αντών η ίοξα γίνοιτο , δια το την φύβιν και
τροφην επιτηδείαν έβχηκέναι, και μη έκπλύντ) αντών
την βαφτρ τά ρύμματα ταύτα, δεινά οντα έκκλύζειν,
15 η τε ηδονη, παντος βτρεβλον δεινοτερα ούβα και κοινω
νίας, λύπη τε και φόβος καϊ έπι&νμία, παντος αλλον
ρύμματος.
καϊ γάρ αύ την φιλοβοφίαν μύηβιν φαίη τις αν
αλη&ούς τελετης καϊ τών οντων ως αλη&ώς μνβτηρίων
2ο παράδοβιν. μνήβεως δε μέρη πέντε, το μεν προηγού-
μενον κα&αρμός' ούτε γάρ άπαβι τοΐς βονλομένοις μετ-
ονβία μνβτηρίων έβτίν, αλλ' είβϊν ονς αύτών είργε-
β&αι προαγορεύεται, οϊον τονς χεΐρας μτ κα&αράς καϊ
φωνην άξύνετον εχοντας, και αύτούς δε τονς μη είργο-
25 μενονς ανάγκη κα&αρμού τινος πρότερον τνχεΐν. μετά
δε την κά&αρβιν δεντέρα έβτϊνη της τελετης παράδοβις'

9 ατνπτικοίς: κ να. γβ,β. ίηιιπι ΆνΑ φιαίίηοΓ Ιϋ^6ταπιπι Α

ί
12 νϊ»Όΐτο Α 18 οί. ΡΙαί. ΡαΆβά. ρ. 69 ϋ 20 ά Α ίη
ηι&Γ§ίηθ 23 οί. Ββπώαπί; (ϊηιηάΓΪββ άβΓ £ήβοΐι. Ιίϋ Ι ρ.
22. ΒΛοβπι&ηιι ορυδε. II ρ. 351 26 β ιη£. Α
 ΜΑΤΗΕΜΑΤΙΟΑΕ. 15
τρίτη δε (η) επονομαζομένη εποπτεία' τετάρτη δε, ο
δη καϊ τελος της εποπτείας, άνάδεβις καϊ βτεμμάτων
επί&εβις, ωβτε και έτεροις, ας τις παρελαβε τελετάς,
παραδούναι δύναβ&αι, δαδονχίας τνχόντα η ίεροφαντίας
η τινος αλλης ίερωβύνης' πέμπτη δε η εξ αύτών περι- 5
γενομενη κατα το &εοφιλες και &-εοΐς βννδίαιτον ενδαι
μονία. κατά ταύτά δη και η των Πλατωνικών λόγων παρά-
δοβις το μεν πρώτον εχει κα&αρμόν τινα, οίον την έν τοΐς
προβήκονβι μα&ήμαβιν εκ παίδων βνγγνμναβίαν. 6 μεν
γάρ'Εμπεδοκληςκρηνάωνάπό πέντ' άνιμώντάφηβιν άτει- ίο
ρέι χαλκώ δεΐν άπορρύπτεβ&αι' ο δε Πλάτων από πέντε
μα&ημάτων δεΐν φηβι ποιεΐβ&αι την κά&αρβιν' ταύτα
δ' έβτιν άρι&μητική, γεωμετρία, βτερεομετρία, μονβική,
άβτρονομία. τη δε τελετή εοικεν η των κατά φιλοβοφίαν
&εωρημάτων παράδοβις, τών τε λογικών και πολιτικών ι5
καϊ φνβικών. έποπτείαν δε ονομάζει την περϊ τα
νοητά και τα οντως όντα και τά τών ίδεών πραγ-
ματείαν. άνάδεβιν δε καϊ κατάβτεψιν ηγητέον το έξ
ων αύτός τις κατέμα&εν οίόν τε γενέβ&αι καϊ ετέρονς
είς την αντην &εωρίαν καταβτηβαι: πέμπτον δ' αν εί'η 2ο
καϊ τελεώτατον η εκ τούτων περιγενομένη ενδαιμονία

1 γ βί δ πι£. Α ή &άά. Ιοββοΐί Α£ΐαορΙι. ρ. 39

9 πεμπτη δε η] η δε ϊ' Α 6 ενδαιμονίαν Α, 6ΐη. Βιύΐίαϋαβ
7 ταύτα Α Πλατωνικών] πολιτικών Α 8 ά ταβ. Α 9 την—
ανγγνμνααίαν] η — ανγγνμνααία Α 10 Εμπεδοκλής: νβ. 422
Κ&Γβίβη, 442 δίβϊη, 452 ΜαΐΐαΛ. οί. Απβίοί. Ροβί. ρ. 1457 \>
άνιμώντα: αν βί ω'βχ οογγ. ι ϊη Γίΐβ. Α άτειοέι οογγ. βχ άκηοέι,
ϊηίβΓ ρέ βί ι ιιη& ΐϋ βΓ. Α 11 χαλκώ δείν άπορονπτεο&αι:
κώ δείν βί ρΓ. ρ άη γαβ. Α 13 ατερεομετρία: ο οογγ. οχ ώ Α
β τα£. Α 16 οί. ΡΙιίΐβ(ϊπιβ ρ. 250 0 γ πι£. Α 17 τα
τών Ηαΐίδοΐα] την τών Α 18 ϊ Γΰ£. Α 20 ε
Γη». Α
 16 ϋΕ 0ΟΝ8ΙΠΟ 80ΚΙΡΤΟΚΙδ.
καϊ κατ αντον τον Πλάτωνα ομοίωβις &εώ κατά το
δννατόν.
πολλα μεν ονν καϊ αλλα έχοι τις αν λεγειν παρα-
δεικννς το των μα&ημάτων χρήβιμον καϊ άναγκαΐον.
β τον δε μη δοκεΐν άπειροκάλως διατρίβειν (εν)> τφ των
μα&ημάτων έπαίνω τρεπτέον ηδη προς την παράδοβιν
— %ώιι αναγκαίων κατά τα μα&ήματα &εωρημάτων, ονχ
οβα δνναιτο άν τον έντνγχάνοντα η άρι&μητικον τελεως
η γεωμέτρην η μονβικον η άβτρονόμον αποφήναι' ονδε
ίο γάρ εβτι τούτο προηγονμενον η προκείμενον άπαβι
τοΐς Πλάτωνι έντνγχάνονβι' μόνα δε ταντα παραδώβο-
μεν, οβα έπαρκεΐ προς το δννη&ήναι βννεΐναι των
βνγγραμμάτων αντον. ονδε γάρ αΰτό^ «ξιοΓ είς εβχατον
γηρας άφικέβ&αι διαγράμματα γράφοντα καϊ μελωδίαν,
ι5 αλλα παιδικά οί'εται ταντα τά μα&ήματα, προπαρα-
βκεναβτικά καϊ κα&αρτικά όντα ψυχής είς το έπιτήδειον
αντήν προς φιλοβοφίαν γενέβ&αι. μάλιβτα μεν ονν
χρή τον μελλοντα οίς τε ημεΐς παραδώβομεν οίς τε
Πλάτων βννεγραψεν εντενξεβ&αι διά γονν τής πρωτης
2ο γραμμικής βτοιχειώβεως κεχωρηκέναι' ρ'αον γάρ άν
ξννέποιτο οίς παραδώβομεν. εβται δ' ομως τοιαντα
καϊ τά παρ' ημών, ώς καϊ τω παντάπαβιν άμνήτω των
μα&ημάτων γνώριμα γενεβ&αι.
πρώτον δε μνημονενβομεν τών αρι&μητικών &εωρη-
25 μάτων, οίς βννέζενκται καϊτάτής έν άρι&μοΐς μονβικής'
τής μεν γάρ ενόργάνοις ονπαντάπαβι προβδεόμε&α, κα&α
και αντος 6 Πλάτων άφηγεΐται λέγων ώς ον χρή ώβπερ

1 ΤΙιβαβΙ;. ρ. 176 Β Β αν λίγειν &ρθ£Γ.] άναλέγιιν Α

24 ϊηβ0Γ. περϊ άριδμητικής Α, β ϊη πι£. 27 ϋϊν. VII ρ.
531 Α, οί. ρ. 6, 5 βη(ϊ.
 ΌΕ ϋΙ8ΟΙΡΙΛΝΑΚϋΜ ΜΑΤΗ. ΟΚϋΙΝΕ. 17
έκ γειτόνων φωνήν &ηρενομένονς πράγματα παρέχειν
ταΐς χορδαΐς' όρεγόμε&α δε την εν κόβμω άρμονίαν και
την εν τούτω μονβικήν κατανοήβαι' ταύτην δε ονχ
οίόν τε κατιδεΐν μη της έν άρι&μοΐς πρίτερον &εωρητι
κούς γενομενονς. διό καϊ πέμπτην ο Πλάτων φηβϊν 5
είναι την μονβικήν, την εν κόβμω λέγων, ητις έβτϊν έν
τί] κινήβει και τάξει καϊ βνμφωνία των ίν αντω κινον
μένων αβτρων. ημΐν δ άναγκαΐον δεντέραν αντην
,τάττειν μετα άρι&μητικήν και κατ' αντόν τον Πλάτωνα,
επειδή ούδ' η έν κόβμω μονβική ληπτη ανεν της εξαρι&- ίο
μονμένης και νοονμένης μονβικής. ωβτε εί μεν βννέ-
ζενκται τη περϊ ψιλούς αρι&μούς &εωρία η εν άρι&μοΐς
μονβικη, δεντέρα αν ταχ&είη προς την της ημετέρας
θεωρίας ενμάρειαν. προς δε την φνβικήν τάξιν πρώτη
μεν αν εΐη η περϊ αρι&μούς &εωρία, καλονμένη άρι&- 15
μητική' δεντέρα δε η περι τα έπίπεδα, καλονμένη γεω
μετρία' τρίτη δε η περϊ τα βτερεά, ητις εβτϊ βτερεομε-
τρία' τετάρτη ζδ^) η περϊ τα κινούμενα βτερεά, ητις
εβτϊν άβτρονομία. η δε της των κινήβεων και διαβτη-
μάτων ποια βχέβις έβτι μονβική, ητις ούχ οία τέ έβτι 2ο
ληφ&ήναι μη πρότερον ημών αύτήν έν άρι&μοΐς κατα-
νοηβάντων' διό προς την ήμετέραν &εωρίαν μετ άρι&-
μητικήν τετάχ&ω η εν άρι&μοΐς μονβική, ως δε προς την
φύβιν πέμπτη (ή) της τού κόβμον αρμονίας &εωρη
τική μονβική. κατά δή τονς Πν&αγορικούς πρεββεντέα 25
4 της οογγ. βχ τοις Α 5 Πλάτων: οί. Οίν. ρ. 530 Ό
6 την ίν κόβμω λέγων] των ίν κόσμω λόγων Α, οί. νδ. 2 θί 10
1 αντω ΒαΙΙ.] αντή Α 10 βεήΙ>. νίά. ανεν της ίν άρι9-
μοίς (νβΐ ί| άρι&μών) κατανοονμένης, οί. νβ. 21 18 ίέ »άά.
ΒπΙΙ. 19 βΟΓ. νί<1. πέμπτη <ϊε ή της των κιν. και διαατ. προς
αλληλα οχίσιως &ιωοητική μονσική 21 αντήν] την"!
2δ μέχοι τούτον ιη£. Α ποεαβιντάς Α
Τΐιβο 8ηι3Γτη. 2
 18 ϋΕ ϋΝΟ
τά των άρι&μών ως αρχή χαϊ πηγή καϊ ρίζα των
πάντων.
άρι&μός έβτι βύβτημα μονάδων, ή προποδιβμός
πλή&ονς άπο μονάίο^ αρχόμενος καϊ άναποδιβμός είς
5 μονάδα καταλήγων. μονας δε έβτι περαίνονβα ποβότης
[.άρχή και βτοιχεΐον των άρι&μών] , ήτις μειονμένον
~~~τσν~πλή%,ονς κατά τήν νφαίρεβιν τον παντό^ άρι&μον
βτερη&εΐβα μονήν τε καϊ βτάβιν λαμβάνει. ον γαρ οίόν
τε περαιτερω γενέβ&αι τήν τομήν' και γαρ εάν εις μόρια
ίο διαιρώμεν το εκν εν αίβ&ητοΐς, έμπαλιν πλή&ος γενή-
βεται το εν και πολλα, καϊ καταλήξει εις 'έν κατά τήν
νφαίρεβιν έκάβτον των μορίων' καν εκεΐνο πάλιν είς
μόρια διαιρώμεν, πλή&ός τε τά μόρια γενήβεται καϊ ή
κατάληξις κα&' νφαίρεβιν έκάβτον των μορίων εις εν.
ί5 ωβτε άμέριβτον καϊ αδιαίρετον το ?ν ως εν. καϊ γαρ
6 μεν άλλος άρι&μος διαιρούμενος ελαττονται καϊ διαι
ρεΐται εις έλάττονα αντού μόρια, οίον τά ς' είς τά γ'
και γ' ή δ' καϊ β' ή ε' καϊ α'. το δε ?ν αν μεν εν
αίβ&ητοΐς διαιρήται, ως μεν βώμα έλαττονται καϊ διαι-
2ο ρεΐται εις έλάττονα αντού μόρια τής τομής γινομένης,
ως δε άριθ/χό^ αύξεται' άντϊ γάρ ενος γίνεται πολλά.
ωβτε καϊ κατά τούτο άμερες το εν. ονδεν γάρ διαιρον-
μενον εις μείζονα εαντού μόρια διαιρεΐται' το δε (βν^>
3 ϊηβοΓ. περϊ ίνόί καϊ μονάδος Α, γ ϊη τα%. 8ίοΙ>. βοΐ.
Ι 1, 8 ίχ των Μοδεράτον Πν&αγορείον. έ'ίίτι ί' άρι&μός ως
τνπω είπείν ανατημα μονάδων, ή προποδισμός πλή&ονς από μονά
δος αρχόμενος και άναποδιαμός είς μονάδα καταλήγων, μονάδας
δε περαίνονσα ποσότης, ήτις μειονμένου τον πλή&ονς κατά τήν
νφαίρεαιν παντός αριθμοί ατερη&είσα μονήν τε καϊ ατάαιν λαμ
βάνει. περαιτέρω γαρ ή μονάς τής ποσότητος (βογ. τής μονάδος
ή ποσότης) ου*. ισχνει άναποδίξειν. οί. βοΙιοΐ. ϋϊοη. ΤΪιγ. ρ. 820,
14 9 περαιτέρω: α οογγ. βχ ϊ Α 14 ροβί εκάστον γαβ. ίπιιπι
ίβΓβ ΐϊίί. Α 23 είί (ί'σα εαντω ή είς) μείξονα εαντοΰΐ
 ΕΤ ϋΝΙΤΑΤΕ. 19
οονμενον και είς μείζονα τον όλου μόρια ώς έν
άρι&μοΐς διαιρεΐται καϊ (εις~) Ϊ6α τω ολω' οίον το £ν
το έν αίβ&ητοΐς αν είς ?| διαιρε&ή, εις ί'βα μεν τω ολω
ως άρι&μός διαιρε&ήβεται α α' α α' α' α' , είς μείζονα
δε τον ολον ώς άρι&μός είς δ' και β' ' τα γαρ β' καϊ 5
δ' ως αρι&μοϊ πλείονα τον ενός. αδιαίρετος άρα ή
μονας ώς άρι&μός. καλεΐται δε μονάς ητοι από τον
μένειν άτρεπτος και μη εΙ-ίβταβ&αι της έαντής φύβεως '
οσάκις γάρ αν έφ' έαντην πολλαπλαβιάβωμεν την μο
νάδα, μενει μονάς ' και γάρ άπαξ 'έν εν, και μέχρις ίο
ι απείρον εάν πολλαπλαβιάζωμεν την μονάδα, μένει
μονάς. η άπό τον διακεκρίβ&αι και μεμονώβ&αι άπο
τον λοιποί πλή&ονς των άρι&μών καλεΐται μονάς. η
δι διενήνοχεν άρι&μός καϊ άρι&μητόν , ταύτη καϊ μονάς
χαϊ εν. άρι&μός μεν γάρ έβτι το έν νοητοΐς ποβόν, ί5
οίον αντά. ε' καϊ αντά ι, ον βώματά τινα ονδε αίβ&ητά,
αλλά νοητά' άρι&μητόν δε το έν αίβ&ητοΐς ποβόν, ως
"πποι ε' , βόες ε' , άν&ρωποι ε'. καϊ μονάς τοίννν έβτϊν
η τον ενός ιδέα η νοητή, η έβτιν άτομος' Ιεν δε τό έν
α.ιο~&ητοΐς κα&' έαντό λεγόμενον , οίον εις ΐππος, ε'ις 2ο
αν&ρωπος. ωβτ' εί'η αν άρχη των μεν άρι&μών η μονάς,
των δε άρι&μητών τό εν' καϊ τό ?ν ως έν αίβ&ητοΐς
7 ρβΓ^ϊΙ; 8ί(Λ. ΐ. ο. ωατε μονάς ητοι άπο τον ίατάναι και
κατά ταντά ωσαύτως άτρεπτος μένειν, η άπο τον διακεκρίσ&αι
χαί παντελώς μεμονώσ&αι τον πλή&ονς ενλόγως ίκλή&η 11
ϊογϊ. Άάά. έφ' εαντήν 19 η\ ο Α 21 ϊεβογ. τίς αρχή
άρι&μον Α, δ ϊη πι£. 22 8ίοΐ). βοΐ. Ι 1, 9 τινες των άρι&-
μ&ν άρχήν άπεφήναντο την μονάδα, των δε άρι&μητών τό εν,
τοίιο ίε σώμα τεμνόμενον είς άπειρον ωατε τα αρι&μητά των
αρι&μών ταύτη διαλλάττειν ύ) διαφέρει τα σώματα τών άσωμα-
των. ϊίίείΌίι ίέ και τοϋτο χρή οτι τών άριθμών είσηγήσαντο
τας άρχάς οί μεν νεώτεροι τήν τε μονάδα καϊ την δναδα, οι
δε Πυθαγόρειοι πάσας παρά τό εξήί τάς τών ορων έκ&έσεις,
ο*
 20 ϋΕ ϋΝΟ
τέμνεβ&αί φαβιν είς άπειρον, ούχ ώς άρι&μόν ούδε ώς
αρχήν άρι&μον, αλλ' ώς αίβ&ητόν. ώβτε ή μεν μονάς
νοητή ούβα αδιαίρετος, το δε ?ν ώς αίβ&ητόν είς απειρον
τμητόν. καΐ τα άρι&μητά τών άρι&μών εΐη άν διαφέ-
5 ροντα τω τα μεν βώματα είναι, τα δε άβώματα. απλώς
δε αρχάς άρι&μών οί μεν νβτερόν φαβι την τε μονάδα
καϊ την δνάδα , οι δε από Πν&αγόρον πάβας κατά το
έξής τάς τών ορων έκ&εβεις, δι' ων άρτιοι τε καϊ περιτ
τοι νοοννται, οίον τών έν αίβ&ητοΐς τριών αρχήν την
ίο τριάδα καϊ τών εν αίβ&ητοΐς τεββάρων πάντων αρχήν
την τετράδα και επϊ τών άλλων άρι&μών κατά ταύτα.
οί δε καϊ αντών τούτων αρχήν τήν μονάδα φαβι καϊ
το ?ν πάβης άπηλλαγμένον διαφοράς ως εν άρι&μοΐς,
μόνον αντό εν, ον το εν, τοντέβτιν ον τόδε το ποιόν
και διαφοράν τινα προς ετερον ?ν προβειληφός, αλλ'
αντό κα&' αντό εν. ούτω γάρ αν αρχή τε και μέτρον
εΐη τών ύφ' εαντό οντων, κα&ό εκαβτον τών όντων ?ν
λέγεται, μεταβχόν της πρώτης τού ένός ούο*ιας τε και
ίδέας. Αρχύτας δε καϊ Φιλόλαος άδιαφόρως τό $ν και
2ο μονάδα καλούβι καϊ τήν μονάδα εν. οι ί£ πλεΐστοι
προβτι&έαβι τω μονάδα αντήν τήν πρώτην μονάδα, ως
ούβης τινός ον πρώτης μονάδος, η έβτι κοινότερον και
αντή μονάς καϊ εν — λέγονβι δη καϊ τό εν — , τοντ-
δι' ων άρτιοί τε καϊ περιττοϊ νοούνται, οι. Ρΐιοί;. ΒΪΜ. ρ. 4381> 34.
ΖθΙΙβΓ <ϋβ ΡΜΙοβ. ά. Ογ. Ι4 ρ. 318. 335, 1. 339, 4 5 άπλώς
οογγ. θχ απλών Α 11 ταϋτά Α 14 μόνον (ον') αντό ενί
αντό 'εν οογγ. ίη αντοεν Α ποιον <^ν~)? 16 κα&'
αντό τό εν ΒιιΙΙ. 17 εαντό: ό οογγ. θχ ώ Α 19 Άρχύτας:
ΜαΙΙβ,οΐι ϊτ&^τα. ρΜΙοβ. Οτ. II ρ. 117 Φιλόλαος: ΒοοΛΚ Ρΐιί-
Ιοίαοβ Ι/βΐιΓβη ρ. 147. Μηΐΐβ,οΙι II ρ. 5. οΓ. ΖθΙΙθγ Ι £. 320, 1
21 τω μονάδα] βοΐϊΐ). νίά. ιιαί ττ) μονάδι ίΐιιί τω μονάδα
^ϊΓναί^ 22 μονάδος) μ& Α 23 αντη Α καϊ τό εν] οΰ
τό εν') οί. νβ. 14
 ΕΤ ϋΝΙΤΑΤΕ. 21
έβτιν η πρώτη και νοητη ούβία τον ενός, έκάβτον τών
πραγμάτων παρέχονβα εν' μετοχη γαρ αντής εκαβτον
?ν καλεΐται. διό καϊ τούνομα αντού ούδεν παρεμφαίνει
τί ?ν και τίνος γενονς, κατα πάντων δε κατηγορεΐται,
[ωβτε καϊ η μονάς και εν έβτι,] καν τα μεν νοητά και 5
παραδείγματα μηδεν αλληλων διαφεροντα, τά δϊαίβ&ητά.
ενιοι δε έτεραν διαφοράν της μονάίος καϊ τού ενίς
παρέδοβαν. το μεν γάρ ?ι> ούτε κατ ούβίαν αλλοιούται,
ούτε τή μονάδι καϊ τοΐς περιττοΐς αίτιόν έβτι τον μη
άλλοιούβ&αι κατ ούβίαν, οντε κατά ποιότητα, αντο ίο
γάρ μονάς έβτι καϊ ούχ ωβπερ αί μονάδες πολλαί, ούτε
κατά το ποβόν' ονδε γάρ βνντί&εται ωβπερ αί μονάδες
αλλϊ] ίίονάίί' ?ν γάρ έβτι και ον πολλά, διο καϊ ενικώς
καλείται εν. καϊ γάρ εί παρά Πλάτωνι ενάδες είρηνται
εν Φιληβω, ον παρά το ?ν έλέχ&ηβαν, αλλά παρά την ί5
ένάδα, ητις έβτι μονάς μετοχη τού ενός. κατά πάντα
δη άμετάβλητον το ?ν το ωριβμένον τοΰτο έν τή μονάδι.
ώβτε διαφέροι αν το ?ν της μονάδος, οη το μέν έβτιν
ωριβμένον καϊ πέρας, αί δε μονάδες απεΐροι και άόριβτοι.
τών δε άρι&μών ποιούνται την πρώτην τομην εις 2ο
δνο' τονς μεν γάρ αντών άρτιονς, τονς δε περιττούς
φαβι. καϊ άρτιοι μέν είβιν οι έπιδεχόμενοι την εις ΐβα
διαίρεβιν, ως η δνάς, η τετράς' περιββοϊ δε οί είς άνιβα
διαιρούμενοι, οίον 6 ε, ό ζ'. πρώτην δε τών περιββών
ενιοι έφαβαν την μονάδα. τΐ γάρ άρτιον τω περιββώ 25
εναντίον' η δε μονάς ^τοι περιττόν έβτιν η άρτιον' και
1 ε,λάστω'ί 9 καϊ τοις (αρτίοις καΓ> περιττοΐς? μη
άβΐ. Βηΐΐ. 12 ανντί&εται Α 14 εΙ οογγ. βχ οι Α 15 ίν
Φιληβω: ρ. 15 Α 16 μετοχη οογγ. θχ μετοχη Α 18 τό μεν
<^ε*}? 20 ίιιβΟί•. περϊ άρτίον καϊ περιττον Α, ε ίη ιη£.
22 {;8 δύο Ι'σα ββΐάβΓ, ββ<1 οί. ρ. 25, 21 βςΐφ 70, 16. 19. 71, 3. 72, 20
 22 ϋΕ ΝϋΜ. ΡΑΚΙΒϋδ ΕΤ ΙΜΡΑΚΙΒϋΒ.
αρτιον μεν ονκ αν εΐη' ον γάρ οπως είς ΐβα, αλλ ονδε
ολως διαιρεΐται' περιττη άρα η μονάς. κάν αρτίφ δε
αρτιον προβ&ης, το πάν γίνεται άρτιον' μονάς δε αρτίφ
προβτι&εμένη το πάν περιττον ποιεΐ' ούκ άρα αρτιον
5 η μονάς αλλά περιττόν. Άριβτοτέλης δε έν τω Πν%α-
γορικώ το εν φηβιν άμφοτέρων μετέχειν της φύβεως'
αρτίω μεν γαρ προβτε&εν περιττον ποιεΐ, περιττά ί«
αρτιον, ο ούκ αν ηδύνατο, εί μη άμφοΐν τοΐν φνβεοιν
μετεΐχε' διο και άρτιοπέριττον καλεΐβ&αι το εν. βνμ-
ιο φέρεται δε τούτοις καϊ 'Αρχνχας. περιττού μεν ονν
πρώτη ιδέα έβτϊν η μονάς, κα&άπερ και έν κόβμψ τω'
ώριβμένω και τεταγμένω το περιττον προβαρμόζονβιν'
αρτίον δε πρώτη ίδέα η αόριβτος δνάς, κα&ά καϊ εν
κόβμω τω άορίβτω καϊ άγνώβτω καϊ άτακτα το αρτιον
ί5 προβαρμόττονβι. διο και άόριβτος καλεΐται η δνας,
έπειδη ονκ έβτιν ώβπερ η μονάς ώριβμένη. οι δ' εξής
«τόμενοι τούτοις οροΐ άπο μονάδος έκτι&έμενοι τά αντα
αύξονται μεν ττ} ΐβη ύπεροχη' μονάίι γάρ εκαβτος αν
τών τού προτερον πλεονάζει' αύξόμενοι δε τονς λόγονς
2ο της προς άλληλονς βχέβεως αντών μειούβιν. οίον έκτε
&έντων αρι&μών α' β' γ' δ' ε' ς ο μεν της δνάδος λόγος
προς την μονάδα έβτι διπλάβιος, ο δε της τριάδος προς
την δνάδα ημιόλιος, 6 δε της τετράδος προς την τριαδα
επίτριτος, 6 δε της πεντάδος προς την τετράδα έπιτε-
25 ταρτος, 6 δε της εξάδος προς την πεντάδα έπίπεμπτος•
εβτι δ' έλάττων λόγος 6 μεν έπίπεμπτος τού έπιτετάρτον,
5 Άριστοτέλης: βά. ΒβΓοΙ. &. 194. Εοβθ Ατι»ί. ρββηάβρίβ1•
ϊγ. 184. Ηβϋζ &α8ια. ΑηβίοΙ;. 115. οί. ΖθΙΙβΓ Ι ρ. 368, 4. ( Π
22 ρ. 48 πν9αγορικώ: ω οογγ. βχ ων ιιί νίά. Α 8 φνοίοιν
ιηαϊ. ίη φνσεοιν Α 17 τά αντά άβΐ. βββθ ς}. ΗιιΙίδΛ 18
4 » , »
μονα γαο οογγ. βχ μονοι Α
 ϋΕ ΝϋΜΕΚΙ8 ΡΚΙΜΙδ. 23
ό ίε επιτέταρτος τον έπιτρίτον, ό ίε επίτριτος ^τοΰ)>
ημιολίον, 6 δε ημιόλιος τον διπλαβίον' καϊ έπϊ των
λοιπών δε άρι&μών 6 αντος λόγος. έναλλαξ δ' είοΛν
άλλήλους οι τε αρτιοι και οί περιττοϊ παρ' ενα &εω
ρούμενοι. 5
των δε άρι&μών οί μεν πρώτοι καλοννται απλώς
και άβνν&ετοι, οί δε προς αλλήλονς πρώτοι και ονχ
απλώς, οί δε βνν&ετοι απλώς, οί δε προς αντονς βνν-
,&ετοι. πρώτοι μεν απλώς καϊ άβνν&ετοι οί νπο μηδε
νος μεν άρι&μον, νπί: μόνης δε μοναχος μετρούμενοι, ίο
ας ο γ' ε ζ' ια' ιγ' ιζ' και οί τούτοις ομοιοι, λεγονται
δε οί αντοϊ οντοι γραμμικοϊ και εν&νμετρικοϊ διά το
καϊ τα μήκη και τας γραμμάς κατα μίαν διάβταβιν &εω-
ρεΐβ&ει' καλούνται δε και περιββάκιςπεριββοί' ωβτεονο-
μάζεβ&αι αντονς πενταχώς, πρώτονς, άβνν&έτονς, γραμ- ιβ
μικονς, εν&νμετρικονς, περιββάκις περιββονς. μόνον δε
οντως καταμετρούνται, τα γαρ τρία ονκ αν νπ' αλλον
καταμετρη&είη αρι&μού ώβτε γεννη&ήναι έκ τον πολλα-
πλαβιαβμον αντών, η νπο μόνης μονάδος' απαξ γάρ
τρία τρία. ομοίως δε καϊ απαξ ε' ε', καϊ άπαξ ζ' ζ', και 2ο
άπαξ ια' ια'. διο και περιββάκις περιββοϊ κέκληνται' οι
τε γάρ καταμετρονμενοι περιββοϊ η τε καταμετρούβα
αντονς μονάς περιββή. διο καϊ πρώτοι και άβνν&ετοι
μόνοι οί περιββοί. οί γάρ άρτιοι οντε πρώτοι οντε άβύν-
ι9•£τοι οντε νπο μόνης μονάδος μετρονμενοι, αλλά και νπ 25

1 τον &<1<1. αρο^Γ. 2 και Ηυρνίΐ ν». αάά. Α 6 ιμογ.

περΙ πρώτον καϊ άσνν&ίτον Α, ς β,ο πιοχ αά Βΐ^ώ&Ο&ηά&
«ρ&ίίαογ @βηβΓα & β ν δ ίη τη%. 8 βΟγ. νϋ. οί 91 αύν&ετοι
απλάς καϊ προς αντονς, οί δε προς άλλήλονς αύν&ΐτοι 9 ά
Μ§. Α 11 ώς~\ οντως Α 16 μόνοι Α 18 πολλααιααμ,ον
Α, βπι. &ρθ£Γ.
 24 ϋΕ ΝϋΜ. ΟΟΜΡΟ8ΙΤΙ8.
αλλων αρι&μών' οίον τετρας μεν νπο δνάδος' δϊς γαρ β'
δ'' ες"ας #ί νπο δνάδος καϊ τριάδος' δϊς γαρ γ' ς' καϊ τρις
β' ς'' καϊ οί λοιποϊ άρτιοι κατά τα αντά ύπό τινων μει
ζόνων της μονάδος άρι&μών καταμετρούνται, πλην της
5 δνάδος. ταντη γαρ μόνη βνμβέβηκεν, οπερ καϊ «"νιοις
των περιββων, το νπο μονάίος μετρεΐβ&αι μόνον' άπαξ
γαρ β' β'' διοκαι περιββοειδής είρηταιταντοτοΐς περιβ-
βοΐς πεπον&νία. προς αλλήλονς δε λέγονται πρώτοι αρι%
μοι καϊ ον κα&' αντούς οί κοινώ μέτρω μετρούμενοι τή
ιομονάδι, κάν νπ' άλλων τινών αρι&μών ως προς εαν
τούς καταμετρώνται. οίον Ι η' μετρεΐται μεν καϊ νπο
τών β' καϊ δ', καϊ 6 &' νπο των γ', καϊ 6 ι νπο τών β'
καϊ ε'' έχονβι ίε καϊ κοινον μέτρον καϊ προς αλλήλονς
καϊ προς τονς κα&' εαντούς πρώτονς την μονάδα' χαϊ γαρ
ί5 απας, γ γ και απας η η και απαξ & σ• καϊ απας ι ι .
σννθ•ετοι δε είβι προς εαντούς οι ύπό τινος έλάτ-
τονος αρι&μού μετρούμενοι, ως 6 ς' νπο δνάδος καϊ
τριάδος. προς αλλήλονς δε βύν&ετοι οι κοινώ ωτινιονν
μέτρω μετρούμενοι' ώς 6 η καϊ 6 ς' [καϊ 6 ©,'], κοινον
2ο γαρ έχονβι μέτρον δνάδα [καϊ τριάδα]' δϊς γαρ γ' ς' καϊ
δϊς δ' η {καϊ τρϊς γ' &']' ζκαϊ 6 ς' καϊ 6 &'') κοινον
γαρ αντών μέτρον η τρϊας' χαϊ γαρ τρις β' ς' καϊ τρις
γ' &'. οντε δε η μονάς άρι,&μος, αλλα άρχη αρι&μον,
ούτε η αόριβτος δνάς, πρώτη ονβα έτερότης μονάίος
25 καϊ μηδεν αντης εν άρτίοις άρχικώτερον έχονβα. τών
δε βνν&έτων τονς μεν νπο δύο αρι&μών περιεχομένονς
καλούβιν έπιπέδονς, ώς κατά δύο διαβτάβεις &εωρον-
4 ά^ι&μών ΟθΓΓ. 8Χ άρι&μον Α 8 β ηΐ£. Α 14 καϊ]
ώς Α 15 ίηβΟΓ. πιρϊ σνν&έτον αριθμοί Α, ξ βί 7 ϊη τχΐξ.
18 5 ιη£. Α 23 β^ς. οντε δε — ε*χοναα Γογί. άβΐ.
 ϋΕ ΝϋΜ. ΡΑΚΙϋΜ ΟΕΝΕΚΙΒϋδ. 25
μένονς καϊ οϊον νπό μήκονς καϊ πλάτονς περιεχομενονς,
τονς δε νπό τριών βτερεούς, ως και την τρίτην διάβτα-
βιν προβειληφότας. πεοιοχήν ί£ καλούβιν άρι&μών τον
δι άλλήλων αντών πολνπλαβιαβμόν.
τών δε αρτίων οί μεν είβιν άρτιάκις αρτιοι, οί ί£ 5
περιττάκις αρτιοι, οί ί£ άρτιοπέριττοι. άρτιάκις μεν άρ
τιοι [το βημεΐον τούτό έβτιν] οίς τρία βνμβέβηκεν , £ν
το νπο δύο άρτίων έπ' άλλήλονς πολνπλαβιαβ&έντων
γεγενήβ&αι, δεύτερον το πάντα άρτια έχειν τα μέρη
μέχρι της είς μονάδα καταλήψεως, τρίτον το μηδεν αύ- ίο
τών μέρος 6μώννμον είναι περιττώ' όποΓοι είβιν ο λβ'
ξό' ρκη' καϊ οι από τούτων εξής κατά τό διπλάβιον
λαμβανόμενοι, τα γαρ λβ' γέγονε μεν έκ τε δ' καϊ η,
ά έβτιν άρτια' μέρη δε αντών πάντα άρτια, ήμιβν ις',
τέταρτον 6 η , δρίοον ο δ'' αντά τε τα μόρια ομώννμα 15
άρτίοις, τό τε ήμιβν ως εν δνάδι &εωρούμενον καϊ
τέταρτον καϊ δρίοον. ό ίε αντός λόγος και έπϊ τών
λοιπών ομοίως άρι&μών.
άρτιοπέριττοι δέ είβιν οί νπό δνάδος καϊ περιττού
οντινοβούν μετρούμενοι, οϊτινες έκ παντός περιττά μέρη 2ο
εγονβι τά ημίβεα κατά την εις ΐβα διαίρεβιν ' ως τα δϊς
ζ' ιδ'. άρτιάκις μεν γαρ οντοι καλούνται περιττοί, έπεϊ
νπο της δνάδος άρτιας ούβης μετρούνται και περιββού
τινος, ό μεν δύο τού ενός, 6 δε ς' τού γ , 6 δε ι τού
ε', ό ί£ ιδ' τού ζ'. διαιρούνται δε οντοι την πρώτην 25

5 ίηβΟΓ. περί της τών άρτίων διαφοράς Α, η ίη να(ξ.

6 ίηκαΓ. περϊ τών άρτιάκις αρτίων Α. οί. ΖβΐΙβΓ Ι ρ. 366
μϊν άρτιοι Α] μεν αρτίον αρο^ρτ. 7 οϊς~\ ω Α 9 τό
&ρορ\] τον Α 11 όμώννμον: ω οογγ. βχ ο Α περιττώ:
ω οογγ. βχ ον Α 14 ί? οογγ. θχ ϊγ Α 18 ίιιβογ. περϊ
αοτιαπερίττων Α, ϊ ίη τη%. 20 μέρη άβ1. ΗπΐίβΟΐι
 26 ϋΕ ΝϋΜ. ςϋΑϋΚΑΤΙδ
διαίρεβιν είς περιττόν, μετα δε την πρώτην εις ί'βα
διαίρεβιν ονκ έτι διαιρούνται. των γαρ ς' τα μεν γ
ημιβν, τα δε γ' ονκ ετι εις Ιβα διαιρεΐται' μονας γαρ
άδιαίρετος.
5 περιββάκις δε άρτιοί είβιν ων 6 πολλαπλαβιαβμος
έκ δνεΐν ώντινωνούν περιββού καϊ αρτίον γίνεται, και
πολλαπλαβιαβ&έντες εις ί'βα μεν αρτια μέρη δίχα διαι
ρούνται, κατα δε τάς πλείονς διαιρέβεις α μϊν αρτια
μέρη, α δε περιββά έχονβιν' ώς 6 ιβ' καϊ κ' τρϊς γαρ
ίο δ' ιβ' , και πεντάκις δ' κ' και τα μεν ιβ' διχη διαιρεΐ
ται (εις) ς' καϊ ς', τριχή δε εις δ' καΙ δ' καϊ δ', τετραχη
δε εις τετράκις γ', τα δε κ' διχή μεν είς ι, τετραχή δε
εις ε', πενταχη δε εις δ'.
έτι των βνν&έτων άρι&μών οί μεν ιβάκις ί'βοι είβι
ί5 καϊ τετράγωνοι και έπίπεδοι, έπειδαν ί'βος έπι ΐβον
πολλαπλαβιαβ&εϊς γεννηβτ] τινά άρι&μόν, [6 γεννη&εϊς
ίβάκις τε ί'βος καϊ τετράγωνος έβτιν] ώς 6 δ', εβτι γαρ
δις β', καϊ ο &', έβτι γαρ τρϊς γ'' οί δε άνιβάκις άνι-
βοι, έπειδαν άνιβοι άρι&μοϊ έΐί' άλλήλονς πολλαπλα-
2ο βιαβ&ώβιν, ως ο ς'' εβτι γαρ δϊς γ' ς'.
τούτων δε ετερομήκεις μέν είβιν οί την ετέραν
πλενράν ττ,ς ετέρας μονάδι μείζονα έχοντες. εβτι δε ο
τού περιββον άρι&μού μονάδι πλεονάζων καϊ άρτιος'

5 ίηδοΓ. περ). περισσάκις άρτίων Α, ιοί ϊη πι£. 14 ίιι30ι-.

-περϊ ίσάκις ί'αων Α, ιβ ϊη πι£. 15 και επίπεδοι ΓοΓΐ. άβΐ.
γαρ ροβί έπειδαν αάά. Α2 16 γεννήαη: αη οογγ. βχ σκ Α
18 ίΠβ0Γ. περί των άνιΰάκις άνίσων Α, ϊγ ϊη ιιι£.
21 βηςι. οί. ΟίΐηϊοΓ πιαίηβπι&ί. Ββΐίχ. ζΰπι Οαΐίαγίβΐιβη άβΓ
νδϋβΓ ρ. 105 βφ}. ϊηβοΓ. περϊ ίτερομ.ηκών (οογγ. βχ {«-
ρομ.ήκων) Α 23 τον περιασον άρι&μ.ον πηιί. ϊη τώ περιαΰώ
άρι&μώ Α
 ΕΤ ΑΙ,ΤΕΚΑ ΡΑΚΤΕ Ι,ΟΝβΙΟΚΙΒϋδ. 27
διό μόνον άρτιοι οί ετερομήκεις. η γαρ άρχή τών
άρι&μών, τοντέβτιν η μονάς, περιββί ονβα την ετερό
τητα ζητούβα την δνάδα έτερομήκη τω αντης διπλα-
βιαβμώ εποίηβε, καΐ δια τούτο η δνάς της μονάδος
ετερομήκης ονβα καϊ μονάδι νπερέχονβα τούς αρτίονς 5
άρι&μούς των περιββών έτερομήκεις ποιεΐ μονάδι νπερ
έχοντας. γεννώνται δε διχώς, έκ τε πολλαπλαβιαβμού
και έπιβνν&έβεως. εκ μεν έπιβνν&έβεως οί αρτιοι τοΐς
έφεξής έπιβνντι&έμενοι τούς άπογεννωμένονς ποιονβιν
έτερομήκεις. οίον έκκείβ&ωβαν αρτιοι κατά το έξής β' ίο
δ' ς' η ι ιβ' ιδ' ις' ιη'' γίνονται δε κατ' έπιβνν&εβιν
β' καϊ δ' ς', ς' καϊ ς' ιβ', ιβ' και ή κ', κ καϊ ι λ'' ώβτε
είεν αν οί γεγεννημένοι έτερομήκεις ς' ιβ' κ' λ'. 6 δε
αύτος λόγος και έπϊ των έξής. κατά δε πολλαπλαβια-
βμόν οί αντοϊ ετερομήκεις γεννώνται τών έφεξής αρτίων ί5
τε και περιττών τού πρώτον επϊ τον έξής πολλαπλαβια-
ζομένον' οίον α β' γ' δ' ε' ζ' ξ' ή &' ι' άπαξ μεν γαρ
β' β', δις δε γ' ς', τρις (.δε)> δ' ιβ', τετράκις δε ε' κ',
πεντάκις δε ς' Λ'' και έπϊ τών έξής 6 αντος λόγος. ετε-
ρομήκεις δε οί τοιούτοι κεκληνται, έπειδή πρώτην έτε- 2ο
ρότητα τών πλενρών ή προβ&ήκη τή ετέρα πλενρα τής
μονάδος ποιεΐ.
παραλληλόγραμμοι δε είβιν άρι&μοϊ οί δνάδι ή
και μείζονι άρι&μώ την έτέραν πλενράν τής ετέρας
1 δώ οογγ. ιιί νίά. βχ δνο Α 3 ιτερομήκη: ο οογγ. βχ ω Α
5 ίτερομήκης: ομήκη ϊη Γ&β., ϊρο οογγ. ιιί νϊά. βχ ε'ρα Α
6 τών περιααών ταηί. ϊη τω περιααω Α 9 άπογεννωμένονς :
ω οογγ. βχ ο Α 11 5 ιβ κ λ μβ νζ οβ 4 βπρηι ηππιβΓΟΓβιιι
ββπβπι αάά. Α 13 γεγενημένοι Α, βπι. ΒβΗ. 16 τον αρο§γ.]
των Α 18 ί? &(1(ϊ. Βηΐϊ. 20 πρώτην οογγ. βχ πρώτον Α
23 ϊηβΟΓ. περϊ παραλληλογράμμων άρι&μών Α, ΐε ϊη
τη%. Ά^χιγ&χ ίηαίίΐαα αάά. Α3
 28 ΐ>Ε ΝϋΜ. (^ϋΑΟΒ,ΑΤΙδ
νπερέχονβαν εχοντες, ως 6 δις δ' καϊ 6 τετράκις ς' καϊ
6 έξάκις η καϊ 6 όκτάκις ι, οϊτινές είβιν 6 η κδ' μη' π.
τετράγωνοί είβιν οί έκ των κατά το έξής περιββών
έπιβνντι&εμένων άλληλοις γεννώμενοι. οίον έκκείβ&ω-
5 βαν έφεξής περιββοϊ α' γ' ε' ξ' &' ια'' ε'ν καϊ γ' δ', ος
έβτι τετράγωνος, ίβάκις γάρ εβτιν ί'βος, τουτίβτι ίΙ^ β'
ί'' δ' καϊ ε' &', ός και αντος τετράγωνος' εβτι γάρ τρϊς
γ' &'' &' καϊ ξ' ις', ος και αντος τετράγωνός έβτι' τετράκις
γάρ δ' ις' ις' και &' κε', ος καϊ αντος τετράγωνός έβτι καϊ
ίο ίβάκις ΐβος' εβτι γάρ πεντάκις ε' κε'' καϊ μέχρις άπείρον
ο αντος λόγος. κατά μεν ονν έπιβνν&εβιν οντως γεννών
ται οί τετράγωνοι, τών έφεξής περιββών τώ γεννωμένφ
απο μονάδος τετραγώνω προβτι&εμένων' κατά πολλαπλα-
βιαβμον δέ, έπειδάν οβτιβονν άρι&μος έφ' έαντον πολλα-
ι5 πλαβιαβ&ή, οίον δις β' δ', τρις γ' -9,', τετράκις δ' ις'.
οί μεν ονν τετράγωνοι πάντες τούς έτερομήκεις
περιλαμβάνονβι κατά τήν γεωμετρικών άναλογίαν καϊ
μέβονς αντονς ποιονβι [τοντέβτι τονς μονάίι μείζονας
την έτέραν πλενράν της ετέρας νπερέχοντας]' οί δε
2ο ετερομήκεις ονκ έτι τονς τετραγώνονς περιλαμβάνονβιν
ως μέβονς είναι κατά άναλογίαν. οιον α β' γ' δ' ε'.
οντοι τω μεν ιδίω πλή&ει πολλαπλαβιαζόμενοι ποιονβι
τετραγώνονς' άπαξ τε γάρ α' α' καϊ δις β' δ' καϊ τρις
γ' &' καϊ τετράκις δ' ις' καϊ πεντάκις ε' κε'' καϊ ονκ
25 έκβαίνονβι τών ιδίων "ρων' η τε γάρ δνάς εαντην

3 ϊηδ0Γ. περϊ τετραγώνων άρι&μων Α, ϊ? ϊη πι£. τϊ-

τράγωνοι (δε") ειαινΊ 5 δ & ις κε λζ βιιρΓα ηιιπίβΓΟπιπι β6-
ηβπι αάά. Α ος αρο£γ.] ο Α 16 ϊηβοΓ. οτι οί τετράγω
νοι μέαους τους ετερομήκεις Ιαμβάνουσιν Α, ιξ ϊη πι£.
18 μείξονα ΟθΙάβΓ 19 υπερέχοντας] ίχοντας ίψο«τ.
22 οΰτοι] οντως οί Α 25 τον ίδιον ορον Α2
 ΕΤ ΑΕΤΕΚΑ ΡΑΚΤΕ ΙΟΝβΙΟΒΙΒϋδ. 29
έδναβε καϊ ή τριάς εαντήν έτρίαβεν, ωβτε είεν αν τε
τράγωνοι οί έξής α' δ' &' ις' κε'. μέβονς δε £χου^ι τονς
ετερομήκεις οντως. τετράγωνοι δυο εφεξής ο τε α' και
δ'' τούτων μέβος έτερομήκης 6 β'' κείβ&ωβαν δη α' β'
δ'' μεβΌς γίνεται ό β', τω αντώ λόγω των ακρων τον 5
μεν -υπερέχων, νφ' ον δε νπερεχόμενος' τον μεν γαρ
ενος τα β' διπλάβια, των δε β' τα δ'. πάλιν τετράγω
νοι μεν ο δ' και -9/' μέβος δε αύτών έτερομι\κης ο ς''
κείβ&ωβαν δη δ' ς' &'' μέβος 6 ς', τω αντω λόγω των
ακρων τον μεν [.γάρ] ύπερέχων, νφ' ον δε νπερεχόμε- ίο
νος' των μεν γαρ δ' τα ς' ήμιόλια, των δε ς' τα &'. ο
δε αντος λόγος και επϊ των έξής. οι ίε έτερομήκεις,
νπο των τή μονάδι ύπερεχόντων πολλαπλαβιαζόμενοι,
οντε μένονβιν έν τοΐς ιδίοις οροις οντε περιέχονβι τονς
τετραγώνονς. οίον τα δϊς γ γεννα τον ς' καϊ τα τρϊς ί5
ί' γεννα τον ιβ' και τα τετράκις ε' γεννά τον κ', καϊ
ονδεϊς αντών μένει έν τω εαντον ορω, άλλα μεταπίπτει
έν τω πολλαπλαβιαβμώ, οιον δνάς έπϊ τριάδα καϊ τριάς
έπϊ τετράδα καϊ τετράς έπϊ πεντάδα' οΐ τε γεννώμενοι
νπο των ετερομήκων ον περιλαμβάνονβι τονς τετραγώ- 2ο
νονς άρι&μονς' οίον έφεξής έτερομήκεις β' ς', μεταξύ
δε αύτών έβτι τή τάξει τετράγωνος 6 δ'' άλλα κατ
ονδεμίαν άναλογίαν περιλαμβάνεται νπ' αντών ωβτε έν
τώ αντώ λόγω προς τα άκρα είναι. έκκείβ&ω γαρ β'
δ' ς'' η τετράς έν διαφόροις λο^οι^ προς τα άκρα 25
γενήβεται' των μϊν γαρ β' τα δ' διπλάβια, τών δε δ'

9 μέσος ό] μ,έσα τα Α 10 γαρ οπι. &ρο£γ. 20 νπο

τών ίτιρομήκων άβΐ. νϊά. 23 οάίϊ μίαν Α, βπι. &ρθ£Γ.
24 αντώ διιρπι νβ. α.άά. Α ίκκείσ&ω γαρ] έκκείσ&ωσαν
&ρο£Γ. 26 τα δ πλάαια Α, βπι. αρθ£γ.
 30 ϋΕ ΝΟΜ. ΟΒΙΟΝΟΙ8.
τά ς' ήμιόλια. ίνα δε αναλόγως μέβον τ], δεΐ αντί
οντως μέβον είναι, ωβτε ον έχει λόγον το πρώτον προς
το μέβον, τούτον το μέβον προς το τρίτον, πάλιν των
ς' καϊ ιβ' έτερομήκων μέβος τη τάξει τετράγωνος ( &',
5 αλλ' ονχ ενρε&ήβεται εν τω αντω λόγω προς τα άκρα'
ς θ' ιβ'' των μεν γαρ ς' τά &' ήμιόλια, των δε &' τά
ιβ' έπίτριτα. ο δε αυτος και έπϊ των έξής λόγος.
προμηκης δε έβτιν άρι&μος 6 νπό δύο ανίβων
άρι&μών αποτελούμενος ωντινωνούν, η μονάίι η δνάδι
ίο η καϊ πλείονι τον έτερον τον ετερον ύπερέχοντος, ως
6 κδ', εβτι γάρ έξάκις δ', καϊ οί τοιούτοι, εβτι δε τρία
μέρη των προμηκων, και γάρ πάς έτερομήκης προμη
κης, κα&ό μείζονα την έτέραν πλενράν της έτέρας εχει.
ωβτε εί μέν τις έτερομηκης, οι>τος καϊ προμηκης' ον
ί5 μην άνάπαλιν' ο γάρ με^ξονα πλέον η μονάδι την έτέ
ραν έχων πλενράν προμήκης μέν, ον μην έτερομήκης'
ην γάρ έτερομήκης ο μονάδι μείζονα την έτέραν εχων
πλενράν, ως 6 ς'' εβτι γάρ δϊς γ' ς'. έτι προμήκης και
ο κατά διαφοράν πολλαπλαβιαβμού ποτε μεν μονάδι
2ο μείζονα την έτέραν πλενράν (έχων), ποτε δε πλεΐον η
μονάίι' ως ο ιβ'' εβτι γάρ και τρις δ' και δϊς ς , ωβτε
κατά μεν το τρϊς δ' εΐη αν έτερομήκης , κατά δε το δϊς
ς' προμήκης. έτι προμήκης έβτιν ο κατά πάβας τάς
βχεβεις των πολλαπλαβιαβμων πλέον η μονάδι μείζονα
25 την έτέραν έχων πλενράν' ως ο μ' και γάρ τετράκις ι
3 το τρίτον &ρθ£Γ.] τον τρίτον Α 6 ?' θ' ιβ ίογί. άβΐ.
8 ίηβΟΓ. πιρϊ προμηκών (οογγ. βχ προμηκων) άρι&μών Α,
ϊη ίη πι£, 9 δνάδι β,ρθ£Γ.] Λα' Α 12 μέρη] γένη"! 14
οντος οογγ. θχ οντως Α 19 πολλαπλααιασμός Α, κατά διάφορον
πολλαπλααιασμών ΒιαΙΙ. 20 ίχων &άά. αρθ£Γ. 25 τετράκι
Α, 6ιη. αρθ£Γ.
 ϋΕ ΝϋΜ. ΡΕΑΝΟΚϋΜ ΟΕΝΒΚΑΤΙΟΝΕ. 31
και πεντάκις η καϊ δϊς κ' ' οβτις και μόνος αν εί'η προ
μηκης. έτερομήκης γάρ έβτιν 6 έκ των ί'βων άρι&μών
την πρώτην λαμβάνων ετερότητα' η δε της μονάδος τω
ετέρφ άρι&μω προβ&ήκη πρώτην ποιεΐ ετερότητα' διό
οί έκ τούτων κνρίως από της πρώτης των πλενρών 5
έτερότητος έτερομήκεις. οί δε πλέον η μοναίι την έτέ-
ραν πλενράν μείζονα εχοντες δια τον έπϊ πλέον προ-
βιβαβμόν τον μήκονς προμήκεις κέκληνται.
είβϊ δε τών άρι&μών οί μεν έπίπεδοι, 'όβοι νπό
δύο άρι&μών πολλαπλαβιάζονται, οίον μήκονς καϊ πλά- ίο
τονς, τούτων δε οί μεν τρίγωνοι, οί δε τετράγωνοι, οί
δε πεντάγωνοι και κατα το έξής πολύγωνοι.
γεννώνται δε οί τρίγωνοι τον τρόπον τούτον,
[ωβπερ] οί εφεξής άρτιοι άλλήλοις έπιβνντι&έμενοι
κατά τό έξής έτερομήκεις άρι&μούς ποιούβιν. οίον ο ιϊ
β' πρώτος άρτιος' καϊ 'έβτιν έτερομήκης' εβτι γάρ άπαξ
β'. είτα τοΐς β' άν προβ&ής δ', γίνεται ς, ος και αύτός
έτερομήκης' έβτι γάρ δις γ'. και μέχρις απείρον ο
αντός λόγος. έναργέβτερον δέ, ώβτε πάβιν ενβύνοπ-ίον
είναι το λεγόμενον , δείκννται καϊ τήδε. πρώτη δνάς 2ο
εβτω άλφα έκκείμενα δύο τάδε'
α α

τό βχήμα αντών εβται έτερόμηκΊς' κατά μ\ν γάρ το

μήκός έβτιν έπϊ δύο, κατά δε τό πλάτος έφ' εν. μετά
τά δύο έβτιν άρτιος 6 δ'' α έάν προβ&ώμεν τοΐς πρώτοις 25
1 μόνον") 3 Ιαμβάνον Α, βτα. αρθ£Γ. 4 πρώτην οογγ.
βχ πρώτον αϊ νϊά., αηίβα ιιηα ίΐίί. 6Γ&β3, Α 9 ΐπβ0Γ. περϊ
έπιπέδων άρι&μών Α, ιβ, ϊη τη§. 13 ϊηβογ. περϊ τρι
γώνων άρι&μών πώς γεννώνται καϊ περϊ τών εξής
πολυγώνων Α, κ ϊη πι£. 23 ροβί ϊαται οοιαρβηάΐππι βϊιιβ-
άβπι νοοιιΐαβ βΓαβιιπι ϊη Α 24 Ιφ'] νφ' Α 25 ην Α
 32 ϋΕ ΝϋΜ. ΡΙΑΝ. αΕΝΕΒΑΤΙΟΝΕ.
δύο άλφα [α α'] καϊ περι&ώμεν τά δ' τοΐς β', γίνεται
ετερόμηκες το των ς' βχημα' κατά μεν γαρ το μήκος
γίνεται έπϊ τρία, κατά δε το πλάτος έπϊ β'. έξής έβτιν
αρτιος μετά δ' ι ς'' αν προβ&ής ταύτα τοΐς πρώτοις ς',
5 γίνεται ο ιβ' , καν περι&ής αντά τοΐς πρώτοις, έβται
βχήμα ετερόμηκες' ως έχειν ταύτα κατά το μήκος μεν
δ', κατά πλάτος δε γ'. καϊ μεχρις άπείρον ό αύτος λόγος
κατά την των αρτίων έπιβύν&εβιν.
α α α α α α α
α α α α α α α

πάλιν δε οί εξής περιββοϊ αλλήλοις έπιβνντι&εμενοι

ίο τετραγώνονς ποιούβιν άρι&μούς. είβϊ δε οί έφεξής
περιββοϊ α' γ' ε' Χ &' ια'. ταύτα δε έφεξής βνντί&εϊς
ποιήβεις τετραγώνονς άρι&μούς. οϊον το ?ν πρώτον
τετράγωνον' έβτι γάρ άπαξ ?ν εν. είτα περιββος 6
γ'' τοΰτον αν προβ^ης τον γνώμονα τω ένί, ποιήβεις
ί5 τετράγωνον ίβάκις ΐβον' εβται γάρ κατά μήκος β' καϊ
κατά πλάτος β'. εφεξής περισσός 6 ε'' τοΰτον αν περι-
9ης τον γνώμονα τω δ' τετραγώνω, γενήβεται πάλιν
τετράγωνος 6 &•', καϊ κατά μήκος έχων γ' και κατά
πλάτος γ'. έφεξής περιββος 6 ξ'' τούτον άν προβ&τ}ς
2ο τω &' , ποιεΐς τον ις' , και κατά μήκος δ' καϊ κατά πλά
τος δ'. ο δε αύτος &γος μέχρις άπείρον.
α α α α α α α α α
α α α α α α α α α
α α α α α α α
α α α α

κατά ταντά δε άν μη μόνον τονς εφεξϊς άρτίονς

2 γάρ βιιρΓ& νβ. Α 5 περι&ής ΒιιΙΙ.] προα&ής Α τοις
πρώτοις\ τοΐς ?'? ΟΪ• νβ. 1 6 ταΰτα άβΐ. νια. 8 β». ββιηρθΓ
Ιχηβίδ ΟίΓΟΠΠίβΟΓ. Α 14 περι&ϊίς ββΐάβΓ 22 ταύτα οογγ. βχ
ταντα Α
 ϋΕ ΝϋΜ. ΤΚΤΑΝΟ. ΟΕΝΕΚΑΤΙΟΝΕ. 33
μηδε μόνον τονς εφεξής περιββούς, άλλα και αρτίονς
και περιββούς άλληλοις έπιβνντι&ώμεν, τρίγωνοι ημίν
άρι&μοϊ γενήβονται. έκκείβ&ωβαν γαρ εφεξης περιββοϊ
και αρτιοι, α' β' γ' δ' ε' ς' ζ' ή &' ι. γίνονται κατά '
την τούτων βνν&εβιν οί τρίγωνοι. πρώτη μεν η μονάς' 5
αύτη γάρ, εί καϊ μη έντελεχεία, δννάμει πάντα έβτίν,
άρχη πάντων άρι&μών ονβα. της δε εξής αύτη δνάδος
προβτε&είβης γίνεται τρίγωνος 6 γ'' είτα πρόβ&ες γ',
γίνεται ς' είτα πρόβ&ες δ' , γίνονται ι' είτα πρόβ&ες
ε' , γίνονται ιε'' είτα πρόβ&ες ς' , γίνονται κα' είτα ίο
πρόβ&ες ζ' , γίνονται κή' είτα πρόβ&ες η', γίνονται λς'
είτα πρόβ&ες &' , γίνονται με'' είτα πρόβ&ες ι , γίνον
ται νε' και μέχρις άπείρον 6 αύτος λόγος. δηλον δε
οτι τρ^ωνοι ουτοι οί άρι&μοϊ κατά τον βχηματιβμόν,
τοΐς πρώτοις άρι&μοΐς τού έφεξής γνώμονος προβτι&ε- ί5
μένον' και είεν αν οί έκ της έπιβνν&έβεως άπογεννώ-
μείΌι τρίγωνοι οΐδε' γ' ς' ι ιε' κα' κη' λς' με' νε'. και
ούτως επϊ των εξής των με' καϊ νε'.
α' γ' 5 ι ιε' κα'
α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α
α α α α α α
Υ.Ύ\ λδ'
α α
α α α α
α α α α α α
α α α α α α α α
α α α α α α α α α α
α α α α α- α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α α
αααααααα

4 γίνωνται Α1 6 έντελεχεία οοιτ. βχ έντελέχεια Α

10 γίνονται κα': γίνονται οοπιρβιχίίο βογ. Α ιιί ϊη δβφίβηίΛαβ
18 των μ,ε' καΐ νε' άβΐ. νϊά.
ΤΗβο δίπττη. 3
 34 ϋΕ ΝϋΜ. ΙΠΠ,ΤΙΑΝβ. ΟΕΝΕΚΑΤΙΟΝΕ.
οι ίε τετράγωνοι γεννώνται μεν, ως προείρψαι, ίχ
των έφεξης άπο μονάδος περιττών αλλ^λ<Η£ έπιβνντι-
&εμένων' βνμβέβηκε δε αύτοΐς ώβτε εναλλαξ παρ' ενα
άρτίοις είναι και περιττοΐς, ώβπερ 6 πάς άρι&μος παρ
5 ενα άρτιός έβτιν η περιττός' οιον α δ' &•' ις' κε' λς
μ&' ξδ' πα ρ'. τη δε άπο μονάίος κατά το εξης έκ&έβει
τών άρτίων τε και περιττών άρι9μών βνμβεβηκε, τονς
γνώμονας τονς δνάδι αλληλων νπερεχοντας εν τή βνν-
&έβει τετραγώνονς άποτελεΐν, ως έπάνω άποδέδεικται'
ίο νπερέχονβι γαρ δνάδι άλλήλων άπο μονάίος άρχόμενοι
(οΓ> περιττοί, ομοίως δε οι τριάδι άλλήλων ύπερεχον
τες έν τι] βνν&έβει απο μονάδος πενταγώνονς αποτε-
λούβιν, εξαγωνονς δε οί τετράδι, αίεί τε ή νπεροχη
τών γνωμόνων έξ ων αποτελοννται οί πολύγωνοι δναοι
15 λείπεται τον πλή&ονς τών άποτελονμένων γωνιών.
ετέρα δε πάλιν έβτϊ τάξις έν τοΐς πολνγώνοις των
άπο μονάίος πολλαπλαβίων άρι&μών. τών γαρ «λο
μονάίος πολλαπλαβίων, λέγω δε διπλαβίων τριπλαβίνν
καϊ τών εξής, οί μεν ενα παρ' ενα διαλείποντες άριθμοί
2ο τετράγωνοι πάντες είβίν, οί δε δύο διαλείποντες κνβοι
πάντες, οί δε πέντε διαλείποντες κν/3οι άμα καϊ τετρά
γωνοι είβι χαϊ τάς μεν πλενράς έχονβι τετραγώνονς

1 ίηβΟΓ. περϊ τών εξης πολνγώνων Α, κα ίη Π>8•

ύ ι* ι- κ> λς
α γ ε ξ 9 ια ίη Πί£. Δ προείρηται: ρ. 28, 3. 32, 9
5 ίη πι£. βηρ. αού. Α Ιιαβο κοΓΪρία βιιηί:
ό 9 ις χ»
α β γ δ ε ς ξ η &'ι δ 9 ιζ κε τετράγωνοι
< φ κβ λι
α β γ δ ι ς ξ η & ι ιοί ιβ ιγ ϊ ιβ κβ λε πεντάγωνοι
α β γ δ ϊ ς £ η & ι ια ιβ ιγ ιδ ιε ιζ ιξ ς (ϊ κη με εξαγωνοι
12 πενταγώνονς οοτχ. βι τετραγώνονς Α 13 η ΐαρτα νβ. Α
 ΐ>Έ ΝϋΜ. <3ϋΑϋΚΑΤΙ8 ΕΤ ΟϋΒΙΟΙδ. 35
άρι&μονς κύβοι όντες, τετράγωνοι δε όντες άρι&μοϊ
κνβικάς έχονβι τάς πλενράς. οτι δε των πολλαπλαβίων
άρι&μών οι μεν παρ' ίνα άπο μονάδος τετράγωνοι είβιν,
οι δε παρα β' κύβοι, οι δε παρά ε' κύβοι άμα και τε
τράγωνοι είβι, δήλον οντως. εν μεν τοΐς διπλαβίοις, 5
κειμένων πλειόνων άρι&μών οίον α' β' γ' δ' ε' ς' ξ' η
&η' ι ' ια' ιβα' ιγ' ιόV ιε' ις ' ιζ& ιη ' ηγ
α'
κ' κα ' κβα' κγ' κο*/ κε '
- πρώτος διπλάβιος ο β'' είτα ο δ', ος έβτι τετράγωνος'
είτα ο η, ος έβτι κύβος' ειτα ις', ος έβτι τετράγωνος'
είτα ο λβ'' με& όν ο ξί', ος έβτι τετράγωνος άμα και ίο
κύβος' είτα ρκη' με& όν βνς', ος εβτι τετράγωνος'
και μέχρις άπειρον 6 αντός λόγος. και εν τω τριπλαβίω
ενρε&ήβονται οί παρ' ί'να τετράγωνοι, καϊ έν τω πεν-
ταπλαβίω, και κατά τονς έξής πολλαπλαβίονς. ομοιω^
ίε ενρε&ήβονται καϊ οί δύο διαλείποντες εν τοΐς πολλα- ι5
πλαβίοις κύβοι πάντες, καϊ οι ε' διαλείποντες κύβοι άμα
καϊ τετράγωνοι. ίδίως δε τοΐς τετραγώνοις βνμβέβηκεν
ητοι τρίτον έχειν η μονάίο^ άφαιρε&είβης τρίτον έχειν
πάντως, η πάλιν τέταρτον έχειν η μονάίο^ άφαιρε&είβης
τέταρτον έχειν πάντως' καϊ τον μεν μονάίο^ άφαιρε- 2ο
&είβης τρίτον έχοντα έχειν καϊ τέταρτον πάντως, ως 6
δ' , τον δε μονάδος άφαιρε&είβης τέταρτον έχοντα έχειν
τρίτον πάντως, ώς 6 &', η τον αντον πάλιν καϊ τρίτον
έχειν καϊ τέταρτον, ώς ο λς' [η μηδέτερον τούτων
έχοντα τοΰτον μονάδος άφαιρε&είβης τρίτον έχειν πάν- 25

5 ίν μϊν τοις διπίααίοις δήΙον οΰτωςΐ 6 ρΓΟ Ηαο ηιιπιβΓΟ-

Γΐίπι ββήβ ββΐάβπιβ Ιιαιιο ροβιιϊί: α' $' δ' η ις' λ(Γ ξδ' ρκτ/
ανζ' 13 ίν τω πενταπλασίω Α2] οί παρ' ίνα πενταπλάσιοι Α1
15 διαίιίποντες : ιι οογγ. βχ ι Α 17 βμ. οί. Νββδβίαιαηη
άΐβ Αΐ{*β1)Γ& άβΓ βιΐβοΙιβη ρ. 227 βςι. 24 ι} — πάντως άβϊ.
Βιιΐΐ. 25 τοϋτο» οογγ. βχ τοντων Α
3*
 36 ϋΕ ΝϋΜ. 8ΙΜΙΙΛΒϋδ.
τως], η μήτε τρίτον μήτε τεταρτον έχοντα μοναδο;
άφαιρε&είβης καϊ τρίτον έχειν και τεταρτον, ώς ο κε[.
ετι των άριϊϊμών οί μεν ίβάκις ΐβυι τετράγωνοί
είβιν, οί ίϊ άνιβάκις άνιβοι ετερομήκεις καϊ προμηκεις,
5 καϊ άπλώς οί διχώς πολλαπλαβιαζόμενοι έπίπεδοι, οί
ίε τριχως βτερεοί. λεγονται δε έπίπεδοι άρι&μοϊ καϊ
τρίγωνοι και τετράγωνοι και βτερεοϊ καϊ ταλλα ον κυ
ρίως αλλα κα&' ομοιότητα των χωρίων α καταμετρον-
βιν' ο γαρ δ', έπει τετράγωνον χωρίον καταμετρεΐ, α«
ίο αντοϋ καλεΐται τετράγωνος, και ό ς' δια τα αντά ετερο-
μήκης.
ομοιοι ί' είβϊν αρι&μοϊ εν μεν επιπέδοις τετράγω
νοι οι πάντες πάβιν, ετερομήκεις δε οβων αί πλενραί,
τοντέβτιν οί περιέχοντες αντονς άρι&μοί, άνάλο^ον
ί5 είβιν. οιον έτερομήκη ην τα ς'' πλενραϊ δε αντον μή
κος γ', πλάτος β'' ετερος πάλιν επίπεδος 6 κδ'' πλενραί Ι
$£ αντού μήκος μεν ς', πλάτος δε δ'. και έβτιν ως τι
μήκος π^ος το μήκος, οντως το πλάτος προς το πλάτος'
ως γαρ ς' προς γ', οντως δ' προς β'. ομοιοι ούν άρι&-
2ο μοι ^πιπείοι ο τε ς' καϊ ο κδ'. βχηματίζονται δε οί
αντοϊ αρι&μοι οτΙ μεν είς πλενράς ως μήκη και προς
ετέρων βνβταβιν λαμβανόμενοι, οτε δε εις έπιπέδονς,
οταν έκ πολλαπλαβιαβμού δνο άρι&μών γεννη&ώβιν, οτε

1 ή βιιρΓ& νδ. Α_ 3 ίηβΟγ. περΐ ισάκις ίαων καϊ άνι-

αάκις άνίσων Α, κβ ίη ιτι£. 7 στερεοΐ οογγ. οχ σΓΓρρεοϊ
Α 9 τετράγωνον αρθ£γ.] □ (ί. β. τετραγώνων) Α 12 ίπβογ.
περϊ ομοίων άρι&μών Α, κγ ίη τα%., 6£ιιΓ&β αάά. Α"

14 αΰτοϋί] αύτάς Α, οί. ρ. 24, 26 Ι -

19 ί προϊ β Βρο^Γ.
β προς ί Α 21 ώς μήκη καϊ ζπλάτη καϊ ΰψτ^ΐ 23 δύο
&ρο{ρ•.] β δνο Α
 ϋΕ ΝϋΜ. ΤΚΙΑΝΟϋΙΙδ. 37
ί£ είς βτερεονς, όταν εκ πολλαπλαβιαβμον τριών λη-
φ&ώβιν άρι&μών. έν δε τοΐς βτερεοΐς πάλιν οί μεν κν-
βοι πάντες πάβίν είβιν ομοιοι, των δε άλλων οί τάς
πλενράς εχοντες άνάλογον' ως ή τον μήκονς προς την
τού μήκονς, οντως ή τον πλάτονς προς την τον πλά- 5
τονς και (ή) τον ΰψονς προς την τον νψονς.
των δε έπίπεδων και πολνγώνων άρι&μών πρώτος
ο τρίγωνος, ως και τών επιπέδων εν&νγράμμων βχη
μάτων πρώτόν έβτι το τρίγωνον. πώς δϊ γεννώνται
προείρηται, ότι τω πρώτα αρι&μώ τον έξής άρτίον καϊ ίο
περιττού προβτι&εμένον. πάντες δε οί έφεξής αρι&μοί,
άπογεννώντες τριγώνονς ή τετραγώνονς ή πολνγώνονς,
γνώμονες καλούνται, τοβοντων δε μονάδων εκαβτον
τρίγωνον εχει πλενράς πάντως, όβων καϊ μόνος έβτιν
ο προβλαμβανόμενος γνώμων. οιον ίβτω πρώτον η ί5
μονάς, λεγομενη τρίγωνον ον κατ έντελέχειαν, ως
προειρήκαμεν , αλλά κατά δύναμιν' έπεϊ γαρ αντη οιον
βπέρμα πάντων έβτιν άρι&μών, έχει έν αντή καϊ τρι-
γωνοειδή δύναμιν. προβλαμβάνονβα γονν την δνάδα
αποτελεΐ τρίγωνον, εχον πλενράς τοβοντων μονάδων, ϊο
οβων έβτιν 6 προβληφ&εϊς γνώμων τής δνάδος. το δε
όλον τρίγωνον τοοΌυτων έβτϊ μονάδων, όβων και οι
βνντε&έντες γνώμονες. ο τε γάρ τον ενος καϊ <ό]> τών
δνεΐν γνώμων τά γ' έποιήβαν, ώβτε καϊ το τρίγωνον

7 ίηβΟΓ. περϊ τριγώνων άρι&μών Α, κί ίη ιη£.

10 προείρηται: ρ. 33, 1 11 εϊ. Νββββ1ιη&ηη ρ. 203 14 τάς
&ηίβ πλενράς α,άά. Α2 πάντως οοπτ. θχ πάντων Α 17 προ-
ειρήκαμιν: ρ. 33, 6 24 τοαοντων, φηαί, μονάδων ίατϊν ή
πλενρά τοϋ τριγώνον, οαων μονάδων εατϊν 6 προατι&εις γνώ
μων τοαανται δι είαιν αί τον γνώμονας μονάδες, οαοι εΐοϊν
οί γνώμονες οί είς το τρίγωνον σννελ&όντες ιη£. Α
 38 ϋΕ ΝϋΜ. ΟΥΟΙΙΟΙ8.
εβται μεν τριών μονάδων, εξει δ' έκάβτην πλενράν των
δνεΐν , οσοι καϊ οί γνώμονες βννετέ&ηβαν. είτα το γ'
τρίγωνον προβλαμβάνει τον τών γ' γνώμονα, ος μονάδι
νπερεχει της δνάδος, καϊ γίνεται το μεν ολον τρί-
5 γωνον ς' πλενρας δ1 ε%ει τοβούτων μονάδων καϊ τοντο
τό τρίγωνον, δοΌι γνώμονες βνντέ&εινται' έκ γαρ τού
ενός καϊ β' και γ' βννετέ&η ο ς'.

είτα 6 ς' προβλαμβάνει τον δ'' γίνεται το τον ι τρίγω

νον, έκάβτην πλενραν έχον δ' μονάδων' 6 γαρ προβλη-
ιο φΟ•εΐ£ γνώμων ην 6 δ' , καϊ έκ δ' δε γνωμόνων ην το
ολον, τον τε ένος καϊ β' καϊ γ' καϊ δ'. έτι ο ι προβ
λαμβάνει τον ε', καϊ γίνεται ζτο τον ιε') τρίγωνον,
πλενραν έχον έκάβτην μονάδων ε' , καϊ έκ τών ε' γνω
μόνων βννέβτη. ομοίως καϊ οί ?ξ γνώμονες
15 τονς ^ναίμονικονς άρι&μονς άποτελονβι.
λέγονται δέ τινες καϊ κνκλοειδεΐς και βφαιροειδεΐς
καϊ άποκαταβτατικοϊ άρι&μοί' οντοι δ' είβϊν οϊτινες
έν τώ πολλαπλαβιάζεβ&αι η έπιπέδως η βτερεώς, τοντ-
έβτι κατά δύο διαβτάβεις η κατά τρεΐς, άφ' ον αν
2ο άρξωνται άρι&μον έπϊ τούτον αποκα&ιβτάμενοι. τοιού
τον δέ έβτι και ό κύκλος' άφ' ον αν άρξηται βημείον,

2 γνώμονες: ο οογγ. βχ α> Α εΐτα οογγ. βχ είς Α

γ'] τρίτον Α, οπι. αρθ£Γ. 3 ος οογγ. βχ οι Α 4 της
δνάδος οογγ. θχ την δνάδα Α 5 τάς &ηΐ;β πλενράς αάά. Α2
9 ε"χον οογγ. βχ εχων Α 10 γνώμων Α2] γνώμω Α1
12 τό τον ιε' αάά. αρο£Γ. 13 γνωμονω Α1 14 εξ] εξής
ίΐρθ£Γ. 16 ίηβΟΓ. περϊ κνκλοιιδων καϊ οφαιροειδών
και άποκαταατατ.ικων άοι&μών Α, κί ίη πι^. 17 οΓ-
τινες — άποΗα&ιατάμενοί] βΟΓ. οί — άποκα&ιστάμενοι ααΐ οΓ-
τινες — άποκα&ίστανται 21 κύκλος ζος)ί
 ϋΕ ΝϋΜ. <2ϋΑϋΚΑΤΙ8 ΕΤ ΡΕΝΤΑΟΟΝΙδ. 39
£3ΐϊ τοΰτο αποκα&ίβταται' νπο γαρ μιας γραμμής περι
εχόμενος απο τον αντον αρχεται καϊ εις ταντο καταλή
γει, τοιαύτη δε καϊ έν βτερεω η βφαΐρα' κνκλον γαρ
κατά πλενράν περιαγομενον ή άπο τον αντον έπϊ το
αντό άποκατάβταβις βφαΐραν γράφει, καϊ αριθμοί δή 5
οί έν τω πολλαπλαβιαβμω εφ εαντονς καταλήγοντες
κνκλικοί τε καλοννται και βφαιροειδεΐς' ων είβιν ο τε
,ε' και ο ς'' πεντάκις γαρ ε' κε', πεντάκις κε' ρκε', εξά-
κις ς' λς', και έξάκις λς' βις'.
των δε τετραγώνων ή μεν γενεβις, ως εΐπον, έκ ίο
των περιββών αλλήλοις επιβνντι&εμένων, τοντεβτι των
«ίτό μονάδος δνάδι άλλήλων ύπερεχόντων' ε'ν γαρ καϊ
γ ο , και ο και ε & , και & και ζ ις , και ις και & κε .
α α α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α
α α α α α

πεντάγωνοι δέ είβιν άρι&μοϊ οί εκ των άπο μονά

δος κατά τό εξής τριάδι ζαλλήλων) νπερεχόντων βνν- ί5
•τι&έμενοι, ων είβιν οί μϊν γνώμονες α' ί' ζ' ι ιγ' ις' ι&'
αντοϊ δε οί πεντάγωνοι α' ε' ιβ' κβ' λε' να και εξής
ομοίως. βχηματίζονται δε πενταγωνικώς οντως'
α' ι' ίβ' κβ' λε'
α α α α α
α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α
α α α α α α α α α
α α α α α
α α α α α

10 Π18ΟΓ. ττερϊ τετραγώνων άρι&μων Α εΐπον: ρ.

28, 3. 32, 9. 34, 1 14 ίηβΟΓ. περϊ πενταγωνων άρι&ιιων
Α, κϋ ίη ιη£.
 40 ϋΕ ΝϋΜ. ΜϋΙ,ΤΙΑΝΟϋΙΙ8.
εξάγωνοι δε ειβιν αριθμοί οι έκ τών κατά τό εξης
άπο μονάίος τετράδι αλληλων νπερεχόντων βνντι&έμε-
νοι' ων οί γνώμονές είβιν α' ε' &' ιγ' ι% κα' κε'' οί ίε
έκ τούτων εξάγωνοι οϊδε' α' ς' ιε' κη' με' ξς' *!<*'. βχη-
5 ματίζονται δε οντως'
α ς' ις' χη μι ξϊ'
σ α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α α α α α
II α α α α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α α α
α α α α α α α α α
α α α α α α α
α α α α α
α α α
α α

έπτάγωνοι δε είβιν οί άπό μονάίο<; πεντάδι αλλή

λων νπερεχόντων βννιβτάμενοι' ων γνώμονες μεν α
ς ια' ις' κα' κς' οί δε έκ τούτων βνντι&έμενοι α' ζ
ιη' λδ' νε' πα'. όμοιας ίε και οκτάγωνοι ζοι} άπο
ίο μονάίος εξάδι αλλήλων νπερεχόντων βνντι&έμενοι, έν-
νεάγωνοι δε οί άπο μονάδος εβδομάδι άλλήλων νπερ
εχόντων βννιβτάμενοι, δεκάγωνοι δε οί άπο μονάδος
ογδοάδι άλλήλων νπερεχόντων βνντι&εμενοι. έπϊ πάν
των δε τών πολνγώνων κα&όλον όίά^ωνος αν λεγηται
ι5 άρι&μός, δνεΐν δεούβαιν μονάδων τού πλή&ονς τών

1 Ϊγιβογ. πεοϊ εξαγώνων άρι&μών Α 6 ΪΟβΟΓ. ομοία

9ϊ η ούν&εσις και επϊ των λοιπών πολνγώνων Α
ίχ τών Μο βί ίη ίίβ φι&θ ββςυυηίαΓ ηβ£ΙβΒβηίβΓ οππββιαιη
11 μονάδος Α2] νάδος Α1 13 καΐ &ηϊβ ϊπϊ &άά. Α2
15 δνιίν δεούααιν μονάδων οοιτ. βχ δνο δϊ ονσαις μόνας \χί
\ίά. Α
 ϋΕ ΝϋΜ. 80ΙΙϋΙδ. 41
γωνιών η νπεροχη των άρι&μών λαμβάνεται, ε'ξ ων οί
πολνγωνοι βνντί&ενται.
έκ δνο τριγωνων αποτελεΐται τετράγωνον' α και γ'
δ", γ' καϊ ς' &', ς' καϊ ι ις', ι καϊ ιε' κε', ιε' καϊ κα' λς', κα'
καϊ κη' μ&', κη' καϊ λς' ΐ,δ', λς' καϊ με' πα', καϊ οί εξή'ς 5
ομοίως βννδναζόμενοι τρι^ωνΟΐ τετραγώνονς άποτελού-
Οιν, ως καϊ έπι των γραμμικών τριγώνων βύν&εβις τε-
τράγωνον βχημα ποιεΐ.

έτι τών βτερεών άρι&μών οί μϊν ΐβας πλενρας

έχονβιν, \ώς αρι&μούς τρεΐς ΐβονς επι ΐβονς πολλαπλα-
βιάζεβ&αι,] οί δε άνίβονς. τούτων δ' οί μεν πάβας αν- ίο
ίβονς εχονβιν, οί δε τας δύο ΐβας καϊ την μίαν ηττονα.
πάλιν τε τών τας δύο ΐβας έχοντων οί μεν μείζονα την
τρίτην έχονβιν, οί δε έλάττονα. οί μεν ονν ΐβας έχον
τες πλενράς, ίβάκις ΐβοι ίβάκις οντες, κιί/3οι καλούνται'
οί δε πάβας άνίβονς τας πλενράς, άνιβάκις άνιβοι αν- ί5
ιβάκις, βωμίβκοι καλούνται' οί δε δύο μεν ΐβας, την
δε τρίτην εκατέρας τών δνεΐν έλάββονα, ίβάκις Ι'βοι
έλαττονάκις, πλιν&ίδες έκλή&ηβαν' οί δε δύο μεν ΐβας,

1 γωνιών ΒηΙΙ.1 άρι9μ,ών ίη Γ&β. Α άρι&μών] γωνιών

ίη Γ3β, νοοίβ άρι&μ,ών Α 2 πολύγωνοι: ι ροβί ν βγ. Α
3 ίηβΟΓ. οτι ΐκ δνο τριγώνων το τιτράγωνον Α, κ? ίη
τα%. εκ: ίηίθΓ Ε βί κ εοπιρΙΐΐΓβδ Ιϋβπιβ θΓ&β8,θ ίη Α 5ε
ροβί δνο αάά. Α2 7 ίπϊ] ηΐ 8 ίηβΟΓ. πιρϊ στιριών
άρι&μών Α, κξ ίη ιη£. 11 αυί άθίβηάβ. βαηί νθΛα και την
μίαν ηττονα (βίο ΒηΙΙίαΐάυβ) αηί βΟηΐιοηάιιπι και την μίαν άνι
σο» 16 τάί ροβί ίέ πίά. Α2 ίσας οογγ. θχ ίαοι Α
18 πλιν&ίδις οογγ. οχ πλην&ίδΐί Α τα; ροβί ίέ Άάά. Α2
 42 ϋΕ ΝϋΜ. ΡΥΚΑΜΠ)ΑΙΙΒϋδ.
την δε τρίτην εκατέρας των δνεΐν μείζονα, ίβάκις ΐοΌι
μειζονάκις, δοκίδες καλούνται.
β, Ρ / /•
^—^ 9, β
λβ
β
• 18 -ν
β
«ς
λβ

ειβϊ δε και πνραμοειδεΐς αριθμοί πνραμίδας κατα-

μετρούντες καϊ κολονροπνραμίδας. κόλονρος δε πνρα-
5 μίς έβτιν η την κορνφην άποτετμημένη. τινες δε
[κόλονρον] το τοιούτον τραπεζιον προβηγόρενβαν απο
των έπιπέδων τραπεζίων' τραπεζιον γαρ λέγεται, οταν
τριγώνον η κορνφη νπο παραλλήλον τή βάβει εν&είας
άποτμη&η.

ίο ωβπερ δε τριγωνικούς καϊ τετραγωνικούς και πεν-

2 αά β^υταβ, φι&β βαίίβ ηθ^ΐβ^οηίθγ άββΟήρίβ,β βυηί, ρβΓϋ-

ηβί ΐι»βο αάηοίαϋο ιη&Γ£ίηΪβ Α: το έπάνω αημΐίόν έατιν Ιαον,
το ύποκάτω μιΐξον 3 ίηβΟΓ. περϊ πνραμοειδ ών άρι&μών
Α, κη ίη ιη£. πνραμίδα Α 4 κολονροπνραμίδας: ας οογγ.
βχ εϊ Α 10 ίηβΟΓ. πιρι πλενρικών καΐ διαμετρικών
άρι&μών Α, κ9 ίη »£. οί• Νβββ6ίπιαιιη ρ. 228 βς^.
 ΏΕ ΝϋΜ. ΙΑΤΕΚΑΠΒϋδ ΕΤ ϋΙΑβΟΝΙΙ8. 43
ταγωνικονς καϊ κατά τα λοιπα βχήματα λόγονς εχονβι
δννάμει οι άρι&μοί, οντως καϊ πλενρικονς και διαμε
τρικούς λόγονς εΰροιμεν αν κατα τούς βπερματικονς
λόγονς εμφανιζομενονς τοΐς αρι&μοΐς. έκ γαρ τούτων
ρν&μίζεται τα βχήματα. ώβπερ ονν πάντων των βχημά- 5
των κατά τον άνωτάτω καϊ βπερματικον λόγον ή μονάς
άρχει, οντως καϊ της διαμετρον και της πλενράς λόγος
έν τη μονάδι ενρίβκεται. οίον έκτί&ενται δύο μονάδες,
ων την μεν &ώμεν είναι διάμετρον, την δε πλενράν,
έπειδή την μονάδα, πάντων ονβαν αρχήν, δεΐ δννάμει ίο
και πλενράν είναι καϊ διάμετρον. και προβτί&εται τη
μεν πλενρά διάμετρος, τη δε διαμέτρω δύο πλενραί,
επειδη οβον ή πλενρά δϊς δύναται, ή διάμετρος άπαξ.
έγενετο ονν μείζων μεν ή διάμετρος, έλάττων δε ή
πλενρά, καϊ έπϊ μεν της πρώτης πλενράς τε και δια- 15
μετρον εΐη αν το άπο της μονάδος διαμέτρον τετράγω-
νον μονάίι μια έλαττον η διπλάβιον τού άπο της μονά
δος πλενράς τετραγώνον' έν ίβότητι γαρ αί μονάδες'
το ί' ?ν τον ένος μονάδι ίλαττον ή διπλάβιον. προβ-
&ώμεν δή τη μεν πλενρά διάμετρον, τουτε'ο*τί τη μονάδι 2ο
μονάδα' εβται ή πλενρά άρα δύο μονάδων' τη δε δια
μέτρω προβ&ώμεν δύο πλενράς, τοντεβτι τη μονά^ δύο
μονάδας' έβται ή διάμετρος μονάδων τριών' και το

4 ζίν) τοις άριΰαοίςί 12 ί£ μέτρω Α 15 γ μονα

δικής δίιρί'ίΐ πρώτης αάά. Α2 16 μονάδος διαμέτρον] μονό-
ποίος (βχ οογγ.) δυ Α 17 Άαττον η οογγ. βχ ίλάττονι Α
μονάδος &ρο$ρ\] μονόποδος Α 20 διάμΐτρον\ δν Α

21 μονάδων αρθ£Τ.] μ Α, μονάδι ς ΒαΙΙ. 23 μονάδας] μ»; Α,

θπι. αρθ£γ. ΐαται] ηοΙα νοοα&υϋ αρα ίη γ&β. ηοίαβ τοο.
?βται Α μονάδων οογγ. βχ μονάδι Α
 44 ϋΕ ΝϋΜ. ΙΑΤΕΚΑΜΒϋδ ΕΤ ϋΙΑΟΟΝϋδ.

μεν άπο της δνάδος πλενράς τετράγωνον δ', τι δ απο

της τρίαδος διαμετρον τετράγωνον &' ' το &' άρα μονάδι
μεΐζον η διπλάβιον τού άπο της β' πλενράς. πάλιν
προβ&ώμεν τϊ] μεν β' πλενρά διάμετρον την τρίαδα'
5 εβται η πλενρά ε'' τή δε τρίαδι διαμέτρω β' πλενράς,
τοντέβτι δϊς τα β'' εβται ζ' εβται το μεν άπο της ((ε')>
πλενράς τετράγωνον κε', το δε άπο της ζ' (διαμέτρον)
μ%,'' μονάδι έλαββον η διπλάβιον τού κε' άρα το μ&'.
πάλιν αν τη (ε") πλενρά προβ&ης την ζ' διάμετρον,
ίο εβται ιβ'' κάν τη ζ' διαμέτρω προβας δϊς την ε' πλεν-
ράν, εβται ιζ'' καϊ τού άπο της ιβ' τετραγώνον το άπο
της ιζ' μονάίι πλέον η διπλάβιον. καϊ κατά το έξής
της προβ&ήκης ομοίως γιγνομένης, εβται το άνάλο^ον
εναλλάξ, ποτε μεν μονάδι έλαττον, ποτε δε μονάίι πλέον
ι5 η διπλάβιον το άπό της ίιαμίτρου τετράγωνον τού άπο
της πλενράς' καϊ ρηταϊ αί τοιαύται καΐ πλενραι καϊ
τδιάμεροι.

β 7 δ & κε μ&
»

αί δε διάμετροι των πλενρών έναλλάξ παρά μίαν ποτε

1 δυάδος ϊη Γ»β. Α 2 διαμέτρου] δ" Α &'- το Φ' αρα: το

βί ηοία νοοίδ αρα βιιρΓ& νβ., & το ίη κιβ. Α 4 β'] δύο Α διά
μετρον] Κν Α 5 ΐαται Α1] μονάδων άρα Α" διαμέτρω]
δυνάμιι Α 6 ΐαται ξ': μό' βιιρΓα ηοίαπι νοοίβ ίσται &άά. Α2
ϊαται τό: ηοί& νοο. Ιβται πια4. ϊη αοα Α 8 τον κι αοα το
μ& αρθ£Γ.] τό κ? άρα τοΰ μθ Α 9 διάμετρον] δυνάμει Α
10 ηοία νοοίδ ϊαται ταχΑ. ϊη μ° Α 11 ηοίιι νοοίβ Ιαται ιηιιί.
ϊη μονάδων Α άρα ροβί καϊ αάά. Α2 17 άηο ςτα&(ΐΓα{;&
οιιπι ηηχαβήβ ρμ& βί απ& αάά. Α3 18 αί δί οοπτ. βζ η δ.αι Α
 ϋΕ ΝϋΜ. ΡΕΚΓΕ0ΤΙ8. 45
μεν μονάδι μείζονς η διπλάβιαι δννάμει, ποτε δε μονάδι
ίλάττονς η διπλάβιαι ομαλώς' πάβαι ονν αί διάμετροι
πασών των πλενρών γενήβονται δννάμει διπλάβιαι, τον
εναλλάξ πλείονος καϊ έλάττονος τη αύτη μονάδι έν
πάσαις ομαλώς τι&εμένη ίβότητα ποιούντος είς το μήτε &
ίίλείπειν μήτε νπερβάλλειν έν άπάβαις το όιπλάβΊον
το γάρ τι[ προτερα διαμετρω λεΓκον δννάμει τη' έφεξής
νπερβάλλει.
ετι τε των άρι&μών οί μεν τινες τέλειοι λέγονται,
οί δ' νπερτέλειοι, οί δ' έλλιπεΐς. καϊ τέλειοι μέν είβιν ίο
οί τοΓ^ αντών μέρεβιν ί'βοι, ώς 6 των ς'' μέρη γάρ
«ντού ήμιβν γ', τρίτον β', εκτον α', ατινα βνντι&έμενα
ιτοιεΓ τον ς'. γεννώνται δε οί τέλειοι τοΰτον τον τρό
πον. έάν έκ&ώμε&α τονς άπο μονάίο^ διπλαβίονς καϊ
βνντι&ώμεν αντούς, μέχρις ον αν γένηται πρώτος και ι5
άσνν&ετος άρι&μός, και τον έκ της βνν&έβεως έπϊ τον
ϊσχατον τών βνντι&εμένων πολλαπλαβιάβωμεν, 6 άπο-
γεννη&εϊς εβται τέλειος. οιον έκκείβ&ωβαν διπλάβιοι
α' β' δ' η ις'. βνν&ώμεν ονν α' και β'' γίνεται γ'' καϊ
τον γ' έπι τον νβτερον τον έκ της βνν&έβεως πολλα- 2ο
πλαβιάβωμεν, τοντέβτιν έπι τον β'' γίνεται ς', ος έβτι
πρώτος τέλειος. αν πάλιν τρεΐς τούς έφεξής διπλαβίονς
ανν&ώμεν, α' καϊ β' καϊ δ', £βται ξ'' και τοΰτον έπϊ τον
έβγμτον τών της βνν&έβεως πολλαπλαβιάβωμεν, τον ζ
1 τών πλενρών ροβί δυνάμει βΓ. Α 6 ελλείπειν: λει
οογγ. οχ Χι Α 9 ϊηβοΓ. περϊ τελείων και υπερτελείων
χαι ελλιπών (οογγ. βχ έλλιπόντων) άρι&μών Α, λ ϊη πι£.
15 μέχρι Α, βπι. αρορτ. 19 ονν βΑά. ΐογί. Α2 γίνεται οογγ.
βχ ηοία γοοίβ ίσται νΛ νίά. Α 20 τον έκ της συνδέσεως:
ίιηπιο τών σνντε&έντων 22 τ$ιΓ$: ει βχ ι Α 23 βίρ. 41, 1 Ιαται
Α1] γίνεται νΛ νϊά. Α2 Γογϊ. Γβοίβ 24 τών βχ-τον Α της
ανν&έσεως: ϊπιπιο ανντε&έντων πολαπλασιάσωμεν Α, βπι. &ρθ£Γ.
 46 ϋΕ ΝϋΜ. 8ϋΡΕΚΡΙϋΙ8 ΕΤ ϋΕΜΙΝϋΤΙδ.
έπϊ τον δ'' εβται 6 κη', ος έβτι δεύτερος τέλειος' βύγκει-
ται έκ τον ήμίβεος τον ιδ', τετάρτον τον ξ', εβδόμον τον
δ', τεββαρακαιδεκάτον τού β', είκοβτού ό^ίοον τού α'.
ύπερτέλειοι δέ είβιν ων τα μέρη βνντε&έντα μείζονα
5 έβτι των ολων, οίον 6 των ιβ'' τούτον γάρ ήμιβύ έβτιν
ς', τρίτον δ', τέταρτον γ', εκτον β', δωδέκατον α', άτινα
βνντε&έντα γίνεται ΐς', ος έβτι μείζων τον εξ αρχής,
τουτε6τι των ιβ'.
έλλιπεΐς δέ είβιν ων τα μέρη βνντε&έντα έλάττονα
ίο τον άρι&μον ποιεΐ τού έ£, αρχής προτε&έντος άρι&μον,
οίον 6 των η' τούτον γάρ ήμιβν δ', τετάρτον β', ο^ίοον
εν. το αντο δε καϊ τφ ι βνμβέβηκεν, ον κα&' ετερον
λόγον τέλειον εφαβαν οί Πν&αγορικοί', περϊ οι κατά
την οίκείαν χώραν άποδώβομεν. λέγεται δε καϊ 6 γ'
ί5 τέλειος, έπειδή πρώτος αρχήν καϊ μέβα καϊ πέρας έχει '
6 δ' αντος καΙ γραμμή έβτι καϊ έπίπεδον, τρίγωνον γάρ
ίβόπλενρον έκάβτην πλενράν δνεΐν μονάδων έχον, καϊ
πρώτος δεβμος καϊ βτερεοϋ δύναμις' έν γάρ τριβϊ δια-
βτάβεβι το βτερεον νοεΐβ&αι.
2ο έπει δε και βνμφώνονς τινάς φαβιν άρι&μούς, και
ό περϊ βνμφωνίας λόγος ούκ αν ενρε&είη άνεν άρι-

1 ίειίτίροί] β Α σύγκειται — τού α' ϊη πιβ. Α (ίογί.

Ιιαβο β οοηίβχίιι νβΛοΓππι ΓβπιονβικΙα), γάρ ροβί αύγκειται αρο£Γ.
2 εβδόμου] ξ Α. 3 τεοααρακαιδεκάτον] ιδ Α είκοστον
όγδοου] ίϊη Α 4 σνντεδέντα : τε οογγ. βχ τι Α 5 των ιβ
Α2] τον Τβ Α1 7 οί (?) Α1] καϊ Α2 8 των οογγ. βχ τον
Α 12 τω οογγ. βχ το Α 14 άχοδώσομεν: ρ. 99, 18. 106, 7
γ' : τρία οογγ. βχ τρίτος Α 15 μέαον αρθ£Γ. 16 γάρ
<1(ι«»>>? 18 δύναμις οογγ. βχ δυνάμεις Α 19 νοείται
αρορτ.; ίογί. βχοϊάϊί φαοίν νβΐ ί&ΐβ φύ(1 20 ϊηβοΓ. θεωνος
Πλατωνικοϋ αυγκεφαλαίωαις και αύνοψις της ολης
μοναιπής Ζ, Λερϊ μοΐ)β(χήί Α2 α Α
 ϋΕ 8ΟΝΟ. 47
&μητικής' ήτις βνμφωνία την μεγίβτην έχει ίβχύν, έν
λόγω μεν ονβα άλή&εια, εν βίω δε ενδαιμονία, έν δε
τϊ\ φύβει αρμονία. καϊ αύτη δε η άρμονία ητις εβτϊν
έν κόβμω ονκ αν εύρε&είη μη έν άρι&μοΐς πρότερον
έξενρε&εΐβα ' ητις έβτϊ καϊ νοητή, η δε νοητή ραον από της 5
αίβ&ητής κατανοεΐται. ννν μ\ν ονν περϊ των δνεΐν
αρμονιών λεκτέον, της τ αίβ&ητής έν όργάνοις και της
νοητής έν άρι&μοΐς. μετα δε τον περϊ πάντων των
μα&ηματικών λόγον τελενταΐον έπάξομεν και τον περϊ
της έν κόβμω αρμονίας λόγον, ονκ όκνονντες τά νπό ίο
τών προ ημών έξενρημένα καϊ αύτοϊ άναγράφειν, ώβπερ
καϊ τά πρόβ&εν νπό τών Πν&αγορικών παραδο&έντα
έπι το γνωριμώτερον έξενεγκόντες παραδεδώκαμεν,
ονδεν αύτοϊ τούτων έξενρηκέναι φάβκοντες. παραδει-
κνύντες δε τινα τών νπό τών προ ημών παραδο&έντων ί5
τω μέλλοντι βννήβειν τά Πλάτωνος άναγκαίαν καϊ
τούτων βνναγωγήν έποιηβάμε&α.
Θράβνλλος τοίννν περϊ της έν όργάνω αίβ&ητής
λέγων αρμονίας φ&όγγον φηβϊν ειναι φωνής έναρμονίον
τάβιν. έναρμόνιος δε λέγεται, έπάν δύνηται καϊ τού 2ο
όξέος οξύτερος εύρε&ήναι και τον βαρέος βαρύτερος'
καϊ ο αντός καϊ μέβος έβτίν. ως εί'γε τινά τοιαντην
φωνήν νοήβαιμεν ήτις νπεραίρει πάβαν οξύτητα, ονκ
αν εί'η έναρμόνιος' ονδε γάρ τον τής νπερμεγέ&ονς
2 μεν οναοι] μένουσα Α1 4 πρώτερον Α1 5 οί.
Βοβο1Λ Η. 8οΐιγ. III ρ. 138 βης. 7 τής τ αία&ητής έν όργά-
νοις Ζ] τής τε αίσ&ητών όργάνοις Α1, τής τε έν αίο&ητοίς
όργάνοις Α* 17 έποιησάμε&α Ζ] πεποιήμιΰα Α 18 ϊηβοΓ.
β τί ϊ5ΐι φ&όγγος καϊ τί φωνη έναρμόνιος πι£. Α. οί.
0. Ργ. Ηβπηαηη άβ ΤΙιγαβ7ΐΐο ρ. 9. Μαγςμιαγά αά Απβίοχ. ρ.
226 ( ( 9ράσυΙλος Ζ] θραανλλος Α*, ΘραανΧΙος Α2 22 καϊ
ο αυτό; και. μέσος έστίν άβΐ. νϊά.
 48 ϋΕ ΙΝΤΕΚνΑΙ,Ι,Ι8.
βροντής ψόφον έναρμόνιον έρονμεν, ος γε και όλέ&ριος
δια την νπερβολην πολλακις γίνεται, ως τις έφη'
πθλλοί»ς ίε βροντης τρανμ' άναιμον ώλεβε.
καϊ μην εί τις οντως βαρύς εΐη φ&όγγος, ως μη έχειν
5 αντον βαρύτερον, ονκ αν ονδε φ&όγγος εΐη το έναρ
μόνιον ονκ έχων. δια τοντ' ονν φ&όγγος είναι λέγεται
ον πάβα φωνη ονδε πάβης φωνης τάβις, άλλ' η έναρ-
μόνιος, οιον μέβης, νεάτης, νπάτης. διάβτημα δέ φηβιν
είναι φ&όγγων την προς άλλήλονς ποιάν βχέβιν, οιον
ίο δια τεββάρων , δια πέντε, δια παβών, βύβτημα δε
διαβτημάτων ποιαν περιοχήν, οιον τετράχορδον, πεντά-
χορίον, όκτάχορδον. αρμονία δέ έβτι βνβτημάτων
βύνταξις, οιον Λύδιος, Φρύγιος, Λώριος. καϊ των
φ&όγγων οί μεν όξεΐς, οί δε βαρεΐς, οί ίε μέβοι'
ι5 όξεΐς μεν οί των νητών, βαρεΐς δε οί των ύπατων,
μέβοι δε οί των μεταξύ, των δε διαβτημάτων τα μεν
βύμφωνα, τα δε διάφωνα. βύμφωνα μεν τά τε κατ
αντίφωνον, οιίν έβτι το δια παβών καϊ το δϊς δια
παβών, καϊ τά ζκατα) παράφωνον , οιον το δια πέντε,
2ο το δια τεββάρων. βύμφωνα δε κατά βννέχειαν οϊον
τόνος, δίεβις. τά τε γαρ κατ αντίφωνον βύμφωνά
έβτιν, έπειδάν το άντικείμενον τϊ] όξύτητι βάρος βνμ-
φωνη, τά τε κατά παράφωνόν έβτι βύμφωνα, έπειδάν
3 Εητίρ. ϊγ. 972 4 £ί] η Α1 6 τοντ' Α] τοντο Ζ 8
ΪΠβΟΓ. τί ίστι' διάστημα Α, ί ίη πι^. οί. Ματςριαηΐ ρ. 231
10 ϊ ώι%. Α. οί. ΒοβοΗι Μ. 8οΐιγ. ΠΙ ρ. 147 βςς[. 157. άβ πιβίτίβ
Ρίηά. ρ. 204 βς[ς[. 12 ίηβΟΓ. τί ίστιν αρμονία καϊ πιοϊ
διαφοράς φ&όγγων Α, ? ξ ίη ταξ. οί• ΜαΓςυαπΙ ρ. 212
16 τών Ζ] οιη. Α ίηβΟΓ. κερϊ διαστημάτων Κ, ξ η να. τα%.
17 οί. Ύνββΐφ1ι&1 Μβίήΐ: άβΓ Θπβοΐιβη Ι ρ. 289. Ματςμιαηΐ
ρ. 252 19 τάχτο ΑΖ, οί. νβ. 23 το οπι. Α1 20 σύμ
φωνα — δίεαις ίοτϊ. άβΐ. οί. ΜατφΗχά ρ. 235
 ΌΕ ΡΑΚΤΙΒϋΒ ΜΟϋϋΙΑΤΙΟΝΙδ. 49
μητε όμότονον φ&έγγηται φ&όγγος φ&όγγω μητε διά-
φωνον, αλλά παρά τι γνώριμον διάβτημα όμοιον. διά-
φωνοι δ' είβι καϊ ον βύμφωνοι φ&όγγοι, ων έβτι το
διάβτημα τόνον η διέβεως' 6 γαρ τόνος καϊ η δίεβις
αρχη μεν βνμφωνίας, ονπω δε βνμφωνία. 5
ο ίε περιπατητικός "Αδραβτος, γνωριμώτερον περί
τι αρμονίας καϊ βνμφωνίας διετιών, φηβί' κα&άπερ της
εγγραμμάτον φωνης και παντός τον λόγον 6λοβχερή
μεν και πρώτα μερη τά τε ρηματα και ονόματα, τούτων
δε αί βνλλαβαί, αύται δ' εκ γραμμάτων , τά δε γράμ- ίο
ματα φωναϊ πρώταί είβι και βτοιχειώδεις και αδιαίρετοι
και έλάχιβται — καϊ γαρ βννίβταται 6 λόγος έκ πρώ
των γραμμάτων και είς ί'βχατα ταύτα αναλύεται — ,
οντως και της έμμελούς και ηρμοβμένης φωνης καϊ
παντός τού μέλονς 6λοβχερη μεν μέρη τά λεγόμενα 15
βνβτηματα, τετράχορδα και πεντάχορδα καϊ οκτάχορδα'
ταύτα δε έβτιν έκ διαβτημάτων, τά δε διαβτηματα έκ
φ&όγγων, οϊτινες πάλιν φωναί είβι πρώται και αδι
αίρετοι και στοιχειώίεις, εΊ ων πρώτων βννίβταται το
πάν μέλος και εις ά έβχατα αναλύεται, διαφέρονβι δε 2ο

1 δμότονον: το ίη Γ&β. Α (ϊοΗ. οογγ. 6Χ δμόφωνον), οί. Υβ&βτ

αάάϋβ,ιη. αΑ. δίβρΐι. Τϊιββ. (Ζ'νήοϊαυ 1867) ρ. 16 3 ου] οί
ΑΖ έστι Ζ] έπϊ Α 6 ίηβΟΓ. περϊ αρμονίας χ αϊ σνμ
φωνίας Α. οί. Οΐιβ,ΐοίά. 44 10 ανται ί'] ατινα ΑΖ, αΐτινες
Μαηαβί Βι^θηηίαβ ρ. 393 11 άδιαίρετοι Ζ] διαιρεταϊ οογγ.
βχ διαιρετοϊ Α, ΟΆΐαε βΐιηί ρτίτηαε νοοθβ ίηάίνίάηαε α,1α\υ,ε εΐε-
ηαηίαηαε Οΐιαίοίά. 15 ωστε άναλογείν ταϋτα ταις λέξεαιν,
οίον ρήμααι και όνόμααι, τά δε διαατήματα ταΐς ανλλαβαίς,
ιοΓϊ ί£ φ&όγγοις τοις στοιχείοις (τά στοιχεία οογγ. Α2, βΟγ. τονς
οε φ9όγγονς τοις ατοιχείοις) ιη{*. Α 18 φ&όγγων Ζ] των
φ&ογγων Α αδιαίρετοι] διαιρεταϊ οογγ. ΘΧ διαιρετοϊ Α
19 πρώτων Α] πρώτον Ζ 20 α Ζ] οπι. Α, οί. Νίοοιη. ίηίτοά.
ΜΪβιιη. ρ. 73, 6 Η.
Τ&βο 8πι?τη. 4
 50 ϋΕ ΒΟΝΟΚϋΜ ϋΙΓΡΈΚΕΝΤΙΑ.
αλληλων οί φ&όγγοι ταΐς τάβεβιν, επεϊ οί μϊν αντών
οξύτεροι, οί <$ε βαρύτεροι' αί δε τάβεις αντών κατά
τινας λόγονς είβϊν άφωριβμέναι.
φηβι δε καϊ τονς Πν&αγορικονς περϊ αντών οντω
5 τεχνολογεΐν' έπει μελος μεν πάν καϊ πας φ&όγγος φωνή
τίς έβτιν, άπαβα δε φωνη ψόφος, ψόφος δε πλήξις αέρος
κεκωλνμένον &ρύπτεβ&αι, φανερόν ώς ηρεμίας μεν
οΰβης περϊ τον αέρα ονκ αν γένοιτο οντε ψόφος οντε
φωνή, διό ούδε φ&όγγος, πλήξεως δε καϊ κινήβεως
ίο γενομένης περϊ τον αέρα, ταχείας μεν όξύς αποτελείται
6 φ&όγγος, βραδείας δε βαρύς, και βφοδράς μεν μείζων
ήχος, ήρέμον δε μικρός. τα δε τάχη των κινήβεων καϊ
αϊ βφοδρότητες η έν λόγοις τιοΛ,ν αποτελούνται η καϊ
άλόγως προς αλληλα% νπό μεν ούν τών αλόγων αλογοι
ι5 και έκμελεΐς γίνονται ψόφοι, ονς ούδε φ&όγγονς χρη
καλεΐν κνρίως, ηχονς δε μόνον, νπό δε τών έν λόγοις
τιβϊ προς αλλήλονς πολλαπλαβίοις η έπιμορίοις η απλώς
άρί^μοΰ προς άρι&μόν εμμελεΐς και κνρίως και ιδίως
φθόνοι' ων οί μεν αλλοι μόνον ηρμοβμένοι, οί δε κατά
2ο τονς πρώτονς καϊ γνωριμωτάτονς και κνριωτάτονς λό
γονς πολλαπλαβίονς τε καϊ έπιμορίονς ήδη καί βύμφωνοι.
βνμφωνούβι δε φ^ό/^οι προς αλλήλονς, ων &ατέ-

1 άλλήλαν Α] αλλων Ζ 3 λόγονς αηίβ λόγονς βγ. Α

4 φησ\ Α] φασΐ Ζ 5 ΡοηΛ. οοπιπι. ίη ΡύοΙ. Ηαπιι. ρ. 193
ο γοϋν περιπατητικός "Αδραστος τά κατά τους Πν9αγορείονς
έκτι&έμενος γράφει• ίπει μέλος — ίε μικρός (νβ. 12) 6
ψόφος δε Ζ] οπι. Α, Ο « αάά. Α2, ό ίϊ ψόφος ΡοΓρΙι. 1
φανερόν ΡοΓρη.] φανερον δι ΑΖ 11 μείξον Α1 12 ήρέμου
Α] ήρεμα Ζ, ήρεμαίας Ρογρΐι. 18 άρι&μον Α] καΐ Ζ 21
πολλαπλασίονς Α] πολλαπλάαιοί Ζ έπιμορίονς Α] ίπιμόριοι
Ζ σύμφωνοι οογγ. βχ. σνμφωνονς χΛ νίά. Α 22 ΡοΓρΙι.
οοπιιη. ίη ΡίοΙ. Ή&τπχ. ρ. 270 Άδραατος δε 6 περιπατητικας έν
τ°ΐς εΙς τον Τίμαιον λέγει οΰτως• ανμφωνοΰαι δε — έξακονεται
 ϋΕ ΟΟΝ8ΟΚΑΝΤΠδ. 51
ρον κρονβ&έντος επί τινος ορ^άνον των έντατών καϊ
ό λοιπος κατά τινα οίκειότητα καϊ βνμπά&ειαν βννηχεΐ'
κατά ταύτο δε άμφοΐν άμα κρονβ&έντων ηδεΐα και
προβηνής εκ της κράβεως έξακούεται φωνη. των δε
κατα το έξής ήρμοβμένων φ&όγγων πρώτοι μεν οι 5
τεταρτοι τάξει βνμφωνούβι προς αλλήλονς, βνμφωνούβι
δε βνμφωνίαν την δι' αύτο τούτο διά τεββάρων λεγο-
μένην, έπειτα οί πεμπτοι την διά πέντε, καϊ μετά
ταύτα οί περιλαμβάνοντες άμφοτέρας τάς βνμφωνίας,
γινόμενοι δ' άπ' αλλήλων ογδοοι, την διά παβών, ίο
οντω προβαγορεν&εΐβαν έπειδή τό πρώτον άπο της
οκταχορδον λύρας 6 πρώτος και βαρύτατος φ&όγγος,
καλούμενος νπάτη, τω τελενταίω και οξντάτω, τοντέβτι
τή νήτη, την αντήν εύρε&η βννέχων βνμφωνίαν κατ
αντίφωνον. έπηνξημένης δε της μονβικής και πολνχόρ- ί5
δων και πολνφ&όγγων γεγονότων οργάνων τω προβ-
ληφ&ήναι και έπι το βαρύ και έπι το οξύ τοΐς προνπ-
άρχονβιν οκτώ φ&όγγοις άλλονς πλείονας, ομως τών
πρώτων βνμφωνιών αί προβηγορίαι φνλάττονται, διά
τεββάρων, διά πέντε, διά παβών. 2ο

φωνή (ρ. 51, 4). οί. Μβ,Γ^ιιβ,Γά ρ. 237. Ο. Ι,αο# υβ^βΛΙίοϊ

αοβΓ άίθ &1ί£πβοΐι. Ηαπηοηίΐί ρ. 27 1 ίντατών Α] ίν τον-
ιοίί Ζ 2 σννηχή ΡθΓρΐι. 3 ταντο Α Ζ] το αντο Ρογρΐι.
ηδεία Ζ] ήδία Α1, ηδεία Α2, λεία ΡοηΛ. 6 τέτταρες Α2
σνμφωνία ή διά δ ιν επιτρίτφ, η διά ε ανμφωνία ίν ήμιολίω,
η διά πασών ανμφωνία Α2 νθΐ ΓβΟβηίίοΓ πιαπυκ ιη ιη£. βυρ.,
ϊίϋβοϋβ Ιίηβίβ ίηυϋΐίΙπιβ 8 πϊ';»πτοι Ζ]ϊ Α 10 δ' Ζ] οπι.
Α 11 οτι το πρώτον μέχρις οκταχορδων (ίανα. καϊ άβΐ.) η
μοναική νπηρχεν, 6 ά νπάτη βαρύτατος, 6 ί'αχατος νήτη
οξύτατος: ίπεϊ 6 (μεν &άά. Α2) οξύτατος φ9όγγος 6 δ (6 δ
οογγ. ίη ό 5ε βαρύτατος Α2)' οντοι ί£ άντίφωνοι ιη£. Α
12 βαρύτατος 6 ά φ&όγγος νπάτη, ή οξύτατος νήτη Α2 γβΐ Γβο.
ω. ίη πι^. ίηί., «άίβοΗβ 1ίηβίβ 14 ενρέ&η] ενρε&ήαεται Α Ζ
4*
 52 Ε>Ε 00Ν8ΟΝΑΝΤΗδ.
προβανηύρηνται δε ταύταις ετεραι πλείονς. τί] γαρ ,
διά παβών πάβης αλλης προβτι&εμένης, καϊ έλάττονος
καϊ μείζονος και ί'βης, ε% άμφοΐν έτερα γίνεται βνμ-
φωνία, οίον η τε δια παβών καϊ δια τεββάρων, καϊ
5 δια παβών καϊ διά πεντε, και δις δια παβών, έτι δε
πάλιν τή διά παβών ει προβτε&είη τούτων τις, οίον η
δις διά παβών και διά τεββάρων, καϊ έπι τών άλλων
ομοίως μέχρι τον δνναβ&αι φ&έγγεβ&αι η κρίνειν
άκούοντας. τόπος γάρ τις καλεΐται της φωνης ον
ίο διεξέρχεται άπο βαρντατον τινος άρξαμένη φ&όγγον
καϊ κατά το έξής έπι το 6%υ προϊούβα, η άνάπαλιν.
τούτων δε οί μεν έπϊ πλεΐον, οί δε έπ' έλαττον διιβτάβιν.
το μέντοι έξής καϊ έμμελώς έν τούτω προκόπτειν οΰτε
ως έτνχε γίνεται οΰτε μην απλώς και μοναχώς, αλλα
ί5 κατά τινας τρόπονς άφωριβμένονς, κα&' ονς αί τών
λεγομένων γενών της μελωδίας &εωρούνται διαφοραί.
κα&άπερ γάρ έπι τού λόγον και της έγγραμμάτον φωνής
ού πάν γράμμα παντϊ βνμπλεκόμενον βνλλαβην η λόγον
αποτελεΐ, ούτως ονδε έν τω μέλει κατά την ηρμοβμένην
2ο φωνην ονδ' έν τω ταύτης τόπω πάς φ&όγγος μετά
παντος τι&έμενος έμμελες ποιεΐ διάβτημα, άλλ' ως
φαμεν κατά τρόπονς τινάς άφωριβμένονς.

1 τανται Α1 6 τ« $!.£ ίιά πααων Α2 βί Βιγβηη. ρ. 394

εί ρήπιο οπι., ίιιπι αάα. Α, άβββί ϊη Ζ 8 ομοίως Α] οΰτως
Ζ 9 οί. Απβίοχ. ρ. 18, 27 ΜαΓςι. ΥβΙΑβΓ αάϋί&πι. αά. 8ίβρη.
Τΐιββ. ρ. 24 γ® οντως οτι 6 της φωνης τόπος ή άπο βαρν-
τάτον άοξάμ,ενος κατά το εξής έπϊ το οξύ δίειαιν η ίμ.παλιν
άπο οξυτάτου έπϊ το βαρν πι£. Α 12 τούτων — διιοτά-
αιν £ογϊ. άβΐ. 13 β€ι. το — έμμιΐώς — προκόπτειν Ζ]
οογγ. ία ή — έμ,μ.ελής — προκοπή Α 14 άλλα Α] άΙλα καϊ Ζ
17 οί. Αγίβϊοχ. ρ. 38 οί 52 Μαπ}. 19 κατά την Ζ]
οπι. Α
 ϋΕ βΕΝΕΚΕ ϋΙΑΤΟΝΟ. 53
τού δε λεγομενον τόπον της φωνης καϊ παντος τον
εν τούτω διαβτήματος γνωριμώτατον μέρος τε καϊ μέτρο ν
έβτϊ το καλονμενον τονιαΐον διάβτημα, κα&άπερ ο πηχνς
τού κνρίως τοπικον διαβτηματος ο φερόμενα τα βώματα
διέξειβιν. εβτι δε γνωριμώτατον το τονιαΐον διάβτημα, β
επειδη των πρώτων και γνωριμωτάτων βνμφωνιών έβτι
διαφορά' το γαρ δια πέντε τον δια τεββάρων νπερέχει
τόνω. το μεικτοι ημιτόνιον ονχ ως ημιβν τονου λέγεται,
ωβπερ 'Αριβτόξενος ηγεΐται, κα&ό και το ημιπήχιον
ημιβν πηχεως, άλλ' ώς έλαττον τού τόνον μελωδητόν ίο
διάβτημα' κα&ά και το ημίφωνον γράμμα ονχ ώς ημιβν
φωνης καλούμεν, άλλ' ώς μη αύτοτελη κα&' αντό
φωνήν. δείκνυται γαρ 6 τόνος μηδ' ολως είς δύο ί'βα
διαιρεΐβ&αι δννάμενος, έν λόγω &εωρούμενος έπογδόω,
κα&άπερ ονδ' άλλο τι έπιμόριον διάβτημα. τα γαρ &' ι5
ονχ οιόν τε διαιρε&ήναι εις ί'βα.
οταν μεν ονν η φωνη μελωδονβα έν τω λεγομένω
τόπω αντης από τινος βαρντέρον φ&όγγον έπϊ τον έξής
όξντερον μεταβή το λεγόμενον ημιτονιαΐον διάβτημα
ποιηβαμένη κάπειτ' άπ' αντον τόνον διαβτηβαβα πρώτον 2α
1 ϊηβοΓ. περϊ τόνον Α, ϊ ϊη πι£. 5 διέξειαιν: ει οογγ.
βχ. ι Α γνωριμώτατον Βητβηη. ρ. 395] γνωριμώτερον Α Ζ
6 οί. ΜαΓφι&Γα ρ. 258 βη. 8 ϊηβογ. περϊ ημιτονίον Α.
οί. Ργοοΐ. &ά Ρΐαί. Τίπι. ρ. 196 Β 9 Άριατό\ενος: Ηαπη.
ρ. 30, 7 Μαγα. 12 αντοτελη κα&' αντό φωνήν Ζ] το αντό
τελεί κατ' αντό φωνην Α1, τω αντοτελεϊ κατά. ταντό φωνείν
Α3 14 οτι δ τόνος έν έπογδόω λόγω &εωρειται ηι£. Α
17 ϊηβοΓ. τί το διάτονον μέλος {γενος Βιιΐΐ.) τ^$ μελω
δίας Α, Τα ϊη πι£. 18 βαρντέρον Α2] βραχντέρον Α1 Ζ
19 ημιτονιαίον Ζ] ημιτόνιον Α 20 Ιατέον ως ου πάντως
(παντος Α1) οντως Ιχει το διάτονον, άλλ' ένδέχεται καΐ μετά
το ημιτόνιον (το ημιτόνιον Α2 οογγ. ηί νϊά. βχ των) δνο τονονς
(τόνων Α1) ιϊναι χαΐ εκατέρω&εν (εκατέρο&εν Α1)- ίκ δε δια-
φόρον τάξεως διάφορον γΐ**1»* μέλος τα%. Α
 54 Τ>Ε βΕΝΕΚΕ ΟΗΚΟΜΑΤΙΟΟ.
έπ' αλλον παραγένηται φ&όγγον, βονλομένη κατά το
έξής προκόπτειν έμμελώς, ονδεν ετερον είναι δύναται
διάβτημα ονδε προενέγκαβ&αι φ&όγγον ετερον έμμελή
καϊ ήρμοβμένον , η διάβτημα μεν τονιαΐον, φ&όγγον δε
5 τον έπϊ το οξύ τούτο ορίζοντα και βνμφωνονντα τώ εξ
αρχής τήν δια τεββάρων βνμφωνίαν. καλεΐται δε το
οντω μελωδη&εν βύβτημα τετράχορδον, βννεβτηκος έκ
διαβτημάτων μεν τριών , ήμιτονίον καϊ τόνον καϊ τόνον,
φ&όγγων δε τεββάρων, ων οί περιεχοντες, τοντέβτιν ο
ίο τε βαρύτατος και οξύτατος, βνμφωνούβιν εύ&ύς ην
δια τεββάρων έφαμεν λέγεβ&αι βνμφωνίαν δύο τόνων
ονβαν και ήμιτονίον. καλεΐται δε το τοιούτον γένος
της μελωδίας διάτονον, ^'τοι οτι δια των τόνων το
πλεΐβτον διοδεύει η οτι βεμνόν τι καί έρρωμένον καϊ
ί5 εύτονον η&ος έκιφαίνει.
εάν μέντοι η φωνή, τον εξ άρχής πρώτον ορίβαβα
φ&όγγον και ήμιτόνιον έπι το όξν μεταβάβα, έπι τον
αύτον έλ&Τ] δεύτερον φ&όγγον, είτα πάλιν απο τούδε
ήμιτόνιον διαβτήβαβα τρίτον 6ρίβη φ&όγγον αλλον,
2ο άπο τούτον κατά βννέχειαν πειρωμένη προκόπτειν έμμε-
λώς οντε διάβτημα δύναται ποιήβαβ&αι άλλο πλην το
λειπόμενον τού πρώτον γενομένον τετραχόρδον, το
τριημιτονιαΐον άβύν&ετον , ούτε φ&όγγον ετερον 6ρίβαι

2 είναι] ποιήααα&αιΐ οί. ρ. 53, 20. 54, 21 5 τοντον

Α! 10 καί οπι. Α1 τίς ή διά δ καί πώς γίνεται: τί το
διάτονον γένος της μελωδίας καί πάς γίνεται: τα%. Α ούν ροβί
ίΐίβ'ύί α(1(1. Α2 ην οογγ. βχ η Α 11 εφαμ,εν Α] φαμεν
Ζ. οι. ρ. 51, 7 12 γίνεται ροβί ήμιτόνιον Α9 14 τι
Ζ] τε Α 16 ϊιι^ογ. τί το χρωματικόν Α, ιβ ϊη πι£.
καί τοΰτο της δια δ τα%. Α τον] των Α1 18 ^&η
&Ρ0£Γ,] Ά&οι ΑΖ ιιί νϊά. 19 δρίοιι Α1
 ϋΕ βΕΝΕΚΕ ΕΝΑΚΜΟΝΙΟ. 55
η τον επι το 6ξν περιεχοντα το πρώτον τετράχορδον,
ΰνμφωνονντα τω βαρντάτω κατα το δια τεββάρων ' ώβτε
γίνεβ&αι την τοιαύτην μελωδίαν κατά ημιτόνιον και
ημιτόνιον καϊ τριημιτόνιον άβύν&ετον. καλεΐται δε
πάλιν το γένος της τοιαύτης μελωδίας χρωματικον δια 5
το παρατετράφ&αι και εξηλλάχ&αι τού πρόβ&εν γοερώ-
τερόν τε καϊ πα&ητικώτερον ή&ος έμφαίνειν.
λεγεται δε τι και τρίτον γενος μελωδίας έναρμόνιον,
επειδαν άπϊ) τού βαρντάτον φ&όγγον κατα δίεβιν και
δίεβιν καϊ δίτονον η φωνη προελ&ούβα μελωδήβη το ίο
τετράχορδον. δίεβιν δε καλούβιν έλαχίβτην οί περι
Λριβτόξενον τό τεταρτημόριον τον τόνον, ημιβν δε
τ^ιτοΜου , ως έλάχιβτον μελωδητον διάβτημα, των
Πν&αγορείων διεβιν καλούντων το ννν λεγόμενον
ημιτόνιον. καλεΐβ&αι δε φηβιν 'Αριβτόξενος τούτο το ί5
προειρημενον γένος αρμονίαν δια το είναι αριβτον,
απενεγκάμενον τού παντος ηρμοβμένον την προβ-

1 το όξν Α] τον οξύ Ζ 2 κατά τον δια δ' Ζ (κατά την

δια τεσσάρων ανμφωνίαν άαο οοάά. βί Βγγβηη. ρ. 397), πατά
των δια ι Α 4 το τριημιτόνιον (τρημητονιον Α1) τοιων ίατιν
ημιτονίων, τόνον ας' είτα τα (3 ημιτόνια' γίνεται η πάσα
τόνων βς χα%. Α 6 και αηίβ γοερώτερόν &ά(1. Α2 ηί νίά.
8 ϊηβοΓ. τί το ίναρμόνιον Α, ϊγ ϊη τα§. 9 εηεϊ γαρ το
(δ? αάά. Α2) 3ιά ί δίατονον (βοΓ. δύο τόνων καΐ ημιτονίον)
έστίν , ανάγκη των (των Α1, το Α2) (3 διαατημάτων διεαιαίον
των (βοΓ. διεαιαίων οντων) ατινά εατιν ημιτονίον το γ Φνο
είναι τόνων πι£. Α (ϊη ροβίΓβηώ οοωρΐιίΓα βχ οογγ. Α2) έ*τι
της δια δ πι£. Α και δίεσιν Ζ] οία. Α 10 δίτονον Ζ]
δια τόνον Α μιλωδήοη Α] υ.ελφδήαει Ζ 11- ϊηβοΓ. τ Ι έ στ ι
δίεσις Α οί περϊ Άριατοξενον: Ηαπη. ρ. 30, 5 β0ι. 66, 9
14 πν&αγορίων Α1Ζ 15 Άριατ. Α] ο 'Αριατ. Ζ. οί.
Μ&ηηβ άί&Ιχ. (1β Απ8ί. ρ. 163 17 άπενεγκάμενον Ζ] έπενεγ-
κάμενον Α
 56 ϋΕ ΙΝνΕΝΤΙΟΝΕ

ηγορίαν. εβτι δε δνβμελωδητότατον καί, ως εκεΐνός

φηβι, φιλότεχνον και πολλης δεόμενον βννη&είας, ο&εν
ονδ' είς χρηβιν ραδίως άρχεται, το δε διάτονον γένος
απλονν τι και γενναΐον καϊ μαλλον κατά φύβιν' διο
5 μάλλον τοΰτο παραλαμβάνει Πλάτων.

ημιτόνιον τόνος τόνος διάτονον

η μιτόνιον -ημιτόνιον τριτημιτόνιον χρωματικόν

δίεαις δίεαις δίτονον αρμονικόν

τονς δε βνμφωνονντας φ&όγγονς εν λόγοις τοΐς

ίο πρίς άλληλονς πρώτος άνενρηκέναι δοκεΐ Πν&αγόρας,
τονς μεν δια τεββάρων έν έπιτρίτω, τονς δε δια πεντε
εν ημιολίω, τονς δε δια παβών έν διπλαβίω, καϊ τονς
μεν δια παβών και διά τεββάρων έν λόγω τών η προς
γ' ος έβτι πολλαπλαβιεπιμερής, διπλάβιος γαρ και διβ-
ι5 επίτριτός έβτι, τονς δε διά παβών και διά πέντε έν
λόγω τριπλαβίω, τονς δϊ δις διά παβών έν τετραπλαβίω,
καϊ τών άλλων ηρμοβμένων τονς μεν τον τόνον περι
έχοντας έν έπογδόω λόγω, τονς δε το ννν λεγόμενον
ημιτόνιον, τότε δε δίεβιν, έν άρι&μον λόγω προς άρι&-

1 εκείνος: Ήβχτώ. ρ. 26, 18. οί. ΛνββίρΙιίιΐ Ι ρ. 420. Μμ-

ηπαγά ρ. 267 5 οί. ΜαογοΙ). ϊη 8οπιη. 8οϊρ. II 4, 13. Ργοοΐ.
αάίΊίΐί. Τϊηι. ρ. 191 Ε 6 τόνος διάτονον &ροβΓ.] διάτονος
διατόνον Α Ζ (ιιίπιπιςιιιβ \χΛγ& ££ιίΓαβ ΐϊηβ&β βοήρίαπι, βίοιιί
βίϊ&πι ββςμιβηϋ&) 7 τριημιτόνιον χρώμα &ρθ£Γ. χρωματικοί
τριημιτονίον ΑΖ 8 δίτονον άρμονικόν~\ άρμονικόν διατόνιον
ΑΖ, δίτονον έναρμόνιον αρο£Γ. 9 βςια. οί. ΟΙιαίοίά. 45.
ΖβΠβΓ Ι ρ. 371. Λνββίρΐιαΐ Ι ρ. 62 10 ανενρικέναι Α1
11 κείται το υπόδειγμα έπϊ καταγραφής έν τω τέλει να.%. Α
19 άρι&μον Α] ς' Ζ άρι&μόν Α] ς' Ζ
 ΟΟΝδΟΝΑΝΤΙΑΚϋΜ. 57
μόν τφ τών βνς' προς βμγ', έξετάβας τονς λόγονς διά
τε τον μήκονς καϊ πάχονς των χορίων, έτι δε της
τάβεως γινομένης κατά την βτροφήν των κολλάβων η
γνωριμώτερον κατα την έξάρτηβιν των βαρών, έπϊ δε
των έμπνενβτών και διά της εύρύτητος των κοιλιών 5
η διά της έπιτάβεως και ανέβεως τον πνεύματος, η δι
ογκων καϊ βτα&μών οίον δίβκων η αγγείων, ο τι γάρ
αν ληφ&Ύΐ τούτων κατά τινα τών είρημένων λόγων, τών
αλλων ζββων) οντων, την κατά τον λόγον άπεργάβεται
βνμφωνίαν. ίο

διά πασων Λ διά ά' Ι V διά πααών Λ δια ε

άρκείτω δ' ήμΐν εν τω παρόντι διά τον μηκονς

τών χορδών δηλώβαι έπϊ τού λεγομένον κανόνος. της
γάρ έν τούτω μιας χορδής καταμετρη&είβης είς τέββαρα
ΐβα ο από της ολης φ&όγγος τω μεν από τών τριών
1 τω Ζ] τών ηΙ νίά. βΓαβ. Α γάρ ροβί ίξιτάαας Α2 ηί
νίά. 5 κοιλιών: οι οογγ. βχ ω Α 9 (ΐ'σων') : οί. ρ. 59, 12.
60, 19. 65, 13. 12 βχοίάϋ &γϊ. τούτο
 58 ϋΕ ΓΝνΕΝΤΙΟΝΕ
μερών έν λόγω γενόμενος έπιτρίτω βνμφωνήβει διά
τεββάρων, τω δε από τών δύο, τοντέβτι τω από της
β'
βιά ε' / \\. διά πασων / \ δια δ

ήμιβείας, εν λόγω γενόμενος διπλαβίω βνμφωνήβει δια

παβων, τω δε από τον τετάρτον μέρονς γενόμενος εν
5 λόγω τετραπλαβίω βνμφωνήβει δϊς δια παβων. 6 δε
από τών τριών μερών φ&όγγος προς τον από τών δύο
γενόμενος εν ήμιολίω βνμφωνήβει διά πεντε, προς δε
τον από τον τετάρτον μέρονς γενόμενος έν λόγω τρι-
πλαβίω βνμφωνήβει διά παβων καϊ διά πέντε, έάν δε
ίο εΛ; έννέα διαμετρη&ί] η χορδή, 6 από της ολης φ&όγγος
προς τον από τών οκτώ μερών έν λόγω έπογδόω το
τονιαΐον περιέχει διάβτημα.
πάβας δε τάς βνμφωνίας περιέχει η τετρακτνς.
βννέβτηβε μεν γάρ αντήν α' καϊ β' καϊ γ' καϊ δ'. έν
ι5 ίε τούτοις τοΐς άριθ'μοϊς εβτιν η τε διά τεββάρων βνμ-
1 μερών ΒαΙΙ.] μέτρων Α 11 βχοίάϋ. ϊοΗ. γινόμενοι
13 οί. ρ. 93, 19 14 αννέατησαν ΒηΙΙ. 15 η διά δ ώς εχει
6 δ προς τα γ' η διά ε ώς 6 γ προς τον β' η διά πασων ώς
β προς ά' διά πασων καϊ διά ε ως γ προς ά' δις δια πασών
ώς δ προς ά ' την δε διά πασων και διά δ οΰκ εστιν ενριΐν ίν
 ΟΟΝΒΟΝΑΝΤΙΑΚϋΜ. 59
φωνία και η δια πέντε και η δια παβών, και 6 έπίτρι-
τος λόγος και ημιόλιος και διπλάβιος και τριπλάβιος και
τιτραπλάβιος.
ταύτας δε τάς βνμφωνίας οι μεν άπο βαρών ηξίονν
λαμβάνειν, οι δε από μεγε&ών, οι δε άπο κινήβεων 5
[χα.1 άρι&μών], οί δε άπο αγγείων [και μεγε&ών].
Λαβος δε ο Έρμιονεύς, ως φαβι, καϊ οί περϊ τον Μετα-
ίΓοιτΓΐΌν "Ιππαβον Πν&αγορικόν ανδρα βννέπεβ&αι
τάν κινηβεων τα τάχη και τάς βραδντητας , δι' ων αί
βνμφωνίαι ίο
ίν άρι&μοΐς ηγούμενος λόγονς τοιούτονς έλάμβανεν έπ'
αγγείων, ΐβων γαρ όντων καϊ ομοίων πάντων των
αγγείων το μεν κενόν έάβας, το δε ημιβν ύγρού ζπλη-
(ΐάβας) έψόφει έκατέρω, και αύτώ η δια παβών άπεδί-
Ιίοτο βνμφωνία' &άτερον δε πάλιν των άγγείων κενόν ί5
ίάν είς &άτερον των τεββάρων μερών το 'έν ένέχεε, καϊ
χροιίσαντι αύτώ η δια τεββάρων βνμφωνία άπεδίδοτο,
ι\ ίε δια πέντε, ζοτέ) εν μέρος των τριών βννεπλήρον,
ονβης της κενώβεως προς την έτέραν έν μεν τη δια
Λαβών ως β' προς εν, έν δε τω δια πέντε ως γ' προς 2ο
β, εν δε τώ δια τεββάρων ως δ' προς γ'. οις ομοίως
και κατά τάς διαληψεις τών χορδών &εωρεΐται, ως
ζοοιίρηται, αλλ' ονκ έπι μιας χορδης, ως έπι τον κα
νόνος, άλλ' έπϊ δνεΐν' δύο γαρ ποιηβας 6μοτόνονς οτε
\μν την μίαν αντών διαλάβοι μέβην πιέβας, το ημιβν 25

ή τιτρακτνι' ίατι γαρ ώς η Λρόϊ γ τα%. Α 5 μηκών ΒυΙΙ.

7 λάαος Α. εί. δοΐιηβίάθνίη άβ Ι/&βο ρ. 16 οΓ περϊ τον
Α!] οι τών Α1 μετά ποντίνον Α, βπι. &ρθ£γ. 8 "ίππααον:
Λ ΖεΙΙθΓ Ι ρ. 457 11 γαρ ροβί ίλάμβανεν Α1 14 ίν άτΛ&
ίκατΐρω β,άά. Α2 19 κινήσεως Α 23 προιίρψαι: ρ. 57, 11
24' δνιΐν] ονα. Α1, δνο Α2
 60 ϋΕ ΙΝνΕΝΤΙΟΝΕ
προς την έτέραν βνμφωνίαν την διά παβών έποίει'
οτε δε το τρίτον μέρος άπολαμβάνοι, τα λοιπα μέρη
προς την έτέραν την δια πέντε βνμφωνίαν έποίει'
ομοίως δε καϊ έπι της διά τεββάρων' και γαρ έπι ταύτης
5 μιας των χορδών απολαβών το τέταρτον μέρος τα λοιπα
μέρη προς την ετέραν βννήπτεν. ο δη καϊ έπι της
βύριγγος εποιει κατα τον αντον λόγον. οί δ απο των
βαρών τας βνμφωνίας έλάμβανον, απο δνεΐν χορδών
ε%αρτώντες βάρη κατα τονς είρημένονς λόγονς, οί δ
ίο απο των μηκών, και τών χορδών έπίεβαν,
τας βνμφωνίας έν ταΐς χορδαΐς αποφαινόμενοι.

φ&όγγον δε είναι φωνης πτώβιν έπι μίαν τάβιν. ομοιον

γάρ φαβιν αύτον αντώ δεΐν είναι τον φ&όγγον καϊ
ί5 έλάχιβτον κατά διαφοράν, ονκ έκ διαφόρων τάβεων
οίον βαρύτητος καϊ όξύτητος. τών δε φωνών αί μεν
οξείαι, αί δε βαρεΐαι, διό και τών φ&όγγων, (αν) 6
μεν όξύς ταχύς έβτιν, ο δε βαρύς βραδύς. εί γούν είς
δύο ιβοπαχεΐς καϊ ίβοκοίλονς (ανλούς) τετρημένονς είς
2ο βύριγγος τρόπον, ων τον έτέρον διπλάβιόν έβτι το
μηκος τού έτέρον, έμφνβήβαι τις, ανακλαται το πνεύμα
το έκ τού ημίβεος μήκονς διπλαβίω τάχει χρώμενον,
καϊ (γίνεται) βνμφωνία η διά παβών βαρέος μεν
φ&όγγον τού διά τού μείζονος, οξέος δε τού διά τού
4 τ?5ί] τού Α 9 οι δ' άπο τών μηκών — αποφαινόμενοι
ϊογί. άβΐ. 10 ροβί χορδών βχοϊάίβββ νϊάβηίιιΓ νβΛα διαφορα
μέρη άπολαβόντες νβΐ βϊπιϊΐϊβ, έπήεσαν Α, βπι. Βαΐΐ. οί. ρ. 59,
25 11 ϊί ροβί τάς βγ&βιιπι Α τοις χορδοις Α1 13 ϊηβοΓ.
τί έατι φ&όγγος Α φ&όγγον κτλ.: Αήβίοχ. ρ. 20, 22. οί.
ΜαΓφίΜά ρ. 225 18 εί'γονν Α, είγουν Α2 19 (αυλούς):
οί. ρ. 61, 2 β0ι0ι. 20 ων Α2] ον Α1 21 Ιμφνΰηααι τίς Α1,
ιμφναήααί τις Α2 22 ημιαυ Α1 24 όντος αάάβηάιιπι νϊά.
 ΟΟΝδΟΝΑΝΤΙΑΚϋΜ. 61
έλάττονος. αίτιον δε τάχος τε καϊ βραδντης της φοράς.
καϊ κατά τά άποβτήματα 8ε των έν τοΐς ανλοΐς τρη
μάτων τάς βνμφωνίας άπεδίδοβαν καϊ έπϊ ενός. διχΐ,
μεν γάρ διηρημένον και τον ανλον όλον έμφνβη&έντος
εκ τον κατά το ημιβν τρηματος το διά παβών βύμφωνον 5
αποτελεΐται, τριχη δε διαιρε&έντος καϊ των μεν δνεΐν
μερών όντων προς τη γλωββίδι, κάτω δε τον ενός, καϊ
τον όλον βνμφνβη&έντος τοΐς δνβί, την διά πεντε γε-
νέβ&αι βνμφωνίαν. τεββάρων δε διαιρέβεων γενο
μενων, τριών μεν άνω, κάτω δε μιάς, καϊ τω όλω βνμ- ίο
φνβη&έντων τών τριών γίνεται η διά τεββαρων. οι δε
περϊ Ενδοξον καϊ ,Αρχνταν τον λόγον τών βνμφωνιών
εν άρι&μοΐς ωοντο είναι, 6μολογονντες καϊ αντοϊ έν
κινηβεβιν είναι τονς λόγονς και την μεν ταχεΐαν κίνη-
σιν όξεϊαν είναι άτε πληττονβαν βννεχες και ώκντερον ί5
κεντονβαν τον αέρα, την δε βραδεΐαν βαρεΐαν άτε νω-
%εβτέραν ουβαν.
ταντι μεν περϊ της ενρέβεως τών βνμφωνιών ' έπαν-
έλ&ωμεν δε έπϊ τά νπό τον 'Λδράβτον παραδεδομένα.
ψηβι γάρ ότι τούτοις τοΐς εις την άνενρεβιν τών βνμ- 2ο
φωνιών όργάνοις κατά μεν τονς λόγονς προπαραβκενα-
σ&εΐβιν η αί'β&ηβις έπιμαρτνρεΐ, τη δε αίβ&ήβει προβ-
ληφ&είβη 6 λόγος έφαρμόζει, πώς δε και οί το λεγό-
μενον ημιτόνιον περιέχοντες φ&όγγοι προς αλληλου^
ε(βϊν έν λόγω τω τών βνς' προς βμγ', μικρόν νβτερον 25

9 ανμφωνίαν] βογ. 3.1ί^ σναβαίνει &αί ανμφωνίαν (ανμβαίνιι')

12 Ενδοξον: οί. ΙάβΐβΓ, ΑΜι. ά. Ββγΐ. Α1ι. α. ά. 3. 1828
ρ. 200 Άρχνταν: οί. Ιίΐιΐΐ&οΐι ίγα£πι. ρΜΐθβ. Οτ. Ι ρ. 5641).
II ρ. 118 &. 6 τον λόγον των Α*] τών λιγόντων Α1 13
αυτοί: ι οογγ. βχ ω Α 15 πΙήττονσαν : η οογγ. βχ ει Α 16
βαρείαν βρα^Ειαν Α 18 εΰαήοιως Α1 25 νατεοον: ρ. 67, 16
 62 ϋΕ ΕΑΤΙΟΝΙΒϋδ
εβται φανερόν. δηλον δε οτι και αί βνν&έβεις καϊ αί
διαιρέβεις τών βνμφωνιών ομόλογοι και βννωδοϊ &εω
ρούνται ταΐς τών κατα ταύτας λόγων βνν&έβεβί τε και
διαιρέβεβιν ας πρόβ&εν έμηννβαμεν. οίον έπεϊ το δια
5 παβών έκ τε τού δια πέντε και δια τεββάρων βνν-
τί&εται και εις ταύτα διαιρεΐται, λόγος δε τον μεν δια
παβών διπλάβιος, τού δε δια τεββάρων έπίτριτος, τού
δε δια πέντε ημιόλιος, φαίνεται \οτι] και 6 διπλάβιος
λόγος βνντί&εβ&αί τε έκ τού έπιτρίτον τε καϊ ήμιολίον
ίο καϊ εις τούτονς διαιρεΐβ&αι' τών μεν γαρ ς' τα η έπί-
τριτα, τών δε η' τα φ' ήμιόλια' καϊ γίνεται τα ιβ' τών
ς' διπλάβια' ς' η φ'. πάλιν δε 6 τών ιβ' προς τον ς'
λόγος διπλάβιος διαιρεΐται εί'ς τε τον έπίτριτον λόγον
τών ιβ' προς τά &' καϊ εις τον ημιόλιον τών &' προς
ί5 τά ς'. έπεϊ δε καϊ το δια πέντε τού διά τεββάρων
νπερέχει τόνω, το μεν γάρ διά πέντε τριών τόνων έβτι
και ημιτονίον, 6 δε τόνος εν έπογδόω λόγω, φαινεται
καϊ το ημιόλιον τού έπιτρίτον νπερέχειν [έν] έπογδόω'
από γάρ ημιολίον λόγον οίον τού τών &' προς τά ς
2ο αφαιρε&έντος τού (έπιτρίτον) λό^ου τών η προς τά ς'
λείπεται λόγος έπόγδοος ό τών &' προς τά η' και πάλιν
τούτω τω λόγω προβτε&έντος έπιτρίτον λόγον τού τών

1 περϊ τών έν λόγοις σνμφονιών ανν&έσεών τε χαϊ διαιρέ

σεων πι§;. Α 3 σνν&έσισί τε καϊ διαιρέσεαιν οοιτ. 6Χ ανν-
&εαίς τε και διαίρεσις Α 4 έπεϊ Α2] επϊ Α1 14 τών -—
τών] τον — τον Α 16 το μεν -— -ημιτονίον άβΐ. νίά., Πϊβί βχ-
οίά6γαη4 νβΛίΐ το 51 διά τεσσάρων δνείν τόνων καϊ ημιτονίον
18 ημιόλιον Βπΐΐ.] ημιτονιον Α ίάν μειω&είη 6 τών &
πρβς τα ζ λόγος τώ λόγω τών ή προς τά ?- ϊατι δε το τρίτον
τών ε, τοντέατι τά β' μειονται ονν ανξομένον τον έλάττονος
οοον τι) δνάδι, καϊ γενήσεται λόγος έπόγδοος τών & προς τά
ή πι£. Α 22 τοντφ] οντω Α
 ΟΟΝΒΟΝΑΝΤΙΑΚϋΜ. 63
ιβ' προς τά &' βνμπληρούται. λόγος ημιόλιος τών ιβ'
προς τα η. καϊ μην έπεϊ το μ\ν διά παβών έν διπλαβίω
λόγω, το δε δια τεββάρων εν έπιτρίτω, το εξ άμφοΐν
εν λόγω των η προς τα γ' των μεν γαρ γ έπίτριτα
τα ί', τούτων δε διπλάβια τα η. το δε δια παβών καϊ 5
δια πεντε εν λόγω τριπλαβίονι' 6 γαρ ημιόλιος καϊ
διπλάβιος βνντι&έμενοι τούτον ποιονβιν' ημιόλιος μεν
γαρ ο των &' προς τα ς , διπλάβιος δε ο τών ιη' προς
τα &'' καϊ γίνεται τριπλάβιος ο λόγος τών ιη' προς τα
ς. ομοίως δε το δις δια παβών έν λόγω τετραπλαβίω' ίο
ούτος γαρ βύγκειται έκ δύο διπλαβίων' τών μϊν γαρ
ς διπλάβια τα ιβ', τούτων δε τα κδ' , ταύτα δε [τα]
τετραπλάβια τών ς'. η μάλλον, ως κατ αρχάς εδείξαμεν,
επιβνντε&εϊς 6 τριπλάβιος έπιτρίτω ποιεΐ τετραπλάβιον'
εβτι δε τον μεν διά παβών και δια πέντε τριπλάβιος ο ί5
λόγος, τον δε διά τεββάρων έπίτριτος' ε'ξ άμφοΐν δε
τούτοιν το δίς έβτι διά παβών' είκότως ονν τοΰτο έν
λόγω φαίνεται τετραπλαβίω' τών μεν γαρ ς' τριπλάβια
τά ιη', τούτων δε έπίτριτα τά κδ' , άτινά έβτι τετρα
πλάβια τών ς'. και πάλιν τών μεν ς' έπίτριτα τα η ,2α
τούτων δε τριπλάβια τά κδ' , α έβτι τετραπλάβια τών
ς'. καϊ τά έκ τούτων δε βνντι&έμενα έν τοντοις ενρε-
δήβεται τοΐς λόγοις, έφ' 'όβον αν προαγάγωμεν τα
ΰνβτήματα.
6 δε Πλάτων και γένος διάτονον καϊ βνβτηματος 25
μέγε&ος έπϊ το τετράκις διά παβών καϊ διά πέντε καϊ
1 ο ίστι τα γ, οϊς υπερέχει 6 ιβ τον &' εί προατε&είη
(ποοατε&ή Α1) τοις &, γ""""" ιβ, οπερ έστϊν ημιόλιος τη%. Α
11 οντος οογγ. βχ οντως Α 25 ΠΙάτων: Τΐω. ρ. 35 βςι.
οί. Ργοοΐ. ϊη Τπη. ρ. 192 Α 26 έπϊ] εϊναι Α τετσά-χι Α,
βπι. αρο£Γ.
 64 ϋΕ ΝϋΜΕΚΙδ ΑΝΙΜΙ ΜϋΝΟΑΝΙ ΑΡ. ΡΙΑΤ.
ιβ' η ε' η 9' /
η διά ί' Α -ή διά δ' [ \ $ια ηασων Λ ίιά δ'
ήμιόλιος / \ ίπιτριτοί

τριπίάσιος τετραπλάσιος

τόνον προαγήοχεν. εί δε λέγοι τις, φηβϊν ο 'Άδραβτος,

ως ον δέον έπι τοβοντον έκτεΐναι, Άριβτόξενος μεν γαρ
έπι το δις δια παβών καϊ δια τεββάρων το τον κα&'
αντον πολντρόπον διαγράμματος πεποίηται μέγε&ος, οί
5 ($ε νεώτεροι το πεντεκαιδεκάχορδον τρόπον μέγιβτον
έπι τΐ τρϊς δια παβών και τόνον διεβτηκός, ρητέον,
φηβίν, ως εκείνοι μϊν προς την ημετέραν χρηβιν ορών-
τες οντως έποίονν, ηγούμενοι μη πλεΐόν τι τούτων
δνναβ&αι μητε τονς αγωνιζομενονς φ&έγγεβ&αι μήτε

ρΓιηι&πι ££. ΐβνϊβαβ άϊίϊβΓβηίϋβ Μβ Γβρβί. Α2 νβΐ ΓβοβηίϊοΓ

πιαηιιβ 1 οί. Μαγςμιαγά ρ. 223. 253. ΒοβοΜι Η. 8οΐιγ. III ρ.
158 βςιςι. άβ πιβίήβ Ρϊη(1. ρ. 213 2 ίκτείνας \Λ νϊά. Α1
'χορόον
4 πεποίηται: η οοιτ. βχ ει Α 5 τό ε και ϊ τροπον μεγιατον
Α 6 ίπϊ τό δϊς διά πααών διεατηκός Βαΐΐ. ββά οί. Ργοοΐ.
ρ. 192 Β 8 εποίουν: ονν βχ οΟγγ. Α
 ΟϋΚ ΜΑΙΟΚ ΝϋΜ. ΟΚΑνίΟΒΙ 8ΟΝΟ ΑΤΤΚΙΒϋΑΤϋΚ. 65
τονς άκονοντας εύγνώβτως κρίνειν, Πλάτων δε προς
την φύβιν ορών, έπειδή την ψνχήν άνάγκη βννιβτα-
μένην κα&' άρμονίαν μεχρι των βτερεών προάγειν
άρι&μών και δνβι βνναρμόζεβ&αι μεβότηβιν, οπως δια
παντος έλ&ονβα τον τελείον βτερεού κοβμικού βώμα- 5
τος πάντων αντιληπτική γενήβεται των οντων, καϊ την
άρμονίαν αντής. μεχρι τούτον προαγήοχε, τρόπον τινα
και κατα την αντής φύβιν έπ' άπειρον δνναμένην
προΐέναι.
φηβι δ' δτι και τους μείζονας άρι&μονς τοΐς βαρντέ- ιο
()οι^ φ^ο^οι^ οίκεΐον άποδιδόναι, καν έπ' ένίων δόξη
ταβεων διαφωνεΐν , οιον έπι της τάβεως της γινομένης
διά της έξαρτήβεως των βαρών. δνο γαρ ί'βων τό τε
μήκος και πάχος χορδών και τάλλα ομοίων το πλεΐον
βάρος δια την πλείω τάβιν τον οξύτερον ποιηβει ΐ5
φ&όγγον. έπεϊ γαρ το πλεΐον βάρος πλείω τάβιν λοιεΓ,
πλείονα την ε'ξω&εν προβδίδωβι δύναμιν τω κατ αντον
οξύτερα» φ&όγγω, έλάττονα δια τούτ' ε"χοντι την ιδίαν
Ιδχνν τού έξαρτήματος. δήλον ώς άντεβτραμμένως ο
βαρύτερος, την οίκείαν αύτού δύναμιν πλείω κεκτημένος »ο
τοϋ έξαρτήματος, επαρκεΐ προς το βώζειν την οίκείαν
άρμονίαν τε και βνμφωνίαν. ώβτε τον μείζω άρι&μον
τή πλείονι νεμητέον δννάμει. ομολογεΐ δε τούτοις καϊ
τα. άλλα. πάλιν γαρ τα μήκη και τα πάχη δνβκινηβίαν

4 οϊ. Τϊπι. ρ. 32 Β. Τ^ββίρΙιαΐ ρ. 66 5 παντός] πάντων

Α: οΓ. Τΐπι. ρ. 34 Β. 36 ϋ 7 προαγείοχε Α1 9 προΐέναι
6χ προαιεναι Α 13 (έπϊ*> δνοΊ 14 πλείω Α1 16 πλείον
Α.2] πλείω Α1 17 προσδίδωσι οογγ. βχ προδίδοααι Α κατ'
αντον άβΐ. νίά. (Γοιΐ. αά ίδίαν αάβοΓϊρΙιιπι ίαϊί) 18 ί« ρο»ί
ελάττονα &Αό\. Α3 Ιχοντι: Ι οογγ. βχ II. Α 19 (καί^>
δήλονΊ άντεατραμμ.ένος Α1
ΤΗβο Βω^τα. 5
 66 ΟϋΚ ΜΑΙΟΚ ΝϋΜ. ΘΒΑνίΟΚΙ 8ΟΝΟ ΑΤΤΚΙΒϋΑΤϋΚ.
προβάπτοντα ταΐς χορδαΐς άβ&ένειαν παραβκενάζει, ως
μη ραδίως κινεΐβ&αι μηδε &άττον πληττειν τε καϊ είδο-
ποιεΐν πλείονα όντα τον πέριξ αέρα. δηλον ονν [ότι]
ως οί βαρύτεροι φ&όγγοι την αντών οίκείαν δύναμιν
5 κατα τον πλείω κέκτηνται άρι&μόν. όμοια δε έβτιν ενρεΐν
και επϊ των εμπνενβτών οργάνων, και γαρ των εν
τούτοις φ&όγγων οί βαρύτεροι, δια το μηκος και την
ενρύτητα των τρημάτων πλεον ειδοποιούντες τον αέρα
η νη Λία την ανεβιν τον πνεύματος ως έπϊ βάλπιγγος
ίο η της αρτηρίας, ατονώτεροι και αβ&ενέβτεροι γινόμενοι
την αντών οίκείαν δύναμιν έχονβι φύβει πλείονα.
κνριωτάτη δε παβών, φηβίν, η δια τεββάρων βνμ-
φωνία' έκ γαρ ταύτης καϊ αί λοιπαϊ εϋρίβκονται. η
δε δια πεντε τόνω τον δια τεββάρων διενήνοχεν. αμέλει
ι5 τον τόνον ούτως ορίζονται' το από τον δια πέντε έπϊ
το δια τεββάρων διάβτημα. ενρίβκεται δε έκ τον ίιά
τεββάρων και δια πέντε το δια παβών' βύγκειται γαρ
έκ τον δια τεββάρων καϊ δια πέντε.
οί δε παλαιοϊ πρώτον διάβτημα της φωνης έλαβον
2ο τον τόνον, ημιτόνιον δε και δίεβιν ούχ ^/οΰντο. ό ί£
τόνος εύρίβκετο εν έπογδόω λόγω έν τε δίβκων κατα-
βκεναΐς και αγγείων και χορδών και ανλών και έξαρ-
τηβεων και αλλων πλειόνων' τα γαρ η προς τα θ'
έποίει τονιαίον άκούειν διαβτήματος. δια τοΰτο ίε

1 άσ&ένιαν Α1 3 οι. δηλον ώς ρ. 65, 19 5 κέκτψ-

ται ΒαΙΙ.] κέκτηται Α 6 των ίν Α2] τον Ιν Α1 7 φ&ογ-
γον Αί 8 τρημάτων οογγ. βχ τρημμάτων Α 9 η νη δία
β,ρθ£Γ.] ην η δια Α1, η νγ δια Α2, οί. &ά ρ. 78, 16 10 άτο-
νώτερος καϊ άο&ενέατερος γινόμενος την αντον δύναμιν οίκιίαν
(οί. ρ. 65, 20. 66, 4) ΐ%ει κτλ. Α 14 γαρ ροβί τόνω βτΆΒ. Α
ίηβΟΓ. τί ίστι τόνος Α αμελες Α1
 ϋΕ ΙΙΜΜΑΤΕ. 67
πρώτον διάβτημα 6 τόνος, οτι μεχρι τουτου καταβαί-
νονβα η φωνη τον διαβτήματος απλανή την άκοήν φν-
λάββει. το δε μετά τοντο ονκέτι οία τε ή ακοή προς
ακρίβειαν λαβεΐν το διάβτημα. αμέλει περϊ τον εφεξής
διαΰτήματος καλονμενον ήμιτονίον διαφερονται , των 5
μεν τέλειον ήμιτόνιον αντο λεγόντων, των δε λεΐμμα.
σνμπληρονται δε το δια τεββάρων, ο έβτιν έπίτριτον,
τώ τόνω , τουτεβΊτι τω έπογδόω διαβτήματι, οντω. βνμ-
φωνεΐται γάρ παρά πάβι το δια τεββάρων μεΐζον μεν
είναι διτόνον, ελαττον δε τριτόνον. αλλ Αριβτόξενος ίο
μϊν φηβιν εκ δύο ήμίβονς τόνων αντό βνγκεΐβ&αι
τελείων, Πλάτων δε εκ δύο τόνων και τον καλονμενον
λείμματος. το δε λεΐμμα τοντό φηβιν άκατονόμαβτον
είναι, έν λόγω ίε είναι άρι&μον προς άρι&μόν όν εχει
τα βνς' προς βμγ'. το δε διάβτημα τοντό έβτι, καϊ ή ι5
υπεροχή ιγ'. ενρε&ήβεται δε οντως. τα μεν ς' ονκ αν
εί'η πρώτος ορο<?, έπειδή ονκ έχει ογδοον, ΐνα νπ' αντον
γένηται έπόγδοος. ονδε μήν ί η' καϊ γάρ εί εχει έπόγ
δοον τον &' , πάλιν ο 0-' ονκ έχει έπόγδοον. δεΐ δε
ίπο^ίοου έπόγδοον λαβεΐν, έπειδή το διά τεββάρων ϊο
έπίτριτον μεΐζόν έβτι όΊτονου. λαμβάνομεν ονν τον
πν&μένα τον έπόγδοον τον η' καϊ &' , καϊ τά η' έφ'
5 διάφοροι όόξαι περϊ της διά δ πόΰων έΰτϊ τόνων ιϊι£. Α
8 οί. Αώίοχ. Ηαπη. ρ. 82, 32 10 Άριοτόξενος : ρ. 34,
2 11 χαϊ ροβί δύο &Αά. Α", έ* δύο χαΐ δυο ημίσεων τόνων
ρβΓνβΓββ (3, Βαΐΐ. 12 Πλάτων] τοϋτον Α: οί. ρ. 68, 11.
Ρΐ&4. Τπη. ρ. 36 Β. Ρΐηί. άβ αη. ργοογ. ρ. 1017 Γ. 1022 Ε.
ΜμγοΙ). ϊη δοπιη. 8οίρ. II 1, 23. Ργοοΐ. ρ. 195 Ό 13 τί
ίστι λείμμα τα%. Α 16 πώς εΰρίσκεται το λεϊμμα τα%. Α
18 οντως γάρ εν τή διά δ ίχει. ο γάρ δεύτερος φ&όγγος ίπόγ-
δοός ίατι τού α - καϊ 6 τρίτος πάλιν τοϋ β ίττόνίοοί πι£, Α.
22 τον η] 6 η Α1. αη β0Γ. (ος έοτιν) 6 η' καϊ &'ΐ 6 &ηίβ
τά άβΐ. Α
5*
 68 ϋΕ ΙΛΜΜΑΤΕ.

εαντά, ενρίβκομεν ξί', είτα τα η έπϊ τα &' , και γίνεται

οβ' , είτα τα θ' εφ' έαντά, και γίνεται πα'' η &' ξί' οβ'
πα'' είτα πάλιν τούτων εκαβτον ληφ&ήτω τρις, ααΧ
εβται τα μεν ξδ' τρις ρ^β' , τα δε οβ' τρις βις , τα δε
5 πα' τρις βμγ' ' η &' £,δ' οβ' πα' ρ*ιβ' βις' βμγ'' είτα
προβτί&εμεν τοΐς βμγ' άπο των ρΊβ' έπίτριτον τον
βνς' ωβτε ειναι την εκ&εβιν τοιαύτην' έπί.γδοος πν&-
μην &' η , ίεΐ/τεροι έπόγδοοι ξί' οβ' πα', τρίτοι έπόγ-
δοοι αλλήλων δνο ρ*ιβ' βις' βμγ', κείΰ&ω και 6 τον
ιορ^β' έπίτριτος 6 βνς' , εβται τοΰτο το έπίτριτον βνμ-
πεπληρωμενον νπο δνο τόνων και τον είρημένον λείμ-
ματος. ενιοι δε πρώτον ορον λαμβάνονβι τον τπ,δ'.
ονς

ίνα γαρ δύο λάβωβιν επογδόονς, τον πρώτον όρον τον

ς' όκταπλαβιάβαντες ποιονβι μη, και ταύτα πάλιν

6 τοντέατι μετά τον αμγ' άλλον δε προατί&εμεν τον ανζ ος

ίατι τον ρΗβ έπίτριτος τηξξ. Α 8 δύο εφεξής επογδόων όντων
τον ξδ οβ πα, επεϊ μη £χει έπίτριτον 6 ξδ ον εδει μετά πα
τε&ήναι ωστε νενεβ'β'ο" τον δια δ, είκότως τοντοις (βΟΓ. τον-
τονϊ) μεν ναερέβημεν , τοίς (βογ. τονς) δε εξης παρειλήφαμεν
τον ρΗβ αΐς αμγ' ίατι γαρ τον ρΗβ ίπίτριτος ό αϊζ , 6 δε ξδ
τρίτον ονκ £χει ιη£. Α 12 βί. ΡγοοΙ. ρ. 194 ϋ τον] των
Α 13 πρώτον] ε να Α
 ϋΕ ΙΙΜΜΑΤΕ. 69
οκτάκις τπδ' , ον επίτριτος ο φιβ' , μεταξύ δε τούτων
δύο επόγδοα, τον μεν τπδ' νλβ', τούτον δε νπς', άφ'
ών επϊ τα φιβ' 6 λειμματιαΐος γίνεται λόγος. τινες δε

φαβι μη όρ&ώς είληφ&αι τουτου^ τονς αρι&μούς' την

γαρ νπεροχην τον τετάρτον όρον προς τον τρίτον μη 5
γίνεβ&αι ιγ' , δβ« Πλάτων εί'ρηκε δεΐν έχειν το λεΐμμα.
ονδεν δε κωλύει καϊ £φ' έτερων άρι&μών τον αντόν ενρί-
βκειν λόγον ως εχει τά βνς' προς τα βμγ'. ον γαρ άρι&-
μον ώριβμένον έλαβεν 6 Πλάτων, άλλα λόγον άρι&μον.
ον δε έχει λόγον τά βνς' προς βμγ', τούτον καϊ τά φιβ' ίο
προς τά νπς' τά γάρ φιβ' -των βνς' διπλάβια και τά
νπς' των βμγ'. ότι δε τοίτο τό διάβτημα το των βνς'
προς βμγ', τουτεβτι τά^ιγ', ξλαττόν εβτιν ήμιτονιοι»,
δηλον. τον γάρ τόνον επογδόον όντος το ημιτόνιον
δις Λτό^ίοον έβται, τοντεβτιν εφεκκαιδεκατον. τά δε ι5
ιγ' τών βμγ' έβτιν έν λόγω πλειονι όκτωκαιδεκάτον , ο
έβτι μέρος έλαττον εκκαιδεκάτον. ονδε γάρ ο'ιόν τε το
ίπο^ίοον διαίρεβιν επιδεξαβ&αι, εί καϊ οί μη λόγω

1 ου] ό0)8 Α1, ων Α2 16 όκτω ροβί πλείονι άβΐ. (Λ ι\

βιιργα νβ. &(1(1., ίιιιη ίπο-χτοκαιδ'εκάτω , η οοιτ. βχ φ, βορΓα πα
ΚΙβ. Α, όκτωκαιδικάτω Βιιΐΐ.
 70 ΌΕ ϋΐνίΒΙΟΝΕ
αλλά τη ακοί] ταύτα κρίνοντες νομίζονβιν. αμέλει τον
επογδοον πν&μένος το διάβτημα τοντέβτι των &' προ;
τα η η μονας ον τεμνεται, το δε λεγόμενον λεΐμμα ε'ι
τις έρωτφη τίνος έβτϊ λεΐμμα, δεΐ ειδέναι οτι έβτϊ τον
5 δια τεββάρων' τω γαρ δια τεββάρων λείπει προς το
γενέβ&αι δύο ημιβν τόνων τελείων.
ενρέ&η δε 6 τόνος οντως. επειδη το δια τεββάρων
εν έπιτρίτω λόγω έφάνη ον, τό ίε δια πεντε εν ημιο-
λίω, έλήφ&η αριθμός ό πρώτος έχων ημιβν καϊ τρίτον
ίο εβτι δε οντος ό ς'. τοντου επίτριτος μεν έβτιν 6 η,
ημιόλιος δε ό θ'. ξ' η θ'. τό δη διάβτημα το άπό τον
ημιολίον επϊ τό επίτριτον ενρέ&η εν λόγω μεν έπογδόφ'
τα γαρ &' των η' έπόγδοα' η δε τάβις έλέχ&η τόνος.
οτι δϊ 6 τόνος δίχα ον διαιρεΐται δηλον οντω. πρωτον
ί5 μεν 6 έπόγδοος πν&μην το διάβτημα εχει μονάδα, ψι?
άδιαίρετος. είτα έν μεν άρι&μω ονκ άεϊ είς ΐβα τέμνε
ται τό έπόγδοον διάβτημα. και γαρ έπι των βις' προ;
βμγ' η νπεροχη κ"ζ ον τέμνεται είς ΐβα, αλλα εις
ιγ' και είς ιδ'' μονάς γαρ ον διαιρεΐται, επεϊ δε ο

1 τον ίπογδόον πν9μένος των &' προς τά η το διαστημα

τοντέστιν ή μονάςί 3 ίηβΟΓ. τι έατι λεΐμμα Α 4 ε?ω-
τώη οογγ. βι ερωτώ ή Α 6 δύο καΐ ημισν ΒαΙΙ. οί. 8Ιγ3.1ϊ•
VIII ρ. 379 τριών ημισν σταδίων. ΌΐάγιαχίΒ αριιά ΡήβΟ. άο &£,
ηυηι. 17 τους τέσσαρα; ήμισν πήχεις. ΡΙαί. Οβ.ί. πιίη. 44 ίεκβ-
δύο ημισν μνριάδας 7 πώς ηνρέ&η (κνρε&ή Α1) ό τόνος ϊ»
έπογδόφ λογω τα%. Α 10 οντος οογγ. βχ οντως Α 14 ίπβογ•
οτι ό τόνος δίχα ον τέμνεται Α οντω βΓαβ. Α 1δ Οϊί
ροβί μεν Α* 16 καλώς δε ονκ ά^εΐ'^ ποτε γαρ (γαρ Α2, Ι^'"
Α') τέμνε(ται'~) 6 γοϋν οβ τον ξί ίπόγδοος και ή ζΰ^πιροχη
έστιν -ή ηζτις'} διαιρείται δίχζα •} άλλα καΐ ό πα ΐπογδοος τον
οβ ον (οογγ. βχ ώ) ή υπεροχή 9 ον διαιρείται είς (σα τοζ' *
(ςααβ ΐιίο βί α<1 ρ. 71, 14 αηοΪβ ίηοΙαβί, ίοΐίο οίχοιιιηοίδΟ άο-
ειιπιρία, βηηί)
 ΤΟΝΙ. 71
τόνος ο μεν τις νοήβει λαμβάνεται, 6 δε εν άρι&μοΐς,
ο δε εν διαβτήμαβιν, ο δε δι' ακοής εν φωναΐς, οντε
(ο) έν άρι&μοΐς είς ΐβα άεϊ τεμνεται, ώς δέδεικται,
οντε 6 έν αίβ&ητοΐς και 6ρατοΐς διαβτήμαβιν. έπϊ
γαρ τον κανόνος αίβ&ητος ων 6 νποβολενς πάντως 5
Ι'ξεί- τι πλάτος και οίκ εβται οντως άπλατής, ώς μη
πάντως τι έπιλαβεΐν έν τι] διαιρέβει τον τόνον καϊ
τον πέρατος τον πρώτον μέρονς και της πρώτης αρχής
τον δεντέρον, και δια τοΰτο άπαναλω&ήβεταί τι τον
τόνον. έτι έν ταΐς διαιρέβεβι τρία έβτί, δνο μεν τα ίο
διαιρούμενα, τρίτον δε το έξαιρονμενον. των δε διαι-
ρονμένων άπ' αύτής τής διαιρέβεως ώς έπϊ πρίονος έν
τή τομή άναλονταί τι το έξαιρονμενον νπ' αύτής τής
τομής. ως ονν έπ' ένίων αίβ&ητών έξαιρεΐταί τι,
οντω και έπϊ πάντων καν έκφεύγη την αΐβ&ηβιν πάν- ι5
τως αναλω&ήβεταί τι έν τή τομή. δόρν γονν ή κάλαμον
η άλλο οτιονν αίβ&ητον μήκος αν πριν ή διελεΐν
μετρήβης, έπειτα διέλης είς πολλα μέρη, ενρήβεις το
των διαιρονμένων πάντων κοινον μέτρον έλαττον ον
τον ολον πριν ή διηρήβ&αι. έτι χορδήν αν διέλης, είτα 2ο
διακόψης, η έκταβις μετά την διακοπήν άνέδραμε, καν
πάλιν τα διακοπέντα τείντ]ς, ανάγκη άφηρήβ&αί τι τον

3 ό &ά(1. Α2 10 έν οογγ. ιιί νίά. βχέτι Α 11 των

δι] των γάοΐ 14 τοντο έναντ(ίον') τψ την δο&εϊσαν ζεύ^>&είαν
δίχα τέμν(νεα&αι). εί γάο καταν(α^>1ίακιταί τι π(άντως) παν
τος διαιρουμένου, ον δίχα τέμνεζταϊ), άλλ' ούδε το δο&εν με-
ρος αποτέμ(εται^>. καϊ ϊκ της ένεργείας δζήλον) το ψενδος.
ιΐ γαο δ(ι^>αορήξω τρίχο. δηλ(αδή^>, μηδενος ίκ πρη . . (?) γενο
μένου, ονδεν αν(τής'} παοανάλωται. καΐ έπι των παραπλΌη^αίων
ταύτό πι£. Α έπενίων, ν οογγ. βχ μ Α 16 τι οογγ. βχ τη
Α 18 διέίεις οογγ. βχ διελείς Α 19 διηρημένωνΊ ον
οογγ. βχ ων Α 21 η οογγ. βχ η Α 22 τι οογγ. βχ τη Α
 72 ϋΕ ϋΐνίδΙΟΝΕ ΤΟΝΙ.
μεγέ&ονς εις τάς έξάψεις των εκατέρω&εν άφων τον
τεινομένον. και διά τοντο ονκ εθ*ται τελεια δύο ημι-
τόνια. ού μην ούδ' έπϊ των φωνων ενρίβκεται είς ίβα
η τομη τον τόνου, μελωδηβας γαρ τόνον και τόνον
5 μελωδώ πάλιν τού ενος τόνον τα δύο ήμιτόνια έν τριβϊ
φ&όγγοις, δνβϊ δε διαβτήμαβιν άναβαίνων τη τάβει.
ο δη τρίτος φ&όγγος τού δεντερον οξύτερος ίβται, καϊ
διέβτηκεν άπο μϊν τον πρωτον τόνον, άπο ίε τον δεν
τερον δοκεϊ μεν ημιτόνιον, ον μην ομοιον ημιτόνιον
ίο οΰίε οίον ο δεύτερος άπο τον πρώτον ον γαρ δύναται
ομοιον εϊναι το βαρύτερον τω οξντέρψ. ονδε γαρ επϊ
τού αντον φ&όγγον αν δϊς μελωδηβαι &έλωμεν διακό-
ψαντες την φωνην, τον αντον ήχον άποδώΰομεν, άλλ'
ανάγκη γενέβ&αι τινά διαφοράν, ητις λήβει την άκοψ.
ί5 ονδϊ γαρ κεντηβαι ταύτόν και ομοιον δϊς οιόν τε, ονδε
πληξαι την αύτην χορδην δϊς ομοίως, άλλα η λαγαρω-
τερον η βφοδρότερον, ονδε βάψαι δϊς εις το αντο ύγρον
ομοίως, ονδε βάψαντα το αντό άνενεγκεΐν δια δακτύ
λον η μέλανος η μέλιτος η πίττης. ο δε νοηο*εΐ ληπτος
2ο τόνος δύναται νοεΐβ&αι και εις 1'0α διαιρούμενος.
περι δε της έν άριθμοίς αρμονίας λεκτέον έξής, 'ότι
[ο] δρος έβτϊν 6 το κα&' εκαβτον άποφαίνων ίδίωμα
των λεγομένων, οίον άρι&μός, μέγε&ος, δύναμις, όγκος,
βάρος. λόγος δε κατά μϊν τονς περιπατητικονς λέγεται
25 πολλαχώς , ο τε μετά φωνης προφορικος νπο των νεα-

1 άφων: άφ οογγ. βχ άρκ.. Α 5 μιλωδω Α 8 διέατψ

κεν: η οογγ. θχ ι Α' • 9 όμοιο»] τέλειονί 15 οϊόν τε οογγ. βχ
οίονται Α 18 βάψαντα: β οογγ. βχ ψ Α 19 ληπτος Βιιΐΐ.]
λεπτος Α 20 οι. άββΟΓ. ροβί βηβιη 1Λγί 21 ίηβΟΓ. τί εστιν
ορος Α 22 ό οπι. αρθ£γ. 24 ίηβΟΓ. ποσαχώς λέγεται
λόγος Α 25 οί. Ρΐιιί. οαιη ριίηο. ρΐιίΐοβ. <1ίββ. ρ. 777 Ο
 ςϋΐϋ δίβΝίΓίοΕτ αογος. 73
τίρων λεγόμενος καϊ ο ένδιά&ετος καϊ ο εν διανοία
κείμενος ανεν φ&όγγον και φωνης και 6 της αναλογίας,
κα&' 'όν λεγεται εχειν λόγον τάδε προς τόδε, καϊ η των
τον λόγον βτοιχείων άκόίοίΤΐς και 6 των τιμώντων καϊ
τιμωμένων, κα&' ον φαμεν λόγον τινος εχειν η μη εχειν, 5
και 6 τραπεζιτικος λόγος και ο έν τω βιβλίω Λημοβ&ενι-
κός η Λνβιακός και ο όρος ο το τί ην είναι καϊ την
ονοίαν βημαίνων, 6ριβτικός ων, και ό βνλλογιβμος δε
καϊ η έπαγωγη και ό Αιβνκός και 6 μύ&ος και 6 αίνος
λόγος λέγεται καϊ η παροιμία, έτι δε καϊ ο τού ε]δονς ίο
χαϊ ο βπερματικός καϊ αλλοι πλείονες. κατα δε Πλά
τωνα τετραχώς λέγεται λόγος, η τε διάνοια άνεν φ&όγ-
γον και το μετα φωνης ρεύμα από διανοίας και η των
τον όλον βτοιχείων άπόδοβις καϊ ο της αναλογίας. νύν
δε πρόκειται περϊ τον της αναλογίας λόγον ζητεΐν. ί5
λόγος δε έβτιν ο κατ άνάλο^ον δνοΐν όρων ομογε
νών η προς αλληλονς [αύτών] ποια βχέβις, οιον διπλά
σιος, τριπλάβιος. τα μεν γαρ άνομογενη πώς έχει προς
αλληλά φηβιν'Άδραβτος είδέναι αδύνατον' οίον πηχνς
προς μνάν η χοίνιξ προς κοτύλην η το λενκόν προς το 2ο
γλνκύ η &ερμόν άβύγκριτα και άβνμβλητα' τα δε ομο-
να
1 [έ] ίν διανοίαΐ 2 άλογίας Α 6 τραπεξητικος Α
α
7 λναιχός Α 8 αημαίνων: αι οοιτ. βι £ Α ορίατικός
μι
Βηΐΐ.] οριατικώς Α 10 τό βιβλίον ίχα. παρο (βί^ηο ΙίηβοΙαο
Η&θο νβΛ» &Λ παροιμία τβΙα,Ϊα. βΓβ,ηί) ίη ιτι£. άβΐ. Α 11 οί.
Ρ1»ί. 8ορϊ. ρ. 263 Ε. ^ Τΐιθ»βί. ρ. 206 Ό 14 ό] η Α
16 ίηβΟΓ. τί Ισπ λόγος άναλογίας Α άναλογία» Αβί
&<1 Νίοοπι. αήΰιιη. ρ. 304 17 οί. ρ. 81, 8. 18 20 χοϊ-
»ι£ ΒηΙΙ. οί. ΗβΓοά. άίοΐιΓ. ρ. 285. Ιιοΐιβοΐί ραταΐίρ. £Γ&πιπι. ΟΓ,
ρ. 411 χοτνλην: οί. ίαπιβη ΗιιΚβΟΐι £ήβοΙι. α. Γδπι. ΜβίτοΙ.
ρ. 83 21 αηίβ και ταβαπι ίπππι ϊβΓ6 Ιϋί. , γαρ &Αά. ίΐρο£Γ.
 74 ϋΕ ΚΑΤΙΟΝΙΒϋδ.
γενη δννατόν, οιον μήκη προς μήκη <(καϊ} έπίπεδα προς
επίπεδα καϊ βτερεά προς βτερεά και βάρη προς βάρη και
νγρά προς νγρά καϊ χντά προς χντά και ξηρά προς ξηρά
καϊ άριθμούς προς αριθμονς καϊ χρόνον προς χρόνον
5 καϊ κίνηβιν προς κίνηβιν και φωνήν προς φωνήν και
χνμον προς χνμόν καϊ χρώμα προς χρώμα καϊ οβα τον
αντού γενονς η είδονς οντα πως εχει προς αλληλα.
ορονς δε λέγομεν τα ομογενή η ομοειδή λαμβανόμενα
είς βύγκριβιν, οιον οταν βκεπτώμε&α τίνα λόγον έχει
ίο τάλαντον προς μνάν, ομογενεΐς όρονς φαμεν το τάλαν-
τον και την μνάν, ότι άμφοΐν γένος το βαρύ. καϊ έπι
τών αλλων Ι αντός λόγος. αναλογία δε έβτι λόγων η
προς αλλήλονς ποια βχέβις, οίον ως β' προς εν, οΰτως
η' προς δ'.
ί5 τών δε λόγων οι μεν ειβι μείζονες, οί δε έλάττονες,
οί δ' ΐβοι. 6 μεν ονν ΐβος είς και 6 αντός λόγος και
προηγεΐται πάντων τών λόγων καϊ ίβτι <ϊτοιχ«ώ5^ς.
ϊβοι δε είβιν οι κατά την αντήν ποβότητα έξεταζόμενοι
προς αλλήλονς, οίον εν προς εν καϊ β' προς β' και ι
2ο προς ι και ρ' προς ρ'. τών δε μειζόνων οί μεν πολλα-
πλάβιοι, οί δε έπιμόριοι, οί δε ονδετεροι, ομοίως δε
και τών ελαττόνων οί μϊν ύποπολλαπλάβιοι, οί δε νπε-
πιμόριοι, οί δ' ούδέτεροι, τούτων δε οί μεν εν βνμ-
φωνία είβίν, οί δ' ον. αί μεν ονν βνμφωνίαι τών

4 καϊ χρόνον: ον οογγ. βχ ον Α 7 πώς Α 8 ίηβΟΓ.

τί εατιν ορος Α, ιξ ίη ηιιτ, ρι'ίΐ6ίθγοίΐ ςμιη,βάη,ηι ίη ιη£. βγ.
ομοειδή οογγ. βχ όμοιοειδή Α 12 ίηβΟΓ. περϊ αναλογίας
Α, ϊη ίη πι^. 15 ίηβΟΓ. περϊ ισότητας Α, ι& ίη πι£.
ελλάττονες Α, 6η. &ρθ£Γ. 18 ποαότητα] ίαότητα Α
22 νπεπιμόριοι οογγ. βχ νποεπιμόριοι Α 24 αϊ ανμφ. ηβ§1β-
£βηίβΓ άίοίυπι (οί. ρ. 75, 11): ηίβί βΟΓ. ε"ν μεν ονν ανμφωνία
 ϋΕ ΚΑΤΙΟΝΙΒϋδ. 75
πολλαπλαβίων δ τε διπλάβιος και 6 τριπλάβιος και 6
τετραπλάβιος, εν δε έπιμορίοις ημιόλιος έπίτριτος, εν
ονδετερω δε ο τε έπόγδοος και 6 των βνς' προς βμγ',
«αϊ οι τούτοις νπεναντίοι ο τε νποδιπλάβιος καϊ ο νπο-
τριπλάβιος καϊ 6 νποτετραπλάβιος και ο νφημιόλιος κα\ 5
ό νπεπίτριτος και 6 ύπεπόγδοος και 6 των βμγ' προς
βνς'. και 6 μεν διπλάβιος εν τη δια παβών ενρίβκεται
βνμψωνία, ώς επάνω άποδέδεικται, 6 δε τρίπλαβιος εν
τι] δια παβών και δια πέντε, ο δε τετραπλάβιος εν τΐ}
δις δια παβων, ο δ' ημιόλιος εν τη δια πέντε, ο δ' ίο
επίτριτος έν τη διάτεββάρων, ό ί' έπόγδοος τόνος έβτίν,
ο ίε των βνς' προς βμγ' έν λείμματι. όμοιος ίε και
οί τοντων νπεναντίοι. έν ούδετέρω δέ είβι λόγω ο τε
έπόγδοος και 6 των βνς' προς βμγ', οτι οντε έν βνμ-
φωνίαις είβϊν ούτε έξω βνμφωνίας' ο γαρ τόνος καϊ το ί5
λεΐμμα άρχαι μέν είβι βνμφωνίας και βνμπληρωτικαι
βνμφωνίας, ονπω δε βνμφωνίαι. λέγονται δέ τινες έν
αρι&μητικη λόγοι αρι&μών ον μόνον πολλαπλάβιοι και
έπιμόριοι, αλλα και έπιμερεΐς και πολλαπλαβιεπιμερεΐς
καϊ έτι πλείονς, περϊ ων έφεξης βαφέβτερον παραδώβο- 2ο
μεν. βννέβτηκε δε το μεν δια τεββάρων έκ δνεΐν τόνων
και λείμματος, το δε δια πέντε έκ τριών τόνων καϊ
λείμματος, το δε δια παβών έκ τον δια πέντε καϊ δια
τεββάρων. ' έκ δε τούτων είβιν αί προηγούμεναι τών
αναλογιών. 25
3 ουδετέροις &ρθ£Γ. 6 νποεπίτριτος Α νπόγδοος Α1
7 ΐχ πόσων τόνων η τι δια $ καϊ αί λοιπαι αννεστηκααιν
τα%. Α 8 έπάνω: ρ. 56, 12. 62, 6 11 τόνος: ίπιπιο εν
τόνω 13 ίν ονδίτιοφ χτλ. — 25: ΐιαβο ρΐαηβ βαρΘΓΤ»Ο&ηθ&
βοητ, φιαβάαπι βίΪ&πι ίηθρία 15 βς[^. οί. ρ. 49, 4
18 πολαπλάαιοι Α, βπι. &ρο£Γ. 20 £«] ίπϊ Α εφεξής:
ρ. 78, 6 βς[ς[. 21 σννέατηκε οογγ. βχ αννέατικε Α
 76 ϋΕ ΚΑΤΙΟΝΕ ΜϋΙΤΙΡΜΟΙ.
πάλιν δε κατά την άρι&μητικην παράδοβιν λέγον
ται (λόγοι) των αρι&μών, ως και ο "Λδραβτος παρα-
δίδωβιν, οι μεν πολλαπλάβιοι, όί 5ε έπιμόριοι, οί ί'
έπιμερεΐς, οί δε πολλαπλαβιεπιμόριοι, οί δε πολλαπλα-
5 βιεπιμερεΐς, οί δ' ονδετεροι, των δε έλαττόνων οί μεν
νποπολλαπλάβιοι, οί δ' νπεπιμόριοι, και οί λοιποί άντι-
βτρέφοντες τοΐς μείζοβι.
πολλαπλάβιος μεν ονν έβτι λόγος, οταν 6 μείζων
δοος πλεονάκις εχτ\ τον έλάττονα, τοντέβτιν οταν ο
ίο μείζων ορος καταμετρηται νπο τον ελάττονος άπαρτι-
ζόντως, ως μηδεν έτι λείπεβ&αι άπ' αντον, και κατ
είδος τοβανταπλαβίων [εκαβτος πολλαπλάβιος ί'] ο
μείζων ορος λεγεται τον ελάττονος, 6σάκις αν καταμε
τρητοί νπ' αντον' οιον αν μεν δις, διπλάβιος, αν δε
15 τρίς, τριπλάβιος, αν δε τετράκις, τετραπλάβιος, και κατά
το εξής οντως. άνάπαλιν δε 6 έλάττων τον μείζονος
μέρος 6μώννμον τω λόγω, κατά μεν τον διπλάσιον
ημιβν, κατά δε τον τριπλάβιον τριτημόριον, καϊ λόγος
6 μεν ημιβνς, ό ίε τριτημόριος' και έπϊ των αλλων
2ο όμοι'ως.
ε'πιμόριος δε εστι λόγος, οταν 6 μείζων ορος άπα\
εχη τον έλάττονα καϊ μόριον εν τι τον έλάττονος, τοντ-
3 β<ις[. ο?8' έπιμερεΐς, οί δε πολλαπλάαιεπιμερείς (οογγ. βΧ
πολλαπλάαιοι επιμερεΐς), οί δε πολλαπλάσιεπιμόριοι (οογγ. β*
πολλαπλάσιοι επιμόριοι), β]'£ηί6ε&ίο ΙίίβΓΪβ β βί ά νβΓθ οηϋηβ,
Α 5 ονδέτεροι ΐιοο Ιοοο ίηβρίβ άίοίυπι, οί. ρ. 80, 8
6 νπομόριοι Α, βπι. β,ρο^Γ. 8 ίηβΟγ. τί εατιν ο πολλα-
πλάαιος λόγος Α, * ίη ιη£. 9 ίχη οογγ. βι £χ« Α
10 άπαρτιξόντως οογγ. 6χ άπαρτίξοντας Α 11 κατ' είδος: $,
ρ. 80, 15 13 μείξον (ον ία τω.) Α, βπι. &ρθ£Γ. 17 ομάνν-
μον οογγ. 6Χ όμοννμον Α 21 ΪπβΟγ. τί εατιν επιμόριος
λόγος Α, ϋα ίη τα%. μείξον Α, βπι. αρο^Γ. 22 ίΐχη οογγ.
θχ εχει Α
 ΏΕ ΚΑΤ. ΒϋΡΕΚΡΑΒ,ΤΙΟυΐ,ΑΚΙ. 77
έΰτιν οταν ό μείζων τον έλάττονοζ ταύτην έχη την
νπεροχήν, ητις τον έλάττονος άρι&μον μερος εβτίν. ώς
η τετρας της τριάίο^' ύπερεχει γαρ αντης μονάδι, ητις
εβτϊ της τρι«ίό^ το τρίτον' καϊ η έξάς της τετράδος
ύπερεχει δνεΐν, άτινα των τεββάρων ημιβν έβτι. διό 5
καϊ από της των μερών όνομαβίας εκαβτος των έπιμο-
ρίων ιδίας ετνχε προβηγορίας. 6 μεν γαρ τω ημίβει
τον έλάττονος μερει υπερέχων ήμιολιο^ ώνόμαβται, ώς
ή τριας της δνάδος καϊ η εξάς της τετράδος. αντην τε
γαρ ολην εχει την ελάττονα και το ημιβν αντης' εν ίο
μεν γαρ τη τριάίι ενεβτιν ή δνάς και το ημιβν αντης
η μονάς, εν δε τη έξάδι η τετρας καϊ το ημιβν αντης
η δνάς. πάλιν οί τω τρίτω μέρει τον έλάττονος νπερ-
εχοντες εππτριτοι καλούνται, ώς ή τετράς της τριάδος,
οί δε τφ τετάρτω ύπερεχοντες έπιτέταρτοι, ως ο ε' των ί5
δ' και 6 ι των η', και ομοίως προκόπτοντες επίπεμπτοί
τε καϊ έφεκτοι και ε'φε'^ίομοι έκλή&ηβαν πάντες ούτοι
έπιμόριοι οντες. διό και οι αντικείμενοι τούτοις οί
έλάττονες των μειζόνων ύπεπιμόριοι εκλη&ηβαν' ως
γαρ η τριάς (της)> δνάδος ελέγετο ημιόλιος, οντως καϊ 2ο
η δνάς της τριάδος κατά τό άνάλογον νφημιόλιος λε-
χ&ήβεται, και ομοίως η τριάς της τετράδος νπεπίτριτος.
εβτι δε των πολλαπλαβίων λόγων πρώτος και.
έλάχιβτος 6 διπλάβιος, μετά δε τούτον ο τριπλάβιος,
ειτα ο τετραπλάβιος, και οντως οί εξής επ' άπειρον αίεϊ 25

1 μιίξων οογγ. βχ μιϊξον Α Ί τω Α2] τό Α1 8 ϊ'φ'

απίβ ήμιόλιος Α1. οί. νβίίβΓ αάόΐϊίωη. &(1 ΒίβρΙι. ΤΙιββ. ρ. 13
13 οί Α2] 17 Α1 16 ίί'κα οογγ. βχ ίίκάί Α 19 νπιπι-
μόριοι οογγ. βχ νποέπιμόριοι Α 20 της &άά. ϊη βά. Βαΐΐ.
22 νηοιπίτριτος Α 23 ίν ροβί των, βί πολλαπλααίων τανΑ.
ϊη πολίαπλααίονι Α
 78 Γ>Ε ΚΑΤ. δϋΡΕΚΡΑΚΤΙΕΝΤΕ,
οι μείζονες. των δ' έπιμορίων λόγων πρώτος καϊ μέ-
γιβτος 6 ημιόλιος, ότι δη καϊ το ημιβν μερος πρωτον
καϊ μέγιβτον καϊ έγγντάτω τω όλω, μετα δε τούτον ό
έπίτριτος, καϊ ο έπιτέταρτος, και ούτω πάλιν έπ απει-
5 ρον η πρόοδος άει επ' έλάττονος.
έπιμερης δε έβτι λόγος, όταν ο μείζων όρος απαξ
εχη τον έλάττονα και έτι πλείω μερη αντον [τον έλάτ
τονος], είτε ταύτα και όμοια εί'τε ετερα καϊ διάφορα'
ταύτα μεν οίον δύο τρίτα η δύο πεμπτα καϊ ει τινα
ίο αλλα οντως' 6 μεν γάρ των ε' άρι&μος τον των γ' δις
έπίτριτος, 6 δε των ζ' τον των ε' δϊς έπίπεμπτος, 6 δε
των ή τον των ε' τρϊς έπίπεμπτος, καϊ οί εξής ομοίως '
ετερα δε και διάφορα οίον όταν 6 μείζων αύτόν τε έχη
τον έλάττονα καϊ έτι ημιβν αύτού καϊ τρίτον, οίον έχει
ί5 λόγον 6 των ια' προς τον των ς', η πάλιν ημιβν καϊ
τέταρτον, ός έβτι λόγος τών ζ' προς δ', η νη Λία τρί
τον καϊ τέταρτον, όν έχει λόγον τα ι&' προς τα ιβ'.
παραπληβίως δε &εωρείβ&ωβαν καϊ οί λοιποι έπιμερεΐς
δνβιν νπερέχοντες μέρεβιν η τριβϊν η πλείοβι, καϊ όμοιος
2ο η άνομοίοις. νπεπιμερης δε έβτιν [ο] άνάπαλιν ο έν
τω προειρημένω λόγω έλάββων προς τον μείζονα έξετα
ζόμενος.
πολλαπλαβιεπιμόριος δέ έβτι λόγος, όταν 6 μείζων
όρος δϊς η πλεονάκις εχη τον έλάττονα καϊ έτι μέρος
1 οί μείξονες] ίπϊ μείξονοςΐ οί. ν. 5 4 5$(?) αηίβ ό
Α, εξής αρο£Γ. 6 ϊηβοΓ. πεοϊ έπιμιρονς Ιόγον Α, *β ϊη
πι£. μείξων: ω οχ ο Α 7 εχη βχ ίχει Α μερει
Α, βπι. αρο£γ. οί. νβ. 24. ρ. 79, 17 13 ίέ ρππιο οω.
Ιππι αάά. Α εχη οογγ. βχ έ"χιι Α 16 νή δία Α2] ή δια
Α1 20 άνομίοις Α1 νπομερής Α1 21 τό μείξον Α
23 ϊηβοΓ. περϊ πολλαπΙααιε^τιμορία>ν Α μείξων οογγ. βχ
μείξον Α 24 ϊχη οογγ. βχ εχει Α
ΜϋΙ,ΤΙΡΙ,. δϋΡΕΚΡΑΚΤΙΟϋΙΑΚΙ, Μ. δϋΡΕΚΡΑΚΤΙΕΝΤΕ. 79
αυτοί, ώς 6 μεν τών ζ' δϊς έχει τον γ' καϊ έτι τρίτον
«ντον, καϊ λεγεται αντον διπλαβιεπίτριτος, 6 δε των
0•' δϊς εχει ζτον) τών δ' καϊ έτι το τέταρτον' αντού,
λεγεται δε διηλαβιεπιτέταρτος, 6 δε τών ι τρις εχει τον
των γ' και το τρίτον αύτού, και λέγεται τριπλαβιεπίτριτος. 5
παραπληβίως δε &εωρείβ&ωβαν καϊ οί λοιποι πολλα-
πλαβιεπιμόριοι. τούτο δε βνμβαίνει, οταν δνεΐν προ-
τι&έντων άρι&μών ο έλάττων καταμετρών τον μείζονα
μ,η ιβχύβη ολον καταμετρηβαι, αλλ' άπολείπη μέρος τον
μείζονος, ο έβτιν αντον τον έλάσΌΌνος μέρος' οιον ο ίο
τών κς' τον τών η πολλαπλαβιεπιμόριος λέγεται, έπειδή-
πιρ (6) η τρις καταμετρήβας τον κς' ονχ ολον άπήρτι-
βεν, αλλα μέχρι τών κδ' έλ&ών δύο εκ τών κς' άπέλι-
πεν, ο έβτι τών η τέταρτον.
πολλαπλαβιεπιμερης (δε) έβτι λόγος, οταν ο μείζων ί5
ορο§ ίι? τ, πλεονάκις έχτ} τον έλάττονα και δύο η πλείω
τίνα μέρη αυτού είτε ομοια είτε διάφορα' οϊον 6 μεν
τών η' δϊς εχει τον τών γ' καϊ δύο τρίτα αντού, λέγεται
6ε διπλάβιος καϊ δϊς έπίτριτος, ο δε τών ια' τού τών
γ' τριπλάβιος καϊ δϊς επίτριτος, 6 δε τών ια' τού τών ίο
δ' διπλάβιός τε καϊ ημιόλιος και επιτέταρτος η διπλά-
ΰιός τε και τρις έπιτέταρτος. και τονς αλλονς δε πολλα-
πλαβιεπιμερεΐς πολλοΰς και ποικίλονς όντας προχειρί-
ζεβ&αι ράδιον. τοΰτο ίε γίνεται, όταν 6 έλάττων
άρ &μός καταμετρηβας τον μείζονα μη ίβχνβη άπαρτί- 25
βαι, άλλ' άπολείπη άρι&μόν τινα, α έβτι μέρη αντον,
3 (τον) τών] τον &ρθ£Γ. 9 καταταμ,ετρήααι Α, βιη.
3ρο§Γ. 12 ίο κ; Α, βπι. ϊη βά. ΒαΙΙ. 13 άπέλΐιπιν
Α, βπι. &ρο£γ. 15 ίηβΟΓ. πϊρΐ πολλαπλασιεπιμ,ιρων Α
16 ΐχτ] αρθ£γ.] ίχει Α 18 ΐχων Α _ 24 ίλάττων: αν οογγ.
ΘΧ ο»Ά 26 α] ο Α
 80 ΡΕ ΚΑΤ. ΝϋΜΕΚΙ Αϋ ΝϋΜΕΚϋΜ.
ώς 6 τών ιδ' τού τών γ' η γαρ τριάς καταμετρήβαβα
τον τών ιδ' ονκ ί'βχνβεν άπαρτίβαι, άλλα προκόψαβα
τετράκις μεχρι τών ιβ' την λοιπην άπό τών ιδ άπέλιπε
δνάδα, ητις έβτϊ τών γ' δίμοιρον, ά δη λεγεται δυο
5 τρίτα. άντίκειται δε και τω πολλαπλαβιεπιμερεΐ ο νπο-
πολλαπλαβιεπιμερής.
άρι&μον δε προς άρι&μον λόγος έβτίν, οταν ο μεί
ζων προς τον έλάττονα εν μηδενι 7] τών προειρημενων
λόγων, κα&ά δειχ&ήβεται και 6 το λεΐμμα περιεχων
ίο [φ&όγγος] λόγος άρι&μού προς άρι&μον έχων τονς
ορονς έν έλαχίβτοις ώς 6 βνς' προς βμγ'. φανεροι δε
καϊ οί τών έλαττόνων ορων προς τούς μείζονας λόγοι
αντεβτραμμενως ύπ' έκείνων προβαγορενόμενοι, κ«θ-ά
έδείχ&η.
ι5 πάντων δε τών κατ είδος ειρημένων λόγων οι έν
έλαχίβτοις και προίτοι^ προς άλλήλονς άρι#μοί£ οντες
κα& ί'καβτον πρώτοι λέγονται τών τον αντον λόγον
έχόντων και πν&μένες τών ομοειδών. οιον διπλαβίων
μεν λόγων πρώτος και πν&μήν 6 τών β' προς εν' μετά
2ο γαρ τουτον έν μείζοβι και βνν&έτοις «ριθμοΐ^ λόγοι
είβι ίιπλ«βιοι ό τών δ' προς τα β' και τών ς' προς τά
γ' και όμο^ω^ έπ' άπειρον. τριπλαβίων δε λόγων πρώ
τος καϊ πν&μήν ο τών γ' προς το εν' οί δε αίεϊ έν μεί
ζοβι και βνν&έτοις άρι&μοΐς έπ' απειρον προάγονβιν.
25 ωβαύτως δε έπι τών αλλων πολλαπλαβίων. ομοίως δε

3 άπέλειπε Α, βπι. &ρθ£Γ. 7 ϊηβοΓ. τί έοτι λόγος

άρι&μον προς άρι&μόν (οογγ. βχ άρι&μων) Α, κδ ϊη πι£.
μείξων οογγ. βχ μείξον Α 8 5] είη Α 9 δειχ&ήοεται : ρ.
86, 15 13 αντεοτραμμένως] αντεατραμμένοι (άπεατραμμέ-
νοι Α1) ώς Α 14 ίδιίχ&η: ρ. 74 βςι. 15 ϊηβοΓ. περϊ
πυδμένων λόγων Α 18 διπλάσιον Α1
 ϋΕ ίΙΑΤΙΟΝΕ ΕΤ ΙΝΤΕΚνΑΜ,Ο. 81
καϊ έν τοΐς έπιμορίοις. ημιολίων μεν λόγων πρώτος καϊ
πν&μην ό των γ προς τα β', έπιτρίτων δε 6 των δ'
πρός γ, χαϊ έπιτετάρτων 6 τών ε' προς δ'' οί δε έν
μείζοβιν οροις καϊ βνν&έτοις πάλιν άπειροι το πλή&ος.
το δ' αντο &εωρεΐται καϊ έπϊ τών άλλων. β
διαφέρει δε διάβτημα καϊ λόγος, επειδή διάβτημα
μεν έβτι το μεταξύ τών ομογενών τε καϊ άνίβων ορων,
λόγος δε απλώς η τών ομο^ενών ορων προς αλληλονς
βχέβις. διό καϊ τών ΐβων ορων διάβτημα μεν ονδέν
έβτι μεταξύ, λόγος δε προς αλληλονς εις καϊ ο αντός ίο
Ό της ίβίτητος' τών δε άνίβων διάβτημα μϊν ?ν καϊ το
αύτ6 άφ' έκατέρον ζπρός') εκάτερον, λόγος δε ετερος
χαϊ εναντιος έκατέρον προς εκάτερον' οίον από τών β'
προς το ?ν και από τού ενός προς τα β' διάβτημα ?ν
καϊ το αντό, λόγος δε ετερος, τών μεν δύο προς το £ν 15
διπλάβιος, τον ί£ ενός προς τα β' ημιβνς.
Έρατοβ&ένης δε έν τω Πλατωνικώ φηβι, μη ταύ-
τόν είναι διάβτημα και λόγον, έπειδη λόγος μέν έβτι
δύο μεγε&ών η προς άλληλα ποια βχέβις' γίνεται δ'
αντη καϊ έν διαφόροις ζκαϊ έν άδιαφόροις). οιον έν 2ο
φ λόγω έβτϊ τό αίβ&ητόν προς το νοητόν, έν τούτω
δόξα προς έπιβτήμην, και διαφέρει και τό νοητόν τού
έπιβτητού ω καϊ η δόξα τού αίβ&ητού. ίιάο*τ)2μα ί£

6 ΪΠβΟΓ. τίνι διαφέρει διάατηαα και λόγος Α

12 άφ' αρο£γ.] έφ' Α προς &άά. αρθ£ι\ 17 οί. Ρίϋοΐ.
XXX ρ. 60 βς[ς[. ΒθπΛίΐΓίΙ^ Εκώοβΰι. ρ. 168 19 μεγέ&ων Α1
προαάλληλα Α 20 αΰτ^ Α: οί. ΡωίοΙ. XXX ρ. 72
ΡοΓρΙι. &<1 ΡίοΙ. Ηαπτι. ρ. 268 ότι μεν τοίννν 6 λόγος έν δια-
φοροις γίνεται οροις, όμογενέαι δε πάντως, καϊ έν άδια-
φοροΐϊ, ώϊ Ενκλείδει δοκεί, δειχ&ήαεται' διάστημα δ' (οτι^
Ιν τοις διαφέροναι μόνον, φανερόν 21 το αιο&ητόν προς
το νοητόν αρο^γ.] το νοητόν προς τό αΐσ&ητόν Α
ΤΚβο διητιη. 6
 82 ϋΕ ΡΕΟΡΟΚΤΙΟΝΙΒϋδ.
έν διαφέρονβι μόνον, η κατά το μέγε&ος η κατά ποιό
τητα η κατά &έβιν η άλλως οπωβΌΰν. δηλον δε καϊ
έντεν&εν, οτι λόγος διαβτήματος ετερον' το γάρ ημιβν
προς το διπλάβιον (καϊ το διπλάβιον προς το ημιβν)
5 λόγον μεν ον τον αντον εχει, διάβτημα δε το αντό.
αναλογία ί' έβτϊ πλειόνων λόγων ομοιότης η ταντό-
της, τοντέβτιν έν πλείοβιν οροις λόγων 6μοιότης, οταν
ον έχει λόγον 6 πρώτος προς τον δεύτερον, τοΰτον 6
δεύτερος προς τον τρίτον η αλλος τις προς άλλον.
ίο λεγεται δε η μεν βννεχης άναλογία, η δε δΐϊ]ρημένη,
βννεχης μεν η έν έλαχίβτοις τριβϊν οροις, διηρημένη
δε η έν έλαχίβτοις τέββαρβιν. οίον μετά την έν Ιβοις
οροις άναλογίαν βννεχης έν έλαχίβτοις οροις κατά μεν
το διαπλάβιον δ' β' α'' εβτι γάρ ως δ' προς β', οντως
ι5 β' προς εν. διχιρημένη δε ς' γ' δ' β'' εβτι γάρ ώς ς'
προς τά γ', οντως δ' προς τά β'. το δε αντο καϊ έπϊ
των άλλων πολλαπλαβίων. εβτι δε τρόπον τινά καϊ η
βννεχης έν τέτταρβιν οροις, δις λαμβανόμενον τον
μέβον. καϊ έπϊ των έπιμορίων δε ο αντος λόγος' βνν-
2ο εχης μεν αναλογία έν λόγω ημιολίω &' ς' δ', διηρημένη
δε &' ς ιε' ι. ο δε αντος και έπϊ των άλλων λόγος.
ό ί£ Έρατοβ&ένης φηβίν, οτι της άναλογίας[φύβι ς\
άρχη λόγος έβτϊ καϊ πρώτη

1 εν οογγ. βχ εν Α 6 ϊηβοΓ. περϊ αναλογίας καϊ

ιαότητος Α, κξ ϊη πι£». ί' ίατι οογγ. βχ ίϊ έατϊ Α
15 ου συνάπτονται γάρ Ινϊ μέσω ορω κοινω ον (βοΓ. οι) δυο
λόγοι, ώσπερ έπϊ τού δ β ά 6 β μίσος όρος ίατϊ καϊ κοινός,
ώς γάρ δ προς β οντω β προς & πι£. Α 18 οίον ώς δ προς
β, οΰτω β προς ά' 6 γάρ μίσος 6 β όις εΐληπται, αετά τοΰ δ
ώς νποϋιπλάαιος, μετά δε τού ά ώς διπλάσιος πι£. Α 22 τρα-
τοαδένης Α1 , 23 χαΐ αηίβ άρχη &άά. Α2- ϊη ϋβ φιαβ βχ-
 ϋΕ ΑΕςϋΑΙΛΤΑΤΕ. 83
χαϊ της γενέβεως αίτία πάβι τοΐς μη ατάκτως γινομέ-
νοις. αναλογία μεν γαρ πάβα εκ λόγων, λόγον ίέ άρχη
το ί'βον. δηλον δε οντως. έν έκάβτω των γενών ίδιον
εβτί τι βτοιχεΐον [καϊ άρχη], είς ο τα αλλα αναλύεται,
αντό δε εις μηδεν έκείνων. ανάγκη δη τοΰτο άδιαίρε- 5
τον είναι και ατομον' το γαρ διαίρεβιν καϊ τομην έπι-
δεχόμενον βνλλαβη λεγεται καϊ ον βτοιχεΐον. τά μεν
ούν της ονβίας βτοιχεΐα κατα ονβίαν αδιαίρετά έβτι,
τα δε τον ποιον κατά το ποιόν, τά δε τον ποβοΰ κατά
τό ποβόν. ολως δ' εκαβτον κατά τοΰτο άτομον και εν, ίο
κα&ό βτοιχεΐόν έβτι βνν&έτον τινος η μικτού. τού μεν
ονν ποβοΰ οΊτοιχίίΌν η μονάς, τού δε πηλίκον βτιγμη,
λόγον δε καϊ αναλογίας ιβότης. οντε γαρ μονάδα έτι
διελεΐν εβτιν εις το ποβόν, οντε βτιγμην είς το πηλί
κον, οντε ίβότητα εις πλείονς λόγονς. γίνεται δε άρι&- ι5
μό^ μεν έκ μονάδος, γραμμη δε έκ βτιγμης, λόγος δε
και αναλογία εξ ίβότητος, τρόπον δε ον τον αντον εκα
στον τοντων' άλλά μονάς μεν πολλαπλαβιαζομένη νφ'
ίαντης ονδεν γεννά ως οί «λλοι άρι&μοί, το γάρ άπαξ
'έν ί'ν' κατά βύν&εβιν δε ανξεται μεχρις είς άπειρον' 2ο
στιγμη δε οντε κατά πολλαπλαβιαβμόν οντε κατά βύν-
&εβιν' άλλά κατά βννεχειαν ρνεΐβά τε καϊ ενεχ&εΐβα
γραμμην άποτελεΐ, γραμμη δε έπιφάνειαν, έπιφάνεια
δε βώμα. καϊ μην 6 των ί'βων λόγος ονκ ανξεται βνν-
τι&έμενος' πλειόνων γάρ ί'βων έξής τι&εμένων 6 της 25

οίάβηιηί αβφίαΐϊί&ϋβ βοπιπιβπιοπιΰο ίίιίβββ νίάβίιιΓ: οί. ρ. 107,

10 βςιςι. 111, 12 1 άρχη ροβί πρώτη &άά. Α9, πρώτη της γενέ-
σιως αίτία Βηΐΐ. καΐ &ηίβ πααι ζΑά. Α2 4 ροβί καΐ ιιπα
Ηΐ βΓ. Α 11 μικτον οογγ. βχ μικτό» Α τί ίκάατου γένους
στοιχιίον καΐ άρχη καΐ πώς Ικ τούτων τοις Ιξ αντών η γένιαις
ηιβ. Α 20 ό Ιοτιν εν αηίβ κατά άβΐ. Α
6*
 84 ΟΕ ΡΒ,ΟΡΟΚΤΙΟΝΕ ΕΤ ΜΕϋΙΕΤΑΤΕ.
περιοχης λόγος έν ιβότητι διαμενει, διο και βνμβαίνει,
την βτιγμην μη είναι μερος γραμμης μηδε την ίβότητα
λόγον, την μέντοι μονάδα άρι&μον' μόνη γαρ αντή
βνντι&εμενη λαμβάνει τινά ανξηβιν. αίτιον δε τον
5 λεχ&εντος, ότι διαβτήματος άμοιρος ίβότης, κα&άπερ
και η βτιγμη μεγέ&ονς.
ίοικε δε 6 Πλάτων μίαν οίεα&αι βννοχην είναι
μα&ημάτων την εκ της αναλογίας. έν τε γαρ τω Έπι-
νομίω φηβίν' άπαν διάγραμμα άρι&μον τε βνβτημα και
ίο άρμονίας βνβταβιν άπαβαν της τε των άβτρων περι
φοράς την άναλογίαν ονβαν μίαν άπάντων άναφανψαι
δεΐ τω κατά τρίπον μαν&άνοντι' φανηβεται δε, αν α
λέγομεν όρ&ώς τις ίμβλεπων μαν&άνη' δεβμος γαρ
πεφνκώς άπάντων είς άναφανήβεται.
ί5 διαφερει δε άναλογίας μεβότης, επειδη εί μεν τι
αναλογία, τοντο και μεβότης, ει δε τι μεβότης, ονκ εν-
&νς αναλογία. έγχωρεΐ γάρ τι κατά τάξιν μεβον όν μη
εχειν αναλόγως προς τά άκρα' ώς τα δύο μέβα έβτί τή
τάξει ζτον ενος καΥ) τών γ', καϊ τον ενος καϊ ζτών ΐ)
2ο τά γ' καϊ τά δ' και τά ε'' άπο γάρ τον ενός ονχ οιον
3 αντη οογγ. βχ αύτη πί νίά. Α 9 ίν τε γάρ τω] ίν
τέταρτα» Α, εν τω γάρ Βαθ., οί. ρ. 2, 15 9 Ρβθαάο-ΡΙίώ.
Ερίη. ρ. 991 Ε άπαν ρΓ&βίβΓ Τηβοηβπι Νίοοπι. ίηΐτο<1. β,γΜιπι.
Ι 3, 5] παν Ρ1αίο, τα ροβί άπαν άβΐ. Α 11 άναλογίαν βΰ&πι
Νϊοοπιαοηί οοάίοββ ιηϋ1ίθΓ03 οί ΙαπΐοΐίοΙιιιβ ίη ΥίΙΙοίβ. αηθοΛ.
Οτ. II ρ. 193] ομολογίαν ΡΙαίο βί Νίοοπι. οοϋοββ άβίβΓίθΓββ
12 φανήσεται βϋαπι Νίοοπι. Ι&ηΛΙ. Ρΐαίοηίβ οοιίβχ ν&ίίο»-
ηαβ £1 ρΓ. πι. (ββο. ΒθΜε.)] άναφανησεται οβίθΐϊ ηί νίάβίιιΓ οοάίοθβ
Ρ1α,ίοηίδ α] ο ΡΙ&ίο 13 ίμβλέπων βϋαιη Ια,ναΜ.] εΐί
"εν βλέπων ΡΙ&ίο 14 απάντων βϋ&πι Νίοοπι.] πάντων ΡΙβΛο
τούτων αηίβ ϊΓί ΡΙ&ίο, ββά οιη. ρΓ. β άναφανήαιται]
διανοονμένοις ααά. ΡΙαίο, οπι. βίΪΗ,πι Νίοοπι. 16 ίηΟΓ. δια
φέρει δε άναλογία και μεσότης Α. οί. Νβββθ1ιη&ηη ρ. 210 δφ
19 τών ι' αάά. ίη βά. ΒαΙΙ.
 Ι>Ε ΒΑΤΙΟΝΙΒϋδ ΟΟΝΒΟΝΑΝΤΙΑΚϋΜ. 85
τε έλ&εΐν έπϊ τά ι μη πρότερον έλ&όντα έπϊ τά β' καϊ
τά γ καϊ τα δ'. αλλ' ονδεν τούτων αναλόγως έχει προς
τα ακρα. το γαρ εν ονκ έν τούτω έβτϊ τω λόγω προς
τα β', έν ω τα β' προς τα γ' ' ομοίως καϊ έπϊ των β'
και γ' καϊ δ'. τα δε έν τω αντώ λόγω όντα καϊ μέθα 5
αν εΐη, οίον εν β' δ'' άναλογία τε γάρ έβτιν η τον δι-
πλαβίον, και τά β' μέβα τον ενός καϊ των δ'.
αναλογίας δε 6 μεν Θράβνλλός φηβιν εϊναι προ-
ηγονμένας τρεΐς, άρι&μητικην γεωμετρικών αρμονικην'
άρι&μητικήν μεν την ταντω άρι&μώ νπερέχονβαν και ίο
νπερεχομένην, (οιον ' γεωμετρικών δε την
ταντω λόγω νπερέχονβαν καϊ νπερεχομένην ,)> Οιον δι-
πλαβίω η τριπλαβίω, ως γ' ς ιβ'' άρμονικην δε την
ταντω μέρει των ακρων νπερέχονβαν καϊ νπερεχομένην,
οίον τρίτω η τετάρτω, οιον ς' η ιβ' ί5
τούτων δ' εκαβτον έν αρι&μοΐς και αλλως οντως
6ράται' των ς' διπλάβιος 6 ιβ', τριπλάβιος δε ο ιη', τε-
τραπλάβιος δε ο κδ', ημιόλιος δε 6 &' , έπίτριτος δε ο
η'' τα δϊ &' των η έπόγδοα' τα δε ιβ' προς μεν &'
έπίτριτα, προς δε η ημιόλια, προς δε ς' διπλάβια' τα ίο
δε ιη' των &' διπλάβια' τούτων δε τα κζ ημιόλια. καϊ
γίνεται μεν η' έν τω διά τεββάρων προς ς', τα δε ,£>•'
έν τω διά πέντε, τά δε ιβ' έν τω διά παβών, τά δε ιη'
έν τω διά παβών και διά πέντε' των μεν γάρ ς' διπλά-
βια τά ιβ' έβτιν έν τω διά παβών, τών δε ιβ' τά ιη' 25

4 και ίπΐ τών β' και γ' και ά'] και δ' καϊ επϊ τών β' καϊ
γ' Α. 7 μ,ίαα &ρο£Γ.] μ,ιτά Α 8 ίηβΟΓ. πΐοϊ αναλογιών
Α, κ& ίη ιη£. &ραονλλος Α, βπι. β,ρο^Γ. 11 οίον α' γ' β'
ζ &'' γεωμετρικήν δι κτλ. βιιρρΐ. ΒαΙΙ., £* ιη£. Α, ξί λειη' γάρ
β,άά. Α2 14 ταντώ μίρΐΐ Α2] ταντομερεί Α1 και νπεριχο-
μένην — ιβ' ίη ιη£. Α 16 β<}ς[. οι. ρ. 62.
 86 ϋΕ ΚΑΤΙΟΝΙΒϋΒ ΟΟΝδΟΝΑΝΤΙΑΚϋΜ.
ημιόλιά έβτιν έν τω διά πέντε, ς ιβ' ιη'' τά δε κδ' προς
ς' έν τω δϊς διά παθών, τα δε θ•' των η' έν τόνω. τα
δε ιβ' των &' διά τεββάρων. τα δε ιβ' των η' έν τω
διά πέντε, τα δε ιη' των &' δια παβών, τα δε κ% των
5 ιη' δια πέντε, βννέβτηκε δε το δια παβών ιβ' προς ς'
έκ τον ημιολίον θ' προς ς' και έπιτρίτον ιβ' προς &'
καϊ πάλιν ημιολίον ιβ' προς η' καϊ έπιτρίτον η' προς ς',
και τα ιη' προς &' έκ τον ιη' προς ιβ' ημιολίον καϊ ιβ'
προς &' έπιτρίτον, και τα κδ' προς ιβ' δια παβών βνν-
ιο έβτηκεν έκ τον κδ' προς ιη' έπιτρίτον καϊ τον ιη' προς
ιβ' ήμιολιου' τα δε &' προς ς' διά πέντε έχ τον θ•' προς
η επο^ίοου καϊ τον η' προς ς' έπιτρίτον, και τα ιβ'
προς η ημιολιον έκ τον ιβ' προς &,' έπιτρίτον και &'
πρίς η έπογδόον.
ι5 το ίέ λεΐμμα γινεται έν λίγω ον έχει τα βνς' προς
βμγ'. ενρίβκεται δ' οντω' δνεΐν έπογδόων ληφ&έντων
καϊ τούτων τρις πολλαπλαβιαβ&έντων καϊ τω δϊς έπ-
ογδόω προβτε&έντος έπιτρίτον. οιον εις μεν εκό^ίοος
λόγος 6 τών &,' προς τα η . έκ δε τούτων γίνονται δύο
2ο έπόγδοοι οντω' τα &•' έφ' έαντα γίνεται πα, είτα τα
&' έπϊ τά η γίνεται οβ', έπειτα τα η έφ' εαντά γίνεται
ξί', καϊ εβτι τα μεν πα τών οβ' έπόγδοα, τά δε οβ'
τών ξί' έπόγδοα. αν δη τρϊς ταύτα λάβωμεν, τα μεν
πα' γίνεται τρις βμγ', τά δε οβ' γίνεται βις', τά δε ξί'

5 αννέατικΐ Α1 7 (Ικ τοΰ^ ημιολίονϊ 8 τά ιη' ποός &'

(διά παοών)ΐ 9 ίιά παοων αννέστηκεν] διπλααίον ημίσεος
και Α, διπλααίον ημισν και ΒαΙΙ. 13 ημιόλιον] διά πέντε ?
15 ίηβΟΓ. περΐ λι ίμματος ο ίατιν ίν λόγω τών ανζ
προς αμγ Α, λ ίη ιη£. οί. ρ. 67 βς.. τό Ιλιμμα Α1 16 οντω
ΐοτί. άβΐ. 19 γίνωνται Α, οηι. αρθ£Γ. 21 ίπειτα: ϊ βιιρπι,
« άβΐ. Α 24 τά ίε οβ' <τρ1ί>?
 8ΕΟΤΙΟ ΟΑΝ0ΝΙδ. 87
τρις γίνεται ρ^β'. τοντων έπίτριτα τα βνς', ατινα προς
βμγ' έχει τον τοχ λείμματος λόγον, ϊς έβτι «λείων η
έποκτωκαιδέκατος.
ανζ' αμ,γ' αις' ςΗβ

λείμμα /\ ΐπόγδοος /\ ίπόγδοος

η 8ε τον κανόνος κατατομη γίνεται δια της εν τή

8εκάδι τετρακτύος, η βύγκειται έκ μονάδος δνάδος 5
τριάδος τετράδος, α β' γ' δ'' έχει γάρ έπίτριτον, ημιό-
λιον, διπλάβιον, τριπλάβιον, τετραπλάβιον λόγον. διαι
ρεί δε αντον 6 Θράβνλλος οντως.
δίχα μεν διελούβι το μεγε&ος μέβην ποιεΐ το δια
Λαβών εν τω διπλαβίω λόγω, άντιπεπον&ότως έν ταΐς ίο
κινηβεβι διπλαβίαν έχονβαν τάβιν έπϊ το όξύ. το δε
αντιπεπον&ότως έβτϊ τοιούτον' οβον αν τον μεγέ&ονς
αφέλης της ολης έν τω κανόνι χορδης, τοβοντον τω
τόνω προβτί&εται, καϊ οβον αν τω μεγέ&ει της χορδης
προβας, τοσοΰτον τον τόνον νφαιρείται. το μεν γαρ 15
ημιβν [προβλαμβανομένη μέβη προς τά δύο μέρη] μέγε
θος διπλαβίαν τάβιν Ηχει έπι το οξύ' το ί£ διπλάβιον
μέγε&ος ημίβειαν τάβιν έχει (έπΓ> το βαρύ.
2 ΐλίμματος Α1, ι οοιτ. ίη ε» Α2 πλιίω Α1 3 ίαχ4»
6§ιιΐ&ιη ρμ Α 5 οί. ρ. 58, 14 8 ϋραανί-λος Α1, &ρασνλλος Α2
9 δΐΐΐών ΒιιΙΙ., οί. ρ. 92, 17 βς[^. 10 άντιπΐπον&ότος Α1
12 τάαιν] κίνηαιν Α 16 προσλαμβανομένης ΒαΙΙ. 18 ίπϊ αά<1 ΒιιΙΙ.
 88 ΒΕΟΤΙΟ
τρίχα δε της διαιρέβεως γενομένης η τε νπάτη των
μέβων και η νήτη διεζενγμένων γίνεται. εβτι δε η μεν
νητη διεζενγμένων προς μεν την μέβην έν τω δια πέντε'
δνο γάρ ε0"τι διαβτηματα προς τρία' προς δε την νπά-
5 την έν τώ δια παβών ' £ν γάρ έβτι διάβτημα προς τά
δύο' προς δε τον προβλαμβανόμενον (έν τω> δια πα
θών καϊ δια πέντε' τού γάρ (προβλαμβανομένον έν
τώ> ίιά παβών οντος προς την μέβην προβείληπται το
μέχρι της νητης διάβτημα, ο έβτι δια πέντε προς την
ίο μέβην. η (δε) μέβη προς την νπάτην έν τω δια τεββά-
ραν, προς δε τόν προβλαμβανόμενον έν τω διά παβών.
η δε νπάτη προς τον προβλαμβανόμενον έν τω διά
πέντε, γίνεται δε ΐβον τό μέγε&ος το άπο της νπάτης
εως μέβης τοΰ διά τεββάρων προς το άπο μέβης εως
ι5 νήτης τοΰ διά πέντε. καϊ ομοίως άντιπεπόν&αβιν οί
άρι&μοϊ τών κινήβεων τκ, διαιρέβει τών μεγε&ών.
τετραχή δε τϊ\ς διαιρέβεως γενομένης βννίβταται η
τε νπερνπάτη καλονμένη, η καϊ διάτονος νπατων, και
η νητη τών νπερβολαίων. (εβτι ίε η μεν νήτη τών
2ο ύπερβολαίων) προς μεν την νήτην τών διεζενγμένων
έν τω διά τεββάρων, προς δε την μέβην έν τφ διά
παβών, προς δε την νπάτην έν τω διά παβών καϊ διά
τεββάρων, προς δε την νπερνπάτην έν τώ διά παβών
καϊ διά πέντε, προς δε τον προβλαμβανόμενον έν τω
25 ίί<; διά παβών έπϊ τό βαρύ. τη δε νπερνπάτη λόγος
6 τον προσλαμβανόμενον οΟΓΤ. βζ τών προσλαμβανομένων
Α 8 προ;] κατά Α 16 προς αηίβ τών άβϊ. Α 18 νπερ
νπατη Α1, παρνπάτη Α2 ή οογγ. 6χ η Α 19 το νπερβόλεον
Α1 καϊ £στιν η μεν νητη των υπερβολαίων αάά. αρο£ΐ\
20 προολαμβανόμενος νπατη μέαων νητη διεξενγμένη πι£. Α
23. νπερυπατην Α1, παρνπάτην Α* 25 το οογγ. βχ τώ Α
νπερνπατη Α1, παρνπάτη Α2
 0ΑΝΟΝΙ8. 89
έβτϊ προς μεν (τον)> προβλαμβανόμενον έν τω δια τεββά-
ρων έπι το βαρύ, προς δε την μέβην εν τω δια πεντε
έπϊ το 6ξύ, της δ' νπάτης τόνω ύπερέχει κατα το βαρύ.
καϊ εβτιν ΐβον το τονιαΐον μέγεθος της ύπερνπάτης
προς την νπάτην και το δια τεββάρων της νητης δι- 5
εζενγμένων προς την νητην νπερβολαίων. καϊ όμοιος
αντιπεπόν&αβιν οί άρι&μοϊ των κινήβεων τοΐς μεγέ&εβι
[της διαιρέβεως] των διαβτημάτων.
δηλον δ' αν γένοιτο το λεγόμενον έπι των άρι&μών.
εί γάρ το τον κανόνος μέγε&ος ιβ' μέτρων οποιωνούν, ίο
εβται μεν μέβη δίχα διαιρε&είβης (της ολης χορδης,
καϊ άφέξει) ς' εκατέρω&εν [διαιρονμένη] ' η δε ύπάτη
των μέβων άπο της άρχης δ'' η δε νήτη διεζενγμένων
άπό της τελεντης δ'' καϊ το μεταξύ αύτών δ'. η δε
νπερνπάτη άπο της άρχης τρία άφέξει μεγέθη, άπο δε ι5
της νπάτης εν' η δε ύπερβολαία άπο μεν της τελεντης
γ', άπο δε της διεζενγμένης εν. μεταξύ δε αντών ς,
ωβτε άπο της μέβης εκατέρα γ', καϊ γίνεται η ολη διαίρε-
βις άπο μεν της άρχης έπϊ ύπερνπάτην γ', εντεύ&εν
δε έπϊ νπάτην εν, έντεύ&εν δε έπι μέβην δύο, είτ' άπο 2ο
μέβης έπι την διεζενγμένην β', εντεύ&εν δε είς την
νπερβολαίαν εν, άπο δε ταύτης εις την τελεντην γ'.
γίνεται πάντα ιβ'. εβται ονν προς μεν την νπερβολαίαν
<ο λόγος) της μεν νητης διεζενγμένων δ' προς γ' έπί-
1 τον αάά. Α2 2 το Α2] τώ Α1 3 τόνω Βιιΐΐ.] τόνον
Α 4 νπιρνπατής Α1, παρνπάτης Α2 6 ΰπιρβολεών Α1
10 ε[] ίν Α το Α1] τώ Α2 μεγί&ει Α2 11 ροβί μ.ίαη
άιιαβ ΐϊϋ. βΓ. Α τής ολης χορδής: οί. ρ. 87, 18 12 5']
Ι|' Α, βπι. αροφτ. 15 νπερνπατή Α1, παρνπάτη Α2, αίφΐβ
ϊία ββπιρβγ αφέξει] εΙ-ιι Α 16 νηερβολαία βϋαπι ϊη πι£.
Α 17 Ιν Α 18 ίκάτερκ Α, βπι. αρθ£Γ. 23 προς: Λ
αηίβ ΐηϊίπιπι νβ. οπι. Α1, αάά. Α2 24 διεξενγμένου Α1
 90 8ΕΟΤΙΟ
τριτος 6 τον διά τεββάρων, της δε μέβης ς' προς γ'
διπλάβιος 6 τον δια παβών, ζτης δε νπάτης η προς
γ' διπλαβιεπιδίτριτος 6 τον δια παβών} καϊ δια τεββά-
ρων, της δε νπερνπάτης &' προς γ' τριπλάβιος ο τον
5 δια παβών και δια πεντε, της δε ολης τον προβλαμβα-
νομενον ιβ' προς γ' τετραπλάβιος 6 τον δϊς δια παβών'
προς δε την νητην διεζενγμένων ο λόγος έβτϊ της μεν
μέβης ς' προς δ' ημιόλιος 6 τον διά πέντε, της δε νπά
της η προς δ' διπλάβιος ο τον δια παβών, της δ\
ίο νπερνπάτης &' προς δ' ζδιπλαβιεπιτέταρτος} ό τον δίς
διά πέντε, της δε όλης τον προβλαμβανομένον ιβ' προς
δ' ζτριπλάβιος} 6 τον διά παβών και διά πέντε' προς
δε την μέβην της μεν νπάτης η προς ς' έπίτριτος 6
τον διά τεββάρων, της δε νπερνπάτης &' προς ς' ημι-
15 όλιος 6 τον διά πέντε, της δε όλης τον προβλαμβανο
μένον ιβ' προς ςτ' διπλάβιος 6 τον [δϊς] διά παβών
προς δε την νπάτην έβτϊν τ μεν νπερνπάτη 9' προς η
εν έπογδόφ λόγω τω τον τόνον, η δε όλη τον προβλαμ
βανομένον ιβ' προς η' εν ημιολίω ζτώ τον διά πέντε)'
2ο προς (δε} την νπερνπάτην η όλη τον προβλαμβανομέ
νον ιβ' προς &' εν έπιτρίτω ζτώ} τον διά τεββάρων.
άντιπεπόν&αβι δ' αί λοιπαϊ τών κινηβεων κατά
πνκνον τον έπογδόον τόνον και έπιτρίτον διά τεββά-

2 Ιαοηηαπι βιιρρί. αρθ£Γ. 5 ποοολαμβάνον Α1 6 ιβ

ί
(5 &ΐ*.) Α γ' ΒιιΙΙ.] ς (ί αίγ.) Α 10 *' αρθ£Γ.] £ Α
16 δϊς άβΐ. ΒηΙΙ. 18 τώ] ό Α 20 ίε α,άά. αρο£Γ.
νπάτην Α 22 ίηβΟΓ. περϊ κατ απ νκν ώα ε ω ς Α. οί. ΒουοΙΛ
Μ. 8οΐιΓ. III ρ. 151. άβ πιοίγίκ Ρίηά. ρ. 208 αϊ λοιπαΐ] οι
άρι&μοϊΐ οί. ρ. 88, 16. 89, 7 23 τον Α2} το Α1, βΟγ. νίά.
καταπνκνονμίνων νβΐ καταπνκνονμένον έπογδοον κτλ.
 ΟΑΝΟΝΙδ. 91
ρων και ημιολίον διά πεντε τον κανόνος. έπεϊ το ημιό-
λιον μεν διά πέντε τον έπιτρίτον δια τεββάρων έπογ-
δόω τόνφ ύπερέχει — οιον ληφ&έντος αριθμοΰ ος έχει
και ημιβν και τρίτον τον ς, τοντον έπίτριτος μεν 6
η, ημιόλιος δε 6 &,'' τα δε &,' των η έπόγδοα' ς' η &,'' 5
γίνεται ή ύπεροχή τον [η'] ημιολίον προς το επίτριτον
εν λόγω έπογδόω — , το ί' επίτριτον δια τεββάρων έκ
δνεΐν έπογδόων και τον διεβιαίον λείμματος' καταπν-
κνωτέον αντά τοΐς έπογδόοις τόνοις και τοΐς διεβιαίοις
λείμμαβι. καταπνκνω&είη δ' αν αρχομενων ημών (από ιο
τής) νήτης νπερβολαίων. το γαρ δ^ίοον τον μέχρι της
τιλεντης διαβτήματος νπερβιβάβαντες εξομεν την διάτο-
νον των 'νπερβολαίων τόνω βαρντέραν αντής. τον δε
άπο ταύτης ί'ως της τελεντής το δ^ίοον νπερβιβάβαν
τες εξομεν την τρίτην των νπερβολαίων τόνω της δια- 15
τόνον βαρντεραν. και το λοιπόν είς την νητην των
διεζενγμένων εβται το διεβιαΐον λεΐμμα προς βνμπλή-
ρωβιν τον διά τεββάρων προς την νήτην νπερβολαίων.
πάλιν δε τον άπο της νήτης διεζενγμένων εως της τε-
λεντής διαβτήματος τό μεν ένατον λαβόντες και νπο- 2ο
βιβάβαντες εξομεν τόνω όξντέραν της νήτης διεζενγμέ
νων την χρωματικην νπερβολαίων. το δε δ^ίοον νπερ
βιβάβαντες εξομεν τήνπαρανήτην διεζενγμένων' η αντή
<$ε καί διάτονος καϊ νήτη βννημμένων, τόνω βαρντέρα
της νήτης διεζενγμένων. τον δ' άπο της νήτης ε'ως α
της τελεντής το ογδοον λαβόντες και νπερβιβάβαντες
1 ίπεϊ &ρο£γ.] έιιϊ Α 3 οϊ έχει Α3] ώς ίχοι Α1 6 η
οηι. αρθ£Γ. 10 άαο β,άά. αροβγ. 11 ΰπερβολαίας Α, βπι.
ΒαΙΙ. 15 διατόνων Α1 18 νπερβολαίαν Α 19 δι&ξενγ
μένης Α 20 διαστήματος Βιχίΐ.] διάατημα Α άποβιβάσαν-
τες Α 21 διεξενγμενον Α 25 τον] το Α
 92 8Ε0ΤΙΟ 0ΑΝΟΝΙδ.
εξομεν την τρίτην τών διεζενγμένων τόνω βαρντέραν'
η δε αύτη καϊ διάτονος βννημμένων έβτίν. όμοιω^ ίε
τον άπο ταύτης ί'ως της τελεντής διαβτήματος το ογδοον
ύπερβιβάβαντες εξομεν την τρίτην βννημμένων τόνω
5 βαρντέραν. το δε λοιπόν είς την μέβην έ'βται το διε-
βιαΐον λεΐμμα εις την τον δια παβών βυντέλειαν. άπο
δε της μέβης τον αντον τρόΐίον (τό ένατον) νηοβιβά-
βαντες εξομεν την παραμέβην η την χρωματικην βννημ
μενων, τόνω όξντέραν της μέβης. ταύτης δε το ένατόν
ίο ύποβιβάβαντες ί'ξομεν την χρωματικην διεζενγμένων.
το ογδοον δε της μέβης ύπερβιβάβαντες εξομεν την των
μέβων διάτονον τόνω βαρντέραν της μέβης, είτα το
από ταύτης ογδοον νπερβιβάβαντες την παρνπάτην
(τών μέβων} ταύτης τόνω βαρντέραν. καϊ εβτι το λοι-
ι5 πόν είς την ύπάτην των μέβων το διεβιαΐον λεΐμμα
προς βνμπλήρωβιν τού δια τεββάρων προς την μέβην.
από δε της νπάτης το μεν ενατον ύποβιβάβαβιν-η χρω
ματικη των μέβων εβται τόνω οξντέρα. το ογδοον δε
νπερβιβάβαβιν έχειν την ύπερνπάτην βνμβήβεται. ταύ-
2ο της δε το δ^ίοον ύπερβιβάβαβι παρνπάτη ύπατων γενή-
βεται. έξ άναβτροφής δε άπο τού προβλαμβανομένον
τέμνονβι το δλον διάβτημα είς &' καϊ ?ν ύπολείπονβι
κατα το έναντίον (τών} νητών, νπατών νπάτη γενήβε-
ται τόνω της ολης οξντερα, βνγκλείονβα το τών ύπα-
25 τών τετράχορδον τω προς την παρνπάτην λείμματι.
καϊ ούτως βνμπληρω&ήβεται το πάν άμετάβολον βύ-
βτημα κατά το διάτονον καϊ χρωματικόν γένος. το δε

8 συνημμένων] συνημμένου τόνου Α 9 Ιννατον Α2

19 νπερβιβασαμεναν Α ανμβιβηκέναι Α 22 καΙ ίννπο-
λείπονοι Α, βπι. <αρθ£Γ. 23 κατά το έν αντά νητών Α, βπι. Βιιΐΐ.
 ϋΕ <}ϋΑΤΕΚΝΙΟΝΙΒϋδ. 93
εναρμόνιον έξαιρονμένων των διατόνων κα&' εκαβτον
τετράχορδον διπλωδονμένων τ^εται. ενροιμεν δ' αν
ταύτα καϊ έν άρι&μοΐς άπο της νήτης των ύπερβολαίων
αρχόμενοι, νποτε&είβης αντής μνρίων τξη' οι έφεξής
επόγδοοί τε και οί λοιποϊ κατα τούς προειρημένονς λό- 5
γονς λαμβάνονται, ονς περίεργον εκτι&έναι' ράδιον δε
τψ παρηκολον&ηκότι τοΐς προειρημένοις.
και ή μεν ύπό Θραβύλλον παραδεδομένη κατατομή
τον κανόνος ωδε έχει. 'όν δε τρόπον καϊ έιά τής των
ολων έφαρμόζεται βφαίρας, έπειδαν και τονς άβτρονο ίο
μίας έκ&ώμε&α λόγονς, παραδείξομεν. νννϊ δ' έπανέλ-
9<ομεν έπϊ τον των λουτών αναλογιών και μεβοτήτων
λόγον, επειδή ως έφαμεν ή αναλογία και μεβότης, ον
μέντοι ή μεβότης καϊ αναλογία. κα&ό δη <(ή> αναλο
γία καϊ μεβότης έβτίν, άκόλον&ος αν εΐη ο περϊ των ί5
αναλογιών και περϊ των μεβοτήτων λόγος.
επειδή πάντες οι των βνμφωνιών ενρέ&ηβαν λόγοι,
κα&α δέδεικται, έν τή τής δεκάδος τετρακτύι, καϊ περϊ
τούτων πρότερον λεκτέον. την μεν γαρ τετρακτύν
βννέβτηβεν ή δεκάς. 'έν γαρ και β' καϊ γ' καϊ δ' ι' 2ο
α β' γ' δ'. έν δε τούτοις τοΐς άρι&μοΐς εβτιν ή τε δια
τεββάρων βνμφωνία έν έπιτρίτω λόγω και η δια πέντε
έν ?;μί,ολΐ'ω καϊ ή δια παβών έν διπλαβίω καϊ ζή) δϊς
δία παβών έν τετραπλαβίω' ε'ξ ων βνμπληρούται το
άμετάβολον διάγραμμα. τοιαύτη μεν (η) έν μονβική 25

1 «αϊ ροβί. των <Ιθΐ. Α 4 μνρίων] μ. Α, μνρια αρ. 9 β

ιιι2• Α 10 ίπιδάν Α, οιη. αρ. 12 τον οοπτ. 6Χ των Α 13 ως
Ιφαμενχ ρ. 84, 15 15 εΐη 6 Α'] ε? ή Α1 περϊ τών] των
τΐΐρϊ Α 17 ίηβΟΓ. περϊ τετρακτνος και. δεκάδος Α. ΰϊ.
Βοθοϋ Η. 8οΐιγ. III ρ. 142 ίπειδη <ίϊ>? 18 δέδεικται:
ρ. 58,13. 87,4 τετρακτύη Α1 25 ίηβΟΓ. ποααι τετρακτύι; ς Α
 94 ϋΕ ςϋΑΤΕΚΝΙΟΝΐΒϋΒ.

τετρακτνς κατα βύν&εβιν ονβα, επειδη έντος αντής

πάβαι αί βνμφωνίαι ενρίβκονται. ον δια τοΰτο ίέ μό
νον πάβι τοΐς Πν&αγορικοΐς προτετίμηται, άλλ' έπεϊ
καϊ δοκεΐ την τών ολων φύβιν βννέχειν' διο και ορκο^
5 ην αντοΐς »
ον μα τον άμετερα ψνχα παραδόντα τετρακτνν,
παγάν άενάον φύβεως ρίζωμά τ εχονβαν.
τον παραδόντα Πν&αγόραν λέγονβιν, έπεϊ δοκεΐ τοιίτου
ενρημα ο περϊ αντής λόγος.
ίο η μεν ονν προειρημένη τετρακτνς (αντη), κατ'
επιβύν&εβιν τών πρώτων αποτελονμενη άρι&μών. δεν-
τέρα δ' έβτι τετρακτνς η τών κατα πολλαπλαβιαβμον
ίπηνξημενων άπο μονάδος κατά τε το αρτιον καϊ πε-
ριττόν. ων πρώτος μεν [κατα το αρτιον] λαμβάνεται
ι5 η μονάς, επειδη αντη άρχη πάντων αρτίων καϊ περιτ
τών καϊ άρτιοπερίττων, ως προει'ρηται, καϊ απλούς 6
ταύτης λόγος' οί ί' εφεξής τρεΐς άρι&μοϊ κατά το αρ
τιον καϊ περιττόν. την δε βύν&εβιν λαμβάνονβιν, έπειδή

5 οί. Ρ^Οι. οβ.πη. αιιΓ. νβ. 47 βη. 8βχί. βπιρ. αάν. πιαΙΗ.
IV 2. 3. 9. VII 94. 100. Μ&ογ. οοπιπι. ϊη 8οπαη. 8οϊρ. Ι 6, 41.
ΤΗβοΐ. &ΓϋΙιπι. ρ. 18. Ροηρΐι. νϊία Ρ7Ηχ. 20. ΙαπιΜ. (& Ρ^ίϊ.
νίία 150. 162. 8ίοΙ>. βοΐ. Ι 10, 12. Ρββιαάο-ΡΐηΙ;. άβ ρΐαο. ρΜΐ.
Ι 3. Ργοοΐ. ϊη Ρΐβ,*. Τΐπι. ρ. 155 ϋ. ΖβΐΐβΓ άίβ ΡΙιΐΐοβ. άβΓ Ογ.
Ι ρ. 368 6 κεφαλά ροβί ιρνχα άβΐ. Α {γ.εφαΙα 8βχ4. VII 97
κιφαλα
βί 8ί(Λ. ; ΐη βο ΐίβΐΌ ιιηάβ Α άβΒοπρίιιβ ββί ιρνχα ίιώββ νϊάβίιιγ)
7 πηγην Α1 (βίοηί δβχίιιβ) άεννάου Α οβίβΓΟπιπκιιιβ φι0β
οοπιιαβπιΟΓ&νϊ βοπρίοπιπι οοάϊοββ ιιί νΐάβίιιΓ ΐοη£β ρΐαππιϊ
β.ρικί βοβάβΐη ραΓϋπι φύσεως ραγϋπι φναιος ΐβ£ϊίιιΓ ρίξωμα
τ Α, ριζά ματ &ίϋ: οί. ΒβϋβΓ &ά 8βχί. ρ. 722, 9 10 αντή]
οί. ρ. 96, 9. 97, 1 κατ έπιαύν&εαιν] καϊ επϊ αύν&εαιν Α: οί.
ρ. 96, 9. 98, 15 11 άποτείονμ, ϊ. β. άποτελονμένων Α
15 αΰτη οογγ. βχ αύτη Α 16 προείχ/ηται : οί. ρ. 19, 20
17 τρις Α1
 ϋΕ αϋΑΤΕΚΝΙΟΝΙΒϋδ. 95
καϊ ο πάς άρι&μός οντε μόνον αρτιος ούτε μόνον πε
ριττός, διό δύο λαμβάνονται αί κατα πολλαπλαβιαβμόν
τετρακτύες, άρτία καϊ περιττή, η μεν άρτία έν λόγω
διπλαβίω, πρώτος γαρ των αρτίων ( β' καϊ αντός ίκ
μονάίος κατα το διπλάβιον ηνξημένος, η δε περιττη 5
ίν λόγω ηί%ημένη τριπλαβίω , έπειδη πρώτος των πε
ριττών ό γ' καΐ αύτός από μόναδος κατα το τριπλάβιον
ηνξημένος. ώβτε κοινι} μεν αμφοτέρων η μονάς, καϊ
άρτία ονβα καϊ περιττη' δεύτερος δε άρι&μός εν μεν
τοΐς άρχίοις και διπλαβίοις 6 β', εν δε τοΐς περιττοΐς ίο
καϊ τριπλαβίοις ο γ' τρίτος δε έν μεν τοΐς άρτίοις 6
ί', έν δε τοΐς περιττοΐς ί &'' τέταρτος έν μεν τοΐς άρ
τίοις η, έν δε τοΐς περιττοΐς κξ'.

ίν τούτοις τοΐς άρι&μοΐς ^οί} τελειότεροι τών βνμφω-

νιών ενρ^κονται λό^οι' βνμπεριείληπται δε αντοΐς καϊ 15
ο τόνος. δύναται δε η μεν μονάς τον της άρχής και
βημείον καϊ βτιγμής λόγον' οί ίέ δεύτεροι πλενράν
ι δύνανται ο τε β' καϊ ο γ', όντες άβνν&ετοι καϊ πρώτοι
καϊ μονάδι μετρούμενοι καϊ φύβει εν&νμετρικοί' οί ίέ
τρίτοι όροι 6 δ' καϊ ό θ•' δύνανται έπίπεδον τετράγω- 2ο
νον, ίβάκις ΐ6οι όντες' οί ίε τέταρτοι όροι ο τε η καϊ
ο χξ' δύνανται ίβάκις ΐβοι ίβάκις ζοντες) κύβον. ωβτε

2 κοίτα Α 9 άρτία Α2] τία Α1

 96 ΌΕ ςϋΑΤΕΚΝΙΟΝΙΒϋδ.
έκ τούτων των αρι&μών καϊ ταύτης της τετρακτύος
άπο βημείον και βτιγμής εις βτερεον η αΰξεβις γίνεται'
μετά γάρ βη μεΐον καϊ βτιγμην πλενρά, μετά πλενράν
έπίπεδον, μετά έπίπεδον βτερεόν. εν οίς άρι&μοΐς καϊ
5 την ψνχην βννίβτηβιν 6 Πλάτων εν τω Τιμαίω. ο δε
εβχατος τούτων των έπτά αρι&μών ΐοος έβτϊ τοΐς προ
αντού πάβιν' "έν γάρ καϊ β' καϊ γ' καϊ δ' καϊ η καϊ θ'
γίνονται κζ'.
δύο μεν ονν ανται τετρακτύες , η τε κατ' έπιβνν-
ιο Θεβιν καϊ η κατά πολλαπλαβιαβμόν, τούς τε μονβικονς
καϊ γεωμετρικονς καϊ αρι&μητικούς λόγονς περιέχον-
βαι, έ£ ων καϊ η τον παντος αρμονία βννέβτη. τρίτη
δε έβτι τετρακτνς η κατά την αντην αναλογίαν παντος
μεγέ&ονς φνβιν περιέχονβα' οπερ γάρ εν τη προτερα
ί5 τετρακτύι μονάς, τούτο έν ταύτη βτιγμη. οπερ δε έν
έκείνη οί «λενράν δννάμενοι αριθμοί τά β' καϊ γ', τούτο
έν ταύτη το διττον είδος της γραμμης η τε περιφερης
καϊ η εν&εΐα, κατά μεν άρτιον η εν&εΐα, έπειδη δνβϊ
βημείοις περατούται, κατά δϊ το περιττον η περιφερής,
2ο έπειδη νπο μιας γραμμης πέρας ονκ έχούβης περιέχε
ται' οπερ δε έν έκείνη οί τετράγωνον δννάμενοι 6 δ'
καϊ 6 &', τούτο έν ταύτη το διττον εϊδος έπιπέδων, εύ&ύ-
γραμμον καϊ «εριφερόγραμμον' οπερ δε έν έκείνη οί
κύβον δννάμενοι ο η καϊ ο κζ' δύο 'όντες ο μεν έκ
25 περιττού, 6 δε έ£ αρτίον, τοΰτο έν ταύτη βτερεόν, διτ
τον 'όν, ι(τό μεν} έκ κοίλης έπιφανείας ως βφαΐρα καϊ
5 Εν τφ Τιμαίω : ρ. 35 Β 6 ιαχατος βχ αίαχατος Α
8 γίνωνται Α, θιη. αρο£Γ. 12 γ ιη£. Α 14 βςμ}. οϊ.
ΖθΙΙθγ Ι ρ. 375, 5 15 τετρακτύη Α1 17 διττον] διάτονον
Α 18» εν&ία Α1 19 περιττονται Α 20 ίπειϋη <ό κι,'-
κλθί)1 23 περιφορόγραμμον Α, 6ί11. β,ρθ§Γ.
 ϋΕ <2ϋΑΤΕΚΝΙΟΝΙΒϋδ. 97
κύλινδρος, το δε εξ επιπεδων ως κύβος πνραμίς. αντη
δε έβτιν η τρίτη τετρακτνς παντος μεγέ&ονς Σνμπλη
ρωτικη εκ βημείον γραμμης έπίπεδον βτερεού.
τετάρτη δε τετρακτύς εβτι των απλών ζβωμάτων*) ,
πνρος αέρος νδατος γης, άναλογίαν έχονβα την κατά β
τονς άρι&μούς. οπερ γάρ εν εκείνη μονάς, έν ταύτη
πνρ ο δε ονας, αηρ ο δε τριας, νόωρ ο δε τετρας,
γη. τοιαύτη γάρ η φύβις των βτοιχείων κατά λεπτο-
μέρειαν και παχνμέρειαν, ωβτε τοΰτον εχειν τον λόγον
πνρ προς αέρα, ον εν προς β', προς δε ύδωρ, 'όν 'έν ίο
προς γ', προς δε γήν, 'όν εν προς δ'' και ταλλα ανάλο
γον προς άλληλα.
πεμπτη δ' έβτι τετρακτύς η των βχημάτων των
απλών βωμάτων. η μεν γάρ πνραμις βχημα πνρός, το
δε όκτάεδρον αέρος, το δε είκοβάεδρον νδατος, κύβος ί5
ίε γης.
εκτη δε τών φνομένων. το μεν βπέρμα άνάλο^ον
μονάδι και βημείω, η δε είς μηκος αν\η δνάδι και
γραμμη, η δε είς πλάτος τριάδι και επιφανεία, η δε
εις πάχος τετράδι καϊ βτερεώ. 2ο
εβδόμη δε τετρακτύς η τών κοινωνιών, άρχη μεν
καϊ οίον μονάς άν&ρωπος, δνάς δε οικος, τριάς δε κώμη,
τετράς δε πόλις. το γάρ έ&νος εκ τούτων βύγκειται.
και ανται μεν νλικαί τε και αίβ&ηταϊ τετρακτνες.
ογδόη δε τετρακτνς ηδε, τούτων κριτικη και νοητή τις 25
4 ζαωμάτων): ο,ί. νβ. 14. ρ. 98, 17 8 λεπτομ,ιρίαν Α1
9 παχνμ,ερίαν Α1 13 ε ιη£. Α 17 5 ιη£. Α 18. 19 ή]
V
εΐ Α 19 επιφάνία Α1 21 ξ πι£. Α 22 ίνάϊ Α2] δεντέρα
Α1 τριάς Α2] τρίτη Α1 23 τετράς Α2] τετάρτη Α1 Ονγκει-
ται: ροβί ϊΐ υηα Ιϋ. βΓ. Α 25 ή ηΐ£. Α ηδε] αί δε Α1,
οΓίε οι Α2 κριτικαϊ καϊ νοηταί τινες ονααι Α: οί. ρ. 98, 13
Τ1»ο 3η»ττη. 7
 98 ϋΕ <5ϋΑΤΕΕ,ΝΙΟΝΙΒπδ.
ούβα' νούς έπιβτήμη δόξα αίβ&ηβις. νούς μεν ως μονάς-
έν ονβία' έπιβτήμη δε ώς δνάς, επειδή τινός έβτιν
έπιβτήμη ' (δόξα δε ώς τριάς, επειδη )> και
μεταξύ έβτι δόξα έπιβτήμης [ε'(ίτι] και αγνοίας' η δε
5 αί'β&ηβις ως τετράς, επειδη τετραπλή κοινής παβών
ούβης τής άφής κατ έπαφήν πάβαι ένεργονβιν «Γ
αίβ&ήβεις.
ενάτη δε τετρακτύς, εξ ής βννέβτηκε το ζώον, ψνχή
τε καϊ βώμα. ψνχής μεν γαρ μερη λογιβτικόν &νμικόν
ίο έπι&νμητικόν, και τεταρτον βώμα, εν φ έβτιν η ψνχή.
δεκάτη δε τετρακτνς ωρών δι ας γίνεται πάντα,
έαρ &έρος μετόπωρον χειμών.
ένδεκάτη δε ηλικιών, νηπίον μειρακίον ανδρός γέ
ροντος.
ιό ώβτε τετρακτνες ενδεκα' πρώτη ή κατά βνν&εβιν
άρι&μών, δεντέρα δε ή κατά παλλαπλαβιαβμον άρι&μών,
τρίτη κατά μέγε&ος, τετάρτη τών απλών βωμάτων, πέμ
πτη τών βχημάτων, εκτη τών φνομένων , εβδόμη τών
κοινωνιών, ογδόη κριτική, ενάτη τών μερών τον ζώον,
2ο δεκάτη τών ωρών, ενδεκάτη ηλικιών. έχονβι δε πάβαι
άναλογίαν' ο γάρ έν τη πρώτη και δεντέρα μονάς,
τούτο έν τη τρίτη βτιγμή, έν δε τή τετάρτη πύρ, έν δε
τη πέμπτη πνραμίς, έν δε τή εκτη βπέρμα, (καϊ) έν τη
εβδόμη αν&ρωπος, και έν τη ογδόη νούς, καϊ τά λοιπα
25 άνάλογον' οιον πρώτη μονάς δνάς τριάς τετράς, δεν-
4 επιατήμην υ& νϊά. Α1 έατϊ οπι. &ρο£Γ. 5 κοινη Α1,
οί. ΤΗβοΐ. &ήϋίπι. ρ. 20 και έν τοις ξφοις 3ϊ αία&ηαεις τέσσα
ρες ώρισμέναι καταλαμβάνονται της άφης ΰποβεβλημένης άπά-
σ«ΐ6 8 * πι&, Α Ιξ ης ^ρο«Γ.] ε£ής Α 11 ΐ τη%. Α
13 ϊα πι£. Α 16 ϊη. αριθμοί Α1 δνο &ηίβ #ίΐ>τίρα άβΐ.
Α πολλαπλααιααμών Α1 21 μονάς Βιαΐΐ.] άρι&μος Α
23 (και) ίν ,π$] ίν δε τή αρο£Γ.
 ϋΕ ςϋΑΤΕΚΝΙΟΝΙΒϋδ. 99
τέρα μονας πλενρα τετράγωνον κύβος, τρίτη βτιγμη
γραμμη έπιφάνεια βτερεόν, τετάρτη πνρ άηρ νδωρ γη,
πεμπτη πνραμϊς Ικτάεδρον είκοβάεδρον κύβος, εκτη
βπέρμα μηκος πλάτος βά&ος, εβδόμη άν&ρωπος οίκος
κώμη πόλις, ογδόη νονς έπιβτήμη ίόξβ αί'β&ηβις, ενάτη 5
λογιβτικόν &νμικον ε'πι&νμητικον βώμα, δεκάτη εαρ
&έρος μετόπωρον χειμών, ενδεκάτη παιδίον μειράκιον
ανηρ γέρων. ο δε [καϊ] έκ των τετρακτύων τούτων
βνβτάς κόβμος ί'βται [τέλειος] ηρμοβμένος κατά γεωμε-
τρίαν και άρμονίαν καϊ άρι&μόν, δννάμει περιειληφώς ίο
πάβαν αρι&μον φύβιν πάν τε μέγε&ος και πάν βώμα
απλούν τε και βύν&ετον, τέλειός τε, επειδη τα πάντα
μεν τούτον μέρη, αντός δε ονδενός. διό πρώτω τω
είρημένω 'όρκω οί Πν&αγορικοι έλέγοντο
καϊ 15
άρι&μώ δέ τε πάντ ήτεοικί.
καϊ τουτο είναι το βοφώτατον' πάντα μεν γαρ τον
άρι&μόν είς δεκάδα ηγαγον, έπειδη νπερ δεκάδα ονδείς
έβτιν άρι&μός, έν τή αύξήβει πάλιν ημών ύποβτρεφόν-
των έπϊ μονάδα καϊ δνάδα καϊ τονς εξής' την δε δε- 2ο
κάδα επϊ τετράδα βννίβταβ&αι' £ν γαρ και β' καϊ γ'
καϊ δ' έβτι ι, ώβτε τονς δννατωτάτονς άρι&μονς εντός
της τετράδος δεωρεΐβ&αι.
η μεν γαρ μονας άρχη πάντων καϊ κνριωτάτη πα-

1 τετραγωνον οογγ. βχ τετραγώνων Α 6 &νμη*όν Α1

7 μετ' όπορον Α1 8 αηίβ β* αηα ΐϋ βΓ. Α 10 δννα-
μιν Α 13 τώ βιιρΓ& νβ. αάά. Α 14 χρήσ&αι ροβί ^λί'γοντο
ρπΛίΛίΐϊίβΓ αάά. Α2, ββά. βχοίάβηιηΙ; ρΐαγα: αϊ. Οα&\ύά. 35. 8βχ£.
Επιρ. αάν. πιαΜι. IV 3. VII 94. ΖβΠβΓ Ι ρ. 317, 2 17 ϊηβοΓ.
περϊ δεκάδος Α 18 δεκάδα οογγ. βχ δεκάδος Α 24 ϊμογ.
ηερϊ μονάδος Α, ά ϊη πι£.
7*
 100 ϋΕ ΝϋΜΕΚΟΚϋΜ
βών και εξ ης πάντα, αντη ίε εξ, οϋδενός,
αδιαίρετος και δννάμει πάντα, αμετάβλητος, μηδεπώ-
ποτε της αντης έξιβταμένη φύβεως κατά τον πολλαπλα-
βιαβμόν' κα&' ην πάν το νοητον καϊ άγέννητον και η
5 των ίδεών φνβις καϊ 6 &εος καϊ 6 νονς καϊ το καλόν καϊ
το άγα&6ν και έκάβτη των νοητών ονβιών, οίον αντο
καλόν, αντο δίκαιον, αντο [το] ί'βον' εκαβτον γαρ τού
των ως ?ι> και κα&' εαντο νοεΐται.
πρώτη δε αϋξη και μεταβολη έκ μονάδος είς δνάδα
ίο κατά διπλαβιαβμον της μονάδος, κα&' ην νλη και πάν
το αίβ&ητον και η γένεβις καϊ η κίνηβις καϊ η ανξηβις
και η βύν&εβις και κοινωνία και το πρός τι.
η δε δνάς βννελ&ονβα τη μονάδι γίνεται τριάς,
ητις πρώτη άρχην και μέβα καϊ τελεντην έχει. δώ και
ι5 πρώτη λέγεται πάντα είναι' έπϊ γαρ έλαττόνων αντης
ον λέγεται πάντα είναι, άλλα ε'ν καϊ αμφότερα, έπϊ δ\
τών τριών πάντα. καϊ τρεΐς βπονδάς ποιούμε&α δη
λονντες οπ πάντα άγα&ά αίτούμενα, καϊ τονς κατά
πάντα ά&λίονς τριβα&λίονς καλούμεν και τονς κατά
2ο πάντα μακαριονς τριβμακαριονς. πρώτη δε καϊ η τον
ε'πίΛε'ίοι» φύβις έκ τοντου. η γάρ τριάς οιον είκών επι
πέδον, καϊ πρώτη αντον νπόβταβις έν τριγώνω, καϊ
δια τοΰτο τρία αύτών γένη, ίβόπλενρον ιβοβκελες βκα-

3 της ειιρΓα νθ. αάΜ. Α 9 ίδιων: ε ίΐηίο ι 6Γ. Α

7 το οπι. αρο^Γ. 8 ϊηβοΓ. περϊ δνάδος Α, β ϊη πι£.
13 περϊ τριαδος Α, γ ϊη τη§. οί. ΟΗαΐοίά. 38 14 μέσον1!
μεσότητα ΚοβΟιβΓ α(1 Ιο. Ιφά. άβ πιβηβ. ρ. 52 15 ίπι οΟΓΓ.
βχ ίπει Α 16 άμφότερα οογγ. βχ δι' άμφοτέρας Α έπϊ
οογγ. βχ έπεϊ Α 17 τρεις] τάς Α 21 είκών έπνπέδον] ή
κατεπιπέδον, ο ροβί τ βΓ. βί βιιργα 8 γαβ. Α: οί. ρ. 101, 11
22 πρώτη αρο£γ.] πρώτον Α [3 (βϊ£ηιιπι φααάγαίί) βηρΓ» νω
(ϊ. 6. τριγώνω) βγ. Α
 ΡΚΟΡΚΙΕΤΑΤΙΒϋδ. 101
ληνόν [^'] • τρεΐς δε καϊ γωνίαι 6μοιούμεναι η μεν όρ&ή
τη τον ένος φύβει, ωριβμένη καϊ έξ ΐβον και ομοιον
βννεβτώβα' δώ και πάβαι αί ορ&άϊ αλλήλαις είβϊν ΐβαι,
μ^ο"αι ονβαι οξείας και αμβλείας καϊ νπερέχοντος καϊ
νπερεχομένον' αί δε λοιπα1 απειροι καϊ άόριβτοι' έκ 5
γαρ νπεροχής καϊ έλλείψεως βννεβτάβιν. η δε τριάς
έκ τής μονάίος καϊ δνάδος ς' ποιεΐ κατα βνν&εβιν, ος
έβτι πρώτος τέλειος αρι&μος τοΐς εαντον μέρεβιν ΐβος
ων' 6 δε τί'Αεΐος ουτο$ βνντε&εϊς τω πρωτω τετραγώνω
τή τετράδι ποιεί την δεκάδα. ίο
η δε τετρας βτερεού έβτιν είκών πρώτος τε άρι&μος
[ΐίαΐ] τετράγωνος έβτιν έν άρτίοις' καϊ αί βνμφωνίαι
δε πάβαι κατ αύτον βνμπληρούνται, ως έδείχ&η.
η δε πεντάς μέβη έβτι της δεκάδος. έάν γαρ καΟ•'
6ποιανούν βύν&εβιν έκ δύο άρι&μών τον ι βνν%-βς, 15
μέβος είρε&ηβεται ο ε' κατά την άρι&μητικήν αναλο-
γίαν' οίον &' καϊ α', καϊ η και β', και ξ' καϊ γ', καϊ ς'
καϊ δ'' αίεί τε ι ποιήβεις καϊ μέβος εύρε&ηβεται ο ε'
κατά την άρι&μητικην άναλογίαν, ως δηλοΐ το διά
γραμμα, κατά πάβαν βνν&εβιν των βνμπληρονντων τά 2ο
ί δνεΐν άρι&μών [μέβος εύρε&ήβεται 6 ε' κατά την
αρι&μητικήν άναλογίαν] τώ ΐβω άρι&μώ των ακρων
νπερέχων τε καϊ νπερεχόμενος.

1 γ' οτα. αρθ£Γ. τρις Α1 6 έλΙήιριως Α1 9 οντω Α

10 ροβί τή ηηβ, Ιίί. βΓ. Α τετράδι: ι ίη γεβ. Α 11 ίηβΟγ.
χιρι τετράδος Α, ί ίη ιη£. 13 καταντα Α έδείχ&η: οί.
ρ. 58, 13. 87, 4 14 ίηβΟΓ. περΐ πεντάδος Α, ί ίη ιη£.
15 τον ΒιιΙΙ.] τών Α 19 ως Α2] ώ Α1
 102 ϋΕ ΝϋΜΕΚΟΚϋΜ

α ό
β ε
7 ζ

πρώτον δε και περιελαβε το τον παντος αρι&μον είδος

6 ε', τον άρτιόν τε καϊ περιττόν, λεγω την δνάδα τε καϊ
τριάδα' η γαρ μονας ονκ ην αρι&μός.
6 δε ς' τέλειος, επειδη τοΐς εαντον μέρεβίν εβτιν
5 Ι'βος, ως δέδεικται' διό και γάμον αντον έκάλονν, επει
γάμον έργον ομοια ποιεΐ τα έκγονα τοΐς γονεύβι. και
κατα τούτον δε πρώτον βννέβτη η αρμονικη μεβόχης
ληφ&έντος [μεν] τον ς έπιτρίτον (μεν) λόγον τών η,
διπλαβίον δε τών ιβ'' ς' η ιβ'' τω γαρ αντώ μέρει 6
ίο η τών άκρων νπερέχει και νπερέχεται, ς' ή ιβ', τουτε^τι
τώ τρίτω' καϊ άρι&μητικη δε μεβότης ληφ&έντος τον
ς' ημιολίον μεν λόγον τών &', διπλαβίον δε τών ιβ'' τώ
γαρ αύτώ άρι&μώ τα θ' νπερέχει τών άκρων και ύπερ-
έχεται' π(»εΓ ίε την γεωμετρικην άναλογίαν μέβος λη-
ί5 φ&είς' αν γαρ ημιβν αντοϊ λάβωμεν τον γ' και διπλά-
βιον τον ιβ', ϊίβται ημΐν η γεωμετρικη αναλογία. γ' ς'
ιβ', τώ γαρ αντώ λόγω τα ς' τών άκρων νπερέχει τε
και νπερέχεται, γ' ς' ιβ', τουτε'βτι τώ διπλαβίω.
2 αρτιόν τε Α2] άρτιον ίί Α1 4 ϊηβοΓ. αϊρΐ ίξάδος Α,
5 ϊη η)£. οί, Ζβΐΐβγ Ι ρ. 369, 2 5'] ίχτοί Α 5 δίδεικται:
ρ. 101, 8 6 ίκγονα οοιτ. βχ εγγονα Α 7 τούτων Α1
ί£] τε Α ή αρμονική οογγ. βχ καρμονική Α 8 λόγου ΐιϊο
βί νβ. 12 ηββΐβ£βηίβΓ αάάϋιιπι 9 των] τον Α 14 νπερέχε
ται (τοντέατι τώ γ")ΐ οί. νβ. 10. 18 16 ν ροβί αναλογία άβΐ. Α
 ΡΚΟΡΚΙΕΤΑΤΙΒϋδ. 103
καϊ η έβδομάς δε της δεκάδος ονβα &ανμαβτην
ϋχει δύναμιν. μόνος γάρ τών έντός της δεκάδος ούτε
-γεννα ετερον οντε γεννάται νφ' ετερον ' διό καϊ Ά&ηνά
,υπό των Πν&αγορικών έκαλεΐτο, οντε μητρός τινος
Όνβα οντε μητηρ. οντε γάρ γίνεται εκ βννδναβμον 5
-οντε βννδνάζεταί τινι. των γάρ αρι&μών των εν τη
-όεκάδι οί μεν γεννώβι τε καϊ γεννώνται, ως 6 δ' γεννά
μεν μετά δνάδος τον η', γεννάται δε νπό δνάδος' οί δε .
γεννώνται μεν, ον γεννώβι δε, ως 6 ς' γεννάται μεν
,νπο β καϊ γ , ον γεννά δε ονδενα τών εν τη δεκάδι ' ίο
-οι όε γεννώβι μεν, ον γεννώνται δε, ως 6 γ καϊ 6 ε'
γεννώνται μεν έξ ονδενός \αρ{^μον] βννδναβμον, γεν
νώβι δε 6 μεν γ τον &' καϊ τον ς' μετά δνάδος, 6 δε
-ε' γεννά μετά δνάδος αντόν τον ι. μόνος δε 6 ζ' οντε
ΰννδναβ&είς τινι γεννά τινα τών εν τη δεκάδι οντε εκ ι5
-βννδναβμον γεννάται. επόμενος δε τη φνβει και ό
Πλάτων έξ επτά αρι&μών βννίβτηβι την ψνχην εν τώ
Τιμαίω. ημερα μεν γάρ καϊ ννξ, ως φηβι Ποβειδώνιος,
άρτίον καϊ περιττοί φνβιν εχουβν μην δε κα&' εβδο
μάδας τέββαρας βνμπληρονται, τη μεν πρώτη εβδομάδι 2ο
διχοτομου της βεληνης 6ρωμένης, τη δε δεντερα πλη-
βιβεληνον, τη δε τρίτη διχοτόμον, πάλιν δε τη τετάρτη
^νοίον ποιονμένης προς ηλιον και άρχην έτερον μη-

1 ϊηδοΓ. «ερί εβδομάδος Α, ξ ϊη τα§. οί. ΟΗ&ΐοϊά. 36

-ζκαιά την άρι&μητικην μεαότητα μέση τής τετράδος καΓ> της
δεκάδοςΊ οί. ΤΙιβοΐ. αΗίΔία, ρ. 44, 10. αη νβΛα τής δεκάδος
ονοα ρΐΌ άίίίθ£γαρΐιΐ& βοτηπι φΐ&β ββηιπιηίιιΓ τής δεκάδος οΰτε
\ια.\>βηάα βιιηί? 2 μόνος γάρ (ό ξ}ΐ 7 γεννώαι: ροβί ω
ιιηα νβΐ άιιαβ ΐϋΛ. βγ. Α 10. 15 δικάδι αρο£Γ.] ϊ Α 12 οί.
νβ. 5. 15 17 εν τω Τιμαίω: ρ. 35 Β 18 καϊ αάά. Α2
πωσιδόνιος Α1, ποσιδώνιος Αδ, βπι. &ρθ£Γ. οί. Β&ΐίβ Ροβϊά. Γβΐΐςμ
ρ. 240 23 ποιονμένη Α
 104 ϋΕ ΝΤΙΜΕΚΟΚϋΜ
νός. αϊ τε αύξήβεις κα&' εβδομάδα. το γούν βρέφος
δοκεΐ τελειούβ&αι εν επτα εβδομάβιν , ως Εμπεδοκλης
αίνίττεται εν τοΐς Κα&αρμοΐς. ένιοι δε φαβι *ά άρρενα
εν πεντε εβδομάβι τελειούβ&αι, γόνιμα δε γίνεβ&αι εν
5 επτά μηβί, γενόμενα δε έν επτά μηβϊν όδοντοφνεΐν,
έκβάλλειν τε τονς οδόντας έν επτά έτεβι. οπέρμα δε
καϊ ήβη εν δεντέρα εβδομάδι' γένεια δε ώς έπίπαν ίν
τρίτη καϊ την είς μήκος αύ\ην απολαμβάνει, την δ εϊς
πλάτος έν τετάρτη εβδομάδι. αϊ τε κρίβεις τών νόβων
ίο έφ' ημέρας επτά, καϊ η βαρντέρα κατά πάντας τονς
περιοδικούς πνρετούς είς την εβδόμην άπαντα, καϊ έν
τριταίω δε και έν τεταρταίω. από τροπών δε έπϊ τρο-
πάς μήνες έπτά' το τε πλή&ος τών πλανωμένων επτά'
καϊ άπό ίσημερίας έπι ίβημερίαν μήνες έπτά' καϊ πορο6
ί5 ίε κεφαλής επτά' καϊ βπλάγχνα επτά, γλώββα, καρδία,
πνεύμων, ηπαρ, βπλήν, νεφροϊ δύο' 'ί/ρόφιλος ίε το
τών αν&ρώπων εντερον πηχών είναί φηβι κη', δ έβτι
τέββαρες εβδομάδες' οϊ τε εύριποι το πλεΐβτον έπτάκις
τής ημέρας μεταβάλλονβιν.
2ο η δε όγδοάς, ητις έβτϊ πρώτος κύβος, βνντί&εται
εκ τε μονκίος (και έπτάδος}. ένιοι δε φαβιν οκτώ τονς

1 βςς[. οί. Ο1α&1οίά. 37 2 Εμπεδοκλής : οί. ΚαΓβίβη Επι-

ρβά. Γ6ΐί^. ρ. 475 3 αίνίττεται: αΙ ίη Γ&β. Α2 4 γίνεται
Α 5 γεννώμενα Α2 6 οί. ΒβΓ£ΐ£ Ροβίαβ Ι3Τ. Ογ. ρ. 431
7 ίν τρίτη] τι τρίτη Α1, τη τρίτη Α2 8 ε ν η ίΐηίβ καϊ
6χοί<ϋββ6 νίόΙθίπιΓ, οί. Μβ,ογ. ίη 8οπιιι. 8οίρ. 16, 72 ροεί ίίτ
εθρίεηοβ αηηθβ </εηαβ βοτθ νθ8ίϋ ίυ,νθηία, ίάετηομε αηηηβ βηετη ίη
Ιοηυυ,τη σιθεεεηάί /Όοίί 9 εΰδομάδι Α, βιη. αρο^γ. 11 εβδό
μην] επτά Α, ξ βιιρΓα βΟΓ. Α2 άπαντα Α2, απαντα Α1
13 πλανομένων Α1 14 ήσημερίαν Α1 15 γλώααα άβΐ. Α,
οί. Οηαΐο. βί Μβ,ΟΓθβ. 16 ηρόφιλος: η ίη Γ&β. Α. οί. ΗαβΒθΓ
Ι/βηΛιιοη <1βΓ βθβΟη. άβΓ Μβάίοίη Ι ρ. 236 18 επτάκι Α1
21 καϊ επτάδος αάά. ΒηΙΙ.
 ΡΒ,ΟΡΚΙΕΤΑΤΙΒϋδ. 105
πάντων κρατούντας είναι &εονς, ώς καϊ έν τοΐς Όρφι-
κοΐς ορκοις Ηβτιν ενρεΐν'
ναϊ μην α&ανάτων γεννήτορας αίεν έόντων
πνρ καϊ νδωρ γαΐάν τε καϊ ονρανον ηδε βελήνην
ηέλιόν τε Φανη τε μέγαν και ννκτα μέλαιναν. 5
εν δε Αίγνπτιακη βτήλη φηβϊν Ενανδρος ενρίβκεβ&αι
γραφην βαβιλέως Κρόνον και βαβιλίββης 'Ρέας' ,,πρε-
ββντατος βαβιλενς πάντων'Όβιρις &εοΐςά&ανάτοις πνεν-
ματι καϊ ονρανφ καϊ γη καϊ ννκτϊ και ημέρα και πατρϊ
των οντων και έβομένων 'Έρωτι μνημεΐα της αντον ίο
αρετης <κ«ι> βίον βνντάξεως." Τιμό&εός φηβι καϊ
παροιμίαν είναι την ,,πάντα οκτώ" διά το τον κόβμον
τας πάβας οκτώ βφαίρας περι γην κνκλεΐβ&αι, κα&ά
φηβι και Έρατοβ&ένης'
οκτώ δη τάδε πάντα βνν αρμονίηβιν άρήρει, ι&

3 ΙιΟββοΚ Αφ.. ρ. 742 βςη. αίεννεόντων Α1 4 γαϊαν

Α2, γέαν Α1 ήδε Βπΐΐ.] η δε Α 9 φανή τε Α1] φάνητα Α2
ΓΘ0ί8 (οί. ΖβΐΙβΓ ρ. 87, 4); ββά ίβ φιβπι ΤηβΟ 6Χβ0ηρβιί &πί ρΓ&-
ναπι ΐβοΜοηβπι Φανή τε νβΐ Φάνη τε ββοιιίιιβ ββί βΛιί Φάνητα
μέγαν α βθΐβ άϊνβΓβΠιη Θβββ ί&ΐβο ριιίανϊί: η&πι οοίο άβΟβ Μβ
νβΓβΛιιβ βηνιπιβΓ&π 3.ρβΓίβ ίηάϊοαΙ;. Οί. ΖβηοΙ). V 78 Ενανδρος
εφη οκτώ τους πάντων είναι κρατοΰντας &εούς, πύρ, νδωρ, γήν,
ονρανόν, σελήνην, ήλιον, Μί&ραν, νύκτα. (ΡοΓριι. άβ βλΙγο-
η^τπιρη. 24 δημιουργός ων ό Μί&ρας. Ργοοΐιιβ ϊη Ρΐαί. Τϊπι.
ρ. 93 Ε ό μάλιατα ηαρ' αντω δημιουργός ό Φάνης ίατίν). δοηοβ-
πιαηη οροβ0. II ρ. 15. ΒοΙιιιβίβΓ (1β νθιβπβ Οτρη. Τΐιβο£. ϊιιάοΐβ
&ίηιιβ οπ£ϊπβ ρ. 29 6 οί. άβ ηοο πιβηά&οιοπιπι £βηβΓβ
ΡΓβηάβηίιιίΐΐ Αΐβχ. Ροΐ^η. ρ. 151. Ρΐβ\τ, ΙαιιγΙ). ί. Ρηϊΐοΐ. 1868
ρ. 839 βς. Ενανδρος: οί. ΖβηοΙ). ΐ. ο. ^&πΛΐ. άβ Ρ^ίη. νϊία
267 ?) 7 βααιλίαης Α, βπι. Βιιΐΐ. 9 ήλίω και σελήνη ροβΐ
ουρανφ &άά. Βαΐΐ. &η <^χαΐ πυρϊ καϊ ΰδατι}Ί οί. Εοββοΐε ρ. 524
£γ. νΙΐΙ νβ. 10 βη. 10 ίρώτί Α1, £ τοχΛ. ϊη ϊ Α2, βπι. Ββϊηβ-
βϊββ μνημία Α1 11 Τιμό&ιος (δέ") ψηύιΊ 14 Έρατοα&έ-
νης : οί. Έταί. 03γπι. γβΐ. ρ. 50 βης. ΒβΓηηαΓά7 ΕΓΛίΌβίη. ρ. 165
15 ανναρμονίηαιν Α, βπι. &ρθ£Γ.
 106 ί>Ε ΝϋΜΕΚΟΚϋΜ ΡΚΟΡβΙΕΤΑΤΙΒϋδ.
οκτώ δ' έν βφαίρηβι κνλίνδετο κύκλω ίόντα
ένάτην περι γαΐαν.
6 δε των εννέα πρώτός έβτι τετράγωνος έν περιτ-
τοΐς. πρώτοι γάρ είβιν αρι&μοι δνας καϊ τριάς, ή μεν
δ αρτίων, η δε περιττών' διό και πρώτονς τετραγώνονς
ποιούβιν, 6 μεν δ', ο δε &'.
ή μέντοι δεκάς πάντα περαίνει τον αρι&μόν, έμ-
περιέχονβα πάβαν φύβιν έντος αντής, αρτίον τε καϊ
περιττον κινονμένον τε καϊ ακινητον αγα&ού τε και
ίο κακού' περϊ ής καϊ Αρχύτας έν τω περΙ της δεκάδος
καϊ Φιλόλαος έν τω περϊ φύβιος πολλά διεξίαβιν.
έπανιτέον δε έπϊ τον τών αναλογιών και μεβοτή-
των λόγον. μεβότητές είβι πλείονες, γεωμετρικη αρι&
μητική άρμονική ύπεναντία πέμπτη εκτη. λέγονται δε
15 καϊ αλλαι πάλιν ε| ταύταις ύπεναντίαι. τούτων δέ φη-
βιν 6 'Άδραβτος μίαν την γεωμετρικήν κνρίως λέγεβ&αι
καϊ άναλογίαν καϊ πρώτην' ταύτης μϊν γαρ αί αλλαι
προβδέονται, αύτη δ' έκείνων ονχί, ως νποδείκννβιν έν
τοΐς έφεξής. κοινότεροι δέ φηβι και τας άλλας μεβότη-
2ο τας νπ' ένίων καλεΐβ&αι αναλογίας. τών δε κνρίως
λεγομένων αναλογιών, τοντέβτι τών γεωμετρικών, αί
μέν είβιν έν ρητοΐς οροις τε και λόγοις, ώς ιβ' ς' γ',

1 αφαίριαι Α1, αφαίραισι Α2, βπι. &ρο£ι\ ιόντα: ν βιιρΓα

Τβ. Α 2 έννέα τών περϊ γαίαν Α ςιιίιβ νβΛα άβΐ. Α2, ταντ'
ένάτην περϊ γαίαν ΒβΓ£ί, Ζίβοϊα. ί. ά. Α\ν. 1850 ρ. 177. οί.
ΤΙιβοΐ. βχϊίΙιπι. ρ. 56 σνν οχτώ δη αφαίρίαι κυλίνδεται 6 κυ-
-κλώων ένάτην περιγαίην , Έρατοα&ένης φηαίν 3 θ τα§. Α
7 ϊ τα%. Α ένπεριέχοναα Α, βπι. αρο£Γ. 11 Φιλόλαος:
ίγ. 13 Μπΐΐίιοΐι. οί. ΒοβοΜι ΡΜΐοΐαθβ ΙβΙιΓβη ρ. 27. 146. ΒοΙια&Γ-
βοίπηΐάί άϊβ αη£βΜϊοΙιβ δοΗπϊίβίβΐΐβΓβϊ άββ ΡΙιΐΐοΐαοβ ρ. 68.
ΖβΐΐβΓ Ι ρ. 368, 1 φύσεως Α2 17 άνάλογον τά νίά. Α1.
<:?. Ργοοΐ. ϊη Τΐπι. ρ. 145 Ο
 ΌΈ ΜΕϋΙΕΤΑΤΙΒϋδ. 107
ΐϊβϊ γάρ έν λόγοις διπλαβίοις, καϊ όβαι τοιανται [αϊτι-
νές είαιν έν άρι&,μοΐς]} αί ί£ εν αρρήτοις τε καϊ αλό-
γοις [ήτοι μεγέ&εβιν η βάρεβιν η χρόνοις η τιβιν αλλοις
διπλαβίοις η τριπλαβίοις η τιβι τοιούτοις πολλαπλα-
βίοις η έπιμορίοις]. γεωμετρικη μεν γάρ, ως εφαμεν, 5
μεβότης η τω αύτώ λόγω των ακρων νπερέχονβα καϊ
ύπερεχομένη' αρι&μητικη δε η τω αντώ αρι&μώ των
ακρων νπερέχονσα και ύπερεχομένη, αρμονικη δε η τω
αντω μερει των ακρων νπερέχονσα καϊ ύπερεχομένη.
δείκννβι δε ότι ο της ιοότητος λόγος αρχηγος και πρώ- ίο
τός έβτι και βτοιχεΐον πάντων των είρημένων λόγων
καϊ των κατ αντούς αναλογίων' εκ πρώτον γαρ τούτον
πάντα βννίβταται και είς τοΰτον αναλύεται τά τε των
λόγων καϊ τα των αναλογιών.
6 δε Ερατοβ&ένης φηβϊν ότι πάς μεν λόγος η κατά ί5
διάβτημα η κατά τονς ορους ανξεται' τη δε ίβότητι βνμ-
βέβηκε διαβτηματος μη μετέχειν' ε,νδηλον δε οτι κατά
τονς όρονς μόνονς ανξη&ήσεται. λαβόντες δη τρία με
γέ&η καϊ την έν τούτοις αναλογίαν κινήσομεν τονς
ορους. καϊ δείξομεν ότι πάντα τά εν τοΐς μα&ημαβιν 2ο
ε| αναλογίας ποβών τινων σύγκειται καϊ έβτιν αύτών
άρχη καϊ στοιχεΐΌν η της αναλογίας φύβις.
τάς δε αποδείξεις 6 μεν Ερατοβ&ένης φηβϊ παρα-
λείψειν. 6 δε "Αδραβτος γνωριμώτερον δείκννβιν, ότι
τριών εκτε&έντων όρων έν η δήποτε αναλογία, έάν 25

2 ρΓ. εν βιιρΓ& νβ. Α, ίοτί. Α2 άοήτοις Α1 4 δίπλα-

αίοΐζ — ίπιμορίοις άβΐ. ΒηΙΙ. 5 1'φαμ,εν: ρ. 85, 11
10 ίηβΟγ. περΐ ιοότητος οτι αρχή αναλογιών και πώς
γίνεται πολλαπλασία Α 15 Ερατοα&ένης: οί. ΡΐιίΙοΙ.
XXX ρ. 66. ΒθπΛακΙρ ρ. 170 22 αναλογίας] ίαότητοςΐ
25 ήδηποτε Α1, οιαδήποτε Α2
 108 ϋΕ 6ΕΝΕΚΑΤΙΟΝΕ
τρεΐς ετεροι ληφ&ώβιν έκ . τούτων πεπλαβμένοι 6 μεν
τώ πρώτφ Ιβος, 6 δε βνν&ετος εκ πρώτον καϊ δεντέρον,
6 δ' εξ ένος πρωτον καϊ δύο δεντέρων καϊ τρίτον, οί
ληφ&έντες οντως πάλιν εβονται άνάλογον. και εκ της
5 έν ΐβοις οροι^ άναλογίας γεννάται η εν διπλαβίοις ανα
λογία, έκ δε της έν διπλαβίοις η εν τριπλαβίοις, εκ δε
ταύτης η έν τετραπλαβίοις, καϊ έξής οντως αί έν τοις
αλλοις πολλαπλαβίοις' οίον έκκείβ&ω έν τριβϊν 'όροις
ί'βοις έλαχίβτοις αναλογία η της ιβότητος, τοντέβτιν έν
ίο μονάβι τριβίν. άλλα καϊ είλήφ&ωβαν αλλοι τρεΐς οροί
τον είρημένον τρόπον, 6 μεν έκ πρώτον, 6 δε έχ πρώ
τον καϊ δεντέρον, (6 δε έκ πρώτον καϊ δύο δευτέρων}
και τρίτον γενηΰεται α' β' δ' , α έβτιν έν λόγω διπλα-
βίω. πάλιν έκ τούτων βννεβτάτωβαν έτεροι κατά τον
ι5 αύτον τρόπον, 6 μεν έκ πρώτον, 6 δε έκ πρώτον καϊ
δεντέρον, ο δ\ έκ πρώτον καϊ δύο δεντέρων καϊ τρίτον'
εβται α' γ' &' , α έβτιν έν λόγω τριπλαβίω. έκ δε τού
των ομοίως βνβτηβονται α' δ' ΐς' έν λόγω τετραπλαβίφ,
καϊ έκ τούτων α' ε' κε' έν λόγω πενταπλαβίω, καϊ έξής
2ο οντως έπ' απειρον έν τοΐς έχομένοις πολλαπλαβίοις.

(ί ί
Υ 9
« ί~
£ /ί£
ζ >-?
ζ 'ΚΤ
ίί
»Ί Λα
ι 8
3 Ιχ αηίβ δύο δαργα νβ. Α ίίί δευτέρου 0]. Βαΐΐ.
4 της] των Α, ββά ών ϊη Γαβ. 7 η αρ.] η Α αϊ] ή Α
12 6 δε έκ πρώτον καϊ ίίί δευτέρου &αά. ΒαΠ. 14 σνν-
έατωααν Α, βπι. αρθ£Γ. 16 ίϊ$ δεντέρου θ}. Βαΐΐ. 17 β,
0ΟΓΓ. βχ ί Α
 ΡΚΟΡΟΚΤΙΟΝϋΜ. 109
έκ δε των πολλαπλαβίων άνάπαλιν τε&έντων [α' α
α'] και 6μοιως πλαττομένων οι έπιμόριοι λόγοι (καϊ άΓ>
«V τούτοις βνβτηβονται άναλογίαι, εκ μεν των διπλαβίων
ημιόλιοι, εκ δε των τριπλαβίων οί έπίτριτοι, έκ δε των
τετραπλαβίων έπιτεταρτοι, καϊ αεϊ εξής οντως. οιον 5
εβτω αναλογία κατά τον διπλάβιον λόγον εν τριβϊν
οροις, τον μίιξονος κειμένον πρώτον, καϊ πεπλάβ&ωβαν
ετεροι τρεΐς έκ τούτων τον είρημενον τρόπον' δ' β' α''
οί δε εξ αντών γενήβονται δ' ς' &'' γίνεται ανάλογον
εν ημιολίοις. πάλιν έβτωβαν τρεΐς οροι ανάλογον έν ίο
τριπλαβίοις ©'' γ' α' βνβτηβονται τον αντόν τρόπον έκ
τούτων οροι τρεΐς ανάλογον έν «πίτρήτοΐς & ιβ' ις'. έκ
δι των τετραπλαβίων βνβτήβονται έν έπιτετάρτοις ις' κ
κε', κάι οντως αεϊ έκ των έχομένων οί έξής 6μώννμοι.
δ β α
6 ς &
& γ α
θ' φ ις
κι λ ί;
>,; μ? '"?
μ» ν5 α
α
7ΐ(Χ Χ ττα
0

έκ δε των έπιμορίων οι τ έπιμερεΐς καϊ οί πολλα- ί5

πλαβιεπιμόριοι, πάλιν δ, έκ των έπιμερών ετεροί τε
έπιμερεΐς καϊ πολλαπλαβιεπιμερεΐς' ων τα μεν πλεΐβτα
παραλειπτέον ονκ άναγκαΐα δντα, μικρά δε &εωρητέον.
έκ μεν γαρ της έν ημιολίοις άναλογίας τον είρημένον
τρόπον από μεν τον μείζονος αρχομένων όρον βννίβτα- 2ο
ται αναλογία έν έπιμερέβι λόγοις διβεπιτρίτοις' οίον

6 ίό•/ον\ άνάλογον Α 13 τετραπλααίων: ΐοΛ. &άά. ιζ' δ'

α' 15 ίπιμεριίς Α2] έπιμόριοι Α1 16 ίπιμερών οογγ. ίη
επιμορίων Α 18 παραληπτέον Α1
 110 ϋΕ βΕΝΕΚΑΤΙΟΝΕ
&' ς' δ' έκ δε τούτων κατα την είρημένην μέ&οδον
βννίβταται &' ιε' κε'. άπο δε τον έλάττονος όρον αρ
χομενων εβται πολλαπλαβιεπιμόριος αναλογία, τοντέβτιν
η διπλαβιημιόλιος. οιον έκκείβ&ω δ ς & ' έκ τούτων
5 κατά την αντην μέ&οδον δ' ι κε'. εκ δε της εν έπι-
τρίτοις άπο μεν τον μείζονος αρχομενων ορον εβται
έπιμερης αναλογία η τριβεπιτέταρτος. οιον έκ της των
ις' ιβ' &' εβται ις' κη' μ&'. άπο δε τον έλάττονος άρ
χομένων δρου εβται πολλαπλαβιεπιμόριος αναλογία (η)
ίο διπλαβιεπίτριτος εν τοΐς &' κα' μ&'. εκ δε της έν έπι-
τετάρτοις άπο μεν τον μείζονος ορον ζαρχομένων) έπι
μερης £ο*ται άναλογία η τετράκις έπίπεμπτος' οιον [ό]
έκ της κε' κ ις' εβται κε' με' πα. απο δε τον έλάττονος
άρχομένων εβται πολλαπλαβιεπιμόριος η διπλαβιεπι-
15 τέταρτος' (οιον) απο των ΐς' κ κε εβται η έν τοΐς ις'
λς' πα'. και η τάξις οντω Λρόεΐο*ιν έπ' απειρον, και
άπο τούτων δε αλλοι πλάββονται κατά τον αντον λόγον,
περϊ ων ονκ άναγκαΐον μηκννειν τον λόγον.
πάβαι δ' αί τοιανται άναλογίαι καϊ οι έν ανταΐς
2ο λοροι πάντες, κα&άπερ βννεβτάβιν έκ πρώτον τον της
ίβότητος λόγον, οντως καϊ αναλύονται είς έβχατον τού
τον, αν γαρ εξ οποιαβονν άναλογίας έν τριοΊν οροις
άνίβοις οντως άφελόντες άπο μεν τον μέβον τον έλά-
χιο"τον, άπο δε τον μεγίβτον τόν τε έλάχιβτον και δύο
25 τοιούτονς οποΐος έλείφ&η τον μέβον αφαιρε&έντος άπ'

9 πολλαπλααιεπιμόριος αναλογία η διπλααιεπίτριτος] ίπι-

μιοήξ αναλογία διπλάαιος δε έπίτριτος Α, ίοΛ β,όΐςΙ. ζοϊον έκ
των &' ιβ' ιζ' Εαται ή\ 12 6 οτα. &ρθ£Γ. 14 πολνπλααι-
επιμόριος Α1 η] ο Α 19 ίηβΟΓ. οτι αναλύονται αί
άναλογίαι είς ιαοτητα Α, 5 ίη ιη£. 23 οντως άβΐ. νίά.
25 ίλήφ&η Α
 ΡΒ,ΟΡΟΚΤΙΟΝϋΜ. 111
αντον τον έλαχίβτον τονς γενομενονς τάξωμεν έφεξής,
πρώτον μεν -αντον τον έλάττονα, επειτα τον άπί τον
μέβον λειφ&έντα καϊ τελενταΐον τον άπολειφ&έντα τον
έβχάτον, η διαλν&εΐβα οντως αναλογία άναλν&ήβεται
είς την προ αντης εξ ης βννέβτη. τούτον δ αεϊ γινο- 5
μένον έλενβεται η άνάλνβις έπ' έβχάτην την της ιβό-
τητος άναλογίαν, εξ ης πρώτης άπαααι βννέβτηβαν'
αντη δε ονκέτι είς άλλην, αλλα μόνον είς τον της ίβό-
τητος λόγον.
Έρατοβ&ένης δε άποδείκννβιν, οτι και τα βχήματα ι»
πάντα εκ τινων αναλογιών βννέβτηκεν αρχομένων της
βνβτάβεως άπο ίβότητος καϊ άναλνομένων είς ίβότητα'
περϊ ων τα ννν λέγειν ονκ άναγκαΐον.
τά δε αντά ενρε&ηβεται και επί βχημάτων. ών
πρώτόν έβτιν η βτιγμή, ο ίβτι βημεΐον αμέγε&ες καϊ 15
άίΐάο*τατοΐ', γραμμής πέρας, ο]ον μονας &έβιν έχονβα.
τον δε μεγέ&ονς το μεν έφ' εν διάβτατόν τε και διαί-
ρετον γραμμη, μήκος ονβα άπλατές' το δ' έπϊ δνο
έαίπεδον, μήκος έχον και πλάτος" το δ' έπι τρία βτερεόν,
μήκός τε καϊ πλάτος και βά&ος έχον. περιέχεται δε καϊ 2ο
περαίνεται το μεν βτερεον νπο έπιπέδων, το δ' έπίπεδον
νπό γραμμών, η δε γραμμή νπο βτιγμών. τών δε
γραμμών εν&εΐα μέν έβτιν ορ&ή και οιον τεταμένη,
ητις δνο δο&έντων βημείων μεταξύ έλαχίβτη έβτι τών
τα αντα πέρατα έχονβών και έξ ΐβον τοΐς έαντής βη- 25
1 τάξωμεν οοιτ. 8Χ τάξομεν Α 3 ληφ9έντα Α άπο-
λιφ&έντα Α1 6 ίαχατον Α 7 έ£ ης Α2] ίξης Α1 10
Ερατοσ9ένης : οί. ΡΜΙοΙ. XXX ρ. 66 14 ίηβΟΓ. περϊ οχη
μάτων βί ξ τα§. Α 18 οναα] ί'χονσαϊ 19 ε'χων Α1
23 <ή} όρ&η? 24 έλαχίς Α1 25 ΕηοΙ. ΕΙ. Ι άβί. 4 ϊΰθεΓα
γραμμή ίατιν, ητις έ£ ίοον τοις έφ' εαντης σημε/οΐί κείται
 112 ϋΕ ΙΊΟυΚΙ8.
μείοις κειμενη' καμπύλη δε η μη οντως έχονβα. δια
φερει δε και έπίπεδον επιφανείας παραπληβίως. επι
φάνεια μεν γάρ έβτι παντος βτερεού βώματος κατα δύο
διαβτάβεις μήκονς καϊ πλάτονς έπιφαινόμενον πέρας.
5 επίπεδον δε έβτιν ορ&ή επιφάνεια' ης έπειδάν δύο
βημείων άψηται εν&εΐα, ολη αύτω έφαρμόζεται, παρ
άλληλοι δε είβιν εν&εΐαι, αϊτινες έν τω αύτω επιπέδω
έπ' άπειρον έκβαλλόμεναι έπϊ μηδέτερα βνμπίπτονβιν,
αλλά τηρονβιν έν παντϊ την διάβταβιν.
ίο των δε βχημάτων έπίπεδα μέν είβι τα έν τω αύτω
έπιπέδω πάβας έχοντα τάς γραμμάς' καϊ εν&ύγραμμα
μεν τα ύπο εύ&ειών περιεχόμενα, ονκ εν&ύγραμμα δε
τα μη ούτως έχοντα. των δε έπιπέδων και εν&νγράμ
μων βχημάτων τα μεν τριβϊ περιεχόμενα πλενραΐς τρί
α πλενρα καλεΐται, τα δε τέτταρβι τετράπλενρα , τά δε
πλείοβι πολύγωνα. των δε τετραπλεύρων τά παραλ
λήλονς έχοντα τάς άπεναντίον πλενράς έκατέρας παραλ
ληλόγραμμα καλεΐται, τούτων δε ορ&ογώνια μεν τά
τάς γωνίας έχοντα όρ&άς' ορ&αϊ δε είβι γωνίαι, άβτινας
2ο εύθεία έπ' εύ&είας έφεβτώβα δύο ΐβας παρ' έκάτερα
αποτελεΐ. των δε ορ&ογωνίων παραλληλογράμμων
εκαβτον περιέχεβ&αι λέγεται ίδίως ύπο τών την όρ&ήν
γωνίαν περιεχονβών πλενρών, και τών τοιούτων τά
μεν τάς τέββαρας πλενράς ΐβας έχοντα ιδίως λέγεται
25 τετράγωνα, τά δε μή τοιαύτα έτερομήκη.
ομοιος ίε καϊ τών βτερεών τά μεν ύπο έπιπέδων
παραλληλογράμμων πάντων ?ξ οντων περιεχόμενα παρ-

6 καϊ &ηίβ ολη βγ. Α εφαρμ,όξηται Α1 8 μ,ηδετρα Α1

20 ιΰ&εία έπ' εΰ&είαν (οοτγ. θχ εν&είαν) Α 26 ίηβΟΓ.
περΐ οτερεών Α
 ϋΕ ΜΕϋΙΕΤΑΤΙΒϋδ. 113
αλληλεπίπεδα καλεΐται, τα δε και νπό ορ&ογωνίων τού
των ορ&ογώνια. τούτων δε τα μεν πάντη ίβόπλενρα,
τοντέβτιν ί'ΰον εχοντα το μήκος καϊ πλάτος καϊ βά&ος,
νπο τετραγώνων ΐβων πάντων περιεχόμενα, κύβοι' τά
δε το μεν μήκος και πλάτος ί'βον έχοντα, τοντέβτι τάς 5
βάβεις τετραγώνονς, το δε ύψος ε'λαττον, πλιν&ίδες' τά
δε το μεν μήκος και πλάτος ί'βον, το δε ύψος μεΐζον,
δοκίδες' τά δε πάντη άνιβόπλενρα βκαληνά.
άκριβέβτερον δε περϊ των μεβοτήτων λεκτέον,
έπειδή καϊ άναγκαιοτάτη εις τά Πλατωνικά ή τούτων ίο
&εωρία. απλώς μεν ονν μεβότης έβτίν, έπειδάν δύο
ορων ομογενών άνίβων μεταξύ τις ομογενής ετερος
ορος ληφ&ή, ώβτε είναι ώς τήν νπεροχήν τον πρώτον
και μειξονο^ δρου παρά τον ληφ&εντα προς τήν νπερ
οχήν τον μέβον παρά τον έλάττονα, ούτως τον πρώτον ί 5
δρον ί/τοι προς εαντον ή προς τινα τών άλλων ή άνά-
παλιν τον ελάττονα πρός τινα τών άλλων.
επϊ μέρονς δε αρι&μητική μεν έβτι μεβότης η τω
αύτώ αρι&μώ τών άκρων τού μεν νπερέχονβα, νφ ον
δε νπερεχομένη' οίον γ' β' α'' ο γάρ τών β' άρι&μός 2ο
μονάίι ύπερέχει τον ενός και μονάδι νπερέχεται νπο
τον γ'. βνμβέβηκε δε ταύτη τη μεβότητι προς τήν τών
άκρων βύν&εβιν νποδιπλαβίω είναι' ή τε γάρ τριάς και
η μονάς βνντε&εΐβαι τήν τετράδα εποίηβαν, ητις δι-
πλαβία έβτϊ τού μέβον αρι&μον της δνάδος. 25

5 ςν αηίβ ϊχοντα Α 8 άνιαόπΙινρα] άνισαίτερα Α

11 7) τα£. Α 12 άνίσων Βαΐΐ.] ΐαων Α 13 τω ... ω ρθβ*
οροί βΓ. Α 16 εαντον] τοϋτον ίαΐβο ς). Βιιΐΐϊαΐάιαβ 18 ϊπβ0Γ.
τίς ή άρι&μητικη μεαότης Α 19 νφ' οογγ. βχ άφ' Α
23 νπο βιπλασίω Α, βτα. αρο£Γ. χαϊ ροβί γάρ βΓ. Α
24 ανντι&ιίααι Α, βω. αρο£Γ.
ΤΚβο βιη^τη. 8
 114 ϋΕ ΜΕϋΙΕΤΑΤΙΒϋδ.
γεωμετρικη δε έβτι μεβότης η καϊ άναλογία κνρίωζ
λεγομένη η τω αντω λόγω νπερέχονβα καϊ νπερεχομένη,
οιον πολλαπλαβίω η έπιμορίω ' οίον α β' δ'. τά τε γαρ
δ' των β' διπλάβια καϊ τα β' τον ενός διπλάβια' καϊ
5 πάλιν η ύπεροχη των β' εβτϊ το ?ν (καϊ η ύπεροχη των
δ' τα β"), ταύτα δε ομοίως έξεταζόμενά έβτιν εν δι-
πλαβίω λόγω. βνμβέβηκε δε ταύτη τη αναλογία το
νπο των άκρων βνντι&έμενον κατά πολλαπλαβιαβμόν
ΐβον είναι τω άπο τον μέβον τετραγώνω. οίον οί άκροι
ίο έπ' άλλήλονς πολλαπλαβιαζόμενοι ποιούβι τον δ'' άπαξ
γαρ δ' δ'' και πάλιν ο β' έφ' εαντον λαμβανόμενος
ποιεΐ τον δ'' δις γαρ β' δ'' ωβτε (το) νπο των άκρων
ί'βον γίνεται τώ άπο τον μέβον' α' β' δ'.
αρμονικη δε έβτιν αναλογία, έπειδάν τριών ορων
ι5 προτε&έντων ον εχει λόγον 6 πρώτος προς τον τρίτον,
τον αντόν η τον πρώτον νπεροχη προς την τον δεν-
τέρον νπεροχην εχη' οίον'ς' γ' β'' η γαρ έξάς προς
την δνάδα τριπλαβία έβτί' καϊ ή νπεροχη δε της έξάδος
προς τά γ' τριάς ούβα τριπλαβία εβτϊ της μονάδος,
2ο ητις νπεροχη έβτι της τριάδος βνγκρινομένης προς τά
β'. βνμβεβηκε δε ταύτη τη άναλογία, τον μέβον όρον
τώ αντω μέρει κατά τονς άκρονς νπερέχειν τε καϊ
νπερέχεβ&αι' οιον β' γ' ς. καϊ γάρ 6 τών ς' τω ημίβει
αντον νπερέχει της τριάδος καϊ η δνάς τω έαντης ημίβει
25 νπερέχεται νπό της τριάδος. καϊ τονς άκρονς δε βνντε-
&έντας άλληλοις και νπό τού μέβον πολλαπλαβιαβ&έντας
διπλαβίονς αν είίροιμεν τού έκ τών άκρων άποτελον-
0
1 ϊΠβ0Γ. γεωμετρικη μεσότης Α 3 έπιμερίφ Α
14 ΐηβογ. τίς η αρμονικη μεσότης Α 17 ίχει Α 20
ΰυγκρινομένη Α 23. 24 ημιαυ Α1 24 την τριάδα Α
 ϋΕ ΜΕϋΙΕΤΑΤΙΒϋδ. 115
μένον πολλαπλαβίον. οιον ς' και β' η' ταύτα δε νπό
της τριάδος, ός έβτι μέβος, πολλαπλαβιαβ&έντα γί
νεται κδ'' και πάλιν δϊς ς ιβ'' τούτων δε τα κδ'
διπλάβια.
νπεναντία δε τη αρμονική καλεΐται μεβότης , όταν 5
ως ο τρίτος ορος προς τον πρώτον, οντως η τον πρώ
τον νπεροχη προς την τον δεντέρον οίον ς' ε' γ' τα
μεν ονν ς' των ε' μονάίι νπερέχει, τα δε ε' τών γ' δνβί'
τα δε γ' τών ς' νποδιπλάβιά έβτιν' αλλα και η μονάς
νπεροχη ονβα τον [τε] πρώτον άρι^μού νποδιπλαβία ίο
έβτι της δνάδος νπεροχης ονβης τον δεντέρον άρι&μον.
η δε πέμπτη μεβότης έβτίν, όταν τριών ορων οντων
ον αν έχτ] λόγον 6 τρίτος προς τον δεύτερον, τούτον
έχτ] τον λόγον η τού πρώτον νπεροχη προς την τον
δεντέρον ύπεροχην' οϊον ε' δ' β'' τά μεν ε' τών δ' 15
μοναδι νπερέχει, άλλα καϊ τα δ' τών β' δνάδι' νπο
διπλάβια δε τά β' τών δ'' και το ?ν ίε τών β' νπο-
διπλάβιον , άπερ νπεροχαί είβι τον τε πρώτον και τον
δεντέρον άρι&μού.
εκτη λέγεται μεβότης, οταν τριών όρων προτε&έντων 2ο
ως ο δεύτερος προς τον πρώτον έχει, οντως η τον πρώ
τον νπεροχη προς την τον δεντέρον οιον ς' δ' α' τά
μεν γάρ ς' τών δ' δνβιν νπερέχει, τά δε δ' τον α'
τριβίν' έβτι δε δ' τών ς' νφημιόλια' και η δνάς νπεροχη

2 γίνονται Α 5 ίηβΟγ. τίς η νπ εναντία τ ή άομ.ό-

νιν,ΐ] Α. <1β βθφιβηΙϊβιιβ οί. ΡγοοΙ. ίη Ρΐβ,ί. Τίπι. ρ. 144 Ε. ΙάβΙβΓ
ΑΙΛ. <3. ΒθγΙ. ΑΙκιά. 1828 ρ. 206 6 6 &άά. Α2 ηί νίά.
11 δνάδος] β Α 12 ίηβΟΓ. τίς η πέμπτη μεσότης Α
13 εχει Α, βιΏ. 9.ρθ£Γ. 14 ϊ'χει Α, βιη. &ρθ£Γ. 16 [άΗα]?
18 ΰπεροχαί: νπερ &άά. Α2 20 ίηβΟΓ. τίς ή εκτη με-
αότης Α εκτη (<ϊϊ)?
8*
 116 (ίϋΟΜΟϋΟ ΙΝνΕΝΙΑΝΤϋΚ
ονβα τών ς' νφημιολία έβτϊ της τριάδος 'ητις έβτιν
,υπεροχη της τετράδος.
περϊ μεν τούτων και των τανταις νπεναντίων £ξ
μεβοτητων νπο των Πν&αγορικών καϊ έπϊ πλέον εΐρηται'
5 ημΐν δ, έξαρκεΐ κατα τον Πν&αγορικον λόγον βννόψεως
ενεκα των μα&ηματικών τνπωδώς αντά η&ροικέναι και
έπιτομικώς.
ενρίβκονται δε αί μεβότητες κατά μεν την άρι&μη-
τικην ζαναλογίαν) οντως. της νπεροχης τον μειξονος
ίο παρά τον έλάττονα το ημιβν προβτι&έντες τω έλάττονι
εξομεν τον μέβον, η έκατέρον των δο&έντων αρι&μών
τα ημίβεα βνν&έντες τον βνντε&έντα μέβον ενρήκαμεν,
η τον βνν&έτον ε'ξ άμφοΐν λαμβάνοντες το ημιβν \ωβτε
και είς τά Πλατωνικά το χρήβιμον άνενρεΐν]. προβτε-
ί5 τάχ&ω δνο άρι&μών τών ιβ' καϊ ς' μέβον ορον λαβεΐν
κατά την άρι&μητικην μεβότητα. λαμβάνομεν ττν
νπεροχην τον μείζονος παρά τον έλάττονα ς' ' ων ημιβν
γ'. ταντα προβ&ώμεν τω έλάττονι' γίνεται &' , ος έβτι
μέβος τών ιβ' καϊ ς', άρι&μητικώς τριβϊν νπερέχων και
2ο νπερεχόμενος' ιβ' &' ς'. πάλιν βνν&ώμεν τονς εξ άρχης
άκρονς τά ιβ' και τά ς'' γίνεται ιη'. ων ημιβν &' , ος
έβτι μέβος.
κατά δε την γεωμετρικην άναλογίαν έπι μεν αρι&
μών τον νπο τών άκρων περιεχομενου πλενράν τετρά-
25 γωνον λαβόντες ταντβ εξομεν τον μέβον ορον. οϊον
δεδόβ&ωβαν δνο αρι&μοϊ ο τε κδ' και 6 ς'. προβτε-
2 τετράδος ΒαΙΙ.] ϊ Α 6 τνποδώς Α, θπι. αρο^Γ.
8 ΪΠβΟΓ. αως ενρίσκονται αί με αότητες Α 12 ημιον
Α1 13 τους σνν&έτονς Α ωστε και, κτλ. : ΐι&βο &άβΟΓίρί»
ίιιίββθ νίάβηίιιτ α,ά νβ. 7 17 ς'] ^ξ Α 19 ς Βπΐ].] κι-
βιιΓ& ίήιιπι ίβΓβ Ιϋί. Α 20 5 αηίβ νπερεχόμενος βΓ. Α
 ΜΕϋΙΕΤΑΤΕδ. 117
τάχ&ω τούτων κατα την γεωμετρικών άναλογίαν τον
μέβον όρον άνενρεΐν. πεπολλαπλαβιάβ&ωβαν οι τε
&έντες έπ' άλλήλονς' γίνεται ρμδ'- τούτων είλήφ&ω
πλενρα τετράγωνος' εβται ο ιβ', ος γίνεται μέβος' εβτι
γαρ ως 6 κδ' προς ιβ', ούτως τ& ιβ' προς ς' έν διπλαβίω 5
λόγω. αλλ' αν μεν ο νπό των ακρων περιεχόμενος #
τετράγωνος, ο ληφ&εις ούτως μέβος όρος ρητός γίνεται
και μήκει βύμμετρος τοΐς άκροις έ£ όλων μονάδων
εύριβκόμενος. έαν δε μη Τ] τετράγωνος 6 περιεχόμενος
νπό των άκρων, ο μέβος όρος δννάμει μόνον εβται ίο
βύμμετρος τοΐς ακροις.
λαμβάνεται δε κοινότερον έν τε άρι&μοΐς [καϊ]
ρητοΐς καϊ έν λόγοις καϊ μεγέδεβι [καϊ] βνμμέτροις γεω
μετρικός ούτως. εβτωβαν δύο οροι ων δεΐ μέβον ανά
λογου λαβεΐν γεωμετρικώς' οίον αβ βγ καϊ έκκείβ&ωβαν ί5
έπ' εύ&είας' καϊ περϊ όληντην αγ γεγράφ&ω ημικύκλιον'
και από τον β άνήχ&ω τή αγ προς όρ&άς μέχρι της
περιφερείας η βδ' αύτη δη γίνεται μέβη των αβ βγ
κατά την γεωμετρικην άναλογίαν. έπιζενχ&ειβών γαρ
των αδ δγ όρ&ή γίνεται η δ γωνία, έπεί έβτιν έν ημι- 2ο
κνκλίω' και (έν^ όρ&ογωνίω τω αδγ κά&ετος η δβ' και
τά περϊ ταύτην τρίγωνα τω τε όλω και άλληλοις ομοιά
έβτιν' ωβτε αί περϊ τάς ί'βας αύτών γωνίας πλενραϊ
1 Α2 νβΐ Ηι5ΐηιιβ ροβίβποΓ ΐιαβο αάδοπρβϊί:
α α α α α α
α α α α α α

4 τετραγώνου Α2 6 ροβί μεν άβοβπι ίβΓβ ΐίΜ. 6ΐ\ Α

9 η οΟΓΤ. βχ ϊ? Α 14 ων δεΐ Α2] ον δη Α1 17 άνηχ&ω
&ρθ£γ.] . . . χ&ω Α
 118 ςυοΜΟϋο ΐΝνΕΝίΑΝτυκ
άνάλογόν 'είβιν' ως άρα η αβ προς την βδ, ή δβ προς
βγ• των άρα αβ βγ μέβη άνάλογόν έβτιν ή βδ' οπερ
έδει δεΐζαι.
ί

λείπεται δεΐξαι, πώς κατά την άρμονικήν αναλογίαν

5 ενροιμεν αν τίν μέβον δρον. έάν μεν ονν εν δίπλα βίω
λόγω προς αλληλονς δο&ώβιν οι άκροι, οιον ο ιβ και
6 ς', την ύπεροχήν τον μείζονος παρά τον έλάττονα
οίον τά ς' ποιήβαντες έπϊ τον ς' καϊ τον γενόμενον λς'
παραβαλόντες παρά τον βνν&ετον έκ των ακρων οίον
ίο παρά τά ιη' καϊ το πλάτος των λς' οιον τα β προβ-
&έντες τω έλάττονι, τοντεβτι τω των ς' , εξομεν το ζη-
τονμενον. έβται γάρ 6 των η' τω αύτω μέρει των άκρων
υπερέχων και ύπερεχόμενος , τοντέβτι τω των άκρων
τρίτω' ιβ' η ς . έάν ί' έν τριπλαβίω λόγω προς άλλή-
15 λονς δο&ώβιν οί άκροι, οίον ό ιη' καϊ 6 ς', την νπερ-
οχην τον μείζονος παρά τον έλάττονα ποιήβομεν εφ
έαντήν' γίνεται ιβ' έπϊ ιβ', ά έβτιν ρμδ'' ων ημιβν ο
οβ' , (ον) παραβαλόντες παρά τον βύν&ετον έκ των
άκρων οίον τά κδ' το πλάτος της παραβολής οίον τά γ'

1. 2 άρα] γαρ Α 3 ίβΓ ρΓβ,βίβΓθ& ΐιαβο ££ιιγ& αρροβίΐα

ββί ίη Α, β,άβΟπρίίβ ηυπιβΓίβ νδ ιη ς, κδ ιβ ζ, δ β 6 ί»9•ώ-
<!ΐν: ο οογγ. βχ ω Α 9 παραλαβόντις Α, παραβάλλοντες ς].
ΒιαΙΙ. 11 το] τον"! 16 έπι ροεί μείξονος Α (ίαπι. παρά
οοιηρβηεί. βΟγ.) 18 παραβαλλοντες Α, βπι. &ρθ£Γ. τον αύν-
&ετον Α2] των ανν&έτων Α1
 ΜΕϋΙΕΤΑΤΕδ. 119
προβ&έντες τω έλάττονι εξομεν τον ζητονμενον ορον
μέβον τών εξ αρχής τον &', ος νπερέχων εβται και
νπερεχόμενος ήμίβει τών ακρων' ιη' &' ς'. κοινότίρον
δ' έπι πάντων τών δο&έντων άνίβων δνο ορων τον
μέβον άρμονικώς ληπτέον οντω. την νπεροχήν ποιητέον 5
έπϊ τον έλάττονα και τον γενόμενον παραβλητέον παρα
τον βνν&ετον έκ τών ακρων' επειτα το πλάτος τής παρα
βολής προβ&ετέον τώ Ιλάττονι. οίον είλήφ&ωβαν δυο
οροι 6 ιβ' καϊ Ό δ'' και η νπεροχή τών ιβ' , τοντέβτιν
η , ληφ&ήτω έπϊ τον έλάττονα, τοντέβτι τον δ'' γίνεται ίο
λβ'' καϊ τα λβ' παραβλητέον παρά τον βνν&ετον έκ
τών ακρων τον ις' (και προβ&ετέον το πλάτος της
παραβολής ,^> τουτε'βτι τα β', τω έλάττονι, τοντέβτι τώ
δ'' και εβται ς' μεβότης αρμονική τών ιβ' και δ' , τω
αντώ μέρει τών άκρων νπερέχονβα καϊ ύπερεχομένη, ί5
τοντέβτι τω ήμίβει τών άκρων' ιβ' ς' δ'.
ταντα μεν τά αναγκαιότατα χρηβιμωτάτων εν
τοΐς προειρημένοις μα&ήμαβιν ως έν κεφαλαιώδει
-παραδόβει προς τήν τών Πλατωνικών άνάγνωβιν. λεί-
πεται δε μνημονενβαι βτοιχειωδώς και τών κατ άβτρο- 2ο
νομίαν.

2 τών Α2] τον Α1 τον Α2] τών Α1 10 ληφ&έντιον

ιιί νϊά. Α1 12 τον Α2] τών Α1 καϊ — παραβολής] ρΓΟ
1ιΐβ νβΛίβ βχβίαί άη Α γίνιται μη 13 β' βγ. Α (ϊη αρο<*Γ.
Ιιίο ΐοοαβ ϊία οοηίοπηαίαβ 8βί: τον ιζ'' τοντέστι το πλάτος της
παραβολής τά β' , ταύτα προα&ώμεν τώ έλάττονι κτλ.) 14
μεσότης αρμονική] μέοος της αρμονικής Α 17 ταΰτα: α οογγ.
βχ η Α άναγκαιότατα: ο οογγ. βχ ω Α τών αηίβ χρηαι-
μωτάτων Ζίάά. Α2, βοήΙ). νϊά. αιιί [χρηαιμωτάτων] ΚοΧ καϊ χρηαι-
μώτατα: οί. ρ. 204, 22 21 ι ρ0βί άατρονομϊαν άβΐ. Α
δόξα τώ άγίω βΐώ: — &έα>νος αμνρναίον τών (το βαρΓίΐ νβ;
&άά. Α2) κατα μα&ηματι*ον χρηαίμων εΐς τήν πλάτωνος άνά-
γνωαιν: — τέλος ονν &εώ τον παρόντος βιβλίον Α
 120 ϋΕ ΓΟΚΜΑ
ότι πάς ο κόβμος βφαιρικός, μέβη δ' αντού η γη,
βφαιροειδης ονβα και αντή, κέντρον μεν κατά την
&έβιν, βημείον δε κατά το μέγε&ος λόγον έχονβα προς
το παν, άνάγκη προκαταβτήβαβ&αι προ των αλλων. η
5 μεν γαρ άκριβεβτέρα τούτων άφηγηβις μακροτέρας βκε-
-ψεως δείται, ώς λόγων πλειόνων' έξαρκέβει δε προς
την των μελλόντων παραδο&ήβεβ&αι βννοψιν μόνον
μνημονεύβαι των νπό τον Άδράβτον κεφαλαιωδώς
παραδο&έντων.
ίο ότι γαρ βφαιρικός ο κόβμος καϊ η γη βφαιρικη,
κέντρον μεν κατά την &έβιν, βημείον δε κατά το μέ
γε&ος προς το πάν λόγον εχονβα, δηλον εκ τον πάβας
τάς των ούρανίων ανατολάς (καϊ} δύβεις και περι-
ποληβεις και πάλιν ανατολάς κατά τονς αντοίς γίνεβ&αι
ί5 τόπονς τοΐς επι των αντών οίκηβεων. δηλοΐ δε ταύτα
καϊ το από παντός μέρονς της γης ημιβν μέν, ως προς
αί'β&ηβιν, τον ούρανού μετέωρον νπερ ημάς 6ράβ&αι,
το δε λοιπόν αφανες νπό γην, επιπροβ&ούβης ημΐν της
γης, καϊ το (εξ) απάβης όψεως πάβας τάς προς τον
2ο έβχατον ονρανόν προβπιπτονβας εν&είας ί'βας δοκεΐν.
των τε κατά διάμετρον αβτρων επϊ των μεγίβτων κύ
κλων κατά βνξνγίας αεϊ &άτερον μεν έπϊ ανατολης,
&άτερον δε έπϊ δύβεως. κωνικόν γάρ η κνλινδρικόν η
πνραμοειδ\ς η τι ετερον βτερεόν βχημα παρά το βφαι-
25 ρικόν τον παντός έχοντο^, κατά της γης ονκ άν ταύτα
άπηντα, άλλ' αλλοτε μεν πλεΐον άλλοτε δε έλαττον το
νπέργειον ενρίβκετο τού ούρανού καϊ των προς τούτον
1 ίιιδ0Γ. Θέωνος Σμνρναίον των ιΐξ το μα&ηματικόν
χρηοίμωνΒ οτι — προ των αλλων : ίΓ&ηβροηβηάα Ιιίιβο νϊάβηίιιΓ
ροβϊ νβ. 9 6 ώί] καΐ? 10 οί. ΟΙιαίοϊά. ό9 βςιςι. 17 μετέωρου Β*
18 νπό γην (είναι)'] 19 εχ οτηηί νϊβη θ£άΐ0. 27 τούτων Β*
 ΤΕΚΚΑΕ. 121
από γης εύ&ειών άνιβον το μέγε&ος. τό τε της γης
βφαιροειδες έμφανίζονβιν άπο μεν της ί'ω εφ' εβπέραν
αί των αντών αβτρων έπιτολαι καϊ δύβεις &άττον μεν
τοΐς εφοις κλίμαβι, βράδιον δε τοΐς προς εβπέραν γινό-
μεναι' και η αύτη καϊ μία βελήνης εκλειψις, νφ' ί'να 5
βραχύν καϊ τον αντόν καιρον επιτελονμένη και πάβιν
οίς δννατον ομού βλεπομένη, διαφόρως κατά τάς ώρας
και αεϊ τοΐς ανατολικωτέροις εν παρανξήβει φαίνεται,
δια την περιφέρειαν της γης μη πάβιν ομού τοΐς κλί-
μαβιν έπιλάμποντος ηλίον και κατά λόγον άντιπεριιβτα- ίο
μένης της από της γης βκιάς, ννκτος τούτου βνμβαί-
νοντο^. φαίνεται δε καϊ άπο τών άρκτικών καϊ βορείων
έπι τά νότια και μεβημβρινά περιφερές. και γαρ τοΐς
ταύτη προϊούβι πολλά μεν τών άει φανερών αβτρων περϊ
τον μετέωρον ημΐν πόλον εν τω προελ&εΐν έπι τά μεβημ- ί5
βρινά άνατολας 6ράται ποιούμενα καϊ δύβεις, τών δε
αεϊ αφανών περϊ τον άποκεκρνμμένον ημΐν τόπον
ομοίως ανατελλοντά τινα και δνόμενα φαίνεται' κα&ά-
περ και ο Κάνωβος λεγόμενος άβτηρ, τοΐς βορειοτέροις
της Κνίδον μέρεβιν άφανης ων, τοΐς νοτιωτέροις ταν- 2ο
της ηδη φανερός γίνεται και επιπλέον άει τοΐς μάλλον.
άνάπαλιν δε τοΐς από τών νοτίων έπϊ τά βόρεια παρα-
γινομένοις πολλα μεν τών οπιβ&εν, πρότερον ανατολάς
και δύβεις ποιούμενα, παντάπαβιν άφανη γίνεται, τινά
δε τών περϊ τάς άρκτονς παραπληβίως άνατέλλοντα και 25
δύνοντα προϊούβιν άει φανερά κα&ίβταται, καϊ άεϊ πλεϊον
τοΐς πλέον προκόπτονβι. πάντη δη περιφερης 6ρωμένη
1 ίιιβοΓ. ατι ή (-η γή Μαγϋπ) οφαιροειδής Β 4 κΙή-
μααι Β* 10 άντιπεριισταμένον Β*, ίεΓτεηίβ ηηώτίΒ (ϋαϊΜΛυ/ηϋ
όύθίαηϋΐηβ ΟΙιαΐο. 60 17 τόηον] πόλονΊ 20 νοτειοτέροις
Β* 22 νοτείων Β* 23 δπι&εν Β* 29 παραπλησίων Β*
 122 ϋΕ ίΌΚΜΑ
και η γη βφαιρικη αν εΐη. έτι των βάρος εχόντων
φνβει έπι τον μέβον τον παντος φερομένων, εί νοήβαι-
μέν τινα δια μέγε&ος μέρη γης πλέον άφεβτάναι τον
μέβον, νπό τούτων ανάγκη τα έλάττονα περιεχόμενα
5 &λίβεβ&αι και βαρούμενα κατιβχνεβ&αι καϊ άπω&εΐβ&αι
τον μέβον, μέχρις αν ΐβον άποβχόντα καϊ ίβοκρατή
γενόμενα καϊ ίβορροπήβαντα πάντα εις ήρεμίαν κατα-
βτη, κα&άπερ οι τε αμείβοντες καϊ οί τη ΐβη δννάμει
των άβκητών δινποβεβλημένοι' άπανταχό&εν δε τών
ιο μερών της γης τον μέβον ΐβον απεχόντων το βχήμα αν
εΐη βφαιρικόν. έτι τ έπεϊ των βαρών πανταχό&εν έπι
το μέβον έβτϊν η ροπή, πάντων έφ' ?ν βημεΐον βνν-
νενόντων, φέρεται δ' αντών ί'καβτον κατα κά&ετον,
τοντέβτιν ΐβας ποιούν γωνίας τάς προς την της γης έπι-
ί5 φάνειαν παρ' εκάτερα ης φέρεται γραμμης, βφαιρικην
καϊ τούτο μηνύει την της γης έπιφάνειαν.
άλλα μην καϊ της &αλάββης και παντός νδατος έν
γαλήνη όντος βφαιρικον κατά τί\ν έπιφάνειαν γίνεται
το βχήμα. και γαρ τούτο τη μεν αίβ&ήβει δήλον έν-
2ο τεύ&εν' έάν γαρ έβτώς επί τινος αίγιαλού &εωρός τι
μετά την &άλαββαν , οϊον όρος η δένδρον ή πύργον η
πλοίον η αντήν την γήν, κνψας καϊ προς την της 9α-
λάττης έπιφάνειαν καταβτήβας την όψιν ή ονδεν όλως
έτι ή έλαττον όψει το προ τού μεΐζον βλεπόμενον, της
25 κατά την έπιφάνειαν της &αλάττης κνρτώβεως έπιπροβ-
&ούβης την όψιν. καν τω πλοίζεβ&αι δε πολλάκις, από

9 δι' νΛοβεβλημίνοι Β* 14 γονίας Β* 15 ^κατϊ'ρας Β*

17 ίηβΟΓ. οτι ή &,άλασσα σφαίρα καϊ ή γή ομοίως Β
26 τώ] το Β*
 ΤΕΚΚΑΕ. 123
της νεως μηπω βλεπομένης γης η πλοίον προϊόντος,
το αΰτο τούτο άναβάντες τινες επϊ τον ίβτον είδον, έφ'
ύψηλού γενόμενοι καϊ οίον ύπερκύψαντες την έπιπροβ-
&ούβαν ταΐς οψεβι κνρτότητα της &αλάττης. καϊ φνβι-
κώς δε καϊ μα&ηματικώς η παντός νδατος έπιφάνεια, 5
ηρεμούντος μεν, βφαιρικη δείκννται οντως.

πέφνκε γαρ άπο των νψηλοτερων άεϊ είβρεΐν το νδωρ

έπι τα κοιλότερα' εβτι δε νψηλότερα μεν τα πλέον
απεχοντα τού κέντρον της γης, κοιλότερα δε τα έλαττον'
ωβτε αν νπο&ώμε&α την τού νδατος έπιφάνειαν όρ&ην ίο
και έπίπεδον, οίον την αβγ, επειτα άπο τού κέντρον
της γης, οιον άπο τού κ, έπϊ μεν τι μέβον κά&ετον
άγάγωμεν την κβ, επϊ δε τα ακρα της έπιφανείας έπι-
ζεύξωμεν εύ&είας τάς κα κγ, δηλον ως έκατέρα των κα
κγ μείζων έβτϊ της κβ καϊ εκάτερον των α γ βημείων ι5
πλέον άπέχον τού κ ηπερ το β καϊ ύψηλότερον έβται

1 προϊέντος Β, οπι. &ρο£Γ., ίθΓ*. β0Γ. προσιόντος

6 δείκνειται Β, βπι. αρο£Γ. άβδοΓ. άβββί ϊη Β, ββά βχβίαί
αραά ΟΙιαΐο. 7 εΐαορείν Β* 8 κνίότεοα Β* 10 της
τον νδατος έπιφανείας Β*, φιατε βϊ ροηατηηβ αφιαε βινρετββίετη
ο ον
ρΐαηωη εί %η άίτεεία Ιίηεα ροβϋατη Οαβίο. 62 12 τον μέσον
Β 13 άγάγομ.εν Β* ίπιξενξομεν Β* 15 έοτϊ] £(τται?
 124 ϋΕ ΓΟΚΜΑ
τον β. βνρρνήβεται τ< νδωρ άπο των α γ ως κοιλότε-
ρον το β μέχρι τοβούτον, εως άν καϊ το β άναπληρού-
μενον ΐβα άπόβχτι τον κ οβον έκάτερον τό τε α καϊ το γ.
και όμοιων πάντα τά έπι της έπιφανείας τον νδατος
5 βημεΐα τον κ ΐβον απέχει, δηλον ως αύτη γίνεται βφαι-
ρική. ώβτε καϊ ο πάς ογκος ομοΰ γης και &αλάττης
έβτϊ βφαιρικός. ούδε γαρ την των ορών νπεροχην η
την των πεδίων χ&αμαλότητα κατά λόγον τον παντος
μεγέ&ονς ώς ανωμαλίας αίτίαν ίκανην άν τις ήγήβαιτο.
ίο τό ολον γάρ της γης μέγε&ος κατά τον μή'ΚΤτον αντης
περιμετρονμενον κύκλον μνριάδων κε' καϊ έτι διβχιλίων
βταδίων βννεγγνς δείκννβιν Έρατοβ&ένης, Αρχιμήδης
δε τον κνκλον την περιφέρειαν είς εν&εΐαν έκτεινομέ-
νην της διαμέτρον τριπλαβίαν και έτι τω εβδόμω μέρει
ί5 μάλιβτα αύτής [της διαμέτρον] μείζονα' ώβτ' εΐη άν η
πάβα της γης διάμετρος μνριάδων η' και ρπβ' βταδίων
έγγιβτα' ταύτης γάρ τριπλαβία καϊ τω εβδόμω μείζων
η των κε' μνριάδων και των διβχιλίων βταδίων περί
μετρος ην. (δέκα δε βταδίων έβτϊν η} των ν'ψηλοτά-
2ο των ορών προς τά χ&αμαλώτατα της γης νπεροχη κατά
κά&ετον, κα&ά Έρατοβ&ένης και Λικαίαρχος ενρηκέναι
φαβί' καϊ όργανικώς δε ταΐς τά ε'ξ άποβτημάτων μεγέ&η

1 καϊ ομοίως πάντα τά έπϊ της έπιφανείας τον ίίίατοϊ ροβ£

των α γ άβΐ. Β 7 ορών Β* 11 κϊ'] Η κϊ' Β, μεν κε'
Μη,γϊ. 12 οί. Ββπιΐι&Γά^ ΕΓβ,ίοείΐιθηίο& ρ. 57—62. ΒβΓ£βΓ άίθ
£6θ£Γ. Γγ&^πι. άββ Ηίρρωοΐι ρ. 22 βς[ς[. Η. \ν. 8οϊαβίβΓ, ΡΪί-
Ιοί. XXXI ρ. 704. Ιβρβίηβ, ΖΙμΐιγ. Μγ 'άβχρϊ. &ψ. η. ΑΚ. XV
ρ. 5 βς[ς[. Αρχιμήδης : οίγο. άίπι. 3 17 ίβόόμω μιίξων η}
\ ι* η (νβΐ η) Β* 19 νβΛ» ίηο1ιιβ& α,άά. Ηατί. 20 %&αμ<κ-
λωτατα: το (= τερα) κυρπι ω άβΐ. Β 21 οί. ΒβΓηΙίβ,Γάγ ΕΓβ,ί.
ρ. 56. ΜϋΙΙβΓ ίΐ&ρη.. Ηβί. &γ. II ρ. 251 βί 253. 8οΐιηθίάβΓ βοΐ.
ρΐι^β. II ρ. 267 βς[ς[. Ρ1υί. Αβπι. Ρ&ηΐ. 15
 ΤΕΚΚΑΕ. 125
μετρούβαις διόπτραις τηλικαντα &εωρεΐται, γίνεται ονν
η τον μεγίβτον ορονς νπεροχη όκτακιβχιλιοβτον ίγγι-
βτα της ολης διαμετρον της γης. έαν δε καταβκενάβω-
μεν [τάνταύ&α] ποδιαίαν τινα κατα διάμετρον βφαΐ-
ραν, έχει το δακτνλικον διάβτημα βνμπληρούται [και] 5
κεγχριαίαις διαμέτροις το μηκος ίγγιβτα δέκα δνβίν
[νπερμετρονντων και ημίβεια], εΐη αν η ποδιαία της
καταβκεναβ&είβης βφαίρας διάμετρος κεγχριαίαις δια-
μέτροις το μηκος αναπληρονμενη διακοβίαις η και
βραχν έλάττοβιν. ο γάρ πονς εχει δακτύλονς ις' ο δε ίο
δάκτνλος άναπληρούται κεγχριαίαις διαμέτροις ιβ'' τα
δε ις' δωδεκάκις ρ^β'. το τεββαρακοβτον ονν μέρος
της κεγχριαίας διαμέτρον (μεΐζόν έβτιν η όκτακιβχι
λιοβτον της ποδιαίας διαμέτρον) ' τεββαρακοντάκις γαρ
διακόβια όκτακιβχίλια. το δε νψηλότατον δρθς κατά ί5
την κά&ετον έδείχ%η της διαμέτρον της γης όκτακιβχι
λιοβτον εγγιβτα μέρος' ωβτε το τεββαρακοβτον μέρος
της κεγχριαίας διαμέτρον μείζονα λόγον εξει προς την
ποδιαίαν της βφαίρας διάμετρον. καϊ το βννιβτάμενον
άρα βτερεον από τού τεββαρακοβτον μέρονς της κεγ- 2ο
χριαίας διαμέτρον προς το άπο της ποδιαίας ομοιον
βτερεόν, (μείζονα λόγον εξει η*} το άπί της δεκαβτα-
διαίας κα&έτον βτερεον προς το άπο της διαμέτρον της
γης ομοιον βτερεόν. τό δε βννιβτάμενον βφαιρικόν
3 εάν δε καταακενάαωμεν 1>ίβ βΟΓ. Β, κθπιοΐ &ρθ£γ.
4 ένταν&α 3ρθ£γ. 8 διαμέτροις] διαατήμαοι Β 9 διατιο-
σίας Β 13 όκτακισχιλιοατον έατι της ποδιαίας διαμέτρον αάά.
Μβ,Η. , ββά οί. νβ. 9 η καΐ β()αχν έλάττοαιν, νβ. 18 μείξονα
λόγον, ρ. 127, 9 πολλω Ϊλάττονα λόγον 14 τεασαρανοντάκι Β,
βπι. αρο£Γ. 15 ορος] μέρος Β* 22 ργο ν6Λίβ ίηοίπβίβ
ίη Β βοπρίπιη εβί προς, φιοά ΜμΙιπϊιβ ίη ο>ί ιππίανΪί: ββά οί.
8<1η. αά νβ. 13 δεκαποδιαίας Β*
 126 ϋΕ ΪΌΒ,ΜΑ
βτερεόν άπο τον τεββαρακοβτού μέρονς της κεγχριαίας
διαμέτρον εξακιβμνριοτετρακιβχιλιοβτον μέρος εβται
της ολης κέγχρον' το δε άπο της δεκαβταδιαίας κα&έ
τον βφαιρικον ορο^ βταδίων έβτϊ βτερεών έγγιβτα <^φκδ'^'
5 η δε ολη γη, βφαιροειδης λογιζομένη, βτερεών βταδίων
έχει μυριάδας τρίτων μεν άρι&μών βξ&', δεντέρων δε
,&νι', πρώτων δε βτλα', και έτι βτάδια ,ζωκα' και τρι-
τημόριον βταδίον. πάλιν γαρ άποδείκννται βχημα το
νπό της διαμέτρον και της κύκλον περιφερείας εις εύ-
ίο &εΐαν έξαπλονμένης περιεχόμενον ορ&ογώνιον τετραπλά-
βιον είναι τού εμβαδού τετάρτον μέρονς της βφαίρας,
Ιβον τω έμβαδώ τού κύκλον, διόπερ εύρίβκεται το άπο
της διαμέτρον τετράγωνον προς το έμβαδον τού κύκλον
λόγον έχον, ον ιδ' προς ια'' έπει γάρ έβτιν ή περιφέ-
ί5 ρεια της διαμέτρον τριπλαβία και έτι τω έβδόμφ μεί
ζων, οΐων έβτϊν η διάμετρος ζ' , τοιούτων η περιφέρεια
γίνεται κβ'' το δε τέταρτον αντης ε' ς'' ωβτε και οΐων
το τετράγωνον μ&', τοιουτων 6 κύκλος λη' ς, και δια
το έπιτρέχον ημιβν διπλαβιαβ&έντων οΐων το τετρά-
2ο γωνον ^η', τοιούτων ο κύκλος οζ'' τούτων δε έν έλα-
χίβτοις και πρώτοις άρι&μοΐς λόγος ως ιδ' προς ια''
αμφοτέρων γάρ αντών μέγιβτον κοινού μέτρον έβτιν ο
ζ' άρι&μός, όβτις τον μεν Ηη' μετρεΐ τεββαρεβκαιδεκά-
κις, τον δε οζ' ενδεκάκις' ώβτε τού άπο της διαμέτρον

3 δαιαποδίου Β* 4 ορος ΰταδίων] όροσταδίων Β, φκδ

ΰταδίων Μαγ);,: οί. ρ. 127, 9 στερίόν Β* ργο ηιιπαβΓΟ
φκί' βραίϊιιπι ναοαιιπι βδί ϊη Β 6 σξ&'] μυριάδων μ^ Β*
7 θυι'] μη Β* δτία'] μυρίων Β* αταδία — ατάδίου]
αταδίων Ίο*ι£ο τεασαρακοστόδιον Β* 8 άποδεικνΰς Β*
11 οφαίρας Ισον] περιφερείας ισον Β* 16 οίον βί τοιοντον
Β* 18 τοιοντον Β*
 ΤΕΚ,ΚΑΕ. 127
κνβον προς τον έπϊ τού κύκλον κύλινδρον (λόγος ώς
ιδ' προς ια' τον δε επϊ τον κύκλον κύλινδρον) άπο-
δείκννβιν Λρχιμήδης ημιόλιον της έν αύτω βφαίρας'
γίνεται άρα οίων <^ο)> άπο της διαμετρον τού κύκλον
κύβος ιδ', τοιούτων ο μεν κύλινδρος ια', η δε βφαΐρα 5
ζ' και τρίτον, δια δε ταύτα εύρίβκεται τα βφαιρικά
βτερεά της τε γης και τού μεγίβτον ορονς των προειρη-
μένων άρι&μών. το αρα δεκαβταδιαίαν έχον την κά&ε-
τον βφαιρικον ορος προς την ολην γην πολλά ελάτ-
τονα λόγον έχει ηπερ το εξακιβμνριοτετρακιβχιλιοβτον ίο
με'ρος της κέγχρον προς την άπο της ποδιαίας διαμέ
τρον βφαΐραν' το δε μη βφαιρικον 'όρος, άλλ' οίον
βλέπεται, πολί έτι έλάττονα. το δε τοιούτον μέρος της
κέγχρον προβτι&έμενον έξω&εν τη ποδιαία βφαίρα η
ιδία άφαιρούμενον αύτης και κοιλαινόμενον ούδ' ηντιν- ί5
ούν ποιηβει διαφοράν. ονδ' αρα των ι βταδίων έχον
την κά&ετον νψηλότατον δρος ίβτϊ προς λόγον τού μη
βφαιρικην είναι την πάβαν της γης καϊ &αλάττης έπι-
φάνειαν. [η περίμετρος της γης έβτι βταδίων μ— β,
η δε διάμετρος μΧ ρπβ', το δ' άπο της διαμέτρον τε- 2ο
τράγωνον μμ?— μ*-^- ,γρκδ' , ό ίε κύβος μμμΠΪ-
μμΖ^!_ι_ μ' ®όΎΙ ρίΨ&ί' τ°ν 0ε κνβον το τεββαρεβκαι-
δέκατον μμμ— μμ^^- μ'-^- χιβ'.]
1 Ματίίηηβ Ιοουπι ίία βυρρίβνϋ: προς τον επϊ τον κνκλον
κνλινδρον, (ον) άποδείχνναιν — σφαίρας, ζλόγον είναι ώς ιδ'
προς ια") 3 'Λρχιμ.: άβ βρΐι. βί Ο^Ι. Ι 37 6 ζ κοΐ τρίτον]
ξς Β* 8 δεκασταδιαίαν] δϊς καταδιαίαν Β* . 9 οροί Β*
11 διαμέτρον ποδιαίας Β 15 κνλαινό μενον Β* ονδ"\

ον δι' Β* 19 μϊΐ. β] μΊΠ Β* 20 β^. το ί' από τής δια

μέτρον τετράγωνα μ— μ— ΐϊϊ ρκί, 6 δε κνβος μνριάδων μΈϋ
 128 ϋΕ ΤΕΚΚΑ.
βφαιρικη δε εβτιν η γη και μέβη κεΐται τον κόβμον.
παρεγκλι&εΐβα γαρ κατα την &έβιν ονκ άπο παντος
μέρονς αντης το μεν ημιβν τον οΰρανοΰ νπεράνω, το
δε ημιβν νφ' αντην ε%ει, ονδε τάς άπο παντος βημείον
5 προς τον εβχατον ονρανον ηκονβας εν&είας ΐβας. καϊ
μην δτι τον μεγέ&ονς ούδένα λόγον αίβ&ητον εχει προς
το παν η γη, βημείον δε τάϊ,ιν επεχει, δηλοΐ καϊ τα
των . . -.
της οίκονμένης ως κεντρα της ηλιακης υποτι&έμενα
ίο βφαίρας καϊ μηδ' ηντινονν αίβ&ητην δια τοΰτο ποιον
μενα τϊ{ν παραλλαγην. εί γαρ εν μεν έβτι κέντρον
αναγκαίως προς τάς ολας βφαίρας, πάντα δε τά έπι τή$
γης βημεΐα ως τούτο ύπάρχοντα φαίνεται , δηλον ως η

V */ V• φοη' φξη μμμ τεσααρεσκαιδέκατον , τον δε κνβον το

τεαααρεσκαιδέκατον μμλξ Β*, ββφιϋατ ίη Β ν&οαιιιη βρίΛκιηι
ίΓΪυιη ίβΓβ νβΓβυαπι. Ματίϊηιιβ 1ίΛβο αάάϋ: ον το επταπλάαιον
και τριτημόριον, ίοον τω ογ'κφ της γης, στερεών σταδίων ιού
μμμΐ^- μμ^—^ μ1-^ ζωκα καΐ τριτημοριον. Ργ&θϊθγ6& ίη αάη.
βίο βεήΙ>ϋ: „ ςριοηίαιη '&αίβιη ρΙιιΓβ, ίη οοάίοβ άβββββ νίάβηίητ,
ρΐΌϋαΙηΙθ 6βί Β,ηοίονβπι ίη Ϊίβ φι&β ηυηο άβδιαηί θβίβηάίδββ, οωα
ίη άίβ,ιηβίΓθ ιιηιιπι ρβάβηι 1οη£β, βίηί 64000 £ταηί πιίΐϋ άί&πιβίη,
ίη βρΐι&βΓ», οαίαβ ΐιβ,θο ββί άΪ&πιβίπ>β , βββθ 512000000000 £Γ&ηί
πιίΐϋ πιοΙ6β, βί ίοϋββ ίβΓθ ίβιτβ,β, ςυαίθιη ΟΓβάίάϋ ΕΓΗ,ίοβΟιβηθβ,
πιοΙβ οοηϋηθίΐ ριο βρΐιβ,ΘΠΟβ, ΐιβΗίαπι ιηαχίιηί πιοηϋβ άβοθιη
εί&άία αΐίί πιοΙβπι." 1 ίηβΟΓ. οτι μέση η γη καϊ σημείον
λογον ίπέχει ο εατι σφαιρικόν της γης μέγε&ος Β
τον] της Β* 2 παρεγκλισ&είβα Β, παρεκκλι&είσα Μβιί.
5 ηκάσας Β, θπι. &ρθ£Γ. 8 άεείαναίητ αείε νεηιίοτητη, αμί
ρηωηοηεβ αάρείΙαηίητ α τηεοΗαηίαδ , αά ΐαοίεηάατη βοΐαήά ««,
οτατη, αχη άεεΙαταηίυ,τ Ήοταε. αηίρρε ηιεοΗαηίεί ΉοτοΙοαία ίηΒ(ί-
ίΜβηίεβ ρετ οτηηεβ ρτονίηοίαβ οτηηεβφιε εϋατη ρΙααοε ΗαοϋαοίΐΜ
βητηηηί είΜ ρτοτηίίεε αίαμε ίηάί^ετεηίετ Ηοτητη ίρβοηιτη οηοηιο-
ηητη «ΜίΟΌΜίβ ρτο ρηηεϊο εί τηεάίείαίε εοΜϋίάΙίδ ρίΙαε Οΐιαίο. 64.
(γνωμόνων άκοα ίπϊ χωρών τε κοά τόπων πάντων) ΜαΗ;.
10 αίσ&ητην 1>ίβ βΟΓ. Β, ββπιβΐ αρθ£γ. 13 τούτο] τοντων
Β*, ετο'ο β» ββί ηηα νετα εί εεΗα τηεΛίείαε βοΐ&ίϋαΐίε ρίΙαε, οηιηβί
απίετη ηοίαε αίψιε οτηηία ρηηετα εχ οτηηί τερίοηε ίετταταιη αά
 ΏΕ ΟΙΚΟϋΜδ ΟΑΕΙΕ8ΤΙΒϋδ. 129
ολη γή ζβημείον τάξιν επέχει) προς την ολην τον ηλίον
βφαΐραν καϊ πολλά τινι μάλλον προς την των άπλανών'
ώβτε καϊ διά τοΰιτο άεϊ το ήμιβν τον κόβμον &εωρεΐβ&αι
νπερ αύτήν [βραχεΐ τινι μοίρας].
καϊ περϊ μεν βχήματος τον τε παντος καϊ της γης, 5
ετι δε της ταύτης μέβης &έβεως καϊ τον προς το πάν
αύτής αδήλον μεγέ&ονς, ει καϊ πολλά έτι οιόν τε λέγειν,
έξαρκέβει προς την τον έφεξής παράδοβιν τα ύπο τον
Άδράβτον τον είρημένον αποδεδειγμένα τρόπον.
εν δε τοΐς εφεξής φηβι' φερομένης δε τής ούρανίας ίο
βφαίρας περϊ μένοντας τονς εαντής πόλονς και τον
έχιζενγνύντα τούτονς άξονα, περί ον μέβον έρήρειβται
μέβη ή γή, τά [δε] άβτρα πάντα βνμφερόμενα ταύτη
καϊ απλώς τά κατά τον ούρανον πάντα βημεΐα γράφει
κνκλονς παραλλήλονς, τοντέβτιν ΐβον μεν απέχοντας ί5
αλλήλων, προς ορ&ας δε γινομένονς τω άξονι, άτε τοΐς
τον παντος πόλοις γραφομένονς. 'όντων δε τών μϊν
τοΐς αβτροις ζγραφομένων κύκλων) αρι&μητών, τών δε
τοις άλλοις βημείοις βχεδον απείρων, ολίγοι τινες τε-
τνχήκαβι διαβήμον προβηγορίας , ονς χρήβιμον ειδέναι 3ο
προς την τών κατά τον ούρανον επιτελονμένων &εω-
ρίαν. εις μεν ο,περι τον ήμΐν μετέωρον καϊ άεϊ φαινό-

βε<ιυ,ηηίΗΤ νετατη, ίβίατη βθΙΪβ τηεάίείαίετη, ρετβρίαΐΗΐη εβί,

'ίποά οηιηίβ ίεττα ρηηεϋ νίεετη Ηαϋεαί αάνετβητη βθΙΪ3 <??οδκίί4
εοτηραταία Οΐιβ,Ιο. 1 (σημείόν ίστι) Μ&γΙ;. 4 (η) βρ«χεί
τινι μείον (νβ1 μείξον) Μβ.τί. 10 ίηβΟγ. περΐ τών ι ν τ#
άπλανιι (άπλανή Β*) παραλληλων κύκλων Β εθά εηίτη
οαείϋε βρΗαετα νετίεηίε βετηεί είτεα ρΖχοβ βί τηαηεηίεβ βθτηρετ ρο-
Ιοβ εοηΜηηαηίθηιομθ θοεάετη ροΐοβ αχετη, ευ,ί αάύαετεί; τηεδ,ίο τηεάία
ίθΐΐαβ, εονηϋαίΜΤ νετϋ^ίηετη οαεΐϋίβ βρΆαεταε βίεΤΙατυ,τη οτηηΪΗτη
ροριΛυ,β β. ς[. β. Οΐιβ,Ιο. 65 20 διασήμον] δια σ'ημείον Β*, ηοοίΚ
εείεύτεε αάρεΙΙαϋοηε Οΐιαία 22 ϊΓί] ης Β*
Τ&βο δηιχπι. 9
 130 εε οικοϋυδ
μενον πόλον καϊ αντός άεϊ φανερός, καλούμενος αρκτι
κές άπό των έν αντώ κατηβτεριβμένων αρκτων. ετερος
δε εξ έναντίας, ϊβος τούτω, περϊ τον άποκεκρνμμένον
πόλον καϊ αντός ημΐν άεϊ αφανης, καλούμενος άνταρ-
5 κτικός. μέβος δε πάντων μέγιβτος και δίχα διελών την
όλην βφαΐραν, καλούμενος ιβημερινός, έπειδη τω μεν
νπ' αυτόν κλίματι της γης πάβαι νύκτες καϊ πάβαι
ημέραι ί'βαι, καϊ των αλλων δε εν όβοις κατα πάβαν
εκάβτην τροπην τον παντος ανατελλων τε καϊ δύνων
ίο φαίνεται ηλιος, έπειδάν κατα τούτον γένηται τον κύ-
κλον, ΐβην ημέραν διαιρεΐ ννκτί. μεταξύ δε τον τε
ίβημερινον καϊ των αρκτικών κα&' εκάτερον τροπικός,
&ερινός μεν ως πρϊ:ς ημάς επϊ τα έν&άδε τον ιβημερι
νον ταττόμενος, χειμερινος δε 6 έπϊ &άτερα, την επϊ τα
ι5 νότιά τε καϊ βόρεια πάροδον τον ηλίον τρέποντος. λοξός
γαρ τούτοις εγκειται ό ζωδιακός, μέγιβτος μεν καϊ αύτός
κύκλος, των μεν τροπικών έφαπτόμενος κα&' ?ν εκατέρον
βημεΐον, τον μεν &ερινού κατά καρκίνον, &ατέρον δε κατ
αίγοκέρων , δίχα δε τέμνων τον ίβημερινον καϊ αντός
2ο νπ' έκείνον διχοτομονμενος κατά τε χηλας καϊ κριόν,
νφ' ον ηλιός τε φερεται καϊ η βελήνη καϊ οί λοιποι
πλάνητες, φαίνων τε 6 τον Κρόνον πραβαγορενόμενος,
ως δε τινες Ηλίον, καϊ φαέ&ων 6 τον /Ιιός, έτι ίέ
πνρόεις, όν "Αρεως καλονβιν, οί ίε Ήρακλέονς, καϊ
1 φαναρώς Β* 3 τούτω] τοϋτο Β* 7 νύκτες καϊ]
ννκται Β* 12 κα9' ΐτερον Β, Ηαβ αίφιε ίΙΙαο ΟΙιαίο. 66. αϊ.
Οΐβοπι. ρ. 15 Ββ.ΐί. κα&' εκάτερον ίε τοντων πάλιν ετεροι γρά
φονται δύο κτλ. 16 ξωδιακός αάά. Μ&γί. , ϊη Β βρϋίίαπι να-
οηοπι ββί; ρετ φι08 (Μίφιηβ ί«η>αίΜΓ βίρηίβτ, εί ίρβε ηιαχίηιηβ
είτοπϊηβ β. η. β. ΟΙι&ΐο. ϊηβοΓ. πιρϊ τον ξωδιακοϋ και τών
πλανωμϊνων ξωδιακών {ξωδιακών άβΐ. Μθΐί.) Β 22 φαίνων
τε] φαίνοντε Β*
 0ΑΕΒΕ8ΊΊΒϋδ. 131
φωβφόρος, ον φαβιν Αφροδίτης, τοΰτον ίε και εωβφί-
ρον καϊ ί'βπερον όνομάξουοΊ, προς δε τούτος βτίλβων,
ον καλονβιν Ερμον.

λεγεται δε τις κύκλος ορίζων, 6 δια της ημετέρας

οψεως έκβαλλόμενος και κατ επιπρόβ&ηΟΊν της γής 5
ΐβα διαιρών ως προς αί'β&ηβιν τον όλον ονρανόν, τοντ-
έβτι τό τε φανερον νπϊρ γης ημιβφαίριον καϊ το αφα-
νϊς νπο γης, μεγιβτος όμοιο^ καϊ τονς μεγίβτονς
διχοτομων τόν τε ίβημερινον καϊ τον ζωδιακόν' ο&εν
και των κατα διάμετρον αβτρων κατα βνζνγίαν αεϊ ίο
&άτερον μεν επ ανατολης Όραται, &άτερον δε έπϊ
δύβεως. διαιρεΐ δε οντο^ δίχα καϊ τον μεβημβρινόν.
ί'βτι γάρ τις και μεβημβρινος καλούμενος μέγιβτος κύ
κλος, γραφόμενος μεν δια των πόλων τον παντος αμφο
τέρων, όρΌΌ^ ί£ νοούμενος προς τον ορίζοντα. καλεΐται ι$
4 χηβοΓ. περϊ τον ορίξοντος Β κύκλος] κνκλων Β,
άίαϋητ «Ιίατη ητοηΙη$ βηαΙϊβ Ώηοΐο. 5 έπιπρόσ&εσιν Β*
12 διαιρεί] διαιρείται Β*, ροίββί βϋαπχ βογϊΜ διαιρείται δε
ούτοί δίχα νπο τον μεσημβρινοϋ. Ηηηο αωίίί» ίρβΗΐη 6ί'/αηο»»
άίνϊάϋ τηετϊάίαΐίβ Οαϊάο. 13 ϊηβοΓ. «ερί μεσημβρινον Β
9*
 132 , ϋΕ ΟΙΚΟϋΙΙΒ
<δί> μεβημβρινίς οίον έπειδή κατά μέβην ήμέραν έπι
τούτω γίνεται μετέωρος 6 ηλιος. καλονβι δε ένιοι τον
τον καϊ κόλονρον, επειδη (το) προς τον αφανή πόλον
μερος αντού έφ' ημΐν έβτιν άφανές.
6 άλλ' 6 μϊν ίβημερινός καϊ οί εκατέρω&εν τούτον
τροπικοι δεδομένοι καϊ άραρότες τοις μεγέ&εβι και ταΐς
&έβεβι. δεδόβ&αι δε λέγεται τή &έβει βημεΐά τε καϊ
γραμμαί, α τον αντον άει τόπον έπέχει' τω δε μεγέ&ει
δεδομένα χωρία τε καϊ γραμμαϊ καϊ γωνίαι λέγονται,
ίο οίς δννάμε&α ί'ΰα πορίβαβ&αι. 6 δε τον ίβημερινού
κύκλος καϊ οι εκατέρω&εν τροπικοϊ άει τον αντον έπ-
εχοι/ίι τόπον καϊ άραρότες είβί' και ί'βονς αύτοΐς οιόν
τε πορίβαβ&αι, τω μεν ίβημερινω τόν τε ζωδιακόν καϊ
τον ορίζοντα καϊ τόν μεβημβρινόν, τω δε χειμερινά τόν
ι5 &ερινόν καϊ τω &ερινω τόν χειμερινόν' οϊτινες δια τού
των αεί είβι ίίίομενοι, οτι ονκ έφ' ημΐν έβτι τοιονβδε
η τηλικονβδε νποβτήβαβ&αι αύτούς, άλλα τή φνβει
νποκείμενοι τοιούτοι και δεδομένοι, καν μη ημεΐς δώ-
μεν' α δε έφ' ημΐν έβτι δούναι αντά η τοΐα η τοΐα
2ο είναι, ταύτα τή [ίε] φνβει ονκ έβτι δεδομένα. φύβει
ονν δεδομένοι και άραρότες [τοντέβτιν νφεβτώτες και
αραρότες] ο τ ίβημερινός και οι εκατέρω&εν και τή
&έβει και τοΐς μεγέ&εβιν. 6 δε ζωδιακός τω μεν μεγέ&ει
δέδοται καϊ τή κατ αντον τόν ονρανόν &έβει, τω δε
25 προς ημάς ον δέδοται τή &έβει' μεταπίπτει γαρ ως προς
ημάς, δια την έν τω παντϊ λόξωβιν άλλοτε άλλως ίβτά

6 τροπικοϊ δεδομένοι] δεδομένοι τροπικοι Β* 7 διδοο&αι

Β* 12 τρόπον Β* αντοίς] αντούς Β* 15 δια τούτο
Μ&γϊ. 19 η τοιά η τοιά Β, ή τοιάδι ή τοιάδι Μαγί.
20 ί£ άβΐ. Μαγί. 21 ρΓ. καϊ άραρότες άβΐ. Μ&γί. 24 τω] τό?
 ΟΑΕΙΕΒΤΙΒϋδ. 133
μινος νπερ ημας. μεβημβρινος δε καϊ ορίζων τω μεν
μεγί&ει δεδομένοι, μέγιβτοι γάρ, τη δε &έβει μετα-
πίπτοντες καθ' εκαβτον κλίμα της γης, αλλοι παρ αλλοις
γινόμενοι' οντε γαρ άπαβι τοΐς έπϊ της γης ο αύτος
ορίζων, οντε πάβι το αύτο μεβονράνιβμα, ον&' εκάβτω 5
έβτϊν 6 ζαντός) μεβημβρινός. οί μεντοι προς τοΐς πό-
λοις, ο τε αρκτικος και ο ανταρκτικός, οντε τοΐς μεγέ-
&εβι δίδονται οντε ταΐς &έβεβι' κατα δε την διαφοραν
των νοτιωτέρων και βορειοτερων κλιμάτων παρ' οίς
μεν μείζονες, παρ' οϊς δε έλάττονες 6ρωνται, καϊ κατα ίο
μέβην μεντοι την γην, τοντέβτι κατα την νπο τον ίβη-
μερινον λεγομενην ζώνην δια καύμα άοίκητον, ονδ'
ολως γίνονται, των πόλων αμφοτερων έκεΐ φαινομενων
και τον οριζοντος δι' αντών έκπίπτοντος. είβί δε οϊ καϊ
την βφαΐραν όρ&ήν καλονβι, πάντων των παραλληλων ιό
ορ&ών γινομένων ως προς εκείνονς τονςτόπονς της γης.
έτι των μεν αλλων κύκλων εκαβτος οντως εβτϊ κύ
κλος νπο μιας γραμμης περιεχόμενος. 6 δε λεγόμενος
ζωδιακος έν πλάτει τινϊ φαίνεται κα&άπερ τνμπάνον
κύκλος, έφ' ον καϊ ειδωλοποιείται τα ζωδια. τούτον 2ο
ίε 6 μεν δια μέβον λέγεται των ζωδίων, οβτις έβτι καϊ
μέγιβτος καϊ των τροπικών έφαπτόμενος καθ' ?ν εκα-
τέρον βημεΐον καϊ τον ίβημερινον διχοτομων' οί δε
εκατέρω&εν το πλάτος άφορίζοντες τον ζωδιακού καϊ
τού διά μέβον έλάττονες. 25
2 τή 9ε 9έαει μετ.~] τή 9έσει μετ. δι Β, τι) &. δε μ. Μβιΐ.,
β(ά ρθείΟοηε ηηίαηί β. ς[. β. Ο1ιη.1ο. 67 5 μεοονοάνημαΐ
ον& ] κα&' Β, και Μ&τί. 16 προς {κείνονς] προσηκει ως Β*
17 ίιιβΟΓ. περϊ τον ξωδιακον Β ?«1 εί' τις Β, ΐΓς τιϊ
Μβ,γϊ. «ίί'οί» ίΙΙυ,ά αάάεηάητη Οΐιαίο. 68 21 ο μεν ζτ6 πλάτος
διατέμνων)ΐ «βοαί ροττο ΙαϋίηΛίηετα είυ,β «Υοΐί?ι«ί φιί ίηίετ β%(/ηα
ιηίίίΐΜχ αάρΜιιΐΗΥ Οχ&\α.
 134 βΕ 8ΤΕΙΛΙ8.
οι μεν ονν πολλοϊ και απλανεΐς άβτερες τή πρώτη
και μεγίβτη καϊ το πάν ε%ω&εν περιεχούβη βφαίρα βνμ-
περιφέρονται μίαν καϊ άπλήν έγκύκλιον κίνηβιν, ως
ένεβτηριγμενοι ταύτη καϊ νπ' αντής φερόμενοι, &έβιν
6 τε (μίαν) και άεϊ την αύτήν εν τη βφαίρα διαφνλάτ-
τοντες καϊ την προς άλλήλονς τάξιν ομοίαν, μηδ' ήντιν-
ονν έτέραν μεταβολήν ποιούμενοι μήτε βχήματος ή
μεταναβτάβεως μήτε μεγέ&ονς η χρωματος. ή'λιο^ ίε
και βελήνη καϊ οί λοιποϊ πάντες άβτέρες καλούμενοι
ίο πλάνητες βνναποφέρονται μεν ύπο τον παντος την άπο
ανατολών έπϊ δύβιν φοραν κα&' έκάβτην ήμέραν, κα&ά
και οί απλανεΐς, φαίνονται δε κα&' εκάβτην ήμέραν
πολλάς καϊ ποικίλας άλλας ποιούμενοι κινήβεις. εις τε
γαρ τα επόμενα τών ζωδίων μετίαβι και ονκ είς τα
ί5 προηγούμενα κατά την ίδίαν πορείαν, άντιφερόμενοι
(τφ) παντϊ την κατά μήκος αντών λεγομένην φοράν,
καϊ απο τών βορείων επι τα νότια καϊ άνάπαλιν τρε
πονται, την κατά πλάτος ποιούμενοι μετάβαβιν , απλώς
δε άπο τον &ερινού τροπικοΰ προς τον χειμερινον και
2ο άνάπαλιν φερόμενοι διά την τον ζωδιακού λόξωβιν τού
τοις νφ' ών άεϊ &εωρούνται, καϊ έν αντώ τω πλάτει

1 ίηβϋΓ. περί. τών απλανών Β 2 και το βί ϊη £ηβ

ρα£ϊη^β βί ϊη ϊηίϋο ββςιαβη1;ίβ βογ. Β, ββπιβΐ αρο£Γ. 3 άπλην]
απλανή την Β: οί. ρ. 149, 1. ηηα βίηιρΙίοίομε είτεα ϊΠατη αξ)ί-
ία,Μοηε Οη3,ΐο. 69 4 ίν έατηοιγμ.ενοι Β* 5 ηηατη εί εαη-
α
άετη βετηρετ ρο$ίΙίοηετη Οη&ΐο. 6 ήντινονν Β 8 ϊηβ0Γ.
περϊ τών πλανήτων Β ήλιος δε] ήλιος τε Β 13 ει'ί]
εί' Β* 16 τω παντϊ] πάντη Β*, ηηίυετβί οΐόύί ηιοίηί βοηίτα-
τϊοβ »ίθίΜ« αζ/εηϊεβ Οηαΐο. 17 τρέπεται Β 18 πλάτος] παντος
Β, τον παντος Μαιΐ. οί. νβ. 21. ρ. 135, 12. 173, 11. ΙαΑίοτε άε-
{Ιεχίοιιε ρβΓνβΓββ Οηαΐο. 20 τοιίτοιί νφ' ων άεϊ δεωοούνται
ϊοιί. άβΐ.
 ϋΕ 8ΤΕΙΙΙ8 ΕΚΚΑΝΤΙΒϋδ. 135
τον ζωδιακού ποτε μεν βορειότεροι τον δια μεβον φαινό
μενοι και νψονβ&αι λεγόμενοι, ποτε δε νοτιώτεροι και
ταπεινούμενοι , και τοΰτο οί μεν πλεΐον, οι ί£ έλαττον,
έτι δε καϊ τοΐς μεγέ&εβι διαλλάττοντες, δια το ποτε μεν
άπογειότεροι, ποτε δε βύνεγγνς ήμΐν έν τω βά&ει φέ- 5
ρεβ&αι. δια δε τοντο και το τάχος της κινηβεως δια
των ζωδίων άνώμαλον φαίνονται ποιούμενοι, τα ΐβα
διαβτηματα μη έν ΐβοις χρόνοις παραλλάττοντες , αλλά
9άττον μεν οτε και μέγιβτοι δοκούβι δια το προβγειό-
τεροι κα&ίβταβ&αι, βραδύτερον δε οτε καϊ μικρότεροι ίο
διά το γίνεβ&αι απόγειοι.
το δ' έν αντω τω ζωδιακω πλάτος της μεταβάβεως
6 μεν ηλιος βραχύ τι παντάπαβιν 6ράται, το πάν περϊ
μίαν μοΐραν των τξ'' η δε βεληνη, κα&ά οι άρχαΐοί
φαβι, καϊ 6 φωβφόρος πλεΐβτον, περϊ γαρ μοίρας ιβ' ' ι5
βτίλβων δε περϊ μοίρας η' πνρόεις δε και φαέ&ων περι
μοίρας ε'' φαίνων δε περϊ μοίρας γ'. αλλά βεληνη μεν
και ηλιος ϊβον έφ' έκάτερον τον διά μέβον έν παντϊ
ζωδίω κατά πλάτος φαίνονται χωρεΐν, των δε άλλων
εκαβτος ονκ ΐβον, αλλ' εν τινι μεν βορειότατος, εν τινίτ 2ο
δε νοτιώτατος γίνεται, τον δε των ζωδίων κύκλον κατά
το μηκος άπο βημείον έπϊ το αύτο βημεΐον, εις τά έπό

ι βορειότερον τον διά μέαον φαινόμενον Β* 3 καϊ

τοΐτο: αηίβ «αϊ ηοία βίιωάβπι νοοίβ Β 6 τάχος] πάχος Β*
θ προαγειότερον Β 12 ροβί μεταβάσεως ραυοα, νκίβηίιη'
βχοίάίβββ: ενα§αϋο ίωηεη ίη Ιαίυ,ηι, φιαε βί ίη ζοάίαχο, ηοη
αε^ΐία εβί οτηηίητη ; φιίρρε βοΙίβ τη,ίηοτ β. ς. β. Οΐιαίο. 70
13 παντάπααι φέρεται Μ&τί. περϊ μίαν μοΐραν. οί. ρ. 194, 7.
8οΐιίβιρ&Γθΐΐί, ΖίβΟΐιΓ. ί. Μαϋι. α. Ρΐι^βΛ XXII. δαρρί. (ΑΐΛ. ζιιγ
Οββοΐι. ά. Μβ,ίΐι. Ι) ρ. 126 14 οί. ρ. 194, 10 15 ιβ': οι.
Βίοί, Ιοητηαΐ άββ δ&ναηίβ 1850 ρ. 200 16 στίλβων δε Β
18 μέσον Β* 21 νοτιωτατος: ι οογγ. βχ ε Β
 136 ϋΕ δΤΕΙ^ΑΚΛΙΜ
μενα καϊ ονκ είς τα προηγούμενα, βελήνη μεν εν ημέ-
ραις κζ' καϊ τρίτω μάλιβτα ημερας καϊ ννκτος διέρχε
ται' 6 ηλιος δ' ενιαντώ, ος έβτιν ημερών έγγύς τξε' δ"'
φωβφόρος δε και βτίλβων κα&' ί'καβτα μεν άνωμάλως,
5 ολίγον παραλλάττοντες τοΐς χρόνοις, ώς δε το δλον
είπεΐν ίβόδρομοι ηλίω είβίν, αεϊ περϊ τοΰτον οροίμενοι'
ίιό καταλαμβάνονβί τε αύτον και καταλαμβάνονται'
πνρόεις δε όλ^ου δεΐν διετία, καϊ φαέ&ων μεν βύν-
εγγνς έτεβι δώδεκα, φαίνων δε παρ' ολίγον έτεβι λ'.
ίο διο καϊ τας προς τον ηλιον βννόδονς και φάβεις
καϊ κρύψεις, ας καϊ αντας ανατολας καλούβι και δύβεις,
ούχ ομοιω^ πάντες ποιούνται. βελήνη μεν γαρ μετα
την προς τον ϊ,λιον (Γυνοίον, επειδη &άττον αυτού την
είς τα έπόμενα ποιεΐται κίνηβιν, αεϊ εβπερία πρώ-
ιί τως φαινομενη καϊ άνατέλλονβα, εωα κρύπτεται καϊ
δύνει. φαίνων δε καϊ φαέ&ων καϊ πνρόεις άνάπαλιν
επειδη βράδιον ηλίον τον τών ζωδίων άνύονβιν είς τα
επόμενα κύκλον, οίον αύτοι καταλαμβανόμενοι νπ αν
τού καϊ παριέμενοι, αεϊ εβπέριοι δύνοντες [δε] εώοι
2ο άνατέλλονβιν. 6 φωβφόρος δε καϊ βτίλβων ίβόδρομοι
οντες ηλίω και περϊ αύτί ν αεϊ βλεπόμενοι, καταλαμβά-
νοντες αύτον καϊ καταλαμβανόμενοι νπ αντού, εκατέ-
ρως εβπέριοι μεν άνατείλαντες έβπέριοι πάλιν κρύπτον
ται, εώοι δε φανέντες έώοι δύνονβι καϊ αφανίζονται.
85 τών γαρ αλλων πλανωμένων άπο τού ηλίον πάν άπό-

8 πορόιις δε ολίγον δην διετίαν Β* 14 εαπερεία Β*

17 βραδίων Β* 18 κύκλον, οίον] πνκλον κνκλον οίον Β,
ν.ν-Λον , τουναντίον Μ&Γί. ίατηιιηατη αο εθ οοτηρτέΗεηβί ΟΙιαΐο.
19 εαπέρειοι Β* δύνονται , εώοι δι Μ&γϊ. νεβρετε οοοϊ-
άεηίε$ εχοτίκηίητ τηαΙυΑίηαε Οΐιαΐο. 20 ϊηβογ. περϊ των
-ηλίον (ηλίω Μαγί.) ίσοδρόμων Β. οί. ρ. 187, 5 βηςι.
 ΟΚΤΙΒϋδ ΕΤ ΟΟΟΑ8ΙΒϋδ. ^ 137
βτημα αφιβταμένων και κατά διάμετρον αύτώ ποτε γινο-
μένων, οί δνο οντοι αεϊ περϊ τον ηλιον 6ρώνται, βτίλ-
βων μεν κ' πον μοίρας, τοντέβτιν ίγγιβτα δύο μερη
ζωδίον, το πλεΐβτον άνατολικώτερος η δνβμικώτερος
αντον γινόμενος, ο δε της Αφροδίτης περϊ ν' μοίρας 5
προς ανατολας η δύβεις άφιβτάμενος.
άνατολη δε λεγεται πλεοναχώς' κνρίως μεν καϊ κοι
νως έπί τε ηλίον και των αλλων άβτρων η πρώτη άνα
φορα νπερ τον ορίζοντα' ετερον δε τρόπον έπϊ τών άλλων
η πρώτη φανβις έκ των τον ηλίον ανγών, ητις καϊ κν- ίο
ρίως (φαύβις} ονομάζεται' λοιπη δε η καλονμενη άκρόνν-
χος, επειδάν ηλίον ίΐΛΌντος το κατά διάμετρον άβτρον
έπϊ της ανατολης βλεπηται' καλεΐται δε άκρόννχος,
έπειδή η τοιαύτη άνατολη γίνεται ακρας ννκτός, τοντ
έβτιν αρχομενης. παραπληβίως δε και δύβις κοινώς ι5
μεν η πρώτη κά&οδος η νπο τον ορίζοντα' τρόπον δε
αλλον 6 πρώτος άφανιβμος άβτρον τινος νπο τών τον
ηλίον ανγών, ητις και κνρίως κρύψις πάλιν προβαγο-
ρενεται' λοιπη δε καϊ άκρόννχος, έπειδάν ηλίον ανα
τέλλοντος το κατά διάμετρον άβτρον άντικαταδύνη. τών 2ο
<5ε δια τάς τον ηλίον ανγάς λεγομένων ανατολών και
δύβεων, τοντέβτι φαύβεων καϊ κρνψεων, αί μέν είβιν
εώαι, αί δε εβπέριαι. εώα μεν ονν έβτιν ανατολη άβτρον,
επειδάν έκφεύγον τάς τού ηλίον αύγάς προανατέλλον
αύτον πρώτως 6ρα&Τ], κα&άπερ καϊ η τού κννος έπιτολη 25

3 πον] πολύ Β, οί. ρ. 187, 10, το πολύ Μβ,Η. 5 αντω

Β* ν'] κ Β*, οί. ρ. 187, 12; ομίηφια^ίηία Οΐιαίο. 7 ίηβΟΓ.
οχοσαχάς λέγεται άνατολή Β 8 ίπϊ τι] ίπιϊ δι Β*
9 νπερ] νπο Β* 10 φάσις ς). ΜαιΊ. 20 αντικαταδννει Β*
23 ίοπέριαι Β* 24 ίκφινγων Β* προανατέλλων Β*
2ό πρώτος Β*
 138 ΕΕ ΒΤΕΙΙΑΒϋΜ
λεγεται' εβπερία δε, έπειδαν μετα την δύβιν τον ηλίον
πρώτως φανή, κα&άπερ την βελήνην ταΐς νεομηνίαις
φαμεν άνατέλλειν. παραπληβίως δε καϊ δύβεις εώαι
μέν, έπειδαν ταΐς έμπροβ&εν ημέραις τι προανατέλλον
5 ηλίον βννεγγίβαντος αντω πρώτος άφανιβ&^, κα&άπεο
ή βεληνη' εβπερία δε, έπειδαν έπικαταδνομένω τινϊ
βννεγγίβας 6 ^λιος πρωτως δια τας ανγας αφανες αντο
καταβτηβη,
την δε κατα τόπον των βφαιρών (η) κύκλων &έβιν
ίο τε καϊ τάξιν, έν οίς κείμενα φέρεται τα πλανώμενα, τινες
μεν των Πν&αγορείων τοιάνδε νομίζονβι' προβγειότα-
τον μεν είναι τον της βελήνης κύκλον, δεύτερον δ' νπερ
τοντον (τον τον} Έρμου, έπειτα τον τού φωβφόρον,
καϊ τέταρτον ζτον~) τού ηλίον, είτα τον τού "Αρεως,
ι5 επειτα τον τού Λιός, τελενταΐον δε καϊ βύνεγγνς τοΐς
άπλανέβι τον τον Κρόνον' μέβον είναι βονλόμενοι τον
τού ηλίον των πλανωμένων ως ηγεμονικώτατον καϊ οιον
καρδίαν τού παντός. μηνύει δε ταύτα και Αλέξανδρος
6 Αίτωλός, λέγων οντως'

1 έπΐιδη Β* 3 Ιωα? β»»»ι7ιίβτ 0εΟαχηβ ηιαΙιιϋηι<8 ομίάβτπ

Ο1ιβ.1<•. 71 4 τϊς προανατέλλων Β* 5 αννεγγνσαντος Β*
6 ίοπέριαι Μβ,Γί. 7 πρώτος Β* αυτό] αΰτώ Β* 9 ίηβωτ.
πϊρΙ &ΐαεως των πλανωμένων Β. βίβΙΙαηιιη θγΓαηϋιιπι
οπίίηβιη άαβ.1>αβ β^ηπβ ίΐΐιιβίΓ. Β; αά αΐίθΓαιη (οηί βίιηίΐίβ Θβ1
άββΟΓ. ΧΧΠΙ ίη Οΐιαίοίάϋ βάίϋοηβ ^νπΛβΐί&ηα) &<1β<ϊΓΪρ{;ιιιη ββί
«Γ οειρήνες κατά] μετά Β* η αάά. Μβ,Η. ροεΪϋοηβτη
νετο αίφιε οτάίηετη οοηΙοοαΚοηίδ ρΐόδοηοη νεΙ εϋαιη οτϋητη
Οΐιαίο. 72 κνκλων: ων θ οογγ. Β 11 των Πν&αγορείων:
οί. ΖβΙΙθγ Ι ρ. 395, 5 17 πλανομ,ένων Β* ηγεμονικώ
τατον ΜαΗ. 18 καρδία Β, καρδίας Ματί. βΟΪΙΪΟβί %Λ %ΐΑα
ρΙαηβίαβ εοΐ τηεάίη» ΙοοαίιιΑ οοτΛιβ, ίτητηο νϋαΜητη οτηηίυ,τη ρταε-
βίαηϋατη οΜίη&τε ίηίεΐίευαίην Οΐι&ία 72. οί. ρ. 188, 5. ΡγοοΙ. ίη
Τιπι. ρ. 171 Ο 19 οί. Βΐιθίη. Μηβ. XXVI ρ. 586
 ΕΚΚΑΝΤΙϋΜ ΟΚηΙΝΕ. 139 -
νψού δ άλλο&εν αλλος νπέρτερον έλλαχε κνκλον'
αγχοτάτη μεν δια βεληναίη περϊ γαΐαν,
δεύτερος αν βτίλβων χελνοξόον Έρμείαο,
τω ί έπι φωβφόρος εβτϊ φαεινότατος Κν&ερείης,
τέτρατος αντος νπερ&εν έπ' ηέλιος φέρε&' ΐπποις, 5
πέμπτος δ' αν πνρόεις φονίον Θρψκος"Αρηος,
εκτος δ αν φαέ&ων Λιος άγλαος ΐΰταται άβτηρ,
ΐβδομος(αν') φαίνων Κρόνον άγχό&ι τέλλεται αβτρων.
πάντες δ' επτανόνοιο λνρης φ&όγγοιβι βννωδον
άρμονίην προχέονβι διαβτάβει αλλος έπ αλλη. ίο
καϊ γαρ τοντο Πν&αγόρειον, το κα&' ύρμονίαν εί'ρεβ&αι
τον κόβμον καϊ κατά τονς των ηρμοβμενων καϊ βνμφώ-
1 νπέρτατον ΒΟ, βπι. Μβϊηβ^β 8Ώ8.ΐ. Αίβχ. ρ. 373 εΊαχε
ΒΟ, βπι. νοββϊαβ (οί. Οτ&Ιβ ϊη ηοίίβ &(1 ηϊβί. ροβί. βοήρΙ;!;. ρ. 149.
ΒοΐίιιβϊάβΓ βΛ ΎϊΙτ. ί. II ρ. 23) 2 δια — 7α'α,' γβοϊβ 0] δία
σεληναία περι γαίαν Β 3 ατρίβων Ο χελνοξόον ίρμείαο 0]
χελιξώον (χελνσσόου νοββϊαβ, χελυοοοόου Νίιβΐίβ οριιβϋ. Ι ρ. 29)
ερμείον Β 4 «5 ί' £πΐ 0] των έπι Β (τών δ' έπϊ Οαϊβ, τω
Ιπι ΒΛηβΐάβΓ) 5 τέτρατος — ηέλιος Γβοίβ 0] τέταρτος αντος
νπερ&εν επιίλιος Β αν κα&ύπερ&εν'ί 6 πνρόεις: οί. Ιιχιά-
-πϊόϊι Ββίίγ. ζβγ Κγΐίίΐί (Ιββ Νοηηοβ ρ. 91 φονίου Μαιί.] φ
ον Β (δραί. ν3Λ. φι&ίίιιΟΓ ίβγβ ΐϊίί.), φ&ονίου Ο, φωστηρ
Οαΐβ, ςραρ'θων δοηηβϊάβΓ, φοβιρον Ρββγΐίεαπιρ (ββΐάβΓ &ά Τϊπι.
Ιοογ. ς. 83) , φόνιοί β. Ηβπηαηη ΖίβοΙιγ. ί. ά. Α^Υ. 1850 ρ. 500
αρης τΛ νϊά. 0 (Θρηίκιος "Αρης Ηβπη&ηη) 7 ίκτος Β,
έκτος 0, βπι. νοββϊιιβ αστήρ Β] άνηρ 0 8 αν &άά. βαΐβ
φαίνων 0] φαίνεται Β (ψυχρόν — αστρον 01. 8οηηβίάβΓ)
κρόνω 0 αατρων Β] αατήρ 0 (αστρον νοββϊιιβ) 9 Ηιιηο
βί ββςι. νβΓβιιπι α(1ίβΓΙ βίϊαπι ΗβγαοΐϊΪιιβ αΐΐβ£. Ηοπι. ρ. 27 ΜβΜ.
αννωδον ΗβΓ&οΐ.] αννοδον Β, συνωδοϊ 0 βί βοηοΐ. II. Α 46
ιΛϊ ΠοΓίίοΠίί ΐοοιιυ βχβοήρίιιβ ββί 10 προχέουσι ΒΓβάο^ν
βρίδί. Ρμίβ. ρ. 255] προσέχουσι Ηβγαοΐ., ατοιχούσι Β, ατείχονσι
Ο, ηαρέχουσι δοηοττ διααταδον Οαίβ άΙΙη 0] αλλην Β.
διάστααιν άΙΙος έπ' άλλον βοΐιοΐ., διαστάς αλλος απ αλλον ΗβΓ&-
οϋίϊ οοάά.(?) 11 βοι0ι. Αοη. Ί&Ι. ίβ9£. αά Αγ. ΡΗαβη. ρ. 136 Α
περϊ δε της έναρμονίον κινησεως αντών εϊπεν , ως ίφην, Αρα-
τος έν τφ κανόνι καϊ Ερατοσδένης έν τω Έρμη καϊ 'Τψικλης
και Θράσυλλος και "Αδραστος Άφροδισιενς καβ,'] κατ' Β*
 140 ϋΕ ΒΡΗΑΕΚΑΚϋΜ
νων φ&όγγων λόγονς διεβτώτα τα ονράνια τή ρύμη
καϊ τώ τάχει της φοράς ηρμοβμένονς και βνμφώνονς
φ&όγγονς άποτελεΐν. '6&εν καϊ εν τοΐς έφεξης φηβιν
Αλέξανδρος'
δ γαΐα μεν ούν νπάτη τε βαρεΐα τε μεββό&ι ναίει'
άπλανέων δε βφαΐρα βννημμένη έπλετο νήτη'
μέββην δ' ηέλιος πλαγκτών &έβιν εβχε&εν άβτρων'
τού δ' άπο δη ψνχρος μεν έχει δια τέββαρα κύκλος'
κείνον δ' ημίτονον φαίνων άνίηβι χαλαβ&είς,
ίο τού δε τόβον φαέ&ων οβΌν οβριμος'Άρεος άβτηρ'
ηέλιος δ' νπο τοΐβι τόνον τερψίμβροτος ί'β%ει,
αίγλης δ' ηελίοιο τριημίτονον Κν&έρεια'
ήμιτονον ί' νπο τω βτίλβων φέρε&' Έρμείαο,
τόββον δε χρωβ&εΐβα φύβιν πολνκαμπέα μηνη'
ι5 κέντρον δ' ^ελ^οιο &έβιν δια (πέντ") έλαχε χ%ών'
αντη πεντάζωνος άπ' ηέρος είς φλογόεν πύρ

5 μεσοό&ι νβΐ μεαό&ι 0] μ,ίση&ι Β ναίει 0] ναίη Β

6 νήί 0, νότης Β 6 μέσην Β, μέσσον νβΐ μέσον 0 ήέΙιος
0] ηλιος Β πλακτών Βθ, βπι. νοββϊαβ εσχε&εν 0] νπίρσχιο
Β, ίσχ' νπερ ν.Οββϊιιβ 8 άπο Β, νπο 0 τοίο δ άφ' νψι
ατος νβΐ τού δ' άπο δη ν-ψος ς). Ν&β&β τέσσαρα: αρα ρβπϋ
ϊη 0, τεσσάρα) Β κν*λων 0 10 τώ ίϊ τάοιν φαέ&ων οσον
ΐβριαος αρεως άατήρ Β, τού δε τόσον φαέ&ων ήνοβριμος άρε . .
άατηρ 0, τού δ' Ισον φαέ&α>ν, τόνον οβριμος "Αρεος αατήρ άα\Λ-
ΙαηίβΓ ο,). ΒβΓ£]£, ΖίβοηΓ. ί. ά. Α\ν. 1850 ρ. 175 11 δ' 0]
οπι. Β τήσι \χί νϊά. 0 12 αί'γλ!> 0 ήελίοιο 0] ήελίοις
αο ίιιπι ή άβΐ. Β Κν&έρεια Ναβϊβ] κν%'ερείης ΒΟ, Κν&ερείη
ΟβΙβ 13 δ' νπο τώ 0] άεϊ νπο Β, ίϊ νπο β&ΐβ, δ' νπο τή
Ναβΐεβ ίθΓ*. Γβοίβ ήρμεικ 0, ερμείας Β, βπι. νοββΐαβ
14 ίδ] τε 8οηηβϊάβΓ πολυκαμπέα 0] πολνκαμπτέα Β
15 κέντρου δ' ήελίοιο 0] κέντρει (νβΐ κέντει) δ' ηελΙοις Β, κέν
τρου άπ' ήελίοιο ΒβΓ£& δία ίλαχε Β, διέλαχε 0, βπι. Ναβ^β
16 αυτή 8οΐιηβίάβΓ άπ' ήέρος είς 0] άπηεριής Β, νπ'
ήέρι ης ΊΛιιτί.
 ΟΑΕΙΕδΤΙϋΜ ΟΟΝΟΕΝΤϋ. 141
άρμοβ&εΐβ' άκτΐβι πνρος κρνερήβί τε πάχναις
ονρανον εξάτονον τόνον εβχε&ε τον διά παβών.
τοίην τοι βειρηνα Λιός παΐς ηρμοβεν Έρμης,
ίπτάτονον κί&αριν, &εομήβτορος είκόνα κόβμον.
έν δε τούτοις την μεν τάξιν των βφαιρών ην βεβού- 5
ληται μεμηννκε, την δε διάβταβιν αντών καϊ τά αλλα
βχεδον πάντα φαίνεται εική πεποιήβ&αι. την γαρ λύ-
ραν επτάχορδον λεγων είκόνα κόβμον βνβτήβαβ&αι τον
Ερμην καϊ έν τή διά παβών ηρμοβμένην βνμφωνία το
πάν έννεάχορδον βννίβτηβιν, εξ μέντοι τόνονς περιέχον. ίο
καϊ τον μεν της νπάτης φ&όγγον αποδίδωβι τή γη,
διότι βαρντάτη τών αλλων έβτιν αύτη' καίτοι η έπϊ τον
μέβον έβτιν ακίνητος, ούδ' ολως ποιεΐ φ&όγγον' τον δε
της βννημμένης νητης τή τών απλανών αποδίδωβι
βφαίρα, και τούτο ζ' . . . . ' μεταξν δε τί&ηβι φ&όγγονς ι5
τούς τών πλανωμένων. πάλιν τον της μέβης αποδίδωβι
τω ηλίω, της νπάτης οντε προς την μέβην διά πέντε
βνμφωνούβης, άλλα διά τεββάρων, ούτε προς την βννημ-
μένην νήτην διά παβών, άλλα προς την διεζενγμένην.
το τε πάν βνβτημα οντε κατά διάτονον γένος αρμόζεται' 2ο
οντε γάρ τριημιτονιαΐον άβύν&ετον ούτε πλείω ένος
ημιτόνια κατά το εξης έν τούτω μελωδεΐται τω γένει'

1 άομοο&ιϊσα άκτίσι Β, άρμοσ&είσα κτήσ Ο κρνιρήαι 0]

κρυεροΐσι Β 2 ονρανον ΒΟ (οί. ρ. 140, 8 βςι. 11. 13). ούοανος
εξάτονυς ΒϋΙιηβίάβΓ τον 0] τών Β πάντων ΒΟ, βω.
δοΙιηβϊάογ; ϊη ροβίΓβπιίδ οοπιρΐΐιΓ3. άβββββ ριιίαί Ββγ£ϊ 3 τοίην
0] τοίννν Β σειοήν ό ΒΟ, βηα. Ναβΐίβ 4 &εομήτορος Βθ,
ββι. Μβϊηβΐίβ 5 ίν] εί Β* 9 ήομοσμένη,Β*
ω
10 περιέχον Β 12 η] ή Β, εί Μαγϊ. 14 τ#] την Β*
15 σφαίραν Β* καϊ τοντων μεταξύ ξ' τί&ησι Μαγ*. ίοΛ.
Γβοίβ; ϊη Β ροβί ξ ναοιαιιιη βραϋιιπι ββ* ραιιοαΓαπι ΐϊίβΓαπιπι
 142 ϋΕ ΒΡΗΑΕΚΑΚϋΜ ΟΟΝΟΕΝΤϋ.
ούτε μην κατά χρώμα' πάλιν γάρ εν χρώματι τόνος
άβύν&ετος ον μελωδείται. εί δε μικτον εξ άμφοΐν λέγει
τις τοΐν γενοΐν είναι το βύβτημα,
τό τε πλείω δνοΐν κατά το εξής ήμιτόνια τάττεβ&αι ονδ'
5 ολως έβτιν εμμελές. άλλα ταύτα μεν τοΐς άμυ^'τοι^
μονβικής έβτιν αδηλα.
Έρατοβ&ένης δε την μεν δια της φοράς των άβτρων
γινομένην άρμονίαν παραπληβίως ενδείκννται, την μέν-
τοι τάξιν των πλανωμένων ού την αύτήν, άλλα μετά
ίο βελήνην ύπερ γης δεύτερόν φηβι φέρεβ&αι τον ήλιον.
φηβϊ γαρ ως Έρμης έτι νέος, έργαβάμενος την λύραν,
έπειτα πρώτως είς τον ούρανον άνιών και παραμείβων
τα πλανάβ&αι λεγόμενα, &ανμάβας την διά την ρύμην
της φοράς αύτών γινομένην άρμονίαν τη νπ' αντού
ι5 κατ εβκεναβμένη λύρα (ομοίαν)
εν δε τοΐς έπεβι φαίνεται 6 άνήρ ουτο^ την μεν γήν
έάν άκίνητον, εν ή δε φ&όγγοις ποιεΐ νπο την των
άπλανών βφαΐραν τας τών πλανωμένων επτά, [καϊ]
πάβας κινών περι την γήν καϊ την λύραν ποιούμενος
2ο όκτάχορδον έν τη δια παβών βνμφωνία [ό μονβικώτα-

1 κατά χρώμα] χρωμα ύ Β, Εν χρώματι Μ&γί. 7 βςιςι.

οί. Εγα*. οαπη. γβΐ. ρ. 38. ΒβπΛαπΙχ ΕγβΛ. ρ. 143 11 £τί]
ίατι Β* 12 πρώτοί Β*, ρηνηΜυβ ΟΙιαίο. 73 13 δανμάσοιε
Β, &ανμάσιιε Μα,γί. τηίταίητη ΟΙιαίο. 15 ομοίαν ΜαΗ. αάάϊ-
άϋ ροβί άρμονίαν: ηιίταίντη, φιοά ϊτηα^ο α βε ίηνεηϋ ορεηβ ϊη
οαέΐο ψιοσμε τερεήτεΐητ βίεΙΙαηιτη βοηίοβαϋοηε, φα,αε οαΜβα βββεί
οοηοίηεηϋαε , τεοεηβετε, ρτίτηητη $ε α ίεττα ίταη3τηίβίββε Ιηηαε
(/Ιοοητη, ρθβί φιετη βηρετα$8ε βθΙίβ, άέΗίηο Μετσητη 8ΗΙΙ>οηΙϊβ «Ι
οβίΜΌΓΜ»» ου/ηι αρΙαηϊ βηηντηα εί εχβεϊ8α ϋΙι3.ΐο. 17 οί. ρ.
12 62
105, 15 6ςιη. 18 τάς] ταις Β* 20 ό μουσικω άλ$ξαν Β, 6
μονσικώτατος άΙέξανδρος αρο£Γ., ό μουσικιότερος Αλεξάνδρου
ΜαΓί., ονχ ώ{ 6 μονσικώτατος Αλέξανδρος Ιίρν^ΐν
 ίΆΒΤΠ,Α ΡΙΑΤΟΝΙΟΑ. 143
τος Αλέξανδρος], οί μέντοι μα&ηματικοϊ την τάξιν των
πλανωμένων οντε ταντην (οντε την} αντήν πάντες τι-
&έαβιν, αλλά μετά μεν την βελήνην τάττονβι τον ηλιον,
νπερ δε τοΰτον ένιοι μϊν τον βτίλβοντα, είτα τον φωβ-
φόρον, (αλλοι δε τον φωβφόρον,} επειτα τον βτίλ- 5
βοντα, τούς δε άλλονς ως είρηται.
Πλάτων δε έπϊ τελει της Πολιτείας, προτρέπων έπϊ
δικαιοβύνην καϊ άρετήν, μν&όν τινα διέξειβι \καϊ] περϊ
της των ούρανίων διακοβμήβεως, λέγων άξονα μέν τινα
δια τον πόλον διήκοντα οίον κίονα, ετέραν δε ηλακάτην ίο
καϊ άτρακτον, τονς δέ τινας περϊ τοΰτον κοίλονς έν
άλλήλοις ήρμοβμένονς βφονδύλονς τάς των άβτρων
βφαίρας, ζ μεν των πλανωμένων , έκτος ίε μίαν των
απλανών εντός αντής περιέχονβαν τάς άλλας' δηλοΐ δε
την τάξιν των βφαιρών διά τε τον μεγε&ονς των άβτρων ι5
εκάβτον καϊ διά τον χρώματος έκάβτον και έτι διά τον
τάχονς της επϊ τά έναντία τω παντϊ φοράς, λέγων
οντως'
επειδή δε τοΐς έν τω λειμώνι έκάβτοις επτά ημέραι
γένοιντο, άναβτάντας έντεύ&εν δεΐν τη όγδόη έκπορενε- 2ο
β&αι, και άφικνεΐβ&αι [ή] τεταρταίονς ό&εν κα&οράν

1 τηαίΗετηαΜεί ίατηεη ηεφμε Τιαηε ηεα^ηε υ,ηατη οτηηο οτάί-

ηαϋοηετη είεΙΐατηηι εΐταηϋυ,τη ροηηηί Οίααΐο. 4 τούτον οοττ. βι
τοντων Β 5 άλλοι όε τον φωαφόρον αάά. Μμϊ. ιΜτα ληηο
απίεηι ςηίάατη Μετοαηητη, ψιίάανη, αΐίητη αΙίαΛΚτη, εχ τεβίάνίβ
εοηίοοαηί Οίααΐο. 7 τά ίν τϊι Πολιτεία περϊ τον Παμ-
φίλον μν&ον Β (ΙΐΆβο νβΛίΐ βίηβ υΙΙο άϊβΟΓΪιηίιιθ οθίβπβ ίη-
3βΓία βυηί) της Πολιτείας: οί. Οίν. Χ ρ. 614 Β βς[ς[. 9 οί.
Βοβο^ίι Η. 8οΐιγ. ΠΙ ρ. 299 βςς[. 10 τον πόλον Β οίον] οι
Β* ήλεκάτην Β* 11 τούτο Β 13 ?κτθί Β* μιαν]
πριότην (ί. β. α) Β, πρώτην την Να,τϊ. 19 ΡΙβΛ. Οίν. ρ. 616 Β
ημέραις Β 20 γένοιτο Β πορεύεα9αι ΡΙβΛο 21 τϊ-
ταρτέονι ο9εν χα&αραν Β
 144 ΓΑΒϋΙΑ
άνω&εν διά παντος τον ούρανού και γης τεταμένον φως
εύ&ύ, οίον κίονα, μάλιβτα τή ί'ριδι εμφερές, λαμπρότε-
ρον δε καϊ κα&αρώτερον, είς ο άφικνεΐβ&αι προελ&όν-
τας ημερηβίαν 6δόν, καϊ ιδεΐν αντό&ι κατα μέβον το
5 φως εκ τον ονρανού τα ακρα των δεβμων τεταμένα'
είναι γαρ τούτο το φως βννδεβμον τον ονρανον, οίον
τα νποζώματα των τριηρων, οντω πάβαν βννέχον την
περιφοράν' έκ δε των ακρων τεταμένον ανάγκης άτρα-
κτον, δι ον πάβας επιβτρέφεβ&αι τάς περιφοράς' ον
ίο την μεν ηλακάτην και το άγκιβτρον είναι εξ αδάμαντος,
τον δε βφόνδνλον μικτον έκ τούτον και άλλων. την
δε τον βφονδύλον φύβιν είναι τοιάνίε' τα μεν βχημα
οΐανπερ τού εν&άδε' νοηβαι δε δεΐ εξ ων ελεγε τοιόνδε
αύτον είναι' ώβπερ γαρ αν εν ενι μεγάλω βφονδύλω
ί5 κοίλω και εξεγλνμμένω διαμπερες άλλος τοιούτος έλάτ-
των έγτιέοιτο άρμόττων κα&άπερ οι κάδοι είς άλλήλονς
άρμόττοντες' και οντω δε τρίτον άλλον και τέταρτον
και άλλονς τετταρας. οκτώ γαρ είναι τονς βύμπαντας
βφονδύλονς εν άλλήλοις εγκειμένονς , κνκλονς άνω&εν
2ο τα χείλη φαίνοντας, νώτον βννεχες ενός βφονδύλον
άπεργαζομένονς περϊ την ηλακάτην' εκείνην δε διά
1 τεταγμένον Β (βίο βίϊαπι Ρΐαίοηίβ οοάβχ ΥιΛ. Β) 2 Ιμ-
φίρε'ί] προσφερή Ρΐ. (προσφερες Υβη. Β) 3 κα&αρότερον Β
άφικίο&αι Ρΐ. 4 ίΰείν Ρΐ.] δείν Β 5 τά άκρα αντοϋ
των δεσμών Ρΐ. (τα άκρα τών δεσμών αντον οοάά. πιιιΚί, τά
άκρα Ικ των δεσμ,ών ιιηαβ) τεταμμένα ίΓναι' τοντο γαρ φως
Β 7 οντος πάς σννέχων (οογγ. βχ σννεχώς) Β 8 ανά^καιί
Β 10 ηλεκάτην Β καΐΐ τε καΐ Ρΐ. 11 £κ τε τούτου
καϊ άλλων γενών Ρΐ. 12 τον Ρΐ.] την Β 13 αϊαπερ τ τον
Ρΐ. 14 ωοπερ γαρ αν ίνι μεγάλω Β, ωσπερ αν εί εν ενι
μεγάλω Ρΐ. 15 κνλω καϊ έγκεγλνμένω Β άλλως Β
ίλαττον Β 16 έλκέοιτο Β οι αηίβ εις Ρΐ. (οπι. νϊηά. Β)
17 ίί] δη Ρΐ. 20 σφονδνίονς Β βί Ρΐαίοηιβ οοάά. άαο
21 ό* δια Ρΐ.] διά δε Β
 ΡΙΑΤΟΝΙΟΑ. 145
μέβον τον ό^ίοον διαμπερες έληλάβ&αι. τον μεν ονν
πρώτόν τε (καϊ) έξωτάτω βφόνδνλον πλατύτατον τον
τού χείλονς κύκλον Ι%ειν, τον δε ζτοϊι) εκτον δεύτερον,
τρίτον δε τον τού τετάρτον, τέταρτον δε τον τού ογδόον,
πεμπτον δε τον τον εβδόμον, εκτον δε τον τοϋ πεμπτον, 5
εβδομον δε τον τού τρίτον, ογδοον δε τον τού δεντέ
ρον, καϊ τον μεν τού μεγίβτον ποικίλον, τον δε τού
εβδόμον λαμπρότατον , τον δε τού ο^ίοου χρώμα από
τού εβδόμον έχειν προβλάμποντος, τον δε τού δεντέρον
και πέμπτον παραπληβια αλληλοις, ξαν&ότερα έκείνων ίο
χρωματα, τρίτον δε λενκότατον χρώμα ίχειν, τον τέταρ
τον ύπέρν&ρον, δεύτερον λενκότητι τον εκτον, κνλίε-
β&αι δε βτρεφόμενον τον άτρακτον όλον μεν την αύτην
φοραν τω κόβμψ, εν δε ολω περιφερομένα) τονς έντός
επτά κύκλονς την έναντίαν τω ολω ηρέμα περιάγεβ&αι, ΐ5
αντών δε τούτων τάχιβτα μεν ιέναι τον ογδοον, δεντέ
ρονς δε και άμα άλλήλοις ίβοταχώς τόν τε έβίομον και
τον εκτον καϊ τόν πέμπτον' τρίτον δε φορά ιέναι, όν
φαβι φαίνεβ&αι έπανακνκλούμενον μάλιβτα τών άλλων'
τέταρτον δε ζτόν) τρίτον και πέμπτον τόν δεύτερον. 2ο
βτρέφεβ&αι δε αντόν έν τοΐς της ανάγκης γόναβιν. έπϊ
δε τών κύκλων αύτού άνω&εν έφ' εκάβτον βεβηκέναι
3 τοΰ εκτον δεύτερον Ρ1.] έκ τοϋ δεντέρον Β 4 τρίτον
ίε Ρ1.] τρίτον τ8 Β 7 μεγίστον Ρ1.] πέμπτον Β 8 το αηίβ
χρώμα Ρ1. (οιη. ν&ί. Η) 11 χρώματα ηοη 8βί αριαά Ρ1.
τον τέταρτον] τέταρτον δε Ρ1. 12 δεύτερον δε λενκότητι τον
Ρ1. δεύτερον λενκότατον Β κνκλείο&αι Ρ1. 13 δη ροβί
ίϊ Ρ1. (οιη. Πογ. Τ) 14 τω κόομω ηοη 6βΙ αρηά Ρ1.
τώ β,ηίθ ολω Ρ1. (οιη. οοάά. άιιο) μεν ροβί τονς Ρ1.
15 περιάγεο&αί] περιφέρεα&αι Ρ1. 17 ίαοταχώς ηοη ββ4 αριιά
Ρ1. 18 και έκτον καϊ πέμπτον Ρ1. τον &ηίβ τρίτον Ρ1.
(οιη. 0θ<1<1. άηο) ον φααί] ώς αφίοι Ρ1. 19 μάλιστα τών
αλλων] τον τέταρτον ΡΙ.
Τΐιβό βπιτΓΐι. 10
 1^6 ϋΕ ΒΙΚΕΝΙΒϋδ ΑΡϋϋ ΡΙΑΤ.
Σειρηνα βνμπεριφερομένην , φωνην μίαν ίεΐβαν, ενα
τόνον' εκ παβών οκτώ ονβών άρμονίαν βνμφωνεΐν.
ταύτα μ\ν ονν και ό Πλάτων' ων την ε%ήγηβιν έν
τοΐς της Πολιτείας ποιούμε&α ύπομνημαβιν. κατεβκεύα-
5 βται δ' ημΐν καϊ βφαιροποιία κατά τα είρημένα' και
γάρ αντός φηβιν 6 Πλάτων οτι το άνεν των δι οψεως
μιμημάτων [των] τα τοιαύτα έ&ελειν έκδιδάβκειν μά
ταιος πόνος. επϊ δε των κύκλων (άς^> φηβιν έφεβτάναι
Σειρηνας οί μεν αντούς (φαβί) λεγεβ&αι τονς πλάνη -
ίο τας, άπι τού βειριάζειν' κοινώς τε γάρ, φηβϊν δ
"Αδραβτος, πάντας τονς άβτέρας οί ποιηταϊ βειρίονς
καλούβιν, ως'Ίβνκος
φλεγέ&ων, απερ δια νύκτα μακράν βείρια παμφα-
νόωντα,
ί5 καϊ κατά διαφοράν ένιοι τονς λαμπρούς καϊ έπιφανεΐς,
ως "Αρατος τον τού κννος όξε'α βειριάν φηβι, καϊ 6 τρα
γικος επί πνο^ των πλανητων'

1 ενα τόνον Ρΐ.] ίνάτονον Β 2 δε ροβί πααών Ρΐ.

μίαν Εηίο άρμονιαν Ρΐ. 4 νπομνήμασιν : Ργοοΐ. ίη Τϊπι. ρ.
26 Α αλλοι δε Καλλαίσχρου Κριτίαν καϊ Γλανκωνα παιίαί Ιέγου-
σιν, ωσπερ καϊ Θέων ο Πλατωνικός (?) κατεσκεύασ&κι Β*
6 Ρΐαί. Τϊΐη. ρ. 40 Ώ το λέγειν άνεν διόψεως (δι' όψεως νβΐ
δ' οι/κως οοάά. ΐγββ) τούτων αν των μιμημάτων μάταιος αν εΐη
πόνος: ϊη Τηβοηΐβ νβΐ ΑάΓ&βϋ βχβπιρΐαΓΐ ίιιϊί άνιν των δι
όψεως μιμημάτων, ηιιοά βίίίίπι ΡγοοΙοθ ΐβ£ϊββ6 νΐάβίπγ 8 ας
ροβί Σειρήνας &άά. Μωτί. φησιν] φασϊν Β* 9 φασι α(1(1.
Ιία.ή. 11 σειρόονς Β* 12 Ίβυκος: ίγ. 3 ΒβΓβϊ. οί. Ρηοί. ΐβχ.
β. ν. σείριος βί οίριος (8ηί(ΐ3β β. ν. σείριον). Ήβ&γο)ι. β. ν. σει-
ρίου κυνος δίκην. ΐβχ. Λβί. α.ρηά ΚαβίαίΙι. αά 0(1. 1709, 55.
βοηοΐ. Αροΐΐ. II 517. βί^πι. πι. 710, 22. '^ββίρηοΐ Μβίπΐε ά. Οτ.
II ρ. 365 13 απερ νβΐ όπερ Β*, άπερεϊ σ). ΒβΓ£ΐε 15 οί.
Ρββαάο-ΕΓαΙ;. Οαίαβί. 33 μέγας δ' εστί καϊ λαμπρός, τονς δε
τοιούτονς άστέρας οί άστρολόγοι ΰειρίονς καλοΰσι δια την της
φλογός κίνησιν 16 Αγ. 331 οξέα οειριάει οξεία Β*
17 Ειιγ. Ιρη. Ααΐ. 6 βα,.
 ϋΕ ΒΤΕΙΙΑΚϋΜ ΕΚΚ. ΜΟΤΙΒϋδ. 147
τί ποτ' άρα 6 άβτηρ οδε πορ&μεύει
βείριος ;
ένιοι δε Σειρηνας ον τονς άβτέρας λέγεβ&αί φαβιν,
αλλα κατα το Πν&αγορικον τονς νπο της τούτων φοράς
γινομένονς ηχονς καϊ φ&όγγονς ήρμοβμένονς και βνμ- 5
φωνονς, έ\ ων μίαν ηρμοβμένην άποτελεΐβ&αι φωνήν.
των δε πλανωμένων , φηβϊν ο "Αδραβτος, τα μεν
έβτιν αεϊ νπολειπτικά, ώς ηλιος καϊ βεληνη' ταύτα γαρ
ονδέποτε είς τα προηγούμενα των ζωδίων μεταβαίνει,
αλλα πάντοτε οράται μεταβαίνοντα εις τά επόμενα' ίο
διοπερ ονδε βτηριγμούς ονδε άναποδιβμούς ποιειται.
τα δε καϊ προηγεΐται καϊ νπολείπεται, κα&άπερ τά άλλα '
διόπερ άναγκαίως και βτηρίζοντά ποτε φαίνεται και
άναποδίζοντα. εβτι γαρ ύπόλειψις μεν φανταβία πλάνη
τος ως εις τα έπόμενα των ζωδίων καϊ προς ανατολας ί5
απιόντος, ως φηβιν ο "Αδραβτος, ως δε 6 Πλάτων φη-
βίν, ον φανταβία, αλλα τω οντι μετάβαβις πλάνητος εις
τα επόμενα ζωδια έπ' άνατολάς άπιόντος κατά την ιδίαν
κίνηβιν, οιον από Καρκίνον εις Λέοντα. προηγηβις δέ
έβτι φανταβία πλάνητος ώς έπϊ τά προηγούμενα καϊ 2ο
επϊ δνβμάς μεταβαίνοντος, οίον από Καρκίνον εις Λιδύ-

1 τίς ποτ' αρ' άατηρ Έηγ. τί ποτ' αρ' άατηρ β0Γϊ1)βηάιιιη

ββββ ρηί. ΒβΓ£ΐΣ 2 ϊη άηοϋαβ ηαί βχβίαηί ΐιώαβ ίαΙ)ιιΐαβ
(;θάίοίΙιπβ νβΛα τίς ποτ' αο' άοτηρ οδε πορ&μενει Α^3,πιβπιηοηί,
σιίριος κτλ. ββηϊ ίΓίΐηιαιώαΓ, ηβφιβ &ΐϋβΓ ΐβ£ϊβββ νϊάβίπΓ Εηηίαβ
(Ιρϊι. Ϊγ. 1 Κ.ϊϋΙ>.) ; οί. ρΓαβΙβΓ βάϋοΓββ ΕπήρίΛΐβ ΒΓβπιϊ ρΗΠοΐ.
ΒβϋΓ. &αβ άβΓ Βοίινβϊζ Ι ρ. 211 βςιςι. ϋϊηάοΓί Ι&ΐιγΙ). ί. ΡΙιίΐοΐ.
1868 ρ. 410 3 σιιρίνας Β* 7 ϊηδοΓ. τί έστιν νπόλησις
(νπόλειψις Μαγί.) καϊ προηγησις, στηριγμος καϊ αναπο
διΰ μύ ς Β 9 ουδέποτε] ουδέν ποτε Β*, ηηηιφίαηι ΟΙιαίο. 74
11 ΪΠβ0Γ. τί έστιν νπόλειιρις Β 19 ϊηβογ. τί έστι
προήγησις Β
10*
 148 ϋΕ 8ΤΕΙΛΔ.ΚΙΤΜ
μονς. βτηριγμός δε εβτι φανταβία πλάνητος ως έπ\
πλεον εβτώτος και μενοντος παρά τινι των απλανων,
άναποδιβμός δε ίβτι φανταβία πλάνητος ύποβτροφης
από βτηριγμού ώς επϊ τα εναντία τή πρόβ&εν κινήβει.
5 πάντα δε ταύτα ημΐν φαίνεται γίνεβ&αι, ον μην οντως
έπιτελεΐται' τοντου δ' αίτιον το κατά ιδίον τινός κνκλον
η έν ιδία βφαίρα φερόμενον εκαβτον των πλανωμενων
κατωτερω των απλανών ημΐν δια την έπιπρόβ&ηΰιν
δοκεΐν κατά τον ζωδιακόν φερεβ&αι κύκλον έπάνω κεί-
ιο μενον, ώς και περϊ τούτων διορίζει ό "Αδραβτος είς το
την διαφοράν τών περϊ τονς πλάνητας ύπο&έβεων φανε-
ράν γίνεβ&αι αϊς επεται τα φαινόμενα.
φηβι δ' οτι 6 μϊν πάς κόβμος τοιούτός τε καϊ ίχ
τοσούτων και τοιούτων βννεβτηκώς οίων και οβων
ι5 διειλόμε&α, φερόμενος τε φοράν εγκύκλιον και τον
βφαιρικον βχήματος οίκείαν ύπό τού πρώτον' ο&εν και
κατεβκενάβ&η τού βελτίβτον καϊ άρίβτον χάριν, προ;
δε την χρόνον διαρίδμηβιν και την τών περιγείων και
απογείων μεταβολήν εγένετο η τών πλανωμενων φορά
2ο ποικίλη τις ηδη βννεβτηκνία, ώβτε άκολον&εΐν αυτή το
ένταύ&α' ταΐς γαρ τούτων τροπαΐς προβιόντων κμ
απιόντων βνμμεταβάλλει και τάνταύ&α παντοίως. τών
1 ίηηογ. τί ίοτι ατηριγμός Β 2 τινί] τίνα Β*
3 ΪΠβΟΓ. τί ίατιν άναποδισμός Β 4 πρόο&εν\ προο&έΰα
Β*, αά οοηίταηηνι ϋεν ρτίοτίβ ίϋηετίβ Οι&Ιο. 5 πάντα δι
τοϋτα] τα δε ταϋτα Β, τά ίϊ τοιαντα Μα,τί. ς^ηαε οτηηία Οίααΐο'
7 εκαατον τών] ενατον τών Β (ενατον 8ρθ£Γ., ενα τών Μκΐ)
8 επιπρόα&εαιν Β* 13 ίιιβΟγ. περϊ τής τών ολων δια-
κοαμήαεως καϊ της νπο σελήνην άταξίας Β. οί. ΖεΙΙθΓ
III 1 ρ. 699 15 φερόμενοί τε Β* 16 κινείται ροβί αράτον
&άά. Μη,γϊ. 18 την αηίβ τών \)ϊβ βΟγ. Β, ββηαβί β,ρθ£Γ.
19 πλανομένων Β, βιη. 8,ρορτ. 20 οννεστηκεια Β*
22 τάνταν9α] τά κατ' αντά Β*
 ΕΚΕΑΝΤΙϋΜ ΜΟΤΙΒϋδ. 149
μεν γάρ «πλανών απλη καϊ μία φορα κύκλω, τεταγμενη
τε καϊ ομαλή. των δε αλλων πλανωμένων κνκλική μεν,
ον μήν απλή δοκεΐ και μία, ονδε ομαλή καϊ τεταγμενη.
των δ' νπο βελήνην και περϊ ημάς και μέχρις ημών
πάβα μεταβολή καϊ κίνηβις καί, καδάπερ φηβίν, 5
εν&α κότος τε φόνος τε και άλλων έ&νεα κηρών.
καϊ γαρ γένεβις καϊ φ&ορά περϊ πάντα τάνταν&α καϊ
ανξηβις τιαϊ μείωβις άλλοίωβίς τε παντοία καϊ ή κατά
τόπον ποικίλη φορά. τούτων δε, φηβίν, αίτια τά πλανώ-
μενα τών άβτρων. ταντα δε λε^οι τις άν ονχ ώς τών ίο
τιμιωτέρων καϊ &είων καϊ άιδίων άγεννήτων τε καϊ
άφ&άρτων ενεκα τών έλαττόνων καϊ &νητών και επική-
ρων πεφνκότων, άλλ' ως εκείνων μεν διά το κάλλιβτον
καϊ άριβτον καϊ μακαριώτατον άεϊ οντως έχόντων, τών
δ' ενταν&α κατά βνμβεβηκος έκείνοις επομενων. ΐνα ι5
μεν γαρ η έν κνκλφ τον παντος άεϊ ομοία φορά γίνη-
ται, οίον ένέργειά τις ονβα καϊ ζωή τουτου &εία, μένειν
έπϊ τον μέβον την γήν ανάγκη, (η) περιενεχ&ήβεται
το κύκλω φερόμενον. εί δε ανάγκη μένειν κάτω την
γήν, ανάγκη καϊ το πνρ τον εναντίον ταύτη κατέχειν 2ο
τοπον, νπο την κύκλω φορητικήν αί&έριον ονβίαν
κα&ιβτάμενον. τούτων ί' ουτω διεβτηκότων άνάγκη
καϊ ταλλα βτοιχεΐα, νδωρ καϊ αέρα, κατά λόγον τον
μεταξν τόπον έπέχειν. τούτων δε οντων ανάγκη καϊ
9 φησίν: Επιρβάοοίββ νβ. 19 8ίπΓζ οί ΜιιΐΐηοΙι, 21 ΚαΓδίβη,
386 8ίβϊη. Εμπεδοκλής ίογί. αάάβηάιιπι 9 λοιχΛτ; οογγ.
ων
βχ κοίλη Β 10 λίγοι] λέγει Β* 11 άγενήτου Β*
16 γίνεται νβΐ γένεται Β• 18 χι &άά. Μαγί. α,τοα φιατη
ΟΗαΐο. 76 19 το] τώ Β* 24 όντων] οντως έχόντων *Λ«
ροττο αά ηηαηι νέΐηϋ βεΗετη βοηϋηηαϋ$ Οίκιΐο. χαί &ηίβ
ανάγκη άβΐ. Β
 150 ϋΕ 8ΤΕΙΙΛΚϋΜ
μεταβολήν είναι τών ενταύ&α, διά ι(γο> την νλην αϊ
τών διόλον είναι τρεπτήν καϊ [ταύτα] δννάμεις ίχειν
νπεναντίας. εγγίνεται δ' η μεταβολη τη ποικίλτι φορά
των πλανωμενων. εί γαρ ομοίως τοΐς άπλανέβι και
5 ταύτα έφέρετο κατα παραλλήλων , αεϊ ομοιας ούβης της
των ολων καϊ πάντων καταβτάβεως, ονκ αν των ενταν&α
ετεροίωβις ή μεταβολή τις ήν. νύν δε τροπαϊ και ιβη-
μερίαι πρόβοδοί τε καϊ άποχωρήβεις κατά τε νψος και
πλάτος μάλιβτα μεν ηλίον και βελήνης, ού μην άλλα
ίο καϊ των αλλων, τάς τε ωρας διαφόρονς επιτελονβι και
την ένταύ&α πάβαν έργάζονται μεταβολήν και γένεβιν
και αλλοίωβιν. η δε ποικίλη της φοράς των πλανημε
νων φανταβία γίνεται δια το κατ ίδίων τινών κύκλων
καϊ εν ιδίαις βφαίραις ένδεδεμένα καϊ δι' έκείνων κι
νά νούμενα δοκεΐν ημΐν φέρεβ&αι δια τών ζωδίων, κα&ά
πρώτος ένόηβε Πν&αγόρας, τη κατά ταύτα τεταγμενη
άπλ'η καϊ ομαλη αντών φορά κατά βνμβεβηκος έπιγινο-
μένης τινος ποικίλης καϊ ανωμάλον κινήβεως.
περϊ δε της &έβεως τών βφαιρών [κύκλων] τ
2ο ήτις βώβει τα φαινόμενα διέξειβι ταύτα'
φνβικον μϊν καϊ άναγκαΐον, κα&άπερ τα απλανή,
καϊ τών άλλων ονρανίων ί'καβτον άπλήν καϊ μίαν κα&'
αυτό φοράν ομαλώς φέρεβ&αι και εύτάκτως. δηλον δε

1 το αΛά. Μα,ΐϊ. νλην] ολην Β, δια <ό την ολην αντών

δίόλον (φύσιν) ΜαΛ. οι«» θοτάνι βίΐνα «ίί ηίτοοίανθ τηνίαοίΚβ,
ίρβατυ,τη αυ,ίετη ηιαίεήαηιτη νίβ Η ηαϊιιτα ωηίναήα Οαΰλα.
7 ?)] η νβΐ ή Β* 14 οφαίραις] διαφοραϊς Β, ίΐ σφαίραις
Μαλ. 16 οί. ΖθΙΙθγ Ι ρ. 384 ταύτα] ταίτα Β*
19 ΪΠβ0Γ. τίς ή 9έαις τών σφαιρών ή κνκλη (η κύκλων
ΤΑαιιί.) τών πλανωμένων Β (η) κύκλων Ματί. ρθβί τ
ναοιιαηι βραϋαπι ς[ηίηφίθ ίβΓθ ΙϋβΓαπιιη Β, τοιαύτης Μβ,γί. τον-
τωνί 22 ονρανίων] οίον Β*
 ΕΚΚΑΝΤΙϋΜ ΜΟΤΙΒϋΒ. 151
φημι τούτο γενήβεβ&αι, έάν κατ επίνοιαν βτήβαντες
τον κόβμον νοήβωμεν τα πλανώμενα νπο τον ζωδιακόν,
άκίνητον οντα κα&' νπό&εβιν, κινούμενα' οντως γαρ
ονκέτι ποικίλη καϊ ανώμαλος , αλλ' εντακτος ή κίνηβις
ανιών έπιτελονμένη φανήβεται, ως έπϊ της βφαιρο- 5
ποιίας της Πλατωνικης νφ' ημών έπιδείκννται. της δ'
άλληνάλλον ίοκονίι^ αντών κινήβεως καϊ ποικίλης
αίτία η διττη κίνηβις, της απλανούς βφαίρας άπ' ανατο
λής έπϊ δΰβιν φερομενης περϊ τον διά τών πόλων αξονα
και βνμπεριαγούβης τη οίκεία ρ~νμη τα πλανώμενα καϊ ίο
πάντας γραφούβης τονς κύκλονς κα&' ων φερεται τα
απλανή παραλλήλονς, αύτά δε τα πλανώμενα κατα την
ιδίαν κίνηβιν ονβαν βραδντεραν άπο δύβεως έπ' άνα-
τολην φερεβ&αι εν άνίβοις χρόνοις νπο τον ζωδιακον
λύ.οξωμένον κατά τών τριών παραλλήλων, χειμερινού ι γ.
ϊβημερινον &ερινον, περϊ ετερον αξονα τον προς όρ&άς
οντά τώ ζωδιακώ, πεντεκαιδεκαγώνον πλενραν απέχοντα
τού τών απλανών αξονος. τον δε τών πλανωμένων
άξονα ο Πλάτων ήλακάτην καϊ άτρακτον καλεΐ.
λεγεται δε, φηβϊν "Αδραβτος, ομαλός μεν κινεΐβ&αι 2ο
το τα ίβα διαβτήματα έν ΐβοις χρόνοις διαννειν, αλλα
μη ποτε μεν άνιέναι 6τε δε έπιτείνειν εκαβτον το αντον
τάχος. εντάκτως δε έβτι κινεΐβ&αι το μη ποτε μεν
ϊβταβ&αι ποτε δε άνακάμπτειν, φέρεβ&αι δε έπϊ τα
2 τον κόαμον] τι χόαμον Β* 8 ίή Β ηοη ΐιίο αφαίρας
βθά ροβί δναιν νοα σφαίρααι Ιβ^ϋαΓ, ςυοά ογϊιιπι ΘββΘ νίάβ-
Ιογ βχ νοοβ.Ι>ιι1ο αφαίρας βί βΪ2ηο ςηο οφαίρας ίΓαηβροηβηάυιη
θβββ ίηάίοανϋ 1ί1>Γβ,ήπβ άπ ] ίπ' Β* 13 βραχντέρων Β,
βραδντιρον Μ&τί. 14 φέρεται Μθτί. 19 οί. ρ. 143, 10
ήλικάτην Β* 20 ίηβΟΓ. τί έστι το ύμαλώς κινεία&αι
Β 22 ότ^] ποτε Μ&ιΐ. 23 ίηβεΙ•. τί ιοτι το εντάκτως
κινιία&αι Β 24 άνακάπτιιν Β*
 152 ϋΕ 8ΤΕΙΙ. ΕΚΚ. ΜΟΤΙΒϋδ.
αντα άεϊ ομοίως. δοκεΐ δ' ημΐν τα πλανώμενα πάντα
μ\ν ανωμαλίας, ένια δε καϊ αταξίας μετεχειν. τίς ονν
η της τοιαύτης φανταβίας αίτία; πρώτη μεν το έν ετέ~
ραις βφαίραις καϊ έν ετέροις κύκλοις οντα, κα&' ων
5 φερονται, δοκείν δια τον ζωδιακον φερεβ&αι, κα&ά ηδη
προείρηται. κατα βνμβεβηκος δε, ως προείρηται, καίτοι
απλην την ιδίαν ποιούμενοι κίνηβιν οί ζ', πλείονας κύ
κλονς γράφονβι και διαφόρονς. δηλον δε τοντο αν
ημΐν καϊ έφ' ενος γένοιτο βκοπονμενοις τού φανερω-
ιο τάτον καϊ μεγίβτον των πλανωμένων ηλίον.

Καρκίνος β δ Αίγοκερως

πηη

εβτω ζωδιακος μεν 6 αβγδ' κεντρον δε αύτον καϊ

τον παντός, περϊ ο λεγεται ερηρεΐβ&αι μέβη (η) γη, το
%-, καϊ δια τούτου προς όρ&ας άλλήλαις αί αγ βδ διά
μετροι' καϊ το μεν α έν αρχή τον Κριον, το δε β Καρ
α κίνον, πάλιν δε το μεν γ τον Ζ,νγον, το δε δ Αίγοκερω.
3 β(ι(1.: οί. ρ. 150, 12 βη0ι. 6 ίηβοΓ. τίς η &έοις των £
κύκλων Β 12 περί α λέγεται έρηρείο&αι] πεοϊ το μέσον
έρηρείΰ&αι Β, περϊ ου το μέσον έρήρειοται Μαγί. ϋηίηβ βί ν/ηί•
νετβί τηιΐηάί ϊη τηεάίείαίε ίηχία φιατη βϋραίατη τηαηετβ ά,\ΐ%τη.η8
Ιετταηι (ΓΗαΐο. 78 13 δια τοϋτο Β*
 ϋΕ ΜΟΤϋ 8ΟΠ8. 153
φαίνεται δη 6 ηλιος κατά το α γενόμενος ίβημερίαν
εαρινην ποιεΐβ&αι, κατα δε τό β τροπην &ερινήν, καϊ
κατά μεν το γ μετοπωρινήν (ίβημερίαν, κατα δε το δ
τροπην χειμερινήν) , ί'βας δε ονβας τάς αβ βγ γδ δα
περιφερείας τεταρτημοριαίας άνωμάλως έν ανίβοις χρό- 5
νοις διεξιών. άπο μεν γαρ ίβημερίας έαρινης έπϊ τρο
πην &ερινην έν ημεραις παραγίνεται ^δ'ς', άπο δε
&ερινής τροπης έπϊ ίβημερίαν μετοπωρινην ημεραις
Ιιβ'ς', απο δε μετοπωρινης Ιβημερίας έπϊ τροπην χει-
μερινην ημέραις πη' η", λοιπον άπο τροπης χειμερινης ίο
επί την εαρινην ίβημερίαν ημεραις Ηη', ώβτε τον δλον
κνκλον ένιαντω διαννειν, ^μεραις έγγιβτα τξε'ί", καϊ
κατα των Λιδύμων την άρχην βραδύτατα κινούμενος,
κατα δε την άρχην τον Τοξότον τάχιβτα, μέβα δε κατά
την Παρ&ενον καϊ τούς Ίχ&ύας. ί5
φνβικον δέ, ως φαμεν, καϊ άναγκαΐον απαντα τα .
&εΐα ομαλως κινεΐβ&αι καϊ εντάκτως' δηλον ονν ως
έπί τινος ιδιον κνκλον φερόμενος ομαλώς καϊ εντάκτως
ημΐν απί τον & 6ρώβιν έπϊ τον αβγδ δοκεΐ φέρεβ&αι
ανωμάλως. εί μεν ονν 6 κύκλος αντού περϊ το αντο 2ο
κεντρον ην τω παντί, λεγω δε περϊ το &, τονς αντονς
λόγονς διαιρούμενος νπο των αγ βδ διαμέτρων, δια
την ίβότητα των περϊ το κέντρον γωνιών καϊ την ομοιό-

3 πηοίβ ϊηοΐνίβα αάά. Ό&γΙ. ϋ&τη αά γ αηίιΜηηάΙε αεφιϊ-

ηοβΜητη, αΛ δ ΜετηαΙετη εοηνετβίοηετη Οαβίο. 5 τεταρτιμο-
ριαίας Β* 9 μιταπωρινης Β* 10 ήμέραι Β* η" &άά.
Μ&γί.] ϊη Β ναοιαιιπι βρΒϋιιπι Γβΐ. οοίο§Μα εί 0(Λο ά%ώηβ ρεγ-
νεηϋ βί οείανα ρατίε ηηίηβ άίεί ΟΙιαΐο. 16 αναγκαία παντα
Β, άναγκαίον πάντα Μαγϊ. 22 διαιρονμεν Β*, εαάβτη ταϋοηε
άϊνίβηβ ΟΙιαΐο. 79 αβ γά διαμέτρω Β*
 154 ΌΕ ΜΟΤϋ 8ΟΙΛδ.
τητα τών περιφερειών την αντην άν παρεΐχεν άπορίαν.
δηλον δε ώς ετέρως κινούμενος και ον περϊ το θ κέν-
τρον αίτιον έβτι της τοιαύτης έμφάβεως. ήτοι ονν εν
τος αντον περιληψεται το &, η δι' αντον έλεύβεται, η
5 έκτος αντού απολείψει. δια μεν ονν τον & τον ηλιακον
έρχεβ&αι κύκλον, άμηχανον' καϊ γαρ αντος αν ο ηλιος
έπϊ γην παρεγίνετο , καϊ τοΐς μεν έπϊ πάτερα της γης
άεϊ ην ημέρα, τοΐς δ' αλλοις αεϊ νύξ ην, καϊ οντ' ανα
τέλλων οντε δύνων οΰ&' ολως περϊ την γην ερχόμενος
ίο έφαίνετο αν ο ηλιος' άπερ ατοπα. λείπεται ονν η έντος
περιλαμβάνεβ&αι το -9, νπο τον ηλιακον κύκλον η έκτος
άπολείπεβ&αι. 6ποτέρως ί' αν νποτε&η, φηβί, βω&ήβε-
ται τα φαινόμενα, και έντεύ&εν η διαφορά των μα&η
ματικών έλεγχ&ήβεται ατοπος ονβα, τών μεν κατά έκ-
ί5 κέντρων μόνον λεγόντων φέρεβ&αι τά πλανώμενα, τών
δε κατ έπίκνκλον, τών δε περϊ τό αντο κέντρον τί]
άπλανεΐ. έπιδειχ&ήβονται γαρ τονς τρεΐς γράφοντες
κύκλονς κατά βνμβεβηκός, καϊ τον περϊ </τό^> τού παν
τος κέντρον καϊ τον έκκεντρον καϊ τον έπίκνκλον. έάν
2ο μεν γάρ περιλαμβάνεβ&αι νπο&ώμε&α το & έντος νπο
ηλιακον κύκλον, φηβί, μη μέντοι γε ώς κέντρον, έκκεν
τρος η τοιαύτη λέγεται πραγματεία, έάν δε έκτος απο-
λείπεβ&αι, κατ έπίκνκλον.

1 παρέχεΐν Β, παρέχοι ΝΙβΛ. 10 έντος] έκτος Β*, ηΙ &

νέΐ ϊηίτα αηΛϋητη βοΙβΗβαϋ$ α,τοηΚ βϋ νεΐ εχίτα ΰΐαβία.
11 Ιχτοί] έντός Β* 13 οί. ρ. 148, 11 16 έπικύκίων Μβ,γΙ;.
17 απλανή Β* 21 ίνκεντρο5 Β, βπι. &ρο§τ., κατ' ίκκεν-
τρον ΜαΓί.
 ϋΕ ΟΙΚΟϋΙΟ ΕΟΟΕΝΤΚΟ. 155

νποκείβ&ω πρότερον έκκεντρος είναι ό τον ηλίον

κύκλος ό εζηκ, παρεγκεκλιμένος οντως, ώς έχειν το αν-
τού κέντρον ύηο τί] εζ περιφερεία, οίον το μ, και διαι
ρονμένον εις Ι0α μέρη τξε'δ" [καϊ] την μεν εζ περιφέ-
ρειαν είναι *ιδ' ς', την δε ζη ^β' ς', καϊ την ηκ πη' η", 5
την δε κε Ήΐ η", φανερον ονν ώς έπϊ μεν τον ε γενό
μενος ημΐν άΐΐο τον & έπ εύ&είας ορώβιν έπι τον α
είναι δόξει, την δε εζ διελ&ών, μεγίβτην ονβαν των είς
τέββαρα τετμημένων τον ιδίον κύκλον, ημέραις Ηδ' ς',
οβωνπερ ην καϊ αύτη (μοιρών), ομαλώς, καϊ γενόμενος ι0

1 ήλίον] ηλιακού Β* βιιργα ι αοο. άβΐ. 2 ίχεΐ Β

3 διαιρουμένου είς ΐσα μερη τξε' ί"] διαιρουμένου είς Ι'βα μένει
τα εξηκ Β, διαιρούμενος ονκ εις ί'σα μεν τα εξ ξη ηκ κε Μμϊ.
Ηοβ ί^ϊίίΜ- οίτοηΙο ϊη ίτεεεηίαβ βεχασίηΙα αηίηαμε ρατίεβ εί ρατ-
ός
ίεΜ ΟιΐαιΊατη κηίίιβ ροτϋοηίβ άϊυίβο ΟΙιαίο. 80 9 Ηβς Β
10 ην καϊ] εϊναι Β* μοριων &άά. Μαγϊ. γινόμενος Β, βω.
 156 ϋΕ ΟΙΚΟϋΙΟ

έπϊ τον ζ, ημΐν έπϊ τού β φανήβεται, καϊ δόξει την αβ

διεληλν&έναι, τεταρτημοριαίαν τον ζωδιακού κνκλον,
ον ταΐς αύταΐς ημέραις, άνωμάλως. πάλιν δε την ζη
περιφέρειαν, δεντέραν μεγέ&ει τον ιδίον κνκλον, περι-
5 ελ&ών 6μαλώς έν ημέραις Ηβ" ς , οβωνπερ ην αύτη
μοιρών, καϊ γενόμενος επϊ τον η, ημΐν έπϊ τον γ φανή
βεται, καϊ δόξει την βγ, τεταρτημοριαίαν τον ζωδιακού
και ί'βην τη πρόβ&εν έν έλάττοβιν ημέραις διεληλν&έ
ναι καϊ άνωμάλως. παραπληβίως δε την ηκ δΐαπορεν-
ίο &είς, έλαχίβτην ονβαν των εις τέββαρα τού ιδιον κύ-
κλον, μοιρων πη' η", έν ημέραις τοβανταις, και γενό
μενος έπϊ τού κ, τοΐς από τού & 6ρώβι φανήβεται μεν
έπϊ τού δ, δόξει δε την γδ, τεταρτημοριαίαν καϊ ί'βην
ταΐς πρόβ&εν, έλαχίβταις ημέραις διεληλν&έναι. και
ι5 κατα λόγον λοιπην την κε πορεν&εις ημέραις Η' η", οβων
καϊ μοιρών ην, καϊ άποκαταβτας έπϊ το ε, δόξει την δα
διηννκέναι, τεταρτημοριαίαν καϊ ί'βην, έν ημέραις Η' η",
καϊ έπι το α βημεΐον άποκα&ίβταβ&αι. και τον εαντού
κνκλον διαπορεν&εϊς 6μαλώς τον των ζωδίων άνωμά-
2ο λως δόξει διεληλν&έναι. έαν δε έπιζενξαντες μεταξν
των κέντρων την &μ έκβάλωμεν έφ' έκάτερα έπ' εν&είας*

2 τεταρτιμοριαίαν Β, βπι. 3.ρθ£γ. 8 καϊ ί'σην τ^] καθ'

ης ην τη Β, κα&' ης ην της Μμϊ. οί. νβ. 13 βί 17. βγ αϊϊΛί-
ί«ί» νείιώ αε^ηαίετη ρτίοτί ΟΙιαίο. 9 άνομάλως Β, βπι.
αρο£Γ. 13 τεταρτημοριαίαν] μοριαίαν Β* 17 δεΐκνν-
-χέναι Β* 20 ςηοά βϊ άηηιη οίτεηίοτητη, ίά ε$1 τηαίοτίβ ζοάίαεί
«ί ηιϊηοτίδ βθϊ$ΙϋίαΙίβ εεοεηίτί, άηο ρηηεία εοηίηηραηίίΐτ βί /ϊαί
μ&, άείηάε ρετ Ιιαηε άηοία ρετεχεαί ν% Ιίηεα: ψχ,ία ιξη*
είταιίί ρηηείηηι εί τηεάίεΙαβ «βί μ, αεςμαΐεζ ετηηί Ιίηεαε νμ μξ.
ιηαίοτ ίρίίητ β*< νμ Ιίηεα ^ηατη ί-&, τηηΐίο ετρο ηιαίοτ
ν& 2««»» &!; Οηαΐο.
 ΕΟΟΕΝΤΚΟ. 157
επειδή τον εζ κύκλον κέντρον το μ, ί'βη εβται η μν
(τη) μξ. ώβτε κατα μεν το ν γενόμενος ό ηλιος άπο-
γειότατος αν εί'η, καϊ ημΐν άπο τον θ, Όρώβι το μέγε&ος
έλάχιβτος δόξει καϊ βραδύτατα κινούμενος' οπερ φαίνε
ται πο«5ν κατα την πέμπτην ημίβειαν μάλιβτα μοΐραν 5
των Λιδύμων' κατα δε το ξ γενόμενος προβγειότατός
τε καϊ δια τοΰτο μέγιβτος τη φάβει καϊ τάχιβτα κινού
μενος δόξει' άτινα πάλιν φαίνεται ποιούμενος κατα την
ε' ημίβειαν μοΐραν τον Τοξότον' εύλόγως τε καϊ περϊ
τάς αντάς μοίρας των τε Ίχ&νων και της Παρ&ένον ίο
μέβως τω μεγέ&ει καϊ τω τάχει φέρεβ&αι δοκεΐ. καϊ
οντως πάντα, φηβί, βω&ήβεται τα φαινόμενα.
ενρίβκεται ο εζηκ κύκλος τη &έβει και τω μεγέ&ει
δεδομένος. ηχ&ωβαν γαρ δια τον μ ταΐς αγ βδ παράλ
ληλοι προς όρ&άς άλλήλαις αί οπ ρβ, και έζεύχ&ωβαν ί5
αί ζμ με. δηλον ονν οτι τον εζηκ κύκλον διαιρε&έν-
τος είς ημερας τξε' δ" η μ\ν εζη περιφέρεια τοιούτων
έβτα^ ημερών ρπζ, η δε ηκε έβται ημερών ροη' δ". ίβα
άρα ίκατέρα τών εο πη ρζ βκ, αί δε βπ πρ ρο οβ περι-
φέρειαι ανά Ηα' δ" ις" τοιούτων νπάρχονβαι. η δο- 2ο
&εΐβα άρα γωνία νπο ομν ί'βη έβται τη &μτ' ομοίως και
(η) ρμν γωνία ί'βη εβται τη νμ&. εβται άρα 6 λόγος

2 τή αάά. Μαγί. μξ] μξ Β* ν ϋΐααΐο.] &ν Β 6 |

ΟΙιαίο.] β,| Β 9 εϋλογός Β* 13 έ£κη Β* _ 14 ηχ&οσαν Β
16 ιξψί^ Β* _17 Φι] ϊξ ή Β* > Ι8_ρπξ Β* 19 έδ} βό
Β* η δι εκ χρ οηή περιφέρεια άνά ω ογδόου ε*καιδεκάτον
τοιούτων νπάρχονσα Β* 21 ομν] ομί Β* &μτ] μτε Β*
22 ρμν] ρμ£ Β* υ~μΊϊ] νμ Β*
 158 ϋΕ ΟΙΚΟϋΙΟ ΕΟΟΕΝΤΚΟ.
της μτ προς μ&, τοντέβτι μτ προς &τ, (δεδομενος),
δέδοται άρα το μτθ τρίγωνον τω είδει. και δο&εν το
& κεντρον τον παντος προς εκάτερον τών ν % βημείων'
το μεν γαρ μέγιβτον ορίζει απόβτημα, το δε έλάχιβτον'
5 καϊ έβτιν η μεν &μ μεταξύ κέντρων τον τε παντος και
τον ηλιακού κύκλου, δεδοται αρα ό εζηκ κύκλος ττ}
&έβει καϊ τφ μεγί&ει' ενρίβκεται δε δια της περϊ άπο-
βτημάτων καϊ μεγε&ών πραγματείας ο λόγος της &μ
ζπρος την μν) ίγγιβτα ως $ν προς κδ'.

τοιάνδε μεν την κατα εκκεντρον πραγματείαν παρα-

δίδωβιν, βώζονβαν τα φαινόμενα. την δε κατ έπίκν-

1 μ9, τοντίατι μτ] ν& τοντέατιν μν Β*_ δεδομένος 3.άά.

ΜαΗ. 2 το ροβί. κα! άβΐ. Β 8 ν ξ] νξ Β* 4 δοίξη
Β* το ££] τό τγ Μβιί. 5 'η β,ηίβ μεταξν αάά. Μβ,τί.
6 δίδοται Β* εξηχ] ?ί ηη Β* 9 ποος την μν &ΑΑ.
Ματί. κί'] ηδ' Β* 10 τοιάνδι] ρΓο ΙϋβΓΪβ τοι βραίίαπι
ναοηυιη τ6ΐ. ίη Β* ίγκέντρων Β*, έκκεντρων αρθ£γ.
 ΌΈ ΕΡΙΟΥΟΙΟ. 159
κλον τοιάνδε λέγονβιν είναι, εβτω πάλιν ζωδιακος μεν
6 αβγά, ηλιακος δε κύκλος 6 εζκ, έκτος άπολείπων εαν
τον το θ δ έβτι τον παντος κέντρον. φερομενης δη της
των απλανών βφαίρας άπο της β άνατολής έπϊ το α
μεβονράνημα και άπο τον α έπϊ την δ δύβιν, 6 εζκ 5
κύκλος ητοι ηρεμήβει η καϊ αντος κινη&ηβεται , φερο-
μένον περϊ αντον τον ήλίον. αλλ' εί μεν ηρεμήβει, δή-
λον ώς 6 ήλιος οντε δύνων οντε άνατέλλων φανήβεται,
άλλ' άεϊ τοΐς μεν νπϊρ γήν ήμέραν ποιήβει, τοΐς δε ώς
προς ημάς νπο γήν νύκτα, καϊ μια περιβτροφή τον ίο
παντος δόξει πάντα παροδεύειν τά ζώδια' άπερ έβτϊν
άτοπα. κινη&ήβεται ονν καϊ αντός' κινούμενος δε ήτοι
έπι τά αντά τω παντϊ οίβ&ήβεται ή νπεναντίως' καϊ
<εί^ έπι τά αντά τω παντί, ^'τοι ίβοταχώς ή &άττον
αντον ή βραδύτερον. αλλ' εί μεν ιβοταχώς, άχ&ειβών 15
των &ζν &κλ έφαπτομένων τον ζε κύκλον, 6 ήλιος έν
τη ναλ περιφερεία τον ζωδιακού άεϊ δόξει άναβτρέ-
φεβ&αι' έπϊ μεν γάρ τον ζ γενόμενος κατά το ν φανή
βεται, έπϊ δε τον ε κατά το α, μεταβάς δε έπϊ το κ κατά
το λ, και την μεν ζεκ περιφέρειαν διανύβας, την ναλ 2ο
δόξει πεπορενβ&αι έπϊ τά προηγούμενα τών ζωδίων'
την δε κηζ διελ&ών δόξει την λαν έπϊ τά επόμενα ένη-
νέχ&αι' άτινα πάλιν ον φαίνεται, ονκ άρα 6 εζκ τον
ήλίον κύκλος ίβοταχώς έπϊ τά αντά τω παντϊ βνμπερι-

2 ΐϊψί Μβ,γϊ. 3 θ ο έατι] ϊ ο ίπϊ Β* 5 εξηκ ΜαΗ.

6 αντός] αντον Β* 9 τοις] της Β* τοις] της Β* 13 οίί
9ήσετ«ι Β* 15 άχ&ιϊς Β* 16 Ίξηχ ΜαΗ. 17 ναλ] κάλΒ*
20 διαννονσας Β* 22 ίϊ χηξ] δ' κϊί Β• 23 ιξηχ
Μ&Γί,
 160 ϋΕ ΕΡΙΟΥ0ΙΟ.
ενεχ&ήβεται. αλλά μην ονδε &άττον, έπει καϊ οντως
προφ&άνων προηγεΐβ&αι δόξει τών απλανών και άνά-
παλιν τον ξωδιακόν διανύειν, οίον από Κριού είς
Ίχ&ύας καϊ 'Τδροχόον' απερ ον φαίνεται, δηλον ονν
5 δη 6 εζη κύκλος ή'τοι έπϊ τα αντά τώ παντί, βραδύτε-
ρον μεντοι, κινη&ήβεται , και διά τοντο ύπολειπόμενος
εις τά επόμενα δόξει μεταβαίνειν, η κα&' εαυτον [εΐ]
μεν νπεναντίως τφ παντϊ οίβ&ηβεται, βνναπενεχ&ήβε-
ται δε τω παντϊ προς ήμεραν έκάβτην κρατούμενος τψ
ίο άπ' ανατολών έπϊ δύβεις' και γάρ ούτως εις τά επόμενα
φανηβεται μετιών και οϊον ύπολειπόμενος.
πώς ούν βώβει τά φαινόμενα; εβτω κέντρον τον
ηλιακού κύκλον το μ, και γεγράφ&ω κε'ντρφ μεν τώ θ,
διαβτηματι δε τώ &μ, κύκλος ο μονξ, καϊ νποκείβ&ω ο
ί5 εζηκ κύκλος ννν βνναποφέρεβ&αι μεν τώ παντϊ την άπο
τών ανατολών έπι δύβεις φοράν, ^'τοι ίε διά βραδντητα
νπολειπόμενος, η και φερόμενος ύπεναντίως τω παντί,
ο καϊ μάλλον δοκεΐ τω Πλάτωνι, ώβτε το μεν κεντρον
κατά τον μονξ κύκλον φερόμενον 6μαλώς περιπορενε-
2ο β&αι αύτόν ενιαντώ, καϊ εν τω ζαντφ) χρόνφ τον ηλιον
διανύειν τον εαντού κύκλον, ομοίως φερόμενον 6μαλώς.
πάλιν 6 ηλιος κατά τον εζηκ κύκλον ητοι έπϊ τά αύτά
τώ παντί ένεχ&ήβεται, η νπεναντίως, (έπϊ τά αύτά δϊ)
τώ ιδίφ κύκλω, οιον από τον κ έπϊ το ε και από τον ε
25 έπϊ το ζ. λέγω δε οτι τον εζηχ κύκλον περιφερομενον
1 οντος Β* 3 τών έωίιακών Β* ϊίϊ] Λ Β*
5 ιξηκ Μα,τϊ. ^ 7 $1 άβΐ. Ματί. 8 0Γ5 9ήοιται Β*
10 φοράν ροβί δύσεις &άάβηάυπι 6βββ θ]. ΜαΓί. 13 τω] το
Β* 18 οι. ρ. 147, 16 20 αντώ β,άά. Μ&γ1 23 Μ
τά αυτά δι α,άά. Μ&Η. 24 οίον] οΪΒ*
 ΏΕ ΕΡΙΟΥΟΙΟ. 161
κατα τού μονξ νπεναντίως τω παντϊ ο ηλιος έπϊ τού
εζηχ κνκλον ένεχ&ήβεται έπι τα αντα τω παντϊ και
βώβει τα φαινόμενα.
ένηνεχ&ω γαρ πρότερον νπεναντίως μεν τω παντί,
έπϊ τα αντα (δε) τω εαντού κύκλω, οιον άπο τον ε 5
έπϊ το ζ η άπο τον ζ έπι το η η άπο τον η έπϊ το κ.
έπεϊ τοίννν επϊ τον ε γενόμενος πλεΐβτον άφέβτηκεν
-ημών, δηλον οτι το α κατά την ε' ημίβειαν μοΐράν
έβτι των Λιδύμων' εβται ονν το γ περϊ την ε' ημίβειαν
μοΐραν τον Τοξότον' καϊ το μεν μ, τον ηλιακού κνκλον ίο
κέντρον, τεταρτημοριαίαν ένηνέχ&ω περιφέρειαν τον
μονξ κινονμενον 6μαλώς, την μο, και τον εζηκ κνκλον
μετενηνοχέτω έπι τον λπ' ο δε ηλιος έπϊ τα αντα τούτω
φερόμενος ομοιω^ τεταρτημοριαίαν ένηνεχ&ω περιφε
ρειαν τονεζηκ την εζ' εβται ονν έπι τον π, φανηβεται ι»
ό*ί ήμΐν έπι τον β, και την εζ τεταρτημοριαίαν τον ίδίον
κνκλον διελ&ών δόξει τον ζωδιακού μείζονα η 6μοίαν
πορενεβ&αι την αββ καϊ άπο τού α ταχεως άπιέναι.
πάλιν δε το ο ενηνεχ&ω κέντρον τεταρτημοριαίαν περι
φερειαν την ον, και κα&εβτακέτω τον λπ κύκλον έπϊ 2ο
τον φν' 6 δε ηλιος τεταρτημοριαίαν κεκινήβ&ω περι
φερειαν την πτ' εβται ονν έπϊ τον ν, φανηβεται δε
-ημΐν έπι τον γ, και ένηνίχ&αι δόξει την βγ τού ζωδια
κού έλάττονα η τεταρτημοριαίαν και προβιέναι τω γ

4 ίνηνέχ&ω] γενέο&ω Β 5 ίϊ αάά. ΜαΗ;. 8«]4ί Β

13 τούτου Β* 18 αβο] άμξ Β* άπείναι Β*
20 κα&εστηκέτω Β τον Ιπ] το λπ Β * 21 κεκινείσ&ω Β*
22 ονν] ήμίν Β, μεν Μαγ*. οί. νβ. 9. 15. ρ. 163, 7
23 ίνηνέχ&ω Β* 24 τω] το Β*
Τΐιβο δπι^τη. 11
 162 ϋΕ ΕΡΙΟΥΟΙΟ.
βραδεως. πάλιν δη το ν τεταρτημοριαίαν μεταβάν περι
φερειαν την νξ, μετενηνοχετω τον κύκλον έπϊ τον χφ'
6 δε ηλιος τεταρτημοριαίαν ένεχ&εϊς περιφερειαν ίβτω
επϊ τού ψ' φανήβεται δε άρα κατά το ω καϊ δόξει δι-
5 εληλν&έναι την γω, ελάττονα (η) τεταρτημοριαίαν, καϊ
βραδεως άπιεναι τού γ. λοιπον δε το μεν ξ κέντρον,
τεταρτημοριαίαν έλ&ον περιφερειαν την ξμ, άποκα%-
εβτακετω τον ψχ κύχλον έπϊ τον εζηκ, χαϊ αντος δε ο
ήλιος, διελ&ών [θ'] 6μοίαν την περιφερειαν την ψχ, κλο
ιό κα&εβτάβ&ω έπϊ το ε , φαινόμενος κατά το α ' καϊ ένη-
νέχδαι δόξει την ωδα τον ζωδιακον μείζονα περιφερειαν
καϊ ταχύνειν έπϊ το α. ωβτε δηλον δπ φερόμενος οντά
τάχιβτα μεν δόξει κινεΐβ&αι περί τονς Λιδνμονς, βρα
δύτατα δε περϊ τον Τοξότην' φαίνεται δε τονναντίον
15 ονκ άρα, τον κνκλον αντον φερομενον κατά τον μονζ
εγκεντρον κνκλον έπϊ τά έναντία τω παντί, και αντος
ό τλιθ£ έπϊ τον επικύκλον έπϊ τά αυτά μεν τούτω κινη-
&ηβεται, νπεναντίως δε τω παντί.

2 τον χψ] το χϊ Β* 3 ίνενεχ&ιϊς Β, βπι. &ρθ£Γ.

5 την] το Β* η αάά. Μ&τί. 6 έπιέναι Β, βπι. &ρθ£Γ.
7 ίλ&ών Β*. α,η διελ&όν'ί πεοιφέοειαν] φέρειαν (ΙίηβοΙα ρθΓ
α άυοίβ,) Β* 9 »' άβΐ. Μβ,Η. •ψχ] ψ Β* 11 ένηνέχ&αι
ίό|ϊΐ] ένηνέχ&ει Β* 16 ίνκιντοον Β*
 ΏΕ ΕΡΙΟΥΟΙΟ. 163

λείπεται ονν, τον επικνκλον φερομενον νπεναντίως

τω παντί, τον ηλιον κατά τον επικνκλον φερεβ&αι έπϊ
τα αντα τοΐς άπλανέβιν' οντως γαρ βω&ήβεται τα φαινό
μενα, οίον ενηνέχ&ω το μεν κέντρον τού επικνκλον
τεταρτημοριαίαν περιφερειαν περϊ ίγκεντρον κνκλον την 5
μο, καϊ μετενηνοχετω τον επικνκλον επϊ τον λπ' ο δε
,ηλιος επϊ τού επικνκλον την εκ 6μοίαν' εβται ονν επι
τον λ, φανήβεται δε ημΐν επϊ τού β, τεταρτημοριαίαν
τού ίδίον κύκλον κινη&εϊς περιφερειαν' έπϊ δε τον
ζωδιακον δόξει ελάττονα ενηνεχ&αι την αβ και βραδεως ίο
απερχόμενος τού α βημείον. πάλιν το ο κεντρον μετα-
βεβηκετω τεταρτημοριαίαν την ον, καϊ 6 ηλιος ομοίαν
τού επικνκλον την λπ' εβται δε έπϊ τού ν, φανήβεται
δε κατα το γ, και ίόξει κεκινήβ&αι τού ζωδιακού την
οβγ, μείζονα τεταρτημοριαίας, ταχννων επϊ το γ. έπενη- ί5

1 τον &ρθ£Γ.] τον Β 5 πεαιενκεν Β* & το ν ίπίκν-

κλον επϊ το λπ Β* 7 την αηίβ τοϋ άβΐ. Β ΐπικνκλον] ίπι
κλον Β* 13 λτ Β* 14 κεκινείσ9αι Β* 15 το] τον Β*
11*
 164 ϋΕ ΕΡΙΟΥΟΙΟ.
νέχ&ω το ν έπϊ το ξ τεταρτημοριαίαν την νξ καϊ τον
νφ κνκλον έφηρμοκέτω τω χψ' 6 δε ηλιος, κινη&εϊς
ομοίαν ταΐς πρόβ&εν την νφ [περϊ την νφ] περιφέρειαν,
εβτω έπϊ τον χ' φανηβεται δε κατα το ω, καϊ δόξει δι-
5 εληλν&έναι την γδω τον ζωδιακού περιφερειαν μείζονα
τεταρτημοριαίας , καϊ ταχέως άπιέναι τον γ έπϊ το δ.
λοιπην (δε το κέντρον έλ&όν) την ξμ κίνηβιν αποκα&-
εβτακέτω (τον) %φ έπϊ τον έπίκνκλον τον εζη, καϊ
αντος ο ^λιο^, ένεχ&εϊς ομοίαν λοιπην την χψ, «πο
ίο κα&εβτάβ&ω έπι το ε, φανηβεται δε κατα το α, δόξει
δε [6 κατά τι α] τον ζωδιακού διεληλν&έναι την ωα
έλάττονα τεταρτημοριαίας και βραδέως προβιέναι τω α.
ωβτε κατά τηνδε την νπό&εβιν βω&ήβεται τα φαινό
μένα' βραδντατον μεν γαρ δόξει κινεΐβ&αι και μικρό
ν, τατος είναι κατά μέγε&ος ο ηλιο ς περϊ την ε' ς' μοΐραν
των Λιδύμων, τάχιβτα δε φέρεβ&αι και μέγιβτος ειναι
περϊ την αντην μοΐραν τού Τοξότου' καϊ ταύτα εύλό
γως' από μεν γάρ τού ε μεταβαίνων έπϊ το κ, τού κν
κλον αντού κινονμένον από τού μ έπϊ το ο, άντιφερό-
2ο μενος

1 το ξ] το ί| Β* νξ] ή£ Β* 4 διεκκΙν&έναι Β*
6 το οογγ. βχ τον Β 7 άπο-χ.α&ιστηκέ'τω Β 8 (τον")
χ-ψ] χιμή Β, ((ό> χψ Μ&γϊ.; β0ΓΪΒ. νϊά. (τον) %ψ επίκνκίον επι
τον εξη εξηκ Μβ,γϊ. 9 χψ] χη Β* 10 φανήοεταί]
φανέσ&ω Β, φαινέσ&ω Μιαά. 11 δε 6] δε ό (ηλιος) ΜωΙ.
12 τω α] το αδ Β* 15 ϊ' ί'] εξ Β* 18 μεταβαϊνον
Β* 19 άπο] έπϊ Β το] τω Β* 20 ομϊρρε εξηκ ερίνφόΐο
ΠΛ0ίο ρετ μονξ (ΆτοιΐΙητη βοϊ αο ε αά κ ρετ^εηβ οοηίτσ φιαιη {ετ-
ίητ ερίοΊ/ϋΙηβ βΜΜ« Ίηοτατη /αβίεηβ ίατάίηβ αά ο άε(ετε-
ίητ ίατάίηβ0[ηε μο ο&ί'δϊί ατηϋίητη ηΐιΐΙΙοο^ηε ίατάϊηβ
ζοάίαεί οίτοπϊί αβ τε^ϊοηεηι οδίβββ εχίβϋτηαίητ; εί τητ-
βΜ»ι ερίοφοϊο βηρτα άίβίο ηιοίο αά ον αη&ίίητη βοΙ άετηητη α
 ϋΕ ΕΡΙΟΥΟΕΟ. 165
έπϊ το π, τού έπικύκλον μεταβαίνοντος απο τον ο
έπϊ το ν, βνντρεχων αντω την έπϊ τού ζωδιακού φο
ραν έπιτείνειν δόξει ττ] κινηβει έπϊ ταύτα γινομένην
(τω παντϊ και) τρόπον τινα βνμβαίνονβαν. καϊ παρα-
πληβίως απο τον ν φερόμενος έπϊ το φ, τον έπικύκλον 5
μεταβαίνοντος απο τον ν έπϊ το ξ, οίον προφ&άνων τον
εαντού κνκλον [και] έπϊ τον ζωδιακού δόξει ταχύνειν.
άνάπαλιν δε από τοΰ χ παραγινόμενος έπϊ τό ψ, τον ξ
μεταβαίνοντος (έπϊ τό} μ, άντιφερόμενος τω εαντού
κύκλω βραδεΐαν φαίνεται ποιούμενος την έπϊ τον ζω- ίο
διακον φοράν.
ενρίβκεται δε πάλιν το μέγε&ος τού έπικύκλον καϊ
ο λόγος τον μεταξύ των κεντρων προς την εη τού εζ
επικύκλον (διάμετρον^> νπεναντίως τω πρόβ&εν, ως κδ'
προς εν, δια της περϊ αποκτημάτων καϊ μεγε&ων πραγ- ι5
ματείας' μεγιβτον μίν γαρ άπόβτημα τού ηλίον το
&ε, έλάχιβτον δε το &ν' η δε νπεροχη τού μεγίβτον
προς το έλάχιβτον διάμετρος γίνεται τού έπικύκλον'
κατ έπίκνκλον γαρ καϊ η τοιαύτη γίνεται πραγματεία,

χ αά η ρετρεηβ β. ς. β. ΟΙι&ΐο. 82. τω εαντον κνκλω βράδιον έπϊ

τό ο(?) ίνεχ&ησεται καϊ βράδιον δόξει διεληλν&έναι τον ξωδια-
,λον την αβ περιφέρειαν άνάπαλιν δε άπό τον λ παραγινόμε-
νος Τβΐ τω εαντον κύκλω βραδείαν φαίνεται ποιούμενος την
επϊ τον ξωδιακον φοράν άνάπαλιν δε από τον λ παραγιναμε
νος βαρρϊ. Μαγϊ. 1 π] τ Β* 2* ίπϊ] μεν Β, μεν επί Μ.&γί.
3 ταντα] ταντα Β*. 8θΙ άετπηηι α κ αά η ρετ(/εηβ εοησητ-
τετε νϊάώϋητ τηηηάί οϊιχηηιαεϋοηί βί αάίηίήβ αύ εα ρτορετε βί
εϋϊιΐ$ οϋτε ζοάίαά αμαάταηίετη ΟλΒΙο. γινομένη] ίί&τί.
4 ανμβαίνονσα Β* 6 ξ] φ'ξ Β* 8 ψ βία. ΜαΗ.] ϊη Β
βρ&ϋιιπι ναοαιιπι Γβΐ. 9 επϊ τό &άά. Μαγϊ. 13 Τη] έκ Β*
εξ Μ&γί.] ϊη Β βδί ηοία νοο. κέντρον 14 διάμετρον
μιΙιβ.ικΙίβιιιΙιιπι ββββ ριιί. ΜαγΙ. τω] το Β* κί'] η κδ
Β* 17 *ί] »γ Β* φι] β,ί Β* 18 τό] τον Β*
 166 ϋΕ ΕΟΟΕΝΤΚΟ ΟΙΚΟϋΙ^Ο
έπειδη 6 εζκ τον πλανωμένον κύκλος κα&' ετερον
τινος έγκέντρον [ομοκεντρου] φερεται κύκλον, οίον
τον μονξ.
άλλ' οτι μεν καθ' ίκατέραν την νπό&εβιν, την κατ
5 εκκεντρον καϊ την κατ έπίκνκλον, βώζεται τα φαινό
μενα, δείκννβιν εκ τούτων. "Ιππαρχος δε φηβιν άξιον
είναι μα&ηματικής έπιβτάβεως ιδεΐν την αιτίαν δι' ην
τοβοντον διαφερούβαις νπο&έβεβι, τη τε τών έκκεν
τρων κύκλων καϊ τών ομοκέντρων καϊ τών έπικύκλων,
ίο τα αντα φαίνεται άκολον&εΐν. δείκννβι δϊ 6 "Αδραβτος
πρώτον μεν πώς τη κατ έπίκνκλον επεται κατά βνμβε-
βηκος η κατά έκκεντρον' ώς δε έγώ φημι, και τη κατά
εκκεντρον η κατ έπίκνκλον.
α

έβτω γαρ ζωδιακος μεν ό αβγδ, κέντρον δε τον

1 εξηκ Μ&γί. 2 ομοκέντρου άβΐ. ΜαΓί. ιρίρεταί] φαί-
ιται Β* οίον] οίς Β* 3 μνοξ Β* 4 *ατέγκεν-
τρον Β* 8 διαφερονσαΐί] διαφέρει Β, διαφόροις ΜϋΓί.
9 τη αηίβ των ομοκέντρων α(1(1. ΜαΗ. οί. ρ. 185, 14. 186, 4.
199, 6 12 η] η Β* ιγκεντρον Β* 13 η] η Β*
14 κέντρου Β*
 ΕΤ ΕΡΙΟΥΟΙΟ. 167
παντος το &, ηλίον δε έπίκνκλος ο εζηκ, κέντρον δε
αντον το μ' καϊ γεγράφ&ω κέντρω μεν τω &, διαβτή-
ματι δε τω &μ, κύκλος 6 μονξ. λέγω οτι, τον μ κέν
τρον κινονμένον περϊ τον μονξ κύκλον ομόκεντρον
ομαλός, νπεναντίως τω παντί, καϊ βνναποφέροντος τον 5
έπίκνκλον, ο ηλιος εν ΐβω χρόνω διανύων τον εκηζ έπί-
κνκλον 6μαλώς, έπι τα αντά δε τω παντί, γράψει και
τον εκκεντρον ΐβον οντα τω μονξ έγκέντρω. διηχ&ω-
βαν γάρ αί αγ βδ διάμετροι τον ζωδιακον προς όρ&άς
άλληλαις, ωβτε το μεν α βημεΐον περϊ την ε' ς' μοΐραν ίο
των Λιδύμων είναι, το δε γ περί την αντην τού ΤΌξό-
τον, και κέντροις τοΐς [μ] ο ν ξ γεγράφ&ωβαν τω εζηκ
έπικύκλω ΐβοι κύκλοι οί λπτ νρφ χψς και των λπτ χψς
διάμετροι προς ορ&άς τη βδ αί λπ χψ, και έπεζεύχ&ω-
0αν αί λχ (οξ). λέγω οτι αί λχ οξ Ϊβαι τέ είβι και ί5
παράλληλοι' ΐβη αρα εκατέρα των λβ βχ εκατέρα των
ο& #ξ αϊ είβιν εκ τού κέντρον τού μονξ κύκλον' και
έπεϊ ΐβη η θό" τη ολ, ΐβαι εβονται η &β και εκατέρα
των νν με' εβτι δε ΐβη και η &ν τη &μ' ΐβη αρα και η
νβ τη βε. αλλ' έπεϊ ΐβη η &β τη νν, κοινη δε η &ν, ΐβη 2ο

1 το] τον Β* 2 τφ] το Β* 3 τώ] το Β*

5 ανναποφεοόμενος Β, ονναποφερομένον Μίΐγί. 8 ΐκκεντρον]
ίγκεντρον Β* 9 βδ] βά Β, βιη. β,ρ. 10 £Υ] εξ Β*
12 μ άβΐ^Μ&Γί. 13 οί] ό Β* 13 θχϊγ. χψς] χψξ
Β* 14 τή β] τνβξ Β* έπιξεύχ&ωσαν Β* 15 ^1 β,άά.
Ιίαιϊ. 18 ίη. &σ] φ&σ Β* Ι'ααί] ίσα Β* _19 νν] ϋω Β*
20 τί) δε] της ε' Β* ν~ν] 9ω Β* 9ν] 9ω Β*
 168 ΌΕ ΕΟΟΕΝΤΚΟ ΟΙΚΟϋΙΟ
η βν τη &ν' έκατέρα αρα των εβ βν Ιβη εβται τή έχ
τον κέντρον τον μονξ κνκλον' έδείχ&η δε καϊ έκατέρα
των λβ βχ ΐβη τή έκ τον κέντρον τον αντον κνκλον'
τέββαρες αρα αί βε βλ βν βχ ΐβαι άλληλαις είβι καϊ
5 προς όρ&άς. 6 αρα κέντρω μεν τω β, διαβτηματι δε
τινι μια αντών γραφόμενος κνκλος ηξει δια των ε λ ν χ
βημείων, καϊ ί'βος (εβται) τω μονξ κνκλω, καϊ νπο των
εν λχ διαμετρων εις τέββαρα ΐβα διαιρε&ηβεται. γε-
γράφ&ω ονν καϊ εβτω ο ελνχ' οντος δε εβται 6 έκκεν-
ιο τρος, το μεν άπογειότατον έχων νπο το α, ε' ς μοΐραν
των Λιδνμων, το δε προβγειότατον νπο το γ, ε' ς' μοΐ-
ραν τον Τοξότον. λεγω δ' οτι ηλιος, φερόμενος, ως
νπετέ&η, κατα τον εκηζ έπικνκλον, κατά βνμβεβηκος
γράψει καϊ τον ελνχ έκκεντρον. ένηνέχ9ω γαρ το μεν
α κέντρον τον έπικνκλον την μο περιφέρειαν τεταρτημο-
ριαίαν' καϊ 6 ηλιος αρα, έν τω αντω χρόνω ένεχ&εϊς
ομοίαν τον έπικνκλον την εκ, εβται έπϊ τον λ, καϊ άπα
τον ε έπϊ το λ έλενβεται τεταρτημοριαίαν γράψας περι-
φέρειαν τον έκκέντρον την ελ. πάλιν το ο κέντρον έπϊ
2ο τον κνκλον ένηνέχ&ω τεταρτημοριαίαν την ον. περιφί-
ρειαν, 6 δε ηλιος ομοίαν τον έπικνκλον την λτ' εβται
αρα έπϊ τον ν, καϊ κατα βνμβεβηκος γράψει τον έκκέν
τρον ομοίαν περιφέρειαν την λν. ομοίως δη τον ν δια-

3 τη οογγ. βχ τον Β 6 ν] γ Β* 7 £βται &άά. Μαγί.

νπο των] νποκιίσ&ω Β, νπ' ί*είνων των Μαγί. 8 Λχ] ΙΧ'
Β* 9 δ εΙνχ Β* 10 ϊ' ί'] ιξ Β* 11 το γ ι' ς' μοϊραν]
ου
την γ ε% μόνον Β* 17 τω επι*ν*λον Β 22 γς/άφιι Β*
23 ομοίαν ομοίαν πιριφέρειαν ομοίαν Β*
 ΕΤ ΕΡΙΟΥΟΙΟ. 169
πορεν&έντος την νξ, ό ηλιος τον έπικνκλον διελενβεται
6μοίαν την νφ' εβται δη έπϊ τού χ, κατά βνμβεβηκος
γράψας και την νχ ομοίαν περιφέρειαν τον εκκεντρον.
λοιπον δε τον ξ διελ&όντος την ξμ, και 6 ηλιος έξανν-
βας ζτην) χς άποκαταβτα&ήβεται επί το ε' γράψει δε 5
αμα καϊ την χε περιφερειαν τον έκκέντρον λοιπην και
6μοίαν' ωβτε ολον τον έπίκνκλον εξαννβας υμαλώς δια
τον ομοκέντρον γράψει εκκεντρον' οπερ έδει δεΐξαι.

δεΐκννται δε το αντο και οντως. εβτω ζωδιακος

μϊν 6 αβγδ, ηλίον δε έπίκνκλος 6 εζηκ, το μεν κέν- ίο
τρον εχων ίπϊ τον μονξ κείμενον, ος έβτιν ομόκεντρος
περι το θ κέντρον τον παντός' καϊ εβτω το ε βημεΐον
άπογειότατον νπο την ε' ς' μοΐραν των Λιδύμων. λεγω
οτι, τον κε φερομένον ομαλώς έπϊ τον μονξ κνκλον

2 νφ] 'ψχ Β* 4 τοϋ ξ] το ξ' Β* 5 χς] χα Β*

αμα
6 άρα Β, αμα αρα ηρ 10 αωγδ Β* ε&ή Β* 13 ϊξ Β*
 170 ΕΕ ΕΟΟΕΝΤΒ,Ο ΟΙΚΟϋΕΟ
νπεναντίως τω παντί, 6 ηλιος εν τω αντω χρόνω φερό
μενος κατα τον εκηζ έπικνκλον 6μαλώς μεν καϊ νπεναν
τίως τω έπικνκλω, έπι τα αντά δε τω παντί, κατα βνμ-
βεβηκός γράψει και τον εκκεντρον ί'βον οντα τω μονξ
ε εγκεντρω. άπενηνεχ&ω γαρ το μϊν μ κεντρον τνχονβάν
τινα περιφέρειαν την μο, και κα&εβτακέτω τον έπίκν-
κλον έπι τον πρχ' 6 δε ^λιο^ άρξάμενος από τού ε,
τοντεβτιν άπο τον ρ, έν τω αντω χρόνω διεληλν&έτω
την ρπ, ομοίαν τη μο, και κείβ&ω τη με ί'βη η &η, κ*α
ίο έπεζενχ&ωβαν αί ηπ θ-ρ' έπεϊ ονν όμοια η ρπ περιφε
ρεια τη ομ, ί'βη καϊ γωνία η φ τη τ' παράλληλος άρα
η πο τη η&' εβτι δε καϊ ί'βη' ί'βη άρα η πη τη οθ καϊ
παράλληλος' έβτι δε η &ο ί'βη τη ηε' ί'βη άρα η ηπ τη~
ηε. 6 άρα κεντρω μεν τω η, διαβτήματι δε τω ηε γρα
ία φόμενος κύκλος ηξει καϊ δια τον π καϊ ί'βος εβται τω
μονξ. γεγράφ&ω ονν 6 επλνξ' οντος άρα έβται ο εκ
κεντρος' έπει ονν παράλληλος η πη τη ρ&, ί'βη η φ
γωνία τη τ, τοντεβτι τή πηε' 6μοία άρα η επ' άρξάμενος
δε ((ό ηλιος} από τον ε, κατά βνμβεβηκός γράψει καϊ
2ο την επ ομοίαν περιφέρειαν τον εκκεντρον. ομοίως δε
δειχ&ήβεται τοντο ποιών άεί' ώβτε και όλον άννβας
2 τον] της Β* 5 έν*έτρω Β* άπηνίχ&ω Β, βιη. αρθ£Τ.
6 τον] ιό »Β* 7 πεχ Β* 9 &η] θ» Β, άβ βαάβπι ΐϊί.
άαο άϊνβΓβα ριιηοία βϊ£ηίβο&ηίβ οϊ. ΓΓΐβάΐβϊη ρΓ&βί. αά Ργοοΐϊ ϊη
Ειιοΐ. οοππη. ρ. VII 12 η&] ν» Β* 13 ηε] ξή ηε Β*
14 τω η] το η Β* τώ ηε] το χϊ Β* 15 ί'σο α* 16 έκκεν
τρος Μάγί.] ϊη Β ββί ηοΐα νοοϊβ κέντρον διιρΓα ςιααπι βοήρίβ.
ββί Κι. ί 17 πη] πηη Β* 18 τοντέοτι τη πηε] τον τϊ η
πορ Β: οί. αά ρ. 171, 18. 172, 10. 187, 19. 197, 3. Μ&Γί. βϊο
βοπρβϊί: ΐση δε η φ γωνία τή τ, τού τε (τού τε Λρο£Γ.) πρχ
τή πρ όμοία άρα η επ 19 ηλιος &άά. ΜαΗ.
 ΕΤ ΕΡΙΟΥΟΙ,Ο. 171
τον έπίκνκλον διά τον έγκέντρον ολον γράφει και Ικ-
κεντρον' οπερ έδει όεΐξαι.
δεικτέον δε καϊ το άναβτρέφον. εβτω γαρ πάλιν
ζωδιακος μεν 6 αβγδ, διάμετρος δε αντον η αγ, καί
ν,εντρον το θ, ηλίον δε κύκλος έκκεντρος ελνϊ,' και έβτω 5
άπογειότατον μεν αντον το ε νπο ε' ς' μοΐραν των
Λιδύμων, κέντρον δε έπϊ τή α& το η' και γεγράφ&ω
κέντρω μεν τω &, διαβτήματι δε τω ηε, κύκλος 6
μονξ. πάλιν κέντρω μεν τω μ, διαβτήματι δε τω με,
κύκλος γεγράφ&ω 6 εζηκ' δηλον ονν ως οντος έβται 6 ίο
αντος τω έπικύκλω. λέγω δη οτι Ό ηλιος κινούμενος
ομαλός κατά τού ελνξ εκκεντρον γράψει κατά βνμβεβη-
κος και τον εζηκ έπίκνκλον φερόμενον ομαλώς κατά τον
μονξ και ίβοχρονίως τω ηλίω. ένηνέχ&ω γαρ ο ηλιος
τνχονβάν τινα περιφέρειαν έπι τού έκκέντρον την ε π, υ
και έπεζεύχ&ω η πη, καϊ <^)> ρθ παράλληλος, ΐβη δε τϊ]
&η η ορ, καϊ έπεζεύχ&ω η πο. έπεϊ ονν αί η& πο ΐβαι
έβονται καϊ παράλληλοι, έβτι δ\ η &η ΐβη τή με, τοντ-
έβτι τη ορ τ•η οπ, 6 άρα κέντρω μεν τω ο, διαβτήματι
δε τω ορ γραφόμενος κύκλος ηξει καϊ διά τον π, και 2ο
ο αντος εβται τω εζηκ έπικύκλω. γεγράφ&ω ονν ο
πρχ' έπεϊ ονν διά τάς παραλλήλονς αί τ φ γωνίαι ΐβαι

1 έκκεντρον Β* ίγκιντρον Β* 5 ϋγκεντρος Β*

6 ϊξ μοίραν Β* Ιη α©•] τα (οογγ. θχ το) αδ Β* 8 τφ
•9•] τό •9• Β* ία φ κΰκλοϊ] τό εί,ϋνξ Β* 9 κεντρω οογγ.
βχ κέντρον Β τφ μ] τό μ Β* τφ μέ] το μο Β*
10 οντως Β* 12 ανμβηκος Β, βπι. αρθ£γ. 16 η &άά.
Μ&τϊ. ρβ•] οθ? 17 ϋ'η η ορ] 96 ή &ρ Β* 18 μϊ τοντ-
ϊ'στί] μα τοντϊ Β* 20 ορ] ρ Β* 22 ϊι ροβί γωνίαι άβΐ. Β
 172 ΌΕ 8ΤΕΙΧΑΚϋΜ
είβϊν αλλήλαις, έν δε τοΐς κύκλοις αί ΐβαι γωνίαι έφ'
ομοίων περιφερειών βεβήκαβιν, εν δε τοΐς ΐβοις καϊ
έπϊ ΐβων, εάν τε προς τοΐς κεντροις ώβιν εάν τε προς
ταΐς περιφερείαις, αί ρπ επ μο περιφερειαι [δε] ομοιαι
5 εβονται αλλήλαις, αί δε επ μο καϊ ΐβαι. έν φ άρα χρόνω
6 ηλιος την επ περιφέρειαν έκινή&η τον έκκεντρον, έν
τούτω καϊ το μ κέντρον τον έπικνκλον, την μο περι-
φέρειαν ένεχ&έν, τον εζη έπίκνκλον έπϊ τον πρχ μετψ
νεγκε, καϊ 6 ηλιος την επ έπϊ τον έκκεντρον διανύβας,
ίο αρχόμενος άπο τον ε, τοντέβτιν άπο τον ρ, καϊ την ρπ
τον έπικνκλον περιφέρειαν ομοίαν εγραψε, το δ' αντο
δειχ&ήβεται καϊ κατά πάβαν κίνηβιν ποιούμενος' ωβτε
καϊ ολον διανύβας τον έκκεντρον ο ηλιος ολον γράψει
τον έπίκνκλον' οπερ έδει δεΐξαι.
ί5 ταύτα δε καϊ έπϊ των αλλων πλανωμένων δείκνν-
ται. πλην 6 μεν ηλιος άπαραλλάκτως ταύτα δοκεΐ ποιεΐν
κατα άμφοτερας τάς νπο&έβεις, δια το τονς άποκατα-
βτατικονς αντού χρόνονς, τόν τε τού μήκονς καϊ τον
τού πλάτονς καϊ τον τού βά&ονς καϊ [τον] της λεγο-
2ο μένης ανωμαλίας, οντως είναι βύνεγγνς αλλήλων, ωβτε
τοΐς πλείβτοις των μα&ηματικών ΐβονς δοκεΐν, ημερών
εκαβτον τξε' δ", άκριβέβτερον δε έπιβκοπονμενοις τον
μίν τού μήκονς, έν ω τον ζωδιακον άπο βημείον τινός
έπϊ το αντο βημεΐον διανύει καϊ άπο τροπής έπϊ την
4 [ίϊ]: μεν Ματί. 10 τοντέστιν] τοντϊ Β* 13 ε"γχεν-
τρον Β* 15 ίηβΟΓ. χΐϊρΐ τ.λίον άποκαταστάσιως Β
17 οί. ρ. 184, 18 18 αάτονϊ Β* τόν τε — %-ιιαστον: ΐι&θο
νβΛβ. ίίβΓ&ηίιιΓ ίη Β ροβί έπισκοπονμένοις νβ. 22, βΪ£ηο ,(, &ΏΪβ
τόν τι βί ροβί εκαατον ροβϋο (Β*) τε βηρΓβ, νοοηίαπι μεν
άβίβί&πι βΟγ. Β* 19 τον άβΙ. Μη,Γϊ. 20 εϊναι οτα. Β»
21 τουϊ πλείστονς Β* ίαας Β" 22 φ'] τε Β*
24 διαννειν Β*
 ΕΚΚΑΝΤΙϋΜ ΜΟΤΙΒϋδ. 173
αντην τροπην και άπο ίβημερίας έπϊ την αντην ίβη-
μερίαν παραγίνεται, τον είρημένον βννεγγνς [κύκλον]
χρόνον, παρα τετραετίαν έπι το αντο βημεΐον τον μη-
κονς αντον κατα την αντην ώραν άποκα&ιβταμένον
τον δε της ανωμαλίας, καθ' ον άπογειότατος γινόμενος 5
και δι' αντο τη μεν φάβει τον μεγέ&ονς μικρότατος,
βραδύτατος δε κατα την είς τα επόμενα φοράν, η άνά-
παλιν προβγειότατος, και δια τοντο μέγιβτος μεν τω
μεγέ&ει δοκών, τη δε κινη'ίϊεΐ τάχιβτος, ημερών έγγιβτα
τξε' ς', διετία πάλιν έπι το αντο βημεΐον τον βά&ονς ίο
την αντην ώραν αντον φαινομένον, τον δε τον πλά-
τονς, εν ω άπο τον αντον βορειότατος η νοτιώτατος
γενόμενος έπι το αντο παραγίνεται, ως πάλιν ΐβας
6ράβ&αι τάς τών αντών γνωμόνων βκιάς, ημερών μά-
λιβτα τξε' η", κατά το αντο τον πλάτονς βημεΐον αντον ί5
την αντην ώραν οκταετία παραγινομένον. έπι δε τών
άλλων, έπει καθ•' εκαβτον τών πλανωμένων πολν παραλ-
λάττονβιν ζοι) είρημένοι χρόνοι πάντες, καϊ εφ' ων
μεν μάλλον, έφ' ων δε ηττον, τα γινόμενα κα&' εκα
βτον φαίνεται ποικιλώτερα καϊ διαλλάττοντά πως κα& 2ο
έκατέραν την νπό&εβιν, ονκέτ' έν ]'βω χρόνω τον πλά
νητος έκάβτον τον έαντον έπίκνκλον περιερχομίνον καϊ
τον έπικνκλον τον έγκεντρον, αλλ' ων μεν &άττον, ων
δε βράδιον, διά τε τάς τών κύκλων άνιβότητας καϊ δια

2 κύκλον άβίβηάαπι αιαί ίη δοκεΐν ιηιιίαικίιιιη βββθ οβηββί

Μβχί. 4 αντην] εαντον Β* 5 γινόμενος] γίνεται ?
6 μεν] 61 Β* 10 ς'] ξ Β* 12 νοτιώτατος Β 16 παρα-
γένομένον Β* ίηβΟΓ. πεοϊ τής τών λοιπών πλανήτων
άπο'χαταατάαεως Β 17 πολλοί Β* 18 οί αάά. Μβ,γί.
20 ποικιλότεοον Β* 23 ίικεντοον Β* 24 τϊ] ίε Β*
 174 ϋΕ ΒΤΕΜ,ΑΚϋίί
τάς άπο τον μέβον τον παντος άνίβονς άποβτάβεις, έτι.
τε διά τάς προς τον διά μέβων των ζωδίων διαφόρονς
λοξώβεις τ ανομοίονς έγκλίβεις τε καϊ &έβεις. ο&εν και
τα τών βτηριγμών τε καϊ άναποδιβμών και προηγηβεων
5 καϊ ύπολείψεων ούχ ομοίως έπϊ πάντων άπαντα ' άλλ'
έπϊ μεν τών ε' γίνεβ&αι [»§] ταύτα φαίνεται, εί και
μη παντάπαβιν ομοίως' επϊ με'ντοι γε ηλίον και βελή-
νης ονδ' ολως' οντε γαρ προηγεΐβ&αί ποτε οντε βτηρί-
ζειν οντε άναποδίξειν οντοι φαίνονται, διά το τον μεν
ίο ηλιον βύνεγγνς κατά τον (αντον) χρόνόν έπϊ τού αν
τού κύκλον φαίνεβ&αι φερόμενον, και τον επίκνκλον
αντού κατά τοϋ έγκεντρον, κα&άπερ έφαμεν, της δε
βεληνης τον έπίκνκλον &άττον κατά τον έγκέντρον φέ-
ρεβ&αι καϊ τού τών ζωδίων νπολείπεβ&αι κύκλον η
ί5 αύτην διεξιέναι τον έπίκνκλον.
«

1 νποατασιις Β* 2 τάί] τού Β* 3 ΙοΙ-ώοεις: τητας

άβΐ. ϊηίβΓ λοξοί (ω ϊογϊ. οογγ. βχ ο) βί σιις Β ϊηβοΓ. περϊ
στηοιγμών καϊ ποοηγήσεων καϊ άναποδισμων Β
5 υπολήψεων Β* πάντ' Β* άπαντάν άβϊβίο πί νϊά. &ΐίβΓΟ
ν Β 6 γίνεται ββΓναία νοοβ ώί ΜαΓΙ;. εί καΐ] και εί Β.
νβΛα καΐ εί — σελήνης ϊΙβΓ&ηίιιΓ ϊη Β ροβί φαίνονται υβ. 9,
ροβί φαίνονται βί ροβί οελήνης βϊ£ηο -)- ροβϊΙο 10 αυτόν &(Μ.
Μαγϊ. αντού Μάγϊ. 12 αυτοί] αυτόν Μαγϊ. κα&άπερ
ίφαμεν: ρ. 160, 20 14 τον] τον Β* κνκλον Β*
15 αυτήν] αυτόν Β*
 ΕΕΚΑΝΤΙϋΜ ΜΟΤΙΒϋδ. 175
δηλον δε ως ονδεν διαφερει προς τό βώζειν τά
φαινόμενα, τονς πλάνητας κατα τών κύκλων, ώς διώ-
ριβται, λέγειν κινεΐβ&αι, η τονς κύκλους φέροντας τα
τούτων β ώματ α αντούς περϊ τα Ιδια κέντρα κινεΐβ&αι'
λέγω δε τονς μεν έγκέντρονς, φέροντας τα τών έπικύ- 5
κλων κέντρα, περϊ τα αντών κέντρα κινεΐβ&αι νπεναν-
τίως (τώ παντί), τονς δε έπικύκλονς, φέροντας τα τών
πλανωμένων βώματα, πάλιν περϊ τα αύτών κέντρα, οιον
τον μεν μλνξ έγκεντρον φέρεβ&αι περϊ το &, τού παν
τος και εαντού κέντρον, νπεναντίως τω παντί, φέροντα ίο
έπι της αντού περιφερείας τού (επικύκλον το) μ κέν
τρον, τον (βε) εζηκ έπίκυκλον έχοντα τον πλανώμενον
κατα το ε φέρεβ&αι πάλιν περι το μ κέντρον, έπϊ μεν
ηλίον και βελήνης έπϊ τά αύτά τω παντί, έπϊ δε τών
άλλων καΐ τοΰτον ύπεναντίως τω παντί' βώζεται γάρ α
οντως τά φαινόμενα.

κατά δ} την ετέραν πραγματείαν, δντθ5 έκκέντρον

6 νπεναντίους Β, βτα. αρο^Γ. 7 τφ παντϊ α,άά. Μ&γΙ;.
8 πλανομ.ένων Β, βπι. αρο£Γ. αυτών] αντά Β*
10 ίαντόν Β* φέροντα έπϊ της αΰτον περιφέρειας το μ
-κέντρον τον εξί,κ επικύκλου, <3»)> ίχοντα κτλ. Μ&γί. 15 τον
των Β* 17 ίγκέντρον Β*
 176 Ι>Ε 8ΤΕΙ^ΑΚϋΜ
κύκλον τον ελνϊ, περϊ κέντρον το κ, έπϊ μεν ηλίον αντος
6 ελν% κύκλος έν ένιαντω κινούμενος ομαλώς περϊ το
κ κέντρον, φερων τον ηλιον ένεβτηριγμένον κατα το ε
βημεΐον, βώβει τα φαινόμενα, τον κ κεντρον κα&' έαντο
5 μεν μη κινονμένον μηδ' νπεναντίως τω παντί, βνναπο-
φερομένον δε τω παντϊ και προς ημέραν έκάβτην γρά
φοντος τον κρπ κύκλον, ί'βον γινόμενον τω της ετέρας
πραγματείας κνκλω' ποιήβεται γαρ οντως ο ι;λιο§ άεϊ
κατα τονς αύτούς τόπονς μέγιβτα άποβτήματα καϊ πάλιν
ίο κα&' ετέρονς έλάχιβτα και παραπληβίως κατά άλλονς
μέβα, τα μεν μέγιβτα κατά την ε' ς' μοΐραν, ως εί'ρηται,
των Λιδύμων, τά δε έλάχιβτα κατά την αντην τον
Γοξοτου, και τά μέβα ομοιω^ κατά τάς αντάς της τε
Παρ&ένον και των Ίχ&ύων' έπειδη καϊ το ε βημεΐον
ί5 τον έκκέντρον έφ' ον έβτιν ο ηλιος, τήνδε μεν έχοντος
την %-έβιν τον κύκλον, φαιννμενον νπο τονς /ίιδύμονς
άπογειότατόν έβτιν, περιενεχ&έντος δε τον κύκλον περϊ
το κ κεντρον, μεταπεβον οπον νύν έβτι το ν, φανή-
βεται μεν νπο τον Τοξότην, εβται δε προβγειότατον,
2ο μεταξύ δε τούτων, κατά τε την Παρ&ένον και τονς
Ίχ&ύας, μέβως άποβτήβεται.
τά δ' αλλα πλανητά έπειδη κατά πάντα τόπον τον
ζωδιακού και μέγιβτα και έλάχιβτα καϊ μέβα ποιεΐται
και άποβτηματα και κινήματα, έάν κέντρω μεν τω &
25 τον παντός, διαβτήματι δε τω θκ, γεγράφ&αι νοήβω-
μεν κνκλον τον κπρ, έπειτα τοΰτον, εγκεντρον οντα καϊ

4 εαντον Β, ίαντον Μαγί. 11 μέσονς Β* εξ Β*

ώί ιί'ρηται: ρ. 157, 5 18 μ.εταπεοών Β* 19 προσγειότα-
τος Β* 24 το -β' Β* 25 νοησομεν Β*
 ΕΚΚΑΝΤΙϋΜ ΜΟΤΙΒϋδ. 177
Ιβον τω της ετέρας νπο&έβεως έπικύκλω, φέρεβ&αι περϊ
το & τον παντος κέντρον καϊ βνναποφέρειν το κ κέν
τρον τον έκκέντρον νπεναντίως τω παντϊ έν χρόνω
τινί, τον δε ελνξ έκκεντρον εν έτερω χρόνω κινεΐβ&αι
περϊ το εαντού κέντρον το κ, φεροντα τον πλανώμενον 5
ενεβτηριγμένον έν αντω κατα το ε, λαμβανομένων των
χρόνων κα&' ίκαστον των πλανωμένων ίδίων καϊ
οίκείων, βω&ηβεται τα φαινόμενα.
καϊ ταύτα μεν έπϊ πλέον διέξειβι τον προβοικειώβαι
άλληλαις τάς των μα&ηματικών νπο&έβεις τε καϊ πραγμα- ίο
τείας, οΐτινες προς τα φαινόμενα μόνον και τας κατα
βνμβεβηκος γινομένας των πλανωμένων κινηβεις απο
βλέποντες, μακροΐς χρόνοις ταύτας τηρήβαντες δια το
εύφνες της χώρας αντών, Βαβνλώνιοι καϊ Χαλδαΐοι
καϊ Αιγύπχιοι, προ&ύμως αρχάς τινας καϊ ύπο&έβεις ί5
άνεξήτονν, αίς εφαρμόζει τα φαινόμενα, δι ον το κατα
τα ενρημένα πρόβ&εν έπικρίνειν καϊ κατα μέλλοντα
προλήψεβ&αι, φέροντες οί μεν άρι&μητικάς τινας, ώβπερ
Χαλδαΐοι, με&όδονς, οί ί£ και γραμμικάς, ώβπερ Αί
γύπτιοι, πάντες μεν ανεν φνβιολογίας ατελεΐς ποιού- 2ο
μενοι τας με&όδονς, δέον αμα καϊ φνβικώς περϊ τού
των έπιβκοπεΐν' οπερ οίπαρά τοΐς'Έλληβιν άβτρολογη-
βαντες έπειρώντο ποιεΐν, τας παρα τούτων λαβόντες
αρχάς και τών φαινομένων τηρηβεις, κα&ά καϊ Πλάτων
3 ίγκέντρον Β* 4 ΐ'γκεντρον Β* 6 λαμβανόμενον τον
χρόνων Β, λαμβανόμενοι τών χρονων Μαχί. 7 Λλανομίνων
Β, βω. &ρο£Γ. 11 οΐτινες] ων τινεςΐ 14 οί. Απβίοί. άβ
οαβϊο II 12. ΒΓβίβοΙιηβΐίΐΘΓ ϋβ ββοπιβίήβ π. άϊβ (χβοπιβΙβΓ νογ
ΕιιΜίάββ ρ. 12 βςι. 16 εφαρμόξοι Μαγί. 3ι ον κτλ.] Ιιαβο τβΛα
{ρτανϊίβΓ οοΓγιιρία βπηί χατοί] καϊ ΜαΗ. 17 είρημένα Β*
κατά] τα. Μβ,γϊ. 18 προλεί'ψεσ&αι Β * 19 γραμμικάςι
οί. Βϊοι, ,Γοιιπίίΐΐ άββ 8αναηί9 1850 ρ. 199
Τΐίο δίπττη. 12
 178 ϋΕ 8ΤΕΙΙΑΚϋΜ
έν τώ Έπινομίω μηνύει, ως ολίγοι» ύβτερον εβται δηλον
παρατε&ειβών τών λέξεων αντον.
καϊ Άριβτοτέλης δε εν τοΐς περϊ ονρανού κοινώς
δια πλειόνων δείξας περι τών αβτρων, ως ούτε δι' ηρε-
5 μοΰντο^ αντα φέρεται τού αί&ερίον βώματος οντε φερο
μενον βνν&εΐ κα&άπερ απολελνμένα και κα&' εαντά,
οντε μην δινούμενα ούτε κνλινδούμενα, μάλλον δε νπ'
εκείνον φερεται τα απλανη πολλά οντα νπό μιας κοινης
της έκτός, τών δε πλανωμένων εκαβτον ?ν νπο πλειόνων
ίο βφαιρών, πάλιν έν τώ λ' τών μετα τα φνβικά φηβιν
Ενδοξόν τε καϊ Κάλλιππον βφαίραις τιβϊ κινεΐν τονς
πλάνητας. το γαρ φνβικόν εβτι μητε τα αβτρα αντά
κατά ταύτα φέρεβ&αι κνκλικάς τινας η ελικοειδεΐς γραμ-
μάς καϊ νπεναντίως γε τω παντϊ μητε αντούς τινας
ί5 κύκλονς περϊ τά αύτών κεντρα δινεΐβ&αι φεροντας ένε-
βτηριγμένονς τονς άβτέρας, και τονς μεν [επτα] έπϊ τά
αντά τώ παντί, τονς δε ύπεναντίως. πώς γάρ καϊ δν
νατον εν κύκλοις άβωμάτοις τηλικαύτα βώματα δε-
δέβ&αι; βφαίρας δε τινας είναι τού πέμπτον βώματος
2ο οίκεΐον έν τω βά&ει τον παντος ονρανού κειμένας τε
και φερομένας, τάς μεν νψηλοτέρας , τάς δε ύπ' αύτάς
τεταγμένας, καϊ τας μεν μείζονας, τάς δε έλάττονας, έτι
δε τάς μ\ν κοίλας, τάς δ' έν τω βά&ει τούτων πάλιν
βτερεάς, έν αις απλανών δίκην ένεβτηριγμένα τά πλα-
1 Έπινομίω: ρ. 987 Α 3 ϊηβοΓ. τά Αριστοτέλους Β.
άάϊίιιπι ββί κε' , ςιαοά βχ βα φιαβ ββφιϊίιιΓ καϊ νοοβ ογΙήπι
ββ88 ρΓοβαβΠϊίβΓ ο^. Μαιΐ. περϊ ονρανον : II 8 4 ί»7/ρε-
μονντος Β* 8 ΑγίβΙ άβ οαβϊο II 12. οί. Κήβοΐίβ (ϋβ ίΙιβοΐ.
ΙιβΐιΓβιι άβΓ £πβοΐι. ϋβηϊβγ ρ. 286 βς^. τά] τά μϊνΐ
10 οί. ρ. 201 ,25. ΑήβΙ;. ΜβίαρΙι. λ 8 ρ. 1073 6 φααϊν Ενδο
ξος τε χαϊ Κάλιππος Β* 16 επτά άβΐ. Μαγί. 19 βηςι. οί.
ρ. 189, 7
 ΕΚΚΑΝΤΙϋΜ 8ΡΗΑΕΚΙδ. 179
νητά τή έκείνων άπλη μεν, δια δε τονς τόπονς άνιβοτα-
χεΐ φορά κατά βνμβεβηκος φαίνεται ποικίλως ηδη κι-
νεΐβ&αι και γράφειν τινάς κύκλονς έκκέντρονς η καϊ
εφ ετέρων τινών κύκλων κειμένονς η τινας ελικας,
κα&' ων οί μα&ηματικοϊ κινεΐβ&αι νομίζονβιν αντά, τί} 5
αναβτροφή άπατώμενοι. έπει ονν φαίνεται μεν βνναπο-
φέρεβ&αι νπο τον παντος προς έκάβτην ημέραν την
απ' ανατολών έπι δύβεις, άντιφέρεβ&αι δε την εις τα
επόμενα κατά λοξοΰ τον ζωδιακού μετάβαβιν, κινεΐβ&αι
δέ τι καϊ πλάτος, βορειότερά τε καϊ νοτιώτερα βλεπό- ίο
μενα, προς δε τούτοις ΰψος τε και βά&ος, οτε μεν άπο-
γειότερα, οτε δε προβγειότερα &εωρούμενα, φηβϊν 6
Αριβτοτέλης οτι δια πλειόνων βφαιρών εκαβτον οί πρό-
β&εν νπετί&εντο φέρεβ&αι. Ενδοξος μεν ηλιον και βελη-
νην δια τριών βφαιρών φηβιν έβτηρίχ&αι, μιάς μεν της ι5
των απλανών περί τονς τον παντος πόλονς δινονμένης
καϊ δια κράτος κοινο^ πάβας τάς άλλας άπο ανατολών
επι δνβεις έφελκομένης, ετέρας δε φερομένης περϊ άξονα
τον προς όρ&άς τω δια μέβον τών ζωδίων, δι' ης την
κατά μηκος μετάβαβιν εις τα επόμενα τών ζωδίων κοι- 2ο
νώς εκαβτον πάλιν φαίνεται ποιεΐβ&αι, τρίτης δε περϊ
αξονα τον προς όρ&άς τώ λελοξωμένω κύκλω προς τον
δια μέβον έν τω πλάτει τών ζωδίων, δι' ης την κατά
πλάτος κίνηβιν εκαβτον ιδίαν, το μεν έν πλείονι, το δε
1 διά τε Β* 3 ίγχέντρονς Β* 5 μα&ητικοϊ Β, βπι.
&ρο§Γ. αντοϋ Β * 7 πρόί ίκάατην ημέραν] προς ίκά-
οτην ίϊ καϊ πάντα Β, παρ' ίκάατην τι και πάντα Μα,Λ. οί. ρ.
176, 6 8 τα β,ρθ£Γ•] την Β 13 οτι] ότι ίϊ Β*
14 ίηβΟΓ. τα Εΰδοξον κατά (και τα Έ,ατί.) Άριστοτέλονς
Β. οί. ΗβΐβΓ, Α1Λ. ά. ΒογΙ. Α^αά. 1830 ρ. 73 εςς[. ΙιβίΓοηηβ,
'Ιοιιπίίι,Ι άββ 8αν&ηίβ 1841 ρ. 542 19 τ;ί] ην Β 22 τον]
τών Β* 23 διαμίσον Β*
12*
 180 ϋΕ ΒΤΕΙΛΑΚϋΜ
έν έλάχτονι φερεται διαβτάβει, βορειότερόν τε και νο-
τιώτερον γινόμενον τον διά μέβων των ζωδίων, των
δ' αλλων πλανωμένων εκαβτον δια τεττάρων, προβ-
τε&είβης [αν τις νπολάβηται βειρηνας] καθ' εκαβτον ετέ-
5 ρας, δι' ης καϊ το βά&ος εκαβτον ποιηβεται. Κάλλιπ-
πος δε, χωριβτού Κρόνον καϊ Λιός, τοΐς αλλοις και
ετέρας τινάς, φηβί, προβετί&ει βφαίρας, ανά δυο μεν
ηλίφ και βελήνη, τοΐς δε λοιποΐς άνα μίαν. είτα δε
έπιλογίζεται, εί μέλλοιεν βνντε&εΐβαι βώζειν τα φαινό-
ίο μενα, κα&' εκαβτον των ηλανωμενων καϊ έτέρας είναι
βφαίρας μια έλάττονας των φερονβών τάς άνελιττονβας,
είτε εαντον δόξαν ταντην, είτε έκείνων αποφαινόμενος.
έπεϊ γάρ ωοντο κατα φνβιν μεν είναι το έπϊ το αντο
φέρεβ&αι πάντα, έώρων δε τά πλανώμενα καϊ έπι τον-
ι5 ναντίον μεταβαίνοντα, ύπέλαβον δεΐν είναι μεταξύ
φερονβών ετέρας τινάς, βτερεάς δηλονότι, βφαίρας, αϊ
τη εαντών κινηβει άνελ&,ονβι τάς φερούβας επϊ τονναν
τίον, έφαπτόμενας αντών, ώβπερ εν ταΐς μηχανοβφαιρο-
ποιίαις τά λεγόμενα τνμπάνια, κινούμενα περϊ το κέν-
,2ο τρον ιδίαν τινά κίνηβιν, τη παρεμπλοκη των οδόντων
εις τουναντίον κινεΐν καϊ άνελίττειν τά νποκείμενα καϊ
προβνφαπτόμενα. εβτι δε το μεν φνβικον οντως, πάβας
τάς βφαίρας φέρεβ&αι μεν έπϊ το αντό, περιαγομένας
νπο της ε%ωτάτω, κατά δε την ιδίαν κίνηβιν διά την
2 γινομένων Β* 4 σειρήνας Β. ύπολάβοιτο , σειρήνης
Μ&γί. ϊηΐβΓροΐαίοΓ νβΛα ίιά τεττάρων πι&ΐβ ϊηίβΐϊβοϊα αά
Ρΐαίοηϊβ άβ βρΙιίιβΓαπιπι οοηοβηίιι ΐοοιιπι βιιργα βχβοήρίαπι (ρ.
146, 1. οί. αάη. &(1 ρ. 138, 9) Γβίίαΐϊί 5 5ι ης] διήση Β*
ϊηβοΓ. τά ΚαλΙπηον κατά (καϊ τά Μ&γϊ.) Αριστοτέλους Β*
ΚάλιπποςΒ* 7 δύο] δύο: δύο Β* 18 οί. Ραρρ. VIII ρ. 308
ΟβΛ. Ιιΰ^βΓί, ΒΛιβϊη. Μΰβ. η. Γ. XII ρ. 119 21 κινεί και άνε-
λίττει ΜαΓί. 22 προσνφαπτόμ.ενον Β* 23 περιαγομένω Β*
 ΕΚΚΑΝΤΙϋΜ 8ΡΗΑΕΚΙδ. 181
τά\ιν της &έαεως καϊ τονς τόπονς καϊ τα μεγέ&η τας
μεν &αττον, τας δε βραδύτερον έπι τα έναντία φέρεβ&αι
περϊ αξονας ιδίονς καϊ λελοξωμένονς προς την των απλα
νών βφαΐραν' ώβτε τα έν ανταΐς αβτρα τή τούτων απλή
καϊ ομαλή κινηβει φερόμενα κατα βνμβεβηκος αντα 5
δοκεΐν βνν&έτονς καϊ ανωμάλονς καϊ ποικίλας τινας
ποιεΐβ&αι φοράς. καϊ γράφονβί τινας κύκλονς δια
φόρονς, τονς μεν έγκέντρονς, τονς δε εκκεντρονς, τούς
δε έπικύκλονς. ενεκα δε της έννοίας των λεγομενων
επϊ βραχύ καϊ περϊ τούτων έκ&ετεον, κατά το δοκούν ίο
ημΐν άναγκαΐον εις τάς βφαιροποιίας διάγραμμα.

εβτω βφαΐρα κοίλη των απλανών η αβγδ περϊ κε'ν-

τρον το & τού παντος έν βά&ει τω αε' διάμετροι δ
αντής αί αγ βδ' καϊ νοείΰ&ω ο αβγδ κύκλος μεγιβτος
καϊ δια μέβων των ζωδίων' έτερα δε τις νποκατω ΐ5

5 καϊ αηίβ κινήσει άβΐ. Β 12 ϊη άββογ. οπιϊββαβ διιηί

ΐϊίβΓ&β &κ?.μν£φω 14 αι] ή Β* 15 #8 τις] ήτις Β*
 182 ΒΕ 8ΤΕΙΧΑΚϋΜ .
αύτης περϊ το αντο κέντρον κοίλη βφαΐρα πλάνητος η
ερβτ και πχνφ, έν βά&ει τω επ' εν δε τω βά&ει τούτω
βτερεά βφαΐρα η εζπη, ένεβτηριγμένον έν αντή φέρονβα
το πλανώμενον κατα το ε. καϊ πάβαι φερέβ&ωβαν έπι
5 τα αντα 6μαλώς απλας κινήβεις απ ανατολών έπι δύ-
βεις, μόνη δε η το πλάτος άφορίζονβα τον πλάνητος
έπϊ τα έναντία φερέβ&ω, η έπϊ τα αντα μεν, ύπολει-
πέβ&ω δε δια βραδντητα' εκατέρως γαρ βω&ήβεται τα
φαινόμενα. άλλ' η μεν των απλανών περϊ αξονα (τον)
ίο προς ορ&άς τω
αύτώ έπιπέδω έν ω έβτι καϊ 6 το
πλάτος άφορίζων κύκλος 6 λοξος προς τον δια μέβων
τών ζωδίων. φερέβ&ω δε η μεν τών απλανών βφαΐρα
τάχιβτα' βραδύτερον δε ταύτης η κοίλη τον πλάνητος
ί5 έπϊ τα Γ«ντια, ωβτε εν τινι ώριβμένω χρόνω πάβαν
έπϊ τα έναντία περιιέναι την τών απλανών, η, ώς τινες
οί'ονται, νπολείπεβ&αι' ποτέρα δε άλη&εβτέρα δόξα, έν
άλλοις ειρηται' φερέτω δε [έπϊ\ την βφαΐραν την βτε-
ρεάν έχονβαν το πλανώμενον' η δε βτερεά βφαΐρα,
2ο φερομένη περϊ τον εαντης άξονα ομαλώς, έπϊ το αυτό
αποκαταβτήβεται , κατά τα αντα φερομένη τη άπλανεΐ'
ητοι δε έν ί'βφ χρόνω έπι το αντο αποκαταβτηβεται, έν
ω καϊ η κοίλη τον πλανωμένον την τών απλανών έπι
τα έναντία φερομένη περιέρχεται η ύπολείπεται, η &άτ-
25 τον, η βραδύτερον. »

1 αντής] της Β 2 τω ϊπ] το ί» Β* 10 ΐβοιιηαπι

Μβχϋηαδ ΐηβ ΤβΛίδ βιιρρϊβνϊί: τον ιοημιοινον έπιπέίφ, ή ό'έ
κοίλη τον πλάνητος πιρι αξονα προς όρ&άς τφ 16 περιείναι
Β* την] τής Β* 18 αΙλοι Β, βΜ. αρθ£Γ. εΐρ-ηται: οι.
ρ. 148, 5 ϊπϊ άβΐ. ΜαγΙ;. 21 απλανή Β* 24 φερο/ιέ-
νην Β
 ΕΚ,ΚΑΝΤΙϋΜ 8ΡΗΑΕΚΙ8. 183
άποκα&Ίβτάβ&ω πρότερον έν τω αντω' καϊ εβτω
κέντρον της βφαίρας το μ' και γεγράφ&ω κεντρω μεν
τω &, διαβτηματι δε τω &μ κνκλος 6 μλνξ' της δε (εν)
εύ&είας δίχα διαιρε&είβης κατα το κ, κεντρω μεν τω κ,
διαβτήματι δε τω κε, κύκλος γεγράφ&ω 6 ελνξ, έκκεν- 5
τρος προς το παν. φανερόν δη οτι έν ω χρόνφ η κοίλη
βφαΐρα τον πλανωμένον της των απλανών ύπολείπεται
φέρονβα την βτερεάν, το μεν μ κέντρον της βτερεάς
βφαίρας διελενβεται τον μλνξ κνκλον έγκεντρον, έπϊ
τα έναντία ίοκοΰν φέρεβ&αι καϊ άπάγον την βτερεάν ίο
βφαΐραν, το δε επϊ τον ε πλανώμενον έν μεν τί] βτερεα
Οφαίρα γράψει τον εηπζ κνκλον, έπίκνκλον γινόμενον
τον μλνξ έγκέντρον , αντον φερόμενον έπϊ τα αντά τω
παντί' κατά βνμβεβηκος (δϊ) γράψει καϊ τον ελνξ έκ-
κεντρον ί'6ον τω έγκέντρω, περιγράφον αντον έπϊ τα ι5
έναντία τω παντί' δόξει δε τοΐς από τον %, ορωβι καϊ
τον αβγδ ζωδιακον διαννειν, εις τα επόμενα προϊόν
νπεναντίως τή τον παντος φορά' φανήβεται δε και πλά
τος κινεΐβ&αι το κατά λόγον της λοξώβεως τον έπιπέδον
προς τον διά μέβων των ζωδίων, ω έπιπέδω προς όρ&άς 2ο
οι άγονες των βφαιρων αντον' κατά δε τον αντον τόπον
άεϊ μέγιβτον άπόβτημα ποιηβεται καϊ τά έλάχιβτα δόξει

1 Ιστω] εν τώ Β 2 τη σφαίρα Β. έν τώ κέντρω (βχ 6&

ποί3. ιχιια νοο. κέντρον ΐιοο ΐοοο «ί£ηίΐϊϋαίπι, 0&β1ίδ οο§ηθβοϊ ηοα
ροίββί) τί; σφαιρα Μ.&τί. 3 ιό # Β* το &μ Β* μψνξ
Β* ΐΐ) αάά. Μαγ1 4 το κ] το ή Β, το Η Μα,γί. τω κ]
το η Β, τώ Η ΜαΑ 5 τώ] το Β* εγκεντρος Β* 9 μ ν%
Β* 10 άπάγο. Β, βπι. αρο£Γ. 11 το] τον Β* 12 εντξ Β*
14 καϊ αηίβ κατά αιϋ. ΜαΑ 15 περιγράφων Β* Ιιτί]
περϊ Β* 17 προϊών Β* 20 τον] των Β* ω ^πίπεοοι
Β, οΓ$ έπιπέδοις ΜαγΙ;. 22 και τά] κατά Β*
 184 ϋΕ δΤΕΙΙΑΚϋΜ
κινεΐβ&αι, οίον κατά το α βημεΐον τού ζωδιακού, έπει-
δάν της βτερεάς βφαίρας το κέντρον έπι της α& εν&είας
κατα το μ, αντο δε το πλανώμενον κατα το ε' κατά δε
τουναντίον αεϊ το έλάχιβτον άπόβτημα άποβτήβεται »αϊ
5 τα μέγιβτα δόξει κινεΐβ&αι, οίον κατά το γ βημεΐον τού
ζωδιακον, έπειδόν, ίπϊ τά έναντία της κοίλης βφαίρας
μεταπεβονβης, [καϊ] της βτερεάς το μεν κέντρον έπί
της 9γ εν&είας γένηται κατά το ν, αντο δε το πλανω
μενον κατά το γ, τοντέβτι κατά το ν. τά μέντοι μέβα
ίο άποβτήματα καϊ τά μέβα κινηματα ποιήβεται διχή, κατά
τάς διχοτομίας γινόμενον τον εζπη έπικνκλον και τού
μλνξ εγκέντρον, οίον τάς ζ η, αϊτινες διά την έπι τά
εναντία μετάπτωβιν των βφαιρών η νπόλειψιν αί ανταϊ
γίνονται ταΐς λ £ διχοτομίαις τον τε ελνξ έκκέντρον
ί5 κύκλον και τού μλνξ εγκέντρον , φαινόμεναι κατά τά
μεταξύ βημεΐα των α γ έφ' εκάτερα β δ έν τω ζωδιακά,
οιον τά φ ω' α τινα πάντα φαίνεται περί τον ηλιον,
διά το τονς άποκαταβτατικονς αντού χρόνονς πάντας
ως προς αΐβ&ηβιν ΐβονς η βννεγγνς αλληλων εύρίβκεβ&αι
2ο — λέγω δε τόν τε τού μήκονς και τον πλάτονς και βά-
&ονς — ζκαϊ^ έπιβνναντάν αμφοτέρων των βφαιρών τά
ομόλογα βημεΐα κατά τάς ομολόγονς αντών κινήβεις αεϊ
κατά τονς αντούς τόπονς και κατά τά αντά οράβ&αι ζωδια.
επειδή δε τή τοιαντη καϊ κατά φνβιν [οντω] φορά
25 των [πλανωμένων ούτω] βφαιρών, ομαλη καϊ άπλή και
7 κέντρον] ποία νοο. κέντοω Β* 11 ιξπη Β* 11 βχΐχ.
τον] το Β* 12 ίκκέντρον Β* τάς ξ η\ το ΐ |7 Β*
13 νπόληιριν Β* 15 ίκκέντρον, φαινόμενα Β* 18 οί. ρ-
172, 17 22 τάς] τονς Β* 23 αντονς] αντής Β* 25 οντω\
,η των Ματί. ομαλή «αϊ άπλή Β*
 ΕΚΚΑΝΤΙϋΜ 8ΡΗΑΕΚΙδ. 185
τεταγμένη, λοξη δε και διά βραδντητα μόνον νπολειπο
μενη τών απλανών η μια τη φερονβη την βχερεάν,
τοντε'ο*τι τον έπίκνκλον , έπϊ τα έναντία φερομένη κατά
βνμβεβηκος έπιγίνεται ποικίλη καϊ βνν&ετος άνώμαλός
τε [καϊ] ονβα φορά τον πλανωμένον, δια μεν 5
είς τα επόμενα τών ζωδίων γινομενη η ον
τως η κα&' νπόλειψιν, διά δε την λό\ωβιν έν πλάτει
τινϊ των ζωδίων &εωρονμενη, διά δε ζτήν)> της βτερεάς
περϊ τον αντης άξονα δίνηβιν ποτε μεν έν νψει καϊ διά
τοΰτο βραδεΐα δοκονβα, ποτε δε έν βά&ει καϊ διά τοΰτο ίο
ταχντερα, καϊ απλώς ανώμαλος, διά ταύτα δε και κατά
τον έπικνκλον γινομένη και κατά τον έκκέντρον δο-
χοίθ"α, δηλον ως είκότως και αί τών μα&ηματικών νπο-
&έβεις της φοράς αντών, η τε κατ έπίκνκλον καϊ κατ
έκκεντρον, αλλήλαις επονται καϊ βννάδονβιν , έπειδη ί5
άμφότεραι τη κατά φνβιν, κατά βνμβεβηκος δέ, άκο-
λον&ούβιν, ο και &ανμάζει "Ιππαρχος, μάλιβτα έπι τού
ηλίον διά το ίβοχρόνιον της τών βφαιρών αντον φοράς
ακριβώς άπαρτιζόμενον , έπι δε τών άλλων ούχ οντως
ακριβώς διά το μη έν τω αντώ χρόνω την βτερεάν 2ο
βφαΐραν τον πλάνητος άποκα&ίβταβ&αι, έν ω η κοίλη
της τών απλανών η υπολείπεται η έπι τά έναντία περι
έρχεται, αλλ' έφ' ων μϊν &άττον, έφ' ων δε βραδντε-
ρον, ώβτε τάς ομολόγονς αντών κινηβεις, και κατά τά

1 λοξη Β* 2 η μια] η μία Β* 5 και άβΐ. Μβ,γϊ.

ίιά μιν . . . ] μία μϊν η Β, Ιίίοπηβ, αηίθ μία ναοιιο βρ&ϋο οοπι-
ρΐηηυπι ΙίίβΓαηιπι ίηάίοαία: βχοί<ϋ6βθ νίάβηίιιΓ νβΛ& την της
κοίλης φοράν νβΐ βΪπιί1Ϊ&. καϊ' μία μϊν η Ματί. 7 νπόληψιν
Β' 8 την αάά. Μ»γί. 11 κατά] διά Β* 17 "ίππαρχος:
οί. ρ. 166, 6 ίπϊ] ΰπο Β* 19 άπαρτιξόμένονς Β*
21 κοίλη της] κοιλότης Β*
 186 ϋΕ 8ΤΕΜ,ΑΚϋΜ
αντά βημεΐα τών βφαιρών μη κατά τούς αντούς τόπονς
βνναντάν, αλλ' αεϊ παραλλάττειν , είναι δε και τάς
λοξώβεις τών βφαιρών εν πλείοβι πλάτεβι, δια δε ταύτα
τούς τε [τονς] άποκαταβτατικούς αντών χρόνονς τού τε
5 μήκονς και πλάτονς και βά&ονς άνίβονς είναι και δια
φόρονς, ζκαϊ τάς μεγίβτας) καϊ έλαχίβτας καϊ μεβα$
άποβτάβεις καϊ κινήβεις αλλοτε κατ αλλονς τόπονς καϊ
εν πάβι ποιεΐβ&αι τοΐς ξωίΐΌΐς, ετι δε, διά το παραλλάτ-
τειν, ως φαμεν, τάς ομολόγονς κινηβεις καϊ κατά τά
ίο ομόλογα βημεΐα τών βφαιρών, μηδε κύκλονς δοκείν
γράφειν τά πλανώμενα ταΐς κατά βνμβεβηκός κινήοε-
βιν, αλλά τινας ελικας. έπϊ ονν τών πλανωμένων έκά-
βτον χρη νομίζειν ίδίαν μεν είναι την κοίλην βφαΐραν
καϊ φέρονβαν έν τω εαντης βά&ει την βτερεάν, ίδίαν δε
15 την βτερεάν, προς τή ιδία πάλιν έπιφανεία φίρονβαν
το πλανώμενον.
έπϊ δε τού ηλίον και φωβφόρον και βτίλβοντος [ον]
δννατόν μεν και ιδίας είναι κα&' εκαβτον άμφοτέρας,
αλλά τάς μεν κοίλας τών τριών ίβοδρόμονς έν ΐβφ
2ο χρόνω την τών απλανών επϊ τάνκντια περιιέναι βφαΐ
ραν, τάς δε βτερεάς ίπϊ μιας εν&είας έχονβας τά κέν
τρα, μεγέ&ει δε την μεν τού ηλίον έλάττονα, ταύτης δε
μείζονα την τού βτίλβοντος, καϊ ταύτης ετι μείζονα την
τού φωβφόρον. δννατόν δε καϊ μίαν μεν είναι την
25 κοίλην κοινην τών τριών, τάς δε βτερεάς ζτών) τριών

4 τους άβΐ. Μάτί. 6 «αϊ μεγίατας αάά. Μ»χΐ;. 7 άπο-

καταατάαιις Β* 8 παραλλάττειν] πράττειν Β* 9 κατά τά]
κατ' αντά Β, κατ' αντά τά Μεγϊ. 17 ίηβΟΓ. περϊ ηλίον,
Έρμου, Άφ ροδίτης Β ού άβΐ. Μβ,ιΊ;. 20 πϊρΐεΐναι Β*
21 ηοηηηΐΐα βχοί<1ίββ& νίάβηίαΓ, νβΐηί ίπϊ τά αντά φέρεα&αι
τί) άπλανεΐ
 ΕΚΚΑΝΤΙϋΜ 8ΡΗΑΕΚΙδ. 187
έν τω βά&ει ταύτης περϊ το αντο κεντρον αλλήλαις,
μικροτάτην μεν καϊ οντως βτερεάν την τον ηλίον, περϊ
δε ταντην την τον βτίλβοντος, είτα άμφοτέρας περιειλη-
φνΐαν και το παν βά&ος της κοίλης καϊ κοινης πληρον-
βαν την τον φωβφόρον' δι' ο την μεν κατά το μηκος 5
διά των ζωδίων η νπόλειψιν η έπϊ τα έναντία φοράν
ίβόδρομον οί τρεΐς οντοι ποιούνται, τάς δε άλλας ονχ
ομοίως, [ας] αεί τε περϊ αλλήλονς ορώνται καταλαμ-
βάνοντες καϊ καταλαμβανόμενοι καϊ έπιπροβ&ούντες
αλλήλοις, τού μεν Ερμού τ6 πλεΐΰτον εΐκοβί πον μοίρας ίο
ίφ' εκάτερα τον ηλίον προς εβπεραν ϊ προς άνατολήν
άφιβταμένον, τού δε της Αφροδίτης τό πλεΐβτον πεντη
κοντα μοίρας. ύποπτενβειε δ ' αν ζτις} και την αλη&ε-
βτεραν &έβιν τε και τάξιν είναι ταντην, ϊνα τού κόβμον,
ως κόβμον καϊ ζωον, της έμψνχίας η τόπος οντος, ί5
ώβανεϊ καρδίας τον παντος οντος τού ηλίον πολν&ερ-
μον διά την κίνηβιν καϊ το μέγε&ος και την βννοδίαν
των περϊ αντόν. άλλο γάρ εν τοΐς ίμψνχοις το μέβον
τού πράγματος, τοντεβτι τού ζώον η ζωον, καϊ άλλο
τού μεγέ&ονς' οίον, ως εφαμεν, ημών αύτών άλλο μεν, 2ο
ως άν&ρώπων και ζώων, της έμψνχίας μέβον το περϊ
την καρδίαν, άεικίνητον καϊ πολύ&ερμον και διά ταύτα
πάβης ψνχικής δννάμεως ονβαν αρχήν, οιον ψνχικης
καϊ κατά τόπον ορμητικης, ορεκτικής καϊ φανταβτικής
καϊ διανοητικής, τού δε μεγέ&ονς ημών ετερον μέβον, 25
οίον το περϊ τον όμφαλόν. ομοΐως ίή καϊ τον κόβμον
3 άμφοτέροις Β* 6 νπόλ'ψριν Β* 8 αί] αϊς Μ.Άΐί.
13 τ(5 &άά. Μβ,γϊ. 18 αντών Β* 19 τόντι Β* ή ξωω
Β* 22 άκίνητον Β* 23 οίον ψνχικής] οίον 9'οΐπτικήιΙ
οί. Αήβίοί. άβ αη. II 3 24 βΟΓ. ζκαϊ) ορεκτικής νβΐ ορεκτι
κής <τϊ>
 188 . ϋΕ 8ΤΕΙΙΑΚϋΜ
παντός, ώς από βραχέων καϊ τνχόντων και &νητών τα
μέγιβτα καϊ τιμιώτατα καϊ &εΐα είκάβαι, τον μεγέ&ονς
μέβον το περϊ την γην κατεψνγμένον και άκίνητον' ως
κόσμον δε καϊ Τ] κόβμος καϊ ζωον της έμψνχίας μέβον
5 τό περϊ τον ηλιον, οιονεϊ καρδίαν οντα τού παντός,
'ό&εν φέρονβιν αντού καϊ την ψνχην άρξαμένην δια
παντος ηκειν τον βόματος τεταμένην άπο των περάτων.
δήλον δε ώς δια τας είρημένας αίτίας αμφοτέρων
των νπο&έβεων επομένων αλληλαις κοινοτέρα καϊ κα&ο-
ιο λικωτέρα δοκεΐ καϊ βύνεγγνς τή κατα φύβιν η κατά
τον έπίκνκλον' 6 γαρ της βτερεας βφαίρας μέγιβτος
κύκλος, 'όν τύ, έπ' αύτης περϊ αντην φορα γράφει το
πλανόμενον, εβτιν 6 έπίκνκλος' ο δε έκκεντρος παντά-
παβιν άπηρτημένος τού κατα φύβιν καϊ μάλλον κατα
ί5 βνμβεβηκος γραφόμενος. οπερ καϊ βννιδών 6'Ίππαρχος
επαινεΐ την κατ έπίκνκλον νπό&εβιν ώς ονβαν έαντον,
πι&ανώτερον είναι λέγων προς το τού κόβμον μέβον
πάντα τα ονράνια ιβορρόπως κεΐβ&αι καϊ ομοίως βνν-
αρηρότα' ονδέ αύτος μέντοι, δια το μη έφωδιάβ&αι
2ο άπό φνβιολογίας, βύνοιδεν ακριβώς, τίς η κατά φύβιν
καϊ κατα ταύτα αλη&ης φορά των πλανωμένων καϊ τίς
η κατά βνμβεβηκός καϊ φαινομενη' νποτίθεται δε καϊ
ουτος τον μεν έπίκνκλον έκάβτον κινεΐβ&αι κατά τού έγ-
κέντρον κύκλον, το δε πλανόμενον κατα τού έπικνκλον.
25 έοικε δε καϊ Πλάτων κνριωτέραν ηγεΐβ&αι την κατ

3 κατιμ,'φνγμ,ένον Β* 5 τον ηλίον Β* 7 τιταγυ,ένψ

Β* 10 ή] η Β* 11 τον] την Β* στερεκς] ετέρας
Β 12 ον τ#] οτι Β* 16 ονααν) οία Β* 17 πι&ανότι-
αον Β, βπι. αρθ£Γ. 18 σννειρηκοτα Β* 19 έφοδιάσ&αι
Β* 23 οι;τωϊ Β* 26 ίηβΜ. τα Πλάτωνος Β. οί. ΡγοοΙ.
ίη Τίπι. ρ. 258 Ε. 272 Β. 284 Ο
 ΕΚΚΑΝΤΙϋΜ 8ΡΗΑΕΚΙ8. 189
έπίκνκλον, ον μην βφαίρας, αλλα κύκλονς είναι τά
φεροντα τά πλανώμενα, κα&άπερ καϊ έπϊ τέλει της
Πολιτείας τοΐς έν άλληλοις ηρμοβμένοις αίνίββεται
βφονδύλοις' χρηται δε τοΐς όνόμαβι κοινότερον, και
τάς μεν βφαίρας πολλάκις κνκλονς προβαγορεύει και 5
πόλονς, τονς άξονας δε πόλονς.
ο δε Αριβτοτέλης φηβί' βφαίρας είναί τινας τον
πέμπτον βώματος οίκεΐον έν τω βά&ει τον παντος ούρα
νού κειμένας τε και φερομένας, τάς μεν νψηλοτέρας,
τάς δε νπ αντάς τεταγμένας, και τάς μεν μείζονας, τάς ίο
ίε έλάττονας, έτι δε τάς μεν κοίλας, τάς δε έν τω βά&ει
τούτων πάλιν βτερεάς, έν α'ις απλανών δίκην ένεβτη-
ριγμένα τά πλανητά, τη έκείνων άπλη μεν, διά δε τονς
τόπονς άνιβοταχεΐ φορα κατά βνμβεβηκος φαίνεται
ποικίλως ηδη κινεΐβ&αι καϊ γράφειν τινάς κύκλονς έκ- ί5
κέντρονς, ί και έφ' ετέρων τινών κύκλων κειμένονς η
τινας ελικας, κα& ων οί μα&ηματικοι κινεΐβ&αι νομί-
ξουβιι> αύτά, τη άναβτροφη άπατώμενοι.

2 Ρΐαί. Οΐν. Χ ρ. 616 ϋ 3 άλλήλοις] άΧλοιί Β*

4 ν.οινο Β, κοινοτεροις ΜαγΙ 5 -κνχ.λον Β*. οί. Οϊν. ρ. 616 Ε.
617 ΑΒ. Τϊπ». ρ. 36 Ό 6 καΐ πόλονς: οί. Οαί. ρ. 405 0. Ερϊη.
ρ. 986 Ο. (ΑχΐοοΙι. ρ. 371 Β) τους άξονας δε πόλονς: οί.
Τϊπι. ρ. 40 Β ροβί πόλους βχοΐάίδββ ραίαί Μαγί. βα ηιιίιβ
ρ. 178, 1 βχ Ερϊηοπιϊάβ β6 ϋΐΐαίιαηιω ΤΙιβο ρΓΟπιίβϋ '7 ϊπδ0Γ.
τά Άοιστοτελονς Β ΐιιιηο ΐοοιιιυ (νβ. 7 — 18) ρΓΟ βριαπο
ΗαΙ>βί Μμ*. οί. ρ. 178, 19 βηςι. (Β») 13 ί*είνων Β»] κοινή
Β* διά δε] δία τε Β*
 190 ϋΕ ΡΚΟΟΚΕ88ΙΒϋδ, 8ΤΑΤΙΟΝΙΒϋδ, ΚΕαΚΕδδΙΒϋδ.

πώς δε ποτε φαίνονται προηγεΐβ&αί τε και βτηρί-

ζειν καϊ αναποδίζειν οβοι των πλανήτων και ταύτα
ποιεΐν δοκούβι, δηλωτέον. εβτω ζωδιακος μεν 6 αβγδ
περϊ το & τον παντος κεντρον, πλάνητος δε επίκνκλος
5 ο εζη, καϊ άπο της & οψεως ημών ηχ&ωβαν έφαπτόμεναι
τον έπικνκλον αί &ζκ, &νλ, καϊ δια τον μ κέντρον τον
ίπικνκλον η &μεα. επεϊ ονν επ' εν&είας 6ρώμεν, δήλον
ως ο άβτήρ επϊ μεν τον ζ γενόμενος ημΐν έπϊ τον Χ
φανήβεται' την δε ζε περιφέρειαν ενεχ&εϊς δόξει τον
ίο ζωδιακού την κα είς τα προηγούμενα προπεποδικέναι'
ομοΐως την εν διαννβας δόξ,ει την αλ προπεποδικέναι.
πάλιν δε την νζ διαπορεν&εϊς δόξει την λακ είς τα
επόμενα τών ζωδίων άναπεποδικέναι ' καϊ τω μεν ζ προβ
ιών καϊ πρώτως αντού αποχωρών , έπϊ τού κ φανήβε-
15 ται πλείω χρόνον ποιών καϊ βτηρίζων' πλεΐον δε ΚΛΟ-
Ι ίηβΟΓ. 71ΐ(>ϊ πλοηγήσεως και άναπαδι ομών Β
5 Ίξή~ν Μβ,γΙ;. (ιξη ΟΐιαΙο. 86) 8 κ] η Β* 11 Ίν] ιμ. Β*
14 *] ή Β*
 ϋΕ 8Τ. ΕΚΚ. ΜΕϋΙΙδ Β-Ι8ΤΑΝΤΠδ. 191
βτάς τον ζ, πάλιν προηγηβάμενος' επειτα προβεγγίζων
τω ν καϊ πρώτως άπιών αντον, πάλιν ίβτάναι δόξει και
άναποδίζειν. τονς μέντοι βτηριγμονς καϊ άναποδιβμονς
καϊ τάς προηγήβεις καϊ απολείψεις εκαβτος πλάνης
αλλοτε έν αλλοις ποιηβεται ζωδίοις και μερεβι ζωδίων, 5
δια το καϊ τον. έπίκνκλον έκάβτον άεϊ μετανίβταβ&αι
εις τα επόμενα η μεταβαίνοντα η νπολειπόμενον.

χρηβιμον δε ενεκα των προκειμενων καϊ την μέβην

άπόβταβιν πλάνητος, οποία ποτέ έβτιν, ιδεΐν. κατά μεν
ονν την των έπικνκλων πραγματείαν , έάν λάβωμεν το ίο
μέγιβτον άφ' ημών άπόβτημα τον άβτέρος, οίον το
θε, καϊ πάλιν το έλάχιβτον, οίον το &ν, καϊ την νπερ-
οχην τον μεγίβτον παρα το έλάχιβτον, οίον το εν, καϊ
δίχα διέλωμεν κατά το μ, δηλον ως γενήβεται μέβη
αντον άπόβταβις η &μ. έάν ονν κέντρφ μϊν τω &, δια- ί5
βτήματι δε τω &μ γράψωμεν τον μλνξ κνκλον έγκεν-
1 χάλιν] καϊ Β 2 ν\ ή Β, ν η Μ&γ*., ο£. ρ.. 190, 14
4 υπολήψεις Β* 6 διά το] δι' α Β* 7 ή μεταβ.] και
μεταβ. Β* υπολειπόμενα Β* 9 κατα] κα\ το Β* 13 το
ϊ?] τον εν Β* 15 κέντοον μεν το & Β* 16 το &μ Β*
 192 ϋΕ 8Τ. ΕΚΚ. ΜΕ0ΙΙ8 ϋΙ8ΤΑΝΤΠ8.
τρον, κέντρω δε τώ μ και διαβτήματι τω με τον εζνη
έπίκνκλον , φανερον ώς 6 άβτηρ κατα τον έπικνκλον
φερόμενος, έπι μεν τον ε βημείον γενόμενος μέγιβτον
άποβτήβεται άφ' ημών, έπι δε τον ν έλάχιβτον, κα&
5 εκάτερον δε των ζ η, κα&' α τεμνεται ο έπίκνκλος νπο
τον έγκέντρον, όπουί^ποτε μεταβτάντος τον επικνκλον,
το μέβον. κατα δε την (των) έκκεντρων νπό&εβιν, όν-
τος έκκέντρον τον ελνξ περϊ κέντρον το κ, τον δε παν
τος κέντρον τον 9; και της μεταζν των κέντρων της &κ
ίο έκβλη&είβης έφ' εκάτερα, έάν κέντρω τφ θ γράψωμεν
ϊ'βον τω έκκέντρω τον μλνξ, δηλον ως οντο^ έβται ο
έγκεντρος, κα&' ον της έτέρας νπο&έβεως φέρεται 6
έπίκνκλος, κέντρω μεν γραφόμενος τω μ, διαβτηματι
δε τω με. δ πλάνης, κατά τον έκκέντρον φερόμενος,
ί5 έπϊ μεν τον ε γενόμενος , οπον αν καϊ τοντο, μέγιβτον
άφέξει άφ' ημων, έπι δε τον ν έλάχιβτον, κατα δε τας
προς τον έγκεντρον διχοτομίας τας λ ξ, οπον (αν)
γίνωνται μεταπίπτοντος τον έκκέντρον, τα μέβα. καϊ
φανερον ώς κα&' εκατέραν την νπό&εβιν τα αντα βνμ-
2ο φωνήβει μέγιβτα καϊ πάλιν έλάχιβτα και μέβα είναι
άποβτηματα.
λείπεται περι βννόδων καϊ έπιπροβ&ήβεων και κρν-
-ψεων καϊ έκλείψεων έπϊ βραχύ των προκειμένων ενεκα
διελ&εΐν. έπεϊ τοίννν φνβει μ\ν έπ' εν&είας 6ρώμεν,
25 έβτι δε ανωτάτω μεν η των άπλανών βφαΐρα, νπο δε
1 το μ Β* 3 γενόμενος] φερόμενος Β* 5 εκάτερον]
ετερον Β 6 οπονδήποντε Β, βπι. αρθ£γ. 7 έγπέντρων
άπό&εσιν Β* 11 τον] τώ Β* 12 Εκκεντρος Β* 16 τάς]
την Β* 17 ίκκεντρον Β* 'όπου γίνονται Β* 22 ϊηβοΓ.
περϊ ουνόδων και έπιπροσ&έσεων καΙ φάσεων και
κρνψεων Β έπιπροσ&έσεων Β*
 ϋΕ 8Τ. ΕΚΚ. ΟΒΒΟϋΚΔΤΙΟΝΙΒϋδ. 193
ταύτην αί τών πλανωμενων, εν η τάξει διωρίβαμεν,
δηλον ως η μεν βελήνη, προβγειοτάτη ονβα, πάβι τοΐς
νπερ αύτην έπιπροβ&ήβει, και πάντα τα πλανώμενα,
τινά δε χαϊ των απλανών, κρύπτει, έπειδάν μεταξύ τι
νος αντών και της οψεως ημών έπ' εύ&είας καταβτί], 5
αύτη δε νπ' οΰίενο^ άβτρον κρύπτεται. ο δε ηλιος νπο
μεν της βελήνης έπιπροβ&είται, αύτός δε πλην ττς
βελήνης ταλλα πάντα κρύπτει, το μεν πρώτον βννεγγί-
ζων καϊ κατανγάζων, επειτα δε κατά μίαν εύ&εΐαν έμ-
προβ&εν της οψεως ημών κάκείνων τινος μεταξν κα&- ίο
ιβτάμενος. βτίλβων δε καϊ φωβφόρος τά μεν ύπερ αν
τούς κρύπτονβι, της οψεως ημών κάκείνων κατ εύ&εΐαν
ομοίως επίπροβ&εν γινόμενοι' δοκούβι (δε) καϊ άλληλονς
έπιπροβ&εΐν ποτέ, διά τά μεγέ&η και τάς λοξώβεις τών
κύκλων καϊ τάς &έβεις άλληλων νπερτεροι τε καϊ ταπει- ιβ
νότεροι γινόμενοι. το μεντοι ακριβες άδηλον επ' αν
τών, διά το περϊ τον ήλιον άναβτρέφεβ&αι καϊ μάλιβτα
τον βτίλβοντα μικρόν κεντρον είναι τω μεγέ&ει καϊ
βύνεγγνς αεϊ τω ηλίω και τά πολλα κατανγαζόμενον
αφανή. πνρόεις δε τονς ύπερ αύτόν δύο πλάνητάς ποτε 2ο
κρύπτει, φαέδων δε τον φαίνοντα, πάντες δε οί πλάνη
τες τών απλανών τονς κατά τον εαντού δρόμον εκαβτος.
βελήνη δε κατά διάμετρον ηλίον [καϊ βελήνης~\ γε
νομένη καϊ είς την της γης έμπίπτονβα βκιάν εκλείπει,

1 διωρίσαμεν: ρ. 138 βςμ}. 6 κρνητε ϋηίο αστοου άβΐ. Β

ω
8 σννεγγίξον καϊ κατανγάξον Β* 13 έπίπροο&α Β*
ί£ αάά. Μ&ιΐ. 15 αλλων Β*, ίηνϊοετη ΟΙιαϊο. 87 16 αύτώ
Β* 20 όνο] αν Β, άηθ8 $ηρτα βε ρΐαηείαβ ΟΙιαϊο. 23 ϊηβοΓ.
πεαϊ εκλείψεως ήλίον καϊ σελήνης Β ηλίου καϊ σελή
νης γενομένων ΜαΗ. Ιυ/ηα ϋετη άίατηείτο α «οϊε άί$ίαηβ βί
ϊηοηττεηζ ηηΛταιη (ετταε ϋΙιαϊο.
'ΠιίϊΟ Βπιττη. 13
 194 ϋΕ 8ΟΙΛ8 Β-ΕϊΈΟΤϋ.
πλήν ον κατά πάντα γε μήνα' οντε (γαρ πάβαις) ταΐς
βννόδοις καϊ βνμμηνίαις λεγομέναις ηλιος εκλείπει, οντε
ταΐς πανβελήνοις πάβαις η βελήνη, δια το τονς κύκλονς
αντών πολύ λελοξώβ&αι προς αλλήλονς. 6 μεν γαρ
5 ηλίον κύκλος, ως φαμεν, νπ αντώ βύνεγγνς τω άιά
μέβων των ζωδίων φαίνεται φερόμενος, τον κύκλον
αύτού βραχύ τι προς τούτον έγκεκλιμένον , ως ήμιβν
μοίρας έφ' εκάτερον παραλλάττειν. ο δε της βελήνης
κύκλος, ως μεν "ίππαρχος ενρίβκει, έν πλάτει δέκα μοι-
ιο ρών λελόξωται, ως δ' οί πλεΐβτοι των μα&ηματικών
νομίζονβι, δώδεκα, ώβτε ε η και ς' μοίρας έφ' έκάτερα
τού δια μέβων βορειοτέραν η νοτιωτέραν ποτε φαί-
νεβ&αι. αν δη νοήβωμεν τα δια τών κύκλων έκατέρων,
τον τε ηλιακού καϊ τού της βελήνης, έπίπεδα έκβεβλή-
ί5 β&αι, εβται αντών κοινή τομή εν&εΐα, έφ' ης αμφοτέ
ρων έβτι τα κέντρα' ήτις εν&εΐα τρόπον τινα κοινή
διάμετρος εβται άμφοΐν' ής τα ακρα, κα&' α τέμνειν δο-
κούβιν αλλήλονς οί κύκλοι, βύνδεβμοι καλούνται, 6 μεν
άναβιβάζων, 6 δε καταβιβάζων, καϊ αντοί μεταπίπτον-
ϊο τες είς τα επόμενα τών ζωδίων, έαν μεν ονν κατα
βύνδεβμον η βύνοδος ήλίον προς βελήνην γένηται,
βύνεγγνς αλλήλων φαινομένων τών βωμάτων, έπι-
προβ&ήβει τω ηλίω προς την οψιν ημών βελήνη, ωβτε
όόξ,ει ημΐν έκλείπειν ο ήλιος, χαϊ τοοΌντον γε μέρος,
25 οβον αν η βελήνη έπίπροβ&εν γένηται. έαν δε μή κατά
τον βύνδεβμον ή βνμμηνιακή βύνοδος γένηται, άλλα
1 πάααις &άά. Μ&γί. 2 λεγομένοις Β* 5 φαμεν: οί.
ρ. 135, 13 νπαντών σύνεγγνς τών διαμέοων Β* 9 οί. ρ.
135, 14. ΜΜ>βΓί, Β,ΐιβίη. Μιιβ. η. Ρ. XII ρ. 118 11 ίωίώκα
Β, βπι. &ρ. 5] £ Β* 12 τον διαμέαον Β* 16 ίατϊ]
ίπϊ Β* 18 άλλήλοις Β*
 ΌΈ ΙϋΝΑΕ ϋΕΙΈΟΤϋ. 195
τον μεν μηκονς των ζωδίων κατά την αντην μοΐραν,
τον δε πλάτονς μη κατα την αντην, άλλα το μεν βο-
ρειότερον φαίνηται των άβτρων, το δε νοτιώτερον, ονκ
έπιπροβ&ονμένος ηλιος ονδ' έκλείπειν δόξει.
έπϊ δε της βεληνης ωδ' αν γένοιτο φανερόν. οτι 5
μεν γάρ εις την της γης έμπίπτονβα βκιάν ποτε έκλεί
πει, πολλάκι^ είρηται' ως δ' ον κα&' εκαβτον μηνα,
δηλωτέον.

ατω
β 9
έπεϊ τοίννν έπ' εύ&είας των φωτιζόντων αί άκτΐνες
καϊ αί ανγαι πίτττου&ι καϊ παραπληβίως βννεχεΐς ταν- ίο
ταις αί βκιαί, οταν μεν ϊ'βον Τ] τό τε φωτίζον καϊ το
την βκιάν άποβάλλον, βφαιρικά δε άμφω, γίνεται η
[δϊ] βκιά κνλινδρικη και εις άπειρον εκπίπτονβα. οίον
εβτω φωτίζον μεν το αβ, φωτιζόμενον δε το γδ, ί'ΰα
δε άλλήλοις καϊ βφαιρικά' δηλον ονν ως της γε αγ ί5
άκτΐνος καϊ της βδ έπ' εύ&είας έκπιπτονβων, έπεϊ αϊ
αβ γδ διάμετροι ί'βαι τέ είβιν άλλήλαις καϊ προς όρ&άς
ταΐς αγε βδζ έφαπτομέναις, παράλληλοι εβονται, καϊ αί

3 νοτιώτε ρον : ι οογγ. βχ «ι Β 5 ϊηβοΓ. πεοϊ έκλείψεως

σελήνης Β 8 ίΓββ φιαβ ββφιιιηίιπτ άββοήρϋοηββ άββιιηί ϊη Β,
ββά βχβΪ&ηί αριι(1 ΟΙι&ΐο. 10 ταύτης Β* 12 γίνηται, ή δε
β»ιά Μωί. ετ()θ €ίμπ, ί^ηϊβ Ιηοεηι ρταεύεηβ αεφιάΙίδ ετϋ οοτροτί,
εχ ψΜ> ετηκαηί ηηώταε, βί Ιατη ί^ηϊ8 αΜατη βοτροτίδ {)ϊοοο$α, βηί
/οτηαα, ιΐτηύταε ηαβοεηίητ ίη Ί/ηοάν,τη οφϊίηάΗ ΟΙιαΐο. 89 13 έμ-
ηίπτονσα Β* 14 φωτιξόμενον] ποοσλαμβάνον Β, ποολαμβά-
νον ΜαΓί. φιοΛ νετο ίΙΙητηίηαίητ ΟΙιαΐο. 16 βδ Οΐιαϊο.] εδ Β
Ιμπιπτονσών Β* 18 ίφαπτομένας Β, οϊ. ρ. 190, 5, ίΐιάτε-
ραι μεν ονν Μ&χί.
13*
 196 ϋΕ ΙϋΝΑΕ

γε δζ έπ' άπειρον έκβαλλόμεναι ον βνμπεβοννται' τον

δε τοιούτον πάντο&εν γινομένον δηλον ως τής γδ βφαί-
ρας η βκιά κνλινδρικη τε εβται και έπ' άπειρον έκπί-
πτονβα.

5 έάν μέντοι τΐ φωτίζον ελαττον ή, οίον το η&, το

δε φωτιζόμενον μεΐζον, οίον τό κλ, η κμλν ζβκια) τω
μεν βχήματι εβται καλα&οειδι'$ , έπ' απειρον δε ομ,οΛ»^
έκπίπτονβα ' έπεϊ γαρ μείζων η κλ διάμετρος της η&, αί
κμ λν ακτΐνες έπ' άπειρον έκπίπτονβαι έν πλείονι αει
ίο διαβτάβει γενήβονται, (καϊ) τοντ' εβται πανταχό&εν
ομοίως.

1 9ξ\ 81 Β* 6 κλ Οιβλο. 90] ηλ Β σκιά αάά. Μβ,γϊ.

»»0»ί»/'β8ίΜ»ι εβί ηιιιΛτ αια οτΜδ κλ αυ,αε ββί κμ.λν ίη /Όττηατη ου.ϊάετη
είβ,ξ/ίατί οα,ΙαΜ ΟΙιη,ΐο. 7 καλα&οειδες Β* 8 κλ 0Ιιβ,ΐο.] ηλ
Β αί κμ λν] καΐ ηλ μ.ν Β*, ηκμ, βί &λν ΟΙιαϊο. 9 άκτί
νες 1>ϊθ β0γ. Β* έμηίητονσαι Β* 10 γενήοεται Β* τον
τ £ατκι Β, τον τ' ϊσται (τε'} ΜαγΙ
 ΌΕΓΕΟΤπ. 197
έάν δε άνάπαλιν τό μεν φωτίζον η μεΐζον, κα&ά-
περ το ξο, το δε φωτιζόμενον (ελαττον), οίον τό πρ,
βφαιρικά δε άμφω, δήλον ότι ή τον πρ βκιά, τοντεβτιν
ή πρβ, κωνοειδής καϊ πεπεραβμένη γενήβεται, των ξπ
ορ ακτίνων έπ εύ&είας έκβαλλομένων καϊ βνμπιπτον- 5
βων άλλήλαις κατα το β βημεΐον, έπειδή έλάττων έβτϊν
ή πρ διάμετρος της ξο, καϊ τουτου γινομένον πανταχό&εν,
έπεϊ τοίννν δια της περϊ άποβτημάτων καϊ μεγε&ων
πραγματείας ηλίον καϊ βελήνης δείκννβιν "Ιππαρχος τον
μεν ήλιον βύνεγγνς χιλιοκτακοβιογδοηκονταπλαβίονα ίο
της γης, την γην έπταεικοβαπλαβίονα μάλιβτα της βελή-
νης, πολύ δε νψηλότερον τον ί^λιον της βελήνης, δηλον
ώς η τε βκια εβται της γης κωνοειδής και κατα την
κοινην διάμετρον τού τε ηλίον καϊ της γης έμπίπτονβα,
καϊ το της βελήνης μεγε&ος κατα το πλεΐβτον ελαττον ί5
τοΰ πάχονς της από της γης βκιάς. έπειδάν κατα μεν
τον ετερον βύνδεβμον ήλιος γένηται, κατα δε τον ετε
ρον βελήνη, καϊ έπϊ μιας εν&είας ο τε ήλιος καϊ η γη
και ή βκιά καϊ ή βελήνη καταβτή, τότε αναγκαίως εμ-
πίπτονβα εις την βκιάν της γης η βελήνη, δια το ελατ- 2ο
των είναι αντής και μηδεν ε'χειν ίδιον φως, αφανης
κα&ίβταται καϊ λεγεται έκλείπειν. άλλ' έπειδαν μεν
ακριβως γένωνται κατά διάμετρον, ωβτε έπϊ τής αντής,
ως φαμεν, εν&είας καταβτήναι τό τε τού ηλίον κέντρον

1 ϊηβοΓ. πϊρί μ,εγε&ους ηλίου καϊ σελήνης και πεοϊ

έκ&έσεως (έκ&έοεως οοωρβηάϊοββ βογ., έκλείψεως ΜαΓί.)
σελήνη ς Β 2 μείον βΑά. Μαγϊ. (ά) ί»ίΜΜ8 νετο βηί φιοά
ΜνβίταίιΜ' ΟΙι&ΐα 3 τοντϊ Β* 4 κονοϊιίήί Β* 5 σνμ-
πτονοών Β* 13 κονοειδής Β* 16 ίπειδάν <^ονν~}?
17 γένεται Β* 18 σελήνης Β* 21 άφανες Β*
 198 ΟΕ ΙΝνΕΝΤΙΟΝΙΒϋδ Αϋ Α8ΤΚΟΙ. ΡΕΒ,ΤΙΝΕΝΤΙΒϋδ.
καϊ το της γης καϊ το της βεληνης, δια μέβον τον
βκιάβματος βελήνη ιούβα ολη έκλείπει' οτε δε βύνεγγνς,
μη μέντοι έπ εύ&είας, ένίοτε ονχ ολη ' τα μέντοι πλείω,
μη κατα τονς βννδέβμονς γινομένων των βωμάτων τον
5 τε ηλίον καϊ βελήνης έν ταΐς πανβελήνοις, η μεν βκια
της γης και ούτως έπϊ μιας εν&είας έβται τφ ηλίω, η
δε βεληνη, βορειοτερα της βκιάς η νοτιωτέρα παρούβα
και κατ ονδεν είς αύτην έμπίπτονβα, ούδ' ολως εκλείψει.
ταντι μεν 6 "Αδραβτος. 6 δε Λερκνλλίδης ονδεμία
ίο μεν οίκεία καϊ προβηκούβϊ] τάξει περι τούτων άνεγρα-
ψεν' α δε καϊ αντος νποδείκννβιν έν τω περϊ τον
άτράκτον καϊ των βφονδύλων των έν τή Πολιτεία παρα
Πλάτωνι λεγομένων έβτϊ τοιαύτα.
Ενδημος ίβτορεΐ έν ταΐς Άβτρολογίαις, οτι Οίνο-
ί5 πίδης ενρε πρώτος την τον ζωδιακού διάζωβιν καϊ την
τον μεγάλον ένιαντού περίβταβιν' Θαλης δε ηλίον έκλει-
ψιν καϊ την κατα τας Γροίτά^ αντού περίοδον, ώς ονκ
ϊ'βη άει βνμβαίνει' Αναξίμανδρος δε οτι έβτιν η γη
μετέωρος καϊ κινεΐται περι το τού κόβμον μέβον' Άνα-
1 καϊ το της σελ.] άπ' αντής της σελ. Β, καϊ αντής της
σελ. Μαγϊ. 3 τα] το Β* 4 γινόμενον Β* 9 δερβυλλίδης
Β* 14 — ρ. 199, 8: ηαβο ΐβ£αηίιιΓ βίίαπι ϊη βηβ βχοβΓρίο-
πιπι (ΐηϊ1)ϋβ ίάΐ,ιιΐιιβ ίκ των Άνατολίου ϊηβοήρίαβ ββί; βάΐΐα βαηί
α Γαοποϊο, ΒϊΜ. 6γ. οιιγ. Η&γΐοβ ΠΙ ρ. 464, ,,βχ αρο{*Γαρηο Ηοΐ-
βίβηϋ φιϊ ϊΐΐ& βχ Ρβϊγββοϊαηο ββ οοάϊοβ η&ιιβίβββ ββί ίββίαίιιβ,"
βί α!) ΗιιΗβοηϊο, ΗβΓΟηίβ Γβΐϊα. ρ. 280, ςηΐ οοάϊοβ Μοηαοβηβϊ 165
1ίβ1ί», 6β1; ϊηβοΓ. τίς τί ευρεν ίν μ α 9 η μ α τ ι κ »/ Β, τίς τί
ενρεν έν μα&ηματικυίς βχο. Ενδημος: ίτ. 94 8ρβη£.
16 Θαλής: οί. Ζβΐΐβγ άϊβ ΡΜΐοβ. άβΓ (ϊγ. Ι* ρ. 171. ΘΛϊ&ρ&Γβΐΐϊ
ρ. 123 β(ι. 17 περίοδον ΡαΙ».] πάροδον Β βί οοάβχ Μοη.
18 σνμβαίνει ΕΉ.ογ.] σνμβαίνειν Β βί Μοη. 18 β0ι0ι. οί. Ιίβ,9Γϊβ
ίίη Ιιίδίοπο&ΐ βιίΓνβ^ οί Ιηβ ββίχοηοπι^ οί ίηβ Μιοϊβηίβ ρ. 91 βηη.
Αναξίμανδρος : οί. ΖβΠβΓ ρ. 210 19 κινείται] κείται
Μοηίιιοϊα ΗίβίοϊΓβ άββ ΜαίηβΊηίΐϋίιιιββ Ι ρ. 107 Άναξιμένης:
οί. ΖβΠβΓ ρ. 226
 ΌΕ ΑδΤΚΟΙΟαίΑΕ ΡΚΓΝ0ΙΡΠδ. 199
ζιμένης δε οτι η βελήνη έκ τον ηλίον εχει το φώς καϊ
τίνα εκλείπει τρόπον. οί ίε λοιποϊ επι έξενρημένοις τού
τοις έπεξεύρον ετερα' οτι οί απλανεΐς κινούνται περϊ
τον δια των πόλων άξονα μένοντα, οί δε πλανώμενοι
περϊ τον τού ζωδιακού προς όρ&άς οντα αντω αξονα, 5
άπέχονβι δ' άλλήλων ο τε των απλανών και των πλανω-
μένων άξων πεντεκαιδεκαγώνον πλενράν ο εβτι μοΐ-
ραι κδ'.
έν δε τοΐς εφεξής φηβιν' ον τρόπον επϊ γεωμετρία
και μονβική μή καταβτηβάμενον τάς νπο&έβεις αδύνα- ίο
τον των μετά τάς αρχάς λόγων εξάπτεβ&αι, κατά τά
αντά καϊ έπϊ της άβτρολογίας προομολογεΐβ&αι χρή τάς
νπο&έβεις, εφ' αις 3ταοειβιν 6 λόγος 6 περϊ της των
πλανωμένων κινήβεως. προ πάντων δε, φηβί, βχεδον
των περϊ τά μα&ηματικά την πραγματείαν εχόντων η ί5
λήψις των άρχων ώς ομολογονμένων έβτί' πρώτον μεν
ώς έβτιν η τού κόβμον βνβταβις τεταγμένως επϊ μιας
αρχής διεπομένη νφέβτηκέ τε τά οντα και φαινόμενα
ταντα' διό μή δεΐν φάναι τον κόβμον τής ημετέρας ,
οψεως έκ τού απείρον, αλλά κατά περιγραφήν είναι' 2ο
δεύτερον δε ώς ον ββέβει καϊ ανάψει των &είων βωμά
των αϊ τε άνατολαϊ καϊ δνβεις' αλλα γάρ ει μη αίδιος

2 έπϊ οη». βχο. έξενρημένοις βχο.] έξηνριμένοις Β

3 οτι οί άπλανείς κτλ.: οί. ρ. 202, 8 β(}ςι. (Β*) κινείται Β*
4 των πόλων βχο.] πολον Β*, των πόλον Β6 5 αντω
αξονα Β11] αντού αξονα Β*, αξονα αντω βχο., αξονα άβΐ. Ηαΐίβοΐι
6 ($' οπι. βχο. 7 πεντεκαιδεκαγώνον βχο.] πεντακαιδεκα-
γώνον Β πλενοάς Β3. δ έστι μο ήδ Β, οτι είσϊ μοιοε τον
άρι&μον είκοσιτέσσαοες Μοη., οι είσι μοίραι είκοσιτέσσαοες ΓΛγ.
9 ϊηβοΓ. τίνες αί της αστρονομίας νπο&έσεις Β
φηαιν <δτιΛ Μαγϊ. 13 αΐς] οϊς Β* 16 όμολογονμένως Β*
21 σβεση Β*
 200 ϋΕ δΤΕΙΛΑΚϋΜ
τούτων ή διαμονή, ονκ αν η έν τω παντϊ τάξις ψνλα-
χ&είη' τρίτον ως ον πλείονς ονδε έλάττονες των ζ οί
χλανώμενοι' καϊ τοΰτο δήλον έκ μακράς τηρήβεως'
τεταρτον έπεϊ οντε πάντα τα οντα κινεΐβ&αι ενλογόν
5 ιβτιν οντε πάντα μένειν, άλλα τα μ&ν κινείβ&αι, τά δϊ
μένειν, 6μολογεΐβ&αι δεΐ, τίνα εν τω παντι μένειν χρη
καϊ τίνα κινεΐβ&αι. φηβι δ ως γην μεν χρη οΐεβ&αι
μένειν, εβτίαν τον &εών οίκον κατά τον Πλάτωνα, τά
δε πλανώμενα βνν τώ παντι περιέχοντι ονρανώ κι-
ιο νεΐβ&αι' τονς δε τά κινητά βτήβαντας , τά δε ακίνητα
φύβει καϊ εδρα κινήβαντας ώς παρά τάς της μα&ηματι
κής νπο&έβεις άποδιοπομπείται.
έν δε τούτοις φηβϊ και κατά μήκος τονς πλανωμέ-
νονς κινεΐβ&αι καϊ βά&ος και πλάτος τεταγμένως καϊ
ί5 6μαλώς καϊ έγκνκλίως, ήγηβάμενοι ονκ αν βφαλλοί-
με&α τής περϊ αύτούς αλη&είας' διό τάς τε ανατολάς
καϊ παρανατολάς τής κατά μήκος κινήβεως καϊ τάς
από των πρεββντέρων αποδιδομένας έκλύτονς και ρ'α&ύ-
μονς αίτίας τής νπολείψεως λεγομένης παραιτεΐται. όρ-
ίο &όν δε το νομίζειν, φηβί, πάν το άλο^ον καϊ άτακτον
φνγόντας τής τοιαύτης κινήβεως, έναντίαν τη άπλανει
φορά τά πλανώμενα κινεΐβ&αι ήρέμα, περιαγομένης τής
έντός φοράς νπο τής έκτός. ονκ άξιοΐ ί£ τον πλανω-
μένον αίτίας οίεβ&αι τάς ελικοειδεΐς γραμμάς ώς προ-
25 ηγονμένας τάς τε ιππικη παραπληβίας' γίνεβ&αι μεν
γάρ ταύτας κατά βνμβεβηκός' πρώτην δε προηγονμένην
8 Πλάτωνα: ΡΗβ,βάΓ. ρ. 247 Α 9 ίϊ] γαρ Β 11 μα&η-
ματικής] μαντικής Β 16 ήγησαμένον (ήγηαάμενος Μα,τϊ.) καν
αφαλοίμε&α Β 18 άπο] νπο ΜαΗ. πάρα ροβί πρεσβντέ
ρων άβΐ. Β 19 νπολή'ψεως λεγομένας Β* 21 απλανή Β*
22 περιαγαμένης Β* 23 οί. δοΐηαρατβΙΙί ρ. 154
 ΕΚΚΑΝΤΙϋΜ ΜΟΤΙΒϋδ. 201
αιτίαν είναι καϊ τού πλάνον καϊ της ί'λικος την κατά
λοξοΰ τού ζωδιακον κύκλον κίνηβιν' και γαρ έπειβ-
οδιώδης και νβτέρα η κατά την ελικα κίνηβις, έκ τον
ό^πλοΰ της περϊ αύτονς κινηβεως αποτελονμενη. προτέ-
ραν δε χρη είπεΐν την κατά τού λοξού προηγονμένην 5
κίνηβιν' επομένη γαρ ή ί'λιξ καϊ οι πρώτη.
πάλιν παραιτεΐται και της κατά το βά&ος κινηβεως
αίτίας είναι τάς έκκεντρότητας' περϊ δε κέντρον εν τι το
αντης καϊ κόβμον ηγεΐται τοΐς κατ ούρανον φερομέ-
νοις πάβι την κίνηβιν είναι, κατά βνμβεβηκος νπο των ίο
πλανωμένων, ού κατά προηγονμενην, ώς επάνω έπεδεί-
ξαμεν, των έπικύκλων και των έκκεντρων κύκλων διά
τού των έγκέντρων βά&ονς γραφομένων. δύο γάρ
επιφανείας εχει εκάβτη βφαΐρα, την μεν έντος κοίλην,
την δε έκτος κυρτην, ων έν τω μεταξύ κατ έπικύκλονς ι5
καϊ έγκέντρονς κινεΐται τά αβτρα, κα&' ην κίνηβιν καϊ
τονς έκκεντρονς κατά βνμβεβηκος γράφει. φηβϊ δε καϊ
κατα μεν τάς ημετέρας φανταβίας ανωμάλονς είναι τάς
των πλανωμένων κινηβεις, κατά δε τό ύποκείμενον και
τάλη&ες ομαλάς' πάβι δε την κίνηβιν προαιρετικην και 2ο
άβίαβτον είναι δι' όλιγίβτων φορών καϊ έν τεταγμέ-
ναις βφαίραις. αίτιάται δε τών φιλοβόφων οβοι ταΐς
βφαίραις οίον άψύχονς ένώβαντες τονς άβτέρας καϊ
τοΐς τούτων κύκλοις πολνβφαιρίας είβηγούνται, ώβπερ
Άριβτοτέλης άξιοΐ καϊ τών μα&ηματικών Μέναιχμος καϊ 25

5 είπειν] ταύτην Β, ταύτης ΜαγΙ. προηγονμένης Β*

8 εν τι τό] εν τη της Β* 11 έπεδείξαμεν: ρ. 167 βηςι.
13 έκκέντρων Β* βά&ονς] πλάτονς Β* 16 έκκεντρους Β*
19 και τάλη&ες ομαλάς] όμαλώς (ομαλάς βπι. Μ&Γί.) και
τάλη&ές Β 24 ποίυσφαιρέας Β* 25 Αριατοτέλης : ΜβίαρΙι.
λ 8 ρ. 1073 Ι) Μένεχμος Β*
 202 ϋΕ ΑΧΙΒϋδ ΖΟϋΙΑΟΙ
Κάλλιππος, ο'ί τας μεν φερονβας, τάς δε άνελιττονβας
είβηγηβαντο. έπι δε τούτοις 6μολογονμένοις περϊ μενον-
βαν την γην τον ονρανον βνν τοΐς αβτροις ηγεΐται κι-
νεΐβ&αι εν 6μαλαΐς καϊ έγκνκλίοις κινηβεβιν έλαχίβταις
5 τε και βνμφώνοις έγκέντροις τε καϊ άβιάβτοις φοραΐς,
καϊ ταύτας βωζομένας καϊ παρα Πλάτωνι άποδείκννβι
τας νπο&έβεις.
κινούνται δε οι μεν απλανεΐς περϊ τον δια των
πόλων «ξονα μενοντα, οι δε πλανώμενοι περϊ τον τον
ίο ζωδιακού προς όρ&άς οντα αύτώ άξονα' άπέχονβι δ'
άλληλων ο τε των απλανών και των πλανωμένων αξων
πεντεκαιδεκαγώνον πλενράν. δίχα μεν τεμνει τον
κόβμον 6 ζωδιακος μέγιβτος ών της δε τον παντος
περιφερείας εις τξ' μοίρας διαιρονμένης 6 ζωδιακος
15 εκατέρω&εν ρπ' μοίρας απολαμβάνει' 6 δε αξων τον
ζωδιακού προς ορ&ας ών δίχα διαιρεΐ τας ρπ' μοίρας.
λελόξωται δε ο ζωδιακος άπο τον χειμερινού παραλλή-
λον έπι τον &ερινόν' ειαΛ δε άπο μεν τού Κρινον έπϊ
τον άνταρκτικόν μοΐραι λ', ως παραδίδωβιν "Ιππαρχος,
«ο άπο δε τού άνταρκτικού μέχρι τού πόλον της άπλανούς
βφαίρας μοΐραι τριάκοντα εξ' βννάμφω δε, άπο μεν
τον θερινοί μέχρι τού πόλον της τών άπλανών βφαί
ρας, μοΐραι ξς'. ϊνα δε πληρω&ώβιν έπϊ τον πόλον τού
τών πλανωμένων άξονος τϊ μοΐραι, προβ&ετέον μοίρας

1 Κάλιππος Β* 4 έλαχίστοις Β*. (καϊ έν\ έλαχίσταιςΊ

6 οωμ,ένας Β* οί. ΒοβοΐΛ ϋηΙβΓβ. ϋΙ>βΓ άαβ ίοβπι. 87βίβπι
άββ Ρΐ&ίοη ρ. 127^ 8 οί. ρ. 199, 3 βςιςι. (ΒΛ) 9 πόλων βχο.]
πόλον Β 11 ο- τε 1 6 πεοϊ Β6 12 πεντεκαιδικαγοόνου
βχο.] πεντακαιδε*αγιόνον Β μϊν (γαο^ΐ 16 οπ'] πρ~ Β*
19 άρκτικον ΜαΛ., ββά Ιιϊο βγγογ αΛ βοΓΐρίοΓϊβ ηβ£ΐβ£βη-
ϋα.το. ΓβίβΓβηάιιβ ΘββΘ νϋβίαγ 20 αρκτικοί ΜαΓί. 21 τρια-
κονταέΐί Β* 24 προστί&εται Β*
 ΕΤ 8ΤΕΙΛΑΚϋΜ ΙΝΕΚΚΑΝΤΙϋΜ. 203
κδ', κα&' ο εΐη αν 6 πόλος τον ζτων) πλανωμένων
άξονος προς όρ&άς δντος τω ζωδιακώ. λοιπαϊ δη από
τον πόλον ζτού) των πλανωμενων αξονος μοΐραι έπϊ
τα &ερινά μέρη τον άνταρκτινού ιβ'' αί πάβαι γαρ ηβαν
λς'' ών άφέλωμεν κδ'' λοιπαϊ ιβ'. α'ις προβ&ετέον τάς 5
από τού ανταρκτικού μέχρι τον &ερινού πάλιν μοίρας
λ' και τάς από τον &ερινού επϊ τον ίβημερινόν μοίρας
κδ' καϊ ζτάς) από τον ίβημερινού έπι τον χειμερινόν,
ον πάλιν έφάπτεται 6 ζωδιακός, μοίρας κδ'. γίνονται
μοΐραι κδ' των τξ' τον παντός μοιρων πεντεκαιδέκατον ίο
μέρος' πεντεκαιδεκάκις γάρ κδ' γίνονται τί-'. δια τούτό
φαμεν τον έγγραφομένον είς βφαΐραν πεντεκαιδεκαγώ-
νον πλενραν απέχειν αλληλων τονς δύο άξονας, τόν τε
των άπλανών και τόν των πλανωμένων.
ελικα δε γράφει τα πλανώμενα κατά βνμβεβηκός, ί5
δια τό δύο κινεΐβ&αι κινήβεις έναντίας αλλήλαις. τφ
γάρ αντά κατά την ιδίαν κίνηβιν από τον &ερινού έπϊ
χειμερινόν φέρεβ&αι και άνάπαλιν, ήρέμα μεν αύτά
περιιόντα, τάχιβτα δε έπι τά εναντία περιαγόμενα κα&'
έκάβτην ήμέραν νπό της απλανούς βφαίρας, ονκ έπ' 2ο
εν&είας από παραλλήλον έπι παράλληλον πορεύεται,
αλλά περιαγόμενα περϊ την απλανή βφαΐραν. ίνα δη
διά τού ζωδιακού από τού α έπι τό β χωρήβη, της
φοράς αυτών ονκ έπι εν&είας τού ζωδιακού μόνον,
άλλα και έν κύκλω περϊ την απλανή γινομένης, ελικα 25
4 χειμερινά Μβ,γΙ;. » άρκτικού ΜαΗ. 6 άρκτικον Μάτϊ.
μοϊραι Β* 9 γίνοιντο μΐί κδ μοϊραι Β, γίνονται μην κδ
μοϊραι Μβ,γϊ. 11 πεντεκαιδεκάι Β* 15 ίιιβΟΓ. περϊ της
ελικοειδούς κινήσεως Β. οί. ΡγοοΙ. ίη Τίπι. ρ. 263 ήλικα
Β* 22 περϊ] έπϊ Β* 24 αύτον Β* εν&είας βιιρΓβ,
νβ. &άά. Β 25 γινομένη Β, γινομένην Μβ,γΙ
 204 ϋΕ 8Τ. ΕΚΚ. ΜΟΤϋ ΤΟΚΤϋΟΒΟ.
γράφονβιν έν τη άπο παραλλήλον έπι παράλληλον διόδω
όμοιαν τη τών αμπέλων ελικι' κα&άπερ εϊ' τις ιμάντα
περιελίττει κνλίνδρω άπο της ετερας αποτομης μέχρι
της έτέρας, ωβπερ ταΐς Αακωνικαΐς βκντάλαις οί εφοροι
5 περιελίττοντες ιμάντας τας έπιβτολας έ'^ραφον. γράφει
δε και άλλην 'έλικα τά πλανώμενα, ον μόνον ως περϊ
κνλινδρον (άπο της ετέρας) αποτομης έπϊ την έτέραν
άποτομήν, άλλα και την ως (έν) έπιπέδω. επειδη γαρ
δι αίώνος άπο τον ετέρον παραλλήλον επϊ τον ετερον
ίο χωροΰβι και άπ' έκείνον πάλιν έπι τον αύτον και τούτο
άδιαλείπτως και άπαύβτως γίνεται νπ' αντών, αν έπι-
νοήβωμεν έπ' «πειρον έκτεινομένας εν&είας εϊναι τάς
παραλλήλονς καϊ δι' αντών κατά τά αντά πορενόμενα
τά πλανώμενα ποτε μεν την χειμερινήν οδόν, ποτε δε
ί5 την &ερινήν, μέχρις άπείρον εύρε&είη αν ήμΐν ελικα
γράφοντα. κατά δε το άπανβτον και αίώνιον της περι
την βφαΐραν διά [της] των παραλλήλων πορείας ομοία
ή όίό^ αντοΐς γίνεται τη διά τών έπ' «πειρον έκτεινο-
μένων εύ&ειών 6δώ, κα&άπερ δηλοΐ τά νποκείμενα δια-
2ο γράμματα. ώβτε δυο κατά βνμβεβηκος γράφονβιν ελι
κας, την μεν ως περι κύλινδρον, την δε ως δι επιπέδον.
ταντϊ μεν τά άναγκαιότατα και έξ άβτρολογίας κν-
ριώτατα προς την τών Πλατωνικών άνάγνωβιν. έπεϊ
δε εφαμεν είναι μονβικήν καϊ άρμονίαν την μεν έν
25 οργάνοις, την δε έν άρι&μοΐς, την δε έν κόβμω, καϊ
3 πεοιιιλέττει Β* άπο Ιήβ βογ. Β, ββπιβΐ αρ. ίτέοαν
Β, βπι. αρ. 6 αλλον Β* 7 άπο της ίτίοας βΛά. Μαγί.
8 έν αάά. ίίαχί. 11 αν] κάν Β (κ πΛηιπι νβΓβιιβ ϊηΐϋο
αηίβροβϊίιπη ββί), καν 3.ρ. 14 τά πλανωμενα] τά άπλανή Β,
τη απλανεί Μαγί. 17 τής άβΐ. Μωί. 19 άββοήρίϊοηββ Β
ηοη ΙιαΙ)βί 22 κυριότητα Β*. καΐ κνοιώτατα ίξ άστρολογίαςΊ
24 ίφαμεν: ρ. 17, 2. 47, 3
 ΕΡϋΟβϋδ. 205
περϊ της έν κόβμω τάναγκαΐα πάντα έξής έπηγγειλάμε&α
μετα την περϊ άβτρολογίας παράδοβιν — ταντην γαρ
έφη καϊ Πλάτων έν τοΐς μα&ήμαβι πέμπτην είναι μετά
άρι&μητικην γεωμετρίαν βτερεομετρίαν άβτρονομίαν — ,
α καϊ περϊ τούτων έν κεφαλαίοις παραδείκννβιν ό Θρά- 5
βνλλος βνν οις καϊ αντοϊ προεξειργάβμε&α δηλωτέον.

1 έπηγγειίάμε&α : ρ. 47, 9. 93, 11 2 αοτρολογίαν Β*

3 Πλάτων: Ον. VII ρ. 530 4 ατεριωμ.ιτρίαν Β* 5 Φρα-
ανλλος Β* 6 προιξηργάσμ.ε&α Β* τέλος β.άά. Β
 β» α, |; προβλαμβανόμενος
Β- δ.
°! νπάτη νπατών
ϋ
~ παρνπατη νπατών
^ νπάτη διάτονος
νπάτη μέβων
παρνπάτη μέβων
μέβων διάτονος
μέβη
|* παραμέβη
ο» τρίτη διεζενγμένη
διεζενγμένη διάτονος
νητη διεζενγμένη
τρίτη νπερβολαίων
διάτονος νπερβολαίων
νήτη νπερβολαίων

Έχβί&Ι ηαβο άββοιϊρϋο ηβ£ΐβββηϋββίπιβ ίαοία ϊη οοά. Α ροβί

ηηβπι 6ϊ1ίβ ραιϋβ ςρια άβ πιαβϊοα ίι«ϋιιγ (ρ. 72). (ίαϊηάϋοίιη
ηοπιϊηϊϋαβ αάίοοίϋ βαηί Ιιαβο βίρια: ς £ Κ Φ 0 Ρ Μ ΐξ ξΕ ευ υ
»ι/ η Π Κ. Οί. Βοβίη. άβ ϊιιεΛ. πιω. ρ. 312 βςιςι. Ργϊβάΐ. ^ββ*-
ρηβΐ ρ. 324 βεμι.
ΟΙΧΥΗΥ.ΙΜΟ0 Μί1?ΙΥΝΙ0Υ>ί 8ΠΠ1Η δΙΝΟΙΧΚΊΗ
ΚίΙΟ ΚϋΗΟΙΤΗ ΜΠΝΟΙΧΚΜ '8ί19ΙΧΗνθ

ο 6δ ,»π ,3 'τ? 8
9α [Π^ΟΉ,■β0Ι!)9Π; 08 '3ϊ 8
Ό χ ,ΠΙ & τ τ τε 'δ* 0Ι
δ 91 τζ δ8 '91? 6
ε 81 ε
V 61 1δ 9(1 Ί30ΙβΙΙΠΙ
9 Ιδ 0δ ,ο Ι ,ΙΠ ,4 '9? 0δ
9 8δ 9 δ 'ΙΨ 81
7 ΨΖ 91 ε '8? 8
8 9δ 9 Ψ '8? δ1
6 9δ 19 9 ι8* 91
01 9δ 9 9 '6? 9
II 92 ΨΙ ι '89 1
δ1 93 81 8 '89 8
ετ 9δ 1δ 6 'εβ ιι
η 7δ 8δ 01 '*9 91
91 82 ε η '99 8
91 8δ 9Τ 21 '99 II
71 οε 8 ετ '09 δ1
81 ΐ8 6 ΐ1 '99 η
19 τε 81 15 Όζ, 8
03 ?8 τ 91 Όλ ττ
\Ζ 98 ε 71 '3ΐ Τδ
δδ 98 ετ 8Ι 'δ7 ?δ
8δ 76 ι 61 '8Λ 9Τ
ΐδ 88 91 0δ '« 8
9δ 68 10 1δ 'η δΙ
9δ 68 *τ 2δ 'η 9Τ
7δ 0* τ 8δ '97 8
8δ Χ? ε 4δ '97 1δ
803
ο 98 τπ •Λ 81 9 ο ε •τπ •ί εετ 2,1
9ε 81 εε Τ> 831 1
17 61 91 9 Τ 67• 0Χ
87 08 ι 9 οετ 91
67 08 91 1 τετ 5
08 Χ8 9 8 ιετ ει
18 78 9 6 281 9
78 Χ8 9Χ ΟΙ εετ ιτ
88 98 8 ΙΙ *εχ 1
χ'ε 98 9Χ 7•Χ *ετ 8
98 18 * εχ 981 οε
98 06 εε η ιετ ι
18 86 IΙ 91 βει 6
88 86 9ε 9Χ εη ι
68 66 IΙ 11 ιη ι
οχ 66 *ε 81 ιη ΨΙ
IX• 00Χ 6 61 ατ 6Χ
8» 001 8Χ 07 8η τ
εχ- Χ0Χ ΙΙ 17 8ίΧ ε
η χοχ 4Χ 77 8?1 ει
9* εοχ χ' 87 091 61
94 . εοχ χ 47 19Χ οε
!,* ΧΌΧ οε 97 Ι9Ϊ εε
8* . 90Χ ε 97 291 9
6? 90Χ 1 13 ε1Χ 91
09 90Χ εχ «7 τ ει 91
19 ιοτ οχ 67. Χ \1 8
79 χ οχ 6Χ 08 911 τ
89 ΙΧΧ η 18 Χ 81 ε
Χ9 εχτ 9ε 7.8 08Χ εε
99 εττ 8Χ 88 981 IΙ
99 ητ Χ η 881 8
19 χ>τχ Τ>Χ 98 06Χ Χ
89 9Ι1 9 98 Χ6Χ 8
69 9ΧΧ εχ 18 761 77
09 9ΧΧ οε 88 εβτ ΐδ
19 9ΧΧ 8 6ε 961 ο
04 861 *Χ
θα •'βίπιοιιοαιβ'β » 66Χ 6
Ό χ •πι •ρ οεχ χ Ε* 'εοε 8
ε 'χεχ χ Β* εοε 91
ΟΙΧΥΗΥ>ΙΜΟΟ ΗίΙΉνΝΙΰνί 8ί1Ιί1Η δΙΝΟΉΚΙΗ
ΜίΙΟ Ηί1Η0ΙΪΙ>Ι ΜίΙΝΟΙΧίσΗ '8ΙΝΙΌν>Ι

1 ΊΙη9 π? Ί Χ χ 3 08 •ΙΡΗ πι 'ί ΖΖ 9

ζ τ * τε ζζ ΧΖ
ε ζ ε δε ε. 8
ϊ δ 02 εε εδ τζ
9 ε δΧ *ε ίΖ η
9 ΐ 1ι 98 9δ ζ
ι 9 9 98 9δ η
8 9 δ 18 93 ε
6 ι 9 88 9δ η
οχ 8 * 68 9δ χζ
π 6 τ 0* ιζ XX
δΐ 01 ε τ* ίΖ ίΖ
ει 0Ι 61 δ* 83 ζχ
η χι 11 ει- 8δ «ζ
91 δΐ * Ϋΐ' 63 η
91 21 03 9* οε τ
II ει 6 9* οε IX
81 η 91 Ι* τε β
61 91 9 8* ιε 81
03 91 12 6* δε Ζ\
Ιδ 91 91 09 38 δδ
22 IX ε 19 εε 91
8δ II 61 59 η Ι
ΪΖ 81 8 89 η *1
65 6Χ Ι *9
Γ- 9 61 IX 99 5ε 8
ΙΖ 0δ 8 99 «,ε ΐδ
82 Ιδ Χ 2,9 9ε ετ
62 Ιδ IX 85 £6 Ι
03ΙΙΙ ΙΜίιΠΒ ΪΙ
210
. 59 ΒαΙΙ. ίη. ρ. 87 15 ρ. 104 Βηΐΐ. ίη. ρ. 68 12
60 38 9 105 69 , 3
91 39 1 106 70 2
62 39 14 107 70 , 1*
03 40 1 108 71 6
64 40 9 109 72 1
95 41 3 110 72 18
66 41 9 111 20
67 42 4 112 72 24
68 43 7 113 73 10
9!Ι 43 23 114 • 74 1
7ο 44 18 115 74 12
71 45 12 119 74 21
7-2 49 9 117 75 13
73 46 20 118 76 6
74 47 9 119 79 21
75 47 21 120 77 13
76 48 8 121 78 4
77 48 16 122 78 18
78 49 6 123 79 6
70 49 18 124 79 19
80 50 19 125 80 Τ
81 51 10 126 80 16
82 52 9 127 81 9
83 53 1 128 81 18
84 53 10 129 82 9
85 54 2 130 83 2
86 54 16 131 83 18
87 55 β 132 84 11
88 55 15 133 85 4
89 56 15 134 85 17
90 58 1 135 86 9
91 59 4 139 86 22
92 59 21 137 87 8
93 60 12 138 88 8
94 61 2 139 88 24
95 61 20 140 89 17
96 62 13 141 90 8
97 63 9 142 90 23
98 64 1 143 91 11
99 95 10 144 92 3
100 66 3 145 92 20
101 66 14 149 93 11
102 67 4 147 93 23
103 97 20 148 94 10
 116
'& 6?Χ -ΠΠ3 •Πι •>* 96 6 9 •ρΐ9£) 'ΠΧ •ρ 'ε τ 6
05Χ 96 ε ι 'ε ττ
Χ9Χ 96 οε 8 Ό 1ι
59Χ 2,6 ττ 6 '9 Ι
831 86 5 0Χ '9 9
49Χ 86 εε τι Ά 6
991 60 ετ δι '8 9
951 66 *ε 81 '8 6Χ
191 001 ετ η Ό *τ
89Χ Χ0Χ 8 9Χ Ότ 61
69Χ Ι01 η 91 'ττ 9Χ
091 δ01 ψ ι\ 'ετ 9
Χ9Χ εοι ΑΧ 81 • 'ετ εε
1 59 801 ετ 61 'ετ οχ
891 40Χ ι 05 4,1 9Χ
ί9Χ 40Χ 05 Τ5 Όχ Α
69ΐ 90Χ 6 25 '91 Χ
991 90Χ ι 85 Όχ 61
Α91 90Χ 91 η> Άχ ΐ
891 αοχ οτ 95 Ίτ χε
691 αοχ εε 92 '8Ι 01
Ι ΟΙ 80Χ 91 δα Ό1 ΐ
ΤΑΧ 60Χ ετ 85 '6Ι 6Χ
δΠ οττ ι 05 Όε ι
ειτ οττ οε 08 Όδ εδ
Πι ΧΧ1 η τε 'Χδ 91
511 ειτ τ 8Ε 'δδ Χ
97Ι εττ 81 88 'δδ Χ 9
αι εττ ψ Ϊ8 Όε 9
8ΑΧ εττ 8Χ 58 'εε όε
6ΑΪ 'ηχ τ 9ε 'ίε 6
081 ΐΧΧ η Α8 '?ε δδ
181 *ΧΧ 9δ 88 Όδ Λ
Γ'8Ι 911 ετ 68 Όδ 0δ
88Χ 9ΧΧ 0δ 0» Όδ λ
Τ'8Χ 911 01 χ* Όε 81
981 911 95 δ* Ίε 9
98Χ 17Χ 81 ε? Ίζ 6Χ
2,81 811 ι \ϊ 'δδ 9
881 19Χ π 9* 'δδ 2.Χ
9* Όδ 8
ι\ 'βδ 85
'ί ε •ρρί) •ιπ (ί 'τ τ 8* Όε β
? Ί\ 6* Όε χ,δ
9 'ε ε 05 'χε ει
*?χ
7Λ.Ζ
χ9 ρρο ,σι ->* 'εε ε '>ϊ 9ΛΤ ψΚΉ 'ΐϊ 'β 98Τ οτ
29 'εε 91 8ζτ Ι81 ε
ε9 'εε ι 081 Ζ8Τ εε
49 '*ε χ ε8χ 881 ετ
99 'η η ηι 681 ψ
99 '98 6 981 0*Τ ε
Ζ9 '98 ΨΖ 881 οη ετ
89 '98 0Τ 061 τη ?.
69 'βε εε εβτ τ?τ οε
09 Άε 1Τ Ϊ-61 ε?τ 61
19 '8ε ε 961 'εη 91
ε9 '8ε 9Τ 861 πτ ετ
£9 'βε 8 002 9η οτ
49 '68 Ι Λ 202 9*Ι ε
99 Ό* 9 ?οε ιη *
99 Ί* ε 902 ΙΐΧ 19
Ζ9 'Τ* οτ 8οε 8ϊΤ 10
89 'ε* ε οτε 641 ζ,
69 'ε* ι ετε 091 ε
0Ζ 'ε* εε ηζ 015 εε
1Ζ 'η η 9Τε 115 οε
εζ '9* 0Ι 8Ι2 891 0ι
εζ '9? Τ οεε 815 η
η '9* 81 222 *15 91
ι>εε 991 *
922 Ζ15 ε
881 -μυ^ πι , ,ρ Όετ τ 882 715 εε
οη Όετ οτ οεε 615 ε
ζη 'τετ ε εεε 615 *ε
τη 'τετ 9ε *εε 016 εε
9Μ 'εετ 19 9«ε 191 61
8Η '821 9Τ 888 ε91 11
091 '*2Ι 81 οίε 816 *1
ε9Ι '9ετ 91 2*8 916 τ
*15 '921 ετ πζ 916 η
991 'ζετ 8 9*ε 91601
891 '8ετ τ 8*ε Ζ16η
091 'βετ 9 09ε 816οτ
29Τ Όετ τ ε9ε 6169
*16 Όετ 6Τ *9ε 0116
991 'εετ ε 99ε 1Ζ19
89Τ 'εετ 6ΐ 89ε 1Ζ1οε
0ΖΙ 'εετ ι\ 09ε εζτ19
εζτ 'ητ 8 ε9ε εζτ8
τι\ '981 8 ?9ε τή ΐ
 ΙΝϋΕΧ 8ΟΕΙΡΤΟΚϋΜ. 213
ρ. 266 ΜαΗ. ίη. ρ. 175, 1 ρ. 304 Μβχί. ίη. ρ. 190, 1
268 175, 14 306' 191, 2
270 176, 18 308 192, 3
272 177, 14 310 192, 22
274 178, 6 312 193, 12
276 179, 2 314 194, 3
278 179, 18 316 194, 24
280 180, 8 318 195, 18
282 181, 3 320 197, 3
284 182, 11 322 197, 21
286 183, 4 324 198, 16
288 183, 16 326 199, 9
290 184, 13 328 200, 7
292 185, 5 330 201, 2
294 186, 1 332 201, 24
296 186, 19 334 202, 19
298 187, 15 336 203, 12
300 188, 8 338 204, 6
302 188, 23 340 205, 2

ΙΜ)ΕΧ 80ΕΙΡΤ0ΕϋΜ.

ΑάταΒίηβ: 49, 6. 50, 4. 61, 19. 201, 25. ίν τφ λ των μετά

64, 1. 65, 10. 66, 12. 73, 19.
76, 2. 106, 16. 107, 10. 24.
120, 8. 129, 9. 10. 146, 11.
147, 7. 16. 148, 10. 13. 149,
9. 150, 20. 151, 20. 154, 12.
21. 157, 12. 158, 10. 166, 6.
10. 177, 9. 198, 9.
ΑΙεχαηάετ: 138, 18. 140, 4.
141, 5 βίβ. 143, 1.
Αηαχίτηαηάετ : 198, 18.
Αηαχίτηεηεβ: 198, 19.
ΑταΛ,ηβ: 146, 16.
ΑτόΚίτηεάεβ: 124, 12. 127, 3.
ΑτοΗραβ: 20, 19. 22, 10. 61, 12.
ίν τφ περϊ ϋιχάόος 106, 10.
ΑτΜοίέΙεβ: 179, 13. 189, 7.
τα φναικά 178, 10. ίν τοις
περΐ ονρανον 178, 3. ίν τφ
Πν&αγορικφ 22, 5.
Ατί&οχεηηβ: 53, 9. 55, 12. 15.
56, 1. 64, 2. 67, 10.
ΟαϊΙ%ρρηβ: 178, 11. 180, 6.
202, 1.
Όετσι/ΙΙίάεε: 198, 9. 199, 9. 14.
200, 7. 13 βφ}. 201, 7 βς[ς[.
202, 3. 6. ίν τφ περϊ τον
ατράκτον καϊ των σφονδύ-
λων τών ίν τή Πολιτεία παρά
Πλάτωνι λεγομένων 198, 11.
ΏίοΜατόΗΜβ: 124, 21.
Έτηρεάοείεβ: 15, 10. 149, 6.
ίν τοις ΚαΦαρμοΐς 104, 2.
214 ΙΝϋΕΧ 80ΚΙΡΤΟΚϋΜ.
Εταίθ$ίΆεηε3: 82, 22. 105, 14.
107, 19. 23. 111, 10. 124,
12. 21 142, 7. ίν τοις ϊπεσι
142, 16. ίν τω ίπιγραφο-
μ.ένω Πλατωνικά 2, 3. 81, 17.
Εηαηάετ: 105, 6.
Εηάετηηβ: έν ταίς'Αστρολογίαις
198, 14.
Εηά0χη$: 61,12.178,11. 179, 14.
Εητίρίάεβ: 48, 3. 146, 16.
ΗετορΜΙηβ: 104, 16.
Ηβ$ίοάιΐβ: 9, 9.
ΗϊρρατεΙιηβ: 166, 6. 185, Γ7.
188, 15. 194, 9. 197, 9.
202, 19.
Ηίρρσβιΐ$: 59, 8.
Ι&ι/οΜβ., 146. 12.
Σαβιΐβ: 59, 7.
ΜεηαεοΗηΐηβ: 201, 25.
Οεηορϊάεβ: 198, 14.
ΟτρΜοα: εν τοις Όρφικοις όρ-
κοις 105, 1.
Ρεηραίεϋεϊ: 72, 24.
ΡΜΙοΙαιΐβ: 20, 19. εν τω περϊ
φνσιος 106, 11.
ΡϊαΙο: 1, 2. 7. 15. 2, 8. 12, 10.
15, 7. 11. 16. 16, 1. 11. 19.
27. 17, 5. 9. 47, 16. 56, 9.
63, 25. 65, 1. 67, 12. 69,
6.9. 73, 11. 113,10. 116,14.
119, 19. 146, 6. 147, 16. 151,
19. 188,25. 200,8. 202,6. 204,
23. 205, 3. ίν τγι Έπινομίδι
2, 15. ίν τω 'Επινομίω 7,
9 βηςι. 84, 8'. 177, 24.' ίν
τή Πολιτεία 2, 22. [10, 12.]
12, 26. 198, 12. εν τω τρί
τω της Πολιτείας 10, 17. ίν
τω εβδόμω της Πολιτείας 3,
16 β0ιςι. ίπϊ τέλει της Πολι
τείας 143, 7. 189, 2. ίν τω
Τιμαίω 96, 5. 103, 17. ίν
Φιλήσω 21, 14.
ΡοΜοπίηβ: 103, 18.
Ρ^ΙΙια^οταβ: 56, 10. 94, 8.
150, 16.
Ρ^Οιαροτεί: 6, 2. 12, 10. 18.
17, 25. 20,7. 46, 13. 47,12.
50, 4. 55, 14. 94, 3 Βφ}. 99,
14. 18. 103, 4. 116, 4. 138,
11. 139, 11. 147, 4.
ΤΚάΙεβ: 198, 16.
ΤΜο: ίν τοις της Πολιτείας
νρομνήμαοιν 146, 4.
Τ1ιταβι/ϊϊιΐβ: 47, 18. 48, 8. 85,
8. 87, 8. 93, 8. 205, 5.
ΤίτηοίΗειίδ: 105, 11.
 ΑϋϋΕΝϋΑ ΕΤ ΟΟΚΚΙΟΕΚΟΑ.

ρ. 4 αάη. νβ. 4 αηίβ μη ήπίστατο &άά. 8

5, 17 [μεν] ς). Η(ιιΐίβοη)
6 αάη. νβ. 6 οογγ. οίο*
12, 18 φασιν] πάλιν ο]. Η.
18, 11 οογγ. πολλά
20, 14 [ον το %ν] Ο}. Η.
24, 14 καϊ γάρ~\ ως γάρ Α
34, 13 οογγ. άεί-
44, 2. 4. 5 οΟΓΓ. τριάδος — τριάδα — τριάδι
17 οογγ. διάμετροι
45, 15 (ΓυνΦώμ.ϊΐ' ο,). Η. \
46, 11 οογγ. τέταρτον
47, 22 (βί ϊη αάη.) οντος ροβϊ αντός α.άά.
48, 15 υπατών: οι. ν. ^η. Ρηϋοΐ. XXIX ρ. 302 1)
52, ΙΒλόγον] λέξινΐ
53, 9 ήμιπήχειον Η.
55, 14 οογγ. δίεαιν
62, 8 ότι] όίρα ο,). Η.
71, 1 μέν τις] μεν τή ^^. Η.
73 ϊη &άη. αά 21 Α ροδί ,,ΐΐ**." αάά.
75, 14 ουμφωνίαις] σνμφωνία ο,]. Η.
77, 25 βί ρ. 80, 23 οογγ. άεϊ
82, 22 ότι (η) της άναλογίας φνσις άρχή ενλόγον εοτι και
(τεταγμένης γενέσεως, έκ της ίσότητος αντή τε γεννη-
&είσα^> πρώτη κτλ. ο,]. Η.
84, ϊη αάη. 3.ά 15 οογγ. ,,ϊηβοΓ."
93, 4 αρχόμενοι ' νποτε&είοης (γάρ'} αντης μυρίων τξη' οί
εφεξής κτλ.")
12 λοιπών άβΐ. νϊά.
94, 9 (εϊναι') ο.). Η.
96, 2 οογγ. αΰξησις
97, 25 3.Π β0Γ. ογδόη δε τετρ. ή τούτων κριτική καϊ νοητική
ουσαΐ
216 ΑβϋΕΝϋΑ ΕΤ ΟΟΚΚΙβΕΝϋΑ.
ρ. 100, 14 μίσα: οϊ. αάη. &ά ρ. 46, 15
101, 18 οογγ. άιί
102, 6 ποιιίν οι. Η.
103, 14 γιννα άβΐ. νίά.
114, 14 βί 21 αναλογία βί άναλογία ηβφ.β%βΏΪβτ ροε. ρΓθ
μιαότης βί μεσότητι
116, 12 ενρήαομινΐ
124, 1 σνρρνήαεται ζάρα) Η.
5 όήλον ζονν)'!
127, 16 των] τόΐ
128, 12 προς τάς ολας αφαίρας~] πάσης κα&όλον σφαίρας <η Η
131, 4 ίϊ τις] δ' ίτι τις? ϋ '
6 <είϊ> ίβα Η.
138, 9 η] καϊ Η. οί. ρ. 152, 4.
150, 2 ταίτα] τάί ς}. Η. ίΐη αντάΐ •
153, 11 ρΓθ Ηη' οογγ. Ί' η"
157, 15 ίπεξενχ&ωσαν Η.
171, 3 άνάατροφον Ο}. Η.
19 <κ<*Γ> τ# οπί
178 αάη. νβ. 2 οογγ. ,,αάάϋιιπι"
180, 6 χωρϊς τοΰ Η.
18 μηχανιπαίς αφαιροποιίαις ^^. Η.
22 όντως] οντως οχ. Η.
ίη αάη. α,ά 18 ροβί ,,ββΛ." β,άά. ,,ρ. 1026, 2-4. 1027
η. 3. 4 ΗυΐίβΟη."
184, 3 (γένηται) κατά το μ οχ. Η.
24 καΙ κατά φύαιν ονστ} φορά των πλανωμένων ητοΐ
οφαιρών οχ. Η.
185, 5 τϊ καΐ] τέ τις οχ. Η.
186, 12 ίπι ζμιν'} ονν 0}. Ε.
188, 6 φιρονοιν] άποφαίνοναιν οι. Η.
192, 14 6 <ί*> πλάνηςΐ
15 καϊ] ρ νβΐ γίνηται Η.
194, 7 οογγ. ως
ίη αάη. αά 11 οογγ. ίώίωκκ
200, 13 έν] ίπϊ ε). Η.
4
 &#^

ϊ
μΙ