Chantado , quedei chantado e non sei si saldrei dela .

Como cando un tractor queda atuado

nun camino encharcado e precisas de alguén que te veña sacar .

As veces os camiñons polos que descorre a miña vida , están blandos e e fácil atuarse .

Outras veces , todo o contrario , demasiado secos e duros que mesmo mancan nos pés o
camiñar , e se levanta un polvo co paso da xente que fai imposible ver maís alá que os propios
pés .

Camiño herrante , sen rumbo fixo , pero camino , avanzo pero desta volta quedei chantado .

A culpa foi miña non fixarme como estaba o camino antes de poñerme a percorrelo .