ഐതിഹ മാല

െകാ ാര ിൽ ശ ി
 ഐതിഹ മാല

െകാ ാര ിൽ ശ ി

സായാ ഫൗേ ഷൻ
തി വന രം
2017
Aithihyamāla
Malayalam myths and legends
by Koṭṭārathil Śankuṇṇi
First published: 1909

First epub/pdf version published: 2013

Second epub/pdf version published: 2017

These electronic versions are released under the provisions of Creative Commons Attribution Share
Alike license for free download and usage.

The electronic versions were generated from sources available at WikiSource, futher marked up in
LATEX in a computer running gnu/linux operating system. pdf was typeset using XƎTEX from TEXLive
2016. ePub version was generated by TEX4ht from the same LATEX sources. A cloud based framework
namely, ഇതൾ (ithal) has been used to process the documents and generate various output formats.

The base font used was traditional script of Rachana, contributed by KH Hussain, et al., and
maintained by Swathanthra Malayalam Computing. The font used for Latin script was TEX Gyre
Pagella developed by gust, the Polish TEX Users Group.

Cover: Details from the image, namely, Texturas da Gruta da Lapinha (2011), by the Brazilian
photographer, Rafael Rodrigues Camargo. The image is taken from Wikimedia Commons and is
gratefully acknowledged.

Illustrations in this book are created by Abijith KA, Padur, Palakkad, Kerala.

Sayahna Foundation
jwra 34, Jagathy, Trivandrum, India 695014
url: http://www.sayahna.org
 ഉ ട ം

ഉ ട ം. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . v

ാവന . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . xi

െകാ ാര ിൽ ശ ി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . xv

1 െച കേ രി രാജാ ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1

2 േകാ യ ് രാജാ ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

3 മഹാഭാഷ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11

4 ഭർ ഹരി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

5 അ ാ രാമായണം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

6 പറയി െപ പ ി ലം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26

7 തല ള ർ ഭ തിരി ം പാ ർ പടി ര ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52

8 വില മംഗല സ ാമിയാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67

9 കാ േ രി ഭ തിരി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71

10 ന തിരി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77

11 ളിയാ ി ി ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87

12 ക ാ ിൽ ൾ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93

v
vi ഉ ട ം

13 േകാല ിരി ം സാ തിരി ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101

14 പാ റ േകാടൻഭരണിയിെല ഉ മാ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104

15 മംഗല ി ി ം യിൽ പണി ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111

16 കാലടിയിൽ ഭ തിരി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115

17 െവൺമണി ന തിരി ാട ാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129

18 മൺേപാ ി ം മ ി ന തിരി ാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137

19 വയ െര അ ൻ ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141

20 േകാഴിേ ാ ാടി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 148

21 കിട ർക േ ാരൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 151

22 മാരന ർ ഭഗവതി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 156

23 തി ന ര േദവ ം അവി െ കാള ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 162

24 ഭവ തി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168

25 വാക്ഭടാചാര ർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 171

26 ഭാകരൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177

27 പാതായി െര ന രിമാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 184

28 കാരാ ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 190

29 വി ി! ാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 193

30 ൻന ാ െട ഉ വം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 197

31 വലിയ പരിഷ ശ രനാരായണ ാക ാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 201

32 ആ വാേ രി ത ാ ം മംഗല ശ ര ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 205

33 നാേല ാ പി മാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 210

34 കായം ളം െകാ ി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 221

35 ൈക ഴ രാ ി ം ളിം േദശ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 256

െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല vii

36 ഒര ർ ന ിെ ി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 260

37 പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 263

38 പാ നാ െട ഭാര െട പാതി ത ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 268

39 ര മഹാരാജാ ാ െട സ ഭാവവ ത ാസം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 272

40 െകാ ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 274

41 െച കേ രി രാജാ ം േമ ർ ഭ തിരി ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 284

42 വ റ ിൽ വലിയ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 287

43 ൈവ തി നീലക ൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 297

44 കിളി ർ ിേ ൽ ഭഗവതി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 308

45 ാന ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 320

46 ആല ർ ന ി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 325

47 വയസ്കര ച ർേവദി ഭ തിരി ം യ ി ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 339

48 രാമ ര വാര ർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 343

49 െച െയ ാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 345

50 െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 355

51 അ ർ പരേമശ ര ാക ാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 405

52 േചരാന ർ ർ ാ ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 409

53 െകാ ാര രേ ാശാല . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 420

54 േതവലേ രി ന ി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 423

55 ചില ഈശ ര ാ െട പിണ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 451

56 പറേ ാ ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 454

57 പാ ിൽ ശാ ാവ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 458

58 െകാ ർ വ രിമാല . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 462

viii ഉ ട ം

59 ണി റേ ിെല ഉ വ ൾ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 466

60 ആറ ളമാഹാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 470

61 േകാ ിയിൽ െകാ ൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 481

62 ഊരക ് അ തി വടി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 493

63 സ ാതി തി നാൾ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 504

64 പിലാമേ ാൾ ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 514

65 ശാ ാേ ാ ം ര ാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 519

66 ഴമംഗല ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 535

67 വയസ് ര ംബ ം അവി െ ശാ ാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 539

68 കായം ള രാജാവിെ ീച ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 544

69 ള റ ് ഭീമൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 547

70 മ ടി ാ ം കാ ി ാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 554

71 ീ കർണാ തം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 566

72 കടമ ്ക നാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 569

73 ഹരിണ േരശമാഹാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 587

74 േതാലകവി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 599

75 ി ി സർവാധികാര ാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 612

76 അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 620

77 അവണാമന ൽ േഗാപാലൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 643

78 പ ി റ കാവ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 653

79 എേളട ൈത ാ ാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 672

80 ൈക ഴ ാൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 681

81 െകാ ം വിഷാരി ാ ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 688

െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല ix

82 വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം . . . . . . 697

83 ചംേ ാ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 726

84 അവണ ാ ് പണി ം ചാ ാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 731

85 േ രി ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 741

86 പ ിവാണെ മാ ം കിളി ർ േദശ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 746

87 കടാേ ാ മാ ം ഭഗവതി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 751

88 ഒ േറാപ െ സ ാമിഭ ി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 761

89 സംഘ ളി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 764

90 െകാ ാര ര ച േശഖരൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 769

91 പനയ ാർ കാ ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 799

92 ഉ ം തി നാൾ തി മന െകാ ം കഥകളിേയാഗ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 807

93 ക ി ാ ന രി ം േദശമംഗല വാര ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 817

94 വിജയാ ി മാഹാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 825

95 ന വിേല ാ ് ഭ തിരി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 841

96 ആറ ള േദവ ം മ ാ ഭ തിരി ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 859

97 േ ി ി മാരാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 865

98 മ ാറ ാല മാഹാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 878

99 ഒ സ ാമിയാ െട ശാപം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 888

100 േ ാ ് ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 895

101 പന ി ാ സരസ തി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 903

102 െവ ാ ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 908

103 ആറ ള വലിയ ബാല ൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 918

104 െച ർ ഭഗവതി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 938

x ഉ ട ം

105 ഇടിെവ ി ാ ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 948

106 പ ർ ാമം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 952

107 ഒള യിൽ േവ െ ാ മകൻ കാ ് . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 956

108 ശബരിമല ാ ാ ംപ ള രാജാ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 963

109 ൈവ െ ാ കൾ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 973

110 െപ ിലാവിൽ േക േമേനാൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 977

111 െച കേ രിരാജാ ം രാ ി ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 986

112 വില മംഗല സ ാമിയാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 990

113 പാ േ ാ ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 994

114 കാളിദാസൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1008

115 പ ളം നീലക ൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1028

116 ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1043

117 ക ർ ന രി ാട ാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1061

118 തകഴിയിൽ ശാ ാ ം അവി െ എ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1088

119 അറ ൽ ബീബി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1096

120 തി വിഴാ മഹാേദവ ം അവി െ മ ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1101

121 പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1107

122 െതേ ട ് ംബ ാർ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1110

123 േ ാല േ ൾ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1126

124 മാരമംഗല ന രി . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1135

125 മ ാ ം െകാട ം . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1141

126 തി വ ാ ാദിേകശവൻ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1146

 ാവന

മലയാള ഭാഷ െട പരി ാരാഭി ികൾ ായി സർ ാ നാ പരി മി െകാ ി

മഹാ ം ‘മലയാള മേനാരമ’ പ ം, ‘ഭാഷാേപാഷിണി’ മാസിക എ ിവ െട നിർ ാതാ
മായ പേരതനായ െക. ഐ. വർഗീ മാ ിള അവർകൾ േകാ യ വ ിരതാമസം
ട ിയ കാലം തൽ ആജീവനാ ം അേ ഹം ഭാഷാവിഷയമായി െച ി പരി മ
െള ാം എെ ടി ഒ ഭാഗഭാ ാ ി െവ െകാ ാണ് ഇ ി െത വാ വം
അേ ഹെ ം എെ ം പ ി അറി വർെ ാെ അറിയാ താണ്. ഞ ൾ ര
േപ ം ടി മേനാരമ ആ ീസിലി പ സംബ മാ ം മ ം ഓേരാ ് എ ക, വായി
ക, തി ക തലായി അ തീർേ േജാലികൾ െച തീർ ാൽ പകേല
നാ മണി േശഷം റ സമയം ൈസ രസ ാപം െച വി മി തി ടി അേ ഹം
നി യി ി . ആ സമയ ് അേ ഹ ിെ ം എെ ം േ ഹിത ാ ം സരസ ാ
മായി ചില മാന ാർ ടി വ േച ക ം പതിവായി . അ െന ഞ ൾ എ ാവ
ം ടി ചില േനരേ ാ ക ം ഫലിത ം പറ രസി െകാ ി മേ സംഗ
വശാൽ ഒ ര ദിവസം ഞാൻ ചില ഐതിഹ ൾ പറ ക ം അവ വ ഗീ മാ ിള
അവർകൾ വളെര രസി ക ം അതിനാൽ പിെ ം ചിലേ ാൾ വ ഐതിഹ ം
പറ തിന് അേ ഹം ആവശ െ ക ം ഞാൻ പറ ക ം െച . േമണ മി വാ ം
അെതാ പതിവായി ീ . അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ ഒ ദിവസം മി ർ
വ ഗീ മാ ിള, “ഈ ഐതിഹ െള ാം ഇ െന െവ െത പറ കള ാൽ േപാരാ,
ഇവയിൽ അേനകം േനരേ ാ ക ം അതിശേയാ ിക ം അസംബ ം ഉെ ി ം
നാം അറി ിരിേ വയായ പല ത ം സാരാംശ ം ടി ്. അതിനാൽ
ഇവെയ ാം ഒെ തണം. ന മേനാരമയി ം ഭാഷാേപാഷിണിയി മായി സി
െ ാം. ഏ തരം വായന ാർ ം ഈവക ഐതിഹ ൾ ചി ാെതവ െമ
േതാ ി . സാരാംശ ൾ ഹി ാൻ ശ ി വർ അവെയ ഹി ം. അതി ാ
വർ േനരേ ാ ിനായിെ ി ം ഈവക ഉപന ാസ ൾ വായി ാെത ഇരി കയി ”
എ പറ ക ം മ ചില മാന ാർ അതിെന അ സരി പറ ക ം െച . അതിെ േശ
ഷം യഥാവസരം ഞാൻ ചില ഐതിേഹ ാപന ാസ ൾ എ താ ം മി ർ വർഗീ മാ ിള

xi
xii ാവന

അവെയ യഥാേയാഗ ം ‘മേനാരമ’യി ം ‘ഭാഷാേപാഷിണി’ മാസികയി മായി സി െ

ാ ം ട ി. ആ േശഖര ിൽ ഞാൻ എ തിയ ‘പറയിെപ പ ി ലം’ എ
ഉപന ാസം 1073-ൽ ംഭം, മീനം, േമടം എ ീ മാസ ളിെല ‘ഭാഷാേപാഷിണി’ മാസി
കയിൽ േചർ സി െ ിയി . അതിെന ി ആയിട ് ഒ ‘േയാഗ ൻ’ ഒ
വർ മാനപ ിൽ, “ഭാഷാേപാഷിണീസഭവകമാസിക മി ർ വ ഗീ മാ ിള െട ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി അവർക െട ം തറവാ വക അ ാ തിനാൽ േകവലം നി ാ
ര ം യാെതാ പേയാഗ മി ാ വ മായ ‘പറയിെപ പ ി ലം’ എ ം മ
ഉപന ാസ ൾ അതിൽ േചർ ന ായമ . മി ർ ശ ി െട ഈവക േലഖന ൾ
സി െ ിയതിേല െചലവായി കടലാ ക െട വില ം അ ടി ലി ം ശ
ി അവർകളിൽനി ് ഈടാ ി, ‘േകരളപാണിനീയ’െ ി ം മ ം െ ൗഢ ളായ
േലഖന െള േശഷഗിരി അവർകൾ െകാ േ താണ് ” എ ാവി ിരി
തായി ക . എ ി ം അതി ായി െ േകരളവർ വലിയ േകായി രാൻ
സി. എ ്. ഐ. തി മന െകാ തലായ പല മഹാ ാ ം െ ൗഢേലഖനകർ ാവായ
േശഷഗിരി എം. ഏ. അവർകൾതെ ം മി ർ വ ഗീ മാ ിള െട േപർ ് “െകാ ാ
ര ിൽ ശ ി അവർകൾ എ ‘പറയിെപ പ ി ലം’ തലായ േലഖന ൾ സര
സ ം സാരസം മായിരി . ഈ വക ഐതിഹ ൾ ഒ കാല വളെര
വില വയായി ം ഇവയിൽ നി ് ന ് അേനകം ത ൾ ഹി ാ
മാണ്. അതിനാൽ മി ർ ശ ിെയ ഉ ാഹി ി ് ഈ വക േലഖന ൾ കഴി ം
വി രി ് എ തി ാൻ നി ൾ മി ാൽ െകാ ാം” എ ം മ ം എ തിയയ് ി
അേനകം എ കൾ ഞാൻ ക ി തിനാൽ േമ റ ‘േയാഗ ’െ അഭി ായ കടനം
എനി ് ഇ ാഭംഗ ിേനാ നി ാഹതേ ാ കാരണമായി ി . അതിനാൽ വീ ം ഞാൻ
ഓേരാ ് എ തിെ ാ ം മി ർ വ ഗീ മാ ിള അവെയ സി െ ിെ ാ മി
.
മേനാരമയിേല ് എ േ ശി ് എ േലഖന ൾ പ ിെന ലെദൗർലഭ ം
വിചാരി ് ഞാൻ അധികം വി രി ാെത ിഎ ക ി ് ഒരി ൽ മി ർ വ
ഗീ മാ ിള, “ഈ വക ഐതിഹ ൾ ി എ തിയാൽ ന ായിരി കയി . കഴി
ം വി രി തെ എ തിെ ാ . പ ിൽ ലം മതിയാകാെത വ ാൽ രേ ാ
േ ാല ളിലായി ടെര േചർ സി െ ാമേ ാ. ഇവെയ ാം ടി േചർ ്
ഒ ം ഒ കമാ ി സി െ ണെമ ടി ഞാൻ വിചാരി ി ്. അതിനാ
ൽഒ ം ണെമ ി ” എ പറ . അേ ാൾ ഞാൻ “ഇ കമാ ണെമ ിൽ
എ ാം മാ ിെയ തണമേ ാ. ഇേ ാൾ ഞാൻ ഇവെയ ാം േലഖനരീതിയിലാണേ ാ എ
തിയിരി ത് ” എ പറ . അതിന് വ ഗീസ് മാ ിള അവർകൾ, “മാറിെയ കെയാ
ം േവ . കമാ േ ാൾ റ ടി െ ൗഢത ം അർ ഗാംഭീര ം ചമത്കാര
െമാെ ഉ ായി ാൽ െകാ ാം. എ ി ം ഈ രീതിയിൽ െ ഇ ാ ം േപാ
െര ി . പിെ കമായി അ ടി കാല വ ം തി ണെമ േതാ ി
യാൽ ന ് അ ിെന ം െച ാമേ ാ. അെതാെ അേ ാൾ നി യി ാം. ഇേ ാൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല xiii

ഈ രീതിയിൽതെ കഴി ം വി രിെ തിേ ാ ; അ മതി” എ ാണ് മ പടി പറ

ത്. അതിനാൽ ഞാൻ അതി ിെ എ തിയ ഉപന ാസ ൾ എ ാം ാെത ം
ൻരീതിയിൽ െ മാണ്. എ ി ം വ ഗീ മാ ിള അവർക െട അകാല നിര ാണം
നിമി ം എെ ഉപന ാസ ൾ ക േപണ റ വരാ ഭാഗ ം ഏതത്കാല
പര ം സി ി ി ി . മി ർ വ ഗീ മാ ിള െട വിേയാഗേ ാ ടി ഈവക ഉപന ാ
സ െള വാൻ എനി ് തീെര ഉ ാഹമി ാെതയായി. എ ി ം ചില ഉപന ാസ ൾ
അതിൽ പി ീ ം ഞാൻ എ തീ ്. വ ഗീ മാ ിള അവർകൾ റ കാലം ടി സ
ശരീരനായി ജീവി ി െ ിൽ ഞാൻ ഈവക ഉപന ാസ ൾ ഇതിലധികമായി എ
തി ം അവെയ ാം ഇതി കാ തിയിൽ റ വ തി ം ഇടയാ മായി
എ തി സംശയമി . വ ഗീ മാ ിള അവര്കൾ കഴി തിെ േശഷം ഈ ഉപന ാ
സ ൾ ക േപണ അ ടി സി െ ണെമേ ാ ആെര ി ം സി െ
െമേ ാ ഉ വിചാരം ഒരി ം േലശംേപാ ം എനി ായി ി .
അ െനയിരി േ ാൾ ഇ ഴി മകരമാസ ിൽ ‘ല ീഭായി’ എ മാസിക െട
മാേനജരായ െവ ാ ൽ നാരായണേമേനാനവർകൾ എെ ഈവക ഉപന ാസ ൾ അേ
ഹം സി െ ിവ ‘ല ീഭായി ാവലി’യിൽ േചർ ക േപണ സി
െ തിന് എനി ് സ ത േ ാ എ ് എേ ാട് എ തിേ ാദി ക ം അതിന്
ഞാൻ സേ ാഷസേമതം സ തി മ പടി അയ െകാ ക ം െച . ഞാൻ മേനാര
മയി ം ഭാഷാേപാഷിണിയി ം മ ം എ തീ ഐതിേഹ ാപന ാസ െള ാം േശഖരി
തിന് അേ ഹ ിന് െസൗകര മി ാ തിനാൽ അ ടി ഞാൻ െച ാൽ െകാ ാ
െമ ് അേ ഹം വീ ം എ തി അയ കയാൽ ഈ ഒ ാംഭാഗം ക ിേല ് ആവശ
െ ഇ പെ ാ ് ഉപന ാസ ൾ ഞാൻ ഉടെന േശഖരി ് അയ െകാ ക ം െച .
എ ാൽ എെ ഇതര തിക െട ബാ ല ം നിമി ം അവെയ ആക ാെട മാ ിെയ തി
ശരിെ തിന് എനി ് സാധി ി . സ മായി ചില േഭദഗതികൾ വ ി മെ
തി മാ േമ തരെ . അതിനാൽ വാചക രീതിയി ം മ ം ഇതിൽ കാ
ന നതകൾ സ ന ളായ വായന ാർ മി െകാ െമ വിശ സി .
ഇ ം പറ െകാ ് ‘ഐതിഹ മാല’ എ ഈ ക ിൽ ാ ഉപന ാ
സ ൾ ഞാൻ പലേ ാഴായി എ ക ം മലയാളമേനാരമ, ഭാഷാേപാഷിണി മാസിക ത
ലായവയിൽ േചർ സി െ ക ം െച ി വയാെണ ം ഇവെയ ഇേ ാൾ ഇ
കാരം അ ടി ി റ ിറ ീ ത് ഭാഷാേപാഷണാർ ം പല കാര ിൽ പരി മി
െകാ ിരി എെ ിയമി മായ െവ ാ ൽ നാരായണേമേനാനവർകളാെണ ം
മായി േ ാ. എ ാൽ ഇതിൽ ഇ പെ ാ ാമതായി േചർ ിരി ‘കിട
ർ ക േ ാരൻ’ എ ആനെയ റി ഉപന ാസം ‘വിദ ാവിേനാദിനി’ എ സി ി
േയാ ടി ചരി ി മാസികയിേല ് ഞാൻ ‘ഭ ിയൻ’ എ േപ വ ് എ തിയ
യ ക ം 1078 ലാ ിെല വിേനാദിനിയിൽ േചർ സി െ ക ം െച ി
താണ്. ഇ കാരം ഞാൻ എ ക ം മേനാരമയി ം ഭാഷാേപാഷിണിയി ം മ ം േചർ
സി െ ക ം െച ി വ ം ഈ ഒ ാം ഭാഗ ിൽ ഉൾെ ടാ വ മായി ഇനി
xiv ാവന

ചില ഉപന ാസ ൾ ടി ്. ഈ ഒ ാംഭാഗം വായന ാർ ചി പ ം അവ

െയ ാം ടി േചർ ് ര ാംഭാഗമായി ഒ കം ടി സി െ ാൻ ഈ സാധക
ൻതെ വിചാരി ി െ വിവര ം വായന ാെര അറിയി െകാ ം എെ ഈ ഉപ
ന ാസ െള ഇ കാരം ക േപണ സി െ ക ം ഇതിൽ എെ ജീവചരി
സംേ പം ടി എ തി േചർ ക ം െച ി തിൽ സാധകെ േപരിൽ എനി
ത ത സീമാതീതമായിരി എ വാ വം ടി ാവി െകാ ം ഈ ാ
വനെയ ഇവിെട സമാപി ി െകാ .

േകാ യം െകാ ാര ിൽ ശ ി
5-9-1084 (17-4-1909)
 െകാ ാര ിൽ ശ ി

െകാ വർഷം 1030 മീനം 23- ( ി. വ. 1855 മാർ ് 23) േകാ യ ് വാ

േദവ ി െട ര ാമെ നായി ജനി . യഥാർ േപര് വാ
േദവൻ. അ െ േപ ം ഇ തെ യായി തിനാൽ ആദ ം ത
എ ം പി ീട് ത മാറി ‘ശ ’ എ ം വിളിേ വ . ജാതിേ രായ
ഉ ി േചർ ് പിൽ ാല ് ശ ിഎ സി നായി. പ വ
യ വെര ആശാ ാ െട വീ കളിൽ െച പഠി ( ൾ വിദ ാഭ ാസം
ഉ ായി ി ). പതിേനഴാമെ വയ ിൽ മണർകാ ് ശ രവാര രിൽ
നി ം ‘സി പം’പഠി . പി ീട് വയ ര ആര ൻ നാരായണം
തിൽനി ് ര വംശം, മാഘം, ൈനഷധം ട ിയ കാവ ം സഹ
േയാഗം, ണപാഠം, ചികി ാ മം, അ ാംഗ ദയം ട ിയ പാര ര ൈവദ ശാ
ം പഠി . 1881-ൽ ഹഭരണം ഏെ േ ി വ േതാെട വിെന വി ് പഠനം
സ യം ടർ .
ി ൻ ത രാെ നിർബ ി വഴ ിയാണ് 36-മെ വയ ിൽ (1891)
ഭ ാഹരണം മണി വാളം എ തിയത്. പി ീട് േകശവദാസചരിതം രചി ം ത രാെ
നിർബ ാലായി . 1881 തൽ പ വർഷേ ാളം ശ ി വിേദശീയരായ ി
ീഷ് ഉേദ ാഗ േര ം മ ം മലയാളം പഠി ി വാൻ ട ി. 1893-ൽ മാർ ദിവാ ാേസ ാ
സ് െസമിനാരി ൈഹ ളിെല ആദ മലയാളം ൻഷിയായി േജാലിയിൽ േവശി
വെര ഇതായി അേ ഹ ിെ ധാന വ മാനമാർ ം. അതിനിെട അേ ഹം തെ
വിവിധ ളായ സാഹിതീസപര ട ം റി . െകാ ർ ി ൻ ത രാൻ,
കവി േകരളവർ വലിയേകായി രാൻ ട ിയ ഖ മായി അ ാല ് ഏെറ ഇട
പഴകി. ആയിെട ക ിൽ വ ഗീസ് മാ ിള േകാ യ ട ിെവ മലയാള മേനാര
മയി ം (1888) ഭാഷാേപാഷിണിസഭയി ം (1892) സഹകരി . െകാ. വ. 1073 (1898) ത
ൽ ഐതിഹ മാല െട രചന ട ി. വ ഗീസ് മാ ിള െട േ രണ ലം മേനാരമയി ം
ഭാഷാേപാഷിണിയി ം ഖ ശഃ സി ീകരി ാനായി ായി ഐതിഹ മാല ട ി
െവ െത ി ം പി ീട് ഏതാ ് ശ ി െട മരണം വെര രചന ടർ േപാ ഒ

xv
xvi െകാ ാര ിൽ ശ ി

കപര രയായി ഐതിഹ മാല മാറി.

തി വിതാം ർ, െകാ ി, ി ീഷ് മലബാർ എ ീ രാജസദ കളിൽ നി ം എ മ
ാന ം സ ാന ം അേ ഹെ േതടി എ ി. ഇ ിൽ 1904-ൽ െകാ ി രാ
ജാവ് സ ാനി ‘കവിതിലകം’ എ ാന ം സ ർ െമഡ ം എ പറേയ താണ്.
മലയാളസാഹിത േസാപാന ിെ ഉ ംഗശീർഷ ളിേല ് സ യ ം ഒ െകാ
മാ ം അടിെവ കയറിയ ആ ിേരാ ാഹി 1937 ൈല 22- (1112 കർ ടകം 7-ന് )
ഇഹേലാകവാസം െവടി .
െകാ. വ. 1048-ൽ ശ ി െട മാതാ മരി . െകാ. വ. 1056-ൽ കഴി ആദ വിവാ
ഹ ിെല ഭാര ഒ വർഷ ി ിൽ മരണമട . പി ീട് 1062-ൽ നർവിവാഹം
െച . സ ാനല ിയി ാ ് 1081-ൽ ാമെതാരി ൽ ടി അേ ഹം വിവാഹം െച
. ര ാം ഭാര 1083-ൽ മരി . അനപത താവി ി േവ ി 1090-ൽ ഏ ർ പനേവലി
ശർ െട ര ാമെ ൻ വാ േദവൻ ഉ ിെയ ദെ വളർ ി.
ശ ി െട ാമെ പ ി ി. വ. 1973 െഫ വരി 23- ം ദ ൻ വാ േദവ
ി 1973 ഡിസംബർ 3- ം നിര ാതരായി. വാ േദവ ി െട ഏക ൻ നാരായണ
നൻ ഉ ി പി ീട് ംബ ിെ കാരണവരായി ടർ .
മണി വാള തികൾ, നാടക ൾ, പരിഭാഷകൾ, ക ിതകഥകൾ, ആ ഥകൾ, കിളി
ാ ്, ൈകെകാ ി ാ ്, ൽ ാ ്, വ ി ാ ് ഗദ ബ ൾ എ ീ വിഭാഗ ളിലായി
അ പത് തികൾ അേ ഹം രചി ി ്.
 1
െച കേ രി രാജാ ്

പ ് െത ം ർ രാജ
േചർ
രായി ് ഒ ന തിരി
മാരന ർ പടി
ായി
് (ഇേ ാൾ തി വിതാം റിൽ) ഏ മാ ർ താ
ാ ംഭാഗ ് ‘ ളി ൽെ
. ആ ന തിരി െട ഇ
കേ രി’എ ് ഇ േ
് ഒ കാല ് ഒ ഉ ി ം
ിൽ

ആ ഉ ി െട മാതാവായി വിധവയായ ഒര ർജന മ ാെത ായം തിക ഷ ാ

രാ ം ഇ ാെതയായി ീർ . ആ ംബ ിൽ അതികലശലായ ദാരി ായി .
ആ ംബ ിെല ഏകസ ാനമായ ഉ ി ഉപനയനം കഴി ചാരിയായി േവദാ
യനം െച െകാ താമസി ി കാല ് ഒ ദിവസം മ ാ സമയ ് ആ ധ

1
2 1. െച കേ രി രാജാ ്

പാണിക ം അന നാ കാ മായ അ േറാളം നായ ാർ മാരന ർ വ േചർ . അവർ

േകാഴിേ ാ രാജാ ം െകാ ിരാജാ ം ത ി ായ ിൽ പരാജിത ാരായി ാണര
ാർ ം ഓടിേ ാ ൈസനിക ാരായി . ര ദിവസമായി ഭ ണം കഴി ാ
യാൽ അവർ അത ം പരവശ ാരായി ീർ ി . അവർ മാരന ർ വ േ ാൾ
ചില ചാരികളായ ഉ ിക ം ചില ഉ ിന രിമാ ം ള ിലിറ ി മാധ ിനം കഴി
േകറിേ ാ തായി ് അവ െട അ ൽെ ് “ഞ ൾ ഭ ണം കഴി ി ് ഇേ
ര ദിവസമായി. എവിെടെ ് ആേരാ േചാദി ാലാ ് ഞ ൾ ് ഒ േനര
െ ആഹാരം കി ്?” എ േചാദി . ചില ഉ ിന രിമാ ം ചാരിക ം അ
േക ി ് ഒ ം മി ാെത േപായി. ചിലർ തിരി നി ് “ഇതാ ആ റേകവ
ചാരിേയാ േചാദി ാൽ മതി. അേ ഹം നി ൾ ഭ ണം കഴി തി ് എെ ി ം
മാർഗ ാ ി രാതിരി കയി . അേ ഹം ധാരാളം സ ം ഔദാര ആളാ ് ”
എ പറ . ഇവർ ഈ പറ പരിഹാസമായി ാെണ ൈസനികർ മന ിലാ
യി . അവർ ചാരി െട അ ൽെ ് വ ി ് ത ൾ ഭ ണ ി വ ം
തരണെമ ് അേപ ി . ആ ചാരി ളി ൽ െച കേ രിയിെല ആയി . ആ
ഇ ് അ ാല വളെര ദാരി മായി എ പറ ി േ ാ. ഈ ഭട ാെര
തെ അ േല പറ യ തെ സഹപാഠികളിൽ ചിലരാെണ ം താൻ ദരി നാ
യിരി െകാ തെ േപരിൽ അവർ ംനിമി ം അവർ ഇ കാരം െച താ
െണ ം ആ ചാരി മന ിലായി. ഉടെന അേ ഹം തെ ക ിൽ കിട ി
ലിനഖേമാതിരം അഴി ് ആ ഭട ാർ െകാ ി ് “നി ൾ ഇ െകാ േപായി വി ്
അരി ം സാമാന െമ ാം വാ ി, ഇ ഴെ ഭ ണം കഴി ണം; ൈവ േ രേ
ഞാൻ േവേറ എെ ി ം മാർഗ ാ ി രാം. ഊ കഴി നി ൾ േവഗ ിൽ
വരണം. കാണാെത െപാ ളയ ് ” എ പറ യ .
ആ ഭട ാർ ലിനഖേമാതിരം െകാ േപായി വി ് അരി തലായവ എ ാം വാ ി
ഭ ണം കഴി ക ം ഇ കാരം ഔദാര ഈ ചാരി ഏതി െ യാെണ ം
അേ ഹ ിെ ിതി ഏ കാരമാെണ ം മ ം അേന ഷി റി ക ം െച തിെ
േശഷം അവർ േവഗ ിൽ വീ ം ആ ചാരി െട അ ൽെ ് വ ി ് “ഇനി അടി
യ ൾ എ േവണെമ ക ി ണം. ക ന െചയ്വാൻ അടിയ ൾ സ രാ ്. ഇ
തൽ അവി ് അടിയ െട ത രാ ം അടിയ ൾ അവി െ ആ ാകര ാ മാ
്. ഇനി അടിയ ൾ മെ ാരാെള ആ യി ് ഉപജീവി ണെമ വിചാരി ി ”എ
പറ . ഇ േക ചാരി “നി ൾ അ െന നി യി െവ ിൽ ഞാ ം അ കാരം
തെ സ തി ിരി . നി ൾ ഭ ണ ി ത തിെന , എനി ് അേഹാ
ി കഴി തി േപാ ം എെ ൈകവശ ം തറവാ ി ം യാെതാ മി . എനി ്
േവ ടി നി ാ ി േര തായി ാണിരി ്. അതിനാൽ നി ൾ ആദ
മായി േവ ്ഉ നി െള എെ അ േല പറ യ വ െട ഇ ളിൽേ റി
െകാ യടി സർവസ ം അപഹരി കയാ ്. ഇ കഴി ി േവ പിെ ഞാൻ
പറയാം” എ പറ . ഉടൻ ആ ഭട ാർ “ക ന േപാെല” എ പറ ്ആ ചാ
രിെയ വീ ം വ ി െകാ ് അവിെടനി േപായി. ഓേരാ ന തിരിമാ െട ഇ ളിൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 3

കയറി െകാ യി വാൻ ട ി. ആ ലഹളയിൽ അവർ ചില ഇ ളിെല സർവസ ം

അപഹരി . എ മാ മ , എ ാവെര ം നി ഹി ക ം െച .
ളി ൽെ കേ രിയിെല ഉ ി ഒ ദിവസം അ ാല ് ഈ േദശ െട അധി
പതിയായി െത ം ർ രാജാവിെ അ ൽെ ്, തനി താമസി തി സ
മായി ഒ ലമിെ ം വില െകാ വാ ാൻ തനി സ ിെ ം താെനാ
ദരി നാെണ ം ഇ താ ം തെ മാതാ മ ാെത േവെറ ആ മിെ ം അതിനാൽ
ഒ രയിടം ദാനമായി തരണെമ ് അറിയി . രാജാ ് ഇ േക ് “ഉ ി ് ഒ ദിവസം
െകാ ് െവ ിെയ ാ ിടേ ാളം വി ാര ിൽ ഒ രയിടം ന െട രാജ ിനക
് എവിെടെയ ി ം െവ ിവളെ െകാ തി ് നാം അ വദി ിരി ” എ
പറ . ഉടെന ഉ ി “എ ാൽ അ കാരം ഒ മാണം ടി തരണം. അ ാ ാൽ
എനിെ ാ റ ി േ ാ” എ റിയി . രാജാ ് ഇ േക ് ഉടെന തെ മ ിയായ തിയിട
ിൽ ഉണ ാതിരിെയ വ ി േമൽപറ കാരം അ വദി തായി ഒ നീെ തിെ ാ
വ വാൻ ആ ാപി . ിമാനായ മ ി ഇ േക രാജാവിേനാ സ കാര മായി ്
“ഇതിൽ എേ ാ ചതി െ ാ ് േതാ ്. ഈ ഉ ി ് ഇ കാരം ഒ രയിടം
െകാ ാന വദി ാൽ വാമന ർ ി ടി മി െകാ മഹാബലി പ ിയ േപാ
െല, പ ിേയ ം. ഈ ഉ ി ഒ ം റ വനെ ് അേ ഹ ിെ ഖല ണ ൾ െകാ
തെ മാ ് ” എ റിയി . രാജാ ് മ ി െട ഉപേദശെ അ സാര
4 1. െച കേ രി രാജാ ്

തായി ഗണി ി . ഉടെന മ ി നീെ തിെ ാ വരിക ം രാജാ ് ഒ ം ംെവ നീ ്

ഉ ി െകാ യ ക ം െച . അതിെ പിേ ദിവസം രാവിെല ആ ചാരി ഒ
ഉടവാ മായി റെ ് അ ാല മാരന ർ പടി ാ ംഭാഗെമ പറ വ ി
േദശ ി ം ആ വാ ക െകാ ് ഓേരാ ് െവ ിെ ാ ് ഒ ദ ിണമായി വ .
ഒ ദിവസം െകാ െവ ിെയ ാ ലം എ െകാ ാനാണേ ാ െത ം ർ രാ
ജാ ് മാണം െകാ ിരി ്. അതിനാൽ േമൽ റ കാരം െവ ിെയ ഊ ്
(േദശം) ആകയാൽ ആ േദശ ി ് ‘ഉടവാ ് ’ എ േപരി ക ം െച . ഉടവാ ് എ
് കാല േമണ ‘ ടമാ ് ’ എ ായി ീർ . ഇേ ാ ം ആ േദശ ി ടമാ ർ
എ തെ േപർ വിളി വ . പിെ അവിെട ഒ ഭവനം പണിയി ക ം ആ േദശ
ി ം ഒ േകാ െക ി ക ം െച ് ആ ഉ ി തെ മാതാേവാ ടി ിരതാമസം
അവിെട ആ ക ം െച . ഭട ാർ ഓേരാ ല ളിൽേ റി െകാ െച െകാ വ
അളവ ധനംെകാ ് അേ ഹ ി സ ാദ ം ധാരാളമായി. അ െന ആ േദശ ിെ
ആധിപത േ ാ ം രാജപദവിേയാ ം ടി ആ ഉ ി ൈസന സേമതം അവിെട താമസി
ട ിയ കാലം തൽ അേ ഹെ എ ാവ ം ളി ൽെ കേ രിയിെല െകാ
ത രാൻ എ വിളി ട ി. അന രം അേ ഹ ിെ സമാവർ നം കഴി ക ം
ഇ േ രിൽ ‘ ളി ൽ’ എ ായി ് േലാപി േപാ ക ം അേ ഹെ എ ാവ ം
‘െച കേ രി രാൻ’ എ ം ‘െച കേ രിരാജാ ് ’ എ ം പറ ട ക ം െച .
ഇ െന െച കേ രിന രി െച കേ രി രാജാവായി ീർ .
അന രം ആ ഭട ാർ േവ നാ കായലിെ പടി ാെറ ര ‘േവ നാ ’ രാജാവിെ
അധീന ിലി അ ല ഴനാ റം, ആ രാജാവിെന ജയി ൈകവശെ ക ം
െച കേ രിരാജാവിെ ിരതാമസ ം രാജധാനി ം അവിെടയാ ക ം െച . അതി
നാൽ ആ േദശ ി ‘െച കേ രി രാജ ം’ എ നാമം സി ി .
െച കേ രിരാജാവായി ീർ ആ ന രി വിവാഹം കഴി ടി െവ ടമാ ർ മഠ
ിൽ െ യാ ് (െച കേ രിരാജാവിെ ഭവന ി ‘മഠം’ എ ാ പറ വ ി
് ).
ളി ൽെ കേ രിന രി മാരന ർ േ ിൽ ഒ ഊരാൺമ ാരനായി
. അേ ഹം തെ ഭട ാെരെ ാ ് െകാ ം ഹിംസ ം െച ി ഇ ളിെല ന രി
മാ ം ആ േ ിൽ ഊരാൺമ ാരനായി . ഊരാൺമ ാരായ ന രിമാെര അേ
ഹം ഇ കാരം േ ാഹി ക നിമി ം േശഷ ഊരാളരായ ന രിമാർ ടി ഇേ ഹ ി
െ ഊരാൺമ ാനം േവെ വ ക ം അേ ഹെ േമലാൽ േ ിൽ കട ി
ടാ എ നി യി ക ം െച . എ മാ മ , ളി ൽെ കേ രി ന രി
മാരന ർേ ിെ വടെ നടയിൽ മതിൽ റ ് മതിലിേനാ േചർ ് ഒ മഠ
ായി ് േശഷ ന രിമാർ തീവ ി ഭ മാ ി ള ക ം െച . ആ മഠമി
രയിട ി ് ഇ ം ‘ ളി ൽമഠ ിൽ രയിടം’ എ ാ േപ ് പറ വ ്. െച
കേ രി രാൻ ചാരിയായി കാല മാരന ർ േ ിെല ഊരാൺ
മ ാരായ ന രിമാെര േ ാഹി കയാൽ മാരന ർ ഭഗവതി െട അനി ം നിമി ം
കാലാ ര ിൽ അേ ഹ ി പലവിധ ി അനർ ായി ട ി. അനർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 5

േഹ അനി മാെണ ം അതി മാരന ർ നടയിൽ വിളി െചാ ി ായ ി ം

െച ക ം ഒരാനെയ നട ി ക ം െച ാല ാെത നി ി ാതെ ം ാർ
വിധി കയാൽ ത രാൻ അ കാരം െച തിനായി മാരന ർ െച എ ി ം അേ
ഹം മതിൽ ക കട തി ് ഊരാൺമ ാരായ ന രിമാർ അ വദി ി . ഒ ം
െച കേ രി രാൻ മതിൽ റ നി ായ ി ം െച ക ം നട ി ാ
നായി െകാ െച ി ആനെയ ഒ െപാ േലെ ് െക ി മതിൽ കേ ്
അഴി വി ക ം െച ി ടമാ ർ ് േപാ ക ം െച . ആ തേലെ ് ഇ ം മാരന ർ
ഭ ാര ിലിരി ്. വി വി ് കണിവ ാ ം ഉ വകാല ം അ ് റെ ്
ഉപേയാഗി ാ ്. അതിൽ ‘െച കേ രിവക’ എ േപ െവ ിയി ്.
ഇ കാരം ആദ ം അ ല ഴ രാജാവായി ീർ മഹാെ സീമ നായി
അ ല െഴ ‘ രാടം പിറ ത രാൻ’ എ സി ം സർവ മായി ഗംഭീര
മാനസൻ. അ െന നാേലാ അേ ാ തല റ കഴി േ ാേഴ ം അ ഴ ഴരാജ ം തി
വിതാം റിേല ായി. ഒ ം ആ വംശ ിൽ ഒ ത രാ ി മാ ം േശഷി ക ം ആ
ത രാ ി പ പതിന െകാ ം േ ടമാ ർ മഠ ിൽെവ ് തീെ േപാ ക ം െച
. ഇേ ാൾ അവിെട വർ ‘േവലിയാംേകാൽ’ എെ ാ ന രി െട ഇ നി ്
ഇവിെട ദ േകറിയവ ം അവ െട സ ാന മാ ്. അ ല ഴരാജാവിെ ാനം
ഇേ ാൾ വഹി േപാ ് (േ കാര ൾ മാ ം) തി വിതാം ർ മഹാരാജാ തി
മന ിെല തിനിധിയായി ടമാ ർ െതേ ട ഭടതിരി ാടവർകളാ ്.
 2
േകാ യ ് രാജാ ്

േകാ യ രാജ ംബം

ളിൽ ഒ ായ േകാ യം താ
ി ീ മലബാറിെ വടേ

ഷ ാർ യഥാകാലം വിദ ാഭ ാസം െച െകാ ി

ിലാ . ഈ
അ
ംബ ി
താ

തിനാൽ ൻകാല ളിൽ അവിെട

ീ
ക

വിദ ാ ാര ാെത ഉ ായിരി പതിവി . എ ി ം ഒ കാല ് ആ രാജ ംബ ിൽ

േകവലം മ ിയായ ഒ രാജ മാരൻ അ ത ർവമായി സംഭവി തിനിടയായി.
അേ ഹ ിെ ചരി െ റി ാ ് റെ ാ ് ഇവിെട ാവി ാൻ േപാ ്.
അ ാല ് ആ രാജ ംബ ിൽ രാജാധിപത ം ഉ ായി തിനാ ം േവെറ ഷ
ാർ അവിെട ഇേ ഹെ ാൾ വരായി ഇ ാെതയി െകാ ം ഈ രാജ മാര
െന ബാല കാല ിൽ സാധാരണയായി അധികം താ ര േ ാ ടി വിദ ാഭ ാസം െച
ി എ ി ം ത ിമി ം യാെതാ ഫല ായി . രാജ ഭാരം വഹിേ മതല
ാരനായ ന െട കഥാനായകൻ േകവലം ത ായമായി െ വളർ വ . അത ം
വി ഷിയായ ഒ രാ ി െട ം ആ മാതാവിനാൽ യേഥാചിതം വളർ െ യാ
ം സകലശാ പാരംഗത ാരായ പ ിതവര ാരാൽ യഥാകാലം അതി േയാ ടി
ശി ി െ യാ മായ ഈ രാജ മാരൻ, മ ികെള എ തെ ജാ തേയാ ടി വി
ദ ാഭ ാസം െച ി ാ ം യാെതാ േയാജന ം ഉ ാ തെ തിേല ് നെ ാ
ാ മായി .
ഈ രാജ മാര ് ഏകേദശം പതിനാ വയ ായമായ സമയം അയൽരാജ ാധിപൻ
ആയ അ െ േകാഴിേ ാ ് സാ തിരി ാ ത രാൻ തീെ . ഈ ര രാജ ംബാംഗ
ം ത ിൽ ിനാെല വളെര ബ ത േ ാ ടിയ ിതിയാകയാൽ ഇ െന
അവസര ളിൽ അടിയ ിരം അേന ഷി ാനായി പര രം േപാ ക പതി ്. അ െന
േപാ കേയാ വരികേയാ െച ാൽ ര ല രാജാ ാ ം ന വ ത്പ ാരാ
യിരി തിനാൽ അവ െട പര ര സംഭാഷണം ഗീർവാണഭാഷയിലാ ് പതി ്. അതി
നാൽ സാ തിരി ാ ത രാൻ തീെ േപായി എ വർ മാനം േക േ ാേഴ ം ഈ
രാജ മാരെ അ യായ രാ ി ് അപരിമിതമായ മന ാപം സംഭവി . സാ തിരി ാ ്

6
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 7

തീെ ിരി ിതി ് അടിയ ിരം അേന ഷി തി ് കീ ര ാദ കാരം ഒരാൾ

േപാകാെതയി ാൽ അ ് ലൗകിക ി ം േവ െട ിതി ം വളെര േപാരാ താ
്. േപാ കെയ െവ ാൽ ഏകേദശം ഷ ായം തിക ി ് ഈ ട ാ സരനായ
മാരന ാെത ആ മി താ ം. ഇ ാൾ അവിെട െച ാൽ വ െമാ വാ ് ഗീർവാ
ണ ിൽ സംസാരി ണെമ ിൽ അറി ടാ. അവർ വ ം പറെ ിൽ അ മന
ിലാ ക മി . ഈശ രാ! ഞാൻഎ ാ േവ ്? വലിയ ക മായി ീർ വേ ാ
എ ി െന വിചാരി രാ ി വ സനി . ഒ ം ഒ വാ ് േചാദി ാൽ മതിെയ ം പി
െ േവ െതാെ പറ തി ന വിദ ാ ാരായ ചില ആ കെള െട അയ ാെമ
ം രാജ മാരൻ ഗാംഭീര ം നടി ി െകാ െ എ ം മ ം തീർ െ ി. അേ ാൾ
തെ െന അ ൽഇ ി േകാഴിേ ാ െച ാൽ േചാദിേ തായ “മയാ കിം
കർ വ ം” എ ഒ വാക ം ഉ വി വി ട ി. അ െന ് അേഹാരാ ം ഉ വി
േ ാേഴ ം അ രാജ മാര ് ഒ വിധം പാഠമായി. പിെ ം അധികം താമസി ാൽ
ല കഴി തി ായി അവിെട െച കാ തി ദിവസം മതിയാകാെത ഇ
തിനാൽ അവിെട എ വെര ഈ വാക ം ഉ വി െകാ തി ് തെ േനാ ം
േശഷം േവ കാര െള ാം മ ചില വിദ ാ ാേരാ ം പറ റ ി ് രാ ി യാ
അയ ക ം െച .
പരിവാരസേമതം രാജ മാരെന ം െകാ ് അതിവിദ ാ ാരായ ചില േയാഗ ാർ റ
െ . േകാഴിേ ാെ വെര ഇവർ ഈ വാക ം ഇടവിടാെത പറ െകാ ക ം രാ
ജ മാരൻ ഉ വി ക ം െച . അവിെട എ ിയ ഉടൻ തെ സാ തിരി ാനം ഏ നാ
വാഴാനിരി ആളായ ഇളം രാജാ ് വ ് യേഥാചിതം എതിേര െകാ േപായി സൽ
രി ി ി. ഉടെന രാജ മാരൻ തെ അ ഉപേദശി ി ം താൻ അ വെര ഉ
വി െകാ ി മായ ആ വാക ം േപാ ം ശരിയായി പറയാൻ കഴിയാെത “മയ കിം കർ
വ ം” എ േചാദി . രാജ മാരൻ മയാ എ തിെ ദീർഘം ടാെത അബ മായി
പറ െകാ ് ഇേ ഹം ഒ ട നാെണ ം മയാ (എ ാൽ) കിം (എ ് ) കർ വ ം
(െചയെ േട ് ) എ ാ ് ഇേ ഹ ിെ േചാദ ിെ താ ര െമ ം മന ിലാ ക
യാൽ േകാഴിേ ാ ് രാജാ ് പരിഹാസമായി ് “ദീർേഘാ ാരണം കർ വ ം” എ മ പടി
പറ .ബ ളായി വർ അടിയ ിരം അേന ഷി ാനായി െച സമയം “ഞാനി
േ ാൾ ഇവിെട എ സഹായമാ ് െചേ ്? ആവശ തിെന പറ ാൽ എ ം
െച ാൻ ത ാറാ ് ” എ േവണമേ ാ പറയാൻ എ വിചാരി ാ ് രാ ി ആ അർ
ം വര തായ ഈ െചറിയ വാക ം പഠി ി വി ്. പേ , അതി െന പരിണമി .
േകാഴിേ ാ രാജാവിെ പരിഹാസവചനം േക ് െട ായി വിദ ാ ാർ വളെര
ല ി ് രാജ മാരെന ം ിെ ാ തിരി േപാ േകാ യെ ി വിവരം രാ ി
െയ അറിയി . ഇ േക േ ാൾ രാ ി ായ വ സന ം ല ം ഇ മാ മാെണ
പറേയ തി േ ാ. ഞാെന ാ ് െചേ െത േചാദി തി ് താൻ ദീർഘം ിഉ
രി ാൽ മതി എ ആ മ പടി എ േയാ ഹാസ ചകമായിരി . ഇതിലധികം അവ
മാനം ഇനി ഈ വംശ ി വർ ് സി ി ി ി . ഇേ ാൾ ഈ മാരൻ നിമി മാണ
േ ാ ഇതി സംഗതിയായ ്. ഇ െന ൻ ഉ ായി ി യാെതാ േയാജന
8 2. േകാ യ ് രാജാ ്

മി എ ി െന വിചാചി ് വ സനാ ലയായ രാ ി തെ െന പിടി െക ി മാ

രധാരയിൽ െകാ േപായി ഇ തി ് ഉടെന രാജഭട ാർ ക ന െകാ . അവർ തൽ
ണം അ കാരം െച ം െച .
മാരധാര എ പറ ് േകാ യ തെ
ഒ അ വി െട െവ ാ ണ ല
ിെ േപരാ ്. അവിെട ഒ മല െട കളിൽ
നി ം ിെ വ ിൽ സദാ, യാെതാ തി
ബ ം ടാെത, ഒ െവ ാ ്. അതിെ
ഉദ്ഭവ ാന നി ് ഉേ ശം പതി ാൾ താ യിലാ
് അ ് െച വീ ്. അവിെട മാ േനരം
കിട ാൽ ഏ ാണി ം മരംേപാെല ആയിേ ാ
ം. േനരേ ാ േനരം അവിെട കിട ി ് മരി ാ
െത ജീവി േക തി ് സംഗതിയായാൽ എ
ട ാരായ മ ഷ ം അതിവിദ ാ ം ഒ ന കവി
മായി ീ ം. അ െനയാ ് ആ ല ിെ
മാഹാ ം. പേ , നാഴിക തിക കിട ാൽ
ഏെതാ നായാ ം മരി േപാ െമ ം തീർ
യാ ്.
ന െട കഥാനായകനായ രാജ മാരെന മാര
ധാരയിൽ െക ിയി തിെ പിേ ദിവസം ആ സമയ
െചെ േനാ ിയേ ാൾ അേ ഹം േദഹം
ആസകലം മരവി മി ാൻേപാ ം വഹിയാെത നി
േ നായി എ ി ം ശ ാസം േപായി ിെ ്
അറികയാൽ രാജഭട ാർ എ തൽ ണം രാ ി െട അ ൽ െകാ െച . ഉട
െന രാ ി െട ക ന കാരം അേ ഹ ിെ ത മാ തി ത തായ തിവിധി
കൾ െച ട ി, എ ി വളെര പറ . റ സമയം തിക േ ാേഴ ം രാജ മാര
ർ മാ ം ഖം സി ി . അേതാ ടി ി െട മാ ം തീർ . അ ര ാ
നംേപാ ം ഇ ാ അേ ഹ ി േബാധം വീ ് നാെ സംസാരി ാറായേ ാൾ
അേ ഹ ിെ വചനനദികൾ അ തിെന അതിശയി ി മാ ര േ ാ ടി കവിതാ
േപണ വഹി ട ി. അേ ാൾ മാതാവായ രാ ി ംമ സകലജന ൾ ം
ഉ ായ സേ ാഷ ം അ ത ം ഒെ എ പറ !
പിെ അതിേയാഗ നായ ഒ ശാ ികൾ ആ രാജ മാരെന യഥാ മം വിദ ാഭ ാസം
െച ി ക ം റെ ാ കാലംെകാ ് അേ ഹം സകലശാ പാര ശ ാ ം ഒ സി
കവി മായി ീ ക ം െച . ഇേ ഹമാ ് േകാ യം കഥകൾ എ സി മായ നാ
ലാ ഥക െട നിർ ാതാ ്.
മേ ാത്ക ാഃ താേ ന ണാധികതയാ ര
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 9

ഫേലന സഹകാരസ േ ാദ്ഗമ ഇവ ജാഃ

എ പറ േപാെല േകാ യ രാജ ംബ ിൽ അതി ് ഉ ായി രാ
ജാ ൻമാെരെയ ാെര ംകാൾ കീർ ിേയാ ം താപേ ാ ം ടി േവ ംവ ം രാജ പ
രിപാലന ം െച ് ഇേ ഹം ഖമാ ംവ ം വസി . ഈ േകാ യ ത രാൻ ഒ േ ാക
ളായി ം മ ം അേനകം തികൾ ഉ ാ ീ െ ി ം േമൽ റ നാലാ ഥകേളാ
ളം സി ി ം ചാര ം മെ ാ ി മി .
ഇേ ഹം ഒ ാമ ാ ിയ ആ ഥ ബകവധമാ ്. ഇ ് ഉ ാ ി ീർ ഉടെന
നാഥെന കാണി . അേ ാൾ അേ ഹം വൻ വായി േനാ ീ ് “ഇ ീകൾ ൈക
െകാ ി ളി ് വളെര ന ായിരി ” എ പറ . ഇ േക േ ാൾ തെ കവിത
ഗാംഭീര ം അർ ി ം മതിയായിെ ാ ് നാഥെ അഭി ായെമ ത രാ
മന ിലായി. ഇനി അ െന േപാരാ എ വിചാരി ് പിെ ഉ ാ ിയതാ ് “കിർ ീര
വധം”. അ ം തീർ ഉടെന നാഥെന കാണി . നാഥൻ അ േനാ ീ ് ഇ ില
െ േ ാെലയ . ഒ വ ാഖ ാനം െട േവണം. എ ാൽ പഠി വർ ് വ ത്പ ി
ാകാൻ ന താ ് എ പറ . ഈ വാ ിെ സാരം കാഠിന ം അധികമായിേ ായി
എ ാണേ ാ. അദ േ തി േപാരാെത ം േപായി. ഇതിന് അധികമായി. എ ാൽ ഇനി
ഇടമ ിെലാ ് ഉ ാ ിേനാ ാം എ വിചാരി ് ാമ ് അേ ഹം ഉ ാ ിയതാ ്
“കല ാണസഗൗ ികം” ആ കഥ. അ നാഥൻ ക ി ് “കഥ ഇതായ െകാ ് കവി
ഒ ീജിതനാെണ ജന ൾ പറ ം” എ പറ . പാ ാലി െട വാ േക ഭീമ
േസനൻ കല ാണസഗൗ ികം െകാ വരാൻ േപായ കഥയായ െകാ ാണേ ാ ഇ െന
പറ ്. എ ാൽ ഇനി ഉർ ശി െട അേപ െയ അർ നൻ നിരാകരി കഥ ആയി
ളയാം എ വിചാരി ത രാൻ നാലാമ ് “നിവാതകവചകാലേകയവധം” കഥ ാ ി
ാണി . അേ ാൾ നാഥൻ “അ ് ആ ാർ ് ആടാൻ െകാ ാം. ആ ം ക െകാ
ിരി േ ാൾ വർ ാ ം െമാഴി ാൻ േപാേക വർ ് അതി ം സമ
യം േവണമേ ാ എ വിചാരി ി ായിരി ം വ ബാ വ േക െള െട ി ്”
എ പറ . ഇ േക േ ാൾ ഈ കവിത നാഥെന നേ േബാധി എ മന ിലാ
കയാൽ ത രാ വളെര സേ ാഷ ായി.
കല ാണസഗൗ ികം ആ കഥയിൽ “പ സായകനിലേയ” എ ് അബ
േയാഗമാെണ നാഥൻ പറ ക ം എ ാൽ അ ് അവി തെ മാ ിതരണെമ
ത രാൻ അേപ ി ക ം നാഥൻ വളെര ാലം വിചാരി ി ം അ ം ഭംഗി
ഒ പദം അതി പകരം അവിെട േചർ ാൻ കഴിയാ യാൽ ഒ ം അ തെ മതിെയ
സ തി ക ം െച തായി േക ി ്. പിെ “ബകവധം” ആ കഥയിൽ “കാേട ഗതി
ന ്” എ േയാഗ ിൽ അറം വരികയാലാ ് ടി ൽ ാെന ഭയെ നാ വി
കാ േക തി ം രാജ ം ൈകവി േപാ തി ം സംഗതിയായെത ം േകൾവി ്.
ഇ െന ത രാെന ി അേനകം സംഗതികൾ പറയാ ്. വി രഭയ ാൽ .
സി നായ േകാ യ ത രാൻ മഹാകവിയായ േമൽ ർ നാരായണഭ തിരി
െട കാല ജീവി ി തായി പറയെ .
10 2. േകാ യ ് രാജാ ്

രാജാധിപത ം ഇെ ി ം േകാ യ രാജ ംബവംശ ാർ ഇ ം ഉ ്. ി ീഷ്

ഗവർേ ിൽ നി ് മാലിഖാ ം പ ി ർ ാനമായ േകാ യ തെ താമസി
വ .
 3
മഹാഭാഷ ം

അ ന ാംശജാതനായ സാ ാൽ പത
ി തെ ആയിരം ശിഷ ാെര ം അ
ലിമഹർഷി വ ാകരണമഹാഭാഷ
ലി ി പറ
ി ്, ഉ വി വി െകാ ിരി േ ാൾ ആ ശിഷ ൻമാരിൽ ഒരാൾ അ വാദം ടാെത
െകാ
ാ
പഠി

എണീ പാഠശാലയിൽ നി ം റേ േപായി. ശിഷ െ ഈ ാത ി

മഹർഷി ് ഒ ം രസി ി . അതിനാൽ അേ ഹ ിെ ദയ ിൽ െപെ േകാപാ
ി ജ ലി . അേ ഹം േകാപേ ാ ടി ക കൾ മിഴി ഒ േനാ ി. സമീപ ി
ശിഷ ൻമാെര ാം അേ ഹ ിെ േകാപാ ിയിൽ ഭ ാവേശഷ ാരായി ഭവി . തെ
ിയ ശിഷ ൻമാെര ാം നശി േപായതിെന റി ാ ാവായ തേപാധനെ ദയ
ിൽ െപെ ് അപാരമായ പ ാ ാപ ായി. ജേനാപകാരാർ ം താ ാ ിയ
മഹാഭാഷ െമ ാം ഹി വരായ ശിഷ ാെര ാവ ം നശി േപായേ ാ എ വിചാരി
മഹർഷി വിഷാദി െകാ ിരി േ ാൾ റേ ിറ ിയേ ായ ശിഷ ൻ വിവരമറി
് അേ ഹ ിെ അ ൽ വ ്, “അ േയാ സ ാമിൻ! അവി ് ഒ ം വിഷാദിേ .
അവിേട ശിഷ നായി ഞാ േ ാ. മഹാഭാഷ ം വ ം എനി ദി മായി ്.
ഞാനതിെന ജേനാപകാരാർ ം ശിഷ പര രയാ ചരി ി െകാ ാം” എ പറ .
അേ ാൾ മഹർഷി െട മന ിൽ വീ ം േകാപാ ി ജ ലി യാൽ “എടാ േ ാഹി നീ നിമി
മേ എെ ിയ ശിഷ ാെര ാം നശി േപായ ്? അതിനാൽ നീ ം ഭ മായിേ ാക
െ ” എ ് ആ ശിഷ േന ം ശപി ഭ മാ ി. പിെ ം മഹർഷി വലിയ വിഷാദമായി.
ാ ാ ൾ േകാപ ം പ ാ ാപ ം െപെ ാ മേ ാ.
മഹർഷി പിെ ം അ െന വിഷാദി െകാ ിരി േ ാൾ ഒ ഗ ർവൻ അേ ഹ
ിെ അ ൽ വ ് “അ േയാ ഭഗവാേന! അവി ് ഒ ം വിഷാദിേ . അവിേട
ിയശിഷ നായി ് ഈ ഞാ ്. ഞാെനാ ഗ ർവനാ ്. ഞാൻ വളെര ാലമായി
ഈ ആ മ സമീപ ി ൽ നിൽ അശ ിേ ലി ി . അവി
മഹാഭാഷ ം ശിഷ ൻമാർ െചാ ിെ ാ േക േക ് അെത ാം ഞാൻ ഹി ി

11
12 3. മഹാഭാഷ ം

രി . അതിനാൽ എെ അവി ് ഒ ശിഷ നായി സ ീകരി െകാ ാ ം” എ

പറ . അേ ാൾ പിെ ം മഹർഷി േകാപമാ ായ ്. “നീ എെ മന ടാ
െത ം ഞാൻ ഉപേദശി ാെത ം എെ ഭാഷ ം ഒളി ി ് ഹി തിനാൽ നീെയാ
രാ സനായിേ ാകെ ” എ മഹർഷി ആ ഗ ർ െന ശപി . ഇ േക േ ാൾ
ഗ ർവൻ ഏ ം പരവശനായി ീ കയാൽ വിനയസേമതം മഹർഷി െട കാൽ ൽ
വീ നമ രി ി ശാപേമാ ിനായി അേപ ി . ദയനായ മഹർഷി ഉടെന
സാദി ്, “നീ എെ ഭാഷ ം അ ഹി ാൻ േയാഗ ത ഒരാൾ ് ഉപേദശി െകാ
ണം. ഭാഷ ം വ ം ഉപേദശി കഴി േ ാൾ നീ ശാപ നായി നിജ ിതി ാ
പി ം” എ പറ ഗ ർവെന അ ഹി . രാ സനായ ഗ ർവൻ വീ ം
മഹർഷിെയ വ ി ി ് അവിെട നി േപായി യഥാ ർവം ആലിെ കളിൽെ ് ഇരി ാ
യി. ഭാഷ ം ഹി തി ത േയാഗ ത വർ േവണമേ ാ അ പേദശി െകാ
ാൻ എ വിചാരി ് ആ രാ സൻ അതിെല കട േപാ ാ ണൻമാെര
ഒെ വിളി ് അവ െട േയാഗ തെയ പരീ ി െകാ ി .
രാ സെ പരീ എ െനെയ ാൽ, തെ അ ൽവ വേരാ “പേചർന്
നി ായാം കിം പം” എെ ാ േചാദ ം േചാദി ം. അതി ശരിയായ ഉ രം പറയാ
വെര അവൻ പിടി ഭ ി ക ം െച ം. ഇ െനയാ ് ഏർ ാ ്. ഈ േചാദ ി
“പ ം” എ ം മ ചില അബ ളായ ഉ ര ള ാെത ശരിയായി ആ ം പറയാ
യാൽ ആ രാ സൻ അസംഖ ം മഹാ ാ ണെര പിടി ഭ ി . അ െന വളെര
ാലം കഴി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 13

അ െനയിരി കാല ് ഒ ദിവസം സർവശാ പാരംഗത ം േവദ ം േവദാ

ി ം േയാഗശാ വാരാശി ം വിര മായ ഒ ാ ണേ ൻ അതിേല വ . അേ
ഹം സന സി ണെമ നി യി തനി മസംന ാസം ത തി ം തെ വായി
സ ീകരി തി ം ത േയാഗ ത ഒരാെള ക കി തിനായി അേന ഷി നട
കയായി . ആ ണെന ം ക ടെന രാ സൻ തെ അ ൽ വിളി
േമൽ റ േചാദ ം േചാദി . അേ ഹം “പക ം” എ ് ഉ രം പറ .ഇ േക േ ാൾ
ാ ണ മഹാഭാഷ ം ഹി ാൻ ത േയാഗ ത െ നി യി ് രാ സൻ
അേ ഹ ി ് ഉപേദശി െകാ ാനാരംഭി . രാ സൻ ആലിൻേമ ം ാ
ണൻ ആൽ റയി മി . ആദ ംതെ രാ സൻ ാ ണ വിശ ം ദാഹ ം
ഉറ ം വരാെതയിരി ാനായി ഒ ദിവ ൗഷധം െകാ േസവി ി ി ാ ് ഭാഷ ം ഉപ
േദശി ാൻ ട ിയ ്. രാ സൻ ആ ആലിെ ഇലപറി ഭാഷ ം േറ എ തി
െകാ ക ം ാ ണൻ അ േനാ ി ധരി ക മായി ാ ് പഠി ി ക ം പഠി ക
ം െച ്. രാ സൻ എ തിയി ് ാ ണൻ േനാ ി ധരി കഴി ാൽ പി
െ ം രാ സൻ എ തിയി െകാ ം. ഇ െന ആ മാസ ാലം കഴി േ ാൾ
മഹാഭാഷ ം വ ം ഉപേദശി ക ം ാ ണൻ ധരി ക ം കഴി . അേ ാൾ
രാ സൻ ശാപ നായി ർവ ിതിയിൽ ഗ ർവത െ ാപി ക ം െച .
ഉടെന ാ ണൻ തെ വായ ഗ ർവെന വ ി യാ ം പറ ് അവിെടനി ്
യാ യായി. അേ ാൾ ആ ഗ ർവൻ തെ ിയശിഷ നായ ാ ണെന േവ ം വ ം
അ ഹി ി ് “അ േയാ ാ േണാ മ! അേ ൽപിപാസക േട ം നി െട
ം ബാധ ഉ ാകാതിരി ാനായി ഞാൻ ത ആ ദിവ ൗഷധ ിെ ശ ി അേ
ജല ർശ ായാൽ നശി േപാ ം. ഉടൻ ഭവാൻ നി ാപി ക ം െച ം. പിെ
അ ് ആ മാസ ാലം കഴിയാെത ഉണ കയി . അതിനാൽ ഇനി െവ ിലിറ
കാര ം വളെര ി േവണം” എ പറ ി ് അ ർ ാന ം െച . ഉടെന ാ ണൻ
താൻ പഠി മഹാഭാഷ ിെ ഒരംശെമ ാ ം വി രി േപാെയ ിൽ പറ തരാൻ
ആ ം ഉ ായിരി ാ െകാ ഗ ർവൻ എ തി വയായ ഈ ആലിലകൾ ടി
െകാ േപായി ഇെതാ പകർ ിെയ തി ി ണം എ നി യി ് ആലിലക ം
െക ിെയ ് അവിെടനി േപാ ക ം െച .
ആ ാ ണൻ പിെ ം പല ല ളിൽ സ രി ് ഒ ദിവസം ദി ിൽ െച
േ ാൾ മാർഗമേധ ളള ഒ നദി ഇറ ി ടേ തായി വ . നദിയിൽ ഇറ ാെത
അ െര കട തി ് ആ ദി ിെല ം േതാണി ം വ ി െമാ മി ായി . നദി
യിൽ െവ മധികമി ാ െകാ ് അവിെടെയ ാവ ം അ െരയി െര കട ്
നദിയിലിറ ിയാ ്. നദി വീതി വളെര റ മായി . അതിനാൽ ആ ാ
ണൻ ണ ിൽ ഇറ ി ട കളയാെമ െവ ി റ െവളളം ക ിെല ഖം
ക കി. ഉടെന ആ ാ ണൻ ഗാഢനി െയ ാപി ് അവിെട വീ . അേ ാൾ ആ കട
വിൽ ളി െകാ നി നവയൗവന യായ ഒ കന ക അ ക ് അ െച
േനാ ിയേ ാൾ അേ ഹം ഉറ കയാെണ ം അ ാെത േമാഹാലസ ം മ മെ ം മന
ിലാ ി. എ ി ം ഒ ാ ണൻ ഇ കാരം മാർഗമേധ വീ കിട ക ി ്
14 3. മഹാഭാഷ ം

ഇ ംെവ േപാ മെ വിചാരി ് അവിെട നി െകാ ദാസിമാരിൽ ഒ ി

െയ വീ ിേല പറ യ ് നാ ത ൻമാെര വ ി, അവെരെ ാ ് ഈ ാ ണെന
െക ിെയ ി സ ഹ ിേല െകാ േപായി. അവിെട അവൾ ധാരാളം വി ാര ം
ി ം കാ ം െവളി ം നിർബാധമായി കട മായ ഒ റി ക ക ിലിൽ
െമ വിരി ് അതിൽ ആ ാ ണെന കിട ി. ആ കന ക നാ വാഴിയായ ഒ
വിെ ി ം സൗ ര ം, സൗശീല ം, സൗജന ം, ൈവ ഷ ം, ൈവദ ം, ആഭിജാത ം
തലായ സകല സദ് ണ ം തിക ഒ മനസ ിനി മായി . അവ െട വീ ് ആ
നദീതീര തെ വഴി മായി .
ാ ണൻ റ േനരം കഴി േ ാൾ ഉണ െമ ായി ആ കന ക െട വിചാ
രം. അേ ഹം േനരേ ാ േനരമായി ം ഉണരാ യാൽ ഇെത കഥയാെണ വിചാരി ്,
അവൾ ് വളെര പരി മമായി. ഉടെന ഈ വിവരെമ ാം അവൾ അവ െട അ െ അ
ൽെ പറ . ഉടെന ൈവദ െന വ ി ാണി േ ാൾ “ഇേ ഹെ ബാ
ധി ിരി ് നി യാ ്. അ ാെത ഇെതാ േരാഗ ം ബാധ െമാ മ . എ ാൽ
േനരേ ാ േനരമായി ം ഇേ ഹം ഉണരാതിരി തിെ കാരണം മന ിലാ ി .
എ ായാ ം ദിവസംേതാ ം ാവശ ം വീതം അ േലപനം (േചാറര േദഹമാസകലം
േത ക) െച ിെ ിൽ താമസിയാെത ഇേ ഹം മരി േപാേയ ാം. അ േലപനം ശരിയാ
യി െച െകാ ി ാൽ ഇേ ഹം എ നാൾ ഉണരാതി ാ ം യാെതാ തരേ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 15

വ ത . എ മാ മ ഇേ ഹം ഉണ േ ാൾ ഇേ ഹ ി ഭ ണം കഴി ാതി
െകാ ീണം ഉ ായിരി ക മി ” എ പറ ൈവദ ൻ േപായി. പിെ
ആ ൈവദ ൻ പറ േപാെലെയാെ െച . ാണെന ര ി തി മ ാ മായാൽ
ശരിയാ കയിെ വിചാരി ് തെ ിെയ െ അതി നിേയാഗി . ൈവ
ദ വിധി കാരം ാണെന ര ി തി താൻതെ അ ാ ാൽ ശരിയാ കയിെ
വിചാരി ് അതിനായി സ യേമവ സ യായി കന ക പി നിേയാഗം ടി കി
ിയേ ാേഴ ം വളെര സേ ാഷമായി. അതിനാൽ അവൾതെ വളെര ജാ തേയാ ടി
തിദിനം േനര ം അ േലപന ം മ ം െച ് ആ ാ ണെന ര ി െകാ ി .
ഇ െന ആ മാസം കഴി േ ാൾ ആ ാ ണൻ ഉണർ . അേ ാൾ അേ ഹ ി
് ഒ ാമ ായ വിചാരം തെ ആലിലെ ിെന റി ായി . അതിനാൽ അേ ഹം
െപെ െ ണീ ് ആ നദീതീര ി േല േപായി. അവിെടെ േനാ ിയേ ാൾ ആലി
ലെ ം അവിെട െ കിട ായി . എ ി ം അെതാ പ തി െകാ
നിൽ തായി ാ ് അേ ഹം ക ്. പ വിെന ിടി മാ ി േനാ ിയേ ാൾ ഏതാ
ം ഭാഗെമാെ പ തി കഴി ിരി . അതിനാൽ ാ ണ വളെര വിഷാദമായി.
െപാേ ായതിെന റി ് ഇനി വിചാരി െകാ ് ഫലെമാ മി േ ാ എ വിചാരി ്
അേ ഹം േശഷ ായി ആലിലകെള ാം െപ ിെയ ് യഥാ മം അ ിെ ാ
ിരി േ ാൾ ഈ ാ ണൻ എേ ാ ാ ് േപാ െത ് അറി തിനായി ആ
കന കയാൽ അയ െ ര ത ൻമാർ അവിെട വ . അവേരാ ് ഈ പ ആ
െട വകയാ ് എ ് ാ ണൻ േചാദി ക ം ഇ ് ഞ െട യജമാനെ വകയാ ്
എ ് അവർ ഉ രം പറ ക ം െച . പിെ ാ ണൻ ആ ആലിലെ െമ െകാ
വിെ ഹ ിൽ െ വ . അേ ാൾ കന ക ാ ണെന യഥാ മം
വ ി ജി ി ി. പിെ അവർ ത ി ായ സംഭാഷണംെകാ ് ഈ ാ ണ
െ എ ാ ിതിക ം അേ ഹം ഇ വളെര ാലം ഉറ ിേ ാ വാ കാരണ ം മ ം
കന ക ം ഈ കന ക െട ിതിക ം അവ െട ണ ം തെ ര ി ്
ഇവളാെണ ം മ ം ാ ണ ം മന ിലായി. വിവര െള ാം അറി േ ാൾ അവർ
പര രം വളെര ബ മാന ായി. പിെ ാ ണെ താൽപര കാരം ആലില
തി പ വിെന കന ക േത കെമാ ല പിടി െക ി ക ം ാ ണൻ
അ ം അവിെടതെ താമസി ക ം െച . ാ ണ ് അഭ ംഗ ി ം അ ാഴ ി
ം േവ െത ാം കന കതെ ത ാറാ ിെ ാ തിനാൽ അ രാ ിയി ം അേ ഹം
ഖമായി റ ി.
പിേ ദിവസം രാവിെല ാ ണൻ എണീ പ വിെന െക ിയി ല െച
േനാ ിയേ ാൾ പ തി ആലിലകെള ാം യാെതാ േക ം ടാെത ചാണകേ ാ
ടി കിട ക . അേ ഹം അവെയ ാം െപ ിെയ ക കി ട െകാ വ
. േശഷ ആലിലകേളാ ിേ ർ േനാ ിയേ ാൾ ഒ ം ന െ ിെ റി ക
യാൽ അേ ഹ ി വളെര സേ ാഷമായി. ഈ ആലിലകെളാ ം ഇ ം കാലമായി ം
വാടാെത ം പ തി ി ദഹി ാെത ം ഇ ് അ കളിൽ ഭാഷ െമ തിയ ഗ ർവ
െ ദിവ ത ംെകാേ ാ മഹാഭാഷ ിെ മാഹാ ംെകാേ ാ എ െകാ ാെണ നി
16 3. മഹാഭാഷ ം

യമി . എെ ി െമാ ദിവ ശ ിെകാ ായിരി ണം, അ ാെത ഇ െന വ ത

േ ാ.
പിെ ആ ാ ണൻ ആ ആലിലകെള ാം ടി ിെ ി ത ാറാ ി വ . യാ
പറയാനായി ആ കന കെയ അ ൽ വിളി . “ഇേ ാൾ അ ാ മാസമായേ ാ ഞാ
നിവിെട വ ി ്. ഇനി ഇേ ാൾ ഞാൻ േപാ വാൻ ഭാവി കയാ ്. ഇ ംകാലം നീ
എെ േവ ഷെയ ാം െച ര ി എ , നീ എെ ാണര െച എ
തെ പറയാം. നീ എനി െച ഈ ഉപകാര ി ത തായ തിഫലെമാ ം ഞാൻ
കാ ി . എ ി ം ഇതിെന റിെ ാ ം പറയാെത േപായാൽ ഞാൻ േകവലം ത
നാ മേ ാ. അ െകാ േചാദി താ ്. നിെ ആ ഹം എ ാെണ പറ ാൽ
അ സാധി തിനായി നിെ ഞാൻ അ ഹി ാം. എെ അ ഹം ഒരി ം
വിഫലീഭവി ത . ഇത ാെത ഒ ം തരാനായി ഞാൻ കാ ി . അതിനാൽ നി
െ ആ ഹെമ ാെണ പറയണം” എ പറ . അേ ാൾ ആ കന ക വിനയസേമതം
െതാ ംെകാ ് “അ േയാ സ ാമിൻ! ഞാൻ ജനി തിൽ ിെ ഒ ഷെ പാദ
ഷ െച തിനാ ് എനി ് ഭാഗ ം സി ി ്. അതിനാൽ ഈ ജ ിൽ മെ ാ
ഷെ ഷ െചയ്വാൻ സംഗതിയാകാെതയി ാൽ െകാ ാെമ ാെത േവെറ
യാെതാരാ ഹ ം എനി ി . അതിനാൽ അവി പ ായി ഞാൻ അവി െ
ഭാര യായി ീരാനായി ് എെ അ ഹി ണം. ഇതിലധികമായി ഒര ഹ ം േവ
ണെമ ഞാനാ ഹി ി . ഇതിൽ വലിയതായ ഒര ഹ െ ഞാൻ വിചാരി
മി . ഈ അ ഹം എനി ലഭി െവ ിൽ എെ ജ ം സഫലമായി” എ
പറ .
ആ കന ക െട ഈ വാ കൾ േക േ ാൾ ാ ണ വളെര വിചാരമായി.
“ക ം! ഇഹേലാഹ ഖ െള അേശഷം ഉേപ ി സന ാസം വാ ി തിനായി
വിെന അേന ഷി നട ഞാൻ ഇവെള വിവാഹം െച െത െനയാ ്? ാ
ണര െച ഇവ െട അേപ െയ ഉേപ ി െത െനയാ ്? നാലാമെ ആ
മെ ആ ഹി നട ഞാൻ ര ാമെ ആ മെ ൈകെ ാ ണെമ ായിരി
േമാ ഈശ രവിധി? അ െന ആയാൽ െ ം ലജാതനായ ഞാൻ ല
ജാതയായ ഇവെള ആദ മായി വിവാഹം െച ് വിഹിതമ േ ാ. ഒ ാ ണണ
ൈവശ ല ളിൽനി ് യഥാ മം ഓേരാ വിവാഹം െച ാെത ഒ ക
ന കെയ വിവാഹം െചയ്വാൻ പാടി എ ാണേ ാ ശാ ം. അതിനാൽ ഇവെള വിവാഹം
െച ണെമ ിൽ അതി ായി ജാതിയി കന കമാെര വിവാഹം െചേ
ിയിരി . ഒ വിവാഹ ം േവെ വിചാരി ി എനി ് ഇ െന േവ ിവ
് അത ാ ര മായിരി . ഇ ് ഈശ രൻ എെ പരീ ി കയായിരി േമാ? അഥ
വാ ഒ കാരം വിചാരി ാൽ ഇ ം ന തെ യാ ്. ശാ ംെകാ ം ിെകാ ം
അ ഭവംെകാ ം സംസാര ിെ നി ാരത അറി ി മന ി ാ വിര ി
റ ടി ബല ായിരി ം. അതിനാൽ ഏതായാ ം ഇവ െട ആ ഹം സാധി ി ി
പിെ ന െട ആ ഹ ം സാധി ാം. അ ാെത നി ിയി എ ി െന വിചാരി ി ്
ആ ാ ണൻ കന കേയാ ് “അ േയാ ഭേ ! നിെ ഹിതെ അ വർ ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 17

തി ഞാൻ സദാസ നാ ്. എ ി ം ഒ ാ ണനായ ഞാൻ കന കയായ

നിെ വിവാഹം െച തി ാ ണ ല ിൽ നി ം ിയ ല ിൽ നി ം
ൈവശ ല ിൽ നി ം ഓേരാ കന കമാെര വിവാഹം െച ി ാെത പാടി . അ
െനയാ ് ശാ വിധി. അതിനാൽ ഞാൻ േപായി വിവാഹം െച തി േശഷം നി
െ ം വിവാഹം െച െകാ ാം. അ വെര നീ മി ണം” എ പറ . ഇ േക
സേ ാഷസേമതം കന ക “ശാ വിധി കാരമ ാെത ഒ ം െച ണെമ ് എനി ്
നിർബ മി . എെ അേപ െയ സദയം അ സ ീകരി െവ ിൽ അതിനായി ്
എ കാലം േവണെമ ി ം കാ ിരി തി ് എനി ് യാെതാ വിേരാധ മി ” എ
പറ . “എ ാൽ അ െനയാവെ ” എ പറ ാ ണൻ അേ ഹ ിെ ആലില
െ െമ ് സ േദശേ തിരി േപാ ക ം െച .
അന രം ആ ാ ണൻ സ ഹ ിൽ െച താമസി െകാ ് ാ ണ ല
ിൽ നി ം ിയ ല ിൽ നി ം ൈവശ ല ിൽ നി ം ഓേരാ കന കമാെര
യഥാ മം വിവാഹം െച തിെ ഒ ംഈ കന കേയ ം യഥാവിധി വിവാഹം കഴി
( ൻകാല ളിൽ ാ ണർ നാ ജാതിയിൽനി ം അ ിസാ ിയായി െ വിവാ
ഹം കഴി ാ െ സി മാണേ ാ).
അ െന ആ ാ ണൻ നാ ഭാര മാേരാ ടി യഥാ ഖം സ ഹ ിൽ താമസി
കാല ് ആ നാ ഭാര മാരിൽ നി ം അേ ഹ ി ് ഓേരാ ൻമാ ായി. ൻ
മാ െട ജാതകർമം തൽ വർ മാനം വെര സകല ിയക ം അേ ഹം യഥാകാലം
േവ േപാെല െച . ൻമാെര യഥാ മം അേ ഹം തെ വിദ ാഭ ാസം െച ി . ആ
ൻമാർ നാ േപ ം അതിേയാഗ ാ ം സകല ശാ പാരംഗത ം പി ല ണവാ
ാ മായി ീ ക ം െച . ആദ നായ ാ ണ മാരെന അേ ഹം വിേശഷി േവ
ദാധ യന ം െച ി . ഒ ം നാ േപെര ം മഹാഭാഷ ം പഠി ി . എ ാൽ നാലാമെ
ൻ ലജാത ം മഹാഭാഷ ം േവദാംഗ മാകയാൽ ആ െന അഭി ഖമായി
ഭാഷ ം പഠി ി വിഹിതമ േ ാ എ വിചാരി ് അേ ഹം ആ െന േത കി ്
ഒ മറ ല ി ിയാ ് മഹാഭാഷ ം ഉപേദശി െകാ ്. എ മാ മ
, മഹാഭാഷ ം വംശജർ ് ഉപേദശി ് പര രയാ േവദാർഹൻമാര ാ അവ െട
ഇടയിൽ അതി ചാരം വ കയിെ ്ആ െനെ ാ തി െച ി ക
ടി െച ി ാ ് അേ ഹം മഹാഭാഷ ം ആ ് ഉപേദശി െകാ ് എ ് ചിലർ
പറ .
ഇ െന ൻമാർ അതിേയാഗ ൻമാ ം യവൗന ൻമാ മായി ീർ തിെ
േശഷം ആ ാ ണൻ അവിെടനി േപാ ക ം െച . അേ ഹം പല ല ളി ം
സ രി ് ഒ ം ീഗഡൗപാദാചാര നിൽനി മസന ാസെ സ ീകരി ധാ
ന ം െച െകാ ് ബദര ാ മ ി ൽ താമസി . േകരളാചാര വായ സാ ാൽ കർ
ാവായ ീശ രാചാര സ ാമിക െട േഗാവി സ ാമിെയ റി ് േക ി ി ാ വർ അധി
ക ായിരി ാനിടയി ാ തിനാൽ േയാഗീശ രശിേരാമണിയായ േഗാവി സ ാമികൾ
എ പറയെ മഹാൻ ഈ ാ േണാ മൻ തെ യാെണ ടി പറ ാൽ പി
െ അേ ഹ ിെ േയാഗ തെയ റി ് അധികം വി രി ി ് ആവശ െ േതാ
18 3. മഹാഭാഷ ം

ി . അ കാരം തെ അേ ഹ ി നാ ജാതിയി മായി ഭാര മാ ായി വരിൽ

നി ജനി വരായ നാ ാരിൽ ാ ണ ീയിൽനി ം ജനി ൻ സാ ാൽ
വര ചി ം, ിയ ീയിൽനി ജനി ൻ വിശ വി തനായ വി മാദിത മഹാരാ
ജാ ം, ൈവശ ീയിൽനി ജനി ൻ വിശ വി തനായ വി മാദിത മ ിെയ
സി നായ ഭ ി ം, ീയിൽനി ജനി ൻമഹാവിദ ാനായ ഭർ ഹരി മാ
െണ വാ വം ടി പറ ാൽ പിെ അവ െട േയാഗ തകെള റി ് പറ റിയി
േ വരായി അധികമാ ായിരി ാനിടയി . പറയിെപ ായ പ ി ല ിെ
ആദ പിതാവായ വര ചിെയ റി ം അേനകം കഥകൾ വിഷയീ ത ാരായ വി മാ
ദിത ഭ ികെള റി ം േക ി ി ാ വർ േകവലം പാമര ാ െട ഇടയിൽേ ാ ം ആ
ായിരി ാനിടയി . ഭർ ഹരി െട ശതക യം മലയാള ി ം തർജമ െച െ ി
തിനാൽ അേ ഹെ റി ം പല ം അറി ിരി ാനിട ്. അതിവിദ ാ ാ ം
സം ത ിൽ വ ാകരണസംബ മാ ം മ ം അേനകം െട നിർ ാതാ മായ
ഇവർ സം തപ ിത ാ െട ഇടയിൽ ഇ ം നിത പരിചിത ാരായി ാ ് ഇരി ്.
വാർ ികം, ാ ത േവശം, ധനപ കം തലായ പല ൾ വര ചി ം, ഭ ികാ
വ ം (രാമായണം കഥ) എ സി ം മ ് അേനകം തിക ം ഭ ി ം, ഹരിടീക,
വാക പദീയം തലായ വ ാകരണ ം േവദാ ം വകയായി മ ം അേനക ം
േമ റ ശതക യ ം മ ം ഭർ ഹരി ം ഉ ാ ീ ്. സി മായ അമ ശതക ം
ഭർ ഹരി െട തിയാെണ ് വിദ ാ ാ െട ഇടയിൽ ഒരഭി ായ ്. ഇ കാര
മഹാ ാ െട മാംസശരീരം െപാേ ായാ ം അവ െട യശഃശരീര ി േലാകാവസാനം
വെര യാെതാ ഹാനി ം സംഭവി യിെ തീർ യാണേ ാ. മഹാഭാഷ ിെ
ചാര ി കാരണ ത ാർ ഇവർ തെ യാെണ ം പറയണെമ ി േ ാ.
േമ റ നാ മഹാ ാ ം അവ െട അ നായ േഗാവി സ ാമിക െട അ ൽനി
മഹാഭാഷ ം പഠി കഴി തിെ േശഷം അവർ ഭാഷ കർ ാവായ പത ലിമ
ഹർഷിെയ ഒ ക ാൽെ ാ ാെമ ് അതികലശലായി ് ഒരാ ഹ ായി. അതിനാൽ
അവർ അേന ഷി േ ാൾ പത ലിമഹർഷി അതി വളെര തെ സ ർ ാേരാഹണം
െച കഴി ിരി തായി അറി . അേ ാൾ ഭർ ഹരി െചാ ിയതായ ഒ േ ാകം
ഇവിെട േചർ .
“അേഹാ ഭാഷ മേഹാ ഭാഷ മേഹാ വയമേഹാ വയം
അ ാഽ ാൻ ഗതസ ർ മ താർേ ാ പത ലിഃ”
 4
ഭർ ഹരി

ഭ ർ ഹരി ആദ േമതെ നിത

ആദ ം വിവാഹം കഴി ക ം ഹ ാ മെ
ക ം െച . പി ീ വിര
ചാരിയായി എ ം അത അേ ഹം
സ ീകരി റ കാലം ഇരി
ം സന ാസി മായി ീർ താെണ ം ഇ െന ര വിധം
േകൾവി ്. അേ ഹം ഐഹിക ഖ െള ഉേപ ി വിര നായി ീർ തി ് ഒ
കാരണ ം ചിലർ പറ ്. അ താെഴ പറ െകാ .
ഒ ദിവസം ഒ േയാഗീശ രൻ ഭർ ഹരി െട ഹ ിൽ വ . ആ േയാഗി ഒ മാ

19
20 4. ഭർ ഹരി

ഴം ഭർ ഹരി െട ൈകയിൽ െകാ ി ്, “ഈ മാ ഴം തി ാൽ ജരാനരകൾ ടാെത

എ ം ജീവി ിരി ം” എ പറ ഉടെന ഇറ ിേ ാ ക ം െച .
േയാഗി േപായതിെ േശഷം ഭർ ഹരി, “ റ കാലം കഴി േ ാൾ എെ ിയതമ
വാർധക ം നിമി ം ജരാനരകളാൽ ബാധിതയായി മരി േപാ മേ ാ. അവൾ മരി ി
പിെ ഞാൻ ജീവി ിരി െത ിനാ ്? അതിനാൽ ഈ മാ ഴം അവൾ െകാ
ണം. അവൾ എ ം ജീവി ിരി െ ” എ വിചാരി ് ആ മാ ഴം ഭാര െകാ ക ം
അതിെ മാഹാ ം ഇ കാരമാെണ ് അവെള ധരി ി ക ം െച . ഭർ ഹരി
അസാമാന മായി േ ഹി ം പതി താശിേരാമണിെയ വിശ സി ം െവ ി ആ ഭാ
ര ് ഒ ജാരൻ ഉ ായി . അവൻ ഭർ ഹരി െട അശ പാലകൻ ( തിര ാരൻ)
തെ യായി . മാ ഴം ൈകയിൽ ി ക ം അതിെ മാഹാ െ ി അറി ക ം
െച േ ാൾ ം ലിയായ ആ ീ, “ന െട ജാരൻ മരി ി പിെ ഞാൻ ജീവി ിരി
െത ിനാ ്? അവൻ എ ം ജീവി ിരി െ ” എ വിചാരി ് ആ മാ ഴം ആ മറി
യാെത ജാരെന വ ി, അവ െകാ ക ം അതിെ മാഹാ െ ഹി ി ക ം
െച . ആ തിര ാരൻ, എെ ഭാര മരി ി പിെ ഞാൻ ജീവി ിരി െത ിനാ
്? അവൾ എ ം ജീവി ിരി െ എ വിചാരി ് അ ് അവെ ഭാര െകാ .
തിര ാരെ ഭാര ഭർ ഹരി െട ഭവന ിെല അടി തളി ാര ി മായി . അവൾ
അവിെട വ ് അടി തളി കഴി ് അവ െട വീ ിേല േപായ സമയ ാ ് തിര ാ
രൻ ഈ മാ ഴം അവൾ െകാ ് അതിെ മാഹാ െ ധരി ി ്. ഭർ ഹരി
റ ് എവിെടേയാ േപായി തിരി വ േ ാൾ മാേധ മാർ ം ആ ീ ആ മാ ഴ ം െകാ
േപാ ക . മാ ഴം ക േ ാൾ അ തനി ് േയാഗി തരിക ം താൻ ഭാര
െകാ ക ം െച താെണ ് അേ ഹ ി ം മന ിലാ കയാൽ അേ ഹം അവേളാ ്
“നിന ് ഈ മാ ഴം എവിെടനി കി ി?” എ േചാദി . “ഇ ് എനി ് എെ ഭർ ാ
ത താ ് ” എ മാ ം പറ ി ് അവൾ േപായി.
ഭർ ഹരി സ ഹ ിൽ വ തിെ േശഷം തിര ാരെന വ ി, ആ മാ ഴം
അവ ് എവിെടനി ം കി ി എ േചാദി . ആദ െമാെ അവൻ ചില വ ാജ ൾ പറ
െവ ി ം ഒ ം ഭർ ഹരി െട നിർബ ം ഭീഷണി ം െകാ വാ വംതെ
പറ . അ േക േ ാൾ ഭർ ഹരി വളെര വ സന ായി. “ക ം! ഞാൻ അതി
മാ ം േ ഹി ക ം വിശ സി ക ം െച ി ് ഈ ലടെയ ആണേ ാ. ീകെള
ഒരി ം വിശ സി ാൻ പാടി . ക ം! ഇവൾ വി പ ം തെ ത മായ ഈ
നീച ലാണേ ാ അഭിനിേവശ ായ ്. ആ ര ം തെ ! ഇവൻ ഇവ െട ജാരനെ
ിൽ ഇവൾ ് ഇവേനാ ് ഇ ം േ ഹം േതാ ാ ം ഈ മാ ഴം ഇവ െകാ ാ ം
ഇടയി . ഏതായാ ം ഇതിെന റി ് ഇേ ാൾ ഒ ം പറേയ ാ” എ ി െന വിചാ
രി ് അേ ഹം തിര ാരെന പറ യ ി ് ശയന ഹ ിൽ േപായി വിചാരമ നായി
കിട . തിര ാരൻ ഈ ഉ ായ സംഗതിെയ ാം ഒ ദാസി േഖന ഭർ ഹരി െട
ഭാര െയ ഹി ി . തെ വ ാജ ികെള ാം ഭർ ാവറി എ റി േ ാൾ
അവൾ വളെര വ സന ം ഭയ ായി. ഇ നിമി ം തെ ജാര കഠിനശി ം
തനി ് ര ശ ാ െമ ം ഇവ ര ം ഉ ാകാെതയിരി ണെമ ിൽ ഭർ ാവിെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 21

കഥ ഉടെന കഴി ണെമ ം അവൾ നി യി . ഉടെന അവൾ വിഷം േചർ ് ഒ ഓ ട

(ഒ പലഹാരം) ഉ ാ ി, “ഭ ണം ത ാറാ ാൻ റ താമസ ്. വയ കായാതിരി
െ . ഇ തിേ ാ ” എ പറ ് ആ പലഹാരം ഭർ ഹരി െട ൈകയിൽ െകാ .
അംഗനാജനേ ാളം ർ ി മ ാർ ?
ഭർ ഹരി പലഹാരം ൈകയിൽ വാ ിെ ാ ്, “ഇവൾ എെ െകാ ാനായി വിഷം
ി ഉ ാ ിയതായിരി ണം. ഇനി ഇവ െട സഹവാസം ഉേപ ി ക തെ യാ ്
ം; സംശയമി . നാലാ മ തിൽ ഉ മ ം ഖ ദ ം ഃഖരഹിത മായിരി
് ച ർ ാ മം തെ യാ ്. അതിനാൽ അചിേരണ അതിെന െ സ ീകരി
ണം” എ മന ിലാ ിെ ാ നി യി ി ് “ഓ ം വീേ ം” എ പറ െകാ ്
അവിെടനിെ ണീ റ വ . ആ പലഹാരം ര െട ഇറ ിൽ തി കിെവ ി ് അേ
ഹം ഭി വാ ി ഭ ി തിനായി ഒ ച ി ൈകയിെല െകാ റ ിറ ിേ ാ
ക ം െച . ഭർ ഹരി പടി റ ിറ ിയേ ാൾ അേ ഹ ിെ ര തീപിടി ക
ം സർവസ ം ഭ ാവേശഷമായി ീ ക ം െച .
അന രം ഭർ ഹരി സന ാസ ിേയാ ടി ം ഭി െയ ഭ ണം കഴി ം
പല ല ളിൽ സ രി . ഒ ം അേ ഹം ഭി യാചി വാ ി ഭ ണം കഴി
മെ ം വ വ ം വ ം െകാ വ തെ ിൽ മാ ം ഭ ി ാൽ മതിെയ ം
നി യി ് പരേദശ ഒ മഹാേ ിൽ (ചിദംബര ാെണ ചിലർ പറ )
െച േചർ . അവിെട കിഴേ േഗാ ര ിൽ “പ ണ പി ” എ സി നായ
സന ാസി േ ൻ ഇരി ായി . അതിനാൽ ഭർ ഹരി പടി ാേറ േഗാ ര
ിൽ േപായി തെ ച ി ം ിൽെവ ് അവിെടയി . ആ ച ിയിൽ വ വ ം ഭ ണ
സാധന ം െകാ െച ി ാൽ ഭർ ഹരി അെത ഭ ി ി . അതിൽ ആ ം ഒ ം
െകാ െച ി െകാ ിെ ിൽ അേ ഹം ഭ ി ാ മി . ഭ ണം ടാെത അേ ഹം
അേനകം ദിവസ ൾ കഴി ാ ായി . എ ാൽ അ െകാ ് അേ ഹ ി ് വി
േശഷി യാെതാ ഖേ ം ീണ ം ഉ ാകാ മി .
അ െനയിരി കാല ് ഒ ദിവസം ഒ ഭി ാരൻ അവിെട കിഴേ േഗാ
ര ിൽ െച പ ണ പി േയാ ഭി യാചി . അേ ാൾ പ ണ പി “ഞാ ം
തേ േ ാെല തെ ഒ ഭി ാരനാ ്. തനി ത തി ് എെ ൈകവശം യാെതാ
മി . എ ാൽ പടി ാേറ േഗാ ര ിൽ ഒ ധനികൻ ഇരി ്. അവിെടെ
േചാദി ാൽ അേ ഹം വ ം ത മായിരി ം” എ പറ . ഉടെന ആ ഭി ാരൻ
പടി ാേറ േഗാ ര ിൽ ഭർ ഹരി െട അ ൽ െച ഭി േചാദി . അേ ാൾ ഭർ
ഹരി ം “ഭി െകാ തി ് എെ ൈകവശം യാെതാ മി . ഞാ ം തേ േ ാ
െല ഒ ദരി നാ ് ” എ പറ . ഉടെന ഭി ാരൻ “അ ് ഒ ധനവാനാെണ
കിഴേ േഗാ ര ിലിരി മ ഷ ൻ പറ േ ാ?” എ പറ . ഇ േക േ ാൾ
താെനാ ച ി വ െകാ ിരി തിനാലാ ് പ ണ പി ഇ െന പറ യ
െത ം, വിര ൻമാർ ് ഇ െന ഒ ച ി െവ െകാ ിരി ് അ ം അനാ
വശ മാെണ ം ഇ െന ഒ പാ ം െവ െകാ ി ാൽ വ വ ം വ ം ത ാൽ
െകാ ാെമ ് തനി ാ ഹ െ ് അർ മാ താെണ മാ ് പി െട അഭി ാ
22 4. ഭർ ഹരി

യെമ ം മന ിലാ കയാൽ “ഇനി ഇതി ി ് ആ ം ഇ െന പറയാനിടയാക ്”

എ ം പറ ് അേ ഹം ആ ച ിെയ ് ഒേര െകാ . മൺപാ മായ ച ി ഉട
തകർ േപായി എ പറയണെമ ി േ ാ. പിെ ഭർ ഹരി ആജീവനാ ം ആ
ണേ സ ിധിയിൽ തെ ഇ ി െവ ം അേ ഹ ിെ വിശി തികെള
ാം അേ ഹം അവിെടയി ് ഉ ാ ിയി വയാെണ മാ ് േകൾവി.
 5
അ ാ രാമായണം

േ ാ മായി
ീ വാ ീകിമഹർഷിയാൽ ഉ ാ െ

തെ ാ ് വിചാരി
ഗായ ീരാമായണം, അ തരാമായ
ണം, ആന രാമായണം തലായവേപാെല അധ ാ രാമായണം ഒ ഋഷി
്. അധ ാ രാമായണ ിെ കവിതാരീ
തി ം മ ം െകാ ് ഇ ് മ രാമായണ േളാ വളെര വ ത ാസെ മാണിരി ്.
ഋഷിേ ാ ളായി രാമായണ ളിൽ ീരാമൻ വി ഭഗവാെ ഒരവതാരമാെണ
തെ യാ ് പറ െത ി ം അേ ഹെ ഒ നീതിമാ ം ധീേരാദാ മായ ഒ
രാജാവായിേ െവ ി . അധ ാ രാമായണകർ ാ ് ീരാമെന ഒ ഈശ രനായി ത
െ യാ ് വർണി കഥ വി രി ്. ഈ വ ത ാസ െളെ ാ ് അധ ാ രാമായ
ണം ഋഷിേ ാ മെ വാദം വാ വം തെ യാവാം. എ ാൾ ഈ ാ ിയ
തിെന റി ് പഴമ ാർ പറ േപാ ് താെഴ പറ .
വി ഭ നായ ഒ ാ ണനാ ് രാമായണം ഉ ാ ിയ ്. തെ രാമായണ ിൽ
മ രാമായണ െള ാൾ ഭ ിരസം ഉ തിനാൽ ഇതിെന ജന ൾ അധികം ആദരി
ക ം ത ിമി ം ഇതി ് അധികം ചാരം വരിക ം െച െമ ാ ് അേ ഹം ആദ ം
വിചാരി ി ്. പേ , ം തീർ േ ാൾ ഉ ായ അ ഭവം വളെര വ ത ാസെ
തായി . തെ ം ഒ േനാ ണെമ ം പറ പല േയാഗ ാേര ം അേ ഹം
സമീപിെ ി ം ആ ം അതിെന േലശം േപാ ം ആദരി ി എ മാ മ , “ഋഷിേ ാ
ളായ പല രാമായണ ം ഉ േ ാൾ ഈ വിഢ ാൻ ഇതിനായി റെ ് അ തം
തെ . ഇതാെര ി ം േനാ േമാ” എ ം മ ം പറ ചിലർ പരിഹസി ാ ം ട ി.
െ ആ ം സ ീകരി ിെ മാ മ , റ ദിവസം കഴി േ ാേഴ ം ജന െട
പരിഹാസം അേ ഹ ി സഹി വഹിയാെത ആയി ീ ക ം അേ ഹം സ േദശം വി
േപാ ക ം െച .
അ െന അല നട ് ഈ ാ ണൻ ഒ ദിവസം മ ഷ സ ാരം ഇ ാ തായ
ഒ െകാ ാ ിൽ െച േചർ . േനര ം ൈവകി. മ ഷ ാധിവാസ ല ്എ

23
24 5. അ ാ രാമായണം

തി ് അവിെട നി ം വളെര ര തിനാൽ ആ രാ ി അവിെട െ കഴി കെയ

തീർ െ ി. ആ വനാ ര ളിൽ ടി ഊ വഴി െട അ ലായി ് ഒ ള
ം ആൽ റ ം ക . ള ിലിറ ി ളി സ ാവ നാദിക ം കഴി ് ആ ആൽ
റയിൽ തെ രാമായണ ം തല െവ കിട . വിശ ം ദാഹ ം വഴി നട ി ീ
ണ ം എ ാം ടി കിട ഉടെന അേ ഹം ഉറ ി ട ക ം െച .
പാതിരാ ി കഴി േ ാൾ അവിെട േതേജാമയനായ ഒ ദിവ ഷൻ ത െ
് “ആരാണിവിെട വ കിട ്?” എ േചാദി . ഉടെന ാ ണൻ എണീ ി .
അതിെ േശഷം താെഴ വ കാരം അവർ സംഭാഷണം ട ി.

ദിവ ൻ: േഹ! അ ാരാ ്? ഇവിെട വ കിട െത ിനായി ാ ്?

ാ ണൻ: ഞാൻ ഒ ാ ണനാ ്. ഓേരാേരാ േദശ ളിൽ സ രി ് ഇ ൈദവഗ
ത ാ ഇവിെട വ േചർ . മ ഷ ദി ിൽ എ തി േനരം മതിയാകാെത
വ തിനാൽ ഇവിെട െ കിട എേ ഉ .
ദിവ ൻ: അ െട അ ൽ ഇരി ം ഏതാ ്?
ാ ണൻ: അ ഞാൻ പറ ാൽ അവി ് എെ പരിഹസി ം. അ െകാ ്
ഞാൻപറ കയി .
ദിവ ൻ: ഐഃ, അെതാ മി , േകൾ െ . പറ .

ഇ കാരം ആ ദിവ ഷെ വാ േക ി ാ ണൻ ആ ം ഇ താെണ ം

അ നിമി ം തനി ായ ആേ പ ം എ ാം പറ േകൾ ി . ഉടെന ആ ദിവ
ഷൻ ാ ണേനാ പറ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 25

“ഇതിെന റി ് അവി ് ഒ ം വ സനിേ . ഞാൻ ഒ കൗശലം പറ തരാം.

അ േപാെല െച ാൽ അ െട ഈ െ എ ാവ ം ആദരി തി ം ത ിമി
ം ി ചാരം സി ി തി ം ഇടവ ം. എെ ാൽ ഈ വ ശിവരാ
ിനാൾ അ ് ഈ ംെകാ ് േഗാകർ േപാകണം. േനരം ൈവകാറാ േ ാൾ
കിഴേ നടയിൽ േപായി നി ാൽ അസംഖ ം ജന ൾ വ ിൽ േതാേജാമയ
നായ ഒ ാ ണൻ വ കാണാം. അേ ഹ ിെ പി ാെല നാ പ ികൾ െട
ഉ ായിരി ം. അേ ഹ ിെ ൈകയിൽ ഈ ം െകാ െച െകാ വിവരം
പറയണം. എ ാൽ അേ ഹം ഇതിേല നി ി ാ ി ം. ഇതാ പറ ത
എ േചാദി ാൽ ഒ ം പറ ക മ ്.” ഇ കാരം പറ ് ആ ദിവ ഷൻ ഉടെന
അ ർ ാനം െച .
ഈ ഉപേദശം േക ് ആ ാ ണ ് ഏ ം സേ ാഷമായി എ പറേയ തി
േ ാ. അ േണാദയമായേ ാൾ അവിെടനി റെ . പിെ ഓേരാേരാ േദശ ളിൽ
സ രി ് േമണ ശിവരാ ി ആയേ ാേഴ ം േഗാകർ െച േചർ . േനരം ൈവ
കാറായേ ാൾ ് ആ ദിവ ഷൻ പറ ി േപാെല ഒ ാ ണൻ വ ്
ക ്, ം അേ ഹ ിെ ൈകയിൽ െകാ െച െകാ വിവരെമ ാം പറ .
ആ ാ ണൻ, “ഇ ് എെ ൈകയിൽ െകാ ത തി ് അേ ാടാരാ ് പറ ്?”
എ േചാദി . കർ ാവായ ാ ണൻ ഒ ം മി ാെത നി . അേ ാൾ ആ ാ
ണൻ “ആെ ഇേ ാൾ പറയണെമ ി , കാര െമാെ എനി മന ിലായി. അ ്
ഈ ഉപായം പറ ത ആൾ ഒ ഗ ർവനാ ്. അവൻ ഇ കാരം വ ാേജാപേദശം
െച തിനാൽ ഞാൻ അവെന ശപി . അവൻ ഒ നായി മിയി ൽ ജനി ാൻ
സംഗതി വരെ .” ഇ കാരം ശപി തി േശഷം ൈകയി ായി കമ വി ൽ നി
െറ െവ െമ ിേ ൽ തളി കർ ാവായ ാ ണെ ക ിൽ
െകാ ി ് “ഇനി ഈ ം നിമി ം അ വളെര ബ മാനം ഉ ാ തി ം സം
ഗതിയാ ം” എ പറ േ ിേല കട േപാ ക ം െച .
അതിെ േശഷം അധ ാ രാമായണെ എ ാവ ം ആദരി ് പാരായണ ി ് ഉപ
േയാഗെ ി ട ക ം ഋഷിേ ാ ളായ രാമായണ െള ാൾ അതി ചാരം
സി ി ക ം െച .
അധ ാ രാമായണകർ ാവായ ാ ണ ് ആ ഉപായം പറ െകാ ഗ ർ
വൻ ആ ് പിെ നായി മിയി ൽ “ െ ൻ” എ നാമേധയേ ാ
ടി അവതരി ്. എ ് അധ ാ രാമായണേ ാ മ രാമായണ േള ാളധി
കം തിപ ി ഉ ാ തി ം തെ കിളി ാ തർജമ ് ഈ ലെ സ ീകരി തി
ം ഉ കാരണ ം േമ റ കാരം അേ ഹ ിേനാ ർവസംബ മാ .
േഗാകർ ശിവരാ ിനാൾ നാ പ ികേളാ ടി വ ആ ാ ണൻ സാ ാൽ
േവദവ ാസനായി . ആ നാ പ ികൾ നാ േവദ ം ആയി . അധ ാ രാമായ
ണം ലം ഉ ാ ിയ ് സാ ാൽ വര ചിയാെണ ചിലർ പറ ്.
 6
പറയി െപ പ ി ലം

ച രി
പരേ
മായ വര ചി എ
സി നായ േഗാവി സ ാമിക െട
തലായ േജ ാതി ാ
ം മലയാള ിൽ നട
െട നിർമാതാെവ പറയെ
ാ േണാ മെന റി ് േക ി ി ാ വർ അധിക െ
വാക ം,
ആ
േതാ
ി . ഇേ ഹം വി മാദിത രാജാവിെ േസവകനായി താമസി ി . വര ചി സകലശാ
പാരംഗത ം ന പൗരാണിക ം ആയി തിനാൽ രാജാവി ശാ സംബ മാേയാ
രാണസംബ മാേയാ വ സംശയ ം േനരി ാൽ ഇേ ഹേ ാ േചാദി ാ ് അ ് തീർ

26
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 27

ക പതി ്.
അ െനയിരിെ കാല ് ഒ ദിവസം രാജാ ് “രാമായണ ിൽ ാധാനമായ വാ
ക േമതാ ്?” എ ് ഈ ാ ണേനാ ് േചാദി . ഈ േചാദ ി ത തായ ഉ രം
പറയാൻ േതാ ാ യാൽ വര ചി വിഷ നായി ീർ . ഉടെന രാജാ ് “എ ാൽ എവി
െടെയ ി ം േപായി, ആേരാെട ി ം േചാദി റി നാ െ ാ ദിവസം കഴി തി
് ഇവിെട വ പറയണം. അ െന െച ിെ ിൽ പിെ താൻ ഇവിെട വരണെമ ി .
എനി തെ കാ ക ം േവ ” എ പറ . രാജാവിെ ക ന േക േ ാൾ വര
ചി െട ദയം വിഷാദ ം വിചാര ംെകാ നിറ . ഉടെന ആേ ഹം അവിെടനി റ
െ േപാ ക ം െച .
തദന രം വര ചി പല ല ളി ം സ രി ്, പല േയാഗ ാേര ം ക േചാദി
. എ ി ം രാമായണ ിെല എ ാേ ാക ം വാക ം ധാനം തെ . അ ാെത
അതി േ ാ വ ത ാസം “നഹി ള ളികായാം ക ാപി മാ ര േഭദഃ” എ ം മ ം പല ം
പലവിധം പറ ത ാെത ശരിയായ മ പടി ആരിൽനി ം കി ിയി . അ െന നാ
ദിവസം കഴി . ാ ണ വ സനം സഹി വഹിയാെത ം ആയി ീർ . രാജാ
വിെ അ േസവേപാ െമ തെ യ , സർവ െന സർവരാ ം സ തി
െ ിരി തനി ് ഇതറി െട വ ് ഏ ം അവമാനകര ം ആണേ ാ.
ഈ അവമാനം സഹി െകാ ് സ േദശ താമസി തിൽ േഭദം മരി തെ യാ ്
എ ി െനെയാെ വിചാരി ംെകാ ഭ ണ ം ടാെത ആ സാ ാ ണൻ പകൽ
വ ം അല നട . രാ ിയായേ ാൾ ഒ വനാ ര ിൽ ഒരാൽ റ െട അ ൽ
െച േചർ . വിശ ം ദാഹ ം ീണ ം വ സന ം സഹി വഹിയാെത ആ ആൽ
റയിൽ കയറി ിട . ഉടെന ീണം െകാ മയ മായി. അേ ഹം കിട സമയം
“വനേദവതമാർ എെ ര ി െ ” എ പറ ംെകാ ാ ് കിട ്.
േനരം ഏകേദശം പാതിരയായേ ാേഴ ് ചില ആകാശസ ാരികളായ േദവതമാർ ആ
ആലിേ ൽ വ ടി. ആ ആലിേ ൽ ിരവാസിനികളായ േദവതമാെര വിളി ് “നി ൾ
വ ിേ ? ഇേ ാൾ ഒ ല ് സവ ്. ഞ ൾ അവിെട േപാ കയാ ്. േചാര
ം നീ ം ടി ണെമ ിൽ വ വിൻ” എ പറ . അേ ാൾ ആ ആലിേ ലി േദ
വതമാർ “ഞ ൾ വരാൻ നി ിയി . ഇവിെട ഒ വിശി നായ ാ ണൻ വ കി
ട . ഇേ ഹം സ ര ാർ ം ഞ െള ാർ ി െകാ ാ ് കിട ്. അതിനാൽ
നി ൾ േപായി തിരി വ േ ാൾ ഇതിേല വ വിവരം പറ േവണം േപാകാൻ” എ
പറ . എ ാല െനയാകെ എ പറ ് ആ വനേദവതമാർ േപാ ക ം െച .
അ യാമമായേ ാൾ വര ചി ഉണർ െവ ി ം വ സനേ ാ ടി ഓേരാ ം ഓർ
ക മട കിട ത ാെത എ േ ി . അേ ാൾ േ േപായ േദവതമാർ വീ ം അവി
െട വ േചർ . ഉടെന ആലിേ ൽ ഉ ായി േദവതമാർ “ സവെമവിെടയായി ?
ിെയ ാ ്?” എ േചാദി . അേ ാൾ േദവതമാർ “ഒ പറയെ അവിെടയായി
സവം. ി െപ ാ ് ” എ പറ . “അവെള വിവാഹം െച ് ആരായിരി ം?”
എ ് ആലിേ ായി വർ വീ ം േചാദി േ ാൾ വ വർ “അ ് ‘മാം വി ി’ എ
28 6. പറയി െപ പ ി ലം

റി ടാ ഈ വര ചിയാ ്. േനരം െവ ാറായി. ഞ ൾ ഇനി താമസി ി .

േശഷെമാെ പിെ റയാം” എ പറ ് ഉടെന േപാ ക ം െച .
ഏ ം ിശാലിയായ വര ചി േദവതമാ െട ഈ വാ േക േ ാൾ തെ കാര ം
സാധി തി സേ ാഷ ം ഭാവിയായ അധഃപതനെ റി വിചാരി വിഷാദ ം
ഒ േപാെല ദയ ിൽ ത ിവശായി. അധഃപതനം ടാെത കഴി തി ത തായ
ഒ പായം ആേലാചി നി യി ംെകാ സേ ാഷേ ാ ടി എണീ . അേ ാേഴ ം
േനര ം െവ യാൽ ഉടെന അവിെട നി റെ . നാ െ ാ ാം ദിവസമായി ം വര
ചിെയ കാണാ ി ് രാജാവി വിഷാദമായി ീർ . എ ി ം സഭാവാസികളായ വി
ദ ാ ാർെ ാം വളെര സേ ാഷമാ ായ ്. വര ചി അവിെട ഉ ായി ാ ് രാജാ ്
അവെര േവ വ ം ആദരി ാ ം അവ െട ഖ ാതി െപാ ാ ം എ ം മ ം വിചാ
രി ് അവർെ ാവർ ം വര ചിെയ റി ് അത ം അ യ ായി . രാജസഭ
ടിയേ ാൾ രാജാ ്, “ക ം ന െട വര ചിെയ ക ി േ ാ? അേ ഹം അവമാനം വിചാരി
് ാണത ാഗം െച േതാ, രാജ ം വി േപായേതാ എേ ാ? അതി , സർവശാ തത
ം വിശി മായ അേ ഹം ഏ വിധ ം ന െട േചാദ ി ത തായ മ പടി മന ി
ലാ ിെ ാ വരാെതയിരി കയി ” എ ം മ ം വിചാരി െകാ ിരി േ ാൾ സേ ാ
ഷസേമതം വര ചി ം അവിെട എ ി. അേ ഹ ിെ ഖ സ ത ക േ ാൾതെ
കാര ം സാധി എ രാജാവി ം സഭാവാസികളായ എ ാവർ ം മന ിലായി. ഉടെന രാ
ജാ ് “എ ായി, മന ിലാേയാ?” എ േചാദി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 29

വര ചി: ൈദവകാ ണ ാ ം കട ംെകാ ം മാന ാരായ നി െടെയാെ

അ ഹമാഹാ ാ ം ഒ വിധം മന ിലായി എ തെ പറയാം.
രാജാ ്: ഏ േശാകമാ ്, ഏ വാക മാ ്? േകൾ െ .
വര ചി: രാമായണ ിൽ ധാനമായ േ ാകം,
“രാമം ദശരഥം വി ി മാം വി ി ജനകാ ജാം
അേയാ ാമടവീം വി ി ഗ താത യഥാ ഖം”

എ താ ്. ഇതിൽ ധാനമായി വാക ം “മാം വി ി ജനകാ ജാം” എ

മാ ്. ഇ േക േ ാൾ സഭയി ായി വെര ാം ശരി ശരി എ ് ഐക കേ ന
സ തി . രാജാ ് സേ ാഷസമന ിതം എണീ വര ചി െട ൈക ് പിടി ് അർധാസ
നം െകാ ി ി. പിെ വിലതീരാെതക ആഭരണ ം അനവധി വർണര
ം അേ ഹ ി സ ാനം െകാ സേ ാഷി ി ക ം തേ ാ ടി യഥാ ർവം
താമസി െകാ തിന വദി ക ം െച .
തദന രം വര ചി േമ റ േ ാക ിെ അർ ം പ വിധ ിൽ വ ാഖ ാനി
രാജാവിെന േകൾ ി . അവയിൽ ര വിധം അർ ം താെഴേ ർ . ഈ േ ാകം ീ
രാമ ം സീത ം ല ണ ം ടി വനവാസ ിനായി റെ േ ാൾ മാ പാദ െള വ ി
യാ പറ ല ണേനാ മി പറ താ ്.
അ േയാ താത (വ ) രാമം ദശരഥം വി ി (രാമെന ദശരഥെന ് അറി ാ ം) നി
െ േജ നായ രാമെന അ നായ ദശരഥെനേ ാെല വിചാരി െകാ ണം എ താൽപ
ര ം. ജനകാ ജാം മാം വി ി. ജനകാ ജെയ (സീതെയ) എെ േ ാെല വിചാരി െകാ
ണം. അടവീം അേയാ ാം വി ി. അടവിെയ (വനെ ) അേയാ െയേ ാെല വിചാരി
െകാ ണം. യഥാ ഖം ഗ . ഖമാ ംവ ം ഗമി ാ ം എ ് ഒരർ ം. പിെ രാമം
ദശരഥം വി ി. രാമെന ദശരഥൻ (പ ിവാഹനനായിരി മഹാവി ) എ റി ാ ം.
ജനകാ ജാം മാം വി ി. ജനകാ ജെയ (സീതെയ) മാ (മഹാല ി) എ റി ാ ം.
അേയാ ാം അടവീം വി ി. അേയാ െയ (രാമൻ േപായാൽ പിെ ) അടവി (കാ ് ) എ
റി ാ ം. (അതിനാൽ) അ േയാ വ ! നീ ഖമാ വ ം േപായാ ം എ ര ാമെ
അർ ം. ഇ കാരം യഥാ മം പ വിധ ിൽ വര ചി െട വ ാഖ ാനം േക േ ാൾ രാ
ജാ ് ർ ാധികം സേ ാഷി ക ം വര ചിെയ ബ മാനി ം െച . പിെ എ ാ
വ ം ടി ഓേരാ രാജ വർ മാനം പറ ് അ െനയിരി േ ാൾ വര ചി, “അ േയാ
മഹാരാജാേവ! ഇ െല രാ ിയിൽ ഒ പറയെ മാട ിൽ ഒ പറയി സവി ് ഒ
െപൺ ി ായി ്. അതിെ ജാതകഫലം േനാ ിയതിൽ ആ ി വയ
തിക േ ാേഴ ം ഈ രാജ ം നശി ം എ ക ിരി . ഇ തൽ ഓേരാ നാ
ശകാരണ ൾ ട ം. അെ ിൽ ആ ജെയ ഉടെന െകാ ി ണം” എ പറ .
ഇ േക േ ാൾ േജ ാതിശാ ം വിശി മായ ഈ ാ േണാ മെ വചനം
ഒരി ം മിഥ യാ തെ വിശ ാസ ാൽ രാജാവി ം സഭാവാസികൾ ം വള
െര വ സനമായി ീർ . ബാലനി ഹം ക ം. വിേശഷി ം െപൺ ിയായിരി
30 6. പറയി െപ പ ി ലം

ിതി ് അെതാരി ം വിഹിതമ . അതിനാൽ എ േവ എ ് എലാവ ം ടി

ആേലാചി ് ഒ കശൗലം നി യി . എ െനെയ ാൽ, വാഴ ി ിെകാ ് ഒ െചറിയ
ച ാട ാ ി, ഈ ി െട തലയിൽ ഒ െചറിയ പ ം െകാ ി ി അതിൽ
കിട ി നദിയിെലാ ക. ഈ നി യെ രാജാ ം സ തി . ഉടെന ര ഭട ാെര വി
ളി ് അ കാരം െചയ്വാൻ ക ന ം െകാ . ി ായിരി ലം ഏകേദശം
ഇ ദി ിലാെണ ് വര ചി പറ െകാ . രാജഭട ാർ അേന ഷി െച . ിെയ
എ ക ന കാരം െച ം ഉടെന വിവരം രാജസ ിധിയിൽ അറിയി ം െച .
തനി വ വാൻ ഭാവി അധഃപതനം ടാെത കഴി വേ ാ എ വിചാരി വര ചി
് വളെര സേ ാഷ മായി. പിെ ം അേ ഹം രാജാവിെ അ ൽ േസവകനായി
താമസി . അ െന റെ ാ കാലം കഴി തിെ േശഷം വര ചി ിരതാമസം
സ ഹ ിൽ െ ആ ി.
അ െനയിരി കാല ് ഒ ദിവസം വര ചി ഒ വഴിയാ യിൽ ഭ ണം കഴി
ാനായി ഒ ാ ണെ ഹ ിൽ െച . ഉടെന ാ ണൻ “േവഗ ിൽ ളി കഴി
വരം. ഇവിെട ഊ കാലമായിരി ” എ പറ . അേ ാൾ വര ചി ഈ ാ ണ
െ ിശ ിെയ പരീ ി ാനായി “ഞാൻ ഊ കഴി ണെമ ിൽ ചില ർഘട
്. അെതാെ സാധി േമാ എ റി ി േവണം ളി ാൻ േപാകാൻ” എ പറ .

ാ ണൻ: ർഘട ൾ എെ ാമാണാേവാ? ഇവിെട നി ി വയാെണ ിൽ സാ

ധി ാം. എെ ി ം േകൾ െ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 31

വര ചി: മെ ാ മ , ളി കഴി ാൽ ഉ ാൻ വീരാളി േവണം. േപർ ഭ ണം

െകാ ി േവണം എനി ഊ കഴി ാൻ. എ മാ മ എെ ഊണി െ
ം ാൻ േവണം. ഊ കഴി ാൽ പിെ എനി േപെര തി ണം.
നാ േപെരെ മ ക ം േവണം. ഇ ് ഉ .

ഇ േക േ ാൾ ാ ണൻ വ ാെത അ ാളി ് ഒ ം മി ാെത നി . ഉടെന ഒ

കന ക അക ി െകാ ് “അ െനാ ം അ ാളി ം പരി മി ം േവ . ഇതി
െന ാം ഇവിെട തയാ െ പറേ ” എ പറ . ാ ണൻ അ കാരം പറ
ക ം വര ചി ളി ാൻ േപാ ക ം െച . ഉടെന ാ ണൻ കന കെയ വിളി ് ഇെത
ാമിവിെട സാധി േമാ എ േചാദി . അേ ാൾ കന ക “എ ാം സാധി ം. ഇെതാ ം
അ യാസമി . അേ ഹം പറ തിെ സാരം അ മന ിലാകാ ി ാ ് പരി
മി ്. വീരാളി േവണെമ പറ തിെ സാരം ചീ ൽേകാണകം േവണെമ ാ
്. േപർ ഭ ണം െകാ ണെമ പറ തിെ സാരം അേ ഹ ി ൈവശ
േദവം (ൈവശ ം) കഴി ണെമ ാ ്. ൈവശ ം െകാ േദവതമാ െട ീതി ാ
തിനാലാ ് അ െന പറ ്. പിെ െ ാൻ പറ തിെ സാരം ഇ ി
റി േവണെമ ാ ്. ഇ ി റി ഉ ായാൽ െ ം ാെ ഫല െ ാ ് െവ
ിരി ്. പിെ അേ ഹ ി േപെര തി ണെമ പറ തിെ സാരം െവ
ില ം, അട ം, ം ി ണെമ ാ ്. ( കയില അ ാല ് ഇ ായിരി ം).
പിെ അേ ഹെ നാ േപ മ ണെമ പറ തിെ സാരം ഊ കഴി ാൽ
റ കിട ണം. അതിെനാ ക ി േവണെമ ാ ്. ക ിലിൽ കിട േ ാൾ ക ിൽ
ാ കൾ നാ ം ടിയാണേ ാ മ ്. ഇ െയാേ ഉ . ഇതിനിവിെട എ ാ
വിഷമം?” എ പറ . ഇ േക േ ാൾ അ ൻ വളെര സേ ാഷി ക ം, കന ക
െട ിവിേശഷെ റി ് അത ം അ തെ ക ം െച . “എ ാൽ എെ മകൾ
േപായി എ ാം േവഗം തയാറാ ” എ പറ കന കെയ അയ . വര ചി ളി ം
മ ം കഴി വ േ ാേഴ ം ഒ ചീ ൽേകാണകം, ൈവശ ി േവ ഹവി ം,
ച നം, ് തലായവ ം ത ാറാ ിയി . ഊണി ് ഇ ി റി ം ഉ ായി .
ഊ കഴി േ ാേഴ ം റ ള ിൽ ാ സാമാന ം ഒ ക ിലിൽ പാ ം
തലയിണ ം എ ാം ത ാറാ ിയി . വര ചി ൈവശ ം, ഊ ം കഴി റ ള
ിൽ െച ി ക ിലിൽ കയറി ിട . താൻ പറ തിെ സാരം മന ിലാ ി
ഇ കാരെമ ാം തയാറാ ിയ ് ഈ കന ക െട ിസാമർ ം െകാ ാെണ മന
ിലാ കയാൽ ഏ വിധ ം ഈ കന കെയ വിവാഹം കഴി ണെമ ് അേ ഹം മന
െകാ ാേലാചി റ . എ ി വളെര റ ? വര ചി തെ ആ ഹം ആ കന ക െട
അ െന ഹി ി ക ം അേ ഹം സ തി ക ം കാലതാമസം ടാെത ർ
ി ൽ ആ കന കെയ വിവാഹം കഴി ം സ ഹ ിൽ െകാ േപാരിക ം െച .
അ െന ആ ദ തിമാർ യഥാ ഖം സ ഹ ിൽ താമസി ി കാല ് ഒ ദിവ
സം ഭ ണ ം മ ം കഴി ് ര േപ ടി ൈസ ര സ ാപം െച സേ ാഷി ിരി
സമയ ി ൽ വര ചി തെ േ മഭാജനമായ ധർ ദാര െട തല ടി ഭംഗിയാ ം വ ം
32 6. പറയി െപ പ ി ലം

ചീകിെ ി. അേ ാൾ തല െട മധ ിൽ വലിയതായ ഒ ണകിണം കാ കയാൽ

അെത ാെണ േചാദി . അേ ാൾ ആ സാധ ി “അെതാ പ ം തറ പാടാെണ ാ ്
അ പറ ി ്. അ ളി െകാ ി േ ാൾ പി ി ാട ിേ ൽ ആ ിൽ
ടി ഒ കി വ ക േ ാൾ എെ പിടി േക ി വളർ ിയതാെണ ം, സവി തെ
ം ഒരി ൽ അ എേ ാ പറ ി ്. അ ് എെ തലയിൽ പ ം തറ ി
വ ” എ പറ . ഇ േക േ ാൾ ിശാലിയായ വര ചി തെ ധർ ദാര ൾ
ആ പറയെ അപത ം തെ യാെണ ് നി യമായി. തൽ ാലം മന ിൽ റ വിഷാ
ദം ഉ ായി എ ി ം “ലിഖിതമപിലലാേട ാജ്ഝി ം കഃ സമർഥഃ” എ വിചാരി സമാ
ധാനെ െകാ വിവരെമ ാം തെ ധർ പ ിെയ ം ധരി ി . “ഇനി ന േ തായാ
ം ഇവിെടയി െന താമസിേ . ആ ഃേ ഷെ േദശസ ാരംെകാ തെ നയി
ണം” എ പറ വര ചി ഭാര ാസേമതം ഉടെന അവിെടനി റെ ക ം െച .
പിെ അവ െട സ ാരം മലയാളേദശ ളിലായി എ പറ ാൽ അവർ പാരേദ
ശിക ാരായി എ ം േമ റ കഥകെള ാം പരേദശ െവ നട താെണ ം വി
േശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
അ െന അവർ ഓേരാേരാ ദി കളിൽ സ രി െകാ ിരി കാല ് ഭാര ഗർ
ഭം ധരി . ഗർഭം ർ മായി; സവേവദന െട ആരംഭമായേ ാൾ ഒ കാ ിേല കയറി
സവി െകാ ാൻ പറ ംെവ ഭർ ാ വഴിയിൽ ഇ . ഭാര അ കാരം ഒ വനാ
ര ിൽ േവശി ക ം ഉടെന സവി ക ം െച . പി വാ ാ ം മ ം ആ
ായി ിെ പറയണെമ ി േ ാ. “ആേരാ മി ാ വർ ൈദവം ണ” എ
േ ാ. സവം കഴി േ ാൾ “ ി വാ േ ാ?” എ വര ചി േചാദി . “ഉ ് ” എ
ഭാര മ പടി ം പറ . “വാ പി ൈദവം ഇര ം ക ി ി ്. അതിനാൽ
ിെയ എ ണെമ ി ” എ പറ ിെയ അവിെട െ ഇ ംെവ ഭാര േയാ
ടി വര ചി അേ ാൾ െ അവിെടനി റെ ക ം െച . െപ കിട ക എെ ാ
ഞായം ആ ീ ായി ി . സവര മ ക ം കാ ാ കളിെല പ െവ ം
കാ ിെല കാ നിക ം ഭി െയ കി സ മായ അ ം മ മ ാെത വിേശഷി യാ
െതാ മി ായി . എ ി ം ആ പതി ത യാെതാ തരേ ായി .
ഇ െനതെ പല ല ളിലായി പതിെനാ സവം കഴി . ികെളെയ ാം
കാ ിലി െവ തെ േപാ ക ം െച . ആ പതിെനാ ികെള ം ാ ണൻ തൽ
പതിെനാ ജാതി ാർ കി ക ം അവർ എ െകാ േപായി വളർ ക ം െച .
പ ാമെ ഗർഭ ായേ ാൾ ആ സാധ ി, ക ം! ഞാൻ പതിെനാ സവി
ി ംഒ ി ം എനി ി േ ാ. ഈ ാവശ ം സവി േ ാൾ “ ി വാ േ ാ?”
എ ഭർ ാ േചാദി ാൽ ഇെ പറയണം, എ ാൽ ആ ിെയെയ ി ം എ
െകാൾവാൻ ഇേ ഹം അ വദി മായിരി ം. പി ീ പരമാർ ം പറ ് ഇേ ഹെ
സ തി ി ം െച ാം” എ നി യി . ഗർഭം ർ മായേ ാൾ പതി േപാെല
സവി ം, “ ി വാ േ ാ?” എ ഭർ ാ േചാദി ക ം “ഇ ” എ ഭാര പറ
ക ം, ആ ിെയ എ െകാ തി ഭർ ാവ വദി ക ം െച . ഉടെന ി
െയ െമ ര േപ ടി റെ . റ സമയം കഴി േ ാൾ വാ വമായി ം ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 33

വായി ാെതയായി ീർ . വിശി കളായ സാധ ിക െട വാ മിഥ യായി ഭവി ത

േ ാ. വര ചി ആ ിെയ ഒ ിെ കളിൽ െകാ േപായി തി ി . അതാ ്
“വായി ാ ില ൻ” എ സി െ േദവൻ. ഈ വായി ാ ില ൻ ഉൾെ െട
യാ ് “പറയി െപ പ ി ലം” എ പറ ്. ഈ പ േപ െട ം േപ കൾ
പറ തായ ഒ േ ാകം േക ി താെഴ േചർ .
“േമഷ(ള)േ ാള ിേഹാ ി രജക ളിയ ർ
ം പിെ വേ ാൻ
വായി ാ ില ൻ വ തല മ ം
നായർ കാര ൽ മാതാ
െചേ േക ൻ െപരിയ തി വര
െ ം പാണനാ ം
േനേര നാരായണ ാ ടനക ർ
ചാ ം പാ നാ ം.”
ഇവർ പലദി കളിലായി ാ ് താമസി വ ്. എ ി ം എ ാവർ ം ബാല ം
കഴി േ ാേഴ ം അവർ പര രം സേഹാദര ാരാെണ ് അറി ക ം ത ിൽ ത ിൽ
േ ഹ േ ാ ടി പാർ വരിക ം െച . ഇവ െട ദിവ ത ം അ തകർ ം
അവസാനമി ാെത ്. വര ചി ം ഭാര ം പിെ അവ െട ജീവിതേശഷെ സ ാ
രം െകാ തെ കഴി ി. ആ മാതാപിതാ ാ െട ാ ി േമ റ പ
34 6. പറയി െപ പ ി ലം

േപരിൽ വായി ാ ില ൻ ഒഴി േശഷെമ ാവ ം ഒ മി ക ംഒ ിേ ൽ

െ ബലിയി ക മാ ് പതി ്. അ ് േമളേ ാള ി േഹാ ി െട ഇ മാ ്. അ ി
േഹാ ി ാ ണനായി തിനാൽ ചാ ി ം ാ ണർ തെ യാ ് പതി ്. പറ
യൻ വെര നാനാജാതിക ം ടി ചാ കയാൽ ചാ ി ണി ാൽ വ
തി ാ ണർെ ാം മടിയായി ട ി. അ ിേഹാ ിക െട ഭാര യായ അ ർജന
ി ം ഈ സേഹാദര ാ െട േമളനം വളെര ക െമ േതാ ി ട ി. എ മാ മ ,
ഈ വിവരം അ ർജനം ഒ ദിവസം ഭർ ാവിേനാ പറ ക ം െച . “ആെ അതി
സമാധാന ാ ാം” എ ് അ ിേഹാ ി മ പടി ം പറ .
അ െനയിരി േ ാൾ അവ െട അ െ ാ മായി. ാ ിെ തേലദിവസം
ൈവ േ രമായേ ാേഴ ം േശഷ സേഹാദര ാർ പ േപ ം ചാ ാരായ ാ
ണ ം അ ി േഹാ ി െട ഇ വ േചർ . ഈ സേഹാദര ാർ വ ാൽ രാ ിയിൽ
കിട റ തിനായി അ ിേഹാ ി േത കം പ ര റികൾ അവിെട േ തെ
ഉ ാ ീ ായി . എ ാവ ം അവരവ െട നിയമാ ാന ം മ കഴി ് അവരവർ
ശയന ഹ ളിൽ േപായി കിട ക ം െച . എ ാവ ം ഉറ മായേ ാൾ അ ി
േഹാ ികൾ അ ർജന ിെന ം ചാ ി വ ിരി ാ ണെന ം വിളി ്
ഒ വിള മായി പ േപർ കിട ല ം െകാ േപായി “എെ െതാ െകാ
േനാ വിൻ” എ പറ . അ ർജന ം ചാ ാര ം അ ിേഹാ ികെള െതാ
െകാ േനാ ിയേ ാൾ പ േപ ം ഒ േപാെല ശംഖച ഗദാപ ാദികളായ ആ ധ
േളാ ടി ച ർബാ ളായി അന െ േമൽ കിട റ തായി ക . ര േപ ം
ഭയവി യാ ലരായി െപെ വീ നമ രി . അ െന അ ർജന ി ം മ ാ
ണർ ം ഉ ായി ം സംശയ ം തീ ക ം ഇവർ എ ാവ ം സാ ാൽ
മഹാവി വിെ അവതാര ർ ികളാെണ മന ിലാ ക ം െച .
േമഷേ ാള ിേഹാ ിക െട ഭവനം െപാ ാനി താ ിൽ േമഴ ർ അംശ ിലാ
ണെ . വ വനാ താ ിൽ ഒ ാല ി സമീപ കട മന ൽ ന രിമാർ ഈ
അ ിേഹാ ി െട ല ാ മേ . അ ിേഹാ ിക െട ഭാര യായ അ ർജനം ഒരി ൽ
അ ഴയിൽ ളി ാൻ േപായേ ാൾ ഒ താലം ടി െകാ േപായി . ആ താ
ലം േത ി െവ ിലി ് ഒ കിേ ാകാതിരി ാൻ അതിൽ െറ മണ ം വാരിയി
ളി േകറി. േപാകാൻ േനര താലെമ േ ാൾ വ കയി . അ ് അവിെട ഉറ േപായി.
അ െന ായതാ ് “ ാല ൻ” എ േലാക സി നായ േദവൻ. ാല െ
വി ഹം ഇ ം മണൽ ിയ േപാെല തെ യാണിരി ്. ശില േപാെല ഉറ
താ ം.
നാറാണ ാ െ ദിവ ത ൾ പറ ാൽ വളെര ്. അേ ഹ ിെ പതി
വായി ി വലിയ ക കൾ ഉ ി മല െട കളിൽ െകാ െച ക ം കളിലാ
േ ാൾ ൈകവി ക ം ക സ യേമവ കീേ ാ ് ഉ േപാ ക ൈകെകാ ി ിരി
മാ ്. ഇ ക ാൽ
“ഇ ം കനേ ാ ക ക ിെ ാ
ിതൻ കൾ ാ ിേല വാൻ പാരം ദ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 35

ആയ കീഴേപാേ ചാടി ാെന മാ

മായാസം െച േവ ാ താഴ വേ നിൽ .”
എ സാേരാപേദശെ ാ െ ിമ ഷ ിതി ഇതിേനാ സ ശമാെണ ്
എ ാവെര ം േബാ െ ാനാേണാ എ േതാ ം. “ആർ റിയാ മഹാ ാ െട
മേനാഗതം!”
ഇേ ഹ ിെ ഉപജീവനം ഭി െയ തെ യായി . ൈകയിൽ ഒ െച പാ
്. ഭി യാചി ് അ കി അരി വൻ ൈവ േ രമാ േ ാൾ എവിെട
എ േവാ അവിെട വ സ യം പാകം െച ഭ ി ം. സ യം പാകഭ ണമ ാെത
പതിവി . അ ് ഒ േനരേമ ഉ താ ം. ഊ കഴി ാൽ അവിെട െ കിട ം.
േനരം െവ ാൽ റെ ം. ഉ വെര ക ് മലയിൽ ഉ ിേ കയായി. പിെ ഭി
യാചി ം. ഇ െനെയാെ യാ ് അേ ഹ ിെ ദിനചര . അ െനയിരി േ ാൾ
ഒ ദിവസം ൈവ േ രമായേ ാൾ ഇേ ഹം ഒ ശാന ിൽ െച േചർ . അ ് ഒ
ശവദാഹം കഴി ് ജന െള ാം േപായ ഉടെന ആയി തിനാൽ അവിെട ധാരാളം തീ ം
റിെ ാ ി ം ഉ ായി . ഇ ക ് നാറാണ ാ ൻ സ യംപാക ി ് ഇവിെട
െ തരം എ നി യി ക കെള ് ആ പ ട െട ഒറ തെ അ ി.
അ നദിയിൽ നി ് െവ ം െകാ വ ് അരി ം െവ ം ഒ മി തെ ആ
36 6. പറയി െപ പ ി ലം

െച പാ ിൽ അ െവ േറ തീ ന ം നീ ി ി. റിെ ാ ിക ം െപ
ി അ ിലി . ഇട കാലിേ ൽ റ മ തിനാൽ ആ കാ വലി ് അ ക ിേ ൽ
െവ തീ ം കാ ളി ാ ം പാടി േറെ ഉറ ം ി ആടി അ െന അവിെട
ഇ . മ കാലമായതിനാൽ തീ കായാൻ ന രസ ായി . അ െനയി
േനരം ഒ യാമം കഴി േ ാേഴ ം തേ തപിശാ േളാ ടി ആർ തിമിർ
ടലഭ കാളി െട വരവായി. അവ െട അ ഹാസ ം അലർ ക െമാെ േ ി ം നാ
റാണ ാ ്ഒ ായി . അവെര ാവ ം അ വ േ ാൾ പെ മി
ാ വിധം ഒ മ ഷ നിരി ക ി ് “ആരാണവിെട വ ിരി ്? േവഗ ിൽ
എണീ േപാകണം” എ പറ .

നാറാണ ാ ൻ: നി ൾ ക ിേ ? ഇവിെടയിരി ് ആരാെണ ക െട

േ ാ? ഞാെനാ മ ഷ നാ ്. ഇേ ാൾ േപാകാൻ ഭാവമി .
ഭ കാളി: അതിേ ? എ ാൽ ഞ ൾ നിെ േപടി ി ം.
ാ ൻ: നി ൾ േപടി ി ാൽ ഞാൻ േപടി ിെ ിേലാ?
ഭ കാളി: ഞ ൾ േപടി ി ാൽ േപടി ാെത അ െന ആെര ി േ ാ?
ാ ൻ: ആേവാ? ഒ പരീ ി േനാ വിൻ. എ ാലറിയാമേ ാ.

ഇ േക േ ാൾ അവർ േകാപം സഹി വ ാതായി ് എ ാവ ം ടി തീ േപാെലയി

രി ആ ക കൾ റി മിഴി ം ര വർണ ളായി ആയത ളായിരി നാ കെള
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 37

വള കടി ം ച ലേപാെല വള വലിയ ദം െള ം പ കെള ം റേ ത ി

ം വലിയ അ ഹാസേ ാ ടി ം നാറാണ ാ െന േപടി ി നായി ് അേ ഹ ി
െ േനെര പാ െച . അേ ഹം ഇ ക ി ് യാെതാ സ ം ടാെത ചിരി െകാ ്
അവിെട ഇ . ലവേലശം േപടി ി . അേ ാൾ ടലഭ കാളി ം ത െമ ാം ല
സഹി വഹിയാെത ഖം താ ിെകാ നി .

ാ ൻ: എ ാ േപടി ി കഴി േവാ?

ഭ കാളി: അ േയാ മഹാ ഭാവാ! അ ് ഒ സാധാരണ മ ഷ നാെണ വിചാരി ്
ഇ െന പറ ക ം വർ ി ക ം െച താ ്. അവി ് സാമാന നെ ്
ഇേ ാൾ ഞ ൾ ് മന ിലായി. അതിനാൽ ഇതാ ഞ ളേപ ി , അവി
പ ായി ഇവിെടനി മാറി രണം. ഞ ൾ ഈ ടലയിൽ ം
െചയ്വാനായി വ ിരി യാ ്.
ാ ൻ: നി ളവിെട ഒര ം െവേ ാളിൻ, അതി ഞാൻ േപാകണെമ േ ാ?
ഭ കാളി: മ ഷ ർ കാൺെക ഞ ൾ ് ം െച വിഹിതമ . അതിനാലാ ്ഇ
െന അേപ ി ്.
ാ ൻ: എ ാൽ ം നാെള മതി. എ അേപ ി ാ ംഇ ഞാൻ ഇവിെടനി
േപാ കയി .
ഭ കാളി: ം നാെളയായാൽ േപാരാ, ഇ ാ ് പതി ്.
ാ ൻ: എ ാൽ പതി േപാെലയാകെ . ഞാൻ േപായി ാ കയി . എനി ം ചില
പതി ക ്. തീ ം െവ ം കി ദി ിൽ അരി വ ക, അരി െവ ദി ിൽ
ഉ ക, ഉ ദി ിൽ കിട ക ഇ െനയാ ് ന െട പതി ്. അ ം വ ത ാസ
െ കയി .

ഒ വിധ ി ം ഇേ ഹം ഒഴി േപാ കയിെ തീർ ായായേ ാൾ ഭ കാളി “അ

േയാ മഹാ ഭാവാ! അവി ് ഒ വിധ ി ം സ തി ാ യൽ ഞ ൾ തെ ഒഴി
െപാെ ാളയാെമ നി യി . എ ാൽ മ ഷ െര േനരി ക ിേ ായാൽ അവെര
ശപി േയാ അ ഹി േയാ ഒ ം െച ാെത േപാകാൻ പാടി . ദിവ നായിരി
അേ ഞ ൾ ശപി ണെമ വിചാരി ി . അ ഹി ണെമ ാ ് ഞ െട
വിചാരം. അതിനാൽ അവിേട ് ആ ഹ െത ാെണ ് പറ ാ ം” എ പറ .

ാ ൻ: എനി നി െട അ ഹെമാ ം േവ . നി ൾ െപാെ ാ ിൻ. എനി

േചാ കാലമായിരി . ഞാ െ .
ഭ കാളി: അേ ാ! അവി െന പറയ ്. ദയ ായി എെ ി ം ഒ വരം ഞ
േളാ വാ ണം. അ ാെത ഞ ൾ ിവിെട േപാകാൻ നി ിയി .
ാ ൻ: നാശം! ഉപ വമായി തീർ േ ാ. ആെ , എ ാൽ വ െമാ വരം വാ ിേ
ാം. ഞാെന മരി െമ നി ൾ റിയാേമാ?
38 6. പറയി െപ പ ി ലം

ഭ കാളി: ഓേഹാ! ഇനി ാ സംവ ര ം, ആ മാസ ം, പ ദിവസ ം, അ

നാഴിക ം, വിനാഴിക ം കഴി േ ാൾ മരി ം.
ാ ൻ: എ ാൽ അ ടാെത ഒ ദിവസം ടി എനി ജീവി ി ാൽ െകാ ാെമ ാ
ഹ ്. അ െന അ ഹി ണം.
ഭ കാളി: അ ഞ ൾ വിചാരി ാൽ കഴികയി . ഒ ദിവസെമ , ഒ മാ സമയം
ടി ആ തരാൻ ഞ ൾ ശ ിയി .
ാ ൻ: എ ാൽ അ േവ . നി ൾ പറ തിെ തേലദിവസം ഞാൻ മരി ാ ം മതി.
അ െന അ ഹി വിൻ.
ഭ കാളി: അ ം ഞ ൾ നി ിയി .
ാ ൻ: എ ാൽ നി െട അ ഹം എനിെ ിനാ ്? നി ൾ വിചാരി ാൽ
ഒ ം െച ാൻ കഴികയിെ എനി റിയാം. അതാ ് ആദ േമ എനി നി
െട അ ഹെമാ ം േവെ ഞാൻ പറ ്.
ഭ കാളി: അവി ് പ ായി ഞ ൾ വിചാരി ാൽ കഴി തായ ഒ വരെ വരി
ണം.
ാ ൻ: എ ാലാവെ . ഈ ശനികളിവിെടനിെ ാഴി േപാകണമേ ാ. എെ ഈ ഇട
കാലിേ മ വല കാലിേ ലാവാൻ അ ഹി ി െപാെ ാൾവിൻ.
ഇ നി ൾ വിചാരി ാൽ കഴി ം.

ഇ േക ടലഭ കാളി ം മ സേ ാഷി ് അ കാരം അ ഹി ി ം മറ േപായി.

അ ഹ കാരം മ വല കാലിേ ലാ ക ം െച . നാറാണ ാ ൻ ഊ ം
കഴി ് അവിെട െ കിട റ ി. അ േണാദയമായേ ാൾ എണീ ക പിടി ാൻ
േപാ ക ം െച . ഈ കഥയിൽ നി ് ഈശ രക ിതെ നീ ാൻ ആ വിചാരി ാ ം
കഴി തെ മാ .
ഒരി ൽ നാറാണ ാ ൻ ഒ നീചജാതി ാരെ ചാ ാൻ േപാ തറി
് മെ ാരാൾ െട ഒ മി െച . ര േപ ം െ ഊ കഴി . ഉടെന ര േപ ം
ഒ മി തെ അവിെടനി റെ . വഴി നാറാണ ാ ൻ “എനി ദാഹി
” എ പറ . “എനി ം ദാഹം സഹി വഹിയാെതയായിരി ” എ പറ .
അേ ാൾ നാറാണ ാ ൻ “ആെ നി ി ാ ാം” എ പറ . പിെ ംര
േപ ം ടി റ െച േ ാൾ ഒ ശാരി െട ആലയിൽ ഒ വലിയ വാർ വാർ ാനായി
ഓ ളയിൽവ ക . നാറാണ ാ ൻ അവിെടേ റിെ ് ഒ കി ിള
മറി ഓ െറ ൈകെകാ േകാരി ടി . മേ ആേളാ ം ടി ാൻ പറ . “അേ ാ!
െപാ ി േപാ ം. എനി യാസ ് ” എ മേ യാൾ പറ േ ാൾ “എ ാൽ
തനി ്. ഞാ േ ടെ ാെ ായാൽ ഞാൻ ടി െതാെ ടി
ം േവണം” എ പറ നാറാണ ാ ൻ േപാ ക ം െച .
“ െമാ ൻ വർ ി തിെന
ലെമ വിചാര ം ടാെത
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 39

മ വൻ െട വർ ി ിലി െന
ം ഭവി െമേ ാർ െകാ ീ വിൻ”
എ സാേരാപേദശ ി ് ഈ കഥ ാ മാ .
നാറാണ ാ ൻ ചിലേ ാൾ ക കൾ ം ടി വരിവരിയായി േപാ േ ാൾ
അവെയെയ ാം എ ിെ ാ ിരി ം. അ െന ം ഒ പതി ്. അ െന ഒ ദി
വസം നാറാണ ാ ൻ ഉ കെള എ ിെ ാ ിരി േ ാൾ ഒരാൾ അ െ െ ്
“എ യായി?” എ േചാദി . ഉടെന നാറാണ ാ ൻ “പതിനായിരം േപായി. പതിനാ
യിര ്. അ െട േപാകണം. എ ാൽ ഖമായി” എ മ പടി പറ . ഈ െച
േചാദി ആൾ ് വളെര ാലമായി വയ ിൽ ഒ േവദന ായി . അതി ചികി
ം മ മായി പതിനായിരം പ െചലവായി ായി . പിെ അയാൾ പതിനായിരം
പ െക ിെവ ി ായി . നാറാണ ാ ൻ പറ തിെ സാരം ആ പതിനാ
യിരം ടി െചലവായാൽ ഇയാൾ വയ ിൽ േവദന േഭദമായി ഖമാ െമ ായി .
ആ സാരം ഈ മ ഷ ൻ മന ിലാ ി േശഷ ായി പതിനായിരം ടി ചികി ം
സത്കർ ൾ മായി െചലവാ ക ം വയ ിൽ േവദന േഭദമാ ക ം െച .
അക ർ ചാ ം ഇ േപാെല െ ഒ ദിവ നായി . അേ ഹം അക ർ ന രി
ാ ിെല ത നായി ആ മന ലാ ് താമസി ി ്. അ െ അ ൻ ന രി ാ ിേല
് അനർഹയായ ഒ ീയിൽ മന വർ ി യാൽ തത്പാപപരിഹാരാർ ം ഗംഗാ
ാനം െച ണെമ തീർ യാ ി. ന രി ാ ീ േപായേ ാൾ ത നായ ചാ െന ം
40 6. പറയി െപ പ ി ലം

െകാ േപായി. ചാ ൻ ഒ ര ാ ംഎ ി ായി . ന രി ാ ീ ാനം കഴി

തീർ ളിെല ാം ചാ ൻ ഈ ര ാ ം ി, ചാ ൻ എ ം ാനം കഴി മി .
ന രി ാ ീ തിരിെയ സ ഭവന ിൽ എ ി, കാലൈഭരവ ീതി ം മ ം േകമമായി
ഴി പാപേമാചനം വ എ വിചാരി ് ഇരി ായി. അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം
ചാ ൻ ഈ ര ാെയ കറി ിെ ാ .
അെതാ ക ൻ ര യായി തിനാൽ ാൻ ക െകാ ാൻ പാടിലായി .
ാൻ ക തിനാൽ ന രി ാ ീ ് അ ർജന ിെന േദഷ െ . “ചാ ൻ ി
താ ് ഞാൻ െവ ്. കഷണെമ ാെണ റി ി . ആ കഷണ ിെ ക ായിരി
ണം. അ ാെതെയാ മ ” എ ർജനം പറ . ന രി ാ ീ ് ഊ കഴി ് റ
വ ടെന ചാ െന വിളി ് “ ാനി ിെ ാ കഷണെമ ായി ”എ ം
“അ ക തിെ കാരണെമെ ം” േചാദി . അേ ാൾ ചാ ൻ “ ാെ കഷണം
ക െ ിൽ തി മന ിെല പാപ ം തീർ ി ി . തി േമനി ാനം കഴി ണ തീർ
ളിെല ാം അടിയൻ ആ ക ൻ ര ാ ം ിയേ ാ. ആ ര യാ ് ാനി
ിെ ാ ് ” എ പറ .
ഇ േക േ ാൾ ചാ ൻ തെ പരിഹസി ാനായി ാ ് ര ിെ ാ വ
െത ് മന ിലാകയാൽ ന രി ാ ിെല േകാപം അേശഷം േപായി എ തെ യ , വള
െര ല ായി. തെ പാപം തീർ ി ിെ സ യേമവ ന രി ാ ീ സ തി .
“ഇനി പാപം തീരാൻ എ േവണെമ നീ തെ പറ തരണ”െമ ന രി ാ ീ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 41

പറ കയാൽ ചാ ൻ, “തി േമനി യാെതാ സാധനെ ആ ഹി േവാ അതിെ

തിമ ഇ െകാ ാ ി ് അ തീയിലി ന േപാെല പ ിെ നാ ി, അേനകം
ജന ൾ ടിനി േ ാൾ ഇ സംഗതി െട പാപം തീരാനാെണ ് ഉറെ വിളി പറ
െകാ ് അതിെന ആലിംഗനം െച ണം. അ ാെത ഈ പാപം ഒരി ം തീ ത ”
എ പറ . ന രി ാ ീ ് ഇ േക ് അ െനതെ െച ാെമ തീർ െ ി. പി
െ ഇ െകാ ് ഒരാേളാളം വലി ിൽ ഒ ീ തിമ ാ ി . ഈ തിവിധി
ഇ ദിവസം െച െയ നി യി മലയാളരാജ െമാ ഒ പരസ ം സി െ
ി. സമയമായേ ാേഴ ം അസംഖ ം ജന ൾ അവിെട വ ടി. തിമ ം പ ി
വലിയ െകാടി കൾെകാ ം മ ം പിടി സഭയിൽ നാ ിവ . ന രി ാ ീ തനി
പാപം സംഭവി ാ കാരണ ം ഇ ് അതിെ പരിഹാരമാെണ ം ഉറെ വിളി പറ
െകാ ് തീ േപാെല ജ ലി െകാ ിരി തിമെയ െക ി ിടി ാനായി ഓടി
െ . െതാ െതാ ിെ ായേ ാൾ അ നി ി ചാ ൻ ന രി ാ ിെല ത
നി ിെ ാ ് “ഇ ം മതി. ഇേ ാൾ അവി െ പാപെമ ാം തീർ ിരി ”എ
പറ . അതിെന അവിെട ടിയി സകലജന ം ഐക കേ ന സ തി ക ം
െച . ഇതിനാൽ പാപേമാചന ി പ ാ ാപ ം മനഃ ി മാ ് േവ െത ം
അ ടാെത ഗംഗാ ാനം തലായവ െച ാൽ മതിയാ തെ ം മാ വേ ാ.
ന തിരി ാ ീ പതിവായി ഏഴരനാഴിക െവ ാ േ ാൾ ളി ് ഉ യാ വെര
േതവാരം കഴി തിെ ഉേ ശെമ ാെണ ് ഒ ദിവസം ചാ ൻ േചാദി . “ഞാൻ
പര െ േസവി യാെണ” ന തിരി ാ ീ പറ . “അേ ാൾ പര ം
എ െനയിരി ം?” എ ചാ ൻ േചാദി യാൽ ന തിരി ാ ീ പരിഹാസമായി
“ന െട മാടൻേപാ ിെനേ ാലിരി ം” എ പറ . പിെ ന തിരി ാ ീ ളി
േ ാൾ ചാ ം പതിവായി ളി പര െ േസവി ട ി. അ െന നാ ദിവ
സം കഴി േ ാൾ ചാ െ ധ ാന കാരം മാടൻേപാ ിെ സ പ ിൽ പര ം
അയാൾ ത മായി. പിെ സദാ പര ം ചാ െ െട നട ക ം അയാൾ
പറ േവലകൾ െച ം ട ി. ന തിരി ാ ീ ് ഈ വിവരെമാ ം അറി മി .
അേ ഹ ി ് ഈ മാടൻേപാ ് അ ത മായി ാ ് ഇ ം.
അ െനയിരി േ ാൾ ന തിരി ാ ീ െതേ ദി ിേല ് ഒ യാ ായി.
ഭാ െമ തി ചാ െന ം െകാ േപായി. ചാ ൻ ഭാ ം മാടൻേപാ ിെ
റ െക ിയി മ ി െകാ ന തിരി ാ ിെല െടേ ായി. ഓചിറ ടനിലം എ
സി മായ ല െച േ ാൾ അവിെട ഒ വി ാരം റ വാ െട കട േപാ
േക ിയി . ന തിരി ാ ീ േ കട . പി ാെല ചാ ം കട . മാടൻേപാ
ിെ െകാ കൾ അവിെട തട തിനാൽ അതി കട ാൻ പാടി ാെത അവിെട നി
. അേ ാൾ ചാ ൻ തിരി നി ് “ചരി കട ” എ പറ . ന തിരി ാ ീ ്
ഇ േക തിരി േനാ ിയേ ാൾ മാടൻേപാ ിെന അേ ഹ ി കാ ാൻ പാടി ായി
തിനാൽ “നീ ആേരാടാ ് പറ ്?” എ േചാദി . “ന െട മാടൻേപാ ിേനാ ് ”
എ ചാ ൻ മ പടി പറ .
42 6. പറയി െപ പ ി ലം

ന തിരി ാ ്: മാടൻേപാെ വിെട? ഏ മാടൻേപാ ്?

ചാ ൻ: ഇതാ നി . അവി കാ ിേ ? തി മന ിെല ക ന കാരം അടിയൻ
േസവി ത മാ ിയ മാടൻേപാ ാണി ്.

ഇ േക ന തിരി ാ ീ ചാ െന െതാ ംെകാ ് േനാ ിയേ ാൾ മാടൻേപാ ിെ

ആ തിയിൽ ത മായിരി പര െ ക . ന തിരി ാ ീ ് “എെ ാൾ
ഭ ി നിന തെ യാ ്. അതിനാൽ ഞാൻ നിെ ംവ ി ” എ പറ ചാ
െന നമ രി . ഉടെന മാടൻേപാ ് അവിെട െ മിയിൽ താ േപായി. “അടിയ
െ മാടൻേപാ ി ാെത അടിയൻ വരികയി ” എ പറ ചാ ം അവിെട ഇരി ാ
യി. “എനി ിനി എ ാ ് ഗതി” എ ന തിരി ാ ീ േചാദി . അേ ാൾ ചാ ൻ
“േമേ ാ ് േകറാൻ േലാ. അ പിടി േകറിെ ാ ണം” എ പറ . അതിെ
സാരം േവദം െകാ േമാ െ ാപി െകാ ണെമ ാെണ ് മന ിലാ ി ന തി
രി ാ ീ ചാ െന വി വിഷാദേ ാ ടി േപാ ക ം െച . ചാ ൻ പിെ ം റ
െ ാ കാലം പര െ ം ധ ാനി െകാ ് അവിെടയി . ഒ ം ആ േതാ ം
പതി പടയിൽേ ർ മരി സാ ജ ം ാപി ം െച .
ഉളിയ ർ െപ ം അേനകം അ തകർ ൾ വർ ി ി ്. സ േദശ
തെ ഒ േ ിെല ഉപേയാഗ ിേല ായി അവി െ ഊരാൺമ ാർ പറ ി ്
ഒ ളം െപ ൻഉ ാ ീ ്. ളം ഴി ക െക ി ട ിയേ ാൾ ഊരാൺമ
ാരിൽ ചിലർ ളം നീള ിലിരി ണെമ ം ചിലർ ച ര ിൽ േവണെമ ം മ ചിലർ
വ ിൽ േവണെമ ം മ ം തർ മായി. അേ ാൾ െപ ൻ “നി ളാ ം വഴ പിടി
േ . എ ാവ െട ം ഇ കാരം ളം വ ിൽ നീള ിൽ സമച ര ിൽ ിേകാ
ണമായി േകാഴി ഭാഷയി ാ ിേയ ാം. എ ാൽ േപാേര?” എ പറ ് അ െന
ഒ ള ം െക ി ീർ . ആ ള ിെ ഓേരാേരാ ഭാഗ നി ം േനാ ിയാൽ െപ
ൻ പറ േപാെല ഒെ ം േതാ ം. ള ിലിറ ിയാൽ ഇേ ാ ം ആർ ം കി
ഴ ് പടി ാ ് അറിയാൻ പാടി ാെതയാണിരി ്. അതിനാൽ ാ ണർ ആ ള
ിൽ ളി നിത കർ ം കഴി ാറി . െപ ് അതിദിവ നായ ഒ ംഉ ാ
യി . ഈ ളം െപ ൻ ഴി േ ാൾ, മകൻ, “ ഴ കട ് ഈ ള ിേല ് വ വ
ം േപാ േമാ?” എ േചാദി . അ ളം േ ിന ം ഴ വളെര അക ം ആയ
തിനാൽ “ഇെത ാടാ ാ പറ ്? ഴ എ െര ിട ” എ െപ ചൻ പറ
. “ആെ , കാണാം” എ മക ം പറ . റ കാലം കഴി േ ാൾ േര ടി ഒ കി
െ ാ ി നദി ി ാ ് അ ല ിെ ം ള ിെ ം മേധ ഒ കി ട ി.
അേ ാൾ അ ലമി െര ം ളമ െര മായി ീർ . ആ കട ് ആ ം ള ിേല
േപാകാെത മായി. ഇേ ാ ം ആ ിതിയിൽ തെ ഇരി .
പിെ െപ ൻ ഒ നദിയിൽ ഒ പാലം പണി . അതി ം െറ ദിവ ത ്.
പാല ിെ ഒര ് ഒ പാവ ്. മേ അ ് ആൾ േക േ ാൾ പാവ കീേ ാ താ
ട ം. ആൾ പാല ിെ മധ ിലാ േ ാൾ പാവ െവ ിൽ ം. അേ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 43

അ െച േ ാേഴ ം പാവ വായിൽ നിറ െവ ംെകാ ർവ ിതിയിൽ ക

ളിൽ വ നി ം. ആൾ അ െച േ ാൾ െച ആ െട ഖ ് ഒ ം െകാ ം.
ഇ െനയാണതിെ ം. ഇ െപ െ മകൻ ക ി േവെറാ പാവെയ ഉ ാ
ി പാല ിെ ഇേ അ ം െവ . ആ പാവ പാല ിേ ൽ ആ കയ േ ാൾ േ
നട ട ം. ആ കൾ അേ അ െച തി േ അവിെട എ ം. മേ ാവ
തി േ അതിെ െചകി ് ഈ പാവ ഒരടിെവ െകാ ം. അേ ാൾ ആ
പാവ െട ഖം തിരി േപാ തിനാൽ ആ െട ം ഖ ാൻ കഴിയാെത മായി.
െപ ൻ ഒരി ൽ ഒ വഴിയാ േപാ േ ാൾ ഒ ദി ിൽ ചില ആശാരിമാർ
ടി ഒര ലം പണി ക ് അവിെടെ േനാ ിെ ാ ി . ആശാരിമാരാ ം
െപ െന ബ മാനി ം ക തായി നടി േപാ ം െച ി . അവർ ് ഊ കാ
ലമായേ ാൾ െപ െന വിളി ാെത േപാ ക ം െച . ഉടെന ീേകാവിലി
ക േ ാലിെ അ െ ാെ ഓേരാ വര ടി വര ം െവ െപ ം േപായി. ആശാരി
മാർ ഊ കഴി വ പണി ട ി. െപ ൻ വര വര അവിടെ ണ ാശാരി
വര താെണ വിചാരി ് അവിെട െവ റി ക േ ാെല ാം പണിതീർ േക ി
യേ ാൾ ക േ ാലി നീളം േപാരാ യാൽ ടം പിടി യി . കണ ം പണി ാര ം
ടി പഠി വിദ െയ ാെമ ി ം ടം പിടി ി . ഈ അബ ം എ െന വ എ റി
യാെത എ ാവ ം വളെര വ സനി . ഒ ം ക േ ാ കൾ മാ ണെമ തെ തീർ െ
ി. ീേകാവിലിെ േക ിയ വിധ ിൽ തെ ടം പിടി ാെത ആ നിലയിൽ
െവ ംെവ തെ േവെറ പണികൾ ട ി.
െപ ൻ േപായി ആ മറിയാെത െറ ടികൾ ഉ ാ ിെ ാ റെ .
യാ യായേ ാൾ “എേ ാ ാ യാ ?” എ മകൻ േചാദി . ഒ ം മി ാെത െപ ൻ
േപായി. പി ാെല മക ം റെ . ഒ ദിവസം ഉ യായേ ാൾ ആ അ ലം പണി
ല വ . അേ ാൾ ആശാരിമാെര ാം ഉ ാൻ േപായിരി യായി . അവിെട
ആ മിെ മന ിലായേ ാൾ െപ ൻ ീേകാവിലി കളിൽ േകറി ഈ ക
ടികെള ാം െവ ിണ ി ഒരടി െകാ . െപെ ടം പിടി ം െച . അേ ാേഴ ം
മക ം അവിെട എ ി. ഉടെന െപ ൻ “കേ ാടാ, മകേന ടം പിടി ് ” എ
േചാദി . “ഓേഹാ കാ ക ം പഠി ം െച ” എ മകൻ ഉ രം പറ .
ഇ െന പലവിധ ി ം മകൻ അസാമാന നാെണ ് അറി േ ാൾ തെ ആദ
നാെണ ി ം െപ ് അവെന റി ് സഹിയവ ാെത അ യ ം ൈവര
ായി. ഇവൻ ജീവി ി ാൽ തെ യശ ി ഹാനി ഭവി െമ ം അതിനാൽ ഏ വി
ധ ം ഇവെ കഥ കഴി ണെമ ം െപ ൻ തീർ യായി മന ിൽ ഉറ .
ടം പിടി ശ ം േക ് ആശാരിമാെര ാം ഓടിവ േനാ ിയേ ാൾ ടം പിടി ിരി
തായി ക . അേ ാൾ ഇെത ാം െപ െ കശൗല ളാെണ മന ിലാ ക
യാൽ ആശാരിമാെര ാം െപ െന ം മകെന ം വ ി ബ മാനി . അ തൽ െപ
െന ം മകെന ം പണി ധാന ാരായി േചർ ക ം അവർ ടി പണി ട ക
ം െച . അ ാലം തൽ ആശാരിമാർ പണി െകാ ിരി ല മ ാശാരിമാർ
വ ാൽ അവർ ടി േചാ െകാ ാെത ഇവർ ഉ കയിെ ഒേരർ ാ ് െവ .
44 6. പറയി െപ പ ി ലം

പിെ അവിെട ണി െകാ ിരി കാല െപ ൻ അ ല ിെ കളി

ലി െകാ താെഴ നി ി പണി മകെ ക ിേല ് ഒ വലിയ ഉളി
ൈകേമാശം വ േപായി എ ഭാവ ിൽ ഇ . ഉളിവ വീ ് ക ് ര ായി റി ്
മകൻ മരി ം െച . ഈ സംഭവ ൾ ഉ ായിരി ് തി വ ായിൽ െവ ാെണ ാ
് േക ിരി ്.
െപ ൻ സ േദശ ന രിമാ െട ആവശ കാരം അവിെട ം ഒര ലം പണി
തി ്. അവിെട േസാപാന ി ൽനി ീേകാവിലകേ േക േ ാൾ ഇട ിെട
തല െമ േതാ ം ക ാൽ. സാധാരണയായി േക ക ം ഇറ ക ം െച ാൽ തല
കയി . തല ിേയ െമ സംശയി നി കേയാ നി കേയാ െച ാൽ തല ക ം
െച ം. അ െന ഒ വിദ ്. അവിെട തി ി ിരി ബിംബ ം െപ ാ
ിയതാ ്. ന രിമാെര ാവ ം ടി ഒ ബിംബ ാ ിെ ാ ണെമ െപ
േനാ പറ . അ െനയാവാെമ െപ ം സ തി . ഏ ർ ി െട വി ഹ
മാ ് േവ െത ് ന രിമാർ പറ മി , െപ ൻ േചാദി മി . ത ിൽ പിരി
കഴി േ ാഴാ ് െപ ൻ അതിെന റി ് വിചാരി ്. എ ാവ ം അ ാഴം കഴി
് കിട സമയം അവരവ െട ഇ േദവത െട േപ പറ ാർ ി മേ ാ.
അതിനാൽ ന രിമാർ കിട സമയം എ പറ എ റിയണം. അതറി ാൽ
അവ െട ഇ േദവത െട വി ഹം ഉ ാ ിെ ാ ാമേ ാ. എ ി െന വിചാരി ്
െപ ൻ പല ദിവസമായി ന രിമാർ കിട സമയ ് അവിെടെയാെ േ ായി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 45

ഒളി നി . അവെര ാം കിട സമയ ് “അവിെട ിട” എ ം പറ െകാ ാ ്

കിട ക പതി ്. അ ാെത ഈശ രനാമം ഒ ം പറ ക പതിവി . ഒ ം െപ ൻ
“എ ാലവിെട ിട” എ ം പറ ് ഒ ബിംബം ഉ ാ ിെ ാ . അ െന ഒ ബിം
ബം ഇേ ാ ം അവിെട കിട ്. ർ ിെയ ാെണ ് ആർ ം ഒ നി യ മി .
െപ ൻ ഒ ദിവസം രാവിെല അ ിേഹാ ിെയ കാണാനായി അേ ഹ ിെ
ഇ െച ി . െപ ം മ ം അ ിേഹാ ി െട ഇ െച ാൽ ാ േ
ദിവസ ളില ാെത അക കട ാറി . മ ദിവസ ളിൽ അവിെടെ ാൽ
യഥാ മം റ നി കേയ പതി . അതിനാൽ െപ ൻ അ െച ി പടി റ
ാ ് നി ്. അവിെട നി െകാ ് അ ിേഹാ ി അേ ാൾ എ െച കയാെണ ്
അേന ഷി . അേ ാൾ അേ ഹം സഹ ാ ി കഴി കയാെണ ത ാർ പറ .
ഉടെന െപ ൻ അവിെടയി നില ് െച തായി ് ഒ ഴി ഴി . െപ ൻ
പിെ അേന ഷി േ ാൾ അ ിേഹാ ി ആദിത നമ ാര ിലായി . അേ ാ ം െപ
ൻഒ ഴി ഴി . പിെ അേന ഷി േ ാൾ അ ിേഹാ ി ഗണപതിേഹാമമായി
. െപ ൻ അേ ാ ം ഒ ഴി ഴി . ഇ െന െപ ൻ അേന ഷിചേ ാെഴാ
െ അ ിേഹാ ി വി ജ, ശിവ ജ, സാള ാമ ാ ലി, ൈവശ ം തലായി ഓേരാ
കഴി െകാ ിരി കയായി . അേ ാെഴ ാം െപ ൻ ഓേരാ ഴി ഴി ക ം
െച . േനരം ഉ യായേ ാേഴ ം അ ിേഹാ ി റ വ . അേ ാൾ െപ ൻ “േത
വാരെമ ാം കഴിേ ാ?” എ േചാദി .

അ ിേഹാ ി: ഓ! ഏകേദശം കഴി . െപ ൻവ ി ് വളെര േനരമായി, അേ ?

ഇ ഷി ായിരി ം.
െപ ൻ: ഒ ം ഷി ി . എനി ം ഇവിെട മിനേ ായി . ഇവിെട ഞാൻ
അേനകം ഴികൾ ഴി . പേ , ഒ ി ം െവ ം ക ില. ഇ ം േനരംെകാ
് അേനകം ഴികൾ ഴി ാെത ഒ ഴി ഴി ി െവ ിൽ ഇേ ാൾ െവ ം
കാ മായി .

ഇ േക േ ാൾ െപ ൻ തെ ആേ പി കയാ ് െച െത ം െപ ൻ പറ
തിെ സാരം അേനകമീശ ര ാെര െറേ േസവി െവ െതയാെണ ം ഒരീശ
രെന േസവി ാൽ മതിെയ ം അ ന േപാെലയായാൽ ഫലസി ി ഉ ാ െമ ാെണ
ം ഇ തെ േതവാരെ സംബ ി ാെണ ം അ ിേഹാ ി മന ിലാ കയാൽ
അേ ഹം, “പല ഴികളായാ ം അവ പതിവായി െറേ ഴി െകാ ി ാൽ റ കാ
ലം കഴി േ ാൾ എ ാ ി ം െവ ം കാ െമ ാ ് േതാ ിയ ്. എ ാൽ അവ െട
അടിയി ഉറവകൾ പര രബ ായിരി െകാ ് എ ാ ിെ ം വ
് ഒ തെ യാെണ വിചാരി ാ മാ ് ” എ മ പടി പറ .

െപ ൻ: വെട ാ ി ം ഒ ാെണ ഓർ വി േപാകാെതയി ാൽ മതി.

പിെ എ േവണെമ ി ം ഴി ാം. എ ാ ി ം െവ ം കാ ം.
46 6. പറയി െപ പ ി ലം

ഇ െന ഒ ം െപ ൻ അ ിേഹാ ി െട ി ശരിയാെണ ് സ തി ക ം
പിെ വ കാര ം പറ ് േപാ ക ം െച .
ഇനി സി നായ പാ നാ െട ചില കഥകൾ ടി പറയാെത ഉപന ാസം സമാപി ി
ശരിയെ േതാ തിനാൽ അ ചില പറയാം. പറയനായ പാ നാ െട ഉപ
ജീവന ം മ ം റം വി ാെണ ാ െവ ിരി ്. ലാചാര കാര ി െകാ ്
ഉപജീവി താ ് െമ കാണി ാനായിരി ം അ െന െവ ിരി ്.
മാതാപിതാ െട ചാ ാനായി അ ിേഹാ ി െട ഭവന ിൽ െച േ ാൾ പ
േപ ം ഓേരാ വിശി പദാർഥ ൾ െകാ െച ക പതി ്. പാ നാർ മാംസമാ ്
െകാ െച ക പതി ്. അ ് അ ിേഹാ ിക െട അ ർജന ി ം ചാ ാർ ം വള
െര വ സനമാ ്. എ ി ം പാ നാ െട ദിവ ത ം വിചാരി ് ആ െമാ ം പറ ക മി .
െകാ െച െത ാം അ ർജനം പാകം െച ം ചാ ാർ ഭ ി മാ ് പതി ്.
ഒരി ൽ പാ നാർ െച േ ാൾ പ വിെ ല െച ിെയ ് ഒരിലയിൽ െപാതി
െക ി െകാ വ . െവലി േവ സാധന ൾ െവ ട ിയേ ാൾ അ ർജനം
ഈ െപാതിയഴി േനാ ി. പ വിെ ലയാെണ റി േ ാൾ എ ായാ ം ഇ ് പാ
കം െച ാൻ കഴികയിെ നി യി ് അ ് അ െനതെ െപാതി െക ി ന
െകാ േപായി ഴി ി . ചാ ാരെന ഇ ി െവലി ം ട ി. ചാ ാര ്
ഓേരാ സാധന ൾ വിള ി ട ിയേ ാൾ പാ നാ െകാ വ സാമാനംെകാ
കറികെളാ ം കാണാ യാൽ “ഞാൻെകാ വ െതവിെട?” എ പാ നാ േചാദി .
അ ർജനം ഒ ം പറയാെത നി തിനാൽ സത ം പറയാനായി അ ിേഹാ ികൾ നിർ
ബ ി ക ം അ ർജനം പരമാർ െമാെ പറ ക ം െച . അേ ാൾ പാ നാർ
“എ ാൽ അ കിളിർേ ാ എ േനാ ” എ പറ . അ ർജനം െച േനാ ിയ
േ ാൾ അ കിളിർ ് അവിെടെയാെ ടർ നിറ കാ മായി കിട ക . വിവ
രം പറ േ ാൾ “അതിെ കായ് പറി ് ഒ േ രിെയ ി ം ഉ ാ ിെ ാ വ ” എ
പാ നാർ പറ . ചാ ാരെ ഊ ് കഴി തി േ അതിെ കാ ൾെകാ ്
ഉേ രി ഉ ാ ിെ ാ വ വിള ി. അ െന ഉ ായതാ ് േകാവ ്. േകാവൽ ാ
ഇേ ാ ം െവലി ധാനമാണേ ാ. “േകാവ ം േകാഴി ദി ിൽ െവലിയിടണെമ ി
” എെ ാ വാ ം സി മാ ്. േകാവ ദി ിൽ െവലിയി ിെ ി ം പി ൾ
സാദി െകാ െമ ം േകാഴി ദി ിൽ മായി െവലിയിടാൻ യാസമാകയാൽ
െവലിയി െകാ ം വിേശഷമിെ മാ ് ഇതിെ സാരം. ഇതിൽനി പാ നാ െട
ം േകാവലിെ ം മാഹാ ംഎ െ മാ േ ാ.
ഒ ദിവസം പാ നാ ം ഭാര ം ടി കാ ിൽ വിറെകാടി െകാ നിൽ േ ാൾ
അതിന വഴിയി െട ഒ ന രി വ . അേ ഹം ഇവെര വഴിമാറാൻ പറ .
അേ ാൾ പറ ി ന രി േകൾ ാെത പ െ “മകെള ഭാര യാ ിെവ െകാ ിരി
ഇ ാൾെ ിനാ ് വഴിമാറിെ ാ ് ” എ പറ . അേ ാൾ പാ നാർ
“ഛീ അ െന പറയ ്, ഒര േശഷി ി ായി ; അ ് നിന മായി” എ പറ .
ര േപ ം വഴിമാറിെ ാ ക ം ന രി കട േപാ ക ം െച തിെ േശഷം പറ
ി “ഒര െ പറ തിെ സാരെമ ാ ്? അെതനി ് മന ിലായി ” എ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 47

പറ . ഉടെന പാ നാർ “അ പറയാം. േകേ ാ ” എ പറ ് താെഴ വ കാരം

പറ .
ഈ ന രി െട അ ർജനം ഒ ദിവസം അ ാഴ ി ് അരിെവ തിൽ ഒ അ വീ
. ഉടെന ആ വിവരം അ ർജനം ന രിേയാ ് പറ . ആ േചാ ത ാർ െകാ
തി ശ ം െക ി. അ ർജനം അ കാരം െച ം െച . ആ അ വീണ േചാ ് ത
ാർ ് െകാ ി തി പാപഫലെ ഇേ ഹെ അ ഭവി ി തിനായി പരേലാ
ക ിൽ ഒ െയ ീ ായി . ഇേ ഹം മരി ് അവിെട െച േ ാൾ ആ അ െയ
വ ം ഇേ ഹെ തീ ണെമ ാ ് യമധർ രാജാ ് നി യി ി ്. ആ വിവരം
ചി ് മന ിലായി. ഈ ന രി ദിവസംേതാ ം അ ാഴം കഴി കിട സമയം
“ചി ായ നമഃ” എ പറ ംെകാ ാ ് കിട ക പതി ്. അതിനാൽ ചി ൻ
ഈ ന രി ദിവസം േതാ ം എെ ാർ ി െകാ ാണേ ാ കിട ്. അേ ഹ ി
് എെ ി ം ഒ സഹായം െച െകാ ാതി ാൽ ക മാ ്. അേ ഹം മരി ിവിെട
വ േ ാൾ ഈ അ കെളെയാെ തിേ താ ം വ ിരി . അതിനാൽ അേ ഹ ി
െ അ ൽ െച ് ഈ വിവരം ധരി ി ം ഇതിെനാ തിവിധി പറ െകാ ക
ം െച ണം എ വിചാരി ് നി യി . ഉടെന ചി ൻ ത മായി ന രി െട
അ ൽ െച . ചി െന ക േ ാൾ ഒ സാധാരണമ ഷ നെ േതാ കയാൽ
ന രി എണീ വ ി ് “അ േയാ സ ാമിൻ! അവി ് ആരാെണ ം ഇവിെട വ െത ി
നാെണ ം ഞാനറി ി . അതിനാൽ അവി ളിെ ാ ം” എ പറ .
48 6. പറയി െപ പ ി ലം

ചി ൻ: ഞാൻ ചി നാ ്. അ ് തിദിനം കിട സമയം എെ ാർ ി

േ ാ. അേ വലിയതായിരി ഒ ക സംഭവം വരാനിരി .
അതറിയാനായി ാ ് ഇേ ാൾ ഞാനിവിെട വ ്.
ന രി: (വീ ം വ ി ി ് ) അേ ാ! എ ാണാേവാ? അവി ളിെ േകൾ ാൻ ഞാ
നാ ഹി .
ചി ൻ: അ ് ഒ ദിവസം അ വീണ േചാ ് ത ാർ ് െകാ ി േ ാ. അതിനാൽ
അ ് മരി പരേലാക വ േ ാൾ തീ ാനായി ് അവിെട ഒ െയ ീ
്. ത തായ തിവിധി എെ ി ം െച ാ പ ം ആ അ െയ എ ാം അ
തിേ ിവ ം. അവരവർ െച പാപ ിെ ഫലം അവരവർ അ ഭവി ാെത
നി ിയി . ഈ സംഗതിയിൽ ഞാൻ വിചാരി ാ ം അേ ാൾ ഒ സഹായ ം
െച ാൻ കഴി ത . അതിനാലാ ് ൻ ി അറിയി ്.
ന രി: അേ ാ സ ാമിൻ! ഞാെന േവ ? എെ അറിവി ാ െകാ ് അ െന െച
േപായി. ഇനി അതിെന തിവിധിയാ ് െചേ ്? അ ം അവി തെ
പറ തരണം. അ ാെത എനിെ ാ ം അറി ടാ.
ചി ൻ: ആെ , ഞാെനാ കാര ം പറയാം. അ കാരം െച ാൽ മതി. അ െട
ി ം യൗ ന മായ ഒ കന ക ഇവിെട േലാ. ഇനി റ കാലം ടി
കഴി ിേ ആ കന കെയ വിവാഹം കഴി െകാ ാ . നാെള തൽ അ െട
ഷകെള ാം ആ കന കെയെ ാ െചയി ണം. എ ാൽ മതി. ഈ സംഗ
തിെയാ ം ആേരാ ം പറ ക മ ്.

എ ി െന പറ ഉടെന ചി ൻ മറ ക ം െച . ഈ പറ േപാെല പിേ ദിവ

സം തൽ പ േത ാ ാ ിെ ാ ക, ാ ാ ിെ ാ ക, േചാ വിള
ിെ ാ ക, കിട ാൻ വിരി െകാ ക തലായ സകല ിക ം ന രി തെ
ിെയെ ാ െച ി ട ി. ഈ വക ികൾ മ ാ ം െച ാൻ ന രി സ തി
യി . ിെയ റി ് പതിവിലധികം േ ഹ ം ഭാവി ട ി. ഇ െന റ ദിവസം
കഴി േ ാേഴ ം ജന ൾ ് േറെ ഃശ ട ി. ആ കൾ അ മി ം േറെ
ട ി. എ ി വളെര റ ? റെ ാ ദിവസംെകാ ് നീ പറ
േപാെല പരെ എ ാവ ം പറ ട ി. തെ ിെയ റി ് മവിേരാധമായ യാ
െതാ വിചാര ം ആ ഹ ം ന രി െട മന ിൽ ഉ ായി മി . െവ െത ഈ ാ
ണെന റി ് േദാഷാേരാപണം െച വർ ായി പരേലാക ിൽ ിയി അ ക
െള വീതി ട ി. അ െന ഓേരാ ർ വീതി വീതി ് ഒര അവിെട േശഷി ി ാ
യി . അതിേ ാൾ നിന മായി എ ാ ് ഞാൻ പറ തിെ സാരം.”
ഇ െന പാ നാർ പറ േക േ ാൾ പറ ി ് പരമാർ ം മന ിലാ ക ം
െവ െത ന രിെയ ഷി പാപം സ ാദി തിെന റി ് പ ാ ാപം ഉ ാ ക ം െച
. ഇ െകാ ് പാ നാർ ് പരേലാകകാര ൾ ടി അറിയാെമ ് മാ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 49

പിെ ഒ ദിവസം പാ നാർ തെ മാട ിലിരി േ ാൾ അതിന വഴിയി

െട ാ ണർ േപാ ക . പാ നാർ എണീ വ ി ് “ത രാ ാർ എേ ാ ാ ്
എ ്?” എ േചാദി .

ാ ണർ: ഞ ൾ കാശിയിൽ ഗംഗാ ാന ി ് േപാ കയാ ്.

പാ നാർ: എ ാൽ അടിയൻ ഒ വടി ടി ത യ ാം. അ ടി ആ ഗംഗാനദിയിൽ
ഒ ിെ ാ വ ് തരാെമ ിൽ വലിയ ഉപകാരമായി .
ാ ണർ: ഓേഹാ! അതിെന വിേരാധം? എ ാൽ ഇെത ിനായി ാെണ ടി അറി
ാൽെ ാ ാെമ ്.
പാ നാർ: അെതാെ തിരിെയ എ േ ാൾ അറിയി ാം.“ഓേഹാ! എ ാല
മതി” എ പറ ് ാ ണർ പാ നാേരാ ് ഒ വടി ം വാ ിെ ാ േപാ
യി. അവർ കാശിയിെല ി ഗംഗയിൽ ാന ിനായിെ സമയം പറ ി
േപാെല ആ വടി ഗംഗയിൽ ി. അേ ാൾ െവ ി ടിയിൽ നി െകാ ്
ഒരാൾ വലി പിടി ാലെ േ ാെല വടി െവ ി ടിയിേല ് താ േപായി.
അേ ാൾ ാ ണർ ് വളെര വിഷാദമായി. “ക ം! പാ നാ െട വടി േപായ
േ ാ. ഇനി തിരി െച േ ാൾ അവേനാെട പറ ? ഉ ായ പരമാർ ം പറ
യാം. അ ാെത നി ിയി േ ാ” എെ ാെ റ െകാ ് എ ാവ ം ാനം
കഴി േകറി. പിെ വിശ നാഥദർശനം തലായെത ാം കഴി . അവർ പിെ
ം പല ണ ല ളിൽ സ രി ം തീർഥ ളിൽ ാനം െച ക ം പല
േദവാലയ ളിൽ ദർശനം കഴി ം മ ം െച തിരി പാ നാ െട പടി ൽ
വ . ഉടെന പാ നാർ എണീ െച വ ി ി ് “അടിയെ വടിെയവിെട?” എ
േചാദി .
ാ ണർ: വടി െപായ്േ ായേ ാ, പാ നാേര! പാ നാർ ് ഷി ിൽ േതാ ്.
ഞ ൾ ് ൈകേമാശം വ േപായതാ ്.
പാ നാർ: ആെ , എവിെടയാണ േപായ ്?
ാ ണർ: ഞ ൾ കാശിയിേലാളം ഭ മായി ി െകാ േപായി. അവിെടെ ാ
െച ് ഗംഗയിൽ ിയേ ാൾ െവ ിൽ താ േപാ കയാ ് െച ്.

ഉടെന പാ നാർ, “ഗംഗയിലാേണാ േപായ ്? എ ാൽ നി ി ് ” എ പറ

്, പാ നാ െട പടി ള ിെ വ ് െച ് “വടി ഇേ ാ കാണെ ”
എ പറ . ഉടെന ആ ള ിെല െവ ിൽ നി ് വടി െപാ ിവരിക ം പാ നാ
െര ക ം െച . ഇ ക േ ാൾ േലാക ിൽ െവ മായി ാ െത ാം ഗംഗയാ
െണ ം ഭ ി വർ ഗംഗാ ാന ി കാശിയിൽ േപാകണെമ ിെ ം ത െള
േബാ െ ാനായി ാ ് പാ നാർ വടി ത യ െത ് ാ ണർ മന ിലായി.
പിെ പാ നാ െട മനഃ ിെയ ം ഭ ിവിശ ാസ െള ം ദിവ ത െ ം റി
50 6. പറയി െപ പ ി ലം

ാഘി ം വി യി ംത െട അ തെയ റി ല ി ം തെ ാൻ നി ി
ം െച െകാ ് ാ ണർ േപാ ക ം െച .
ാ ണ ലാ സരനായ ആ വാേ രി ത ാ ൾ “ത ാ ൾ” എ േപ
സി ിച ് ഈ പാ നാരിൽനി ാെണ ് േക ി ്. ത ാ ൾ എവിെടേയാ ഒ രാ
ജാവിെ ഹിരണ ഗർഭം കഴി കി ിയ സ ർണം െകാ ഒ പ വിെന ത ാെര
െ ാ ് െക ിെയ ി െകാ േപാ േ ാൾ പാ നാർ ക . ഉടെന വഴിയിൽെ തട
െകാ ് “ച പ വിെ അവകാശം അടിയനാ ്. അതിനാൽ ഇതിെന ത യ ി
” എ പറ .

ത ാ ൾ: ച ത .അ ജീവ താ ്.
പാ നാർ: എ ാൽ െക ിെയ ണെമ ി േ ാ. ജീവ താെണ ിൽ നട ിെ ാ
േപാകണം.

ഉടെന ത ാ ൾ പ വിെന അവിെട നി ാൻ പറ . ത ാർ താെഴ നി ി,

ത ം, കയ ം അഴിെ മാറി നി . ത ാ ൾ റ പറിെ കാ ി പ വി
െന വിളി െകാ െ നട . അേ ഹ ിെ തപഃശ ിെകാ ് ആ പ അേചതന
വ വായ സ ർണമാെണ ി ം പി ാെല നട െച . അ ക േ ാൾ പാ നാർ െര
മാറിനി െതാ െകാ ് “എ ാ ാ ം ത ാ ൾ. ആ വാേ രി ത ാ ൾ
ത ാ ൾ” എ പറ .അ തൽ ാ ് ത ാ െള േപ നട ായ ്. ഇേ ാ ം
എ ാവ ം അ െനയാണേ ാ പറ വ ്. ത രാ ൾ എ േപ പറയൻ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 51

പറ േ ാൾ ത ാ ൾ എ ായതായിരി ാം. പാ നാ പറ ആ വാ ിെന എ ാ

വ ം സ ീകരി ം ഏതത്കാലപര ം തെ പറ വരിക ം െച െകാ ത
െ പാ നാർ സാമാന നെ ് െതളിവാ .
ഇ െന ഈ മഹാ ാ െട കഥകൾ അവസാനമി ാെത ്. േമൽ റ അ ി
േഹാ ി, നാറാണ ാ ൻ, അക ർ ചാ ൻ, െപ ൻ, പാ നാർ എ ിവെരേ ാ
െല െ േശഷ വ തല നായർ, കാര ല , ഉ ൻ, തി വര യ പാണനാർ,
വേ ാൻ, രജകൻ എ ിവ ം ദിവ ാരാകയാൽ പല അ തകർ ം െച ി ായി
രി ണം. എ ി ം ഒ വിൽ പറ ആ േപ െട ം കഥകൾ അ സി മായി ഒ ം
േക ി ി . അ ിേഹാ ി, രജകൻ, െപ ൻ, വേ ാൻ, പാണനാർ, പാ നാർ ഇവർ
ഇ ി ജാതി ാരാെണ ് അവ െട േപ കൾെകാ ം ചരി ം െകാ ം മാ .
എ ാൽ േശഷ വർ ഏേത ജാതി ാരാെണ റി തി ് ത തായ ല െമാ ം
കാ ി . കാര ല ിയ ീ ം നാറാണ ാ ൻ ഇളയ ം, അക ർ ചാ ൻ
ൈവശ ം വ തല നായർ ംഉ ൻ മാ ിള ം ആെണ ചിലർ പറ . ഇെതാ
രടി ാനമി ാ വാ ായതിനാൽ വിശ സി ാെമ േതാ ി .
ഇ കാരംതെ വര ചി െട ചരി ി ം ചില സംശയ ്. മലയാള ിൽ
നട വാക ം, പരേ തലായവ െട കർ ാ ് വര ചിയെ ം ഇേ ഹം ഉ ാ ീ
വാർ ിക ൾ വാക െള പറയാ തിനാൽ ഇ െന ഒ സംസാരം
നട ാകാനിടയായതാെണ ം ചില വിദ ാ ാർ ഭി ായ ്. ഭാഷാചരി കർ ാ ്
ഈ അഭി ായം അറി ി െ തെ േതാ ി .
പിെ വര ചി പറയിയായ ആ കന കെയ വിവാഹം െച ി േവാ, െച ി ിെ
ിൽ ൈവശ ം കഴി ാനാവശ െ ് എ െകാ ്, വിവാഹം കഴി ി ിലാ വർ ്
ൈവശ ം പതി േ ാ, വിവാഹം കഴി ി എ ിൽ പരേദശ ാ ണർ ് ര ാ
മ ് ഒ വിവാഹം ടി കഴി വിഹിതമാേണാ, അ െന നട േ ാ എ ി െന സം
ശയ ്. ഇവെയ റിെ ാം നി യ ം അറി മഹാ ാർ ി മായി
ാവി തായാൽ അെതാ പേരാപകാരമായി ീ താ ്.
 7
തല ള ർ ഭ തിരി ം പാ ർ പടി ര ം

സി നായ തല ള ർ ഭ തിരി െട ഇ ം ി ീ ് മലയാള ിലാ ്. ഇേ

ഹം ന വ ത്പ ം േജ ാതി ാ പാരംഗത ം ആയി എ ് സി
മാണേ ാ. ഭ തിരി ് ം പറ തി ് ഒ വിേശഷവാസന ബാല ിൽ െ
ഉ ായി . അേ ഹം ചാരിയായി േവദാ ായം െച താമസി കാല ് അന
ധ ായ ദിവസ ളിൽ തെ സഹപാഠിക െമാ മി ് കളി േ ാൾ ഓേരാ ർ ഓേരാ
േനരേ ാ കൾ കാണി േശഖര ിൽ ഇേ ഹം ംവ ഫലം പറ കയാ ് പതി
്. ആ പതിവിൻ കാരം ഒ ദിവസം ഓതിേ ാൻ റെ വിെടേയാ ഇറ ിേ ായി
സമയം ാ ണ ികൾ എ ാവ ം ടി ഓേരാ കളികൾ ട ി. ഭ തിരി കവിടി
പകരം െറ െചറിയ പാറ കൾ െപ ിെയ ം വ ാ ം ട ി. അേ ാേഴ
ം േശഷെമ ാവ ം ം േകൾ ാനായി ം െച ടി. അേ ാൾ ഒ ഉ ിന രി
“ആെ , ന െട ഓതിേ ാ ് ഉ ി ാകാെത ഇരി തിെ കാരണെമ ാെണ ്
ഒ വാരിെവ േനാ ിയാൽ െകാ ാം” എ പറ . ഉടെന ഭ തിരി ം വ
ഭാവ െളാെ കാണി ി ് “ബാലശാപം െകാ ാ ് ” എ പറ . അേ ാൾ മെ ാ
രാൾ “അതി തിവിധി ടി അറി ാൽ െകാ ാം” എ പറ . ഭ തിരി ഒ ടി
വാരിവ വിചാരി ി ് “പ സാര ായസ ാ ി ഒ സംവ രം ട ാെത ദിവസം
േതാ ം ാ ണ ികൾ ധാരാളമായി െകാ ക ം േമലാൽ ികെള അടി ാതി
രി ം െച ാൽ ഉ ി ാ ം” എ പറ . ഭ തിരി െട മാരംഭി േ ാേഴ ം
ഓതിേ ാൻ ന രി തിരി വ . ഇവ െട കളി എെ ാമാെണ ് അറി തിനായി
ഒളി ി തിനാൽ ം തിവിധി ം എ ാം േക മന ിലാ ി. പിെ ം അവിെട
നി ് ആ ം കാണാെത ഇറ ിേ ായി ഒ ം അറിയാ ഭാവ ിൽ വീ ം എ ാവ ം
കാണ വിധ ിൽ തിരി വ . ഓതിേ ാൻ ന രി വ ക ് എ ാവ ം കളി
നിർ ി അവരവർ നി യി ി ായി ികൾ െച െകാ ിരി ായി. ഓതി
േ ാൻ ന രി പതി േപാെല അ ാെത ഒ ം ഭാവി ം പറക ം െച മി . എ ി ം

52
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 53

അേ ഹം ികെള കഠിനമായി അടി ാ തിനാൽ ഭ തിരി െട ം വാ വമായിരി

േമാ എ സംശയം േതാ കയാൽ പിേ ദിവസം തൽ പ സാര ായസ ാ ി,
തെ ശിഷ ൻമാരായ ാ ണ ികൾ ധാരാളമായി െകാ ട ി. ികെള അടി
ാെത മായി. അ െന ഒ സംവ രം കഴി േ ാേഴ ം ഓതിേ ാൻ ന രി ്
ഉ ി ാ ക ം െച . അേ ാേഴ ം അേ ഹ ി വളെര സേ ാഷം േതാ കയാൽ
ഭ തിരിെയ വിളി ് “ഉ ീ നീ േജ ാതി ാ ം പഠി ണം. നീ ന ാരനായി ീ ം”
എ തലയിൽ െതാ ് അ ഹി .
നാഥെ ഈ അ ഹെ സഫലീകരി ണെമ വിചാരി ് ഭ തിരി േവദാധ
യനം കഴി ടെനതെ േജ ാതി ാ ം പഠി ാനാരംഭി . അേതാ ടി കാവ നാടകാ
ല ാര ം ശ ശാ ം അഭ സി ട ി. സമാവർ നം കഴി ് ഏകേദശം യൗ
വനമായേ ാേഴ ം ഭ തിരി അതിവിദ ാ ം ഒ ന േജ ാ മായി ീർ .
തദന രം ഭ തിരി വിവാഹം െച ഹ നായി താമസി കാല ് ഒ
ായി. െ ജാതകം അേ ഹം വളെര മായി ഗണിെ ക ം ആ ർബലം വള
െര തായി കാണെ ക ം െച . എ ി ം ആ തിക തി തെ ആ ശി
മരി േപായി. അേ ാൾ ഭ തിരി വ സന ായി എ മാ മ , േജ ാതി ാ ം വിശ ാ
സേയാഗ മ ായിരി േമാ എെ ാ ശ ം ജനി . ഉടെന ഈ സംശയം തീർ തി
നായി തജാതക ംെകാ ് പരേദശ ത രിൽ ആൾവാർ എ സി നായ മഹാ
െ അ േല റെ . ഭ തിരി അവിെട എ ാറായേ ാൾ ചില ല ണ ൾെകാ ്
ഇേ ഹ ിെ ആഗമനം ആൾവാർ മന ിലാ കയാൽ തെ ശിഷ േരാ ് “ഒ തജാ
തക ംെകാ ് ഒ മലയാള ാ ണൻ ഇവിെട വ ം. അേ ഹം വ ാൽ ആ തജാതകം
റ െവ ംെവ ് ഇവിെട കയറി ഇരി ാൻ പറയണം” എ പറ ി ് നിത കർ ാ
ാനാദികൾ ായിേ ായി. ഭ തിരി അവിെട എ ിയ ഉടെന നാഥെ ക നെയ ശി
ഷ ർ ഭ തിരിെയ അറിയി ക ം ആൾവാ െട േയാഗ തയിൽ വി യാ ലനായി ഭ തിരി
തജാതകം െര ള ഹ ി ിൽ േവശി ിരി ം െച .
റ സമയം കഴി േ ാൾ ആൾവാർ വ . ത ിൽ സംസാരി ഭ തിരി ായ
സംശയം തീർ . േജ ാതി ാ ം ഒരി ം അബ മായി വ തെ ം േജ ാ ൻ
മാർ ് ഇ േദവതെയ ഉപാസന ം മ സി ി ം ഇ ാെതയി ാൽ അതിെ ഫലം
ശരിയായി ക ിെ വ േപാകാെമേ ഉ എ ം ആൾവാർ പറകയാൽ താൻ എ
തിയ ജാതകം െത ിേ ായ ് തനി േദവേതാപാസന ം മ സി ി ം ഇ ാ ി ാെണ
മന ിലാ ി ഭ തിരി തിരി െപാരിക ം െച .
ഭ തിരി തിരി വ ം വഴി തെ ിേപ ർ വട ംനാഥെന ഭജി ംെകാ ് ഒ വി
ശി മ ം അ രസംഖ കഴി താമസി . അ ാല ് അവിെട േദവ ചാർ ിയി
ഒ േമാഷണം േപാ ക ം അേനകം ാെര വ ി ംെവ ി േനാ
ി ക ം െച . ാർ േമാ ാവിെ നിറം ക ാെണ ം നാമാ ര ൾ ര മാ
േമ ഉ എ ം അവയിൽ ആദ േ ക എ ം ര ാമെ എ ം ആെണ ം
വിധി . അതിനാൽ േ സംബ ികളിൽ ഒ വ ം കറ മായ കാ എെ ാ വെന
പിടി ടി ബ ന ിലാ ി ദിവസംേതാ ം ഓേരാ വിധ ിൽ േഹമദ ൾ െച ട
54 7. തല ള ർ ഭ തിരി ം പാ ർ പടി ര ം

ി. എ ി ം യാെതാ െതളി ം ഉ ായി . ഭ തിരി ഭജനം കഴി ാെത ം െവ ക

യിെ തി െച ി തിനാ ം അ ാല മൗന തമായി െകാ ം അേ
ഹെ െ ാ ംവയ് ി തി തരമി ായി .
ഭജനം കാലം ടിയതിെ േശഷം ഭ തിരിെയെ ാ ം െവ ി ം െകാ
േപായ ് ഒ കാ യാെണ ം വട മാറി ഒ െത ിെ കളിൽ െകാ േപായി െവ
ി െ ം വിധി ക ം അ കാരം േമാഷണ വ ം കി ക ം െച . അതിനാൽ െകാ
ിമഹാരാജാ സേ ാഷി ഭ തിരി ് അേനകം ബി ദ ൾ ക ി െകാ . അതിെ
േശഷം ഭ തിരി തി വിതാം ർ മഹാരാജാ തി മന ിെല സ ിധിയി ം പല ൾ
പറക ം ജാതക ൾ എ തിെ ാ ക ം എ ാം ശരിയായി ഒ വരികയാൽ അേനക
സ ാന ൾ വാ ക ം ഉ ായി ്.
ഭ തിരി തി വന ര െച ് താമസി ി കാല ് ഒ ദിവസം മഹാരാജാ
തി മന െകാ ് ഭ തിരിേയാ ് “ഞാൻ നാെള പ നാഭസ ാമി േ ിൽ െതാഴാൻ
േപാ േ ാൾ മതിൽ കേ കട ് എതിേല ടിയായിരി ം?” എ ക ി
േചാദി . അതി മ പടിയായി ഭ തിരി, “അെതനി റിയാം. എ ി ം ഇേ ാൾ തി മന
റിയി ി . നാെള എ സമയം എനി റിയാെമ ഞാനിേ ാൾ അറിയി
വാ വമാെണ ് അവിേട േബാധെ ം” എ തി മന റിയി . തി മന െകാ
പതിവായി മതി കെ ക കിഴേ േഗാ ര ിൽ ടിയായി . േമ റ
കാരം സംഭാഷണം നട തിെ പിേ ദിവസം െകാ ാര ിൽ നിെ ി, കിഴേ
േഗാ ര ിെ െത വശ ായി എ ി നി െകാ ് “ഇ ഞാൻ ഇതിേലയാ ്
മതി കേ ് േപാകാൻ നി യി ിരി ്. ഇവിെട മതിൽ െവ ിെ ാളി െ ” എ
ക ി . ഉടെന മ ം െമ ാം െകാ േവല ാെര ി മതിൽ െവ ിെ ാളി ട ി.
മതിലിെ ക കൾ െറ െപാളി േ ാൾ ഒ ക ിെ ഇടയിൽ ഒേരാല ് ഇരി
ക . ഉടെന “അെത ാ ്? കാണെ ” എ ക ി . െട ായി ഹരി ാരൻ
ഓല െമ ൈ യിൽ െകാ . തി മന െകാ വാ ി േനാ ിയേ ാൾ
അതിൽ ഭ തിരി സ ം ൈകയ ര ിൽ “ഇതിേല എ ം” എ ് എ തിയിരി
തായി ക .
തി മന െകാ ് വളെര സേ ാഷി ക ം വി യി ക ം െച . ഭ തിരി അേ ാൾ
അ ൽതെ ഉ ായി തിനാൽ തി മന െകാ ് അവിെട നി െകാ തെ വീ
ര ംഖല വ ി ഭ തിരി െട ര ൈകയിേ ം ഇ വി . അതിെ േശഷം അതിെല
തെ മതി കേ ്എ ക ം ഇനി ഇവിടം െക ിയട ാ ഭ തിരി െട ാരക
മായി ് ഇവിെട ഒ വാതിൽ െവ ി ണം. എ ക ി ക ം അ കാരം അവിെട ഒ
വാതിൽ െവ ി ക ം െച . ഇേ ാൾ “െച ക ിൻ ിൽ നട” എ പറ വ
വാതിൽ ഇ കാര ായി താ ്. മഹാരാജാ ാർ മതി കേ ് ഇേ ാ ം അതി
േലയാ ് എ ക പതി ്. ഇ െന പല കാരണവശാൽ തി വിതാം ർ മഹാരാജാ
തി മന െകാ ് ഭ തിരി ് പല സ ാന ൾ െകാ ി ്. അ കാരം തെ േകാ
ഴിേ ാ ്, ചിറ ൽ തലായ രാജസ ിധികളിൽനി ം അേ ഹ ി കി ീ സ ാന
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 55

ൾ സംഖ യി . കിം ബ നാ, കാല േമണ ഭ തിരി ജാതകെമ െകാ ം ം

െകാ ം വിശ വി തനായി ീർ എ പറ ാൽ മതിയേ ാ.
ഭ തിരി െട ം സി നായ വില മംഗല സ ാമിയാ െട ം ജീവിതകാലം ഒ ാ
യി എ ാ ് ാേന ഷികളായി വർ തീർ െ ിയിരി ്. സ ാമിക
െട ജീവിതകാലം െകാ വർഷം ിയ തി ം നാ ിയ തി ം മേധ ആയി
എ പല ല ൾഉ ം ഭ തിരി പറ ി തായി േക ി “രേ ൽ േഗാവി മർ
”എ കലിസംഖ ഈ കാലേ ാ ് അ ിരി െകാ ം േമ റ േപാ
െല ഇവർ ര േപ ം ഒ കാല ഊഹി ാം.
ഈ സംഗതിെയ ജീവി ി വരാെണ തെ ബലെ തായി ഒ കഥ േക ി
ടി ഇവിെട പറ െകാ .
വില മംഗല സ ാമിയാർ ് അതികഠിനാമായി ഒ വയ േവദന ഉ ായി . അേ
ഹം അതിെ ഹത ം നിമി ം ഇതിെന േവ എ ീ സ ാമി െട അ ൽ
പല ാവശ ം േചാദി ി ം ഒ ം മ പടി അ ളിെ ി . (സ ാമിയാർ ീ ൻ ത
നാെണ സി മാണേ ാ). അതിനാൽ സ ാമിയാർ തെ ിയ വയസ ം ദ ി
ണാ ർ ി ഭ മണി മായ “ശിവാ ൾ” എ േയാഗീശ രേനാ ് ഈ വിവരം പറ .
ആ േയാഗീശ രൻ ഒ സി രം െകാ ക ം സ ാമിയാർ അ വാ ി േസവി ക ം ഉദ
രവ ാധി ശമി ക ം െച . പിെ ഒ ദിവസം സ ാമിയാർ തെ ദീനം േഭദമായ വിവരം
ീ സ ാമി ത മായേ ാൾ അറിയി . “ഈ ജ ംെകാ ് തീർേ ാെ എ ാ ്
ഞാൻ വിചാരി ്. അ ് ് ജ ം െട ആ ി ീർ ” എ ് ഭഗവാൻ അ ളിെ ്
ഉടെന മറ ക ം െച . ഇ േക േ ാൾ സ ാമിയാർ ് വ സനമായി.
ഇനിയെ ജ ളിൽ താൻ ആരായിരി െമ ് അറി തിനായി ഉടെന തല ള
ർ ഭ തിരിെയ വ ി വിചാരി ി േനാ ി. അേ ാൾ ഭ തിരി “ഇനി അവിേട േച
ര ാ ്, കാള, ളസി ഇ െനയാ ് ജ ൾഉ ്. ആ ജ ളി ം മ ഷ
നായി ഞാ ം ജനി ം. അവിേട ് അ ് ഓേരാ ആപ കൾ സംഭവി ക ം അേ ാൾ
ര ി തി ഞാൻ അ ൽ ഉ ായിരി ക ം െച ം. ളസിയായി ാമെ
ജ ിൽ അവിേട സാ ജ ം കി ക ം െച ം. പിെ സംസാര ഃഖം അ ഭവിേ
േ ാ” എ പറ .
(ഭ തിരി പറ േപാെലതെ സ ാമിയാർ പിെ ജ ൾ ടി ഉ ായി
എ ം, അേ ാൾ മ ഷ ജ േ ാ ടി ഭ തിരി ം ഉ ായി എ ം േക ിരി .
സ ാമിയാർ ാമെ ജ ിൽ ളസിയായി ജനി ് ഒ വി േ ിൽ ീേകാ
വിലിൽനി തീർഥെമാലി വീ ഓവി ലായി . ഒ ദിവസം ശാ ി ാരൻ ളി
വ ് അഭിേഷകം കഴി ്ച ന ം ം ചാർ ാനായി ഭാവി േ ാൾ ളസി കാണാ
യാൽ തി െ ാ േ ാ എ േനാ ി. അേ ാൾ ഓവി ൽ ഏ ം െച തായി
ഒ ളസി നിൽ ക ് അതിെ ഒരില എ ാനായി െച പറി േ ാൾ അ ് േവ
േരാ ടി പറ േപാ . അ ക ് മ പ ിൽ ജപി െകാ ി ഒ ാ ണൻ
“അ വ ം ബിംബ ിൽ ചാർ ിേയ ണം” എ പറ ക ം ശാ ി ാരൻ അ
കാരം െച ക ം ആ ളസി ബിംബേ ാ ടി േചർ േപാ ക ം െച . ആ ളസി
56 7. തല ള ർ ഭ തിരി ം പാ ർ പടി ര ം

സ ാമിയാരായി എ ം ജപി െകാ ി ാ ണൻ ഭ തിരി ആയി എ ം

പറേയ തി േ ാ.)
ജ ാ ര െള റി ് ഭ തിരി പറ േക േ ാൾ സ ാമിയാ െട മന ിെല വ സ
നം അ ം ശാ മായി. ഭ തിരിെയ യഥാ മം ബ മാനി സ ഹ ിേല ് അയ ക ം
െച . അ െനയിരി കാല ് അേ ഹ ിെ ജാതകംതെ സ യേമവ ഒ ഗണി
േനാ ണെമ നി യി . ഗണി േനാ ിയേ ാൾ ഇ േ ാൾ തനി ് ജാതി ംശം
സംഭവി െമ ായി . ജാതകെമ ാം എ തി ം തീർ ി എ ി ം തനി
വരാനിരി അധഃപതനെ റി ് ആേരാ ം പറ ി .
അതിെ േശഷം റേ ാ കാലം കഴി േ ാൾ ഏ ം ദരി ം സമീപ മായ
ഒ ാ ണൻ ദാരിദ ഃഖം സഹി വഹിയാെതയായി . ഭ തിരി െട അ ൽ വ
േചാദി : “േഹ! അവി പലേരാ ം പല സംഗതി ം ം പറ േ ാ; ഒ ം
െത മി . എ ാൽ എനി ് ഈ ദാരി ഃഖം തീർ ് ഒ ദിവസെമ ി ം ജീവി ി
രി ാൻ സംഗതി വ േമാ? ഇതിെന റി ് ഒ ചി ി പറ ാൽ െകാ ാം. ഞാൻ
ഇതിലധികം വലേയ തി ” ഇ കാരം ആ ാ ണെ വാ േക ് ആർ മാനസനാ
യി ഭവി ഭ തിരി റേ ാ േനരം ക ട വിചാരി തിെ േശഷം പറ , “അ ്
ഒ ം വ സനിേ . അ െട ദാരി ം അേശഷം തീ തി കാലം അ ിരി
. ഞാൻ ഒ ഉപായം പറ തരാം. അ േപാെല വർ ി ാൽ മതി. എെ ാൽ,
ഈവ ദ ാദശിനാൾ അർധരാ ി ആ േ ാൾ ിവേപ ർ വട ാഥേ ി
െ വടേ േഗാ ര ി ൽ േപായി നിൽ ണം. അേ ാൾ അതിെല ര ാ ണർ
വ ം. അവ െട പി ാെല ടിെ ാ ണം. എ പറ ാ ം ഒഴി േപാക ്. അവർ
അേ കബളി ി േപാകാൻ കഴി ം മി ം. എ ി ം വി പിരിയ ്. അവർ
േപാ ിടേ ് അെ ം െകാ േപാകണെമ പറ െകാ ണം. ഈ കൗശ
ലം പറ ത ് ആരാെണ േചാദിചാൽ പറക മ ്. ഇ കാരം െച ാൽ അ
െട ദാരി ം അേശഷം തീർ ഖമായി ിരി ാൻ സംഗതി വ ം”. ഇ െന ഭ തിരി
പറ േ ാൾ ാ ണ ് വളെര സേ ാഷ ായി എ പറേയ തി േ ാ. ഭ തി
രി െട ം ഒരി ൽേ ാ ം ആർ ം െത ാറി ാ തിനാൽ കാര ം സഫലമാ െമ
ാ ണൻ ന േപാെല വിശ സി . “എ ാൽ ഇനി േപായിവ ി ക െകാ ാം” എ
പറ േപാ ക ം െച .
ഭ തിരി പറ േപാെല ദ ാദശിനാൾ അർധരാ ി േ ാ ണൻ ർ വട
െ േഗാ ര ിെല ി. റ സമയം കഴി േ ാൾ അതിേതേജാമയ ാരായ ര ാ
ണർ അതിേല കട േപാ തായി ക ് അവ െട പി ാെല െച . അവർ ഇേ ഹ
െ വി പിരി തിനായി പലവിധ ി ം ഉപായ ൾ േനാ ി. ഒ ം ഫലി യിെ
തീർ യായേ ാൾ അവർ േചാദി , “േഹ! അ ് എവിേട ാ ് റെ ിരി ?
ഞ െട പി ാെല ടിയിരി തിെ ഉേ ശെമ ാ ്?

ാ ണൻ: നി ൾ എേ ാ ാ ് േപാ ്?
ാ ണർ: ഞ ൾ ബദര ാ മ ി േല ാ ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 57

ാ ണൻ: എ ാൽ ഞാ ം അേ ാ തെ യാ ്.
ാ ണർ: എ ാൽ അ ഞ െട െട വരണെമ േ ാ?
ാ ണൻ: ഉ ്. ഞാന െനയാ ്. നി യി ിരി ്. നി ൾ പ ായി
എെ െട െകാ േപാകണം.
ാ ണർ: ഞ െള ഇേ ാൾ ഇവിെട കാ െമ ് അേ ാ പറ ത താരാ ്?
ാ ണൻ: അ ഞാൻ പറ കയി . നി ൾ എേ ാ നിർബ ി മ ്.

ഇ കാരം ആ ാ ണെ വാ കൾ േക േ ാൾ മേ ാ ണർ റ േനരം വിചാരി ി

പറ , “ആെ , കാര െമാെ മന ിലായി. അേ ് ഈ കശൗലം ഉപേദശി തെ
യാൾ ് അധഃപതനം വ േപാെ . േനരി ക േപായ െകാ ് ഇനി അേ ഉേപ ി
േപാകാൻ ഞ ൾ നി ിയി . അതിനാൽ െകാ േപാകാം. ക ട െകാ ഞ
െള െതാേ ാളണം.”
ഇ െന ാ ണ െട വാ േക ടെന ആ ാ ണൻ അ കാരം െച . മാ േന
രം കഴി േ ാൾ ക റേ ാളാൻ പറ . ക റ േനാ ിയേ ാൾ േപ ം
ബദര ാ മ ് ഒ ഹ ിൽ എ ിയിരി . ഉടെന ആ ദിവ ാരായ ാ ണർ
പറ , “ഇതാ ഈ ഹ ിനക ് ഒരാൾ മരി ാറായി ശ ാസം വലി െകാ ് കിട
്. അേ ഹം അ െട അ നാ ്. അ െട ഒര ൻ കാശി േപായി തായി
ഓർ േ ാ. അേ ഹം തെ യാണി ്. അേ ഹം ഗംഗാ ാനം കഴി ് ഓേരാേരാ
ല ളിൽ സ രി ്, േമണ ഇവിെട വ േചർ . പിെ വളെര ാലമായി ഇവിെട
ശാ ി കഴി ് താമസി യായി . ഇേ ാൾ അേ ഹ ി മരണസമയം അ ിരി
. ഞ ൾ അേ ഹെ െകാ േപാകാനായി വ വി ത ാരാ ്. അരനാഴിക
കം ഞ ൾ െകാ േപാ ം. അതി േ കാണണെമ ിൽ കേ ാളണം.” ഇ െന
ആ ാ ണേവഷം ധരി ി വി ത ാ െട വാ േക ാ ണൻ അക കട
േനാ ിയേ ാൾ അവർ പറ േപാെല തെ അ ൻ ശ ാസം വലി െകാ ് കി
ട ക . മരി ാറായി കിട ാ ണ േബാധം െക ി ി ായി തിനാൽ
തെ െന ക േ ാൾ ആളറി ക ം െച . ഏകാകിയായി പരേദശ താമസി
ഒരാൾ അത ം അവശതയിൽ കിട സമയം തെ അ അവകാശിയായ ഒരാെള
വിചാരി ിരി ാെത െപെ കാൺമാൻ സംഗതിയായാൽ ഉ ാ സേ ാഷം അള
വി ാ തായിരി െമ പറേയ തി േ ാ. ആ ാ ണൻ തെ ാ െന
ക ടെന താൻ വളെര കാലമായി സംഖ യി ാെത സ ാദി ജാളികകളിലാ ിെ
ിെവ ിയിരി െപ ി െട താേ ാൽ തലയിണ െട താെഴ െവ ി െത
ൈകയിൽ െകാ . ഉടെന ാണ ം േപായി. ാ ണൻ അ െ സം ാരം തലായ
് യഥാ മം കഴിചതിെ േശഷം തനി കി ിയ അപരിമിതമായ വ ംെകാ ് തെ
ഹ ിൽ വ േചർ . ഉടെന ഭ തിരിെയ െച ക വിവര ൾ എ ാം പറ േകൾ
ി . വി ത ാർ അധഃപതനം വ േപാകെ എ തെ ശപി എ േക േ ാൾ
58 7. തല ള ർ ഭ തിരി ം പാ ർ പടി ര ം

ഭ തിരി “അ ഉേ ാ? അ ഞാൻ േ തെ നി യി ി താണേ ാ” എ പറ

താൻ എ തിെവ ി ജാതകെമ ാ ണെന കാണി . ാ ണൻ എ ാം
െകാ ം ഭ തിരിെയ റി ് വി യി തെ ഹ ിൽ വ ഖമായി വസി . തെ
അധഃപതനദിവസെ തീ ി ംെകാ ഭ തിരി ം ഇ .
ജാതകഫലം അ ഭവി ാെത കഴികയിെ ന നി യ ായി എ ി ം കഴി
ം പരീ ി ണെമ ് വിചാരി ് ഭ തിരി ഒ പായം നി യി െകാ ് സ േദശം വി
പാ ർ വ താമസി . തനി ് അധഃപതനം സംഭവി തി േയാഗ തായ ആ ദി
വസം രാവിെല ളി നിത കർ ാ ാനാദിക ം ഭ ണ ം കഴി തിെ േശഷം ചില
േ ഹിത ാേരാ ടി േതാണി കളി ാനായി േപായി. അ ് അേഹാരാ ം േതാണിയിൽ
െ കഴി ണെമ ായി ഭ തിരി െട ഉേ ശം. പാ ർ ഴയിലായി വ ിക
ളി. പകൽ വ ം അ െന ഴയിൽ െ കഴി ി. സ ാസമയമായേ ാൾ കര
ളി സ ാവ നാദി കഴി വീ ം എ ാവ ം ടി വ ിയിൽ കയറി കളി ട
ി. ന നിലാ കാലമായി തിനാൽ തത്കാലം ഒ വിഷമത ം ഉ ായി ി .
േനരം പാതിരാ കഴി േ ാൾ ആ വിധെമാെ ഒ മാറി. അക ാൽ അതികഠിനമായി
മഴ ാ ം കാ ം ട ി. കാർേമഘ ളാൽ ച മ ലം അേശഷം ടെ കയാൽ ച ിക
യി ാെതയായി. എ മാ മ , അതിേഘാരമായ അ കാരം േലാകമാസകലം നിറ ക
ം െച . വ ിയിൽ ഇരി വർ തെ പര രം കാൺമാൻ വഹിയാെതയായി ീർ
. ഉടെന അതിേകമമായി മഴ ം ട ി. ഴയിൽ ഒ ം ഓള ം കലശലായി. വ ി
യിൽ െവ ം നിറ െമ ദി ായി. മരണഭയം നിമി ം എ ാവർ ം വ
കാര ം കര ണെമ േതാ ി ട ി. ഇ െകാ ് കര ം കട ം കാണാ ം പാടി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 59

.ഒ ം ഓള ം െകാ ് ഊ ിയാ ം ഴ ാ ം വ ി േനെര േപാ മി . ആക ാ

െട വലിയ ഴ ിലായി ീർ എ പറ ാൽ മതിയേ ാ. എ ി വളെര റ ?
റ സമയം കഴി േ ാൾ എ ാവ ം നനെ ാലി കി കിടാ വിറ െകാ ് അ
ഓേരാ ഹ ളിേല ് കയറിേ ായി. കാെര ാം പിരി . ഭ തിരി തനി
ായി. കാ ം മഴ ം െകാ ് ത സഹി വ ാെത വിറ െകാ ് അേ ഹം ഇ
ത ി ി റെ . തൽ ാല ായ ഇടിമി ലിെ കാശംെകാ കാണെ തായ
ഒ വീടിെ തി യിൽ അ െന െച കയറി. ം മ ം പിഴി ് വർ ി റ സമ
യം അവിെട ഇ . അേ ാൾ ഒരിടിമി ായതിനാൽ ആ ഇറയ ് ഒ കയ ക ി ം
പാ ം തലയിണ ം ഇരി തായി ക . ഇതാ െടെയ ി മാകെ , എ കിട കത
െ എ നി യി ് ആ ക ിലിൽ കയറി ിട മായി. അ ാഴ ാ െകാ ം വ ിക
ളിയാ ായ അധ ാനം നിമി ം ഭ തിരി വളെര ീണി ി തിനാൽ കിട ഉടെന
ഉറ മായി. ഭ തിരി കിട തായ ആ ക ി ം പായ ം വീ ടമ േ തായി . അവൻ
ഒ മദ പൻ ആയി തിനാൽ ഭാര േയാ കലഹി ് അ ് എവിെടേയാ േപായി തി
നാലാ ് അെതാഴിവായി ്.
ഭ തിരി ഉറ മായി റ സമയം കഴി േ ാൾ മഴ മാറി. ിലെ േ ാെല നിലാ
ം െതളി . ആ സമയം ഒ ീ ര െട വാതിൽ റ ശ േ ാ മേ ാ ആയി
റ ിറ ി. അേ ാൾ ക ിലിൽ ഒരാൾ കിട ക . അ തെ ഭർ ാവാെണ ം
തിരിെക വ േ ാൾ രാ ി അധികമായതിനാൽ വിളിേ െ വിചാരി കയറി ിട
താെണ ം വിചാരി ് ആ ീ ം ഇേ ഹ ിെ െട േപായി കിട . ീ വീ ടമ െ
ഭാര യായി എ ് േത കം പറേയ തി േ ാ. നന ി ി ഈറേനാ
ടി ത ാെനാ മി ാെത വിറ െകാ കിട ി ഭ തിരി ് ഇവ െട സഹശയനം
ഏ ം ഖകരമായി ഭവി .
തത് ാലം തെ നി യ െള റിെ ാ ം ഓർ ായ മി . കിം ബ നാ, ഭ
തിരി തത് ാലേ ് ആ ീെയ ഭാര യായി സ ീകരി ക ം െച . “ ായ മാപ
വിപ ികാേല ധിേയാപി ംസാം മലിനാ ഭവ ി” എ േ ാ.
ഖാ ഭവ ൾ എ ാം കഴി തിെ േശഷം ഭ തിരി ന ം േനാ ി സമയം
അറി ി ് ആ ീേയാ ് “നീ ആരാ ്? നിെ ജാതിെയ ാ ്?” എെ ാെ േചാദി
. ശ ം േക േ ാേഴ ആൾ മാറിയാെണ ് അവൾ ് മന ിലാ . ഉടെന പരി മി ്
എണീ ് വ ി ് അ ൽ നി ംെകാ ് ല ാവന ഖിയായി മ മാ ംവ ം അവൾ
“അടിയൻ കണിയാ ിയാ ്. ആളറിയാെത െച േപായ അപരാധെ തി േമനി മി
ണം” എ പറ . ഇ േക േ ാേഴ ഭ തിരി ് തെ ിതിെയ റി ് ഓർ വ .
“ലിഖിതമപി ലലാേട ാജ്ഝി ം ക മർഥഃ” എ വിചാരി ് ൈധര േ ാ ടി അേ
ഹം പറ “ആെ , നീ ഇ െകാ ഒ ം പരി മി ക ം വ സനി ം േവ . ഇ ് ഒ
ഈശ രവിധിയാ ്. നീ ഇേ ാൾ എ ൽനി ം ഗർഭം ധരി ിരി . അതിേയാഗ നായ
ഒ ൻ നിന ് ജനി ം. അവൻ നിമി ം നിന ം നിെ ംബ ി ം ഏ ം
അഭ ദയ ം സി ി ം. ഇതാ അ േണാദയമായിരി . ഞാൻ ഇനി ഇവിെട താമസി
ി . ഈശ േര െ ിൽ ഇനിെയാ കാല ഞാൻ ഇവിെട വ ക െകാ ാം”
60 7. തല ള ർ ഭ തിരി ം പാ ർ പടി ര ം

എ ം താൻ ആരാെണ വിവര ം പറ തിെ േശഷം െവ ാൻകാല തെ

ഭ തിരി അവിെടനി േപാ ക ം െച . അതിെ േശഷം അേ ഹം ീകാശി തലായ
ണ ല ളിൽ സ രി ് ഒ ം പാ രാജ െച േചർ . പിെ റേ ാ
കാലം അവിെട താമസി ക ം അവിെട ം ഒ ീെയ ഭാര യായി സ ീകരി ക
ം അവളി ം ഒ ൻ ജനി ക ം െച . ആ െന അേ ഹം തെ യഥാ മം
വിദ ാഭ ാസം െച ി ം വിേശഷി ം േജ ാതി ാ ം ഉപേദശി ം െച . ആ
നാ ് സി നായ “ഉ മടയാൻ” എ ം ചിലർ പറ . ഉ മടയാൻ ഭ തിരി െട
ന , ശിഷ നാ ് എ ം ചിലർ പറ . ഏെത ി ം, ഭ തിരി വളെര ാലം പരേദ
ശ ളിൽ താമസി തിെ േശഷം കാശിവാസി െട േവഷമായി തെ സ േദശേ
റെ . ഭ തിരിയിൽനി ഗർഭം ധരി കണിയാ ി, പ മാസം കഴി േ ാൾ ഗർഭം
ർ മായി, ഏ ം േതേജാമയ ം േകാമള മായ ഒ െന സവി . യഥാകാലം ആ
ബാലെന വിദ ഭ ാസം െച ി ം അവെ ിസാമർ ാൽ അവൻ ഒ ന വി
ദ ാ ം േജ ാ മായി ീ ക ം െച . ജാതകെമ ്, ം പറക തലായവയിൽ
അവൻ ഏകേദശം ഭ തിരിേയാ ല നായി ീർ .
അ െനയിരി കാല ് ഒ ന രി, താൻ വിവാഹം െച ിരി അ ർജന
ി ഗർഭ ായിരി േ ാൾ യ യാ കണിയാെര കാ തി സംഗതിയായി. അേ ാൾ
“അ ർജനം സവി ് ഉ ിേയാ െപേ ാ” എ േചാദി . ഉടെന കണിയാർ “ ീ
ജയാെണ ം താമസിയാെത ജാതകെമ തി തരാെമ ം” പറ . അ കാരം ഒ ീ
ജാതകം എ തിെ ാ ക ം ആ ജാതക ിൽ പറ ിരി സമയ ് അ ർജ
നം സവി ം െപൺ ി ആയിരി ം െച തിനാൽ ന രി ് ന വിശ ാസമാ
യി. പിെ ം അ ർജന ി ഗർഭ ാ സമയെമാെ കണിയാെര ക പറക
ം സവി തി തെ ജാതകെമ െ ാ ം എ ാം ഒ വരിക ം െച .
അ െന ന രി ് ഒൻപ ് െപൺകിടാ ായി. അത ം ദരി നായ ന രി ്
ഒൻപ ് െപൺകിടാ ൾ അ ി ാ ക ംഒ ൻേപാ ം ഉ ാകാതിരി ക ം
െച േ ാൾ ഉ ായ വ സനം ഇ മാ െമ ് എ െന പറ ? പ ാമ ം അ ർജ
ന ി ് ഗർഭ ായേ ാൾ കണിയാെര േപായി ക വിവരം പറ . അ ം ീ ജ
തെ യാെണ പറ ് കണിയാ പതി േപാെല ജാതകം എ തിെ ാ .
കണിയാർ പറ ാൽ ിെ ക കിട വ ത ാസം വരികയിെ നി യ തി
നാൽ ന രി ് വ സനം സഹി വ ാെത ആയി ീർ .
ഇ കാരം ഇരി കാല ് യ യാ ഒ വഴിേപാ ൻ ന രി െട ഇ വ .
ആ വഴിേപാ ൻ ൈത ാ േ രിയിൽ ൈത ാ ന രിയായി എ ാ ് േക ിരി
്. അേ ഹം എവിെടേയാ േപായി വ ംവഴി ഊ കഴി േപാകാനായി അവിെട േകറി
യതാ ്. വഴിേപാ ൻന രിെയ ക ടെന ഹ ൻന രി യഥാേയാഗ ം ആദരി ്,
“േവഗ ിൽ ളികഴി വരാം, ഊണി ് അധികം താമസമി ” എ പറ . ദാരി ം
അതികലശലായി െ ി ം ആ ഹ ൻന രി ഏ ം ഔദാര ം ഉ ആളായി .
വഴിേപാ ൻന രി ളി ം േതവാര ം കഴി ് വ േ ാേഴ ം ഭ ണം ത ാറായി
. ര േപ ം ഊ കഴി ് റ ള ിൽ േപായി ി വർ മാന ം പറ ിരി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 61

േ ാൾ ഹ ൻന രി തെ ക ാവ കെളലാം വഴിേപാ ൻന രിെയ പറ

േകൾ ി . ഉടെന വഴിേപാ ൻന രി “ആെ ഇേ ാൾ അകായിേല ഗർഭെമ മാസമാ
യി” എ േചാദി . “നാ േപായി ് ഒ മാസം കഴി ”എ ഹ ൻ പറ . “അ
ഉേ ാ? എ ാൽ ഇ ാവശ േ ്ഒ ിയാക െതെ ാ മി . എനി ് ഒ നാൽ
് ദിവസം െചലവി ത ് ഇവിെട താമസി ി ാ ാെമ ിൽ ഈ ാവശ ം ഷ ജ
െയ സവി ിേ ാം” എ ് വഴിേപാ ൻ പറ . അേ ാൾ ഹ ൻ “ ീ ജെയ
് കണിയാൻ ജാതകെമ തി ിരി ിതി ് അ ് മറി വരാൻ യാസമാ ്.
കണിയാൻ സാമാന ാരന ” എ പറ . “ആെ , അെതാെ ശരിതെ , എനി
നാൽ ദിവസം ഭ ണം ത ് ഇവിെട താമസി ി ാേമാ? എ ാൽ കണിയാെന
ാ തെ പറ ാ ം ഞാൻ നി ി ാ ിെ ാ ാം” എ വഴിേപാ ൻ
ഉറ ായി വീ ം പറ േ ാൾ അ െന ആവാെമ ഹ ൻ സ തി . അതിെ
േശഷം വഴിേപാ ൻ ന രി നാൽ ദിവസം അവിെട താമസി ് അ ർജന ി ് െന
് ജപി െകാ . “ സവദിവസം ഞാ ം വരാം, കണിയാെന ം വ ണം, ആ
പറ താ ് ഒ െത റിയണമേ ാ” എ പറ വഴിേപാ ൻന രി േപാ ക ം
െച .
അ ർജന ിെ സവദിവസം േനരെ ആ ന രി വീ ം വ േചർ . അേ
ഹം ഇവിെട വ ിരി വിവര ം അേ ഹം പറ ി ം ഒ ം കണിയാേനാ പറ
േപാക െത ം പറ ് അേ ഹം റ ിറ ാെത റ ള ിൽ ഇ . കണി
62 7. തല ള ർ ഭ തിരി ം പാ ർ പടി ര ം

യാൻ വിവരെമാ ം അറിയാെത പടി ം വ ി . അേ ാൾ യ യാ ഒ കാശി

വാസി ം അവിെട വ ി . ഉടെന അ ർജന ി സവേവദന ം ആരംഭി
. അേ ാൾ ഹ ൻന രി കണിയാേനാ ് “എ ാ കണിയാേര! െപ തെ യാ ്,
അേ ?” എ േചാദി . “അടിയൻ എ തി ി ജാതകെമാ ം ഇ വെര െത ീ ി
േ ാ. പിെ എ ി സംശയി ? അ െന തെ യാ ് ഇ ം” എ കണിയാൻ
പറ േ ാൾ കാശിവാസി “ഇ വെര െത ീ ിെ ി ം ഈ ാവശ ം റ െത ിേ ാ
യി. അ ർജനം സവി ് ഒ ആൺ ിെയ ആ ്, സംശയമി ” എ പറ .
ഒ നാ ം അ െന വ തെ കണിയാ ം വാദി . ഇ െന അവർ വാദി െകാ ി
രി േ ാൾ അവിെട ഒ പ വി സവേവദന ട ി. സവി ാ ഭാവമായി.
അേ ാൾ ഹ ൻ ന രി “ആെ കണിയാേര! എ ാൽ ഈ പ സവി കിടാ ്
എ ായിരി ം” എ േചാദി . ഉടെന കണിയാർ “കാള ിടാവാ ്, െന ിയിൽ ചാർ ം
ഉ ായിരി ം” എ പറ . അേ ാൾ കാശിവാസി “െന ിയിൽ ചാർ . വാലിൽ
െകാടിയാ ് ” എ പറ . “ആെ ന ിേ ാൾ അറിയാമേ ാ” എ ായി കണിയാൻ.
റ സമയം കഴി േ ാൾ പ സവി . കിടാ ് കാള തെ യായി . എ ി ം കാ
ശിവാസി പറ േപാെല വാലിൽ േകാടിയായി ഉ ായി ്. അേ ാൾ കണി
യാ െട മന ിൽ റ ് ല ം വി യ ം കാശിവാസിെയ റി ് ബ മാന ം അ ർ
ജനം സവി ് ഉ ിയായി ീർേ േമാ എ വിചാര ം എ ാം ടി വലിയ
പരി മമായി ീർ . ഉടെന അ ർജനം സവി . ഉ ിയായി തിനാൽ കണിയാ
െട മേനാവികാര ൾ ദ ി ണീഭവി . താൻ ശാ കാരം പറ ് എ െന െത ി എ
വിചാരി കാശിവാസിേയാ േചാദി : “േഹ മഹാ ാേവ! ഇെത ാണി െന വ ്?
ഞാൻ ശാ കാരമാണേ ാ ര സംഗതിക ം പറ ്. അ ര ം െത ിേ ായേ ാ.
ആ കിടാവി െന ിയിൽ ചാർ ി ാെത ം വ , ഇവിെട ഷ ജ ജനി ം െച .
ശാ ം അബ മാെണ വ േമാ?” ഇ േക േ ാൾ കാശിവാസി, “ശാ ം അബ െമ ്
ഒരി ംവ ത ശാ ം ഹി ി ാ ംസ ികമായി ആേലാചി ാെത ം മ ം
പറ ാൽ ഇ െന െത ിേ ാ െമേ ഉ . ഇ ര ം നിെ വിചാര റ നിമി ം
െത ിയതാ ് ” എ പറ . ഉടെന കണിയാൻ ഇതിെ കാരണം വ മായി പറ
േക ാൽ െകാ ാെമ ് അേപ ി യാൽ കാശിവാസി വീ ം പറ , “ഗർഭ ായി
മാസം കഴി തി വിചാരി ാൽ ജെയ ീേയാ ഷേനാ ഏെത ി ം ഇ ം
േപാെല ആ ി ീർ തി ാ ണർ ശ ി ്. അ ് അവ െട േവദ ിെ
മാഹാ മാ ്. അതിനാൽ ഗർഭം മാസം ആകാെത ജാതകം എ തിെ ാ
താ താ ്. ഇവിെട ഇ കാരം ആ ി ീർ യാൾ ഇേ ാൾ അക ിരി ്.
നീ ഇതിെന റിെ ാ ം വിചാരി ാെത ആദ ം ജാതകം ഗണി േ ാൾ ക ല ണം
വിചാരി തെ യാ ് ഇേ ാ ം പറ ്. തത് ാല ിതിെയ റി ് വിചാരി ാ
തിനാൽ ഇ െന െത ിേ ായതാ ്. പിെ ആ കിടാ ് ഗർഭ ിൽ കിട ി േ ാൾ
അതിെ വാ വള െന ിയിേല ി തിനാലാ ് െന ിയിൽ ചാർ െ നിന
േതാ ിയ ്. ഇ ം ആേലാചന റ തെ . റ ടി മന ി ി ആേലാചി ി
െ ിൽ നിന ം ഇെതാെ അറിയാ തായി .”
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 63

ഇ കാരം കാശിവാസി െട വാ േക േ ാൾ ഇേ ഹം തെ അ നായ തല ള ർ

ഭ തിരിതെ യായിരി േമാ എ സംശയം േതാ കയാൽ കണിയാൻ വിവരം േചാദി
ക ം അേ ഹം അതിെന സ തി തെ വാ വം പറ ക ം െച . ഭ തിരിെയ റി
പല ം, വിേശഷി തെ അ ം, പറ കണിയാൻ ന േപാെല േക റി ി ായി
. അേ ഹംതെ യാ ് ഈ കാശിവാസിെയ റി േ ാൾ കണിയാൻ പാദ ി ൽ
വീ നമ രി . അവ െട പി സംബ െ പര രം അറി തിെ േശഷം ര
േപ ം ടി കണിയാെ ഹ ിേല േപായി. ഈ സംഗതി ായ വാ ഴ താ
ിൽ പിറവ ളിമ ന രി െട ഇ വ ാെണ ാ ് േക ിരി ്.
പിെ അവർ ര േപ ം ടി േപാ േ ാൾ വഴിയിൽവ കണിയാൻ “ഇ ന
പാൽ ായസം കി ം” എ പറ . ഉടെന കാശിവാസി “പാൽ ായസമാെണ ി ം
കരി തായിരി മേ ാ” എ പറ . അ കാരംതെ അവർ ് ഒ ന രി െറ
പാൽ ായസം െകാ ക ം അ ് കരി തായിരി ം െച . അേ ാൾ കണിയാൻ
“ഇെത ാ ് ഇ ഞാൻ പറ െതാ ം ശരിയാകാ ? ഞാെന ാം ശാ കാരം
ല ണം േനാ ിയാണേ ാ പറ ് ” എ പറ . ഉടെന കാശിവാസി “ല ണം പറ
തി ശാ ം ഹി ാൽ മാ ം മതിയാ കയി . ഓേരാ ിെന റി ം മാ ം
ർ മാ ം ആേലാചി ം ഹി ം ിേയാ ടി പറെ ിൽ മാ േമ ശരിയായിരി
” എ പറ . പിെ അേ ഹം ഓേരാ സംഗതിെയ റി ം വിവരി കണിയാർ
മന ിലാ ിെ ാ . “ന രി ആദ ം വ ് അ ർജന ി ഗർഭ െ പറ
ല ണംെകാ ് അെതാ ീ ജയാെണ വിചാരി ാന ാെത മാർ മി ായി .
പി ീ ് ഒ ാ ണൻ ആ അ ർജന ി ് എേ ാ ജപി െകാ ് ആ ജെയ
ഷനാ ിയതാ ്. നീ ആദ െ ല ണെ മാ ം അടി ാനമാ ി ം പി ീ ് നട
സംഗതികെള റി ് വിചാരി ാെത ം പറ തിനാലാ ് അ ് െത ിേ ായ ്. ആ കാ
ള ിടാ ് പ വിെ വയ ിൽ കിട േ ാൾ അതിെ വാൽ വള െന ിയിേല ി
തിനാലാ ് െന ിയിൽ ചാർ ാെണ ് നിന േതാ ിയ ്. ആേലാചന ം ി ം
േപാരാെത േപായതിനാലാ ് നിന ് അ ് െത ിയ ്.” ഇ ം കാശിവാസി പറ
േ ാൾ “പാൽ ായസം കരി ിരി ം എെ െനയറി ” എ േചാദി . അേ ാൾ
കാശിവാസി “പാൽ ായസം കി െമ നീ എ െന നി യി ” എ േചാദി . ഉടെന
കണിയാർ, “ന ൾ ഇേ ാ േപാ േ ാൾ ന െട വല വശ ായി ഒ ച വാകമി
നം വ ് ഒ പാ ിേ ൽ ഇ െകാ ാ ് ഞാനി നി യി ് ” എ
പറ . അേ ാൾ കാശിവാസി “ആ ച വാകമി നം ഒ ഉണ ിയ െകാ ിേ ലാ ്
വ ി ്, അതിനാലാ ് പാൽ ായസം കരി തായിരി െമ ് ഞാൻനി യി ്.
ഇ െന ഓേരാേരാ സംഗതി െട ം ം േനാ ി അറി ി േവണം ഒ ല ണം പറ
യാൻ” എ പറ . കാശിവാസി, അെ ിൽ ഭ തിരി പറ തിെന എ ാം കണിയാർ
സ തി ക ം പി ീ കണിയാ ം ഓേരാ ം ംവെര േനാ ി ം ആേലാചി ം പറ
ട ക ം എ ാം ശരിയായി ഒ വ ട ക ം െച . പിെ ജീവാവസാനംവ
െര ഭ തിരി ആ കണിയാെ പടി രയിൽ െ താമസി ക ം േജ ാതി ാ സംബ
മായി അേനകം സംഗതികൾ തെ ് ഉപേദശി െകാ ക ം െച . താൻ മരി ാൽ
64 7. തല ള ർ ഭ തിരി ം പാ ർ പടി ര ം

ശവം ആ പടി രയിൽ െ ാപി െകാ ണെമ ം, ആ ല ി ംവ

പറ െത ാം മായിരി െമ ം ഭ തിരി ജീവി ി േ ാൾ െ പറ ി
േപാെലതെ അേ ഹം മരി തിെ േശഷം ശവം ആ പടി രയിൽ െ ാപി .
അതിെ േശഷം അവിെടയി ാെത ം െവ കയിെ ് ഏർ ാ ംവ . ഇതിനാ
ലാ ് പാ ർപടി ര ി വിേശഷ ം സി ി ായ ്. ഈ പടി ര ടാെത
അവിെട േവെറ ം പടി ര ്. അതി മാഹാ ാ തി േവെറ കാരണ ്.
അ ം താെഴ പറ െകാ .
പാ ർ കണിയാ െട അവിെട പടി ര ്. അവയിൽ ഒ ് കണീയാ െട വാസ
ഹ ിെ െത വശ നദീതീര ാ ്. അവിെടവ ാ ് ഭ തിരി ം കണിയാ ി ം ടി
സഹശയന ായി ്. ആ അ തസംഗതി െട ാരകമായി ് ആ ലം ഇേ ാ ം
െക ി ി ് ഇ ിരി എ ാെത ആ ലെ യാെതാ കാര ി ം ഉപേയാഗ
െ ാറി പിെ ര പടി രക ് ഹ ിെ കിഴ വശ കിഴ ം പടി ാ
മായി പടി ര ാന തെ യാ ്. അവയിൽ പടി ാ പടി രയിലാ ് ഭ തി
രി െട തശരീരം ാപി ി ്. കണിയാർ അവിെടയി ാ ് ഇ ം രാശിവ ക ം
ഒഴി കാ ക ം െച ്. സി മായ പടി ര ം അ തെ യാ ്. ിെ
ഫലം പറ തി ് ആ പടി രയി ം അതിെ കിഴ വശ പടി രയി മിരി ാ
്. സാ ാൽ പടി ര െട കിഴ വശ പടി ര ം മാഹാ ം ഒ ം റവി . ആ
പടി ര മാഹാ ം ഉ ായതിെ കാരണമാ ് ഇവിെട പറയാൻേപാ ്.
ഭ തിരി െട അ ഹ ം മാഹാ ംെകാ ം ശാ തെകാ ം പാ ർകണി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 65

യാർ ഏ ം സി നായി ീർ തിെ േശഷം അവെന ഒ പ ി ണെമ നി യി

ധ ാർ ാ ണേവഷം ധരി കണിയാ െട അ ൽ െച . അവർ െച ി
് ആ കിഴേ അ പടി രയിലാ ്. ര ാ ണർ തെ കാണാനായി
വ ിരി എ േക ടെന കണിയാർ പടി ര ൽ െച ് ആദര ർവം വ ി ് ആഗ
മന കാരണെ േചാദി . അേ ാൾ ാ ണർ “ഇേ ാൾ ധ ാർ ഏ രാശിയി
ലാെണ റി ാൽ െകാ ാെമ വിചാരി ാ ് ഞ ൾ വ ് ” എ പറ . ഉടെന
കണിയാർ പ ാംഗെമ േനാ ി. ഇ ി രാശികളിലാെണ പറ .

ാ ണർ: അ െകാ മതിയായി . ഹ െള ഗണി ാ ം മ ം ഞ ം േറെ

വശമാ ീ ്. ഞ ൾ ഗണി ി ് അ െനയ ക ്. അതിനാൽ കണിയാർ
ഒ ഗണി േനാ ി െ പറയണം.
കണിയാർ: ഗണി േനാ ാെനാ മി . ഈ പ ാംഗം അടിയൻ മായി ഗണി ി
താ ്.
ാ ണർ: ഈ പ ാംഗം അ മാെണ ഞ ൾ േതാ ി . കണിയാർ
ഒ ഗണി േനാ ി െ പറയണം.

ഇ െന ാ ണർ നിർബ ി തിനാൽ കണിയാർ ധ ാെര ഗണി േനാ ി.

അേ ാൾ പ ാംഗ ി േപാെലയ ക ്. ഉടെന ാ ണർ, “പ ംഗം ശരിയ
െ ഞ ൾ പറ ് ഇേ ാൾ സ തമായിേ ? എ ാൽ ഇേ ാൾ ഗണി ം ന
ശരിയാെയ േതാ ി ി . കണിയാർ ന േപാെല മന ി ിഒ ടി ഗണി ണം”
എ പറ . കണിയാർ വീ ം ഗണി ാൻ ട ി. അേ ാൾ ാ ണർ ി ി
ല നി ് ഒ മാറി ഇ . കണിയാർ ര ാമ ് ഗണി േ ാൾ പ ാംഗ ി
േപാെല ം ആദ ം ഗണി േപാെല മ ക ്. അേ ാൾ ാ ണർ “ഇ ം
ശരിയായി . ഒ ടി ഗണി ണം” എ പറ . ഇ െന കണിയാർ പല ാവശ ം
ഗണി ം ഗണി ാൻ ട േ ാൾ ാ ണർ മാറിമാറി ഇരി യാൽ ധ ാ
െട ിതി മാറിമാറി കാ ക ം െച . ഇ കാരം അേനക തവണയായേ ാൾ ഈ
വ ിരി വർ േകവലം ാ ണരെ ം ധ ാർ തെ പരീ ി ാനായി േവ
ഷം മാറി വ ിരി കയാെണ ം മന ിലാ ിയി ് കണിയാൻ “അടിയൻ ഒ ം
ഒ േനാ ാ ്. അ േനാ ി ഗണി ാൽ ഒരി ം െത കയി . അ വിേശഷെ
ഗണിതശാ മാ ്, അക െച ് അ ടി എ െകാ വ ി ് ഇനി ഗണി
ാം. അ വെര ത രാ ാർ ഇവിെട ഇരി ണം” എ പറ . അ െനയാവാെമ
ാ ണർ സ തി േ ാൾ വീ ം കണിയാർ “അ െന ക ി െകാ മതിയായി .
ഇതിെന തീർ യാ ാെത എ ി ളെ ിൽ അടിയ വലിയ റ ിലായി തീ
ം. അതിനാൽ തിരി വ ാെത എ കയിെ സത ം െചയണം” എ പറ .
അ കാരം ാ ണർ സത ം െച ക ം കണിയാൻ അക െച ് ആ ഹത െച
ക ം െച . കണിയാൻ തിരി വരാെത േപാകാൻ പാടി ാ തിനാൽ ധ ാർ ആ
പടി രയിൽ െ ലയി ക ം െച . അതിനാൽ ആ പടി രയിൽ ധ ാ െട
66 7. തല ള ർ ഭ തിരി ം പാ ർ പടി ര ം

സാ ി ംഇ ം ഉെ ാ ് വിശ ാസം. ഇ കാരമാ ആ പടി ര ം മാഹാ ം

സി ി ്.
 8
വില മംഗല സ ാമിയാർ

ഈ
യിരി െമ േതാ
ശ ര ാെര മാംസച െകാ കാണാമായി
സ ാമിയാെര റി േക ി ി ാ വർ േകരളീയരിൽ അധികംേപ
ി . ഈ സ ാമിയാർ നിമി ം േകരള ിൽ അേനകം േ
ദിവ നായ വില മംഗല
ാ

ം ഏർ ാ ക ം ഉ ായി ്. അവെയ റി ് േക ി ി ാ വ ം ചിലർ ഉ ായിരി ാം.

അ െന വ െട അറിവിേല ായി ഇവിെട അറി കി ീ ചില സംഗതികൾ പറ
െകാ .
ഒരി ൽ ഒ ികമാസ ിൽ കാർ ികനാൾ വില മംഗല സ ാമിയാർ ിവ
േപ ർ വട ാഥേ ിൽ ദർശന ിനായി െച സമയം ഭഗവാെന ീേകാവി
ലിനക കാണാനി ായി . ഭഗവാെന കാണാെത വ ി െത െനെയ വിചാരി
സ ാമിയാർ ഉടെന േ ിൽ നി റ ിറ ി ദ ിണ ിനായി െച േ ാൾ
ഭഗവാൻ െതേ മതിലിേ ൽ േകറി െതേ ാ തിരി ിരി തായി ക . ഉടെന സ ാ
മിയാർ അവിെടെ വ ി ി ് “ഇെത ാ ് ഇവിെട എ െ ിയിരി ്?” എ
േചാദി . അേ ാൾ ഭഗവാൻ “ന െട ിയതമയായ ” മാരന ർ കാർ ായനി“ ളി
ം കഴി വ ആഡംബര ം ആേഘാഷ ം കാ തിനായി ിവിെട വ ി താ
്”എ ളിെ . (ഉ വ ിെ അവസാനദിവസം എ ാ ല ളി േപാെല
ആറാ രാ ിയിലാെണ ി ം മാരന വ ിൽ എ ാ ദിവസ ം രാവിെല ഒരാറാ ം
ആറാ കഴി േകമമായി എ ം പതി ്. അതിെ ാധ ാന ം േകമ
ം ഒ താ വദിവസമായ കാർ ികനാൾ അധിക ് ). അ തൽ ആ േതാ ം
ികമാസ ിൽ കാർ ികനാൾ ിവേപ ർ വട ാഥ ് രാവിെല ഒ ജ െതേ
മതിലിേ ൽ െവ പതിവായി. ആ േതാ ം ഭഗവാൻ കാർ ികനാൾ മാരന ർ ഭഗവ
തി െട എ കാ തിനായി ് ആ മതിലിേ ൽ എ ിയിരി െമ ാ ്
സ ം. ഈ സംഗതി ജന ൾ അറി തി ം മ ം കാരണ തൻ ഈ സ ാമിയാരാെണ
വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.

67
68 8. വില മംഗല സ ാമിയാർ

ഒര മിനാൾ വില മംഗല സ ാമിയാർ ൈവ േ ിൽ ദർശന ിനായി

െച സമയം അ ല ിനക നിറ ാ ണർ ഊ കഴി െകാ ിരി കയായി
. എ ി ം സ ാമിയാർ അക കട നടയിൽ െച േ ാൾ ഭഗവാെന ീേകാവി
ലിനക കാൺമാനി ായി . ഇെത ാണി െന വരാൻ എ വിചാരി െകാ
സ ാമിയാർ അ ല ിെല ാം ി േനാ ിയേ ാൾ ഭഗവാൻ ഒ ാ ണെ
േവഷമായി വടേ ല ിൽ ഒ ണിെ വ ിലി സദ തായി ക .
ഭഗവാൻ േവഷ നായി െവ ി ം സ ാമിയാർ ദിവ നായി െകാ ് ക മാ
യിൽ െ അേ ഹ ി മന ിലായി. ഉടെന സ ാമിയാർ അവിെട െച ഭഗവാെന
വ ി ക ം വിവരം ജന െള ധരി ി ക ം െച . അ തൽ ൈവ േ
ിൽ സദ ദിവസ ളിെല ാം ആ ണിെ അ ൽ ഭഗവാെന സ ി ് ഒരില
വ സകല വിഭവ ം വിള ക പതിവാ ക ം ൈവ മി വടേ ിലി ്
ഊ കഴി ക വളെര ഖ മായി താെണ ് ാ ണർ ് ഒ വിശ ാസം ജനി ക
ം െച .
ഇ കാരം തെ വില മംഗല സ ാമിയാർ സ ാമിദർശന ിനായി ഒ വകാല
് അ ല െഴെ ക ായി. അവിെട ം സ ാമിയാർ അ ല ിൽ െച േ ാൾ ഭഗ
വാൻ ീേകാവിലി ക ി ായി . സ ാമിയാർ ദ ിണമായി െച േ ാൾ ഭഗവാൻ
ഒ പ െട േവഷമായി നാടകശാലയിൽ മാരാ െട സദ വിള ിെ ാ നിൽ
തായി ക ്. ഉടെന സ ാമിയാർ അവിെടെ വ ി ി ്, “ഇവിെട വ ാ ം വിള ാ െമാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 69

െ ധാരാളമാ ക േ ാ. പിെ അവി ടി ഇ െന ക െ െത ിനാ ്?”

എ േചാദി . അേ ാൾ ഭഗവാൻ “ഇവർ (മാരാ ാർ) ന െട ഉ വം ഭംഗിയാ ാനായി
വളെര അ ാനം െച വരാ ്. ഇവർ ിയാ ംവ ം ഭ ണംെകാ കെയ ്
ന വളെര സേ ാഷകരമായി താ ്. ആ േതാ ം ഇവ െട സദ വിള വാൻ
നാം െട വരിക പതി ്” എ ളിെ .അ തൽ ാ ് അ ല ഴ വ ിൽ
നാടകശാലയിൽ മാരാ ാ െട സദ ് ഇ ാധാന ം സി ി ്. മാരാ ാ െട സദ സമ
യ ് ഭഗവാൻ അവിെട എ െ തെ യാ ് ഇേ ാ വിശ ാസം. ഇ
െന വില മംഗല ് സ ാമിയാെര സംബ ി ് അേനകം കഥക ്. തി വന രം
തി വാർ ് തലായ േ ൾ ഉ ാ വാ കാരണം തെ വില മംഗല ് സ ാ
മിയാരാെണ ് അവിട ളിെല ല രാണ ൾെകാ ് സി മാണേ ാ. േചർ ല
കാർ ായനി ം വില മംഗല സ ാമിയാ െട തി യാെണ ാ ് േക ിരി ്.
ഒരി ൽ സ ാമിയാർ എവിെടേയാ േപാ തിനായി കരമാർഗം േചർ ലവഴി റെ .
അ െന േപാ േ ാൾ അവിെട ഒ വന േദശ ് ഏ കന കമാർ ളി െകാ ിരി
തായി ക . ഈ കന കമാെര ക േ ാൾ െ ഇവർ േകവലം മാ ഷികളെ ം
ദിവ ീകളാെണ ം േതാ കയാൽ സ ാമിയാർ അ െച . ഉടെന അവർ ഏ േപ ം
അവിെട നി ് ഓടി ട ി. സ ാമിയാ ം പി ാെല ഓടി. കന കമാർ ഏ േപ ം ഓടി
െ ് ഓേരാ ള ിൽ ചാടി. സ ാമിയാ ം പി ാെല ചാടി. ഓേരാ െര പിടി ് ഓേരാ
ല ി ി. ഒ ം ഏഴാമെ കന ക ചാടിയ ് ഒ േച ള ിലായി തി
നാൽ ആ കന ക െട തലയിെലാെ േചറായി. ആ കന കെയ സ ാമിയാർ പിടി ി െച
70 8. വില മംഗല സ ാമിയാർ

ാെത െറ ബലംപിടി നി . ഒ ം സ ാമിയാർ “എടീ േച ിൽ ലയാേയാേള! …ടീ

ഇവിെട ഇരി ് ” എ പറ െകാ ് ആ കന കെയ ം പിടി േക ി അവിെടയി ി.
േച ിൽ തലയായ െകാ ് “േചർ ല ഭഗവതി” എ ് ആ ഭഗവതി ം “േചർ ല” എ ്
ആ േദശ ി ം നാമം സി ി . ഇ െന വില മംഗല സ ാമിയാരാൽ തി ി െ
ഏ ഭഗവതികൾ ഉ ായി ീ ക ം െച . അതിൽ ഏഴാമതായി തി ി െ േദവി
യാ ് സി െ സാ ാൽ േചർ ല കാർ യനി. തി ാസമയ ് സ ാമിയാർ
ം ലി ( …ടി) എ അസഭ വാ പറ െകാ ് തി ി തിനാലാ ് ഇ ം ആ
േദവി ് അസഭ ളായ പാ ക ം ശകാര െമാെ സേ ാഷകര ളായിരി ്.
േചർ ല ര ിെ പാ കൾ സി ളാണേ ാ.
ഇ െന വില മംഗല സ ാമിയാ െട അ തകർ ം അേ ഹെ സംബ ി
കഥക ം വളെര ്. ഇവെയ ാം വാ വ ിൽ നട വയാെണ ിൽ ഈ കഥകൾെ
ാം വിഷയീ തനായ സ ാമിയാർ ഒരാൾ തെ യെ േ ാ അേനകം വില മംഗല സ ാമി
യാര ാ ായി എേ ാ അഥവാ ഒരാൾ തെ ആയി എ ിൽ അേ ഹ ിെ
ജീവിതകാലം ഒ മ ഷ ാല ിൽ വളെര തലായി എേ ാ വിചാരിേ ി
യിരി . എെ ാൽ, തി വന രം, തി വാർ ്, ഏ മാ ർ, േചർ ല തലായ
ല ളിലായി അേനകം േ ൾഉ ാ തി കാരണ തൻ ഈ ഒ സ ാമിയാർ
ആയിരി ണെമ ിൽ ഈ േ െള ാം ഉ ായ കാല ൾ ് ഏറിയാൽ ഒ
െകാ ിലധികം അ രം വരാൻ പാടി േ ാ. അ കാരം തെ െ ൻ,
തല ള ർ ഭ തിരി തലായ അേനകം മഹാ ാ െട കാലെ ാം വില മംഗല സാ
മിയാ ം ഉ ായി തായി അേനകം കഥക ്. ഇവ ം വാ വമായിരി ണെമ ിൽ
ഈ മഹാ ാ െട ജീവിതകാല ം ഏകേദശം ഒ ായിരി ണമേ ാ. ചരി കാരം കാല
ൾ വളെര അ ര തായി ാ ് കാ ്. ഇതിെ വാ വം അറി വർ വ
പ ം േഖന ം ാവി ാൽ െകാ ാം.
 9
കാ േ രി ഭ തിരി

േകാ ഴിേ ാ (മാനവി മൻ) ശ ൻ ത രാെ കാല

ത
അവിെട ടണെമ ഒേരർ ാ
ാരായ മഹാ ാ ണ െട ഒ േയാഗം ആ ിെലാരി ൽ
ായി
േവദശാ

. ആ േയാഗം േകാഴിേ ാ തളിയിൽ േ

രാണ

ിലാ ് ക പതി ്. ാ ണർ അവിെട ടിയാൽ േവദം, ശാ ം, രാണം തലാ

യവെയ റി ് വാദം നട ക ം വാദ ിൽ ജയി വർ സംഭാവനയായി ഓേരാ
പണ ിഴി ത രാൻ െകാ ക ം പതിവായി . േവദശാ രാണ െട ഓേരാ ഭാഗ
െള േവർതിരി ് െ ായി വിഭജി ് അവയിൽ ഓേരാ ഭാഗ ൾ ം േത കം േത
കം വാദ ം അവെ ലാം ഓേരാ പണ ിഴി മാ ് പതി ്. അ ടാെത െ ാ താമ ്
വേയാധിക ാർ ് ഒ കിഴി വിേശഷി ം പതി ്.
ഇ െന റേ ാ കാലം കഴി േ ാൾ മലയാള ാ ണരിൽ എ ാ േവദ ം
എ ാ ശാ ം അറിയാ േയാഗ ാർ റ ട ക ം ത രാെ ഈ ഏർ ാ ്
പരേദശ ളി ം സി മാ കയാൽ പരേദശ ളിൽ നി േയാഗ ാരായ ാ ണർ
ഈ േയാഗ ിൽ തിനായി ഇേ ാ വ ട ക ം െച . അ െന മലയാള ാ
ണ ം പരേദശ ാ ണ ം ടി ആ െ ാ കിഴി ം റ കാലേ വാ ിവ .
പിെ ം റ കാലം ടി കഴി േ ാൾ വാദ ിൽ ജയി കിഴി വാ ാൻ ത േയാഗ
ത വർ മലയാള ാ ണരിൽ ആ മി ാെതയായി.
അ െനയിരി കാല ് സർവ നായി, വാഗീശനായി, കവി ലശിഖാമണീയാ
യി “ഉ ൻ” എ നാമേ ാ ടിയ ഒ ശാ ി ാ ണൻ ഈ സഭയിൽ െച വാദം
നട ാനായി പരേദശ നി വ . അേ ഹം വളെര അറി ആളായി . എ ി ം
അത ം ഗർവി മായി . അേ ഹം േകരളേദശേ കട വ തെ
“പാലയധ ം പാലയധ ം േര േര വി രാഃ
േവദാ വനസ ാരീ ഹ ായാത േകസരീ”
എെ ാ േ ാകം െചാ ിെ ാ ാ ്. ഇതിെ അർ ം “അ േയാ അ േയാ വിക

71
72 9. കാ േ രി ഭ തിരി

ളാ ആനകേള! നി ൾ ഓടിെ ാൾവിൻ, ഓടിെ ാൾവിൻ; എെ ാൽ േവദാ മാ

വന ിൽ സ രി ഉ നാ സിംഹം ഇതാ വ ”എ ാ . ഇേ ഹം
സഭയിൽ വ സകല വിഷയ ളി ം വാദി . മലയാളിക ം പരേദശിക മായ സകല
േയാഗ ാെര ം ജയി കിഴികെള ാം വാ ി. ഇേ ഹ ിെ ഇ കാര േയാഗ ത
ക േ ാൾ ശ ൻ ത രാ ് വളെര ബ മാനം േതാ കയാൽ ശാ ികെള തെ െട
െ ിരമായി താമസി ി . ആ േതാ ം ശാ ികൾ എ ാവെര ം ജയി കിഴിക
െള ാം വാ ി ം വ . ഇ െനയായേ ാൾ മലയാള ാ ണർെ ാം വളെര ല ം
വ സന മായി ീർ . ത െട ിൽ േയാഗ ാരി ാെതയായി ാണേ ാ പരേദശ
നി ് ഒരാൾ വ ് ഈ രാജസംഭാവനകെള ാം വാ ക ം ഏ ം ബ മതിേയാ ടി
രാജസ ിധിയിൽ താമസി ക ം െച ാനിടയായ ് എ വിചാരി ് ഇതിേല ് ഒ
നി ിമാർഗം ആേലാചി നി യി തിനായി മലയാള ാ ണരിൽ ധാന ാരാ
യി വെര ാം ടി വാ ർേ ിൽ ടി. പിെ അവർ എ ാവ ം ടി അവ െട
ിൽ, ഉ ശാ ികെള ജയി ാൻ ത േയാഗ ത ഒരാൾ ഉ ാ തി ് ഒ
മാർഗം ആേലാചി നി യി . അ കാ േ രി ഭ തിരി െട ഇ ് ഒര ർജന ി
ഗർഭശ വിവരം അറി ് അവർ എ ാവ ം ടി ഒ ദിവ മ ്രം (ബാല)െകാ
െവ ജപി ് ആ അ ർജനം സവി വെര ദിവസം േതാ ം േകാ ക ം സ ടനി
ി ായി വാ ര െന ാർഥി ക ം െച െകാ ി . അ െന മ ്രശ ി
േയാ ം ഈശ രാ ഹേ ാ ം ടി ആ അ ർജനം സവി ് ഒ ഷ ജ ായി.
ആ ശി വാ ് കാ േ രി ഭ തിരിെയ േലാക സി മായ നാമേധയ ി വിഷയമാ
യി ീർ െത ് വിേശഷി പറേയ തി േ ാ.
കാ േ രി ഭ തിരി ബാല ിൽതെ അത ം ിമാനായി . അേ ഹ ി
വയ ായേ ാൾ അ ൻ മരി . പിെ ഒ സംവ രം ദീ േവണമേ ാ. ദീ
ാല ബലിയി പി ം െകാ വ വ ൈകെകാ േ ാൾ പി ം െകാ ി ി ാ
നായി വ കാ കെള ക ാൽ തേലദിവസം വ ി വെയ ം അ ാ വെയ ം
േത കം ി ാണി െകാ ് ആ ാ ണശി തെ അ േയാ പറ ക പതിവാ
യി . അേ ഹ ി “കാ േ രി” എ േപ സി ി തെ ഇ നിമി മാ ്.
അതി ്ഇ േ േവെറ ഏതാ ായി . ഒരി ൽ ക കാ െയ വീ ം ക ാൽ
അറിയാൻ സാധാരണ മ ഷ ർ കഴി ത േ ാ. ഈ ശി വി ് അ കരമായി
െകാ തെ അേ ഹ ിെ ി െട ത എ മാ മായി എ
മാ .
ാ ണർ ് സാധാരണയായി ഉപനയന ിെ കാലം എ ാം വയ ിെല ാ ് െവ
ിരി ്.
“എ ാ ി പനീതി
വി ാണാ മം നഃ”
എ ശാ ്. ഉപനയനം കഴി ാൽ നിത കർ ാ ാന ൾ ം മ മ ്ര
ൾ പഠി ക ം േവദാ യനം െച ക ം േവ താകയാൽ അതി ത ായം ടി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 73

വരണമേ ാ എ വിചാരി ായിരി ാം അ െന െവ ിരി ്. എ ാൽ ശാ

ിയായി കാ േ രി ഭ തിരിെയ ാം വയ ിൽ എ ിനി ക ം അ ര
വയ ിൽ ഉപനയി ക ം െച . അേ ഹ ി ് അതാ കാല പഠിേ തിെന
പഠി ാൻ യാെതാ യാസ ം ഉ ായി ി . അേ ഹ ിെ ബാല കാല ിെല
ി െട മാഹാ ിെ ശ ി െട ം വ ത െട ം ല മായി ഒ സംഗതി ടി
പറയാം.
കാ േ രി ഭ തിരി െട ബാല ം തൽതെ അവിെട അ “ ”(
തല) ഭഗവതിേ ിൽ ദിവസംേതാ ം െതാഴീ ാൻ െകാ േപാ ക പതി ായി
. ആ പതിവിൻ കാരം ഒ ദിവസം ഒ ത േനാ ടി േപായി െതാ തിരി വ
േ ാൾ വഴിയിൽെവ ് ആേരാ “എവിെട േപായി ” എ േചാദി . അേ ാൾ അ
വയ മാ ം ായ ായി ഈ ഉ ി “ഞാൻഭഗവതിെയ െതാഴാൻ േപായി ”
എ രം പറ . അേ ാൾ മെ യാൾ “എ ി ഭഗവതി എ പറ ” എ വീ ം
േചാദി . ഉടെന ഉ ി,
“േയാഗിമാർ സതതം െപാ ം െ യാരേഹാ!
നാഴിയിൽ ാതിയാടീല പലാകാേശന വാ ന വാ”
എെ ാ േ ാകം െചാ ി. േ ാക ിെ അർ ം മന ിലാകാെത േചാദ ാരൻ വിഷ
മി . പിെ അതിെ അർ ം ആ ഉ ി തെ താെഴ റ ം കാരം പറ . േയാഗിമാർ
സതതം (എ ാേ ാ ം) െപാ ് (േയാഗികൾ എ ായ്േ ാ ം പിടി ് ജപി
െകാ ാണേ ാ ഇരി ് ). െ (അ െ ) ത യാർ (ഭഗവതി) എ ാം ടി
ഭഗവതി എ ർ ം. നാഴിയിൽ പാതി (ഉരി) ആടീല (ആടിയി ) ഉരിയാടിയി . പല
(ബ ) ആകാേശന (മാേനന) ആകാശെ മാനം എ ം പറയാ േ ാ. ബ മാനം െകാ
േ ാ അ േയാ, ഏതായാ ം മി ിയി എ താത്പര ം. ഈ അർ ം േക േ ാൾ േചാ
ദ ാരൻ ആ ഉ ി സാമാന ന എ പറ േപാ ക ം െച .
കാ േ രി ഭ തിരി െട സമാവർ നം കഴി തി തെ അേ ഹം സർവ
ം ന വാ ി ം ിമാ മായി ീർ . അതിനാൽ ശ ൻത രാെ സമാജ
ിൽ ഉ ശാ ിക മായി വാദി തി േപാകണെമ മലയാള ാ ണെര ാം
ടി അേ ഹേ ാ പറ . അ െനതെ െച ാെമ ് അേ ഹം സ തി ക ം െച .
സഭ ദിവസം തളിയിൽ േ ിെല ി.
ഉ ശാ ിക െട ഭാഗം വാദി തി ് അേ ഹ ിെ തിനിധിയായി ഒ ത
ിളി ്. ശാ ികൾ വാദ ി േപാ േ ാൾ ആ കിളിെയ െട െകാ േപാ ം. അ
െനയാ ് പതി ്. കാ േ രി ഭ തിരി ആ വിവരം അറി ് തെ ത െനെ ാ ് ഒ
െയ െട എ ി െകാ േപായി . ത െന േ ി റ നിർ ീ ഭ
തിരി അക കട െച . അേ ാൾ ശ ൻത രാ ം ഉ ശാ ിക ം മ ് അേനകം
േയാഗ ാ ം അവിെട ടിയി . ത രാൻ ഭ തിരിെയ ക ി ് (അ ് അേ ഹം
ചാരിയായി തിനാൽ) “ഉ ി എ ിനാ ് വ ്; വാദ ിൽ േചരാനാേണാ?” എ
േചാദി . “അേത” എ ് അേ ഹം ഉ രം പറ . അേ ാൾ ശാ ി “ആകാേരാ സ ഃ”
74 9. കാ േ രി ഭ തിരി

എ പറ . ഉടേന ഭ തിരി “നഹി നഹ ാകാേരാ ദീർഘഃ അകാേരാ സ ഃ” എ

രം പറ . ശാ ികൾ ഭ തിരിെയ ക ി ് അേ ഹം ിയായി തിനാൽ ആകാരം
(ശരീരം) സ ം (നീളം റ ്) ൻ ആയിരി എ ാ ് പറ ്. അതി
ഭ തിരി ആകാരം “ആ” എ അ രെമ ് അർഥമാ ി ഉ രം പറ . ഈ ി
യിൽ ശാ ികൾ മട ി ല ി േപായി. ഉടെന എ ാവ മി വാദം ആരംഭി ാറായ
േ ാൾ ശാ ികൾ തെ കിളിെയ എ ിൽ െവ . ഉടെന ഭ തിരി തെ െയ ം
െകാ വ ് അേ ഹ ിെ ി ംവ . െയ ക േ ാേഴ ം കിളി ഭയെ നി
യായി . പിെ ശാ ിതെ വാദം ട ി. ശാ ികൾ പറ ർവപ െ
എ ാം ഭ തിരി ഖ ി . ശാ ികൾ എ പറ േവാ അെത ാം ഭ തിരി അബ മാ
െണ ് പറ ക ം ികൾ െകാ ് സർവ ം സാധി ം െച . ഒ െകാ ം ശാ ി
വിചാരി ാൽ ഭ തിരിെയ ജയി ാൻ കഴികയിെ തീർ യായേ ാൾ ത രാൻ “ഇനി
അധികം വാദി ണെമ ി . ര വംശം കാത ിെല ആദ െ േ ാക ി ് അധികം
അർ ം പറ ് നി ളിലാേരാ അവർ ജയി എ തീർചെ ിേയ ാം” എ
പറ . ശാ ികൾ ആ േ ാക ി ് അർ ം പറ േപാെല മ ാ ം പറ കയിെ
് ത രാ ് വിശ ാസ ായി െകാ ം മഹാേയാഗ നായ അേ ഹെ അേശഷം
മട ി എ വ ക മാണേ ാ എ വിചാരി ി മാ ് ഇ കാരം പറ ്. ഉടെന
ത രാൻ പറ തിെന ര േപ ം സ തി . ശാ ികൾ അർ ം പറയാ ം ട ി.
ശാ ികൾ ആ േ ാക ി നാ വിധം അർ ം പറ . അ േക േ ാൾ ഇതിലധികം
ഇനി ആ ം പറ കയിെ ം കിഴിെയ ാം ശാ ികൾ ായിേ ായി എ ം സഭയി ാ
യി സകല േയാഗ ാ ം ത രാ ം തീർ െ ി. ഭ തിരി ആ േ ാക ി ് ശാ ി
കൾ പറ തിലധികം വ മാ ം ർ മാ ം അ ി മാ ം എ ർ ം പറ . ഉടെന
ശാ ികൾ മട ിെയ സ യേമവ സ തി . കിഴി െ ം ഭ തിരിതെ വാ ക ം െച
. അേ ാൾ ശാ ികൾ “വേയാ ാർ ആ കിഴി ് അർഹത എനി ാ ്.
ഇ ് ഇവിെട ടീ തിൽ എേ ാളം വേയാ നായി ് ആ മി ” എ പറ . ഉടേന
ഭ തിരി “വയ തലാ ് േനാ െത ിൽ ആ കിഴി ് അർഹത എെ ത നാ ്.
അവ ് എൺപ വയ കഴി ിരി . വിദ ാ ത എേ ാളം മ ാർ മിെ
നി ൾ എ ാവ ം സ തി ക ം െച വേ ാ” എ പറ . എ ി വളെര പറ ,
ിെകാ ം ഭ തിരിെയ ജയി ാൻ ആ മി ാെതയായ െകാ ് ഒ ം െ ാ താമ
െ കിഴി ം അേ ഹം തെ വാ ി എ പറ ാൽ മതിയേ ാ. ഉ ശാ ികൾ
തലായ പരേദശ ാ ണെര ാം ല േയാ ം മലയാള ാ ണെര ാം സേ ാഷേ ാ ം
ടി പിരി ക ം െച . പിെ ം പല ല വ ം പല സംഗതിവശാ ം ശാ ിക ം
ഭ തിരി മായി വളെര വാദ ൾ ഉ ായി ്. ഒ ി ം ഭ തിരി മട ീ ി . അവർ ത ിൽ
നട ിയതായി േക ി മി വാദ ളി ം േറെ അസഭ ൾ ടി അ ർഭവി ി
തിനാ ം വി ാരഭയ ാ ം അവെയ ഇവിെട േത കെമ വിവരി ി .
ഭ തിരി കിഴി വാ ി ട ിയതിൽ ിെ ആ േതാ ം എ ാം അേ ഹം തെ വാ
ി വ . അേ ഹെ ജയി തി മലയാള ം പരേദശ ം ആ ം ഉ ായി ി
. ഭ തിരി െട ി െട ം ാന ിെ ം ശ ി വർ ി െകാ ി തിനാൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 75

ഷ ായമായേ ാേഴ ം അേ ഹം േകവലം ഒരൈദ തിയായി ീർ . സമാവർ നം

കഴി തിെ േശഷം അേ ഹം ഇ ിരമായി താമസി കയി . സർവം മയം
എ ിേയാ ടി പല േദശ ളി ം സ രി െകാ ി . ഒരി ൽ അേ ഹം
പരേദശ ് എവിെടേയാ ഒ സ ിൽ ഇരി േ ാൾ അവിെട പല േദശ ാ ം ജാതി
ാ മായ അേനകം വഴിേപാ ർ വ ടി. റ കഴി േ ാൾ ഈ പാ ാർ ത ിൽ
ഒരടികലശ ായി. പര രം വളെര അസഭ ം പറ ക ം െച . ഉടെന അവരിൽ ഒ
ാർ ഓടിേ ായി സർ ാർ ഉേദ ാഗ ാേരാ പറ . ഉേദ ാഗ ാർ േശ ക ാെര
വി ് എ ാവെര ം പിടി ി വ ി. അേ ാൾ ര ാ ം അവരവ െട സ ട
െള േബാധി ി ക ം താ ാ ൾ നിർേദാഷികളാെണ വാദി ക ം െച . അേ ാൾ
ഉേദ ാഗ ൻ “നി ൾ ൿസാ ിക േ ാ?” എ േചാദി . ഉടേന ഈ ര ാ
ം “ആ സ ിൽ ഒ മലയാളി ഇരി ്. അേ ഹം ഇെത ാം ക ം േക ം അറി
ി ആളാ ് ” എ പറ . ഉേദ ാഗ ാർ ഭ തിരിെയ ം പിടി വ ി േചാ
ദി . അേ ാൾ ഭ തിരി “എനി വ െട ഭാഷ അറി ടാ. അതിനാൽ അവർ പറ തി
െ അർ ം മന ിലായി . എ ി ം അവർ ത ിൽ പറ വാ കെളാെ ഞാൻ പറ
യാം” എ പറ ി ് ആ ര ഭാഗ ാ ം പര രം പറ വാ കെള എ ാം അേ ഹം
അവിെട പറ . കർണാടകം, െത ്, മഹാരാ ം, ഹി ാനി, തമി ് തലായി ഭ തിരി
് അറി ടാ വയായ അേനകം ഭാഷകളിൽ അേനകംേപർ ടി ഒ ലഹളയിൽ വ
നട സംഭാഷണം വ ം യഥാ മം േക ധരി മെ ാ ല ഒര രം േപാ ം െത
ാെത പറ എ ം അേ ഹ ിെ ധാരണാശ ി എ മാ ായി എ
തി ് ഒ ല മാ ്.
ഭ തിരി ് തീ െല ം െതാടീെല ം മ അ ാന െളാ മി ായി .
അേ ഹം ആർ േചാ െകാ ാ ം ഉ ം. േ ളി ം ാ ണാലയ ളി െമ ാം
േക ക ം എ ാവെര ം െതാ ക ം എ ാം െച ം. ളി ഖ ി ം ശരീര ിെല അ
േപാ തി െമ ാെത ി ായി ാെണ വിചാരം േപാ ം അേ ഹ ി
ായി ി . ഇ െനയായി ീർ േ ാേഴ ം മലയാള ാ ണർെ ാെ വലിയ
വിഷാദമായി ീർ . “ ാ വിചാരം ടാെത ം മലയാള ിെല ആചാര െള
ഒ ം ൈകെ ാ ാെത ം െതാ തി നട ഇ ാെള ന െട ഇ ളി ം േ
ളി ം േക ി ടാ” എെ ാെ ഭ തിരി അ ൽ ഇ ാ േ ാൾ എ ാവ ം വിചാരി
ം പറ ക െമാെ െച ം. എ ി ം ഭ തിരി വ േക േ ാൾ വിേരാധി ാൻ ആർ ം
ൈധര ാകാ മി . ആെര ാം എെ ാം പറ ാ ം ശാ ം െകാ ം ിെകാ ം
ഭ തിരി അവെര മട െമ ം ഭ തിരി െ സാധി ാൻ ആ വിചാരി ാ ം
കഴികയിെ ം എ ാവർ ം നി യ ായി തിനാൽ േനരി ് ആ ം ഒ ം അേ ഹ
േ ാ പറയാ മി .
ആ േതാ ം പതി സഭാസേ ളന ിനായി ഒരി ൽ ശ ൻത രാ ം േയാഗ
ാരായ അേനകം ാ ണ ം ടി തളിയിൽ േ ിൽ ടിയി േ ാൾ പതി േപാ
െല ഭ തിരി ം അവിെടെയ ി. ഭ തിരി കിഴിെയ ാം വാ ി യാ യായേ ാൾ ാ ണ
മായി,
76 9. കാ േ രി ഭ തിരി

ാ ണർ: ആപദി കിം കരണീയം?

ഭ തിരി: രണീയം ചരണ ഗളമംബായാഃ
ാ ണർ: ത ് രണം കിം േത?
ഭ തിരി: ാദീനപി ച കി രീ േത

എ േശാക േപണ േചാേദ ാ രമായി ് ഒ സംഭാഷണ ായി. ഭ തിരി െട സ ർ

ം അവർെ ാ ആപ ായി ീർ ി െകാ ം അേ ഹെ വർജി തി നി
ിയി ാ െകാ മാ ് ാ ണർ അ െന േചാദി ്. “ആപ ിൽ എ ാ ്
െചേ ?” എ ാ ് ാ ണ െട േചാദ ിെ അർ ം. “േദവി െട പാദ െള
രി ണം”. “ആ പാദ െള റി രണം എ ിെന െച ം” എ പി െ േചാദ ം.
“അ ് ാ തലായവെര ടി ം ത ാരാ ി െച ം” എ ഭ തിരി െട പി െ
ഉ രം. ഇ െന പറ ് എ ാവ ം പിരി ക ം െച .
പിേ ദിവസം തെ ാ ണർ എലാവ ം ടി പ മി വിള ം വ ഭഗവതിെയ
ജി ക ം പല വിധ ി മ െളെ ാ ം ാ ലി െച ം ആപ ി ി
ായി ാർഥി ക ം െച ട ി. അ െന നാ ദിവസെ ഭഗവദ്േസവ കഴി
നാ െ ാ ാം ദിവസം ഭ തിരി അവിെടെ റ നി ം െകാ ് ടി ാൻ റ
െവ ം േവണെമ പറ . ഉടെന ഒരാൾ ഒ പാ ിൽ െറ െവ ം െകാ വ
െകാ . ഭ തിരി അെത ടി പാ ം കമ ിവ ി ് “എനി ് ്. അേ ാെ
ം േക ക ം നി െള ആെര ം െതാ ക ം െച ി ” എ പറ ് അവിെട നി ്
േപാ ക ം െച . അതിൽ പിെ അേ ഹെ ആ ം ക ി ി . അതിനാൽ ഭ തിരി
െട ചരമഗതി എവിെട െവ ായി എ ം ഏ കാല ായി എ ം ആർ ം നി
യമി . ഇേ ഹ ിെ ജീവിതകാലെ റി ത തായ ല െമാ ം കാ ി .
എ ി ം െകാ വർഷം അ റി ം എ റി ം മേ ആെണ ഊഹി . ഈഭ
തിരി ് സ തി ാകാൻ ഇടയാകാ െകാ ം േവെറ ഷ ാർ ആ ഇ ്ഇ ാ
െതയി െകാ ം അേ ഹ ിെ കാലം കഴി േതാ ടി ആ ഇ ം അന ം നി
േപാ ക ം െച .
 10
ന തിരി

വി കടസരസ തി െട നടനരംഗമായ നാവിനാൽ അത ം കീർ ിമാനായി

ഈ ാ ണെ ഇ ം തി വിതാം റിൽ സി മായി
ി സമീപ ാ . എ മാ മ , ൈവ േ
ൈവ
ിെല സദ ക െട േദഹ
േ

ൾ ഭാരവാഹിത ം ഇേ ഹ ിെ ഇ േ കാരാൺമയായി മാ ്.
ഇേ ാ ം വലിയ മട ിയിൽ അ ിൽ തീയി തി ന രി വ ാെത പാടിെ
ാ ് െവ ിരി ്. ഈ തറവാ ിൽ ഉേ ശം അ െകാ ം വെര ജീവി ി
ഒ ന രിെയ റിചാ ് ഇവിെട റെ ാ പറയാൻ േപാ ്.
സി നായ ഈ ന രി ് അനന സാധാരണമായ ഒ വാഗ ിലാസം സംഭവി
ാ ായ കാരണെ െ ആദ മായി പറയാം. ഇേ ഹം സമാവർ നം കഴി ്
ഉ ിന രിയായി താമസി കാല ് കാംബികയിൽ േപായി ഒ മ ലഭജനം കഴി
ായി. അ ാല ് അവി െ ദിവ മായിരി ിമ രം േസവി ാൻ സംഗതി
യായതിനാലാ ് ഇേ ഹ ി ് ഈ മാഹാ ം സി ി ്. കാംബികയിെല ദിവ മായി
രി ആ ിമ രം മലയാളികൾ ് അ ലഭമാെണ ് സി മാണേ ാ. ആ ിമ ര
ി മാഹാ െമ ാെണ ടി പറയാം.
കാംബികയിൽ പതിവായി അ ാഴ ജ കഴി ് നടയട ാറാ േ ാൾ ശർ ര,
കദളി ഴം, േതൻ ഇ െന മ ര വ ൾ ഒ പാ ിലാ ി ബിംബ ിെ ൻ
ഭാഗ വ ി ാ ് നടയട ്. ദിവസംേതാ ം രാ ികാല ളിൽ േദവ ാർ അവിെട
വ ് േദവിെയ ജി പതി തിനാൽ ആ ിമ രേനദ ം കഴി ം േദവ ാർത
െ യാ ് പതി ്. അതിനാലാ ് ആ ിമ ര ി ് അസാധാരണമായ ദിവ ത ്.
അ േസവി മലയാളികൾ ് അന ാ ശമായ വണീവിലാസ ാ െമ െകാ
് പരേദശികൾ ഇവേരാ അ യ നിമി ം ആർ ം െകാ ാെത അ ് അവിെട
ഒ അഗാധമായ കിണ ിൽ ഇ കള കയാ ് പതി ്. ദിവസംേതാ ം രാവില നട റ
േ ാൾ, തേല ാൾ രാ ിയിൽ േദവ ാരാൽ ആരാധി െ പാരിജാതാദി ദിവ ൾ

77
78 10. ന തിരി

കാണെ തിനാൽ, അവിെട തേല ദിവസം ശാ ികഴി ആൾ പിേ ദിവസം ശാ ി

കഴി ാൻ പാടിെ ് ഒേരർ ാ ്. എ മാ മ “അക ക ് റ പറ ക
യി ” എ ് ഒ സത ം െച ി ി ി ാ ് ദിവസംേതാ ം ശാ ി ാെര അകേ ്
കട ിവി ്.
ന രി അവിെട എ ി റ ദിവസം ഭജനം കഴി േ ാേഴ ം അവിടെ പതി
കെള ാം മന ിലായി. ഏ വിധ ം ഈ ിമ രം േസവി ണെമ നി യി ് അതി
തരംേനാ ിെ ാ ് താമസി . അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം പതി േപാെല
ഭാതമായേ ാേഴ ം ന രി ളി കഴി മ പ ിൽ എ ി. ക മട ി ജപം
ട ി. അേ ാൾ ശാ ി ാരൻ വ നട റ . തേലദിവസെ ം മാല ം ിമ ര
ം എ ാം എ കിണ ിൽ െകാ േപായി ഇ തി ് ഒ ടം െവ ം േകാരിെ ാ
വ ി ാവാെമ വിചാരി ് അേ ഹം കിണ രയിേല േപായി. ആ തര ി ന രി
ീേകാവിലിനകേ കട േറ ിമ രെമ വായിലാ ി. അേ ാേഴ ം ശാ ി
ാരൻ ഓടിവ ന രി െട ക ിൽ പിടി ം ടി. പിെ ര േപ ം െട അവിെടവ
യഥാശ ി ഒ ദ ായി. എ ി ം ന രി ഒ വിധ ിൽ വായിലാ ിേയടേ ാ
ളം ിമ രം വയ ി മാ ി. ശാ ി ാരൻ വിളി നിലവിളി . സംഖ യി ാ ആ ക ം
ടി. എലാവ ടി ന രിെയ പിടി ഹരി ട ി. ആക ാെട ന രി ഴ ി. മല
യാളിയായി താെനാ ന ാെത ആ മി . എ ാം പരേദശികൾ. ഒ പരിചയമി ാ
ദി ം. ഈശ രാ എ േവ ? എ ി െന വിചാരി വിഷാദി േ ാൾ േദവി െട അ
ഹ ാൽ അേ ഹ ി ് ഒ പായം േതാ ി. ശ ാസെമ ാം അടകി ിടി ് ക മിഴി ്
ച േപാെല കിട . അേ ാേഴ ം എ ാവർ ം ഭയമായി. േവഗെമ ്അ ല ി
റ െകാ േപായി. എ ി ം ശ ാസമി ാെതയിരി ക ്ച എ തീർ െ
ി എ ാവ ം െട എ ് ഒ വലിയ വനാ ര ിൽ െകാ േപായി ഇ ംവ േപാരി
ക ം െച . ആ കെളാെ േപാെയ ക േ ാൾ ന രി പ െ എണീ ്, ത ം ഇടി
ംെകാ ് എെ ാം തകർ ി എ ി ം ാണഭീതിേയാ ടി അവിെട നി ം ഓടി
േ ാരിക ം െച . ഏതാ ം ദിവസ ൾെകാ ് ഇ വ േചർ . പിെ ചില ചി
കി ക ം മ ം െച േദഹ ഖം ന േപാെല ഉ ായതി േശശമാ ് ഓേരാ ദിവ ത ൾ
ട ിയ ്. എ ാൽ ഇേ ഹ ിെ മ ൾ മി വാ ം അസഭ ളാകയാൽ അ
െനയ ാ ചില സംഗതികൾ മാ േമ ഇവിെട പറയാൻ നി ി .
ഒരി ൽ ഈ ന രി ഒ ദി ിൽ െച േ ാൾ അവിെട ഒ ശാ ി ചില ികെള
കാവ ൾ വായി ി െകാ ിരി കയായി . ശാ ിക െട പഠി ി ം ിക െട
പഠി ം ഒെ ക ം േക ംെകാ ന രി റ സമയം അവിെട ഇ . അേ ാൾ
ശാ ികൾ ശ ായി ള ടവിേല േപായി. ആ സമയം ര വംശം പഠി െകാ ി
ഒ ി ് ഒ പദ ിെ പരിഭാഷ േതാ ാെത വ തിനാൽ മി ാെതയിരി
ക ി ് “എ ാ മി ാെത ഇരി ന ്?” എ ന രി േചാദി .

ി: ഒ പദ ിെ പരിഭാഷ േതാ ിയി .

ന രി: ഏ പദ ിെ യാ ്?
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 79

ി: കരി എ തിെ യാ ്.
ന രി: അ ് ഞാൻപറ തരാം. കരി െ എ െചാ ിയാൽ മതി.
മാഘം പഠി െകാ ി േവെറാ ി: അ ടികാ മാല എ തിെ പരിഭാഷ
എനി ം േതാ ി .
ന രി: അ ടികാ മാല, അ െ ടികാ മാല.

അ ൻ അേ െട നായ ്. ടികാ മാല എ ാെണ ് എനി ം ന നി യമി .

അ ശാ ികേളാ ് േചാദി ണം. ന രി യാെതാ സംശയ ം ടാെത ഇ െന പറ
തിെന വിശ സി ികൾ അ െന തെ ഉ വി ം ട ി. അേ ാേഴ ം ശാ ിക ം
തിരി വ . ഉടെന ികൾ ഈ അബ ം പറ േക ് അേ ഹം േദഷ െ േ ാൾ
ന രി െചാലിെ ാ താെണ ് ികൾ പറ കയാൽ പിെ ശാ ിക ം ന രി ം
ത ിലായി വാദം.

ശാ ികൾ: ഇെത ാ ന രി! ികൾ ി െന അബ ം പറ െകാ ്?

ന രി: തനിെ ാ ം അറി ടാ ി ാ ് ഇ ് അബ െമ േതാ ്. വലിയ
ശാ ികളാെണ ം പറ ് ആശാനായി െഞളി ി ാൽ േപാരാ. വ ം റ
െ ി ം പഠി ി േവണം മെ ാരാെള പഠി ി ാൻ റെ ടാൻ. അ ാ ാൽ അറി
വർ പറ െത ാം അബ മാെണ േതാ ം.
80 10. ന തിരി

ശാ ികൾ: ആഹാ! അേ ാൾ എേ ാൾ വ ത്പ ി ന രി െ ാേണാ ഭാവം?

ന രി: എ ാ അ സംശയം? ഞാെനാ േചാദ ം േചാദി ാൽ താൻ ന ം േനാ ി
േ ാ മേ ാ.
ശാ ികൾ: എ ാലാകെ , എെ ി ം േചാദിേ ാളണം.
ന രി: താൻ അമേരശം പഠി ി േ ാ?
ശാ ികൾ: ഉ ്. അതിെന േവണം?
ന രി: അതിൽ െ ഞാെനാ േചാദി ാം. “ഇ ിരാ േലാകമാതാ മാ” എ ം “ഭാർ
ഗവീ േലാകജനനീ” എ ം ഉേ ട “േലാകമാതാ” എ ം “േലാകജനനീ” എ ം
ര ം ടി േയാഗി ിരി ് എ ിനായി ാ ്? അവയിൽ ഏെത ി ം ഒ ാ
യാ ം മതിയാ തേ ?
ശാ ികൾ: ഒ ായാ ം മതിയായി .
ന രി: ഇതാ ് തനിെ ാ ം അറി െട ഞാൻ പറ ്. ഏ ം മായി
ഉ ാ ിയിരി ഈ ിൽ അതിഗംഭീരനായിരി തത്കർ ാ ് െവ
െത ഇ െനെയാ പദം േയാഗി ി .
ശാ ികൾ: എ ാൽ ഇതിെ േയാജനെമ ാെണ ് ന രി പറയണം.

ന രി േമ ം കീ ം ി ാണി െകാ ് “ആ േലാകമാതാ എ ം ഈ േലാകജന

നീ എ മാ ് പറ ിരി ്. അ െകാ ് മഹാല ി ഒ േലാക ിെ മാ മ ,
പരേലാക ിെല മാതാ ം ഇഹേലാക ിെല ജനനി മാെണ ാ ് അതിെ അർ ം.
ഒ മാ ം പറ ാൽ ഒ േലാക ിേല ാെത ആ േമാ? എേടാ ഇെതാെ വ ം
പഠിെച ിേല മന ിലാ ” എ ം പറ ് ഇറ ിേ ാ ക ം െച .
പിെ െയാരി ൽ ഒ ദിവസം ൈവ േ രം ഇേ ഹം അ ല െഴ എ ിേ ർ .
ളി സ ാവ നാദിക ം കഴി ് അ ല ിൽ എ ി. അ വാേവാ മേ ാ ആയി
തിനാൽ അ ാഴമി ാ ഒ ദിവസമായി . ഉപായ ിൽ പലഹാരം വ ം കഴി
ണം എ വിചാരി െകാ ിരി േ ാൾ അ ാഴ ജ കഴി ശാ ി ാരൻ േനദ ം
കഴി അ െമ ംെകാ ് തിട ിയിേല േപാ ക . അവിെട സ മാ
യി പതി അ ം വഴിേപാ ർ െകാ ാെത ശാ ി ാ തെ അപഹരി യാ
പതി ്. അഥവാ െകാ ാ ം ഒേ ാ ഒ റിേയാ അ ാെത െകാ കയി . ഈ പതി
കൾ ന രി േ തെ അറി ി െകാ ് അ ംെകാ ് േപായ ശാ ി ാ
രെ പി ാെല അേ ഹ ം തിട ിയിെല ി.

ന രി: എേടാ ശാ ി ാരൻ! ഇവിടെ അ ം ഒരാൾ തി കയാെണ ിൽ എ െയ ം

തി ം?
ശാ ി ാരൻ: െഞ ിയാൽ ഒരി പെത ം തി മായിരി ാം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 81

ന രി: ഐഃ അെതാ മ . െറ ി സംശയമി . എെ േ ാെല വരാെണ

ിൽ ഒ സമയം ഇ െറ ം ത ിെയ ം വരാം.
ശാ ി ാരൻ: ഐഃ ഒ കാല മി . അ മി ാരിേ ാൾ മിയിൽ ജനി ി ി .
എ െപ വയറനായാ ം െത ിൽ അധികം തി കയി നി യം തെ .
ന രി: അെതാ മെ േടാ. ഇ െറ ം ഈ പറ ഞാൻതെ തി കാണി ത
രാം. യാെതാ സംശയ മി .

ഇ െന അവർ ത ിൽ ഇെ ം ഉെ ം വലിയ തർ ായി. ഒ ം വാദം കി

അ പാ പ യ ം പറ . “എ ാൽ ഇേ ാൾ െ അതറിയണം” എ പറ
് ശാ ി ാരൻ ഇ റ ംഒ ളിയിലാ ി ന രി െട ിൽ െവ െകാ .ന
രി അവിെടയി പ െ തി ാ ം ട ി. പേ ാ പതിനേ ാ അ ം തി േ ാേഴ
ം ന രി ം വയ നിറ ിയായി, അേ ാൾ ന രി “എേടാ ശാ ി ാരാ! താനി
മി നാെണ ഞാൻവിചാരി ി ി . ഞാൻതെ വി ി. എെ വയറിെന റി ്
എെ ാൾ നി യം തനി ാണേ ാ. ഇതാ എനി ിേ ാൾ വയ നിറ കഴി .
ഇനി ഒര ംേപാ ം തി ാൻ യാസമാ ് ”.

ശാ ി ാരൻ: എ ാൽ പ ത . ഞാൻ െ തെ പറ ിേ ?
ന രി: “എേടാ സ ംവക അ ം ദിവസംേതാ ം താൻ തി തിെ വില വഴിേപാ
നായ എനി താൻ കണ തീർ തരികയാ ് േവ ്. അതിൽനി ് തെ
അ പഎ ംെകാ േശഷം ഇേ ാ തേ ” എ പറ ് ഇറ ിേ ാ
ക ം െച .

പിെ െയാരി ൽ ഇേ ഹം േവെറ ഒ ദി ിൽ ഒര ല ിൽ െച . അ രാവിെല

യായി . ആേ ം സർ ാർ വകയാെണ ി ം അവിടെ സകലാധികാര ം അവി
ടെ വാര ർ ായി . വാര ് വലിയ ധനവാ ം ഏ ം ഗർവി ം ആയി .ന
രി ളി ാനായി ള ടവിൽ വ േ ാൾ വാര ാെത ഇ ് എ േത ാൻ
ഭാവി യാ ്. ന രിെയ ക ി ് യാെതാരാചാര ം ഭാവി ി . ആ േദശേ ് വാര ്
ഒ ധാന ം േ ാധികാരി ം ആയി െകാ ് അ െനയാ ് പതി ്. ന രി
് അെതാെ അറി ായി തിനാൽ അേ ഹ ം അ ൽ െച ി . “േത ളി
ന പ ായി ായി ളയാം. ഞാ ം േത ളി ി വളെര ദിവസമായി” എ ം പറ
ന രി ം എ െയ േത ട ി. വാര ർ േകമമായി േദഷ ം വ . എ ി ം ഒ ം
മി ിയി . ന രി േവഗം എ ം േത െറ ഇ ം താളി ം ഇേ ാെ ണ
ിൽ േത ളി ം കഴി ് അ ല ിെല ി. അേ ാേഴ ം ഉ ജ ം കഴിയാറായി.
േതവാരെമ ാം കഴി േ ാേഴ ം നമ ാരം കാലമായി എ ശാ ി ാരൻ വ പറ
. ഉടെന ന രി േപായി ഉ ാനി . അവിെട ഉ ജ സർ ാർ വകയായി ഒ പാ
ായസം പതി ്. അ ് വഴിേപാ രായി വ ാ ണർ ് സ മായി നമ ാര
ി വിള ണെമ ാ ് ഏർ ാ ്. എ ി ം ദിവസംേതാ ം വാര െകാ േപായി
82 10. ന തിരി

സാ ാ കഴി യാ ് പതി ്. അ ം ന രി അറി ി തിനാൽ ഊ പ

തിയായേ ാൾ പാ ായസം വിള ാൻ ശാ ി ാരേനാ ് പറ . വാര പറ ാെത
പാ ായസം തരാൻ പാടിെ ശാ ി ാരൻ പറ േ ാൾ “വാര പറ ി തെ
യാ ്. ഭയെ േട ാ. വിള ിേ ാ ” എ ന രി പറ . ശാ ി ാരൻ പാ ായസം
വിള ിെ ാ . ന രി െ സാ ാ ം കഴി െവലി ൽ രയിൽ േപായി കിട മാ
യി.
വാര ർ ളി ം ജപ ം എ ാം കഴി ് ഉ ാൻ െച ി . ഊ പ തിയായ
േ ാൾ പതി േപാെല പാ ായസം വിള ാൻ പറ . അേ ാൾ വിള ിെ ാ നി
ീ “പാ ായസം ആ വഴിേപാ ൻ ന രി ് െകാ എ ശാ ി ാരൻ പറ ”
എ പറ .

വാര ർ: അ േ ാ? ആ പറ ി ാ ് െകാ ്?
ീ: അ ാവൻ പറ എ ് ആ ന രി പറ ി ാ ് െകാ െത ശാ ി ാരൻ
പറ .
വാര ർ: ആഹാ! േ ാഹി വ ാജം പറ പ ി യാണേ െച ? എ ാൽ അയാേളാ
െടാ േചാദി ി തെ േവണം വിടാൻ. എ ിേ ഇനി ഊ ഭാവ .

എ പറ ് വാര ് എ ി ം മട ി ിടി ം െകാ ് േദഷ െ െ ണീ െവലി ൽ

ര െട വാതിൽ ൽ െച ് “പാ ായസം േമ േ ാളാൻ ഞാൻന രിേയാ പറ
േവാ?”

ന രി: ഹാ, െകാശവാ! നീെയ വാര രാ ്? നിന േ ാ അ ാംഗ ദയം? ഏഭ ാ!

േമാനി ി ശ വാര മഹാേയാഗ ൻ, ന അ ാംഗ ദയ ാരൻ. അയാളാ
േത ളി ാൽ പാ ായസ ണെമ പറ ിരി ്. അ ാെത നീ പറ
ാൽ ആ േകൾ ം? ഞാൻനിെ വാലിയ ാരേനാ?

എ കാരം യാെതാ തട ം ടാെത ന രി െട ശകാരം േക േ ാൾ വാര വ ാ

െത അ നായി ീർ . അതി ് ഒരി ൽേ ാ ം ആ ം ഇ െന തെ പറ ി ി
ാ തിനാൽ ഇ ് ഏ ം ഹമായി ഭവി യാൽ ഇനി ം ന രി വ ം പറ തി
ം വ വ ം വ േകൾ തി ം ഇടയാേകെ വിചാരി ് അത ം ല േയാ
ടി അഭിമാനനിധിയായ വാര ർ ണ ിൽ വാര േ തെ മട ിേ ായി. ന രി
െട വഴി ് ന രി ം േപായി.
പിെ ഒരി ൽ ആ േ ിൽ േപായേ ാൾ അവിെട ഉ വമായി . എേ ാ
കാരണവശാൽ അവിെട ി വ ി ന ാ മായി ഷി തിനിടയായി. അതി
നാൽ ന ാെര ഒ പ ി ണെമ നി യി . അവിെട ഉ വം നട ിെ ാ ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 83

തഹശീൽദാർ േ മര ാദകൾ ഒ ം നി യമി ാെത ം േ ിെ മതിൽ ക

േപാ ം കട ാൻ പാടി ാെത ം ഉ ഒ സാ മ ഷ നായി . ന രി ആ തഹശീൽ
ദാ െട അ ൽ േസവ ടി ഒ ാംതര ിൽ ഉ യി ാ ഒ െവടി പറ പിടി
ി . എ െനെയ ാൽ, ഇവിെട ഉ വ ാല ് വിള ിെ ഇട ദ ിണ ി
െ ാെ ന ാർ മിഴാ വാദ ം െട എ േസവി പതി ായി . ഇെ ാ ം
അ ം കാണാനി . േ ളിൽ ഈ വാദ ം വളെര ഖ മായി താ ്. യജമാന ്
ഇതിെ നി യമി ായിരി െമ വിചാരി ന ാർ ഇ കബളി ി കയാ െച
്. അതിനാൽ അ െട നട ാനായി ച ംെക ാ പ ം യജമാന വളെര റചിലാ
്.
ഇ കാരം ന രി െട വ ാജവചനെ േ വിശ സി ് സാ വായ തഹശീൽദാർ
പാവെ ന ാെരെ ാ ് മഹാേമ വിെന േ ാെലയിരി മിഴാ ് ഒ ദിവസം െക
ിെയ ി വ . പിേ ദിവസമായേ ാേഴ ം ന ാർ ന രിെയ ശരണം ാപി . പിെ
അേ ഹംതെ തഹശീൽദാ െട അ ൽ പറ ന ാ െട ഈ ഹ ിഴ ഒഴി വി ക
ം െച .
പിെ െയാരി ൽ ന രി വഴിയാ യിൽ ഒ നായ ന രി െട ഇ ്
ഊ കഴി ാനായി േകറി. അവിടെ ന രി വഴിേപാ ർ പ െവ ംേപാ ം െകാ
ാ ക ലനാെണ ് ന രി അറി ി തിനാൽ അവിെട ം അേ ഹം ഒ
ഉപായമാ ് ഉപേയാഗി ്. ന രി െച നി ് ഒ മ േ ാൾ അക
േതവാരം കഴി െകാ ി ഹ ൻ ന രി ർ ഖ ം കാണി െകാ ് പ െ റ
വ ് “എ ിനാ വ ് ” എ േചാദി .

ന രി: ഞാൻ റ െര ഒ ല േപായി വരികയാ ്. ന െട അ െട

ാ ം ഇ ാ ്. നി ി െ ിൽ അ ി ാെത ഇവിെട ഴി േപായാൽ
െ ാ ാെമ ്. പണം എ േവണെമ ി ം െചല െച ാൻ ത ാറാ ്. അ ്
പ ായി അ കഴി ി യ ണം. ാ ം തെ േവണെമ ാ ് എെ
ആ ഹം.

ഇ േക േ ാൾ ദ ിണയായി ം സാമാനവിലയായി ം പണം െറ ത ിെയ ാെമ വി

ചാരി ് “എ ാൽ ച ർവിധമായി തെ േവേണാ?” എ ഹ ൻ േചാദി .

ന രി: അ െട ാ ം അ െനയ ാെത ഉ ായി ി . അ െകാ ് അ െനത

െ ആയാൽെകാ ാെമ ാ ് ആ ഹം. പണം എ േവണെമ ി ം ഉ ്.
ഹ ൻ: എ ാൽ േവ േപാെല ഒെ ആവാം.
ന രി: എ ാൽ അ ് േത ളി ണം. എ െട വില ടി എ ാെണ വ ാൽ
തേ ാം.
84 10. ന തിരി

ഉടെന ഹ ൻ അ െന ആവാെമ സ തി . പിെ അക േപായി േവ

െത ാം ണ ിൽ െവ ാ ന ി ച ംെക ി എ െമ ര േപ ം ടി ളി
ാൻേപായി. ന രി ണ ിൽ ളി കഴി . “എ ാൽ ഞാൻേപായി എ ാം വ ം
െ . അ ് ളി കഴി ് േവഗ ിൽ വേ ” എ ം പറ ്ഇ െ ി. അേ ാ
േഴ ം അ ർജനം െവലി േവ െത ാം െവ ാ ി, നാ െക ിൽ െകാ വ വ
വാതി ം ചാരി അ കളയിേല േപായി. “ഇനി അകേ കട ാെമ പറേ ടി”
എ പറ . ഉടെന ന രി അകേ കട നാ െക ിെ റേ വാ
തിെല ാമട സാ ാ മി അവിെട ഇ ് തെ ാൻ വിള ി െവടി ായി ് ഊ ം
ട ി. റ കഴി േ ാേഴ ം ഹനാഥൻ ന രി േത ളി ം കഴി വാതിൽ ൽ
വ ി വിളി ാൻ ട ി. ന രി “ഇതാ ഞാൻ വ . റ ് അവിെട നിൽ
ണം. ഇെതാ വനായിേ ാെ ” എ പറ ് സാവധാന ിൽ ഊ കഴി . ഊ
കഴി ൈക ം മട ി ിടി ംെകാ വ ് ഇടെ ൈകെകാ ് വാതിൽ റ േ ാൾ
ഹ ൻന രി “അേ ! തനി ാ ാ െ പറ ി ് ഇ െനയാേണാ? എ
േചാദി .
ന രി: എെ ് േദഷ െ ട ്. അ ാളി ംെകാ ് എനി ് അ ം െത ിേ ാ
യി. ഇവിെട വ േ ാഴാ ് ഓർമ ാ ്. ഇ ് അ െട ാ മ എെ
പിറ ാളാ ്. അ െകാ ് തരേ െടാ ായി . അട ഥമൻ ധാരാളം. േദഹ
െമലാം അതിശയായി.
ഇ േക േ ാൾ ഹ ൻന രി േകാപാ നായി ക ം വ ിെ ാ ് എ ാണിതി
മ പടി പറേയ െത വിചാരി ംെകാ ് നിൽ േ ാൾ ന രി ൈക ം ക കി
പടി ലിറ ിേ ാ ക ം െച .
ഇേ ഹം ഒരി ൽ ആറാ െഴ രം കാണാൻ േപാ ക ായി. ആറാ െഴ ര ി
േപാ വർ ത ൾ വെയ ാം കഴി ്, കി ിടേ ാളം ഇരവ ം വാ ി സർവാ
ഭരണ ഷിത ാരായി ാണേ ാ േപാ ക പതി ്. എ ാൽ ന രി േപായ ് അ െന
യ . അേ ഹ ിെ തറവാ വകയായി സകല വ െട ം ആധാര മാണ ൾ
എലാം ഒ െപ ിയിലാ ിെ ിെയ ംെകാ ാ ്. ര ല ് കയറി ആധാരെ
ി ം തലയിൽവ ് രം ഒരാൽ റ ിൽ ക െകാ നി . അനന സാധാരണമായ
ഈ ി െട ഉേ ശ െമ ാെണ ് ചിലർ േചാദി േ ാൾ “അവരവർ വ
ി എ േ ാള െ േ ാ ഇവിെട കാണിേ ്? അെ ിൽ ഈ ആ കെള ാം
ഇ വളെര സ ർണം മ ംെകാ ് വ ിരി െത ിനാ ്? അതിനാൽ ന
സ ാദ െട ആധാര ൾ ഞാൻ െകാ േപാ താ ്. ഞാൻ റ സ ാദി ി ്
വ ളായി ാ ്; സ ർണമായി . പിെ ഇ െനയ ാെത നി ിയി േ ാ” എ
പറ . എ തിലധികം സ ർണാഭരണ മണി വ ി പല േയാഗ ാ ം ഇ
േക സാമാന ിലധികം മധ മമായി എ പറേയ തി േ ാ.
ഇേ ഹം ആദ മായി തി വന ര േപായേ ാൾ ഒ ദിവസം െപാ ത രാൻ
തി മന ിെല േകാവിെല സമയം െകാ തല ടിെ ി ശീേവലി രയി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 85

ഒ വലിയ കൽെ ാ ിയിലിറ ി ഖം മാ ം റേ കാണി െകാ ി .

ഒരി ൽ തി മന െകാ ് അേ ാ േനാ ിയേ ാൾ ഈ ഖം ക “അതാരാ ് കൽ
െ ാ ിയിലിറ ിയിരി ്, വിളി െ ” എ ക ി . ഉടെന ഹരി ാരൻ ന രിെയ
വിളി തി ാെക െകാ െച . “എ ിനായി ാ ് ഇതിൽ ഇറ ിയി ്?” എ
ക ി േചാദി .

ന രി: ഇവിെട വ ാൽ ഖം കാണി ണെമ ് േക ി ്.

അതിലിറ ിയിരി ാ ാൽ ഖം മാ മായി കാണി ാൻ യാസമായി ിറ ിയതാ

്. ന രി െട ഈ ഫലിതം േക ി തി മന െകാ സേ ാഷി സ ാനം ക ി
െകാ ത ാെത ഒ ം തി േ ായി . ഇെത ാം ഇേ ഹം േസവി തി മ ര
ിെ മാഹാ മാ ്. അേ ഹം എ വർ ി ാ ം എ പറ ാ ം അേ ഹേ ാ
വിേരാധം േതാ കയി . അ െവ െത വ ത േ ാ? അേ ഹം ആ േതാ ം ണീ
റ ഉ വ ി േപാകാ ായി . ആ ം, ഓ ം ൽ, ഞാണിേ ൽ ളി, വാേള ്,
െച ടിവിദ , അ ാനാ ം, റ ിയാ ം, ആ ിയാ ം തലായി എ ാ ം അേ ഹ ം
ഓേരാ ചാർ ി ം പതിവാ ്. മ ചാർ കാെരെ ാ ് അേ ഹ ിെ േപർ
ടി ഓേരാ ാവശ ം കളി ി ം. ആ വക അരിേ ാ കൾ വാ ി അവർ െകാ
ം. പണം വ ം അേ ഹം എ ം. അ െനയാ ് പതി ്. പാഠകം പറ കെയ
് ഒ മാ ം ആൾേ െരെ ാ സാധി ാ താകയാൽ അ ് അേ ഹംതെ യാ ്
നട ക. േവഷംെക ി വിള െച ് നിൽ െമ ാെത പാഠകം പറയ െതാ ം
അേ ഹം പഠി ി ായി ി ാ തിനാൽ ഒ ം പറയാറി . േയാഗ ാരായ അേനകം
പാഠക ാർ േവെറ ഉ െകാ ് ആ ം ഇേ ഹ ിെ അ ് േപാകാ മി ഒ ദിവസം
പാഠകം േക െകാ ിരി വെര ാം തെ അ ൽവ ണെമ ് ന രി നി യി ്
ഒ പായം െച . എ െനെയ ാൽ, ര ൈക ം തലയിൽ വ െകാ ് “അേ ാ പാേവ”
എ ് ഉറെ ഒ നിലവിളി വ െകാ . അ േക ് ആ കെളാെ പരി മി ് എ ാ
െണ റിയാനായി ് ഓടി ഇേ ഹം േവഷം െക ി നിൽ ദി ിേല ് െച . അേ ാൾ
ന രി “ഇ െന നിലവിളി െകാ ് ആ ർ ണഖ ഖരെ അ േല ് െച ” എ
പറ പാഠക ം മതിയാ ി. േകൾ ാനാ മി ാെതയായേ ാൾ മ പാഠക ാ ം മതി
യാ ി. അ െന േകൾവി ാർ ് അ മി ഇ മിെ ാ ി ീർ എ പറ ാൽ
മതിയേ ാ.
പിെ ഒ ദിവസം ഒ ന വ ത്പ നായ ഒരാൾ ന രിെയ ആേ പി ണെമ
ക തിെ ാ ന രി െട പാഠകം േകൾ ാനായിെ . അേ ാൾ ന രി,
ഘടാ പടാ ഘടപടാ ഘടപാടപാടാ
ഭാടാ ചടാ ചട ചടാ ചട ചാട ചാടാ
ട ാ കടാ കടകടാ കടകാട കാടാ
ടാ ടാ ടാ ടിയാടി ടാ
86 10. ന തിരി

എെ ാ േ ാകം െചാ ി അേ ഹ ി േതാ ിയ േപാെല വി ി െള

ാം അതിനർ മായി പറ . പാഠകം കഴി ടൻ ആ വിദ ാൻ ന രിേയാ ് “േഹ,
ഈ േശാകം ഏ ബ ി താ ്? ഇതിെ അർ ം ഒ ടി പറ േക ാൽ
െകാ ാം” എ പറ .

ന രി: ഫഃ ശവാ! നീ പറ േ ാെളാെ റയാൻ ഞാൻനിെ ശിഷ നാേണാ? ഏ

ബ ി താെണ ് അറിയണെമ ിൽ പരിചയ ആ േളാ വ
വേരാ ം േപായി േചാദി ്. എനി ിേ ാൾ പറയാൻ അവസരമി . വിദ ാനായി ്
ഞാെനാ ൻ മാ േമ ഇവിെട വ ി .

ന രി ഓേരാ സംഗതിവശാൽ അേനകം ഭാഷാേ ാക ൾ ഉ ാ ീ ്. അവ അ

സഭ ള ാ തിനാൽ ഇവിെട ഒ ം േചർ ി . േ ാക െള ാം സാമാന ം ന ായി
്.
യാ ളിയിൽ ഇേ ഹം െകാ ിണി തലായ അേനകം േവഷ ൾ െക ാ ്. േവഷ
െള ാം വളെര ന ായി എ ാ ് േക ി ്. വാ കെള ാം ഫലിതമയമായിരി
ം. ന രി െട േവഷം അര വ ാൽ േപാ വെര കാ ാരിൽ ഒ െര
ി ം ഒ സമയ ം ചിരി ാെത ഇ േപായി എ വരാറി . അേ ഹ ിെ േവഷം
റ കാലം തി വാർ ിൽ വലിയ േമേനാൻ (േദവസ ം േകായി ) ആയി ം ഇ ി ്.
 11
ളിയാ ി ി ന രി

ഇ,ക
േ ഹം ഒ മ ാ ണ ം ന ശാേ യ മായി
ഉപാസന ഇേ ഹ ി പതി ായി
വാ ് തലായ ദിവസ ളിൽ മദ മാംസാദി നിേവദ
. ദിവസംേതാ ം േദവിെയ
എ മാ മ , െചാ ാ , െവ ിയാ
േളാ ടി വിധി കാര
ശ ി ജ ായി . ജാന രം, അേ ഹം ധാരാളം മദ ം േസവി ാ ്. േദ
വി അേ ഹ ി ത ർ ിയായി .
ഇേ ഹം മദ മാംസാദികൾ ി ശ ി ജ കഴി ം മദ ം േസവി ക ം െച
വിവരം മ ാ ണർ ധാരാളമായി അറി എ ി ം ഇേ ഹ ിെ ദിവ ത ം നിമി
ം അെതാ ം ക പിടി തി ം ഇേ ഹ ി പതിത ം ക ി തി ം ആർ ം
കഴി ി . ഇേ ഹം ഇ ാ ല െവ ് ന രിമാർ ടിയി െകാ ്, “ഇ ാൾ
നീചനാ ്. ഇെതാെ ാ ണർ േചർ താേണാ? ന ിനി ഈ ക ടിയ
െന ന െട ഇ ളിൽ യാെതാരടിയ ിര ി ം ണി ്. ണി ാെത വ ാൽ
അടി റ ാ ണം. ന ാർ ം യാെതാരടിയ ിര ി ം ഇ ാ െടയവിെട േപാ ക
ം േവ ” എെ ാെ പറ ം എ ി ം ഇേ ഹേ ാ േനരി ് ഒ ം പറയാൻ ആർ ം
ി ായി ി . ത തായ ഒ ല ം കി ാെത ഒരാൾ ്ക ി െത
െനയാ ്? അതിനാൽ വ ം ല ം ക പിടി ണെമ നി യി സ േദശികളായ
ന രിമാെര ാം ടി അതി തരം േനാ ിെ ാ ി .
അ െനയിരി േ ാൾ ഒ െവ ിയാ നാൾ ളിയാ ി ി ന രി ശ ി ജ
മദ ം വാ ാനായി േപായിരി എ വിവരം ന രിമാർ റി കി ി. ഉടെന അവർ
പലർ ടി ഇേ ഹം മദ ംെകാ വ േ ാൾ ഇട െവ പിടി ണെമ നി യി വഴി
വ ് ഒ ല െചെ ാളി ി . റ സമയം കഴി േ ാൾ ളിയാ ി ി
ന രി മദ ംഭ ം തലയിൽ െവ വരവായി. ഉടെന ന രിമാെര ാം ടി ം െച വള
. കാര ം പ ിേ ായി എ വിചാരി ംെകാ ് ഇവർ “ഈ ട ിെല ാെണ”
േചാദി . ഇവർ തെ ചതി ാൻ വ ിരി വരാെണ ളിയാ ി ി ന രി

87
88 11. ളിയാ ി ി ന രി

മന ിലായി. ഇവ െട ചതിെയാ ം തേ ാ പ കയിെ ് ഇേ ഹ ി ന നി

യ ായി എ ി ം, ഇവർ ിവ െട ഉ ാഹം ഫലി എ വിചാരി റ ടി
സേ ാഷ ാ ീ പി ീ ് അബ മാ ി വിടാെമ വിചാരി തത് ാലം ഒ ം മി
ാെത പ ാൻ ഭാവി . അേ ാേഴ ം ന രിമാർ ് ഉ ാഹം വർധി . “എ ാ
ട ിൽ, എ ാ ട ിൽ” എെ ാവ ം േചാദ ം മായി. ളിയാ ി ി ന രി
വലിയ ജളത സംഭവി ഭാവ ിൽ ആ േട ം േനെര േനാ ാെത ഖം ി കീേ ാ
േനാ ിെ ാ ്, “ഇതിൽ വിേശഷിെ ാ മി ” എ പ െ പറ . അേ ാൾ ചി
ലർ “എ ാൽ ടം അഴി കാണണം” എ ായി. ചിലർ ടം പിടി താെഴയിറ ിെവ .
അേ ാൾ മദ ിെ ഗ ം ധാരാളമായി വ െകാ ട ിനകെ ാെണ ന
രിമാർ നി യമായി. അതിനാൽ ടം അട െക ിയിരി ് അഴി കാണണെമ
ം കലശലായി ഴി . അേ ാൾ ളിയാ ി ി ന രി “എ ിനഴി കാ ?
ഇതിൽ റ കളിയട യാ ്. അകായിേല ം ാൻ കളിയട േവണെമ പറ
ി വാ ിെ ാ േപാ കയാ ് ” എ പറ . അേ ാൾ ന രിമാർ “എ ാൽ
ഈ കളിയട ഞ ൾെ ാ കാണണം” എ ായി. എ ി വളെര പറ , ടമഴി
കാണി ാൻ അേ ഹം മടി ംേതാ ം ട ിൽ മദ മാെണ നി യ ം അതഴി
കാണണെമ നിർബ ം ന രിമാർ കലശലായി ീർ . അഴി കാണി ാെത
വി യ ിെ തീർ യായേ ാൾ ളിയാ ി ി ന രി “എ ാൽ കേ ാളിൻ” എ
പറ ട ിെ ടി അഴി . ന രിമാർ േനാ ിയേ ാൾ ടം നിറ ് ന ഒ ാ
രം കളിയട യായി . ന രിമാെര ാം മധ മമായിേ ായി എ പറേയ തി േ ാ.
എ ാവ ം േപായേ ാൾ ളിയാ ി ി ന തിരി ടം ർവ ിതിയിൽ അട െക ി എ
ംെകാ ് അേ ഹ ിെ ഇലേ േപായി. ജ െട സമയമായേ ാൾ കളിയട
മദ ംതെ ആയി ീ ക ം െച .
ഇ െന പലവിധ ിൽ പരീ ി ി ം ഇേ ഹം മദ പാനം െച തി
ത തായ ഒ ല ം ക പിടി തി ന രിമാർ വിചാരി ി കഴി ി . ജി
ം മദ ം േസവി ം ര ക തെ യാ ് പതി ്. അ രാ ികാല ളിലായി
രി ം െച ം. അ െന സമയ ളിൽ ആെര ി ം കാണാൻ െച ാൽ “ഇേ ാൾ
സമയമി . രാവിെല ആവെ ” എ പറ തി ത ാെര ശ ം െക ിയിരി ം. പി
െ രാ ിസമയ വാതിലട കിട ഇേ ഹ ിെന ആർെ ി ം െച കാണാൻ
കഴി േമാ? പകൽ റ കാ േ ാെഴ ം ടി ി ായിരി മി . പിെ എ
നി ിയാ ്?
ഇ െന ഒ നി ിമാർഗ ം ഇ ാെത വളെര ാലം വിഷമി തിെ േശഷം ന
രിമാെര ാവ ം ടി വിവരം രാജാവി ൽ അറിയി . ശ ി ജ ദിവസം നി യമായി
അറി പറ ാൽ നി ി ാ ാെമ രാജാ ക ി . പിെ ന രിമാെര ാവ
ം ടി കർ ടക ിൽ ക വാവി ാൾ ശ ി ജ െ വിവരം മായി
അറി രാജാവി ൽ ഹി ി . ളിയാ ി ി ന രി പതി േപാെല ജ ം കഴി
മദ ം േസവി മദാ ദയനായി ിട സമയം അേ ഹെ വിളി െകാ വ വാനാ
യി രാജാവാളയ . രാജാവിെ ആൾ ന രി െട ഇ െച വിവരം ദാസി ഖാ രം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 89

അകായിൽ ഹി ി . അ ർജനം ആ വിവരം ന രി െട അ ൽ െച പറ .

അേ ാൾ മദ ിെ ലഹരിെകാ േബാധംെക കിട ന രി “ആെ നിലാ ദി
േ ാൾ െച ാം. ഇേ ാൾ ഇ യാസ െ പറ യേ ്” എ പറ .
അ ർജനം ആ വിവരം ദാസി ലം രാജ ത േനാ പറ യ ക ം െച .
ളിയാ ി ി ന രി െവളി ടാെത വ കാ തി ം രാജാവിെന ടി സാ
ിയാ ി െവ െകാ ്ക ി തി മായി അ രാജസ ിധിയിൽ അസംഖ ം
ന രിമാർ ടിയി . അേ ാൾ രാജ ത ൻ വ “ന രി നിലാ ദി േ ാൾ വരാെമ
പറ ിരി ” എ രാജാവിെ അ ൽ അറിയി . അ േക ന രി മദ പാനം
െച െവളി ടാെത പറ യ താെണ ് എ ാവ ം തീർ െ ി. ക വാവി
ാൾ ച ദി െയ ് ഒരി ം ഉ ാകാ താകയാൽ അ സ േബാധ വർ
പറ കയി േ ാ. അേ ാൾ രാ ി െറ അധികമായതിനാൽ ന രിമാരാ ം അവരവ െട
ഇ ളിേല േപായി . രാജാ ് പ ിയറയിേലെ ിയതിെ േശഷം എ ാവ ം
രാജഭവന ിൽ െ ഓേരാ ല േപായി ിട റ ി.
ഏകേദശം അർധരാ ിയായേ ാൾ ളിയാ ി ി ന രി േബാധം വീ . അേ ാൾ
അേ ഹ ി രാജാവിെ ആൾ വ ി എേ ാ താൻ എേ ാ അസംബ ം പറ
യ എേ ാ ഏതാെ ാെ ഒ സ ം േപാെല ഓർമേതാ കയാൽ വിവരം അ ർജന
േ ാ േചാദി ം ഉ ായ വ ത അ ർജനം പറ ക ം െച . നിലാ ദി േ ാൾ
െച ാെമ ാ ് പറ യ ിരി െത േക േ ാൾ ന രി തത് ാലം ഒ ാളി .
എ ി ം സർവേലാൈകകമാതാവായിരി സാ ാൽ ശ ി െട സഹായ േകാ
് തനി ് ഒ ം ഃസാ മാ ം അവമാനകരമാ ം വരികയിെ വിശ ാസേ ാ
ടി അേ ഹം ഉടെന എണീ രാജസ ിധിയിേല ് റെ . റ ിറ ി േനാ ിയ
90 11. ളിയാ ി ി ന രി

േ ാൾ ർണച ൻ ആകാശമധ ി ൽ കാശി നിൽ ം ന വിശദച ിക

േലാകെമ ാം നിറ പര ിരി ം കാണെ . അതിനാൽ അത ം സ ദ
യനായ ന രി േവഗ ിൽ രാജഭവന ിെല ി രാജാ കിട റ പ ിയറവാതി
ൽ െച ി വിളി . ഉടെന രാജാ ണർ ് “ആര ്?” എ േചാദി . “ഞാൻതെ ,
ളിയാ ി ി” എ ന രി ഉടെന രാജാ റ ിറ ി േനാ ിയേ ാൾ പറ . ർ
ണച െന ം ച ികാ കാശെ ം ക ് അത ം വി യി . അേ ാൾ െ രാ
ജാ ത ാെര റ യ ന രിമാെരെയ ാം വിളി വ ി. എ ാവ ം ഇ ക ്
ഏ ം അ തെ . രാജാ ളിയാ ി ി ന രി ് അനവധി സ ാന ം െകാ
സേ ാഷി ി യ . അേ ഹം അേ ഹ ിെ ഇ െ ിയേ ാേഴ ം ച ം ച ിക
ം മറ ന ഇ ാ ക ം െച . ആ കാണെ ് സാ ാൽ ച ം ച ിക മ ാ
യി എ പറേയ തി േ ാ. ഭ വ ലയായ േദവി ഭ നായ ന രി ് അവമാനം
സംഭവി ാെത ഇരി ാൻ േവ ി തെ ല ളിൽ ഒെ ് ഉയർ ി ിടി യാ
യി െച ്. അ ് ക വർെ ാം ച നായി അതിെ േശാഭ ച ികയായി േതാ
ി എേ .
ഇ കാരം പല ം പല വിധ ിൽ പരീ ി ി ം ളിയാ ി ി ന രിെയ അവമാനി
തിേനാ അേ ഹ ിെ മദ പാനെ ത െ തിേനാ അേ ഹ ി
്ക ി തിേനാ കഴി ി . േദവി സാദം േവ േപാെല സി ി ി വെര ജയി
ാൻ ആ വിചാരി ാ ം കഴി ത േ ാ.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 91

ളിയാ ി ി ന രി ഒ ന മ വാദി മായി . അേ ഹെ മ വാദ ി

നായി പല ം ണി െകാ ് േപാ ക പതിവായി . അേ ഹം ഒഴി ാൽ ഒഴിയാ
ബാധ ഒ ം ഉ ായി ി . ന രി മ വാദ ി ം മ മായി അന ല ളിൽ േപാ
േ ാൾ േദവി ത ർ ിയായി ് അേ ഹേ ാ ടി േപാ ക പതിവായി . എ ി
ം അ ് അന ാർ ് അ ത ം തെ ആയി .
ഒ ദിവസം ന രി എവിെടേയാ േപായി ഒ മ വാദം കഴി ് അർധരാ ി ന രി
ം േദവി പി മായി ഇ േ റെ . െറ വഴി േപാ തിെ േശഷം ഒരി ൽ
ന രി തിരി േനാ ിയേ ാൾ േദവിെയ ി . എവിെടേ ായതായിരി ം എ
സംശയി റ േനരം തിരി നി . എ ി ം കാണാ യാൽ ന രി വ സനമായി.
ഒ േന ഷി ി േവണം േപാകാെന നി യി ് അേ ഹം േപാ ലേ തെ തി
രിെയ റെ . റ െച േ ാൾ വഴി സമീപം ഒ പറയെ മാട ിൽ ഒ പറയൻ
ഒ വാ ം പീഠ ം െവ േദവിെയ ജി ം െകാ ം ചാ ം ചില േ ാ ൾ
െചാ ി തി ം േദവി ആ ജ ഏ െകാ ് ആ പീഠ ിേ ൽ ഇരി ം ന രി
ക . (േദവിെയ പറയ കാണാൻ പാടി ായി താ ം). അവെ ജ ം മ ം കഴി
വെര ന രി എ ാം ക ംെകാ ് വഴിയിൽ െ നി . അെത ാം കഴി േ ാൾ
േദവി എണീ ് അവിെടനി റെ ന രി െട അ ൽ വ . അേ ാൾ ന രി “അ
േയാ േദവി! ഈ പറമാട ി ം മ ം അവി െ െ ിയ ് വലിയ ക മാ ്. മ ത
ാദികെളാ മി ാെത നീചനായ ആ പറയൻ ജി തിെന അവി ൈകെ ാ ക ം
അവെ നിേവദ ാംശെ അവി ഭവി ക ം െച ക ി ് എനി ് വളെര
വ ാെത േതാ ി. ഇനി േമലാെല ി ം ഇ െന തി േപാകാതി ാൽ െകാ ാം”
എ പറ . ഇ േക േദവി ചിരി ംെകാ ് “അ ാ, അ ് ഇ വെര എെ സ ഭാ
വം ന േപാെല അറി ി ി , അേ ? അേ മനഃ ി ം ഭ ി ം മതിയായി ി .
എെ റി ഭ ി എ ാവ ം എനിെ ാ േപാെലയാ ്. ച ാലെന ം ാ
ണെന വ ത ാസം എനി ി . ഭ ി വർ ആ വിളി ാ ം എനി വിെട
േപാകാതിരി ാൻ നി ിയി . ഞാൻ മ ത ാദികെള ാൾ ഗണി ് ഭ ിെയ
യാ ്. ഈ തത ം അറി ി ി ാ അേ െട െട ഞാൻ വ ി . ഇനി അേ ്
എെ ാണാ ം കഴിയി എ ി ം പതിവിൻ കാരം ഭ ിേയാ ടി എെ ഉപാസി
െകാ ി ാൽ അ വിചാരി കാര െമ ാം ഞാൻ സാധി ി തരിക ം െച ാം”
എ ളിെ ് അവിെട െ അ ർധാന ം െച . അതിൽ ിെ ന രി മാംസച
െകാ േദവിെയ ക ി ി . േദവി അ ത യായതിെ േശഷം അധികകാലം
അേ ഹം ജീവി ി ി മി .
ളിയാ ി ി ന രിെയ മലയാള ിൽ പല േദശ ളി ം പല ജന ംഇ ം ം
ബപരേദവതയായി െവ ാചരി വ ്. കർ ിടമാസ ി ം ലാംമാസ ി ം മ ം
ളിയാ ി ി ന രി െവ ം ടി െവ ക എെ ാ കാര ം പേലട ം നട ്.
ളിയാ ി ി ന രി െവ ം ടി ാർ ി ാൽ സകല കാര ം സാധി െമ ാ ്
ചില െട വിശ ാസം. സ തി ാകാനായി ം സ ാകാനായി ം ബാേധാപ വ
ൾ, േരാഗ ൾ തലായവ മാ തിനായി ന രി െവ ം ടി ാർ ി പേലട
92 11. ളിയാ ി ി ന രി

ം നട ാ ്. േമാഷണം െതളിയി വിഷയ ിലാണെ ഇ ധാനം. ളിയാ ി

ി ന രി െവ ം ടി ാർ ി ാൽ െതളിയാ േമാഷണം േലാക ിലിെ ാ ്
ചിലർ പറ ്. െവ ം ടി ാർ ി ാൽ നാ െ ാ ദിവസ ിനകം േമാ ി
വൻ മാ േചാദി െകാ േമാഷണെ ാ ി ഉടമ െ പാദ ി ൽ െകാ െച
നമ രി ം. അ െന െച ിെ ിൽ ആ േമാ ാ ം അവെ തറവാ ി എ ാവ ം
ര ം ഛർ ി മരി ം. കാര ം സാധി ി ാർ ന നട ാെതയി ാൽ േമാ ാവിെ
അ ഭവംതെ ഉടമ ം സി ി ം. ളിയാ ി ി ന രി െട സ ഭാവം കായം ളം
വാ േപാെല ഇ ഭാഗ ം ർ താ ്. ഇേ ഹെ േ ാെല ഉ ർ ിയായി േവെറ
യാെതാ ർ ി മി എ ി െന പറ ക ം വിശ സി ക ം െച വർ ഇ ാല
ധാരാള ്. വളെര ാലം േ മരി േപായിരി ഇേ ഹെ റി ഭയഭ ിവി
ശ ാസബ മാന ൾ ഇ ാലം വെര നിലനിൽ ണെമ ിൽ, ഇേ ഹം ജീവി ി കാല
് ഇേ ഹ ിെ ദിവ ത ം അ തകർ ം സാമാന െമാ മ ായി െവ
എ ാവർ ം ഊഹി ാ താ ്.
ഇേ ഹ ിെ ഇ ം േകാഴിേ ാ ായി എ ം ഇേ ഹം ചരമഗതിെയ ാപിചി ്
ഇേ ാൾ അ സംവ ര ിൽ അധികമായിരി എ മാ ് േക ിരി ്.
 12
ക ാ ിൽ ൾ

േകാ ല നാ കാരനായ ഒ ാ ണൻ ആ ധവിദ അഭ സി ണെമ

ആ ഹേ ാ ടി േകാഴിേ ാ വ േചർ . അവിെട അ ാലെ
ാം റ രാജാ ് വലിയ അഭ ാസിയായി തിനാൽ ഈ ാ ണൻ അേ ഹെ െച
ക തെ ആ ഹം അറിയി . രാജാ സേ ാഷസേമതം ാ ണെ അേപ െയ
സ ീകരി . ഒ ർ ി ൽ ാ ണൻ അഭ ാസം ആരംഭി ക ം െച .
ഇ െന ഒ െകാ ം കഴി േ ാൾ ഒ ദിവസം വായ രാജാ ശിഷ നായ ാ
ണേനാ ് “ഇേ ാൾ അേ ിടി ാനായി എ േപർ വ ാൽ ത നിർ ാ”െമ േചാദി
. അേ ാൾ ാ ണൻ “പതിനായിരം േപ വ ാൽ ഒ യാസ ം ടാെത ഞാൻ ത
നിർ ാം” എ രം പറ . “അ െകാ മതിയായി . റ ടി അഭ സി ണം”
എ പറ രാജാ വീ ം പഠി ി െകാ ി . ാ ണൻ അതിജാ തേയാ ടി
പഠി ം െകാ താമസി . അ െന ഒ െകാ ം െട കഴി േ ാൾ വീ ം േമൽ
കാരം േചാദി . അേ ാൾ “അ ായിരം േപ വ ാൽ തട നിർ ാം” എ ാ ണൻ
പറ . “ഇനി ം മതിയായി ” എ പറ പിെ ം അഭ സി ി .
ഇ െന ഓേരാ െകാ ം േ ാൾ േമൽ കാരം േചാദി ം ശിഷ ൻ “ര ാ
യിരം േപെര ാം, ആയിരംേപെര ാം, അ േപെര ാം” എ ി െന
പറ ക ം െച െകാ ി . അ െന പ െകാ ം കഴി േ ാൾ “ഇേ ാൾ എ
േതാ ”എ േചാദി . “ഒരാൾ വ ാൽ തട നിർ ാെമ േതാ ്”
എ ശിഷ ൻ ഉ രം പറ . “ഇനി ം മതിയാെയ േതാ ി . റ െട പഠി
ണം” എ പറ പിെ ം പഠി ി ം ശിഷ ൻ പഠി ക ം െച െകാ ി
. ഈ ശിഷ ാ െട േമൽപറ േചാേദ ാ ര ൾെകാ ് അ ാനം അഹ
തിെയ ഉ ാ താെണ മാ . ആദ ം ാ ണൻ നിേരാധനമാർഗ ള
ാെത പരാ മണൈവഷമ ൾ ഹി ാ ം പി ീ ് അ െട ഹി ട ക ം
െച െകാ ാ ് േമൽ കാരം പറ ്.
ഇ െന റ കാലം െട കഴി േ ാേഴ ് ഈ ാ ണൻ ഒെരാ ാ രം അഭ ാ

93
94 12. ക ാ ിൽ ൾ

സിയായി ീർ . ഇനി പഠി മതി എ ് അേ ഹ ി തെ േതാ ി ട ി. എ ി

ം സ തി ി . ശിഷ വ ലനായ ആ രാജാ ് “േപാരാ േപാരാ, െമ ക ാകണം”
എ പറ ംെകാ പിെ ം അഭ സി ി .
ഇ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം ഈ ാ ണൻ രാവിെല പതി അഭ ാസ
ം കഴി േത ളി ാനായി സർവാംഗം എ ം േത െകാ റെ . ാ ണൻ
അവിെട ഒ മതിൽെ ിനക ി ാ ് എ േത ്. ആ മതിൽെ ിൽനി ്
റേ ിറ തി വാതിൽ ൽ മതിൽ റ ായി ര വശ ം ഓേരാ
ർ ഓേരാ ം പിടി െകാ നി തി ം ാ ണൻ വാതിൽ ൽ വ ിറ
േ ാൾ ര േപ ം ര വശ നി െപെ തി ം ക നെകാ ര േപെര
വായ രാജാ നിർ ീ ായി . രാജാ ം അവിെട ഒ ല മറ ി ി
. ാ ണൻ ഈ വിവരെമാ ം അറിയാെത പതി േപാെല വാതിൽ ൽ വ ് റ
േ ിറ ി. െപെ ര വശ ം നി ി ാർ ഓേരാ ം െവ െകാ .
െകാ തിെ േശഷേമ ാ ണൻ ാെര ക . എ ി ം ഉടെന അേ ഹം
അവിെടനി ചാടി ള . വായ രാജാ െവളിയിൽ ഇറ ിവ േനാ ിയേ ാൾ
ര ിെ ംഅ ് എ പ ി ം ാ ണെ േദഹ ് െതാലിേപാ ം റിയാ
െത ം ഇരി താ ം ക . രാജാ വളെര സേ ാഷി ്, “ഇതാ ് െമ ് ക ാകണം
എ പറയാ തിെ അർ ം. ഇനി അഭ ാസം മതിയാ ാം” എ ശിഷ േനാ പറ
. “എ ാം അവി െ പ” എ ശിഷ ം പറ . രാജാ േകാവിലകേ ം
ാ ണൻ ളി ാ ംേപാക ം െച . രാജാ ് ഇ കാരം തെ ിയശിഷ െന ം
െകാ ് ി ശിഷ െ അഭ ാസബലെ പരീ ി തിനായി ം ഇ െകാ
തെ ശിഷ ് അപകടെമാ ം പിണ കയിെ നി യ ായി ം ആെണ
േത കം പറയണെമ ി േ ാ. ക ിൽ എെ ി ം േപാ തി െകാ ാൻ ട
േ ാൾ എ ം േവഗ ിൽ അ അട േപാ വേ ാ. അ േപാെല സ ാധീനത
ശരീര ി ാകണെമ താ ് “െമ ം ക ാകണം” എ തിെ അർ ം. അത
ം ഊേ ാ ടി ിയ അതിനിശിത ളായ ൾ തെ േദഹ ിൽ െകാ
തിെ േശഷം വിവരമറി െതാലി റി തി ായി ചാടി ളയണെമ ിൽ അേ ഹ
ി എ മാ ം െമയ്സ ാധീന ായിരി ണം. അേ ാൾ അേ ഹ ി െമ ക ാ
കണെമ വി ായി അഭി ായം സഫലമായി എ റികയാലാ ് “ഇനി
അഭ ാസം മതിയാ ാം” എ സ തി െത പറയണെമ ി േ ാ.
ാ ണൻ പിെ ം റ കാലം സ ിധിയിൽ താമസി തനി ായി
സേ ഹ ൾ സകല ം തീർ തിെ േശഷം യഥാശ ി ദ ിണ ം കഴി ് അ
ഹ ം വാ ി അവിെടനി റെ .
അന രം അേ ഹം ഓേരാ രാജ ളിൽ സ രി ് േമണ കായം ള െച േചർ
. ആ രാജ ം അ തി വിതാംേകാേ േചർ ി ി ായി . കായം ള രാജാവി
െന െച ക ് അേ ഹ ിെ ക ന കാരം അവിടെ ൈസന െള ആേയാധനവി
ദ അഭ സി ി െകാ ് റെ ാ ദിവസം അവിെട താമസി . എ ി ം അധികകാലം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 95

താമസിയാെത അവിടെ രാജാവിെ നടപടികൾ അേ ഹ ി ് അ രസി ാ യാൽ

അേ ഹം അവിെടനി െപാ ള .
പിെ ം പല ല ളി ം സ രി ് ഒ ം അേ ഹം അ ാല തി വിതാം ർ
മഹാരാജാ ാെര ി ാമസി ി പ നാഭ ര െച േചർ . അേ ാൾ
933-ൽ നാ നീ ിയ സി നായ മാർ ാ വർ മഹാരാജാ നാ വാ കാലമാ
യി . അവി ് അവി െ ഭാഗിേനയനായ 973-ആമാ നാ നീ ിയ രാമവർമ
മഹാരാജാവിെന ആ ധവിദ അഭ സി ി തിനായി അേനകം അഭ ാസികെള വ
ി രീ ി ി ം േബാധി ാെത എ ാവെര ം പറ യ ി ് ഇനി എ േവ എ
വിചാരി ംെകാ ിരി കാല ാ ് ഈ ാ ണൻ അവിെട െച േചർ ്.
ാ ണൻ അവിെട എ ിയതിെ േശഷം ഖം കാണി ണെമ ാ ഹി . വിവരം
തി മന ിെല േസവക ാർ ഖാ രം തി മന റിയി . ഇേ ഹം ഒ വലിയ അഭ ാസി
യാെണ വിവരം െട തി മന റിയി ണെമ ം േത കം പറ ി . േസവക
ാർ എ ാ വിവര ം തി മന റിയി ക ം െച . പിേ ദിവസം പകൽ പ മണി
തി ാെക െച തി ക ന ായി. ാ ണൻ ക ന കാരം പിേ ദിവസം
പ മണിയാകാറായേ ാൾ േകാ വാതി ൽ െച . അേ ാേഴ ം മഹാരാജാവിെ
ക ന കാരം േകാ വാതി കെള ാം അട ക ം േകാ ക േകാ മതിലിേനാട ്
ഓേരാ തീ ാമതി അകലേ ാളമിട എ ാ ല ം വലിയ ആ ൾ (ഒരാൾ െപാ
ി ഇ ാണികൾ) അ ി ി തറ ക ം െച ി . ാ ണൻ േകാ
ം നട േനാ ീ ് എ ാ വാതി ക ം അട ിരി തായി കാ കയാൽ ഇ തെ
പരീ ി ാനാെണ ് അേ ഹ ി മന ിലായി. ഉടെന അേ ഹം അര ം തല ം
ി, വാ ം പരിച െമ ് പിടി ് താ നി ചില വ കൾ വ ി േകാ മതിലിെ
മീെത അകേ ചാടി. അക ് ആ ൾ തറ ിരി െമ ് അേ ഹം വിചാരി ി
ി . ചാടിെ ാ ി േകാ മതിലിെ മീേത ടി അകേ െച േ ാഴാ ് കാ കൾ
നില ാനിടമി ാെത അ ി ് ആ ൾ തറ ിരി ്ക ്. ിശാലി
ം അഭ ാസി മായ അേ ഹം േമൽഭാഗ നി താെഴ എ തി ായി തത്കാ
േലാചിതമായ ഒ കൗശലം ആേലാചി നി യി ് അ കാരം െച . എ െനെയ ാൽ
തെ ൈകയി ായി പരിച മലർ ി ിടി ് ഒരാ ിെ മീെത വ കാ കൾ
ര ം ആ പരിച ക ചവി ി ംെകാ െച െചലവിെന ഒ ി . അവിെടയി
െകാ ം പിേ ാ ം ചാടി േകാ മതിൽ െതാടാെത റ വ . നിൽ ക ം െച .
എ െന അഭ ാസികൾ ം ഒ ചാടിയാൽ പിെ അവിെടനി ചാടണെമ ിൽ
കാെലാ ് ഊ ാെത നി ിയി േ ാ. അതിനാലാ ് അേ ഹം അ െന െച ്.
ാ ണൻ േകാ റ വ തിെ േശഷം േകാ വാതിൽ ൽ കാ നി ി
േശ ക ാേരാ ് “എെ ക ി േന ഷിെ ിൽ ഞാനിവിെട വ ി എ ം േകാ വാ
തിൽ അട ി തിനാൽ അക കട വാൻ നി ിയി ാെത മട ിേ ായി എ ം
അറിയിേ ണം” എ പറ ് അേ ഹം േപാകാൻ ഭാവി . അേ ാൾ ഇെത ാം േനാ
ിെ ാ ി മഹാരാജാ ് വളെര വി യേ ാ ം സേ ാഷേ ാ ം ടി ആളയ .
േകാ വാതിൽ റ ി ാ ണെന തി ാെക വ ിസേ ാഷസേമതം തത് ാലം
96 12. ക ാ ിൽ ൾ

റെ ാ ് അ ളിെ ം അ ാല ബാല മായി രാമവർമ രാജാവിെന ആ

ധാഭ ാസം െച ി തിനായി ക ി ക ം െച .
ഇ കാരം ാ ണൻ രാജ വായി ീ കയാൽ അേ ഹ ിെ തറവാെ “
ൾ” എെ ാ ാന ം കരെമാഴിവായി ് അേനകം വ ം ക ി െകാ . “ക
ാ ിൽ” എ ്ഈ ാ ണെ സ േത ഭവനേ രാ ്. ക ാ ാ ിൽ
െള ാ ണർ തലായവർ ഇ ം െള ം ർ തലായവർ ള ൻ എ മാ
് പറ ്.
തി വിതാം ർ മഹാരാജാ ാർ തി വന ര തെ ിരമായി എ ി
ാമസി ട ിയേ ാൾ െട താമസ ം തി വന ര ായി. അവിെട അേ
ഹ ി ് അേനകം ാനമാന ൾ ക ി െകാ ടാെത പതിവായി ാർ തി ്
ഒ മഠ ം ക ി പണിയി െകാ .
ഇ കാരം അേനകം ാനമാന ം രാജസ ിധിയിൽനി പലവിധ ി ആദാ
യ ം കരെമാഴിവായി വളെര വ ം കി ിയതിെ േശഷം ൾ േകാല നാ ിൽ
നി ് തെ ംബം വ ം ഇവിെട വ ി, സ ജന ൾ അധിക തി വ ായിൽ
ഒ ഭവന ാ ി ംബെ അവിെട ിരതാമസമാ ി.
ഇേ ാ ം ക ാ ിൽ െട ംബ ിൽ ഒ യ ം ബാധി ി ി . അവർ
ന ധനവാ ാരായി തെ ഇരി . അവർ തി വന ര രാജസ ിധിയി
ാനമാന ൾ ം ബ മാന ി ം ഇ ാലം വെര റ വ ി ി . ഇേ ാ ം മഹാരാ
ജാ തി മന െകാ ് ജെയ ി ് വിദ ാരംഭ ിനായി ജ രയിൽ എ േ ാൾ
ൾ ദ ിണ െച പതിവാ ്. ഇ ാല തി വിതാം ർ മഹാരാജാ ാർ
് ആേയാധനവിദ ാഭ ാസം ആവശ മ ാ തിനാൽ അ ് െച ാ മി . ഇേ ാൾ ഉ
ാർ ് ഈ വിദ അറി ടാ. എ ി ം ഈ രാജവംശ ിെ കളരി ാനം
ഇ ം വഹി ്ക ാ ിൽ ൾ തെ ആ ്.
സാ ാൽ െട ശിഷ സാമർ ിെ ാ ളായി ് അേനകം കഥക
്. വി രഭയ ാൽ അവെയ ാം ഇവിെട വി രി ി . എ ി ം ിൽ ഒ
കഥ പറയാം.
973-ആമാ നാ നീ ിയ രാമവർമ മഹാരാജാ തി മന ിേല ് ഏകേദശം വാർ
ക മായതിെ േശഷം നട ിയതായ 967-ആമാ െ റജപ ാല ് തി വന
ര ടിയി അസംഖ ം ാ ണ െട ിൽ അഭ ാസികളായി ം ചില ായി
. തി മന െകാ ് ന അഭ ാസിയായി തിനാൽ അഭ ാസികളായി വ െട േപ
രിെലാെ അവിേട ് വളെര തിപ ി ായി . അതിനാൽ അഭ ാസികളായി
വെര ഒെ തി ാെക വ ി വ െമാെ ക ി സ ാനി ം പതിവായി .
സാ ാൽ െട കാലം ഇ ാല ി വളെര െ കഴി േപായി എ
പറേയ തി േ ാ.
ഇ െനയിരി കാല ് ഒ ദിവസം “ ് ” എ ഭവനേ അഭ ാസി
യായ ഒ ാ ണൻ കൗപീനം മാ ം ധരി ് എ ം േത െകാ ് ളി ാനായി
പ തീർ െര നിൽ േ ാൾ നായ ഒ വി ി ാരൻ നായർ ഒ െന ട ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 97

തലയിൽവ െകാ ് അതിേല കട േപായി. ആ നായ െട ക ിൽ ഒ ന വടി

യിരി ക ് ഈ ാ ണൻ “എടാ ആ വടി എനി തരാേമാ?” എ േചാദി .
അേ ാൾ നായർ “അവിേട െച മാണേ ാ. വടി വയ ായ എനി േവ തേ ?”
എ േചാദി . “നീ േവെറ ഒ ാ ിേ ാ” എ ാ ണൻ പറ . “അ ് അവിേട
ാകാമേ ാ” എ നായർ പറ . അേ ാൾ ാ ണൻ “നീ ത ിെ ിൽ വടി ഞാൻ
േമടി ം” എ പറ . ഉടെന നായർ “എ ാല െനയാവെ ” എ പറ നട
ട ി. ാ ണൻ പി ാെല െച നായ െട ക ിലിരി വടി െട അ
പിടി വലി . ഒ ൈകെകാ പിടി വലി ി വരാ യാൽ ര ൈകെകാ ം െക പി
ടി വളെര ശ ിേയാ ടി റേകാ വലി . എ ി ം വടി കി ിയിെ തെ മ , വടി
നായ െട ക ിൽ ഇ ല നി ക കിടെയ ി ം മാ കയാകെ നായ െട
നട ി സ െമ ി ം താമസം സംഭവി കയാകെ െച ി . എ ി ം ാ ണൻ ഒഴി
േപാ ിെ ക േ ാൾ നായർ അവിെടനി െകാ ് വല ്ഒ വ ിൽ ി
ിരി ി േനെര ഉ വമഠ ിേല നട ട ി. അേ ാൾ ാ ണൻ എ െകാ
േ ാ വടിയിേ ൽ പിടി ിരി പി ം വി ംെവ േപാരാൻ പാടി ാെതയായി ീർ
. അതിനാൽ അേ ഹം ാെത, എ ം േത െവയി ംെകാ വടി െട അ
പിടി ംെകാ നായ െട പി ാെലതെ േപായി. നായർ ഉ വമഠ ിൽ െച െന
ടം താെഴയിറ ിെവ ് അവിെട നി . വടി െട അ ് പിടി ംെകാ ് ാ ണ ം
അവിെട നിലയായി. നായർ െനെ ാം അളേ ി ് പ ചി ി വാ ി കഴി േ ാേഴ
ം ഈ വർ മാന െള ാം എ െനേയാ മഹാരാജാ തി മന െകാ റി ്ഈ
നായെര വിളി തി ാെക െകാ െച വാൻ ക നയായി. ഉടെന ഒ ഹരി ാരൻ
വ പറ കയാൽ നായർ െകാ ാര ിേല നട ട ി. വടിവി ംെവ േപാരാൻ നി
ിയി ാ യാൽ പി ാെല ാ ണ ം േപായി. തി ാെക െച േ ാൾ “േഹ!
് എ ാ ഇ െന?” എ ക ി േചാദി . അേ ാൾ ാ ണൻ വളെര ല ി
എ പറയണെമ ി േ ാ. താെനാരഭ ാസി ം െച ാര മായി ് ഇ െന ഒര
പകട ിലകെ നായ ഒ നായ െട പി ാെല ാെത തി ാെക െച
തി സംഗതിയായേ ാ എ വിചാരി ല ം വ സന ം സഹി വ ാെതയായി ്
എ ാൻ കര ട ി. അേ ാൾ തി മന െകാ ് “ആ സാ ാ ണെന വിേ ”
എ ക ി . ഉടെന നായർ “അടിയൻ” എ പറ ് അവിെട നി ംെകാ ് ഇട ്
ഒ തിരി . അേ ാൾ ാ ണെ പിടിവി . “ഇനി േവഗം േപായി ഊ കഴി വ ”
എ ക ി .
ാ ണൻ േപാ ക ം െച . നായർ ാ ണേനാ െച േയാഗം തി മന ിേല
ം അറിയാമായി . എ ി ം അ സാധാരണ ാരായ അഭ ാസികൾ ് അറി
ടാ തായി തിനാൽ ഈ നായർ സാമാന നെ ം ഈ നായെര ക േ ാൾ െ
അയാള് എവിെടെവേ ാ താൻ െ ാരി ൽ ക ി െ ം തി മന ിൽ േതാ കയാൽ
“നീ എവി കാരനാ ്, ആരാ ് ” എെ ാെ ക ി േചാദി . അേ ാൾ നായർ െതാ
ംെകാ താെഴ വ കാരം വിനയ ർവം അറിയി .
98 12. ക ാ ിൽ ൾ

“അടിയൻ കായം ള കാരൻ ഒ നാ ്. തി മന ിെല വി ി ാരിൽ ഒ

വനാ ്. ഇവിെട റജപമടിയ ിരം വക െനേ ൽ ി ാനായി വിടെകാ താ ്. ക ി
് അടിയെന റി ് ഓർ ാനിട ് ”. ഇ ം േക േ ാൾ തി മന ിേല ് ഓർ
ായി. എ ി ം സംഗതി അയാെളെ ാ തെ പറയി ാനായി “ഓർ ാ കാരണ
െമ ാ ് ” എ ക ി േചാദി . അേ ാൾ നായർ, “തി മന െകാ ് കായം ളം പി
ടി ാനായി എ ിയകാല േകാ മീെത തിരെയ ചാടി േ ാൾ തിര ഒ െവ
െകാ കയാൽ േകാ റേ വീ ക ം തി േമനി േകാ കേ ചാ ക ം െച
തി മന ിൽ ഓർമ ായിരി മേ ാ. അ െകാ ള ിൽ ഒളി ി തിര െട
കാൽ െവ ിയ ് അടിയനാ ്. ആ സമയം ക ി ് അടിയെന ക ി േ ാ” എ റിയി .
“ശരി, ഇ ം ന ് ഓർമ ്. നിെ ക േ ാൾ െ ന ് മന ിലായി. എ ി ം
േചാദി എേ ഉ . നീ കായം ളം രാജാവിെ ഒ ൈസനികൻ ആയി അേ ?”
എ ക ി . നായർ “അടിയൻ” എ റിയി . തി മന െകാ ് “എ ി ിേ ാൾ ഇവിെട
െന മ ംെകാ വ െത ാ ് ” എ ക ി േചാദി . നായർ, “അ ് അടിയെ കരി
ാടി അതായി . ഇ ് അടിയെ കരി ാടി ഇതാ ് ” എ റിയി . മഹാരാജാ ്
സേ ാഷി ്, “ശരി അ തി േചാറിെ ന ി കാണി ഷധർ മാ ്.
ഇ െനതെ േവണം” എ ക ി . പിെ ം തി മന െകാ ം ആ നായ ം ടി വി
ദ ാഭ ാസസംബ മാ ം മ ം റേ ാ േനരം സംഭാഷണം െച . അേ ാൾ നായ ം
സാ ാൽ െട ശിഷ നാെണ മന ിലാ കയാൽ അയാെള റി വിേശഷി ം
തി മന ിൽ ഒ സേ ാഷ ായി. ത െട സതീർഥ ാെര റി ് ഒ േത കേ
ഹം എ ാവർ ം ഉ ാ താണേ ാ. ഉ തിരി വീ ം വരാെമ ക ി ് അേ ാൾ
നായെര പറ യ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 99

ഉ തിരി േ ാൾ അഭ ാസികളായി ാ ണെര ാം തി ാെക എ ി. ആ

ിൽ ്എ ാ ണ ം ഉ ായി . കായം ള കാരൻ നായ ം വ
േചർ . അേ ാൾ അവിെട അ ാ തിയായി ് ഒ വലിയ ഇ ക ി കിട ായി .
“ഇ ് ആർെ ി ംഎ െപാ ാേമാ?” എ ക ി േചാദി . ഇ േക ് അഭ ാസി
കളായി ഓേരാ ാ ണൻ െച ് എ േനാ ി. ആ ക ിെയാ ് ഇള ാൻേപാ ം
ആർ ം കഴി ി . ഒ ം ് ാ ണൻ േ ാളം െപാ ി. പിെ നായെര ്
അരേയാളം െപാ ി. പിെ അെത ാൻ ആ ായി ി . ഒ ം തി മന െകാ
് “ന ിേ ാൾ വാർ ക ംെകാ ീണമായി. എ ി ം ഒ പരീ ി േനാ ാം”
എ ക ി െകാ ് െചെ ് ക േ ാളം െപാ ി “വിദ ാഭ ാസകാല ് ഇെത ്
ദിവസംേതാ ം ആയിരം ാവശ ം വീതം തല മീെത െപാ ി റേകാ ിടാ ്. ഇേ ാൾ
ഒ ം വ ാെതയായി” എ ം ക ി . വളെര വയ ം ീണ മായ തി മന െകാ ്
എ െപാ ിയ ഇ ക ി െച ാരായ ത ൾ ് ഒ ിള ാൻേപാ ം കഴി ി
േ ാ എ വിചാരി ് അഭ ാസികെള നാട േ ാ ടി അവിെട ടിയി വെര ാം
ല ി േപായി.
കായം ള കാരൻ നായർ ് സബ മാനം അേനകം സ ാന ൾ ക ി െകാ
ടാെത, ആജീവനാ ം അ ഭവി അയാൾ വി ിവ ഊഴിയം ടാെത െകാ
തി ം ക ി തി ം റേമ തിമാസം േറ പണം അ ണായി ം ക ി പതി
െകാ . െട ശി ാസാമർഥ ം നിമി ം രാമവർമ മഹാരാജാവി സി ി
അഭ ാസബലം ചരി സി മായി താകയാൽ അധികം വി രി ണെമ ി . എ ി
ം അവി വിദ ാഭ ാസം െച കഴി ടെന ഉ ായ ഒ സംഗതി മാ ം പറയാം.
തി മന േകാ ് െട അ ൽ വിദ ാഭ ാസം ട ി റ കഴി േ ാൾ തൽ
അവി െ മാ ലനായ മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ്, േകാഴിേ ാ ് രാജാ ്
െട അഭ ാസകാല ് േചാദി േപാെല േചാദി ം ൾ അ പറ േപാെല
പതിനായിരം േപെര ത ാെമ ം അ ായിരം േപെര ാെമ െമാെ തി മന
െകാ ് ഉ രം അറിയി ം െച െകാ ി . ഒ ം അഭ ാസം ഒ കഴി തിെ
േശഷം ഒ ദിവസം മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് പ നാഭ രം െകാ ാര ിൽ മാളിക
യിൽ എ ി നി സമയം രാമവർമ മഹാരാജാ ് മാളികയിേല േകാവണിയിൽ
െട കയറിെ . അേ ാൾ മാർ ാ വർമ മഹാരാജാ ് േകാവണി വതി ൽ ഒ വശ
േ മാറി, ഒളി നിൽ കയായി . രാമവർമമഹാരാജാവി തെ മാ ലൻ നിൽ
കാണാൻ പാടി ായി . അവി േകാവണിയിൽ െട കയറി ഒ കളിലായ സമ
യം മാർ ാ വർമ മഹാരാജാ തെ ക ിലി പ ിവാൾെകാ രാമവർമ മഹാ
രാജാവിെ ക േനാ ി ഒ െവ െകാ . െവ ക ിൽ െകാ തിെ േശഷേമ
രാമവർമ മഹാരാജാ ് അറി . എ ി ം അവി െതാലി റി തി ായി ആ
േകാവണി ടിയിൽ താണി കള . െവ െകാ ാരമാളിക െട ഒ ക േ ാലി െകാ
കയാൽ ക േ ാൽ റി േപായി. ഉടെന ൾ അവിെടെയ ി, “അവി ്ഈ
കഠിന ി െച െത ാെണ” ് േചാദി . അേ ാൾ മാർ ാ വർമ മഹാരാജാ ്
“ഒ മി . ഉ ി െട വിദ ാഭ ാസം കഴിയാറായേ ാ. അയാൾ വ ം പഠി ി േ ാ എ
100 12. ക ാ ിൽ ൾ

പരീ ി േനാ കയായി . ഇ കാര ചതി േയാഗ ൾ ശ ളിൽനി സാ

ധാരണയായി സംഭവി ാ താ ്. അതിൽ നി ് സ ാ ര െച ാൻ കഴിയാ വർ
ഈ വംശ ിൽ ജീവി ി ി േയാജനമി . അതി കഴി വനാെണ ിൽ ഇ െകാ
ൈവഷമ ം ഒ ം വരാ മി േ ാ എ വിചാരി ് അ െന െച താ ് ” എ ക ി .
“എെ നാഥെ അ ഹം െകാ ് എെ അ ൽ പഠി വർ ് ഇ കാര
േയാഗ ളിെലാ ം അപകടം പ െമ േതാ ി ”എ ൾ അറിയി .
േമ റ കാരം അേനകം പരീ കൾ കഴി തിെ േശഷമാ ് മാർ ാ വർമ
മഹാരാജാ ് തെ ഭാഗിേനയെന കായം ളം തലായ ൾ തേ ാ ടി െകാ
േപാ ക ം ചില സമയ ളിൽ തനി പറ യ ക ം െച ട ിയ ്. ശിഷ ാ െട
േയാഗ ത ാ െട േയാഗ ത ാ മാകയാൽ രാമവർമ മഹാരാജാവി സി ി
ൈവദ െമ ാം െട ശി ാൈന ണ ിൽനി ായതാെണ വിേശഷി
പറയണെമ ി േ ാ.
 13
േകാല ിരി ം സാ തിരി ം

പ െ ാരി ൽ േകാലസ പ ി ൽ രാജാ ് േകാഴിേ ാ സാ തിരിരാജാവി

െന കാണാനായി വ ി . അ ര േപർ ം രാജ ാധിപത
്. ത ിൽ ക ാൽ ര േപ ം റേമ ഭംഗി വളെര േ ഹം ഭാവി ക ം പര രം
കാലമാ

അേ ാ മിേ ാ ം േപാ ക ം വരിക െമാെ പതി ായി . എ ി ം ഉ ിൽ പര

രം മ ര ം ആേ പ ം ധാരാളമായി . േകാലസ പ ി ൽ രാജാ ് ഇേ ാ
വ ിരി ിതി ് േവ േപാെല സത് രി ാ ാൽ ലൗകിക ി േപാരേ ാ
എ വിചാരി ് അേ ഹെ സാ തിരിരാജാ ് യഥാേയാഗ ം സത്കരി . ഊ കഴി
ര േപ ം ടി ൈസ രസ ാപം െച െകാ ിരി േ ാൾ േകാലസ പ ി ൽ
രാജാ ് അക ് നി പി െകാ േനരംേപാെ ഭാവ ിൽ “സാ രി േമാ?”
എ േചാദി . (സാ തിരി എ ് േലാപി “സാ രി” എ ം പറയാ േ ാ). സാ
രി എ ാൽ ഒ മാതിരി രി (കാള) എ അർ ിലാ ് േകാലസ പ ി ൽ
രാജാ ് േചാദി ്. ഇ േക ് സാ തിരി ാ ് “േകാല ിരി ക േമാ?” എ ് അേ ാ
ം േചാദി . േകാലസ പ ി ൽ രാജാവിെന “േകാല ിരി” എ ം പറയാ േ ാ.
ഇ േക ് േകാലസ പ ി ൽ രാജാ ് “േകാല ിരി ചിലേ ാൾ ക ിേയ ം,
ി ണം” എ പറ . അേ ാൾ സാ തിരി ാ ് “േകാല ിരി ക ിയാൽ സാ രി
ക ം െച ം” എ പറ . ഇ െന അേനകം േനരേ ാ ക ം പറ രസി ി
തിെ േശഷം േകാലസ പ ി ൽ രാജാ ് സേ ാഷഭാവ ിൽ േപാ ക ം െച .
പിെ വളെര ാലം കഴി തിെ േശഷം േകാലസ പ ി ൽ രാജാ ് വിേശഷ
മാതിരിയിൽ പണികഴി ി ി ഒ െപ ി താേ ാേലാ ടി ഒ ത ൻ വശം സാ തിരി
ാ ിേല െകാ യ . ആ െപ ി ക െവടിമ നിറ ി ടാെത െപ ി റ
ാ ടെന െവടിമ ി തീപിടി െപ ി റ ആ െട ഖ ം േദഹ െമ ാം ക ി
േ ാക വ ംഒ ംപ ി ി . “േകാല ിരി ക േമാ?” എ സാ തിരി
ാ േചാദി ി തി ഒ ക ി ണെമ വിചാരേ ാ ടിയാ ് ഈ ചതി

101
102 13. േകാല ിരി ം സാ തിരി ം

േയാഗി െത ് പറേയ തി േ ാ. ത ൻ െപ ി താേ ാേലാ ടി സാ തിരി ാ ിെല

അ ൽ െകാ െച െകാ ്, േകാലസ പ ി ൽ രാജാവിെ സ ാനമാെണ
വിവരം അറിയി . ഇ േക േ ാൾ സാ തിരി ാ ്, “ഇേ ാൾ േകാല ിരിരാജാ ് ന
െ ാ സ ാനം അയ തരാ സംഗതി എ ായിരി ം? ഇെതെ ി ം ചതിയായി
രി ാേനയിട . “േകാല ിരി ക േമാ” എ നാം േചാദി തി ം “ചിലേ ാൾ ക ി
േയ ം, ി ണം” എ ാണേ ാ മ പടി പറ ി ്. അതിനാൽ ഈ െപ ി ക
് എെ ി ംക സാധനമായിരി ണം. അ െകാ ് ഈ െപ ി െവ ിൽ
ീ േവണം റ ാൻ. അെ ിൽ അബ ം പ ിേയ ം” എ വിചാരി ് െപ ി െവ
ിൽ ിെയ െകാ വ വാൻ തെ ത ാേരാ ക ി . ത ാർ െപ ിെയ
െകാ േപായി ിെ ാ വ . സാ തിരി ാ ് െപ ി റ . െപ ി ക ് െവ ംേക
റി െവടിമ െ ാം നന േപായതിനാൽ തീ ക ക ം അബ ം പ ക െമാ ാ
യി . ഈ സംഗതികെള ാം േകാല ിരി രാജാവിെ ത ാർ തിരി െച ് അേ ഹ ി
െ അ ൽ അറിയി ക ം െച . തെ േയാഗം പ ിയി േ ാ എ വിചാരി േകാ
ല ിരിരാജാവി വളെര ിത ായി എ പറേയ തി േ ാ.
പിെ റ കാലം കഴി തിെ േശഷം സാ തിരി ാ ം േമൽ കാരം ഒ െപ ി
തെ ത ാർ ഖാ രം േകാല ിരിരാജാവി സ ാനമായി െകാ യ . ആ െപ
ി േകാല ിരി രാജാവിെ അ ൽ എ ിയേ ാൾ അേ ഹം, “നാമേ ാ െച തി
പകരം ഇ ം ഒ ചതി േയാഗമായിരി ണം. നാം െകാ യ െപ ി സാ തിരി െവ
ിൽ ിയി ാണേ ാ റ ്. അ േപാെല ഈ െപ ി ം െവ ിൽ ിയി േവ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 103

ണം റ ാൻ. അെ ിൽ വ അബ ം പ ിേയ ം” എ ി െന വിചാരി െപ ി െവ

ിൽ ി റ േനാ ിയേ ാൾ അതിൽ നിറെയ കട ൽ കളായി നിറ യ
ി ്. െപ ി ക െവ ം േകറിയേ ാേഴ ം കട കൾ അതിേകാപേ ാ ടി
ഇളകിവശായി. ആ സമയ ാ ് േകാല ിരി രാജാ െപ ി റ ്. പി െ ഥ
പറയണെമ ി േ ാ. കട ക െട െകാ േകാല ിരിരാജാവി നി ിയി ാ
െതയായി. അേ ഹം ഇതിലധികം വിഷമിേ തി . അേനകമാ കൾ ടി കട കെള
അടി ം തീെവ ം ം മ ം നശി ി ് രാജാവിെ ാണെന ര ി എ പറ ാൽ
മതിയേ ാ.
 14
പാ റ േകാടൻഭരണിയിെല ഉ മാ

ഈ ം േക ി
ഉ മാ വളെര സി മായി
മായ ഈ വിേശഷ
വർ അധിക െ പറ
ാ വാ
താെണ ി ം ഇതി ് അനന സാധാരണ
കാരണ ം േമ റ
ി . അതിനാൽ അവെയ
ഭരണി െട ആഗമ
ിൽ വെട
വിവരി . പാ റ ഭ തിരി െട ഇ ം ി ീഷിലാ ്. ഇേ ാൾ അവിെട സാ
മാന ം ധന ി െ ി ം ആ തറവാ െ ാ കാല ് വളെര ദാരി ം ഉ താ .
നിത ി േപാ ം യാെതാ നി ി മി ാെത വളെര വിഷമി െകാ ാ ് ഇ ി

104
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 105

്. അ െനയിരി കാല ് ചീന കാരൻ ഒ ക ൽ വട ാരൻ അവെ

ക ലിൽ വിലപിടി അേനകം സാമാന ൾ കയ ിെ ാ ക വട ി ായി റെ .
ൈദവഗത ാ മേധ മാർഗം ആ ക ൽ ഉട േപായതിനാൽ അതി ായി മി സാധ
ന ം ന െ േപായി. ക ലി ായി അേനകം ജന ം ചരമഗതിെയ ാപി .
ചിലെര ാം പേ മാരികളിലായി ം നീ ി ം മ ം കര കയറി ര െ . ആ ിൽ
ക ലിെ ഉടമ ം ഒ പേ മാരിയിൽ കയറി ൈകവശം കി ിയ പ ് ചീനഭരണിക
ം അതിൽ കയ ി ഒ വിധം കര ക ഒ ഹ ിേല െച . അ സാ ാൽ
പാ റ ഭ തിരി െട ഇ മായി . അ ് ആ ഇ ം വളെര െചറിയ ം ഉ ത
െ പഴ ംെകാ ം സാമാന ംേപാെല െക ി ി ാ യാൽ വീണിടി ം മഹാേമാ
ശമായി .
ഈ ക വട ാരൻ െച ് നി െകാ ് “ഇവിെട ആരാ ഉ ്? ഇവിെടെയാ
കാണെ ” എ ് ഉറെ വിളി പറ . അേ ാൾ അവിെട ഹ നായ ഭ തിരി ം
അ ർജന ി ം നാല കിടാ ൾ ം ടി ഇ നാഴി അരിയി ക ിെവ ാ ി,
ഹ ൻക ി ടി ാനായി ഇരി ാൻ ഭാവി യായി . ക വട ാരൻ വിളി
േക ഉടെന ഭ തിരി റേ വ . അേ ാൾ ക വട ാരൻ “ഞാൻ ചീന കാര
നായ ഒ ക ൽ വട ാരനാ ്. എെ ക ൽ േചതംവ േപായി. െട ായി
േവല ാ ം ഒെ മരി േപായി. ഞാൻ ഭ ണം കഴി ി േനരേ ാ േനരം കഴി ിരി
. അതിനാൽ എനി ഭ ി ാൻ വ ം ത ാൽ െകാ ാം” എ പറ . ഇ കാ
രം ആ ക വട ാരെ ദീനവചന െള േകൾ ക ം പാരവശ െ കാ ക ം െച ി ്
ആർ മാനസനായി ഭവി ആ ഭ തിരി ഉടെന അകേ േപായി ആ ഉ ായി ക ി
എ െകാ വ ് ക വട ാര വിള ിെ ാ . ക വട ാരൻ ക ി ടി കഴി
തിെ േശഷം ഭ തിരിേയാ ് “അവി ് ഇേ ാൾ എനി ് ക ി തേ ഉ എ
വിചാരിേ . ഇ െകാ ് എെ ാണര െച യാ ് െച ്. ഈ ക ി െട
സ ാ ് ഞാൻ ച ാ ം മറ ത . ഈ ഉപകാര ി ത തായ തിഫലം ത തി
ഞാൻ ശ ന . എ ി ം ഞാൻ സ േദശ േപായി തിരി വരാൻ സംഗതിയാെയ ിൽ
എെ ശ ി ത തിഫലം ഞാൻ ത ം. േപാരാ ൈദവ ം അവിേട ത
െകാ ം. എ ാൽ എനി ിനി ഇവി ് ഒ സഹായം ടി െച തരണം. എെ ാൽ
എെ സാമാന െള ാം ന െ േപായി. എ ി ം പ ചീന രണി േക ടാെത കി
ീ ്. ഞാൻ നാ ിൽേ ായി തിരി വ വെര അവ ഇവിെടെവ ി തരണം”
എ പറ . അേ ാൾ ഭ തിരി “ഇവിെട ലം മാ ്. എ ി ം ഉ ലം
െകാ ി തരാം. ഭരണിയിൽ വിലപിടി സാധനെമാ മി േ ാ. അ െന വ
െ ിൽ ഇവിെട െവ ാൻ പാടി . ഇ ം ഒ ം ഉറ ിലാ താ ് ” എ പറ .

ക വട ാരൻ: വിലപിടി സാമാന െളാ മി . അതിെലാെ വര രി നിറ ി

്, അേ ഉ .
ഭ തിരി: എ ാൽ വിേരാധമി .
106 14. പാ റ േകാടൻഭരണിയിെല ഉ മാ

ഉടെന ക വട ാരൻ ഭരണികൾ പ ം അട െക ി ംെവ ് എ ി ് ഇ

ര ക െകാ െച െവ ി .
ഭ തിരിേയാ യാ ം പറ േപാ ക ം െച . പിെ റേ ാ ദിവസം കഴി
േ ാൾ ഒ ദിവസം ആ ഇ വർ ഭ ണ ി യാെതാ നി ി മി ാെത
വ ടി. ഉ തിരി േ ാേഴ ം ികെള ാം വിശ സഹി ാൻ പാടി ാെത കര
െകാ കിട ട ി. ഹ ം അ ർജന ം വിശ െകാ ം കിടാ െട പാര
വശ ം ക ി ം ആക ാെട വളെര വിഷ രായി ീർ . അേ ാൾ അ ർജനം “ചീന
കാരെ ആ ഭരണികളിൽ വര രി ാെണ േ പറ ്? ന ് ഒ ഭരണിയിൽ നി
് റ ് പരിെ െവ ഈ ികൾ ് േറെ െകാ െ ിേലാ? ഇേ ാൾ ഇവർ
എ െകാ ാ ം തിേ ാ ം. ഇവർ അ വിഷമി . ന െ ാ മിെ ിൽ േവ .
ഒ ം അറിയാറായി ി ാ ഈ ികൾ ് ഇനി ം ഒ ം െകാ ാ ം ക മേ ?
േനരം പ നാഴിക കലായേ ാ?” എ പറ .

ഭ തിരി: പറ െതാെ ശരിയാ ്. എനി ം വിശ ് സഹി ാൻ വഹിയാെതയായിരി

. അവിെട ം അ െനതെ ആയിരി മേ ാ. എ ി ം മെ ാരാൾ നെ വി
ശ സി ി ാനായി െവ ിരി സാമാനം ഉടമ െ അ വാദം ടാെത
നാെമ ശരിയാേണാ? മരി ാ ം വിശ ാസവ ന െച ്.
അ ർജനം: ഈ ിക െട ാണര ായി ് അതിൽ നി ് റ പരിെ ാൽ ന
് ഒ പാപ ം വരികയി . പിെ ആ ക വട ാരൻ വ േ ാേഴ ം അ ം
പരി ് ന ് എ െനെയ ി ം ഉ ാ ി അതിലി ് നിറ വ ക ം െച ാം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 107

അതിെ ിൽ തെ ം ന െട പരമാർ ം അറി ാൽ അവെനാ വിേരാധ ം

േതാ കയി . അവ ം ഒ മ ഷ നേ ? വിശ ാ ദ ം അവ ം അറി ി
േ ാ…

എ ി വളെര റ . ഇ െന വളെര േനരെ വാഗ ാദം കഴി തിെ േശഷം

ഭ തിരി ഒ ഭരണിയഴി റ പരി ് എ ക തെ െയ തീർ െ ി ര ക
െച ് ഒ ഭരണി െട െപാ ി െക ഴി ഭരണി ക ക ി പരി വാരിെയ .
ഉടെന അ ് വര രി മാ മെ േതാ കയാൽ അേ ഹം െവളി െകാ വ
േനാ ി. അേ ാൾ അ ് വര രി ം ചില സ ർ നാണയ മായി . പിെ ര
ക ് ഇ ായതിനാൽ ഒ വിള െകാ ിെ ാ െച േനാ ിയേ ാൾ ഭരണി
നിറ സ ർ നാണയ ൾ ഇ മീെത മാ ം േറെ വര രി ് ഇ ിേ ഉ എ മന
ിലായി. പ ഭരണിക ം പരിേശാധി േ ാൾ എ ാം അ െന തെ ആയി .ഒ
ഭരണിക ം അേ ഹം ർവ ിതിയിൽ െ അട യി െവ . ഒ ഭരണിയിൽ
നി ് ഒ പവൻ എ െകാ േപായി വി െറ അരി ം കറിേ ാ ക ം േശഷം പണ
ം വാ ി ഇ വ . ഉടെന അ ർജനം എ ാം െവ ാ ി ികൾെ ാെ േചാ
െകാ . പിെ ആ ദ തിമാ ം ഊ കഴി .
ഇ െന റ ദിവസം കഴി േ ാൾ ഭ തിരി വിചാരി . “ഏെത ി ം വിശ ാസവ
ന െച െയ ് ഇവിെട ഴി . ഇനി ഈ ദാരി ഃഖം അ ഭവി െകാ ി
ി േയാജനെമാ മി . അതിനാൽ ഇനി ഖമായി ിരി ാ മാർഗം േനാ ണം.
ആ ക വട ാരൻ വരാൻ റ താമസി എ ിൽ എ ാം ശരിയാ ിെ ാ ക ം െച
ാം” എ ി െന വിചാരി നി യി ി ് ആ ഭരണിയിൽ നി ് ഏതാ ം വ െമ ്
അതിേകമമായി എ െകേ ാ ം മാളികേയാ ം ടി ഒരി ം പണിയി . േശഷം ആഭരണി
യി ായി തലി വ ം ഭരണി, പാ ൾ തലായവ ം സ ാദി . അ
െന റ ദിവസം െകാ ് അേ ഹം ഒ വലിയ വ നായി ീർ . പരമാന മായി
സകല െചല ം കഴി തിവ രം പ ീരായിരം പ മി ായി ട ി. ആ മി ം
വ തലി സ ർണ നാണയ ൾ വാ ി താൻ എ ഭരണി നിറ ട ി. അ
െന അെ െകാ ം െകാ ് അേ ഹം ആ ഭരണി ർ ിതിയിൽ നിറ ് അട െക ി
യി െവ . പിെ ആ പ ഭരണിക െട വലി ിൽ ഒ പാതി വീതം വലി
പ ഭരണികൾ ടി അേ ഹം വില വാ ി. അവയി ം സ ർണ നാണയ ൾ
നിറ ് അവ ം അട െക ി യി െവ . അേ ാേഴ ം ആ ക വട ാരൻ േവെറ ഒ
ക ലിൽ സാമാന ം കയ ി ആ ദി ിൽ വ . അേ ാൾ അവൻ േപായി പ
െകാ ം കഴി ി . അവൻ കര ിറ ി, താൻ ഭരണികൾ ി ാൻ െവ ി
ഇ ം അേന ഷി റെ . ആ ല വ േനാ ിയേ ാൾ ഇ ിെ സ ഭാവം
ആക ാെട മാറി െകാ ് അവ വളെര സംശയമായി ീർ . പിെ ചിലേരാ
േചാദി േ ാൾ ആ ഇ ം ഇ തെ യാെണ ം അതി ിെട നായി പണികഴി ി
താെണ ം ഭ തിരി ് ഒ നിധി കി ിയതിനാലാ ് ദാരി ം ഒെ തീർ ് എ ം
ഇേ ാൾ അവിെട സ ധാരാളമായിേ ായി എ ം മ ം പറ . അ േക േ ാൾ നി
108 14. പാ റ േകാടൻഭരണിയിെല ഉ മാ

ധി കി ിെയ പറ േഭാ ാെണ ം ഇെത ാം തെ ഭരണിയി ായി തൽ

െകാ ് സ ാദി താെണ ം ക വട ാരൻ തീർ െ ി. ഈ ിതി തെ
തൽ കി കാര ം ജ ം തെ എ ം അവൻ നി യി . എ ി ം ഭ തിരിെയ ്
ഒ േചാദിേ ാം. ത എ ിൽ തരെ , ഇെ ിൽ േവ ാ എ വിചാരി ് ആ ക
വട ാരൻ ഇ െച ് നി ം െകാ ് “ഇവിടെ തി േമനി ഇവിെട േ ാ?”
എ േചാദി . അേ ാൾ ഭ തിരി മാളികയിൽ ഇരി കയായി . ക വട ാരെ ഒ
േക േ ാൾ ആളറി കയാൽ ഉടെന അേ ഹം താെഴയിറ ിവ . ക വട ാരെന വളെര
ആദരേവാ ടി വിളി തെ പടി ര മാളികയിൽ െകാ െച കേസര െകാ ി
ി, താ ം ഇ ി ശല ാദികെള ാം െച . പിെ ആ ക വട ാര ം െട
വ ി വർ ം അതിേകമമായി ഒ വി സ ാര ം കഴി തിെ േശഷം ഭ തിരി
പറ , “ഞാൻ നി െട അ വാദം ടാെത ഇവിെട ി ാനായി െവ ി ത
ലിൽ നി സ െമ ചില ൈകകാര ൾ െച . അ െന െച ാൻ സംഗതിയായ ്
എെ ദാരി ഃഖ ിെ ശ ി നിമി മാ ്. എ ി ം എെ ി ന ായവിേരാധ
മായി താെണ ് ഞാൻ സ തി . ആ െത ിെന നി ൾ മി ് എനി ് മാ
തരണെമ അേപ ി . ഇേ ാൾ നി െട തൽ പലിശേയാ ടി ഇവിെട ത ാ
താ ം.” ഇ ം പറ തിെ േശഷം ക വട ാരെ പ ഭരണിക ം അേതാ ടി
താൻ േശഖരി െവ ി െചറിയ ഭരണികൾ പ ം എ ി റ വ ി െവ .
അേ ാൾ ക വട ാരൻ “ഞാനിവിെട പ ഭരണി മാ േമ െവ ി ായി . ഈ
െചറിയ ഭരണികൾ എെ വകയ . ഇതിെ െട അ ടി െകാ വ െവ ിരി െത
ിനാ ്?” എ േചാദി .

ഭ തിരി: നി ൾ ഈ തൽ ഇവിെട ഏ ി ി പ െകാ ം കഴി ിരി . തലി

് അരവാശി പലിശ ി തേര താണേ ാ.
ക വട ാരൻ: ി ാൻ ത തലി ി ലി അേ ാ തരികയ ാെത പലിശ
ഇേ ാ വാ ക ന ായമ . അതിനാൽ ഈ പലിശ ഞാൻ വാ ത .
ഭ തിരി: എനി ിേ ാൾ െകാ ിൽ െചല കഴി പ ീരയിര ിൽ ഉ ിക ബാ ി
യാ ്. പ ീരായിര ിൽ റയാെത അ വ ം ഈ കാ ഇ
ം എ േവ ാ എെ സർവസ ം നി െട തൽ െകാ ായതാ ്. അ
വാദം ടാെത നി െട തെല ൈകകാര ം െച തിനായി ഒ ായ ി
മായിെ ി ം ഈ െചറിയ ഭരണികൾ െട നി ൾ സ ീകരി ണം. അെ ിൽ
എനി വളെര വ സനമാ ്.
ക വട ാരൻ: ഞാനിവിെട െകാ വ െവ പ ഭരണിക ം ർവ ിതിയിൽ ഇേ ാ
ം ഇരി ്. അതിൽ എനി യാെതാ ന ംവ ിയി ി . പിെ ഇവി
േട റ സ ാദ ായ ് ഇവിടെ ഭാഗ ം ഉ ാഹ ം െകാെ ാെത
വിചാരി ാനി . ഇവിേട ് അ കാര ായ തെല ാം ഇവി െ സ ം തെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 109

യാ ്. അതിനാൽ ആ സ ം ഒരി ം ഞാൻ സ ീകരി ത . െവ െത

ഞാൻ സ ം സ ീകരി ാൽ എനി േശഷം തൽ ടി നശി േപാ ം.

ഇ െന അവർ ത ിൽ വളെര വാഗ ാദം കഴി തിെ േശഷം െചറിയ ഭരണികൾ

പ ം ഭ തിരി തിരിെയ എ ി ് അക തെ െകാ െച െവ ി . അതിെ േശഷം
ആ ക വട ാരൻ ം നീ ം െവ ില ം പാ ം ി തെ സ ം ഭരണിയിൽ ഒ ഭ
തിരി ദാനമായി െകാ . അ വാ തി ം ഭ തിരി വളെര വിസ തി . എ ി ം
ക വട ാരെ നിർബ ം നിമി ം ഒ ം വാ ി. ആ ഭരണിയാ ് “േകാടൻ ഭരണി”
അതിെ വായ ം േകാടീ തിനാലാ ് അതി ് ഈ േപ സി ി ്. ദാനം െച കഴി
തിെ േശഷം ക വട ാരൻ “അ േയാ മഹാ ാ ണാ! ഈ ഭരണി റ േകാ
താെണ ി ം വളെര ഐശ ര ം വിേശഷ താ ്. ഈ ഭരണി ഇരി ദി ിൽ
ദാരി ം എ ് ഒരി ം ഉ ാ കയി . എ മാ മ ഇതിൽ മാ ഉ ിലി ാൽ
അനിതരസാധാരണമായ ഒ സ ാ ായിരി ം െച ം എ ം പറ ് െതാ ് അത
ം സേ ാഷേ ാ ടി ഒൻപ ഭരണിക ം എ ി െകാ ് ക വട ാരൻ േപാ ക ം
െച .
ഭ തിരി ആ െചറിയ ഭരണിക ം േകാടൻ ഭരണിയി ായി വ ം മെ ാ ഭരണി
യിലാ ി അ ം തെ നിലവറയിൽ ാപി . ആ പതിെനാ നിേ പ ംഇ ം
അവിെടയിരി െ ാ ് േകൾവി. പിെ ആ േതാ ം േകാടൻഭരണിയിൽ മാ
ഉ ിലി ക ം ട ി. ആ ഭരണിയിൽ മാ ഉ ിലി ാൽ എ നാൾ കഴി ാ ം മാ
െട പ നിറം മാ കയി . അതിെ സ ാ ് ഇ കാരെമ ് അ ഭവി ി വർ ്
അറിയാെമ ാെത പറ റിയി കാര ം യാസം. അ ത ല െമ പറ ാൽ
മതിേയാ എ സംശയമാ ്. ചി യം നിമി ം ജലപാനം േപാ ം കഴി ാൻ പാടി ാ
െത കിട വർ ് ആ മാ െട ഒ കഷണം െകാ ാൽ അേ ാൾ നി യമായി ം
ാഴിയരി െട േചാ ം. അ ് അതിെ സ ാ ്. ഈ മാ െയ റി ് േക ി
ഒ കഥ ടി പറയാം.
െകാ ം െതാ ായിരെ പ ാമാ നാ നീ ിയ മഹാരാജാ തി മന
െകാ രാജ ം വാ െകാ ിരി േ ാൾ ഒ റജപ ാല ് ഒ ദിവസം ന രിമാർ
അ ാഴം ഉ െകാ ിരി സമയം അ ാഴ ിെ െവടി ം േകമ ം െകാ ് ഒ
ന രി മെ ാ ന രിേയാ ് “എേടാ! എ ാ അ ാഴം േകമം തെ , അേ ? ഇ െന
മെ ാ ല നട ാൻ യാസ ്. അ െനയേ ാ?” എ േചാദി . അേ ാൾ
മേ ന രി, “അ െന തെ , അ െന തെ , സംശയമി . എ ി ം ആ പാ റെ
ഉ മാ െട ഒ കഷണം ടി ായി എ ിൽ ഒ ടി ജാത മാേയേന. ആ ഒ
റേവ ഉ ” എ പറ . ആ സമയം തി മന െകാ േകാവിെല ി ദ ിണ
മായി േപാ കയായി . ന രിമാർ തി മന ിെന ക ി . എ ി ം അവി ്ഈ
സംഭാഷണം േകൾ ക ം അ പറ ന രി ഇ ാരാെണ മന ിലാ ക ം െച .
അ രാ ിയിൽ െ തി മന െകാ ഢമായി ഒരാെള അയ പി െ
റയായേ ാേഴ ം േകാടൻ ഭരണിയിെല ഉ മാ വ ി, ഒ ദിവസം അ ാഴ ി
110 14. പാ റ േകാടൻഭരണിയിെല ഉ മാ

ളി വിള ി . അവിെട റജപം വക ായി പല വിധ ിൽ ഉ ിലി ി മാ കൾ

ളി വിള ിയ ിലാ ് ഇ ം വിള ിയ ്. േകാടൻ ഭരണിയിെല മാ വ ിയ
കഥ യാെതാ ം അറി ി മി . എ ി ം േമ റ ന രി ഈ മാ ാ കഷ
ണം എ കഴി ഉടെന “ഓേഹാ ആ റ ം തീർ . എടാ േയാഗ ാ! നീ ഇവിെട വ
േചർേ ാ?” എ പറ െ . അേ ാൾ അ ലി േവെറ ന രി “ഈ മാ സാ
ാൽ േകാടൻ ഭരണിയിേലതാ ് ” എ പറ . തി മന െകാ ് ആ സമയ ം േകാ
വിെല െ ീ ായി തിനാൽ അ ം േക . െകാ ാര ിൽ എ ിയ ഉടെന ആ
ന രിെയ വ ി, “അേ േ ാെല സ ാദറി ഭ ി വർ മാ ് ” എ ം മ ം
സേ ാഷ ർവം ക ി ക ം ന രി ് ഒ സ ാനം െകാ ് അയ ക ം െച .
ഇ െനയാ ് േകാടൻ ഭരണി െട ം അതിെല മാ െട ം വിേശഷം. ആ മാ
ഒരി ൽ ീ വർ അതിെ സ ാ ് ഒരി ം മറ കയി . ആ േകാടൻഭരണി ആ
ഇ ് ഇ ം ഇരി ്. അതിെല മാ അനന സാധാരണമായ ആ വിേശഷം
ഇ ംക വ ്.
 15
മംഗല ി ി ം യിൽ പണി ം

തി
അേ ഹം,
വിതാം റിൽ തി വ ാ താ

േ ർ നാേല ാ ിൽ ഇേ ാ
ിൽ േചർ ആറ െള മംഗല ി ിയി
പ േജ ാതി ാ പാരംഗത ം മഹാവിദ ാ മായി ് ഒ
ശ രനാരായണപി
ായി
അവർക െട പി
.
്

താമഹ ം വലിയ വിദ ാ ം സി േജ ാ മായി സ തി ീ അവർക െട

സഹപാഠി ം ആ മി മായി . ഒരി ൽ അേ ഹം എവിെടേയാ േപാ ംവഴി തെ
േ ഹിതെന ടി ക ി േപാകാെമ വിചാരി നാേല ാ ിൽ േകറി. അേ ാൾ ഒ
േപാ ി തനിെ ാ േവളികഴി ണെമ വിചാരി പല ീജാതക ം തെ ജാതക
ം െകാ സ തി ി െയെ ാ േനാ ി ാനായി അവിെട വ ടീ ായി .
െച േകറിയ ഉടെന സ തി ി സബ മാനം എ േ ് ആസനസത്കാരം
െച ി ി, താ ം യഥാ ാനം ഇ തിെ േശഷം ര േപ ം പര രം ശല
ാദിസംഭാഷണം െച െകാ ി . അന രം സ തി ി (േപാ ിെയ ി ാണി
ി ് ) “ഇേ ഹം ഒ േവളികഴി ണെമ വിചാരി ജാതക ൾ േനാ ി ാനായി ാ
വ ിരി ്. ീജാതക ൾ ഒ വളെര െകാ വ ി ്. ഞാനാെണ ിൽ ഇെത ാം
പരിേശാധി ് ഒ തിരെ തി ം വളെര ദിവസം േവ ി വേ ം. അവി ാ
യാൽ എ േ ാ. അതിനാൽ അെതാ േനാ ി തീർ െ ി അേ ഹെ അയ
േ ാൽ എനി ം അേ ഹ ി ം വലിയ സഹായമാ ം. പിെ വർ മാന ൾ പറ
തി ന മന ി ഖ ായിരി ം” എ പറ . ഉടെന ് “ഓേഹാ,
ആ േജാലി ഇേ ാൾ തീർേ ാമേ ാ” എ പറ േപാ ിേയാ ജാതക െള ാം വാ
ി. ആക ാെട തിരി ം മറി ം ഒ േനാ ീ ് “ഇ െകാ കയി ” എ പറ ി ്
ഓേരാ ായി താെഴയി ് ഒ ം ഒ ജാതകം കയിൽ പിടി െകാ ് “ഈ ീജാതകം
ശാ കാരം േനാ ിയാൽ ഇേ ഹ ി ന േപാെല േചർ തായിരി ം. പേ , ഈ
കന കെയ ഇേ ഹ ി വിവാഹം കഴി ാൻ കി കയി എേ ഒ േദാഷ ”എ
പറ . തിെ വാ േക ് േപാ ി ആ ജാതകം എവിടെ െപൺകിടാവിെ താ

111
112 15. മംഗല ി ി ം യിൽ പണി ം

െണ േനാ ീ ് “ജാതകം േച െമ ിൽ ഈ കന കെയ എനി കി ാതിരി കയി .

ആഇ ാ ംഞ ം ത ിൽ പേ തെ േചർ ാ ം േ ഹിത മാ ് ” എ പറ
. ഉടെന ് “േപായി പരീ ി േനാ ക. ഒ വിൽ ഫലം ഞാൻ പറ േപാെല
യായിരി ം. േവെറ കന കെയ ആയിരി െമേ ഉ . ആ േവളിെകാ ് ഫലെമാ മി
താ ം. സവി തി ് ആ ീ മരി േപാ ം. സ തി ാകണെമ ിൽ പിെ
ഒ ടി േവളി കഴിേ ിവ ം” എ പറ . ഇെതാെ േ ി ് േപാ ി ് ഒ ം വി
ശ ാസ ായി . അേ ഹം “ഞാെനാ പരീ ി േനാ േ ” എ പറ ജാതക ം
എ െകാ േപായി. റ േനരം സ തി ി േയാ വർ മാന ം പറ ി തി
െ േശഷം യാ പറ ം േപായി.
ഉടെന ഒ േപാ ി, “അതിെന റി ് അെ ാ ം വ സനിേ . എനി ീധന
മായി ഒ കാ േപാ ം തരിക ം േവ ാ, എ ാ ം ഈ െപ ിെന ഇ ാൾ െകാ
ാൻ പാടി . അേ സ ത െ ിൽ പറയണം. ഞാനിേ ാൾ ളി വേ ാം”
എ പറ . േവെറ നി ിെയാ ം കാണാ യാൽ അ ൻേപാ ി അതിെന തി
. േവളി കഴി ാെമ പറ േപാ ി ളി വരിക ം അ ൻേപാ ി കന ാദാനം െച
ക ം െച . അേ ാൾ േപാ ി ിണീസ യംവര ിെല ശി പാലെനേ ാെല ഏ
ം വിഷ നായി ീർ . അ ക മേ ക ിയി ഒ േപാ ി “അ ് ഇ െകാ
െ ാ ം വ സനിേ ാ. ഈ ർ ിൽ െ അേ െ ാ ഞാൻേവളി കഴി
ി ാം. എെ െട വേ ാ . എെ മകെള ഞാൻ അേ തരാെമ നി യി .
ഇവിെട രാെമ പറ തിൽ ഇര ി ീധനം തരാ ം ഞാൻ ത ാ ് ” എ പറ .
അ ് അേ ഹ ം സ തി . ആ ക ി ാെര ാം ടി ഇറ ി മേ േപാ ി െട മഠ ി
േല േപാ ക ം ആ ർ ി തെ ര ല ം േവളി നട ക ം െച .
ഈ ഭവിഷ ത്ഫല െള ാം മംഗല ി ി േ തെ പറ ി താണേ ാ.
എ ി ം അേ ാഴെ വാശി ം വഴ ംെകാ തത്കാലം അെതാ ം ആ േമാർ ി .
േവളി കഴി േശഷം, താൻ ജാതകം േനാ ി ാനായി െച േ ാൾ നാേല ാ ിൽെവ
പറ െത ാം ആ േപാ ി ് ഓർ വരിക ം മന െകാ തിെന വളെര
ബ മാനി ക ം െച . എ ി ം േശഷം ടി ഒ േമാ എ റിയെ എ വിചാരി ്
അേ ഹം സ മായി . ആ മാസം കഴി തി േ ആ േപാ ി െട അ ർജനം
മരി . അേ ാൾ പറ ി വ ം ഓർ തിനാൽ തിെ ിൽ
േപാ ി വളെര വിശ ാസമായി.
അന രം േപാ ി ഒ ടി േവളികഴി ണമേ ാ എ വിചാരി ി ് ഒ വളെര ീജാ
തക ൾ േശഖരി . “ഇനി തിെനെ ാ തെ ജാതകം േനാ ി നി യി ി
േവണം േവളി കഴി ാൻ” എ വിചാരി േപാ ി ജാതക ംെകാ ് ആറ ള തി
െ ഇ െ ി. അേ ാൾ ് അ ല ിൽ െതാഴാൻ േപായിരി കയായി .
െതാഴീ ം കഴി ് ഇ െച േ ാൾ ജാതകെ മായി േപാ ി വ ിരി ന
ക ി ് “എ ാ ഞാൻപറ ി െതാെ ഒ ിേ ? ഇനി ഒ േവളി കഴി ണം.
അേ ?” എ േചാദി . അേ ാൾ േപാ ി “പറ ി േപാെല എ ാം സംഭവി . ഇനി
േവ തിെന പറ തരണം. ീജാതക ൾ പ െത ം െകാ വ ി ്. ഊ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 113

കഴി ് ഇെത ാെമാ പരിേശാധി ്, ഇതിൽ വ ം െകാ ാ െ ിൽ നി യി

പറ യ ണം” എ പറ . ഉടെന ് “എനി ് പരിേശാധി ാ ം ആേലാ
ചി ാ െമാ മി . വ ം മന ിൽ േതാ തിെന പറ ക എേ . ഈശ ര
കാ ണ ം െകാ ം കടാ ംെകാ ം പറ ാലധികം െത ാറി . അതിനാൽ ഇ ം
ഇേ ാൾ െ പറേ ാം. ആ ജാതകെ ിൽനി ം രെ ം മാ ീ ാമതിരി
ജാതകം കാർ ികന ം ജനി ഒ കന ക േടതായിരി ം. അ ് അേ
േച ം. ആ കന കെയ വിവാഹം കഴിേ ാ . േദാഷം വരികയി . ആ ഭാര യിൽ അേ
ര ിക ം ഒ െപൺകിടാ ം ഉ ാ ം. നാലാമെ ഗർഭം അലസിേ ാ ം. പിെ
ആ അ ർജനം സവി ക മി . ഇതിലധികെമാ ം ഇേ ാൾ അറിയണെമ ി േ ാ.
ഇനി േപാ െ ിൽ േപാകാം. ഇരി െ ിൽ ഇവിെടയിരി ാം. ഞാൻ ഊ കഴി
േവഗം വരാം” എ പറ . േപാ ി പിെ അവിെട താമസി ി . അേ ാൾ െ സസ
േ ാഷം യാ പറ േപായി. ് ഉ ാനായി അകേ ം േപായി. േപാ ി േപായി
പറ കന കെയ െ വിവാഹം കഴി ക ം ര ിക ം ഒ െപൺകിടാ ം
ഉ ാ ക ം അ ർജന ിെ നാലാമെ ഗർഭം അല ക ം െച . ഇ ം കഴി
േ ാൾ േപാ ി തിെന റി ബ മാന ം സേ ാഷ ം സഹി വഹിയാെതയാ
യി. പിെ അേ ഹം േകമമായി ് ഒ സദ േവ വ ം ി ഒ വളെര ക ം
പണ െമാെ െ ാ കിടാ േളാ ടി ആറ െള തിെ ഇ െച . അ
തെ അേ ഹം കിടാ െളെയാെ അ ല ിൽ െകാ േപായി െതാഴീ ക ം താൻ
െതാ ക ം വളെര വഴിപാ കൾ കഴി ക ം െച . പിേ ദിവസം തിെന സത്കരി
തിനായി ഇ െവ ് അതിേകമമായി ഒ സദ നട ക ം തി ം ഇ
സകലർ ം ആബാല ം വാലിയ ാർ, അ ിമാർ തലായവർ വെര ഓണ ടവ െകാ
ക ം മ ം െച തിെന വളെര സേ ാഷി ി േപാരിക ം െച . ഇ കാരം
തല ണ ാരായ മഹാ ാർ ൻകാല ളിൽ േകരള ിൽ വളെര ായി .
ഇേ ാൾ ഇ െന വർ എ തായി േകൾ േപാ മി . തല ണ ത
െട മാഹാ ം എ മാ െ േമ റ ഐതിഹ ൾെകാ മാ േ ാ.
തല ണ ാർ ല ണം പറ തി പറ ം പലക െമാ മാവശ മി . അവർ
ത ാ െട വാ ം ഭാവ ം നില ം േച ം സമയ ം മ ം േനാ ി മാ മാ ് ഫല ൾ
പറ ്. അതിനാൽ തല ണം വളെര അ തകര ം സൗകര മാെണ വി
േശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
മരന ർ െന ാേ രി എ ദി ിൽ “ യിൽ” എെ ാ ഭവനം ഇേ ാ
്. ആ വീ ിൽ മഹാവിദ ാ ം സി േജ ാ മായി ് ഒരാൾ െ ാരി ായി
. ആ തറവാേ പണി ർ ാന തിനാൽ അവിെട ഷ ാെര പണി
ാർ എ ാ പറ ക പതി ്. അതിനാൽ ന െട കഥാനായകനായ േജ ാ െന ം
യിൽ പണി െര ാ ് പറ വ ി ്. മരന ർ ാമ ി ഒ ന രി
തെ െന ഉപനയി തി ് ഒ ർ ം പറ െകാ ണെമ പല േജ ാ
ാേരാ ം ആവശ െ ി ം ആ ം ർ ം പറ െകാ ി . അ ാല െത ം
റിൽ ഉൾെ ചില ത രാ ാർ, വ ി ി ശ തലായി ആ ദി കളിൽ െ
114 15. മംഗല ി ി ം യിൽ പണി ം

പല േജ ാ ാ ായി . അവെര ാം േനാ ീ ആ െകാ ിൽ ആ ഉ ിെയ ഉപ

നയി ാൻ െകാ ാ ർ മിെ പറ ക െകാ ം ഉ ിെയ ഉപനയി തി
കാലമായി െകാ ം ന രി ഒ ം യിൽ പണി െട അ ൽ െച ്
ഒ ർ ാ ിെ ാ ണെമ ് അേപ ി . പണി ർ ഉടെന ഒ യാസ ം
സംശയ ം ടാെത ർ ം ചാർ ിെ ാ ക ം െച . ന രി ആ ർ ാർ
ംെകാ െത ം ർ ത രാ ാർ തലായവ െട അ ൽ െച ് “നി െളാെ
ർ മിെ പറ െവ ി ം യിൽ പണി ർ ഒ ർ ാ ി ”
എ പറ . ഉടെന അവർ “അ േ ാ? എ ാൽ ആ ചാർെ ാ കാണണമേ ാ” എ
പറ ് അവർ ആ ചാർ വാ ി േനാ ി. അേ ാൾ പണി ർ ചാർ ിെ ാ ിരി
ർ ം ഉപനയി ാ ഉ ി െട അ മരാശി സമയ ായി തിനാൽ
ത രാൻ ആളയ ് പണി െര അവിെട വ ി. പണി ർ അ ായി േജ ാ
ാെര എ ാവെര ം ഓേരാ വിധ ിൽ ജയി ി തിനാൽ എ ാവർ ം പണി െട
േപരിൽ കിടമ ര ം അ യ ായി . അതിനാൽ ഈ അവസര ിൽ പണി
െര ഒ മധ മമാ ാെമ നി യി െകാ ശ തലായവ ം അവിെട ടി.
എ ാവ ം വ േ ാേഴ ം പണി ം വ േചർ . ഉടെന എ ാവ ം ടി “അ മരാശി
സമയ ് ഉപനയനം കഴി ാെമ ് എ മാണമാ ്?” എ പണി േരാ ്
േചാദ മായി. അേ ാൾ പണി ർ “അ മരാശി ർ ൾ വർജ മാെണ ാ ്
മാണം. എ ി ം ഈ ഉ ിെയ ഇെ ാ ം ഉപനയി ാ ാൽ േവെറ തരേ വരാ
െകാ ം ഇെ ാ ിൽ ഉപനയന ി ് ഈെയാ ർ മ ാെത ഇ ാ
െകാ ം ഇ െന ചാർ ിെ ാ താ ് ” എ പറ . ഉടെന മ വർ “ഈ ഉ ി
െയ ഇെ ാല ിൽ െ ഉപനയി ിെ ിൽ എ തരേ ടാ വരാ ?” എ
േചാദി . അേ ാൾ പണി ർ “അ െകാ ിൽ ഉ ി ് അ മരി ് ദീ യായിരി
ം. പി െ െകാ ിൽ ഉപനയന ി ർ ം തെ യി . അതിെ പി െ
െകാ ിൽ ഉ ി െട അ ൻ മരി ് ആ ദീ മായിരി ം. ദീ ാല ് ഉപനയനം
പാടി േ ാ. ഇ െന െകാ ം കഴി േ ാൾ ഉപനയന ിെ കാല ം കഴി ം. കാ
ലം കഴി തി ് ഉപനയി ാ ാൽ ഉ ി ാ ണാചാര കാരം നായിേ ാ
ക ം െച മേ ാ. അതിൽ േഭദം അ മരാശി സമയ ് ഉപനയി ത േയാ?”
എ േചാദി . “അ െനെയാെ വ െമ ിൽ ഈ ർ ി തെ ഉപനയി ക
യാ േവ ് ” എ ് എ ാവ ം സ തി ക ം ഉ ിെയ ആ ർ ി തെ
ഉപനയി ക ം പണി ർ പറ ി േപാെല ആ െകാ ളിൽ ഉ ി െട മാതാപി
താ ാർ മരി ക ം െച . അ ാലം തൽ മ േജ ാ ാർ പണി േരാ
മൽസര ം അ യ ം അ മി ക ം എലാവർ ം ർ ാധികം ബ മാന ദി ക ം
െച .
 16
കാലടിയിൽ ഭ തിരി

കാ ം ഗണപതി ത
ലടിയിൽ ഭ തിരി െട ഇ ം മാരന ർ ാമ ി ൾെ
ദി ിലാ . ഈഇ
െന ാേ രി എ
വർ പാര ര മായി തെ മ വാദ െ
മാെണ ം സി മാണേ ാ. ഇവ െട മ വാദ ി ് അനന
സാധാരണത ം സി ി തി ം ഗണപതി ത ീഭവി തി കാരണ ൾ
മായി ഇവിെട വിവരി .
ഒരി ൽ ഈ ഇ ഒ ഭ തിരി ം അേ ഹ ിെ േ ഹിതനായ േവെറ ഒ
ന തിരി ം ടി ത ിവേപ ർ രം കാണാനായി റെ . ഇരി ാല ട സമീപമാ
യേ ാൾ േനരം ൈവകിയതിനാൽ ഒരി കയറി പകെല ഊ ം സ ാവ ന ം കഴി ്
അവിെടനി റെ ് ‘യ ി റ ് ’ എ ല ി സമീപമായേ ാൾ സർ ാംഗ
രികളായ ര മ ഷ ീകൾ വഴിയിൽ നി ക . ആ ീകൾ ഇവർ അ െച
േ ാൾ തി േമനികൾ എേ ാ ാ ് ഈ അസമയ ് എ ്? എ േചാദി .
അേ ാൾ ഭ തിരി ഞ ൾ ര ി േപാ കയാ ് എ പറ . ഉടെന ീകൾ ഇവി
െട അേ ാ െച േ ാൾ യ ി റെ പറ ലമായി. ഇ െന അസമയ
ളിൽ ഇതിേല മ ഷ രാ ം നട ാറി . ഇെതാ ൈവഷമ ലമാെണ ് അവി ്
േക ി ി ായിരി േമാ? എ ഇ േവെ ാ ് അടിയ ൾ ് േതാ ്.
എ ിയാൽ എെ ി ം ആപ ാ ം. അ െന വളെര ക ി ് എ പറ .
അേ ാൾ ന രി, ഞ ൾ ് ഈ ദി ിെല ം പരിചയമി . ഞ ൾ ഈ ദി കാര .
ഇ േപാേകെ വ ാൽ േകറികിട തി ് എവിെടയാ സൗകര ്. ഇവിെട
അ െല ാ ം വ വീ കേളാ മേ ാ ഉേ ാ? എ േചാദി . അടിയ െട മാ
ടം ഇവിെട അ ലാ ്. വിേരാധമിെ ിൽ അെ ാെ ിയാൽ അവിെട കിട ാം.
എ ീകൾ പറ .
ഇ െന ആ ീക ം ഈ ാ ണ ം ടി റെ ാ േനരെ സംഭാഷണം കഴി
േ ാേഴ ം അസമയ േപായാൽ വ ം ആപ സംഭവിെ ിേലാ എ ഭയം

115
116 16. കാലടിയിൽ ഭ തിരി

െകാ ം ഈ രികേളാ ടി േപായാൽ അ രാ ി ഖമായി കഴി ാെമ

േമാഹംെകാ ം ഭ തിരി ം ന രി ം ആ ീക െട വീ ിേല േപാ കെയ തെ തീർ
യാ ി. പിെ അവർ നാ േപ ം ടി അവിെടനി േപായി. റ െച േ ാൾ വലിയ
തായി ് ഒ മാളിക ക . ഈ ീകൾ ാ ണെര ആ മാളികയിൽ ിെ ാ േപായി.
അവിെട അ വിശാലമായ ര റികൾ ഉ ായി . അതിൽ ഒ ിൽ ഭ തിരിെയ
ം ഒ ിൽ ന രിെയ ം െകാ െച കിട ി. ര റികളി ം ഓേരാ ീകൾ െച
ടി. ഭ തിരി കിട റിയിൽ െച ആ ീ ഭ തിരിെയ െതാ േ ാൾതെ അേ ഹ ി
േബാധമി ാതായി. ഉടെന അവൾ അേ ഹെ ഭ ി ാ ം ട ി. ന രി പതിവായി
‘േദവീമാഹാ ം’ പാരായണ തിനാൽ അേ ഹ ിെ ൈക ിൽ േദവീമഹാ ം
ായി . ആ ം തല ൽ വ ംെകാ ാ ് കിട ക പതി ്. അ ം ം
തല ൽ വ ി ായി . അതിനാൽ അേ ഹ ിെ അ ൽ െച ീ “ആ ം
ഇവിെട താെഴെയ ാ ം െവേ ണം. അെത ി തല ൽ െവ ിരി ” എ േചാ
ദി . “ഇ താെഴ വ ാൻ പാടി . തല ൽ വ ംെകാ ാ ് ഞാൻ കിട റ ക പതി ് ”
എ ന രി പറ . പിെ ം ം താെഴവ ാൻ ആ ീ വളെര നിർബ ി . എ ി
ം ന രി സ തി ി . അേ ാേഴ ം മേ റിയിൽ ഭ തിരി െട എ കൾ കടി െപാ ി
തിെ ം േചാര ടി തിെ ം ശ ം കലശലായി ് ഈ റിയിൽ േക ട ി.
ന രി േറെ ഭയ ം ചില സംശയ ം േതാ ി ട ി. അവിെട ിട ംെകാ
ഭ തിരിെയ വിളി . ഭ തിരിെയ അേ ാേഴ ം ാ ം ഭ ി കഴി ി . പിെ
ആർ വിളി േകൾ ? ഭ തിരി വിളി േകൾ ാതിരി ക ം അ ൽ നിൽ ീ
ം താെഴ വ ാൻ നിൽബ ി ക ം െച െകാ ം മ ം ആക ാെട കാര ം ന
പ ിയെ ം ഈ ീകൾ േകവലം മ ഷ ീകൾ അെ ം േതാ കയാൽ ന രി
ഭയം കലശലായി ീർ . അേ ഹം ം ക ിെല പിടി െകാ തെ കിട
അേ ഹ ി ലവേലശം ഉറ ം വരിക ം അേ ഹം ഉറ ക ം ഉ ായിെ പറേയ
തി േ ാ. അ യാമമാ വെര ആ ീ അേ ഹ ിെ അ ൽ ആ റിയിൽ നി .
പിെ റേ ിറ ിേ ായി. ന തിരി നിേ നായി ആ ക ിലിൽതെ ഉറ ാെത
കിട ക ം െച .
േനരം െവ േ ാൾ അവിെട മാളിക മി ; ീക മി . ന രി ഒ വലിയ കരി
ന െട കളിൽ ഇരി . പിെ അേ ഹം വളെര യാസെ ് ഒ വിധ ിൽ താ
െഴയിറ ി. അേ ാൾ അതിന മെ ാ കരി ന െട വ ിൽ ഭ തിരി െട നഖ
ം ം മാ ം കിട ക . അേ ാൾ തേലദിവസം കാണെ ീകൾ
മ ഷ ീകൾ അെ ം യ ികളായി എ ം അവ െട മായാബലം െകാ ് അവ
െര മ ഷ ീകളാെണ ം കരി ന മാളികയാെണ ം േതാ ി താെണ ം ഭ തിരിെയ
യ ി ഭ ി യായി എ ം േദവീമാഹാ ംഎ ം തെ ൈകയി ായി
തിനാൽ തെ െ ാടാൻ പാടി ാ തിനാലാ ് മേ യ ി തെ ഭ ി ാ
െത ം മ ം ന രി മന ിലായി. ഉടെന അേ ഹം ര ി േപാകാെത തെ തിരി
േപാ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 117

അ മരി േപായ ആ ഭ തിരിയ ാെത ആ ഇ ഷൻമാരാ ം ഉ ായി ി .

മരി േപായ ഭ തിരി െട അ ർജന ി അ ഗർഭ ായി . ന രി വ ഭ തിരി
െട മരണ ാ ം അ ർജന ിെ അ ൽ അറിയി . അേ ാൾ വിധവയായിതീർ
ആ അ ർജനം അത ം വിഷാദമ നായി എ പറേയ തി േ ാ. പിെ ആ
പതി തതെ ഭർ ാവിെ േശഷ ിയകെള ാം കഴി . അ െനയിരി കാല ്
ഏ ം േതേജാമയനായ ഒ െന അ ർജനം സവി . ഉ ി ജാതകർ ം, നാമക
രണം, അ ാശനം, െചൗളം, ഉപനയനം, സമാവർ നം തലായവ യഥാകാലം േവ
േപാലെയ ാം കഴി . അതിനിട വിദ ാഭ ാസം െച ി ക ം േവദാധ യനം െച ി ക
െമ ാം െച . അത ം ിമാനായ ആ ാ ണ മാരൻ പതിനാ വയ കഴി
േ ാേഴ ം അേ ഹം േവദേവദാംഗതത നാ ം സകലശാ രാേണതിഹാസ പാരംഗ
തനാ ം തീർ .
അേ ാൾ തെ അ െ മരണ ാ ം അ പറ മന ിലാ കയാൽ അ െന
െ ാ ആ യ ി െട കഥ കഴിേ െമ ് അേ ഹം നി യി ് ആ ഉേ ശസി ി ായി
ര െന േസവി ട ി. അതികഠിനമായിരി തപ െകാ ് അേ ഹം ര ഭഗവാ
െന ത മാ ി ര ഭഗവാൻ ഒ ാ ണൻെറ പം ധരി ് ഭ തിരി െട അ ൽ
െച ചില ദിവ മ ൾ ഉപേദശി ക ം “േപാരാ െത ാം ഇതിൽ പറ ്.
ഇതിൽ േനാ ിെ േ ാ ” എ പറ ്ഒ ം െകാ ക ം െച ി ് മറ േപാ
118 16. കാലടിയിൽ ഭ തിരി

ക ം െച . ആ ഭ തിരി “ ര കാലടി” എ നാമം സി ി ക ം സി നാ ക

ം െച . അേ ഹമാ ് വിശ വി തനായ “ ര കാലടി” എ പറയെ ഭ തിരി.
അ ാലം തൽ ആ ഇ ് ഓേരാ തല റയിൽ ഓേരാ ർ ് “ ര ൻ” എ ടി േപ
രി ട ി. അതി ം നട വ .
ര ഭഗവാനിൽനി ് ഉപേദശ ം ം കി ിയതിെ േശഷം ര ഭ തിരി വിവാ
ഹം കഴി ഹ നായി താമസി . അ ാല ര ദ മായ ം വ ം േനാ ി
ദി മാ ി. അെതാ മ വാദ മായി തിനാൽ ഭ തിരി സി നായ ഒ മ
വാദിയായി ീർ . അേ ഹം പിെ അേ ഹ ി ായ ാർ ം ര ഭഗവാ ൽ
നി തനി കി ിയ വിദ െയ ഉപേദശി െകാ . അ െന തല റേതാ ായ ഉപേദ
ശംെകാ ് ആ പാര ര ം ഇ ം ആ ഇ വർ കാ ്. കാലടിയിൽ ഭ തിരി
മാ െട മ വാദ ി ് ഒരനന സാധാരണത ായ ് ഇ െനയാ ്.
പിെ ര ഭ തിരിെയ പല ല ളി ം മ വാദ ിനായി െകാ േപാ ക ം
അേ ഹം പല ബാധകൾ ഒഴി ക ായി ്. അേ ഹം മ വാദം െച ി ് ഒഴിയാെത
ഒ ബാധ ം ഉ ായി ി . അ െന പല ാ ൾ ക േ ാൾ ര ഭഗവാെ
ഉപേദശസാഫല െ റി ഭ തിരി െട മന ിൽ െ ന വിശ ാസ ായി.
ര ഭഗവാെ ഉപേദശ കാരം െച ാൽ എലാം ഫലി െമ ക േ ാൾ ഇനി ഒ ം താ
മസിയാെത തെ അ െന ഭ ി യ ിെയ ശി ി ണെമ ് അേ ഹം നി യി .
പിെ അതി േവ ഉപകരണ െള ാം സ ാദി ് അതികഠിനമായ ഒ േഹാമം ട
ി. ശി ാർഹയായ യ ി ഏതാെണ നി യമി ാ യാൽ അേ ഹം േലാക ി
സകലയ ികെള ം ഒ ായി ാവാഹി . ഇേ ഹ ിെ മ ശ ിെകാ നി ിയി
ാെതയായി സകലയ ിക ം അേ ഹ ിെ അ ൽ വ . അേ ാൾ ഭ തിരി “എെ
അ െന ഭ ി നി ളിലാരാ ്?” എ േചാദി . അേ ാൾ എ ാ യ ിക ം “ഞാ
ന , ഞാന ” എ പറ . ഉടെന ഭ തിരി യ ികെള ഓേരാ െര ആയി െപാ ം
വിള ം പിടി ി സത ം െച ി വി യ . അ െന ശി ാർഹയായ ആ ഒ യ ി
ഒഴിെക േശഷെമ ാവ ം േപായി. അേ ാൾ ഭ തിരി തെ േരാഭാഗ ി ൽ ഭയവിഹ ല
യായി വിറ െകാ നിൽ ആ യ ിേയാ ം സത ം െച ാൻ പറ . താൻ അപരാ
ധിനിയാകയാൽ സത ം െച തി നി ിയി ാെത ആ യ ി തെ അപരാധെ
ഏ പറ . ഉടെന ഭ തിരി “എ ാൽ ഞാനിേ ാൾ നിെ േഹാമി ം” എ പറ .
“എെ േഹാമി ാൽ ഇേ നാ െ ാ ാം ദിവസം അ ച ശ ാസം വലി മരി ം”
എ ് യ ി പറ . അേ ാൾ ഭ തിരി “അ െന വരാതിരി ാൻ ഒ മാർഗമിെ വ
േമാ” എ േചാദി . “നാൽപെ ാ ാം ദിവസം തി വാ ർ േപായി ദർശനം കഴി ാൻ
സംഗതിയായാൽ മരി ി . അ ാെത ശാപേമാ ാ ത ” എ ് യ ി പറ .
“എ ായാ ം ഇനി ഞാൻനിെ വി യ ി ” എ പറ ഭ തിരി ആ യ ിെയ പി
ടി േഹാമി ക ം െച .
അതിെ േശഷം റ ദിവസം കഴി േ ാൾ അ േകരളരാജ ം വാ െകാ ി
“പ ിബാണെ മാൾ” ഭ തിരി െട അ ൽ ഒരാളയ . ഉടെന ഭ തിരി അവിെട െച .
അേ ാൾ െപ മാൾ തെ ഭാര ് ഒ ഗ ർവെ ഉപ വം ട ീ വളെര ാലമായി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 119

എ ം പല മ വാദികെളെ ാ ം മ വാദ ൾ െച ി ി ം ഗ ർ ൻ ഒഴി േപാ

യി ിെ ം ആ ഉപ വം നിമി ം ഭാര ാ ഗർഭെമ ാം അലസിേ ാ എ ം
അതിനാൽ ഏ വിധ ം ആ ഉപ വം ഒഴി തരണെമ ം ഭ തിരിേയാ പറ . ഭ തി
രി അ െന ആവാെമ സ തി ക ം, അതിേല േവ ഉപകരണ ൾ ് ഒ
ചാർെ തിെ ാ ക ം െച . ചാർ ിൻ കാര ഉപകരണ െള ാം അ ത
െ ത ാറാ ി. ഭ തിരി മ വാദ ം ട ി. ച ം വര പിണിയാ കെളയി ിഭ ം
ജപി ി ക ം പലവിധ ി േഹാമകർമാദികൾ കഴി ക ം െച ി ം പിണിയാൾ
ിയി . എെ ാെ യായി ം ഗ ർവൻ തെ ആകർഷണ ിൽ ഉൾെ ിെ
ക േ ാൾ ഭ തിരി വാശി കലശലായി ീ കയാൽ ാ ണർ ് വിഹിത മ ാ
പല കഠിനകർ ം അേ ഹം െച . പല ജ െള ം മ ം അേ ഹം റി റി േഹാ
മി ട ി. ശീല െന ിൽ ി നില വിരി ് അ നിറ ് ഉ ാ േ ാൾ എ
േഹാമി ം. ഇ െന കഠിന ികൾ സംഖ യി ാെത െച േ ാൾ ഗ ർവ ്
നി ിയി ാെതയായി ീ കയാൽ ത മായി ഭ തിരി െട ിൽ വ . പിെ
അവർ ത ിൽ മ ത െള റി ് ഒ വലിയ വാദ ായി. ആ വാദ ിൽ ഭ തിരി
തെ ജയി . ഒ വിധ ി ം ഭ തിരിെയ ജയി തി നി ിയിെ തീർ യാ
യേ ാൾ ഗ ർവൻ വളെര താ േയാ ടി “അതിവിശി നായിരി അ െയ ജയി
തി ് ആ വിചാരി ാ ം കഴി ത . അ െട അ െന ഭ ി വ ം എെ
ിയതമ മായ ആ യ ിെയ അ സംഹരി വേ ാ. ഇനി ീെയ ം വി േപാകണ
120 16. കാലടിയിൽ ഭ തിരി

െമ ് അ നിർബ ി ക മാ ്. എനി ് ഈ ീയിൽ അധികമായിരി

ആസ ി ജനി കയാലാ ് ഞാൻവ ബാധി ്. ഇവെള ഉേപ ി േപാ കാര ം
എനി വളെര വ സനമാ ്. അതിനാൽ അവി ് പ ായി എെ ഉപ വി ാ
തിരി ണം” എ പറ . അേ ാൾ ഭ തിരി “രാജാവിെ ഭാര േനരി ിരി ഉപ
വം നീ ിെ ാ െകാ ാെമ ഞാൻ രാജാവിെ അ ൽ പറ േപായി. ഇനി
അതിെന േഭദെ ് എനി വളെര അപമാന ം നി ിയി ാ മാ ്. അതി
നാൽ േവഗ ിൽ സത ം െച ് ഇവിെടനി ് ഒഴി െപാെ ാ ണം. അതാ ന ്.
േപാകാ പ ം നിെ യ ി േപായവഴി നിെ ഞാനയ ം” എ പറ . അ
േക േ ാൾ ഗ ർവ ഭയ ം വ സന ം സഹി വഹിയാതായി ് “ഇേ പ ാം
ദിവസം അ ് ം ി മരി െ ” എ ഭ തിരിെയ ശപി . അേ ാൾ ഭ തിരി വ സന
േ ാ ടി ശാപേമാ െ അേപ ി ക ം പ ാം ദിവസം തി വാ ർ േപായി
ദർശനം കഴി ാൽ മരി യിെ ഗ ർവൻ ശാപേമാ ം െകാ ക ം െച . പിെ
ം ഭ തിരി െട നിർബ ം നിമി ം ഗ ർവൻ സത ംെച ് അവിടംവി ് േപാ ക ം
െച . ബാണെപ മാൾ ഭ തിരി വളെര സ ാന ം മ ം െകാ ബ മാനി യ .
താമസിയാെത െപ മാ െട ഭാര ഗർഭം ധരി ക ം ഒ ം അലസാെത നാല ികൾ
ഉ ാ ക ം െച .
ഭ തിരി െട മരണ ിെ തേലദിവസം തി വാ ർ ഒ അശരീരിവാ േകൾ െ
. “നാെള ഇവിെട ഒരപ ത സംഭവി ം; അതിനാൽ േ ാൽ നാഴിക കലി ്
അ ാഴ ജ ം കഴി ് എ ാവ ം െപാെ ാ ണം” എ ായി ആ അശരീരിവാ ്.
മരണദിവസം പകെല ആയേ ാേഴ ം ഭ തിരി തി വാ െര ി. അ വെര അേ ഹ ി
യാെതാ ദീന ം ഉ ായി ി . അേ ഹം ം മാറിയി തിനാൽ തി വാ ർ
െച ടെന ള ിലിറ ി ളി . ളി കഴി കര കയറിയേ ാൾ െമാഴി ണ
െമ േതാ ി. ഉടെന അവിെട അ ൽ െ ായി ഴിയിൽ െച ി .
അേ ാൾ ം ഒഴി െ േതാ ി. ഉടെന എണീ ള ിലിറ ി ശൗചി കാ ം
ഖ ം ിവ ി കര കയറിയേ ാൾ പിെ ം ം ി ട ി. പിെ ം
െമാഴി ാൻ െച ി . അേ ാൾ േവെ േതാ ി. ഇ െന സ വെര അേ ഹം
ള ിലിറ ക ം േക ക മായി കഴി ി. സ യായേ ാേഴ ം അേ ഹം ീണി
ള രയിൽ വീ . ഉടെന ച ശ ാസ ം വലി ട ി. അ േദാഷമായി തിനാൽ
ത ാരായി ം മ ം അസംഖ ം ജന ൾ അവിെട ടിയി . എ ി ം അശരീരിവാ
ിൻ കാരം േ ാൽ നാഴിക കെല അ ാഴ ജ ം കഴി എലാവ ം േപായി.
ഭ തിരി മാ ം ശ ാസം വലി ംെകാ ് അവിെട കിട . ം ി ം ച ശ ാസം വലി
ം മരണേവദനേയാ ടി അേ ഹം കിട വിഷമി േ ാൾ “ഈശ രാ! ിൽ
ക താണേ ാ ഞാൻ െച ് ” എ പറ എ ം അേ ാൾ അതി മ പടിയായി ്
“ ര കാലടി േവണം െച ാൻ എ ി ായി േവാ” എെ ാ അശരീരി
വാ ാെയ ം സി മായി േകൾ ്. ഇേ ാ ം അെതാ പഴെ ാ േപാെല
ജന ൾ ഉപേയാഗി വ ്. എ ാൽ സമീപെ ം മ ാ മി ാതി േ ാൾ
ഉ ായ ഈ വാ ് ഇ പരസ മായി ീർ െത െനെയ നി യമി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 121

ഏെത ി ം ഭ തിരി ച ശ ാസം വലി ം ം ി ം അർ രാ ിയായേ ാേഴ ം

അവിെട ിട മരി . അേ ഹം ച ശ ാസം വലി ി ിരി നില നി േമേ ാ
െപാ ിയേ ാൾ മരണേവദനേയാ ടി ചാടി ടി ി പാ കൾ ഇ ം തി വാ ർ ള
ര െട ത ിെ ലാ ളിേ ം മ ം കാ ്. തി വാ ർ േ ം ആല ാ താ ി
ലാ ്. ര ഭ തിരി ജീവി ി പ ിബാണെ മാ െട കാല ാെണ കാ
െകാ ് ഉേ ശം കലിവർഷം വായിര ിനാ റിേനാട ാെണ വിചാരിേ ിയിരി
. ര ഭ തിരി െട കാലം കഴി തിൽ പിെ ംആഇ ഭ തിരിമാർ വളെര
തപ ി വ ം േവദ ാ ം ശാ ാ ം ന മ വാദിക ം തെ യായി .
ഒ ദി ിൽ ഒ വലിയ ജ ി െട വക ഒ െത ിൻേതാ ിൽ കാവലായി ് ഒ
േചേകാൻ (തീയൻ) താമസി ി . ആ േതാ ിൽ വളെര േത വീ െകാ
വലിയ വലിയ േത ാ ൾ വളെര ായി . മി സമയ ളി ം കൾ ഒഴിയാ
െത ഉണ േ കിട ക പതിവാ ്. അവിെട ഈ േചേകാൻ ഒ മാടം െക ി
ാ ി അതിലാ ് അവെ കിട പതി ്. രാ ിയിൽ തീയിടാനായി ് ആ മാട ിൽ
ഒ വലിയ െനരിേ ാ ായി . അവൻ ത കാല ളിൽ വര േത െയ
െവ ി ീറി അതിെ ചകിരിയി തീ ക ി ക ം േത തീയിലി െ തി ക ം
െച ം തീ ം കാ ിരി ക പതിവാ ്.
ഒരി ൽ ഒ മ കാല െവ ാൻകാലമായേ ാൾ േചേകാ ത സഹി
ാൻ പാടി ാെതയായി ് എണീ ് ര േത െയ െവ ി ീറി ചകിരിയി തീ ം
ക ി േത ം തി തീ ം കാ െകാ ി . അേ ാൾ ആ മാട ിെ െമട
െട (ത ി െട) ഇടയിൽ ടി ഒ െകാ ിെ േചാേകാെ അ േല നീ ്
അവൻ ക . ഉടെന ഒ േത ാ ഷണം അവൻ ി ിേല െവ െകാ . അ
വാ ി തി ി പിെ ം ിെ നീ ി. േചേകാൻ പിെ ം ഒ കഷണം െവ
െകാ . അ െന പല ാവശ ം കഴി േ ാേഴ ം േത െയ ാം അവസാനി .
േനര ം െവ . അേ ാൾ ിൈ കാണാെത മായി. േചേകാെനണീ ് അവെ
േജാലി ം േപായി.
പിേ ദിവസം െവ ാൻകാല േചേകാൻ പതി േപാെല േത തി തി
ട ി. അേ ാൾ തേലദിവസെ േ ാെല ആ െകാ ി ംക ട ി. അ ം
അവൻ ഓേരാ കഷണം ആ ി ിൽ െവ െകാ ക ംആ ിയാന േചേകാ
െ അ ൽ വ നി േത വാ ി ി ം ട ി. എ ി വളെര പറ . അ
െന ഏതാ ം ദിവസം കഴി േ ാേഴ ം േചേകാ ം ിയാന ം പര രം അത
ം േ ഹമായി ീർ . ഒ സമയ ം ിയാന േചേകാെന പിരി േപാകാെതയാ
യി. േചേകാൻ ഭ ി സാധന ളിെല ാം ഒ ഭാഗം ിയാന ം െകാ ാെത
അവൻ ഭ ി കയി . എ ാൽ ിയാന േത േപാെല ിയമായി മെ ാ മി .
േചേകാൻ ദിവസംേതാ ം ര ം ം േത വീതം ിയാന െകാ ം. അസം
ഖ ം േത വീ ലമായ െകാ ് ഈ റ ് ഉടമ ൻ അറി തി ം േചാദ െ
തി ം ഇടയായ മി . േചേകാൻ വേ ട ം ലിേവല േപായാ ം ിയാന
െട ഉ ായിരി ം. എ േവ ാ, ിയാന ം േചേകാ മായി പിരി ി ് ഒ സമ
122 16. കാലടിയിൽ ഭ തിരി

യ മിെ പറ ാൽ മതിയേ ാ. എ ാൽ ഈ ിയാനെയ ആ േചേകാന ാെത

മ ാർ ം കാൺമാൻ പാടി ായി താ ം.
അ െനയിരി േ ാൾ ഒരി ൽ ഒ കാലടിയിൽ ഭ തിരി എവിെടേയാ മ വാദ ി
േനാ ത ിേനാ മേ ാ േപായി തിരി വ േ ാൾ നാ വഴി ഈ േതാ ി ൽ ടി
യായി തിനാൽ അതിേല വ . അേ ാൾ അേ ഹം ഈ ിയാനെയ ക . ഭ തിരി
ഒ ദിവ നായി തിനാൽ ഇ േകവലെമാ ിയാനയെ ് അേ ഹ ി േതാ
കയാൽ ഇതിെന വില തരാേമാ എ േചേകാേനാ േചാദി . േചേകാ ് ഈ
ആന ി െട േമൽ വളെര വാ ല ം െകൗ ക ം ഉ ായി തിനാൽ “അേ ാ അടി
യൻ ഈ ഒ െ ാ െന (ആ ിയാന ് ഒ െകാേ ഉ ായി ) തരികയി ” എ
പറ . എ ി ം ഭ തിരി െട നിർബ ംെകാ നി ിയി ാെതയായ െകാ ം പറ
വില െകാ ാെമ അേ ഹം സ തി െകാ ം ഒ ം െകാ ാെമ ് അവൻ
സ തി . പിെ ഭ തിരി േചേകാൻ പറ േപാെല സംഖ എ ിെ ാ
ിയാനെയ വാ ി. എ ി ം ിയാന ഭ തിരി െട െടേ ാകാെത േചേകാെ
അ ൽ െ നി . പിെ ഭ തിരി േചേകാേനാ ് അവെ െനരിേ ാ ം ര
വര േത ം വിലെകാ വാ ി. ആ േത ാ ത ിെ ാ ി െനരിേ ാടിലി .
അതിൽനി ് ഒ കഷണം േത ാെയ നീ ിയേ ാൾ ിയാന ഭ തിരി െട അ
ൽ വ വാ ി തി . പിെ ഭ തിരി ആ െനരിേ ാ െമ ംെകാ നട ട ി.
ിയാന അേ ഹ ിെ പി ാെല ം െച . ഇട ിട ഭ തിരി ഓേരാ കഷണം േത
െയ ിയാന െകാ ംെകാ ാ ് നട ്. ിയാന അെത ാം വാ ി
തി ംെകാ പി ാെലതെ െച ക ം െച . അ െന ഭ തിരി ിയാനെയ ം െകാ
്ഇ െ ി.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 123

േചേകാ ് ആ ിയാന െട ിതിെയാ ം മന ിലായി . അ ഭ തിരി

െട പി ാെല േപായ േത െട െകാതിെകാ മാ മാെണേ അവൻ വിചാരി .
ഭ തിരി ് ആ ിയാന സാ ാൽ ഗണപതിയാെണ ക േ ാൾ െ മന ിലായി.
അേ ഹം േത വാ ി ഗണപതിേഹാമം കഴി ഗണപതിെയ ആവാഹി ംെകാ ാ ്
േപാ ്. അെതാ ം േചേകാൻ അറി ി . ഭ തിരി ഇ െ ിയേ ാേഴ ം
ിയാന സാ ാൽ ഗണപതി െട പ ിൽ ത നായി. അേ ഹം ആ ഗണപതിെയ
തെ മ േതവാര െട ിൽ ഇ തെ തി ി ക ം െച . അ െനയാ
് കാലടിയിൽ ഭ തിരിമാർ ഗണപതി ത മായി ീർ ്.
അ ാലം തൽ അവിെട എ ാവ ം ഗണപതിെയ േവ ംവ ം േസവി െകാ ി
. എ മാ മ , സമാവർ നം കഴി ാൽ പിെ ആ ഇ എ ാവ ം ദിവ
സ ം ഗണപതി േഹാമം കഴി ണെമ ം ഇ േതവാര ം ഗണപതി േഹാമ ം ഒ
ദിവസ ം ട ാെത കഴിേ തിേല ായി ഷ ാരിൽ ആെര ി ം ഒരാൾ എ ം
ഇ ായിരി ണെമ ം ഏർ ാ െവ . ആ ഇ എ ാവർ ം ഗണപതി ത
മായി ീർ എ മാ മ , അവർ വിചാരി സകല കാര ം ഗണപതി സാധി
െകാ ം ട ി. അേ ാേഴ ം അവർ മ വാദ ിൽ ിനാെല ഉ ായി
ശ ി ശത ണീഭവി . അപ ാരം, ര ് തലായി സകല ബാേധാപ വ ം
ഒഴിവാ തി കാലടിയിൽ ഭ തിരിമാർ യാെതാ യാസ മി ാെതയായി ീർ .
എെ ി ം ഉപ വ ായാൽ ജന ൾ ഭ തിരിെയ സ ാന വ ീേ ാ കാലടി
യിൽ േപായി ഭജനമി ിേ ാ മ വാദം െച ി ത ാെത മെ ാ മ വാദിെയെ ാ
മ വാദം െച ി കേയാ മെ ാ ല േപായി ഭജനമിരി കേയാ അ ാല
പതിവി ായി . കാലടിയിൽ ഗണപതി െട മാഹാ ൾ പറ ാൽ വളെര ്.
124 16. കാലടിയിൽ ഭ തിരി

വി ാരഭയ ാൽ അവെയ ാം ഇവിെട വിവരി ി . എ ി ം ാ ിനായി ഒ

ര സംഗതികൾ മാ ം ിൽ പറ െകാ .
തി വിതാം ർ സം ാന ച നാേ രി താ ിൽ കാട റി ാമ ിൽ “
മൺേപാ ി” എെ ാ മ വാദി െ ം ആ തറവാ കാർ ചാ ാർ ത മാ
െണ ം ഇ ം സി മാണേ ാ. ഇേ ാൾ ഇവിെട വർ ചാ ാെര ത മാ
യി കാണാൻ പാടിെ ി ം ചാ ാർ ഇ ം അവ െട ആ െയ അ സരി ്.
ഇേ ാ ം അവർ പല ല ളിൽ േപായി ചാ െ ഉപ വ ൾ ഒഴി ്. മൺ
േപാ ി ഒഴി ാൽ ഒഴിയാ ചാ ൻ എ മിെ സി മാ ്. ആവശ ാർ
വ ് അേപ ി ാൽ തത്കാലം േപാ തി സകൗര മിെ ിൽ മൺ േപാ ിമാർ
അവധിെവ ് എ െകാ ് തത്കാലേ ചാ ാെര ഒഴി നിർ ക ഇ ം പതി
താ ്. “ഇ മാസം ഇ ാം തീയതി നാമവിെട വ താ ്. അ വെര നി ൾ ഇ
ഹ ിൽ യാെതാ പ വ ം െച േപാക ്. ഇ ന െട ിചാ ാർ ഹി ാൻ
മൺേപാ ി ഇ ാ ്.” ഇ കാരമാ ് അവർ എ െകാ യ ്. ഇ കാരം
മൺേപാ ി െട എ വാ ി െകാ േപായി ചാ െ ഉപ വ ഹ ിൽ വാ
യി ാൽ അവധി കഴി വെര ആ ഹ ിൽ യാെതാ പ വ ാ കയിെ
തീർ യായി ംഇ ംക വ മാ ്. ചാ ാെര േസവി ത മാ ിയ
മൺേപാ ി ം ഗണപതിെയ ത മാ ിയ കാലടിയിൽ ഭ തിരി ം ഒ കാല
ജീവി ി വരാ ്.
െ ാരി ൽ ഒ മൺേപാ ി കാലടിയിൽ ഭ തിരിെയ കാണാനായി െച ി .
േപാ ി പതിെന ത െവ ഒ േബാ ിലാ ് െച ി ്. ഭ തിരി െട ഇ ം ഴവ
ാകയാൽ േബാ ് ആ കടവിൽ െ െച . ഉടെന േപാ ി കര ിറ ി െച .
അേ ാൾ സ ാസമയമായി െകാ ഹ നായ ഭ തിരി ജപി െകാ ിരി ക
യായി . േപാ ി െച േ ാൾ ഭ തിരി റേ വ ്, “േവഗം ളി കഴി
വരാം” എ പറ േപാ ിെയ ളി ാനയ ി ് അകേ തെ േപായി. േപാ ി േബാ
ിലാ വ െത മന ിലാ കയാൽ േപാ ി ം േബാ കാർ ം േവഗ ിൽ അ ാഴം
കാലമാ ണെമ ഭ തിരി ശ ംെക ി. ഭ തിരി അ ി ടി കഴി േ ാേഴ ം േപാ ി ം
ളി കഴി വ . പിെ ഭ തിരി ം േപാ ി ം ടി റ ള ിലി ര േപ
െട ം ജപ ം മ ം കഴി . റ േനരം ശല ം െച െകാ ് അ െനയി .
അേ ാേഴ ം അ ാഴം കാലമാ കയാൽ ര േപ ം ഊ കഴി . ഊ കഴി പി
െ ം റ ള ിൽ വ െവടി ം പറ െന ഇരി മേധ ഭ തിരി മട ി ി
ാെര വിളി ് േപാ ി െട േബാ കാർ െട േവഗ ിൽ േചാ െകാ ാൻ ശ ം െക ി.
അേ ാൾ േപാ ി “അെതാ ം േവ , ന െട േബാ കാർ ഭ ണം ഞാൻ തെ െകാ
െകാ ാം. മ ാ ം െകാ ാൽ അവർ ിയാ കയി ” എ പറ . ഉടെന ഭ
തിരി “എ ാൽ അേ ാ െച വിള ിെ ാ േ ണം; ന േ ാ േപാകാം: ഞാൻ
ടി വരാം” എ പറ . അേ ാൾ േപാ ി “അെതാ ം േവ , ഞാനവർ ് അ ാഴം
െകാ . അവർ േപാ ക ം െച . ഇനിയിേ ാൾ അതിനായി ൽസാഹി ണെമ ി ”
എ പറ . ഇ ം േക േ ാൾ ഭ തിരി കാര ം മന ിലായി. “േബാ കാെരാെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 125

ചാ ാരായിരി ം, അേ ?” എ ഭ തിരി േചാദി . “അേത, ഒ ർ ിെയ േസവി

െയ െവ ാൽ ചാ െന െ േസവി ണം. എ ിേല എ ാ ി ം ഉപേയാഗെ ”
എ േപാ ി പറ . െവ െത പ ി പ േപർ ടി രാ ികാല ് അരിവ തിനി
ടയാ ക ം േപാ ി ഇ കാരം പറ ക ം െച ് തെ അപമാനി യായി എ ം
ഗണപതിെയ േസവി ാൽ എ ാ ി ം ഉപേയാഗെ കയിെ ാ ് േപാ ി െട വാ ി
െ സാരെമ ം മന ിലാ കയാൽ ഭ തിരി െട മന ിൽ അ ം വ ാ ായി. എ ി
ം അെതാ ം റ കാണി ാെത ചിരി െകാ ് “അ ശരിയാ ് ” എ സ തി .
പിെ ം ര േപ ം ടി വളെര േനരം സംഭാഷണം െച െകാ ി േശഷം േപാ ി
കിട തിെന ാം ത ാറാ ി െകാ ി ി ഭ തിരി അകേ േപായി ര േപ ം കി
ട റ ക ം െച .
െവ ാൻ കാല ര േപ ം ഉണർെ ണീ റ ള ിൽ വ . േപാ ി അേ ാൾ
െ യാ ം പറ േബാ േകറാൻ േപായി. ഭ തിരി ളി ാ ം േപായി. േപാ ി കട
വിൽ െച േനാ ിയേ ാൾ േബാ വിെട കാണാനി ായി . േബാ ക ാർ വ വ ം
േമാ ി തായിരി െമ വിചാരി ് േപാ ി വളെര വ സനമായി ീർ . േബാ ി
യി താ ം ട ം ഒ ം കാണാനി ായി . ഉടെന േപാ ി പരി മി ഭ തിരി ളി
ിട െച വിവരം പറ . അേ ാൾ ഭ തിരി “ഇവിെടനി ് ഒ സാമാന ം ക
ാർ െകാ േപാകാറി . ഇ ം ക ാർ െകാ േപായതാെണ േതാ ി . ഇവിെട
ഒെരാ െ ാ ്. ഇ ് അയാ െട േനരേ ാ ായിരി ണം. ഏതായാ ം പരി മിേ
ാ, നി ി ാ ം” എ പറ . പിെ ഭ തിരി അവിെട നി ംെകാ േമേ ാ
േനാ ിയേ ാൾ േബാ ് ആ കടവിൽ നിൽ ആലിെ കളിൽ ഇരി ക . ഉട
െന േപാ ിേയാ ് “എെ െതാ െകാ ് േമേ ാ ് േനാ ” എ ് ഭ തിരി പറ ക ം േപാ ി
അ കാരം േനാ ക ം െച . അേ ാൾ ആലിെ കളിൽ ഒ െകാ േബാ േക ി
െവ ്, ിൈ െകാ താ ി ിടി ംെകാ ് ഗണപതി ഇരി േപാ ി ം ക .
ഇ താൻ തേലദിവസം പറ തി തെ അബ മാ ാനായി വിദ യാെണ േപാ
ി മന ിലാ കയാൽ േപാ ി ഭ തിരിേയാ മാ േചാദി . ഉടെന ഭ തിരി ഗണപതിേയാ
് “അതി ് െകാ േ . അേ ഹ ി േപാകാൻ ൈവകിെയ പറ , െവ െത
ി ിേ ാ” എ പറ . അേ ാൾ ഗണപതി അവിെടയി ംെകാ ് േബാെ
ഴയിേല ് ഇ െകാ . ആലിെ കളിൽനി ം േബാ െവ ിൽ വീ ക
േ ാൾ േബാ െപാ ിേ ായി എ േപാ ി േതാ ി. എ ി ം യാെതാ േക ം സംഭവി
ി . േപാ ി വളെര ബ മാന ം അ ത ം ഉ ായി. േബാ കി ി എ ി ം േബാ
കാരി ാെത േപാ ി പിെ ം വിഷ നായി ീർ . ഗണപതിെയേ ടി ചാ ാ ം
അ വരികയി . അ ഭ തിരിേയാ പറയാൻ േപാ ി വളെര ല ം മടി ം േതാ
കയാൽ ഒ ം മി ാെത റ േനരം അ െന പ ലായി നി . ഒ ം നി ിയി
െ േതാ കയാൽ ആ വിവര ം ഭ തിരിേയാ പറ . പിെ ഭ തിരി “ഭയെ േട ാ,
അവർ വേ ാെ , അയാെളാ ം ഉപ വി ാെത ഞാൻ േനാ ിെ ാ ാം” എ പറ .
പിെ ചാ ാർ വ േബാ ിൽകയറി. േപാ ി വഴിപാടി പണ ം െകാ ഗണപതി
െയ െതാ ംെവ േപാ ക ം െച .
126 16. കാലടിയിൽ ഭ തിരി

പിെ ഒരി ൽ ഒ കാലടിയിൽ ഭ തിരി േകാഴിേ ാ താന ിനായി േപായി .

അവിെട െകൗണാ ി വടേ കര വർ ാെത താനം പതിവി . കാലടിയിൽ ഭ തി
രി െട ഇ ം അ െകൗണാ ി െതേ ര ആയി െകാ ് അവിെടെച േ ാൾ
അേ ഹ ി താനം ചാർ കയിെ വഴ ായി. അേ ാൾ താന ിനായി ് അ
േ ാളം െച ി ് െവ െത േപാ ് തനി വമാനമാണേ ാ എ വിചാരി ഭ തിരി
“എെ ഇ ം െകൗണാ ി വടേ രയാ ് ” എ പറ . വാ വ ിൽ െതേ
രയാെണ ന നി യ വർ അവിെട പല ായി . അവെര ാവ ം ഭ തിരി
െട ഇ ം െതേ രയാെണ പറ . ആ പറ ാ ം ഭ തിരി സ തി യി .
അേ ഹം പിെ ം “എെ ഇലം വടേ രയാ ് ” എ പറ ം. ഇ െന വഴ കല
ശലായി. അേ ാൾ വിവരം സാ തിരി ാ തി മന െകാ േക . അവി ്ഒ ംഒ
തീർ നി യി . എ െനെയ ാൽ “തത് ാലം ഭ തിരി െട താനം ചാർ ക ം കിഴി
െകാ ക ം െച ം ഇവിെടനി ് ഒരാെള അയ ്, ഭ തിരി െട ഇ ം െതേ രേയാ
വടേ കരേയാ എ േനാ ി തി ംവ ക ം േപാ യാൾ തിരി വ വെര ഭ
തിരിെയ ഇവിെട താമസി ി ക ം ഭ തിരി സത മാ ് പറ െത ിൽ അേ ഹെ
സബ മാനം വി യ ക ം വ ാജമാെണ ിൽ കിഴി തിരിെയ െവ ി ക ം യഥാേയാഗ ം
ശി ി ക ം േവ താ ് ” എ ായി ക ന. ആ ക നെയ ഭ തിരി ം മെ ാവ ം
സ തി ക ം ഭ തിരിെയ െട താനം ചാർ ക ം െച . ക ന കാരം േകാഴിേ ാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 127

നി ് അയ യാൾ വ േനാ ിയേ ാൾ ഭ തിരി െട ഇ ം വടേ ര ഇരി ം

െകൗണാറി െത െറ വഹി ം ക . ആ വിവരം അവിെടെ തി മന റി
യി . ഉടെന സാ തിരി ാ ത രാൻ തി മന െകാ ഭ തിരിെയ തി ാെക വ ി
വളെര സ ാന ം െകാ ബ മാനി യ ക ം െച . വാ വ ിൽ ഭ തിരി െട
ഇ ം െകൗണാ ി െതേ െര െ യായി . ഈ തർ ായേ ാൾ ഭ
തിരി ് അവമാനം വ മേ ാ എ വിചാരി ് ഗണപതി തെ ഒ െ ാ െകാ ി
ആറിെന ിരി ഭ തിരി െട ഇ ി െത െറ ആ ിവി കയായി . ആ ്പ ്
ഭ തിരി െട ഇ ി വട െറ ആയി എ ് ഇേ ാ ം അവിെടെ േനാ
ിയാൽ ആ ല ിെ കിട െകാ ് അറിയാ താ ്.
കാലടിയിൽ ഭ തിരിമാർ ത മായി ഗണപതി പിെ അ െനയ ാെത
ആയതിെ കാരണം ടി പറയാെത ഈ ഉപന ാസം ഉപസംഹരി വിഹിതമെ
വിചാരി ് അ ടി റ െകാ . ഒരി ൽ ഒ ക ൽ വട ാരൻ വിലപി
ടി വയായ അേനകം സാമാന ൾ േക ിെ ാ വട നി െതേ ാ െകാ േപായ
ഒ ക ൽ സ ിൽ താ േപായി. ക ലി ായി വർ മി േപ ം ഒ വിധം
മരി ാെത കര കയറി. ക ലിെ ഉടമ ം മരി ി . ക ൽേചതംെകാ വളെര
ന ായതിനാൽ ക ലിെ ഉടമ ൻ വ സനി െകാ നട േ ാൾ കാലടിയിൽ
ഭ തിരി ഗണപതി ത മാെണ ം അവിെടെ പറ ാൽ ഇതിെനെ ി ം
നി ി ാ ി െമ ം ആേരാ അവേനാ പറ . ഉടെന ആ ക വട ാരൻ കാ
ലടിയിെല ി. ഭ തിരിെയ വിവരെമ ാം പറ ക ം സാമാന ൾെ ാ ം ന ം
ക ലി േക ം ടാെത ക ൽ ഉയർ ിെ ാ ാൽ ക ലി സാമാന ിെ പ
തി വില ഭ തിരി െകാ േ ാെമ സ തി ക ം െച . പിെ ഗണപതി െട
അ ൽെ ് ഈ വിവരം പറ . അേ ാൾ ഗണപതി “ഇ െന കാര െളാെ
എനി യാസമാ ് ” എ പറ . അേ ാൾ ഭ തിരി “ഈ കാര ം സാധി െകാ ാ
െമ ഞാൻ ഏ പറ േപായതാ ്. ഇ ് ഏ വിധ ം നിർവഹി തരണെമ നിർബ
ി പറ . ഉടെന ഗണപതി േപായി സ ിൽ ി ക ൽ തെ ഒ െ ാ െകാ
് ഉയർ ിെ ാ ക ം ക വട ാരൻ പറ ി േപാെല വ ം ഭ തിരി
െകാ ക ം െച . അതിെ േശഷം ഗണപതി ഭ തിരിേയാ ് “നി ൾ വ ി
അത ാ ഹംെകാ ് ഇ േത പറയാ എ ി ാെതയായിരി . അ ഞാൻ നി
ൾ പറ േപാെലെയ ം െച ംെകാ ത മായി ി ി ായി അഹ
തി നിമി മാ ്. അതിനാൽ ഇനി നി ൾ എെ ത മായി കാ കയി . എ ി ം
നി ൾ വിചാരി കാര െള ാം ഞാൻസാധി ത െകാ ാം. ാധ മായി
കാര ൾ അന ാർ സാധി ി െകാ തിനായി ം അത ാ ഹം നിമി ം യാ
െതാ ം എേ ാടേപ ി മ ് ” എ പറ ി മറ ക ം െച . അതിൽ ിെ
ആഇ വർ ഗണപതിെയ ത മായി ക ി ി . എ ി ം അവർ വിചാരി
കാര െള ാം സാധി െകാ തെ ഇ . കാല േമണ ആ ഇ വർ ാ
യി വെരേ ാെല തപ ി ം ഗണപതിെയ റി ഭ ി ം േസവ ം റ
ട ി. അേ ാൾ കാര സി ിക ം അ െനതെ യായി ീർ . എ ി ം കാലടിയിൽ
128 16. കാലടിയിൽ ഭ തിരി

ഗണപതി െട ശ ി ം മാഹാ ം ഇ ം അേശഷമി ാെതയായി എ പറ ടാ.

അ കാരം തെ കാലടിയിൽ ഭ തിരിമാ െട മ വാദ ം മ പാര ര ാരായ മ
വാദിക െട മ വാദേ ാൾ ഇേ ാ ം ഫലി കാ ്. കലി ഗം ിരി
ഇ ാല ൻകാല ളിെലേ ാെല, ാ ൾ കാണാൻ യാസ േ ാ.
 17
െവൺമണി ന തിരി ാട ാർ

െവ ൺമണി ന രി ാ ിെല ഇ ം െകാ ി രാജ

ഉ ായി ീർ . അേ ഹെ
ാ ്. ആ ഇ ് ഒ കാല മ
‘െവ ാര ി ി’ എ േദശ
ിയായി ് ഒ
അേ ഹ ിെ അ ൻ യഥാകാലം ഉപനയനം, സമാവർ
ാ ണ മാരൻ

നം തലായവ കഴി േവദാധ ായന ിനായി ിവേപ ർ സ ം മഠ ിൽ െകാ

െച ാ ി. അേ ഹം േവദാധ യനം െച ിവേപ ർ താമസി ി സഹപാഠി
ക െട പരിഹാസപാ മായി ാ ്. ഇേ ഹം ഒ േഭാഷ ം സാ മായി തിനാൽ ാ
മർ ാരായ ഉ ിന രിമാർ ഇേ ഹെ പലവിധ ിൽ േഭാഷ ളി ി ക ം പരിഹ
സി ക ം ഉപ വി ക ം പല അപകട ളിൽ അകെ ി ി ി ക ം മ ം െച
െകാ ി .
അ ാല ിവേപ ർ വട ാഥേ ിൽ ീേകാവിലിെ ഭി ിയിൽ
ഒ ചി െമ കാരൻ ഒ യ ി െട പം എ ക ം ആ ചി ം സകല ല ണ ം
തിക തായി ീ കയാൽ അവിെട ഒ യ ി െട സാ ിധ ാ ക ം െച ി .
ആ യ ി രാ ികാല ളിൽ സഹശയന ിനായി ആ ദി ി യവൗന ാരായ
ഷ ാ െട അ ൽ െച ക ം അ െന പലെര ഉപ വി ക ം പതിവായി .
അ ാല ് ആ ദി ിൽ യ ിയാൽ ബാധിതരായി, ആ ദിവ രതി ീഡെയ അ ഭവി
ാൻ അശ ാരായ പലർ പിേ ദിവസേ മരി േപാ ക ം ചിലർ എണീ ാൻ
പാടി ാ വ ം ീണി ് അവശ ാരായി ീ ക ം ന േപാെല േദഹബല ം ൈധ
ര ചിലർ മാ ം അപകടെമാ ം ടാെത ഖമ ഭവി ക ം െച െകാ ി .
യ ി ആെരയാ പിടി െത നി യമി ാതി തിനാൽ അ ാല ് ആ ദി
ി ഷ ാെര ാം വളെര ഭയെ ാ ് രാ ികാല ൾ കഴി ിെകാ ി ്;
േമൽപറ ചി ിെ അ ൽ ഷ ാരാെര ി ം െച ് ‘ഇ ് രാ ിയിൽ എെ
അ ൽ വരണം’ എ പറ ാൽ അ രാ ിയിൽ ആ യ ി ആ ഷെ അ െല
ം. ആ യ ി ് അ െന ഒ വിേശഷം ടി ായി .

129
130 17. െവൺമണി ന തിരി ാട ാർ

ഇ െനയിരി കാല ് ഒ ദിവസം ൈവ േ രം ചില ഉ ിന രിമാ ം െവൺ

മണി ന രി ാ ം ടി വട ാഥേ ിൽ െതാഴാനായി േപായി. അവിെട െച ്
യഥാ മം ഓേരാ േദവ ാെര െതാ െതാ ് ആ യ ി െട ചി ിെ അ ൽ െച
േ ാൾ ഉ ിന രിമാെര ാവ ം ടി പറ ിള ി െവൺമണി ന രി ാടിെനെ ാ
് ആ യ ി െട അ ൽ “ഇ രാ ിയിൽ എെ അ ൽ വരണം” എ പറയി .
എലാവ ം ടി അ െന പറയണെമ നിർബ ി െകാ ് അ െന പറ എ
ാെത അ െന പറ ് എ ിനായി ാെണ ം അ െന പറ ാ ാ ഫലെമ
ാെണ ം ഒ ം അേ ഹ ി ് അറിവി ായി . െതാ ക കഴി ് എ ാവ ം ടി
സ ം മഠ ിേല േപായി. സ ാവ നാദിക ം അ ാഴ ം കഴി പതി േപാ
െല എ ാവ ം അവരവ െട കിട ല െച കിട ക ം െച . എ ാവ ം ഉറ
മായേ ാൾ യ ി ആ മഹൻ ന രി ാ ിെല അ ൽ എ ി. യ ി െച െതാ ഉടെന
അേ ഹം ഉണർ . പിെ അവർ യേഥ ം ഖാ തിേയാ ടി സഹശയനം െച . ആ
ദിവസം വെര ര േ ാ ടി ം ീ ഖമറിയാെത ം ഇ ി ന രി ാ ിേല
് ആ യ ി െട സഹശയനം പരമാന കരമായി ഭവി . അ കാരം തെ യ ി ം
അേ ഹ ിെ സഹശയനം ഏ ം ികര ം സേ ാഷാവഹ മായി ീർ . ആ
യ ി ് അ െ േ ാെല ഒ ഖ ം ി ം അതി ് ഒരി ം ഉ ായതാ
യി േതാ ിയി . ഖാ ഭവ െള ാം കഴി ് അ യാമം ആകാറായേ ാൾ യ ി,
“എനി ് ഇവിെട താമസി ാൻ പാടി . മ ഷ സ ാരം ട തി ് എനി ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 131

സ ാന ് എ ണം. അതിനാൽ ഇേ ാൾ ഞാൻ േപാ ” എ പറ . ഉടെന

ന രി ാ ് “ഇ രാ ിയി ം വരാേമാ?” എ േചാദി . അേ ാൾ യ ി “അവിേട ്
അ െന ആ ഹ ം എെ േപരിൽ സേ ാഷ െ ിൽ ഞാൻ ഇെ ാ, എ ാ ദി
വസം രാ ിയി ം അവി െ അ ൽ വ െകാ ം. എ ാൽ ഒ കാര ്. അ
ടി പറേ ാം. അവി ് എെ സ തം ടാെത അന ീകെള െതാട ്. േവെറ
ഒ ീെയ അവി െതാ ാൽ ിെ ഞാൻ അവി െ അ ൽ വരികി .”

ന രി ാ ്: ഇ ; എെ അ നാെണ ഇ . നിെ അ വാദം ടാെത ഞാൻ യാെതാ ീ

െയ ം െതാ കയി .

ഇ േക േ ാൾ യ ി സേ ാഷേ ാ ടി “എ ാൽ ഞാൻ പതിവായി വ െകാ ാം”

എ പറ േപാ ക ം പിെ പതിവായി രാ ി േതാ ം ന രി ാ ിെല അ ൽവ
െകാ ിരി ക ം റ ദിവസം കഴി േ ാൾ അവർ പര രേ ഹാ ലരായി ീ ക
ം െച .
അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ മഹൻ ന രി ാ ിെല േവദാധ യനം നി ി,
ഇ േ ിെ ാ േപാകാനായി അ ൻ ന രി ാ ് ഒ ദിവസം ി ിവേപ ർ
132 17. െവൺമണി ന തിരി ാട ാർ

െച . അ ൻ തെ ിെകാ േപാകാനായി ാ ് വ ിരി ് എ റി േ ാൾ,

യ ിെയ പിരി േപാകണമേ ാ എ വിചാരി മഹൻ ന രി ാ ിേല വളെര വ
സനമായി. അ രാ ിയിൽ യ ി വ േ ാൾ ന രി ാ വളെര മന ാപേ ാ ടി,
“എെ ഇ േ െകാ േപാകാൻ അ ൻ വ ി ്. നാെള രാവിെല േപാകണെമ ാ
് പറ ിരി ്. ഞാെന ാ േവ ്?” എ േചാദി . അേ ാൾ യ ി “അവി
് ഒ ം വ സനിേ . അവി ് ഇ േ േപായാൽ പിെ പതിവായി ഞാൻ
അവിെട വ െകാ ാം” എ പറ . ഇ േക േ ാൾ ന രി ാ ിേല വ സനെമ
ാം തീർ , വളെര സേ ാഷമായി. പിെ പതി േപാെല അവർ ഖമായി ഒ മി ്
രമി ക ം െവ ാൻ കാലമായേ ാൾ േപാ ക ം െച . രാവിെല അ ൻ ന രി ാ
മഹെന ിെകാ ് ഇ േ േപായി. മഹൻ ന രി ാ ് ഇ െച താമസമായതി
െ േശഷ ം യ ി രാ ിേതാ ം പതിവായി അവിെട ം െച െകാ ി .
അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ അ ൻ ന രി ാ ് മകെനെ ാ ് ഒ േവളി
കഴി ി ണെമ നി യി ് പില ീജാതക ൾ വ ി േനാ ി ക തലായ ചില
മ ൾ ട ി. ഈ വിവരമറി േ ാൾ, താൻ േവളി കഴി ാൽ പിെ യ ി തെ
അ ൽ വരികി േ ാ എ വിചാരി ി ് അ ം മഹൻ ന തി ാ ിേല ് അത ം വ
സനകാരണമായി ീർ . അതിനാൽ അേ ഹം തനി േവളി കഴി ാൻ മന ിെ ം
അതിനായി അ ൻ നിർബ ി െത ം മെ ാരാൾ ഖാ രം അ െന ഹി ി .
അ ൻ ന രി ാ ിേല ് അ േക േ ാൾ വ സന ം േകാപ ം സഹി വഹിയാെത
യായി ീർ . ഉടെന അേ ഹം മഹെന വിളി േനരി തെ “എ ാ ഉ ി േവളി കഴി
ാൻ മന ി , അേ ? നീ ഇ കഥയി ാ വനായി തീർ േ ാ. നീ ഒ ് േവളി കഴി
്, അതിൽ ചില സ ാന ായി ി ന െട കാലം കഴി ാൽ െകാ ാെമ ാ
് എെ ആ ഹം. അെതാ ം സാധി ിെ ി ം ഈ തറവാ നശി ാെതയിരി ണമ
േ ാ. അതി നീ േവളി കഴി ാതി ാൽ പിെ എ ാ മാർഗം?”
മഹൻ: അ ൻ പറ െതാെ കാര മാ ്. ഇതിെനാെ സമാധാനം പറയാൻ എനി
റി ടാ. എെ ാെ യായാ ം ഞാൻ േവളി കഴി യി . അതി ് അ ൻ
എെ ാ നിർബ ി മ ്.
അ ൻ: േവളി കഴി യി എ പറ ാൽ മതിേയാ? കഴി യി ാ തിെ കാരണെമ
ാ ്? അ േകൾ െ .
മഹൻ: കാരണെമാ മി . എനി തി മന ി എേ .
അ ൻ: േവ കാര ം െചയ്വാൻ മന ിെ ിൽ നീ ഈ തറവാ ിൽ േകറ ്. എവിെട
െയ ി ം െപാെ ാ ണം. ഏഭ ാ! നിന മന ി , അേ ? എെ ിൽ നി
നിന ി െന പറയാൻ ൈധര ായേ ാ. േപാ, എെ ിൽ നി ്. െകാശവ
െന ഇനി ഇവിെട ക ാലറിയാം.
ഇ െന അ ൻ േകാപേ ാ ടി ശകാരി േക േ ാൾ സാ ം ദയ മായ
മഹൻ ന തിരി ാ ിേല വ സനം സഹി വഹിയാെതയായി. ഈ സംഭാഷണ ാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 133

യ രാ ിയിൽ അ ാഴ ി ായി ായി . അതിനാൽ മഹൻന തിരി ാ ിേല

വ സനം നിമി ം അ ാഴ ാെത കര ം െകാ േപായി ിട . പതി സമയമാ
യേ ാൾ യ ി അേ ഹ ിെ അ ൽവ . അേ ാൾ അേ ഹം വ സനി കര
െകാ കിട കയാെണ യ ി മന ിലായതിനാൽ വ സനകാരണെമ ാെണ
േചാദി . ഈ സംഗതി യ ിേയാ പറയാൻ അേ ഹ ി വളെര മടി ം ല ാ
യി തിനാൽ ആദ ം ഒ ം പറയാെത ഉപായ ിൽ കഴി ാൻ അേ ഹം കഴി ം
മി േനാ ി. എ ി ം യ ി െട നിർബ ം നിമി ം ഒ ം പരമാർ െമാെ
അേ ഹം യ ിേയാ പറ . അേ ാൾ യ ി. “അവി ് ഒ ം വ സനിേ ാ. േവളി
കഴി തി എനി യാെതാ വിേരാധ മി . അവി േവളി കഴി ാെതയി ാൽ
ഈ തറവാ നശി േപാ മേ ാ. ഞാൻ നിമി ം അ െന വ ് എനി ം വളെര
വ സനമാ ്. അവി േവളി കഴി ാ ം എെ ഉേപ ി ് എ മാ േമ എനി
നിർബ . േവളി കഴി ാൽ ഒ രാടൻ ദിവസം ആ അ ർജന ിെ അ ൽ
സഹശയനം െച െകാ ണം. ഒ രാടൻ മാറി േവെറ ല കിട െകാ ണം. ആ
ദിവസ ളിൽ ഞാൻ അവി െ അ ൽ വ െകാ ാം. അതിനാൽ നാെള രാവിെല
അ െ അ ൽെച േവളി കഴി ാൻ സ തമാെണ പറയണം. അ ൻ പറ തി
െന േകൾ ാതിരി ശരിയ ” എ പറ . ഇ േക േ ാൾ മഹൻ ന രി ാ ി
േല വളെര സേ ാഷമായി. പിെ അവർ ര േപ ം ടി രാ ിെയ ഖമായി നയി .
െവ ാൻ കാലമായേ ാൾ യ ി േപായി. മഹൻന തിരി ാ ് രാവിെല എണീ ് അ
െ അ ൽ െച േവളികഴി െകാ ാെമ സ തി പറ ക ം അ ൻ ന തി ാ ്
അ േക സേ ാഷി ക ം താമസിയാെത ഒ ർ ിൽ മഹെ േവളി ം ടി
െവ ം േകമമാ ം ഭംഗിയാ ം നട ി ക ം െച . േവളി കഴി തിെ േശഷം മഹൻ
ന തിരി ാ ് യ ി പറ ി േപാെല ഒ രാടൻ ദിവസം അ ൻജന ിെ അ
ം ഒ രാടൻ േവെറ ം കിട െകാ ിരി ക ം ദിവസ റ യ ി അേ ഹ ിെ
അ ൽ െച െകാ ിരി ക ം െച .
അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ അ ർജനം ഗർഭം ധരി ക ം പ മാസ ം
തിക ് ഒ െന സവി ക ം െച . മഹൻന രി ാ െ ജാതകർ ം,
നാമകരണം, അ ാശനം തലായവ അ െ സഹായേ ാ ം ആ കാര ം യഥാ
കാലം േവ േപാെല നട ി. അേ ാേഴ ം അ ൻന രി ാ ് അേ ഹ ിെ ആ
ഹംേപാെല െ പ ഖം ക സേ ാഷി െകാ ചരമഗതിെയ ാപി . പിെ
മഹൻന തിരി ാ ് അ െ പി ം, സംവൽസരദീ , പ ാ ാം മാസം തലായവ
യഥാശ ി കഴി ി.
അേ ാേഴ ം മഹെന ഉപനയി ാ കാലമായി. പിെ അതി ർ ം നി
യി ക ം ിയാദികൾ ം മ ം േവ ആ കെള ഒെ ണി ക ം സാമാന
െള ാം വ ം ക ം െച . ഉപനയന ിെ തേലദിവസം രാ ി യ ി െട റയായി
തിനാൽ യ ി പതി േപാെല ന രി ാ ിെല അ െല ി. അേ ാൾ ന രി ാ
സംഗവശാൽ “നാെള കാല ംഭരാശി ർ ി ് ഉ ി െട ഉപനയനം കഴി
ാൽ െകാ ാെമ വിചാര ് ” എ പറ . അേ ാൾ യ ി, “എ ാൽ എനി ്
134 17. െവൺമണി ന തിരി ാട ാർ

ഒരാ ഹ ്. അ ് അവി സാധി ി തരണം. അവി െ ധാനഭാര അ ിസാ

ികമായി വിവാഹം െച െ ് ആ അ ർജനമാെണ ി ം ആദ ഭാര ഞാനാണേ ാ.
അതിനാൽ അവി െ നായ ആ ഉ ി ഞാൻ വലിയ യാ ്. അ െകാ ് നാെള
ഉപനയനസമയ ് ഉ ി ിയാംഗമായി ഭി യാചി േ ാൾ ആദ ം ഭി െകാ ാൻ
ഞാനായാൽ െകാ ാെമ ് എനി വളെര ആ ഹ ്. അ ് അവി അ വദി
ക ം എെ െ ാ നട ി ക ം േവണം. സമയമാ േ ാൾ ഞാൻ ഒര ർജന ി
െ േവഷ ിൽ ഇവിെട വ െകാ ാം” എ പറ . ഉടെന ന രി ാ ്, “അതിെന
വിേരാധമാ ്? എനി വളെര സേ ാഷമാ ്. സമയമാ േ ാൾ ഇവിെട വേ ാ .
കാര ം ഞാൻ നട ി െകാ ാം.” എ സ തി പറ ക ം െച .
ിയ േവ ആ ക ം ഓതിേ ാ ം ചാർ ാര ം േവ ാ ം മ മായി
േവെറ അേനകം ാ ണേ ാ ം അ ർജന ം കിടാ െമാെ തേലദിവസം
തെ എ ീ ായി . പിേ ദിവസം േനരം െവ േ ാേഴ ം എ ാവ ം ളി
ത ഹാജരായി. ഉടെന ിയകൾ ആരംഭി ക ം െച . ഭി െകാ ാ സമ
യമായേ ാേഴ ം മറ ട ം ത ം ധരി ് അ ർജന ിെ േവഷമായി െറ അരി ം
ഒ പാ ിെല െകാ ് യ ി ം ആ ലെ ി. യ ി െച യാെതാ ശ
ം ടാെത അ ർജന െട ിൽ േകറി നിലയായി. അ ർജനേവഷധാരിണിയായ
യ ിെയ ക േ ാൾതെ ന രി ാ ിേല ് ആെള മന ിലായി. എ ി ം േശഷ
ാ ണ േട ം അ ർജന േട ം ഇടയിൽ “ഈ അ ർജനം ഏതാ ്, എവി േ
താ ്, എ ിനാ ് വ ്?” എ ം മ ം അേ ാൾ സംസാരം ട ി. “ഏതായാ ം െതാ
ട ് ” എ പറ േശഷ അ ർജന െള ാം മാറിനി .
ഭി യാചി ക എ ിയയായേ ാൾ ന രി ാ ് ഓതിേ ാേനാ ് “ഇേ ാൾ
വിേശഷാൽ വ ിരി ആ അ ർജന ിെ അ ൽ േവണം ഭി യാചി ാൻ.
ആദ ം ഭി യിടാ ം ആ അ ർജനം േവണം. ഉ ി െട അ ര ാമ ഭി യി െകാ
െ . അ മതി” എ പറ .

ഓതിേ ാൻ: അ വിഹിതമ . ഉ ി െട അ യാ ് ആദ ം ഭി യിേട ്. അ കഴി

ാെത മ ാർ ം ഭി യിടാൻ പാടി .
ന രി ാ ്: ഇേ ാൾ വ ിരി ് ഉ ി െട വലിയ യാ ്. ഞാൻ ആദ ം േവളി
കഴി ് ഈ അ ർജനെ യാ ്. അതിനാൽ ഈ അ ർജനം േവണം ആദ ം
ഭി യിടാൻ.

ഇ േക േ ാൾ ന രി ാ ിെല ചാർ ാരാ ം സ ജന ളാ ം മ ം അവിെട വ ടി

യി ന രിമാ ം അ ർജന ം ഓതിേ ാ ം എ ാവ ം “അ ് ഈ ഉ ി െട
അ െയ േവളി കഴി തി ് ഒ ടി േവളി കഴി ി െ ിൽ അ ഞ ളാ ം
അറിയാതിരി േമാ? അ ് ഈ പറ േമ േഭാ ാ ്. അെ ിൽ പറ , േകൾ
െ ; ഈ അ ർജനം എവി െ , ആ െട മകളാ ്?” എ ം മ ം ചില േചാദ ം
വഴ ക ം തർ ം കലശലായി. ഈ വ ിരി തെ സഹപ ിയാെണ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 135

തെ െ ാ ് ആദ ം ഭി യി വി കയിെ ം അറി േ ാൾ ആ ഉ ി െട അ
യായ അ ർജന ി േകാപ ം മന ാപ ം ഹമായി ീ കയാൽ ആ അ ർജ
നം, “എനി ് കാൺമാൻ െകാതി ് ആദ ായ ഈ ഉ ി ് ആദ െമ , ഒരി ം
ഈ െത ിേ റിവ വര െയെ ാ ഭി യിടീ ാൻ ഞാൻ സ തി ി . എെ
ഉ ി ് ഞാൻ ഭി യി ാൽ മതി. ഈ പിശാ ് വല ചമ ് ഇേ ാൾ എവി ാ ്
േകറിവ ്? എെ ഉ ി ് ഇവൾ ഭി യി കയാെണ ിൽ ഇവ െട ഖ ഞാൻ
െല ടി ം” എ ം മ ം ശകാര ം വഴ ം െപാടിെപാടി ട ി. എ ാവ ം ഇ െന
തനി വിേരാധമായി പറ ട കയാൽ ന രി ാ ് ഒ ം പറയാൻ ശ ന ാെത
അ െന വ ാെത അ നായി ീർ . അേ ാൾ യ ി, “ഞാൻ ഉ ി ഭി യിടാനാ
്വ ്. ഉ ി െട അ ് അ സ ത മാ ്. അതിനാൽ നി െളാെ എെ ാം
പറ ാ ം ഭി യിടാെത ഞാൻ േപാ കയി , നി യംതെ ” എ പറ . ഉടെന
അ ർജനം, “നിന ് അ നി യ ം മി േ ാ? എ ാല തെ ഒ റിയണം. നി
െ ഇവിെടനി റ ിറ ിയ ാെത ഇവിെട ഇനി ഉപനയന ിെ ിയ യാെതാ ം
പാടി . ഞാനാ ് പറ ്. ഭി യാചി ാ ം ഭി യിടാ ം ഇവെള ഇവിെടനി ്
ഇറ ി വി ി േവണം. വ വിൻ, ആേ ാ കെള ാ ം വ വിൻ! ന ിവെള ിടി ്
ഇവിെട നി റ ാ ാം. പിെ ന രിമാ ം വാലിയ ാ ം ടി ഇവെള പടി
റ ാ ി അയേ ാ ം” എ പറ േശഷ അ ർജന െട സഹായേ ാ ടി
യ ിെയ പിടി ് ആ അക നി റ ാ ി. ന രി ാ ് “അേ ാ! സാഹസം വർ
ി ് ” എ പറ നിലവിളി െകാ ് പി ാെല െച . പടി റ ് െകാ
േപായി ത ിെയ ഉടെന ല ം േകാപ ം സഹി ാൻ പാടി ാെത യ ി സ മായ
പെ െ സ ീകരി ് അവിെട നി െകാ ് ന രി ാടിേനാടായി ്, “അവി ്ഒ ം
വ സനി ്. ഇെതാ ം അവി െ േദാഷം െകാ െ ് എനി റിയാം. എനി ്
അവി േ േ രിൽ േലശം േപാ ം പരിഭവ മി . എ ി ം ഈ ല ം ഈ അടിയ
ര ി ം െവ ് എെ ഇ കാരം അവമാനി തിനാൽ ഇനി തല റ കഴി ാൽ
പിെ ഈ തറവാ ിൽ ഉ ി ായി ് ഉപനയനം കഴി ാൻ സംഗതിയാ കയി , നി
യം തെ . എ ാൽ, ഇേ ാൾ ഒ വ ാഴവ ിലധികം കാലമായി എെ സാ ിധ ം ഈ
ല ് ഉ ായി തിെ ഫലമാഹാ ം േഹ വായി ് ഒ വിൽ ര തല റ ാ
ര ഷ ാർ സരസ തീ സാദംെകാ ് വിശ വി ത ാരായി ീ ക ം െച ം.
ഇ ം കാലം മ ഷ സഹവാസേ ാ ടി ഞാൻ േലാക ിൽ െ താമസി േപാ
യ െകാ ് ഇനി ഞാൻ ഞ െട േലാക ിൽ െച ാൽ എെ അവിെട യഥാ ർവം
സ ീകരി െമ േതാ ി . എ മാ മ , ഈ അവമാനം അ ഭവി ി ് ഇനി ജീവി
ിരി ാൻ ഞാൻ ആ ഹി മി . അവി ് എെ റി ് വിചാരി ് വ സനി ്.
അക ് േപായി ഉപനയന ിെ േശഷം ിയകൾ ടി നട ി, ഇനി ം വളെര ാലം ഭാ
രാ ാദികേളാ ടി ഖമായി ജീവി ി ാ ം. ഞാൻ ഇതാ േയാഗാ ിയിൽ എെ
േദഹെ ഭ ീകരി ” എ പറ ക ം ഉടെന ആ യ ി എ ാവർ ം അ യായി
ഭവി ക ം ഒ േതജ േമൽേ ാ യർ േമഘമ ല ിൽ േകറി മറ ് എ ാവരാ
ം കാണെ ക ം െച . യ ി െട ഈ വാ േകൾ ക ം ഈ അ തം കാ ക ം
136 17. െവൺമണി ന തിരി ാട ാർ

െച േ ാൾ ത ൾ വർ ി സാഹസ ം അവിേവക മായി എ ് എ ാവർ ം

േതാ ി എ ി ം “അതീത കാര ാ ശേയന കിം സ ാ ് ”.
െവൺമണി ന രി ാട ാ െട സാ ാൽ തറവാ ് ഇേ ാൾ ഷ ാരി ാെത ന
ായമായിരി ് ആ യ ി െട ശാപം െകാ ം ഒ വിലെ തല റ ാ ം െകാ ം
1066-ആമാ ിക മാസ ി ം 1068-ആമാ മകര മാസ ി മായി േദഹവിേയാഗം
െച വ മായ െവൺമണി അ ൻ ന രി ാ ം മഹൻ ന രി ാ വിശ വി ത ാരായി
ീർ ് ആ യ ി െട അ ഹമാഹ ം െകാ മാ മാെണ വിേശഷി
പറയണെമ ി േ ാ. ഇേ ാൾ ഉ െവൺമണി ന രി ാട ാർ പേ തെ ഈ ം
ബ ിൽ നി പിരി േപായി ഒ അ ൻ ന രി ാ ിെല ശാഖയിൽ ഉ ായി
വരാ ്.
 18
മൺേപാ ി ം മ ി ന തിരി ാ ം

ചാ
വി തനായ മ
െനേ വി
േപാർ ലിയിൽ േപായി
ത

ി ന രി ാ ം ഒ കാല
മാ ിയ സി നായ
കാളിെയ േസവി
ജീവി ി
ത
മൺ േപാ ി ം,

വരാ ്. മ
െ ിയ വിശ
ി ന രി ാ
ീ

ിെല ഇ േ ർ ആദ കാല ് ‘മ ി’ എ മാ മായി . ആഇ നി ് ഒരാൾ

ീേപാർ ലിയിൽ േപായി ഭ കാളിെയ േസവി ത മാ ി വ തിനാൽ അ ാലം
തൽ ഇ േ ർ ‘ഭ കാളിമ ി’ എ സി മായി ീർ . അതിനാൽ എ ാവ ം
പറ ംആഇ വർ എ കളിൽ േപ വ െമ ാം ഇ ം ‘ഭ കാളിമ
ി ന രി’ ( ാ ് ) എ തെ യാ ്.
സാ ാൽ ഭ കാളി മ ി ന രി ാ ് ഒരി ൽ ഒ േതാണിയിൽ യറി േവ നാ
കായലിൽ ടി തി വന രേ റെ . ൈവ പടി ാ വശ ായേ ാൾ
അവിെട േ ിൽ ഒ പാണി െകാ േക . ആ പാണി ഒ അസാധാരണ രീതി
യിൽ ആയി തിനാൽ, “ശാ കാരം ഇ ശരിയായി ഈ പാണി െകാ ് ആരാ
െണ റിയണം. ഇ മ ഷ രിലാ മാെണ േതാ ി . േദവ ാരിൽ ആെര ി മാ
യിരി ണം. ഏെത ി ം േതാണി ഇവിെട അ െ ” എ പറ േതാണി അ ി
ന രി ാ കര ിറ ി, ളി ം കഴി േ ിൽ എ ി. അേ ാൾ അവിെട ഉൽസ
വകാലമായി . ഉൽസവബലി െട പാണിെകാ ാ ് ന രി ാ ് േക ്. ആ പാണി
െകാ ിയി ഒ ീയായി .
ൈവ േ ിൽ ി ാ ം അവകാശിക മായവരിൽ ഒ മാരാെ വീ
ിൽ ഒ കാല ഷ ാരാ ം ഇ ാെതയായി ീർ . ഒ ീ ംര െപൺ
ിക ം മാ േമ അവിെട ഉ ായി . അവർ പതിവായി േ ിൽ നി
േചാറ ാെത ഉപജീവന ി യാെതാ മാർഗ ം ഉ ായി ി . ആ വീ കാർ േ
ിൽ തിദിനം നടേ െകാ ്, പാ ് തലായ ികൾ ആ ീ േശഷ മാ
രാ ാേരാ ന വാ പറ അവെരെ ാ നട ി േചാ വാ ി ഉപജീവനം കഴി

137
138 18. മൺേപാ ി ം മ ി ന തിരി ാ ം

വ .
അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ൽസവ കാല ് അവിെട േശഷ മാരാ ാെര ാവ ം
ടി, ആ ീ െട വീ ിൽ നി നടേ ികൾ നട ാെത ി ാൽ അവർ
അവകാശം േപാ ക ം ആ അവകാശ ം അതി ആദായ ം ടി ത ൾ
കി ക ം െച മേ ാ എ വിചാരി ് അവ െട ആൾേ രായി ആ ം അടിയ ിരം നട
ിെ ാ െത പറ നി യി . പിെ അവർ എ ാവ ം ടി ആ ീെയ വി
ളി ്, “നി െട ആൾേ രായി േ ിെല ികൾ നട ാൻ ഞ ൾ ാർ ം
മന ി . നാെള ഉൽസവ ബലിയാ ്. അതിെ പാണി നട തി ധാന മ
തല നി െട തറവാേ ാണേ ാ. അതിനാൽ ആെരെയ ി ം വ ി അടിയ ിരം
നട ി െകാ ണം. അെ ിൽ അടിയ ിരം ം. ഞ ൾ ൻ ി പറ ിരി ”
എ പറ ക ം െച . അ ൈവ േപ ം േ ാവിൽ േ ം ചില ന രിമാ െട
ഊരാൺമേയാ ം രാജ ാധിപതിയായ വട ം ർ രാജാവിെ േമേ ായി ാനേ ാ ം
ടിയായി തിനാൽ ആ മാരാ ാർ ആ ീ െട ആൾേ രായി േ ിെല അടിയ ി
ര ൾ നട ാൻ ത ൾ മന ിെ വിവരം ഊരാൺമ ാ െട ം രാജാവിെ ം
അ ം ടി പറ ക ം െച . ആ സാ ീ വളെര താ േയാ ടി പല വിധ ിൽ പറ
ി ം ാ ം രാ ഹിക മായ മാരാ ാർ സ തി ി . ആൾേ രായി ് അടിയ ിരം
നട ാൻ മന ിെ തെ അവർ വീ ം തീർ യായി പറ . അേ ാേഴ ം ര ൻ
അ മി ാറായി തിനാൽ പിേ ദിവസേ ര ല ളിൽ നി ് ആെള വ ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 139

അടിയ ിരം നട ി ാൻ നി ിയി ായി . പാണി പരിചയ മാരാ ാർ അ

െല ം േവെറ ഉ ായിരി മി . ആക ാെട ആ ീ വിചാര ം വിഷാദ ം െകാ
പരവശയായി ീർ . അവർ വ സനം െകാ ് അ ാഴ ാെത, “എെ െപ േ ാ
വില ാ! അ ദാന േഭാ! എെ േചാ ി േ . ഇതി ് അവി തെ എെ ി ം
ഒ മാർഗ ാ ി രേണ. അ ാെത ഞാൻ വിചാരി ി ് ഒ നി ി ം കാ ി ”
എ പറ കര ം െകാ ് േപായി ിട . റ കഴി േ ാൾ ആ ീ ഉറ ക ം
ഉറ ിൽ അവർ ്, “നീ ഒ ം വ സനിേ ാ. നീ ഇേ ാൾ ഗർഭം ധരി ി ്. നിെ
ഉദര ിൽ കിട ്ഒ ഷ ജയാ ്. അതിനാൽ നാെള ഉൽസവ ബലി നീ
തെ പാണി െകാ ിയാൽ മതി. നീ രാവിെല ളി േ ിൽ െച ണം. അേ ാൾ
പാണി െകാ ാ എ െള ാം നിനി ഞാൻ േതാ ി ത െകാ ാം.” എ െപ
ം േ ാവില െ ദർശന ാ ക ം െച . അ കാരം തെ ഉൽസവബലി ് ഈ
ീെയെ ാ ് പാണിെകാ ി െകാ ണെമ രാജാവി ം ഊരാൺമ ാർ ം ത ി
ം ടി അ ദർശന ായി. അതിനാൽ പിേ ദിവസം രാവിെല ആ ീ ളി ് അ
ല ിൽ െച ക ം പാണി െകാ ിെ ാ തി രാജാ തലായവർ അ വദി ക ം
അവർ പാണി െകാ ി ട ക ം െച . ഇ കാരമാ ് അ ് അവിെട ഉൽസവബലി ്
ഒ ീ പാണി െകാ ാനിടയായ ്.
ആ ീ ളി േ ിൽ െച തിെ േശഷം ഉൽസവബലി കഴി വെര അവർ
േബാധ ായി ി . െപ ം േ ാവില ൻ േതാ ി േപാെലെയാെ അവർ
വർ ി എേ . ഭഗവാൻ േതാ ി ി െകാ ിയ പാണി ശാ കാര ം അസാധാ
രണ മായി ് ഒര തമ േ ാ. പാണി വിധി കാരമായി തിനാൽ ഉൽസവബലി
ജി തി ത ം ത മായി വാ ം വിളർ െകാ ് ത ി െട അ േല ്
അ ട ി. അ ൈവ േ ിൽ ത ി ‘േമ ാ ന രി’ ആയി . അേ
ഹം ഉൽസവബലി ം മ ം ഒ വിധം കഴി മായി എ ാെത ദിവ മായ ആ പാണി
േചർ വിധം വാൻ ത വ പഠി ം പരിചയ ം തപ ി ം അേ ഹ ി
ായി ി . ത െള ത മായി ക േ ാേഴ ം ത ി േപടി വിറ ട ി.
ഉൽസവബലി േവ േപാെല ആയിെ ിൽ ത ൾ ത ിെയ ടി ഭ ി കള െമ
അേ ഹ ി േതാ ി. ഉടെന ത ിന രി, ന രി ാടിേനാ ് “ന രി എെ ര ി
ണം. അെ ിൽ ഇവർ ഇേ ാൾ എെ പിടി ഭ ി ം, ഈ േ ിെല ത ം പ
തി ഞാൻ ന രി ത ിരി ” എ പറ . അേ ാൾ ന രി ാ താ മ പ
ിൽ ജപി െകാ ിരി കയായി . ത ി ന രി േമൽ പറ കാരം അേപ ി
പറ േക ് ന രി ാ മ പ ിൽ നി ിറ ിെ ൈകവ ക ം ാലിക ം
വാ ി വിധി കാരം വാ ം ത െളലാം ത മായി ഉൽസവബലി ജി ാ ം
ട ി. ഉൽസവബലി കഴി േ ാൾ ത െള ാം വളെര ിേയാ ം സേ ാഷേ ാ ം
ടി അ ർധാനം െച ക ം െച . ഭ കാളിെയ േസവി ത മാ ിയ ആ ം സകല
ശാ പാരംഗത ം ന മ വാദി ം ത ി മായ ന രി ാ ് ത െള ഭയെ ടാെതയി
ം അേ ഹം ഉൽസവബലി കഴി ി ത െള ാം ിെ ക ം സേ ാഷി ക ം
െച ം ഒര തമ േ ാ. ഇ കാരമാ ് ഭ കാളി മ ി ന രി ാ ിെല തറവാേ
140 18. മൺേപാ ി ം മ ി ന തിരി ാ ം

ൈവ െ ത ം പ തി കി ിയ ്. ഇേ ാ ം ൈവ െ ത ം േമ ാ ന രി ം മ
ി ന രി ാ ം ടിയാ ് നട ി വ ്.
സാ ാൽ ഭ കാളിമ ി ന രി ാ ൈവ േ ിൽ ത ിയായി അവി
െട താമസി ി കാല ് ഒ ദിവസം മൺേ ാ ി എവിെടേയാ േപായി വ ം വഴി
ൈവ െച േചർ . ഊ കഴി ന രി ാ ം േപാ ി ം ടി ഓേരാ െവടികൾ
പറ െകാ ി മേധ സംഗവശാൽ േപാ ി, “ഒ ർ ിെയ േസവി കയാെണ
ിൽ ചാ െന െ േസവി ണം. ചാ ൻ സാദി ാൽ സാധി ാ കാര ം യാ
െതാ മി ” എ പറ . ഇ െന പറ പറ ്ഒ ം അവർ ത ിൽ വാദം വലിയ
കലശലായി. വാദം മായേ ാൾ േപാ ി, “എ ാൽ ന ് അ ് ഇേ ാൾ െ ഒ
പരീ ി േനാ ാം, ന ് അ ല ിേല േപാകാം” എ ം പറ . “അ െനത
െ ” എ ന രി ാ ം പറ . ര േപ ം ടി േപായി േ ിൽ മ പ ിൽ
േകറിയി . ഉടെന േപാ ി, “ആരവിെട റ ാൻ െകാ വരെ ” എ പറ . അേ ാൾ
ഒ ി ാ ൻഒ ത െ േവഷ ിൽ െവ ില േത െത ാൻ ത ാറാ ി
േപാ ി െകാ െച െകാ . ഉടെന ന രി ാ ്, “കാളിെയവിെട? ാൻ െകാ
വരേ ” എ പറ . അേ ാൾ സാ ാൽ ഭ കാളി അതി രിയായ മ ഷ ീ െട
േവഷ ിൽ ാൻ ത ാറാ ി ന രി ാ ിേല ം െകാ െച െകാ . ഉടെന
േപാ ി, “ആരവിെട, േകാളാ ി െകാ വരേ ” എ പറ . അേ ാൾ ർശം ടാെത
ഒരാെളാ േകാളാ ി ം െകാ േപാ ി െട അ ൽ ആവിർഭവി . േപാ ി ആ േകാളാ
ിയിൽ ക ം ആ ആൾ േകാളാ ി ം െകാ േമൽഭാഗേ േപായി അ ർധാനം
െച ക ം െച . ഉടെന ന രി ാ ം “കാളിെയവിെട? േകാളാ ി െകാ വരെ ” എ
പറ . അേ ാൾ ഒ ീ നിലം െതാടാെത േകാളാ ി ം െകാ ന രി ാ ിെല അ
ൽ െച ക ം ന രി ാ ് േകാളാ ിയിൽ ക ം ആ ീ ം േമൽഭാഗേ േപാ
യി മറ ക ം െച . ഉടെന മൺ േപാ ി ന രി ാടിേനാ ്, “അവി തെ ജയി .
ഞാൻ മട ിയിരി . ഞാൻ ഇ േ ാളം വിചാരി ി ി ” എ സ തി യാ
ം പറ േപായി. ഉടെന ഭ കാളി, ന രി ാ ിെല അ ൽ വീ ം ആവിർഭവി ക ം
“ഇ കാര ി എെ െ ാ െച ി കളയാെമ വിചാരി ശരിയായി .
ഈ വകെയാെ എനി യാസമാ ്. അതിനാൽ ഇനി അവി ് എെ ാ കയി
. എ ി ം അ ് ന ായമായി വിചാരി കാര െള ാം ഇനി ം ഞാൻ സാധി ി
ത െകാ ാം” എ ് അ ളി െച ി മറ ക ം അ തൽ ഭ കാളി മ ി ന രി ാ
ിേല ഭ കാളി അ ത മായി ഭവി ക ം െച .
 19
വയ െര അ ൻ ്

ൈവ
ൈന ണ ം
ദ ാർ
സി
ി ം ി
ധാനമായി േവ

വരായി ാ ം
ത ം ൈക ണ മാെണ
ം സർ സ ത മാണേ ാ. ൈവദ ാർ ന േപാെല ശാ
ത ം ൈക ണ മിെ ിൽ
അവ െട ചികി ഫലി യിെ തീർ യാ ്. ശാ ാന ം ി ം ി
മി ാ വർ ത ം ൈക ണ ം മാ ായി െകാ ് മതിയാ തെ
ി ം ത ം ൈക ണ വർ ശാ പരിചയ ം മ ം റ റവായി ാ ം
അബ െമാ ം വ ത . ത ം ൈക ണ വർ ശാ ാന ം ി
ം ി ം ടി ായി ാൽ പി െ ഥ പറയാ മി േ ാ. അ ൈവദ ാരിൽ
അദ ിതീയ ാെര പേ പേ സി ാരായി വയ െര ാർ േമൽപ
റ വെയ ാം ർ മായി തിനാലാ ് അവർ സർേവാത്കർേഷണ വർ ി ്.
ഇതി ാ മായി കഴി േപായ ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട അ നായ
അ ൻ ് അവർക െട ചില അ തകർ െള താെഴ ാവി . േകവലം േക
േകൾവിെയമാ ം അടി ാനെ ിെയ ഈവക ഐതിഹ െട വാ വത
െ ി അധികം ആേലാചി ണെമ ി . “മഹാ ാർെ രം?” എ മാ ം വി
ചാരി ാൽ മതി.
1. ഒരാൾ മല ം ം േപാകാെത വയ വ ാെത അട വീർ േവദന സഹി
വ ാെതയായി ീർ . േവദന െട ശ ി െകാ കിട ാ ം ഇരി ാ ം ഉ ാ
റ ാ ം എ േവ , യാെതാ ം വ ാെതയായി േരാഗി ഉറെ നിലവിളി
െകാ കിട ട ി. പല ൈവദ ാർ വ കാ ക ം പല േയാഗ ൾ
െച േനാ ക െമാെ െച ി ം ഒ ഫല ായി . മരി േപാ െമ തെ
േരാഗി ം ൈവദ ാ ം േശഷ വ ം എ ാം തീർ െ ി. എ ി ം വയ െര
അ ൻ ിെ അ ൽ ടി ഒ േപായി പറ േനാ ാം എ വിചാരി േരാ
ഗി െട അന ിരവൻ വയ െര എ ി. അ ദീനം ട ിയതിെ പിേ ദിവസം

141
142 19. വയ െര അ ൻ ്

രാവിെലയായി . അേ ാൾ അ ൻ ് വാലിയ ാർ കറി ിട

െച ് അവേരാ ് എേ ാ പറ െകാ നിൽ കയായി . ഈ െച യാൾ
അവിെടെ ക ദീന ിെ വിവരെമ ാം അറിയി . ഉടെന അ ൻ ് അവി
െട ിട ി മ ാ െട ഒ െഞ ി (െഞ ് ) എ െകാ ി ് “ഇ െകാ
േപായി കാ െവ ിൽ അര കല ിെ ാ ാൽ മതി” എ പറ .
അയാൾ അ ് ഭ ിേയാ ടി വാ ിെ ാ േപായി, അവി പറ േപാെല
അതിൽ പ തിെയ കാ െവ ിൽ അര കല ി േരാഗി െകാ .
അ ടി മാ േനരം കഴി േ ാൾ മല ം ം ഒഴി ക ം സകലേവദനക
ം മാറി േരാഗി ന ഖമാ ക ം െച . എ ി ം മല ം ം േപായി ട
ീ േപാ നി . വയറിളകി പിെ ം െപാെ ാ തെ യി . അ ം
േമണ നിേ ാ െമ വിചാരി അ െ അ െന കഴി . പിേ ദിവസമായ
േ ാേഴ ം വയ ിൽനി േപാ റ ടി അധികമായി. അേ ാേഴ ം േരാഗി
ീണ ം പാരവശ ം കലശലായി. ഉടെന േരാഗി െട അന ിരവൻ ഓടി പി
െ ംഅ ൻ ിെ അ െല ി വിവരം അറിയി . അേ ാൾ അ ൻ ്
“ആ ത യ മ വ ം അര കല ിെ ാ േവാ?” എ േചാദി . “ഇ .
പ തിേയ െകാ . േശഷം ഇരി ് ” എ ് ഈ െച യാൾ അറിയി .
“എ ാൽ േശഷ ടി അര കല ിെ ാ േ . ഖമാ ം” എ ് അ ൻ
് പറ . ഉടെന അയാൾ െച മ െട െഞ ി േശഷ ായി ടി
കാ െവ ിൽ അര കല ിെ ാ . അ ടി േതാ ടി െ വയ
ിൽനി േപാ നി . േമണ മല ൾ പതി േപാെല േപായി ട ക ം
േമണ േരാഗി െട ീണം മാറി ഖമാ ക ം െച .
2. േദഹ ിെ ൗല ം നിമി ം ഇരി ാ ം നിൽ ാ ം നട ാ ം കിട ാ ം
നി ിയി ാതായി ീർ ഒ മാ ിള ഒരി ൽ അ ൻ വർക െട അ ൽ
വരിക ായി. അയാൾ ശരീരം മ ിലധികം തടി േപായ െകാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 143

അസ ാധീനമ ാെത േവെറ യാെതാ ഖേ മി . സാമാന ിലധികം തടി ക

ഴി ി പിെ ം ദിവസം തിെയ േപാെല ൗല ം വർ ി െകാ ി തി
നാൽ അയാൾ പല ൈവദ ാെര കാ ക ം പല ചികി െച ി ം ഒ ഫല ം
കാണാ തിനാ മാ ് ഒ ം വയ െര വ ്. “കാർശ േമവ വരം ൗല ാ
ഹി ലസ േഭഷജം” എ തിൽ ൈവദ ാ െട ചികി കൾ ഫലി ാ തി
നാൽ അ തെ ടാ മി .
അ ൻ വർകൾ വിവരെമ ാം േക തിെ േശഷം േരാഗി െട ആപാദ ഡം ഒ
ര ാവശ ം ി േനാ ിയി ് “നിന ിേ ാൾ ചികി െയാ ം െച ണെമ
ി . ദിവസ ിനകം നീ മരി േപാ ം. മരണ ല ണ ൾ ർ മായി
കാ ്. ഈശ ര കാ ണ ംെകാ ് ആ ിെ ബലംെകാ ഒ േവള മരി
ാെതയിരി കയാെണ ിൽ ഒ മാസം കഴി ി ് ഇവിെട വ ാൽ വ ം ചികി
നി യി ാം. അ ാെത ഇേ ാെളാ ം നി യി ാനി ” എ പറ .ഇ
േക േ ാൾ തെ മാ ിള െട മന ിൽ വ ാെത ഒ വ സന ം ആധി ായി.
െപെ ് അയാൾ ർ ി വീ . വയ െര അ ൻ വർകൾ പറ ാൽ പിെ
അതി ക കിട വ ത ാസം വരികയിെ സി ം എ ാവർ ം അ ഭ
വസി മാ ്. അ െനയിരി അവി ് ഇ കാരം പറ ാൽ ആർ ാ ്
വ സന ാകാ ്? മരണഭയെമ ് എ ാവർ താണേ ാ.
േ ാൽ നാഴിക കഴി േ ാൾ മാ ിള േബാധം വീ . ഉടെന െട ായി
വരിൽ അ ാ േപ ടി ഒ വിധെമ േതാണിയിലാ ി െകാ േപാ ക
ം െച . വീ ിൽ എ ിയതിെ േശഷം മാ ിള ക ി ം േചാറി ം ഒ ി ം
ചി മി . ഉറ മി . ഒ കാര ി ംഒ ാഹ ം മന മിെ ി
144 19. വയ െര അ ൻ ്

തിയിലായി ീർ . ഭാര ം ാ ം വളെര നിർബ ി ാൽ റ ക ി

ടി ം. അ ാെത അയാ െട മന ാെല നാശനാദികൾ ഒ ം തെ യി ാതാ
യി ീർ . േമണ േദഹം ചട ട ക ം െച . എ ി വളെര റ ?
ഒ ിയാനെയേ ാെലയി ആ ൻ ഒ മാസം കഴി േ ാേഴ ം ശശ
രീരനായ ഒ മ ഷ െ ആ തിയായി ീർ . ഒ മാസം കഴി േ ാൾ ഇനി
ഇേ ാൾ മരി േപാ കി ായിരി െമ ഒ വിചാര ം മാ ിള െട മന ിൽ
ഉ ായി ട ി. ീണം ന േപാെല െ ി ം അയാൾ ് എണീ നട
തി ം മ ം യാെതാരസ ാധീന ം ഇ ാെതയാ ക ം െച . എ ി ം “ഒ മാസം
കഴി ി മരി ിെ ിൽ പിെ ം െച ണെമ ാണേ ാ വയ െര ി േമനി
കൽപി ിരി ്. അതിനാൽ ഒ ടി േപാകണം” എ നി യി ് അയാൾ
പരിവാരസേമതം വീ ം അ ൻ ് അവർക െട അ െല ി വിവരെമ ാം
അറിയി . അേ ാൾ അവി ് “നീ ഇനി ഇേ ാെഴ ം മരി േപാ കയി . ഞാ
ന ് അ െന പറ ് മരി േപാ െമ വിചാരി ി മ . ചട വ െട േദഹം
തടി ാന ാെത തടി വ െട േദഹം ചട ാൻ ചികി െയാ മി . പിെ േദ
ഹം ചട ി തി മേനാവിചാരം തെ യാ ് ചികി . മരണഭയം നിമി ം
ഉ ാ തിലധികം ബലമായ മേനാവിചാര ാകാൻ തരമി േ ാ. അതിനാൽ
അ ് അ െന പറ ് ഒ ചികി യാെണ ് വിചാരി ാൽ മതി. ആ ചി
കി ഫലി ക ം െച വേ ാ. ഇേ ാൾ േദഹ ിെ സ ാധീന റെവാെ
മാറിയിേ ? േവെറ ദീനെമാ മി ാ തിനാൽ ഇനി ചികി െയാ ം േവണെമ
ി . ഇനി ം പ െ േ ാെല േദഹം തടി ാെത ി ക മാ ം െച ാൽ
മതി. അതി പതിവായി േദഹം വിയർ വ ം വ ം അ ാനം െച െകാ
ി ാൽ മതിതാ ം. സ തി ം സ ം ധാരാള ായിരി ക; മേനാവിചാ
ര ി കാരണെമാ മി ാെതയിരി ക; ഖമായി യേഥ ം ഭ ണ ം കഴി ്
അ ാനെമാ ം െച ാെത സ മായിരി ക – ഇെതാെ െ ാ ാ ് േദഹം
മ ിലധികം തടി ്. ശ ി ത വ ം വ ായാമം മ ഷ ർ ് അത ാ
വശ മാ ്. അ പതിവായി െച െകാ ാൽ ഖമായിരി ാം. അതിനാൽ ഇനി
പതിവായി അ െന െച െകാ ി ാൽ മതി” എ പറ . ഇ േക മാ ിള
വളെര സേ ാഷി േപാ ക ം പതിവായി വ ായാമം െച െകാ ് ആജീവനാ ം
ഖമായി ഇരി ക ം െച .
3. ഒരി ൽ ഒ ീ സവേവദന ആരംഭി തിെ േശഷം നാല ദിവസം കഴി
ി ം സവി ി . അ ാം ദിവസം ജ െട ഒ ക ിെ അ ം റ കാണാ
യി. സാധാര ണ സവ ി ൽ ശിര ാണേലാ ആദ ം കാണെ ്. അ
െനയലാെത ആദ ം ക റേ വ ക തിനാൽ വയ ാ ികൾ ം മ ം വളെര
പരി മ ം വ സന ായി. അ ാല തികർമിണിക ം അ ാ ി ിരിമാ
ം മ ം ഈ ദി കളിൽ ഇ ാതി തിനാൽ ഇ െന സംഗതികളിൽ നാ
കാർ നാ ൈവദ ാര ാെത ഒ ശരണ മി ായി േ ാ. അതിനാൽ ീ െട
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 145

ഉടമ ാർ ഓടി വയ െര എ ി, വിവരം അ ൻ വർക െട അ ൾ അറി

യി . അ ൻ വർകൾ റ ാേലാചി ി ് “ഒ ഇ ാണിേയാ പി ാ ിേയാ
വ ം തീയ കാണി ് ന േപാെല പ ി ് ആ ി െട ക ിേ ൽ വ ാൽ
മതി” എ പറ . ീ െട ഉടമ ാർ ് അ െന െച ാൻ ന മന ി ായി
. എ ി ം േവെറ മാർഗെമാ ം ഇ ാതി തിനാ ം അ ൻ വർകൾ പറ
ി ് െച ാൽ ഒ ം അപകടമായി വരികയിെ വിശ ാസം െകാ ം അവർ
അ െന െച . ഇ പ ി വ ഉടെന ശി ൈക അകേ വലി . മാ
േനരം കഴി േ ാൾ ീ മ കാരം സവി ക ം െച . ത ം പി ം
യാെതാ തരേ ം പ ിയി . ി െട ൈക െപാ ിയി . ആ വിവരം പിെ
വർക െട അ ൽ അറിയി ക ം അതി ചില ചികി കൾ അവി നി
യി പറ ക ം അതിൻ കാരം െച േ ാൾ ി ഖമാ ക ം െച .
4. ഒരി ൽ വാതേരാഗി ം വയ ിൽ േവദന ാര മായ ഒരാൾ പല ചികി കൾ െച
ി ം ഖം കാണ യാൽ വയ െര അ ൻ ് അവർക െട അ ൽ വ വി
വരം അറിയി . ആ േരാഗി െച ർ ാരേനാ മേ ാ ആെണ ാ ് േക ി ്.
ദീന ിെ വിവരെമ ാം േക േ ാൾ അ ൻ ് അവർകൾ “നി െട ദി ിൽ
തിര ധാരാളം കി കയിേ ?” എ േചാദി . േരാഗി “ധാരാളം കി ം. അടിയ
തെ ആ േതാ ം ഇ പറ തിരയിൽ റയാെത കി ് ” എ പറ .
“എ ാൽ തിര വ ി പരി ാ ി, അ േറ ി, ദിവസേ ാ ം രാ
വിെല അ ം ി ക ി ടി ാൽ മതി” എ പറ . ഇ േക േ ാൾ േരാഗി ്
ഒ ം ിയായി . എ ി ം അവി െ അ ൽഒ ംമ പറയാൻ പാടി
േലാ എ വിചാരി ഒ ം പറയാെത ിതേ ാ ടി തിരി േപായി. വീ ിൽ
െച ഉടെന അയാ െട ഭാര ചികി െട വിവരം േചാദി . അേ ാൾ ആ േരാഗി
“എെ ദീനം േഭദമാ താെണ േതാ ി . തിരകെളേ ാെല ദിവസംേതാ
ം ഞാൻ കാണം ി ി ാനാ ് അവി ് ക ി ്. േഭദെ ദീനമാ
െണ ിൽ അവി ് അ െന ക ി കയി േ ാ. ഞാൻ അവിെട െച േ ാൾ
അേനകം േരാഗികൾ അവിെട ടിയി . അവർെ ാെ കഷായ ി ം മ ം
ചാർ ിെ ാ ക ം ചിലർ മ കൾ െകാ ക ം മ ം െച . എേ ാ മാ
ം ഇ െന ക ി ിതി ് എെ ദീനം മാ തെ നി യി ാം” എ
പറ . അേ ാൾ ഭാര “അ െന നി യി ാൻ പാടി . ഏതായാ ം അവി
കൽ ി േപാെല റ ദിവസം െച േനാ ണം. േഭദമായിെ ിൽ േവ ാ.
ഇ െച െകാ ് ന ന െമാ ം വരാനി േ ാ” എ പറ . “എ ാല
െനയാവെ ” എ േരാഗി ം സ തി . അ ൻ ് അവർകൾ പറ യ
േപാെല പ പ ദിവസം െച േ ാൾ േരാഗി റ ഖ െ േതാ
കയാൽ നാൽപ ദിവസം ട ാെത അ െന െച . അേ ാൾ േരാഗി സകല
ഖേ ക ം മാറി സ തെയ ാപി ക ം െച .
5. ഒരി ൽഒ ീ തെ ഹ ി ഉ ര ിൽ നി ് എേ ാഒ സാധനം
146 19. വയ െര അ ൻ ്

എ തിനായി വലെ ക യർ ി. പിെ ആ ൈക എ ായാ ം േമൽേ ാ

തെ നിൽ ത ാെത കീ ്േപാ ിടാൻ വ ാെതയായി ീർ . പല ൈവദ
ാർ ചില ചികി കൾ െച . ഞര ിെ നി യ വരായ തി കാെരെ ാ
തി ി േനാ ി. ചിലർ ഈ േരാഗം വാതസംബ മായി താെണ ം മ
ചിലർ ഞര പിണ ിേ ായതാെണ ം േവെറ ചിലർ ഇെതാ േദവതാ േഗാ ി
യാെണ ം മ ം അഭി ായെ . പല ചികി ക ം മ വാദ െമാെ െച ി
ം ഒ േഭദ ായി . ീ െട ൈക േനെര േമൽേ ാ തെ നി ത ാെത
കീ ്േപാ വ ി . ഒ ം ആ ീെയ വയ െര അ ൻ വർക െട അ ൽ
െകാ വ കാണി വിവരെമാെ പറ . അ ൻ വർകൾ റ േനരം
തെ മന െകാ ് ആേലാചി ി ്, ആ ീെയ ഇറയ േക ി നിർ ാൻ പറ .
ീ െട ഉടമ ാർ അ കാരം െച . പിെ ആ ീ െട അസ ാധീനമ ാ
ഇടേ ൈക ഒ കയറി ി ര െട കളിലെ വളയിൽ െക ാൻ പറ .
അ ം അ െന െച . അേ ാൾ വയ െര െത വശ ദീന ാരാ ം
മ ം വളെര ആ കൾ ടി ായി . ഈ ീ െട െട ം അവ െട ഭർ ാ ്,
സേഹാദര ാർ തലായി പല ായി . ഈ ആ കെളാെ േനാ ിെ ാ
നിൽ ല െവ ാ ് ഈ വിദ കാണി െത ടി വായന ാർ
ഓർ െകാ ണം. ീ െട ഇടെ ൈ േമേ ാ പിടി െക ി ഴി േ ാൾ
അ ൻ വർകൾ ീ െട ഭർ ാവിെന വിളി ് അവൾ ഉ ിരി വ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 147

അഴി കളയാൻ പറ . ഇ േക േ ാൾ ീ െട ഉടമ ാർെ ാെ വളെര

വ സനമായി. ീ െട കഥ പറയാ മി േ ാ. ഈ ബ ജനസമ ം ഇ െന
വർ ി ാ ം ഇ െന െച ാൻ മന ിെ ് അ ൻ വർകേളാ ് പറയാ ം
ൈധര മി ാെത ീ െട ഭർ ാ ം ഉടമ ാ ം അ െന പ ിെ ാ നി
. അേ ാൾ അ ൻ വർകൾ “നി ൾ മടി െ ിൽ ഞാൻ തെ യാവാം”
എ പറ െപെ ീ െട അ േല െച വ ിെ പിടി
ാനായി ഭവി ം ീ െട വലേ ൈക കീ ്േപാ വരിക ം ഒ മി കഴി .
വ മിേ ാൾ അഴി കള െമ ദി ായേ ാൾ ീ ‘അേ ാ! അ ് ’ എ പറ
െകാ ് വലേ ൈ െകാ ് വ ിെ േക പിടി . അ ൻ
വർകൾ പിേ ാ ം േപാ യഥാ ാനം ഇരി ക ം െച . ീ െട ൈക
കീ ്േപാ വ തിേനാ ടി അതിെ അസ ാധീനത ം തീർ . പിെ ആ ൈക
െപാ കേയാ താ കേയാ എ േവണെമ ി ം ഇ ം േപാെല വർ ി ാറായി.
ഇ ക ് എ ാവ ം വളെര അ തെ . ീ െട ഇടെ ക ിെ െക ഴി
െകാ േപാെ ാ തി ് അ ൻ വർകൾ പറ ക ം അവർ െകാ േപാ ക
ം ഇ െന ആ ീ സ തെയ ാപി ക ം െച .
6. ഒരി ൽഒ ഷൻ േകാ വായി തിനായി വായ െപാളി ി പിെ വായ
ാൻ പാടി ാെതയായി ീർ . എ ായ്േ ാ ം വായ െപാളി െകാ തെ യി
. ം ഴ െമാെ ര ി ി ി ക ം മ പല ചികി കൾ െച ി ം
അയാൾ വായ െപാളി പടി തെ ഇ ത ാെത ാറായി . ഒ ം അയാെള
വയ െര അ ൻ ് അവർക െട അ ൽ െ െകാ വ . വിവരെമ ാം
േക തിെ േശഷം അ ൻ വർകൾ അ െച വല ൈകെകാ േരാഗി
െട താടി ് ഒ ത ം ഇട ൈകെകാ ് ർധാവിൽ ഒരിടി ം ഒ മി െകാ .
അേതാ ടി അയാ െട ഖേ േഭദമായി. വായ യഥാ ർ ം അട ക ം റ
ക ം െച ാറായി അയാൾ േപാ ക ം െച . ഇ െന അ ൻ ് അവർക െട
ദിവ ത ം അ തകർ ം പറ ാൽ അവസാനമി ാെത ്. ഇെത ാം
ധാനമായി അവി െ ത ം ൈക ണ ം െകാ ാെണ വിേശഷി
പറയണെമ ി േ ാ. ത വർ തത്കാേലാചിത ളായ ിക ം
ിക ം അ േ ാൾ േതാ ിെ ാ ം. ൈക ണ വർ എ െച ാ ം ഫലി
ാെതയിരി കയി േ ാ.
 20
േകാഴിേ ാ ാടി

പ ി. അ
േകാഴിേ ാ രാജാവി രാജ ാധിപത
നാ വാണി
ായി കാല ് ഒരി ൽ അ
സാ തിരി ാ ത രാെ വലേ േ ാളി ് ഒ േവദന ട
തി ണം വർ ി വർ ി ത രാ ് സഹി വ ാെതയായി ീർ .
അേ ാേഴ ം ൈവദ ാ ം മ വാദിക ം ാ െമാെ എ ി അവ െട വിദ കെള
പലവിധം കടി ി ട ി. സംഖ യി ാെത ൈവദ ാ ം മ വാദിക ം വരിക ം പഠി
വിദ കെള ാം േയാഗി േനാ ക ം െച ി ം ത രാ േവദന ് ഒ റ ം ഉ ായി
െ തെ മ , േമണ തലായിെ ാ മി .ഒ ം ൈവദ ാ ം മ വാദിക
െമ ാം അസാധ െമ നി യി പി ാറി. ഒ നി ി മിെ ായി ീർ . അ
െനയിരി േ ാൾ ന ിമാ ം ാഹി ം ആേലാചനാശ ി യാ മായ ഒ
വിദ ാൻ സാ തിരി ാ ിെല തി ാെക െച ് ആലസ ിെ വിവരെമ ാം േചാദി റി
. ഉടെന അയാൾ “ഈ േവദന ഞാൻ േഭദമാ ാം. ഇതി വിേശഷിെ ാ ം േവ ാ.
ഒ േതാർ നന പിഴി ് ആ േവദന ല ് െവ ാൽ ണ ിൽ േവ
ദന േദദമാ ം” എ പറ . ഇ േക ി ഫലി േയാഗമാെണ വിശ ാസം
സാ തിരി രാെന , അവിെട ആർ ം തെ ായി . എ ി ം േവദന െട
ഹത ംെകാ ് ഇ ഒ പരീ ി േനാ ിേയ ാം എ വിചാരി ് ത രാൻ അ
കാരം െച . നന പിഴി വലേ േ ാളിൽ െവ മാ േനരം കഴി േ ാൾ
േവദന അേശഷം മാറി ത രാ ന ഖമായി. അേ ാൾ ആ വിദ പറ െകാ
വിദ ാെ േപരിൽ ത രാ വളെര സേ ാഷ ം ബ മാന ം ഉ ായി എ പറേയ
തി േ ാ. ഉടെന ത രാൻ ആ വിദ ാെന വീര ംഖല തലായ സ ാന ൾ െകാ
സേ ാഷി ി യ . റ സമയം കഴി േ ാൾ ഈ സംഗതികെള ാം ദിവാൻജി േക .
ഏ ം സ ാമിഭ ം ിമാ മായ ദിവാൻജി ് ഈ വർ മാനം േക േ ാൾ ഹ
മായ മന ാപമാ ായ ്. ഉടെന ദിവാൻജി “അേ ാ! കാര ം െത ിേ ായേ ാ” എ
പറ ് ഏ ം വിഷാദേ ാ ടി റെ . ആെരേയാ അേന ഷി േപാെല പല

148
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 149

ല ളിൽ ി നട ് ഒ ംസ േയാ ടി അ ാടിയിൽ െച േചർ . അേ ാൾ

അവിെട സർവാംഗ രിയായ ഒ വതി നിൽ ക ്, അവ െട അ ൽ െച
വിനയസേമതം “എനി ് നി േളാ ് അത ാവശ മായി ഒ സ കാര ം പറ വാ ്”
എ പറ . “എ ാെണ െവ ാൽ പറയാമേ ാ” എ ീ പറ . അേ ാൾ ദിവാൻ
ജി ഒ പരി മഭാവേ ാ ടി “അേ ാ! എെ ഞാൻ കേ രിയിൽെവ മറ ി ാ ്
േപാ ്. ഞാൻ െച ് അെത െകാ ് ണ ിൽ വേ ാം. അ വെര നി ൾ
ദയ െച ഇവിെട നിൽ ണെമ ഞാൻ അേപ ി . എനി പറയാ ഒര
ത ാവശ കാര മാകയാൽ ഞാൻ വ ് അ പറയാെത നി ൾ െപാ ളയ ് ” എ പറ
. “നി ൾ തിരി വ വെര ഞാനിവിെട െ നിൽ ാം.” എ ീ സ തി
പറ . “അ െന സാധാരണയായി പറ ാൽ േപാരാ. ഞാൻതിരി വ ാെത േപാ
കയിെ നി ൾ സത ം െച ണം” എ ദിവാൻജി വീ ം നിർബ ി യാൽ ീ
അ കാരം സത ം െച ക ം ദിവാൻജി േപാ ക ം െച .
ഉടെന ദിവാൻജി വിഷാദേ ാ ടി സാ തിരി ാ ത രാൻ തി ാെക െച ്
“ഇേ ാൾ തി േമനി ഖമായിേ ?” എ േചാദി . ഉടെന ത രാൻ “ന ഖമാ
യി. ചികി െട വിവരെമാെ േക ിരി മേ ാ. ആ െകൗശലം പറ ത യാൾ േയാ
ഗ ൻതെ , സംശയമി ” എ ക ി . അേ ാൾ ദിവാൻജി, “അയാൾ േയാഗ ൻതെ .
150 20. േകാഴിേ ാ ാടി

കാര ം പ ി വേ ാ. ആേലാചി ാെത അയാൾ പറ േപാെല ക ി െച വലിയ

ക മായിേ ായി. ഇനി അ പറ ി ം വിചാരി ി ം േയാജനമി േ ാ. തി േമനി
ായി ആലസ ിെ കാരണം അവി ് അറി ി എ ിൽ ഇ െന െച
കയി ായി . ഇവിെട ഇ മാ ം ഐശ ര ം വർ ി തി േമനിയിൽ ല ീഭഗവ
തി െട അധിവാസ ായി തിനാലാ ്. മഹാല ി അവി െ വലേ േ ാളിൽ
ം െച െകാ ി തിനാലാ ് അവിേട സഹി വ ാെതക േവദന ാ
യ ്. ഈറൻ വലേ േതാളിൽ െവ േപാെല ആ ീകരമായി മെ ാ മി .
അ െന െച ാൽ െച ആ െട േദഹ ിൽ നി ല ീഭഗവതി ഉടെന വി മാ ക
ം േജ ാഭഗവതി ആ ാന ബാധി ക ം െച ം. ഈ തത ം തി േമനി െട
ആലസ ിെ കാരണ ം അറി ി തിനാലാ ് ആ വിദ ാൻ ഈ ഉപായം പറ
ത ്. ഇ ന െട കാലേദാഷം െകാ ായതാ ്. ഇനി പറ ി കാര മി . ല ീ
േദവി ഇവിെട നി ിറ ിെയ ി ം രാജ ം വി േപാകാെതയിരി ാൻ അടിയൻ ഒ പായം
േയാഗി ി ്. അതിനാൽ അടിയനിനി ജീവി ിരി ാൻ നി ിയി ” എ പറ ്
ദിവാൻജീ തി ാെക നി േവഗ ിൽ ഇറ ിേ ാ ക ം ഉടെന ആ ഹത െച ക
ം െച . ദിവാൻജി സത ം െച ി ് അ ാടിയിൽ നിർ ിയ ീ സാ ാൽ മഹാല ി
തെ ആയി െവ വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. ദിവാൻജി തിരി വ കാ
ണാെത േപാകാൻ പാടി ാെത തീർ തിനാൽ ല ീേദവി ഇ ം േകാഴിേ ാ ാടിയിൽ
നിൽ െ ാ ് വിശ ാസം. േകാഴിേ ാ ാടി െട ഐശ ര ം ഇ ം നശി ാ
െത വർ ി െകാ ിരി ംസ ാസമയ ് െച േനാ ിയാൽ ആ ല ി
വിേശഷാൽ ഒ ീ ായിരി തായി കാണെ ം അവിെട ല ീഭഗവതി െട
അധിവാസ ായി ാെണ ഇതിഹാസ ിൽ എേ ാ ചില വാ വ െ ആർ
ം േതാ ിേ ാക വ ം ഐശ ര ം സ ാസമയ ് ഒ വിേശഷഭംഗി ം ആ
അ ാടി ഇ ം ക വ ്.
കാര ിെ ിതി ദിവാൻജി പറ മന ിലാ ിയേ ാൾ സാ തിരി
രാൻ അത ം വ സനി ക ം പ ാ പി ക ം െച . “അതീതകാര ാ ശേയന
കിം സ ാദേശഷ വിദ നഗർഹിേതന.” ഈ സംഗതി നട ി വളെര താമസിയാെതത
െ സാ തിരി ാ ത രാെ രാജല ി (രാജ ാധിപത ം) അന ാധീനെ േപാ ക ം
െച .
 21
കിട ർക േ ാരൻ

തി വിതാം ർ സം ാന
ാ തായി, ഏ മാ ർ താ
്. ഇ കിട ർ ാമ ി ൾെ
സി േ ളിൽെവ ് ഒ ം അ ധാനമ
ിൽ, കിട ർ േദശ ് ഒ
ചില ന രിമാ െട ഊരാൺമേ
ണേ
മാ ്. ഇവി
െട ‘ക േ ാരൻ’ എ സി നായി ് ഒ െകാ നാന ായി . ആ തിെകാ ം
തിെകാ ം ത ല നായ ഒരാന േവെറ ഒ ദി ി ം ഉ ായി താ ം ഉ താ ം
േക േകൾവി േപാ മി . ഈ ആന ് വലി ം ഭംഗി ം സി നായി ൈവ
തി നീലക െന ാൾ വളെര അധിക ായി . തി നീലക െന ാൾ ഇവ െപാ
ം ഉടൽനീള ം ഒ ഴ ിൽ റയാെത ഉ ായി എ ാ ് േക ിരി ്. തല
െയ ം ഒ ം റവ ായി . േ ാ വള ആ വലിയ െകാ ക െട ഭംഗി ം തി
നീലക േന ാൾ വളെര അധിക ായി .എ ി ാ ഭംഗി ം അ െനത
െ .
ഈ ആന െട ിവിേശഷമാ ് ഇതിെലാെ ം വി യനീയമായി ്. സാ
ത ം രത ം ഒ േപാെല ഉ തായി ഇ െന േവെറെയാരാനെയ കാ തി
യാസ ്. അവൻ മദം െപാ സമയ ളിൽേപാ ം യാെതാ െര ം െകാ ി ി
. ാനകെള കെയ സ ദായ ം ക േ ാര ായി ി . ഒ ം അറി
ടാ ികൾേപാ ം അ െച ാൽ യാെതാ ഉപ വ ം അവൻ െച ി ി
. അ സാ വാെണ ി ം ഏെതാരാന ാെരെ ം ആ െയ അവൻ അ സരി
പതിവി . ആന ാര ാെര ാം അവെ അഭി ായം അറി നട െകാ ണം എ
തായി അവെ ച ം. സാധാരണ ആനകെളേ ാെല ക േ ാരെന തള ക പതി
വി . അതിനവൻ സ തി മി . യേഥ ം നട തി ് അവെന വിേ കയാ ്
പതി ്. എ ാൽ രാ ിസമയ ളിൽ വ എട ം േപായി കിട െകാ ം. അ ാെത യാ
െതാ ം െച ാറി . േ ി വട വശ ഴയിൽ ഒ വലിയ കയ ്.
പകൽസമയം മി വാ ം ആ കയ ിലാ ് അവെ കിട ്. േപാ കേളാ ം എ മകേളാ

151
152 21. കിട ർക േ ാരൻ

ക േ ാര വളെര േ ഹമായി . അവൻ കിട കയ ിൽ വളെര േപാ ക ം

എ മക ം വ ക പതിവായി . എ ാൽ അവ തി ാെനാ ം കി ാെത വിശ
ിരി സമയ ളിൽ ക േ ാരൻ അവെയെയ ാം കര േക ിെ ാ േപാ ം. കി
ട ർ കരി ഷി ധാരാള േദശമാകയാൽ, ഴവ തെ കരി ഷിെച
ലം ധാരാള ്. ഏെത ി ം ഒ േവലി െറ െപാളി ്, േപാ കെള ം എ മകെള
ം േവലി ക കട ി, ആ േവലി റി ൽ ക േ ാര ം നിൽ ം. എ മകെള ം മ ം
അടി ിറ ാനായി വ വ ം വ ാൽ അവ െട േനെര ക േ ാരൻ പാെ ംഎ ി
ം ആെര ം ഉപ വി യി താ ം. ക േ ാരൻ പാ േ ാേഴ ം എ ാവ ം േപ
ടിേ ാടിേ ാ ം. േപാ ക ം എ മക ം തി നിറ കഴി ാൽ അവെയെയ ാം
ിെ ാ ് ആ കയ ിേല തെ േപാരിക ം െച ം. എ ാൽ ക േ ാരൻ ഒ
കരി േപാ ം തി കയി . അവ പതി തീ ി ആന ര ാർ ഹാജരാ ി െ ാ
െകാ ണം. ദിവസംേതാ ം േ ിൽനി ം പതി േചാ ം പായസ ം െകാ േ
ക ം േവണം. അ ാെത പേരാപ വം െച ് അവെനാ ം തി ക പതിവി .
ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ ക േ ാരൻ ആ കയ ിൽ കിട േ ാൾ, ഇ ി, മ ൾ,
നാളിേകരം, അട തലായ സാധന ൾ കയ ിയ ഒ വ ി കിഴ നി ് ഒ താ ി
വ . അവൻ അവിെട കിട വ ി ാർ അറി ി . വ ി െകാ വ ക േ ാ
രെ മീെത കയ ി. അവൻ വ ി പിടി വിെട ി, എ ാമടി െപാളി കള . വ ി
ാെര ാം േപടി െവ ിൽ ചാടി നീ ിേ റി ഓടി ള . അവൻ അവെര ഒ ം
െച ി . അ തൽ ക േ ാര വ ികെളാ ം വ ി ാേരാ ം ബ ൈവരമായി ീർ
. പിെ അവൻ കയ ിൽ കിട േ ാൾ ആ ഴയിൽ ടി ഒ വ ി ം കട ിവിടാ
െതയായി. വ ി ക ാൽ അടി െപാളി ം. അതിനാൽ പിെ വ ി ാർ ക േ ാര
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 153

െ കാലം കഴി വെര അവൻ കയ ിൽ ഇ ാ സമയംേനാ ിയ ാെത വ ി കട

ിെ ാ േപായി ി . കിഴ നി പടി ാ ം പടി ാ നി കിഴേ ാ ം േപാ
വ ികൾ ആ കയ ിെ വളെര െര കളി ം താെഴ ം വ െക ി, വ ി ാർ
കര ിറ ി വ േനാ ി, വിവരമറി ാെത കട േപാ ക പതിവി . ക േ ാരെന
കയ ിൽ കാണാെതയിരി ാനായി കിട ർ ണ സ ാമി സകല വ ി ാ ം
അ വഴിപാ കൾ െകാ ാ ്. അ െന ായ തൽെകാ കിഴേ നടയിൽ ഒ
ദീപ ംഭ ാ ീ ് ഇ ം നിലനിൽ ്.
േ ിൽ എ ി ാറാ േ ാൾ ക േ ാരെന ആന ാര ാർ വിളിേ ാ പി
ടിേ ാ െകാ വരിക പതിവി . എ ി തി പാണിെകാ േക ാൽ, അവൻ
സ യേമവ, കയ ിൽനി കയറി െകാടിമര ിെ വ ിൽ ഹാജരാ ം. തലയിൽെ
െക ി തിനായി ആന ാര ാർ െച ാൽ പിൻഭാഗ ടി കയറിെ ാ തി
കാൽ െപാ ിെ ാ ം. അതിേല േകറി, തലയിൽെ െക ി ് അതിെലതെ ഇറ
ിെ ാ ണം. അ െനയാ ് അവെ ഏർ ാ ്. എ ി ഒരാള ാെത േവെറ
യാ ം ൻവശ ടി േക തി ് അവൻ സ തി യി . എ ി തി ് ആ ം
പറയാെത തെ കാൽ മട ിെ ാ ക ം െച ം. ടയാലവ ം, െവൺചാമരം എ ി
കൾ ായി േക വ ം പിറകിൽ ടി േവണം കയ വാൻ. ശീേവലി, വിള തലായതി
്എ ി ാൽ റ േവഗം നട തിേനാ പ െ നട തിേനാ ആന ാര ാർ
ഉ ാഹി ാൽ ഒ ം അവൻ അ സരി യി . അവെനാ നി യെമാെ ്. അ
േപാെല ഒെ നട ം. അവെ നി യം ഒ ം തരേ ത ായി താ ം. െച േമള
ി ം മ ം ഓേരാേരാ നിലകൾ ഇ ി സ ല ളിൽ ഇ യി താമസിേ ണെമ
വനറിയാം. അ േപാെലെയാെ താമസി ം. അ േപാെല നാഗസ ര ദ ിണ ി ം
അവെനാ പതി ്. അ കാരംതെ ഉ വ ിെ ര ാം ദിവസേ ാൾ ാം
ദിവസം റ ധികം താമസി ം. അതിേന ാളധികം പിേ ദിവസം താമസി ം. അ
െന ഉ വ ിെ േകമ ം ടിവ മ ി ത വ െമാെ അവൻ നിൽ ം.
പ ിേവ , ആറാ ് ഇ െന ദിവസ ളിൽ യഥാ മം െവ ാൻകാലമാ വെര
നിൽ തി അവെനാ വിേരാധ മി . അതിെനാ ം ആ ം പറേയ ാ. ഒെ അവ
നറിയാം. എ ാൽ ഒ ദിവസം വിളേ ാ ശീേവലിേയാ റ േവഗം കഴി കളയാെമ
വിചാരി ാൽ, അവൻ സ തി യി . അവൻ നട ാെത എ െച ം? അ കാരംതെ
ഒ ദിവസം പതിവിൽ റ ധികം വി രി േവണെമ െവ പതിവിൽ അധികം താമ
സി ാൻ ക േ ാരൻ സ തി യി . പതി സമയമായാൽ അവനേ ാ നട ട
ം. പിെ വാദ ാർ തലായവർ നട കയ ാെത എ െച ം? ഉ വ ിൽ ഓേരാ
ദിവസെ വിള ി പതിവിൻപടി െവളിെ അളെ ാൽ, പതി േപാെല
തീെവ ി ായാൽ വിള കഴി േ ാൾ ശരിയായി ിരി ം. െവളിെ പതിവിൽ
റ ധികെമ ാൽ വിള കഴി േ ാൾ അധികെമ ് അധിക ായിരി ം. റ
െ ാൽ റ െട എ ാെത തിക ക മി . അ കണിശമാ ് ക േ ാര
െ കാര ം. ക േ ാര ായി കാല വിള വക െവളിെ ക ണ
െ താൻ േദവസ ശ ള ാർ കഴി ി ി . എെ ി ം വ ത ാസം െച ാൽ ഉടെന
154 21. കിട ർക േ ാരൻ

െവളിെ േപാ ം. ക േ ാരൻ േനരനീ ം വ കയിെ സർ സ തമാ ്. ക

േ ാരെ സ ഭാവ ണ ി ാ മായി അേനക സംഗതിക ായി തിൽ ഒ പറ
യാം. ഒ ദിവസം ശീേവലി കഴി ക േ ാരൻ ഒരിടവഴിയിൽ ടിേ ാ േ ാൾ ഒ
േകാ തിരി ദി ിൽെവ ് ഒ വേയാധികയായ അ ർജന മായി െതാ െതാ ി
എ വിധ ിൽ അ തിനിടയായി. ആനെയ അ ക േ ാേഴ ം ആ യായ
അ ർജനം േപടി വിറ ് അവിെട വീ . പി ാേല ണയായി വ ി അ ിെ ്
േപടി പിേ ാ ം ഓടിേ ായി. ആനെ ാഴി േപാ തി ം തിരി േപാ
തി ം ആ ഇടവഴി വി ാരമി ായി . ക േ ാരൻ റ സമയം അവിെട നി .
എ ി ം അ ർജനം എണീ മാറാ യാൽ അവൻ അവെര പ െ എ ് ഒ വശ
ക ാല െട കളിേല െവ ക ം അ ർജന ിെ ടെയ േ ാ െവ ് േനേര
േപാ ക ം െച . ആന ാര ാർ ആ ം െടയി ായി എ പറേയ തി േ ാ.
ആ അ ർജന ി ലവേലശം േവദന ായി . ഇ ം ി ണം ഏതാന ്?
ആന കട േപായി, റ കഴി േ ാൾ അ ർജനം പ െ എണീ ട െമ ് േപാ
ക ം െച . ഇ െന അവെ അ തകർ ൾ വളെര ്.
ക േ ാരെന തടി പിടി വാൻ പല ം െകാ േപാ ക പതി ്. എ വ ം
എ നീള ം ഉ ായാ ം അവ പിടി ാൻ വ ാ തടിയി . വ െക ിെ ാ ാൽ
എ തടി ം അവൻ െകാ േപാ ം. എ ാൽ അ ം അവെ മന ടാെത ആ വിചാ
രി ാ ം പ ക മി . ആന ാര ാർ ം േദവസ ിേല ം വ ം റ കാരം െകാ
ടാെത, ക േ ാര ടി വ ം െകാ ാെത അവെനെ ാ തടിപിടി ി ാൻ
ആ വിചാരി ാ ം സാധി യി . എ ാൽ ആന ാരെ മന ടാെത കഴി േമാ.
അ മി . അ ാറാന ാര ാ ായി എ ി ം അവരിൽ ധാനമായി ഒ ്.
അവൻ െടയിലാെത ക േ ാരൻ ആ കിട ർേ ിൽ നി കാൽ നാഴിക തിക
േര േപാ കയി ; യാെതാ തടി ം പിടി മി . അതിനാൽ േദവസ ാ െട സ തം
വാ ിയതി േശഷം ആന ാര വ ം െകാ ് അവെന ം സ തി ി ണം. പി
െ ക േ ാര ് ഇ െകാ ാെമ ് ഒ ഉട ടി ം പറയണം. ക േ ാര
തടി പിടി കഴി ാൽ ഉടെന െകാ ിെ ിൽ തടി തിരിെയ പിടി കിട ി
ദി ിൽ െകാ െച ി ം. അ െനയാ ് ക േ ാരെ പതി ്. പിടി ാ തടി
ം നീള ം വ ം പിടിചാൽ െകാ തിഫല ം ആദ േമ പറയണം. അേ ാൾ
ക േ ാരൻ സ തി ാ ം ഇെ ി ം ശിരഃക നം, ഗർജിതം തലായവെകാ ് അവൻ
അറിയി ം. സ തി ിെ ിൽ, റ ടി വ ം െകാ ാെമ പറ ാൽ അേ ാൾ
സ തി ് അവൻ ന േപാെല തല ം.
ക േ ാരെ തിഫലം സാധാരണ പഴ ല, നാളിേകരം, ശർ ര, പായസം ത
ലായവയാ ്. ഒരി ൽ ഒരാൾ ഒ വലിയ തടി പിടി തിെ െച പറ . േദവ
സ ാ ം ആന ാ ം സ തി . “ക േ ാരെന െകാ ”െമ ാന രൻ േചാദി .
“പ ല വൻ പഴ ം, പ നാളിേകര ം ഒ ലാം ശർ ര ം െകാ ാ” െമ ്
ആവശ ാരൻ പറ . ഉടെന ആന ാരൻ പതി കാരം തടി ക േ ാരെനെ ാ ്
പിടി ി െകാ . എ ാൽ തടി പിടി േ ാൾ തടി െട ഉടമ ൻ അ െകാ ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 155

എ മാ മ റ ദിവസം കഴി തരാെമ പറ . ഇ ക േ ാരൻ േക േ ാൾ

അവ േകാപം സഹി വഹിയാ തടി എ ല തെ െകാ െച ി ക ം
െച . ആ സമയ തടി െട ഉടമ ൻ അവിെട ഉ ായി ി . തടി െട ഉടമ ൻ
േനാ ിയേ ാൾ തടി ർവ തെ കിട ക വളെര വ സനെ . േവെറ
പല ആനകെള ം അതിനായി വിളി . എ ാൽ മ ാനകൾെ ാ ി ം അതിെന എ ിട
േപാ ം നീ ാൻ സാധി ി . അവസാനം വീ ം ആ ഉടമ ൻ െച പറ േ ാൾ േദവ
സ ാ ം ആന ാ ം സ തി െവ ി ം ക േ ാരെന വിളി േ ാൾ അവൻ െച ി .
 22
മാരന ർ ഭഗവതി

തി വിതാം ർ സം ാന
ഏ മാ ർ താ
േക ി ി ാ വർ േകരള ിലധിക
ി ം
ഊരാൺമേ
സി മായ
ായിരി െമ േതാ
ളിൽ ഥമ ഗണനീയ ം
മാരന ർ േ
ി . അവിടെ
െ
േദവിെയ
ി

റി ,
‘ശം ിട വലേമെയാ ച
കാലിൽ ചില ചില പടം ക ിൽ
ഓടീ വ ടിെകാ മാരന ർ
കാർത ായനീ! ശരണെമ ിത ൈകെതാ േ ൻ’
എ സ ീർ നേ ാകം അ ഭംഗി തെ ി ം സി മാകയാൽ അ ം
പല ം േക ിരി ാനിട ്. എ ി ം ആ ഭഗവതി “ഓടീ വ ടിെകാ
”േത കാരമാെണ ് അറി ി വർ ഇേ ാൾ അധിക ായിരി െമ േതാ
ി . അതിനാൽ ആ സംഗതിെയ ി ിൽ പറ െകാ .
‘മ രമീനാ ി’ എ േകൾവിെ ് േദവി െട േ ം പ ് പാ രാജാ ാ െട
വകയായി . പാ രാജാ ാ െട രാജധാനി മ രയിലായി തിനാൽ അവർ ആ
േദവിെയ അവ െട പരേദവത ആയി ാ ് വിചാരി ക ം ആചരി ക ം െച വ ി
്.
ഒരി ൽ ആ േദവീവി ഹ ിൽ ചാർ ിയി ം വളെര വില ം ര ഖചി
ത മായ ി എ െനേയാ േപായി. ശാ ി ാരൻ നിർമാല ം (തേലദിവസെ
ം മാല ം) വാരി റ ി തിെ െടേയാ അഭിേഷക ം മ കഴി സമയം ഓർ ാ
െത ശാ ി ാരെ ൈക ിെ റിേ ാ എ െനയാ ് അ േപായെത ് ആർ ം
ഒ നി യ മി ായി . ി േപായി എ േക പാ രാജാ പലവിധ ിൽ
അേന ഷണ ൾ നട ീ ം ഒ ായി . ബിംബ ിേ ൽ ചാർ ിയി സാ

156
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 157

ധനം ശാ ി ാരനറിയാെത േപാ കയിെ തെ ഒ ം രാജാ തീർ െ ി. ീ

േകാവിലിനക ശാ ി ാരന ാെത മ ാ ം കയ ക പതിവി ാ ിതി രാജാവി
െ വിചാരം അന ായമായിേ ായി എ പറയാ മി . എ ി ം ാ ാ ം േദവിെയ
റി വളെര ഭ ി ആ മായി ആ പഴയ ശാ ി ാര ് ഈ ി േപായ ്
ഏ കാരമാെണ വാ വ ിൽ യാെതാരറി ായി ി . േദവി പതിവായി
ചാർ ിവ ഈ ആഭരണം േപായ നിമി ം അേ ഹ ി ം അപാരമായ മന ാപ
ായി . എ ി ം അെതാെ ആരറി . ഉ ശാസനനായ പാ രാജാ ് ശാ ി
ാരെന പിടി ി വ ി േചാദ ം ട ി. പലവിധ ിൽ േചാദി ി ം ി േപായ
േത കാരമാെണ ് അറി െട തെ അേ ഹം പറ .ഒ ം രാജാ ്, നാ
ദിവ ിനകം ആ ി ശാ ി രൻ എ ിെനെയ ി ം േതടി ിടി ഹാജരാ ണെമ
ം അ ാ പ ം ശാ ി ാരെ ശിര േദം െച ി താെണ ം ക ി . ഇ േക
ശാ ി ാരൻ ഒ ം മ പടി പറയാെത വ സനേ ാ ടി രാജസ ി ിയിൽനി േപാ
യി. ആ ാ േണാ മൻ പലവിധ ിൽ അേന ഷി േനാ ീ ി ക കി ിയി .
അ െന െ ാ ദിവസമായി. െ ാ താം ദിവസം രാ ിയിൽ പിേ ദിവസം
തെ തല േപാ മേ ാ എ വിചാരി വിഷാദി െകാ ് അേ ഹം കിട . ക ട
സമയം ആേരാ അേ ഹ ിെ അ ൽ െച ്, ‘അ ിനി ഇവിെട താമസി ാലാപ
ാ ം. ഇതാ കാവൽ ാെര ാം ന ഉറ മായിരി . ഈ തര ി റ ിറ ി
ഓടിെ ാ . എ ാൽ വ ദി ി ം െച ര െ ടാം’ എ പറ . ഉടെന അേ ഹം
ക റ േനാ ിയേ ാൾ ആെര ം ക ി . “ഇതാരാ ് ഇ െന പറ ്? എേ ാ
എനി മേനാരാജ ംെകാ െവ െത േതാ ിയതായിരി ം” എ വിചാരി ് അേ ഹം
പിെ ം ക ട . അേ ാൾ പിെ ംക റ . ആേര ം ക ി . അേ ഹം ക ട
േ ാൾ ാമ ം േമൽ കാരം പറ . “ഏതായാ ം ഈ ണേദാഷവാ ിെന നിരസി
മ . ഇ േദവി അ ളിെ തെ ആയിരി ം. അതിനാൽ േവഗ ിൽ
േപാ കതെ ” എ വിചാരി നി യി ി ് അേ ഹം അവിെടനിെ ണീ ണ ിൽ
റ ിറ ി ഓടി ട ി. അേ ാൾ സർവാംഗ രിയായ ഒ ദിവ ീ “വളെര ാ
ലം എെ േസവി െകാ ി അ േപാ കയാെണ ിൽ ഞാ ം േപാരികയാ ് ”
എ പറ െകാ ് അേ ഹ ിെ പി ാേല ഓടിെയ ി. റ കഴി േ ാൾ ആ
ീ ൻപിൽ ട ് ഓടി ട ി. അ വലിയ രി കാലമായി െവ ി ം ആ
ീ െട ശരീരേശാഭ ം ആഭരണ െട കാശ ം നിമി ം ആ ാ ണ വഴിയിൽ
ന േപാെല ക കാണാമായി . അ െന ര േപ ം ടി നാല നാഴിക രംവെര
ഓടിയേ ാൾ ആ ീ െപെ മറ കള . അേ ാൾ വഴി ം ദി െമ ാം അ
കാരമയമായി. ക തീെര കാണാൻ പാടി െതയായതിനാൽ ാ ണൻ ഓടാെന ,
നട ാൻേപാ ം നി ിയി ാെതയായി. അേ ാൾ അേ ഹ ി വളെര ഭയ ം വ സന
ായി. എ ി ം ത ി ി പിെ ം േറ നട ട ി. ീണംെകാ നട ാ
ം അേ ഹ ി യാസമായി ീർ . രാജാവിെ ആ കൾ പി ാേല ഓടിെയ ി
പിടിെ ിേലാ എ ഭയ ം അേ ഹ ിനി ാ യി . എ ി ം ീണം നിമി ം
വ ദി ി ം റ ിരി കേയാ കിട കേയാ െച ാെത നി ിയിെ ് അേ ഹ ി
158 22. മാരന ർ ഭഗവതി

േതാ ി. അേ ാൾ ഇടിമി ലിെ കാശംെകാ ് അേ ഹം ആ വഴി സമീപ ായി

ഉ ായി വഴിയ ലം ക . ത ി ട ് അേ ഹം അവിെട െച േകറി. ര ാം
വിരി കിട . മന ിൽ വളെര ഭയ ം വിചാര ായി െവ ി ം ീണം
െകാേ ാ എേ ാ കിട ടെന അേ ഹം ഉറ ിേ ാ ക ം െച .
അ ാല േകരളരാജ ം അട വാണി േചരമാൻ െപ മാൾ ഒ ഭഗവതിെയ
തി ി ണെമ വിചാരി ൈവ ് ഉദയനാ ര ം, ഒ ണ െന തി ി
ണെമ വിചാരി ് ഇേ ാൾ മാരന െര പറ വ ല ം ഓേരാ അ ലം
പണികഴി തി ർ ം നി യി ് അതിേല േവ വെയ ാം വ ം ി
െ ാ ിരി കയായി . വഴിയ ല ിൽ കിട റ ിയ ാ ണൻ പിേ ദിവസം
കാല ണർ ക റ േനാ ിയേ ാൾ മാരസ ാമിെയ ( ണ െന) തി ി
ി ാനായി േചരമാൻ െപ മാൾ പണിയി അ ല ിലായി . “െതെ ാര തം”
എ വിചാരി ് അേ ഹം ം േനാ ിയേ ാൾ അവിെട ീേകാവിലിനക പീഠ ി
േ ൽ സർവാംഗ രിയായ ഒ ദിവ ീ ആ ാ ണെ ൻപിൽ കടേ ാടിയ ആ
േദവി ഇരി ് അേ ഹം ക . അ സാ ാൽ “മ ര മീനാ ി” ആയി െവ
് വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
ആ ാ ണൻ അ ല ിൽ നി റ ിറ ി അവിെട ക വേരാെട ാം “ഈ
േ ിൽ മ രമീനാ ി ടിെകാ ിരി ” എ പറ . അ േക വെര ാം
അ ല ിൽ െച േനാ ി. ഒ ം ക ി . “എവിെടയിരി ?” എ ് അവർ േചാദി
. ാ ണൻ “ഇതാ ആ ീേകാവിലിനക ് ” എ ി ാണി െകാ പറ .
േദവിെയ ആ ാ ണ ത മായി കാണാമായി െവ ി ം മ ാർ ം കാൺമാൻ
പാടി ായി . അതിനാൽ ആ ജന ൾ “ഇേ ഹം ഒ ാ നാ ്; അസംബ ം പറ
കയാ ് ” എ ംമ ം പറ പരിഹസി . ഈ വർ മാനം കർണാകർണികയാ േചരമാൻ
െപ മാ ം േക ് അവിെടെ േനാ ി. ഒ ം കാണാ യാൽ “ഇവിെട ആെര ം കാ
ി േ ാ” എ ാ ണേനാ പറ . ാ ണൻ “എ ാൽ എെ െതാ ംെകാ
േനാ ” എ പറ . േചരമാൻ െപ മാൾ ആ ാ ണെന െതാ ംെകാ േനാ ിയ
േ ാൾ േദവി ീേകാവിലിനക പീഠ ിേ ലിരി ത മായി . പിെ
െപ മാൾ ഇ െന വ വാ കാരണെമ ാെണ ് ആ ാ ണേനാ േചാദി ക ം
ഉ ായ സംഗതികെള ാം ആ ാ ണൻ വി രി പറ ് േചരമാൻ െപ മാെള ഹി
ി ക ം െച . സംഗതികെള ാം േക േ ാൾ േചരമാൻ െപ മാൾ വിശ ാസ ം വി
യ ാെയ ി ം സ ം േകാപ ം ഇ ാഭംഗ ം ടി ഉ ാകാെതയി ി . “ഞാൻ
ണ സ ാമിെയ തി ി ാനായി ഉ ാ ി ല ് അതിനിടയാകാെതയിരി
വ ം ൻ ി കട ി കളയാെമ വിചാരി ഈ തേ ട ാര ി ് ഇവി
െട ഞാൻ യാെതാ ം െകാ കയി . അ ഊ െ ിൽ േവ െതാെ സ യേമവ
ഉ ാ ിെ ാ െ . ഞാൻവിചാരി ർ ിൽ െ ണ സ ാമിെയ
തി ി ം. അ േദവിെയ തി ി ിേ ണെമ വിചാരി ല ായി ളയാം. ഇതാ
ഞാൻ ഇേ ാൾ െ ൈവ ി യാ യാ ്. ഇവളിവിെടയിരി െ ” എ പറ ി
് അേ ഹം അേ ാൾ െ അവിെടനി ് േപാ ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 159

േചരമാൻ െപ മാൾ അവിെട നി േപായി ഒരെ നാഴിക വട ായേ ാൾ ആ േദ

ശെ ാം അക ാൽ അതികഠിനമായ മ വ നിറ . അേ ഹ ി ം െട ാ
യി വർ ം ക തീെര കാണാൻ പാടി ാെതയായി. വഴി തിരി റിയാൻ പാടി ാെത
എ ാവ ം ഴ ി വശായി. അേ ാൾ േചരമാൻ െപ മാ െട ഒ േസവകൻ “ന ിേ ാൾ
ഈ ആപ േനരി ് ആ േദവി െട മായാൈവഭവം െകാ തെ യായിരി ണം. അ ാ
െത ഇേ ാൾ ഇ െന വരാനിടയി . ആ േദവി െട മാഹാ ം ഒ ം ചി റയ . ആ േദ
വി ം ാ ണ ം ഇവിെട വെ ിയ കഥെകാ തെ ഇതറിയാ താ ്. അതി
നാൽ ന ് മട ിേ ായി അവിേട േവ െത ാം െച കയാ ് േവ െത േതാ
” എ പറ . അ േക േചരമാൻ െപ മാൾ “ഇ ് ആ േദവി െട മായാൈവഭവം
െകാ ാെണ ിൽ ന ിേ ാൾ ക കാണാറാകെ . അ െനയാ കയാെണ ിൽ ഇവി
െടനി േനാ ിയാൽ കാണാ േദശെമ ാം ആ േദവി ് െകാ േ ാം. അവിെട േവ
െത ാം നട ക ം െച ാം” എ പറ . ഉടെന മ മാ ക ം എ ാവർ ം
ക കാണാറാ ക ം െച . ഉടെന േചരമാൻ െപ മാൾ ആ േദശെമ ാം ആ േദവി ് വി
െകാ ിരി തായി പറ ക ം തിരി േപാരിക ം െച . മ നിറ ആ േദശ
ി ് “മ ് ” എ നാമം സി ി . അ േമണ “മാ ് ” ആയി ീർ . മാ
െര പറ േദശെമ ാം ഇേ ാ ം മാരന ർ ഭഗവതി െട വകയായി തെ യാണിരി
്.
േചരമാൻ െപ മാൾ േദവീസാ ി ായ ഈ ല മട ിെയ ി. ഇവിെട േദ
160 22. മാരന ർ ഭഗവതി

വീ തി തെ കഴി ി ാെമ നി യി ് അതി േവ ഒ െളാെ െച

െകാ താമസി ് ഇവിെട തി ി ി വാനായി ഉ ാ ിവ ണ വി ഹം േച
രമാൻ െപ മാൾ ഉദയനാ രേ െകാ യ ക ം അ നി ിത ർ ിൽ
െ ഉദയനാ ര തി ി ി തി ം അവിെട തി ി ി തിനായി ഉ ാ ി
െവ ിരി േദവീ വി ഹം ഇേ ാ െകാ യ തി ം തി ഷ ാെര ച ംെക ി
അയ ക ം െച .
ഉദയനാ ര ാ ിെവ ി േദവീവി ഹം സമയ ി വ േച കയിെ
ർ ദിവസമ േ ാൾ അറി കി കയാൽ േചരമാൻ െപ മാൾ വളെര വ സന
മായി. േവെറ ഒ വി ഹം പണിയി തി മാ ം ദിവസമി . ഈ ർ ി
തി കഴി ി ാ ാൽ വളെര തൽ ന ം റ ി ാ െമ തെ യ , ഇ
ന തായ ഒ ഭ ർ ം പിെ ാകാ ം അ എ മ . ആക ാെട വിചാരി ി
േചരമാൻ െപ മാൾ ഏ ം വിഷ നായി ീർ .
അ രാ ിയിൽ കിട റ ിയ സമയം േചരമാൻ െപ മാൾ, “ഒ ം വ സനിേ ,
ഇവിെട നി ര നാഴിക വട കിഴ ായി മലയിൽ ഒ കിണ ിൽ എെ ഒ ബിം
ബം കിട ്. അെത െകാ വ തി കഴി ി ാൽ മതി” എ ് ആേരാ
തെ അ ൽ വ പറ തായി ഒ സ ം ക . പിേ ദിവസം രാവിെല ഇ വാ
വമാേണാ എ റിയണെമ നി യി േചരമാൻ െപ മാൾ വളെര ആ കേളാ ടി ആ
മലയിേല േപായി. അവിടെമ ാം വലിയ കാടായി . ആ കാെട ാം െവ ിെ ളി
േനാ ിെ േ ാൾ ഒ കിണ ക . ആ കിണ ിൽ ആെളയിറ ി േനാ ിയേ ാൾ യാ
െതാ േക മി ാ ം ഏ ം വിേശഷെ ം ല ണെമാ മായ ഒ ബിംബം ക
കി ക ം േചരമാൻ െപ മാൾ അെത ി െകാ വ നി ിത ർ ിൽ െ
യഥാവിധി തി കഴി ി ക ം മാര ( ണ ) സ ാമിെയ തി ി ി തി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 161

നായി പണി കഴി ി ി ആേ ി ൻനി യ കാരം “ മാരന ർ” എ

േപ തെ ിരെ ക ം െച . പി ീ ് േചരമാൻ െപ മാൾ മാ ർ േദശം വി
െകാ തി റേമ അവിെട നിത നിദാനം, മാസവിേശഷം, ആ വിേശഷം തലായവെ
ാം േവ വ വഹകൾ െവ െകാ ക ം പതി കൾ നി യി ക ം െച തിെ
േശഷം ആ േദവസ ം ആ േദശ ാരായ ചില ന രിമാർ ായി വി െകാ ക ം െച .
അ െന അെതാ ഊരാൺമേ മായി ീർ .
േചരമാൻ െപ മാൾ മാരന ർ േ ിൽ ലാമാസ ിൽ േരാഹിണി തൽ
ികമാസ ിൽ േരാഹിണി വെര ഇ പെ ദിവസെ ഉ വമാ ് നി യി ി
്. ആ േ ം ഊരാൺമ ാ െട വകയായി ീർ ി ം വളെര ാലം അ െന തെ
നട ി . പി ീ ് അ ് റ ് ികമാസ ിൽ കാർ ിക ഒൻപതാം ഉ വമാക
വ ംപ ദിവസെ ഉ വം മതിെയ നി യി . ഇേ ാ ം അ കാരം നട
വ . േദവി െട മാഹാ ം ശ ി ംെകാ കാല േമണ അവിെട വ വഹകൾ വള
െര വർ ി . ഇേ ാ ം ആ േദവസ ിൽ അഭി ിയ ാെത ഒ ം യ ാ ി . ീ
നായകത ം സർവ േദാഷകരമാെണ ാണേ ാ പറ വ ്. എ ാൽ മാരന ്
അ ് വളെര ണ ദമായി ാ ് ക വ ്.
ആ ഭഗവതി െട മാഹാ ൾ പറ ട ിയാൽ വളെര ്. ഇേ ാ ം േദവീസാ
ി ം അവിെട വിള ിെ ാ തെ യിരി .
േദവിേയാ ടി മ രയിൽ നി േപാ ാ ണെ വംശജ ാർ ഇേ ാ ം മാരന
്. അവ െട ഇ േ ് “മ ര” എ ം അവിെട വെര “മ ര ന രിമാർ” എ മാ ്
പറ വ ്.
 23
തി ന ര േദവ ം അവി െ കാള ം

തി െ
കാളെയ ം പ ി
വിതാം റിൽ േകാ യം പ ണ ിെ മ ഭാഗ
ി പല ം േക ിരി ാനിട
ഐതിഹ
്. അവിടെ
തി ന ര േ
സ യം വായ ശിവെന ം
ൾ വായന ാർ രസാവഹ ളായിരി െമ വിശ
സി .
പെ ാ െത ം ർ രാജാവി ിവേപ ർ വട ാഥേ ിൽ തി ൾ ഭജ
നം (മാസേ ാ ം െതാ ക) പതി ായി . ഒ മാസ ിെ അവസാന ദിവസം അവി
െടെയ ിയാൽ അ ം പിേ ദിവസ മായി ര മാസെ െതാ ക കഴി േപാരാമേ ാ.
അ െനയാ േ ാൾ ആ ിൽ ആ യാ െകാ കഴി ാമേ ാെയ വിചാരി ് ആ
ത രാൻ അ കാരമാ ് അ നട ിേ ാ ്. അ െന വളെര ാലം അേ ഹം അ
ട ം ടാെത നട ിെ ാ ി . കാല േമണ ആ ത രാ ായാധിക ം േരാഗ
പീഡക ം നിമി ം അന േദശസ ാരം ാ ാമായി ീർ . പരസഹായം ടാെത
ഒ ം െചയ്വാൻ ശ ന ാെതയായി ം ഈശ രഭ നായ അവിേട ിവേപ ർ വട
ാഥേ ിെല തി ൾ ഭജനം ട തി ൈധര ായി .
അ െനയിരി േ ാൾ ഒരി ൽ, ഒ മാസാ ദിവസം ആ ത രാൻ പരിവാരസ
േമതം ിവേപ െര ി. വളെര യാസെ ് ഒ വിധം ളികഴി ് പരസഹായേ ാ
ടി വട ാഥെ നടയിൽെ െതാ െകാ ്, “അ േയാ ഭ വ ലനായ ഭഗവാ
േന! എെ ഈ നിയമം ട ീ ജീവി ിരി കെയ ് എനി വളെര സ ടമാ ്.
ഇവിെട വ ദർശനം കഴി േപാകാൻ ഞാൻ ശ ന ാെത ം തീർ ിരി . അതി
നാൽ കഴി ം േവഗ ിൽ എെ അവി െ ാദാരവി ളിൽ േചർ െകാ
േണ” എ ാർ ി . അ ് അ ാഴം കഴി ് ത രാൻ കിട ിയ സമയം ആേരാ
അേ ഹ ിെ അ ൽെ ്, “ഇനി എെ ാണാനായി ഇേ ാ വ ി ണ
െമ ി . ഞാൻ തി “ന ര” ിൽ വേ ാം. എെ േരാഭാഗ ഷഭ ം എെ
പ ാൽഭാഗ ് ഒ െവ െച ി ം കാണെ ം” എ പറ തായി േതാ ി. ഉട

162
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 163

െന ത രാൻ ക റ േനാ ി. അേ ാൾ ആെര ം ക ി . ഇ വട ാഥൻതെ

തെ റി സാദി ി ് അ ൽ വ ് അ ളിെ താെണ ് അേ ഹം വിശ സി
െകാ പിെ ം കിട റ ക ം െച . പിേ ദിവസം പതി േപാെല േദവദർശന ം
ഭ ണ ം കഴി ത രാൻ ിവേപ ർനി േപാ . മട ിേ ാ ംവഴി ത രാൻ ൈവ
െപ ം േ ാവില െന ടി െതാ തി േപാരാെമ വിചാരി ് അവിെടയിറ ി.
െതാഴാനായി അ ല ിൽ െച േ ാൾ താടി ം തല ം വളർ ി, ാ മാലക ം ഭ
ം ധരി ് പരവശനായ ഒ ാ ണെന അവിെട ി ് അേ ഹം ആരാെണ ം മ ം
ത രാൻ അവിെട ായി വരിൽ ചിലേരാ േചാദി . അേ ാൾ ഒരാൾ, അേ ഹം ഒ
ന രിയാെണ ം ഇ ം ൈവ തെ യാെണ ം ഇ േ “േപേര റ ് ” എ ാെണ
ം ദാരി ഃഖം സഹി ാൻ വ ാെതയായി ൈവ െന േസവി കയാെണ ം
സംവ ര ഭജനം കഴി ി ര ദിവസമാെയ ം അേ ഹ ി നിത ി ത
െ യാെതാ മിെ തെ യ , നാല െപൺകിടാ െള േവളികഴി െകാ ാൻ
ൈവകിയിരി െ ം മ വിവരം ത രാെന ഹി ി ക ം െച . അ േക
ത രാൻ ആ ന രിെയ അ ൽ വിളി ്, “എെ െട േപാരാെമ ിൽ ഒേ ാ രേ ാ
െപൺെകാട േവ വക ഉ ാ ി േ ാം” എ പറ . അ േക ് ഏ ം
സ മാനസനായി ഭവി ന രി “ക നേപാെല െച ാം” എ പറ ക ം ത രാൻ
േപാ േ ാൾ ഒ മി േപാരിക ം െച .
അ െത ം ർ രാജാ ാർ രാജവാ കാലമായി . അവ െട രാജധാ
നി അ ് ഇേ ാൾ തി ന രേ മിരി ല ി ഒ നാഴിക വട മാറി “തളി
യിൽ” എ ല ായി . അതിനാൽ േപേര റ ് ന രി െത ം ർ രാജാവിേനാ
ടി അവിെട വ താമസി . അ െന താമസി ി കാല േപേര റ ് ന രി ഒ
ദിവസം ത രാെ അ ൽ അറിയി ംെകാ തി ന ര സ ാമിയാ മഠ ിേല ് േപാ
. സ ാമിയാെര ് തെ ിതി അറിയി ാൽ വ ം സഹായ ാെയ ിേലാ എ
വിചാരി ാ ് ന രി േപായ ്. അ കാരം അേ ഹം സ ാമിയാെര വിവരമറിയി
ക ം ചാ ർ ാസ ം അ ിരി തിനാൽ ന രി അ കഴി ി േപായാൽ മതിെയ
ം വ ം സ മായിെ ി ം സഹായി ാെമ ം സ ാമിയാർ അ ളിെ ക ം െച .
അതിനാൽ ന രി അവിെട താമസി .
ഇേ ാൾ തി ന രേ മിരി ലം അ െവ ം കാടായി കിട കയായി
. “ന ര ്” എ ാ ് ആ ല ി ് അ േപ പറ വ ി ്. അവിെട
േദവസാ ി ംേ ായതിെ േശഷമാ ് ന ര തി ന രയായ ്. ന ര
തെ “നൽ ര” േലാപി ായ മാ ്. സ ാമിയാർ മഠ ിെല ത ാർ ആ ിൻ
റ േചന, േച ് തലായവ ഷിെച ക പതിവായി . ചാ ർമാസ ം കഴി
ദിവസം സ ാമിയാർ മഠ ിൽ ിെലാ സദ പതി തിനാൽ അ രാവിെല
ആ വാലിയ ാരിൽ ര േപർ േചന പറി ാനായി ഒ മൺെവ ി ( )എ ് ഒ െവ
ിയേ ാൾ അവിെടനി ര വാഹ ാ ക ം അ ക ് അവർ ഭയെ ് ഓടിെ
വിവരം സ ാമിയാ െട അ ൽ അറിയി ക ം െച . സ ാമിയാർ അ േക ് അവിെട
െ മ മറി േനാ ിയേ ാൾ അവിെട ഒ ശിവലിംഗം ള ിരി തായി ക .
164 23. തി ന ര േദവ ം അവി െ കാള ം

ഇ െന സ യം വായി ബിംബം ക ാൽ ഉടെന നിേവദ ം കഴി ി ാ ാൽ അ

മറ േപാ െമ തിനാൽ സ ാമിയാർ സ ാമിയാർമഠ ിൽനി തെ ഉണ ലരി,
് തലായ സാധന ൾ വ ി േപേര റ ന രിെയെ ാ നിേവദ ം െവ ി ്
ഉടെന ഒ ജ കഴി ി . അതിെ േശഷം സ ാമിയാർ ഈ വിവരം െത ം ർ രാജാവിെ
അ ൽ എ തിയയ ് അറിയി ക ം െച .
ഈ വർ മാനം േക േ ാൾ തനി ിവേപ രിൽ െവ ായ സ ം ശരിയായ
േ ാ എ വിചാരി ് െത ം ർ രാജാവി വളെര സേ ാഷ ാ ക ം അേ ഹം ഉടെന
ന ര ിെല ക ം െച . ത രാൻ വ േനാ ിയേ ാൾ ശിവലിംഗ ം അതിെ
ൻവശ ായി ഒ ഷഭ ം സ ം വടേ ാ മാറി വാ േകാണിലായി ഒ െവ െച
ി ം ള ിരി തായി കാ ക ം ഇ ിവേപ ർ വട ാഥൻ ഇളെകാ
തെ യാെണ തീർ െ ക ം െച . പിെ െത ം ർ രാജാ ് അവിെട നാ
േഗാ ര ം മാളികയായി ം ലം തലായവേയാ ടി ം ഒ മഹാേ ി
േവ ല ണ െള ാെമാ ി ് അ ലം പണികഴി ി ം നിത നിദാനം, മാസവി
േശഷം, ആ വിേശഷം തലയ വകെ ാം േവ വ വഹകൾ, േദവസ ംവകയായി
തിരി െവ ക ം െച . അതിൻ കാരം അവിെട തിദിനം അ ജ, ശീേവലി,
നവകം, പ ഗവ ം തലായവ ം ആ ിൽ ലാം, മീനം, മി നം ഈ മാസ ളിലായി
ൽസവ ം പതിവായി ീർ . ഒ മഹാേ ിൽ േവ വെയ ാം ഈ േ
ി ം ആ ത രാൻ ഏർെ ി. അ െന തി ന രേ ം സി മായി ീ
ക ം െച . അവിെട േപേര റ ന രിെയ െ ശാ ി ാരനാ ി. െച ഴേ രി,
േ രി ഇ െന ര ി ളി തി ാെര േദവെ പരിചാരക ികൾ ം
സ ാമിയാർമഠ ിെല വാലിയ ാരായി െന മ ാടൻ, പാലേ ാടൻ എ ിവ െട
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 165

തറവാേ േ ിൽ വിളെ ം െന ം നട തി ാനം െകാ ്

അവെര ആ വക ം നിയമി ക ം െച .
ഇ െയാെ ഴി േ ാൾ ഈ ദി കാർ ് ഒ വലിയ ഉപ വം േനരി . തി
ന ര േദശ ം അ േദശ ളി ം െനേ ാ സസ ാദികേളാ ഷി െച ാൽ എ ാം
രാ ികാല ളിൽ ഒ െവ ാള വ േവലി െപാളി ് അക കട തി നശി ി
ട ി. ഈ കാള ആ െടയാെണ ം എവിെട നി വ െവ ം എേ ാ േപാ
െവ ം ആർ ം നി യമി ! അവെന പിടി ാൻ കി ക മി . ന നിലാ കാല
െരനി േനാ ിയാൽ അവൻ നി തി കാണാം. ആ കൾ അ െച േ ാൾ
എ െനേയാ അവൻ ചാടിെ ാ ള ം. ഇ െനയായി ജന ൾ വളെര ക െ . ഇ
െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ ന നിലാ കാല തി ന െരനി ്
ഏകേദശം ര നാഴിക പടി ാ ് “േവ ർ” എ േദശ ് ഒ ക ിൽെവ ് ഒ
പറയൻ ഈ കാളെയ കെ െ റി ക ം മ ം െച . ആ രാ ിയിൽ െ ഒ കാള
തെ അ ൽ വ ് “അ ് േദവ േവ െത ാം പതി െവ േ ാ. എനിെ ാ ്
പതിെവാ ം െവ ാ ്? ഞാൻ ആ േദവെ വാഹനമാണേ ാ. ഞാൻ ക വ െട
വിള കൾ ക തി കാലം കഴിേ തായിവ വേ ാ. അ നിമി ം ഞാനി ് ഒ
പറയെ ഏ െകാേ തായി ം വ . ഇ വലിയ സ ടം തെ ” എ പറ താ
യി െത ം ർ രാജാവി ് ഒ സ ായി. ഇതിെന റി ത രാൻ ം െവ ി
േനാ ിയേ ാൾ സ ിൽ കാണെ കാള തി ന രേ വെ കാളതെ ആെണ ം
അതി ടി പതിവായി നിേവദ ിൽ ഒ വഹ െവേ താെണ ം വിധി ക ം കാ
166 23. തി ന ര േദവ ം അവി െ കാള ം

ളെയ േവ െവ ് ഒ പറയൻ കെ െ റി വിവരം അറി ക ം െച കയാൽ ത

രാൻ, േവ ർെവ കാള ഏ നില ിൽ നി തി േ ാൾ ഏ െകാ േവാ ആ നിലം ആ
ഷഭെ നിേവദ ം വക ാ ി േദവസ ിേല വി െകാ . ആ നില ി ് ഇേ ാ ം
“കാള ം” എ ാ ് പറ വ ്. ഇ കാരം െത ം ർ രാജാ ് തി ന രേ
ി േവ ികെള ാം വ ക ം അവിെട തെ തി ൾഭജനം നിർവി
മായി നട ിെ ാ തെ യിരി ക ം അതി ട ം വരാെത അേ ഹം ചരമഗതിെയ
ാപി ക ം െച .
തി ന രേ വെ ൈചതന ം സി ി ം അസാമാന മായി വർ ി കയാൽ അവി
െട അവസാനമി ാെത വഴിപാ കൾ വ ട ി. തിദിനം അ മാ ം ച ത ംഎ ം
പ ം പ ി നാഴി ം മ ായി ട ിയതിനാൽ ശാ ി തെ െ ാ മതിയാ
കാെത വരികയാൽ േപേര റ ന രി തി ന െരനി നാഴിക കിഴ “മാ ാ
നം” എ േദശ “മട ി” എ ി േ രായ ഒ ന രിെയ ടി കീഴ്ശാ ിയായി
േ ർ . അ െന ര േപ ം ടി ശാ ി റ കാലം ശാ ി നട ിയേ ാേഴ ം അ
െകാ ായ സ ാദ ം നിമി ം േപേര റ ന രി െട ദാരി ം അേശഷംനീ ക ം
അേ ഹം ന സ നായി ീ ക ം െച . അതിനാൽ അേ ഹം ശാ ി മട ിന
രിെയ െ ഏൽ ി ി ൈവ തെ ിരതാമസമാ ക ം െച . എ ി ം ആ
ഇ നി ് ഒരാൾ മാസ ിെലാരി ൽ തി ന െര വ ് ഒ ദിവസം ഒ പ ീരടി
ജ കഴി ക പതിവാ ്.1 അതിേ ാ ം നട ിവ ്.
മട ി ന രി ശാ ികഴി െകാ ി കാല ം ൻ പതിവ സരി ് ശീേവലി
കൾ ് എ ി ക തി ാരായി . എേ ാ കാരണവശാൽ െത ം ർ രാജാ
വി ് ഒ തിെ േപരിൽ വിേരാധം ജനി കയാൽ ആ തിെന െവടിെവ െകാ
കള തി രാജഭട ാർ ് ക നെകാ . അവർ െത വിചാരി ് മട ിന
രിെയ െവടിെവ െകാ . അതിനാൽ ആ ന രി െട അ ർജനം തി ന ര നടയിൽെവ
ാണത ാഗം െച കള . അേതാ ടി ആ ന രി െട ഇ ം അന ം നിൽ ക ം
െച . അ തൽ തി ന െര മതിൽ ക ് അ ർജന ൾ കട െട ം തി
ാർ എ ി െട ം ഏർ ാ െവ ക ം െച . അ ര ം ഇവിെട പതിവി .
തി ന രേ വെ കാള ചില കാല ളിൽ നീ ് (വലിയ ) ഉ ായിെപാ െമ ം
അ രാജ വലിയ ആപ ാ കാല ളിലാ ് പതിെവ സി മാ
ണേ ാ. മഹാരാജാ ാർ നാ നീ ിയതായ 933, 973, 986, 1004, 1004, 1022, 1036, 1055
ഈ ആ കളിൽ ഈ കാള നീ ാ ക ം െപാ ക ം െച ി െ ാ ് േക ി
്. ഇ െന നീ ാ കാല ളിൽ േദാഷപരിഹാരാർ മായി ഈ േ ിൽ
വിേശഷാൽ ചില അടിയ ിര ൾ പതി ്. ആ വക ് ആയിര ി ില ാനം പണം വീ
തമാ ് സർ ാരിൽനി െചല െച വ ്. ജന ൾ ് പരി ാര ം ഈവക സംഗ
തികളിൽ വിശ ാസമി ാ ം വ േപായ െകാേ ാ എേ ാ അ കാല ളിെല ം

1 ആ പതി ് ഇേ ാഴി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 167

നീ ാ ക ം െപാ ക െമാ ം പതിവി . ഇനി കാല ് അെതാ ാ െമ

േതാ ി .
 24
ഭവ തി

ഉ ാന
രരാമചരിതം, മാലതീമാധവം തലായ നാടക
മഹാകവി മായി
വരിലാ
െട ം മ ം കർ ാ ം ഒ
വ തിെയ റി േക ി ി ാ വരായി ഒ വിധം അ ര
ായിരി െമ േതാ ി . അേ ഹ ിെ സാ ാൽ േപ ്
“ ീക ൻ” എ ായി . അേ ഹം ഒരി ൽ
“തപസ ീ കാം ഗേതാവ ാമിതി േ രാനനാവിവ
ഗിരിജായാ നൗ വൗേ ഭവ തിസിതാനനൗ”
എെ ാ േ ാക ാ ി ഒ വിദ ൽസമാജ ിൽെവ െചാ ക ം അതിെല
“ഭവ തി” ശ ിെ ചമൽ ാരം നിമി ം സ ദയ ാരായി ീർ ആ
സഭാവാസികൾ അേ ഹ ി “ഭവ തി” എ തെ ഒ േപ െകാ ക ം ആ േപ
സി മായി ീ ക മാ ് െച ്. ഒരി ൽ ീപാർവതി ീപരേമശ രേനാ ്,
‘കവിത ിൽ കാളിദാസേനാ ഭവ തിേ ാ അധികം േയാഗ ത?’ എ േചാദി . അതി
ഭഗവാൻ, “വലിയ വ ത ാസെമാ മി . ഇ ി കാരേമ വരിക എ കാളിദാസ
ന നി യം ഉ ്. ഭവ തി ് അ തെ ഇ എ േഭദേമ ഉ . അ േവണെമ
ിൽ ഒ പരീ ി േനാ ിയാലറിയാം” എ മ പടി കൽ ി ക ം പരീ ി ാ
കൗശലം പറ െകാ ക ം െച . ഭഗവാെ ഉപേദശ കാരം ണ സ ാമി ഒ
മരി ശി വായി ീ ക ം ീപാർ തി വിധവ ം മായ ഒ ാ ണ ീ െട
േവഷം ധരി ് ഈ ശി വിെനെയ േഭാജരാജാവിെ േഗാ രദ ാര ി ൽ െകാ
െച കിട ിെ ാ ് അവിെട നിൽ ക ം െച . അേ ാൾ അവിെട സഭ പിരി ്
ഓേരാ കവിേ ൻമാർ അതിേല വ ട ി. അവരിൽ ഓേരാ േരാ ം ീപാർ തി,
“ഇതാ ഇേ ാെ ാ േനാ േണ! എെ ി ഒ ശാപ ിൽ മരി േപായിരി . ‘
േരാ നി രേണ രണഃ’ എെ ാ സമസ ്. അ േവ േപാെല രി ി ാൽ ഈ
ി ജീവി ം. അ െനയാ ് ശാപേമാ ം. അതിനാൽ ഇെതാ േവ േപാെല
രി ി േണ” എ പറ . അ േക ് ആ കവികെള ാം ആ സമസ ഓേരാ വിധം

168
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 169

രി ി . അേ ാൾ ീപാർവതി “എെ ി ജീവി ി േ ാ” എ പറ . “അെതേ ാ

ഞ ൾ റി ടാ” എ പറ ് അവെര ാം േപായി. ഉടെന ഭവ തി അതിേല വ .
അേ ഹേ ാ ം േദവി േമൽപറ കാരം പറ . ഭവ തി ആ സമസ െയ,
‘യാമീതി ിയ ായാഃ ിയായാഃ ക സ േയാഃ
അ ജീവിതേയാരാസീ ് േരാനി രേണ രണ”
എ രി ി . അേ ാ ം ിപാർ തി “എെ ി ജീവി ി േ ാ” എ പറ .
“അെതേ ാ, എനി റി ടാ. ഞാൻ വിചാരി ാൽ ഈ സമസ ഇതിലധികം ഭംഗി
യായി രി ി ാൻ കഴി കയി . ഇനിെയാരാൾ വ ്. അേ ഹേ ാ പറ ാൽ
ശരിയായി രി ി മായിരി ം” എ പറ ഭവ തി ം േപായി. ഒ വിൽ കാളിദാസ
െട വരവായി. അേ ാ ം േദവി േമൽപറ കാരം പറ ക ം കാളിദാസ ം സമസ
രി ി ക ം െച . കാളിദാസ രണ ം ഭവ തി െട രണ ം ഒ േപാെലതെ യാ
യി . ഒര ര ിൽേപാ ം വ ത ാസ ായി ി . കാളിദാസേനാ ം േദവി “എെ
ി ജീവി ി േ ാ” എ പറ . അ േക കാളിദാസൻ “എ ാൽ നി െട ി
ജീവി ത , അെ ിൽ മരി ി ി . മരി ാെത ജീവി െത െന? ഈ സമസ
ഇതിലധികം ഭംഗിയായി രി ി ാൻ ആ വിചാരി ാ ം സാധി ത ” എ പറ
േപാ ക ം െച .
ഭവ തി െട ം കാളിദാസ െട ം രണ ൾ ഒ േപാെല തെ ഇരി ക ം കാളി
ദാസൻ േമൽപറ കാരം തീർ യായി പറ ക ം െച െകാ ് ഭഗവാൻ അ ളിെച
170 24. ഭവ തി

വാ വം തെ എ ് ീപാർ തി േബാധ െ ക ം ണ േനാ ടി ൈക

ലാസ ി ൽെ േദവി ഈ ഉ ായ വിവരെമ ാം ഭഗവാെന ഹി ി ക ം െച .
 25
വാക്ഭടാചാര ർ

ഒ കാല ് ഹ ദീയ െട അ മ ം ാബല ം നിമി ം ൈവദ ശാ

െള ാം അവ െട ൈകവശ ിലായി ീർ .
െളാ മി ാെതയായതിനാൽ ആ ശാ ം അഭ സി
ാ ണ െട ൈകവശം
വ ം അഭ സി ി വ മി ാ
െതയായി. അ െന റ കഴി േ ാൾ ാ ണ െട ഇടയിൽ ൈവദ ൻമാർ തെ
ഇ ാെതയായി. ആർെ ി ം ഒ ദീന ായാൽ ഹ ദീയ െട അ ൽ െച േചാ
ദി ് അവർ പറ െച കെയ ദി ായി ീർ . ഈ ിതി ാ ണർ ്
ആക ാെട വലിയ വ സനകാരണമായി ീർ . അതിനാൽ പരേദശ ് ഒ ല
േയാഗ ാരായ അേനകം ാ ണർ േയാഗം ടി ഈ ക ത നീ ാൻ എ ാ േവ
െത ് ആേലാചി . “ ഹ ദീയെര ജയി ൾ ൈക ലാ ാൻ അവ െട ബ
ലത െട ിതി സാധി കയി . അവ െട അ ൽെ പഠി ാെമ ിൽ അവർ
അവ െട ജാതി ാെര അ ാെത ൈവദ ശാ ം പഠി ി കയി . അതിനാൽ ആെര ി ം
ഹ ദീയേവഷം ധരി ന ൈവദ നായ ഒ ഹ ദീയെ അ ൽ െച ് ഉപായ
ിൽ പഠി വരണം. അ ാെത നി ിെയാ മി ” എ ് എ ാവ ം ടി ആേലാചി
തീർ യാ ി. പിെ അതിനാരാ േപാേക ് എ ആേലാചനയായി. “അതി
ന െട ിൽ വാക്ഭടേനാളം ി ം സാമർ ായി മ ാ മി ” എ ം
എ ാവ ം ഐകകേ ന അഭി ായെ . അേ ാൾ ആ സദ ിൽ െ ഉ ായി
വാക്ഭടാചാര ർ “നി െടെയാെ അ ഹ െ ിൽ ഞാൻേപായി ഇ സാധി വ
രാം” എ സ തി പറ . വാക്ഭടാചാര ർ ് അ വളെര െച മായി . ഒരി
പ വയ ിലധികമായി ി . എ ി ം അേ ഹം േവദശാ രാേണതിഹാസ ളിൽ
അതിനി ണനായി ീർ ി . അേ ഹം ആ ാ ണേ ൻമാ െട അ ഹം
വാ ിെ ാ സദ ിൽനി ിറ ി. ാ ണർ േയാഗം ടിയ ് ഒ നദീതീര
ശാലയിലായി . ആ ല ിെ മ കരയിൽ െ ൈവദ ശാ ിൽ അതിനി
ണ ം സി ൈവദ ം പഠി ി തി ് ഏ ം സമർ ം വലിയ ധനവാ മായ

171
172 25. വാക്ഭടാചാര ർ

ഒ ഹ ദീയൻ താമസി ായി . അവെ അ ൽതെ െച ് പഠി ാെമ

വാക്ഭടാചാര ർ തീർ െ ി. പിെ അേ ഹം ഹ ദീയേവഷ ി േവ
ഉ ്, െതാ ി തലായവെയ ാം േശഖരി െകാ ് ഒ ദിവസം രാവിെല ളി ം നിത
കർമാ ാനാദിക ം ഭ ണ ം കഴി ാ ണേ ൻമാെര വീ ം വ ി ി ് േവഷം
മാറി അവിെടനി ം റെ . കാര സി ി ായി ഈശ ര ാർ ന െച െകാ ് ആ
ാ േണാ മൻമാർ അവിെട െ താമസി ക ം െച .
വാക്ഭടാചാര ർ ഹ ദീയേവഷം ധരി െകാ ് ആ ഹ ദീയൈവദ െ അ ൽ
െച വ ി . അേ ാൾ ൈവദ ൻ അേനകം ശിഷ ൻമാെര അ ലി ി ൈവദ ശാ ം
പഠി ി െകാ ിരി കയായി . ഇേ ഹ ിെ േവഷം ക സ ജാതീയനാെണ
തീർ െ ിെ ാ ് ൈവദ ൻ “നീ എവിെടനി വ ? എ ി വ ?” എ േചാ
ദി .

വാക്ഭടൻ: ഞാൻ റ വട നി ാ ് വ ്. അവി െ േപ ഞ െട ദി ി

െലാെ സി മാ ്. ഇ േപാെല ഒ ൈവദ ൻ േലാക ിൽ േവെറയിെ ാ
് എ ാവ ം പറ ്. അതിനാൽ അവി െ അ ൽ റ ൈവദ ശാ ം
പഠി ാൽെകാ ാെമ വിചാരി ാ ് വ ്. അതി ് അവിട പ ാകണം.
ൈവദ ൻ: ഓ! ഇ ന വളെര സേ ാഷം. നാം നിെ ഒ പരീ ി േനാ െ .
പഠി ാൻ ി വെന ക ാൽ നാം നിെ പഠി ി ാം. ിയി ാ
മടിയൻമാർ േവ ി ി ാൻ ന മന ി . ഇവിെട പഠി വർെ ാം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 173

െചലവി നാം െകാ ം. അ െനയാ ് പതി ്. അതിനാൽ നീ അക െച ്

ഊ കഴി വരണം. പിെ േനാ ാം.
വാക്ഭടൻ: ഞാനിേ ാൾ ഊ കഴി താ ്. അതിനാൽ ഇനി ഇേ ാൾ േവണെമ ി .
ൈവദ ൻ: അ നിെ ഇ ംേപാെല, ഞാൻപറയാ പറ . ഊ േവെ ിൽ
ഇേ ാൾതെ പഠി ി േനാ ാം. നിന ംവ േ ാ?
വാക്ഭടൻ: എെ ക ിെലാ മി .

ഇ േക ൈവദ ൻതെ ഒ െമ െകാ വ െകാ പഠി ി േനാ ി. സ ൽ

പം പഠി ി േനാ ിയേ ാൾ ൈവദ വളെര സേ ാഷ ം വി യ ം േതാ ി. ഇ
ം ി ം ം പഠി ാ വാസന ഒരാെള അയാൾ അതി ് ക ി
ി . അതിനാൽ ൈവദ ൻ ‘നീ മി ൻതെ . നിെ പഠി ി ാൻ ന വളെര
സേ ാഷ ്. നിന ് ഇവിെട െ താമസി ാം. െചലവിെന ാം നാം ത ം. നീ ഒ
കാ േപാ ം െചല െച ണെമ ി . ശരിയായി പഠി ക മാ ം െച ാൽ മതി’ എ
പറ .

വാക്ഭടൻ: എനി ് ഈ നദി െട അേ രയിൽ ഒ ബ ഹ ്. അവിെട ഒ ചാർ

ം േവ െമാെ തിനാൽ ഞാനവിെട താമസി െകാ ാം. അവി െച
ലവിെനാ ം തരണെമ ി . പ ായി പഠി ി കമാ ം െച ാൽ മതി എ
പറ .
ൈവദ ൻ: അ നാം െച ാെമ പറ വേ ാ. പിെ െയാെ നിെ ഇ ംേപാെല.
ഞാൻപറയാ പറ .

പകെല ആ വെര പഠി തിെ േശഷം വാക്ഭടാചാര ർ തിരിെയേ ാ . സ ാവ

നാദിക ം അ ാഴ ം കഴി കിട റ ക ം െച . പിേ ദിവസം ളി ം ജപ ം
ഭ ണ ം മ ം കഴി ഹ ദീയേവഷ ിൽ ൈവദ െ അ ൽെച പഠി ക ം
തിരി േപാ ക ം െച . ഇ െന ഏതാ ം ദിവസം കഴി േ ാൾ ആ വി ് ആ
ശിഷ െന പഠി ി ാ ഉ ാഹ ം സേ ാഷ ം സാമാന ിലധികം വർ ി വശാ
യി. അതിനാൽ ഒ ദിവസം ൈവ േ രം വാക്ഭടാചാര ർ പഠി ം നിർ ിേ ാരാൻ
ഭാവി സമയം ആ ൈവദ ൻ, ‘നിന മന െ ിൽ അ ാഴം കഴി വ ാ ം പഠി
ി ാൻ ഞാൻ ത ാറാ ്. നിെ ഇ ം േപാെലയാവാം’ എ പറ . കഴി ം
േവഗ ിൽ പഠി ാ പഠി െകാ തെ കള റ ാകാെത അവിെടനി കട
ണെമ ായി വാക്ഭടാചാര െട വിചാര ം. അതിനാൽ വിെ ഈ വാ ്
അേ ഹ ി ് ഏ ം സേ ാഷാവഹമായി ീർ . “എ ാൽ ഞാന ാഴം കഴി
വരാം. പഠി ാ ം പഠി െകാ ് കഴി ം േവഗ ിൽ നാ ിേല മട ിേ ാ
യാൽ െകാ ാെമ ് എനി ്. വീ ി വർ എെ ാണാ ി വ സനി ിരി ക
യായിരി ം. എെ േമാഹംെകാ ഞാനിതിനായി ാടിേ ാ എേ ” എ പറ
് അേ ഹം മട ിേ ാ ക ം അ ാഴം കഴി വീ ം അവിെട എ ക ം െച .
174 25. വാക്ഭടാചാര ർ

അേ ാേഴ ം ൈവദ ം അ ാഴം കഴി തെ ശിഷ െ വരവിെന തീ ി െകാ

ത ാറായി ഇരി ായി . രാ ിയിെല പഠി ം ൈവദ െ ശയന ഹ ിലാ
യി . അെതാ ഏ നിലമാളികയായി . രാ ിയിൽ ഈ ഒ ശിഷ െന അ ാെത
മ ാെര ം ആ പഠി ി ി ി .
പഠി ം ട ിയാൽ മതിെയ പറ ി മതിയാ ാെമ വിചാരി ശിഷ ം,
ശിഷ മതിെയ േതാ വെര പഠി ിേ ാെമ ം വിചാരി . രാ ിയി ം
പക ം അവർ വളെരേനരം പഠി ക ം പഠി ി ക ം െച െകാ ി . ചില ദിവസം
രാ ിയിൽ പഠി ം ട ിയാൽ േകാഴി േക ാ ് പഠി ം മതിയാ ക പതി
്. ഉ ാഹ ം സേ ാഷ ംെകാ ് അ വെര േനരംേപാ ര േപ ം അറിയാറി .
ഇ െന റ കാലം കഴി േ ാേഴ ം ൈവദ ശാ െള ാം വാക്ഭടാചാര ർ പഠി
തീർ . എ ി ം വി ിയായി ഴി ി . പിെ ആ ൈവദ സംബ
ളായ ഓേരാ േയാഗ െള ി വാ ാൽ ഉപേദശി ട ി. വാക്ഭടാചാര ർ അവ ം േക
ധരി െകാ ി . രാ ികാല ളിൽ ക ിലിൽ കിട െകാ ് ഓേരാ പറ ക ം
ശിഷ ൻ താെഴയി ് എ ാം േക ധരി മാ ് പതി ്.
അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ “എെ കാ കഴ . നീയീ
ക ിലിൽ യറിയി ് എെ കാ റ തേലാ ് ” എ പറ . വാക്ഭടാചാര ർ ഒ ം
മടി ാെത അ കാരം െച . രാ ി അധികമായി െകാ ം വാക്ഭടാചാര ർ കാ
തട തിെ ഖംെകാ ം റ കഴി േ ാൾ ൈവദ ൻ ഉറ ി ട ി. അേ ാൾ
വാക്ഭടാചാര െട മന ിൽ ഒ വിചാര ായി. “ക ം! എെ വിധി ഇ കാരമായി
ീർ വേ ാ. ഞാൻ ഒ മ ാ ണ ല ിലാ ് ജനി ്. േവദശാ രാേണ
തിഹാസ െള ാം ഹി . ഇ െനെയാെ യായി ം ഒ നീചെ കാൽ പിടി ാനാ
ണേ ാ എനി സംഗതിയായ ്.” ഈ വക വിചാരംെകാ ് അേ ഹ ിെ മന ിൽ
സഹി വ ാെതക വ സന ായി. െപെ ് അേ ഹമറിയാെത െറ ക നീ ്
റെ േപാ ക ം െച . വാക്ഭടാചാര െട നാല ി ക നീ ് ആ ഹ ദീയ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 175

െ കാലിൻേമൽ വീ . അയാൾ െപെ ക റ േനാ ി. അേ ാൾ ശിഷ െ ഖം

അ ർേണ ണമായിരി ക ്, “ഇവൻ നെ തി . ഇവൻ ന െട ജാതി ാര
ന . ഇവെന വി യ ാൻ പാടി . ഇവെ കഥ ഇേ ാൾ കഴി ണം” എ ി െന വിചാരി
െകാ ് അയാൾ െപെ െ ണീ ് ഒ വാൾ ൈക ിെല . അ ക വാക്ഭടാചാര ർ,
“കാര ം െത ി. ഇവൻ ഇേ ാെളെ കഥ കഴി ം. നീചെ െവ െകാ മരി ക
മാ ്. അ ടാെത കഴി ണം. നാ േവദ ം ആ ശാ ം ഈശ രൻ എെ ാരാ
െ പറ ം സത മാെണ ിൽ എനി ് തരേ െടാ ം പ കയി ” എ ി െന
വിചാരി െകാ ് ആ ഏ നില മാളിക െട ഒ കിളിവാതിലിൽ ടി െപെ കീേ ാ
ചാടി വളെര െപാ ആ മാളിക െട കളിൽ നി താെഴെ വീണി വാക്ഭടാചാ
ര ർ കാലിനൽപം ട ( ട ് ) പ ിയത ാെത േവെറ യാെതാ തരേ ം പ ിയി .
അേ ഹം അവിെടനിെ ണീ ് ഒ വിധം ഓടി ശ െട ക ിലകെ ടാെത ഴ അ െര
കട . ഉടെന ളി ം കഴി ാ ണസദ ിെല ി. അേ ാൾ അേ ഹ ിെ കാലി
സ ം അസ ാധീന തായി ി ാ ണർ കാരണം േചാദി . അേ ാൾ ഉ ായ
വർ മാനെമ ാം വാക്ഭടാചാര ർ വി രി പറ േകൾ ി . ഉടെന ാ ണർ “എ
സ ൽ േ ാ ടിയാ ് മാളികയിൽനി ചാടിയ ്?” എ േചാദി . അതി മ പടി
യായി വാക്ഭടാചാര ർ “നാ േവദ ം ആ ശാ ം ഈശ രൻ എെ ാരാ െ
പറ ം സത മാെണ ിൽ എനി തരേ െടാ ം പ കയി എ സ ൽ ി െകാ
ാ ് ഞാൻചാടിയ ് ” എ പറ . അ േക ാ ണർ “എ ാൽ അ െന വ ്
ഒര തമ .” “സത മാെണ ിൽ” എ ായിേ ായെത ാ ്? അേ ാൾ അതിൽ വിശ ാസ
മി , അേ ? “നാ േവദ ം ആ ശാ ം ഈശ ര ം ഉ െകാ ് ” എ ായി
െവ ിൽ ഈ വിധം അബ ം പ കയി ായി . അ െന േതാ ിയി േ ാ. അതിനാൽ
അ നായിരി . ഇനി ഞ െട ിലിരി ാൻ അ േയാഗ ന . റേ
േപാകാം” എ പറ . അ േക വാക്ഭടാചാര ർ “ശരിതെ യാ ്. ഇനി ഞാൻ
നി െട ിലിരി ി ” എ പറ സമാജശാലയിൽ നി റ ിറ ി. പി
െ അേ ഹം “ഇനി എ ാ ് േവ ്? ഏതായാ ം ഇനി ഈ ദി ിൽ താമസി ാൻ
ഖമി . ഇേ ാൾതെ വ വഴി ം െപാ ളയാെമ െവ ാൽ എെ യ ം വ ം
നി ലമാ ം ഇനിെയാരാൾ വിചാരി ാൽ ഈ ഹ ദീയ െട അ ൽനി ് ഈ വിദ
ത ിെയ ാന എ മ . അതിനാൽ എെ യ ിെ ഫലം ഇവർ ് അ ഭവ
േയാഗ മാ ിെ ാ ി േവണം ഇവിെടനി ം േപാകാൻ” എ ി െന വിചാരി നി
യി ി ് അേ ഹം റ കാലം അവിെട െ താമസി . ാ ണ മായി യാെതാ വി
ധ ി ം ർശ ിനിടവരാെത അേ ഹം േത കെമാ ല സ യം പാകം െച
ഭ ണം കഴി െകാ ാ ് താമസി ്.
വാക്ഭടൻ അ െന താമസി െകാ ് ആദ ംതെ “അ ാംഗ സം ഹം” എെ ാ
ൈവദ ശാ െമ തി ാ ി. അ ് മ ൈവദ ശാ െടെയ ാം സാ
രാംശ െള സം ഹി ം വളെര ി മാ ാ ിയ ്. എ ി ം അേ ഹ ി ്
അ െകാ ിയായി . മ ൈവദ ശാ െള ാെളാെ മായി ാണ
ാ ിയെത ി ം ിയ മതിയായിെ ാ ് അേ ഹ ി േതാ ിയ ്. എ
176 25. വാക്ഭടാചാര ർ

മാ മ , അ ഗദ ം പദ ം ടിയായ െകാ പഠി വർ ദി മാ തി

യാസമായിരി െമ ം അേ ഹ ി േതാ ി. സം ഹെ ാൾ മായി ം
എ ാൽ സംഗതികെള ാം അട ി ം പദ ൾ മാ മായി ം ഒ ാ ണെമ ്
അേ ഹം നി യി . ആ നി യേ ാ ടി വാക്ഭടാചാര ാ ിയതാ ് അ ാംഗ
ദയം. അതിെ േശഷം അേ ഹം ജേനാപകാരാർ ം “അമരേകാശം” എ അഭിധാന
ാ ി. അ േവെറ അഭിധാന െട സാരസം ഹ മാ ്. ഇ െന
ാ ി ാ ണസ ിധിയിൽ സമർ ി ി വാക്ഭടാചാര ർ അവിെടനി
േപാ ക ം െച . പി ീ ് അേ ഹെ ആ ംക ി തായി ഒ േകൾവി മി .
അതിനാൽ അതിൽ ിെ അേ ഹം എവിെട, ഏ ിതിയിൽ താമസി ി െവ ം,
എവിെടവ ് ഏ വിധ ിൽ, എ ് ചരമഗതിെയ ാപി െവ ം മ യാെതാ കഥ
ം അർ ം അറിവി .
വാക്ഭടാചാര ർ േപായതിെ േശഷം “ നാ ാ െ ൾ സ ീകരി ാ
േമാ” എ ാ ണർ വലിയ സംശയമായി. ഇവ നാ ാ െ വയാെണ
ഓർമ ായി ഏകാദശിനാൾ ഈ ം പഠി ടാെയ ടി അവർ നി യി .
അതിനാൽ ഇ ം അ ാംഗസം ഹം, അ ാംഗ ദയം, അമരേകാശം ഈ ൾ
ഏകാദശിനാൾ പഠി ക ം പഠി ി ക ം പതിവി .
 26
ഭാകരൻ

ീ വിലാസകാവ
വർ സം തഭാഷാപരി
ായിരി െമ േതാ
ിെ കർ ാവായ ഭാകരകവിെയ റി േക ി ി ാ
ാനം അ െമ ി ം സി ി ി
ി . ഭാകര കവി ് “ മാരൻ” എെ ാ േപ
വരിൽ ആ
ടി നട
്. അേ ഹ ി ് ഇ െന ര േപ ക ാവാ കാരണെമ ാെണ നി യമി .
ഇേ ഹം ജാതിയിൽ ാ ണനായി എ ാ ് േക ി ്.
ഭാകരൻ അത ം ിമാ ം വിദ ാഭ ാസ ിൽ ആ മായി തി
നാൽ അേ ഹ ിെ നാഥ ് അേ ഹെ റി മന ിൽ സീമാതീതമായ േ ഹ ം
വാ ല ം ഉ ായി . എ ി ം നാഥൻ സദാേനര ം ഭാകരെന അതികഠിന
മായി അടി ക ം ശകാരി ക ം െച െകാ ി . ഭാകരെ സഹപാഠികളായി
േവെറ ം പല ബാലൻമാ ായി . അവർ ാർ ം ഭാകരേനാളം ി ം പഠി
ിൽ ായി ി . എ ാ ം അവെര ആെര ം നാഥൻ ഇ േപാെല
അടി ക ം ശകാരി ക ം പതിവി . അവർെ ാെ നാഥൻ ഒ ശ്േളാക ി
െ േയാ ഒ പദ ിെ േയാ അർ ം ാവശ ം േവണെമ ി ം പറ െകാ ം.
ഭാകരൻ പഠി തിെ അർ െമ ാം തെ ാൻ വിചാരി പറയണം. അഥവാ
നാഥൻ പറ െകാ കയാെണ ി ം ഒ ാവശ മ ാെത പതിവി . അതികഠിനമായ
ഒ േ ാക ിെ ഭാവാർ ം േപാ ം ഒ ാവശ ം പറ െകാ ാൽ ഭാകരൻ
മന ിലാ ിെ ാ ം. പിെ അെതാരി ം മറ ക മി . എ ി ം ഭാകരൻ
േമ വിഡ്ഢിയാെണ ം പഠി ിൽ ജാ ത വളെര റവാെണ മ ാെത നാഥൻ
ഒരി ം പറ ക പതിവി . സദാേനര ം േകാപഭാവമ ാെത ആ നാഥൻ ഭാകര
െ േനേര സേ ാഷഭാവം ഒരി ം കടി ി ാറി . നാഥെ ഈ രതെയ റി
് ഭാകര ം വളെര മന ാപ ായി. എ ി ം അെതാ ം റ കടി ി ാെത
വിനയാദരഭ ി ര രം പഠി ംെകാ ി . കാല േമണ അേ ഹം കാവ നാടകാല ാ
ര ളി ം േവദശാ രാേണതിഹാസ ളി ം അനിതരസാധാരണമായ പാ ിത െ

177
178 26. ഭാകരൻ

സ ാദി . എ ി ം വിദ ാഭ ാസം മതിയാ തി ് അേ ഹ ി ം നാഥ ം മന

ായി . അതിനാൽ അേ ഹം വീ ം ഓേരാവക ശാ ൾ സ ം പഠി െകാ ം
നാഥൻ പഠി ി െകാ മി . അ െന ഭാകരൻ ഒ ന വിദ ാ ം യൗവന
മായി ീർ . പിെ ം ഭാകരെ പഠി ി ം നാഥെ ശകാര ി ം
അടി ം യാെതാ റ ം വ ി . ഭാകരെ പഠി ം ായ ം വർ ി േ ാ ം
നാഥെ അടി ം ശകാര ം വർ ി വ .
ഒ ദിവസം പഠി െകാ ിരി േ ാൾ ഭാകരൻ എേ ാ ഒ സംശയം വരികയാൽ
അെത െനയാെണ നാഥേനാ േചാദി . നാഥൻ “എടാ ഏഭ ാ! ഇനി ം നി
ന ് അതറിയാറായിേ ?” എ േചാദി െകാ ഹരി ാൻ ട ി. അടിെകാ
ടെപാ ി ര ം വഹി ട ി. പിെ ം നാഥൻ അടി മതിയാ ാ ഭാവമി .
ഒ ം സഹി വ ാതായേ ാൾ ഭാകരൻ ഓടിെയാളി . അ ഭാകര സാമാന
ിലധികം േവദന ം മന ാപ െമാെ ായി. അതിനാൽ ഏ വിധ ം നാഥെ
കഥ ഇ കഴി ണം. ഇനി ഈ ൻ ജീവി ി ി ് ഇ െന ഒ െന അടി ്
എ നി യി . നാഥൻ സ ാവ ന ി േപായ തര ി ഭാകരൻ ഒ വലിയ
കരി വലിെ ംെകാ ് നാഥെ ത ിൻ റ േകറിയി . നാഥൻ വ
കിട ് ഉറ മാ സമയം ത ിെ പലകയിള ിമാ ി, കരി ് നാഥെ മാറ ി ്
െകാ ണെമ ായി ഭാകരെ വിചാരം.
നാഥൻ സ ാവ നാദി നിയമ െള ാം കഴി ഹ ിൽ വ േ ാേഴ ം
അ ാഴ ി ് കാലമായി . എ ി ം അേ ഹം “എനി ി ന ഖമി . അ െകാ
് അ ാഴം േവണെമ േതാ ി ” എ പറ ി ശയന ഹ ിേല േപായി.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 179

അവിെടെ ഉടെന ക ിലിൽേ റി അത ം വിചാരമ െന േപാെല കിട മായി.

നാഥൻ അ ാഴ ാ െകാ പ ി ംഉ ി . ശയന ഹ ിൽ ഉറ
ാെത കിട ക ി ് പ ി “ഇെ ാ ് അവിേട ് ഒ വലിയ മേനാവിചാര
േപാെലയിരി ്? അ ാഴ മ ി േ ാ. ഖമിെ പറ െത ാ ്?” എ
േചാദി .

നാഥൻ: എനി വിേശഷി ഖേ െടാ മി . ഞാനി ന െട ഭാകരെന സാ

മാന ിലധികം അടി . അേ ാൾ േദഷ ം െകാ ് അടി േപായി. പിെ അ
വിചാരി ി ് എനി വളെര വ സന ായി. ആ വ സനം ഇേ ാ ം എെ മന
ിൽനി േപാ ി . ഞാെന അടി ാ ം അവൻ അെത ാം െകാ ംെകാ ്
ഇരി കയാ ് പതി ്. ഇ ് അവൻ എണീ ് ഓടിെ ാ ള . സഹി വ ാെത
േവദന ായ െകാ ാ ് അവൻ േപായ ്. എെ രതെയ റി വിചാരി ി
് എെ ദയം െപാടി . അ െകാ ാ ് ഞാൻ അ ാഴ ാ ്. ഇ ്
എനി ് മന ിെ അസ ാ ം തീ കയി .
പ ി: ഇ വലിയ ക ം തെ യാ ്. ഇതിെന റി ് പറയണെമ ഞാൻ പല
േ ാ ം വിചാരി ാ ്. ഞാൻ പറ ാൽ അവിേട രസമായിെ ിേലാ എ
വിചാരി ാ ് മി ്. ഭാകരെനേ ാെല ി ം പഠി ിൽ
ം ഹണശ ി ം ധാരണാശ ി ം സൗശീല ാദി ണ ായി ് ഇവി
െട പഠി ികളിെല േലാക ിൽ െ ആ െ േതാ ി .
എ ാൽ ഇവിെട അവെന അടി ം ശകാരി ം െച േപാെല മ ാെര മി
180 26. ഭാകരൻ

താ ം. അവെ ശരീരം ക ാൽ ഭാകരൻ എ ം മാരൻ എ നാമ ൾ

യഥാർ ളാെണ ് ഏവ ം സ തി ം. ഇ കാരം ആ തി ം തി ം
ഒ േപാെല ണം തിക ിരി ഒ ബാലേനാ ് ഇ കാരം കഠിനത വർ
ി ാെമ ് ഇവിേട േതാ െത െകാ ാ? ികൾ യവൗനാരംഭമാ
യാൽ പിെ അവെര അടി ക ം ശകാരി ക ം െച മ . അന െ
ിയായാൽ പിെ പറയാ മി േ ാ.
നാഥൻ: ഭവതി പറ െതാെ വാ വമാ ്. എ ാൽ എെ ഭാകരെന ഒരന ബാ
ലനായി ഞാൻ വിചാരി ി ി . അവ ് എ ായമായാ ം എനി വൻ എ ം
ിതെ . അവെ ണഗണ െളാ ം എനി ് അറി ടാ മി . എനി ്
അവെന റി ് േ ഹ ം വാ ല ം ഇ ാ മി . എനി ് അവെന റി ന
െട സീമ നി ധിലധികം േ ഹ ം വാ ല ്. എ ാൽ അെതാ ം
ഞാൻ റ കാണി ാ ് അവൻ ിമാ ം സമർ മാെണ ഞാൻ വി
ചാരി എ ് അവനറി ാൽ അവൻ അഹ ാരിയായിേ ാ ം. ത ിമി ം
പഠി ിൽ ജാ ത റ േപായിെയ ിേലാ എ വിചാരി മാ മാ ് ഞാൻ
അവേനാ േ ഹഭാവം കാണി ാെത ഇരി ്. അ ാെത മെ ാ െകാ മ .
ഞാൻ ശാസി തിെ ണം ഒ ം അവനിൽ കാണാറാ ം. എെ ഭാകരൻ
േലാൈകകവിദ ാനായി ീ െമ തി സംശയമി . ഇ െനെയാെ ആെണ
ി ം ഇ ഞാൻ വർ ി വലിയ സാഹസമായിേ ായിതാ ം. ഇനി ഞാൻ
ഒരി ം അവെന ഇ െന േവദനെ കയി . നി യംതെ . ക ം! എെ
ഭാകരൻ ഇ ഭവി േവദനെയ റി വിചാരി ി എെ ദയം െപാടി .

ഇ കാരം ം പ ി ം ടി സംഭാഷണം േക േ ാൾ ഭാകര നാഥെന

റി ായ ൈവരം വ ം േപായി എ മാ മ അത ം ഭ ി ം ബ മാന ം
വർ ി ക ം താൻ വർ ി ാൻ വിചാരി കഠിന ിെയ റി വളെര പ ാ
ാപം ജനി ക ം െച . “ക ം! എെ േപരിൽ ഇ ം േ ഹ ം വാ ല
നാഥെന െകാ ണെമ ഞാൻ വിചാരി േപായേ ാ. ഈശ രാ! ഈ മഹാപാപം ഇനി
എ െച ാൽ തീ ം” എ ി െന വിചാരി വ സനി കര ം െകാ ഭാകരൻ
താെഴ ഇറ ിവ നാഥെ പാദ ി ൽ വീ നമ രി . നാഥൻ “അേ ാ ഇെത
െ ഭാകരനേ ” എ പറ െകാ െപെ ക ിലിൽ നിെ േ ഭാകരെ
തലയിൽ െതാ ് അ ഹി , പിടിെ േ ൽ ി ഗാഢമായി ആലിംഗനം െച . സ ാ
പംെകാേ ാ സേ ാഷംെകാേ ാ എേ ാ ര േപ ം ക ീെരാലി ി െകാ നിേ
ൻമാരായി നി ത ാെത റ േനരേ ് ഒര രം േപാ ം മി തി ് അവർ
ശ ി ായി . പിെ റേ ാ േനരം കഴി തിെ േശഷം നാഥൻ “ ഭാക
രൻ എെ അടി െട ഹത ം െകാ ് ഇവിെട േകറി ഒളി ിരി കയായി , അേ ?
നീ ന ായിവരണെമ ആ ഹംെകാ ം ായാധിക ം നിമി ം േകാപെ അട
തി ് എനി ശ ി മതിയാകാെത വ െകാ ം ഞാൻ നിെ മ ിലധികം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 181

ത ിേ ായതാ ്. നിന ് എേ ാടി െകാ പരിഭവെമാ ം േതാ ്. ഇനി ഞാ

െനാരി ം നിെ ഇ െന ഉപ വി കയി .”

ഭാകരൻ: അവി ് ഇ െന പറ ക ം ഇതിെന റി ് േലശംേപാ ം വ സനി ക

ം േവ . അവി ് ഇനി ം എ യടി ാ ം ശകാരി ാ ം അെതാെ അ ഭവി
് എനി ് സേ ാഷമാ ്. അടി െകാ േവദന സഹി വ ാെത ആയ
േ ാൾ എെ മന ിൽ റ വ ാ ായി. അതിെന റി തെ എനി ി
േ ാൾ വളെര പ ാ ാപ ്. എെ അറിവി ാ െകാ ം േവദന െട
ഹത ംെകാ ം നാഥെന െകാ ണെമ ് എെ ദയ ിൽ േതാ ിേ ായി.
അതിനായി ാ ് ഞാൻ ഇവിെടേ റി ഒളി ി ്. ഈ ബാലചാപല െ അവി
പാ ർവം മി ് എനി മാ ത ക ം ഈ ർവിചാരം നിമി ായി
മഹാപാപം തീ തി ഞാെന െച ാൽ മതിയാ െമ ് അവി െ നി
പറ തരിക ം േവണം.
: പ ാ ാപ ിെന ാൾ വലിയതായ ായ ി ം ഒ പാപകർ ി മി . നി
ന ിേ ാൾ അതിയായ പ ാ ാപ ായിരി െകാ നിെ സകല പാപ
ം തീർ ിരി . ഞാൻ നിെ െത കെള മി മാ ം ത ിരി . ഇനി
ഇതിേല ായി നീ ഒ ായ ി ം െച ണെമ ി .
ഭാകരൻ: അ െകാ മതിയായി . എെ ഈ ർവിചാര ി ് അതികഠിനമായ മഹാ
പാപ ്. അ തീരണെമ ിൽ അതി ത തായ എെ ി ം ായ ി ം െച
ണം. അ ാെത എെ മന ി സമാധാനം വ ത .
: എ ാൽ നാെള ാ ണസഭയിൽ െച േചാദി ി ് ഉഭയ ല പരി ൻമാരായി,
േദവ ൻമാരായി, ശാ ൻമാരായിരി ആ മഹാ ാ ണർ വിധി
േപാെല െച ണം. അ ാെത എനിെ ാ ം േതാ ി .

ഇ െന പറ വ സനി ം െകാ തെ അവർ അ െ രാ ി ഒ വിധം കഴി

ി. അ േണാദയമായേ ാൾ ഭാകരൻ ളി നിത കർമാ ാനാദികൾ കഴി െകാ ്
ാ ണസഭയിെല ി വിവരെമ ാം പറ . ആ മഹാ ാ ണെര ാം ടി ആേലാചി ്
“ നാഥെന െകാ ണെമ വിചാരി വെ പാപം തീരണെമ ിൽ അവൻ ഉമി ീയിൽ
നി നീറി ദഹി മരി ണം. അ ാെത തീ ത ” എ വിധി . ഉടെന ഭാകരൻ
വ ്ഒ ല നി െകാ ് ഉമി വ ി തെ ക വെര ി ് അതിെ നാ ഭാ
ഗ ം തീ ംെവ ി . “ഏെത ി ം എെ ഈ ജ ം ഇ െനയായി. എെ േപ േലാക
ിൽ എ ം നിലനിൽ തി ം ഭഗവൽ തിേയാ ടി മരി തി മായി ് ഇേ ാൾ
ഒ കാവ ാ ണം” എ നി യി ് ഭാകരൻ അവിെടനി െകാ ് ഒ കാവ ാ
ി െചാ ി ട ി. അ െന മഹാനായ ആ ഭാകരകവി ഉമി ീയിൽ നി ദഹി െകാ
ാ ിയതാ ് സാ ാൽ “ ീ വിലാസം” കാവ ം. ഭാകരെ ഈ ചരി ം
ശിഷ ഭാവേ ാ ടി വർ ി വരായ സകലജന ം സദാ ഓർ വർ ി
തായി ാൽ വളെര ണം സി ി ാ െ പറേയ തി േ ാ.
182 26. ഭാകരൻ

ഭാകരൻ അ െന ീ വിലാസ ാ ിപ ാം സർഗം വനാ തി

േ അേ ഹ ിെ േദഹം വ ം ദഹി േപായതിനാൽ അ വനാ ാൻ കഴി ി .
പ ാം സർഗ ിെല ഒ േ ാക ിൽ “പശ ിേയ! െകാ ണ” ഇ ം പറ േ ാ
േഴ ം അ ി അേ ഹ ിെ െതാ യിൽ പിടി ടിേ ായതിനാൽ ആ േ ാകംതെ
വനാ ാൻ അേ ഹ ി സാധി ി . അ െന അതിേയാഗ നായി ഭാകരൻ ഭ ാ
വേശഷനായി ീ ക ം െച .
അന രം കവി ലശിേരാമണിയായ സാ ാൽ കാളിദാസൻ ഭാകരെ ീ വി
ലാസകാവ ം വായി േക ് അ വനാ ണെമ നി യി . “പശ ിേയ! െകാ ണ”
എ തിെ േശഷമായി “ മിഭാഗാൻ” എ ് എ തിയേ ാേഴ ം “പ ലിേനാ ടി
വാഴനാ ് ഏ െക ാൻ റെ േട ” എെ ാ അശരീരിവാ ായി. അതിനാൽ കാ
ളിദാസ ം പിെ അതിെ േശഷം വനാ ാൻ മി ി ി . ീ വിലാസകാവ
ിെ ണം എ മാ െ ് ഇതിൽനി ് ഊഹി ാ താണേ ാ.
ഈ അശരീരി േക േ ാൾ കാളിദാസ െട മന ിൽ റ ് അ യ ം േകാപ ം വാശി
ം േതാ ി. എ ാൽ “ഇതിേനാ ടി ഞാെനാ ം ഏ െക ാൻ േപാ ി . ഇ േപാെല
ഒ ാ ാേമാ എ ഞാ ം േനാ ാം” എ പറ ാ ് കാളിദാസൻ “ മാര സംഭവം”
കാവ ം ഉ ാ ിയ ്. “അ ി ിയ േമ നാമാ” എ ാണേ ാ ഭാകരൻ ീ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 183

വിലാസ ിെ ആദ ം ട ിയിരി ്. അതി പകരമായി ാ ് കാളിദാസൻ

തെ മാരസംഭവ ിെ ആദ ിൽ “അ രസ ാം ദിശി േദവതാ ാ ഹിമാലേയാ
നാമ നഗാധിരാജഃ” എ ട ിയിരി ്. എ ാൽ ഈ സംഗതിയിൽ ചില പ ാ
ര ം ഇെ ി .
 27
പാതായി െര ന രിമാർ

പാ
ഇവർ
തായി ര എ ഇ ം അ ാടി റം േദശ ാ ്. ഈ ഇ
് അതിശ ാ ം േജ ാ ജ ാ മായി ര ന രിമാ
തിദിനം ര േനര ം ഭ ണ ി ് ഓേരാ പ ി നാഴി (പ േ കാലിട
് ഒ കാല
ായി .

ഴി അരി) വീതമായി പതി ്. ഇവർ ാ ം േമാ ം ി ഊ കഴി ക പതിവി ായി

. അതി പകരം േത ാ ാലാ ് അവർ ിവ ്. േജ ംഅ ജ ംപ േ
കാൽ വീത ം േജ െ അ ർജന ി ാഴി ം ഇ െന ഇ പ േ കാലിട ഴി
അരി ആ അ ർജനം െവ വാർ ് അതിൽനി തനി ാഴിയരി െട േചാെറ
െകാ േശഷ ് പ ാതി ര േപർ ം വിള ിെകാ ം ര േപ േട ം ഇട വശ
െപാളി ാ പ േത ാവീതം െകാ െച െവ ക ം െച ം. ന രിമാർ
വ ി ് ഇട ൈകെകാ ് ഓേരാ േത ാ എ പിഴി ി ഊ കഴി ം. ആ
േചാറവസാനി േ ാൾ നാളിേകര ം തീർ ിരി ം. അ ർജന ിെ ഊ ം അ
െനതെ . അവർ േചാ റവാകയാൽ പിഴി ാൻ ഒ നാളിേകരേമ പതി .
അവ ം ആ ഒ േത ാ െപാളി ാെതതെ ഇട ൈകെകാ പിഴി ി കയാ
് പതി ്.
ഒ ദിവസം ആ ഇ പതി േപാെല അരിെവ കഴി ന രിമാർ ഉ ാനിരി
ാൻ ഭാവി േ ാൾ സമീപ ം ചാർ ാര മായ ഒ ന രി ഓടി വ ് ഈ ന രി
മാേരാ ് “ഇ ന െട ജ ന മാ ്. നി ൾ ര േപ ം ഭ ണ ി ് ഇ േ
വരണം. ഇ െല തെ ഇവിെട ണി ണെമ ം മഹേനാ പറ ി . ഇ വെര
നി െള കാണാ യാൽ ഇേ ാൾ മഹാെന വിളി ഞാൻ േചാദി േ ാൾ ഇവിെട പറയാൻ
അ ാളി േപാെയ ് അയാൾ പറ . എ ാൽ കാര ം െത ിയേ ാ എ വിചാരി
ഞാൻ പരി മി വരികയായി . ഈ സമയ വ വെര ം പറ യ ാൽ നി ൾ
അമാ ിെ ിേലാ എ വിചാരി ാ ് ഞാൻ തെ ഓടിവ ്. അതിനാൽ ന േവ
ഗ ിൽ േപാകാം. അവിെട എ ാം കാലമായിരി . ഇല വ ാൻ ഇനി ന ൾ െച ാ

184
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 185

താമസേമ ഉ ” എ പറ . ചാർ ാരെ ഈ ണം സ ീകരി ാതിരി ലൗ

കിക ി േപാരാ താണേ ാ എ വിചാരി ന രിമാർ ര േപ ം അേ ഹേ ാ
ടി സദ േപായി. ഈ െവ ാ ിയ േചാ ൈവ േ രേ ി ാൽ ആറി
േപാ മേ ാ എ വിചാരി അ ർജനം ആ ര പ ി നാഴി ം തനി പതി
ാഴി ം ടി ഊ കഴി ക ം െച . സ കഴി േ ാൾ ന രിമാർ പതി േപാ
െല അ ാഴ ി വ ി . അ ാഴ ി ് ആറി േചാറായിരി െമ ാ ്
അവർ ക തിയി ്. എ ാൽ ന േചാറാ ് അവിെട വിള ിയി ്. അ
ക ി ാ രി “കാലെ േചാ ് എ െച ” എ േചാദി . അേ ാൾ അ ർജനം
“അ ് ആറി ചീ യാ മേ ാ എ വിചാരി ഞാ ” എ പറ . അ
െക ാ രി “അ േ ാ? എ ാൽ ന ശി യായി. ഒ ം തരേ ടി . നാെള തൽ
ഓേരാ പ ി നാഴി ടി െവേ ാ ” എ പറ . പിേ ദിവസം തൽ ര േനര ം
പ ി നാഴി പതിവാ ക ം െച .
അ െനയിരിെ ഒ ദിവസം ഈ ന രിമാർ ് ഒരിട ് ഒ സദ െച തി
ണം വ . സദ േപാകാറായേ ാൾ ാ രി അവിെട നാ െക ിെ ന കി
ട ി ആ കെ ് അ ണ ിെ ഉ ര ിൻേമൽ െവ ി ാ േപായ ്. അ
ക വാവായി . വാവിൻനാൾ അവിെട ആർ ം അ ാഴം പതിവി . എ ാവർ ം
ൈവ േ രം പലഹാരമാ ് പതി ്. പലഹാര ി ് അരി െട കണ പഴയ േപാെല
തെ . േപർ ം ടി ാേറ ാലിട ഴിയരി ആ അ ർജനം തെ യാ ് ആ
186 27. പാതായി െര ന രിമാർ

ആ ക ിലര പലഹാര ാ ക പതി ്. ആ ആ ക ിൽ പ േ കാലിട ഴി അരി

യി ര ായി െവ പറ ാൽ അതിെ വലി ം ഏകേദശം ഊഹി ാമേ ാ. ആ
കെ ര ിേ ൽ െവ ാൽ അ ർജനം എ െച െമ റിയാമേ ാ എ വിചാരി
ാ രി തെ ധർമപ ി െട ബലം പരീ ി ാനാ ് അ െന െച ്. അരി അര
ാറായേ ാൾ അ ർജനം പതി േപാെല അരി ം െകാ ന െച . അേ ാൾ
ആ ക ് അവിെട ാണാ യാൽ അവർ “ഇതാ െകാ േപായി?” എ വിചാരി ് അവി
െടെയാെ േനാ ി ട ി. അ െന േനാ ിെ േ ാൾ ക ് ഉ ര ിലിരി
തായി ക . “ഇെത ിവിെട െവ താരാ ്? മ ാ മായിരി ി . അവരിൽ േജ േനാ
അ ജേനാ ആയിരി ണം. എ ിനാണാേവാ? എ ിെന ി മാവെ . അരി അര ാതി
രി ാൻ നി ിയി േ ാ” എ ി െന വിചാരി ് ആ അ ർജനം ആ ആ കെ
താെഴെവ ് അരിയരയ ക ം യഥാ ർവം കളിൽ െവ ക ം െച . ന രിമാർ സ ാ
വ നാദികൾ കഴി വ േ ാൾ പലഹാരം വിള ിയിരി ക ാ രി “ഇ
രിയര െത െനയാ ്?” എ േചാദി . അേ ാൾ അ ർജനം “ആ കെ തെ
യാ ്. അ ് അവിെട െ െവ ി ്. എ ാൽ േപാേര?” എ േചാദി . ഇ േക
ാ രി “എ ാൽ മതി” എ പറ ക ം തെ സഹധർ ിണി തനി പതെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 187

എ വിചാരി ക ം െച .
ഒരി ൽ പാതായി രയി േകാഴിേ ാ കാരൻ ഒ ന രി വ ി . അേ ഹം
വലിയ ശ ിമാ ം അഭ ാസി മായി . അേ ഹെ േ ാെല ശ ി ായി േലാ
ക ിലാ മിെ ായി അേ ഹ ിെ ം ആ നാ (േകാഴിേ ാ )കാ െട ം വിശ ാ
സം. അേ ഹം ദിവസം തി ര േനര ം നാലിട ഴിയരി െട േചാ വീത മായി .
പാതായി ര ന രിമാ െട ിതി വിചാരി ാൽ ഇതില തെ ടാെനാ മിെ ി ം
ഇ സാധാരണമ േ ാ. അതിനാൽ അേ ഹ ം ആ നാ കാ ം അ കാരം വിശ സി ി
് ഒ െത ായി വിചാരി ാനി . ഈ ന രി പാതായി ര ന രിമാെര റി േക ി ്
അവ െട ബലെമാ പരീ ി റിയണെമ ം നി ി െ ിൽ അവെര ജയി ണ
െമ ം വിചാരി ാ ് വ ്. അേ ഹം വ സമയം പാതായി ര ന രിമാർ ഇ
ായി ി . അവർ എവിെടേയാ ഒ സദ േപായിരി കയാെണ ം ൈവ േ രം
മട ിവ െമ മറി കയാൽ േകാഴിേ ാ കാരൻ ന രി, താൻ ആ ന രിമാെര ാണാ
നായി ാ ് വ ിരി െത ം അവർ വ ക ാെത േപാ ിെ ം തനി ഭ
ണം കഴി ണെമ ം തനി ് ഒ േനരേ നാലിട ഴിയരി െട േചാറാ ് പതി
െവ ം ഷലി ഖാ രം അറിയി . “ആെ , അതി വിേരാധമി . ളി കഴി വ
േ ാൾ േചാ െകാ ാം” എ ് അ ർജന ിെ മ പടിേക ന രി ളി ാൻ േപായി.
അേ ഹം ളി ം േതവാര െമാെ കഴി വ േ ാൾ നാ െക ിൽ നാലിട ഴിയരി
െട േചാ വിള ി, ഒ കി ി െവ ം ഒ പലക ം െപാളി ാ നാ നാളിേകര ം
അതിന ൽ െവ വട നിയിേല കട . നാ െക ിേല ളള വാതിൽ ചാരിെ ാ ്
“ഇനികട ി േ ാളാൻ പറ” എ ഷലിേയാെട ഭാവ ിൽ പറ . ഇ േക േകാ
ഴിേ ാ കാരൻ ന രി നാ െക ിൽ കട ് ഉ ാനി . അവിെട ാ ം േമാ െമാ ം
കാണാ യാൽ അേ ഹം “ ാ ം േമാ െമാ മി ായിരി േമാ?” എ ് ആേരാ മ ാ
വിധ ിൽ േചാദി . അതി മ പടിയായി അ ർജനം “ഇവിെട അെതാ ം പതിവി .
ഇവിെട എ ാവ ം േത ാ ാൽ ിയാ ് ഈ കഴി ക പതി ്. നാളിേകരം അവി
െട െവ ി െ ് പറേ ്” എ ഷലിേയാടായിെ വിധ ിൽ പറ . അ
േക ന രി “നാളിേകരം പിഴിയാെത പാ ി ്?” എ ് ആ ഗതംേപാെല
പറ . അേ ാൾ അ ർജനം വട ിനി െട വാതിൽ സ ം റ ് ഒ പാ െമ
നാ െക ിേല ് െവ ി േവെറ നാ നാളിേകര െമ െകാ വ ര ക ി ം
ഓേരാ വാതിൽ ിറകി മറ നി െകാ ൈകനീ ി ര ാവശ മായി ആ പാ
ിേല മാ ഴം പിഴി േപാെല പിഴി െകാ . അ ക േകാഴിേ ാ കാരൻ
ന രി വളെര വി യ ം ഭയ ം ഉ ായി. െപാളി ാ േത ാെയ ്ഈഅ ർ
ജനം പിഴി ി ് അതിെ ചിര ം ചകിരി ം പ ി െപാെലയാ ക ം പാൽ വൻ
റ വരിക ം െച . ഈ ിതി ് ആ ന രിമാർ എ മാ ം ശ ാരായിരി ം.
ഞാനവെര ജയി ാൻ ശ ന . തീർ തെ . ണ ിൽ ഇവിെടനി േപാകണം.
അതാ ് ന ് എ ി െന വിചാരി ് അേ ഹം ഒ വിധം ഊ കഴി െവ വ ി,
അവിെടനി േപാ ക ം െച . പാതായി ര ന രിമാ െട ഇ ി ് സമീപം ഒ
േ ം ഉ ്. അവിെട ന രിമാർ എ ാ ദിവസ ം രാവിെല െച െതാ േപാ ക
188 27. പാതായി െര ന രിമാർ

പതിവായി . ആ പതിവിൻ കാരം ാ രി േനരെ ളി േതവാര ം കഴി

െതാഴാൻ േപായി. പാതായി രയി നി ിറ ിയാൽ അ ല ിൽ െച തിനിട
േറയിട ഒരിടവഴിയാ ്. ഇളയ ന രി ആ ഇടവഴിയിെല ിയേ ാൾ ആ വഴിയിൽ
ടി ഒ വലിയ ആന വ ായി . അ േ ിൽ ഉ വമായി തിനാൽ
ശീേവലി കഴി ് അതിെന തള ാൻ െകാ േപാ കയായി . ആ ആന െട പി ാ
െലയായി ാ രി ം വ ായി . എ ി ം വഴി െട വി ാര റ ം ആന െട
േദഹ ി ം നിമി ം ന രിമാർ പര രം കാണാൻ പാടി ായി . അതിനാൽ
ആന െട ൻവശ ് അ ജെന ീ െ േജ ം പിൻവശ േജ െന ീ െ
് അ ജ ം അറി ി . പാതായി ര ന രിമാർ എവിെടേ ാ േ ാ ം ആ വ ാ ം
വഴിമാറിെ ാ ക പതിവി . ആനെയ തിരി െകാ േപാ വാൻ ത വ ം വഴി
വി ാരമി . “പിേ ാ ം നട ിെ ാ േപാ” എ ് ആന ാരേനാ ് പറ െകാ ്
അ ജൻ ന രി ആന െട മ ക ിൽ ിടി റേകാ ത ി. അേ ാൾ ആന റേകാ
മാറി. അ ക ാ രി “ േ ാ െകാ േപാ” എ പറ െകാ ് ആന െട പിൻവ
ശ പിടി േ ാ ത ി. അ ജൻന രി ൻവശ ത ി ിടി ി തിനാൽ ാ
രി ത ീ ് ആന േ ാ െപായി . അേ ാൾ സംശയം േതാ കയാൽ ാ രി “ ൻ
വശ ാരാ ് അ ജ േ ാ?” ഇളയന രി “ഉ ് ” എ പറ . അേ ാൾ ാ രി
“എ ാൽ പിടിേ ാ ” എ പറ ശ ിേയാ ടി േ ാ ത ി ിടി . അ ജൻന
രി പിറേകാ ം ത ി ിടി . അേ ാൾ ആന ആക ാെട ഒ െഞരി . ആ സമയം
അവർ ര േപ ം ഒ േപാെല െഞ ി ിടി ് ആ ആനെയ േമേ ാ െപാ ി ഒ വശ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 189

ക ാല െട കളിൽ ടി ക ാല റേ മറി ി ി ര േപ ം അേ ാ മിേ ാ ം

കട േപാ ക ം െച .
ഇ െന പാതായി ര ന രിമാ െട അ തകർ ൾ പറ ാൽ വളെര ്.
ഇ ം പറ െകാ തെ അവ െട ശ ി എ മാ മാെണ ് ഊഹി ാ
താകയാൽ അധികം വി രി ി .
 28
കാരാ ന രി

പ െ ാരി ൽ ഒ ദിവസം രാവിെല

താമസി ി
ർ സ ംമഠ ിൽ േവദാ ായനം െച
ഉ ിന രിമാേരാ ടി വാ ാൻന രി വട ംനാഥേ
ിൽ െതാഴാൻ െച സമയം നടയിൽ ിയി ഒ വലിയ മണിയിൽ ഏ ം ഭയ
രമായ ഒ സർ ം ി ിണ ിരി തായി ക . വാ ാൻന രി തലായവെര ാം
ഭയെ പിൻമാറി. അ ക ് അ ല ിൽ ജപി െകാ ി കാരാ ന രി കാരണം
േചാദി ക ം വാ ാൻന രി വിവരം അേ ഹെ ധരി ി ക ം െച . കാരാ ന

190
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 191

രി വലിയ വിഷൈവദ നായി തിനാൽ “അ ഉേ ാ? അതി സാമാധാന ാ ാം”

എ പറ െകാ ് എണീ നടയിേല െച . അേ ഹം ഒ മ ം ജപി സർ െ
ബ ി ി അതിെ വാലിൻേമൽ പിടി വലി . അേ ാൾ വാൽ വളെര നീള ിൽ ക .
ന രി ആ സർ െ ആ മണിയിൻേമൽ ര ടി ി. എ ി ം വാലിെ നീളം
റയാെത ടി ടി വ . ന രി സർ ിെ വാലിൻേമൽ പിടി െകാ ീേകാവിലി
ായി ദ ിണം െവ . അേ ാൾ സർ ം നീ ീേകാവിലി ായി
എ ി ം മണിയിൻേമൽ ിയി ആ ം വി ി . ഇതി ് എ നീള െ റിയണം
എ നി യി െകാ ന രി സർ ിെ വാലിൻേമൽ പിടി െകാ ് അ ല ി
െ ിറ ി. അേ ാൾ സർ ം അ ം നീ . ന രി വീ ം അ ല ിനാക ാെട
വല െവ . അേ ാൾ സർ ിെ േദഹം അ ല ി ായി. എ ി ം
മണിയി ായി വി കേയാ അതിെ നീളം അവസാനി കേയാ െച ി . ന
രി െട മന ിൽ റ ഭയം ജനി . ഈ സർ ം സാമാന ാരനെ ം അേ ഹം നി
യി . ഉടൻ വാലിേ ൽനി വി ി ് അേ ഹം ഓടി വടേ ചിറയിൽ െച ചാടി. അവി
െട െവ ിൽ കിട െകാ ് ഗ ഡെന ധ ാനി ് ഒ മ ം ജപി ട ി. ആ സമയം
വട ംനാഥ ീേകാവിലിനക നി ് “കാരാടിേനാ മ രിേ വാ കീ! ഇേ ാ
േപാ , അതാ ന ് ” എെ ാരശരീരിവാ േകൾ െ . ഉടെന ആ സർ െ കാ
ണാതാ ക ം െച . ഈ അശരീരിവാ ഭഗവാെ തെ യായി െവ ം ആ സർ ം
സാ ാൽ വാ കി തെ യായി െവ വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
ന രി െവ ിൽനി െപാ ി കര കയറിയേ ാൾ അേ ഹ ിെ േരാഭാ
ഗ സാ ാൽ ഗ ഡൻ ആവിർഭവി . അേ ാേഴ ം സർ ം അ ർ ാനം െച കള
തിനാൽ ന രി ഗ ഡെന വ ി മട ിയയ ക ം െച . കാരാ ന രി റ ടി
വിഷൈവദ ം പഠി ണെമ നി യി പല ല ളിൽ സ രി . അേ ഹേ ാൾ
പഠി വരായി േകരള ിൽ ആെര ം ക കി ാ യാൽ അേ ഹം പരേദശേ
കട . ബദര ാ മ െവ ് അേ ഹം വിഷൈവദ ിൽ അതിനി ണനായ ഒ സന ാ
സിെയ ക . തനി വിഷൈവദ ം റ ടി പഠി ാൽ െകാ ാെമ വിവരം അേ
ഹം ആ സന ാസിെയ ഹി ി . “അേ വിഷൈവദ ിെലെ ാമറിയാം” എ
സന ാസി േചാദി . “സർ െടെയ ാം വിഷമിറ ാനറിയാം” എ ന രി പറ .
“അ േ ാ?” എ പറ സന ാസി ന രിെയ ിെ ാ ് അവിെട നി റെ .
അ ാ ദിവസംെകാ ് അവർ വലിയ വന ിെല ി. സന ാസി ന രിെയ ം െകാ
് അവിെട ഒ വലിയ മര ിെ കളിൽ കയറി. ന രിെയ സന ാസി ആ മരേ ാ
ിെവ െ െക ിയതിെ േശഷം ഒ മ െ കിഴേ ാ കാണി . അേ ാൾ
ആ വന ിൽ കിഴ ഭാഗ ായി ഗ ം പ ിക െമ ാം പടി ാ പാ
ട ി. കരി, കരടികൾ, ക വാ ലി, സിംഹം തലായ ഗ െട ഓ ം ക ് ന രി
വളെര പരി മി . അ െന ഇരി േ ാൾ ഒ സർ ിെ വരവായി. ആ സർ ം ഒ
വലിയ കാ ാനെയ െകാ ിെയ ഫണം ഉയർ ി ിടി െകാ ാ ് വ ്. ആ സർ
ം ഒ െപ ാ ് ഒ െച തവളെയെയ േപാെല നി യാസമായി ാ ് ആ വലിയ
െകാലെകാ െന െകാ ിെയ ി ് എ പറ ാൽ പിെ ആ സർ ിെ
192 28. കാരാ ന രി

വലി ം ഭയ രത ം എ മാ ായി െവ േത കം വിവരി ണെമ ി

േ ാ. ആ സർ ിെ ൽ ാര ിൽനി റെ വിഷജ ാല ത ി സമീപ
കാ ക ം മര െമ ാം കരി ായി . ഇ െന ആ സർ ിെ വര ക
േ ാൾ ന രി ർ ി േപായി. മര ിൻേമൽ ിെവ ിെക ിയി തിനാൽ
താെഴ വീണി എേ ഉ . സന ാസി ഉടെന മ െ പടി ാേറാ കാണി . പടി
ാ േപായ പ ി ഗാദികെള ാം തൽ ണം കിഴേ ാ ം േപായി. ആ ിൽ ആ
സർ ം തിരിെക മട ി. അേ ാേഴ ം ന രി േബാധം വീ . സന ാസി “സർ
െട എ ാം വിഷമിറ ാെമ ് അ ് പറ ി വേ ാ. ഇ െന സർ െട
വിഷമിറ ാേമാ?” എ േചാദി . “അേ ാ! ഇതി ഞാൻ ശ ന . ഇ ഭയ ര ളായ
സർ െ തെ ഞാൻ ധരി ി ി ” എ ന രി പറ . പിെ ര േപ ം
മര ിൻേമൽ നി ് താെഴ ഇറ ി. ബദര ാ മ തെ വ േചർ . അവിെടെവ ് ആ
സന ാസി വിഷൈവദ ി േവ മ ക ംമ െമ ാം ന രി ് ഉപേദശി
െകാ . ന രി ആ ഉപേദശ െള ാം ഹി സന ാസിെയ ഭ ി ർ ം വ ി യാ
പറ . തിരിെയ േപാ ക ം െച .
സ േദശ വ തിെ േശഷം കാരാ ന രി വിഷൈവദ ിൽ ർ ാധികം സി
നായി ീർ . വിഷൈവദ ം സംബ ി ് അേ ഹം അേനകം അ തകർമ ൾ െച ക
ം അേ ഹ ിെ ശിഷ ത ം സ ാദി ് അേനകം േപർ ഈ വിഷയ ിൽ േയാഗ ാരാ
യി ീ ക ം െച .
 29
വി ി! ാ ം

പ ് കാരാ ന രി െട ശിഷ നായി േകാഴിേ ാ ് ഏ ം സി നായ ഒ

വിഷൈവദ
പതിവി . വിഷഭയ ാ
ായി . അേ ഹം വിഷമിറ ാനായി ഒ
വെര അേ ഹ ിെ അ
ല ം േപാ ക
ൽ െകാ വ വിഷമിറ ി
െകാ േപാ കയാ പതി ്. അേ ഹം അതിനായി യാെതാ ം വാ ക ം പതിവി .
എ ി ം ജന ൾ മ വ കാരണ ം പറ ് അേ ഹ ി ് ധാരാളം പണം െകാ വ
ി . അേ ഹം കാല േമണ വലിയ ധനവാനായി ീ ക ം െച . അേ ഹ ിെ
അ ൽ വിഷൈവദ ം പഠി ാനായി ം വളെര ആ കൾ െച െകാ ി . െച വർ
െ ാം അേ ഹം ഓേരാ ദിവ മ ൾ ഉപേദശി യ കയാ ് പതി ്.
ആ വിഷൈവദ ൻ താമസി ി ല ിെ െതേ തായി ഒ വീ ായി .
അവിെട െകാ രാമൻ എ േപ ബാല ായി . ആ വീ കാർ കാലേ പ ി
യാെതാ മാർഗ മി ാെത വളെര ക െ ാ ് നിത ി കഴി വ ി ്. അ
െനയിരി േ ാൾ ദാരി ഃഖം സഹി വ ാതായി തനി ം വിഷൈവദ ം പഠി ണെമ
് െകാ രാമൻ നി യി . അവൻ അ ര ാനം േപാ മി ാ ഒ വി ിയായി
. ആ െകാ രാമൻ ഒ ദിവസം ആ ൈവദ െ ശിഷ ൻമാെര ക വിഷൈവദ ം പഠി
് എ െനെയ ാമാെണ ് േചാദി . അതിനവർ വിഷൈവദ ം പഠി ണെമ ്
ആ ഹ വർ വിെ അ ൽെ ത െള െട വിഷൈവദ ം പഠി ി ണെമ
പറയണം. യഥാശ ി വ െമാ ദ ിണ ം െച ണം. എ ാൽ അേ ഹം ഒ മ ം
ഉപേദശി ത ം. ആ മ ം ഭ ിേയാ ടി അ രല ം ഉ ഴി ണം. പിെ ആ
മ ം െകാ െവ േമാതിെയാഴി കേയാ ഭ ം ജപി ി കേയാ എെ ി ം െച ാൽ
വിഷമിറ ം. അ െനയാ ് പതി ്, എ മ പടി പറ . ഇ േക േ ാൾ െകാ രാ
മ ് വളെര സേ ാഷമായി. ഇതി യാസെമാ മി േ ാ. എ ി ം തൽ ാലെമാ
ദ ിണെച തി ൈകവശെമാ മി ാതി തിനാൽ അവ വളെര വിഷാദ ായി.
അവ െട ര റ ് ഒ ക ളം കയറി ടർ കിട ായി . അതിൻേമല ാ

193
194 29. വി ി! ാ ം

കാ ായി . തൽ ാലം വി ് ഇ െകാ െച െകാ ാെമ നി യി .

അവൻ അ തെ അെത ാം പറി െക ിെവ . പിേ ദിവസം ശിഷ ം മ ം വ
തി ് ഉപേദശം വാ ണെമ നി യി െകാ രാമൻ െവ ാൻകാല ള
ാ മ െമ ൈവദ െ ഹ ിെല ി. ൈവദ ൻ ഉണർെ ണീ റ വ േ ാൾ
െകാ രാമൻ ള മ ൈവദ െ ിൽെവ താ െതാ . “നീ എ ിനാ ്
വ ്?” എ ൈവദ ർ േചാദി . “എെ ടി വിഷൈവദ ം പഠി ി ണെമ” െകാ
രാമൻ പറ . അ േക ൈവദ ൻ “അതി ് വി ി! ാ ം എ ിനാ ് ” എ
േചാദി . വിഷൈവദ ം പഠി ാ തി ം പരി മ ം െകാ ് െകാ രാമൻ, ൈവദ ൻ
പറ വൻ േക ി . “വി ി ാ ം” എ മാ േമ അവൻ േക . അ ്മ
മാെണ ം അ െകാ ് ഉപേദശം കഴി െവ ം തീർ െ ി അവൻ ഉ രെമാ ം
മി ാെത ൈവദ െന ഒ ടി െതാ തി ് അവിെട നി ് ഇറ ിേ ാ ക ം െച . “േനരം
െവ േ ാേഴ വി ി എ വിളി െകാ ് അവൻ ഷി േപായതായിരി ം” എ ാ
് ൈവദ ൻ വിചാരി ്. െകാ രാമ ് ഒ ഷി ി ായി എ തെ യ , മ ം
ണ ി ് ഉപേദശി െകാ തിനാൽ അവ വളെര സേ ാഷ ാ ക ം െച .
അവൻ ഉടെന വീ ിെല ി. ളി വ ് ഒ വിള െകാ ിെവ ് അതിെ ിലി
മ ം ജപി ട ി. അ െന അ രല ം (ഈ മ ം അ ര താകയാൽ അ
ല ം) ഉ ഴി തീർ . താൻ ന വിഷൈവദ നായി ീർ എ വൻ ഡമായി വി
ശ സി ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 195

സാധാരണ വിഷൈവദ ൻ വിഷമിറ ാനായി എ ം േപാ ക പതിവി േ ാ. െച

കടി യിെ ം െച വിഷമിറ കയിെ ം സർ ം വിഷൈവദ ൻമാ ം ത ിൽ
സത ം െച ി െ ാണേ ാ പറ ്. എ ാൽ ന െട െകാ രാമൻ അ േക ി ി
ായി . എവിെടെയ ി ം വിഷഭയ ാെയ േക ാൽ അേ ാൾ െകാ രാമൻ അവി
െടെയ ക ം േമൽ റ മ ംെകാ െവ േമാതിെയാ ി വിഷമിറ ക ം പതി
വായി. ആദ ം റ ദിവസേ ് അവെ വിഷൈവദ ിൽ ആർ മ വിശ ാസ
ായി ി . േമണ എ ാ വർ ം അ ഭവെ ട ക ം വിശ ാസം ജനി ക ം
െച . അ െന റ കഴി േ ാൾ െകാ രാമ ് ൈവദ െന േപ സർ സി
മായി ീർ . വിഷഭയ ാ ദി ിെല ാം അവെന ആ കൾ വ വിളി െകാ
േപായി ട ി. അവ ് ആ വിഷയ ിൽ ധാരാളം പണം കി ി ട ക ം െച .
വിഷമിറ ിയാൽ അതിെനാ ം വാ െത മാണം ന െട െകാ രാമൈവദ ൻ
അ വകെവ ി ി . ഈ വിധ ിൽ റ കാലം കഴി േ ാൾ അവെ ദാരി ം
തീെര തീർ െവ , അവൻ വലിയ സ നായി ീ ക ം െച . അവൻ ഒ വലിയ
വീ പണിയി ക ം വളെര നില ം രയിട ം വീ ിൽ േവ ഭരണി, പാ ൾ,
ആഭരണ ൾ തലായവെയ ാം സ ാദി ക ം െച .
അ െനയിരി േ ാൾ േകാഴിേ ാ ് അ നാ വാണി സാ തിരി ാ ത രാ
വിഷഭയ ായി. അേനകം വിഷൈവദ ാർ പഠി പണിെയ ാം േനാ ീ ം വിഷമിറ ി
യി . ാം ദിവസം ത രാെന നില ിറ ി ശവസം ാര ി േവ വ ൾ
ി ട ി. അേ ാഴാ ് അവിെട ിലർ ് െകാ രാമൈവദ െന ഓർ വ ്. അയാ
െള െട ഒ വ ി ണെമ ചിലർ അഭി ായെ . “ഇനി ആെര ം കാണി ി
േയാജനമി . ഇവിെട കഥ കഴി ” എ മ ചില ം പറ . ഏെത ി ം ഒ ം അയാ
െള െട ഒ വ ണെമ ് തീർ െ ി. ഒ േഡാലി(േമനാ ) ം െകാ . ചില
ഹരി ാര ാേരാ ടി ആ കെള അയ . അവർ െച െകാ രാമൈവദ െന വിവ
രം പറ ക ം ൈവദ ൻ ണ ിൽ വരിക ം െച . ൈവദ ൻ വ ത രാെന
ഉടെന േകാവിലക മട ി ാരനായ ി െര വിളി ണ ിൽ റ ക ി
ാ ാൻ പറ . അ േക ് അവിെട ടിയി മ വിഷൈവദ ൻമാെര ാം “അെത
ിനാ ്?” എ േചാദി . “തി മന െകാ ് അ േത കഴി ി ര ദിവസമാ
യേ ാ വിഷമിറ േ ാൾ അവിേട വളെര ീണ ം വിശ ായിരി ം. അേ ാൾ
അവിേട െകാ ാനാ ് ക ി” എ െകാ രാമൈവദ ൻ മ പടി പറ . അ േക
് എ ാവ ം രസേ ാ ടി ിരിയി . ത രാെ കഥ കഴി െവ ായി
അവ െട വിശ ാസം അെ ിൽ നില ിറ കയി േ ാ. െകാ രാമൈവദ ൻ റ െവ
െമ “വി ി ാ ം” എ െ ജപി ത രാെ ഖ തളി . ഉടെന
ത രാൻ ക റ . ൈവദ ൻ പിെ ംഒ ാവശ ം ടി അ കാരം െവളളം ജപി
തളി . ത രാൻ ക ം കാ ം ഇള ി ട ി. ാമ ം ൈവദ ൻ െവ ം തളി .
ഉടെന ത രാൻ എണീ ി ക ി ടി ണെമ ക ി . തൽ ണം ക ി െകാ
വരിക ം ത രാൻ വയ നിറ ക ി അ േത കഴി ക ം െച . പിെ സ ം
കഴി ീണെമ ാം മാറിയേ ാൾ “വിഷമിറ ിയതാരാ ് ” എ ക ി േചാദി .
196 29. വി ി! ാ ം

“ഈയിരി െകാ രാമൈവദ നാ ് ” എ േസവകരിെലാരാൾ അറിയി . ത രാൻ

സേ ാഷി . െകാ രാമൈവദ ര ൈക ം വീര ംഖല ം പതിനായിരം പവ ം
പ പ ം സ ാനമായി ക ി െകാ ക ം ൈവദ െന പ ിൽ കയ ിെയ
വാദ േഘാഷ േളാ ടി അയാ െട വീ ിൽെ ാ ാ തി ക ി ക ം െച .
ഇെത ാം ക ം േക െകാ നി മ ൈവദ ൻമാർ ായ ല ം അ ത ം
എ മാ മാെണ പറയാൻ യാസം. ആ ൈവദ ൻമാ െട ിൽ ന െട െകാ
രാമൈവദ െട ായി . പേ അയാൾ ഇ തെ ഉപേദശം െകാ സാ
ധി താെണ വിചാരി ി . “വി ി!” എ വിളി നിമി ം ഇ ാൾ എവിെടേയാ
േപായി ഈ ദിവ ത ം വശമാ ി വ താെണ ാ ് അയാൾ വിചാരി ്. െകാ രാമൈവ
ദ ൻ ആൾ ം നിമി ം തെ വിെന അേ ാൾ ക മി . െകാ രാമൈവദ െന
ക ന കാരം പ ിൽ കയ ിെയ പ ാള ാർ തലായവ െട അക ടിേയാ ം വാ
ദ േഘാഷേ ാ ടി വീ ിേല റെ . പി ാെല അസംഖ ം ജന ം േകാവിലക
ടിയി വിഷൈവദ ൻമാ ം നട . അ െന േപാ േ ാൾ ഒരി ൽ െകാ രാമ ൈവ
ദ ൻ തിരി േനാ ിയേ ാൾ ആ ആൾ ിൽ തെ വിെന ം ക . ഉടെന
പ ് ഇറ ിെവ ാൻ ൈവദ ൻ പറ ക ം മ കാർ ഇറ ിെവ ക ം െച . ഉടെന
െകാ രാമൈവദ ൻ പ ിൽ നി ് ഇറ ി, തനി കി ിയ സ ാന െള ാം എ
വിെ പാദ ൽ െകാ െച െവ നമ രി . ഇ ക ് അയാൾ അ തെ ്
ഇതിെ കാരണം േചാദി . അേ ാൾ െകാ രാമൈവദ ൻ “ഇെത ാം അവി െ ഉപേദ
ശ ംഅ ഹ ം െകാ കി ിയതാ ്. ഇതി ം എനി വളെര പണ ം സ ാ
ന ം അവി െ കാ ണ ം െകാ കി ിയി ്. ഇ വെര അവിെട ഒ ം െകാ
വ തരാൻ സാധി ി . അതിെന റി ് പേക ാക ്. എെ േപരി വീ കൾ
എ ാം മി ് ഇതിെന അവി സ ീകരി ണം” എ പറ .

: ഞാൻ നി ൾ ് ഒ ം ഉപേദശി ത ി ി േ ാ. മരി വെര ജീവി ി തായ

ഈ വിദ നി ൾ എനി പേദശി തരണെമ ഞാൻ അേപ ി .
െകാ രാമൈവദ ൻ: എനി വി പേദശി ത ി മ മ ാെത േവെറ യാെതാ വി
ദ മി . അ െകാ ാ ് ഞാൻ ഇെത ാം സാധി ്.
: ഏ മ ം?
െകാ രാമൈവദ ൻ: ( വിെ െചവിയിൽ സ കാര മായി ് ) “വി ി ാ ം” എ
മ ം തെ .

ഇ േക േ ാൾ വി വളെര അ ത ാ ക ം ത ം ഭ ി ം വിശ ാസ ം
തെ യാ ് ധാനമായി േവ െത ം അവ ായാൽ സകല ം സി മാ െമ ം
േബാധം വരിക ം െച .
 30
ൻന ാ െട ഉ വം

വ
ചി
േ രിേദശ ാര ം േകവലം നിസ മായ ഒ ന രി തെ െപൺകിടാ െള
വിവാഹം കഴി െകാ
െറ പണം സ ാദി ണെമ
തി നി ിയി ാ യാൽ വ വേര ം ക ് യാ
നി യി ് സ േദശ നി റെ . അേ ഹം
േകാഴിേ ാ ്, െകാ ി, അ ല ഴ, തി വിതാം ർ തലായ രാജ ളിൽ സ രി ് രാജാ
ാർ, ാർ തലായവെര ് സ ടം പറ ് അവരിൽ നി കി ിയ ഏതാ ം
പണ ംെകാ ് ഒരി ൽ ഒ ദിവസം മ ാ മായ സമയം കി ി റി ിമംഗല ് െച
േചർ . അേ ഹം ഭ ണം കഴി ാെത വഴിനട ം െവയി െകാ ം വളെര ീണി ാ
് അവിെടെയ ിയ ്. േ ി റ െച ് നി െകാ ് “ഇവിെട ഉ ജ ം
മ ം കഴി േവാ” എ ് അേ ഹം വിളി േചാദി . അ േക ശാ ി ാരൻ ന രി
റ വ ് “ഉ ജ കഴി എ ി ം േവഗ ിൽ ളി വ ാൽ ഊ കഴി ാം” എ
പറ . ഉടെന ഈ ന രി ള ടവിൽ െച ് അരയിൽ െക ിയി മടി ീലയഴി കട
വിൽ െവ ി ് ഇറ ി ണ ിൽ ളി ം ജപ െമ ാം കഴി േനാ ിയ സമയം മടി ീല
ക ി . ന രി ായ വ സനം എ മാ െമ പറയാൻ യാസം. ആ പണം െകാ
ര െപൺെകാടെയ ി ം കഴി ാെമ ായി അേ ഹം വിചാരി ി ്. മടി
ീല കാണാതായതിേനാ ടി അേ ഹ ിെ വിശ ം ദാഹ ം മാ മ , പാതി ാണ ം
േപാെയ തെ പറയാം. അേ ഹം ഓടി അ ല ിൽെ ് അവിെടെയ ാവേരാ ം
വിവരം പറ . അവരാ ം ള ടവിേല െച കതെ െച ിെ പറ . ഒ ം
അെത െനേയാ േപായ തെ . തെ വിധി ഇ െനയാ ് എ തീർ െ ിെ ാ
ന രി ഉ ാൻ െച ി . വ സനംെകാ ് അേദഹ ി േചാറിറ ി ായി .
എ ി ം വിശ ം ദാഹ ം കലശലായി ായി തിനാൽ െറ േചാ വാരി ി െറ
െവ ം ടി ് ഒ വിധം ഊ ് കഴിെ വ ിെയേ പറയാ . വ സന ം
ീണ ം നിമി ം നട ാൻ ശ ന ാെത അേ ഹം അ ല ിൽ െ ം വിരി
കിട . െവയിെലാ ാറിയേ ാൾ, “ഞാനി െന വ സനി ് ഇവിെട ിട െകാ ് എ

197
198 30. ൻന ാ െട ഉ വം

േയാജനമാ ് ? “ലിഖിതമപി ലലാേട ാഝി ം ക മർഥഃ” എ വിചാരി ് ഒ

വിധം സമാധാനെ െകാ ് അവിെടനിെ ണീ േപാ ക ം െച .
പിെ ം റ കാലം കഴി േ ാൾ ആ ന രി യഥാ ർവം േദശസ ാര ിനായി
ഇ നി റെ ചില ല ളിെല ാം സ രി േമണ അേ ഹം കി ി റി
ിമംഗല തെ വ േചർ . അ ് ഒ ദിവസം ൈവ േ രമായി . ളികഴി ്
അേ ഹം അ ല ിൽെ ് ശാ ി ാരെന ് തനി ടി അ ാഴം േവണെമ
പറ . ശാ ി ാരൻ ഇേ ഹെ േ ാൾ െ അറി ക ം ായ കഥ ഓർ
ക ം െച കയാൽ, “ഓേഹാ! അ ാഴം ഇവിെടയാവാം. എനി ം ഇവിെടതതെ യാ
് അ ാഴം. ഇ മടി ീല ള ടവിൽെവ മറ കേയാ മേ ാ െച േവാ? എ ാൽ
േചാറധികം േവ ി വരികയി േ ാ” എ പറ . അതി രമായി ന രി, “ഈ ാ
വശ ം അതിെനാ ം തരമി . ഞാൻഇ നി റെ ് ഇ േ ാളമാേയ ഉ . അധി
കെമാ ം സ രി ാ ം ഒ ം സ ാദി ാ ം ഇടയായി . മടി ീലെവ മറ ക ം മ ം
മട ിലാവാെമ ാ ് വിചാരി ് ” എ പറ ക ം െച .
അ ാഴം കഴി േ ാൾ വേ രി ാരൻ ന രി “ഇനിെയാ കിട ണമേ ാ, അെത
വിെടയാ േവ ്?” എ േചാദി . “അതിെനാെ തരമാ ാം. ന ിവിെട ഒ
കിട ിെ വ െമാെ ്. അേ ാ േപാകാം. അവിെട ലം ധാരാള ് ” എ ശാ
ി ാരൻ ന രി മ പടി പറ ക ം അവർ ര േപ ം ടി അേ ാ േപാ ക ം െച .
കി ി റി ിമംഗല േ ിെല ശാ ി ാരൻ ന രി തി വിതാം റിൽ ഏ
മാ ർ താ ിൽ കിട ർ േദശ ആളായി . അേ ഹ ി ് അവിെട “കല
്” എ സി മായ ന ാർമഠ ിൽ സംബ ായി . അേ ാ ാ ് അവർ
േപായ ്. അവിെടെ േ ാേഴ ം ശാ ി ാരൻ ന രി െട ഭാര ഇവർ ര േപർ
ം കാൽ ക തി െവ ം െകാ െച ് െകാ ക ം നാ െക ിൽ ഒ വിള
െകാ വ െവ ്, ഒ പായ് വിരി ് െകാ ക ം ാ സാമാന െള ാം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 199

െകാ ് വ ത ാറാ ി െവ ക ം െച . ന രിമാർ കാൽ ക കിേ ാർ ി, പാ

യയിൽ െച ി ി ഓേരാ െവടികൾ പറ ട ി. അെതാെ േ രസി െകാ
ശാ ി ാരൻ ന രി െട ഭാര ം അ ൽ െച ടി. വേ രി ാരൻ ന രി െട
ധാനവിഷയം അേ ഹ ിെ ക ാ ക ം മ മായി . ശാ ി ാരൻ ന തിരി പറ
് ആ ന ാർമഠ ിെല ിതിെയ ി ം മ മായി . ആ ന ാർമഠ ിൽ വള
െര ാലമായി ീകള ാെത ഷൻമാരാ മി ാെതയിരി കയായി . ഒരാൺ ി
ായാൽെ ാ ാെമ ് വിചാരി ് അവർ വളെര സൽ ർ െളാെ നട ിെയ ം
ഇേ ാ ം ഓേരാ നട ിെ ാ ാണിരി െത ം എ ി ം ഫലെമാ ം കാണി ി
െ ം മ ം ശാ ി ാരൻ ന രി പറ േ ാൾ തനി ം ഷസ ാനെമാ ം ഉ ാ
യി ിെ ം നാല െപൺകിടാ ളാ ായി ളളെത ം അവെര േവളികഴി െകാ
ാൻ നി ിയി ാ ി ാ ് താനി െന ക െ ് അല നട െത ം മ ം
വേ രി ാരൻ ന രി ം പറ . ആ ിൽ താൻ ള ടവിൽ മടി ീലെവ മറ
കഥ ം ടി അേ ഹം ാവി . മടി ീല െട കാര ം പറ േ ാൾ ശാ ി ാരൻ
ന രി െട ഭാര അതിെന ി ചിലെത ാം േചാദി ക ം വേ രി ാരൻ ന രി എ ാം
വി രി പറ േകൾ ി ക ം െച . ഉടെന ആ ീ അവിെടനിെ ണീ േപായി അറ
റ ് ഒ മടി ീലെയ െകാ വ ്, “ഇതായിരി േമാ അവിടെ മടി ീല?” എ
േചാദി െകാ വേ രി ാരൻ ന രി െട ിൽ െവ . ന രി അെത േനാ ി.
“ഇ തെ . ഞാൻെക ിയ െക ് അഴി ി ടിയി ” എ പറ െകാ മടി ീല അഴി
പണം എ ിേനാ ിയേ ാൾ ശരിയായി . ആ സമയം ന രി ായ സേ ാഷം
എ മാ മാെണ ് പറേ തി േ ാ. അേ ഹം “ഇെത െന കി ി?” എ േചാദി .
അേ ാൾ ആ ീ “ െ ാരി ൽ ഒ ദിവസം ഉ ഞാൻ ംമാറിേ ാ കയാൽ
ളി ാനായി ള ടവിൽ െച േ ാൾ അവിെട െറ ചാണകം കിട ക . ളി
കഴി േപാ േ ാൾ അ ടിെകാ േപാരാെമ വിചാരി വാരിെയ േ ാൾ അതി
നിടയിൽ ഈ മടി ീല ഇ ി . ഞാനിവിെടെ ാ വ ചാണകെമാെ ട ക
ള . മടി ീല െപ ിയിൽെവ ി . ആെര ി ം ഉടമ ൻമാരേന ഷി ് വ ാൽ
െകാ ണെമ ം വിചാരി ി . ഇ വെര ഉടമ െന ക ി . ഇേ ാൾ ഇ ് ഇവി
േ താെണ റിയാനിടയായ ് വലിയ ഭാഗ മായി. ഇ ് ഉടമ െന ഏ ിെകാ ാനി
ടയാകാ ി ഞാൻ വളെര വ സനി െകാ ിരി കയായി ” എ പറ . ഇ
ം േക േ ാൾ സംഗതിെയാെ െവളിവായി. ന രി ളി ജപി ് െകാ നി സമയം
അവിെട ഒ പ തി െകാ ് നി ി . ആ പ ഈ മടി ീല െട കളിൽ ചാ
ണകമി . അ ന രി ക ി . ചാണക ിനടിയിൽ മടി ീല ായിരി െമേ ാ പ
അതിെ മീെത ചാണകമി ിരി െമേ ാ അേ ഹം വിചാരി മി . അേ ഹം േനാ ിയ ്
ചാണകം കിട തിെ അ െലാെ യായി . ഊ കഴി ാ പരി മംെകാ
മടി ീലെവ ് എവിെടയായി െവ ് അേ ഹ ി ് അ നി യ ായി ി .
ഈ ീ ളി ാൻ െച ം ചാണകം വാരിെ ാ േപാ ം ന രി ളികഴി ്
അ ല ിേല ് േപായതിെ േശഷമായി . ഇ െനെയാെ യാ ് കാര ം പ ി
യെത ് അേ ാൾ എ ാവർ ം മന ിലായി. ഉടെന ആ ന രി ആ പണ ിൽ പ തി
200 30. ൻന ാ െട ഉ വം

മാ ിെവ ി ് “ഇെതനി ിേ ാൾ െവ േത ത െപാെലയാണിരി ്. അതിനാൽ

എനി പ തി മതി. പ തി നിന മിരി െ ” എ ് ീേയാ പറ . അേ ാൾ ആ
ീ “ഞാനിതിെലാ കാ െപാ ം വാ കയി . ഞാന െന ആ ഹി ഇ ി
െവ ി ്. അന െ തൽ വ ല മി കി ിയാൽ അ ടമ െന ഏ ി ക
മര ാദ ാ െട ധർമമാ ്. അതി തിഫലം വാ ക േകവലം നീചത മാ ്. എനി
േവണെമ ിൽ പ തിയ , വ ം തെ എ ാമായി വേ ാ. അ െകാ ഞാനവി
െ സേ ാഷ ം അ ഹ ം മാ േമ ഇതി തിഫലമായി ആ ഹി ”എ
പറ . ഇ േക സ മാനസനായ ആ ാ േണാ മൻ അവിെടനിെ ണീ ര
ക യർ ി ആ ീ െട ശിര ിൽ െവ െകാ ് ആന ാ േളാ ടി സഗൽഗദം
“അ യാ ിൽ ഈ കാല ി ായി നിന ് അതിേയാഗ നായ ഒ ാക
െ ” എ പറ ്അ ഹി . അ കാരം തെ ആ ീ അചിേരണ ഗർഭം ധരി ക ം
അതിേകാമളാംഗനായ ഒ െന സവി ക ം െച . ആ നാ ് കല
ൻന ാെര വിശ വി തനായ സരസകവി ലാ സരനായി ീർ െത ്
ഇനി വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
 31
വലിയ പരിഷ ശ രനാരായണ ാക ാർ

ൻെപാ കാല ് അ ല ഴ ശ രനാരായണ ാക ാർ എ ് സി നായി ് ഒ

മഹാ ായി . അ ല ഴ ാക ാെര വലിയ പരിഷ ാക ാെര ടി പറയാ
തിനാൽ ഈ മഹാെന സാധാരണയായി വലിയ പരിഷ ശ രനാരായണ ാക ാർ എ ാ

201
202 31. വലിയ പരിഷ ശ രനാരായണ ാക ാർ

് എ ാവ ം പറ വ ി ്. ആ ചാക ാർ െകാ ം 1022-ആമാ നാ നീ ിയ

മഹാരാജാ ് തി മന ിെല ാല തി വന ര െച ക ം തി മന ിെല േസ
വകൻമാരിൽ ഒരാ ം ആ തി േമനിയിൽനി കരീ ൻ എ വിേശഷേ ് ലഭി മഹാ
മായി കിളിമാ ർ െച ി േകായി രാൻ ഖാ രം തി മന റിയി ് ഖം
കാണി ക ം അവിെട തി വ ാടി മ പ ിൽെവ ് പ ദിവസെ നട
തി ക ന ാ ക ം െച . ബ ം പറ കയായി . ചാക ാ െട
വാ ്. േകൾ തി ് ഒ ദിവസം എ ിയി . പിെ എ ാെതയി
േ ാൾ േകായി രാൻ, തി മന ിെല അ ൽ “ചാക ാ െട ് അവിെട
രസി ിെ േ ാ?” എ േചാദി . അതി തി മന െകാ ്, “എ ി . ചാക ാർ
േ ാകാർ ം പിഴ ാെത വി രി പറ േ ാ. വാ ി മാ ര മി ാത ിനാൽ
േകൾ ാൻ ഖം േപാരാ എേ ഉ ” എ മ പടി ക ി ക ം െച . പ ് ദിവ
സെ ് കഴി േ ാൾ ചാക ാർ പതി പണം െകാ ാൻ ക ി ത ാെത
സ ാനെമാ ം ക ി ് െകാ മി . േകായി രാേനാ േമൽ റ കാരം ക ി
് എ െനേയാ ചാക ാർ മന ിലാ ി. അ െകാ ം സ ാനെമാ ം ലഭി ാ െകാ
ം ചാക ാർ വളെര ിത ായി. എ ി ം ചാക ാർ നി ൽ ാഹിയായി ഭവി ാ
െത ഈ തി മന ിെല ിൽനി സ ാനം വാ വാൻ സാധി േമാ എെ ാ
പരീ ി േനാ ണെമ ് നി യി ് തി വന ര ് നി ് കന ാ മാരി േപായി.
അവിെട ഒ സംവൽസരഭജനം നട ിയതിെ േശഷം വീ ം തി വന ര വരി
ക ം േകായി രാെന കാ ക ം േകായി രാൻ വിവരം തി മന റിയി ക ം
അേ ാ ം പ ് ദിവസെ ് നട വാൻ ക ന ാ ക ം െച . ് ട
ി നാല ദിവസമായി ം വാ ് േകൾ ാൻ ഒ ദിവസ ം എ ിയി . അതിനാൽ
െച ിേ ായി രാൻ, “എ ാ ചാക ാ െട വാ േകൾ ാൻ ഇ വെര എ ി
യി േ ാ. ഒ ദിവസെമ ി ം എ ി േകൾേ താ ് ” എ പറ . അ േക ്
തി മന െകാ ് “കഴി െകാ ം േക താണേ ാ” എ ക ി . അേ ാൾ േകായി
രാൻ “അ െകാ ് മതിയായി . കഴി െകാ ം ക ി ് ചാക ാ െട വാ ി ്
മാ ര മി എ ാണേ ാ. ഇെ ാ ം അ െനയ . വാ ി ് ഇതിലധികം മാ ര ാ
കാൻ നി ിയി ാ നിലയിലായി ് ” എ റിയി . “എ ാൽ നാെള െ ഒ ്
േക കളയാം” എ ക ി ക ം െച .
പിേ ദിവസം എ ി ചാക ാ െട വാ േക ് വളെര സേ ാഷി . ഉടെന ഒ ാം
തര ിൽ ര വീര ംഘല വ ി ് കഴി ടെന ചാക ാെര ക ി വിളി ി
് ൈ െകാ തെ ര ക ിേ ലി വി ക ം “ ് വളെര ന ായി. ഇ ം
മാ ര വാ ് ചാക ാൻമാർ പറ ് ഇതി ് േക ി ി . വളെര സേ ാഷമായി”
എ ക ി ക ം െച . ആദ ം നി യി ടാെത ക ന കാരം പിെ നാൽ ്
ദിവസെ ടി ായി. എ ാ ദിവസ ം എ ി വാ ് േകൾ ക ം വളെര
സേ ാഷമായി ക ി ക ം ഓണ ടവ െകാ യ ക ം െച .
അ ാലം തൽ വലിയ പരിഷ ശ രനാരാണയ ാക ാർ എ സി ി േലാകെമ
ാം നിറ . “ഇ െനെയാ ചാക ാർ ായി മി . ഇനി ഉ ാ ക മി ” എ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 203

സകല ജന ം ഒ േപാെല ശംസി ട ക ം െച . അ വാ വമായി . വാ

ി ് മാ ര ാദി സൽ ണ െട തിക ിൽ ഇ േപാെല ായി ് ഒ ചാക ാർ അതി
ം അതിൽ പിെ ം ഉ ായി ിെ തെ യാ ് േകൾവി.
ഇ മായേ ാേഴ ം വിദ ാൻമാർ ് ഉ ാകാ വ ം ഉ ാക താ വ മായ
ചില ർ ണ ൾ ആ ചാക ാർ ായി ീർ . അവ മെ ാ മ . അഹംഭാവം, പര
ം, രാ ഹം ഇത ാദികളാ ്. അതിനാൽ സാമാന ാ ് പറ ാ ം വിളി ാ ം
അയാൾ എ ം േപാകാെത ം ് കഴി ാെത മായി. വലിയ രാജാ ൻമാേരാ
ൻമാേരാ അ ാെത വ വ ം വിളി ാൽ വ ിട െമാെ േ ായി ് കഴി ്
റ ിലാെണ ാ ് അയാൾ ധാനമായി ായ ഒ വിചാരം.
ഇ െനയിരി േ ാൾ റജപ ി േപാകാനായി വാ ാ ാർ, ൈവദിക ാർ, വലിയ
വലിയ ആഢ ാർ തലായി അസംഖ ം ാ ണേ ാർ ഒ ദിവസം അ ല ഴ
വ േചർ . ശ രനാരായണ ാക ാ െട വാ വളെര േകമമാെണ ം മ ം ഓേരാ ർ
തി ത ാെത ആ ചാക ാ െട വാ ് അവരാ ം േക ി ായി ി . അതിനാൽ
അ ല ഴെയ േ ാൾ അെതാ േകൾ ണെമ തീർ െ ിെ ാ ാ ് അവി
െട വ ് േചർ ്. േതാണിയിൽനി ് ഇറ ിയ ഉടെന ചാക ാെര ിെ കാര ം
ഏർ ാ െച ി േവണം മ കാര െളാെ എ നി യി ് ഒ വളെര ന രിമാർ ചാ
ക ാ െട മഠ ിെല ി. ചാക ാർ അവെര യേഥാചിതം ആസനസൽ ാരം െച ി ീ ്
അവർ അവിെട െച തിെ കാരണം േചാദി . ന രിമാർ അവ െട ആ ഹെ ചാ
ക ാെര അറിയി . അേ ാൾ ചാക ാർ “ഇ ് എനി ന ഖമി ാ ദിവസമാ ്.
നാെളേയാ മേ ാ ആവാം” എ പറ .

ന രിമാർ: ചാക ാർ ഇ െന മടി പറയ ്. ഞ ളി ് ആ ഹി ട ീ ് വളെര നാ

ളായി. ഏെത ി ം റജപ ി ് ഇേ ാ വരണമേ ാ. അേ ാൾ ഇ ം സാധി
െകാ ാെമ ഞ ൾ ഉറ ായി വിശ സി ംെകാ ാ ് വ ്. അ ് ചാക ാർ
സാധി ി ണം. അെ ിൽ ഞ ൾ ് വളെര വ സന ം ഇ ാഭംഗ ാ ം.
ഞ ൾ ഒ ല ് ഒ േനര ിലധികം താമസി ാ ത . ചാക ാ െട
വാ ് േകൾ ാ ആ ഹാധിക ംെകാ ാ ് അ ാഴ ി ടി ഇവിെട താമ
സി ാെമ വ ്. അ ാഴം കഴി ാ ടെന േപാകാെതയിരി ാൻ ഞ ൾ
നി ിയി .
ചാക ാർ: ഇ ് എ െനയായാ ം സാധി യി . നാെളയാെണ ിൽ വ മാവെ . യാ
സമായി ാണിരി ്. എനി തീെര ഖമി . ഒ ജലേദാഷ ായേയാ ഒ യട
േ ാ ഏതാെ ാെ ്.
ന രിമാർ: അെത ാെ യായാ ം ി േവണം. അതി ചാക ാ യാെതാ ഒഴി
കഴി ം പറയ ്. ഇവിെട വ ി ചാക ാ െട വാ േകൾ ാെത േപാ ്
ഞ ൾ വലിയ സ ടമാ ്. പണം എ േവണെമ ി ം തരാൻ ഞ ൾ ത ാ
റാ ്.
204 31. വലിയ പരിഷ ശ രനാരായണ ാക ാർ

ചാക ാർ: പണ ിെ കാര ം വിചാരി ി മ മ . എനി ി ് നി ിയി ാ ി ാ ്.

ന രിമാർ: അേ ാ! ചാക ാര െന പറയ ്. ഞ ൾ പലർ ടി അേപ ി താ ്.
വാ ാ ാ ം ൈവദിക ാ ം േവെറ പല േയാഗ ാ ം വ ി ്. അവർെ ാെ
ചാക ാ െട വാ േക ാൽ െകാ ാെമ വളെര േമാഹ ്. അതിനാൽ ചാക ാർ
ഞ െട അേപ െയ ഉേപ ി ്.
ചാക ാർ: ഇെതാ നാശമായി തീർ േ ാ. എ പറ ാ ം ഒഴി േപാ കയിെ വ
ാെല െനയാ ് ? ഇെ നി യാസമാെണ പറ ിേ ? വ വ ം വ
പറ ടെന കഴി ാൻ ഇവിെട ത ാറി . എെ വാ േകൾ ണെമ
വർ എെ സൗകര ം ടി േനാ ണം. ഇനി ഇ ാര െ ി എേ ാെടാ ം
പറേയ . ഞാനതി ത ാറായി . േവണെമ ിൽ നി ൾ മട ിലിതിേല
വ ാൽ സൗകര െ ിൽ അ ാവാം.

ചാക ാർ ഇ കാരം തീർ യാ ി പറ േ ാൾ ാ ാ ളായ ആ ാ ണ േ

ർ സഹി വ ാെതക വ സന ം ഇ ാഭംഗ ം ഉ ാെയ ് പറേയ
തി േ ാ. അവെര ാവ ം വലിയ ആഢ ാ ം ജ ിക മായി . അവെരെ ി ം
ആേരാെട ി ം പറ ാൽ സ തി കയ ാെത ആ ം പതിവി . ഇ െന ഒര ഭവം
അവർ ് ഇദം ഥമമായി ായി . ആേരാെട ി ം എെ ി ം പറയണെമ ിൽ ആള
യ വ ി റ കയ ാെത അവർ മെ ാരാളിരി ിട ് െച ് ഒ കാര ം പറ ക
തെ പതിവി . ചാക ാ െട വാ േകൾ ാ ആ ഹാധിക ം നിമി ം അവർ
സ ാഭിമാനെമ ാം വി ് ആ ചാക ാ െട ഇരി ിട െച ് വളെര താ േയാ ടി പല വി
ധ ിൽ അേപ ി ി ം അയാൾ അതിെന ൈകെ ാ ാെതയി തിൽ അവർ വള
െര വ സന ായ ് ഒര തമ . ചാക ാ െട ധി ാരവചനം േക ി ് അവർ വ സനം
മാ മ , േറെ േകാപ ായി. അവരിൽ വേയാ ം തേപാ മായ ഒ ന
രി വ സനേ ാ ടി “ഞ ൾ ഇേ ാ മട ിവ േ ാള ാെത തരമാ കയി അേ ?
അ തീർ തെ യാേണാ?” എ വീ ം േചാദി . “തീർ തെ ” എ ചാക ാർ മ
പടി പറ . അേ ാൾ ആ ന രി ഞ ൾ “തിരിെയ വ േ ാേഴ ം നിന പറയാൻ
വ ാെതയായിേ ാെയ ിേലാ?” എ േചാദി . അതി രം പറയാനായി ചാക ാർ “എ”
എെ ാര രം മാ ം പറ . അേ ാേഴ ം നാ ് തളർ േപായതിനാൽ ഒ ം പറയാൻ
വ ാെതയായിേ ായി. ന രിമാർ ളി ം ഊ ം കഴി തി വന രേ േപായി.
ചാക ാർ ഒ ം സംസാരി ാൻ വ ാെത േകവലം കെനേ ാെല പിെ ം വളെര ാലം
ജീവി ി . പ ാ ാപമ ഭവി തിെ േശഷം ചരമഗതിെയ ാപി ക ം െച .
 32
ആ വാേ രി ത ാ ം മംഗല ശ ര ം

ആ വാേ രി ത ാ
ന ായി
െട ഇ ി സമീപം മംഗല ് എെ ാ നായർ ഭവ
. ആ വീ ിൽ ശ രൻ എെ ാ നായ
െട േജാലി ആ വാേ രിമന െല ക കാലികെള േമ കയായി
ായി . അയാ
. ആ േജാലി ശ ര
െന നിയമി കാല മന ൽ അസംഖ ം ക കാലിക ായി . ദിവസംേതാ ം രാ
വിെല ശ രൻ മന ൽെച ക കാലികെള എ ാമഴി വി ് െകാ േപായി തീ ി േനരം
ൈവ േ ാൾ മന ൽ െകാ െച ് െതാ കളിലാ ിെ ം. അ െനയാ പതി ്.
അയാൾ ക കാലികെള അഴി വി െകാ േപാ േ ാൾ അവ പലവഴിയായി േപായി
ട ം. വിളി ാ ം പറ ാ െമാ ം അവ അ സരി ക മി . ആക ാെട
െത ്. അവെയ എ ാം േമ ാൻ അയാെളാ ൻ മാ േമ . അയാൾ പറ ി ്
േകൾ ാെതയി ാൽ ഒ വടിെകാ ് ഒ പ വി ് ഒ ടി . അടി െകാ ടെന പ
അവിെട വീ ് ച . ശ രൻ പ വിെന അടിെകാ ാനം േനാ ി മന ിലാ ി. പി
െ പ വായാ ം കാളയായാ ം അയാൾ പറ ി ് േക ിെ ിൽ അയാൾ ആ ാനം
േനാ ി ഒരടി െകാ ം. അടി െകാ ാ ടെന ആ ഗം വീ ് ചാ ക ം െച ം. അ െന
പതിവായി. അ െന റ കാലം കഴി േ ാേഴ ം ക കാലികൾ മി ം ചെ ാ
ി. ശ ര ി ം വളെര റ .
അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം ത ാ ൾ തെ ക കാലികെള ാം ന ായി
രി േവാ എ േനാ ാനായിെ ് െതാ കളിൽ േനാ ിയേ ാൾ അവ മി വാ ം
ന ളായിരി തായി ക . ഒ െതാ ിൽ മാ ം ഒേ ാ രേ ാ പ ായി
. അവ ം പ ിണി കിട ീണി ് ഏകേദശം ചാകാറായി . ഉടെന ത ാ ൾ
ശ രെന വിളി ് “ന െട ക കാലികെളാെ എവിെട” എ േചാദി .

ശ രൻ: അത െനയിരി ം. ആരായാെല ാ? ക കാലികളായാ ം വകതിരി േവ

ണം. പറ ാൽ േകൾ ാ ാല െനയിരി ം. അടിയേനാ കളി ാല െനയാ
് ത രാേന!

205
206 32. ആ വാേ രി ത ാ ം മംഗല ശ ര ം

ത ാ ൾ: നീെയ ാ ് പറ ് ശ രാ! എനിെ ാ ം മന ിലാ ി . ന െട

ക കാലികെളാെ െയവിെട?
ശ രൻ: അവെയാെ അസ ം അധിക സംഗിക മായി , ത രാേന! പറ
ാൽ േകൾ തായി അതിെലാ ായി ി .
ത ാ ൾ: അെതാെ യിരി െ , അവ എവിെട?
ശ രൻ: എ ാം ച .
ത ാ ൾ: അേ ാ! അെത െന?
ശ രൻ: പറ ാൽ പറ േപാെല േക ് നിൽ ാ ി ് അടിയൻ ഓേരാ വീ െകാ
്. എ ാം മറി വീ ചാ ക ം െച . അവെയ ാം അസ ളായി
ത രാേന! അ െന വന േവ . െതേ ാ േപാകാൻ പറ ാൽ വട
േ ാ േപാ ം. അ െന വന െ ിനാ ്?
ത ാ ൾ: അേ ാ! മഹാപാപീ! നീ ചതി േ ാ. തൽ േപായേതാ േപായി. അ വ
മാകെ , നീ മഹാപാപെമ ാം െക ി വ േ ാ. ഇതിെ ഒരംശം ന െട തറവാേ
മിരി മേ ാ. നീയിനി എ കാലം നരകമ ഭവി ാൽ ഈ പാപെമ ാം തീ ം?
ഇ വലിയ കഠിനമായിേ ായി.
ശ രൻ: അേ ാ! അടിയനെതാ ം വിചാരി ി . അടിയനെതാ ം അറിയാ ം വ ! പാ
പെമ പറ ാെല ാ ് ത രാേന! അവി പാപെമ ം നരകെമ െമാെ
അ ളിെ തിെ സാരം അടിയ മന ിലാ ി .

ശ രൻ േകവലം ഗ ായനായി െവ ് പറയണെമ ി േ ാ. അയാൾ പാപെമ

ം ണ െമ ം നരകെമ ം സ ർഗെമ െതാ ം േക ി തെ ഉ ായി ി .
അയാൾ ഒ വിൽ പറ ് േക ി ത ാ ൾ പാപ ണ െള ം നരകസ ർഗ െള
ം മ ം പ ി വി രി ് പറ ് േകൾ ി . ഓേരാേരാ നരക െള ം നരകാ ഭവ
െട ക തകെള ം പ ി ത ാ ൾ വിവരി പറ േക േ ാൾ ഭയ ം വ സന ം സഹി
ാൻ പാടി ാതായി ് ശ രൻ കര ട ി. അയാൾ േകവലം ഢനായി െവ ി ം
അയാൾ ത ാ െള റി വളെര ഭ ി ം അവി െ വാ ിൽ ഢമായ വിശ ാസ
ായി . അതിനാൽ അയാൽ വ സനി കര െതാ െകാ ്, “അടിയെ അറി
വി ാ െകാ ് ഇ െന െച േപായി. ഇനി ഈ മഹാപാപം തീരാൻ വ വഴി േ ാ?
അടിയെന െച ാൽ ഈ മഹാപാപം തീ ം? അ ടി അവി ളിെ ണം.”

ത ാ ൾ: ഈ മഹാപാപം തീരാൻ ഗംഗാ ാനമ ാെത മെ ാ മാർഗ മി .

ശ രൻ: അ െച ാൽ തീ േമാ?
ത ാ ൾ: അ സംശയി ാ േ ാ? കാശിയിൽേ ായി ഗംഗാ ാന ം വിശ നാഥദർശ
ന ം കഴി ാൽ തീരാ പാപമി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 207

ശ രൻ: എ ാൽ അടിയൻ ഇേ ാൾ െ യാ യാ ്. ഇനി ഈ പാപം തീർ ി ാ

െത മെ ാ കാര മി .

ഇ കാരം പറ ത ാ െള ഭ ി ർവം വ ി െകാ ശ രൻനായർ കാശി യാ

യായി.
അ െനയിരി കാല ് ഒ ദിവസം കാശിവിശ നാഥേനാ ് അവി െ വാേമാ
ംേഗ വസി േദവി ീപാർവതി “അ േയാ ഭഗവാേന! ഗംഗാ ാനം െച വെര
ാം പാപവി രായി േമാ െ ാപി െമ ാണേ ാ പറ ്. എ ാലസംഖ മാ
കൾ ഇവിെട വ ഗംഗാ ാനം കഴി േപാ ്. ഇവർെ ാെ േമാ ം ലഭി േമാ?

ഭഗവാൻ: ൈയഃ, ഒ മി . ഭ ി ം വിശ ാസ മാ ് ധാനം. അവ െ ില ാെത

േമാ ാ ി ഉ ാ കയി . അവ വർ ഇ ാല മാ ്. അവയി ാ
െത ഗംഗാ ാനം െച ് െകാ ് യാെതാ ഫല മി . ഇ േവണെമ ിൽ നാെള
ഞാൻ േബാ െ ി രാം.

ഈ സംഭാഷണം നട തിെ പിേ ദിവസം രാവിെല ന െട ശ രൻനായർ കാശിയിെല

ി. അേ ാൾ അസംഖ മാ കൾ അവിെട ാനാദികൾ െച ായി . ആ
ിൽ ശ ര ം ാനമാരംഭി . ആ സമയം ഭഗവാൻ വിശ നാഥൻ ഒ ാ ണെ
ം ീപാർവതി യായ ഒ ാ ണ ീ െട ം േവഷം ധരി ഗംഗാതീര ി ൽ
വെ ി. ആ ാ ണൻ വിറ വിറ െച നദിയിേല ിറ ാനായി ഭാവി സമ
യം കാൽ െത ി െവ ിൽ വീ . അവിെട ിട ് ക ം െപാ ക ം െവ ം
ടി ക ം െച മരി ാൻ ഭാവി . അേ ാൾ ാ ണ ീ “അേ ാ! എെ ഭർ ാ ്
ടി ചാവാൻ ഭാവി േ ! അേ ഹ ി നീ ാനറി ടാ. ആെര ി ം അേ ഹ
െ പിടി ് കയ ി ര ി േണ!” എ പറ െകാ ് വിളി ് നിലവിളി . അ േക
ാനം കഴി െകാ നി ജന െള ാം ഓടിെയ ി. ആ ിൽ ന െട ശ ര
ായി . എ ാവ മ ് െച േ ാൾ ാ ണ ീ “പാപം തീരാ വരാ ം എെ
ഭർ ാവിെന െതാട േത, പാപ വർ െതാ ാലേ ാൾ അേ ഹം മരി േപാ ം” എ പറ
. ഇ േക ് “പാപം തീർേ ാ ഇ േയാ എെ െന നി യി ാം. നാം നിമി ം
ഒ ാ ണൻ മരി എ വ ് ക മാണേ ാ. അ േകാ ് അ േവ ാ” എ
വിചാരി എ ാവ ം പി ാറി. അേ ാൾ ന െട ശ രൻ “ഗംഗാ ാനം െച ാൽ സകല
പാപ ം തീ െമ ാണേ ാ എെ ത രാൻ അ ളിെ ്. എനി ിനി പാപെമവിെടയാ
്? എെ സകല പാപ ം തീർ ിരി ” എ പറ െകാ ് ആ ാ ണെന
പിടി കയ ി. ഭഗവാ ം ഭഗവതി ം അവിെടനി േപായതിെ േശഷം “ഇ ് അവിെട
ാനം കഴി ി വരിൽ എെ ിടി കയ ിയ ആ ഒ വ മാ ം േമാ ്. അവെ
വിശ ാസം ക ിേ ?” എ ഭഗവാൻ അ ളിെ ക ം േദവി സ തി ക ം െച .
ർ വിശ ാസേ ാ ം ഭ ിേയാ ം ടി ഗംഗാ ാനം െച ക ം വിശ നാഥെന ദർശി
ക ം വിേശഷി ം േലാൈകകനാഥനായിരി ഭഗവാെ കര ർശന ി ് ഭാഗ ം
208 32. ആ വാേ രി ത ാ ം മംഗല ശ ര ം

സി ി ക ം െച ശ ര േമാ ം കി േമാ എ ് സംശയി ാനി േ ാ. അയാൽ

കാശിയിൽവ തെ അചിേരണ ഭഗവൽസാ ജ െ ാപി .
ശ രൻ കാശി ് േപായതിെ േശഷം റ കാലം കഴി േ ാൾ ആ ാേ രി മന
ൽ സ ാനാൈദ ശ ര ൾ റ ട കയാൽ ത ാ ൾ അതിെ കാരണമറി
തിനായി പാ ർ പടി രയിൽ ആളയ ം െവ ി േനാ ി ക ം പ ഹിംസ
െച ് ശ രനാെണ ി ം ത ാ ൾ ടി അേന ഷി ി െവ ിൽ അതിനിടയാ കയി
ായി െവ ം അ െന െച ാതി തിനാൽ ആ മഹാപാപ ിെ ഒരംശം ത ാ
െട ംബെ ടി ബാധി ി െ ം അ നിമി മാ ് ആ േതാ ം ഏഴര റി
പറ കളിൽ നിറ പയർ വിത ി ക ം അ ം കാ മാ സമയം േവലിെയ
ക കാലികെള കയ ി തീ ക ം െച ണെമ ം അ െന െച െകാ ാൽ േദാഷ ൾ
നീ ി ഭം ഫലെമ കണിയാർ വിധി ക ം െച . ആ വിധി കാരം െകാ ം
െച േ ാേഴ ം മന ൽ സ ാന ം സ ം എ േവ , സകൈലശ ര ം ർ
ധികം വർ ി കയാൽ ഈ ണ കർമം എ ം നട ണെമ നി യി ത ാ ൾ
അതി േവ ഏർ ാ കെളാെ െച . അ ് അവിെട ഇേ ാ ം നട വ െ
ാ ് േകൾവി. എ മാ മ , പ െള വളർ ് എ െനയായാ ം ഒ ം
േദാഷകരമാേയ പരിണമി ക എ ം, “അതിനാൽ േമലാൽ ന െട ഇ ്” ആ
ഏർ ാേട േവ എ ം ത ാ ൾ തീർ െ ി. അ ാലം തൽ ആ വാേ രി മന
ൽപ െള വളർ ക പതിവി . ഇ െന ഓേരാ കാരണ ളാൽ പകാരാദികളായ
പ ് ം ആ മന ലി ാെതയായി ീർ . അതിെന ി േക ി ഒ േ ാകം താെഴ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 209

എ .
“പാ ം, പര , പ , പാ ി, പട ിവാഴ,
പ ായ ം, പലക, ൈപതൽ, പണം തൈഥവ
പായാദി പ ിവ പടി രേയാ ടി
ാ ൾതൻ നിലയേന നഹിെയ േകൾ .”
 33
നാേല ാ പി മാർ

നാ ല ായി
േല ാ ് ംബ ാർ ഒ ാംതരം ൈശവ ി മാരാ ്. ഇവ െട ർവ
ംബം പാ ിയിൽ “നാ േനരി” ് സമീപം “വിജയനാരായണ രം” എ
്. എ ാലിേ ാൾ അ ് തി വിതാം റിൽ തി വ ാ ് സമീപം “
േ ർ” എ േദശ ാ ്. ആ ംബ ാർ പല െകാ ം േയാഗ ാരായി .
ഇേ ാ ം അ െനതെ . അവർ സത വാ ാ ം പഠി ം കാര േശഷി വ ം കണ
വിഷയ ിൽ അതിസമർ ാ മായി . ആ ംബം വളെര നാളായി ് തി വിതാം
ർ മഹാരാജാ ാ െട േത ക ക ണ പാ ീഭവി െകാ ാ ് വർ ി ്.
ഇ കാരം േ ം സി മായ ആ ംബ ിൽ ൻ ായി മഹാ ാെര
ിയാ ് ഇവിെട പറയാൻ ഭാവി ്.

1. േയാഗീശ രൻ
േയാഗീശ രെ ജനനം െകാ ം 719-ആമാ ് വിജയനാരായണ രം എ ല തെ
യായി . അേ ഹം സാമാന വിദ ാഭ ാസാന രം േയാഗശാ ം പരീ ി ം േമണ ഒ
മഹാേയാഗിയായി ീർ . അതിനിട ് അേ ഹം ര വിവാഹം െച ക ം ചില സ ാ
ന ാ ക ം െച .
ആ േയാഗി ഒരി ൽ തി വന ര വരിക ം മഹാരാജാവിെന ഖം കാണി ക
ം അവി േയാഗിെയ യഥാേയാഗ ം സൽ രി ക ം േത കം ലം ക ി െകാ
് താമസി ി ക ം െച . ഖംകാണി സമയം സംഗവശാൽ “േയാഗി ഭ ണ
െമ ാ ് പതി ് ” എ ടി ക ി േചാദി . “പാ ം പഴ ം മാ േമ പതി ”എ
േയാഗി തി മന റിയി ക ം േയാഗി താമസി ല ് ആവശ പാ ം പഴ
ം െകാ െച ് െകാ തി ് ക ി ച ം െക ക ം െച . ക ന കാരം ഒരാൾ
ിട ഴി പാ ം പഴ ം േയാഗി താമസി ി ല െകാ െച ് െകാ .
ഒരാൾ ് ഇ ം പാ ം പഴ ം േവ ിവരികയിെ ം എ ി ം ധാരാളം െകാ ണെമ

210
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 211

മാണേ ാ ക ന, അ െകാ ് ഇ ം ഇരി െ എ വിചാരി ി ാ ് ആ മ ഷ ൻ

ഇ ം പാ ം പഴ ം െകാ െച ്. അ ക ് േയാഗി “എ പാ ്?” എ േചാദി
. അ െകാ െച ആൾ “ ിട ഴി ് ” എ പറ . അ േക ് േയാഗി “ ിട
ഴി പാൽ എെ ആസന ിെലാഴി ാൻ തിക കയി േ ാ” എ രസേ ാടി ടി
പറ . മേ യാൾ അതി രമായി ഒ ം മി ാെത േപാ ക ം െച .
േമ റ കാരം േയാഗി പറ വിവരം എ െനേയാ മഹാരാജാ ക ി റി .
പിേ ദിവസ ം േയാഗി െകാ ാര ിൽ െച ണെമ ് ക ി ി തിനാൽ േയാഗി െച
തി ായി പറ പാ ം വായിരം പഴ ം ക ി ് െകാ ാര ിൽ വ ി വ . േയാ
ഗി െച ഖം കാണി േ ാൾ “ആസന ിൽ ടി പാൽ ടി ാ േ ാ?” എ ക ി
േചാദി . േയാഗി അതി മ പടിയായി “ആവശ െ ാൽ അ മാവാം” എ ക ി ക ം
ഒ വലിയ വാർ ിനക പറ പാ ം അതിന ൽ വായിരം പഴ ം അവിെട ഹാജ
രാ ി െകാ ക ം െച . ഉടെന േയാഗി ആ വാർ ിലിറ ിയി ൈക നീ ി. േയാ
ഗി െട െട ായി ശിഷ ാർ പഴം െതാലി കള ക ിൽ െകാ െകാ ി
. േയാഗി അ വാ ി ഭ ി ട ക ം െച . റ സമയം കഴി േ ാൾ ആ പഴം
വ ം തി തീർ . അേ ാേഴ ം പാ ം വൻ േയാഗി െട അക ായി. അ ക ്
മഹാരാജാ ് ഏ ം വി യേ ാ ടി “ഇേ ഹം േകവലം ഒ േയാഗിയ ; ഒ േയാഗീശ
രൻ തെ യാ ് ” എ ക ി . അ തൽ അേ ഹെ എ ാവ ം േയാഗീശ രൻ എ
പറ ട ക ം െച .
േയാഗീശ രൻ തി വന ര താമസി ി കാല തിദിനം രാവിെല കരമന
യാ ിൽേ ായി ളി ക ം ടൽ റ ിറ ി ക കി ീകരി ക ം െമതിയടിയി
െകാ െവ ിെ മീെത നട ക ം മ ം െച ി തായി േകൾവി ്. എ ാം െകാ
ം അേ ഹം ദിവ നായ ഒ േയാഗീശ രനായി െവ തി ് സംശയമി .
േയാഗീശ രൻ ചീ ം മ ത ാൻ മലയി മായി വളെര ാലം താമസി ി ്. അ
െന പല ല ളിൽ സ രി ം പല ം ക ം േക ം അ ഭവി ം മന ി ് ന ി
വരികയാൽ ഒ ം അേ ഹം േകവലം വിര നായി ീർ . േയാഗീശ രനായി അേ
ഹ ി േരാഗപീഡേയാ വർഷതാപാദികളിൽ ഹത േമാ ഉ ായി ിെ ്
പറയണെമ ി േ ാ. എ ി ം േലാകവാസ ിൽ ി വരികയാൽ ഒ ം േദഹെ
ഉേപ ി കളയാെമ ് നി യി . ഇ കാര േയാഗീശ ര ാർ മരണം സ ായ മാ
ണേ ാ. അവർ ് എ കാലം േവണെമ ി ം ജീവി ിരി തി ം യാെതാ യാസ
മി .
േകരള മി പര രാമനാൽ ാ ണർ ായിെ ാ ് ദാനം െച െ ി താകയാൽ
അവിെടെവ േദഹവിേയാഗം വിഹിതമെ നി യി ് അേ ഹം പാ ിയിൽ “കരി
ളം” എ ലേ ് േപായി. അവിെടെവ ് അേ ഹം 936-ആമാ ് ലാമാസ ിൽ
217-ആമെ വയ ിൽ ഒ ദിവസം പതി േപാെല ശിവ ജ കഴി ക ം അതിെ അവ
സാന ിൽ സമാധിയിലി െകാ ് ആ ാവിെന പരമാ ാവി ൽ ലയി ി ക ം
െച .
212 33. നാേല ാ പി മാർ

േയാഗീശ രൻ കരി ള സമാധിയിലി ല ് അേ ഹ ിെ വംശജർ ഒര

ലം പണിയി ് അേ ഹ ിെ ഒ വി ഹം തി ി ക ം അവിെട വിള െവ ്, ജ
തലായവ നട തി ് േവ ഏർ ാ കൾ െച ക ം െച . നാേല ാ ംബ
ാർ ഇേ ാ ം ചില സമയ ളിൽ അവിെടേ ാ ക ം ജാദികൾ നട ി വ ി േപാ
ക ം െച വ ്.

2. േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി
സാ ാൽ േയാഗീശ രെ ഥമഭാര യിൽ അേ ഹ ി ായ ഥമ െന “േയാഗീശ
രൻ രാമൻ പി ” എ ാ ് സാധാരണയായി പറ വ ി ്. ചിലർ അേ ഹ ി
െന “വരരാമേയാഗി” എ ം പറ വ ി . അേ ഹ ിെ ജ ല ം വിജയനാരാ
യണ രം തെ യായി . അേ ഹം ജനി െകാ ം 900-മാ ായി .
േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി ഒ തമി ് പ ിത ം തമി ് കവി മായി . അേ ഹം
തമിഴിൽ അേനകം തിക ാ ീ ്. അവെയ ാം എ തീ താളിേയാല ൾ
നാേല ാ ഹ ിൽ ഇേ ാ മിരി ്.
േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി അേ ഹ ിെ അ േനാ ടി െച ിൽ െ േകര
ള ിൽ വ േചർ . ചില സർ ാ േദ ാഗ ാ െട പരിചയ ം മഹാരാജാ തി മ
ന ിെല കാ ണ ം സി ി ാനിടയായ െകാ ് അേ ഹ ി െച ിൽ െ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 213

സർ ാർ ജീവനം ലഭി തി ം സംഗതിയായി. അേ ഹ ി ആദ ം ലഭി മാേവലി

ര, തി വ ാ തലായ ല ളിൽ േദവസ ം കണെ ാ ്. അതിൽനി കയ ം
കി ി ി ി ഒ ം അേ ഹ ി വലിയ േമെല േദ ാഗം ലഭി ്.
േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി വലിയ േമെല പി യായി കാല ് േ ർ
നാേല ാ നായർ അന ം നിൽ ക ം ആ നായ െട സകലസ ം ഇേ ഹ ി
ഇനാമായി ക ി െകാ ക ം െച . പിെ േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി ആ നായ െട
വീടി ല ് തായി ഒ ഭവനം പണിയി ക ം സ േദശമായ വിജയനാരായ
ണ ര നി ് “ഉമയാൾ പാർവതി” എെ ാ സ ജാതി ീെയ വിവാഹം െച ് അവിെട
െകാ വരിക ം െച . ഇ കാരമാ ് അവർ ് മലയാള ിൽ ഒ ംബ ാ ക ം
അവർ നാേല ാ പി മാരായി ീ ക ം െച ്.
വിവാഹം െച തിെ േശഷം വളെര ാലേ േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി സ ാ
ന ാകാെതയി . ഭാര ് െട െട ഗർഭ ാ ക ം അ നാ മ ം മാസമാ
േ ാൾ അലസിേ ാ ക മാ ് െച ി ്. അതി ായി ചില ചികി കൾ െച ി ം
ഒ ഫല ം കാണാ യാൽ അതിെ കാരണമറി തിനായി േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി
പാ ർ പടി രയിൽ േപായി ം െവ ി േനാ ി ക ം ആ ീ െട േദഹ ിൽ ഒ
ഗ ർവൻ ബാധി ി െ ം ആ ഗ ർവെ ഉപ വം നിമി മാ ് ഗർഭമലസിേ ാ
െത ം, ആ ഗ ർവെന ഒഴി ാല ാെത സ ാന ാ കയിെ ം വിധി ാ
ക ം െച . അതിനാൽ അേ ഹം ചില മ വാദികെള വ ി മ വാദ ൾ െച ി .
ആ വിചാരി ി ം ആ ഗ ർവെന ഒഴി ാൻ കഴി ി . അ ാല െച ർ “േത
വലേ രി ാൻ” എെ ാ വലിയ മ വാദി ായി . ഒ ം േയാഗീശ രൻ രാമൻ
പി ആ മ വാദി വ തിനാളയ . “ര ദിവസം കഴി ് വരാ”െമ േതവലേ രി
ാൻ മ പടി പറ യ ക ം െച .
പറ ി ദിവസം െവ ാൻകാല േതവലേ രി ാൻ െച നി റ
െ . േ ർ സമീപമായേ ാൾ േനരം െവ . അ രാവിെല ളി ം ചില ജപ
െമാെ പതി ായി തിനാൽ വഴി ക തായ ഒര ല ള ിലിറ ി അേ ഹം
ളി ക ം അേ ാേഴ ം േറെ ഇളെവയി ം വ ട കയാൽ ര ാം െകൗപീ
നമായി ഉ െകാ െകൗപീന ം ഒ ാം ം നന പിഴി ള ര െട കളിൽ
വിരി ി ് അേ ഹം ള രയിലി ് ജപം ട ക ം െച . ആ ല ് ഒ വലിയ
കാ ം ം അവിെട അസംഖ ം ര ാ ായി . മ വാദി ക മട ് ം
പിടി ജപി െകാ ി സമയം ഒ വാനരനിറ ി വ ് അേ ഹ ിെ െകൗപീന
െമ െകാ േപായി. ജപം കഴി യാ യായി േനാ ിയേ ാൾ െകൗപീനം ഇ ി
ല ക ി . അെതാ വാനരെന െകാ ് ഒ വലിയ മര ിെ അ ഭാഗ
െച ിരി തായി ക . “എടാ! േ ാഹികെള, നി െളെ ി േവാ? എ ാൽ
ഞാൻ നി െള ം ഒ പ ി ാെത വി കയി ” എ പറ ി ് താൻ ഒ മ ം ജപി ്
ആ വാനര ാ ാെരെയ ം മന െകാ ് ആകർഷി െകാ ് െമ ് യാ യായി.
ആകർഷണശ ിെകാ വാനര ാ ാെര ാം തെ പി ാെല ടി. അതിൽ ഒ വാന
ര ാെ ക ിൽ ആ കൗപീന ായി . അ െന അേ ഹം നാേല ാ ിെല ി.
214 33. നാേല ാ പി മാർ

അേ ഹെ ക ടെന േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി ആസനസൽ ാരം െച ി ി

ശല ം െച . അേ ാേഴ ം വാനര ാ ാെരെ ാ നാേല ാ ം നിറ . അ
ക ി ് േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി “ഇെതെ ാ വിദ യാ ് ? ഈ ര ാെരെയാ
െ െടെ ാ വ ിരി െത ിനാ ് ?” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി
താൻ “ഈ ക ാർ ന െട കൗപീനം േമാ ി . അതിനാൽ അവെര ഞാൻ ബ ി
െകാ േപാരികയാ െച ്. എെ ി ി ാൻ േനാ ിയതി ് അവ ം റ
ി െ ” എ പറ . അേ ാൾ വലിയ േമെല പി “ഐഃ സാ ൾ; അവെര
വി യേ ണം” എ പറ . ഉടെന താൻ ഒ മ ം ജപി മന െകാ ് ഉ ാടനം
െച ി ്, “ആ കൗപീനം അവിെട ഇ ീ േപാ വിൻ” എ പറ . അ കാരം ആ ര
ാെര ാം േപാ ക ം െച .
ഇ ക ് േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി വളെര വി യി ക ം േതവലേ രി ാൻ ഒ ം
ചി റ ാരനെ തീർ െ ക ം െച െവ ി ം ഒ ടി പരീ ി ണെമ നി
യി െകാ ്, “നി ൾ, ഇവിെട വ തി ഞാൻ ആവശ െ തിെ കാരണം മന
ിലായി ാ മേ ാ. ഞാനേനകം മ വാദികെള ം ൈവദ ാെര ം ഇവിെട വ ക
ം അവർ പഠി െത ാം േയാഗി േനാ ക ം െച . അ െകാ ് എനി ഒ വളെര
പണം െചലവായത ാെത മെ ാ ഫല ായി . ഇനി നി െളെ ാ ടി കഴി
െതാെ െച ി േനാ ക ം അ െകാ ം ഫലം ഉ ാകാ പ ം ഈ മ ം ആ
ഹ ം േവെ വ ക ം െച ണെമ ാ ് ഞാൻ വിചാരി ്. എനി ് വയ ്
ഏകേദശം അ പേതാളമായിരി . ഇനി ം സ തി ഉ ാകാ പ ം പിെ അതി
െന റി ് ആ ഹി ണെമ ി േ ാ. ഈ രാതനവംശം എെ കാല നശി എ
വരാെതയിരി ാനായി ഒ സ ാനെമ ി ായാൽെ ാ ാെമേ എനി ാ ഹ
. മരി ാൽ േശഷ ിയ (ഇ ം പറ േ ാേഴ ം േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി െട
ക ് ര ം നിറ ്അ ൾ ധാരയായി ഒ കി ട ി. അേ ഹ ി വാ കൾ റ
െ ടാെത മായി. ഗംഭീരമാനസ ം ൈധര ശാലി മായി അേ ഹ ിെ പാരവശ ം
ക ് അവിെട ടിയി വെര ാം കര േപായി. മ വാദി െട ക ി ം െവ ം നി
റ . അേ ഹം ഒ വിധം മന ിെന സമാധാനെ ി ഉറ ി െകാ ് പിെ ം പറ
ട ി) െചയ്വാൻ ആ മി ാെതയിരി ് ക മാണേ ാ. “അ സ േതാ
ി?” എ ാണേ ാ മഹദ ചനം. അതിനാൽ എെ ആ ഹസി ി ായി നി ൾ േവ
തിെന മന ി ി െച ണം. ഈ ഗ ർവൻ ഒഴി േപായാൽ സ ാന ാ െമ
ാ ് വശാൽ ക ിരി ്. അതിനാൽ അതിനായി ാ ് നി ൾ ധാനമായി
േനാേ ്. എനി ് എെ അ ഭവംെകാ ് മ വാദികെള റി ് ആക ാെട വിശ ാ
സം വളെര റവായിരി . എ ാൽ നി െള റി ് അ െന േതാ ി . നി ൾ
വിചാരി ാൽ ഈ ഗ ർവെന ഒഴി വിടാൻ കഴി െമ തെ യാ ് എെ വിശ ാസം.
എ ി ം എെ മന ി റ ടി ഉറ വരാനായി നി ൾ ആദ േമ ഒ കാര ം െച
ണം. എെ ാൽ ( ി ാണി െകാ ് ) ഇതാ ഈ െതാ ിെ (ക കാലി ടി
െ ) റ പടർ കിട മ വ ി ആകർഷി ് താെഴയിറ ക ം ഉ ാടനം െച
ർവ ിതിയിലാ ക ം െച ണം. പിെ ന െട തകാര ി വ ം േ െത
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 215

െ ാെമ ് പറ ാൽ എ ാം ഞാൻ ത ാറാ ി ് ത ക ം െച ാം” എ പറ .

അ േക േതവലേ രി ാൻ “ കടാ ം പരേദവതമാ െട കാ ണ ം െകാ ് ഈ
ഗ ർവെ ഉപ വം ഒഴി ാെമ തെ യാ ് എെ വിശ ാസം. നി െട ംബം
അ തം യി തെ ാ ് േകൾവിെകാ ് ഞാൻ അറി ി ്. അ െകാ
ം അവി െ ഭാഗ ംെകാ ം അവിേട സ തി ാ െമ തെ ഞാൻ വിശ സി
. എെ േപരിൽ അവിേട വിശ ാസം ഉ ാ തിനായി അവി ആവശ െ
കാരം ഇേ ാൾ െ കാണി േബാധ െ ാം. പിെ ഗ ർവെന ഒഴിവാ തി
വിേശഷിെ ാ ം വ ം േ തായി ി . അ മി ് ഏഴര നാഴിക രാ ിയാ വെര
മി ക മാ ം െച ാൽ മതി. പിെ േവ െതാെ അേ ാൾ ഞാൻപറയാം” എ
പറ ക ം െതാ ിെ കളിൽ നിറ കാ ം മായി പടർ കിട ി മ വ ി
െയ ഒ മ ം ജപി മന േകാ ് ആകർഷി താെഴയിറ ക ം െച . അ ക ്,
അ തപരവശനായ േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി “ഇ കാരം െച ണെമ ഞാൻ പറ
് അവി െ േപരിൽ എനി ് അവിശ ാസ ായി . ഈ അ തകർമം കാണാ
ആ ഹംെകാ ം ഈവക വിദ കൾ കാണി തി ് ശ ാരായ മാ ിക ാർ ഇേ ാ
ം മാകയാ ം പറ േപായി എേ ” എ പറ . താൻ മെ ാ മ ം
ജപി മന െകാ തെ ഉ ാടനം െച ് ർവ ിതിയിലാ ക ം െച . ആ മ വ
ിെയ ാം തലെപാ ി, ഇഴ കയറി, യഥാ ർവം െതാ ിെ കളിൽ പടർ കിട
ായ ക േ ാൾ േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി െട മന ിൽ വി യം ശത ണീഭവി െവ
് പറയണെമ ി േ ാ.
അ ് അ മി ് ഏഴര നാഴിക കഴി േ ാൾ േതവലേ രി ാൻ മ വാദമാരംഭി .
അേ ഹം ഭ ംെകാ ് ഷൾേ ാണമായി ഒ ച ം വര ്, അതിൽ ഉമയാൾ പാർവതിയ
െയ ഇ ി ഭ ം ജപി ് അവ െട േദഹ ിലി െകാ ി . അേ ാൾ താൻ, “ഈ
േദഹ ിേ ൽ ആരാ ് വ ിരി ്? എ ിനായി ാ ് ഇവിെട വ ടിയിരി
്? ടാൻ കാരണെമ ാ ്? എ െത ാം പറയണം” എ പറ . ഉടെന ീ
ഗ ർവെ നിലയിൽ താെഴ വ കാരം പറ ട ി: ഞാനാരാെണ ്
വശാൽ നി ളറി ി േ ാ. ഞാനീ ീ െട സൗ ര ം ക ബാധി ി താ ്.
ഈ ീെയ ഉപ വി ണെമ വിചാരം എനി ലവേലശംേപാ മി . ഞാൻ യാെതാ
പ വ ം െച മി . എ ാൽ ഈ ീ ഭർ സഹവാസം െച ് എനി ് ഒ ം
സേ ാഷകരമെ , മഹാവിേരാധ മാ ്. അതിനാൽ ഈ ഷനിൽനി സ ാ
ന ാ തി ് ഞാൻ സ തി ക മി . േവെറ യാെതാ പ വ ം ഞാൻെച ി .
െച മി . ഈ ീ െട േദഹ ിൽനി ് ഒഴി േപാ കാര ം എനി വളെര
സ ടമായി താ ്. അതിനാൽ ആ ഒ കാര ം മാ ം എേ ാ നിർബ ി ്.”
താൻ: ഇ , അ െന നിർബ മി . ഈ േദഹ ി പ വെമാ ാ ്. ഇവിെട
സ തി ാ ക ം േവണം. അ മാ േമ ആ ഹ .
ീ: ഞാനീ േദഹ ി കാലം സ തി ാ ക അസാ ംതെ യാ ്.
താൻ: എ ാൽ ഒഴി േപാ കതെ േവണം.
216 33. നാേല ാ പി മാർ

ീ: അ സ ടമാ ്.
താൻ: േപാകാതിരി ്ഞ ൾ ം സ ടമാ ്.
ീ: എ െച ാം! അ നി ൾ അ ഭവി കതെ േവണം. എ ായാ ം ഞാെനാഴി
േപാ കയി .
താൻ: േപായിെ ിൽ ഞാൻ അയ ം. അ ടാെത ഒഴി െപാെ ാ താ ്ന ്.
ീ: എെ ഒഴി വിടാെമേ ാ? അതസാ മാ ്. അ തെ ഒഴി െപാെ ാൾകയാ
് ന ്. എ ാൽ ഉ മാനം കളയാെതയിരി ാം. ഇ വെര എെ ഒഴിവാ ാൻ
വ വെരേ ാെലയ അെ െ നി റിയാം. അ െകാ ാ ് ഞാൻ പറ ്.
് വ വെര ാം വിചാരി ി ് എെ െ ാ ് മി ി ാൻ േപാ ം കഴി ി .
അ റ പഠി യാ ം മാന മാ ്. എെ ഉപ വി ാൻ ട കയാ
െണ ിൽ ഞാനെ അവമാനി യ ം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 217

ഇ ം പറ ് ആ ീ അവിെട നിെ ണീ . ഉടെന താൻ ൻ ി ക തി അ ൽവ ി

കയെറ പിടി ് ഒ മ ം ജപി ് ഒ െക െക ി. ഉടെന ആ ീ “അേ ാ!” എ
പറ ൈക ര ം ി പിടി െക ിയി വിധം േചർ വ െകാ ് അവിെട െ ഇ
. ീ എണീ മ വാദി െട െചകി ് അടി ാനായി . അ മന ിലാ ിയി ്
അേ ഹം മ ം ജപി ബ ി തിനാലാ ് ീ അവിെടയി ്. ബ നം കഴി
േ ാൾ ആ ീ ് ക ം കാ ം ഇള ാ ം ഇ ല നി ് മാറിയിരി ാൻേപാ ം
വ ാതായി ്, “അ സാമാന ാരനെ ഞാൻ സ തി . ഞാന േയാ മ രി
ണെമ ് വിചാരി ി . എെ ബ മാന ർവം അയ ണെമ മാ ം ഞാനേപ
ി . അ െന അയ കയാെണ ിൽ സസേ ാഷം െപാെ ാ ാം” എ പറ .
താൻ: എ െന േവണെമ ി ം അവി െ ഇ ംേപാെല ബ മാനി യ ാൻ ഇവിെട
ത ാറാ ്. അവി െ ഉപ വി ണെമ ് ഇവിെട ആർ ം വിചാരമി . േപാ
തി എെ ാമാ ് േവ ്?
ീ: അ ഞാൻപറയേണാ? അേ റിയാമേ ാ. അധികെമാ ം േവ . സാധാരണനട
േപാെല മതി.
താൻ: ിലായാ ം ഇ ിനി തരമി േ ാ. അതിനാൽ ഒരവധി നി യി പറയ
ണം.
ീ: േപാ ക എ ് തീർ െ ിയ ിതി ് എനി ിനി അധികം താമസി ാൻ പാ
ടി . നാെള െ എെ അയ ണം.
താൻ: അ െനതെ .
ീ: എ ാൾ ഇേ ാൾ മാറി നിൽ െ .
ഇ ം പറ കഴി േ ാൾ ആ ീ അവിെട െ കിട . റ സമയം കഴി
േ ാൾ െവ ം ടി ണെമ പറ ക ം െവ ം ടി തിെ േശഷം അവിെടനി ്
എണീ ് േപാ ക ം െച . പിെ ഖേ െടാ ായി ി .
പിേ ദിവസം ൈവ േ രമായേ ാേഴ ം അവിെട െതേ ളെമ ാം അടി തളി
െമ കി മാ ക ം െക ി വിതാനി ് അല രി ക ം ഒ ജ േവ വെയ ാ
െമാ ക ം ട, സാ ാണി, അ ഗ ം, കളഭം, ക രി തലായ ഗ വർഗ ം മാ
ലക ം പനിനീർ തലായവ ം ത ാറാ ി െവ ക ം െച . ഏകേദശം ഏഴര നാഴിക രാ
ിയായേ ാൾ േതവലേ രി ാൻ ളി മായി വ . അേ ഹം അവിെട പ മി ് വി
ള വ ് ഗ ർവ ് ഒ ജ കഴി . പാൽ ായസം, അ ം, അട, അവിൽ, മലർ, പഴം, ഇള
ീർ തലായവയായി നിേവദ സാധന ൾ. ജ കഴി ഉടെന തേലദിവസെ
േ ാെല ഭ ംെകാ ഷൾേകാണമായി ഒ ച ം വര ് ഉമയാൽ പാർവതിയ െയ അതി
ലി ി. അ ഭ ം ജപി ി ക ം മ ം െച ി . േതവലേ രി ാൻ റ ച ന ം
ം ക ിെല ് ആ ജ കഴി ല നി ഗ ർവെന ആവാഹി ് ആ ീ െട ശി
ര ിേല ി ്. ഉടെന അവർ ി ട ി. കെയ ാൽ ഓ ക ം ചാ ക െമാ മ
. ആദ ം േദഹം ആക ാെട ഒ വിറ ം. പിെ ഒ ൗഢനായ ഒ ഷെനേ ാെല
218 33. നാേല ാ പി മാർ

കാലിേ ൽ കാൽേക ിയി ് സംസാരി ട ം. അ ാെത വിേശഷെമാ ം ഇ . ി

ട ിയ ഉടെന കളഭം, മാല ൾ തലായവെയ ാെമ േതവലേ രി ാൻ ആ
ീ െട അ ൽ െവ . ഉടെന ആ ീ “എെ ഇ െല െക ിയ െക ് ഇ വെര അഴി ി
േ ാ. പിെ നി െട ഈ സൽ ാരെ ഞാെന െന സ ീകരി ം?” എ േചാദി .
അ േക താൻ “അ ാര ം ഞാൻ തീെര അ ാളി േപായി. എെ ഈ െത ിെന അവി
പാ ർവം മി ണം” എ പറ ി ് ഒ മ ം ജപി ് ആ ബ മഴി . ഉടെന
ആ ീ ആ കളഭെമ ് േദഹ ിെല ാം ക ം മാലക ം െമ ് ക ം െച
. അേ ാേഴ ം േതവലേ രി ാൻ കർ രം ക ി ക ം അ ഗ ം തലായവ പി
ക ം െച ് ആ ലം ഗ സ ർണമാ ി ീർ ്. ഉടെന ആ ീ പറ ട
ി:

വളെര സേ ാഷമായി. ഞാൻ ഇേ ാൾ െ യാ യായിരി . ഇനി

ഒ കാല ം ഈ ീെയെയ ,ഈ ംബ ിലാെര ം തെ ഞാൻ
ബാധി ത , സത ം. എ ാൽ ഇ ം കാലം ഞാൻ ഈ ീ െട േദ
ഹെ ം ഈ ംബ ാെര ം ആ യി താമസി ി ിതി ്
ഇവർെ ാ സഹായ ം െച ാെത േപാ മ േ ാ. അതിനാൽ
സേ ാഷസേമതം അ ഹി ിരി .അ ആ ിൽ ഈ മാസ ിൽ
ഈ തീയതിയിൽ െ ഈ ീ സവി ് ഒ ഷ സ ാന ാ ം.
ആ ഷൻ സി ം േയാഗ മായി ീ ക ം െച ം. എ മാ മ
,ഈ ംബ ിൽ േകവലം ഢ ാ ം അേയാഗ ാ മായി ആ ം ഒ
കാല ാവി . ഇനിെയാ തല റ കഴി വെര വർ
േത ക േയാഗ തക ായിരി ക ം െച ം. എെ ഈ അ ഹ ി
യാെതാ വ ത ാസ ം വ ത . എ ാൽ എെ ഇ കാരം ഇവിെട നി
് ഇറ ി വി തിനാൽ എ ാല ം ഈ ംബ ിൽ ഷസ ാനം
റവായിരി ക ം െച ം.”

ഇ കാരം പറ ് ആ ഗ ർവൻ ഒഴി േപാ ക ം ഉമയാൾ പാർവതിയ സ ത

െയ ാപി ക ം െച . േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി വലിയ േമെല പി യേ ഹ ി
ായ സേ ാഷ ം വി യ ം േതവലേ രി ാെ േപരി ായ വിശ ാസ ബ മാന
ം സീമാതീത ളായി െവ ് പറേയ തി േ ാ. ആ മാ ിക െന അേ
ഹം സൽ ാരവചന ൾെകാ ം പലവിധ സ ാന ൾെകാ ം മ ം സേ ാഷി ി യ .
ഗ ർവൻ പറ േപാെല അധികം താമസിയാെത ഉമയാൾ പാർവതിയ ഗർഭം ധരി
ക ംഅ യാ ിൽ ആ ദിവസം തെ ആ ീ സവി ് ഒ ഷ ജഉ ാ ക
ം െച .
ഇ കാരം േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി ് ഉമയാൾ പാർവതിയ യി ായ ഏക
നാ ് “ബാലരാമൻ പി സ തി ി ” എ സി നായി ീർ ്. ബാലരാമൻ
പി ജനി ് 960-ആമാ ് േ ർ നാേല ാ ് ംബ ിൽ െ യാ ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 219

ായ ഉടെന േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി തി മന റിയി തി ് തി വന ര

േ ് എ തിയയ . അ നാ വാണി ് 973-ആമാ നാ നീ ിയ സാ ാൽ
രാമവർമ മഹാരാജാ തി മന െകാ ായി െവ ് പറയണെമ ി േ ാ. ആ തി
മന ിേല ് ഈ വലിയ േമെല പി െട േപരിൽ വലിയ കാ ണ ം സേ ാഷ ം
വിശ ാസ ായി . തി മന ിേല രാജ ഭരണവിഷയ ിൽ ധാനസഹായിക
ളായി ി േകശവ(ദാ ് ) പി ദിവാൻജി ം ഈ വലിയ േമെല പി മാ
്. വലിയ േമെല പി ് ായി എ േക േ ാൾ തി മന ിേല ായ
സേ ാഷം എ മാ െമ പറയാൻ യാസം. ഈ ിെയ കാ തി ് തി മന
ിേല വളെര തിയായിരി െവ വിവര ി േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി
തി വന ര നി ് ഒ സ കാര കി കയാൽ അേ ഹം ഭാര െട സവര
ാദികൾ കഴി ടെന െന ഭാര ാസേമതം വ ിൽ കയ ി തി വന ര
െകാ െച സമയം ആ ിതവ ല ം ക ണാനിധി മായ ആ തി േമനി ആ ിെയ
ൈ യിൽ വാ ി തി മടിയിൽ െവ െകാ ്, “നാ ം ന െട വലിയ േമെല പി
ം രാമനാമാ ളാണേ ാ. അ കാരംതെ വലിയ േമെല പി െട ് ന െട
അന രവെ േപ മായിരി െ ” എ ് അ ളിെ ി ്ആ ി ് “ബാലരാമൻ” എ
ക ി േപ വിളി . അ ് ഇളയ റ ാനം വഹി ി ് ബാലരാമവർമ മഹാരാജാവാ
യി വേ ാ. ഈ സംഗതി വിചാരി ാൽ ആ ബാലരാമൻ പി േയാളം ഭാഗ ായി ്
ആ വംശ ിൽ മ ാ ായി ിെ തെ പറയാം. ലേശഖരെ മാ െട തി മടി
യിൽ യറിയിരി തി ം അവി തെ ക ി േപ വിളി തി ം മ ാർ ം
സംഗതിയായി ി േ ാ.
986-ആമാ ് ബാലരാമവർമ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് നാ നീ ിയ േശഷം
േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി ായാധിക ം നിമി ം തി വന രം വി ് േ ർസ
220 33. നാേല ാ പി മാർ

ഹ ിൽ െ വ താമസി . എ ി ം വലിയ േമെല േദ ാഗ ിൽനി ് അേ

ഹം മാ കേയാ അേ ഹെ ആെര ി ം മാ കേയാ െച ി . ആജീവനാ ം അേ ഹം ആ
ഉേദ ാഗ ിൽ െ യാണി ്. ബാലരാമവർമ മഹാരാജാവിെ കാലാന രം രാജ ം
ഭരി ി ീല ീമഹാരാ ി, ീപാർവതീമഹാരാ ി എ ിവർ ം േയാഗീശ രൻ
രാമൻ പി െട േപരിൽ വളെര ക ണ ായി . അതിനാൽ ആ മഹാരാ ിമാർ
വലിയ േമെല പി െട േജാലികെള ാം അേ ഹം തെ തിനിധിയായി നിയമി
“ചാ യിൽ ശ രനാരായണപി ” എ ആെളെ ാ േനാ ി ം ശ ളം വ ം
റ ഇേ ഹ ി തെ വീ ിൽ അയ െകാ തി ച ംെക ി നട ി ക മാ ്
െച ി ്.
േയാഗീശ രൻ രാമൻ പി 996-ആമാ ് ചി മാസ ിൽ 96-ആമെ വയ ിൽ
യശ രീരനായി ഭവി . അേ ഹെ ഇേ ാ ം ആ ംബ ാർ അവിെടെവ ് ആചരി വ
്.

3. ബാലരാമൻ പി
ഇേ ഹം ഒ വലിയ സം തപ ിത ം കവി ം േജ ാ ം മ വാദി ം ൈവദ മാ
യി . ഇേ ഹ ി രായസം, സാ തി തലായ സർ ാ േദ ാഗ ായി . ഇേ
ഹെ റി ് അറി ം ഓർമ വർ ഇേ ാ ം പല തിനാൽ ഈ മഹാെന ി
അധികം വി രി ി .
ബാലരാമൻ പി ചരമഗതിെയ ാപി ് 90-ആമെ വയ ിൽ 1050-ആമാ ിലാ
്. ഇേ ാൾ നാേല ാ ് ംബ ി ശ രനാരായണപി അവർകൾ േമ റ
മഹാെ സ ാനപര രയി ൾെ ആളാെണ ടി പറ െകാ ് ഈ ഉപന ാസ
െ ഇവിെട സമാപി ി െകാ .
 34
കായം ളം െകാ ി

കാ
െകാ
യം ളം െകാ

ി ഒ വലിയ ക
ിെയ റി േക ി ി ാ വരായി തി വിതാം റിെല
, േകരള ിൽ െ അധികംേപ ായിരി െമ േതാ
ം അ മി മാെണ ാ ് മി വ െട ം േബാധം. വാ വ
ി . എ ാൽ

ിൽ അയാൾ ഒ സത വാ ം മര ാദ ാര ം ടിയായി . പര ര വി ളായ

ഈ ണ ൾ എ ാം ടി ഒരാളി ായിരി െത െനയാെണ ് ചിലർ വിചാരിേ
ാം. അ ് ഏ കാരെമ പി ാെല വ സംഗതികൾെകാ ് േബാധ െ െമ
മാ േമ ഇേ ാൾ പറ .
െകാ ി ജനി ് 993-ആമാ കർ ിടമാസ ിൽ അമാവാസിയിൽ അർ രാ ി
സമയം തി വിതാം റിൽ കാർ ിക ി ാ ിൽേ ർ കീരി ാ ിയിൽ
െകാ ള ര ് സമീപ ായി സ ഹ ിലാ ്. െകാ ി െട പിതാ ം വലിയ
അ മി ം ക മായി . അയാ െട ധാന ഉപജീവനമാർഗം േമാഷണംതെ യായി
. അ േമാ ി കി െകാ ് അേഹാ ി കഴി വ െവ ാെത അയാൾ
സ ാദ െമാ ായി ി . ഒ രാ ിയിൽ ഒ ം േമാ ി ാൻ തരെ ിെ ിൽ
പിേ ദിവസം അയാ ം അയാ െട ംബ ി വ ം പ ിണിതെ . അയാ െട ി
തി അ മാ ം േമാശമായി . അതിനാൽ തെ നായ െകാ ിെയ യഥാകാലം
വിദ ാഭ ാസം െച ി തി ം മ ം അയാൾ കഴി ി .
െകാ ി ഏകേദശം പ വയ വെര വളെര ക െ ് ഒ വിധം സ ഹ ിൽ
െ താമസി . അതിെ േശഷം അവൻ വിശ ് സഹി ാൻ പാടി ാെതയായി ് വീ ിൽ
നി റെ ് അ േദശമായ ഏ ർ എ ല െച േചർ . അവൻ അവിെട
േ ി സമീപ ായി ഒ പരേദശ ാ ണെ മഠ ിൽെ ്ആ ാ
ണെ അ ൽ താെനാ ഹ ദീയ ബാലനാെണ ം ദാരി ഃഖം നിമി ം ഇറ ി
റെ താെണ ം മ ം പറ േകൾ ി ം തനി വിശ ് ഹമായി ീർ ിരി
തിനാൽ വ ം തരണെമ ് അേപ ി ക ം െച . ദയാ വായ ആ ാ ണൻ െകാ

221
222 34. കായം ളം െകാ ി

ി െട ദീനവചന െള േക ം പാരവശ ം ക ം മന ലി കയാൽ വാർ ക ിയിൽ

െറ വ ം ഉ ം ഇ ് അവ വയ നിറ വെര െകാ . ആ വാർ ക ി ന െട
െകാ ി ് അേ ാൾ പ ാ തെ ാൾ മാ ര തായിേ ാ ിെയ പറയണെമ
ി േ ാ.
ക ി ടികഴി തിെ േശഷം ആ ാ ണൻ െകാ ിേയാ ്, “ആഹാര ി
വക കി ിയാൽ നിന ് ഇവിെടെയ ം താമസി ാേമാ?” എ േചാദി . െകാ ി
സേ ാഷേ ാ ടി അ െനയാകാെമ സ തി . ഉടെന ആ ാ ണൻ അവിെട
േ ിെ കിഴേ നടയിൽ ‘വലിയവീ ിൽ ീടിക’ എ സി മായി ായി
പീടികയിൽ െകാ െച ് ‘ഇവെനാ പാവെ േമ െ ാ നാ ്. ഇവ ് ആഹാര
ി വ ം െകാ ാൽ ഇവിെട താമസി െകാ ം’ എ പറ ് അവെന ഏൽ ി .
പീടിക ാർ അ െന സ തി ് അവെന അവിെട താമസി ി ക ം െച .
െകാ ി ് ആദ ം അവിെട നി യി േവല സമാന െള െകാ കയായി
. അ ് അവൻ വളെര ജാ തേയാ ം ശരിയാ ം െച കയാൽ തലാളി വളെര
സേ ാഷം േതാ ക ം െകാ ി ് ഭ ണം, വ ധാരണം തലായവ യാെതാ
ി ം ടാെത ശരിയായി െകാ വരി ചി ം െക ക തലായ ചില േജാലികൾ ടി
െകാ ിെയ മതലെ ി. കാല േമണ സാമാന ൾ അള ം ി ം െകാ ക,
വാ ക തലായി പീടികയി സകല േജാലികൾ ം മതല ാരൻ െകാ ിയാ
യി ീർ . െകാ ി സകല ികൾ ം േത കെമാ വാസന ം സ ത ം
അതിയായ ജാ ത ായി തിനാൽ തലാളി ് അവനി സേ ാഷ ം വിശ ാ
സ ം അളവി ാെത വർ ി ക ം െച .
അ െനയിരി േ ാൾ ഒരി ൽ തലാളി ക വടസാമാന ൾ വാ ിെ ാ വരാ
നായി ആല ഴ േപായി. െകാ ിെയ ം െകാ േപായി . അവിെടെ സാ
മാന െള ാം വ ിയിലാ ി ഇേ ാ റെ . മേ മാർഗം അതികലശലായി ഒ
േകാ ം പിശ ം ട ി. ഓളം വലിയ മലേപാെല ഉയർ ് ഇളകിമറി ട ി. വ ി
യിൽ െവ ം അടി േകറി ട ി. വ ി െമ തീർ യാ ി വ ി ാരൻ “അേ ാ!
ഞാൻ വിചാരി ാൽ നി ിയി . ക േ ാൽ ീ വ ി േനെര നിൽ ി . ഇതാ
ഓള ാ ിയിലായിരി . ൈദവം തെ ര ി െ ” എ ം മ ം പറ നിലവിളി
ി ട ി. “സാമാന ൾ േപാ േപാകെ . ന െട ജീവ ം േപാ മേ ാ” എ
പറ തലാളി ം നിലവിളി ട ി. അേ ാൾ െകാ ി “നി ൾ വ സനി ാെത ം
കലശൽ ാെത മിരി ാെമ ിൽ വ ി ഞാൻ കര ി ാം. ായിരി ണം, ന
പട വ ് ” എ പറ . ൈധര സേമതം വ ി െട അമര െച ക േ ാെല
് ഊ ി ട ി. യാെതാരാപ ം അപകട ം ടാെത അവൻ വ ി കടവില ി
ക ം െച . െകാ ി ഇതി ക േ ാൽ ി പരിചയ ായി ി . അവ
സകല േവലകൾ ം ത ാതെ ഒ വശത ായി . ഈ സംഗതി നട തിെ
േശഷം സാമാന ൾ െകാ വ തി ് ആല ഴ ം െകാ ി ം േപാ േ ാൾ തലാളി
െട വ ി ാരനായി ം െകാ ിതെ യായി . ഇ െന റ കഴി േ ാൾ
െകാ ി നിത ി മാ ം െകാ ാൽ േപാെര േതാ കയാൽ തലാളി െച
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 223

ല കഴി തിമാസം ഒ െചറിയ സംഖ അവ ശ ളമായി ം െകാ ട ി. ശ ളം

വാ ിയാൽ അവൻ വീ ിൽ െകാ േപായി അവെ മാതാപിതാ ാ െട ക ിൽ െകാ
കയ ാെത സ കാര മായി സ ാദി ി ി .
ഇ െനയി കാല ് ഒ ത ൾ കായം ള വ താമസി ചില ഹ ദീ
യെര ആ ധാഭ ാസ ം കായികാഭ ാസ ം മ ം പരിശീലി ി തായി െകാ ി േക .
എ ാൽ തനി ം ചിലെതാെ പഠി ണെമ നി യി ് െകാ ി ഒ ദിവസം ൈവ
േ രം പീടികയിെല േജാലികെള ാം കഴി തിെ േശഷം കായം ള െച ത
െള ക തെ ടി വ െമാെ പഠി ി ാൽ െകാ ാെമ പറ . അ േക ത ൾ,
‘നിെ ഒ ം പഠി ി ാൻ പാടി . ഒ ം പഠി ി ാ ി തെ നിെ പിതാ വലിയ
അ മിയായിരി . കാല ിതിെകാ ് നീ അവെന ാൾ അ മിയായി ീരാനാ ്
എ ം. നിെ അഭ ാസ ൾ ടി ശീലി ി ാൽ നീ േലാകം ടി ം. അതി കാരണ ത
നാകാൻ എനി മന ി . എെ ശിഷ ൻമാർ പേരാപ വികളായി ീ ് എനി ം
സ ടമാ ്. അതിനായി ഞാൻ എെ ശിഷ െര അഭ സി ി ്. ശ ളിൽനി
ാ ആപ കൾ ത ൾ പ ാെത ത െകാ തിനായി മാ മാ ് പഠി
ി ്. അതിനാൽ നിെ ഞാൻ അഭ സി ി കയി ’ എ പറ . അ േക ്
ഏ ം ിതേ ാ ടി െകാ ി മട ി വ . എ ി ം അവൻ ഇ ാഭംഗേ ാ ടി
ആ ഉദ മം േവെ വ ി . രാ ികാല ളിലായി ത ൾ തെ ശിഷ െര അഭ സി
ി ി ്. അ െകാ ി ന തരമായീർ . അവൻ പീടികയിെല േജാലികെള ാം
224 34. കായം ളം െകാ ി

കഴി ് അ ാഴ ം കഴി ് പതിവായി ആ മറിയാെത കായം ള െച ത െട കള

രി സമീപം ഒ ല ി ് അഭ ാസ െള ാം ക പഠി ം േനരം െവ
തി ് പീടികയിെല ക ം െച ംെകാ ി . അതി ിശാലിയായ അവൻ അ
െന മി വിദ ക ം ആ ം പഠി ി ാെത ക തെ വശമാ ി. അ െനയിരി േ ാൾ
ഒ ദിവസം െകാ ി ഒളി ി ് അഭ ാസ ൾ ക പഠി ് ഒരാൾ കെ ക
ം വിവരം ഉപായ ിൽ ത െള ധരി ി ക ം െച . ഉടൻ ത ൾ ശിഷ ൻമാരിൽ
ചിലെര വി െകാ ിെയ വിളി ി കളരിയിൽ വ ി. ത െട ശിഷ ൻമാർ വ
വിളി ി ് ഒ ം മടി ാെത െകാ ി കളരിയിൽ െച . ത ൾ അവേനാ ് ‘നീ എെ
ാം പഠി ?’ എ േചാദി . ‘ഇവിെട പഠി െത ാം ഞാ ം പഠി ’ എ െകാ ി
മ പടി പറ . അ േക ത ൾ അവെന ഒ പരീ ി . അേ ാൾ ത െട സ ം
ശിഷ െര ാൾ അഭ ാസവിഷയ ിൽ െകാ ി േയാഗ നായി ീർ ിരി തായി
. ഇതി ൽ ത ൾ ് അ യയ , വളെര സേ ാഷമാ ് േതാ ിയ ്. ഇ ം
ിമാനായിരി ഇവെന ശരിയായി അഭ സി ി കതെ േവണം എ നി യി ്
ത ൾ, പതിവായി കളരിയിൽ വ ് അഭ സി െകാ തി ് െകാ ി ് അ വാദം
െകാ . പിേ ദിവസം തൽ പതിവായി െകാ ി രാ ിേതാ ം കളരിയിൽ ഹാജരായി
അഭ സി ട ക ം െച . അവൻ ത െട അ ൽനി ് അ ാല നട ായി
െവ ്, തട തലായ ആ ധാഭ ാസ ം ഓ ം, ചാ ം, മറി ൽ, തിരി ൽ തലായ
കായികാഭ ാസ െമ ാം ശീലമാ ി. ആക ാെട റ ദിവസെ അഭ ാസംെകാ
െകാ ി ഒെരാ ാ രം അഭ ാസിയായി ീർ എ പറ ാൽ മതിയേ ാ. െകാ
ി െട അനിതരസാധാരണമായ ിസാമർഥ ംെകാ ് ത ൾ വളെര സേ ാഷം
േതാ ി. ആ ത ൾ ് ഈ വക അഭ ാസ ൾ മാ മ ശീല ായി ്. അയാൾ
കൺെക ്, ആൾമാറാ ം തലായ ജാലവിദ ക ം ഹി ി ായി . പേ , അെതാ
ം അധികം േയാഗി ക ം ശിഷ െര പഠി ി ക ം പതിവി ായി . െകാ ി
െട േപരിൽ അത ധികമായി സേ ാഷ ം വാ ല ം േതാ കയാൽ ത ൾ ആ വക
വിദ ക ം െകാ ി ഢമായി ഉപേദശി െകാ . ഇവെയ ാം ഹി തിെ േശഷം
െകാ ി യഥാശ ി ദ ിണ ം െകാ . പീടികയിെല കണെ കാ േട ം
മ ം സഹായ ം സഹവാസ ം തലാളി െട ആ ല ം നിമി ം െകാ ി ഒ വിധം
തമി ം മലയാള ം എ താ ം വായി ാ ം ശീലമാ ക ം െച .
അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം ൈവ േ രം സ ായി ഏ ർ േ
ിെല ശാ ി ാരൻ ലാം ശർ ര ് അത ാവശ മാകയാൽ പണ ം പാ ം
െകാ ് ഒരാെള പീടിയിൽ അയ . പീടിയി ായി ശർ ര വ ം അവസാനി
ി . എ ി ം തലാളി െട വീ ിൽ ശർ ര ധാരാളം േശഖരി ി ായി . വീ ്
പീടിക െട സമീപ തെ ആയി . അതിനാൽ വീ ിൽെ െറ ശർ ര എ
െകാ വ വാനായി തലാളി െകാ ിെയ വീ ിേല ് അയ . െകാ ി വീ ിൽ െച
സമയം അവിെട വെര ാം പടി ര അട സാ യി ളി ാൻ േപായിരി കയായി
. വീ ി ം വലിയ മതിൽെ ായി . െകാ ിര വിളി ി ം ആ ം
മി ാ യാൽ അവൻ പാ ംെകാ റ മറി മതിൽെ ിനക കട ക ം വീ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 225

ിെ ഇറയ ചാറയിൽ നിറ ി ി തിൽനി ് ആവശ െ ശർ ര പാ ിലാ ി

തലയിൽെവ െകാ മറി മതിൽെ ി റ ിറക ം പീടികയിൽ െച
ലാം ശർ ര ിെ ാ ക ം േശഷ ായി പീടികയിെല ചാറയിലാ ി
അട വ ക ം െച . പിേ ദിവസം ആേരാ പറ ് െകാ ി കാണി ഈ വിദ ം
അവൻ കായം ള േപായി അഭ ാസ ൾ പഠി െവ വിവര ം തലാളി അറി .
അ വെര െകാ ി രാ ി കാല ളിൽ കായം ള േപായി അഭ സി സംഗതി തലാ
ളി അറി ി ി . ഈ സംഗതികെള ാം മന ിലാ ിയതിെ േശഷം തലാളി െകാ
ിെയ അ ൽ വിളി വീ ിൽനി ശർ ര എ െകാ വ ്ഏ കാരമായി
എ ംത െട അ ൽ േപായി അഭ ാസ ൾ പഠി ക ാേയാ എ ം മ ം
േചാദി . െകാ ി ഒ ം മറ വ ാെത എ ാം സത മായി, ഉ ായ േപാെല സ തി
പറ . ഉടെന തലാളി, നീ എനി ് വളെര സഹായ ൾ െച ി ്. അെതാ ം ഞാൻ
ഒ കാല ം മറ കയി . നിെ േപരിൽ എനി വളെര സേ ാഷ ം വിശ ാസ ്.
എ ി ം നീ ഇവിെട താമസി ണെമ േതാ ി . ഞാൻ ഇ െന പറ െകാ ്
നിന മന ാപ ം എെ േപരിൽ വിേരാധ ാക ്. എ ം നീ എെ ബ വായി
െ ഇരി ണം. ഞാൻ ആവശ െ സഹായ ൾ എ ം എനി നീ െച തരി
ക ം േവണം. എ ാൽ കഴി സഹായ ൾ ഞാൻനിന ം െച തരിക ം േവണം.
എ ാൽ കഴി സഹായ ൾ ഞാൻ നിന ം എ ം െച ത താ ് എ പറ
് അ വെര കണ തീർ ് അവ െകാ ാ ായി ശ ള ം ആയിരംപണം
226 34. കായം ളം െകാ ി

സ ാനമായി ം െകാ ് അവെ വീ ിേല യ . അ െന െകാ ി വലിയവീ ിൽ

പീടികയിൽ നി പിരി േപാക ം െച . അ െകാ ി ് ഇ പ വയ ായമാ
യി . അതിനാൽ അവൻ പീടികയിൽ േജാലിയായി താമസി ട ിയി ് ഏകേദശം
പ െകാ േ ാളമായി െവ വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
െകാ ി സ ഹ ിൽ താമസമാ ിയതിെ േശഷം അധികം താമസിയാെത കല ാ
ണം കഴി ് ഭാര െയ തെ വീ ിൽ െകാ വ . ആയിട തെ അവെ മാതാപിതാ
ൻമാർ കാലഗതിെയ ാപി േപായി. ഭാര വളെര െച മായിരി െകാ െകാ
ി തെ ഭാര െട മാതാവിെന ടി സ ഹ ിൽ െകാ വ പാർ ി .
െകാ ി പി സ ാദ മായിേ ാ സ സ ാദ മായിേ ാ യാെതാ ത മി ാ
തിനാൽ പിെ ം കാലേ പ ി വളെര െഞ ം തെ യായി . അതിനാലവൻ
തെ സതീർഥ രായ ചില ഹ ദീയെര െട പിടി െകാ ് ചില അ മ വ ികൾ
ട ി. അന രാജ ളിൽ െച സഹായവില വ ാജചര കൾ വാ ി ഇവിെട (കാ
യം ള ) െകാ വ വി ലാഭെമ കയാ ് െകാ ി െട അ മ വ ികളിൽ
ആദ ം ധാനമായി ്. പി ീ ് ചില െട ഭവന ൾ േഭദി ് അക കട സർവ
ം െകാ യി ക, വഴിേപാ െട ൈകവശ െത ാം പിടി പറി ക തലായവ ം
ട ി. എ ാൽ പാവെ വെര ം മര ാദ ാെര ം ധർ ി ാെര ം മ ം െകാ ി
ഒരി ം ഉപ വി ാറി ായി . വലിയ ധനവാ ാ ം പ െവ ം േപാ ം ആർ ം
െകാ ാ വ മായ ാ െട ഭവന ളിൽ മാ േമ അവൻ കയറി െകാ യിടാ .
െകാ ി ് ഒരി ൽ എെ ി ം െകാ ാൽ പിെ അവെര അവൻ ഒരി ം ഉപ
വി ാറി . അവ ് ഉപജീവന ി നിവ ിയി ാതാ േ ാൾ വലിയ ധനവാൻമാരാ
യി വ െട അ ൽ െച തനി ഇ പേവണം, അെ ിൽ ഇ പറ െന േവ
ണെമ പറ ം. ഉടെന െകാ യ ാൽ പിെ യാെതാ ഉപ വ മി . ഒ സമയം
മട ിെ ാ തി ം അവ വിേരാധമി . വാ ിയ സംഖ ം പലിശ ം റ െട
േവണെമ ിൽ അ ം അവൻ െകാ േ ം. േചാദി ി െകാ ിെ ിൽ ആ െകാ ാ
വ െട സർവസ ം നാ ദിവസ ിനകം െകാ ി െകാ യടി െകാ േപാ െമ
് നി യമായി . െകാ ി ഇ െന െകാ െചെ ത കെള ാം അവ ം
കാ ം ടി അ ഭവി ക മാ മ െച ി ്. അവെ വീത ീ ് കി െകാ ്
അവൻ ധാരാളമായി ധർ ം െച ി . െകാ ി ഈവക ത കൾ സ ാദി ാറി .
അ േ ടം ഖമായി കഴി ടണെമ മാ േമ അവ വിചാ ായി .
സ േദശികളായ പാവെ വെര അവൻ ധാരാളമായി സഹായി െകാ ി . െകാ
ി െട കാെര ാം ആദ ം േകവലം നിർധനൻമാരായി . അവെ സഹകരണം നി
മി ം അവെര ാം േമണ വലിയ ധനിക ാരായി ീർ . െകാ ി മാ ം അധി
കം സ ാദ െമാ ായി ി . അവെ ആ ിത ാ ം സ േദശിക മായി അേന
കം പാവെ വ ം െകാ ി െട സഹായം നിമി ം സ ാരായിതീർ ി ്. ഇ
ജാതി ാെര അെ ിൽ ഇ മത ാെര മാ േമ സഹായി എ നിർബ ം
െകാ ി ായി ി . ാ ണനായാ ം നായാ ം സ ജാതിയായാ ം ാ
നിയായാ ം, അവെന ആ യി ാൽ ത ാൽ കഴി സഹായം അവൻ െച െകാ ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 227

. ആക ാെട േനാ ിയാൽ െകാ ി ലം അ ാല സ ാരായിതീർ ി

ദരി ർ ം നിർധന ാരായി ീർ ി ധനികർ ം സംഖ യി .
ീവിഷയമായി ർനട ം െകാ ി സാമാന ിലധിക ായി . െകാ
ി നിമി ം പല ജാതിയി ലടകൾ ം വളെര സ ാദ ായി ്. ഒ
ീെയ അവൻ ഏകേദശം ഭാര യായിതെ വ ി . അ ് എ െനേയാ അവെ
ഭാര െട ത അറി വശമാ ക ം ഭാര േയാ പറ ക ം വീ ിൽ വളെര ശ ക ം
വഴ െമാെ ഉ ാ ി ീർ ക ം െച . എ ി ം െകാ ി ്ആ ീെയ ഉേപ
ി തി മന വ ി . ഒ ദിവസം ആ വ (ഭാര െട ത ) െകാ ിേയാ
േനരി തെ ആ ീ മാ സംസർ ം മതിയാ ണെമ പറ . അ െകാ
ി ് ഒ ം രസമായി . അതിെന റി ് അവർ ത ിൽ വളെര വാഗ ാദ ായി. വഴ
കി വ േ ാൾ െകാ ി േദഷ ം വരിക ം അവൻ ഒ വടിെകാ ് വ െട
തല ് ഒരടി െകാ ക ം വ െപെ മറി വീ മരി . ഈ കഥ ആെര മ
റിയി ാെത െകാ ി അ രാ ിയിൽതെ ആ വ െട മ തശരീരം ഒ പായിൽ
െപാതി െക ി വലിയ ക െവ കായ ളം കായലിൽ താ ി ള . എ ി ംഒ ര
ദിവസം കഴി േ ാൾ എ െനേയാ സംഗതി റെ ാെ േറേ സംസാരമായി.
അ െന അ പറ ്ഇ പറ ് വർ മാനം കാർ ികപ ി തഹസീൽദാ െട
െചവിയി െമ ി. ഉടെന തഹശീൽദാർ (അ ാല മജിേ െ പറയാറി ) െകാ
ിെയ പിടിേ ൽ ി തി േപാലീ കാർ ഉ ര െകാ . എ ി ം അവെന പി
ടി തി ് അ െയ ിൽ ആർ ം കഴി ി . െകാ ി വലിയ അഭ ാസിയായി
തിനാൽ ഒ പ പ േപർ വിചാരി ാ ം മ ം അവെന പിടി ാൻ കഴി കയി .
സദാ അവെ ക ിൽ കഠാരി െട ആക തിയിൽ ഒരാ ധ ായിരി ം. അവെ െട
വലിയ അഭ ാസിക ം അ മിക മായ പല കാ ം എേ ാ ായിരി ം. അവെന
പിടി ാൻ ആർ ം ൈധര ായി . ഈ സംഗതി നട തിെ േശഷം േപാലീ കാ
െട അേന ഷണം ട ിയേ ാൾ തൽ െകാ ി ഒളി ം വളെര ക തേലാ ടി മാ ്
നട ി ്. അതിനാൽ അവെന േനെര കാ തി തെ അ എ മ ായി .
ഒ സമയം ക ാൽ െ ം ാണഭയം നിമി ം അവെന ആ ം പിടി മി േ ാ.
െകാ ി ഒളി നട കയായി എ ി ം സ േദശം വി ് എ ം േപായി . കാർ ി
ക ി, ക നാഗ ി, മാേവലി ര ഈ താ കളിലായി ് അവൻ കഴി ി.
പിടി പറി, േമാഷണം തലായവ അ ാല ം അവൻ യഥാ ർവം നട ിെ ാ തെ
ഇ .
െകാ ി െട അ മ ൾ ദിവസം തി വർ ി ക ം കായ ളം െകാ ിഎ
സി ി രാജ െമാ പര ക ം, അേ ാേഴ ം അവെന ഏ വിധ ം പിടി ണെമ
നി ർഷ ഗവൺേമ ി ടി വരിക ം െച . ഒ ം 1025-ആമാ ് ദിവാൻജി
കാർ ിക ി ഹസീൽദാ െട േപർ േനരി ് ഒ രവയ . അതിൽ ഒ വാര ി
നകം െകാ ിെയ പിടി ി ഠാണാ വിലാ ാ പ ം തഹശീൽദാെര ഉേദ ഗ ിൽനി
ം ിരമായി മാ താെ തീർ യായി ാവി ി . ഈ ഉ ര ക േ ാൾ
തഹശീൽദാർ ് വളെര വിചാര ം വ സന ാ ിെയ പറേയ തി േ ാ.
228 34. കായം ളം െകാ ി

ിമാനായ തഹശീൽദാർ െകാ ി െട ഢസ ാരം ഏെത ാം ദി കളിലാെണ ം

മ ം രഹസ മായി നട ിയ അേന ഷണ ിൽ അവ േമൽ റ ീ മായി അ
െ ം മി ദിവസ ം രാ ി കാല ളിൽ അവൻ അവ െട വീ ിൽ വ െമ ം േവെറ
ഒ ം അവ മായി സംസർ െ ം അയാൾ ് ആ ര ിൽ െകാ ിേയാ
രസമിെ ം മന ിലായി. തഹസീൽദാർ ആ ൻ ഖാ രം ആ മറിയാെത ആ ീ
െയ വ ി. അവേളാ ് “നിെ എെ ഭാര യായി സ ീകരി ണെമ ഞാൻ വിചാരി
. നീ അ സ തി പ ം അധികം താമസിയാെത സംബ ം നട ണെമ ാ ്
ഞാൻ വിചാരി ്. പേ അ െനയായാൽ െകാ ി മാ അ ം േവെ
െവേ തായി വ ം. അ ം ൻ ി പറേ ാം” എ പറ . ഇ േക ് ആ
ം ലി ഒ േമ മാ അ േ ാൾ ന ് ഒ തഹസീൽദാ െട ഭാര യായിരി
താണേ ാ എ വിചാരി . “അവി െ ഇ ംേപാെലെയാെ െച ് എനി
സ തമാ ്. അതി േവ ി ഞാെനെ ാം േവണെമ ി ം െച ാം” എ പറ .
“എ ാൽ ഇ രാ ിയിൽ അവൻ വ േ ാൾ നീ ഈ മ ി േറ പാൽ കാ ി അവ
െകാ ണം” എ പറ തഹശീൽദാർ ഒ മ അവ െട ൈക ിൽ െകാ .
അ ദിവസം തെ സംബ ം നട ി ളയാെമ ം അതിേല േവ െതാെ
വ ം തി തൽ ാലം ഇതിരി െ എ പറ തഹശീൽദാർ അ പ ം
െകാ . അവൾ അെത ാം വാ ി സേ ാഷേ ാ ടി വി ിേല വ വഴിതെ
ആ മറിയാെത േപാ ക ം െച .
ഏകേദശം പാതിരായായേ ാൾ െകാ ി ഏകാകിയായി ആ ീ െട വി ിെല
ി. അവൻ ക ം േത ക കി ശയന ഗ ഹ ിൽ േവശി ടെന അവൾ തഹശീൽദാർ
പറ ി േപാെല മ ി കാ ിപാൽ െകാ െച െകാ . െകാ ി
േ തെ അവൾ പാൽ കാ ിെകാ ക പതി ായി തിനാൽ അവൻ യാെതാ
സംശയ ം ടാെത പാെല ടി ക ം മാ േനരം കഴി േ ാൾ േബാധരഹിത
നായി വി ക ം െച . അേ ാേഴ ം തഹസീൽദാർ ൻ ി ച ംെക ിയി െപാെല
ചില സഹായികേളാ ടി േപാലീ കാർ അവിെട എ ക ം െകാ ിെയ ബ ി കാർ
ിക ി ഠാണാവിേല ് എ െകാ േപാ ക ം െച . ആ സമയം െകാ ി
തീെര േബാധമി ായി . അവൻ ശവംേപാെല കിട കയായി . േപാലീ കാർ െകാ
ിെയ ഠാണാവിലാ ി ൈക ം കാലി ം വില െവ ക ം അേ ാൾതെ വിവരം
തഹശീൽദാ െട അ ൽ അറിയി ക ം െച .
െകാ ിെയ ഭാര െട ത െയ അപായെ ിയ ് 1015-ആമാ ് ആയി .
അ ാലം തൽ പ െകാ ം അവൻ ഒളി നട കയായി . അതിനിട ് അവെന
പിടി തി ് ആ വിചാരി ി ം കഴി ി . ഒ ം 25-ആമാ ് അവെന പിടി
േമ റ കാരം ചതി ാ ്. െകാ ി സ േബാധേ ാ ടിയിരി കയാെണ ിൽ
അ ം അവെന ആ ം പിടി കയി ായി . ലടകെള വിശ സി ാ ാ ഫലമി
െനയാെണ ് എ ാ ം അറി ിരിേ താ ്.
തഹശീൽദാർ ആ രാ ിയിൽതെ െകാ ിെയ പിടി കാർ ിക ി ഠാണാവി
ലാ ിയി എ വിവര ി ് അടിയ ിര ിൽ ഹ ർ ് എഴിതിയയ . അവെന
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 229

ഉടെന ഠാണാ ാറാ വഴി േവ ക തേലാ ം ബ വേ ാ ം ടി തി വന രേ

യ ാൻ അടിയ ിര ിൽ െ ഉ ര വരിക ം െച .
െകാ ി ് അവെന പിടി ഠാണാവിലാ ിയതിെ പിേ ദിവസം േനരം െവ
േ ാേഴ ം േബാധം വീ . അേ ാഴാ ് താൻ ബ ന ിലകെ ിരി കയാെണ
് അവനറി ്. ഇ ് ആ ലട െട വിശ ാസവ നയാൽ പ ിയതാെണ ് അവൻ
അേ ാൾ തെ മന െകാ ാേലാചി നി യി ക ം െച . അ രാ ിയാ
വെര അവൻ ഠാണാവിൽ െ കിട . ഏകേദശം പ നാഴിക രാ ിയായേ ാൾ
വില ക ം െപാ ി െകാ ി ഠാണാവിൽ നി െവളിയിൽ ചാടി ഓടി ള . അവ
െ ൈക ിൽ സദാ ഉ ായിരി ാ ആ ധം ആ ീ െട വീ ി െ ിൽ എ
ാെമ വിചാരി ് അവൻ േനെര അേ ാ തെ നട . അവിെട െച േ ാൾ അവ ം
അവ െട ഇ നായ വാ ം ടി അ ാഴം കഴി . ൈസ വരസ ാപ ം െച െകാ
ിരി കയായി . ര െട വാതിൽ ചാരിയി െ ി ം സാ യി ി ായി ി .
അക വിള ായി . െകാ ി ഒ ം സംശയി ാെത വാതിൽ റ ് അകേ
കട . ആ സമയം െകാ ി അവിെടെ െമ ് അവൾ േലശം േപാ ം വിചാരി ി
ി . ഒരി ം തിരി വരാനിടയാകാെത അവെന ിെ ാ കേയാ നാ കട ക
േയാ െച െമ ായി അവ െട വിശ ാസം. അ െന ഇരിെ െപെ െകാ ി
െയ ക േ ാൾ അവ െട മന ി ായ വികാര ൾ ഏെത ാം കാരമായിരി െമ
വായന ാർ അവ െട മേനാധർമംേപാെല ഊഹി െകാ കയ ാെത പറ റിയി
കാര ം യാസംതെ . െകാ ിെയ ക മാ യിൽ ര േപ ം െപെ െ ണീ ് ഒ
സം മേ ാ ം വിറയേലാ ം ടി മറ െട ഒരരികിേല മാറിനി . െകാ ി റി ക
230 34. കായം ളം െകാ ി

കട ി ് ആദ ം ക ക ിലിെ താെഴ കിട ി തായ സ ം ആ ധം െപെ

ക ിെല , െകാ ി ആ ധെമ ് ഒ വീ ക ം ആ ലി െട ം അവ െട
ഇ നായ േൻയ ം തല താെഴ വീ ക ം ഒ മി കഴി . െകാ ി അേ ാൾ റ
ിറ ിേ ാ ക ം െച .
അവൻ േപായ വഴി തെ ഒ ള ിൽ ഇറ ി ളി ം കഴി സ ഹ ിെല ി.
അേ ാൾ അവെ ഭാര ഭർ ാവിെന േപാലീ കാർ പിടി െകാ േപായി ഠാണാവിലാ
ിെയ േക വിഷാദി ് അ ജലപാനം േപാ ം കഴി ാെത കിട കയായി . െകാ
ി റ െച വാതിലിൽ ി പ െ വിളി . വിളി െത ാം അവൾ േക എ ി ം
അ ് ഇ ാരാെണ നി യം വരാ യാൽ അവൾ വാതിൽ റ ി . പിെ െകാ ി
സ ം ഉറെ വിളി ക ം “സംശയിേ ഞാൻതെ യാ ്. വാതിൽ റ ് ” എ
മായി പറ ക ം െച കയാൽ അവൾ ് ആൾ ഇ ാരാെണ മന ിലാ ക ം വി
ള െകാ ിെ ാ വ വാതിൽ റ ക ം െച . പിെ അവൾ േവഗം അരി െവ .
ര േപ ം അ ാഴ . െകാ ി പ ിയ അബ ം അവ ം ഭാര ായ വിഷാദ ം
മ ം അവ ം പര രം പറ . ം ലിമാ െട തെയ റി ം തെ ഭാര െട മേനാ
ണെ ം േ ഹേ ം റി ം െകാ ി ് അ ക ം േക ം അ ഭവി ം ന േപാ
െല അറിയാനിടയായി. അ തൽ അവൻ അന ീസംസർ െമ ി േവെ
വ ക ം െച . പിെ എ ം െകാ ി ഏകപ ീ തേ ാ ടി െ യാ ്
ഇ ി ്.
െകാ ി തട ചാടിേ ായതിെ പിേ ദിവസം കാർ ിക ി താ ിൽ വ ം
അ േദശ ളി ം ഒ വലിയ ക ം തെ യായി . േനരം െവ േ ാൾ െകാ
ിെയ കാണാ യാൽ ഠാണാ തൽേ ം ശിപായിമാ െമ ാം അ ികള അ ാ
െനേ ാെല വിഷ ാരായി തീർ . ഉടെന വിവരം തഹശീൽദാെര അറിയി . തഹശീൽ
ദാർ േകാപംെകാ ം വ സനംെകാ ം പരവശനായി ീർ . അേ ാേഴ ം കീരി ാ ്
ഒ ീെയ ം ഒ ഷെന ം െവ ിെ ാ ിരി എ വർ മാന ം തഹശീൽ
ദാർ േക . അേ ഹം ആക ാെട പരി മി വശായി. എ ാ േവ ്, എേ ാ ാ ് േപാ
േക ് എ ി െന വിചാരംെകാ സം ാ ചി നായ തഹശീൽദാർ െകാ ി
െയ അേന ഷി പിടി തിനായി േപാലീ കാെര വീ ം നിേയാഗി . േപാലീ കാർ
വളെര ആ കെള സഹായ ി ിെ ാ ് നാ വഴി ം ഓ ം അേന ഷണ ം ട ി.
തഹശീൽദാ ം മ ം ചില േശ ക ാ ം ഒ വളെര ആ ക മായി കീരി ാേ ം േപാ
യി. ല െച ശവ ൾ ക യാദാ െമ ക ം അവ മറ െച തി േവ
ഏർ ാ കൾ െച ക ം െച . മരി ് െകാ ിെയ പിടി ാൻ സഹായി വരാെണ ്
അറി േ ാൾ െ അവെര െകാ ് െകാ ിതെ യാെണ ം തഹശീൽദാർ തിർ
െ ി. ചില െട അഭി ായം െകാ ിയ ഈ ക ത ം നട ിയെത ം അവെ
കാരായിരി ണെമ മായി . അ കാരംതെ െകാ ി തട ചാടിയ ് അവ
െ സാമർ ംെകാ മാ മായിരി യിെ ം അവൻ ഠാണാ ാെര സ ാധീനെ ി
അവ െട അറിേവാ ടിയായിരി ണെമ ം ചിലർ അഭി ായെ . ഇ െന ഓേരാ
ർ ഓേരാ പറ ട ിഎ ാെത ഒ ി ം മതിയായ ല െമാ മി . സകല
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 231

ദി ി ം സകല ജന െട ഇടയി ം െകാ ിെയ ം തട ചാടിെയ ം ഇര െ ാല

പാതകെമ ം മ സംസാരമി ാെത േകൾ ാനി . അ െന ര ദിവസം കഴി
േ ാൾ എ ാെമാ ശമി ട ി. േപാലീ കാ ം മ ം കഴി അേന ഷണെമ ാം
നട ീ ം െകാ ി െട െപാടിേപാ ം കാൺമാൻ കഴി ി . അതിനിട ് അവൻ നാ
വി െപാ ള എ ം ഒ സംസാരം ചിലർ പറ ട ി. പേ , െകാ ി ം
കാ ം ടി ദിവസം തി ഓേരാ അ മ ം െകാ ക ം വീ ം നട ിെ ാ ി
തിനാൽ അവൻ എ ം േപായി ിെ തെ യായി മി വ െട ം വിശ ാസം.
വാ വം അ െനതെ യായി .
െകാ ി െട അ മ ം െകാ ക ം വീ ം നാൾ നാൾ വർ ി വരികയാൽ
അവെന പിടിേ ൽ ി തി ് േമലാവിൽനി ് ഉ ര കൾ ദിവസം തി വ െകാ
ി . േപാലീ കാ െട അേന ഷണ ം റ നട െകാ തെ യി . എെ
ാമായി ം അവെന പിടി ടാൻ കഴി ി . അവെ ം കാ െട ം ഉപ വ ൾെകാ
യാ ാർ കരവഴി ം വ ംവഴി ം സ രി ാൻ നി ിയി ാെതയായി ീർ
. െകാ ി ം കാ ം എേ ാൾ എവിെട ഉ ായിരി െമ ് ആർ ം നി യമി .
ചില ദിവസ ളിൽ ചില ഓടിവ ളിൽ കയറി അവർ കായലിൽ സ രി കയായിരി
ം. അ ് എെ ാെമ ം എേ ാെള ാെമ ം ആർ ം നി യി ാൻ പാടി ായി .
എ ാൽ മി േ ാ ം അവ െട ഉപ വം രാ ികാല ളിലായി .
െകാ ി കാർ പല ായി . എ ാൽ അവരിൽ ധാന ാർ േകാ ാറ
റ ിൽ മ ്, ക വാേ രി വാവ, േകാ റ ് ബാ ്, പേ ാല റാ ്, വലി
യ ള ര മര ാർ, വാര വീ വടേ ട െകാ പി എ ിവരായി . ഇവെര
ാം വലിയ അഭ ാസിക ം അ മിക ം ശ ാ മായി . എ ാൽ േകാ ാറ റ ിൽ
മ ് സാ െള ം ഉപ വി വ ം എ ം െച ാൻ മടിയി ാ വ മായി . സാ
പീഡനം െകാ ി വലിയ വിേരാധമായി . അതിനാൽ മ തിെന അവർ ഇട ാ
ല ് ഉേപ ി കള . െകാ ി പലദിവസ ളിൽ സ ഹ ിൽ േപാകാ െ
് പറ ി േ ാ. അതിനാൽ ആ ഒളി നട കാല ിനിട ൻമാ ം ഒ
ി ം ജനി എ ംവ മായിരി .
232 34. കായം ളം െകാ ി

ഇ െന െകാ ി 1015-ആമാ വെര ം അതിെ േശഷം 1033-ആമാ വെര ം

ആെക 18 വർഷം പിടികിേ ം ിയായി ഒളി നട ം അ മ വർ ികൾ െകാ
തെ ഉപജീവനം കഴി ം കാലേ പം െച വ . 1033-ആമാ മകരമാസ ിൽ
സർ ടി. മാധവ രായരവർകൾ തി വിതാം ർ ദിവാനായി നിയമി െ . അേതാ ടി
െകാ ി ഹ ിഴ ം ആരംഭി . മാധവ രായർ ദിവാൻജിയായതിെ േശഷം രാജ
േ മ ിനായി അേനകം പരി ാര ൾ െച ണെമ നി യി ിൽ ധാനമായ
ഒ കാര ം െകാ ി തലായവ െട അ മ ം ത ിമി ം ജന ൾ ഉപ വ ം
നി ണെമ ് ഉ തായി . അേ ഹം അതി േവ മ ം ച ംെക ക ം
റ ട ി. ച നാ രിയിൽ േചർ വാഴ ിയിൽ പാ ാടിയിൽ പണി ർ
കാർ ിക ിയിൽ തഹശീൽദാരായി നിയമി െ ക ം ആ തഹശിൽദാ െട േപർ
ദിവാൻജി െകാ ിെയ പിടി യ തി േത കം ഉ രവയ ് ച ംെക ക ം െച
പണി ർ തഹശീൽദാർ ന സമർഥ ം ിമാ ം കാര േശഷി ം ഉ വ മാ
യി . എ ി ം അേ ഹം പലവിധ മ ൾ െച ി ം െകാ ിെയ പിടികി ിയി .
ഒ ം അേ ഹം അവെ കാരിൽ ചിലെര സ ാധീനെ ാെത ഈ കാര ം ഒരി ം
സാധി യിെ തീർ െ ി. പിെ അതിനായി ചില അേന ഷണ ം മ ം
ട ി. ആ അേന ഷണ ിൽ േകാ ാറ റ ിൽ മ ് എ വെന െകാ ി ഉേപ ി
കള കയാൽ അവ ് െകാ ിേയാ ന രസമി ാെത ഇരി കയാെണ ് അറി കി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 233

ി; ഉടെന മ തി ് ഒരാെള അയ ് അവെന ഉപായ ിൽ തഹസീൽദാർ തെ അ ൽ

വ ക ം അവെന സ ാനാദികൾ െകാ സ ാധീനെ ക ം അവൻ ഖാ രം
െകാ ി െട മ ാകാെര ടി വശീകരി ക ം െകാ ിെയ അകെ ാ
കൗശല െള ാം പറ നി യി ക ം െച .
ഒ ദിവസം ൈവ േ രം െകാ ി െട ഇ ം ധാന കാരിൽ ഒരാ മായ വാ
ര വടേ ട െകാ പി എ യാൾ അയാ െട ഭാര ാ ഹമായ അ ിയൽ വീ ിൽ
െകാ ിെയ വിളി െകാ േപായി ചില ലഹരി പദാർ ം മ െകാ ് അവ
െന േബാധരഹിതനാ ി ീർ . െകാ ി തലെപാ ാൻ പാടി ാെത മയ ി ഒ ക ി
ലിൽ കിട ായി. ആ സമയം മ ്, റ ്, ബാ ്, മര ാർ, വാവാ, െകാ
പി തലായവ ം ടി വലിയ കയ കളി െകാ ിെയ ക ിലിേലാ ടി വരി െക ി.
െക കി ട ിയേ ാൾ െകാ ിക റ േനാ ക ം, െകാ പി േ ! നീ
യാേണാ എെ ചതി ? അ െ ഖ ചിരവടി മാതിരി നിന െ ഞാൻ
വിചാരി ി ി . എെ ചതി വർ ം എെ അ ഭവം വര താ ത . എ െച ാം!
എനി തല െപാ ി . എ പറ ക ം ആ കിട കിട ിൽ അവെ ൈക ിലി
‘ക ാൾ’ എ ആ ധംെകാ ് ചിലെരെയാെ െവ ക ം ക ം വലിയ റി
കേളൽപി ക ം െച . അേ ാെഴ ം ൈക െപാ ാൻ പാടി ാ വിധം െക ക
ം െകാ പി തൽേപർ ആ ധം ത ിെയ മാ ക ം െച . പിെ േപാലീ കാ
ം അവ െട െട ായി വ ം മ ം ടി െകാ ിെയ ക ിേലാ ടിെയ കാർ
ിക ിയിൽ ഠാണാവിൽെകാ േപായി ആ ി. പിേ ദിവസം രാവിെല തഹശീൽദാ
രേ ഹം ഠാണാവിൽ െച ് െകാ ി വില വ ി ക ം അേനകം ാർ, വാ
234 34. കായം ളം െകാ ി

രി ിടി േപാലീ കാർ തലായി അേനക മാ കെള ി അവെന ഠാണാ ാറാ വഴി തി
വന രേ ് അയ ക ം െച . െകാ ിെയ തി വന ര ് െകാ െച ിരി
തായി അറി ടെന ദിവാൻജി അവെന കേ രിയിൽ വ ി ാ ക ംപ ി
ഠാണാ1 വിലാ ി േത കം ി തി ് ഉ ര െകാ ക ം അവെ േപരി ാ
യി േക കെള ാം റ വി രി വിധി ക ി തി േവ ഏർ ാ കെള ാം
െച ക ം െച .
െകാ ിെയ പിടി ബ ന ിലാ തി സഹായി ക ം മി ക ം െച
വരിൽ ധാനൻമാർ െകാ പി , െകാ ്, മ ്, എ ിവരായി . അവരിൽ
കീരി ാ വ ിയിൽ കണ തകഴിയിൽ ാരൻ െകാ പി രം
പാർവത ം െകാ പി പ ി ർ പാർവത ം മ തി ് ഇടവാ തൽേ േവല ം
തഹശീൽദാരേ ഹം പാർശ െച െകാ ി . എ ി ം അവ ം െകാ ി െട കാ
ം അവെന ബ ി ാൻ ടിയവ മായ ക വാേ രി വാവ, േകാ റ ് ബാ ്,
ചേ ാല ്, വലിയ ള ര മര ാർ എ ിവ ം താമസിയാെത ഓേരാ
േക കളിലകെ . 14 വർഷം വീതം കഠിന തടവി വിധി െ ് പ ി ഠാണാവിൽ
െകാ ി െട അ ൽ തെ െച േചർ . അവെര ക േ ാൾ സേ ാഷേ ാ ടി
െകാ ി “എ ാ െര! ഞാൻപറ േപാെല പ ി, ഇേ ” എ േചാദി . അേ ാൾ
അവർെ ാം എ മാ ം പ ാ ാപ ായി എ പറയാൻ യാസം. െകാ ി
തെ േപരി േക കൾ വി രി തീ തി ് ഠാണാവിൽ കിട തെ 1034-ആ
മാ ക ിമാ ിൽ തെ 41-ആമെ വയ ിൽ ചരമഗതിെയ ാപി ക ം െച .
െകാ ിെയ പിടി ടി തി വന രേ യ ് 33-ആമാ മി നമാസ ിലായി
. അവ ് ആെക 91 ദിവസം മാ േമ തടവിൽ കിട ക െ േട ിവ .
െകാ ി കാ യിൽ ന ര ം ആജാ ബാ ം െവ വ നിറേ ാ
ടിയ േകാമള മായി . അവെ വിരി െന ം ഒ ിയ അര ം വ ഖ ം നീ ക
ക ം വള ി രിക ം എ േവ , സകല അവയവ ം അത ം മേനാഹര
ളായി . അവെ സംഭാഷണം വളെര ശാ ം മ ര മായി . െകാ ി ആെക
ര ീകെള ം ഒ ഷെന മ ാെത െകാ ി ി . അവെ കാരായി മ
തലായവ െട അ മ ൾ വിചാരി ാൽ െകാ ി വളെര മര ാദ ാരനായി എ
തെ പറയാം.
െകാ ി ാ ംഒ ി മാ ായി െത പറ ി
േ ാ. അവരിൽ ഥമ ൻ ഒ ശി യിലകെ ജയിലിൽ ിട തെ മരി . ര ാമ
െ ം ഒ ശി യിലകെ ജയിലിലാ െ െവ ി ം അവൻ തട ചാടി െപാ
ള . അവനിേ ാൾ ഉേ ാ ഇ േയാ, ഉെ ിൽ തെ എവിെടയാ ് എെ ാ ം പ
മി . ാമെ ൻ ഇേ ാൾ ക വടംെച ് ഓ ിറ ം, ി എ വയിൽ ഭർ ഹ
ി ം താമസി വ . ഇ െമാെ യാ ് കായം ളം െകാ ി െട ജീവിതകഥാ

1 െസൻ ൽ ജയിൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 235

സംേ പം. ഇനി െകാ ി െട ഓേരാ അ മ ിക ം അ തകർമ ം പി ാ

െല വിവരി ാം.
െകാ ി ആൾമാറാ ം, കൺെക ് തലായ ജാലവിദ ക ം അഭ സി ി െ ്
പറ ി േ ാ. എ ാൽ അവൻ അവെയാ ം സാധാരണ ഉപേയാഗി ാറി . നി ി
യി ാെതവ അവസര ളിേല അവ േയാഗി ാ എ ാ ് അവെ നാഥനായ
ത ൾ അവേനാ പറ ി . എ ി ം െകാ ി ഒ വിദ ഒരി െലാ േയാഗി
േനാ ി. െകാ ി െട സ േദശമായ കീരി ാ ് ഏ ം ധനവാനായ ഒ നായ ാ
യി . ബകാര െള ാം അേന ഷി നട ിയി ് അയാൾ തെ യായി
െവ ി ം അയാ െട ിരതാമസം ഭാര ാ ഹ ിലായി . അയാൾ ഭാര തായി
ഒ വീ പണിയി െകാ . അ ് അകേമ നിര ം റേമ ഭി ി മായി വളെര ഉറേ ാ
ം ബലേ ാ ം ടിയാ ് പണിയി ്. ആ രപണി നട െകാ ി േ ാൾ അയാ
െട ഒ േ ഹിതൻ രപണി കാണായായി ് അവിെട െച . പണികെള ാം േനാ ിയി ്
ആ മ ഷ ൻ, ര ഭി ിേയാ നിരേയാ ഏെത ി ം ഒ േപാേര? ര ം ടി ഇെത ി
നാ ്? എ േചാദി . അേ ാൾ നായർ “പെ ാെ അ മതിയായി . ഇ െകാ
ി െട കാലമായ െകാ ് അ േപാരാ. ഭി ിേയാ നിരേയാ ഒ ് മാ മായി ാൽ
അവൻ ിെ ാളി ് അക കട ം ര ം ടി െപാളി ് അക കട ാൻ അ െയ
മ േ ാ” എ പറ . “അ ശരിതെ ” എ മേ യാൾ സ തി ക ം െച . ഇ
െന ഇവർ ത ിൽ പറ ഈ വർ മാനം എ െനേയാ െകാ ി അറി . എ ി ം
തൽ ാലം അവെനാ ി ം േപായി .
രപണി ം വാ ബലി ം ഹ േവശ െമ ാം കഴി ഭാര ാ ാദികേളാ ടി
നായർ ൻ രയിൽ താമസ മായി. നായർ ന കാര ം കണിശ ാര മായി
. െപാ പണയം കി ാെത അയാൾ ആർ ം ഒ െകാ കാ േപാ ം കടം െകാ ക
പതിവി . പല ം പണയം െവ ് അയാേളാ പണം വാ ാ ായി . ഒരി ൽ അവി
െട അ ൽ െ ഒരാൾ ് ഒരായിരം പ ് ഒരത ാവശ ം േനരി കയാൽ ഏകേദ
ശം ര ായിരം പ വില െപാൻപ ൾ ഇയാ െട അ ൽ പണയംെവ പ
വാ ി െകാ േപായി. ആ വിവര ം എ െനേയാ െകാ ി അറി .
അ െനയിരി േ ാൾ െകാ ി ം െചലവിെനാ മി ാെത ഒരി ൽ വലിയ െഞ
മായി ിർ . ഏെത ി ം ഈ നായ െട അ ൽേപായി േചാദി ാം എ വിചാ
രി ് അവൻ അയാ െട അ ൽെച ്, എനി ് ഒ പ ് ഒരത ാവശ ം േനരി ിരി
. ഇവിെട െ ിൽ കി ിയാൽെ ാ ാം എ പറ .

നായർ: അത ാവശ ം, െചലവിെനാ മി , അ തെ അേ ? ആേ , പ ഞാൻതരാം.

എ ാല െകാ ിെയ േപടി ി ാെണ വിചാരി ്. െകാ ി െട അ മ
െമാ ം ഇവിെട പ കയി . അ ക തി െ യാ ് ഞാൻ ര പണിയി ിരി
്.
െകാ ി: അ ഞാൻ ര ണി ാല തെ അറി . ഭയെ ി പണം വാ ക
എനി പതിവി . മര ാദ േചാദി ം കി ിെയ ിൽ വാ ം ഇെ ിൽ പിെ
236 34. കായം ളം െകാ ി

േവെറ വഴി േനാ ം. അ െനയാ ് പതി ്.

നായർ: ശരിതെ . അെതനി റിയാം. എ ി ം െവ േത ഇവിെട വ ് വിഢ്ഢി ം കളി

േ എ വിചാരി പറ എേ .

ഇ െന പറ ് നായർ പ ം എ ിെ ാ . െകാ ി വാ ിെ ാ േപാ

ക ം െച . നായർ പണം െകാ െകാ ് െകാ ി വലിയ സംശയമായി ീർ
.“ഇനി ഇയാെള ഉപ വി ക ം ന െട പതിവി ് വിപരിത മാ ്. എ ി ം
ഇയാ െട ഊ ി ഇ ാെള ഒ പ ി ാെതയിരി ് ശരിയ . ആെ , തരം വ ം.
അേ ാൾ േനാ ാം” എ ി െന വിചാരി െകാ ി ആ നായെര കളി ി തി
തരംേനാ ിെ ാ ി .
അ ാ മാസം കഴി േ ാൾ ഒ ദിവസം സ ാസമയ ് നായർ എ േത ളി
ാനായി വി ിൽനി ് ഇറ ിേ ായി. അയാ െട ഭാര അ ളയിേല ം േപായി. മാ
കഴി േ ാൾ ഭർ ാ വ നി വിളി തായി ആ ീ േതാ ി. അവർ
റേ വ േ ാൾ അവർ േതാ ിയ േപാെല തെ കാ ക ം െച കയാൽ
“ ളി ാൻ േപായി ് ളി ാെത േപാ െത ാ ്?” എ േചാദി . നി യാൾ,
“ഇ ാൾ ന െട പി ചില പ ൾ ഇവിെട പണയംെവ ് ആയിരം പ വാ ി
െ ാ േപായിേ ? അ പലിശേയാ ടി െകാ വ ിരി . ആ പണയെമ െകാ
ണം. എെ ൈക ിൻേമെലാെ എ യാണെ ാ, അ െകാ ് താേ ാെല
െപ ി റ ് ആ പ ൾഎ ് ഇേ ാ തരിക ം, ഈ പണം െപ ിയിൽെവ ി
താേ ാൽ പതി ല തെ െവേ ക ം േവണം” എ പറ ് ഒ വലിയ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 237

ജാളിക2 ഇറയ െവ . ആ ീ അയാൾ പറ േപാെല ഒെ െച . അയാൾ പ

െമ റേ ിറ ിേ ായി. ീ വീ ം അ ളയിേല ം േപായി.
അതിെ േശഷം പ പതിന ദിവസം കഴി േ ാൾ പണയംെവ പണംവാ ി
െ ാ േപായ പി പണ ം പലിശ ം െകാ വ . ആ ധനികനായ നായർ ത
ം പലിശ െമ ാം കണ പറ ് എ ിവാ ിയതിെ േശഷം പണയ െള ്
െകാ ാനായി താേ ാെല െപ ി റ . അേ ാൾ അതിൽ ഒ വലിയ “ജാളിക”
ഇരി തായി ക . അയാൾ വളെര അ തെ . താനറിയാെത ഈ “ജാളിക” ിെവ
ി െപ ിയിൽ വ െത െനെയ സംശയി ് അയാൾ ഭാര െയ വിളി േചാദി .

ഭാര : അേ ! അ നി ൾ തെ െകാ വ ത ് എെ െ ാ െപ ിയിൽ െവ ി

തേ ? എ ാ ഈയിെട ഇ വലിയ മറവി?
നായർ: ഞാനി െന ഒ ജാളിക െകാ വ ത േവാ? അ തം തെ . ഇെത ായി
?
ഭാര : ഇേ പേ ാ പതിനേ ാ ദിവസമായിരി ം. അതിലധികമായി ി . ഇ ാ
െളാ ദിവസം സ ്എ േത െകാ ളി ാൻ േപായിേ ? അ ാ ്.
നായർ: അെ , ഒരി ം ഇ െന ഒ ജാളിക ഞാൻ നിെ ക ിൽെകാ വ
തരിക ായി .
ഭാര : ഇ െന പറ ാൽ വിഷമമാ ്. ളി ാനായി ഇറ ിേ ായി മാ കഴി
േ ാൾ നി ൾ തിരിെയ വ നി െകാ ് എെ വിളി ക ം ഞാൻ റ
േ വ േ ാൾ പി പണ ം പലിശ ം െകാ വ ിരി െവ ം നി
െട ക ിേ െലാെ എ െകാ ഞാൻ താേ ാെല െപ ി റ
പണയ െള ാെമ തരിക ം ഈ ജാളികെയ െപ ിയിൽ െവ ി
താേ ാൽ പതി ല െവ ക ം െച ണെമ ് നി െളേ ാ പറ ക ം
ജാളിക ഇറയ െവ തരിക ം െച ് ഈ ദിവസ ിനിട നി ൾ മറ േപാ
േയാ? എ ാൽ അ തം തെ .
നായർ: ാ പറ നിേ ാ ്എ പറ ? ആേ , എ ി നീയാ പ െളാെ
എ െച ?
ഭാര : ഞാെന നി െട ക ിൽ െകാ വ ത .
നായർ: അേ ാ! ഇ െന േഭാ പറയ ്. െപ ൾ ധാരാളം െപാളി പറ വരാ ്.
എ ാൽ ഇ െന ആ ം പറ േക ി ി . നീ ം ഇതി ് എേ ാടി െന പറ
ി ി . ഇേ ാൾ നിെ ി ് എേ ാ സ ം — സ മ , വളെര — വ ാ
സംഭവി ി ്. അതാണി െന പറ ്.
2 പണിസ ി
238 34. കായം ളം െകാ ി

ഭാര : എെ ി ് ഒ വ ാമ ം വ ി ി . വാ വം പറ ാൽ പറ േ ാ െട
ി തെ യാ ് ഇേ ാൾ ഏതാ ് വ ാ പ ിയിരി ്.

ഇ െന ഇവർ ത ിൽ ഏതാ ം വാഗ ാദം കഴി തിെ േശഷം നായർ ജാളികയഴി

ട ി . ഹാ! ക ം! അതി ായി ് വ ം കരി ൽ ി ി. അേ ാ! എെ ാ നി
ലവിളിേയാ ടി നായർ ർ ി നില പതി . നായ െട പാരവശ ം ക ഭാര ം േബാ
ധംെക വീ . നായെര പി ം ഭാര െയ സമീപ നി ി ദാസി ം താ ി ി
ടി ര േപ േട ം ഖ േറേ െവ ം തളി ി വിശറിെയ വിശി ട ി. മാ
േനരം കഴി േ ാൾ നായർ ക റ ് എണീ ി . അയാൾ ൈധര െ അവലം
ബി െകാ ് “ആെ പിേ ! പ ിയെതാെ പ ി. േപായെതാെ േപാകേ . ഇനി
ന െട ഏർ ാ തീർ ാെന ാ ് േവ െത പറ ” എ പറ .

പി : ഞാെന പറ ? എ ാം നി ൾതെ നി യി ാൽ മതി.

നായർ: നി െട പ ൾ ൈകേമാശം വ േപായി. ഇനി നി ൾ പകരം പ ൾ
പണിയി തരികേയാ വില തരികേയാ െച ാം. അത ാെത നിവ ിയി േ ാ.
അതിേലതാ േവ െത പറ .
പി : എനി പ മാെണ ിൽ എെ പ ൾതെ കി ണം. അെ ിൽ വില
മതി. പകരം പണിയി തരണെമ ി .
നായർ: ആെ വില എ വ ം?
പി : അ ന ൾ അ തെ തീർ െ ീ േ ാ. ര ായിരം പ വില
െ നി ൾ തെ യേ അ സ തി പറ ്. എനി ് അ കി ിയാൽ
മതി. ഞാൻ മര ാദേ െടാ ം പറ കയി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 239

നായർ: ശരി. ര ായിരം പ തേ ാം. എ ാൽ തൽ ാലം വ ം ത തി ്

ഇവിെട പണം ഇ ാെതയിരി . നി ൾ െകാ വ ത തിൽ നി ് ആയിരം
പ െരാ ം തേ ാം. ആയിരം പ തൽ ാലം ഞാെനാ മാണം എ തി
രാം.
പി : ധാരാളം മതി. മാണം തെ േവണെമ ി . നി ൾ തേ ാെമ വാ
പറ ാ ം മതി.
നായർ: അ േപാരാ. മ ഷ ാവ മാണ ായിരിേ ് അത ാവശ മാ ്.
പണേമർ ാടാെണ ിൽ ലൗകിക ം ദാ ിണ ം ആവശ മി . എ പറ ് നാ
3
യർ ആയിരം പ െറാ ം എ ിെ ാ ക ം ഒേരാലെയ വാർ റി
ആയിരം പ ് ഒ മാണെമ തിെകാ ക ം െച ി “ പിേ ! ഈ ആയി
രം പ ദിവസ ിനകം ത ഞാനീ മാണം മട ി വാ ിെ ാ ാം.
എ ാൽ നി ൾ ഈ സംഗതി ആേരാ ം പറ േപാക ്. പണം േപാ തി
ല ാ, വ വ െമാെ പരിഹസി ് േകൾ കാര മാ ് സ ടം” എ
പറ .
പി : ഞാൻപറ ി ് ഈ സംഗതി റ േപാ കയി . നി യം തെ എ പറ
പി പണ ം മാണ െമ ് റ ിറ ിേ ായി.

ഇ ം കഴി േ ാേഴ ം നായ െട ഭാര ം േബാധം വീ . അവ ം എണീ ഖ

നായ െട അ ൽ വ . വിഷാദി വിചാരമ നായി ഒ ം മി ാെതയി ി നായ
െര ക ി ഭാര വ സനി െകാ ് ഓേരാ ം പറ ട ി. ആ സമയം ന െട െകാ
ി അവിെടേ റിെ ് ഈ ഭാര ാഭർ ാ ൻമാെര ക ി ് “ഇെ ാ ര േപ ം ഒ
ാഹമി ാെത വലിയ വിചാര ിൽ കിയവെരേ ാെലയായിരി ് ” എ േചാദി
. ഉടെന ഭാര അവിെട ായി സംഗതികെള ാം െകാ ിെയ പറ േകൾ ി .
അ നായർ ് ഒ ം രസി ി . സംഗതി ആെര ം അറിയി ാെത കഴി ണെമ ായി
വേ ാ അയാ െട വിചാരം. അ ഭാര മന ിലാ ിയി . പറ ട ിയേ ാൾ നായർ
ര ാവശ ം ചില ആംഗ ൾെകാ വില ി. അെതാ ം ആ ീ ക മി . വർ
മാന െളാെ േക കഴി േ ാൾ െകാ ി നായ െട േനെര േനാ ിയി ് “അേ ാ
ക ം! ഇ വലിയ റ ിലായിേ ായി. ര എ െന പണിയി ാ ം െകാ േപാ വൻ
െകാ േപാകതെ െച െമ ് ഇനിെയ ി ം മന ിലാ ിയാൽ െകാ ാം. െകാ ി
വ ം േവണെമ ിൽ ര ിെ ാളി ് അക കട ി േവണെമ ി . െകാ ി
റ നി ാ ം േവണെമ ിൽ അക റ വ ം. ഇതാ ി െട പ
ൾ. എ ാം ഇേ എ േനാ ിെ ാ ണം. െകാ െച െകാ ് ഉടെന നി െട
പ ം മാണ ം മട ിവാ ിെ ാ േപാരണം. എനി ിതിെലാ ം േവ . ഇനി
െയ ി ം നി ൾ പറ ി േപാെല ഊ ം പറയാതി ാൽ മതി” എ പറ
3 അ ് ഓലയിലാ ്എ ക
240 34. കായം ളം െകാ ി

പ െള ാം നായ െട ിൽ വ ി െകാ ി ഇറ ിേ ാ ക ം െച . പ ൾ
കി ിയ െകാ നായർ വളെര സേ ാഷ ായി. എ ി ം അയാ െട ഖം ആ സമയം
ളിേ രി ടി േപാെല ഇ എ പറയണെമ ി േ ാ. ഭാര െട മന ിൽ
അ തേമാ ല േയാ അധിക ായെത തീർ പറവാൻ യാസം. െകാ ി ആൾ
മാറാ വിദ യി ം അദ ിതീയനായി െവ ് ഈ കഥെകാ മാ േ ാ.
ഈ സംഗതി സി മായേ ാൾ നാ കാ െടയിടയിൽ െകാ ിെയ റി ായി
ഭയ ം ബ മാന ം ശത ണീഭവി .
ഇനി െകാ ി െട തൽ ാേലാചിത കർ വ ാന ി ാ മായി ് ഒ
സംഗതി പറയാം.
ഒരി ൽ െകാ ി െചലവിെനാ മി ാെത ി കയാൽ കായം ള ധനവാ
നായ ഒ നായ െട അ ൽ െച പറ െന കി ിയാൽ െകാ ാെമ പറ . നാ
യർ ‘പണം െകാ വ ി േ ാ’ എ േചാദി . ‘പണം തൽ ാലം ൈകവശമി ’ എ
െകാ ി മ പടി പറ .

നായർ: ഇവിെട െന ് വിൽ ാനാ ് ഇ ിരി ്. െവ െത വ വർ ം വാരി

െ ാ ാന . പണേമാ അതിെ ിൽ പണയേമാ െകാ വ ാൽ െന തരാം.
അ ാെത നിവ ിയി .
െകാ ി: തീർ തെ േയാ?
നായർ: തീർ തെ ! യാെതാ സംശയ മി .

ഇ േക െകാ ി ഇറ ിേ ായി. നാല ദിവസം കഴി തി േശഷം െകാ ിഒ

ദിവസം രാ ിയിൽ തെ കാരിൽ ചിലേരാ ടി നായ െട വീ ിെല ി. നായർ
ര സേഹാദരിമാ ായി വെര ര േപർ സംബ ം െച െകാ േപായി തി
നാൽ അയാൾ ഭാര െയ ം മ െള ം ടി വീ ിൽ െകാ വ താമസി ി ിരി കയായി
. അ ് ഉ കാലം വളെര കലശലായി േമടമാസം കാലമായി തിനാൽ രാ ി
കാല ളിൽ നായ ം ഭാര ം റ ഖ ാ ് പതിവായി കിട വ ി ്. െകാ
ി െന െകാ ാെതയി തിനാൽ അവൻ ഷി ാ ് േപായിരി െത ം
അവൻ എെ ി ം െകാ വരാതിരി യിെ വിചാരം നായർ ന േപാെല
ായി തിനാൽ അ ാഴം കഴി ാൽ ഭാര െട ം ിക െട ം ആഭരണ െള ാം
അഴി വാ ി അറ ക െപ ിയിൽവ ക ം അ കാരംതെ ര െട സകല വാ
തി ം അട ക ം െച ി ാ ് അയാൾ കിട റ ക പതി ്. പടി ര ാവടിയി ം
മാട ി ം മ മായി അയാൾ അെ േപെര കാവൽ കിട ക ം പതിവായി . െകാ
ി ം ം അവിെട െച തായ രാ ിയി ം അയാൾ അ െനെയ ാം െച ി .
െകാ ി െകാ ായി എവിെടെ ാ ം ര ക കട ക പതിവി . കാെര
അക കട ീ റ നിൽ കയാ ് പതി ്. ആ പതിവിൻ കാരമാ ് ഇവിെട ം
െച ്. ര െട റ വശ ഭി ി ിെ ാളി ് കാർ അക കട ക
ാേ ാലി ് അറ റ ് െപാൻപ ം പവ ം പ ം ച െമ ാം എ ട ി.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 241

െകാ ി ആ ധപാണികളായി റ നിൽ ക ം െച . അക കട വർ ഓേരാ

ത ിെയ നട േ ാൾ അ ിവ ി ഓ പാ ളിൻേമൽ അവരിെലാരാ െട
കാൽ കയാൽ എ ാം ടി ഉ വീ വലിയ ശ ായി. അ േക നായ ണർ .
അേ ാേഴ ം കാവൽ ാ െമ ാം അവിെട ഓടിെയ ി. ഉടെന വിള ം ക െമ ാം
െകാ ി. അേ ാൾ െകാ ി സ ൽപം െര മാറിനി . നായർ താേ ാെല ര
റ . ര റ ് േക നായ െട ഭാര ണർ . എ ാവ ം ടി ര കേ
കട . കാര ം പ ി, കാെര പിടി െമ തെ െകാ ി തീർ െ ി. ര
റ ശ ം േക ് കാർ ര െട ഒ ലയിൽ പ ിെയാ ിയി തിനാൽ
നായർ ം മ ം െപെ വെര ക പിടി ാൻ കഴി ി . എ ാവ ം ര ക ായി
എ റി േ ാൾ െകാ ി െപെ േ ാടിെ ് ഖ കിട റ ിയി ര
ികെളെയ ് ആ രയിടേ ാട ് കിഴ വശ ായി വയലിേലെ റി .
ികൾ അവിെട കിട നിലവിളി ി. നായ ം ഭാര ം അ േക ് ‘അേ ാ! ൾ’
എ പറ നിലവിളി െകാ ് പാടേ േ ാടി. വിള മായി ഭ ത ൻമാ ം പി ാെല
എ ി. സർവസ ം േപായാ ം ിക െട ജീവൻ കി ിയാൽ മതിെയ വിചാരേമ
അവർ േ ാൾ ഉ ായി . ആ തര ി െകാ ി കാെര വിളി െകാ പ
കട . ികെള എ െകാ വ േനാ ിയേ ാൾ അവർ വലിയ തരേ െടാ ം
പ ിയി ി . പിെ എ ാവ ം ടി ര കെമ ാം പരിേശാധന കഴി . ക ൻമാെര
അവിെടെയ ം ക ി . തൽ കാര ൾ തി ം വ ി േനാ ിയേ ാൾ പ ം
പണ ൾെ െട പ ീരായിരം പ െട വക െകാ േപായി െ റി . െകാ ി
അേ ാൾ ആ വിദ േയാഗി ിെ ിൽ കാെര ാം അകെ േപാ മായി എ
് തീർ യാണേ ാ.
1027-ആമാ റജപ ാല ് തി നാവായ വാ ാൻന തിരി അവർകൾ ് അേ
242 34. കായം ളം െകാ ി

ഹ ിെ അ െ ാ തി ് സ ഹ ിൽ േപാേക തായി വരികയാൽ വിവരം

മഹാരാജാ തി മന ിെല സ ിധിയിൽ അറിയി െകാ തി വന ര നി റ
െ . ഒ ദിവസം അ ാഴം കഴി േബാ കയറി ജലമാർഗമായി ാ ് അേ ഹം തി വ
ന ര നി റെ ്. പിെ ദിവസം രാവിെല വർ ല എ ി ളി ം േതവാര ം
ഊ ം കഴി ് ഉടെന റെ . ൈവ േ രം െകാ െ ി. െകാ നി ് അ ാഴം
കഴി റെ ടാൻ ഭാവി േ ാൾ േബാ കാർ “ഇനി ഇ േപാകാൻ നി ിയി . കായം
ളം കായലിൽ ടി േവണം േപാകാൻ. അവിടം രാ ി സമയം സ രി ാൻ െകാ ാ
ലമ . കായം ളം െകാ ി ം കാ ം രാ ികാല ളിൽ ആ കായലിൽ ഉ ായി
രി ് പതിവാ ്. അവ െട ക ിലകെ വ െട ാണ ം പണ ം അപഹരി ാ
െത അവർ വി യ ക പതിവി . അതിനാൽ രാവിെല റെ കയാ ് ന ് ” എ പറ
. അ േക വാ ാൻന തിരി “െകാ ി ം ഒ മ ഷ ൻതെ യാണേ ാ. അവൻ
ഉപ വി ാെതയിരി ാൻ എെ ി ം നി ി ാ ം ഇേ ാൾതെ റെ ടാെത
യിരി ാൻ എെ ി ം നിവ ിയി . നാെള രാവിെല അ ല ഴ എ ണം” എ
പറ . എ ാൽ ക നേപാെല. തി മന ിെല ജിവേന ാൾ വലിയത അടിയ െട
ജീവൻ. ആപ വ ാെയ ിൽ അടിയ െട േപരിൽ തി േ ാക ്
എേ ഉ . എ ാൽ നി െള ാ അ ൻ ി പറയാ ് ?”എ ക ി േചാദി
ാൻ ഇടയാക െത വിചാരി ാ ് അടിയ ൾ ഉ പരമാർ ം അറിയി ് ” എ
പറ േബാ കാെര ാം ത ാറായി. ഉടെന വാ ാൻ ന തിരി അവർകൾ േബാ ിൽ
കയ ക ം േബാ കാർ േബാ നീ ക ം െച . േനരം െവ ാൻ ഏകേദശം പ നാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 243

ഴിക ഉ േ ാൾ േബാ കായം ളംകായലിെ മധ ിെല ി. അേ ാൾ റ െരനി

വളെര ഗരൗവേ ാ ം ഗാംഭീര േ ാ ം. “േബാ കാരാ ്? േബാ വിെട നില െ ” എ ്
ആേരാ വിളി പറ തായി േക . ഉടെന വാ ാൻന തിരി േബാ നി ാൻ പറ ക
ം േബാ കാർ േബാ നി ക ം ‘അേ ാ തി േമനി! കാര ം െത ി. നാെമ ാമകെ ’
എ പറ ക ം െച . വാ ാൻ ന തിരി അവർകൾ ച ലവ (ഒ മാതിരി വിള ് )
എ ിൽവ ് (അ െക ീ ി ായി ) േബാ ിെ വാതി കെള ാം റ ി ്
യാെതാ സ ം ടാെത അവിെടയി . േബാ കാ ം വാ ാൻന തിരി അവർക
െട പരിവാര െമ ാം ാണഭീതിേയാ ടി കി കിടാ വിറ െകാ ശ ാസം േപാ ം
േനെര വിടാെത നില മായി. മാ ിടയിൽ എ ത െവ തായ ഒേരാടിവ ം േബാ ിെ
ഒ വശ ായി വ . ഉടെന വാ ാൻന തിരി. ‘വ ിയിലാരാ ്? െകാ ി
യേ ? േബാ ിേല കട ാം’ എ പറ ഇ േക േ ാൾ െകാ ി ് അ െമാ
ശ ജനി . ‘ഇ ൈധര േ ാ ടി ഇ കാരം പറ ഈ ഗംഭീരമാനസൻ ആരായിരി
ം? ആെര ി മാകെ . ഈ വാ േക ് ഭയെ ് ഒ പരീ ി േനാ ാെത പിൻമാ
റിേപാ ് ഭീ ത ം േഭാഷത മാണേ ാ’ എ വിചാരി ്, ‘ഞാൻെകാ ിതെ ,
കായം ളം െകാ ി’ എ പറ െകാ ് േബാ ിേല കയറി. ഉടെന വാ ാൻ ന
തിരി “അവിെടയിരി ാം. കായം ളം െകാ ിെയ േക ട ീ ് വളെര ാലമായി.
ഒ ക ാൽ െകാ ാെമ ് ആ ഹി ് ട ീ ് വളെര നാളായി. ഇേ ാൾ മാ േമ അ
സാധി ള . ഭാഗ ം തെ . വളെര സേ ാഷമായി. ഈ സമയ ് ഇതിേല േപായാൽ െകാ
ിെയ കാണാൻ തരമാ െമ േബാ കാർ പറ . അതാ ് ഈ അസമയ തെ
റെ ് ഞാൻ തി നാവായ വാ ാനാ ്. റജപം സംബ ി ് തി വന ര ്
േപായി . മ ാൾ അ െ ാ മാ ്. അതി വട ഇ െ ാൻ സമയമി
ാ െകാ ് േകാ യ ി സമീപം ടമാ ർ എ േദശ ന ഇ െച
ാ ം കഴി േപാരാെമ വിചാരി റെ ിരി കയാ ്. ാ ം കഴി ാൽ അ
തെ ഇേ ാ ാ ം. ല ീപ ി ായി ഇനി ം തി വന രെ ണം.
ഉടെന മട ിവരണമേ ാ എ വിചാരി സാമാന ൾ അധികെമാ െകാ േപാ ി .
പണ ം മാ ്. എ ി ം റ കാ ം. ഉ െതാെ എ ാം. ഇതാ െപ ി െട
താേ ാൽ” എ പറ താേ ാൽ െകാ ി െട ിേല വ . െകാ ി വള
െര വിനയേ ാ ടി താ െതാ െകാ ് “അടിയൻ ഇ കാര മഹാ ാ ണ െട
അ ൽ ഇരി ാൻ ത േയാഗ ത വന . ഇ െന വെര ഉപ വി കേയാ അവ
െട തൽ അപഹരി കേയാ െച ാ മി . യാെതാ ർ ം മന റി യാെതാ ം
െകാ ാ ധനവാൻമാരായ ൻമാെര മാ െമ അടിയൻ ഉപ വി ാ . ഇേ ാൾ
അടിയൻ ആളറിയാെത അ വരിക ം േബാ ിൽ യ ക ം എ ി ഇ ം
താമസം വ ക ം െച േപായതിെന റി ് തി േ ാക െത ം ഈ െത
ിെന പാ ർ ം മി ണെമ ം അേപ ി . ഇതിെന റി ് അടിയ ് അപാര
മായ പ ാ ാപ ്. എ ി ം കഴി കാര െ ി ഇനി അധികം വിചാരി ക ം
പറ ക ം െച െകാ േയാജനം ഒ മി േ ാ. അതിനാൽ അടിയ വിട െകാ ാൻ
ക ി വാദം തരണെമ ് അേപ ി . ഈവിധം ഇവിെട െവെ ി ം ാദം ക ്
244 34. കായം ളം െകാ ി

വ ി ാനിടയായ ് വലിയ ഭാഗ ം തെ ” എ പറ വീ ം വ ി . അേ ാൾ വാ

ാൻ ന തിരി “ഒ ം േവണെമ ിെ ിൽ േപാകാം, എ ി ം അധികം താമസി ാൻ
തരമി . ഇനി ം താമസിയാെത ത ിൽ കാണാൻ ഈശ രൻ സംഗതി വ െ . െകാ
ിെയ ഞാൻ ഇേ ാൾ ആദ മായി കാ കയാണേ ാ ഉ ായ ്. അതിനാൽ ഒ ം
തരാെതയയ ് ലൗകിക ി േപാരാ താ ്. അ െകാ ് ഇേ ാൾ ഇതിരി െ ”
എ പറ നാ പാ െ െകാ ി െട ക ിൽെകാ . െകാ ി സവിന
യം അ െതാ വാ ീ ് അടിയെ കാരിൽ ചിലർ േവെറ േതാണികളിൽ കയറി ഈ
കായലിൽതെ സ രി ്. ഇവിെടനി ം വടേ ാ െച േ ാൾ ഒ സമയം അവ
രിൽ വ വ ം വ പിടി ടിേയ ം. അവർ അ വകതിരി വര ാ തിനാൽ പേ ,
വ ഉപ വ ം െച െവ വരാം. അ െന വരാതിരി ാ ം അടിയെന റി ഓർമ
എ ം തി മന ി ായിരി ാ മായി ഇ ത ിൽ കിട െ . ഇ കാണി വി
വരം പറ ാൽ അടിയെ കാെര ാം ഒ ഉപ വ ം െച ാെത മട ിെ ാെ ാ ം
എ പറ ് െകാ ി തെ ൈകവിരലിൽ കിട ി ഒ േമാതിരം ഊരിെയ
വാ ാൻന തിരി െട ക ിൽെകാ . ര ഖചിതമായ ആ േമാതിര ി ് ആയിരം
പയിൽ റയാെത വില കാ െമ ാ ് േക ി ്.
ഇ െന െകാ ി ം വാ ാൻ ന തിരി ം ത ിൽ സ േ ാഷം പിരി ക ം
േബാ വി റ വടേ ാ െച േ ാൾ ര ല െവ െകാ ി െട കാ
രായ ചില േതാണി ാർ അ െച ക ം േബാ ിൽ കയറി അ മ ൾ ായി ഭാവി
ക ം െച െവ ി ം വാ ാൻ ന തിരി െകാ ി െകാ േമാതിരം കാണി ് വിവരം
പറ കയാൽ യാെതാ പ വ ം െച ാെത എ ാവ ം മട ിേ ാ ക ം വാ ാൻ ന
തിരി ആപെ ാ ടാെത ടമാ െര ക ം െച ആ േമാതിര ായി െകാ ം
വാ ാൻ ന തിരി െത ൻ യാ യിൽ അതിൽ പിെ യാെതാരി ം െകാ ി
തൽേപരിൽ നി യാെതാ പ വ ം ഉ ായി ിെ ം അേ ഹം അ ് ആജീവനാ ം
സബ മാനം തെ ൈകവിരലിൽ ധരി ി െവ ം ആ േമാതിരം ഇേ ാ ം വാ ാൻ
മന െല ഈ െവ ിലി െ മാ ് േകൾവി. ഈ കഥെകാ െകാ ി െട സ ഭാ
വ ണം മാ േ ാ.
െകാ ി ം അവെ കാ ം വലിയ അഭ ാസികളായി െവ പറ ി
േ ാ. അ െനയി അവെര ാം അഭ ാസികളായ ഒ ാ രിേയാ േതാ േപായി
എ അ ത സംഗതിയാ ് ഇനി ാവി ാൻ ഭാവി ്. വാ ാൻന തിരി
അവർകൾ വീ ം തി വന ര ് എ ിയതിെ േശഷം ഒ ദിവസം ന തിരിമാ െട
സദ ിൽെവ ് “കായം ളം െകാ ിെയേ ാെല കാ യി ം കാര ി ം േയാഗ നായി
ഒ ഹ ദീയെന ഞാൻക ി ി . ക ാൽ ന ഖൻ, സംഭാഷണം അതിമ രം,
ഒെരാ ാ രം അഭ ാസി. മര ാദെകാ ാെത ബലംെകാേ ാ അഭ ാസംെകാേ ാ അവ
െന ജയി ാൻ ആ വിചാരി ാ ം സാധി കയി ” എ ം മ ം ാവി ായി.
ഇ േക േകാഴിേ ാ കാര ം ഏ ം വേയാവ മായ ഒ ന തിരി “എ ാൽ െകാ
ിെയ ഒ കാണണമേ ാ. മട ം കായം ളം വഴി തെ ആയി ളയാം” എ
പറ ക ം റജപം കഴി ് അേ ഹം അ െനതെ റെ ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 245

ഒ ദിവസം സ ായി സാ രി േതാണി ക നാഗ ിയിൽ പടനായർ

ള രഎ ല ് വ ിറ ി. അവിെട ളി ് സ ാവ നാദിക ം അ ാഴ ം കഴി
് അേ ാൾതെ അവിെടനി കരവഴി ് വടേ ാ ് റെ . രാ ി ഏകേദശം പ
പതിെനാ മണിയായേ ാൾ അേ ഹം ൻെത ് എ ലെ ി. അേ ാൾ
ഏകാകിയായിേ ാ അേ ഹെ മേ മാർ ം ചില ക വട ാർ ക . “േഹ! അ ്
ഈ അസമയ ് എേ ാ ാ ് േപാ ?” എ േചാദി . “ഞാൻ റ വടേ ാളം
േപാ കയാ ് ” എ ാന തിരി മ പടി പറ .

ക വട ാർ: “അ തനി ് ഈ സമയ േപാക ്. േപായാൽ ആപ ാ ം. ഇവി

െടനി റ വടേ ാ ് െച േ ാൾ വവൗ ാ ് എ ലമായി. രാ ികാല
ളിൽ അവിെട കായം ളം െകാ ി തലായവ െട സ ാര ായിരി സാ
ധാരണമാ ്. അവരിലാെര ി ം ക ാൽ അ െട ൈകവശ െത ാം പിടി
പറി െമ മാ മ ഒ സമയം ഹത ാ െച തി ം അവർ മടി വര
. അതിനാൽ ഇവിെടെയ ാ ം താമസി നാെള രാവിെല േപായാൽ മതി. കായം
ളം െകാ ിെയ റി ് അ ം േക ിരി മേ ാ.”
ാ രി: “േക ി ്. എ ി ം അവെന റി ് ഭയമി . എനി പ ികെള റി ് മാ
േമ ഭയ . അതിനാൽ നി ൾ ഒ വടി തരാെമ ിൽ വലിയ ഉപകാരമായിരി ം.”
ക വട ാർ: “ഈ പാതിരാ ി വടി ാ ാൻ ഞ െളവിെടേ ാ ? അെതാ ം
േവ ഇ െ ഇവിെട താമസി ി േപാ കയാ ് ന ്. പിെ മന േപാ
െല.”
ാ രി: (ഒ ക വട ാരെ ക ിൽ ഒ െവ ിേ ാലിരി ് ക ി ് ) “വടി
യിെ ിൽ തൽ ാലാവശ ിേല ായി ആ െവ ിേ ാൽ ഇേ ാ ത ാ ം
മതി.”

െവ ിേ ാ െകാ കാര ിൽ ക വട ാരൻ സ ൽ ം ചില തർ െള ാം

പറ െവ ി ം ആ വ ാ ണെ നിർബ ം നിമി ം ഒ ം അയാള െകാ
. ാ രി െവ ിേ ാ മായി പിെ ം േനെര വടേ ാ നട . ഏകേദശം ഒ
നാഴിക വടേ ാ നട േ ാൾ വവൗ ാ ് എ ലെ ി. ഈ ലം ക നാഗ
ി ം കായം ള ി ം മേ ഉ ം െകാ ി തലായവ െട സേ ത ം ഏ ം
വിജനമായി മാ ്. ാ രി അവിെട വ േ ാൾ ന ിശാല ൻമാരായി നാ
േപർ ആ വഴിയിൽ ഇരി ായി . എ ി ം അേ ഹം യാെതാ സ ം ടാെത
അവ െട അ ൽ ടി കട വടേ ാ നട . അവിെട ഇ ി ്മ ് തലായ
വരായി . ഒ സ ം ടാെത ന തിരി കട ് േപായ ് ക ി ് മ ് “േഹ! ആ
കട േപായതാരാ ്? ഇവിെട വരണം േചാദി െ ” എ പറ .

ാ രി: “അേ ാ വരാൻ എനി മന ി . ആവശ മി . എെ ി ് വ മാവ

ശ െ ിൽ ഇേ ാ വരണം. ഞാൻ ഇവിെടയി ാൻ ഭാവി കയാ ്.”
246 34. കായം ളം െകാ ി

മ ്: “ഹാ! ഇയാൾ െറ േകമനാണേ ാ. അ ധി ാരിെയ ിൽ ഇയാെള വി യ ാൻ

പാടി . ഈ സമയ ് ഒ സൽ ടാെത ഇതിേല കട െപാ ളയാെമ ് വിചാ
രി തെ ഇ ാ െട അഹ െകാ േ ? അെതാ തീർ വിടണം.”
ാ രി: അ നി ൾ വിചാരി ാൽ സാധി െമ േതാ ി . ഇ ധർമരാജ മാ ്.
ഇവിെട അസമയം േനാ ാെനാ മി . രാ ിയി ം പക ം ഒ േപാെല സ രി
ാം. വഴിയിൽെവ ് ആെര ി ം വിളി ാൽ അവ െടെയാെ അ ൽ െച
െകാ ാെമ മഹാരാജാവിെ കൽപന മി . എെ ആ ം വി യ ി േവ
എനി േപാകാൻ. എെ ഇെ ാ ആ ം പിടി ബ ി ി ം മ മി േ ാ. എെ
അ െനയാ ം െച ക മി . ഞാൻ ഒ മ ാ ണനാ ്. റജപം കഴി ്
ദ ിണ ം വാ ി വ കയാ ്. എെ ഭാ ിൽ റ പണ ്. ഇ ത ി
െയ കളയാെമ െ ിൽ വ വിൻ.”

ന തിരി െട ഈ ധി ാരവാ കൾ േക േ ാൾ മ തി ം ർ ം വളെര അ തം

േതാ ക ം േകാപം ഹമായി ീ ക ം െച . അവർ നാ േപ ം എണീ ് വടി
തലായ ആ ധ മായി ാ രി െട അ േല െച . അവർ അ വ ക ്
ാ രി െവ ിേ ാ ക ിെല െകാ ് എണി നി ്. അവർ അ െച േ ാൾ
ാ രി ന ാനം േനാ ി െവ ിേ ാൽെകാ ് നാ േപർ ം ഓേരാ െകാ െകാ
. ആ െകാ െകാ മാ യിൽ മ ം ം നിേ രായി നില പതി .
കഴി ഭാ ം െക ിെയ ാ രി വടേ ാ തെ നട ട ി.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 247

അ െന റ വടേ ാ െച േ ാൾ ആജാ ബാ ം അതി ര മായ ഒരാൾ

വഴിയിൽ നിൽ ക എ ി ം ന രി സൽ ടാെത ആ മ ഷ െ അ ൽ
ടി കട േപായി. െകാ ി െട ആ തിെയ റി ാ രി േ തെ േക ി തി
നാൽ വഴിയിൽ നി ി ആ മ ഷ ൻ െകാ ിയാെണ ് അേ ഹം ക േ ാൾതെ
മന ിലാ ി. അവൻ എ ാ ് ഭാവെമ റിയെ എ വിചാരി െകാ ാ ് അേ ഹം
കട േപായ ്.
െകാ ി: േഹ! എവിെടേ ാ ? അവിെട നിൽ ണം.
ാ രി: നിൽ ാൻ മന ിെ ിേലാ?
െകാ ി: എ ാൽ പിടി നിർ ം.
ാ രി “അ േ ാ? എ ാൽ കാണെ ” എ പറ ് അേ ഹം നട ട ി. ആ
വ ാ ണെന ഉപ വി ണെമേ ാ അേ ഹ ിെ ക ിൽ നി വ അപഹരി
ണെമേ ാ വിചാരി ി െകാ ി അേ ഹേ ാ ് നിൽ ാൻ പറ ് എ ി ം
അേ ഹ ിെ ധി ാരം ക േ ാൾ ഇ ാെള ഒ ന പാഠം പഠി ി തെ വിടണം
എ വൻ നി യി . െകാ ി പി ാെല ഓടിെ ന തിരി െട ഭാ ി കട
പിടി . ന തിരി തിരി നി െവ ിേ ാ െകാ ് െകാ ിെയ ഒ ടി . ആ
അടി തെ േദഹ ിൽ െകാ ാെത െകാ ി െവ ിേ ാലിെ തല കട പിടി .
ന തിരി െവ ിേ ാലിെ മേ തല പിടി െകാ ് ആ നി നിലയിൽ വല ്ഒ
തിരി . അേതാ ടി െവ ിേ ാലിൻേമൽ െകാ ി പിടി പിടി വ ാെത ക ം,
ആ പിടി അവ വിടാൻ വ ാെതയായിതീ ക ം െച . ന രി അെതാ മറിയാ ഭാവ
ിൽ െവ ിേ ാലിെ മേ ലക ിൽ െവ െകാ ് നട ട ി. ചില ടൻ
മാർ വഴികാ ിക െട വടി െട അ പിടി െകാ ് നട േപാെല െവ ിേ ാലിെ
അ പിടി െകാ ് െകാ ി ം ന രി െട പി ാെല നട . അ െന റ കഴി
േ ാൾ െകാ ി െട ഞര കെള ാം പിട ട ി. സ ിബ െള ാം റി
േപായ േപാെല അവ േതാ ി. െകാ ി െട സർവാംഗ ം ളി േപാെല വിയർ
്. േദഹം കി കിടാ വിറ ട ി. അവ നട ാൻ വ ാെതയായി. വീ േപാ െമ
േതാ ി ിട ി. ആക ാെട െകാ ി ഏ ം പരവശ ം വിഷ മായി ീർ .
അവൻ പഠി പണികെള ാം േനാ ീ ം െവ ിേ ാലിേ ൽ നി പിടിവിടാൻ കഴി ി
. അവെ വിര കൾ നിവരാ വിധം അ ് ആക ാെട ംഭി േപായി. ഒ നി
ി മിെ ായേ ാൾ െകാ ി പാരവശ േ ാ ടി, “െപാ തി േമനീ! അടിയെന
ര ി േണ! ദയ ായി അടിയെന വി യ േണ” എ പറ .
ാ രി: നീ ആരാ ്? എനി മന ിലായി േ ാ നിന േപാക േതാ?
െകാ ി: അടിയൻ കായം ള കാരൻ ഒ ഹ ദീയനാ ്. അടിയെ േപ െകാ
ി എ ാ ്. അടിയൻ ആളറിയാെത തി േമനി െട ഭാ ിേ ം ഈ െവ
ിേ ാലിേ ം കട പിടി േപായി. അടിയെ ഈ അവിേവകെ അവി
പാ ർ ം മി ് അടിയെന വി യ ണം.
248 34. കായം ളം െകാ ി

ാ രി: ഓേഹാ! നീയാേണാ സാ ാൽ കായം ളം െകാ ി? നീ വലിയ അഭ ാസി

യാെണ ് െക ി േ ാ?ഇേ ാൾ നിെ അഭ ാസെമാെ എവിെടേ ായി?
െകാ ി: െപാ തി േമനീ! അടിയ ് േവദന സഹി ാൻ വ ാെതയായിരി . ഇനി
ം അവിേട ദയ ാകാ പ ം അടിയെ ജീവനിേ ാൾ േപാ ം.
ാ രി: ആെ , ഇനി േമലാൽ മലയാള ാ ണെര ഉപ വി ക ം അവ െട തൽ
അപഹരി ക ം െച യിെ സത ം െച ാൽ നിെ ഇേ ാൾ വിേ ാം.
െകാ ി: സ ളായ ാ ണെര അടിയൻ ഉപ വി ാറി . ഇനി ഒരി ം ഉപ വി
യി . പട വനാ ് സത ം.

െകാ ി െട ദീനവാ കൾ േകൾ ക ം പാരവശ ം കാ ക ം െച മന ലി

കയാൽ ാ രി തിരി തിെനതിരായി ഇട ് ഒ തിരി . ഉടെന െകാ ി
െവ ിേ ാലിേ െല പിടിവി ക ം അവെ പാരവശ െമ ാം തീർ യഥാ ർ ം അവൻ
സ നായി ഭവി ക ം െച . െകാ ി ജനി തിൽ ിെ അവനി െന ഒരക ാ
പ ീ ി . അവൻ വളെര ല േയാ ം ബ മാനേ ാ ം ടി ാ രിെയ താ ് െതാ
െകാ ് “ഇനി അടിയ േപാകാന വാദ ാകണം” എ പറ .

ാ രി: “നിെ കാരാെണ േതാ , നാം ത ിൽ കാ തി റ േ

എെ ഉപ വി ാനായി വ . അവെര ഒെ ഓേരാ െകാ െകാ ി ഞാൻ വഴിയി
ലി ി ്. േനരേ ാ ് േനരം കഴി തി ് മ വശം െകാ ി അവെര എണീ ി
വിടാ പ ം പിെ അവർ ഒരി ം എണീ യി . എ ാൽ ഇനി അതിനായി
റേകാ േപാ കാര ം യാസ മാ ് അതിനാൽ നീ തെ അവെര മ റം
െകാ ി എണീ ി വിടണം. ഞാൻ ഈ െവ ിേ ാ ൻ െത വി ഒ
ക വട ാരേനാ േമടി താ ്. ഇ നീ തെ ഇതിെ ഉടമ െകാ ക ം
േവണം.”

എ പറ മ വശം െകാ ക എ വിദ െകാ ി ് ഉപേദശി െകാ ് െവ ിേ ാ

ം െകാ ് െവ ിേ ാ ം െകാ യ ി ാ രി വടേ ാ േപാ ക ം െച . ാ
രിേയാ േതാ െവ ിൽ മ റം െകാ ക എെ ാ വിദ ടി ഹി ാനിടയായ െകാ
െകാ ി ് ഈ സംഗതിയിൽ സ ാപ ിലധികം സേ ാഷമാ ായ ്. അവൻ
മട ിേ ായി വഴിയിൽ ർ ി കിട ി മ ് തലായവെര മ റം െകാ ി എണീ ി
വി ക ം െവ ിേ ാൽ അതിെ ഉടമ െന ഏ ി ക ം െച . അതിൽപിെ െകാ
ി ഒരി ം മലയാള ാ ണെര ഉപ വി ി ിെ മാ മ അവെര റി ് അവ
വളെര ഭ ി ായി .
ഒരി ൽ പരേദശ നി ് ഒ ാ ണൻ ഏ ർ അേ ഹ ിെ അ ാവെ മഠ
ിൽ വരാനായി റെ . ഒ ദിവസം സ യായേ ാൾ അേ ഹം ഓ ിറ എ ല
വ േചർ . അേ ഹ ിെ ൈകവശം പ പാ വില ചില ആഭരണ
ം െറ പണ ായി . അവ അ രാ ി അേ ഹ ിെ അ ാവെ മഠ ിൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 249

നി യി ി ഒ വിവാഹാടിയ ിര ിൽ ഉപേയാഗി ാ വയായി . അവ

അവിെട െകാ െച ിെ ിൽ അ വിവാഹം നട കയിെ ് തീർ മായി
. കായം ളം െകാ ി തലായവെര റി ് അേ ഹം ധാരാളം േക റി ി ായി
. അതിനാൽ രാ ി സമയം പ ം പണ ംെകാ ് കായം ളം കട ് ഏ ർ ്
േപാകാൻ അേ ഹ ി വളെര ഭയ ായി . വഴി െകാ ിേയാ േരാ ക ാൽ
യാെതാ ം െകാ യ കയിെ ് അേ ഹ ി ന നി യ ായി . േപാകാ
െതയിരി ാൻ നിവ ി മി . ആക ാെട ാ ണൻ ഴ ിവശായി. ഏ തലായ
ല ളിൽ അേ ഹ ി പരിചയ ാർ ധാരാള ായി . അവരിൽ വ വെര ം
വഴി കെ ിൽ ഒ മി േപാകാമേ ാ. ഏെത ി ം േപാ കതെ എ നി യി ്
അേ ഹം പ െള ാം ഭാ ിൽ വ ിെ ി േതാള ി െകാ േനെര വട
േ ാ നട ട ി. റ വടേ ാ െച േ ാൾ വഴിയിൽ ഒരാൾ നിൽ ക .
അേ ാൾ േനരം മയ ി ട ി, അ . വലിയ ഇ ായികഴി ി . ാ ണൻ
ആ മ ഷ േനാ ് ഒ ം മി ാെത അയാ െട അ ൽ ടി കട േപായി. അേ ഹം വളെര
ബ െ ് നട കയായി . അേ ാൾ ആ മ ഷ ൻ, “േഹ സ ാമി! അ ് എവിെടേ ാ
കയാ ്? അവിെട നി ണം. ഒ കാര ം പറയെ ” എ പറ െകാ ് അ െച .

ാ ണൻ: ഞാൻ ഏ േരാളം േപാകയാ ്. എനി ് േപാകാൻ തിയായിരി . ഒര

ത ാവശ മായി ് േപാ കയാ ്. സംസാരി നിൽ ാൻ നിവ ിയി .
മേ യാൾ: അ ് ഇേ ാൾ േപാ ശരിയ . ഇ ് ഇവിെട ാ ം േകറികിട നാെള
രാവിെല േപായാൽ മതി.
ാ ണൻ: അതി നിവ ിയി . എനി ്ഇ തെ േപാേക ിയിരി . അത ാ
വശ മാ ്.
മേ യാൾ: കായം ളം െകാ ിെയ റി ് അ ് േക ി ി ായിരി ം അേ ? അ െട
ഭാ ിെല ാ ്?
ാ ണൻ: ഭാ ിൽ സാരമായിെ ാ മി ര കൾ മാ േമ .
മേ യാൾ: അത , ഭാ ി െറ ഭാര േപാെല േതാ വേ ാ. ഏതായാ ം
ഈ സമയ ് അ ് തനി േപാ ് ശരിയ .
ാ ണൻ: അ ശരിതെ . എ െച ം? എനി ം ഈ വിചാരമി ാ യി . െകാ
ിെയ റി ് ഞാൻ ന േപാെല േക ി ്. എെ മന ിൽ ഭയ ം ധാരാള ്.
എ ി ം േപാകാെതയിരി ാൻ നിവ ിയി . കാരാ മി ാ ി ാ ് ഞാൻ
തനി േപാ ്. ആപ ിെനാ മിടയാകാെത എെ ഏ ർ െകാ െച വി
ടാൻ ഈ ദി ിൽ വ വെര ം കി ിെയ ിൽ അവർ ് എ േവണെമ ി ം െകാ
ാെമ ്.
മെ യാൾ: അേ ് ഏ െരവിെടയാ ് േപാേക ?
250 34. കായം ളം െകാ ി

ാ ണൻ: േ ിെ കിഴേ നടയിെലാ മഠ ിൽ.

മേ യാൾ: ആ മഠ ിെലാ ാവി േ ാ. അേ ഹം അ െട ആരാ ്?
ാ ണൻ: എെ അ ാവനാ ്. അേ ഹെ നി ൾ അറി േമാ?
മേ യാൾ: അറി ം. അേ ഹം ഒ ന മ ഷ നാ ്. എെ േപരിൽ അേ ഹ ി വളെര
വാ ല ്.
ാ ണൻ: എ ാൽ നി ൾ ് എെ േപരി ം വാ ല ം േതാേ താണേ ാ എനി
് ഇവിെടെയ ം പരിചയമി . നി ൾ ് ഈ ദി ിൽ പരിചയ െ ിൽ
എെ െട ഒരാെള ച ംെക ി അയ ത ാൽ വലിയ ഉപകാരമായിരി ം െടേ ാ
ആൾ ് ഞാൻ വ ം െകാ ക ം െച ാം.
മേ യാൾ: എ െകാ ാം?
ാ ണൻ: നാ ച ം െകാ ാം.
മേ യാൾ: നാ ച േമാ? അതി ് ഇവിട ളിലാ ാ കയി . ഇതാ ഇേ ാൾതെ
ന യി ായിരി . ഈ സമയ ് അ ാ നാഴിക അ െട െടേ ാ
യാൾ നാ ച േമാ? ന ശി യായി! സഹായ ിനാ ം ടാെത അ
തനി േപായാൽ അ െട ഭാ ം ാണ ം േപാ ം. അ വിചാരി ാ
െത ാ ്? അ പ തരാെമ ിൽ ഞാൻ തെ േപാരാം. േവെറ ആെര ം
അേന ഷിേ .

ഇ െന അവൻ ത ിൽ പറ െകാ ് നി തിനിട ് േനരം സ കഴി ന

ഇ മായി. ആക ാെട അേലാചി ് ഒ ം പ െകാ ാെമ ാ ണൻ പറ
ക ം മേ യാൾ അ ് ഒ വിധം സ തി ക ം െച . പിെ ര േപ ം ടി നട
ട ി. വഴി ാ ണൻ െകാ ിെയ വളെര ശകാരി ക ം ശപി ക െമാെ െച
. മേ യാൾ എ ാം ളിേ ശരിവ . അ െന ര േപ ം ടി ഏ ർ േ ി ിെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 251

കിഴേ നടയിൽ േമൽ റ ാ ണെ പടി െല ി. അേ ാൾ ആ കാരൻ, ഇനി

േപടി ാെനാ മി േ ാ. ഇതാണേ ാ മഠം. എനി തരാെമ ് പറ തേ ണം.
എനി േപാകാൻ ധ തിയായി’ എ പറ .

ാ ണൻ: അകേ വരാമേ ാ. പ ഭാ ിലാ ്. ഭാ മഴിെ ണം. മഠ

ിെ ഇറയ െച ി ് ഭാ മഴിെ ് തരാം.
മേ യാൾ: ഞാനകേ വ ി . ഇവിെട നിൽ ാം അ േപായി ഭാ മഴിെ
െകാ വ ത ാൽ മതി.

‘എ ാല െനയാകെ ’ എ പറ ാ ണൻ അകേ േപായി. മഠ ിെ

െച ി ് അ ാമെന വിളി . ാവി ഉടെന ഒ വിള ംെകാ വാതിൽ
റ റ വ .

ാവി: നിെ ാണാ ഞാൻ വളെര വ സനി ിരി കയായി . േനരം സ

കഴി വെര േനാ ിെ ാ ി . സ കഴി ി ം കാണാ േ ാൾ െകാ
ി െട ക ിൽ അകെ േപായി എ തെ തീർ യാ ി. ഏെത ി ം േനരം
െവ ി ് അേന ഷി ാെമ ് വിചാരി ിരി കയായി . ഈശ രകാ ണ ം
െകാ ് ആപെ ാ ായി േ ാ.
ാ ണൻ: ഇ , കായം ള ി സമീപ ായേ ാേഴ ം േനരം സ മയ ി ട
ി. പിെ അവിെടനി ് ഒ കാരെന ടി വിളി െകാ ാ ് ഞാൻ േപാ
്. അവ ് പ െകാ ാെമ ാ ് പട ി ്. അ െകാ ണം.
അവൻ പടി ൽ നിൽ .
ാവി: “അതിനായി ഭാ മഴി ണെമ ി , അവ പ ഞാൻ െകാ െകാ
ാം. നീ വഴി നട ീണി േ വ ിരി ്. േവഗം ളി ് അ ാഴം കഴി
ാൻ േനാ . ഭാ ം അവിെടയിരി െ ഞാെന അക െവ െകാ ാം.”

എ പറ ാവി തെ ഭാഗിേനയെന ളി ാനയ ക ം ഭാ െമ ് അക

െകാ േപായി െവ ക ം െച ി ് പെയ ് വിള മായി പടി റ െച
. അേ ാൾ മേ ാ ണെ െട വ യാൾ അവിെട െ നിൽ ായി .
ആമ ഷൻ ാവിെയക ടെന കാൽ ൽ വീ നമ രി . ഇെതെ ാ വി
ദ യാെണ റിയാെത ാവി ആ മ ഷ െ ഖ വിള ി പിടി ി
േനാ ി.

ാവി: ഓേഹാ! െകാ ിയേ ഇ ്! നീയാേണാ െകാ സ ാമിെയ ഇവിെട െകാ

വ വി ്.?
െകാ ി: അേത.
252 34. കായം ളം െകാ ി

ാവി: വളെര സേ ാഷമായി. നീ ഈെ ഉപകാര ി . പ

ത ാ ം മതിയാ കയി . നീ കാണാനിടയാകാെത അവൻ ആ മ തിെ ക ി
േലാ മേ ാ അകെ ി െവ ിൽ അവെ കഥ കഴി േപാ മായി േ ാ.
അതിെനാ ം ഇടയാകാ ഭാഗ ംതെ . ഇതാ പ. ഇ മതിേയാ? േപാ
െര ിൽ എ േവണെമ ി ം തരാം.
െകാ ി: എനിെ ാ ം േവ , ഞാെനാ ം േമടി ാൻ വിചാരി ി മി . അേ ഹം
ഇവിെട വരികയാെണ ം സ ാമി െട അന രവനാെണ ം പറ ് വാ വം
തെ േയാ, അേ ഹം ഒരാൾെ െ ി ം െകാ ാെമ പറ ാൽ െകാ
യാേളാ, ഒ ം കാര ം കഴി േ ാൾ കളി ി മ ഷ േനാ എ ം മ മറിയാ
നായി മാ ം ഞാനിവിെട നി താ ്. അ ാെത ഒ ം േവണെമ വിചാരി .
എനി േവണെമ ിൽ ആ ഭാ ം വ ം േമടി ാമായി േ ാ. എനി ിതി ്
ഒ ചി ികാ േപാ ം േവ . സ ാമി അ ത ആ വാർ ക ി െട സ ാ
ഞാനി ം മറ ി ി . ഞാൻ ച ാ ം അ മറ കയി . എനി ് സ ാമി െട
അ ഹം മാ ം മതി.

എ പറ ് േപാ ക ം െച . ആ പ ം അയാൾ േമടി ി . ആ മ ഷ ൻ ന

െട െകാ ി ആയി െവ ് വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. െകാ ിഒ ത
ത ആളായി െവ തി ് ഈ കഥ ഒ ാ രം ാ മാണേ ാ.
ഇനി െകാ ി െട സത സ ത ാ മായി ഒ സംഗതി പറയാം.
െകാ ി െട കാല ് കാർ ിക ിെ വി ് സമീപം സിറിയൻ ി ൻ
സ ഹ ി ൾെ ഒ മാ ിള താമസി ി . അയാൾ കാലേ പ ി ് ഒ ഗതി ം
ഇ ാ വനായി . വ വേരാ െമാെ വില പി ീ െകാ ാെമ പറ ് നാളിേക
രം വാ ി െവ ി െകാ യാ ി, ആല െഴ െകാ െച ് വി െകാ തീർ ി കി
ലാഭംെകാ ാ ് അയാൾ അേഹാവ ി കഴി വ ്. അയാൾ േദഹ ി െകാ ി
കഴിേയ വരായി അയാ െട ഭാര ം നാല ിക ം അയാ െട ത മായി തി
നാൽ അയാൾ കടമായി നാളിേകരം െകാ തി സമീപ ർ മടി ായി ി
.
അ െനയിരി േ ാൾ അയാൾ നാല േപേരാ ് ആയിര ം അ ം വീതം നാ
ളിേകരം കടമായി ിെ ാ പണ ം വാ ിെ ാ മട ിേ ാ . െകാ കയ
ിെ ാ േപായ ് െഴനി ് ഒരാേളാ ് ലി വാ ിയ വ ിയിലായി .
അതിനാൽ അയാൾ െഴ വ വ ി ഉടമ െന ഏൽ ി ി ് അവിെട നി
കര കാർ ിക ി റെ . അേ ാൾ േനരം ഏകേദശം ഇ ായി . ത
െഴനി ം കാർ ിക ി ് ര നാഴികയിലധികം രമി ായി െകാ ം ആ
ദി ിെലാെ അയാൾ ് ന േപാെല പരിചയ ായി തിനാ ം െകാ ി തലാ
യവ െട സ ാരം േദശ സാധാരണമ ാെതയി തിനാ ം വ മാപ ാേയ
െമ വിചാരം അയാൾ ് അധിക ായി ി . എ ി ം െകാ ി ം കാ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 253

ചിലേ ാൾ അവിട ളി ം സ രി ാ ായി െകാ ് റെ ാ ഭയം ഇ ാതി

മി . ഏ ി ം ആ സാ മ ഷ ൻ െകാ വി കി ിയ ഇ ി ില ാനം പ ം
മടിയിൽ െവ െകാ ് തനി ാ ് റെ െത ് പറ ാൽ കഴി േ ാ.
മാ ിള ഏകേദശം പ തി വഴിയായേ ാൾ,െകാ ി വഴിയിൽ നിൽ ായി
. രാ ിയായി തിനാൽ െരവ കാ തി ം ആളറി തി ം കഴി ി .
അെ ിൽ ആ മാ ിള െരെവ തെ വഴിമാറിേ ാ മായി . ഹ ിഴ െട ശ ി
െകാേ ാ എേ ാ അതിെനാ മിടയായി . അവർ പര രം പരിചിത ാരായി തിനാ
ം നിലാവിെ െവളി ം േറെ ഉ ായി ് െകാ ം അ ടിയേ ാൾ ര േപ
ം ത ിൽ ിലാളറി . അേ ാൾ ആ മാ ിള ായ ഭയ ം വ സന ം എ മാ
െമ പറയാൻ യാസം.

െകാ ി: താനിേ ാൾ എവിെടേ ായിവ ?

മാ ിള: ഞാൻ ആല ഴേയാളം േപായി വരികയാ ്.
െകാ ി: െകാ െകാ ാനാേണാ?
മാ ിള: അെത.
െകാ ി: എ ാൽ തെ ക ിൽ പണം കാ മേ . എ പ ്? മടി ീല കാണെ .

ഇ േക ് മാ ിള ഒ ം മി ാെത വിഷ നായി നി .

254 34. കായം ളം െകാ ി

െകാ ി: ഒ ം മടിേ തേ , അതാ ന ്. അെ ിൽ അറിയാമെ ാ. െകാ

ി െട സ ഭാവം താൻ മന ിലാ ിയി തെ ?
മാ ിള േവഗം മടി ീലെയ െകാ ി െട ക ിൽ െകാ ി ്ഇ ിയ ്
എ പറ . “എ െയ ി മാകെ ” എ പറ ് െകാ ി മടി ീല ംെകാ ് േപാ
ക ം െച .
ക ം! സാ വായ ആ മാ ിള െട പി െ ിതി എ പറ . പണേമാ േപാ
യി, ഉപജീവന ം ിയേ ാ. നാളിേകരം കടം വാ ിയവർ െകാ ാ ് െകാ ാ
െതയി ാൽ പിെ യയാെള വിശ സി വ വ ം വ ം െകാ േമാ? കടം കി ാെത
യായാൽ ഉപജീവന ി േവെറ മാർ മി െ ാ. ഇെത ാം വിചാരി മാ ിള ജീവ വ
മായി നട ് ഒ വിധം അയാ െട വി ിെല ി. വിവരെമ ാം ഭാര േയാ പറ . ര
േപ ം ടി വളെര േനരമി പല ം പറ വിഷാദി . ഒ ം അയാ െട ഭാര , പണം
േപായ േപാെ , നി െട ജീവൻ േപായി േ ാ. അ തെ ഭാഗ ം. ന െ ാ ് ര
യിട ് നാെള െ ആർെ ി ം പണയെമ തി പണം വാ ി കടംവാ ിേയട ്
െകാ ാ ് െകാ തീർ ണം. അെ ിൽ േനരി ാ വെന േപ കി െമ
മാ മ , ന െട ഉപജീവന ം മേ ാ. പണയെമ തി വാ കടം ൈദവ പെകാ ്
ഒ കാല ് തീർ ാൻ സംഗതി െ ിൽ തീർ ാം. വ വിധ ം പലിശ െകാ െകാ
ി ാൽ േന േക ടാെത കഴി ാമെ ാ. ഏെത ി ം അ ാഴം കഴി ന കിട
ാം. േനരം വളെരയധികമായി എ പറ . വ സനംെകാ ് മാ ിള ് അ ാഴം േവ
ണെമ േതാ ിയി . ഭാര െട നിർബ ം നിമി ം അയാൾ അ ാഴം കഴി െവ
വ ി േപായികിട ക ം െച . വിചാരം നിമി ം അയാൾ േനെര ഉറ ംവ ി
. ഓേരാ മേനാരാജ ം വിചാരി തെ ഒ വിധം േനരം െവ ി െവേ പറയാ .
പിേ ദിവസംതെ മാ ിള തെ രയിടം പണയെമ തി ആവശ പണം വാ ി കട
െമ ാം വീ ി. വി ം നാളിേകരം കടമായി െ വാ ി െകാ ാെവ ം ആരംഭി .
അ െന പ ് പതിന ദിവസം കഴി ് ഒ ദിവസം സ ാസമയം മാ ിള വീ ി
െ ഇറയ ചില മേനാരാജ ൾ വിചാരി െകാ ിരി േ ാൾ ആേരാ ഒരാൾ പടി കയ
റി വ ക . േനരം ഇ ി ട ിയതിനാൽ അതാരാെണ ് ആദ ം അയാൾ ് മന
ിലായി . ആ മ ഷ ൻ അ െച േ ാൾ െകാ ിയാെണ മന ിലായി. മാ ിള
മന റിയാെത ‘അേ ാ!’ എെ ാ നിലവിളിേയാ ടി പരി മി െപെ െ ണീ .

െകാ ി: ‘േഹ! ഒ ം പരി മിേ . ഞാൻ തെ ഉപ വി ാനായി ് വ ത . തേ ാ

് ഇ ാെളാ ദിവസം വാ ിയ പണം തരാനായി ാ ് ഞാൻ വ ിരി ്. പാ
വെ വനായ തെ പണം അപഹരി ണെമ ഞാൻ വിചാരി ി . അെ
നി റ പണ ി ് ആവശ ായി . േവെറ മാർഗെമാ ാകാ തി
നാൽ തേ ാ ് വാ ിെ ാ ് േപായതാ ്. ഇ െല എനി റ പണം കി ി.
ഇനി തെ പണം തരാെതയിരി ് ശരിയ േ ാ, എ വിചാരി െകാ വ
താ ്. ഇതാ തെ മടി ീല ം പണ ം. അതിൽ സ ൽപം ത ായിരി ം.
അ താന െച ഉപകാര ി തിഫലമായിരി െ .’
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 255

എ പറ മടി ീല മാ ിള െട ൻപിൽ െവ ി െകാ ി അേ ാൾ െ ഇറ ി

േ ാ ക ം െച . മാ ിള മടി ീലെയ ഴി ് എ ിേനാ ിയേ ാൾ അ പ
ായി . അേ ാൾ മാ ിള ായ സേ ാഷം, െകാ ി പണം വാ ിെ ാ
േപായേ ാ ായ സ ാപ ിലിര ിയിലധികമായി . പിെ അയാൾ ആ അ
പ ം ടി നാളിേകരം വാ ി െകാ െവ ി ക വടം െച . അ െന ഒ െകാ ം
കഴി േ ാൾ രയിട ിൻേമൽ ാപി ം അ ാെത ായി സകല കട ം
തീർ ് ആയിര ി ില ാനം പ മാ ിള സ മായി തെ ൈകവശ ായി. പി
െ അയാൾ അ െകാ റ െകാ ക വടം െച െകാ ി . എ ി വളെര
റ , റ കാലം െകാ ് ആ മാ ിള കാലേ പ ി ് ഒ ം െഞ മി ാ ഒ
നിലയിലായി. ഇതിെ കാരണ തൻ സത സ നായ െകാ ിയാെണ വിേശഷി
പറയണെമ ി േ ാ. ഇ െന അേനകമഗതികൾ െകാ ി െട സഹായംെകാ ് സ
ാരായി ീർ ി ്. െകാ ി നിമി ം ദാരി ം തീർ വരായ പല ംബ ാർ
കായം ളം, കാർ ിക ി, കീരി ാ ്, ളം തലായ ല ളിൽ ഇേ ാ ം ന
ിതിയിൽ െ ഇരി ്. അവർ ് െകാ ിെയ റി ന ി, ഇ ം അവ
െട മന ിൽനി മാ േപായി മി .
 35
ൈക ഴ രാ ി ം ളിം േദശ ം

വ ട ം ർ രാജവംശ ിെല ഒ ശാഖ ാർ ഒ കാല ് ഏ മാ ർ താ

േചർ ൈക ഴ എ
രണമായി ‘ൈക ഴ ത രാ
ല താമസി ി
ാർ’ എ ാ ് പറ
. അവെര അ ാല
വ ി ്. അവിെട നി ഒ
ിൽ
സാധാ

ത രാ ിെയ ഒര ല ഴ(െച കേ രി) രാൻ സംബ ം െച െകാ േപായി .

അ ല ഴ ത രാ ാർ ാ ണരായി വേ ാ. മലയാള ാ ണരിൽ യാൾ
മാ ം സ ജാതിയിൽ വിവാഹം െച ക ം മ വെര ാം ാ ണരിൽ താണ ജാതി ാ
െട ീകെള സംബ ം െച കയാണേ ാ പതി ്. ഒ കാല അ ല െഴ േജ ാ
ജ ാരായി ര ത രാ ാ ായി . അവരിൽ ര ാമനാ ് ൈക ഴ രാ ിെയ
സംബ ം െച െകാ േപായ ്. എ ി ം റ കാലം കഴി േ ാൾ അേ ഹ ി
ം രാജ ാധിപത ം വർ ി . അ ാല ആ ത രാൻ സ രാജ ിൽ ‘ ളി ’
എ േദശം തെ ിയതമയായ രാ ി ഇ ദാനമായി െകാ ്. അവിെട ഒ ഭവന
ാ ി െകാ ് ആ രാ ിേയ ം സ ാന േള ം പാർ ി . ആ ത രാെ കാലം
കഴി ി ം ആ ത രാ ി ം മ ം അവിെട തെ താമസി ി . ആ േദശെ നി തി
പിരി ാ അധികാരം അവിേട ായി ടാെത അവി െ ഭർ ാവായി
ത രാൻ അവിേട ധാരാളം പണം െകാ ക ം െച ി . അതിനാൽ അവിെട േവ
തിെനാ ം ഒ ി ം ഉ ായി ി . ി ാർ, ത ാർ, പരിചാരികമാർ,
കാര ാർ തലായവ ം ധാരാള ായി . ശ ളം െകാ ാൻ േവ ത
െ ക ാൽ േസവി ാനാ കൾ ധാരാള ാ മേ ാ. അതിനാൽ രാ ി യഥാ ർവം
േവ പദവികേളാ ടിയാ ് അവിെട താമ ി ി ്.
ഇ ിെനയിരി കാല ാ തി വതാം ർ മഹാരാജാ ് അ ല ഴ രാജാ മാ
യി ം ആരംഭി ്. ആ ിൽ അ ല ഴ രാജാ ് പരാജിതനായി ീ െമ
ഏകേദശം തീർ യായേ ാേഴ ം, തി വതാം ർ മഹാരാജവിെ ൈസന ം ളി ി
േല ടി ട . വ ഉപ വ ാ ിേയ േമാ എ വിചാരി രാ ി പരി മ

256
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 257

ം, ഭയ ായി, ‘ഏതായാ ം ഇനി ഇവി െ താമസം അ ഭമായി വ കയി .

കഴി േവഗ ിൽ ൈക ഴ േപാകണം’ എ രാ ി തീർ െ ക ം ആ വി
വരം കാര ാെര ധരി ി േവ െത ാം ത ാറാ വാൻ ച ം െക ക ം െച .
അ ാല ളി ിൽ വലിയ ധനവാ ാരായ നായ ാർ റിൽ രം വീ കാ ായി
. ഈ നായ ാര ാെത സാമാന ം േപാെല ആ ദി ിലാ ായി ി ് തെ
പറയാം. ന ാണിമാ ിളമാർ നാേലാ അേ ാ ംബ ാ ായി െവ ി ം അവ
െര ാം അ ലിേവല െച അേഹാ ി കഴി അഗതികളായി . രാ ി
രാജ ാധിപത ം ടി ായി തിനാൽ അവിെട സകലജന ം രാ ി െട
ആ യി ൾെ ാ ് അവിെട താമസി ി ്. രാ ി െട ഭർ ാവായ രാജാ ്
തീെ േപായതിെ േശഷ ം ആ രാജപ ിെയ റി ഭ ി ം ബ മാന ം ആർ ം
റ ി ി . എ ി ം രാ ി യാ നി യി ിരി െവ ് േക േ ാൾ, അ ാലം
വെര അവർ േവ ി ാണത ാഗം െച ാൻ േപാ ം ത ാറായി ആ നായ ാ െട
ഭാവം മാറി. ത െട ര ാധികാരിണിയായി രാ ി േദശംവി േപാ എ
േക ാൽ ഒ െച കാണണെമേ ാ ത ളാൽ കഴി സഹായ ൾ െച െകാ
ണെമേ ാ േതാ ് സ ാഭാവികമാണേ ാ. എ ാൽ ആ ദി ി നായ ാർ ആ
വക ലൗകിക വിചാരെമാ ായി . അവിെട െട ാമസി ി ത ാർ േപായി
ര വ ികൾ െകാ വ അവിെട ായി ഭരണി, പാ ൾ തലായ സാമാന
െള ാം ഒ വ ിയിലാ ി. ഉടെന പ ം പണമായി ായി െത ാം എ ം
െകാ തെ സ ാന േളാ ടി രാ ി മെ വ ിയി ം െച കയറി. അേ ാേഴ
ം ത ാ ം എവിെടെയാ െപാ ള , പരിചാരക ാർ, ി ാർ തലായവ ം
ത ാർ േപായ റെക േപായി. കിംബ നാ? രാ ി ം അവി െ സ ാന ം
മാ ം അവിെട േശഷി . സഹായ ി ആ ക ം വ ി ാ െമ ാം വ െമ വി
ചാരി അവർ വളെര േനരം ആ വ ിയിൽ േനാ ിെ ാ ി . ആെര ം ക ി .
േനരം ൈവകി ട ക ം െച . അേ ാൾ രാ ി ഭയ ം വ സന ം വർ ി ട ി.
‘ഈശ രാ! ഇവെര ാം ടി എെ ചതി കയായിരി േമാ’? എ പറ ആ രാ ി
േറേ കര ട ി. അ െട ഖഭാവം മാറി േ ാൾ മ െള ാം േ ാെട
കര ട ി. നാ വയ തൽ പ വയ വെര ായമായ ാ ികള ാെത
ായം തിക വരായി ആ രാ ി െട മ ളിലാ ായി ി . രാ ി ഒ വിധം
തെ വ സനെ ഉ ിെലാ ക ം ികെള സമാധാനെ ക ം െച ി ് തെ
െന അവിെട സമീപ ായി നായർ ഹ ളിെല ാം പറ യ അവ
െരെയാെ വിളി ി . അവരിൽ ീകളാകെ ഷ ാരാകെ യെതാ ംവ ി .
എ മാ മ ,ആ രാജ മാരൻ െച വിളി ി ് അവരാ ം മി ിയ േപാ മി . പിെ
രാ ി ആ മാരെന െ ചില മാ ിളവീ കളിൽ പറ യ . അവിെടെയാെ െച
േനാ ിയി ആെര ം ക േപാ മി . ആ വിവര ം മാരൻ മട ിവ പറ .
അേ ാൾ രാ ി താൻ നി ഹായയി ീർ െവ തീർ യാ ി. രാവിെല ഊ കഴി
വ ിയിൽ കയറിയ ികെള ാം വിശ െകാ ീണി കര ട ിയിരി .
ര ൻ അ മി ാറായിരി . ‘ഇനി എെ ാ ഗതിയാണീശ രാ!’ ആക ാെട ആപ
258 35. ൈക ഴ രാ ി ം ളിം േദശ ം

ിലായേ ാ എ പറ രാ ി വീ ം കര ട ി. അ ക േ ാൾ ിക െട
കര ിൽ ഒ ടി വർ ി .
ഇ ിെന അവെര ാവ ം ടി കര െകാ ി േ ാൾ സ ം െര ടി നാ മാ ി
ളമാർ കട േപാ ക ി ് രാ ി തെ െനെ ാ ് അവെര വിളി ി . അവർ
അ വ േ ാൾ രാ ിെയ കാ ക ം താ െതാ െകാ ് ‘ഇേ ാൾ ഇവിെടയി
െനെയ ിയിരി െത ാ എ േചാദി . രാ ി സംഗതികെള ാം പറ
അവെര ധരി ി തിെ േശഷം ‘ഏ വിധ ം നി ൾ കഴി ം േവഗ ിൽ എെ ം
എെ ികെള ം ൈക െഴ െകാ െച ാ ണം. അതി നി ൾ എ േവണെമ
ി ം തരാം’ എ പറ . അ േക മാ ിളമാർ ‚‘ഒ ം ക ി ത ിെ ി ം അവിേട
േവ ി എ ം െച ാൻ അടിയ ൾ ത ാറാ ്. വിേശഷി ം ഈ ിതിയിൽ അടിയ
ളാൽ കഴി െച ി ിൽ പിെ മ ഷ രായി ജീവി െത ിനാ ്? അവി െ
േചാറാ അടിയ ൾ ഇ വെര തി ി ്. അ ച ാ ം മറ കയി . എ ാൽ ക ി
ഒരര നാഴിക ഒ മി ണം. അടിയ ൾ േനരം െവ േ ാൾ ലിേവല വിടെകാ

താ ്. ഇ കരി ാടി ആഹരി ി ി . അതിനാൽ ണ ിൽ റ കരി ാടിെവ ം

െമാ ിെകാ വിടെകാ ാം. ക ി കാര ം അടിയ ൾ ഏ ിരി . അതി യാെതാ
വ ത ാസ ം വ കയി � എ പറ േപായി. ഉടെന അവർ നാ േപ ം ആഹാര ം
കഴി വ വ ികളിൽ ഈര േപർ കയറി. വ ി നീ ാറായേ ാൾ ദയയായ
ആ രാ ി വ സനാ ാ യായി കര െകാ ് ‘എ ീശ രാ! ഈ ദി ി നായ ാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 259

െര ാം നശി േപാേണ. മാ ിളമാെര ാം സകല യ കേളാ ടിവർ ി വരിക ം

െച േണ’ എ പറ ി ആപെ ാ ം ടാെത തെ ർ ഹ ിൽ െചെ ാ
നായി ഈശ രെന ാർഥി .
യാെതാരാപ ി ം ഇടയാകാെത പിേ ദിവസം അതിരാവിെല വ ികൾ ൈക ഴ ട
വില ്. രാ ി ംമ ം കര ിറ ി; രാജമ ിര ിേല േപായി. തേലദിവസം ഭ
ണം കഴി ാെതയി തിനാൽ അവർ വളെര ീണ ായി . അതിനാൽ ഉടെന
അവർ റ ഭ ണം കഴി . അേ ാേഴ ം വ ി ാരായ മാ ിളമാ ം ൈക ഴ ഉ ായി
ത ാ ം ടി സാമാന െള ാം മ േകായി ലാ ി. രാ ി ആ മാ ിളമാർ
േകമമായി ഭ ണം െകാ ി ക ം അവർ വിചാരി ി തിൽ വളെര അധികം പണ
ം സ ാന ം െകാ സേ ാഷി ി യ ക ം െച .
രാ ി ളി ിൽനി ് േപായി അധികം താമസിയാെത തെ തി വതാം ർ
മഹാരാജാ ് അ ല ഴ രാജ ം അെതാ ടി ളി ം പിടി ട ി സ രാജ േ ാ
േചർ ്. ആ രാ ി െട ശാപ ം അ ഹ ം നിമി ം കാല േമണ ളി ി
ായി നായർ ംബ െള ാം നശി ക ം മാ ിളമാെര ാം വർ ി ക ം െച .
ഇേ ാൾ ളി െ ല നാേലാ അേ ാ നായർ ംബ ൾ മാ േമ . ആ
ംബ ാെര ാം നിത ി േപാ ം വകയി ാെത അഗതിക മാ ്. അവിെടയി
േ ാൾ ന ാണി മാ ിളമാ െട വീ കൾ റിലധിക ്. ആ വീ കാരിൽ മി വ ം
വലിയ ധനവാ ാ മാ ്. ളി ി നായ ാ െട അധഃപതന ി ം ആപ കൾ
ം കാരണം ൈക ഴ രാ ി െട ശാപമാെണ അ കാല പാ ർ കണിയാ െട
വിധി ായി ്.
 36
ഒര ർ ന ിെ ി

ീ കൾ വിേവക ന ക ം ർമാർ ചാരിണിക ം ഭർ

േ ാ ് അവ െട ഭർ ാ ാ െട െകാ
ഷാവി ഖിക ം ആയി
താ െകാ ാെണ ാണേ ാ
മഹാ ാ െട അഭി ായം. ‘േയാഷാേദാഷം ഷാ യഃ കഥയതി വി േഷ ഹ ! തൈ നമ
േ ’ എെ ാ മഹദ ചന ായി ം ഈ അഭി ായ ിൽ നി ാണേ ാ. എ ാൽ,
ഷ ാർ ർമാർ ചാരികളായി ർ ടി നട ് അവ െട ഭാര മാരായ ീക െട
െകാ താ െകാ ാെണ ം നി ംശയം പറയാ താ ്. വാ വം വിചാരി ാൽ
ന തേ ട ഒ ഷ തെ ഭാര െയ ഭർ ഷാനിരത ം പാതി ത നി
വ മായി ാൽ എ േ ാളം കഴി േമാ അതിൽ പതി ട ്, ഒ ീ ന ൈവദ
വളാണ ിൽ അവ െട ഭർ ാവിെന ഏകപ ീ തേ ാ ടി സ ാർ ിൽ നട
ാൻ കഴി െമ തി സംശയമി . ഇനി ീകൾ ർമാർ ചാരിണിക ം ഷ ാർ
ർമാർ ചാരിക മായി ീ തിെ കാരണം വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. ഇതി
ര ി ം ാ ം ന െട നാ കാ െട ഇടയിൽ തെ ധാരാള െകാ ് ഇതി േവ
േറ െതളിെവാ ം േവണെമ ം േതാ ി . എ ി ം ഇതി ാ മായി േക ി
ഒൈരതിഹ ം ഇവിെട പറ െകാ .
പ ് ഇട ിയിെല ഒ വലിയ ത രാൻ അവി െ േദശവഴികളിൽ ഒ ായ ‘ക
ാറ’ എ ദി ിൽ േപായി താമസി ി . വിവാഹം െച ി ായി എ ി ംക
ാറ ഒ ബാ വ ായി തിനാൽ അവി ഇട ിൽേപായി താമസി ക പതി
വി . വിവാഹസംബ ളായ ിയകെള ാം കഴി തിെ േശഷം അവി ് അ ർജ
നെ െതാ ി ിെ , കാ കേപാ ം ഉ ായി േ ാ എ സംശയമാ ്.
ഇ ിെന റ കാലം കഴി േ ാൾ അവി െ ബാ വജന ൾെ ാം വളെര
വ സനമായി ീർ . ‘വിവാഹം കഴി ി പ പ െകാ മായി. ഇ വെര സ തി
ായി ി . രാജത ം ടി ഒ വലിയ ാ ണ ംബം സ തിയി ാെത നശി
േപാ ക മാണേ ാ. സ ാനാർഥം വ സൽകർ ം ട ണം അെ ിൽ

260
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 261

അവി െ െ ാ ് ഒ ടി വിവാഹം കഴി ി ണെമ ി െന വിചാരി ബ

ളായ ചില ന തിരിമാർ ക ാറെയ ി വലിയത രാെന ത ൾ െച കാര ം
അറിയി . ആദ ം അവി ് ഇവർ പറ െതാ ം അ ആദരി ി . എ ി ം ന തി
രിമാർ വീ ം നിർബ ി കയാൽ ഒ ടി േവളി കഴി ാെമ ് അവി ് സ തി .
ആദ െ അ ർജനം വ യായതിനാലാ ് സ തി ാകാ െത ായി ന
രിമാ െട വിചാരം. അതിനാലാ ് അവർ ര ാം വിവാഹ ി അ നിർബ ി ്.
ഒ ം വലിയ ത രാൻ ‘നാമിനി ര ാമ ം വിവാഹം െച ണെമ ിൽ ആദ െ അ ർ
ജന ിെ സ തംേവണമേ ാ. അെത ിെനയാ ്? എനി ് അവേരാ ് േചാദി ാൻ
കഴി കയി ’ എ പറ .
അേ ാൾ ന തിരിമാർ ‘അകായിെല സ തം ഞ ൾ വാ ിെ ാ ാം. അതിെനാ
ം യാസമി .’ എ പറ . എ ാൽ ‘ന െട കാര െന ടി അയ ാം. അകാ
യിൽ നി അ വദി പ ം ആ വിവരം കാര േനാ പറ യ ാൽ ഉടെന നാം
അേ ാ വരാം’ എ വലിയത രാ ം പറ . അ ിെന സ തി ന തിരിമാ ം
കാര ം ടി റെ ് ഇട ിയിൽ എ ി. ഒ ദാസി ഖാ ിരം വിവരം അകായി
െല ധരി ി ക ം അ വാദം േചാദി ക ം െച . അേ ാൾ ആ അ ർജനം ‘ഇവിെട
സ തി ാേക അത ാവശ മാ ്. അ എനി വളെര ആ ഹ കാര മാ ്.
അതിനാൽ അവി ര ാമ ം വിവാഹം കഴി തി എനി ർ സ തമാ ്.
എ ാൽ ഒ കാര ം ടി എനി ആ ഹ ്. ഇനി േവളികഴി െ ി ം ന േപാ
െല ജാതകം േനാ ി േവണം. ഒ ി െന വ , ഇനി വര തേ ാ. എെ ജാതകംേപാ
വെര വിവാഹം െച െകാ ് േയാജനമി . അവി ് ക ാറ താമസി ാൽ
262 36. ഒര ർ ന ിെ ി

ഇവിെട സ തി ാകണം. അ ിെന ജാതക ിൽ അ േനാ ി േവണം ഇനി

വിവാഹം കഴി ാൻ’ എ പറ . ഇ േക േ ാഴാ സംഗതി എ ാവർ ം മന ി
ലായ ്. കാര ൻ ഉടെനേപായി ക ാറയിൽ െച അകായിൽ പറ േപാെല
വലിയ ത രാെ അ ൽ അറിയി . ഇ േക േ ാൾ ത രാെ മന ിൽ ല േയാ,
അ തേമാ, മന ാപേമാ എെ ാമാ ായെത അവിേട തെ അറിയാം. എെത
ി ം ഈ അ ർജന ിെ ി േക ി മാ േപാ ം താമസിയാെത വലിയത രാൻ
േബാ കയറി ഇട ിയിെല ി താമസമായി. ആ അ ർജന ിെ ി ണ ം ഭർ
ഷാസാമർഥ ം മ ം െകാ മന ലയി േപാകയാൽ പിെ ര ാം വിവാഹ
ിെ സംഗംേപാ ായി . ക ാറ േപാകണെമ ആ ഹ ം നില . റ
ഹ ാ മം അ ി െകാ ് ഇട ിയിൽ താമസ മായി. അ ിെന ഒ െകാ ം
കഴി തി ൻ അവിേട ഒ സ ാനം ഉ ാ ക ം െച . പിെ അവി
അജീവനാ ം ആ നിലയിൽ തെ താമസി ി എ ം ആ അ ർജന ിൽ നി ം
അേനകം സ ാന ൾ അവിേട ് ഉ ായി എ ം േക ിരി . ആ അ ർജനെ
േ ാെല ി മായി സംഭാഷണം െച ം ഭ ി ർവം ഭർ ഷെച ം പാതി
ത നി േയാ ടിയി ന െട േകരളീയ ീകെള ാവ ം ത െട ഭർ ാ ാെര
ർമാർ ിൽ വിടാെത ത ളിൽ ആസ ചി ാരാ ി ീർ ് ഭർ ഖേ ാ ം
സൽസ ാനലാഭേ ാ ം ടി ഖമാ ംവ ം വസി െ .
 37
പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ

ഒ രി ൽ ഒ ന തിരി വിവാഹം കഴി ണെമ നി യി ജാതകം േനാ ി ാനാ

യി ചില ീജാതക ം, തെ ജാതക ം െകാ ് പാ ർ കണിയാ െട അ
െച .കണിയാർ ജാതക െള ാം വാ ി ആക ാെട ഒ േനാ ീ ് ത രാനിേ ാൾ വി
ൽ

വാഹ ിനായി ഉ ാഹി ണെമ ി , അവിേട ് ഇേ ാൾ വലിയ ഹ ിഴ ാലമാ

്. ഒ െകാ ിനകം അവി തീെ േപാ െമ ാ ് ജാതകം െകാ കാ ്.
അതിനാൽ ജാതകം േനാ ണെമ ിൽ ഒ െകാ ം കഴി ി മതി. ഈ ഹ ിഴ നീ
ികി ണെമ ിൽ അതി ത വ ണ കർ െമെ ി ം െച ണം. അത
എ മ േ ാ എ പറ . ഇ േക േ ാൾ ന രി സാമാന ിലധികം വ സന
ായിെയ പറേയ തി േ ാ. അേ ഹം ഇതി മ പടിയായി ഒ ം മി ാെത ഇറ
ിേ ായി. അേ ാേഴ ം േനരം സ യായി ട ിയതിനാൽ ഴയിൽ ഇറ ി ളി ്
ഒ ന രി ഇ േപായി അ ാഴ ം കഴി അവിെട കിട . തെ മരണെ റി
വിചാരംനിമി ം ന രി രാ ിയിൽ കിട ി ഉറ ം വ ി . അേ ഹം അവിെട കിട
െകാ ് ഈ ഹ ിഴനീ ാൻ എ ാ ് െചേ െത ് വിചാരി ട ി. അേ ഹം
വിചാരി ് വിചാരി ് ഒ ംഒ േ ം പണിയി ശിവ തി കഴി ി ് അവിെട നിത
നിദാനം, മാസവിേശഷം, ആ വിേശഷം തലായവ േവ തൽ െകാ േ ാെമ
നി യി ക ം അതി തൽ തെ മന ം െകാ ് നീ ിവ ക ം െച .
പിേ ദിവസം രാവിെല അേ ഹം വീ ം കണിയാ െട അ ൽ െച തെ ആ ി
െന റി ഒ ടി ചി ി പറയണെമ പറ . കണിയാർ വീ ം േനാ ിയേ ാൾ
അേ ഹ ി ദീർഘാ േര ാഗം കാ കയാൽ, ത രാെനേ ാ വ തായ ണ കർമം െച
ിരി തായി കാ ്, ഇനി ഭയെ ടാെനാ മി . അവിേട ് ദീർഘാ േര ാഗം
സി ി ിരി . ഇനി ഉടെന വിവാഹം നട ാം എ പറ ക ം, ജാതകം േനാ ി
െകാ ക ം െച . എ ി ം താൻ നി യി ണ കർമം സാധി തി േശഷമ ാെത
വിവാഹം കഴി ി ന രി തീർ യാ ി. അ ാല പാ ർ തെ ത ശാ നി

263
264 37. പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ

ണ ം േയാഗ മായ ഒ ത ൻ (ആശാരി) ഉ ായി . ന രി അവെ അ ൽ

െച ൈവ െപ ം േ ാവിൽേപാെല ഒ േ ം പണി കഴി ിേ ിയിരി
െവ ം, അതിേല ഒ കണ ഉ ാ ക ം ാനം നി യി ക ം പണി
നട ി തരിക ം െച ണെമ പറ . ത ൻ അ കാരം െച ാെമ ് സ തി ക
ം,ൈവ െപ ം േ ാവിൽേ ിെ ആ തിെയാ ി കണ ാ ക ം,
േ ം പണി തി ് ർ വാഹിനിയായ (കിഴേ ാ ഒ ) പാ ർ ഴ െട വ
ഒ ാനം കാ ക ം, അവിെട ആ കണ ് ഒ ി ഒര ലം പണി തീർ ക ംെച .
ന രി അവിെട ശിവ തി , കലശം, തലായവ നട ക ം, ഒ മഹാേ ിൽ േവ
അ ജ, ശീേവലി, നവകം, പ ഗവ ം തലായവ, തിദിനം നട തി
ം,മാസവിേശഷം, ആ വിേശഷം തലായവ േവ വ വകകൾ ആ േദവെ വക ാ
യി െകാ ക ം െച . ഇ കാരമാ ് പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ േ ായ ്. ആ
േ ം ൈവ െപ ം േ ാവിൽ േ ിെ ആ തിയിൽ തെ യാ ് ഇേ ാ
ം കാണെ ്. ഇനി ഈ േ ം സംബ ി ചില വിേശഷ ൾ പറയാ ്.
അവ താെഴ റി .
പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ േ ം പണി നട ിയ ത ണി ൻ ന കണ നായി
െവ ൻ ് പറ ി േ ാ.അതിനാലവെന േ ൾ കണ നി യി
തി ം ാനം കാ തി ം മ മായി പല ല ളിൽ നി ം ആ കൾ െകാ േപാ
ക പതിവായി . േ ം പണി ട ിയാൽ അ വനായി കലശം കഴി വ
െര ധാന ത ൻ ൽ ധരി ണെമ ം ൗരം െച ി ാൻ പാടിെ ം ഒേരർ ാ
േ ാ.അതിനാൽ ഈ ത ണി ൻ എ ം ൽ ധരി െകാ ം, ൗരം െച ി ാ
െത മാ ് ഇ ി ്. േ ം പണി ാധാന ം വഹി െകാ ിരി ാന ാെത
അവ സമയം കി ിയി ി . അവെ മതലയിൽ ഒ ല ഒര ലം പണി ട
ിയാൽ അ വൻ ആ തി ൻ േവെറ നാ ദി ിൽ ട ം. അതിനാലവൻ
എ ം താടി ം തല ം വളർ ി െകാ ം ൽ ധരി െകാ മി . അവെ േദഹം
െവ വ ം തടി ം സ ം ടവയേറാ ടിയ മായി . കാ യിൽ അവൻ
ന ീമാ ം, േതജസ ി ം ആക ാെട േയാഗ മായി . ഇെത ാം െകാ ം ഇവെനക
ി ് പരിചയമി ാ വർ ഒരാഢ ൻ ന രിയാെണ െത ി രി ക സാധാരണ മായി
.
ഈത ണി െന ഒരി ൽ ഒ അ ല ി ാനം േനാ ി നി യി ാനായി
കായം ള രാജാവിെ ക ന കാരം ആ കൾ വ ഒ േതാണിയിൽ കയ ി െകാ
േപായി. ആ േതാണി േവ നാ കായലിലായേ ാൾ െത നി വടേ ാ ് ഒ േബാ വ
ക . ആ േബാ ിൽ രാടംപിറ ശ നായ െച കേ രി (അ ല ഴ) രാജാവായി
. േബാ ം േതാണി ം ത ിൽ ഒ േ ാൾ തെ രാജാ ് ത ണി െന കാ
ക ം വിശി നായ ഒ ാ ണേ നാണ തീർ െ ി േബാ ിനക എണീ
നി ക ം െച . രാജാവിെന ക ത ം േതാണീയിൽ എണീ നി . േബാ ം േതാണി
മായി ന േപാെല അ േ ാൾ രാജാ ് ത േനാ ് ‘ആരാ ് ’ എ േചാദി . വി ി വി
ി ‘ആ ആ ആരാണ് ’ എ ാ േചാദി ്. ത ണി ം വി ിയി തിനാൽ ‘അ അ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 265

അടിയൻ ത ത ത ത നാ ’ എ പറ . ഇ േക േ ാൾ ഇവൻ തെ ാൾ ആഭിജാ

ത ആഡ ാരിലാെര ി മായിരി െമ വിചാരി ാ ണനായ താൻ സബ മാ
നം എണീ നി േപായതി ിത ം, ത ം വി ി വി ി പറ തെ പരിഹ
സി ാെണ വിചാരി ായ േകാപ ം രാജാവി സഹി വ ാെതയായി. ഉടെന അേ
ഹെമാ വാ മായി ആ േതാണിയിൽ ചാടി കയ ക ം ത െ ക െവ ി റി കായ
ലിൽ ഇ ക ം െച ി ് േപാേക ിയി ദി ിേല േപാ ക ം െച .
ആ ദിവസം പാ ർ െപ ം േ ാവിലിൽ ഉ ശീേവലിെ ി ് ആദ െ
ദി ിണം കിഴെ നടയിൽ ആയേ ാൾ ‚മതി, അകെ ി നട െ . എെ
ത ൻ മരി ിരി ; എനി അ െകാ വ സനം സഹി വ ാെത മായിരി �
എെ ാരശരീരിവാ േകൾ െ . ഇ പാ ർ േ ാവിൽ ഭഗവാെ അ ള ാടാണ
വിശ സി ് ഉടെന അകെ ി ക ം നട ക ം െച . ഇേ ാ ം അവിെട ഉ
ശീേവലി ഒ ദി ിണേമ പതി .
പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ േ ിൽ പതിവായി നിേവദ ം വക ം മ അരിയള
െകാ ക തലായ ികൾ നട തി ഒ ായി . അേ ഹ ി
േ ിൽ നി ം പല അ ഭവ ം ആദായ ം നി യി ി ായി . അേ
ഹം വലിയ ച രംഗേ ാ കാരനായി . ച രംഗം വ ് അേ ഹം പലെര ം േതാൽ ി
ക ം ആേരാ ം േതാൽ ാതിരി ക ം െച തിനാൽ ച രംഗ ിൽ തെ േതാൽ ി
തി േലാക ിലാ മിെ ഒരഹ അേ ഹ ി ് കലശലായിതീർ .
അ ിെനയിരി കാല ് ആ േദശ ാര ം ‘ ർ’ എ ഇ േ മായ ഒ ന
രി ം ഈ ം ടി ഒ ദിവസം ച രംഗം വ ക ം, ന രി തിെന േതാൽ ി ക
ം െച . അേ ാൾ ് ‘ഒ വര ടി വ കയാണ ിൽ ഞാൻ അ െയ േതാൽ ി ം
എ പറ . ‘േതാൽ ി ി , തിെന ഞാൻ േതാൽ ി കയാ ് െച െത ിേലാ’
എ ന രി േചാദി . ‘അ ിെന വരികയാണ ിൽ എനി ഈ േ ി അവ
കാശ ൾ വനാ ം ഞാന ് ഒഴി തേ ാം’ എ ് പറ . അ കാരം
തിെനെ ാ ് സത ം െച ി ി തിെ േശഷം ന തിരി തിേനാ ടി വീ ം
ച രംഗം വ ക ം, തിെന േതാൽ ി ക ം െച . സത കാരം േ
ിെല സകല അവകാശ ം ന തിരി ഒഴി െകാ ി ് ംബസഹിതം ആ േദ
ശ നി ം െപാ ള . അതിനാൽ ഇേ ാ ം പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ േ ിൽ
തി . നട ിവ ി ികെള ാം ഇേ ാൾ ന തിരി െട ആൾ
ാരായ ചിലരാ ് നട ി വ ്. തി ായ അ ഭവ െള ാം േദവസ ിൽ
നി ന തിരി ് െകാ വ ്.
പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ േ തി വളെര പഴ തായ ഒ വരി ാ ്
ഇേ ാ ം നിൽ ്. അ ായെത ാെണ ഓർ വരായി ആ ം ആ ദി ിലി
. വലിയ വേയാ ാേരാ േചാദി ാ ം അവർ ഓർ കാലം തൽ അത െന
അവിെട നിൽ പറ ം. അതിെന ‘കീ ് േലാക ് വരി ’ എ ാ എ ാവ ം
പറ വ ്. ആ ാവിെ ആഗമനെ റി ഐതിഹ ം ഏ ം രസകരമാ ്.
266 37. പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ

ഒരി ൽ പാ ർ െപ ം േ ാവിെല കലശ ട ൾ ാനായി േ ിൽ വർ

ി ാരിെലാരാൾ ഴയിൽ െകാ േപായി. ആ ിൽ ഒ സ ർ ടം ഉ ായി
. അ േ ിൽ പതിവായി നവക ി ടമായി ഉപേയാഗി താ
യി . ആ ടം ിയേ ാൾ ക ിൽ നി െത ി െവ ിൽ േപാ ക ം ഴയിൽ
താ േപാ ക ം െച . ഉടെന ആ കഴക ാരൻ ‘അേ ാ! െപാ ടം േപായേ ാ’ എ
പറ ് ആ ിൽ ചാടി ി. ടം താ േപാ ് അയാൾ കാണാമായി . എ ി
ം പിടി ാൻ പ ിയി . അതിനാൽ അയാ ം ട ിെ പി ാെല േപായി. അ ിെന
വളെര താെഴ െച േ ാൾ െവ മവസാനി ക ം അവിടെമാ കര േദശമായി കാണ
െ ക ം െച . അവിെട െറ ആ കൾ ടി ച ഴം തി െകാ ിരി കയായി .
അവർ ഈ മ ഷ െന ക േ ാൾ ഒ ംച ഴം അയാൾ തി ാനായി െകാ
ക ം അതി െവ ാം തിരിെക ഏൽ ി ണെമ പറ ക ം െച . അയാൾ
ആച ഴം തി േനാ ി. അതിെ മാ ര ം അസാധാരണമായി അയാൾ േതാ ി.
അ വിേശഷെ ച ഴം അയാൾ അതി ൻ ് ഒരി ം തി ി ി ായി .എ ാ
യാ ം ഇതിെ ഒ ത ിെയ ് ന െട ദി ിൽ െകാ േപാകണം’ എ അയാൾ
നി യി ം, അവിെട വരറിയാെത ഒ ിനടിയിൽ ഒളി വ ക ം െച .
പിെ ആ മ ഷ ൻ െപാ ട െമ ് അവിെട ഉ ായി വേരാ ് യാ ം പറ
തിരി േപാ ക ം പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ േ ിെ കടവിൽ തെ വ കയ
ക ം െച . അയാൾ േമാ ി െകാ േപാ ച ഴി ി ള ി ാ ിയ
ാവിെനയാ ഇേ ാൾ ‘കീ ് േലാക വരി ’ എ പറ േപാ ്. ഇ െന
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 267

അേനകം വിേശഷ േളാ ടിയതാ പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ എ പറ െകാ ്

ഈ ഉപന ാസെ അവസാനി ി െകാ .
 38
പാ നാ െട ഭാര െട പാതി ത ം

വ ര ചി എ സി നായ
മ ൾ ജനി എ ം ആ മ
‘േമളേ
ൾ
ാ ണേ

ാള ിേഹാ ീ രജക ളിയ ർ-

്ഒ പറയിയിൽ നി ംപ

ം പിെ വേ ാൻ
വായി ാ ില ൻ വ തല മ ം
നായർ കാര ൽ മാതാ
െചേ േക ൻ െപരിയ തി വര-
െ ം പാണനാ ം
േനേര നാരായണ ാ ടനക ർ
ചാ ം പാ നാ ം’
ആെണ ം മ ം സി മാണേ ാ. ഈ പ േപരിൽ വായി ാ ില െന ഒഴി ്
പതിെനാ േപ ം അവ െട അ െ ാ ം അ ിേഹാ ിക െട ഇ ് ടി ഒ മി
ാ ് നട ക പതിെവ ം സി മാ ്. അ ിെന ഒരി ൽ എ ാവ ം അവിെട
ടി ാ ം കഴി തിെ േശഷം പതിെനാ േപ ം ഒ ല ഭ ണ ിനായി
ി . അേ ാൾ അ ിേഹാ ിക െട അ ർജനം ഇവർ വിള ിെകാ ാൻ വരാൻ
സ ം മടി . പിെ അ ിേഹാ ികൾ വിളി ക ം വളെര നിർബ ി ക ം െച
േ ാൾ അ ർജനം ഒ ട െമ െകാ ് ആ ലേ വ . അ ക ് പാ നാർ
‘ഇെത ിനാണ ’ േചാദി . അേ ാൾ അ ിേഹാ ികൾ ‘ഇ പതി തമാ െട ധർ
മാണ’ ‘പതി ത മാർ പര ഷ ാെര കാ ാൻ പാടി ം മ ം പറ . ഉടെന പാ
നാർ “ഇെതാ ം പതി താധർ മ . ാ ണ ീകൾ പതി താധർമം എ ാൽ
എ ാണ തെ അറി ടാ. പതി താധർ ം പാതി ത ം ഇരി ് ടയി
ം ത ി െമാ മ . ഇേ ാൾ പതി താധർ െ ശരിയായി അ ി ഒ ീ
എെ െക ിയവെളേ ാെല േലാക ിലി ” എ പറ . അ േക ് അ ിേഹാ ികൾ

268
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 269

“ച ാലികൾ പാതി ത േമാ പതി താധർമ ാനേമാ വ േ ാ? പാ നാർ

പറ അസംബ മാ ് ” എ പറ . പിെ അവർ ര േപ ം പതി
താധർ െ ി വളെര വാദ ദിവാദ ൾ നട ിയതിെ േശഷം അ ിേഹാ ിക െട
അ ർജന ിേനാ പാ നാ െട െക ിയവൾേ ാ പതി താ ാന െത േബാ
െ ിെകാ ാെമ പറ പാ നാർ അ ിേഹാ ികെള വിളി െകാ ് സ ഹ
ിേല േപായി. അവിെട എ ിയ ഉടെന പാ നാർ ഭാര െയ വിളി “ഇവിെട എ
െന ിരി ്?” എ േചാദി . ഭാര ‚ “അ ിട ഴി ് ” എ പറ . ഉടെന പാ
നാർ അതിൽ പ തി െനെ ് ി അരിയാ ി െവ െകാ വ വാൻ പറ .
തൽ ണം ഭാര േപായി െന ി അരിയാ ി വ േചാ ംെകാ വ . അേ ാൾ പാ
നാർ‚ “ആ േചാ ഈ യിലിേ ് ” എ പറ . അവൾ ഒ ം മടി ാെത അ ിെന
തെ െച . ഉടെന പാ നാർ േശഷമിരി െന ം ി അരിയാ ി േചാ വ െകാ
വ വാൻ പറ . പാ നാർ പിെ ം േമൽ കാരം ആ േചാ ം യിൽ ഇേ ാൻ
പറ . അേ ാ ം ഒ ം ൈവമനസ ം ഇ ാെത അവൾ ആ േചാ ം യിൽ ഇ . പാ നാർ
വളെര ദാരി ം ആയി . അയാ െട ഭാര അ ഭ ണം കഴി ി ി . ആഅ ി
ട ഴി െന ാെത അവിെട െന ം അരി ം ഇരി ായി ി . ആ െന ിൽ നി ം
െറ എ ക ിവ ാെമ വിചാരി അവൾ അതിനായി ആരംഭി സമയ ാ
അ ിേഹാ ി ം പാ നാ ം ടി അവിെട എ ിയ ്. ഇ െന ഒെ ആയി ി ം
പാ നാ െട ഭാര തെ ഭർ ാ ് പറ േപാെല േലശം മടി ാെത െച .
ഇ ം കഴി തിെ േശഷം അ ിേഹാ ി ം പാ നാ ം ടി അവിെട നി ം
റെ . തിരിെയ അ ിേഹാ ി െട ഇ െ ി. ഉടെന പാ നാർ “ഞാൻെച ി
േപാെല ഇവി െ അ ർജന ിെനെ ാ ം െച ി ക. ഞാൻകാണെ ” എ പറ
. ഉടെന അ ിേഹാ ികൾ അ ർജനെ വിളി ര ിട ഴി െനെ ് ി
അരിയാ ി െവ െകാ വ വാൻ പറ . അ േക ് അ ർജനം “ഇവിെട അരി ഇരി
270 38. പാ നാ െട ഭാര െട പാതി ത ം

േ ാ, പിെ എ ിനാ ് ഇേ ാൾ െന ?” എ േചാദി . അ ിേഹാ

ികൾ വളെര നിർബ ി ി ് അ ർജനം മന േകെടാ ടി ഖം വീർ ി പി പി
െകാ ് േപായി െനെ ി അരിയാ ി വ െകാ വ . അേ ാൾ അ ിേഹാ
ികൾ ആ േചാ യിേല ് ഇേ ാൻ പറ . അ േക ് അ ർജനം‚ എ ാ േഹ!
അവിെട ാ േ ാ? േചാ െവ െത കള തെ ക ം. വിേശഷി ം ഞാൻവളെര
യാസെ ് െന ി അരിയാ ി െവ ാ ി െകാ വ േചാ ് യിൽ കള ക
േയാ? ഇ വലിയ സ ടം തെ യാ ്.” എ ം മ ം ഓെരാ തർ ൾ പറ െകാ ്
നി . ഒ ം അ ിേഹാ ിക െട നിർബ കാരം അ ർജനം ആ േചാ യിേല
ഇ . ഉടെന അ ിേഹാ ികൾ‚ “ഇനി ം ര ര ഇട ഴി െനെ ി അരിയാ
ി വ െകാ വാ”’ എ പിെ ം പറ . അേ ാൾ അ ർജനം‚ “അവിേട ാ
തെ യാ ്. ഈ െകാ താള ിെനാെ ാൻ ഞാൻ ആള ാ. അസംബ ം
പറ കെയ വ ാൽ അതിെനാരവസാനമി ാെതയായാൽ വിഷമമാ ്.” എ പറ
അകേ േപായി. അ ിേഹാ ികൾ നിർബ ർ ം വളെര വിളി ി ം അ ർജനം
റേ വ ി . അേ ാൾ പാ നാർ‚ “ഇതാേണാ പതി താധർ ം? ഭർ ാ ാർ
എ പറ ാ ം സേ ാഷേ ാ ടി അ ഉടെന െച വളാ പതി ത. അ ി
െന െച താ ് പതി താധർ ം. അതിൽ ണേദാഷചി നം െച ാ ം, തർ ം
പറയാ ം ഭാര മാർ അവകാശ ം അധികാര ം ഇ ” എ പറ അ ിേഹാ ികെള
സ തി ി ി ് പാ നാർ േപായി.
ഈ ഐതിഹ െ ി ഇേ ാ പരി ാരിക െടയിടയിൽ വളെര അഭി ായവ
ത ാസ ാേയ ം. എ ി ം ഭർ ാ ാർ വ ം പറ ാൽ പല ഒഴി കഴി ക ം
ർ ം പറ ് അ ് ഉടെന െച ാതിരി ീകൾ േകരള ിൽ ധാരാള െ
ം അ പതി തകളായ ീകൾ േചർ തെ തിൽ പ ാ ര ാ െമ
േതാ ി . ഏെത ി ം ഒ വിഷയ ിൽ അതിയായ മം െകാേ ാ ർവാശിെകാ
േ ാ, ഹമായ മനഃ ാപം െകാേ ാ മേ ാ ഭർ ാ ാർ മതിമറ മവിേരാധമായി
വ ം വർ ി ാനാരംഭി കേയാ ആവശ െ കേയാ െച അവസര ളിൽ ണ
േദാഷ ൾ പറ ് അവ െട മന ിെന പി ിരി യഥാ ിതമാ തി മതല
ഭാര മാർ ്. അ ിെനയ ാെത ഭർ ാ ാർ സ ിേയാ ടി എെ ി ം പറ
ാൽ ഉടെന അ െച ാെത വ ം ർ ം പറ ് ഭാര മാർ ഒരി ം
മായി ത . അ ിെന വെര ‘ ഹിണികൾ’ എ പറയാ ം പാടി . അവെരയാ ്
‘േഗഹബാധ’കെള പറേയ ്.
പാ നാർ തെ ഭാര െട പാതി ത നി എ മാ അ ിേഹാ ികെള
ാ സഹിതം അറിയി തായി ഒൈരതിഹ ം ടി േക ി ്. ഒരി ൽ അ േഹാ ികൾ
പാ നാ െട മാട ി ൽ െച േ ാൾ പാ നാർ അ ിേഹാ ികൾ ഇരി തി
ഒ പലകേയാ മേ ാ എ െകാ തി ഭാര െയ വിളി . അേ ാൾ അവൾ കിണ
ിൽ നി ം െവ ം േകാരിേ ാ നിൽ കയായി . െവ ം പാള ം ടി കിണ
ിെ മ ി ലായേ ാളാ ് പാ നാർ വിളി ്. ഭർ ാ ് വിളി േക ഉടെന
അവൾ കയറിേ ൽ നി ൈകവി ഓടി വ . പാള ം കയ ം ആ ിതിയിൽ തെ നി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 271

ത ാെത കീേ ാ േപായി . അ ക അ ിേഹാ ികൾ വളെര ആ ര െ . “പാതി

ത ായാലി ിെനയാ ്. ഭർ ാ ് വിളി ് േക ാൽ എ തെ വർ ി
െകാ ിരി കയാണ ി ം അ േപ ി ി ് ഭർ ാവിെ അ ൽ എ കെയ ്
പതി തമാ െട ധർ മാ ് ” എ പാ നാർ പറ .
ന െട േകരളീയ സേഹാദരിമാ ം ഈ ഐതിഹ െട സാരാംശെ ഹി
വർ ി തായാൽ അവർ േ യ രമായിരി താ ്.
 39
ര മഹാരാജാ ാ െട സ ഭാവവ ത ാസം

തി വന ര
് മി ാന
ീപ നാഭസ ാമിേ
രം േ
ല ളിൽ ന തിരിമാ െട മഠ ൾ ഉ ായി
ിേല
ിെ പടി ാെറ നടയിൽ നി
വഴി െട ര ് വശ ളി ം ൻ കാ
. ആ മഠ ളിൽ ഓണ ്, മാര
ന ർ, കിട ർ, കാട റി തലായ ാമ ളിൽ നി തി വന ര ് മ പ ിൽ
ജപം, ഈശ രേസവ, പ ിേ വാരം തലായവ നട തിനായി െച ് താമസി
ന തിരിമാരാ ് പാർ വ ി ്. അവർ ര വശ മഠ ളിൽ ഇ െവ ില
ിയാൽ വഴിയിേല ാ ് ക പതി ്. അ െകാ ് മി ാന രം േ ിൽ
ദർശന ിനാ ം മ ം േപാ വർ ് അതിെല മായി ് നട ാൻ യാസമായി ീർ
. ആ യാസം േകാവിെല ് സമയ ് മഹാരാജാ ാർ ഉ ാകാെതയി
ി . എ ി ം ന രിമാെര റി ഭ ാദരബ മാന ൾ നിമി ം ആ െമാ ം
പറയാ മി .
1036-ആമാ ് നാ നീ ിയ മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് ഇളം
റായിരി കാല ഒ ദിവസം ീപ നാഭസ ാമിേ ിെല ി ദർശനം
കഴി തിെ േശഷം മി ാന രേ ായി എ ്. േമൽപറ വഴി െട സമീ
പ ായേ ാൾ വഴിെയ ാം ൽ നിറ ി തിനാൽ അതിെല േപാകാൻ നി ിയി
ാെത അവിെട എ ി നി െകാ ് അടി തളി ാെര വ ി ആ വഴിെയ ാം െവടി
ാ ി അടി തളി ി ക ം േമലാലിവിെട ആ ം ാതിരി തി േവ ി ആ വഴി
െട ഇ പാർശ ളി ം ളസി ന വി ക ം ളസി ് ദിവസം േതാ ം െവ െമാഴി ം
മ ം അതിെന ര ി തി ് േത കെമാ ശ ള ാരെന ക ി നിയമി ക ം െച
ി ് േകാവിെല കഴി െകാ ാര ിേല എ ക ം െച ്.
റ സമയം കഴി േ ാൾ അ നാ വാണി (1022-ആമാ ് നാ നീ ിയ)
സ ാതിതി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ ് തി മന ിെല േകാവിെല ായി. അവി
് പ നാഭേ ിൽ ദർശനം കഴി മി ാന രം േ ിൽ ദർശന ി

272
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 273

നായി എ ി േമൽപറ വഴി െട അ ലായേ ാൾ അവിെട നിറ ളസി ന ിരി

താ ം അതിേ െല ാം ിയിരി താ ം ക ി ് ‘ഇവിെടെയാെ ളസി ന
താരാ ് ? എ ക ി േചാദി ക ം ഇവിെടയാ ം ാതിരി ാനായി ് ഇളയ ത
രാൻ തി മന െകാ ് ക ി ് നടീ താ ് എ എ േ ാ െട ഉ ായി വർ
അറിയി ക ം െച . അ േക ി മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് അ (തി വതാം
ർ മഹാരാജ ംബ ിൽ ായം ടിയവർ ായം റ വെര വാ ല ചകമായി
‘അ ൻ’ എ ാ പറ ക പതി ് ). ഇ ഗതി േ ാ. ഇ ാല വേരാ ് ഈ
വിദ െയാ ം പ കയി . ഇ കലി ഗമാ ഇെ ാ ാ ണർ ് ളസിയിേ ൽ
െത ം മ വിചാരം മാ ്. ഇതാ, ഇതിേ െലാെ നിറ ിയിരി
് ക ിേ ? ആെ ഇതി ഞാൻഒ കൗശലം േയാഗി േനാ ാം’ എ ം ക ി ി
് ആ ളസിെയ ാം അവി ് പറി ി മാ ി ക ം ഒ ൈകയാമം വ ി അവിെട
ക ി ാപി ി ക ം െച . അ തൽ ആെര ി ം ഈ വഴിയിേല ് ിയാൽ
അവെര പിടി ഈ ആമ ിലിേ ണം എ ക ി ി ് ച ം െക ി അവിെടെയാ ശി
പായിെയ നിയമി ക ം െച . അ തൽ ആ വഴിയിേല ് ആ ം ാെത മായി.
േജ ാ ജ ാരായി ആ മഹാരാജാ ാ െട സ ഭാവ വ ത ാസം ഇതിൽ നി
ഹി ാമേ ാ.
 40
െകാ ന രി

ഏ
വ ത്പ ന ായി
മാ ർ താ ിൽ േചർ ക
ിൽ െകാ ന രി എെ ാ സര ൻ ഉ ായി
ി

എ ി ം കവിതാവാസന സാമാന ം ഉ ആളായി

ിയിൽ തി വ ാടി എ ദി
. ഇേ ഹം ഒ വലിയ
. എ മാ
മ ന ഫലിത ാര മായി . ഈ ദി കളിെല ശാ ളിയിൽ വി ി, , ാ
ൾ, ഓതിേ ാൻ ന രി, തലായ വിേനാദകര ളായ േവഷ ൾ എ ാം പരി രി ്
ഇേ ഹമാ ്. അതാ േവഷ ാർ േചർ വയായ വാ ക ം പാ ക ം േ ാക ം
എ ാം ന ഫലിതമയ ളായി ് ഇേ ഹം ഉ ാ ീ ്. ശാ ളിയിൽ ഇേ ഹ ി
െ ധാന േവഷ ൾ വി ി േട ം, ാ േട ം ആയി . ഇേ ഹ ിെ കാല
ഏകേദശം ഇ േപാെല തെ ഫലിത ാരനായി ് മഠ ിൽ ന രി എെ ാരാ ം ഉ ാ
യി . അേ ഹ ിെ ധാനേവഷ ൾ േട ം ഓതിേ ാൻ ന രി േട ം
ആയി . ഇവർ ര േപ ം ടി സംഭാഷണ ൾ എ ാം ഫലിതമയ ംഏ
ം സരസ ം ആയി . ഇവർ ര േപർ ം അനന സാധാരണമായി ായി
ഒ വിേശഷം തൽ ാേലാചിത ളായ ഫലിത വാ കൾ അ ളേ ാൾ ൻ നാ
യി േതാ ിവ െമ താ . വി ി െട ഞാണിേ ൽ കളി െട വ നേ ാക ളായി
െകാ ന രി ഉ ാ ീ വയിൽ ചില താെഴ േചർ .
കേ ാലം ക ം കലവറ ര ം
േകാലര ാലവ ം
പ ായാ ിയാ ം തൽ ടിവലിയാ-
േനെട െകാ ം കരി ം
പ ം വയ ം നിര ചിറ ം
ക ി േതേ ാ േവഷം
പി ാരി കാരം പറ മവെര ഞാൻ
നി ം ൈകെതാ േ ൻ. 1

274
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 275

തീ ാനാരി കറ ജീരകമരം
ത ി ി രാട ം
െവൺെകാ ട ം വിയർ ണി ം
േവഴാ േലാടാ ം
പ ാരെ ാതി ം ചിരി ചിരി ം
ധാന രം പ രം
ഇ ം േപകൾ പറ െകാ വില ം
ാ ായ ഭ ം നമഃ 2
അ ീണം മദിരാശിത ി ളവാം
ാ മിെ ാെ ം
ശി ി രനാഴിക റി മാ-
ിതപാ ം തം
പ ി ൗഢനെത േപാെല ഗമനം
െച തീവ ി ം
ര ി ീടണമാ േയാ കയേറൽ
276 40. െകാ ന രി

േ റി ളി ം വിധൗ 3
അഖില വന ീ േഘാരയാം ന ീ-
യനിലതനയ ീ മാലെക െ ാ ീ
ഹര െട മക ീ നെ ാേരാ ി ീ-
യഴെകാ നള ീ പാ മാം െകാ ീ1
െട േകശാദിപാദാ ം വർ ി വയായ പാ കളിൽ ഒ താെഴ േചർ .
(ശീത െ മ ് )
ഞാണിൽ േരറി ളി േനര
വീ േപാകാതി ീടാൻ ഗേണശ ം
വാണി ം മൽ നാഥ ം വ ാസ ം
പാണികൾ നീ ിയ ഹി ീടണം.
ച ലം ടാെത യാം നിെ ം
െന കം ത ിൽ നിന സ തം,
അ ിതമാം നിെ േകശാദിപാദ -
മ ാെത ചിേ വിളേ ണെമേ ാ ം.
െവ ാമരം േപാെല തവ ടി-
വിരൽ നീള തിെലേ ാ ം
പ ാര ക ാ രി േ ാെല
സ രി ീ ം േപ മായ്.
ത ീടാൻ െഞാറി േപാെല
യ മി ാ വയാൽ വിള
െന ി ട ിെ ജാത േമാർ ീടിേലാ
മെ ാ നാരി മീവ മി േഹാ!
ക ിണത െട ജാത െളാ ം
വർ ി െചാ വാനി ട ിയാൽ
ലിനാഥനാ േ ാരന ം
ദ മാണ ി മൽപം പറ ിടാം.
ക ഴ ിെ െതാ കള ി
െവ ൈനേപാല ര ി ീ
ക കൾ ര ി ം െവെ േതാ മീ
ക കാ ജന ൾ േശഷ ം.
ര രേ ാതന െകാ േതാൽ ടം
ര കമ ിയ േപാെല കവിൾ ടം
1 ഈ േ ാകം ‘അഖില വന ീ െവ ം പാ ീ’ എ ീ വ നയായി പഴയ സ ീർ
നേ ാകെ അ കരി ാ ിയി താ . കഥകളിയിൽ നളെ േവഷം െക ാൻ സി നായി
ഒരാളാ ് നള ി.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 277

ര ം കാശി േതാർ കിൽ ാ

പ ി േപാെല ചമ ിതിെ േമ.
പാ പിടി ം, െപ ാഴി
മാ ിേപാ േ ാ വായിെ ഭംഗി ം
മ ഹാസ ം ക ാൽ തേല ി
വ പിടി േപാലാ ഛർ ി ി ം
േവനൽ കാ െവ രി ാ വ-
മാനം വ ..െകാ തൻ ം
പാതാളെമാ ം വയ ം നിന ിലാ
േവതാള ം േതാ േപാെമ നിർ യം
േശഷമേനക ി വാ ീ വാൻ
േശഷിയി ാ ട മാേലാകേര!
ഇ ടാെത ‘പാലയപാലയ േ ! നിെ േകാലം ഞാൻ ക െതാ േ ൻ’ എ പ
വിയായി ഒ േകശാദിപാദം ടി ്. വി രഭയ ാൽ അതിവിെട പകർ ി .
െകാ ന രി വി ി െക േ ാൾ ൻ ന ാ െട ൽ കഥകളി പല ഘ
േള ം അ കരി പല ഫലിത ം േയാഗി ാ ് അവയിൽ ചില താെഴ േചർ .
ഒ പറയൻ ലിൽ ഭ ധാരണെ റി ൻന ാ പറ ി തി പകരം,
ര േദവ ദി േ ാൾ
ജലം ി രി ണം
േമ ിയാന മി േ ാൾ
േമ ി ടാെത ം േമ ി.
‘നാളായണീചരിതം’ പറയൻ ലിൽ നി ം നിപ ി ം ടി ഓേരാ േവഷം ധരി
നട തായി ൻന ാർ വർ ി ിരി തിെ പകരം,
ആശാര ായ് നി ൻ
ആശാർച ായ് നിപ ി
ശാര ായ് നിേ ൻ
ശാർച ായ് നിപ ി
െകാ നായ് നി ൻ
െകാ ത യായ് നിപ ി
ഞാനായി നി ൻ (എെ )
അ യായ് നിപ ി.
നാരദമഹർഷി ീ െന കാണാനായിെ സമയം പതിനാറായിരെ ് ഭാര മാ
െട ഹ ി ം ഓേരാവിധം ഭഗവാെന ക തായി ൻന ാർ ഒ ഓ ൻ ലിൽ പറ
ിരി തി പകരം,
ച രൻ ംഒ രി ം
278 40. െകാ ന രി

ച രംഗം െവ ക
വ ൻ െമാ രി ം
വ ം െവ ക
േകാണൻ െമാ രി ം
േകാണ ം െവ ക .
പിെ ഒേരാ ൻ ലിൽ ൻന ാർ ണെ ആ ഖ ം ഓേരാ വി
ധ ിൽ വർ ി ിരി .
െമ േമ ം െകാ ിത ിലഴി ഖെമാ
പി ാ ിപിടിയിേ െല വ ാളീ ഖെമാ
പ നാഭനാറാ ശം ഖെമാ
ഏ മാ ർ സ േവല ന ഖെമാ
മ ര ിറയിരവി െട തല ഖെമാ
ചാര ം കരി ം േതെ ാെരെ ഖെമാ .
േവെറ ഒ ൽകഥയിൽ ീപരേമശ രെ ശിര ിൽ ഗംഗാേദവി െട ഖം ക ി
ീപാർവതി െട േചാദ ം ഭഗവാെ സമാധാന ം മംഗളാർ ം ൻന ാർ വർ ി
ിരി തി പകരം,
എ െട തലയിൽ മര േ ാടൻ
ത െട ം ി മഴെകാ
ക കയർെ െയാ നാൾ
ിതേമാെട േചാദ ം െച .
മകേന! നി െട തലയിൽ പല പല
വി തികൾ കാ തിെതെ ാ വ ?
ഞാ രെചേ ൻ തലയിൽ ാ െട-
യാനനമായ കിരീടമിെത ്
ാ! കപട ര െതേ ാ
െപാ ിണറിത കാണാ .
നരെ ാ നിെ ാ കപടമ-
േതാർ രെച ിെ െ ാ കാര ം?
െപാ ിണറ േ ! ാ െട
വ ിഴിയാണറിേയണം.
േകാമളമാകിയ നിൻ തലയിൽ ര-
ാമകൾ കാ ാെന വകാശം?
ആമകള കവിൾ ടമാണ
മാമകജനനീ! േബാധി ാ ം
ാ ട ഖമതിൽ മാ ാ വള ക-
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 279

േരറി വസി തിെന വകാശം

മാ ാന രമ മതാ ം
ാെണ ധരി ീേടണം
ധവളിമേയാെട െത െതെള വില ം
കവടികൾ കാ ാെന വകാശം
കവടികള ാ െട ദ ം
കവടികൾ േപാെല വിള ീ .
ക ിളി ത െട ചര കളനവധി
സം തി കാ ാെന വകാശം?
ക ിളിയ ി ാ െട നെ ാ
െച ീശകേള റിേയണം.
ഇ ം കപടഗിരം ഗിരി തെയാ
സത രേമാ ം ഗിരിശ നമേ .
ഇ കാരം െകാ ന രി െട, വി ി െട, േനരേ ാ കൾ പറ ാലവസാനം ഇ ാ
െത ഉ ്. വി രഭയ ാൽ അവെയ ാം ഇവിെട േചർ ണെമ വിചാരി ി . ഇനി
അേ ഹം ാ െട േവഷം െക േ ാ േനരേ ാ കളിൽ ചില പറ െകാ .
മര േ ാടൻ എ ം േഘാരൻ എ ം െട േപ ാ ൾഒ മ മ ം ആയി
അര വ ാൽ മ െള വർ ി െചാ തിനായി അേനകം േ ാക ൾ അേ
ഹം ഉ ാ ീ വയിൽ ചില താെഴ േചർ .

അംേഭാധി ിൽ വാ ം ജലജപരിഷകൾ-
െ ാ ം ത രാനാം
വൻപൻ ്ളാ ിമീെന രിെചാ വല ത-
ത ി ിലാ ിപിടി
െന ിൽ ി മി െമാ േപാ-
ല നിത ം ജി ാ
െലൺപെ ായിര ാ വനിയിലതിേമാ-
േദന ജീവി ിരി ം 1
മ ിെ റി ിമീന പിടി-
ിൽ പചി ി യാ
െമ ം െവ ളി ക തിൽ െവളി-
െ ാം ളി ാദരാൽ
പ ാള െപാളി െവ തിനക-
േ ം ജി ീ കിൽ
െകാ ാെമാ മിെ ാരൻപ തടി-
ൈ രം നി യം 2
പരെല മ െ ലർകാേല പിടി ടൻ
280 40. െകാ ന രി

മലരിൽേ ർ േസവി ാൽ പരേലാകം ഗമി ിടാം 3

ചാളെയ മ െ പാള ീ ിൽ െപാതി ടൻ
േതാള ി െകാ ീടിൽ താള ായ്വ ം ഢം 4
സരസകവി ലാേ സരൻ ആയി െവ ണി മഹൻ ന രി ാ ം ഈ െകാ ന
രി ാ ം ത ിൽ വളെര േ ഹമായി എ മാ മ ാ, െകാ ന രി െട കവിതാരീതി
മഹൻന രി ാ ിേല വളെര േബാധി ി ായി . അതിനാൽ ഒരി ൽ ന രി ാ
് ‘മ രാ രിരാജചരിതം’ എെ ാ കം ഉ ാ ാനാരംഭി ക ം െറ ആയേ ാൾ
അേ ഹ ി സഹജമായി മടി നിമി ം അ വനാ ാനായി െകാ ന രി െട
േപർ എ േ ാ ടി അയ െകാ ക ം െച , ആ എ ിൽ എ േ ാക ാ
യി . എ ി ം വൻ േതാ ാ തിനാൽ േതാ ര േ ാകം താെഴ േചർ .

ീര ിൽ സിത േചർ േപാെല മ രി-

ീ പദ െള-
ാ ത േ ാ തിർ ി ം കവികളിൽ
കാർേ ാരതാ ം ഭവാൻ
ഏെറ െ മന ി ി വൻ
തീർേ ണെമെ ി ം
പാരിൽ െ കിടയായി ം കവിെയവൻ
േചർേ ാർ തീർ ീ വാൻ?
െകാ ന രി ായി െകാ നാം െവ ണിദ ിജൻ
പി െകാ റി ിേ ൽ ി ീ േ തിെനാെ ം.
ആഎ ി മ പടിയായി െകാ ന രി അയ േ ാക െള ം ഇവിെട എ .

വി ാ സര! െവ ണിദ ിജ! ഭവാ-

െനൻ ൈകയിൽ വെ വാ-
ൾ വിൽ ബ േമാദേമാെട തിേയാ-
രാ ദ മിെ ാെ ം
സ ം താമസെമ ിേയ ണനിേധ!
വെ ി വായി ഞാൻ
ാരിൽ കീർ ി േചർ ധിവസി-
ീ ഭാഗ ാം േധ! 1
പാരാവാരമതി തിരേപാൽ
വാരിെ ാരിേ ം
േനരേ ാ കളാർ പദ നിരെകാ-
ീേര േലാക ി ം
പാരം കീർ ി നിറ ീ ധരണി-
േദവാ ഗണ ാ! ഭവാൻ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 281

പാരാത ചമ രാജചരിത
േ ാക ം ക ഞാൻ 2
െവേ ാലത ിൽ വില ം തവ പദ േമാർ ി-
ിൽ ജനി പരിേതാഷമേശഷമിേ ാൾ
െപാ ര വതിേനാർ ിൽ രാ കെ
പ ി ിട െമാ മബ മാ ം. 3
ഉൾദ ം തീർ തീർ ം തവ സരസകവി-
ത ൾവർ ി േക ാ-
ം ണ ിൽ പരിഭവമകതാ-
രി ല രി ം.
അ ംേപാെലതേ വ മതിസരസൻ
ം വീരനാേയാ-
ര ി ം നിതാ ം ിയവചന ര-
ത േണ ! 4
െചാേ ം മ രാ രീശചരിതം
മ ാ ി േക ീ വാ-
ാേസന ചമ ന സരസ
േ ാക ളാ ി വാൻ
കല ാണാലയ! ശി തഹമി-
ാഹ ? തീർ ീ വാ-
നേ ാ പദ മയ തായ നിന-
ൽെ േ നഹം. 5
െചാേ റി തവ പദ മതിെ ശിഷടം
െചാ തി മടിയാെത ടർ െവ ിൽ
വ ാെതക വല ം ബ മി മാ -
െമ ാം ജന ൾ പരിഹാസമ ം തകർ ം. 6
േകട ത മണിമാലകൾ തെ മേ
മാേടാ െകാ ചിലമാലകൾ തീർ േകാർ ാൽ
ഢത െമ പറ ം, ഗ ഡൻ പറ ാൽ
മാട ിറാ മ േപാെല പറ േപാേമാ? 7
കവി ലജനെമ ാം സർ ദാ ൈകവണ ം
ധവളമണിയതാ ം ധാ ിേദേവാ മെ
െചവിയിലി ധരി ി ിേടണം ി വായി-
ിവ സകലമതിനായ് ബാലവി ൻ റിേ ൻ. 8

ഇ കാരം െവ ണി മഹൻന രി ാ ിേല യ തായി ം മ േനകം സംഗതിവശാ ം

െകാ ന രി അസംഖ ം േ ാക ൾ ഉ ാ ീ ്. പലവിധ ി പാ കൾ സ ീർ
282 40. െകാ ന രി

ൾ തലായവ ം ഉ ാ ീ ്. സമസ കൾ രി ി ി തി സംഖ യി . അേ

ഹം രി ി ി നാ സമസ കെള രണ േളാ ടി താെഴേചർ .
െവ േചാെറ ി മി ഹീനൻ
വിളി ത ാലതിനി സൗഖ ം
വിള കാണാ വായ നാരി
ളി േകാ ി വ േപാെല 1
ഹംസം വാഹനമായവെ ലിഖിതം
ക ം! മഹാ ഃഖദം
സംസാരാം ധിത ിൽ വീ ക ണാ-
രാേശ! വലേ നഹം
കംസൻ ത െട ൈവരിയാം മ രിേപാർ-
ാമ യം സർ ദാ
സംസാരി തിെന ി ം വഴി വഴ-
െ ്േയ വ ീടണം 2
െച കാല ത ഹ ൾ
ക ി ായതിലർ മിേ ാൾ
െവ േതാർ ാലിനി േമലിെല ാം
െവ േപാെമ ിഹ േതാ ി . 3
ഓണ ി ം വി വി ം തി വാതിര ം
ാണാധിനാഥെയ െവടി വസി െയ ം
വാണീവരൻ മമ ശിര ിൽ വര േതാർ ാൽ
ാണൻ ത ജി ില തെ ണം മഹാ ൻ! 4
േമല് റ സമസ കൾ െവ ണി മഹൻ ന രി ാ ിേലതാെണ ചിലർ പറ
്. ാം സമസ ന രി ാ ീ തെ രി ി ി ം േക ി ്. താരതമ വിേവചന
ിനായി ആ രണ ം ഇവിെട േചർ .
ളിർ െച ാമര ത കെ -
ള ിെനാ ം മിഴിമാർമേണ! േകൾ
തള ിൽ നി ി െനതെ േനരം
െവ േപാെമ ിഹ േതാ ി .
െകാ ന രി ഈശ രേ ാ ളായി ം സദാചാര ളായി ം അേനകം േ ാക ൾ
ഉ ാ ീ ്. ല ാലവ ം ഇവിെട േചർ ാൻ നി ിയി . പരൽേപരിൻ
കാരം അ രനിർണയം െച അർ ം മനസിലാേ തായ ഒ േ ാകം താെഴ േചർ
.
2
എൺപെ ാ െര വി പതിേന-
2 എൺപെ ാ - വ ാജം; പതിേന ് - സത ം; അ െ ാ - ; ി - ലീല; എ -
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 283

ഴൻെപാ ൈകെകാ താ-

നൻപെ ാ വതാരബാലകെന ം
ി െ േ ാ ം
സ െ ട ീകരി െത -
ിൽ രി ീടിലി-
ൻപെ ാ െരയാ ിയ പ-
ിൽ ഖി ാെമേടാ!
െവ ണി മഹൻന രി ാ ാ ിയ മ രാ രിരാജചരിതം ആ ം വനാ ീ ി .
ന രി ാ ീ ഇ പ േ ാക ാ ീ തായി േക ി ്. െകാ ന രി യ
തായ ഒ പദ ം െകാ മാ ്. ആ േ ാകം താെഴ എ .
പ ാരെ ാടിെയാ പാരമിട ം
ത ൽ പദ മിേ ാൾ ഭവാ-
ന ാറ െകാ യ തി പ
ം സേഖ! സാദരം
എ ാര ിഹ വ േനരമ നാ
വാ ി വായി ഞാൻ
െന ാെകെ ളിവായി മ െമ േന-
ാ ചാടീടിേനൻ.
േമൽ റ സംഗതിെകാ െകാ ന രി െട കവിതാരീതി െവ ണി മഹൻ ന
രി ാ ിേല ഏ ം േബാധി തായി െ മാ ്. ഇ കാരം സരസകവി
യായ അേ ഹം െകാ ം ഒരായിര ി അൻപതാമാ ് മീനമാസ ിൽ ചരമഗതിെയ ാപി .

മന ്; അ െ ാ - കാമം; അ പ - േമാ ം.
 41
െച കേ രി രാജാ ം േമ ർ ഭ തിരി ം

ര സി വിദ ാ ം മഹാകവി മായി േമ

ഇ നായി ് റ കാലം അ ല െഴ താമ ി ി
ർ ഭ തിരി െച കേ രി രാജാവിെ

ണേ ാ. അേ ഹം അ ല െഴ െച േചരാ ം, രാജാവിെ ഇ നായി ീരാ

എ ചരി സി മാ
ായ
കാരണെ യാ ് ഇവിെട ആദ മായി പറയാൻ േപാ ്.
ഒ കാല അ ല ഴ നാ വാണി രാജാവി തിദിനം ഒ ാ ണെനെ ാ
ഭാരതം വായി ി േക ാെത ഭ ണം കഴി കയിെ ഒ നി ായി .
അതിേല േത കെമാ ാ ണെന ശ ളം വ ആ ീ ായി . ആ ാ
ണൻ ഒ ദിവസെ വായന കഴി പിേ ദിവസേ തിരിെ ിെകാ ാെമ
വിചാരി ് എവിടെയാ േപായി. അേ ഹം വിചാരി േപാെല പിേ ദിവസെ വായന
വെ തി എേ ാ കാരണവശാൽ സാധി ി . രാജാ ് േനരെ ളി ം േതവാ
ര െമ ാം കഴി പതി േപാെല വായന േകൾ ാൻ െച ി . വളെര േനരമായി ം
വായന ാരൻ ാ ണെന ക ി ഭ ണ ിെ സമയം കഴി േ ാേഴ ം രാജാ
വി വിശ കലശലായി. എവിെട നിെ ി ം ഒ ാ ണെന ഉടെന വിളി െകാ
വരണെമ പറ ഭട ാെര ഓടി . അേ ാൾ ഒരാൾ രാജാവിെ അ ൽ െച
വഴിേപാ നായ ഒ ാ ണൻ അ ല ിനക ജപി െകാ ിരി അറി
യി . ഉടെന രാജാ ് ആളയ ആ ാ ണെന വ ി. ‘േഹ അേ ് ി വായന
ശീല േ ാ’ എ േചാദി . ‘ േറെ പരിചയ ്’ എ ാ ണൻ പറ ക ം ഉടെന
രാജാ ് ഭാരതം ംഎ െകാ ക ം ാ ണൻ വായി ട ക ം െച . കർ
പർ മാ വായി ി ്. അതിൽ ഭീമെ കയ െ വർ ി ഘ ിൽ
‘ഭീമേസനഗദാ ാ േര ാധനവ ഥിനീ
ശിഖാ ഖാർവാടകേസ വ കർ ല പാ ിതാ’
എ ി വായി . ഭാരത ിലി ാ തായ ഈ േ ാകം കഷ ി ലയനായ തെ
ി ് ആ ന രി തൽ ണം ഉ ാ ിയതാണ രാജാവി മന ിലാകയാൽ ‘അ

284
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 285

ാേണാ േമ ർ നാരായണഭ തിരി?’ എ നി ംശയം േചാദി ക ം െച . അേ ാൾ

രാജാവിെന സേ ാഷി ി ാനായി അേ ഹം,
അവ ന ാർ േക ര ൽപദം ഘടയിഷ തി തേ ഭവ ക ാ
ം േദവനാരായണ േഭാ!
ഈ േ ാക ം തൽ ണ ാ ിെ ാ ി. ഇേ ഹം േമ ർ ഭ തിരിയാണ റി
േ ാൾ രാജാവി വളെര സേ ാഷ ാ ക ം ഭ തിരി അ ഊ കഴി ി ി ായി
തിനാൽ അവർ ഒ മി ് ഊ കഴി ക ം രാജാ ് പിെ റ കാലേ ഭ തിരി
െയ അവിെട താമസി ി ക ം െച . ഇ െനയാ േമ ർ ഭ തിരി അ ല െഴ രാ
ജാവിെ ഇ നായി അവിെട താമ ി തിനിടയായ ്. ഇ ിെന താമസി കാല
ാ ിയതാ ് ‘ ിയാസർവസ ’ െമ വ ാകരണ ം. അ ാല ഭ തിരിേയാ
് ഒ നാടക ാ ണെമ രാജാ ം, നാടക ാ ി കി ിയാൽ ക ന ിൽ അര
േ ംകഴി െകാ ാെമ അ ാല അതിസമർ നായി അവിെട ായി ചാ
ക ാ ം പറ . എ ി ം ഭ തിരി‚ “ഒ നാടക ാ ാൻ ത വ പാ ിത ം,
കവിത ം എനി ി , ചാക ാർ പറയാെമ ിൽ ഞാൻ ചില ച ബ ൾ
ഉ ാ ി രാം” എ പറ ത ാെത നാടക ാ ാൻ നി ി . വലിയ വിദ ാ ം
മഹാകവി മായി ഭ തിരിതെ ഇ കാരം പറ ് ഒഴി െകാ ് അ ാല
‘നാടകാദ ം കവിത ’ െമ ത , നാടകാ ം കവിത ’ െമ അഭി ായം തെ യാ
വിദ ാ ാ െട ഇടയിൽ ബലെ ി ്. എ മാ േ ാ. നാടക ാ
കെയ ് അശക മാണ ിൽ ച ബ ാ ിയാ ം മതിെയ രാജാ ്
സ തി കയാൽ ഭ തിരി ഭ ാഹരണം, തവാക ം, രാജ യം, ഗേമാ ം, നിര നാ
സികം, മ ാവതാരം ഇത ാദികളായ പ ച ബ ൾ ഉ ാ ക ം അവെയ ാം
അ ല െഴ രാജാവിെ ക ന കാരം ചാക ാർ അരേ ം കഴി ക ം െച . ഭ തിരി
ബ ൾ വൻ ഉ ാ ി െകാ ി ് അവ പി ീ ് ചാക ാ േതാ ി ് അരേ ം
കഴി കയ െച ്. ഭ തിരി ചാക ാർ ഓേരാ ദിവസം പറയാൻ മാ ം േറേ എ തി
െകാ ക ം എ തിെകാ ്അ ് േതാ ി ചാക ാർ അരേ ം കഴി ക മാ
െച ി ്. ഓേരാ േ ാക ൾ ം ഗദ ൾ ം ഭ തിരി വിചാരി തി മധികം
അർ ം ചാക ാർ പറ ി തിനാൽ സേ ാഷ ം, ഉ ാഹ ം വർ ി കയാലാ ്
ഭ തിരി പ ബ ാ ാൻ ഇടയായ ്. ഒ ബ ാ കെയേ ഭ തി
രി ആദ ം വിചാരിചി . ചാക ാർ പറ ഒ വിേശഷാർ ം ഉദാഹരണ ിനായി
താെഴ പറ .
‘ ഭ ാഹരണം’ ബ ിെല, അ ാഗതം … എ േ ാക ി ചാക ാർ, ‘കബരീ
ഇഹ ശിഥിലാ, ഇഹ ന ാ’ (തല ടി ഇവിെടവ ് അഴി ഇവിെട വ െക ി) എ ര ാ
യി ന യി അർ ം പറ . കഴി േ ാൾ ഭ തിരീ‚ ചാക ാർ ഞാൻ വിചാരി ി
തിൽ ഒ കട ി വ . ‘ ശിഥിലാ കബരീ ഇഹ ന ാ’ (അഴി തല ടി അവിെട
വ െക ി) എ ഒരന യേമ ഞാൻ വിചാരി ി . ചാക ാർ ര ന യമായി പറ
തിലാ ് അധികം ചമൽ ാര ം, അർ ി ംഉ ാ ്. അതിനാൽ “ചാക ാ െട
286 41. െച കേ രി രാജാ ം േമ ർ ഭ തിരി ം

മേനാധർ ം വളെര ന ായി” എ പറ ക ം െച . ഇ ിെന അേനകം േ ാക ൾ

ആ ചാക ാർ ഭ തിരി വിചാരി തിലധികമർ ം പറ ക ം അവെയ ാം ഭ തിരി ം രാ
ജാ ം സ തി ക ംെച .
നാരായണഭ തിരി സം ത ച ബ ാ ക ം അവെയ െച കേ രി രാ
ജാവിെ ക ന കാരം അ ല ഴ ചാക ാർ അരേ ം കഴി ക ം െച തിെ േശഷം
ആ ബ െള െ േശഷ ചാക ാര ാ ം പാഠക ാ ം ഉപേയാഗി ട
ക ം അവ സർ ചാരം സി ി ക ം െച , ഭ തിരിെയ അ കരി േവെറ ചില
വിദ ാ ാ ം രംേഗാപജീവിക െട ഉപേയാഗെ ഉേ ശി ച ബ ാ ീ ്.
എ ി ം അവയിെലാ ി ം ഭ തിരി െട ബ േളാളം ചാരം സി ി ി . ഭ തിരി
സം തച ബ ാ ി അരേ ം കഴി ി തി ചാക ാ ാർ, പാഠക
ാർ തലായ രംേഗാപജീവികൾ ഭാഷാച ബ ളാ ഉപേയാഗി വ ി ്.
അതിനാൽ ഭ തിരി െട ബ നിർ ാേണാദ മം രംേഗാപജീവികൾ ം ജന ൾ ാക
ാെട ം ഉപകാരകമായി പറേയ ിയിരി .
 42
വ റ ിൽ വലിയ

കാ
ഭരി െ ി
ർ ിക
റിൽ േച
എ
ി താ
തി
ിൽ േചർ കായം ളം എ
ൻ ് അെതാ
േദശം തി വതാം
േത ക രാജ മായി ഒ രാജാവിനാൽ
സി മാണേ ാ. അവിെട ഇേ ാ ‘ തിയട ’ േ
ി സമീപം വ റ ിൽ എ സി മായി ് ഒ നായർ ംബം ഉ ായി .ഈ
ംബ ാർ കായം ള രാജാവിെ മ ി ാന ം, ആ ധാഭ ാസ വിഷയ ിൽ
ാന ം ത ിമി ം േസനാനായകത ം ഉ ായി ടാെത വിവാഹബ
ാൽ ബ ത ായി . ഇ കാരം രാജാവിെ ആ യ ി ം, സംര ണ ി
മി ആ ംബ ി ൾെ ഒ ശാഖ ാർ എേ ാ കാരണവശാൽ ആ രാജാവിെ
അ ീതി പാ ീഭവി കയാൽ െകാ ം 850-ആമാ ിട ് അവിെട നി ം പിരി
േപാേക തായി വ . പേ തെ ര ാ ം ൈധര ശാലിക ം വിദ ാ മായി
അവർ അവിെട നി ം പിരി േപായി. എ ി ം ഏതാ ം ൈസന െള േശഖരി
െകാ ് കായം ള ി സമീപം തെ ‘കീരി ാ ് ’ എ ദി ിൽ എതാ ം ലം
സ ാധീനെ ക ം, അവിെട േകാ , െകാ ളം തലായവ ം ആ േകാ ക ഒ
ഭവന ം ചില പരേദവതാലയ ം തലായവ ഉ ാ ക ം െച അനന ാ യമാ ം
ർ ാധികം ാബല േ ാ ടി ം താമസി . േശഷ ശാഖ ാർ യഥാ ർ ം കായം
ള രാജാവിെന ആ യി തെ കായം ള ആദി ംബ ി ം താമസി വ .
കീരി ാേ ് മാറി ാമസി വർ കായം ള രാജാവിെന േലശം േപാ ം വക വ ാെത
സ ാത േ ാെടയാ താമസി ി ്. എ ി ം അവ െട ാബല േ ം പരാ
മേ ം ൈസന ബലേ ം റി വിചാരി ി ം തെ ൈസനിക ാർ അവ െട
ശിഷ ം വളെര ാലം അവ െട അധികാര ിൻ കീഴിൽ ഇ വ മാകയാൽ അ
ടി വ േ ാൾ മ ഭാഗ േചർ കളെ ിൽ വലിയ ആപ ായി ീ മേ ാ എ
ശ ി ി ം കായം ള രാജാവി അവേരാെടതിർ ാൻ ൈധര ായി . അതിനാൽ
അവർ കാല േമണ ഒ നാ വാഴി െട ിതിയിലായി ീർ .

287
288 42. വ റ ിൽ വലിയ

വ റ ിൽ ംബ ിൽ നി ം പിരി േപായി താമസം കീരി ാ ാ ിയതിെ

േശഷ ം അവർ എ കളി ം മ ം ആ രാതന ംബേ ർ തെ യാ ഉപേയാ
ഗി ി ്. ഇേ ാ ം അ ിെന തെ നട ി വ . എ ി ം കീരി ാ ി ആ
ഭവനം േകാ ക ാകയാൽ ആ ദി കാർ ആ ഭവന ി ‘േകാ ക ’ എ ടി േപർ
പറ ട ക ം അ ആ ദി കളിൽ ഒ വിധം നട ായി ീ ക ം െച . ഇേ ാ ം
അവിട ളിൽ ചിലർ അ ിെന പറ വ ്.
െകാ ം 681-ആമാ തൽ 710-ആമാ വെര രാജ ം വാണി വീര ഉദയമാർ ാ
വർ മഹാരാജാവിെ കാലാന രം 904-ആമാ ് സാ ാൽ മാർ ാ വർ മഹാരാ
ജാ ് രാജ ഭാരം ൈകേയ കാലം വെര ചില ഇട ാർ, മാട ിമാർ, എ വീ ിൽപി
മാർ, തലായ രാജ ാഹിക െട അ മ ം ഉപ വ ം നിമി ം തി വതാം ർ
മഹാരാജ ംബ ിെല ആൺവഴിത രാ ാ ം െപൺവഴിത രാ ാ ം പലേ ാ
ം തല ാനം വി ് ഒളിേ ാടിേ ായി പല ല ളിൽ െച അ ാതവാസം െചേ
തായി വ ി സി മാണേ ാ. ആ ിൽ ഒ മഹാരാ ി ശ ഭയം
നിമി ം ാണര ാർ ം റ കാലം അരി ാ ‘കരി ാലിൽ’ േകായി ൽ എ ി
താമസി ി . 933-ആമാ ് തൽ 73-ആമാ വെര തി വതാം ർ രാജ ം യഥാേയാഗ ം
ഭരി വാണി വിശ വി തനായ കാർ ികതി നാൾ മഹാരാജാ തി മന െകാ
് തി വവതാരം െച ളിയ ് ആ മഹാരാ ിയിൽ നി ം അവിെടവ മായി .
അ ിെന ആ മഹാരാ ി ആ രാജ മാരേനാ ടി അവിെട എ ി താമസി ി
കാല കീരി ാ വ റ ിൽ അ ായി ീ െട െട മഹാരാ ിെയ ഖം
കാണി ാനായി കരി ാലിൽേകായി ൽ െപാെ ാ ി . അതിനാൽ ആ ീ ം മഹാ
രാ ി ം ത ിൽ പരിചയമായി എ മാ മ പര രം അത ം േ ഹ ം വിശ ാ
സമായി ീ ക ം െച . ആ മഹാരാ ി തി വതാം ർ മഹാരാജ ംബ ിെല ഒ
ധാന അംഗമായി െവ ി ം കാല ിതിെകാ ം േദശാ രവാസം നിമി ംമ ം
പല വിധ ി ി ക ം െഞ ായി . അ ാല അതിെന ാം
പരിഹാര ാ ിെകാ സഹായി െകാ ി വ റ ിെല ആ ണവതി
ം ിശാലിനി ം ഔദാര നിധി മായ ീയായി . അവ െട സഹായമി ായി
െ ിൽ മഹാരാ ിതി മന ിേല ് അ അവിെട കഴി ാൻ കഴി മായി േ ാ
എ തെ സംശയമാ ്. ആ ീ െട െട െച ഖംകാണി ക ം അവി െ
േയാഗേ മ െള അേന ഷി ക ം െച േ ാെള ാം േറേ പണ ം നിേത ാപേയാ
ഗ ളായ ചില സാധന ം തി ൽ ാഴ് വ ക ം പതിവായി .
അ ിെനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം വ റ ിെല ആ ീ തി ാെക െച ി
സമയം അ തി വയ മാ ം ായമായി രാജ മാരൻ ആ ീെയ ി
‘ഇതാരാണേ ’ എ കൽ ി േചാദി ക ം അതി മ പടിയായി മഹാരാ ി (ആ
ീ മഹാരാ ിെയ ാൾ ായ ത ായി തിനാൽ) ഇ നിെ വലിയ യാ
എ കൽ ി ക ം െച . അ തൽ ആ രാജ മാരൻ ആ ീെയ വലിയ എ
വിളി വ . അവി മഹാരാജാവായതിെ േശഷ ം അ ിെന തെ കൽ ി വിളി
വ ി തിനാൽ വ റ ിൽ ംബ ിൽ അ ായി ീകൾ വലിയ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 289

െയ ഒ ാനേ രായി . അതിനാൽ ഇേ ാ ം അവെര എ ാവ ം അ ിെന

തെ വിളി വ
വ റ ിൽ വലിയ എെ ി ം തി ൽ ാ െവ ാനായി മഹാരാ ി െട തി
ാെക െകാ െച ാൽ രാജ മാരൻ ഓടിെ ൈക ിൽ വാ ി അ െട അ
ൽ െകാ െച െകാ ക പതിവായി . അതിനാൽ അവി തി േ തിെ
േശഷ ം വ റ ിൽ ംബ ിെല ീകൾ ഖം കാണി ാനായി െച സമയ ളിൽ
െകാ െച കാ വ ം ൈക ിൽ തെ വാ ക പതിവായി . എ മാ മ
തെ പിൻവാഴ് ാ ം അ ിെന െച െകാ ണെമ ഒേരർ ാ ് കൽ ി നി യി
ക ം െച . ആ ഏർ ാ ് ഇേ ാ ം അ ിെനതെ നട വ ്.
രാമവർ രാജ മാര അ രാഭ ാസം െച ി തി ് ആദ ം ാനം വഹി
് മഹാരാ ിതെ യാ ്. പി ീ ് അതി േവ ഏർ ാ കൾ വ റ ിൽ വലി
യ െച െകാ ക ം െച . രാജ മാരൻ അ ഏകേദശം അനാഥ ിതിയിലാ ്
താമ ി ി െത ി ം വ റ ിൽ വലിയ െട േപരിൽ സാ ാൽ വലിയ െട
േപരിെല േപാെല തെ േ ഹബ മാന ായി . അ കാരം തെ രാജ മാര
െന റി നിർവിേശഷമായ േ ഹവാ ല ം ആ വലിയ ായി .
ഇ ിെനയിരി കാല ഒ ദിവസം ൈവ േ രം ‘െപ ളാ ർ അടിതിരി’ എ
സി നായ ഒ ാ ണേ ൻ അരി ാ െച േചർ . അ ാഴം കഴി തി
് എവിെട േകറിയാൽ തരമാ ം എ അേന ഷി േ ാൾ കരി ാലിൽ േകായി ൽ െച
ാൽ അ ാഴം കി െമ ം, അവിെട അരിെവ ാ ണരാണ ം ആേരാ പറ കയാൽ
അേ ഹം അവിെട െച കയറി. ഔദാര നിധിയായി രാജ മാരൻ ആ ാ േണാ
മെന ക ടെന അ ാഴ ി ണി ക ം ളി ം മ ം കഴി വ വാൻ കൽ ി
യ ക ം െച , അടിതിരി ാ ീ ളി ം സ ാവ നാദി നിത കർമാ ാന ം
290 42. വ റ ിൽ വലിയ

കഴി െച േ ാേഴ ം അ ാഴം കാലമായി . അ ാഴം കഴി തിെ േശഷം ആ

ാ ണവര ൻ എവിെട നി ാ വ െത ം എവിെടേ ാകാനായി ാ ് റെ ിരി
െത ം മ ം രാജാ ് കൽ ി േചാദി ക ം, താൻ റ വട നി ാ വ ്
എ ം തനി വിവാഹം കഴി െകാ ായം അതി മി വരായി ഒൻപ െപൺ
കിടാ ൾ ഇരി ം ദാരി ം നിമി ം ഒ കന കെയെയ ി ം വിവാഹം കഴി
െകാ ാൻ താൻ ശ നെ ം തി വന ര െച മഹാരാജാവിെന ഖം കാണി
വിവരമറിയി ാൽ വ ം നി ി ാെയ ിെല വിചാരി താൻ തി വന രേ
ായി ാ റെ ിരി െത ം മ ം ആ ാ ണൻ പറ ക ം െച . അേ ാൾ
രാജ മാരൻ ‘ഒൻപ െപൺകിടാ െള െകാ തി എ പണം േവ ിവ ം?’ എ
കൽ ി േചാദി തി ന രീ ‘ഒൻപതിനായിരം പണ ിൽ ഒ വിധം കഴി ാമാ
യി ’ എ മ പടി പറ . (അ ാല ന രിമാർ ഒ െപൺെകാട ് ആയിരം
പണ ിലധികം ീധനം െകാ േ ിയി ി .) ഉടെന രാജ മാരൻ ‘കാല ത ിൽ
ക ിേ െപാ ളയാ ’ എ ളിെ ി ് ന രിെയ കിട ാൻ കൽ ി യ . അേ ാൾ
തെ രാജ മാരൻ ഈ വിവര െള ാം കാണി ഒ തി െവ ് വ റ ിൽ വലി
യ െട േപർ എ തി ഒ ത െ പ ൽ കൽ ി യ . വലിയ തി െവ
ക ടൻ ഒൻപതിനായിരം പണം ഒൻപ കിഴിയാ ിെ ി ആ ത െ ക ിൽ തെ
െകാ യ . ത ൻ െകാ വ പണ ിഴികൾ വാ ി െവ തിെ േശഷം രാജ മാരൻ
പ ി റി ി എ ക ം െച .
പിെ ദിവസം രാജ മാരൻ രാവിെല പ ി റി ണർ റെ ിയേ ാേഴ
ം അടിതിരി ാ ം അവിെടെയ ി. ഉടെന രാജ മാരൻ പണ ിഴി ഒൻപ ം എ
െകാ വ ആ ാ ണെ ക ിൽ െകാ ി ‘ഇതാ ഇവയിൽ ഒൻപതിനായിരം പണ
്. ഇതിനായി ് അ ് ഇനി തി വന രം വെര േപാകണെമ ി ’ എ കൽ ി
. അേ ാൾ ആ ാ േണാ മ ‚ ഇ മാ ം ഔദാര ഈ ബാലൻ ആരാ ്?
എ സംശയം േതാ ക ം വിവരം രാജ മാരേനാ ് തെ േചാദി ക ം, അവി
വ തെയ ാം അ ളിെച ക ം െച . സംഗതികെള ാം മന ിലായേ ാൾ അടിതിരി
ാ ിേല ായ സേ ാഷ ം സ ാപ ം, അ ത ം, ബ മാന ം, വാ ല െമ ാം
സീമാതീത ളായി എ പറേയ തി േ ാ. ഉടെന ആ ാ േണാ മൻ
ളകാ തശരീരനായി ആന ാ െപാഴി െകാ ് ര ക ം രാജ മാരെ ശിര ിൽ െവ
ി ് സഗൽഗദം ‘അവിേട ഈ ക ാ കെള ാം തീർ വളെര ാലം നിർബാധമായി
രാജേഭാഗ ള ഭവി ഖമായി വാണ വാൻ സർേവശ രൻ സഹായി െ എ
ഹി . അന രം അേ ഹം യാ യറിയി െകാ ് സസേ ാഷം സ േദശേ തെ
മട ിേ ാ ക ം െച . ഈ സംഗതി നട കാല ന െട െകാ ത രാ ക ി
ഒൻപ തി വയ മാ േമ ായമായി ായി . തദന രം റ ദിവസം കഴി
േ ാൾ മഹാരാ ി സേമതം അരി ാ ് എ ി താമസി െ വിവരം
എ വീട ാർ, മാട ിമാർ തലായ രാജ ാഹികൾ ് അറി കി കയാൽ ഇവെര സംഹ
രി ാനായി അവർ ഇേ ാ റെ ിരി െവ ചാര ാർ ഖാ ിരം മഹാരാ ി
അറി . അേ ാൾ അവിേട ് ഉ ായ ഭയ ം വ സന ം പരി മ ം എ മാ മായി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 291

എ പറയാൻ യാസം. ഉടെന അവി വ റ ിേല ് ആളയ വലിയ െയ

വ ി, വിവരെമ ാം കൽ ി . വലിയ ഇ േക ി ് ‘ഇ നിമി ം അവി ഒ ം
വ സനി ക ം പരി മി ക ം േവ . ഇതി സമാധാനം അടിയൻ ഉ ാ ിെകാ
ാം. ഏതായാ ം ഇനി ഇവിെട എ ി താമസി ാൽ ആപ ാേയ ം. അതി
നാൽ ഉടെന എ ി ത ാറാകണം’ എ തി മന റിയി േശഷം അ ാല
േദശാധിപത ം, അഭ ാസബല ം ൈസന ബല ം, ാബല ം ധാരള ായി മാ
ി(വ ി ഴ) രാെ േപർ സകലവിവര ി ം ഒ എ െ തിെ ാ ി ്
ഒ ത െന ൻ ി െച ർ ് ഓടി ക ം കരി ാലിൽ േകായി ായി പാ
ൾ തലായവ സമീപ തെ വിശ ാസ ഒ ല ാ ി ി ക ം കീരി
ാേ ് ആെള അയ എതാ ം ൈസനിക ാേര ം, ത ാേര ം ഒ േമനാ ം (േഡാ
ലി) വ ക ം െച . അേ ാേഴ ം മഹാരാ ി ം െകാ ത രാ ം അ േത ം
മ ം കഴി എ ി ത ാറായി. ഉടെന വലിയ ം ഊ കഴി ക ം ത ാർ
തലായവെര ഊ കഴി ി ക ം െച ി ് ണ ിൽ യാ റെ . മഹാരാ ി
ം മാര ം വലിയ ം േമനാവി ം, േശഷ വർ കാൽനടയായി മാ റെ ്.
അ ിെന െച ർ ഒ സമീപം ‘ ധ ർ’ എ ദി ി വലിയപാട എ ി
യേ ാേഴ പി മാ ം മാട ിമാ ം വിവരമറി പി ാെല അവിെടെയ ി ആ േദശ
ാരായ ചില ാെര ടി പിടി െകാ ് ക ം, ക ം െകാടി മായി അ ടി.
ശ ൾഅ വ എ ക േ ാൾ വലിയ മഹാരാ ിേയ ം രാജ മാരേന ം
േമനാവിൽ നി താെഴയിറ ി ഒ ദാസി െട ം െച െ ം നിലയിൽ േമനാവിെ
പി ാെല നട ക ം, വലിയ േമനാവിൽ തെ വാതിലട ിരി ക ം ത ാേരാ ം
മ ം േവഗ ിൽ നട ാൻ ആ ാപി ക ം െച . ശ ൾ സംഘബലം അധിക
ായി തിനാൽ അവേരാെടതിരിടാൻ േപാേക ം േമനാവിെ ം േചർ നട
െകാ ാൽ മതിെയ ം ൈസനിക ാേരാ പറ ച ം െക ി. അേ ാേഴ ം ശ ൾ
അ വ ഏ ട ി. മഹാരാ ി ം രാജ മാര ം േമനാവിനക ാ ് എ വിചാ
രി ് അവർ അധികെമറി ് േമനാവിെ േനെര ം േമനാ മ വ െട േനെര ം
ൈസനിക െട േനെര മായി . പാവെ വരായ ത ീ ം െച മാണ വിചാ
രി മഹാരാ ിേയ ം മാരേന ം അവർ അധിക പ വി ി . അ വലിയ െട
കശൗല ിെ ഫലമാണ പറയണെമ ി േ ാ. ത ാർ ം, ൈസനികർ ം ധാരാ
ളം ഏ െകാ െവ ാ ം അവർ ഓടി ളയാെത ൈധര േ ാ ടി അെത ാം സഹി
േമനാവിെ െട െ നട . എ ി ം േമനാവിെ വാതിൽ െപാളി ചില ഏ കൾ
വലിയ ം െകാ ാെതയി ി . അ വ െമ വലിയ േ തെ വിചാരി ി
. തനി എെ ാം ഉപ വ ൾ പ ിയാ ം മഹാരാ ിേയ ം, മാരേന ം ര ി
ണെമ മാ േമ അവർവിചാരി ി .
ഇ ിെന ഒ വിധം െച രിെ അതിർ ിയിെല ിയേ ാേഴ ം വ ി ഴ
ത രാ ം ൈസന സേമതം അവിെട വ േചർ . ത രാെന ം ൈസന േള ം ക
േ ാേഴ ം രാജ ാഹികളായ ാെര ാം ഭയവിഹല ാരായി ഓടി ഒളി . പിെ
മഹാരാ ിേയ ം രാജ മാരേന ം ടി േമനാവിൽ കയ ി എ ാവ ം ടി വ ി ഴ
292 42. വ റ ിൽ വലിയ

മഠ ിൽ െച േചർ . വ റ ിൽ വലിയ അവിെട ദിവസം താമസി തിെ

േശഷം മഹാരാ ിേയ ം രാജ മാരേന ം വ ി ഴ ത രാെ അ ൽ േത കം
പറേ ൽ ി ി ് യാ മറിയി പരിവാര സേമതം സ േദശേ മട ിേ ാ ക ം
െച . അതിെ േശഷം റെ ാ ദിവസം കഴി േ ാൾ അ നാ വാണി വലിയ
രാമവർ മഹാരാജാ ് തി മന ിേല ശീലാ കലശലായിരി തായി േകൾ ക
യാൽ വ ി ഴ ത രാൻ മഹാരാ ിെയ സേമതം യാെതാരാപ ി ം ഇടയാകെത
തി വന ര െകാ െച ാ ക ം പിെ അധികം താമസിയാെത മഹാരാജാ
തി മന െകാ ് നാ നീ ക ം രാജേകസരിെയ സി ം വീര ം ര മായി
സാ ാൽ മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് തി മന ിേല തി സി ി ക ം
അവി രാജ ാഹിക െട വംശെ നമാവേശഷമാ ി ീർ ക ം രാജ േ മ
ം സമാധാന ം വർ ി ി ക ം െച . അതിനാൽ അ ി ം കലഹ ം കലാ
പ ം ശമി . മഹാരാജ ംബ ിെല അംഗ െള ാം പി ീ നിർബാധമാ ം നിർഭയ
മാ ം സ ഖം വസി .
ഇ ം പറ െകാ ് വ റ ിൽ വലിയ െട ിസാമർ ം, ഔദാര ം, ധീ
രത, തൽ ാേലാചിത കർ വ ാനം, രാജഭ ി തലായ സത് ണ ൾ എ മാ
ായി എ മായേ ാ. ഇനി വ റ ിൽ ംബെ റി തി വതാം ർ
മഹാരാജാ ാർ േത കെമാ തിപ ി ം കാ ണ ം ഉ ാ വാ ചില കാ
രണ ൾ ടി ഈ ഉപന ാസം അവസാനി ി തി ൻപായി പറേയ ിയിരി .
മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് കായം ളം രാജ ം പിടി ട ണ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 293

െമ നി യി തിെ േശഷം താൻ ഇ കാരം െച ാൻ നി യി ിരി െവ ം

അതി േവ സഹായ ൾ െച തരണെമ വ റ ിൽ വലിയ െട േപർ
സ കാര മായി ഒ തി െവ യ ക ം അ ിെന െച െകാ ാെമ സ തി വലി
യ മ പടി അയ െകാ ക ം അ കാരം മഹാരാജാ ം രാമ ൻ ദളവ ം ി
നായി ൈസന സേമതം കായം ളെ ിയ സമയം വലിയ അവിെട ായി
ൈസന െളെയ ാം തെ സേഹാദരീ േനാ ടി അയ , കഴി സഹായ െള
ാം െച െകാ ക ം െച . കായം ള രാജാ ് േതാേ ാ ക ം മാർ ാ വർ
മഹാരാജാ ് ജയി ക ം അേതാ ടി ം അവസാനി ക ം െച തിെ േശഷം രാ
മ ൻദളവ ം വ റ ി ി ാ ം (വ റ ിെല ഷ ാർ ‘ഉ ി ാൻ’ എ
ാനേ ് കായം ള രാജാ ് െകാ താ ് ) ടി േകാ ക കട ് ഓേരാ ം
ക ം കാണി ം സ രി െകാ ി മേ വിജിതനായി കായം ള രാജാവിെ
ഒ ഭടൻ ഒ ല ഒളി നി െകാ ് ഉ ി ാെന ല മാ ി വിഷലി മായ
ഒ ശരം േയാഗി . അ െകാ ടെന ഉ ി ാൻ നില പതി ക ം സ ൽ
േനര ിനിടയിൽ കാലഗതിെയ ാപി ക ം െച . ഇ േക േ ാൾ മാർ ാ വർ
മഹാരാജാവി ായ വ സനം സീമാതീതമായി . ഈ വർ മാനം േകൾ േ ാൾ
ഉ ി ാെ അ ം വലിയ ംഉ ാ ഖം എ മാ മായിരി െമ ം അവെര
ഏ കാരം സമാധാനെ എ ം വിചാരി ി ാ ് അവിേട അധികം വ സന
ായ ്. ഉ ി ാെ അ വിദ ം ധീര ം ര ം വാ മായി ആ
ഒ ൻ മാ േമ ഉ ായി . ഈ സംഗതികളാക ാെട വിചാരി ി ് മഹാരാജാ ്
അത ം വിഷ നായിതീർ . ഏ വിധ ം ആ മാതാവിെന സമാധാനെ ണമേ ാ
എ വിചാരി മഹാരാജാ ം രാമ ൻ ദളവ ം ടി അവിെട നി റെ കീരി ാ
വ റ ിെല ി അേ ാേഴ ം േനരം അർ രാ ി കഴി ി തിനാൽ അവിെട എ ാ
വ ം കിട ഊറ മായി . ഉ ി ാെ അ മാ ം തെ ൻ തിരി വ ി
േ ാഎ വിചാരം നിമി ം ഉറ ീ ി ായി . മഹാരാജാ ് െ ിനി
െകാ ് ‘അേ ! അേ ! എ വിളി . അ േക ് ഉ ി ാെ അ തെ നാ ്
വിളി െത വിചാരി സേ ാഷേ ാ ടി വാതിൽ റ ഒ വിള മായി റ
വ . അേ ാൾ ക അപരിചിത ാരായ ര േപെര ആകയാൽ ആ അ ‘എെ
മകെനവിെട?’ എ േചാദി . അതി മ പടിയായി തി മന െകാ ് ‘ഇ തൽ നി
െട മകൻ ഞാനാ ്. നി ൾ സവി മകെന ഇനി ജീവേനാ ടി കാ ാൻ നി ൾ
സാധി ി ’ എ കകൽ ി . ഇ േക ് ആ സാധ ി ഇടിെവ ിയമരം േപാെല റ
േനരം നിേ യായി നി േപായി. എ ി ം ിശാലിനിയായ ആ വി ഷി ഉടെന ൈധ
രെ അവലംബി മന ിെന ഉറ ി െകാ ് ‘അ ് ആരാ ്? എെ മക എെ ാ
രാപ ാ പ ിയ ്?’ എ വീ ം േചാദി . ഉടെന മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ്
താൻ ആരാെണ ം ഉ ി ാ ാണഹാനി സംഭവി വാ ായ കാരണമി െത ം
കൽ ി േകൾ ി ക ം വിവരെമ ാം അറി േ ാൾ വീ ം ഖാർ യായി ഭവി ആ
സാ ീെയ പലവിധ ി സ ാ നവാ കൾ െകാ ് ഒ വിധം സമാശ സി ി
ം െച ി തിരിെ ക ം െച . കാർ ികതി നാൾ തി മന െകാ ് ഒ ീ
294 42. വ റ ിൽ വലിയ

െയ വലിയ െയ വിളി െകാ ് വ റ ിൽ ംബ ിൽ അ ായിരി

ീകൾെ ാം വലിയ എ ാനം സി ിദമായ േപാെല മാർ ാ വർമ മഹാരാ
ജാ തി മന െകാ ് ആ ഒ ീെയ അേ ! എ കൽ ി വിളി നിമി ം ആ
ംബ ി ീകൾെ ാം അ െയ ാനം സി ി . ഇേ ാ ം അവിെട
ീകെളെയ ാം എ ാവ ം അ െനതെ യാ പറ വ ്. മാർ ാ വർ
മഹാരാജാ നാ നീ വെര ആ ീെയ സ മാതാവിെനെയ േപാെല തെ അത ം
േ ഹബ മാന േളാ ടി ആദരി ി എ മാ മ , ആ ംബേ അസംഖ ം
വ വകക ം പല ാനമാന ം കൽ ി െകാ ക ം െച . വ റ ിൽ ംബ
ിെല ഷ ാർ ിനാെല ഉ ായി ഉ ി ാൻ എ േപർ േഭദെ ി
‘വലിയ ാൻ’ എ ാനം കൽ ി െകാ ം മാർ ാ വർ മഹാരാജാവാ ്.
മഹാരാ ിെയ വിചാരി വ റ ിൽ വലിയ െയ ധ ർ പാട വ കെ റി
തേ ശവാസികളായ ാെര ആ മഹാരാജാ ് പിടി വ ി യഥാന ായം ശി ി
ക ം, അവർ ആ പാട ായി വ െള ാം ‘േ ാഹപാ ം’ എ ഇന ിൽ
േചർ ക െക ി സർ ാരിേല ് എ ക ം െച . വ റ ിെല ഒ വലിയ ാൻ
(േമൽപറ വലിയ െട ഒ ദൗഹി ി െന ാ േക ിരി ് ) ഒരി ൽ േദശ
സ ാര ിനായി േപാ ക ം കാംബി, ടജാ ി തലായ ല ളിൽ ദർശനം നട ി
വട േകാ യ വ േച ക ം േകാ യ രാജാവിെന ക പരിചയമാ ക ം അേ
ഹ ിെ അ ൽ നി ഇ ജാലം, മേഹ ജാലം തലായ േമാടിവിദ കൾ അഭ സി
അതിൽ അദ ിതീയനായി ീ ക ം െച തിെ േശഷം തി െനൽേവലി മാർ ം തി വ
ന ര വ േചർ െവ ം അ നാ വാണി കാർ ികതി നാൾ രാമവർ മ
ഹാരാജാ ് തി മന ിെല ഖം കാണി ക ം മഹാരാജാ ് സസേ ാഷം സൽ രി
വലിയ ാെന റ ദിവസം തി വന ര താമസി ി ക ം െച െവ ം അ ാല
േമാടിവിദ യിൽ ഏ ം സി നായി തി വന ര ായി ‘പീതാംബര ൻ’
എ പാരേദശികെന വലിയ ാൻ േതാൽ ിേ ാടി െവ ം പ തീർ മ ിൽ
ക വടസാമാന ൾ നിര ി ത െട സാമർ െ കാണി ഊ ാ ം ഐ ജാലി
ക ാ മായ പ ാണികെള ം ഈ വലിയ ാൻ െവ ിൽ ി മട ിവി െവ ം വലി
യ ാെ ഈ വക േയാഗ ൾ ക മഹാരാജാ ് വലെര സേ ാഷി ക ം, വി യി
ക ം വലിയ ാെ ര ൈക ം വീര ംഖല ം മ േനകം സ ാന ം കൽ ി
െകാ ് സേ ാഷി ി യ ക ം െച െവ ം സി വിദ ാ ം മഹാകവി മായി
അശ തിതി നാൾ ഇളയത രാൻ തി മന െകാ ് റ കാലം രെ ി
താമസി ഈ വലിയ ാ ൽനി േമാടിവിദ കളഭ സി ായി െ ം മ ം
ചില കഥക ം േക ി ്. വ റ ിൽ ംബ ാ ം തി വതാം ർ മഹാരാജ ംബ മാ
യി ഇ കാര അ െള ാ ാവാൻ ധാന കാരണ ത ആ വലിയ യാണ
് മാണേ ാ. ഐതിഹ ൾ മി വാ ം േക േകൾവിെയ അടി ാനെ ി ം
ഓേരാ ർ നിർമി ക ഥകെള ിേ ർ ം പറ ം എ തി ി ാ
വയാണ ാണേ ാ സാധാരണ ജന െട വിശ ാസം. എ ാൽ ഈ ഉപന ാസ ിൽ
പറയെ ി മി സംഗതിക ം വ റ ിൽ ഇേ ാ മിരി രാതനേരഖാ മാണ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 295

െള അടി ാനെ ി എ തിയി വയാണ ം ഇതിേല േവേറ ം ല ൾ

കാ െ ം അതിനാൽ ഈ ഐതിഹ െള ി അവിശ സി ാൻ യാെതാ കാര
ണ മി ം വായന ാെര അറിയി െകാ . കീരി ാ വ റ ിൽ ഭവന ി ‘േകാ
ക ’എ ടി ഒ േപർ ഇേ ാ ം ആ ദി കാരിൽ ചിലർ പറ വ ം അവിെട
േകാ , കിട ് തലായവ െട ന ാവശി ൾ ഇേ ാ ം കാണാ ം ആ ഭവന ിൽ
ഏ ം പഴ വലിയ േതാ കൾ വാ കൾ, ഈ ി, ം, േവൽ തലായ ആ ധ
ൾ ഇേ ാ ം കാണെ ം ഇതിേല ഉ മ ല ളാണേ ാ. തി വതാം ർ
മഹാരാജാ ാർ വ റ ിൽ ംബേ ാ േത ക തിപ ി ഇേ ാ ം നില
നി േപാ െ തി പല ാ ്. ഇവർ ബ മാന ചകമായി ര
െവ ിവി ാെര കൽ ി വദി ി ഇ ം നി ൽ െച ി ി ാ തെ ഒ
ഖ ല ണമാണേ ാ. കാർ ിക തി നാൾതി മന െകാ ം, മാർ ാ വർ മഹാ
രാജാ ് തി മന െകാ ം വ റ ിൽ വലിയ െട േപർ ഓേരാ തി െവ കൾ
അയ തായി പറ ി േ ാ. ആ തി െവ കൾ വ റ ിെല പഴയ േരഖാ മാ
ണ െട േശഖര ിൽ അവർ സബ മാനം ി വ ി . 1045-ആമാ ിട ദി
വാനായി സർ ടി. മാധരായരവർകൾ ഒ തി വതാം ർ ചരി െമ തിേല ായി
വ റ ി പഴയ േരഖാ മാണ ൾ കാണണെമ ് ആവശ െ ക ം, വലിയ ാന
വർകൾ അവ കാണി െകാ ക ം ചിലെത ാം മാധവരായരവർക െട ആവശ കാരം
െകാ ിൽ ആ തി െവ ക ം െകാ ക ം െച . ആ മാണ െളാ ം
തിരിെയ െകാ ി ി . എ ി ം അവ െട ശരി കർ കൾ ഇേ ാ ം വ റ ിൽ കാ
്.
1085-ആമാ ് വ റ ിെല അ െ വലിയ തി വന ര െച തെ
ംബസംഗതികെള ി ഒ സ ടഹർജി വിശാഖംതി നാൾ തി മന ിെല സ ിധിയിൽ
സമർ ി ക ം തി മന െകാ ് ആ ഹർജി ൈ യിൽ െ കൽ ി വാ ക ം
ഉടൻ തെ താെഴ കാ അർ ിൽ അറിെവ തി ല ം ചാർ ി സർവാധികാര
ാെര ഏൽ ി ക ംെച .
ഇ വ റ ിൽ വലിയ െട ഒ ഹർജിയാ ്. ഇവർ വളെര മാന തേയാ ം ഐശ
ര േ ാ മിരി ഒ ംബ ാരാ . ഈ ഹർജി ദിവാൻജി െട ർ മാ ം ശീ
തയി ആേലാചന ായി ഒ സാധനേ ാ ടി അയ ണം. അ ഇവിെട താമസി
. അവെര ആവശ ിലധികം താമസി ി ്.’ എ രാമവർ .
ഇ ് മഹാരാജാ ് തി മന ിെല ീതി ം കാ ണ ം ഇവ െട േപരിൽ എ മാ
തി ഒ ാ മാണേ ാ. ഇനി വ റ ംബ ിെ താൽ ാലിക
ിതി ടി സ ൽ ം പറേയ ിയിരി .
കായം ള താമസി ി ശാഖ ാർ കായം ളം തി വതാം റിൽ േചർ ി അധി
കം താമസിയാെത തെ നാമാവേശഷമായി തീർ . അവിെട ഇേ ാൾ അവ െട ചില
പരേദവതാ േ ം മ ം അ ാെത പഴയ ഭവനം േപാ ം കാ ാനി . കീരി ാ
ഭവന ിൽ െകാ ം 1000-ആമാ ായേ ാേഴ ം ഒ വലിയ മാ മായി ീർ .
അവർ വേയാ യായി ീ ക ം, അവർ സ തിയി ാതിരി ക ം െച കയാൽ
296 42. വ റ ിൽ വലിയ

വിവരം മഹാരാജാവി ൽ തി മന റിയി അവി െ അ വാദ കാരം 1034-ആമാ ്

പ ള േതാ ിൽ ഉ ി ാ ാ െട ഭവന ിൽ നി ംബമട ം ദെ ്വ
റ ിൽ ംബ ിൽ അവകാശെ ി. ആ ദ ിൽ ഉൾെ വരായി ഒര ം
ീസ ാന ംര ഷസ ാന ം ഉ ായി . ആ ീകളിൽ ഒ ീ
പ ള ം, ഒ ീ കീരി ാ ് വ റ ി ം, താമസി ക ം ഒ ീെയ 1068-ആമാ
തീെ േപായ െന േകായി ൽ വലിയ ത രാൻ അവർകൾ പ ം പരിവ മി ്
അവി െ ണയിനിയാ ി സ ീകരി അവർ േവ വ വകക ം ഹ ം രയി
ട െമ ാം െകാ തി വ ായിൽ െകാ വ താമസി ി ക ം െച . കീരി ാ
വ പറ ിൽ ഒ ം േശഷി വലിയ 1059-ആമാ ് കർ ടകമാസം 18-ആം തീയതി
ചരമഗതിെയ ാപി േപായി. ഇേ ാൾ പ ള േതാ ിൽ ഭവന ി ം കീരി ാ
വ റ ി ം തി വ ാ വ റ ി മായി താമസി വ ശാഖ ാ ം േനെര
േജ ിയ ജ ിമാ െട സ ാന ളാെണ വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
 43
ൈവ തി നീലക ൻ

വി ശ വി തനായി ൈവ
ഓർ ഈ നാ കാ െട മന ിൽനി മാ
ി . അവെ േയാഗ താംശ ൾ ക ം േക ം അറി
തി നീലക ൻ എ ഗജേ

ി
െന റി
േപായിരി െമ േതാ
വർ ാർ ം അവെന ഒരി
ം വി രി ാൻ സാധി മ . (ആനെയ അ ് എ ാെത അവൻ എ പറ
ശരിയെ ചിലർ േതാ ിേയ ാം. എ ാൽ തി നീലക ൻ സ ഭാവംെകാ ്
ഒ ഗമ ാെതയി തിനാൽ ഞാനി കാരം പറ താെണ വായന ാർ മന ിലാ
ിെ ാേ താ ് ).
തി നീലക െ ജനനം എ ായി െവ തീർ െ ാൻ മാർഗെമാ ം കാ
ി . എ ാൽ ഇവെന കാ ിൽനി പിടി ിലി പഴ ി റ ിറ ിയതിെ
േശഷം ആദ മായി ഏ മാ ർ േ ിൽ എ ി ാനായി നിയമി കയാ ് െച
െത ം അ ് 965-ആമാ ിനിട ായി െവ ം അേ ാൾ അവ ് ഏകേദശം നാല
വയ ായമായി എ തി ചില ല ്. അതിനാൽ ന െട കഥാ
നായകെ ജനനം െകാ ം 950-961 ആയിട ായിരി െമ ് ഊഹി ാം. എ ാലിവൻ
ൈവ െച േചർ ് എ ാെണ നി യി തി ം ത തായ ല െമാ
മി ാെതയാണിരി ്. ൈവ സ േവല ട ിയാൽ ഉൽസവം കഴി വ
െര ം ര േനര ം എ ി േവ െകാ ം വിേശഷി ം അ മിനാൾ ഉദയനാ ര
െ എ ളള ടി ഉ െകാ ം അവിെട എ ം ര ന ആനകൾ അവശ ം
േവ തായി ാണിരി ്. ഒ കാല ് അവിെട േവലാ ധൻ എ ം വി പാ ൻ
എ ം ര വലിയ ആനക ായി . അ ാല ് ആ ആനകെളെ ാ ാ ് അവി
െ അടിയ ിര ൾ നിർവഹി വ ി ്. വി പാ ൻ കഴി തിെ േശഷം
േവലാ ധെനെ ാ മാ ം അവിെട മതിയാകാെത വ തിനാലാ ് തി നീലക െന
അവിെട നിയമി ്. ഇ െകാ തി നീലക ൻ ൈവ െച േചർ സമയം
അവെ ബാല ദശ കഴി ി െവ ം ൈവ െ എ ി നിർ ഹി ാൻ ത

297
298 43. ൈവ തി നീലക ൻ

ായ ം ി ം അവ സി ി ി െവ ം തീർ യാ ാം. േവലാ ധ തി നീല

ക േന ാൾ വലി ായി . എ ി ം ഭംഗി ം തലെയ ം തി നീലക േനാളം
േവലാ ധ ായി ി . എഴി ി സമയ ളിൽ തി നീലക ൻ തല ഒ
ടി ഉയർ ി ിടി മായി . അതിനാൽ ആ സമയം ിൽനി േനാ ിയാൽ േവലാ
ധേന ാൾ െപാ ം തൽ തി നീലക നാെണ േതാ ം. തലെയ ്, തല ി,
മ ക ിെ വിരി ്, േദഹ ിെ ി, െകാ ക െട ം െചവിക െട ം വലി ം, ഭംഗി
ഇ െന ഓേരാ ഭാഗ ൾ േനാ ിയാ ം തി നീലക െനേ ാെല ഒരാന ‘ന
േതാ ന ഭവിഷ തി’ എ തെ തീർ പറയാം. എ ി സമയ ളിൽ തല ഉയർ
ി ിടി െകാ ം വാദ േഘാഷ െട താളെമാ ി െചവിയാ ിെ ാ അവെ
ആ നില െട ഭംഗി ഒ േവെറ തെ യാ ്. എ ാൽ വി യനീയ ം ാഘ മായിരി
് തി നീലക െ സ ഭാവ ണ ം ി മാഹാ മാ ്.
ആനക െട വർഗ ി ം ാ ണൻ, ിയൻ, ൈവശ ൻ, ൻ ഇ െന നാ
വക െ ം അവയിൽ തി നീലക ൻ ാ ണവർ ിൽെ വനാെണ മാ ്
ചില െട അഭി ായം. തി നീലക ൻ മന റി ് ആെര ം െകാ ി ി . അവൻ
നിമി ം ഒ മഹ ദീയ ീ മാ ം മരി ി െ േവണെമ ിൽ പറയാം. ചിലേ ാൾ
എ ി ാനായി തി നീലക െന േചർ ല െകാ േപാകാ ായി . അവെന
ാടിയിൽ ടി െകാ േപാ േ ാൾ മി ക വട ാ ം അവ പഴ ല െകാ
ക പതിവാ ്. ഒരാ ിൽ ഒ മഹ ദീയവ ാപാരി അവ പഴ ല െകാ ി . ആ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 299

മഹ ദീയ പഴ ം പലഹാര ം ക വട ായി ി ം പഴ ല െകാ ാതി

ന ായമായിെ ാ ് തി നീലക േതാ ിയ ്. മ ക വട ാർ വില െകാ
പഴ ല വാ ിെ ാ ിതി ് അേനകം പഴ ലകൾ ൈകവശം െവ െകാ ിരി
ക ം പഴം വി തെ വളെര ലാഭെമ െകാ ിരി ക ം െച ആ മഹ ദീയൻ
ഒ ം െകാ ാെതയി തിനാൽ ന െട കഥാനായക ൈവരസ ം േതാ ിയ ് ഒര
ന ായമായി വിചാരി ാ മി േ ാ. ഏെത ി ം തി നീലക ൻ വഴിയിൽ നി െകാ
ിൈ നീ ി മഹ ദീയെ പീടികയിൽ നി ി ഒ പഴ ല െട ഒര പിടി .
അേ ാൾ ക വടം െച െകാ ി ഒ മഹ ദീയ ീ പഴ ല െട മേ ല പിടി ്
അകേ ് വലി . ‘തി നീലക ൻ പഴ ല പിടി റേ വലി തിേനാ ടി ആ
ീ തെ ിൽ വ വീണ ടെന തി നീലക ൻ അവിെടനി ം േപായി. ആ കൾ
വ ീെയ എ ് അക െകാ േപായി ിട ി അേ ാേഴ ം അവൾ മരി ി
അ ് അവ െട ആധിെകാെ ാെത തി നീലക ൻ െകാ ിെ പറയാനി േ ാ.
തി നീലക ൻ ൈവ െച കാലം തൽ അവസാനംവെര അവെ ധാന
പാ ാൻ ‘ ലയിൽ േഗാവി ാ ് ’ എെ ാ നായരായി . അയാൾ തി നീലക
െന റി നിർവിേശഷമായ േ ഹ ം വാൽസല ായി . തി നീലക
േനരേ എെ ി ം ഭ ണം െകാ ാെത അയാൾ ജലപാനം േപാ ം കഴി ക പതി
വി . ൈവ േ ര ം അവ വയ നിറയ വ ം തീ വക ക താെത അയാൾ
അ ാഴ ാറി . േഗാവി ാർ പതിവായി അവെന ഴയിൽ െകാ േപായി ളി ി
േ ിൽെകാ െച െതാഴീ തീർ ം സാദ ം ിമ ര ം മ ം േമടി െകാ
ക ാൽ ഇവൻ അയാ െട മകൻ തെ യായിരി േമാ എ േതാ ിേ ാ ം.
അയാൾ അവെന സാധാരണ വിളി വ ം ‘മ േള!’ എ തെ യാ ്. പിെ അയാൾ
തി നീലക ് ‘ശ ’ എ ഓമനേ ടി ഇ ി . ചിലേ ാൾ അയാൾ അ ം വിളി
ാ ായി . അ ാെത തി നീലക െന ശ ം അയാൾ ഒരി ം അവെന വി
ളി ാ ം പറയാ ം ഉപേയാഗി ി ി . തി നീലക ൻ േഗാവി ാെര വിചാരി ി
ം, തെ പിതാവിെനേ ാെലതെ യാ ്. അയാൾ െരനി െകാ മ േള, അെ
ിൽ ശ , എ വിളി ാൽ ഏ ം ആദരേവാ ം ഭയഭ ി േ ഹബ മാന േളാ ം ടി
ഉറെ വിളിേക െകാ ് അവൻ ഓടിെച ക ാൽ ഏവ ം വി യി േപാ ം. േഗാ
വി ാർ തി നീലക െന ഇ കാരം വശംവദനാ ിതീർ ് ചില മ േയാഗ ൾ
െകാ ാെണ ചിലർ വിശ സി ക ം പറ ക ം െച ി . വാ വ ിൽ അയാൾ
േ ഹവാൽസല ം പരിചരണാദിക ം െകാ ാ ് അവെന സ ാധീനെ ിയ ്.
അയാൾ ് അ ് അനായാേസന സാധി ് അവെ സ ഭാവ ണം െകാ മാ ്. േഗാ
വി ാർ ഒരി ം തി നീലക െന അടി ം മ ം െച േവദനെ ിയി ി . സക
ലകാര ം ന വാ പറ തെ യാ ് അയാൾ സാധി ി ി ്. അടി തി ം
മ ം തി നീലക ൻ ഒരി ം കാരണ ാ ീ ി . അതിെനാ ം കാരണ ാവാ ം
മാർഗമി ായി . സാധാരണ ആന ാരൻമാെരേപാെല േഗാവി ാർ തി നീലക
െനെകാ ക ടി പിടി ി ക ം മ ം പതിവി . എ ി കൾ മാ മ ാെത
അയാൾ അവെന ഉപേയാഗെ ാറി . അതിേല ്, വിേശഷി ം ൈവ േ
300 43. ൈവ തി നീലക ൻ

ിൽ േവ ിവ ി ംക ാ െമ ാം സഹി ാൻ, തി നീലക ൻ സദാ സ

മായി . േഗാവി ാർ പറ ാൽപിെ പറയാ മി .
സാധാരണയാനകെളേ ാെല തി നീലക െന തള ക പതിവി . പകൽ സമയെമ
ാം അവൻ ൈവ മതിൽ ക തെ യാ ് നിൽ ക പതി ്. രാ ികാല ളിൽ
േഗാവി ാ െട ഭാര ാ വീടി സമീപം എവിെടെയ ി ം അയാൾ തീ ി ത ാറാ ി െവ
െകാ ല നിൽ ക ം തീ ി തി തീർ ാൽ കിട റ ക ം െച െകാ
ം. വളെര വാഴ ം െത ിൻൈത രയിട ളിലായാ ം തി നീലക ൻ അവയി
െലാ ം ന െ ക പതിവി . ഉ വകാല ്, വിേശഷി ം അ മിദിവസം, ീക ം
ഷൻമാ ം ിക ം വ ൻമാ ം മ മായി ൈവ മതിൽ ക ജന ൾ സദാ
തി ി വി ി നിറ ിരി മെ ാ. ആ ിൽ തി നീലക ായിരി ം. അവ
െന തള ിരി കയിെ , ആന ാര ം അവിെടെയ ായിരി ാറി . എ ാൽ
അവൻ േഗാവി ാർ േശഖരി െകാ സാമാന ൾ തി െകാ ് ഒരരികിെല ാ ം
നിൽ കയ ാെത യാെതാ െര ം യാെതാ കാര ി ം ഉപ വി ക പതിവി .
അവെ ഈ സാ സ ഭാവം ക ി ് ചില രസികൻമാർ ഫലിതമായി തി നീലക നാന
േകസരിയാെണ ി ം ൈവ മതിൽ ക െച ാൽ പ ിയാ ം.’ എ പറയാ ്.
ൈവ േ ിൽ മി ദിവസ ം സദ ായിരി ് സാധാരണമാണ
െ ാ. സദ ദിവസ ളിെല ാം ഒ െച ( പറ അരി െട) േചാ ് തി നീലക
ം െകാ ണെമ ് ഏർ ാ ായി . അ ് അ ലവാസി ദ കഴി േ ാഴാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 301

് പതി ്. അ ലവാസികൾ ഊ കഴി ് ഊ രയിൽനി ് ഇറ ി ട േ ാൾ

ആ ം പറയെതതെ തി നീലക ൻ അ ളവാതിൽ ൽ ഹാജരാ ം. അേ ാൾ േദഹ
ാർ പതി േചാ ം പായസ ം പാ ളിലാ ി റെ ി ം. േഗാവി ാർ
വ ് ഉ ിയി ി വായിൽ വ െകാ ക ം തി നിലകണഠൻ റ വാ ി ഭ ി ക
ം െച ം. ചിലേ ാൾ േഗാവി ാർ വരാെതയി ാൽ േദഹ ാരിൽ ധാനനായ
“െവ ി െന ാൻ” എ യാളായി േചാ ിെകാ ക പതി ്. ആ എ ാ ിരി ം
തി നീലക ം ത ി ം വലിയ േ ഹമായി . ി ചില സദ ക ാ
യാൽ ചിലേ ാൾ അ ലവാസി ദ ഉ ായിെ ംവ ം. എ ി ം തി നീലക
പതി െകാ ാെതയിരി ാറി . അ ലവാസി ദ ഇ ാ ദിവസ ളിൽ അ
ളവാതിൽ ൽ ഹാജരാേക സമയം നി യമി ാെത തി നീലക ൻ ചിലേ ാൾ
സ ൽപം താമസി േപായിെയ വ ം. എ ാൽ െവ ി െന ാൻ േചാെറ റ ി
െകാ ശ ! എ ് ഉറെ വിളി ം. വിളിേക ാ ടെന അവനവിെട എ ക ം േചാ
വാ ി ഭ ി ക ം െച ം. ഭ ണം കഴി ാ ടെന യഥാ ർ ം അവൻ അവെ ാ
ന േപായി നിൽ ക ം െച ം. ആനെ ാ ിലിെ വട വശ കിഴേ ാ മാറി ആ
അരികിലാ ് അവൻ പകൽസമയം നിൽ ക പതി ്. ചില ദിവസം വ കാരണ ാ ം
അവ പതി േചാ വ ം കി ാെതവ ാൽ അ ളവാതിൽ ൽനി ് അവൻ േപാ
കയി . റ േനരം ടി അവിെട നി ി ം േചാ വ ം െകാ ിെ ിൽ തഹശീൽ
ദാർ ഇരി ല െച ് ഉറെ ഒ ഗർജി ം. തി നീലക ൻ ആവലാതി
െച േ ാൾ െ തഹശീൽദാരൻമാർ കാര ം മന ിലാ ം. അേന ഷി േ ാൾ േചാ
വ ം െകാ ി ായിരി ം. തഹശീൽദാ െട ിൽനി ് അവൻ േപാകണെമ ിൽ
അവ െകാ ാ േചാ ്, അെ ിൽ അതി ശരിയാക വ പഴം, ശർ ര,
നാളിേകരം തലായ സാമാന ൾ ഏെത ി ം െകാ കഴി ാൽ വാ ി ഭ ി ക
ംസ ാന േപായി നിൽ ക ം െച െകാ ം. ഇതിെനാ ി ം തി നീലക ്
ആന ാരൻമാ െട സഹായം ആവശ മി ായി .
എ ി ാറാ േ ാൾ ആന ാരൻമാരാ മവിെടയിെ ി ം തി നീലക ൻ സ
യേമവ െകാടിമര വ ിൽ ഹാജരാ ം. തലയിൽെ െക ി തി ് ആർെ ി ം
റ കയറാം. അവൻ യാെതാ പ വ ം െച കയി . എ ാൽ ൻവശ ടി േക
ക ം ഇറ ക ം േഗാവി ാ ംഎ ി ആ ം മാ േമ പാ എ ് അവ ്
നിർബ ്. മ ാരായാ ം അവൻ പിൻകാൽ െപാ ിെ ാ ം. അതിേല േക ക ം
ഇറ ക ം െച െകാ ണം എ ാ ് അവെ ച ം. എ ി ി ് ആന ാരിെ
ി ം കഴി തി ് ഒ യാസ മി . ഇ ി ല ളിൽ നട ണം, ഇ
ല േവഗ ിൽ നട ണം, ഇ ല സാവധാന ിൽ നട ണം, നിൽ ്
ഇ േനരം േവണം, ഇ ാമതി ാമ വ ളിൽ ശീേവലി ം വിള ി ം ഇ യി േന
രം താമസി ണെമ ം മ കാര ൾ തി നീലക ന നി യ ായി .
ആന ാ ായി ാൽ അവർ പ േകളി, വളെര വി രി നാഗസ ര ദ ിണം, െച
ദ ിണം എ ിവയാ േ ാൾ തി നീലക െ കാ കളിൻേമൽ ചാരിയി റ
ക പതിവാ ്. എ ാൽ നിൽ നിലയിൽ നി നട ട ാറാ േ ാൾ അവൻ
302 43. ൈവ തി നീലക ൻ

പ െ ിൈ െകാ ം മ ം അവെര ഉണർ കയ ാെത ഉപ വി ക പതിവി .

സ േവല ാല ം ഉ വകാല ം വിള ിെ ഉ െച ദ ിണം വടെ നട
യിലാ േ ാൾ തി നീലക ൻ അതിഗംഭീര ശ േ ാ ടി ഗർ ി ക പതിവാ ്.
അേ ാൾ വലിയ കലവറയിൽ നി ാ പഴ ല െകാ െച ് അവ ് െകാ േ
ണം. പിെ എ േനരം േവണെമ ി ം നിൽ തി ് അവ യാെതാ വിേരാധ മി .
അ െകാ ിെ ിൽ അവൻ ണ ിൽ നട ദ ിണം തിക ി െകാടിമര വ
ിൽ െച മട ം. ഉടെന ഇറ ിെയ ി െകാ ണം. അ െനയാ ് അവെ ഏർ
ാ ്. അവെ ഹിത ി വിപരീതമായി േഗാവി ാെരാ ം പറയാറി . പറ ാൽ
േകൾ േമാ എ ് അയാൾ പരീ ി ി ി . േഗാവി ാ പറ ാൽ തി നീലക ൻ
എ ം െച െമ ാ ് പരസ തം. ആ മാനം െപായ്േ ാെയ ിേലാ എ വിചാരി ടി
യായിരി ാം അ പരീ ി േനാ ാെതയി ി ്. തി നീലക െ ഈ സ ഭാവം
എ ാവർ ം അറിയാ െകാ ് അവെ ഗർജനം േക ാ ടെന പഴ ലെകാ െച
െകാ ാെതയിരി ാറി . ചില തഹശീൽദാ ാ െട സ ഭാവവ ത ാസം നിമി ം ഒേ ാ
രേ ാ ാവശ േമ തി നീലക െ ഗർജനം േക ി ം പഴ ലെകാ ാെതയി ി .
അെ ാെ അവൻ േമൽ കാരം വിള ് ണ ിൽ കഴി ക ം െച .
തി നീലക െ ഓർമശ ി ം വി യി തെ യായി . ഒരി ൽ
അവെന ഏ മാ രാറാ ി ് എ ി ാൻ െകാ േപായി . എ ി വടെ
നടയിലായേ ാൾ ല ിൽനി ം റേ ് അടിയിൽ ടി ഓകിെ മീെതയി
തള ിൻേമൽ അവൻ ചവി ക ം ക ് കീേ ാ താ േപാ ക ം െച . തി നീല
ക ൻ അവെ സാമർ ംെകാ കാൽ ആ ഴിയിലകെ ടാെത ണ ിൽ അവിടം
കട കള . പിെ ം ആ ആ േതാ ം അവെന ഏ മാ രാറാ ിെന ി ാൻ
െകാ േപാകാ ായി . എ ാൽ അവൻ വടെ നടയിൽ ആ ഓകിെ െചാ ിനാ
േ ാൾ ആ തള ിൻേമൽ ചവി ാെത കാൽ അക ിവ ക പതിവായി . വളെര ാ
ലം കഴി ി ം ഒരി ലവ ് അബ ം പ ാൻ ഭവി ആ സംഗതി അവൻ മറ ി .
തി നീലക ന െട ഇേ ാഴെ ഗംഗാധരെന ം മ ം േപാെല ാനെയ
കെയ ഃസ ഭാവ ായി ി . എ മാ മ , അവ സ ജാതിേ ഹ ം ധാരാള
ായി . ചില ക ിയാനകൾ തി ാെനാ മി ാെത വിശ നിൽ ക ാൽ
അവൻ അവെ തീ മന ാമാന ളിൽ നി േറെ െയ ് അവ െട ിേല ് മാ
ിയി െകാ ക പതിവാ ്. എ ാൽ ാനെയ ആനകേളാ ് അവ ് വളെര
വിേരാധ മാ ്. േവലാ ധൻ കഴി തിെ േശഷം ഒര മിെയ ി ച നാേ
രി ല ീ ര െകാ ാരംവക ഒരാനെയ ൈവ വ ിയി . ആ ആന ം വളെര
ന തായി . പേ , ാനെയ കെയ ഃസ ഭാവംെകാ ് അവെന എ
ി െകാ േപാകാൻ എ ാവർ ം വളെര ഭയമായി . ൈവ ് അെ ാ ം
േവെറ ന യാനെയ കി ാ െകാ മാ ം അവെന വ ിയതാ ്. അ മിദിവസം ൈവ
െന ം ഉദയനാ ര െന ം എ ി തി ് ര ന യാനകളി ാെത
നി ിയി േ ാ. ല ീ ര െകാ ാര ിെല ആനെയ വ ിയ കാലം അ മി
െകാ ാരം വക ആന റ ് ൈവ െന ം തി നീലക െ റ ് ഉദയനാ ര
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 303

െന മാ ് എ ി ി ്. ഉദയനാ ര െ എ വടെ േഗാ ര

ിനക കട കിഴേ ാ തിരി േ ാൾ ൈവ െന വഹി െകാ ് െകാ ാരം
വക ആന കിഴെ ആനെ ാ ിലിൽ പടി ാ തിരി നിൽ ായി . തി
നീലക ൻ തല യർ ി ിടി െചവി മാ ി മ ംമ ം ആടി ഴ ് അ െന വ
ക ി െകാ ാരംവക ആന ് ഒ ം രസി ി . ന െട കഥാനായകെന േനരി ക േ ാ
േഴ ം മേ യാന െചവി വ ം പിടി ക ം വാ യർ ി ിടി ക ം െച െകാ ൻ
േപാ നട ട ി. ആന ാരനമാർ േതാ ിയി ് പിടി ക ം ംെകാ ക ം
മ ം െച ി ം അവൻ നി ി . ആ ആന, ആനെ ാ ിലി റ ായേ ാേഴ ം ൈവ
മതിൽ ക ായ ക ം ഇ കാരെമ പറയാൻ യാസം. വാദ ാർ,
തീെവ ി ാർ, തലായവർേപാ ം ാണഭീതിേയാ ടി നാ റേ ം ഓടി. ഇെതാ
െ യായി ം ന െട തി നീലക ം േഗാവി ാർ ം ഒരിള ായി . െകാ ാരം
വക ആന അ ട ിയേ ാൾ തി നീലക ൻ േഗാവി ാ െട ക ിലി വളർ
വടി ിൈ ിൽ േമടി പിടി . െകാ ാരം വക ആന തി നീലക െന ാനായി
പാ െച സമയം തി നീലക ൻ ാനം േനാ ി ആ വടിെകാ ് ഒരടി െകാ .
അടി െകാ ഉടെന െകാ ാരംവക ആന ഉറെ നിലവിളി െകാ ് ഓടിെ ബലി
ൽ രയിൽ യറി േപടി വിറ െകാ നി . ആന ാര ാർ പഠി വിദ കെള ാം
േനാ ീ ം ആ ആനെയ അേ ാൾ അവിെടനി ് ഇറ ിെ ാ േപാകാൻ കഴി ി .
ൈവ െന ം ഉദയനാ ര െന ം ടി ഒ മി ് ആനെ ാ ിലിൽ എ ി
നി ീ േവണമേ ാ കാണി യി ക തലായവ നട ാൻ. അതിനാൽ െവെറാരാന
െയെ ാ വ െകാ ാരംവക ആന െട റ നി ൈവ െന ആ ആന െട
റേ മാ ി എ ി , കിഴെ ആനെ ാ ിലിൽ ഉദയനാ ര േനാ ടി നി
ി, കാണി യി ക കഴി ക ം അവിെട നിെ ി പടി ാെറ നടയിലാ ക ം
െച തിെ േശഷം െകാ ാരംവക ആനെയ ബലി ൽ രയിൽനി ിറ ി, തലയിൽെ ്
അഴിെ െകാ േപായി ള . അതിൽ ിെ െകാ ാരംവക ആന ാനെയ ക
ഒരി ായി ി . തി നീലക െന തി വിതാം റി റ ്ഒ ല ം അയ
ക പതിവി . ണി റ ൽസവം, ിവേപ ർ രം, ആറാ ഴ രം തലായ അടി
യ ിര ൾ ് എഴി ളള ി ിനായി തി നീലക െന െകാ േപാ തി പല ം
വരിക ം വളെര നിർബ ി ക ം ലി എ െവണെമ ി ം െകാ ാെമ പറ ക ം
മ ം പല ാവശ ായി ്. എ ി ം അവെന എ ം അയ ാറി . തി നീലക െ
അന ാദ ശ ളായ േയാഗ താംശ ൾ േക േക ് അവെന ഒ കാണണെമ ആ
ഹം െകാ ി രാ ൻമാർ കലശലായി ീ കയാൽ ന െട ആയില ം തി നാൾ
തി മന ിേല ാല ് അവി െ േ ർ ് അ െ െകാ ി വലിയത രാൻ തി മന
െകാ ണി റ േ ിൽ ഒ കളഭ ം വിള ം നി യി ിരി െവ ം
അതിെ എ ി ി ് തി നീലക െന അയ തി ് അ വാദ ായിരി ണെമ
ം േനരി ഒ സ കാര യ ക ം അതിൻ കാരം ക ി വദി ക ന കാരം
എ തിവരിക ം െച കയാൽ ഒരി ൽ അവെന ണി റ അയ ക ായി ്. ആ
എ ി കഴി തിരിെയ ൈവ െകാ വ േ ാേഴ ം തി നീലക ൻ വളെര
304 43. ൈവ തി നീലക ൻ

ീണി ക ം പഴം െകാ ാൽേപാ ം തി ാെത ം െവ ം ടി ാെത മാ ക ം

എണീ നട ാൻേപാ ം ശ ന ാെത കിട ാ ക ം അവെ േദഹ ിെല ാം കഴ ി
ിൽ ഒ മാതിരി േപാള ാവക ം െച . പിെ േവലൻ ി, വറതി ക,
തലായ മ വാദ ം അേനകം ചികിൽസക ം മ ം െച തിെ േശഷമാ ് അവ
ഖമായ ്. ഈ ആപ ായ കരി ൻമാരായ ആ െടേയാ നാവിൻേദാഷം നിമി
മാെണ ളള വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. ഇ കഴി തിൽ ിെ അവെന ഈ
രാജ ി റ ്ഒ ല മയ ി ി .
ഒരാ ിൽ ംഭമാസ ില മി കിഴേ ാെ ി േപായ സമയം മേ മാർഗം
ഒ ല െവ തലയിൽെ ിെല ഒ സ ർണ മിള ചില കൾ വി േപാ കയാൽ
ി ിട തായി േഗാവി ാർ അ പറിെ ാനായി ഭാവി . സർ ാർവക
ഉ ടി വെ ട ം െപാഴി േപായാൽ വഴ ായി തീ മേ ാ എ ം അതിനിടയാകാെത
അ പറിെ േദവസ ാെര ഏൽപിേ ാെമ ം മാ േമ േഗാവി ാ വിചാരി
. താൻ തലയിൽെ ിൽ െതാ േ ാൾ എ ി െ ി ബിംബ ം എ ി
ിരി ആ ക ം ംമാ െമ വിചാരം അയാൾ ായി . എ ാൽ തി നീ
ലക താൻ വഹി ബിംബ ം മ ം ം മാ െത വിചാരം ന േപാെല
തിനാൽ അവന സ തി ി . മിളപറിെ ാനായി േഗാവി ാർ ൈക െപാ ി
യേ ാൾ തി നീലക ൻ അവെ കടെ ാ െകാ പ െ ഒ ത െകാ . തി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 305

നീലക െ ത വളെര പ െ ം ദയേയാ ടിയ മായി െവ ി ം േഗാവി ാർ

് അ കണ ി പ ി. “അേ ാ! മ േള! ചതിേ ാടാ!” എ നിലവിളിേയാ ടി
അയാൾ തൽ ണം നില പതി . അേ ാേഴ ം തി നീലക ൻ വളെര വ ാെതയി.
അവൻ പ ാ ാപേ ാ ടി ക നീെരാ ക ം ചില ദീനസ ര ൾ റെ വി
ക ം െച െകാ ് അവിെടതെ നി . അവെന അവിെടനി മാ ി കിഴേ ാെ ഴി
ി െകാ േപാ തി ് മ ആന ാെര ാം പഠി വിദ കെള ാെമ ി ം സാ
ധി ി . ര നാഴിക കഴി േ ാൾ േഗാവി ാർ േബാധം വീ കയാൽ അയാൾ
പ െ എണീ ി . അേ ാൾ തെ ിയെ വളർ നായ ശ വിഷ നായി
നിൽ ക ് അയാൾ “ഇ മ േള സാരമി ; എനിെ ാ ം പ ിയി . എെ മ ൾ
െപാേ ാ ൈവ െ എ ി താമസം വ ് ” എ പറ . ഇ
ം േക തിെ േശഷം തി നീലക ൻ കിഴേ ാ നട ട ി. ക നീ െമാലി ി
െകാ ് അവൻ േപായ േപാ ക ാൽ മനേ ാ ടി േപാ തെ ം െഗാവി ാെര
വി േപാ തി ് അവെനാ ം മന ിെ ം ൈവ െ അടിയ ിര ി വീ
വര തേ ാ എ മാ ം വിചാരി േപാ താെണ ം ആർ ം മന ിലാ മായി .
കിഴേ ാെ ി േപായതിെ േശഷം േഗാവി ാെര ചിലെര ാം ടി എ ് അയാ
െട ഭാര ാ ഹ ിൽ െകാ േപായി കിട ി (േഗാവി ാർ പതിവായി താമസി ി ്
അവിെടയാ ് ). എ ി കഴി തലയിൽെ ് അഴിെ മാ യിൽ തി നീ
ലക ം ആ വീടിെ െ ി. പിെ േഗാവി ാർ ഖമാ വെര അവൻ
മി സമയ ം അവിെടതെ യാ ് താമസി ി ്. മതിൽ ക േപായി ് േവ
കാര ൾ മാ േമ അവൻ അവിടം വി േപാകാറി ായി . േഗാവി ാർ
ഖമാ തി ര മാസം േവ ിവ . അ ം കാലം തി നീലക ൻ സാമാന ം
േപാെല തീ ി തി കേപാ ം െച ി ി . ഇ കാരെമാരബ ം തി നീലക ം
അതിൽപിെ ം പ ീ മി .
1061-ആമാ ് കർ ടകസം ാ ി പതി ശീേവലി കഴി തിെ േശഷം തി
നീലക െന ൈവ ിെ െതേ രയായ േതാ കേ ാളം െകാ േപാേക താ
യിവ . എേ ാ അസകൗര ം നിമി ം േഗാവി ാർ െടേ ാ തി തരെ ി .
അയാ െട അസി ായ ഒ ശ ാരാ ് തി നീലക െന െകാ േപായ ്. വലിയാ
ന ഴയാ ിൽ അ കഠിനമായ ഒ ായി . േഗാവി ാരായി െവ ിൽ തി നീ
ലക െന ആ സമയം ആ ിൽ ഇറ കയി ായി .ശ ാർ അവെന ആ ിൽ നീ ി ്
അ ര കയ ി. അ തെ അയാൾ അവെന വടേ ര ം നീ ി കയ ി. ഇേ ാ ായ
േ ാേഴ ം തി നീലക ൻ വളെര വിഷമി . ഒ ര ാവശ ം ഒ കിേ ാകാൻ ട ി.
എ ി ം അവൻ ഒ വിധം കര കയറിെയേ പറയാ . അേ ാേഴ ം ന െട കഥാനാ
യകൻ വളെര അവശനായി.
തി നീലക ൻ വടേ ര കയറിയേ ാേഴ ം േഗാവി ാ ം അവിെടെയ ി.
അയാെളക േ ാൾ തി നീലക ൻ തനി വളെര അവശതപ ിയിരി എ ചില
ദീനസ ര ൾെകാ ഭാവേഭദം െകാ ം േഗാവി ാർ മന ിലാ ി. റ നട േ ാ
േഴ ം നട ാൻ പാടി ാെത തി നീലക ൻ നി ട ി. അ ക േഗാവി ാർ,
306 43. ൈവ തി നീലക ൻ

“എെ മ ൾ നട ാൻ വ ാതാേയാ? എെ മകെന പിണ ?” എ േചാദി

െകാ ് കര ട ി. അ ക തി നീലക ം ക നീ െപാഴി ട ി. “നട
ാൻ വെ ിൽ എെ മ ൾ ഇ ിനി നടേ ” എ പറ ് േഗാവി ാർ അവെന
അവിെട അ ഒ രയിട ിേല കയ ി. ആ രയിടം വഴിേയ ാൾ സ യർ
തിനാൽ അേ ാ കയ തി തെ തി നീലക ൻ വളെര യാസെ . അവിെട
നി ി ഒ െത ിേ ൽ ിടി ാ ് അവൻ കയറിയ ്. േഗാവി ാർ അവ േറ
െതേ ാല ം ൈകത ം െകാ െകാ . അവൻ ഒ ം തി ി . പിെ അയാൾ ഒ
ല പഴം േമടി െകാ . അ ം തി തി ന െട കഥാനായകൻ ശ നായി .
ഓേരാ പഴമായി വായിൽ വ െകാ ി ം ഇറ തി വ ായി . തി നീലക ൻ
പഴം േപാ ം തി ാെതയിരി ക ം വായിൽ െവ െകാ പഴെമ ാം താെഴ വീ ക ം
െച ക ് േഗാവി ാർ മാറ ടി ് ഉറെ ര ട ി. അ ക ് തി നീല
ക ം ക നീെരാലി ി ക ം ദീനസ ര ിൽ കര ക ം ിൈ നീ ി േഗാവി
ാെര െട െട െതാ ക ം മണ ി ക ം െച െകാ ി . രാ ിയായേ ാൾ അവൻ
കിട . േഗാവി ാർ ജലപാനംേപാ ം കഴി ാെത രാ ി വൻ ഉറ മിള ് അവെന
െതാ തേലാടിെ ാ ് അ ൽതെ യി . േനരം െവ േ ാേഴ ം ന െട കഥാ
നായകൻ കഥാവേശഷനായി ീ ക ം െച .
തി നീലക െ കാലാന രം തൽ ാന നിയമി െ മ ി നീലക
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 307

െ ആന ാരനായി ം റ കാലം ജീവിതെ നയി തിെ േശഷം േഗാവി ാ ം

പരേലാകെ ാപി . ആക ാെട വിചാരി ാൽ ൈവ തി നീലക െനേ ാെല
ഒരാന ം ലയിൽ േഗാവി ാെരേ ാെല ഒരാന ാര ം അതി ം അതിൽ ിെ ം
ഉ ായി മി . ഇനി ഉ ാ ക മിെ തീർ യായി പറയാം.
 44
കിളി ർ ിേ ൽ ഭഗവതി

തി വതാം ർ സം ാന ് േകാ യം താ
ർ രാജ ൾെ തായി
ിൽ കിളി ർ േദശം പ െത ം
. അതിനാൽ ഈ ഭഗവതി േ
ശ ാർ െത ം ർ രാജാവിെ അ വാദേ ാ ം സഹായേ ാ ം ടിയാ ് പണികഴി
ം കിളി ർ േദ

ി ്. എ ാൽ അവ െട വിചാരം ഇവിെട ഭഗവതിെയ തി ി ണെമ ായി .

ശാ ാവിെന തി ി ണെമ വിചാരി ാ ് ആ േദശ ാർ ഈ േ ം പണികഴി ി
്. അ ല ിെ പണിെയ ാം േറ തീർ ി ക ം ശാ ാവിെ ഒ വി ഹ ാ
ി ക ം തി ായി ർ ം േനാ ി നി യി ക ം അ തി വാർ
േ ിെല ത ിയായ മ ി ന രി ാ ിെല അ ൽ നി തി ം കലശം
തലായതി ം േവ ഉപകരണ ൾ ം മ ം പടി ര ാർ വാ ക ം സാമാന ൾ
േശഖരി ട ക ം തി ാദികൾ റ നട ി തിനായി കരയിൽ ധാനിമാരായ
പ ിയിൽ േമേനാൻ, െവ ി ള ര ക ൾ തലായവ െട അേപ കാരം െത ം ർ
രാജാ ് ൻ ി ലെ ി േവ ച ംെക കെള ാം െച െകാ താമസം ട
ക ം െച .
ഈ സംഗതികൾ നട െകാ ിരി കാല കിളി ർ േദശ ‘ക ാ ് ’ എ
വീ ിൽ ‘േകാത’ എ േപരായ് ഒ ീ ഉ ായി . വേയാ ം ഈശ രഭ ം
സത് ണവതി മായി അവെര എ ാവ ം േകാതയ എ ാ വിളി ി ്. അവർ
് ഏഴര നാഴികെവ ി ളി ം ചില ജപ ം മ ം പതി ായി . ഒ േയാഗീ
ശ രൻ അവർ ദിവ മ ം ഉപേദശി ി തിനാൽ ആ മ ം ജപി ജപി അവർ ഒ
ദിവ യായി ീർ വേ . അവർ െവ ാൻ കാല ളി ാൻേപാ സമയം ‘കാർ
ായനി’ എ േപരായി അവർ ായി മകെള െട െകാ േപാ ക പതിവായി
.
ഒ ദിവസം െവ ാൻ കാല ളി ാൻേപാകാറായേ ാൾ േകാതയ പതി േപാ
െല മകെള വിളി . ‘അ ൻേപ െപാെ ാ , ഞാൻ പി ാെലവ െകാ ാം’ എ പറ

308
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 309

കയാൽ േപായി. ഴയിലിറ ി ളി ആരംഭി . അേ ാൾ മ കരയിൽ നി ആേരാ

െവ ിലിറ ി നട തെ േനേര വ തായി േതാ കയാൽ സ ം ഭയേ ാ
ടി “കാർ ായനീ” എ ഉറെ വിളി . അേ ാൾ െവ ിൽ ടി നട വ ആൾ
ഉ ിൽ വിളി േക െകാ േകാതയ െട അ േല ് െച . അ തെ മകളായി
രി െമ വിചാരി ി ് േകാതയ , “നീയിേ ാൾ അ ര േപായെത ിനാ ്?” എ
േചാദി . അേ ാൾ വ യാൾ “അേ ഞാൻ ഒ കാർ ായനി തെ യാ ് എ ി ം നി
െട മകള ” എ പറ . അ േക ് ി േനാ ി. ് നയേന ിയശ
ി റ േപായി െവ ി ം അേ ാൾ േറെ നിലാ ായി തിനാൽ ആവ
യാൾ സർ ാംഗ രി ം നവയ ൗന മായ ഒ കന കയാണ ം ആ ബാലിക തല
ടി ഭംഗിയായി ചീകിെ ി രഭില മ ൾ ക ം, കാതിൽ ഓല ം ക ിൽ പാ
ല ാ േമാതിര ം അരയിൽ പ വ ം, ധരി ക ം െച ി ം മന ിലാ ക ം
അവർ ത ിൽ സ ം സംഭാഷണം നട ക ംെച .

: നീ എവിെട നി ാ ്വ ്? എേ ാ േപാ ?
കന ക: ഞാൻ സ ം കിഴ നി ാ വ ് ഇവിെട ിേ ൽ നായി ഒ
േ ം പണി കഴി ി ി േ ാ. ഞാൻ അവിെട കയറി പാർ ാനായി ാ േപാ
്.
310 44. കിളി ർ ിേ ൽ ഭഗവതി

: ആ അ ലം ശാ ാവിെന തി ി ാനായി പണിയി ി താണേ ാ.

കന ക: അ ശരി തെ . എ ി ം ഞാൻ തെ അവിെട പാർ ം. ഞ ൾ ഏ േപരാ ്
കിഴ നി ം േപാ ്. േശഷെമ ാവ ം ഇട ഓേരാ ല ളിൽ കയറി താമ
സമായി. എനി മാ ം എ ം ലം കി ിയി . അേ ാഴാ ഇ ിെന ഒ
ലം ത ാറായി െ ് അറി ്. ഉടെന ഇേ ാ േപാരിക ം െച . ശാ ാവി
െന തി ി ാൻ േവണെമ ിൽ േവെറ അ ലം പണിയി െകാ വാൻ നി ൾ
നി െട സേഹാദരൻ ഖാ ിരം പ ിയിൽ േമേനാൻ തലായവെര അറിയിേ
ണം. അവർ രാജാവിെ അ ൽ അറിയി െകാ മേ ാ. ഇനി േമലാൽ ഈ
കരയിൽ ികൾ കാർ ായനി എ േപരി ക ം പാല ാേമാതിരം െക ി ക
ം െച െത ം നി ൾ നി െട സേഹാദരൻ ഖാ ിരം ജന െള അറിയി
േ ണം. ഇെതാ ം പറ തായി ം ന ൾ ത ിൽ ക തായി ം ആേരാ ം നി
ൾ പറക മ ്.

ഇവ െട സംഭാഷണം േക െകാ ് ആ േദശ ാര ം, ന േജാ ം മാർ നി

ണ ം ഒ ദിവ മായ കണിയാംപറ ിൽ കണിയാർ ഒ മര ി മറ നി ി .
കന ക െട സംഭാഷണം അവസാനി േ ാൾ ഉടെന ആ കണീയാർ അടിയൻ “ഇെത ാം
േക വേ ാ” എ പറ . അേ ാൾ ആ കന ക എ ാൽ നീ മിെതാ ം ആേരാ ം മി
ിേ ാക ്. നീ ആേരാെട ി ം പറ ാൽ നിെ സ ാന െള ാം എ ം ച ം,
െപാ ം ( ട ം, ബധിര ം) ആയി ീ ം” എ ം, േയാ “ ിേ ൽ വ ാൽ
ഇനി ം നി ൾ എെ കാണാം” എ ം പറ ി അ ശ യായി ഭവി ക ം െച .
ആ കന ക െട സ പം കാ ക ം സംഭാഷണം േകൾ ക ം െച ി ് ഭയവി യവി
ഹ ലയായി ീർ േകാതയ ണ ിൽ ളി കഴി വീ ിെല ി പതി ജപ ം
മ ം കഴി ി. അേ ാേഴ ം േകാതയ െട സേഹാദരനായ െകാ യ ം അവിെട
െയ ി. ഉടെന േകാതയ െകാ േനാ ് ’ “എടാ! െകാ ാ! ിേ ൽ പണികഴി
ി ിരി അ ല ിൽ ഒ ഭഗവതി ഇളെകാ ിരി . അതിനാൽ ഇനി ശാ ാ
വിെന തി ി ണെമ ിൽ അ ലം േവെറ ഉ ാ ി ണം. അവിെട ഇളെകാ ിരി
സാ ാൽ കാർ ായനിയാ ്. അതിനാൽ ഇനി േമലാൽ ഈ കരയിൽ ആർ ം
കാർ ായനി എ േപരി ടാ. ആെര ം പാല ാ േമാതിരം െക ി മ ്. നീ ഈ
വിവരം കരയിൽ ധാന ാരായ പ ിയിൽ േമേനാൻ, െവ ി ള ര ൈകമൾ തലായവ
െര ഇേ ാൾ തെ ധരി ി ണം. രാജാവിെ അ ൽ അവർ അറിയി െകാ മേ ാ”
എ പറ . ഇ േക ി േകാതയ എേ ാ പി പറ എ ാ െകാ
േതാ ിയ ്. എ ി ം അയാൾ ഉടന ഈ വിവരം പ ിയിൽ േമേനാൻ തലായവെര ഹി
ി ക ം േമേനാൻ െത ം ർ രാജാവിെ അ ൽ അറിയി ക ം െച . േകാതയ
പറ തായ െകാ ് ഇ േകവലം അബ മായിരി യി വിചാരി രാജാ ം, പ ി
യിൽ േമേനാൻ തലായവ ം ിേ ൽ ക ം കണീയാൻ പറ ിൽ കണിയാെന വ
ി ം വയ് ി േനാ ി ക ം െച . ഈ പണി റ തീർ ിരി േ ിൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 311

േദവീസാ ി ം ഉ ായി െ വാ വം തെ യാണ ം സാ ാൽ മഹാമായയാ

കാർ ായനീ േദവി േലാകര ാർ ം പല ർ ികളായി ിരി ഇേ ാൾ േകരള
ിൽ സ രി ഒേരാ ല ളിൽ കയറി ഇളെകാ ിരി കയാെണ ം, അ ിൽ
ഒ ർ ിയാണിവിെട ം ഇളെകാ ിരി െത ം പല ർ ികളായി പിരി ിരി
െവ ി ം എ ാം മഹാമായ ഒരാൾ തെ യാണ ം, ഏൈകവാഹം ജ ത ദ ിതീ
യാ കാ മമാപര? എ ാണേ ാ േദവി അ ളിെ ിരി ് എ ം കണിയാൻ പറ .
അേ ാൾ എ ാവ ം ഇെത ാം വിശ സി ക ം െച .
ഈ സമയം േകാതയ ം ിേ ൽ എ ി. “ ിേ ൽ വ ാൽ ഇനി ം നി ൾ
എെ കാണാം” എ േദവി അ ളിെ തിെന ഓർ അവർ അ ല ിൽ കയറി
ീേകാവിലിനകേ േനാ ിഅേ ാൾ അവർ അവിെട നാെല ൈ കളി ജ ലി
ം ലാദിനാനാ ധഭാസമാനയാ ം ർ ാമേനാ യാ മിരി കാർ ായനി
െയ ത മായി ി ് വി യാ ലയായി ീ ക ം ചില േ ാ ൾ െചാ ി േദവി
െയ തി ക ം െച . ആ സമയം ഭ െയ െതാ െകാ ് േനാ ിയവെരലാം േദവി െട
പം േമ റ കാരം ക ് ഏ ം ഭയാ തപരവശ ാരായി തീർ . റ സമയം
കഴി േ ാൾ അവിെട ർനിരീ മായ ഒ േതജ ് മാ ം അവേശഷി ക ം േമണ
അ ശ മായിതീ ക ം െച . അന രം അവിെട ടിയി മഹാ ാ െട ആേലാചന
അ ർ ിൽ തി ി ാനായി പണി വ ിരി ശാ ാവിെ വി ഹം
ഇനി എ ാ ് െചേ ് എ ായി . നായി പണിയി ി അ ല ിെ
അ ൽ തെ തത് ാലം ഒ ീേകാവിൽ മാ ം പണിയി ശാ ാവിെന തി
നട ി ാെമ എ ാവ ം ടി തീ മാനെമ . അ കാരം അെ ദിവസം െകാ ്
ഒ ീേകാവിൽ തീർ റ തീർ ി ക ം െച . തി ിയകൾ ട
തി തേലദിവസം തെ ത ി, പരികർമികൾ തലായവർ ലെ ി. അേ ാൾ
അവിെട ഉ ായ വിേശഷ െള ാം പ ിയിൽ േമേനാൻ ത ി ന രി ാ ിെല അറിയി
. ഉടെന ന രി ാ ീ എ ാൽ േദവീ തി ടി ഇേ ാൾ തെ നട കയാണേ ാ
േവ ്. േദവി ഇവിെട ഇള െകാ ി നി ൾെ ാവർ ം വിശ ാസം വ ി െ
ി ം എ ാവർ ം കാണ വിധം ഒ അർ നാബിംബം തി ടി െചേയ ്
അത ാവശ മാ ്. അ ിെന തീർ െ പ ം അതിേല ം േവ ഉപകരണ
ം ഒ ബിംബ ം േവണം എ പറ . അേ ാൾ േമേനാൻ തലായവർ “ഉപകരണ
െളാെ ം ഉ ാ ാം. അതി യാസമി . ഈ ർ ി തി ി വ ം
ബിംബ ാ ി കാര ം അസാ മാ ്. അതിനാൽ േദവീ തി ഇനി ആദ
ാ ർ ിലാകാെമ െവ ാേന നി ി ” എ പറ . “എ ാൽ
അ െന മതി” എ ന രി ാ ം സ തി . അ രാ ിയിൽ േകാതയ ഒ സ
ായി. റ ദിവസം ൻ ് അവർ ആ കടവിൽ വ ക തായ ആ കന ക അവ െട
അ ൽ െച , “നി ൾ പതിവായി ളി കടവിൽ നി സ ം പടി ാ മാറി
ഒ കയ േ ാ. ആ കയ ിൽ എെ ഒ ശിലാവി ഹം കിട ്. അെത ി
ഈഅ ർ ിൽ തെ എെ തി ം നട ി ണം. േതാണിയിൽ കയറി
ആ കയ ിെ സമീപ െച ാൽ അവിെട െവ ിനടിയിൽ നി ധാരാളം പാല
312 44. കിളി ർ ിേ ൽ ഭഗവതി

ാ െപാ ിവ കാണാം. ആ ല ി ിയാൽ വി ഹം ക കി ം” എ

പറ എ ായി സ ം. സ ം ക ഉടെന ഉണർ ക റ േനാ ീ ്
അവിെടെയ ം ആെര ം ക ി . എ ി ം ഇ േദവി എ ി അ ളിെ തെ
യാെണ വിശ സി െകാ ് േകാതയ ഈ വിവരം െകാ ൻ ഖാ ിരം അതിരാ
വിെല പ ിയിൽ േമേനാൻ തലായവെര അറിയി . േകാതയ െടവാ ഒരി ം
െത ിേ ാകയി വിശ ാസെമ ാവർ ായി തിനാൽ പ ിയിൽ േമേനാൻ
തലായ ചില ധാന ാർ െവ ിൽ ി ാൻ പരിചയ ം സാമർ ചി
ലേരാ ടി ഉടെന വ ിൽ കയറി ആ കയ ിേല േപായി. അവിെട െച േ ാൾ
ഒ ല സംഖ യി ാെത പാല ാ െവ ിനടിയിൽ നി ം െപാ ി വ താ
യി കാ ക ം അവിെട ചിലർ ി ിയേ ാൾ ബിംബം ക കി ക ം അെത ്
ിേ ൽ െകാ വരിക ം പിെ ബിംബപരി ഹം തലായ സകല ിയക ം െച
നി ിത ർ ിൽ തെ േദവി േട ം ശാ ാവിെ ം തി ം കലശ ം നട
ക ം െച . അേതാ ടി അതിേകമമായി ഉ വ ം നട ി.
അ ാല െത ം ർ രാജാ ം ത ി ം പ ിയിൽ േമേനാൻ തലായവ ം ടി
േ ിൽ ഉ വം തലായ ആ വിേശഷ ൾ, മാസവിേശഷ ൾ, നിത നിദാനം ത
ലായവ പടി രം നി യി ക ം അവെ ാം വകവ ധാരാളം വ ൾ േദവസ ം
േപരിൽ പതി ക ം െച . അതിനാൽ ആ ഭഗവതി േദവസ ം ഏ ം ധന ി തായി
തീർ . അവിെട ാധാന ം േദവി ് തെ സി ി . ശാ ാവി ് അവിെട ഒ ഉപേദവ
െ ാനം മാ െമ സി ി . എ ി ം േദവി ് ഇ െകാെ ാ ം ന ിയായി .
പടി രം നി യി ദിവസം രാ ിയിൽ െത ം ർ രാജാവി ഒ സ ായി. സർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 313

വാംഗ രിയായ ഒ ീ അേ ഹ ിെ അ ൽ െച ്, “ഇെതാ െകാ ം എനി

ിയായി ി , എനി ിയാകണെമ ിൽ എെ േകാതയ ടി എെ ി ം
െകാ ണം. േകാതയ സേ ാഷി ാൽ ഞാ ം സേ ാഷി ം” എ പറ തായി ാ
യി സ ം. ആ സമയ തെ ഇ കാരെമാ സ ം പ ിയിൽ േമേനാ ായി.
േനരം െവ ടെന പ ിയിൽ േമേനാൻ രാജസ ിധിയിെല ി തനി ായ സ
ിെ വിവരം അറിയി . തനി ം ഇ കാരെമാ സ ായി എ രാജാ ം പറ
. ഉടെന ര േപ ം ടി ആളയ കണിയാൻ പറ ിൽ കണിയാെന വ ി ം
വയ് ി േനാ ി . അേ ാൾ ഈ ഉ ായി േദവി െട ദർശനം തെ യാണ ം
േകാതയ ടി എെ ി ം ശരിയായി െകാ ി ിൽ േദവി െട േകാപ ം ത ിമി
ം അേനകം അനർ ായി ീ െമ ം കണിയാൻ വിധി .
അതിനാൽ േകാതയ െട േപരിൽ ഏതാ ം നിലം ഇനാമായിപതി െകാ
ടാെത അവ െട സേഹാദരനായ െകാ െന േദവസ ിൽ മാറാ ിരമായി നിയ
മി ക ം െച . േകാതയ െട േപരിൽ പതി െകാ നില ി ‘േകാത േനടിയ നി
ലം’ എ ാ പറ വ ി ്. അ കാല േമണ േലാപി േകാതാടിനിലെമ ായി
ീർ . ആ നിലം ഏതാ ം െകാ ൾ ൻ ് (1070-ആമാ ് ) വെര ക ാ വീ കാ
െട ൈകവശാ ഭ ിൽ തെ ഇ ി . പി ീ ് അവർ എ തി വി കള തിനാൽ
അന ാധീനെ േപായി. എ ി ം ആ നില ി േകാതാടിനിലം എ തെ യാ പറ
വ ്. ആ വീ കാർ േദവസ ിൽ 1030-ആമാ വെര മാറാ ിര ായി
. പി ീ ് ചില കാരണ ളാൽ അ ം മാറിേ ായി. എ ി ം ആ വീ കാർ തി
വർഷം 72 പറ െന വീതം ഗവൺെമ ിൽ നി ഇനാമായി ഇേ ാ ം െകാ വ ്.
േകാതയ ഇനാമായി നിലം പതി െകാ കാല കണിയാൻ പറ ിൽ കണി
യാ ം ചില വ ൾ പതി െകാ ി . വിേശഷി അവ െട തറവാ ിേല ് െമ
് എെ ാ നേ ടി െത ം ർ രാജാ ് ക ി െകാ . വ െള ാം അവർ
ഓെരാ കാല ായി എ തി വി കള തിനാൽ ഇേ ാൾ അവർ ടിപാർ രയിട
ം െമെ ് എ ാനേ ം മാ േമ . എ ി ം േദവി െട ശാപം അവർ ഇ ം
അ ഭവി െകാ ിരി ്. േകാതയ ം േദവി ം ത ിൽ ആ കടവിൽ വ ായ
സംഭാഷണം മറ നി േക കണിയാൻ ആ വർ മാനം അേ ാൾ തെ സ കാര മാ
യി അവെ ഭാര േയാ പറ . അതിനാൽ അവെ ംബ ി ാ ഷ ാർ
െപാ േനാ ച േനാ ആയിരി െമ േദവി െട ശാപ ി ഇേ ാ ം വ ത ാസം വ ി
ി .
ത ഭഗവതി േ ിൽ ആദ കാലം തൽ തെ െത ം ർ രാജാവി നാ
മമാ മായി ഒ േമലാ ാനം ഉ ായി െവ ി ം അവിെട സകല ൈകകാര കർ
ത ം കര ാർ തെ യായി . െത ം ർ രാജ ം തി വതാം റിൽ േചർ ി ം വള
െര ാലേ ആ േദവസ ം കര ാ െട ൈകവശ ിൽ തെ ഇ ി . െകാ ം
987-ആമാ ് ഈ േദവസ ം തി വിതാം ർ സർ ാരിൽ േചർ ക ം അേതാ ടി കര
ാ െട അധികാര െള ാം വി േപാ ക ം െച . എ ി ം ആ േദശ ാർ ആ േദവി
െയ ഇേ ാ ം ത െട പരേദവതയായി െ ആദരി ക ം ആചരി ക ം െച വ
314 44. കിളി ർ ിേ ൽ ഭഗവതി

്. ായിര റനില ം അസംഖ ം രയിട ം തന േപരിൽ തെ ഉ ായി

ഈ േദവസ ം സർ ാരിൽ േചർ േ ാൾ അ ി ീഷ് റസിഡ ം തി വതാം ർ ദിവാ
മായി മൺേ ാ സായി വർകൾ േ ിെല അടിയ ിര ൾ ് ൻ നി യി
ി പതി കെള ാം റ കള തിനാൽ അവിെട ഉ വാദികൾ ് തൽ ഒ ം മതി
യാകാെതയായി ീർ . ഈയിെട ഉ ായ േദവസ ം പരി ാരേ ാ ടി ആ മതിയാ
പരമകാ െയ ാപി ക ം െച . എ ി ം ആ േദശ ാർ േ കാര ളി
തിപ ി ം ംഒ ം റ േപായി ി ാ തിനാൽ അവിെട േവ കാര
െള ാം ഇേ ാ ം ഭംഗിയായി െ നട േപാ ്. േ കാര ൾ ായി േദശ
ാർ ഏതാ ം പണം േശഖരി ി തിനാൽ സർ ാരിൽ നി പതി കഴി േപാരാ
തി േദശ ാ െട ആ പണ ിെ പലിശയിൽ നി ടി െചല െച ാ അവിെട
അവർ ഉ വം തലായവ നട ിേ ാ ്. കര ാർ വിേശഷാൽ ചില തി വാഭരണ
ം മ ം ടി ഉ ാ ി ി ്. അവെയ ാം കര ാ െട ൈകവശം തെ യാ ഇേ ാ ം
ഇരി ്. ഉ വകാല ം മ വിേശഷ ളി ം ഉപേയാഗി തിനായി അവർ അവ
എ െകാ ക ം അടിയ ിരം കഴി ാൽ തിരിെയ വാ ിെവ ി ക ം െച
വ . അവെയാ ം അവർ സർ ാരിേല വി െകാ ി .
കിളി ർ ിേ ൽ േദവീ തി കഴി ി ് ആദ മായി നടന ഉ വം മീനമാസ
ിൽ േരാഹിണി െകാടിേയ ം രം ആറാ മായി ായി . അ െനതെ ഇേ ാ ം
നട വ . മീനമാസ ിൽ കാർ ിക ഭഗവതി െട തി നാെള സ ി ് ആ ദിവ
സെ ംഒ വംേപാെലതെ ആേഘാഷ ർവം െകാ ാടിവ ്. അ ം േദശ
ാർ ടി പണം െചല െച ാ ് നട ിവ ്. സർ ാർ േ ിൽ േദശ ാ െട
സഹകരണം ഇ േപാെല മെ െ േതാ ി . ഈ േ ിൽ 1022-ആമാ
മ പ ി ം െച ി വി ീേകാവിലി ം 1060-ആമാ േദശ ാർ തെ യാ ്.
അ കാല ് അ ിബാധയാൽ ന െ േപായ ീേകാവിൽ സർ ാര വാദ കാരം
വീ ം പണികഴി െച ി വി ാൻ ഉൽസാഹി വ ം ഈ േദശ ാർ തെ . ഇെത
ാം ആ േദശ ാർ േദവിെയ റി ഭ ിെകാ മാ മ ; ഭയംെകാ ടിയാ ്.
ആ േദവി െട ൈചതന ം മാഹാ ം അ മാ ്. അതിേല ചില ാ
ൾ ടി പറയാം.
കിളി ർ േദശ ിൽ ആർ ം കാർ ായനിെയ േപരി ക ം പാല ാ േമാതിരം
െക ി മ െത േദവി ൻേപതെ അ ളിെ ി േ ാ. ആ ര ം ഇേ ാ ം
ആ േദശ പതിവി . ആ േദശ ഷ ാർ സംബ ം െചേ ാ മേ ാ കാർ ാ
യനി എ േപരായ ീകെള അന േദശ നി ് അവിെടെ ാ വ താമസി ി ാ ം
ഖമായി അധിക ദിവസം താമസി ാനിടയി എെ ി ം കാരണവശാൽ ആ ീകൾ
െപെ ് ആ ദി വി േപാേക തായി വ ം. ഇ ് ഇേ ാ ം ക വ ഒ സംഗതി
യാ ്.
പെ ാരി ൽ െച ളം എ േദശ ് ഒ വീ ിൽ ീ സ ാനമി ാെതയി തി
നാൽ “ഒ െപൺ ി ായാൽ ആ ിെയ കിളി ർ ിേ ൽ ഭഗവതി െട നടയിൽ
െകാ േപായി േചാ െകാ േ ാം” എ ് ആ വീ കാർ നി യി . അന രം അധികം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 315

താമസിയാെത ആ വീ ിൽ ഒ ീ ഗർഭം ധരി ക ം യഥാകാലം ഒ െപൺ ിെയ സ

വി ക ം െച . ആ വീ കാർ അത ം സേ ാഷി ് ആറാം മാസ ിൽ േചാ െകാ
തിനായി ിേയ ംെകാ ് കിളി ർ ിേ െല ി ചില വഴിപാ കൾ നട ി, േചാ
െകാ തിനായി ആഭരണ മണിയി . ിക റ കേയാ ല ടി കേയാ
െച ാെത െവയില ി താ േപാെല വാടി ളർ കിട ക ി െട മാതാ
പിതാ ൾ മാ മ , േദവീദർശന ിനായി അവിെട ടിയി അന ജന ൾ േപാ ം
അത ം വിഷ രായി ീർ . ഉടെന ഒ ൈദവ െന വ ി ംെവ ി േനാ
ക ം ി െട അസ ാ ിെ കാരണം, അതിെന പാല ാേമാതിരം െക ി നടയിൽ
െകാ വ താെണ ം ആ േമാതിരമഴി നട െവ ാൽ ി ഖമാ െമ ം ാ
രൻ വിധി ക ം ി െട ഉടമ ാർ ആ േമാതിരമഴി നട െവ ക ം ഉടെന ി
ഖമാകയാൽ േചാ െകാ െകാ േപാ ക ം െച . ആ പാല ാ േമാതിരം മ തി
വാഭരണ െട ിൽ കര ാ െട ൈകവശം ഇേ ാ മവിെട ഇരി ്. അ ്
അവിെട ഉ വകാല ളി ം മ ം എ ി ി ് അ ിയിൽ ചാർ കയാ ് െച വ
്.
ൈവ േകാ യം ഖം സ േവല േവ അരി, കറിേ ാ കൾ തലായ സാ
മാന െള ാം േകാ യം പാർവത ാരൻ േശഖരി ്, വ ളിലാ ി ൈവ െകാ
േപായി സ േവല നട കയായി ൻകാല ളിൽ പതി ്. സാമാന െള ാം
വ ളിലാ ി ൈവ േ റെ ദിവസം പാർവത ാരൻ തലായവ െട വക
യായി കിളി ർ ിേ ൽ ഭഗവതി ് ഒ ചര ിലട വഴിപാ നട ക ം പതിവായി
. സർ ാർവക േകാ യം താ വക അടിയ ിര ൾ സാമാന ൾെ ാം
കേയർ ാടായേ ാൾ സ േവല സാമാന ൾ പാർവത ാര ാർ േശഖരി
െകാ േപാ കെയ പതി നി േപായി. അേതാ ടി ിേ ൽ ഭഗവതി പതി
ായി അടവഴിപാ ം നി ലാ ി. അേ ാൾ ൈവ ചില ർല ണ ൾ
ക ട ി. സ േവല ദ ഥമനിൽ അ വീ ക, കാളനിൽ ഗൗളി വീ ക ത
ലായ ർല ണ ൾ പതിവായി ക ട ിയേ ാൾ അതിെ കാരണമറി തിനായി
ംെവ ി േനാ ി . അേ ാൾ ഈ അമംഗള ൾ കാ തിെ കാരണം കിളി ർ
ിേ ൽ ഭഗവതി പതി വഴിപാ നട ാ െകാ ൈവ ായി
വിേരാധമാെണ ം “എെ കാർ ായനി പതി െകാ ാെത എനി
പതി ഞാൻ സ ീകരി കയി ” എ ാ ് ൈവ െ ഭാവെമ ം ാരൻ
വിധി . അതിെന ംബ ി ം എ കൾ നട കയാൽ സർ ാർ വകയായി ആ
വഴിപാ നട ിെ ാ തി ് ഗവൺെമ ് അ വദി . പ െ േ ാെലെയാ മെ
ി ംസ േവല വകയായി ആ വഴിപാ നാമമാ മായിെ ി ം ഇേ ാ ം നട ്.
ഇനി ഇവിെട േദവി ് അടവഴിപാ ് ധാനമായി ീർ തിെ കാരണം ടി പറയാം.
േദവി െട ബിംബ ി ാണ തി കഴി ദിവസം ത ിന രി ാ ിേല ് എേ ാ
അ ാഴമി ാ ദിവസമായി . അതിനാൽ പലഹാര ി ് അരിെപാടി െകാ െച
െകാ ണെമ ് ശാ ി ാരൻ കഴക ാേരാ പറ . കഴക ാർ ഇ നാഴി ഉണ
ലരിയാ ് െപാടി െകാ െച െകാ ്. അതിനാൽ ശാ ി ാരൻ അതി േച
316 44. കിളി ർ ിേ ൽ ഭഗവതി

ശർ ര ം നാളിേകര ം േചർ ാ ിയ വൽസൻ (അട) ആയി ത ി െകാ

്. അ ക ി ത ിന രി ാ ് “വൽസനാേണാ പലഹാരം? എ ാൽ അ നിേവ
ദി ി േവണം തി ാൻ. ബിംബ ി ാണ തി കഴി ിരി തിനാൽ ഇേ ാൾ
എെ ി ം നിേവദി ണമേ ാ. അതി ് ഇ തെ ആയി ളയാം” എ പറ ്
ആവൽസെന െവ ് അേ ഹംതെ നിേവദ ം കഴി . അ രാ ിയിൽ ന രി ാ ി
േല േദവി െട ദർശന ായി. “വൽസൻ നിേവദ ം എനി വളെര ികരമായിരി
. പതിവായി അ ാഴ ജേയാ ടി നിേവദി തി ് ഏർ ാ െച ണം” എ േദ
വി അ ളിെ തായി ാ ് ന രി ാ ിേല ദർശന ായ ്. ഇ െന ദർശന ായ
വിവരം പിേ ദിവസം ത ി ന രി ാ ് രാജാവിെ അ ം പ ിയിൽേമേനാൻ ത
ലായവേരാ ം പറ . അവർ ം െവയ് ി േനാ ിയതിൽ അ േദവി െട അ ള ാ
തെ യാെണ ാരൻ വിധി ക ം െച . അതിനാൽ തിദിനം അ ാഴ ജ ്
ഇ നാഴിയരി െട വൽസൻ ടി പടി ര ണ ിൽ എ ിേ ർ . അ പതിവാ
യി ീ ക ം െച . അതിേ ാ ം നട വ ്. അടവഴിപാ േദവി ീതികരമാ
െണ ് അറി കയാൽ ഓേരാ ർ ഓേരാ കാര ൾ സാധി തിനായി യഥാശ ി
േ കാലിട ഴി അരിെകാ ം ആേറകാലിട ഴി അരിെകാ ം പ േ കാലിട ഴി
അരിെകാ ം ഇ പ േ കാലിട ഴി അരി െകാ ം മ ം അടവഴിപാ ാർ ി
ട ക ം എ ാവർ ം കാര ൾ സാധി ട ക ം െച . അ െന അട വഴിപാ ്
അവിെട നട ാ ക ം അതി ാധാന ം സി ി ക ം െച . പ േ കാലിട ഴി
അരിെകാ തി “പ ി നാഴിയട” എ ാ ് പറ വ ്. അതിൽ റ തി ്
അര ി നാഴി, കാൽ ി നാഴി എ ം യഥാ മം േപർ പറ . ഇ പ േ കാ
ലിട ഴി അരിെകാ അട വലിയ ചര ിൽ (വാർ ിൽ) അ ാെത ഉ ാ ാൻ പാടി .
അതിനാൽ അതി “ചര ിലട” എ ം േപർ പറ വ . ചര ിലട െ ാ നാഴി
അരി, െ ാ നാളിേകരം, െ ാ കദളി ഴം, ലാം ശർ ര, ാഴി െന ് ഇ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 317

െനയാ ് പതി ്. പ ി നാഴിയട തലായവ ം ഈ കണ സരി വീത കാര

നാളിേകരം, ശർ ര തലായവ േചർ ണം. കദളി ഴം കി ാെത വ ാൽ അതി പക
രം േന ഴ ം വരി ഴ ം േചർ ാ ്. അടവഴിപാ ായാൽ സമീപ ാ
രായ ആബാല ം അേനകം ജന ൾ ആ േ സ ിധിയിൽ വ ക പതിവാ ്.
ഇ യിട ഴി അരിെകാ ് അട ായാൽ സ മാ ം ശാ ി ാരൻ, കശ ാരൻ,
േത ാ ണി ാരൻ, പ ിയിൽ േമേനാൻ, െവ ി ള ര ൾ, പാ ം േത കാരൻ,
ഇല ം വിറ ം െകാ യാൾ തലായവർ ് ഇ ഇ അടവീതം െകാ ണെമ
കണ ്. അെതാെ കഴി ാൽ ഉ തിെ അവ േപാെല ഒേ ാ രേ ാ അടവീ
തം അവിെട വ വർെ ാവർ ം െകാ ണെമ നിർബ മാ ്. അ േപാെല
ഒ ഭാഗം വഴിപാ നട ആൾ ്. അ െകാ ിെ ി ം െവ െത വ വർ
െകാ ാെതയിരി ാൻ പാടി . അവർ െകാ ാെതയി ാൽ ആ വഴിപാ െകാ
് യാെതാ ഫല ാ കയിെ മാ മ , േദവി െട വിേരാധ ാ ക ം െച ം.
ഇതി ാ മായി പല സംഗതിക ായി ്. അവയിൽ ഒ മാ ം ാവി െകാ
.
ഒരാ ിൽ ൈവ സ േവല സാമാന െള ാം േശഖരി വ ിലാ ി
െ ാ േപായ പാർവത ാരൻ, പതി ചര ിലട കഴി ി ശാ ി ാരൻ തലായ
അ ഭവ ാർ മാ ം പതി െകാ തിെ േശഷം പിെ ായി അടെയ
ാം വാ ി ഭാ ംെക ിെ ാ േപായി. ഉടെന ൈവ ി യാ യാ ക ം െച .
അട കി െമ ാ ഹി വ വെര ാം ഇ ാഭംഗേ ാ ടി തിരിെകേ ായി. ചില ികൾ
ഉറെ കര െകാ ാ ് മട ിയ ്. അ ക ി ് ചിലർ, “ഇ ഭഗവതി സഹി െമ
േതാ ി . എെ ാമാപ കൾ വ േമാ എേ ാ” എ പറ െകാ ാ ്
മട ിേ ായ ്. കാര ം അ െനതെ പ ക ം െച .
പാർവത ാരൻ തലായവർ േവ നാ കായലിൽ എ ിയേ ാേഴ ം അതികലശ
ലായി കാ ം മഴ ം ട ി. കായലിൽ ഓള ൾ െപ കി വ ളിൽ െവ ം അടി
കയറി. വ ം െമ ദി ായി. പാർവത ാരൻ തലായവർ പരി മ ം കലശ
ലായി. ാണഭീതി നിമി ം ചിലർ നിലവിളി ം ട ി. അേ ാൾ പഴമപരിചയ വ
രായി വ ി ായി വരിൽ ചിലർ, “അവിെട വ ടിയവർ ാ ം അട െകാ
ാ ് ഭഗവതിെ ാ ം രസി ി . േദവി െട വിേരാധം െകാ തെ യാ ് ഇേ ാൾ
ഈ കാ ം പിശ ം വ ടിയ ്. എെ ി ംഒ ായ ി ം െച ാെമ നി യി
ിെ ിൽ വ ൾ കതെ െച ം” എ പറ . അ േക പാർവത ാരൻ
“എ ാൽ ൈവ േപായി സ േവല കഴി തിരിെ ിയാ ടെന ായ ി മാ
യി ഒ ചര ിലട ടി കഴി ക ം അവിെട വ വർെ ാം ധാരാളമായി െകാ ക ം
െചേ ാം. ഈ കാ ം പിശ ം മാറെ ” എ പറ . ഉടെന കാ ം മഴ ം മാ കയാൽ
കായൽ ശാ തെയ ാപി ക ം െച . സ േവല കഴി മട ിെയ ിയ ഉടെന
പാർവത ാരൻ നി യി േപാെല ായ ി വഴിപാ നട ക ം അ വിെട െച
ടിയവർെ ാം അട പതിവിലധികം െകാ ക ം െച . േദവി െട മാഹാ െ
318 44. കിളി ർ ിേ ൽ ഭഗവതി

സംബ ി ഒ ര സംഗതികൾ ടി പറ ി ് ഈ േലഖനമവസാനി ി ാെമ വി

ചാരി .
1078-ആമാ ംഭമാസ ിൽ കിളി ർേദശ തെ “ ൻമഠ ിൽ ശിവ
ൻ” എ പരേദശ ാ ണ മ രികാ (വ രി) ദീന ായി. ദീനം ഏ ം ക
വകയായി . അവിെട ദീനര ായി ി വ ം ദീനം െച ക വരായ അന ാ
െമ ാം ആ ാ ണൻ ളി കാര ം അസാ മാെണ തെ തീർ െ ി.
താൻ ഇതിനാെല മരി േപാ െമ േരാഗി ം േതാ ി. അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദി
വസം രാ ിയിൽ ഒരാൾ അേ ഹ ിെ അ ൽ െച ്, “ ിേ ൽ ഭഗവതി പ
ചര ിലട കഴിേ ാെമ നി യി . അേ ളി െതാഴാൻ സംഗതിയാ ം”
എ പറ തായി േതാ ി. അേ ഹം ക റ േനാ ിയേ ാൾ ആെര ം ക ി .
“എേ ാ െവ െത സ ം ക തായിരി ം” എ വിചാരി ് അേ ഹം പിെ ംക ട
കിട . അേ ഹം മയ ി ട ിയേ ാൾ പിെ ം യഥാ ർ ം ഒരാൾ അ ൽ െച
പറ തായി അേ ഹ ി േതാ ി. അ െന ാവശ ായി. ാം ാവശ ം
അേ ഹം ക റ േനാ ിയേ ാൾ സർവാംഗ രിയായ ഒ ത ണി ആ റിയിൽ
നി ് ഇറ ിേ ാ തായി അേ ഹം കാ ക ം െച . അേ ാൾ അ ് േദവി െട അ
ള ാ തെ യാെണ ് അേ ഹ ി േതാ ക ം ളി െതാ ദിവസംതെ പ
ചര ിലട കഴിേ ാെമ ് അേ ഹം നി യി ക ം െച . പിേ ദിവസം തൽ
ദീന ി ് ഇറ ം ട ി. ദീനമാരംഭി തിെ ഇ പ ിര ാം ദിവസം അേ ഹെ
ളി ി . ഒ െവ ിയാ യാ ് അേ ഹെ ളി ി ്. അ ഞാറാ അേ ഹെ
ിേ ൽ െകാ േപായി െതാഴീ ക ം അ തെ പ ചര ിലട കഴി ക ം
െച .
ഈ േദശ തെ മെ ാ മഠ ിൽ 1085-ആമാ ് വാവായ ഒ ാ ണ വ
രിദീന ായി. ആ ദീന ം ഏ ം ക വകയായി . അേ ഹ ം ഈ ദീന ാൽ
മരി േപാ െമ ് എ ാവ ം തീർ െ ി. ആ ാ ണെ ഭാര യായ അ ാർ വ സ
നാ ാ യായി ്, “എെ ഭർ ാവിെന ളി ി െതാഴീ ാൻ സംഗതിയായാൽ െതാഴീ
ദിവസം എെ ക ിൽ പതിവായി െക ിവ പവൻമാല ഞാൻനട െവേ ാം”
എ നി യി . ഇ മ ാേരാ ം പറ ി . ാ ണ േമണ ദീനം േഭദെ ട ി.
പതിെന ാം ദിവസം അേ ഹെ ളി ി . അേ ാൾ അ ാർ വിചാരമായി: “അേ ാ!
എെ പവൻമാല െകാ ണമേ ാ. അ യാസ മാ ്. ഇതിൽനി ് ഒ പവൻ ഊരി
െയ നട െവേ ാം. അ മതി” എ ് ആേലാചി തീർ െ ി. ാ ണെന
നടയിൽ െകാ േപായി െതാഴീ ദിവസം അ ാ ം െടേ ായി . അവർ നി യി
േപാെല ഒ പവൻ ഊരിെയ നട െവ . ദീന ായ ാ ണൻ ഉടൻ വിറ വാൻ
ട ി. അ േമണ വർ ി ് അേ ഹ ി കലിെകാ േപാെലയായി െവളി ാട
ാർ പറ േപാെല “െകാ വാ, പവൻമാല അഴി െകാ വാ. അ ാെത ഞാൻ സ
തി കയി ” എ വിളി പറ ട ി. ഉടെന ാ ണെ ഭാര പവൻമാല അഴി
ാ ണെ ൈകയിൽെ ാ . അേ ഹം അ നട െവ ി പ ിയിൽ േമേനാെന വി
ളി ് “ഇെത മ തി വാഭരണ െട ിൽ ി െകാ ണം. വിേശഷ ദിവ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 319

സ ളിൽ അക െകാ ബിംബ ിേ ൽ ചാർ ി ണം” എ പറ ക ം കലിയ

ട ി ാ ണൻ ർവ ിതിെയ ാപി ക ം െച . ആ പവൻമാല ഇേ ാ ം കര ാ
െട ൈകവശംതെ ഇരി . വിേശഷദിവസ ളിൽ േദവി െട ബിംബ ിേ ൽ ചാർ
ി ക ം െച ്. ഈ പവൻമാലയിൽ ഒ ഴ െവ തായ പതിെന ് അര വ ം
ഒ വ മാ ്.
ഇ െന പറ കയാെണ ിൽ കിളി ർ ിേ ൽ ഭഗവതി െട അ തമാഹാ
ൾ ഇനി ം വളെര ്. വി രഭയ ാൽ അതിനായി നി ി . ഈ േദവി െട
തി െയ ി ഒ വിദ ാൻ ഉ ാ ീ തായി േക ി േ ാകം ടി താെഴ എ തിെ ാ
.
“േകാളംബാേ േജ ദിന തിഝഷേഗ, കീരേദശാലേയ ിൻ
മംഗേല സ ർേ നിജജനഹിത ൽ ബിംബിലീേശാ മഹാ ാ
യസ ാം ബിംബ തി ാം ിതിവി ധവൈരഃ കാരയാമാസ ധീര
ാ േദവീ ൈശലകന ാ കലയത ശലം സർവദാ സർ ഥാ നഃ”
ഈ േ ാകം െകാ ് ഇവിെട േദവീ തി നട െകാ ം ഒ ിപതിേനഴാമാ
മീനമാസ ിലാെണ ം അ നട ി തേ ശവാസികളായ ജന െട ഇ കാരം
െത ം ർ രാജാവാെണ ം മാ േ ാ.
 45
ാന ന രി

ാന ന രി േവദാർഹന ാ ഒ ാഹമണനായി െവ ാ ് േക ി
രി ്. ബാല കാല േറ ഏതാെ ാെ പഠി ി െവ ാെത അേ
ഹം ഒ വിദ ാന ായി . അേ ഹ ിെ ഇ ം ി ിഷ് ശീമയിൽ ‘അ ാടി റം’ എ
ദി ിലായി . ാന ന രി ം േമൽപ ർ നാരായണഭ തിരി ം ജീവി ി
ഒ കാല ായി െവ കാ . ഭ തിരി െട നാരായണീയം ഉ ാ ി റതീർ ്
അതിെല ‘ആ രാേരാഗ സൗഖ ം’ എ കലിസംഖ െകാ െകാ വർഷം 762-ആമാ
് ിക മാസം 28-ആം തീയതിയാെണ നി യി ാമേ ാ. അതിനാൽ ാന
ന രി ജീവി ി െകാ ം എ ാം ശതാ ിലായി െവ തീർ െ ാ
താ ്.
ാന ന രി ്, വളെര ആ ഹി ി ് സീമ നായി
് ഒ ഉ ി ായി. ആ ഉ ി െട അ ാശനമടിയ ിരം മാ
ണി സ ജന െട ഇ ളിെല ാം ണി ി . ർ ം രാ
ിയിലായി . ണ കാരം വ േചർ അ ർജന ൾ അവ
െട വ ഭാ ൾ അവിെടെയാ ല ഉറ ി ിട ിയി
ഉ ി െട മീെത അറിയാെത െകാ െച ി . േചാ ണി ർ
മ േ ാൾ ഉ ി െട അ ഉ ിെയ എ ളി ി ാനായി െച
േ ാേഴ ം ഉ ി ശ ാസം ി മരി ിരി തായി ക . അേ ാൾ
അവിെട ടിയി വർ ം വിേശഷി ഉ ി െട മാതാപിതാ ൾ
ായ വ സനം എ മാ ായി െവ പറയണെമ ി
േ ാ.
ത ാ തെ ഒ വി ഭ ം സാ മായി ാന
ന രി ഉ ി മരി േതാ ടി ഒ വിര ം ടി ആയി ീർ . അേ
ഹം തെ ൻ മരി തിനാ വ സനേ ാ ടി ഉ ാ ിയ

320
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 321

തിയാ ് സി മായ ാന ാന. അത ം ഹ ളായ വ സന ൾ േനരി

കാല ളിൽ ഈ ാന ാന വായി ാൽ മന ി വളെര സമാധാന ാ െമ തി
സംശയമി . ഇ എ ാവർ ം അർ ം മന ിലാക വ ം വളെര ലളിത ം
സരസ മായി താ ്. ഉ ി മരി തിെ േശഷം ാന ന രി ളി ം, ജപ
ം, ദ ിണ ം, നമ ാര മായി മി വാ ം വാ ർ േ ിൽ തെ താമസി
െകാ ി . അ ാല ാ ് ഭജന ിനായി േമ ർ ഭ തിരി ം അവിെട െച
േചർ ്. നാരായണഭ തിരി നാരായണീയം ഉ ാ ാനായി ആരംഭി േ ാൾ ാന
ന രി സ ാനേഗാപാലം സ ാനകരമായി താണേ ാ എ വിചാരി ആ കഥ
ഒ പാനയായി ാ വാ ം ട ി. അതിവിദ ാ ം േവദ മായി ഭ തിരി
ഭാഷാകവിതെയ റി ം േവദഹീന ം അവ ം ആയ ാന ന രിെയ റി ം
ആ ര ാൽ വളെര ായി . സാ വായ ന രി ആ ാവ അറിയാെത
ഒ ദിവസം താൻ ഉ ാ ിയ ഏതാ മായി സ ാനേഗാപാലം പാന ഭ തിരി െട
അ ൽ െകാ െച പിഴ േനാ ി തി ിെകാ ണെമ അേപ ി . അേ ാൾ
ഭ തിരി “ഭാഷാകവിതയിൽ േനാ ാെന ിരി ? അതിൽ അബ മ ാെത വ ം കാ
േമാ? വിേശഷി ം ാന ി വിഭ ി റ ി മി . അതിനാൽ അ വ ം പിഴ
തെ ആയിരി ം” എ പറ . പല ം േകൾേ ഭ തിരി ഇ െന പറ േ ാൾ
ന രി വ സനം സഹി വ ാെത െപാ ി ര േപായി. ആ സമയ ീേകാവിലി
നക നി “ ാന ി ഭ തിരിേയാളം വിഭ ി റ ി ിെ ി ം ഭ തിരിെയ ാൾ
ഭ ി റ ി ് ” എെ ാ അശരീരിവാ ായി. വ ര െ ഈ വാ കൾ േക
േ ാൾ ഭ തിരി വളെര വ സന ം ല ം പ ാ ാപ ം ഉ ിെയ പറയ
ണെമ ി േ ാ. ഉടെന ഭ തിരി ന രിെയ അേന ഷി േ ാൾ ന രി വ സനി കര
െകാ ് അ ല ിെ ഒ േകാണിൽ േപായി കിട തായി അറി . അവിെട െച
“േഹ ാനം, ഞാൻ പറ െകാ ് ഷി ് വ കിട കയാേണാ? ഞാനേ ാൾ
ഒ മേനാരാജ ം വിചാരി െകാ ി തിനാൽ അ ിെന പറ െവേ ഉ . ാന
ിെ കവിത വളെര ന താെണ അേ െട ാന ാനെകാ തെ സർ സ ത
മായി തേ ? പിെ ഞാന െന േനരേ ാ ായി പറ തി ഇ മന ാപെ
ടാ േ ാ? സ ാനേഗാപാലം തീർേ ടേ ാളം കാണെ . ഞാൻ േനാ ി തി ി
രാമേ ാ.” എ പറ ന രിെയ സമാശ സി ി ക ം സ ാനേഗാപാലം വാ ി തീർ
േ ടേ ാളം ഭാഗം വ ം േനാ ി അതിെന റി ം വളെര ാഘി പറ ് ന രിെയ
സേ ാഷി ി ക ം െച .
സ ാനേഗാപാല ിൽ ീ ം അർ ന ം ടി ൈവ ിൽ െച ഭാഗ ്
ൈവ െ ഏ കാരമാ വർ ിേ ് എ വിചാരി െകാ ് ന രി ഒ ദി
വസം കിട ഉറ േ ാൾ വാ ര ൻ ൈവ െ ന രി സ ിൽ കാണി
െകാ െവ ം അതിൻ കാരമാ ് ന രി വർ ി ിരി ് എ ം ഒ േകൾവി
്. ഭ തിരി െട നാരായണീയം വ ം തീർ ദിവസം തെ യാ ് ാന ന
രി െട സ ാനേഗാപാലം പാന ം റതീർ െത ാ േകൾവി. ഭ ശിേരാമണിയായ
322 45. ാന ന രി

ാന ന രിെയ േയാഗ നാ ാൻേവ ി വ ര ൻ പലെര ം അബ രാ ീ

തായി പല കഥക ്.
ഒ ദിവസം ന രി ഒ േ ാ ം ജപി േ ാൾ ‘പ നാേഭാ മര ഃ’ എ െചാ ി.
അ േക ് വിദ ാനായ മെ ാ ന രി, “വി ി! മര വ അമര വാ ്. പ നാേഭാ
മര ഃ എ സ ി േചർ െചാ കതെ ” എ പറ . അേ ാൾ “പിെ മര
ആരാ ്; ഞാൻ മര മാ ് എെ ാ അശരീരിവാ ീേകാവിലക നി േകൾ
െ . അേ ാൾ വിദ ാൻ ന രി അബ നായിതീർ െവ പറയണെമ ി േ ാ.
ാന ന രി വ ിയി ായി െവ ി ം വാ ർ േ ിലി
പല വിദ ാ ാർ ഭാഗവതം വായി അർ ം പറ േക േക ് അേ ഹ ി ഭാഗവതം
ഏ ഭാഗം വായി േക ാ ം അർ ം പറയാറായി ീർ എ മാ മ , ഭ നായ
അേ ഹം ഭ ിരസേ ാ ടി അർ ം പറ േകൾ ാൻ എ ാവർ ം വളെര കൗ
ക ായി ീർ . ഒ ം ഭാഗവതം ആ വായി ാ ം അർ ം പറയാൻ ാന
ന തിരി േവണെമ ജന ൾ നിർബ മായി ീർ . അ െകാ വിദ ാ ാരാ
യവർ ന രിേയാ േറെ അ യ ം േതാ ി ട ി. എ ി ം ആ വായി ാ ം
അർ ം പറ ക ാന ന രിതെ െയ പതിവായി ീർ . വാ ർ േ
ിൽ ഭാഗവതം വായന പതിവായി േ ാ. ഒ ദിവസം ഒ വിദ ാൻ വായി ാ ം ാ
ന ന രി അർ ം പറയാ ം ട ി. വായന േകൾ ാൻ പ ിത ാ ം പാമര ാ
മായി ് അസംഖ ം ജന ം അവിെട വ ടി. അ വായി ഭാഗം ണീസ യംവരം
കഥയായി . വ ിയി ാതി തിനാൽ ന രി അർ ം പറ അേ ഹ ി
െ മേനാധർ ംേപാെലെയ ാെത േ ാകാർ ം മന ിലായി ായി . അതിനാൽ
ണി െ അ േല ് ാ ണെന പറ യ ദി ിൽ ന രി “ ണി ഇ
െന ഒെ പറ ാ ണെ ൈകയിെലാെര ം െകാ യ ” എ ർ ം പറ .
എ െകാ യ എ ഭാഗവത ിൽ പറ ി ി ാ തായി തിനാൽ ഇ
േക െകാ ി വിദ ാനായ ഒ ന രി ാന ന രിേയാ “എ െകാ യ
എ ് ഏ േ ാക ിലാ പറ ിരി ്?” എ േചാദി . അ േക േ ാൾ
ാന ന രി മ പടി പറയാൻ നി ിയി ാെത വിഷമി . അേ ാൾ ീേകാവിലി
നക നി ് “എ െകാ യ ി എ ് ഏ േശാക ിലാ ് പറ ിരി ്?
ആ ാ ണൻ എെ അ ൽ വ േ ാൾ ണി െട ഒെര ടി െകാ വ ി
.” എെ ാരശരീരി വാ േകൾ െ . ഇ േക േ ാൾ ശ്േചാദ ം േചാദി ന രി
വളെര മ മമാ ക ം ാന ന രി സേ ാഷി ക ം േശഷ വർ അ തെ
ക ം െച .
ഇ കാരം റ കാലം കഴി േ ാേഴ ം ാന ന രിെയ റിെ ാവർ ം
വളെര ബ മാന ായി ീർ . േ ിൽ പതിവായി നമ ാരഭ ണ ി ഇരി
േ ാൾ േവദ ാ ം വിദ ാ ാ ം ആയ ാ ണർ എ ഉ ായി ാ ം ാ
ന ന രിെയ മാന ാന ഒ ാമനായി ് ഇ ക പതിവായി. േമണ ആ ം
പറ ി ി ം അേ ഹ ി ് മാന ാന ിരി ാെമ ായി ീർ . അ ിെനയിരി
േ ാൾ ര ം വിദ ാ ം േവദ മായ ഒ ന രി ാ ് വാ ർ േ ിൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 323

ദർശന ിനായി വ . ന രി ാ ിേല ഊ േ ിൽ തെ യായി . അതി

നാൽ േ ാധികാരിയായ ന രി അ ഭ ണ ി മാന ാന ന രി ാടിെന
ഇ ണെമ നി യി . ാന ന രി ആ സംഗതി അറിയാെത പതി േപാെല
ഊ കാലമായേ ാൾ മാന ാന ഒ ാമനായി േപായി . അേ ാൾ േ ാധി
കാരി ാന ിേനാ ് “മഹാേയാഗ നായിരി ഒ മ ാ ണൻ ഇവിെട വ ിരി
ിതി ് ഇ താനിവിെട ട ിരി ന ായമായി . അതിനാൽ േവഗെമണീ
മാറിയിരി ” എ പറ . എ ി ം പല േയാഗ ാർ ടി തനി സ തി ത ിരി
മാന ാനം വി െകാ തി മന വരാ യാൽ ാന ന രി എണീ
മാറിയി . അതിനാൽ േ ാധികാരി അേ ഹ ിെ ൈക പിടി എണീ ി . താൻ
േവദാർഹ ം വിദ ാ മ ാ ി ാണെ ാ തെ ഇ ിെന അപമാനി െത വിചാരി ി
ാന ന രി ് വളെര വ സന ായി. അേ ഹം ഉടെന കര െകാ ് റേ
ിറ ി. അേ ാ ം ീേകാവിലിനക നി ം “ ാനം ഇനി ാ െട അ ൽ
താമസി ക ം ഇവിെട വരിക ം േവ . ാന ി എെ കാണണെമ ിൽ ഞാൻ
ാന ിെ ഇ വ െകാ ാം” എെ ാ അശരീരി വാ ായി. ന രി അ
േക സേ ാഷി ് അേ ാൾതെ തെ ഇലേ േപാ ക ം െച .
ന രി ഇ െച തിെ േശഷം ഭഗവാൻ വ ക ാെത ഊ കഴി കയി
നി യി അവിെടയി . അേ ാൾ ഭ വ ലനായ ഭഗവാൻ ീ ൻ ന രി
െട ഇ എ ി. ഭ ശിേരാമണിയായ ന രി ഭ വ ലനായ ഭഗവാെന തെ
വാമഭാഗ (ഇട ) ത മായി ക ന രി ഉടെന എണീ ഭഗവാെന സാ ാഗമായി
നമ രി വ ി . അേ ാൾ ഭഗവാൻ “ഇനി ാനം എെ ഇവിെടയി േസവി ാൽ
മതി. എെ സാ ി ം ഇവിെട ായിരി ം” എ അ ളിെ തിെ േശഷം മറ ക
324 45. ാന ന രി

ം െച . ന രി ഭഗവാെന ക തായ ആ ല ഒര ലം പണിയി ( ീേകാവിൽ

മാ ം) അവിെട ീ െ വി ഹെ ടിയി ി പതിവായി ജാനിേവദ ാദികൾ
കഴി േസവി െകാ ി . ആ ലം ന രി ഇ തിെ ഇട വശ ായി തി
നാൽ ആ അ ല ി “ഇട റ ലം” എ േപരി ക ം െച .
ഭാഗവത ം മ ം വായി േക ി ായ പദപരിചയം െകാ ം ഭഗവദ്ഭ ി െകാ ം
ഭഗവത്കാ ണ ംെകാ ം ാന ന രി കാല േമണ സം ത ി ം കവിത ാ
ാൻ ശ നായി ീർ .
ാന ന രി വാ ർ േ ം വി ് ഇ ് ിര താമസമാ ിയതിെ േശഷം
ഭഗവത്കാ ണ ാൽ അേ ഹ ി ദീർഘാ േ ാ ടിയ സ ാന ൾ ധാരാള
ാ ക ം അേ ഹം പിെ ം വളെര ാലം അർഥ മി ാദികേളാ ം ഭഗവാ ൽ നി
ലത ം ഢ മായ ഭ ിേയാ ം ടി ഖമാ ംവ ം ജീവി ിരി ക ം െച .
 46
ആല ർന ി

ആ ാന
ല

തല
ർ ന ി െട ഇ ം ി ീ മലബാറിൽ െപാ ാനി ാ
രംശ ിൽ ആല ർ േദശ ാ ്. ഇ
ി ാ ിൽ ൽ ിയിൽ തായ ാ േദശ ം ഒരി
ിൽ
ടാെത അവിേട െകാ ി സം
ി

്.
അ ര ാമ ായതാ ്. ആ േദശ പ ൽ ് എെ ാര ൈവദ ാ
യി . ആഇ ് ഒ കാല ് ഷ ാരാ മി ാെത ഒ വിധവ ം ഒ കന ക ം
മാ മായി ീർ . ആ കന കേയ ആല ർ ന ിമാരിെലാരാൾ സർവസ ദാനമായി വി
വാഹം കഴി ് അവിെട ദ കയറി. അതിനാലാ ് അവിെട ം ഒരി ം അവിേട ായ
്. ൽ ിെ ഇ ം വകയായി ായി ഏതാ ം വ വകക ം ന ി കി ി.
ഏതാ ം വ ം ഒ േദവസ ം അന ാധീനെ േപായി ്.
ആല ർ ന ി െട ഇ ് ഒരി ൽ ഷ ാരാ മി ാെത ഒ കന ക മാ മായി
ീർ . അ ് ആ കന കെയ സർവസ ദാനമായി വിവാഹം കഴി ് അവിെട ദ കയറി
യ ്ക പാറ ന രി െട ഇ നിെ ാരാളാ ്. അതിനാൽ ക പാറ ന രി ം
ആല ർ ന ി ം പര രം ല വരായി ീർ . അജാമിളേമാ ം, വ ചരിതം
തലായവ െട നിർ ാതാവായ ക പാറ ദാേമാദരൻ ന രി മരി ി ് അധികം കാലമായി
േ ാ. ആ ദാേമാദരൻ ന രി മരി േ ാ ം ആല ർ ന ിമാർ ല ആചരി ി തായി
ാ ് അറി ്. അതിനാൽ ഇേ ാൾ ആല ർ ന ി െട ഇ വർ ക പാറ
ന രി െട സ ാനപര രയി ൾെ വരാെണ ് വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
ആല ർ ന ിമാ െട ചികി ് അനിതരസാധാരണമായ ഒ വിേശഷ െ
സി മാ ്. അതി കാരണ െള ംബ ി പല ഐതിഹ ്.
ആല ർ ന ി െട ഇ ി സമീപം “ൈവദ ൻ േ ാവിൽ” എ സി മായി
് ഒ ശിവേ ്. പെ ാ കാല ായി ഒ ന ി പതിവായി ര േനര ം
ആ ശിവേ ിൽേ ായി ദർശനം കഴി വ ി . ന ി അ ല ിേല േപാ
േ ാൾ വഴി ായി ഒരാലിേ ലി ര പ ികൾ “േകാ ്, േകാ ്”എ
ശ ി ക ം പതിവായി . ഒ ദിവസം ന ി ആ പ ികൾ േമ റ കാരം ശ ി

325
326 46. ആല ർന ി

ചേ ാൾ തിരി നി ്ആപ ികെള േനാ ി,

“കാേല ഹിതമിതേഭാജീ തചം മണഃ േമണ വാമശയഃ
അവി ത രീഷഃ ീ യതാ ാ ച േയാ നരഃ േസാ ്”
എ പറ ി ് ഇ േ േപായി. അതിൽ ിെ ആ പ ികെള കാ കേയാ
അവ െട ശ ം േകൾ കേയാ ഉ ായി ി . “േകാ ്” എ തി ് കഃ അ ്?
(േരാഗമിലാ വനാ ്?)” എ ാണേ ാ അർ ം. ആ േചാദ ി ന ി െട മ പടി,
േവ കാല ഹിതമാ ം മിതമാ ം ഭ ി വ ം, ഊ കഴി ാൽ റ നട
ക ം ഇട വശം െചരി കിട ക ം െച വ ം മല െള ത ാെത േവ
സമയ വിസർജി വ ം ീകളിൽ അത ാസ ിയി ാ (അട ) വ മായിരി
് ആേരാ ആ മ ഷ ൻ അേരാഗിയായിരി ം എ ാണേ ാ. ഇ ് അവർ ് സ ത
മായതിനാലായിരി ാം ആ പ ികൾ പിെ വരാ ്.
പ ികെള കാണാതായതിെ േശഷം ര ദിവസം കഴി േ ാൾ ര ാ ണ
മാര ാർ ന ി െട അ ൽ െച ത െള െട അവിെട താമസി ി ൈവദ ശാ ം
പഠി ി ണെമ ് അേപ ി ക ം ന ി സ തി ക ം അവർ അ തെ പഠി
ട ക ം െച . ആ ികൾ മഹാവി തികളായി െവ ി ം അത ം ിമാ
ാ മായി തിനാൽ ന ി ് അവെര റി ് വിേരാധമ , ഏ ം േ ഹ ം വാ ല
മാ ായ ്. അവർ എെ ാം തികൾ കാ ിയാ ം പറ ാ ം ന ി അവെര
ശാസി ാറി . അതിനതി ് അവ െട ാമർ ൾ വർ ി െകാ തെ ഇ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 327

പഠി സമയം ന ി പറ െകാ െതാ ം അവർ േകൾ ക ം മന ിലാ ക

ം െച കയി . ന ി ഒ വിധ ിൽ ഒ വാക ി ് അർ ം പറ െകാ േ ാൾ
അവർ അതി േവെറ നാ വിധ ിൽ അർ ം പറ ് അ െനയായാെല ാ, ഇ
െനയായാെല ാ എ േചാദ ം ട ം. അവെയ ാം േച വ ം മ ാ ം വിചാരി
ക ം ധരി ക ം െച ി ി ാ വ മായിരി ം. അതിനാൽ ആ സമയ ളി ം ന ി
സേ ാഷ ം അ ത മ ാെത അവേരാ േകാപേമാ വിേരാധേമാ ഉ ായി . ഒ ം
ന ി അവെര പഠി ി ് അവരിൽനി ് അേനകവിധ ി വിേശഷാർ ൾ
േക ധരി ാനായി ീർ െവ പറ ാൽ മതിയേ ാ.
ഒ ദിവസം ന ി ഇ ി ാതി സമയം ഈ ാ ണ മാര ാർ അവിെട ാ
യി പടി രമാളിക തീ െവ ് അ ഭ ാവേശഷമാ ി ള . ന ി തിരി വ
േ ാൾ സംഗതി മന ിലായി. എ ി ം അതിെന റി ് അവേരാെടാ ം േചാദി ക േപാ
ം െച ി .
ഒ ദിവസം ന ി െട അ െ ാ മായി . ബലി ളി ാനായി ന ി േപാ
യി സമയം ചില നായാടികൾ (േവട ാർ) പടി ൽ വ ഭി ായി വിളി . ഈ ാ
ണബാല ാർ ഈ അ ളയിൽ കട ബലി ായി െവ െവ ി കവ ൻ (േചാ ് )
എ െകാ േപായി നായാടികൾ െകാ . ന ി ളി വ േ ാൾ ഈ വിവരമറി
. എ ി ം േവെറ കവ ൻ െവ ാ ി ാ ം നട ിയത ാെത ഇതിെന റി ം ആ
ാ ണ ബാല ാേരാ ് ഒ ം േചാദി ി .
പിെ െയാരി ൽ ന ി ഈ ാ ണ മാര ാേരാ ടി ഒ േരാഗിെയ കാ തി
നായി ഒ ലേ േപായി. അേ ാൾ മേധ മാർഗം ഒ െചറിയ നദി ായി .
േപ ം ടി അവിെട ായി പാല ിേ ൽ െച കയറി. ഏകേദശം മധ ി
ലായേ ാൾ ഈ ബാല ാർ ന ിെയ പിടി ഴയിേല ത ിയി . ന ി നീ ി അ െര
െയ ി. പിഴി ത ാറായി. അേ ാേഴ ം ാ ണ ബാല ാ ം അവിെടെയ ി.
പി ീ ് േപ ം ഒ മി തെ േപായി. ഇതിെന റി ം ന ി അവേരാെടാ ം േചാദി
ി .
ഒ തലേവദന ാരൻ തലേവദന കലശലാ േ ാൾ ന ി െട അ ൽ െച പറ
328 46. ആല ർന ി

ക ം ന ി വ ം ചികി പറ യ ക ം അ െകാ റ ദിവസേ ഖമാ

യിരി ക ം പിെ ം തലേവദന വരിക ം സഹി ാൻ വ ാെതയാ േ ാൾ ന ി െട
അ ൽ െച പറ ക ം പതിവായി . ആ പതി േപാെല ഒരി ൽ അയാൾ െച
േ ാൾ ന ി അവിെട ഉ ായി ി . തലേവദന ഹമായി ീ കയാൽ അയാൾ
“അേ ാ! ഞാനിനി എ ാ ് േവ ്? ഞാൻഇവിെട കിട മരി ം” എ പറ ്
ആ കിട നിലവിളി . അേ ാൾ ആ ാ ണ മാര ാർ അവിെടനി ിറ ി
രയിട ിേല േപായി. ര ം പ ിലകൾ പറി െകാ ് തിരി വ ്, ആ തലേവദന
ാരെന വിളി ംെകാ ് ഒ റി കേ ് കയറിേ ായി. അക കട ടെന വാ
തിലട സാ യി . ന ി െട ാരായ െചറിയ ഉ ികൾ ഇവെര ാ ് െച െത
കാണാനായി ആ റി െട നിര ായി െചറിയ ദ ാര ിൽ ടി ഒളി േനാ ി
െ ാ നി . അക കട ാ ണ മാര ാർ ഒ ംപ മ തി ി ിഴി
േരാഗി െട തലയിൽ ര ി. ഉടെന തല െട െതാലി ആക ാെട േരാമേ ാ ടി െപാ ി
വ . ാ ണബാല ാർ ആ െതാലിെയ മാ ിെവ ി തലേയാ ിയിൽ പ ിയി
ഒ തരം െച ാണികെള കള ക ം െതാലിെയ വീ ം തലയിൽ പതി ക ം
പിെ ഒ ംമ െട ഉ ായി ് തി ി ിഴി നീെര തലയിൽ ര
ക ം െതാലി യഥാ ർവം ഒ ി ിടി ക ം െച . േരാഗി തലേവദന മാറി ഖമാ ക
യാൽ വാതിൽ റ റേ ിറ ിയ ടെന യാ പറ ് അയാൾ േപായി. ാ
ണ മാര ാർ റ ിറ ിയേ ാൾ ന ി െട ഉ ികെള ക ി ് “ഇ െന േനാ ിയാൽ
േകാ ാ ം” എ പറ ക ം ഉ ിൽ പ ിയി മ ് അ ണ ിെ ണി
േ ൽ േത കള ക ം അതിെ പിശി ് ആ ം കാണാെത അവർ എവിെടേയാ കള ക ം
െച .
ന ി മട ിെയ ി ളി കഴി ് അക െച ാേരാ ടി ഉ ാനി .
ഉ െകാ ിരി േ ാൾ ആ ഉ ികൾ തലേവദന ാരൻ വ തൽ ഉ ായ സകല
സംഗതിക ം ന ിേയാ പറ . ആ സമയം മേ ാ ണ മാര ാർ ന ി െട അ
ൽെ ്, “ഞ ൾ ് ഇനി ഇവിെട താമസി ാൻ നി ിയി . േപാകാ സമ
യമായിരി . ഞ ൾ ഇവിെട ാമസി പഠി ക ം അേ പലവിധ ിൽ ഉപ
വി ക ം െച . അതിെനാെ ത തായ തിഫലം ത തി ഞ െട ൈകവശ
െമാ മി . എ ി ം ഇതിരി െ ” എ പറ ് ഒ െചറിയ ം ന ി െട േനെര
നീ ിെ ാ . ന ി ഉ െകാ ിരി കയായി തിനാൽ ഇട ൈക നീ ി അ േമടീ
. അേ ാൾ ാ ണ മാര ാർ “ഒ നി ി മി ാെത സമയം ഈ മഴി
േനാ ിയാൽ ഇതിൽ എെ ി ം സമാധാനം കാ ം. ഈ ംഈഇ വര ാ
െത മ ാ ം കാണാനിടയാക ് ” എ പറ ് യാ യായി. ന ി വല ൈക മട ി ി
ടി െകാ ് അ യാ യായി അവ െട പി ാെല െച . അവർ ിറ ി തിനിട
ന ി ം അവ ം ത ിൽ ഒ െചറിയ സംഭാഷണം നട .
ന ി: നി ൾ ആരാ ്?
ാ ണ മാര ാർ: അതറി ി ് എ േവണം?
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 329

ന ി: ഒ ം േവ ീ . നി ൾ േകവലം മ ഷ രെ േതാ ി. അ െകാ ് േചാ

ദി താ ്.
ാ ണ മാര ാർ: എ ാൽ ഞ ൾ പ ികേളാ േദവ ാേരാ ആെണ വിശ സി
െകാ ണം.
ന ി: നി ൾ ഇവിെട വ െത ി ്?
ാ ണ മാര ാർ: ആ ർേവദചികി സി ി ം ഫലസി ി ം ചാര ം വർ
ി ി ാൻ.
ന ി: നി ൾ എെ പടി ര ് തീെവചേതാ?
ാ ണ മാര ാർ: ആ സമയം ഇവിെട ഇ ി ് അ ിബാധ ാകാ ഒ
േയാഗ ായി . അതി െന തീരെ എ വിചാരി ാ ്. എ ി ം അ ് ഇനിെയാ
കാല ാ ം.
ന ി: ാ ി െവ കവ ൻ എ നായാടികൾ െകാ െത ിനാ ്?
ാ ണ മാര ാർ: അവർ വാ വ ിൽ നായാടികള . പി ളാ ്. ാ ി
സമയം അതി മി തിനാൽ അവർ ഈ പ ിൽ വ വിളി താ ്. അേ ാൾ അെത
െകാ ിെ ിൽ അവർ ശപി ക ം ഇവിെട സ തി ം സ ം നശി ക ം
െച മായി . അ െന വര െത വിചാരി ് അ കാരം െച താ ്.
ന ി: എെ ഴയിൽ ഉ ിയി െത ിനാ ്?
ാ ണ മാര ാർ: ആ സമയ ് ആ ഴയിൽ ഗംഗ െട ം യ ന െട ം സരസ
തി െട ം സാ ി ായി . അേ ാൾ അവിെട ാനം െച ാൽ ിേവണീസംഗമ
ാന ിെ ഫലം സി ി മായി . അ ് അേ ് സി ി ാനായി ാ ് അ െന
െച ്.
ഇ ം പറ േ ാേഴ ം അവർ ിറ ക ം അവിെട ആൽ റയിൽ കയ
ക ം അവിെടെവ ് അവർ അ ശ രായി ഭവി ക ം െച .
330 46. ആല ർന ി

ാ ണ മാര ാ െട ആ സംഭാഷണം നിമി ം അവർ അശ ിനീേദവ ാരായി

െവ ം അവർ തെ യാ ് തെ പരീ ി ാനായി ആലിേ ൽ വ ി “േകാ ്”
എ േചാദി െത ം ന ി മന ിലായി. അശ ിനീേദവ ാർ അ ർ ാനം െച ആ
ആൽ റയിൽെവ ് ഇേ ാ ം ആ േതാ ം പ മി ് അശ ിനീ േദവ ാെര ജി േപാരാ
്. ആല ർ ന ിമാർ ചികി ാവിഷയ ിൽ അനിതരസാധാരണമായ ചാര ം
സി ി ം സി ി ് ആ ഇ അശ ിനീേദവ ാ െട സാ ി ായ െകാ ാ
െണ ഇനി വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. അശ ിനീേദവ ാർ അവ െട ക ിേ ൽ
പ ിയ മ േത ര ി സ ം െപാടിെയ െവ ിൽ ഴ െന ി ര
ിയാൽ ഏ തലേവദന ം തൽ ണം മാ മായി . അ പലർ ം അ ഭവെ ി
ഒ കാര മാ ്. എ ി ം അ െ ആ ഇ ം അ തെ ആ േദവൈവദ ാർ പറ ി
േപാെല ഏതാ ം കാല ി ് അ ി ഭഗവാ ് അഹാരമായി ീ ക ം അേതാ
ടി ആ ഭ ാവേശഷമായിേ ാ ക ം െച . അശ ിനീേദവ ാർ െകാ ം
ഇട ൈകെകാ ് വാ ിയതിനാൽ ആല ർ ന ിമാർ ഇേ ാ ം മ കേളാ മ ി
റി േതാ ഇട ൈകെകാ ് െകാ ാൽ അധികം ഫലം കാ െമ ാ ് ജനവിശ ാസം.
ഇനി ആ ഇ വർ ചികി ാവിഷയമായി െച ി ചില അ ത കർമ െള ി
ടി സ ം പറ െകാ .
സർ േ നായ സാ ാൽ ത കൻ ഒരി ൽ ഒ ഉദരേരാഗം നിമി ം അവശ
നായി ീ കയാൽ ഒ ാ ണെ പം ധരി ് അ ഹ നായി ന ി െട
അ ൽ െച തെ േരാഗ ിെ വിവരമറിയി ക ം തെ ദീനം േഭദമാ ി അയ
ണെമ ് അേപ ി ക ം െച . ന ി ഒ മ െവ ിൽ കല ി, ആ ാ
ണെന അവിെട കിട ീ വായിൽ ഒ ഴൽ െവ വല ൈക െകാ പിടി െകാ ്
ഇട ൈകെകാ ് മ ് ഴലി െട ഒഴി െകാ . ആമ േസവി ണ ിൽ
െ വയ ിൽ േവദന മാറി അേ ഹം ർ ഖെ ാപി ക ം അേ ഹേ ാ
ന ി, “ഇനി േപാകാം, ഇനി ഈ ദീനം ഒരി ാ കയി ” എ പറ ക ം െച .
അേ ാൾ ആ ാ ണൻ “എെ േരാഗം ശമി ി ക ാ നീ ിയ മഹാനായ അേ
വ ി ് എനി വിഹിതമ േ ാ. അതിനാൽ ഞാെനെ സത ിതി അറിയി
െകാ . വാ വ ിൽ ഞാെനാ മ ഷ ന ഞാൻ ത കെന പറയെ സർ
മാ ്. അവി ് എെ േരാഗം ശമി ി തിൽ എനി അപാരമായ സേ ാഷം നിമി
ം ഇതാ ഞാൻ അ ഹി : ഈഇ ജനി വെര ആെര ം ഒ കാല ം
സർ ൾ ദംശി കയി . അഥവാ ദംശി ാ ം വിഷം വ ാപി കയി . ഈ ഇ രയി
ട ിനക െവ ് അന ാെര ം അ കരം തെ . എനി ് ഇട ൈകെകാ ് മ െ ാ
ഴി ത ാണേ ാ എെ ദീനം േഭദമാ ിയ ്. അതിനാൽ ഈ ഇ വർ ഇട ൈക
െകാ െകാ മ ി ം മ ം തൽ ഫല ായിരി ം. എ ം ഇവിെട ഒരാൾെ
ി ം സർ ി ായിരി ക ം െച ം” എ പറ ി ് ാ ണേവഷധാരിയായ
ത കൻ അവിെട നി ് ഇറ ിേ ാ ക ം െച .
അശ ിനീേദവ ാ െട ം ത കെ ം അ ഹം നിമി ം ഇേ ാ ം േകാ േ ാ
സർ ിേയാ ഇ ാ ആ ം ഉ ാകാറി . ത കെ അ ഹം ടി സി ിചേ ാൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 331

ഇട കയിെ മാഹാ ംഒ ടി വർ ി ക ം െച . ന ി െട ഇല രയിടം ഏകേദ

ശം നാേല േറാളം വി ാര താ ്. അതിെ നാ ല ം ഓേരാ സർ ാ ്. ആ
ഇ വെര ം ആ രയിട ിൽെവ ് അന ാെര ം ഇേ ാ ം പാ കടി കേയാ
കടി ാ ം വിഷം വ ാപി കേയാ െച ാറി .
ഒരി ൽ പാ േ ാ ന തിരിമാർ ഒരാൾ ദീനമായി ചികി ായി അ ാ
യി ഒരാല ർ ന ിെയ വ ിയി . ഒ ദിവസം ഉ തിരി സമയം േമ ാ
ന രി ം ന ി ം ടി െവടി പറ െകാ ി സമയം അതിഭയ രാ തിയായ ഒ
സർ ം അവ െട അ േല ് ഇഴ െച . അ ക ് ന ി ഭയെ ് എണീേ ാടാൻ
ഭാവി . അേ ാൾ ന രി, “ഭയെ ക ം പരി മി ക ം ഒ ം േവ ാ. ഇവർ ഉപ
വി വര ” എ പറ . എ ി ം ന ി ് ഉറ വ ി . സർ ം ഇഴ െച ്
ന രി െട മടിയിൽ കയറി ിട . അ ക ് ന രി ് ഒരിള ായിെ പറ
േയ തി േ ാ. അ ക േ ാൾ ന ി ് ഒ സമാധാനമായതിനാൽ യഥാ ർവം ന
രി െട അ ൽ െ െച ി . അേ ാൾ ആ സർ ം ന ി െട അ േല തല
നീ ി. അ ക േ ാൾ ന ി വീ ം പരി മി ് എണീ ാൻ ഭാവി . അേ ാ ം ന രി,
“േവ ാ, അവിെട െ ഇരി ാം. ഭയെ േട ാ, അ ് ഉപ വി ാന ; അതിെ തല ്
എേ ാ ഖേ തിനാൽ അ ന ിെയ കാണി ാനായി തല നീ ിയതാ ് ” എ
പറ . ന ി ി േനാ ിയേ ാൾ ആ സർ ിെ തലയിൽ സ ം നീ ് ഉ
ടിയിരി തായി . ന ി ന രി െട വാ വിശ സി ് ഒ വിധം ൈധര െ
അവലംബി െകാ ് ഒ ക ിെയ ് ആ നീ കീ ക ം അതിനക ് ഒളി ി
ഇ ി ്എ കള ക ം അവിെട ഒ മ ര ക ം സർ ം പ െ ഇറ ി വ
വഴിേയ േപാ ക ം െച .
ഏതാ ം ദിവസംെകാ ് പാ േ ാ ന രി ദീനം മാറി ഖമാ കയാൽ ന
രി ന ി പലവിധ സ ാന ം മ ം െകാ യാ യാ ി. ന ി േപാകാനായി ് ഇറ
ിയേ ാൾ അ യാ യായി ന രി ം പി ാെല െച . ആ സമയം ന ി െ
കള വി സർ ം അവിെട വ . ന ി േനാ ിയേ ാൾ നീെര ാം േപായി, ണ ണ
332 46. ആല ർന ി

ി സർ ി ന ഖമായിരി തായി ക . ഉടെന ആ സർ ം വായിൽനി ് ഒ

മാണിക ് ന ി െട ൻപിൽ ഇ െകാ . ന ി അ ക ് സംശയി നി േ ാൾ
ന രി “ഒ ം സംശയിേ ാ, ന ി ദീനം േഭദമാ ിയതിനാൽ സേ ാഷി സർ ം അ
ന ി സ ാനമായി ത താ ്. എ െകാ േപാകാം” എ പറ . ന ിആ
മാണിക െമ െകാ േപാ ക ം െച . ആ നാഗ മാണിക ം ഇേ ാ ം ആല ർ
ന ി െട ഇ ് ഇരി െ ാ ് േകൾവി.
നവയൗവന ംന ര ം രസിക മായ ഒ ന രി േരാഗബാധിതനായി
ീ ക നിമി ം പല ൈവദ ാെരെ ാ ചികി ി ി ി ം ഒ ഫല മി ാ യാൽ
ഒ ം ആല ർ ന ി െട അ ൽ െച വിവര െള ാം പറ . ന ി സ േനരം
മന ി ി വിചാരി തിെ േശഷം, “ഒ ാഴി െപ ാ ിൻ െന ് േസവി ാെമ
ിൽ ഞാൻ ഈ ദീനം േഭദമാ ാം. അ ാെത ഞാെന , ആ വിചാരി ാ ം ഇ േഭ
ദെ ാൻ സാധി യി ” എ ാ ് പറ ്. അ േക േ ാൾ ന രി ് വ സനം
സഹി വ ാെതയായി. എ ായാ ം െപ ാ ിൻ െന ് േസവി കാര ം യാസം
തെ എ തീർ െ ി. ആല ർ ന ി തെ ഇ െന പറ ിരി ിതി ്
പിെ ൈവദ ാെര ക െകാ ് േയാജനെമാ മി േ ാ എ വിചാരി ് അേ ഹം
ഉടെന ച വ െ ി ഭജനം ട ി.
“അ വി ചിതറി വീ ം ന േപരാ തെ ’
വടകെര മ തിൻകീൾെ േചർേ ാ ൈദവം
അമരകൾ പലവ ം ൈകെതാ ം ച വ ം
വിലസിന ലൈദവം താ േവാനാകെയെ ”
എ ാർ നേയാ ടി അേ ഹം പ ദിവസം അവിെട ഭജി തി േശഷം
ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ അേ ഹം അ ല ിൽ കിട ് ഉറ ിയി േ ാൾ ആേരാ
ഒരാൾ അേ ഹ ിെ അ ൽ െച ്, “പതിവായി രാവിെല ഴയിൽെ ് ളി
േ ാൾ സ ാവ നം കഴി ാ ടെന ഴയിൽനി ട (ര ക ം നിറ )
െവ ം എ ടി ണം. അ െന നാ ദിവസം െച ാൽ ദീനം േഭദമാ ം” എ പറ
തായി അേ ഹ ി േതാ ി. ഇ ച വ ശാ ാ ് അ ളിെ തെ യാെണ
വിശ സി ന രി പിെ പതിവായി അ െന െച െകാ ഭജി . അ െന നാ
ദിവസം കഴി േ ാേഴ ം ദീനെമാെ േഭദമായി ന രി സ ശരീരനായി ീർ .
അന രം ന രി ആല ർ ന ി െട അ ൽെ ്, “െപ ാ ിൻ െന ് േസവി
ാെത തെ എെ ദീനം േഭദമായി” എ പറ . അേ ാൾ ന ി, “പിെ എ േസ
വി ?” എ േചാദി േ ാൾ ന രി “ഞാൻച വ െന േസവി . അ ാെത ഒ ം
േസവി ി ” എ പറ . പിെ ന ി ഉ ായ സംഗതികെള ാം വിവരമായി പറയാൻ
പറ േ ാൾ ന രി ഭജന ിെ വിവര ം അതിനിട തനി ദർശന ായ ം ഴ
യിൽനി െവ ം േകാരി ടി ി െമ ാം വി രി പറ . ഉടെന, ന ി “എ
െനെയ ി ം ന രി ഖമായേ ാ, അ സേ ാഷം തെ . എ ി ം എനി ് ആ
ലെമാ കാണണം. ന രി െട വരണം” എ പറ . പിെ അവർ ര േപ ം ടി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 333

േ ായി ച വ െ അ ല ടവിൽനി ഴവ െട റ രം െച േ ാൾ അവിെട

ഒ വലിയ െപ ാ ച ചീ ളി കിട ന ം മഴെവ േ ാ ടി അതിെ
െന ് ഴയിേല ് ഒ കിേ ം ക ി ന ി ന രിേയാ ്, “ഇതാ, ഇ ക േവാ?
ഈ െനേ ാ ടിയ െവ മാ ് ന രി പതിവായി ടി ി ്. ാഴി െന േസവി
ണെമേ ഞാൻ പറ . ഇേ ാൾ ിട ഴിയിലധികം െന ് ന രി േസവി ിരി
ം” എ പറ ക ം ശരി തെ െയ ന രി സ തി ക ം െച . ഇ േരാഗ ി ്
ഇ െച ാെത ആ േരാഗം േഭദമാ കയിെ ഇ െകാ മാ േ ാ.
പെ ാരി ൽ ഒരാല ർ ന ി ക ന കാരം വളെര ാലം തി വന ര താമ
സി ി . അ ാല കിളിമാ ർ െകാ ാര ിൽ അ െ േകായി രാ ്
ഒ ദീന ായി. ദീനം ത ീർദാഹമായി . അ വർ ി ് എ െവ ം ടി ാ ം
മതിയാകാ നിലയിലായി. അ െന കണ ി ാെത െവ ം ടി ് ശരിയ േ ാ
എ വിചാരി ് ക ി തലായവ തിദിനം ൻപ ് ഇളനീരിെ െവ ം ടി ടി
ക എെ ാ പതി െവ . അ െകാ ് മതിയായി . എ ി ം ഒ കണ േവണമ
േ ാ എ വിചാരി ് അ െന നി യി താ ്.
അ െനയിരി േ ാൾ േകായി രാൻ “എെ ഈ ദാഹം ആെര ി ം മാ ിയാൽ
മാ വർ ് ഞാൻ ആയിരം പ െകാ േ ാം” എ പറ ട ി. അ െന പല
ദിവസം േക േ ാൾ കിളിമാ ർ െകാ ാര ിൽ ഒ ത രാ ി െട ഭർ വായി താമസി
ആ ം തി വന ര വലിയ െകാ ാര ിെല ഒ ജ ാര ം ന ി െട േ ഹി
ത മായ ഒ ന രി േകായി രാെ ഒരാെള നിലയിൽ തി വന ര െച ്
ന ിെയ വിവരെമ ാം പറ ണി കിളിമാ ർ െകാ േപായി. അവിെട എ ിയ
ദിവസം തെ ന ി േകായി രാെന കാ ക ം ഒ മ െകാ േസവി ി
ക ം െച . പിേ ദിവസമായേ ാൾ ിനാ കരി ് (ഇളനീർ) െകാ മാതിയായി.
അ ദിവസമായേ ാൾ ഇളനീർ പ ടി റ . അ െന ദിവസംെകാ ് ഒ ഇള
നീരായാൽ മതിെയ ിതിയിലായി. അേ ാൾ ന ി “ഇേ ാൾ ഇ െനയിരി െ .
ഇനി ഞാൻ നാ ിേല ് ഒ േപായി വരാം. ഇ നി േപായി ് വളെര നാളായി”
എ പറ ് യാ യായി. േകായി രാൻ ന ി ് പ െകാ . ന ിഒ ം
മി ാെത സേ ാഷസേമതം െകാ വാ ിെ ാ േപാ ക ം െച .
ന ി േപായതിെ പിേ ദിവസം തൽ േകായി രാെ ദാഹം വർ ി . പതി
ന ദിവസം െകാ ് ർവ ിതിയിൽ ൻപ കരി ിെ െവ ം ടി ാ ം മതി
യാ കയി എ ായി. േകായി രാൻ ന ിെയ വിളി െകാ വ ന രിെയ വിളി
ന ിെയ ഒരി ൽ ടി െകാ വരണെമ പറ േ ാൾ, ന രി “അ യാസമാ ്.
ഒരി ൽ ഞാൻ വി ിയായി. ഇനി അതി ത ാറി . അെ ിൽ ഇേ ാൾ െകാ ി
ടാെത ൻ പറ ി േപാെല ആയിരം പ തിക െകാ ണം. അ െന
െച ാെമ നി യ െ ിൽ ഞാൻേപായി ന ിെയ െകാ വരാം. ആ സംഖ ന ി
വ ാ ടെന െകാ ക ം േവണം” എ പറ . ന രി െട അഭി ായം േപാെല െച
ാെമ ് േകായി രാൻ സ തി ക ം ന രി േപായി വീ ം ന ിെയ െകാ വരി
334 46. ആല ർന ി

ക ം ഉടെന േകായി രാൻ ആയിരം പ െക ിെ ാ ക ം ന ി ചികി ി ദീനം

േഭദെ ക ം െച .
ആല ർ ന ി െട ഇല ് അ ാരാ ് ൈവദ ിൽ അധികം വിദ ാ ം
സി ാ മായി ീ ക പതി ്. അ ൻ ന ിമാർ സ െമാ ക ായ ഉ ായിരി
ക പതിവാ ്. എ ി ം ത ി ം ൈക ണ ി ം ആർ ം റ ായിരി ാ
റി . ഇ ഴി 1092-ആമാ കഴി േപായ അ ൻന ി തെ ഏ ം വിദ ം
സി മായി വേ ാ.
1092-ൽ കഴി േപായ അ ൻ ന ി െട േജ നായി ഒരാൾ ഉ ായി . അവിേട
പഠി ം സി ി ം വളെര റവായി . സ മായ ഉ ാദ ായി . ഒരി ൽ
അവി ് ഒ ാല ി സമീപം ഒ ല േപായി മട ിവ േ ാൾ തിരവ
വലിയ നായ െട ചില ത ാർ ക ടി. വലിയനായർ ് അതി കലശലായി ഒ വയ
ിൽേവദനയായി ് ഇളയ ന ിെയ ിെ ാ െച ാനായി അവെര പറ യ ിരി
കയായി . അവർ ന ിെയ േ ാൾ ഇളയ ന ിയാെണ ് െത ി രി
ിെ ാ േപായി. വലിയനായർ േവദന െട കാഠിന ം നിമി ം ആഹാരം കഴി ാ ം
ഇരി ാ ം കിട ാ ം വ ാെതയായി കളിൽ ഒ കയ െക ി അതിേ ൽ പിടീ െകാ
് നി ് നിലവിളി കയായി . ന ി അവിെട എ ിയ ഉടെന “എനി ദാഹം
കലശലായിരി . അതി വ ം േവണം” എ പറ ീ ് ളി ാൻ േപായി. ന ി
ളി കഴി വ േ ാൾ അ ാ കരി ം പ പതിന വൻ പഴ ം െകാ െച
െകാ . ന ി അതിൽ ര കരിെ ള െവ ം തലയിൽ ഒഴി . ഒ കരി ി
െ െവ ം ടി . ര പഴ ം തി . പിെ േരാഗിേയാ ് “ റ പഴം തി ാേമാ?” എ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 335

േചാദി . “വ ാ” എ വലിയ നായർ പറ േ ാൾ ന ി “എ ി ം പരീ ി േനാ ”

എ പറ ് ഒ പഴെമ ് ശകലം റി െകാ തീ ി. അ തി കഴി േ ാൾ
ന ി “ഇേ ാൾ േവദന എ െനയിരി ” എ േചാദി . “ റ റ േ ാ എ
സംശയം” എ നായർ പറ . ന ി േറെ േറെ യായി ഒ പഴം വ ം തീ ീ ്
“ഇേ ാൾ എ െനയിരി ” എ േചാദി . “വളെര േഭദ ് ” എ നായർ സ തി .
പിെ ന ി അവിെടയി ് “ഒ പഴ ം ടി തി ് ഒ കരി ിെ െവ ം ടി ടി
” എ പറ . അ ം ടി കഴി േ ാൾ വലിയനായർ “ഇേ ാൾ േവദന ഒ മി .
എനി ന ഖമായി” എ പറ . ന ി അേ ാൾ െ അവിെട നി ് ഇറ ി
േ ായി. വലിയ നായർ ് പിെ മരി വെര വയ ിൽേവദന ഉ ായി . േമ റ
സംഗതി ായ ് ഒ മീനമാസ ിലാ ്. മ ാ സമയ ാ ് ന ി േപായ ്. റ
നട േ ാേഴ ം െവയിലിെ െകാ ് നട ാൻ വ ാെതയാ കയാൽ ന ി വഴി
ക ഒ പടി രയിൽ കയറിയി ് വി മി . അ വലിയ ധനവാനായ ഒ നായ െട
വീടി പടി രയായി . ആ വീ ിെല കാരണവർ ക ാ ം കാര ി ം വളെര േയാ
ഗ ം െച ാര മായി . എ ി ം അയാൽ റ നാളായി ബധിരനായി ീർ .
അതി ചികി കെളാെ െച േനാ ീ ം യാെതാ ണ ം കാണാ യാൽ അയാ ം
വീ ി മ ാ ക ം അത ം വ സനി െകാ ിരി അവസര ിലാ ് ന ി അവി
െട െച കയറിയ ്. ന ിെയ അറി വരായി ആ വീ ിലാ ായി ി . അേ ാൾ
ന ി മായി പരിചയ ഒരാൾ ൈദവഗത ാ അവിെട വ േച ക ം ആ മ ഷ ൻ ഈ
വ ിരി ് ഇ ാളാെണ ് ആ വീ കാെര ഹി ി ക ം െച . “അേനകം ൈവ
ദ ാർ പഠി വിദ കെള ാം േയാഗി േനാ ീ ം ഒ ണ ാകാ ാ ിതി
വിേശഷി ഫലെമാ ം ഉ ാ കയി ായിരി ാം, എ ി ം ഇ ടി ഒ പരീ ി
േനാ ി ളയാം” എ വിചാരി വീ കാർ ആ പരിചിതൻ ഖാ ിരം വിവരം ന ിെയ
അറിയി ക ം ആ ബധിരെന െകാ െച കാണി ക ം െച . ന ി ഉടെന റ
െകാെ (വിള ിെലാഴി ഒ മാതിരി എ ) വ ി േരാഗി െട തലയിൽ േത ി
െവയില പിടി നി ി. തീേപാെല െവയില റ േനരം നി േ ാേഴ ം
േരാഗി വ ാെത വിഷമി . അയാ െട ക ാ ് ക ് വീ ി െര ാം കര ി ം പിഴി ി
ം അല ം റ ം ട ി. ഒ ം േരാഗി െട അ ന ി െട അ ൽ െച ് “എെ
ിയെ ഏക ൻ ഇ െന െവയില നി െപാരി ക സഹി ാൻ എനി
ശ ിയി . ര നാഴികയിലധിക ം േനരമായേ ാ അവൻ ക െ ; ഇനിെയ ി ം
കയറിേ ാകാന വദി ാൽ െകാ ാം” എ വ സനസേമതം കര െകാ പറ . ഉട
െന ന ി േരാഗി െട അ ൽ െച ര െചകിട ം ഓേരാ “വീ ” െവ െകാ .
അ ക ് വീ കാർ ർ ധികം ഉറെ നിലവിളി . എ ി ം ത െകാ തിേനാ ടി
േരാഗി െചവി േകൾ ാറായി. ഉടെന ന ി അവിെട നി േപാ ക ം െച .
ഒരി ൽ േകാ ൽ താമസി ി ഏറാൾ ാ ത രാൻ യേരാഗബാധിതനായി
ീ കയാൽ ചികി ായി അ ജൻ ന ിെയ െകാ േപായി . ന ി അവിെടെയ
ി ക േ ാൾതെ േരാഗം അസാ െമ തീർ െ ി. എ ി ം അ പറ കേയാ
ഭാവി കേയാ െച ശരിയ േ ാ എ വിചാരി ചില ചികി കൾ െച െകാ ്
336 46. ആല ർന ി

അവിെട താമസി . േരാഗം തിദിനം വർ ി െകാ ി . ത രാ ചി ലവേലശമി

ാെതയായി. ഭ ണം റ തിേനാ ടി ീണ ം കലശലായി. “ ചിേയാ ടി ഒ
ള േചാ ി ് അേ ാൾ തെ മരി ാ ം സ ടമി . അതി വ ം നി ി േ ാ?”
എ ത രാൻ ന ിേയാ േചാദി . “ ചി ാ ാം” എ ന ി മ പടി ം പറ .
അ െനയ ാെത പറയ തേ ാ എ വിചാരി ാ ് ന ി അ െന പറ ്. പറ
കഴി േ ാൾ “ഇനി എ ാ നി ി” എ വിചാരി ി ് ന ി മാർഗെമാ ം േതാ ി
യി . അേ ാൾ േജ ൻ അവിെട സമീപം “അചി ” എ േദശ െച ി െ േക ്
ഉടെന ആളയ േകാ ൽ വ ി വിവരെമ ാം പറ . േജ ൻ ന ി ത രാെന െച
ക ് “എ ഭ ി ാനാ ് അവിേട ചി േതാ ്?” എ േചാദി . “എനി
് ഒ ി ം ചി േതാ ി . എ ാൽ ഒ ളേ ാെറ ി ം ചിേയാ ടി ഉ ാൽ
െകാ ാെമ േമാഹ ്. ചിയി താ ം; പിെ എ ാ െച ” എ ത രാൻ മ പ
ടി പറ . ഉടെന ന ി ഒ വലിയ സദ വിഭവ െളാെ ഉ ാ വാൻ പറ .
ണ ിൽ എ ാം ത ാറായി. ഇലെവ ത രാെന പിടിെ ണീ ി ് അവിെടയി ി.
േജ ൻ ന ി എേ ാ ഒ മ ് ക ിലി ് തി ി ഒ െചറിയ ളികേപാെലയാ ി
ത രാെ വായിൽ ഇ െകാ ി ് ഇറ ാൻ പറ . അ ് ഇറ ിയ ഉടെന െന ം പരി
ം ി ഒ ള േചാ ് െകാ . അ ് ഉ കഴി േ ാൾ ൻപിലെ േ ാെല ഒ
ാവശ ം ടി മ െകാ . “ഇേ ാൾ ചി േതാ േ ാ?” എ ന ി േചാദി .
“ റ ടി ഉ ാെമ േതാ ് ” എ ത രാൻ പറ .
പിെ കാളൻ തലായവ ം േമാ ം ി ഏകേദശം നാഴിയരി െട േചാ ം െറ ഥമ
ം കഴി . ത രാ വളെര സേ ാഷമാ ക ം െച . േജ ൻ ന ി അ വിെട െ
താമസി . പിേ ദിവസം രാവിെല യാ യായേ ാൾ “അ ജൻ ഇ വ േവാ?” എ
േചാദി തി “ഞാൻനാ ദിവസം കഴി വരാം” എ അ ജൻ ന ി മ പടി പറ
േ ാൾ േജ ൻ ന ി “അ േവ ാ, ഇ ിെ ിൽ നാെള രാവിെല േപാ ” എ പറ ി
േപായി. അ രാ ിയിൽ ത രാൻ തീെ ക ം െച .
ആ േജ ൻ ന ി ് പഠി ് അധിക ായി ിെ മാ മ , േറെ ക
ായ ായി . എ ി ം ൈക ണ ം മ ാർ ം അ ായി ി . ചികി
അേ ാഴേ ാൾ േതാ േപാെലയാ ് െച ; ശാ കാരെമാ മായിരി ി . എ ി
ം ഫലി ാെത വരാറി . എ കാ ി േത ി ് ഒെര ം പിടി ാെതയാ േ ാൾ ആെര
ി ം െച പറ ാൽ േജ ൻ ന ി ളി തി ാെണ ിൽ എെ ി ം െറ
എ െയ ് ഇട ൈകെകാ ് അവ െട തലയിൽ േത ി യ ം. ളി കഴി ി ാെണ
ിൽ എ യവ െട തലയിൽ ഒഴി െകാ ം. പിെ അവർ പെ േത ാൽ മതി.
ഒ ദീന ാവി .
ഈ േജ ൻ ന ി ഒ േ രി ിെ അവതാരമാെണ ടി ജന െട ഇട
യിൽ ഒ വിശ ാസ ായി . അതിെ കാരണമായി ഒൈരതിഹ ്.
ആല ർ ന ിമാർ ൈവദ ശാ ം പഠി ക േ രി ിെ അ ലാ ് പതി ്.
ആ പതിവ സരി ് ഈ േജ ൻ ന ി െട ം അവിെടെ പഠി താമസി ി
. അ ായി േ രി ് ൈവദ സംബ മായി േലാക ി സകല
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 337

ം േനാ ീ ായി വേ . അേ ഹം ഒ ദിവസം ശിഷ നായ ന ിേയാ ്,

“ഞാൻ അ ാംഗ ദയം, അ ാംഗസം ഹം, ചരകം, തം തലായി േലാക ി
സകലൈവദ ം േനാ ീ ്. ഇനി ഒരാ ഹേമ ഉ . ന ി െട ഇ ് അശ ി
നീേദവ ാർ െകാ ഒ ് എ േക ി ്. അ ടി ഒ േനാ ിയാൽ െകാ
ാെമ ാ ് ആ ഹം. അതിെന ാ നി ി?” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി
ന ി, “അതിെന ാ യാസം? അവിെടെ െ ാ ജനി ാൽ മതിയേ ാ” എ പറ .
ഇ േക ി ് ി ് വളെര സേ ാഷമാ ായ ്. ഉടെന ് “മ പടി വളെര ഭംഗി
യായി. ഇ െന തെ യാ ് പറേയ ്. ഇ െന എ ാ വിഷയ ി ം എലാേ ാ ം
ഉചിതമായ േതാ െ ” എ പറ ് ന ി െട ശിര ിൽ ര ക ംവ ്അ ഹി
ക ം െപെ ് അവിെട ിട ് മരി ക ം െച . ആ േ രി ് ഇവിെട വ
ജനി ആളാ ് േജ ൻ ന ി എ ാ ് ജന തി.
ആല ർ ന ി െട ഇ ് അ കാല ായി വരിൽ സി ം േയാഗ
മായി ് 92-ൽ മരി േപായ അ ൻ ന ി തെ യായി . അവി കീർ ി ം
വി സ ം ശിഷ സ ം ധാരാളമായി സ ാദി . ഇേ ാൾ ആ ഇ
ന ിമാെര ം ൈവദ ശാ ം പഠി ി ് അവി തെ യാ ്. പേരതനായ രാമവർ
ച േശഖരൻ പി , ഇേ ാൾ ിവേപ ർ പ ണ ിൽ ഒ ൈവദ ശാല ാപി
ചികി നട ിവ രാമൻ പി അവർകൾ തലായി അേനകം ൈവദ ാർ അവി
െ ശിഷ വർഗ ിൽെ വരാണേ ാ.
മരി േപായ ന ി െട അ ജനായി ം ഒ ന ി ായി . അേ ഹ ി സ
വചികി യിലാ ് അധികം സി ി ായി ്. ഒരി ൽ േകാഴിേ ാ ് സാ തിരി
േകാവിലക ് ഒ ത രാ ി ് സവേവദന ട ീ ് അ ാ ദിവസമായി ം സവി
ാ യാൽ അേനകം േഡാ ർമാെര വ ി ാണി . എ ാവ ം അസാ െമ പറ
338 46. ആല ർന ി

് ഒഴി തിെ േശഷം ഈ ന ി ചില വിദ കൾ േയാഗി ് ത ം പി ം യാ

െതാ േദാഷ ം പ ാെത സവം നട ിയതിൽ സാ തിരി ാ ത രാൻ സേ ാഷി
ന ി ് വീര ംഖല സ ാനി യ . ഇ െന ആല ർ ന ിമാെര സംബ ി പറ ക
െയ െവ ാൽ ഇനി ം അേനകം സംഗതിക ്. വി രഭയ ാൽ .
ആല ർ ന ിമാരിൽ ചികി ാവിഷയ ിൽ അധികം സി ി ം ാചാര ം സി
ി ക അ ാർ ാ ് പതിെവ പറ ി േ ാ. ആ പാര ര മമ സരി
് ഇേ ാൾ ആ ാനം വഹി ിരി ് ാമൻ ന ിയാ ്. അവിേട ചികി ാ
വിഷയ ിൽ സി ി ി സി ി ം ചാര ഒ ം ചി റയ . അവി െ റി
േത കെമാ പന ാസെമ േത താകയാൽ അതിനിെയാരവസര ിലായിെ ാ ാെമ
ക തി ഈ േലഖനം ഇ ംെകാ ് അവസാനി ി െകാ .
 47
വയസ്കര ച ർേവദി ഭ തിരി ം യ ി ം

വ യ രയി ് ഒ കാല ്
ക ം ആ കന കെയ പിലാമേ ാൾ
് അവിെട ദ
ഷ ാരാ മി ാെത ഒ കന ക മാ മായി ീ
് സർവസ ദാനമായി വിവാഹം കഴി
കയ ക ം െച യാൽ അ ാലം തൽ ാണേ ാ അവിെട വർ
് വയ ര ്എ േപ സി ി ്. ഇതി ംഈഇ ് പലേ ാ ം
ഷ ാരി ാെത ഒ കന ക മാ മായി ീ ക ഉ ായി ്. അേ ാെഴ ാം ഓേരാ
ർ ആ കന കമാെര സർവസ ദാനമായി വിവാഹം കഴി ് അവിെട ദ കയ ക ം അ
കാരം ദ കയ വ െട േപര സരി ് അവിെട ഉ ാ വർ ് വയ ര ന രി, വയ
ര ഭ തിരി, വയ ര േപാ ി ഇ െന പല േപ ക ം സി ി ക ം െച ി . ഒരി ൽ
അവിെട ഒ ഭ തിരി ദ കയറിയതിനാൽ അ ാലം തൽ പിെ ഒ ദ ായ വെര
അവിെട വെര ഭ തിരി എ ാ ് പറ വ ി ്.
ഒ കാല ് വയ രയി ് ആ ർേവദ ൾെ െട നാ േവദ ം പഠി ഒ മഹാ
വിദ ാ ായി ീർ . അേ ഹെ എ ാവ ം “ച ർേവദി ഭ തിരി”െയ ാ ് പറ
വ ി ്. അേ ഹം ഒ മഹാൈവദ ം വലിയ മ വാദി മായി . മ വാദ ി
സി ിെകാ ് അേ ഹെ മ വാദ ിനായി പല ദി കളിൽനി ം ആ കൾ
വ ിെ ാ േപാ ക പതിവായി .
അ െനയി കാല ് അ നാ വാണി സാ തിരി ാ ത രാ ് ഒ യ ി
െട ഉപ വം ഉ ായി ീ ക ം പല മ വാദികൾ പഠി വിദ കെള ാം േയാഗി
േനാ ീ ം ആ യ ിെയ ഒഴി ി ാൻ കഴിയാ യാൽ ഒ ം സാ തിരി ാ ത രാെ
ആ കൾ വ ച ർേവദി ഭ തിരിെയ േകാഴിേ ാേ ിെ ാ േപാ ക ം ഭ തിരി
ചില മ ത േയാഗ ൾെകാ ് ആ യ ിെയ സാ തിരി ാ ് ത രാെ േദഹ ിൽ
നി ് ഉഴി മാ ി ള ക ം െച . യ ി തെ േദഹ ിൽ നി ് വി മാറിെയ
ർണേബാധം വരികയാൽ സാ തിരി ാ ത രാൻ പലവിധ സ ാന ൾ െകാ ്
സേ ാഷി ി ് ച ർേവദി ഭ തിരിെയ സബ മാനം തിരി യ .

339
340 47. വയസ്കര ച ർേവദി ഭ തിരി ം യ ി ം

ഭ തിരി േകാഴിേ ാ നി തിരി േപാ . േനരം ൈവകിയേ ാൾ വഴി ് ഒ ന രി

െട ഇ കയറി ളി ം സ ാവ നാദിക ം അ ാഴ ം കഴി ് അവിെട ഉപ ഹമാ
യി ഒ മാളികയിൽ കിട . വഴി നട ീണം െകാ ് കിട ഉടെന അേ ഹം
ഉറ ി ട ി. അേ ാൾ ആേരാ അ ൽ വ ് “േഹ! തലയിണ െട താെഴയിരി
ം അവിെട നി ് മാ ിവ ണം” എ പറ തായി അേ ഹ ി േതാ ി. െപെ
ണർ ക റ േനാ ിയേ ാൾ സർവാംഗ രിയായ ഒ ീ തെ അ ൽ
നിൽ തായി അേ ഹം ക . വിള െക ീ ി ായി തിനാൽ ആ ീെയ അേ
ഹ ി ത മായി കാണാമായി . ആ ീ പിെ ംആ ം മാ ിെവ ാൻ
പറ . ച ർേവദി ഭ തിരി എവിെടേ ാ േ ാ ം ഒ മ വാദ ം െകാ േപാ
ക ം രാ ികാല ളിൽ കിട േ ാൾ അ ് തല ൽ െവ െകാ ് കിട ക ം പതി
വായി . അേ ഹം പല ല ളിൽ നി േദവതകെള ഒഴി ി ആ ം ഒഴി
ആ മാകയാൽ ആ വക ാർ ് അേ ഹേ ാ വിേരാധ ാ തി ം ത ിമി ം
അവർ അേ ഹെ ഉപ വി ാ ം ഇട െകാ ം ഈ ം ൈകവശ േ ാൾ
ഒ േദവത ം അേ ഹെ ബാധി ാൻ നി ിയി ാ െകാ മാ ് അേ ഹം ആ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 341

ം െകാ നട ം അ തല ൽ െവ െകാ ് കിട ക ം െച ി ്. ഭ

തിരി ആ ീ െട അനിതരവനിതാസാധാരണമായ പലാവണ ം ക ് അവൾ േകവലം
മ ഷ ീയെ നി യി ക ം അത ം വി യി ക ം െച െകാ ് “നീ ആ ്?
ഇവിെട വ െത ി ്? ഈ ം മാ ി വ െത ി ്?” എ േചാദി . “അ ് എെ
ഉപ വി കയിെ ് സത ം െച ാൽ ഞാൻ പരമാർ ം പറയാം” എ ് ആ ീ പറ
ക ം അവ െട പവിേശഷം ക ് അവളിൽ ആസ മാനസനായി ീർ ഭ തിരി
അ കാരം സത ം െച ം െച . ഉടെന ആ ീ വീ ം പറ , “ഞാൻ സാ തിരി ാ
ത രാെന ബാധി ക ം അവിെട നി ് അ ാൽ നി ാസിതയായി ീ ക ം െച
യ ിയാ ്. ഭവാെ പസൗ ര ം ക ഭവാനിൽ അത ം അ ര യായി ീ ക
യാലാ ് ഞാൻ ഇവിെട വ ിരി ്. അതിനാൽ അ ് എെ സദയം സ ീകരി
ണം. ആ ം മാ ി വ ാെത എനി ഭവാെന െതാടാൻ നി ിയി േ ാ.” ഇ േക
ഭ തിരി, “നീ എെ ഉപ വി കയിെ ് സത ം െച ാൽ ഞാൻ ം മാ ി വ ാം”
എ പറ . അ േക യ ി സസേ ാഷം സത ം െച ക ം ഭ തിരി െമ ്
മാ ി വ ക ം അവർ സേ ാഷസേമതം ഭാര ാഭർ ാ ാ െട നിലയിൽ ആ രാ ി
െയ നയി ക ം െച . െവ ാൻ കാലമായേ ാൾ തെ െട െകാ േപാേകണെമ ്
യ ി ഭ തിരിേയാ ം തേ ാ ടി േപാേരണെമ ഭ തിരി യ ിേയാ ം അേപ ി ക
ം അ കാരം ര േപ ം സ തി ക ം െച . അന രം ഭ തിരി ം അന ാർ ്
അ ശ യായി യ ി ം അവിെട നി ് റെ ് ഏതാ ം ദിവസ ൾെകാ ് വയ രയി
വ േച ക ം പിേ ം അവർ ഭാര ാഭർ ാ ാെരേ ാെല പര രേ ഹേ ാ
ടി െ വർ ി ക ം െച . ആ യ ി വി പിരിയാെത സദാ വയ രയി
തെ താമസി ി െവ ി ം ഭ തിരി ാെത മ ാർ ം ആ ദിവ ർ ിെയ കാണാൻ
പാടി ായി . അതിനാൽ ഈ കഥെയാ ം മ ാ ം അറി ി ി .
ഇ െന ഏതാ ം കാലം കഴി േ ാൾ ആ യ ി ഭ തിരിയിൽ നി ് ഗർഭം ധരി
ക ം അചിേരണ സവി ് ഒ െപൺ ി ാ ക ം െച . അേ ാേഴ ം ഭ തിരി
് യൗവനം യി കയാൽ അേ ഹ ി ം യ ി ം പര രം വിര ി ജനി ക ം
യ ിസ ിെയ, േമനക ശ ളെയ എ േപാെല, അവിെട ത ജി ി സ ാനേ
േപാ ക ം െച . ആ യ ി െട അ ഹ ാൽ ആ ി ം ദിവ യായ ഒ യ ി
യായി െപെ യൗവന യായി ീ ക ം അന ാർ ് അ ശ യായി അവിെട
െ താമസി ക ം െച .
ച ർേവദി ഭ തിരി ചരമഗതിെയ ാപി ാറായ സമയം സ ിയായ യ ിെയ അ
ൽ വിളി സ കാര മായി, “ഞാൻ ഇഹേലാകവാസം വിടാറായിരി . എ ി ം നീ
ംബപരേദവതയായി എ ം ഇവിെട െ വസി ണം. നിെ ഒ പരേദവതയായി
ഇവിെട വർ എ ം ആചരി െകാ ം” എ പറ ി ് അേ ഹം തെ സജാതീയഭാ
ര യി ായി ഥമ െന ം അ ൽ വിളി തനി യ ി ഭാര യായി ീർ
കഥ ം ി ായ ം ആ ി ംബപരേദവതയായി താമസി വിവര ം ആ
ിയായ യ ിെയ ആചരിേ മ ം മ ം പറ ക ം ഉടെന മരി ക ം െച .
342 47. വയസ്കര ച ർേവദി ഭ തിരി ം യ ി ം

ച ർേവദി ഭ തിരി െട ിയായ യ ി ഇേ ാ ം അ ശ യായി വയ രയി താ

മസി വ െ ാ ് വിശ ാസം. ആ യ ിെയ രിയായ ീ െട പ ി ം സ
പ ി ം അ ി േഗാളമാ ം മ ം ഏതാ ം കാല ൾ വെര പല ം ക ി താ
യി േകൾവി ്.
വയ രയി ് ഇേ ാ ം ആ ിെലാരി ൽ ഒ ദിവസം ാെരെ ാ കളെമ
ം പാ ം നട ി വ ്. ഇ ് ൻപിനാെല നട ി വ താ ്. ാെര
കള (അ നിറ ി െപാടികൾെകാ നില വര സ പ ) െട
ിൽ ച ർേവദി ഭ തിരി െട ം യ ി െട ം കള ൾ ടി ഇേ ാ ം എ തി ാ
്. യ ിെയ റി പാ ിൽ ാർ “ച ർേവദി ഭ തിരി ് തി മകളായി ”
എ ടി പാ ്. അതിനാൽ ഈ ഐതിഹ ം േകവലം അടി ാനരഹിതമെ ം
ഏേതാ ഒ കാല ് ഏതാെ ാെ ഉ ായി താെണ ം വിശ സി ാ തായി
െ ഇരി .
 48
രാമ ര വാര ർ

രാ മ ര വാര െട സ േദശം മീന ിൽ താ

്. ഇേ ഹ ിെ ജനനം െകാ ം 9-ആം ശതാ
ിൽ േചർ രാമ രം തെ യാ

ണം. ഇേ ഹം സാമാന ം വ ത്പ ി ം ന കവിതാവാസന ം ഉ ആളായി

ിെ ഒ വിലായിരി
. ഇേ
ഹ ിെ ധാന തി േചല ം വ ി ാ ാ ്. അ ടാെത ചില ഒ േ ാക ം
കീർ ന ം മ മ ാെതെയാ ം ഇേ ഹം ഉ ാ ിയി തായി കാ ി . ഇേ ഹം
വ ി ാ ാ ാ കാരണം താെഴപറ .
രാമ ര വാര ർ ദാരി ം സഹി വ ാതായി ് സ േദശം വി റെ ് ൈവ
െച േചർ . ഈ ദാരി ഃഖം ൈവ ൻതെ തീർ തരണം എ ാർ ി
െകാ ് ഇേ ഹം അവിെടെയാ സംവ രഭജനം ട ി. “ൈവ ് ഊ രയിൽ സദ
ദിവസം മാ ം ഒ േനരം ഊ കഴി ാം. സദ യിെ ിൽ അ ക ം േവ ”
എ നി യേ ാ ടിയാ ് വാര ർ ഭജനം ട ിയ ്. അേ ഹം ഭജനം ട ിയ
തിൽ പിെ അവിെട ഒ ദിവസ ം ട ാെത സദ ായി െവ ാ ് േക ി ്.
ഭജനം കാലം ദിവസം മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് ൈവ െ ി. വാ
ര ർ മഹാരാജാവിെന തി ് നാല േ ാക ാ ിഎ േ ാ െട ായി
രാമ ൻ ദളവ ഖാ രം ൈ ിെല ി . തിരിെയ എ റെ േബാ
ിൽ എ സമയം കടവിൽ വാര ം ഹാജ ായി . വാര ം ടി േബാ ിൽ
കയറിെ ാ തി ക ി ക ം വാര ം ടി േക ക ം െച . േബാ നീ ി െറ
േപായേ ാൾ വാര ർ ഒ വ ി ാ ാ ി ാ തി ് ത രാൻ ക ി . ആ കൽ ന
കാരമാ ് േചല ംവ ി ാ ാ ിയ ്. വഴിെ ാെ വാര ർ പാ ാ ക ം
പാ ക ം െച െകാ േപായി. പ ിേബാ ് തി വന ര ് ക ാല ടവില േ ാ
േഴ ം പാ വനാ ക ം െച . ആ പാ ിൽ “എ പരമാർ ം പാ െകാ ാം”
എ േയാഗി ിരി െകാ ് വാര ർ േചലെനേപാെല ദരി നാെണ ചി ി
ിരി .

343
344 48. രാമ ര വാര ർ

തി വന ര വ േചർ ടെന വാര ർ താമസി തി ് ഒ ല ം

ആ റ ്എ ംര േനര ം പ ഭ ണ ം മ ം െകാ തി ക ി ച ം
െക ി. അ െന വാര ർ റ ദിവസം അവിെട താമസി . ഒ ം ഖം കാണി ് യാ
യറിയി േപായ സമയം വാര ർ യാെതാ ം കൽ ി െകാ ി . േചലൻ ദ ാരക
യിൽ നിെ േപാെല വാര ർ വിഷാദേ ാ ടി തി വന ര നി മട ിേ ായി.
സ ഹ ി ൽ െച േ ാ ം വാര ർ േചല ായ േപാെല പരി മ ം
അ ാളി െമാെ ായി. വാര ർ തി വന ര താമസി ി കാലംെകാ
ക ന കാരം വാര െട ഹം വലിയ മാളികയായി പണിയി ക ം ഹ ിൽ േവ
സകലപാ ം അവിെട വർെ ാം ആഭരണ ം കരെമാഴിവായി ് വളെര
വ ം െകാ ക ം കഴി ി . അന രം വാര ർ േചലെനേ ാെല അർ മി
കള ാദികേളാ ം മഹാരാജാവി ം ഈശ ര ം വളെര ഭ ിേയാ ം ടി ഖമായി
പാർ ക ം െച .
 49
െച െയ ാർ

െച െയ െ
േവഗ അംശ ിൽ െച േദശ
ഹം

ഒ ര നാഴിക വട ാ ്. ഇവർ സാ തിരി േകാവിലക

ി ീ ് മലബാറിൽ വ വനാ താ
പ ി റം തീവ ി േ ഷനിൽ നി ്
െപൺവഴി രാ
ിൽ തി

ാരിൽ
ായ അ ാടി േകാവിലക വലിയ ത രാ ിയാ ് “എ ൻ” എ ാനം
െകാ ി ്. ഈ ാനം തറവാ ിേല ായി െകാ ി താകയാൽ ആ ംബ
ി വ ം ഉ ായി വ ം ഇനി ഉ ാ വ ം എ ാം എ ാർ തെ .
ികെള എ ിനി ക ംഎ പഠി ി ക ം െച വെര െത ൻ ദി കളിൽ
ആശാ ാെര ാണേ ാ പറ വ ്. വട ൻ ദി കളിൽ എ ാെര പറയ
െ വ െട ധാന െതാഴി ം ികെള എ ിനി ക ംഎ പഠി ി ക
മാ ്. അതിനാൽ എ ൻഎ ് ആശാൻ എ തിെ പര ായപദമാെണ ം
ഇെതാ ജാതിേ രെ ംഈര പദ ൾ ം എ മാ മാ ് അർ െമ ം
മന ിലാേ താ ്. െ ൻ ജാതിയിൽ ച ാലനായി എ ാണേ ാ
സി ി. അേ ഹെ എ ം പറയാ േ ാ. ആധാതാ ്, അ ദാതാ ്,
ഉപേനതാ ്, വിദ ാദാതാ ്, ഭയ ാതാ ് ഈ അ േപ ം പിതാ ാരാെണ ാണേ ാ
മാണം. അതിനാൽ എ ൻഎ വാ ് ഏ ം ശരിയായി താെണ തെ
പറേയ ിയിരി .
െച െയ ാ ം അവ െട ധാന െതാഴിലാ ി വ ിരി സ േദശ
അ ാ ണബാല ാെര എ ിനി ക ംഎ പഠി ി ക ം തെ യാ ്.
എ ി ം മ വാദം നിമി മാ ് അവർ സി ി സി ി ി ്. മ വാദം ഈ
ംബ ാർ ് ൻപിനാെല ഉ താ ്. എ ി ം “മാ ” എ േപരായി എ
െ കാലം തൽ ാ ് ത ിമി ഖ ാതി േലാക ിൽ സർവ വ ാപി ്. മാ
എ ൻ മ വാദം പഠി കാ േ രി ഭ തിരി െട അ ൽനി ാ ്. െച െയ
ാ െട ംബപരേദവത േവ െ ാ മകനാെണ ി ം മാ എ ൻ ഗണപതി

345
346 49. െച െയ ാർ

െയ േസവി ത െ ക ടി െച ി . അേ ഹം ഗണപതിെയ സ ഹ ി
സമീപം തി ി ് പതിവായി ജ ം കർ ിടകമാസ ിൽ പ ദിവസ ം മ ല
കാലം വ ം ( ികം ഒ ാം തീയതി തൽ നാ െ ാ ദിവസം) ട ാെത ഗണപ
തി േഹാമ ം നട ിയി . ആ ഗണപതിെയ ഇേ ാ ം ആ ഹ ി വർ സ യേമവ
പതിവായി ജി ്.
മ വാദം സംബ ി മാ എ ൻ അേനകം അ തകർമ ൾ െച ി ്.
അവയിൽ ചില മാ ം പറ െകാ .
െപാ ാനി ാ ി െചാ ര മന െല ഒര ർജനം ആ െടേയാ ഉപേദശ
കാരം ഹ മാെന േസവി ട ി. േസവയിൽ എേ ാ െത പ കയാൽ അ ർജന ി
ി മം പിടിെപ . അ േമണ വർ ി ാ ായി ീർ . അേനകം മ വാദി
കെള മന ൽ വ ി പല വിധ ി മ വാദ ൾ െച ി . ഒ െകാ ം ാ ി
യാെതാ േഭദ ായി . വലിയ മര ിേ ം ര കളി ം മ ം കയറി, പാദ ൾ എവി
െടെയ ി റ ി ി തലകീഴായി ി ിട ക, കിണ ിൽ ചാ ക, മ ഷ ർ ാർ ം
ഇള ാൻേപാ ം വ ാ വലിയ ക കൾ നി യാസം എ െകാ ് നട ക തലായ
അ തകർമ ം, മ വാദ ിനായി െച വ െട ഖ ക െചകി ടി ് അവ
െര ഓടി ക തലായ അ മ മാ ് ആ അ ർജനം ാ നിമി ം െച െകാ ി
്. ഒ നി ി മി ാെതയായി ീ കയാൽ ഒ ം മാ എ െന മന ൽ
വ ി വിവരം പറ . എ ൻ ഒ ഴി നീ തി ം ഒ ബലിെകാട ം േവ
സാമാന ൾ ിൽ ഒ ചാർെ തിെ ാ . അ ക ി ് മന െല
കാര ൻ, “ഇതിെന ാൾ േകമമായി ് വ ൾ ി വലിയ വലിയ മ വാദ ൾ പല
ം നട ീ മാറാ ാ ്ഇ ം െകാ ാേണാ മാ ്? വിേശഷം തെ ” എ ്
ആ ം േകൾ ാെത ഹാസ മായി പറ . എ ി ം ഒ ൾ ത ാറാ ിെ ാ .
േനരം ഏഴരനാഴിക ഇ ായതിെ േശഷം എ ൻ നാ െക ിൽ ഒ ല ി
ജ ട ി. ആ സമയം കാര ൻ പടി ര മാളിക വ ിൽ ഒ ല കിട റ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 347

കയായി . അേ ാൾ ആേരാ അയാ െട തല ി ടി തായിേ ാ ി. അയാൾ ക

റ േനാ ീ ് ആെര ം ക മി . ഇ െന പല ാവശ മായേ ാൾ കിട ാൻ നി ി
യി ാെത കാര ൻ എണീ ് എ െ അ ൽ െച വിവരം പറ . അേ ാൾ
എ ൻ “നി ൾ എെ മ വാദെ േയാ എെ േയാ പരിഹാസ മായി വ ം വിചാ
രി കേയാ പറ കേയാ ഉ ാേയാ?” എ േചാദി ക ം കാര ൻ പരമാർ ം സ
തി പറ ക ം മായാചനം െച ക ം െച . “ആെ , ഇനി അ െന വി ി ം
വിചാരി ക ം പറ ക ം െച ്. ആ ല നി മാറി എവിെടെയ ി ം കിട
െകാ . ഉപ വെമാ ം ഉ ാ കയി ” എ ് എ ൻ പറ ക ം കാര ൻ ലം
മാറി കിട ക ം െച . പിെ ഉപ വെമാ ായ മി . എ ൻ പിെ ം ജ
റ നട ിെ ാ ി .
ആ സമയം ഒ റി ക ി അ ർജനം െപെ ് ചാടിെയണീ നാ െക ി
േല െച . ഇ തെ ത ാ വരവാെണ റി ്എ ൻ േവഗ ിെലണീ
റേ ിറ ി. പി ാെല അ ർജന െമ ി. എ ൻ ി ം അ ർജനം പിറകി
മായി ര ദ ിണം ഓടി. എ ൻ ഗണപതി െട ലമ ം ജപി ഗണപ
തിെയ ധ ാനി െകാ ാ ് ഓടിയ ്. ദ ിണം ഓടിയതിെ േശഷം എ ൻ
തിരി നി . അേ ാൾ അ ർജന ം നി . അ ർജനം “അേ ാ! എെ ഈ ഒ െ ാ
െനെ ാ ി േ ; എെ ര ി േണ; ഞാൻ ഈ ദി വി െപാെ ാ ാേമ”
എ നിലവിളി പറ െകാ ാ ് നി ്. “എ ാൽ അകേ വരിക” എ പറ
്എ ൻ നാ െക ിേല ് കട . അ ർജന ം പി ാെല െച . അവിെട െവ ്
അ ർജനെ ബാധി ി േദവത െപാ ംവിള പിടി സത ം െച ് ഒഴി േപാ
യി. അേതാ ടി അ ർജന ിെ ാ ം േഭദമായി. അ ർജന ിെ ഭർ ാവായ
ന തിരി ാ ് എ പലവിധ സ ാന ം മ ം െകാ സേ ാഷി ി യ ക ം
െച .
എ െ േദശ ി സമീപം മ രംശ ിൽ വലിയ ധനികനായ െച ാ ി
േമേനാൻ എ െക ം മാളിക മായി ് ഒ ര പണിയി . രപണി െക ിയ മാലി ര
െട ന ്ന ാ ് ഴി ി ി ്. രപണി കഴി തിെ േശഷം മാലി ര
െപാളി മാ ി. എ ി ം ന ് അവിെടനി ് എ മാ ാൻ ഒ മാർഗ ം കാണാ
യാൽ േമേനാൻ ഏ ം വിഷ നായി ീർ . വളെര വ ം നീള ഒെരാ
ടിയായി . േമേനാൻ പലെര ം വ ി ാണി . ര േക പ ാെത ന നി ്
ഈ മാ കാര ം അസാ ം തെ യാെണ ് അ വ ക വെര ാം പറ .
േമേനാ ിതം ഹമായി ീർ . ഒ ം േമേനാൻ മാ എ െന വിവ
രം പറ . “പ പറ മല ം െ െകാ േ ം ലാം ശർ ര ം ആയിര
െ കദളി ഴ ം അവിെട േശഖരി വ ണം. ആ രാ ി അവിെടനി ് എ ാവ ം എവി
െടെയ ി ം മാറി ാമസി ണം. ഇ െമാെ ത ാ െച ി ് എേ ാ വിവരം പറ
ക. വ ം നി ി േ ാ എ േനാ ാം” എ ് എ ൻ പറ കയാൽ േമേനാൻ
അ കാരെമ ം ത ാ െച െകാ ് വിവരം എ െന അറിയി . അ പതിെന
നാഴിക ഇ ിയേ ാൾ അവിെടനി നാഴിക െര ഭാരത ഴയിൽ എേ ാ വീണ
348 49. െച െയ ാർ

േപാെല ഒ ശ ം േക . േനരം െവ േ ാൾ െച ാ ി േമേനാെ ന നി ി

് അവിെട കാ ാൻ ഇ ായി . അ ഭാരത ഴയിൽ കിട തായി കാ
ക ം െച . േമേനാെ ര യാെതാ േക ം പ ാെത ആ െണ െകാ േപായി
ഭാരത ഴയിലി ് എ െ േസവാ ർ ിയായ ഗണപതിയാെണ ് വിേശഷി
പറയണെമ ി േ ാ.
എ െ പറ ിൽ കറി ാമാന ൾ ധാരാളമായി ഷി െച ി ക പതിവായി
. അവിെട ക ാർ കയറി ചിലേ ാൾ ചില സാമാന ൾ േമാ ി െകാ േപായി
ട ിയതിനാൽ േവല ാർ ഒ ദിവസം ആ വിവരം മാ എ െന ഹി ി .
“ആെ , അതി സമാധാനം ഉ ാ ിെ ാ ാം” എ ് എ ൻ മ പടി പറ ക ം
െച . അ രാ ിയി ം ക ാർ അവിെട കയറി ചില സാമാന ൾ േമാ ി . അവർ
സാമാന െള ാം എ ൻ കിട ി ക ിലിെ അ ൽ െകാ െച വ ി ് എ
െന ക ിേലാ ടി എ െകാ ര ദ ിണം വ ട ി. അ െന േനരം
െവ . അേ ാൾ എ ൻ ഉണ ക ം ക ാർ പരമാർ െമ ാം പറ ക ം എ
േനാ മാ േചാദി ക ം ഇനി ഒരി ം ത ൾ അവിെട യറി യാെതാ ം േമാ
ി യിെ സത ം െച ക ം െച . ഉടെന എ ൻ “അയൽവാസികളായ നി ൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 349

എെ ി ം േവണെമ ിൽ ഇവിെട വ േചാദി ാൽ ത തി എനി ് യാെതാ വി

േരാധ മി േ ാ. പിെ നി ൾ രാ ിയിൽ ഇ െന ക െ െത ിനാ ്? ആെ ,
ഇനി ഇ െന െച െതേ . ഇേ ാൾ നി ൾ േമാ ി നി ൾതെ െകാ
േപായിെ ാൾവിൻ” എ പറ ് ആ സാമാന ൾ അവർ തെ െകാ യ .
അതിൽ ിെ അവിെട ക ാ െട ഉപ വം ഒരി ം ഉ ായി ി .
പാട വീ ിൽ േക േമേനാൻ എെ ാ ധനികൻ മാ എ െ ാണേ ഹി
തനായി . അയാൾ മി സമയ ം എ െ അ ൽ െ യായിരി ം. രാ ി
യിൽ കിട അയാൾ ് എ െ അ ൽ െ യാ ് പതി ്. അ െനയി
േക േമേനാെന ഒടിവിദ േയാഗി െകാ വാൻ അയാ െട ചില വിേരാധികൾ ചില ഒടിയ
ാെര ച ംെക ി ഏതാ ം പണ ം െകാ ് ഏർ ാ െച .
ഒ േകാേലാ ഈർ ിലിേയാ എ ് ഒ മ ഷ െ േനെര കാണി ് ഒ മ ം ജപി
് ഒടി ാൽ ആ മ ഷ ം ഒടി ് നില വീ മരി ം. ഇ െന െച തി ് ഒടിവി
ദ എ ം ഈ വിദ േയാഗി വെര ഒടിയ ാർ എ മാ പറ ക പതി ്. ൻകാല
ളിൽ ി ീ ് മലബാറിൽ ഒടിയ ാർ ധാരാള ായി . ി ീ ് ഗവൺെമ ് ഒടി
യ ാെര ിടി ശി ി ട ിയതിനാൽ ഇേ ാൾ അവിെട ഒടിയ ാർ വളെര റ ി
്. ഒടിയ ാർ ് ഒടി കെയ ം മാ കെയ ം ര തരം വിദ ക ്. ഒടിവിദ െയ
റി ൻ ് പറ വേ ാ. ഒടിയ ാർ കാള െട ം തിര െട ം പ ി െട ം മ ം പം
ധരി ം കട യായി ം രാ ി കാല ളിൽ വഴിയിൽേ ായി നിൽ ം. വിേരാധികൾ ആ
വഴിെയ വ ാൽ പലവിധ ി ഉപ വ ൾ ഏൽ ി ം. ഇതിനാ ് മാ ക എ പറ
്. െത ൻ ദി കളിൽ ഈ വിദ കൾ നട ി ാ തിനാലാ ് ഇതിെന റി ് ഇ
ം വിവരി ്.
തെ വിേരാധികൾ തെ െകാ ാനായി ഒടിയ ാെര ച ം െക ീ െ സംഗതി
േക േമേനാൻ എ െനേയാ മന ിലാ ി. എ മാ മ , അയാൾ ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ
അ ാഴം കഴി കിട ാനായി ് എ െ വീ ിേല േപായ സമയം വഴിയിൽെവ
് ഒ വലിയ കാളെയ കാ ക ം അ തെ അകെ ാനായി ഒെരാടിയൻ േവഷം
മാറി നിൽ താെണ മന ിലാ ക ം െച . അതിനാൽ അയാൾ ആ കാള െട
അ ൽ േപാകാെത സഭയം വഴി മാറി ഓടി എ െ വീ ിേല േപായി. അവിെട
െ ്എ െന ക േ ാൾ “നി ൾ വലിയ മ വാദി ം ഞാൻ നി െട ഇ മാ
യി ി ം രാ ികാല ളിൽ ഒടിയ ാെര ഭയെ നടേ തായിവ ിരി വേ ാ”
എ േമേനാ ം “ഇനി അ െന േവ ിവരികയി ” എ എ ം പറ .എ
ൻ ഉടെന എേ ാ ഒ വിദ േയാഗി . േക േമേനാെന െകാ ാൻ സ നായി
ഒടിയ ാർ നാ േപ ം തൽ ണം എ െ പടി െല ക ം അവർ േനരം െവ
വെര പര രം അടി െകാ നിൽ ക ം െച . അവരിൽ ഒരാൾ ഒ പാണ ം
േശഷം േപർ അവെ കാരായ പറയ മായി . േനരം െവ േ ാേഴ ം അടി
െകാ നാ േപ ം ഏ ം അവശരായി ീർ . അേ ാേഴ ം എ ൻ പടി ൽ
െച . അേ ാ ം അവർ പര രം അടി െകാ ് നിൽ കയായി . എ ൻ അവ
േരാ ് “എ ാ ഒ മതിയാേയാ?” എ േചാദി . അേ ാൾ ഒടിയ ാർ “െപാ തി േമനി,
350 49. െച െയ ാർ

ര ി ണം. അടിയ ൾ വ െത ം െച ി െ ിൽ മി ണം” എ പറ . ഉട

െന എ ൻ “ഇനി നി ൾ ഈ േദശ ് ഒരി ം ഒടിവിദ േയാഗി കയിെ ്
സത ം െച ാൽ നി െള വി യ ാം” എ പറ ക ം ആ ഒടിയ ാർ അ കാരം സത ം
െച ക ം എ ൻ ഉടെന അവെര അവിെടനി പറ യ ക ം അേ ാൾ അവർ
അടി മതിയാ ി യഥാ ർവം പര രേ ഹാ ല ാരായി േപാ ക ം െച .
മാ എ ൻ ഒരി ൽ തല പന ള ിൽ നായ െട വീ ിൽ ഒ മ വാ
ദ ിനായി േപായേ ാൾ രാ ിസമയ ് വഴിമേധ ക ി ി ാ ഒ കട ക .
ആ ല ് അതി ് ഒരി ം കട ക ി ി ാ തിനാൽ എ ് സംശയം
േതാ ി. അേ ഹം അ െച ക ി ായി പി ാ ിെകാ കട െട ഒ
പടി റി . അേ ാൾ ആ കട ഒ മ ഷ നായി ീർ . അവൻ വാ വ ിൽ ഒടി
യനായ ഒ പറയനായി . അവൻ എ െന ക ടെന താ െതാ െകാ ്
“ത രാേന, മി ണം. അവി ് ഇതിേല എ െമ ് അറി ി ി . ഇതറി
ി െ ിൽ ഇ െന െച കയി ായി . മെ ാരാെള അപായെ ാനാ ് ഈ
വിദ െച ്. ത രാ ം ഈ ദി ിൽ സ ാര െകാ ് അടിയ ൾ ഇനി ഒരി
ം ഈ േദശ ് ഒടിവിദ േയാഗി കയി ” എ പറ ് അ കാരം സത ം െച ്
അവിെടനി ് േപായി.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 351

എ െ അ ല ിെല ഗണപതി െട വി ഹം ‘അൻെപാ ’ െകാ താ ്.

ആ ബിംബ ം മ സാധന െമ ാം േമാ ി െകാ േപാ തിനായി ഒ നവരാ ികാ
ല ചില ക ാർ അവിെട െച കയറി. അവിെട ഒ ത ൻ കാവൽ കിട ാ
യി . അവൻ ർ ം വലി േക ി ് ന ഉറ മാെണ ് അറി ാ ് അക
ക ാർ കട ്. അക കയറിയ സമയം ആ ത ് തെ ആേരാ രൽ വടിെകാ ്
അടി തായി േതാ കയാൽ അവൻ െപെ െ േ . അ ക ്ക ാർ േപടി ്
ഓടിേ ാ ക ം െച . അവർ ് ഒ ം േമാ ി െകാ േപാ വാൻ സാധി ി .
മാ എ െ േ ഹിതനായ െകാ ിയിൽ ാരൻ എേരാമേമേനാൻ എ സി
നായി ് ഒ വിഷൈവദ ായി . ആമ ഷെ ിരവാസം െച സമീപം
ഒ ല ായി . ഒ ദിവസം ഉ തിരി സമയം ഈ വിഷൈവദ ം േവെറ ചില
രസിക ാ ം ടി എ െ മാളികയിൽ െവടിപറ രസി െകാ ി േ ാൾ ചില
ീകൾ അവിെട അ വഴിയി െട േപാ ക . അ ാല േ ിൽ
ഉ വമായി തിനാൽ ആ ീകൾ കാ ീേവലി കാണാൻ േപാ കയായി . അവ
െര േ ാൾ വിഷൈവദ ൻ േമേനാൻ “വിഷൈവദ ാർ മ ശ ി െകാ പാ കെള
വ ി വിഷെമ ി ാ ്. അ േപാെല എ മ ശ ിെകാ ് ആ ീകെള
എ ാം ഇവിെട വ ാേമാ?” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി എ ൻ “എ ാഭാ
സ രമാ ് േമേനാൻ പറ ്? ഒ കാര ം ടാെത അന ീകെള ഇേ ാ വ
് മര ാദയാേണാ?” എ േചാദി . “അവെര ഇവിെട വ കെയ ് അസാധ മാ
കയാലേ ഈ ത ാനം പറ ് ” എ േമേനാൻ വീ ം േചാദി . എ ൻ
അവിെടയി െകാ ് ആ ീക െട േനെര ഒ േനാ ി. ീകെള ാം വഴി െത ി എ
െ പടി േല നട ട ി. അ വ േ ാൾ ആ ീകൾ േമേനാെ വീ ി
വർ തെ യാെണ മന ിലാ ക ം അവെര യഥാേയാഗ ം സൽ രി യ തി ്
എ ൻസ ഹ ി ീകെള വിളി പറ ക ം വ ീകൾ യാ യായേ ാൾ
“േഘാഷ ൾ ക ് അ ല ിൽ അധികം താമസി ്. േനരം ഇ തി വീ ി
േല േപാകണം” എ പറ യ ക ം െച . അവിെട ടിയി വെര ാം േമേനാെന
പരിഹസി കയാൽ േമേനാൻ ഏ ം ഇളിഭ നായി ീർ .
തി വിതാം ർ മഹാരാജവംശെ നശി ി തിനായി ഒരി ൽ ചില ശ ൾ
ആഭിചാര ാെരെ ാ ചില മാരണേദവതകെള വി വി . ആ ബാധക െട ഉപ വം
അവിെട ഹമായി ീ കയാൽ പലെരെ ാ ം പല മ വാദ ൾ െച ി ി ് ഒ
ഫല ായി . ഒ ം ക ന കാരം മാ എ െന തി വന ര െകാ
േപായി. എ ൻ ിൽ ദിവസെ മ വാദം െകാ ് ആ ബാധകെള
ഒഴി . പിണിയാളി ി ി സത ം െച ി ാ ് എ ൻ ആ േദവതകെള ഒഴി
വി ്. മഹാരാജാ തി മന െകാ വളെര സേ ാഷി ് എ െ ര ൈക ം
വീര ംഖല ം മ ം െകാ സബ മാനം പറ യ . ഇ െന മാ എ െ
അ തകർ ൾ പറ ട ിയാൽ അവസാനമി ാെത ്. വ ം പറ തീർ
കാര ം അസാധ മാകയാൽ അതിനായി നി ി .
352 49. െച െയ ാർ

മാ എ െ ശിഷ നായി ിഎ ൻ എെ ാരാ ായി . അേ

ഹം വലിയ മ വാദി ം അേനകം അ തകർമ ൾ െച ി ആ മായി . അേ ഹ
ിെ അ തകർമ ൾ ക റി ി വർ ഇേ ാൾ പല തിനാൽ അവെയ ി
അധികം വി രി ി . ിെയ ൻ ഒരി ൽ കിണ െക ി േ ാൾ അതി
പാലംവ തിനായി ഒ കരി ് എ െകാ വ വാൻ സ ം ത ാരായ ര േപ
െര ം അെ ലി ാെര ം പറ യ . ക ര പറ ിട അകെലയാ ് കിട
ി ്. അതി വളെര നീള ം വീതി ം കന ായി . അയ െ വർ െച
പിടി േനാ ീ കെ ാ ിള ാൻ േപാ ം സാധി ി . ആ വിവരം ത ാർ എ െ
അ ൽ െച പറ . “എ ാൽ ഞാൻ വരാം. നി ൾ ര േപ ം മാ ം എെ െട
വ ാൽ മതി” എ പറ ്എ ൻഒ ളവടി െമ െകാ ് ആ ത ാേരാ
െട േപായി. ക കിട ല െച ് എ ൻ ളവടി െകാ ക ിേ െലാ
െതാ . “ഇനി കെ േനാ വിൻ” എ ് ത ാേരാ ് പറ . അവർ ര േപ ം ടി
ആ ക നി യാസെമ ക ംഎ ൻ ആ ളവടി െകാ ് ക ിേ ൽ െതാ െകാ ി
രി ക ം അ െന ക ് അനായാേസന എ ൻ വീ ിൽ െകാ വരിക ം െച . ഈ
എ ം ഗണപതിെയേ വി ത െ ീ ആളായി . (ഈ ി
െയ ൻ മരി ി ് ഇേ ാൾ 19 െകാ േമ ആയി ).
ിെയ െ മകനായി െന ൻ എെ ാരാ ായി . അേ ഹ
ം വലിയ മ വാദിയായി .
എ െ വീ ി സമീപം ഒ മന ൽ ഒ ടിവ ടിയ ിര ി ണി ി
തിനാൽ മഴ ാ കയിെ വിചാരി ് സദ ില വ തി ് പ ലാണി ി
്. സദ ില െവ ാറായേ ാൾ ഇടി ം മി ം മഴ ാ ം കലശലാ ക ം ഉടെന മഴ
ട തി ല ണ െള ാം ക ട ക ം െച . അേ ാൾ അവിെട ടിയി
വ ംഇ വ െമ ാം ഏ ം വിഷ രായി ീർ . ഹ ൻ ന രി എ െ
അ ൽെ ് “കാര ം വലിയ വിഷമ ിലായേ ാ. ഇതി ് എ ൻ എെ ി ം നി
ി ാ ണം” എ പറ . ഉടെന എ ൻ സ ഹ ിൽേ ായി ഒ െമ
െകാ വ ഴി ര ായി പ ലിെ കളിൽവ . ആ ഇ റ ിെ അതി
വെര നാ വശ ളി ം അതികലശലായി മഴ െപ . അവിെട മാ ം െപ ി . എ ാവ ം
വളെര വി യി . ന രി എ െന യേഥ ം ഊ കഴി ി ് ചില സ ാന ം െകാ
സേ ാഷി ി യ .
വിദ ാൻ മാനവി മൻ ഏ ൻ ത രാൻ എ സി നായി തീെ േപായ സാ
തിരി ാ തി മന ിേല ായി കാസേരാഗം ഇേ ഹമാ ് േഭദെ ിയ ്. ഇേ
ഹ ി ് ൈവദ ായി .
ഒ സ ജന ഹ ിൽ കല ാണ ി കി ി േപാരാെതയി തിനാൽ ആ വീ കാർ
അെ കി ി ായി െന െ അ ൽ ആളയ . ആ െച ആേളാ ് എ
ൻ “കി ി അവിെട െകാ മതിയാ ം; േപാെര ിൽ ഞാനവിെട വ േ ാൾ
ഉ ാ ിെ ാ ാം” എ പറ ് ആെള മട ിയയ . എ ൻ കല ാണവീ ിൽ െച
േ ാൾ എ െനേയാ എേ ാ അവിെട േവ തിലധികം കി ി കാണെ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 353

ഈഎ ൻ വലിയ കാള ാ നായി . ന കാള എവിെട െ േക ാ ം

എ വില െകാ ം അേ ഹം വാ ം.
ഒരി ൽ അേ ഹം വലിയ വില െകാ ര കാളകെള വാ ി. ക ിൽ ാ
നായി അവെയ െകാ േപായി കം വ െക ിയേ ാൾ ര കാളക ം കിട . കാർ
പഠി വിദ കെളാെ േയാഗി േനാ ീ ം കാളകെള എണീ ി ാൻ കഴി ി . “ഈ
ശവ ൾ ് ഇ വളെര വില െകാ ് ഇേ ഹം വാ ിയേ ാ. ഇ മഹാക മായിേ ാ
യി” എ പറ ക നി വെര ാം പരിഹസി ചിരി . അേ ാൾ എ ൻഒ
പറിെ െകാ ് അേ ാ െച ് അ െകാ ് ര കാളകൾ ം ഓേരാ അടിവ
െകാ . കാളകൾ എണീ നട ട ക ം െച . അതിൽ ിെ ആ കാളകൾ ാൻ
െകാ െച െക ിയാൽ ഒരി ം കിട ി ി .
െച േദശ തെ ഒ വാര െട ര ിെന ഒഴി ാൻ േവ ഉപ
കരണ ൾ ് എ ൻ ചാർ െകാ ക ം വാര വർ സാമാന െള ാം േശ
ഖരി വ ക ം െച . അതിെ േശഷം െന ൻ അവിെടെ ചില ജക ം
േഹാമ ം മ ം ആരംഭി . ഒ ച ം വര ് അതിൽ ഒ ശനിലവ ി ര ബാധി
ി വാര െരെ ാ വ ് ആ ഇലയിലി ാൻ പറ . അവിെട ായി വെര
ാം ഇണ ി ം പിണ ി ം പല വിധ ിൽ പറ േനാ ിയി ം വാര ർ ആ ഇലയിൽ
െച ി ി . ബലാൽ പിടി െകാ േപാകാനായി മി േ ാൾ വാര ർ ശവംേപാെല
നിേ നായി ിട കള . ഒ നി ി മിെ ായേ ാൾ ജ കഴി െകാ ി
എ െ അ ൽ െച വിവരം പറ . എ ൻ ഉടെന ഒ പിടി അരി ം
ം വാരിെയ ജപി െകാ ് അ ് ആ വാര െട ശിര ിൽ െകാ െച ിടാൻ
പറ . അരി ം ം ശിര ിലി ണ ിൽ വാര െരണീ ് ആ ശനിലയിൽ െച ി
. എ ൻ ഭ ം ജപി ി ് ി ംര സത ം െച ് ഒഴി േപാ ക ം
െച .
ഈ െന ൻ മരി ി ് ഇേ ാൾ 9 െകാ േമ ആയി . ഇേ ഹ ിെ മകനാ
് ഇേ ാൾ ഈ തറവാ ിൽ കാരണവരായിരി െവ ൻ. അേ ഹ ം ന
മ വാദിയാ ്.
െച െയ ാർ മ വാദം െച ണെമ ിൽ ആദ ം തെ അവ െട പരേദവത
കൾ ് വഴിപാടിനായി ആറണ അവിെടെ ാ ണം. ഇ ൻപിനാെല ഉ പതിവാ ്.
പിെ വ ം െകാ ാ ം ഒ ം െകാ ിെ ി ം യാെതാ വിേരാധ മി .
മാ െവ െ കാല ് അേ ഹ ിെ പടി രമാളികയിൽ ദിവസം തി അേന
കം േയാഗ ാർ വ ക ം ദംഗംവായന, വീണവായന, പാ ് തലായവ ം ച രംഗ
ളി, െച ടി വിദ തലായവ ം പതിവായി .ഇ ടാെത എ ൻ ീ െ ഒ
ചി ം െവ ് അതിെ ിലി ് പതിവായി ഭാഗവതം വായി ക ം െച ി . ആ
ചി ം ഇേ ാ ം അവിെട ഇരി ്. ഭാഗവതപാരായണം ഇേ ാ ം അവിെട പതിവാ
യി നട ിവ ്. കാല മംെകാ ് ആ ചി ി ് ഭഗവൽസാ ി ായി ീ
കയാൽ ആ മാളികയിൽ രാ ികാല ളിൽ ചില ദിവ ാർ വ േപാ െ ാ ് വി
ശ ാസം. അതിനാൽ ആ പടി ര മാളികയിൽ രാ ിയിൽ മ ഷ രാ ം കിട ാറി . അവി
354 49. െച െയ ാർ

െട കിട റ വെര ആേരാ ഉ ി ാെഴയി െമ ് തീർ യാ ്. രാ ിയിൽ ചില

േ ാൾ ആ മാളികയിൽ പാ ം വീണവായന ം മ ം േകൾ ാ ായി െവ , ഇേ ാ
ം േകൾ ാം. അ ഞായർ, െചാ , െവ ി ഈ ആ കളിലാ ്.
 50
െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

അ മാ ഷ ഭാവനായി

തി േമനി വർ ി ി
ശ ൻ ത രാൻ തി മന ിേല റി ് േക ി ി ാ
വരായി േകരള ിലാ ം തെ ഉ ായിരി െമ ് േതാ
ക ംൈകകെള റി ് േക ാൽ അവി
ി . ആ
് നീതി ം മര ാദ
മി ാ ര ം അ മി മായി ് എ ് ഇ ാല ചില പരി ാരികൾ ് േതാ
ിേയ ാം. എ ാൽ വാ വം അ െനയ . അവി ് രാജ നീതി നട ണെമ ം
അ മെമാ ം ഉ ാക െത ം ജന ൾ സദാ സമാധാനേ ാ ടി ൈസ രമായി വസി
ണെമ ം ആർ ം ഒ വിധ ി ം യാെതാ സ ട ം േനരിട െത ം വളെര നിർ
ബ ആളായി . ആ നിർബ െ പാലി ാനായി അവി ചിലേ ാൾ ചില
കഠിന ികൾ െച ി ിെ ി . എ ാൽ അെത ാം ാേരാ ് മാ മാ ്. സാ
െള അവി ് ഒ വിധ ി ം സ ടെ ീ ി . ാെര ശി ി ം ശി ാെര
ര ി മാണേ ാ രാജധർ ം. അതി േവ ി ചില കഠിനൈ കൾ േയാഗി ാ ം
അ ് ഒരി ം അനീതിയായി വ ത േ ാ. പിെ അ ാല ജന ൾ ് ഇേ ാഴ
െ േ ാെല വിദ ാഭ ാസേമാ രാജഭ ിേയാ വിേവകേമാ ഒ ായി ി . േകവലം
ഢ ാ ം അ മിക ം അവിേവകിക മായവേരാ ധർമശാ കാരം വർ ി െകാ ി
ാൽ രാജ നീതിനട ാ ം സമാധാന ാ ാ ം സാധി യി േ ാ. അതിനാൽ
അവി ് കാലമറി ് വർ ി ി എ മാ േമ വിചാരി ാ .
ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് തി വവതാരം െച ളിയ ് െകാ ം 926-ആമാ
് കർ ടകമാസം 10-ആം തീയതി വ ാഴാ ം യം ന ം അമാവാസി തിഥി ം
ടിയ സമയ ായി . അ ാല ് െകാ ിരാജ ംബ ി വർ താമസി ി ്
െവ ാര ി ിയി േകാവിലക ായി തിനാൽ അവിെടവ ായി തി മന ി
െല തി വവതാരം. ആ േകാവിലകം ഇേ ാ ്.
തി മന ിെല തി വവതാരസമയം േജ ാതി ാ കാരം അ ഭ ദമ ായി
. അതിനാൽ അവിെടെയ ാവർ ം വിേശഷി ് അ രാ ി ം വളെര മന ാപ

355
356 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ായി. അ ാല ് അവിെട സമീപ ഒ േ ിൽ ദിവ നായ ഒ സന ാസി

താമസി ി . അ രാ ി തെ ക ാരി തകെള ാം നീ ി േമലിൽ
ണം സി ി തിേല ് എെ ി ം മാർഗ ാ ി രണെമ ് ഒ തി ഷൻ
ഖാ രം ആ സന ാസിേയാടേപ ി . ആ സന ാസി േറ െവ ജപി ് “ഈ ്
െകാ േപായി രാജ മാരെന കിട ിയിരി കിട െട വ ിലി ാൽ മതി, സകല
േദാഷ ം നീ ി രാജ മാരൻ േമലിൽ െകേ മനായി ീ ം” എ പറ ് െകാ
യ ക ം ആ തി ഷൻ ആ ് െകാ േപായി രാജ മാരെ െമ െട വ ിൽ
ഇ വി ക ം െച .
ശ ൻ തി മന ിെല തി വവതാരം യം ര ാം കാലിൽ (അ കാലിൽ) ആയി
െകാേ ാ എേ ാ അവിേട ് ഏകേദശം വയ ായേ ാേഴ ം അ രാ ി
തീെ േപാകയാൽ പി ീ തി േമനിെയ േവ േപാെല പരിചരി വളർ ിയ ് അവി
െ ചി രാ ിയായി . തി മന െകാ ് ആ ചി െയ ആജീവനാ ം െപ
െയേ ാെല വിചാരി ക ം െച ി .
യഥാകാലം േവ േപാെല വിദ ാഭ ാസ ം ആ ധാഭ ാസ ം െച ി കയാൽ,
ിശാലിയായി ശ ൻ തി മന െകാ ് െച ിൽ െ ന വിദ ാ ം
വിദ മായി ീർ . ധീരത ം രത ം അവിേട ത ാതെ ഉ ായിരി ക ം
െച . 930-ആം ആ ി േശഷം രാജ ംബ ി വെര ാം ിരവാസം െവ ാര ി
ിയിൽനി ് മാ ി ണി െറ ആ ിയതിനാൽ ശ ൻ തി മന ിെല വിദ ാഭ ാസ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 357

ംമ ം ണി റവ ് തെ യായി . അവിേട പ തി വയ ായേ ാേഴ ം

നാലാം െറ ാനം സി ി . അേ ാൾ തൽ തെ തി മന ിെല ധീരത ം
രത ം േറെ െവളിെ ട ക ം അവിേട പതിനാ തി വയ ായേ ാേഴ ം
“ശ ൻ” എ തി നാമേധയം ചില കാരണ ളാൽ സി മായി ീ ക ം െച .
ഒരി ൽ ഒ ന രി െറ പണ ം െകാ ് ണി െറനി ് എറണാ ളേ ്
റെ . വഴി െവ ് ചില മാ ിളമാർ ടി പണം ത ി റി െകാ േപാ കയാൽ ന രി
വ സനാ ാ നായി ണി റ തെ മട ക ം വലിയ ത രാൻ തി മന ിെല
തി ാെകെ ് വിവരെമ ാം തി മന റിയി ക ം െച . വലിയ ത രാൻ തി
മന െകാ വർ മാനെമ ാം േക തിെ േശഷം “ ി നടേ തായി .
അതിനി റ െകാ േയാജനമി േ ാ. ആെ , ഉ ി െട അ ൽ വിവരമറിയി .
എെ ി ം നി ി ാ ം” എ ാ ് അ ളിെ ്. (വലിയത രാൻ തി മന
െകാ ് ശ ൻ തി േമനിെയ “ഉ ി” എ ാ ് വിളി ി ് ). കൽ ന േക ് ന രി,
ശ ൻ തി മന ിെല തി ൻപാെക വിവരമറിയി . അേ ാൾ ശ ൻ തി മന െകാ
് കളിേ ാ െട (ഇേ ാൾ ത രാ ാ െട ഇം ീ ് ളായി ഉപേയാഗി വ
െക ിട ിെ ) പ കളി െകാ നിൽ കയായി . ന രി വിവരെമ ാമറി
യി കഴി േ ാൾ “അ ാവെ അ ൽ അറിയി ാമായി േ ാ” എ കൽ ി .
ഉടെന ന രി ‘അവിെട അറിയി ി ് ഇവിെട അറിയി ാനാ ് കൽ ി ് ” എ റിയി .
“എ ാൽ ന രി ഇവിെട നിൽ . ഞാൻ അ ാവെ തി ിെലാ േപായിവരാം”
എ ളിെ ി ശ ൻ തി മന െകാ ് അവിെട നിെ ി വലിയ ത രാൻ
തി മന ിെല തി ിെല ി. അേ ാൾ വലിയ ത രാൻ തി മന െകാ ് “എ ാ
ഉ ീ, ന രി െട വർ മാനെമ ാം േക ിേ ? വലിയ ക മായിേ ായി. ഇനി േമലാെല
ി ം വഴി ് ഇ കാര അ മ ം മ ം നട ാെതയിരി തി േവ മാർഗ
മാേലാചി ണം. ഉ ി എ ാ ഒ ം മി ാ ്?”

ശ ൻ ത രാൻ: അ ാവെ തി െ ിൽ എെ ി ം നി ിമാർഗ ാ

ാൻ മി േനാ ാം.
വലിയ ത രാൻ: ഉ ി െച െതാെ എനി ് സ തമാ ്. എെ ി ം െച െകാ
. എ ാം ഞാൻ അ വദി ിരി . ഉ ി റ ദിവസം എറണാ ള േപായി
താമസി ണം. എ ാൽ മതിെയ ാ ് േതാ ്. എ ാ അതി വിേരാധ
േ ാ?
ശ ൻ ത രാൻ: ഒ വിേരാധ മി . ക നേപാെല െച ാം.
വലിയ ത രാൻ: എ ാൽ നാെള െ േപാകണം. അവിെട ാമസി തി േവ
െത ാം ഇേ ാൾതെ ച ംെക ിേയ ാം. ന രി േപായ പണ ം െകാ യ
േ ാം.
ശ ൻ ത രാൻ: ന രി േപായ പണം െകാ യ ാൻ ഞാൻ േപായി വ ി മതി.
അ വെര ഇവിെട താമസി െ .
358 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

വലിയ ത രാൻ: എ ാൽ ഇ ം േപാെലയാവെ .

ശ ൻ തി മന െകാ ് വലിയ ത രാൻ തി മന ിെല തി ൻപിൽ നി ് പി

രി തിെ േശഷം ന രി റ ദിവസം ണി െറ െ താമസി തി ് ച ം
െക ീ ് പിേ ദിവസം തെ എറണാ ള ് എ ി താമസം ട ി. അതിെ പിേ
ദിവസംതെ അവിെട സമീപ പ ികളിേലെ ാം കൽ നയയ . “സമീപ
ാരായ മാ ിളമാെര ാം അ ദിവസം രാവിെല ഓേരാ വലിയ ട ം ഒ മാ നീള
ഓേരാ കയ ംെകാ ് എറണാ ള കായൽവ ് എ ിെ ാ ണം” എ ായി
കൽ ന െട സാരം. കൽ നേപാെല അ ദിവസം രാവിെല ഏകേദശം അ േറാളം
മാ ിളമാർ ട ം കയ ം െകാ നി ിത ലെ ി. ശ ൻ ത രാൻ തി മന
െകാ ് അവിെട എ ി. “ നാ ദിവസം ൻ ് ഒ ന രി െട ഏതാ ം പണം
ത ി റി െകാ േപായ ് നി ളിൽ ആെര ാം ടിയാ ്? സത ം പറയണം. അ ത ം
വർ ി വർ ം ഏ പറ പ ം വലിയ ശി ടാെതകഴി ാം. േശഷ വർ
ഖമായി തിരിെയേ ാ ക ം െച ാം. സത ം െവളിെ ാ പ ം നി ൾ എ ാ
വർ ം വലിയ ക ത അ ഭവിേ ി വ ം” എ അ ളിെ ി ് മാ ിളമാരിലാ ം മ
പടി പറയാ യാൽ “ഇവെരെയ ാം ഉടെന മന ൽ െകാ േപായി ആ െ ” എ ക ി .
ആ ണ ിൽ രാജഭട ാർ മാ ിളമാെര എ ാം വലിയ വ ികളിൽ കയ ിെ ാ േപാ
യി ക ിൽ ട ൾ െക ി “കിഴവന ാ”ലിൽ താ ി (െകാ ി ായലി ക ൽചാ
ലിെന “കിഴവന ാൽ” എ ാ ് േപ പറ ി ്. ആ ല ് “കിഴവന” എ
േപരായി ് ഒ ന രി െട ഇ ായി ് എ ം അതിനാലാ ് ഈ േപ ായെത
മാ ് ഐതിഹ ം. ന രി െട ഇ ായി ലമാകയാൽ അതി “മന ൽ”
എ ം പറയാ ്.)
േശഷ മാ ിളമാെര ാം അതിന ദിവസം ട ം െകാ ഹാജരാ തി
വീ ം ഒ ക നയയ . തേല ദിവസം നട സംഗതികെള ാം അറി ി തിനാൽ
വീ ം ക ന ക േ ാൾ മാ ിളമാെര ാം ഭയ ം വ സന ംെകാ ് ഏ ം പരവശരായി
ീർ . എ ാ പ ികളിൽനി ം മാണികളായി മാ ിളമാെര ാം േറെ പണ
ംെകാ ് തി ാെകെയ ി തി ൽ ാ വ വ ി െകാ ്, “അടിയ െള ക ി ്
ര ി ണം. അടിയ ളിലാ ം അടിയ െട അറിേവാ ടി ം യാെതാ ത ം
വർ ി ി ി . കഥയി ാ വി തികളിലാേരാ ആ ് ഈ അ ത ം വർ ി ി ്.
അവർ ഇ ലെ ശി യിലകെ ി ായിരി ണം. ഇനി േമലാൽ അടിയ െട ജാ
തി ാരിലാ ം ഇ െന ത ൾ യാെതാ ം െച ത . അഥവാ അടിയ
െട ജാതിയി വരിൽ ആെര ി ം ഇ െന വ ം വർ ി തായി തി മന റി
തിനിടയായാൽ അ ് അടിയ െളെയ ാം കായലിൽെ ി ാ ് അടിയ ൾെ
ാം ർ സ തമാ ് ” എ തി മന റിയി . “ഇനിേമലാൽ നി െട ജാതി ാ
രിൽ നി യാെതാ ശല ാകയിെ ് ന നി യ െ ിൽ നി ൾെ ാം
ഇേ ാൾ േപാകാം. ഇനി ആളയ േ ാൾ വ ാൽ മതി” എ ളിെ മാ ിളമാെര മട
ിയയ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് അേ ാൾ െ ണി െറ ് എ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 359

ക ം വലിയ ത രാൻ തി മന ിെല തി ിെല ി തി ൽ ാ യായി ലഭി

പണം തി ിൽവ ് വ ി ി ്, “ക ാ െട ശല ം േമലാ ാകാെതയിരി വ
ം േവ േപാെല ശ ം െക ീ ്. ഈ പണം ചില മാ ിളമാർ കാ വ താ ്.” എ
തി മന റിയി . അ േക ് വലിയ ത രാൻ തി മന െകാ ് “സേ ാഷമായി. ഈ
പണം ഉ ിതെ എ െകാ ” എ ളിെച . അേ ാൾ ശ ൻ തി മന െകാ ്
“എനി ാവശ ാ േ ാൾ ഞാൻവാ ി െകാ ാം. ഇേ ാൾ ഈ പണം ഇവിെട
െ ഇരി െ ” എ ളിെ ി ് അവിെടനി ് എ ി.
വലിയ ത രാൻ തി മന െകാ ് ക ാരാൽ ആ മി െ ന രിെയ തി
ാെക വ ി ആ പണെമ ാം അേ ഹ ി െകാ ്. അ ക ാർ ത ി റി
െകാ േപായതിൽ വളെര അധിക ായി തിനാൽ ന രി ഏ ം സേ ാഷി
യാ യറിയി െകാ േപായി. ശ ൻ തി മന ിെല ക ംൈക േയാഗ ളിൽ ഇ ്
ഒ ാമേ താ ്.
951-ആമാ ക ി മാസം 9-ആം തീയതി ശ ൻ തി മന ിേല “വീരേകരള” (
ാം ർ) ത രാൻ എ ാനം ലഭി . അവിേട തി വയ തിക തിെ
േശഷം 957-ആമാ ിട ് ഒ ൈനത ാര െയ ഉ ാ ണെമ േതാ ക ം വലിയ ത
രാൻ തി മന ിെല അ വാദേ ാ ടി ിവേപ രിൽനി ് ഒ വതിെയ വ ി
ൈനത ാര യാ ക ം ൈനത ാര േവ െത ാം അേന ഷി ം ച ം െക ി ം െകാ
തി ് െച പറ ് ി ിേമേനാൻ എ ആെള ക ി നിയമി ക ം െച .
ഈ േമേനാ െച ം തൽ തി മന ിേല െട താമസി ് ഏ ം പരിചയ ം വിശ
ത ം സ ാമിഭ ി ം സി ി ി തിനാൽ തി മന ിേല ം ൈനത ാര ം ി
360 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

യാ ംവ ം േവ െത ാം അേന ഷി െകാ ിരി ക ം അധികം കാലതാമസം ടാെത

തി മന ിേല ് ആ ൈനത ാര യിൽ നി ് ഒ ീസ ാനം ജനി ക ം െച .
അന രം റ കാലം കഴി േ ാൾ ി ിേമേനാെ നടപടികെള ി തി മന
ിേല ചില സംശയ ൾ േതാ ി ട ക ം ാേന ഷണ ൾ നട ിയേ ാൾ
സംഗതി വാ വമാെണ േബാ െ ക ം െച യാൽ തി മന െകാ ് ഒ ദിവസം
ി ിേമേനാെന തി ൻപാെക വ ി നിർ ിെ ാ ് “ ി ി ് ഇ ിെട എെ
ാണാതി ാൽ െകാ ാെമ ് േതാ ി ട ീ ്, ഇേ ? എ ാൽ എെ വിചാരം
എേ ാ ം ി ിെയ െകാ ിരി ണെമ ാ ്. അതിനാൽ ി ി ് എെ
ഒരി ം കാണാൻവ ാെത ം എനി ി ിെയ എ ാേ ാ ം കാ തി വിേരാ
ധമി ാെത ം ഇരി വ ഒ കൗശലം െച തി ് ഞാൻ നി യി ിരി
” എ ളി െച ി റ റെ “ആരവിെട” എ ക ി േചാദി ക ം ഉടെന ര
രാജഭട ാർ തി ിെല ക ം െച . അേ ാൾ തി മന െകാ ് അവേരാ ് “നി ൾ
ി ി െട ക ര ം രെ ് എെ ൻപിൽ വ ണം. ണ ിലാവെ , ഒ ം
താമസി ്” എ ളിെ . അ േക ് ി ിേമേനാൻ വ സനസേമതം പലവിധ
ിൽ സ ടമറിയി ക ം മായാചനം െച ായി. എ ി ം തി മന െകാ ്
അെതാ ം ൈകെ ാ ാ യാൽ രാജ ത ാർ ഉടെന ക ന നട ി. അതിെ േശഷം
തി മന െകാ ് േമേനാേനാ ് “ ി ിേയാ ് എനി ് ഒ ം വിേരാധമി . ഇനി ം
ഖമായി ഇവിെട െ താമസി െകാ . േവ െത ാം ഞാൻ ത െകാ ാം” എ ം
അ ളിെ .
വലിയ ത രാൻ തി മന െകാ ് ഈ സംഗതികെള ാമറി ി ിേമേനാെന
തി ാെക വ ി, “എ ാ, ി ീ, ഉ ി സാഹസം വർ ി , അേ ? ആെ ,
ഒ ം വ സനിേ ാ. ി ി െട ആ ഹെമ ാെണ പറ ാൽ അ േപാെല െച
തി ഞാൻ ച ംെക ാം” എ ളിെ . ഇതി മ പടിയായി േമേനാൻ, “തി േമനി
കെള ാണാെത ജീവി ിരി കാര ം അടിയ പരമ സ ടമാ ്. അതിനാൽ അടിയ
െ േപരിൽ തി െ ിൽ ണ ിൽ അടിയെ ാണെന ക ി കളയി ണം.
ഇതിലധികമായി അടിയ മെ ാരാ ഹമി ” എ തി മന റിയി ക ം വലിയ ത
രാൻ തി മന െകാ േമേനാെ ആ ഹംേപാെല ഉടെന അേ ഹെ െവടിവ ി െകാ
ി ക ം െച .
ചില കാരണ ളാൽ ശ ൻ ത രാൻ തി മന ിേല ൈനത ാര െട േപരി ം
വിരസത ഭവി കയാൽ ക ി േവെറെയാ ല ാ ി ് ൈനത ാര െയ അേ ാ
മാ ി ാമസി ി ക ം െച .
965-ആമാ കർ ിടകമാസം 23-ആം തീയതി വലിയ ത രാൻ തി മന െകാ ം
അതി േ തെ ഇളയ ത രാൻ തി മന െകാ ം തീെ േപാ കയാൽ ശ ൻ
ത രാൻ തി മന ിേല ് തി ് സി ി ക ം അവി തെ മാ ല ാ െട സം
ാരാദിക ം തി വ ളി (പി ) അടിയ ിര ം യഥാേയാഗ ം ഭംഗിയാ ം േകമമാ ം നട
ക ം പ ിദീ ആരംഭി ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 361

രാജ കാര ൾ സംബ ി ് ചില പരി ാര ൾ െച ണെമ വിചാരം ശ ൻ

ത രാൻ തി മന ിേല േ തെ ഉ ായി . എ ി ം തി സി ി വ
െര അതിെനാ ം അവിേട ിടയായി . സിംഹാസനാേരാഹണാന രം അവി ക ി
ചില ഏർ ാ കൾ െച ട ി. ആദ ം തെ രാജ ര ാർ ം ണി െറ ം ിവ
േപ ം ഓേരാ േകാ ം കിട ാ ി കയാ ് അവി ് െച ്. ിവേപ
ാ ി വലിയ േകാ െട മധ ി ലായി ഒ േകാവിലകം പണികഴി ി ക ം അതി
െ ം ഒ െചറിയ േകാ ടി െക ി ക ം ആ േകാ െട ഉപരിഭാഗ ് ഒ വലിയ
െകാടിമരം നാ ി െകാടി ി ക ം െച . വലിയ േകാ െട ം കാവൽ നിൽ
തിനായി ഏതാ ം ഈഴവെര ം അവ െട തലവനായി ഒ ത ാെന ം ക ി നിയമി
. നായ ാ െട സകല ഹ ളിൽനി ം യൗവന ാരായി വരിൽ ഓേരാ ർ
പ ാള ിൽേ ർ െകാ ണെമ ് ഒ ക ന സി െ ക ം അത സരി ് ഏക
േദശം പതിനായിരേ ാളം നായ ാർ പ ാള ിൽേ ക ം അവ െട േമലധികാരികളാ
യി നാ ദാ ികെള ം അവ െട േമലാവായി പണി വലിയ ക ി ാൻ എെ ാ
ഉേദ ാഗ െന ം ക ി നിയമി ക ം െച . ആ പണി ർ വലിയ ക ി ാൻ “െകാ
രാജാവി തി മ ി” എ േപാെല ശ ൻ തി മന ിേല േചർ ഉേദ ാ
ഗ നായി . ആ മ ഷ െനേ ാെല രത ം ധീരത ം പരാ മ ം ഗാംഭീര ം ഉ
വർ അ ാലെ , ഇ ാല ം എ െ േതാ ി .
ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് ഗതാഗത സൗകര ം, ചീകരണം തലായ വിഷ
യ ളി ം േത കം ി ി . അവി സ രാജ ിെ നാനാഭാഗ ളി ം സ ാ
രസൗകര ി ് വി ാര ിൽ െവ വഴിക ാ ി ക ം വഴിക െട ഇ വശ ളി ം
ഛായാ ൾ വ പിടി ി തി ് ഏർ ാ െച ക ം വഴിക െട ഇ വശ ളി
വ െട ഉടമ ർ അവ െട അതിർ ി വെര വഴികൾ ദിവസ ം അടി വാരി
ിയാ ിയി െകാ ണെമ ം ക നെകാ ക ം അ കാരെമ ാം ശരിയായി നട
ി ക ം െച . ണി െറ േ ിെ കിഴേ നട തൽ കിഴേ േകാ വാ
തിൽവെര മാർഗ ി ം അെ ് അരയാൽ ൾ അവി ന പിടി ി ക ം
അവയിൽനി ് ഒരിലേപാ ം യാെതാ ം െപാ ി േപാക െത ് േത കം ക ി
ക ം െച ി .
തി മന െകാ ് തെ മാ ല ാ െട പ ിദീ ഒ സംവ രം യഥാവിധി ആച
രി ക ം തി മാസമടിയ ിരം ഭംഗിയാ ം േകമമാ ം നിർ ഹി ക ം െച തിെ
േശഷം സ കീയ ിയ ി െട താലിെക കല ാണം ആേഘാഷ ർവം നട ി ക ം
െച . ആ കല ാണം ഏകേദശം ഒ ല ം പ ക ി െചല െച . ഏ ം േകമമായി
നട െ ആ അടിയ ിര ിൽ ിവേപ ധാനെ സകല നായർ ംബാം
ഗ ം സംബ ി ി .ആ ിൽ “കരി െ ിയ ” ം സ ിഹിതയായി
. സൗ ര ം, സൗശീല ം തലായ സകലസദ് ണ ം പരി ർണമായി ായി
ആ ത ണീമണിെയ തി മന െകാ ് ൈനത ാര യായി സ ീകരി ക ം െച .
അ െ ഇളയത രാൻ തി മന ിെല വകയായി നാല ് ആ ക ായി .
അവ തി ാൻ െകാ തിനായി ഇളയ ത രാൻ തി മന ിെല െട താമസി ി
362 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

െച പറ ് ി േമേനാൻ കിഴേ നടയിൽ ശ ൻ ത രാൻ തി മന ിെല

ക ന കാരം വ പിടി ി ി അരയാൽ ളിൽ നി െറ ഇല പറിെ ്.
ഈ ി േമേനാൻ ഇളയത രാൻ തി മന ിെല േസവക ം ഇ ം വിശ ം
ി ിേമനവെ അന രവ മായി . എ ി ം അരയാൽ ളിൽനി ് ഇല
പറിെ െവ വർ മാനം േക ണ ിൽ ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്
അയാെള പിടി വ ി, മ ി ിടി െകാ ് വാെള ് അയാ െട ക െവ ാൻ
ഭാവി . ആ സമയം ഇളയ ത രാൻ തി മന െകാ ് അവിെട ഓടിെയ ക ം “എെ
െ ാ ി ് ി െനെ ാേ ാ ” എ ളിെ െകാ ് ശ ൻ ത രാൻ തി മ
ന ിെല അര െക ി ിടി ക ം െച . ഉടെന ശ ൻ തി മന െകാ ് “ഇവെ
കാല ാ ് ഈ രാജ ം അന ാധീനെ േപാ ്”എ ളിെച ് വാൾ നില ് വലി
െ റി ക ം “േപാ, നിെ എെ ിൽ കാണ ്”എ ക ി ി േമനവെന
വി യ ക ം ഇളയ ത രാൻ തി മന െകാ ് അയാെള ിെ ാ ് അവിെടനി ്
എ ക ം െച .
ിവേപ സകല നായർ ീക ം തിദിനം വട ാഥേ ിൽെ
ദർശനം കഴി േപാ കെയ ് പേ പേ ഒ പതിവാ ്. വലിയ േകാ
റ താമസി ി ഒ നായർ ീ ം ആ പതിവ സരി ് ദിവസം തി വട
ാഥദർശനം നട ിേ ാ ി . ക ന കാരം േകാ കാവലായി നി െ ി
ഈഴവ െട തലവനായ ത ാൻ സർ ാംഗ രി ം യൗവന മായ ഈ ീെയ
ഒ ദിവസം കാ തിനിടയായി. ആ ീര ിെ ദർശനമാ യിൽ െ ത ാൻ
ത ാർശരപരവശനായി ീ ക ം ആ വിധ ിൽ റ ദിവസം വളെര പണിെ കഴി
ിയതിെ േശഷം അവൻ തെ അഭിലാഷെ ആ ത ണീമണിെയ ധരി ി ക ം
െച . “വാച ാവാച വിചാരമാർ വി േഖാ േലാേക കാമീ ജനഃ” എ േ ാ.
ത ാൻ ശ ൻ വലിയ ത രാൻ തി മന ിെല ഇ ം ബല മായി തിനാൽ
അവെ ഇ െ അ സരി ാതി ാൽ അവൻ ആപ വ ാ ി ീർെ ി
േലാ എ ഭയ ം സ ലാചാര വി മായ അ ത ം വർ ി തി സ ട ം
നിമി ം ആ അബല അത ം പരവശയായി ീർ . എ ി ം ിശാലിനിയായ ആ
വതി തെ പാരവശ ം റ കാണി ാെത ം അവെന െവ ി ാെത ം തത് ാലം
ചില ഒഴി കഴി കൾ പറ പിരി േപായി. ത ാെ നിർബ ം പിെ ം േമണ
വർ ി ട ി. അതിനതി ് ആ മനസ ിനി ഓേരാ തിബ ൾ പറ കഴി ി
െ ാ മി .
ഇ െന ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി തിെ േശഷം ഒ ദിവസം ത ാൻ ഈ ീ
േകാ കേ ് േപാ സമയമറി ് േകാ വാതിൽ െല ി കാ നി . ീ അ
െച േ ാൾ ത ാൻ, “എ ാ, ഇ െന ഓേരാ ഒഴി കഴി കൾ പറ തെ കഴി
ാെമ ാേണാ വിചാരി ് ? ഇ ന പ ിയാ െമ േതാ ി . വലിയ ത
രാൻ തി മന െകാ ് എെ ൈകയിലാെണ ന ഓർ േവണം. ആളറിയാെതയാ ്
കളി ്. ഇ തിരിെക വ േ ാൾ തീർ പറയണം. അെ ിൽ പിെ ാ
ഫലം അ ഭവംെകാ റിയാം” എ പറ . ആ ീ ഇ േക ി ് ഒ ം ഉ രം പറയാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 363

െത അകേ കട േപായി. “എെ വട ാഥാ, ഈ ആപ ിൽനിെ ാഴി തി

് എെ ി ം മാർ ാ ി രേണ! ഞാൻ പതിവായി ഭഗവ ർശനം നട തിെ
ഫലം എനി ി െനയാണേ ാ വ േചർ ് ” എ ി െന ഓേരാ വിചാരി ക ം
പ െ െ പറ ക ം െച െകാ ് ആ സാധ ി വ സനേ ാ ടിേ ായി ളി ം
േദവദർശന ം കഴി ക ം വീ ം വിചാരമ യായി ീ ക ം െച . “ഈശ രാ, എ ാ
് െചേ ്? േകാ വാതിൽ ൽെ േ ാൾ ആ േനാ ് എ ാ ് പറേയ ്?
ഇനി ഒഴി കഴി കൾ പറ ാൽ അവൻ സ തി െമ േതാ ി . ഒ നി ി
മി ാെതയായേ ാ. ഏെത ി ം ഈ ധർ സ ടം വലിയ ത രാൻ തി മന ിെല തി
ാെക ഒ റിയി േനാ ാം. ത ാൻ അവി െ ഇ നായിരി ിതി ് ക ന
ാ ്ഏ കാരമായിരി േമാ, എേ ാ? എ െനെയ ി മാകെ . “നിേവദ േത
ര ജേനന ഃഖം തതഃ പര ാൽ ഭവഃ മാണം” എ േ ാ. അതിനാൽ പറയാ
പറേയ ല ് പറ ക. പിെ വിധിേപാെല അ ഭവി ക. അ ാെത നി ി
യി േ ാ. നി ഹ ം ശി പരിപാലന മാണേ ാ രാജധർ ം. തി മന െകാ ് നി
തിമാനാെണ തി ് സംശയമി . അവിേട ം സ രാജ ് ഈ അനീതി നട തി
സ തമാെണ ിൽ ഇെതെ കർ മാെണ തീർ യാ ാം. അവി ് ഇേ ാൾ ഇവി
െട എ ി താമസി ിതി ് ഇതറിയി ാെതയിരി ശരിയ . ഏതായാ
ം ഒ റിയി േനാ ക തെ ” എ ി െന വിചാരി ് നി യി ി ് ആ ീ േകാവിലക
് െച വിഷാദേ ാ ടി അ െന നി . അക ാൽ ആ ീ അവിെടെ
നി ക ി ് “എ ിനാ ് വ നിൽ ് ” എ തി മന െകാ ് ക ി ് ഒരാെള
അയ ് േചാദി ി ക ം “ഒ സ ടം തി മന റിയി ാനാ ് ” എ ് ആ ീ മ പടി
പറ യ ക ം െച . ഉടെന തി മന െകാ ് ആ അബലെയ തി ൻപാെക വ ി
“സ ടെമ ാ ് ?” എ ക ി േചാദി . ീ സംഗതികെള ാം വിവരമായി തി മന റി
യി .

തി മന െകാ ്: അവന െന ആ ഹ െ ിൽ അ സാധി ി െകാ േ താ

്. അതിെന ാ വിേരാധം?”
ീ: ഇ െന ക നയാ സ ടമാ ്.
തി മന െകാ ്: ഇതിൽ സ ടെ ടാൻ എ ാ ്? ഒ മി . കാര ം ഇ തെ
നട െ . ജനസ ാരം നി ി ് അവനവിെട വ ാൽ മതി. പ നാഴിക രാെ
തി േശഷം അവൻ അവിെട എ ിെ ാ തി പറേ ണം. ആെ , െപാ
േ ാ. ഇനി ഇവിെട നി െകാ ് േയാജനെമാ മി . നാം കാര ം തീർ െ
ി ഴി .

ഈ ക ന േക ് ആ ീ അത ം വ സനാ ാ യായി കര ംെകാ ് അവിെടനി

് ഇറ ിേ ാ ക ം സിംഹ ിെ അ ൽ മാൻേപട എ േപാെല വിറ െകാ ്
ത ാെ അ ൽ എ ക ം െച . അേ ാൾ ത ാൻ, “എ ാ നി യി ്? തീർ
പറയണം” എ പറ ക ം ആ ീ തി മന ിെല ക ന കാരെമ ാം സ തി ്
364 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

പറ ി ് സ ഹ ിേല േപാ ക ം അവിെട എ ിയതിെ േശഷ ം വ സനംനി

മി ം ജലപാനം േപാ ം കഴി ാെത ആപ ിവാരണാർ ം ഭ ി ർ ം ഈശ രെന
െ ധ ാനി ക ം ാർ ി ക ം െച െകാ ിരി ക ം െച .
ആ രി സ തി ് പറ െകാ ് ത ാൻ സേ ാഷസാഗരവീചികളിൽ കി
നീ ി ടി െകാ തെ വാസ ലെ ി പകലിെ ഹമായ ൈദർഘ െ
ശപി െകാ ി .
ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ യഥാകാലം നിത കർ ാ ാനാദികെള ം അ ാ
ഴമ േത ം കഴി തിെ േശഷം വലിയ ക ി ാെന തി ാെക വ ി, “ഇ ് ചില
േനരേ ാ ക ം ദീപ ാ െമാെ േവണെമ നി യി ി ്. അതിേല െറ
എ ം തിരി ണി ം നാല പ ം െകാ ് ചില പ ാള ാേരാ ടി പ മണി
കഴി േ ാേഴ ് … എ ണം. ഞാൻ ഇേ ാൾ െ േപാ ് ” എ ് അ ളിെച
ക ി ാെന അയ ി ് ര ത ാേരാ ടി റേ ് എ ി, ആ ീ െട
വീ ി െല ി ഒ ഢ ല ്, ഭീമേസനൻ കീചകെ വരവിെന കാ ് ാഗാ
ര ിെല േപാെല, ത ാെ ആഗമനെ തീ ി െകാ ി . റ േനരം കഴി
േ ാൾ ത ാൻ അ ർ, , കളഭം, ക രി, പനിനീർ തലായ ഗ വർഗ ളാ ം
രഭില മ ളാ ം വിേശഷെ വ ളാ ം മ ം അലം തശരീരനായി, ത ാൽ
ആ ഹി െ വതിയാ ം േചേതാവ കനായ പ ബാണനാ ം അധർ ി മർ േഭ
ദിയായ ധർ രാജാവിനാ ം നിർ ി മായ സേ ത ലേ ് ഈശ രവിധിയാൽ നയി
െ ്. ത ാൻ ആ ീ െട വീടിെ പടി കേ കട േ ാൾ ആസ മരണെ
പി ാെല അ കെന േപാെല തി മന െകാ ഢമായി കട . ത ാൻ വീ ിന
കേ കട ാനായി ഭാവി േ ാൾ തി മന െകാ ് അവെ ് ി ിടി
ക ം “അേ ാ , ഇേ ാ ് ” എ ് അ ളിെ െകാ ് പി ാ ം ഒ വലി ക ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 365

അേതാ ടി ത ാൻ നിലംപതി ക ം െച . തി മന െകാ ് ത ാെന അവിെടയി

് അമർ ി ിടി െകാ ് “ആരവിെട? സാമാന െളാെ െകാ വരെ . പ ം െകാ
െ . ഇവെ േദഹം വ ം തിരി ണി െ . എ ഒഴി നന െ . തീ െകാ െ .
ഇവെ ആർ നാദം റ േകൾ ാെതയിരി വ ം േഭരി െകാ ിേ ാഷി െ ”
എ ി െന അ ളിെ ണ ിൽ സകലസാധന ംെകാ ് വലിയക ി ാൻ
തലായവർ അവിെട എ ക ം ക നേപാെലെയ ാം നട ക ം ത ാെ ശരീരം മാ
േനരം െകാ ഭ ാവേശഷമായി ീ ക ം തി മന െകാ ് അേ ാൾ െ േകാവി
ലകേ െ ക ം ക ി ാൻ തലായവ ം അവരവ െട വാസ ല ളിേല
മട ിേ ാ ക ം െച .
ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് ഒരി ൽ എറണാ ള ് എ ി ാമസി
ി േ ാൾ അവിെടനി ര ന രിമാർ ിവേപ ർ ായി റെ ്. അവർ
എറണാ ള നി ് വ ി കയറി ക ടെ ഇറ ി. അവർ അവിെടെയ ിയേ ാൾ
ഏകേദശം ര നാഴിക പക ായി . അതിനാൽ അ ാഴ ി െവ ാ േരാ
മേ ാ വ യിട െമ ാെമ വിചാരി ് അവർ അവിെടനി ം കാൽനടയായി റെ .
റ നട തിെ േശഷം അവർ മേ മാർ ം ഒ ല ാനായി ി . അേ ാ
േഴ ം േനരം ഏകേദശം സ യായി ട ി. അവർ െവ ില കഴി ് അവിെട
നി റെ ടാൻ ഭാവി േ ാൾ ര േജാനകമാ ിളമാർ അവിെടെയ ി. അവർ ആ ന
രിമാേരാ ് “ന രി ാർ എേ ാ ാ ് റെ ിരി ് അസമയ ് സ രി ാൻ
നി ൾ ് ഭയമി േയാ” എ േചാദി . അേ ാൾ ന രിമാർ “ഇേ ാൾ ശ ൻ തി മന
ിെല കാലമേ ? ഇ ാല ് ആെര ഭയെ ടണം” ഇേ ാൾ ആർ ം എവിെട ം ഏ സ
366 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

മയ ം നിർഭയമായി സ രി ാമേ ാ” എ പറ ്. അ േക ് മാ ിളമാർ, “ശ ൻ

രാജാവിെ ശ ി ക ട ് വടേ ാ ഫലി യി . ഇവിെട ഞ െട ശ ിേയ
നട ക . സംശയ െ ിൽ കാണി തരാം. നി െട ക ി െതാെ ഇേ ാ
തേ ക. ത ിെ ിൽ ി കമ ി ള ം” എ പറ ് അരയിൽ തി കിയി
ഉറയിൽനി ക ി ഊരിെയ ്. അ ക ് ന രിമാർ ഭയെ ് അവ െട ൈകയി
ായി േമാതിര ം പണമടി ീലക െമ ാം മാ ിളമാ െട ിൽ വ െകാ .
മാ ിളമാർ അവെയ െകാ ് അവ െട വഴി േപായി. ന രിമാർ തിരിെയ ക ട
െ െ വ ികയറി എറണാ ളേ ം റെ . പിെ ദിവസം രാവിെല ന രിമാർ
എറണാ ളെ ി, ശ ൻ തി മന ിെല ാെക െച തേലദിവസം വഴി വ
ായ സംഗതികെള ാം വിവരമായി അറിയി . ഉടെന തി മന െകാ ് വലിയ ക ി
ാെന തി ാെക വ ി, “ഈ ന രിമാ െട പണ ം പ ം ത ി റി െകാ
േപായ ക ാെര പിടി കള ത കേളാ ടി നാെള രാവിെല ഇവിെട െകാ വരണം.
ഇേ ാൾ െ ക ട ് റെ േ ാ ” എ ളിെ . ക ന േക മാ യിൽ
െ വലിയ ക ി ാൻ അവിെട നി റെ . അ തെ ക ട െയ ി, കൗ
ശല ിൽ അേന ഷി റി ്, ആ ക ാെര പിടി ടി പിേ ദിവസം രാവിെല അവെര
തി ാെക െകാ െച ക ം െച . ഉടെന ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് ആ
ന രിമാെര തി ാെക വ ി, ആ മാ ിളമാെര ം കള ത ക ം കാണി ി ്, “ആ
മാ ിളമാർ ഇവർ തെ േയാ, നി െട േമാതിര ം മടി ീലക ം ഇവതെ േയാ?” എ
ക ി േചാദി . അ േക ് ന രിമാർ ി േനാ ീ ്, “ആ മാ ിളമാർ ഇവർ തെ
യാെണ ാ ് േതാ ്; േമാതിര ം മടി ീലക ം ഇവ തെ , സംശയമി ” എ
തി മന റിയി . തി മന െകാ ് ആ േമാതിര ം പണമടി ീലക ം ന രിമാർ ്
െകാ ് അവെര സേ ാഷി ി ക ം “ഇനി എേ ാൾ േവണെമ ി ം എവിെട േവണ
െമ ി ം സ രി ാം. േലശം േപാ ം ഭയെ േട ാ” എ ് അ ളിെ ് അയ ക ം ആ
ക ാെര “മന ൽ” െ െകാ േപാ തി ് വലിയക ി ാ ക ന െകാ ക
ം െച . വലിയ ക ി ാൻ ഉടെന ആ മാ ിളമാെര വ ികളിൽ യ ിെ ാ േപായി
ക ൽ ാലിൽ െക ി ാ ക ം െച .
ശ ൻ വലിയ ത രാൻ തി മന ിെല െട ാമസി ി വരിൽ അവി െ ീ
തി േത കം പാ ീഭവി ി ് േകാ റ ൻ തി ൽ ാെട ം മാളിേയ
ൽ വലിയ യജമാനൻ എ ം ര േപരായി . വലിയ യജമാന ് ആഭിജാത ം സ ം
റവായതിനാൽ കിരിയം, ഇ ം തലായ ഉയർ തരം നായ ാർ അേ ഹ ിെ ഹ
ിൽേ ായി ഭ ണം കഴി ക ം മ ം പതിവി ായി . അ നിമി ം യജമാന
വളെര ിതമായി . ആ വിവരം തി മന െകാ ് അറി ക ം െച ി .
അ െനയിരി കാല ് യജമാനെ വീ ിൽ ഒ താലിെക കല ാണ ായി.
ആ അടിയ ിര ി ് ആ േദശ സകല നായ ാ ം അവ െട ീക ം യജമാനെ
വീ ിൽെ ് അടിയ ിരം േവ േപാെല നട ിെ ാ ണെമ ക ന ാ ക
ം ക ന കാരം എ ാവ ം േപാ ക ം െച . ർ സമയമായേ ാൾ തി മന
െകാ ് അവിെട എ ക ം െച . താലിെക കഴി ടെന സദ ് ഇലവ ാൻ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 367

ക നയായി. ഇല വ ് സകലവിഭവ ം വിള ി ഴി േ ാൾ ീക ം ഷ ാ ം

എ ാവ ം ഭ ണ ിനിരി ാൻ ക ി . എ ാവ ം ഇ ടെന തി മന െകാ ത
െ ര ില ് േചാ വിള ക ം േശഷമിലകളിെല ാം യജമാനെനെ ാ േചാ
വിള ി ം െച . അേ ാൾ ഉ ട ാെത എ ാവ ം സംശയി ി . അ ക ി ്
ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് “ഒ ം സംശയിേ , എ ാവർ ം ഊ കഴി ാം;
മാളിേയ ൻ ഇ തൽ നായരായിരി ” എ ് അ ളിെ ി ് വാ ം ഊ ി ിടി
െകാ ് അവിെട െ എ ി നി ്. ആ ക നേപാെലതെ ഇ ം നട വ .
വലിയ യജമാന ് ആ യജമാന ാനം ശ ൻ തി മന െകാ ് ക ി െകാ താ
െണ ് വിേശഷി ് പറയണെമ ി േ ാ. അ ടാെത അേ ഹ ി െനടിയ ട,
ച ല വ ക തലായ പദവിക ം തറവാേ േമനവ ാന ം ടി ക ി െകാ . മാ
ളിേയ ൽ വലിയ യജമാനെ വീ ണി റ സമീപം എര ർ എ േദശ ാ ്.
മാളിേയ ൽ വലിയ യജമാനെ േപരിൽ ശ ൻ ത രാൻ മന ിേല വളെര ക ണ ം
വാ ല ായി െവ ി ം അവി ് യജമാന ് അധീനനായി െവ ് ആ ം
വിചാരി േപാക ്. തി മന ിെല ഇ ംേപാെലയ ാെത യജമാനെ ഇ ംേപാെല
അവി ് ഒ കാര ം ക ി െച ി ി .
ഒരി ൽ ധനവാനായ ഒരീഴവൻ ഒ ം (ഒ ന രിെയ തീ കേയാ മേ ാ) െച
തി ് അവെന ിടി തടവിൽ വ വാൻ തി മന െകാ ് ക ന െകാ . ഈഴവെന
ക ന കാരം പിടി തടവിൽ വ ടെന അവെ ബ ൾ െച െറ പണ ം കാ
വ വലിയ യജമാനെന സ ടം പറ ക ം ഏ വിധ ം അവെന തടവിൽനി
വി വി െകാ ണെമ േത കം അേപ ി ക ം െച . “ആകെ , വ ം കൗശല
368 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ാ ാേമാ എ േനാ ാം” എ പറ യജമാനൻ ആ കാ വ ം സ ീകരി െകാ ്

അവെര അയ . ഈ സംഗതി തി മന െകാ ് എ െനേയാ ഉടൻ അറി ക ം വലിയ
ക ി ാെന തി ൻപാെക വ ി, “തടവിലാ ിയിരി ആ ഈഴവെന നാെള മാളി
യ ൽ എെ അ ൽവ സമയം െവടിവ െകാേ ണം” എ ക ി ക ം െച
. ഇെതാ ം അറിയാെത വലിയ യജമാനൻ പിേ ദിവസം രാവിെല തി ൻപിെല ി,
ആ ഈഴവെന തടവിൽനി വി വിേ കാര െ ി തി മന റിയി െകാ
നി േ ാൾ ഒ െവടി െട ശ ം േക ി തി മന െകാ ് അവിെട പാറാ നി ി
ശിപായിേയാ ്, “എ ാ ് ആ േക ്?” എ ക ി േചാദി .
ഉടെന ശിപായി, “ഇ െല ക ന കാരം തടവിലാ ിയി ആ ഈഴവെന വലിയ
ക ി ാൻ യജമാനൻ െവടിവ െകാ . ആ െവടി െട ശ മാ ് ” എ തി മന റി
യി . അ േക തി മന െകാ ് “ഓ! ശരി തെ , അവെന ഇ രാവിെല െവടിവ
െകാ തി നാം ഇ െലതെ ച ംെക ീ ായി . അവെന വി യ ണെമ മാളി
േയ ലിനഭി ായ ായി െവ ിൽ ഇ െല എേ ാ പറയാമായി ിേ ? എ ാൽ
അ െന െച ാമായി . ഇനി അ പറ െകാ ് േയാജനമി േ ാ?” എ ളി
െ . അ േക വലിയ യജമാനൻ ഏ ം ിതേ ാ ടി തി ിൽനി േപാ ക
ം െച . ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ േസവക ാ െട ഇ കാരം യാെതാ ം
വർ ി ി ിെ തിേല ാ മായി ഇ െന പല സംഗതികൾ പറ വാ
്. വി രഭയ ാൽ അവെയാ ം ഇവിെട വിവരി ണെമ വിചാരി ി .
ശ ൻ ത രാൻ തി മന ിേല ് ചി െട ാരായി ായി സേഹാദര
ാർ ര േപ ം (ഇളയ ത രാ ം വീരേകരള ാം ർ ത രാ ം) ശാ ാരായി
. അവർ േവദാ ശാ ം ടി ഹി ാൽ െകാ ാെമ ് ഒരാ ഹം ജനി കയാൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 369

അ പഠി ി തി ് േവദാ ികളായ പല മലയാള ാ ണേരാ ം ആവശ െ തിൽ

“േവദാ ം ിയർ ് അർഹമായി ത ” എ പറ ത ാെത ആ ം പഠി ി ി .
അതിനാൽ ആ ത രാ ാർ ിവേപ ർ എ ി ാമസി െകാ ് എ ാ ാ
െട സ ാമിയാരായ ഒ േവദാ ിെയ അവിെട വ ി ാമസി ി ക ം അേ ഹ ി
െ അ ൽ േവദാ ശാ ം പഠി ട ക ം അേതാ ടി വി ധരി ക ം വി
ഹാരാധന തലായ ചില കർ ൾ ആചരി ട ക ം െച . എ മാ മ , ആ ത
രാ ാർ േമണ വി മത ിൽ തിപ ി വർ ി വരികയാൽ എ ാ ാ െട
ആചാരനടപടികെള അവർ മി വാ ം സ ീകരി ം െച . ഇ െമാെ ആയതി
േശഷം ആ ത രാ ാെര പഠി ി തി ് തെ ശിഷ ാരിെലാരാെള ിവേപ ർ
താമസി ി ി ് ആ സ ാമിയാർ സ േദശേ ് േപായി.
അ ാല ് ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് എ ി ാമസി ി ്
ണി െറയായി . ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി േ ാൾ തെ സേഹാദര ാർ േവദാ
ശാ ം പഠി ട ക ം വി ധരി ക ം വി ഹാരാധന തലായ ചില കർ ൾ
ആചരി ട ക ം എ ാ ാ െട ആചാരനടപടികെള മി ാവാ ം സ ീകരി ക
ം െച ിരി തായി അവിേട ് അറി കി ി. ആ സേഹാദര ാ െട ികൾ
തി മന ിേല ് ഒ ം രസി ി . എ ി ം താൻ അവർ വിേരാധമായി വ ം വർ
ി ാൽ ചി മന ാപ ാെയ ിേലാ എ വിചാരി ് തത് ാലം അവി ്ഒ ം
െച ി . അ െനയിരി കാല ് ഇളയ ത രാ ം വീരേകരള ത രാ ടി ത ൾ
െചലവി വ ിരി സംഖ ഒ ം മതിയാ ിെ ം അതിനാൽ റ ിെ ാ
ണെമ ം ശ ൻ വലിയത രാൻ തി മന ിെല അ േല ് ഒരേപ അയ .
അതി ശ ൻ തി മന െകാ ്, “ മ കാര െചലവി ് ഇേ ാൾ നി യി ിരി
സംഖ െകാ മതിയാ ം. സ കീയാചാരവി ളായ നടപടികൾ ായി തൽ
സംഖ അ വദി ത ” എ മ പടി െകാ . ഈ മ പടി ആ അ ജൻ ത രാ
ാർ ് ഒ ം രസി ിെ മാ മ , അ തൽ അവർ ് ശ ൻ തി മന ിെല േപരിൽ
ൈവരം വർ ി വ ക ം െച . അതിനാൽ ആ ത രാ ാർ ശ ൻ തി മന ിെല
നടപടിേദാഷ െള സവി രം വിവരി ് ഒെര െ തി അ ാല ് ഇം ീ കാ െട
തിനിധിയായി (റസിഡ ായി) വ താമസി ി െമ ാളി ാ ിെ േപർ യ . സാ
് ആ എ ് ശ ൻ തി മന െകാ ് കാ തിനായി അവിേട യ െകാ .
ആഎ ക േ ാൾ ശ ൻ തി മന ിേല ായ േകാപം അതി ഹമായി
എ പറേയ തി േ ാ. എ ക ണ ിൽ തി മന െകാ ്, ആ എ
ംെകാ ് ചി രാ ി െട തി ാെക എ ി, അേ ാൾ ത രാ ി, “ ി
ി ഈ മ ാ സമയ ് ഇ ബ െ വ ് എ ിനാ ്?” എ ക ി േചാ
ദി . (അ വലിയ ത രാ ിയായി ചി രാ ി ശ ൻ തി േമനിെയ ഓമന
േ രായി ി ി എ ാ വിളി വ ി ് ). ഉടെന ശ ൻ തി മന െകാ ്,
“വിേശഷിെ ാ മി ; ചി െട ാ െട ികെള റി ് സ ം തി മന
റിയി ാ ്. അതിനായി ാ ് ഞാനിേ ാൾ വ ്. അ ് അവെര ടി ഇവിെട വ
ീ ാ ് ന െത േതാ ” എ തി മന റിയി . ആ ത രാ ാർ അേ ാൾ
370 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ണി െറ െ ായി തിനാൽ ത രാ ി ഉടെന ആളയ ് അവെര അവിെട

വ ി. അേ ാൾ ശ ൻ തി മന െകാ ് ആ എ വായി േകൾ ി ി ് ഇ ചി
െട ിയ ാരായ ഇവർ െമ ാളി െട േപർ യ ി ് ഞാൻ കാണാനായി അയാൾ
എനി യ ത ി താ ്. എ ളിെ . അ േക ി ് ത രാ ി “ഇവ െട കാര
െമാ ം എേ ാ പറേയ ാ. ി ി െട ഇ ം േപാെല എെ ി ം െചേ ാ .
എനി യാെതാ വിേരാധ മി ” എ ളിെ . അേ ാൾ തി മന െകാ ് “ഇതി
െനാെ പകരം െച ാ ം ഇവെര ന ശീലം പഠി ി മര ാദ നട ാ ം എനി വ ാ
യി . ഞാൻ വ ം വർ ി ാൽ അ ചി വ സനകരമായി ീ മേ ാ എ
മാ ം വിചാരി ഞാൻ ഇ വെര മി േപാ താ ്. ചി െയ വിചാരി ഞാൻ ഈ
ാവശ ം ടി മി . ഇവർ ഇനി ം ഇ കാരം വ ം വർ ി ാൽ അതിെ
ഫലം അേ ാളറിയാം” എ ളിെ ി ് അവിെടനിെ ി. ഉടെന അ ജൻ ത രാ
ാ ം േപടി വിറ ംെകാ ് അവിെട നി ് എ ി.
ഒരി ൽ ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് ിവേപ െര ി താമസി ി
േ ാൾ വട ാഥേ ിെ നാ വശ ം േത ാ ് നിറ ിരി താ ം ത ി
മി ം അവിെട ടി ഗതാഗതം െച തി ് ജന ൾ ് വളെര ഭയ ം അസൗകര ം
ഉ തായി ം കാ കയാൽ ആ കാെട ാം െവ ിമാ ി േ ി ം വി ാര ിൽ
ദ ിണവഴി ഉ ാ ി ണെമ നി യി . ഒ ദിവസം തി മന െകാ ടി എ
ി നി കാ െവ ി ട ിയേ ാൾ “പാറേമൽ ാ ് ” എ സി മായ അവിെട
ഭഗവതീേ ിെല െവളി ാ ് വാ ം ചില ം ധരി ിെ ാ തി ാെക
െച ്, “ഇെതെ അ െ ജടയാ ്; ഇതി െന െവ ി ളയാൻ പാടി ” എ േകാപഭാ
വേ ാ ടി പറ . അേ ാൾ തി മന െകാ ് “ഞാനിെതാെ െവ ി ളയി ് ഇവി
ടം െവടി ം ി ംവ ി ഇ വി ാനാ ് നി യി ിരി ്. അനാവശ മായി
ഒ ം പറയാെത െപാേ ാ, അതാ ് ന ്. ടി ൽ ാൻ വ ് േ ിൽ കട ്
വട ാഥെ ബിംബം ഇള ി റി റ കള േ ാൾ നീ ം നിെ അ ം എവി
െടേ ായി ?” എ ് അ ളിെച . ഇ േക േ ാൾ െവളി ാടി േകാപം റ ടി
വർ ി . ൽഒ ടി ക . “ആഹാ, ഉ ി എേ ാ കളി , അേ ? അ ഭവം
കാണി തരാം” എ പറ െകാ ് അയാൾ തലെവ ിെ ാളി ാൻ ട ി. െവളി
ാടിെ വാൾ ർ യി ാ തായി െകാ ് തല ന േപാെല റി ി . അേ ാൾ
തി മന െകാ ്, “നീ വിചാരി ാൽ നേ ാ ് എ െച ാൻ കഴി ം? ആ വാളി ർ
യിെ ിൽ ർ വാൾ എെ ക ി ്. ഇതായിരി ം ന ് ” എ ളിെ ി
തി മന ിെല ൈ യിലി പ ിവാൾ തി മന െകാ തെ െവളി ാടിെ
ശിര ിൽവ ചില െകാ ിയിറ ി. ആ വാൾ ന േപാെല ർ തായി തി
നാൽ െവളി ാടിെ ശരീരം ണ ിൽ ര ായി പിളർ നില പതി . അതിെ
േശഷം തി മന െകാ ് അവിെട ായി കാ കെള ാം െവ ി ളയി െവടി ാ
ി ് േ ി ം ദ ിണവഴി ഉ ാ ി . അതിനാൽ അവിെട ജന ൾ
ഗതാഗതസൗകര ം നിർഭയത ം സി ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 371

ിയ ൈനത ാര ് അ ാലംവെര അവർ സവി സ തി ാകാെത

യി തിനാൽ അത ം മന ാപേ ാ ടി “സ ത ർ മായി വ ം ചില സൽ ർ
ൾ െച ാൽ െകാ ാമായി ” എ ് അവർ തി മന റിയി . അ േക ് ശ ൻ
തി മന െകാ ്, “അതിെന ാ വിേരാധം? വിെ ഇ ംേപാെലെയാെ െച ാ
മേ ാ” എ ് അ ളിെ ക ം അവ െട ഇ കാരം പലവിധ ി ദാനേഹാമാദി
സൽ ർ ം ാ ണർ പരെ സദ ം തി ഹ െമ ാം ിവേപ ർവ ത
െ നട ി ക ം െച .
ഇവെയ ാം നട ിയതിെ േശഷം റ ദിവസം കഴി ി ശ ൻ ത രാൻ തി മ
ന െകാ ് ണി റെ ി. ഒ ദിവസം അവി ് ചി രാ ി െട തി
ാെക എ ിയ സമയം ത രാ ി, “ ി ി പാറേമൽ ാവിെല െവളി ാടിെന
െകാ എ േക . ഭഗവതിേയാ ് ഇ െന െച ാേമാ? ഇനി ഇ നിമി ം എെ ാ
മനർ ളാണാേവാ ഉ ാ ്? ഈശ ര ാേരാ ം മ ം കളി ് ഒ ം ന ത ”
എ ളിെ . അതി മ പടിയായി ശ ൻ തി മന െകാ ്, “ഞാൻ ഭഗവതിേയാ ്
യാെതാ ം െച ി . ഞാൻ െകാ ് േകാമരെ യാ ്. അവൻ അനാവശ മായി
ിെ ാ വ ചില അസംബ ൾ പറ ക ം ചില ധാർ ൾ കാണി ക ം
െച . അ െകാ ാ ് ഞാന െന െച ്. അ നിമി ം ഭഗവതി ് എേ ാ ് ഒ
വിേരാധ ം േതാ ക മി . ഇവിെട ഒരനർ ം സംഭവി ക മി .”

ത രാ ി: ആെ , ഇനി േമലാൽ ഇ െന സാഹസെമാ ം വർ ി ്. ഇതി

െ െയാെ ഫലം എെ ി ം ഒരി ൽ അ ഭവിേ തായിവ ം.
ശ ൻ തി മന െകാ ്: ഈശ രവിേരാധം വര വ ം ഞാെനാരി ം യാെതാ
ം വർ ി കയി . ഇ വെര വർ ി ി മി . േ ിൽ ായി
കാ ് കളയി ് ദ ിണവഴി ഉ ാ ി െകാ ് ഈശ ര സാദമ ാെത
ഈശ രവിേരാധം ഒരി ാകാനിടയി േ ാ.
ത രാ ി: സ തി ാകാനായി ി ി വളെര സൽ ർ ൾ െച ി
െവ േക വേ ാ. ഇവിെട ന ം സ തി മായി േ ഇരി ്? അതി
നായിെ ാ ം െച ി ി േ ാ. ഇതിെനാ ം െച ി ാെത മേ ് നട ി ്
ന ായി . ന െട കാര ം കഴി ി േ മെ ാം േവ ്?
ശ ൻ തി മന െകാ ്: ചി ഇ െന അന ഥാ ശ ി ്. ആ സൽ ർ
െള ാം ഞാൻ െച ി ടിയായി . പേ വി സ തി ാകാനാ
യി ാെണ ് ം ജന ം വിചാരി ിരി ാം. അ െകാ ന െ ാ ്?
ന െട തൽ െചല ് െച െച ി സൽ ർ െട ഫലം അന ാർ ്
അ ഭവി ാൻ കഴി േമാ? “െപാ ൾ േപാ ിട ണ ം” എ േ അഭി വ
ചനം? ിെ വ ിൽ നന ാൽ ഫല ാ കളിലേ ? അ േപാെല
വി േവ ി എ ് പറ െച ി സൽ ർ െട ഫല ാ ് ഇവി
െടയായിരി ം.
372 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ഇ െന അ ളിെ ചി രാ ിെയ സ തി ി ക ം സേ ാഷി ി ക ം

െച ി ് അവി ് തി ിൽനി ് എ ക ം െച .
ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് നായാ ിനായി ഒരി ൽ ഒ വന ിൽ എ
ിയ സമയം ഒ ലി തി മന ിെല േനെര ചാടിെ . തി മന െകാ തത് ാലം
അ െമാ പരി മി . എ ി ം ഉടൻ ൈധര െ അവലംബി ക ം ൈ യി ാ
യി ഇര ഴൽ േതാ ിൽ നി ് ഒ നിറ ഒഴി ക ം ആ െവടിേയ ലി തൽ
ണം നില വീ ക ം െച . തി മന ിെല സഹായ ിനായി േവെറാ െവടി ാരൻ
െട ായി . ലിെയ ക മാ യിൽ അവെന കാണാതായി. ലിെയ െകാ തി
െ േശഷം തി മന െകാ ് അവൻ എവിേട ് േപായി ഒളി െവ ് അറിയാനായി ് നാ
വശേ ം േനാ ി. അേ ാൾ അവൻ ഒ മര ിെ കളിൽനി ് ഇറ ിവ
ക ്. തെ േദഹര ായി താൻ െകാ വ വൻ അ േനാ ാെത സ േദഹ ര െയ
മാ ം ക തി വർ ി തിനാൽ തി മന ിേല ് അവെ േപരിൽ വളെര അ ീതി ം
േകാപ ായി. അതിനാൽ തി മന െകാ ് തെ േതാ ിെ മേ ഴലി ായി
നിറ അവെ േനെര ഒഴി ക ം അവ ം ച നില വീ ക ം ഉടെന തി മന
െകാ ് നായാ ് മതിയാ ി േകാവിലകേ ്എ ക ം െച .
973-ആമാ നാ നീ ിയ തി വിതാം ർ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ്
ഒരി ൽ ആ വാ െകാ ാര ിൽ എ െ ി ാമസി ി േ ാൾ ഒ ദിവസം മ ാ
സമയ ്, ക ിൽ ഒ പീലി ം മലിൽ ഒ വലിയ ഭാ ം വഹി ക ം ധാ
രാളമായി വളർ ി തല ടി െക ിവ ക ം െച ി ഒ മ ഷ ൻ അവിെട സമീപ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 373

ഒ മലയിൽനി ് ഇറ ി ഴയിേല ് വ ക ം െകാ ാര ി വട വശ

മണൽ റ ്, പീലി ം ഭാ ംവ ി ളി ം നിത കർ ാ ാനാദിക ം കഴി
തിെ േശഷം ആ മണൽ റ തെ ഒര ി, ഭാ ിൽ നി ് അരി ം വിറ ം
പാ െമ ് സ യംപാക ം ഉ ം ള ം മാ ം ി ഭ ണ ം കഴി ി പാ ം േത ്
ി ഭാ ിൽവ െക ി ആ ഭാ ം പീലി െമ െകാ ് വ വഴിെയ തെ
േപാ ക ം െച . രാമവർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് ഇെത ാം ക െകാ ാ ്
െകാ ാര ിൽ എ ിയി ്. ആ മ ഷ ൻ തിരി േപായി ഴി േ ാൾ മഹാരാ
ജാ ് തി മന െകാ ് അ ൽ നി ി േകശവ ി ദിവാൻജിേയാ ്, “ആ മണൽ
റ ് അരിവ ് ഊ കഴി േപായ മ ഷ ൻ ആരാെണ ് മന ിലാേയാ?” എ ക ി
േചാദി . “അടിയ മന ിലായി ” എ ദിവാൻജി തി മന റിയി േ ാൾ തി മന
െകാ ്, “അ ന െട െപ ട ിൽ ീ ാ ്. അവിടേ വ ാ കാര ം ഒ മി
. ഇ െന ഒ േനരം കഴി ാൻ എ ാൽ സാധ മ . ഇനിെയാ ദിവസം ഇേ ാ ം
വര ാേയ ാം. അതിനി എ ാണാേവാ? എ ാവ ം ക തിയി െകാ ണം. ആള
റിയാെത അബ െമാ ം പ ാനിടയാക ്എ ളിെ . പിെ നാല ദിവസം കഴി
േ ാൾ ഒ ദിവസം ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്, ആ വാെ ാ ാര ിെല
ി, രാമവർ മഹാരാജാ തി മന ിെല കാ ക ം റ േനരം പര രം സംഭാഷണം
െച ി തിെ േശഷം തിരിേയ എ ക ം െച .
ഒരാ ിൽ ഇടവ ാതിയി , മി ന ാതി കഴി ി ം മഴെപ ാതി തിനാൽ ിവ
േപ ർ തലായ ല ളി ജന ൾ ടി ശ ൻ തി മന ിെല അ ൽ സ ടമറി
യി . ഉടെന തി മന ് െകാ ് ിവേപ െര ി വാധ ാൻ ന രി തലായ മഹാ
ാ ണെര തി ാെക വ ി, “മഴ െപ ി ാൻ വ ം മാർഗ േ ാ?” എ ക ി
േചാദി . “ജലജപം ട ിയാൽ പ ദിവസ ിനകം മഴ െപ ം” എ വർ തി മന
റിയി . വ ാ ണർെ ാെ അതിേകമമായി സദ ം ദ ിണ മായി പിേ
ദിവസം തെ ജലജപം ക ി ട ി . അ െന പതിെനാ ദിവസം കഴി ി ം മഴ
െപ ി . പ ാം ദിവസം ജലജപ ി സമയമായേ ാൾ തി മന െകാ ് വാ
രി ിടി ജലജപ ല ് എ ക ം ന രിമാെര ക ി വിളി ് “ജലജപം ട ീ ്
ഇ ്പ ാം ദിവസമായിരി . ഇ വെര മഴ െപ ി . ഇ ം മഴ െപ ാ പ ം
നി െളയാെര ം െവ െത വി യ കയി . എ ാവ ം ന േപാെല ക തിെ ാ ണം”
എ ളി െച ം െച . ക ന േക േ ാേഴ ം ന രിമാർ ഭയ ം വ സന ം പരി
മ ം കലശലായി. ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് േകാപം വ ാൽ ക െവ ി
ളയാ ം മടി ആളെ ് എ ാവർ ം അറിയാമായി െകാ ് ന രിമാെര ാവ
ം ഭ ിേയാ ടി ഈശ രെന രി െകാ ് മന ി ി ജലജപം ട ി. അ െന
റ േനരം കഴി േ ാേഴ ം കാർേമഘം െകാ ് ആകാശമ ലം നിറ ക ം അതിേകമ
മായി മഴെപ ട ക ം െച . തി മന െകാ ് സേ ാഷി ് അ ന രിമാർെ
ാവർ ം പതിവിലിര ി ദ ിണ കഴി ് അവെര സേ ാഷി ി ക ം അ തൽ ട
ം ടാെത ധാരാളമായി മഴ െപ ട ക ം െച .
374 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ഒരാ ി നാൾ ദിവസം ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് പതി സമയ ് അ

േത ി ് എ ാെതയി തിനാൽ വലിയ (ചി ) ത രാ ി ം മ ത രാ ാ
ം കാ ി . അ െന വളെര േനരം കഴി േ ാൾ ശ ൻ തി മന െകാ ് എ
ക ം അവി ംമ ത രാ ാ ം അ േത ിനിരി ക ം െച . ഉടെന പതി
േപാെല ശ ൻ ത രാൻ തി മന ിേല ് വിള ിെ ാ ി ് വലിയ ത രാ ി ം അ
േത ിനി . പിെ വലിയ ത രാ ി “ ി ി ഇ ി താമസി െത ാ ്?”
എ േചാദി .

ശ ൻ: ഇ രാവിെല ഞാൻ ളി ാനായി റെ േ ാൾ ഒ മാ ിള ഒ പ വിെന

അറ എ േക . എ ാൽ അവെ കഥ കഴി ി ാവാം ളി എ വിചാരി ്
ഉടെന േപായി, അേന ഷി ് അവെന പിടി ടി െകാ തിെ േശഷമാ ് ളി ്.
അ െകാ ് സ ം താമസം പ ിേ ായി.
ത രാ ി: ക ം! ഇ ് ആ റ ാളായി ് ഇ െന െച ് ഒ ം ന ായി . സൽക്
കർ ം െചേ ദിവസം ർ ം െച ാേമാ? നരഹത തെ ക ം! വി
േശഷി ് ജ ന ദിവസം അ മഹാക ം തെ .
ശ ൻ: ജ ന ദിവസം േഗാഹത െച ന താേണാ? അ ന താെണ ിൽ
ഞാൻ െച െത തെ .
ത രാ ി: അവൻ െച ന ായി . എ ി ം അതിെ പാപം അവനേ അ ഭവി
്?
ശ ൻ: ചി േ , അതി റ േഭദ ്. അവൻ െച പാപമവന ഭവി മായിരി ാം.
എ ി ം അ േക ി ് ഞാെനാ ം െച ാതി ാൽ അ ം പാപമേ ? അ ഞാൻ
അ ഭവിേ തായി വ മേ ാ. യഥാ മം ശി ാര കൾ െച ് ഈ രാജ
നീതി നട ാ മതല എനി ാ ്. അ ഞാൻ െച ാതി ാൽ പരേലാക
െച േ ാൾ അതിെന റി ് എേ ാ േചാദി ാൻ ആ േ ാ. അ െകാ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 375

എെ കാല ് ഇ കാര ത ം രാജ ് ആ ം െചയ്വാൻ ഞാൻ സ തി

ി . ഇ െന അ ളിെ െകാ ് അ േത ം കഴി ് അവി ് അവിെടനി ്
എ ി.

സി നായ ിവേപ ർ രം ശ ൻ ത രാൻതി മന ിെല ാല ് അവി

െ ക ന കാരം ഉ ാ ിയതാ ്. അതി ് അവിെട അ െന ഒരാേഘാഷ
ായി ി . ഒരി ൽ തി മന െകാ ് ിവേപ െര ി താമസി ി
േ ാൾ ആ േദശ ാെരെയ ാം തി ാെക വ ി, “ഇവിെട ആ േതാ ം േമടമാസ
ിൽ രം ഒരാേഘാഷദിവസമായി െകാ ാടണം; അതി നാ കാർ തി വ ാടി, പാറ
േമ ാ ് ഇ െന ര ഭാഗമായി പിരി ശാ ാ തലായ േദവ ാെര ം എ ി
വട ാഥേ സ ിധിയിൽ െകാ വരണം; അവയിൽ തി വ ാടിയിൽനി ം പാ
റേമ ാവിൽനി എ കൾ ധാന ളായിരി ണം’ ഈ വക േവ
പണം ജന ൾ വീതിെ െചല െച ണം; പിെ േവ സഹായ െള ാം നാം
െച ത ക ം െച ാം” എ ളിെ ക ംഎ സംബ ി ം മ ം േവ
റക ം ചട ക െമ ാം േത കം േത കം ക ി ക ം െച . ജന െള ാവ ം ആ
ക നെയ സ തി ക ം ആ ആ ിൽ െ രമേഹാ വം ട ക ം െച . ി
വേപ ർ ര ി ് ഇേ ാ ം ടർ വ ച വ െള ാം ശ ൻ തി മന െകാ ്
അ ക ി നി യി ി വയാ ്. രം ട ിയ കാലം തൽ ആജീവനാ ം അവി
ടി എ ിയി ാ ് ആ മേഹാ വം നട ിയി ്.
376 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

തി മന െകാ ് രം സംബ ി മ ം ച ംെക ക ം െച െകാ ് ര

മാസേ ാളം ിവേപ ർതെ എ ി ാമസി േപായ െകാ ് അ ാല ്
അ രാൻ േകാവിലകേ െചലവി പണം അയ െകാ തി ് അവിേട
സാധി ി . അതിനാൽ വലിയ ത രാ ി തെ ിമാേരാ ്, “ ി ി ന െട കാ
ര ം മറ േപായിരി േമാ? െചലവി പണം ഇ വെര അയ ത ി േ ാ. ഇനി എവി
െട നിെ ി ം റ പണം കടം വാ കതെ ; അ ാെത നി ിയി േ ാ” എ ളി
െ . അേ ാൾ െകാ ത രാ ിമാർ, “അ ് ഇ െനതെ പ ണം. അ ഓ െയ
മ ിലധികം വാ ി ്എ തലയിൽ വ തിെ ഫലമാണി ് ” എ തി മന
റിയി . അ േക ് വലിയ ത രാ ി, “അ ശരിയാ ്. ആെ , ഇനി ി ി ഇവിെട
വ ാൽ ഞാൻ മി കേപാ മി , നി യം തെ ” എ ം അ ളിെ . രം കഴി തി
െ േശഷം ശ ൻ തി മന ിേല ് ഈ സംഗതി (പണം അയ െകാ ി എ
് ) ഓർ വ ക ം ഉടെന ണി റ ് എ ക ം തൽ ണം വലിയ ത രാ ി
െട തി ാെക എ ി, ഒ ട സർ ം (സ ർ ംെകാ ാ ിയ ്) ാദ
ി ൽ െചാരി സാ ാംഗമായി നമ രി ി ്, “ചി േ , എനി റെ ാ അ ാളി
ം പ ിേ ായി, അ ് അവി ് സദയം മി ണം. െചലവി പണം പലിശേയാ
ടി െകാ വ ി ്”എ ളിെ ക ം പണം തി ാെക വ ക ം െച . അേ ാൾ
ത രാ ി, “എനി ി ി േയാ യാെതാ രസേ മി . പണ ി തൽ ാല
ായ ി െകാ ം എെ ഗതിെകാ ം സ മായി വ ം മന ിൽ േതാ ിയി
െവ ി ം ി ി െയ േ ാൾ െ അെത ാം തീർ േപായി” എ ളി
െ . ശ ൻ ത രാൻ അ േക സേ ാഷി ക ം ഉടെന തി ാെകനി ് എ
ക ം െച .
ശ ൻ ത രാൻ തി മന ിെല ാല ് തി വിതാം ർ രാജ ം വാണി ്
973-ആമാ നാ നീ ിയ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ായി എ ് ൻ
് പറ ി േ ാ. അവി െ ദിവാനായി േകശവപി ഒരി ൽ ആ മഹാരാജാ
തി മന ിെല അ ൽ, “വ കാര ം െകാ ിരാജ ം ടി പിടി ട ിയാൽെ ാ ാ
െമ ് അടിയ ് ആ ഹ ് ” എ റിയി . അേ ാൾ മഹാരാജാ തി മന െകാ ്,
“ഇേ ാഴെ െപ ട ിൽ ിെല കാല ് അ ് അസാധ ംതെ യാ ്. സംശയ
െ ിൽ േകശവൻ െകാ ിയിേലാളം േപായി അവി െ സ ഭാവം ആക ാെട ഒ ് അറി
േപാ ” എ ളിെ . അ തെ േകശവപി ദിവാൻജി െകാ ിയിേല റെ
. ണി െറെയ ി, ശ ൻ തി മന ിെല ഒ ക ാൽെകാ ാെമ ് അവി െ
േസവക ാരിെലാരാൾ ഖാ രം തി മന റിയി ക ം തി ൻപാെക െച ാൻ ക ന
യാ ക ം െച . േകശവപി ദിവാൻജി കാണാനായി െച സമയം ശ ൻ തി മന
െകാ ് ിൽ വാ രി ിടി കളിേ ാ യിൽ ലാ ിെ ാ ിരി കയായി .
തി മന ിെല ക േ ാൾ െ ദിവാൻജി െട േദഹം വിയർ ക ം വിറ ട ക ം
െച . അ െച ാൻ ഭയം േതാ കയാൽ അകെല നി വ ി . അേ ാൾ തി മന
െകാ ് “എ ാ െര നിൽ ്? അ വ ” എ ് അ ളിെ കയാൽ േകശവപി
വളെര ഭയേ ാ ടി അ െച ക ം തി മന െകാ ് ശല ാന രം “േകശവ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 377

െന ക ാൽെ ാ ാെമ നാം വളെര നാളായി വിചാരി . ഇേ ാൾ കാണാൻ സംഗ

തിയായ ് സേ ാഷമായി. േകശവെന നാം ന െട സ മാളായി ാ വിചാരി ്”
എ ളിെ ക ം ൈ യിലി വാ ം ര ൈക ം വീര ംഖല ം ഒ
പാ ം ക ി െകാ യാ യയ ക ം െച . േകശവപി സേ ാഷേ ാ ം ഭയ
േ ാ ം ടിയാ ് സ ാന ൾ വാ ിെ ാ തി ൻപിൽനി േപായ ്. അേ ഹം
തി വന രെ ി മഹാരാജാ തി മന ിെല തി ൻപാെക െച േ ാൾ, “എെ
ാമാ ് േകശവൻ േപായി വർ മാന ൾ. േകശവെ ആ ഹം ഫലി േമാ. എ
േതാ ?’ എ ക ി േചാദി . “ആ തി മന ിെല കാല ് അസാ ം തെ യാ
് ” എ േകശവപി തി മന റിയി ക ം “അ ഞാൻ ൻേപ തെ പറ ി
ിേ ? അേ ഹ ിെ അ ൽ േകശവെ വിദ െയാ ം പ കയി . അേ ഹം ഒ
രാജസിംഹമാ ് ” എ ് അ ളിെ ക ം െച .
അന രം റ കാലം കഴി േ ാൾ വലിയ രാൻ തീെ . ആ വലിയ ത രാ
ി ചി ആയി െവ ി ം െപ െയേ ാെലതെ യാ ് ശ ൻ തി മന െകാ
വിചാരി േപാ ്. അതിനാൽ ശവസം ാരം തലായതി ് അവി ടി ക ം തി
വ ളി (പി ം) അടിയ ിരം േകമമായി നട ക ം െച . ഒ െകാ െ പ ിദീ
ശ ൻ തി മന െകാ ം യഥാവിധി ആചരി . തി മാസമടിയ ിരം എറണാ ള
വ ് വളെര ഭംഗിയാ ം െകേ മമാ മാ ് ക ി നട ിയ ്. ഇ െന േകമമായിെ ാ
തി മാസം ഇ ായി ിെ ് അ വിെട ടിയി സകല ജന ം സ തി
. എ ി ം ആ തി മാസ ി സ മായി ് ഒരാേ പം വ ടി. സദ വക േവ
പ സാര ് ഏ ി ി ് െകാ ിയിൽ ഒ വലിയ ക വട ാരനായി േദവേരശ ി
378 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ണി എെ ാ െകാ ിണിെയ ആയി . അയാൾ പ സാര യഥാകാലം എ ി െകാ

ാെതയി തിനാൽ സദ ് പ സാര വിള ാൻ സ ം താമസം വ േപായി. വിള ി
യേ ാൾ ധാരാളം വിള ിെയ ി ം അ േവ സമയ ായി എ ചില ാ ണർ
ആേ പം പറ . ആ ആേ പം തീർ തിനായി ശ ൻ തി മന െകാ ് ന രി
ാട ാർ ് നാ ം ന രിമാർ ം, എ ാ ാർ, തി ാട ാർ തലായവർ ര ം
പരേദശ ാ ണർ ് ഒ ം അ ലവാസികൾ ് അര ം പാവീതം തി ഹംെകാ
. തി ഹം പതിവിൽ തൽ കി ിയേ ാൾ എ ാവർ ം വളെര സേ ാഷമായി.
േ ആേ പി ി വർ തെ ം പിെ തി ട ി. ിവേപ ർ വാധ ാൻന
രി, ൈവദിക ാർ, ാർ തലായി തി മാസമടിയ ിര ി വ ടിയി
േയാഗ ാർെ ാം പിേ ദിവസം വൻ റി സദ കഴി തിെ േശഷം തി മന െകാ
് യഥാ മം സ ാന ം ക ി െകാ ് സേ ാഷി ി ് അവെര ം യാ അയ ്.
അ ് അ ാഴമ േത കഴി പ ി ി ്എ ാറായേ ാൾ പണി വലി
യക ി ാെന തി ൻപാെക വ ി, “േദവേരശൻ പ സാര സമയ ി ് എ ി ത
ി ിെ വിവരം പണി ം അറി ിരി മേ ാ. അവെ പാർ ് െകാ ിയിൽ
േകാ ക ാകയാൽ നെ ാ ീ ് എ േവണെമ വിചാരി ായിരി ണം അവൻ
അ െന െച ്. അതിനാൽ നാെള രാവിെല ഞാ ണ േ ാൾ കണി കാൺമാൻ ത
വ ം അവെ തല എെ ൻപിൽ െകാ വരണം. െകാ ിയിൽ േകാ വാതിൽ അട
തി ൻ ് അക കട ണം. അതിനാൽ ഇേ ാൾ െ െപാേ ാ . ഞാൻ ഉറ ാൻ
േപാ ”എ ളിെ ി പ ി റി ിെന ി.
ഇവിെട െകാ ീേ ാ െട ം േദവേരശ ിണി െട ം ിതിെയ ി സ ം വിവരി
േ ിയിരി . ഇേ ാൾ ി ീ െകാ ി എ പറയെ ലം പ ് െകാ ീരാ
ജാവിെ വകയായി . േപാർ ഗീ കാർ ആദ ം െകാ ിയിൽ വ സമയം അവ െട
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 379

അേപ കാരം ആ ലം രാജാ ് അവർ ് െകാ ം രാജാവിെ അ മതിേയാ

ടി അവിെട ഒ േകാ െക ി ക ം െച . േകാ െട പടി ാ വശം സ ം വട
വശം അഴി ം ( ഖ ം) കിട ാ ി ക ംര േകാ വാതി ക ാ ി ്
േകാ വാതിൽ െല ാം പ ാള ാ െട കാവേലർെ ക ം െച ി . പ മണി
തൽ നാ മണിവെര േകാ വാതി കൾ അട ി ക പതിവായി തിനാൽ ആ സമയ ്
ആർ ം േകാ ക നി റേ ം അകേ ം ഗതാഗത ൾ െചയ്വാൻ നി
ിയി ായി . േകാ വാതി കൾ അട ി സമയ ളിൽ േകാ ക ം പ ാള ാ
െട കാവ ായി . േപാർ ഗീ കാർ അവിടം വി േപായതിെ േശഷം ആ ലം
ല ാർ ൈകവശെ ി. അവ ം ഏകേദശം ആ െകാ േ ാളം േപാർ ഗീ കാ
െരേ ാെല ൈസന സേമതം അവിെട ാർ ി . ല ാർ അവിെടനി േപായതി
െ േശഷമാ ് ആ ലം ഇം ീ കാ െട ൈകവശമായി ീർ ്. തദന രം േകാ
നശി േപാ ക ം ആ ല ി “ ി ീ െകാ ി” എ നാമം സി ി ക ം െച .
ഇ കാരമാ ി ീ െകാ ി െട ചരി ം. ഇനി േദവേരശ ിണിെയ റി പറയാം.
േദവേരശ ിണി വലിയ ധനവാ ം പല ല ളിൽ ക വടം നട ി വ ി
ആ ം െകാ ിണിക െട ധാനെ േദവ ലമായ തി മലേദവസ ിെല അധികാരി
മായി . എ മാ മ , സകല െകാ ിണിക ം അയാ െട വ തിയി മായി .
അയാ െട ശ ള ിൽ കാര ാ ം കണെ കാ ം മ ാ ം േശ ക ാ ം
മ മായി അേനകം േപ ായി . അയാ െട ധാനെ ക വട ല ം ഭവന ം
െകാ ിയിൽ േകാ ക ായി തിനാൽ അയാൾ െകാ ീരാജാവിെനേ ാ ം ഭയ ം
ബ മാന ം ഉ ായി ി . അ ാല േകാ ല ാ െട ൈകവശമായി തി
നാൽ അവെര റി മാ േമ അയാൾ സ ം ബ മാന ായി . ഇ കാരമായി
േദവേരശെ ിതി. ഇനി ത ിൽ േവശി ാം.
ക ന േക മാ യിൽ വലിയക ി ാൻ തെ അരവാ ം റ പണ ം എ െകാ
് ഒ വ ിയിൽ കയറി െകാ ിയിൽ ഇറ ക ം േകാ വാതിൽ അട തി േകാ
ക കട ക ം െച . ക ി ാൻ പാ ികശാലയിൽ െച േ ാൾ േദവേരശൻ
അ െ പിരിവിെ ം വര െചല ക െട ം കണ കൾ പരിേശാധി െകാ ിരി
കയായി . േദവേരശൻ ക ി ാെന ക ടെന (ഒ കേസര ി ാണി ി ് ) “യജ
മാനൻ ഇവിെട ഇരി ാമേ ാ. എ ാ ഈ രാ ിയിൽ ഇേ ാ റെ ്? വിേശഷി
വ കാര േ ാ?” എ േചാദി .

ക ി ാൻ: റ പ ി ് അത ാവശ മായി ാ ് ഞാൻവ ്.

േദവേരശൻ: ഇതി യജമാനൻതെ ി ി വരണെമ ി ായി . ഒരാെള അയ
ാൽ േവ സാമാന ംെകാ ഞാനേ ാ വ മായി േ ാ.
ക ി ാൻ: ഞാൻതെ വ വാ ിെ ാ ് െച ണെമ ാ ് ക ന. വ വെര മയ
ാൽ ശരിയാ കയിെ ാ ് തി മന ിെല വിചാരം. ഉടെന േവണെമ ം ഞാൻ
തെ േവണെമ മാ ് ക ി ്. ക നയായ ം ഇേ ാളാ ്. അതിനാലാ ്
ബ െ ഞാൻതെ േപാ ്. ആെ , പെ , േനാ െ .
380 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

േദവേരശൻ: താ തരം പ കൾ മാ േമ ഇവിെട ഇരി . േമൽ രം പ കെള ാം മാ

ളിക െട കളിലാണിരി ്.
ക ി ാൻ: അധികം േവ േമൽ ര ിലാ ്. താ തര ി ം റ േവണം.

ഉടെന േദവേരശൻ താ തരം പ ് ക ി ാൻ പറ ിടേ ാളം റി െകാ ി േമ

രം പെ തിനായി ക ി ാേനാ ടി മാളിക െട കളിലെ നിലയിേല
േപായി. അവിെട െച ടെന േദവേരശൻ വിേശഷെ ചില പ തര െള േമശ
റ വ ക ം ര േപ ം ഓേരാ കസാലയിലി െകാ സംഭാഷണമാരംഭി ക ം
െച .

േദവേരശൻ: പ സാരെയ ി ാൻ സ ം താമസം വ േപായ െകാ ് എെ േപരിൽ

തി േ ടായിരി ം. അേ ? എെ േജാലി ിര കൾെകാ ഞാന ാര ം
അ ാളി േപായി. ഓർ വ ടെന െകാ യ ക ം െച .
ക ി ാൻ: തി േ െടാ ം സാരമി . നി െളാ തി ാെക െച ാൽ അെതാ
െ തീ ം.
േദവേരശൻ: എെ താമസം ആ ത രാെ രാജ ായി െ ിൽ എെ കഥ ഇേ ാൾ
കഴി മായി . ഈ േകാ ക ായ െകാ ് ഒ ം ഭയം േതാ ി .

ഇ െന ഓേരാ പറ െകാ ിരി തിനിടയിൽ ക ി ാൻ ഉപായ ിൽ അര

വാെള ് േദവേരശെ ക ി ് ഒ െവ െകാ . തൽ ണം തല റി ് താെഴ
വീ . ക ി ാൻ ആ തല ഒ പ ിൽ െപാതിെ െകാ േപായി താഴേ
േപാ . േദവേരശൻ താഴേ ് ഇറ ിവരാതി തിനാ ം രാ ി വളെര അധികമായി
െകാ ം അയാൾ മാളിക െട കളിൽ കിട റ കയായിരി െമ വിചാരി ്
അയാ െട ത ാ ം മ ം താഴ കിട റ ി. ക ി ാൻ േദവേരശെ തല ംെകാ ്
അേ ാൾ െ അവിെട നി ിറ ി. േകാ വാതിലി സമീപം ഒ ല െച ി
. നാ മണി േകാ വാതിൽ റ ഉടെന റ ിറ ി, അേ ാ േപായ വ ിയിൽ
െ കയറി ക ി ാൻ എറണാ ളെ ക ം േകാവിലക െച േ ാൾ തി മന
െകാ പ ി ണർ ി ി ായി തിനാൽ േദവേരശെ തല പ ിൽനിെ
പ ിയറവാതിൽ ൽ െക ി ീ ് പ ി ണരാനായി കാ നിൽ ക ം െച .
റ സമയം കഴി േ ാൾ തി മന െകാ ് പ ി ണർ പ ിയറവാതിൽ
റ . ആ സമയം തി മന െകാ ് ആദ ം േദവേരശെ തല ം ര ാമ ് വലിയ ക ി
ാെന മാ ് കണി ക ്. തി മന െകാ ് ഏ ം സേ ാഷി ് ക ി ാേനാ ്,
“പണി ർ റ ി ിയിരി ം, എ ി ം വിചാരി കാര ം സാധി വേ ാ; വളെര
സേ ാഷമായി. പണി ർ വലിയ ധീര ം ന ര ംതെ സംശയമി ” എ ളിെ
.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 381

ക ി ാൻ: ഇെതാ ം അടിയെ ധീരത ം രത ം സാമർ ം മ ം െകാ ് സാ

ധി ത . തി മന ിെല ക ന െട ശ ിെകാ മാ ം. ക ന െ ിൽ
ഇതിെന ാൾ വലിയ കാര ൾ സാധി തി ം ആർ ം കഴി ം.
തി മന െകാ ്: ആെ , പണി ർ ഇ െല ഒ ം ഉറ ിയിരി യി േ ാ. േപായി ിട
റ റ . എെ ളി ം ഊ ം കഴി േ ാൾ പണി െര ഇവിെട കാണണം.
ഇേ ാൾ െപാേ ാ .

ക ന േക ടെന ക ി ാൻ തി ാെക നി ് േപാ ക ം തി മന െകാ ് േദ

വേരശെ തല ഉടെന കായലിൽ െക ി ാ ി ി ് നീരാ ളി, അ േത തലായതി ്
എ ക ം െച .
തി മന െകാ ് അ േത കഴി ് എ ിയേ ാേഴ ം വലിയ ക ി ാൻ
തി ാെക എ ി. ക ി ാെന ടെന തി മന െകാ ് “പണി ർ റ
ടി ി േ ിയിരി . േദവേരശെ ാഭവ ം താപ ം നിമി ം െകാ ിയി
െകാ ിണികെള ാവ ം തെ ഏ ം ഗർ ി ാരായി ീർ ി ്. അതിനാൽ െകാ
ിയിൽ േപായി സകല െകാ ിണിക െട ം അവ െട േദവസ ിെ ം സകല ജംഗ
മസ ം െകാ യി ് ിവാരി ഇവിെട െകാ വരണം. ഇതിേല ് ആവശ
ൈസന െള െട െകാ െപാേ ാ ” എ ളിെ . വലിയ ക ി ാൻ ഉടെന ൈസ
ന സേമതം െകാ ിയിെല ി െകാ ിണിക െട സ ം േദവസ ംവക മാ സകല
സ ം െകാ യി ് ിവാരി ട ിയേ ാൾ െകാ ിണികെള ാം പരവശരായി
ീ ക ം അവ െട വി ഹം ടി ക ി ാൻ ഇള ിെയ െകാ േപാേയ െമ
ശ ി ് അവരിൽ ചിലർ ആ വി ഹമിള ിെയ ം െകാ ് തി വിതാം റിെല ി
അഭയം ാപി ക ം െച . ക ി ാൻ അവ െട ഭരണിപാ ം െപാൻെവ ി
ം പണ ം ര െമ ാം െകാ േപായി തി ാെകവ . ഉടെന തി മന െകാ ്,
“ഇവെയ ാം ന െട ഈ വ ിൽ െകാ േപായി ി െ ”എ ക ി ക ംക ി
ാൻ അവെയ ാം ഈ വ ിൽ ഏ ി ക ം െച . “തി മല േദവസ ം വക” എ
േപ െവ ീ പാ ം മ ം ഇേ ാ ം ണി റ ഈ വ ിൽ കാ ്.
ഒരി ൽ ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് തി വന രം പ ണ ം രാമവർ
മഹാരാജാ തി മന ിെല ം ഒ കാണണെമ ് നി യി ് അെ ത ാേരാ ം
ടി അേ ാെ െ ി. അവി ് തി വന രെ ിയ ് ഒ ദിവസം െവ ാൻ
കാല ായി . ആദ ംതെ മഹാരാജാവിെന ക കളയാെമ നി യി വലിയ
െകാ ാര ിേലെ ി. അേ ാൾ, മഹാരാജാ തി മന െകാ പ ി ണർ
റേ െ ിയിെ ം അതി ് ഏകേദശം ര നാഴിക ടി താമസ ാേയ
ാെമ ം തവണ ാരൻ പറ കയാൽ മഹാരാജാ പ ി ണ േ ാേഴ ം ചില
ല ൾ ക ി തിരി വരാെമ നി യി ് ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് ഉട
െന അവിെടനി റെ . അവി ് ഓേരാ ല ൾ ക ് േമണ തിരലായ ിൽ
െചെ ി. അേ ാൾ ല ണ ളായ ചില ഒ ാം തരം തിരകൾ വളെര ചട ം
ീണി മിരി തായി ക . “ലായം വിചാരി കാരെനവിെട?” എ ക ി േചാദി .
382 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ഉടെന ചില തിര ാർ “വിചാരി കാരന ് ഇതാ വ ”എ ി ാണി െകാ

പറ . വിചാരി കാരൻ അ േ ാൾ തി മന െകാ ് “ഈ തിരകൾ ഇ െന
ീണി ിരി െത ാ ്?” എ ക ി േചാദി .

വിചാരി കാരൻ: ചില ് അ െനയിരി ം അ ് അവ െട സ ഭാവമാ ്.

ശ ൻ തി മന െകാ ്: ഇ സ ാഭാവികമായി ീണമാെണ േതാ ി .
ശരിയായി ം തിര ം മ ം െകാ ാൽ ഇവ ഇ െന ീണി വയ .
വിചാരി കാരൻ: എ ാൽ അ െനയായിെ ാ െ . അ െകാ തനി ന െമാ
മി േ ാ.
ശ ൻ: എടാ സ ാമിേ ാഹീ, എനി ന െമാ ം ഉ ായി . ഈ തിരകെള േവ
േപാെല േനാ ി ര ി തിനായി നിയമി െ ിരി നീ ആ വക ശ
ളം വാ ി സാ ാ കഴി ി നിെ േജാലി നീ ശരിയായി െച ാ െത ാെണ ാ
് േചാദി ്?
വിചാരി ്: ഇ േചാദി ാൻ തനിെ ധികാരമാ ്? താെനെ േമലാവാേണാ?
ശ ൻ: േമലാവെ ി ം അന ായമായ ി ക ാൽ ആർ ം േചാദി ാം. തിര
ക െട തീ ി ാമാന ൾ പതി പണം വാ ി അപഹരി ക ം ഈ മി ാ
ാണികെള പ ിണിയി ക മേ നീ െച ് ? സ ാമി ാഹീ! നിേ ാ േചാദി
ാൽ മതിേയാ? നിെ ി സ ാനം ഇതാ പിടിേ ാ.

എ ളിെ ി വിചാരി കാരെ െചകിട ൈ െകാ തെ ഒരടിവ െകാ

. അടി െകാ ണ ിൽ വിചാരി കാരൻ നില പതി . ഉടെന തി മന െകാ
ത സേമതം അവിെടനി ് എ ക ം െച . ഒ നാഴിക കഴി േ ാൾ വിചാ
രി കാര േബാധം വീ . ഉടെന അയാൾ ഒ വിധ ിൽ അവിെടനിെ ണീ സ ടമ
റിയി ാനായി കര െകാ വലിയ െകാ ാര ിെല ി. അേ ാൾ മഹാരാജാ തി മ
ന െകാ ് പ ിയറയിൽനി ് റെ ിയതിനാൽ വിചാരി കാരൻ തി ിൽ
െ ് രാവിെല ഉ ായ സംഗതികെള ാം തി മന റിയി ്.

വിചാരി കാരൻ: ഇവിെട അടിയ െളെയാെ ശി ി ാ ം ര ി ാ ം അധികാര

്. ക ി ് എ െച ാ ം അെതാെ അടിയ ൾ സഹി ണം. അതി സ
ടമി . വ വ െമാെ ഇവിെട വ ് അടിയ െള ഇ െനെയാെ െച
വലിയ സ ടമാ ്. ഇതിെന റി ് ക ി േന ഷി ് േവ േപാെല െച ണം.
മഹാരാജാ ്: ആ മ ഷ ൻ ആരായിരി ം? അയാ െട േവഷം എ െനയിരി ?
വിചാരി കാരൻ: ഒ ന രിയാെണ ാ ് േതാ ്. ്. തല ടി വളർ ീ ്.
ക ിൽ ഒ വാ ്. അയാ െട െട ത ാ ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 383

മഹാരാജാ ്: എ ാൽ െപ ട ീ ായിരി ണം. അ ാെതയാർ ം ഇവിെടവ ്

ഇ െന വർ ി ാൻ ൈധര ാ െമ േതാ ി . ആെ , നീ െപാേ ാ,
ഞാൻ ഇതിെന റി ് അേന ഷി ാം.

ഇ െന അ ളിെ വിചാരി കാരെന അയ . അേ ാേഴ ം ശ ൻ തി മന

െകാ ് െകാ ാര ിെല ി. തി മന ിെല ക ണ ിൽ മഹാരാജാ തി മ
ന െകാ ് അഭ ാനം െച ം പിടി െകാ േപായി, ആസനസൽ ാരം െച
ി ീ ് തി മന െകാ ം ഇ ് ശല ാദികൾ െച . പര രം റെ ാ
ൈസ രസ ാപം െച തിെ േശഷം ശ ൻ തി മന െകാ ്, “ഇ ഞാൻ ഇവിെട
ഒ സാഹസം വർ ി . അ ് അവിെട അറി ിരി മേ ാ. ല ണ ളായ
ആ ഒ ാ രം തിരക െട ക ിതി ക േ ാൾ എനി റ േകാപം വ േപായി.
അ െകാ ാ ് അ െന െച ്.

മഹാരാജാ ്: അവി െ ി വളെര ഉചിതമായി. ഇ ഞാൻ െചേ തായി .

േജാലി ിര ക ം ഔദാസീന ം നിമി ം ഈ വക കാര ളിൽ ിവ ാൻ
എനി സാധി ി . അതിനാൽ ഈ ക ാെരാെ വ ാെത േപായി.
ഇവ െട ക ര ി ് ഇ െനെയാെ ചിലേ ാൾ െചേ താ ്. അെ
ിൽ അ മ ിലധികം വർ ി േപാ മേ ാ. ആെ , അവി ് ഇേ ാ
റെ വിവരം ൻ ി എെ അറിയി ാ െത ാ ്? ഇവിെട എേ ാൾ
എ ി? വ ടെന ലായ ിേല ായിരി േമാ േപായ ്?
ശ ൻ: ഞാൻ അ േണാദയമായേ ാൾ ഇവിെടെയ ി. അേ ാൾ ഇവിെട ഉറ ണർ
ി ി ായി തിനാൽ ഉണർ റ വ േ ാേഴ ം ചില ല െളാെ
േനാ ി ് വരാെമ വിചാരി റെ . ആ വഴി ലായ ി ം കയറാനിടയാ
യി. ആ തിരക െട പാരവശ ം ക ി ് എനിെ ാ ം സഹി ി . അ െകാ ാ ്
വിചാരി കാരെന ഹരി ാനിടയായ ്. ഞാൻ ഇേ ാ റെ ടണെമ ൻ ർ
വിചാരി ി ി . ഒ ദിവസം അ െന േതാ ി. ഉടെന റെ ക ം െച .
അതാ ് ൻ ി അറിയി ാതി ്.
മഹാരാജാ ്: ഇവിെട വ ിെ ി ം കാണണെമ േതാ ിയേ ാ. അ ം ടാെത കഴി
കളയാെമ ് വിചാരി ാ ് തെ ഭാഗ ം. ആെ , ഇനി ന ളി തലായ
കഴി ാൻ േപാകാം. േനരം അധികമായിരി .

ഇ െന റ േനരം പര രസംഭാഷണം കഴി തിെ േശഷം നീരാ ളി, അ േത

് തലായതിനായി ര തി േമനിമാ ം എ ി. ശ ൻ തി മന ിേല ് എ
ി ാമസി തി ് േത കെമാ െകാ ാരം ഒഴി െകാ ി . എ ി ംഅ
േത ര തി േമനിമാർ ം ഒ മി ഒ ല തെ യായി . രാമവർ മഹാരാ
ജാ തി മന ിെല ആതിഥ ം സ ീകരി ് െകാ ശ ൻ തി മന െകാ ് ഖമായി
384 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

നാ ദിവസം തി വന ര ്എ ി ാമസി . അതിനിട ര തി േമനിമാ ം

ഒ മിെ ി തി വന ര ധാന ല െള ാം സ ർശി .
ഒ ദിവസം ഉ തിരി സമയം ര തി േമനിക ം ടി ക േവല ര മാളിക െട
കളിൽ ഓേരാ സംഗതികെള റി സംഭാഷണംെച െകാ ിരി തിനിട ് രാമവർ
മഹാരാജാ തി മന െകാ ്, “ഈ മാളിക െട കളിൽ നി താഴേ ചാടാൻ
ആെര ി ാ േമാ?” എ ക ി േചാദി “ഓേഹാ, ഉ ാ ം” എ ശ ൻ തി
മന െകാ ് അ ളിെച . അ േക മഹാരാജാ തി മന െകാ ് തെ അ ൽ
നി ി ത ാേരാ ് “എ ാ ചാടാേമാ?” എ ക ി ് േചാദി . അവർ ഓേരാ
ം കളിൽനി താേഴ ് േനാ ീ ് യാസമാെണ ഭാവ ിൽ പി ാറി നി ്.
അേ ാൾ ശ ൻ തി മന െകാ ് തെ ത ാ െട േനെര ഒ ക ി േനാ ി. അവ
െര ാവ ം ഉടെന താഴേ ചാടി. എ ാവർ ം ഓേരാ തര ിൽ പരി കൾ പ ി.
ചിലർ േബാധരഹിതരാ ക ം െച . ഉടെന രാമവർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ്,
“അവെര എ െകാ േപായി ചികി ി െ . കഴി ം േവഗ ിൽ അവെര ഖ
െ ണം” എ ളിെ . ക ന േക മാ യിൽ ചിലർ വ ് അവെര എ ് െകാ
േപാ ക ം െച .
ശ ൻ തി മന െകാ ് നാ ദിവസം കഴി തിരിെ ായേ ാൾ ആ
യാ േവ സകലസൗകര ം കാര െമ ാം രാമവർ മഹാരാജാ തി മന
െകാ േത കം ക ി ച ംെക ിയതിനാൽ വഴി യാെതാ ി ി മിടയാകാ
െത ശ ൻ തി മന െകാ ് സ ഖം തിരിെയ ണി െറ എ െ ി. ആ എ
വക േവ ിവ െചല വ ം മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ാ ് െച ്.
മാളിക െട കളിൽനി ചാടി പരി കൾ പ ി ചികി യിൽ തി വന ര താ
മസി ി വർ ഒ മാസംെകാ ് ഖേ െട ാം മാറി ർ ിതിെയ ാപി . അന
രം മഹാരാജാ തി മന െകാ ് അവെര തി ൻപാെക വ ി, “നി ൾ എ
വിചാരി ാ ് മാളിക െട കളിൽനി ചാടിയ ്?” എ ക ി ് േചാദി . അേ ാൾ
അവർ, “അടിയ ൾ അേ ാൾ ചാടിയിെ ിൽ അടിയ െട കഥ അേ ാൾ െ കഴി
ം; ചാടിയാൽ ഒ സമയം ജീവി െവ ം വരാമേ ാ എ വിചാരി ി ാ ് ചാടിയ ് ”
എ തി മന റിയി . അ േക തി മന െകാ ് വളെര സേ ാഷി ക ം അവ
െട സ ാമിഭ ിെയ റി ് ഏ ം ശംസി ക ം അവർ പലവിധ സ ാന ൾ
ക ി ് െകാ ് സേ ാഷി ി യ ക ം െച .
ശ ൻ തി മന െകാ ് ണി െറ എ ിയതിെ േശഷം അധികം താമ
സിയാെത ിവേപ ർെ ക ംര മാസേ ാളം അവിെട താമസി തി
നി യി ക ം െച . ആ കാല ് അ ജൻ ത രാ ാർ ത െട ഉപേദ ാവായ
നാടൻസ ാമിയാെര ണി െറ വ ക ം റ ദിവസം സൽ ാര ർ ം താമ
സി ി തിെ േശഷം ദ ിണ ം മ ം കഴി സേ ാഷി ി യ തി നി യി
ക ം െച . ഈ സംഗതി എ െനേയാ ശ ൻ തി മന െകാ ് അറി ക ം “ഞാൻ
ടി ണി െറ വ വ ി ് അ ഹം വാ ിയ ാെത സ ാമിയാെര യാ യയ ്”
എെ ാ തി െവ ് ഇളയത രാെ േപർ ണി റ അയ ക ം െച . തി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 385

െവ ക ് ഇളയ ത രാൻ വളെര സേ ാഷി ക ം “േജ ് ഈ കാര ിൽ ി

യിെ ായി ഞാൻ വിചാരി ി ്. തി െവ ക ി ് അ െന േതാ ി .
അവിേട ം സ ാമിെയ റി ് വളെര ഭ ി ം ബ മാന െ തി െവ െകാ ്
മാ ് ” എ ് അവി െ അ ജനായ വീരേകരളത രാേനാ ് അ ളിെച ക
ം സ ാമിയാെര അയ ാെത അവിെട താമസി ി ക ം െച .
അന രം പ ദിവസം കഴി േ ാൾ ശ ൻ വലിയത രാൻ തി മന െകാ ്
ണി െറ എ ക ം ഉടെന സ ാമിെയ െച കാ ക ം കാ കൾവ വ ി
ശല ാദികൾ െച യാ യയ ക ം െച . സ ാമിയാെര േഡാലിയിൽ (േമനാവിൽ)
യ ി വാദ േഘാഷ േളാ ടിയാ ് അയ ്. േകാ വാതിൽവെര ശ ൻ തി മന
െകാ അ യാ യായി എ ക ം അവിെടെയ ിയേ ാൾ സ ാമിയാെര ഇറ ി
െയ ി താെഴയി ക ം “എ ാ ാർ ം ഭ ം റിയി ക വളെര നി മാണേ ാ;
അ െകാ ധാരയാവെ ” എ ് അ ളിെ ക ം ശ ൻ തി മന ിെല ക ന കാരം
ഒ വ ി നിറ ചാരം െകാ െ കല ി അവിെട വ ി വ ം സ ാമിയാ െട
ശിര ിൽ അഭിേഷകം കഴി ് അവിെടനി ് അയ ക ം െച . ഇ ക ി ് അ ജൻ
ത രാ ാർ സഹി ാൻവ ാെത വ സന ം േകാപ ായി. എ ി ം ശ ൻ തി
മ ിെല റി ഭയം നിമി ം അവർ എ ാം സഹി മൗനെ അവലംബി െകാ
തെ നി . ആ സ ാമിയാർ അ േപായി പിെ ശ ൻ തി മന ിെല കാലം കഴി
വെര െകാ ീരാജ കട ി ി .
ഒരി ൽ ശ ൻ തി മന െകാ ് എറണാ ള നി ിവേപ ർ ് ഒ ഓടി
വ ിയിൽ യറി എ ിയേ ാൾ ഇട വ വട നി ് ഒ വ ി വ ക .ആ
വ ിഅ വ േ ാൾ അതിലി ി ഒ േസാമയാജി (േചാമാതിരി) “ഇ ിട ്
ഇ േചാമാതിരി ഇ രാവിെല മരി േപായിരി തിനാൽ അേ ഹ ിെ േപരി
പ ാനം എനി ാ ി രണം” എ തി മന റിയി . ഒ േചാമാതിരി മരി ാൽ ആ
വർ മാനം ആദ ം െച ് തി മന റിയി ആൾ ാ ് മരി ആൾ ് പതി
പണ ിഴി െട അവകാശം. അ െന ആദ ം െച ് അറിയി തിെ േപർ “വീഴി ം
പറ ക” എ ാ ്. േചാമാതിരി വീഴി ം പറ ടെന തി മന െകാ ്, “ആെ അത
െന െച ാം. േചാമാതിരി ഈ വഴി ഇനി തി വന രേ ാെണ ിൽ എെ ഈ
ഓടിവ ിയിൽ യറി േപാേ ാ . എ ാൽ േവഗ ിെല ാം. ഞാൻ േചാമാതിരി െട
വ ിയി ം െപാെ ാ ാം” എ ് അ ളിെ ക ം അ കാരം പര രം വ ി മാ ക
ം െച ി വ ി ാേരാ ്, “നാേള ഉദി തി േ നി ൾ േചാമാതിരിെയ ലേശ
ഖരെ മാ െട ിെല ി ണം” എ ടി അ ളിെ യ ക ം തി മന െകാ
േചാമാതിരി െട വ ിയിൽ െ എ ക ം െച . അ ് അർ രാ ിയായേ ാൾ
ഓടിവ ി ‘ഇടവ’ എ ലെ ി. അവിെടനി തി വന രേ വ ി
േപാ വാൻ അ ാല മാർ മി ാതി തിനാൽ വ ി ാർ േചാമാതിരിെയ െക ിെയ
ം െകാ ് ഓടി. ഒ വിധ ിൽ േനരം െവ േ ാേഴ ം അവർ േചാമാതിരിെയ
തി വന ര വലിയ െകാ ാര ിെല ി . മഹാരാജാ തി മന െകാ പ ി
ണർ റെ ിയ ഉടെന േചാമാതിരി, “ഇ ിട ് ഇ േചാമാതിരി ഇ െല
386 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

രാവിെല മരി ിരി . അതിനാൽ അേ ഹ ിെ േപരി പ ാന ൾ എെ േപ

രിൽ പതി ത തി കൽ ന ാകണം” എ തി മന റിയി . അ േക േ ാൾ,
ആ ദിവസെ വഴി റ ായ ഒ വർ മാനം അ പ നാഴിക കഴി തി
് ഒരാൾ ഇവിെട വ പറയണെമ ിൽ ശ ൻ തി മന ിെല സഹായം ടാെത സാ
ധി കയിെ ് തി മന ിൽ േതാ കയാൽ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് േചാമാതി
രിേയാ ്, “േപാ വഴി െപ ട ിൽ ിെല കാ ക ാേയാ? എ കൽ ി
േചാദി . ഉടെന േചാമാതിരി, ”ക ; എ മാ മ , അവി ് അവി െ ഓടി വ ി
യിൽ യ ി എെ ഇ ് ഉദി തി േ ഇവിെടെയ ി ണെമ വ ി ാേരാ
േത കം ച ംെക ി അയ ക ം െച . അ െകാ ാ ് ഞാൻ ഇ േവഗ ിൽ ഇവിെട
എ ിയ ്. എ ി ം വിസർ ന ി കര ിറ ാെത വ ി ാർ എെ വളെര
ി ി ” എ റിയി . അേ ാൾ തി മന െകാ ്, “ആെ , േചാമാതിരി ഇവിെട ാ
മസി . ആ ി ിനിടയാകാെത ഞാൻ അയ െകാ ാം. േചാമാതിരി േപാ േ ാൾ
പറേ േപാകാ . ഇേ ാൾ വ ി വ ി ാർ മട ിേ ാെ ാ െ ” എ ക ി
കയാൽ ആ വ ി ാർ മട ിേ ാ ക ം േചാമാതിരി തി വന ര താമസി ക ം
െച . നാല ദിവസം കഴി േ ാൾ േചാമാതിരി യാ യറിയി . ഉടെന മഹാരാജാ
തി മന െകാ കൽ ി േചാമാതിരിെയ ഒ വ ിയിൽ യ ി, പിേ ദിവസം അേ
ഹെ ിവേപ െര ി ണെമ ം വഴി കാ കട കളിെല ാമിറ ി വി
സർ നം കഴി ി ണെമ ം േത കം കൽ ി യ ്. കൽ ന കാരം വ ി ാർ
േചാമാതിരിെയ ം െകാ ് റെ . വഴി കട ക ല ളിെല ാം അവർ േചാ
മതിരിെയ കര ിറ ി െമാഴി ി . േചാമാതിരി ് വിസർ നം േവെ പറ
ാ ം വ ി ാർ സ തി കയി . കൽ ന ലംഘി ാൻ പാടിെ പറ ് അവർ
േചാമാതിരിെയ ിടി കര ിറ ി െമാഴി ി ാെത ഒ കട ം കട േപായി . ഒ ം
േവെ േചാമാതിരി പറ ാ ം വ ി ാർ നിർബ ി ് അേ ഹെ െ ാ ് റ
െ ി ം െമാഴി ി ം. അ െന െകാ േപായി അവർ അേ ഹെ പിേ ദിവസം
തെ ിവേപ െര ി . േചാമാതിരി ശ ൻ തി മന ിെല തി ാെക െ
േ ാൾ “എ ാ േചാമാതിരീ, ഖമായി േപായിേപാ , ഇേ ” എ കൽ ി േചാദി .
അേ ാൾ േചാമാതിരി, “അേ ാ േപായേ ാൾ വിസർ ന ി കര ിറ ാെത
ം ഇേ ാ േപാ േ ാൾ എനി േവെ ി ം നിർബ ി ം വ ി ാർ എെ വള
െര ി ി . അത ാെത വിേശഷെമാ ായി ” എ തി മന റിയി . ഉടെന
തി മന െകാ ്, “േചാമാതിരി ് ഒ ാവശ ം ടി തി വന രേ ാളം േപായി
വരാേമാ” എ കൽ ി േചാദി . അതി മ പടിയായി േചാമാതിരി, “നി ൾ ത ിൽ
മ രി തിെനാെ ി ാൻ ഞാൻേവണേമാ? അ ടാെത കഴി ാൽെ ാ ാം”
എ ണർ ി . ഉടെന തി മന െകാ ്, “ ി ാെണ െ ിൽ േവണെമ ി ”
എ ളിെ േചാമാതിരിെയ അയ .
ശ ൻ തി മന െകാ ് അവി െ ൈനത ാര ് ഒ വീ പണിയി െകാ
. രപണി റ തീർ പാ കാ ് അ േ ാൾ ൈനത ാര , “പാ കാ ടിയ ിരം
ഒ വിധം േകമമാ ം ഭംഗിയാ ം നട ിയാൽെ ാ െമ ് അടിയ ് ആ ഹ ്. േദ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 387

ശ ാെരെയ ാം ണി ് ഒ സദ നട ിയാൽെ ാ െമ ാ ് അടിയെ ആ ഹം”

എ തി മന റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ്, “അതിെന ാ വിേരാധം? വിെ
ഇ ംേപാെലയാകാമേ ാ. സദ ് േവ വ ൾ തെ ഒ വേര ാല എ തി
േ . അ കാരെമ ാം ച ംെക ിേയ ാം” എ ളിെ . ൈനത ാര േവ
സാമാന ൾെ ാം ഒ വേര ാല എ തിെ ാ ക ം ആ വേര ാല കാരെമ ാം
കൽ ി ച ംെക ി വ ം ി ക ം െച . സദ െട വ െമാെ വളെര േകമമായി
. അരിമാ ം വേര ാലയിെല താൻ ൈനത ാര മറ േപായി തിനാൽ അ മാ
മി ായി . അടിയ ിരദിവസം കറി െവ ം േദഹ െമ ാം കഴി . സദ കൽ
ന കാരം േദശ ാെരെയാെ ണി ി തിനാൽ അവെര ാവ ം വ . സദ ്
ഇലവ ക ം എ ാവ ം ഉ ാനിരി ക ം സകല വിഭവ ം വിള ക ം െച . േചാ
മാ മി . അേ ാഴാ ് േചാ ാ ീ ിെ ൈനത ാര അറി ്. കൽ ന കാരം
വ ം ി നട അടിയ ിരമാകയാൽ എ ാം റ നട െമ വിചാരി ് ൈനത ാ
ര ഇടെ ാ ം അേന ഷി ി ി . എ ാവ ം ഉ ാനി കഴി ി റി ാൽ പി
െ നി ിെയാ മി േ ാ. എ ാവ ം േചാ ടാെത സദ ം കഴി േപായി. ഇ
ൈനത ാര വലിയ അപമാന ി ം ിത ി ം കാരണമായി. ൈനത ാര തി
ാെകെ ് ഇതിെന റി വളെര മന ാപേ ാ ടി സ ടമറിയി . അേ ാൾ
തി മന െകാ ്, “ വേര ാലയിൽ അരി എ തിയി ി ായിരി ം. അതാ ് േചാ
റി ാെതയി ്. അ ് ഇനി പറ െകാ ് േയാജനെമാ മി േ ാ” എ ളിെ
.
പ െകാ ി രാജ പണി ർ, ക ൾ, കർ ാ ് ഇ െന പല നാ വാഴിക
ായിരി . അവെര ാവ ം വലിയ ധനവാ ാ ം ഗർ ി ാ മായി . അവരിൽ
ചിലർ മാ േമ രാജേഭാഗം െകാ ം രാജക ന അ സരി ം നട ി . മി വ ം
രാജേഭാഗം െകാ ാെത ം രാജക ന അ സരി ാെത ം നട ര ാരായി .
അ കാര ധി ാരികെളെയ ാം ശ ൻ തി മന െകാ ് പിടി മർ ക ം അവ
െട സർ സ ം െകാ െച ിവാരി അപഹരി ക ം െച . എ ാൽ രാജേഭാഗം
ശരിയായി െകാ ക ം ക നയ സരി നട ക ം െച ി വെര തി മന െകാ ്
േവ േപാെല ര ി ക ം സഹായി ക ം െച െകാ ി .
േമൽപറ നാ വാഴിക െട ിൽ “ രിയാട ന ാർ” എെ ാര ായി .
അയാൾ ജാതിയിൽ നായരായി . ന ാർ എ ക ി ് െകാ ഒ ാന
േ രായി . അയാ െട ഭവന ിൽ സ തിയി ാെത ഒ ംഒ മാ ം േശഷി ്.
അതിനാൽ ആ ീ തെ ംബ ിേല ചിലെര ദെ ണെമ നി യി ക ം
ആ വിവരം ശ ൻ തി മന ിെല അ ൽ അറിയി ക ം െച . ആ ംബം ഏ ം
ധന ി തായി തിനാൽ അവ െട വ വകകെള ാം ൈകവശെ ണെമ
ഉേ ശ േ ാ ടി ശ ൻ തി മന െകാ ് ആ ീ െട േപർ ്, “ദ ി േവ
െത ാം വ ം ി, ദിവസ ം ർ ം നി യി ് വിവരമറിയി ാൽ ദെ ാ
വെര ം െകാ ഞാനവിെട വ െകാ ം. ഞാൻ െകാ വ വെര അ ാെത േവെറ
ആെര ം ദെ േപാക മ ് ” എെ ാ ക നയയ .
388 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ആ ീ അ കാരം ദ ി േവ െത ാം വ ം ി ർ ം നി യി വിവരം
തി മന റിയി . ർ സമയമായേ ാൾ ഷ ം ീ മായി ര ികെള
ംെകാ ് ശ ൻ തി മന െകാ ് ആ ലെ ി. ആ ികൾ ഒ ത ാ
െ േകാവികലേ തായി . ികൾ ത ാെ ജാതിയി വരാെണ ് അറി
േ ാൾ ആ ീ സീമാതീതമായ സേ ാഷ ായി. ഉടെന ദ ിെ ിയക ം ചട
ക െമാെ റ നട ക ം അവ കഴി തിെ േശഷം സദ ആരംഭി ക ം െച .
സദ അതിേകമമായി ായി . അേ ാൾ െ ദെ െ ികെള ം ഭ
ണ ിനി ി. അവർ ് ആ തെ േചാ വിള ിെ ാ . അവർ ഉ ാെത
വിഷാദഭാവേ ാ ടിയി ്ക ി ് തി ാെകെ ് “അടിയെ അവകാശി
കളാ ി ദെ െ വർ അടിയൻ വിള ിെ ാ അ ം ഭ ി ാെതയിരി െത
ാ ്? ഇ ് അടിയ വളെര സ ടകരമാ ് ” എ ണർ ി . ഉടെന തി മന െകാ
് ികേളാ , “ആെ , ഊ കഴി തി വിേരാധമി . പി ീ ഞാൻേനാ ിെ ാ
ാം” എ ് അ ളിെ ക ം ികൾ മനേ ാ ടിയെ ി ം ഭ ണം കഴി ക ം
െച . ദ സംബ ി സദ തലായവെയ ാം കഴി തിെ േശഷം ആ ികെള
അവിെട െ താമസി ി ി തി മന െകാ ് േകാവിലകേ െ ി. റ കാ
ലം കഴി േ ാൾ ആ ീ മരി ക ം അവ െട േശഷ ിയകൾ ആ ികെളെ ാ ത
െ െച ി ക ം െച .
അന രം ശ ൻ തി മന െകാ ് ൈവദിക ാർ തലായവെര വ ി, നായ െട
അ ംഭ ി ഈ ിയ ികെള ഏ ിതിയിലാ ് ഇ േ െത ് ആേലാ
ചി . ികൾ ക നെയ നിരസി ാൻ നി ിയി ാെത വ കയാൽ മന ടാെത ഭ ി
താകയാൽ അവർ ക ി ാൻ പാടിെ ം അവെര ഒ േത കജാതി ാരാ
യി ഇ േ താെണ ം അവ െട ആചാര െള ാം ിയെരേ ാെല ആയിരിേ
താെണ ം ിയാദികൾ മ ം ടാെത ാ ണർ നട ിെ ാ േ താെണ ം
ഉപനയനം ലിടാെത നട ണെമ ം അവെര േദവാലയ ം ാ ണാലയ മി ാ
തായ ഒ േദശ ് ഒ നദീ ീര താമസി ിേ താെണ ം മഹാ ാ ണർ
ടിയാേലാചി വിധി . അതിനാൽ തി മന െകാ ് “മലയാ ർ” എ േദശ ് അവർ
െ ാ ഭവനം പണികഴി ി ് െകാ ക ം അവെര അവിെട ാമസി ി ക ം അവ
െട ചിലവി പതിവായി സർ ാരിൽനി െകാ തി ക ി ് ഏർ ാ െച ക
ം െച . ആ ല ്ആ ിക െട വംശ ാർ ഇേ ാ ം താമസി ്. അവ
െട െചലവി ് ഇേ ാ ം െകാ ിസർ ാരിൽനി ാ ് െകാ വ ്. അവർ ആദ ം
ത ാ ാരായി തിനാൽ അവെര നായ ാർ തലായവർ ഇേ ാ ം വിളി വ ്
ത ാ ാെര തെ യാ ്. എ ാൽ ന ാ െട ംബ ിൽ ദ ് േകറിയവരായ
െകാ ് ാ ണ ം മ ം അവെര ഇേ ാ ം ന ാ ാെര ാ പറ വ ്. ആ
ംബ ിൽ ഒ ം േശഷി ി ീ മരി തിെ േശഷം അവ െട സർ സ ം െകാ
ിസർ ാരിേല േചർ . പാ ം പ െമ ാം വ ി തി മന െകാ ്
ഈ െവ ിൽ െവയ് ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 389

ന ാ െട പാ ളിേ ം മ ം േപ െവ ിയി ്“ രം” എ ായി .

അ െന േപ െവ ീ പ ം പാ ം ണി െറ ഈ െവയ് ിൽ ഇേ ാ ം
കാ ്.
തി വന രെ റജപ ിെ വ ം േകമ ം മ ം ചില ന രിമാർ പറ
േക ി ് ശ ൻ തി മന െകാ ് അെതാെ ഒ േപായി ക ം അ ഭവി ം മന ി
ലാ ണെമ ം നി യി ് ഒ റജപ ാല ് അേ ാ റെ . പരിവാര െളാ ം
ടാെത ഏ ം ഢമായി ായി ആഎ ്. ഒ കട ാ ഭാ ം ഒേരാല ട ം
ഒ വടി മായി ഒ ന രി െട മ ിലാ ് എ ിയ ്. റജപകാല ് വഴി ് ഓേരാ
ല ളി ം ന രിമാർ ഭ ണ ി സർ ാരിൽനി േകമമായി വ ം ിയിരി
മേ ാ. തി മന െകാ ് ആ ല ളിെലാെ യിറ ി ന രിമാ െട ിൽ
അ േത ് കഴി െകാ ാ ് എ െ ിയ ്. എ ി ം ഈശ രാ ല ംെകാ ് വഴി
് അറി വരാ ം ക ി . അ െന േമണ തി വന രെ ി. പ തീർ
ിൽ ഒെരാ ിയ ല ിറ ി, ട ം വടി ം ഭാ ം കര വ ി നീരാ ളി ം
നിത കർ ാ ാനാദിക ം കഴി ശീേവലി രയിൽെ ് അ േത ം കഴി . അേ ാ
ം ആ ം ക റി ി . അ േത കഴി ൈക ക കാനായി േനരെ നീരാ ളി
കഴി കടവിൽ െ െച ിറ ി ൈക ക കി. ആ സമയം രാമവർ മഹാരാജാ തി
മന െകാ ക േവല ര മാളിക െട കളിലി െകാ കാ ക ം ക ടെന
ആളറി ക ം െച . എ ി ം അവി ് അേ ാൾ അറി തായി ഭാവി ക ം ഒ ം
വർ ി ക ം െച ി . രാ ിയായേ ാൾ പ തീർ രയിെല ാം ക ന കാരം
തീെവ ി (ദീപയ ി) െകാ ി ിടി ക ം തി മന െകാ ് ക േവല രമാളിക െട
കളിേലെ ി േനാ ിെ ാ ിരി ക ം െച . റ കഴി േ ാൾ ന രിമാർ
അ ാഴം കഴി ൈക ക കാനായി പ തീർ ിൽ വ ിറ ി ട ി. ആ
ിൽ ശ ൻ തി മന െകാ ൈക ക കാനിറ ിയ ് രാവിെല നീരാ ളി കഴി
കടവിൽ െ യായി . അേ ാ ം അവി െ ിൽ ഓല ട ം വടി ം കട ാ
ഭാ ായി . അവി കടവിൽ വ ിറ ിയ ഉടെന രാമവർ മഹാരാജാ തി
മന െകാ ര പ ാെര വിളി ് “വടേ രയി ആഇ കടവിലിറ ി ൈക
ക ആ കട ാ ഭാ ാരെന വിളി ് ഇവിെട െകാ വരണം. ഞാൻപറ എ
പറ ാൽ അേ ഹം വ ം. നി ൾ ബലം േയാഗി ് െകാ വരണെമ ി ” എ ക ി
യ ്. പ ാള ാർ ഓടിെ ് “ക േവല രമാളികയിൽ െച ാൻ ക നയായിരി ”
എ പറ . “അേ ഹം ആളറി കഴി . ഇനി ഇവിെട മടി ക ം ഒളി ക ം
െച ് മ ” എ വിചാരി ശ ൻ തി മന െകാ േനെര ക േവല രമാളി
കയിേല തെ എ ി. എ ് േകാവണി വ ിലായേ ാൾ രാമവർ മഹാരാ
ജാ തി മന െകാ ് താെഴ എ ി ൈ പിടി ് കളിേല െകാ േപായി.
ആസനസൽ ാരം െച ിതി ീ ് അവി ം ഒ കസാലയിലിരി ക ം ഉടെന സം
ഭാഷണമാരംഭി ക ം െച .

രാമവർ : ഇെതെ ാ േനരംേപാ ാ ്? ഈ ഢസ ാര ിെ ഉേ ശ െമ ാ ്?

390 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ശ ൻ: ഇ െനയായാല ാെത ഈ േഘാഷ െളാെ േവ േപാെല കാണാ ം മ ം

സാധി യി േ ാ. ന രിമാ െട ബഹള ം മ ം കാ ക ം ആ ിൽെ
സദ േനാ ക ം മ ം െച തി ് ഇ െനയായാല ാെത സാധി
േമാ?
രാമവർ : അതി . ഞാൻ അ ് ഊഹി ാതി ി . ഞാൻ രാവിെലതെ അവി
െ ്. ആ ഹം സാധി കഴിയെ എ വിചാരി ാ ് ഇ വെര മി ്.
ഇെതാെ അവിേട ാെത സാധി യി .
ശ ൻ: ഈവക കള കൾ ക പിടി ാൻ അവിേട ം.
രാമവർ : െട േവെറ ആ ്?
ശ ൻ: ഇതാ ഈ ട ം വടി ം ഭാ ം മാ ം.
രാമവർ : അ ം അ തം തെ . ത ാരാ ം ടാെത േവ കാര െളാെ സ
യേമവ സാധി അവി െ , ജന ൾ ശ െന പറ യഥാർ ംതെ .
ശ ൻ എ േപാരാ, സർ ശ ൻ എ തെ പറേയ താ ്. ആെ , ആ വടി
ക വാളായിരി മേ ാ.
ശ ൻ: അത െനതെ . അ ം ഇ ാെത തനി സ രി ് ചിലേ ാൾ ആപൽ
രമായി വേ മേ ാ.
രാമവർ : എെ അറിയി ാെത മട ിേ ാകണെമ ായിരി െമാ വിചാരി ്?
ശ ൻ: സാധി െവ ിൽ അ െന േവണെമ തെ യായി വിചാരം. സാധി
കാര ം അസാധ മാെണ ം വിചാരി ാെതയി ി .
രാമവർ : ആെ . കാണാൻ സാധി വേ ാ; സേ ാഷമായി. ഇനി റജപം കഴി ി ്
േപായാൽ മതി.
ശ ൻ: അതി നി ിയി . ഇ തെ തിരിെയ മട ണെമ ാ ് വിചാരി ്.
അ െത ിയേ ാ. നാെളെയ ി ം േപാകണം.
രാമവർ : ആെ ,അ നാെള നി യി ാം. ഇേ ാൾ ന കിട ാൻ മി ാം. േനരം
രാ ി അധികമായി.

ഇ െന സംഭാഷണം അവസാനി ി തിെ േശഷം ര തി േമനിക ം പ ി

ിെന ി.
ലേശഖരെ മാൾ തി മന ിെല നിർബ ം നിമി ം ശ ൻ തി മന െകാ ്
ആ ാവശ ം നാ ദിവസം തി വന ര ്എ ി ാമസി . രാമവർ മഹാ
രാജാ തി മന െകാ േവ ത ാെര ം മ ം ഏർെ ിെ ാ . രാജപദ
വിേയാ ടി െ യാ ് ശ ൻതി േമനിെയ അവിെട താമസി ി ി ്. തിരിെ
ിയ സമയം വഴി േവ സൗകര െള ാം ക ന കാരം ച ം െക ിയി
എ മാ മ , തി വന ര നി േബാ ിൽ യ ിയാ ് ണി െറ എ ി ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 391

ശ ൻ തി മന െകാ ് ആ മറിയാെത തി വന ര വ േപാകണെമ

വിചാരി വേ ാ. അതി പകരെമാ പ ി ണെമ ് രാമവർ മഹാരാജാ തി മ
ന െകാ നി യി . എ ാൽ അ ് ആേരാ ം ക ി ി താ ം. ഒരി ൽ തി മന
െകാ ് അ മിദർശന ിനായി ൈവ െ ക ം അവിെട ഏതാ ം ദിവസം
താമസി ക ം െച . അന രം തിരിെയ എ നി യി ് ഒ ദിവസം അ ാഴ
മ േത ് കഴി േബാ ിെല ി. േബാ നീ ാറായേ ാൾ ണി റ പിടി െ
എ ം നി മായിരി ണെമ ം േബാ ണി െറ േ ി പടി ാ വശ
േതാ കടവില ണെമ ം ക ി . അ കാരം േബാ ് അവിെട അ ഉടെന തി മ
ന െകാ ് ഒ സാധാരണ മ ഷ െനേ ാെല ഒ ം ഒ േതാർ ം മാ
െകാ ് കര ിറ ി േനെര കിഴേ ാ കാൽനടയായി എ ി. അ ല ള ിെല ി
നീരാ ളി കഴി ്, ആ ഈറൻ തെ ധരി െകാ ് അ ല ിെല ി. ഒ ശരെ ാ
ളിമാല ം പത ം നട വ സ ാമിദർശനം കഴി റ ിറ ി. ണ ിൽ േബാ ി
െല ി തിരിെയ എ െ ക ം െച . അേ ാൾ അവിെട ഉ വമായി എ
തെ യ , അ േ റ ാ മായി . വിള ിെന ി പടി ാേറ നടയിൽ
േമളം െപാടിെപാടി ി സമയ ാ ് തി മന െകാ ് സ ാമിദർശനം കഴി ് എ
ിയ ്. അതിനാൽ ആ ം ക റി തിനിടയായി . തി മന െകാ ് തിരിെയ എ
ി റ കഴി േ ാൾ അപരിചിതനായ ഒരാൾ അ ല ിൽ വ വളെര വില പിടി
തായ ഒ ശരെ ാളിമാല ം പത ം നട വ സ ാമിദർശനം കഴി േപായതായി
ശ ൻ തി മന ിേല ് അറി കി ി. മാല ം പത ംവ ി പരിേശാധി േ ാൾ
പത ിെ റ വശ ് “തി വിതാം ർ രാമവർ ” എ േപ െവ ിയിരി താ
യി . ഉടെന ആ കെള അയ ് അേന ഷി േ ാൾ റ സമയം േ പടി ാെറ
േബാ കടവിൽ ഒ േബാ ് അ കിട ി െവ ം അ വി േപായി ് ഏകേദശം നാ
നാഴിക കഴി ിരി െവ ം അറി കി ി. ഈ വ േപായ ് ഇ ാരാെണ ം ഇ
തെ പ ി കയാ ് െച െത ം ശ ൻ തി മന െകാ മന ിലാ ിെയ ്
വിേശഷി പറയണെമ ി െ ാ. രാമവർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് പിേ ദിവസം
രാവിെല അ ല െഴ എ ക ം ആ വഴി തി വന ര ി ്എ ക ം െച .
രാമവർ മഹാരാജാ തി മന ിെല േത ക ീതി പാ ീഭവി വരായി േകശവ
പി ദിവാൻജിെയ ടാെത, ി ി, തിര ി, ൈവ ം പ നാഭപി ഇ െന
േപ ടി ായി എ മാ മ , സി മാ ികനായി േതവലേ രിന ി
െട അ ൽ ശിഷ െ ് ഉപേദശം വാ ീ വലിയ മ വാദിക മായി . അവർ
ശ െട ആ ധേമ മരണം സംഭവി ാെതയിരി തിനായി േതവലേ രിന ി അവ
െര ര ധരി ി ക ം െച ി . സർ കിടിൽ ര െയ തി അവ െട ടകീറി
ട ക ാ ്ന ിര ാപി ി ്. അവ െട അ ത കർ ം മ ം വിവരി
തി ് ഓേരാ െര റി ം േത കം േത കം ഓേരാ ഉപന ാസ ൾ േവ ിയി
രി തിനാൽ അതിനായി ഇേ ാൾ ഉദ മി ി . ഇവിെട തം ശ ൻ ത രാൻ
തി മന ിെല ചരി മാണേ ാ. അതിനാൽ ആ തി േമനി മായി ടി ാണാൻ സംഗതി
യായി ി ിെയ റി മാ ം സ ൽ ം പറ െകാ . ി ി തി വന
392 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ര വലിയ െകാ ാരം സർ ാധികാര ാരായി തിനാൽ അേ ഹെ എ ാവ ം

സാധാരണയായി പറ വ ി ്“ ി ി സർ ാധികാര ാർ” എ ായി .
ഒരി ൽ െകാ ി ം തി വിതാം ം ത ിൽേ ർ തായ അതിർ ി ല ് ഒരാന
ഴിയിൽ വീ . അതറി ് ആ ആനെയ ഴിയിൽനി കയ ിെ ാ ് േപാകാനായി
ി ി സർ ാധികാര ാർ േപായി . ി ി ലെ ിയേ ാേഴ ം െകാ
ീസർ ാരിൽനി താ ാനകെള ം മ ംെകാ ് ആ കൾവ ് ആനെയ ഴിയിൽനി
കയ ി അതിർ ി കട ി ഴി ി . ി ിഅ െച തെ മ ശ ിെകാ
് ആനെയ റേകാ നട ി തിരി െകാ ് വ ് ആന ിലാ ിയട . ഇണ ം
പരിചയ ം വരാ കാ ാനെയ പിടി ാേനാ ത ാേനാ അതിെ അ ൽെ ാേനാ
ആർ ം സാധ മ േ ാ. അതിനാൽ െകാ ിയിൽനി വ വർ ഒ ം െച ാെത േനാ ി
െ ാ നി േത .
ഈ വർ മാനം േക ശ ൻ തി മന െകാ തി വിതാം ർ മഹാരാജാ തി
മ ിെലേ ർ ് “അവിെട സർ ാധിയായിരി ി ിെയ ഒ ക ാൽെ ാ ാ
െമ ്. അതിനാൽ സൗകര ംേപാെല അവെന ഇേ ാ യ ാൽെകാ ാം” എെ ാ തി
െവ െ തിയയ . തി െവ ക െടെന മഹാരാജാ തി മന െകാ സർ ാ
ധികാര ാെര തി ൻപിൽ വ ി, “ ി ിെയ ഒ കാണാനായി ് ണി റ ്
അയ ാൽ െകാ ാെമ ് െപ ട ിൽ ിെല എ ് വ ിരി . എ ാ, ഒ േപാ
യിവരാൻ വേ ” എ ക ി േചാദി . “കൽ ന െ ിൽ വിടെകാ ാം” എ സർ
ാധികാര ാർ ഉണർ ി ക ം “ആെ , ഒ േപായി വ . ി േവണം. അേ
ഹം ഒ ാ ാവാ ്. എ ി ം ൻേകാപം കലശലാ ്. േദഷ ം വ ാൽ എ ം
വർ ി ം. അ െനയാ ് സ ഭാവം. ആളറി െപ മാറിെ ാ ാൽ മതി’എ കൽ
ി ക ം െച . സർ ാധികാര ാർ മഹാരാജാ തി േമനിെയ വ ി െകാ ് അ
തെ റെ . നാലാം ദിവസം ണി െറെയ ി. േസവക ാർ ഖാ രം അ വാ
ദം വാ ിെ ാ ് തി ൻപാെകെച . ആ സമയം ശ ൻ തി മന െകാ ് കളിമാളി
ക െട വരാ യിൽ ഒ കസാലയിൽ എ ിയിരി കയായി ്. ൈ യിൽ ഒ
വാ ായി . സർ ാധികാര ാർ അ െച വ ി . അേ ാൾ ശ ൻ തി മന
െകാ ്, “ ി ിെയ റി ് ധാരാളമായി േക ി ്. കാണാൻ കഴി ി ി . ഒ
ക ാൽ െകാ ാെമ ഞാൻവിചാരി ട ീ വളെര ദിവസമായി. ഇ ക വേ ാ;
സേ ാഷമായി.”

സർ ാധി: ഇവിെട വിടെകാ ാദം ക ് വ ി ാൽെകാ ാെമ ് അടിയ ം വിചാരി

ാ ്. അതി വിധി ഇേ അടിയ ലഭി .
ശ ൻ: ( ിലിരി വാൾ കാണി െകാ ്) ി ിഇ ക േവാ?
സർ ാധി: എറാൻ, െച തായിെ ാ ് അടിയെ ൈകയി ്. (എ പറ ് അരയിൽ
ഒളി വ ി അരവാെള കാണി .)
ശ ൻ: കാണെ , അതിെ ാെ ാ ത .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 393

സർ ാധി: ൈ ലിരി ഇേ ാ കൽ ി ത ാൽെ ാ ാം.

(ശ ൻ തി മന െകാ ൈ യിലി വാൾ ക ി െകാ ക ം സർ ാധി
കാര ാർ താ െതാ തി ര ൈക ം നീ ി വാ ക ം െച തിെ േശഷം)
ശ ൻ: ഇനി അതിേ ാ തര േതാ?
സർ ാധി: നി ിയി . ഇ തി വിതാം ർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് അടിയ
ക ി ്ത ി താ ്. ഇ ് അടിയെ ജീവ േ ാൾ താെഴ വ കേയാ മെ ാരാ
െട ക ിൽ െകാ കേയാ െച കയി .
ശ ൻ: എ ാൽ ഞാൻ ത ് ഇേ ാ തേ .
സർ ാധി: അടിയ ് ഇവി െ റി ം ഭ ി ഒ റവി . അവി ് അടിയ കൽ ി ത
് അടിയൻ തിരി ത ് മര ാദയ േ ാ. അ ം അടിയൻ അടിയെ ജീവ
േ ാൾ താെഴ വ കേയാ മെ ാരാ െട ൈകയിൽ െകാ കേയാ െച യി . അടിയ
ക ി ത തിരി വാ ഇവിെട മ േ ാ.
ശ ൻ: എടാ, സമർ ാ! നീ ി ിയ , ആന ിയാ ്.
സർ ാധി: ഇവിെട വിചാരി ാൽ അടിയെന ആന ിയാ ാ ം ന ിയാ ാ ം
കഴി ം.
ശ ൻ: ആെ , സേ ാഷമായി. ലേശഖരെ മാ െട ആ കെള ാം ന െട സ മാ ്.

എ ് അ ളിെ ക ംഒ പാ ം ഒ വീര ംഖല ം ടി സ ാനമായി കൽ

ി െകാ . സർ ാധികാര ാെര അയ ക ം െച .
ഴിയിൽ വീണ ആനെയ തിരി െകാ േപാ തിെന റി ് വ ം കൽ ി േചാദി
േമാ എ വിചാരം സർ ാധികാര ാ െട മന ിൽ സാമാന ിലധിക ായി
. ഈശ ര പെകാ ് അതിെന ി യാെതാ ം കൽ ി േചാദി ി . തി മന ിെല
ആ ധേമ മരി ാനിടയാ കയിെ ൈധര ായി െവ ി ം തി ൻപാെക
നി പിരി േപാ തിെ േശഷേമ സർ ാധികാര ാ െട മന ി ് സമാധാന ാ
.സർ ാധികാര ാർ ണി റനി ് അ തെ റെ ക ം യഥാകാലം തി
വന രെ ി ണി െറ െച ി ായ സംഗതികെള ാം വിവരമായി തി മന
റിയി ക ം െച .
ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ െചാ ര എ േദശ ഴവ ായി ഒ േകാ
വിലകം പണികഴി ി ക ം ആ േകാവിലക ിെ െത വശം ഴയായി തിനാൽ
േശഷം വശ ളി ം കിട ാ ി ക ം അവിെട ഒ െകാടിമരം ാപി െകാടി
ി ക ം െച തിെ േശഷം ഏതാ ം ദിവസം അവിെട എ ി ാമസി ി .
അ ാല ് ഒ ശിവരാ ിനാൾ തി മന െകാ ് ആ േകാവില ിെ ിറ ി ലാ
ിെകാ ് നി േ ാൾ ചില ന രിമാർ ഒ േതാണിയിൽ യറി ഴയിൽ ടി േപാ
് ക ി ്, “ഇവിെട ഒ ിറ ീ േപാകണം” എ വിളി ളിെ . ഉടെന ന രിമാർ
േതാണി അവിെട അ ി കര ിറ ി തി ാെകെ . ആ സമയ ് ഒ മാ ിള െട
394 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ള കയ േകാർ പിടി െകാ ് വാദ േഘാഷ േളാ ടി ര ഭട ാർ അവെന

തി ാെക െകാ െച . ഉടെന തി മന െകാ ് എേ ാ ഒ ഭാഷയിൽ ഒ വാ ്
ആ ഭട ാേരാ ് അ ളിെ ക ം അവർ ആ മാ ിളെയ ംെകാ ് േപാ ക ം െച . ഇ
ക േ ാൾ ഇതിെ കാരണ ം ഉേ ശ െമാ ം മന ിലാകാ യാൽ ന രിമാർ വ ാ
െത പരി മി വശായി. അ ക േ ാൾ തി മന െകാ ്, “നി ൾ പരി മി ക ം
അ ാളി ക ം ഒ ം േവ ാ. നി െള ാവ ം ടി എേ ാ ായി ാ ് റെ ിരി
്? അ പറ ക” എ അ ളിെ . അേ ാൾ ന രിമാർ, “ഇ ശിവരാ ിയാണ
േ ാ, ഞ ൾ ഉറ െമാഴി ാൻ ആ വാ മണൽ റേ േപാ കയാ ് ” എ ണർ ി
. ഉടെന തി മന െകാ ്, “എ ാൽ നി ൾ ് ഇേ ാൾ േപാകാം. നാെള രാവിെല
ളി ാൻത വ ം നി െള ാവ ം ഇവിെട വരണം” എ ് അ ളിെ ക ം “അ
െനയാവാം” എ സ തി ന രിമാർ അേ ാൾ െ േതാണിയിൽ യറി േപാ ക ം
െച .
പിേ ദിവസം രാവിെല തി മന ിെല നീരാ ളി ം നിത കർ ാ ാനാദിക ം
കഴി േ ാേഴ ം ന രിമാ ം െചാ രെയ ി, ളി ം മ ം കഴി െകാ ് തി ാ
െക െച . ഉടെന തി മന െകാ ് അവർ ് ഓേരാ പവൻ ദാനം െച . പിെ അവ
െട ഭ ണ ം തി മന ിെല അ േത ം മ ം കഴി തിെ േശഷം ന രിമാർ വീ
ം തി ാെക െച േ ാൾ “ഇ െല ഒ മാ ിളെയ ിടി ് ഇവിെട െകാ വ ്
നി ം ക വേ ാ. അവൻ ഇ െല രാ ി ഒ പ വിെന അ തായി േക . ഇ െന
ത ം ന െട രാജ ് നട കയാെണ ിൽ ഞാൻ ശിവരാ ി തം അ ി
െകാ ് എ ഫലമാ ്? അതിനാൽ അവെന ഇ െല െ െവടിവ െകാ ി .
ഇ െല ശിവരാ ിയായി ് ആ ത ം നട തായി േക തിെ േദാഷം തീരാനായി ാ ്
ഞാനി ദാനം െച ്. ഇനി ബ ാ വ െ ിൽ നി ൾ േപാകാം. അെതാ
മിെ ിൽ റ ദിവസം ഇവിെട ാമസി ി ് േപായാൽ മതി. ഇ ം േപാെലയാവാം”
എ ളിെ ക ം ന രിമാർ അേ ാൾ തെ യാ അറിയി െകാ ് േപാ ക ം
െച .
അതിെ േശഷം നാ ദിവസം കഴി േ ാൾ തി വിതാം ർ രാമവർ മഹാരാജാ
തി മന െകാ ് നാ നീ ിയതായിേ ് ശ ൻ തി മന െകാ ് വളെര വ സനി
ക ം “എെ വല ൈക േപായി” എ സഗദ്ഗദം അ ളിെ ക ം െച . രാമവർ
മഹാരാജാ തി മന െകാ ് നാ നീ ിയ ്, “െകാ ം െതാ ായിര ിൽ രെമാെര
പ ം മാം ംഭമാേസ നേ രാറാംദിേന േചർ ിയലിന ധവാര ിൽ” ആെണ
് സി മാണേ ാ.
തദന രം ശ ൻ തി മന ിെല ധാന മം ക ഷിവ ാ ാനായി ാ
യി . തി മന െകാ ് ഓേരാ ല ളിെല ി “ഇ ിടം തൽ ഇ ിടംവെര
ന െട തന വ ളാ ് ” എ ളിെ ക ം അവി ടി എ ിനി ക
ി ക ം (ഉഴ നട ി ക ം) െച ാൽപിെ ആ വ ൾ ആ െട വകയായി
ാ ം തി മന ിെല വകയായി. അവയിൽ പിെ ആർ ം േവശി ാൻ പാടി .
ഇ െനയാ ് ശ ൻ തി മന െകാ ് ക ഷിവ ാ ിയ ്. ചില പാവെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 395

വ ഉടമ ാർ േറ വില ക ി െകാ ം െച . ഇ െന തി മന െകാ ്

പ ക ഷി ല ം അവിട ളിെലാെ ഓേരാ ള ം േതാ ക ം
ഉ ാ ി ്.
ഒരി ൽ തി മന ിെല േസവകനായ ഒരാൾ തി മന ിെല അ ൽ “ഇവിെട സർ
ാരിേല ധാരാളം തെല േ ാ. പിെ ഈ ക ഷി ടി ഉ ാ െത ി
നാ ് ” എ േചാദി തി മ പടിയായി തി മന െകാ ്, “ന െട അന രവെരാെ
േകവലം േഭാഷ ാ ം കാര േശഷിയി ാ വ മാകയാൽ അവ െട കാല ് ഈ രാജ ം
അന ാധീനെ േപാേയ ാെന മാ ്. അ െന വ ാ ം ന െട ംബ ി വർ
പ ിണിയായിേ ാക െത വിചാരി ് ഇ െന െച താ ്. പതിവായി ഓേരാ ക
ഷി ല ളിൽ നി ം െന ം േതാ കളിൽ നി ം കറി ാമാന ം നാളിേകരം
തലായവ ം കി ിെ ാ ി ാൽ അവർ ് പ ിണി ടാെത കഴി ാമേ ാ” എ
ളിെ . ക ഷി ാ തി തി മന െകാ ജ ികളായ ചില ന രിമാ െട
വ ൾ ടി അപഹരി തിനാൽ അവർ തി മന ിെലേ രിൽ വളെര അ ി ാ
യി. എ ി ം തി മന െകാ ് അവ െട വിേരാധെ ഒ ം വകവ ി .
ഒരി ൽ തി മന െകാ ് ഒ േഡാലിയിൽ യറി ിവേപ രിൽനി പ ി ാ
േ റെ . ർ ാെട ലെ ിയേ ാൾ ആ ദി ിൽ താമസി ി ഇരി
ാല ട ാരായ ചില ന രിമാർ അ െച ് അസഭ ം പറ തി േമനിെയ അധി
396 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

േ പി ക ം േഡാലിയിേല െചളി ിെയ െ റി ക ം െച കയാൽ തി മ

ന െകാ ് ഏ ം പിതനായി വാ െമ െകാ േഡാലിയിൽനി ചാടിയിറ ി
ന രിമാ െട േനെര പാ െച . അ ക ് എ േ ാ ടി ായി പ
റ ൻ തി ൽ ാ ്, തി മന ിെല അര െക ി ിടി െകാ ്, “െപാ സ ാമീ,
ഹത െച േത” എ പറ . അേ ാേഴ ം ന രിമാെര ാം ഭയവിഹ ലരാ
യി ഓടിെയാളി കഴി . അേ ാൾ തി മന െകാ ്, “ആെ , നായിേ ായേ ാ.
അ െകാ ഞാൻ മി ് ” എ ് അ ളിെ ി ് വീ ം േഡാലിയിൽ യറി എ
ക ം െച .
അതി േശഷം ശ ൻ തി മന െകാ ് റ കാലം ിവേപ ർ തെ എ
ി ാമസി ി . ആയിട ് അ ജൻ ത രാ ാർ വട നി ് ഒ േജ ാൽസ ൻ
വാര െര ഢമായി ണി െറ വ ി, “ശ ൻ തി മന െകാ ് ഇനി എ ജീവി
ിരി െമ ഗണി േനാ ി ംപറയണം” എ ളി െ . തി മന ിെല ജനനസ
മയം തലായ ം പറ െകാ ്.
വാര ർ ഗണി േനാ ി തീർ െ ി. ഇ യാ ് ഇ മാസം ഇ ാം തീയതി, ഇ
സമയം ചരമഗതിെയ ാപി െമ ് എ തിെ ാ . ത രാ ാർ സേ ാഷി വാ
ര ർ പല സ ാന ം മ ം െകാ ് അയ ക ം െച . ഈ വർ മാനം ശ ൻ തി
മന െകാ ്, ചാരർ േഖന അറി ക ം ആ വാര ർ ിവേപ ർ ടി വടേ ാ കട
േപാകാനായി െച സമയം ഭട ാെരെ ാ ് അയാെള പിടി ി തി ാെക വ
ക ം “നീ ണി െറേ ായി, ഞാൻമരി ് ഇ ദിവസമാെണ തീർ െ ി
എ തിെ ാ േവാ” എ ക ി േചാദി ക ം െച . വാര ർ േപടി വിറ െകാ ്
“ഗണി ി ക കാരം അടിയൻ റി െകാ ് ” എ ണർ ി . അേ ാൾ തി മന
െകാ ് “നീ നി യി ശരിയാ െമ േതാ ി . എ ാൽ നീ ഇ ് അ മി
തി മരി െമ ഞാൻ നി യി ിരി . അതി വ ത ാസം വ ക മി ”
എ ് അ ളിെ ി വലിയ ക ി ാെന തി ാെക വ ി വാര െര ി ാണി
െകാ ് “ഇവെ കഥ ഇ ് അ മി തി ് കഴിേ ണം. ഇവെന നാ േപർ ടി
പിടി െക ി അടി െ ” എ ക ി . ഉടെന നാ രാജഭട ാർ വ വാര െര പിടി െക ി
െകാ േപായി വളെര അടി ക ം അ മി തി േ അയാ െട കഥ കഴി ക ം
െച .
അതിെ േശഷം തി മന െകാ വട ാേ രിേ ാവിലകെ ി ഏതാ ം
ദിവസം അവിെട ാമസി . അ ാല ് ഒ ദിവസം അവണ റ ന രി തി ാെക
െ ് ഒ ദിവസം തി മന ിേല ് ഒ വി േത നട ിയാൽെ ാ ാെമ ്
ആ ഹ തിനാൽ ഒ ദിവസം ഇ േ െ ിയാൽെ ാ ാെമ ് തി മന റി
യി . തി മന ് അ ് ക ി വദി ക ം ദിവസം നി യി ് പറ യ ക ം െച .
ന രി േപായി വി േതതി േവ െത ാം വ ം ി. അേ ഹം വലിയ ധനവാനാ
യി തിനാൽ വ െ ാം ഏ ം േകമമായി ായി . തി മന െകാ ് നി ിതദി
വസം പ ാള ാർ തലായ പരിവാര േളാ ടി ന രി െട ഇ െ ി. അേ ാൾ
ന രി െവ ം കരി ട ം വിരി നിറപറ ം വിള ംവ ് എ ാം ത ാറാ ിയി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 397

തി മന െകാ ് അകെ ി അവിെട വിരി ത ാറാ ിയി ക ിലിൽ സ

സമയം എ ിയി വി മി ക ം അവിെട ന രിമാേരാ ം മ ം ശല ം
െച ക ം െച തിെ േശഷം നീരാ ളി, അ േത തലായവ ം കഴി . അ േത
തൽ പ ാള ാർ തലായവ െട ഭ ണംവെര സദ െട വ ം മ ം െകേ മമാ
യി . തിരകൾെ ാെ തി തി െനൽ തി െകാ ി വ ിയാ ് െകാ
്. നിറപറവ ി പറകളിൽ വീരരായൻ പണമി നിറ ായി . ഇവ ആക ാെട
ക ി ് തി മന ിേല ഒ ം രസി ി . ഇ െയാ ം ആവശ മി ായി െവ ം ന
രി െട ധന ിെ തിള റ ധികമാെണ ം തി മന ിൽ േതാ ി. എ ി ം അതി
െന റി ് ഒ ം അ ളിെ ി . അ ് അവിെട എ െ ി ാമസി ക ം അവിെട
എ ാവർ ം സ ാന ൾ ക ി െകാ ക ം െച ി പിേ ദിവസം രാവിെല എ
് റെ ടാനായി ഭാവി േ ാൾ ന രി തി ാെകെ ്, “നാ ദിവസം ടി ഇവിെട
എ ി ാമസി ാൽ െകാ ാെമ ാ ഹ ് ” എ തി മന റിയി ക ം “അതി
നിേ ാൾ സൗകര മി ” എ ളിെച ി ് അേ ാൾ െ എ ക ം െച . അ
ദിവസംതെ ന രി െട മി വ ം കൽപന കാരം ക െക ി സർ ാരിൽ േചർ
ക ം ന രി െട അേതാ ടി ശമി ക ം െച .
പിെ തി മന െകാ ് വട ാേ രിയിൽനി വട ൻ ദി കളി പല
ല ളിൽ സ രി തിെ േശഷം ിവേപ ർ ം അവിെട നി ് എറണാ ളേ ം
എ ി. എറണാ ള ് എ ി ാമസി ി േ ാൾ ഒ ദിവസം അ ല ിെല
ിയ സമയം താടി ം തല ം വളർ ിയ ഒ തിെന അവിെട ി ് “എ ാ,
തി ് അ െട ദീ യാേണാ” എ ക ി േചാദി . അേ ാൾ ്, “അത
ഗർഭദീ യാ ് ” എ തി മന റിയി . അ േക ് തി മന െകാ ് “ ാ ണെര
േ ാെല നി ൾ ം ഗർഭദീ പതി േ ാ” എ ക ി േചാദി തി ് മ പടിയായി
്, “ ാ ണാചാര ളിൽ പ തി ഞ ൾ ് ” എ തി മന റിയി . തി
മന െകാ ് േ ിൽനി ് േകാവിലക ് എ ിയ ഉടെന തിെന പിടി
െകാ വരാൻ ക ി ക ം രാജഭട ാർ േപായി തിെന പിടി തി ാെക െകാ
െച ക ം െച . ക ന കാരം ഒ രൗ ാരെന ം അവിെട വ ി. “ തി ാ
ണാചാര ളിൽ പ തി െ േ പറ ്? അ െനയാെണ ിൽ താടി ം തല ം
വൻ വളർ ീ ാവശ മി അതിനാൽ ആപാദമ കം േദഹ ിൽ പ തി ഭാഗം െ ൗരം
െച െ ” എ ളിെ ക ം അ കാരം െച ി തിെന വി യ ക ം െച .
അതി േശഷം തി മന െകാ ് എറണാ ള ം ണി െറ ം മാറിമാറി എ
ിതാമസി ി . അ ാല തി മന െകാ ് രാജ ് അ മ ൾ വ ം നട
േ ാ എ ം തെ റി ജന ൾ എ പറ എ ം അറി തിനായി രാ ികാ
ല ളിൽ ഢമായി പല ല ളി ം സ രി െകാ ി . ചിലേ ാൾ തി മന ി
െല െട രേ ാ േ ാ ത ാ ായിരി ം. മി േ ാ ം അവി ് ഏകാകിയായി
തെ യാ ് സ രി ക പതി ്. എ െനയായാ ം ൈ യിൽ ഒ വാളി ാെതയിരി
ാറി .
398 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ തി മന െകാ ് ഏകാകിയായി “എളം ളം” എ ല

് െച േ ാൾ ഒ മാ ിള െട െട പി ാ ം തിരി േനാ ിെ ാ ഢമായി ്
േപാ ് ക . ‘ഇവൻ വ ല ം കയറി േമാഷണം നട ാേനാ മേ ാ േപാ ക
യായിരി ണം. അ െനയാെണ ിൽ അ ക പിടി ണം, എ വിചാരി ് തി മ
ന െകാ ് ഢമായി െ അവെ പി ാെല ടി. ആ മാ ിളെച കയറിയ ് ഒ
ന രി െട ഇ ായി . അവൻ ഇ ിെ ് െച േ ാൾ അക നി ് ഒ
ഷലി ഇറ ി അവെ അ ൽെ ്, “എ ാം ച ംെക ീ ്. അകേ കട ാം’
എ പറ ് അവെന നാ െക ിനകേ ിെ ാ േപായി ഒ റി ക ാ ീ
്, “ആ ക ിലിൽ യറി ിടേ ാ . ാ െല ഇേ ാൾ ഇേ ാ യേ ാം” എ
പറ ് റേ േപായി. മാ ിള അകേ കട തിേനാ ടി ശ ൻ ത രാൻ തി
മന െകാ ം നാ െക ിനക കട വാൾ ഊരി ിടി െകാ ് ഒ േകാണിൽ ഒളി
ി . അേ ാൾ അവിടെ അ ർ നം അ ാഴം കഴി ് ഒ േകാൽവിള മായി
നാ െക ിേല ് വ . അേ ാൾ ഷലി, “േനരം പതിവിൽ വളെരയധികമായേ ാ. ഇ
പ ി ി ് ഇ അമാ െമ ാ ് ” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി അ ർ
നം, “ന രി ഇവിെടയി േ ാ എ വിചാരി ി ാ ് ” എ പറ . ഉടെന ദാസി,
“ആെ , ഇനിെയ ി ം േവഗമാകെ . അടിയ നിലംെപാ ാൻ ൈവകി” എ പറ
േ ാൾ അ ർ നം “എനി ിനി കിട ാൻ താമസെമാ മി ” എ പറ െകാ ്
ശയന ഹ ിനകേ കട ാനായി ഭാവി േ ാൾ ക ിലിൽ മാ ിള ഇരി ക ്
ഭയെ ്, “അേ ാ, ഇതാരാ ് ഈശ രാ! ശ ൻ രാജാവിെ ശ ി ഈ ദി ിൽ ഫലി
യി ായിരി േമാ” എ പറ െകാ ് പി ാ ം മാറിയേ ാൾ മാ ിള ക ിലിൽനിെ
ണീ ് അ ർ നെ ട പിടി ാനായി അ . അവൻ അ ർ നെ െതാ ,
െതാ ി എ ായേ ാൾ ശ ൻ തി മന െകാ ് മാ ിളെയ പിടി ടി. അവെന തി
മന െകാ ് പിടി വലി െകാ േപായി വാൾെകാ ് ച െകാ േപാ
െല െകാ ിയരി ി . പിെ ദാസിെയ വിളി ് “ന രി എവിെടയാ ് േപായിരി
െത” ് ക ി േചാദി ക ം “ ണി റ ാ ് ” എ ് അവൾ ഉണർ ി ക ം
െച . ഉടെന തി മന െകാ ്, “നീ െച ത ം വിചാരി േ ാൾ നിെ ം െകാ
േ താ ്. എ ി ം നീെയാ ീയായിേ ായേ ാ. അതിനാൽ ഞാൻ െകാ ി .
എ ി ം നിെ െവ െത വി യ മി ” എ അ ളിെ ് അവ െട ൈകകൾ ര ം
റി കള . പിെ തി മന െകാ ് സമീപ ാരായ ചില നായ ാെര ം അവ െട
ീകെള ം അവിെട വിളി വ ി, “ന രി ഇവിെട വ വെര നി െള ാവ ം ഇവി
െട കാ ി നി െകാ ണം” എ ളിെച ി ് അേ ാൾതെ ണി റ ്
എ ക ം െച .
പിേ ദിവസം രാവിെല ന രിെയ തി ാെക വ ി, “ഇ െല രാ ിയിൽ ന
രി െട ഇ ചില േനരേ ാ കെളാെ ായി. എ ി ം തരേ െടാ ം പ ിയി .
ഏതായാ ം ന രി േവഗ ിൽ ഇ േ െചേ താവശ മാ ് ” എ ളിെ .
റ പണ ം െകാ ന രിെയ േവഗ ിലയ . പിെ റ കാലം തി മന െകാ ്
ണി െറ െ എ ി ാമസി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 399

അന രം തി മന െകാ ് െചാ രെ ി. തി മന ിേല ് നായാ ിൽ വള

െര മ ായി െകാ ് റ ദിവസം അവിെട െ എ ി ാമസി . അ
െന താമസി ി കാല തി മന െകാ ് ഒ ദിവസം ഒ പീലി ം ധരി
െകാ ് നായാ ിെന ി. ഒ മലയിൽെച േ ാൾ ഒ പ ിെയ കാ കയാൽ അതി
െന െകാ തിനായി തി മന െകാ മായി പാ ്. പ ി ഭയെ ് ഓടി
ട ി. തി മന െകാ ് അതിെന പി ടർ . അ െന െച േ ാൾ ഐനി ാ ്
എ ി േ രായി ഒ ന രി ആ വഴിേയ വ ക ി ് “ന രി, പിടിേ ാ , പിടിേ ാ ,
വി കളയ ് ” എ ് ഉറെ വിളി ് അ ളിെ . ന രി അേ ഹ ിെ ൈകയി ാ
യി ട മലർ ിയി പ ിെയ െപാ ി ിടി ക ം തി മന െകാ ് ഓടിെയ ി
പ ിെയ ിെ ാ ക ം െച . അതി േശഷം തി മന െകാ ് ന രിേയാ ്, “ന
രി എവിെടേ ാകാനായി ാ ് റെ ിരി ് ” എ ക ി ് േചാദി .

ന രി: ഇ ് വളെര ദാരി മാ ്. ഇ െ ഉപജീവന ി തെ അവിെട യാെതാ

മി . അതിനാൽ വ വേരാ ം യാചി ് െറ െന വാ ിെ ാ ് േപാകണെമ
വിചാരി റെ ിരി കയാ ്.
തി മന െകാ ്: ആെ , ന രി ഇേ ാൾ ഇ േ തെ മട ിേ ാേ ാ . ഇ
െ െചലവി േവ െന ് അവിെടെയ ി െകാ ാം.

ഇ േക ് ന രി അേ ഹ ിെ ഇ േ മട ിേ ായി. തി മന െകാ ് ഉട
െന െചാ ര േകാവിലക ് എ ക ംക ഷിവകയിൽ നി ് നാൽപ പറ െന ്
400 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ഉടെന ന രി െട ഇ ് എ ി െകാ തി ് ക ി ക ം അവിെട ായി

ഉേദ ാഗ ാർ അ കാരം എ ി െകാ ക ം െച . തി മന െകാ ് പിെ ം
റ കാലം ടി െചാ െര െ എ ി ാമസി . അ ാല ് ിവേപ ർ
സ ംമഠം അ ിബാധയാൽ നശി േപായിരി െവ ം ത ിമി ം േവദാ യനം
നട ാൻ ലമി ാെത വ ിരി െവ ം വാധ ാൻ ന രി ശ ൻ തി മന ിെല
അ ൽ അറിയി . അതി തി മന െകാ ്, “െചാ െരവ ് ിസ നട ാൻ നി
യി ിരി െവ ം അതിേല ് വാധ ാൻ ന രി ം മ ാ േണാ മ ാെര ാ
വ ം ഉടെന െചാ െര െച േചരണ”െമ മാ ് മ പടി അയ ്. അ കാരം വാധ ാൻ
ന രി തലായവെര ാം െചാ െര െച േച ക ം ഉടെന ിസ ട ക ം െച .
ിസ ാ ണർ പതിവിലധിക ായി െവ ി ം ര േനര സദ െട
േകമ ം പതിവിൽ വളെര അധികമായി .
ിസ നട െകാ ി കാല ് ഒ ദിവസം തി മന െകാ ് വലിയ ക ി
ാെന തി ാെക വ ി, “ഇവിെട പതിവായി േവദേഘാഷ ം മ ം നട െകാ ിരി
ിതി ഈ േ ി സമീപം ഒ പ ിയിരി ് ഭംഗിയ . അതിനാൽ
അ ് ഉടെന െപാളി ി ഴയിൽ ത ി ളയണം” എ ക ി . ക ന േക ണ ിൽ
ക ി ാൻ ൈസന സേമതം െച പ ിെപാളി ാനാരംഭി . ഉടെന പ ി െട ഉടമ
ം ൈക ാന ാ ം മ ം ടി ഒ െപ ി നിറ ് ഉ ിക ംെകാ ് തി ാെക െച ്
െപ ി തി ൽ ാ െവ ് വ ി െകാ ് “അടിയ െള ക ി ര ി ണം. അടിയ
െട പ ി വളെര രാതനമായി താ ്. അ ് െപാളി കള ് അടിയ ൾ വള
െര സ ടമായി താ ്. അ ് െപാളി കളയാതിരി വാൻ ക ന ാകണം” എ
തി മന റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ് വലിയ ക ി ാെന തി ാെക വ ി,
“ഇവ െട ആ പ ി വളെര രാതനമായി താെണ ം അ െപാളി കള ് അവർ
സ ടമാെണ ം പറ വേ ാ. അതിനാൽ ആ പ ി ഇേ ാൾ െപാളി ി ണെമ ി
” എ ക ി ക ം ക ി ാൻ ൈസന േള ം മ ം തിരിെയ വിളി െകാ േപാ ക
ം െച .
“ ിസ കഴി േ ാേഴ ം സർ ാർ െചലവിേ ൽ ിവ േപ ർ സ ംമ
ഠം പണിതീർ ിരി ണം” എ ക ന െകാ ി തിനാൽ അ കാരം മഠ ിെ
പണി തീർ ി . ിസ വളെര ഭംഗിയായി കഴി ടിയതിനാൽ തി മന െകാ
സേ ാഷി വാധ ാൻ ന രി ം മ ം യഥാേയാഗ ം സ ാന ൾ ക ി െകാ
സേ ാഷി ി ് അവെര എ ാവെര ം ിവേപ ർ യ ക ം പിെ അധികം താമ
സിയാെത തി മന െകാ ് ണി റെ ക ം െച .
തി മന െകാ ് ണി െറ എ ി ാമസി ി ആ കാല ് അ തി
വിതാം ർ നാ വാണി ബാലരാമവർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് ൈവ െ
ിയിരി തായി അവിേട ് അറി കി ി. ബാലരാമവർ മഹാരാജാ ് തി മന
െകാ ് മഹാ ം നിർ ല ദയ ം പരമാർ ി ം ആയി െകാ ് അവി െ
ൈവ വ ണി ണി െറ െകാ വ ് സൽ രി സേ ാഷി ി കര റം
പ ി കാത ം ആല ാ ം പറ ം ഉപായ ിൽ വീെ ാെമ വിചാരി ് ശ ൻ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 401

തി മന െകാ ് മഹാരാജാ ് തി മന ിെല ണി തിനായി ഇളയാ രാെന ം

പാലിയ വലിയ െന ം ടി ൈവ േ യ . ഇളയ ത രാ ം പാലിയ ം
ടി ൈവ െ ി മഹാരാജാ തി മന ിെല ണി ി ് “ഇേ ാൾ അതി
സൗകര മി ാ തിനാൽ ഇനിെയാരവസര ിലാവാം” എ ക ി മഹാരാജാ തി മ
ന െകാ ് അവെര മട ിയയ . മഹാരാജാ തി മന ിെല എ േ ാ ടി േവ
ി ദളവ ായി . േവ ി ം പാലിയ ം ത ിൽ ഏ ം േ ഹ ം
വിശ ാസ ായി . േവ ി പാലിയ േനാ ് േചാദി ് ശ ൻ തി മന ിെല
അ ർ തം മന ിലാ ക ം അ ് മഹാരാജാ തി മന ിെല അറിയി ക ം തൽ
ാലം ണി റ ് എ െത പറ വിേരാധി ക ം െച തിനാലാ ്
മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് ണം സ ീകരി ാെത ം ണി റ ് എ ാ
െത മി ്. മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് എ ാെതയിരി യിെ വിശ ാ
സേ ാ ് ടി ശ ൻ തി മന െകാ ് വി സൽ ാര ി വളെര േകമമായി വ ം
ക ം ഇ സമയം എ െ ് ണി െറ എ െമ ് നി യി ആ സമയ ്
മഹാരാജാ തി മന ിെല എതിേരൽ ാനായി പരിവാരസേമതം പടി ാെറ േകാ വാ
തിൽ ൽ കാ നിൽ ക ം െച . ആ സമയ ് ഇളയ ത രാൻ തി മന ിെല േബാ
കടവിൽ വ . േബാ ിൽ മഹാരാജാ തി മന ിെല കാണാ യാൽ ശ ൻ തി മന
െകാ ് വലിയ ഇ ാഭംഗേ ാ ടി “എ ാ, ലേശഖരെ മാൾ കബളി ി , അേ ”
എ ക ി േചാദി . അേ ാൾ ഇളയ ത രാൻ “അേ ഹ ി ് ഇേ ാൾ ഇേ ാ വരാൻ
സൗകര മിെ ം ഇനിെയാരി ലാകാെമ മാ ് പറ ് ” എ തി മന റിയി .
ഉടെന ശ ൻ തി മന െകാ ് “ഇെത ാം ആ േവ ി െട കൗശലമാ ്. ആെ ,
അവൻ േനാ ിേ ാേ ” എ അ ളിെച ി ് ണി റയ െ നട െല ി നി
െകാ ് “എെ ർ യീശ, നാൽപ ദിവസ ിനകം ആ േവ ി എെ കാൽ
ൽ വ വീഴാൻ സംഗതിയാ ി രേണ” എ ാർ ി ക ം അേ ാൾ െ
കളിേ ാ യിെലെ ക ം െച . കളിേ ാ യിെല ിയി െകാ ് പാലിയ
െന തി ാെക വ ി ൈവ േപായി ായ സംഗതികെള ി ക ി േചാ
ദി ക ം വലിയ ൻ എ ാം വിവരമായി തി മന റിയി ക ം െച . തെ അ ർ
തം ഇ താെണ ് േവ ി അറി െകാ ് വലിയ നാെണ ് തി മന ിേല
് ഊഹ ായി െകാ പാലിയ ൻ തി ാെക നി ി ൈക ഭി ി
യിേ ൽ ചാരി വടേ ാ േനാ ിയായി തിനാ ം തി മന െകാ ് ര ർ മായി ്,
“േമേനാൻ ഇേ ാഴേ നില െതേ ാ ് ചാരിയാെണ േതാ ”എ ളിെ . തി
മന െകാ ് അ ളിെ തി ഢാർ ം മന ിലാ ിെ ാ ് വലിയ ൻ “നില
െതേ ാ ചാരിയാെണ ി ം ി വടേ ാ തെ യാ ് ” എ മ പടി ഉണർ ി .
ഈ മ പടി തി മന ിേല ് ഒ ം രസി ിെ മാ മ , തി മന ിൽ േകാപാ ിെയ
ജ ലി ി ക ം െച .
അതിനാൽ തി മന െകാ ്, “എടാ, സ ാമിേ ാഹീ! െപാേ ാ. ഇനിേമൽ നിെ
എെ ിൽ കാണ ് ” എ ് അ ളിെ യാൽ വലിയ ൻ േപടി വിറ ് ഉടെന തി
ിൽനി േപായി. പിെ വലിയ െ താമസം ർ രയായി . ശ ൻ തി
402 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

മന ിെല കാലം കഴി വെര വലിയ ൻ പിെ അവിെടനി െതേ ാ ് ഒരി ം

കട ി ി .
േവ ിഎ േ ാ ടി തി വന രെ ിയതിെ േശഷം പ ാള ാ
െട ശ ള ിൽ സ ം റ െച ം അവർ ഉപ വകര ളായ ചില നിയമ ൾ
ഏർെ ക ം മ ം െച കയാൽ പ ാള ാർ ആക ാെട േ ാഭി വശാ ക ം േവ
ിെയ ക ാൽ െവടിവ ് െകാ ണെമ ് തിർ െ ക ം െച . ഈ വിവരമറി
േവ ി ഭയെ തി വന ര നി ഢമായി ഒളിേ ാടി ണി െറ
എ ക ം ശ ൻ തി മന ിെല ക ാൽെകാ ാെമ അവി െ ഇ ാർ ഖാ
രം തി മന റിയി ് അ വാദം വാ ിെ ാ ് തി ൻപാെക െച ് ഏതാ ം വിൽ ാ
തി ൽ ാ വ ാദ ളിൽ വീ ് വ ി ി ് “അടിയൻ എെ ി ം അപരാധം
െച േപായി െ ിൽ അവി ് അെത ാം സദയം മി ് അടിയ മാ ത ് ര ി
ണം” എ ് അേപ ി ക ം അവി െ ശരണം ാപി ാ ായ കാരണം തി
മന റിയി ക ം െച . ഉടെന ശ ൻ തി മന െകാ ്, “ആെ ഒ ം ഭയെ േട ാ,
െകാ ിയിൽേ ായി താമസിേ ാ ” എ ് അ ളിെ ക ം േവ ിെയ െകാ ിേ ാ
വിലക ് പറ യ താമസി ി ക ം െച .
താൻ ർ യീശെ അ ൽ ാർ ി േപാെലതെ നാൽ ദിവസ ിന
കം േവ ി തെ കാൽ ൽ വ വീഴാൻ സംഗതിയായതിനാൽ ശ ൻ തി മന
െകാ ് വളെര സേ ാഷി ക ം േവ ി തി ൽ ാ വ വിൽ ാ ിഒ
തലയിൽെ പണിയി ർ യീശ നട വ ക ം െച .
ശ ൻ തി മന െകാ ് പിെ റ ദിവസം ടി ണി െറ താമസി തിെ
േശഷം ിവേപ ർെ ി. അവിെട താമസി ി കാല ് തി മന ിേല ്
ഒ ശീലാ ആരംഭി . അതി പല ചികി കൾ െച െവ ി ം അവെയാ ം പിടി
ാെത ശീലാ േമണ വർ ി ട ി. ആ വിവരമറി ് ഇളയത രാൻ അവി െ
അ ജേനാ ടി ിവേപ െര ി. അവർ തി ാെക എ ി സമയം
ശ ൻ തി മന െകാ ്, “എനി ് ദീനം േമണ വർ ി വ കയാ ്. ീണ ം
സാമാന ിലധിക ്. ഇനി ഇ േഭദമായി ഞാൻ ഖമായി ിരി െമ േതാ ി
. അതിനാൽ നി ൾ ഇവിെടതെ താമസി ണം, െപാ ളയ ്. എെ കാലം കഴി
ാൽ രാജ ം റേപാെല ര ി െകാ ണം. വട ാഥ േ ിൽ േയാഗിയാെര
അവേരാധി ക, ഇരി ാല ട േ ിൽ ത ടക െള അവേരാധി ക, പാലിയ
േമനവ മ ി ാനം െകാ ക, ഇം ീ കാേരാ മ രി െവടിവ ക ഇ െന നാ
ം കാര ം ഒരി ം െച ്. ഇവ നാ ം െച ാൽ ന െട രാജ ം െപാേ ാ ം”
എ ് അ ളിെ ക ം ആ അ ജൻ ത രാ ാെര അവിെട െ താമസി ി ക ം
െച .
അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം രാവിെല ശ ൻ തി മന െകാ ് അ േത
കഴി െകാ ി സമയം ഇളയ ത രാ ാർ അവിെട എ ക ം അവർ ര േപ
ം ടി, “േജ െ അ േത ക ി ് ചി യം സാമാന ിലധിക െ േതാ
്. വ തി ം ചി േതാ െ ിൽ അ ളിെ ാൽ അ ാഴമ േത ി ത വ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 403

ത ാറാ ാം” എ ണർ ി . അ േക ി ് ശ ൻ തി മന െകാ ് “ഇവർ ന െട കാ

ലം കഴി ാൽപിെ രാജ ം ഭരിേ വരാണേ ാ. അവ െട ക നാശ ി എ മാ
െ ഒ പരീ ി ണം” എ തി മന ിൽ വിചാരി ി ്, “എനി ് ഒ ി ം ന
ചി േതാ ി . എ ി ംച ാൻ വ ാൽ റ ാെമ േതാ ്” എ ്
അ ളിെ . ഉടെന ഇളയ ത രാ ാർ, അ ൈവ േ രേ ാ ാം” എ ണർ
ി ി തി ൻപാെക നി ് എ ി. ഉടെന അവർ ര േപ ം “എവിെടനിെ ി
ം എ വിലെകാ ി ം ൈവ േ രേ ഒ ച െകാ വരണം” എ ക ി
പണ ം െകാ പല ല ളിേല ം ആ കെള അയ . േനരം ൈവകിയേ ാേഴ ം
ച െയ ം കി ിയിെ പറ ് ആ ആ കെള ാം മട ി വ . ശ ൻ തി മന
െകാ ്, “എ ാ ച കി ിയി ായിരി ം, അേ ” എ ക ി ് േചാദി . ഉടെന ത രാ
ാർ “ക ിമാസം കാലമാകയാൽ ച കി ാൻ വളെര യാസമായി ാണിരി ്.
ഞ ൾ പണ ം െകാ ് പല ല ളിൽ ആ കെള അയ ് അേന ഷി ി . എ ം
കി ിയി . ഞ െട അമാ ം ഒ മി . ഞ ൾ കഴി മ െള ാം െച േനാ ി.
കാര ം സാധി ി എേ ഉ . എവിെട നിെ ി ം ഒ ച െയ ി ം വ ാനായി
് നാെള ം മി േനാ ാം” എ ണർ ി . അേ ാൾ ശ ൻ തി മന െകാ ്,
“അേ ാ, ക ം! വി ികേള! ഒ ച വ ാൻേപാ ം േശഷിയി ാ നി ൾ ഇനി
േമലാൽ ഒ രാജ ം ഭരി െത െനയാ ്?” എ ളിെ .
അ ാഴ േത കഴി തിെ േശഷം ശ ൻ തി മന െകാ ് വലിയ ക ി ാ
െന തി ാെക വ ി, “നാെള രാവിെല ാ ണർ പരെ ഒ സദ ം ചില
404 50. െകാ ി ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ്

ദാന ം മ ം േവണെമ നി യി ിരി . അതിനാൽ അതി േവ വെയ ാം

േനരം െവ തി ് ത ാറാ ിെ ാ ണം. സദ ഥമൻ, എരിേ രി, ഉേ
രി, േതാരൻ തലായവെയ ാം ച െകാ തെ േവണെമ ാ ് നി യി ിരി ്”
എ ളിെ . “ക ന േപാെലെയ ാം ത ാറാ ിെ ാ ാം” എ ണർ ി ി ് വലിയ
ക ി ാൻ അേ ാൾ െ തി ാെകനി േപായി. നി ിത സമയ ി ത
െ ക ി ാൻ സകല സാധന ം അവിെട ത ാറാ ി എ ി െകാ . േനരം െവ
തി പ ംപ മായി അ റിലധികം ച അവിെട വ േചർ . സദ
െട ആവശ ം കഴി ി ം പിെ ം വളെര ച േശഷി കിട ി . സദ ഏ ം
െകേ മമായിെയ ് പറയണെമ ി േ ാ. ശ ൻ തി മന െകാ ് ന രിമാർ
പരെ പല വിധ ി ദാന ം െച .
പിെ ം ശീലാ േമണ വർ ി െകാ തെ യി തിനാൽ ശ ൻ തി മന
െകാ പിെ ം തിദിനം പലവിധ ി ദാന ൾ െച െകാ തെ യി .
കിം ബ നാ? 981-ആമാ ക ിമാസം 12-ആം തീയതി ആ രാജേകസരി ിവേപ ർ
വ തെ കാലധർ െ ാപി ക ം െച .
തി മന ിെല പ ി വം ദഹി ി ് ിവേപ ർ േകാവിലക ിെ െത വശ
േതാ ിലാ ്. ആ ല ി ം െചറിയതായി ഒ മതിൽ െക ി ി ് ഇേ ാ
ം കാൺമാ ്. അവിെട അ ാലം തൽ പതിവായി വിള വ വ ി ് ഇേ ാ ം
നട വ ്. ആെക ാെട വിചാരി ാൽ ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ് ഒരമാ
ഷ ഭാവനായി െവ തെ പറേയ ിയിരി .
 51
അ ർ പരേമശ ര ാക ാർ

േവ ിെല
ഷ ിെ ഭംഗിെകാ ം അഭിനയ ിെ ത യത ം തലായ ണ ൾ
െകാ ം അ
, അ ാല
ർ പരേമശ ര ാക ാേരാ ് ല നായ ഒ നടൻ ഇ ാല
ായി ി . അേ ഹ ിെ ിരവാസം ഴി ള
സ ഭവന ിലായി െവ ി ം തി വിതാം ർ, െകാ ി, മലബാർ ഈ രാജ ളി
രാജാ ാർ, ൾ, ധനവാ ാർ തലായവർ അേ ഹ ിെ േവഷ ം ആ ം
കാണാനായി ണി വ ി െട െട ടിയാ ൾ നട ി ാ ായി .
െകാ ം 1036-ആമാ നാ നീ ിയ മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് ഇളയ ത രാനാ
യി കാല ് തെ േസവക ം പ ിയറ വിചാരി കാര മായി ഈശ രപി െയ
ആ മഭ സി ി ാനായി ഈ ചാക ാെര തി വന ര ്വ ി താമസി ി ി െവ
ം ഈശ രപി വിചാരി കാർ ആ ിൽ (കഥകളിയിൽ) അസാമാന മായ സി ി
ം ൈകലാേസാ രണം, സ ർ വർ ന, സ വർ ന തലായവ അഭിനയി ാ തിൽ
അനന സാധാരണമായ സാമർ ം ണ ം ത യത ം സി ി തി ധാന കാര
ണം ആ ചാക ാ െട ശി ാസാമർ മാെണ ് സി മാണേ ാ.
മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് ഇളയ ത രാനായി കാല ം
തി വന ര ് ജ രെ ാ ാര ിൽ (അ ് അവി ് അവിെടയാ ് എ ി
ാമസി ി ് ) എ ം കഥകളി പതിവായി . ഒ ദിവസം, കഥകളി കാണാൻ
തി മന ിെല അ ൽ പരേമശ ര ാക ാ ായി . അ ്, “കാർ വീര ാർ
നവിജയ”മായി കഥ. രാവണെ ൈകലാേസാ രണം ക ി ് തി മന െകാ ്
ചാക ാേരാ ് “എ ാ ചാക ാേര, ൈകലാേസാ ാരണം ന ാേയാ” എ ക ി േചാദി .
അതി മ പടിയായി
ചാക ാർ, “തരേ ടി ൈകലാസം റ ടി വലിയതാെണ ാ ് ധരി ി ്”
എ റിയി . പിെ അതിെന റി ് ഒ ം ക ി ി പിേ ദിവസം ഉ തിരി സമ
യം ചാക ാെര െകാ ാര ിൽ വ ി “ൈകലാേസാ രണം ഒ ാടി ാൽെ ാ ാം”

405
406 51. അ ർ പരേമശ ര ാക ാർ

എ ക ി . േവഷംെക ാെതയാ കാര ിൽ റ മടി ായി െവ ി ം ക ന

അ സരി ാെതയിരി ് വിഹിതമ േ ാ എ വിചാരി ് ചാക ാർ ഉടെന ര ാം
് അരയിൽ ിെ ിെ ാ ് ആ ം ആരംഭി . താൻ തേലദിവസം പറ വാേ ാർ
് തെ പരീ ി ാനായി ാ ് ഈ ക നെയ മന ിലായതിനാൽ ചാക ാർ മന ി
ിയാ ് ആടിയ ്. തേലദിവസം ദശ ഖെ േവഷം െക ിയാടിയ ആൾ തലായി
െകാ ാരംവക കളി േയാഗ ി എ ാവ ം േസവക ാ ം അ ി ം അവിെട ാ
യി . ചാക ാ െട ആ ം വളെര േകമമായി എ ് പറയണെമ ി േ ാ. ആ ംക ്
തി മന െകാ ് തലായി എ ാവ ം വളെര സേ ാഷി ക ം വി യി ക ം െച .
വി യാ ലയായ അ ി “അ േ ാ! ൈകലാസപർ തം ഇ വലിയതാേണാ? ഇ െല
ആടി േ ാൾ അ ് ഏകേദശം ന െട േവളി ിേനാള ായിരി െമേ േതാ ി
” എ പറ . തി മന െകാ ് ഉടെന ര ഖചിതമായി ഒ േമാതിരം ചാക ാർ
ക ി ് സ ാനി ക ം ആ ിൽ അദ ിതീയ ാരാെണ ് സ യേമവ അഭിമാനി ി
െകാ ാരംവക കഥകളിേയാഗ ാെര ാം അേ ാൾ ‘സലേ ാഹ’മാ ക ം െച .
പരേമശ ര ാക ാർ ക ന കാരം തി വന ര ് താമസി ി േ ാൾ ഒ ദിവ
സം പകെല െവയിലാറിയ സമയം കാ െകാ ാനായി കടൽ റേ റെ . കടൽ
റെ ിയേ ാൾ അവിെട നാ കാരായി ം േറാപ ാരായി ം മ ം വളെരയാ കൾ
കാ ് െകാ ാനായി വ ടിയി . അ ിൽ റസിഡ ് സാ ം മദാ ം അവ
െട വാ ല ഭാജനമായ ഒ പ ി ായി . ആ പ ി സാേ ാ മദാ േയാ പറയാെത
ആെര ം കടി ാറിെ ി ം വലിയ സിംഹ ാെനേ ാെല ഭയ ര ർ ിയായ അവെന
ാൽ അപരിചിത ാരായ ഏവ ം ഭയെ േപാ മായി . കടി ാനെ ി ം ആ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 407

പ ി കാ വ െടെയ ാമ ൽ മണ മണ െച ക പതിവായി . ആ പതി

േപാെല അ ചാക െട അ േല ം െച . ചാക ാ വ ാെത ഭയെ ് “പ ി, പ ി”
എ ് ഉറെ വിളി പറ . അ വാദം ടാെത അ കടി യിെ നി യ ായി
തിനാൽ പ ിെയ തിരി വിളി ാെത സാ ം മദാ ം ചാക ാ െട പരി മം ക ് ചി
രി െകാ ് നി േത ഉ . പിെ ഗത രെമാ മിെ ക ് ചാക ാർ നി ് അവി
െട നി ് ഒ കെ ് പ ിെയ ല മാ ി ഒേര െകാ തായി ഒ ഭിനയി . വാ
വ ിൽ എറി തായി നടി ക മാ േമ ഉ ാ . എ ി ം ഏ െകാ തായി െ
േതാ കയാൽ പ ി ഉറെ നിലവിളി ം െകാ ് അവിെടനി ് ഓടിേ ായി. പ ി ് ഏ
െകാ ാതായി െ േതാ കയാൽ സാ ം മദാ ം അത ം പിതരായി ീർ .
ഈ അ മം വർ ി ആൾ ആരാെണ സാ തെ അ ായി ചിലേരാ
േചാദി ക ം ആ മ ഷ ൻ ക ന കാരം വ താമസി ഒ ചാക ാരാെണ മന
ിലാ ക ം െച . ക ന കാരം വ താമസി ആളാെണ ിൽ ഈ വിവരം തി
മന റിയി ാെത തി ിയെച വിഹിതമ േ ാ എ വിചാരി സാ ം മദാ ം
െകാ ാര ിേല റെ . അേ ാൾ തി മന െകാ ് കടൽ ാ െകാ തിനായി
കടൽ റ ബം ാവിൽ എ ീ െ റി കയാൽ സാ ം മദാ ം അവിെടെ
വിവരം തി മന റിയി . ഉടെന ചാക ാെര തി ാെക വ ി ക ി േചാദി േ ാൾ
ചാക ാർ ഉ ായ വാ വെമ ാം തി മന റിയി . എറി ിെ പറ ് േമ
വ ാജമാെണ ം നാട ം ക ത െട പ ി ഒരി ം ഭയെ കയിെ ം സാ ം മദാ
ം വാദി . “ഇതിെന ാ ് സമാധാന”െമ ക ി ് േചാദി േ ാൾ ചാക ാർ, “വാ വം
സാ ിെന ം േബാ െ ാേമാ എ േനാ െ ” എ പറ സ ം പിേ ാ ം
മാറി താ നി ് അവിെട കരി െകാ ി ി വലിയ നട വളെര യാസെ
ി ഇള ിെയ സാ ിെ തലയിേല ി തായി ഒ നാട ം കാണി . ആ ക
തെ തലയിൽ വീ എ തെ േതാ ിേ ാ കയാൽ സാ ് “അേ ാ!” എ ് ഉറെ
നിലവിളി െകാ ് ഉടെന അവിെട മറി വീ . ക ് സാ ിെ തലയിൽ വീ എ ത
െ േതാ ിേ ാ കയാൽ മദാ ം ഏ ം പരവശയായി ീർ . വീണി ് വളെര േനരം
കഴി തിെ േശഷമാ ് സാ ി േബാധംവീണ ്. േബാധംവീ ് എണീ ി ി ം
റ െവ ം ടി ക ം ത െവ ംെകാ ഖം ക ക ം റ േനരം കാേ ൽ
ക ം െച തിെ േശഷേമ സാ ി സംസാരി ാറാ . സാ പിെ ം തലയിൽ
ത ിേനാ ി, ക തലയിൽ വീണിെ തീർ െ ിയേശഷം “ന െട പ ി ം ഏ
െകാ ി ായിരി ം. ഇ കാരം അഭിനയസാമർ ഒ നടെന ഞാൻ േറാ രാ
ജ ളിെല ം ക ി ി . ഇവിെട ഇ െന ഒ മഹാ ായി ീർ ് േകരള ി ്
ആക ാെട അഭിമാനകരംതെ . വാ വമറിയാെത ഈ മഹാെ േപരിൽ മഹാരാജാവിെ
അ ൽ പരാതി അറിയി തിെന റി ഞാൻ നിർവ ാജം വ സനി ക ം ചാക ാേരാ
മാ േചാദി ക ം െച െകാ ” എ പറ ക ം ചാക ാർ പല സ ാന ൾ
െകാ ക ം െച . അേ ാേഴ ം േനരം ൈവകിയതിനാൽ എ ാവ ം പര രം യാ പ
റ ് അവരവ െട വാസ ല ളിേല റെ . ആ സമയം ് ഓടിേ ായ പ ി ം
408 51. അ ർ പരേമശ ര ാക ാർ

അവിെട വ േചർ . അേ ാൾ സാ ി ം മദാ ം വളെര സേ ാഷമായി എ ്

പറയണെമ ി േ ാ.
പരേമശ ര ാക ാ െട വാ ാമർ െ ി ം പല ഐതിഹ ൾ േക ി ്. അെതാ
െ ഇനിെയാരവസര ിൽ വിവരി ാെമ വ ാന ാെത ഇേ ാൾ നി ിയി . അതി
നാൽ ഇ ിെട െകാ ി വലിയത രാൻ തി മന ിെല ിൽനി വീര ംഖല ലഭി
പരേമശ ര ാക ാ ം ഈ പരേമശ ര ാക െട ംബജാതനാെണ ടി വായന ാെര
അറിയി െകാ ് വിരമി .
 52
േചരാന ർ ർ ാ ്

േച രാന ർ കർ ാവിെ ഭവനം ഇേ ാൾ െകാ ീ സം ാന ് കണയ ർ

താ ിൽ േചരാന ർ േദശ ാ ്. ഇട
ര നാഴിക വട മാറിയാ ് ഈ ഭവനം. ഇവെര സാധാരണയായി പറ
ി തീവ ി േ ഷനിൽനി
വ ് ‘േച
രാന ർ കർ ാ ് ’ എ ാെണ ി ം ഇവ െട ംബേ ാനേ ്“
രാമ മാരൈ ൾ” എ ാ ്.
പ ് ഇവ െട തറവാ വരാ ഴയായി . അവിെട ായി ാനേ ് ‘പടി
ാേ ട പടനായർ’ എ ായി െവ ം ഇവ െട തറവാേ െകാ ിരാജാവിെ
പടനായക ാന ായി തിനാലാ ് ഈ ാനേ സി ി െത ം ഒ േകൾവി
്. ഇവർ വാരാ െഴ ചില രയിട ംമ ംഅ കാലംവെര ഉ ായി . അതി
നാൽ ഈ േകൾവി േകവലം അടി ാന രഹിതമാെണ േതാ ി .
എറണാ ളം ജി ് (െകാ വർഷം 1100-ൽ) ഇേ ാൾ ‘അ ി ൾ ജി ’ എ ാണ
േ ാ േപ പറ വ ്. ആ ലം അ ് ക ൾമാ െട വകയായി . അതിനാ
ലാ ് ആ ജി ് ഈ േപ സി ി ്. അ ക ൾമാർ അന ംനി േപായേ ാൾ അതി
െലാ ംബം പടി ാേ ട ് പടനായ െട തറവാേ െ ാ ി. അതിനാൽ എറണാ
ള ് ഇവ െട ാനേ “െച കാ ് ഇരവി ൾ” എ ായി ിർ . ഈ വക സം
ഗതികെള ാം െകാ ം ് ഇവ െട ാനേ ക ൾ എ ായി എ ം കർ ാ
െവ ാനം പി ീ ായതാെണ ം വിചാരിേ ിയിരി . കർ ാെവ ം
ക ൾ എ ം പണി െര ം െ ംമ ാന ൾ രാജാ ാർ ക ി െകാ
താണേ ാ. േചരാന ർ കർ ാവി ് പ ായി ക ൾഎ ാനം ഇട ാ
ല ് ഏേതാ ഒ രാജാ േഭദെ ി കർ ാെവ ാ ിയതായിരി ാം.
രം താ ി “േകാടേ രി ർ ാവി”െന ചിലർ “ത ാൻ” എ ം പറയാ
്. അവിെട ഒ കവിത ാരൻ കർ ാ ായി വേ ാ. അേ ഹെ ‘േകാടേ രി
ൻ ത ാൻ എ ാ സാധാരണയായി പറ വ ി ്. േകാടേ രി ർ ാവി

409
410 52. േചരാന ർ ർ ാ ്

െ ംബ ിെല ീകെള “ത ായിമാർ” എ ാ ് പറ ്. എ ാൽ േചരാന ർ കർ

ാവിെ ീകെള പറ ‘ മാർ’ എ ാ ്. ഇവ െട ഒ ശാഖാ ംബം തി
വിതാം റിൽ വാ ഴ ാ ിൽ “ ാരി ർ” േദശ ്. അവിെട ീകെള
ം മാർ എ തെ യാ ് പറ വ ്. തി വിതാം റിൽ േവെറ കർ
ാ ാ െട ീകെള ം പറ വ മാർ എ തെ യാ ്. തി വിതാം
റിൽ ക ൾ എ ാനേ രായി ചില ംബ ാർ ഈയിെട കർ ാെവ ് േപ
വ ്എ കൾ ട ിയിരി തായി ാ ്. ഈ െപ മാ ം അവർ സ യ
േമവ െച താ ്. രാജകൽ ന കാര ം മ മ .
േമൽപറ കാരം പലവിധ ി ാനമാന േളാ ടി േചരാന ർ
ംബ ിൽ ജനി ആളാ ് ന െട കഥാനായകനായ ർ ാ ്. ഇേ ഹ ിെ
ജനനമരണ ൾ ഏേതതാ കളിലായി എ റി തി മാർ െമാ ം കാ ി .
എ ി ം അേ ഹം ജീവി ി ് ഏകേദശം ഇ െകാ ൾ ൻപായി എ
തി ചില ല ്.
ർ ാ ് െച ിൽതെ സ േദശം വി േപായി. ഏതാ ംകാലം പരേദശ
ളിൽ സ രി ക ം താമസി ക ം െച ി . ആ ദി ളിൽനി ് അേ ഹം
മ വാദം, ൈവദ ം, പാ ്, വീണവായന, ഇ ജാലം തലായ പല വിദ കളിൽ അനിതരസാ
ധാരണമായ പാ ിത ം സ ാദി െകാ ാ ് സ േദശ തിരിെ ിയ ്. സ േദശ ്
വ തിെ േശഷ ം അേ ഹം ഉപേയാഗി ി േവഷ ഷാദികെള ാം പരേദശീയംത
െ യായി .
ർ ാവി ് പല വിദ കൾ അറിയാമായി െവ ി ം അേ ഹം അധികമായി
േയാഗി ി ് ഇ ജാലമാ ്. അതിനാൽ ആ വിഷയ ിലാ ് അധികം സി ി
ായ ്. അേ ഹം ഹ മാെനേ വി ത മാ ിയി തിനാൽ ഏെതാ കാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 411

ര ം സാധി തി ം അേ ഹ ി യാെതാ യാസ ായി ി . വിേശഷി ്

അേ ഹം ചില ി ാ ാെര ം േസവി വശംവദ ാരാ ിയി . ർ ാ
പരേദശ നി മട ിവ റ കാലം കഴി േ ാൾ തറവാ ിൽ ാനം ലഭി .
എ ി ം അേ ഹം ംബകാര െളാ ം അേന ഷി ി ി . അവെയ ാം അന ര
വെരെ ാ നട ി കയാ ് െച ി ്. അേ ഹം മി േ ാ ം താമസി ി ്
രാജസ ിധിയിലാ ്. ചിലേ ാൾ മാ േമ സ ഹ ിൽ താമസി ി .
െകാ ീ സം ാന വ തല ഴ വട നി തി വ ം പിരി സർ ാരിലട
തി ് േചരാന ർ ർ ാവിെന കൽ ന കാരം അധികാരെ ിയി . വളെര
ാലം അവർ ആ േജാലി ശരിയായി നട ിെ ാ ിരി ക ം െച . ആ ഏർ ാ ് േഭദ
െ ിയ ് 1074-ആമാ ാ ്.
ഒരാ ിൽ നി തി അട തീർ ാെതയി തിനാൽ സർ ാരിൽ നി ് കർ ാവി
െ അ ൽ ആെള അയ . അേ ാൾ ർ ാ ് ഹ ി ായി . തറവാ
കാര ളേന ഷി ക ം നി തി പിരി സർ ാരിലട ക ം മ ം െച ി അന
രവൻ അേ ാൾ അവിെട ായി ി . റ ് എവിെടേയാ േപായിരി കയായി
. അതിനാൽ ർ ാ ് ആ വ ആേളാ ് “അന രവൻ ഇേ ാൾ ഇവിെടയി .
അയാൾ എേ ാ കാര മായി റെ വിെടേയാ േപായിരി കയാ ്. എെ ൈകവശം
പണെമാ മി . അതിനാൽ നാെള വരണം. അേ ാേഴ ം അന രവൻ വ മായിരി ാം.
അയാൾ വ ിെ ി ം നാളേ പണ ാ ി രാം” എ പറ . വ യാൾ അ
േക അേ ാൾ മട ിേ ാ ക ം അ ദിവസം വീ ം വ ക ം െച . അ ം കാര ാ
േന ഷണ ാരനായ അന രവൻ കർ ാ ് വ ി ി ായി . എ ി ം താൻ പറ ി
േപാെല െച ാതിരി ് വിഹിതമ േ ാ എ വിചാരി ് ർ ാ ് അക
നി ് ഒ െപ ിെയ െകാ വ റ ് സർ ാരിേല െച വാ ായി സം
ഖ വ ം അതിൽനി ് എ ിെ ാ . അ വ ം അ ാല െകാ ീരാജ
നട ായി ഇര ി നായി . വ ം എ ി ഴി േ ാൾ “ െന റി
വ സംശയ െ ിൽ െവ ി റിേ ാ ഉ ിേയാ േനാ ിെ ാ ണം” എ ർ
ാ പറ . വ ി ആൾ േവ പരിേശാധനെയ ാം കഴി തിെ േശഷം
“എ ാം ന ൻതെ യാ ്. സംശയെമാ മി ” എ പറ ് െന ാം വാ
രിെ ിെ ാ േപായി. അയാൾ േപായി റ സമയം കഴി േ ാൾ അന രവൻ കർ
ാ വ . അേ ാൾ അേ ഹേ ാ നി തിവക പണ ി സർ ാരിൽനി ് ആെള
അയ ി െവ ം താൻ പണ ാ ിെ ാ യ എ ം ർ ാ പറ .
ഇ േക േ ാൾ െ അന രവൻ കർ ാ വ ാെത ഭയെ . കാരണവ െട ൈക
വശം പണ ായി ിെ ് അന രവ ് അറിയാമായി . പിെ പണ ാ ി
െ ാ യ ് ഇ ജാലംെകാ ായിരി ണമേ ാ. അതിനാൽ അന രവൻകർ ാ ്
“അേ ാ! ഇ േവ ായി . സർ ാരിെന വ ി ് വിഹിതമ േ ാ. എ മാ
മ , സംഗതി െവളിെ േ ാൾ ന ൾ ശി അ ഭവിേ താ ം വേ ാം” എ
പറ ക ം പണ ംെകാ ണ ിൽ എറണാ ളേ േപാ ക ം െച . എറണാ
ളെ ി പണം ഏ വാേ ഉേദ ാഗ ാ െട അ ൽെ “നി തി വക
412 52. േചരാന ർ ർ ാ ്

പണം ഹാജാരാ ിയിരി . ഇ ് ഏ വാ ി രസീ തരണം” എ പറ േ ാൾ

ഉേദ ാഗ ാർ “നി തിവക പണെമ ാം ഇവിെട അട തീർ ിരി ” എ പറ .
അേ ാൾ കർ ാ ്, “കാരണവർ െകാ യ അ ണം േവെറാരിനമാ ്. അതിനാൽ
അ മട ി ക ം ഞാൻ െകാ വ ിരി പണം ഏ വാ ി മാണം ത ക ം
െച ണ”െമ ം നിർബ ി . അതിനാൽ ആ ഉേദ ാഗ ാർ അ െന സ തി . കാ
രണവർ െകാ യ പണം എ െകാ വ ് എ ിേയൽ ി തിനായി അഴി
േനാ ിയേ ാൾ അ വ ം ഇര ി െ വലി തിൽ ാകാരമായി റി ഓല
ഷണ ളായി . അ ക ് എ ാവ ം വി യി ക ം നി തിവക പണം ഏ
വാ ിെ ാ ് അതി രസീ ം െകാ യ ക ം െച . ർ ാ ് പരേദശ
ിനി മട ി വ ി ് ആദ ം േയാഗി വിദ ഇതായി . ഇ കഴി േ ാേഴ ം
അേ ഹ ിെ സി ി സർവ പര .
ഒരി ൽ ണി െറനി ം ചില െകാ ത രാ ാർ കർ ാവിെ ഭവന ിൽ
എ ക ം ചില വിദ കൾ ക ാൽെ ാ ാെമ ർ ാവിേനാ ് ആവശ
െ ക ം െച . ർ ാ നാ േതാെ നിറ നാ ത ാെര വിളി ്
ഓേരാ േതാ വീതം അവ െട ക ിൽെകാ ് അവിെട ള ിെ നാ കരയി
ം നി ീ ്, “ഞാൻ ഈ ള ിൽ ിയാൽ െപാ ിവ സമയം നി ൾ എെ
െവടിവ ണം” എ പറ . ത ാർ അര ം തല ം ി െവടിവ ാനായി സ രാ
യി ഴി എ ക േ ാൾ കർ ാ ള ിലിറ ി മധ ഭാഗ െച ി. െകാ
ത രാ ാ ം ത ാ ം േനാ ിെ ാ ് നി . ഏകേദശം േ ാൽ നാഴിക
കഴി േ ാൾ ർ ാവിെ തല െവ ി കളിൽ ക . ഉടെന ത ാർ െവ
ടിെവ ക ം ർ ാവിെ തല െപാ ി ിത ക ം ള ിെല െവ ം ര മയമാ
യി ീ ക ം റ സമയം കഴി േ ാൾ ർ ാവിെ തശരീരം െവ ി
മീെത െപാ ിവ ക ം െച . ഇെത ാം ക െകാ ത രാ ാർ വ ാെത ഭയെ ക
ം “കർ ാ ് ഇ െന മരി തിെ കാരണെമ ായിരി ം? കാരണെമ ായാ ം വലിയ
ക മായിേ ായി. കർ ാവിെ വിദ കാണാൻ വ ി ് ന മരണം കാണാനാണേ ാ
സംഗതിയായ ്. കർ ാ ് പറ ി ാെണ ി ം ഈ ത ാർ െവടിവ ് ന ായമായി .
െവടിവ സമയം കർ ാ ് െവ ിൽ ി ള ം. െവടി െകാ ാനിടയാ കയി
എ ാ ് വിചാരി ്. അെ ിൽ െവടിെവ ാൻ സ തി യി ായി . അഥവാ
കർ ാവി ് അബ ം പ ിേ ായത േയാ? െവടി വ േ ാേഴ ം ി ളയാെമ ായി
രി ം വിദ ാൻ വിചാരി ി ്. െവടി െട േവഗംെകാ ് അതിനിടകി ിയി ായി
രി ം. എ െനയായാ ം കാര ം വലിയ ക മായി” എ ം മ ം അ ളിെ ക ം െച .
അേ ാേഴ ം ർ ാവിെ തശരീരം െവ ിൽ ാ ്. ഉടെന അേ ഹ ി
െ മാളികയിൽ ഒ വീണ വായന േക ട ി. അേ ാൾ ആ െവടി ാരായ ത ാർ
െകാ ത രാ ാ െട അ ൽെച ് “ഈ ക സംഭവം ൺപാർ തിനാൽ തി
മന ി ായി അസ ാ ം ആ മാളികയിെല ി വീണവായന റ േക ാൽ
ീ ം” എ റിയി . ഉടെന െകാ ത രാ ാർ മാളികയിെല ി. അേ ാൾ അവി
െട വീണ വായി െകാ ി ് ർ ാവായി . കർ ാവിെന േ ാൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 413

ആ ത രാ ാർ ായ സേ ാഷ ം വി യ ം എ മാ മായി എ പറയാൻ
യാസം. അവർ ക തിെ ാ ് വ ി സ ാന െള ാം െകാ ് കർ ാവിെന
അത ം ബ മാനി തിെ േശഷം മട ിെയ ക ം െച .
ഒ ദിവസം ർ ാ ം ഒ ന രി ം ടി ച രംഗംവ െകാ ി േ ാൾ കർ
ാവിെ ചില േ ഹിത ാർ അവിെടെ ്, “ഞ ൾ വ ികളി ാനായി റെ ിരി
കയാ ്. യജമാനൻ െട വരണം” എ പറ . ച രംഗ ി രസംെകാ ് കർ
ാ ്, ‘ഞാൻ വ ി നി ൾ േപായി വ ികളി വിൻ; ഞ ൾ ച രംഗം കളി ാം’
എ ം പറ . അ േക ് ആ േ ഹിത ാർ സ തി ാെത വീ ം നിർബ ി ക
യാൽ കർ ാ ് ന രിേയാ ്, “ഞാൻേപായി ണ ിൽ മട ി വേ ാം. അവി ്
ഇവിെട െ ഇരി ണം. െപാ ളയ ് ” എ ് പറ ി ് അവേരാ ടിേ ായി. ഉട
െന എ ാവ ം ടിെ ് േതാണിയിൽ കയറി സ സമയം കഴി േ ാൾ േതാണി െട
കളി ട ി. െകാ ി കർ ാ ് എ െനേയാ െതറി െവ ിൽ വീ ക ം
ഉടെന താ േപാ ക ം െച . വ ിയി ായി കാർ പരി മമായി. ചിലർ
െവ ിൽ ചാടി ി ിേനാ ി. കർ ാവിെ തശരീരം േപാ ം എ ം ക ി .
പിെ വല ാെര വ ി വലവീശി േനാ ി. എ ി ം ക ി . കർ ാവിെ ശവം
േപാ ം ക കി കാര ം അസാ െമ തീർ യാ കയാൽ അവെര ാവ ം ഏ ം
വിഷാദേ ാ ടി കളി മതിയാ ി കര കയറി. ഈ വർ മാനം കർ ാവിെ ഹ
ിലറിയി ാതിരി ശരിയ േ ാ എ വിചാരി ് അവെര ാവ ം ടി അേ ാ
നട .
അവർ അവിെടെ േ ാൾ കർ ാ ം ന രി ം ടി യഥാ ർ ം ച രംഗം വ െകാ
ിരി ് ക ് അവർ അ തെ . “യജമാനൻ ഞ െള ഇ െന വ സനി ി ്
414 52. േചരാന ർ ർ ാ ്

വലിയ ക മായിേ ായി” എ ് അവർ പറ േ ാൾ “നി ൾ ഞ െട ച രംഗാേയാധ

ന ർ മാ ാൻ മി ക മായിേ ായി” എ കർ ാ ് പറ .
ർ ാവിെ അ തകർ െള റി ് പരേദശ ് േകൾ കയാൽ അവിെട
നി െകേ മനായ ഒരി ജാല ാരൻ ഇേ ഹെ പരീ ി ാനായി ഇേ ാ റെ .
അയാൾ എറണാ ളെ ി, അ ദിവസം കായലിൽവ ് ഒ കളി നട ാൻ നി
യി ിരി തായി ഒ പരസ ം സി െ ി. നി ിതസമയമായേ ാേഴ ം എറ
ണാ ള കായൽ രയിൽ അസംഖ മാ കൾ ടി. െകാ ീ വലിയത രാൻ തി മന
െകാ ം പരിവാരസേമതം അവിെട എ ി. അ ിൽ ർ ാ ായി
. ആ പരേദശി വ ിരി ് ർ ാവിെന പരീ ി ാനാെണ ് ആർ ം
അറിയാൻ പാടി ായി . അയാൾ ആ പരമാർ ം ആേരാ ം പറ മി . എ ി ം
ർ ാ ് ഈ വാ വം ഊഹി ാതി ി . സമയമായേ ാൾ ആ ഐ ജാലികൻ
ചില സാമാന ൾ െക ിെയ െകാ ് ഒ െമതിയടിയിൽ യറി െവ തിെ മീെത
നട കായലിേല േപായി. കരയിൽനി ് ഏകേദശം റടി അകെലെ ് അവിെട
െവ ി മീെത ഒ കരി ടം വിരി ് അതിൽ “േപന ികൾ േപന ം െപനിസി
ം പി ാ ി പി ാണ ം ചീന ശി ചര ം തീെ ി കാൽെ ി ം” മ ം
നിര ിവ ് “ഓടിവ വിൻ, ഓടിവ വിൻ, സാമാനം െമ ം, വില സഹായം ഇേ ാൾ തീർ
േപാ ം” എ ം മ ം വിളി പറ െകാ ി . ‘ ർ ാവി വാ ംഭം,
ജല ംഭം തലായവ അറിയാെമ ിൽ െവ ിെ മീെത നട െച ം. അ െന െച ി
െ ിൽ അേ ഹ ി ് ആവക വിദ കൾ അറി െട തീർ െ ക ം െച ാമ
േ ാ’ എ വിചാരി ാ ് ആ പരേദശി ഇ െന വിളി പറ െകാ ി ്. അയാൾ
സാഹ ാരം ഇ െന വിളി പറ േക േ ാൾ വലിയത രാൻ തി മന െകാ
ർ ാവിെന അ ൽ വിളി ് “എ ാ, അവിെടെ വ ം വാ ിെ ാ വരാൻ
വേ ” എ ക ി േചാദി . “ക ന െ ിൽ പരീ ി േനാ ാം” എ കർ ാ
മ പടി അറിയി േ ാൾ “ആെ , ഒ പരീ ി േനാ ” എ വീ ം ക ി . ഉടെന
ർ ാ ് ഒ വലിയ െവ തിര െട റ കയറി െവ ി മീെത ഓടി ്
അേ ാ െച . അേ ാേഴ ം കരി ട ം ക വട ാമാന ം ക വട ാര ം എ ാം
െവ ിൽ താ കഴി . കായലിൽ ിട ി ം െപാ ി ം െവ ം ടി മരി
ാൻ ട ിയ ആ പരേദശികെന ർ ാ ം പിടി വലി ് തെ തിര െട റ
് കയ ിയി ിെ ാ ് തിരെയ തിരിെയ ഓടി കരെ ീ ് ആ പരേദശിേയാ ്
“എ ാ, പരീ ഒ മതിയാേയാ” എ േചാദി . അേ ാൾ ആ പരേദശി െതാ െകാ ്
“അബ ം പിണ േപായി. മി ണം. എെ ാണര െച തിനായി േത കം
വ നംപറ െകാ . ഇനി എെ ജീവ േ ാൾ ഞാൻ യജമാനെന പരീ ി ാൻ
റെ കയി ” എ പറ സത ം െച ല ാവന ഖനായി അവിെടനി മട ി
പരേദശേ തെ േപായി.
ആ േവനൽ ാല ് വഴിേപാ രാ ം മ അനവധിയാ കൾ കർ ാവിെ മാ
ളികയിൽ വ ടി. അവർ െവയി െകാ ് പരവശ ാരായി ാ ് അവിെട യറിയ ്.
ദാഹം കലശലായി ായി തിനാൽ ടി ാൻ െവ ം േവണെമ ് അവർ ർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 415

ാവിേനാ ് പറ . “എ െവ മാ േവ ് ” എ കർ ാ േചാദി േ ാൾ കരി

ായാൽെകാ ാം; അെ ിൽ ഇവി െ സൗകര ം േപാെല എ െവ മായാ ം വി
േരാധമി ” എ വർ പറ . അേ ാൾ കർ ാ ്, “കരി തെ ആവാം, ഇവിെട സൗക
ര റെവാ മി . പേ െത ിേ ൽ യറാൻ ഇേ ാൾ ഇവിെട ന െട ത ാരാ മി
എെ ാ തരേ മാ േമ ഉ . വാലിയ ാെര ഒെ ഓേരാ കാര ൾ ായി ഓേരാ
ല ളിേല പറ യ ിരി കയാ ്. അ െകാ ് വിേരാധെമാ മി . െത ി
േ ൽ യറാൻ എനി മറിയാം. ന പരിചയമി എേ ഉ ” എ പറ ് കർ ാ
തെ െച ് ഒ െത ിേ ൽനി മെ ാ െത ിേ േല ചാടി. അതിേ ൽനി ം
ഒ കരി പറി ി ് പിെ ാ െത ിേ േല ചാടി. അ െന ഓേരാ കരി വീതം
പറി െകാ ് അേ ഹം ഒ ര െനേ ാെല അവിെട ായി െത ിേ െലാെ
ചാടി നട . അവിെട ടിയി വർ ഇ ക ് അത ം വി യി . എ ി ം ഒ ം ചാ
ം പിഴ കർ ാ നില വീ . അ ക പരി മി ് അവിെട ായി വെര ാം
ഓടിെ േനാ ിയേ ാൾ അേ ഹ ി േബാധമി ായി . അത ം വിവശനായി
രി ് ക ് അേ ഹം അേ ാൾ െ മരി േപാ െമ ് എ ാവ ം തീർ െ ി.
കർ ാവിെ അവശത ക േ ാൾ െവ ം ടി ണെമ വിചാരി കാര ം എ ാവ ം
മറ . അവർ ഏ ം വിഷ ാരായി ീർ . അവെര ാവ ം ഇതികർ വ താ ഢ
ാരായി അ െന നി േ ാൾ കർ ാ ് വായ് റ ് കാണി ്. അ ക ി ് “അേ
ഹ ി െവ ം ടി ണെമ ായിരി ം; അ െകാ ായിരി ം വായ് െപാളി കാ
ണി ്. ആെര ി ം െച ് ഒ കരി ണ ിൽ െച ിെ ാ വരണം” എ ്
ഒരാൾ പറ . ഉടെന ചിലർ കരി െച ിെ ാ വ വാനായി ഓടിേ ായി. അേ ാൾ
ഒ െച ിയ കരി ംെകാ ് ർ ാ അവിെട വ . െത ിൽ നി ് വീ ്
416 52. േചരാന ർ ർ ാ ്

അവശനായി ിട ി ർ ാ ് തൽ ണം അ ശ നായി ീ ക ം െച .
ആ സമയം അവിെട ായി ജന ൾ ായ വി യം വാചാമേഗാചരെമ ാെത
മെ ാ ം പറയാനി . കർ ാ ് െത ിേ െല ാം ചാടി നട ് ഹ മാെ അ
ഹംെകാ ം താെഴ വീ ് മരി ാൻ ട ിയതായി ാണി ഇ ജാലവിദ െകാ മാ
യി എ ് വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. കർ ാ ് െത ിേ ൽ ചാടിനട
് ക േ ാൾ ജന ൾ ായ വി യം അവശനായി ിട ി അേ ഹെ
സ ശരീരനായി േ ാൾ ശത ണീഭവി . കരി െച ി ടി ദാഹം തീർ തി
െ േശഷം വീ ം എ ാവ ം മാളികയിൽ ടി. അേ ാൾ ർ ാ ്, “െവ ം ടി
കഴി വേ ാ, ഇനി ഒ ിയാൽെ ാ ാെമ ായിരി ം, ഇേ ? ആവശ
വർെ ാെ ാം” എ പറ െ ി റ െവ . അതിൽ ാ െതാ
ായി ി . അേ ാൾ ഒരാൾ “ഈ െപ ിയിൽ ാ െതാ മി േ ാ” എ
പറ . ഉടെന കർ ാ ് “ഒ മിെ ിൽ എ ാമിേ ാൾ വ ാമേ ാ” എ പറ .
അ േക ് ആ ജന ിൽ ഒരാൾ “ഞ ൾ േവ ി അ െന ി ണെമ ി .
ഇവിെടയിേ ാൾ വാലിയ ാരാ ം ഇ ാെതയിരി െകാ സാമാന ൾ വാ
ാ ം യജമാനൻതെ േപാകണമായിരി മേ ാ” എ പറ . “നി ൾ അെതാെ
എ ിനറി ? നി ൾ േവണെമ ിൽ ിെ ാ ണം. അ ം തി വൻ ഴിെയ
െത ിനാ ് ” എ കർ ാ ് പറ േ ാേഴ ം എവിെട നിേ ാ എേ ാ
ാ സാധന െള ാം െപ ിയിൽ നിറ കഴി . ഒ ാ രം െവ ില അട , ക
യില, ്, ഏല ിരി, ാ ്, വാൽ ള ്, ജാതി , ജാതിപ ി തലായവെയ ാം ക ്
ആ ജന ൾ ർ ാധികം വി യി ക ം ആവശ വെരാെ ിയതിെ േശഷം
എ ാവ ം കർ ാവിെന വ ി ് യാ പറ േപാ ക ം െച .
വിേശഷി വ വ േ ാൾ ഒ സാധന ം ർ ാ ് വാലിയ െര ം മ ം
പറ യ വ ക പതിവി . ആവശ െത ാം താേന അവിെട വ െകാ ം.
അ െനയാ ് പതി ്. ഈ സാമാന െള ാം ആവശ ംേപാെല െകാ വ െകാ
് ർ ാ ് േസവി ത മാ ി ി ാ ാരാെണ ് വി
േശഷി ് പറയണെമ ി േ ാ.
ർ ാവിെ അ തകർ ൾ ഇ െന ഇനി ം വളെര റയാ ്. അവ മി
വാ ം ൈക ഴ ാെ വിദ കെള അ കരി വയാകയാ ം േലഖനൈദർഘ െ
ഭയെ ം ഇനി അധികം വി രി ി . േദവാ ര ിൽ സഹായി തി െച ാ
നായി ് ണ ് ലിേ ൽെ ി ആകാശമാർ ി ിൽ നി േദേവ ൻ ൈക ഴ
ാെ േപർ യ ാ േപാെല ർ ാവിെ േപർ ം അയ ാ ്. ത ാ
െനേ ാെല കർ ാ ം ലിേ ൽ പിടി തെ സ ർ ിേല കയറിേ ാ ക ം മ ം
പലേ ാ ം ഉ ായി ്. ത ാൻ തി വിതാം ർ മഹാരാജാവിെ തി ിൽവ ാെണ
ം കർ ാ ം െകാ ി വലിയ ത രാെ തി ിൽവ ാെണ ം മാ േമ വ ത ാസ
. ര േപർ കാണി താെണ ി ം ഒ േപാെല ര സംഗതികൾ േത കം േത
കം വിവരി ് അനാവശ മാണേ ാ.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 417

ർ ാ ് ൈവദ ം വകയാ ം മ വാദം വകയാ ം ഇ ജാലം വകയാ ം അ

ശാ േയാഗ ൾ സംബ ി വയാ ം േസവാമാർ ൾ വിവരി വയാ ം മ ം
അേനകം ൾ പരേദശ നി സ ാദി െകാ വ സ ഹ ിൽ ി വ
ി . അേ ഹം അവിെടയി ാെതയിരി സമയ ളിൽ അന രവ ാരിൽ ചിലർ
ആ െള േനാ ി സ കാര മായി ചില വിദ കൾ പഠി ട ി. റ കാലേ
ർ ാ ് അന രവ െട ഈ കള ് അറി ി . റ ് കഴി േ ാൾ ഇതറി
തി ചില കാരണ ായി.
േചരാന ർ കർ ാവിെ ഹമിരി രയിട ിെ കിഴ വശം ളം, െവ
രി, മ തലായവ ഷിെച തി െകാ ാ ലമാ ്. അവിെട ആ േതാ ം
പതിവായി േമൽപറ ഷി െച ാ ായി . ർ ാ ് അവിെട േ ാൾ
അേ ഹം കാലെ എ േ ് അവിെടെ ് േനാ ി ളം, മ തലായവ െട ഫല
ി ക ാന ി ക പതിവായി . ആ പതിവ സരി ് അേ ഹം ഒ ദിവസം കാല
െച േനാ ിയേ ാൾ ഒ ള യിേ ൽ പാവ ിൽ മ റം ള തായ
ഒ ദ ാരം ക . ഇെതെ സംശയി പരിേശാധി േ ാൾ എ ാ ിേ ം അ െന
ഓേരാ ദ ാരം വീതം കാ കയാൽ അന രവെര വിളി ് ഇതിെ കാരണെമെ േചാദി
. അേ ാൾ ഒരന രവൻ, “ഞാൻ അ ശാ െമ േനാ ിയേ ാൾ ഒ േയാ
ഗം ക . ആ വിദ ഫലി േമാ എ പരീ ി േനാ വാനായി െത ിെ ഈർ ിൽ
െകാ ് ഒര ാ ി േയാഗി താ ്. ഞാൻ ഒ ിേ ൽ മാ േമ എ േനാ ി ”
എ പറ . അ േക ർ ാ ്, “ പേദശം ടാെത ിൽ കാ വ
418 52. േചരാന ർ ർ ാ ്

േയാഗി ട ിയാൽ അനർ ാേയ ം, അതിനാൽ അ െന െച ്’എ

മാ ം മ പടി പറ .
േവെറാരന രവൻ േസവാ മ െമ േനാ ി ചില മ ൾ പഠി െകാ
ഹ മാെന േസവ ട ി. ഒ ം അയാൾ ാ പിടി . അ െടയായേ ാൾ ർ
ാ ് “ഈ ൾ ഇവിെട വ ി ാൽ ഇനി ഇതിേന ാൾ വലിയ അനർ ം
ഉ ാേയ ം” എ വിചാരി ് അവെയ ാെമ ് നശി ി കള . ആ ാ പിടി
ആ െട ബാധെയ പിടി ് ചി ർ േ ിെ ൻവശ ആൽ റ ൽ ടിയി
ക ം െച .
േചരാന ർ കർ ാവിെ വകയായി ചി ർ എ േദശ ് ഒ േ ്. വാ
ര െന െ യാ ് അവിെട തി ി ിരി ്. േചരാന ർ കർ ാവി ായി
േ യ കൾെ ാെ ധാന കാരണം ആ സ ാമിയാ ്. ർ ാ ്ആേ
ിൽ ാവശ ം അതിനി േയാ ടി സംവ രഭജനം നട ീ ്. ാമെ സം
വ രഭജനം കഴി തിൽപിെ യാ ് അേ ഹ ിെ കീർ ി േലാക ിൽ സർ
വ ാപി ്. ഇനി ആ േ ായ ് എ െനെയ ടി പറ ി ് ഈ ഉപന ാസം
അവസാനി ി ാെമ വിചാരി .
ഇള റ ാരനായി ഒ േചരാന ർ കർ ാ ് വാ ർ െച ഭ ി ർ ം സ ാ
മിെയ ഭജി താമസി ി . അ െന പ പ െകാ ം കഴി േ ാൾ കാരണവർ
മരി േപാ കയാൽ ഈ കർ ാവി ് തറവാ ിൽ ായി.
തറവാ ിൽ യാൾ നടേ തായ അേനകം കാര തിനാൽ അേ ഹം തറ
വാ ിൽ വ താമസി ണെമ ് പറ ് ആ കൾ െച . അേ ാൾ അേ ഹ ി
വാ ര െ സ ിധിയിൽനി ് വി പിരി കാര ം ഏ ം വ സനകരമായി ീർ .
തറവാടിൽ വ താമസി ാെതയിരി ാൻ നി ിയി ാെത ം വ . അതിനാൽ അേ
ഹം വ ാെത വിഷ നായി ഭവി . “എെ വാ ര ാ! ഞാെന ാ ് െചേ ?
അവി തെ ഇതിെനാ നി ി ാ ി രണം” എ വിചാരി െകാ ് രാ ി
യിൽ കിട റ ിയേ ാൾ കർ ാവി ് ഒ സ ായി. “നീ ഒ ം വ സനിേ ;
നാെള െ സ ഹ ിേല െപാെ ാ ക. ഞാൻ അവിെട വ െകാ ാം. അവിെട
ഒ ന ലം േനാ ി േ ം പണിയി ക ം സ ർ ിൽ തി നട ി
ക ം െച ണം. എെ സാ ി ം അവിെട ായിരി ം. തി സമയമാ േ ാൾ
അവിെട വ ത ിെയെ ാ തി നട ി ണം. ൻ ി ആേരാ ം പറയണെമ
ി ” എെ ാരാൾ അ ൽെച പറ തായി ാ ് കർ ാ ് സ ം ക ്. ഇ
വാ ര ൻ അ ളിെ തെ യാെണ വിശ സി ് കർ ാ ് പിേ ദിവസംതെ
സ േദശേ േപാ .
കർ ാ സ ഹ ിെല ി താമസം ട ീ ് അധികം താമസിയാെത തെ
ലം േനാ ി നി യി േ ംപണി നട ി ക ം തി ി ാ വി ഹ ാ ി
്വ ക ം ർ ം േനാ ി ് നി യി ക ം തി േവ ഉപകരണ െള
ാം േശഖരി ക ം െച ്, ത ി വരാനായി കാ ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 419

അ ാല േച ാ ന രി ാ ിേല ം ഒ സ ായി. “േചരാന ർ കർ ാ

ചി ർ േദശ ് ഒ േ ം പണിയി ്, തി െ ാം വ ം ി വ െകാ ിരി .
ർ ം ഇ േ ാഴാ ്. അതി ത വ ം അവിെടെ തി നട ണം” എ ാ
യി സ ം. അത സരി ന രി ാ ് അവിെടെയ ക ം നി ിത ർ ിൽ
െ തി നട ക ം െച . കർ ാ ത ി ദ ിണെച ് ഒ െപാൻകി
ം നിറെയ വിൽ ാശായി . കി ം നിറെയ വിൽ ാ െകാ ് െച ത ി െട
ൻപിൽ െചാരി ി ് കി ം തിരിെയ െകാ േപാ . ത ി കർ ാവിേനാ ് “എ ാം
വളെര ഭംഗിയായി. ഈ േ ിൽ വാ ര െ സാ ി ം എ ം േവ േപാ
െല ഉ ായിരി ം” എ സേ ാഷസേമതം പറ ്അ ഹി . അേ ാൾ കർ ാ ്
“ഈ േ ം കാല േമണ വാ ർ േ െ അതിശയി ം, ഇേ ? എ േചാദി ?
“അതി , അതിെലാ പടി താെഴയായിരി േയ ഉ ” എ ത ി പറ േ ാൾ, “അെത
െകാ ാ ്? എ കർ ാ ് േചാദി . അേ ാൾ ത ി, “ആ െപാൻകി േ ാ
ടിതെ ദ ിണ െച ി െവ ിൽ കർ ാ ് വിചാരി ് േപാെലതെ ആകാമായി
. അ െന െച ി േ ാ. അ െകാ ാ ് ” എ പറ . കർ ാ ് ആ െപാൻകി
ം ടി എ െകാ ് െച െകാ . ത ി അ സ ീകരി ി . “എനി മനേ ാ
ടി ത മതി. അതിലധികം ആവശ മി ” എ പറ ത ി ന രി ാ ് േപാ ക ം
െച . ഇ കാരമാ ് ആ േ ിെ ഉ വം. ഇവിടെ േദവെന േചരാന ർ കർ ാ
ാർ അവ െട ലപരേദവതയായി ഇേ ാ ം ആചരി വ ്.
 53
െകാ ാര രേ ാശാല

തി
(ഇളയിട
വിതാം റിൽ െകാ ം ഡിവിഷനിൽേ ർ െകാ ാര ര താ
ര ര എ േദശ ് ഒ ശിവേ
സ പം) രാജാവിെ വകയായി
്. ഈ േ
ിൽ െകാ ാ
ം പ ് െകാ ാര ര
. ആ സ പ ിെല രാജാ ാർ ഈ
ശിവെന അവ െട പരേദവതയായി ാ ് ആചരി ക ം ആദരി ക ം െച വ ി
്. െകാ ാര ര േദശം തി വിതാം ർ സർ ാർ വകയായി ീർ . ആ േ ിെ
െത വശ ് മതിൽ ക ായി ഒ േഗാശാല ഇേ ാ ം കാ ാ ്. അതിെ ഉ വ
െ ിയാ ് ഇവിെട പറയാൻ ഭാവി ്.
പ ് ി ി മലബാർകാരനായ ഒ ന രി അനപത ത നിമി ം വളെര ഃഖി ്
അേനകം സൽ ർമ ം ദാനധർമ ം േ ളിൽ വഴിപാ ക ം മ ം നട ിയ
തിെ ഫലമായി ഒ സ ാന ായി. അേ ാൾ ആ മാതാപിതാ ാർ വളെര
സേ ാഷി െവ ി ം ആ സേ ാഷം അധിക നാളേ നീ നി ി . ഉ ി െട ജാ
തകഫലം ചി ി തിൽ അേ ഹം ഇ പതാമെ വയ ിൽ വിഷഭയ ായി മരി െമ
സമർ ാരായ അേനകം േജ ാ ാർ ഐകകേ ന അഭി ായെ . അതിനാൽ
മാതാപിതാ ാർ സേ ാഷ ിലധികം സ ാപ ായി ീർ . “ഇതിെന ാൾ
ന ് ഉ ി ഉ ാകാെതയിരി കതെ യായി ” എ ് അവർ ് േതാ ി. എ ി ം
ആ ഉ ി േമണ വളർ വ ക ം അേ ഹ ിെ ഉപനയനം, സമാവർ നം തലാ
യവ യഥാകാലം അ ൻന രി നട ക ം െച . യഥാ മം േവദാധ യന ം വിദ ാഭ ാ
സ ം െച ി കയാൽ പതിനാ വയ കഴി േ ാേഴ ം ആ ാ ണ മാരൻ ന
േവദ ം വിദ ാ മായി ീർ . ആ തിെകാ ം തിെകാ ം മേനാഹരനായ ആ
ഉ ിന രി െട ായെ അതി മി വളർ ം േദഹ ി ം ക മാതാപിതാ
ാർ “ഇവൻ അ ാ ായി േപാകാൻതെ ഉ ായവനാ ് ” എ ് വിചാരി ് തിദി
നം ഃഖി െകാ ി . മാതാപിതാ ാർ സദാ ഃഖി ് െകാ ി തിെ കാരണം
ആ ഉ ിന രി കാല േമണ മന ിലാ ക ം “ഇ െകാ വിഷാദി ാെനാ മി .

420
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 421

പതിനാറാമെ വയ ിൽ മരി ാെത മാർ േ യെന ര ി ഈശ രൻ എെ ം

ര ി ാൻ കഴി ം” എ മന ിൽ ഢമായി നി യി ക ം അ ാലം തൽ അേ ഹം
വലിയ ഈശ രഭ നായി ീ ക ം െച .
അന രം ആ ഉ ിന രി ഇ നി ിറ ി, േകരള ി മഹാേ ളിെല
ാം െച സ ാമി ദർശനം െച െകാ ് സ രി . അ െന േമണ അേ ഹം ആറ
െളെ ് േചർ ് ആറ ള ഭഗവാെന ഭജി െകാ ് അേ ഹം അവിെട ഒ മ ലം
(നാ െ ാ ദിവസം) താമസി . നാൽപെ ാ ാം ദിവസം രാ ിയിൽ അേ ഹം അ
ല ിൽ കിട ് ഉറ ിയ സമയം ഒരാൾ അേ ഹ ിെ അ ൽെ ് “അേ ്
ഇേ ാൾ ഇ പതാമെ വയ ായിരി . ഇവിെട ാമസി ാൽ ഫലസി ി ഉ ാ ക
യി . ഇളയിട (െകാ ാര ര) മഹാേദവെന ഭജി െകാ ് അവിെടെ താമസി ക.
ആ മഹാേദവൻ അ െട ആപെ ാഴി ് ര ി ം” എ പറ തായി അേ ഹ ി
േതാ ി. അേ ഹം െപെ ക റ േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം ആെര ം
ക ി . ഇ ക ണാനിധിയായ തി വാറ ളയ ൻതെ അ ളിെ താെണ വിശ
സി െകാ ് അേ ഹം അ ദിവസംതെ അവിെടനി റെ ് െകാ ാര രെയ ി
ഇളയിട മഹാേദവെന ഭജി ട ി.
അ െന നാ ദിവസം കഴി തിെ േശഷം ഒ ദിവസം ൈവ േ രം ആ ന രി
സ ാവ ന ിനായി അ ല ിൽനി ിറ ി ള ിേല േപായേ ാൾ എവിെടനി
േ ാഒ സർ ം ചീ ിെ ാ ് അേ ഹ ിെ പി ാെല െച . അ ക ന രി,
“ഓ! ന െട ജാതകഫലമ ഭവി കാലമായിരി േമാ? ഇതിെന ാൻ മഹാേദ
വ ശ ിയിെ ിൽ അ ഭവി കതെ . സർ ഷണനായ സർേവശ രൻ ഒ സർ
െ ാൻ നി ിയി ാെത വ കയി ” എ വിചാരി െകാ ് ള ിലിറ ി
422 53. െകാ ാര രേ ാശാല

സ ാ വ ന ം ജപ െമ ാം നട ി. സർ ം ള ടവിൽ കര െച നി . ന
രി മെ ാ വഴിെയ കര കയറി, അ ല ിെല ി ദ ിണം വ ട ി. അേ ാൾ
സർ ം അവിെട െമ ി അേ ഹെ പിൻ ടർ . സർ ം ഏ മ േ ാൾ ന രി
നടയിൽ െച സാ ാംഗമായി നമ രി െകാ ് അവിെട ിട . അേ ാൾ ദീപാരാധ
ന നട അട ിരി കയായി . സർ ം ന രിെയ െതാ െതാ ി എ ിതിയി
ലായേ ാൾ എവിെടനിേ ാ ഒ പ വ ് ആ സർ െ റാ ി (െപെ െകാ ി
െയ ) െകാ േപായി. ദീപാരാധന നട റ േ ാൾ ന രി എണീ . അേ ാൾ
സർ െ അവിെടെയ ം ക ി . സർ െ പ െകാ ് അ ല ിെ മതിൽ
റ ് പടി ാ വശ ായി ഒ ല െകാ േപായി ഇ തായി ജന ൾ പറ ്
അേ ഹം േകൾ ക ം മഹാേദവെ പെകാ ് തെ ആപ ് ഇ െന ഒഴി എ
വിശ സി ക ം െച .
അ ദിവസംതെ ന രി സ േദശേ റെ ക ം ഇ െ ി വിവരം മാ
താപിതാ ാെര അറിയി ക ം അവർ അത ം സേ ാഷി ക ം െച . അന രം
ന രി ഏതാ ം പണ ംെകാ വീ ം െകാ ാര െര എ ക ം രാജാവിെ അ വാ
ദ കാരം കരി ൽ ണികേളാ ടി മഹാേദവേ ം ജീർേ ാ ാരണം െച ി ക ം
അതിെ െത വശ കരി െകാ തെ നായി ഒ േഗാശാല പണിയി ക
ം െച . ആ േഗാശാല തറ തൽ വ ം, കളിലെ േമ ിൽ ടി ം, കരി െകാ
ാ ് പണി കഴി ി ി ്. േഗാശാല െട വട വശെമാഴി വശ ം കരി
െകാ തെ ഭി ി െക ി അടവാ ീ ്. ഈ േഗാശാല പണിയി ് െകാ ം 900-ആം
മാ ിട ാെണ ാ ് േകൾവി. അതി ് ഇേ ാ ം യാെതാ േക ം സംഭവി ി ി . സർ ം
ച വീണ ല ് ആ ന രി ഒ നാഗ തി നട ി ക ം അവിടം കാല േമണ
ഒ സർ ാവായി ീ ക ം െച . ആ സർ ാ ് ഇേ ാൾ അവിെട കാൺമാ ്.
േമൽപറ േഗാശാല ഇേ ാൾ വലിയ ഉപേയാഗെമാ മി ാെതയാ ് കിട ്.
എ ി ം ഉടമ ാർ പിടിെകാ ാെത രാ ി കാല ളിൽ ക വ െട വിളവിൽ കയ
റി തി നശി ി നട ചില ക കാലികൾ ചിലേ ാൾ ഇേ ാ ം അവിെടെ കി
ട ാ ്. അതിനാൽ ആ ശാല പണിയി ആ െട ഉേ ശം േകവലം നി ലമായിേ ായി
എ പറയാൻപാടി . ഇ പണിയി ന രി െട ഇ േ ് ‘പറ ിൽ’ എ ാെണ ചി
ല ം ‘പറ ര് ’ എ ാെണ ് മ ചില ം പറ . ഈ േഗാശാല െകാ ം 1092-ആമാ ി
ട ് രാതന സാധനാേന ഷിയായ മി ർ േഗാപീനാഥറാ സ ർശി ക ം പഴമപരിചയ
ചില ാേരാ ് ഇതിെന ി േചാദി ചില വിവര ൾ അറി ക ം െച ി ്.
 54
േതവലേ രി ന ി

േത വലേ രി ന ി െട ഭവനം തി വിതാം റിൽ സി െ െച

േ രി ാൻ” എ ം പറ
ിൽനി സ ം െത മാറിയായി
ി . ഇവർ അ ലവാസി വർ
. ആ ംബ ാെര “േതവല
ി ൾെ
ർേ

ഒ ജാതി
ാരാ ്. ഇവർ ് പാര ര മായി ലവിദ മ വാദമായി . ഇവ െട ംബ
വകയായി ആറ ള വടേ ര െന ം യാർ എ േദശ ് ഏതാ ം ാവരവ ം
ഒ കളരി ്. ആ കളരിയിൽ തി ി െ ിരി ർ ി ഭ കാളിയാ ്. േതവ
ലേ രി ന ി െട ഹ ി ാ ഷ ാെര ാവ ം ഉപനയന ം സമാവർ ന
ം കഴി ാൽ അവിെടെ ് ഒ സംവ ര ാലം ഭജി പാർ ക ിനാെല ഉ
പതിവാ ്. അ ാല ാ ് അവർ മ വാദം പഠി ക ം മ ദീ നിർ ഹി ക ം
മ സി ി വ ക ം പതി ്. ആ കാല ് അവെര മ വാദ ൾ േനാ ി
തി ം പഠി ി തി ം ഉപേദശി തി ം മ മായി ഹ ിൽനി വേയാ ാ
ം വിദ ാ ാ മായി വരിൽ ഒരാൾ ടി അവിെട െച ് പാർ ക ം പതിവാ ്.
ഇ െന ആ സംവ രഭജനം കഴി തി േശഷം മാ േമ അവർ മ വാദം െച ട ാ
.
േതവലേ രി ംബ ിൽ ഒ വിൽ അവേശഷി ി ആളായ ദാേമാദരൻ ന ിെയ
റി ാ ് ഇവിെട വിവരി ാൻ ഭാവി ്. ഇേ ഹം ർ ാചാര കാരം െന യാ
കളരിയിൽ സംവൽസരഭജന ം മ ദീ ം നിർവി ം നിർ ഹി ക ം മ സി ി
വ ക ം മ വാദം സംബ ി ് മ സാരം, യ സാരം, പ സാരം, േയാഗസാ
രം, ശാരദാതിലകം തലായ അേനകം ൾേനാ ി ഠി ദി മാ ക ം ർ ി
ക ാേരാ ് ഉപേദശ ം അ ഹ ം വാ ക ം െച ി ടാെത സം തഭാഷയിൽ
അപാരമായ പാ ിത ം സ ാദി ി . ഇേ ഹം മ വാദം സംബ ി ് വർ ി ി
കർ ൾ ് അവസാനമി . അേ ഹ ിെ സി ി േലാക ിൽ സർവ
സരി ി . ര ാം ഭാഗ ിൽ നാേല ാ പി മാെര റി ് വിവരി ി 12-ആം ഉപ

423
424 54. േതവലേ രി ന ി

ന ാസ ിൽ േയാഗീശ രൻ രാമൻപി െട ഭാര െയ ബാധി ി ഗ ർവെന ഒഴി താ

യി പറയെ ിരി ‘േതവലേ രി ാൻ’ ഈ മഹാൻ തെ യാെണ വായന ാർ മന
ിലാ ിെ ാേ താ ്.
ദാേമാദരൻ ന ി െട ജനനം 930-മാ ാെണ ാ ് േക ി ്. ഇേ ഹ ി
മ വാദ ിൽ മാ മ , ൈവദ ം, ഇ ജാലം തലായവയി ം അസാമാന മായ പാ ി
ത ം ഉ ായി . ഇേ ഹം െന ം യാ കളരിയിെല സംവ രഭജനം നിർവഹി തിെ
േശഷം സംവ ര ാലം മൗന തമായി സ ഹ ിൽ നിലവറയിലി ഭഗവതി
െയ േസവി . അ ാല ് അേ ഹ ിെ ളി ഏഴരനാഴിക െവ ാ േ ാ ം, അ
മി പ നാഴിക രാെ തി േശഷ മായി പതി ്. ഈ ് സംവ ര ാല ി
നിട ് അേ ഹം സ ം േജ െന ം അ െയ മ ാെത മ ാെര ം ദർശി കേപാ
ായി ി . ഈ സംവ രെ മൗന താ ാനം കഴി തിെ േശഷം ഇേ ഹം
നാൽ െ ാ ദിവസം െച ർേ ിൽ പടി ാെറ നടയി ം ഭജനം നട ി.
ഇ െമാെ സാധി തിെ േശഷം പതിെന ാമെ വയ ിലാ ് അേ ഹം മ വാദം
െച ട ിയ ്.
ഈ േതവലേ രി ന ി മ വാദം െച ട ിയ കാല ് പരേദശ നി ് ഒ ീ
അ ൻേകാവിലിൽ വ ശാ ാവിെ േ ിൽ ഭജനമിരി ായി . ഒ ബാ
ധ െട ഉപ വം ഒഴി ാനായി ാ ് അവർ അവിെട വ ഭജനം ട ിയ ്. അവിെട ഒ
സംവ രം ഭജി ി ം ബാധ ഒഴി േപാകാ യാൽ ആ ീ െട ഉടമ ാർ പിെ മ
വാദികെള അേന ഷി ട ി. അേ ാൾ േതവലേ രിന ി വലിയ മ വാദിയാെണ ം
അേ ഹം ഏ ബാധെയ ം ഒഴി ി െമ ം മ ം ചിലർ പറ റി കയാൽ അവർ ആ
ീെയ ം െകാ ് െച ർ ് റെ . അവർ ന ിെയ ് വിവരം പറ േ ാൾ,
“ആെ പ ദിവസം െച ർ പടി ാെറ നടയിൽ ഭജനമിരി െ . അ കഴി ി
പിെ എെ ി ം േവണെമ ിൽ െച ാം” എ ാ അേ ഹം പറ ്. അതിനാൽ
ആ ീെയ പടി ാെറ നടയിൽ െകാ േപായി ഭജനമി ി. ഭജനമായി ാർ പ
ദിവസ ം ആ ീ സദാ ചിരി െകാ തെ ഇ ി . സ ാസമയ ് ന ി
പതിവായി െതാഴാൻ െച േ ാൾ ആ ീ അേ ഹ ിെ േനെര േനാ ി ക ക ം
പതിവായി . പ ാം ദിവസം സ ് ന ി െതാഴാൻ െച േ ാൾ ആ ീ പതി
വിലധികം തേയാ ടി ന ി െട േനെര റി േനാ ക ം വിേശഷാൽ ചില േഗാ
ികൾ കാണി ക ം െച . ഉടെന ന ി ശാ ി ാരെന വിളി ്, “ഇ ി മ ൾ
െകാ ് ഇ യി ഉ വീതം ാ ലി െച ണം. അ കഴി േ ാേഴ ം ഞാെനാ
േപായി വരാം” എ ് പറ ച ം െക ീ ് അവിെടനി േപായി. ന ി സ ഹ ിൽ
െ നിലവറയിലിറ ി ചില മ ൾ ജപി െകാ ് അവിെട േ ാൽ നാഴിക
ഇ തിെ േശഷം താൻ പതിവായി വ ജി ി രൽവടി െമ െകാ ് വീ
ം അ ല ിെല ി. ന ിെയ േ ാൾ ആ ീ പിെ ം റി േനാ ക ം
േഗാ ികൾകാ ക ം “എ ാ വടി െകാ വ ിരി ് ? എെ അടിേ ാടി ാെമ ്
വിചാരി ായിരി ം, അേ ? എ ാൽ അടിെകാ ംഓ മാരാെണ ് ഒ ംന
റിയാം” എ ം മ ം പറ ക ം െച ട ി. ന ി അെതാ ം ക തായി ം േക താ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 425

യി ം ഭാവി ാെത അ ല ിനകേ ് െച . അേ ാേഴ ം ാ ലി കഴി ി

തിനാൽ സാദം ( ാ ലി കഴി ് ) വാ ിെ ാ റ ിറ ി അ ല ി
ദ ിണം വ പടി ാെറനടയിെല ി. ആ ീ അേ ാ ം േഗാ ികൾ കാ ക ം
മ ം െച ായി .ന ി ാ ലി സാദം ആ ീ െട ശിര ിലി ി രൽവടി
അവ െട ക ിൽെകാ ്. അവൾ ിെ ാ ് ആ വടി വാ ി തെ ാൻ അടി ട
ി. അ െന റ കഴി േ ാൾ ആ ീ, “അേ ാ ഞാൻെപാെ ാ ാേമ. എെ അ
എേ ാടി െന െച െമ ് ഞാൻ വിചാരി ി ി . എനി ് നി ിയി ാെതയായി
രി . അതിനാൽ ഞാൻ ഇനിെയാരി ം ഈ േദഹെ ബാധി യിെ സത ം
െച ഒഴി േപാെ ാ ാം” എ ് വിളി പറ ട ി. ഉടെന ന ി സത വാചകം
പറ െകാ ക ം ബാധ അ കാരം സത ം െച ഒഴി േപാ ക ം ീ സ ത
െയ ാപി ക ം െച . ആ ീ െട ഭർ ാ ് അ ല ിൽ അേനകം വഴിപാ കൾ
നട ക ം ന ി പ ക ം ക ം പണ ം മ മായി അസംഖ ം സ ാന ൾ െകാ
ക ം മ ം െച ി ് ീെയ ം െകാ ് പരിവാരസേമതം സ േദശേ മട ിേ ായി.
ന ി പ ം പണ െമ ാം െച ർ ഭഗവതി ് വഴിപാടായി നട വ ി ് കൾമാ ം
സ ഹ ിേല െകാ േപാ ക ം െച . ഈ മ വാദം കഴി േ ാൾ ന ി െട
കീർ ി പരേദശ ളി ം ർവാധികം വ ാപി .
മ വാദം സംബ ി േമാഹനം, ംഭനം, ബ നം, മാരണം, വിേദ ഷണം, വശീകര
ണം, ആകർഷണം, ഉ ാടനം തലായ േയാഗ െള ാം ന ി റിയാമായി . എ
, അേദഹ ി ് അറി ടാ തായി ഒ ം തെ യി ായി എ തീർ യാ ം
426 54. േതവലേ രി ന ി

പറയാം. യ ി, ഗ ർവൻ തലായവെര വ ി അേ ഹം പലെര ം ത മാ ി

കാണി ി ്. അേ ഹം ഒ ാ രം ൈവദ ം അദ ിതീയനായ വിഷൈവദ മായി .
സിംഹവ ാ ാദികളായ ര ഗ െളേ ാ ം ആ ാ സാരികളാ തി ശ ി
അേ ഹ ി ായി . ദാേമാദരൻ ന ി െട അ ത വർ ന ൾ ് ഒ ക ം
കണ മി . വ കെള തീർ െ െ വ ം വേയാ ക മായ അേനകം ീ
കൾ ന ി െട ചികി ം മ വാദ ം െകാ ് ഗർഭം ധരി ക ം സവി ക ം െച
ി ്. മരി വെര ജീവി ി ് റ രം നട ാ ം ര ം ം വാ കൾ സംസാരി
ി ാ ം ടി അേ ഹ ി കഴി മായി . ആെക ാെട വിചാരി ാൽ ന ി അമാ
ഷ ഭാവനായ ഒ ദിവ നായി എ തെ പറേയ ിയിരി .
അത ാവശ കാര ൾ ായി ാെത ന ി സ ഹ ിെല നിലവറ വി റ ിറ ാ
റി . െവ ിയാ ം െചാ ാ ം രാവിെല െന ം യാ കളരിയിൽ േപായി വ ി ക ം
തിദിന ം കാല ം ൈവ േ ര ം െച ർ പടി ാെറ നടയിൽെച ് െതാ ക ം
അേ ഹം ആജീവനാ ം പതിവായി നട ിയി . മ വാദ ി ം മ മായി ര ല
ളിൽ േപായാ ം ഈ പതി ് അേ ഹം ട ാറി . എ ം പ ം ദിവസെ വഴി റ
ല ളിൽേ ായി അേ ഹം പ ം പതിന ം ദിവസം വീതം ചിലേ ാൾ താമസി
ാ ്. അ ാല ളി ം െചാ ാ ം െവ ിയാ ം രാവിെല കളരിയി ം കാല ം
ൈവ േ ര ം െച ർ പടി ാെറ നടയി ം അേ ഹെ പതിവായി ക ി .
ഇ ് സാധാരണ മ ഷ ർ ് സാധ മ ാ കാര മാണേ ാ.
ൻകാല ളിൽ അട ാ ക (ക ) ിേ ൽ പ നി ാൽ സർ ാരിേല ് പറി
ിെ കയ ാെത ികൾ പറിെ ടാ എെ ാേരർ ാ ായി . ഒരി ൽ
ന ി െട രയിട ിൽ വളെര അട ാ പ നിൽ തായി അറി പാർവത കാർ,
ില ാരൻ, േച മാന ാരൻ തലായവർ പ ാ പറി ി തിനായി അവിെട െച
. ക ിേ ൽ കയ തി േവെറ ആെര ം കി ാ യാൽ േച മാന ാരൻതെ
കയറി ട ി. അേ ാൾ ന ി നിലവറയിൽ േതവാരം കഴി െകാ ിരി കയായി
. അതിനാൽ ന ി െട അ നിലവറവാതിൽ ൽെ ്, ‘ന െട പ ാ ാെ ാം
പറി െകാ േപാ വാൻ സർ ാരാ കൾ വ ിരി . േച മാന ാരൻ അട ാമര
ിേ ൽ കയറി ട ി’ എ പറ . അ േക ് ന ി ഒ തിരി ം െകാ ിെയ
് ഒ കി ി െവ ം െകാ നിലവറ റ വ . ന ിറ ി തിരിേമേ ാ
് എറി ക ം െവ ം ന ് ഒഴി ക ം െച ി ് അ േയാ ്, ‘അവർ കയ കേയാ
ഇറ കേയാ എെ ി ം െച െ . അ സ മായി ഇരി ണം. ന െതാ ം
ആ ം െകാ േപാ കയി ’ എ പറ ക ം പിെ ം നിലവറയിൽ െ േപായി
ഇരി ക ം െച . േച മാന ാരൻ അട ാമര ിെ മധ ിലായേ ാൾ അതിെ
അ ഭാഗ തീ ക ക ് ഭയെ ് കീ ്േപാ ിറ ി ട ി. അേ ാൾ അടിയിൽ
െവ ം െപാ ിവ തായി . െവ ിലിറ ിയാൽ നീ ി എവിെടെയ ി ം െച
ര ാപി ാെമ വിചാരി ് കീ ്േപാ തെ ഇറ ിനില വ േ ാൾ കളിൽ
തീ ം താെഴ െവ ം കാ ാനി ായി . “ഇ ന ി െട ജാലവിദ െകാ ് െവ െത
േതാ ിയതാ ്. പ ാ ല പറി കതെ േവണം” എ പറ അയാൾ പിെ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 427

കയറി ട ി. അേ ാ ം യഥാ ർവം കളിൽ തീ ക ം താെഴ െവ ം െപാ ിവ

ം ക ് അയാൾ പിെ ം താെഴയിറ ി. ഇ െന നാല ാവശ ം കയ ക ം
ഇറ ക ം െച ി ് ഒ ം, “ആശാെ (ആ ദി കാർ ന ിെയ ആശാെന ാ ് പറ
വ ി ്) പ ാന േവ ാ” എ പറ അവർ മട ിേ ായി. അതിൽ ിെ
പ ാ പറി ാൻ അവിെട ആ ം െച ാറി .
പ ് റാ ി ർ ാ ് േദശാധിപത ഒരിട വായി . ആ േദശ ഴിയിൽ
വീ ആനക െട ഉടമ ാവകാശം കർ ാവിനായി . അതിനാൽ കർ ാ ് തെ
മലകളിൽ ആന ഴിക ാ ി ം ആനകെള പിടി ക ം പതിവായി . ഒരാ
ിൽ ഴിയിൽ വീേഴ കാല ് വീഴാെതയി തിനാൽ അതിെ കാരണമറി
തിനായി കർ ാ ് ംെവ ി േനാ ി . അേ ാൾ അ ൻേകാവിൽ ശാ ാവിെ
വിേരാധം െകാ ാ ് ആന ഴിയിൽ വീഴാ െത ാരൻ വിധി . ഈ വിേരാ
ധം തീ തി ചില തിവിധികൾ നി യി ് അയാൾ ഒ ചാർ ം എ തിെ ാ .
ആ ചാർ ിൻ കാര തിവിധികെള ാം െച ി ് ആ ആ ിൽ ആനകെള പിടി
കാര ം അസാ മായി തിനാൽ കർ ാവി വളെര മന ാപ ായി. അ െനയി
കാല ് സമീപെമാ ല ് മ വാദ ിനായി േതവലേ രി ന ി വ ി െ
േക ് കർ ാ ം അവിെടെ ് ന ിെയ ് വിവരെമ ാം പറ . അേ ാൾ ന ി,
“ഇതിെന റി ് ഒ ം ിതം േവ ാ. കാര ം ഞാൻ സാധി ി ത െകാ ാം. അേ
്ഒ ഴികളേ ഉ ്? അവയിെല ാം ഇ രാ ിയിൽ െ ആന വീ ം. നാെള
രാവിെല െച േനാ ിയാൽ കാണാം” എ പറ . ഇ േക ി കർ ാവി ന
വിശ ാസമായി . “അ ൻേകാവിൽ ശാ ാവിെ വിേരാധം ന ി െട ഈ വാ െകാ
തീ േമാ” എ സംശയി െ ാ കർ ാ ് േപായി അ ാഴം കഴി കിട റ ി. പി
േ ദിവസം രാവിെല കർ ാ ് ന വിശ ാസേ ാ ടിയെ ി ം മലയിൽെച ഴിക
ളിൽ േനാ ിയേ ാൾ ഒ ഴികളി ം ഓേരാ ആന വീതം വീണി ായി . പേ ,
ഒ ം പിടിയാനകളായി . അതിനാൽ കർ ാവിെ ിതം വ ം വി മാറിയി .
ആ ആനകെള ഴിയിൽ നി കയ ി കളിലാ ി അട ാൻ ഏർ ാ െച ി ് കർ ാ
് െച പിെ ം ന ിെയ ക . “എ ാ, ഴികളിെലാെ ആനകൾ വീണിേ ” എ
ന ി േചാദി . “ആനകൾ വീ പേ , എ ാം പിടിയാനകളാ ്. ര െ െമ ി ം
െകാ നായി ി േ ാഎ മന ാപേമ ” എ കർ ാ പറ . അേ ാൾ
ന ി, “ഓ അ സാരമി . ഇ ് രാ ിയിൽ വീ െത ാം െകാ നായിരി ം; എ ാൽ
േപാേര?അ േപായി ഴികൾ ് അ ംവ ംവ ി െ ിൽ തീർ ് എ ാം ശരി
യാ ിയി വി ണം” എ പറ കർ ാവിെന അയ . കർ ാ േപായി ഴികെള
ാം അ ൾ തീർ ശരിയാ ിയി വി ക ം െച .
അ രാ ിയിൽ കർ ാ കിട റ ിയേ ാൾ ഒ സ ം ക ്. “ ഴികളിെല ാം
ആനകൾ വീണി ്. എ ാം െകാ നാ ്. എ ി ം അ ാമെ ഴിയിൽവീണിരി
ആ ആനെയ േതവലേ രിന ി ടി വരാെത ഴിയിൽനി കര കയ ്. അെ
ിൽ ആപ ാ ം” എ ായി സ ിെ സാരം. പിേ ദിവസം രാവിെല കർ
ാ ് മലയിൽെ ഴികളിൽ േനാ ിയേ ാൾ എ ാ ഴികളി ം ആനകൾ വീണി
428 54. േതവലേ രി ന ി

ായി . എ ാം െകാ നാനക മായി . അേ ാൾ കർ ാവി ായ സേ ാഷം

എ മാ െമ പറയാൻ യാസം. ഉടെന താ ാനകെള ം മ ം വ ി. നാ ് ഴിക
ളിെല ആനകെള കയ ി കളിലാ ിയട . അ ാമെ ഴിയിെല ആനെയ യ ാൻ
ന ിെയ ടി വ ീ ാവാെമ ് വിചാരി കർ ാ ന ി വ ി ലേ ്
േപായി. അവിെട െച േന ഷി േ ാൾ ന ി ഒ മ വാദ ിനായി േപായി എ ം അവി
െട നി ര ാ കൾ വ നാല ദിവസം ് തൽ തെ നിർബ ി െ ാ ്
ടിയി ായി െവ ം അറി കയാൽ കർ ാ ് ഇ ാഭംഗേ ാ ടി മട ിേ ാ .
അേ ഹം അ ാമെ ഴി െട സമീപ െച ി േനാ ിയേ ാൾ മ ആന
കെളാെ േപായാ ം ആ ഴിയിൽ വീണിരി ആനെയ ഏ വിധ ി ം ണ ിൽ
ഴിയിൽനി കയ ി ിലാ ി അട ണെമ ് അേ ഹ ി േതാ ി. സകല ല ണ
ം ർണമായി ിക ഒെരാ ാ രം െകാ നായി ആ ഴിയിൽവീണി
്. അഴ െകാ ം ിെകാ ം ല ണ ൾെകാ ം മ ം ഇ ം േയാഗ ത തിക
ഒരാനെയ കർ ാ ് അതി ് ഒരി ം ഒരിട ം ക ി ായി ി . അതിനാൽ
ഉടൻ ആ ആനെയ ഴിയിൽനി കയ ാ മം ട ി. ആ സമയം അതിഭയ ര ർ
ിയായ ഒ വലിയ വ ാ ം െപെ കാ ിൽനി ചാടിയിറ ിവ . കർ ാവിെന
കടിെ െകാ ് കാ ിേല തെ കയറിേ ായി. അേ ാൾ അവിെട ായി േവ
ല ാ ം മ ം ഭയം െകാ ം പരി മം െകാ ം വ സനം െകാ ം വിവശ ാരായി ീർ
െവ ് വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. എ ാവ ം അവിെടനി നാ വഴി മായി
ണ ിൽ ഓടിേ ായി.
ഇനി ന ി മ വാദ ി േപായ ലെ കഥ പറയാം. അവിെട ഒ ീ ്ഒ
ഗ ർവെ ഉപ വമായി . അേനകം മ വാദികൾ ആ ഗ ർവെന ഒഴിവാ ാനായി
പഠി വിദ കെള ാം േയാഗി േനാ ി. ഒ െകാ ം ഒ ഫല ായി . അ ാല
് “ഉശകാരാ ർ” എ സി നായ ഒ മ ികൻ െതാ െഴ ഉ ായി . േമൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 429

റ ഗ ർവബാധിതയായ ീ െട വീ ി സമീപം ഉശകാരാ െട ചാർ ാര

നായ ഒ മഹ ദീയൻ താമസി ി . അവൻ ഖാ രം രാ െര ം അവിെടെ ാ
േപായി മ വാദം െച ി . രാ ർ പഠി വിദ കെള ാം േയാഗി േനാ ീ ം ഗ ർ
വെന ഒഴി ാൻകഴി ി . ഇനി േവെറ വ മ വാദിക ം വ ഈ ഗ ർവെന ഒഴി
കയാെണ ിൽ അ തനി റ ിലായി ീ മേ ാ എ വിചാരി ് ആ വിചാരി ാ ം
ആ ഗ ർവെന ഒഴി ാൻകഴിയാ വിധ ിൽ ചില േയാഗ ൾ ടി െച ക ം ഇനി
ഈ വീ കാർ വ മ വാദികെള ം ഇവിെട വ തായാൽ ഉടെന ആ വിവരം തെ
അറിയി ണെമ തെ ചാർ ാരേനാ പറ ച ംെക ക ം െച ി ാ ് ഒ ം രാ
ർ അവിെടനി മട ിേ ാ ്. രാ െട ഈ ഢ േയാഗ ൾ ആ ം അറി
മി . ഇ െനയി സമയ ാ ് ആ ീ െട ഉടമ ാർ േതവലേ രി ന ി
െയ അവിെട ിെ ാ േപായ ്. ന ിെയെ ാ വരാൻ ആൾ േപാ എ േക
ണ ിൽ രാ െട ചാർ ാരനായ മഹ ദീയൻ വിവരം രാ െര അറിയി
ക ം ന ി അവിെട എ തി തെ രാ ർ ആ ചാർ ാരെ വീ ിെല ി
താമസം ട ക ം െച ി . ഈ വിവരെമാ ം അറിയാെത ന ി അവിെടെ
േചർ . ന ി സൗ ര ം േദഹ ി ം വ ാഭരണാദ ല ാര ൗഢി ം െമര ം ത ി ം
ജാട െമാ മി ാ ആളായി തിനാൽ അേ ഹെ ി ് ആ ദി കാർ ് അ
ബ മാന ായി . “ഉശകരാ ർ തലായ േയാഗ ാർ വിചാരി ി ് ഒഴി ാൻ കഴി
യാ ഗ ർവെന ഈ േശാ ിയാേണാ ഇനി ഒഴി ാൻേപാ ്? ഇയാെള ഇവിെട
വലി െകാ വ തെ േകവലം അനാവശ ം വി ി മായിേ ായി” എ ം മ ം
ചിലർ േറെ പറ ക ം െച . അെതാെ േറെ ന ി ം േക . എ ി ം അേ ഹം
അെതാ ം േക തായി നടി ി . അന ാർ ഇ െനെയാെ പറ ക ം വിചാരി ക
ം െച െവ ി ം ആ ീ െട ഭർ ാ ് തലായവർ ന ിെയ സാദരം സ ീകരി ക ം
അേ ഹ ി ഭ ണ ി ം മ ം െവടി ായി ഏർ ാ െച െകാ ക ംഈഗ ർ
വെ ഉപ വം നിമി ായി ക ന െള റി ം ഈ ബാധ ഒഴി തിനാ
430 54. േതവലേ രി ന ി

യി ഓേരാ മ വാദികെള വ ി മ വാദ ൾ െച ി വിവര ം വി രി പറ ക ം

ഏ വിധ ം ഈ ഉപ വം ഒഴി െകാ ണെമ ് അേപ ി ക ം െച . ന ി, “പല
േയാഗ ാർ പരീ ി ി സാധി ാ കാര ം സാധി ാെമ ഞാൻ ഉറ പറ ി .
എ ാൽ കഴി ഞാ ം െച േനാ ാെമ മാ േമ പറയാൻ നി ി . എ ി
ം ഭഗവതി െട കാ ണ ംെകാ സാധി ാെത വ കയിെ ാ ് എെ വിശ ാസം.
ഞാൻ ഒ മ വാദ ി െച ി ബാധെയാഴിയാെത ഇ വെര ഉ ായി ി . അതിനാൽ
ഇ ം ഒഴി െമ തെ വിചാരി ാം” എ പറ ക ം േവ ഉപകരണ ൾ ം മ ം
ഒ ചാർെ തി െകാ ക ം െച . ന ി െട മ വാദ ി അധികമായി ് ഉപക
രണ െളാ ം പതിവി . ന ി ആദ ംതെ പ മി വിള വ ഭഗവതി ് ഒ ജ
കഴി ം. പിെ ഉമി ാരം െകാ ് ഒ ച ം വര വ ് അതിൽ പിണിയാെള ഇ ം.
പിണിയാ െട അ ൽഒ രൽവടി ം ജപി വ ം. ഇ ം െച ി ് ന ി കിട റ
ം. റ കഴി േ ാൾ പിണിയാൾ ി, രൽവടിെയ തെ ാൻ അടി ട
ം. അ െന റ േനരം കഴി േ ാൾ യാൾ “അേ ാ ഞാൻ െപാെ ാ ാേമ”
എ വിളി പറ ട ം. അേ ാൾ ന ി എണീ പിണിയാെളെ ാ ് െപാ ം
വിള ം പിടി ി സത ം െച ി ം. ബാധ ഒഴി േപാ ക ം െച ം. ഇ മ ാെത
ന ി െട മ വാദ ി വലിയ വ െളാ ം പതിവി . എ ാൽ ഇവിെട അ െനയാ
യാൽ േപാെര ് അേ ഹം നി യി . തെ ക ി തെ ം േതാ ിയിരി വർ
നി ാരമായ ചാർ ടി ക ാൽ ആേ പമധികമാ ം എ വിചാരി ന ി െക
േ മമായി ാ ് ചാർെ തിെ ാ ്. എ ി ം ഉ യായേ ാേഴ ം സകല ം ആ
വീ കാർ ത ാറാ ിെ ാ . ിമറ െക ി വിതാനി ് അല രി പ ലിൽ
ന ി പ വർണെ ാടികൾ െകാ ഗ ർവെ ഒ കളം ( പം) എ തി. ജീവ െ
േതാ വ ം രസികനായ കളം ക േ ാൾ ന ി നി ാരനെ ജന ൾ േതാ
ി ട ി. കളം എ തി ീർ തിെ േശഷം അേ ഹം ജ പ മി ക ം പിണി
യാെള ഇ ാ ച ം വര ക ം കള ിന ൽ രഭില മ ൾ െകാ ് ഒ
ട ക ം െച . അേ ാേഴ ം േനരം ൈവകി ട ിയതിനാൽ “ഇനി േശഷെമ ാം
സ ാവ നം കഴി വ ി ാവാം” എ പറ ന ി റേ ിറ ിേ ായി. നാ
ല നാഴിക കഴി ി ം ന ി മട ി വരാ യാൽ ചിലർ, “കഴി അയാ െട മ വാദം.
ഇ േയ ഉ . സാ ഇവിെട വ േ ാഴാ ് ഇവിെട ം െകാെ ാ ം കാര ം പ കയി
െ ം വലിയ െകേ മ ാെരാെ വിചാരി ി നട ാ കാര മാണിെത ം മന ിലാ
ിയ ്. അയാൾ ഒളി േപായതാ ്. അയാൾ വരാനായി ് ഇനി കാ ിരി ണെമ ി ”
എ ം മ ം പറ ട ി.
ഇ െന ഓേരാ ർ ഓേരാ പറ െകാ ി േ ാൾ ന ി വ േചർ . ഉട
െന അേ ഹം ഭഗവതി െട ജ ആരംഭി . അേ ാേഴ ം ന ി െട മ വാദം കാണാനാ
യി അസംഖ ം ആ കൾ അവിെട വ ടി. അ ിൽ ഉശകാരാ ായി .
പിണിയാൾ ാതിരി തി ം ിയാ ം ബാധ ഒഴിയാതിരി തി മായി ചില
േയാഗ ൾ രാ ർ േ തെ െച ി ടാെത അേ ാ ം ചിലെതാെ ടി
െച ി ാ ് അ ിൽ വ ടിയ ്. ജ കഴി േ ാൾ പിണിയാെളെ ാ വ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 431

ച ിലി ി. ന ി ഉടെന ജ ാ ലി െച തിൽനി െറ ംഅ ത ം

(െന മരി ം) ടിെയ ജപി പിണിയാ െട ശിര ിലി . ന ി ം അ ത ം ജപി
ി ാൽ ഏ ബാധ ം ഉടെന കയാ ് പതി ്. എ ി ം ഈ പിണിയാൾ ിയി .
അേ ാൾ െ അതിെ കാരണം ഏകേദശം ഊഹി െ ാ ് ന ി, “ഈ ിൽ
മ വാദിയായി ാെര ി േ ാ?” എ വിളി േചാദി . അേ ാൾ അ ിൽനി ം
ഒരാൾ “ഇ ” എ രം പറ . അ ് രാ രായി . ആ ആൾ ഇ ാരാെണ വ
മായി റി ിെ ി ം ഈ പറ ആളാ ് തെ തിേയാഗി എ ് ആ ശ ം െകാ
തീർ െ ിെ ാ ് ന ി, “ഒ ം നി െളാ മ വാദിയാെണ വേ ാം”
എ ് പറ ി ് അേ ഹം ഒ കഷണം ഓലെയ അതിൽ ഒ മ െമ ക ം അ ്
ശകലം ശകലമായി കീറി േമൽേ ാെ റി ക ം െച . അേ ാൾ അവിെട അ നി ി
കരി ന െട വ ിൽ കിട ി വ ി ി ി കരി ന െട അ ഭാഗം വെര
കയ ക ം ഉടെന പനെപാ ി ീറി ഇ നാ േപാെലയായി നില വീ ക ം െച . ആ
വ ി ന ിെയ അകെ ാനായി രാ ർ എേ ാ േയാഗെമാ ി ഇ ി തായി
എ വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. ഇ ം കഴി േ ാൾ രാ ർ അവിെടനി
െപാ ള . റ സമയം കഴി േ ാൾ ന ി െട വയർ വ ാെത വീർ ട ി.
അ വർ ി വർ ി ് അേ ഹം ഇരി ാ ം ശ ാേസാ ാസം െച ാ ം വ ാെത ഏ ം
വിവശനായി ീർ . ഉടെന ന ി ഒ നാരായെമ െകാ ് റേ ിറ ി, ആ നാ
രായം ജപി ് ഒ വാഴയിേ ൽഒ െകാ , നാരായം െകാ ദ ാര ി െട ഉടെന
െവ ം വഹി ട ി. അ െന െറ െവ ം വാഴയിൽനി േപായേ ാൾ ന ി െട
വയെറാ ക ം അേ ഹം യഥാ ർവം സ ശരീരനായി ീ ക ം െച . ന ി ് ഈ
അസ ാ ായി ീർ ം രാ െട േയാഗം െകാ ാെണ ് മാണ
േ ാ. ന ിെയ അകെ ാ ം അപമാനി യ ാ മായി രാ ർ ഇ െന പല ം
േയാഗി േനാ ി. ന ി ഉട ടൻ തിവിധികൾ െച െകാ ി തിനാൽ അേ ഹ ി
ഒ ം പ ിയി . തെ വിദ കെളാ ം ന ി െട അ ൽ ഫലി യിെ തീർ യായ
േ ാൾ രാ ർ പിെ ം ജന ിൽ വ നി . അേ ാൾ രാ െര ഒ ് പ ി
ണെമ ം ആെള അറിയി ാെത ഒളി വ നിൽ അയാെളെ ാ തെ അയാ െട
േപ വിളി പറയി ണെമ ം നി യി ് ന ി റ ഭ െമ ജപി ് ആൾ ി
േല ് ഊതി റ ി . ആ ഭ ം ആ െടെയ ാം േദഹ ിൽ പതി േവാ, അവെരാെ
ഉടെന ി ട ി. ആ ിൽ രാ ായി . ആ ലിനിട ന ി
ഗ ർ െ കള ി ം ഒ ജ കഴി . രാ െട ൽ കിയേ ാേഴ ം മ
വ െട െല ാം ശമി . വലിയ തടിയ ം ടവയറ മായി രാ ർര
നാഴിക േനരം ചാടി ിയേ ാേഴ ം വിയർെ ാലി ് ഏ ം പരവശനായി ീർ .
ഒ നി ി മിെ ായേ ാൾ രാ ർ, “അേ ാ, എെ ര ി േണ, ഞാൻ ഉശകാ
രാ രാേണ, അ െട േയാഗ ത അറിയാെത ം എെ അഹ തി ം കഥയി ാ ം
െകാ ം അ െട മ വാദം ഫലി ാെതയിരി തി ം പിണിയാൾ ാതിരി
തി ം അേ ജീവഹാനി സംഭവി തി ം ഞാൻ ചിലെതാെ െച േപായി.
അവെയ ാം വിഫലീഭവി ക ം െച . എെ െത കെള ാം മി ് അവി െ െ സദ
432 54. േതവലേ രി ന ി

യം ര ി ണം. ഇനി ം എെ ഇ െന ി കയാെണ ിൽ ഞാൻ ഇവിെട െ

വീ മരി േപാ ം. ഇനി ഞാൻ ഒ കാല ം ഒരിട ം മ വാദസംബ മായി യാെതാ
ം െച കയിെ സത ം െച ണെമ ിൽ അ ം െച ാം. എ ാ ം എെ െകാ ാ
െത വി യ ണേമ” എ വിളി പറ . അ േക ് ന ി, “ഉശകാ രാ േരാ? എ ാൽ
ഇവിെട അ വരാമേ ാ” എ പറ . ഉടെന രാ െട ൽ നി . അ െച
േ ാൾ ന ി “രാ ർ അവിെട ഇരി ക. ഉശകാ രാ െര ് ഞാൻേക ിേ ഉ ാ
യി . ഇ കാണാ ഭാഗ ം സി ി വേ ാ. വളെര സേ ാഷമായി. രാ ർ
ഇവിെട ിതി ് ഈ ഗ ർ െന ഒഴിവാ ാൻ രാ ർതെ േവണം” എ
വീ ം പറ . ഇ ് േക ി ് ഇരി ാെത വ ി െകാ ് രാ ർ, “അവി ് ഇനി ം
എെ അപമാനി ാൻ ട ് സ ടമാ ്. ഞാൻ പഠി വിദ കെള ാം േയാഗി ി
് ഒഴിയാ ഈ ഗ ർ െന ഒഴി ാൻ ഞാൻ ശ ന . എ മാ മ , ഇ ് ഒരി ം
ഒഴിയാെതയിരി വ ം ഞാൻ ചിലെതാെ െച േപായി ്.”

ന ി: അ സാരമി . അ െനവ ം െച ി െ ിൽ അതി പരിഹാരം െച ാൽമതി

യേ ാ.
രാ ർ: പരിഹാരമി ാ ികളാ ് ഞാൻെച േപായി ്.
ന ി: പരിഹാരമി ാ ിഒ മി .
രാ ർ: അവി വിചാരി ാൽ എ ാ ി ം പരിഹാര ാ ം. എനി ് അവി െ
േ ാെല പഠി ം പരിചയ ം പാര ര മി . നിത ി ഗതിയി ാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 433

ഞാൻ കാ േകറി നട േ ാൾ ഒരാളിൽനി ് ഒ ം കി ാനിടയായി. അതിൽ

േനാ ി ഞാൻ ചിലെതാെ േയാഗി ക ം ചിലെതാെ ഫലി ക ം ത ി
മി ം ൈദവഗത ാ േപ ് കി ക ം െച എ ാെത എനി വാ വ ിൽ
വലിയ പഠിെ ാ മി .
ന ി: അെതാ മ , രാ െര റി ഞാൻ ന േപാെല േക മന ിലാ ിയി ്. രാ
ർ ഒ ഒ ാ രം മ വാദിയാെണ ് എനി റിയാം. ഇതാ ഈ ് ആ പി
ണിയാ െട ശിര ിലി ക.

എ പറ ന ി ഗ ർവ ജി ് റെ ് രാ െട ക ിൽെകാ
. അ വാ ി പിണിയാ െട ശിര ിലി . പിണിയാൾ ി ട ി. ന ി െട
ആ കാരം രാ ർ പിണിയാെളെ ാ െപാ ം വിള ം പിടി ി സത ം െച ി
. ഗ ർ ൻ ഒഴി േപാ ക ം െച . ആ വീ കാർ പണമാ ം പ ളാ ം ന ി
വളെര സ ാന ൾെകാ . ന ി അവെയ ാം ക ിൽ വാ ീ “വാ വ ിൽ ഒ വിൽ
ഗ ർ െന ഒഴി രാ രാ കയാൽ ഇവെ ാെ അർഹൻ രാ രാ ് ” എ ് പറ
് അവെയ ാം രാ ർ െകാ ്. രാ ർ അവ വാ ാൻ വളെര മടി . ഒ ം
ന ി െട നിർബ ം െകാ ് മന ി ാമനേ ാെട അവെയ ാം രാ ർ വാ ി. എ ി
ം എെ ി ം ന ിെയ അകെ ണെമ തെ യായി പിെ ം അയാ െട
വിചാരം.
മ വാദെമ ാം കഴി ടെന ന ി സ േദശേ ് റെ . ന ി ഒരി ം വാ
ലിയ ാെര െകാ നട ാറി . വാലിയ ാർ പകരം അേ ഹം ചില േസവാ ർ ിക
434 54. േതവലേ രി ന ി

െളയാ ് ഉപേയാഗെ ക പതി ്. ഈ യാ ം അ െന െ യായി . രാ

ിയായി തിനാൽ ചില ർ ികൾ വിള മായി ൻേപ നട . പി ാെല ന ി ം
േപായി. ന ി െചേ ാ , െത ാശി തലായ കിഴ ൻ ദി കളിേല േപാ ക ം മട ി
വ ക ം െച ് അ ൻേകാവിൽ വഴി ാ ് പതി ്. അതിനാൽ ഈ ാവശ ം ആ
വഴി തെ യാ ് േപായ ്. രാ ി ഏകേദശം ഒ മണിയായേ ാൾ അേ ഹം അ ൻ
േകാവിലി സ ം കിഴ വ . ആ സമയ ് ക ് തടി നായ ഒ പാ ി ി
കാ ിൽനി ് ഇറ ിവ ്, “ഈ അസമയ ് ഇതിേല കട േപാ താരാ ് ” എ
േചാദി . ന ി മ പടി ഒ ം പറ ി . അേ ാൾ ആ പാ ി ി , “ഓേഹാ, മന ി
ലായി. അ ൻേകാവിലില െന ജയി റാ ി ാർ ാവിെ ഴികളിൽ ആനകെള
വീഴി െകാ ആളാ ്, അേ ? കർ ാവിെന അ െ കാ നാ ൾ പിടി െകാ
േപായി. ഇ ് അ െ കാ നാ ൾ ധാരാള ദി ാ ്, ി നട ണം” എ
വീ ം പറ . അതി ം ന ി മ പടി യാെതാ ം പറ ി . എ ി ം ന ി അയാ
െട േനെര തിരി നി ് ഒരാകർഷണ ം ബ ന ം ഒ മി കഴി െകാ പിെ ം
നട ട ി. ന ി െട പി ാെല പി ം നട . റ കഴി േ ാൾ “േഹ, അെ
ിനാ ് എെ ക ിൽ കയറി െക ി വലി െകാ േപാ ്? എെ വി യ ണം.
ഞാൻ അ ൻേകാവിൽ അ ല ിൽ വിള െവ കാരനാ ്. ൈഭരവൻ പി എ ാ ്
എെ േപ ്. എെ വി യ ിെ ിൽ ഞാൻ േപാ ം.”

ന ി: േപാകാനായി നി ൾ പല വിദ കൾ േയാഗി േനാ ിയേ ാ. എ ി ് എ ാ

േപാകാ ്? ഇനി ചിലെതാെ ടി വിചാരി ി േ ാ. അവ ടി ഴിയെ .
ഞാൻ നി െട ക ിൽ കയറി െക ിവലി ി .
ൈഭരവൻ പി : അേ െക ിവലി ാൻ കയ ം മ ം േവണെമ ി േ ാ.

ഇ െന പറ െകാ ് റ ടി നട േ ാൾ അസംഖ ം വ ാ ൾ വഴിയിൽ നിര

നിൽ തായി ക . ഇവേയാ ന ി മട ം, അേ ാൾ തനി േപാകാൻ മാർഗ ാ
ം എ ൈഭരവൻ പി ം ഇവെയ ടി െകാ േപാകണം എ ന ി ം നി യി .
വാ െള ക ി ് ന ി സ ം േപാ ം ഭയ ം സ ായി . അേ ഹം അവ െട
അ ൽ ടി കട േപായി. ന ിെയ ക ണ ിൽ ഒ വലിയ ക വാ കാ ിേല ്
ഓടിേ ായി. േശഷി ായി വ ന ി െട പി ാെല നട ട ി. അവ െട പി ാ
െല ൈഭരവൻ പി ം നട .
അ ദിവസം സ ായി ന ി വ ാ േളാ ം ൈഭരവൻ പി േയാ ം ടി
റാ ിയിൽ കർ ാവിെ ഹ ിെല ി. അേ ാൾ അവിെട ായി വെര ാം ക
വാ പിടി െകാ േപായ കാരണവ െട ല ആചരി െകാ ിരി കയായി . അവി
െട ായി കർ ാ ാർ കാരണവ െട മരണ ാ ം വിവരി ന ിേയാ പറ
െകാ ി അവസര ിൽ ന ിെയ ക ണ ിൽ കാ ിേല കയറി
േ ായ ക വാ െട ക ിൽ യറി, കാരണവൻ കർ ാ ം അവിെട എ ി. അേ ാൾ
േ അവിെട വ നി ി വാ െള ാം അവിെടനി ് ഓടിേ ായി. അ ന ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 435

അവെയ ഉ ാടനം െച ി ാെണ ് പറയണെമ ി േ ാ. ഇവെയ ാം ക ് അവിെട

ായി വെര ാം ഭയാ തപരവശ ാരായി ീർ . ആ സമയ ം ൈഭരവൻ പി
ന ിേയാ ് “ഇനിെയ ി ം എെ െട വി യ േണ” എ േപ ി . അതി മ പടിയാ
യി ന ി, “എെ മനേ ാ ടി ഇേ ാൾ ഞാൻ നി െള വി യ കയി േപാകാെമ ിൽ
െപാെ ാ ണം” എ ാ പറ ്. അേ ാൾ കാരണവൻ കർ ാ ് ൈഭരവൻ പി
െയ ക ി ്, “എെ ക വാ പിടി കാ ിൽെ ാ േപായി താമസി ി േ ാൾ എനി
ഭ ണ ം മ ം ത ് എെ ര ി ് ഈ ൈഭരവൻ പി തെ യാണേ ാ. ഇേ ഹം
ഈ ക വാ ിെ ഒ േമലാവാ ് ” എ പറ . ഥ ലവനായ ആ വലിയ ക
വാ ൈഭരവൻ പി െട പാദ െള ന ക ം നമ രി ക ം മ ം െച ് അേ ഹെ
അസാമാന മായി ബ മാനി ം അേ ാൾ എ ാവ ം ക .
അന രം ന ി കർ ാവിേനാ ്, “ഇനി ഈയാ ിൽ ആനകെള പിടി ാൻ മി
േ ാ, നാലാമെ ഴിയിൽ വീ കി ിയ ആ െകാ െന അ ൻേകാവിൽ ശാ ാവി
വഴിപാടായി അയ െകാ േ ണം. ഞാൻ ഇേ ാൾ െ േപാ ” എ പറ
യാ യായി. “ഇേ ാൾ െ േപാ വലിയ സ ടമാ ്. ര ദിവസെമ ി ം ഇവി
െട താമസി ി േപായാൽമതി” എ ം മ ം കർ ാ ാർ ലൗകികം പറ . എ ി ം
ന ി അെതാ ം അ വദി ി . അേ ഹം ൈഭരവൻ പി െയ ആ വലിയ ക വ െട ക
ിൽ യ ി ഇ ക ം പിൻഭാഗ താ ം കയറിയിരി ക ം െച ി ്, “സ ാ
വ ന ി അമാ ം വരാ വിധ ിൽ െച െര ി ണം ” എ ് ക വാേയാ ്
പറ . ഉടെന ക വായാ യാ ക ം നി ിതസമയ ി ൻേപതെ െച െര
ക ം െച . അന രം ന ി ഒ മണിെയ ജപി ക വാ െട ക ിൽ െക ീ ്
“നിന ് ഞാൻ മണിക ൻ എ േപരി ിരി . ഇനി ം ഞാൻ വിചാരി സമ
യം എെ അ ൽവരണം. ഇേ ാൾ നിന േപാകാം” എ ക വാേയാ ് പറ ക ം
ക വാ ന ിെയ ം ൈഭരവൻ പി േയ ം നമ രി ി േപാ ക ം െച . ആ സമയ ്
ൈഭരവൻ പി , ഇനിെയ ി ം എെ വി യ േണ” എ ് ന ിേയാടേപ ി . “നി
െള അ െയ ിൽ വി യ കയി ” എ ന ി അേ ാ ം മ പടി പറ . അതി
െ േശഷം ന ി ളി ം നിത കർ ാ ാനാദിക ം അ ാഴ ം കഴി ക ം ൈഭരവൻ
പി െയ ഊ കഴി ി ക ം െച ി ് അവർ ര േപ ം ഒ റി ക െച കിട
. അേ ാൾ, ൈഭരവൻ പി , “എെ െവ െത ഇ െന താമസി ി െത ിനാ ്?
വി യ തി ് എ ാ ് വിേരാധം? ” എ േചാദി

ന ി: “വിേരാധെമാ മി . റ ദിവസം ഇവിെട താമസി ി വി യേ ാം.”

ൈഭരവൻ പി : ഇനി ം റ ദിവസം ടി എെ ഇവിെട താമസി ി ണെമ വിചാ
രി പ ം എനിെ ാരാ ഹ ്; അ ം ടി സാധി ി ത ാൽ െകാ ാം.
ന ി: ആ ഹെമ ാ ്?
ൈഭരവൻ പി : നി ളിൽനി റ ് മ വാദം പഠി ാൽ െകാ ാെമ ാ ് എെ
ആ ഹം.
436 54. േതവലേ രി ന ി

ന ി: നി ൾ എെ ാൾ വലിയ മ വാദി ം ശാ മാെണ ് എനി റിയാം.

പേ , നി ൾ ര േദാഷ ്; അവ ര ം ഉേപ ി ാൽ പിെ നി െള
േ ാെല േയാഗ നായ ഒ മ വാദി േലാക ിൽ േവെറ ഉ ായിരി യി .
ൈഭരവൻ പി : ആ േദാഷ ൾ എെ ാമാ ്?
ന ി: ചില ബാധകൾ േ ാൾ നി െള ആ ം െപ ം തിരി റിയാ വെ മകൻ
എ ം മ ം പറ ം. അ ് േകൾ േ ാൾ നി ൾ ല ാ . അെതാ
േദാഷമാ ്. പിെ നി ൾ ് ആ ിത ാരിൽ അ ക യി . അ ് സർ ധാന
മായ വലിയ േദാഷമാ ്.
ൈഭരവൻ പി : ആ ിത ാരിൽ അ ക യി ാെത ഞാൻ എ ാ വർ ി ി
്?
ന ി: റാ ി ർ
ാ ് നി െട ഒ ആ ിതനേ ? അേ ഹം എേ ാ തരാെമ പറ
ി ് ആ അവധിദിവസംതെ തരാെതയി െകാ േ അേദഹ ി
െ ഴികളിൽ ആനകൾ വീഴാെതയാ ിയ ്? എ ാൽ അേ ഹം അ ് അവധിദി
വസം തരാെത യി െത െകാ ാെണ ം അവധി െത ിയാ ം അേ ഹം ത
ആളാെണ ം നി ൾ വിചാരി ാെതയി െത ാ ്? ആ അവധി ദിവസം
അേ ഹ ി അ മരി ലയ ായി േവാ? പിെ എെ മ ശ ിെകാ
് ഞാൻ ഴിയിൽ വീഴി െകാ നാനകളിൽ നാെല ിെന ഴികളിൽ നി
കയ ിയതിെ േശഷം അ ാമെ ഴിയിൽ നി കർ ാവിെനെയ ി െകാ
േപായി വലിയ ലഹള ഉ ാ ി ീർ െത ിനാ ്?
ൈഭരവൻ പി : ആ ഒൻപതാനകളിൽ വാ വ ിൽ ന ല ണ േളാ ടിയ നാെല
േമ ഉ ായി . േശഷ ായി അ ാനക ം ക ാൽ ന ല ണ
ളാെണ േതാ വയായി െ ി ം വാ വ ിൽ അവ വില ണ
ളായി . ആ ആനകെള കയ ിെ ാ േപായി െവ ിൽ കർ ാവിെ
ഐശ ര ം നിേ ഷം നശി ക ം അേ ഹ ി ് അേനകമനർ ൾ ഉ ായി
ീ ക ം െച മായി . അ െന വര െത വിചാരി ാ ് ഞാൻ എെ
കാ നായെയ അയ ക ം മ ം െച ്.
ന ി: ശരി, എ ാൽ ഞാനിേ ാ ് േപാ േ ാൾ നി ൾ എെ പി ാെല വ െത ി
നാ ്?
ൈഭരവൻ പി : എെ കാ നാ െള നി ൾ ഉപ വി ാതിരി ാനായി ം കർ ാവിെ
കാര ം പറയാനായി മാ ്.
ന ി: ശരി. നി ളിൽനി ് അറിയാ ായി െത ാം ഇേ ാൾ ഞാനറി കഴി
ിരി . അതിനാൽ ഇനി നി ൾ േപാകാം.
ൈഭരവൻ പി : ഞാനാരാെണ ം നി ൾ അറി വേ ാ.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 437

ന ി: ഓേഹാ. അ ് ആദ ം പാ ി ി െട േവഷ ിൽ ക േ ാൾ െ മന ിലാ

ി.
ൈഭരവൻ പി : എ ാൽ എനി ിനി ചില സംഗതികൾ ടി പറയാ ്. ൻകാല
ളിൽ പരേദശ ളി വർ ് വ ബാേധാപ വേമാ മേ ാ ഉ ായാൽ എെ
സ ിധിയിൽവ ് എെ ഭജി ക ം ശരണം ാപി ക ം ഞാൻ അവ െട
ഉപ വ ൾ നീ ി ഖെ ി അയ ക മായി പതി ്. നി ൾ പരേദശ
ളി ം േപായി മ വാദം െച ട ിയതിൽ ിെ എെ അ ൽ ആ ം വരാ
െതയായിരി , അതിനാൽ എനി ായിെ ാ ി ആദായം ഇേ ാൾ
നി േപായിരി െകാ ് േമലാൽ നി ൾ പരേദശ ളിൽേ ായി മ വാ
ദം െച യിെ തീർ െ ണം. പരേദശികൾ ബാേധാപ വേമാ മേ ാ
ഉ ായാൽ അവർ എെ സ ിധിയിൽ വരണെമ ം അ ധ മാസ ിൽ എെ
ഉ വകാല ായിരി ണെമ ം വ വ െച ക ം അ ാല നി ം അവി
െട ഉ ായിരി ക ം േവണം. അ ാല ് അവർ േവ മ വാദം എെ
സ ിധിയിൽവ നി ൾതെ െച തി വിേരാധമി . പരേദശികൾ നി
ൾ മ വാദം െച ് എെ സ ിധിയിൽവ ം ഉ വകാല മായിരി ണ
െമ മാ േമ എനി ് നിർബ . അ െനയായാൽ അ ം ഉ വ ിെ
ആേഘാഷ ളിെലാ ായി ീ മേ ാ. നി ൾ ആ േതാ ം ധ മാസം ഒ ാം
തി തി രാവിെല അവിെടെയ ക ം ഉ വം കഴി വെര അവിെട ാമസി
ക ം േവണം. നി െള അേ ാ ് െകാ വ തി ന െട മണിക െന
ഞാനിവിെട അയ െകാ ാം. നി െള ഞാ ം എെ ആശാനായി സ ീകരി ിരി
. അതിനാൽ നി ൾ അവിെട വ ാൽേവ ആചാേരാപചാര െളാെ
െച തി ഞാൻ ഏർ ാ െച െകാ ാം.

ൈഭരവൻ പി പറ െത ാം ന ി ർ മായി സ തി ക ം ൈഭരവൻ പി അേ ാൾ

െ അവിെടനി േപാ ക ം െച . ഈ ൈഭരവൻ പി സാ ാൽ അ ൻേകാവിൽ
ശാ ാവായി എ വാ വം ഇേ ാൾ വായന ാർ ഊഹി റി ിരി െമ വി
ശ സി .
ആ ആ ിൽ ധ മാസം ഒ ാം തീയതി െട തേലദിവസം രാ ിയിൽ അ ൻേകാ
വിൽ േദവസ ാർ ് ഒ സ ായി. “നാെള രാവിെല േതവലേ രി ന ി ഇവിെട
വ ം. അേ ഹം എെ ം വാ ്. അതിനാൽ നി ൾ അേ ഹെ സാദരം എതി
േരൽ ക ം സബ മാനം ആചാേരാപചാര ൾ െച ക ം േവണം. ബലി ൽ ര െട
വടേ ടിയിൽ െവ ം കരി ട ം വിരി ് അേ ഹെ ഇ ണം. അവിെട ഒ
ച ലവ ക െകാ ിവ ക ം േവണം. അേ ഹം ഇവിെട ാമസി ദിവസ ളി
െല ാം ത ി െട പതി േപാെല അരിേ ാ ക ം പകർ ം െകാ ണം. അേ ഹ
ിെ പരിവാര െള ം യഥാേയാഗ ം ആദരി ണം” എ ായി സ ം. ധ മാസം
ഒ ാം തീയതി െട തേലദിവസം ൈവ േ രം മണിക ൻ ന ി െട അ ൽഎ
ക ം ന ി മണിക െ ക ിൽകയറി പരിവാരസേമതം റെ ധ മാസം ഒ ാം
438 54. േതവലേ രി ന ി

തീയതി രാവിെല അ ൻേകാവിലിൽ െച േച ക ം േദവസ ാർ സ കാരെമ ാം

അേ ഹെ എതിേര ് സൽ രി ക ം െച .
അ ൻേകാവിലിൽ ധാനമായി നടവര ് െന ാ ്. അതവിെട ധാരാളമായി വ
ക ം െച ം. എ ി ം വിള ി ം മ ം ഉപേയാഗി കയ ാെത അ ് ആ ം ി ഊ ക
ഴി ാറി . അവിെട െന ി ് കഴി ാൽ മാ കഴി േ ാൾ പനി ട െമ കാ
ര ം തീർ യാ ്. അ െകാ ് അവിെട ത ി േപാ ം പകർ െന ് െകാ ാറി .
എ ി ം േതവലേ രി ന ി പകർ ിൽ ഒ ടം െന ടി െകാ ക ം അേ
ഹം അ ി ഉ ക ം െച . ന ി ് അ െകാ ് പനിെയ , യാെതാ ഖേ ം
ഉ ായി ി . ഇതറി േ ാൾ ത ി ് അപരിമിതമായ ിത ായി. െന ിയി
് ന ി ് ഖെ െടാ ം ഉ ാകാെതയി ശാ ാവിെ ക ണെകാ ായിരി
ണെമ ം താൻ ത ിയായിരി ിതി ് തെ റി തിലധികം ക ണ ശാ ാ
വി മെ ാരാ െട േപരി ാ ് തനി റ ിലാണേ ാ എ ം മ മായി അേ
ഹ ിെ വിചാരം. അേ ഹ ി ് െന ി ഉ ണെമ ിൽ അവിെട ഒ യാസ
ായി ി . എ ി ം പനി വെ ിേലാ എ ഭയം നിമി ം അേ ഹ ി ് അതി
ൈധര ായി . ഏെത ി ം ഇതിെനാ തീർ ായി ാെത ഇനി ഊ കഴി
കയി ” എ നി യി ് അേ ഹം പിേ ദിവസം ഉ തിരി വെര ഉ ാെതയി .
ത ി ഉ ാെത താ ് വിഹിതമ േ ാ എ വിചാരി ന ി ം ഊ കഴി ി .
ഉ തിരി േ ാൾ ീേകാവിലിനക നി ് “ന ി ് ഒ ടം െകാ , താഴമ ി ് ഒ
ടം ് ” എെ ാരശരീരി വാ ായി. ഇ ് ശാ ാവിെ ക നയാെണ ് അവിെട
ായി സകല ം വിശ സി . എ ി ം ഇതിെ അർ െമെ ് സംശയി ് ചിലർ
ന ിേയാ േചാദി . അേ ാൾ ന ി, “ഇതിെ അർ ം എനി ് ഒ ടം െന ് തരണ
െമ ം താഴമൺേപാ ി (ഇേ ഹമാ ് ഇവി െ ത ി) െന ട ിെല ് പിടി ി
ിെ ാ ണെമ മാ ് ” എ പറ . ത ി അ കാരം െന ് ി ്. അേ ഹ
ി പനി വ മി . പിെ അ പതിവായി ീർ .
േതവലേ രി ന ി അേ ഹ ിെ ജീവാവസാനം വെര ധ മാസം ഒ ാം തീയതിേതാ
ം അ ൻേകാവിലിൽ എ ി ഉ വം കഴി ് വെര അവിെട താമസി ക ം അ ാല
ബാേധാപ വ ാരാ ം മ ം അേനകം പരേദശികൾ അവിെട വ ക ം ന ി അവിെട
വ മ വാദം െച ് അവ െട ബാധകെള ം മ ം ഒഴി ഖെ ി അയ ക ം െച
െകാ ി . അതിനാൽ അ ാല ് വഴിപാ കളാ ം മ ം േദവസ ിേല വര
വളെര വർ ി . ന ി വിചാരി കാര െള ാം അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ സാധി ി
് െകാ െകാ മി .
െകാ ം ‘െതാ ായിര ിൽ രെമാെര പ ം മാം ംഭമാേസ’ നാ ് നീ ിയ കാർ
ികതി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് ഒരി ൽ മ രി ബാധിതനാ
യി ീർ . അേ ാൾ േതവലേ രി ന ി മ രികാേരാഗം ആകർഷി മാ െമ ്
സി മായി തിനാൽ കൽ ന കാരം ആൾ വ ന ിെയ തി വന ര െകാ
േപായി. േരാഗം ഏ ം ക വകയായി തിനാൽ തി മന െകാ ് അത ം
അവശനായി കിട തെ യായി . ന ി ആ േരാഗം ആകർഷി തെ േദഹ ിേ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 439

ലാ ി. ഉടെന തി മന ിെല േദഹ ിേ ായി െള ാം കാണാെതയായി

ീ ക ം തി മന ിേല വളെര ഖം േതാ കയാൽ അവി ്എ േ ിരി ക ം
െച . എ ി ം ന ി െട േദഹ ിെല ാം തൽ ണം ൾ കാണെ ക ം ന ി
ഏ ം പരവശനായി അവിെട െ വീ ക ം െച . അേ ാൾ ന ി െട ആ തി ക ി
തി മന ിേല തെ ഭയം േതാ ി. ഉടെന “ഇ ് എനി ം തനി മ ്” എ
കൽ ി . അേ ാൾന ി, “പിെ ആർ ാകാെമ ടി കല് ി ണം” എ റിയി . തി
മന െകാ ് സ ം ആേലാചി ി ്, “ഇവിെടനി ് ഏകേദശം നാൽ നാഴിക രം
കിഴ വഴിയരികിലായി ് ഒ കാവിൻ ്. അവിെട ര വലിയ പാലകൾ നിൽ
്. അവയിൽ അേനകം ർേദവതമാർ വ വാസമായി ്. ആ േദവതമാ െട ഉപ വം
നിമി ം പകൽസമയ ് േപാ ം ആ വഴിെയ ജന ൾ സ രി ാൻ നി ിയി ാ
തായിരി . ഈ േരാഗം ആകർഷി ് ആ പാലകളിൽ ആ ിയാൽ അവ നശി ക ം
അേ ാൾ ആ ർേ വതമാർ അവിടം വി േപാ ക ം ആ വഴി ജന ൾ സ ാരേയാ
ഗ മായി ീ ക ം െച താകയാൽ അെതാ വലിയ ഉപകാരമായിരി ം. അ െകാ
് അ െന െച ാൽ െകാ ാം” എ ളിെ . അേ ാൾ ന ി, “എ ാൽ എെ
ആ ലേ െകാ േപാ തി ടി ക ന ാകണം. എനി നട േപാകാൻ
നി ിയി ാതായിരി ” എ റിയി . ഉടെന ക ന കാരം ഏതാ മാ കൾവ
ന ിെയ ഒ മ ലിലാ ിെയ ് ആ ല െകാ േപാ ക ം ന ി ആ മ രി
േരാഗെ തെ േദഹ ിൽനി ് ആകർഷി ് ആ പാലകളിലാ ക ം ആ പാലകൾ
ഏ ദിവസംെകാ ് ഉണ ിെയാടി നിലംപതി ക ം ർേദവതമാെര ാം അവിടം
വി േപാ ക ം ആ വഴി ജന ൾ സ ാരേയാഗ മായി ീ ക ം ന ി സ ശ
രീരനായി തിരിെയ തി വന രെ ക ം െച . അേ ാേഴ തി മന ിേല
ീണ ം മ ം തീർ ഖമാ ക ം െച ി . തി മന െകാ ് സേ ാഷി ന ി
പല സ ാന ൾ ക ി െകാ ് ടാെത കൽ ന കാരം ഏതാ ം വ ൾ
കരെമാഴിവായി പതി െകാ ക ം െച .
ഈ ന ി സി വിദഗ് ാരായി ി ി ി സർവാധി കാര ാർ,
തിര ി, ൈവ ം പ നാഭപി എ ിവർ ചില ഉപേദശ ൾ െകാ ക ംശ
െട ആ ധം െകാ മരി ാെതയിരി തിനായി ചില മ ൾ ധരി ി ക ം
െച ി . േവ ിദളവാ അവസാനകാല ര ാമാർ െമാ മി ാതായേ ാൾ വി
വരം ന ിെയ ഹി ി ക ം േതവലേ രിയിൽ െച ാൽ ര ി െകാ ാെമ ന ി
ത ിെയ അറിയി ക ം െച ി . ാലശ ി നിമി ം ത ി ് അവിെടെ േച
രാൻ സാധി ാ യാലാ ് ഒ ം ആ ഹത െചേ തായി വ ്. ഈ േതവലേ രി
ന ി െട കാല തെ ‘താമരേ രിന ി’ എ സി നായി ് ഒ മ വാദി ആറ
െള ായി . താമരേ രിന ി േതവലേ രി ന ി െട സജാതീയനായി െവ ി
ം അേ ഹ ി േതവലേ രി ന ിെയ റി മായി . തെ ജയി വ
േയാഗ ത േതവലേ രി ിെ ായി താമരേ രി െട വിചാരം. അ െന അേ
ഹം ചിലേ ാൾ ചിലേരാ സംഗവശാൽ േറെ പറയാ ായി . ഇതിെന റി
േതവലേ രി ന ി ം അറിയാെതയി ി . “േതവലേ രി മായി േനരി കാണാനിടയാ
440 54. േതവലേ രി ന ി

്.േനരി ക ാൽനാശ ാ ം” എ ് ആേരാ തെ അ ൽ വ പറ തായി

താമരേ രിന ി െട െട സ ം കാണാ ായി . േനരി ക ാൽ നാശ ാ
് േതവലേ രി ാെണ ാ ് താമരേ രിന ി ഈ സ ം െകാ മന ിലാ ിയ ്.
േതവലേ രിേയ ാൾ േയാഗ ത തനി െ വിചാരം മന ിലിരി േ ാൾ അേ
ഹ ി ് അ െനയ ാെത േതാ ാൻതരമി േ ാ.
േതവലേ രി ന ി അന േദശ ളിൽേ ാ ം സ േദശ വ ം മ വാദസംബ മാ
യി തിദിനെമ േപാെല ഓേരാ അ ത ൾ വർ ി െകാ ി തിനാൽ അേ ഹ
ിെ കീർ ി വർ ി വർ ി േലാക ിൽ സർ വ ാപി . അതിനാൽ മ
വാദ ിനായി താമരേ രി ന ി െട അ ൽ ആ ം െച ാെത ം അേ ഹെ ആ ം
എ ം െകാ േപാകാെത മായി. അേ ാൾ താമരേ രിന ി േതവലേ രിന ിെയ
റി അ യ സഹി വ ാതായി ീർ . േതവലേ രി ന ി ജീവി ിരി കാല
തെ കീർ ി ് ചാര ാ കാര ം അസാ മാെണ ് േതാ കയാൽ ഏ
വിധ ം േതവലേ രി ന ി െട കഥ കഴി ണെമ താമരേ രി ന ി തീർ െ ി.
േനരി ക ാൽനാശ ാ െമ സ ായി േ ാ. അതിനാൽേനരി കാ ാൻ
മാർഗ ാ ണെമ തെ അേ ഹ റ . അതിെന ാ ് വഴിെയ ാേലാചി േ ാൾ
േതവലേ രി ന ി െചാ ാ ം െവ ിയാ ം െവ ാൻകാല പതിവായി െന ം
യാ കളരിയിേല േപാകാ െ ം അ ് ആ ി െടയാ ് പതിെവ ം അറി ് കി ി.
അതിനാൽ അ െവ ിയാ െവ ാൻകാല ജലമാർ മായി ഒ യാ െച ണ
െമ താമരേ രി ന ി നി യി . ഈ വിവരെമ ാം േതവലേ രി ന ി എ െനേയാ
മന ിലാ ക ം െച . എ ി ം അേ ഹ ി ് അ െകാ സെലാ ായി .
അേ ഹം പതി േപാെല െവ ിയാ െവ ാൻകാല െന ം യാെ ് റെ . േത
വലേ രി ന ി ഒരരക ് (അ ി) എ ി ് അതിേ ൽ യറി, അതിെ തല ൽ ഒ
പ ം െകാ ി ിെ ാ ാ ് ആ ിൽ ടി കിഴേ ാ റെ ്. ആ സമയ
തെ താമരേ രി ന ി കിഴ നി പടി ാ ം റെ . താമരേ രി ന ി ഒ
ശനില െവ ിലി ് അതിേ ൽ യറിയാ ് റെ ്. താമരേ രി ന ി ‘അ ി
്’എ ല ായേ ാൾ പടി ാ ് അസാമാന മായ ഒ േതജ ക . ി
േനാ ിയേ ാൾ േതവലേ രി ന ി െട വരവാെണ ് അേ ഹ ി മന ിലായി. ആ
സമയം “ഒഴി േപാെ ാ ണം; അെ ിൽ ആപ ാ ം” എ ് ആേരാ വിളി പറ
തായി താമരേ രി ന ി േതാ ി. ആ ർ ിരീ മായ േതജ കാ ക ം േമ
റ വാ കൾേകൾ ക ം െച േ ാൾ താമരേ രി ന ി െട ദയം വ ാെത ഭയപ
രവശമായി ീർ . എ ി ം അേ ഹം പിെ ം േ ാ തെ േപായി. അേ ാേഴ ം
േതവലേ രി ന ി വ കഴി . േതവലേ രി ന ി െട ഖ ് അേ ാൾ അതിഭ
യ രമായ ഒ േതജ ജ ലി െകാ ി . ആ ഖം ക േ ാൾ താമരേ രി ന ി െട
ഭയം ശത ണീഭവി . അേ ാൾ േതവലേ രി ന ി, “ഇ ് ഒ വിലെ കാ യാ ് ” എ
പറ ക ം താമരേ രി ന ി െട ശനില ് തീപിടി ് അ ് ഭ മായിേ ാ ക ം ന ി
അവിെട ായി ഒ നീർ ഴിയിൽ അകെ താ േപാ ക ം െച . േതവലേ രി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 441

ന ി േനെര കിഴേ ാ െച െന ം യാ കളരിയിെല ി. വ ി ി തിരിെയേ ായി

െച ർ പടി ാെറ നടയി ം ദർശനം കഴി സ ഹ ിേല േപാ ക ം െച .
െവ ാൻകാല െവ ിൽ ിേ ായ താമരേ രി ന ി പിേ ദിവസം ആേറ
നാഴിക ലർ േ ാേഴ ം ഒ വിധ ിൽ ആറ ള േ ി വട വശ കടവി
െല ി. അേ ാൾ അേ ഹ ി വലിയ തരേ െടാ ം പ ിയി ി . കര കയറി സ
ം നട േ ാേഴ ം അേ ഹം േബാധംെക നില വീ . അ ക ചിലർ ടി എ ്
അേ ഹെ അേ ഹ ിെ ഹ ിൽ െകാ െച ാ ി. ഉടെന പണി ട ക ം
ാം ദിവസം േദഹ ിൽ സർ മ രി റെ ക ം പ ാം ദിവസം അേ ഹം
മരി ക ം അേതാ ടി ആ ംബം അവസാനി ക ം െച .
സാധാരണ മ വാദികൾ ൈകവിഷം ഛർ ി ി ം മ മാണേ ാ കള ക പതി ്. എ ാൽ
േതവലേ രി ന ി അ െനെയാ മ െച ാ ്. ൈകവിഷം ഭ ി ി വർ അ
കള തിനായി അേ ഹ ിെ അ ൽ െച ാൽ ഒ കരി െച ി ള വലിയ
ദ ാര ാ ീ ് അ ് ആ വിഷം ഭ ി ി ആ െട വയേറാ േചർ പിടി െകാ
അേ ഹം ഒ മ ം ജപി ം. അ ് കഴി ് കരിെ േനാ ിയാൽ ൈകവിഷം
ഏ സാധന ിലാ ് അക ് േചർ ി െത െവ ാൽ ആ സാധനം ആ കരി ിൻ
െവ ിൽ കാ ം. അേതാ ടി ൈകവിഷം ഭ ി ആൾ ഖമാ ക ം െച ം.
ഇ െനയാ ് ന ി െട പതി ്.
േതവലേ രി ന ി ഒ ാ രം വിഷൈവദ മായി . ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ അേ
ഹ ം ഒ വിഷൈവദ ം ടി ഒ ലേ േപായേ ാൾ മേധ മാർ ം ഒരാൾ െട
വ ടി. അയാ െട തലയിൽ ഒ പാ ം അതിൽ റ പായസ ായി .
േപ ം ടി റ രം േപായേ ാൾ ആ പായസം തലയിൽ വ െകാ േപായ ആ െട
കാലിേ ൽ ഒ പാ കടി . ഉടെന അയാൾ, “അേ ാ, ആശാെന എെ കാലിേ ൽ ഏതാ
കടി വേലാ” എ പറ . അ ് േക ന ി, “ഓ, അ സാരമി . വിഷം ഇേ ാൾ
ഇറ ി ളയാം” എ പറ അവിെടയി ് ഒ മ ം ജപി വിഷമിറ ി ട ി.
വിഷം സ മിറ ിെയ ി ം വീ ം േമൽേ ാ േകറി ട ി. അേ ാൾ വിഷബാധിതൻ,
“അേ ാ, ആശാേന വിഷം േമൽേ ാ േക കയാെണ ാണേ ാ േതാ ്. ആദ ം
എെ പാദ ിേ ലായി േവദന. അതിേ ാൾ ിേ ലായിരി ” എ പറ .
ഇ ് േക േ ാൾ, െട ായി വിഷൈവദ ൻ തെ പരീ ി ാേനാ അപമാനി ാ
േനാ ആയി ് എേ ാ കശൗലം േയാഗി െ ന ി തീർ യാ ി. “എ ാൽ േമ
േ ാ തെ േകറെ ” എ ് അേ ഹം നി യി ക ം െച . വിഷം റ ് േമൽേ ാ േക
റിെ ാ ി . “ഇേ ാൾ േവദനെയവിെടയാ ്, ഇേ ാൾ എവിെടയാ ് ” എ ി െന
ന ി െട െട േചാദി െകാ ം സർ ദ നായ ആൾ, “ഇേ ാൾ വയ ിൽ, ഇേ ാൾ െന
ിൽ, ഇേ ാൾ െന ിയിൽ” എ ി െന പറ െകാ മി .ഒ ം ദ ൻ, “ഇേ ാൾ
േവദന ഉ ി(നി ക)യിലായിരി ” എ പറ േ ാൾ ന ി “എ ാൽ തലയിലിരി
െര ളേ ” എ പറ . ദ ൻ തലയിലി പായസം െര കള ക ം
െച . അേ ാൾ ന ി, “ഇേ ാൾ എവിെടെയ ി ം േവദന േതാ േ ാ” എ േചാ
ദി . “ഇ ഖമായി” എ ദ ൻ പറ . ഉടെന ന ി, “എ ാൽ േപാെ ാ . ഇനി
442 54. േതവലേ രി ന ി

ഭയെ ടാെനാ മി . വിഷമിറ ിേ ായി” എ പറ ക ം ദ ൻ അവിെടനി േപാ

ക ം െച . അേ ാൾ ആ വിഷൈവദ ൻ ന ിേയാ ്, “തലയിലി െര ളയാൻ
പറ െത ിനാ ് ” എ േചാദി .

ന ി: വിഷം ശിര ിലായി എ റി േ ാൾ ഞാന ് അവിെടനി ് ആകർഷി ് ആ പാ

യസ ിലാ ി. പിെ ആ പായസം ആെര ി ം ഭ ി ാൽ മരി േപാ മേ ാ.
അ െകാ ാ ് അ െര ളേ ാൻ പറ ്.
ൈവദ ൻ: അ ഞാൻ വിചാരി ി . വിഷം ശിര ിൽ കയറിയാൽ പിെ ഇറ ാൻ സാ
ധി യി േ ാ, ദ ൻ മരി ക ം െച ം എ ായി എെ വിചാരം.
ന ി: ഒ വിചാരി ാൽ അവസാനംവെര വിചാരി ക ം ഒ ം െച ാൽ അവസാനംവ
െര െച ക ം െച ാ വെരയാ ് ജന ൾ ‘ റിൈവദ ാർ’ എ പറ ്.

ഇ േക വിഷൈവദ ൻ ഏ ം ല ി ക ം, “എ ാംെകാ ം ആശാേനാ മട ംത

െ . ശിര ിൽ യറിയ വിഷം അവിെടനി ് ആകർഷിെ കള ക എെ ാ വി
ദ െ ഞാനി വെര അറി ക ം വിചാരി ക ം െച ി ി ” എ പറ ക ം
െച ി േപായി.
േതവലേ രി ന ി െട ഹ ി സമീപംതെ ഒ േപാ ി െട മഠ ിൽ ഒ
ൻ തി വാതിര ് (േവളി കഴി വ ി ് ആദ െ ധ മാസ ിൽ തി വാതിര ് സ
ജന െട മഠ ളിൽനി ം േദശ ാ െട വീ കളിൽനി ം ീകളാ ം േപാക െത
േവെറാ േപാ ി വിേരാധി . അേ ഹം ഒ ബലനായി തിനാൽ അ ് എ ാവ ം
സ തി ക ം െച . ൻ തി വാതിര ് ീകൾ ധാരാളമായി ക ം തി വാ
തിര കളി ക മാണേ ാ ധാനമായി േവ ്. അതി ീകളാ ം െച കയിെ
റി േ ാൾ ൻതി വാതിര നടേ മഠ ിെല േപാ ിമാർ ം അ ർ ന
ൾ ം വലിയ ിതമായി. ഈ വിേരാധി േപാ ി അടിയ ിര ാരൻേപാ ി െട
ഒ ചാർ ാരനായിരി . ഈ അടിയ ിര ാരൻ തി വാതിര ഏെത ാം കാരമാ
് ആേഘാഷിേ െത ് ആ ചാർ ാര മായി ആേലാചി ാെതയാ ് നി യി
്. അ ് ചാർ ാരൻ േപാ ി രസി ി . അ െകാ ാ ് അേ ഹം എ ാവെര ം
വിേരാധി ്. എ ാൽ ഈ അടിയ ിര ാരൻ േപാ ി െച മേ േപാ ിേയാ ് ഒ പറ
ാൽ എ ാവെര ം പറ യേ ാം എ ് അേ ഹ ി സ ത ായി .എ ി
ം അ ് അടിയ ിര ാരൻ േപാ ി സ തമായി . “എെ ാം േദാഷ ൾ വ ാ ം
അയാെള െച ് ആ യി ാൻ കഴികയി ” എ ായി അടിയ ിര ാരെ വിചാരം.
അതിനാൽ അേ ഹം േതവലേ രി ന ി െട അ ൽ െച വിവരെമ ാം ഹി ി
ക ം ഇതിേല ് എെ ി ം നി ി ാ ിെ ാ െണെമ ് അേപ ി ക ം
െച . അ േക ന ി, “ആെ െപാെ ാ . കളി ട ാ സമയമാ േ ാൾ കളി
േവ വെര ാം അവിെട ായിരി ം”എ പറ ് അേ ഹെ സമാധാനെ
ിയയ . ന ി പറ േപാെലതെ കളി ട ാ സമയമായേ ാേഴ ം ആ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 443

ദി ി ായി അ ർജന ം േദശ ാ െട വീ കളിെല ീജന ം എ ാം അവി

െടെയ ക ം ഉടെന തി വാതിരകളി ട ക ം െച . പാ േക ് അവിെട അ
ഒ മഠ ിെല ഒ േപാ ി അവിെട െച േനാ ിയേ ാൾ ആ ദി ി ീജന െള
ാം അവിെട കളി തായി ക . എ മാ മ , കളിയിൽ ാധാന ം വഹി ി ്
ആ ം േപാക െത വിേരാധി േപാ ി െട അ ർ ന മായി . ഇ ക ്, ആ
േപാ ി ആ വിേരാധി േപാ ി െട മഠ ിെല ി അേ ഹെ ക ്, “േഹ, അ ന
ചതിവാണേ ാ പ ി ്. ൻതി വാതിര ് ആ ം േപാക െത ് അ പറ ത
സരി ാണേ ാ ഞ െട മഠ ിൽനി ് അ ർ ന ളാ ം േപാകാതിരി ്.
ഇവിെടനി അ ർ ന െളെയാെ പറ യ ക ം െച . ആ മഠ ാർ ഞ
േളാ െവ േത വിേരാധ ാ ി ീർ ാനേ അ ് ഈ വിദ േയാഗി ്? ഇെതാ ം
മര ാദയായി ” എ ം മ ം പറ . അേ ാൾ ആ മഠ ിെല അ ർ ന െള ാവ ം
അവിെട െ ഉ ായി തിനാൽ ആ േപാ ി, “താെന ാ ് അസംബ ം പറ
് ” ഇവിെട വെരാെ ഇവിെട െ ്. അവരാ ം എ ംേപായി ി ” എ പറ
. “അസംബ മ േഹ ഇവി െ അ ർ നം അവിെട തി വാതിര കളി ്
സത മായി ് എെ ക െകാ ് ഞാൻക താ ് ” എ മേ േപാ ി പറ . അേ ാൾ
ആ മഠ ിെല േപാ ി താനറിയാെത അ ർ ന ൾ ൻ തി വാതിര ല ്
േപാ ക ം ണ ിൽ തിരിെക േപാ ക ം െച തായിരി േമാ എ സംശയി ്
അ ർ ന േളാ ് േചാദി ി ് അവരാ ം അേ ദിവസം മഠ ിൽനി റ ിറ ിയി
ിെ സത ം െച പറ . ആെക ാെട േപാ ിമാർ വലിയ സംശയമായി ീർ .
“എ ാൽ ന ് ആ തി വാതിര ളി നട ല േപായി അേന ഷി ാം” എ
പറ േപാ ിമാർ ര േപ ം ടി അേ ാ േപായി. അവിെടെ േനാ ിയേ ാൾ
ര േപ െട അ ർ ന ം അവിെട തി വാതിര കളി ായി . അവർ തിരി
െയ അവ െട മഠ ിൽ െച േ ാൾ അവ െട അ ർ ന ൾ എ ം േപായി ി .
ആര ല ായി . ആ േപാ ിമാർ പിെ മ മഠ ളി ം വീ കളി ം േപായി
അേന ഷി . ആ ം എ ം േപായി ി . എ ാവ ം അവരവ െട ഹ ളിൽ െ
ഉ ായി . വീ ം ൻതി വാതിര ല െച േനാ ിയേ ാൾ സ േദശ
സകല ല ളിെല അ ർ ന ം മ ീജന ം അവിെട തി വാതിര
കളി തായി ക . ആെക ാെട ആ േപാ ിമാർ അ തപരവശ ാരായി ീർ .
അവർ ഈ വിവരം ആ ദി ി മ ജന െള ം അറിയി . എ ാവ ം അവരവ െട
ഹ ളി ീകൾ അവരവ െട ഹ ളി ം തി വാതിരകളി ല ം ിതിെച
തായി ക വി യി . ഒ ം ഇ േതവലേ രിന ി തെ ഇ ജാലവിദ െകാ
ജന െള മി ി താെണ റി ് എ ാവ ം സമാധാനെ .
ഒരി ൽ വിട ം രസിക മായ ഒ ന രി േതവലേ രി ന ിേയാ ്, “യ ിക െട
ധ ാനം പലവിധ ിൽ കാ ്. ആ ധ ാന കാരം അവെര കാണാൻ സാധി േമാ?
എ േചാദി .

ന ി: യ ികെള കാണാൻ സാധി ം. അവ െട സൗ ര ം ക മി ാൽ അപകടമായി

444 54. േതവലേ രി ന ി

ീ ക ം െച ം.
ന രി: എനി ് അ െനെയാ മ ംമ ാ കയി . സാധി െമ ിൽ ഒ യ ി
െയ കാണി ത ാൽ െകാ ാം.
ന ി: ഒെ െവ , ധാരാളം കാണി തരാം. ഇ പ നാഴിക ഇ േ ാൾ കാ
ണാം, തീ ി ി െകാ ക. അപകട ിൽ ചാടാെത േത കം ി െകാ
ണം.

ന രി അ ാഴം കഴി ശയന ഹ ിെല ി കാ ി . ഏകേദശം പ നാ

ഴിക രാ ിയായേ ാൾ ചില രഭില ക െട ം കളഭം, ക രി തലായവ െട ം
സൗരഭ ം വ തായി ന രി േതാ ി. ഉടെന സർവാംഗ രി ം നവയ ന
മായ ഒ ീ വാതിൽ റ റി േ കട വ ് അേ ഹം ക . അേ ാൾത
െ അേ ഹം കാമപരവശനായി ീർ . സ ം കഴി േ ാൾ ലാവണ സ ർ കളായ
അേനകം വതികൾ പി ാെല പി ാെലയായി അവിെട െച കയറി ന രി ഇ ി
ക ിലി ം െച നിൽ ായി. അേ ഹം വ ാെത ഴ ി. എ ാ ് െചേ
െത റിയാെത വിഷമി . ഒ ം അേ ഹം വളെര യാസെ ്, ആദ ം വ ീേയാ ്,
“ഇവെരാെ എ ിനാ ് വ ് ? ഇ വളെര ആ കൾ ഇവിെട ആവശ മി . ഇവിെട
നീ മാ ം മതി. മ വെരെയാെ പറ യ ക” എ പറ . ന രി ഇ ം പറ
കഴി േ ാേഴ ം പി ാെല വ ീകെള ാം അ ശ കളായി ീർ . ആദ ം വ
ീ മാ ം പിെ ം അവിെട െ നി ി . അേ ാൾ ന രി, “ഈ ക ിലിൽ ഇരി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 445

ക” എ പറ ് ആ ീെയ പിടി ി ാനായി ൈക നീ ി. ആ സമയം ആ ീ െട

ഖഭാവം െപെ മാ ക ം അവൾ അതിഭയ രാ തിയായി ീ ക ം ഉറെ അ ഹ
സി െകാ ് ൈകനിവർ ി ന രി െട െചകിട ് ഒ അടിവ െകാ ി ് അവിെട
നി ് ഇറ ിേ ാ ക ം െച . ന രി അടിെകാ ണ ിൽ േബാധരഹിതനായി
നില വീ . േനരേ ാ േനരം കഴി ിേ അേ ഹ ി േബാധം വീ . േബാ
ധം വീ ് എ േ േ ാൾ അേ ഹ ിെ വായിൽ പെ ാ ായി ി . പെ ാം
നില കിട ി . എ ാൽ ര ം ഒ ിേപാ ം േപായി ി . േബാധം വീ
റ കഴി േ ാഴാ ് ന ി പറ ി ് ന രീ ഓർ ്. ആ ീകെള ക േ ാൾ
അേ ഹ ിെ ി വ ാെത മി േപായതിനാൽ ന ി പറ ി ം മ ം അേ ഹം
ഓർ ി . “ ായ മാപ വിപ ികാേല ധിേയാപി ംസാം മലിനാ ഭവ ി” എ
േ ാ.
ഒരി ൽ മ ടി ാവിൽഭഗവതി െട സേ ത ി ൾെ ഒ ഹ ിൽ ഒ ീ
ചില ബാേധാപ വ ൾ ഉ ായി ീർ . ഈ ഉപ വ ൾ നിമി ം ഗർഭം ധരി ാെത
ം ഈ ീ സവി ി ാെത ആ ഹ ിൽ സ ാന ാ തി േവെറ മാർ ം ഇ ാ
െത ം ഇ . ആ സേ ത ിൽ ഉൾെ ല ളിൽ എവിെടെയ ി ം ആർെ ി ം
ബാേധാപ വ ായാൽ കാവിൽ െച ഭഗവതിെയ ഭജി പാർ ക ം കാ ി ാൻ
ി ഭ മി ബാധകെള ഒഴി ക മ ാെത അവിെട ആ ം മ വാദികെളെ ാ ഒ
െച ി ക ം മ വാദികൾ അവിെട െച ് എെ ി ം െച ക ം പതിവി . അതി
നാൽ േമൽപറ വീ കാർ ഈ ീെയ കീ ര ാദ കാരം കാവിൽെ ാ െച ഭജന
മി ി. പ ദിവസെ ഭജനം കഴി േ ാൾ കാ ി ാൻ ിഭ മി ് ഓേരാ
ബാധകെള േത കം േത കം സത ം െച ി ഒഴി . ഒ ം ഒ ബാധ മാ ം േശഷി .
അെതാ ഗ ർ നായി . കാ ി ാൻ വളെര മി ി ം ആ ഗ ർവൻ ഒഴി േപാ
യി . ഒ ംആ ീ ി, “ഞാെനാ ഗ ർ നാ ്. ഞാൻ ഈ േദഹ ം െകാ ാ
െത ഒഴി േപാ കയി . എെ ഒഴി വിടാനായി ആ ം മിേ ാ. േതവലേ രി
ന ി വ ാ ം എെ ഒഴി വിടാൻ സാധി യി ” എ പറ . അേ ാൾ ിെകാ
നി കാ ി ാൻ, “എ ാൽ േതവലേ രിയിൽ െ െകാ േപാകണം. ന ി
ഈ ഗ ർവെന ഒഴി വി ം” എ കൽ ി . ആ ീ െട വീ കാർ ആ വിവരം ന ിെയ
അറിയി േ ാൾ, “ആ ീെയ ഇവിെട െകാ വേര ാ. ഇവിെടവ ഗ ർവെന ഒഴി
കാര ം അസാധ മാ ്, േവണെമ ിൽ ഞാനവിെട വ മി േനാ ാം” എ ാ ് ന ി
പറ ്. അേ ാൾ ആ വീ കാർ വലിയ സംശയമായി. മ ടികാവിൽ ഭഗവതി െട
സേ ത ിൽെവ ് ആെരെ ാ ം മ വാദം െച ി ാറി േ ാ. ആ ിതി ന ി
െയ അവിെടെ ാ േപായി മ വാദം െച ി ഭഗവതി ഹിതമാ േമാ എ ായി
അവ െട സംശയം. ഇതിെന റി കൽ ന േകൾ തിനായി അവർ കാവിൽെച
പാടി . അേ ാൾ കാ ി ാൻ ി, “എെ സേ ത ിൽവ േതവലേ രി
എ െച ം എനി സ ത ം സേ ാഷ മാ ്. മെ ാ മ വാദി ഇവിെട വ ്
ഒ ം െച ാൻ പാടിെ മാ േമ എനി നിർബ ” എ ക ി . ആ വീ കാർ
ഈ വിവര ം ന ിെയ അറിയി . അേ ാൾ അേ ഹം ഒ ചാർെ തിെ ാ ക ം
446 54. േതവലേ രി ന ി

ദിവസം നി യി പറ യ ക ം െച . വീ കാർ ചാർ ിൻ കാര ഉപകരണ

െള ാം േശഖരി വ . നി ിത ദിവസം െവ ാൻകാല ന ി അവിെടെയ ി. ായാ
ധിക ം െകാ നട ാൻ യാസമായി തിനാൽ മണിക െ ക ിൽ കയറിയാ ്
അേ ഹം അവിെട എ ിയ ്. െച ടെന ളി ം നിത കർ ാ ാനാദിക ം കഴി
ന ി കാവിെല ി ഭഗവതിെയ േസവി െകാ ് അവിെടയി . അ പക ം രാ ി
ം വൻ േ ാപവാസമായി അവിെട െ ഇ േത . അ ജലപാനംേപാ ം
അേ ഹം കഴി ി . ഭഗവതി വഴിപാടായി ഒ പായസനിേവദ ം ാ ലി ം
നട ി ക ം െച .
പിേ ദിവസം െവ ാൻകാലെ ളി ം നിത കർ ാദിക ം കഴി ന ി മ വാ
ദ ി നി യി ി ലെ ി. ആ വീ കാ െട വക ഒ മഠ ിൽവ ാ ്
മ വാദം നട ാൻ നി യി ി ്. ന ി അവിെട െച ടെന ഒ ികാല ജ
പ മി വിള വ . ജ ആരംഭി ക ം അ വം ി ഒ ഗണപതിേഹാമം കഴി
ക ം െച . ഉ ജയായേ ാൾ ആ ീ ി, “എെ ഒഴി വിടാനായി മി
്. ഞാൻഈ ശരീരേ ാ ടിയ ാെത ഒഴി േപാ കയി . അ െനയ ാെത എെ
ഒഴി ാൽ ഞാൻശപി ം” എ മ ം പറ ട ി. ന ി അെതാ ം േക തായി ഭാവി
േപാ ം െച ി . ഉ ജ ം ാ ലി ം കഴി േ ാൾ ന ി വീ കാേരാ ്, “ൈവ
േ രെ ജ ് നിേവദ ി ാറിട ഴി ാ ം ാ പലം പ സാര ം
ടി േവണം” എ പറ . അേ ാൾ വീ കാർ, “അെതാെ ഉ ാ ം. അവി ്ഊ
കഴി ണം. ഇ െല െ ആഹാരെമാ ം കഴി ി ി േ ാ. ഭ ണ ി േവ െത
ാം ാ ണെരെ ാ ത ാറാ ി ി ്. അവി ് ഈ വയ കാല ് ഇവിെട വ
പ ിണി കിട ഞ ൾ വലിയ സ ടമാ ് ” എ പറ . ന ി അതി ്, “ഞാൻ
ഉ ാനായി േ ാ ഇവിെട വ ിരി ്. നി ൾ എെ വ ക ം ഞാനിവിെട വ
ക ം െച ിരി തിെ ഉേ ശ ം സാധി ാെത ഞാൻ ഊ കഴി യി ” എ ാ ്
മ പടി പറ ്. അേ ഹം ആഹാരെമാ ം കഴി ാെത തെ ജപി െകാ ി . േന
രം ൈവകിയേ ാൾ ന ി േപായി ളി . സ ാവ നാദികെള ാം കഴി വ . ജ
ആദ ം നി യി ി നിേവദ ം ാറിട ഴി പാൽകാ ി പ സാരയി ് അ ം
ത ാറാ ിവ . ജ വിള വ ി റി െട വാതിൽ ൽ റ ായി ഉമി ാരംെകാ
ഒ ച ം വര ് അതിൽ പിണിയാെള (ബാേധാപ വ ീെയ) ഇ ീ ് അേ ഹം
റി ക കയറി വാതിലട ി ജ ട ി. ഏകേദശം ഏഴര നാഴികയി ിയേ ാ
േഴ ം ജ ം ാ ലി ം കഴി ന ി റി െട വാതിൽ റ . ഉടെന അേ ഹം
െറ തീർ ം സാദ ം അ ത ം ടിെയ ഭയ രമായ ഒ ാരേ ാ ടി പി
ണിയാ െട ഖെ െ റി . ഉടെന പിണിയാൾ ി ട ി. അേ ാേഴ ം കാവിൽ
നി കാ ി ാ ം ിെ ാ ് അവിെടെയ ി. പിണിയാൾ (ഗ ർവൻ) അേ ാൾ,
“അേ ാ എനി ദാഹി ” എ പറ . ന ി, കാ ി പ സാരയി വ ി പാ
െല പിണിയാ െട അ ൽ വ െകാ . പിണിയാൾ ആ ാറിട ഴി പാൽ
വ ം ടി കഴി േ ാൾ, “ഇേ ാൾ ഇ മതി, ിയായി, സേ ാഷമായി. എ ി ം
ഞാൻ ഈ േദഹെ വിെ ാഴി േപാ കയി . അതിനായി നിർബ ി ക മ ്”
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 447

എ പറ . അേ ാൾ കാ ി ാൻ, “എെ ന ിെയ പരീ ിേ ാ. ണ ിൽ

ഈ േദഹ ിൽനി ഒഴി േപാ കയാ ് ന ്. അെ ിൽ ന ി ഉപ വി ം. ഒ
ം സ ാപേ ാ ം അപമാനേ ാ ം ടി േപാേക തായി വ ം. ഇേ ാളാെണ ിൽ
സേ ാഷേ ാ ം ബ മാനേ ാ ം ടി േപാകാം” എ കൽ ി . ഉടെന പിണിയാൾ
(ഗ ർവൻ) “ന ി അ േയാഗ േനാ?” എ ാൽ അെതാ റിയണമേ ാ” എ പറ ി ്
മ സാരം, യ സാരം, േയാഗസാരം, പ സാരം തലായവയി ചില ഢാർ
െള ി ന ിേയാ േചാദ ം ട ി. ഗ ർവെ േചാദ ൾെ ാം ന ി ശരിയായി
രം പറ . അേ ാൾ ഗ ർവൻ, “ഇ ം പഠി ം മ േയാഗ തക ം തിക ഒ
മ വാദി ഒര സംവ ര ിനി റം േലാക ി ായി ിെ തി സംശയമി
. ഇ കാരം േയാഗ നായിരി ഇേ ഹ മായി പിണേ തായിവ ിരി തിൽ
എനി വളെര മന ാപ ്. അതിനാൽ ഇേ ഹം എെ ഉപ വിേ ാടി ാ ദ മി ാ
െത മട ിേ ാ കായാ േവ ്. അഥവാ എെ ഉപ വി ാൻതെ ഭാവി കയാ
െണ ിൽ ഞാൻശപി ം. ഈ േദഹെ വി ഞാൻേപാ ക മി ” എ പറ തിെ
േശഷം കർ ാന കരമാ ം വ ം ചില ദിവ രാഗ ൾ ആലപി ക ം മേനാഹര ളായ
ചില ഗീത ൾ പാ ക ം ഇട ിെട ിരിയി ക ം മ ം െച ട ി.

ന ി: ഈവക വിദ കൾ െകാ വിര േപാ വന ഞാൻ. എനി ശാപെ റി

ം മ ം േലശംേപാ ം ഭയമി . ഈശ രവിധിേപാെലയ ാെത ഒ ം വ കയിെ
എനി ന നി യ ്. എെ ശിര ിെല ിെന മാ ാൻ ഇനി ആ വിചാരി
ാ ം സാധി കയി േ ാ. അതിനാൽ േവഗ ിൽ ഈ േദഹെ വി െപാെ ാ
കയാ നല ്. മനേ ാ ടി േപാകാ പ ം ഞാനയ ം.
ഗ ർവൻ: അേ ാ ഇ സ ടമാ ്. ഞാൻേപാകെണെമ നിർബ മാെണ ിൽ ഒ
സംവൽസരെ അവധി എനി തരണം. സംവൽസരം കഴി ാൽ ഈ
േദഹം വി ് ഞാൻ െപാെ ാ ാം; അതിന വദി ണം.
ന ി: അ വദി യി ; സംവൽസരെമ , നാഴികേപാ ം ഇനി ഈ േദഹ ി
ലിരി ാൻ പാടി .

എ പറ ന ി ഉമിചാരംെകാ ് അവിെട ഒ ച ം വരചി ് ഒ രൽ വടിെയ

ജപി ് ആ ച ിൽ ടി അടി . അേ ാൾ ഗ ർവൻ, “അേ ാ ഞാൻ െപാെ ാ ാ
േമ. അ െട മ ശ ിെയ ത തി ം സഹി തി ം ഞാൻശ ന . നിർബ
ർ ം എെ ഇ െന ദ ി ി യ െകാ ് അേ സ തി ാവാെത
േപാെ ; അ െട വംശം അ െട കാലാവസാനേ ാ ടി നശി േപാെ ; എ പറ
.

ന ി: ഈ ശാപം ഒര ഹമാെണ ാ ് ഞാൻ വിചാരി ്. ഇ വെര ഞാൻ വിവാ

ഹം കഴി ി ി . എനി ിേ ാൾ വയ ് എ പ ായിരി . ഇ വെര നിത
ചാരിയായി ജീവി ഞാൻ ഇനി വിവാഹം കഴി ണെമേ ാ സ തി ാക
448 54. േതവലേ രി ന ി

ണെമേ ാ വിചാരി എ വ ത േ ാ. എെ ംബ ിൽ ഇേ ാൾ ഞാന

ാെത ആ മി താ ം. അതിനാൽ വിചാരി ിരി ാ ആപെ ാ ം ഈ ശാപം
െകാ ് എനി ായി ി ഇനി സത ം െച ് ഒഴി േപാെ ാ ക. േപാ ി
െ ിൽ ഇനി ം ഞാൻ ചില വിദ കൾ ടി േയാഗി ം.
ഗ ർവൻ: അേ ാ േവ ാ, ഞാൻ െപാെ ാ ാം. ഞാൻ ഇതാ ഈ േദഹ ിൽനി വി
മാ . ഇനി ഒ കാല ം ഞാൻ ഈ േദശെ ം ഈ ംബെ ം ബാധി
കയിെ മാ മ , ഈ േദശ കട കേപാ ം െച യി ഇ ് സത ം, സത ം,
സത ം.

സത ം െച കഴി േതാ ടി പിണിയാൾ പി ാ ം മലർ വീ . ഉടെന ആ ഹ

ി ായി പടി ര ം റേ മറി വീ . അ ഗ ർവൻ േപായ േപാ ി
ത ിയി താെണ ് പറേയ തി േ ാ. ഗ ർവൻ േപായേ ാൾ കാ ി ാെ
ം നി . ആ വീ കാർ ന ി ് ആയിരം പണം ദ ിണ ം മ േനകം സ ാന ം
െകാ . ആ പണം വ ം ന ി മ ടി ാവിൽ ഭഗവതി വഴിപാടായി കാ ി ാെന
ഏൽ ി െകാ ി മണിക െ ക ിൽ യറി അേ ാൾ െ സ േദശേ മട
ക ം െച . ഗ ർവൻ ബാധി ീ ബാധ ഒഴി തിെ േശഷം ര ദിവസ
േ വലിയ ീണ ായി . േമണ അ േഭദമാ ക ം ആ ീ ഗർഭം ധരി
സവി കാല േമണ ആ ഹ ിൽ ധാരാളം സ തിക ാ ക ം െച . ന ി െട കാ
ലം കഴി വെര ആ വീ കാർ അേ ഹെ ഈശ രനിർവിേശഷമായി ബ മാനി െകാ
ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 449

േതവലേ രി ന ിേയാ മൽസരി ജയി ാനായി അേനകം മ വാദികൾ ഉദ മി ി

്. അവെര ാവ ം േതാ ് ഒ ം അേ ഹ ിെ ശിഷ ാരായി ീ കയാ ് െച ി
്. ആവക കഥക ം ന ി െട അ തകർ ം പറ വസാനി ി ാൻ ആരാ ം
കഴി ത . അതിനാൽ അതിനായി നി ി . അേ ഹ ിെ അവസാനെ റി
ടി പറ ി ് ഈ ഉപന ാസം സമാപി ാെമേ വിചാരി .
ഒരി ൽ ഒ ന രി ഉശകാരാ െട അ ൽെ ഒ കാര ം സാധി ി െകാ
ണെമ ് ആവശ െ . അതിേല ് ഇ തിഫലം കി ണെമ രാ ർ പറ
തിെന ന രി സ തി ക ം െച . എ ി ം രാ ർ വളെര മെ ി ം അ
സാധി ി െകാ ാൻ കഴി ി . അതിനാൽ ന രി ഇ ാഭംഗേ ാ ടി അവിെടനി
പിരി ക ം വിവരം േതവലേ രി ന ിെയ അറിയി ക ം ന ി തിഫേല ടാെത
കാര ം നി യാസമായി ന രി െപെ സാധി ി െകാ ക ം െച . രാ ർ ർ
വൈവരം നിമി ം ന ിെയ അകെ ാനായി ചില ഢ േയാഗ ൾ െച െകാ ാ
ണി ി ്. പേ , ന ി െട ൻക ത കൾെകാ ് അെതാ ം ഫലി ി ി .
അ െനയി േ ാളാ ് ഈ സംഗതി ായ ്. ഇ േക േ ാൾ രാ ർ ായി
ൈവരം ദ ി ണീഭവി . ഏ വിധ ം ന ിെയ താമസിയാെത അപായെ ണ
െമ ് അയാൾ അേ ാൾ തീർ െ ക ം അതിെനാ പായം ക പിടി ക ം അ
ത ാറാ ിവ ക ം െച . അ െനയിരി കാല രാ ംപ െ ന രി
ം ത ിൽ കാ തിനിടയായി. അേ ാൾ സംഗവശാൽ ന രി “രാ വിചാ
രി ി സാധി ാ കാര ം േതവലേ രി ന ി എനി സാധി ത ” എ പറ .
രാ ർഅ േ തെ അറി ി െവ ി ം അ പറയാെത ം ഭാവി ാെത ം
അേ ാൾ മാ േമ അറി എ ഭാവ ിൽ അ ത ം സേ ാഷ ം നടി െകാ
്, “അ േ ാ സേ ാഷമായി, േതവലേ രി ന ി സാമാന ന . അേ ഹെ േ ാെല
സമർ നായി ് ഒ മ വാദി ഇേ ാൾ േലാക ിലി . അവിെട ആ കാര ം സാ
ധി ി ത തിൽ എനി അപാരമായ സേ ാഷെ കാണി തിനായി ഞാൻ
ത സ ാനം അവി തെ ന ി െകാ െച െകാ ഞാൻത യ െത
പറയണം” എ പറ ്, അയാ െട ൈകവിരലിേ ൽ കിട ി ഒ സ ർ േമാതിര
രി െകാ ി ്, “എെ കാര ം സാധി ി ത തിൽ ഉശകാരാ ർ സേ ാഷെ
ദർശി ി ാനായി ഇ രാ ർ ത യ താ ് ” എ പറ . അ േക േ ാൾ
െ ഇ തെ അകെ ാ വിദ യാെണ ന ി മന ിലായി. അ ക ിൽ
വാ ിേ ായതിനാൽ പിെ പരിഹാരെമാ മി ാെതയി െകാ ്, “ഇ ് ഈശ ര
വിധി തെ ” എ ് അേ ഹം തീർ െ ി. എ ി ം തനി ് അബ ം പ ിേ ായി
എ വിവരം ഭാവി ക ം പറ ക ം െച ാെത അേ ഹം ഒ സേ ാഷഭാവ ിൽ
ന രിേയാ ്, “രാ രിൽനി ് ഒ സ ാനം കി ാനിടയായ െകാ ് എനി വളെര
സേ ാഷ ്. അ ് ഇവിെട ി ിയ വിവര ി ഞാെനാെര തരാം അ ് അ ത
െ െകാ െച രാ ർ െകാ ണം” എ പറ ന ി ഒേരാല ഷണെമ ്
അതിൽ, “ഇ ് എെ ി ാ െമ ഞാൻവിചാരി ി താ ്. ഇ വെര കർ ം
കാല ം ടി ഒ വ ി . ഇേ ാൾ ര െമാ . ആെ , വിേരാധമി . എനി ് നാൽപ
450 54. േതവലേ രി ന ി

െ ാ ാെണ ിൽ നിന പ ് ” എെ തി ന രി െട ക ിൽ െകാ . ന രി

അ െകാ െച ് രാ ർ ം െകാ . അതിെ പ ാം ദിവസം രാ ം േമാ
തിരം ക ിൽ വാ ിയതിെ നാൽപെ ാ ാംദിവസം ന ി ം മരി . അേ ാൾ ന ി
ായം എ പേ വയ ായി . അേ ഹേ ാ ടി െ അേ ഹ ിെ വംശ ം
തീർ എ ് പറയണെമ ി േ ാ.
 55
ചില ഈശ ര ാ െട പിണ ം

ടി
എ
ൽ ാെ ആ മണകാല

് സി മാണേ ാ. വാ ര
വാ ര െന അവിെട നി ് ഇള ിെയ
് അ ല െഴ ം പി ീ ് മാേവലി െര ം എ
ം അ ല െഴ
ി ടിയി ിയി
സ ാമി ം വാ വ ിൽ
ആൾ ഒ തെ യാെണ ി ം അവർ ര േപ ം ടി അ ല െഴ താമസി ി കാല
പല പിണ ം മൽസര ായി തായി അേനകം ഐതിഹ ്.

451
452 55. ചില ഈശ ര ാ െട പിണ ം

വാ ര െ ീതി ായി നട നമ ാര ദ കൾ കാളൻ തലായ സാധ

ന ൾവ ഓ പാ ളിൽ െ കിട കയ ാെത, മ പാ ളിൽ പക ക പതി
വിെ ം എ ാൽ ആ സാധന ൾ കിളാ വ ഉ ാകാറിെ സി മാണ
േ ാ. എ ി ം വാ ര ൻ അ ല െഴ താമസി ി കാല ് നമ ാര ിനായി
വ ാ കാള ം മ ം കിളാ വെകാ മ ഷ ർ ഉപേയാഗി ാൻ നി ിയി
ാതായി ീർ . ഇതി െന ആ ി ീർ വാ ര േനാ ർ നിമി ം
അ ല െഴ സ ാമിയാെണ വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. ഇതി പകരം
വാ ര ം ചില വർ ി ാതി ി .
അ ല െഴ സ ാമി തിദിനം ാ പറ പാൽ െകാ പ സാര ായസം
പതി ായി . അതിൽ വാ ര ൻ അ ം മ ം കാണി നിേവദ ി െകാ ാ
വിധ ിലാ ി ീർ ട ി. ഇ െന ഇവർ ത ി ർ ം മ ര ം നിമി
ം ര േപർ ം ജാനിേവദ ാദികൾ നട ാൻ നി ിയി ാെത വ തിനാൽ വാ
ര െന ടി ൽ ാെ ഉപ വം ശമി വെര മാേവലി െര െകാ േപായി ഇ
േ തായിവ . വാ ര െന ടിയി ിയി ല ം അവി െ വകയായി
ഒ കിണ ം ഇേ ാ ം അ ല െഴ കാൺമാ ്.
ഇ കാരം തെ ൈവ ം ഏ മാ ർ േദവ ം ത ി ം ചില പിണ ാ
യി ്. 973-ആമാ നാ നീ ിയ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് ൈവ
വഴിപാടായി ഏഴര (ഏ വലിയ ം ഒ െചറിയ ം) െപാ ാനകെള ( ാ െകാ
പണിയി സ ർ കി െകാ ് െപാതിയി ) തി വന ര നി ് ൈവ േ ്
െകാ യ . കൽപന കാരം ഹരി ാര ാർ െപാ ാനകെള വി ി ാെരെ ാ ്
എ ി െകാ ് കരമാർ മായി റെ ് ഒ ദിവസം ഏ മാ ർ വ േചർ . െപാ ാ
നകെള േ ിെ പടി ാെറ േഗാ ര റയിലിറ ിവ നട കാവൽ ാെര ഏൽ
ി ി ് ഹരി ാര ാ ം മ കാ ം ളി ാ ാ േപായി. അവർ ളി ം ഭ ണ ം
കഴി വ േനാ ിയേ ാൾ െപാ ാനക െട തലയിൽ ഓേരാ വലിയ സർ ളിരി
തായി ക . ആെര ി ം അ െച ാൽ ആ ഭയ ര സർ ൾ ഫണ ൾ വി
ടർ ിെ ാ ് ചീ ി ട ം. അതിനാൽ എ ാവ ം ഭയെ മാറിയത ാെത അ
െച തി ് ആർ ം ൈധര ായി . പിെ ഇതിെന ി ംെവ ി േനാ ിയ
തിൽ, ഈ ആനകെള താൻ വി യ കയിെ ം ഇവ തനി േവണെമ മാ ് ഏ മാ
ർ േദവെ അഭി ായെമ കാ ക ം ആ വിവരം തി മന റിയി തി ് എ തി
അയ ക ം ിൽ ക േപാെല തെ മഹാരാജാ തി മന ിേല ഒ ദർശ
ന ാ ക ം െച . അതിനാൽ ആ െപാ ാനകെള ഏ മാ ർ േദവെ ഭ ാര ിൽ
എ വ െകാ തി കൽപി വദി . ഇേ ാ ം ഏ മാ ർ ഭ ാര ിലിരി
വ ം ഉ വകാല ളിൽ എ േ ാ ടി െകാ ് നട വ മായ െപാ ാനകൾ
അവിെട വ േചർ തി കാരമാ ്.
ൈവ വഴിപാടായി നി യി ് ഉ ാ ി യ വയായ െപാ ാനകെള ഏ മാ
ർ േദവൻ ഇട വ ് ത ിെയ തിനാൽ വീ ം ഏഴരെപാ ാനകെള ഉ ാ ി ൈവ
േ യ ണെമ ് മഹാരാജാ തി മന െകാ ് കൽ ി നി യി . അേ ാൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 453

ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ തി മന ിേല ഒ ദർശന ായി. അതിെ സാരം തനി

െപാ ാന ം മ ം േവണെമ ിെ ം അതിെ വില െചലവാ ി ഒ സഹ കലശം
നട ിയാൽ മതിെയ മായി . ഇ ൈവ െ കൽപനയാെണ വിശ സി
മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് അ കാരംതെ അതിേകമമായി ൈവ ് ഒ സഹ
കലശം നട ി ക ം െച . ൈവ ം ഏ മാ ർ േദവ ം ത ിൽ ഇേ ാ ം
പിണ മാെണ ാ ് ജന െട വിശ ാസം. അതിനാൽ ൈവ ് അ മി ദർശന ി
് ഇേ ാ ം ഏ മാ ർ േദശ ാരാ ം േപാകാറി .
ആറ ള േദവ ം ശബരിമലശാ ാ ം ത ി ം പിണ മാെണ ാ ് ജന െട
വിശ ാസം. അതിനാൽ ആറ ള ാർ ശബരിമല േപാകാറി . പെ ാരി ൽ ആറ
ള ാരായ ചിലർ ശബരിമല േപാ തി നി യി ് “േനായ ” ട ി. അേ ാൾ
അവർ ആറ ളേദവൻ സ ിൽ ത മായി “എെ ജന ൾ മല ചവി ണെമ
ി ; സകലകാര സി ി ം എെ േസവി െകാ ാൽ മതി” എ ളിെ . എ ി ം
അവർ അതിെന വകവ ാെത യഥാകാലം ശബരിമല േപായി. ശബരിമല ് േപാ
വർ “ശരണമ േ ാ” എ ം “അ സ ാമിേയ ശരണം” എ ം മ ം വിളി പറ െകാ
ാണേ ാ േപാ ക പതി ്. എ ാൽ ആറ ള ാർ “ആറ ള സ ാമിേയ ശരണം” എ
വിളി െകാ ാ ് േപായ ്. അവർ അ സ ാമി െട നാ ൾ ശബരിമല സമീപമായ
േ ാൾ (ക വാകൾ) വാ ം െപാളി െകാ ് അവ െട േനെര പാ െച . അ ക ്
ആറ ള ാർ ഭയപരവശ ാരായി ർവാധിക റെ ആറ ളസ ാമിെയ വിളി ട ി.
അേ ാൾ ആ വ ാ െട വായിൽ അ കൾ വ തറ ക ം അവ മട ിേ ാ ക ം
െച . ആ സമയം ശബരിമല ശാ ാവിെ െവളിപാ ായി (െവളി ാ ി) “ആറ
ള ാർ എെ നടയിൽ വരാൻ പാടി ” എ ക ി ക ം ആറ ള ാർ അവിെട ദർശനം
കഴി ാെത മട ിേ ാ ക ം െച . അ ാലം തൽ ാ ് ആറ ള ാർ ശബരിമല
േപാകാെതയായ ്. ആറ ള േദവൻ മഹാവി വിെ ഒരവതാരമായ അർ നനാെണ ാണ
േ ാ സ ൽപം. അതിനാൽ ശബരിമല അ െ നാ െട േനെര ശരമയ ് ആ േദവൻ
തെ യാെണ ാ ് വിശ ാസം.
ഇ െന േകരള ിൽ തി ി െ ി അേനകം േദവ ാർ ത ിൽ പല പിണ
ായി തി ം ഇേ ാ ം പിണ മാെണ തി ം വളെര ഐതിഹ ്.
ഇവെയ ാം മ ഷ െട സ ൽപ ിൽനി ായി വയായിരി ാന ാെത കാരണമി
േ ാ.
 56
പറേ ാ ന രി

ി
ഒ വിദ ാ ം
ി മലബാറിൽ ‘പറേ ാ ് ’ എ ി േ രായി ഒ ന രി
അേ ഹം സകല േവദശാ
ത ാ വിര ം ഈശ രഭ
ം രാേണതിഹാസാദിക ം ഹി ി
മായി
ായി

. ഐഹിക ഖ െള ാ േപ
.

ി ് അേ ഹം റ കാലം ഈശ രെന േസവി െകാ ് സ ഹ ിൽ െ താമസി

തിെ േശഷം അർ മി കള ാദികെള എ ാ േപ ി വളെര ാലം അന േദശ
ളിൽ സ രി െകാ ി . അ െന േപായിേ ായി ഒ വിൽ അേ ഹം ഒ വലിയ
വനാ ര ിൽ െച േചർ . അേ ാേഴ ം അേ ഹം ൽപിപാസാദികൾെകാ ് ഏ
ം പരവശനായി ീർ . അതിനാൽ ഭ ണപാനീയ ളേന ഷി െകാ ് അേ ഹം ആ
വനാ ര ിൽ ിസ രി . അേ ാൾ ൈദവഗത ാ ഒ നിവരാ മം കെ ക ം
അവിെട തപ െച െകാ ി മഹർഷിേ െ അ ൽെച തനി ് വിശ ം
ദാഹ ം ഹമായി ീർ ിരി െവ ം അവെയ ശമി ി തി വ ം തരണെമ
ം യാചി ക ം െച . അ േക ് ആ മഹർഷിേ ൻ ചില ഭ ണസാധന ംമ ം
െകാ ് ആ ന രിെയ സം നാ ിയതിെ േശഷം, “അ ് ആരാ ്? എ ിനായി
ാ ് ഇവിെട വ ് ” എ ം മ ം േചാദി . അേ ാൾ ന രി താെനാ ാ ണനാെണ
ംമ പരമാർ െമ ാം മഹർഷിെയ ഹി ി . ഉടെന മഹർഷി, “അ േവദാധ യ
നം െച ി ിേ ” എ േചാദി . “ഉ ് ” എ ന രി പറ േ ാൾ മഹർഷി. “എ ാൽ
അേ ൽപിപാസാദിക െട ബാധ ാകാനിടയി േ ാ. ആെ , േവദം വ ം
അ പഠി കാരം ഒ െചാ ിേ ൾ െ ” എ പറ . അ േക ന രി േവദം
വ ം താൻ പഠി ി േപാെല െചാ ിേ ൾ ി . അേ ാൾ മഹർഷി, “ഇ വ ം
പിഴയാ ്; ഇെത ാം മറ ാൽ അേ ഞാൻ േവദ പേദശി തരാം. ഇ മറ തി
റ ദിവസം വടേ ാ തിരി ി ് ഉ വി ാൽ മതി.” എ പറ . അ കാരം ന
രി വടേ ാ തിരി ി ് ഏതാ ം ദിവസം േവദം ഉ വി ക ം അേ ാേഴ ം അേ ഹം
പഠി ി െത ാം മറ ക ം െച . പിെ ആ മഹർഷിേ ൻ േവദം ആദി തൽ അവ

454
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 455

സാനംവെര ന രി ് ഉപേദശി ക ം േവദ ിൽ ഇ ി മ ൾ ജപി െകാ ാൽ

വിശ ം ദാഹ ം ഉ ാ കയിെ പറ െകാ ക ം െച . പിെ ന രി അ കാ
രം ൽപിപാസാദികെള അട ിെ ാ ം േയാഗാഭ ാസം െച െകാ ം ആ മഹർഷി െട
അ ൽ താമസി .
അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം ര ദിവ ഷ ാർ അവിെട വ ക ം മഹർഷി
െയ ് എേ ാ ചിലെത ാം പറ േപാ ക ം െച . അവ ം മഹർഷി മായി
ഉ ായ സംഭാഷണെമ ാം േക െവ ി ം അ മ ഷ ഭാഷയിൽ അ ായി തിനാൽ
ന രി ് കാര െമാ ം മന ിലായി . അതിനാൽ അേ ഹം മഹർഷിേയാ ് ആ വ
ദിവ ഷ ാരാരായി െവ ം അവർ പറ െത ായി െവ ം മ ം േചാദി .
അേ ാൾ മഹർഷി, “ആ ദിവ ാർ ൈകലാസവാസികളായ ര ശിവ ത ളാ ്. ഇ
ീപാർവതി േസാമവാര തമാകയാൽ കാൽക കി ി ഞാൻ ടി െച ണെമ േദ
വി അ ളിെ ിരി എ ാ ് അവർ പറ ് ” എ പറ . അ േക േ ാൾ
തനി ം ടി ൈകലാസ ി ൽ േപായാൽെ ാ ാെമ ആ ഹം കലശലായി ീ
കയാൽ ന രി തെ ടി െകാ േപാകണെമ ് മഹർഷിേയാടേപ ി . അേ ാൾ
മഹർഷി, “അ ് അതിനിേ ാൾ ശ നായി ി . ഇവിെട ാമസി ാൽ റ കാലം കഴി
േ ാൾ അ ം അതി ് ശ നായി ീ മായിരി ാം. അേ ാൾ അതിനായി ാ ഹി
ാൽ മതി” എ പറ . അെതാ ം സ തി ാെത ന രി പിെ ം നിർബ ി ക
യാൽ ഒ വിൽ മഹർഷി ന രി െട ഇ ംേപാെല െച ാെമ സ തി ക ം എ ാൽ
ൈകലാസ ിൽെ ാൽ അ മി െമാെ േനാ കേയാ വ ം സംസാരി കേയാ
െച െത ം ഒ ം മി ാെത തല ി നില തെ േനാ ിെ ാ ് ഇ െകാ
ണെമ ം മഹർഷി പറ ക ം അ കാരമായിെ ാ ാെമ ന രി സ തി ക ം
െച . േപാകാ സമയമായേ ാൾ മഹർഷി തെ ൈക പിടി െകാ ് ക ട ാൻ
ന രിേയാ പറ . ന രി അ കാരം െച ക ം അരനിമിഷംെകാ ് ര േപ ം
ൈകലാസ ി െല ക ം െച . അേ ാൾ കാൽ ക കി ിനായി അവിെട അസംഖ ം
മഹർഷിമാർ എ ീ ായി . അവെരെയാെ കാൽ ക കി ് ീപരേമശ രനായി
. ആ ിൽ പറേ ാ ന രിെയ ം ഭഗവാൻ കാൽക കി . ഉടെന എ ാവ ം
ഉ ാനി . അേ ാേഴ ം അവർ ടി നീർവീ ാനായി ീപാർവതി െട റ ാ
ടായി. േദവി െട കാൽ ില ിെ മ ളനാദം േക ട ിയേ ാൾ െ ന രി െട
മന ിളകി ട ി. ീപാർ തി ഓേരാ ർ ം റ ടി നീർവീ ി. േമണ ന
രി െട അ ൽ വ േചർ . അേ ഹ ി ടി നീർവീ ിയ സമയം അേ ഹം നി
ിരി കയായി . എ ി ം ീപാർ തി െട പാദ ൾ അേ ഹം മായി .
“ഈ പാദ ൾ തെ ഇ മേനാഹര ളായിരി ിതി ് ഈ േദവി െട ഖം
എ മാ ം രമായിരി ം! എെ ാെ യായാ ം അെതാ കാണാെത കഴി കയി ”
എ വിചാരി ് ന രി പ െ െയാ തല യർ ാൻ ഭാവി .
അേ ാൾ േദവി െട സമീപ നി ി ന ിേകശ രെ ഒ ാരം േകൾ െ
ക ം ന രി േബാധരഹിതനായി അവിെട നി െതറി േപാ ക ം െച .
456 56. പറേ ാ ന രി

പിേ ദിവസം ഭാതമായേ ാൾ ന രി േബാധം വീ . അേ ഹം ക റ േനാ

ിയേ ാൾ താൻ കിട ്ഒ ള ിലാെണ ് അേ ഹ ി മന ിലായി. എ ി
ം ഈ േദശം ഏതാെണ ം മ ം അേ ഹ ിനറിയാൻ പാടി ായി . അേ ാൾ ഒ
ഷലി ചില പാ ൾ േത തിനായി ആ ള ിൽ വ . അവേളാ േചാദി
േ ാൾ ആ ളം ിമന െല വകയാെണ ം മ ം പറ ക ം ന രി അവിെട
പലേ ാ ം േപായി െകാ ് അ വാ വം തെ യാെണ മന ിലാ ക ം െച
. ന രി സ ിബ െള ാം തളർ ി െവ ി ം അേ ഹം ഒ വിധം അവി
െട നി ് കര കയറി. ആ സമയം ി മന ൽ അതികലശലായി ഒ കര ി ം
പിഴി ി ം അല ം റ െമ ാം േകൾ കയാൽ അതിെ കാരണെമെ ് അേ ഹം
ആ ഷലിേയാ ് േചാദി . അേ ാൾ അവൾ, “മന െല വലിയ തി മന ിേല വളെര
േമാഹി ി ായ ഏക ൻ ഇ െല രാ ിയിൽ െപെ ായ എേ ാ ഖേ
നിമി ം മരി േപായി. ആ ത േപാെലയി ഓമന ് വയ മാ േമ
ായമായി . അതിെ ശവം ഇേ ാൾ ദഹി ി ാെന െകാ േപാ കയാ ്.
അതിെ േകാലാഹലമാ ് ഈ േകൾ ് ” എ പറ .
ഇ േക മാ യിൽ ന രി മന േല െച . ആ സമയം വലിയ ന ര ാ ി
തെ ഏക െ തശരീരം ദഹി ി ാനായി എ ് ചിതയി േല െകാ േപാ
കയായി . ന രി അ െച ്, “േഹ! അവി ് ഒ ം വ സനിേ ാ, ഉ ിെയ
ഞാനിേ ാൾ ജീവി ി തരാം. അതിെന അവിെട കിട ണം” എ പറ . ഇ േക ി ്
ന രി ാ ിേല ് ഒ ം വിശ ാസ ായി . എ ി ം േമാഹാധിക ം നിമി ം ആ തശ
രീരെ അവിെട ിട ി. ന രി റ െവ ം ൈകയിെല ് ക ട ് എേ ാ ഒ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 457

മ ം ജപി ് ഉ ി െട ഖ ് തളി . ഉ ി ഉടെന ക റ . ന രി പിെ ംര

ാവശ ം ടി െവ ം ജപി തളി . അേ ാൾ മരി കിട ി ഉ ിസ ശരീരനാ
യി എണീ ് “അ ാ ” എ വിളി െകാ ് ന രി ാ ിെല അ േല ് െച . അേ ാൾ
ന രി ാ ിേല ം അവിെട ടിയി ജന ൾ ം മ ായ സേ ാഷ ം അ ത ം
എ മാ െമ പറയാൻ യാസം.
പറേ ാ ന രി ന രി ാ ിേല ് പരിചിതനായി . എ ി ം അേ ാൾ ജട ം
ടി െമാെ ധരി ം മര രി ഉ ം മ മി െകാ ം ക ി ം വളെര ാലമായി
തിനാ ം അേ ഹം ഇ ാളാെണ ന രി ാ ിേല തത് ാലം മന ിലായി . പിെ
ന രി ാ ി േചാദി കയാൽ ന രി തെ ചരി െള ാം ന രി ാ ിെല ഹി ി .
അേ ാൾ ന രി ാ ിേല ന രി െട ഖ ായ ഓർ യിൽ വ ക ം അേ ഹം പറ
െത ാം ശരിെയ ് വിശ സി ക ം െച .
പറേ ാ ന രി ് ആഭിജാത ം സ ൽപം റവായി . എ ി ം അേ ഹ ിെ
േയാഗ ത ം ദിവ ത ം വിചാരി ് ന രി ാ ീ ് അേ ഹ ി ് തെ േരാഹിത ാ
നം െകാ ് തെ െട െ ആജീവനാ ം താമസി ി .
 57
പാ ിൽ ശാ ാവ്

പാ
യി . ഇതി
ിൽ ശാ ാവിെ േ
പ തിയിലാ ്. ഈ േ
രാതനത ം ഒ ം റവി .
ം തി വിതാം റിൽ േകാ യം താ
ം പ ് ഏ ം സി ം ാധാന
ീ പര രാമൻ േകരള ിെ ര
ിൽ നാ കം
താ
ായി
് കിഴ ് മലകളി ം പടി ാ ് സ തീര ളി മായി പല ല ളിൽ ശാ ാവിെന
തി ി ി െ ് സി മാണേ ാ. പാ ിൽശാ ാ ം ആ ി തായി വി
ചാരി ാം. എ ാൽ സ ൽപം േഭദമിെ മി .
ഒരി ൽ ാ തെ േഹമ ിൽനി ് ഉദ് തമായ ഒ ശാ വി ഹം അ ി
േദവെ കയിൽ െകാ ്, “ഇ ് പര രാമെ ക ിൽ െകാ ്, ഇതിെന യേഥാചിതം
എവിെടെയ ി ം ഒ ന ല ് തി ി ാൻ പറയണം” എ പറ യ . അ ി
േദവൻ അ കാരം െച കയാൽ പര രാമൻ ആ വി ഹ ം െകാ ് റെ ് “പാ ് ”
എ പറ വ ആ ല ് വ േ ാൾ ഈ ലം െകാ ാെമ േതാ കയാൽ
ആ ബിംബം അവിെട തി ി ്. എ ി ം അ ് അവിെട ഉറ ാെത ഇളകി ഉദ്ഗമി െകാ
ി . പല ാവശ ം പിടി ി ീ ം ബിംബമവിെട ഇരി ാ യാൽ പര രാമൻ
ഏ ം വിഷ നായി ീർ . ആ സമയം ൈദവഗത ാ സാ ാൽ പാ നാ ം ഭാര
ം ടി അവിെട വ േചർ . പാ നാെര ക േ ാൾ പര രാമൻ പരമാർ െമ ാം
പറ . ഉടെന പാ നാർ ആ ബിംബ ിേ ൽ ിടി ് കീ ്േപാ ് അമർ ിെ ാ ്
“ഇവിെട ാർ ് ” എ പറ . അേതാ ടി ബിംബം അവിെട ഉറ . പാ നാർ “പാർ
് ” എ പറ തിനാൽ ആ േദശ ി “പാർ ് ” എ തെ േപ സി ി . അ
കാല േമണ “പാ ് ” എ ായി ീർ . ഇ കാരെമാെ യാ ് പാ ിൽ ശാ ാവിെ
ആഗമം. അതിനാൽ ഈ ശാ ാവിെന തി ി ് പര രാമനാെണ ം പാ നാരാ
െണ ം അ ിേദവനാെണ ം ഓേരാ ർ ഓേരാവിധം പറ . തി കഴി
പര രാമൻ േപായതിെ േശഷം ശാ ാ ് ദിവ നായ പാ നാർ ത ീഭവി ക
ം “പാ നാെര ആ ിെലാരി െല ി ം ഇവിെട ക ാൽ െകാ ാെമ ്” എ

458
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 459

ളിെച ം അ െനയാകാെമ ് പാ നാർ സ തി ക ം െച . പാ നാർ റം

വി െകാ ് സ രി ി അവസര ിലാ ് അവിെടെ ി ്. അ േപാെല പാ
നാർ പിെ ം ആ േതാ ം കർ ടക സം ാ ിനാൾ അവിെട െച ി . പാ
നാ െട റ വടം സി മാണേ ാ. പാ നാർ പതിവായി കർ ടകസം ാ ിനാൾ
പാ ിൽെച ി തിെ ാരകമായി ഇേ ാ ം അവിെട കർ ടക സം ാ ിേതാ ം
ജന ൾ ടി ഒ ക വടം നട ിവ ്. അതി ് “സം ാ ിവാണിഭം” എ ാ ്
േപ പറ വ ്. ആ ദിവസം അവിെട പലജാതി ാരായി അസംഖ ം ആ കൾ
ക ം ക വട ിനായി അേനകം സാമാന ൾ െകാ വ ക ം െച ്. എ ാൽ
വ വരിൽ അധികം േപ ം പറയ ം ലയ ം സാമാന ളിൽ അധിക ം , റം ത
ലായവ മായിരി ം.
തി ന രം പര രാമൻ തേ ശവാസികളായ ജന െള അവിെട വ ി ഈ ശാ
ാവിെന എ ാവ ം േദശപരേദവതയായി ആദരി ക ം ആചരി ക ം െച ണെമ
ഉപേദശി . അത സരി ജന ൾ ടി അവിെട ഉപായ ിൽ ഒര ലം പണി കഴി ി
ക ം സമീപ നായ അയർ ാ ന രിെയെ ാ ് കലശം നട ി ക ം െച .
ആ േദവ ് ആദ ം നിേവദ ം കഴി ് നാഴിയരിവ ് അതിെ കളിൽ ഒ ടം െവ ം
വ ാ ്. അതിനാൽ അ െന നിേവദ ം ആ േദവ വളെര ധാന ം ിയതര മാ
യി ീർ . അ െന വഴിപാടായി ് ഇേ ാ ം പല ം അവിെട നട ിവ ്. അതി
നാഴിയരി ം െവ ം എ ാ ് േപ പറ വ ്.
േദശ ാർ ടി ഉപായ ിൽ ആദ ം പണികഴി ി ഈ േ ി പി ീ േവ
ിെയാെ വ ിയ ് െത ം ർ രാജാവാ ്. ഒ കാല നാ വാണി
െത ം ർ രാജാ ് ആ േതാ ം മകരസം ാ ി ് ശബരിമല േ ിൽേ ായി സ ാ
മിദർശനം കഴി വ ി . ആ ത രാ ് ായാധിക ം െകാ ീണം നിമി ം
അ രമായി ട ിയതിനാൽ ഒരാ ിൽ അവിെടെ ി േ ാൾ നടയിൽ െതാ
െകാ നി ് “എെ സ ാമിൻ! ഇവിെട വ ദർശനം കഴി േപാകാൻ ഞാൻ ശ ന ാ
െതയായി ീർ ിരി . ഇ ് ട ീ ജീവി ിരി കെയ ് എനി പരമസ ട
മാ ്. അതിനാൽ ഇതി ് എെ ി ം നി ി ാ ി രേണ” എ ഭ ി ർവം
ാർ ി . അ രാ ിയിൽ ത രാൻ കിട റ ിയി സമയം ഒരാൾ അ ൽെ
്, “ഇവിെട വ ് എെ ദർശി തി ് നി ിയി ാ വർ എെ കിഴേ നടയിൽ
വ ് എെ ാ ം മതി. പാ ിൽ പാർ ം ഞാൻതെ യാ ് ” എ പറ താ
യി അേ ഹ ി േതാ ി. ഉണർ ് ഉടെന ക റ േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം
ആെര ം ക ി . അതിനാൽ ഇ ് ക ണാനിധിയായ ശബരിമലശാ ാ ് തെ ാർ
നെയ ൈകെ ാ ് അ ളിെ താെണ ് തെ ത രാൻ വിശ സി .
ത രാൻ ശബരിമലയിൽനി ് തിരിെയ രാജധാനിയിൽ എ ിയതിെ േശഷം ഒ ം
താമസിയാെത പാ ിൽ ശാ ാവിെ അ ലം, നാല ലം, ബലി ൽ രം, വാതിൽമാ
ടം തലായവേയാ ടി ഭംഗിയായി പണിയി തി കൽപന െകാ . ര മാ
സംെകാ ് അ ലം പണി ം പരിവാര തി ം കലശ ം നട ി ക ം ഉ വം
തലായ ആ വിേശഷ ൾ ം മാസവിേശഷ ൾ ം നിത നിദാനം തലായതി ം പതി
460 57. പാ ിൽ ശാ ാവ്

കൾ നി യി ക ം അവെ ാം േവ ിടേ ാളം വ വകകൾ േദവസ ംേപരിൽ പതി

െകാ ക ം െച . ആെക ാെട പാ ിൽ േ ം ഒ മഹാേ മാ ി ീർ
എ പറ ാൽ മതിയേ ാ. േ ം പണി കഴി ി ് അ ് കലശം നട ി ം അയർ
ാ ് ന രിെയെ ാ തെ യാ ്. അതിനാൽ ആ ന രി ആ േ ിെല ത ി
യായി ീർ . ഇേ ാ ം അവിെട ത ി അേ ഹം തെ . അ ാലം തൽ െത ം ർ
രാജാ ാർ പാ ിൽ ശാ ാവിെന അവ െട ഒ പരേദവതയായി ആചരി ട ക ം
െച . അവർ അ ാല മാസ ിെലാരി െല ി ം അവിെടേ ായി സ ാമിദർശനം കഴി
ാെതയിരി ാറി . അ രാജധാനി േകാ യ തളിയിലായി തിനാൽ പാ ിൽ
േ ിേല നാല നാഴികയിലധികം ര ായി ി . അതിനാൽ അേ ാ
െട െടേ ാ തി സൗകര ായി .
െപ മാ ാ െട ഭരണാന രം േകരളരാജ ം പല ഖ ളായി ഭാഗി ചില രാജാ
ാ ം ഇട ാ ം േത കം േത കം ഭരി ട ിയേ ാൾ അവർ ത ിൽ െട
െട ാ ക സാധാരണമായി ീർ . അതിനാൽ അവർെ ാവർ ം േത കം
േത കം ൈസന െള േശഖരിേ ് അത ാവശ മാ ം വ ടി. െത ം ർ രാജാ
ംഇ ിൽ ാധനെ ഒരിട വായി തിനാൽ അേ ഹ ി ഒ ൈസന േശ
ഖരം േവ ിവ . അതിനാൽ അേ ഹം രാജ ഓേരാ കരകളി ം ഓേരാ െര
ആശാ ാരായി നി യി ക ം അവർെ ാം ചില ാനമാന ം മ ം ക ി െകാ
ക ം ആ ആശാ ാർ ഓേരാ കരകളി ം കളരികൾ െക ി നാ കാരായ ഷ ാെരയ ാം
ആേയാധനവിദ അഭ സി ി ണെമ ് ഏർ ാ ് െച ക ം അ െന അവിേട ധാരാ
ളം ൈസന ായി ീ ക ം െച . എ മാ മ , ഇ കാരം ം അഭ സി
െ വർ ് ആ ിെലാരി ൽ ഒ പരീ നട ണെമ ം ആ പരീ നട ്
പാ ിൽ ശാ ാവിെ സ ിധിയിൽവ േവണെമ ം നി യി .
ആ േതാ ം വിജയദശമി ് വിദ ാംരംഭം കഴി ി ് രാജാ ് ഒ ന ദിവസം നി
യി ് സി െ ം. ആ ദിവസം രാജ സകല കരകളിൽനി ം ആശാ ാർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 461

അവരവ െട ശിഷ ാേരാ ടി പാ ിൽ വ േച ം. അേ ാൾ രാജാ ം അവിെടെയ

ം. പിെ േപാരാളികളായി വെര യഥാേയാഗ ം ര ഭാഗമായി തിരി നിർ ം.
അവർ െത ം വട മായി പിരി ് അണിനിര ം. എ ാവ ം സ രായി നി
കഴി േ ാൾ ം ട തി ് രാജാ ് ക നെകാ ം. ഉടെന മാരംഭി ക ം
െച . ഇ െനെയാെ യായി ഇതിെ പതി ്. ഈ പരീ ാ ി ് പാ ിൽ
പട എ ാ ് േപ പറ വ ി ്. ഈ ിനായി പാ ിൽ േ ി സ
മീപം മതിൽ റ ായി ് ഏതാ ം ലം ഒഴി ി ി . ആ ല ി ് ‘പടനിലം’
എ ാ ് നാമകരണം െച ിരി ്. ഈ ിൽ ജയി വർ ് ൈസന ിൽ
ചില ാന ം ചില സ ാന ം മ ം രാജാ ് കൽപി െകാ ക ം െച ി .
ിൽ ജയി തി ധാനമായി സഹായി േദവ ാർ േവ െ ാ മക ം ശാ
ാ മാെണ ാണേ ാ വ ിരി ്. അതിനാൽ െത ം ർ രാജാ ം രാജ വാസിക ം
മാ മ , മ ചില രാജാ ാ ം േകായി രാ ാ ം ടി പാ ിൽ ശാ ാവിെന ഒ
പരേദവതയായി ാ ് ആചരി വ ്. നാ രാജാ ാർ ത ിൽ മി ാതായേ ാൾ
തൽ അതിെനാെ സ ം റ ് വ ട ി. എ ി ം, പ ം, ല ീ രം, അന രം,
പാലിയ ര, ാമം തലായ േകായി രാ ാ െട െകാ ാര ളി ം മ ം െകാ ത
രാ ാ െട അ ാശന ം െകാ ത രാ ിമാ െട പ ിെ കഴി ാൽ പാ ിൽ
െകാ െച ദർശനം കഴി ി ് െകാ േപാ ക ഇേ ാ ം പതി ്.
ശബരിമലശാ ാ ം പാ ിൽ ശാ ാ ം ഒ തെ െയ ാ ് ജന െട വിശ ാസം.
ശബരിമല ് േപാ വാൻ സാധി ാ വ ം മ മായി അേനകം ജന ൾ മകരസം ാ ി
പാ ിൽ േപായി ദർശനം കഴി ക ഇേ ാ ം പതിവാ ്.
പാ ിൽ ശാ ാവി ് ൻകാല ളിൽ ഇ കാരെമ ാം സി ി ം ാധാന ം
ഉ ായി െവ ി ം െത ം ർ രാജ ം തി വിതാം റിൽ േചർ േതാ ടി അതിെനാ
െ വളെര േഭദഗതിവ േപായി. എ ി ം േദവസാ ി ി ് ഇേ ാ ം അവിെട യാ
െതാ മാ ം വ ി ി . ആ േദശ ാർ ഇേ ാ ം ആ ശാ ാവിെന ത െട േദശപരേദ
വതയായി തെ ആചരി വ ്. ആ േതാ ഉ വ ി ് സർ ാരിൽനി
സ ം െന ം പണ ം പതി വ ി െ ി ം േപാരാ െത ാം െചല െച ് ഉ വം
േകമമാ ം അഹ കൾ നട ം ഇേ ാ ം േദശ ാർ തെ യാ ്. പാ ിൽ ശാ
ാവിെ മാഹാ ൾ പറ കയാെണ ിൽ വളെര ്. വി രഭയ ാൽ അതിനായി
ഇേ ാൾ നി ി .
 58
െകാ ർ വ രിമാല

േമ െല തിയിരി
വർ പറെ
േപർ െകാ ർ െവളി ാ ് എ പറ
ി ം േക ി ി ാ വർ േകരള ിൽ അധിക െ
ി . എ ാൽ അതാരാെണ ം ആ ർ ി െട ഉ വം ഏ
ഭി

കാരമാെണ ം മ ം
നട
േതാ

അറി ി വർ മാെണ ാ ് േതാ ്. അതിനാൽ വ രിമാല െട ഒ വി

വരണം അനാവശ മാ കയിെ േകവലം വിശ സി .
ൈ േലാക ക കനായി ദാ കൻ എെ ാര ര ായി എ ം അവെന നി
ഹി തിനായി ീപരേമശ രെ ാം ിൽനി ഭ കാളി അവതരി ക ം
ആ േദവി ിൽ അവെന െകാ ക ം െച െവ ം കഥ മാർ േ യ രാണ
ിൽ അ ർ തമായ ഭേ ാൽ ി കരണം വായി ംമ ം എ ാവ ം അറി ിരി മ
േ ാ. ആ ദാ കാ രെ ഭാര മയാ രെ ിയായ മേനാദരി എ രിയായി .
ദാ കൻ ഭ കാളി മാ ിൽ മരി േപാ െമ ് ഏകേദശം തീർ യായേ ാൾ
മേനാദരി ൈകലാസസമീപ ി ൽ െച ീപരേമശ രെന റി ് അതികഠിനമായ തപ
ട ി. അവൾ വളെര ാലം തപ െച ി ം ഭഗവാൻ സാദി കേയാ അവൾ വ
വര ം െകാ കേയാ െച ി . അതിനാൽ ീപാർ തി “അ േയാ ഭഗവാേന! ാണ
നാഥാ! ഈ ീ ഭഗവാെന റി ് അവ െട അഭീ െളെ ാ യ ാ െത ാ ്?”
എ േചാദി . ീപരേമശ രൻ: “അ േയാ ഭ ! ാണ ിേയ! ഇവൾ ഏ ം യാ
്. ഇവ െട ഭർ ാവായ ദാ കാ ര ാ േവ വര െള ാം െകാ ക
നിമി ം അവൻ ൈ േലാക വാസികെള എ മാ ം ഉപ വി എ ് ഭവതി മറിയാ
മേ ാ.ഇവ െട ഇ കാര വരം ഞാൻ െകാ കയാെണ ിൽ ഇവ ം േലാേകാപ വ
കാരിണിയായി ീ ം. അതിനാലാ ് ഞാൻ ഇവൾ വരെമാ ം െകാ ാെതയിരി
്. ദാ കെന ഇേ ാൾ ന െട ിയായ ഭ കാളി നി ഹി ിരി ം. അവെ ഉപ വം
തീർ േ ാേഴ ം മെ ാ ഉപ വം ഉ ാ ിവ ് എ വ ് ക മാണേ ാ. ീ
പാർവതി, “അെതാെ ശരിതെ . എ ി ം ആ യി വെര അ ഹി ാതിരി

462
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 463

ം ക മാണേ ാ. ഇവ െട ഭർ ാവിെന ന െട ി നി ഹി െവ ിൽ ഇവളിേ ാൾ

അനാഥയായ ഒ വിധവയായിതീർ ിരി . ഇവെള അവി ്അ ഹി ാ പ ം
ഇവൾ ഇനി ആരാ ് ഒ ശരണം? അതിനാൽ എെ ാമായാ ം അവി ഇവെള
അ ഹി യ ണം” എ പറ . ഇ കാരം ീ പാർവതി െട നിർബ ം നിമി ം
ഭഗവാൻ ീപരേമശ രൻ തെ േദഹ ിെല വിയർ െവ ം വടിെ െകാ ി ്,“നീ
ഇ െകാ േപായി മ ഷ െട േദഹതിൽ തളി ക. നിന േവ െത ാം മ ഷ ർ
ത ം” എ ളിെ മേനാദരിെയ അയ .
മേനാദരി ഇ കാരം ഭഗവാെ അ ഹം വാ ിെ ാ ൈകലാസ ി ൽ നി
റെ ്. മേ മാർ ം അവൾ ഭ കാളിെയ . ഭ കാളി ദാ കെന െകാ ് അവെ ശിര
റിെ ് ഇട ൈകയിൽ വഹി െകാ ം േവതാളി െട ക ിൽ കയറി തേ
തപിശാചാദികെളാ ം ടി ജയേഭരി ഴ ി െകാ ം ആർ ിവിളി െകാ ം ൈകലാസ
ി േല വരവായി . ഈ േഘാഷയാ ക ി ് മേനാദരി ് ഒ രസി ിെ
വളെര വ സന ാ ക ം െച . ഈ എെ ഭർ ാവിെന െകാ വേ ാ. അതി
നാൽ ഇ ് ആദ ം ഇവളിൽ െ േയാഗി ാം എ വിചാരി മേനാദരി ീപരേമശ
രൻ െകാ വിയർ െവ ിൽ നി ് സ െമ ഭ കാളി െട േദഹ ിൽ തളി .
ഉടെന ഭഗവതി െട േദഹ ിെല ാം ൾ റെ . തലേവദന പനി തലായ ഖ
േ കൾ െകാ േദവി ഏ ം പരവശയായി ീർ . അതിനാൽ ഭഗവതി ഒ വിധം വാ
ഹന ിൽ നി ിറ ി വഴിയിൽ െ കിട ായി. ഉടെന തഗണ ളിൽ ചിലർ ഓടി
െ വിവരം ീപരേമശ രെ അ ൽ ഉണർ ി . അ േക ഭഗവാൻ ഏ ം േകാപ
േ ാ വ സനേ ാ ം ടി ആസന ി ൽ നി ് എണീ . അേ ാൾ ഭഗവാെ െചവി
യിൽനി ് ഒ ഭയ ര ർ ി ഉ വി . ഉടെന ഭഗവാൻ ആ ത ജെന അ ൽ വിളി .
464 58. െകാ ർ വ രിമാല

“അ േയാ വ ാ, ഞാൻ നിന ഘ ാകർ ൻ എ േപരി ിരി . നീ ണ ിൽ

േപായി നിെ സേഹാദരി െട അവശത തീർ വരണം. അവൾ ഏ ം പരവശയായി
വഴിയിൽ കിട എ ളിെ .
ഉടെന ഘ ാകർ ൻ ീ പരേമശ രെ പാദ ളിൽ വീ നമ രി ് അ ഹ ം
വാ ിെ ാ ് റെ . െറ രം െച േ ാൾ പരവശയായി വഴിയിൽ കിട ി ഭ
കാളിെയ ക ി ് ആ ശിവ ൻ ഭ കാളി െട പാദം തൽ ന ി െള ാം തിെ ാ
ി. ഒ ം ഖ ന ാനായി ഭാവി േ ാൾ ഭ കാളി ഖം തിരി െകാ ് “നീ എെ
സേഹാദരനാണേ ാ. ഖേ ാ ഖം േചർ ക ശരിയായി ത . അതിനാൽ ഖ
ൾ എ ം എനി ് ഷണമായിരി െ . േശഷ ായി െത ാം േപായേ ാൾ
െ എനി ഖമായി ഴി .” എ ളിെ . ഉടെന ഭഗവതി ഴല ം േനാ ിയ
േ ാൾ േപടി വിറ െര മാറി േനാ ിെ ാ നി ി മേനാദരിെയ ക ി ് അവെള
പിടി െകാ വ തി ഘ ാകർ േനാ ് ക ി . ഘ ാകർ ൻ മേനാദരിെയ പിടി
ഭ കാളി െട അ ൽ െകാ െച . േദവി തെ വാൾ െകാ ് അവ െട ക ം െചവി
ം കാ ം േചദി ി ്, “നീ ഇനി ക ം, േക ം ഓടി ം െച മ ഷ െര ഉപ വി ്. നി
െ മേനാദരിെയ േപരിെന മാ ി നിന ഞാൻ “വ രി” എ േപരി ിരി . ഇനി
നീ എ ം എെ ആ ാകാരണിയായി പാർ െകാ ക” എ ളിെ ക ം അവെള
ടി തെ തഗണ െട തിൽ ൈകലാസ ി േല ് െകാ േപാ ക ം െച .
ഇ കാരമാ ് വ രിമാല എ േദവത ഉ ായി ീർ ്. ആ േദവത ബാധി ി ാ
് വ രി അെ ിൽ മ രി എ വ ാധി ാ െത ം ഭ കാളി വിേരാധ ാ
കാല ളിൽ ആ േദവി പറ യ ി ാ ് ഈ േദവത മ ഷ െര ബാധി െത മാ
് ചില െട വിശ ാസം. വ രിമാല ് ക ം െചവി ം കാ മി േ ാ. അതിനാൽ ആ േദ
വത മണം പിടി ം നിര ി ം െച ാ ് മ ഷ െര ബാധി െത ം അ െകാ ാ ്
അ ല ളിൽ വ രി േ ാൾ ക വ ക ം പ ടം കാ ക ം മ ം െച
െത പറ െത ം ചിലർ പറ .
ാർ പറ ് വ രി, െചാ ാസംബ മായ ഒ േരാഗമാെണ ം െചാ െട
വിേരാധംെകാ ാ ് അ ാ െത മാണേ ാ. െചാ ാ എ ഹെ െ ാ ്
നിർേ ശി ം ഭ കാളിെയ ആണേ ാ. എ ാൽ ൈവദ ാർ പറ ് വ രി ം
ിേദാഷ ൾ േകാപി ി ാ മ േരാഗ െളേ ാെല തെ ഒ ാെണ ാ ്. േരാ
ഗ ൾ എ ാം തെ പക താെണ ം േന ത ഗ്േരാഗ ൾ വിേശഷി ം പകരാ
ശ ി െ മാണേ ാ ൈവദ ശാ ം േഘാഷി ്. വ രി ം ത ഗ്േരാഗ െട
ി താകയാൽ പക തിെന െ േ അതിെനാ വിേശഷ എ ാ ്
ൈവദ ാർ പറ ്. എ ാൽ വ രി ദീന ി സാധാരണ ൈവദ ാർ ചികി ി ാ
റി . വ രി ചികി ി ൈവദ ാർ േത കെമാ ാരാ ്. അ ാംഗ ദ
യ ം മ ം അവർ പഠി ാ മി . അവ െട ശാ ം േവെറയാ ്. “വ രിപടലം” എ ം
മ ം അവർ േത കം ചില ൈവദ ശാ ്. അവയിൽ പറ കാരമാ ്
അവർ ചികി ി ്. എ ാൽ വ രി ഉ ാകാെതയിരി ാ ം ഉ ായാൽ അതിെ
ശമന ിനായി ം ഭ കാളിെയ േസവി കയാ ് േവ െത മി വ ം സ തി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 465

്. അ ം തെ . “ആപദി കിം കരണീയം” എ േചാദ ി “ രണീയം

ചരണ ഗളമംബായാഃ” എ ാണേ ാ കാ േ രി ഭ തിരി ഉ രം പറ ിരി ്.
 59
ണി റേ ിെല ഉ വ ൾ

സ
നട ിവ
ാനേഗാപാല ർ ിയായ
കം, ംഭം ഈ മാസ ളിലായി ആ േതാ ം
ണി റയ െ േ

്. ഇവയിൽ സി ി ം ാധാന ം േകമ

ിൽ ചി ം,
് ഉ വ ൾ വീതമാ ്
െമ ാം ികമാസ ി
ി

െല ഉ വ ിനാ ്. “ ണി റയ െ ഉ വം” എ േപ ം ആ ഉ വ ി
മാ േമ ഉ . ആ ഉ വം ിനാേല ഉ താ ്. മ ഉ വ ൾര ം ിനാേല
ഉ വയ . അവ ഇട ാല ് ചില കാരണ ളാൽ ഉ ായി വയാ ്.
ചി മാസ ിെല ഉ വ ി ് “ ശാരി െട ഉ വം” എ ാ ് േപ പറ ്.
അ ഉ വ ി ് അ െന േപ വാരാ കാരണം താെഴ റ .
പെ ാരി ൽ ണി റയ െ ബിംബ ി േക സംഭവി കയാൽ ബിംബം
മാറി തി ിേ തായിവ . അതിേല ് ഒ ബിംബം വാർ തിനായി ഒ ശാ
രിെയ ഏ ി . പ േലാഹ ൾ (സ ർ ം, െവ ി, െച ്, പി ള, ഇ ് ) േചർ ാ ്
ബിംബം വാർ വാൻ ഏർ ാ ് െച ്. ശാരി േലാഹ െള ാം ി ി വാർ ി ്
എ ാ േലാഹ ം ഒ േപാെല ഉ കിേ ർ ി . ര ാവശ ം ഉ ി വാർ ി ം
ശരിയാകാ യാൽ ശാരി വ ാെത വിഷ നായി ീർ . ഒ ം അേ ഹം ഭ ി ർ ം
ഭഗവാെന ഢമായി രി ്, “ െടെ ണി റയ ാ!” എ പറ െകാ ് വാർ
േ ാൾ എ ാം ശരിയായി ടിേച ക ം ആ ബിംബ ിൽ ആ ശാരി ം ടിേ ർ
േപാ ക ം െച . അ െന ഭഗവ നായ ആ ശാരി ് സാ ജ ം സി ി തിെ ാ
രകമായി ഒ വം ടി ട ി. അതിനാൽ ആ ഉ വെ “ ശാരി െട ഉ വം” എ ്
ഇേ ാൾ പറ േപാ .
ഇനി ംഭമാസ ിൽ ഉ ായതിെ കാരണം പറയാം.
ംഭമാസ ിെല ഉ വ ി “ന (കന )െ ിെ ഉ വം” എ ാ ് േപ പറ
വ ്. പെ ാരി ൽ ഏകാദശി (ഉദയേ ർ) വടേ ട ന രി െട ഇ ്
അ ർജനം സവി ് ഒ െപൺ ി ായി. ആദ മായി ായ ആ ിയിൽ അതിെ

466
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 467

മാതാപിതാ ാർ ് അപരിമിതമായ വാ ല ായി . ചില ന രിമാർ ് െപൺ

ികെള റി ് വാ ല ായിരി ാറി . അവെര വിവാഹം കഴി െകാ ാ
വിചാരി ിേ ാ എേ ാ, “കന ാപി ത ം ബ ഃഖേഹ ഃ” എ ാ ് അവർ വിചാരി
ക ം പറ ക ം െച . അ മ ഷ ത മെ ാ ് ചില െട അഭി ായം. ചിലർ ്
ആൺ ികെള റി തിലധികം വാ ല ം െപൺ ികെള റി ായി ം കാ ്.
“ ായേശാ മാനവാനാം മകളരിൽ കേള ം പ പാതാതിേരകം” എ േ ാ. വടേ ട
ന രി ം ഇ ി ആളായി .
ആ െപൺ ി ് ജാതകവശാൽ പ വയ കഴി വെര വലിയ ഹ ിഴയാ
െണ ം തേ ാഷപരിഹാരാർ ം ആ കാലം കഴി വെര ിെയ പതിവായി ണി
റേ ിൽ െകാ േപായി സ ാമിദർശനം കഴി ി ണെമ ായ േജ ാൽസ
വിധി കാരം ആ ിെയ ആറാം മാസ ിൽ അതിെ അ ാശനം കഴി േ ാൾ
തൽ പതിവായി ണി െറെ ാ േപായി െതാഴീ ി . അ െന ൈശശവകാലം
തൽ ശീലി വ തിനാൽ കൗമാര ാലമായേ ാൾ ആ ി ് ണി െറ സ ാമിദർ
ശന ി േപാ കാര ിൽ വളെര സേ ാഷ ം ം നിർബ ായി ീർ
.ഒ ം ആ കന ക ണി റയ െനെ ാഴാെത ജലപാനം കഴി യിെ ് തീർ
െ ക ം നിർവി ം അ ് അ െനതെ നട ിെ ാ ിരി ക ം െച .
അ െന ആ കന ക ് പ വയ കഴി . അ വെര ആ ാ ണ മാരി ്
യാെതാ ഖേ ായി ി . ഇതിനിട ് അ ൻന രി ് ആണായി ം െപ ാ
യി ം നാ ികൾ ടി ാ ക ം എലാം ണി റയ െ കാ ണ ംെകാെ
് വിശ സി ് ആ ാ ണ ംബ ാർ സേ ാഷി െകാ ിരി ക ം െച . േജ ാ
ാർ പറ ി കാലാവധി കഴി ടിയതിനാൽ ഇനി ഈ കന ക ് ആപെ ാ
ാ കയിെ ് അവിെടെയ ാവ ം തീർ യാ ി. എ ി ം കന ക തെ സ ാമിദർ
ശനം പിെ ം വി ം ടാെത നട ിെ ാ തെ യി .
അ െനയിരി കാല ് കന കെയ വിവാഹം കഴി െകാ ണെമ ് ആവശ
െ െകാ ് ഒ ന രി വ േചർ . അേ ഹം സ െകാ ം സ ൗര ംെകാ ം
ആഭിജാത ംെകാ ം എ േവ ാ, എ ാംെകാ ം ഈ കന ക ് അ പനായി
തിനാൽ അ ൻന രി േജ ാ ാെര വ ി, വ വര ാ െട ജാതക ൾ േനാ ി
ക ം ജാതകം േച െമ േജ ാ ാർ സ തി ക ം കാര ം തീർ െ ി വിവാഹ
ി ർ ം നി യി ക ം െച .
ഈ വർ മാനമറി േ ാൾ ആ കന ക ായ വ സനം അതി ഹമായി .
േവളി കഴി ാൻ വ ന രി ര നാകയാൽ തെ മാതാപിതാ ാെര പിരി േപാ
കണമേ ാ എ വിചാരി ആ െപൺകിടാ ഃഖി ്. അതിെന റി ് ആ സാ ശീല
ഓർേ ാ എ തെ സംശയമാ ്. േവളി നി യി എ റി േ ാൾതെ തെ
സ ാമിദർശനം ട മേ ാ എ വിചാരമാ ് ആ െപൺ ി ായ ്. അ നി
മി ായ ഹ ഃഖം മന ിെലാ ിെ ാ ് ആ കന ക തെ പതി പിെ ം
ി ാെത നട ിെ ാ ി .
468 59. ണി റേ ിെല ഉ വ ൾ

ആ കന ക േവളി െട തേല ദിവസം െതാഴാനായി നടയിൽ െച സമയം വ സനം

സഹി വയാെത െപാ ി ര െകാ ്, “എെ ണി റയ ാ, ഞാനിനി എ ാ ്
എെ സ ാമിെയ െതാ ്? നാെള ാല ് എെ േവളിയായി. അ കഴി ാ
ടെന എെ െ ാ േപാ ക ം െച ം. എെ െതാഴ ം ം. പിെ ഞാൻ ജീവി ി
രി െത ിനാ ്? എെ സ ാമിദർശനം ട ീ ജീവി ിരി തിെന ാൾ ന
മരി കതെ യാ ്. എെ ഭഗവാേന, ഇതിെനാ നി ി ാ ി രേണ” എ ി
െന മന ിൽ വിചാരി ഭ ിേയാ ടി െതാ ംെകാ നി . ആ സമയം ണി
െറയ ൻ ൈകനീ ി തെ ീേകാവിലകേ വിളി തായി ന (കന ക )
േതാ ി. ഉടെന ആ െപൺകിടാ ് അകേ കയറിെച ക ം ആ വി ഹം ൈകനീ
ി ആ കന കെയ ിടി ് തെ മാേറാടണ ക ം ആ സമയ ായ പരമാന േ ാ ടി
കന ക ആ ബിംബെ െക െക ി ിടി ക ം ആ ബിംബേ ാ േ ർ ് അ ശ യാ
യി ഭവി ക ം െച . േദവസാ ജ ം സി ി ആ കന ക െട വളകൾ, േമാതിര ൾ ത
ലായ ആഭരണ ൾ ബിംബ ിെ പീഠ ിേ ൽ കിട ി ശാ ി ാരൻ എ
േദവസ ിേല ി . അവ ഇേ ാ ം അവിെട ഭ ാര ിലിരി െ ാ ് അറി
്.
ആ കന ക െട (ന െ ിെ ) ാരകമായി നട ിവ താകയാലാ ് ംഭമാ
സ ിെല ഉ വ ി “ന െ ിെ ഉ വം” എ നാമം സി ി ്. ഈ ഉ വ
കാല ഒ ദിവസം വടേ ട ന രി െട ഇ ണി റയ െന എ ി െകാ
് േപാ ക ഇേ ാ ം പതി ്. ആ ദിവസം ആ ഇ േകമമായി സദ നട ക ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 469

ഇ വർ ണി റയ െന േമാതിരമി വി ക, ണി റയ െ വകയായി ആ
ഇ വർെ ാെ ഓണ ടവ െകാ ക തലായി അേനകം ചട കൾ ഈ ഉ വം
സംബ ി ഇേ ാ ം നട വ ിതി ് ഈ ഐതിഹ ം േകവലം അടി ാനരഹി
തമാെണ വിചാരി ാൻ പാടി േ ാ.
 60
ആറ ളമാഹാ ം

തി വിതാം ർ സം ാന ് തി വ ാ ാ
രാതന ം സി
വൻ പാർ സാരഥിയായ ീ
മായി
സ ാമിയാ
ി
താ ്. ഇവിെട തി ി െ ിരി
ആറ ളേ

. സ ാമിെയ ഇവിെട തി ി ് മധ മ
ംഏ ം
േദ

പാ വനായ അർ നനാെണ ാ ് േകൾവി. ഇവിെട ഭഗവാെ ൈചതന ം മാഹ

ം അത തമാ ം വ ം സർവദാ വിള ിെ ാ ിരി .
ബാല ിൽ അ ാടിയിൽ താമസി ി കാല ് േഗാപാലബാല ാേരാ ടി കളി
നട ി ആളായ െകാേ ാ എേ ാ ആറ ള ഭഗവാ ് ികെള ം ിക െട കളി
കെള ം റി വളെര തിപ ി തായി ാ . ആറ ള േദവ വഴിപാെട സ
ി ികൾ ് േത ളി ാൻ എ ം അവർ േത ളി വ േ ാൾ ച ർവിധ വിഭവ
േളാ ടി ഭ ണ ം ം മ ം െകാ ാൽ േദവൻ സാദി ക ം ഈ വഴിപാ നട
വർ വിചാരി കാര ം സാധി ി െകാ ക ം െച ം. ഇ കാരം ികൾ
ഭ ണം െകാ തി ് “ആറ ള ് ” എ ാ ് േപ പറ വ ്. ഈ വഴിപാ
തി വിതാം ർ സം ാന ് സർവ നട ി വ ്. ഇതി ് ഇ ികൾ േവണ
െമ ി . ചിലർ പ ികൾ ം ചിലർ ാ ികൾ ം ധനവാ ാരെണ ിൽ
െ ം അതിലധിക ം ികൾ ം സദ നട ്. സ ാനാർ മാ ം ികൾ
ാ ദീന ൾ േഭദമാ തി ം മ മാ ് സാധാരണയായി ആറ ള നട ്.
ആറ ള ് ഇ ജാതിയി ികൾേ ആകാ എ ി . ഏ ജാതിയി ി
കൾ ം ഭ ണം െകാ ് ആറ ളേദവ ീതികരമാ ്.
ആറ ളേദശ ികൾ ആ േതാ ം ധ മാസം ആദ ം തൽ അവസാനം വെര ആ
ദി ി ളള പറ കളി ം േതാ ളി ം വീ ത (അട ാമര ിെ ഓല) കെള ാം
െപ ിേശഖരി ക പതിവാ ്. ആറ ള അട ാമരം വളെര േദശമാകയാൽ ത
ധാരാള ായിരി ം. ം നാൽ ം ബാല ാർ ം ടി ഒ വക അസഭ ാ കൾ
പാ ക ം െതറിപറ ക ം െച െകാ ാ ് ത െപ ാൻ േപാ ്. എ മാ

470
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 471

മ , അവർ ഓേരാ ല ം െച ാൽ പല വിധ ി ഉപ വ ൾ െച ക ം പതിവാ

്. എ ാൽ ആ ം അവെര വിേരാധി ം ശാസി ക ം െച ാറി . അ െന വ ം
ആെര ി ം െച ാൽ അവേരാ ൈദവേകാപ ം ത ിമി ം അവർ പലവിധ ി
ആപ ക ാ െമ തീർ യാ ്. പെ ാരി ൽ ത െപ ാൻ െച
ികേളാ ചില വീ കാർ അസഭ ം പറ ക ം പാ ക ം കലശൽ ക ം മ മ െത പറ
വിേരാധി കയാൽ അവർ േദവവിേരാധ ാ ക ംഒ മവർ ആറ ള നടയിൽ
വിളി െ ാ ായ ി ം െചേ തായി വ ക ം െച ി ്. അ െന പലർ ാ
യതിൽ ിെ യാ ് ത െപ ാൻ െച ികേളാ ് ആ െമാ ംപറയാെതയാ
യ ്. ികൾ െപറി ി ണ ി േശഖരി ത െ ാം അവർ മകരസം ാ ി െട
തേലദിവസം നടയിൽ െകാ െച ക ാ കൾ നാ ി അവയിൽവ െക ി തീ െകാ
ം. ീേകാവിലക നി ഒ തിരി െകാ ി വാ ി ആർ ്, വാ രവ,വാദ േഘാഷം
തലായ ആഡംബര േളാ ടി െകാ വ ാ ് ഈ ക ി ് തീ െകാ ്. ഇ ്
േദവ ് ഏ ം ീതികരമായി താ ്. ഇ കാ തി ് ആ േതാ ം ആ ദിവസം
അവിെട അസംഖ മാ കൾ ം. ഇ ം ഇേ ാ ം പതിവായി നട വ ്.
ആറ ളേ ം പ ാനദി െട തീര ാണേ ാ. ആ േ ടവിൽ അസംഖ ം
മ ്. അവെയ ‘തി മ ൾ’ എ ാ ് പറ വ ്. േദവെ തി മ ളാ
കയാൽ അവെയ ആ ം വല വീശി ം മ ം പിടി ാറി . അവെയ പിടി കേയാ ഉപ
വി കേയാ െച വർ ം േദവേകാപംനിമി ം പലവിധ ി അനർ ാ
ം. ആ മ ൾ േത ാ ചിരവി അരി ം ിയിള ി ഇ െകാ ് അവിെട
േദവ ീതികരമായ ഒ പഴിപാടാ ്. അഭീ സി ി ായി പല ം ഈ വഴിപാ ് ഇേ ാ
ം നട ിവ ്. ചില ീകൾ സവി ാൽ ലയിൽ പാൽ മായിരി മേ ാ.
അ െന വ ാൽ തി മ ൾ േമൽ റ കാരം അരി െകാ ാൽ മതി ലയിൽ
പാൽ ധാരാളമായി ാ ം. ികൾ ടി തി ് അ മാ െട ലയിൽ പാ ാവാൻ
ഇവിെട േവെറാ വഴിപാ ടി ്. അ മ ാടി േശഖരി െകാ െച നടയിൽ
472 60. ആറ ളമാഹാ ം

കെയ താ ്. ഇ െന െച ാ ം ത മാ െട ലയിൽ ധാരാളമായി പാ ാ ം.

ആറ ളേ ം ഉ ് ഊരാള ാ െട (ഊരാൺമ ാ െട) വകയായി . അ ാ
ല േദവസ ം വകയായി പല ല ളിൽ മഠ ം െന രക ായി . േദവസ ം
വക െനെ ാം പിരി ് ആ െനൽ രകളിലാ ് ഇ ി വ ി ്. ചി മാസ
ിൽ ഓണ ി ൻ വ രാട നാൾ ആ െനൽ രകളിെല ാം അഗതികൾ
െന െകാ ക പതിവായി . ആ ദിവസം െന വാ വാനായി അേനകമഗതികൾ
െനൽ രകളിെല ാെമ ക പതിവാ ്. ഓണ ി ് െന ി ാ ി ് ആ േദശ ാ ം
പ ിണിയായിേ ായി എ വര െത ാ ് േദവെ വിചാരം. പെ ാരി ൽ പതി
േപാെല ഓണ ി െന െകാ യ േ ാൾ െന വാ തിനായി “നാര ാനം”
എ ല െനൽ രയിൽെ ഒ ച ാലി െന ള കാർ െന െകാ ി .
േശഷെമ ാവർ ം െന െകാ . വേയാ ം േരാഗിണി ം അഗതി മായി ആ
ച ാലിെയ ാരായ െന ള കാർ ക ി ം ക ിെ ഭാവി െപാ ള . െന
കി ം കി െമ ഭാവി സ വെര ആപാവെ ച ാലി അവിെട കാ നി . സ
യായേ ാൾ അതികലശലായ മഴ ട ി. മഴ ാ െകാ ് ച ബിംബം ടിേ ായതിനാൽ
വലിയ ഇ ം വ . ഒ വിധ ി ം േപാകാൻ നി ിയി ാെത മഴ നന െകാ ് ആ
പാവെ വേയാ അവിെട െ കിട . അവള ജലപാനം േപാ ം കഴി ി മി ാ
യി . വിശ െകാ ം ത െകാ ം പരവശയായി ീർ ആ ച ാലി പിേ ദിവ
സം േനരം െവ തി ൻ ് അവിെട ിട തെ മരി . ഇ നിമി ം അതികഠി
നമായ േദവേകാപം സംഭവി ക ം ഊരാള ാർ ം കാരാള ാർ ംെമ ാം പലവിധ ി
അനർ ായി ട ക ം െച . അവർ ഇതിെ കാരണമറി തിനായി
ം െവ ി േനാ ി തിൽ പാവെ ട ച ാലി െന െകാ ാെത പ ിണി ി ്
െകാ തി ായ േദവേകാപമാ ് അനർ കാരണെമ ക . ഈ േദാഷശാ ി
ഊരാള ാ െട ം കാരാള ാ െട ം ഹ ിൽനി ് ഓേരാ ർഎ ംആ േതാ
ം ചി മാസ ിൽ തി േവാണദിവസം ഉപവാസമായി േ ിൽ താമസി കയ ാ
െത േവെറ യാെതാ തിവിധി മിെ ാരൻ വിധി ക ം െച . ഈ വിധി
കാരം ഇേ ാ ം അവിെട നട വ ്. േ ം സർ ാരിൽ േചർ തിേനാ ടി
ഓണ ിെ െന ള ് തലായ പതി ക ം േഭദെ േപാെയ ി ം അവിെട ഊരാൺമ
ം കാരാൺമ ായി വ െട ഹ ളിൽ നി ഓേരാ ർ ചി മാസ ിൽ
തി േവാണ ാൾ േ ാപവാസം െച ിെ ിൽ അവർ േദവേകാപം നിമി ം
അനർഥ ാ െമ ് തീർ യായി താകയാൽ അവർ ഇേ ാ ം ആ പതിവിെന
േഭദെ ീ ി .
ചി മാസ ിൽ തി േവാണദിവസം ആറ ളേ ിൽ അതിേകമമായി സദ
പതി ്. ആ ദിവസം അവിെട െച വർെ ാം ജാതിമതേഭദം ടാെത നാനാവിഭ
വ േളാ ടി ഭ ണം െകാ ക പതിവാ ്. ഈ സദ സാധന െള ാം “കാ ർ”
എ ല േദവസ ം വക മഠ ിൽ േശഖരി വ ക ം അവിെട നി ് അവെയ ാം
വലിയ െക വ (വ ി) ളിലാ ി ഉ ാട നാൾ രാ ിയിൽ റെ ് തി േവാണദി
വസം അ േണാദയമാ േ ാൾ ആറ ളേ ടവില ക മാ ് പതി ്. സദ സാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 473

മാന ം െകാ വര ് വളെര േകമമാ ്. സാമാനവ ൾ ടാെത അവ ് അക

ടിയായി ഏതാ ം കളിവ ായിരി ം. കളിവ ളിെല ാം ആ കൾ കയറി
വ ി ാ പാടി കളി ം വാദ േഘാഷ േളാ ം ആർ വിളി, വാ രവ താലയവേയാ ം
ടി ആ വര കാണാൻ േ നടയി ം സമീപ േദശ ളി ം അസംഖ മാ കൾ
ക പതിവാ ്.
പെ ാരി ൽ പതി േപാെല തി േവാണ ിെ തേലദിവസം രാ ിയിൽ സാമാന
ൾ െക വ ളിലാ ിെ ാ ് ആേഘാഷസേമതം കാ നി റെ ്. ഏതാ ം
വഴി വ േ ാൾ സാമാന വ ൾ മേ മാർ ം ഒ ല ് കര ് ഉറ . വളെര
ആ കൾ ടി പലവിധ ിൽ മി േനാ ീ ം ആ വ െള അവിെട നി ് ഇറ ാൻ
കഴി ി . ഒ നി ി മിെ ായേ ാൾ അവിെട അ ായി ഒ ൈദവ
െനെ ാ ് ംെവ ി േനാ ി . അേ ാൾ വ ള ിരി ല ി
സമീപം ഒ വീ ി വർ ഗതിേക നിമി ം തേലദിവസംതെ ആഹാരെമാ ം കഴി
ാെത “ആറ ളയ ൻതെ ശരണം” എ പറ െകാ ് പ ിണി കിട െ ം
അവർ ് ആഹാര ി വ ം െകാ ാൽ വ ളിള െമ ം ാരൻ വിധി .
ഉടെന അരി െകാ ാെമ പറ ് ആ വീ കാെര വിളി . അവർ അരിവാ തി ഒ
െകാ റ ംെകാ വ ക ം ആ റം നിറ ് അരി െകാ ക ം തത് ണം വ
ളിള കയാൽ േവഗ ിൽേ ാ േ ടവില ക ം െച . പിെ ആ േതാ ം
സാമാന ൾ വ ിൽ കയ ിെ ാ ് അവിെട വ േ ാൾ ആ വീ കാെര വിളി ക
ം അവെരാ റ ംെകാ വ ക ം െകാ വ റം നിറ ് അരി െകാ ക ം
പതിവായി. െകാ െച റം നിറ ് അരി കി െമ ക േ ാൾ അത ാ ഹികളായ
ആ വീ കാർ റ ിെ വലി ം ി ട ി. ഈ അരി വാ തിനായി െ അവർ
േത കം പറ വലിയ റ ാ ി ് ആ റ ം െകാ ് അരി വാ ാൻ വ ക പതിവാ
യി. അ െന െറ കഴി േ ാൾ അവ െട േമൽ േദവേകാപ ാ ക ം അവർ േമണ
നശി ് അന ം നി േപാ ക ം െച . എ ി ം ചി മാസ ിൽ ഉ ാട ാൾ സാമ
നവ ൾആ ാന വ േ ാൾ ഈ ർവ ാ ിെ ാരകമായി ി
അരി വാരി അവിെടയി ക ഇേ ാ ം നട വ ്.
ആറ ള വ ം (വ ി) കളി ാധാന ം സി മാണേ ാ. ഇ േദവ ് ഏ ം
സേ ാഷകരമായി താ ്. അവിെട പതിവായി വ ംകളി നട ചി മാസ
ിൽ തി േവാണം തൽ ഉ ാതി വെരയാ ്. ഉ ാതി തി വാറ ളയ െ തി നാ
ളാെണ ാ ് വ ിരി ്. ആ ദിവസെ ആ േദശ വർ തി േവാണെ ാൾ
ധാനമായി ആചരി ്. ധാനമായി വ ംകളി ം അ ാ ്. വ ംകളി നട
അവിെട കര(േദശ) ാരാ . ആറ ളേദവെ സേ ത ി ൾെ തായി
അേനകം കരക ്. ആ കര ാർ ് ഓേരാ ർ ം ഈ വ ംകളിയി വാശി ം
മ ര ം ഒ ം ചി റയ . അവരവ െട കളി േകമമാകണെമ വിചാരം എ ാവർ
്. ഇതിേല ് ആ േദശ ാർ ഓേരാ ം േത കം േത കം വ ാ ി ി
്. ഓേരാ ം മ രി വ ി നീളം ി ി ഇേ ാൾ അവിെട ിയാ
േറകാൽ േകാൽവെര നീള വ ൾ ധാരാളമായിരി . വ ൾ ൻ, ളൻ,
474 60. ആറ ളമാഹാ ം

ഓടി, പ വാലൻ ഇ െന പലവക േ ാ. അവയിൽ ആറ െള കളി തിനായി

ഉപേയാഗി ൻ വ മാ ്. ഇേ ാൾ അവിെട േദശ െട വകയായി നാൽ
പതിൽ റയാെത കളിവ ്. അവ എ ാം ടി േചർ കളി ക ഉ ാ ാതിനാൾ
മാ േമ . തി േവാണം തൽ ദിവസംേതാ ം ര ം നാ ം വ ൾ ടി ടി ഉ ാ
തിനാൾ എ ാം വ ം. ആദ മായി വ വ ൾ “നാറാണ മണൽ റം” എ
പറ ല വ കിട ം. എ ാ വ ം അവിെട വ േചർ ാൽ കളി
ട ം. പ നാ വ ൾ ഒ മി നിര െകാ ം േഘാഷ ം െകാടി, ട തലായവ
ം പാ ം ആർ വിളി മാ ആ വ ംകളി നയനാന കരമായ ഒ കാ തെ യാ ്.
നയ് കാ ം അമര ാ ം പാ കാ ം വാദ ാ ം മ മായി ഓേരാ വ ി ം ഏകേദ
ശം എ പ േപേരാളം കാ ം. ചി മാസ ിൽ പതി ഈ വ ംകളി ടാെത
ചില െട േപർ വഴിപാടായി ം അവിെട ചിലേ ാൾ വ ംകളി ഉ ാകാ ്. അതി
രേ ാ നാേലാ വ ള ാെത ഉ ായിരി ാറി . വഴിപാ കളി െട െചലെവ ാം വഴി
പാ കാരൻ തെ വഹി ണമേ ാ. വ ം കളി ാർ െകേ മമായി സദ നട ക ം
മ ം േവ താകയാൽ വ ളധികമായാൽ െചല ർവഹമായി ീ െമ വിചാരി
സാമാന ാർ വ ിെ എ ം ാൻ ആ ഹി കയി . രേ ാനാേലാ വ ൾ
െകാ ് കളി നട ി ാൻതെ ഒ വിധം ധനിക ാർേ സാധി ക .
ആറ ളേദവെ വ ംകളി ാർ സദ കഴി ം സ ാമി വഴിപാ തെ .
വ ംകളി ാർ സദ “വ സദ ” എ ാ ് േപ പറ വ ്. സ ാനാർ
മാ ം േരാഗശമന ിനാ ം മ ം ഈ വഴിപാ ് പല ം നട ്. അന േദശ ാർ
വ സദ നട തിെ റ താെഴ റ ം കാരമാ ്. ആദ ംതെ ഏ കര ാ െട
വ ാർ ാ ് സദ നട െത ം എ വ ൾവ ി സദ നട ണെമ ം
നി യി ണം. പിെ ആ നി യി െ കരയിെല ധാനെ േപർ വിവര ി
് എ തിയയ ണം. അതിൽ സദ നട ാൻ നി യി ിരി ് ഇ മാസം ഇ ാം
തീയതിയാെണ ം ഇ വ ം വരണെമ ം വിവരി ിരി ക ം േവണം. കരനാഥെ മ
പടി കി ിയാൽ സദ വ ം ാം. നി ിതദിവസം രാവിെല ണി െ ി ിടേ ാളം
വ ളിൽ നിറ ് ആ കൾ കയറി െകാടി, ട, തഴ തലായ ആഡംബര േളാ ം വാദ
േഘാഷ േളാ ം ടി പാടി ളി വഴിപാ കാരെ ഹ ിൽ വ േച ം. ആ സമയം
വഴിപാ കാരൻ അവിെട നിറപറ ം വിള ംവ കാ നി വ ാെര എതിേര ി
ി, ാ ം മ ം െകാ സൽ രി ണം. അവർ ി രസി റ േനരമി
വി മി കഴി ാൽ എ ാവർ ം േത ളി ാൻ എ മി ം മ ം െകാ ണം.
അവർ േത ളി കഴി വ ാ ടെന സദ ഇല വ ണം. സദ െട വ ം ഉപായ ി
െലാ മായാൽേ ാരാ. കാളൻ, ഓലൻ, എരിേ രി തലായ മലയാള റിക ം, പരി ്,
പ ടി, കറി, സാ ാർ തലായ പരേദശ റി ം അ ം, വട എ , േബാളി തലാ
യവ ം പ ടം (െചറിയ ം, വലിയ ം) പഴം ്, പ സാര തലായവ ം ധാരാളമാ
യിെ വില ണം. നാ ം ഥമൻ, എ േ രി, അ ം ഉ ിലി വ, ഉറൈ
്, േമാ ് തലായവ ം ധാരാള ായിരി ണം. ഒ ി ം േലാപം പാടി . സദ വ
ാർ മാ ം െകാ ാൽ േപാരാ. ഉ ാനായി വ വർെ ാവർ ം െകാ ണം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 475

എ ാവർ ം സകലവിഭവ ം ധാരാളമായി ായിരി ക ം േവണം. അ െനയാ ്

വ സദ െട പതി ്. സദ കഴി േ ാൾ എ ാവർ ം ച നം, പനിനീർ തലായവ ം
ാ ം െകാ ണം. വ ാർ ി രസി െവടിക ം പറ സ ൽപേനരം ഇ
തിെ േശഷം വഴിപാ കാരെ അഭീ ം ആറ ളയ ൻ സാധി ി െകാ െ എ
ആശീർവദി ി യാ യാ ം. ആ സമയം അവർ വഴി തി തി ധാരാളമായി
െവ ില കയില ം അവിൽ നന ം മ െക ി വ ിൽവ െകാ ണം. കര ാ
രിൽ ധാന ാർ ചില സ ാന ം െകാ ണം. ഇ െന അവെര സേ ാഷി ി
വ ട വെര അ യാ യായിെ യാ പറ യ ണം. ഇ െനെയ ാമാ ് വ
സദ െട റ. ഈ വഴിപാ ് ഇേ ാ ം പലർ നട ്. അവർ വിചാരി കാര ം
ഭഗവാൻ സാധി ി െകാ ്.
ഉ ാതിനാൾ വ െള ാം നാറാണ മണൽ റ െച േചർ തിെ േശഷ
മാ ് കളി ട െത പറ ി േ ാ. ഒരാ ിൽ വ െള ം നാറണ
മണൽ റ െച േചർ സമയം അ ാല തി വ ാ തഹശീൽദാരായി േകശ
വപി അവർകൾ അവിെടെ ് അവിെട ടിയി ജന േളാ ് “ആറ ള ഭഗവാെ
സേ ത ി സകല കരകളിെല ജന ം ഇവിെട ടീ േലാ. നി െള എ ാവേര
ം െട ് ഒ കാര ം അേപ ി തിനായി ാ ് ഞാൻ വ ിരി ്. കാര ം
മെ ാ മ . ന െട ഭഗവാെ അ ലം െച ി വി ാൽെ ാ ാെമ ഞാൻ വിചാരി
. അതിേല നി െള ാവ ം യഥാശ ി ധനസഹായം െചയണെമ താ ്
എെ അേപ ” എ പറ . ഇ േക ് ജന ിൽ നി ് ഒരാൾ “അ ിെ
ഈ ഉദ മം േകവലം അനാവശ ം ഒ വക േഭാഷത മാ ്. ഇ ഒരി ം നട
മ . സർ ാർ വക േ ം െച ി വി തി ജന െള ഉപ വി പണ ാ ീ
േവണെമ േ ാ? സർ ാരിൽപണം ധാരാള േ ാ. ഇതിേല ് ജന ൾ ധനസഹാ
യം െച ് ആരറിയാനാ ്? ഇ ് ഉറ ിൽ കാൽ തി േപാെലയാണേ ാ.
ഇതിേല ആ െമാ ം ത െമ േതാ ി . ജേനാപ ം െച െയ ് ഒ
സർ ാ േദ ാഗ േയാഗ മായി താേണാ? അ ിതി റെ ് ഒ ം ശരിയാ
യി ” എ പറ . ഇ േക ് തഹശീൽദാർ വ െത വിഷ നായി ീർ . അേ ാേഴ
ം ആ മ പടി പറ യാൾ േബാധരഹിതനായി ഏ ം പാരവശ േ ാ ടി െവ ിയി
മരം േപാെല െപെ നിലംപതി . എ ാവ ം പരി മി ് അ െച ് അയാെളാ
ഖേ െട ാെണ േചാദി ി ് അയാൾ നാവിള ി സംസാരി ാൻ വഹിയായി
. അയാ െടനാ ് ംഭി േപായി . അേ ാൾ അവിെട ായി മ ജന ൾ
താഹശീൽദാേരാ ്, “ഈ ഏഭ ൻ കഥയിലാ െകാ ് ഇ െനെയാെ പറ താ ്.
അ െകാ ് അ േ ് ഞ േളാ പരിഭവം േതാ ്. സ ാമികാര ിനായി യഥാ
ശ ി ധനസഹായം െച വാൻ ഞ െള ാവ ം സ രാ ് എ പറ ക ം ചിലർ
ഏതാ ം സംഖ അേ ാൾതെ െകാ ക ം തഹശീൽദാർ കി ിയ വാ ിെ ാ
മട ിേ ാ ക ം െച . ആ േബാധരഹിതനായ ആെള ചിലർ ടി ഒ വ ിലാ ി
അയാ െട വീ ിൽ െകാ െച ാ ി.
476 60. ആറ ളമാഹാ ം

വ ംകളി കഴി തിെ േശഷം എ ാവ ം ടി ആ ഖേ പിടിെപ ആ െട വീ ി

െല ി. അേ ാ ം അയാൾ േബാധരഹിതനായി െ കിട ി . ൈവദ ാർ പഠി
വിദ കെള ാം േയാഗി േനാ ിയി ം ഒ ഫല ായി . അതിനാൽ ഒ ാര
െന വ ി ംെവ ി േനാ ി . അേ ാൾ ാരൻ ഈ ഖേ ് ആറ ളഭഗ
വാെ േകാപം നിമി ായി താെണ ം സ ാമിഭ നായ തഹശീൽ ാെര ആേ
പി തിലാ ് സ ാമി ് അധികം വിേരാധ ായി െത ം അതിനാൽ ആ വീ ിൽനി
ം ചിലർ െച തഹശീൽദാരവർക െട അ ൽ മായാചനം െച ക ം അ ലം
െച ി വി വക ത തായ ഒ സംഖ അവിെടെകാ ക ം ഭഗവാെ നടയിൽ
വിളി െചാ ി ായ ി ം െച ക ം െച ാല ാെത ഈ ഖേ േഭദെ കയിെ
ം വിധി . ഉടെന വിധി കാരെമ ാം െച . അേ ാൾ ഖേ കാര േബാധം
വീ . എ ി ം അയാൾ സംസാരി ാറായി . അധികം താമസിയാെത അയാൾ മരി
േപാ ക ം െച . ഈ വർ മാനം േക ജന ൾ ഭഗവാെന റി ഭയ ം ഭ ി ം
ർ ാധികം വർ ി കയാൽ േചാദി ാെതതെ െച േമ ിൽവക എ ാവ ം യഥാശ
ി ഓേരാ സംഖ തഹശീൽദാരേ ഹ ിെ അ ൽ െകാ െച െകാ . അേ ഹം
നാല ല ി െച ി വി ണെമേ വിചാരി ി . അ കഴി ി ് പിെ ം
പണം വളെര അധിക ായി തിനാൽ വിള മാട ി ടി അേ ഹം െച ി വി .
ഇ കാരമാ ് ആറ ള േ ം െച ി വി ്. ഭഗവാെ മാഹാ വിേശഷം ഇനി ം
ഇ െന വളെര പറയാ ്.
ഒരി ൽ ഒ നായർ നാഭി താെഴയായി ഒ ഴ ായി. അ േമണ വളർ
ഒ സ ിേപാെല ി. അ ് അയാൾ ഏ ം ഉപ വകരമായി ീർ . “ഈ ഴേയാ
ളം വലി ിൽ സ ർ ംെകാ ് ഒ മിള ാ ി ് ആറ ള ഭഗവാ ് നട വ ക ം
അവിെട നാൽപെ ാ ദിവസം ഭജി ക ം െച ാൽ ഈ ഴ േപാ ം” എ ചിലർ
പറ കയാൽ അ വിശ സി ് നായർ ആറ െളെ ് ഭ ി ർവം ഭജനം ട ി. അ ാ
ല ് ആറ ള മതിൽ ക ് ഒ കല (മാൻ ) ഉ ായി . അ ് ിയായി േ ാൾ
ഒരാൾ െകാ െച ് വഴിപാടായി നട െക ിയതായി . അ േമണ വള ക ം
വലിയ െകാ ക ം മ ം ഉ ായി ീ ക ം െച ി . എ ി ം അ ് ആെര ം ഉപ
വി ാറി . േദവസ ിൽനി അതി തീ ് ചിലെതാെ െകാ ി ി ടാെത
അവിെട ദർശന ിനാ ം ഭജന ിനാ ം മ ം െച വ ം ആ കല തി ാൻ എെ
ി ം െകാ ക പതിവായി . ഒ ദിവസം ആ ഭജന ാരൻ നായർ ഭഗവ ാമ ൾ
ജപി െകാ ് േ ദ ിണം െച െകാ ി സമയം ആ കല അ െച ക ം
അ ചാടി നായ െട നാഭി താെഴയായി ഒ വ െകാ ക ം െച . െകാ
ണ ിൽ നായർ േബാധരഹിതനായി നില വീ . ഉടെന ചിലർ ടി അയാെള
എ മതിൽ റ െകാ േപായി ിട ി. അേ ാൾ ര ം ഇട റിയാെത വ
ഹി ട ി. അവിെട ഉ ായി വർ പരിേശാധി േ ാൾ ഴ കല െട െകാ െകാ ്
െപാ ി ീറിയിരി തായി ക . ഉടെന ചിലർ ഒ ൈവദ െന വ ികാണി ് “ഇനി
ഇതിെന ാ ് െചേ ്? എ േചാദി . ൈവദ ൻ റി പരിേശാധി ി ് ” ഇ ്
ആ കല ഭഗവാെ കൽപന കാരം െച തെ യാ ്. ഭഗവാെ കല ം ശ ിയ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 477

അറിയാെമ ാ ് േതാ ്. ഈ സ ം മാറിയായി െകാ ി െത ിൽ

േരാഗി െട കഥ അേ ാൾ െ കഴി മായി . ഭഗവാൻ െച തി േശഷം െചയ്വാൻ
ഞാൻ ശ ന . ഇനി േവ ആറ ളയ ൻതെ െച െകാ ം. ഇ െന ര ം
െറ േപായാൽ ിെ ഴകാ കയി . പിെ റി ണ ിയാൽ മതിയേ ാ. അ ് ഭഗവ ്
പെകാ ് േമണ ശരിയായിെ ാ ം” എ പറ ി ് ൈവദ ൻേപായി. പിെ
ദിവസേ ര ം ഒലി െകാ തെ യി . അേ ാേഴ ം ഴ കാൺമാനി ാെത
യായി. ചികി െയാ ം ടാെത തെ േമണ റി ണ ി. നായർ ർ ഖെ
ാപി . അന രം ആ നായർ സ ർ മിള ാ ി നട വ ക ം േവെറ ം ചില
വഴിപാ കൾ നട ി ഭജനം കാലം ടി മട ിേ ാ ക ം െച .
ഒരാൾ മെ ാരാൾ െകാ ാ ായി തൽ െകാ ാനിെ ് ആറ ള നട
യിൽ ക സത ം െച ി ് ഉടൻ അയാ െട നാ ിറ ിേ ാ കയാൽ സംസാരി ാൻ വ ാ
െതയാ ക ം അ തെ അയാൾ മരി േപാ ക ം െച ്ഈഅ കാല ാ ്.
ഇ ക റി വരിൽ ിലർ ഇേ ാ ം ജീവി ിരി ്. വാ ര ം അ ല ഴ
ഷണസ ാമി ം ത ി ം ൈവ ം ഏ മാ ർ േദവ ം ത ി ം മ ം പ ചില
പിണ ം മ ര െമാെ ഉ ായി െ സി മാണേ ാ. അ േപാെല ചില
സംഗതികൾ ഇവിെട ായി ്. ആറ ള ാരൻ ഒ നായർ കവി ഒ വീ ിൽ
ഒ ീ സംബ ം െച ി . ആ നായർ അയാ െട വീ ിൽനി ് ഒ വൻവാഴ
കവി ർ ഭാര ഹ ിൽ െകാ ് െച ് അവ െട പറ ിൽ ന വള ലം
േനാ ി ഴി െവ . പിെ ം ന േപാെലവളമി ഷി തിനാൽ വാഴ യഥാകാലം
ല വലിയ ല ായി. കാ ായേ ാൾ, “ഈ ല െവ ി ി െകാ േപായി
ആറ ളഭഗവാ നിേവദി ണം” എ നായർ പറ . അേ ാൾ ഭാര “ആ ല െവേ ;
അതവിെട നി പ െ . പ ി െവ ി കവി ർേദവ നിേവദി ി ണം” എ പറ
. ഇ െന അവർ ര േപ ം ത ിൽവലിയ വാദമായി. ല ആ ം െവ ാെത അവിെട
478 60. ആറ ളമാഹാ ം

നി പ ട ി. ഒ പടല പ േ ാൾ ഒ ദിവസം എവിെട നിേ ാ ഒ ര

വ പ കായ് തി ട ി. അ ് ക ് നായർ െകാഴി ം ക െമ െ റി ് ര
ിെന ഓടി . ര വാഴയിൽനി ചാടിയേ ാൾ ചാ ം പിഴ ് ഒ ിയിേ ൽ വീ
വയ കീറിേ ായതിനാൽ ഉടെന മരി . അേ ാൾ ഭാര , “ആ ല ആറ ള െകാ േപാ
കണെമ ് പറ ് െകാ ് കവി ർ േദവൻ തെ ഹ മാെന പറ യ ് ആ ല
കടി ി ് അ െ ിയ ് ക ിേ ! ഇനി ആ ല ആറ ള െകാ േപാ ്
എനിെ ാ കാണണം.” അ േക ്, “തനി ് നിേവദി ാനായി നി യി െ ി
വാഴ ം മാ ിയ ര ിെന ആറ ളയ ൻ ഉടെന നി ഹി ം ക ിെ ? ആറ
ളയ േനാ കളി ാൽ ഇ െനയിരി ം. ആറ ള േദവൻ വ ാ യാെള നീ ം മന
ിലാ ിെ ാ ണം.” എ ഭർ ാ ം പറ . ആറ ളനി ചിലർ പെ ാരി ൽ
ശബരിമല േപായി. ശബരിമല േപാ വർ “സ ാമിെയ ശരണമയ ാ” എ വിളി
െകാ ാണേ ാ േപാ ക പതി ്. “സ ാമിെയ ശരണമാറ ളയേ ാ” എ വിളി െകാ
ാ ് ആറ ള ാർ േപായ ്. അ ത എ ല വ ്അ െ െവളി ാടായി
ഒരാൾ ി, “എെ നാമം വിളി ാെത എെ മല േക വെര ാം എെ നാ ൾ
(വ ാ ൾ ) ഇരയാ ം” എ കൽ ി . എ ി ം ആറ ള ാർ അവ െട േദവെന
വിളി െകാ തെ േപായി. അ െനേപായി വലിയ വന ിലായേ ാൾ ഒ വളെര വ ാ
ൾ വാ ം െപാളി െകാ ് ആറ ള െട േനെര ചാടിെ . അേ ാൾ എവിെടനി
േ ാ െര അ കൾ െച വ ാ െട വായി ം േദഹ ി െമ ാം പതി ട ി.
ഉടെന വ ാ െള ാേമാടി കാ കയറി. എ ി ം അ രാ ിയിൽ ആറ ള ാർ കിട
റ ിയ സമയം “നി ളാ ം മലേകറ ്. നാെള െ തിരിെയേ ാരണം” എ ് ഒരാൾ
അവ െടഅ ൽെച പറ തായി അവർെ ാവർ ം സ ായി. ഇ കാരം
സ ം കാണി ം ശരം േയാഗി ് വ ാ െള ഓടി ം തി വാറ ളയ നാെണ
വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. സ ം ക തിെ പിേ ദിവസംതെ ആറ ള ാർ
തിരിെയേ ാ . അ ാലം തൽ ആറ ള ാർ ശബരിമല േപാകാെതയായി.ഇേ ാ ം
ആ േദശ ാരാ ം ശബരിമല േപാകാറി .
ആറ ള േദവെ ഭ ാര ിൽ തി വാഭരണ ളായി ം പണ ളായി ം മ ം വള
െര ത കളിരി െ റി ് അവ ത ിെ ാ േപാകാനായി പെ ാരി ൽ ഒ വളെര
ാർ ആ ധപാണികളായി അവിെട െച േകറി. തി വാഭരണ ം മ ം െപ ി
െയ ഭാ ംെക ിെ ാ ് അവർ യാ യായ സമയം സംഖ യി ാെത ശര ൾ വ ്
അവ െട േദഹ ിൽ തറ ട ി. ശര ളയ ് ആരാെണ ് േനാ ീ ് അവിെട
െയ ം ആേര ം കാൺമാനി ായി . നി ിയി ാെതയായേ ാൾ ടകൾ
അവിെട നിെ ത ക ം അവ െട ആ ധ ം അവിെടതെ വലിെ റി ി ്
ആ കടവിേല ് ഓടി. അവർ ആ കടവിന ഇടവഴിയിൽെ േ ാൾ അവിെട ര
വശ ായി പാറകൾ ിയ ് അവർ േ ാ ം റേകാ ം േപാകാൻ പാടി
ാ വിധ ിലാ ക ം അസംഖ ം ാെര അവിെടയി െഞ ിെഞ ിെ ാ
ക ം െച . അവരിൽ ചിലർ മാ ം ച ി . എ ി ം അവ ം ‘ചാകാെത ച ’ എ
വിധ ിൽ ഏ ം പരവശ ാരായി ീർ . അ െന േശഷി വർ “ഇനി ഒ കാല ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 479

ഞ ംഞ െട ജാതി ാ ം ആറ ളേദശ കയറി േമാ ി കേയാ മ പ വ ൾ

െച കേയാ െച യി പട വനാ ് സത ം” എ ് സത ം െച ് അവിെട നി ് േപായി
ിഴ . അതിൽ ിെ ഇ ാലം വെര ആറ ള േദശ ാ െട ഉപ വ ായി ി
. അ വർ എറി കള വാ കെള ാം െപ ിെയ ്േ മാളിക െട കളിൽ
ി ി ായി . അവയിൽ ഏതാ െമാെ പിടി േക വ ് േപാ ക ം
ഒ വളെരെയ ം േലലം െച വിൽ ക ം െച െവ ി ം േശഷ വാ കൾ ഇേ ാ മ
വിെട ബലി ൽ ര െട കളിൽ ി വ ി ്. ഇ വളെര വാ കൾ ഉ ായി
െകാ തെ അ െകാ വ ി ാ െട സംഖ ഒ ം ചി റയ ായി
എ തീർ യാ ാം.
ആറ ള േ ിൽ എ ാ ാല ം ഭജന ാർ ധാരാള ായിരി ം. അവിെട
ദർശന ിനായി വ വെര ാം യഥാശ ി ഭജന ാർ വ ം െകാ ക പതിവാ
്. ഭജന ാർ വ ം െകാ സ ാമി സേ ാഷ ം ഒ ം െകാ ാെതയിരി
വലിയ വിേരാധ മാ ്. ഭജന ാർ ് ഒ ം െകാ ാ വർ േദവേകാപ ം
ത ിമി ം പലവിധ ി അനർ ാ െമ നി യമാ ്. ചിലർ ഭജ
ന ാർ ച ർവിധ വിഭവ േളാ ടി ഭ ണ ം പണ ം െകാ ് അവെരെ ാ
ശയന ദ ിണം നട ി പതിവാ . അ ം അവിെട േദവ ീതികരമായ വഴിപാടാ
്.
ഉ വകാല ളിൽ ശീേവലിസമയ ം ട, െകാടി, തഴ തലായവ എ െകാ നട
വർ പലഹാര ൾ, അവിൽെ ാതി തലായവ െകാ ം അവിെട വഴിപാ ത
480 60. ആറ ളമാഹാ ം

െ . അവിെട േ ിെ ധാന നടയിൽ െവളിയിൽനി മതിൽ ക കയറാൻ

പതിെന കൽപടികൾ ഉ ്. അതി ‘പതിെന ാംപടി’ എ ാ ് േപ പറ വ ്.
ഉ വകാല ചിലർ േദവ ീതി ായി പഴ ലകൾ െകാ വ പതിെന ാംപടി െട
കളിൽ നി െകാ ് ം. അേ ാൾ പഴം എ തിനായി പതിെന ാം പടി െട
താഴ ികളാ ം അഗതികളാ ം അസംഖ ം ജന ൾ ം. അ െന പലർ ം തി
തിനായി പഴ ലകൾ ം അവിെട ഒ വഴിപാടാ ്. ഇ െന ആറ ള േദവ
െ മാഹാ ൾ, അവിെട വിേശഷ ൾ തലായവ പറ കയാെണ ിൽ ഇനി ം
വളെര ്. ഈ വക സംഗതികൾ വിശ സി വർ ഇേ ാൾ വളെര റ േപായിരി
െകാ ം വിശ സി വർ ആറ ള ഭഗവാെ മാഹ ം ഒ ം ചി റയെ മന
ിലാ തി ് ഇ ം പറ െകാ ് മതിയാ തിനാ ം ഇനി അധികം വി രി
ി .
 61
േകാ ിയിൽ െകാ ൻ

േകാ ിയിൽ െകാ െന

ാ വരായി തി വിതാം ർ രാജ
മാ കൾ ഉ ായിരി െമ േതാ
സി നായി

ി . ഈ ആന ചരി
ംഅ
താ ാനെയ റി ് േക ി ി
േദശ ളി ം അധിക
(മരി ) േപായി ് ഇേ ാൾ
പതിനാ െകാ ിലധികം കാലമായി ി ാ തിനാൽ ഇവെന (ഈ ആന െട സ ഭാവം
വിചാരി േ ാൾ ഇതിെന എ “ഇവെന” എ തെ പറേയ ിയിരി .) ക ി
വരായി തെ ഇേ ാൾ അേനകംേപർ ജീവി ിരി ്എ തി സംശയമി .
ഈ ആന ആദ ം റാ ിയിൽ കർ ാവിെ വകയായി . സി മാ ികനായി
േതവലേ രി ദാേമാദരൻ ന ി പറ ത സരി ് കർ ാ ് ഈ ആനെയ 990-ആമാ ്
അ ൻേകാവിൽ ശാ ാവി വഴിപാടായി നട ി ി. നട ി ിയ സമയ ാ ് ഈ
ആന െകാ ൻ എ േപരി ്. അ ് ഈ ആന ് ഏ വയ മാ േമ ായ
ായി . നട ി ിയേ ാൾ ആന േദവസ ംവകയായി ീർ െവ ി ം അവിെട
നി ിയി ാൽ ആന ് ര മതിയാ കയിെ വിചാരി ം ആ ആനെയ റി
ായി വാ ല ംെകാ ം കർ ാ ് ആനെയ അേ ാൾ തെ േദവസ ാേരാ ്
ഏ വാ ി റാ ിയിൽ െ െകാ വ നി ി ര ി വളർ ിവ . അ ാല
െകാ ച ല ഇ കേയാ അവെന തള കേയാ െച ി ി . അവ െകാ
തി െകാ ് കർ ാവിെ വാസ ല തെ ം പറ ി മായി കളി
നട ാ ് െകാ ൻ വളർ ്. എ ാലവൻ മ ഷ െര ഉപ വി കേയാ പറ ി
െത ിൻൈതവാഴ തലായവ നശി ി കേയാ യാെതാ ം െച ി ി . േകവലം
മ ഷ ബാലെനേ ാെലയാ ് െകാ യ ൻ അവിെട താമസി ി ്. െകാ ് കർ
ാവിെ ഹ ി ീ ഷ ാേരാ വളെര േ ഹ ം ികെള റി േത കം
വാ ല ായി ്. അവിെട വർ െകാ െന റി േ ഹ ം അളവ
തായി . ആ ംബാംഗ ളിൽ ആെര ി ം “െകാ യ ാ!” എ വിളി ാൽ അവൻ
അേ ാൾ അവിെടെയ ം. കർ ാവിെ ഹ ി ികെള കളി ി തി െകാ
ം െകാ െ അ ൽെ കളി തി ് അവി െ ികൾ ം വളെര

481
482 61. േകാ ിയിൽ െകാ ൻ

സേ ാഷ ം ഉ ാഹ ായി . ികെള െകാ യ െ അ ലാ ിയാൽ േവ

േപാെല ി െകാ െമ വിശ ാസം അവിെട അ മാർ ം മ ായി
തിനാൽ അവർ അതിന വദി ക ം നട ാറായ ികെള ാം െകാ യ െ അ ൽ
െച കളി ക ം െച ി .
െകാ യ െന ഇട ം വല ം പഠി ി ് ഇണ ി, ിൽനി ിറ ി കർ ാവിെ വാ
സ ല െകാ വ ദിവസം തൽ കാരണവ കർ ാ ് െന ം പരി ം ി ഴ ്
ഒ ളേ ാ െകാ യ െകാ ാെത ഊ കഴി ാറി . അ ക ് അവിെട വ
െര ാവ ം െകാ ്ഒ ളേ ാ വീതം പതിവായി െകാ ട ി. എ ാൽ കാര
ണവ കർ ാ ് ഉ ളെ ാ തി ് ആെര ി ം ഉ ള െകാ െച ാൽ െകാ യ
ൻ വാ കയിെ തീർ യാ ്. കാരണവ കർ ാവിെ ഉ ള വാ ി ി ക
ഴി ാൽ പിെ ആ െകാ െച െകാ ാ ം അവൻ വാ ിെ ാ ം. പിെ നിർ
ബ െമാ മി .
െകാ ൻ കർ ാവിെ വാസ ല താമസി ി േ ാൾ അവ ് ആന ാര
ാ ായി ി . അവ തീ ി, െതേ ാല തലായവ ആെരെ ാെ ി ം കർ ാ
െവ ി െകാ ം. അവൻ തീ ി കഴി ാൽ േ ാ പറ ിേലാ എവിെടെയ ി ം യേഥ
ം േപായി ിട െകാ ം; അ െനയാ ് പതി ്. അ ാല കർ ാവിെ ഹ
ിൽ ദാസ ികൾ ായി ച ിെയ ം വി ിെയ ം േപരായി ര ീകൾ
താമസി ി . െകാ െ ഷ ായി ആ ീകെളയാ ് കർ ാ നിയമി ി
്. അവർ പതിവായി െകാ െന ഴയിൽെ ാ േപായി ളി ി െകാ വരണം
അത ാെത വിേശഷിെ ാ ം ആനെയ ംബ ി ് അവർ െചേ തായി ായി ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 483

. അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ ച ി ം വി ി ം െപെ മരി േപായി.

അേ ാൾ െകാ ായ സ ടം എ മാ െമ പറയാൻ യാസം. വി ി ്
മ ംമ ായി ി . ച ി ് ഒ മക ായി . ച ി മരി തിെ േശഷം കർ
ാ ് െകാ യ െന ളി ി തി ച ി െട മകെള നിയമി .
അ െന റ കാലം ടി കഴി േ ാൾ കാരണവ കർ ാ ം മരി . അേ ാൾ
െകാ യ ായ സ ടം േകവലം ഹംതെ യായി . കർ ാ മരി ി ദിവ
സേ ് െകാ യ ൻ എെ ി ം തി കയാകെ , െവ ം ടി കയാകെ , ഉറ ക
യാകെ െച ി . അേഹാരാ ം കര െകാ തെ അവൻ കഴി ി.
കാരണവ കർ ാ ് മരി ് സംബ ി അടിയ ിര െള ാം കഴി തിെ
േശഷം പതിേനഴാം ദിവസം പി െ കാരണവ കർ ാ ം തള ിൽെ ് ഉ ാ
നി േ ാൾ ൻപതി ് വിചാരി െകാ ൻ തള ിെ വാതിൽ ൽ ഹാജരായി
നി . എ ാൽ ആ കാരണവ െട സ ഭാവം കഴി േപായ കാരണവ െട സ ഭാവം
േപാെല അ ാെതയി തിനാൽ അേ ഹം െകാ ് ഉ ള െകാ ി . അേ ാൾ
െകാ യ ് അസാമാന മായ ിത ായി. എ ി ം അവിെട േശഷ ായി
വെര ാം പതി േപാെല ഉ ളെകാ തിനാൽ െകാ യ ൻ ഒ വിധം സമാധാനെ .
എ ാൽ ആ സമാധാന ം അധികദിവസേ നീ നി ി . അവിെട േശഷ വെര
ാം ആന ് ഉ ളെകാ െ ര ദിവസം കഴി േ ാൾ തിയ കാരണവര
റി ക ം അതിെന റി ് അേ ഹം േകാപി ് എ ാവെര ം ശാസി ക ം െച . ആന
് തി ാൻ െതേ ാലേയാ മെ ാ അ ാെത േചാ െകാ ് അനാവശ മാെണ ാ
യി അേ ഹ ിെ അഭി ായം. എ മാ മ , ആന ി ായം കഴി ിരി
തിനാൽ ഇനി അതി ് ഒരാന ാരെന നിയമി ക ം ച ലയി ് പണിയി ട ക
ം െച ണെമ ടി അേ ഹം അഭി ായെ . ഇെതാ മറിയാെത െകാ യ ൻ പിേ
ദിവസം പതി േപാെല ഉ ള ായി അ ളവാതിൽ ൽ ഹാജരായി. അേ ാൾ അവി
ടെ വലിയ െകാ യ േനാ ്, “എെ മകേന, ഈയിെട കാലെമാെ മാറിേ ായി,
വലിയ , നിന േചാ തര െത ാ ് ഇേ ാഴെ കാരണവ െട കൽപന. അേ ഹം
പറ തിെനഅ സരി ാെതയിരി ാൻ ഞ ൾ നി ിയി േ ാ. നിന േചാ
തര െത മാ മ . ച ലയി നിെ ഇനി പണി യ ണെമ ടി അേ ഹം നി
യി ിരി . ഞ ൾെ ാെ ഇ വലിയ സ ടമായി കാര മാ ്. എ ി ം എ
െച ാം? എ ാം സഹി കയ ാെത നി ിയി േ ാ” എ പറ . ഇ േക െകാ
ൻക ീെരാലി ി ് കര െകാ സ ൽപേനരം വിചാരമ നായി അവിെട നി .
ആ സമയം അവിടെ ഒ െചറിയ െറേചാെറ ഴ ി െകാ യ
െകാ െച െകാ . എ ി ം അവൻ അ വാ ിയി . പിെ അവൻ എ ാവേരാ ം
യാ പറ ഭാവ ിൽ ിൈ െകാ ചില ആംഗ ൾ കാണി ക ം ദീനസ ര
ൾ റെ വി ക ം െച ി ക ിെരാലി ി െകാ ് അവിെടനി ് ഇറ ിേ ായി.
െകാ െ ആ യാ ക ് അവിെട ായി എ ാവ ം ആബാല ം െപാ ി
ര േപായി.
484 61. േകാ ിയിൽ െകാ ൻ

െകാ ൻ േനെര െച ് ആ ിലിറ ി നാ നാഴിക പകലാ വെര െവ

ിൽ െ കിട . നാ നാഴിക പകെല ച ി െടമകൾ ളി ാനായി ആ കടവിൽ
െച . ആ സമയം െകാ യ ൻഅവിെടനി ് എ േ േപായി ആ വ നി ി
ഒരി ി ം ി മറി ി . അേ ാൾ അതിെ വ ിൽ മ ിനിടയിൽ ഇ ി
ഒ െച ടം ഉ ് ആ ിേല വീ . െകാ യ ൻ ആ െച ടെമ ച ി െട
മകൾ െകാ ക ം യാ പറ ഭാവ ിൽ ിൈ െകാ ചില ആംഗ ൾ
കാണി ക ം ചില ദീനസ ര ൾ റെ വി ക ം പിെ കർ ാവിെ ഹ ിേല
േനാ ി കര ക ം െച ി ് അവിെടനി േപാ ക ം െച . ആ െച ടം നിറ
രാശിയായി . പിേ ദിവസം രാവിെല െകാ ൻ അ ൻേകാവിൽ ശാ ാവിെ നട
യിെല ി. ശാ ി ാരൻ െകാ െന ക േ ാൾ അറി കയാൽ െറ േചാ െകാ
െച െകാ . െകാ യ ൻ അ വാ ിതി ി കാ ിൽ യറി ക െതാെ പറി
തി ട ി. അ തൽെകാ യ ൻ കാ ിൽനി തീ ി നട ക ം കെ തടാ
ക ളി ം മ ം ഇറ ി െവ ം ടി ക ം രാ ിയാ േ ാൾ അ ല ിെ തി
െച കിട റ ക ം പതിവാ ി.
അ െന റ ദിവസം കഴി േ ാൾ േദവസ ാർ െകാ യ െന ര ി തി ്
ഒരാന ാരെന നിയമി ക ം വിവരം േമലാവിേല എ തിയ ക ം െച . അേ ാൾ
െകാ യ െ കഥകെള ാം മഹാരാജാ തി മന െകാ കൽ ി റി ക ം ഈ ആന
െയേകാ ിയിൽ താ നക െട ിൽ നി ി േവ േപാെല ര ി െകാ ണെമ
കൽപന ാ ക ം െച . അ ാല ് നാ വാണി ് െകാ ം 1022-ആമാ
നാ നീ ിയ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ായി . കൽപന കാരം െകാ
ൻേകാ ിയിെല ി താമസമായി. റ കാലം കഴി േ ാൾ പ നാ രം തി ലം
പി എെ ാ പാ ി ി അവെ ര കനായി നിയമി െ .
തി ലംപി െട ശി ാസാമർ ംെകാ ം േകാ ിയി ായി മ താ ാ
നക െട സഹവാസംെകാ ം മ ം െകാ ൻ കാല േമണ ഒ താ ാനയായി ീർ .
എ മാ മ ഴിയിൽ വീ ആനകെള കര ് കയ ി ിലാ ി അട തി െകാ
െനേപാെല ി ം സാമർ ഒ താ ാന തി വിതാം റിൽ േവെറയിെ
സി ി അവൻ അചിേരണ സ ാദി ക ം െച .
ഏെറ ാമസിയാെത പ നാഭൻ എ സി നായ ഒ താ ാന ടി േകാ ിയിൽ
വ േചർ . റ ദിവസെ സഹവാസം െകാ െകാ യ ം പ നാഭ ം പര രം
അത ം േ ഹാ ല ാരായി ീർ . അവർ ര േപ ം െട ടിയാൽ എ വലിയ കാ
ാനയായാ ം ഴിയിൽനി കര കയ ി ിൽെ ാ െച ് അട തി ് അവർ ്
യാെതാ യാസ ായി ി .
അ െനയിരി കാല സർ ാരിൽനി ് ആനകെള ഴിയിൽ വീഴി പിടി
കെയ ഏർ ാ േവെ വ ക ം ആനകെള പിടി തി േകാ ിയിൽനി
പ പ നാഴിക കിഴ “ വൻ ഴി” എ ല ് ഒ െകാ ാ ക ം െച
. െകാ ിൽ കാ ാനകൾ വ കയ േ ാെട ആണേ ാ. കാ ാനകൾ െകാ
ിൽ കയറികഴി ാൽ താ ാനകെള അതിേല വി ക ം താ ാനകൾ കാ ാനകെള
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 485

ഓടി പി െ ാ (വലിയ െകാ ിനക െചറിയ െകാ ) ിലാ ക ം അവി

െട വ വട ളി െക ക ം പിെ താ ാനകൾ ഇട വശ ം വല വശ ം നി
വട ളിൽ പിടി വലി കാ ാനകെള ഓേരാേ ാേരാ ായി െകാ േപായി ിലാ ി
അട ക മാണേ ാ പതി ്. അ െനയായേ ാൾ താ ാനക െട ആവശ ം അധികെ
ക ം െകാ ൻ, പ നാഭൻ തലായി വിെട ഉ ായി താ നകെളെകാ
മതിയാകാെത വ ക ം െച കയാൽ ‘മ ി നീലക ൻ ’ തലായ ചില താ ാ
നകെള ടി അവിെട വ ി. മ ി നീലക ം ഒേരാ ാ രം താ ാന തെ
യായി . എ ി ം െകാ യ െ സ ഭാവ ം തി നീലക െ സ ഭാവ ം ത ിൽ വള
െര അ ര ായി . െകാ യ ൻ തെ പിടിയിലമർ ിെ ാ േപായി ിലാ ി
അട ം. തി നീലക ൻ തെ പിടിയിലമരാ ആനകെള ഉടെന ിെ ാ ം. ഇതാ
് അവർ ത ി ധാന വ ത ാസം. അ െന മ ി നീലക ൻ അേനകം
ന ആനകെള ിെ ാ ക ം ത ിമി ം സർ ാരിേല വളെര ന ം സംഭവി
ക ം െച ി ്. ഇ നിമി ം മ ചില കാരണ ളാ ം സർ ാരിൽ നി െകാ ം
േവെ വ ക ം ർവ ിതിയിൽ ആനകെള ഴികളിൽ വീഴി പിടി ാൽ മതിെയ
തീർ െ ക ം െച .
അ ാല േനരം ൈവ േ ാൾ െകാ യ െന ം പ നാഭെന ം ച ലെയ
കാ ിേല വി യ ക പതിവായി . അവർ ര േപ ടി കാ ിൽ യറി ക െതാ
െ ഒടി ം പറി ം തി വയ നിറ ക ം ഉറ ം വ േ ാൾ യേഥ ം എവിെടെയ ി
ം കിട റ ക ം േനരം െവ േ ാൾ ആന ാ െട വാസ ല ഹാജരാ ക ം
െച ി . ഒ ദിവസം പതി േപാെല ര ാനക ം ഒ മി കാ ിേല േപായി െകാ
യ ൻതി തി വടേ ാ ം പ നാഭൻ െതേ ാ ം േപായതിനാൽ അവർത ിൽ പി
രിയാനിടയായി. റ രം േപായതിെ േശഷം പ നാഭൻ െകാ യ ൻ വ െ ാ
എ നാ റേ ം േനാ ി. അേ ാൾ ൻവശ റ െരയായി ഒരാന നിൽ
ക ് അ െകാ യ നാെണ വിചാരി പ നാഭൻ െച േ ാൾ ആ കാ
ാന ചാടിെയാ െകാ . പ നാഭൻ െകാ െകാ ത ി ള തിനാൽ
െകാ ി . അേ ാൾ കാ ന േദഷ ം കലശലായി. ആ ആന പ നാഭെന ാനായി
വീ ം ചാടിെ . അേ ാൾ പ നാഭ ം േകാപാ നായി ീ കയാൽ ആ ം
െകാ ാെത െകാ െകാ ത ി ള ി കാ ാനെയ ാനായി പ നാഭൻ ചാടിവീ
. കാ ാന ം െകാ ാെത െകാ െകാ ത ി ള . ഇ െന ആ ര ാനക ം
ബാലി ീവ ാെരേ ാെല അതിഭയ രമായ ം െപാടിെപാടി ട ി. പിേ ദിവസം
േനരം െവ ി ം ആ ആനക െട ം അവസാനി ി . േനരം െവ േ ാൾ െകാ
യ ൻ പതി േപാെല ആന ാര ാ െട വാസ ലെ ി. അേ ാൾ പ നാഭെന
അവിെട കാണാ ി െകാ വലിയ വിചാരമായി. േനരം രാ ിയായി ം പ നാ
ഭൻ വ േചർ ി . ഒ വിധ ിൽ രാ ി കഴി ീ േനരം െവ െ ാൾ െകാ യ ൻ
പ നാഭെന അേന ഷി ാനായി കാ ിേല യാ യായി. അവെ പി ാെല ചില താ
നകേളാ ടി തി ലംപി തലായ ആന ാ ം േപായി. െറ രം െച േ ാൾ ഒ
കാൽ നാഴിക അകെലയായി ര ാനക െട അമർ ം െകാ കൾ ിയിടി ശ
486 61. േകാ ിയിൽ െകാ ൻ

ം േക ട ി. അേ ാൾ െ െകാ ം തി ലം പി തലായവവ ം സംഗതി

മന ിലാ ി. ഉടെന തി ലംപി ഒ താ ന െട ച ലയഴി െകാ യ െ ിൽ
ഇ െകാ .
െകാ ൻ ആ ച െല നാലായി മട ിെയ െകാ നട ട ി. പി ാെല
മ വ ം െച . അ െന റ രം ടിെച േ ാൾ പ നാഭ ം ഒ വലിയ കാ ാന
ം ത ിൽ ം െച െകാ നിൽ ് അവർ മായി ക . കാ ാന ചാടി പ
നാഭെന ക ം പ നാഭൻ െകാ െകാ ത ക ംെച സമയം െകാ ൻ ഓടി
െ ൈകയി ായി ച ല െകാ കാ ാന െട ഒ മർ ാന ് ഊേ ാ
ടി ഒരടിെകാ . അടിെകാ ണ ിൽ കാ ാന മരണേവദനേയാ ടി വ ം ി
നിലംപതി . അേതാ ടി ആ കാ ാന െട കഥ ം കഴി . പിെ എ ാവ ം ടി കാ
ിൽനി തിരിെകേ ാ ക ംെച . അതിൽ ിെ െകാ യ െന ടാെത പ നാഭൻ
തനി ് ഒ കാര ി ംഒ ല ം േപാകാറി .
ഒരി ൽ ഴിയിൽ വീണ ഒ കാ നെയ ഴിയിൽ നി കയ ാനായി വട ളി െക ി
യേശഷം റകിലെ വടം ഒ മര ിേ ൽ െക ീ ക ി െക ിയി വട ളിൽ
വല വശെ വടം െകാ യ ം ഇട വശെ വടം മെ ാ താ ാന ം പിടി . പി
െ ഴി െട കളിലി ി തടികൾ മ ി നീലക െ ിൈ യിേ ൽ
െകാ തിനിടയായി. ത ിമി ം തി നീലക സ ം േവദന ാ ക ം അവൻ
േകാപാ നായി ീ ക ം ഊേ ാ ടി ചാടി പ നാഭെ പാർശ ഭാഗ ് ഒ
െകാ ക ം പ നാഭൻ തത് ണം മറി വീ ചാ ക ം െച . അ ക േ ാൾ
െകാ യ െ വിധം ആെക ാെട ഒ മാറി.അേ ാൾ തി ലംപി “മകേന! ചതി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 487

േത; വടം വി കളയേ ” എ െകാ യ േനാ പറ ക ം “തി നീലക െന മാ ിെ ാ

ണം” എ ആ ആന െട ആന ാരേനാ ് ആംഗ ംകാണി ക ം െച . െകാ
ൻ തി ലംപി െട വാ ിെന അ സരി ാെതയിരി ാൻ നി ിയി ാ െകാ ്
അത ം േകാപേ ാ ഹമായ ഃഖേ ാ ം വടംപിടി െകാ േപായി കാ ാനെയ
ിലാ ി അട തിെ േശഷം തി നീലക ൻ നി ി ലേ അതിേവഗ
ിൽ ഓടിെയ ി. അേ ാൾ തി നീലക െനഅവിെടെയ ം കാണാ യാൽ െകാ ി
െ തരി തീർ ാനായി അവിെട നി ി ് ഒ േത മര ിേ ൽ ഊേ ാ ം േകാ
പേ ാ ം ടി ഒ െകാ . െകാ മരം ള െകാ യ െ െകാ
മ വശ െച . പിെ െകാ യ ൻ െകാ ് ഊരിെയ െകാ തി ലംപി െട
വാസ ലേ േപായി. െകാ യ ൻ ി ള േത മരം ഇേ ാ ം അവിെട നിൽ
. ആ സമയം തി നീലക െന ക ി െവ ിൽ െകാ ൻഅവെ കഥ
കഴി മായി എ തി സംശയമി . ആ സമയെ പിെ ഒരി ം െകാ
മ ി നീലക െന കാ തി ് ഇട െകാ ി ി . തി നീലക െന
ഉടെന അരി ാ േ ിൽ എ ി ിനായി അേ ാ യ ് അവിെട നി ക ം
സാ ാൽ ൈവ തി നീലക ൻ കഴി തിെ േശഷം അേ ാ യ ക ം അവ
പകരം േകാ ിയിേല താ ാനായി വലിയ ബാല ൻ എ സി െ ആനെയ
നിയമി ക ം െച . െകാ ൻ തി ലംപി െട വാസ ല െച ി ് ഏ ദി
വസേ െവ ം ടി കേപാ ം െച ാെത രാപകൽ ഒ േപാെല കര െകാ ്
അവിെട ഒ ല കിട . പിെ തി ലംപി െട സാ നവാ കൾെകാ ്
ഒ വിധം സമാശ സി െറേ തീ ി തി ക ം െവ ം ടി ാൻ ട ക ം േമണ
ർവ ിതിെയ ാപി ക ം െച . “വ ഃഖെമ ാ ം കാലം െച േ ാൾ റ
േപാം” എ േ ാ.
വലിയ ബാല ൻഎ സി െ താ ന േകാ ിയിൽവ േചർ തിെ േശഷം
റ കാലേ ആനകെള ഴിയിൽനി കയ ി ിലാ ി അട കെയ കാര ം
ആ ആന ം െകാ ം ടിയാ ് നിർ ഹി േപാ . െകാ വലിയ ബാല
െന റി ് പ നാഭെന റി ായി ിടേ ാളം േ ഹ ായി ി . എ ി
ം വിേരാധ ായി ി .
അ െനയി േ ാൾ ഒ വലിയ കാ ാന ഴിയിൽ വീ . അതിെന വട ളി െക
ി ഴിയിൽനി കയ ി ക ിൽ െക ിയി വട ളിൽ ഇട വശേ െകാ യ
ം വല വശേ ബാല ം കടി പിടി െകാ ് ിേല റെ . അേ ാൾ
ആ കാ ാന കാ ിേല പാ ട ി. ഈ ര ാനകൾ പിടി ി ം ആ കാ ാന നി ി
. റ കഴി േ ാൾ വലിയ കാടായി. കാ ാനെയ തിരി െകാ വ വാൻ സാധി
യിെ ക േ ാൾ ബാല ൻവടം വി കള ക ം പിൻതിരി ് ഓടിേ ാ ക ം െച
. എ ി ം െകാ ൻ വി ി . ആ കാ ാന കാ ിൽ ടി െകാ യ െന ം വലി െകാ
നട . റ കഴി േ ാൾ േനരം ൈവകി ട ി. അേ ാൾ തി ലംപി “മക
േന! േനരം ൈവകി ട ി. രാ ിയിൽ ന ൾ കാ ിലകെ ടാൽ ഈ ആന െട ാന
കൾ വ ന െട കഥ കഴി ം. അതിനാൽ േനരമി തി ന തിരി േപാ
488 61. േകാ ിയിൽ െകാ ൻ

കാ മാർ ം േനാ ണം” എ പറ . ഉടെന െകാ യ ൻ തലതാ ി വട ിേ ൽ

ചവി ി ിടി െകാ ് െകാ െകാ വട ിേ ൽ ഒ തട െകാ . അേ ാൾ കാ ാന
െട തല െപെ താ ക ം െകാ നില ക ം െച . അ ര ി ് െകാ യ ൻ
കാ ാന െട പാർശ ഭാഗ ് ഊേ ാ ടി ഒ ം അേതാ ടി ഒ ത ം െകാ .
മലേപാെലയി കാ ാന തത് ണം മറി വീ ് ചാ ക ം െകാ യ ം തി ലം
പി ം അേ ാൾ െ തിരിെക വാസ ലേ േപാ ക ം െച . അതിൽ ിെ
െകാ ൻ വലിയ ബാല േനാ ടി യാെതാ ി ം േപായി ി .
െകാ ിയിൽ താ ാനക െട ിൽ കല ാണി എ േപരായി ് ഒ പിടിയാന ം
ഉ ായി . അതിെ ആന ാരൻ േഗാവി പി എെ ാരാളായി . അയാൾ െകാ
യ െ ആന ാരനാകണെമ ാ ഹി ് അതിേല ചില പാർശകൾ െച െകാ ി
. അേനകകാലെ ഉ ാഹ ം പാർശ ം െകാ ് ഒ ം അ സാധി . തി
ലംപി െയ കല ാണി െട ആന ാരനാ ം േഗാവി പി െയ െകാ െ ആന ാ
രനാ ം നിയമി ് േമലാവിൽനി ് ഉ ര ് വ . തി ലംപി ം െകാ ംഇ ്
ഏ ം സ ടകരമായി . എ ി ം നി ിയിലാ യാൽ അവര സ തി . െകാ
േഗാവി പി േയാ ് വിേരാധെമാ ം ഉ ായി ി . എ ി ം അയാൾ പറ
േപാെലെയാ ം അവൻ െച ി ി . അതിനാൽ കാര ം നട ി ാെതയായി ീർ .
അതറി േമലാവിൽനി ര ാന ാെര ം യഥാ ർ ം ഒ മാസ ിനകം മാ ി നിയ
മി ക ം കാര െള ാം റ ് ിലെ േ ാെല നട ട ക ം െച .
പ നാഭൻ മരി തിെ േശഷം തി ലംപി പകലെ പണികഴി തെ വാസ
ലേ േപാ േ ാൾ െകാ െന െട െകാ േപായി തീ െകാ ് അവിെട നി
കയാ ് പതി ്. െകാ ൻ െച ിൽ റാ ിയിൽ കർ ാവിെ വാസ ല
് എ കാരേമാ അ കാരംതെ യാ ് തി ലംപി െട വാസ ല താമസി ി
്. തി ലംപി െട മ ം െകാ യ െ അ ൽ െച കളി ക ം അവൻ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 489

അവെര കളി ി ക ം െച ി . ികൾെച െകാ യ െ െചവികളി ം ി

ിേ ം വാലിേ ം പിടി ിയാ ം അവൻ അവെര ഉപ വി ാറി . ചിലേ ാൾ
ിക െട ഉപ വംെകാ േവദന ഉ ായാൽ െകാ ൻ അവ െട െചവി ം ട ം
ി ിെ അ ംെകാ ം പിടി തി ം. എ ാൽ ികൾ അ െകാ ് വലിയ േവ
ദന ഉ ാകാ മി .
തി ലംപി ് ഒരി ം െകാ െന അടിേ ിവ ി ി . തി ലംപി
പറ വ മാ മ മന ിൽ വിചാരി വ ടി െകാ യ ൻ അറി േവ േപാെല
െച ം. പിെ അവെന അടി െത ിനാ ്? ഇ ല ഴിയിൽ ഒരാന വീണി
്; അതിെന യ ാൻ ന ് അേ ാ േപാകണം എേ ാ, അെ ിൽ ഇ ല ്
ഉ വമാ ്; അവിെട എ ി ി േപാകണെമേ ാ പറ ് തി ലംപി റ
യറി ിട റ ിയാൽ െകാ യ ൻ േപായി ലമാെണ ിൽ അവൻ അവിെട
എ ിെ ാ ം.ഇട വഴി സംശയം േതാ ിയാൽ അവിെടനി പ െ തി ലംപി
െയ ഉണർ ം. അയാൾ വഴി പറ െകാ ാൽഅവൻ പിേ ം നട ട ക ം
േവ ല െച േച ക ം െച ം. അ െനയാ ് പതി ്. ഒ െകാ ം ആറ
ളേ ിൽ ഉ വ ാല ് എ ി ിനായി െകാ െന െകാ േപായി .
അവിെട എ ാ െകാ ാരംവക ഒ െകാ നാന ം വ ി . ആ ആന െവടിെ ി
െന റി വളെര ഭയ ായി . െവടി െട ശ ം േക ാൽ ആ ആന ിവിളി െകാ
് ഓ ം. അ െനയാ ് അതിെ പതി ്. അതിനാൽ ആ ആ ിൽ പ ിേവ നാൾ െവ
ടിെ ് ഇറ ിെയ ി തിെ േശഷമായി . ഇറ ിെയ ി തിെ േശഷം
െകാ യ െന മതിൽ ക പടി ാെറ േഗാ ര ി വട വശ ം െകാ ാരംവക
ആനെയ കിഴെ േഗാ ര ി െത വശ ം െകാ െച നി ി. െകാ
െവടിെ േക ാൽ ഒരിള മി ; അവൻ ജന െള ഉപ വി മി . അതിനാൽ തി
ലംപി അവെ യ ൽ നിൽ ാെത െരമാറി െവടിെ കാണാൻ ത ാറായി നി .
െകാ ാരം വക ആന െട അ ൽ േതാ ി, ം തലായ ആ ധ േളാ ടി ര ാന ാ
ര ാർ നി ി .
ആന ക ി വില മി . ഉടെന െവടിെ ് ആരംഭി ്. ക േ ാ െപാ ി ട ി
യേ ാൾ െകാ ാരംവക ആന അത ിൽ ഒ കി. അേ ാൾ മതിൽ ക ് അസം
ഖ ം ജന ായി തിനാൽ അവിെട ായി ബഹള ം േകാലാഹല ം ഇ
കാരമാെണ പറയാൻ യാസംതെ . െകാ ാരംവക ആന െട ശ ം േക ണ ിൽ
െകാ ൻ കിഴെ നടയിെല ി ആ ആനെയ പിടി ടി അതി ് ഇളകാൻ പാടി ാ
വിധ ിൽ അവിെട നി ി െവടിെ കഴി ജന െള ാം പിരി തിെ േശഷേമ
െകാ ൻ പിടി പിടിവി .
െകാ യ ം േചാ വക സർ ാരിൽനി ് തിദിനം ര പറ അ ിട ഴി അരി
പതി വ ി ായി . ആ അരി തി ലംപി െയ ഏ ി െകാ യാ ് പതി ്.
േകാ ിയിൽ കാ തീ ി ധാരാളമായി ായി െകാ ് തി ലംപി െതേ ാല
തലായവ ധാരാളമായി െകാ ി തിനാ ം െകാ ൻ ഒ പറ അരി െട േചാറി
ലധികം തി ാറി . േശഷ അരി തി ലംപി എ കയാ ് പതി ്. തി ലം
490 61. േകാ ിയിൽ െകാ ൻ

പി െട വീ ിൽ ഭാര ം മ ം മ മായി അേനകം േപ ായി . അയാൾ

ശ ളംെകാ ് എ ാവർ ം ടി െചലവി ് മതിയാ കയി ായി . പിെ അയാൾ
ഈ അരിെകാ ടിയാ ് ംബം ലർ ിേ ാ ി ്. ഈ പരമാർ മറി
കല ാണി െട ആന ാരനായ േഗാവി പി േപ ം ഒ ം ടാെത കൺസർേവ ർ സാ
ിെ േപർ ് ഒ ക ഹർജി എ തിയയ . ആ ഹർജിയിൽ െകാ ൻ ഒ പറയ
രി െട േചാറിലധികം തി കയിെ ം േശഷ അരി തി ലംപി അന ായമായി
അപഹരി കയാെണ ം മ ം വിവരി ി . ഹർജി കി ീ റി െകാ ാെത ഉടെന
റെ ് സാ ് േകാ ിയിെല ി. കാല ് ആ മണി ാ ് സാ ് അവിെട എ ിയ
്. ഉടൻതി ലംപി െയ വിളി െകാ േചാ ് തെ ാൺെക അരി അള ി
വ െകാ ണെമ സാ ് ച ംെക ി. അ കാരം തി ലംപിളള സാ ിെ ിൽവ
തെ ഇ പ ിട ഴി അരി അള ി വ െകാ യ േചാ െകാ . അതിനിട ്
തി ലംപി െകാ യ െ െചവിയിൽ “മകേന! ചതി േത; എെ ികൾ
പ ിണിയാ േ ” എ സാ ് േകൾ ാെത സ കാര മായി പറ . െകാ യ ൻ അ
േക കാര ം മന ിലായി എ ഭാവ ിൽ തല ക ം െച . െകാ യ ൻ ആ
േചാ വ ം തി തിെ േശഷം വിശ ട ിയി എ ഭാവ ിൽ സാ ിെ ിൽ
െച നി ് ഉറെ നിലവിളി . സാ ് അെ പഴ ല ടി വ ി െകാ യ െകാ
. അവൻ അ െമ ാം വാ ി ി . എ ി ം ന ിയായ ഭാവ ായി ി .
പിെ സാ ് തി ലംപി െയ വിളി െകാ െനെ ാ േപായി അവ വയർ നി
റയ വ ം െതേ ാലേയാ മേ ാ െകാ ാൻ ച ംെക ിയയ . അ തെ സാ ്
അേ ഹതി കി ിയ ഹർജി തി ലംപി െട വിേരാധികളാേരാ അയ ക ഹർജി
യാെണ തീർ െ ക ം െകാ ് അ ിട ഴി അരി ി തിദിനം പറ
അരി െട േചാ വീതം െകാ തി ം അതി അരി യഥാ ർ ം തി ലം പി െയ
െ ഏ ി െകാ തി ം ഏർ ാ െച ക ം െച . അതിനാൽ േഗാവി പി
െച ഉപ വം തി ലംപി ് ഉപകാരമായി ീർ .
അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ ൈവ േ ിൽ എ ി ി ത
തായ ആനെയാ ം ഇ ാെത വ കയാൽ െകാ െന അവിെട അയ നി ണെമ ്
ഉ ര വ ക ം അത സരി ് അവെന അേ ാ ക ം െച . അെ ാ ം േകാ ി
യിൽ ത തായ താ ാന ഇ ാെതയി െകാ ് ഴിയിൽവീണ ആനകളിൽ മി വ ം
കയറിെ ാ ള ക ം പിടി വെയ െ ിലാ ിയട ാൻ വളെര യാസം േനരി ക
ം െച കയാൽ ആ വിവര െള ാം സാ ് എ തി അയ ക ം െകാ െന തിരിെയ
േകാ ിയിൽ െ വ ി നി ിെ ാ തി ് ഉ ര ാക ം െച . അത
സരി െകാ ൻപിെ ം േകാ ിയിൽ െ വ േചർ . െകാ ൻ െകാ
ിൽനി പിടി ിലാ ി അട ി ആനകൾ കണ ി . അവൻ ഴികളിൽനി
തെ എ റിലധികം ആനെയ കയ ി ിലാ ി അട ി ്. അവൻ അധികം ആന
കെള െകാ ി മി . െകാ ൻ ഒ കാ ാനെയ ച ലെകാ ് അടി ം മെ ാ ിെന
ി ം ഇ െന ര ാനകെള െകാ ി തായി പറ ി േലാ. അ ടാെത
അവൻ ഒരാനെയ ടി െകാ ി ്. ഒരി ൽ േകാ ിയി ആന കളിൽ ലം മതി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 491

യാകാെത വ കയാൽ പ നാ ര ം ചില ആന ക ാ ി. െകാ ം മെ ാ

താ ാന ം ടി ഒ കാ ാനെയ ഴിയിൽനി കയ ിെ ാ വ ് പ നാ ര
ിേല ് അട ാനായി റെ . ആ കാ ാന വലിയ പിണ ാരനായി . അതി
െനെകാ േപാകാ ളള യാസംെകാ ം വ കാര ം ിലാ ി അട ാ ം പി ീ
നാശ ാ ി ീർേ െമ േതാ ിയതി നാ ം പിടിവി ാൽ തെ തെ അവൻ
ിെ ാേ െമ ഭയം നിമി ം െകാ ൻ ആ കാ ാനെയ വഴി വ
ിെ ാ കള . അ തി ലംപി െട സ ത കാരമായി . െകാ യ ം
ാന ം വിഷമി എ ക േ ാൾ “എ ാൽ കാ ി ള മകേന!” എ തി ലം
പി പറ ി ാ ് െകാ യ ൻ ിയ ്. തി ലം പറയാെത െകാ യ ൻ
സ േമധയാ അ െനെയാ ം െച ാറി .
ഇ ഴി 1099-ാമാ കർ ടമാസ ിൽ നാ നീ ിയ ീ ലം തി നാൾ മഹാ
രാജ തി മന െകാ ് ഒരി ൽ െകാ ് എ ിയി സമയം െകാ െന
കാ തി കൽപി ാവശ െ കാരം എ തിെ കയാൽ തി ലംപി അവെന
െകാ െകാ െച തി ാെക ഹാജരാ ി. തി ാെകെ ഉടെന ി
ിൽ മട ി ിടി ി ഒ കടലാ ് തി ാെക വ ി ി തല നി നമ രി
. ഉടെന എ േ തി ാെകനി . തി മന െകാ ് ആ കടലാ ് ിെല
ൺപാർ . അ ് ഒ ഹർജിയായി . അതിെ സാരം. “അടിയ ് ആകാമായി
കാലെ ാം തി മന ിെല ഗവർെ ിേല ് ന ം േനരിടാ വിധ ി ം ആദാ
യ ാക വ ം മടി ം വ ാജ ം ടാെത യഥാശ ി അടിയൻ േവലെച ി ്.
ഇേ ാൾ അടിയ ായാധിക ം നിമി ീണംെകാ േവലെചയ്വാൻ നി ി
യി ാെത ആയിരി . അതിനാൽ േവല വി ർ ി െപൻഷൻ ത തി സദയം കൽ
പന ാകണെമ സവിനയം അേപ ി െകാ .” എ ായി . െകാ ്
ഇ ് എ തിെ ാ ് ആരാെണ ം മ ം അേന ഷി ാെത തെ തി മന െകാ ്
അവ െപൻഷൻ െകാ ാൻ സസേ ാഷം കൽ ി വദി . െകാ െനെ ാ േമ
ലാൽ യാെതാ േവല ം െച ി േപാക െത ം അവ പതി േചാ ം മ തീ ിക ം
ശരിയായി െകാ െകാ ണെമ ം അവെന േമലാൽ ആറ െള നി ി ര ി െകാ
ണെമ ം ര േനര ം ആ ിൽ െകാ േപായി ളി ി ണെമ ം േചാ െകാ
തി ം മ ം േനരനീ ം വ െത ം മ മായി കൽ ന. ഇ െന ഒ കൽ ന
തി വിതാം റിൽ മെ ാരാനെയ റി ം ഉ ായി തായി േക േകൾവിേപാ മി . ഈ
കൽ ന ഉ ായ കാലം തൽ െകാ െ താമസം ആറ ളയായി .
അവിെടവ തെ അവൻ വിേശഷി യാെതാ കാരണ ം ടാെത അനായാേസന
ചരമഗതിെയ ാപി ക ം െച . അ ് െകാ ം 1086-ആമാ ംഭമാസ ിൽ െകാ
െ 103-ആമെ വയ ിലായി . െകാ െന റി ് ഇനി ം പല കഥകൾ
പറയാ ്. പേ , ഇ ാല ചില െച ാർ ് അവെയ ാം ഒ വക അതിശ
േയാ ികളാെണ േതാ ിേയ ാെമ വിചാരി ാ ് അധികം വി രി ാെത
ിൽ പറ തീർ ്. െകാ ൻ ഴിയിൽ വീണ കാലം തൽ കണ ാ കയാ
െണ ിൽ അവ ് അേനകം ആന ാര ാ ായി െ ം പറയാം. എ ി ം അവെ
492 61. േകാ ിയിൽ െകാ ൻ

അ താമെ വയ തൽ അവസാനകാലംവെര അവെ ര കനായി ഇ ി

തി ലംപി തെ യാ ്.
 62
ഊരക ് അ തി വടി

ഊ രക ് അ തി വടി േ ിൽ പെ ാ കാല
രിൽ ഒരാൾ ് ആദ ം നടകാവ ം പി ീ കണെ
ല േമണ ഊരാള ാരായ ന രിമാ ം േമനവ ം ത ിൽ വലിയ പിണ മായി ീർ .
വാഴ ി ി േമേനാ ാ
ായി . കാ

അതിനാൽ േമേനാൻ േദവസ ംവക കണ ക ം വരിക ം മ ം നശി ി കള .

ത ിമി ം ഇേ ാൾ േ സംബ മായ പഴയ ചരി മറി തി ് േരഖാ മാണെമാ
ം ഇ ാെതയാണിരി ്. ഇതിനാൽ ഇെത ് പഴമപരിചയ വേയാ ാ
രിൽനി ലഭി ി േക േകൾവിെയമാ ം അടി ാനെ ിയാ ്.
അ തി വടിേ ിൽ ാന (കാര ) ണ ് ഇേ ാ ം വാഴ ി േമേനാെ
തറവാ ിൽ അ ായി ആൾ ഒ ഓല ണ െക ് എ െകാ ് എ
ി ൻപിൽ നട ക ഇേ ാ ം പതി ്. അതിേല േദവസ ിൽനി ചില അ
ഭവ ൾ അവർ ഇേ ാ ം െകാ വ ്. ആ തറവാ ിൽ അ ായി േമ
നവെന ൻകാല ളിൽ എ ാവ ം “കാ േമേനാൻ” എ ാ ് പറ വ ി ്.
അ േലാപി ് “കാ ര േമേനാൻ” എ ായിരി .
അ തി വടി െട സാ ാൽ തി നാമേധയം “തി വലയ ർ ഭഗവതി” എ ാ ്.
സി നായി “മഴമംഗല ന രി” െട ഭാഷാൈനഷധ ച വിൽ,
“അൻപെതാ രാളീ കലിതത ലേത,
േവദമാ ശാഖി
െ ാ ൻേപാ ം മതതിയിേല
േ ൻ ഴേ !
െചെ ാൽ ാർ ബാണഡംഭ ശമന േതാ
പാ സൗഭാഗ ല ീ
സ േ ി േ ൻ കഴലിണ വലയാ
ധീശ രീ, വിശ നാേഥ!”

493
494 62. ഊരക ് അ തി വടി

എ ആദ േ ാകം ഈ േദവിെയ റി ാ ്. മഴമംഗല ന രി െട ഇ ം ഊരക

ായി എ സി മാണേ ാ. ഈ ഭഗവതി ഈ തി നാമേധയം സി ി
തിെ കാരണം താെഴ റ സംഗതികൾെ ാ ് മാ താ ്.
േകരള ിെല അ പ ിനാ ാമ ളിെലാ ായ െപ മനം ാമ ി ൾെ ി
വേപ ർനി ് ഏകേദശം ഏ നാഴിക െത ാ ് തേ ം ിതിെച ്. ീ
പര രാമൻ പരേദശ നി ് ആദ ം േകരള ിൽ െകാ വ ാ ണർ തിരി െപാ
ള തിനാൽ ര ാമ െകാ വ വ ം അ കാരം േപാകാെതയിരി തിനായി
അവ െട ശിഖ പിൻഭാഗ നി ൻഭാഗ ാ ക ം ആചാര ൾ മി വാ ം മാ ക
ം അവർ ന രിമാെര സം കൽ ി േകരള ിൽ ിരതാമസമാ ി ക ം
െച ി മ േകരളമായ ിവേപ ർവ ് അ ർ ാനം െച തിെ േശഷം ന രിമാർ
എ ാവ ം ടി േകരള ിെ സർ സ ദ്സ ർ ം കാ ീ ര േപായി കാമാ ി
യ െന േസവി ത ീകരി െകാ വ േകരള ിൽ തി ി ണെമ നി യി
ക ം അതിനായി “തി വലയ ർ” ഭ തിരിെയ ം അേ ഹ ി സഹായ ിനായി
“കീേഴാ കര” ന രി ാടിെന ം “േകാമര ” േമനവെന ം തിരെ ് അയ ക ം
െച . അവർ േപ ം കാ ീ ര േപായി ഭ ി ർ ം ഭജി കയാൽ അ ൻ
ത മായി “നി െട അഭീ െമ ാ ് ” എ േചാദി േ ാൾ “അ ൻ ഞ േളാ ടി
േകരള ിേല േപാരണം” എ ് അവർ സവിനയം അേപ ി ക ം േദവി അ കാരം
സ തി ക ം െച .
അവർ േപ ം സസേ ാഷം സ േദശ മട ിെയ ി. സ ഹ ിൽ െച ്
അവ െട ൈകയി ായി ഓല ട ഓേരാ ല വ ി ് േപായി ളി തലായവ
കഴി ് തിരി വ ടെയ േ ാൾ അ ് എ ാൻ വ ായി . അതിെ കാരണെമ
െ ംെവ ി േനാ ിയേ ാൾ ആ ടകളിൽ േദവി ഇളെകാ ി തിനാലാ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 495

അവ ഇളകാ െത ക . അതിനാൽ ആ ല ളിൽവ തെ േദവിെയ ജി െകാ

ി .
അ െന റ കാലം കഴി തിെ േശഷം ഒ ദിവസം തി വലയ ർ ഭ തിരി
്ഒ സ ായി. അേ ഹ ിെ ഇ ിെ പടി ാ ി ീേകാവിലാ ി േ
ം പണിയി േദവിെയ അവിെട ടിയി ണെമ ം ഇ െ വക സകലസ
ം േദവി ായി െവെ ാഴി ക ം േദവസ കാര ൾ അേന ഷി തി അധികാരം
െകാ ിരാജാവിെന ഏൽ ി ക ം െച ണെമ ം ഇ ം െച തിെ േശഷം ഭ തി
രി വടേ ാ േപാെ ാ ണെമ ം ഒ ദിവസെ വഴി വടേ ാ െച േ ാൾ ഇവിെട
ഇേ ാൾ ഉ തിലിര ി സ ം മ ം അവിെട കി െമ ം ഇള ിെ വടെ താ
രയിൽ പാതാളാ നംെകാ ഒ ബിംബം കിട െ ം ആ ബിംബെമ
േദവിെയ അതിേ ലാവാഹി തി നട ി െകാ ണെമ ം ആേരാ അേ ഹ ിെ
അ ൽ െച പറ തായി ായി സ ം. അേ ഹം ഉണർ ക റ േനാ ി
യേ ാൾ അവിെടെയ ം ആെര ം ക ി . എ ി ം ഇ േദവിതെ തേ ാട ളിെ
താെണ ് അേ ഹം വിശ സി . അ ദിവസം രാവിെല റെ ഭ തിരി ഇള ിെ
താ രയിൽ െച േനാ ിയേ ാൾ സ ിൽ ക േപാെല പാതാളാ നം െകാ
ഒ േദവീവി ഹം കെ ി. അേ ാൾ അേ ഹ ിെ വിശ ാസം റ ടി ഢീഭവി .
ഉടെന അേ ഹം ആ വി ഹം അവിെടനിെ ി ് െകാ വ ജലാധിവാസം െച ി
ക ംസ ിൽ ക േപാെലതെ േ ം പണിയി ക ം ഒ ർ ിൽ
തി ം കലശ ം നട ി ക ം സകല സ ം േദവി ായി വെ ാഴി ക ം േദ
വസ കാര ാേന ഷണം െകാ ിരാജാവിെന ഏൽ ി ക ം െച തിെ േശഷം വടേ ാ
േപായി. ഒ ദിവസം ൈവ േ രം ഒരി െ ി ളി ം സ ാ വ ന ം അ ാഴ
ം കഴി ് അവിെട ാമസി . അ ാല ് ആ ഇ െ ഹ ൻ അനപത തെകാ
വിഷ ം വാർ ക ം െകാ വിവശ മായി ീ കയാൽ െകാ ാ ഒരി നി
496 62. ഊരക ് അ തി വടി

ചിലെര അവിെട ദെ ് അവകാശെ ണെമ വിചാരി െകാ ിരി ക

യായി . ഭ തിരി മായി റ േനരം സംഭാഷണം െച കഴി േ ാൾ അേ ഹെ
െ ദെ ാൽെ ാ ാെമ ഹ േതാ ക ം ആ വിവരം ഭ തിരിേയാ
പറ ക ം ഭ തിരി തനി ായ സ െ റി ടി ഓർ ി ഹ െ അഭി ാ
യ കാരം െച തി ർ മായി സ തി ക ം അചിേരണ ഭ തിരിെയ സ ംബം
ആഇ േ ദെ ക ം െച . ആ ഇ േ ് ഭ തിരി െട ഇ േ ായി
തിൽ ഇര ിയിലധികം സ ായി . ഈ ഇ മാ ് സി മായ സാ ാൽ
“ ിമന” എ ടി പറ ാൽ അവിെട ധന ി ് ഇേ ാ ം യാെതാ റ ംവ ി
ിെല എ ാവർ ം അറിയാമേ ാ. ഇേ ാൾ ിമന വെര ാം തി വലയ ർ
ഭ തിരി െട സ ാനപര രയി ൾെ വരാെണ ് ഇനി വിേശഷി പറയണെമ ി
േ ാ. ഇേ ാ ം അ തി വടി േ ിൽ ിന രി ാ ിേല ം ത ി ം േമൽ
ശാ ി മ ാെത അക കട ജ കഴി ാൻ പാടിെ ാ ് വ ിരി ്. േദവിെയ
േസവി െകാ ് വ ക ം തെ ഇ ംതെ േ മാ ി തി നട ക ം െച ്
തി വലയ ർ ഭ തിരി ആയ െകാ ാ ് ഊരക ് അ തി വടി “തി വലയ ർ
ഭഗവതി” എ തി നാമം സി ി െത ് ഇനി േത കം പറയണെമ േതാ ി .
േദവി തിദിനം അഭിേഷകം കഴി ാ ടെന നിേവദ ം ഇേ ാ ം ിമന െല
വകയായി ാ ് നട ിേ ാ ്.
ഊരക ് അ തി വടിേ ിെ മതിൽ ക കിഴേ പടി ാ വശ ാ
യി കരി ൽ റേയാ ടി ദ ിണവഴി ഇേ ാൾ ഒ പിലാ നിൽ ലം
പ ് തി വലയ ർ ഭ തിരി െട ഇ ിെ മായി . ആ ല ായി ഭ
തിരി കാ ീ ര നി മട ിവ േ ാൾ ഓല ട വ ്. ആ ല ി ഇേ ാൾ
ീ ല ാനം എ ാ ് േപർ പറ വ ്. ീ ല ാന ം പതിവായി ജ ം
ജന ൾ വ ി ക ം ഇേ ാ ം നട വ ്. അവിെട എെ ി ം കാരണവശാൽ
അ ി ബാധി ാൽ ീേകാവിലിനക ബിംബ ി ം ണ ാഹം േവണം. േദവി കാ
ീ ര നി ് േകരള ിേല ് േപാ ് ഓല ടയിേ ൽ അധിവസി െകാ ായി
തിനാൽ അ തി വടി ് ഇേ ാ ം ഓല ട ധാനമാ ്. േനര ം ശീേവലി ്
അവിെട ഇേ ാ ം ഓല ടതെ യാ ് പിടി ക പതി ്. ര ി ം മ ം റേ െ
ി ദിവസ ളിൽ ആന റ ് പിടി തി പ ട ം അവിെട ഉ ാ
് ഉ ിൽ ഓല ട ടി േചർ ാ ്.
അ തി വടിേ ം ഒ മഹാേ മായി ാ ് ഇേ ാ മിരി ്. ഇവിെട പതി
വായി അ ജ, ശീേവലി, നവകം, പ ഗവ ം തലായവെയ ാം ഇേ ാ ം നട വ
്.
േദവി കാർത ായനി (കന ക) ആകയാൽ ഇവിെട ഗ ൾ ജ ം, മ ം
ഉപേയാഗി ാൻ പാടിെ മാ മ , രം തലായവ െവടി, െവടിെ ് തലായ കരിമ
േയാഗ ം പതിവി .
അ തി വടി െട േ സേ ത ിനക നായ ാരിൽ താ ജാതി ാർ ടി ാർ
കേയാ മദ ം, മാംസം തലായവ യവി യ ൾ െച കേയാ പാടി . നായ ാർ ത
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 497

ലായ ജാതി ാർ തെ ം ര ് ഓ േമയി ാേനാ നാ േകാടി ( ല)ക ം േചർ ിണ

ി പടി ര പണിയി ാേനാ അടിയ ിര ൾ ് അ കാരം പ ൽ (െകാ ിൽ) െക ി
വാേനാ അർഹതയി . ര ് ഓടി വി തി കല ാണ ി ് ആന റ െകാ
വ വാ ം വലിയ പ ടം, പ സാര തലായവേയാ ടി സദ കഴി തി ം േദവസ
ിെല അ വാദേ ാ ടി വലിയ ത രാൻ തി മന ിെല തീ രം േവണം. ര ് ഓടി
വി തി േദവസ ിെല അ വാദം കി ണെമ ിൽ േദവി െട നടയിൽ ഒ െ ാ
പണം െക ി വ ണം (ഒ പണ ി ് നാലണ ഏ ൈപ).
കീേഴാ കര ന രി ാ ം േകാമര േമനവ ം െകാ വ ഭഗവതിമാെര അവ ം
ഓേരാ ല ് തി ി ി . ന രി ാ ഭഗവതിെയ തി ി ി ല ി പിഷാരി
െല ം േമനവൻ തി ി ി ല ി ് “പലിേ രി”െയ മാ ് േപ പറ
വ ്. േപ ം (ഭ തിരി ം ന തിരി ാ ം േമനവ ം) ഒ ഭഗവതിെയ െ യാ
് േസവി െകാ ് വ ്. എ ി ം തി ാസമയെ ധ ാനേഭദംെകാേ ാ എേ ാ,
േമനവെ ഭഗവതി ഭ കാളിയായി ീർ . അവിെട ഇേ ാ ം ജ നട ിവ ് ഭ കാ
ളിയായി തെ യാ ്. ഭഗവതിെയ റേ െ ി സമയ ളിൽ ഒ വാ െമ
െകാ ് േകാമര േമേനാൻ അക ടി േസവി ക ഇേ ാ ം പതി ്.
ആ േതാ ം ലമാസ ിൽ അമാവാസിദിവസം അ തി വടിെയ റേ െ
ി ക ം കിഴ വശ മ ി ി ള ിൽ ആറാ ം പതി ്. ആ ദിവസംമാ
െമ റേ കിഴെ േഗാ ര ിൽ ടി എ ി ാ . റേ െ ി ക
പതി മ ദിവസ ളിൽ പടി ാെറ േഗാ ര ിൽ ടിയാ ് പതി ്. ഇതി പറ
വ കാരണം താെഴ ാ കാരമാ ്.
പെ ാരി ൽ െകാ ർ ഭഗവതി േലാകര ാർ ം േദശ സ ാരം െച
ിൽ ഒ ദിവസം ഇവിെട വ േച ക ം അ തി വടിെയ ാ ക ം ര േപ ം
ത ിൽ സഖ ം സി ി ക ം അ തി വടി െകാ ർ ഭഗവതി തെ അ ൽ െ
ഇരി ണെമ ് ആവശ െ ക ം കിഴെ േഗാ ര ിെ കളിൽ ഇ െകാ തി
് അ വദി ക ം അത സരി െകാ ർ ഭഗവതി അ തൽ കിഴെ േഗാ ര ി
െ കളിൽ വാസമാ ക ം െച . അതിനാൽ അ തി വടിെയ അതിേല എ ി
ാൽ െകാ ർ ഭഗവതി െട കാൽ ിൽ ടിയാ മേ ാ. അ െകാ ാ ് അതിെല
എ ി ് േവെ വ ്. ലാമാസ ിൽ അമാവാസി ദിവസം സ ാനം െച
തിനായി െകാ ർ ഭഗവതി തേലദിവസം രാ ിയിൽ െ ഇവിെടനി േപാ ം.
പിെ അമാവാസിനാൾ സ ാന ം മ ം കഴിേ മട ിവ ക . െകാ ർ ഭഗ
വതി അവിെടയി ാ സമയ ് അതിെല എ ി തി വിേരാധമി േ ാ. അ
െകാ ാ ് അ മാ ം അതിെല എ ി ാെമ വ ിരി ്. ഇേ ാ ം ഇവിെട
േ ിൽ ദർശന ിനായി വ ജന ൾ െകാ ർ ഭഗവതിെയ ധ ാനി കിഴ
െ േഗാ ര ിെ കളിേല ം െതാ ക പതി ്.
ഇനി ഭഗവതി ആറാ തായ മ ി ി ള ിെ ഉ വെ റി ടി സ ൽപം
പറേയ ിയിരി . മ ി ിഎ ് ഒ ന രി െട ഇ േ രാ ്. വലിയ ചിറേപാ
െല വലി തായ ഈ ളം ഒ ദിവസംെകാ ് ി താെണ ാ ് പറ ്.
498 62. ഊരക ് അ തി വടി

പെ ാ കാല െകാ ി രാജ ംബ ിൽ ഷസ ാനം മായി ീർ .

അതിനാൽ അ ാല ഗർഭിണിയായി ീർ ഒ ത രാ ി താൻ സവി ാ ്
ഒ ഷസ ാനമായിരി ണെമ ാർ നേയാ ടി ഊരക ് അ തി വടി
േ ിൽ ഭജനമി ി . ആ ഭജന ാല ് ഒ ദിവസം ത രാ ി കാ ം ഖ ം
ക തിനായി േ ള ിൽ െച ിറ ിയ സമയം മ ി ിയി െ ചാ
രിയായ ഒ ി ആ ള ടവിൽ നിൽ ായി . തി ാരനായ ആ ഉ ി
ത രാ ി െട േമൽ ിേ ൽ െചളിെവ ം ത ിെ റി ി . ത രാ ി ് ആ ഉ ി െട
േനെര സാമാന ിലധികം േദഷ ം േതാ ിെയ ി ം ഒ ം മി ാെത കയറിേ ാ ക ം
ആ ിെല െചളി കളയാെത അ ് അ കാരം തെ ി വ ക ം ഭജനം കാലം
ടിയതിെ േശഷം ത രാ ി േകാവിലകേ തിരിെ ക ം യഥാകാലം ഒ
ഷ ജെയ സവി ക ം െച . ഭാഗ വാനായി ആ രാജ മാര പതിെന ാമ
െ തി വയ ിൽ െ രാജാധികാരം സി ി ്. രാജ ഭാരേമ ി ് ആദ ം വ ആ
ി ാൾ ദിവസം അ ത രാ ി ി വ ി ആ െചളി ര േമൽ ്അ
കാരംതെ ഉ െകാ ് ത രാ േചാ വിള ിെ ാ ! ആ ക ി ത രാൻ
അത െനയാവാ കാരണം കൽ ി േചാദി ക ം ത രാ ി വിവരെമ ാം ധരി ി
ക ം െച . അ േത കഴി റെ ിയ ഉടെന ത രാൻ ദിവാൻജിെയ
തി ാെക വ ി “നാെള രാവിെല എനി ളി മ ി ി ന രി െട ഇ മിരി
ല ാ ്. അതി േവ േപാെല ച ംെക ിെ ാ ണം” എ കൽപി . കൽപന
കാരം ദിവാൻജി അ തെ േവ ആ കെള േശഖരി ന രി െട ഇ ം െപാളി
മാ ി ക ം അതി ല വലിയ ചിറേപാെല ഒ ളം ഴി ി പിേ ദിവസം
േനരം െവ തി ് ണ ാഹം കഴി ി മാ ി ക ം രാവിെല ത രാെന
െ ി അവിെട നീരാ ളി കഴി ക ം െച . ഇ കാരമാ ് മാ ി ി ള ിെ
ഉ വം.
അ തി വടി േ ിൽ ആ േതാ ം ികമാസം ഒ ാംതീ തി തൽ നാൽ
െ ാ ദിവസെ വാര ം കാർ ികനാൾ വിള ം പതി ്. കാർ ികനാളെ
സദ െട ം മ ം ചില ം െകാ ി സർ ാരിൽനി ാ ് െച വ ്.
സി മായ ആറാ ഴ രം മീനമാസ ിലാ ്. അ സംബ ി േരാഹിണിനാൾ
ികലശം തലായവ കഴി മകയിര ാൾ െകാടിേയ ം. എ ാം ദിവസം ഉ ാ
ളാ ് ധാനമായ ആറാ ്. അ ് ഒേരാ ദിവസം ഓേരാ ദി ിലാ ്. അവയിൽ മകയിരം
തി വാതിര ഈ ദിവസ ളിെല ആറാ മ ി ി ള ിലാ ് പതി ്.
ആറാ ഴ ര ി നാ െ ാ േ ളിൽനി ് എ ി വ ം. ആ േ
ളിെല ാം മകയി ാൾ െകാടിേയ ം ഉ ാൾ ആറാ മാ ് പതി ്. ര
ാൾ ആറാ െഴ എ ി വ ാൽ ഉ ാൾ കാല ് ആറാ കഴി ി ാ ്
എ ാ േദവ ാെര ം തിരിെ ി ്. എ ാ േദവ ാ െട ം ആറാ ് ആറാ ഴ
ഴ ടവിൽതെ യാ ്. ഈ ല ി ് “ആറാ ഴ” എ നാമം സി ി തിെ കാ
രണം ഇ ് തെ യായിരി ണം. ഇവിെട നാൽ െ ാ േ ളിൽ നി ം എ
ി ്വ െ ി ം അവയിൽ ാധാന ം അ തി വടി തെ യാ ്. ഇവിെട
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 499

എ ി വ സകല േദവ ാർ ം ഉ ാൾ കാല ഴ ടവിൽ ആറാ കഴി

ാ നിേവദ ി ം മ ം േവ െത ാം അ തി വടി (േദവസ ിൽ നി ് )
ആ ് െകാ ്. എ ാൽ ത ം െകാ യാ േദവ ം ( ീരാമസ ാമി ം)
മ രം നിമി ം േചർ ിൽ ഭഗവതി ം മാ ം അെതാ ം സ ീകരി ാറി . അ തി വ
ടി ം േചർ ിൽ ഭഗവതി ം ത ി മ ര ിെ കാരണം പി ാെല ാവി ാം.
െപ മനം ാമ ി ന തിരിമാർ ത ിൽ കിടമ രം നിമി ം ൻകാല ളിൽ
മി േ ാ ം കലഹി െകാ ിരി ക പതിവായി . െപ മനം േ ിൽ ഉ വ
മി ാെതയായിേ ായ തെ ഇവ െട മ രം നിമി മാ ്. അവിെട പ ് ഉ വ
ായി . അവിെട ം മകയി ാൾ െകാടിേയ ം ഉ ാൾ ആറാ മായി ാ
് ഉൽസവം നട ി ്. ന തിരിമാർ ത ി മ ര ം വഴ ം ലഹള ം നിമി
ം അ നി േപായി. പിെ റ കാലേ ് അവിെട ഉ വെമ യാെതാരാ
േഘാഷ മി ായി . പതിവായി ജ തലായവേപാ ം ശരിയായി നട ാെതയാ
യി ീർ . അ െന കഴി തിെ േശഷം േയാഗ ാരിൽ പ തിയിലധികമാ കൾ
േയാജി ് ഉ വ ം മ മിെ ി ം ആ ിെലാരി ൽ ഒരാേഘാഷം നട ണെമ ം രം
ആറാ െഴ ധാനമാകയാൽ അ യ ാൾ മതിെയ ം അതി ം െപ മന
െന റേ െ ിേ െ ം ആ ദിവസം ാമ ി മ േദവ ാെരെയ ാെമ
െ ി ് ഇവിെട െകാ വ ക ം ആ എ ി കഴി ിടേ ാളം േകമമാ ക ം
െച ാൽ മതിെയ ം നി യി ക ം അ െന നട ാ ക ം െച . അതാ ് ഇേ ാഴ
െ െപ മന രം.
േയാഗ ാ െട മ രം നിമി ം െപ മന േ ിൽ തിദിന ഉ ജ ം
ആ േതാ ടിയാ ം മ ം ചിലേ ാൾ ാനിടവ കയാൽ അവ ാെത നട തി
േല േയാജി േയാഗ ാർ ടി പറ ർ രാജാവിെന മതലെ ക ം ആ വക ് ഒ വള
െര നിലം രയിട ൾ േദവസ ിൽനി ് ആ രാജാവി വി െകാ ക ം െച . പറ ർ
േദശം തി വിതാം റിേല ് ഒ ിയേ ാൾ ആ വക വ ം തി വിതാം ർ ഗവർെ
ിെ അധീനതയിലായി. അ െകാ ാ ് െകാ ീരാജ ിരി െപ മന േ
ിൽ ഉ ജ, ടിയാ ം തലായവ ഇേ ാ ം തി വിതാം ർ ഗവർെ ിൽ നി ് നട
ിേ ാ ്.
ഇ െമാെ യായി ം േയാഗ ാ െട മ ര ം പിണ ം ർ മായി ശമി ി
. െപ മനം ാമ ിൽ ധാന ാ ം ബല ാ മായ അവണാ മന ൽ ന രി ാ ം
ചി ർ മന ൽ ന രി ാ ം ത ിലാ ് ഒ ം വലിയ പിണ ായ ്. െപ മന േ
ിെല സംഗതികെള ാം േമൽപറ കാരം ഒ വിധമവസാനി ി തിെ േശഷം
ചി ർ ന രി ാ ് അ തി വടി െട േനെര തിരി . ഏ വിധ ം ആ േ ം നാമാ
വേശഷമാ ണെമ ായി അേ ഹ ിെ ഉേ ശ ം. അതിനായി അേ ഹം പല വി
ദ കൾ േയാഗി േനാ ി. അവണാമന ൽ ന രി ാ ് അവെയ ാം ാവേലാക
നേ ാ ടി തട െകാ ി തിനാൽ അ തി വടി േദവസ ിേല ് വലിയ തര
േ െടാ ം പ ിയി . അവണാമന ൽ ന രി ാടിേല ് അ തി വടി െട ആ ല
ംസ ന െട സഹായ ം ധാരാളമായി ായി . ചി ർ ന രി ാ ിേല ് അവ
500 62. ഊരക ് അ തി വടി

ര ം വളെര റവായി . അതിനാലാ ് അേ ഹ ിെ ഉേ ശം ശരിയായി ഫലി ാ

തി ്.
അ തി വടിെയ െപ മന ര ി ്എ ി െകാ ് േപാ സമയം ചില
അപകട ൾ പ ി തിനായി ചി ർ ന രി ാ ഢമായി ചില ആേലാചനക ം ച ം
െക ക ം െച ി . അവണാമന ന രി ാ ് ആ വിവരം തെ ചാര ാർ ഖാ ിരമറി
് അ തി വടിെയ െപ മനേ എ ി േ ാൾ സ ം ചാ ം ട ് ശാ
ാവിെന െട എ ി െകാ േപാ തി ം ആ എ േ ാ ടി അേനകം
അക ടി ാ ം േപാ തി ം ശ ംെക ക ം േ ദ ിണ ിനായി അ തി
വടിെയ െപ മന മതിൽ കേ ്എ െ ി േ ാൾ ശാ ാ ിലായിരി
ണെമ ം ഉപേദശി ക ം െച യ . അതിനാൽ ചി ർ ന രി ാ ിെല ആ ഉേ ശ ം
ഫലി ി . ഇേ ാൾ േദവസ ം േബാർഡിൽനി ് അക ടി ാരിെ ി ം െപ മന
ര ി ് അ തി വടിെയ എ ി േ ാൾ അവണാമന ന രി ാ ് ഇേ ാ ം തെ
ചാ ം ട ശാ ാവിെന ടി എ ി യ ാ ്. മതിൽ കേ െ ി
േ ാൾ ശാ ാ ൻപി ം തിരിെ ി േ ാൾ ഭഗവതി ി മായി ാ ് ഇേ ാ ം
പതി ്. അ തി വടി ് അപകടെമാ ം പ ാെതയിരി തി ് അവണാമന ന രി
ാ ് സദാ േവ ൻക ത കെള ാം െച െകാ ി െവ ി ം സ ൽപമായ ഒ
ന ം പ ാെതയി ി . ഒ തവണ െപ മന ര ി ് െതെ േഗാ ര ിൽ ടി
അ തി വടിെയ മതിൽ കേ െ ി േ ാൾ ചിലർ േഗാ ര ിെ കളിലി
േതാ ിയി ട െട െപാൻമ ടം വലിെ െകാ ് േപാ ള . ഇ ് െച ് ചി ർ
ന രി ാ ിെല ആ ാകാര ാരായി മേ ാ. ഏെത ി ം അ ാലം തൽ അ തി വ
ടിെയ െപ മന ് മതിൽ കേ ആ േഗാ ര ിൽ ടി എ ി ാറി .
ഇെതാ െകാ ം ചി ർ ന രി ാ ിേല ിയായി . ഒ ം അേ ഹം അ തി
വടിേ ിെല ത ിയായി പടി ാേറട ഭ തിരിെയ സ ാധീനെ ി, േദ
വിെയ ം നീ ം ി ആവാഹി ശംഖിലാ ി ചി ർ മന ൽ െകാ െച െകാ
തി പറ ച ംെക ി. ത ി അ കാരം േദവിെയ ആവാഹി െകാ ് മതിൽ റ
വട കിഴെ ലവെര െച േ ാൾ ശം ് അേ ഹ ിെ ൈകയിൽ നി ് നില ് വീ
ക ം അതിൽനി ് ർ ിരീ മായ ഒ േതജ ് റെ ് അ ല ിനകേ േപാ
തായി കാണെ ക ം െച . അ തൽ ദർശന ിനായി അവിെട വ വെര ാം
ശംഖ് നില വീണതായ ആ ാന മതിലിേ ൽ െതാ തലയിൽ വ ക പതിവായി.
അ ് ഇേ ാ ം നട വ ്. ചി ർ ന രി ാ ിെല വാ േക കപടത ം േയാഗി
ത ിെയ േയാഗ ാ ം മ ം ടിയാേലാചി ് അ തെ മാ ക ം ത ി ് അവിെട
േവെറ ആെള നിയമി ക ം െച . ഇ മായേ ാേഴ ം ചി ർ ന രി ാ ിേല ് ഒ
ിയാ ക ം തെ ഉേ ശ ം ഫലി യിെ ് ർ േബാധം വ ക ം അതിനാലേ ഹം
സ മായി ഒ േ ം പണിയി ് അവിെട ം ഭഗവതിെയ തി ി ി ക ം രം ത
ലായ ആേഘാഷ ൾ നട ി ട ക ം െച . ഇ കാര ായതാ ് േചർ ിൽ ഭഗവ
തി. ഈ ിതി ് ആ ഭഗവതി ് അ തി വടിേയാ ് മ ര ായ ് ഒര തമ േ ാ.
എ ാൽ മ ഷ ർ ത ില ാെത േദവിമാർ ത ിൽ മ ര ാവനിടയി ാ തിനാൽ ഇ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 501

മ ഷ സ ൽപം മാ മാെണ വരാേന തര . ആറാ ഴ ര ി േചർ ിൽ ഭഗവതി

െട എ ് അ തി വടി െട എ ിേന ാൾ േമാടിപിടി ി േകമമാ
ണെമ വിചാരി ് ഇേ ാ ം മ ര ിേയാ ടി ഉ ാഹി ് തത്പ പാതിക
ളായ മ ഷ രാണേ ാ. ആറാ ഴ ര ി നാൽപെ ാ േ ളിൽനി ് എ
ി വ െമ പറ ി േ ാ. അവയിൽ യാ ീരാമ സ ാമി െട ം ഊരക ്
അ തി വടി െട ം േചർ ിൽ ഭഗവതി െട ം എ കളാ ് അധികം േകമമാ
ം േമാടിേയാ ടി ം ഇേ ാ ം നട വ ്. അ തി വടി െട എ ി ്
ഇ പെ ാ ് ആനകളാ ് പതി ്. േചർ ിൽ ഭഗവതി െട എ ി ് ഒരി ം
അതിൽ റയാറി . ചില െകാ ളിൽ ഉ ായിരി ാ ്. എ പതിൽ രം ഒ ാ
രം അതിലധിക ം െകാ നാനകേളാ ം ൻവശ നാ വരിയായി അസംഖ ം ദീപ ി
(തീവ ി) കേളാ ം ടി ന വിൽ യാ േദവ ം ഇട വശ ് ഊരക ് അ തി വ
ടി ം വല വശ ് േചർ ിൽഭഗവതി മായി ആറാ ഴ ാട ആ എ ്
കാ ാർ േന ാ വം തെ യാ ്. ആ എ ിെ ഭംഗി വ ം അ ഭവേഗാ
ചരമാകണെമ ിൽ സ ൽപം ര നി േനാ ണം. ആനക െട ആധിക ം േമള ിെ
തകർ ംെകാ ് ഗംഭീര ം െവടിെ തലായവ െട രാഹിത ം െകാ ശാ രമണീ
യ മായ ആ എ ് കാ തി േദവ ാ ം വ െ േകൾവി േകവലം
അതിശേയാ ിയെ ് ഇ കാ വർ േതാ ിേ ാ െമ തി ് സംശയമി .
അതി ഖ കാരണ ം അ തി വടി െട മാഹാ ം തെ യാ ്.
പ കീേഴാ കരമന െല ഒ കന ക പതിവായി അ തി വടി െട േ ിൽ
െച ദർശനംകഴി ി . അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ കന ക ് യൗവനാരം
502 62. ഊരക ് അ തി വടി

ഭമായി. അേ ാൾ അ ൻന രി ാ ് ര നായ ഒ ന രി ിെയ േവളി കഴി ി

െകാ തി ് തീർ യാ ി ർ ം നി യി ക ം േവ െത ാം വ ം ക ം
േവ വെരെയാെ ണി ക ം െച . ർ ദിവസ ിെ തേലദിവസം തെ
വരനായി നി യി െ ന രി ം ിയാദികൾ േവ വ ം ഓതിേ ാൻ തലാ
യവ ം മ ം വ േചർ . ർ ം ഒ ദിവസം രാ ിയിലായി . അ കാല ്
കന ക പതി േപാെല ളി ് അ തി വടി േ ിെല ി ദർശന ിനായി നടയിൽ
െച സമയം “എെ േദവീ, ഞാനിനി ഇവിെട വ ദർശനം കഴി ് ഏ ് കാല ാ
യിരി ം? എനി ിനി സംഗതിവ േമാ എ തെ സംശയമാ ്. ഒ ദിവസെമ ി ം
ഇവിെട വ ദർശനം കഴി ാെത ജിവി ിരി തിെന ാൾ ന മരി കതെ യാ
െണ ാ ് എനി േതാ ്. അതിനാൽ ഞാൻ ഇ തെ മരി തി ് സക
ണം േദവി എെ അ ഹി ണം” എ ാർ ി കര െകാ െതാ . അേ ാൾ
േദവി, “ഒ ം വ സനിേ . ഇേ ാ േപാ ” എ അ ളിെച ൈ കൾ തെ േന
െര നീ ിയതായി കന ക ് േതാ ി. ഉടെന കന ക ീേകാവിലകേ ് ഓടിെ .
േദവി െട ബിംബ ിേ ൽ െക െക ി ിടി ക ം അവിെട ഐക ം ാപി ക ം
െച . അ ാലം തൽ കീേഴാ കര മന ൽനി ് അ ർ ന ം കന കമാ ം അ
തി വടിേ തിൽ വ ദർശനം കഴി ാെതയായി. അ െന റ കാലം കഴി തി
െ േശഷം അ ർ ന ൾ ദർശന ിനായി അ തി വടിെയ ആ ിെലാരി ൽ
മന െല ി ണെമ ന രി ാ േദവസ ിലേപ ി ക ം രം സംബ ി
െകാടിേയറിയാൽ ആറാ ി ൻപായി ഒ ദിവസം മന േല ് എ ി ാെമ
േദവസ ാർ സ തി ക ം അ കാരം എ ി ട ക ം െച . ആ േതാ ം
െകാടിേയറിയാൽ ആറാ ി ൻപായി ഒ ദിവസം അ തി വടിെയ കീേഴാ കര മന
െല ി ് ഇറ ി ജ ം മ ം ഇേ ാ ം പതി ്. ഇറ ിെയ ി ത ി െട
ജ കഴി ാൽ തിട കിഴ ിനിയിൽ എ െ ി വ ി ത ി മാറിനിൽ ം. പി
െ അവിെട അ ർ ന ൾ വ ജാനിേവദ ാദിക ം ദർശന ം മ ം കഴി തിെ
േശഷമാ ് തിരിെ ി ്. ത ി െട ജാനിേവദ ാദികെള ാൾ േദവി ്
സേ ാഷാവഹ ളായി ്അ ർ ന െട നിേവദ ാദികളാെണ ാ ് അവ െട
വിശ ാസം.
ശീേവലിെ ി ് ശാ ി ാരൻ ബലി കളിേ ൽ വിേ ാ േപാ
തി പി ിലായി ാണേ ാ പതി ്. എ ാൽ അ തി വടിേ ിൽ അ ാഴ ീ
േവലി ളള പതി ് േദവിെയ ൻേപ എ ി ക ം ശാ ി ാരൻ അതിെ പി ാെല
നട ക മാ ്. ഇവിെട ഇ െനയായ ് ഇട ാല ാ ്. അതി ് േക ി കാര
ണം താെഴേ ർ :
പെ ാ ഗ ർവൻ തി വ ി ള ് ദീപാരാധന ം ഊരക ് േ ിൽ
അ ാഴ ീേവലി ം ിവേപ ർ വട ാഥേ ിൽ ക ം പതിവായി ദർ
ശനം നട ിവ ി . ഒ ദിവസം ആ ഗ ർ ൻ തി വ ി ള ദീപാരാധന
െതാ തി ് ഊരകെ ിെയേ ാേഴ ം അവിെട അ ാഴ ീേവലി ് എ ി ിരി
തായി ക . തനി പതി ദ ിണ ം നമ ാര െമ ാം വാനാ തി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 503

് ശീേവലി കഴി നടയട േപാെയ ിേലാ എ വിചാരി ് ആ ഗ ർ ൻ എ

ി ് ൻ വിെ ാ േപായ േമ ാ ി ാരെന ത നിർ ി ഭയെ ി. അതി
നാൽ ആ ശാ ി ാരൻ േബാധരഹിതനായി റ േനരം ംഭി നി േപായി. േദവിെയ
എ ി ് അ ൽ െകാ െച തിെ േശഷേമ അേ ഹ ി േബാധം വീ .
േദവി അ ായാൽ ആെര ം ഭയെ ാൻ ഗ ർ ം മ ം വിചാരി ാൽ സാധി
യി േ ാ. അതിനാൽ അ ാലം തൽ അവിെട അ ാഴ ീേവലി ് അ തി വടിെയ
എ ി ് െകാടിമര റ െട വട വശ നിർ ിയതി േശഷം േമ ാ ി ാരൻ
വ വി ട ിയാൽ മതിെയ നി യി . അതിനാൽ ഇേ ാ ം അ കാരം തെ
നട വ .
ഈ ഐതിഹ ംെകാ േദവേയാനികൾേപാ ം പതിവായി വ ് അ തി വടിെയ
വ ി െ മാ േ ാ. അ ന ിേ ാൾ ത മായിരി െ ി
ം ഇവിെട സ തി ായി ം സ ിനായി ം വിദ ായി ം മ ം അേനകമാ കൾ വ ്
ഇേ ാ ം േദവിെയ ഭജി ക ം എ ാവർ ം അഭീ സി ി ാ ക ം െച െ
് എ ാവർ ം അ ഭവസി മായി താ ്.
“േസവി ജനാവലി സതതം ഭാവി െത ാം െകാ -
ീ വിശ ി ക വ ീസമയായ് വിൽ സി ാ പരം
ീ വി ം വലയാലയ ിലമ ം േദവിെ ം പാദ ൾ
വിൽേ ർ നമി ിലാർ ടനി ാവിർഭവി ം ഭം.”
 63
സ ാതി തി നാൾ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ്

െകാ
ഗ ം ഭരി ി
ം 1004-ആമാ
സാമർ
തൽ 1022-ആമാ വെര അനിതരസാധാരണമായ
േ ാ ം നീതിേയാ ം ടി തി വിതാം ർ രാജ ം യഥാേയാ
മഹാ ം സംഗീതസാഹിത സാഗരപാരഗ ം ര ം ധീര ം ശാ ി
ം ഗർഭ ീമാ മായി സ ാതി തി നാൾ മഹാരാജാ തി മന ിെല റി ് േക ി ി
ാ വർ േകരള രാജ ളിെല , പരേദശ ളിൽേ ാ ം അധിക ായിരി യി .
ഈ തി മന െകാ ് അവതാരം െച ളിയ ് 988-ആമാ ് േമടമാസ ിലാ ്.
988-ആമാ ് ബാലരാമവർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് നാ നീ ിയതിേനാ
ടി തി വിതാം ർ മഹാരാജവംശ ിൽ ആൺവഴി രാ ൻമാർ ആ മി ാെതയായി
ീ ക ം ത ിമി ം അ ് െപൺവഴി രാ ൻമാരിൽ ായി ല ി മഹാ
രാ ി അ ാലം തൽ രാജ ം ഭരി ട ക ം ആ മഹാരാ ി 990-ആമാ നാ നീ
ിേ ാ കയാൽ അ ാലം തൽ ത േഹാദരിയായ പാർ തീ മഹാരാ ി നാ വാ
ക ം െച ി ചരി സി മാണേ ാ. അതിനാൽ സ ാതി തി നാൾ മഹാരാജാ ്
തി മന െകാ ് തി വവതാരം െച തെ രാജ ാധിപതിയായി ാ ്. അതിനാലാ
് ആ തി േമനിെയ എ ാവ ം “ഗർഭ ീമാൻ” എ പറ വ ി ്. ഈ തി
മന െകാ ് തി വവതാരം െച തിെ േശഷം േമ റ മഹാരാ ികൾ രാജ ം
ഭരി ി ് ഈ തി മന ിെല ാതിനിധ േ ാ ടി ആയി െവ വിേശ
ഷി പറയണെമ ി േ ാ. 1004-ആമാ ് തി മന ിേല പതിനാ തി വയ ാ ക
ം തി മാട ് കഴി ക ം െച കയാൽ അ ാലം തൽ തി മന െകാ രാജ ഭര
ണം ആരംഭി . ഷ ായം തിക തി ് പതിെന വയ ാകണെമേ അ ാല ്
നിർബ ായി . പതിനാ വയ ായാൽ രാജ ഭരണമാരംഭി ാെമ ായി
ഇവി െ ച ം. കീ ട ം അ െനയായി . ബാലരാമവർ മഹാരാജാ ് തി മന
െകാ ് 73-ആമാ ് രാജ ഭരണമാരംഭി േ ാൾ അവിേട പതിനാ ് വയ മാ േമ
ആയി വേ ാ. അതിനാൽ ി സാമർ ം തേ ട ം ഭരണശ ി ഈ
തി മന െകാ ് പതിനാറാമെ തി വയ ിൽ രാജ ഭരണമാരംഭി ് അ ത ർ ം

504
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 505

അ ത മായ ഒ കാര മ . ഈ തി മന െകാ ി ം നീതി ം കാര ഹണശ

ി ം താൻ നി യി കാര ം അ കാരം തെ നട ണെമ നിർ ആളാ
െണ തിേല ് അവി െ ബാല ിൽ െ അേനകം ാ ായി ്.
യാഗം കഴി ് േസാമയാജി (േചാമാതിരി) ആ വർ ് തി വിതാം ർ മഹാരാജ ം
ബ ിൽ തി ബലി തലായ അടിയ ിര ൾ െകാ ംേതാ ം ഓേരാ പണ ിഴിവീതം
െകാ ക പതി ്. ഈ ദാന ി “കർ ി ാനം” എ ാ ് േപ ് പറ ്വ
്. കിഴിയിൽ ഒ െ ാ പണം വീതമാ ് പതി ്. അ െന കിഴി നാ ം അ ം
അതിലധിക ം പതി േചാമാതിരിമാ ം ചിലേ ാൾ ഉ ാേയ ം. ഒ േചാമാതിരി
മരി ാൽ ആ വിവരം മഹാരാജാ തി മന ിെല അ ൽ ആദ ം െച റിയി േചാ
മാതിരി മരി േചാമാതിരി പതി കിഴി ടി േപരിൽ തി െകാ ം. എ ാൽ
വിവരം തി മന റിയി ് േചാമാതിരി തെ േവണെമ നിർബ മി . േചാമാതി
രി െട ഇ വരിൽ ആെര ി മായാൽ മതി. തി ാെകെ ്, “ഇ ഇ െ
ഇ േചാമാതിരി മരി േപായി. അേ ഹ ിെ േപരി താനം എെ ഇ െ ഇ
േചാമാതിരി െട േപരിൽ പതി ത തി ് ക ന ാകണം” എ ാ ് പറേയ ്.
ഇ െന പറ തി ് “വീഴിലം പറ ക” എ ാ ് പറ വ ്. വീഴി ം പറ
തി ് തി മന ിെല സ ിധിയിൽ െച തി ് സമയം േനാേ ാ. ഏ സമയ ം
െച പറയാെമ ാ ് െവ ്. പ ിയറയിൽ പ ി ് ായി ിട സമയ
വാതിൽ ിവിളി ണർ ി റ തി ം വിേരാധമി .
ഒരി ൽ ഒ േചാമാതിരി മരി ി വീഴി ം പറയാനായി േവെറ ര ി േചാ
മാതിരി െട ഇ ളിൽനി ര ന തിരിമാർ റെ . ര േപ ം ഒേര സമയ
തെ ക ടെ വെ ി. ര േപ ം ഉടെന ര വ ളിലായി യറി ഒ മി
റെ . അ ാല ളിൽ ക ട ടവിൽ സദാ വ മായി വ ാ ായിരി ക
പതിവാ ്. ഈ ന തിരിമാർ കയറിയ വ ളിെല ഊ കാർ സമർ ാ ം പരി
506 63. സ ാതി തി നാൾ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ്

ചയ വ മായ നായ ാരായി . ര ന തിരിമാ ം അവരവ െട വ ാേരാ

ൻ ി തി വന രെ ി ാൽ പതി ലി ടാെത വിേശഷാൽ ചില സ ാ
ന ം മ ം െകാ േ ാെമ ് പറ ് അവെര ാ ാഹി ി . അതിനാൽ വളെര
വാശിേയാ ടി ര വ ാ ം ഊ ി ട ി. ക കിട വ ത ാസം ടാെത ര വ
ം ഒ േപാെല നി . അ െന േപായി ര വ ം ഒ മി തി വന ര
കൽ ാല ടവിൽെ . ഉടെന ഒ ന തിരി കര ചാടി മേ വ ിെ തല
ൽ പിടി ് ഒ ത െകാ ംവ ് ഓടി. അ നാ വാണി ് ഉ ാതി തി നാൾ
പാർ തീഭായി മഹാറാണി തി മന െകാ ായി . ഓടിേ ായ ന തിരി െകാ ാര
ിനക ് കട തി ാെകെ വിവരം തി മന റിയി ി ് ളി ാൻ േപായി.
പിടി ത െ വ ിലി ി ന തിരി വീ ം വ മ ി കര ിറ ി ഓടി
െകാ ാര ിെല ിയേ ാേഴ ം േ ഓടിയ ന തിരി വീഴി ം പറ ക കഴി എ
റി കയാൽ അേ ഹ ി ഏ ം വിഷാദ ം ഇ ാഭംഗ ായി എ ് വിേശഷി
പറയണെമ ി േ ാ. അേ ഹം ാതഃ ാന ം ജപ ം നമ ാര ം േതവാര ം മ ം
പതി ഒ വിശി നായി . അവെയ ാം ട ി വളെര ക െ ് തി വന രം
വെര െച ി കാര ം ഫലി ാെതേപായതിൽ അേ ഹ ി ് വളെര വ സന ായ ്
അ തമ േ ാ. തി വന ര ് എ ിയേ ാൾ െ േനരം നാല നാഴിക ലർ
ി . കാര ം െത ിേ ായതി ായതിലധികം വിഷാദം അേ ഹ ി ് യഥാകാലം
ളി ം േതവാര ം കഴി ാൻ സാധി ാ െകാ ായി . “വിചാരി വ കാര ം
ജ മായി, ളി തലായതി േനര ം െത ി. ഇനിെയ ി ം േവഗ ിൽ ളി നിത
കർ െമ ി ം കഴി ാം. േതവാര ി ം ൈവശ ി ം മ ം േവ ം ംമ ം
ഇവിെട ി ാൻ മാർ മി േ ാ. അ െകാ ് അെതാെ ഊർ ം തെ എ ി െന
വിചാരി വിഷാദി െകാ ് ആ ന തിരി ം ളി ാനായി റെ . ആ സമയം സമ
ായ ാരായ അെ ബാല ാേരാ ടി കളി െകാ ് ന െട സ ാതി തി നാൾ തി
മന െകാ ് െകാ ാര ിെ ്എ ി നി ി . ഓടിയതിനാൽ ീണി ം
തളർ ം വിയർെ ാലി ം വിഷാദഭാവേ ാ ടി ം േപാ ആ ന തിരിെയ ി
് തി മന െകാ ് ന തിരിെയ വിളി ് അ ൽ വ ീ ്, “അ ് എ ാ ് ഇ
ീണി ിരി ്? ഖം ക ി ് എേ ാ വ തായ ഒ വിഷാദം മന ി േപാെല
േതാ വേ ാ. അതിെ കാരണം പറ . എ ായാ ം സമാധാന ാ ാം, ഒ ം വി
ഷാദിേ ാ” എ ക ി . തി മന ിേല ് അ ് ഏകേദശം എ തി വയ മാ േമ
ായ ായി . തേ ാ ് ഇ കാരം സമാധാനം പറ ഈ ബാലൻ ആരാെണ
ന തിരി ന േപാെല മന ിലായിെ ി ം ഏ ം േതജസ ി ം ആജാ ബാ മായ
ഈ മാരൻ േകവലം നി ാരനെ ം ഒ സമയം രാജ മാരൻ തെ ആയിരി ാെമ ം
അേ ഹം ഊഹി ാെതയി ി . “േകവലം നി ാരനായ ഒ െചറിയ ിയിൽനി ്
ഇ കാര സാ നവാ ക ാവാനിടയി േ ാ” എ വിചാരി ് അേ ഹം പരമാർ
െമ ാം തി മന റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ്, “ആെ , ളി ം േതവാര ം മ ം
കഴിയെ . കാര ി ് എെ ി ം സമാധാന ാ ം” എ ക ി ന തിരിെയ അയ
. അേ ഹ ിെ ളി കഴി േ ാേഴ ം േതവാര ി േവ െത ാം ക ന കാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 507

രം ഒ ി ർ കടവിൽ ഹാജരാ ിെ ാ . േതവാരം കഴി േ ാൾ മെ ാ പ ർ

െച ് “ഊണിെന ാം കാലമായിരി . െകാ ാര ിേല വരാം” എ പറ . ഉട
െന ന തിരി െകാ ാര ിൽ െച ക ം െവടി ായി ഭ ണം കഴി ക ം െച . ഇ ം
കഴി േ ാൾ തെ സമാധാനെ ി ളി ാൻ പറ യ ് സ ാതി തി നാൾ
മഹാരാജ മാരൻ തെ യാെണ ് അേ ഹം തീർ െ ി. തി േമനിെയ ന തിരി
് ക ി ി ായി െവ ി ം ധാരാളമായി േക ി ായി .
ന തിരിെയ ളി ാൻ ക ി യ ഉടെന തി മന െകാ ് “ഇ ് ഇ െ േ ാമാ
തിരി മരി േപാ ക ം ഇ ഇ െ ന തിരി വ നേ ാ വീഴി ം പറ ക ം െച
ിരി െകാ മരി േപായ േചാമാതിരി െട േപരി താനം വീഴി ം പറ ന തി
രി െട ഇ േചാമാതിരി െട േപരിൽ പതി െകാ െകാ ണം” എ ക ി
പകടശാലയിേല ് എ തിയയ ി . അ പകടശാലയിൽ എ ിയേ ാേഴ ം മഹാരാ
ി തി മന ിെല ക ന കാരം താനം േപ മാറി തി ക കഴി ി . അതി
നാൽ പകടശാലയി ഉേദ ാഗ ാർ വ ാെത ഴ ിവശായി. മഹാരാജാ ത മന
ിെല ക ന കാരം െച ാെത ഇരി ാേമാ? മഹാരാ ി തി മന ിെല ക ന കാരം
െച തിെന േഭദെ ാേമാ? ര ം വ ാെത അവർ വിഷമി . ഒ ം അവർ ഈ വിവരം
മഹാരാ ി തി മന ിെല അ ൽ അറിയി . മഹാരാ ി തി മന െകാ ് മഹാ
രാജാ ് തി േമനിെയ വിളി വ ി, “അ ൻ (തി വിതാം ർ മഹാരാജ ംബ ിൽ
ായം ടിയവർ റ വെര “അ ൻ” എ പറ സാധാരണമാ ്. ഇവിെട അ ൻ
എ ൻഎ ം െ ം ഓമന എ ം മ ം പറ േപാെല വാൽസല
ചകമായ ഒേരാമനേ രായി ാ ് വ ിരി ് ) ഇ െനെയാെ ട െത ാ ്?
ആദ ം വീഴി ം പറ ന തിരി െട ഇ േചാമാതിരി െട േപരിലാ ് താനം
പതി െകാ ാൻ ഞാൻച ം െക ിയ ്. അ ് േഭദെ ് ന ായമ ” എ ക ി .
അതി മ പടിയായി മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് “ഇേ ാൾ നാ വാ ് അ യാക
യാൽ അ െട ക ന കാരം കാര െളാെ നടേ താ ്. അതി സംശയമി .
എ ാൽ “ ലേശഖരെ മാൾ” എ ാനം എനി ിേ ? എെ അ ൽവ
വീഴി ം പറ ആെള ഇ ാഭംഗേ ാ ടി മട ിയയ ്ഈ ാനേ
ം ന ായ മാേണാ? അ െനയാെണ ് അ ക ി പ ം എനി നിർബ മി .
അ ക ി ച ം െക ിയ േപാെല നട െ . എെ ആ െയ ഞാൻ പിൻവലിേ
ാം. പേ അ െന െച ന ായ ം ഈ ാനേ േയാഗ മാെണ ് അ
ക ി ണം. അ ാെത ഞാൻ സ തി യി ” എ ക ി . ഇ േക േ ാൾ മഹാരാ
ി ശരിയായ മ പടി ഒ ം േതാ ാെത ഴ ി. ഒ ം “ഇനി എ െനയാ ് േവ
െത ് അ ൻ തെ നി യി ണം. അ ൻ നി യി െത ാം എനി ് സ ത
മാ ് ” എ ക ി . ഉടെന മഹാരാജാ തി മന െകാ ്, “അ സ തമാെണ ിൽ
ഇേ ാൾ ഇവിെട ന ായ ം ര േപർ ം മാന മായി ് ഞാൻ നി യി ാം. ഇേ ാൾ
ഒ േചാമാതിരി െട േപരി താനമാ ് ഒഴി വ ിരി ്. അതി ര േപർ
വ വീഴി ം പറ ക ം െച . ന ൾ ര േപ ം പര രം അറിയാെത ര േപർ ം
പതി െകാ ാൻ ച ംെക ക ം െച . അതിനാൽ ഈ താനം ഒ പ തിവീതം ര
508 63. സ ാതി തി നാൾ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ്

േചാമാതിരിമാ െട േപരി ം തൽ ാലം പതി െകാ ക ം ഈ േചാമാതിരിമാർ ഒരാൾ

മരി േ ാൾ ജീവി ിരി േചാമാതിരി െട േപരിൽ വനാ ിെ ാ ക ം െച
താ ് െമ ് എനി േതാ . പിെ അ ക ി േപാെല” എ ക ി
. അ േക േ ാൾ ഇ ന ന ായമാെണ മഹാരാ ി ം േതാ കയാൽ അ െന
ച ം െക ക ം അ ാര ം അ െന അവസാനി ക ം െച .
സ ാതി തി നാൾ തി മന ിെല ബാല കഥകൾ ഇ െന വളെര ്. ഈ ഒ സംഗ
തിെകാ തെ അവി െച ിൽ െ ന ായ ം നീതിമാ ം താെനാ നി
യി ാൽ അ ് അ കാരം നട ണെമ നിർ ആ മായി എ മാ
േ ാ. അതിനാൽ ആ ഭാഗം അധികം വി രി ി .
വീഴി ം പറ തിെ ച െമാെ ഇേ ാൾ വളെര േഭദെ ി ്. ഇേ ാൾ യേഥ ം
ഏ സമയ ം തി ാെകെ വീഴി ം പറയാ ം മ ം പാടി . അെതാെ േഭദെ
ീ വളെര ാലമായി. ഇേ ാൾ വീഴി ം പറ ് െകാ ാര ിൽെ തവണ ാ
െട അ ൽ മതിെയ ാ ് ച ം. അവർ സമയം േപാെല തി മന റിയി െകാ ം.
ഈ തി മന െകാ ് നരസിംഹാംശസം തനാെണ ാ ് അ ാല ് എ ാവ ം
പറ ക ം വിശ സി ക ം െച ി ്. അവി േനെര േനാ ിയാൽ ഭയെ ടാ
വരായി അ ാല ് ആ ംതെ ഉ ായി ി . തി മന െകാ ് ആ െട ം േനെര
േനാ ി സംസാരി ാറി . സംഭാഷണ െള ാം നില േനാ ിെ ാ ാ ് പതി ്.
തി മന െകാ സിംഹാസനാേരാഹണം െച തിെ േശഷം റ കാലം കഴി
േ ാൾ ി ീ ഗവർെമ ിെ തിനിധി ം ഈ ി ാക നി ാരിൽ ധാന മായ
ഒ േറാപ ൻ തി േമനിെയ ാ തിനായി തി വന ര വ ി . ി ീ
ഗവർേ ം തി വതാം ർ മഹാരാജാ മായി ഉട ടിയിൽ ചില േഭദഗതികൾ വ
തിെന റി ് ആേലാചി ാനായി ാ ് സാ വ ി ്. മഹാരാജാവി രാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 509

ജാധികാര ളിൽ ചില റ ക ംക ിൽ സ ൽ ം ക ം െചയണെമ ായി

സായി ിെ ഉേ ശ ം. മഹാരാജാവി ായം െച മാകയാൽ ആ ഉേ ശ ം നി യാസം
സാധി ാെമ ം അയാൾ വിചാരി ി . സാ തി വന ര െച ി ് അയാൾ
ഖമായി താമസി തി േവ െത ാം കൽപന കാരം ച ംെക ിെ ാ .
എ ി ം ത ിൽ ാ തി വളെര ദിവസം കഴി ിേ ദിവസ ം സമയ ം കൽപി
വദി . കൽപി വദി ദിവസം നി ിതസമയ സാ ടികാ നി യി
ി ലെ ി. തി മന െകാ ് അതി തെ അവിെട എ ീ ാ
യി . സാ െച ഉടെന തി മന െകാ സബ മാനം ആസനസത്കാരം െച ്
ഇ ിയതിെ േശഷം അവി ംഇ ് ശല ം െച . സാ മ പടി പറയാനായി
ഭാവി സമയം തി മന െകാ റ സാ ിെ േനെര ഒ േനാ ി. തത്
ണം സാ േബാധരഹിതനായി നില ് വീ . “ഇ ാെള എ റ െകാ േപാക
െ ” എ ക ിചി തി മന െകാ െകാ ാര ിേലെ ി. ഉടെന നാ ഭട ാർ
വ ് സാ ിെനെയ ് അയാൾ താമസ ി നി യി ി ലേ െകാ
േപായി. അവിെട െച ി ം വളെരേനരം കഴി തിെ േശഷമാ ് സാ ി ് േബാധം വീ
ണ ്. “ഈ മഹാരാജാവിെ കാല താൻ വിചാരി വ കാര െമാ ം സാധി യി ”
എ നി യി ് സാ ് അ തെ തി വന ര നി മട ിേ ാ ക ം െച .
ഒരാ ിൽ മീനമാസ ിൽ പ നാഭസ ാമിേ ിൽ ഉ വ ി ് ആറാ കഴി
കടൽ രയിൽനി തിരിെയ എ ളളി സമയം അ ാരിെക ി അക ടിയാ ി
െകാ േപായി മേദാൻമ നായ ഒ െകാ നാന പിണ ി ആൾ ിേല ്
ഓടി. വാദ ാ ം അക ടി ാ ം ദീപയ ി(തീെവ ി) ാ ംമ ം ാണഭീതിേയാ ടി
നാ വഴി ം ഓടിേ ായി. പ നാഭസ ാമിെയ എ ി ി തിെ ിൽ പ ിവാ
ം പരിച ം ധരി ് അക ടിയായി നി ി തി മന െകാ മാ ം ഇളകാെത ആ
നിലയിൽ െ സൈധര ം നി . ജന െള ാം ഒഴിേ ാടി ഴി േ ാൾ ആന തി
മന ിെല േനെര പാ ്. ആന ാരൻ േ തെ ഓടിെയാളി ി തിനാൽ
ആന സ ാത ം സി ി ി . ആന േനെര പാ വ ് ക ി ം അവിേട
യാെതാ സ ായി ി . ിൈ െകാ ് എ ി ിടി വാൻ ത വ ം അ
േ ാൾ തി മന െകാ ് കൾ റ ് ആന െട േനെര ഒ േനാ ി. ആന
ഉടെന അത ി ദീനസ രേ ാ ടി തി ിൽ െകാ ി. ആന െട െകാ
കൾ വ ം നില താ . ഉടെന ആന ാരൻ അവിെടെയ ി, ആനെയ എ േ ൽ ി
വില ി െകാ േപായി. ആന േപടി വിറ െകാ ാ ് ആന ാരൻമാ െട െട
േ ായ ്. പിെ ആന തി മന ിെല ശ ം േക ാൽേ ാ ം ന മായി . ഇ കാര
തി മന െകാ ് നരസിംഹാംശസം തനാെണ ് ജന ൾ വിശ സി ി തിൽ
അ തമി േ ാ.
തി മന ിെല നാമം േക ാൽ െ േപടി ാ വരായി അ ാല ് ആ ാ
യി ി . എ ാൽ അ മമായി അവി ് ആെര ം ശി ി ക ം ഉപ വി ക ം
െച ി ി . വാ വ ിൽ അവി ് ഏ ം ദയാ വായി . അവി ് ര ി
ഒ ംതെ െച ി ി . എ ാൽ എ വലിയ ആളായാ ം ം െച ാൽ അവി ്
510 63. സ ാതി തി നാൾ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ്

റ ശി ി ാെതയിരി ാറി . ാ െട േപരിൽ അവിേട ് േലശ ം ദാ ിണ

ായി ി . രാജ നീതി നട ണെമ ം താൻ ഒ നി യി ാൽ അ ് അ കാ
രംതെ നട ണെമ ം അവിേട വളെര നിർ ായി . ഒ ദിവസം േകാവി
െല സമയ െട ായി സർ ാധികാര ാേരാ ് “നാെള ഒ ലവാഴ
ിറ നട ണം” എ കൽപി . ലവാഴ ിറ ി ് ആയിര ിൽ റയാെത ലവാഴ
േവ താകയാൽ സർവാധികാര ാരൻ “നാെള നട കാര ം അസാധ മാ ്. നാ
ദിവസെ ഇട കൽപി വദി ണം” എ തി മന റിയി . ഉടെന അവി ് “ചിറ
നാെള െ േവണം. എ ാം പഴ ല ആയിരി ക ം േവണം” എ ക ി . പിെ ം
കൽപന വിേരാധമായി തി മന റിയി ാൽ ശി ാ െമ ് അറിയാമായി
െകാ ് സർ ാധികാര ാർ “കൽപനേപാെല നട ിെ ാ ാം” എ തീ മന റി
യി . പിേ ദിവസം ൈവ േ രം തി മന െകാ ് പ നാഭസ ാമി ദർശന ിനായി
മതിലക ് എ ളളിയ സമയം അവിെടെയ ാം പഴ ല വാഴെകാ ് അല രി ി .
ചിറ േകമമാ ം ഭംഗിയാ ം നട ക ം അവി സേ ാഷി സർ ാധികാര ാർ
ചില സ ാന ൾ കൽപി െകാ ക ം െച . സർ ാധികാര ാർ പല ദി കളിേല
് ആ കെള ഓടി ് അസംഖ ം പ ട ം ല വാഴക ം വ ി, കായെയ ാമ
കള ് അവ െട ാന പ ട ിേ ാർ ാ ് പഴ ലവാഴക ാ ി ്.
അവിടെ അഭി ായ ം അ തെ യായി . ിമാനായ സർ ാധികാര ാർ അത
റി വർ ി തിനാലാ ് തി മന ിൽ സേ ാഷ ാ ക ം കൽ ി സ ാനം
െകാ ക ം െച ്. തി മന ിേല ് സേ ാഷം േതാ ിയാൽ ഉടെന എെ ി ം
കൽ ി സ ാനം െകാ ക പതിവാ ്. ഒരി ൽ തി വന ര പ നാഭസ ാമി
േ ിൽ ഉ വകാല ് ഒ ദിവസം ശീേവലിെ ി ി സമയം മഹാരാജാ
തി മന െകാ ീപ നാഭസ ാമിെയ ഉേ ശി ് തെ അ ൽ നി ി േസവ
ക ം വിദ ാ ം മഹാകവി മായി കിളിമാ ർ െച ിേ ായി രാനവർകേളാ ്:
“ശിബികായാം വിഭാേത ഷഃ
ീമാനം േഹ ണഃ”
എെ ാ േശാക ിെ ർവാർ ം തത് ണ ാ ി കൽ ി ക ം ഉടെന േകായി
രാനവർകൾ ഉ രാർ മായി,
“കനകാ ിസമാ ട
ഘനകാ ിം വിഡംബയൻ”
എ ാ ിെ ാ ക ം ശീേവലി കഴി െകാ ാര ിെല ിയ ഉടെന തി മന
െകാ േകായി രാ ് ആയിരം പാ വില ൈവര കൾ വ ഒ േജാടി ക
ം ഇ കാരംതെ ഒരാറാ ദിവസം പ നാഭസ ാമിെയ ശം ഖേ ് (പടി ാെറ
സ തീരേ ്) എ ി സമയം അക ടിയായി എ െ ിയി തി മന
െകാ വഴി െട ര ഭാഗ േമടകളിൽ രിമാരായ ീക െട ഖ ൾ ക ി ്
“രാകാശശാ കലിതായതാമാലിേകവ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 511

ാംഗനാവദനപം ിരിഹാവഭാതി”
എെ ാ േ ാക ിെ ർ ാർ ം തത് ണ ാ ി ൽ ി ക ം അതിെ ഉ
രാർ മായി േകായി രാനവർകൾ ഉടെന
“കി ്വ പ ജധിയാ മ പാവലീവ രാ മാപതതി
കാമിജനാ ിപം ിഃ”
എ ാ ിെ ാ ക ം തി മന െകാ ് സേ ാഷി ് അതിേല ് േകായി രാന
വർകൾ ് ഒര േ ാടൻ വീര ംഖല ം കൽ ി സ ാനി ് എ ് സി മാണ
േ ാ.
ഇ െന അവി ് ഓേരാ സ ർഭ ളിൽ ഓേരാ കാരണ ളാൽ പലർ ം അേനകം
സ ാന ൾ കൽപി െകാ ി ്. തി മന െകാ ് വലിയ വിദ ാ ം മഹാകവി മാ
യി തിനാൽ സം തവിദ ാൻമാ ം സംഗീതവിദ ാൻമാ ം മ മായ േയാഗ ൻമാർ തി
ദിനെമ േപാെല അവി െ ഖം കാണി തിനായി രേദശ ളിൽനി തി വന
ര വ െകാ ി . അവെരെയ ാം തി മന െകാ ് യഥാേയാഗ ം സൽ രി
ക ം െച ി . തി മന െകാ ് സംഗീത ി ം സാഹിത ി ം ഒ േപാെല പാ
ിത ആളായി തിനാൽ വ വെര ാം ഒ വിധം ല ാവനത ഖൻമാരായി ാ
് മട ിേ ാ ക പതി ്. താർ ികൻമാ ം ൈവയാകരണൻമാ ം ആല ാരികൻമാ ം
മ മായി പരേദശ ളിൽനി വ വിദ ാൻമാേരാ തി മന െകാ ് കൽ ി രേ ാ
േ ാ േചാദ ൾ േചാദി േ ാേഴ ം അവർ േതാൽ ക പതിവാ ്. അ കാരം തെ
സംഗീതവിദ ാൻമാർ വ ാ ം അവരിൽ പാ കാെരെകാ പാടി ക ം വീണവായന ാ
െരെ ാ വീണ വായി ി ക ം കൽ ി േക ി സസേ ാഷം അവെര വളെര ശാഘി
ചിലെതാെ കൽ ി ക ം ഒ ം തി മന െകാ സ ൽപം പാ കേയാ വീണവാ
യി കേയാ െച ക ം പതിവാ ്. തി മന ിെല പാേ ാ വീണവായനേയാ േകൾ
വിദ ാൻമാെര ാം അ തപരവശൻമാ ം ല ാവിഹ ലൻമാ മായി ീ ം. ഈ ഗ ർ
െ ിൽ വ ത െട അ തെയ കടി ി ് േഭാഷത മായിെയ ം “ഇവിെട
നി സ ാനെമാ ം കി ണെമ ി , വ വിധ ം േപായി ിഴ ാൽ മതി” എ ം അവർ
വിചാരി ക ം െച മായി . എ ി ം തി മന െകാ ് എ ാവർ ം യഥാേയാഗ ം
സ ാന ൾ കൽ ി െകാ ാ ്.
തി മന ിേല ് മലയാള ിെല േപാെല സം തം, തമി ്, ഹി ാനി, െത
് തലായി അേനകം ഭാഷകളിൽ അപാരമായ പാ ത ായി . അവയിെല ാം
ക ി പാ ക ം മ മായി കവിതക ാ ീ ്. അവയിൽ ധാന ൾ ഉ വവർ
നം, മണി വാളബ ം മണി വാളപദ ം, സം ത ിൽ അജാമിേളാപാഖ ാനം,
േചേലാപാഖ ാനം എ ിവ മാ ്. ഇവ ടാെത അേനകം പദ ം വർ ം കീർ
ന ം മ ം കൽ ി ാ ീ ്. കൽ ി ാ ീ കീർ ന ം പദ ം
വർ ം മ ം േകരള ി ം പരേദശ ളി സംഗീതവിദ ാൻമാർ ഇേ ാ ം പഠി
ക ം പാ ക ം െച വ ്.
512 63. സ ാതി തി നാൾ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ്

തി മന െകാ ് ‘സ ായ സി ി’ യായ ഒ മഹാരാജാ തെ യായി . സകല

കാര ം സ യേമവ ആേലാചി തീർ െച ത ാെത അേന ാപേദശ കാരം അവി
യാെതാ ം ക ി െച ി ി . രാജ കാര െള ാം അവി തെ യാ ് അേന
ഷി ക ം നട ക ം െച ി ്. കൽ ന കാരമ ാെത ഒ കാര ം അ ാല
രാജ നട ി ി . ദിവാൻജി തലായ ഉേദ ാഗ ൻമാർ തി മന ിെല കൽ ന
കാരം കാര ൾ ച ംെക ി നട ക മാ േമ അ ാല െച ി . അ െ
ദിവാൻജി ഒരി ൽ ഒ മാസെ അവധി കി ിയാൽെ ാ ാെമ തി മന ിെല അ
ൽ അേപ ി ക ം അേപ കാരം കൽ ി വദി ക ം െച . ദിവാൻജി േജാ
ലി വി േപാ തി നി യി ദിവസം തി ാെകെ ഖം കാണി ക ം “പക
രം കൽ ി ് നിയമി ് പഴ ം പരിചയ വരിൽ ആെരെയ ി ം േവണം. അെ
ിൽ കാര ൾ ഴ ം േനരിേ ം” എ തി മന റിയി ക ം അ കാരം ഒ
ത െന വിളി ് “ഹ ർ കേ രി അടി വാരി പഴകിേ ി ഒ െല ദിവാൻജി
കേ രിയിൽ പതിവായി ിരി കേസരയിൽ വേ ണം. ദിവാൻജി തിരി വ ി ാ
െത അ ് അവിെട നി ് എ മാ ക മ ് ” എ കൽ ി . ആ ത ൻ അ കാരം
െച . ദിവാൻജി പകരം േജാലി േനാ തി ് ആെര ം ക ി നിയമി മി . ഒ
മാസം കഴി ദിവാൻജി തിരി വ േജാലിയിൽ േവശി തിനായി കേ രിയിൽ
െച േ ാൾ താൻ പതിവായി ിരി കേസരയിൽ ഒ ലിരി ് ക ് അതവിെട
െകാ െച െവ താരാെണ ് േചാദി േദഷ െ . അേ ാൾ ഒ ശിപായി കൽ ന
കാരമാ ് അ െന െച െത ് േബാധി ി ക ം ് അവിെടനി ് എ മാ ക ം
െച . ദിവാൻജി ല ി ാെതയി ഒ മാസ ിനിട രാജകാര ളിൽ യാെതാ
ഴ ം ടാെത എ ാം ശരിയായി നട ി എ റി േ ാൾ ദിവാൻജി എെ ാരാ
െള േപരി മാ മായി ാ ് കൽ ി നിയമി ി ളളെത ം രാജ കാര െള ാം തി മ
ന ിെല ശ ിെകാ ാ ് നട േപാ െത ം തെ അറിയി ാനായി ാ ് ക ി ്
ഇ കാരം െച ി െത ിമാനായ ദിവാൻജി മന ിലാ കയാൽ പിെ അതിെന
റി ് ഒ ം പറ മി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 513

ഈ തി മന െകാ ധാനമായി കൽ ി െച ി സംഗതികൾ, തി വന

ര ് ഇദം ഥമമായി ഒരിം ീ ് പ ി ട ം ന ബം ാ ം ാപി ക ം ഇേ ാ ം
“ ൻമാളിക” എ തെ പറ വ െക ിടം പണിയി ക ം രഥ ാ ി രഥ
ിെല ട ക ം ഹ ർകേ രി ം മ ം െകാ നി മാ ി തി വന ര
ാ ക ം ജന ൾ ഹ ം ർ ഹ മായി ചില നി തികൾ നിർ ക
ം സർേ ട ി ക ം മ മാ ്. ഈ തി മന െകാ ് ധാർ ിക ം ദാനശീല ം
അേനകം ദാനധർ ൾ െച ി ആ മായി . അവി സിംഹാസനാേരാഹണം
െച തായ 1004-ആമാ തെ ലാ ഷദാന ം 1009-ആമാ പ ഗർഭദാന ം ക ി
നട ി. ഇ കാരെമ ാം ണവാ ം അമാ ഷ ഭാവ മായി ആ മഹാരാജാ തി
മന െകാ ് 34-ആമെ തി വയ ിൽ 1022-ആമാ ധ മാസ ിൽ നിത ാന
ദമായ പ നാഭ സാ ജ െ ാപി ക ം െച .
 64
പിലാമേ ാൾ ്

പി ലമേ ാൾ ിെ ഇ ം ി ീ മലബാറിൽ വ വനാ താ

േ ാൾ അംശ ിൽ പിലാമേ ാൾ േദശ ാ ്. ഈ ഇ
രിരി ാ ് ത രാെ ഇ ാ ം േത ക ൈവദ ാ ം ൈവദ വിഷയ ിൽ അതിവിദ
ിൽ പിലമ
ാർ പ ് സാ

ാ ം സി ാ മായി .ആ ിതി ഇേ ാ ം വലിയ വ ത ാസെമാ ം വ ി

ി .
പെ ാരി ൽ (അ ് നാ വാണി ) തി വിതാം ർ മഹാരാജാ ് തി മന ിേല
് അതികഠിനമായ ഒ ശീലാ (വയ ിൽ േവദന) ഉ ാ ക ം തി വിതാം റി ം െകാ
ിയി ം മ സി ാരായ സകല ൈവദ ാ ം പഠി പണി എ ാം േനാ ീ ം
അ േഭദമാകാെതയിരി ക ം െച കയാൽ ഒ ം പിലാമേ ാൾ ിെന വ ണ
െമ നി യി ് അേ ാ ാളയ . ായി പിലമേ ാൾ ാെര റി
േകൾവി നിമി മാ ് അേ ാ ാളയ ്. എ ാൽ അ ാല ് അവിെട ായ ർ ി
വ വേരാ ൈവദ വിദ അഭ സി വേരാ ആയ ഷ ാർ ആ ംതെ ഉ ായി ി .
ഏകേദശം പതി ാ വയ മാ ം ായമായ ഒ ഉ ി മാ േമ അവിെട ഉ ായി
. ഉപനയന ം സമാവർ ന ം കഴി ി െവ ി ം ൈവദ വിഷയകമായി യാ
െതാ ം അവി പഠി ി ി . മഹാരാജാ തി മന ിെല ആ കൾ െച വിവരം
പറ േ ാൾ അവി ് അത ം വിഷ നായി ീർ . “എെ ർവ ാർ മഹാേയാ
ഗ ാ ം വലിയ ൈവദ ാ ം ൈവദ വിഷയമായി പല അ തകർ ൾ െച ി വ
ം സി ാ മായി തിനാലാണേ ാ മഹാരാജാ ് ക ി ് ഇവിെട ആളയ ാനിടയാ
യ ്. ക ം! ഈശ രാ! ഞാനി െനയായിേ ായേ ാ. എെ അ ൻ എനി ബാല മാ
യി േ ാൾതെ മരി േപായതിനാലാണേ ാ എനി ് ഒ ം പഠി ാനിടയാകാ
്. തി വിതാം റിൽ േപായി മഹാരാജാവിെ ഖേ േഭദമാ ിെയ ിൽ എനി
വളെര യ ം യശ ം ബ മതി ം ലഭി മായി . ഒ ം പഠി ി ി ാ ഞാൻ വി
ചാരി ാൽ അ സാധ മ േ ാ. ഈശ രാ! ഇേ ാൾ ഞാൻ ഇവിെട എ ാ ് െചേ ്

514
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 515

? എനിെ ാ അറി െട പറ ാൽ ഈ ംബേ ടി റി ിലായി ീ

മേ ാ” എ ി െന വിചാരി ് അവി ് ഏ ം വിഷാദേ ാ ടി അക ് െച
തെ അ െയ വിളി വിവരെമ ാം പറ . അേ ാൾ ആ അ ർ നം, “ഉ ി ഒ ം
വിഷാദിേ ാ, ന െട പരൈദവമായ പരേമശ രെന ഭ ി ർവം പ ദിവസം ഭജി
ക. അേ ഹം എെ ി ം നി ി ാ ി ം. ഭജനം കഴി ി െച ാെമ ്
പറ ് മഹാരാജാവിെ ആ കെള അയ ക” എ പറ . അ കാരംതെ ഉ ി ്
റ വ മഹാരാജാവിെ ആ കേളാ ്, “എനി ് ഇേ ാൾ അ ല ിൽ ഭജനമാ ്.
അതിനി പ ദിവസം ടി ്. അ കഴി ാെത വരാൻ എനി നി ിയി .
നി ൾ േപായി ഭജനം കഴി േ ാേഴ ം വ ക. പിെ ന ് ഒ മി േപാകാം” എ
പറ . അ േക രാജ ഷ ാർ, “പ ദിവസം കഴി ാൽ മതിയേ ാ. അ
ം ദിവസംെകാ ് േപായിവരാൻ സാധി യി . സ ം താമസി ാ ം ഒ മി ് െകാ ്
െച ണെമ ാ ് ക ന. അതിനാൽ ഭജനം കഴി വെര ഞ ൾ ഇവിെട താമസി
െകാ ാം” എ പറ . “എ ാൽ അ െനതെ ” എ ് ഉ ി ം സ തി ക ം
അവി അ തെ ഭജനം ആരംഭി ക ം െച . ഭജനം അത ം ഭ ിേയാ ം വലിയ
നി േയാ ം ടിയായി . ഭജനം ട ിയതിെ പതിെനാ ാം ദിവസം രാ ിയിൽ
ഉ ി ് അ ല ിൽ ിട റ ിയ സമയം ഒ ാ ണൻ തെ അ ൽവ ്
“േഹ! അ ് ഒ ം വ സനിേ ാ. അ ് തി വിതാം റിൽെ ്, ഇതാ, ഈ മ
േനരം കാ െവ ിൽ കല ി മഹാരാജാവി െകാ ണം. ഇ െകാ ന ഖമാ
ം. മഹാരാജാ ് എെ ി ം ത ാൽ ഒ ം വാ ്. “എനി ് ഇെതാ ം േവ ാ”
എ പറയണം. അേ ാൾ “പിെ എ ാ ് േവ ്?” എ മഹാരാജ േചാദി ം.
ഉടെന അ ് “താ പർ ീനദിയിൽ ധന രി െട വി ഹം കിട ്. അ ് അവിെട
നി ് എ ി ് എെ പരേദവതയായ ശിവെ ഇട വശ ് ആ അ ല ിൽ െ
തി കഴി ി തരണം. ഇതാ ് എനി ് േവ ്. ബിംബം ിെയ ാ ആ
കൾ താ ാപർ ീതീര െച േ ാൾ, അ കിട ലം കാണി െകാ തി ം
തി കഴി തി ആൾ അവിെട വ ം. ആൾ പറ ല നി ബിംബ
െമ ി ് ആ ആെളെ ാ തി കഴി ിചാൽ മതി” എ പറയണം. “ഇ ് എ
െന അറി ?” എ മഹാരാജ േചാദി ാൽ ഈ പരമാർ െമാ ം പറയ ്. “ഞാൻ
ഇ െന േക ി ് ” എ മാ േമ പറയാ . മഹാരാജാ ് ബിംബം എ ി ് തി കഴി
ിചാൽ ിെ ഇേ ാൾ ശിവെന എ േപാെലതെ ധന രിെയ ം പരേദവതയായി
വിചാരി ് േസവി െകാ ണം. ജാനിേവദ ാദികൾ ര ല ം യാെതാ വ ത ാ
സ ം ടാെത ഭ ി ർ ം ഒ േപാെല നട ി െകാ ണം. എ ാൽ നി ൾ ഐശ
ര ം ൈവദ ിൽ സി ി ം ർ ാധികം വർ ി ം” എ പറ ളിക തെ
ക ിൽ വ തായി ഉ ി ി േതാ ി. ഉടെന ഉണർ േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം
ആെര ം ക ി . എ ി ം ളിക തെ ൈക ിൽ ഇരി തായി ക ് ഉ ി
വളെര വി യി ക ം ാ ണെ േവഷ ിൽ തെ അ ൽ വ ് ഇ കാരം
പറ ക ം മ ത ക ം െച ് തെ പരേദവതയായ ീപരേമശ രൻതെ യാെണ
വിശ സി ക ം െച .
516 64. പിലാമേ ാൾ ്

പ ദിവസംകഴി പതി ാം ദിവസം യഥാവിധി ഭജനം കാലം ക ം ഇ

െച ് അ െയ വിളി വിവരെമ ാം ധരി ി ക ം പാദ ി ൽ വീ നമ രി
യാ പറ ്അ ഹ ം അ വാദ ം വാ ിയതിെ േശഷം ഉ ി ് മഹാരാജാവി
െ ആ കേളാ ടി തി വിതാം റിേല ് റെ ക ം യഥാകാലം രാജധാനിയിെല ി
മഹാരാജാവിെന കാ ക ം തെ ൈകവശ ായി ളിക ം േനരമായി
മഹാരാജാവിെന േസവി ി ക ം െച .
ആ ളിക േസവി േതാ ടി തി മന ിേല വയ ിൽ േവദന നിേ ഷം വി മാറി.
അവി പരി ർ ഖെ ാപി . അതിനാൽ അവി സേ ാഷി ് ഉ ി ി ്
വിലപിടി അേനകം സ ാന ൾ കൽ ി ് െകാ . ഉ ി ്, “എനി ് ഇെതാ ം
ആവശ മി ” എ പറ ് ഉേപ ി ത ാെത അവയിെലാ ം സ ീകരി ി . “പിെ
ി ് എ ാ ് േവ െത” ് കൽ ി ് േചാദി േ ാൾ ഉ ി ് തേ ാ ് ഉറ ിൽ
ാ ണൻ പറ േപാെലെയാെ പറ ക ം അ കാരെമ ാം െച തി േവ
പണ ംെകാ ത തായ ആ കെള കൽ ി യ ക ം െച .
മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് കൽ ി യ ആ കൾ താ പർ ീ തീരെ ി,
ഏ ഭാഗ ാ ് ി േ െത സംശയി െകാ നി േ ാൾ എവിെടനിേ ാ
അവിെട ഒ സന ാസി െച േചർ . അേ ാൾ ഒ നദി െട േമൽഭാഗ
വ ിൽ പറ െകാ ിരി ക ം െച . ആ സന ാസി രാജ ഷ ാേരാ ് “നി ൾ
എ ാ ് സംശയി നിൽ ്? ആ പ പറ തിെ േനെര താെഴ ി േനാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 517

ിയാൽ ബിംബം കി ം” എ പറ . മഹാരാജാവിെ ആ കൾ അവിെട ി

ക ം ധന രി െട ഒ ശിലാവി ഹം ക കി ക ം െച . ബിംബെമ കര ്
െകാ വ േ ാൾ ആ സന ാസി, “നി ൾ ഈ ബിംബം െകാ േപായി തി േവ
െതാെ ത ാറാ വിൻ. തി ർ മാ േ ാൾ ഞാനവിെട വ തി
നട ിെ ാ ാം”എ പറ ി ് അവിെടനി േപാ ക ം െച . ആ സന ാസി എവി
െടനി ാ ് വ െത ം എേ ാ ാ ് േപായെത ം ആർ ം നി യമി .
മഹാരാജാവിെ ആ കൾ ബിംബ ംെകാ ് പിലാമേ ാൾ എ ി, ബിംബം അവിെട
ഴയിൽ ജലാധിവാസം െച ി ക ം ിെ പരേദവതയായ ശിവെ അ ല ിൽ
െ ായി ീേകാവിലിെ ഇട വശ ായി ഒ ീേകാവിൽ ടി പണിയി
ക ം തി ്ഒ ഭ ർ ം നി യി ക ം ർ സമയമായേ ാൾ േമൽ
റ സന ാസി അവിെട എ ക ം ബിംബെമ െകാ വരാൻ ആ ാപി ക ം
െച . ഉടെന ര ാ ണ ാർ േപായി ബിംബെമ ാൻ േനാ ിയി സാധി ാ
യാൽ പിെ നാല േപർ ടി േപായി. എ ി സാധി ി . കിം ബ നാ? അസംഖ ം
ൗ ണ ാർ ടി മി ി ം ആ ബിംബം കിട ല നി ് ഇള ിെയ ാൻേപാ
ം കഴി ി . ആ വിചാരി ാ ം ബിംബം അവിെടനി ് ഇള ിെയ ാൻ സാധി
യിെ തീർ യായേ ാൾ ആ സന ാസി ഒ ജലപാ െമ െകാ ് ആ ലേ
െച ക ം ഒ ൈകെകാ നി യാസം ആ ബിംബം ഴയിൽനി ് എ ക ം മേ
ി ായി ജലപാ ിൽ െവ ം ിെയ ക ം െച െകാ ് അ ല ി
െല ി. ർ സമയ തെ ബിംബം തി ി ക ം ജലപാ ി ായി
െവ ംെകാ ് ബിംബ ി ് അഭിേഷകം കഴി ക ം െച . അ തൽ പിലമേ ാൾ
ാർ ശിവ ം ധന രി ം പരേദവതമാരായി ീർ . അവർ ഇ ം ആ ര േദ
വ ാെര ം ഒ േപാെല േസവി ക ം ആചരി ക ം െച വ . അവിെട ര േദവ
ാർ ം നിത നിദാനം, മാസവിേശഷം, ആ വിേശഷം തലായവെയ ാം ഇ ം ഒ േപാ
െല തെ യാ ് നട ിവ ്. ആെര ി ം അവിെട വഴിപാ കഴി കയാെണ ി ം
ര േദവ ാർ ം ഒ േപാെല േവണം. ഒ കദളി ഴം നിേവദി കയാെണ ിൽ അ ന
േവ റി ര ിട ഒ േപാെല നിേവദി ണം. ഇ െനെയ ാം ഇേ ാ ം നട വ .
തി വിതാം ർ മഹാരാജാവിെ ഖേ േഭദമാ ിയ ഉ ി ് ധന രി െട
തി കഴി തിെ േശഷം ആ േദവെന ം ർ പരേദവതയായ ശിവെന ം ഭ ി ർ ം
വളെര േസവി ക ം അ ൈവദ ാരിെലാരാളായ ആല ർന ി െട അ ൽ യഥാ
മം ൈവദ ശാ ം പഠി ക ം ൈവദ വിഷയ ിൽ അവി ് അതിസമർ ം വിശ വി
ത മായി ീ ക ം അന രം തെ നാഥെ ിയായ ഒ കന കെയ യഥാ
മം വിവാഹം കഴി ക ം അതിൽ അവിേട ധാരാളം സ ാന ാ ക ംആ
സ ാനപര ര േമണ വർ ി ക ം അവെര ാവ ം അവ െട പരേദവതമാെര യഥാ
മം േസവി കയാൽ ൈവദ വിഷയ ിൽ ർവ ാെര അതിശയി സി ാരായി ീ
ക ം െച ്.
ധന രിെയ തി ി സന ാസി തി ാന രം എേ ാ ം േപായി . തപ െച
െകാ ് ആ അ ല ിൽ െ വളെര ാലമിരി ക ം ഒ ം അവിെടവ തെ
518 64. പിലാമേ ാൾ ്

സ ർ ാേരാഹണം െച ക ം െച ്. സന ാസി െട തശരീരം ആ അ ല ിൽ െ

ര ീേകാവി ക െട ം മ ിലായി മിദാനം െച (സം രി )െ ക ം ആ
ല ് ഒ തറെക ി ളസി ന ക ം െച . ആ ളസി റ ം ളസി ം ഇേ ാ ം
അവിെട കാൺമാ ്.
ധന രി െട തി ം സന ാസി െട സ ർ ാേരാഹണ ം മ ം കഴി ി വള
െര തല റകൾ േശഷം പിലാമേ ാൾ ിെ ഇ ് ഒ കാല ് ഓേരാ രായി
കാലധർ െ ാപി ക ം ഒ ം ഒ കന ക മാ ം േശഷി ക ം െച ്. അ ാ
ല ് നാ വാണി സാ തിരി ാ ത രാെ റ ് ഏ ം വലിയതായ ഒ േമഹ
ഉ ാ ക ം അതി ചികി ി തി പിലമേ ാൾ ഇ ാരാ ം ഇ ാ
െതയിരി ക ം െച യാൽ അവി െ ധാന ശിഷ ാരിെലാരാ ം പിലമേ ാൾ
സമീപം “ ർ” എ േദശ കാര ം “വട ംകര” എ ് ഇ േ മായ ഒ ന
തിരിെയെ ാ ് ചികി ി ി . ശ ിയ െച ാെത ഖെ ാൻ യാസമാെണ
േതാ കയാൽ ന രി കീ ക ം ചികി ി ദീനം േഭദമാ ക ം െച . ശ ിയ
െച കയാൽ ആ ന രി െട ാ ാദികൾ േശഷ ന തിരിമാർ നട ിെ ാ ാതി
രി ക ം അേ ഹ ി സ ം ഇ തെ താമസി ാൻ പാടിെ ായി ീ ക ം
െച . അതിനാൽ ആ വിവരം ന രി സാ തിരി ാ ത രാെ അ ൽ അറിയി ക ം
ത രാൻ ആ ന തിരിെയെ ാ ് പിലാമേ ാളി ായി കന കെയ വിവാഹം
കഴി ി ക ം സർ സ ദാനമായി അവിെട ദ കയ ി താമസി ി ക ം ആ ന തി
രി ായി വളെര വ വഹകൾ ക ി െകാ ക ം െച . പിലാമേ ാൾ ിെ ഇ
േ ് ഇേ ാൾ ഉ വ ളിൽ മി വ ം സാ തിരി ാ ത രാൻ ഇ കാരം ക ി
െകാ ി വ ം ആ ഇ വർ വട ംകര ന രി െട സ ാനപര രയി ൾെ
വ മാ ്. ഇേ ാൾ ഈ ഇ ്ഒ ം അവി െ അ ം അവി ് വിവാഹം
കഴി ി അ ർ ന ംര ഷസ ാന ംഒ ീ സ ാന ം മാ േമ ഉ .
ആ രാതന ംബം സകൈലശ ര േളാ ം ടി എെ ം വർ ി ിരി വാൻ സ ർേ
ശ രൻ കടാ ി മാറാകെ .
 65
ശാ ാേ ാ ം ര ാ ം

ശാ ഈ
ആദ േമ വിവരിേ
ാേ ാ തി വിതാം റിൽ
ല ി ് “ശാ ാേ ാ ” എ
ിയിരി . പ ള രാജാ
ർ താ
േപ
ി ൾെ

ാർ പാ
ഒ
ായതിെ കാരണംതെ
ലമാ ്.

രാജവംശ ാരാെണ
ം അവ െട ലപരേദവത ശബരിമല ശാ ാവാെണ ് സി മാണേ ാ. ൻ
കാല ളിൽ പ ള രാജാ ാെര ാവ ം ആ ിെലാരി ൽ ശബരിമലയിൽേ ായി
സ ാമിദർശനം കഴി ക പതി ായി . ഇേ ാ ം അവരിെലാരാെള ി ം ആ ിെലാ
രി ൽ (മകരസം ാ ി ് ) ശബരിമലയിൽെ ് ദർശനം കഴി ണെമ ് ഏർ ാ ്.
പെ ാരി ൽ ഒ പ ള രാജാ ് കായം ള ് വ ് അവി െ ഒ രാ ിെയ
ഭാര യായി സ ീകരി ക ം അവിെട െ താമസം ട ക ം െച . ആ രാജാ ം രാ
ി ം പര രാ രാഗം നിമി ം പിരി താമസി വാൻ അശ രായി ീ കയാൽ
ആ രാജാ പ െകാ േ ്പ ള േപാ കേയാ ശബരിമലയിൽേ ായി സ ാമി
ദർശനം കഴി കേയാ െച ാെത കായം ള തെ താമസി . അ െനയിരി േ ാൾ
ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ പ ള രാജാ ് ഉറ ിൽ “അേ ാ! ക വ വ േ , ലി വ
േ !” എ പറ െകാ ് ഉറെ നിലവിളി . അ േക രാ ി ഉണർ േപടി വിറ
െകാ ് എ ാെണ ് േചാദി േ ാൾ രാജാ ് “ഒ മി . ഒ സ ം ക ്. അ ”
എ പറ ക ം വീ ം ഉറ ി ട ക ം െച . അ കാരം പിേ ദിവസ ായി.
എ , അ ദിവസംേതാ ം പതിവായി ീർ . ഇ നിമി ം േപടി ി ് രാ ി
രാ ിയിൽ കിട റ വാൻ നി ിയി ാെതയായി. ഈ വിവരം കായം ള ് രാജാവ
റിക ം ഇതിെ ശമന ിനായി പല മ വാദ ം ചികി ക ം ഈശ രേസവാദിക ം
മ ം നട ി ക ം െച . ഇെതാ െകാ ം പ ള രാജാവിെ സ ദർശന ി ം
നിലവിളി ം യാെതാ േഭദ ായി . ത ത, അ േമണ വർ ി ്, ദിവസം േതാ ം
അ മാ ം എ ം പ ം ാവശ ം വീതമായി ീർ . അേ ാൾ രാ ി മാ മ , രാജ
മ ിര ിലാർ ം തെ േപടി ി രാ ിയിൽ കിട റ വാൻ നി ിയി ാെതയായി.

519
520 65. ശാ ാേ ാ ം ര ാ ം

അതിനാൽ കായം ള ് രാജാ ് ഒ ദിവസം തെ ആ നായ പ ള രാജാവിെന

അ ൽവ ി “േഹ! അ െട വിളി ം േകാലാഹല ം െകാ ഇവിെടയാർ ം
രാ ികാല ളിൽ കിട റ ാൻ നി ിയി ാെതയായേ ാ. അവിെട ാ േ ാ?
“ക വാ വ ; ലി വ ; ക വാ െപ ; ലി െപ ” ഇ െന എെ ം അസംബ
ളാ ് അവി ് പറ ്. ഈ ിതിയിൽ ഇനി ഇവിെട താമസി ണെമ ി .
പ ള തെ േപായി താമസി ാണം. ഈ ഉപ വ െളാെ മാറിയി ് വ ാൽ മതി”
എ പറ . ഇ േക േ ാൾ പ ള ് രാജാവി ് അസാമാന മായ മന ാപ ാ
യി. ഒ ാമ ്, തെ ാണ ിയയായ രാ ിെയ വി ് പിരി താമസി ക എ
കാര ം അേ ഹ ി ് പരമസ ടമായി തായി . പിെ കായം ള ് രാജാവിെ
വാ ് സ ം രസേ ാ ടി ം ആേ പമായി ം എ ാൽ, ഒ വിധം ശാസനയായി
മായി . എ ാംെകാ ം പ ള രാജാ ് അത ം വിഷ നായി ീർ െവ ം
പറ ാൽ മതിയേ ാ.
അ രാ ിയിൽ പ ള രാജാവി പതി ് ടാെത വിേശഷാൽ ഒ സ
ം ടി ായി. അ ഒ പരേദശ ാ ണൻ അേ ഹ ിെ അ ൽെ ് “േഹ!
അവി ് ഒ ം വിഷാദിേ . അവി ് ഒ കാര ം െച ാൽ അവിെട ായിരി
ഉപ വം നീ ി ന ഖമാ ം. അവി െ പരൈദവമായ ശബരിമല ശാ ാവിെന
ദർശനം കഴി ി ് ഇേ ാൾ പ െകാ ാമായേ ാ. അതിനാൽ അവിെടേ ായി ഒ
പ ദിവസം ആ സ ാമിെയ ഭജി ണം. പിെ തി ൾ ഭജന ട ാെത നട ക ം
േവണം. എ ാൽ മതി, എ ാ ഖമാ ം. അ സ ിൽ കാ ക വാ ം ലി ം
ശബരിമല ശാ ാവിെ നാ ളാ ്. കായം ള രാജാ ് അേ ആേ പി തിെ
ഫലം അേ ഹം അ ഭവി ം” എ പറ എ ായി . ഇ ് േകവലം സ മെ ം
ശബരിമല ശാ ാ തെ തെ അ ൽ എ ി അ ളിെ താെണ ം വിശ സി
് രാജാ ് പിേ ദിവസം രാവിെല രാ ിെയ ഹി ി ക ം തനി േപാ തി ്
അ വാദം േചാദി ക ം െച . രാജാവി ായി ഉപ വം മാറിയാൽ െകാ ാെമ
് വളെര ആ ഹ ായി െവ ി ം അേ ഹം പിരി േപാ കെയ കാര ം
രാ ി ് അത ം സ ാപകരമായി . അതിനാൽ ഭജനം കഴി ാൽ അ തെ
തെ അ ൽ എ ിെകാ ാെമ സത ം െച ി ് അേ ഹം േപായിവ തി ് ആ സാ
ധ ി അ വദി ക ം രാജാ ് അ കാരം െച ി ് അ തെ പ ളേ േപാ ക ം
െച . അ തൽ കായം ള ് രാജാവി ് ഒ ചി മ ിെ ല ണം ക ട ി.
അേ ഹം സദാ “ക വാ െപ , ലി െപ , ക വാ െപ ,” എ ് ഉ വി ് ട ക ം േവെറ
യാെതാ ം സംസാരി ാെതയാ ക ം െച . ളി, ഭ ണം തലായ തെ അന ൻമാ
െട നിർബ ംെകാ ് േവ തായി ീർ . എ ാൽ അെതാെ േപരി മാ ം നട
െമ ാെത സാമാന ം േപാെല ഒ ം െച ാെതയായി. ചില ദിവസ ളിൽ ആെര ാം
നിർബ ി ാ ം ളി ക ം ഉ ക ം െച ാെത മി . രാജ കാര െള ി അേ
ഹ ി ചി േപാ മി ാെതയായി. അേ ാ ് എെ ി ം േചാദി ാ ം പറ ാ ം
എ ാ ി ം ഉ രം, “ക വാ െപ , ലി െപ ” എ മാ ം. ഇ നിമി ം രാജമ ിര ി
വ ം രാജ ഷൻമാ ം മാ മ , രാജ വാസിക ം ആെക ാെട പര ാ ലൻമാരായി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 521

ീർ . അേനകം മ വാദ ം ചികി ക ം മ ം െച ി ് േനാ ി. ഒ െകാ ം ഒ

ഫല ം ക ി . അതിനാൽ പിെ സി ൻമാരായ ചില ാെര വ ി ം
വായി ി ് േനാ ിയേ ാൾ അവർ, പ ള രാജാവിെന ആേ പി തിനാൽ ശബരിമല
ശാ ാവി ായി വിേരാധം നിമി ം സംഭവി ി താെണ ം അതിേല ായ
ി മായി െ ാ രാശി ശബരിമല െകാ യ ് നടയിലി വി ക ം “ക വാ െപ ,
ലി െപ ” എ വാ കൾ എ ം ാ ണർ സഭയിൽ േയാഗി വ ം ഏർ
ാ െച ക ം െച ാൽ ഈ ഖേ മാറി രാജാ ർ ിതിെയ ാപി െമ ം
വിധി . ഉടെന െ ാ രാശി െകാ യ ്, ശബരിമല ശാ ാവിെ നടയിലി വി ക
ം േമൽ റ (ക വാ െപ , ലി െപ എ )വാ കൾ സംഘ ളി ാരായ ന
രിമാെരെ ാ സഭയിൽ േയാഗി ി ് ട ക ം കായം ള ് രാജാ ് ഉ ാദം വി ്
ർ ിതിെയ ാപി ക ം െച . സംഘ ളി ാർ ഇേ ാ ം
“കാ ിൽ ിട െ െ ലി ടി ട
കാല ിളവി വിത േ ാഴട കായ്
േതാ ി റി ി േ ാഴര റം നിറേക മാ ാ
േതാ കള േ ാള പറ ി ൽ
ക ൽ വലി തലമല കളിൽെ ി
കായം ള േ ാ ക വാ ം ലി ം െപ ”
എെ ാ പാ സംഘ ളിയിൽ ഉപേയാഗി ് വ േ ാ. പ ള ് രാജാ ് കായം
ള നി ് േപായതിൽ ിെ അേ ഹ ി സ ദർശനം തലായ ഉപ വ െളാ
ായി . അേ ഹം ഏതാ ം ദിവസം സ േദശ താമസി തിെ േശഷം പരിവാരസേമ
തം ശബരിമലയിെല ി നവര ഖചിതമായ ഒ െപാൻകിരീട ം വളെര വിലേയറിയ ഒ
മാല ം നട വ വ ി ക ം ഭ ി ർ ം പ ദിവസെ ഭജനം നട ക ം
െച . പ ാം ദിവസം നാല നാഴിക പകെല രാജാവി ് വയ ിൽ ഒ േവദന ട ി.
അതിനാൽ അ ം അേ ഹം അ ാഴം േവെ ് തീർ യാ ക ം യഥാകാലം സ ാ
വ ന ം സ ാമിദർശന ം കഴി ് േപായി ിട ഉറ ക ം െച . അേ ാൾ ഒ പരേദശ
ാ ണൻ അേ ഹ ിെ അ ൽെച ് “േഹ േഹ! ഉറ മാേയാ? ഇ രാ ി െട
അ ൽ എ ിെ ാ ാെമ ് അ ് ശപഥം െച ി ിേ ? സത ലംഘനം വിഹിതമാ
േണാ? ഇതാ ഇവിെട ഒ തിര നിൽ ്. ഇതിെ റ കയറിേ ായാൽ ണ
ിൽ രാ ി െട അ െല ാം” എ പറ തായി അേ ഹ ി േതാ ി. ഉടെന
എണീ റ െച േനാ ിയേ ാൾ ഒ തിര നിൽ ് കാ ക ം അേ ഹം
അതിെ റ കയറി ഓടി േപാ ക ം ണേനരംെകാ ് കായം ളെ ക ം
െച . രാജാ തെ ിയതമ െട ശയന ഹദ ാര ി െല ി താെഴയിറ ക ം ആ
തിര അ ർ ാനം െച ക ം ഒ മി കഴി . രാജാ രാ ി െട ശ ാ ഹ ി
ിൽെ വാതിലിൽ ി വിളി . ഉടെന രാ ിവാതിൽ റ . ആ സാധ ി തെ ിയ
തമെ വരവിെന െ തീ ി െകാ ിരി യായി . രാ ി ം അ ാഴ ി
ി ായി . അതിനാൽ ര േപ ം ടിേ ായി അ ാഴം കഴി ് വ ക ം ഖമായി
522 65. ശാ ാേ ാ ം ര ാ ം

കിട റ ക ം െച .
പിേ ദിവസം രാവിെല കായം ള ് രാജാ ് തെ ആ നായ പ ള ് രാജാ ്
തിരി വ ിരി തായി അറി ് അേ ഹ ിെ അ ൽ വ ി ി ് “അ േയാ മഹാ
ാേവ, ഞാൻ അ ത ലം പറ േപായി െത ാം അവി ് സദയം മി ക ം
ഇനി ം യഥാ ർവം ിരതാമസം ഇവിെട െ ആ ക ം െച ണം” എ ് അേപ
ി . പ ള ് രാജാ ് അ േക സസേ ാഷം “എനി ഭവാേനാ യാെതാ വിേരാധ
മി . മായാചനം െച വ ം ഭവാൻ യാെതാ പരാധ ം െച ി തായി ഞാന
റി മി . ഇനി ം നി ി ിടേ ാളം കാലം ഇവിെട െ താമസി ണെമ ാ
് ഞാ ം വിചാരി ് ” എ പറ ക ം അവിെട െ താമസി ട ക ം െച
.
അ െന താമസി ി കാല ് ഒ ദിവസം പ ള രാജാ ം അേ ഹ ിെ
ണയിനിയായ രാ ി ം ടി ൈസ രസ ാപം െച െകാ ി േ ാൾ, രാജാവി
ായ സ ദർശനെ പ ി ം ശബരിമല ശാ ാവിെ മാഹാ െ റി ം മ ം
ടി ാ ാവി ായി. അേ ാൾ ശബരിമല തി ൾ ഭജനം (മാസംേതാ ം ദർശനം)
ട ാെത നട ണെമ ് തനി സ ിൽ ദർശന ായി കഥ രാജാവി ് ഓർ
വ . അ മാസ ിെല , മാസംേതാ ംതെ ഏതാ ം ദിവസം തെ ാണ
ിയെയ പിരി േപാേക തായിരി വേ ാ എ വിചാരി രാജാവി ം ഈ വിവ
രമറി േ ാൾ രാ ി ം മന ാപ ായി. അ രാ ിയിൽ കിട റ ിയ സമയം
രാജാവിെ അ ൽ ഒരാൾ െച ് മ ിതേ ാ ടി “േഹ, അ ് ഒ ം വ സനിേ .
അ ് എെ കാണാനായി ിയതമെയ വി പിരി ശബരിമലവെര വരണെമ ി .
ഞാൻ ഇവിെട അ െ ാ ല വ ഇ േ ാം” എ പറ തായി അേ ഹ
ി േതാ ി. ഉടെന അേ ഹം ഉണർ ക റ ് േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം
വിേശഷി ാെര ം ക ി . രാ ി ന ഉറ മായി . തെ അ ൽ വ ് ഇ കാ
രം പറ ം ശബരിമല ശാ ാ ് തെ യാെണ ് രാജാ ് വിശ സി ക ം സ ാമി െട
ഭ വാ ല െ ം മാഹാ െ ം റി വിചാരി വി യി ് അേ ഹം മന െകാ
് തെ പരേദവതെയ നമ രി ക ം െച . പിേ ദിവസം രാവിെല രാജാ ് ഈ വിവ
രം രാ ിെയ ം ഹി ി . അേ ാൾ രാ ി ം വളെര സേ ാഷമായി.
കായം ള ് രാജാ ് ആ ിെലാരി ൽ തെ ൈസനിക ാെരെയാെ തെ
ിൽ വ ി ഒരാ ധാഭ ാസപരീ നട ക ം പരീ യിൽ ജയി വർ യഥാ
േയാഗ ം വ ം െപാ ം പണ ം പ ം വള ം മ ം സ ാനമായി െകാ ക ം പതി
ായി . ഈ കഥ നട കാല ് ഈ പരീ േമടമാസം ഒ താം തീ തി നട
തി ് നി യി . രാജാ ദിവസം ് ഒ വിളംബരം സി െ ി. എ ാം
തീ തി രാ ിയിൽ പ ള ് രാജാവി വീ ം ഒ ദർശന ായി. േതജസ ി ം വാ
മായ ഒരാൾ അേ ഹ ിെ അ ൽെച ് “നാെള ഇവിെട ആ ധാഭ ാസപരീ ാ
മേ ാ. അതിൽേ രാൻ ഞാ ം വ ം. അേ ാൾ ഞാെന അ ് വീ ല ്
വ ാൽ എെ ാണാം.” എ പറ തായി രാജാവി േതാ ി. അേ ഹ ണർ ് ക
റ ് േനാ ിയേ ാൾ ആെര ം ക മി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 523

ഒ താം തി തി രാവിെല പടയാളികെള ാം കായം ള ് രാജാവിെ ിൽ ഹാജ

രായി. ആ ിൽ അപരിചിതനായ ഒ വാ ം വ േചർ . അവെന ക ി ്, കായം
ള രാജാ ്, “നീ ആർ” എ േചാദി .

വാ ്: അടിയൻ ഒ മലയാളിയാ ്.
രാജാ ്: നീ എവിെട ാർ ?
വാ ്: അടിയൻ റ കിഴ ്ഒ മലയിലാ ് പാർ ്.
രാജാ ്: നിെ േപെര ്?
വാ ്: അ ൻഎ ാ ്.
രാജാ ്: നീ ഇവിെട എ ി ്വ ?
വാ ്: തി മന െകാ ് ആ ധാഭ ാസപരീ നട ി ജയി വർ സ ാന ൾ
ക ി െകാ െ േക . അതിൽ േചരാെമ വിചാരി ാ ് അടിയൻ വിട
െകാ ്.
രാജാ ്: നിന ് ഏതാ ധം േയാഗി ാനാ ് പരിചയ ?
വാ ്: അടിയ എ ാം േറെ പരിചയ ്.
രാജാ ്: എ ാൽ േചർ െകാ ക. വിേരാധമി .

എ പറ ി തെ ൈസനിക ാരിൽ ധാന ാ ം ന അഭ ാസിക മായവെര വിളി

ഈ വാവിെന പരീ ി തി ് ആ ാപി . അവർ വി ം അ ം േയാഗി ം വാ ം
പരിച ം േയാഗി ം ഈ ി, ം, േവൽ തലായ ആ ധ ൾ േയാഗി ം പല വിധ
ിൽ പരീ ി . ആ പരീ കളിെല ാം ആ വാ ് ജയി ക ം കായം ളം ൈസനി
കെര േതാ ി ക ം െച . അ ക ് കായം ള ് രാജാ ് ഏ ം സേ ാഷി ക ം
“നിന ് സ ാനമായി എ ാ ് േവ ് ? എ ം തരാൻ നാം ത ാറാ ് ” എ പറ
ക ം െച . അ േക ് ആ വാ ്, “അടിയ അധികെമാ ം കി ണെമ ് ആ ഹമി .
അടിയൻ ഇവിെടനി ് എ ശരം െച വീ ല ം അതിെ ല
ൾെ െട ാതം (പ നാഴിക ദീർഘവി ാര ) മി കരെമാഴിവാ ി കൽപി
ത ാൽ മതി” എ റിയി . “അ െനതെ . അ ം കരെമാഴിവായി തേ ാം. ശര
െമ െ ക” എ രാജാ ക ി . ആ വാ ് ഒ ശരെമ ് ഞാണിൽെ ാ ് കി
ഴേ ാ തിരി നി ് വലി വി . ആ ശരം െച വീണ ലം ക പിടി തിനാ
യി കായം ള രാജാ ് തെ വിശ ഭട ാരിൽ ചിലെര നിേയാഗി യ . അവേരാ ടി
ആ വാ ം, െവ െത േനരേ ാ ിനായിെ ഭാവ ിൽ പ ള രാജാ ം േപായി.
അവെര ാവ ം ടി കായം ള ംനി ം കിഴ െത ായി ഏകേദശം പ നാഴിക
രംവെര െച േ ാൾ അവിെട ഒ െപാ ം അതിെ തീര േദശ ് ഏതാ ം കാളകൾ
േമ െകാ ് നിൽ ം ക . അവയിൽ ഏ ം ഭയ ര ർ ിയായ ഒ ൻ
റയി െകാ ് പ ള രാജാവിെന നായി പാ െച . അ ക രാജഭട ാർ
524 65. ശാ ാേ ാ ം ര ാ ം

േപടിേ ാടി. അഭ ാസി ം ര മായി ആ വാ ് ൈധര സേമതം തിരി നി . കാ

ളെയ അടിേ ാടി പ ള ് രാജാവിെന ര ി . ഈ സംഭവം നിമി ം ആ െപാ ്
അ ായ “കാള ിെ ാ ” എ േപ തെ ഇ ം ജന ൾ പറ വ .
അന രം പ ള രാജാ ം ആ വാ ം ടി അവിെടനി റ കിഴേ ാ േപായ
തിെ േശഷം ഒ പാറ റ െച ി ് സ ൽപേനരം വി മി . അേ ാേഴ ം േനരം
ൈവകിയതിനാൽ ആ രാ ി അവിെട താമസി ്. ആ വാവിെ കാലടികൾ അ ് അവി
െട പതി ് ഇേ ാ ം മാ േപാകാെത െതളി കാൺമാ ്. ആ ല ി ്
“ ാദം” എ ് േപ പറ വ . പിേ ദിവസം (പ ാംതീയതി) അതിരാവിെല പ
ള രാജാ ം ആ വാ ം ടി ഏകേദശം അരനാഴിക കിഴേ ാ െച േ ാൾ അവിെട
ഒ കായ ം അതിെ മധ ിൽ ഒ ം ക . അേ ാൾ ആ വാ ് “ആ കാ
ിലാ ് അടിയെ ശരം പതി ിരി ്. അതിനാൽ അേ ാെ ണം.
ഇവിെട കടവിൽ ഒ െപാ തടി കിട ്. അതിൽ യറിേ ായാൽ ആ ി
ലിറ ാം” എ പറ . രാജാ ് അ കാരം സ തി ക ം വാവിേനാ ടി കടവിൽ
െ െപാ തടിയിൽ യ ക ം െച . ആ ം ഴയാെതതെ െപാ തടി െച
ില ്. രാജാ ് തിരി േനാ ിയേ ാൾ ആ വാവിെന കാൺമാനി ായി .ആ
െപാ തടി അവിെട നി െവ ിൽ ടി നീ ിേ ാ ്ക വി യേ ാ ടി
രാജാ ് ി േനാ ിയേ ാൾ വാ വ ിൽ അെതാ െപാ തടിയെ ംഒ ത
ലയാെണ ം അേ ഹ ി മന ിലാ ക ം തെ പരേദവത െട മാഹ െ റി ്
വിചാരി ് അത ം അ തെ ക ം െച . അേ ാേഴ ം ഒരാൾ വാ ം പരിച െമ
െകാ ് ഏ ം വിനയേ ാ ടി രാജാവിെ അ ൽെ ് “ഇതിെല എ ാം”
എ റിയി . രാജാ ് ഉടെന ളി ം സ ാവ ന ം കഴി ് ആ അക ടി ാരേനാ
ടി ിെ ഒ ഭാഗ െച േ ാൾ അവിെട ഒ ശിലാവി ഹ ം അതിേ ൽ താൻ
ശബരിമല നട വ െപാൻകിരീട ം മാല ം ചാർ ിയിരി താ ം ക ് രാജാ
് സേ ാഷാ തപരവശനായി ഭ ിസേമതം സാ ാംഗം വീ നമ രി . അേ ാൾ
ഒരാൾ അവിെട നി ശം വിളി ക ം ഒരാൾ വി ഹ ിെ ിലി ജി ക ം
അസംഖ ം ര ാർ െതാ നമ രി ക ം െച ായി . രാജാ ് നമ രി
് എണീ േ ാൾ ആ ജ ാരൻ തീർ ം സാദ ം െകാ . ആ സമയം നായ
ഒ പരേദശ ാ ണൻ ഒ െവളി ാടിെനേ ാെല ിെ ാ ് അവിെട വ ക ം
പ ള രാജാവിെ േനെര േനാ ി, “എ ാ, എെ ഉ ി സേ ാഷമായിേ ? ആ
ഹം സാധി വേ ാ. ഞാൻപറ ി േപാെല ഇവിെട വ ിരി . ഇനി എെ
ഉ ി എെ മല േകറണെമ ി . ഇവിെട േവ േപാെല െച െകാ ാൽ മതി. ഈ
ജ ാരൻതെ എെ ജ ാരനായി ഇ െകാ െ . (രാജാവിെ അക ടി ാ
രെന ി ാണി െകാ ് ) ഈ ഉ ി ാൻ എെ ദാസനാ ്. ഇവൻ എെ ഉ ി
െട അംഗര കനായിരി െ (ശം വിളി മാരാെന ി ാണി ി ് ) ഇവൻ എെ
മാരാ ം കഴക ാര മായിരി െ . ഈ ര ാ ം എെ ഉ ിെയ ഇ െര കട ിയ
തല ം ഈ കായലി “േ കൾ” (ഏ കൾ) എ േപരായ മ ം എെ പരി
വാര ളാ ്. ഇവെരെയ ാം എെ ഉ ി ര ി െകാ ണം. ഇവരിൽ ആെരെയ ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 525

ം ആെര ി ം ഉപ വി ാൽ ആ ഉപ വികെള ഞാൻ യഥാേയാഗ ം ശി ി ം. എെ

ഉ ി ഇവിെട വ ് ആദ മായി എെ ദർശി ഈ ദിവസം ഈ സമയ ് (േമടമാസം
പ ാം തീയതി രാവിെല) ഇവിെട വ എെ ഭ ി ർ ം ദർശി വർ ് സകലാ
ഭീ ം ഞാൻസാധി ി െകാ ക ം െച ം” എ പറ ക ം െച ി ് അേ ഹം
വ േപാെല തെ ഓടിേ ാ ക ം െച . ആ ാ ണൻ എവിെടനി ് വ എ ം
എേ ാ ാ ് േപായെത ം ആർ ം നി യമി . അേ ഹെ അതി ം അതിൽ
പിെ ം ആ ം ക ി ി . അ സാ ാൽ ശാ ാ തെ േവഷംമാറി വ താെണ ാ
് വിശ ാസം. േമടമാസ ിൽ പ ാ ദയ ാൾ (പ ാം തീ തി) രാവിെല അവി
െടെ ദർശനം കഴി ക വളെര ധാനമായി ാ ് വ ിരി ്. ഇതിനായി ആ
േതാ ം അസംഖ മാ കൾ ഇേ ാ ം അവിെട ടാ ്. ◌് ഈ ലം അ ാല ് കാ
യം ളേ ാ ് േചർ തായി തിനാൽ ആ ാ ണൻ േപായ ഉടെന പ ള രാജാ ്
ഉ ി ാെന വിളി ് “ഇവിെട ഉ ായിരി സംഗതികെള ാം ഉടെന കായം ള ്
രാജാവിെന അറിയി ണം” എ ് ആ ാപി ക ം ഉ ി ാൻ അേ ാൾതെ റ
െ ് കായം ളെ ി രാജാ ് അ ൈവ േ രമായേ ാേഴ ം ഈ ലെ ി
സ ാമിദർശനം കഴി ക ം പിെ ഏതാ ം ദിവസം അവിെട െ താമസി െകാ ്
അവിെട േവ പരി ാര െള ാം വ ക ം െച . കായം ള രാജാ ് അവിെട
െച പരി ാര ളിൽ ാധനെ വ താെഴ പറ വയാ ്. ആദ ംതെ ജന െട
ഗതാഗത സൗകര ിനായി ഒ ിൽനി ് ഒ കൽ ിറ െക ി പടി ാേറ
രേയാ സംഘടി ി . പിെ േ ം പണികഴി ി ക ം ം മതിൽ െക ി ക ം
േ ിൽ നിത നിദാനം, മാസവിേശഷം, ആ വിേശഷം തലായ വക ് േവ വ
വകകൾ നി യി ക ം െച ്. േ ിെ പടി ാ വശ വടേ ാ മാറി ഒ
െകാ ാരം പണികഴി ി . പ ള രാജാവിെന ം അേ ഹ ിെ ിയതമയായ രാ
ിെയ ം അവിെട താമസി ി . അ കാരംതെ ജ (ശാ ി) ാരൻ, കഴക ാരൻ,
ഉ ി ാൻ എ ിവർ ം േ ിെ സമീപം തെ ഓേരാ ഹ ൾ പണിയി െകാ
ക ം െച . അവർ െചലവി േവ വ ൾ കരെമാഴിവായി പതി െകാ
ക ം െച . േ തെ ഈ ല ി ായി “േകാ ” എ േപ ശാ ാവിെ
സാ ിധ ംനിമി ം അ ാലം തൽ ് “ശാ ാംേകാ ” എ ായി ീ ക ം െച .
ശാ ാേ ാ യിൽ േ ം പണി തലായവ കഴി ി ം അവി െ ർ നിവാസിക
ളായി ക വ, ലി തലായ ഗ ൾ അവിെട െ നിവസി ി . അവ അവി
െട പാർ ി ്േ ി ് റ ് കിഴ ് വട ായി കായൽവ ഒ വലിയ
ഹയിലായി . ആ ഹ ഇേ ാ ം അവിെട കാൺമാ ്. ആ ഹ ് “ ലിവാരം”
എ ാ ് ഇേ ാൾ േപ പറ വ ്. ആ ഹ െട അ ർഭാഗം ഏ ം വിശാല ം
സ ാര സൗകര മാെണ ് ചിലർ പറ .
ഒരി ൽ ഒ ക വാ അ സ ാമി െട ഭ നായ ഉ ി ാെ ഒ പ വിെന പിടി
െകാ . അ ് സ ാമി ് ഒ ം രസി ി . അതിനാൽ സ ാമി വി മ െമ െകാ ്
റെ . സകല ഗ െള ം അവിെടനി ് ആ ിേയാടി ് െകാ േപായി െകാ ാര
ര ് സമീപം “േകാ ല” എ പറ ല ിന റ ാ ി. സ ാമി അവിെട വി ്
526 65. ശാ ാേ ാ ം ര ാ ം

ഊ ി ിടി നി െകാ ് “േമലാൽ യാെതാ ഗ ംഈ ല ിന റം കട

്”എ ാ ാപി ക ം െച . അതിൽ ിെ േകാ ല പടി ാ യാെതാ
ഗ ം ഇ വെര കട ി ി . അ സ ാമി വി ിനി ല ാദ ം വി ിെ
അ ം പതി ് ഇേ ാ ം കാൺമാ ്.
പ ള രാജാ ം രാ ി ം ശാ ാേ ാ യിൽ താമസമായതിെ േശഷം െകാ ാ
ര ിൽനി ം റ ിറ ിയാൽ ി ം പി ി ം ര ാർ അക ടിയായി ക
പതിവായി. അ കാരംതെ രാജാ ം രാ ി ം ളി ാനായി കടവിൽ െച േ ാൾ
പറ ി ആ തല ം മ ം അവിെട ഹാജരാ ം. ഇ െന റ ദിവസം
കഴി േ ാൾ ഇവർ ് എെ ി ം പതിവായി െകാ േ താെണ രാജാവി ം രാ
ി ം േതാ ക ം ര ാർ ് പഴം, ശർ ര, േത ാ ൾ തലായവ ം തല ്
േചാ ം മ ൾ അരി ം പതിവായി േറെ െകാ ട ക ം െച . പി ീ ്
ഇനിെയാ നി യം െചേ താെണ േതാ കയാൽ തിദിനം ര ാർ ് ആേറ
കാലിട ഴി അരി െട ം തല ് ഒേ കാലിട ഴി അരി െട ം േചാ ം മ ൾ
ാഴി അരി ം പതിവായി േ ിൽനി ് െകാ തി ് പ ള ് രാജാ ് ഏർ
ാ െച . രാജാ ം രാ ി ം ളി ാൻ കടവിൽ െച േ ാൾ മ ൾ അരി
േദവസ ം കലവറ ാരൻ കടവിൽ െകാ െച ണം. ആ അരി വാരി മ ൾ ഇ
െകാ ക രാജാ ം രാ ി ം ടിയാ ് പതി ്. ഉ ജ കഴി േ ാൾ ര ാർ
േചാ കിഴേ േഗാ ര ി ൽ മതിൽ െവളിയിൽ െകാ െച െകാ േ ്
ശാ ി ാര ം തല േചാ കടവിൽ െകാ െച െകാ േ ് മാരാ മാ ്.
അ െനയാ ് രാജാ ് വ വ െച ി ്. ര ാർ ഊ ് കഴി ാൽ െകാ ാ
ര ിൽെ രാജാവിെന ക വ ി ക ം ഒ സേ ാഷശ ം റെ വി ക ം
െച ക പതിവായി .
ഇ െനയി കാല ് ഒരി ൽ കായം ള ് രാജാ സ ാമിദർശന ി ം കാര
െള ാം ശരിയായി നട െ ാ എ ് അേന ഷി തി മായി വീ ം ശാ ാേ ാ
യിൽ വ ്. അേ ഹം മ ലിൽ വ പ ള രാജാ ം രാ ി ം താമസി ി െകാ
ാര ിലാ ് ഇറ ിയ ്. പ ള ് രാജാ ം രാ ി ം ളി ം സാമിദർശന ം കഴി
െകാ ാര ിൽ വ സമയ ായി കായം ള ് രാജാവിെ വര ്. അതിനാൽ അക
ടി ാരായ ര ാർ അേ ാൾ അവിെട െ ഉ ായി . കായം ള ് രാജാ ്
മ ലിൽനി ് ഇറ ിയ ഉടെന വാനരവീര ാർ രാജാവിെന താ ് െതാ തി ൈക െക
ി വായ് െപാ ി വളെര ആദരേവാ ം ഭ ിേയാ ടി നിര നി . അ ക ി കായം
ള രാജാ ് “ഇ ന േനരേ ാ ത . ഇവർ മഹാേയാഗ ാരാെണ േതാ വ
േ ാ” എ പറ ചിരി . അേ ാൾ പ ള രാജാ ്, “അേത, അവർ േയാഗ ാർത
െ യാ ്. അവ െട ദിവ ത ം ഒ ം ചി റയ . അവർ സ ാമി െട ആ കളാ ്. അവർ
ദിവസംേതാ ം പതിവായി ആേറകാലിട ഴി അരി െട േചാ േ ിൽനി െകാ
തി ് ഞാൻ ഏർ ാ ് െച ി ് ” എ പറ .
കായം ള രാജാ സ ം വി മി തിെ േശഷം ളി ാനായി കടവിേല ് േപാ
യി. അക ടിയായി ര ാ ം േപായി. രാജാവി േത ളിയായി തിനാൽ ൈക
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 527

വിരലിൽ കിട ര ഖചിതമായ േമാതിര രി കടവിൽ ഒ ക ിേ ൽ വ ി ് എ േത

രാജ ത ാർ രാജാവിെന ളി ി െകാ നി സമയം ഒ പ ് ആ േമാതിര ിൽ
പതി ി ര ിെ േശാഭ ക വ ഭ ണസാധന മായിരി െമ വിചാരി ി
േ ാ എേ ാ, െപെ പറ വ ് ആ േമാതിരം റാ ിെ ാ േപായി. അ ക രാ
ജ ത ാർ “അേ ാ! തി വാഴി െകാ േപായേ ാ” എ പറ . ആ േമാതിരം വളെര
വില ടിയതായി തിനാൽ അ േപായ ് െകാ ് രാജാവി ം അത ധികമായ മന ാ
പ ായി. എ ി ം ഗംഭീരമാനസനായ അേ ഹം അ ് റ ് കാണി ി . അേ ഹം
ളി േ ിൽ േപായി ദർശനം കഴി ് െകാ ാര ിേല ് േപായി. ആ സമയ ം
ര ാ െട അക ടി ായി . എ ി ം അവരിൽ തലവനായ വലിയ ര ൻ
അേ ാൾ ആ ി ായി ി . രാജാ െകാ ാര ിെല ിയേ ാേഴ ം ഥനാ
ഥനായ ആ വാനരവീരൻ േമാതിരം ത ിെകാ േപായ ആ പ ിെന അടി െകാ പിടി
വലി ് അവിെട െകാ ് െച ക ം പ ിെ നഖ ിൽ േകാർ ി േമാതിരെമ
് രാജാവിെ ിൽ വ വ ി ക ം െച . അ ക ് കായം ള ് രാജാ ് വളെര
സേ ാഷി ക ം തലവനായ ആ വാനരവീര ് “ ീവൻ” എെ ാ േപ ക ി െകാ
ക ം െച . ഉടെന ര ാെര ാം രാജാവിെ വീ ം വ ി ി കിഴെ നടയിേല
ം കായം ള രാജാ ് പ ള രാജാവിേനാ ് ടി ഊ കഴി ാൻ അകേ ം
േപായി. രാജാ ാർ ഊ കഴി ് റ വ േ ാൾ ര ാെര കാണാ യാൽ
“ ര ാർ ഊ ് കഴി ാൽ അവ െട സേ ാഷെ ചില ശ ൾ െകാ ്
അറിയി ാനായി ഇവിെട വരാ ായി . ഇ വെര കാണാ െത ാണേവാ? എ ്
പ ള ് രാജാ ് പറ . അേ ാൾ േ സ ിധിയിൽ ര ാ െട കളകളശ ം
ഉ ിൽ േകൾ യാൽ “അവിെട ഇ ് എേ ാ വിേശഷ ായി െ ാ ് േതാ
് ” എ ാെണ േപായി േനാ െ ” എ പറ ് പ ള ് രാജാ ് അേ ാ റെ .
അേ ഹേ ാ ടി കായം ള രാജാ ം േപായി. രാജാ ാർ അേ ാ െച േ ാേഴ
ം ീവാദികൾ അവർ െകാ േചാ ് പാ േ ാ ടി പിടി വലി െകാ
േ ിൽനി െകാ ാര ിേല വഴിയിേലാളം എ ിയി . അവർ എ ാ ്
െച ാൻ ഭാവി െത റിയാനായി രാജാ ാർ ആ വഴിയിൽ തെ േനാ ിെ ാ
നി . ര ാർ ആ പാ ം പിടി വലി കായം ള രാജാവിെ ിൽെകാ െച
്വ ി ് ീവൻ ആ പാ ി ായി േചാ ം ഓേരാ ര ാെര ം അവ െട
വയ ം െതാ കാണി െകാ ഃഖഭാവേ ാ ടി രാജാവിെ േനെര േനാ ി. ിമാ
നായ കായം ള രാജാവി കാര ം മന ിലായി. അേ ഹം ീവേനാ ് “നി ൾ
എ ാവർ ം ടി ഈ േചാ െകാ മതിയാ ി , അേ ? എ േചാദി . കാര ം അ
തെ എ ് ീവൻ ആംഗ ം കാണി . “ആെ , ഉ െകാ ് എലാവ ം ടി ഊ ്
കഴി ി ് െകാ ാര ിൽ വ വിൻ, സമാധാന ാ ാം” എ പറ ി കായം ള ്
രാജാ ് പ ള ് രാജാവിേനാ ടി െകാ ാര ിേല േപായി. ഊ കഴി െകാ
ീവ തിക ം അവിെട ഹാജരായി വണ േ ാ ടി നിര നി . കായം ള ്
രാജാ ് നാളിേകരം, ശർ ര, പഴം തലായവ വ ി അവർ ധാരാളമായി െകാ ി ്
തിദിനം അവർ പറ അരി െട േചാ ടി െകാ െകാ തി ് കൽ ന െകാ
528 65. ശാ ാേ ാ ം ര ാ ം

ക ം അ കാരം ക ി വദി ിരി തായി ഒ െച തകിടിൽ എ തി ലം

ചാർ ി ീവെ ൈകയിൽ െകാ ക ം െച . ര ാർ ഒ സേ ാഷശ ം
റെ വി ി ് രാജാവിെന വീ ം വ ി െകാ ് നാ റേ ം പാ േപാ ക ം
അ ദിവസം തൽ േദവസ ം പടി ര ിൽ േചർ ് അവർ പറ ആേറകാലിട
ഴി അരി െട േചാ വിതം െകാ ട ക ം െച .
ഒരി ൽ െകാ ാര ര ഒ നായർ ംബ ി ായി ീ ഷ ാർ ഓേരാ
രായി ച െക േപായി ് ഒ ം ഒ ീമാ ം േശഷി . ആ ീ നാൽപ
വയ വെര സവി ാെതയി . സ ാനാർ മായി അവർ അേനകം സത്കർ ൾ
െച എ ി ം യാെതാ ഫല ായി . അതിനാൽ ആ ീ േകവലം വ യാെണ
ം അവർ സവി സ ാന ാ കെയ കാര ം അസാധ മാെണ ം ആ ംബം
അന ംനി േപാ കതെ െച െമ ം എ ാവ ം തീർ െ ി. അ െനയി കാ
ല ് ഭി ാരനായി ഒ സന ാസി ആ ംബ ിൽ െച ക ം ഭി വാ ിയ േശഷം
ആ ദിവ ൻ ആ ംബനായികേയാ ് “അേ , നി ൾ ഒ ം വ സനിേ . നി ൾ ശാ
ാേ ാ യിൽ േപായി സ ാമിദർശനം കഴി വഴിപാ കൾ ാർ ി ാൽ നി ൾ സ
തി ാ ം” എ പറ ി ് ഇറ ിേ ാ ക ം െച . അ േക ി ് ആ ീ ് ഈ
ദിവ െ വാ ് ഒരി ം മിഥ യായിേ ാ കയിെ ് മന ിൽേ ാ ക ം അ
ദിവസം തെ അവർ അവ െട ഭർ ാവിേനാ ടി ശാ ാേ ാ യിൽെ ളി െതാ
് നടയിൽനി ്, താൻ സവി ് ഒ െപൺ ി ായാൽ സ ാമി െട നടയിൽ വ
ി േചാ െകാ ക ം പറ അരി െട േചാ െകാ ് നാനാവിഭവ േളാ ടി
ര ാർ സദ കഴി ക ം ാഴി അരി ഏ കൾ െകാ ക ം െച ാെമ
ാർ ി ക ം െച േപായി. അന രം ഒ മാസം കഴി തി ് എേ ാ കാര
ണവശാൽ ആ ീ െട ഭർ ാ ് അവേരാ ഷി സംബ ം മതിയാ ിേ ാ ക ം
േവെറ ഒരാൾ അവർ ് സംബ ം ട ക ം ഉടെന ആ ീ ഗർഭം ധരി ക ം അവർ
യഥാകാലം സ ഖം സവി ് ഒ െപൺ ി ഉ ാ ക ം െച .
ആറാം മാസ ിൽ ി േചാ െകാ തിനായി ആ ീ ം അവ െട ഭർ ാ ം
ടി ിെയ ംെകാ ശാ ാേ ാ യിെല ി. േ ിൽ േവ വഴിപാ കൾെ
ാം ഏർ ാ െച തിെ േശഷം അവർ േപായി ളി വ സ ാമിദർശനം കഴി കിഴ
െ നടയിൽ ഹാജരായി. ശാ ി ാരൻ തീർ ം സാദ ം േചാ ം പായസ െമ ാം
അവിെടെകാ െച െകാ ് ി േചാ െകാ ാനായി നടയിൽ ഇലവ േചാ ം
പായസ ം വിള ി. അേ ാേഴ ം ി ആേരാ അടി ിെ േപാെല െഞളി പിരി ്
ഉറെ ര ട ി. ഒ വിധ ി ംേചാ ് െകാ ാൻ നി ിയി ാെതയായി ീർ
.എ ാ ം പിടി ാ ം ി ക ിലിരി ാെത തി ചാടി ട ി. ി ക ിൽനി
താെഴേ ാ െമ ായേ ാൾ ആ ീ ഒ വിരി ിെയ അവിെട ിട ി. ആ സമ
യം വാനര ലാധിപതിയായ ീവൻ ചാടിെ ിെയ എ ം െകാേ ാടിേ ായി
ഒ വലിയ ിെ കളിൽ കയറി ഇരി ായി. ീവൻ എ േ ാൾ തൽ ി
കര ിൽ നിർ ി, ചിരി ക ം ൈക ം കാ ം ട കളി ക ം െച ട ി. ഇ
േക ് േക ് ആ ദി ി വെരാെ അവിെട ടി. എ ാവ ം വി യഭരിതരായി ീർ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 529

ി െട മാതാപിതാ ാർ വ സനപരവശ മായി ീർ . ര ാെര ാം നടയിൽ

ടി. ഏ കെള ാം െവ ിൽ നി കര കയറി നടയിെല ി. ഈ അ ത ർ മായ
സംഭവ ി ് എേ ാ കാരണ െ ജന ൾ അഭി ായെ . ഇ െന സ ർഭ
ളിൽ വിധി ക ി ാ അധികാരം ഉ ി ാനാ ്. അതിനാൽ ഉ ി ാൻ ി െട
പിതാവിെന വിളി ് “നി ൾ ഈ ര ാർ ം ഏ കൾ ം എെ ി ം െകാ ാെമ
് ാർ ി ി േ ാ?” എ േചാദി . “എേ ാ എനി നി യമി ” എ ് അയാൾ
പറ . പിെ ി െട മാതാവിേനാ േചാദി േ ാൾ ആ ീ “ഈ ിെയ നടയിൽ
െകാ വ േചാ െകാ ദിവസം പറ അരി െട േചാ െകാ നാനാവിഭവ
േളാ ടി ര ാർ ് ഒ സദ കഴി ക ം ാഴി അരി ഏ കൾ ് െകാ ക ം
െച ാെമ ് ഞാൻ ാർ ി ി ായി . അ ഞാൻ മറ േപായി . ഇേ ാളാ
് ഓർ ് ” എ പറ . “എ ാൽ ര ാർ സദ ം ഏ കൾ ം അരി ം
െകാ ൽ നാെള നട ിെ ാ െമ പറ ് അതിേല ായി െ ാ പണം നി ൾ
ഇേ ാൾ നടയിൽ വ ണം. എ ാൽ എ ാം ശരിയാ ം. നാെള വഴിപാ കൾ നട ീേ
നി ൾ േപാകാ . പണം ഇേ ാൾ നി െട ൈകവശമിെ ിൽ ഞാൻ തരാം. താമസി
യാെത എ ി ് ത ാൽ മതി” എ ് ഉ ി ാൻ പറ . ആ ീ അ കാരം സ തി ്
െ ാ പണം ഉ ി ാേനാ ് കടമായി വാ ി നടയിൽ വ . തൽ ണം ീവൻ ി
െയെ ാ വ നടയിൽ കിട ിെ ാ . ഉടെന ആ ീ ിെയ എ േചാ െകാ
. േചാ കഴി ് ഉടെന ര ാർ ഓേരാ ളിേല ം ഏ കൾ െവ ി
േല ം ജന ൾ അവരവ െട ഹ ളിേല ം പിരി േപായി. െകാ ാര ര ാരായ
ദ തിമാർ പിേ ദിവസം ര ാർ േകമമായി സദ നട ക ം ഏ കൾ അരി
െകാ ക ം കഴി ് സ ാമിെയ െതാ ിെയ ം െകാ തിരി േപാ ക ം അ ്
ദിവസംതെ ഉ ി ാെ പണം എ ി െകാ ക ം െച .
െകാ ം 721-ആമാ ് ികമാസം 5-ആം തീയതി ജയസിംഹനാ ് (േദശി നാ ് =
െകാ ് ) നാ വാണി ഉ ിേകരളവർ പ ാര ിൽ എ രാജാ ശാ ാേ ാ
യിൽ വ സ ാമിദർശനം കഴി ക ം “അ പറ” എ േപരായ ധാന വഴിപാ നട ക
ം തിദിനം ഉഷഃ ജ ് ഒേ കാലിട ഴി അരി പതി ് െവ ക ം െച തായി അവിെട
ഒ ശിലാലിഖിതം ഇേ ാ ം കാ ്.
െകാ ം 933-ആമാ നാ നീ ിയ (തി വിതാം ർ) മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ്
തി മന െകാ ് രാജ േ ാഹികളായ എ വീ ിൽ പി മാെര ഭയെ ് േവഷ നായി
സ രി ി കാല ് ഒ ദിവസം മധ ാ സമയ ് ർ താ ിൽ ക േ ാ ്
എ േദശ െചെ ി. അവിെട വലിയ മാളിക ം മ ഒ വീ ് ക കയറിെ ്
“ഞാൻ ഇ െല െ ആഹാരെമാ കഴി ി ി . വിശ ം ദാഹ ം വളെര കലശലാ
യിരി . അതിനാൽ ആഹാര ി ് വ ം ഏർ ാ ് െച തരണം” എ ളിെ .
അ േക ് അവിെട ായി ഹനായകൻ തെ തെന വിളി ് “എടാ, അയാൾ
ഒ ഉ മാ എ െകാ ് ” എ പറ . അ േക തി മന െകാ ് അവിെട നി
ിറ ി അതിന ് ഒ വീ ിൽ യറിെ . അവിെട ഷ ാരാ ം ഉ ായി ി .
ഒ യായ ീ നിൽ ായി . തി മന െകാ ് ആ െയ അ ൽ
530 65. ശാ ാേ ാ ം ര ാ ം

വിളി േമൽപറ കാരം താൻ തേലദിവസംതേ ആഹാരം കഴി ി ിെ ം വിശ ം

ദാഹ ം സഹി വ ാെതയായിരി െവ ം അതിനാൽ ആഹാര ി വ ം ഏർ ാ
െച െകാ ണെമ ം അ ളിെ . അ േക ് ആ (ഇെതാ ന രിേയാ മേ ാ
ആെണ വിചാരി ് ) “ആഹാര ി ് അടിയ ൾ വ ം ത ാൽ അവിേട ് െകാ
കയി േ ാ. അതിനാൽ അ ാ ണ ഹ ിൽ ച ം െക ി രാം. നീരാ ളി
കഴി െച േ ാേഴ ം ആഹാര ി ത ാറായിരി ം” എ പറ ള ം ാ
ണ ഹ ം കാണി െകാ തി ് ഒരാെള െടയയ . ാ ണ ഹ ിൽ ഭ ണം
െകാ തി ം ച ംെക ി. തി മന െകാ ് നീരാ ളി ം നിത കർ ാദിക ം കഴി
െച േ ാൾ ഊണിെന ാം ത ാറായി . ഉടെന അ േത കഴി ് അവിെടനി റി ി
േമൽപറ ര വീ കാ െട ം ിതിെയ ി ം വീ േപ ക ം അേന ഷി റി .
തി മന െകാ ് ആദ ം െച കയറിയ വീ ് “ചി ിയിൽ രകൻ” എ ധനവാ
േ തായി . ആ വീ കാർ വലിയ ധനവാ ാരായി െവ ി ം ആർ ം പ െവ ം
േപാ ം െകാ ാ ാരായി . ര ാമ കയറിയ വീടിെ േപ “െന ി ിൽ”
എ ായി . ആ വീ കാർ ഉപായകാലേ പ ാരായി െവ ി ം ദയ ം മര ാദ
ധർ ി ാരായി . ആര വീ കാ ം റിയാനി ി ാനികളാ ്. തി മ
ന െകാ ് ആ വിവര െള ാം അേന ഷി റി ി ് അവിടം വി േപാ ക ം െച .
മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് തി മന ിേല തി സി ി ക ം അവി രാ
ജേ ാഹികെളെയ ാം സംഹരി ക ം കായം ളം തലായ രാജ ൾ പിടിെ ക
ം െച തിെ േശഷം സാ ളായ െന ി ിൽ ംബ ാർ കരെമാഴിവായി വളെര
വ ൾ ക ി പതി െകാ ് ടാെത “ തലാളി” എെ ാ ാന ം ക ി െകാ
. ചി ിയിൽ രകെ ാവര ം ജംഗമ മായ സകലവ ം ക െക ി
ശാ ാേ ാ േദവസ ിൽ േചർ ക ം െച . ആ വ ളിൽ നി ആദായംെകാ
് ശാ ാേ ാ യിൽ ശനിയാ േതാ ം നാ െ ാ പറ അരിെകാ ് ധർ ക ി ം
അ പറ അരി െകാ ് േ ിൽ ാ മണേഭാജന ം നട തി ം േശഷ ്
നിത നിദാന ിൽ തി മാ ് ക ി വ വ െച ്. ആ തി മന ിെല കാലാ
ന ര ായ പരി ാര ിൽ ഈ പതി ് റ ് ധർ ക ി പറ അ ിട ഴി
അരി ം ാ ണേഭാജനം വക ് ഒ പറ എ ിട ഴി അരി മാ ക ം േശഷ ്
െകാ ് െകാ ് ആന വ ീശ രം േ ിൽ നമ ാര( ാ ണേഭാജന) ം ആ ാ
മ ് ഊ ം നട തി ് ഏർ ാ െച ക ം െച . ശാ ാേ ാ േ ി ചില
ഓ പാ ളി ം മ “ചി ിയിൽ രകൻവക” എ േപ െവ ിയിരി ് ഇേ ാ
ം കാൺമാ ്.
ി ി ് റസിഡ ം തി വിതാം ർ ദിവാ മായി മ ്േറാ സാ വർകൾ േദവസ
ൾ പരി രി പതി കേളർെ ിയ കാല ് ശാ ാേ ാ യിൽ ര ാർ ം ത
ല ം േചാ ം മ ൾ ് അരി ം െകാ ് അനാവശ മാെണ ് പറ ് ആവക
െചല കൾ നിർ െല തി . ര ാർ േചാ കി ാതായേ ാൾ അവർ േ ിൽ
ട നിേവദ ം കഴി േ ാൾ അ ഭവ ാ െട ം വഴിപാ കാ െട ം മ ം േചാെറ ാം
എ ് തി ക ം ശാ ി ാരെന ം േദവസ ാരെന ം അടി ക ം കടി ക ം മാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 531

ക ം കീ ക ം മ ം െച ഉപ വി ക ം െച ട ി. അ ഭവ ാർ ് േചാ കി
ാതാ ക ം േദവസ ാർ ് അവിെടെ േജാലി െച ാൻ നി ിയി ാതാ ക ം
െച കയാൽ അവർ എലാവ ം ടിേ ായി മ ്േറാ സാ വർകെള ് വിവരം േബാധി
ി ക ം സാ വർകൾ ഇതിെ പരമാർ മറി തിനായി ശാ ാേ ാ യിൽ വരിക
ം െച . സാ വർകൾ വ മതിൽ ് െവളിയിൽ ഒ ല കേസരയി ് ഇ .
അേ ാൾ ര ാർ എ ാം അവിെട ഹാജരായി നി സലാം െച ി ് നിര നി .
അേ ാൾ സാ വർകൾ “നി ൾ ഈ അ മ ൾ കാണി െത ാ ്?” എ േചാദി
. അവർ അവ െട വയർ െതാ കാണി ം മ ം വിശ സഹി ാൻ വ ാ ി ാെണ
സാ വർകെള ഹി ി . ഉടെന സാ വർകൾ “നി ൾ ് ഇവിെട േചാ പതി വ ്
ആരാ ്, എ ാ ്, അതിേല വ ല േ ാ?” എ േചാദി . തത് ണം
ീവൻ തെ വായിൽ ൈകയി ് ഒ െച തകിെട ് ട ് ന ാ ി സാ വർക െട
ിൽവ . അ ് കായം ള ് രാജാ െകാ െച തകിടായി . സാ വർകൾ
അെത ് വായി േനാ ി വളെര സേ ാഷി ക ം സ തി ക ം ര ാ െട
േചാ ം മ ം യഥാ ർ ം െകാ ് െകാ തി ് അ വദി ക ം െച തകി ് ീവ
െ ൈകയിൽതെ െകാ ക ം െച ി ് മട ിേ ാ ക ം െച .
തല േചാ ് െകാ െച െകാ തി മതല മാരാർ ാെണ ് പറ
ി േ ാ. ഒ ദിവസം പതി മാരാൻ എവിെടേയാ േപായി തിനാൽ അവ െട
ംബ ി ായി ഒ െച നാ ് തല ് േചാ ് െകാ െച െകാ ്. തല
വ േചാ തി െകാ ി സമയം ആ െച ൻ ഒ വലിയ കെ തല െട തല
് ഒരിടി െകാ . ഇടിെകാ ് തല ഉറെ നിലവിളി . ആ ശ ം േക ചിലർ കടവിൽ
ഓടിെ േനാ ിയേ ാൾ തല ച െവ ി ം മാരാെ ൻ മരി കര കിട
തായി . അ ാലം തൽ തല േചാ നിർ ലാ ക ം െച .
ശാ ാേ ാ യിൽ താമസി ി പ ളരാജാവിെ കാലാന രം അവിെട േദവസ
കാര ൾ അേന ഷി ി ് ഉ ി ാെ ംബ ിൽ അ ് ായി വരായി
. ആ ംബ ി വർ അ ാല സ ാമിെയ റി വളെര ഭയ ം ഭ ി ം വിശ ാ
സ വരായി . അവർ രാവിെല ളി സ ാമിദർശനം കഴി ാെത െവ ം ടി ക
േപാ ം െച ാറി ായി . കാല േമണ അെതാെ േറേ േഭദെ ട ി.
പ ള രാജാവിെ കാലം കഴി തിെ േശഷം ഏ കൾ അരിവാരിയി ് െകാ
ി ് ഉ ി ാനായി . ഒരി ൽ ഒ ി ാൻ ശരീരം ം മാറിെ ാ ്
െച ് ഏ കൾ അരി വാരിയി െകാ . ഏ കൾ ആ അരി തി ി . അ തൽ
ആ ഉ ി ാൻ അരി വാരിയി െകാ ാൽ ഏ കൾ ഒരി ം തി ാെതയായി. അതി
നാൽ ആവക അരി ം നിർ െല തി. ശാ ാേ ാ യിെല ര ാർ അ ാ ണ െട
േചാേറാ മ മാംസാദികേളാ ഭ ി ാറി . അതിനാലാ ് അവർ പതി േചാ ്
ശാ ി ാരൻ െകാ െച െകാ ണെമ ് ഏർ ാ വ ്.
ഒരി ൽ ഇവരിൽ ചില ര ാർ േ ിൽ പടി ാ ് ഭാഗ ായി താമസി ി
മര ാ ാ െട ടികളിൽ യറി അവർ പാകംെച വ ി മ ം മാംസ ം േചാ
ം മ െമ ഭ ി . അ േശഷ ര ാർ ഒ ം രസ ം സ ത മായി . പിേ
532 65. ശാ ാേ ാ ം ര ാ ം

ദിവസം പതി േപാെല ഉ ജ കഴി േ ാൾ എ ാ ര ാ ം കിഴെ നടയിൽ ടി.

പതി േചാ ശാ ി ാരൻ പാ േ ാ ടി ിടി േഗാ ര ി െവളിയിൽ പതി ്
ല ് െകാ െച ി . വ െട േചാ ം മാംസ ം ഭ ി ര ാർ െതാ േചാ
േശഷ ര ാർ തി കയി േ ാ. അതിനാൽ മാംസം തി വർ േചാ െതാടാൻ മ
വർ സ തി ി . ത െള ാെത മ വർ തനി േചാെറ ് ഭ ി ാൻ മാംസം തി
വ ം സ തി ി . അതിനാൽ ആ ര ാ ം ത ിൽ അവിെടവ േദവാ ര ം
േപാെല വലിയ ായി. ഒ ംര ർ ംഊ കഴി ാൻ സാധി ി . േചാ
് അവിെട ിട ് െവ െത േപായി. അ െന ര ം ത ിൽ ഏകേദശം ഒ മാസ
േ ാളം കാലം ായി. അ ം കാലം അവർ ായി േചാ െവ െത േപായ
തിനാൽ അ ാലം തൽ ആ േചാ ം നി ലായിേ ായി. എ ി ം ര ാർ പതി
ായി േചാ ം മ ൾ പതി ായി അരി ം ആ ിെലാരി ൽ (പ ാ
ദയദിവസം) ഇേ ാ ം െകാ വ ്. മ ദിവസ ളിൽ സ ാമിദർശന ിനായി
അവിെട െച വർ വ ം െകാ െ ിൽ മാ േമ ര ാർ ം ഏ കൾ ം ഇേ ാൾ
ആഹാര ി മാർ . എ ി ം വഴിപാ കാർ ഇേ ാ ം അവിെട ധാരാളമായി വ െകാ
ിരി തിനാൽ അവർ ഒ ദിവസ ം ആഹാര ി വ ി . ിൽ ഒ
ം മാസ കളായ ര ാർ േതാ േപാ കയാൽ അവർ അ ാലം തൽ അവിടം വി
് ിരവാസം േ ി പടി ാ ് ഇേ ാൾ ച യായിരി ലേ ാട
േദശ ളിലാ ി. അതിനാൽ വഴിപാടായി ലഭി േചാ ം പഴ ം മ ം മാസേഭാജികള
ാ വാനര ാർ ഇേ ാൾ നിർബാധമായി ഭ ി ാം. ആ ം ഒ ം െകാ ാ ദിവ
സ ളിൽ േ ിൽ േ സംബ ിക െട ം മ ം േചാ ് ബലാൽ ത ിെയ ാ ്
അവരിേ ാൾ ഉപജീവനം കഴി വ ്. അവർ ആ േ സ ിധി വി ് എ ം േപാ
കാറി . മാംസേഭാജികളായ ര ാർ ഇേ ാൾ ഉപജീവി വ ം മി വാ ം ച
െകാ ാ ്. അവ ം ക വട ാ ം ത ിൽ അവിെട പലേ ാ ം അടി ം പിടി ം ശ
ാവാ ്. വലിയ രാജാ ൻമാേരാ ൻമാേരാ സ ാമിദർശന ിനായി ശാ ാേ ാ
യിൽെ ാൽ അ മാംസ കളായ ര ൻമാ ം േ സ ിധിയിൽ വ േച ം.
എ ി ം അവർ േ ിൽ കട ാറി . ൻമാർ േ ം പാടി േ ാ. ഇേ ാൾ
രാജാ ാ െട ം മ ം വഴിപാടായി ര ം ര ൻമാർ ം േചാേറാ പഴേമാ െകാ
െ ിൽ െവേ െറ ര പാ ളിലാ ി െകാ ണം. എ മാ മ മാംസ കള
ാ ര ാർ ആദ ം െകാ ക ം േവണം. അ മ വർ െകാ തിലധിക
ായിരി ക ം േവണം. അെ ിൽ ാ കാര ം തീർ യാ ്.
ശാ ാേ ാ യിൽ സ ാമി െട ൈചതന ം ര ാ െട ദിവ ത ം ഇേ ാ ം റ
ി ി . ഇ ാല ം അവിെട ദർശന ിനായി ം ഭജന ിനായി ം തിദിനം അസം
ഖ മാ കൾ വ ്. അവിെട ഭജനമി ാൽ ഒഴിയാ ബാധ ം േഭദമാകാ േരാ
ഗ ം വഴിപാ ് ാർ ി ാൽ സാധി ാ കാര മി . മ ഷ ർ നിവസി ഹ
ളി ം മ ം ചിലേ ാൾ ഉ ിെ ഉപ വം കലശലായി ീ സാധാരണമാണേ ാ.
ആ അവസര ളിൽ നാഴി അരിയിൽ ഒ നാളിേകരം ചിരകിയി ിള ി ഏ കൾ െകാ
ാൽ ഉ ിെ ഉപ വം നിേ ഷം നീ ിേ ാ ം. ഈ സംഗതിയിൽ െകാ ം, തി വന
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 533

രം തലായ ല ളിൽ അ ഭവ രായി ഇേ ാ ം പല ്. ഉ ിെ ഉപ വം

ശമി ാനായി ഇേ ാ ം പല ം ഇ കാരം െച വ ്. ഇവെ ാം ാ ളാ
യി ് അേനകം ഐതിഹ ്. ര ാ െട മാഹാ ം സംബ ി ് അസംഖ ം
കഥകൾ ഇനി ം പറയാ ്. വി രഭയ ാൽ അവെയാ ം ഇവിെട വിവരി ി .
അ കാല ്, അതായ ് ഒ െകാ ം ായതായ ഒ സംഗതി ടി പറ ി
് ഈ ഉപന ാസെ അവസാനി ാെമ വിചാരി .
െകാ ം 1065-ആമാ ിട ് ര ല ാരായ അ േപെരാ മി ് ശാ ാേ ാ യിൽ
സ ാമി ദർശന ിനായി വ ി . അവരിൽ നാ േപർ സ ാമി വഴിപാടി ം ര
ാർ ം േചാ ം െകാ തി ം ഏ കൾ ് അരി െകാ തി ം മ ം ഉ ി െ
പ ൽ പണം െകാ േ ൽ ി . ഒരാൾ മാ ം വഴിപാടി ം മ ം ഒ ം െകാ ി . അതി
നാൽ അയാേളാ മ വർ “എ ാ താൻ വഴിപാടിെനാ ം െകാ ിേ ?’ എ േചാദി
. ”ഇ . ഞാൻ ളി െതാഴണെമ മാ േമ വിചാരി . ഈശ ര ാർ ഞാൻ
ൈക ലി െകാ ാറി . എ തെ മ , ര ാർ േചാ ം മ ൾ അരി ം
െകാ ് േകവലം ട ത മാെണ ാ ് എെ വിശ ാസം” എ പറ . “എ ാൽ
േവ ാ. എേ ാ ഇെതാരാപ ാ ് ” എ മ വ ം പറ . അ േപ ം ടി ളി ാൻ
േപായി. അ േപ ം മടി ീല കടവിൽ ഒ ക ിേ ൽ വ ി ളി ാനിറ ി. അേ ാൾ
ഒ വാനരവീരൻ െപെ ് ചാടിെ ് വഴിപാടി െകാ ാ ആ മ ഷ െ മടി ീല
മാ ം എ െകാ ് ഓടിേ ായി ഒ ി കളിൽ കയറിയി . മടി ീല െകാ
േപായേ ാൾ അതിെ ഉടമ ് വലിയ വ സനമായി. അയാൾ ാണെന ാൾ പണ
െ േ ഹി ഒരാളാ ്. അയാൾ ഒ കെ ് ആ ര െന എറി . ര ൻ
ആ ക ം ചാടി ിടി ് അ െകാ തെ ആ മ ഷ െന െമറി . ആ ഏ െകാ ് ആ
മ ഷ െ തലെപാ ിേ ാരെയാലി . പിെ ആ ര ൻ മടി ീലയഴി ് അതി ാ
യി പണെമ ് ഓേരാ ായി കായലിേല ി . ഗത രമില യാൽ പണ ിെ
ഉടമ ൻ അ ക ് വ സനി െകാ നി . പണം വ ം തീർ േ ാൾ ര ൻ
മടി ീല ി ി ഉടമ െ ഖേ ് ഒേര െകാ . അേ ാൾ ആ മ ഷ െ
കാർ “എ ാ ിയായിേ ? ഈശ ര ാർ ൈക ലി െകാ ാ ി ് പണെമാെ
ഇേ ാൾ ലാഭമായേ ാ. തല െപാ ിയ മാ ം ലാഭം. എെ ി ം ആപ െമ
ഞ ൾ ത പറ വേ ാ. ഇനി നടയിൽെ സമ ാപരാധ ൾ മി തി
ാർ ി . അെ ിൽ തനി ് ഇവിെട നി േപായി ിഴ ാെനാ െമ േതാ ി ”
എ പറ . അവർ അ േപ ം ളി ് നടയിൽെ ക ം വഴിപാ കഴി ാ യാൾ
ഏ ം പ ാ ാപേ ാ ടി േമൽ റ കാരം ാർ ി ക ം െച . അേ ാൾ
ഒരാൾ അവിെടെ സംഗതികെള ാം േചാദി റി ക ം കായലിൽേ ായ പണെമ ാം
സ ാമി വഴിപാടായി ം ര ാർ ം േചാ ം ഏ കൾ അരി ം െകാ തായി ം
െകാ യ ാെമ നി യി ാൻ അവേരാ പറ ക ം പണ ിെ ഉടമ ൻ അ കാ
രം സ തി ് പറ സ ാമിെയ ാർ ി ക ം െച . അേ ാൾ ര ൻ കായലിൽ
െ ി ഒ െചര എ െകാ വ നടയിൽവ . കായലിലി പണം അതി ാ
യി . എ ിേനാ ിയേ ാൾ അ െ ാ പണമായി െവ ് ഉടമ ൻ പറ .
534 65. ശാ ാേ ാ ം ര ാ ം

ആ പണം വൻ സ ാമി വഴിപാടി ം മ മായി ഉടമ ൻ േദവസ ിൽ ഏ ി . േദവ

സ ാർ അതിൽ പ തി ണം െകാ സ ാമി വഴിപാ കൾ നട ക ം േശഷംെകാ
ര ാർ േചാ ം ഏ കൾ അരി ം െകാ ി ക ം െച . എ ി ം ര ാർ
ആ േചാ ം ഏ കൾ ആ അരി ം തി ി . മന ി ാ വർ നി ിയി ാ ി െകാ
സാധന ൾ അവർ സ ീകരി ാറി .
ആ കായലിെ തീര േദശ ിരവാസ ാരായ അേനകം വ ്. അവർ ആ
കായലിൽനി മ െള പിടി വി ം തി ം ഉപജീവി വരാ ്. എ ി ം അവർ
ഏ കെള പിടി കേയാ ഏ കൾ അവ െട വലയിൽ അകെ കേയാ െച ാറി . ഏ കെള
അവർ സ ാമി െട “തി മ ൾ” എ ാ ് പറ ്. ഇേ ാൾ (1925-ൽ) തി വന ര
വലിയെകാ ാരം മാേനജരായി ാമസി ന ശ രൻന ി അവർക െട ഉ ാഹ ം
േവശ ം നിമി ം ശാ ാേ ാ ർ ാധികം െതളി ം പരി ാര ം സി ി ി വാ
വം ടി ാവി െകാ ് ഈ ഉപന ാസെ സമാപി ി െകാ .
 66
ഴമംഗല ന രി

ചി
ാദികളി
ലർ ഴമംഗല
വ
അഭി
ന രിെയ ം മ ചിലർ മഹിഷമംഗല
ഴമംഗല
ന രിെയ ം പറ
ന രിെയ, അേ ഹ ി ് ആഭിജാത ം േവദശാ
ത ം സ ൽപം റവായി തിനാൽ, ഒ യാഗശാലയിൽനി ്
ബഹി രി ക ം അേ ഹം അവിെടനി ് പരേദശ ് േപായി തി ത ാദികെള ാം
പഠി തിരി വ തിെ േശഷം ഒ യാഗ ല ് േപായി യാഗശാല െട റ നിൽ

535
536 66. ഴമംഗല ന രി

ക ം ആ സമയം അക വപ േഹാമി തി മ ം പിഴ െചാ തായി േക ്

െപെ യാഗശാല ക കട തെ ക ി ായി വീ പാള േഹാമ ി
െ മീെത പിടി െകാ ് “മംഗലം യാഗശാലയിൽ കട ാൽ ായ ി ം മതി; വപ പിഴ
ാൽ ായ ി മി ; യാഗം നി ലമായിേ ാ ം” എ പറ ക ം പിെ അേ ഹം ആ
മ ം ശരിയായി െചാ ിെ ാ ് േഹാമം നട ക ം അ തൽ മ ന രിമാർ യാഗ
ല ളിെല ാം അേ ഹെ ടി ണി യാഗശാല ക ് ഒ മാന ല ്
പലക െകാ ി ി ട ക ം െച എ ം ഇേ ാ ം യാഗ ല ളിെല ാം
ഒ മാന ല ് “ ഴമംഗല ി ് ” എ പറ ് ഒ പലക വ ക പതി െ ം
മ കഥ സി മാണേ ാ.
ഴമംഗല ന രി േമൽ റ കാരം സർ മാന നായി ീർ തിെ േശഷം,
ചില േപാ ിമാ െട പേരാഹിത ം വഹി െകാ ് തി വിതാം റിൽ തി വ , െച ർ
തലായ േദശ ളിൽ, റ കാലം താമസി ി . അ ാല ് െച “വാഴമാേവ
ലി” എ ി േ രായ ഒ േപാ ി െട മഠ ിൽ നിത ാ െകാ ് അേ ഹ ി ്
ഒ െകാ ം താമസിേ തായി വ . അതിനിട ് ഒ ദിവസം വാഴമാേവലിേ ാ ി െട
ം ധാനശിഷ മായ ൻഎ വാ ് ഏകേദശം സ യാകാറായ സമ
യം ആ മഠ ിെ ിറ ി പടി ാ േനാ ി നി െകാ ് അമാവാസിനാൾ ച െന
ാ ഫലെമ ാ ് എ ് ഴമംഗല ന രിേയാ േചാദി . അതി രമായി
ന രി, “എനി ് നി യമി ” എ പറ െകാ ് ച െന ാണാനായി ിറ ി
പടി ാ േനാ ി. അേ ാൾ ആ വാ ് ൈകെകാ ിചിരി അേ ാഴാ ് ന രി
കാര ം മന ിലായ ് തി തിക ം മ ം പഠി ി ായി െവ ി ം അേ ഹ ി
േജ ാതി ാ ിെ ഗ ംേപാ ായി ി . േപാ ി േജ ാതി ാ ിൽ അതിനി
ണനായി . അേ ഹം ആ െന ം ആ ശാ ം ന േപാെല പഠി ി ി . ന രി
ആ വിഷയ ിൽ അനഭി നായി തിനാൽ അേ ഹെ പരിഹസി ാനായി ാ ്
ആ വാ ് അമാവാസിനാളെ ച ദർശന ഫലെമ ാെണ ് േചാദി ്. അയാൾ ചിരി
ട ിയേ ാൾ മാ േമ ന രി ് ഈ കള മന ിലാ .ക വാ നാൾ ച െന
ാണാനായി േനാ ിയ ം വലിയ േഭാഷത മായിേ ായേ ാ. ആെക ാെട ന രി ഏ ം
വിഷ നായി. അേ ാൾ അേ ഹ ി ് ഒ വാശി േതാ ക ം “ഇനി േജ ാതി ാ ം
പഠി ് ഈ വിഷയ ിൽ ഇവെന (േപാ ി െട െന) മട ിയ ാെത മെ ാ കാര മി ”
എ ് അേ ഹം മന െകാ ് തീർ െ ക ം െച .
അ ദിവസംതെ ന രി തെ ടി േജ ാതി ാ ം പഠി ി ണെമ ം േപാ ി
േയാടേപ ി ക ം േപാ ി അ കാരം െച ാെമ ് സ തി ക ം ഒ സ ർ
ിൽ അേ ഹം ന രിെയ പഠി ി ട ക ം െച .
ന രി ഏ ം ിമാ ം ന വ ൽപ മായി തിനാൽ േജ ാതി ാ ം പഠി
തി ് അേ ഹ ി ് അധികം ി േ ാ കാലതാമസേമാ േവ ിവ ി . റ ദിവസ
െ പരി മംെകാ ് അേ ഹം ആ വിഷയ ിൽ അതിനി ണനായി ീർ എ ് മാ
മ , അേ ഹ ി േപാ ിെയ ാൾ ി ം ി ായി തിനാൽ “തിരിയിൽ
നി െകാ ിയ പ ം േപാെല” അേ ഹം ആ വിഷയ ിൽ വിെന ാളധികം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 537

കാശി . പഴയ സ ദായ ിൽ വളെര ിയകൾ െചേ തായ സംഗതികൾ ന രി സ

യേമവ എ ി ചില വഴികൾ ക പിടി ക ം അതിേല ം തിയതായി ചില
മാണ ൾ ഉ ാ ി ട ക ം െച . ഇ മായേ ാേഴ ം േപാ ി ന രിെയ
റി വളെര ബ മാനം േതാ ി ട ി. േപാ ി െട ് താൻ ന രിെയ പരിഹ
സി തി പകരം അേ ഹം തെ േജ ാതി ാ വിഷയ ിൽ എ െനെയ ി ം അവമാ
നി ാെതയിരി യിെ വിചാരം നിമി ം മന ിൽ ഭയം ജനി ക ം ആ വിവരം
അയാൾ അയാ െട പിതാ ം മായ േപാ ിെയ ഹി ി ക ം െച .
േപാ ി െട സംവൽസരദീ കഴി േ ാേഴ ം ന രി െട ഉടെന ന രി േപാ ി
േജ ാതിശാ പഠന ം കഴി . ദ ിണ കഴി ാനായി നി യി വിവരം േപാ
ിേയാ പറ . അേ ാൾ േപാ ി “അ ് എനി ദ ിണയായി ഒ ം തരണെമ ി .
എെ ിയ െന അ ് അവമാനി ാെതയിരി കമാ ം െച ാൽ മതി. അതിലധികം
സേ ാഷകരമായി എനി മെ ാ മി ” എ പറ . ഉടെന ന രി, “എ ാൽ ഞാൻ
ഇ യാസെ ് ഈ ശാ ം പഠി െത ിനാ ് ? എെ യ ിെ ധാേനാ
േ ശ ം ഇ ാെള അവമാനി െയ താ ്. അതിനാൽ അതിേല ് അവി സദയം
അ വദി ണെമ ഞാൻ അേപ ി ” എ പറ . ഇതി രമായി േപാ ി,
“അ ് ഇ ് പഠി ് ഈ ഉേ ശ േ ാ ടിയായിരി ാം. എ ാൽ ഞാൻ പഠി ി ്
അ െട പഠി ം ജേനാപകാരകരമായി വരണെമ ് വിചാരി ാ ്. അതിനാൽ അ ്
അ െനയാ ി ീർ ാനായി ാ ് അ ് മിേ ് ” എ ് പറ . അേ ാൾ
ന രി, “അത െനയാവാം. എ ാൽ അ െട മകെ പഠി ം ജേനാപ വകരമാകാ
െതയിരി വിധ ിലാ ണെമ ടി എനി ാ ഹ ്. അതിെന ി ം അവി
വദി ണം” എ പറ . ഇ േക േ ാൾ േപാ ി, “ഓേഹാ; അ െന െച തി ്
എനി ് വിേരാധമി ”എ ് സ തി ് പറ . ഉടെന ന രി, “എ ാൽ അ െട
മകൻ ഗണി ാ ി, എ തിവ ിരി പ ാംഗ ിൽ ചില അബ ്. അവ
ജേനാപ വകര ളായി ീ താകയാൽ ആ പ ാംഗം കളയണെമ ാ ് എെ
ആ ഹം” എ പറ . അേ ാൾ േപാ ി, “അതി ; അവെ പ ാംഗ ിൽ അബ
െമാ ം കാണാനിടയി . അ ഞാൻ ടി പരിേശാധി ി താ ് ” എ പറ .
ഉടെന ന രി, “ആെര ാം പരിേശാധി തായാ ം ആ പ ാംഗ ിലബ ്” എ
പറ . “എ ാണബ ം?” എ േപാ ി േചാദി തി ന രി “ ർ ൾ ് ഇടി ഴ
ാ ം. അ തെ ” എ രം പറ .
പിെ ഇടി ഴ ാ കയിെ ം ഉ ാ െമ ം അവർ ത ിൽ വളെര വാദി
തിെ േശഷം എ ാൽ അെതാ പരീ ി േനാ ണെമ ം േപാ ി ം അ െനതെ
എ ന രി ം പറ സ തി . അ കാരം േപാ ി െട മകെ ർ ചാർ
സരി ് ഒ ിയ നട ഒ ല ് േപാ ി ം ന രി ം െച േചർ . അേ ാൾ
വർഷകാലമ ായി . ഇടി ഴ ാ തി ല ണെമാ ം ർ മാ
വെര ക ി മി . എ ി ം ർ സമയമായേ ാൾ െപെ ് ഒരിടി ഴ ായി.
അ േക ് അ തപരവശനായ വാഴമാേവലിെ ാ ി “അ ാ! ഴ മംഗലേമ” എ പറ
. ഇ നിമി ം ന രി “ ഴ മംഗലം” എ േപ സി ി . അേ ഹ ിെ രാ
538 66. ഴമംഗല ന രി

തനമായ ഇ േ “മംഗലം” കാല േമണ എ മാ മായി . ഴ മംഗലെമ

ഴമംഗലെമ ായി. വട രായ ചില ന രിമാർ “ ഴാമംഗലം” എ ം പറയാ ്.
ഇടി ഴ ായതിനാൽ ആ ിയ ട ക ം അവിെട ടിയി വെര ാം ടി
േപാ ി െട മക ് “അബ പ ാംഗ ാരൻ” എ േപരി ക ം അ െന ഴമംഗല
ന രി െട ആ ഹം പരി ർ മായി സാധി ക ം െച . അന രം ഴമംഗല ന
രി െട ആ ഹ കാരം വാഴമാേവലിേ ാ ി തെ ൻ ഗണി ാ ിവ ി
സംവൽസരെ പ ാംഗ ം എ കള ക ം അതി പകരം പ ാംഗം ഗണി
ാ ിെ ാ ണെമ ം ന രിേയാടാവശ െ ക ം ന രി ഇടി ഴ ാകാ
ർ േളാ ടി ആയിരം സംവൽസരെ പ ാംഗം ഗണി ാ ിെ ാ ക
ം െച . ആ പ ാംഗം ഇേ ാ ം വാഴമാേവലിേ ാ ി െട മഠ ിലിരി െ ാ ്
േകൾവി.
ഴമംഗലെ ന രി ജേനാപകരാർ മായി കാലദീപം തലായ േജ ാൽസ
ൾ ടാെത ആശൗചം, ായ ി ം തലായ വ അേനകം മാണ ം
ൈനഷധച തലായ വളെര ഭാഷാ ം ഭാണം, െകാടിയവിരഹം തലായ പല
സം ത ാ ിയി ്. അവയിൽ പല ം അ ടി ക ം വളെര ചാരം സി
ി ക ം െച ി വയാകയാൽ അവ െട ണപൗ ല െ ി ഒ ംതെ പറ
ി .
മംഗല ന തിരി സം ത ി ം ഭാഷയി ം ഓേരാ ആശൗച ാ ി
യി ്. ആശൗച ൾ േവെറ ം പല മഹാ ാ ാ ീ െ ി ം അവയിെലാ
ം ഴമംഗല ന തിരി െട ആശൗച േളാളം സർ സ തത ം ചാര ം
സി ി ി ി . ആെക ാെട േനാ ിയാൽ അേ ഹം ഒ സരസകവി ം ന വിദ ാ മായി
എ തെ വിചാരിേ ിയിരി .
 67
വയസ് ര ംബ ം അവി െ ശാ ാ ം

പ
െച ി എ
്പ
ം നട
് െകാ ം കഴി േ ാൾ തി നാവായ മണൽ റ ് വ ് ഒ മാമാ
ക ം അതി സകല നാ ് രാജാ ാ ം അവിെട െച
് സി മാണേ ാ. മാഘമാസ ിെല െവ പ ിൽ വ
ക ം

539
540 67. വയസ് ര ംബ ം അവി െ ശാ ാ ം

മകം ന ം സംബ ി ാ ് ഈ അടിയ ിരം നട ിവ ്. അതിനാൽ ഇതി

“മാഘമകം” എ നാമം സി ി . അ േലാപി മഹാമകം എ ം മാമകം എ ം ഒ ം
മാമാ െമ മായി ീർ . ഒരി ൽ മാമാ ിൽ സംബ ി ാനായിേ ായ െത ം ർ
വലിയ രാജാവി ് മേ മാർ ം ഒ പ ( )വിെ ഉപ വം കലശലായി ീർ .
രാജാധാനിയിൽ നി റെ േ ാൾ തെ അേ ഹ ി ഈ പ വിെ അസ
ഹ ത േറെ ഉ ായി . എ ി ം അ സാരമി എ ം അടിയ ിര ി േപാ
കാെതയിരി ാൻ നി ിയി േ ാ എ വിചാരി ാ ് അേ ഹം േപായ ്. പ എ
പറ ാൽ അ േകവലം നി ാരമായ ഒ പ വ ായി . േമഹ െവ ം ആയി
ര ി എ ം മ ം പറ വലിയ വക പ വായി . ഒ ര ദിവസെ യാ
കഴി േ ാേഴ ം പ ക ് ഒ ച ഴി കമ ിയിടേ ാളം വ താ ക ം േവദന
സഹി ാൻ വ ാെതയായി ീ ക ം െച . അ െന േപായി ഒ വിധം ആല ർ ന ി
െട ഇ െച േചർ . എ മാ മ , അ െ ന ി സി നായ ന ൈവ
ദ ം ആയി . ആഗതനായ അതിഥി െത ം ർ വലിയ രാജാവാെണ റി േ ാൾ
ന ി വളെര ആദരേവാ ടി അേ ഹെ സൽ രി ി ക ം സബ മാനം ശല
ം െച ക ം െച തിെ േശഷം ആഗമന േയാജനം എെ േചാദി ക ം െച .
അേ ാൾ രാജാ ്, താൻ മാമാ ിൽ സംബ ി ാനായി ാ ് റെ െത ം മേധ
മാർഗം പിടകവ ാധി ബാധിതനായി ീർ െവ ം േവദന ഹമായിരി െവ ം
അതിനാൽ ഉടെന ദീനം േഭദമാ ി തി നാവാ ് അയ ണെമ ം പറ . ന ി പ വി
െ ിതി േനാ ിയതിെ േശഷം “ഇ േഭദമായി മാമാ ി േപാ കെയ ്
അസാ മാ ്. ഒ മാസം ഇവിെട താമസി ാെമ െ ിൽ ഞാൻ ദീനം േഭദമാ ി
അയ ാം. അതിൽ റ കാലംെകാ ് എ ാൽ അ ് സാധ മ ” എ പറ .ന ി
െയ ാൾ േയാഗ നായ ഒ ൈവദ ൻ േലാക ിലിെ അ ാല സി മായി
തിനാൽ അേ ഹം പറ തിെന രാജാ ് സ തി . ന ി രാജാവി ് താമസി വാൻ
തെ പ ായ രമാളിക ഒഴി െകാ ക ം റ ് ചികി ആരംഭി ക ം െച .
അ െന ഏകേദശം ഒ മാസം കഴി േ ാേഴ ം പ ന േപാെല പ . പി
െ , അെതാ ് കീറണെമ ് ന ി നി യി . െച ിൽ ശ ിയ ് അതി സമർ
നായി െവ ി ം ായാധിക ംനിമി ം ൈക ് ഒ വിറയൽ ബാധി ിരി തി
നാൽ അ ാല ന ി ്അ ്ഏ ം ാധ മായി . അേ ഹ ിെ ാർ
അേ ാൾ േകവലം ിക മായി . അതിനാൽ ന ി തെ െട പഠി താമസി ി
ധാന ശിഷ നായ വരി മാേ രി ന രി ാടിേനാ ് “എ ാ ന രി ് ഈ െവാ
കീ ക വേ ?” എ േചാദി . ന രി ാ ശാ പരി ാനംെകാ ം ചികി കൾ െച
പരിചയംെകാ ം പഴ ംെകാ ം ൈക ണ ംെകാ ം ന ൈവദ െന ഒ
േപ സ ാദി ി . എ ി ം അേ ഹം അ വെര ശ ിയെയാ ം െച ി ി .
എ വ കി ം ിമാ ം സമർ മായ അേ ഹ ി ് ഇ ് രമായിേ ാ ിയി .
“ നാഥൻ അ ലി ് അ ഹ ർവം പറ ത ാൽ ഞാനി െച ാം” എ ്
അേ ഹം മ പടി പറ ക ം അ കാരം തെ ന ി െട സാ ിധ േ ാ ടി പ കീ
ക ം ന ി പിെ ം യഥാവിധി ചികി കൾ െച ക ം ആെക മാസം െകാ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 541

രാജാ ർ ഖെ ാപി ക ം െച . ഈ കാല ിനിട മാമാ ം കഴി േപാ

കയാൽ രാജാ ് ന ി ം ന രി ാ ിേല ം പലവിധ സ ാന ം മ ം െകാ ്
സേ ാഷി ി ി സ രാജ ിേല മട ി. അ െത ം ർ രാജാ െട രാജധാനി
ഇേ ാൾ തി വിതാം റി ൾെ ിരി “തളി” എ ല ായി . െത ം ർ
രാജാ സ േദശേ മട ിയതിെ േശഷം ഏതാ ം ദിവസം കഴി േ ാൾ വാരി
മാേ രി ന രി ാ ിേല ് അ െ ാ മായി. അ സേഹാദര ാേരാ ടി േവ താ
കയാൽ ന ിേയാ ് അ വാദം വാ ിെ ാ ് അേ ഹം ഇ േ േപായി. അേ ഹം
ഇ െച േ ാൾ അേ ഹ ിെ േജ ൻ അേ ഹേ ാ ് “താൻ ശ ിയ െച ്
െകാ ് തേ ാ ടി ഞാ ം അ ജ ാ ം ാ ാൻ പാടിെ ം തേ ാ ടി ഞ ൾ
ബലി നട കയാെണ ിൽ ാ ി ് ആ ം വരികയിെ ം ന െട സ ജന ൾ പറ
ിരി . അവർ അ കാരം പറ ് ന ായ മാണേ ാ. ാ ണരിൽ അ ൈവ
ദ ാർ ാെത ശ ിയ വിധി ി േ ാ? അതിനാൽ താന െന െച ് െത തെ
യാെണ ാ ് വാ ാ ാർ, ൈവദിക ാർ തലായവ െട ം അഭി ായം. ഞാനവേരാ
േചാദി ക ം െച . ഒ മി ാ ാെമ ആ ം പറ ി ” എ പറ . അ േക
ൈവദ ൻ ന രി ാ ് “അ െനയാ ് അവെരാെ പറ െത ിൽ ഒ മി ാ
ണെമ ി . ഞാൻ ഇേ ാൾ തെ നാഥെ ഇ േ േപാ ” എ പറ ്
അേ ാൾ തെ അവിെടനി ് ഇറ ിേ ാ ക ം ന ി െട അ െല ി വിവരെമ ാം
പറ ക ം െച . ഇ േക േ ാൾ താൻ നിമി ം തെ ിയശിഷ ് ഇ കാരം ഒ
സ ജനശാസ ി ് ഇടയായേ ാ എ വിചാരി ശിഷ വ ലനായ ന ി വലെര
ിത ായി. എ ി ം അേ ഹം അ റ കാണി ാെത ൈധര സേമതം “ഇ
െകാ ന രി ഒ ം വിഷാദിേ : ന രി ഇവിെട താമസി െകാ . ഞാൻ പറ
േക െകാ ന രി േമലാൽ േ യ ാെത േദാഷം വരികയി . ത വർ
േദാഷം വരണെമ ിൽ ഈശ രൻ ഇെ വരണം. ന രി െട ഇ ം ഇ തെ എ വി
ചാരി െകാ . ഈ ംബ കാല ് ന രി ് ഇവിെട യാെതാ സ ാത റ ം
വരികയി ” എ പറ . “ നാഥൻ പറ ് േപാെലെയാെ െ യാ ് എെ
വിശ ാസ ം” എ ന രി ാ ം പറ . അ തൽ അേ ഹം ആ ഇ െ ഒരാെളേ ാ
െല അവിെട െ ിരതാമസമാ ക ം ാ ദിവസം ന ി ഒ ന രിെയ വ ി
ാ ം നട ി െകാ ക ം െച .
അന രം അധികം താമസിയാെത ന ി ന രി ാ ിേല പ ിയ ർഘടസംഗതി ം
അേ ഹം ന ി െട ഇ തെ താമസി ് വ വിവര ം കാണി ് ഒെര െ തി
ഒ തെ പ ൽ െകാ ് െത ം ർ വലിയ രാജാവിെ അ ലയ . ന ി െട
എ തൻ െകാ െച രാജാവി െകാ ് ഒ ന അവസര ിലായി .
അ ാല വയ രയി ് ഷ ാരാ മി ാെതയായി ീ ക ം ഒ കന കമാ ം
േശഷി ക ം െച യാൽ ആ കന കെയ സർ സ ദാനമായി വിവാഹം കഴി ി ദ
കയ വാൻ ആെരയാ ് േവ െത രാജാ ് േവ ആ ക മായി ആേലാചി ്
െകാ ി സമയ ാ ് ന ി െട ത ൻ എ െകാ െച രാജാവി ് െകാ
്. എ വായി േക േ ാൾ ഇെതാ ഭല ണമാെണ ം ഈ ന രി ാ ിെല
542 67. വയസ് ര ംബ ം അവി െ ശാ ാ ം

െ ാ തെ ആ കന കെയ വിവാഹം കഴി ി ് വയ രയി ദ കയ ണെമ ം

രാജാവി ം അവിെട ടിയി ഇതര ജന ൾ ം േതാ ക ം ആ വിവര ി രാജാ
് ഒെര െ തി ന ി െട അ േല ് ആ ത െ പ ൽതെ െകാ യ ക ം
െച . രാജാവിെ എ ക െ ാൾ ന ി ് അപരിമിതമായ സേ ാഷ ായി എ
് വിേശഷി ് പറയണെമ ി േ ാ. ന ി ആ എ ന രിപാ ിേല കാണി ക
ം േപാകാൻ മന േ ാ എ േചാദി ക ം െച . അതി ന രി ാ ്, “ നാഥൻ
പറ ാൽ എവിെട േപാ തി ം എനി സ തമാ ്. വിേശഷി ്, ധാരാളം വ വക
ക ം ശ ി ം ൈവദ പാര ര വയ രയി ിെ ഉടമ ം െത ർ രാജാവി
െ ിയ ൈവദ മായി ീ കാര ിൽ എനി വളെര സേ ാഷ ്. എ ി ം
ച വ െ തി ൾഭജനം ട കാര ിൽ എനി വളെര മന ാപ ്. അ
ഞാൻ വളെര ാലമായി നിർവി ം നട ിേ ാ താണേ ാ” എ ാ മ പടി പറ
്. “ആേലാചി ് ഇ ംേപാെല െച ക. എനി നിർബ മി . ന രി േമലാൽ േ യ
രമായിരി രാജാവിെ ഹിതാ വർ ിയായി േകാ യ േപായി താമസി ാ
തായിരി ം. അ െകാ പറ എേ ഉ ” എ ന ി ം പറ . ന രി ാ ിെല
ദയം ആെക ാെട അത ം സംശയ മായി ീർ . േപായാൽെ ാ ാെമ
ആ ഹം അതികലശലായി വർ ി . മാസ ിെലാരി ൽ ച വ േപായി ദർശനം
കഴി കെയ പതി ി കഎ കാര ം അത ം വ സനകരമായി ീർ .
ന ി െട ഇ െ താമസം എ ം ഖമായിരി ാൻ തരമി േ ാ. നാഥെ കാലം
കഴി ാൽ ിെ േശഷ വർ ന രി ാ ിെല േപരിൽ അ ം േ ഹ ം വാ
ല ാ േമാ? “അേ ാൾ കടി മി , പിടി മി ” എ ിതിയിലായി ീ ം.
അതിൽ േഭദം ൈദവഗത ാ ലഭി ഭാഗ െ ഉേപ ി ാെതയിരി യാണേ ാ. ആെക
ാെട ന രി ാ ീ ് ഏ ം ഴ ിവശായി. ഉടെന അേ ഹം ച വ േ ് േപായി.
അവിെടെ ളി െതാ ് “എ ാം േവ േപാെല ആ ി രണം” എ സ ാമിസ
ിധിയിൽ ഭ ി ർ ം ാർ ി . അ ന രി ാ ീ ് അ ാഴം കഴി കിട
റ ിയേ ാൾ ഒരാൾ അേ ഹ ിെ അ ൽെ ് “േഹ! അ ് ഒ വ സനിേ .
െതേ ാ െപാെ ാ . അേ ് എെ ാ തി ് ഞാൻ അവിെട വ െകാ ാം”
എ പറ തായി അേ ഹ ി േതാ ി. ഉടെന അേ ഹ ണർ ക ് റ േനാ
ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം ആെര ം ക മി . എ ി ം ഭ വൽസലനായ ച വ
ശാ ാ തെ യാ ് തെ അ ൽ വ ് ഇ കാരം പറ െത ് ന രി ാ ഢമാ
യി വിശ സി ക ം പിേ ദിവസം രാവിെല ഈ വിവരം ന ിേയാ ് പറ ക ം െച .
അേ ാൾ ന ി ം വളെര സേ ാഷമായി.
അ ദിവസം തെ ന ി ന രി ാേടാ ടി േകാ യേ ് റെ ക ം യഥാ
കാലം െത ം ർ രാജാവിെ അ െല ി സംഗതികെള ാം ധരി ി ക ം െച .
അന രം അധികം താമസിയാെത ഒ ർ ിൽ വയ രയി െ കന കെയ ന
രി ാ ിെലെ ാ േവളി കഴി ി ് അേ ഹെ അവിെട ദ കയ ി. രാജാ ടി െച
ി ാ ് ഈ അടിയ ിരം നട ിയ ്. പിെ ആ അടിയ ിരം വളെര േകമമായി
എ പറേയ തി േ ാ. ഈ അടിയ ിരം സംബ ി ് ഏ ദിവസം െകേ മമായ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 543

സദ ം സംഘ ളി തലായ ആേഘാഷ ായി . അ ം ദിവസം രാജാ ം

അവിെട െ എ ി ാമസി ക ം െച .
അതിനിട ് ഒ ദിവസം സദ ് കറി െവ ട ിയേ ാൾ േചന സ ൽപം േപാരാ
െത വ . അ വയ രയി ി െത വശ ് (ഇേ ാൾ അ ലമിരി ല ്)
ഇ െ വാലിയ ാരൻ ധാരാളമായി േചന ഷി െച ി തിനാൽ അവിെടനി ര
േചന ടി പറി െകാ വ വാനായി ഒ ത ൻഒ െമ ംെകാ ് ഓടിേ ാ
യി. അവൻ േചന പറി ാനായി ഒ േചന െട വ ിൽ ഒ െവ ിയേ ാൾ അവിെടനി
ര ം വഹി ട ി. ര വാഹം ക ഭയെ ് ആ ത ൻ ഓടിെ വിവരം കറി
െവ കാെര അറിയി . അേ ാേഴ ം ഈ വർ മാനം അവിെടെയാെ ര . ഉടെന
രാജാ ം ആല ർ ന ി തലായവ ം ആ ലെ ി മ മാ ി േനാ ിയേ ാൾ
അവിെട ശിവലിംഗംേപാെല ഒ ശിലാബിംബം ള ിരി തായി ക . വരി മാേ രി
ന രി ാ ിേല ് ച വ െ ദർശന ായി വിവരം ൻേപതെ എ ാവ മ
റി ി തിനാൽ ഇ ച വ ൻ ഇളെകാ ിരി താെണ സർ ജന ം
തീർ െ ക ം ാർ അ കാരംതെ വിധി ക ം െച . ആ വി ഹം കാണ
െ ് ഉടെന ഒ ന രിെയെ ാ ് ജ നട ി . അേ ാൾ നിേവദ ി ് ഉപേയാഗി
് അവിടെ അ ർ ന ാ ിയ വൽസൻ (അട) ആ ്. അതിനാൽ വയ രശാ ാ
വി വൽസൻ വഴിപാ ധാനമായി ീർ . പി ീ ് അവിെട േ ംപണി തലായവ
നട ക ം വയ ര ശാ ാെവ സി ി േലാക ിൽ പര ക ം ആ ശാ ാ
വയ രയി െ ംബപരേദവതയായി ീ ക ം െച . േരാഗശമന ിനാ ം മ ം
ഇേ ാൾ അവിെട പല ം വൽസൻ വഴിപാ നട ിവ ്. ഇ കാരമാ ് വയ രശാ
ാവിെ ആഗമം. വയ ര ംബ ാെര ൻ ാല ളിൽ “േപാ ി” എ ാ ് പറ
വ ി ്. വരി മാേ രിന രി ാ ് അവിെട ദ കയ ക ം അേ ഹ ിെ സ ാ
നപര രാജാത ാർ അവിെട ംബനാഥ ാരായി ീ ക ം െച ി ം ആ േപരി മാ ം
വ ി . പി ീ െകാ ം 995ം മാ ായേ ാേഴ ം അവിെട ആ പര ര ം അവസാനി
യഥാ ർവം ഒ കന ക േശഷി . ആ കന കെയ ാമേ ാൾ ് സർ സ ദാനമായി
വിവാഹം കഴി ് അവിെട ദ കയറി. അ ാലം തൽ ാ ് ആ ംബ ാർ ‘ ് ’
എ േപ സി ി ക ം സി മായി ീ ക ം െച ്. ഇേ ാ ം വയ ര ം
ബ ി ് ആ ാമേ ാൾ ിെ സ ാനപര രാജാത ാരാ ് -അതായ ്, ആ
ാമേ ാൾ ിെ പൗ െ ാ ം തത് ാ ം.
 68
കായം ള രാജാവിെ ീച ം

കാ യം ളം രാജ ം പിടി ട ണെമ ഉേ ശ േ ാ ടി രാമ ൻ ദളവ തി

വിതാം ർ (മാർ ാ വർ ) മഹാരാജാവിെ ചാരത ം സ ീകരി െകാ
് ഒരി ൽ േവഷം മാറി കായം ള ് െച േചർ . ഢമായി അവി െ ിതി
ഗതികൾ അേന ഷി േ ാൾ രാജ ം വംശ ം നശി വ ചില ർ ട കൾ

544
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 545

രാജാവി തായി ദളവ ് അറി ് കി ി. എ ി ം അവിെട ഐശ ര ം ഉപര പരി വർ ി

െകാ തെ ഇരി തായി ് അതിെ കാരണെമ ാെണ ് അേ ഹം വി ം
അേന ഷി . അേ ാൾ ആ രാജാവിെ േതവാര രയിൽ ഒ ീച ം ഇരി െ ം
അ സർ ല ണ ം ഒ താെണ ം അതിെ ജ തിദിനം അവിെട ശരിയായി
നട വ െ ം അതവിെട ഇരി കാല ് ആ രാജ ി ം രാജവംശ ി ം
ഐശ ര ാഭി ിയ ാെത നാശം ഒരി ംഉ ാ തെ ം അേ ഹ ി മന ിലാ
ക ം ഏ വിധ ം ഈ ീച ം ത ിെയ ് െകാ േപാകണെമ ് അേ ഹം തീർ
യാ ക ം െച .
അന രം ദളവ ഒ ാ െ േവഷം ധരി േതവാര ര െട അ ൽ െച ടി.
വ െമാെ അസംബ ൾ ല ിെ ാ ിരി െമ ാെത അേ ഹം അവിെട ഉപ
വെമാ ം െച ി ി . എ മാ മ , അതിരാവിെല ളി ഭ റിയി െളാ
ിെ ാ ക, ജാപാ ൾ േത ിെ ാ ക തലായ ചില ഉപകാര ൾ െച
ം േപാ . ഇ െന റ ദിവസം കഴി െ ാൾ “ഈ സാ മ ഷ ് ാ െ ി ം
ഈയാൾ ഉപ വിയ ” എെ ാ വിശ ാസം അവിെട എ ാവർ ായി ീർ .
ജ ാർ രാവിെല ളി വ നിർ ാല ം (തേലദിവസം ജി ് ) വാരി റ ി
ാ ടെന ഈ ാ ൻ അെത ാം വാരി ഒ വ ിയിലാ ി തലയിൽ വ െകാ ് േകാ വാ
തിൽ ൽെ ് അവിെട കാവൽ നിൽ പ ാള േരാ ് “ഇതാ ീച ം ഞാൻ െകാ
േപാ ; േവണെമ ിൽ പിടി െകാൾവിൻ. അെ ിൽ ഞാൻ െകാ േപാ ം” എ
പറ ം. അ കാരം രാജാവിരി മാളിക െട വ ി ം െച നി ് “ഇതാ ീ ച ം
ഞാൻ െകാ േപാ ; ഇവി െ േചാ തി പ ാള ാർ ന ിയി ാ വരാ ്;
അവേരാ ഞാൻ വിവരം പറ ി ് അവർ എെ പിടി ി . അവി ം മൗനമവലംബി
െകാ ിരി കയാെണ ിൽ “ ീച ം േപാ ം; ഇവിടം നശി ക ം െച ം. പിെ
വിചാരി ാൽ ഫലെമാ ാ കയി ” എ വിളി പറ ം. ഇ േക പ ാള ാ ം രാജാ
വിെ ആൾ ാ ം ര ദിവസം ാ െ വ ി പരിേശാധി . അതിൽ ള ാെത
ഒ ം ക ി . പിെ അയാൾ വിളി പറ ാൽ, “ഓേഹാ, െകാ െപാെ ാ . ഇവിെട
ആർ ം ീച ം േവ ാ” എ ് എ ാവ ം പറ ക പതിവായി. ഇ െന ഏകേദശം
ആ മാസേ ാളം കാലം പതിവായി െച തിെ േശഷം ഒ ദിവസം േതവാര രയിൽ
ജ ാരനി ാതി തരം േനാ ി രാമ ൻ ദളവ ീച െമ വ ിയിലാ ി അതിെ
മീെത ം വാരിയി തലയിൽവ പതി േപാെല േകാ വാതിൽ െല ി പ ാള െര
വിളി ് “ഇതാ ീച ം ഞാൻെകാ ് േപാ ; ഇ നാ ം പറ േപാെലയ ; ഇ
സത മായി ീ ച ം എെ വ ിയി ് ” എ പറ . എ ി ം ഇ ാൾ പതി േപാ
െല ാ പറ കയാെണ വിചാരി പ ാള ാർ ചിരി െകാ ് “എ ാൽ െകാ െപാ
െ ാ ” എ പറ ത ാെത രാമ െന പിടി തിേനാ വ ി പരിേശാധി തിേനാ
െച ി . രാമ ൻ പിെ രാജാവിരി മാളിക െട വ ി ം െച നി പതി േപാ
െല വിളി പറ . അ േക ി രാജാ ം ചിരി െകാ ി േത . ഉടെന രാമ ൻ
േനെര െതേ ാ വ ടി . റ സമയം അഴി ജ ാരൻ േതവാര രയിൽ െച
546 68. കായം ള രാജാവിെ ീച ം

സമയം അവിെട ീച ം കാണാ യാൽ പരി മി വിവരം ഗാ നി ി പാ ാള ാെര

അറിയി .
അേ ാേഴ ം അവിെട വലിയ ബഹളമായി. സംഗതി രാജാ വെര എ ാവ മറി .
ാ െന അേന ഷി പിടി തിനായി രാജഭട ാർ നാ ദി ിേല ം ഓ ം ട ി. ാ
ൻ േവഷം മാറി പ കട ി തിനാൽ ഭട ാെര ാം ഇ ാഭംഗേ ാ ടി മട ിേ ാ
. ാ െന എ ം കാ ാനിെ ് രാജസ ിധിയിലറിയി . ആ ീച ം േപായതി
നാൽ രാജാവി ം രാജ വാസികൾ ം വളെര മന ാപ ായി. അവിെട പിെ ം പല
വിധ ിൽ അതിെന ി അേന ഷണ ൾ നട ി; ഒ ായി .അധികം താമസി
യാെത കായം ളം രാജ ം തി വിതാം റിൽ േച ക ം െച . ആ ീച ം ഇേ ാ ം തി
വന ര ് േതവാര രയിൽ ഇരി െ ാ േകൾവി.
 69
ള റ ് ഭീമൻ

മീ
പറ
ന ിൽ താ

ിരി
ിൽ ക ർ േദശ ്, ള റ ് എ നായർ ഹ ിൽ െകാ
വർഷം ഒൻപതാം ശതക ിൽ ജീവി ി ഒ മ ഷ െ േപരാ ് കളിൽ
്. ഈ മ ഷ െ സാ ാൽ േപ ് എ ായി എ ് നി യമി .
അ തകർ ൾ നിമി ം ജന ൾ െകാ ി താ ്. ള റ ് ഭീമെ അ ത

547
548 69. ള റ ് ഭീമൻ

കർ ൾ പറ കെയ വ ാൽ അവസാനമി ാെത ്. അവയിൽ ചില മാ േമ ഇവി

െട വിവരി ണെമ ് വിചാരി .
ആജാ ബാ ം ലശരീര ം ഉ തകായ മായി ഭീമൻ കാ യിൽ ഒ ഭീ
മൻ തെ യായി െവ ി ം ഒ ം വി പനായി ി “വ േഢാരേ ാ ഷ ാല
ാം ർ ഹാ ജഃ” എ കാളിദാസൻ ദിലീപരാജാവിെന വർ ി ി ് ന െട ഭീ
മ ം ന േപാെല േച മായി . എ ാൽ ന െട ഭീമ െച ിൽ മതിയാക
വ ആഹാരം സ ഹ ിൽ നി ലഭി ി ി . ഭീമ ഭ ണം സാധാരണ
മ ഷ െരേ ാെല ആയാൽ മതിയാ കയിെ ് അറി ി െകാ ് അയാൾ
പതിവായി കാല ക ി േ കാ ം അ ാഴ ി ് ആേറകാ ം ഇട ഴി അരിവീ
തമാ ് കാരണവർ പതി വ ി ്. അ െകാ ് ന െട ഭീമ ് ഒ ം മതിയായി ി .
അതിനാൽ അയാൾ സമീപ കാ കളിൽ കയറി ഉ ്, യൽ തലായവെയ പിടി
െകാ വ തി ടിയാ ് െച ിൽ ജീവി ി ്. കാരണവർ മരി ക ം
തനി തറവാ ിൽ കാരണവ ാന ം സ ാത ം ലഭി ക ം െച കാലം തൽ ഭീ
മൻ തെ ഭ ണ ി പതി േഭദെ ി. കാല ക ി ് ഇ പ േ കാലി
ട ഴി അരി ം അതി േചർ ം അ ാഴ ി പറ അരി ം അതി േചർ
മ വിഭവ മാ ് ഭീമൻ സ യേമവ നി യി പതി ്. ഈ പതി ് അയാ െട പതിനാ
റാമെ വയ ിൽ നി യി താ ്. അതിെന പിെ ഒരി ം അയാൾ േഭദെ ി
യി മി . എ ാൽ ഇ ം െകാ ് അയാൾ മതിയായി എ ് ആ ം വിചാ
രി േപാക ് അയാൾ കാരണവരായേ ാൾ തറവാ ിൽ അധികെ ല ാ ിഎ
േ ് തനി ാക തേ ാ എ വിചാരി ം ഇതിലധികം െചല ് െച ാൻ തലി ാ
െതയി െകാ ം ഇ ം മതിെയ നി യി എേ . േപാരാ യഥാ ർ
ം വന ഗ െളെ ാ തെ യാ ് അയാൾ നിക ിേ ാ ്. പേ , ായ ി ം
ിതി ം ത വ ം അയാൾ അെതാ പരി രി ി . െച ിൽ ഉ ്, യൽ
തലായവെയ പിടി തി കയാണേ ാ അയാൾ െച ി ്. യൗ നമായേ ാൾ
മാൻ, പ ി തലായവെയ പിടി െകാ വ കാ കൾ െക ി വലിയ െച ിേലാ വാർ
ിേലാ ഇ ് അ വ െവ െമാഴി േവവിെ േതാൽ െപാളി ാ ് അയാൾ തി
ി ്. അ ം ഒ വിേശഷ രീതിയിലായി . ഭീമ പകൽ സമയം കിട തി ്
ഒ വ ി (ഊ ാൽ ിൽ) ഒ റി ക ിയി . ഇതിെ തല ലായി
മാൻ,പ ി തലായവ െട േവവി മാംസം െപാ ംപാക ി െക ി ം. പിെ
ഊ ാൽ ിലിൽ മലർ കിട ് ആടിെ ാ കടി കടി തി ം. ഇ െനയാ ്
പതി ്. ക ി ം േചാ ം കറിക ം ടാെത ര പ ിെയ ം ഒ മാനിെന ം അയാൾ
തിദിനം ഇ െന ഭ ി ി .
ന െട ഭീമൻ ഗംഭീരനായി െവ ി ം ഒ വിേനാദശീല മായി . അയാൾ മാ
നിെന ം പ ിെയ ം മ ം പിടി ാൻ കാ ിൽ േപാ േ ാൾ ചില ദിവസ ളിൽ നാ ം
അ ം ലി ികെള ം പിടി െകാ േപാ ം അവെയ വീ ിൽ െകാ വ ി
കെളേ ാെല വളർ ി, ചില കളികൾ പഠി ി സർ കാെരേ ാെല കളി ി ക പതി
വായി . ഒരി ൽ ഭീമൻ കാ ിൽ െച േ ാൾ ഒ വലിയ ക വെയ ക . അതിെന ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 549

അയാൾ പിടി വീ ിൽ െകാ വ . ീ ൻ ഉരൽ വലി െകാ ് െച വഴിയിൽ നി

ി ക ഭ മ ൾ േപാെല ര മര ൾ അ ള റ രയിട ിൽ നിൽ
ായി . ഭീമൻ ആ ക വാെയ ആ മര െട ഇട കയ ി ഒ മർ ി അവിെട നി
ി. ക വാകാ കൾ നില െതാടാെത ം വാെ ാളി ം നാ നീ ി ം ക കൾ മിഴി
ം ൻേപാ ം റേകാ ം േപാകാൻ നി ിയി ാെത ം അവിെട നിലയായി. അതിനാൽ
ആ ദി കാർ ജീവേനാ ടിയ ക വെയ നിർഭയമായി അ കാ തി ് അ തര
െ .
ഒരി ൽ ഭീമൻ കാ ിൽ െച േ ാൾ ഒ കാ േപാ ് അയാെള െവ ാനായി ചാടിെ
. െപാ ിെന ക േ ാൾ അയാൾ സ ൽപം ഭയ ായി എ ി ം അയാൾ ൈധര
സേമതം അതിെ െകാ കളിൽ ിടി തല നി േമാ നില ി ് ഉര ട ി. അ
െന റ കഴി േ ാൾ േപാ ിെ ൻവശ ായി പ കെള ാം ര ാവാഹ
േ ാ ടി നില വീ . ഭീമെന െകാ ാനായി വ േപാ ിെ വിചാരം അേ ാൾ
താൻ ചാകാെത വ കാര ം േപായി ിഴ ാൽ മതിെയ ായി. ആ സമയം ഭീമൻ േപാ
ിെന റേകാെ ാ ത ക ം േപാ ് അവിെട മറി വീ ക ം ആ തര ി ഭീമൻ
ഓടി വീ ിേല ം േപാ ് ഒ വിധം എ േ ് കാ ിേല ം േപാ ക ം െച .
ഭീമൻ ജീവി ിരി കാല ് ക ർ േദശ ം സമീപ േദശ ളി ം ക വട ല ൾ
ഉ ായി ി . അതിനാൽ ആ േദശ ാർ ് ഉ ് എ പ നാഴിക കിഴ ് ഈരാ േപ
എ ല േപായി വാ ിെ ാ ് വേര ിയി . ള റ വീ ിേല ഭീമൻ
തെ േപായി അ ാ പറ ഉ ് ഒ മി വാ ിെ ാ േപാ കയാ ് പതി ്. ഭീമൻ ഉ
വാ ാൻ േപാ സമയം അയൽ വീ കാ ം അവരവർ ആവശ ഉ ി േവ
പണ ം പാ ം അയാെള ഏൽ ി യ ക പതിവാ ്. അ ാല ് ഇേ ാഴെ േ ാെല
ചാ ലഭമ ാതി തിനാൽ ഉ ം മ ം വാ ിെ ാ ് േപാ െന ിലായി .
ഒ െന ിൽ ആ പറ ഉ െകാ ം. അതിനാൽ ഒ മ ് എ പറ ാൽ ആ പറ
ഉെ ് കണ ാ ാം. ഒരി ൽ ഭീമൻ േപായി തനി ം അയൽ വി കാർ ം ടി ആ
മ ് വാ ിെ ി മീെത മീെതയായി തലയിൽ യ ിെ ാ ് ഈരാ േപ യിൽ നി
സ േദശേ റെ . അ െന ഏകേദശം നാ നാഴിക രം േപായേ ാൾ േറേ
മഴ ആരംഭി . ഉ നന ാൽ ന െ േപാ മേ ാ അ നന ാെത െകാ േപാകാൻ
എ ാ ് കൗശലെമ വിചാരി േനാ ിയേ ാൾ വഴി തെ ഒ വലിയ ആ ി
ലി ടി കാമരം േക ിയ ന െപാളി ി വ ിരി തായി . ഭീമൻ അതിെലാ
െപാളിെ ടി മ ക െട മീെത വ െകാ ് ഉ നന ാെത െകാ േപായി. വീ ിെല
ിയേ ാേഴ ം മഴ മറിയതിനാൽ അയാൾ ആ തടിെയ ് ഒ മാവിേ ൽ ചാരിവ ി
് മ കൾ ഒേരാ ായി താെഴ ഇറ ി വ ക ം അയൽ ാർ ് െകാ ക ം തനി
് വീ കാെര ഏൽ ി ക ം െച . പിെ ഭീമൻ തെ രെപാളി ് പണി കഴി
േ ാൾ അ ് മാവിേ ൽ ചാരി വ ി തടി ടി എ പേയാഗി . ഇ പെ ാ
േകാൽ പതിനാ കണ ിൽ പണിയി തായി ര െട പടി (െനടിയ ം റിയ ം) നാ ം
ആ ഒ െപാളി െകാ ് തീർ . പടി ഒേ കാൽേ ാൽ ച രമായി . അ െകാ ്
550 69. ള റ ് ഭീമൻ

ആ തടി െട വലി ം എ മാ ായി എ ് ഊഹി ാമേ ാ. ആ ര ം പടി ം

ക ി വരിൽ പലർ ഇേ ാ ം ആ േദശ ജീവി ിരി ്.
മീന ിൽ തലായ ല ളിൽ ധാനമായി െനൽ ഷി െച ് മലകളിലാണ
േ ാ. മലകളിൽ െനൽ ഷി െച ്പ ംപ ം െകാ ൾ േ ാൾ മാ േമ
പതി . അതിനാൽ ഒ ല വലിയ മര ം കാ ക ം നിറ ിരി ം. വിത
കാല ി ര മാസം ൻേപ ഉടമ ാർ ആ മര ം കാ ക െമ ാം ലി ാെര
െ ാ െവ ി ി ം. അതി ് ഉഴ െവ ് എ ാ ് േപർ പറ വ ്. ആ മര ം
കാ ക െമ ാം ഉണ ി ഴി േ ാൾ ഉടമ ാർ ലി ാെര ം ആനകെള ം െകാ ്
ആ ല െച ് േവലി ാവശ തടികൾ പിടി വിത ാ ല ിെ നാ
ലരി കളി ം െവ ി ക ം അധിക തടികൾ പിടി ി ഷി ല ി റ ാ
ക ം ഉണ ി ിട കാ ക ം മ ം തീയി ക ം െച ം. അതി ് ഉഴ ക
എ ് ഷി ാർ പറ ്. ഇ ം കഴി ാൽ ിെ നിലം ഉ ം കിള ം ക ം
ക ക ം െപ ിമാ ി ം ം മ ം പറി ം െപ ി ം കള ം െവടി ാ ം. അതി ്
ഉഴെവാ ക എ ാ ് പറ ് ഈ പണികളിൽ ധാനമായ ം യാസേമറിയ ം
ഉഴ കഎ താ ്.
എ ാൽ അതി ന െട ഭീമ ് ഒ യാസ ായി ി . ഭീമൻ ഉഴ ടാൻ
േപാ േ ാൾ അയാൾ സഹായ ി ലി ാ ം ആനക ം ഒ ം േവ ാ. അയാൾ
ആ േജാലി വ ം തീർ തിരിെയ വീ ിൽ വ ി ി ാെത ക ി ം േചാ െമാ ം കഴി
ാറി . ആ േജാലി ിടയിൽ അയാൾ കാ ി ം കിഴ ം േചന ം മ ം ധാരാളമായി
തി ം. മലയിേല േപാ സമയം തെ തീ ി സാമാന ൾ ടി അയാൾ
െകാ േപാ ം; അ െനയാ ് പതി ്. ഭീമൻ ഉഴ ല െച ാ ടെന േവലി ്
ആവശ തടികൾ െപ ിെയ ് നാലരി കളി ം അ ി വ ം. പിെ ഒ തടി
കയിെല ് അ െകാ ് േശഷ തടികൾ നാ വശേ ം േതാ ി എറി ം ആ
തടികൾ അയൽ വ ളിൽ െച വീ ം. അതിനാൽ ഭീമൻ ഉഴ ല
ി ് സമീപം വ ളിൽ ആ ം ഷി നട ാറി . ഭീമൻ േതാ ിെയറി
തടികൾ ആനകെളെ ാ ാെത മാ ാൻ സാധി കയി േ ാ. അതി യാസം െകാ
ാ ് അയൽവ െട ഉടമ ാർ ഷി േവെ ്വ ്. തടികെള ാം മാ ി
ഴി ാൽ ിെ ഭീമൻ ഉണ ി ിട കാടി തീവ ം ആ തീയിലി ാ ് അയാൾ
കാ ിൽ, കിഴ തലായവ തി ്. ആ സമയം യൽ പ ി തലായവെയ ം
അനായാേസന ലഭി ാൽ അയാൾ ഉേപ ി ാറി . അവെയ ം അയാൾ ് തി ക
തെ െച ം. ഇ കാരെമ ാമായി ഭീമെ ഉഴ ടൽ.
അ ാർ എ ല ് ഒ വീ കാർ ഒ കിണർ ഴി ി . ഴി ഴി ്
അടിയിൽെ േ ാൾ അവിെട ഒ വലിയ പാറ കാണെ . ആ പാറ െട അടിയിൽ ധാ
രാളം െവ ായി . എ ി ം ആ പാറ എ ് മാ ാെത െവ ം േകാരിെയ ാൻ
നി ിയി ായി . െവ ി ് മീെത ആ പാറ ഒരട േപാെലയാ ് കിട ി ്.
അതിനാൽ ആ പാറ എ ്മ തിനായി വലിയ വട ം ച ലക മി ് െക ി അേനക
മാ കൾ ടി പിടി ക ം ആനകെളെ ാ പിടി ി ക ം െച േനാ ീ ം ആ പാറ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 551

ഇള ാൻേപാ ം സാധി ി . ഒ ം ആ വീ കാർ ഈ കാര ം ന െട ഭീമെനെ ാ ്

കഴി ി ണെമ നി യി ് ഒ സദ വ ം ി. ഭീമെന ണി വ ി േകമമാ
യി ഭ ണം കഴി ി ് ഭീമൻ ഊ ം കഴി ്എ േ േ ാൾ ആ വീ കാർ അയാേളാ ്
“ൈകക വാൻ െവ ം കിണ ിലാ ് െവ ം േകാരിെയ ് ൈക ക കിെ ാ ണം”
എ പറ ്, ഒ പാള ം കയ ം എ െകാ ്. ഭീമൻ പാള ം കയ ം ഇട ൈക
െകാ ് എ െകാ േപായി. കിണ ിൽ േനാ ിയേ ാൾ അതിൽ ഒ വലിയ പാറ ം
അതിേ ൽ ചില വട ം ച ലക മി െക ിയിരി ക . ഉടെന അയാൾ പാള ം
കയ ം അവിെട െവ ി ് ഇട ൈകെകാ തെ വട ളിൽ പിടി വലി നി യാസം
പാറ കരെ ി ക ം പാള ം കയ െമ െവ ംേകാരി ൈകക ക ം െച . ഇ ്
ക ി ് ആ വീ കാർ ം അന ാർ ായ സേ ാഷ ം വി യ ം സീമാതീതമായി
െവ ് പറയണെമ ി േ ാ.
ന െട ഭീമൻ ാ ിൽ രാ െട ഒ ഇ നായി . അയാൾ ത രാ
ാ െട ആവശ കാരം െട െട അവിെടേ ാ ക ം മ ഷ ർ ാധ ളായ
അേനകം കാര ൾ സാധി െകാ ക ം ത രാ ാർ സേ ാഷി ് ഇയാൾ ് ചില
സ ാന ൾ െകാ ക ം സാധാരണമായി . അ െന ഉ ായി വയിൽ ഒ സം
ഗതി മാ ം താെഴ റി .
ഒരി ൽ പാ ി ാരായ മറവ ം ഹ ദീയ ം ടി ാർ േദശെ ആ മി
വാൻ വ തായിേ ് ാ ിൽ വലിയ ത രാൻ ആ വിവരം ള റ ് ഭീമെന
അറിയി . ഉടെന ഭീമൻ ആളയ ് തെ േ ഹിതനായ മ പണി െര ം ള റ ്
വ ി. പണി ർ ള റ ് ഭീമേനാളം തെ േദഹ ി ം കായബല ആള ാ
യി െവ ി ം ഒ െചറിയ ഭീമൻ തെ യായി . അയാൾ കാലെ ക ി
പ േ കാലിട ഴി അരി ം അതി േചർ േമ പതി ായി . അവർ
ത ിൽ ആേലാചി ് ഉടെന ാ ിേല ് േപാകണെമ തീർ െ ീ ര േപ
ം ടി ഉ ാനി . ഊ ് ഏകേദശം പ തിയായേ ാൾ ഒരാൾ ഓടിവ “മറവ ം
ഹ ദീയ ം വ ിരി . ഉടെന വരണെമ ത രാൻ കൽപി ിരി ”എ
പറ . അ േക ് “എ ാലിനി േപായിവ ി ് ഊ വനാ ാം” എ പറ ്ര
േപ ം എ േ ് ൈകക കി. അേ ാൾ ത തായ ആ ധെമാ ം കാണാ ി ര േപ
ം ഓേരാ െകാ െ വേടാെട പറിെ ് െകാ ് ഓടിേ ായി. ഭീമ ം പണി
ം െകാ െ മായി െച ് ക േ ാൾ െ മറവ ം ഹ ദീയ ം േപടി
േ ാടി പ കടെ ാളി ്. ഊ ് വനാ ണമേ ാ എ വിചാ ഭീമ ം പണി ം
അേ ാൾ െ തിരി േപാ ക ം െച .
ഈ സംഗതി നട ് ഒ െവ െ ാ ാല ായി . ഇവർ അേ ാ േപായ
േ ാൾ െവ ം ആ നിറ ി േത ഇവർ ഇേ ാ വ േ ാേഴ ് ആ െവ ം
കരകവിെ ാ കി ഇ കരയി ം സാധാരണമ ഷ ർ നിലയി ാെതയായി . എ ി
ം ഭീമ ് അരേയാള ം പണി ർ ലേയാള ം മാ േമ െവ ായി . അവർ
ആ െവ ിൽ ടിയാ ് നട േപായ ്. അവർ അ െന േപാ േ ാൾ ഒ വീ ിെ
ഇറയ ് ഒ പ ായമിരി ് ക ആ വീ ിനക ം െവ ം കയറിയി തിനാൽ
552 69. ള റ ് ഭീമൻ

അവിെട ാർ ി വെര ാം ാണര ാർ ം ഓടിേ ായി െകാ ് ആ വീ േക

വലം നിർ നമായി ; പ ായ ം ഇളകിേ ാകാറായി . ആർ ം ഉപേയാഗെ ടാ
െത െവ െത േപാേക ാ എ വിചാരി ് ഭീമൻ അെത ് തലയിൽവ െകാ നട .
സ ഹ ിെല ി പ ായം താെഴ ഇറ ി വ . അതി ായി െന ് വാരിയി ്
അള േനാ ീ ് പറ ായി . െന തിരിെയ പ ായ ിൽ െ ആ ി
ഴി േ ാേഴ ം പണി ം അവിെടെയ ി. പിെ ര േപ ം ടി പ തിയാ ി
വ ി ഭ ണം വനാ ക ം പണി ർ അേ ാൾ െ യാ പറ ് അയാ െട
വീ ിേല ് േപാക ം ഭീമൻ അവിെട െ കിട റ ക ം െച .
ന െട ഭീമെ കഥകൾ ഇനി ം വളെര പറയാ ്. എ ി ം വി രഭയം നിമി ം
അതിനായി നി ി . ഇ ം പറ െകാ തെ ന െട കഥാനായകൻ ഒരസാ
മാന മ ഷ നായി എ മാ േ ാ. ന െട ഭീമ ് ഈശ രഭ ി, സത ം
തലായ സൽ ണ ൾ ധാരാളമായി ായി . “ ാേ ർ ഉ ിേ ൽസ േ
ര ാർ മാ ഷഃ” എ മാണെ അയാൾ ആജീവനാ ം ശരിയായി ആചരി ി
. അതിനാൽ അയാൾ വയ തിക തിെ േശഷമാ ് ചരമഗതിെയ ാപി ്.
അ ം അനായേസന തെ യായി . ന െട കഥാനായക േരാഗപീഡ നിമി ംമ ം
ഒ ദിവസം േപാ ം കിട ക െ േട തായി വ ി .
ഭീമൻ മരി തിെ േശഷം അയാ െട േ തം (പേരതാ ാ ് ) ആ വീ കാെര ം മ ം
അസാമാന മായി ഉപ വി െകാ ി . അ ് അയാ െട അപര ിയകൾ ആ ം േവ
േപാെല െച ാ ി ായിരി ാം.
“ആ ദീ ാദിേലാേപന താ യാ ി പിശാചതാം
സ ജനാൻ ബാധമാനാേ വിചര ി മഹീതേല ”
എ േ ാ ആ ഉപ വം ഈ േ ത ിേ താെണ ം മ ം അറിയാെതതെ വള
െര ാലം കഴി . േമണ ആ ഉപ വം ഹമായി ീ കയാൽ ഈ അ കാ
ല ് ംെവ ി േനാ ി ക ം അേ ാൾ അ ് ഈ ഭീമെ ഉപ വമാെണ ം ഭീ
മൻ സാധാരണ മ ഷ ന ായി െവ ം അയാൾ േദവാംശമായി ഒ അവതാര
ഷനായി െവ ം അയാ െട വി ഹ ാ ി ് േ തെ ആ വി ഹ ിേ ലാവാ
ഹി ് തി കഴി ി ക ം ആ േതാ ം ട ാെത ജ നട ി ക ം െച ാെത
ഉപ വം നീ കയിെ ം കാ കയാൽ ആ വീ കാർ അ കാരെമാെ െച ി ് ജ
ആ േതാ ം ഇേ ാ ം നട ിവ ്. തി ള റ രയിട ിെ ക ിപദ
ിൽ ഭ കാളി മ ി ി ന തിരി ാ ിേലെ ാ ാ ് നട ി ്. തി കഴി
തിൽ ിെ ഭീമെ ഉപ വം ആ വീ ിെല ആ േദശ തെ എ ം ഉ ാകാറി .
തി ി െ ിരി വി ഹം ക ാൽ ഭീമേ താെണ തെ േതാ ം. അതിെ
ൗല ം അ മാ ്. അവിെട സാ ി ി ം ഒ ം റവി . ചില കാര ൾ
സാധി തി േവ ി പല ം ഭീമ വഴിപാ കൾ കഴി ക ം ചിലർ ചില ് സാധി
ക ം െച ്. അവിെട സാധാരണ വഴിപാ ് കരി ം പഴ ം നിേവദി കയാ ്.
ചിലർ അ ം, അട, െകാ തലായവ ഉ ാ ി ് നിേവദി ി ക ം െച ്. അവ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 553

് അരി ഒേ കാലിട ഴി തൽ ാേറകാലിട ഴി വെര നട ്. അവിെട തി

ഒ േമടമാസം പതിനാലാം തീയതിയായി തിനാൽ ആ േതാ ം വിേശഷദിവസമായി
ആചരി വ ് ആ ദിവസമാ ്.
 70
മ ടി ാ ം കാ ി ാ ം

തി
പറ
വിതാം ർ െകാ ം ഡിവിഷനിൽേ ർ
എ േദശ
്. ഭ കാളീേ
സി മായ ഭ കാളീേ
ിൽ ഒ െവളി ാ
ർ താ ിൽ ക ാടി
െ യാ ് “മ ടി ാെവ”
ായിരി ക സാധാരണമാണേ ാ.
ചില ദി കളിൽ െവളി ാടിെന “േകാമര”െമ ം പറ തായി േക ി ്. എ ാൽ
ക ടി ാവിെല െവളി ാടിെന “കാ ി ാ”െന ാ ് പറ ക പതി ്. മ ടി ാ
വിൽ ഭഗവതി സ യം വാ ്. ആ േ ം പ ് േദശാധിപതിയായി വാ വ ി
ഴ ാര ിെല വകയായി . അ കാല ് ഒ വിധി കാരം അ “മംഗല
പണി ർ” എെ ാ നായ െട വകയാെണ ് തീർ െ ി േ .
പ വാ വ ി ഴ ാര ിൽ മ ടിേദശ ിെ അധിപനായി കാല ്
അവിടെ വകയായി ഒ െചറിയ ൈസന േശഖര ായി . ആ ൈസനിക ാെര
ആേയാധനവിദ അഭ സി ി ക ം ൈസന ിെ ആധിപത ം വഹി ക ം െച ി
് മംഗല ് പണി െട തറവാ ിൽ അ ് ായിരി വരായി . അ ്
ൈസന െള അഭ സി ി ി കളരി ം ആ കളരിയിൽ ചില പരേദവതമാ െട വി
ഹ ം മംഗല പണി െട ഹ ിന ് ഇേ ാ ം കാൺമാ ്. ഇ െന വാ
വ ി ഴ ാര ിൽ േദശാധിപതി ം മംഗല പണി ർ േസനാനായക മായി
കാല ് ഒ ദിവസം ഷിയിറ തി കാ െവ ിെ ളി ാനായി ചില ലയർ
മംഗല പണി െട ഭവന ി സമീപം ഒ കാ ിൽ വ േചർ . അവ െട ി
ായി ഒ ല ി ( ലയ ീ) അവിെട ഒ ക ിേ ൽ അരിവാൾ േത
േ ാൾ ആ ശിലയിൽനി ര ം വഹി കയാൽ അ ക ലയർ ഭയാ തപരവശ
ാരായി ഉറെ നിലവിളി . നിലവിളിേക മംഗല പണി ർ തലായ സമീപ ർ
ഉടെന ലെ ി സംഗതി മന ിലാ ക ം വിവരം വാ വ ി ഴ ാര ിെല
അ ൽ അറിയി ക ം െച . അ േക േ ാൾ അ െ പ ാര ിൽ “ര ം
ക െവ ിൽ അെതാ േദവബിംബമായിരി ണം. ഇ കാരം സ യം വായ േദവബിംബം

554
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 555

ക ാൽ ഉടെന അതിെനാ നിേവദ ം കഴി ിെ ിൽ അ മറ േപാ െമ ് േക ി

്. അതിനാൽ പണി ർ ഈ മല ം പഴ ം അവിെടെ ാ േപായി വ ക ം ആ
ലയെര അവിെടനി ് മാ ക ം െച ണം. ഞാെനാ ് ളി ി ് ണ ിൽ അേ ാ ്
വേ ാം” എ പറ െറ മല ം പഴ ം െകാ ് മംഗല പണി െര ൻെപ
അയ ി ് പ ാര ിൽ ളി ാൻേപായി. പണി ർ മല ം പഴ ം എ ബിംബ ി
െ അ ൽ െകാ െച വ . അേ ാേഴ ം ലയെര ാം അവിെടനി െര മാ ക
കഴി ി . ഉടെന പ ാര ിൽ ളി ം കഴി ് പരിവാരസേമതം ഒ വിള മായി
അവിെടെയ ി. േദശ ാെര ാവ ം അേ ാൾ അവിെട വ ടി. ആ സമയം ഒ ഊരാളി
(മ ാെന ം വ ാെന ം പരവെന ം മ ടി േപ ഒ ജാതി ാരൻ) ിെ ാ
് അവിെട വ ക ം “ഈ കാണെ ിരി ബിംബം ഭ കാളി േടതാ ്. ഇവിെട നി
േവദ ം ജ െമാ ം േവ . അവിൽ, മലർ, പഴം തലായ സാധന ൾ സ ിധിയിൽ
െകാ െച െവ ക ം റ സമയം കഴി േ ാൾ എ െകാ േപാ ക ം െച ാൽ
മതി. അ െന െച ാൽ നിേവദ ം കഴി ാെല േപാെല േദവി ിയാ ം. മല ം,
പഴ ം മ ം െകാ െച വ ് മംഗല പണി ർ തെ േവണം. ാ ണ െട
ജ ം മ ം ഇവിെട േവ ” എ പറ . ഇ േക ി ് ആ ം വിശ സി ി . ഇവനി
െന പറ ് പണി െട േസവ േവ ിേയാ സ കാര മായി പണി ർ ച ം െക ീെ ാ
ആയിരി െമ ാ ് എ ാവ ം വിചാരി ്. അതിനാൽ ആ ഊരാളി, “എ ാ ഞാൻ
പറ ് നി ൾ ാർ ം വിശ ാസമായി , അേ ? ആേ , ഞാൻ നി െള വിശ സി ി
ാം” എ പറ ി ് അവിെടനി ് ഓടിേ ായി. ഉ ാഹശാലികളായ ചില ജന ം
അവെ പി ാെല ഓടി. അവൻ ഓടിെ ് “ ട ാറ” െട കളിൽ യറി നി . ട ാറ
ിതിെച ് മ ടിയിൽനി ് ആേറ നാഴിക കിഴ വട ായി പ നാ രം താ
556 70. മ ടി ാ ം കാ ി ാ ം

ിൽ കല ് എ േദശ ് ഒ മല െട കളിലാ ്. ആ പാറ ട െട ആ തിയിൽ

േമൽഭാഗം ാകാരമായി പര ം അതിെ മധ ി ൽ ഒ കാ മായി ാണിരി
്. അതിനാൽ അതിെ കളിൽ കയ കെയ ് മ ഷ ർ ് അസാ മാ ്. ആ
ഊരാളി ഏ ാവശ ം അതിെ കളിൽ കയ ക മിറ ക ം െച . ആ പാറ െട ം
വലിയ കാടായി തിനാൽ ഊരാളി െട പി ാെല ഓടിെ വർ ് അ െച വാൻ
സാധി ി . പാറ ഒ യർ ല ായി തിനാൽ അവൻ അതിേ ൽ കയ ക ം ഇറ
ക ം െച ് അവർ െര നി െകാ ് കാ ക മാ െമ െച . പ േകാലിൽ
റയാെത െപാ ആ പാറ ഇേ ാ ം അവിെട ാ ാ ്.
ആ ഊരാളി ട ാറ െട കളിൽനി ിറ ി, കാ ിൽനി െവളിയിൽ വ നാല
ക വാ ികെള ം പിടി െകാ ാ ്. അവൻ ആ ക വാ ികെള ംെകാ ് മ
ടിയിൽ ബിംബം ക ലെ ി. അ ക ് എലാവ ം ഭയെ ക ം അവൻ പറ
ം വർ ി െമ ാം േദവി െട അധിവാസ ായി ാെണ ് എ ാവ ം വിശ
സി ക ം െച . അതിനാൽ അവൻ ക വാ ികെളെയ ാം വി യ ക ം അേതാ ടി
അവെ കലി അട ക ം െച . ഊരാളി പറ െത ാം എ ാവ ം വിശ സി െവ ി
ം പ ാര ി ം മംഗല പണി ം േദശ ാ ം ടി സർ സ തനായ ഒ
ാരെനെ ാ പിെ ം െവ ി േനാ ി ക ടി െച . ഊരാളി പറ െത ാം
ശരിയാെണ ് ാര ം പറ കയാൽ പ ാര ിെല ആ കാരം അവിെട േ
ം പണി നട ി ക ം നിത നിദാനം തലായവ പതി കൾ നി യി ക ം െച .
ഇ കാരമാ ് മ ടി ാ ായ ്. അവിെട ഇേ ാ ം അരിവ നിേവദ ം ാ ണ
െട ജ ം പതിവി . മലർ, പഴം തലായവ ബിംബസ ിധിയിൽ െകാ െച വ ക ം
റ സമയം കഴി േ ാൾ എ െകാ േപാ ക ം മാ േമ തിദിനം ഇേ ാ ം െച
വ . മല ം പഴ ം മ ം െകാ െച വ ് ഇേ ാ ം മംഗല പണി ർ
തെ യാ ്. ഇനി കാ ി ാെന റി ടി പറയാം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 557

മ ടി ാ േ ായതിെ േശഷം ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി േ ാൾ വാ

വ ി ാര ിേല സ ാനമി ാെതയായി ീർ . പ ാര ിൽ സ ാനാർ
മായി അേനകം സത് ർ ൾ െച ി ം യാെതാ ഫല ാകാ യാൽ ഒ ം
ഭഗവതി തെ ഇതിെനാ നി ി ാ ണെമ ാർ ി െകാ ് പ ാര ിൽ
അ ർ നസേമതം മ ടി ാവിൽ ഭജനമി . ഭജനം ഢഭ ിേയാ ം ർ വിശ ാ
സേ ാ ം കഠിനനി േയാ ം ടിയായി . അ െന ഏകേദശം അരമ ലം (ഇ പ
ിെയാ ദിവസം) കഴി േ ാൾ പ െ ഊരാളി (ബിംബം കാണെ സമയം
ിെ ാ വ ഊരാളി തെ ) ിെ ാ നടയിൽ വ ക ം ക ന േകൾ ാനായി
പ ാര ിൽ അവിെടെ നിൽ ക ം െച . അേ ാൾ ഊരാളി “ഒ ം വ സനിേ
ാ. ഇേ ാം ദിവസം ഒരാൾ ഇവിെട വ ം. ഭഗവതി െട അധിവാസ ായി ്
അയാൾ പറ േപാെല െച ാൽ താമസിയാെത സ തി ാ ം” എ പറ ി ്
കലിയട ി മട ിേ ായി.
ഊരാളി പറ േപാെല ാം ദിവസം ഒരാൾ അവിെടെ . അയാൾ ഒ വിേദശീ
യ ം ഭി യാചി െകാ നട പാവെ ഒ മായി . അയാൾ അവിെടെയ
ിയ ഉടെന ൈകയി ായി ട ം വടി ം മാറാ ം െര വലിെ റി ി േ
ിൽ െത വശ ആ ിൽ ാടി ളി കയറി ിെ ാ നാ നടയി ം െച
നി ് അത ിൽ ാവശ ം വീതം അ ഹസി . ൻ ി ഊരാളി പറ ി നതി
നാ ം അ ഹാസം േകൾ കെകാ ം പ ാര ി ം മംഗല പണി ം േദശ ാ െമ
ാം ണ ിൽ അവിെടെയ ി. അേ ാൾ ിെ ാ നി ആ മ ഷ ൻ പ ാര
ിെല േനെര േനാ ി, “ഒ ം വ സനിേ ാ. എനി ് ഒ “ഉ ബലി” നട ിയാൽ ഉട
െന സ ാന ാ ം” എ ം ഉ ബലി നടേ മ ം പറ . ഉടെന കലിയ
ട ക ം െച . ആ മ ഷ ൻ പറ െത ാം ഭഗവതി അ ളിെ തായി െ എ ാ
വ ം വിശ സി ക ം പ ാര ിൽ ഉ ബലി എ അടിയ ിരം വഴിപാടായി നട ക
ം താമസിയാെത അവിേട സ ാന ാ ക ം െച . ഉ ബലി കഴി ാൽ ഉ ി
ാ െമ ി റ ആ മ ഷ െന പ ാര ിൽ െചലവി ് േവ െത ാം െകാ
് അവിെട െ താമസി ി ക ം ആ മ ഷ ൻ ഭഗവതിെയ ഭജി െകാ ് സന ാ
സ ിേയാ ടി അവിെട െ താമസി ക ം െച . പ ാര ിേല ് ഉ ി ാ
യേ ാേഴ ം ജന ൾ ് ആ മ ഷ െന റി വിശ ാസ ം ഭ ി ം വളെര വർ ി
ക ം ക നകൾ േകൾ ാനായി പലവിധ ി സ ട ാർ മ ടി ാവിൽ പാടിരി
ക ം ആ മ ഷ ൻ പറ െത ാം ശരിയായി ീ ക ം െച കയാൽ പ ാര ി ം
പണി ം േദശ ാ ം ടി അയാെള ആ കാവിെല കാ ി ാനായി ിരെ ക ം
അയാൾ ് ചില ാനമാന െള ാം നി യി ക ം േ ാൾ ഉപേയാഗി ാനായി
വാൾ, ലം, അരമണി, ചില ് തലായവ െകാ ക ം െച . മ ടി ാവിെല ആദ
െ കാ ി ാൻ അയാളാ ്. അയാ െട വാ ക ം ിക ം അ തെ ട വ
യായി . അയാൾ ി റ ി വയിൽ ഒ േപാ ം ഒ ാെതയി ി ി .
ഈ കാ ി ാെ കാല ് കായം ള രാജാവി ് സ തിയി ാതാ കയാൽ
ക ന േകൾ ാനായി കായം ള രാജാ ് അവിെടെ ക ം കാ ി ാൻ ി, “എനി
558 70. മ ടി ാ ം കാ ി ാ ം

തരാെമ നി യി ി ് നി ിതകാല തരണം, വിേശഷാൽ ഒ ഉ ബലി ടി

നട ണം. ഉ ബലി കഴി ാൽ ഒ വ രം തിക തി ് ഒ സ തി ാ ം”
എ ക ി . സ തി ായാൽ ആ ി െട അ ാശനം കഴി ാ ടെന മ ടി ാ
വിൽ െകാ െച െതാഴീ ം ര ഖചിതമായ ഒ െപാൻ ടി നട വ ക ം െച ാെമ
ായി രാജാ ് നി യി ി ്. ഈ സംഗതി മന ിൽ വിചാരി ത ാെത അവി
് ആേരാ ം പറ ി ി . ഇ കാ ി ാൻ ക ി േക േ ാൾ കായം ള രാജാ ്
ഏ ം വി യി ക ം ക നേപാെലെയ ാം െച ാെമ സ തി ക ം അധികം താ
മസിയാെത ഉ ബലി നട ി ക ം ഒ െകാ ം കഴി തി ് അവിെട സ തി
ാ ക ം െച . ആ ി െട അ ാശനം കഴി ടെന ആ ിെയ മ ടി ാവിൽ
െകാ േപായി െതാഴീ ംഅ ല ളായ അേനകം ര ൾ പതി ഒ െപാൻ ടി രാ
ജാ നട വ ക ം െച . മംഗല പണി െട കളരിയിൽ വ ി ി ംഈ
അ കാല ത ര ാർ ത ിെ ാ േപായ മായ െപാൻ ടി ഇ തെ യാണേ .
കായം ള രാജാ മന ിൽ വിചാരി വഴിപാ കാ ി ാൻ ി േചാദി േമടി
െവ ം മ വർ മാനം അ മ രയിൽ വാണി പാ രാജാ േക ി സ ർ
ി ം െവ ിയി മായി ര ം വാ ം ചില ാ ി വ ക ം ഇതറി ് കാ ി
ാൻ ി ി ് ആളയ കയാെണ ിൽ െവ ിെകാ വാ ം ചില ം െകാ യ
ക ം കാ ി ാൻ തെ വ കയാെണ ിൽ സ ർണം െകാ വാ ം ചില ം തെ
െകാ യ ാെമ മന ിൽ വിചാരി .
ഒ ദിവസം എേ ാ ചില സംഗതികൾ ക ന േകൾ ാനായി പ ാര ി ം പണി
ം േദശ ാ ം മ ടി ാവിൽ കയാൽ സ ാസമയമായേ ാൾ കാ ി ാൻ
ക ം ി നടയിൽ വ ടെന “എനി ് ഒരാൾ ചില സ ാന ൾ തരാൻ നി
യി ിരി . ഞാൻേപായി അ വാ ിെ ാ ് ണ ിൽ വരാം” എ പറ ി ്
അവിെടനി ് ഓടിേ ാ ക ം െച . എേ ാ ാ ് േപാ െത റിയാനായി ചിലർ
കാ ി ാെ പി ാെല ഓടി. റ രം െച േ ാൾ കാ ി ാൻ അ ശ നായി ീ
കയാൽ പി ാെല ഓടിയവർ മട ിേ ാ . രാ ി േ ാൽ നാഴികയായേ ാൾ
കാ ി ാൻ മ രയിൽ പാ രാജാവിെ അ െല ി. “എനി തരാനായി വ ിരി
് േവഗ ിൽ തരണം. താമസി ാനിടയി ” എ പറ .ആ ധ ം േവഷ ം
വാ ം എ ാം ക ം േക ം ഈ വ ിരി ് കാ ി ാൻ തെ യാെണ ് നി
യി പാ രാജാ െവ ിെകാ വാ ം ചില ം െകാ ാനായി എ െകാ വ
. അേ ാൾ കാ ി ാൻ, “ഇത േ ാ എനി തരാെമ ് വിചാരി ി ്. ഞാൻ
ആളയ കയായി െവ ിൽ ഇ മതിയായി . ഇേ ാൾ ഞാൻ തെ യാണേ ാ
വ ിരി ്. അതിനാൽ ആദ ം വിചാരി ് തെ തരണം. അെ ിൽ ഒ ം േവ
ാ. താമസിയാെത ഞാൻ ഒ ി ര വീതം എെ ല വ ി വാ ിെ ാ ാം”
എ പറ . ഇ േക ് പാ രാജാ ് ഭയാ തപരവശനായി അക േപായി സ ർ ം
െകാ വാ ം ചില ം തെ എ െകാ െച ് െകാ ക ം താൻ വർ ി
ാൻ ഭാവി െത ി മായാചനം െച ക ം െച . കാ ി ാൻ ആ വാ ം ചില ം
വാ ിെ ാ ് അേ ാൾ െ തിരിെകേ ാ ക ം ഏഴരനാഴികരാെ േ ാേഴ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 559

മ ടി ാവിെല ക ം അവിെട ടിയി വർ ആവശ െ ക നകൾ യേഥാചിതം

െകാ ക ം െച . അ ാലം തൽ ആ കാ ി ാ ം പി ീ ായ കാ ി ാ ാ ം
സമയ ളിൽ ഉപേയാഗി ി ് പാ രാജാ ് െകാ ആ വാ ം ചില മാ
്. ആ ഒ ാമെ കാ ി ാൻ മരി തിെ േശഷം ആ വാ ം ചില ം അവിെട േ
ിെ െത വശ നദിയിൽ വലിയ കയമായി ഒ ല െകാ െച
നിേ പി ക ം അവിെട ി ആ വാ ം ചില ം എ െകാ വ ആെളയ ാെത
േമലാൽ കാ ി ാനായി സ ീകരി യിെ ം നി യി ക ം െച . ഇ കാരം െച
പ ാര ി ം പണി ം േദശ ാ ം ടിയാേലാചി ി ാ ്. വാ ം ചില മി ആ
ല ിെ േപ ് “പാറ ട ് ” എ ാ ് പറ വ ന ്. അതിനി മായ ആ ല
ി അടിയിൽെ ക എ മ ഷ രാൽ സാ മായി ത . വർഷകാല ളിൽ
അവിെട അതികഠിനമായ ഒ ായിരി ം. ഒ ി ാ സമയ ളിൽ അവിെട വലിയ
തലക ായിരി ക ം പതിവാ ്. എ ി ം ഒ ാമെ കാ ി ാെ കാലേശഷ ം
പാറ ടവിൽ ി വാ ം ചില െമ െകാ വരിക ം ട ാറ െട കളിൽ കയറി
ം െച ക ം കല ർ കാ ിൽനി ് ക വാ ികെള പിടി െകാ വ ക ം െച
വരായ രേ ാ േ ാ കാ ി ാ ാർ അവിെട ഉ ായി ീർ ി . അവ െട ഓേരാ
േട ം കാലേശഷം ആ വാ ം ചില ം ആ കയ ിലി കതെ യാ ് െച ി ്.
ഇേ ാൾ വളെര ാലമായി അവിെട കാ ി ാ ാകാെതയിരി െകാ ് ആ വാ
ം ചില ം ആ കയ ിൽ െ കിട കയാ ്.
ഒ ാമെ കാ ി ാെ കാലേശഷ ായ കാ ി ാ ാ െട ദിവ ത ം സംബ ി
ം അേനകം ഐതിഹ ്. അവയിൽ ചില മാ ം താെഴ റ െകാ .
ഒരി ൽ ഒ ന രി ഭേ ാ ി പതിവായി വായി ണെമ ് നി യി ് എവിെട
നിേ ാ ഒ ം സ ാദി . ഭ ാ ി ം എ തി സ ാദി ി വർ ം
അ ടി ി ി ാ മാകയാൽ േദവീമാഹാ ം മ ംേപാെല അത ലഭ മ . അതി
നാൽ ആ ന രി ആ ഒ ം സ ാദി ് വളെര യാസെ ാ ്. അേ ഹം ആ
ം അഴി േനാ ിയേ ാൾ അതിൽ ഒ ഭാഗ ര ൾ െപാടി േപായിരി
തായി . ആ അ ര ൾ ടിയി ാെത പാരായണം ശരിയായി നട ാൻ നി
ിയി േ ാ. അതിനാൽ അേ ഹം ഇതിെന റി ് പല വിദ ാ ാേരാ ം േചാദി . അവർ
ഓേരാ ം ഓേരാവിധം മാറിമാറി റ . വിദ ാ ാ െട അഭി ായം ഭി ി വ ക
യാൽ ന രി േവെറ പല ളിൽ േനാ ി. ഓേരാ ി ംഈഅ ര ൾ
മാറിമാറി െ ക . ഒ ിൽ ക േപാെല മെ ാ ിൽ െട കാ ാൻ സാധി ി .
ആെക ാെട ന രി വിഷമി . പിെ അേ ഹം ഭ കാളീ േ ളി െവളി ാട
ാർ ഭഗവതി െട അധിവാസ ാ സമയം അവേരാ േചാദി ാൽ ഇതിെ വാ
വമറിയാെമ ് വിചാരി ് അതിനായി മി ട ി. അേ ഹം ഇതിനായി മലയാള ി
പല ഭ കാളീ േ ളിൽേ ായി. ഓേരാ ല ം െച േ ാൾ എ ിനായി ാ ്
െച െത ് ആെര ി ം േചാദി ാൽ “ഒ ക ന േകൾ ാനാ ് ” എ മാ മ ാെത
അേ ഹം വാ വം ആേരാ ം പറ ി . കാര െമ ാെണ ് ആെര ി ം േചാദി ാൽ
“അ ഭഗവതി റിയാം” എ മാ മാ ് അേ ഹം മ പടി പറ ്.
560 70. മ ടി ാ ം കാ ി ാ ം

ന രി ക ന േകൾ ാനായിെ േ ളിെല ാം െവളി ാട ാർ ിെച

േ ാൾ “എ ാ ് എെ ഉ ി സ ടം? എ ാണറിേയ ?” എ േചാദി ക ം
“എനി ് അറിയി ാ ം അറിയാ കാര ം േഗാപ മായി താ ്. അ ് മ ാ ം
േകൾ ാ ം അറിയാ ം പാടി ” എ ന രി പറ ക ം അേ ാൾ അ െച െചവി
യിൽ സ കാര മായി പറ െകാ തി ് െവളി ാട വദി ക ം ന രി അ െച
് െവളി ാടിെ െചവിയിൽ സ കാര മായി “ഇേ ാൾ വര വാഴ ാ ് എ വില ്”
എ േചാദി ക ം ഇ േക ചില െവളി ാട ാർ ല ി ് ഒ ം മി ാെത പി ാ ക
ം ചിലർ േകാപി ്, “അേഹാ! എെ പരീ ി ാനായി വ ിരി യാ ് അേ ? ആെ
ഇതിെ ഫലം ഞാൻ കാണി തരാം” എ ം മ ം പറ ക ം െച െകാ ി . െവളി
ാട ാ െട േദഷ െ ട ം മ ം ന രി അ ം േപാ ം വകവ ാറി . “വാ വമായി ഭഗ
വതി െട അധിവാസ ായി തെണ ിൽ െവളി ാട ാർ കാര െമ ാെണ
േചാദി യി േ ാ; ആ ം പറയാെത തെ ഭഗവതി ് എ ാമറിയാമേ ാ” എ ായി
ന രി െട വിചാരം. ക െവളി ാട ാെര റി ംെകാ ാ ്
അേ ഹം വര വാഴ ാ െട വില േചാദി ി െത ് വിേശഷി ് പറയണെമ ി
േ ാ.
ഇ െന ആ ന തിരി ഭ കാളീേ ളിൽ േപായി ക ന േകൾ ക ം കാര ം
സാധി ാ യാൽ ഇ ാഭംഗേ ാ ടി പിരി ക ം െച തിെ േശഷം ഒ വിൽ മ ടി
ാവിൽ െച േചർ . അവിെട കാ ി ാൻ അധിവാസ ായി ിെ ാ ിരി
സമയ ാ ് ന രി െച േചർ ്. അേ ഹം അവിെട െച ടെന കാ ി ാൻ
അേ ഹെ അ ൽ വിളി ് “എ ാ, വര വാഴ ാ െട വിലയറിയണം, അേ ? പല
ല ളിൽേപായി ം അതറിയാൻ കഴി ി േ ാ. ആെ അ ഞാൻപറ തരാം”
എ പറ ി ് ൈകയി ായി വാളിെ അ ം െകാ ് ര ൾ നില ്
എ തി ാണി െകാ ക ം, “എ ാ മന ിലാേയാ? ഇേ ാൾ ശരിയായിേ ?” എ
േചാദി ക ം െച . ന രി ആ അ ര ൾ േനാ ി ധരി തിെ േശഷം ഭ ാദരസ
േമതം കാ ി ാെ കാ ൽ വീ നമ രി ക ം “ഭഗവതി െട പെകാ ് ഇേ ാൾ
എെ ആ ഹം സാധി . ഈ ഭ നിൽ എ ം ക ണ ായിരി ണം” എ പറ ക
ം ളി െതാ ് േ ിൽ അേനകം വഴിപാ കൾ നട ക ം െച . കാ ി ാൻ
എ തി ാണി അ ര ൾ േ ാക ിെ ി ം അർഥ ി ം േയാജി വയായി
തിനാൽ ന രി അവ ടി തെ ിൽ േചർെ തിെ ാ സ േദശെ ി
പതിവായി ഭ ാ ി പാരായണം െച െകാ ി .
ായി കാ ി ാൻ കഴി േപായതിെ േശഷം കാ ി ാ ാകാെത
ം ഒ കാ ി ായാൽെ ാ ാെമ ് ജന ൾ ആ ഹി െകാ മി കാല
് ഒരി ൽ ഒ നായർ എവിെടനിേ ാ ഒ മ ് ഉ മായി മ ടി ാവിെ കിഴേ
നടയിൽ വ േചർ . അയാൾ അവിെട ഒ മര ണലിൽ മടിറ ിവ ീണം തീർ
ാനായി ഇ . റ സമയം കഴി േ ാൾ അയാ െട വിധെമാെ മാറി. അയാൾ
ി ാടിെയണീ ് അത ിൽ ഒ ഹസി . ആ അ ഹാസം േക ് സമീപ ാ
രായ ജന െള ാവ ം അവിെട ടി. അേ ാൾ ആ മ ഷ ൻ, “കാ ി ാനാ ്, അ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 561

െവ ിയാ ജന െള ാവ ം ട ാറ െട സമീപ വരണം. അേ ാൾ എെ അവിെട

ാണാം” എ പറ ി ് പാറ ടവിൽെ ചാടി െവ ിൽ ാ ക ം െച .
അ െവ ിയാ ജന ൾ ട ാറ െട സമീപ െച േ ാൾ ആ മ ഷ ൻ ട
ാറ െട കളിൽ നി തായി എ ാവ ം ക . പാ രാജാ സ ർ ംെകാ പണി
യി ് ഇതി ിലെ കാ ി ാ ് െകാ ം ആ കാ ി ാെ കാലേശഷം പാറ
ടവിൽ നിേ പി ി മായ വാ ം ചില ം ഇള ി ിടി െകാ ാ ് ആ മ ഷ ൻ
അവിെട നി ി ്. ജന െള ടെന അയാൾ താെഴയിറ ി നാല ക വാ ി
കെള ം പിടി െകാ ് ജന െട അ െല ി. അവിെട നി ് എ ാവ ം ടി മ ടി
ാവിെല ി. അേ ാൾ വാ വ ി ഴ ാര ി ം മംഗല പണി ം േദശ ാ
ം അവിെട ക ം ആ കാ ി ാെന വിശ ാസ ർ ം ബ മാനി സ ീകരി ക ം
െച . ആ കാ ി ാ ം അേനകം അ തകർ ൾ െച ി ്.
ഒരി ൽ ഈ കാ ി ാൻ ി. പാറ ടവിൽ െവ ിനടിയിൽ ഒ ഭഗവതി ഇരി
െ ം അവിെട ഒ ജ കഴിേ ിയിരി െവ ം പറ . െറ ഉണ ല
രി ം ം ജാപാ ം തീ ം വിറ ം ച ന ം ഉപ രണ ം മ െമ െകാ ് പാ
റ ടവിൽെ െവ ിൽ ാടി ക ം നാല നാഴിക കഴി േ ാൾ ടാറാ
േചാ ം ജാപാ ംഎ െകാ ് െവ ിൽനി കയറിവ ക ം ഇ ക ് ജന
ൾ ഏ ം വി യി ക ം െച .
ഒരി ൽ തി വന ര പ നാഭസ ാമിേ ിൽനി ് ഏ ം വിലേയറിയ
ചില തി വാഭരണ ൾ ത ര ാർ ത ിെ ാ ് േപാ ക ം പലവിധ ിൽ അേന ഷ
ണ ൾ നട ീ ം യാെതാ ാകാെത വരിക ം െച കയാൽ അ നാ വാ
ണി മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് ഭഗവതി െട ക ന േകൾ തിനായി മ ടി
562 70. മ ടി ാ ം കാ ി ാ ം

ാവിേല ് ക ി ാളയ . തി മന ിെല ആ കൾ മ ടി ാവിൽ വ സമയം ഈ

കാ ി ാൻ ി കള േപായ സാധന ൾ ഇ ിട ് ഇ ാ െട അറയിൽ ഒ െപ
ി ക ിരി െ ം േമാ ി ് ഇ ാരാെണ ം മായി പറ . അത സരി ്
അേന ഷണം നട ിയേ ാൾ സാധന െള ാം ക കി ക ം േമാ ാ ം സ തി
ക ം അവെന യഥാന ായം ശി ി ക ം െച . ഈ േമാഷണം െതളിയി െകാ
തിേല ് തി മന ് െകാ ് “പ ാഴി” എ േദശം കരെമാഴിവായി ആ കാ ി ാെ
േപരിൽ ക ി പതി ി െകാ . അതിനാൽ അ ാലം തൽ ആ േദശ നിലം
രയിട ൾെ ാം കാ ി ാൻ ടിയാ ാർ ് ആധാര ൾ എ തിെ ാ ക ം
പാ ം പിരി ക ം െച ട ി. അവിെട ായി ഭ കാളീേ ം ജീർേ ാ ാ
രണം െച ി ് കലശം കഴി ി ം കാ ി ാൻതെ നട ി. േദവസ കാര െള ാം
അേന ഷി നട ിവ ം കാ ി ാൻതെ .
കാ ി ാെന റി ് ജന ൾ വിശ ാസ ം ഭ ി ം ബ മാന ം േമണ വർ ി
വരികയാൽ അവിെട കാ ി ാ ് സാമാന ിലധികം ാബല ം സി ി . അതിനാൽ
മ ടി ാവിൽ വഴിപാടാ ം നടവരവാ ാ ത കെള ാം കാ ി ാൻ തെ
എ ട ി. അേ ാൾ മംഗല പണി ർ ് ആദായം റ ട ക ം ത ി
മി ം പണി ം കാ ി ാ മായി വഴ ം ശ ം കലശലായി ീ ക ം െച .
അേ ാൾ േദശ ാ ം മ ം ടി റ ് ആ ശ ശമി ി ് അവെര രാജിെ ക ം
“ക ിൽ കി കാ ി ാ ം നട വ പണി ംഎ െകാ ക” എെ ാ
വവ നി യി ക ം െച . അേ ാൾ ആ െമാ ം നട വ ാെത എ ാം കാ ി
ാെ ൈകയിൽെ ാ ട ി. േദവസ ം സംബ ി ് ഒ ം കി ാതായേ ാൾ പി
േ ം പണി ർ കാ ി ാേനാ ് ൈവരം വർ ി . എ ി ം കാ ി ാ ് സകലജന
െട ം സഹായ ം മഹാരാജാ ് തി മന ിെല കാ ണ ം േവ ംവ ായി
തിനാൽ ജയം കി കാര ം അസാ മാെണ വിചാരി ് പണി ർ വ വഹാര ി ം
മ ം േപായി . ചില ർ വാദികെളെ ാ ് പണി ർ ആഭിചാരം െച ി (വിഷം
െകാ ാെണ ം ചിലർ പറ ് ) കാ ി ാെനെ ാ ി . അതിനാൽ മ ടി ാ
േദവസ ം പിെ ം യഥാ ർ ം മംഗല പണി െട ൈകവശംതെ യായി ീർ .
അതിൽ ിെ ഇ വെര അവിെട കാ ി ാ ായി ി ാ തിനാൽ ഇേ ാ ം േദവസ ം
നിർബാധം പണി െട ൈകവശം തെ യായിരി .
ഒ കാ ി ാൻ മരി ാൽ അയാ െട ശവസം ാര ം ഉദക ിയ തലായവ ം െച
േ പിെ ാ കാ ി ാനാ ്. ത കാ ി ാെ കാലേശഷം ഇ വ
െര കാ ി ാ ായി ി ാ തിനാൽ ഈ ഒ വിൽ കഴി കാ ി ാെ ശവസം ാ
ര ം േശഷ ിയക ം ഇ വെര നട ി ി . അയാ െട തേദഹം ഒ െപ ിയിലാ ി ഉ ം
കർ ര മി ാപി ിരി കയാ ്. വാ ം ചില ം പാറ ടവി ം നിേ പി ിരി .
കാ ി ാൻ മരി തിെ േശഷം പ ാഴിേദശ ം േദവസ ം തി വിതാം ർ ഗവർേ
ിൽ േചർ ക ം െച . എ ാൽ ഇനിെയാ കാ ി ാ ായാൽ അേ ാൾ വി െകാ
വാൻ ത വ മ ാെത ർ മായി സർ ാരിൽ േചർ ി ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 563

ഇനി ഉ ബലിെയ ംബ ി ാ ് സ ം പറയാ ്. അ താെഴ ാവി െകാ

.
പ ാഴിയി ഭ കാളീേ ിൽ പേ തെ ഒ ടി ഇരി ായി .
അ ഭ കാളി െട ടിയാെണ ി ം അവിെട ബിംബ ിൽ ചാർ ക പതിവി . സ ർ
മയമായ ആ ടി േ ിനക തെ േത കെമാ ല വ പതിവായി
ജി ി . ടിവ ജി ി ല ി ് “ ടി ര” എ ാ ് േപ പറ വ ്.
ആ ടി എ െനേയാ മ ടി ാവിൽെ േച ക ം മംഗല പണി ർ ൈകവശെ
ക ം പണി ർ അയാ െട വീ തെ ഒ ടി ര പണിയി ് ടി അവിെടവ ്
അയാൾ തെ ജ ട ക ം െച .
പണി ം കാ ി ാ ം രസമി ാെതയാ ക ം മ ടി ാ ് കാ ി ാെ ൈകവ
ശ ിലാ ക ം െച േ ാൾ പണി ർ അയാ െട ഹ ി സമീപം ഒ േ ം പണി
യി ് അവിെട ഒ ഭഗവതിെയ തി ി ക ം ആ ഭഗവതി പണി ർതെ ജ നട
ി ട ക ം െച . ആ േ ി “ തിയകാ ് ” എ ം “പടി ാെറ നട” എ ം
േപ സി ി . തിയതായി ഉ ായ ് െകാ ം മ ടി ാവിെ പടി ാ വശ ായ
െകാ ം ഈ േപ ക ായതാ ്. തിയ കാവി ം ടി രയി ം നിേവദ ം മലർ മാ മാ
് പതി ്.
ഇദം ഥമമായി ഉ ബലിയടിയ ിരം നി യി കാല ് പണി ർ ഒ ദാ ക (ചി
ലർ ദാരികെന ം പറ ം)െ ടി ടി ണിയി ടി രയിൽ വ .
ംഭമാസം ഒ ാം തീയതി മംഗല ് പണി ം േദശ ാ ം കിഴേ നടയിൽ ടി
യാ ് ഉ ബലി െട ദിവസം നി യി ി ്. ംഭമാസം 15-ആം തീയതി കഴി വ
െവ ിയാ േയാ െചാ ാ േയാ േവണെമ ാെത ഉ ബലി ഇ ദിവസം േവണെമ ി
. ഉ ബലി െട പ ദിവസം േ െകാടിേയ ം പിെ പ ദിവസെ ഉ വ ്.
െകാടിേയറിയാൽ പ ദിവസേ മംഗല പണി ർ ശരീര ിേയാ ടി തമാ
യി ിരി ണം.
ഉ ബലിനാൾ എഴരനാഴിക കലാ സമയം പണി ർ വാദ േഘാഷ േളാ ം
േദശ ാ െട അക ടിേയാ ം ടി ഭ കാളി െട ടിെയ ്എ ി െകാ ് വാ വ
ി ഴമഠ ിൽെ ണം. അവിെടനി ് േമൽ കാരം ആേഘാഷ േളാ ടി െ
ടിെയ ി െകാ ് ഊ വല ായി (േദശ ദ ിണമായി) കിഴേ നടയിൽ വ േച
രണം. ഏഴര നാഴിക രാ ിയാ േ ാൾ ഇളയ പണി ർ ദാ കെ ടി െമ െകാ ്
അവിെട എ ണം. അവിെട വ പണി ം ഇളയപണി ം ടി ഭ കാളി ം ദാ
ക ം ടി പ ായ വിധം ഒ ം അഭിനയി ണം. അ കഴി ാൽ ടികൾ ര ം
പണി െട വീ ിേല ് എ ി ക ം ടി രയിൽ െകാ െച ് യഥാ ർവം വ
ക ം െചയണം. ഇ മാ ് ഉ ബലി െട ചട കൾ. ഇതി “ ടിെയ ് ” എ ം പറ
യാ ്.
പെ ാരി ൽ ഒ ബലി പണി ം ഇളയപണി ം ടി മഭിനയി
സമയം പണി ർ കലിെകാ ക ം ം അഭിനയം വി വാ വമായി ീ ക ം
ദാ കനായ ഇളയപണി ർ േനരി നിൽ ാൻ നി ിയി ാെതയാ കയാൽ അയാൾ
564 70. മ ടി ാ ം കാ ി ാ ം

ഓ ക ം ഭ കാളിയായ പണി ർ പി ാെല എ ക ം ഗത രമിെ ായേ ാൾ

ഇളയ പണി ർ ഒ കിണ ിൽ ചാ ക ം പണി ർ െട ചാ ക ം റ കഴി
േ ാൾ പണി ർ ഇളയ പണി െട തല ം ദാ കെ ടി ംെകാ കര കയറി
വരിക ം ആ ഉ ബലി അ െന അവസാനി ക ം െച .
ഇളയപണി ർ കഴി ി പിെ അവ െട ംബ ിൽ ഷനായി പണി
ർ മാ േമ ഉ ായി . അതിനാൽ പണി െട തറവാ ിൽ ായം തിക ര
ഷ ാ ാ കാല ് അവർ ടിെയ ി ാൽ മതിെയ ം അ വെര കണിയാ
ാെരെ ാ ് ഉ ബലി നട ിയാൽ മതിെയ ം തീർ െ ി. അതിൽ ിെ ഇ
വെര മംഗല പണി െട തറവാ ിൽ ായം തിക ര ഷ ാർ ഒ കാല
ായി ി . ഇള റ ാര ് ഷ ായമാ തി ് പണി ർ മരി ം. അ െന
യാ ് ഇേ ാ ം അവിെട വ ്.
ഇളയപണി െട കാലേശഷം ഉ ബലിയടിയ ിരം േദശാവകാശികളായ കണിയാ
ാെരെ ാ ് നട ി െകാ ി . അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ ഒ ഉ ബലി
ദിവസം കാളി ം ദാ ക ം ടി മഭിനയി െകാ നി സമയം ആ ല ജന
െട തി ം തിര ംെകാ കണിയാ ാർ നി ാൻ നി ിയി ാെതയായി. മറി വീ
ക ം കാ െമാടി കേയാ ഏ ം വിലേയറിയ ടികൾ വ ം േക പ കേയാ െച
െവ ിേലാ എ ഭയെ കണിയാ ാർ ടികൾ അ നി ി ഈഴവ െട ൈകയി
േല െകാ . ഈഴവർ ആ ടികൾ മട ിെ ാ ാെത െകാ േപാ ക ം ഒ ടി ര
പണിയി ് അവിെടവ ് അവർതെ ി െകാ ിരി ക ം െച . അ ാലം തൽ
ര െകാ ം ് (1097-ആമാ ് ) വെര ഉ ബലിയടിയ ിരം നട ിവ ് ഈഴവരാ ്.
1097-ആമാ ് ഈഴവർ അവർ ടി േ േവശനമ വദി ണെമ ് ആവശ െ ക
ം മംഗല പണി ം േദശ ാ ം അത വദി ാ യാൽ ഈഴവർ പിണ ി അവർ ്
ഉ ബലി നട ാൻ കഴികയിെ പറ ് ടികൾ മംഗല ് പണി െര ഏ ി െകാ
ക ം െച . അ ാലം തൽ വീ ം കണിയാ ാെരെ ാ ് ഉ ബലി നട ി ട
ി. ഇേ ാൾ അ നട ് കണിയാ ാർ തെ യാ ്. ടികൾവ ി ്
മംഗല പണി ർ തെ .
ഉ ബലി സംബ ി മഭിനയി ല ി ് “ഊ കളം” എ ാ ് േപർ പറ
വ ്. ദാ കനായ ഇളയപണി ർ ചാടിയ കിണ ിെല െവ ം ഇേ ാ ം ര വർ
മായി െ കിട .അ േ ിെ വട വശ ാ ്. ആ ല ി “ഭഗ
വതിമഠം” എ േപർ പറ വ .
മ ടി ാവിൽ ഇേ ാൾ കാ ി ാനിെ ി ം ഭഗവതി െട ശ ി ് അവിെട ഇേ ാ
ം യാെതാ റ ം വ ി ി . പതിവായി ഉ വ ം ഉ ബലി ം നട വ . കാലേഭ
ദംെകാ ജന ൾ ഭ ി റ േപാ കയാൽ പ െ േ ാെല ആ ം ഭഗവതിെയ
ആദരി ക ം ആചരി ക ം െച ിെ ് മാ േമ അവിെടെയാ േദാഷം വ ി .
സ യം വായ ബിംബ ിേ ൽ അരിവാൾ േത ല ി ര ം ക സമയം മ
വാരി അടി തിനാലാ ് ആ ല ി ് “മ ടി” എ േപ സി ി െത ജന ൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 565

പറ . അെത െനയായാ ം ആ ലം ഏ ം മാഹാ ം ആ ഭഗവതി അത

ർ ിയാെണ തി ് സംശയമി .
 71
ീ കർണാ തം

ഒ വില മംഗല

റി ് അളവ േ മ
ന രി അേ ഹ ിെ ഇ
ഒര ലവാസി ീെയ സംബ ം െച ി
ായി
നി ര നാഴിക അകെല
. അേ ഹ ി ് ആ ഭാര െയ
തിനാൽ അേ ഹം എവിെടെയ ാം േപായാ ം എെ ാം
തിബ ൾ േനരി ാ ം രാ ിയിൽ ഭാര ഹ ിൽെ ാെത കിട കയിെ
നി യം െച ി . ഒ ദിവസം ഉ യായേ ാൾ തൽ അതികലശലായി ് മഴ ട ി.
ന രി അ ാഴം കഴി ് മഴ മാറാനായി വളെര േനരം കാ ി . പ നാഴിക രാെ
ി ം മഴ മാറിയി . അേ ാൾ ക പ മായി തിനാൽ അതികഠിനമായ ഇ ാ
യി . എ ി ം റെ കതെ എ നി യി ് അേ ഹം ം ക ി ് ഇ നി
റെ . ട ായി െവ ി ം കാ ടിെകാ നന . അരനാഴിക കഴി തി
െക . പിെ രി െകാ ക തീെര കാണാൻ പാടി ായി . എ ി ം
ത ി ട ് അേ ഹം േ ാ തെ നട . അ െന ഒ വിധ ിൽ മേധ മാർ
ായി ഴ ടവിൽെ േചർ . രാവിെല ഭാര ാ ഹ ിൽനി േപാ സമയം
ആ ഴയിൽ അേ ഹ ി ക ി പാദം ാൻമാ േമ െവ ായി . രാ ി
യായേ ാേഴ ം കിഴ ൻ െവ ം വ ഴ നിറ കവിെ ാ കി ട ിയി .
കടവിെല ം ആ മി , േതാണി മി . ിൈ വ ിൽ ധാര റിയാെത മഴ ം
അതികഠിനമായ കാ സമയ ് വിളി ാലാ ം േകൾ ക മി േ ാ. എ ാ നി
ി? േപാകാെതയിരി ാ ം പാടി . ആെക ാെട ന രി ഏ ം വിഷ നായി ീർ .
ആ സമയം ൈദവഗത ാ ഒ ഇടിമി ായി. അേ ാൾ ആ കടവിൽ ഒ തടി അ
കിട തായി അേ ഹം ക . ഉടെന ത ി ിടി ് ആ തടിയിേ ൽ യറി ൈകെകാ
ം കാൽ െകാ ം ഴ ് ഒ വിധ ിൽ മ കരയില . ആ കര ിറ ിയേ ാൾ
കാലിേ ൽ ഒ കയ തട . ത ിേനാ ിയേ ാൾ അ ് ആ തടി െട ഒര െക ിയി
താെണ മന ിലായി. അതിനാൽ ന രി ആ തടി ഒ കിേ ാകാെതയിരി ാനായി
കയറിെ ഒര ം പിടി ് ഒ മര ിേ ൽ െക ിയി ി ാ ് േപായ ്.

566
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 567

ഏകേദശം അർ രാ ിയായേ ാേഴ ം ന രി നനെ ാലി ് ഭാര ാ ഹ ിൽ െച

േചർ . അേ ാൾ ന രി െട ഭാര ഉറ ീ ി ായി . അവർ വിള ് എേ ാ
ഒ കെമ ് വായി െകാ ിരി കയായി . അതിനാൽ ന രി െച വിളി
ഉടെന വാതിൽ റ . ന രി പിഴി തല ം േമ െമ ാം േതാർ ിയതിെ
േശഷം അക കട ് ഈറൻ മാറിയേ ാേഴ ം ഭാര ാെന െകാ . ന രി
ിയതിെ േശഷം അ വഴി ായ ക ാ കെള ാം വി രി ഭാര െയ േകൾ
ി . അെതാെ േക േ ാൾ ആ പതി താര ി വളെര വിഷാദ ായി. ആ ീ
ഭർ ാവിെനേ ാെലതെ ൈവ ഷ ിലായി . ന രി വർ മാനെമ ാം
പറ കഴി േ ാൾ ആ ീ ആ റി ക ഭി ിയിേ ൽ ആണി തറ ിയി
ചി പടെ ി ാണി െകാ ് “അവിേട ് അടിെയെന റി ഏകാ ചി
ത ം അേ ാ ായി െവ ിൽ ഇതി ് തെ സാ ജ ം ലഭി മായി . ഈ
ാ ണജ ം ഇ കാരം ല ് കള ് ക ം തെ ” എ പറ . ആ ചി പടം
ീ േ തായി .
ഭാര െട ഈ വചനശല ം ന രി െട ദയ ിൽ ന േപാെല െകാ ് തറ .
568 71. ീ കർണാ തം

അേതാ ടി അേ ഹ ി ് പരമാർ ാന ാ ക ം െച . അേ ഹം ആ ചി പട
ിൽ െ ി േനാ ിെ ാ ് നിേ നായി ഇ തിെ േശഷം “ശരിതെ ,
നീ പറ ് പരമാർ മാ ്. ഇേ ാഴാ ് എനി തത േബാധ ായ ്. ഇേ ാൾ
എെ മന ് നി ൽനി നിവർ ി ഭഗവാ ൽ പതി ിരി . എെ മന ിെന
ർ ാർ ിൽനി തിരി സ ാർ ി ലാ ി ീർ നിെ ഞാൻ എെ ഒ
െവ തെ വിചാരി ” എ പറ ി ് അേ ഹം വീ ം ആ ചി പട ിൽ ി
പതി ി െകാ ് അവിെട െ ഇ . ആ സമയം ആ ദ ിേജ െ ഖ ധാകര ൽ
നി ് അനർ ളമായി വഹി പദ പര രയാ ് “ ീ കർ ാ ത”െമ പറ ്
(ആ പദ ം ീ െന റി ം േ ാതാ ൾ കർ ാ തമായി മാകയാലാ
യിരി ാം അതി ീ കർ ാ തെമ നാമം സി ി ്. അഥവാ, അ ീ
തെ കർ ാ തമായി ീർ തിനാലാ ് ഈ േപ സി ി െത ം വരാം). ന രി
േ ാക ൾ െചാ ി ട ിയേ ാൾ അേ ഹ ിെ ഭാര അവ എ തി ട ക ം െച
. എ ാൽ ന രി െചാ ിയ േ ാക െള ാം ആ വി ഷി എ തിെയ ി . ന രി
േ ാകം െചാ ി ട ിയേ ാൾ ആ ചി പടം തല ി ട ി. എ ാൽ ചില േ ാക
ൾ െചാ ിയേ ാൾ തല ിയി . ചി പടം തല ി ാഘി ാെതയി േ ാ
ക ൾ ആ ീ എ തി മി . േ ാക െട രസികത ംെകാ ഭഗവാൻ സേ ാഷി ാ ്
ചി പടം തല െത ം, ചില േ ാക ൾ രസികത ം മതിയാവാ ി ാ ്
തല ാ െത മായി ആ ീ െട വിശ ാസം. ീ കർ ാ ത ി
േശാക ൾ വ ം െചാ ി ഴി തിെ േശഷേമ ന രി ആ ഇ യി ിൽനി ്
എണീ .
ന രി പിെ ഒ ം മി ാെത െവളിയിലിറ ി നട ് ആ കടവിെല ി. തേലദിവ
സം താൻ െക ിയി തടി അവിെട കിട േ ാ എ േനാ ിയേ ാൾ അ ് അവിെട
കിട തായി അേ ഹം ക . പേ , അ ് ഒ മ ഷ െ തശരീരമായി . അേ ാ
ഴാ ് താൻ ശവ ിേ ൽ യറിയാ ് നദീതരണം െച െത പരമാർ ം അേ
ഹ ി മന ിലായ ്. ആ ശവ ിെ ക ിൽ ഒ കയ ായി തിനാൽ ആ
മ ഷ ൻ ആ മ ഷ ൻ െക ി ി മരി താെണ ം ആ ശവം ആേരാ കയേറാ ടി അഴി
െ ് ഴയിലി ക ം ഒ െകാ ് ഈ കടവിൽ വ േച ക ം െച താെണ ം
അേ ഹം ഊഹി . ന രി ഉടെന ഒ േതാണി വ ി അതിൽ യറി അ െര കട ക
ംഇ ് െച തിെ േശഷം ളി ് അ േപെരെ ാ ം ണ ാഹം കഴി ി ക ം
അധികദിവസം കഴി തി ് സന സി ക ം കാല േമണ അേ ഹം “വില മംഗല
സ ാമിയാർ” എ ് സി നായി ീ ക ം െച .
 72
കടമ ്ക നാർ

സി മാ ികനായി കടമ ് ക നാെര റി ് േക ി ി ാ വരായി

േകരളവാസികളിൽ അധികംേപ ായിരി െമ േതാ ി . തി വിതാം
റി നാ താ ിൽ കടമാ ം എ േദശ ് ഒ പാവെ ംബ ിലാ ്
അേ ഹം ജനി ്. അേ ഹ ിെ േപ ‘പൗ ് ’ എ ായി . അതിനാൽ അേ ഹ
ിെ െച ിൽ അേ ഹെ എലാവ ം െകാ പൗ ് എ ായി വിളി ി
്. മാതാപിതാ ാർ മരി േപാ ക ം സേഹാദര ാ ം മ ം ഇ ാെതയിരി ക ം
െച കയാൽ െച ിൽ െ അേ ഹം ആ ംബ ിൽ ഏകാകിയായി ീർ .
ഏ ം െച തായ ഒ െച രയിലാ ് ആ ംബ ാർ താമസി ി ്. നിത ി
യാെതാ മാർ മി ാെത ഏകാകിയായി ആ െച രയിൽ താമസി െയ ്
െകാ പൗ സി ് ഏ ം ര ം ഹ മായി ീർ . അതിനാലവൻ ഒ ദിവസം ആ
വാസ ല നി ിറ ി. സ േദശ പ ിയിൽെ തെ ക ത എെ ി ം
നി ിമാർ ാ ി േരണെമ ഭ ി ർ ം ൈദവെ വിളി ാർ ി . ആ
സമയം ആ പളളിയിെല ധാന വികാരിയായ ക നാർ ൈദവേ രിതനായിേ ാ എ
േതാ മാ ് അവിെട വരിക ം െകാ പൗ സിെന ക ി ് ‘ഏ ം ഖ ം േകാമള
മായ ഈ ബാലകൻ ഹ ഃഖപാരവശ േ ാ ടി ഇവിെട വ ി ഇ കാരം
ാർ ി തിെ കാരണെമ ായിരി ം’ എ വിചാരി ് അവെന അ ൽ വിളി
വിവരെമ ാം േചാദി ക ം െകാ ് പൗ ് തെ ക തകെള ാം അേ ഹെ ഹി ി
ക ം െച . ഉടെന ആർ മാനസനായി ഭവി ആ ക നാർ, “നീ ഒ ം വ സനിേ ാ.
ഇവിെട വ ് എേ ാ ടി താമസി െകാ ക. നിെ ഞാെനെ െനേ ാെല വിചാ
രി ് യാെതാ ി ി മിടയാ ാെത ര ി െകാ ാം” എ പറ ിെ ാ
േപായി താമസി ി . വലിയ സ നായ ആ ക നാ െട വീ ിൽ അ വ ാദികൾ
യാെതാ ി ം ടാെത ആ ബാലൻ ഖമായി താമസി .
റ ദിവസെ സഹവാസംെകാ ് െകാ പൗ ് ഏ ം ശീല ം ന ിമാ

569
570 72. കടമ ്ക നാർ

മാെണ ് മന ിലാ കയാൽ ക നാർ അവെന ഒ നാഥെ അ ലാ ി യഥാ

േയാഗ ം വിദ ാഭ ാസം െച ി ക ം റിയാനി ം ഒ ക നാരാ തി േവ വ
െമ ാം സ യേമവ പഠി ി ക ം െച . ഇ െന അ ാ െകാ ം കഴി േ ാേഴ ം
െകാ പൗ ് മലയാളം, റിയാനി എ ീ ഭാഷകളി ം ഒ പ ാരൻ ഹി ിരിേ
വിഷയ ളി ം അതിനി ണനായി ീ . അന രം െകാ പൗ സി ് െശ ാ
പ ം െകാ .അ തൽ ആ വാവിെന എ ാവ ം “പൗ െശ ാശൻ” എ വിളി
ട ക ം െച .
അ ാല ് ആ ക നാർ ് അനവധി പ ം അവെയ േമ തി ് ഒ ത
ായി . ആ ത ൻ രാവിെല വ ം ആഹാരം കഴി ി ് ഉ ാൻ െപാതിേ ാ
ം െക ിെയ പ െളെയ ാമഴി വി ് അ മലകളിൽെ ാ േപായി തീ ി,
േനരം ൈവ േ ാൾ പ െള ം െകാ ് മട ിവരിക പതിവായി . ഒ ദിവസം
അവൻ പ െളെയ ാം തീ ി, േനരം ൈവകിയേ ാൾ എ ാ ിെന ം തിരിെയ അടി
െകാ േപാ സമയം മേ മാർ ംനി ് ഒ വ ാ ം ചാടിവ ് ഒ പ വിെന
അടി വീ ക ം അ ക േശഷം പ ൾ വിര ് നാ റേ േമാ ക ം വ ാ ം
അടി വീ ിയ പ വിെന എ െകാ ് കാ ിേല പാ ക ം െച . ഇെത ാം ക ്
ഭയപരിതാപപരവശനായി ീർ പ പാലക ത ൻ ഉറെ നിലവിളി െകാ ് ഓടി
െ വിവരം ക നാെര ധരി ി . ാണാധിക േ ഹേ ാ ടി ര ി െകാ ിരി
പ ൾ ് ഇ കാരം ആപ േനരി ിരി തായിേ ക നാർ അത ം
വിഷ നായി ീർ . ഉടെന അേ ഹം ആ ധപാണികളായ ചില അ ചര ാേരാ പൗ
െശ ാശേനാ ം ടി പ െള അേന ഷി റെ . അവർ കാ ിൽ യറിയതിെ
േശഷം ഓേരാ ം പല വഴികളിലായി ിരി ാ ് അേന ഷണം നട ിയ ്. സ
സമയം കഴി േ ാേഴ ം േനരമി ക ം അ കാരംെകാ ് ഒ ം കാൺമാൻവ ാെത
യായി ീ ക ം െച കയാൽ “ഇ ിനി അേന ഷി െകാ ് ഫലെമാ ാ കയി
” എ ് പറ െകാ ് ക നാ ം ം മട ിേ ാ . ക നാ ് വീ ിെല ിയേ
േഴ ം വ ം പിടി ഒ പ െവാഴിെക േശഷെമ ാം അവ െട ശാലകളിൽ വെ ി
യി . “ഒ പ േപാെയ ി ം േശഷ വ ആപെ ാ ം ടാെത ഇ വെ ിയ
േ ാ” എ വിചാരി ക നാെരാ വിധം സമാധാനെ . അേ ാഴാ ് പൗ െശ ാ
ശെ കാര ം അേ ഹേമാർ ്. രാ ി േനരം വളെര അധികമായി ം െശ ാശൻ മട ി
വരാ യാൽ ക നാർ ഏ ം വ സനാ ാ നായി ീർ . േപായ ് ഒ മി ാെണ ി
ം കാ ിൽ െച തിെ േശഷം ക നാരാകെ േവെറ െട ായി വരാകെ ആ ം
െശ ാശെന കാ ക ായി . സമയമതി മി ംേതാ ം ക നാർ വ സനം വർ ി
െകാ ി .വാ വ ിൽ അേ ഹ ി െശ ാശെന റി നിർ ിേശഷമായ
വാൽസല ായി . ക നാ ം െശ ാശ ം ഒ മി ാ ് ഭ ണംകഴി ക പതി ്.
അതിനാൽ െശ ാശൻ ടി വ ി ് അ ാഴ ാെമ വിചാരി ് ക നാർ അർ രാ
ിവെര കാ ി . എ ി ം െശ ാശൻ വ ി . അതിനാൽ ക നാർ അ ഴ ്
എ വ ി, ഉറ നായി േപായി ിട . എ ി ം മേനാവിചാരം ലം അേ ഹ ി ്
അ ം േപാ ം ഉറ ം വ ി . അേ ഹം ഇ ം കിട ം ശയന റിയിൽ അേ ാ മിേ ാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 571

ം നട ം ഒ വിധ ിൽ േനരം െവളി മാ ി. ക നാർ െവ ാൻ കാലേ എണീ

ൈദവെ ാർ ി െകാ ് പ പതിന ് കാേരാ ടി കാ ിേല േപായി. അവി
െട അ കാ ം മല െമ ാം തിര പരിേശാധി ി ം യാെതാ ഫല ായി .
നാല ദിവസം കഴി ി ം വ കാണ യാൽ െശ ാശെന ം ക വാ പിടി തി താ
െണ തെ എ ാവ ം തീർ െ ി. എ ി ം ക നാർ അ െന തീർ യാ ിയി
. അത ം ശീല ം ൈദവഭ മായ ആ മ ഷ ് അ െന ർമരണ ി ്
ൈദവം ഇടവ കയിെ ായിരി ക നാ െട വിചാരം. അതിനാൽ അേ ഹം െശ
ാശെ ര ായി സദാ ൈദവേ ാടേപ ി െകാ ി .
എ ാവ ം വിചാരി േപാെല െശ ാശ ജീവഹാനി സംഭവി ി . എ ാൽ സ
ം ചില ഴ ൾ പ ാെതയി മി അേ ഹം കാ ിൽ യറി വളെര േനരം പ െള
അേന ഷി ് അല നട . പ ളിൽ ഒ ിെനേ ാ ം അവിെടെയ ം കാണ യാൽ
ഒ ം വലിയ മന ാപേ ാ ടി വാസ ലേ തെ മട ി. ചില ല ളിൽ
ചിലേ ാൾ നട ാൽ പിശാ ൾ ക െക ി വഴിയറിയാൻ വ ാെതയാ െമ ം മ ം ചി
ലർ പറ േ ാ. അ െന വ ം സംഭവി ിേ ാ എേ ാ െറ നട േ ാൾ െശ ാ
ശ വഴി െത ിെയ ി ം അേ ഹമ തൽ ാലമറി ി . വികാരി െട വീ ിേലെ
വിചാരി െകാ ാ ് അേ ഹം നട ്. വളെര നട ി ം വിചാരി ലെ ാ
യാൽ അേ ഹ ി ഭയം േതാ ി ട ി. “ഞാൻനട ട ീ വളെര േനരമായി.
ഇ വെര വീ ിെല ിയി േ ാ. ഇെത ാ ്? എനി വഴിെത ിേ ായിരി േമാ? ഞാൻ
നട ട ിയ ല നി വീ ിേല ടിയാൽ ര നാഴികയാവെ ; അതിലധികം
വഴിയി . ഞാൻനട ട ീ ് ഇേ ാൾ ഏകേദശം ഒ പ നാഴികയായിരി ണം.
ഇെതെ ാര തമാ ്? ഇനിെയേ ാ ാ ് േപാേക ? ഇ ിെ കാഠിന ംെകാ ്
ഇേ ാ വ വഴിതെ കാൺമാൻ വ ാെതയായിരി . വ വേരാ ം വഴി േചാദി ാ
െമ വ ാൽ ഇവിെടെയ ം ആെര ം കാ ിെ , മ ഷ െട ശ ം േകൾ ക
േപാ ം െച ി ” ഇ െന ഓേരാ വിചാരി െകാ സാ ശീലനായ ആ െശ ാശൻ
ഒ ല നി . അെതാ വലിയ ഹ െട വാതിൽ ലായി .
െശ ാശൻ വിചാരമ നായി ഇ െന നി ് സമയം അതിഭയ ര ർ ിയായ ഒരാൾ
പി ിൽ ടിെ ് അേ ഹെ പിടിെ െകാ ് ആ ഹയിേല ് ഇറ ിേ ായി.
ആ ഹാ ർഭാഗം ആദ ം േഘാരാ കാരമായമാ ം വിജനമായി മാ ് കാണെ ്.
ം രം െച േ ാൾ അവിെട നിറ വിള ക ം പകൽേ ാെല െവളി ം ക ട
ി. െശ ാശെന എ ി യാൾ അേ ഹെ അവിെട അതിവിശാലമായ ഒ
ല െകാ െച നിർ ിയി ് അവിെട ആസന നായി ഗംഭീര ഷെ അ
ൽെ സവിനയം എേ ാ സ കാര മായി പറ . ആസന നായി ആ ആ െട
അ ൽപ മട ി വ ി െകാ ചിലർ നിൽ ായി . അവെര ാവ ം
ന ാ ം ഒ േപാെല ഭയ രാ തിക മായി . എ ി ം ഒരാ െട ഇരി ം മ വ
െട നി ം െകാ ് അവ െട േസവ േസവകഭാവം ീഭവി ിരി . അവെര ആെക ാെട
ക േ ാൾ, േ തെ ഒ ഭയ ര ർ ിയാൽ ആ ാ നാകയാൽ അർ ഗത ാണനാ
യീ ീർ ി െശ ാശെ ാണൻ വ ം േപായി എ തെ പറയാം. അേ ഹം
572 72. കടമ ്ക നാർ

ഒ ജീവ വം േപാെല അവിെട നി െവേ . അേ ഹം മന െകാ ൈദവെ

െക പിടി ി തിനാലായിരി ാം നില വീഴാെത ഒ വിധം നി ്. അേ ഹം ക ഗ
ത ാണനായി അ െന നിൽ െവ ചില ബീഭൽസാ തികൾ അവിെട വ ് ആ ിൽ
തലവനായി ഇ ി ആേളാ ്, “ഇേ ാൾ െകാ വരെ ഈ മ ഷ െന ഞ ൾ റി
പ വ തി െകാ െ േയാ?” എ േചാദി . ഇ േക േ ാൾ െശ ാശെ മനഃ ി
തി ഏ കാരമായി ീർ ിരി െമ ് വായന ാർതെ ഊഹി െകാ യ ാെത
പറ റിയി ാൻ ‘ഞാൻശ ന . എ ി ം ആ ധാന ഷൻ മ വേരാ പറ ്
“നി ൾ സ ം മി വിൻ. ഇവൻ ഒ മര ാദ ാരനാെണ ാ ് ക ി ് േതാ ്.
ഞാൻ പരീ ി േനാ െ . ഇവൻ നേ ാ ടി ാമസി ാൻ േയാഗ നെ ക ാൽ
നി ൾ വി തേ ാം. ഇേ ാൾ ഇവിെട നിൽേ ാ െപാെ ാൾവിൻ. ഞാൻവിളി
േ ാൾ വ ാൽ മതി” എ ാ ്. ഇ േക ് ആ വി താ തികൾ വിഷാദേ ാ ടി
പി ാറിേ ായി. ഉടെന കാ നായ ആ മാണി െശ ാശെന അ ൽ വിളി ് ഏ ം
വാൽസല ഭാവേ ാ ടി, “അ േയാ സാ വായ വാേവ, നീ ആരാ ്? എ െനയാ ്
ഇവിെട വ േചർ ? എെ നിയമ ള സരി ് ഇവിെട താമസി ാൻ നിന സ ത
െ ിൽ ഇവിെട ഖമായി താമസി ാം. ഉ ാ ം ഉറ ാ ം ളി ാ ം മ ം ഇവിെട
ധാരാളം സകൗര ്. യാെതാ ി ം ഈ ഹയിൽനി ം റ േപാേക ാ. ഇനി
ഇവിെടനി റ േപാകാൻ എ െനയായാ ം നിന ് ഒരി ം സാധി യി . ഇവി
െട വ േച വെര വി യ ക പതിവി . ന െട ആ അ സരി വെര ഇവിെട
ഖമായി താമസി ി ം. അ ാ വെര ഇവിെട മ ഷ േഭാജികൾ ഭ ി ം. അ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 573

െനയാ ് ഇവി െ പതി ് ” എ പറ .

ഇ േക ് െശ ാശൻ, “ഈ െ വ തി അ സരി ാ പ ം ഉടെന മരിേ
തായിവ ം. ഇവെ ഇ മ സരി താമസി ാൽ ൈദവ പെകാ ് ഒ കാല ് ഇവി
െടനി േപായി ര െ ടാൻ തരംകി ിെയ ം വരാമേ ാ” എ വിചാരി ് “ഇവി െ
ക ന അ സരി താമസി തി ് എനി ് ർ സ തമാ ്. എെ ആ ം ഭ ി
ാെത അവി ര ി ണം”എ പറ ി പിെ താനാരാെണ ം ആ ഹയിൽ
െച േചർ ് ഇ കരമാെണ ം മ ം വിവരി ് അവെന ഹി ി ക ം െച . െശ
ാശെ ആ തി ം വാ ം വിനയഭാവ െമ ാം ആ സംഘ മാണി വളെര േബാധി .
അതിനാൽ സേ ാഷസേമതം അവൻ വീ ം പറ :
“നിെ ആ പ വി ാെത ഞാൻ ര ി െകാ ാം. നീെയാ ന വനാെണ ം
ന െട െട താമസി ാൻ േയാഗ നാെണ ം ന ് േബാധ െ ിരി . അതിനാൽ
നാം നിെ ന െട ശിഷ നായി സ ീകരി ിരി . ന ് മ വാദ ം ഇ ജാലം
തലായ വിദ ക ം ന േപാെല അറിയാം. അവെയ ാം നിെ ം നാം പഠി ി ാം. നാം
ഒ മലയരയനാ ്. മലയരയ ാർ പാര ര മായിതെ മ വാദ ്. നാം അ വി
േശഷി ം തലായി പഠി ി ്. ഇവിെട വരിൽ മി വ ം എെ ജാതി ാരാ ്.
നിെ േ ാെല ഇവിെട വ േചർ അന ജാതി ാ ം ചില ്. എ ാവ ം ന െട ത
ാർതെ . ന െട ിരവാസം ഈ ഹയിൽ െ യാെണ ി ം നാം നാ റ ളിൽ
സ രി ക ം പല ല ളിൽ പല അ തകർ ൾ വർ ി ക ം പലരിൽ നി
മായി പല സ ാന ം മ ം ലഭി ക ം െച ി ്. എ ി ം നാമാരാെണ ം ന
െട വാസെമവിെടയാെണ ം മ ം നാമാെര ം അറിയി ി ി . അെതാ ം ആ മറിയ െത
ാ ് ന െട വിചാരം. അ െകാ ാ ് ഇവിെട വ വെര ആെര ം വി യ ാ ്.
ന െട ത ാരിൽ മ ഷ േഭാജികളായി ം ചില ്. ആ ം ന െട അ വാദം ടാ
െത യാെതാ ം വർ ി കയി . നീ ഇവിെട ന െട ശിഷ നായി ാമസി ാെമ
തെ തീർ െ ിെയ ിൽ നിെ വ െള ാമഴി കള ക. ന ാരായി ാ െത
ഇവിെട ആ ം താമസി ാൻ പാടിെ ാ ് ഏർ ാ ്.
ന നായി ാമസി കാര ം െശ ാശ ് ഒ ം സ തമ ായി . എ ി ം ഗത
രമി ാെതയി തിനാൽ ആ രൻ പറ െത ാം സ തി ക ം അവിെട ാമസി
് ഇ ജാലം, മേഹ ജാലം, മ വാദം തലായവ പഠി ട ക ം െച . ിഹീന
ാ ം, ര ാ ം ഭയ ര ർ ിക മായ ആ ാ െട സഹവാസം ശീലനായ െശ ാ
ശ ് ഒ ം സേ ാഷാവഹമ ായി . എ ി ം ഉ ാ റ ാ ം ളി ാ ം മ ം അേ
ഹ ി ് അവിെട യാെതാ ി ം ഉ ായി ി .
ഇ െന പേലാ ് െശ ാശൻ ഒ വ ാഴവ ം (പ സംവൽസരം) തിക ം ആ
ഹയിൽ താമസി . അ ം കാലം െകാ ് ആ മലയരയൻ പഠി ി വിദ കൾ വ ം
െശ ാശെന പഠി ി ക ം ിമാനായ െശ ാശൻ അവെയ ാം അ രം തി ദി
മാ ക ം െച . ഇ ം കഴി േ ാേഴ ം െശ ാശ ് ആ വിെന റി ് വള
െര ഭ ി ം അളവി ാെത ബ മാന ം ഉ ായി ീർ . അ കാരംതെ ആ വി ്
ശിഷ െന റി ് ഏ ം േ ഹ ം നിർ ിേശഷമായ വാൽസല ായി. എ ി ം
574 72. കടമ ്ക നാർ

“ഇനി ഇവിെടനി വ കാര ം െവളി ചാടണം” എ വിചാരം െശ ാശ ം “ഇനി

യവൻ നെ പ ി ചാടിേ ാേയ ാം” എ വിചാരം ആ മലയരയ ാകാെതയി
ി . അതിനാൽ മലയരയൻ െശ ാശെന സദാ ി െകാ തി കാവൽ ാെര
േത കം ച ംെക ി. അവർ രാ ി ം പക ം ഒ േപാെല ഹാദ ാര ി ൽ കാവലാ
യി. എ മാ മ , രാ ികാല ളിൽ അവർ ഓേരാ ർ മാറിമാറി ഉറ മിള ി .
െട െട െശ ാശെന വിളി ണെമ ം വിളി േ ാെഴ ാം െശ ാശൻ ളണെമ ം
ഏർ ാ വ ക ം െച .അതിനാൽ മേനാരാജ ം സാധി ാെത െശ ാശൻ വ ാെത
ഴ ിവശായി. എെ ാേമർ ാ ക ായി ാ ം കാവൽ ാെരെയ ാം മയ ി െവളി
യിൽ ാ തി വിദ െശ ാശനറിയാമായി . എ ി ം തെ നാഥെന വ ി
തി ് അേ ഹ ി മന വ ി . അതിനാലാ ് അേ ഹം ഴ ിയ ്. ഏ വിധ
ം േപാകണെമ വിചാരം വരിക ം അതി നി ിയി ാെതയായി ീ ക ം
െച കയാൽ െശ ാശൻ ഏ ം വിഷ നായി ഭവി . വിഷാദം നിമി ം അേ ഹ ി ്
ഉ ാ റ ാ ംആ റ ക ം സദാ ഒ മൗനം അേ ഹെ ബാധി െകാ ിരി
ക ം െച . അേ ഹെ പതി േപാെലയ ാെത വിഷ നായി ാ കയാൽ അേ ഹ
ിെ വായ മലയരയൻ അേ ഹെ അ ൽ വിളി ്, “നിനെ ാ ് ഈയിെട
വലിയ വിഷാദ േപാെല ഇരി ? സത ം പറയണം. നിന ് ഇവിെടനി ് േപാ
കണെമ േ ാ” എ സ കാര മായി േചാദി .

െശ ാശൻ: എനി െന ആ ഹ െ ി ം അവി ് അതിന വദി കയി േ ാ.

അവി ് അ വദി ാെതയിരി ിടേ ാളം കാലം അ സാ മ . അവി
െ വി പിരി കാര ി ം എനി വളെര സ ട ്. എ ി ം അനാഥനായ
എെ ബാല കാലം തൽ ഇേ ാ േപാ വെര വാൽസല ർ ം ര ി ി
ദയാ വായ വികാരിയേ ഹെ ഒ ക ാൽെ ാ ാെമ ആ ഹ ം
സാമാന ിലധികം എനി ്. ഈ ര വിചാര ം ടി എെ അത ധികം
വിഷ നാ ി ീർ ിരി . ഇ െനെയ ാമാ ് പരമാർ ം. ഇനി ഇവി
െ ക നേപാെല.
മലയരയൻ: നീ സത ം പറ തിെന റി നാം അത ം സേ ാഷി . നിെ വി
പിരി കാര ം ന ം വളെര സ ടമായി താ ്. നിെ ഃഖി ി കാ
ര ം അ െനതെ . ഇവിെട വ വെര വി യ ് ന െട പതിവി വിേരാ
ധ മാ ്. നാം മന ാെല നിെ വി യ ാൽ നാെമാര ിരചി നാെണ ് ഇവി
െട വർ വിചാരി ം. അതിനാൽ നാം അ കാരം െച കയി . എ ി ം നിെ
മന േപാെല െച തി നാമ വദി ിരി . നാെമാ ം അറി ിെ
ഭാവ ിലി േ ാം. ന െട കാവൽ ാരറിയാെത േപാവാൻ നിന സാമർ
െ ിൽ അ െന െച െകാ ക. നിന നിെ ആദ ര ിതാവിെന കാണണ
െമ ് ആ ഹ ായിരി ിതി ് നീ നെ ം കാലാ ര ിൽ മറ കള
കയിെ നാം വിശ സി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 575

െശ ാശൻ: എെ ജീവ കാല ഞാൻഅവി െ വി രി കേയാ അവി െ

റി ് എനി ഭ ിബ മാനാദര ൾ റ വരികേയാ െച ത .
മലയരയൻ: എ ാൽ നീ ഇവിെടനി റ േപായാൽ എെ റി ം ഈ ലെ
റി ം ആേരാ ം യാെതാ ം പറ കയിെ സത ം െച ണം.

െശ ാശൻ ഇ േക ഉടെന സസേ ാഷം സത ം െച ക ം ആ വിെന വ ി ്

അ ഹം വാ ക ം അ രാ ിയിൽതെ ചില വിദ കൾ േയാഗി കാവൽ ാ
െര ം മ ം േബാധംെക ി ിട ീ യേഥ ം ഹയിൽനി റ ിറ ിേ ാ ക ം
െച . അേ ഹം അവിെടെ ദിവസം അഴി ി വ ി ഉ ക ം െതാ ി െമ
ാം എ െകാ ാ ് ഹയിൽ നി റ ിറ ിയ ്. അതിനാൽ റ ിറ ിയ ഉട
െന അവെയ ാം ധരി െശ ാശെ േവഷ ിൽതെ യായി അേ ഹ ിെ യാ .
അ നിലാ കാലമായി തിനാൽ െറ നട േ ാൾ ആ െപ ാ ിനിടയിൽ ചില
െച വഴികൾ അേ ഹം ക . എ ി ം അവ എേ ാെ ാ വയാെണ തിരി റിയാൻ
മാർ െമാ മി ായി . ‘എവിെടെയ ി ം െച െ ; മ ഷ ദി ിെല ിയാൽ ി
െ േചാദി റി സ േദശേ േപാകാമേ ാ’ എ വിചാരി ് അവയിൽ ഒ വഴിേയ
അേ ഹം നട ട ി. അേ ഹം ഹയിെല കാവൽ ാെര ം മ ം േബാധംെക ിയി
576 72. കടമ ്ക നാർ

േ ാൽ നാഴിക േനെരേ മാ മായി തിനാൽ അവർ േബാധം വീ

േനാ േ ാൾ തെ കാണാ ി പി ാെല ഓടിെയ ിേയ േമാ എ ളള ഭയ ാ
യി തിനാൽ അേ ഹം വളെര േവഗ ിലാ ് നട ്. അ െന േപായിേ ായി േനരം
െവ േ ാേഴ ം അേ ഹം മ ഷ സ ാര ഒ ദി ിെല ി. അേ ാൾ അേ ഹ
ിെ മന ിൽ സ ം സമാധാനമായി. എ ി ം ഭയം വ ം വി മാറിയി . അതിനാൽ
പിെ ം േവഗ ിൽ െ നട . അെ നാഴിക ലർ േ ാേഴ ം അേ ഹ ി
വിശ ം ദാഹ ം ീണ ം കലശലാ കയാൽ നട ാൻ വഹിയാെതയായി. അതിനാൽ
വഴിയരികിൽ ക തായ ഒ െചറിയ വീ ിൽ കയറി. അവിെട ഒ മാ േമ ഉ ായി
. അവേരാ െശ ാശൻ, “വലിയേ ,എനി വിശ ം ദാഹ ം കലശലായിരി .
റ ക ി ത േമാ?” എ േചാദി .

: എെ മകേന, അരിയി ാ ി ് ഇ െല െ ഇവിെട ക ിവ ി . പിെ

ഞാൻ എ െനയാ ് ക ിത ? ഇനി വ യിട ം േപായി അരി േമടി
െകാ ് വ ി േവണം ക ിവ ാൻ. അ വെര ഇവിെട ഇരി ാെമ ിൽ ഉ
തിൽ പ തരാം.
െശ ാശൻ: ഒരരി െട തരിെയ ി ം ഇവിെട ാണാതിരി േമാ?
: ഒേ ാഒ റിേയാ അരി എെ വ ിത ി ട ാൽ കാ മായിരി ം. അ െകാ
െ കാണി ാനാ ്?
െശ ാശൻ: ഒരരിെയ ി ം എ െകാ വരണം. ന െകാ ്വ ം കൗശല ാ
ാം.
: എെ മകേന, നിന പി േ ാ? ആെ , ഞാൻ േനാ െ . എ പറ ്ആ
െച ് അവ െട അരിവ ി ത ി ട ി ് ഒ െപാടിയരി കി ിയ െശ ാശെ
ക ിൽ െകാ െച െകാ . ഉടെന െശ ാശൻ “ഇനി വല െവ ം േകാരി
അ വ തിള ി ണം” എ പറ . ഇ െവ ം ക മാെണ
േതാ ി. എ ി ം ഇയാൾ എ െച എ കാണാമേ ാ എ വിചാരി
ഒ പാ ിൽ െവ ം േകാരി അ ് വ ് തീക ി െവ ം തിള ി .
അേ ാൾ െശ ാശൻ ആ െപാടിയരിെകാ െച െവ ിലി . റ േനരം
കഴി േ ാൾ പാ ം നിറ ക ി ായി. അ ക വി യി . ഉടെന
അവർ ഉപായ ിെലാ ായി. െശ ാശ ക ി വിള ിെ ാ .
ര േപ ം വയ നിറ ക ി ടി കഴി ി ം പിെ ം പാ ിലരയിടം
ക ി േശഷി . െശ ാശൻ മലയരയെ അ ൽനി വിദ കളഭ സി ി ് ആദ
മായി േയാഗി വിദ കാവൽ ാെര േബാധംെക ിയ ം ര ാമെ വിദ
ഇ മായി .ക ി ടി കഴി തിെ േശഷം െശ ാശൻ േയാ ്, “ഇവിെട
നി കടമ പ ിയിേല ് എ ര ് ” എ േചാദി . “ഒ നാ നാഴിക
കാ ം” എ പറ . “എ ാൽ പരി മി ാെനാ മി ” എ വിചാരി
െശ ാശൻ അവിെട െ കിട ് ഒ റ ി. ഉണർെ ണീ ് അേ ഹം പ െ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 577

അവിെടനി റെ . വഴി ക വേരാെടാെ വഴി േചാദി േചാദി ് സ

ായി പഴയ വാസ ലെ ി. ക നാെര ക വ ി . െശ ാശെന ക ി
ക നാർ ആളറി ി . അതിനാൽ െശ ാശൻ “അ ൻ എെ അറിയി േയാ?
ഞാൻ ഇവി െ ദാസ ം ശിഷ മായ പൗ സാ ് ” എ പറ . അ േക
ക നാർ, “അേ ാ, എെ േ , നീ മരി േപായിെയ ാണേ ാ ഞാൻവിചാരി
ി ് ” എ പറ െകാ ് െശ ാശെന െക െക ി ിടി ് ആന ാ െപാ
ഴി . അേ ാൾ െശ ാശ ം സേ ാഷ പാരവശ ാൽ െപാ ി ര േപായി.
പിെ റ േനരേ സേ ാഷാധിക ാൽ ര േപർ ം സംസാരി ാൻ
ശ ം റെ ടാെതയി . റ സമയം കഴി േ ാൾ ക നാർ ഒ വിധം മന
ിെന സമാധനെ ിെ ാ ് “നീ ഇ ം കാലം എവിെട യായി ”എ
േചാദി .
െശ ാശൻ: ഞാൻഅ പ െള അേന ഷി കാ ിൽ നട േ ാൾ വഴിെത ി നട
നട ഒ ം പരിചയമി ാ ഒ ല െച േചർ . അവിെട വ ചില
ാർ എെ പിടി കാരാ ഹ ിലാ ി. അവിെടനി േപാരാൻ ഇേ ാൾ
മാ േമ എനി തരംകി ി . ഉടെന ഞാൻേപാരിക ം െച .
ക ാർ: ൈദവ പെകാ ് ഇേ ാെള ി ം തിരിെയേ ാരാൻ സാധി വേ ാ. അ
തെ ഭാഗ ം. എെ ഒ മകൻ മരി േപായി ് വീ ം ജനി വ േപാെല
സേ ാഷം എനി ിേ ാൾ േതാ ്.

അവർ ഇ െന ഓേരാ ് പറ െകാ ി േ ാൾ പ ിയിെല ക ിയാർ ഓടി

വിയർ കി കിടാ വിറ െകാ ് അവിെടെയ ി, “അേ ാ, ന െട പ ിയിൽ പിശാ
ൾ നിറ . ഓേരാ ിെ സ പം എ െനയിരി ! അവെര ാൽ േപടി
ച േപാ ം. േനരം സ യായേ ാ. പ ിയിൽ േകറി മണിയടി ാൻ നി ിയി
. അേ ാ െച ാൽ അവർ പിടി ജീവേനാെട വി ം, സംശയമി . ഓേരാ ിെ
െപാ ം ഓേരാ െകാ െ േ ാള ്. പിടി ാൽ പിടി ാ വ ം. കരി െകാ
വാർ േപാെല എ ാം ക കെറയിരി . ഇനി എ ാ നി ി? ഇ പ ിയിൽ
മണിയടി ം നമ ാര െമാ ം േവ േയാ? അ ് അ ൻ നി യി ണം. ഇ വിെട
മ ഷ രായി വരാ ം വരികയി ; അ തീർ തെ ” എ പറ . അേ ാൾ െശ ാ
ശൻ, “ഞാനേ ാ വരാം. ക ിയാ ം വരണം. ഞാൻ ആ പിശാ െളെയാെ അവിെട
നി മാ ി രാം” എ പറ .

ക നാർ: അേ ാ, നീ േപാക ാ.ഇനി ം വ ം ആപ പ ിേയ ം. ഞാനേ ാ െച

ാം. എനി വ ം പ ിയാ ം തരേ ടി . വയ ് എൺപെ ായേ ാ. ഇനി
ഞാൻ ജീവി ി ാൽ എ നാളിരി ം? എെ ി െച മേ ? നീ ഇനി
ം വളെര ാലം ജീവി ിരിേ ആളാണേ ാ.
578 72. കടമ ്ക നാർ

െശ ാശൻ: ൈദവ ിെ പെകാ ് ആർ ം ആപെ ാ ം സംഭവി യി . ഞാനി

ിശാ െള അവിെടനി ് ഓടി ാം. അ ൻ െട വ െ ിൽ വരണം, ന
േപാകാം. അ െന അയ ി ് ഞാനിവിെട ഇരി യി . തീർ തെ .
ഇ െന റ ് ക നാ ം െശ ാശ ം ക ിയാ ം ടി പ ിയിേല െച .
ക ിയാ െട വാ േക േ ാൾ െ പ ിയിൽ വ ിരി ് തെ അേന ഷി
ക പിടി ാനായി ഹയിൽ നി റെ ിരി വരായിരി ം എ െശ ാശൻ
ഊഹി . അവിെടെ ക േ ാൾ അ െനതെ എ തീർ യാ ക ം െച . െശ
ാശൻ അവ െട അ േല െച ് ക േപടി വിറ െകാ ് ക നാർ, “എെ
മകേന, അ േപാക േത” എ പറ . െശ ാശൻ ഒ സ ം ടാെത അ െച
് അവേരാ ് “നി ൾ ഇവിെട എ ി വ ? ഇ േദവാലയമാ ്. നി ൾ കളി ാ
ം പാർ ാ ലമ . നി ൾ ജീവേനാ ടി തിരിെയേ ാകണെമ െ ിൽ
ണ ിൽ ഇവിെട നി റ ി, വ വഴിേയ െപാെ ാൾവിൻ. അെ ിൽ നി െട
കഥ ഞാൻകഴി ം” എ പറ . അ േക ് ആ കാ ാർ “ഞ ൾ നിെ െ ാ
േപാകാനായി ാ ് വ ്. നിെ ംെകാ ാെത ഞ ൾ േപാ കയി ” എ പറ
െകാ ് െശ ാശെന പിടി ാനായി എ ാവ ം അ ടി. െശ ാശൻ ഒ വിദ
േയാഗി ക ം ആ ാർ േബാധംെക ് െവ ിയി മര ൾേപാെല തൽ ണം നി
ലംപതി ക ം െച . ഇ ക ് ക നാ ം ക ിയാ ം അ തപരവശരായി ീർ .
ഉടെന ക ിയാർ മണിയടി ക ം പ ിയിൽ പതിവിലധികം ആ കൾ വ ക ം െച
. ൈവ േ രം പതി കർ ാ ാ െള ാം കഴി തിെ േശഷം ജന െള
ാവ ം ആ കാ ാള ാ െട ഭയ ര ആ തി ക ം െശ ാശെ വിദ െയ റി േക ം
വി യി . അേ ാൾ ക നാർ െശ ാശേനാ ്, “ഇവർ മരി േപായിരി േമാ?” എ േചാ
ദി .
െശ ാശൻ: മരി ി ി . േവണെമ ിൽ മരി ി ാം.
ക നാർ: ഏ വിധ ം ഇവെര ഇവിെടനി കളയണമേ ാ. ഇവർ ഇവിെട കിട ാ ം
നട ാ ം ഉപ വം തെ .
െശ ാശൻ: ഇേ ാൾ കളേ ാം.
അേ ഹം പിെ ം എേ ാ വിദ േയാഗി . ഉടെന ആ ഉറ ിൽനിെ േ ാ
െല ഉണർേ ണീ . ഭയ രാ തികൾ അേ ാൾ െശ ാശൻ, “എ ാ ഇനിെ ാെ ാ ാ
േമാ? േവണെമ ിൽ റ ടി വ മാവാം” എ പറ . അ േക ് ആ കാ ാർ
“അേ ാ, ഇനി ഒ ം േവ ാ. ഞ ൾ െപാെ ാ ാം” എ പറ െശ ാശെന വ ി
ി ് അേ ാൾ െ അവിെടനി േപായി. ഇ ക ് അവിെട ടിയി വെരലാം
അ തെ ക ം െശ ാശെന വളെര ക ക ം െച . അേ ാൾ ക നാർ െശ ാശ
േനാ ്, “എെ മകേന, നീ ഈ ദിവ ശ ി എവിെടനി കി ി?” എ േചാദി . “ഇെതാ
ം എെ ശ ിയി എ ാം ൈദവ ിെ ശ ിയാ ്. ൈദവം സർ ശ നാണേ ാ”
എ െശ ാശൻ മ പടി പറ ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 579

അന രം അധികം താമസിയാെത േമൽപ ാെര ാവ ം ടി െശ ാശ ് ക നാർ

പ ം െകാ . അ തൽ അേ ഹെ ജന ൾ “കടമ ക നാർ” എ ം “കടമ
ൻ” എ ം അവ െട ിതി അ സരി പറ ട ി. അ ാല ് അേ ഹം
സ േദശ ചിലർ ായ ബാേധാപ വ ം ചാ െ ഉപ വ ം മ ം മാ കയാൽ
അേ ഹം വലിയ മ വാദിയാെണ ് ഒ സി ി ഉ ായി ീ ക ം ത ിമി ം
ര ല ളിൽനി ടി ആ കൾ വ മ വാദ ിനായി അേ ഹെ െകാ േപായി
ട ക ം ആ മാർ ിൽ അേ ഹ ി ധാരാളം പണം കി ി ട ക ം െച .
അ െന റ കാലം കഴി േ ാേഴ ം അേ ഹം ന സ നായി ീ ക ം അേ
ഹ ിെ ര ിതാവായി വികാരി നാർ ചരമഗതിെയ ാപി ക ം െച ക
യാൽ അേ ഹം സ മായി ഒ ഹം പണികഴി ി താമസം അേ ാ മാ ി. അതിനാൽ
അേ ഹം പാചക ാരാ ം പരിചാരക ാരാ ം മ ം നാല േപെര തേ ാ ടി താമ ി ി
ട ക ം െച .
അേ ാേഴ ം “കടമ ക നാർ” എ കീർ ി േലാക ിൽ സർ വ ാപി
. കടമ ക നാർ വിചാരി ാൽ സാധി ാ കാര ം േലാക ിൽ യാെതാ മിെ
വിശ ാസം സകല ജന െടയിടയി ം ഢമായി ീർ . അതിനാൽ ഓേരാേരാ
കാര ൾ ായി അേ ഹെ െകാ േപാ വാൻ ജന ൾ സദാ വ െകാ ി .
ആരാവശ െ ാ ം എവിെടയായാ ം അേ ഹം െപാെ ാ ിരി ക ം െച . അതിനാൽ
അേ ഹം സ ഹ ിൽ താമസി ി ദിവസം മായി . അേ ഹം ഒ കാര
ിനായി േപായി ്, അ സാധി ാെത വരിക ഒരി ായി . ആർ ായാ ം ഏ
കാര മായാ ം സാധി െകാ ാൽ ഇ കി ണെമ നിർബ ം അേ ഹ ി
ായി ി . അേ ഹം വിചാരി തിൽ തലായി ാ ാെത അേ ഹ ിനാ ം
െകാ ാ മി . അതിനാലേ ഹം കാല േമണ വലിയ േബരനായി ീർ . കടമ
ക നാ െട മ വാദെമ സി ി േലാക ിെല ാം നിറ കവി കയാൽ
അേനകം ദി കളിൽനി ം പല ം മ വാദം പഠി ാനായി അേ ഹ ിെ അ ൽ
വ േച ക ം എ ാവെര ം അേ ഹം പഠി ി ക ം െച ി . അതിനാൽ അേ
ഹ ി ശിഷ സ ം ധാരാള ായി. “കടമ സ ദായം” എ ് ഇ ം
സി മാണേ ാ. ആ സ ദായ ാരായ മ വാദികൾ ഇേ ാ ം പല ല ളി ്.
ഇ കാരെമ ാമാ ് കടമ ് ക നാ െട ജീവിതകഥാ സംേ പം മരി വെര
താൻ മ വാദം തലായവ പഠി ് ആേരാടാെണ ം മ വിവരം അേ ഹം ആേരാ ം
പറ ി . വിെ അ ൽവ െച സത ം അേ ഹം ശരിയായി തെ നിർ ഹി .
എ ി ം അേ ഹം സ ം ജീവചരി ം ഒ താളിേയാല ിെല തി ി ി .
അേ ഹ ിെ കാലേശഷം ആ ം ലമാ ് അേ ഹ ിെ ജീവചരി ം സി മാ
യി ീർ ്.
കടമ ക നാ െട ംബം അേ ഹേ ാ ടി െ അവസാനി . അേ ഹം
താമസി ി ഹംേപാ ം ഇേ ാൾ അവിെട കാൺമാനി . എ ി ം ചില മ ദിക ം
മ ം ഇേ ാ ം ആ ല െച ് അേ ഹെ ധ ാനി ് വ ി ക ം ചില കാര സി ി
ായി ാർ ി ക ം ചില വഴിപാ കൾ കഴി ക ം മ ം െച വ ്. അ തകർ
580 72. കടമ ്ക നാർ

ൾ വർ ി മഹാ ാെര റി ഭ ി ജന െട ദയ ിൽനി ് എ

ിൽ വി േപാ കയി . ളിയാ ി ന രി ം മ ം ഇേ ാ ം ചിലർ െവ ം ടി നട
ിവ േ ാ. ഇനി ക നാ െട അ തകർ ളിൽ ചില ടി റയാം.
പ തി വന ര നി ് പ നാഭ രേ ് േപാ വഴി ് െറയിട മ ഷ
വാസമി ാെത െവ ം കാടായി ിട ി . എ ി ം തി വന ര നി കിഴേ ാ
േപാകാ ം കിഴ വർ തി വന ര ം മ ം വരാ ം േവെറ വഴിയി ാതി തി
നാൽ ജന ൾ അ ാല ് സാധാരണമായി സ രി ി ് ആ കാ വഴിേയതെ യാ
യി . ആ കാ ിൽ ഒരി ൽ ഒ യ ി വ ടി. ആ യ ി പകൽസമയ ം സർ
ാംഗ രി ം വതി മായ ഒ േവശ ീ െട േവഷം ധരി ് ആ വഴിയിൽെ നിൽ
ം. അ വഴിേയ േപാ വേരാ ് ആദ ംതെ “ഒരി ൽ ാൻ ാ തരാേമാ?”
എ സ ിതം േചാദി ം. ാ െകാ കഴി േ ാൾ നർ സ ാപം ട ം. അവ
െട വാ േക ാൽ മയ ിേ ാകാ വരി ായി . അതിനാൽ അവൾ പറ മയ ി
ഓേരാ െര ം കാ ിേല ിെ ാ േപാ ം. കാ ിൽെച ാ ടെന പിടി കടി കീ
റി േചാര ടി ക ം നഖ ം ശിഖ മ ാ െത ാം ഭ ി ക ം െച ം. ഇതായി
അവ െട പതി ്. ഇ െന അവൾ അേനകമാ കെള ഭ ി . ഇതറി ജന ൾ അതി
േല നട ാതായി. അേ ാൾ ആ യ ി രാ ികാല ളിൽ ടിയിടയിൽ കട ം മ ഷ െര
പിടി ഭ ി ട ി. അതിനാൽ ജന ൾ ഏ വിധ ം ഈ യ ിെയ ഇവിെടനി ്
ഒഴി വിടണെമ വിചാരി ് അേനകം മ വാദികെള വ ി പല വിദ കൾ െച ി .
അെതാ െകാ ം യെതാ ഫല ായി . ഒ ം ചിലർ കടമ െച ക നാെര
ക വിവരം പറ ് അേ ഹെ ിെ ാ േപായി.
ക നാർ ആ ല െച േ ാ ം യ ി േമൽപറ േവഷ ിൽ വഴിയിൽ
െ നിൽ ായി . അേ ഹം െച േ ാൾ യ ി പതി േപാെല ിരി െകാ
്, “ഒ ാൻ ാ തരാേമാ?” എ േചാദി . അ േക ക നാർ സേ ാഷ
േ ാ ടി “തരാമേ ാ” എ പറ ി റ ാെ ് ഒരി ാണിേമൽ വ നീ
ിെ ാ . അ േമടി ാൻ യ ി സ ം മടി . ഏ ി ം േമടി . അേതാ ടി യ ി
ക നാ െട ബ ന ിലകെ ക ം അവൾ ് ഒ ി ം ശ ിയി ാതായി ീ ക ം
െച .
ാേ ാ ടി ആ ഇ ാണി ൈകയിൽ െകാ എ ാ ് യ ി േതാ ിയ ്.
എ ാൽ ക നാർ ഒ മ ം ജപി ് ആ ആണി അവ െട ശിര ിൽ തറ കയാ ് െച
്. ആ വാ വ ം യ ി അറി ി .
ാ ് െകാ ി ് ഉടെന ക നാർ നട ട ി. ഒ ദാസിെയേ ാെല യ ി ം
അേ ഹ ിെ പി ാെല നട . അ െന നട ം ഇട ് ചില ല ളി ം താമസി ം
നാല ദിവസംെകാ ് അവർ കായം ള വ േചർ . അവിെട ക നാർ പരി
ചയ ഒ വീ ായി തിനാൽ അേ ഹം അവിെട കയറി. യ ി ം െട െ
ഉ ായി . ആ വീ ് ക നാ െട മാ ലേ തായി വേ . അവിെട അ ാല ്
ക നാ െട മാ ലി ം വേയാ ം വിധവ മായ ഒ ീ മാ േമ ഉ ായി .
ആ വിധവ യ ിെയ ക ി ് “ഇവേളതാ ് ” എ േചാദി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 581

ക നാർ: ഇവെള ഇേ ാൾ ഞാെനെ ദാസിയാ ിയിരി കയാ ്, എ ാ േചാദി ്?

: എനി സഹായ ി ് ഇവിെട ഒ െപ ായാൽ െകാ ാെമ ്. ഇവിെട
ഞാൻമാ മേ ? അതാ ് േചാദി ്.
ക നാർ: ഓേഹാ, വിേരാധമി . േവണെമ ിൽ ഇവെള ഇവിെട താമസി ിേ ാം.

ഇ േക വളെര സേ ാഷമായി. അവർ ആ യ ിെയ തെ ിെയേ ാെല

വാൽസല ർവം സ ീകരി . ഉടെന ക നാർ ളി ാൻ േപായി. യ ി ം ം ടി
ഭ ണ ിെന ാം കാലമാ ി. ക നാർ ളി ം ഊ ം കഴി സ െമാ കിട .
ം യ ി ം ഊ കഴി ് ഓേരാ വർ മാന ം പറ ് അവിെട േവെറാ റി
യിലി . ആ സമയം വാൽസല േ ാ ടി അവർ, യ ി െട തല ടി ഭംഗിയായി െക ി
തിനായി ചീർെ ചീകി. അേ ാൾ എേ ാ തട തായി േതാ കയാൽ അവർ
ി േനാ ക ം യ ി െട തലയിൽ ഒരി ാണി തറ ിരി തായി കാ ക ം
െച . ഉടെന , “അേ ാ മകെള, ഇതാ നിെ തലയിൽ ഒരി ാണി തറ ിരി .
ഇെത െന വ ? ക ംതെ ” എ പറ ് ആ ആണി വലി രി. തൽ ണം യ ി
582 72. കടമ ്ക നാർ

ർ ിതിെയ ാപി ക ം അ ശ മായി ഭവി ക ം െച . വർ മാന ൾ പറ

െകാ ് അ ൽഇ ി വൾ െപെ ് അ ശ യായി ീർ േ ാൾ വ ാെത
പരി മി ക നാ െട അ ൽെച വിവരം പറ . തലയിൽ തറ ി ആണി
ഊരി ള എ േക േ ാൾ, എ ാൽ കാര ം െത ി എ പറ ി ് ക നാ ം പി
ാെല റെ . ചില ല ണ ൾെകാ ് യ ി വടേ ാ ാ ് േപായെത റി
ക നാ ം വടേ ാ ത നട . റ രം െച േ ാൾ യ ി അതിേവഗ ിൽ നട
േപാ ക നാർ ക . െട എ ണെമ വിചാരി ക നാ ം ണ ിൽ
നട . ര േപ ം മാ ാറിൽ വ േചർ . ക നാർ ആ കടവിെല ിയേ ാേഴ ം
കട കാരൻ യ ിെയ ഒ േതാണിയിൽ കയ ി “പനയ ാർകാവിൽ” ടവിലിറ ി
ഴി . ക നാർ പി ാെല എ തി തൽ ാലമവിെട േവെറ വ മി ായി .
വ ം കി ീ ് അതിൽ യറി അ െരെ േ ാേഴ ം യ ി അവിെടനി െപാ ളെ
ിേലാ എ വിചാരി ് ക നാർ അവിെടനി െകാ ് യ ി ് അവിെടനി േപാ
കാൻ പാടി ാ വിധ ിൽ ഒ വിദ േയാഗി . പിെ അേ ഹം ഒ വാഴയിൽനി
ഒ ശനില റിെ െവ ിലി ് അതിൽ യറി ഴ ് അ െരയിറ ി യ ി
െട അ ൽെച ്, “നീ എവിെടേ ാ ” നിെ ഞാൻവി യ കയി . ജന ൾ
യാെതാ ഉപ വ ം െച ാെത ഇവിെട ഇ െകാ െമ ിൽ ഞാന െന അ വദി
ാം.അ ാ പ ം നിെ ഞാൻഅ േഹാമി ം. ഏതാ ് നിന സ തെമ
പറ ക” എ പറ . അ േക ് യ ി, “ഞാൻ ആെര ം ഉപ വി ാെത ഇനിെയ ം
ഇവിെട ഇ െകാ ാം. എെ സംഹരി െത ഞാനേപ ി ” എ പറ .
“ഇവിെട ഇ െകാ ാെമ ിൽ അ െന സത ം െച ക” എ ക നാർ പറ ക ം
യ ി അ കാരം സത ം െച ക ം െച . അ തൽ ആ യ ി അവിെട െ താമ
സമായി. യ ി അ ശ യായി ാ ് അവിെട താമസി ്. എ ി ം ക വാ ്, െവ
ിയാഴച ഇ െന ദിവസ ളിൽ അർ രാ ി സമയ ം മ ം ചിലർ ആ യ ിെയ
രിയായ ീ െട പ ി ം ക തീയായി ം മ ം ഇേ ാ ം ചില കാല ളിൽ കാ
ണാ െ ാ ് േകൾവി. അവിെട ഭ കാളീേ െ ധാനമാ ി റ േ ാൾ
ജന ൾ ആ യ ിെയ “പനയ ാർ ാവിെല യ ി”െയ ം േദശേ രിെന അടി ാന
െ ി റ േ ാൾ “പ മലയ ി” എ ം പറ വ . ആ യ ി അവിെട വ
തിൽപിെ ആെര ം ഒ വിധ ി ം ഉപ വി തായി േക േകൾവി േപാ മി .
കടമ ക നാ ം അ ാല ായി മൺമഠ ിൽ േപാ ി ം
ത ിൽ പരിചയെമ , വലിയ േ ഹമായി . മൺ േപാ ിമാർ പേ തെ
വലിയ മ വാദിക ം ചാ ാെര േസവി വശംവദ ാരാ ീ വ മാെണ സി
മാണേ ാ. ക നാ ം വലിയ മ വാദിയായി സ രി േ ാൾ വഴിയിൽ വ ം മ ം
ക നാ ം േപാ ി ം ത ിൽ കാ ക ം അേ ാെഴ ാം േപാ ി ക നാെര മഠ ിേല
െച ാനായി ണി ക ം പതിവായി .
ഇ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ ഒരി ൽ മൺമഠ ിെലാ േപാകണെമ
ക നാർ നി യി . അവർ ത ിൽ വലിയ േ ഹമായി െവ ി ം സ ൽപം ഉൾ ി
ായി . താൻ ചാ ാെര തെ ത ാെരേ ാെല ആ ീ േ ാ എ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 583

അ ക നാർ സാധി ി ി േ ാ എ മായി േപാ ി െട വിചാരം. ഇ ജാലം

മേഹ ജാലം തലായ വിദ കളിൽ േപാ ി തേ ാളം ൈന ണ മി േ ാ എെ ാ വി
ചാരം ക നാർ ായി . അതിനാൽ ക നാർ ഒ കൗശലം േയാഗി .
മൺേപാ ി എവിെടെയ ി ം വ ിേലാ േബാ ിേലാ കയറിേ ാ േ ാൾ ഊ ാ ം
ത വലി ാ ം മ ം അന ാർ അ ശ ാരായ ചാ ാരാ ് പതി ്. അ േപാെല
തനി ം േപാകണെമ നി യി ് ക നാർ ഒ വ ിൽ കയറി ഊ കാരാ മി
െത റെ മൺ േപാ ി െട കടവിൽെ . ആ ം ഊ ക ം തഴ ക ം മ ം
െച ാെത ഒ വ ം വ ക േപാ ി കടവിേല െച . അേ ാൾ ക നാർ
വ ിൽനി കര ിറ ി. അേ ാൾ “േഹ, ഇെത ാ ് വ ാരാ മി െത റെ
?” എ േചാദി .അതി രമായി ക നാർ,”തൽ ാലം വ ാെര അേന ഷി ി
കി ിയി . ഇേ ാ യാ നി യി ക ം െച . അതിനാൽ എെ ഇവിെടെ ാ ിറ
െണെമ േതാണിേയാ തെ പറ ി ഞാൻ േതാണിയിൽ കയറി. േതാണി അന
സഹായംകി ാെത ഇവിെട വ ക ം െച ” എ ് പറ . ഇ ് േക േ ാൾ േതാണി
തനിെയ നട ് ക നാ െട ഇ ജാലവിദ െകാ ാെണ ം ഇ തെ ആേ പി ാ
നായി േയാഗി താെണ ം േപാ ി മന ിലായി. എ ി ം പിെ െയാ ം അേ ഹം
പറ ി .
ഉടെന േപാ ി ക നാർ ് ളി ാ ം ഉ ാ ം േവ െത ാം ച ംെക ിെ ാ .
ഭ ണാന രം ൈസ രസ ാപം െച െകാ ് ര േപ ം ടി േനരം നാല നാഴിക പക
ലാ വെര അവിെടയി . അതിെ േശഷം ക നാർ, “േനരം ൈവകി ട ിയ
േ ാ, എനി ് ഇ തെ േപാേക ിയിരി . അതിന വാദം തരണം” എ പറ .
അേ ാൾ േപാ ി, “ഞാൻ പല ാവശ മേപ ിചി ാ ് ക നാരിവിെട വ ്. ഒ നാ
ദിവസെമ ി ം താമസി ാെത ഇ തെ േപാ ് വലിയ സ ടമാ ്. എനി
ക നാേരാ േചാദി ചില സംഗതികൾ അറിയാ ്. അതിനാൽ നി ി െ ിൽ
ര ദിവസെമ ി ം ഇവിെട താമസി ി േപായാൽെ ാ ാം. അതി സൗകര മിെ
ിൽ ഞാെനാ ം പറ ി . ഇ ംേപാെല െച ക. അ ാെത നി ിയി േ ാ” എ
പറ വളെര നിർബ ി . എ ി ം “ഇ േപാകാതിയിരി ാൻ നി ിയി . ച
നാേ രിയിൽ ഒ ല ് ഇ ് എ ിെ ാ െമ ഞാൻ തീർ യായി പറ ി ്.
അേ ാ ാ ് ഇേ ാൾ േപാ ്. താമസിയാെത ഞാൻ ഇനി ം ഇവിെട വ െകാ
ാം” എ പറ ് ക നാർ യാ യായി. കട വെര അ യാ യായി േപാ ി ം വ .
അേ ാൾ ക നാ െട വ ം അവിെട ഇ ായി . “ഓ, ന െട വ മിവിെട കാ
ി േ ാ” എ പറ ക നാർ നാ റേ ം േമൽേ ാ ം േനാ ി. അേ ാൾ
വ ം കടവിന നി ി ഒ വലിയ മാവിെ കളിലിരി ് ക ി ് ‘ഇ ് േപാ
ി തെ അവമാനി ാനായി തെ ചാ ാെരെ ാ ് െച ി വിദ യാ ് ’ എ മന
ിൽ വിചാരി െകാ ് ക ാർ, “ഇതാ എെ േതാണി ഈ മാവിെ കളിലിരി .
ഇവി െ ടവിലാ ് ഞാൻ േതാണിയി ി ്. അതിനാൽ അ താെഴ ഇറ ി
തരാ മതല ഇവിേട ാ ് ” എ േപാ ിേയാ പറ .
584 72. കടമ ്ക നാർ

േപാ ി: മാവിെ കളിലിരി വ ം താെഴ ഇറ ി തരാൻ ഞാൻ വിചാരി ാൽ സാ

ധി യി . അ ക നാർതെ എ െനെയ ി ം ഇറ ി െ ാ െപാെ ാ
ണം.
ക നാർ: ഉപായെമാ ം പറേയ . സംഗതിെയാെ എനി റിയാം. േതാണി താെഴ
ഇറ ി തരാ പ ം അ ർ ന ൾ വ ാെത െവളിയിലിറ ി വ ്,
മാവിേ ൽ യറി, േതാണിെയ താെഴ െകാ വരാ വിദ ഞാൻ േയാഗി
ം. അ ടാെത കഴി കയേ ന ?
േപാ ി: ക നാർ വിചാരി ാൽ അ സാധി േമാ?
ക നാർ: പരീ ി േനാ ാം.

ക നാ ം േപാ ി ം ത ിൽ ഇ ം സംഭാഷണം കഴി േ ാേഴ ം അവിെട

ായി അ ർ ൾ വിവ കളായി റേ വ ട ി. അ ക േപാ
ി, “അേ ാ, എെ ക നാെര, എെ അവമാനി േത, ഞാനിേ ാൾ വ മിറ ി
തരാം” എ പറ ക ം ചാ ാെരെകാ വ മിറ ി ് അ കിട ി ല
ാ ി െകാ ക ം ഉടെന അ ർ ന െള ാം അകേ തെ േപാ ക ം
െച . അേ ാൾ െ ക നാ ം േപാ ി ം ഇനി ഒരി ം ത ിൽത ിൽ മൽസരി
ിെ ം േയാജിേ ാ ം േ ഹേ ാ ം ടിയി െകാ ാെമ ം പര രം ൈക പിടി
സത ം െച . ര േപ ം ആജീവനാ ം അ െനതെ ഇരി ക ം െച .
ഒരി ൽ െയ ശേലമിൽനിേ ാ മേ ാ ഒ ബാവ മലയാളരാജ ം സ ർശി തിനാ
യി വ ി . അേ ഹം പല ല ളിൽ സ രി ിൽ ഒ ദിവസം കടമ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 585

പ ിയിൽ വ േചർ . അേ ാൾ ക നാർ ചില സാധന ൾ കാ വ ് ബാവാെയ വ ി

. കാ വ സാധന ൾ േറാ രാജ ളില ാെത മലയാള ിൽ കി ാ വയായി
. അതിനാൽ അവ ക ് ബാവാ ഏ ം സേ ാഷി ക ം വി യി ക ം “ഈ
ിൽ പ ിരി ല ടി ആകാമായി . അ ് ഈ ദി ിൽ ലഭമായിരി മേ ാ”
എ പറ ക ം െച .
അേ ാൾ ക നാർ, “ഇവിെട ലഭമ ാെത ഒ മി , പ ിരി ാ ല എ േവണ
െമ ി ം ഉ ാ ം. ഒ ിരി ാ ഴം ഴി ി ാൽ ഒ മാ കഴി തി ്പ
ിരി ാ ല പറി ാം” എ പറ . ഇ േക ബാവാ, “എ ാൽ അെതാ ക ാൽ
െ ാ ാം” എ പറ ക ം ഉടെന ക നാർ ഒ ിരി ാ ഴം പ ി ഴി ി ക
ം മാ ് അ ് ള പടർ ് അസംഖ ം ിരി ാ ലക ാ ക ം െച . ബാ
വാ അ ക ർവാധികം വി യി ് ഒ പ ിരി ാ ല പറിെ പരീ ി
േനാ ിയതിൽ കാ യി ം സ ാദി ം യാെതാ വ ത ാ ായി ി .
ബാവാ പ ിയിൽനി റ ിറ ിയേ ാൾ ആേരാ ഒരാൾ, ക നാർ വലിയ മാ
ിക ം ഇ ജാല ാര മാെണ ം അേ ഹം പ ിരി ാ ാ ിയ ് ഇ ജാലം
െകാ ാെണ ം ക നാ െട വാസ ല ് അേനകം മ വാദ െ ംമ ം
ബാവാെയ ഹി ി . ഉടെന ബാവാ ക നാ െട വാസ ല ് െച ് അവിെട ാ
യി െള ാെമ ി തീയിലി വി . അേ ാൾ ആ െളലാം പ ി
കെളേ ാെല പറ ് ആകാശമാർ ി ൽേ ായി നി . ബാവാ ം ം വളെര മി
ി ം അതിെലാ ം േപാ ം നശി ി ാൻ കഴി ി . ഒ ം ബാവാ ക നാെര
അ ൽ വിളി ്, “എെ മ െള, ഈവക വിദ കെളാ ം ി ാനികൾ േചർ ത
. അതിനാൽ നീ ഇനി േമലാൽ മ വാദ ം മ ം െച ് ” എ പറ . അേ ാൾ
ക നാർ, “ഞാൻ ൈദവെ മറ ം ജന ൾ ഉപ വമാ ം യാെതാ ം െച ാറി .
േമലാൽ െച ക മി . പഠി വിദ ജേനാപകാരാർ മായി െച െത ് കൽ ി
് സ ടമാ ്. ജന ൾ ഉപ വകരമ ാ െത ാം െച െകാ തി ് കൽ ി വ
ദി ണം” എ ാ ് മ പടി പറ ്. വളെര വാദ തിവാദ ൾ കഴി തിെ േശഷം
യേഥ ം എ ംെച െകാ തി ് അ വദി ് ക നാെര അ ഹി ി ് ബാവാ അവി
െട നി േപാ ക ം െച .
ഒരി ൽ ല ാ െട ഉപ വം ഹമായി ി കയാൽ അ നാ വാണി െകാ
ി രാൻ കടമ ് ക നാർ ് ആളയ ് േകാവിലക വ ി വിവരം കൽ ി
േ ാൾ ക നാർ ഒര ജപി െകാ ി ് “ഈ അ ് എ ല ാ െട പാളയ ിൽ
വീഴി ാൽ ഇവിേട ഉപ വെമാഴി ം” എ പറ ക ം ത രാൻ ആ അ ് ഒ ഭടെന
െ ാെ ി ല ാ െട പാളയ ിൽ വീഴി ം അേ ാൾ തൽ ല ടയാളികൾ
ി മമാരംഭി ക ം അവർ പര രം െവ ി ം ി ം എ ാവ ം മരി ക ം
അ െന െകാ ി രാ ് േനരി ി ഉപ വം ശമി ക ം െച .
ചില േ സ ിധിയി ം മ ം വഴിപാടായിേ ാ വിേനാദ ിനായിെ ാ “പേടണി”
എെ ാ കളി ഇേ ാ ം നട േലാ. അതിൽ സംഘ ളിയി ം മ േപാെല പല
േവഷ ൾ െക ിവരിക പതിവാ ്. അ ിൽ ൻകാല ളിൽ ഒ ക നാ െട
586 72. കടമ ്ക നാർ

േവഷം ടി പതി ായി . ഒരി ൽ കടമ ക നാർ എവിെടേയാ േപായി വ

സമയം ഒ പേടണി കാ തിനിടയായി. ഒരാൾ ഒ ക നാ െടേവഷം ധരി
അര വ ചില േഗാ ികൾ കാണി ക ം ചില അസഭ ൾ പറ ക ം മ ം െച
താ ് അേ ഹം ക ്. ഉടെന അേ ഹം എേ ാ ഒ വിദ േയാഗി കയാൽ
ക നാ െട േവഷം ധരി ി യാൾ േബാധരഹിതനായി ി ി ത ാൻ മാ
റ ടി ട ി. പേടണി ാർ വിചാരി ി ് േഭദെ ാൻ കഴി ി ക നാ െട
േവഷം ധരി യാൾ ത ാനടി മരി െമ ദി ായി. അേ ാൾ കടമ ക
നാർ അവിെട അ െ ാ ല വ ിരി െ ം, അേ ഹം എേ ാ െച ി ാ ്
ഈ േവഷ ാരൻ ഇ കാരം െച െത ം പേടണി ാർ മന ിലായി. അവെര ാം
ടി ക നാ െട അ ൽ െച ് കാൽ ൽ വീ ് നമ രി ി ് മായാചനം െച .
േമലാൽ പേടണികളിൽ ക നാ െട േവഷം െക കയിെ ് അവെരെ ാ ് സത ം െച
ി ി ് ക നാർ എേ ാ െച ് ആ േവഷ ാരെന സ നാ ി ീർ . അ തൽ
പേടണി ാർ ക നാ െട േവഷം ധരി ാെത മായി.
ഇ െന പറ ് ട ിയാൽ കടമ ് ക നാ െട അ തകർ ൾ അസംഖ
്. അവെയ ാം പറ തീർ ാൻ ആരാ ം സാധി ത .ഇ ം പറ ് െകാ
തെ ക നാർ അസാമാന നായ ഒ മാ ികനായി െ ് മാ േ ാ.
രാതന ാരായ മഹർഷിമാർ, മ വാദം സംബ ി ് മ സാരം, യ സാരം, േയാ
ഗസാരം, പ സാരം തലായി അേനകം ൾഉ ാ ീ േ ാ. അ േപാെല
കടമ ് ക നാ ം അസംഖ ം മ വാദ ൾ നിർ ി ി ്. അവെയ ാം ഒ മാ
തിരി ഷി ഭാഷയിലാെണേ .
 73
ഹരിണ േരശമാഹാ ം

ഹരിണ ര (ഏ മാ ർ) മഹാേ ം ധന ിെകാ ം സി ിെകാ ം തി

വതാം റി മഹാേ ളിൽ ഒ ം അ ധാനമ ാ ാെണ തി
സംശയമി . ഇവിെട ഖര കാശമഹർഷിയാൽ തി ി െ അേഘാര (അത ) ർ
ിയായ ശിവെ സാ ിധ ം ആദ കാലം തൽ തെ ഉ ായി എ ം, പി ീ
തപസ ിയായ ഒ ാ ണെ ശാപം നിമി ം ഈ ലം ആയിരം സംവൽസര ാ
ലം വലിയ വനമായി കിട േപായി എ ം തദന രം സി നായ വില മംഗല ് സ ാ
മിയാരാ ് ഈ ലം ക പിടി ക ം ാ നാഴിക ള ലം വ ം
േദവെ സേ തമാ ി ീർ ക ം ഈ ല നി ആദായം െകാ ം അയൽേദ
ശവാസികളാ ം മ മഹാജന െട സഹായേ ാ ടി ം ഇവിെട േ ം പണി
കഴി ി ക ം സി ത ിയായ താഴമൺ േപാ ിെയെ ാ ് േദവ നവീകരണേ ാ
ടി കലശം തലായ ിയകൾ നട ി ക ം പടി രം നി യി ക ം മ ം െച
െത മാ ് ഐതിഹ ം. അെതാെ െയ െനയായാ ം ഇവിെട അസാമാന മായി
േദവസാ ിധ െ ം ഇവിടെ േദവെ മാഹാ ം അ തകരമാെണ തി ്
സംശയമി . ഏ മാ ർ േദവെ സി ി േകരള ിൽ മാ മ , പരേദശ ളി ം ധാരാ
ളമായി വ ാപി ി ്. ഈ േദവസ ിധിയിൽ ഭ ിേയാ ടി ഭജനമി ാൽ ഒഴിയാ
ബാധ ം േഭദെ ടാ േരാഗ മിെ ് േലാക സി മാ ്. ആ േദവ സ ിധിയിൽ
ാർ ി ാൽ സാധി ാ കാര മി . അതിനാൽ പലവിധ ി കാര സി ിെയ
ഉേ ശി പല ല ളിൽനി ം അേനകമാ കൾ തിദിനെമ േപാെല ഇേ ാ ം അവി
െട വരിക ം ഭജി ക ം െച ്. ര ്, അപ ാരം എ ീ ബാധകെള ഒഴി
വിഷയ ിലാ ് ഏ മാ ർ മഹാേദവെ ശ ി സവിേശഷം ത െ ് കാ ്.
ഇവ ഇതരേദവസ ിധിയിൽേ ായാൽ എ ിൽ ഒഴി കയി േ ാ. അതിനാൽ ഇവിെട
ഭജന ിനാ ം മ ം വ വരിൽ അധികം േപ ം ര േ ാ, അപ ാരേമാ ബാധി വരാ
യിരി ം. േവെറ കാര െള ഉേ ശി ം ഇവിെട പല ം വ ്. വിശ ാസ ം ഭ ി

587
588 73. ഹരിണ േരശമാഹാ ം

വരിലാ ം ഈ േദവസ ിധിയിൽ വ ി കാര ം സാധി ാെത മട ിേ ായി ി .

പെ ാരി ൽ ഒ െച കേ രി (അ ല ഴ) രാജാവി സഹി വഹിയാെത
ഒ വ ിൽേവദന ായി. അേനകം ൈവദ ാെരെ ാ ് ചികി ി ി ക ം പല
േ ളിൽ ഭജനമിരി ക ം െച ി ം വയ ിൽേവദന യാെതാ റ ായി .
പിെ ഏ മാ ർ േദവസ ിധിയിൽെ ഭജി ാൽ ഈ ഉദരവ ാധി ശമി െമ ് കാ
കയാൽ രാജാ ് അവിെടെ ് ഭജനം ട ി. നാൽപെ ാ ദിവസെ ഭജനം കഴി
േ ാൾ െ രാജാവി േവദന വളെര റ ക ം ഒ വിധം സഹി ാെമ ി
തിയാ ക ം െച . പിെ ം അേ ഹം ഭ ിേയാ ം വിശ ാസേ ാ ം നി േയാ ം ടി
ഒ സംവൽസരം ഭജി . വയ ിൽ േവദന നിേ ഷം മാറി രാജാ ് ർ ഖെ ാ
പി . ഭജനം ഏതാ ് പതിെനാ ് മാസമായേ ാൾ െ രാജാ ഭജനം കാലം
ദിവസം േ ിൽ ഒ സദ ം വിള ം കഴി ണെമ ് നി യി . അ നി യി
ദിവസം രാ ിയിൽ കിട റ ിയ സമയം രാജാവി ് ഒ സ ായി. അേ ഹ ിെ
അ ൽ ഒരാൾ െച ്, ‘എനി ് സദ ം വിള െമാ ം ആവശ മി ; വിചാരി ി
സംഖ പണമായിേ ാ പ മായിേ ാ ത ാൽ മതി’ എ പറ തായി ാ ് സ ം ക
്. ഇ ് ഏ മാ ർ മഹാേദവൻ തെ അ ളിെ താെണ ് അേ ഹ ി േതാ ി.
പിേ ദിവസം ം െവ ി ് േനാ ീ ് അ െനതെ വിധി ക ം െച . അതിനാൽ
രാജാ സദ ം വിള ി മായി നി യി ി സംഖ യിൽനി ് ഏതാ ം ചില െച
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 589

് ഓ െകാ ് ഒ ഷഭവി ഹം വാർ ി ് ഭജനം കാലം ടിയ ദിവസം നട വ ക ം

േശഷം പണം ഭ ാര ിലി ക ം െച . ആ ഷഭവി ഹ ിെ അകം െപാ യാ ്.
അതിെ ഒ വശ ് ഒ ദ ാര ം ആ ദ ാര ി ശം പിരിയായി ് ഒരട ്. ആ
വി ഹ ിനക ് നിറ ് െചെ ് വി ാ ി അട ാ ് അ നട െവ ്. അ നട
െവ രാ ിയിൽ രാജാവി ് വീ ം ഒ ദർശന ായി. അേ ഹം കിട റ ിയ സമ
യം, ൻ ് സ ിൽ ആൾ തെ അേ ഹ ിെ അ െച ്, ‘ഞാൻവളെര
സേ ാഷി ിരി . ഇനി അേ വയ ിൽേവദന ഒരി ാവി . നാെള െ
സ േദശേ ് െപാെ ാ . അ നട െവ ിരി ഷഭവി ഹ ിെ അട റ ്
ഒ െനെ ് ഭ ി ാൽ ആർ ം ഏ വിധ ി ഉദരവ ാധി ം ശമി ം’ എ
പറ തായി ് അേ ഹ ി ് േതാ ി. രാജാ ് ആ വിവരം േദവസ ാെര അറിയി ി
് പിേ ദിവസം തെ സ േദശേ േപായി. ആ ഷഭവി ഹം ഇേ ാ ം ഏ മാ ർ
േ ിൽ മ പ ിലിരി ്. അതിൽ നി ് െനെ തി ി പലർ ം
ഉദരവ ാധി േഭദമാ ്. ഭ ി ം വിശ ാസ മി ാ വർ ് യാെതാ ഫല ം കാ
കയിെ ് മാ േമ .
പെ ാ ് കാല ് ഒ ാ ിൽ രാൻ ആളറിയാെത ഒ പരേദശ ാ ണ
െന െവ ിെ ാ ്. ആ ര ് ത രാെന ബാധി ക ം ത ിമി ം ത രാൻ
വലിയ ക ിതിയിലായി ീ ക ം െച . ആ ര ിെന ഒഴി ാനായി ് ത രാൻ
പലെരെ ാ ം മ വാദ ൾ െച ി ക ം അേനകം േദവാലയ ളിൽ ഭജനമാരംഭി
ക ം െച ി ം യാെതാ ഫല ായി . ഒ ം അേ ഹം ഏ മാ ർ േദവസ ിധിയി
െല ി, ഏ ം നി േയാ ടി ഭജനം ട ി. നാൽപെ ാ ാം ദിവസം ര ി
സത ം െച ് ഒഴി േപായി. അന രം ത രാൻ തിദിനം ാ ാ ണർ വീ
തം േ ിൽ നമ ാരം (ഭ ണം) െകാ തി േവ വ വകകൾ േദവസ
ിേല െവെ ാഴി ് െകാ ്. ആ ാ നമ ാരം ഇേ ാ ം അവിെട ട ം
ടാെത നട ് വ ്.
ഒരി ൽ സാ തിരി ാ ് ത രെ ഭാഗിേനയി ം ‘മാധവി’ എ േപ മായ ഒ ത
രാ ി െട തലയിൽ ഒ വലിയ ണ ായി. അേനകം ചികി കൾ െച ി ം യാെതാ
ഫല ായി . ഒ ം ണം വളെര വർ ി ക ം ക ം െച . അേ ാൾ ത
രാ ി ് േവദന ം മന ാപ ം സഹി ാൻ വ ാെതയായി ീർ . ഒ ദിവസം രാ ി
യിൽ ത രാ ി േവദന െകാ ് ഉറ ം വരാെത വ സനി െകാ ് കിട േ ാൾ ഏ മാ ർ
മഹാേദവെ മാഹാ ൾ പല ം പറ ് േക ി തിെന റി ് ഓർ വരികയാൽ
‘എെ ഏ മാ ർ മഹാേദവാ, എെ ഈ വ ാധി മാ ി ഒ ദിവസെമ ി ം ഖമായി ജീ
വി ിരി ാൻ എനി സംഗതിയാ ി ാൽ അവിെട എെ േപർ ് എ ം ഒ ജ
നട ിേ ാം. അേനകം േപ െട േരാഗ ം ബാധക ം മാ ി അവി ര ി
േ ാ. എെ റി ടി അവിേട സ ൽപം പ ാേകണേമ’ എ ാർ ി . സ ൽ
പസമയം കഴി േ ാൾ േവദന റ ക ം ത രാ ി ഉറ ി ട ക ം െച . ആ സമ
യം വല ൈകയിൽ ഒ വാ ം ഇട ൈകയിൽ ഒ ഭ സ ി ം അരയിൽ ഒ പ ം
ധരി ്, ഒരാൾ തെ അ ൽ വരിക ം വാൾെകാ തലയിെല െളെയ ാം വടി ്
590 73. ഹരിണ േരശമാഹാ ം

കള ് ഭ ം േത ി ് ‘നീ ഒ ം വ സനിേ , നിെ ഖേ ് നിേ ഷം േഭദമായിരി

’ എ പറ ക ം െച ് എ ് ത രാ ി സ ം ക ്. േനരം െവ ് ത രാ ി ഉണർ
് തലയിൽ ത ി േനാ ിയേ ാൾ ണം നിേശഷം ഉണ ിയിരി തായി അറി .
േലശം േപാ ം േവദന ഉ ായി മി . ഉടെന ത രാ ി ഈ വിവരെമ ാം സാ തിരി ാ
് ത രാെ അ ൽ അറിയി ക ം ത രാൻ അത ധികം സേ ാഷി ക ം വി യി
ക ംഅ ദിവസം തെ മാധവി രാ ിെയ ം െകാ ് പരിവാരസേമതം റെ
് ഏ മാ െര ക ം െച . ത രാൻ അവിെട ഏതാ ം ദിവസം താമസി ് 336 പറ നില
ം ഏഴര റി രയിട ം വാ ി. അതിെ ആധാര ം അസംഖ ം പണ ം പ ം ര ം
മാധവി രാ ിെയെ ാ നട െവ ി ് വ ി ി ക ം ആ വ െട ആദായെമ
് പതിവായി േദവ ് അഭിേഷകം കഴി ാ ടെന ഒ ജ നട തി ് ഏർ ാ െച
ക ം െച . ഈ ജ പതിവായി നിർ ി ം നട ി തിനായി അേ ഹം തെ ശ
ള ാരിൽ ചിലെര അവിെട താമസി ി ്. അവർ താമസി തി ് ഒ മഠം പണിയി
െകാ ക ം െച . ഇ െമാെ ഴി ി ാ ് ത രാൻ മട ിേ ായ ് അ ം കാ
ലം ഏ മാ ർ മഹാേദവെന ഭജി െകാ ് മാധവി രാ ി ം അവിെട ാമസി ി .
ത രാ ി െട വകയായി ഏർെ ിയ ജ ഇേ ാ ം അവിെട പതിവായി നിർ ി ം നട
വ ്. ആ ജ ് ‘മാധവി ി ജ’ എ ാ ് േപ പറ വ ്. ജ വക
ായി േദവസ ിേല ് ഏൽ ി െകാ നില ി ് ‘മാധവി ിനില’ െമ ം രയി
ട ൾ ് ‘മാധവി ി രയിട’ െമ ം ഇേ ാ ം േപ പറ വ . ഈ ജ നീല
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 591

രി ിെ ആ പലം ശർ ര ം ആ നാളിേകര ം ര ടം െന ം ഇ നാഴി അരി മായി

് ഒ ഇടി ് പിഴി പായസ ം ഒ പറ അരി െവ നിേവദ ം വിള ് വക ് നാഴി
എ മാ ് പതി ്.
െകാ ം 929-ആമാ ് വട ം ർ രാജ ം പിടി ട തിനായി തി വതാം ർ മഹാ
രാജാവിെ ൈസന ൾ അവിെട േവശി േ ാൾ മാധവി ി നില ിെല വിള ം മാ
ധവി ി രയിട ളിെല ഫല ി ം മാധവി ി മഠ ം നശി ി കള
ക ം ത ിമി ം മഹാരാജവി ് ഏ മാ ർ മഹാേദവെ അനി ം പല വിധ ി
അനർ ം സംഭവി കയാൽ തേ ാഷപരിഹാരാർ ം മഹാരാജാ ായ ി മാ
യി എ മാ ിൽ ഏഴായിര ി ഒ ി നാൽപ ി േ അര ാൽ കഴ സ ർ ം െകാ
് ഏഴര ആനകെള ം ഏ കഴ സ ർ ം െകാ ് േതാ ി ം വള ം െതാ ാറര കഴ
സ ർ ം െകാ ് ഒ പ ാ ല ം നട ് െവ ക ം മാണി ം േദശ ൾെ 168 പറ
നില ം ഇ പ ി ര റി രയിട ം ഒ മഠ ം ഏ മാ ർ മഹാേദവനായി േദവസ ി
േല െവെ ാഴി െകാ ക ം െച തായി ഒ ായ ി ാർ ് െകാ ം 964-ആ
മാ ് ഇടവമാസം പ ാം തീയതി എ തിെവ തായി േദവസ ിൽ ഇേ ാ ം കാ
്. ഈ ഏഴര െപാ ാനകെള 973- ആമാ ് നാ ് നീ ിയ കാർ ിക തി നാൾ
രാമവർ മഹാരാജാ ാ ി ് ൈവ വഴിപാടായി െകാ യ താെണ ം
ആനകെള െകാ േപായവർ ഏ മാ െര ിയേ ാൾ ഏ മാ ർ മഹാേദവെ വിേരാധം
െകാ ് ആനകെള അവിെടനി െകാ േപാകാൻ നി ിയി ാെത വരികയാൽ അവ
ഏ മാ ർ േദവെ വകയായി ീർ താെണ ം മ ം ഒൈരതിഹ ്. േമൽപറ
ായ ി ാർ െകാ ് ആദ ം പറ തെ വാ വമാെണ വിചാരി ാം. ഏ
വിധമായാ ം ഈ െപാ ാനകൾ ഇേ ാ ം ഏ മാ െ തിൽ പ ാ ര ിനവ
കാശമി . മരംെകാ ാ ിസർ കി െകാ ് െപാതി ഏഴര (ഏ വലിയ ം
ഒ െചറിയ മായ) െ ാ ാനകെള ഏ മാ ർ േ ിൽ ആ േതാ ം ഉ വകാല
് ഭ ാര ിൽ നിെ ് വിള ി ം മ എ സമയ ് അക ടിയായി
െകാ നട ് പതിവായി ാ േ ാ. ഈ െപാ ാനക ം പ ാ ല ം
ടാെത ഓേരാ കാല ് ഓേരാ രാജാ ാ ം ാ ം മ ം നട വ ി തായ വലം
പിരിശംഖ്, െന മാണിക ം തലായ അേനകം ദിവ വ ം െപാ പണ ം പ
മായി അസംഖ ം ത ം ഏ മാ ർ മഹാേദവെ ഭ ാര ിലിരി ്. ‘െചാൽെ ാ
േ മാ രധിപതി ഭഗവാൻ വി മാർജി േനകം െവ ’ എ ് സി മാണ
േ ാ. തി വതാം ർ മഹാരാജാ ് അ ല ഴ രാജ ം പിടി ട ാനായി ൈസന സേമതം
ആ മി സമയം അവിെട േതവാര ാരനായി കാ ർ െച മഠ ിൽ ന രി േത
വാരവി ഹ ം സാള ാമ ൾ തലായവ െമ െകാ ് ഢമായി െപെ ്വ ം
േകറിേ ായി. ഈ വർ മാനം ചാര േഖന ഹി മഹാരാജാ ം ഒ ഓടിവ ിൽ
കയറി പി ാെല െച . മേധ മാർഗം ന രിെയ െവ ിെ ാ ് അേ ഹ ിെ ൈകവശ
ായി സാധന െള ംെകാ ് മട ിേ ാ . ആ ഹത ാേദാഷം തീ
തിനായി മഹാരാജാ ് കഠിനനി േയാ ടി ഏ മാ ർ േദവെന നാൽപെ ാ ് ദിവസം
ഭജി ക ം മഹാേദവ സാദ ാൽ ആ േദാഷം തീ ക ം െച . മഹാരാജാ ് ഭജനം കാ
592 73. ഹരിണ േരശമാഹാ ം

ലം ടിയ ് ഒ ലാമാസ ിൽ തി േവാണദിവസമായി . അതിനാൽ മഹാരാജാ ്

താൻ െവ ിെ ാ ന രി െട ഇ ാ ൾ െട േവ ാ ാമ ി 141 ഇ ാെര ം
തേലദിവസം ൈവ േ രം തെ ഏ മാ ർ േ ിൽ വ ി, അ ം പിേ ദിവസ
മായി േനരം ച ർ ിധ വിഭവ േളാ ടി ഭ ണ ം തി േവാണദിവസം 101 പണ ം
12 വ ം വീതം ദ ിണ ം (ദാന ം) അവർെ ാവ ർ ം െകാ ് സേ ാഷി ി ്
അ ഹം വാ ക ം ഇ കാരം ആ േതാ ം ആ മഹാേദവസ ിധിയിൽ വ നട
തി ് നി യി ക ം െച . ആ േതാ ം ലാമാസ ിൽ തി േവാണ ദിവസ ം
തേലദിവസം ൈവ േ ര മായി േവ ാ ാമ ാരായ 141 ന രിമാർ േനരെ
സദ ം 101 പണ ം 12 വ ം വീതം തി േവാണദിവസം ദാന ം ഏ മാ ർ മഹാേദവ
സ ിധിയിൽ െവ ് മഹാരാജാ ് തി മന ിെല വകയായി ഇേ ാ ം നട ി വ ്.
ഈ അടിയ ിര ി ‘പ ാനം’ എ ാ ് േപ പറ വ ്. ഇേ ാൾ ഈ ദാനം
മഹാരാജാ ് തി മന ിെല തിനിധിയായി ഏ മാ െര ി നട ിവ ്വ ി
ഴ രാനാ ്. ഇതിേല ് ത രാ ചില അ ഭവ ൾ കൽപി വ ി ്.
ഏ മാ ർ േ ിെല ബലി ൽ രയിൽ വലിയ ബലി ിെ പടി ാ വശ
ായി ഒ വലിയ വിള ്. അ േമൽ ിേ ൽ ഒ ി ം വള ം തറ ്
അതിേ ലാ ് ിയിരി ്. ആ വിള ി ് സാധാരണയായി പറ വ േപ ്
‘വലിയ വിള ് ’ എ ാ ്. അ ് വാടാവിള ായി എ ം അേഹാരാ ം ക ിെ ാ ത
െ നിൽ . ആ വിള വക ് േദവസ ിൽ നി ം യാെതാ െചല ം പതിവി .
ആ വിള വക ായി വഴിപാടായി ് വ എ െകാ ് ആ െചല ് നട െ ്
മാ മ , ആ േതാ ം 100-150 േചാതന എ വീതം മി ം വ ്. ഏ മാ ർ വലിയ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 593

വിള ് െകാ ി ക ാധാനമായി ഒ വഴിപാടാ ്. ബാേധാപ വ വർ അവി

െട ഭജനമിരി കേയാ ദർശന ിനായി നടയിൽ െച കേയാ െച ാൽ ി സത ംെച ്
ഒഴി േപാ ക സാധാരണമാ ്. അ െന സത ം െച െത ാം ഈ വലിയ വിള ്
പിടി ാ ്. ഈ വിള ിെ അടി ി ് കളിലായി ഒ ടി ്. അതിേ ൽ ദീപ
ജ ാല ത ി എ ാേ ാ ം മഷി പിടി ിരി ം. ആ മഷിെയ കെ തിയാൽ സകലവിധ
േന േരാഗ ംമ വ ാധിക ം ശമി െമ സി മാ ്. പലവിധ ി
ചികി കൾ െച ി ം േഭദമാകാ േന േരാഗ ൾ ഈ മഷിെയ ് കെ തിയി ്
പലർ ം േഭദമായി ്. ഇ കാരെമ ാം മാഹാ ഈ വിള ് ഇവിെട വ േചർ
െത െനയാെണ ടി വായന ാർ അറി ിരിേ താകയാൽ അ താെഴ പറ
െകാ .
ഏ മാ ർ മഹാേ ം ജീർേ ാ ാരണാർ ം െകാ ം 717-ആമാ ് അ വാ
ി പണി ആരംഭി ക ം 721-ആമാ ് പണി കഴി ് വ കലശം തലായവ നട ക
ം െച . നാലാം കലശം കഴി ദിവസം ഊരാൺമ ാ ം സ ദായ ം േ സംബ
ിക ം മ ം താർ തേയാ ം സേ ാഷേ ാ ം ടി പടി ാേറ േഗാ ര ി ൽ ടി
അ ലം പണി ം കലശ ം നി ിതകാല ് തെ നി യാസം കഴി ടിയതിെന
റി ം മഹാേദവെ മാഹാ െ ി ം മ ം ഓേരാ പറ െകാ ് നി സമയം ദാ
രി േദവത െട ർ ിേയാ എ േതാ മാ ് ാ തേവഷനായ ഒ ശാരി േമൽപറ
കാരം അടി ി കളിൽ ഒ ടി ം തറ ാ ി, വളയം, ടൽ ഇവ
മായ ഒ വലിയ വിള ് അവിെട െകാ വ വ ി ് “ഈ വിള ് ഇവിെട എ
െകാ ് എനി വ ം തരണം. ഇ കി ണെമ ി ; ഇ െ െചലവി വക കി
ിയാ ം മതി. ഈ വിള വളെര മാഹാ താ ്. ഇവിെട എ ാെതയിരി ്
” എ പറ . അേ ാൾ അവിെട ടിയി വരിൽ ഒരാൾ, “ഈ വിള ിെ മാഹാ
െമ ാ ്? ഇതിൽ എ ഒഴി ാെത ക േമാ?” എ േചാദി . അതി രമായി ശാ
രി, “ഏ മാ ർ മഹാേദവെ മാഹാ ം െകാ ് അ െന ം വേ ാം” എ പറ .
അവിെട ടിയി വർ ഓേരാ ം ആ വിളെ ് മാ ിെവ ാൻ േനാ ീ സാധി
ി . അേ ാൾ ഒരാൾ, “ര േപെര ാൽ െപാ ാ ഈ വിള ് ഇവിെട എവിെടയാ
് ? ഇതിന ് താരാ ്? ഇ ് അസാ മായ കാര മാ ് ” എ പറ
.
ഈ സമയം ഊരാൺമ ാരായ ന രിമാരിൽ ഒരാൾ ഉറെ അ ഹസി െകാ ്
ി റ ് െച ് ഇട ൈകെകാ ് ആ വിള നി യാസം എ െകാ ് ബലി ൽ
രയിേല ് ഓടിേ ായി. പി ാെല അവിെട ടിയി ജന ം െച . അവർ അവി
െടെയ ിയേ ാൾ വലിയ ബലി ിേനാട ് പടി ാ ഭാഗ ായി േമൽ ിേ ൽ
ി ം വളയ ം തറ വിള ിയിരി താ ം ിയ ന രി സ േബാധേ ാ
ടി സ നായി അവിെട നിൽ താ ം ക . ഉടെന ചിലർ, ‘ഈ വിള ് ഇേ ാൾ
തെ ക ി ണം’ എ പറ ്എ ം തിരി ം െകാ വ . തിരി വിള ിലി ്
എ െയാഴി തി ായി അതിഭയ രമായ ഒ ഇടി ം മി ായി. അേതാ
ടി അവിെട ടിയി വർെ ാം റ ് സമയേ ക കാണാൻ വ ാെതയായി
594 73. ഹരിണ േരശമാഹാ ം

േ ായി. എ ാവർ ം ക കാണാറായേ ാൾ വിള ിൽ എ നിറ ിരി താ ം

വിള ് ക താ ം ക ്. െകാ െച െവ എ വ ം അവിെട െ ഇരി
ായി . ഇ കാരമാ ് ഈ വലിയ വിള ിെ ആഗമം.
എ ാവ ം വി യാ ലരായി റ േനരം നി തിെ േശഷം അവർ ് ശാരി െട
കാര ം ഓർമവ . ‘അവ വ ം െകാ യ ണം. അവെനാ പാവമാ ്. േനരം ൈവ
കി ട ി. അവ ് അ ാഴ ി ് ഇവിെടനി ് വ ം കി ി െകാ െച ി ് േവണ
മായിരി ം’ എ പറ െകാ ് എ ാവ ം വീ ം േഗാ ര ി െല ി. ശാരിെയ
അവിെട ാണാ ി നാ ദി ിേല ം ആ കെള അയ ് അേന ഷി ി . അവിെടെയ
ം അവെന ക ി . അവൻ ഏ ദി കാരെനേ ാ എവിെടനി വ എേ ാ എേ ാ
േപായി എേ ാ അറിയാൻ േപാ ം കഴി ി . അ െകാ ് അവൻ േകവലം ഒ ശാരി
അ ായി എ ം ഒ ദിവ നായി എ ം എ ാവ ം തീർ െ ി. ര േപർ
ടി ിടി ാൽ നീ ിെവ ാൻ കഴിയാ തായ ആ വിള ് അവൻ തനി ് എ െകാ വ
േ ാൾ െ അവൻ േകവലെമാ മ ഷ നെ ് അറിേയ തായി . അേ ാൾ
അതിെന റി ് ആ ം ഓർ ി എേ .
ഇ െന ഏ മാ ർ മഹാേദവെ മാഹാ ാൽ അവിെട ായി അ ത
ൾ പറ ാൽ ഒരി ം അവസാനി കയി . അതിനാൽ ഈ അ കാല ായ
ഒര തസംഗതി ടി പറ ി ് ഈ ഉപന ാസെ സമാപി ി ാെമ വിചാരി .
വേയാ നായ ഒ പരേദശ ാ ണൻ േചർ െല ധനവാനായ ഒ തി ൽ
പാടിെ അ ൽെച ്, “എെ ൈകവശം ആയിരം പ ്. ഇ ് എെ െച ം
തൽ ഓേരാ ല ളിൽ സദ േദഹ ം (പാചക ി) കഴി ം തി ഹം വാ ി ം
മ ം വളെര ക െ സ ാദി താ ്. ഇത ാെത എനി േവെറയാെതാ സ ാദ
മി . ഇേ ാൾ എനി ് അധ ാനി ാൻ േശഷിയി ാെതയായിരി . ര ിക
വർ ് ഒ ം െചയ്വാൻ ായമായി ി . ഭാര ് േദഹ ി ന ഖമി . ഈ പണ
ിെ പലിശെകാ േവണം നിത ി കഴി ടാൻ. അതിനാൽ ഈ പ ഇവി ്
ആർെ ി ം െകാ ് പലിശ ഈടാ ി ് ഈ പാവെ ാ ണ ംബെ
ഇവി ര ി ണം. മ ാ െട ൈകവശ ം െകാ ാൻ എനി വിശ ാസമി . ഇവിെട
ഏർ ാ വർ ധാരാള െകാ ് ഇവിെട ് ഇെതാ ി ായി വരിക മി േ ാ”
എ പറ . അ േക തി ൽപാ ്, “ഇ വാ ി ആർെ ി ം െകാ ് ശരിയായ
മാണം വാ ക ം ആ േതാ ം റ പലിശ വാ ി അേ തരിക ം അതിെനാ
െ കണെ ക ം മ ം യാസ കാര മാ ്. ചിലർ ് െകാ ി കി ാെത
വ ാൽ അന ായം െകാ ് ഈടാേ ാതാ ം വ ം. അേ ാൾ േറെ പാെ ല ം
ി ം േവ ിവേ ം. ചിലേ ാൾ പണം പലിശ േപാകാെത ഇരി ായിേ ായാ ം
ഞാൻ അേ പലിശ തരണമേ ാ. അെതനി ന കാരണമായി ീ മേ ാ. ഇ
െനെയാെ യാ ് പരമാർ ിതി എ ി ം അ ് എെ അ ൽ വ ് അേപ ി
ി ് ഞാൻ തീെര ഉേപ ി ് ക മാണേ ാ. അതിനാൽ ആയിരം പ ് ആ ിൽ
അ പ പ പലിശയായി സ ത െ ിൽ പ തേ ; ഞാൻ എ െകാ ാം.
പണം പലിശ േപാകാെത ഇവിെട ഇ േപായാ ം ഈ പലിശ ഞാൻ തേ ാം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 595

ഒ ാ ണ ംബം ര ി ാനായി ് സ ൽപം ന ം ി ം വ ാ ം അെതാ ം

ഒ വലിയ കാര മായി ഞാൻ വിചാരി ി . പലിശ ഞാൻ പറ തിൽ തൽ േവ
ണെമ െ ിൽ പണം ഇവിെട േവ ാ. േവെറ ആർെ ി ം െകാ െകാ ” എ
പറ . പലിശ സ ൽപം റ ാ ം തലി ് േദാഷം വരികയി േ ാ എ വിചാരി
ാ ണൻ തി ൽപാ ് പറ േപാെല തെ പലിശ സ തി ് പ െകാ ്. തി
ൽപാ ് പ ആയിര ം എ ിെയ െകാ ് അതി ് ാ ണ ് ഒ മാണ ം
എ തിെ ാ . മാണം വാ ിെ ാ ാ ണൻ അേ ാൾതെ േപാ ക ം െച
. പിെ ആ തിക േ ാൾ ാ ണൻ തി ൽപാടിെ അ െല ി. ഉടെന
തി ൽപാ പലിശവക ഉ ിക അ പ ം എ ിെ ാ ക ം ാ ണൻ അ ് വാ ി
െ ാ ് രശീ ് െകാ ക ം െച .
അ െന അ ാ െകാ ം കഴി േ ാൾ മാണ ി കാലഹരണം സംഭവി ാ
റായതിനാൽ കാലഹരണം വ തിെ തേലദിവസം ാ ണൻ തി ൽപാടിെ അ
ൽ െച ്, “ന െട മാണ ി ് കാലഹരണേദാഷം സംഭവി ാറായിരി . അതി
നാൽ അെതാ മാറിെയ തി ാൽ െകാ ാം. എനി ് അവി െ േ രിൽ അവിശ ാ
സ ായി ് പറ ത . മാണ ി കാലഹരണം വ ാ ം ഇവിെട േന േക പറ
കയിെ ് എനി ന ൈധര ്. എ ി ം മ ഷ ാവ യേ ? മാണം ശരിയാ
യി െ ഇരി െ എ വിചാരി ് പറ താ ്. ഞാൻ അഗതിയാെണ ം എനി
േവെറ സ ാദ െമാ ം ഇെ ം അറിയാമേ ാ” എ പറ . അേ ാൾ തി ൽപാ ്,
“ മാണ ി നാെള കാലഹരണമാ ം എ കാര ം ഞാൻ ഓർ െകാ ് തെ യാ
ണിരി ്. ഇനി മാണം മാറിെയ താ ം, അേ പലിശ ത െകാ ിരി ാ ം
മ ം എെ െ ാ സാധി യി . ഇവിെട െകാ വാ കെള ാംതെ ഇനി
മതിയാ ണെമ ാ ് ഞാൻ വിചാരി ്. അേ ് ത വാ ഒരാ െ പലി
ശ ം ത ം നാെള രാവിെല വ ാൽ തേ ാം. പണം ഇവിെട ത ാ ്. ഒ േറാ
േതാ ഉ ിക മാ േമ േപാരാെത . അ നാെള രാവിെല ഉ ാ ം. എനി ്
ഒരാൾ ഒര ിക പലിശ തരാ ്. അ നാെള കാല ് ഏ മണി ് ഇവിെട
െകാ വരാെമ ാ ് അയാൾ പറ ിരി ്. അയാെള ഞാൻ ഇ െല ൈവ േ ര
ം ക ് പറ ി ് ”എ പറ . അ േക ാ ണൻ, “ തൽ റ കാലം െട
ഇവിെട െ നി ിയാൽ െകാ ാെമ ാ ് എെ ആ ഹം” എ പറ . “ഇനി
അതിെനാെ യാസമാ ്. അ പണം േവെറ ആർെ ി ം െകാ െകാ ണം.
ത ആളായിരി ക ം വ ഈ കാണി ് മാണം തരിക ം െച ാൽ പിെ േപ
ടി ാെന ാ ? പണം ത ിെ ിൽ ന ീടാ ാമേ ാ?” എ തി ൽപാ പറ
കയാൽ ാ ണൻ ഒ ം അ െന സ തി ് അ വിെട ാമസി . പിേ ദിവസം
കാല മണി ഏകേദശം എ ായേ ാൾ തി ൽ ാ ്, “അയാൾ വ ി േ ാ, ഞാെനാ ി
റ ി അയാെള അേന ഷി െ . താമസി യി ; ണ ിൽ വേ ാം. പണം അ
കി ാനിെ ിൽ േവെറ ഉ ാ ം. എ െനയായാ ം കാര ി ് ഴ മി . ഞാൻ മട ി
വ േ ാേഴ ം അ ് ളി ് ഊ കഴി ണം. പണ ം െകാ േപാ േ ാൾ ളി ാ
ാ മായി വഴി വ ല ം കയ ് ശരിയ ; വ ം അനർഥ ായാൽ
596 73. ഹരിണ േരശമാഹാ ം

വിഷമമാ ്. കാലം കലി ഗമേ ? ഇേ ാൾ ആെര ം വിശ സി ാൻ പാടി . പണം

ആെളെ ാ ിയാ ്; ന േപാെല ി ണം. ‘ ി ാൽ ഃഖിേ ’എ േ ാ”
എ പറ ി ് അവിെടനി ് ഇറ ിേ ായി. ാ ണൻ ളി ം ഊ ം കഴി തി
ൽ ാടിെ വരവിെന െ തീ ി െകാ ി . േനരം പ മണിയായി. പ
മണിയായി, ര മണിയായി. തി ൽ ാടിെന ാ ി . അേ ാൾ ാ ണ ്
േറെ ട ി. അ മാണം മാറിെയ കേയാ അന ായം േകാടതിയിൽ െകാ
കേയാ െച ിെ ിൽ കാലഹരണമാ ം. സംഖ ആയിരം പാ ് േമ തിനാൽ
അന ായം െകാ ണെമ ിൽ ആല ഴ ജി ാേ ാർ ിൽ േവണം. ര മണി ് തെ
േപായാ ം കേ രി പിരി തി ് ആല ഴെ ് അന ായെമ തി ് േകാടതിയിൽ
െകാ കാര ം അസാധ മാണേ ാ. അതിനാൽ ാ ണൻ മന ിെല വ സന ം പരി
മ ം റ കാണി ാെത ൈധര േ ാ ടി അവിെട െ യി .
ഏകേദശം മണിയായേ ാൾ തി ൽ ാ ് മട ിെയ ി. അേ ഹം അ വെര
ളി ക ം ഉ ക ം ഉ ായി ി ായി . അതിനാൽ ഹ ിെല ിയ ണ ിൽ
ഒ ം മി ാെത ളി ാ ാ ം േപായി. ളി ം ഊ ം കഴി േ ാേഴ ം േനരേമക
േദശം മണി നാലരേയാളമായി. അേ ാൾ റ ് ാ ണെ അ ൽ വ . “പണ ി
നായി ഓടി നട െകാ ് ളി ാ ം ഉ ാ ം ഒ ം ഒ ി . ഇ ഞാൻ ഇേ ാഴാ ്
ഊ കഴി ്. ഇ െന ഒ ക ാ ് എനി ് ഇതി ് ഒരി ായി ി . അ
െകാ ് തരേ െടാ മി . ഇ ് ഏെത ി ം േനരം ൈവകിയേ ാ. നാെള േനരെ
ഏർ ാ തീർേ ാം” എ പറ . തി ൽ ാ ് പറ തിെന വിശ സി ് ാ
ണൻ അവിെട ാമസി . പിേ ദിവസം കാലേ തി ൽ ാ ് ഉറ ണർ റ
വ ് ാ ണേനാ ് “ മാണെമ , േനാ െ ” എ പറ . ഉടെന അേ ഹം മാ
ണെമ െകാ ്. തി ൽ ാ ് മാണം വാ ി േനാ ീ ്, “േഹ! ഈ മാണ ി
കാലഹരണം വ േപായേ ാ. കാലഹരണം വ മാണ ി പണം െകാ ക ഇവിെട
പതിവി . എനി ാ ം തരാ മി . അതിനാൽ പണ ിനായി ഇനി താമസി ണെമ ി
. അേ േപാകാം” എ പറ . ഇ േക ി ് തി ൽ ാ ് േനരംേപാ പറ ക
യാെണ വിചാരി ാ ണൻ “േഹ േനരംേപാ പറയാെത പണം ത ് എെ അയ
ണം. േനരം ല . ഇനി ം ഇവിെട താമസി ാൻ എനി നി ിയി ” എ
പറ . “താമസി ണെമ ി എ ഞാൻ പറ ിേ ? ഇ െന കാര ളിൽ
േനരംേപാ ് പറ ക എനി ് പതിവി ഞാൻ കാര മാ ് പറ ്. കാലഹരണം വ
മാണ കാര പണം തരാൻ ഞാൻ ത ാറ . ഇ തീർ യാ ് ” എ തി ൽ ാ ്
െഗൗരവഭാവേ ാ ടി വീ ം പറ േപാൾ ാ ണ ായ മന ാപം എ മാ െമ
പറയാൻ യാസം. അേ ഹം വ സനസേമതം വീ ം വളെരെയാെ പറ േനാ ി.
യാെതാ ഫല ായി . തി ൽ ാ പണം െകാ കയിെ തീർ യായേ ാൾ
ആ സാ കര െകാ ് അവിെടനി ് ഇറ ിേ ായി. ഉടെന ഒ േതാണിയിൽ യ
റി കായലി ് കിഴേ രയിലിറ ി ൈവ ് െച ് ളി ം നിത കർമാ ാന ം
കഴി ് േ ിെല ി ൈവ െന െതാ തി മ പ ിൽ കയറി ജപി െകാ
ി . സദ ് ഇലെവ ട ീ ം അേ ഹം അവിെട നി ് എണീ ി . ഊ കഴി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 597

ാനായി പല ം െച വിളി ി ം അേ ഹം േപായി . ജലപാനം േപാ ം കഴി ാെത

അേ ഹം അവിെട െ ഇ . േനരം സ യായേ ാൾ േപായി സ ാവ നം കഴി
തിരി വ . പിെ ം മ പ ിൽ യറി ജപി െകാ ി . അ ാഴ ീേവലി
കഴി ് അ ലമട ാറായേ ാൾ ചിലർ െച റ ിറ ിേ ാകണെമ പറ തി
നാൽ അേ ഹം അവിെട നി ിറ ി െകാടിമര വ ിൽ െച ി . റ കഴി േ ാൾ
േ ം കാവൽ ാർ െച ് അവിെടനി മിറ ി മതിൽ റ േപാകണെമ പറ
കയാൽ അേ ഹം േപായി കിഴേ േഗാ ര ിെ റേ റയിൽ െച ി . േനരം
രാ ി ഏകേദശം പ മണിയായേ ാൾ ഇരി ാൻ വ ാെതയായി ് അേ ഹം അവിെട
ിട . വ സനം െകാ ് ഉറ ം വ ിെ ി ം വിശ ം ീണ ം െകാ ് അേ ഹം
ക ട ് സ ൽപെമാ മയ ി. അേ ാൾ ഒ ാ ണൻ അേ ഹ ിെ അ ൽ
െച ് “ഇവിെട പ ിണി കിട ാൻ പാടി അ ് ഏ മാ ർെച ് സ ടം പറ . ഏ മാ
ർ േദവൻ നി ി ാ ി ം” എ പറ തായി അേ ഹ ി ് േതാ ി. ഉടെന
ക റ ് േനാ ീ ് അവിെടെയ ം ആെര ം ക ി . ഇ ് ൈവ െ അ ള
ാ തെ യാ ് എ നി യി ് അേ ഹം അവിെടനിെ ണീ ് പ െ നട ട ി.
പിേ ദിവസം കാലെ ഏകേദശം എ മണിയായേ ാേഴ ം അേ ഹം ഒ വിധ ിൽ ഏ
മാ െര ി. ഉടെന േപായി ളി ് നിത കർമാദികൾ കഴി െകാ ് േ ിെല ി.
മഹാേദവെന വ ി ി മ പ ിലി ജപം ട ി. നമ ാര കാലമായേ ാൾ
പല ം െച വിളി ി ം അേ ഹം േപാകാെത ജപി െകാ തെ ഇ . അേ ഹം
അ െന ഇരി െ ! ഇനി ന തി ൽ ാടിെ ിതി എ െനയിരി എ
േനാ ാം.
ാ ണൻ ഏ മാ െര ിയ ദിവസം കാല പ മണി യായേ ാൾ തി ൽ
ടി ് ളകര േത േപാെലേയാ ഉമി ീയിലി േപാെലേയാ ഇ വിധെമ പറയാൻ
വ ാ വിധം േദഹമാസകലം ഒ നീ ം ക ി ം ട ി. അ േമണ വർ ി ് തി
ൽ ാടി ് ഇരി ാ ം കിട ാ ം ളി ാ ം ഉ ാ ം ഒ ം വ ാ വിധ ിലായി.
ഉടെന ൈവദ ാ ം മ വാദിക െമാെ െയ ി ചികി ക ം മ വാദ െമാെ
ട ി. അവെര ാവ ം പഠി വിദ കെളാെ േയാഗി ി ം അേ ഹ ി ഖേ
ടിവ ത ാെത േലശം േപാ ം റ ി . പിെ സി നായ കായി ര േമനവെന
വ ി ം വ ി ് േനാ ി േ ാൾ ധനസംബ മായ ഒ കാര ിനായി ഒ ാ
ണൻ െച ് ഏ മാ ർ മഹാേദവെന ശരണം ാപി ിരി തിനാൽ ആ മഹാേദവെ
േകാപം നിമി മാ ് ഈ ഖേ ായിരി െത ം, ാ ണ െകാ ാ
സംഖ െകാ മായാചനം െച ക ം അ ം സംഖ ഭ ാര ിലി മഹാേദവെന
വ ി ക ം െച ാെത ഖേ േഭദമാ കയിെ ം അ െന െച ാൽ ഉടെന ഖമാ
െമ ം വിധി . ഉടെന തി ൽ ാ ് ആയിര ി ഒ പ വീതം ര കിഴി െക ിെയ
ി െകാ ് ഒ േതാണിയിൽ കയറി റെ ് ഏ മാ ർ സമീപം അതിര ഴെയ ി
കര ിറ ി നട ് ഏ മാ ർ െച േചർ . അേ ഹം ളി ് അ ല ിൽ െച േ ാൾ
ഉ മർ നായ ാ ണൻ മ പ ിൽ ജപി െകാ ിരി ് ക ് ഒ കിഴി അേ
ഹ ിെ ിൽ വ നമ രി ് മായാചനം െച ക ം മേ ിഴിയിെല സംഖ ഭ ാ
598 73. ഹരിണ േരശമാഹാ ം

ര ിലി ് മഹാേദവെന വ ി ക ം െച . ഇ ം െച കഴി േ ാൾ തി ൽ ാടി ്

ഖേ െടാെ മാറി ർ ഖമായി. ാ ണ ് മന ാപം തീർ ് സേ ാഷമായി.
അേ ഹം കിഴിയഴി ് എ ിേനാ ി ആയിരം പെയ ക ം പ ഭ ാര ിലി
ക ം െച . പിെ അേ ഹ ം തി ൽ ാ ം േപായി ഊ കഴി ് വീ ം നട ൽ
െച ് മഹാേദവെന വ ി ി ് അവരവ െട േദശ ളിേല മട ിേ ായി. ആയിര ി
അ പ പ െകാ േ ് െകാ ാെതയി തി ൽ ാടി ് ആയിര ി ഒ ി
നാൽപ പന ം െകാ േ ് െകാ ി ഏ മാ ർ മഹാേദവ ആയിര ി ഇ
പ ലാഭ മായി. ഇ കാരെമാെ യാ ് ഏ മാ ർ മഹാേദവെ മാഹാ ം. ആ
േദവസ ം തി വതാം ർ സർ ാരിൽ േചർ േ ാൾ അവി െ നിത നിദാനാദികൾ ്
ായി പതിവിൽ വളെര റ ി ്. കാലേഭദം െകാ ് അവി െ ജാകർമാദി
കൾ ് വളെര ൈവകല ം വ ി ്. എ ി ം േദവസാ ിധ ി ് ഇേ ാ ം അവിെട
യാെതാ റ ംവ ി ി .
 74
േതാലകവി

ഇ
ജീവി ി
േ ഹം ഒ മലയാള
ഹ ിെ ഇ ം എവിെടയായി
കാലേമെത ം മ മറി
ാ ണ ല ിൽ ജനി ആളായി
െവ ം സാ ാൽ േപെര ായി
തി ് ശരിയായ ലഷ െമാ ം കാ
എ ാെത ഇേ
െവ ം
ി . എ ി
ം ഇേ ഹം അഭിേഷകം, തപതീസംവരണം, ഭ ാധന യം എ ീ നാടക െട ം
ആ ര മ രി എ ഗദ ബ ിെ ം നിർമാതാ ം േകരളച വർ ി മായി
‘ ലേശഖരവർമാ’െവ േചരമാൻ െപ മാ െട െട േസവകനായി തി വ ി ള ്
താമസി ി തായി േകൾവി ്. അതിനാൽ േതാലകവി ജീവി ി ് ആ േചരമാൻ
െപ മാ െട കാല ായി എ വിചാരി ാം. േതാലകവി െട ംബ ം വംശ ാ
ം ഇേ ാൾ ഇെ ് തീർ യാ ്. അേ ഹ ിെ ചരി ം വിചാരി ാൽ അെതാ
ായിരി ാൻ മാർഗ മി . േതാലകവി ഉപനയനം കഴി ് ചാരിയായി കാല
തെ അേ ഹ ിെ അ ൻ മരി . പിെ ആ ംബ ിൽ അേ ഹ ം വിധവയായ
അ ം മാ േമ ഉ ായി . േതാലകവി വിവാഹം കഴി ി ി . പിെ ആ വംശം
വർ ി ാനിടയി േ ാ.
േതാലകവി െച ിൽ െ ി ം ി ആ ം ഫലിത ാര ം പരി
ഹാസശീല മായി . ഒ ദിവസം അേ ഹം അേ ഹ ിെ ഇ ് ഊ കഴി െകാ
ം അ വിള ിെ ാ െകാ മി സമയം അവിെട ദാസ ികൾ െച താ
മസി ി ‘ച ി’ എ േപരായ ഷലി ഇെതാ ന അവസരമാെണ ക തി െന
േമാ ിെ ാനായി പ ായ ിൽ കയറി. േതാല ം അ ം അ ളയിലായി
തിനാൽ ആ ം കാ കയിെ ് വിചാരി ാ ് അവൾ ആ തരം േനാ ി പ ായ ിൽ
കയറിയ ്. എ ി ം േതാലൻ അ ക . ചാരികൾ ഉ ിരി േ ാൾ മി െത
ം അഥവാ വ ം സംസാരി കയാെണ ിൽ അ ് സം ത ിേല ആകാ എ ം മല
യാള ാ ണ െട ഇടയിൽ ഒ ച ്. േതാല ് സം തഭാഷാ ാനമി ായി തിനാൽ
ഒ സമയം അേ ഹം ക ാ ം തത് ാലെമാ ം മി കയിെ വിചാര ം ച ി

599
600 74. േതാലകവി

് ഉ ായി . എ ാൽ േതാലൻ ഇ ക ി മി ാെതയി ി . അേ ഹ ി

ഗീർ ാണഭാഷാ ാനമി ായി െവ ി ം തൽ ാലാവശ ിനായി അേ ഹം തെ
ിെകാ ം ിെകാ ം ചില വാ കൾ ി ാ ് സംസാരി ്. അ ് ‘പനസി
ദശായാം പാശി’ എ ായി . പനസം എ പറ ാൽ ച എ ം ദശ എ പറ
ാൽ പ ് എ ം പാശം എ പറ ാൽ കയ ് എ ം അർ തിനാൽ പനസി
എ പറ ാൽ ച ി എ ം ദശായാം എ പറ ാൽ പ ായ ിെല ം പാശി
എ പറ ാൽ കയറി എ ം അർ ം സി ി െമ ിെകാ ് നി യി ാ ്
അേ ഹം ഇ െന പറ ്. േതാലെ അ ം െനേ ാെല െ ി ം
ി ിലായി . അതിനാൽ ആ അ ർജനം ൻ പറ തിെ അർ ം
മന ിലാ ക ം ഉടൻ ഓടിെ ് ച ി െട കള ് ക പിടി ക ം െച എ ി ം
‘ഇനി േമലാൽ ഇ െന െച െത’ ം പറ ശാസി ത ാെത ആ അ ർജനം ചിര
പരിചിത ം അനന ശരണ മായി ആ ഷലിെയ ഉേപ ി ി . അതിനാൽ അവൾ
പിെ ം യഥാ ർ ം അവിെട െ താമസി . എ ി ം അ ാലം തൽ അ ർജ
ന ം േതാല ം േത കം ി ് ട ിയ െകാ ് അവൾ ് അവിെടനി ് ഒ ം
േമാ ിെ ാൻ തരമി ാെതയായി ീർ . അതിനാലവൾ, ‘ ചാരിെയ ഏ വിധ
ം സ ാധീനെ ണം. ഇേ ഹ ിെ സഹായം ടാെത ഇവിെടനി ം യാെതാ ം
ൈക ലാ വാൻ സാധി യി ’ എ വിചാരി ് അേ ഹെ വശെ ാൻ ഉ ാ
ഹി ് ട ി. ഈ ആ ഹം സാധി തിനായി അവൾ േയാഗി ഉപായ ൾ ഡ
മായി ചില നർ ാലാപ ം ംഗാരേച ക ം മ മായി . ആദ കാല ് ഇവെകാ
് വിേശഷി ഫലെമാ ം ഉ ായി . എ ി ം േമണ േതാല ായം ടിവരിക ം
അേതാ ടി അേ ഹ ി ച ി െട േച കളി ം നാട ളി ം രഹ ാപ ളി ം
ഒ കൗ കം ജനി ക ം െച . പതിനാ വയ ാകാെത സമാവർ നം കഴി ടാ
എ ാണേ ാ മലയാള ാ ണ െട നിയമം. ഈ ചാരി പതിനാ വയ ാ തി ്
് തെ മ ഥാ ാ ദയനായി ീ ക ം ച ി െട അപാംഗവലയിലകെ ക ം
അ െന ചര ത ി ഭംഗം വ ക ം അ പല ം അറി തി ് ഇടയാ
ക ം െച . ഇതി വിധി കാരം ായ ി ം മ ം െച ി ് അേ ഹെ ീക
രിെ തി ് അേ ഹ ി ് അ ം മ ം ജീവി ിരി ായി ി േ ാ. എ
മാ മ , അേ ഹം തരം കി േ ാെഴ ാം എ ാവെര ം പരിഹസി ാ ായി െകാ
് സ ജന ൾെ ാെ അേ ഹേ ാ വിേരാധ ായി . അതിനാൽ എ ാവ ം
ടി അേ ഹെ നാ ി ള . സമാവർ ന ിെ കാലമായി ം ആ ം അ ്
നട ാെതയിരി ക ം നട കയിെ ് തീർ യാ ക ം െച േ ാൾ അേ ഹം സ യ
േമവ അേ ഹ ിെ ക ിൽ ിട ി േതാൽ പറി കള . അ െനയായി
അേ ഹ ിെ സമാവർ നം. ാ ണ മാര ാെര ഉപനയി േ ാൾ േലാ ടി
േതാ ം ( ാജിന ം) ഇ ക പതി േ ാ. അതിനാൽ ചാരികെള േതാലി ഉ ി
എ ം ചിലർ പരിഹാസമായി ് േതാലൻ എ ം പറയാ ്. ആ േതാൽ എ കള ്
സമാവർ ന സമയ ാ ്. ഈ ഉ ി ് േതാൽ ഇ ത ാെത റ കാരം എ ് കള
ക ായി േ ാ. അ െകാ ം സ യേമവ േതാൽ പറി ് കള െകാ ം അേ ഹെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 601

എ ്ലാവ ം േതാലൻ എ പറ ട ക ം ആ േപ തെ േമണ ിരെ ക

ം അതിനാൽ അേ ഹ ിെ സാ ാൽ േപർ എ ായി െവ കാലാ ര ിൽ
ആർ ം നി യമി ാെതയായി ീ ക ം െച . നായിേ ായ അേ ഹ ി സ
ജന ളായി വരാ ം െപ ിെന െകാ ാ ി ാ ് അേ ഹം വിവാഹം കഴി ാെത
യിരി ക ം അേ ഹ ിെ വംശം നശി േപാ ക ം െച െത ് വിേശഷി പറയണ
െമ ി േ ാ. ആ ം െപ ിെന െകാ കയിെ തീർ യായേ ാൾ ച ിെയ െ
അേ ഹം ഭാര യായി സ ീകരി .
അന രം േതാലൻ യഥാ മം വിദ ാഭ ാസം െച ക ം അചിേരണ വലിയ വിദ ാ ം
മഹാകവി മായി ീ ക ം െച . എ ി ം അേ ഹ ിെ തിസി മാ പരി
ഹാസശീല ി ം ഫലിേതാ ി ം യാെതാ േഭദ ം വ ി . ച ിെയ റി തെ
അേ ഹം വർ ി പല േ ാക ാ ിയി ്. അവയിൽ ചില താെഴ േചർ :
‘അെ ാ േപാ ീ! യിെലാ പാ ീ!
േതെനാ വാ ീ! തില ീ!
ദരി യി െ യവാ േപാെല
നീ ി ിരി ം നയനദ യ ീ!’
ഈ േ ാകം ച ി ് ഒ ം സേ ാഷകരമായി . ‘എെ േപാ ീ, പാ ീ, വാ ീ, ീ
എ ം മ ം പറയ ് ’ എ വൾ പറ . അതിനാൽ േതാലൻ ന ഭംഗി പദ ൾ
േചർ പിെ െയാ േ ാക ാ ി. അ ്:
‘അർ ഫലേകാമള നീ!
602 74. േതാലകവി

ശർ രാസ ശ ചാ ഭാഷിണീ!
ത ിരിണീദല സമാന േലാചേന!
സി േര ചിരാമലദ േത!
ഇ ് ച ി ് ന േപാെല േബാധി . ച ി േകവലം വി ിയായി െവ ം േ ാക
െട അർ ം മന ിലാ ാൻ അവൾ ശ ിയി ായി െവ ം വിേശഷി പറയ
ണെമ ി േ ാ. േതാലകവി ച ിെയ വർ ി ാ ിയ മെ ാ േ ാക ം താെഴ േചർ
:
‘ ള ാസന ീ ൽ
വിള ം േചർജേലാചേന!
െപാതിെ േനാെടാ
മാർജദ ം വിരാജേത!’
ചില ആശാ ാർ ‘വിരി ഃ കമലാസനഃ’ എ ് ‘വിരിംച മലാസന’ എ െചാ ി
െ ാ ് ികെള പഠി ി േക ി ് ആ ആശാ ാെര പരിഹസി ാ ം തെ ി
കാണി ാ ം ടിയാ ് േതാലൻ ഈ േ ാക ാ ിയ ്. ച മലാസനനൻ ച െട
മലം ആസനമായി വൻ. ച െട മലം ള ്.
‘വിരി ഃ കമലാസനഃ’ എ ് ാവിെ പര ായ ളാണേ ാ. ാവിെന
‘ച മലാസനൻ’ എ പറയാെമ ിൽ ‘ ള ാസനൻ’ എ ം പറയാെമ ാ ് േതാല
െ ി. േചർ = പ ം. േചർജം എ പറ ാൽ പ ജം എ ർ ം. കാള റ ്
െക ിയി മടി ് െപാതിെയ ് പറയാ േ ാ. അേ ാൾ കാള റ ിരി തി ്
െപാതിെയ ് പറയാെമ ് സി ി . ശിവ ം കാള റ ിരി മേ ാ. അതിനാൽ ശി
വെന ം െപാതിെയ പറയാം. ആ െപാതി െട െപ ് ീപാർവതി. ീപാർവതി െട
അ ൻ (അ ൻ) ഹിമവാൻ. അേ ാൾ ‘െപാതിെ േനാെടാ ് ’ എ പറ ാൽ ‘പർ
വത ല മായ’ എ ർ ം. മാർജം മാറിൽ ജനി ്. നം എ താൽപര ം. ഉേരാജം,
വേ ാജം ഇത ാദി എ േപാെല.
ഈ േ ാക ം ച ി ് ഏ ം സേ ാഷകരമായി തിനാൽ ഒ േ ാകം ടി
ാ ണെമ ് അവൾ പറ ക ം ഉടെന േതാലകവി താെഴ ാ കാരം ഒ േ ാക
ാ ിെ ാ ക ം െച .
‘വ ാംേഭാജം ൈകലാസവദിദമളകാ-
ലം തം, െകാ ം
ാരാേതഃ കേഠാരം ലിശമിവപരി
ി സാരം ഗിരീണാം.
മധ ം മേ ഭവേ പിടിയിലമ െവാ
െ ം ചി േമാർ ാൽ
േ , മൽ ാണനാേഥ, വ ദധിരിവാ ാതി ലാവണ ർ ം.’
ഇ െന ച ി െട ആവശ കാര ം അ ാെത ം ംഗാരഹാസ രസ ധാന ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 603

ഫലിതമയ മായി അേനകം േ ാക ൾ േതാലകവി ഉ ാ ീ ്. എ ാ ിെ

ം രീതി ഇ തെ .
േതാലകവി െട ഭ ിരസ ധാന ളായ േ ാക ൾ ഫലിതമയ ം ിെകാ ്
അർ ം ഹിേ വ മാ ്. രീതി കാണി ാനായി ഒ േ ാകം താെഴ േചർ :
‘പ ിേ ാലാടയാം യസ
യസ പ ര ിയ
േകാണേ ാഭിധാനസ
അർ ാർ ം ണേതാ ഹം.’
പ ി സം ത ിൽ ദ െമ പറ മേ ാ. അേ ാൾ പ ി എ പറ ാൽ ദ ി
ആന എ ർ ം. പ ്ര ര ആ ്. ഗംഗ എ താൽപര ം. േകാ ് = ്. േച ൻ =
അ ൻ. േകാണേച ൻ = ൻ. അർ ാർ ം = അർ ിെ അർ ം. അർ ം = പ
തി. അര എ താൽപര ം. അതിെ അർ ം കാൽ = പാദം എ ർ ം. ആനേ ാൽ
വ മാ ം ഗംഗ ഭാര യാ ം ൻ എ േപേരാ ടിയവ മായിരി അവെ പാദ
െ ഞാൻ നമ രി എ ് ആക ാെട അർ ം.
േതാലകവി ശിവെന റി തെ മെ ാ വ നേ ാക ാ ിയി ്. അ ം താെഴ
േചർ :
‘മാരാേര, തവ ദാേസാഹം
വാരി യസ ജടാ േര
യം ാ രവ യം നിത ം
ത ്രിേണ ം നമാമ ഹം.’
േകവലം സം തഭാഷയി ഈ േ ാക ി ം അേ ഹം മാരാർ, വാരിയർ, എ ാൻ,
ത ി എ ിവ െട േപ കൾ വ ിയിരി . ഇ ം ഒ വക ഫലിതമാണേ ാ. പരപ
രിഹാസാർ മായി ം േതാലകവി അേനകം േ ാക ാ ീ ്. ‘ഒ ായ്േ ർ മാം
പദ ളിടവിെ െ ി ം േചർ ിടാം’ എ ാണേ ാ സം തനിയമം. ആ നിയമ ം ാ
സം, യമകം തലായ ശ ഭംഗി ം പാദ രണ ി ം മ മായി നിരർ ക ം അനാവ
ശക മായ പദ ൾ േയാഗി ം േതാലകവി ് ഇ മ . അ െന േയാഗി
വെര ആേ പി ് േതാലകവി ഉ ാ ീ ചില േ ാക ം താെഴ േചർ :
ഥ ഥന ാന ം
പദദ യം നാ ജനിതന ാന ം
തനയം വേ വക ാ
നിരന യം ദലിതദാനവേ വക ാഃ
ഈ േ ാക ിൽ ഥ ഥനം, ദാന ം, വക ാഃ ഈ പദ ൾ നിരർ ം യമക
ിനായി ് മാ ം േചർ ി വ മാ ്. േശഷ പദ ൾെകാ ് മാ േമ കാര .
ആവശ മി ാ
പദ േളാ ് േചർ തെ ‘പദദ യം നാ ’ എ ം ‘നിരന യം’ എ ം േയാഗി ്
604 74. േതാലകവി

അവ അനാവശ ക ളാെണ ചി ി ക ം െച ിരി . അ ംഒ സാമർ മാ

ണേ ാ. ഇനി ഇ േപാെല െ േവെറാ േ ാകം:
‘ഉ ിേ ാ ി രാേജ
ഖം ാളയസ ടഃ
ഏഷഖ ആഹ യേത
ച ൈവ ഹി ച ൈവ ഹി’
ഇവിെട ‘ ’ എ തിേനാ ് ‘ടഃ’ എ ടിേ ർ ് അന യി ണം. പദ െള
അ മി മായി േയാഗി ാെമ ിൽ അ ര െള ം അ െന േയാഗി ാം എ ാ
് േതാലകവി െട അഭി ായം. അ കാരം തെ ‘ച, ൈവ, , ഹി ഇത ാദി അനാവശ
ക ളായി അവ യപദ ൾ അ മി മായി ഇട ിട ് േചർ ് േയാഗി െത
ി ്? എ ാം ടി ഒ മി ിരി െ . ആവശ ം േപാെല ഓേരാ പദ ൾ എ ് അന യി
ാമേ ാ’ എ വിചാരി ാ ് േതാലകവി ആ വക പദ ൾ െകാ തെ നാലാം പാദം
തീർ ്. അനാവശ ം അനർ മായ പദ െള ഔചിത ം ടാെത േയാഗി
കവികൾ ് ഈ ആേ പ ൾ മർമേഭദക ളായിരി മേ ാ.
അന െട തികൾ ് ം റ ം പറ വർ ധാരാള ം നിരാേ പമായി കവനം
നിർമി വാൻ കഴി വർ േലാക ിൽ മാണേ ാ. എ ാൽ േതാലകവി അന
ാ െട തികെള ആേ പി തി ം അന ാർ ആേ പി ാ വിധ ിൽ കാവ
ൾ നിർമി തി ം കഴി ആളായി . അേ ഹം അന യ മ ി പദ ൾ
േചർ ം അനാവശ പദ ൾ ടാെത ം കാവ ം നിർമി ി ്. അതി േ ാക ളിൽ
ഏ ം സി മായി ഒ താെഴ േചർ .
‘സ ർജാലികാനിർജരനിർഝരിണ ാം
തദീയസൗധാ ഷാം വ നാം
ആേലാലേന കരം നിരീ
ഝഷ മാർജാലശതം ിപ ി.’
ഈ കാവ ം ടി ഉ ാ ി ഴി േ ാേഴ ം േതാലകവി വിശ വി തനായി ീർ
. അേ ഹെ ‘േതാലൻ’ എ പറ ി അ യാ ളായ വിേരാധികൾ േപാ ം
‘േതാലകവി’ എ തെ പറ ട ക ം െച . ഇ െനയി കാല ാ ് ല
േശഖരവർ ാെവ ് സി നായി േചരമാൻ െപ മാൾ സം തനാടക ൾ ചാക ാ
ാെരെ ാ ് അരേ ം കഴി ി വാൻ ഉ ാഹി ് ട ിയ ്. അേ ഹം ആദ ംത
െ ചാക ാ ാെരെ ാ ് അരേ ം കഴി ി ാ ാഹി ് ശാ ളം നാടകമാ ്.
അരേ ി തെ േവഷം ധരി ചാക ാർ ‘രാജാനം ഗ ാവേലാക ’ ( ഗമതിെന
മാ ചാപനാ ം ജഗദഭിവ ഭവാെന ം വിേലാക ) എ ഭാഗം യഥാ മം അഭി
നയി േ ാൾ ആ ചാക ാ െട ക െപാ ിേ ാ കയാൽ അരേ ം നട ി . പിെ
െപ മാൾ അഭിേഷകം, തപതീസംവരണം, ഭ ാധന യം ഇ െന നാടക ൾ
സ യേമ നിർമി ക ം അവ ഉടെന ചാക ാ ാെരെ ാ ് അരേ ം കഴി ി ണെമ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 605

നി യി ക ം െച . ആ നാടക ളിൽ ഒ വി ാ ിയ ഭ ാധന യമാ ്

െപ മാൾ ് അധികം േബാധി ്. അതിനാൽ അ തെ ആദ ം അരേ ം കഴി ി
ണെമ ് അേ ഹം നി യി . എ ി ം അ വിദ ാ ാെര ഒ േകൾ ി ി േവണം
ചാക ാ ാെര ഏൽപി ാെന ് അേ ഹ ി േതാ ി. ‘ആപരിേതാഷാദ ി ഷാം ന സാ
മേന േയാഗവി ാനം’ എ േ ാ. അതിനാൽ േചരമാൻ െപ മാൾ ഒ ദിവസം
തെ സദസ ാ ം സമീപ ാ മായ വിദ ാ ാെരെയ ാം വിളി ി. ആ സദ ിൽ
േതാലകവി ം െച േചർ ി . ആ സഭാവാസികെള േചരമാൻ െപ മാൾ ഭ ാധന
യം സ യേമവ വായി േകൾ ി ാനാരംഭി . ഒ ാമ ം കഴി ര ാമ ം വയി
ട ിയേ ാൾ തെ േതാലകവി േറെ വിറ ട ി. ര ാമ ം ഏകേദശം പ തിയാ
യേ ാൾ േതാലകവി അത ിൽ അ ഹസി െകാ ം ‘അേ ാ, എനി സഹി ാൻ
വേ ’ എ പറ െകാ ് ചാടിെയണീ നി െവളി ാടിെനേ ാെല ി ട ി.
സദസ െര ാം പരി മി ് എണീ ക ം ‘ആരാ ്? കാര െമ ാ ്?’ എ ം മ ം േചാദി
ക ം െച . അേ ാൾ േതാലകവി ‘ഞാൻശാ ളം നാടകമാ ്. എനി അർ
കൽ നക ം ഛായ െമ ാമപഹരി ് ഭ ാധന യ ി ് െകാ ിരി . ഇെത
നി ് സഹി ാ ത ’ എ പറ . ഇ േക േ ാൾ ഇ േതാലകവി േചരമാൻ െപ
മാെള പരിഹസി ാനായിെ വിദ യാെണ ് സദസ ർ മന ിലാ ക ം ചിലർ
മന റിയാെത െപാ ി ിരി േപാ ക ം ഏതാ ം േപർ ത ൾ വ ചിരി െപ മാെള
ഭയെ ് ഉ ിൽ ഒ ക ം െച . െപ മാൾ ഏ ം വിഷ നായി ീർ ് എ ്
പറയണെമ ി േ ാ. അേ ഹം േശഷം വായി ാൻ ശ നാകാെത ല ാവനത ഖനായി
അവിെടനി ് എണീ േപായി. ഉടെന േതാലകവി െട ൽ നിൽ ക ം സഭാവാസിക
െള ാവ ം പിരി േപാ ക ം െച .
അ രാ ിയിൽ കിട ി േചരമാൻ െപ മാൾ ് ഉറ ം വ ി . തെ നാടക ൾ
വിദ ന ൾ ചി ം അവ സി ി ം ചാര ം സി ി ക ം െച തി
് എ ാ ് േവ െത ് അേ ഹം വളെര േനരം വിചാരി േനാ ീ ം ശരിയായ മാർ
െമാ ം ക ി . ഒ ം േതാലകവിെയ തെ വ ി ആേലാചി ാെമ നി യി .
േചരമാൻ െപ മാൾ ആ രാ ിയിൽ െ ആളയ േതാലകവിെയ ഢമാമായി തെ
അ ൽവ ി അേ ഹ ിെ അഭി ായ കാരം നാടകാഭിനയ ി േവ റക
െള ാം വ വ െ ി. വി ഷക നാടക ൾ അഭിനയി തി ് ആദ ം തെ
വി ഷകേവഷധാരിയായ ഒ നടൻ േവശി വിവാ തീർ എ ം വിേനാദം, വ
നം, അശനം, രാജേസവ എ ീ ഷാർ ൾ സാധി എ ം പറയണെമ ം അവ ം
നാടക ളിെല വി ഷകെ വാക ൾ പകരമായി ം മണി വാളമാ ം മ ചിലേ ാ
ക ൾ ടി േവണെമ ം മ മാ ് അവർ വ വ െ ിയ ്. ആ വക േ ാക െള
ാ ാ തി ് േചരമാൻ െപ മാൾ േതാലകവിെയ െ ഏൽപി ക ം അേ ഹം
ഉ ാ ിെ ാ ക ം െച .
വിവാ തീർ ക എ െവ ാൽ അനധീതമംഗലം ാമ ാ ം െപ ം േ ാവിെല
േ ിെല ഊരാള ാ മായ േമ ാ ല, കിഴ ാ ല എ ര ർത ി അധി
കാര ർ ം തീർ കയാ ്. ഇതിൽ ഊരാള ാർ, സ ദായം, ശാ ി ാർ, വാരിയർ,
606 74. േതാലകവി

മാരാ ് തലായ േ ാധികാരിക െട ം േ സംബ ിക െട ം ചാക ാർ, ന ാർ

തലായവ െട ം സ ഭാവ െള വർ ി ് അനവധി േ ാക ൾ േതാലകവി ഉ ാ ി.
വിേനാദം എ ് ഈ ഊരാള ാർ തലായവെര ാം ടി ‘ മരി ലേകാലാഹല ി
മ രി’ എെ ാ േവശ ാ ീ െട അ ൽെ ് തീയ ഷാർ ം സാധി കയാ
്. ഇതി ് ീക െട സ ഭാവ െള വർ ി ം വളെര േ ാക ൾ േതാലകവി നിർ ി .
വ നം എ ് വിേനാദം സാധി ാൻ േപായവരിൽ ഒരാൾ ഉ ിമ രി െട െവ ി
ര കം േമാ ി ് ആ മറിയാെത വായിലാ ി െകാ േപാ എ താ ്. അതി ്
അധികം വി ാര ം വർ ന െമാ മി . പിെ അശനം എ ് ീം ീം നാ െട
പ ാം മാസസദ ഇവർ േപായി ഉ ് എ താ ്. ഇ വളെര േകമമാ ി. സദ
െട ഓേരാ വിഭവ െള ം േത കം േത കം വിവരി ം വർ ി ം വളെര േ ാക ൾ
കവി ഉ ാ ി. ഇ െന ഷാർ ൾ സാധി കഴി ാൽ പിെ രാജേസ
വയായി. അതി ് ഈ ഊരാള ാർ തലായവരിൽ സമർ നായ ഒരാെള തിരെ ്
അയ കയാ ്. അയാൾ, പി ീടഭിനയി ാൻ നി യി ിരി നാടകേമേതാ അതിെല
കഥാനായകനായ രാജാവിെന േസവി താമസി എ പറ ് നാടക മായി സംബ ം
വ ണം. നാടക ിെല വി ഷകനായി ീ ം അയാൾ തെ യാ ്. ഈ നാലാ
മെ ഷാർ ം പറ തി ം രാജാ ാ െട സ ഭാവ െള വർ ി ് അനവധി
േ ാക ൾ േതാലകവി ഉ ാ ി. വിവാ തീർ താ ം ർഷാർ ൾ സാധി താ ം
പറ തിേല ായി േതാലകവി ഉ ാ ിയ േ ാക െള ാം സരസ ം ഫലിതഭരിത
മാ ്. അവയിൽ മി വ ം മണി വാള ം ചില സം ത മാ ്. ഭർ ഹരി
തലായവയിൽനി ം ചില േ ാക ൾ ഈ ആവശ ിേല ായി അേ ഹം യേഥാചിതം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 607

എ ് േചർ ി ്. േതാലകവി ഉ ാ ീ േ ാക ൾ േക ാൽ േത കമറിയാം.

അവ െട രസികത ം ഒ േവെറ തെ യാ ്.
േമൽപറ ചട കേളാ ം േതാലകവി െട സഹായേ ാ ം ടി േചരമാൻ െപ
മാൾ തെ നാടക െളലാം അരേ ം കഴി ി ക ം എ ാവ ം വളെര രസി ക ം
സേ ാഷി ക ം െച . അേ ാൾ മാ േമ േചരമാൻ െപ മാൾ ് ായ ിതം
നിേ ഷം തീർ . പിെ അേ ഹം േതാലകവി ് വളെര സ ാന ം മ ം െകാ ്
സേ ാഷി ി ് അേ ഹ ിെന തെ െട െ താമസി ി .
അന രം േചരമാൻ െപ മാൾ നാഗാന ം തലായ ചില നാടക ൾ ് ടി േതാല
കവിെയെ ാ ് വി ഷകേ ാക ാ ി ക ം അവ ം ആ ര ഡാമണി, കല ാ
ണസഗൗ ികം തലായി മ ചില നാടക ം ടി അരേ ം കഴി ി ക ം െച .
ചാക ാ ാർ നാടക ളിലഭിനയി തി ് േചരമാൻ െപ മാൾ നി യി ി േപ ്
‘ ടിയാ ം’ എ ാ ് അ െനതെ ഇേ ാ ം പറ വ . അതി ‘ ആക ാെട
േപ ് ് എ മാ ്. രസവാസന ം നാട സാമർ ം േവഷഭംഗി ചാ
ക ാ ാർ നായകെ ഭാഗ ം, മേനാധർ ം ി ം വാ ിത ം വാ ാ ര ചാ
ക ാ ാർ വി ഷകെ ഭാഗ ം നിർ ഹി തായാൽ ടിയാ ം കാണാ ം േകൾ ാ ം
വളെര ന താ ്. പേ അ െന ചാക ാ ാർ ഇേ ാൾ മാെണേ .
വി ഷകനി ാ നാടക ൾ അഭിനയി തി ് ർഷാർ ം മ ം പറ ക പതിവി
ാ തിനാൽ ന ആ ാരായി ചാക ാ ായാ ം മതി. അതി ം േയാഗ ാരാ
യി വർ വളെര മാ ്. ്േ ളിൽ മാ േമ പാ എ ാ ് േചരമാൻ
െപ മാൾ നി യി ി ്. ി വിള ി െവളിെ ം േവഷം െക തി ്
െവ േ ടെ മാ ം മാല െച ി ം േവണെമ ാ ് നി യം. ‘കലി ഗം േ ാൾ
ഇ ് ം െകാ െ ( ാെയ , വെ , മേരാ ിെയ തലായവ) ം
മ ാ ി മാ ം അശകിൻ ം േവണെമ ജന ൾ പറ ട ം. അേ ാൾ നി െട
അണയല ൾ (േവഷം െക ാ േകാ കൾ) തി വ ി ള ് േ ിൽ െകാ
െച മ പ ിൽ െക ി ീ നി ൾ തീർ ാടനം െച െകാ ണം’ എ േച
രമാൻ െപ മാൾ ചാക ാേരാ ം പറ ി െ ് ഒ േകൾവി ്. ഇ െകാ ം
വിവരി ി ചില സംഗതികൾ െകാ ം ലേശഖരവർ ാ ് താമസി ി ് തി വ
ി ള തെ യായി െവ ം േതാലകവി െട വാസ ല ം അവിെട സമീപെ
വിെടേയാ ആയി െവ ം ഊഹിേ ിയിരി .
േതാലകവി ഉ ാ ീ ർഷാർ േ ാക െട ം നാടകേ ാക െട ം രസിക
ത ം വിചാരി േ ാൾ അവയിൽ ചില ടി ഇവിെട പകർ ിയാൽ െകാ ാെമ ് േതാ
്. േലഖനൈദർഘ ം വിചാരി േ ാൾ അതി മന വ മി . എ ി ം ചില
താെഴ േചർ :
‘ശാ ിദ ിജഃ േത ബ ദീപശാ ിം
ത ത വാരവനിതാമദനാ ിശാ ിം
പക ാജ പായസ ൈളർജഠരാ ിശാ ിം
608 74. േതാലകവി

കാല േമണ പരേമശ രശ ിശാ ിം.’

‘ ളി ി ല ം ട -
മ ്ര ംഭം െചാരി േനരം
മി േദവൻ മേരാടല
നീേരാകി െട ഗമനം കേരാതി.’
ഈ േ ാക ൾ വിവാ തീർ തി വയാ ്. ഇനി വിേനാദ ിെല ചില േ ാക
ൾ താെഴ റി :
‘പ ച പടി ര റേമ
നിൽ ാ, നകം വാൻ
പ ാന ളഭാ, നകെ ാ പദം
െവ ാൻ വർ ാചലം
മേ കാൽ ര മം, ണ വാൻ
വിശ ം തേരണം ന -
ി ം െചാൽെവാ നാരിമാെരാടണ -
േ ാർേ ഷ ബ ാ ലിഃ’
അശന ിെല ധാന ം ഥമ മായ േ ാകം ടി അടിയിൽ േചർ :
െവ േ ര ഖീം വറ വര ം
വാർ ാകദ ദാം
െചേ ാമ ര റി നഭരാ മ ാപദം േശാദരീം
േചണാർേ ാെര മ യിർ ടിതടാം
ചി േഴാ ദ യീ
േമനാം ിവ ം പിരി യി സേഖ
േലാകഃ കഥം ജീവതി?’
രാജാ ാ െട സ ഭാവ െള വർ ി രാജേസവയി ം വളെര േ ാക ്. വി
രഭയ ാൽ അവെയാ ം ഇവിെട പകർ ി .
േകരള ിൽ ാ ണർ ശാ (സംഘ) ളി ം നായ ാർ തലായവർ ് ഏഴാ
മ കളി േപാെല അ ലവാസിവർ ാർ റ ാറകൻ എെ ാ കളി
്േലാ. അതിൽ ഉപേയാഗി തിനായി ം േതാലകവി അേനകം േ ാക ാ ിആ
വക ാർ െകാ . ആ കളിയി ം അേനകം േവഷ ്. അവർ െചാ േ ാ
ക ൾ ടി ഇവിെട ഉ രി ാം. പാ ം േത ാൻ േപാ ഭാവ ിൽ േവശി
വാരസ ാെര റി േ ാകമാ ് താെഴ പകർ ്:
‘െവ ീ ക വലിേയാ വല ൈകയിൽ,
മേ തിൽ വ ളി, ച ക, െമാ വേ ാൽ
ഓമൽ ിെലാ മ ള ം ധരി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 609

ൈകലാസനാരി വര കാ നീ ഞാൻ.’
ഒ ം മക ം േവശി ി മകേളാ പറ തായി െചാ േ ാകം ടി താ
െഴ േചർ :
‘പ പ നെമാേ ാണം
ന ംവ ി ഞാൻ
പ ാെലാ ടി ീടാൻ
ഗ്േധ! നീ മതിയാ േമാ?’
ാഠക ിൽ ഉപേയാഗി വ േ ാക െള ാം േതാലകവി ഉ ാ ീ വയാ
െണ ാ ് പറ ്. എ ാൽ അവയിൽ ചില േ ാക ൾ േക ൽ രീതിേഭദം െകാ ്
അവ മ ാേരാ ഉ ാ ിയതാെണ ് േതാ ിേ ാ ം. അ െന ചില േ ാക ൾ
ടിയാ ളിൽ ചാക ാ ാ പേയാഗി വി ഷകേ ാക ളി ം കാ ്. അവ
െട വ ത ാസം കവിതാമർ ാരായ സ ദയ ാർ റിയാ താ ്. അെതാെ
എ ിനയായാ ം ാഠകം എെ ാ ് ഉ ാ ി ീർ ് േതാലകവിതെ യാെണ
് വിശ സിേ ിയിരി .
‘േപാ േലാക പര രയാ പറ
േപാ വാ ിലയഥാർ വിചാരമാകാ’
എ േ ാ. ഇനി നാടക ളിൽ വി ഷക െചാ ാനായി േതാലകവി ഉ ാ ീ
ചില േ ാക ൾ ടി ഇവിെട ഉ രി ാം.
ഭ ാധന യ ിൽ ഭ െയ റി ‘െസൗ ര ം, മാരതാ’ ഇത ാദി േ ാക
ി പകരം,
‘വാനാ ം കവർനാ മീറെപാടി ം
ഭാവം െകാ ം രമാം
േനാ ം വാ മിതാദിസർ വിഭവാൻ
നിേ ഷച ീ ണാൻ
ഇ ്യാ പ ജ പ ജനേഹാ!
ശക ാണ, ചക രം
ി ാനവ േവണെമ ിലിഹ-
വെ ാമിര ീടണം.’

‘നാഴിഭി രിഭി ഴഗ്ഭിഃ

പാതി മണൽഭി ൈഥവ ചവലരിഭിഃ
യ മേനാരഥ ടേന
സിധ യി തൈസ നേമാ നമ ്ൈയ’
തനി വിേവവകമി ാെതയി െച കാല തെ മയ ി നാ ി ീർ
ച ിെയ റി േതാലകവി പി ീ ൈവരസ ായതായി േമെല തിയിരി ഈ
610 74. േതാലകവി

േ ാക ൾെകാ വിചാരി ാം. അഥവാ അേ ഹ ി ത ാ ഉ പരിഹാസശീലം

െകാ ് ഇ െന ാ ിയതാെണ ം വരാം. ഏതായാ ം അേ ഹം ച ിെയ ഒ കാല
ം മറ ി ിെ ് മാ ്.
മലയാളപദ ൾ (നാമമായാ ം ിയയായാ ം) സം ത ത യ ൾ േചർ ്
േയാഗി കെയ വിദ ആദ ം ട ിയ ് േതാലകവി തെ യാെണ ാ ് േതാ
്. അേ ഹ ിെ മി പദ ളി ം അ െന േയാഗ ൾ കാണാം. അ െന
ം സി മായ ഒ സ ാവർ നേ ാകം ടി താെഴ േചർ :
‘താ ിയ ി തകരാഃ കറിെകാ േശഷാഃ
കാകാഃ കര മരേമറി റ ിയ ി
മ ി പാ നിവഹാഃ പടിബ േപട ാ
മി ാമി നിവഹാ ഃ മി യ ി.’
േതാലകവി േചരമാൻ െപ മാ െട േസവകനായി ാമസി ി കാല ായ ചില
േനരേ ാ കൾ ടി പറ ി ് ഈ ഉപന ാസം അവസാനി ി ാെമ വിചാരി .
ഒരി ൽ േചരമാൻ െപ മാൾ എ േത സമയം തെ ൈക വിരലിൽ കിട ി
തി വാഴി (േമാതിരം) ഊരി താെഴ വ ി ് എ േത . ളി കഴി േപാ സമയം ആ
േമാതിരെമ ാൻ അേ ഹം മറ േപായി. െട ായി പരിചാരക ാ ം േമാതിര
ിെ കാര ം ഓർ ി . േചരമാൻ െപ മാൾ ളികഴി ് േപായ ഉടെന േതാലകവി കട
വിൽെ േ ാൾ തി വാഴി അവിെടയിരി ് ക . അേ ഹം ആ ം കാണാെത ം
ആേരാ ം പറയാെത ം േനരേ ാ ിനായി അെത െകാ േപായി വാളിെ ഉറയിലി ്
ഒളി വ . പിെ അേ ഹം ആ കടവിൽ േപാകാെത മെ ാ ല ് േപായി ളി േപാ
രിക ം െച . േചരമാൻ െപ മാൾ ഊ കഴി ് ൈക ക കിയേ ാഴാ ് േമാതിരെ
റി ് ഓർ ്. ഉടെന ആളയ കടവിൽ േനാ ി . േമാതിരം അവിെട കാണാ യാൽ
റ ് അേന ഷണം ട ി. പലവിധ ിൽ അേന ഷി ി ം ഒ ായി . േതാലകവി
േസവക ാരിൽ ധാനിയായി ീ കെകാ ം അേ ഹം എ ാവെര ം പരിഹസി ി
തിനാ ം പലർ ം അേ ഹേ ാ വിേരാധ ം അ യ ായി . അവെര ാവ ം
ടി തി വാഴി േമാ ി േതാലകവിയാെണ െപ മാ െട അ ൽ പറ വിശ
സി ി . െപ മാൾ േചാദി ി ം േതാലവവി ം സ തി ി . ഒ ം േതാലകവി ൈക
ണെമ ് െപ മാൾ വിധി . ൈക കെയ ാൽ ഇ നാഴി രി െന ് ഒ പാ
ിെലാഴി ് അ െവ ് തിള ി ് േടാ ടി വ ിെവ ് അതിൽ ൈക കയാ ്.
ൈക െപാ ിെയ ിൽ േമാ ി എ ം െപാ ിയിെ ിൽ േമാ ി ിെ ം തീർ െ
ം. ഒരി ൽ എെ ി ം ം െച തായി സംശയം ജനി ക ം സംശയി െ
യാൾ ം സ തി ാതിരി ക ം െച ാൽ സംശയം തീർ തി ് അ ാല ്
ഇ െന ഒ വിദ യാ ് െച ി ്. ( ൻകാല ളിൽ ാർ വിചാര ിൽ സംശയ
ാരായി ീ വർ ചീ നടയിൽെവ ് ൈക ക പതിവായി വേ ാ.)
അ െന െച ാെമ േതാലകവി സ തി ക ം െച . ഉടെന ചിലർ ടി േചരമാൻ െപ
മാ െട ിൽ െ ഒര ാ ി തീ ക ി , പാ ിൽ െനെ ാഴി ്, അ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 611

വ ് തിള ി . െന ് ന േപാെല തിള സമയം ഒരാൾ ൈക ല ി ിടി ് അ ് വാ

ി ാെഴെവ . ഉടെന േതാലകവി ‘ഇനി ഞാൻൈക ണെമ േ ാ? കളവിവിെട
െതളി വേ ാ. ഈ െന ് വാ ിെവ ആളാ ് തി വാഴി േമാ ി ്. അെ ിൽ
അയാൾ ൈക ല ി ിടി െത ിനാ ്? അയാൾ േമാ ി ിെ ിൽ അയാ െട ൈക
െപാ കയി േ ാ’ എ പറ . ഇതി ശരിയായ സമാധാനം പറയാൻ ആർ ം േതാ
ിയി . െപ മാ ം മൗനെ െന അവലംബി ്. അേ ാൾ േതാലകവി ‘ഇെതാെ
വി ികെള ി ാ വിദ കളാ ്. ഇെതാ ം എേ ാ പ കയി . ി വർ
ശരിയായി അേന ഷി ി െ ിൽ തി വാഴി കി മായി . ത രാെ േചാ തി വ
രിൽ അ െന വരാ ം ഇവിെടയി . എ ാവ െട ം ഉ ാഹെമാെ ഴി വേ ാ.
ഇനി തി വാഴി ഞാൻകെ തരാം’ എ പറ തി വാഴി വാ റയിൽ നിെ ്
തി ിൽ െവ െകാ .
ഇ കാരം തെ പിെ െമാരി ൽ ചിലർ ടി േതാലകവി െട േമൽ ഒ ം ാ
പി െകാ ് തി മന റിയി . േതാലകവി ആ ം സ തി ി . അതി േചരമാൻ
െപ മാൾ വിധി ് േതാലകവി ഒ കയ ിൽ ചാടണെമ ായി . മ ഷ േരാ മ ജീ
വജ േളാ വീണാൽ ഉടെന പിടി തി വയായ വലിയ തലകൾ ആ കയ ിൽ വള
െര ായി . േതാലകവി അതിൽ ചാടീ ് തല പിടി ിെ ിൽ നിർേ ാഷനാെണ
വിശ സി ാെമ ായി കൽ ന. േതാലകവി അ ം സ തി . കയ ിൽ ചാടാ
ദിവസ ം സമയ ം നി യി ൻ ി സി െ ക ം ആ സമയ െപ മാ ം
അസംഖ ം ജന ം കയ ിെ കരയിെല ക ം െച . ആ സമയം, ജനി ി ക
റ കേപാ ം െച ാ ര പ ി ികെള േതാലകവി കയ ിേല ് എറി ക ം തൽ
ണം തലകൾ വ ് അവെയ പിടി െകാ േപാ ക ം െച . അേ ാൾ േതാലകവി
േചരമാൻ െപ മാ െട അ ൽെ ് ‘ആ പ ി ികൾ ജനി ി ് ക ് റ ക േപാ
ം െച ി ി . അവ യാെതാരപരാധ ം െച ിരി യി േ ാ. അവെയ ം ഈ തലകൾ
പിടി . അതിനാൽ ഈ തലകൾ അപരാധികെള ം നിരപരാധ ാെര ം തിരി റി
വയാെണ ് േതാ ി . അവ ആെര ം പിടി ് തി ം. ഈ ിതി ഞാൻ ചാടി
യാൽ എെ ം പിടി യി േയാ എ ഞാൻ സംശയി ’ എ പറ . ഇതി ം
ശരിയായ മ പടിെയാ ം പറയാൻ േതാ ാ യാൽ േചരമാൻ െപ മാൾ ഒ ം മി ാെത
തിരിെ ി. ഷാര ം പിരി . േതാലകവി ം മട ിേ ായി. അതിൽ ിെ
ആ ം അേ ഹെ റി െപ മാ െട അ ൽ ഏഷണി പറ ക ം െപ മാൾ ം
വിധി ക ായി .
ഇ െന േതാലകവിെയ റി ് ഇനി ം പല കഥകൾ പറയാ ്. വി രഭയ ാൽ
ഇേ ാൾ വിരമി .
 75
ി ി സർവാധികാര ാർ

സി മാ ിക ം വിദ ം ചാരാ സര ം ധീര ം ര ം അനന സാധാ

രണമായ കായബലേ ാ ടിയ ഷേകസരി മായി ി ി ി
െട ജനനം ആല ാ താ ിൽ േകാ റം േദശ ് ച ിൽ എ സി മായ നാ
യർ ഹ ിലായി . ഇേ ഹ ിെ ഒ ശാഖാ ംബമായി ഈ േപേരാ ടി െ
ഒ വീ ് പറ ർ താ ിൽ പറ റ േദശ ് ഇേ ാ ്.
ി ി ി ബാല ിൽ അ ാല ് നട ായി രീതിയിൽ വിദ ാഭ ാസം
െച . മലയാള ം തമി ം സാമാന ംേപാെല എ താ ം വായി ാ ം, കണ ം ശീലമാ
ിയതിെ േശഷം ഏതാ ം കാലം കായികാഭ ാസ ം റക ം പരിശീലി . പിെ
അേ ഹം റ കാലം േദശസ ാരം െച ി . അന രം അേ ഹം വീ ം സ േദശ
തെ മട ിെയ ി. അ ാല നാ വാഴികളായി ആല ാ ്, പറ ർ എ ീ രാജാ
ാ െട േസവകനാ ം ആ രാജാ ാ െട േമൽേ ാ ാനം വഹി ി െകാ ി
രാജാവിെ ആ ിതനാ ം താമസി ി . അ ാല ാ ് 97-ആമാ ് നാ നീ ിയ
കാർ ിക തി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ െകാ ി രാജാവിെ ദാന
കാരം ആല ാ ം പറ ം തി വിതാം റിൽ േചർ ് നാ വാണി ്. അല ാ ം
പറ ം ൈകവി കള തായി അറി ഉടെന ി ി ി തി വന രെ
ി മഹാരാജാ ് തി മന ിെല ഖം കാണി ് തെ ിതികെള ാം തി മന റിയി
ക ം കൽപന കാരം ആ തി മന ിെല േസവകനായി അവിെട താമസ റ ി ക
ം െച . ഈ വിവരമറി ് െകാ ി രാജാ ് ഢമായി ആളയ ി ി ി െയ
തെ അ ൽവ ി, ‘നീ ന െട അധികാര ിലി ി രാജ ജനി വളർ
വനാണേ ാ. എ ി ് ഇേ ാൾ തി വിതാം റിൽേ ായി ആ രാജാവിെന േസവി ് താമ
സി െത ാ ്? ഇ ന ായ ം ന ് സ തമായി മ . ി ി ന െട
അ ൽ െ താമസി ണം’ എ കൽപി . ഇതി മ പടിയായി ി ി ി ,
‘അടിയെ ജ മി തി മന െകാ ് ൈകവി കള വേ ാ. ആ ലം ഇേ ാൾ തി

612
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 613

വിതാം റിലായിരി തിനാലാ ് അടിയൻ അേ ാ ് വിടെകാ ്. ആ േദശം തി

മന െകാ ് വീെ കാല ് അടിയൻ ഇവിെട വിടെകാ ് താമസി െകാ ാം’
എ റിയി ി ് അേ ാൾ െ മട ിേ ാ .
ി ി ി െകാ ിയിൽ നി ് മട ിെയ ി തി വന ര ് താമസി ി
കാല ് ആേയാധനവിദ റ ടി അഭ സി ് അതിൽ അദ ിതീയനായി ീർ . േദശസ
ാര ിൽ അേ ഹം പലേരാ ം പരിചെ ക ം പലരിൽ നി മായി പല ഭാഷക ം പഠി
ക ം െച ി . അന രം അേ ഹം തി മന ിെല അ വാദേ ാ ടി െച ർ
േതവലേ രി ദാേമാദരൻന ി െട അ ൽെ താമസി മ വാദം പഠി ് അതി ം
അസാമാന മായ ൈന ണ ം സ ാദി . ി ി ി െയ റി വളെര സേ ാഷം
േതാ കയാൽ ന ി ഒ സ ർ കിടിൽ ഒ യ െമ തി മ സംഖ കഴി ി
ി ിള െട ഒ ട കീറി യ ം ാപി ് ഒ പ മ േത ് റി ണ ി ശരിയാ ി.
‘ഈ തകി േദഹ ിലിരി കാല ് ി ി ശ െട ആ ധേമ മരി ാ
നിടവരി .’ എ പറ അ ഹി യ . ി ി ി തി വന രെ ി
വിവരെമ ാം തി മന റിയി . തി മന ിേല വളെര സേ ാഷമാെയ മാ മ ,
ി ി ി െയ ശ ള തേലാ ടി വലിയ െകാ ാരം േഹഡ്രായസമായി കൽപി
നിയമി ക ം െച .
അ െനയിരി കാല ാ ് ടി ൽ ാൻ തി വിതാം റിെന ആ മി ാൻ
വ എ വിവരം തി മന ിേല ് അറി ് കി ിയ ്. എ ാൽ ആ ൈമ ർ ക വാ
െട വര ് ഏ വഴി ാെണ ് അറിയാൻ കഴി ി . അതിനാൽ തി മന െകാ ് ‘രാ
ജാേകശവദാസൻ’ എ സി നായി േകശവപി ദിവാൻജി മായി ആേലാചി ്
614 75. ി ി സർവാധികാര ാർ

ഈ വിവരം ഡമായി തിര ിയറി ്വ തിനായി ് ി ി ിളെയ നിയമി .

ി ി ി തി വന ര നി റെ മേധ മാർ ം സന ാസിേവഷം ധരി െകാ
് ൈമ റിെല ി ടി വിെ യാ ാമാർ ം മ ം ഉപായ ിൽ മന ിലാ ിെ ാ ്
മട ി തി വന രെ ി. ടി ൽ ാൻ ണാമതിലകം വഴിയാ ് വ െത
ം അതിനാൽ വടേ അതിർ ിയാ ് ഉറ ിേ െത ം തി മന റിയി ക ം
ദിവാൻജിെയ ഹി ി ക ം െച . ഈ അറി കി കയാൽ അ മി മായി താമസി
ി ൈസന െളെയാെ േശഖരി രാജ ിെ വടേ അതിർ ിയിൽ അയ
താമസി ി ് ആ ഭാഗം ൻ ി ഉറ ി തി ് േകശവപി ദിവാൻജി ് സാധി .
ടി ൽ ാൻ ആ വായിെല ി പാളയമടി ് താമസി സമയം മലെവ ം െപാ
ി േ ാ ക ം ൈസന ിൽ ഏതാ ം ഭാഗ ം നശി ് േപാ കയാൽ ഇ ാഭംഗ
േ ാ ടി മട ിേ ായി എ ് ചരി സി മാണേ ാ. എ ാൽ അതി ം കാര
ണ തൻ ി ി ി െതെ യായി . െപരിയാ ിെ ഉ വ ന ി സമീപം
ഒ വലിയ തടാക ായി . മലവഴി വ െവ ം വ ം െപരിയാ വഴി താേഴ
വരികയാെണ ിൽ ആ വാ തലായ ല ളിൽ ഴ െട ഇ കരകളി ം താമസി
വർ പലവിധ ി നാശ ൾ സംഭവി മായി . അ െന വരാെതയി ്
മലവഴി വ െവ ിൽ ഏതാ ം ഭാഗം ആ തടാക ിൽ വ വീ െക ിനി
െകാ ായി . തടാക ിെ ഒ വശം മല ം േശഷം ഭാഗ ളിൽ വലിയ ഉ ളൻ
പാറകൾ െകാ ചിറ ായി തിനാലാ ് െവ ം അവിെട െക ിനി ി
്. ടി വിെ ൈസന ൾ തി വിതാം റി തിൽ വളെരയധിക ായി തിനാൽ
അവെന ജയി ാൻ കഴി േമാ എ സംശയം േതാ കെകാ ് ി ി ി ഒ
കശൗലം ആേലാചി നി യി െകാ ് ഒ ഢ മാർ ിൽ ടി കിഴേ ാ ് റെ .
ി ി ി ൻ െച േദശാടന ിൽ കിഴ ൻ േദശ ളിെല മലക ം കാ ക ം
ഴിക ം ിതിക െമ ാം േനാ ി ് ധരി ി ായി . അതിനാൽ ഏ വഴിേയ
േപാ തി ം ഏ ദി ിൽ സ രി തി ം അേ ഹ ി ് ഒ യാസ ായി
ി . അേ ഹം കിഴേ ാ ് റെ ് രാ ിയിലായി . േറ േപായതി േശഷം
ര നാഴിക വി ാരം റ ഒ ഇടവഴിയിൽ ടി െ േപാേക ിയി .ആ
വഴി െട ര വശ ം വലിയ മതിൽെക ിയ േപാെല പാറകളായി . വഴി ഏകേദ
ശം പ തിയായേ ാൾ ൻവശ സ ൽപം െരയായി ഒ െവളി ം ക . ഉടേനതെ
അ ് അ ശ മാ ക ം െച . സ ൽപം കഴി േ ാൾ റ ടി അ പിെ ം യഥാ
ർ ം െവളി ം ക . ി േനാ ിയേ ാൾ തനി ് എതിരായി ഏ ം നായ
ഒ പ ിവ െ െ ം അതിെ േത കൾ പാറകളിൽ ീ റെ തീ െട െവ
ളി മാ ് താൻ ക െത ം അേ ഹ ി മന ിലായി. റേകാ േപാ കയാെണ ിൽ
ആഇ ിയ വഴി െട ൈദർഘ ം റെ ാ മ . പ ി അ വ ാൽ ഉപ വി െമ
കാര ം തീർ െതെ . ഒഴി മാറാൻ അവിെട മാർ മി . ആക ാെട അേ ഹം
ഴ ി വശായി. ‘ഈശ രാ! ഇനി എ ാ ് െചേ ?’ എ വിചാരി ് അ െന
നി േ ാൾ അേ ഹ ി ് ഒ കശൗലം േതാ ി. വഴി െട ര വശ ളി ര പാ
റകളിൽ കാ ക റ ി പ ി കട േപാകാ വിധ ിൽ കവ നി . പ ികൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 615

േമൽേപാ േനാ ക പതിവി േ ാ. അതിനാൽ അ ് അേ ഹം അവിെട അ െന നി ി

് കാണാെത േ ാ കട േപായി. പ ി അേ ഹ ിെ കാൽ ീഴിൽ ടി കട
ണ ിൽ അേ ഹം താെഴചാ ക ം പ ി െട പിൻകാ കൾ ര ം ി ിടിെച ്
നില ് ഒരടിയടി ക ം ഒ മി കഴി . അേതാ ടി പ ി െട കഥ ം കഴി .
ഇ െകാ തെ ി ി ി െട കായബല ം കരബല ം സാമാന മ ായി
എ തീർ യാ ാമേ ാ. കരവധം കഴി തിെ േശഷം അേ ഹം പിെ ം യാ
ടർ . അ െന േപായിേ ായി േമൽപറ തടാക ിെ വ ി ം പ ാ കൾ
ടി ിടിചാലിളകാ മായ ഒ ക ് അേ ഹം ഇള ി ി മാ ി. അേ ാൾ തടാക ി
െല െവ ം വലിയ അണ റി വി ാെല വ ം ഊേ ാ ടി പടി ാ ് ഒ കി ട ി.
ആ സമയം കാലവർഷ ിെ ആരംഭഘ മായതിനാൽ മലെവ ാ ിൽ ട ിയി .
അേതാ ടി തടാക ിെല െവ ം െച േചർ തിനാലാ ് ണ ിൽ ആ വാ
ഴ കവിെ ാ തി ം ടി വി വിചാരി ിരി ാ ആപ ക ം അനർ ം
സംഭവി തി ം അവൻ ാണഭയേ ാ ടി മട ിേയാ തി ം ഇടയായ ്.
ടി ൽ ാെ ഉപ വം നിമി ം പല േദശ ാർ നാ ം വീ ം വി ് ഓടി തി വതാം
റിെല ി മഹാരാജാവിെന ശരണം ാപി ക ം അവി ് എ ാവെര ം അഭയം െകാ
് ര ി ക ം െച െവ ് സി മാണേ ാ. അ െന തി വന ര വ
േചർ വ െട ിൽ ൈമ ർ ാര ം ടി വിെ ചാര മായ ഒ ായി .
അവൻ സദാ മാഹാരാജാവിെന നി ഹി ാ മാർ ം തര ം േനാ ിെ ാ ് തെ
യാ ് തി വന ര ് താമസി ്. ഇെതാ ം മന ിലാ തി ് അവിെട ആർ ം
കഴി ി .എ ി ം ി ി ി ഈ വ ിരി വൻ ആരാെണ ം ഏ േദശ ാ
രനാെണ ം അവെ ഉേ ശ െമ ാെണ ം മ ം ഉപായ ിൽ മന ിലാ ക ം അവെന
616 75. ി ി സർവാധികാര ാർ

സദാ േത കം ി െകാ ിരി ക ം െച .

എ ാൽ ഇെതാ ം അവനറി മി . അവൻ മഹാരാജാവിെന അകെ തി
പല മാർ ൾ േനാ ീ ം ഒ ം ശരിയായി ക ി . ഒ ം അവൻ ഒ കശൗലം ക പി
ടി നി യി . മഹാരാജാ തി മന ിെല പ ിയറ മാളിക െട സമീപ ായി ഒ മരം
നിൽ ായി . രാ ി സമയം ഒ കയ ം െകാ ് ആ മര ിേ ൽ കയറിയാൽ
കയറിെ ഒര ം മര ിെ ഒ െകാ ിേ ം മേ അ ം തെ അര ം െക ി ിെ ാ
് കീേ ാ ഞാ ാൽ ആടിെ ജനലിൽ ിടി ാം. മഹാരാജാ ് ന ഉറ മാ സമ
യം ജ ലിൽ ടി അക ് കട ് മഹാരാജാവിെ കഥ കഴി ാം എ ാ ് അവൻ നി
യി റ ്. ഒ ദിവസം പകൽ സമയം ആ ചാരൻ പ ിയറ െട സമീപ ് ി നട
ം ആ മര ിെ വ ിൽെ ് േമൽേപാ ം മ ം േനാ ം ി ി ി ഒ
ല ് ഒളി നി ് ക . അേ ാൾ െ അവെ അ ർ തം മന ിലാ ക ം െച .
ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ ഏകേദശം പ മണിയായ സമയം ആ ചാരൻ ഒ വലിയ
കയ ം െകാ ് ആ മര ിൽെച കയറി. ജ ലിൽ ടി മാളികയിേല തെ േനാ ി
െ ാ ി . മാളികയിൽ വിള െകാ ിെവ ി െകാ ് അവിടെ ിതിക
െളലാം അവ ് മായി ാണാമായി . അവൻ അവിെട െ ി ഉറ ി െകാ ി
സമയം ി ി ി ഒ ക വ ം ധരി ് ഒരാ ധ മായി മര ിെ മേ
വശ ടി മ ം മ ം കയറി കളിെല ി ശിഖര െട മറവിലായി ഒളി ി . മഹാരാ
ജാ തി മന െകാ ് പ ി ായി എ േതാ ിയേ ാൾ ആ ചാരൻ കയെറ ്
ഒര ം മര ിെ െകാ ം മേ അ ം തെ അരയി ം െക ി ിെ ാ ് കീേ ാ
േപാ . ആ സമയം ി ി ി തെ ൈകവശ ായി ആ ധം െകാ ് കയ
റിെ കളിലെ അ ംഅ റി ്. ചാരൻ ച െവ ിയ േപാെല ‘െപാേ ാ’െയ
നില െച വീ . ി ി ി െട നിേയാഗ കാരം അവിെട ഒ ല ്
ഒളി ി ഭട ാർ ഉടെന വ ് അവെന പിടി ടി. അേ ാേഴ ം ി ി ി ം
താെഴയിറ ി അവിെടെയ ി ആ ചാരെ അരയിൽ െക ിയി കയ െകാ തെ
അവെ ൈകകൾ ിെ ി െകാ േപായി. േനരം െവ വെര അവെന പാറാവിൽ
വ ി . േനരം െവ േ ാൾ ി ി ി ആ ചാരെന തി ാെക ഹാജരാ
ിെ ാ ് സംഗതികെള ാം തി മന റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ് ആ െന
ിെ ാ തി കൽപി ക ം ി ി ി ി െയ സർ ാധികാര ാരായി കൽ
പി നിയമി നീ െകാ ക ം െച .
ി ി ി സർ ാധികാര ാരായി കാല െകാ ി ം തി വിതാം ം
ടിേ ർ തായ അതിർ ി ല ് ഒരാന ഴിയിൽ വീ . അതറി ് ആ ആനെയ
ഴിയിൽനി കയ ിെ ാ േപാരാനായി കൽപന കാരം ി ി ി പരിവാര
സേമതം േപായി . അേ ഹം ലെ ിയേ ാേഴ ം െകാ ി സർ ാരിൽനി
താ ാനകെള ം മ ം െകാ ് ആ കൾ വ ് ആനെയ ഴിയിൽനി കയ ി അതിർ ി
കട ി ഴി ി . ി ി ി അ െച ് തെ മ ശ ിെകാ ് ആന
െയ പിറേകാ ് നട ി ിരി െകാ വ ് തി വിതാം ർ സർ ാർ വക ആന ിലാ
ിയട . ഇണ ം പരിചയം വരാ കാ ാനെയ പിടി ാേനാ ത ാേനാ അതിെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 617

അ ൽ െച ാേനാ ആർ ം സാധ മ േ ാ. അതിനാൽ െകാ ിയിൽനി വ വർ ഒ ം

െച ാൻകഴിയാെത േനാ ിെ ാ ് നി േത .
അ ാല െകാ ിയിൽ നാ വാണി ് അമാ ഷ ഭാവ ം സി മായി
ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ ായി . ആ തി മന െകാ ് ി ി ി
െട ഈ ദിവ ത െ റി ് േക ി തി വിതാം ർ മഹാരാജാ ് തി മന ിേല ്
‘അവിെട ഇേ ാൾ സർ ാധിയായിരി ി ിെയ ഒ ക ാൽെ ാ ാെമ
്. അതിനാൽ സകൗര ംേപാെല അവെന ഇേ ാെ ാ ് അയ ാൽെ ാ ാം’ എെ ാ
തി െവ ് എഴിതിയയ ്. തി െവ ക ടെന മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ്
സർ ാധികാര ാെര തി ിൽ വ ി, ‘ ി ിെയ ഒ കാണാനായി ണി
േറ ് അയ ാൽ െകാ ാെമ െപ ട ിൽ ിെല എ വ ിരി . എ ാ
ഒ േപായിവരാൻ വേ ?’ എ കൽപി േചാദി . അതി രമായി ‘കൽപന െ
ിൽ വിടെകാ ാം’ എ സർ ാധികാര ാർ അറിയി ക ം, ‘ആെ ഒ േപായി വ :
ി േവണം. അേ ഹം ഒ ാ ാവാ ്. എ ി ം ൻേകാപം കലശലായി ്.
േദഷ ം വ ാൽ എ ം െച ം. അ െനയാ ് സ ഭാവം. ആളറി െപ മാറിെ ാ
ാൽ മതി’ എ കൽപി ക ം െച .
സർ ാധികാര ാർ മഹാരാജാ തി മന ിെല വ ി െകാ ് അ തെ റെ
്, നാലാം ദിവസം ണി റെയ ി. േസവക ാർ ഖാ രം അ വാദം വാ ിെ ാ
തി ാെകെയ ി. ആ സമയം ശ ൻ തി മന െകാ ് കളിമാളിക െട വരാ
യിൽ ഒ ചാ കസാലയിൽ എ ിയിരി കയായി . ൈ യിൽ ഒ വാ ാ
യി . സർ ാധികാര ാർ അ െച വ ി . വിനീതഭാവ ിൽ പ െമാ
ി നി . അേ ാൾശ ൻ തി മന െകാ ് ‘ ി ിെയ റി ധാരാളമായി േക ി
്. കാണാൻ കഴി ി ി . ഒ ക ാൽെ ാ ാെമ ഞാൻ വിചാരി ട ീ ് വളെര
ദിവസമായി. ഇ ക വേ ാ. സേ ാഷമായി’ എ ളിെ .

സർ ാധികാര ാർ: ഇവിെട വിടെകാ ് ാദം ക വ ി ാൽ െകാ ാെമ ് അടിയ

ം വിചാരി ാ ്. അതി വിധി ഇേ അടിയ ് ലഭി .
ശ ൻ: ( ൈ യിലി വാൾ കാണി െകാ ്) ി ിഇ ക േവാ?
സർ ാധികാര ാർ: ഇറാൻ. െച തായിെ ാ ് അടിയെ ൈകയി ്. (എ പറ
് അരയിൽ ഒളി െവ ി അരവാെള കാണി .)
ശ ൻ: കാണെ . അതിേ ാ ത .
സർ ാധികാര ാർ: ൈ യിലിരി ് ഇേ ാ കൽപി ത ാൽ െകാ ാം.

(ശ ൻ തി മന െകാ ൈ യിലി വാൾ കൽ ി ് െകാ ക ം സർ ാ

ധികാര ാർ താ െതാ ര ൈക ം നീ ി സാദരം വാ ക ം െച തിെ േശഷം)

ശ ൻ: ഇനി അതിേ ാ ് തര േതാ?

618 75. ി ി സർവാധികാര ാർ

സർ ാധികാര ാർ: നി ിയി . ഇ തി വിതാം ർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ്

അടിയ കൽപി ് ത ി താ ്. അ ് അടിയൻ ജീവ േ ാൾ താെഴ െവ
കേയാ മെ ാരാ െട ൈക ിൽെകാ കേയാ െച യി .
ശ ൻ: എ ാൽ ഞാൻത ് ഇേ ാ തേ .
സർ ാധികാര ാർ: അടിയ ് ഇവി െ റി ം ഭ ി ഒ ം റവി . ഇവി ് അടിയ
കൽ ി ത ് അടിയൻ തിരി ത ് മര ാദയ . കൽ ി ത ് തിരി
വാ ് ഇവിേട ം മ േ ാ. ഇ ം അടിയൻ അടിയെ ജീവ േ ാൾ താ
െഴ വ കേയാ മെ ാരാ െട ൈകയിൽ െകാ കേയാ െച യി .
ശ ൻ: എടാ! സമർ ാ! നീ ി ിയ . ആന ിയാ ്.
സർ ാധികാര ാർ: ഇവിെട വിചാരി ാൽ അടിയെന ആന ിയാ ാ ം ന
ിയാ ാ ം കഴി ം.
ശ ൻ: ആെ , സേ ാഷമായി. ലേശഖരെപ മാ െട ആ കെള ാം ന െട ം സ
മാ ്. എ ് അ ളിെ ക ം ഒ പാ ം ഒ വീര ംഖല ം ടി
സ ാനമായി കൽ ി ് െകാ ് സർ ാധികാര ാെര മട ിയയ ക ം െച .

ഴിയിൽ വീണ ആനെയ തിരി ് െകാ േപാ തിെന റി വ ം കൽ ി ് േചാദി

േ േമാ എ വിചാരം സർ ാധികാര ാ െട മന ിൽ സാമാന ിലധിക ാ
യി . ഈശ രകാ ണ ം െകാ ് അതിെന റി ് യാെതാ ം കൽപി ് േചാദി ി .
േതവലേ രി ന ി ധരി ി ര ായി െകാ ് തി മന ിെല ആ ധേമ ് മരി
ാനിടയാ കയിെ ൈധര ായി െവ ി ം തി ാെകനി ് പിരി
േപാ തിെ േശഷേമ സർ ാധികാര ാ െട മന ി ് സമാധാന ാ . സർ ാധി
കാര ാർഅ തെ ണി റനി ് റെ ക ം യഥാകാലം തി വന രെ
ക ം ണി െറ െച ി ായ സകല സംഗതിക ം മഹാരാജാ ് തി മന ിെല
അ ൽ അറിയി ക ം െച . ഇ െന അേ ഹ ിെ േയാഗ താംശ ൾവളെര റ
യാ ്. വി രഭ ാൽ .
ി ി ി സർ ാധികാര ാർ ഒ ീെയ വിവാഹം െച ക ം ആ ീയിൽ
അേ ഹ ി ചില സ ാന ാ ക ം െച . ആസ ാനപര രയി ൾെ ഒ വീ
കാർ ഇേ ാ ം കാർ ിക ി ാ ിൽ ഏ ർ േദശ ് ഉ തായി അറി ്.
ഇ കാരം അർ മി കള ാദികേളാ ം ഉേദ ാഗപദവിേയാ ം ടി മഹാരാജാ ്
തി മന ിെല ീതിഭാജനമായി പാർ ി സർ ാധികാര ാർ ഒ േയാഗീശ രെ
സാഹചര ം നിമി ം ഒ വിര നായ സന ാസിയായി ീർ . പിെ റ േയാഗശാ
മഭ സി ് വലിയ േയാഗിയായി ീ ക ം ഒ ം സർ സ േപ ി ് േദശം വി േപാ
ക ം െച . പിെ അേ ഹം കാ പഴ ം കാ കിഴ ക ം ഭ ി െകാ ് വന ളി
ം മലകളി ം സ രി ി . ഒരി ൽ അേ ഹം ഒ മല െട അടിവാര ് ‘ സമാധി
യിൽ ഇ ി സമയം ഒ ഉ ൾ (മല െട ജലഗർഭമായ ലം) െപാ ി അത മായ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 619

ജല വാഹ ാ ക ം അേ ഹം അതിൽെ ് ഒ കിേ ാ ക ം ഒ ം അേ ഹ ിെ

േദഹം സ ി ം േദഹി പരമാ ാവി ം െച ് േച ക ം െച . ി ി ി
സർ ാധികാര ാർ ചരമഗതിെയ ാപി ം െകാ ം 969-ആമാ ാെണ ാ ് േക ി
്.
 76
അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

അ ൻേകാവിൽ േ
സി േ
ം തി വിതാം ർ സം ാന ് െകാ ം ഡിവിഷനി
ളിൽ ഒ ം അ ധാനമ ാ
മാ ്. നാല ല ം ബലി ൽ ര ം
ം ഏ ം രാതനമായി
ം മതി ം നാ ് േഗാ ര ം മതിൽ ് റേമ
ം േതർവീഥി ഈ മഹാേ ിൽ തി ി െ ിരി ധാന ർ ി ശാ
ാവാ . ഈ േദശം പ ഭരി ി പ ള രാജാ ാരായി തിനാൽ അവർ
ഈ ശാ ാവിെന ത െട ലപരേദവതയായി ാ ് ആചരി ് വ ്. ഇേ ാ ം അവർ
അ െന തെ വിചാരി ് േപാ ്.
അ ൻേകാവിൽ ശാ ാവിെ ഈ േ ം ിതിെച ് സി മായ അ ൻേകാ
വിൽ മല െട കിഴ വടേ േകാണി താ രയിലാ ്. ഇവിെട മതിൽ ക െത

620
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 621

ഭാഗ ായി ഒ ഭഗവതി ം േതർവീഥി റ പടി ാ നാ വഴി െത വശ

ായി ആേറ േകാൽ െപാ ി ഒര ൻേകാവിലിൽ േവെറ ര േദവിമാ ം മതിൽ
റ കിഴേ നടയിൽ െതേ ാ മാറി ച ർബാ വായ വി വിെ ഒ െചറിയ വി
ഹ ം ശാ ാവിെ അ ല ിൽനി ് ഏകേദശം കാൽ നാഴിക െര കിഴ ായി, കിഴേ
േഗാ ര ിൽനി ് കിഴേ ാ േനാ ിയാൽ കാണാ ഒ ല ് ഒ േകാവിലിൽ
ക സ ാമിെയ ം അതിെ ഇട വശ ് ക ായി അ എ ം ര ർ ികൾ പടി
ാ ് ദർശനമാ ം ക സ ാമി േകാവിലി ് െത വശ ് സ ൽപം പടി ാ ് മാറി
വടേ ാ ് ദർശനമായി േച ാണിമാടൻ, കാളമാടൻ എ ി െന ര ർ ിക ം ഇവ ം
പടി ാ ് ഒരാൽ വ ിൽ െകാ ി ാണൻ (െകാ ി ി നാരായണൻ) എ േപരായ ഒര ല
ം ആ ആലിെ വ ിൽനി ് വടേ ാ മാറി ക സ ാമിേകാവിലി ് േനെര, കിഴേ ാ ്
ദർശനമായി ശി ിലി ത ാൻ എെ ാ ത ം തി ി െ ി ്. ഇവെയ ാം ശാ
ാവിെ പരിവാര ളാ ്. ഇവയിൽ ധാന ർ ി ക സ ാമി തെ . ക ായിഅ
ക സ ാമി െട ഭാര യാ ്.
പടി ാ വഴി െട െത ഭാഗ ് ഒര ൻേകാവി ം അതിൽ ര േദവിമാെര
തി ി ി െ പറ ി േ ാ. അവിെട ഒ േദവീ വി ഹ ിെ അ ൽ
ഒ ലം നാ ി അതിേ ൽ ഏതാ ം ചില ക ം മേ തിെ അ ൽ ഒ വളെര ിവ
ളക ം ഇ ിരി തായി ാ ്. ഇതിെ ആഗമ ം സ ൽപ ം കാരണ െമാ ം
അറി ടാ. േച ാണിമാടൻ, കാളമാടൻ എ ീ ർ ികളിൽ കാളമാടെ ക ി
േമൽേ ാ കാളെയേ ാെല ം േശഷം ഭാഗം മ ഷെനേ ാെല മാണിരി ്. ശി ി
ലി ത ാെ പാദ ി ൽ ര ച ലകൾ കിട തായി ാ ്. ആ ത
ാൻ േപായി ആെര ം ഉപ വി ാതിരി ാനായി അ സ ാമി ആ ത ിെ കാലിൽ
ച ലയി ബ ി നിർ ിയിരി എ ാ ് അതിെ സ ൽപം. ആ ത ി
തിദിന ജ നട ാ ണരാ ്. ക സ ാമി തലായി േശഷ പരിവാര
ർ ികൾെ ാം ‘താഴേ തിൽവീ കാർ’ എ പറയെ ഒ വക പാ ി ി മാ
രാ ് ശാ ി നട ി വ ്. ഈ വീ കാെര ക ൻ ശാരികൾ എ ം പറയാ ്.
ഇനി െകാ ി ാണെന റി സ ൽപം വിവരിേ ിയിരി .
പ ക സ ാമി മദ ം മാംസ ം ടി നിേവദി ാ ായി . നിേവദ ി
മാംസം അ െകാ െ കാ ഗ േടതായിരി ണെമ നിർബ ാ
യി . നിേവദ ി മദ ം മാംസ ം ക സ ാമിേകാവിലിെല ആവശ ി ് േവ
വിറ ം തീ ം പതിവായി െകാ െച ് െകാ തി ് ഒ വീ കാെര േത കം
മതലെ ക ം െച ി . ആ വീ ിൽ ഒ കാല ് െകാ ി ാണൻ എെ ാരാ
ായി . അയാളാ ് ക സ ാമി േകാവിലിൽ അ ാല ് മദ ം മാംസ ം തീ ം
വിറ ം പതിവായി േശഖരി ് െകാ ി ്. ഒ ദിവസം അതിരാവിെല െകാ ി ാണൻ
മാംസം േതടി കാ ിൽെ േ ാൾ അയാെള ഒ കടമാൻ േപാ െവ ിെ ാ . അ
ജ സമയായി ം െകാ ി ാണൻ മട ിവരാ യാൽ അയാ െട വീ ി ായി
വർ വ സനാ ലരായി ീർ . നിേവദ ി സാധന ൾ സമയ ി കി ാ യാൽ
ശാരി േകാപി ് വിറ ട ി. ആ സമയം അയാളിൽ ക സ ാമി െട ആേവശ ാക
622 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

യാൽ അയൾ വിറ വിറ ി ട ി. ി ി അയാൾ കാ ിേല ് ഓടിേ ായി.

റ സമയം കഴി േ ാൾ അയാൾ ഏ ം വലിയതായ ഒ കടമാൻേപാ ിെന െകാ
ിൽ ിടി വലി ിഴ ് കിഴേ േഗാ ര ി ൽ െകാ വരിക ം അവിെടനി ് അത
ിൽ ഒ ് അ ഹസി ക ം െച . അ ഹാസം േക ് അവിെട അസംഖ ം ജന ൾ
വ ടി. അേ ാൾ ക സ ാമി ( ിനി ശാരി) കൽപി കയാലാ ് െകാചി ാ
ണൻ മരി േപായി എ ് എ ാവ ം അറി ്.
ക സ ാമി ആ കടമാൻേപാ ിെന െകാ കളിൽ ിടി ് തലേയാള യർ ി
ാവശ ം ിയി ് ഒേര െകാ ്. െകാ കൾ സ ാമി െട ൈകകളിൽ െ യായി
. കടമാൻ േപാ ിെ ഉടൽ ഒരാലിെ വ ിൽെ വീ . ർമരണം നിമി ം
അ ലയായി ീർ െകാ ി ാണെന ആ ആലിെ വ ിൽ െ കടമാൻ േപാ ി
െ ഉടൽ െച വീണ ല തി ി െകാ ണെമ ം മദ ം മാംസ ം നിേവദ ം
േമലാൽ േവെ ം ക സ ാമി കൽ ി കയാൽ െകാചി ാണെന ആ ല
തി ി ക ം
അ ാലം തൽ ക സ ാമി മദ ം മാംസ ം നിേവദ ം േവെ െവ ക ം
െച . എ ി ം റ കാലം വെര േ ിൽ വിറ ം തീ ം െകാ ി െകാ
ി ാണെ വീ കാർ തെ യാ ്. അവർ പതി ായി അ ഭവം േദവസ ിൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 623

നി െകാ വരിക ം െച ി . പി ീ ് അവ െട അ ഭവം നിർ ി ള കയാൽ

അവർ തീ ം വിറ ം െകാ ാെത മായി. കടമാൻേപാ ിെ െകാ കൾ ക സ ാമി
േ ിെ അക മ പ ിൽ െകാ െച ി കയാൽ അവ അവിെട െ െക ി
ിയി . േ ിൻ അ ിബാധ ായ കാല ് ആ െകാ ക ം അ ി ിര
യാ കയാൽ ദഹി േപാ ക ം െച . പരിവാര ർ ികൾ ് തിദിനം നിേവദ ി ്
ഒരിട ഴി അരി വീതമാ പതി ്. എ ാൽ െകാ ി ാണ ് ആ ിെരാലി ൽ വീതേമ
നിേവദ ം ജ ം പതി . ക സ ാമി ‘ക ് ’ എെ ാ വഴിപാ ് ഓേരാ കാര
ൾ സാധി തി ം മ മായി പല ം നട ാ ്. ഈ വഴിപാ ് േ സ ിധിയിൽ
വേ നട ാ എ ി . അവരവർ നി യി ല ളി ം വ നട ാം. സകൗര
ലമായിരി ണെമേ . ഇതിെ കർ ി ക സ ാമി െട ശാരി തെ യാ
്. വഴിപാ ് എവിെട വ ് നട തി ് നി യി ാ ം ശാരിെയ അറിയി ാൽ അേ
ഹം പരികർ ികൾ തലായവേരാ ടി നി ിതദിവസം നി ിത ലെ ി അ നട
ം. ക ി േവ സാമാന െട ി ഒ പടി രം താെഴേ ർ
.
ഉണ ലരി നാ ് പറ, നാളിേകരം നാൽ ്, ചാരായം നാ പറ, േകാഴി നാൽ ്,
അവിൽ നാ പറ, മലർ നാ പറ, അട നാൽ ്, അ ം നാൽ ്, പഴം പടല നാൽ ്,
കരി ് (ഇളനീർ) െ ്, ക ാ ് പലം പതിെനാ ്, ക ് കഴ ് പതിെനാ ്, കളഭം
ഇട ഴി പതിെനാേ കാൽ, കർ രം പലം പതിെനാ ്, അ ഗ െ ാടി ഇട ഴി പ
േ കാൽ, െവ ിലെ ് െ ്, പാ ് പറ ര ്, ാ ് റാ ൽ നാ ്, മ ൾ
െ ാടി ഇട ഴി പതിെനാേ കാൽ, അരിെ ാടി ഇട ഴി പതിെനാേ കാൽ, ഭ ം ഇട
ഴി ാേറ കാൽ, നിലവിള ് വലിയ ് പതിെനാ ്, ടി െചറിയ ് െതാ ിയ ്,
വിള ് നാ ്, വിള ി ് എ നാ പറ, തിര ീല ലാം ഒ ്, ശനില െ ്, െച
ി, ളസി തലായവ ഉൾെ െട ് ഇട ഴി ാേറകാൽ, ശർ ര പലം പതിെനാ
േ കാൽ, െന ് ഇട ഴി കാൽ, ഇവ ടാെത ചില ചി റ സാമാന ം േവണം. അവ
ശാരി വ േ ാൾ പറ ം. ഒ ം േമൽ റ തിൽ റയ ്. തൽ എ യായാ ം വി
േരാധമി . ആഴി തി വിറ േവണം. ആഴി എ വലിയതായാ ം തരേ ടി . അധി
കം െചറിയതായിേ ാക െതേ . ക ് കഴി ് ക സ ാമിെയ ഉേ ശി ാ
െണ ി ം അ ് അ സ ാമി ം സാദകരമായി താ ്.
പ ള രാജാ ാർ അവർ ് േദശാധിപത ായി േ ാൾ ആ േതാ ം ഉ
വകാല ് അ ൻേകാവിലിൽ േപാ ക പതിവായി . ഉ വം കഴി ് േപാ സമ
യം അവർ ക ് കഴി ് െതാ തി ാ ് േപാ ക പതി ്. അവർ അവിെടെ ാൽ
അ ല ിൽ കട ക പതിവി . ശാ ാവിെന െതാ ് തെ ബലി ൽ ര ് റ
് െകാടിമര ി ് മറ നി ാ ്. അേ ാ കാണണം, ഇേ ാ കാണ ്എ ാ
സ ൽപം. രാജാവിെന ാൽ ശാ ാ ് എണീ ണം. അ െകാ ാ ് ഇേ ാ
കാണാെത മറ നി െതാ ്. ശാ ാ ഹരിഹര നായി അവതരി ് അ രവി
ദ ം സകലശാ ം ആേയാധനവിദ ം മ ം പഠി തിെ േശഷം പാ രാജ ്
െച പാ രാജാവിെ ൈസന ിൽ േചർ ് ഒ ൈസനികനായി ം പാ രാജാ
624 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

വിെ േസവകനായി ം താമസി ി എെ ാ കഥ േ ാ. പ ള ് രാജാ ാർ

പാ രാജവംശജരാകയാൽ അവർ ം ശാ ാവി ം ത ിൽ േസവ േസവകഭാവ െ
ാ ് സ ൽപം. തെ സ ാമിെയ ാൽ േസവകൻ എണീ ണമേ ാ. ശാ ാവി
ം ഈശ രത തിനാൽ എണീ ാനിടയാ ക മാണേ ാ എ വിചാരി ാ ്
പ ള രാജാ ാർ അതിനിടയാ ാ ്. ഇവർ ശബരിമെലേ ായാ ം ഇ െനത
െ യാ പതി ്. അ സ ാമി ഇവെര ാണാനിടയാ ാറി . എ ി ം അവരിൽ ഒരാ
െള ി ം ആ േതാ ം മകര സം ാ ി ശബരിമെലേ ാ ക പതിവാ ്.
അ ൻേകാവിൽശാ ാവിെ ം അവി െ പരിവാര ർ ിക െട ം വിേശഷി ്
ക സ ാമി െട ം മഹത ം മാഹാ ം ഒ ം ചി റയെ തിേല ് അേനകം
ാ ൾ പറയാ ്. അവയിൽ ചില മാ ം താെഴ ാവി െകാ .
അ ൻേകാവിൽ േദവസ ം വകയ ് അേനകം വ വകക ടാെത പാ ിയിൽ
ഒ ല ് ഉരി റെയ െതാ ായിര റ നില ്. ഈ നിലം വലിയ സ നായി
ഒ പരേദശ ാ ണൻ പെ ാരി ൽ േദവസ ിേല ് െവെ ാഴി െകാ താ
്. ആ ാ ണ ് അനപത താ ഃഖം ഹമായി ീ കയാൽ അേ ഹം ഭാര ാസേമ
തം അ ൻേകാവിൽ േ ിൽ െച സ ാമി ദർശനം കഴി നടയിൽനി ് ‘എെ
അ സ ാമീ, എനിെ ാ സ ാന ായാൽ എെ സർ സ ം ഞാൻസ ാമി ാ
യി െവെ ാഴി തേ ാം’ എ ാർ ി . അചിേരണ ആ ാ ണ ീ ഗർഭം
ധരി ക ം യഥാകാലം ഒ െന സവി ക ം െച . അേ ാൾ ആ ദ തിമാർ
ായ സേ ാഷം അപരിമിതമായി . സേ ാഷാധിക ാൽ മറ േപായിേ ാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 625

എേ ാ അവർ അ സ ാമി െകാ ാെമ പറ ി േ ാെല സർ സ െമ ,

യാെതാ ം െകാ ി . റ ദിവസം കഴി േ ാൾ ാ ണ ീ രാ ിയിൽ കിട
റ സമയം പതിവായി ആേരാ അവ െട അ ൽെ “പറ ി മറ
് ” എ പറ തായി േതാ ി ട ി. എ ി ം അവർ അ സ ാമി യാെതാ ം
െകാ ി .അ െന അെ െകാ ം കഴി . ി ് ഉപനയന ി കാലമായി.
ർ ം നി യി ക ം അടിയ ിര ി െകേ മമായി വ ം ക ം ണിേ
വെരെയ ാം ണി ക ം െച . ചാർ ാ ം േവ ാ ം ബ െമ ാം
അടിയ ിര ി തേലദിവസം തെ വ ് ഓേരാ മ ൾ ട ി ഴി . അ രാ
ിയി ം ി െട മാതാവി സ ായി. അ പതി േപാെല െ അ ായി .
“അ സ ാമി െകാ ാെമ പറ ി െകാ ാെത ഉപനയന ിനാരംഭിചാൽ
സമയമാ േ ാൾ ിെയ െകാ േപാ ം” എ ടി ആേരാപറ തായി ാ ണ ീ
േതാ ി. എ ി ം അവർ സ ാമിെ ാ ം െകാ ി . ഉപനയന ിെ ിയകൾ
ആരംഭി സമയ ് ആേരാ ഒരാൾ (ഒ പ ാണിയാെണ ാ ് എ ാവർ ം േതാ ിയ
് ) അവിെടേ റിെ ിെയ എ െകാ ് അ ർ ാനം െച . ആ ആൾ െച ം
ിെയ എ ം അവിെട ടിയി എ ാവ ം ക . േപായ ് ആ ം ക ി .
ിെയ കാണാതായേ ാേഴ ം അവിെട എ ാവർ ം വ സന ം പരി മ ം കലശലായി.
ി െട മാതാപിതാ ാ െട വ സനം അവർ സ തി ാ കാതി കാലേ
തിലധികമായി . അവർ മാറ ം തല മടി െകാ ് റവിളി ി ട ി. അേ ാൾ
ചിലർ, “അ സ ാമി െകാ ാെമ പറ െകാ ാ ി ാ ് ഇ െന വ
്. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ് ആ െട ം കളി ി യെ ് ഇനിെയ ി ം മന ിലാ
ിെ ാ െ ” എ ം മ ം പറ ് അവെര ശകാരി ട ി. മ ചിലർ സാ നവാ
കൾെകാ ് അവെര ആശ സി ി ാൻ മി ട ി. “സ ാമി െകാ ാെമ ് പറ
ി ് െകാ ാ ാലാപ ാ െമ ഞാൻ െട െട പറയാ ്. ഈ ൻ
ധന ി അത ാർ ി നിമി ം അ െകാ ാെതയി ി ാ ് എെ ഓമന മകൻ
േപായ ് ” എ ം മ ം പറ ് ാ ണ ീ ാ ണേന ം, “സ ാമി ് െകാ ാെമ ്
പറ ി ് െകാ തി ് എനി ് ർ സ തമാ ്. ഈ സ തി ാ ി
ാ ഞാൻെകാ ാെതയി ്. ഇവൾ നിമി ം ഏക സ ാനം ന െ ” എ ം
മ ം പറ ് ാ ണൻ ാ ണ ീെയ ം ശകാരി ട ി. ശകാരം ് ്
അവർ ത ിൽ വലിയ ശ യായി. ആക ാെട അവിെട വലിയ ലഹള ം ബഹള മായി
ീർ . “ഇെതാ െകാ ം യാെതാ ഫല മി . ിെയ ം െകാ ് ആ പ ാണി
എേ ാ ാ ് േപായെത േവഗ ിൽ അേന ഷി ് ക പിടി ാനാ ് ഇേ ാൾ മി
േ ് ” എ പറ ബ ൾ ചില മറവെര ം മ ം ിെ ാ പല ല ളി
മേന ഷി . ഒ ായി . ിെയ തിരി കി കാര ം അസാധ ം തെ െയ ്
എ ാവ ം തീർ െ കയാൽ ി െട പിതാവായ ാ ണൻ, “ഈശ രകാ ണ ം
െകാ ് എനി ് അവസാനകാല ് ഒ സ തി ായി. ആ ഏകസ ാനം ന െ .
ഇനി ഈ വാർ ക ിൽ സ ാന ാ െമ വിചാരി ാൻ ന ായ മി . എനി ിനി
വ ം േവ ാ, സ ം േവ ാ, പണ ം േവ ാ, ഭാര ം േവ ാ; എ യാെതാ
626 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

ം േവ ാ, ഞാൻവ വഴി ം േപാ കയാ ് ” എ പറ ്ഒ ട ം വടി െമ

യാ യായി. ആ സമയം അവിെട ായി അന നായ ഒ ാ ണൻ ി റ
െകാ ് “ഇനിെയ ി ം നി ൾ ൻ പറ ി േപാെല െച ാൻ ത ാ െ ിൽ
ി ഇേ ാൾ ഇവിെട വ ം. ത ാ െ പറ ാൽ േപാരാ. ആധാരം തീർ സാ
ിെവ ് ഒ ിടണം” എ പറ . ഇ േക ി െട അ നായ ാ ണൻ, “ ി മട
ി വരികയാെണ ിൽ എെ സർ സ ം ഞാൻസ ാമി െകാ േ ാം. യാെതാ
സംശയ മി . ആധാരം ഇേ ാൾ തീർേ ാം” എ പറ . ഉടെന ആ ാ ണൻ
തനി സർ സ ം അ ൻേകാവിൽ ശാ ാവി െവെ ാഴി െകാ ിരി താ
യി ഒരാധാരം എ തി ീർ ് ഒ െവ ക ം നാ േപെര സാ ിെവ ് അവെരെ ാ ം
ഒ ി വി ക ം െച . ാ ണൻ ആധാര ിൽ ഒ ി ം അ ൻേകാവിലിൽ ഉ ജ
െട സ ജ കഴി നട റ ം ഒേര സമയ ായി . നട റ ടെന േമൽശാ
ി ാരൻ ിെ ാ ് കിഴേ ാ ് റെ . അേ ഹം ക സ ാമി േകാവിലിെ സമീ
പ ് െച േ ാൾ ക സ ാമി െട ശാരി ി ാ ണ ി െട ൈക പിടി ്
െകാ ് അവിെട നിൽ ായി . പിെ ര േപ ം ിെയ ം െകാ ് പാ ി
യിൽ ആ ാ ണെ ഹ ിെല ക ം െച . ിെയ ക േ ാൾ അവിെട ായി
എ ാം സേ ാഷാ തപരവശ ാരായി ീർ . ി െട അ ൻ എ തി ീർ ്
വ ി ആധാരെമ ്ഭ ാദര േളാ ടി ആന ാ ഒലി ി െകാ ് േമൽശാ ി
ാ ണെ പാദ ി ൽ െച െവ നമ രി . അേ ാൾ ക സ ാമി “ഇ വ ം
എെ സ ാമി േവ ാ. ഒ സ തി ായാൽെ ാ ാെമ ആ ഹം െകാ
നി ൾ അ െന ാർ ി േപാെയ ി ം നി െട സർ സ ം സ ാമി സമർ ി ാൽ
നി ൾ നിത ി യാെതാ മി േ ാ. അ െകാ നി ൾ ിേ ാൾ യാെതാ
ര ഭവ മി ാെത ം യാെതാ ം വിളയാെത ം ഉരി റ െതാ ായിര റനിലം നി ൾ
്ഒ ല േ ാ. അ മാ ം എെ സ ാമി െകാ ാൽ മതി” എ കൽ ി
. ഉടെന ാ ണൻ സേ ാഷസേമതം ആ ഉരി റ ് െതാ ായിര റനിലം അ ൻ
േകാവിൽ ശാ ാവി വെ ാഴി െകാ ിരി തായി േവെറാരാധാരം എ തി ഒ ി ്
സമർ ി . ആ ആധാരെമ ംെകാ ് ശാ ി ാര ം ശാരി ം ിെ ാ തെ
മട ിേ ാ ക ം ആ ആധാരം അ സ ാമി െട നട ൽ െവ ി കലിയട ക ം െച .
ഉച ജ കഴി ് നട റ ി ് േ ാൽ നാഴിക െകാ ് ഈസംഗതികെള ാം നട .
കലിയട ിയതിെ േശഷം ഇതിെലാ ം അവർ ് ര േപർ ം േലശം േപാ ം ഓർ
ായി മി . ഇ െനയാ ് ആ നിലം അ ൻേകാവിൽ േദവസ ം വക കി ിയ ്.
േപാ ം ള ാെത കിട ി ആ നിലം അ സ ാമി ായതിെ േശഷം ഒ ാ ര
മായി വിള ട ി. ഇേ ാ ം ആ നിലം ആ േദശ നില ളിൽെവ േമ രമായി ്
തെ യാണിരി ്.
ശാ ി ാര ം ശാരി ം ആധാരം െകാ േപാ തിെ േശഷം ാ ണൻ അ
ായി മെ ാ ർ ിൽ ി െട ഉപനയനം നട ക ം ഭാര ാ സഹിതം
അ ൻേകാവിലിൽ വ സ ാമിദർശന ം സ ാമി ് അേനകം വഴിപാ ക ം ക സ ാമി
് ഊ ം കഴി മട ിേ ാ ക ം െച . ആ ാ ണെ ംബ ാർ പാ ിയിെല
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 627

വിെടേയാ ഇേ ാ െ ാ ് േകൾവി. പ ാണിേവഷം ധരി ാ ണ ിെയ എ

െകാ ് മറ ് ക സ ാമിയായി എ ് വിേശഷി ് പറയണെമ ി േ ാ.
പാ ിരാജ ം (പാ ി) ി ീ ഗവർേ ിെ അധീനതയിലായതിെ േശഷം േമൽ
പറ നില ം ഗവർേ വകയാ തി ് അ െ കല ർ സായി തീർ യാ ി.
ഈ വിവരമറി പ ള രാജാ ് അ ൻേകാവിൽ മണി ാരെന (പാർ ത ാരെന)
സായി ിെ അ ൽ അയ ് “ഈ ഉരി റ െതാ ായിര റനിലം അ ൻേകാവിൽ ശാ
ാവിെ വകയാ ്. അ ഗവർേ വകയാ ് ” എ പറയി . മണി ാരൻ
പറ ിയതിെന സായി ് േ ാളം വകെവ ി . ഇ ം നിലം അ സ ാമി ന
െ േപാ മേ ാ എ വിചാരി സ ാമിഭ നായ ആ മണി ാരൻ വ സനി െകാ
മട ിേ ാ . േനരം ൈവകിയേ ാൾ അയാൾ രാ ി കഴി ാനായി വഴി ായി
ഒ ല കയറി. അ ് അവിെടെയാ ക നട ായി . മണി
ാരൻ അവിെടെ േ ാൾ ക സ ാമി െട ശാരി ക സ ാമി െട െവളി ാടായി
ിെ ാ നിൽ ായി . ആ ൽ ക േ ാൾ െ ഇ സ ാമി െട
അധിവാസ ായി തെ ംക ലാെണ ം മണി ാര മന ിലാ കയാൽ
അേ ഹം ഒ ം മി ാെത അവിെട നി . അേ ാൾ ശാരി ി ി മണി ാരെ
അ ൽെ ്, ‘ഒ ം വ സനി ാ, ഞാൻനി ി ാ ിെ ാ ാം’ എ പറ .
മണി ാരൻ ദയ ം ി ാര മായ ഒ പരേദശ ാ ണനായി . അേ
ഹം വ സന ം േദഷ ം സഹി ാൻ വ ാെതയായി ശാരി െട ഖ ് ‘ഫാ’ എെ ാരാ
െമാ ം െവ െകാ . ശാരി മാറി ള തിനാൽ മണി ാരെ ൽ അവിെട
ക ിജ ലി ് െകാ ി ഒ പ ിെ ൽ വീ ക ം അ ് െത ി (െചെ ല )െ ാടി
േപാെല ക ി ാ ക ം െച . അേ ാൾ ശാരിയിൽ ക സ ാമി െട ആേവശ ാ
കയാൽ ഭാവം മാറീ വീ ം മണി ാരേനാ ് ‘ഒ ം വ സനി ാ, ഞാൻനി ി ാ
ിെ ാ ാം. ാമ ിൽ െച ് എവിെടെയ ി ം താമസി െകാ ണം. അവിെട ആൾ
628 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

വ ം. സംഗതി തീർ യായി ് മട ിേ ാ ാൽ മതി’ എ പറ . ഇ ക സ ാമി െട

കൽപനതെ യാെണ ് േതാ കയാൽ മണി ാരൻ, ‘കൽപന േപാെല െച െകാ ാം.
ഗതി ം ൻേകാപ ം െകാ ് ഞാൻെച േപായ അപരാധം അവി സദയം
മി ണം’ എ പറ വ ി െകാ ് അവി ് ഇറ ിേ ായി ാമ ിൽെച ് ഒ
ഹ ിൽ കയറി കിട .
പ ിൻേമൽ വീണ ൽ ക ി ാളിയേ ാൾ തൽ കല ർ സായി ിെ മദാ
േദഹമാസകലം ഉമി ീയിലി ാെല േപാെല ഒ ക ിൽ ട ി. ഉടെന അേനകം
േഡാ ർമാെര വ ി പല ചികി കൾ െച ി േനാ ി. ഒ ണ ം ക ി . അതി
നാൽ സായി വ ാെത വ സനാ ാ നായി ീർ . അേ ാൾ സായി ിെ േസവക ം
ാർ മായ ഒ ഹി “ഇതിെ കാരണമറി തി ് ഒ ം െവ ി േനാ ി ാൽ
െകാ ാം” എ പറ . ഢമായി അ കാരം േനാ ി തി ് സായി സ തി ക
യാൽ ആ ാർ ഢമായി ഒ ാരെന വ ി ആ ം അറിയാെത ഒ ഢ
ല വ ് ം െവ ി േനാ ി . മദാ െട ഖേ ടി കാരണം അ ൻേകാവിൽ
ശാ ാവിെ േകാപമാെണ ം മണി ാരെന വ ി സമാധാനം പറ ാൽ മദാ
ഖമാ െമ ം ാരൻ വിധി . ാർ ് ഉടെന ഈ വിവരം സായി ിെന ഹി ി
ക ം സായി ിെ ആ കാരം ആളയ മണി ാരെന വ ക ം െച . വിവര
െമാെ റ േ ാൾ മണി ാരൻ അ സ ാമിെയ രി െകാ സ ൽ ം ഭ െമ
ജപി മദാ െട േദഹ ി ം ശിര ി മി . ഉടെന മദാ െട ഖേ െട ാം മാറി,
ന ഖമായി. സായി സേ ാഷി ് മണി ാര ചില സ ാന ൾ െകാ ക ം നി
ലം ഗവർേ ിൽ േചർ ാൻ പാ തെ തീർ യാ ക ം േദവസ ം േപരിൽ െ
പതി െകാ ക ം െച .
ആറ ളേ ിൽ ഇേ ാൾ ഉ തി ായി ധ ജ ിെ തടി അ ൻേകാ
വിൽ മലയിൽനി െവ ിയിറ ി െകാ വ തായി . ആദ ം ചിലർ േപായി തടി
േനാ ി ് നി യി ് േപാ തിെ േശഷം െവ ിയിറ ിെ ാ വരാനായി ് പ
േപർ േശഖരമായി ാ ് േപായി ്. തടിനി ി ് ആനെയെ ാ പിടി ി ി
റ തി സകൗര മി ാ തായ ഒ ല ായി . അതിനാൽ തടി പിടി ിറ ി
ആ ിലാ തി ം മ ഷ ർ തെ േവ ിയി െകാ ാ ് ഇ യധികം ആ കൾ
േപായ ്. അവർ മലയിൽെച തടി െവ ി, പിടി ിറ ി അേനകദിവസം െകാ ് ഒ
വിധ ിൽ ആ കടവിൽ െകാ വ . അേ ാേഴ ം അ േനരം ൈവ ക ം അവെര ാ
വ ംഏ ം ീണി ക ം െച കയാൽ തടി പിടി െവ ിലിറ ് പിേ ദിവ
സമാകാെമ നി യി ് അവെര ാവ ം അ ൻേകാവിൽ േ ിൽ േപായി അ ്
അവിെട ാമസി .
പിേ ദിവസം അതിരാവിെല അവെര ാവ ം ടിേ ായി തടിപിടി ് െവ ി
ല ് െച േ ാൾ തടി അവിെട കാൺമാനി ായി . അേ ാൾ അവർ ായ മന
ാപം എ മാ െമ ് പറയാൻ യാസം. അവർ അവിെടെയാെ അേന ഷി ് നട
െച േ ാൾ തടി മല െട കളിൽ അവർ എവിെടനി െകാ േപാ േവാ ആ ല
തെ ഇരി ക ്. തടി ആ ം ഇറ ിെ ാ േപായിെ റി േ ാൾ അവർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 629

സ ൽപം സമാധാനമായി. പിെ ം അവർ തടി പിടി ിറ ാ മം ട ി. നാല

ദിവസം െകാ ് അവർ പിെ ം തടി ആ കടവിലാ ി, അ േനരം ൈവകിേ ായ
തിനാൽ രാ ിയിൽ താമസി തി ് അ ല ിേല ് േപായി. പിേ ദിവസം കാല
െച േനാ ിയേ ാ ം തടി ആ ല കാൺമാനി ായി . എ ി ം അധികം
അേന ഷി നട ാെത തടി യഥാ ർ ം മല െട കളിലിരി ക ്. ഇ െന പല
ാവശ മായേ ാൽ അവർ ഏ ം വിഷ ൻമാരായി ീർ . “ഇനി ആറ ളെ
ം െവ ി േനാ ി ് ഇതിെ കാരണമറിയാെത െവ െത ക െ ടാൻ കഴിയില” എ
നി യി ് അവർ അവിെടനി ് ആറ ള യാ യായി.
ഇവർ തടി ംെകാ ് മട ിെയ ാ യാൽ ആറ ള കരനാഥ ാർ തലായവർ ്
വിചാരമായി. അവെര ാവ ം ഒ ദിവസം േ സ ിധിയിൽ ടി. അ ് ഇവർ അ ൻ
േകാവിലിൽ നി ് അേ ാ റെ ദിവസം തെ യായി . ആ സമയം സി
ൈദവ നായ മംഗല ി ം േദവദർശന ിനായി അവിെട െച േചർ .
തിെന ക േ ാൾ കരയിൽ മാണികളിെലാരാൾ “ന െട കാര ം ന ് ന െട െകാ
തിേനാ േചാദി ാം; ഇനി എ ാ ് േവ െത ് അേ ഹം വിചാരി ് പറയെ ”
എ പറ . അ േക ്, “നി ൾ ് എ ാ ് അറിേയ ?” എ േചാദി .
അതി രമായി ഒരാൾ, “െകാടിമര ടി േപായവരിലാ ം മട ിവ കാണാ യാൽ
ഞ ൾ വളെര വ സനമായിരി . അവർ േപായി ിേ ാൾ ഒ മാസം കഴി .
ഒ വർ മാന ം അറി ി . അവർ വ ം ആപ പ ിേയാ എേ ാ? ചിലെര
അേ ാ ് അയ െവ ിേലാ എ ം സംശയ ്. ഇതിെന ിറി മന ി ി ഒ ചി
630 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

ി ് േവ ് പറ തരണം. ഇ െന കാര ൾ ചി ി പറ തി ് അവി

െട കവിടി ം മ ം ആവശ മി േ ാ” എ പറ . ഉടെന ് അക േപായി
ദർശനം കഴി ് എ ാം േവ േപാെല േതാ ി തി സ ാമി സ ിധിയിൽ ാർ ി
െകാ ് റ ് െകാടിമര ാന ് വ നി െകാ ് അവിെട ടിയി വേരാ ്
“തടി ് േപായിരി വർ യാെതാരാപ ം സംഭവി ി ി . തടി െകാ േപാരാൻ
സാധി ാ യാലാ ് അവർ താമസം പ ിയ ്. അവർ ഇേ ാ റെ ി ്. എ ി
ം തടി െകാ വ ി . അ ൻേകാവിൽ മലയിൽനി ാണേ ാ തടി െകാ വേര ്.
ആ തടി അ ൻേകാവിൽ ശാ ാവിെ വകയാ ്. അതിനാൽ, അവിെടെ സ ാമിെയ
വ ി ക ം യഥാശ ി വഴിപാ കൾ കഴി ാർ ി ക ം െച ാെത തടി െകാ േപാ
രാൻ ഒരി ം സാധി കയി . അ സ ാമി െട പരിവാര ർ ികൾ ം യഥാേയാഗ ം
വഴിപാ കൾ നട ണം. ആ ർ ികളിൽ ാധാന ം ക സ ാമി ാ ്. ക സ ാ
മി ് ഒ ഊ തെ നട ണം. എ ാൽ അ തടി ഇവിെട വ േചർ തി േശഷം
നട ിയാൽ മതി. ഇേ ാൾ െ ക സ ാമി േകാവിലിൽെ െതാ ാർ ി
ശാരിേയാ ് ചാർ വാ ിെ ാ ് േപാരണം. ഇ ം െച ാൽ പിെ തടി ായി ്
ആ ം േപാേക ാ. തടി താേന ഇവിെട വ േച ം. അ സ ാമി െട പരിവാര ൾ
അത ർ ികളാ ്. തടി േപായവർ പലതവണ തടി മലയിൽനി ിറ ി ആ കട
വിൽ െകാ വ െവ ്. എ ി ം പിേ ദിവസമാ േ ാൾ തടി മല െട കളിലായിരി ം.
അ െകാ ാ ് അവർ തടി െകാ േപാരാൻ സാധി ാ ്. ഇറ ിെ ാ േപാ
തടി വീ ം മല െട കളിൽ െകാ േപായി െവ സ ാമി െട പരിവാര ർ ികളാ ്.
അവർതെ ന ിവിെട തടി എ ി തരിക ം െച ം. ഇവിെടനി ് അ ൻേകാവിലി
േല ് നാ േപർ റയാെത ഉടേന േപാകണം. തടി െകാ വരാൻ േപായവെര വഴി െവ
കാണാം. അവ ം ടി അേ ാ േപാരെ . എ ാവ ം ടിെ ് സ ാമിദർശനം കഴി
് വഴിപാ ക ം നട ി ാർ ി േപാരിക” എ പറ . ് പറ േപാെല
ആറ ളനി ് ധാന ാരായ നാ േപർ അ ് തെ റെ ക ം ് േപായി വ
െര വഴി ് വ കാ ക ം എ ാവ ം ടി അ ൻേകാവിലിൽെ സ ാമി ദർശന ം
വഴിപാ ക ം ാർ ന ം മ ം നട ക ം ക ി ചാർ ് വാ ി മട ിേ ാരി
ക ം െച .
അ ൻേകാവിലിൽ േപായി വെര ാം ആറ ള മട ിെയ ിയദിവസം നി ിതസ
മയ ് േ ടവിന ് ആ ിൽ െകേ മമായി ഒ വ ി ാ ം ആ ക െട ആര
വ ം അർ വിളി ം രവ ം പാ ിവാദ ം നാഗസ ര െമ ാം േകൾ െ . അ േക
ജന ൾ പരി മി ് ഓടി കടവിെല ിയേ ാൽ അവിെട െകാ ം പാ ം വാദ േഘാഷ ം
യാെതാ മി ായി . അവിെടെയ ം ആെര ം കാൺമാ ായി ി . എ ി ം
െകാടിമര ി തടി കടവിൽ കിട ായി . അ ക ് എ ാവ ം സേ ാഷാ തപരവശ
ാരായി ീർ . അേ ാൽ െ ജന ൾ തടിപിടി ് കയ ി മതിൽ ക ് െകാ
െച െവ ്. േനരം െവ േ ാൾ പരിേശാധി ് േനാ ിയതിൽ തടി യാെതാ േക മി ാ
ം ഒ ാം തര മാെണ ് ക ് എ ാവ ം വളെര സേ ാഷി . അെതാ െവ ിയാ
ദിവസമായി . അതിന െവ ിയാ തെ ക ് നട ണെമ ് എ ാവ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 631

ടി നി യി ക ം അതിേല േവ വ െളാെ ിെ ാ ് വിവരം ശാരിെയ

അറിയി ക ം ശാരി ം പരികർ ിക ം മ ം വ ാഴാ തെ ലെ ക ം ആറ
ള അയി രാ ിൽ മണ റ ് െവ നി ിതദിവസം തെ ആ വഴിപാ െകേ മ
മായി നട ക ം െച .
ശാരി ം പരികർ ിക ം വ ാഴാ ൈവ േ രം ആറ ളേ ിെല ി സ ാമി
ദർശനം കഴി ് അ വിെട താമസി ക ം െവ ിയാ നാൾ കാല ് ളി ം ദർശന ം
കഴി ക ം െച തിെ േശഷമാ ് അയി ർ മണ റേ റെ ്. ശാരി ്
അ പകൽ ഊ ് പതിവി ാ തിനാൽ ആ മ ഷ െന ഒഴി േശഷം എ ാവ ം
ടി ഊ കഴി ിേ േ സ ിധിയിൽ നി റെ . അവർ മണൽ റെ ി
യേ ാൾ അവിെട ഏ ം വിശാലമായ ഒ പ ലി െക ി വിതാനി ല രി ് ഊ ി
േവ സകല സാമാന ം ചാർ ിൻ കാരം േശഖരി െവ ി ായി .
ആറ ള േദശേ ാ അ കരകളിേലാ വ ് ക നട കയാെണ ിൽ േ
ിൽനി ് ഒ െകാടി എ ി ് െകാ വ െവ ി ാ ് നട ക പതി ്. ഇതി
േല ് ആറ ളേദവെ സേ ത ി ൾെ പതിെന ് കളരികളിെല സകല ജന ം
ആബാല ംവ ടിയി . പാ ിവാദ ം, നാഗസ രം, പ വാദ ൾ, ഉ െച ,
ജന െട ആർ വിളി, രവ തലായ േഘാഷ േളാ ടി ഏ ം േകാലാഹലസേമത
മാ ് ആ എ ് റെ ്. ഏകേദശം അ നാഴിക കേല ആ എ ്
പ ലിെല ക ം െകാടി ഒ ധാന ല ് എ ി വ ക ം െച . അതിെ
സമീപ ് ക സ ാമി െട ജ േവ െത ാം നിര ിെവെ ാ ി. െകാടിെയ
ി െവ തിെ ൻവശ ് ഏകേദശം ര ദ സമച ര ി ം വളെര െപാ ി
ം ആഴി വിറക ിസ ായിതീയി . സ യായേ ാൾ ശാരി ളി ഉ
െക ി വ ജ ആരംഭി . ജ ം കർ രാരാധന ം (കർ രം ക ി ഴി ക ം) കഴി
ശാരി എ േ പടി ാ തിരി നി ് ആറ ളഭഗവാെന വിചാരി ് ഒ വ ി തി
െ േശഷം, കിഴേ ാ തിരി ് െതാ പിടി ് ക മട ് ധ ാനേ ാ ടി നി േട
നായി സ ൽപേനരം നി . അേ ാേഴ ം ആഴി ിയി വിറെക ാം എരി ട ി
ന കനലായി ഴി . ആ സമയം െകാ ം േഘാഷ ം ആർ ം രവ ം ശം വിളി ം
കതിനാെവടി ം െവടിെ ം മ ം െകാ േലാകമ ാെട ഞ ിെ ാ ി . അേ ാൾ
നി േ നായി നി ി ശാരി െട ശരീരം ആക ാെട ഒ വിറ . ഉടെന അയാൾ
ി ട ക ം അരിവാൾ, േവൽ, ക ര (ഭ ാ ം) ഇ കൾ ൈകയിെല െകാ ്
ആഴി ം െകാടി ം ജാ ല ി ം ടി ദി ണം െവ ി ് ആഴിയിൽ യറി
നിൽ ക ം െച . അവിെടനി റ േനരം ിയേ ാൾ ആഴി നിര . പിെ അവി
െടനി ിറ ീ ക രയിൽനി ം സ ൽ ം ഭ െമ െകാടിയിേ ലി . ഉടെന െകാടി
വിറ വിറ ് സ യേമവ ി ട ി. പിെ ശാരി ിെ ാ തെ ക രയിൽനി
് ഒ പിടി ഭ ം വാരിെയ ് ജന ിേല ് എറി . അേ ാൾ ക ൻ ലിൽ
വിശ ാസമി ാ വരായി അവിെട വ ടിയി വെര ാം േ ാെട ി ട ി.
അവെര ാവ ം ആഴിയിൽ ാടി ച ി നിര ിയതിെ േശഷം, “ക സ ാമിെയ ഞ െള
ാവ ം ർ മായി വിശ സി . ഞ ൾ ദാഹം കലശലായിരി ” എ വിളി
632 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

പറ ട ി. ശാരി കരി ിൻെവ ം ചാരായ ം ടിെയ ് എ ാവ െട ം േമൽ

തളി . ഉടെന അവ െട ദാഹം ശമി എ ി ം ൽ നി ി . ആ സമയം േകാഴി
കെള ാം േകാഴികളായി ീർ . ശാരി ആ േകാഴികെളെയ ാം െവ ക ം ആഴിയിൽ
നി ഭ ംവാരിെയ ് െകാടിയിേ ം ിെ ാ നി ജന െട േമ ം എറി ക
ം അേ ാൾ എ ാവ െട ം ൽ നിൽ ക ം െച . പിെ ം ശാരി െട ൽ
നി ി ; ശാരി കളഭെമ ് തെ േദഹ ിെല ാം ക ം സാദമായി ജന ൾ
െ ാവർ ം െകാ ക ം െച ി ് (ക സ ാമി െട നിലയിൽ) “നി െട വഴിപാ
ഞാൻസ ീകരി ിരി . എനി വളെര സേ ാഷമായി” എ പറ . ഉടെന ം
നി . ൽ നി ടെന ശാരി അവിെട വീ . അേ ാൾ െകാ ം േഘാഷ െമ ാം
നി ി, പരികർമിക ം മ ം ടി ശാരിെയ വീശിെ ാ നി . റ േനരം കഴി
േ ാൾ ശാരി സ േബാധേ ാ ടി എ േ ൈക ം ഖ ം ക കി അ ാഴ ം കഴി ്
അ ് അവിെട താമസി ക ം പിേ ദിവസം രാവിെല പരികർ ികൾ തലായവേരാ ്
ടി അ ൻേകാവിലിേല േപാ ക ം െച . ശാരിെയ ം പരികർ ികെള ം യഥാ
േയാഗ ം ദ ിണ ം സ ാന ം െകാ സേ ാഷി ി ാ ് പറ യ െത ്
വിേശഷി ് പറയണെമ ി േ ാ. തടി കി ിയതിൽ സ രായ കരനാഥ ാ ം മ ം ടി
ാഹി ് അധികം താമസിയാെതതെ ഒ ർ ിൽ ആറ െള േദവസ ിധി
യിൽ യഥാവിധി ധ ജ തി നട ക ം െച .
ഒരി ൽ ‘കാളിനാ ൻ’ എെ ാരാൾ ആല െഴ തടി കഏ ി . ക ാർ
തടി െവ ിയിറ ി ികമാസം 30ആം തീയതി കം ആല െഴ ക വടം വകയിേലൽ
ി ണെമ ായി ഏർ ാ ്. അതിനാൽ ക ാർ ചി ം ക ി മാസ ളിൽ തടി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 633

കൾ െവ ിയിറ ി നദീതീര ളിൽ െകാ വ ് േശഖരി ക ം ലാവർഷ ിെ െവ

െ ാ േ ാ ടി ആ ിലിറ ി െച ാടം െക ി ആല െഴ െകാ െച ് ഏൽപി ക
മാ ് പതി ്. ആ പതിവ സരി ് ഒ െകാ ം കാളിനാ ൻ തടികൾ േശഖരി ി ്
അ ൻേകാവിലിൽനി ം ര നാഴിക പടി ാ ് ‘ക ാ ് ’ എ േപരായ നദി െട
തീര േദശ ളിലായി . അെ ാ ം ക ിമാസ ിെല ഉണ ് അതികഠിനമായിരി
ക ം ികമായി ം ലാ വർഷം ആരംഭി ാതിരി ക ം െച െകാ ് ക ാ ിൽ
െവ ം വളെര റവായി . എ മാ മ , ക ാർ അ ൻേകാവിലാ ിൽ വ
ല ് ആ ിൽ വില െന വലിയ പാറക ായി . ആ പാറക െട കളിൽ
ടി തടികളിറ ി െ ാ േപാ വാൻ ത വ ം െവ ം െപാ സമയ ളില ാെത
അതിേല ടി തടികൾ െകാ േപാ തി യാെതാ നി ി മി ായി . ഇെ ാ
ം ഇ െന സംഭവി എ ാെത ഇ സാധാരണമ . ആ േതാ ം കാലവർഷ ി ം
ലാവർഷ ി ം ആ പാറക െട കളിൽ ടി തടികൾ കട ിെ ാ ് േപാ വാൻ ത
വ ം െവ ം െപാ ക പതിവാ ്. അ െകാ ാ ് നാ ൻ അവിെട തടികൾ േശഖ
രി ്. തടി ക ാർ വളെര ലാഭ ഏർ ാടാെണ ി ം അവധികഴി തി
് തടികൾ ആല െഴ െകാ െചേ ൽ ി ിെ ിൽ വലിയ ന ം േനരി ക ം െച ം.
അതിനാൽ കാളിനാ ൻ ഏ ം വ സനാ ാ നായി ീർ . അയാൾ ആേലാചി ി
് ഇതി യാെതാ നി ിമാർ ം കാണാ യാൽ ഒ ം അ ൻേകാവിലിൽ െച ്
അയ സ ാമിെയ ം പരിവാര ർ ികെള ം വ ി ക ം യഥാേയാഗ ം വഴിപാ കൾ നട
ക ം െച ി ് നടയിൽ െച നി ്, “എെ അയ സ ാമീ, ഇതി ് എെ ി ംഒ
നി ി ാ ി രേണ; ഞാൻ ആല ഴ ട റ െവ ് എെ ശ ി ത വ ം
ഒ ക കഴിേ ാം” എ ാർ ി . അ രാ ിയിൽ നാ ൻ കിട റ ിയ
േ ാൽ ഒരാൾ അയാ െട അ ൽെ ് “പാറകൾ മ ിയിരി . തടികൾ കട ിെ ാ
േപാകാം” എ പറ തായി അയാൾ േതാ ി. ക റ േനാ ിയേ ാൾ അവി
െടെയ ം ആെര ം ക ി . എ ി ം ഇ തെ റി ് സാദി ി ് അ സ ാമിേയാ
ക സ ാമിേയാ കൽ ി താെണ ് അയാൾ വിശ സി . പിേ ദിവസം രാവിെല അയാൾ
ആ ല െച േനാ ിയേ ാൾ വില ിൽ കിട ി പാറകൾ െന നീള ി
ലായിരി ം അവ െട ഇടയിൽ ടി തടികൾ കട ിെ ാ േപാ വാൻ ത വ ം
വാ കൾ േപാെല ര ൈകവഴികൾ െതളി ിരി താ ം ക . അേ ാൾ അയാ െട
മന ിൽ വളെര സേ ാഷ ം വി യ ം ജനി െവ മാ മ , അ സ ാമിെയ ം പരി
വാര ർ ികെള ം റി ായി ഭ ിവിശ ാസ ൾ ശത ണീഭവി ക ം െച .
അയാൾ തടികൾ െവ ിലിറ ി െച ാടം െക ി നി യാസം െകാ േപായി അവധി
ൻ ് ആല െഴ ഏൽപി ്. ആ ാവശ ം അയാൾ പതിവിൽ തൽ ലാഭം കി ി.
അതിനാൽ പിെ ം അചൻേകാവിലിൽെച ് അയ സ ാമി ം പരിവാര ർ ികൾ
ം യഥാേയാഗ ം വഴിപാ കൾ കഴി വ ി . അ ാല ് അ ൻേകാവിൽ േ ിൽ
േദവസ ം വകയായി ായി പാ െള ാം െപാ ി ം ള ം േക സംഭവി വ
യായി . അതിനാലയാൾ നാഴി തൽ നാൽ ് നാഴി അരിെവ ാ അേനകം പാ
ൾ നായി വാർ ി നട െവ . അവയിൽ ചില പാ ൾ ഇേ ാ ം അവിെട
634 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

കാൺമാ ്. അധികം താമസിയാെത കാളിനാ ൻ ക ി ചാർ വാ ക ം

അതിൻ കാരം സകല ം വ ം ി ആല െഴ കട റ െവ ് െകേ മമായി ക ്
നട ക ം െച .
സ ായം ഡി ാർ െമ കാർ സർ ാർ വകയായി ഒ ക ് ആ േതാ ം പതി
വായി നട ിവ ി . വർ ീ സാ വർകൾ സ ായം ഡി ാർ മ ിെ േമലധികാ
രിയായി വ േ ാൾ അ േവെ െവ . അെ ാ ം േകാ ി തലായ ല ളിൽ
ഴികളിൽ ആന വീണി . അതിെ കാരണെമ ാെണ േചാദി േ ാൾ “പതി ക
നട ാ ി ായിരി ”െമ ഹി ളായ ജീവന ാർ പറ . “എ ാൽ ഴിക
ളിൽ ആനകൾ വീഴെ , ക നട ിേയ ാം” എ സാ വർകൾ സ തി ്. പിെ
റ ഴികളിൽ ആനകൾ വീ ട ി. എ ി ം സാ വർകൾ ക നട ിയി .
അേ ാൾ ഴികളിൽനി ം കയ ി ിലാ ിയ ആനകൾ ിൽ കിട ം ഴികളിൽ വീ
ആനകൾ ഴികളിൽ െ കിട ം ച ട ി. അ െന അേനകം ആനകൾ ച
േപാ കയാൽ സർ ാരിേല ് വളെര ന ം സംഭവി . അേ ാൾ സാ വർ ൾ ന മന
േ ാ ടിയെ ി ം ക നട ാെമ സ തി ക ം പതിവിൽ തലായി വ
ൾ ക ം ദിവസം നി യി ശാരിെയ അറിയി ക ം െച . ശാരി േകാ ി
യി ം ഒ വീ ്. അതിെ േപ ് “വാര വീ ് ” എ ാ ്. അവിെടയാ ് ഈ വിവരം
അറിയി ്. ക ് സ ായം കേ രി െട സമീപ െവ തെ നട ണെമ ായി
സാ വർക െട ഉ ര ്. അതിനാൽ അവിെടയാ ് പ ലി ് െക ിവിതാനി ല
രി ് സാമ െള ാം േശഖരി െവ ്.
ക ി നി യി ദിവസ ി ് ര ദിവസം േ സാ വർകൾ പതിെനാ
് ഭരണികളിൽ ചാരയം നിറ ി ് അട െക ി ് പ ലി സമീപം വലിയ ഴികൾ ഴി
ി ്, ഭരണികൾ ഴികളിൽ െവ ി മ ി ടി . ഇ മ ാ ം അറിയാെത സാ വർകൾ
തെ വിശ ാരായ ഒ ര ത ാെരെ ാ ് ഏ ം രഹസ മായി ാ ് െചയി
്. പിെ ആഴി പ ദ സമച ര ി ം ഒ ര ദ താ യി ം ഒ ഴി ഴി ്,
അതിൽ വലിയ പാ ര ടികൾ ആനകെളെ ാ പിടി വ ി നിര ിയി വി തീ
മി . തടികൾ തീ പിടി ട ിയേ ാൾ അതിെ മീെത പ ് ആനച ലക മി വി ്
അതിെ മീെത ം തടികൾനിര ി ് അവ ം തീയി .
നി ിതദിവസം സ ായി ശാരി പരികർമികൾ തലായവേരാ ടി നി ി
ത ലെ ി. ഉടെന ളി ് ഉ െക ി ഉ രീയം തലായവ ം ധരി പ ലിൽ െച
. അവിെട വ ൾ ആക െട ക േ ാൾ അയാൾ സ ൽപേനരം വലാെത അ
നായി നി േപായി; ഇ വലിയ ആഴി ം മ ം അയാൾ ഇതി ് മെ ംക ി ി ാ
യി . പിെ ൈധര െ അവലംബി െകാ സ ൽപം ച ന ം ം െവ ം ടി
ൈക ിെല കിഴേ ാ ് ആരാധി ി ് ക മട െതാ പിടി െകാ സ ൽപേനരം
നി . പിെ റ ജ ആരംഭി . അേ ാേഴ ം ആ ദി ി സകലജന ം ംബ
സഹിതം അവിെട വ േചർ . ആഴി െട വലി ം മ ം ക ് എലാവ ം ഭയെ ക ം
സാ വർകൾ ക സ ാമിെയ പരീ ി ാൻ ഭാവി കയാെണ റി ് “അ സ ാമീ,
ക സ ാമീ; അവമാന ിനിടയാ േത” എ മനസാ വാചാ ാർ ി ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 635

അേ ാൾ സാ വർകൾ പ ലി റ ് ഒ ല ് ഒ തിര ി ൈക ിെല

െകാ ് ഒ കസാലയിൽ വ ി . ജ കഴി കർ രാരാധന ആയേ ാേഴ ം
പ ിവാദ ം, നാഗസ രം, പ വാദ ൾ, െച , ശംഖ്, തലായവ െട നാദം െകാ ദി
ക്ച വാളം മാെ ാലിെ ാ ട ി. ജന ൾ ആർ ം രവ ം ശരണംവിളി ം െപാടി
െപാടി ട ി. ശാരി െട ഭാവം അ ാെട മാറി ട ി. േദഹം വിറ ട ി. ക ര ം
അരിവാ ം േവ ം ൈകയിെല െകാ ് അയാൾ ി ട ി. അയാ െട ഖഭാവ ം
മ ം ക ാൽ സാ ാൽ ക സ ാമിയാെണ തെ േതാ മായി . അയാൾ ഭ ം വാ
രി ജന ൾ െകാ ി സാ ിെ ിൽെച ് ‘എെ പരീ ി കയാ ് അേ ?
ആെ ’ എ പറ . സായി ് അ േക ് ഭാവ ിൽ ഒ ചിരി ക ം “മലയാളി
സാ സാ ” എ പറ ക ം െച . ശാരി പിെ ചാരായഭരണികൾ ാപി ി
ല െച നി െകാ ക രയിൽനി സ ൽപം ഭ െമ േമൽേപാെ റി ി ്
ഒ ഹസി . അേ ാൾ ചാരായഭരണിക െട മീെത ടിയി മ ം അട െമ ാം തനി
െയ മാറി, ചാരായം തീെ ാരികളായി ികളിൽ നിെ േപാെല േമൽേപാ േപായി
ട ി. റ കഴി േ ാൾ ശാരി ഇനി ഭരണികളിൽ വ േ ാ എ േനാ ാൻ
സാ ിേനാ പറ . സാ വർകൾ ഭരണികെള േനാ ിയേ ാൾ അവ െട അക
ചാരായ ിെ ഗ ം േപാ മി ായി . അേ ാൾ സാ ം സ ൽപം വലാെതയായി.
പിെ ശാരി സാ ിെ കയിലി ച ി ത ി റിെച െകാ ് സാ ിെ തിര
െട അ െല ി. ആ തിര വളെര പിണ ം അന ാെര അ ല ി ാ
ം സാമാന ിലധികം വലിയ മായി . ആ തിര റ നി യാസം ചാടിേ റീ ്
ശാരി ആഴിയിേല തിരെയ നട ി. തിര ആഴിയിൽ ചാടിനി െകാ ് ി
ട ി. തിര െട ൽെകാ ് കനെല ാം ചാരമായി റ . പിെ ശാരി തി
ര റ നി ിറ ീ തിരെയ സാ ിെ അ േല വി . സാ വർകൾ പരിേശാധി
േനാ ിയേ ാൾ തിര യാെതാ തരേ ം പ ീ ി യി െവ , അതിെ ഒ
േരാമം േപാ ം കരി ി മി ായി . അേ ാൾ സാ വർകൾ അത ം വി യാ ലനാ
യി ീർ . ശാരി പിെ ം ആഴിയിൽ ാടി ി. അേ ാൾ ച ലകെള ാം പ
തീ നൽ േപാെല ആയി ിട ി . ശാരി ആ ച ലകൾ വാരിെയ േദഹ ി
െല ാമണി ി ്, ഒ ച ല ൈകയിെല ംെകാ സാ ിെ അ ൽ െച ്, “ഇ
േമടി ണം” എ പറ . സാ സ േബാധേ ാ ടിേയാ എേ ാ ഉടെന ര ൈക ം
നീ ി അ േമടി . തീ േപാെലയി ആ ആന ൽ അേ ാൾ പ െവ ം േപാെല
ത ം േപാെല ഘനം റ മായി ാ ് സാ വർകൾ േതാ ിയ ്. ഉടെന
അ താെഴ ഇടാൻ ശാരി പറ . സാ വർകൾ താെഴയി . പിെ െമ ാൻ ശാ
രി പറ . സാ വർ ൾ അെത ാനായി ൈകകൾ ച ല െട അ േല നീ ിയ
േ ാൾ തീ നലിെ അ ൽ ൈക െകാ െച േപാെല േതാ കയാൽ എ ി .
അേ ാൾ ശാരി (ക സ ാമി) “എ ാ പരീ െയാെ കഴി േവാ? ഇനി ം വ ം
ഭാവ േ ാ?” എ േചാദി . ഇതി രമായി സാ വർകൾ, “ഇനി പരീ െയാ ം
േവണെമ വിചാരി ി . ഇ ം പരീ ി തെ അബ മായി എ ് എനി ി
േ ാൾ േതാ ്. എെ ഈ അപരാധം ക സ ാമി സദയം മി ണം, ഇതി ാ
636 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

യ ി മായി ആ േതാ ം ഒ ക ് ഗവർേ വകയായി ടാെത, തെ

േപർ ് വിേശഷാൽ, ഞാനിവിെട ഇരി ടേ ാളം കാലം, നട ിേയ ാം” എ പറ
. അ േക ശാരി, “അന മത ാരനായ നി ൾ ് എെ റി വിശ ാസമി ാെത
യി തിൽ ഒരദ് തമ . എ മാ മ , നി െള പ വാതം ബാധി ാറായിരി .
അ െകാ ് ഇ െനെയാെ െച താ ്. അതിനാൽ എനി യാെതാ വിേരാധ മി
. വളെര സേ ാഷമായിരി ” എ പറ . കലി ഉടെന അട ക ം െച .
ഇ കഴി ് അധികം താമസിയാെത വർ ീഡ് സാ വർകൾ പ വാതം ആരംഭി
. വാത ിൻ ഇംഗീ ് ചികി ഫലി യിെ റിയാമായി െകാ ് സാ വർകൾ
തെ ദീന ി നാ ചികി കളാ ് െച ി ്. അ െകാ ് ഏതാ ം െകാ ൾ
ടി ഇവിെട െ കഴി ി. ഒ ം നാ ചികി ം ഫലി ാെതയായതിനാൽ അേ
ഹം ശീമ േപാ ക ം െച .
വർ ീഡ് സാ വർകൾ ഉേദ ാഗമായി ഇവിെട ഇ ി കാലെ ാം ഗവർെ
വകയായി ടാെത അേ ഹ ിെ വഴിപാടായി ം ഒേരാ ക ് ആ േതാ ം
പതിവായി നട ിയി . അേ ഹം േപായതി േശഷം ആ ന വ സാ ാ ം
ആ പതി ട ിയി . അവെര ാം ക നട ിയി ് അ വാ ാല മണൽ
റ െവ ായി .
അ ൻേകാവിൽ േ ിൽ ചില ക ാർ വഴിപാ കഴി ക ം മ ചില ക ാർ
അക കട തി വാഭരണം തലായവ േമാ ി ക ം െച ാ ായി .
ൻകാല ളിൽ തി വിതാം റിെ അതിർ ി ല ളിൽവ ാജ കയില െട
ചാരം ധാരാളമായി ായി േ ാ. െചേ ാ തലായ ല ളിലാ ് ഇ ് അസാമാ
ന മായി വർ ി ി ്. െചേ ാ തലായ ല ളിേല ് വ ാജ കയില രാ ികാ
ല ളിൽ അ ൻേകാവിലിൽ ടിയാ ് കട ിെ ാ േപാ ക പതി ്. ആസമയം സർ
ാരാ കൾ ക പിടി ാെത ം കാ ഗ ൾ ഉപ വി ാെത ം ഇരി തിനായി ്
ഈക വട ാർ ക സ ാമി െട നടയിൽ നാ ം അ ം എ ം പ ം പാവീതം
കാണി യി ംെവ േപാകാ ായി . അ െന വ ാജ കയില ാർ രാ ിയിലി
വകയായി തെ ക ൻ ശാരി തിദിനം രാവിെല അൻപ ം അ പ ം എ പ ം
ചിലദിവസം ം പാവീതം കി ിെ ാ ാണി ്. ഇേ ാൾ സർ ാരാ ക െട
ി ം കാവ ം കിയേതാ ടി അവിെട അ െനെയാ ം വരാെത ം ശാരി കി ാ
െത മായി.
ഒരി ൽ എ മറവർ ടി രാ ിസമയം അ ൻേകാവിലിൽ വ േ ിൽ യറി
ചില തി വാഭരണ ൾ േമാ ി െകാ േപായി. അവർ “അതി മല” (മലയാള ിെ ം
പാ ി െട ം അതിർ ിയി മല) െട സമീപ ് ഒ വ ിൽ െച േ ാൾ
തി വാഭരണ െള ാം അവിെട െവ ി ി ദ ിണം െവ ട ി. േമാഷണം
നട തിെ ാം ദിവസം വിവരമറി ് േപാലീ കാർ േ സ ിധിയിെല ി. ആ
സമയം ക സ ാമി െട അധിവാസ ായി ് ശാരി ി േപാലീ കാെര ിെ ാ ്
േപായി ആ ക ാെര കാണി െകാ . അതിനാൽ ആ മറവർ ശി ംേ ി
േല തി വാഭരണ ം കി ി. മറവർ ദ ിണം െവ ിെ വ ിൽ ക സ ാമി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 637

െട ഒ തി പേ തെ ഉ ായി . അതിനാൽ ക സ ാമിയാ ് ആ മറവെര

വി യ ാെത ് അേഹാരാ ം അവിെട ദ ിണം െവ ി ്. അ ൻേകാവിൽ േ
ിൽനി ് ആ ലേ ് അ ാ നാഴികയിലധികം രമി .
ആ മറവെര അകെ ിയ ് ക സ ാമിയാെണ റി േ ാൾ മറവർ ് ആക ാ
െട ക സ ാമിേയാ വളെര വിേരാധമായി. ക സ ാമിെയ കഴി ിടേ ാളം േ ാരാ
ഹി ണെമ ് അവർ തീർ യാ ി. ഒരി ൽ ര ് മറവർ ടി അ ൻേകാവിലിൽ വ
രാ ിസമയം ക സ ാമിേ ാവിലിൽ കയറി. കായം ള രാജാ ് പെ ാരി ൽ ക
സ ാമി വഴിപാടായി നട െവ ഒ െവ ി ഭ ം സ ർ ം െകാ ഒരരിവാ ം ഒ
േവ ം ഒ ക ര ം അവിെട ഇരി ായി . അവ ഈ മറവർ ത ിെ ാ േപായി.
േ ിൽനി ചില സാമാന ൾ ക ാർ േമാ ി െകാ േപായിരി എ റി
േ ാൾ േപാലീ ് ് തലായവർ അ ൻേകാവിലിെല ി. അ േപാലീ ്
ായി ് സാ ാൽ ിവി മൻത ിയായി . േപാലീ കാർ ലെ ിയ
ഉടെന േ സംബ ികെള ം അയൽവാസികെള ം മ ം പിടി മർ ി ാനാരംഭി .
ആ സമയം ക സ ാമി െട അധിവാസ ായി ശാരി ി ിെ അ ൽ
െച ് “ഇവിെട വെര െവ െത പിടി പ വി െത ിനാ ്? നി ൾ കഴി െമ
ിൽ നി ൾ െത ാശിേ ി സമീപം േറാഡരികിൽ െച ിരി ണം. അേ ാൾ
വ ശീല തലയിൽ െക ിെ ാ ് ആ വഴിേയ ഒ ൻ വ ം. അവെന പിടി ടിയാൽ
ഒ പ തി സാമാന ൾ അവെ പ ൽനി കി ം. പിെ അവേനാ േചാദി റി ്
അവെ കാരനായി ഒ ൻ ടി വെന ം പിടി ടണം. േശഷ ഒ പ തി
സാമാന ൾ അവെ പ ൽ നി ം കി ം” എ പറ . ിവി മൻ ത ി അവർ
കൾ ക സ ാമിെയ റി ന വിശ ാസ ായി തിനാൽ അേ ഹം അ തെ
ചില േപാലീ കാേരാ ടി െത ാശിയിേല റെ . അവിെടെയ ി, ക സ ാമി കൽ
പി ല ് വരിക ം റ േനരം കാ ി േ ാൾ ഒ വ തലയിൽെ കാരൻ
അതിെല വരിക ം, അവെന ം അവൻ ഖാ ിരം അവെ കാരേന ം പിടി ക ം
അവരിൽനി ഒ പ തി വീതമായി സാമാന െള ാം കി ക ംെച . ആ വക സാമാ
ന ൾ ഇ വെര േദവസ ിൽ ഏൽ ി െകാ ി ി . ഇേ ാ ം ഹ ർ ഖജനാവിൽ
ി ിരി കയാ ്.
ഇനി കായം ള രാജാ ് െവ ി ഭ ം മ ം ക സ ാമി വഴിപാടായി നട െവ
തിെ കാരണം ടി പറയാം. ഒ കാല ് കായം ളം രാജ ം ഭരി ി രാജാവി ക
സ ാമിെയ ം മ ം റി വിശ ാസ ം ഭ ി െമാ ായി ി . ക കഴി
േകവലം അനാവശ മാെണ ം, ൽ േമ ക മാെണ ം ക നട
് കഥയി ാ വ ം ശാരി െട ജാടയിൽ മിര േപാ വ മാെണ ായി അേ
ഹ ിെ അഭി ായം. അഭി ായെ സാ കരി ് ജന െള േബാധ െ തി ം
ജന െട ഇടയിൽ ക സ ാമിെയ റി ം മ ായി വിശ ാസെ രീകരി
തി മായി ഒ ക നട ി ളയാെമ നി യി ് ഒരി ൽ രാജാ ് ചാർ ് വ
ക ംവ െളാെ ക ം െച . എ ാൽ രാജാ ് സ ൽപം വിേശഷ വിദ കൾ കാ
ണി ാെതയി ി . വിറകി പകരം വാഴ ി ികൾ നിര ിയ ിയാ ് ആഴി ിയി
638 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

്. പിെ നിേവദ ി മദ ിൽ ഉ ിൻകായ് ധാരാളമായി അര കല ി

ക ം െച ി . ഇവര മാ ് രാജാ വിേശഷവിധിയായി െച ി ി ്.
നി ിതദിവസം സ ായി ശാരി ം പരികർ ികൾ തലായവ ം ല
െ ി. ഊ ിെന ാം വ ം ിയി ് രാജമ ിര ിെ തെ പ ലി ് െക
ിവിതാനി ല രി ായി . ആഴി ിയി ് അതിന മായി . വാഴ ി ി
െകാ ് ആഴി ിയിരി ം മ ം ക േ ാൾ െ ഈ ഊ നട ് പരീ ാർ
മായി ാെണ ശാരി മന ിലായി. എ ി ം അയാൾ അെതാ ം അറി തായി
ഭാവി ി . അയാൾ സ തെ ളി ് ഉ െക ിചമ ് ഉ രീയം തലായവ
ം ധരി പ ലിെല ി. അേ ാേഴ ം പരികർമി ജെ ാ െമാ ി, െവെ ാ ം
കഴി ി . രാജാ ് ഊ നട ് ക സ ാമിെയ പരീ ി ാനായി ാകയാൽ ഇവി
െട എെ ി ം വിേശഷവിദ കൾ ഉ ാകാെതയിരി ിെ ് വിചാരി ് ഷ ാ ം,
ീക ം, ാ ം, ബാല ാ ം മ മായി അസംഖ ം ജന ംസ േയാ ടി അവിെട
വ േചർ . ഉടെന ശാരി ജ ആരംഭി . െകാ ം, േഘാഷ ം ആർ ം, രവ ം മ ം
ഒ ം റവി ായി . അവെയാെ സാധാരണ പതി തിൽ വളെര തലായി .
ജ ഏകേദശം പ തിയായേ ാേഴ ം കാളമാടൻ, േച ാറ ൻ, െച ാണി മാടൻ ത
ലായ ർ ികൾ ബാധി രാജാവിെ പരിചാരക ാരിൽ െ ചിലർ ി ട ി.
കാളമാടൻ ബാധി വർ ൈകക ം നില ി കാളെയേ ാെല നട െകാ റയി
ട ി. ആ റാ ശ ം േക ് അവിെട ടിയി വർ മാ മ , സമീപ ല ളിൽ
ഉ ായി വർ ടി ഭയെ ട ി. േച ാറ ൻ ആന പിടി ാലിളകാ ം ഒ
കിണ ിലി ി മായ ഒ കരി ൽ ാലം ഒ വടിേപാെല നി യാസം ൈകയിെല
വീശിെ ാ ാ ് ിയ ്. െച ാണിമാടൻ ഒ വലിയ ം വേട പറിെ
െകാ ി ഓടിനട . ആക ാെട േപടി ി ് അവിെടെയ ം ആർ ം ഇരി ാ ം
നിൽ ാ ം വ ാെതയായി ീർ . അേ ാൾ അവിെട സമീപ നി ി ഒ െത
ിെന അ ഭാഗ ് ഇടിനാദം േപാെല ഒ അ ഹാസം േക ‘ഞാൻ െകാ ി ാണനാ ്.
ക സ ാമി നിേവദ ി മദ ം െകാ ാ അംഗീകാര ം അവകാശ ം എനി
ാ ്. അവിെട ഇരി മദ ം നിേവദ ി ം മ ഷ ർ ് ഉപേയാഗി തി ം െകാ
കയി . അതിൽ ഉ ിൻകായ അര കല ിയി ്. ഇതാ ക ിൻ ട ൾവ ;
പിടി െകാ ണം’ എ പറ േക . ഉടെന േച ാറ ൻ െത ിെ വ ിെല ി.
െകാ ി ാണൻ ക ിൻ ട ൾ െത ിെ കളിൽനി ് ഇ െകാ . േച ാറ ൻ
എ ാം പിടി താെഴ നിര ിെവ . അ െന െകാ ി ാണൻ െ ാ ട ളി െകാ
. അവയിെല ാം നിറ ക ായി . ആ െത െച ി ട ീ േപാ ാ
യി ി . പിെ ഇ വളെര ക ം ട ം എവിെടനി ായിെയ സ ാമി
മാ മറിയാം. ക ിൻ ട െള ാം ഇ െകാ തിെ േശഷം െകാ ി ാണ ം താെഴ
യിറ ിവ . മ ർ ിക െട ിൽ ിെ ാ ് ഓടിനട . ആ മ ഷ ം
രാജാവിെ പരിചാരകവർ ി ൾെ ഒരാൾ തെ യായി .
ജകഴി കർ രാരാധനയയേ ാൾ ക സ ാമി െട അധിവാസ ായി ് ശാരി
ം ി ട ി. ശാരി കർ ര ം െകാ ് പ ലിൽനി ് റ ിറ ി, ആഴി ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 639

ഒ ദ ിണം െവ ി ് ക ിെ ാ ി ഒ കർ ര െയ ് ആഴിയിേല ് ഇ .
ഉടെന വാഴ ി ികൾ ് തീ പിടി ക ി ാളി ജ ലി ട ി. തീെ ാരികൾ േമൽേപാ
യർ നാ ദി ിേല ം പറ ട ി. അ ാല രാജാവിെ െകാ ാരം തലായ
െക ിട െള ാം െതേ ാല േമ വയായി . തീെ ാരി പറ വീ ് െക ിട ൾ
് അ ിബാധ ാെയ ിേലാ എ ് വിചാരി ് രാജാ ് െക ിട ൾ ് േമ ി
ഓലെയ ാം െപാളി ് മാ ി . ഉടെന അതികലശലായി മഴ ട ി. മഴെവ ം ആ
േദശെ ാം ിെയാലി ട ി. രാജാവിെ െകാ ാര ം പ ിയറ ം ഭ ാര
റി െമ ാം െവ ം നിറ ് നാ റേ ം ഒ കീ ് ആഴി ക ം െവ ം നിറ .
അേ ാൾ തീ റ ടി ശ ിേയാ ് ടി ക ി. െവ ം െപ േ ാ ം തീ െട ശ ി ം
വർ ി ് െകാ ി . മഴെവ ം ആഴി ് െനെ േപാെലയാ ് ഫലി ്. ക
സ ാമി ം പരിവാര ർ ിക ം ആഴിയിൽനി ം തകർ . പിെ ശാരി ി
െ ാ ് രാജാവിെ അ ൽെ ് “എ ാ പരീ െയാെ കഴി േവാ? ഇനി ം
വ ം ഭാവ േ ാ?” എ േചാദി . അേ ാൾ രാജാ ് അ തം െകാ ം ഭയം െകാ ം
ഒ ം സംസാരി ാൻ േപാ ം വ ാ വിധ ിൽ പരവശനായി ീർ ി . അേ ഹം
ഭയം െകാ വിറയ ം ഗദ്ഗദേ ാ ം ടി, “ഇ , െപാ സ ാമീ, ഇനി ഒ പരീ
മി ; ഇ ം പരീ ി തെ വലിയ െത ായിേ ായി എ ാ ് ഇേ ാൾ ഞാൻവി
ചാരി ്. എെ ഡതെകാ ് ഞാൻെച േപായ അപരാധെ സ ാമി യഥാ ർ ം
മി ണെമ ് പ ാ ാപേ ാ ടി ാർ ി . ഈ െത ി ് ായ ി മായി
ഞാൻസ ാമി െവ ിെകാ ് ഒ ഭ ം സ ർ ം െകാ ഒരരിവാ ം ഒ േവ ം ഒ
ക ര ം നട െവ ക ം അ സ ാമി ം മ പരിവാര ർ ികൾ ം യഥാേയാഗ ം
വഴിപാ കൾ നട ക ം െചേ ാം” എ വളെര പണിെ ് പറ . ഉടെന ക സ ാ
മി ( ശാരി) “എ ാൽ മതി. ഞാൻ സ തി ിരി ; എനി സേ ാഷമായി; ഇനി
എനി ് ഒ വിേരാധ മി ” എ പറ ക ം അേതാ ടി ൽ നിൽ ക ം െച .
അേ ാൾ േശഷ വ െട ം നി . മഴ ം മാറി; എ ാവ ം സേ ാഷേ ാ ടി
പിരി ക ം അധികം താമസിയാെത രാജാ ് േമൽപറ സാധന ാ ി ്അ ൻ
േകാവിലിൽ െകാ േപായി ക സ ാമി ് നട െവ ക ം അ സ ാമി ം മ
പരിവാര ർ ികൾ ം യഥാേയാഗ ം വഴിപാ കൾ നട ക ം വ ി േപാരിക ം െച .
ഇ െന ് കായം ള രാജാ ് െവ ി ഭ ം മ ം ക സ ാമി വഴിപാടായി നട
െവ ാ നിടയായ ്.
കായം ള രാജാവിെ പരീ ണാന രം ഏതാ ം െകാ ൾ േശഷം ഒ മ
വാദി ം ക സ ാമിെയ ഒ പരീ ി ാെമ ക തി. ക സ ാമി െട അധിവാസ
ായി ാ ് ശാരി െത ് പറ ് േമ അബ മാെണ ായി മ വാ
ദി െട വാദം. അ ് അബ മ , പരമാർ മാെണ ് അ ൻേകാവിലിെല ത ിയായ താഴ
മൺേപാ ി ം വാദി . അവർ ത ി വാദ തിവാദ ൾ കിയേ ാൾ േപാ ി, “ആക
െ , മഠ ിൽെവ തെ ക നട ക ം അവിെടെവ തെ ക സ ാമി െട
ൽ പരമാർ മായി താെണ ് േബാധ െ ക ം െച ാം” എ ് പറ ക ം േവ
െത ാം വ ം ിെ ാ ് ശാരി തലായ വെര വ ി, റ ് ഒ ക ് നട ി
640 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

ക ം െച . ജ ം കർ രാരാധന ം കഴി ശാരി ി ആഴിയിൽ ാടി ം

ട ിയേ ാൾ േപാ ി, “എ ാ സ തി േവാ? സാധാരണ മ ഷ ർ തീ നലിൽ കിട
് ഇ െന ം െച വാൻ സാധി േമാ?” എ മ വാദിേയാ ് േചാദി . അേ ാൾ
മ വാദി, “ഇെതാ വലിയ കാര മായി ഞാൻ വിചാരി ി . ക സ ാമി െട അധിവാ
സ ായി ാ ് ശാരി െത ിൽ അയാൾ േപായി ഒ കടമാൻേപാ ിെന പിടി
െകാ വരെ . എ ാൽ സ തി ാം” എ പറ . ഉടെന ശാരി അവിെടനി ിറ ി
േ ായി. ഒ നാഴിക കഴി േ ാൾ എവിെടനിേ ാ ഒ വലിയ കടമാൻ േപാ ിെന പി
ടി വലി െകാ ് മട ി വ . അേ ാൾ മ വാദി “ശരിതെ , ഞാൻ സ തി ് ” എ
പറ . ശാരി അതിെന റ െകാ േപായിവി യ . പിെ അ ് എേ ാ േപായി
എ ് ആ ം ക ി . ശാരിപിെ ം ആഴിയിൽ ാടി ം െച . അേ ാൾ മ വാ
ദി ശാരി െട കലിയട തി ് എേ ാ ഒ വിദ േയാഗി . ആഴിയിൽനി ് ഇറ
തി ് കലി അട ിേ ാ കയാൽ ശാരി െട കാൽ െപാ ി. ഉടെന അയാൾ അയാ
െട വീ ിേല േപായി. അവിെട െച ി ് അധികം താമസിയാെത മരി േപാ ക ം െച
.
ശാരി െട കാൽ െപാ ിയേ ാൾ തൽ മ വാദി െട േദഹമാസകലം ഉമി ീ
യിലി ാെല േപാെല ഒ ക ി ം നീ ം ട ി. അേനക ചികി കൾ െച ി ം
ഒ ഫല ായി . അതിനാൽ ഇതിെ കാരണെമ ാെണ ് അയാൾ ം െവ ി ്
േനാ ി . അ ൻേകാവിൽ ശാ ാവിെ ം ക സ ാമി െട ം വിേരാധം തീരാനായി ്
മ വാദി അവിെട ചില വഴിപാ കൾ നട ാനായി പല ാവശ ം മി േനാ ി. എ ാ
ാവശ ം അ ി ം േനരി െകാ ി തിനാൽ ഒരി ം ഒ ം സാധി ി . ഒ ം
അയാ െട േദഹം വ ം െപാ ി ഴ ണെ ് വളെര ക തയ ഭവി ്
ാം െകാ ിൽ മരി ക ം െച .
അ ൻേകാവിൽ ശാ ാവിെ ഉ ജ കഴി ാൽ ഉടെനേപായി അ ൻേകാവിലിൽ
നിേവദ ം കഴി ണം. അ കഴി ് വ ിേ ശാ ാവിെ നടയട ാ . അ െനയാ ്
പതി ്. ഒരി ൽ ഒ ശാ ി ാരൻ ശാ ാവിെ ഉ ജ കഴി നടയട ി ് അ ൻ
േകാവിലിൽ നിേവദ ം കഴി ാനായി േപായി. വളെരേനരം കഴി ി ം അേ ഹം മട ി
വരാ യാൽ ചിലർ അ ൻേകാവിലിൽ െച േനാ ി. അേ ാൾ അേ ഹ ിെ
ം നഖ ം പ ക ം മാ ം അവിെട കിട ായി . അ ാെതെയാ ം ക ി
. ആ ര ിെ ഉപ വം അവിെട ഹമായി ീ കയാൽ അതിെന ആവാഹി
് ഒ വി വി ഹ ിേ ലാ ി അവിെട തി ി ്. ആ വി വി ഹമാ ് അവിെട കി
ഴേ േതർവീഥി െത ഭാഗ ായി ഇേ ാ ം കാ ്.
ഇനി ഒ െകാടി െട ആഗമെ റി ാ ് ധാനമായി പറയാ ്. ആറ ള
േ ി ൽ നി ് ഏകേദശം ര നാഴിക െത ായി ് ‘കനകമല’ എെ ാ മല ം
ആ മലയിൽ ഒ േദവ തി ായി . അവി െ േദവെന എ ാവ ം ‘കനകമല
േദവൻ’(േതവ ് ) എ ാ ് പറ ്. ആറ ള േ ാ തി ് ് ആ ദി കാർ
േദശപരേദവതയായി ആചരി ക ം വ ി ക ം െച വ ി ് ആ േദവെനയാ ്.
ആ േദവൻ ശിവനാ ്. അവി െ നാഥത ം ‘ഇടേ രിമല’ േദശ ാർ ാ ്. അവിെട
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 641

ശിവരാ ി വളെര ധാനമാ ്. ശിവരാ ി നാൾ ആ മലയിൽ അസംഖ മാ കൾ ക

പതിവാ ്. അവരിൽ അധികം േപ ം റവർ തലായ ജാതി ാരാ ്. ഇവ െട വഴിപാ
ടായി ശിവരാ ി ദിവസം അവിെട വളെര ണം വ ം. ആ പണെമ ാം എ ് ഇടേ
രിമല ാരാ ്. അവിെട കരനാഥെ വകയായി ഒ െകാ ാര ്. മലയിൽ വഴിപാടായി
വ പണം ആ െകാ ാര ിൽ വിള െവ ി ം മ മായി ാ ് ചില ് െച ക പതി ്.
ഇടേ രി മലകര ാർ കനകമലേ വ െട വകയായി ഒ െകാടി ാ ി. ആ െകാടി
കരനാഥെ െകാ ാര ിലാ ് െവ ി ്. ആറ ള േ ായേ ാൾ കന
മലേ വ െട ാധാന ം റ േപായി. അതിനാൽ കനകമലേ വെര ആവാഹി ്
ആറ ളേദവെ സ ിധിയിേല ് െകാ േപാ ് േമൽപറ െകാടിയിേ ലാ ്.
ആ കാലം തൽ ആ െകാടി ആറ ളഭഗവാെ വകയായി. എ ി ം ഇേ ാ ം അ െവ ്
ി ് ർവ ല തെ യാ ്. ആറ ളേ ിൽ ഉ വകാല ം മ ം
േദവെന എ ി േ ാൾ ഈ െകാടി ടി എ ി ണം. അ ് ഇടേ രി മലകര
ാരാ ് പതി ്. അതി തിഫലമായി അവർ ് ആറ ള േ ിൽ നി േചാ ം
പണ ം പതി ്. അ ് ഇേ ാ ം നിർ ലാ ീ ി . ഊ വല ി ം മ ം ആറ ള േദവ
െന എഴി ി തി ് പകരം ഈ െകാടിയാ ് എ ി െകാ േപാ ക പതി ്.
ആറ ളഭഗവാെ സേ ത ി ൾെ ഏ ് േദശെ ി ംക െ ിൽ ഈ െകാ
ടി എ ി െകാ ് േപാ ക പതിവാ ്. അയി രിൽ മണൽ റ ് െവ നട ിയ
ക ി ്എ ി ് െകാ ് േപായി െകാടി ഇ തെ യായി .
ഇ ം പറ ിതി ് അ ൻേകാവിൽ േ ിെല ഉ വ ിെ രീതിെയ
റി ടി സ ൽപം വിവരി ് അ ചിതമായി വരികയിെ ് വിശ സി . അവി
െട ആ േതാ ം ധ മാസം ഒ ാം തീയതി തൽ പ ദിവസെ ഉ വമാ ് പതി ്.
ാം ഉ വം തൽ െചറിയ േതരിെ ആ തിയിൽ െക ി ാ ഒ വാഹന ി
ലാ ് രാ ിയിലെ എ ്. അ സ ാമി െട ഒ സ ർ വി ഹം ആ വാഹ
ന ിൽ എ ി െവ ് േതർവീഥിയിൽ ടി ദ ിണമായി എ െകാ ് നട ാ
്എ ി ്. ആ എ ി ് ‘മണിക സ ാമി െട എ ്’
എ ാ ് അവിട ളി വർ പറ ്. വി ഹെമ ി േ ാൾ മണി ാരൻ (പാർ
ത ാരൻ) ഒ സ ർ വാ െമ ്എ ി ് ിൽ നിൽ ം. വാഹന ിെല
ി ് െവ ാ ടെന ഒ ാ ണൻ വ സ ാമി െട ിൽ ഒ േത െയറി ം. അ
കഴി ാ ടെന ചില ാ ണർ വ വാഹനെമ ്എ ി ് ആരംഭി ം. എ
ി പാ ിവാദ ം, നാഗസ രം, പ വാദ ൾ തലായവെയാെ ഉ ായിരി ം.
എ ് ആരംഭി േ ാേഴ ം ക സ ാമി െട ശാരി ഉ െക ി, ഉ രീയമി ്,
തലയിൽെ ം െക ി, അരിവാൾ, േവൽ, ക ര തലായവ എ െകാ ് എ ി
െ ൻേപ നട ം. എ ് പടി ാേറ േഗാ ര ി ് പടി ാ വശ ാ േ ാൾ
അവിെട നിൽ ം. അേ ാൾ നാഗസ രവായന ഒ വി രി ം. ആ സമയം ക സ ാമി
( ശാരി) ം. ിെ ാ ് ജന െട ഇടയിൽ ടി റ േനരം ഓടിനട ി ് അ
െന െതാ , ഗണപതി തി തായ അവിെട സമീപ നിൽ പിലാവി
ദ ിണമായി, ത ി െട അ ൽെ വീ ം. അേ ാൾ ത ി െറ ഭ െമ ശിര
642 76. അ ൻേകാവിൽ ശാ ാ ം പരിവാര ർ ിക ം

ിലി ം. ഉടെന കലിയട ം. പിെ റ ദ ിണമായി എ ി ് െകാ േപായി

അകെ ി ം. എ ാ വം വെര ഈ വിധ ി ം രാ ിയി മാ ് എ ്.
ഒൻപതാ വമാ േ ാൾ ഈ രീതിെയാെ മാ ം. ഒൻപതാ വ ദിവസം പകൽ ഉ
ീേവലി കഴി ാ ടെനയാ ് എ ്. അ വലി െകാ ് നട ഒ വലിയ
േതരിലാ ് മണിക സ ാമിെയ എ ി ്. ഈ േത ് അല രി ്
കാനൽെ ്, കാനൽ ് തലായി കാ ി ാ ളിൽനി ം മ െമ
സാധന ൾ െകാ ാ ്. ആ അല ാരം ഏ ം മേനാഹരമായിരി ം. േത വലി െകാ
േപാ തി ് െക ് വട ി പകരം വലിയ രലാ ്. എ ാം കാ സാമാന ളാ
യിരി ണെമ ് നിർബ ്. ഈ വക കാ സാമാന ൾ െകാ വ ് െകാ ്
‘പളിയർ’ എെ ാ ജാതി ാരാ ്. ഇതിേല ് അവർ േദവസ ിൽനി ചില അ
ഭവ ്. േതരിൽ സ ാമിെയ എ ി ി ിയാ ടെന ക സ ാമി െട ശാരി
ഉ െക ി മ ് വ ് േതർ ിേ ൽ ഒ േത െയറിയണം. ഇ ് കഴി ാ ടെന
ലം തഹശീൽദാർ തലായ ഉേദ ാഗ ാർ, േമൽശാ ി ാർ, സ ഹ ാർ, മണി ാ
രൻ തലായ വ ം ഒേരാ േത െയറിയണം. ഇ ം കഴി ാെലാ കർ രാരാധന ്.
അ കഴി ാൽ ആദ ം രലിേ ൽ ക സ ാമി പിടി ാ ടെന തഹശീൽദാർ തലായ
ഉേദ ാഗ ാ ം സ ഹ ാർ തലായി അവിെട ടീ ാ ണ ം എ േവ ാ,
സകല ം രലിേ ൽ പിടി ണം. എ ാവ ം ടി പിടി വലി േത പടി ാ പടി
ാേറേ ർവീഥി െട െതേ അ വ േ ാേഴ ം ക സ ാമി ി ട ം. േത
് അവിെട ഒ മണി േറാളം നി ം. അേ ാൾ പാ ിവാദ ം, നാഗസ രം, പ വാ
ദ ൾ, െച താലയവ ം ആർ ം രവ ം ശരണംവിളി െമ ാം െപാടിെപാടി ം.
ആക ാെട േകാലാഹലം െകാ ് ആ സമയ ് േലാകം േ ാ എ േതാ
ം. അേ ാൾ അവിെട ാ വരായി ് അധികം േപെര കാ കയി . അേ ാഴെ
േകാലാഹലം ാ വെര ം ി താ ്. ക സ ാമി െട ം അ ഹാസ
ം അേ ാൾ കലശലാ ം. അേ ാൾ േച ാറ ൻ, െച ാണിമാടൻ, കാളമാടാൻ, അ ൻ
േകാവിലിെല അ ൻ എ ിവ ം ി എ ിെ സമീപ ് വ േച ം. ആ
സമയ ് െകാ ി ാണൻ ി കിഴേ േഗാ ര ി െല ി ൽ െപാടിെപാടി ം.
ഈ കളിൽ വിശ ാസമി ാ വരായ ചിലർ പലവിധ ിൽ പരീ ി ് േനാ ക ം
അവെരാെ അേനകവിധ ി ാ ൾെകാ ് ഒ ം വിശ സി ക ം െച ി
്.
അ ൻേകാവിൽ േ ിെല ഉ വ ിൽ വിേശഷാ ധാന സംഗതികൾ
ഇ മാ മാ ്. ഇനി ചി റ സംഗതികൾ മാ േമ . അവെയ വിവരി ് ഈ ഉപന ാ
സം ഇനി ം ദീർഘി ി ണെമ വിചാരി ി .
 77
അവണാമന ൽ േഗാപാലൻ

െകാ
േയട
ി രാജ
മനെയ ം,
് തല ി ി താ

കിരാ ാ മെനെയ ം ടി താ
ിവേപ ർ താ
ിൽ േദശമംഗലം വിേ ജിൽ േദശമംഗല
ിൽ ഇട ിൽ വിേ ജിൽ െത ിനി
ിൽ െ കടലാേ രി വിേ ജിൽ അവണാമ
നെയ ം പറ വ ാ േണാ മ ംബവകയായി പ േഗാപാലൻ എ സി
നായി ് ഒ െകാ നാന ായി . അേനകം ണ ം േയാഗ തക ായി
ആ േഗാപാലേനാ ് കിടയായി ് ഒ െകാ നാന അ ാല ് േവെറെയ ായി ി
െ മാ മ , ഇ ാല ം എ തായി േക േകൾവി േപാ മി . ഈ ആന ഈ മന
ൽ വ േചർ ് ഏ വിധെമ ം മ ം താെഴ പറ െകാ .
േമൽ റ മന ൽ െകാ ം 1068-ആമാ വെരജീവി ി നാരായണൻ ന രി
ാ ് സത ം, ദയ, ദാനം, ധർ ം, നീതി, പേരാപകാരതത്പരത തലായ സൽ ണ െട
വിളനിലമായി തിനാൽ അേ ഹെ റി ് ഓർ വർ ഇേ ാ ം പല ായി
രി ാനിട ്. േയാഗ ം ഭാഗ വാ മായി അവിേട ് ഒരി ൽ സ മായി ഒ
െകാ നാനെയ വാ ിയാൽ െകാ ാെമ ് ഒ േമാഹ ായി ീ കയാൽ അതിനായി
അേന ഷണം ട ി. അേ ാൾ പാ ംേമ ാ മന ൽ ഒ ിെ ാ ൻ നിൽ െ
ം അതിെന വിൽ ാൻ േപാ െവ ം േക ന രി ാ ് അേ ാ റെ . അ ാ
ല ് ആനക െട ല ണ ം ണേദാഷ ം അറിയാ ആളായി ് ഊരക െത
േ െവളിയ ് എ വീ ിൽ ൻനായർ എെ ാരാ ായി തിനാൽ ന രി ാ ്
അവിെടെ ് ആ മ ഷ െന ിെ ാ ാ ് േപായ ്. അ ദിവസം തെ അവർ
പാ ംേമ ാ ് എ ക ം ന രി ാ ് താൻ െച ിരി തിെ ഉേ ശം ആ മന െല
അ ൻന രിെയ ധരി ി ക ം െച . അേ ാൾ അ ൻന രി, “ഇവിെട ഒരാന ി
െ ം അതിെന വിൽ ണെമ ് വിചാരി ിരി കയാെണ ം േക ് വാ വം തെ
യാ ്. എ ാൽ പരമാർ ം പറയാെത ന രിെയ ചതി ് ക മാണേ ാ. അ െകാ
സത ം ഞാൻ പറയാം. ആ ആന ി ് ‘കരിനാ ് ’ (നാവിൽ ക േരഖ) ഉ ്.
അ ർല ണ ം േദാഷമായി മാണേ ാ. അ െകാ ാ ് അതിെന വി കളയാ

643
644 77. അവണാമന ൽ േഗാപാലൻ

െമ ് ഇവിെട വിചാരി ് ’ എ പറ . അ ാല ് മലയാള ാ ണർ ാ

ം നി ള ദയ ാ ം സത സ ാ ം അന ായമാ ം ചതി ം പര വ ം ൈക ലാ
ാൻ ഇ യി ാ വ മായി എ തി ് ഇെതാ ഉ മ ാ മാണേ ാ.
ഇ േക ടെന ന രി ാ ം ൻനായ ം ടി ആന നി ി ലേ േപാ
യി. അവിെടെ ് ആ ആന ി െട ഭംഗി ം മ ം ആക ാെട ക േ ാൾ, എെ ാം
േദാഷ ായി ാ ം അതിെന വാ ണെമ മം ന രി ാ ിേല കലശലാ
യി. ൻനായർ ആക ാെട പരിേശാധി േനാ ീ ്, “ഇതി കരിനാ െ ് പറ
് വാ വം തെ . അ േദാഷമായി മാ ്. എ ി ം ഇതി മ േനകം ഭല ണ
െകാ ് ഇതിെന വാ ിയാൽ ന ണമ ാെത േദാഷെമാ ാകയിെ ാ
് അടിയെ അഭി ായം. ‘ഏേകാഹി േദാേഷാ ണസ ിപാേത നിമ �തീേ ാഃ കിര
േണഷ ിവാ ഃ’ എ േപാെലയാ ് ഈ േദാഷമിരി ്” എ ന രി ാ ിെല
അ ൽ സ കാര മായി ് പറ . ഉടെന ര േപ ം ടി വീ ം അ ൻ ന തിരി െട
അ ൽ െച ് വിലെയ റി ് േചാദി . അേ ാൾ അ ൻ ന രി, “ഈ െകാ ൻ ി ്
കരിനാെ േദാഷമി ായി െവ ിൽ അ ായിര ികയിൽ റയാെത ആ ം
ത മായി . അ ായിരമ , പതിനായിരം കി ിയാ ം ഞാൻെകാ ക മി ായി .
ഈ ഒ േദാഷ െകാ ് ഇതിെന വിലത ് ആ ം വാ െമ ് േതാ ി . ന രി
േവണെമ ിൽ, ആയിര ിക ത ാൽ ഈ ിെയ ഞാൻതേ ാം. ന സ ത
െ ിൽ മതി താ ം” എ പറ . അ ായിര ികയിൽ റയാെത െകാ േ താ
യി വേ െമ ായി ന രി ാ ് വിചാരി ി ്. ആയിരെമ േക േ ാൾ അേ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 645

ഹം സസേ ാഷം സ തി ക ം “കരിനാ െ ി ം േമ ാടിെന ന െ ണെമ

ഞാൻ വിചാരി ി ” എ പറ ക ം അേ ാൾ െ ഉ ിക വ ി െരാ ം
െകാ ് ആന ിെയ വാ ക ം ഒരാന ാരെ സഹായേ ാ ടി ആ െകാ ൻ ി
െയ അവിെടനി െകാ േപാരിക ം െച . ഇ കാരമാ ് േഗാപാലൻ അവണാമന ൽ
വ േചർ ്. അ ാല േഗാപാല ് ഇ പ വയ മാ േമ ായമായി എ ി
ം ഉടലിെ ി ം ഉയർ ം ക ാൽ അതിലധികം േതാ മായി . െകാ ക െട
ഭംഗി, തല ി, തലെയ ് തലായ ണ ൾ െകാ ് േഗാപാലൻ നി ലനായ ഒ െകാ
ൻ ി തെ യായി .
ആന ിെയ േദശമംഗല ് െകാ െച േ ാൾ അ െ അ ൻ ന രി ാ ് അതി
െ ഭംഗി ക ം വില െട ല ത മറി ം വളെര സേ ാഷി ക ം, “ഉ ീ, െകാ ൻ
ി ന െട സ ം വകയായിരി െ . ഇതി െകാ വില ഞാൻതേ ാം” എ
പറ ക ം ആയിര ിക െരാ ം മക െകാ ് ആ ആന ിെയ മന േല ായി ്
വാ ക ം െച .
േഗാപാലെ ി ണം അസാധാരണമായി . അവൻ വളർ വ തിേനാ ടി
അവെ ണ ം വർ ി . നീർേ ാ സമയ ാെത േഗാപാലെന തള ക (െക ി
യി ക) പതിവി . അ ാ കാല ളിൽ മന െല പറ ിൽ അവ നി യി െകാ ി
ല േപായി നിൽ ക ം കിട ക ം െച െകാ ം. തീ ാമാന െള ാം
േനരനീ ം ടാെത അവിെട െകാ െച െകാ േ കയാ പതി ്. ആ പറ ിൽ
െത ം വാഴ ം മ ം ധാരാള ായി . ഒ സമയം തീ വ െകാ െച െകാ
ാൻ സ ൽപം താമസി േപായാ ം െത ം വാഴ ം മ ം ഒടി ി ം പറി ം അവൻ തി
നശി ി ാറി . മന െല ിക ം മ ം േഗാപാലെ അ ൽ െച കളി ക സാധാ
രണമായി . ികൾ അവെ െകാ ി ം വാലി ം പിടി ് അവെന േറെ ഉപ
വി ാ ം അവൻ ആെര ം ഉപ വി ാറി . ികൾ കളി െച ഉപ വ െള ാം
േഗാപാല സേ ാഷാവഹ ളായി . കഥയി ാ ികൾ കളി വ ം െച ാ
ം കാര വിവര താൻ അതി പകരം െച ് ശരിയ േ ാ എ ായി അവെ
വിചാരം.
മന ഒേരാ ം േഗാപാല പതിവായി ചില അവകാശ ൾ െകാ ി .
അവെയ ാം ഒ മാ േപാ ം സമയം െത ി ാെത അവൻ അതാ ് ല ളിൽ െച
നി ിതസമയ ളിൽ െ വാ ി അ ഭവി െകാ ി .
മന ൽ കാലെ ഗണപതിേഹാമം, േതവരം, ജ തലായ ് കഴി േ ാൾ േഗാപാ
ലൻ അ ള െട വടെ വാതിൽ െല ക പതിവാ ്. അേ ാൾ റ നിേവദ േ ാ
ം അ ം, അട, ശർ ര, കദളി ഴം, േത ാ ൾ തലായവ ം അ ാേ ാൽ െകാ ം.
അവെയ ാം അ ാേ ാൽ െകാ ികൾെ േപാെല േഗാപാലെന വായിൽ െവ െകാ
ക ം അവൻ സാദരം വാ ി ഭ ി ക ം ഇടെ ാെ അ ാേ ാൽ മകേന, മകേന
എ വിളി ക ം അതിെനാെ േഗാപാലൻ അ സരണേ ാ ടി ം ന ി ചകമാ
ം ചില ശ ൾ റെ വി ക ം െച ് കാ ക ം േകൾ ക ം െച ാൽ ഈ
ജ ിലെ ി ം ർ ജ ിൽ ഇവർ അ ം മക ം തെ യായിരി െമ ് ആർ
646 77. അവണാമന ൽ േഗാപാലൻ

ം േതാ ിേ ാ ം. വാ വ ിൽ ആ അ ാേ ാൽ േഗാപാലെന റി ് നിർ

ിേശഷമായ വാ ല ം േഗാപാല ് അ ാേ ാലിെന റി മാ നിർ ിേശഷമായ
ഭ ിേ ഹാദര ായി .
േഗാപാലെ ിവിേശഷ ൾ വി രി കെയ െവ ാൽ അവസാനമി ാെത
്. അവയിൽ ചില മാ ം താെഴ ാവി െകാ :
ഒ ദിവസം കാല േഗാപാലൻ പതി േപാെല അ ള വാതിൽ ൽ െച വാ
ം െപാളി നി േ ാൾ അ ാേ ാൽ നിേവദ േ ാ െകാ വ ് അവെ വായിൽ
വ െകാ ി ് ശർ ര, േത ാ ൾ തലായവ എ െകാ വരാനായി േപായി. ആ
സമയം മന െല ഒ ഉ ി ഓടിെ േഗാപാലെ െകാ കളിൽ ചാടി ിടി ഞാ .
താൻ വായ് ിയാൽ ഉ ി വീെണ ിേലാ എ വിചാരി േഗാപാലൻ വായ് ാെത ം
അന ാെത ം ആ നിലയിൽ െ നി . അതിനാൽ വായിൽെ ാ േചാ വ ം
താെഴ വീ േപായി. അേ ാേഴ ം അ ാേ ാൽ വീ ം അവിെട വരിക ം ഉ ിെയ ിടി
ിറ ി വി ക ം േഗാപാലെ ി ണെ റി വി യി ക ം െച .
ഒരി ൽ മന െല െത വശ ായി ഒ െപാ ിണറിെ വ ് അ
പ ിനാ വ തായ ഒ പിലാ നിൽ ായി . അ മറി വീണാൽ
അേനകവിധ ി നാശ ൾ സംഭവി ാനിട ായി തിനാൽ അ റി മാ
ണെമ തീർ െ ി. കിണ ി ം മ ം വീഴാെതയിരി ാനായി അേനകമാ കൾ ടി
വലിയ വട ളി പിടി െകാ ാ ് പിലാ െവ ിയ ്. എ ി ം കടയ േ ാൾ അ
വീണ കിണ ിലാ ്. സാമാന ിലധികം വലി തായ ആ തടി കിണ ിൽനി
പിടി കയ ക എ കരമായി ത േ ാ. ഒ ാംതരം ഒ തടി െവ േത കളയാൻ ആർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 647

െ ി ം മന വ േമാ? ഏ വിധെമ ി ം ആ തടി പിടി കയ ി െണെമ ് അ ൻ

ന രി ാ പറ കയാൽ ആന ാർ േഗാപാലെന ം െകാ േപായി പല ാവശ ം പഠി
വിദ കെള ാം േയാഗി േനാ ീ ം ഒ ഫല ായി . പിെ ഒ ദിവസം അ ൻ
ന രി ാ ് അവിെട സ ം േ ിൽ വഴിപാ കഴി ി ് ഒ നാലിട ഴി ളി നി
റ ് അ ം നാല ല പഴ ം, അ െകാ േ ം അര ലാം ശർ ര ം വ
ി അ ൻ ന രി ാടിരി ഖ ിെ ൻവശ നിര ിെവ ി . േഗാപാലെന
പകൽ നാ മണി ളി ി ് അ ൻ ന രി ാ ിെല അ ൽ െകാ െച ക പതിവാ
്. ആ പതിവ സരി ് അവെന അ ം െകാ െച . അേ ാൾ േമൽപറ സാധന
െളാെ അവിെടയിരി ് അവൻ ക . എ ി ം അെതാ ം ക തായി അവൻ
ഭാവി േപാ മി . േഗാപാലൻ അ െച ടെന അ ൻ ന രി ാ ്, ‘േഗാപാലാ, ആ
തടി ആ കിണ ിൽ കിട ാൽ മതിേയാ? നീ ഇവിെട ിതി ് അ ് അവിെട ിട
െവ െത േപാ ക മാ ്. നി ി െ ിൽ അ പിടിെ ് കര ി ാൽ
െകാ ാം’ എ പറ . അ േക ണ ിൽ േഗാപാലൻ ആ തടി കിട ി
ലേ നട . അവിെടെ ടെന കിണറിെ വ ് ഇടി േപാേയ േമാ എ
സംശയം തീർ തിനായി ം നട ചവി ിേനാ ി; ഇടി കയിെ നി യം വ
ിയ തിെ േശഷം ി കിട െകാ കിണ ിൽ കിട തടി ിൈ െകാ
പിടി വലി കരയ കയ ി അലഷ ഭാവ ിൽ ഒേര െകാ ി വീ ം അ ൻന തി
രി ാ ിെല ിൽ എ ി. ഉടെന ന രി ാ ് അവിെട ഒ ി െവ ി സാധന െള
ാം േഗാപാല ് െകാ ക ം അവൻ അവെയ ാം വാ ി തി ക ം െച . കിട ർ
ക േ ാരൻ എെ ി ം ൈക ലി െകാ ാെമ ് ഉട ടിെച ാെത ഒ ം െച ാറി
േ ാ. േഗാപാല ് അ െന നിർബ െമാ മി . പറയാ വർ പറ ാൽ അവൻ
എ ം െച ം. പിെ സേ ാഷി ് എെ ി ം െകാ ാൽ അ വാ ക ം െച ം.
അ െനയാ ് േഗാപാലെ സ ഭാവം.
അവണാമന ൽ ന രി ാ ് ഊരക ് അ തി വടിെയ റി വളെര ഭ ി യാ
ം അവിേട േവ ി എ ം െച ാൻ സദാസ മായി . ആറാ െഴ ര ി ്
അ തി വടിെയ എ ി ാൻ ആ േതാ ം േഗാപാലെന അയ െകാ ക പതിവാ
യി . ആഎ ി ് ഇ പെ ാൻപ ് ആനകളാണേ ാ പതി ്. അതിനാൽ
േഗാപാലെന ടാെത ഇ പെ ാനകൾ ടി അവിെട ആവശ മാ ്. ഒ െകാ ം ആന
കൾ തികയാെതവ തിനാൽ അവണാമന ൽ ന രി ാ ് േകാവിലകം വക ാനകെള
ടി വ ിെ ാ . രം കഴി തിെ േശഷം േഗാപാലെന ം മേ ാനകെള ം
അ ല ൽ െക ി തീ ിയി െകാ . തെ അ െല ാ ം മ ാനകെള െക െ
ിൽ തെ ിയിൽെ ട വ ം േവണെമ േഗാപാല ് നിർബ ായി
തിനാലാ ് അ െന െച ്. േകാ ൽ നി വ ിയി ആനക െട ിൽ
ഒ ിെ ാ ായി . അവെ ിലി ി തീ തീർ േപായതിനാൽ അവൻ
േഗാപാലെ ിൽ കിട ി തീ യിൽനി ് ഒ െത ിൻപ (െതേ ാലമടൽ) വലി
െ ്. ഉടെന േഗാപാലൻ തെ ിൽനി നാ പ ആ ിെ ാ െ അ
േല മാ ിയി െകാ ്. അ െകാ ം ിെ ടാെത ആ ിയാന കയറി േഗാപാലെന
648 77. അവണാമന ൽ േഗാപാലൻ

ി. േഗാപാലൻ െകാ ാെത ഒഴി മാറീ ിൈ ി ആ ആന ി ് ഒ

ത െകാ . ത െകാ ിയാന നാ കാ ം മല ‘െപാേ ാ’ എ വീ . അേ ാേഴ
ം ആന ാർ െച ച ല അഴി െകാ ് അ ച ി . ആന ാർ ഉടെന അ െ
ി ച ല അഴി ി ായി െ ിൽ ആ ിയാന െട കഥ അേ ാൾ െ കഴി മാ
യി . അ െകാ േഗാപാല േവ േപാെല ഔദാര ം, ാമർ ം കാ വെര
ഉട ടൻ ശി ി ണെമ വിചാര ായി എ മാണേ ാ.
ആറാ െഴ രം കഴി ് ആറാ ി കടവിേലെ ി ാൽ േഗാപാലെന ളി ി
് അവ തീ പതി അ ് െത ിൻ പ െമ ി ് അവിെടനി ് ര നാഴിക
വട ് അവണാമന െല വക പിടി റ ് എ ദി ിൽ ഒ ല െകാ േപായി
െക കയാ ് പതി ്. അേ ാ േപാ േ ാൾ റ ിട ര വശ ം േവലിയായി ഒരിട
വഴി ്. ഒരി ൽ ആ ഇടവഴിയിലായേ ാൾ നാ ൻജാതിയി ടനായ ഒ ൻ
ത ി ി അതിെല വ ായി . ആന റ ് ഉറ ം ിെ ാ ി തിനാൽ
ആന ാര ം ര വശ േവലി േക വരാെതയിരി തിനായി െപാ ി ിടി ി
െത ിൻപ െട മറ െകാ ് ആന ം ആ ടൻ വ ്ക ി . അ വ
േ ാൾ ച ല കി േകേ ാ എേ ാ ഒരാന വ െ േതാ കയാൽ ആ
ടൻ ഭയെ ്, ‘അേ ാ!’ എ ് ഉറെ നിലവിളി . അ േക േ ാൾ ആേരാ ഒരാൾ തെ
ൻവശെ ിയി െ ് േഗാപാല ം മന ിലായി. ഉടെന അവൻ സ ൽപം പിേ ാ
മാറി െത ിൻപ താെഴ െവ ി ിൈ െകാ ടെന പ െ െയ േവലി
മീെത പറ ിേല െവ തിെ േശഷം പ െമ േനെര േപാ ക ം െച . ഇ െകാ
േഗാപാല ് തദയ ം മന ലി ം എ മാ ായി എ ് ഊഹി ാമേ ാ. ഇ
െന േവെറ ം പല സംഗതിക ം ഉ ായി ്.
ഒരി ൽ േഗാപാലൻ േദശമംഗല വ ്, ഏ ം ായി ഒരിടവഴിയിൽ ടി
ഴയിേല േപായ സമയം, ഗർഭിണിയായ ഒരീഴവ ീ എതിെര വ . ഏ ം അ ായ
തിൽ ിെ യാ ് അവൾ ആനെയ ക ്. വഴിമാറിേ ാ തി ് അവിെട യാെതാ
സകൗര മി ാെതയി തിനാൽ അവൾ ഭയപരവശയായി അവിെട നി വ ാെത പ
ി. അേ ാൾ േഗാപാലൻ ഇെതാ ഉപ വമായി ീർ േ ാ എ ഭാവേ ാ ടി
ഒ പറ ിേല കയറി ഒഴി േപായി. ഇ െന ഇനി ം പല ം പറവാ െ ി ം
മി വ ം ഒ േപാെലതെ വയാകയാൽ ഈ ഭാഗം ഇനി വി രി ി .
സാധാരണമായി വലിയ ആനകെള ാം തെ എ ി ിേനാ തടിപിടി ി തി
േനാ ഏതിെന ി ം ഒ ി െകാ ാ വയായിരി ം. ര ി ം െകാ ാ ആനകൾ
മാ ്. എ ാൽ േഗാപാലൻ ഈ ര കാര ൾ ം അദ ിതീയൻ തെ യായി
. േഗാപാലൻ വളർ ് ഒെരാ യാനയായതിൽ ിെ ആജീവനാ ം െകാ ീരാജ െ
ധാനെ എ കെള ാം നിർ ഹി ി ് അവൻ തെ യാ ്. േഗാപാലൻ
ത ാതെ തലെയ ഒരാനയായി . അവെ തലയിൽ ച ം (േകാലം) െവ ്
എ ി കഴി േ ാൾ അവൻ തല ഒ ടി െപാ ി ിടി ക പതിവായി . ഒ ി
ലധികം േദവ ാെര എ ി ിരി േ ാൾ അവെന ാൾ വലിയതായ മെ ാരാന െട
റ മെ ാ േദവെന എ ി ് അ ി നിർ ിയാൽ അധികം െപാ ി ാ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 649

േഗാപാലെ തലയായിരി ം. എ ാൽ ആവശ ം േപാെല തലതാ ി ം േദഹം ി ം

െച താവാ ം േഗാപാല കഴി മായി . േഗാപാല ായി കാലെ ാം ി
വേപ ർ ര ിൽ പാറേമ ാവിെല എ ി ് അവൻ തെ യായി പതി ്.
പാറേമ ാവിൽനി ് എ ി വ ് വട ാഥേ ിെല കിഴേ േഗാ ര ിൽ
ടി അകേ കട േ ാ ം െതേ േഗാ ര ിൽ ടി റേ ിറ േ ാ ം േഗാ
പാലെന ാൽ തലെയ ി ാ ഒ ിയാനയാെണ േതാ മായി . അവിടം
കട ാൽ ിെ അവെ തലേയ ാൾ െപാ ി മെ ാരാന െട തല ം ക ി മി .
പ ാരി, പാ ി എ ീ േമള ൾ െകാ സമയം േഗാപാലൻ െചവിയാ ക ാൽ
അവ േമള ിൽ ാന ം താള ിതി ം ന േപാെല െ മന ിലാ ാമായി
. ഗംഗാധരെനേ ാെല ാനകെള ക തലായ ഉപ വ െളാ ം േഗാപാലൻ
െച ി ി . എ ാൽ അവെന ഉപ വി ാൻ െച ആനകെള അവൻ ന പാഠം
പഠി ി ക ം െച മായി .
ഒ െകാ ം ണി റ ഉ വ ിൽ േഗാപാലെ റ ് ണി റയ െന വി
ള ിെന ി ി സമയം ാനക െട ിൽ പാ ർ പ േതാൾവക ആന ാ
യി . ആ ആനെയയാ ് േഗാപാലെ അ ൽ നിർ ിയി ്. ആ ആന നീ വ
െപാ ിെയാലി ായി . മദജല ിെ ഗ ം േഗാപാല ് അ ഇ മ ാ
തിനാൽ അവൻ ഒ ളി ് ഇട വശേ ്ഒ ി നി . അ ക േ ാൾ പാ
രാന േഗാപാലൻ തെ ാൻ ഭാവി കയാെണ േതാ കയാൽ ആ ആന കയറി
േഗാപാലനി ് ഒ െകാ . േഗാപാലൻ അ െകാ ാെത ത ി ് പാ രാനെയ
ാനായി തിരി . അ ക പാ രാന േപടിേ ാടി മതിൽ ക െത കിഴേ
ലെ ി.
പി ാെലെ പാ രാന െട അേ ാേഴ ം േഗാപാലൻ പിൻഭാഗ ് ഒ െകാ
. േഗാപാലൻ വലിയ ഊേ ാ ടിയ ിയ ്. അതിനാൽ അവെ െകാ ് ഒ
ചാൺ മാ േമ മേ ആന െട േദഹ ിൽ കയറി . എ ി ം മേ ആന െട െകാ കൾ
പ തിയിലധികം ഭാഗം മതിലിേമൽ കയ ക ം ആ ആന ഉറെ നിലവിളി െകാ ് മല
വിസർജനം െച ക ം െച . ഇ ം കഴി തിെ േശഷം േഗാപാലൻ എ ി
് നിർ ിയി ല ് വ യഥാ ർ ം അന ാെത നിൽ ക ം െച . അവെ
അേ ാഴെ ഭാവം ക ാൽ ഇെതാ ം അവനറി േതയിെ ം േതാ മായി .
എ ി ിരി സമയ ളിൽ എെ ാം ബഹള ം ലഹളക ായാ ം
േഗാപാലൻ അന ാറി . ഒരി ൽ െപ മന ര ി ് ഒ വലിയ ബഹള ായി.
േശഷ ായി ആറാനക ം ഓടിെയ ി ം േഗാപാലൻ നി നിലയിൽനി ിളകിയി
. ക േ ാ കൾ െപാ ി ട േ ാൾ ചില ആനകൾ ക ം പിടി ് ഓടി ട മേ ാ.
എ ാൽ േഗാപാല ് കരിമ ് േയാഗ ൾ കാ ക ം അവ െട ശ ം േകൾ ക ം
െച ് ബ രസമായി . നീർേ ാളിെ ആരംഭകാല മാ േമ അവ ് ഈവക
സംഗതികളിൽ ൈവരസ ായി . േദഹ ഖമി ാ തിനാൽ മ ഷ ർ ം വി
േനാദ ളിൽ രസ ായിരി കയി േ ാ.
650 77. അവണാമന ൽ േഗാപാലൻ

ിവേപ ർ ര ി പാറേമ ാവിെല എ ി ് െകാ േപായാൽ തല

യിൽെ െക ി കഴി ാൽ പിെ ഇറ ിെയ ി കഴി വെര േഗാപാലെ
കാര ിൽ ആന ാരെനെ ാ ് ആവശ െമാ ായി ി . എ ി ാറാ
േ ാൾ മട തി ം എ ി ിരി േ ാൾ നടേ ദി ിൽ നട തി ം
നിൽേ ിട നിൽ തി ം മ ം അവേനാടാ ം പറേയ ിയി ി . എ ാമ
വനറിയാമായി .
േഗാപാലൻ എ ി ിെന േപാെല െ തടിപിടി തി ം സമർ നായി
െവ ൻ പറ ി േ ാ. ഇ പ ക ിവെര തടിപിടി തി ് അവ
യാെതാ സ ായി ി . െകാ ിരാജ മലകളിൽ തടികൾ ാണം
തീർ വാ ി ക വടം നട ിയി െവ ാ ൽ ശ ി േമനവനാ ്, അേ ഹ ി
െ ജീവാവസാനം വെര, േഗാപാലെന പാ ിേന ി ്. ര ി പാറേമ ാവിെല
എ ി േഗാപാലൻ അ ാല പതി കാരനായി ീർ ം േദവസ ം സ ദായ
ം ര മ ാരിൽ മാണി മായ ഈ േമനവൻ ഖാ രമാ ്.
േഗാപാല ് തടിപിടി കാര ിൽ ഒ ം മടി ായി ിെ ി ം വ െക ി
െ ാ വേരാ ് അവ വലിയ വിേരാധമായി . ‘ഇവർ നിമി മാ ് ഞാനി പി
ടിേ തായിവ ് ’ എ ായി ിരി ാമവെ വിചാരം. അതിനാൽ വ െക ി ഴി
ിേ േഗാപാലെന തടി െട അ േല െകാ െച ാ . േഗാപാലൻ െച േ ാൾ
വ െക വർ ഒളി മാറി ള ം. അ െനയാ ് പതി ്. േനെര ക ാൽ ഉപ വിേ
െമ ഭയം അവർ ം വളെര ായി . എ ാൽ േഗാപാലൻ േകവലം നിർ യ
ന ായി . എ ി ം വ െക വർ വളെര ഭയേ ാ ടിയാ ് െപ മാറിയി ്.
ഒരി ൽ കണ ൻ (എെ ാ ജാതി ാരൻ) ശ രൻ എെ ാ വൻ പറവ ാനി മല
യിൽ ‘എര ൻപാറ’ എ ല തടി ൾ വ െക ിെ ാ നി . േഗാപാലൻ
അ െച േ ാൾ ശ രൻ ഒളി മാറിനി . േഗാപാലൻ െച റ തടി പിടി ട ി.
ആ സമയം േഗാപാലൻ കേ െമ ഭയെ സ ൽപം ടി മാറിയതിനാൽ ശ രൻ െപ
ഴയിേല വീ . അവിടം അത ഗാധമായ ഒ ലമായി . അതിനാൽ അവൻ
ഴയിൽനി കയ വാൻ കഴിയാെത ീണി ട ി. േഗാപാലൻ അ ക െപ
വ താെഴ െവ ി ് ഓടിെ ിൈ െകാ ശ രെന പ െ പിടിെ കര
െവ . അതിനാൽ ശ രൻ മരി ി . വ െക ിയ ് ഈ ശ രനാെണ േഗാപല ന
േപാെല അറിയാമായി . എ ി ം ആ വിേരാധം അവനേ ാൾ കാണി ി . േഗാപാലൻ
ര ി ിെ ിൽ ശ രെ കഥ അ കഴി മായി .
അവണാമന േല ‘ ി ൻ’ എെ ാരാന ടി ായി . അവ ം തടിപിടി
തി ് അതിസമർ നായി . േഗാപാലൻ പിടി തടികെള ാം ി ം പിടി
മായി . എ ി ം അവൻ ഒ തി ാരനായി . േദഷ ം വ ാൽ ി ൻ
കിട ർ ക േ ാരെനേ ാെല ൻേപാ െകാ േപായ തടി പിേ ാ ം െകാ വ വ
അപകട ല ം ത ിയി ം. അതിനാൽ േഗാപാലേനാ ടിയ ാെത അവെന പാ ി
െകാ ാറി ായി . േഗാപാലൻ െട െ ിൽ ി ൻ ഏ ം മര ാദ ാരനായി
രി ം. േഗാപാലെന അവ ് വളെര ഭയ ം ബ മാന മായി . ി ൻ നീർേ ാൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 651

െകാ ് ാ പിടി നിൽ സമയ ായാ ം േഗാപാലൻ െച ാൽ പ ിെയേ ാെല

പി ാെല േപാ മായി . ാമർ ം കാ ിയാൽ േഗാപാലൻ റ ശി ി െമ ്
ി ന േപാെല അറിയാമായി .
തീ ാമാന ൾ എ തെ ക ാ ം അവ എ ് െകാ തി ് അവ െട ഉടമ
േനാ ആന ാരേനാ പറയാെത േഗാപാലൻ െതാ കേപാ ം െച ാറി . ഒരി ൽ േഗാ
പാലെന േദശമംഗല ് ഒ പറ ി െട െകാ േപായേ ാൾ അവിെട ഒ പിലാവിേ ൽ
ധാരാളം ച കിട ക ി ് ആന ാരൻ, ‘ഒ ച ഈ ആന െകാ ാേമാ’ എ
േചാദി . ‘ആന ച െകാ ണെമ ിൽ വിലെകാ വാ ിെ ാ ണം’ എ പറ
ിെ ഉടമ ൻ പറ േ ാൾ ആന ാരൻ, ‘ഈ ആന മന െല വകയാ ്. പറ ം മന
െല വക തെ യാണേ ാ’ എ വീ ം പറ . അതി മ പടിയായി പറ ിെ ഉടമ
ൻ പറ ്, ‘പറ ് മന െല വകയാെണ ിൽ ഞാൻപാ ം ശരിയായി ് അവിെട െകാ
്. ആന ച െകാ ണെമ ് ആധാര ിൽ പറ ി ി ’ എ ാ ്. പിെ
ആന ാരൻ അയാേളാെടാ ം പറ ി . പറ ിെ ഉടമ ൻ േകൾ ാെത ത ാൻ
‘നാെള േനരം െവ േ ാൾ ഈ പിലാവിേ ൽ ഒ ച ം കാ കയി ’ എ പ െ
പറ െകാ േപായി. ഇ േഗാപാലേനാടായി മ ായി . എ ി ം േഗാപാലൻ അ
േകൾ ാെതയി ി .
അ ൈവ േ ര ം ആന ാരൻ േഗാപാലെന പതി ല െകാ േപായി നിർ
ി. ഏകേദശം അർ രാ ിയായേ ാൾ േഗാപാലൻ പ െ അവിെടനി റെ .
പകൽ ക പിലാവിെ വ ിൽെ ് അതിേ ായി ച വ ം പറി താ
െഴയി ് അവ േവ ് തി ക ം അധിക ായി ് മന െല മ ാനകൾ ് െകാ
െച െകാ ക ം െച തിെ േശഷം സ ാന ് െച യഥാ ർ ം നിൽ
ക ം െച . അതിൽ ിെ േഗാപാല േവ ി എ േചാദി ാ ം ആ ദി കാരിലാ ം
െകാ ാെതയി ി ി .
ഇ െമ ാം ി ം സാമർ ം സത ം ത നി ം മ േനകം ണ
ായി ി ം േഗാപാലൻ ഒ ക ംൈക െച ി ്. അ ്, അവെ ആന ാരനായി
അച തേമനവെന ഴയിൽ ിെ ാ എ താ ്. പേ , അവൻ അ മന റിയാ
െത െച േപായതാ ്. സ േബാധേ ാ ടി ഇ കാര ത ം അവൻ ഒരി ം
െച ി ി നീർേ ാ െകാ ് ാ പിടി ി സമയം ഴയിൽ നന ാൻ െകാ േപാ
യതിനാലാ ് അവൻ ഇ കാരം െച േപായ ്. നീ േഭദമായേ ാൾ അച തേമനവെന
ാണാ ി ് േഗാപാലൻ വളെര വ സനി ക ം താൻ െച ര വർ ിെയ റി ്
അന ാർ പറ റി േ ാൾ ഏ ം പ ാ പി ക ം െച .
േഗാപാലൻ േദശമംഗല ് താമസി ി കാലെ ാം അവെന ഭാരത ഴ െട ഒ
ഭാഗമായ േദശമംഗല ് ഴയിലാ ് െകാ ് േപായി ളി ി ക പതി ്. ഒ ഭാഗം േത
് ിയാ ി ഴി ാൽ മേ ഭാഗം അവൻ ആ ം പറയാെത സ യേമ കാണി െകാ
ം. പേ േത ഭാഗം ിയായിെയ ആന ാ ം മ ം പറ ാൽ േപാരാ; അവ ത
െ േതാ ണം. അവെ ളി കഴി ാൽ ആന ാ െട ളി ടി കഴി വെര അവ
നവിെട കാ നിൽ ാറി . ളി കഴി കര കയറിയാ ടെന അവൻ േനെര മന
652 77. അവണാമന ൽ േഗാപാലൻ

േല നട ം അേ ാൾ അവിെട േഗാപാല പതി േചാ ം െന ം ി ഴ െവ ി

രി ം. അവൻ അ വാ ി തി ി ് അവ കിട ി ് നി യി ി ല ് േപായി
നിൽ ം. അേ ാേഴ ം ആന ാർ ളി ം മ ം കഴി വ ം. പിെ അവർ േഗാപാല
് രാ ിയിൽ തി ാ സാധന െള ാം അവിെട േശഖരി െകാ ി ് േപാ ം. ഇ
െനെയ ാമായി േഗാപാലെ പതി കൾ.
ഒ ദിവസം േഗാപാലൻ പകേല നാ മണി ് ളികഴി ് മന ൽ വ ് പതി
േചാ േമടി തി തിെ േശഷം അവിേട ് കിട ി ചാരം ിൈ െകാ ്
വാരി േമെല ാമി ി െതേ ാ തലെവ ് അവിെട കിട ക ം ഉടെന അ ശ ാസം വി
ക ം െച . ഇ ് 1079 ചി ിൽ ചി ിരനാളിലാ ്.
വിചാരി ിരി ാെത െപ ായ ഈ ക സംഭവം നിമി ം അേ ാൾ അവിെട ഃഖ
ചക ളായി ായ േകാലാഹല ം ബഹള െമ ാം അപരിമിത ം അവർ നീ
യ മായി . അേ ാൾ അവിെട അല ം റ ം കര ി ം പിഴി ി മ ാെത േകൾ ാ
നി ായി . േഗാപാലൻ കഴി എ േക േ ാൾ കരയാ വരായി ആ േദശ ാ
ായി ി . മന െല കഥ പറയാ മി േ ാ. ‘വല ഃഖെമ ാ ം കാലം െച േ ാൾ
റ േപാം’ എ േ ാ. േഗാപാലൻ മരി ് സംബ ി അടിയ ിര ി
പറയരി െവ േകമായി സദ നട ി . തടിപിടി വകയി ം എ ി വകയി മായി
േഗാപാലെ സ സ ാദ ം, അവെന ംബ ി ായി സകല െചല ക ം കഴി ്,
ഒ ല ം ഉ ികേയാള ായി െവ ാ ് േകൾവി.
 78
പ ി റ കാവ്

ഈ ഭഗവതീേ ം തി വിതാം ർ സം ാന ് േകാ യം താ

ടിമതേദശ ം ഇവിെട തി ി െ ിരി
ളി മാ ്. ഇേ ാൾ േകാ യ ് ‘െകാ ാര ിൽ ഉ ി’ എ പറ
ിൽ േകാ
ർ ി സാ ാൽ ഭ കാ
വ വ െട ഹം
പ ് േകാ യ നി ഏകേദശം എ നാഴിക കിഴ ് ‘അമയ ർ’ എ പറ േദശ
ായി .ആ ഭവന ിൽ നി ് ഒരാൾ െകാ വർഷം നാലാം ശതക ിൽ ീ േപാർ
ലിയിൽ േപായി ഭ ി ർ ം ഭഗവതിെയേ വി . അ െന ര െകാ ം കഴി
തിെ േശഷം ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ അേ ഹം ക ട േദവിെയ ധ ാനി െകാ ി
സമയം ആേരാ അ ൽെ ്, ‘നിെ ഭ ിവിശ ാസാദികൾ െകാ ം േസവ െകാ ം
ഞാൻ ഏ ം സ യായി ീർ ിരി . നീയിനി ഇവിെട താമസി ണെമ ി . നി
െ ിലിരി നാ കം വാൾ എ െകാ െപാെ ാൾക. ഈ വാൾ െവ ് എെ
ധ ാനി പതിവായി ജി െകാ ാൽ നിെ സകലാഭീ ം സി ി ം’ എ പറ
തായി അേ ഹ ി േതാ ി. ഉടെന ക റ േനാ ീ ് അവിെടെയ ം ആെര
ം ക ി . എ ി ം ഒ നാ കം വാൾ തെ ിൽ ഇരി തായി അേ ഹം ക .
അതിനാൽ താൻ േക ് ഭഗവതി െട കൽപനയാെണ ം ഈ വാൾ തെ ിൽ െകാ
വ െവ ് ഭഗവതി തെ യാെണ ം വിശ സി ് അേ ഹം ആ വാ െമ െകാ ്
അവിെടനി മട ി സ േദശേ റെ .
ആ േദവീഭ ൻ ഏതാ ം ദിവസ ൾെകാ ് സ േദശ ി സമീപം മരന ർ േ
സ ിധിയിെല ക ം തനി ീേപാർ ലിയിൽനി കി ിയ വാൾ െവ ജി
തി ് സകൗര തായ ഒ ലം ത ാൽ െകാ ാെമ ് അവിെട േദവസ ാധികാരി
ക ം ഊരൺമേയാഗ ാ മായ മഹാ ാ ണേരാ ് അേപ ി ക ം െച .
അ ാല മാരന ർ കാർ ായനീേ ിൽ െകാ ം േതാ ം ഇ പെ ്
ദിവസെ ഉ വ ായി . ലാമാസ ിൽ േരാഹിണിനാൾ െകാടിേയ ം ിക
മാസ ിൽ േരാഹിണിനാൾ ആറാ മായി പതി ്. െകാടിേയറിയാൽ ഉ വാവസാനം
വെര എ ാ ദിവസ ം കാല കാല ് ആറാ ം പതി ായി . ആ ആറാ ് ഓേരാ

653
654 78. പ ി റ കാവ്

ദിവസം ഓേരാ േദശ ായി പതി ്. ആ ിൽ ഒ ദിവസെ ആറാ ് േകാടി

മതയാ ് നട ിയി ്. ആ േദശ മാരന ർ േദവസ ം വകയായി ഒ െചറിയ
െകാ ാര ായി . ഭഗവതിെയ ആറാ ിനായി േകാടിമെത എ ി ാൽ ‘േകാ രാർ’
എ പറ വ നദിയിൽ ആറാ കഴി ് തിരിെ ി സമയം േമൽപറ
െകാ ാര ിൽ ഇറ ിെയ ി ്ഒ ജ നട ാ െ ാെത ആ െകാ ാരം െകാ
േദവസ ിേല ് വലിയ ഉപേയാഗെമാ ം ഉ ായി ി . അതിനാൽ നാ കം വാൾ
ആ െകാ ാര ിൽ െകാ െച െവ ് ജി ് െകാ തി ് ഊരാ േയാഗ ാർ അ
വദി ക ം ആ ഭ ൻ അ കാരം െച ട ക ം െച . അേ ാൾ അേ ഹ ിെ
താമസ ം ആ െകാ ാര ിൽ െ ആയിെയ ് വിേശഷി ് പറയണെമ ി േ ാ.
േദവീഭ നായ അേ ഹം വലിയ മാ ികനായി . അതിനാൽ അേ ഹം േകാടിമത
െ ാ ാര ിൽ താമസമായതിെ േശഷം ചില ബാേധാപ വ ാ ം മ ം അേ ഹ ിെ
അ ൽ െച ക ം അേ ഹം ഭ ം ജപി െകാ ് ഉപ വ െള ാം മാ ക ം െച
ട ി. ഉ ാദം, അപ ാരം തലായവ േപാ ം മാ തി ് അേ ഹ ി ് ഒ യാ
സ ായി ി . അേ ഹം ഭ ം ജപി ി കേയാ അേ ഹം ജപി െകാ ഭ ം
െതാ കേയാ െച ാൽ സകല ബാധക ം തൽ ണം ഒഴി മായി . അതിനാൽ ബാ
േധാപ വ ാ ം ാ ാ ം മ മായ അസംഖ മാ കൾ ദിവസം േതാ ം അേ ഹ ിെ
അ ൽ വ െകാ ി . അ െന വ വെര ാം യഥാശ ി പണ ം മ ം അേ ഹ
ിെ ിൽ െവ വ ി ക ം പതിവായി . എ ാൽ അേ ഹം അെതാ ം എ
ാറി . ഭ ിെകാ ് വിര നായി ീർ ി അേ ഹ ി ് പണം എ ിനാ ്?
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 655

അേ ഹ ി ഭ ണം തെ ഒ േനരേമ ഉ ായി . കാലെ ളി ം നിത

കർ ാ ാന ം കഴി ാൽ നാഴിയരി െവ ഭഗവതീ ജ നിേവദ ം കഴി ം. ജ
കഴി ാൽ ആ നാഴിയരി െട േചാ ഭ ി ം. പിെ ജലപാനം േപാ ം കഴി ക മി
. അ െനയാ ് അേ ഹം ദിവസ ി കഴി ി ്. അേ ഹ ി ് ജ ാവശ
നാഴിയരി ം െറ ം െകാ െച െകാ വർ ് അേ ഹ ിെ ൻപിൽ കാ
യാ ം ദ ിണയാ ം വ പണെമ ാം എ െകാ േപാകാം. അതിനാൽ ദിവസം
തി അേ ഹ ി േവ അരി ം ം െകാ െച െകാ തി ് പല ം സ
രായി . നാഴിയരി ം െറ ം െകാ െച െകാ ാൽ പ ം ം ചിലദിവസ
ളിൽ ആയിര ം പണം വീതം കി െമ ് വ ാൽ അതിേല ് ആ കൾ സ രാ ്
ഒര തമ േ ാ.
ഇ െന ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി േ ാൾ ഈ വർ മാനം അേ ഹ ിെ
ംബ ാർ അറി ക ം അവിെടനി ് (അമയ ായി ഹ ിൽനി ് ) ചില
ഷ ാർ േകാ യെ ി അേ ഹേ ാ ടി താമസി ക ം അേ ഹ ി ് ജ
േവ അരി ം ം േശഖരി ് െകാ ക ം അേ ഹ ിെ ിൽ ദിവസം തി
വ െകാ ി പണെമ ് ംബ ിേല ് അയ െകാ ക ം െച ട ി. ആ
ംബ ാർ ് അ നിത ി വളെര െഞ മായി . സ ലവിദ യായി
‘തീയാ ് ’ (ഭ കാളീ സാദ ിനായി നട ഒ വഴിപാ ് ) എ അടിയ ിരം വ വ ം
ആവശ െ ാൽ േപായി ഴി ് അതി കി ആദായം െകാ ാ ് ആ ംബ ാർ ഉപ
ജീവനം കഴി േപാ ി ്. അവർ ് ഈ ആദായം ടി ഉ ായേ ാൾ ദിവസ ി ്
ഒ ം െഞ മി ാെതയായി ീർ .
ഇ െന ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി േ ാൾ ആ ഭഗവതീഭ ൻ ായാധിക ം നി
മി ം ഏ ം പരവശനായി ീ കയാൽ തെ േജ ാ ാരിൽ യാെള അ
ൽ വിളി ി ി ചില മ ം ഭഗവതിെയ േസവി ാ റക ം ജാ മ ം
ഉപേദശി ക ം തെ ൈകവശ ായി മ വാദ ൾ ൈക ിൽ െകാ ക
ം െച ി ്, ‘മ വാദികൾ പഠി ം അറി ം ഇരിേ െത ാം ഈ ളി ്.
ഭഗവതിെയ ഭ ി ർ ം േസവി െകാ ി ാൽ ഈ ളിൽ പറ ി വെയ ാം
െച ാൽ ശരിയായി ഫലി ം. േദവിെയ റി ഭ ി ം േസവ ം റ ാൽ ഫല
ം അതിന സരണമായിരി ം. അതിനാൽ ഭഗവതിെയ ഞാനിേ ാൾ േസവി വ ്
േപാെല നീ ം േസവി െകാ ിരി ക ം അവസാന കാല ് നീ ം ഞാനിേ ാൾ െച
േപാെല അ ംബ ിൽ യാൾ േവ െത ാം ഉപേദശി െകാ ക ം
െച ണം. അ െന പാര ര റ ് എ ാവ ം െച െകാ െ . ളിൽ ചില കഠി
ന വർ ികൾ െച തി ം പറ ി ്. അവെയാ ം െച ാെതയിരി കയാ ്
ന ്. െപെ ് ഫലസി ി ം ധനല ി ാ തി ് ർ ളാ ് അധികം
ഉപേയാഗെ െത ് ഒ പ ്. എ ി ം അ ന ത . േദവിെയ േവ േപാെല
േസവി െകാ ാൽ ഏ കർ ി ം ഫലസി ി ം ധനലാഭ ാ ം. എ ി ം ധന
മധികം സ ാദി ം ന ത . ധനം മ ിലധികം വർ ി ാൽ േദവിെയ റി
ഭ ി ം േദവിയി തിപ ി ം റ േപാ ം. അതിനാൽ ധനകാം ടാെത
656 78. പ ി റ കാവ്

ഭഗവതിെയ ഭ ി ർ ം േസവി െകാ ി ാൽ മതി. എ ാൽ േവ െത ാം ഭ വ

ലയായ േദവി ഉ ാ ി ം. തെ ഭ ാർ ക െ ട െത വിചാരം ക ണാ
നിധിയായ േദവി ് ഉ ാകാെതയിരി ി . എെ അവസാന കാലം അ ിരി .
അ െകാ ാ ് ഞാൻപറയാ െത ാം പറ തീർ ്. നിന േദവീ സാദം
ലം സർ വിധമംഗള ം ഭവി െ ’ എ പറ ് അേ ഹം തെ ൈകകൾ ആ സേഹാ
ദര െ ശിര ിൽെവ ് അ ഹി ക ം അന രം അധികനാൾ കഴി തി ്
തെ അനായാേസന ചരമഗതിെയ ാപി ക ം െച . ആ േദവീഭ ൻ ഒ വിര ം
നിത ചാരി മായി െവ ം അേ ഹം മരി േ ാൾ ായം േ വയ ായി
െവ മാ ് േക ി ്.
ീേപാർ ലിയിൽേ ായി ഭഗവതിെയേ വി ് െകാ വ ആേളാളം തെ ഭ ി
ം വിശ ാസ ം േദവീേസവയി തിപ ി ം ആ ന ് പിെ വ യാൾ ്
ഉ ായി ി . എ മാ മ , അേ ഹം ൻപി ആെളേ ാെല ചാരി മ ായി
. അേ ഹം വിവാഹം കഴി ് ഭാര ാ ാദികേളാ ടി താമസി ി ആളായി .
അേ ഹം േദവിെയ ജി ക ം േസവി ക ം െച െകാ ് േകാ യ തെ ിര
താമസമാ ിയേ ാൾ അേ ഹ ിെ ഭാര ാ ാദിക ം അവിെട വ േചർ . പിെ
അവെര ാവ ം ആ െകാ ാര ിൽ െ താമസമായി. അ ് ഭഗവതി ് ഒ ം ഹിതമാ
യി . അതിനാൽ ആ ംബ ാർ ് ചില ഉപ വ ൾ േനരി ട ി. എ മാ മ ,
േദവി െട േസവകനായി ഹനായകൻ രാ ി കാല ളിൽ കിട റ സമയം,
ആേരാ ഒരാൾ അേ ഹ ിെ അ ൽ െച ്, ‘ഞാനിരി ല ് ംബസഹിതം
താമസി ടാ. അതിനാൽ നിെ ഭാര േയ ം മ ം ഇവിെടനി മാ ി ാമസി ി ണം.
അെ ിൽ എെ ഇവിെടനി മാ ി ടിയി ണം’ എ പറ ക ം ഭയെ ക
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 657

ം പതിവായി ീർ . ഇ െന തെ അ ൽ വ പതിവായി റ ് ഭഗവതി

തെ യാെണ ം ംബ ിൽ ഉപ വ ാ ് ഭഗവതി െട വിേരാധം െകാ ാ
െണ ം അേ ഹ ി േതാ ി. എ ി ം തീർ െ ാനായി അേ ഹം ഒ ന
ാരെനെ ാ ം െവ ി േനാ ി ക ടി െച . അേ ാൾ അേ ഹം വിചാരി ്
േപാെല െ ാര ം വിധി . അതിനാൽ ഒ േ ം പണിയി ് ഭഗവതിെയ
മാ ി ടിയി ണെമ ് അേ ഹം തീർ െ ക ം അതിനായി മി ട ക ം
െച .
ഇേ ാൾ പ ി റ കാ േ മിരി ല ംഅ മാരന ർ േദവസ ം വക
യായി . ആ ലം അേ ഹം േ ം പണിയി തിനായി ഊരാൺമേയാഗ ാ
േരാ ് എ തിവാ ി. പിെ അേ ഹം തെ ആ ഹ ം ആവശ ം വയ ര േപാ ി െട
അ ൽ അറിയി . ഇേ ാൾ വയ ര ് എ പറ വ വ െട ഇ വെര
അ ാല ് വയ ര േപാ ി എ ാ ് പറ വ ി ്. വയ ര േപാ ി അ നാ
വാ ായി െത ം ർ രാജാവിെ ൈവദ നായി . േകാടിമത, തി ന ര
എ ീ േദശ ളിേ ആധിപത ം െത ം ർ രാജാ ് വയ ര േപാ ി വി െകാ
ി . േമൽപറ േദശ ളിെല ജന െള രാജാ ് വയ ര േപാ ി മ കൾ
പറി െകാ െച െകാ തി ം മ മായി ആ ാകാര ാരാ ി നിയമി ക ം െച
ി . ഈ േദശ ളിേ ൽ അ സർ ാരിേല സിവിൽ ിമിനൽ അധികാര ൾ മാ
േമ ായി . നി തി പിരിെ തി ം മ അധികാര െള ാം വയ ര
േപാ ി ായി . അതിനാൽ ഈ േദശ ് ഏ കാര ം നട തി ം വയ ര േപാ ി
് യാെതാ യാസ ായി ി . ത ത, അേ ഹ ിെ അ വാദ ം സ ത ം
ടാെത ഈ േദശ ് യാെതാ കാര ം നട ക മി ായി . ഇെത ാം െകാ മാ ്
േദവീേസവകനായ ആ ഉ ി തെ ആ ഹം വയ ര േപാ ി െട അ ൽ അറിയി ്.
അേ ഹം വയ ര േപാ ി െട അ വാദ ം ആ ല ം സകലവിധ സഹായ ം േദശ
ാ െട സഹകരണ ം നിമി ം നി യാസം അചിേരണ േ ം പണികഴി ി ക ം
സി ത ിയായ ഭ കാളിമ ി ന രി ാടിെന വ ി അേ ഹ ിെനെ ാ ്
ഒ ർ ിൽ ഭഗവതിെയ അവിെട ടിയി ി കലശം തലായവ നട ി
ക ം വയ ര േപാ ി തലായവ െട സ ത കാരം ഭ കാളിമ ി ന രി ാ ് ആ
േ ി ് ‘പ ി റ കാ ് ’ എ േപരി ക ം െച . ഇ കാരമാ ് പ ി റ
കാവിെ ഉ വം.
േ ം പണിയി ് ഭഗവതിെയ അവിെട ടിയി ി ഴി േ ാൾ അ ാലം
വെര േദവിെയ ജി െകാ ി യാൾ േമലാൽ ഈ േദവിെയ ജി തി ് താ
നായാൽ മതിയാ കയിെ േതാ കയാൽ അ തൽ േ ിൽ ശാ ി ് ാ
ണെര നിയമി ് നട ി ട ക ം അേ ഹം ഭ ി ർ ം ഭഗവതിെയ േസവി െകാ ്
ംബസഹിതം െകാ ാര ിൽ െ ിരതാമസമാ ക ം അമയ ായി
ർ ഹം ഉേപ ി ക ം െച കയാൽ അേ ഹ ി ം അേ ഹ ിെ വംശ ാർ
ം ‘െകാ ാര ി ി’ എ േപ തെ ിരെ . (ഇ ം പറ െകാ ം
എെ േപ െകാ ം ഇെത ഞാ ം അേ ഹ ിെ വംശപര രയി ൾെ ആളാ
658 78. പ ി റ കാവ്

െണ പരമാർ ം വായന ാർ ഊഹി െകാ െമ ് വിശ സി . പേ ഞാ

നി പറ ാൽ, ‘െതേ സ ിൽ േസ ബ ി ് ന െട ീരാമന ാവനാ ് ’
എെ ാ ിയരാജാ ം ‘ഏ സ ം ടി വ ി ന െട അഗ നാ ്
എെ ാ ന രി ം പറ േപാെല വായന ാർ ം േതാ മായിരി ാം. അതിനാൽ
അതിെന റി ് ഞാെനാ ം പറ ി .) മാരന ർ േ ിെല ഉ വം കാല
േമണ ികമാസ ിൽ േരാഹിണി ആറാ ാ വാൻ ത വ ം പ ദിവസം മാ മാ
യി ീ ക ം േകാടിമത എ ി ം െകാ ാര ി ഇറ ി ജ ം േവെ
വ ക ം െച കയാൽ െകാ ാര ിെല ഇവ െട താമസം േ കാര ി തിബ
മായി തീർ മി . ഇനി പ ി റ കാവിൽ ഭഗവതി െട മാഹാ െ റി ടി
സ ൽപം പറയാം.
ഒരി ൽ െച ർ ാരൻ ഒ കരി ൽ ണി ാര ാ ട ി. അതി പല
െരെ ാ ം പല മ വാദ ം ചികി ക ം െച ി ി ം പല േ ളിൽ െകാ
േപായി ഭജനമി ീ ം യാെതാ േഭദ ായി . ഒ ം അവെന അവെ സേഹാദ
ര ാർ ഏ മാ ർ േ സ ിധിയിൽ െകാ േപായി ഭജനമി ി. അവിെട നാൽപ
െ ാ ദിവസം ഭജനമി േ ാേഴ ം േ ിെ മതിൽ ക കട ാൽ ാ ി ;
മതിൽ റ ിറ ിയാൽ ാ ട ം എ ിതിയായി. അതിനാൽ വീ ം
അവിെട ഒ െകാ ം ടി അവെന ഭജനമി ി. അ െകാ ം വിേശഷെമാ ായി .
അതിനാൽ അവെ സേഹാദര ാർ ൈനരാശ േ ാ ടി അവെന സ േദശേ തെ
െകാ േപാകാനായി റെ . ഏ മാ ർ മതിൽ റ ിറ ിയേ ാൾ ആ ാ ൻ
ഉ ി ഴി ് തലയിൽെ ിെ ാ ് ചാ ക ം ക ം മ ം ട ി. ആ പറ
ാ ം അവൻ ഒ ം അ സരി കയി . െതേ ാ നട ാൻ പറ ാലവൻ വടേ ാ
നട ം. ആെര ി ം േദഷ െ പറ ാൽ അവെര അവനടി ം. അ െകാ ് അവെന
അവെ സേഹാദര ാ ം മ ം ടി പിടി െക ി വടി ം തടി മായി അ ടി ഉ ി ം
ത ി മാ ് െതേ ാ ് െകാ ് റെ ്. അ െന അവർ ഒ വിധം േകാ യെ ി.
അ ാല ം േകാ യ നി െതേ ാ നാ വഴി പ ി റ കാവിെ കിഴെ നട
യിൽ ടിയായി . അവർ നട േനെരയായേ ാൾ ആ ാ ൻ അ ലിരി ാനാ ്
നി യി ിരി ്. ഇവിെടയി ാൽ എെ അ എെ ഖെ ിവി ം. ഞാനി
വിെട ഇ െകാ ാം. എെ െട നി ളാ ം േവണെമ ി . നി െളെ ത ിയാ ം
െകാ ാ ം എെ ഖേ ് മാറിയ ാെത ഞാൻഇവിെടനി ് വരികയി ’ എ പറ ്
നട േനെര ഇരി ായി. അേ ാൾ അവിെട േദശ ാ ം വഴിയാ ാ മായി അേനകം
ജന ംവ ടി. അവരിൽ ചിലർ ‘എ ാൽ ഇവൻ ഇവിെട റ ദിവസം താമസി
െ . ഭഗവതി െട പ െകാ ് ഇവെ ഖേ ് േഭദമായി എ ം വരാമേ ാ’ എ ം,
മ ചിലർ ‘ഏ മാ ർ ഭജനമി ി ം മാറാ ാ ാേണാ ഇവിെടയി ാൽ മാ ?
ഇനിെയ ം ഇവെന താമസി ിേ . കഴി ം േവഗ ിൽ ഇവെന സ േദശേ
െകാ േപാ കയാ ് േവ ് ’ എ ം, അേ ാൾ േവെറ ചിലർ ‘അ െന തീർ യാ
. ഭഗവതി െട മാഹാ ം അചി മാ ്. അതിനാൽ റ ദിവസം ഇവനിവിെട
താമസി െ . ഇവെ ഹിത മ െനയാണേ ാ’ എ ം പറ ് അവർ ത ിൽ വാദമാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 659

യി. ആ സമയം കാവിൽ െവളി ാ ി ‘അവെന െക ഴി വിടണം. അവൻ എ ം

െപാ ള ക ം ആെര ം ഉപ വി ക ം െച കയി . അവെന ഞാൻ ി ക ം
ഖെ ി അയ ക ം െച െകാ ാം. അവൻ എെ അ ൽ നാൽപെ ാ ദിവസ
മിരി െ ’ എ കൽപി ്. അ േക ് അവെ സേഹാദര ാർ അവെന അഴി വി . ഉടെന
ആ ാ ൻ, ‘ഞാെനാ ളി വരെ ’ എ പറ െതേ ാ നട ട ി. െവളി
ാടിെ കൽ നയിൽ എ ാവർ ം വിശ ാസ ായി െ ി ം െ കാര ിൽ
ആർ ം വിശ ാസമി ായി തിനാൽ ചിലർ അവെ പി ാെല േപായി. അവൻ േനെര
െകാ രാ ിൽെ ളി തിരിെയ കാവിെല ി നട േനേര നി ഭഗവതിെയ െതാ തി
േ ി ദ ിണം െവ ട ി. അേ ാ ം ിെ ാ തെ നി ി െവളി
ാ ് അവിെട ടിയി ജന േളാടായി ‘ഇവൻ കരി ൽ ണി യിൽ അതിവിദ ം
ബിംബ മാണം തലായവ അറിയാ വ മാ ്. ഇവൻ ഖമായി ജീവി ി ാൽ
ഇവെ പണി ാർ യശ ം ധനലാഭ ം റ േപാ െമ ് വിചാരി ് അ യാ
ളായ കാർ ഇവ ൈകവിഷം െകാ ാ പിടി ി താ ്. െന ിലാ ്
ഇവ ൈകവിഷം െകാ ി ്. അ ് എെ േലാകർ ് ഇേ ാൾ ഞാൻേബാ ം
വ ി രാം. ബിംബ ിനഭേഷകം കഴി തീർ ിൽ മ സാദം കല ി ഇവ ്
െകാ െ ’ എ കൽ ി . ഉടെന ചിലർ ഒ പാ ിൽ ശാ ി ാരേനാ ് തീർ
ം സാദ ം േമടി കല ി ാ ് െകാ ക ം അവൻ അെത ് ഒ ം മടി ാെത
സേ ാഷേ ാ ടി േസവി ക ം െച . പിെ ഏകേദശം ഒ നാഴിക കഴി േ ാൾ
അവൻ ‘മനം മറി ’ എ ം പറ ് മതിൽ ് റേ േപാ ക ം ഉടെന ഒ ശർ ി
തിൽ െന ിെ കഷണ ൾ ക ് എ ാവ ം ഏ ം വി യി ക ം ആ ക ൻ
‘ആ ! ഇേ ാൾ എെ തല െവളി വീ ’ എ പറ ക ം െച . ഭഗവതി െട നട
യിൽ വ േ ാൾ െ അവെ ാ മി വാ ം മാറി. ൈകവിഷം ശർ ി േപാ ക
ടി െച േ ാൾ അവ ർ ഖം സി ി . എ ി ം അവൻ നാൽപെ ാ ദിവസം
തിക ം ഭ ി ർ ം ഭജി ക ം ഭജനം കാലം ടിയതിെ േശഷം സ ചി നായി
സസേ ാഷം സ േദശേ മട ിേ ാ ക ം െച .
അവൻ സ േദശെ ിയതിെ േശഷം ിയാേറകാലം ലം നീള ി ം അതി
േചർ വീതിയി ം ഘന ി ം ഒ വി ഹം പണിയാൻ മതിയാക വ ംഒ
ശില കീറിെയ വ ിയിൽ കയ ിെ ാ ് വീ ം േകാ യെ ി. ആ ശിലെയ
ി ് പ ി റ കാ ് നടയിൽ െകാ േപായി ഇ വി ി ് അ െകാ ഭ കാളി െട ഒ
ബിംബം പണി ് റതീർ . ആ ബിംബം അവൻ വഴിപാടായി നട െവ ് േദവിെയ വ ി
ി വീ ം സ േദശേ േപാ ക ം െച . ആ വി ഹം കാ യിൽ ഏ ം ഭയ ര ം
അതിെ പണികെള ാം അത ം മേനാഹര ം വിചി തര മാ ്. ആ കലൻ ഒ
െകാ ം െകാ ാ ് അ പണി തീർ ്. അ ് അവെ വഴിപാടായി ായി തിനാൽ
അതിേല ് യാെതാ തിഫല ം അവൻ ആ ഹി ക ം അവ ് ആ ം യാെതാ ം
െകാ ക ായി ി . ഈ ബിംബം ക ി വെര ാം ഭ കാളി െട ഇ കാര
ഒ ശിലാവി ഹം മെ ാ ല മിെ ാ ് പറ ി ്.
660 78. പ ി റ കാവ്

‘ ലാ േ ാതൈദത വരപരിലസ
ാ േദാർ ാം
ഖഡ്ഗം, േഖടം, കപാലം, ണ ണി ജഗാൻ
േദാർഭിരൈന്യ ധാനാം
ഭ ാഭീ ദാ ീം ഖലജനഭയദാം
േഘാരദം ാം ിേണ ാം
േവതാളീക സം ാം രമൗെന താം
ഭാവേയ ഭ കാളീം’
എ ധ ാനേശാക കാരം എ ൈ കേളാ ടി ം അവയിൽ ര ൈ കൾ
െകാ ് ദാ കാ രെന ല ിേ ൽ ിേ ാർ ് ഉയർ ി ിടി െകാ ം േവതാ
ള ിെ ക ിൽ ഇരി തായി മാ ് ആ േദവീവി ഹം അവൻ പണിതീർ ്.
ആ ക ൻ ഈ ബിംബ ാ ി നട െവ കാല ് അവിെട ായി ് ഓ െകാ
വാർ ഒ ക ാടിബിംബമായി . ീേപാർ ലിയിൽനി െകാ വ െവ ്
ജി ി നാ കം വാൾ കാല ഴ ം െകാ ് പിടി ് മി വാ ം വി േപായി
തിനാൽ ഭ കാളിമ ി ന രി ാ ഭഗവതിെയ ആ വാളിേ ൽ നി ് ആവാഹി ്
ഈ ക ാടിബിംബ ി ലാ ിയാ ് ടിയി ിയി ്.
ആ ക ൻ ബിംബം പണി റതീർ ് നട െവ ി േപായതിെ േശഷം അ
ംബ ിൽ ായി െകാ ാര ി ി ഈ വിവരം വയ ര േപാ ി െട അ ൽ
അറിയി ക ം േപാ ി േദശ ാെര ടി വ ിയാേലാചി , നവീകരണ ിയകേളാ ടി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 661

ബിംബ തി ം അ ബ േ ാ ടി വ കലശ ം േ മര ാദ കാരം പരിവാ

ര തി ക ം നട ണെമ നി യി ക ം അവെ ാം േവ പണം േദശ ാ
രിൽ നി ം മ മായി പിരി േശഖരി ക ം തി ന തായ ഒ ർ ം നി യി
ക ം െച . ത ിയായ ഭ കാളിമ ി ന തിരി ാ ് തലായവെര ം ബിംബം
പണിത ക േന ം എ കേളാ ടി ആ കെള അയ ് ൻ ി വ ി, ബിംബപരി
ഹം, ജലാധിവാസം തലായവേയാ ടി ിയക ം ആരംഭി . നി ിത ർ ിൽ
െ ബിംബ തി ംമ ിയക െമ ാം യഥാവിധി നിർ ി ം നട . െത ം ർ
രാജാവിെ ആ ല ം വയ ര േപാ ി െട സഹായ ം േദശ ാ െട സഹകരണ ം
േവ േപാെല ഉ ായി തിനാൽ ആ ിയകൾ നട ി തി ് െകാ ാര ി
ി ് വലിയ യാസെമാ ായി . ഈ തി ം കലശ ം നട ് േമടമാസം
പ ാം തീയതിയായി . അതിനാൽ ആ ദിവസെ ആ േതാ ം ആ േ ിൽ
ഒ വിേശഷദിവസമായി െകാ ാടണെമ ് അ തെ എ ാവ ം ടി നി യി ക ം
െച . അതിനാൽ അ കാരം ഇേ ാ ം ആചരി വ ്. അ തി ി ബിംബം
തെ യാ ് ഇേ ാ ം അവിെട ്.
ഏ മാ ർ േദവെ സ ിധിയിൽ ഭജനമി ി ് േപാ ം േഭദമാകാ ാ നി
യാസം േഭദെ ിയ പ ി റ കാവിൽ ഭഗവതി െട ശ ി ം മാഹാ ം ഒ ം ചി
റയെ വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. അവിെട ബിംബ തി കഴി തി ്
് േകാടിമത ാ െട േദശപരേദവത ഒ ശാ ാവായി . ആ ശാ ാവിെന േകാടിമത
ാ ാെവ ാ ് പറ വ ി ്. ഈ ഭഗവതി െട ൈചതന ം വർ ി തിേനാ ടി
ആ ശാ ാവിെ കാര ം എലാവ െട ം മന ിൽ വി ത ായമായി ീർ . ഇേ ാൾ
ആ ശാ ാവിെന ആ ം ആദരി ക ം ആചരി ക ം െച ി .
പ ി റ കാവിൽ ഭഗവതി െട മാഹാ െ റി ് ഇനി ം വളെര റയാ ്.
അവെയ ാം ഈ േലഖനം െകാ ് പറ തീർ കാര ം അസാ മാ ്. അതിനാൽ
സ ൽപം ചില ടി റ ി ് ഈ ഉപന ാസം സമാപി ി ാെമ വിചാരി .
ൻകാല ളിൽ േകാടിമതേയാ േചർ അ േദശമായ തി ന െര േകരള
ര സ ം മഠ ിൽ തി നാവായ വാ ാൻ ന രിമാർ വ താമസി ് ഓണ
്, മാരന ർ, കിട ർ, കാട റി തലായ ാമ ളിെല ാ ണ മാര ാെര േവ
ദാ യനം െച ി ി . അ െന ഒരി ൽ വ ് താമസി ി േജ ാ ജ ാരാ
യി വാ ാൻ ന തിരിമാരിൽ അ ജ വ രിദീന ായി. ദീനമി താെണ
തീർ യായേ ാൾതെ ദീന ാരെന ര ി തി ര ് പ ാെര സ ം മഠ ി
ലാ ീ ് േജ നായ വാ ാൻ ന രി ം ശിഷ രായ ാ ണ മാര ാ ം അ
ീ സ ാമിേ ിേല മാറി ാമസി . ദീന ാരെന ര ി തി ് നിയമി
െ ി പ ാർ ദീനവർ മാനം ദിവസം േതാ ം കാല ം ൈവ േ ര ം അ ല
ിൽെ പറയണെമ ് വലിയ വാ ാൻ ന രി േത കം ച ം െക ിയി തിനാൽ
ആ പ ാർ അ കാരം തെ പതിവായി െച െകാ ി . ദീനം ഏ ം ക വക
യായി തിനാൽ ളി ി കാര ം അസാ െമ ായി പ ാ െട അഭി ായം.
അവർ അ മായി െ ി ം ചില വാ കൾെകാ ം ഭാവം െകാ ം മ ം വലിയ
662 78. പ ി റ കാവ്

വാ ാൻ ന രി െട അ ൽ ചി ി ക ം െച ി . േമൽ ക തിെ എ ാം ദി
വസം അ നാഴിക കെല അ ജൻ വാ ാൻ ന രി മരി . ഉടെന പ ാർ റ ിറ ി
ദീന ാരൻ കിട ി റി െട (അക ിെ ) വാതിൽ അട െക ീ ് അ ല ിെ
മതിൽ െവളിയിൽ െച നി ് െകാ ് വലിയ വാ ാൻ ന രിെയ വിളി മതിൽ
റ വ ി വിവരം പറ . അേ ഹം അ േക ി ് ഒ ം മി ാെത േനെര െതേ ാ
നട പ ി റ ് കാവിെല ി.
അേ ഹം മതിൽ കേ കട ാൻ ഭാവി േ ാൾ അവിെട നി ി വരിൽ ചിലർ
‘അവിേട ് അ ജൻ മരി അ ിയേ ? മതിൽ ക ് കട ാേമാ?’ എ േചാദി .
അതി മ പടിയായി അേ ഹം ‘ഭഗവതി െട സാ ി ം ഇവിെട െ ിൽ എെ അ
ജൻ വ രിദീനമായി ് മരി യി . അതിവിെടയിെ ിൽ അ ിയിൽ ഇവിെട കയറിയാ
െലാ മി ’ എ പറ ി ് ള ിലിറ ി കാ ം ഖ ം ക കിെ ാ ് അ ല ിൽ
കട മ പ ിൽ കയറി ജപി െകാ ി .
പ ി റ കാവിൽ ഭഗവതി െട സേ ത ിനക ് എവിെടെയ ി ം വ രിദീന
ായി മരി ാൽ ശവമട ക രാ ിയില ാെത പാടി . അതി വിള ്, പ ം തലായവ
െട െവളി ം ഉപേയാഗി ാ ം പാടി . െതേ ാല ിെ െവളി ം മാ േമ ഉപേയാഗി
ാൻ പാ . േദഹ ് വ തിെ മരി സമയം വിള ിരി ായാൽ
െ ം മരി ടെന അ െക ിെ ാ ണം. െക ി പ ി റ ് കാവിൽ നടയിൽ
െകാ െച ീേകാവിലിനക നി ് ഒ തിരി െകാ ിവാ ി, ക ി െകാ
േപായി അതിെ െവളി ം െകാ േവണം ശവമട ാൻ. ് എ േവണെമ ി ം മാറിമാറി
െകാ തി വിേരാധമി . ഇ കാരെമാെ യാ ് േദവി െട കൽ ന. അതിനാൽ
വാ ാൻ ന രി െട ശവമട തി ് െകാ ി െകാ േപാ തിനായി പ ാർ
വലിയ ക മായി സ ് നടയിെല ി. അതി തെ ശാ ി ാരൻ ളി
വ നട റ വിള െവ ി . എ ി ം അ ാഴ ജ കഴിയാെത െകാ തി
് തിരിെകാ ിെ ാ ാറി ാ തിനാൽ പ ാർ അവിെട െ നി ി . ആ
സമയം െവളി ാ ് ി അ ല ിനക ് െച പ ം ചില ം അരമണി ം എ
ധരി ് വാ ം ല ം ൈകയിെല െകാ ് റേ േപാ . അേ ാ ം വലിയ വാ
ാൻ ന രി ജപി െകാ ് മ പ ിൽ െ ഇരി ായി . െവളി ാ ്
അേ ഹ ിെ േനേര േനാ കേയാ മി കേയാ യാെതാ ം െച ി . റ വ ് ഒ
പിടി ഭ ം വാരിെയ ് അവിെട നി ി പ ാരിൽ ഒരാ െട ൈകയിൽെ ാ ി
് ‘ഇ െകാ േപായി േരാഗി െട േദഹ ിലി ് വിവരം ഉടെന വ പറയണം’ എ
കൽപി . പ ർ ഭ ം വാ ിെ ാ ് ഓടി സ ം മഠ ിെല ി ഭ ം േരാഗി െട
േദഹ ിലി . മരി കിട ി യാൾ അേ ാൾ ക റ . പ ർ ണ ിൽ തിരിെയ
നടയിെല ി ആ വിവരം പറ . െവളി ാ ് പിെ ം ഭ ം െകാ ി ് ‘ഇ ം െകാ
േപായി ഇ ക’ എ കൽപി . പ ർ പിെ ം ഭ ം െകാ െച ി േ ാൾ േരാഗി
ൈക ം കാ െമാെ േറെ ഇള ി ട ി. പ ർ െപെ ് ആ വിവര ം നടയിെല
ി റ . െവളി ാ ് ാമ ം ഭ ം െകാ ി ് ‘ഇ ം െകാ േപായി േരാഗി െട
േമലാസകലമി ക. ഒരാൾ െടേ ാകണം. ക ി േവണെമ പറ ാൽ െകാ ണം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 663

വിവരം ഉടെന ഇവിെട വ പറ ക ം േവണം’ എ കൽപി . ആ ാവശ ം ഭ ം െകാ

േപായ പ െട െട േവെറാ പ ം േപായി. ആ ാവശ ം ഭ മി േ ാൾ ദീന ാരൻ
എണീ ിരി ക ം ക ി േവണെമ പറ ക ം െച . കാല വ ക ിഅ
തെ കിട ായി തിനാൽ ഒ പ ർ ണ ിൽ ക ി െകാ െച ് െകാ .
ര ദിവസമായി െവ ം ടി കേപാ ം െച ാെത കിട ി വാ ാൻ ന രി
അേ ാൾ ഇ നാഴിയരി െട ക ി ടി . ആ വിവരം ഒ പ ർ ഓടിെ െവളി ാ
ടിെ അ ൽ അറിയി . അ േക ് മ പ ിൽ ജപി െകാ ി വലിയ വാ ാൻ
ന രി ം കിഴേ നടയിൽെ . അേ ഹ ം അവിെട ടിയി സകല ജന ംഈ
വർ മാനം േക ് ഏ ം സേ ാഷി ക ം വി യി ക ം െച . ഉടെന െവളി ാ ്
വലിയ വാ ാൻ ന രി െട േനെര തിരി നി ി ്, ‘എെ പരീ ി േവാ? ഇ
വലിയ സാഹസമായിേ ായി. എ ി ം ഇ ഞാൻ മി ിരി . ഇനി േമലാൽ എെ
നടയിൽ ആ ം ഇ കാരം വർ ി േപാക ് ’ എ കൽപി . അേ ാൾ വാ ാൻ
ന രി ‘എെ സ ടം െകാ ്, ഇ െന െച താ ്. അവി ് എെ സാഹസെ
മി ് ര ി ണം’ എ പറ . ഉടെന െവളി ാ ്, ‘ആെ , ഞാൻ മി ിരി .
േരാഗിെയ അ െവ ിയാ ളി ി ഞായറാ എെ നടയിൽ െകാ വരാം’ എ
കൽ ി ക ം അേ ാൾ തെ കലിയട ക ം കൽപനേക സേ ാഷി ് എലാവ ം
േദവിെയ വ ി െകാ ് പിരി േപാ ക ം െച .
പിേ ദിവസമായേ ാേഴ ം െചറിയ വാ ാൻ ന രി െട േദഹ ിെല ം െള
, ൾ വ പാ േപാ ം കാൺമാ ായി ി . അേ ഹം ക ി ം േചാ ം
ധാരാളമായി കഴി ട ക ം േമണ അേ ഹ ിെ ീണം മാറി ട ക ം െച .
െവളി ാ ് കൽപി േപാെല അേ ഹെ െവ ിയാ ളി ി ് ഞായറാ കാവിൽ
െകാ േപായി െതാഴീ . വലിയ വാ ാൻ ന രി അ പ ി റ കാവിൽ ഭഗവതി
്ച തം തലായി അേനകം വഴിപാ കൾ കഴി ക ം പ ്, പണം, താലി തലായവ
അ ജെനെ ാ നട െവ ി ക ം െച . ഉടെന െവളി ാ ് ി വലിയ വാ ാൻ
ന രിേയാ ്, ‘എ ാ സേ ാഷമായിേ ? ഇ െമാെ യ ാെത ഞാൻ വിചാരി ാൽ സാ
ധി കയി . ഇനി എെ അ ൽ സ ടെമാ ം പറേയ . പറ ാ ം ഫലെമാ ം
ഉ ാ ക മി ’ എ കൽ ി ക ം െപെ ് കലിയട ക ം െച . ഈ കൽപന
േക േ ാൾ ‘ഇെത ാ ് ഇ െന കൽപി ?’ എെ ാ സംശയം എ ാവർ ാ
യി. എ മാ മ , ആെര ി ം ളി െതാഴാൻ വ സമയം െവളി ാ ിയാൽ
െതാഴാൻ വ വർ ഭ ം െകാ ക പതി ്, ആ പതി േപാെല വാ ാൻ ന
രി െകാ മി . ആക ാെട ന ഭമെ ് അവിെട ടിയി വർെ ാവർ ം
േതാ ി. എ ി ം ആ ം ആേരാ ം ഒ ം പറ ി .
െചറിയ വാ ാൻ ന രി വലിയ ീണമി ായി തിനാൽ െതാഴാൻ വ ് നട
ാ ്. തിരിെയേ ായ ം അ െനതെ യായി . അേ ഹം സ ം മഠ ിൽ െച
കയറിയ ഉടേന ‘എനി ് എേ ാ വ ാെത ഒ ീണം വ ’ എ പറ ് െപെ
് അവിെട ിട . ഉടെന മരി ക ം െച .
664 78. പ ി റ കാവ്

പ ി റ കാവിൽ താലെ ാലി ം തീയാ ം എ വഴിപാ ് വളെര ധാനമാ ്.

ഓേരാ കാര ൾ സാധി തിനായി ആ വഴിപാ ് പല ം ാർ ി ക ം നട ക ം
െച ാ ്. അ ് അവരവ െട ശ ി ് ത വ ം ചിലർ വളെര േകമമാ ം മ ചിലർ
മാ ം നട ം. മായി തി ് താലെ ാലി പ ി റ കാവിൽനിെ
ി ാൽ അവിെട െ മതിൽ റ ് താലം നിര ി അവിെട നി മതിൽ
കെ ി ് ദ ിണം കഴി ് അകെ ി ം. േകമമായി തി ്
പ ി റ കാവിൽനി ് എ ി ് തി ന ര േ ിൽ െകാ േപായി അവി
െട ആനെ ാ ിലിൽ താലം നിര ി െകാ ി എ ് അവിടെ അ ാഴ ീേവലി
േയാ ടി ദ ിണം കഴി തിരിേയ എ ി ്പ ി റ കാവിൽ വ ി ്
അവിെട ം ദ ിണം കഴി ി ാ ് അകെ ി ്. തി ന ര ് എ
ി േപാ സമയ ളിൽ െവളി ാ ് ിഎ ിേനാ ടി േപാ ക പതി
വാ ്. െവളി ാ ് ിേ ാ േ ാൾ അരമണി ം ചില ം വാ ം ല ം ധരി ിരി ം.
ഒരി ൽ ഒ താലെ ാലി തി ന ര ് എ ി ് േപായേ ാൾ പതി േപാെല
ിെ ാ ് െവളി ാ ം േപായി . ആ സമയം വഴിയിൽ നി ി ഒ ഹ ദീയൻ
െവളി ാടിെ ൈകയിൽ വള (നാ കം) വാൾ ഇരി ക ി ് പരിഹാസമായി
“ഈ അരിവാ െകാ ് എവിെടേ ാ ? െകാ ാൻ േപാ കയാേണാ? ” എ േചാദി
. അ േക ് െവളി ാ ് തിരി നി ്, “ഇേ ാൾ െകാ ാന . എ ി ം എെ വി
ഞാൻനാെള വിത ട ം. േമണ െകാ ക ം െച ം. ഞാൻെകാ ാൽ ി േപാ ം
കാ കയി ” എ പറ ി േപായി. അ രാ ിയിൽ തെ ആ ഹ ദീയ പനി
ട ി. പിേ ദിവസമായേ ാേഴ ം അവെ േദഹമാസകലം വ രി റെ . എ ാം
ദിവസം അവൻ മരി . അേ ാേഴ ം അവെ ഭാര ം അവർ ായി അ മ ൾ
ം ദീനം ട ി. േമൽ തിെ എ ാം ദിവസം അവെര ാവ ം മരി . അ െന ആ
ംബം വ ം നശി . അ ാലം തൽ പ ി റ കാവിൽ ഭഗവതിെയ റി ഹി
ള ാ വർ ം ഭയ ം ഭ ി ം വിശ ാസ ായി ട ി. അതി ് ഇ ാല ം റ
വ ി ി . ഇവിെട ഹ ദീയ ം ി ാനിക ം ഓേരാ കാര ൾ സാധി തിനായി
ഇേ ാ ം പല വഴിപാ കൾ ാർ ി ക ം കഴി ക ം െച ്. അവർ േനരി
െ േ ഉ . അന ാ െട പ ൽ ഢമമായി പണംെകാ ് ച ംെക ിയാ ് അവർ
വഴിപാ കൾ നട ്.
പ ി റ ് കാവിൽ ൻകാല ളിൽ െകാ ം േ ാൾ േദശ തി എെ ാ
രടിയ ിരം നട ക പതിവായി . േദശ തി എ ാൽ േദശ ിെ വടേ നാല
തിർ ിയി ം നട തിയാ ്. എ ാൽ ഇതി േ ിെ വടേ നടയി ം
തിേവണം. അവിെട ം അതിർ ി ല ളി ം തി ് ഒ വളെര ആ കെള ം
േകാഴികെള ം െവ ക ം പതി ്. അവെയ ാം െവ ് െവളി ാടാ ് പതി ്. ഈ
അടിയ ിരം ട ാെത നട ിയിെ ിൽ േദശ വ രി, വി ചിക തലായ സാം
മിക േരാഗ ാ െമ ാ ് വിശ ാസം.
ഒരി ൽ നാല െകാ ാലം പ ി റ കാവിൽ െവളി ാടി ാെതയി .ആ ം
േകാഴി ം െവ തി ് െവളി ാടി ാെതെയ െനയാ ് േദശ തി നട ? അതി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 665

നാൽ റ കാലേ േദശ തി ഉ ായി . “േദശ തി നട ണെമ ിൽ െവളി

ാ ാകണം. ഭഗവതി െട തി ായാൽ െവളി ാ ാ മേ ാ?” എ ായി
േദശ ാ െട ം മ ം അഭി ായം.അ െനയി േ ാൾ ഈ േദശ ് അ മി മാ
യി േറേ വ രി െട ആരംഭം ക ട ി. അേ ാൾ ജന ൾ ആക ാെട ഭീതി
. എ ാവ ം പ ി റ കാവിൽ പാടായി ടി. ര ദിവസം പാടി ി
ം െവളി ാ ായി . പിെ ജന ൾ ഒ ാരെന വ ി നടയിൽെവ ം
െവ ി േനാ ി . അേ ാൾ ാരൻ േദശ തി കഴി ാ ി ് ഭഗവതി േകാപി ാ
് ഇരി െത ം എ ി ം ഉടെന െവളി ാ ാ െമ ം വിധി . ഇ ് ഒ ദിവസം
ഉ തിരി സമയ ായി . പകേല ഏകേദശം അ മണിയായേ ാൾ ഒ നായർ
ളി നടയിൽ വ ി ട ി. അേ ാൾ അവിെട വയ രേ ാ ി, െകാ ാര ി
ി, തലായവ ം, േദശ ാ െമാെ ടിയി . ിയ നായ ം േദശ ാരിെലാരാൾ
തെ യായി . എ ി ം അയാ െട ിരതാമസം മി വാ ം െകാ രായി .
ഇയാൾ െകാ യ ് ഇ ം െകാ ർ ശാ ി മായി െപരി ര ന രി െട ഒ
തനായി തിനാലാ ് െകാ ർ േപായി താമസി ി ്. അയാൾ ന രി െട
ആ ാകാരനായി ാ ് െകാ ർ താമസി ി െത ി ം ഭ ി ർ ം അവിെട ഭഗ
വതിെയ ഭജി ക ം െച ി . അയാൾ അതിന കാലെ ം േകാ യ ് വരാ
റി ായി െകാ ് അയാൾ േകാ യെ , വിേശഷി ് ഈ േദശെ , വർ മാന
െമാ ം അറി ടായി . അയാൾ െകാ ർനി വ വഴിതെ യാ ് ളി
കാവിൽ വ ി ട ിയ ്◌്. ഉടെന െവളി ാ ാ െമ ാരൻ പറ ക ം
െച ി വേ ാ. വയ രേ ാ ി അയാൾ ് ആ ധം (വാ ം ചില ം മ ം) െകാ ി .
െവളി ാടി ആ ധ ം മ ം െവ ി ് െകാ ാര ിൽ ഉ ി ം തിയ
െവളി ാ ാ കാല ളിൽ ആദ മായി ആ ധം െകാ േ ് വയ ര േപാ ി
മാ ്. ഇയാൾ ് ഭഗവതി െട അധിവാസ ായി ാെണ ിൽ അതി ് എെ
ി ം ഒ ാ ം കാണി ണെമ ായി അവ െട ര േപ െട ം നിർബ ം.
ിെ ാ നി ആൾ ് അ മന ിലാ കയാൽ അയാൾ അ ല ിൽ കിട ി
ഒ പെ ത െകാ ് കിഴേ നടയിൽെ ജന േളാടായി ് “എ ാ ്
എെ േലാകർ വ ിരി ്. എ ാ സ ടം” എ േചാദി . അേ ാൾ കര ാരനാ
യി ി ാ ് “സ ടെമ ാെണ കൽപി േചാദി ാെനാ മി േ ാ. എ ാം
േദവി റിയാമേ ാ?” എ മ പടി പറ . അേ ാൾ ിെ ാ നി യാൾ “എനി
റിയാം ഇവിെട പതി അടിയ ിരം ി തിനാലാ ഈ അനർ ായിരി ്.
എ ാം ഞാൻ മി ം. എെ പരിവാര ൾ അ െന മി കയി . അവർ ് പതി
് െകാ ാെതയി ാൽ അവർ ഉപ വി ം. ഞാൻവില ീ ാ ് ഇ വെര അവർ
അട ി ാർ ്. ഇനിെയ ി ം പതി ് െകാ ാെതയി ാൽ അവർ ഇതിലധി
കം അനർ ാ ി ീർ ം. പിെ ഞാൻ പിടി ാൽ നിൽ ാെത ം വേ ം.
ഇേ ാൾ എനി ം ന ഖമി ാെതയാണിരി ്. ഇതാ േനാ വിൻ” എ പറ ്,
അയാൾ ത ി പെ മാ ി. അേ ാൾ അയാ െട േദഹ ിലാസകലം മ ാടി
വിെ ി വ രി ള ിരി തായി ക ്. അ ക ് എ ാവ ം ഭയെ ്
666 78. പ ി റ കാവ്

“അേ ാ! േദവീ! ഇെതാ ം അടിയ ൾ കാണണെമ ി . അടിയ ൾ ഭയമാ ”

എ പറ . അേ ാൾ ിെ ാ നി യാൾ, “എെ േലാകർ ഒ ം ഭയെ േട .
എെ ഉടയതി ം (െവളി ാ േ ാൾ വയ രേ ാ ിെയ ഉടയ ് എ ാ ് പറ ക
പതി ് ) ഉ ി ം വിശ ാസം വാരാനായി ് മാ ം ഞാനി കാണി താ ് ” എ പറ
. അ േക ് വയ രേ ാ ി, “ഞ ൾ ഒ ം വിശ ാസമി ാ യി . ജനസ ത ി
േവ ി വ ം ാ ം ക ാൽ െകാ ാെമ വിചാരി െവേ . അതി ് ഇ
കഠിനമായിെ ാ ം േവണെമ ായി ി ” എ പറ . ഉടെന ആ ിേ ാ ്
നി യാൾ വീ ം പെ ് ത െകാ ് േസാപാന ി ൽെ സ ൽപം േനരം നി
ി ് പ മാ ിെ ാ ് പിെ ം കിഴേ നടയിൽ ഇറ ിെ . അേ ാൾ അയാ െട
േദഹെ ം ഒ േപാ ം കാൺമാ ായി ി . അതിനാൽ എ ാവ ം വി
യി ക ം അയാ െട ലിെന ർ മായി വിശ സി ക ം വയ രേ ാ ി ആ ധ
െള ് അയാ െട ൈകയിൽ െകാ ക ം അ െന അയാൾ പ ി റ ് കാവിെല
െവളി ാടായി ീ ക ം െച . അ മണി ് പ ി റ ് കാവിെല ി ി ട
ിയ അയാെള അ നാ മണിവെര െകാ ർക ി െവ ം പല ം വിേശഷി ്
െപരി ര ന രി ം പറ പി ീ ് അറിയാനിടയായേ ാൾ ജന െട വിശ ാസ ം
വി യ ം ശത ണീഭവി . ആ െവളിച ാടിെ കൽപന കാരം ജന ൾ പണം വീ
തിെ ് ഉടെന േദശ തി നട ക ം ആരംഭി ി വ രിദീനം കലശലാകാെത
േമണ ശമി ് എ ാവർ ം ഖമാ ക ം െച . ആ െവളി ാടിെ കൽപനെയ േദ
വി െട കൽപനയായി തെ എ ാവ ം വിശ സി ക ം ആദരി ക ം െച ി .
അതിെന വകവ ാതി ി വർ ് ഉട ടൻ ഫലം സി ി ക ം െച ി ്.
ഒരി ൽ ഒ േകാർ വിധി കാരം സത ം െച തിനായി ഒരിടിയൻ (കടിതൻ ി
ാരൻ) പ ി റ കാവിെ നടയിൽ ഹാജരായി. സത ം േകൾ ാ എതിർ ക ി
ം േകാടതിയിെല ഉേദ ാഗ ം മ േനകം ജന ം വ ടി. ജകഴി ് സത ം
െച ാ സമയമായേ ാൾ െവളി ാ ി ഇടിയെ േനെര േനാ ി, “നീെയെ നട
യിൽ ക സത ം െചയ്വാൻ വ ിരി േവാ? സത ം െച ്. ക സത ം െച ാൽ
നിന ് അതിെ ഫലം ഉടെന ഉ ാ ം” എ കൽപി ്. ആ ഇടിയൻ അ വക െവ ാ
െത സത ം െച . ഇെതാ മീനമാസ ിലായി . അ ാല ് ഈ ദി ിൽ മഴ െപ
ാറിെ , മഴ െട ല ണം േപാ ായി ി . അതിനാൽ അ ദിവസം ആ
ഇടിയെ ഭാര ിയ െന ് ഉണ ാനായി അവ െട ് ഒ പായിൽ ചി ിയി
. ഉ യായേ ാൾ െപെ ് ഒ മഴ ാ ാ ക ം ഉടെന മഴ ചാറി ട ക ം െച .
െന നന േപാ മേ ാ എ വിചാരി ് ഇടിയെ ഭാര െന വാരാനായി ഒ വ ി
െമ െകാ ് േ ിറ ി. ആ ീ ് അേ ാൾ ഗർഭം ർണമായി തിനാൽ
െപെ ് ഒ ം െചയ ാൻ േശഷിയി ായി . അതിനാൽ ഭാര െയ സഹായി ാനായി
ഭർ ാ ം പി ാെല െച . ആ സമയം െപെ ് ഒരിടിെവ ക ം അേത ര േപ ം
തൽ ണം മരി ക ം െച . ഇ കഴി തിൽ ിെ വളെര ാലേ ് പരമാർ
മായി സംഗതി േപാ ം പ ി റ കാവിൽ സത ം െച ാെമ ് ആ ം സ തി ി
ി . ഇ ിെട സത ം െച ാനായി േറെ ആ കൾ ഈ നടയിൽ വ ട ീ ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 667

എ ി ം സത ം െച ാെത േപാ വരാ ് അധിക ം. ക സത ം െച വർ അതി

െ ഫലം ഇേ ാ ം െപെ കാ ്.
പ ി റ കാവിൽ ഭജനമി ാൽ ഒഴിയാ ബാധയിെ ാ ജന െട വി
ശ ാസം. അതിനാൽ ഇേ ാ ം അേനകം ബാേധാപ വ ാർ ഇവിെട ഭജനമി ബാധ
ി സത ംെച ് ഒഴി ് ഖെ ് േപാ ്.
േകാ യ സി.എം.എ ്. ൈഹ ം േകാേള ം മ ാ തി ൻ ് റിയാ
നി െസമിനാരിയിൽ (പഴയ െസമിനാരിയിൽ) ഒ പാഠശാല ാപി വിദ ാഭ ാസം നട
ിവ ി . അവിെട കി ി റി ിമംഗല കാരൻ ഒ ന ാർ റ കാലം മലയാള
ൻഷിയായി .
അേ ഹം ഒരി ൽ പ ി ടമട ി േ ാൾ സ േദശ േപായി ് മട ിവ ം വഴി
ഒ ല ് ന മര ണ ം ച രാകാരമായി ഒ കരി ം ക ് ആ ക ിേ ൽ
കയറിയി ്ഒ ി. വഴിനട ീണം െകാ ് റ േനരം അവിെട ഇ .
അേ ാൾ അേ ഹ ി െമാഴി ണെമ േതാ കയാൽ ആ ക ിേ ൽതെ തിരി
ി െമാഴി . അേ ാൾ ആ വഴിെയ വ ഒ വഴിേ ാ ൻ ഇ ക ി ് “ഓ!
ആ ക ിേ ലി െമാഴി േവാ? ഇ ് ഇ െന ിെ ാ ലമാ ്. അതി
െ ഓർ ായി ാ ് ഈ ക ് ഇവിെട ഇ ിരി ് ” എ പറ . ഇ േക േ ാൾ
ന ാ വ ാെതെയാ േപടി . മലബാറിൽ ‘ഇ ൻ’ എ സി ം വലിയ അ മി
മായി ് ഒ ഈഴവ ായി െവ ം അവൻ അേനകം കവർ ക ം െകാലപാതക
ം െച ി വനായി െവ ം ഒ ം ഒ െകാലപാതക ി ് അവെന ി ീഷ്
ഗവർേമ ിെ വിധി കാരം ിെ ാ കയാ ് െച െത ം മ കഥകെള ാം
ന ാർ ൻേപതെ േക ി ായി . അ െകാ ാ ് ഇ ൻ എ േക േ ാൾ
ന ാർ വ ാെത േപടി ്. എ ാൽ അവെന ിെ ാ ലം ഇതാെണ ് ന ാർ
അറി ി ി . അതറി ി െവ ിൽ അേ ഹം ആ ക ിേ ൽ ഇരി കെയ ,
ആ വഴിേയ നട കേപാ ം െച മായി ി . ആ ന ാർ ഇ െന റി ് അ
മാ ം ഭയ ായി . ഏെത ി ം േപടി തിേനാ ടി ഇ ൻ ന ാെര ബാധി
കഴി . അതിനാൽ അേ ഹം അവിെടനി ് ന തേ ടമി ാ വിധ ിലാ ് േകാ യ
േ േപാ ്. എ ി ം അേ ഹം േകാ യ വെ ി.
േകാ യ ് ആ ന ാർ താമസി ി ്പ ി റ കാവിന വില ്
ന ാ െട ഭവന ിലായി . അവിെടെ െ ിയേ ാൾ തൽ ന ാർ ാ ം
ചാടാ ം ട ി. ന ാ െട ൽ ഏ ം ഭയ രമായി . അേ ഹം ി ട
ിയാൽ ആ ദി ിെല ം മ ഷ രാ ം നിൽ കയി . ര േപ പിടി ാൽ ഇളകാ
വലിയ കരി ം മ ം നി യാസം ഒ ിെല തല കളിൽ െപാ ി ിടി െകാ ാ
് അേ ഹം ക പതി ്. ന ാർ ൽവ ് ഇ സമയ ാെണ ് ഒ
നി യ മി . ചില ദിവസ ളിൽ പ ി ട ിൽെ പഠി ി െകാ ിരി സമ
യ ിലായിരി ം ൽവ ്. എ ി ം ൽവ തി സ ൽപം ൻ ി അ ്
വരാറായിരി െവ ന ാർ ് അറിയാമായി . അതിനാൽ അേ ഹം എവിെട
യിരി േ ാളായാ ം ൽ വരാറായിെയ ് േതാ ിയാൽ ഉടെന എണീ ് വാസ ല
668 78. പ ി റ കാവ്

േ േപാ ക പതിവായി . ഇ നിമി ം അേ ഹ ി പ ി ട ിെല േജാലി

ശരിയായി നട ാൻ നി ിയി ാെത ം േമണ അേ ഹ ി വളെര ീണമാ ം
തീർ . ഇ െന റ ദിവസംകഴി തിെ േശഷം അേ ഹം പ ി റ കാവിൽ ഭജ
നം ട ി. ഭജനം പ ദിവസമായേ ാൾ െവളി ാ ി. ഉടെന ന ാ ം ി.
അേ ാൾ െവളി ാ ് ഒ പിടി ഭ ം വാരി ന ാ െട േദഹ ിേ ലി ്, “നീയീ േദഹ ം
േദശ ം വി ് എവിെടെയ ി ം െപാെ ാ ണം. േപായിെ ിൽ നിെ ഞാനിവിെടനി
് അയ ം. സ യേമവ െപാെ ാ കയാ ് ന ് ” എ പറ . അേ ാൾ ന ാർ
(ഇ ൻ), “ഞാനീ േദഹ നി ം മാറിെ ാ ാം. എ ി ം ഈ േദശംവി ് േപാ
കാര ം സ ടമാ ്. ഞാൻ ആേര ം ഉപ വി ാെത ഇവിെട എെ അ െട അ ൽ
ഇ െകാ ാം. അ െന അ വദി ണെമ ഞാൻഅേപ ി ” എ പറ .
െവളി ാ ് അ സ തി ക ം കാവിെ കിഴേ നടയിൽ മതിൽ ് റ ായി ഒ
തറ ം ചി ട ം പണിയി ് ഇ െന ടിയി ി ണെമ ം അതി േവ ിവ
െചല ് ന ാർതെ വഹി ണെമ ം കൽപി ക ം െച ി ് കലിയട ി. ഉടെന
ന ാ െട ം മാറി. പിെ ന ാർ തെ േവ പണം െചല െച ് െവളി ാ
് നി യി ് കൽപി ി ല ് ചി ടം പണിയി ് ഇ െന ടിയി ി ക
ം ന ാർ ായി ഉപ വം മാറി അേ ഹം സ തെയ ാപി ക ം െച .
അ െന ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി തിെ േശഷം ഒ ദിവസം അ ല ിെ
തി ം അടി വാരിയ ീ ക ിെ കാ റ ് നിമി ം ആ ച ം ചവ െമ ാം വാരി
ഇ െന ടിയി ിയി ചി ട ിെ കളിൽ െകാ െച ി . റ സമയം
കഴി േ ാൾ ന ാർ ി കാവിൽെ നട േനെര നി െകാ ് ഭഗവതിെയ ശകാ
രി ട ി “എെ തലയിൽ അടി വാരി െകാ വ ി ിെ ? ൻെപാരി ം എെ
ഇ െന ആ ം അപമാനി ി ി . ഇനി ഞാനിവിെട ഇരി കയി . ഞാൻ ടിയിരി
മ ഷ െ േദഹ ം ഞാൻെകാ േപാ ം” എ ം മ ം പറ െകാ ാ ് ഭഗവതിെയ
ശകാരി ്. ശകാരവാ കെള ാം േകവലം അസഭ ളായി തിനാൽ അവ ഇവിെട
പറ ി . അ െന റ േനരം കഴി േ ാൾ െവളി ാ ം ി. പിെ അവർ
ര േപ ം ടി റ േനരം വാദ തിവാദ ായി. ഒ ംഒ തി െകാ ്ബ
മാനി ് പറ യ െമ ിൽ ന ാ െട േദഹ നി ം ഈ േദശ ിൽനി ം മാറിെ ാ
െ ാ ാെമ ് ഇ ം അ െന െച ാെമ ് െവളി ാ ് സ തി ക ം അ െന
ര േപ െട ം അ െ ലവസാനി ക ം െച .
പിെ തി ദിവസ ം ല ം നി യി ് അതി ് േവ ഉപകരണ
െള ാം േശഖരി . അതി ം േവ െചലെവ ാം ന ാർതെ െച . തി നി
യി ദിവസം ഒ െവ ിയാ ം ലം കാവിെ വടെ നടയിൽ മതിൽ ക
തി ള ി േനെര വട ് വില ന ാ െട വക രയിട മായി . പ ി
റ ് കാവിൽ ഭഗവതി െട അധീനതയി തികെള ാം ജി ക ം തർ ി ക
ം െചയ്വാ അധികാരം െകാ ാര ി ി താകയാൽ ഈ തി ം കഴി ്
അ ് െകാ ാര ിൽ ംബ ിൽ ായി ആളായി . തി ജ കഴി തർ
ി ാറായേ ാേഴ ം ന ാ ം െവളി ാ ം ി. തി പ പാ മായി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 669

അതിൽ പതിെനാ പാ ം തർ ി ് ഒ പാ ം തർ ി ാെതെവ ി . ജ കഴി

േ ാൾ ിെ ാ നി ി ന ാർ തർ ി ാെത െവ ി ആ ഒ പാ ം തി
വ ം പാ േ ാെട എ ടി . അ ് ഏകേദശം പതിന ് ഇട ഴിേയാളം ഉ ാ
യി . അ വ ം ടി കഴി േ ാൾ ന ാർ (ഇ ൻ) “സേ ാഷമായി. ഇനി
ഞാൻ േപാ ” എ പറ . ഉടെന െവളിച ാടിെ കൽപന കാരം െപാ ം വിള
ം പിടി ് സത ംെച ് ഇച ൻ ഒഴി േപാ ക ം ന ാർ നി നിലയിൽ അവി
െട വീ ക ം ഒ നാഴിക കഴി േ ാൾ േബാധം വീ കയാൽ ന ാർ എണീ തി
ദ ിണ കഴി ക ം അേ ാേഴ ം െവളി ാ ് കാവിൽെ കലിയട ക ം അവിെട
ടിയി വെര ാം പിരി േപാ ക ം െച . അേ ാൾ േനരം രാ ി പ ്ര മണി
കഴി ിരി . ആ സമയം തി കഴി ല ിെ േമൽഭാഗ നി ് േനെര വട
േ ാ ് വാണം െകാ ിവി ാെല േപാെല വലിയ ഇരേ ാ ടി ഒ െവളി ം ആകാശ
മാർേഗണ േപാ ് പല ം കാ ക ം ക വെര ാം അ ് ഇ െ േപാ ാെണ
പറ ക ം െച വ . ഇ ടാെത ഇ െ േപാ ിൽ ഒ വിേശഷത ടി ായി.
ഇ െന ന ാ െട േദഹ നി മാ ി ഒഴി വി അ രാ ിയിൽ ഏകേദശം പ
മണി കഴി സമയം േകാ യ നി ര നാഴിക വട ് ‘െനാ ാേ രി’ േദശ കാ
രനായ ഒ ണ ാതിരി എവിെടേയാ േപായി ശരീര ം മാറിെ ാ ് സ ഹ ിേല ്
മട കയായി . അേ ാൾ നാ വഴിയിൽ ടി വലിയ കരി ന െട വലി ിൽ ഒ
സ പം െത നി വടേ ാ വ തായി ക . അ ക ് അയാൾ ഭയെ ് നാ വഴി
വി ് ഓടി ട ി. അേ ാൾ അയാൾ ക തായ സ പം അതിേവഗ ിൽ അയാ െട
പി ാെല അ െച റ ് ഒ ടി തായി അയാൾ േതാ ി. ഉടെന േബാധം
െക ് അയാൾ അവിെട െ വീ . േനരം െവ േ ാൾ അയാൾ േബാധരഹിതനാ
യി വഴിയിൽ കിട െവ േക ് അയാ െട േശഷ ാരിൽ ിലർ വ ് അയാെള ഒ
ക ിലിലാ ിെയ സ ഹ ിൽ െകാ േപായി. ഉടെന അയാൾ മരി ക ം െച .
അയാെള ഇ ൻ അടി െകാ താെണ ജന ൾ തീർ െ ക ം വിശ സി ക
ം െച . ഇ െന സംബ ി ഈ കഥ േകാ യ ം അ േദശ ളി
ജന ൾ സംഗവശാൽ ഇേ ാ ം ചിലേ ാൾ പറ േകൾ ്. ഇ ് വളെര ാലം
ായ സംഗതിയാെണ ി ം ഇ െന റി ഭയം ഈ ദി കാ െട മന ിൽ
670 78. പ ി റ കാവ്

നി ം ഇേ ാ ം നിേ ഷം വി േപായി ി . എ മാ മ , ചില ാള ാെര റി പറ

േ ാൾ “അവൻ വലിയ ഇച നാ ് ” എ ് ജന ൾ ഇേ ാ ം പറ േപാ ്.
എ ി ംഇ െന ഇവിെടനി ം ഒഴി വി തിൽ ിെ അവെ ഉപ വം ഈ േദശ ം
അ േദശ ളി ം ഉ ായി ി .
ഇ െന അ െകാല, അപ ാരം തലായ വലിയ ബാധകൾ ഇവിെട ഭജനമി ി
ി സത ംെച ് ഒഴി േപായി ്. ഇേ ാ ം േപാ ്. പെ ാരി ൽ വയ
രേ ാ ി െട ംബെ നശി ി ാനായി ശ െട അേപ കാരം കടമ
ക നാർ ഏ കാരണ ർ ികെള അയ ി . വയ രയി ് ആ ർ ിക െട ഉപ
വ ൾ ഹ ളായി ീ കയാൽ ആ ബാധകെള ഒഴി ് ംബര െച ണെമ
േപാ ി പ ി ര കാവിൽ ഭഗവതി െട അ ൽ ാർ ി . അതിനാൽ െവളി ാ
ി കൽ ി ത സരി ് െകാ ാര ി ി ഏ ർ ികൾ ം ഓേരാ പാ ം ക തി
െകാ ് ഒഴി വി . അേ ാൾ ഇ ായി ഉപ വ ൾ നീ ി അവിെട ഖമാ
ക ം ഇതിേല വയ രേ ാ ി ഒ രയിടം ഭഗവതിസ ിേല ് െവെ ാഴി ് െകാ
ക ം െച . ഇതിെന സംബ ി ് ഇവിെട (െകാ ാര ിൽ)ഒ വരി കാ ്.
അ താെഴ കർ .
“വയ രേ ാ ി െട ഇ െ സംഹരി ാനായിെ ാ ് േപാ ി െട ശ െട ആവ
ശ കാരം കടമ ് ക നാർ ഏ കാ ിരികെള അയ ി . ആ കാ ിരികെള ഭഗവ
തി െട െവളി ാ ് ി നി െകാ ് ള ിെ വടേ രയിൽെവ ് െകാ ാര
ി ിെയെ ാ ് ഏ പാ ം തി െകാ ി ് ഒഴി വി . ഇതിേല േമ ടി േപാ ി
ഭഗവതി െവെ ാഴി ാെക പാറ ള ിൽ രയിടം റി ഒ ് ”.
ഇ മ േനകം സംഗതികൾ പറ വരിയിൽ ഇടെ ാ ഭാഗ കാ താ
്. പ ി റ കാ േദവസ ംവക വ ളിൽ മി വ ം ഇ െന ഓേരാ കാരണവ
ശാൽ ഓേരാ ർ ഓേരാ കാല ളിൽ െവെ ാഴി ് െകാ ി വായാെണ ാ ്
കാ ്.
ഇ കാരം ശ ി ം ൈചതന ം മാഹ ഭഗവതി െട ബിംബ ിേ ൽ ചാർ
ിയി തി വാഭരണ ൾ ഒരി ൽ ഒ ത രൻ ത ിെ ാ ് േപാ ക ായിെയ
പറ ാൽ ആ ം വിശ സി െമ േതാ ി . എ ി ം സംഗതി വാ വ ിൽ
ഉ ായ തെ യാ ്. ഒരി ൽ (ഏകേദശം ഒ െകാ ം ് ) ഒ ദിവസം അ ാഴ
ജ കഴി ീേകാവി ം അ ല ം ിയി ി ം പിേ ദിവസം േനരം െവ േ ാൾ
എ ാം റ കിട തായി കാണെ . ശാ ി ാരൻ ളി വ ീേകാവിലക
കട േനാ ിയേ ാൾ ബിംബ ിേ ൽ തേലദിവസം ചാർ ി യി തി വാഭരണ
ളിൽ ഒ േപാ ം കാൺമാനി ായി . ഉടെന പ ാന ം ണ ാഹ ം കഴി ജ
നട ക ം വിവരം വയ െര ം ലം തഹശീൽ മജി ിെന ം അറിയി ക ം െച .
സർ ാരാ ക ം േ ാധികാരിക ം പലവിധ ി അേന ഷണ ൾ നട ീ ം ഒ
ായി . പിെ ഇതിെന റി കൽപന േകൾ െണെമ നി യി വയ ര
്, െകാ ാര ി ി, കര ാ തലായവെര ം നടയിൽ ടി. റ സമയം കഴി
േ ാൾ െവളി ാ ി. എ ി ം െവളി ാടി സമയം പതിവായി കാണാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 671

ഉേ ഷ ം ശ ി ം അ ായി ി . എ മാ മ , അയാൾ ഒ ം സംസാരി ാ

ം വ ായി . ഊമ ാെരേ ാെല വ ാ ഒ മാതിരി ശ ം റെ വി ക മാ ം
െച . എേ ാ ഏതാെ ാെ ൈകെകാ ് ആംഗ ം കാണി ി ് ഉടെന കലിയട ക ം
െച .
ഒ ര ദിവസം കഴി േ ാൾ േദവി െട ബിംബം സദാ വിയർെ ാലി ട ി.
പിെ ഒ ാരെന വ ി നടയിൽെവ ംെവ ി േനാ ി. അേ ാൾ
ാരൻ, “േമാഷണം നട ിയ ആൾ ഒ വലിയ ആഭിചാര ാരനാ ്. അയാൾ ആദ ംത
െ ബിംബം ം മാ ക ം ആഭിചാര ികൾ െകാ േദവി െട ശ ി ം ൈചതന
ം റ ക ം െച ി ാ ് േമാഷണം നട ിയ ്. േദവി െട നാ ് അയാൾ ബ ി ിരി
. അ െകാ ാ ് െവളി ാ ് ീ സംസാരി ൻ വ ാെതയി ്. ബിംബം
വിയർ ് ആഭിചാരശ ിെകാ ാ ്. ഇതിേല ് ികലശ ം പ ിേ ർ പ ി
ാന തലായ തിവിധിക ം െച ാൽ േദാഷ െളാെ നീ ി ഭഗവതി െട ശ ി
ർ ി തിയിലാ ം. പിെ േമാഷണം േദവിതെ െതളിയി ത ം” എ വിധി .
അധികം താമസിയാെതതെ വിധി കാരം േവ െത ാം നട ക ം അവെയ ാം
കഴി േ ാൾ െവളി ാ ് ക ം െച . അ െ ൽ അതിഭയ രമായി .
േദവി ശ ി ം ഊർജസ ലത ം പ േ തിലധികം വർ ി ി െ ് ആ ൽ
ക ാൽ െ അറിയാമായി . െവളി ാ ് ീ ് കൽ ി ് “എെ ഉടയ ം
ഉ ി ം േലാക ം ഒ ം വ സനിേ . എെ മാലിന െമ ാം തീർ ിരി . എെ
തൽ െകാ േപായവെന ഞാെനെ നടയിൽ വ ി െകാ ാം. ഏ ദിവസ ിന
കം അവൻ ഇവിെട വ ം. അവെ ഇട ൈക ് ആ വിര ം മാറ ് മ ായിരി ം.
അ ി േനാ ിെകാ ് അവെന ിടി ടിയാൽ േപായെത ാം കി ം” എ ായി .
അ തൽ അ കാര ആൾ വ േ ാഎ ി േനാ ിെ ാ ് അ മാ ം
ആ കൾവീതം സദാ നടയിൽ കാ നി . കൽപന ായതിെ അ ാംദിവസം കാല
് ഏ മണി സമയ ് േമൽ റ ല ണ േളാ ടി ഒരാൾ നാ വഴിയിൽ ടി വട
നി ് െതേ ാ േപാ തിനായി കിഴേ നടയിെല ി. അെ ാ കൾ അവെന ി
ടി ് ന േപാെല മർ ി േ ാൾ സംഗതികെള ാം അവൻ ഏ പറ . തി വാഭരണ ൾ
എ െകാ ് അ ല ിൽനി ് റ ിറ ിയേ ാൾ അവിെടെയാെ ആേരാ ചിലർ
നിൽ തായി േതാ കയാൽ അവെയ ാം ഒ പ ിൽെ ാതി ് കിഴേ നടയി
ള ിലി ി ാ ് താൻ േപായെത ടി അവൻ പറ കയാൽ അവെനെ ാ തെ
അ ം എ ി െകാ ്, അവെന ഉടെന മജി കേ രിയിൽ ഹാജരാ ിെ ാ ് ഹർജി
െകാ . മജേ ് അവ ് ആ മാസെ കഠിനതട ശി വിധി തി വന രേ
് ഠാണ ാറാ വഴി അയ . എ ി ം ഭഗവതി െട പെകാ ് അവ ് അധികം ദിവ
സം ശി അ ഭവിേ തായി വ ി . അവൻ തി വന ര ് െച ി ് ഒ മാസം
തിക തി ് തെ വ രിദീനം പിടിെപ ് ജയിലിൽ ിട ് മരി . ഭഗവതി െട
തി വാഭരണ ൾ ക ശി വിധി ദിവസം തെ മട ി ി ക ം െച .
പ റ കാവിൽ ഭഗവതിെയ റി ് ഇനി ം ഇ െന പല സംഗതികൾ പറയാ
്. എ ി ം േലഖനൈദർഘ ം അതി മി േപാ െമ വിചാരി ് ഇേ ാൾ വിരമി .
 79
എേളട ൈത ാ ാർ

അ ൈവദ ാരിൽ ഒ ം അ ധാനര ാ

ഇ ം െകാ ി സം ാന
എേളട ് ൈത ാ ്
ിവേപ ർ താ
ഒ നാഴിക െത ് “ൈത ാ േ രി” എ േദശ ാ ്. ഈ ഇ
ാ െട
ിൽ ഒ ർ തീവ ി േ ഷനിൽനി
ാർ മലയാള ാ ണ
്

െരെ ാ വക ാ ായ കാല തെ െപ മനം ാമ ിെല ൈവദ ാരായി ീ

പര രാമനാൽ നിയമി െ ി വരാെണ േക േകൾവിയ ാെത ഇവ െട ർ ച
രി മറി തി ് ശരിയായ ലഷ െമാ ം ഇേ ാൾ കാ ി . അതിനാൽ ഇേ ാൾ ആ
ഇ വലിയ ാ െട പിതാമഹൻ തൽ ായി ചില മഹാ ാെര റി
മാ ം പറയാേന ഇേ ാൾ നി ി .
ഇേ ാ വലിയ ാ െട പിതാമഹ ം അേ ഹ ിെ അ ജ മായി ര
ാ ായി . അവർ ര േപ ം ഒ േപാെല വിദ ാ ാ ം ൈവദ ശാ നി ണ മാ

672
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 673

യി . എ ി ം അവരിൽ േജ നായ പരേമശ രൻ ി ചില സമയ ളിൽ സ ൽപ

െമാ ഉ ാദ ിെ ഛായ ഉ ാകാ ായി തിനാൽ അേ ഹ ിെ അ ൽ േരാ
ഗികൾ െച കേയാ േരാഗികെള കാണി ാനായി അേ ഹെ ആെര ി ം െകാ േപാ
കേയാ െച ാറി . അെത ാം അ ജൻ ിെനെ ാ ാ ് എ ാവ ം നിർ ഹി ി
്.
ഇേ ാൾ ി ീഷ് മലബാറിലിരി ിമന േമൽപറ ാ െടകാല ്
ഊരക ് േ ി സമീപെ ാ ല ായി . അവിെട ഒ ന രി ാ ിേല
് എേ ാ ഖേ ടാ കയാൽ അ ജൻ ിെന ിെ ാ െച ാനായി എേളട
ൈത ാേ ് ആെള അയ ി . ആ ആൾ അവിെട െച േ ാൾ അ ജൻ ് അവിെട
ായി ി . അതിനാൽ ആ െച യാേളാ ് േജ ൻ ് “അ ജൻ ഇേ ാൾ ഇവി
െടയി . വ േ ാൾ വിവരം പറയാം. ഇേ ാൾതെ വരണെമ ിൽ ഞാൻവരാം” എ
പറ . അേ ാൾ െച യാൾ. “അ േവ . അ ജൻ ിെന െകാ െച ണെമ ാ
് പറ ിരി ്. അതിനാൽ അേ ഹം വ േ ാൾ വിവരം പറ ാൽ മതി” എ
പറ ക ം ഉടെന അയാൾ േപാ ക ം െച .
ഇ േക േ ാൾ പരേമശ രൻ ി ഹമായ മന ാപ ായി. “ക ം, ഈശ രാ!
എെ ിതി ഇ െനയായിേ ായേ ാ. ശാ ൾ അ ജൻ പഠി ി തിൽ ഒ ം
റയാെത ഞാ ം പഠി ി ്. എ ി ം എെ അ ൽ ദീന ാരാ ം വ ി . എെ
ആ ം എ ം െകാ േപാ മി . ഇേ ാൾ വ യാൾതെ ഞാൻ െചേ െ ംഅ
ജൻ െച ാൽമതിെയ മാണേ ാ പറ ്. ഈ ംബ ിൽ ജനി ് ഞാൻ ഈ ി
തിയിൽ എ ിനാ ് ജീവി ിരി ? ഇ െന വ ് ഈശ ാരാ ല ംഇ ാ ി
തെ യായിരി ണമേ ാ. അതിനാൽ യഥാശ ി ഈശ രെന േസവി ാം” എ ി െന
വിചാരി ് തീർ യാ ക ം അ ദിവസംതെ അേ ഹം െപ മന േ ിൽ
ഭജനം ട ക ം െച . ആ ഭജനം വലിയ നി േയാ ടിയായി എ മാ മ അത
േ ഹം ഒ വ ാഴവ ം (പ സംവൽസരം) വ ം നിർവി മായി നിർവഹി ക ം
െച . പ ാമെ െകാ ിൽ ശാല ഭ ണം ടാെതതെ യായിരി ഭജനം.
ഭജനം കഴി േ ാേഴ ം അേ ഹ ി ായി ചി മം നിേ ഷം േഭദെ
ക ം ി ചാണയിൽ േത മി ിയ ര ം േപാെല ർ ാധികം െതളി ക ം അേ ഹ
ിെ അ ൽ തിദിനം േരാഗികൾ സംഖ യി ാെത വ ട ക ം അേ ഹ ിെ
ചികി കൾ ഒ ം െത ാെത എ ാം ശരിയായി ഫലി ട ക ം ത ിമി ം അേ ഹ
ിെ ഖ ാതി േലാക ിൽ വ ാപി ക ം െച .
അ ാല ് എേളട ൈത ാ ി ി സമീപംതെ ആല ാ െച ര മന
െല ഒ ന രി ടയിൽ ഒ വക െചാറി ട ി. ന രി അ പരേമശ രൻ ിെന
കാണി ി ്, ് “ഇ േകവലം നി ാരമായ െചാറിയ . േമണ ഇ േദഹം വ ം വ ാ
പി ം. ഒ ം അപായകരമായി ീ ക ം െച ം.” എ മാ ം പറ . ചികി ഒ ം
പറ മി . അതിനാൽ ന രി ഹമായ മന ാപ ായി. ന രി ഏ ം ര ം
യൗവന മായി . അേ ഹം വ സനം സഹി വ ാെതയായി ്, ് ഇ കാരം
പറ െവ ം ചികി െയാ ം പറ ിെ വിവരം പലേരാ ം പറ . അ
674 79. എേളട ൈത ാ ാർ

േക വെര ാം പറ ്, “എ ാലിനി അതിെന റിെ ാ ം വിചാരി ാനി . പരേമശ

രൻ പറ ാൽ അെതാരി ം െത കയി .” എ ായി . എ ി ം ആ ന രി
െട േ ഹിതനായ മെ ാ ന രി, “അ െന തീർ യാേ . ഈശ രൻ വിചാരി ാൽ
അസാധ മായി ് േലാക ിൽ യാെതാ മി . അ ് ആദിത നമ ാരം ട ണം; ഖം
കി ം” എ പറ . ആ േ ഹിതൻ പറ തിെന ന രി ർ മായി വിശ സി ക ം
അ ദിവസംതെ ആദിത നമ ാരം ട ക ം െച . കഠിനനി േയാ ടിയാ ്
ന രി ആദിത നമ ാരം നട ിയ ്. ഉദയം തൽ കിഴേ ാ ് ആയിരെ ം ഉ തിരി
ാൽ പടി ാ ് ആയിരെ ം ഇ െന തിദിനം ര ായിര ി തിനാ ് നമ ാരം
വീതമായി പതി ്. ഉ യാ േ ാൾ ഴ രി വ ് ആദിത നിേവദി ി ് ആ േചാ ്
ഉ ടാെത ഭ ി ം. പിെ െവ ം ടി കേപാ ം െച മി . അ െനയായി
അേ ഹ ിെ പതി ്. ഇ െന നാൽപെ ാ ദിവസം കഴി േ ാേഴ ം ന രി
െട േദഹം കരി േപാെല ക ക ംക തായ ആ ഒര െതാലി േദഹ ിൽനി
െപാളി േപാ ക ം അേതാ ടി അേ ഹ ിെ െചാറി നിേ ഷം േപാ ക ം
അേ ാൾ േദഹ ിെ നിറം സ ർ സ ശമായി ീ ക ം അേ ഹം ർവാധികം ര
നായി ഭവി ക ം െച . ന രി സ ശരീരനായി ീർ തിെ േശഷം അേ ഹം ആ
വിവരം ിേനാ ് പറ . അേ ാൾ ് “ ഞാൻ ഈശ രന . മ േസവി ാൽ സാധ
ളായി േരാഗ ൾ മാ േമ േഭദെ ക . ഈശ രെന േസവി ാൽ അസാധ േരാഗ
ം േഭദെ ം. ഈശ രൻ സർ ശ നാ ്. അവിേട ് അസാധ മായി ് ഒ മി .
ഇെതാെ വിചാരി ാ ് ഞാന ് ചികി വ ം പറ ി െവ ിൽ അ ് അ ്
െച കയ ാെത ആദിത നമ ാരം ട കയി ായി എ ് തീർ യാണേ ാ. ചി
കി വ ം െച ി െവ ിൽ ദീനം േഭദമാകാെത അ ് ഇതി ് മരി മായി .
അതിനിടയാകാെത ഇേ ാൾ ഖമായേ ാ. സേ ാഷമായി” എ ാ ് മ പടി പറ ്.
ആ ന രി പിെ ം വളെര ാലം സ ഖം ജീവി ി .
പരേമശ രൻ െപ മന ് േ ിെല ഭജനം കാലം ടിയ കാല തെ
വാ ർേ ിൽ തി ൾഭജനം ട ി. ഒരി ൽ അേ ഹം വാ ർ ് േപായ
േ ാൾ മേധ മാർഗം ാ കെള മാലകളണിയി വാദ േഘാഷേ ാ ടി െകാ േപാ
് ക ്. അവരിൽ ഒ വൻ ഈഴവ ം ര േപർ ഹ ദീയ മായി . അവെര
ന ർരാജവിെ വിധി കാരം ിെ ാ ാൻ െകാ േപാ കയാെണ ് അവ െട
െട ായി ചില ഉേദ ാഗ ാർ പറ റി കയാൽ ്, “ഈ ഈഴവെന െകാ
േപാകണെമ ി ”എ പറ . രാജകൽപന നട ാെതയിരി ാൻ നി ിയി ാ
യാൽ ആ ഉേദ ാഗ ാർ ിെ വാ ിെന വകവ ാെത അവെര േപെര ം െകാല
ലേ തെ െകാ േപായി. ക മര ൾ നാ ിയി ്ഒ ഴ െട വ ായി
. ക േവ ാ ാെര ക വിലി തി ് ൻപായി അവർെ െ ി ംആ
ഹ േ ാ എ േചാദി ക ം നി ി െത ാം സാധി ി ക ം പതിവായി
തിനാൽ അ കാരം ആ ഉേദ ാഗ ാർ ഈ ാേരാ ം േചാദി . അവരിൽ ര േപർ
ആ ഹെമാ മിെ പറ . ആ ഈഴവൻ, “ഈ ഴവ നിൽ െത ിേ ൽ
യറി ഒ കരി ് പറി ് അവിെടയി തെ അ ടി ാൽ െകാ ാെമ മാ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 675

ഒരാ ഹ ് ” എ പറ ക ം ഉേദ ാഗ ാർ അ ് സ തി ക ം െച . അവൻ െത

ിേ ൽ കയറിയാൽ താെഴയിറ ാെത ഓടി ളയാ ം മ ം സാധി കയി േ ാ എ
വിചാരി ാ ് ആ ഉേദ ാഗ ാർ അ വദി ്. അ വാദം കി ിയ ണ ിൽ ഈഴ
വൻ ഒരാ ധ ം െകാ ് െത ിേ ൽ കയറി ഒ കരി ് പറിെ ് അവിെട ഇ
െകാ തെ അ ് െച ി ള ടി . പിെ മ ംമ ം കീേ ാ ് ഇറ ി ട ി. െത
ിെ മ ി ലായേ ാൾ അവൻ ഴയിേല ് ചാ ക ം നീ ി മ കരയിൽ കയറി
ര ാപി ക ം െച . ഉേദ ാഗ ാർ േശഷ ായി ര േപെര ം ിെ ാ
വിവരം രാജാവിെ അ ൽ അറിയി ിൽ ഈഴവൻ ഓടിേ ാ ള െവ ം
അവെന െകാ േപാകണെമ ിെ വഴി വ തെ പരേമശ രൻ ് പറ െവ ം
ടി അറിയി . ഉടെന കൽപന കാരം അേന ഷണം നട ക ം വാ െ ്
അറി ക ം അേ ഹെ വിളി െകാ വ രാജസ ിധിയിൽ ഹാജരാ ക ം െച .
അേ ാൾ രാജാ ്, “ആ ഈഴവെന െകാ ാൻ െകാ േപായേ ാൾ ‘െകാ േപാകണെമ ി
’ എ പറ െത െകാ ാ ്?”

്: അവെന മരണല ണം ബാധി ി ി . അതിനാൽ െകാ േപായാ ം െകാ ാൻ

സാധി യി േ ാ എ വിചാരി ാ ്.
രാജാ ്: ആെ , എ ാൽ ഞാെന മരി െമ പറയാേമാ?
്: പറയാം. എ ി ം അതറി െത ിനാ ്?
രാജാ ്: വിേശഷി കാര െമാ ായി . ൻ ി അറി ി ാൽ യഥാവസരം വ
സൽ ർ ം െച ാമേ ാ എ മാ ം വിചാരി ാ ്.
്: മരണം എെ ി ം ഉ ാ െമ തീർ യാണേ ാ. അ െകാ ് സൽ ർ ൾ
എേ ാ ം െച ാം. അ മരണദിവസമറി ിേ ആകാ എ ി േ ാ. അവി
മരി തിെ തേലദിവസം ഞാനിവിെട വ ം. ഞാൻ വ ാൽ പിേ ദിവസം അവി
മരി ക ം െച ം.

ഇ ം പറ ി ് ഉടെനതെ േപായി. പിെ അെ െകാ ം കഴി തിെ

േശഷം ഒ ദിവസം ൈവ േ രം ് ർ േകാ യിെല ി. പിേ ദിവസം രാജാവി
െ തി നാളായി . അതിെ ബഹളംെകാ ം മ ം ് അ രാജാവിെന ക ി .
അ ാഴം കഴി ് ് അവിെട ഒ ല ് കിട റ ി. പിേ ദിവസം രാവിെല ളി ം
നിത കർ ാ ാനാദിക ം കഴി ് ന രിമാ െട ിൽ േപായി ് ഊ കഴി .
് എ ാവെര ംകാൾ ൻ ് ഊ കഴി ണ ിൽ ൈകക കി രാജസ ിധിയിേല
േപായി. അവിെടെ േ ാൾ രാജാ ് ഉ ാനിരി കയായി . രാജാവി ഉറൈ
വിള ിയ സമയ ാ ് ് അവിെടെയ ിയ ്. ഉറൈ ിഒ ള ഉ േ ാൾ രാ
ജാ ്, “എേ ാ, തല തിരി െവ േതാ വേ ാ” എ പറ ക ം ര കവിൾ ഛർ
ി ം െച . ഉടെന ്അ ായി ഇളയരാജാ ാേരാ “ ണ ിൽ പി
ടിെ മാ ി ിട ണം. ം മണ ം വിരി നില കിട ിയാൽ മതി” എ പറ
676 79. എേളട ൈത ാ ാർ

. അവർ അ കാരം െച ക ം അേ ാേഴ ം ് റ ിറ ിേ ാ ക ം ഉടെന രാ

ജാ മരി ക ം െച .
ൻകാല ളിൽ െപ മന പനണ േ ിൽ ആ േതാ ം ഓ
( റജപംേപാെല ഒരടിയ രം) പതി ായി . അ ് ഓേരാ ദിവസ ം ഓേരാ െട
വകയായി നട കയാ ് പതി ്. ഓേരാ ം “എെ േപർ ് അധികം േകമമാ
ണം, എെ േപർ ് അധികം േകമമാ ണം” എ വിചാരേ ാ ടി മ രി
ാ ് അ നട ിയി ്. ഓ ി പകൽ ന ഭംഗിയായി ഒ ഊണിെ വ ം
മാ േമ പതി . സദ െട േകമ െമ ാം രാ ിയിലാ ്. പ സാര ായസം എ
*വില ിയാൽേ ാരാ ര ം ം വാർ ് നിറ ് േശഷി കിട ണം എ ാ ് ഓേരാ
െട ം വിചാരം. പ സാര ായസം ആർ ം േവ ാെതയായി ് അധികം കിട
തിെ കണ ് േനാ ിയി ാ ് ആ െട േപർ ഓ ാ ് അധികം േകമമായെത
തീർ യാ ക. ഇ കാര ഓ ് ഒ െകാ ം നട െകാ ിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം
ഉ ് ഊ കഴി ് ‘പേഴടം’ എ ് ഇ േ രായ ഒ ന രി ള രയിൽേപായി കിട ്
ഉറ ി. ആ സമയ ് പരേമശ രൻ ം അവിെട അക ാൽ െച േചർ . ം കാ ം
ഖ ംക തിേനാ മേ ാ ആയി ള ിൽ െച ിറ ി േനാ ിയേ ാൾ ഒ ർ ം
വലിേക ് “ആ ർ ം വലി താരാ ്?” എ കര നി ി ചില ന രിമാേരാ
േചാദി . അേ ാൾ അവർ “പേഴടമാ ് ” എ മ പടി പറ . ഉടെന ് “അേ ഹെ
ണ ിൽ വിളി ണർ ി അേ ഹ ിെ ഇ േ പറ യ ണം” എ പറ ക
ം ആ ന രിമാർ അ കാരം െച ക ം അേ ഹം ഇ െ ീ ര നാഴിക കഴി
തി മരി ക ം െച . പനണ േ ിൽനി പേഴട ി േ ് ഏകേദ
ശം നാ നാഴികേയ ര .
ഇ െന പരേമശ രൻ ിെ ദിവ ത ൾ ഇനി ം വളെര പറയാ ്. ഇ ം പറ
െകാ തെ അേ ഹം ഒരസാമാന നായി െവ മാ േ ാ. അതി
നാൽ ഇനി അധികം വി രി ണെമ വിചാരി ി .
ഈ പരേമശ ര ി നാരായണൻ എ േപരായി ഒ ൻ മാ േമ ഉ ായി
. ആ നാരയാണൻ ം ഒ ന ൈവദ നായി . എ ി ം അേ ഹെ റി ് അധി
കെമാ ം േക ി ി . േക ി ഒ ര സംഗതികൾ മാ ം താെഴ റ െകാ .
െകാ ി ദിവാനായി ശ രവാര െട ം സി മായി േതാ ാ ശ
ിേമനവ ബാല ിൽ സഹി വ ാ വിധ ിൽ വയ ിൽ ഒ േവദന ായി.
അേനകം ൈവദ ാർ പഠി വിദ കെള ാം േയാഗി േനാ ീ ം ആ േവദന േഭദമാ ാൻ
കഴി ി .ഒ ം ശ രവാര ർ ദിവാൻജി ആളയ നാരായണൻ ിെന വ ി വിവര
െമ ാം പറ . ഉടെന ് ഒ െപാടി റി െകാ . ആ െപാടി ാ ി േന
രം േസവി േ ാൾ ി ന ഖമായി. വയ ിൽ ആ േവദന ശ ിേമനവ പിെ
ഒരി ായി ി . ഈ ചികി കഴി തിേനാ ടി ദിവാൻജി നാരായണൻ ി
െന റി വളെര ബ മാന ം േ ഹ ായി ീർ .
ഇ െനയി കാല ് 1022-ആമാ ് നാ നീ ിയ തി വിതാം ർ മഹാരാജാ ്
തി മന ിേല ് ഒ ശീലാ (അ ഖം) ഉ ാ ക ം ചില ൈവദ ാർ ചികി ി ി ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 677

അ േഭദമാകാെതയിരി ക ം െച വിവരമറി ശ രവാര ർ ദിവാൻജി എ തിയ

യ ് അ വാദം വ ി നാരായണൻ ിെന തി വന രേ യ . ൈവദ ാർ
െച ാൽ േരാഗവിവരം േചാദി കേയാ െതാ േനാ ി അറി കേയാ െച ടാെയ ം
േനാ ി ് േരാഗമറി ചികി ി ണെമ മായി തി മന െകാ ് നി യി
ി ്. ആ വിവരം ശ രവാര ർ ദിവാൻജി പറ ി െകാ ് ് തി ൻപിൽ
െച ി ് ഏകേദശം ഒ മണി ർ േനരം ഒ ം സംസാരി ാെത േനാ ിെ ാ നി .
അന രം ചികി നി യി ക ം െച . ആ ചികി െകാ ശീലാ മി വാ ം േഭ
ദമാ ക ം െച . അേ ാേഴ ം ിെ സീമ വിവാഹം നി യി ിരി
തായി ഇ നി ് എ ് െച കയാൽ അേ ഹ ി ് ഉടെന മട ിേ ാേക തായി
വ . ആ വിവരം തി മന റിയി േ ാൾ തി മന െകാ ് ി ് അേനകം സ ാ
ന ൾ ക ി െകാ സേ ാഷി ി യ . ഗംഭീരാശയനായി ആ തി മന ിെല
ൈ യിൽനി സ ാന ൾ ലഭി കെയ ് സാമാന ാർ ് സാ മ ായി
.
ഈ നാരായണൻ ി നാ ് ാ ായി . അവരിൽ ഒ ാമ ം ര ാമ ം
വിവാഹം കഴി ി ് സ തി ഉ ാ തി ് ൻ തെ മരി േപായി. പിെ ാമനായ
നീലക ൻ േവളികഴി തി ായ സ ാന ളാ ് ഇേ ാൾ സി ാരായിരി
നാരായണൻ ം ദിവാകരൻ ം. നീലക ൻ ം ൈവദ ശാ ം േവ േപാെല
പഠി ി . എ ി ം അേ ഹ ിെ പരി മം വ ം ംബകാര ൾ സംബ ി
ായി . േരാഗികൾ വ ാൽ ചികി നി യി ് പറ ക ം ആെര ി ം ആവ
ശ െ ാൽ േരാഗികെള െച കാ ക ം മ ം െച ി ് അേ ഹ ിെ അ ജനായ
ഇ ീരി സായി .
ഇ ീരി േ രി അ ൻ (വാ േദവൻ) ിെ അ ലാ ് ൈവദ ശാ ം അഭ
സി ്. ശാ ാഭ ാസാന രം അേ ഹം റ കാലം സ ഹ ിൽതെ താമസി ചി
കി കൾ നട ിെ ാ ി . അതിനിട ് അേ ഹം കാംബികാേ ിൽേ ായി
678 79. എേളട ൈത ാ ാർ

പ ദിവസെ ഭജനം അതിനി േയാ ടി നിർവി ം നിർവഹി വരിക ം അ ാ

ലം തൽ ് ഇ ീരി ിെ ചികി ് ഫലസി ി ം ചാര ം ർവാധികം വർ ി ക
ം െച .
അ െനയി കാല വ വണാമന ൽ മകൻര ാമൻ ന രി ാ ിേല വാ
തസംബ മായ ഒ ദീനമാരംഭി . പല ൈവദ ാർ പഠി പണിെയ ാം േയാഗി േനാ
ീ ം ആ ദീനം േഭദമാ ാൻ കഴി ി .ഒ ം ഇ ീരി ിെന െകാ േപായി േരാഗിെയ
കാണി ക ം,അേ ഹം ഏതാ ം ദിവസെ ചികി െകാ ് ആ ദീനം നി യാസം േഭ
ദെ ക ം െച . വാതസംബ ളായ േരാഗ ൾ സാധാരണ ൈവദ ാർ േഭദെ
ൈതല േയാഗ ൾ െകാ ാണേ ാ. എ ാൽ ഇ ീരി ് ഈ ദീനം േഭദെ
ിയ ് യാെതാ വിധ ി ം എ ഉപേയാഗി ാെതയാ ്. ഇെതാര തമാണേ ാ.
ഒരി ൽ ഇ ീരി ് ക വ ർ േറാഡിൽ ടി േപായേ ാൾ നാസാർശ ( ിൽ
ദശ വ റേ ത ീ ) ഒ േരാഗിെയ യാ ികമായി കാണാനിടയായി. ആ ം
ആവശ െ ടാെതതെ ് സ യേമവ അവെന വിളി േരാഗ ിതിെയ ാം േചാദി ക
ം അവെ വാ ിൽനി ് ഒരഗതിയാെണ ം പല ൈവദ ാർ ചികി ി ി ം ആ േരാ
ഗം േഭദമാ ാൻ കഴി ിെ ം മന ിലാ ക ം െച . ഉടെന ് അവെന വിളി ്
അവിെട പാല ിെ വ ിൽ െകാ േപായി അവെ നാസാർശ പറി കള ്,
ഴയിൽ ളി ി ഖെ ി റ യ .
ഇതിൽനി ി ായി ദീനദായാ ത ം, പേരാപകാരതൽപരത, തിഫേല
യി ാ , ചികി ാ ൈന ണ ം തലായ ണ ൾ മാണേ ാ. ഈ അ തകർ
േ ാ ടി ഇ ീരി ിെ സി ി ശത ണീഭവി . അ ാല െകാ ം 1063-ൽ
തീെ െകാ ി വലിയ ത രാൻ തി മന ിെല ഭാഗിേനയിയായ ഒ െകാ ത രാ ി ്
ഒ ശീലാ ട ക ം പല ൈവദ ാർ ചികി ി ി ം േഭദമാകാതിരി ക ം െച ക
യാൽ തി മന ിെല േസവക ം ഇ ീരി ിെ േ ഹിത മായി െച വ ന രി
“ഇ ീരി ിെന വ ി ചികി ി ി ാൽ ഈ ദീനം േഭദമാ ം” എ തി മന റിയി
. തി മന െകാ ് അ ർ മായി വിശ സി . ഉടെന ആളയ ിെന വ ി
േരാഗിണിെയ കാണി ക ം അേ ഹം ചികി ി െകാ ത രാ ി െട ശീലാ അചി
േരണ േഭദെ ക ം െച . തി മന െകാ ് സേ ാഷി ് ി ് തിമാസം പ
പ ശ ളം പതി െകാ ്. എ മാ മ ് ണി െറ െ ിരമായി
താമസി ണെമ ് ക ി ക ം അതിേല േകാ ക തെ േത കെമാ മഠം
പണിയി െകാ ക ം ി ശ ള ി റേമ ഭ ണാദികളായ സകല െചല ക ം
േകാവിലകം വകയിൽനി നട ിെ ാ ിരി ക ം െച . അ ാലം തൽ ഇ ിരി
േകാവിലകം ൈവദ നായി വളെര ാലം ണി െറ െ താമസി .
ഒ ദിവസം േകാവിലക മടി വാരിെ ാ നി ഒ ീെയ ക ി ് ് അവ
െര വിളി ്, അവർ ണ ിൽ അവ െട വീ ിേല േപാകണെമ പറ . ആ ീ
അത സരി ാ യാൽ ് വിവരം ഉടെന തി മന റിയി ക ം കൽപന കാരം ചില
േശ ക ാർ െച ് അവെര അവ െട വീ ിേല പറ യ ക ം വീ ിെല ീ ര
നാഴിക കഴി തി ൻ ് ആ ീ മരി ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 679

ഒരി ൽ പാലിയ ് ഒര ് ഒ ദീന ായി. ആദ ം െതാ യിൽ സ ൽപമായ

ഒ േവദന ാ കയാ ് െച ്. അ േമണ വർ ി ് െവ ംേപാ മിറ ാൻ പാ
ടി ാ വിധ ിൽ ഹമായി ീർ . ഭ ണമി ാെതയായേ ാൾ ആ അ ഏ ം
ീണി ക ം പ ിണി കിട തെ മരി െമ ിതിയിലാ ക ം െച . പല
നാ ൈവദ ാ ം ചില ഇം ീ ൈവദ ാ ം പല ം െച േനാ ീ ം യാെതാ ഫല
ായി . ഇം ീ ൈവദ ാർ പീ ാ ഴൽവ മലദ ാര ിൽ ടി പാൽ അക കട ി
ഏകേദശം ഒ മാസംവെര ാണര െച െകാ ി . ഒ ം അ ം അസാ െമ
േതാ കയാൽ അവ ം ഉേപ ി പി ാറി. ഇ മായതിെ േശഷം പാലിയ ൻ
ഇ ീരി ിെന െകാ വരാനായി ണി റ ് ആളയ . അ െ ആൾ െച കയാൽ
് വിവരം തി മന റിയി ് അ വാദം വാ ിെ ാ ് േപായി പാലിയെ ി. ഉടെന
അ ൻ േരാഗിണിെയ കാണി വിവരെമ ാം പറ . ് ര ദിവസെ ചികി െകാ
് ആ ദീനം േഭദമാ ക ം ആ അ യഥാ ർ ം ഭ ണം കഴി ട ക ം െച . ആ
ദീനം ആ അ പിെ ഒരി ം ഉ ായി മി .
ഒരി ൽ ഒ തലേവദന ാരൻ ിെ അ ൽ െച ് തനി സഹി വ ാെത
ഒ തലേവദന ട ീ വളെര ാലമാെയ ം പല ൈവദ ാർ ചികി ി ി ം ഒ
േഭദ ായി ിെ ം എ കാ ിേ ി ് ഒെര ം പിടി ിെ ം പറ . ്
അ ം ആേലാചി ി ് ആ റ ് പതിവായി ആവണെ േത ളി ാൻ പറ ക ം
അ െന െച ി ് ആ മ ഷ െ തലേവദന മാറിേ ാ ക ം െച .
ഇ െന ഇ ീരി ിെ ചികി ാസാമർ െ ം അ തകർ െള ം പ ി പറ
കയാെണ ിൽ ഇനി ം വളെര ്. വി രഭയ ാൽ അതിനായി നി ി . ി
െ ചികി ാൈന ണ െ റി ് സേ ാഷി വലിയ ത രാൻ തി മന െകാ ്
അേ ഹ ിെ ശ ളം ര ാവശ ം അ വീതം ി ഇ പ പയാ ി.
ആ വലിയ ത രാൻ തി മന െകാ ് 1063-ആമാ ് തീെ േപാെയ ി ം പി ീ
നാ വാണി (1071-ൽ തീെ ) വലിയ ത രാൻ തി മന െകാ ിെന വി യ ാ
െത യഥാ ർവം ണി െറ െ താമസി ി ി . അ െന ഇ ീരി ് ഏകേദശം
ിര ് െകാ േ ാളം അവിെട താമസി .അേ ാേഴ ം നീലക ൻ കാലധർ
െ ാപി ക ം ഇ ീരി ി തറവാ ിൽ സി ി ക ം വലിയ ത രാൻ തി മ
ന െകാ ് തീെ േപാ ക ം െച കയാൽ അേ ഹം അവിെട അധിക കാലം താമസി
ി .
അേ ഹം വളെര ാലമായി ആ ഹി ി േസ ാനം ഉടെന നട ണെമ ് നി
യി ് 1073-ആമാ ് ധ മാസമാദ ം സ േദശ നി റെ . അേ ഹം സ ശിഷ നായ
ഒ ന രിേയ ം ര പരേദശ ാ ണേര ം െടെ ാ േപായി . അന േദശ
ളിെല ഭ ണം പിടി ാ യാേലാ എേ ാ ിനാ ിയിെല ിയേ ാേഴ ം ി
സ മായി ഒരതിസാരം ആരംഭി ക ം മ രയിെല ിയേ ാേഴ ം അ വർ ി ് യാ
ടരാൻ നി ിയി ാെതയായി ീ ക ം െച . പിെ റ ദിവസം അവിെട താമ
സി . ൈകവശ ായി ചില ളികക ം മ ം േസവി െവ ി ം േമണ ദീനം വർ ി
കയാ ് െച ്. “ജീവനാശമ െ ാ േരാഗി ദിവ െമ ാ മൗഷധം പ േമാ?” ആ
680 79. എേളട ൈത ാ ാർ

ധ മാസം 13-ആം തീ തി കാല ് ഒ മണി ് ആ മഹാൈവദ ൻ പരേലാകെ ാ

പി . മരി തി ് സ ം ൻ ് ്അ ൽ ഷി െകാ ി സ ശിഷ നായ
ന രിേയാ ്, “ ണ ാഹ ി ് ഈ ദി ിൽ ന രിമാെര കി കാര ം അസാ മാ ്.
അതിനാൽ ശവ മാകാെതയിരി ാൻ ക തിെ ാ ണം”എ പറ ക ം മരി ാറാ
യേ ാൾ സ യേമവ െമ യിൽനി ് മാറി െതേ ാ തലയായി നില കിട ക ം
െച വേ .
എേളട ൈത ാ ി ് ഇേ ാൾ ഉ ാ ം ന ൈവദ ാരാെണ േപ
സ ാദി ി വരാ ്. ആ ംബ ാ െട സി ി േമ ം വർ ി െകാ ിരി വാൻ
സർേ ശ രൻ സദയം സഹായി െ .
 80
ൈക ഴ ാൻ

ൈവ ിൽ അധികം േപ
ദ ം, മ വാദം, േജ ാതിഷം, ഇ ജാലം തലായ വിദ കളിൽ അദ ിതീയ
നായി ൈക ഴ
ായിരി െമ േതാ
ാെന റി ് േക ി ി ാ വർ ആയി മലയാള
ി . എ ി ം ന െട മലയാളരാജ ്
ായി അേനകം മഹാ ാ െട കഥകൾ ഇേ ാൾ വി തിപഥ ിലകെ േപായി
രി േപാെല ഈ മഹാെ ചരി ം കാലാ ര ിൽ േപാേ ാേയ ാ െകാ ്
അ െന വരാതിരി ാനായി അേ ഹെ റി ് േക ി ചില സംഗതികൾ വെട
ാവി െകാ .
ൈക ഴ ാെ ഓമനേ ‘ ’ എ ായി തിനാൽ അേ ഹെ ചിലർ ‘
ാെന’ ം പറ ി . അേ ഹ ി അേനകം വിദ കളിൽ ൈവദ ാ
യി ് എ ് ൻ ് പറ ി േ ാ. അവയിൽ ഇേ ഹം ഇ ജാലം, മേഹ ജാലം
തലായവ ഹി ് വലിയ ഐ ജാലികെന ് സി നായി വ റ ിൽ വലി
യ ാെ അ ൽനി ാ ്. േകാ യ ് രാജാവിെ ശിഷ ം തി വതാം ർ അശ തി
തി നാൾ തി മന ിെല ം വലിയ ഐ ജാലിക ം ആയി ‘പീതാംബര ൻ’
എ പാരേദശിക ാ ണെന ം പ തീർ ിൽ െവ ി ് മീെത ക വട ാമാ
ന ൾ നിര ി ക വടം നട ിയ മേഹ ജാല ാരായ പ ാണികെള ം െവ ിൽ
ി ം മ ം േതാ ി ് തി വന ര നിേ ാടി മഹാനായി വലിയ ാെ
ശിഷ നായി െവ ി ം ത ാൻ തിരിയിൽനി ം െകാ ിയ പ ം േപാെല േമാടി
വിദ യിൽ വിേന ാളധികം േശാഭി ി . എ ി ം വലിയ ാെ കാലം കഴി
തിെ േശഷേമ ത ാൻ തെ വിദ കൾ അധികം കടി ി ട ി . വലിയ ാൻ
െകാ ം 973-മാ ് നാ ് നീ ിയ കാർ ികതി നാൾ മഹാരാജാ ് തി മാന ിെല ാ
ല ം, ത ാൻ 1022-ആമാ ് നാ നീ ിയ സ ാതിതി നാൾ തി മന ിെല ാല മാ
് ജീവി ി ്. ത ാെ അ തകർ ളിൽ ചില മാ േമ ഇവിെട പറ .
1022-ആമാ ് നാ നീ ിയ മഹാരാജാ ് തി മന ിെല ാല ് ഒരി ൽ ത ാൻ

681
682 80. ൈക ഴ ാൻ

തി വന ര ് െച ി . ത ാൻ ഖം കാണി ാനായി െച േ ാൾ തി മന
െകാ ് ക േവല ര മാളികയിലാ ് എ ിയി ്. ത ാൻ തി ാെക െച
് വലിയ േവനൽ ാല ് ഒ ദിവസം ഉ തിരി സമയ ായി . ത ാെന ക
േ ാൾ ശല ാന രം “ത ാെന ക ി ് വളെര നാളായി. ത ാൻ കഴി ാവശ ം
ഇവിെട വ ി ് വിദ െയാ ം കാണി ാെതയാണേ ാ േപായ ്. ഈ ാവശ ം അ െന
യായാൽ േപാരാ. ഇ തെ എെ ി ം ഒ ് കാണി ണം” എ ് ക ി .

ത ാൻ: തി ാെക കാണി ാൻ ത വിദ െയാ ം അടിയൻ ഹി ി ി . പഠി ി

െത ാം പലേ ാഴായി ഇവിെട കാണി ക ം ക ി ് ൺപാർ ക ം െച
ി ്. ഇനി കാണി ാെനാ മി .
തി മന െകാ ്: ഉപായെമാ ം പറേയ ാ. തിയതായി ് എെ ി ം ഒ വിദ
ഇ ് കാണി ണം.
ത ാൻ: നിർബ മാെണ ിൽ ടാെത കഴി കയി േ ാ. വ ം േനാ ാം. െവയിലി
െ ട ം റയെ . ഉ ം കലശലായിരി .
തി മന െകാ ്: ഉ ിെ കാര ം ഒ ം പറയാനി . ഏതാ ം ദിവസമായി ് ഞാൻ
വളെര ീണി ്. ഇ ിെടെയ ാ ം മഴ ് േയാഗ േ ാ? ത ാൻ േജ ാ
ൻ ആയ െകാ ് അ ം അറിയാമേ ാ. ധ ാരിേ ാൾ എവിെട ആ ്?
ത ാൻ: ധ ാർ എവിെടെയ ി ം ആകെ . ഇെ ാ മഴ ് േയാഗ ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 683

തി മന െകാ ്: ഇേ ാ? അതബ ം തെ . ഇ ് മഴ ാവാ ല ണം ഒ ം

കാ ി േ ാ.
ത ാൻ: മഴ ് ല ണം ഒ ം േവണെമ ി . അതി വരാൻ േതാ ിയാൽ ഇേ ാ ്
വേ ം. അേ ഉ . “അവർഷണം ചാപ തിവർഷണ േദേവാ ന ജാനാതി
േതാ മ ഷ ഃ” എ േ ാ.
തി മന െകാ ്: എ ാൽ ത ാൻ എ െന തീർ യാ ി? ത ാൻ േദവ ാെര ാൾ
ദിവ ാനം ഉ ആളാേണാ?
ത ാൻ: തി മന ിെല അ ൽ തർ ി ാൻ അടിയൻ ശ ന . ഇ ് മഴ ാ െമ
കാര ം തീർ യാ ്.
തി മന െകാ ്: ഇ ് മഴ ാ പ ംത ാ ്ത തായ ഒ സ ാനം തരാൻ
ഞാൻ നി യി ിരി .

ഇ ം സംഭാഷണം കഴി േ ാേഴ ം അതികലശലായി മഴ ാ ് ക ് ട ി.

ഇടി ം മി ം അതിെന ടർ ് ഉടെന “ത ാൻ പറ ് േപാെല മഴ ഉ ാേയ െമ
് തെ യാ ് േതാ ്. ന ത കാ ് വ ട ിയ ് െകാ ് ഇേ ാൾ
െ ഉ ി ് വളെര റ ്. വരാ യിൽ ഇ ാൽ ന േപാെല കാ ് െകാ ാമേ ാ”
എ ക ി െകാ ് വടേ വരാ യിെല ിയി . അേ ാേഴ അതിഭയ രമായ
ഇടി ം മഴ ം ട ി കഴി . ഒ മാ കഴി േ ാേഴ ം െവ ം െപാ ി ട ി.
പ തീർ ം നിറ കവി ് െവ ം നാ ് റേ ം ഒ കി ട ക ം പ നാഭ
സ ാമിേ ിെ മതിൽ ക ം അ ഹ ം ക േവല രമാളിക െട താെഴ
െമ ാം െവ ം െകാ ് നിറ ക ം െച . ഗംഭീരാശയനായ തി മന െകാ ് ആക
ാെട പരി മി ് വശായി. അ ൽ നി ി ത ാേനാ ് “ഇനി എ ാ നി ി? െവ
ം ഈ മാളികവെര െപാ ക ആെണ ിൽ പിെ എ ാ െച ?” എ ് ക ി േചാദി .
“എേ ാ ഒ ം അറി ടാ. എ ാം പ നാഭ ് തെ അറിയാം” എ ായി ത ാ
െ മ പടി. ഇ ം പറ തീർ േ ാെഴ ം െവ ം െപാ ിെ ാ ി ക േവല ര െട
വരാ യിേല ് കയറി ട ി. മാ ൻേപ അവിെട െവ ം േ ാളം ആയി. തി മന
െകാ പരി മം കലശലായി. ഉടെന കഥ കഴി െമ ക ി തീർ യാ ി. ഭ ി ർ
ം പ നാഭെന രി െകാ ് അവി ് എണീ നി . അേ ാൾ പതിെന ത വ
ഒ േബാ ് വട നി അതിേവഗ ിൽ വ തായി ക ി ക ്. ആ േബാ ് േനെര
വ ക േവല ര മാളിക െട വരാ േയാ ് േചർ ക ം േബാ ി ായി വർ
“േവഗ ിൽ േബാ ിേല ് എ ണം. താമസി ാൽ ആപ ാ ം” എ ് വിളി
റിയി ക ം െച . ഉടെന “എ ാൽ വ ത ാെന! ന ് എവിെടെയ ി ം േപായി
ജീവെന ര ി ാം” എ ് ക ി െകാ ് വരാ യിൽ നി ം േബാ ിേല ് ാെല
് വ ാൻ ഭാവി േ ാൾ ത ാൻ ൈ പിടി റേകാ ് വലി െകാ ്, “എ ാ ്
ക ി െച ാൻ ഭാവി ?” എ േചാദി . “േബാ ിൽ കയറാ ാേലാ?” എ തി മ
ന െകാ ം “േബാെ വിെട” എ ത ാ ം പര രം േചാദ മായി. ഉടെന ക ി േനാ ി
684 80. ൈക ഴ ാൻ

യേ ാൾ അവിെട േബാ ം െവ ം മഴ ം മഴ ാ ം ഇടി ം മി ം ഒ ം ഉ ായി ി

. യഥാ ർ ം ന െവയിൽ മാ ായി . അേ ാഴാ ് ഇെത ാം ത ാെ ഇ
ജാലവിദ യായി എ ് തി മന ിേല േബാധ മായ ്. ഉടെന ഒ ാംതര ിൽ
ര വീര ംഖല വ ി ത ാെ ര ് ൈക ം ക ി ി വി “ത ാെ വിദ റ
ധികമായിേ ായി. ഇ ം േവ ായി ്. ഞാൻ വ ാെത പരി മി േപായി. എ ി ം
സേ ാഷമായി. എ ാൽ ഇ െകാ ് മതിയായി . ഇ ് ഞാൻ മാ മേ ക ? നാെള
ഉ ് എ ാവർ ം കാണാൻ സൗകര ല വ ് പരസ മായി ടി ചില വിദ കൾ
കാണി ണം” എ ് ക ി ക ം ത ാൻ അ െനയാവാെമ സ തി ക ം െച .
പിേ ദിവസം ത ാെ ജാലവിദ ാ ദർശനം ഉെ ് േക ് അവിെട അസംഖ ം ആ
കൾ ടി. മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് ക േവല ര മാളികയിൽ എ ിയിരി ക
ം െച . അേ ാൾ ത ാൻ എ ാവ ം കാൺെക െമതിയടിയിൽ കയറി െവ ിെ
മീെത നട ് പ തീർ ള ിെ മധ ഭാഗ ് െച ് അവിെട ഒ കരി ടം വിരി
അതിൽ അേനകം ക വട ാമാന ൾ നിര ി വ െകാ ി . അവിെടയി െകാ
് ത ാൻ പല വിദ കൾ കാണി . അവെയ ാം ക ് തി മന െകാ ം കാ ാരായ
ഇതരജന ം ഏ ം വി യി . ത ാൻ റ ദിവസം തി വന ര ് താമസി ി ്
മട ിേ ാ ക ം െച . ത ാൻ യാ അറിയി േ ാൾ പതി സ ാന ം യാ െച
ല വക ് ആയിരം പണ ം ക ി ് െകാ ് “ത ാൻ താമസിയാെത ഇനി ം വരണം”
എ ് ക ി ക ം െച .
ത ാൻ പിെ െയാരി ൽ തി വന ര ് െച േ ാ ം വിദ വ ം കാണി
ണെമ ് തി മന െകാ ് നിർബ ർ ം കൽ ി യാൽ അ െനയാകാെമ ് സ
തി ്, വലിയെകാ ാര ിെ ് ഒ വലിയ കരി ടം വിരി അവിെടയി െകാ ്
ചില വിദ കൾ കാണി ാനായി ഭാവി . അേ ാൾ േമൽ ഭാഗ നി ് ഒ ലിറ ി
വ . അതിെ അ ് ഒെര ം ഉ ായി . അ ് വ ത ാെ തല മീെത
ആയേ ാൾ അവിെട നി . ഉടെന ത ാൻ ആ എ െ വായി േനാ ീ ് അ ൽ
െ എ ിയിരി തി മന ിെല അ ൽ “എനി ് ഇനിയിേ ാൾ ഇവിെട
താമസി ാൻ നി ിയി . േദേവ െ ഒെര ് വ ിരി . അതിനാൽ േദവേലാക
് േപായി തിരി വ ി ് വ ം വിദ കാണി ാം” എ റിയി ക ം ആ എ ്
ൈ യിൽ െകാ ക ം െച . ആ എ ് േദവനാഗരാ ര ിൽ ഗീർ ാണഭാഷയിൽ
എ തെ തായി . അതിെല സംഗതി െട ം, േദവേലാക ് അതിഭയ രമായ
േദവാ ര ം ആരംഭി ിരി എ ം അതിനാൽ േദേവ െന സഹായി വാനായി
ത ാൻ ണ ിൽ െച ണെമ മായി . അതിൽ ത ാെ േപർ േമൽവിലാ
സ ം േദേവ െ േപ ം ഒ ം ായി . തി മന െകാ ് ആ എ ് ൺ
പാർ െകാ ി േ ാൾ ത ാൻ ആ ലിേ ൽ പിടി െകാ ് േമേലാ െപാ ിേ ാ
ക ം ണേനരം െകാ ് അേ ഹം അ ശ നായി ീ ക ം െച . അേ ാൾ തി മന
െകാ ം അവിെട ടിയി വ െമ ാം അ തപരവശ ാരായി ീർ . ഏകേദശം
ഒ നാഴിക കഴി േ ാൾ ആ ല ് മഴെപ ് േപാെല േമൽഭാഗ നി ം ര ം
വീ ട ി. റ ടി കഴി േ ാൾ േദഹ ിൽ നി റി േവർെപ ചില ശിര
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 685

ക ം ൈകക ം കാ ക ം തലയി ാ ചില തശരീര ം മീേത ് മീെത വ വീ ്

അവിടം നിറ .ആ ിൽ അേനകം ആനക െട ം തിരക െട ം ശവ ംഉ ാ
യി . ഇ െന ചിലെതാെ ടി ക ട ിയേ ാൾ എ ാവർ ം ആ ര േ ാ
ടി വ ാെത ഒ ഭയം ടി ഉ ായി ീർ . ഒ ം ര വാഹേ ാ ് ടി ത ാ
െ തല ം അവിെട വ ് വീ ്. അ ് ക േ ാൾ ഇെത ാം ത ാെ വിദ യാെണ ്
ന നി യ ായി തി മന ിെല തി ി ം സ െമാ വികാരേഭദം ഉ ാ
യിേ ായി. ഇെത ാം ക െകാ ് ഒ മറ െട ഉ ിൽ നി ി അ ി ത ാെ
തല ടി ക േ ാൾ ർ ി വീ േപായി. ഉടെന തി മന െകാ ് അതറി എണീ ്
അേ ാ ് എ ാൻ ആയി തിരി േ ാൾ ത ാൻ തി മന ിെല റകിൽ നി െകാ
് “ഇനി പരി മി ാ ം േപടി ാ െമാ മി . ഇ െ കളി കഴി ” എ ് പറ .
തി മന െകാ ് തിരി േനാ ിയേ ാൾ ആ ് ത ാെനയ ാെത മെ ാ ം കാ
ാ ായി ി . ആ ാവശ ം തി മന െകാ ് സേ ാഷി ് ത ാ ് അേനകം
സ ാന ൾ ക ി ് െകാ ക ായി. ഈ വിദ ത ാെനാരി ൽ തെ അ െയ
കാണി ാനായി സ ഹ ിൽ വ ം കാണി ി ്.
ൈക ഴ ാൻ ഒരി ൽ പ ള ് െച ി . ത ാെന ക േ ാൾ അവിടെ
വലിയത രാൻ “ത ാെന ം ത ാെ വിദ ക ം ക ി ് വളെര ാലമായി. ഇ ് േനരം
ൈവകിയേ ാ. അ െകാ ് നാെള മതി. എെ ി ം ഒ വിദ കാണി ണം” എ ്
ക ി . “ ായാധിക ംെകാ ് വിദ കെളാെ ഇ ിെട നി ിവ ിരി കയാ ്. ഇനി
അതിെനാെ റെ ാൽ ഒ ം ശരിയാ കയി ” എ ് ത ാൻ മ പടി പറ േ ാൾ
“ഉപായെമാ ം പറേയ ാ. ഏെത ി ം ഒ ് കാണി ാെത ത ാെന ഞാനിവിെട നി
ം വി യ കയി ” എ ് വലിയത രാൻ വീ ം ക ി . അതി േശഷമായി ത ാൻ
ഒ ം പറ ി . ത ാൻ അ ് അവിെട താമസി . പിേ ദിവസം രാവിെല വലിയത
രാ ം ത ാ ം ടി ളി ാനായി ഴ ടവിേല ് േപായി. കടവിൽ െച ് ര േപ
ം പ ് േത െകാ ി േ ാൾ ത ാൻ “ഈ ആ ിൽ തല േ ാ?” എ ് േചാദി .
“െവ ം െപാ ി ിട േ ാൾ ചില കാലം തല വരാ ്. ളി ാൻ േപാ ം െവ ം
ക ിയായിരി ഈ േവനൽ ാല ് ഇവിെടെയ ാ ം തല വരികയി . ആ ിൽ
പല ല ളിൽ ഇട റി ി തിനാൽ ഇേ ാൾ തല ് കയറിവരാൻ നി ി മി
” എ ് വലിയത രാൻ ക ി . അേ ാേഴ ം ഒ വലിയ തല അവ െട ൻപിലായി
വ െപാ ി. അേ ാൾ ത ാൻ, “ഇവിെട തലയിെ ക ി ി ് ഇതാ തല വ േ ാ”
എ ് പറ . തല േനെര ഇവ െട അ േല തെ വ . തലെയ ് േപടി
വലിയത രാൻ എണീ ്. ത ാൻ അവിെട െ ഇ . തല ത ാെന ത ി െവ
ിലി കടിെ ം െകാ േപായി. അേ ാൾ ത ാൻ വലിയത രാെ േനെര േനാ ി
െകാ ് “ തല േ ാ എ േചാദി ി ് ഇെ േ അവി ് പറ ? ഇ െന േഭാ ്
പറ എെ തല ് ഇരയാ ി ീർ ് ക മായിേ ായി. ഇ ് അവിേട ് േചർ
ിയ ” എ ് പറ ്. അേ ാേഴ ം തല ത ാെന ം െകാ ് െറ അകെല
േപായി താ . വലിയ ത രാൻ ആക ാെട ഏ ം വിഷ ൻ ആയി ീർ . ഉടെന കര
കയറി നി െകാ ് ത ാെര ം മ ം വിളി ് വ ി വിവരം ക ി ്. അേ ാേഴ ം
686 80. ൈക ഴ ാൻ

കർ ാകർ ികയാ ഈ വർ മാനം അറി ് വല ാ ം മ മായി അവിെട അസംഖ ം

ആ കൾ ടി ഴി . വല വീശി ം ആ കൾ ഇറ ി ി ം മ ം ആ ിൽ എ ാം പല
വിധ ിൽ പരിേശാധനകൾ നട ി. ഒ ഫല ം ഉ ായി . ത ാെന എ , തലെയ
േപാ ം അവിെടെയ ം ക ി . േനര യായേ ാൾ ഇ ാഭംഗേ ാ ടി എ ാവ ം പി
രി . വലിയ വിഷാദേ ാ ടി വലിയ ത രാൻ നീരാ ളി കഴി ് അ ല ിേല ്
എ ി. വലിയ ത രാൻ എ ി ദർശനം കഴി ാെത നടയട ് േപാ ് ശരി
യ േ ാ എ ് വിചാരി ് ശാ ി ാരൻ അവിെട കാ ിരി ായി . അേ ാൾ
വലിയ ല ിൽ ജപി െകാ ി ൈക ഴ ാൻ, “ഇ ് നീരാ ളി ് ഇ അമാ
ം പ ിയെത ാ ്?” എ േചാദി . ത ാെന ക േ ാൾ അ തപരവശൻ ആയി
ീർ വലിയത രാൻ “ത ാനിവിെട എ ിയിരി േവാ? ഇ ് അറിെ ിൽ
ളി ാൻ ഞാനി ം അമാ ി കയി ായി . ത ാെനെ ചതി കയാണേ ാ
െച ് ” എ ക ി . “വിദ വല ം കാണി ണെമ ് അവി ് നിർബ ി ി േ
ഇ ം കാണി ്? ഇ ് ശരിയാേണാ” എ ത ാ ം േചാദി .
അന രം ര േപ ം സ ാമിദർശനം കഴി േകായി േല ് േപായി ഊ ം കഴി .
അേ ാൾ തെ ത ാൻ യാ യാ കയാൽ അവിെട നി ം ത ാ ് അേനക സ ാന
ൾ െകാ യ . ഇ ം പറ ് െകാ ് തെ ൈക ഴ ാ ് ഇ ജാലവിദ
യിൽ അനിതരസാധാരണമായ ൈന ണ ായി െവ മായി േ ാ. അതി
നാൽ ഇനി ഈ ഭാഗം അധികം വി രി ി . ത ാൻ േജ ാതിഷ ി ം അതി സമർ
നായി എ തിേല ് ാ മായി ഒ സംഗതി ടി പറ ി ് ഈ ഉപന ാസം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 687

അവസാനി ി ാെമ ് വിചാരി .

ഒരി ൽ ത ാൻ തി വന ര ് െച ് ഖം കാണി സമയം “ത ാൻ വലിയ
േജ ാ ൻ ആെണ ാണേ ാ ജന ൾ പറ ് അതിനാൽ ഞാൻ എ ് ഏ ് സമയ
് മരി െമ ് ഒെ തി തരണം” എ ് ക ി . “ഇതനാവശ മാ ്. മരണ ദിവസം
ൻ ി അറി ാൽ ആർ ം വ സന ം പരി മ ം ഉ ാ ം. അതിനാൽ അതറിയാതിരി
കയാ ് ന ് ” എ ് ത ാൻ തി മന റിയി . “അെതാ ം സാരമി . ഇെതാ ്
നി യമായി ് എ തി രണം” എ ് വീ ം നിർബ ർവം ക ി കയാൽ ഇ യാ
്, ഇ മാസം, ഇ ാം തീയതി, ഇ സമയ ് നാ ് നീ ം എ ് ത ാൻ എ തിെ ാ
്. ഉടെന “ത ാെന ാ ് മരി െത ് ” ക ി േചാദി . “അ ് ഇതി ര
െകാ ം ൻപാ ് ” എ റിയി േ ാൾ “എ ാൽ അ ടി വിവരമായി ഒെ തി ര
ണം” എ ക ി ക ം ത ാൻ എ തിെ ാ ക ം െച . ഇ കഴി ി ് ഏതാ ം
െകാ ൾ േശഷമായി ത ാെ മരണം.
ത ാൻ മരി ദിവസമ േ ാൾ സം ാര ി ് േവ ച ന ി, പ ത
ലായവ ം പി മടിയ ര ി േവ പണ ം െകാ ക ി ് ആ കെള അയ .
ഇവെയ ാം െകാ ് ത ാെ േകാവിലക ി ് സമീപം എവിെടെയ ി ം േപായി ഢ
മായി താമസി ക ം ആ സമയ ് ത ാൻ മരി െവ ിൽ ഇെത ാം ത ാെ അന
രവെന ഏ ി തിരിെയ വ വിവരം അറിയി ക ം, ത ാൻ മരി ി എ ിൽ എ ാം
തിരിെക െകാ േപാരിക ം െച ണെമ ക ി ക ം െച ി . ക ി േപാെല
ആ ആ കൾ േപായി ത ാെ േകാവിലക ി ് സമീപെമാ ല ് താമസി . മരി
ാ സമയമായേ ാൾ ത ാൻ ം മ ം മാ ി ് കാ ം ഖ ം ക കി ഭ ം,
ച നം, േഗാപി തലായവ ധരി . ഗ ൾ ടി ത ാറായതിെ േശഷം അന
രവെന വിളി ം മണ ം വിരി ാൻ പറ വിരി ി അതിേ ൽ കിട . നാരായ
ണനാമം ജപി െകാ മരി . അ വെര ത ാ ് യാെതാ ഖേ ം ഉ ായി ി .
ത ാൻ മരി േ ാേഴ ം ക ി യ ആ കൾ അവിെടെയ ി. ക ി ് െകാ യ ി
് എ ാം ത ാെ അന രവെന ഏ ി ി ് തിരി വ വിവരം തി മന ് അറിയി .
നി ിത സമയ തെ ത ാൻ മരി ് എ റി േ ാൾ തി മന ിേല വ ാെത
ഒരാധി ഉ ായി. പിെ നാ ് നീ ് വെര അവിെട ി ് ന തേ ടമി ായി
െവ ാ ് േകൾവി. ത ാൻ റി െകാ ി സമയ ് തെ നാ ് നീ ക ം
െച .
ഈ ഒ സംഗതി െകാ ് തെ ത ാൻ വലിയ േജ ാ നായി െവ ം മാ
േ ാ. ഇ െന അേ ഹ ിെ ൈവദ ം, മ വാദം തലായവെയ റി ം അേന
കം കഥകൾ പറയാ ്. അെത ാം ഇനി േവെറാ അവസര ിലാവാെമ ് വിചാരി
ഇേ ാൾ വിരമി
 81
െകാ ം വിഷാരി ാ ്

ഈ ഭ കാളിേ
നാ താ
ം ഇേ ാൾ
ിൽ േചർ
തീവ ി േ ഷ ് ഒ രനാഴിക വട പടി
ിതിെച ്
വി രംശം മ മംഗലം േദശ
ി ീ മലബാറിൽ
പ ലായിനി
ാറാ ്. ഇ പ തി വിതാം റിൽ െകാ
ായി . അവിെടയി ഈേ ം ഇവിെടയായി ീർ െത െനെയ ം മ ം
താെഴ പറ .
പ ൈവശ ജാതി ാരായ ഏതാ ം ംബ ാർ പരേദശ നി െകാ വ
താമസി ി . അവ െട ധാന െതാഴി കൾ പ െന ം സ ർ വ ാപാര മായി .
അ െകാ ് അവർ കാല േമണ ധനവാ ാരായി ീർ .
അ െനയി കാല ് അവരിൽ ഒരാൾ ീേപാർ ലിയിൽേ ായി ഭഗവതിെയ
േ വി താമസി . അതിനി േയാ ടി േസവെകാ ഭഗവതി അയാെള റി ്
ഏ ംസ യായി ഭവി കയാൽ ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ അയാൾ ഉറ ി ിട ി
സമയം ആേരാ അയാ െട അ ൽ െച . “നിെ ഭ ിവിശ ാസാദികൾെകാ ഞാേന
ം സാദി ിരി . ഇനി ഇ കാരം കഠിനമായ തപ െച നീ ക െ ടണെമ ി .
നിെ തല ലിരി നാ കം വാെള നിന സ േദശേ േപാകാം. എെ
ആ ധം െവ പതിവായി എെ ജി െകാ ി ാൽ നീ വിചാരി കാര െള
ാം ഞാൻ സാധി ി ത െകാ ാം. നീ വിചാരി ല ഞാ െ ഢമായി
വിശ സി െകാ ക” എ പറ തായി അയാൾ േതാ ി. അയാൾ െപെ ക
റ േനാ ിയസമയം ർ ിരീ മായ ഒ േതജ മാ ം കാ ക ം ഉടെനതെ അ
മറ േപാ ക ം െച . അ േദവി തെ അ ൽഎ ി അ ളിെ തെ യാ
െണ ് അയാൾ ഢമായി വിശ സി ക ം തല ൽ േനാ ിയേ ാൾ ഒ നാ കം വാൾ
അവിെട ഇരി തായി കാ ക ം െച .
അയാൾ െകാ മട ിെയ ിയതിെ േശഷം അവിെട ഒ േ ം പണിയി ഭഗ
വതിെയ തി ി ക ം പീഠ ിേ ൽ നാ കം വാൾ ടി െവ പതിവായി ജി ഭഗവ

688
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 689

തിെയ ഭ ി ർ ം േസവി െകാ ിരി ക ം െച . ആ ൈവശ ൻ ഒ വിഷഹാരി മായി

. അതിനാൽ അയാ ാ ിയ േ ി ം “വിഷഹാരി ാ ് ” എ നാമം സി ി
. അ േലാപി കാല േമണ “വിഷാരി ാ ് ” എ ായി ീർ . ൻേപതെ വലിയ
ധനവാ ാരായി ൈവശ ാർ ഭഗവതി െട സാ ി ം ടി ായേ ാൾ ധനം
സംഖ യി ാെത വർ ി . അവർ ക ക ം പേ മാരിക ം പണിയി ് അവ െട ക വ
ടം േറാ രാജ ൾ വെര ചരി ി ട ി. അേ ാേഴ ം വിഷഹാരി ം േദവിെയേ
വി െകാ വ ആ മായ ൈവശ ം ധനെമ േപാെലതെ അഹ ാര ം സീമാതീതമാ
യി വർ ി . അതിനാലവർ േമണ രാജാവിെനേ ാ ം ാ ാെത ം രാജാവി മ
കാരം െകാ േ നി തി ം മ ം െകാ ാെത മായി. ാരായ ൈവശ ാ െട
ധി ാരം േമണ രാജാവി ഹമായി ീർ . അതിനാൽ െകാ താമസി
സകല ൈവശ ാ ം ദിവസ ിനകം നാ വി െപാെ ാ ണം” എെ ാ രാജക ന
റെ . അേ ാൾ ൈവശ ാരാക ാെട പരി ാ ദയ ം വിഹ ല മായി ീർ .
ഭഗവതിെയ തി ി േസവി െകാ ി വ ൾെ െട എ ംബ ാർ ക ന േക
ണ ിൽ അവ െട സകല ാവരജംഗമസ ം പേ മാരികളിലാ ിെ ാ
സ മാർേ ണ വടേ ാ റെ . ഭഗവതിെയ േ വി െകാ ി ൈവശ ൻ യാ
യായ സമയം ആ ഭഗവതിെയ നാ കം വാളിേ ൽ ആവാഹിെ െകാ ാ ് േപായ ്.
690 81. െകാ ം വിഷാരി ാ ്

േശഷ ായി ംബ ാർ അവ െട ർ ലമായ പാ രാജ േ ം േപായി.

വടേ ാ േപായവർ കരേയാ േചർ പേ മാരി ഓടി േപായ സമയം ഒ ല
പ ം ലിക ം ജാതിൈവരം ടാെത ഒ ി േമ െകാ നിൽ തായി
. ഈ ലം സമാധാനേ ാ ടി ാമസി ാൻ െകാ ാ താെണ നി
യി ് അവർ പേ മാരികൾ അവിെട അ ി കര ിറ ി. കടേലാട ആ ലം
അ ാല വലിയ വന േദശമായി .
അവർ കര ിറ ിയതിെ േശഷം അവിെടെയ ാം ിനട ഭഗവതി േ ം
അവർ ഹ ം പണിയി തി േയാഗ ളായ ല ൾ േനാ ി നി
യി ക ം ആ ല ൾ നാ രാജാവിെ വകയായി തിനാൽ രാജാവി പിടി
വില െകാ ് അവ വാ ക ം േ ം ഹ ം പണിയി ക ം െച . അ
ലം, ീേകാവിൽ, നാല ലം, തിട ി തലായവേയാ ടിയാ ് പണി കഴി ി ്.
അവിെട െകാ ർ, തി മാ ാം തലായ ല ളിെലേ ാെല കിഴേ ാ ദർ
ശനമായി ശിവെന ം വടേ ാ ദർശനമായി ഭഗവതിെയ ം മതിൽ ക ് ഉപേദവനായ
ശാ ാവിെന ം തി ി . തി നട ിയ സി മാ ിക ം ത ി മായ കാ മാ
ട ന രിയാ ്. എ ി ം പിെ ം ശാ ി നട ിയി ഭഗവതിെയ േസവി െകാ
ി ആ ൈവശ ം അേ ഹ ിെ കാലേശഷം ത പേദശ കാരം അേ ഹ ിെ
ംബ ാ മായി . ൈവശ ാർ എ ംബ ാ ം േ ി സമീപം തെ
എ ഹ ളിലായി താമസ റ ി . ഈ േ ിൽ അവർ ഊരാള ാരായി ീ ക ം
െച .
ഈ ൈവശ ാർ അവിെട വ ് ആ േദശ ി ം മംഗലമായി പരിണമി . അതിനാൽ
ആ േദശ ി “വ മംഗലം” എ നാമം സി ി . േമണ “മ മംഗലം” എ ായി ീർ
. േ ി ർ രണ വിടാെത അവർ “െകാ ം വിഷാരി ാ ് ” എ തെ േപ
രി . അതി ് ഇേ ാ ം േഭദഗതി വ ി മി . ഈ േ ിെ കാരണ തനായ ൈവശ
ീേപാർ ലിയിൽനി കി ിയ ം െകാ നി ഭഗവതിെയ ആവാഹി െകാ
േപാ മായ നാ കം വാൾ ഇവിെട ഭഗവതിെയ തി ി േ ാൾതെ ആ ീേകാവില
ക െവ . അ ് ഇേ ാ ം അവിെട െ ഇരി ്. അതി ് ഇ വെര യാെതാ
േക ം സംഭവി ി ി . ഊരാള ാരായ എ ംബ ാ െട േ ിൽ വീ േപ കൾ താ
െഴ റ . 1. കീേഴൽ വീ ് 2. പാേഴൽ 3. എേളട ് 4. ഈ രാ ിൽ 5. െപാന ിൽ 6.
നാേണാ ് 7. എേരാ ് 8. ഉ ിവീ ്. േ ിൽ ൈകകാര കർ ത ം ഒ തൽ
നാ വീ കാർ ാ ്. അവർ കാരണവ ാന ്. േശഷ നാ വീ കാ ം ഇവ
െട അന രവ െട നിലയിലാ ് വർ ി േപാ ്.
ഈ ൈവശ ാർ പേ മാരികളിൽനി കര ിറ ിയതിെ േശഷം േ ി ം
വീ കൾ ം േയാഗ മായ ലം േനാ ി നി യി ാൻ േപായവർ െവയില ീണി
േ ാൾ ഒ അയിനിമര ിെ വ ിൽ െച ി . ആ ം ശാേഖാപശാഖകൾെകാ
പ ൽേപാെല പര തായി തിനാൽ അവർ അതി ് പ ലായിനി എ േപരി .
അതിനാൽ ആ േദശ ി ം ആ േപ സി ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 691

ഈ ൈവശ ാർ എ ംബ ാർ മാ മായി തിനാൽ അവർ യഥാ ർ ം

െപൺകിടാ െള വിവാഹം കഴി െകാ തി ം മ ായം ആചരി തി ം നി
ിയി ാെതയായി ീർ . അതിനാൽ അവർ ചില നായർവീ കാെര എണ ാ ി
േ ർ ക ംമ ായ േപ ി മ മ ായം സ ീകരി ക ം െച .
ൈവശ ാർ നായ ാരായി ീർ േ ാൾ േ ിൽ ശാ ി ് അവരായാൽേ ാ
െര അവർ തെ േതാ കയാൽ ശാ ി ് അവർ ചാേലാറ എ ് ഇ േ രായ ഒ
ന രിെയ നിയമി . ന രി ശാ ിയായേ ാൾ അവിെട സ ം ചില േഭദഗതികൾ വ
േ ിവ . േ ിൽ ഉഷപ ഉൾെ െട അ ജ പതി തിൽ ഭഗവതി മാ
ംഉ ജ നിേവദ ം മദ ം മാംസ മായി പതി ്. ന രി ശാ ിയായേ ാൾ
അ േവെ െവ . മദ മാംസ ൾ നിേവദ മ ാതാ ക ം ജ ന രിയാ ക ം െച
േ ാൾ ഭഗവതി െട ൈചതന ം വർ ി . ൻേപതെ ഉ ർ ിയായ ഭഗവതി ന രി
െട ജ നിമി ം അത യായി ീർ . േദവി “ഭയ രി” എ നാമം അേ ാ
ഴാ യഥാർ മായി ീർ ്. ദർശന ിനായിെ വർ പകൽസമയ േപാ ം
േദവി െട നടയിൽേ ാകാെന , േ ിനക കട ാൻതേ ം എേ ാ വ ാ
ഒ ഭയം ഉ ായി ീർ . അേ ാൾ ഈ ഉ ത സ ം റ ണെമ നി യി
ഊരാള ാർ ന രി െട ശാ ി േവെ െവ ക ം ശാേ യ ാരായ “വേ ാളി” തി
ാെരെ ാ ശാ ി ട ി ക ം െച . അേ ാൾ േദവി െട ഉ ത സ ം ശമനം
സംഭവി ക ം െച . ഇേ ാ ം ഈ േ ിൽ ശാ ി നട ിവ വേ ാളി
തി ാർ തെ യാ ്. എ ി ം ആ േതാ ം മീന ിൽ ത ിെയ അവിെട വ ി, ഒ
ികലശ ം ാ ണെരെ ാ ദിവസെ ജ ം ഇേ ാ ം നട ിവ ്.
ഈ േ ിൽ ആ േതാ ം മീനമാസ ിൽ എ ഹ ായി ് ഒ വം നട വ
്. അതി “കളിയാ ം” എ ാ േപ പറ വ ്. ഈ ഉ വം മ േ
ളിെലേ ാെലെയാ മ . ഇവിെട ധ ജമായി ഉപേയാഗി നാ േകാൽ
നീള ഒ ളയാ ്. ള നാ ി അതിേ ലാ ് െകാടിേയ കഴി ്. െകാടിേയ
റിയാൽ എ ി ് ആ ദിവസം േലാഹനിർ ിതമായ ശീേവലി ിട ം എഴാം
ദിവസ ം എ ാം ദിവസ ം നാ കം വാ മാ ്. നാ കം വാെള ി തി ആന
പിടി തെ യായിരി ണെമ നിർബ ്. ഉ വകാല തിദിനം ശീേവലി
ംേ ിെ ഊ രയിൽെവ ാ ണർ ം സാ ൾ ം സദ ം പതി ്.
ഏഴാം ദിവസം വലിയവിള ി ം എ ാംദിവസം കാളിയാ ി ം മാ േമ നാ കം വാൾ
ആന റ ് എ ി ാ . നാ കം വാെള ്എ ി ആളിൽ ഭഗവതി
െട ആവാസ ാ െമ ാ ് വിശ ാസം. ആ ആൾ വാൾ പിടി െകാ ് ആന റ ി
കലശലായി വിറ ക ം എ ി കഴി താെഴയിറ ി വാൾ ീേകാവിലക െകാ
െച െവ ാ ടെന േബാധംെക വീ ക ം െച ാ ്. പിെ വളെരേനരം കഴിേ
ആ ആൾ േബാധം വീ ക .
ഇവിെട ഉ വം മീനമാസ ിലായിരി ണെമ ാെത െകാടിേയ ് ഇ നാൾ, അെ
ിൽ ഇ തീയതി േവണെമ നിർബ മി . അ ് ആ േതാ ം നി യി നട ക
യാ പതി ്. അ നി യി ാ അവകാശ ം അധികാര ം “െപാ മൻ ന ീശൻ”
692 81. െകാ ം വിഷാരി ാ ്

എ ആൾ ാ ്. അവ െട ംബ ിൽ അതാ കാല ായി ആളാ ് അ

നി യി ്. എ ാൽ അ നാ കം വാൾ കറ വാ ർ മ സരി ായിരി
ണം. വാൾ കറ വാ ർ ം േജ ാ െന വ ി േനാ ി ാ ് നി യി
്. ഞായർ, െചാ , െവ ി ഈ ആ കളിൽ ഏെത ി ം ഒ ദിവസേമ വാൾ കറ വാൻ
പാ . വാൾ കറ ക എ പറ ാൽ േത മി ി കള ്എ ര ിെവ ക
എ ാണർ ം.
കാളിയാ ിെ ധാന ിയ നാ കം വാൾ ആന റ ് എ ി കയാ ്. ആ
എ പകൽ ഏകേദശം നാ മണി ് ആരംഭി ം. അതി ട, ആലവ ം, െവൺ
ചാമരം, തലയിൽെ തലായ അല ാര േളാ ടിയ പതിന ാനക ം പലവിധ വാദ
േമള േളാ ടിയ താളേമള ായിരി ം. ആ എ നടയിൽ സ മകെലയാ
യി നിൽ പാല െട വ ിെല േ ാൾ േമളം കലാശി ം. പിെ അവിെട ി
െ ്. അ കഴി ാൽ അവിെടനി ് ഊ ലായി എ ി േപാ ം. ഊ
ൽ കഴി മട ിെയ ിയാൽ േ ിെ പടി ാേറ നട ം െത ാടി
ിെ ്. ഭഗവതി ഊ ാൻ എ സമയം േ ിെ െത ഭാഗ
ൻ( റ ാർ) എ ജാതി ാ ം കിഴ ഭാഗ വ(മ) ാ ാ ം അണിനിര കാ
വൽ നിൽ ക പതിവാ ്. നാ കം വാൾ ഇറ ിെയ ി വെര അവർ കാവൽ
നിൽ ം. ഇറ ിെയ ി സമയ െവളി ാ ം. അ ം കഴി ാൽ അരി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 693

ം പയ ം മാംസ ം ടി പാകംെച െകാ േപായി വട വശ േകാ യിൽെവ

ത ൾ ബലിെകാ ം. ഇതി ് “അരി ാ ് ” എ ാ ് േപ പറ വ ്. അ ്
അന ാർ കാണാൻ പാടി . േകാ െയ പറയെ ് ഏതാ ം ഉ ത ൾ
നിൽ ഒ പറ ാ ്.
വിഷാരി ാവിൽ ഭഗവതി െട അ തമാഹാ െള ാം പറ വസാനി ി
കാര ം അസാ മാ ്. അതിനാൽ അവയിൽ ചില മാ ം താെഴ പറ െകാ .
പ “ൈമ ർ ക വ” എ സി നായി ടി ൽ ാൻ മലബാറിെന ആ
മി കാല ് അേനകം ഹി േ ൾ അ ി ിരയാ ി നശി ി െവ ി ം വിഷാരി
ാവിൽ ഭഗവതിെയ റി ് അയാൾ ് അവളെര ഭ ി ം വിശ ാസ ായി . അതി
നാൽ അയാൾ ചില കാല ളിൽ ദർശനാർ ം അവിെട െച ക ം െച ി . ഒരി ൽ
ൽ ാൻ ദർശന ിനായിെ സമയം ശാ ി ാരൻ സാദം െകാ ാനായി െകാ
െച ക ം അേ ാൾ ൽ ാൻ “എനി ശാ ി ാരെ സാദം േവ ; േദവി
തെ എനി സാദം തരണം” എ പറ ശാ ി ാരേനാ സാദം വാ ാെത
തർ ി നിൽ ക ം െച . ആ സമയം ഭഗവതിതെ സാദെമ െകാ ത
മായി അവിെട എ ി. സാദം ൽ ാെ ൈകയിലി െകാ . സാദം വാ
ിയേതാ ടി ൽ ാൻ േബാധം െക വീ ക ം േദവി അ ർ ാനം െച ക ം െച .
പിെ േ ാൽ നാഴികകഴി േ ാൾ ൽ ാ േബാധം വീ . അേ ാൾ അയാൾ
താൻ വിചാരി ക ം പറ ക ം െച ് അവിേവകമായിേ ായി എ േതാ ക ം
േദവിെയ റി ഭ ിവിശ ാസ ൾ ർ ാധികം വർ ി ക ം െച . അതിനാൽ
ൽ ാൻ തിവ രം 342 പവീതം സർ മാന മായി േദവസ ിേല െകാ
വ ി . പി ീ ടി വിെ രാജ ം ി ീ ഗവൺെമ ിെ അധീനതയിലായേ ാൾ
ആ സംഖ ആ ഗവൺെമ സർ മാന മായി നി തിവകയിൽ വി െകാ .ആ ിതി
യിൽ ഇ ം നട വ .
ഒരി ൽ ചില േ കാര ൾ െപെ നടേ താ ം തൽ ാലം േദവസ
ിൽ പണം മാ ം വരികയാൽ ഊരാള ാർ ചി ര പ ർ എെ ാരാേളാ
് ഏതാ ം പ കടംവാ ി. ആ സംഖ അവധി െകാ തീർ ാ തിനാൽ പ ർ
അന ായം െകാ ് ഊരാള ാ െട േമ ം േദവസ ംവക സ ളിേ ം ാപി വി
ധി സ ാദി . ഊരാള ാെര വാറ ിൽ പിടി ാൻ പല ാവശ ം മി ി ം സാധി ി .
ഒ ം പ ർ കാളിയാ ദിവസം നാ കം വാെള ി ആന െക ി ം േദവ
സ ംവക മായ സ ർ ലയിൽെ ജ ി െച ി ാെമ നി യി ് ആമ േനാ ടി
എ ാ വദിവസം േ സ ിധിയിെല ി. എ ി റ വ േ ാേഴ ം പ ർ
് അവിെട നിൽ ാൻ വ ാെതയായി. അേ ഹം ഒ ാ െനേ ാെല അവിെടനി ്
ഓടി. അേ ാൾ ആേരാ പി ാെല ഓടിെ ് ഊേ ാ ടി റ ് ഒ ടി തായി അേ
ഹ ി േതാ ി. അേ ഹം പിെ ം ഓ ക ം പടി ാേറവശ ചിറ െട വ
െച േ ാൾ േബാധംെക ് അവിെട വീ ക ം ഉടെന േചാര ശർ ി ട ക ം മാ ിട
യിൽ പരേലാക ാ നാ ക ം െച .
694 81. െകാ ം വിഷാരി ാ ്

വിഷാരി ാ േ ിൽ ര തവണ ക ാർ കയ ക ായി. ഒരി ം അവർ

െ ാ ം െകാ േപാ വാൻ സാധി ി . ഒരി ൽ ക ാർ അ ല ിനക കട
േ ാൾ അവിെട അക ം റ ം വലിയ ഴയിെല േപാെല െവ ം െപ കിയിരി
തായി അവർ േതാ ി. അതിനാൽ േനരം െവ വെര അവിെട ിട ക െ .
േനരം െവ നട റ േ ാൾ അവിെടെയ ം െവ ം കയറിയി ിെ വാ വം
അവർ മന ിലാ ക ം അവരിറ ിേ ാ ക ം െച .
പിെ െയാരി ൽ ക ാര ല ിൽ യറി ചില ഓ പാ ംമ ംഎ െകാ
റ ിറ ി. സാമാന െള ാം തലയിേല ിെ ാ യാ യായേ ാൾ അവർ ്
ഏതിേലയാ ് േപാേക െത നി യമി ാെതയായി. അവർ ആ പാ ം തലയിൽ
െവ െകാ േനരം െവ വെര േ ി ദ ിണം െവ . േനരം െവ
േ ാൾ ഊരാള ാരിൽ ചിലർ അവിെട എ ി ക ാെര പിടി ക ം േപാലീസിൽ ഏ ി
ാനായി റെ ക ം ആ സമയം െവളി ാ ിവരിക ം “ന െട തൽ േമാ ി
െകാ േപായാൽ അ െകാ ാ ന ംന ാ ്. അതിനാൽ അതിേന റി
നാംതെ േചാദി െകാ ാം. അതി ിെയ - ക നിെയ (അ ാല ഇ
ഭരി ി ് ഈ ി ാ നി ാരായി ) ഏ ി ണെമ ി ” എ പറ ക ം
ക ാെരെ ാ േമാ ി തെല ാം അവിെട െവയ് ി ക ം ായ ി ം േമ
ലാൽ അവിെട യറി േമാ ി കയിെ സത ം െച ി ് അവെര വി യ ക ം െച .
അതിൽ ിെ ഒരി ംആേ ിൽ ക ാർ കയറിയി ി .
െ ാ കാല േദവസ ം വകയായി ഇവിെട ഒ പിടിയാന ായി . ആ ആന
െയ ഏറനാ താ ിൽ മ ാ േദശ ാരനായ ഒ മഹ ദീയ പാ ി െകാ ി
. ഉ വ ിെന ി ാൻ ആനെയ ൻ ി മട ിയയ െകാ ാെമ കരാേറാ
ടിയാ ് ഹ ദീയൻ ആനെയ െകാ േപായ ്. എ ി ം ഉ വമ േ ാൾ ഊരാ
ള ാർ ഹ ദീയെ േപർ ് ഒെര െകാ ് ആെള അയ . ആ എ ി ഹ ദീ
യെ മ പടി, “ഇേ ാൾ പണി ിര വളെര അധികമാകയാൽ ഉ വ ി ത വ ം
ആനെയ മട ിയ ാൻ നി ിയി ” എ ായി . േവെറ ആനെയ അേന ഷി ി കി
ി മി . ഊരാള ാർ ആക ാെട വിഷ രായി ീർ . എ ി ം ഉ വാരംഭദിവസം
രാ ിയിൽ എ ി ാ സമയമായേ ാൾ പടി ാേറ ിറയിൽ ഒരാന െട ശ ം
േക ് ഊരാള ാ ം മ ം ഓടിെ േനാ ിയേ ാൾ അ േദവസ ം വക പിടിയാന തെ
യായി . അ പകൽ വ ം ആ ആന ഹ ദീയെ പണി ല ായി .
മ ാ നി ് ഈ േ ിേല ് എൺപ നാഴിക ര ്. ഇ ം രം പ നാഴിക
െകാ ് ഈ ആന എ ിയെത െനെയ ഭഗവതി മാ മറിയാം. ആന െടേമൽ
ച ല ം ഒ മി ് ആന ാര ായി ി . ആന ആ ംപറയാെത സ യേമവ ചിറയി
ലിറ ി ളി േ നടയിൽെ നി . തലയിൽെ ്എ െകാ െച േ ാ ം
ആ ം പറയാെത തെ ആന മട ി. ഒരാൾ തലയിൽെ െക ി . ശാ ി ാരൻ പതി
േപാെല എ ി ക ം െച . അ െന ര ദിവസം കഴി േ ാേഴ ം ആനെയ
അേന ഷി ഹ ദീയ ം ആന ാര ം ഇവിെട വ േചർ . ഉ വ ിെന ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 695

ാൻ ആനെയ അയ ാെതയി തി ഹ ദീയൻ ായ ി ം െച ക ം േദവി െട

േകാപം ഉ ാകാെതയിരിേ തിേല ായി അേനകം വഴിപാ കൾ നട ക ം െച .
ഈേ ിെല േകാമരം (െവളി ാ ്) പ ൽ െത ാടി ിെ ം
ബ ിൽ അ ആളായിരി കയാ ് പതി ്. ഒ കാല ് അവിെട ായം
തിക ഷ ാരാ ം ഇ ാെതയായി ീ കയാൽ കേരാറ ണി ാ െട ംബ
ിൽനി ് ഒരാെള േകാമരമാ ിെയ തി ് ഊരാള ാ ം മ ം ടി ീർ യാ ി.
ആ സമയം െത ാടി ിെ ഹ ിൽനി പതിെനാ വയ മാ ം ായ
ഒരാൺ ി െവളി െ െകാ േ ിെല ി. ിെ ഹ ിൽ നി േ
ിേല ി തിന നാഴിക ര ്. െച ായ ാരനായ ഈ ബാലൻ ഇ ം
രം പരസഹായം ടാെത വഴിയറി ് ഇവിെട വെ ിയതിെന റി തെ എ ാവ
ം അ തെ . പി ീ ായ അേന ഷണ ിൽ അയാൾ ഹ ിൽനി ് ഏകേദശം
പതിന നാഴികെകാ ാ ് ഇവിെട വെ ിയെത ് അറി ക ം െച . അയാ
െട ിക ം വാ ക ം അ തെ വാൻ ത വയായി തിനാൽ വിശ ാസ ർ ം
അയാെള െ അവിെട േകാമരമായി സ ീകരി . ഏകേദശം എ പ വയേ ാളം
ായമായ ആ മ ഷ ൻ ഇേ ാ ം ജീവി ിരി ്.
ഏകേദശം പ െകാലം ് ഊരാള ാ െട ബ വർ ിൽെ ഒരാൾ ഈ
ഭഗവതി െട നടയിൽനി ക സത ം െച . അയാൾ േ ിൽ നി റ ിറ
ിയ ണ ിൽ േബാധം െക മറി വീ മരി . അതിൽ ിെ സത ം െച ാനായി
അവിെടയാ ം െച ാറി .
െകാ ം 1098-ൽ കട നാ െത ി ന ാ െട ഹ ിൽ ഒ വലിയ
കവർ ായി. പല ജാതി ാരായ ഇ പെ ാ മഹത ര ാർ ടിയാ ് കള നട
ിയ ്. പ മായി ം പണമായി ം അേനകായിരം പ െട വക അവർ ത ിെ ാ േപാ
യി. േപാലീ കാർ പഠി വിദ കെളലാം േയാഗി ് അേന ഷണം നട ീ ം യാെതാ
ായി . അതിനാൽ ന ാർ ഈ ഭഗവതി ചില വഴിപാ കൾ േനർ . അതി
െ േശഷം അധികം താമസിയാെതതെ ആ ക ാർ േമാ ിെ ത കെള ാം
തലയിൽെവ ിെ ാ ഭഗവതി െട നട ൽ െകാ െച െവ മായാചനം
െച മട ിേ ായി. ഊരാള ാർ ന ാെര വ ി ആ ത കെള ാം ഏ ി െകാ .
ന ാർ ൻ നി യി തിലധികം വഴിപാ കെള ാം കഴി ഭഗവതിെയ വ ി െകാ ്
േപാ ക ം െച .
പെ ാരി ൽ ഗർഭിണിയായ ഒ ീഉ ജ സമയ േ ിൽ െച ദർശനം
കഴി േപായി. അ ് അ മി തി ൻ ് ആ ീ മരി . ഇതിെ കാരണെമെ
റി തിനായി ആ ീ െട വീ കാർ ഒ ാരെനെ ാ ം െവ ി േനാ ി.
ീ െട മരണ ി കാരണം ഭഗവതി െട േകാപമാെണ ാരൻ വിധി . ഭഗവ
തി ് ഉച ജ നിേവദ ം മദ ം മാംസ മാണേ ാ പതി ്. മദ ം േസവി ് മദി ിരി
സമയ ് ആരായാ ം അന ാർ െച കാ സേ ാഷാവഹമായിരി കയി േ ാ.
വിേശഷി ് ഒ ീയായ ഭഗവതി മദ പാനം െച ് അ ാദി ിരി സമയ ് മെ ാ
ീ െച ക ാൽ േകാപ ാകാെതയിരി േമാ? ഇതാ ് ാരെ ി.
696 81. െകാ ം വിഷാരി ാ ്

അെതാെ എ െനയായാ ം അ ാലം തൽ ഈ േ ിൽ ഉച ജ േശഷം ീ

കൾ അക കട ദർശനം കഴി ാെതയായി. അ ് ഇേ ാ ം അ െനതെ യിരി .
 82
വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട
ചികി ാൈന ണ ം

ആ ര ൻ നാരായണൻ

ആരംഭി . അ ാലം തൽ വസ രയി

് ഏകേദശം പതിനാ വയ ായേ ാേഴ ം ഉപനയനം,
സമാവർ നം, ൈവദ ശാ ാഭ സനം, തലായവെയ ാം കഴി
വ
ചികി
േരാഗികെള േനാ ി ചികി കൾ നി
യി പറ ം റി െകാ ം അയ ക ം അത ാവശ െ ാൽ ചില ല ളിൽ
േപായി േരാഗികെള ക ചികി കൾ നി യി ക െമ ാം സ പിതാവിെ ആ
കാരം ആര ൻ നാരായണ ് അവർകൾ തെ യാ െച ി ്. അ െന ഒ ര
െകാ ം കഴി േ ാേഴ ം,
മേ ാൽക ഃ താേ ന ണാധികതയാ ര
ഫേലന സഹകാരസ േ ാൽഗമ ഇവ ജാഃ
എ പറ േപാെല േരാഗികൾ ് അ ൻ ് അവർകെള ാ തി ആ ഹ
ം ആവശ ം റ ക ം ആര ൻ നാരായണൻ വർകെള ക ാൽ മതിെയ േതാ
ി ട ക ം െച . എ ി ം ൈവദ വിഷയമായി സ െന താൻ ഹി ി െത ാം
ഹി ി കഴി എ വിചാരം ആ അ ം താൻ ഹിേ െത ാം ഹി കഴി
എ വിചാരം ആ ായി . അതിനാൽ അ ൻ വർകൾ പിെ ം
സൗകര സമയ ളിെല ാം െന അ ൽ വിളി ി ി ചികി കൾ സംബ
ി ഓേരാ കാര െള റി ം ഓേരാ ഔഷധ െട ണ െള ി ം മ ം പല ം
ഉപേദശി െകാ ി . ഇ കാര അഭി േഖാപേദശം ആ ൈവദ ൻ തനി തീ
െര വ ാെതയാ വെരതെ െച ി . ആര ൻ നാരായണൻ വർകൾ ചികി
ാവിഷയ ിൾ അനന സാധാരണമായ ഒ വിേശഷ ം മാഹാ ായി ീർ
തി ധാന കാരണ ളിൽ ഒ വളെര ാലം അ സ തമായി ഉ ായ ഈ ഉപേദശം
ടിയാ ്. ആര ൻ നാരായണൻ വർകൾ ചികി ാസംബ മായി െച ി ചില
വിേശഷാൽ സംഗതികൾ താെഴ പറ െകാ .

697
698 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

1. ഒരി ൽ ആല ഴ ക വടം വക ായി േകാലഫ് സായിപവർകൾ ്

സഹി വ ാെതക ഒ തലേവദന ാ ക ം അേനകം ൈവദ ൻമാെര
െ ാ ചികി കൾ െച ി േനാ ീ ം ഒ ണ ം കാണാ യാൽ വയ ര
അറിയി തിനായി സാ വർകൾ േകാ യ വ േച ക ം െച . േകാലഫ്
സാ വർക െട സേഹാദരി േകാ യ താമസി ി . സാ വർകൾ ആ (വല )
മദാ െട ബം ാവിൽ താമസി െകാ വയ െര ആളയ ദീനവിവരെമ ാം
അറിയി ക ം വർകൾ അേ ാ െച ാൽെ ാ ാെമ ് അേപ ി ക
ം മ ൽ അയ െകാ ക ം െച . ആര ൻ നാരായണൻ വർകൾ അ ൻ
വർക െട ആ കാരം ഉടെന യാ യായി. അവി ് ഒ െപ ി റ ് ഒ
ളികെയ ഒ പിലാവിലയിൽെ ാതി ൈകയിൽ െവ െകാ ാ ് മ
ലിൽ യറിേ ായ ്. സാ ിെന തിെ േശഷം ഒ ടം ല ാൽ േവണെമ
പറ . ഉടെന ത ൻമാേരാടിേ ാടി ല ാൽ െകാ വ . തെ ൈകയി
ായി ളിക ആ ത ൻമാെരെ ാ ല ാലിൽ അര കല ി . ആ സമ
യം സായി ് തലേവദന െട കാഠിന ംെകാ ക റ ാ ം മി ാ ം വ ാെത
ക ിലിൽ ിട കയായി . വർകൾ സാ വർക െട തല േനെര െവയ് ി ി
ല ാെല നസ ം െച . അേ ാൾ േവദന ർവാധികം കലശലാ കയാൽ
സാ വർകൾ െപെ പിടെ ണീ ിരി ക ം ഒ ക ം അേതാ ടി ര
നാസാദ ാര ളിൽ നി ം ഓേരാ ൾ താെഴ വീ ക ം െച . ആ ൾ
ഒ ര അം ലം വീതം നീള വ ം തല ക വയ മായി . ൾ േപാ
യതിേനാ ടി സാ ിെ തലേവദന മാറി ന ഖമായി. അേ ഹം മട ിവ ്
വിവരെമ ാം അ ൻ ് അവർക െട അ ൽ പറ േ ാൾ “ഇ സ ൽപം സാ
ഹസമായിേ ായി. ിൽ ാ വെയ ാം െച ്. അ െന െച ാൽ
ചിലേ ാൾ ചില ് അബ മായി ം തീർേ ാം. ഇ െന െതാെ വളെര
ആേലാചി ം േവെറ നി ിയി ാെത വ സമയ ം മാ േമ െച ാ . ഈശ
രകാ ണ ം െകാ ് ഇേ ാൾ േവ േപാെലയായേ ാ” എ ് അവി ് പറ .
സാ വർകൾ സേ ാഷി ് ആയിരം പ ം ഒ െകാ നാനേയ ം സംഭാവനയാ
യി എ േ ാ ടി വയ െര അയ െകാ . ആ സംഭാവന എേ ാ, അവിെട
സ ീകരി ി അ ൻ ് “ഞ ൾ െച ് ധർ ചികി യാ ്. അതി തി
ഫലം വാ ക പതിവി . സായ് ിെ ഔദാര ിനായി ന ി പറ െകാ ”
എ മ പടി അയ െകാ ക ം െച . േകാലഫ് സായപവർക െട തലേവദന
േഭദമാ ിയ കാല ് ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർകൾ പതിെന വയേ
ായമായി .
2. സി ൈവദ ം ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട പി വ ം േജ
ാതാ മായി പിലാമേ ാൾ ശ ി ി ക ിെ പിൻഭാഗ ഒരി ൽ
ഒരരി റിേപാെല ഏ ം െച തായ ഒ ഉ ാ ക ം ൗരം െച ി േ ാൾ
അ റി േപാ ക ം െച . വലിയ േവദന ം മ ായിെ ി ം അ ൈവ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 699

േ രമായേ ാേഴ ം ആ വീർ ് ാേയാളമാ ക ം േവദന കലശലാ

യി ീ ക ം െച . ര ദിവസം െകാ ് ആ വീർ വീർ ഒ േത
ാേയാളമായി. അതിെ നീ ക ി ം മാ മ , േറെ ഖേ ം
ടി വ ാപി ട ി. േവദന െട കാഠിന ംെകാ ശ ി വർകൾ ളി ാ ം
ഉ ാ ം ഉറ ാ െമാ ം വ ാെത ഏ ം അവശതേയാ ടി കിട ിലായി. ഇ
മായതിെ േശഷമാ ് ഈ വിവര ി വയ ര ് എ തിയയ ്. പിലാമേ ാ
ളി െ വർ മാന ൾ വയ ര ് എ തിയയ ശ ി ് അവർകൾ
തെ യ ാെത അന ാെരെ ാ ് എ തിയയ ി ാറി . ഈ എ ് പിലാമ
േ ാളി ് അ ാല കാര നായി പിഷാരടിയാ ് എ തിയയ ്.
ആ എ ക േ ാൾ െ ദീനം സാമാന ിലധികം കലശലായി െ ്
അേ ഹം മന ിലാ ി ഴി .എ ക ി ഒ മണി ർ കഴി തി ്
അേ ഹം പിലാമേ ാൾ ് യാ യായി. അ ാല ് ഇേ ാഴെ േ ാെല വാഹ
നസകൗര ൾ ഒ ം ഉ ായി ി . അതിനാൽ അേ ഹം േകാ യ നി ം
ചാവ ാ വെര േതാണി ം. അവിെട നി ലി തിരവ ി പിടി ം മ മാ
് യാ െച ്. എ ി ം അേ ഹം േകാ യ നി റെ ി ാം ദിവസം
പിലാമേ ാളി െ ി. അേ ാേഴ ം അവിെട േ രി ്, ആല ർ ന ി
തലായ ൈവദ േ ൻമാെര ാവ െമ ക ം റ ചികി കളാരംഭി ക ം
െച ി . ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർകൾ അവിെടെയ ി, ണ ിൽ
ളികഴി ് അക െച േ ാൾ ശ ി െത െവ ഒ െമ യിേ ൽ ാരി
കമി കിട കയായി . ആര ൻ നാരായണൻ വർകെള ി േരാഗി ആള
റി എ ി ം ഒ ം സംസാരി ാൻ ശ ന ാ വ ം അവശനായിേ ായി
തിനാൽ ഖ േനാ ി ക ീെരാലി ി ക ം െച . അേ ാൾ ആര ൻ നാരാ
യണൻ വർകൾ “ ീണം ഇ മാ ം വർ ി ി വേ ാ?”എ പറ . അ
േക ് അവിെട ായി ൈവദ േ ൻമാർ “ ീണം വർ ി ാതിരി െത
െന? ആ ദിവസമായി യാെതാരാഹാര ം കഴി ി . യാെതാ ി ം ചി
യിെ ാ പറ ്. പാലാെണ ിൽ റ ടി ാെമ േതാ െ
പറ . അ െകാ ാ ം പാടി േ ാ. പാൽ ഈ േരാഗ ി വിേരാധമാെണ
േ പറ ിരി ്?” എ ാ ് സമാധാനം പറ ്. അേ ാൾ ആര ൻ
നാരായണൻ ് അവർകൾ “പാൽ െകാ തി വിേരാധമി . എവിെട നിെ
ി ം ണ ിൽ റ പാൽ വ ണം” എ പിഷാരടിേയാ പറ .
ഉടെന പിഷാരടി “ റ പാൽ ഇവിെട െ കാ ം. േപാരാ ് ഇേ ാൾ ആള
യ വ ക ം െചയാം” എ പറ ക ം അേ ാൾ െ ആളയ ക ം െച .
ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർകൾ ഇ ്ഇ ി പാൽ ണ ിൽ കാ
ി സ ൽ ം പ സാര ം േചർ പിലാവിലെകാ േകാരി േരാഗി ് േറെ
േറെ െകാ . െതാ ഉണ ിേ ായ െകാ ് ഒ ടം പാൽ ടി തി
് ഏകേദശം ഒ നാഴിക േവ ിവ . പിെ വലിയ യാസം ടാെത ഒ
700 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

ടം പാൽ െട ടി . ഉടെന ര ടം പാൽ ടി കഴി തി യാസ ായി

ി . അ െന നാഴി ാൽ ടി കഴി േ ാൾ േരാഗി “ആ എനി ിേ ാൾ
ീണ ി റ റ ്. േറെ സംസാരി ാെമ േതാ ്. നാ ം
െതാ ം ഉട ി വര േപായ െകാ ് ഇ വെര മി ാൻ വ ായി . ഇനി
േവ െതാെ പിെ നി യി ാം. അ ജൻ ഉ ി േ ാ. േപായി ഊ കഴി
വ ” എ പറ . അ േക ് അേ ഹം ഒ വിധം സമാധാനേ ാെട ഉ ാൻ േപാ
യി. േകാ യ നി റെ ി വഴി ് ഒ േനരം മാ േമ ഉ ി ള . എ ി
ം തെ േജ െ അവശത ക േ ാൾ വിശ ം ദാഹ ം ീണ െമ ാം അവി
് വി രി േപായി. ഇവർ ര േപ ം ഭിേ ാദര സേഹാദര ാരായി െവ ി ം
അവ െട പര രേ ഹം എേകാദര സേഹാദര നിർവിേശഷമായി .
ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർകൾ ഊ കഴി വ തിെ േശഷം ചികി കെള
ാം ആേലാചി നി യി . അവയിൽ ധാനമായി നി യി ് ഒ പാൽകഷായ
ം ഒ പാൽക ി മായി . ര ി ം മ കൾ ര ം വീതേമ
ഉ ായി . ആ മ കൾ ചത കിഴി െക ിയി പാൽ ി ം പാൽ
ഷായ ാ ി തിദിനം രേ ാ േ ാ ാവശ ം വീതം ദഹന ി ത
വ ം ആവശ ം േപാെല ം െകാ ാനാ നി യി ്. അ െന നാല
ദിവസം കഴി േ ാേഴ ം ശ ി ് ീണം മി വാ ം മാറി. പിെ വിെ
േവദന മാ േമ ഉ ായി ള . അതി പിെ ഒ മ ാ ിയി , ആ മ
ര നാ ദിവസമി േ ാൾ പ െപാ ി. അേ ാൾ േവദന ം മാറി. േമണ
നീ ം േപായി. പിെ ണ ണ ാ മ ം ഉ ാ ിയി ക ം േമണ
ണ ണ ക ം ശ ി ് അവർകൾ സ ശരീരനായി ർവ ിതിെയ
ാപി ക ം െച . ഇതിെന ാ ി ം ടി ഏകേദശം മാസം േവ ിവ .
അ ം കാലം ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ിരവാസം പിലാമേ ാ
ളി തെ യായി .
ശ ി ് അവർകൾ സ തെയ ാപിചതിെ േശഷം ഒ ദിവസം ആര ൻ
നാരായണൻ ് അവർകേളാ ് അവി െ മാ ല ം മഹാൈവദ ം വലിയ വി
ദ ാ മായി േ രി അ ൻ ് അവർകൾ, “ഈ ദീനം വ ാ ം േഭദമാ ം
ഇേ ാ?” എ േചാദി . ( േ രി അ ൻ ് അവർകൾ തെ ഭാഗിേന
യനായ ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർകെള ാഎ ാ വിളി ി ് ).
അതി രമായി ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർകൾ “ ി ം ി ം ശാ
ാന ം ത ം ൈക ണ ൈവദ ൻ ചികി ി ക ം േരാഗി ്
ആ ർബല ം ഈശ രസഹായ ായിരി ക ം െച ാൽ േഭദമായിെയ ം
വരാം എ ് അ ൻ പറ ി ് ” എ പറ . അ ൻ ് വീ ം “ആെ
ാ! ഈ ദീന ി പാൽ െകാ ാെമ പറ ി ് എവിെടയാ ്? ഞാൻ
േനാ ീ ളിെല ം ഇ െന ക ി ി . ൻ വ ി ം
ക ി േ ാ?” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി ആര ൻ നാരായണൻ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 701

അവർകൾ പറ ്, “അത ാവശ െ ാൽ പാ ം െകാ ാം. സർ ധാനമായി

േനാേ ് ാണെന ര ി ാനാ ്. മരി വർ ചികി യി േലാ എ ്
അ ൻ പറ ി ്. അ െകാ ് പാൽ െകാ എേ ഉ ” എ ാ ്. ഇ
േക േ ാൾ അവിെട ടിയി ൈവദ ൻമാെര ാവ ം “ഇ െന ഒര ം മക ം
ന െട ിൽ േവെറെയ ം ഇ വെര ഉ ായി ി . ഇനി ഉ ാ കാര ം
എേ ാ, ഈശ രനറിയാം” എ ം മ ം പറ ്, വയ ര അ ൻ ് അവർകെള ം
അവി െ നായ ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർകെള ം വളെര ശംസി .
3. ശ ി ് അവർകെള ചികി ി തിനായി ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർ
കൾ ഏകേദശം മാസേ ാളം പിലാമേ ാളി താമസി ി എ ൻ
പറ ി േ ാ. അ ാല ിനിട ് സാ തിരി ാ ത രാൻ തി മന ിേല ം
റ ് ഒ വലിയ ായി. അ ണ ിൽ വളർ നാല ദിവസം െകാ
് ഒ െപാതിയാേ ാേയാളമായി. േവദന ലം തി മന െകാ ് ാനാശന
നി ാദികെളാ മി ാെത ഏ ം പാരവശ േ ാ ടി കിട ിലായി ീർ . അതി
നാൽ ശ ി ് അവർകെള െകാ േപാകാനായി േകാഴിേ ാ നി പിലാേ ാ
ളി ആ കൾ വ . ശ ി ി ദീനമാെണ വർ മാനം േകാഴിേ ാ ്
അറി ി ി . ശ ി ് അവർകൾ േകാഴിേ ാ തലായ േദശ ളി ം
സി ം സർ സ ത മായി എ മാ മ , അ ാല സാ തിരിേ ാ
വിലക ം മ ം ശ ി വർകെളെ ാ ാെത ചികി ി ി ാ മി ായി .
ശ ി ് അവർകൾ ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർകേളാ ്, “സാ തിരി ്
ഖേ ടായി ് ആളയ ക ം അ ജൻ ഇവിെട ഉ ായിരി ക ം െച ിരി
ിതി ് ഒ േപാകാതിരി ഭംഗിയ . എെ അവിെട ഒ േ ഹിതെ
നിലയിലാ െവ ിരി ്. അ െകാ ് അ ജൻ േപായിേനാ ി േവ
ചികി കൾ നി യി ് എ തിെ ാ ക ം എെ ദീന ിതി അവിെട അറിയി
ക ം െച ി ് ഉടെന തെ മട ിേ ാരണം. താമസി ്. എനി ിേ ാൾ
റ ് ആശ ാസ േ ാ. അ ജൻ മട ി വ വെര ഇേ ാൾ െച വ േപാ
െലെയാെ െച െകാ ിരി ാം” എ പറ . അേ ാൾ ആര ൻ നാരായണൻ
് അവർകൾ, “ഞാനറി വരായി ം അവിെട ആ െ േതാ ി എ ി
ം േജ ് അ െന താ ര െ ിൽ ഞാൻ േപാ ക ം അവിെടെ ക ി
ം േപാെല എെ ി ം െച കേയാ നി യി ് എ തിെ ാ കേയാ െച
ി േപാരിക ം െച ാം” എ പറ ി ്ആവ ി ആ കേളാ ടി െ
േപായി. പിേ ദിവസം രാവിെല ് അവർകൾ സാ തിരി േകാവിലകെ ക ം
ഉടെന ളി ാൻ േപാ ക ം െച . ആ സമയം അേ ഹെ ി ് സാ തിരി
ാ ിെല േസവക ം േകാവിലക താമസ ാര മായ ഒ ന തിരി “അ ാ! ഈ
വിദ ാനാേണാ ചാടിവ ിരി ്? ഇ ാൾ വ മറിയാേമാ ആേവാ?” എ
മെ ാ ന തിരിേയാ പറ . സ കാര മായി ാ ് ഇ െന പറ ്.
എ ി ം രസേ ാ ടിയ ആ വാ േറെ ് അവർക ം േക . എ ാൽ
702 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

അവി ് അ േക തായി ഭാവി േപാ ം െച ി . ആര ൻ നാരായണൻ ്

അവർക െട േയാഗ തെയ റി ് ആ ന രിെ , ആ ദി കാർ ം തെ
അ ാല േലശം േപാ ം അറിവി ായി . സ െമ ി ം അറി ി െവ
ിൽ ആ ന രി ഇ െന പറ മായി ി .
് ളി ം നിത കർ ാ ാനാദിക ം കഴി േകാവിലക െച സാ തിരി
ാ ത രാെന ക . അേ ാൾ ത രാൻ വിെ േവദന െകാ ം ീണം
െകാ ം അവശനായി ഒ ചാവ യിൻേമൽ ചാരി കമി കിട കയായി . അേ
ഹെ േ ാൾ ത രാൻ “എെ േ ! എനി േവദന സഹി വയാെതയാ
യിരി . ഈ േവദന റ തി എെ ി ം ണ ിൽ െച േണ” എ
പറ . ആ സമയം ി പറ ആ ന രി അവിെടെ ് അേ ഹേ ാ
് “ഊ കാലമായി. ഇേ ാ വരാം” എ പറ . അതി മ പടിയായി ്
പറ “ ഞാൻ ഉ ാനായി , സാ തിരി ാ ിേല ഖേ ടാകയാൽ ഇവിെട
വ േനാ ി ഇതി വ ം െച ണെമ േജ ൻ പറ യ ി ാ ് ഇവിെട
വ ിരി ്. അതിനാൽ ഇതി തൽ ാലം േവ െച കഴി ി പിെ
ഊണിെ കാര ം ആേലാചി ാം” എ പറ ി ് അവിെട നി ഇറ ിേ ാ
യി. അേ ഹ ിെ മ പടി േക േ ാൾ ന രി സാമാന ിലധികം ഇളിഭ നാ
യി. താൻ ൻ പറ േക ിരി േമാ? േക െവ ിൽ കാര ം ചീ യായി.
വഷള ം പറയ ായി എ ം മ ം വിചാരി െകാ ് അേ ഹം അവിെട
െ നി ം. അേ ഹം േകാവിലകേ ാട വള ിൽ (പറ ിൽ) െച ി
നട േനാ ി എേ ാ ഒ പ ില പറി ൈകയിലി കശ ിെ ാ മട ിവ ്
അവിെട നി ി ി െട ൈകയിൽ െകാ അ പ െവ ിലര
ഴ േപാെലയാ ിെ ാ വ വാൻ പറ . ി ് ഉടെന അ ഴ േപാ
െലയാ ിെ ാ വ . വർകൾ വിെ ഒ ാനം പറ െകാ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 703

ആ മ ് അവിെട ഇ വി . ഒ നാഴികകഴി േ ാൾ െപാ ി േചാര ം

ചല മായി ഒ ര ിട ഴി മാ ം ഒഴി േപായി. ത രാൻ എണീ ി
് “ഇേ ാൾ േവദന ഒ മി . ഇനി ീണം മാ മാ ഹമായി ്” എ
പറ . അേ ാൾ വർകൾ “ റ ക ി ടി ാൽ ീണ ം റ ം” എ
പറ . ഉടെന ത രാൻ, “എ ാൽ ക ി െകാ വരെ ” എ പറ ക ം
ി ർക ിെകാ െച െകാ ക ം െച . അേ ാൾതെ ത രാൻ ഒ
നാഴിയരി െട ക ി ടി . ക ി ടി ൈകക കി ഴി േ ാൾ വർകൾ
“ഇനിക ിലിൽ റ േനരം ഇട വശം െചരി കിട ക” എ പറ . ഉടെന
ത രാൻ അ െന കിട ക ം ഒ മാ േനരം കഴി േ ാൾ ഉറ ി ട ക
ം െച . പിെ വർകൾ, “ഉറ ി വി ം വര വ ം ഇവിെട ആ ം
ശ െമാ ം ഉ ാ െത ” പറ ി ് ഊ കഴി ാൻ േപായി. ഊ കഴി
വർകൾ േകാവിലക തെ മെ ാ ല േപായി വി മി .
ത രാൻ ഉറ ി ട ീ ് ഏകേദശം നാ മണി കഴി േ ാൾ ഉണർ . പി
െ ം റ ക ി ടി . ത താെ ക ി ടി കഴി േ ാേഴ ം വർ
കൾ വീ ം അവിെടെയ ി. അേ ാൾ ത രാൻ “ ിെ ചികി എനി ന
േപാെല ഫലി . ഞാൻ അ ാ ദിവസം ടീ ാ ് ഇ റ ക ി ടി ക ം
ഉറ ക ം െച ്. എനി ിേ ാൾ വളെര ഖം േതാ ്. േവദന ഒ മി
. ഇനി വിെ ണ ട ക ം േദഹ ിെ ീണം മാ ക ം മാ ം മതി.
എനി ന ഖമായിേ ് ഇവിെടനി േപാകാ . അ വെര ഇവിെട ാമസി
ണം” എ പറ . അതി മ പടിയായി വർകൾ, “ഇനി ം ഇവിെട ാ
മസി ാൻ നി ിയി . എനി ് ഇേ ാൾ െ മട ിേ ാേക ിയിരി .
േജ നിേ ാൾ ഖേ ടായി കിട ാ ്. േജ െന ചികി ി ാനായി ാ ്
ഞാൻ പിലാമേ ാളി വ ിരി ്. ഇവിെട ശീലാ യാെണ റി ക ം
ആളയ ക ം േജ ൻ നിർബ ർവം പറ ക ം െച െകാ ാ ് ഞാൻ
ഇേ ാ േപാ ്. ഇനി ഇവിെട ഭയെ ടാെനാ മി . ഏതാ ം ദിവസംെകാ
ദീന െള ാം മാറി ഖമാ ം. ഇനി േചേ ചികി കൾെ ാെ ഇവിെട
എ തിെ ാ േ ാം. അ േപാെലെയാെ െച ാൽ മതി” എ റിയി .
അ ത രാൻ അ വദി ക ം ചികി േവ െത ാെമ തിെ ാ ി
വർകൾ അേ ാൾ െ യാ യാ ക ം െച . ആ സമയം ത രാൻ തി മന
െകാ ് വർകൾ ചില സ ാന ൾ കൽപി െകാ ാൻ ഭാവി .
വർകൾ അെതാ ം സ ീകരി ി . “അെതാെ േജ ൻ വ േ ാൾ മതി. ഞാൻ
േജ െ തി ഷൻ മാ മായി ാ ് ഇവിെട വ ിരി ്. േജ ൻ പറ
യ ി േപാെല വ ം െച ാന ാെത ഇവിെടനി ് എെ ി ം വാ ാൻ
എനി ർഹതയി ” എ പറ മട ിേ ാ . ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർ
കൾ നി യി ് എ തിെ ാ ചികി കൾ െകാ തെ സാ തിരി ാ തി
മന ിേല ് അചിേരണ ർ ഖം സി ി . അതിനാൽ ആര ൻ നാരായണൻ
704 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

് അവർക െട കീർ ി മലബാറി ം സർവ വ ാപി .

ശ ി ് അവർക െട ദീനം േഭദമായി അവിേട ർ ഖം സി ി തിെ
േശഷം “ഇനി പാൽ ി മതിയാ ി യഥാ ർ ം ഭ ണം കഴി ട ാം. എ ാൽ
പാൽകഷായം ഒരി ം േവെ െവേ . അ ാഴം കഴി ് അ പതിവാ
യി േസവിേ ണം. ഈ ദീനം ഇനി ം വരാതിരി ണമേ ാ” എ പറ ി ാ ്
ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർകൾ േകാ യേ മട ിേ ായ ്. ശ ി
വർകൾ ആ പാൽകഷായം ആജീവനാ ം േസവി െകാ ിരി ക ം െച .
4. ഒരി ൽ െച ർ ാരൻ ഒ മാ ിള ദീനമായി വയ െര വ ി . ആ സമ
യം ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർകൾ ഇ ിെ െത വശെ വരാ യിൽ
െ ഉ ായി . മാ ിള വർകെള െതാ െകാ “െപാ തി േമ
നി! അടിയ നിൽ ാൻ വ ാ” എ പറ ആ തെ ഇ . ഉടെന
വർകൾ “ ഖേ കൾ എെ ാമാ ്?” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി
മാ ിള “അടിയ നട േ ാൾ െന ിടി ം ശ ാസം ം തലതിരി ം മനംമറി
ി ംക ി ി ം കാ കൾ റി േപാകാൻ േപാണ േപാെല േതാ ക ം
േദഹ ി വിളർ ം വയ ിൽ ഒെരരി ം മ ്. ചിലേ ാൾ മ െവ ം
ശർ ി ം. തീെര നട ാൻ വ . ഇവിെട വിടെകാ ിരി മ ചില െട വ
ിൽ ടിയാ ് അടിയൻ വിടെകാ ്. അടിയെനാ പാവെ വനാ ്. അടി
യ ് ഒ െപൺപി ംര െചറിയ ിക മ ാെത േവെറ ആ മി . അടി
യൻ അ ലിേവല െച ാ ് ആ ംബം ലർ ിേ ാ ്. അടിയ
േവലെയാ ം െച ാൻ വ ാെതയായതിൽ ിെ അടിയ ൾ ഒ വിധം െത ി
ി തെ യാ ് ദിവസ ി കഴി േപാ ്. മ വ ാ ി േസവി
ണെമ കൽപി ാൽ അടിയ യാെതാ നി ി മി . തി മന െകാ
പ ായി ് ൈദവെ ഓർ വ ം മ ക ി ത ് അടിയെന ര ി
ണം” എ ം മ ം ഏ ം സ ടേ ാ ടി പറ . മാ ിള െട ദീനവചന
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 705

െള ാം േക തിെ േശഷം വർകൾ തെ ഒ ത െന വിളി ് “ആ െകാ മര

ിൻേമൽ പടർ കിട ഇ ി ി (ഇ ിൾ) േറ ഒടിെ െക ി ആ
െച ർ ാരൻ മാ ിളമാ െട േതാണിയിൽ െകാ െച ് ഇ െകാ ണം”
എ പറ (അ വയ ര ഇ ിെ െത റ ഒ െകാ മര ം
അതിൻേമൽ നിറ ് ഇ ി ി ായി ). അ േക ത ൻ ഉടെന അ കാ
രം െച . പിെ ് ആ മാ ിളേയാ ് “ആ മ ് ഉണ ിെ ാടി ദിവസംേതാ ം
കാല കാല ് ഒ ര ഴ െപാടി കാ െവ ിൽ േസവി ണം. ഒ
ദിവസ ിൽ റയാെത േസവി ാൽ ന ഖമാ ം” എ പറ . അ േക
മാ ിള “കൽപനേപാെല െച ാം. തി േമനിെയ ൈദവം അ ഹി െ ” എ
പറ വീ ം െതാ െകാ േപായി.
ഇതി േശഷം ഏകേദശം ഒെ ാ ര മാസം കഴി േ ാൾ ക തടി നായ
ഒ മാ ിള ഒ ദിവസം വയ െര വ ് ഒ കയില ം നാല െവ ില ം ര
പ ട ം ടി വർക െട ിൽ വ വ ി . അേ ാൾ ് അവർകൾ
ആ മാ ിളേയാ ് “എ ാ വ ് ” എ േചാദി .
“ ാദം ക വ ി ാനായി ാ ്”

വർകൾ: “ദീനവർ മാനം വ ം പറയാനാേണാ?”

മാ ിള: ഇേ ാൾ അടിയ വിേശഷി പ കാലെമാ മി . അടിയൻ ഒെ ാ ര
മാസം ് ഇവിെട വിടെകാ ി . അ ് അടിയെ േദഹം വിളറി പ
ാളേപാെലയാണി ി ്. അ െകാ ് ആളറി ി ായിരി ം.
അ ് അടിയ ര വ തിക നട ാൻ വ ായി . ഇേ ാൾ അെതാ
െ തി മന ിെല പെകാ േദഭമായി. അടിയനിേ ാൾ െച നി
കര നട ാ വിടെകാ ്. അടിയ േസവി ാൻ ി ാണി
െകാ ് ) ഈ െകാ മര ിൻേമേല ഇ ി ിയാണേലാ കൽപി ത
യ ്. കൽപി േപാെല ആ മ ് ഉണ ിെ ാടി ് ഒ മാസം കാ
െവ ിൽ േസവി േ ാൾ അടിയെ പ കാലെമാെ മാറി ഖമായി.
എ ി ം അടിയൻ അ പ ദിവസം ടി, നാൽപ ദിവസം തിക േസവി
. ആമ റ ടി ഇരി ്. ഇനി ം േവണെമ ിൽ േസവി ാം.
ഇേ ാൾ അടിയ പ കാലെമാ മി . പ െ േ ാെല േവലകെള ക
ം നട ക െമാെ െച ാറായി. ഈ വർ മാനം ഇവിെട വിടെകാ ്
അറിയി ാെതയിരി ന ിേകടാണേ ാ എ വിചാരി മാ മാ ്
അടിയനിേ ാൾ വിടെകാ ്.
വർകൾ: “ദീനം േഭദമായാൽ ആ വിവരം പിെ യിവിെട അറിയി വർ
മാ ്. നിന ് ഇ െന േവണെമ േതാ ിയേ ാ. സേ ാഷമായി.
ഇേ ാൾ ദീനെമാ മി ാ ിതി ് ആ മ ിനി േസവി ണെമ ി ”
എ പറ .
706 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

മാ ിള: എ ാൽ അടിയൻ വിടെകാ െ !

വർകൾ: (ഒ പെയ ് അവിെട െവ ി ് ) “വഴിെ ലവി ് ഇ ടിയിരി
െ ” എ പറ .
മാ ിള: അേ ാ! അടിയ ് ഇെതാ ം േവ ാ. തി മന ിെല പ െകാ ് അടി
യനിേ ാൾ േവലെയ ാറായേ ാ.
വർകൾ: “ആെ , െകാ െപാേ ാ, സംശയിേ . നീെയാ പാവമേ ?”
എ ം മ ം പറ വീ ം നിർബ ി യാൽ മാ ിള പെയ വീ ം
െതാ യാ പറ േപായി.

5. കാട റി ാമ ി ൾെ നാരായണമംഗല ി കഴി േപായ അ ൻ ന

രി അവർകൾ ഒ വിധം സി ിേയാ ം താപേ ാ ം ടിയി കാല ് ഒ
ദിവസം അേ ഹ ിെ മ ളിൽ ഒ ിേയാ ം ഒ െപൺകിടാവിേനാ ം ടി വയ
രവ ി . ന രിെയ േ ാൾ വർകൾ, “എ ാ, നാറാണമംഗലം വി
േശഷി ്?” എ േചാദി .

അ ൻ ന രി: വലിയ വിേശഷെമാ മി . ഈ ഉ ി ് ഒ മ ട ീ ് ഏകേദ

ശം ഒ മാസമായി. െപാെ ാ ം, െപാെ ാ ം എ വിചാരി ി ി ്അ
േപാ ി . അതിെന ാണിനി െചേ ്?
വർകൾ: േഹ! ഉ ി ാേണാ ഖേ ്? െപ ിനായിരി െമ ഞാൻ വിചാ
രി .
അ ൻ ന രി: െപ ിനിേ ാൾ ഖേ െടാ മി ഞാൻ േതാണി ാ േപാ
്, േതാണിയിൽേ റാ ഉ ാഹം െകാ ് അവ ം േപാ എേ ഉ .
വർകൾ: ഉ ി െട ഖേ സാര ത . അതി ക ം ജീരക ം ടി
െപാടി പ സാര േചർ െട െട േറെ െകാ ാൽ മതി. നാല
ദിവസം കഴി േ ാേഴ ം േഭദമാ ം. െപ ിെന ാ െചേ െത ഞാൻ
സംശയി .
അ ൻ ന രി: അവൾ ിേ ാൾ ഒ ം െച ണെമ േതാ ി .
വർകൾ: േവ , വ ം െച ണെമ ് എനി ം അഭി ായമി . അ െന സം
ശയി എ പറ എേ ഉ .
അ ൻന രി: ഞാൻ ഇേ ാൾ െ േപാ .സ ് അേ ാെ ണം.
വർകൾ: ഇേ ാൾ െ േപാ െവ ിൽ ഒ ം താമസിേ . രാ ിയിൽ
ഉപ വമാ ്.
അ ൻ ന രി: അെതയെത, രാ ിയിൽ വലിയ ഉപ വമാ ് എ പറ .

അേ ഹം അേ ാൾ െ േതാണിേകറിേ ാ ക ം സ ായി ഇെ െ
ക ം അന ാർ ് അറിയാ വിധ ിൽ യാെതാ ഖേ മി ാെതയി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 707

ആ െപൺകിടാ ് അ രാ ിയിൽ െ മരി ക ം െച . ആ െപാടി ാ

ി നാല ദിവസം െകാ േ ാൾ ഉ ി െട മ മാറി ഖമാ ക ം െച .
6. കായം ള ി സമീപം “എ വ” എ ല ്ഒ ീ (ആെള മായി പറ
ാൽ അവർ രസി ാെതവെ ിേലാ എ വിചാരി ് അ െന െച ാ
താ ് ) സവി േതാ ടി െപാ ി ീറി ര ദ ാര ൾ ഒ ായി ീർ ് മല ം
ം ഒ മാർ മായി െ റേ േപായി ട ി. ആ ീ െട ഭർ ാ ം
മ ം പല നാ ൈവദ ാേരാ ം പറ ി ം ഇതിേല ് ഒ സമാധാന ായി .
“ആ ിയിൽ െകാ േപായി ിെ ാെത ഇ ശരിയാ കാര ം അസാ
മാ ് ” എ ാ ് എ ാവ ം പറ ്. അതി ് ആ ീ ം ീ െട ഭർ ാ
തലായവർ ം ന സ തമി ായി . “വയ ര ി മന ിെല അ ൽ
ടി അറിയി ി ് അവി ം ഇ െന തെ അഭി ായെ കയാെണ ിൽ പിെ
എ േവണം എ ാേലാചി ാം” എ പറ നി യി ് ആ ീ െട ഭർ ാ ം
മ ം ടി വയ െര വ . ഇ ് ഒ ദിവസം കാല ായി . ആ സമയം ആര ൻ
നാരായണൻ ് അവർകൾ ള ര െട ാ ് ഇ ി ്. ളി ാൻ
െച േ ാൾ കടവിൽ അവി െ അ ളി ായി തിനാലാ ് അവി
െട ഇ ്. ആ േറെ ാം നിൽ ായി . ആ
പറി െകാ ാ ് അവി ് അവിെട ഇ ി ്. അേ ാൾ ഇവർ അ െച
വ ി . ീ െട ഖേ ടിെ വിവരെമ ാമറിയി . അെത ാം േക കഴി
േ ാൾ വർകൾ നാല ംമ ക െട േപ പറ ി ്, “ഇവെയലാം ടിയി
708 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

കഷായംെവ പ സാര േമെ ാടിയായി ് െകാ ക. കഷായെമാ ദിവ

സം െകാ േ ണം” എ പറ . അേ ാേഴ ം കടെവാഴി കയാൽ അവി
ളി ാൻ േപാ ക ം െച . മ കൾ േക ധരി ാൻ മാ േമ ഉ ായി
. അ െകാ ് റി െകാ ി . അവി പറ മ ക െട ിൽ
ാ ിഴ ായി . അവി ് അവിെട പറി ിയ ാ കി
ഴേ ാ ടിയ മായി . അതിനാലവർ “ന ാ ിഴ ം േവണമേ ാ.
അ തി മന ിെല ൈ െകാ പറി ം ഈ ള മാകയാൽ ഇതി ്
േത കമാെയാ മാഹാ ായിരി ം” എ പറ ് അെത ാം വാരിെയ
െപാതി െക ിെ ാ േപായി.
ആ കഷായം പ പതിന ദിവസം േസവി േ ാേഴ ം ീ െപാ ി ീറിയി
ലം ി ിടി ് ഉണ ി ട ക ം മല ൾ യഥാകാലം ര വഴിയാ
യി െ േവ േപാെല േപായി ട ക ം െച . ഒ മാസം കഷായം േസവി
േ ാേഴ ം എ ാം യഥാ ർ ം ശരിയായി ീ ർ ഖെ ാപി . ആ ീ
പിെ ം നാല സവി . യാെതാരപകട ായി . അവർ ഇേ ാ ം ഖമാ
യി ജീവി ിരി ്.
ആ ിയിൽ െകാ േപായി ിെ ാെത ഇ ശരിയാ കയി എ പറ
ചില ൈവദ ാേരാ ് ഈ ീ െട ഭർ ാ ് ഈ വിവരം പറ േ ാൾ അവർ
പറ ്, “ആ ിയിൽ െകാ േപായി ിെ ാെത മ ഷ ർ വിചാരി ാൽ
ഇ ശരിയാ ാൻ സാധി യി എ േ പറ ്? വയ ര ി േമനി േകവ
ലം മ ഷ ന . സാ ാൽ ധന രി െട ഒരവതാരമാ ്. അവി വിചാരി ാൽ
അസാ മായിെ ാ മി ” എ ാ ്.
7. കാർ ിക ി ാ ിൽ പ ി ാ േദശ േകായി േല ായ ഈരി ൽവീ
ിൽ േകശവ ി എ സി നായ ഒ മഹാ ായി . അേ ഹ ി ് ഒരി
ൽഒ ഖേ ായി. അ െമാഴിവായി െവ ി ം സാധാരണമ ില
ായി . േനരം െവ േ ാൾ അടിവയ ിൽനി ് ഒെരരി ിൽ േമൽേപാ കയ
റിവ ം. അ െതാ വെരയാ േ ാൾ െതാ ം നാ ം ഉണ ി വര ദാഹം
ട ം. െവ ം ടി ട ിയാൽ ം േപായി ട ം. പകൽ പല ാവശ മാ
യി ് നാ പറേയാളം െവ ം ടി ം. പല തവണയായി ് അ ം തെ
ം േപാ ക ം െച ം. രാ ിയാ േ ാൾ ദാഹ ം െവ ം ടി ം ംേപാ ം
റ സാമാന ംേപാെലയാ ം. ഇ െനയായി ദീന ിെ സ ഭാവം. ഇതി
േകശവപി യവർകൾ അേനകം ൈവദ ാെര വ ക ം അവ െട വിധി
കാരം പല പല ചികി കൾ െച േനാ ക ം െച . നാ ൈവദ ാ ം ഇം ീ
ൈവദ ാ ം മാറി മാറി പഠി വിദ കെളാെ േയാഗി േനാ ീ ം ദീന ി
യാെതാ റ ായി . ഇ െന അ ാ മാസം കഴി േ ാേഴ ം പരസഹാ
യം ടാെത എണീ ാൻേപാ ം വയാ വിധ ിൽ േകശവപി അവർകൾ ഏ
ം പരവശനായി ീർ . ഇ മായതിെ േശഷം അേ ഹം വ ംവഴി ഒ വിധ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 709

ിൽ വയ െര വെ ി, ദീന ിെ സ ഭാവ ം അ വെര െച ചികി ക

െട വിവര െമ ാം ആര ൻ നാരായണൻ വർക െട അ ൽ അറിയി . അവി
് അെത ാം േക കഴി തിെ േശഷം ഒ െന ചാർ ിെ ാ ക ംആ
െന കാ ി പതിവായി കാല കാലാ ് അര ാൽ ടം വീതം ക ിയി
െലാഴി ടി ാൻ പറ ക ം െച . േകശവപി അവർകൾ ചാർ വാ ി ഒരാ
െളെ ാ വായി ി േക തിെ േശഷം “ഈ െന ാഴി വീതം ാവശ ം
കാ ിേ വി ി ് ഒ ണ ായി ” എ റിയി .

വർകൾ: ആെ , ഒ ാഴി ടി കാ ക; ണ ാ ം.
േകശവപി : ഇ ിെട കാ ിയ ഒ ാഴി െന ് ഇരി ്. അ പേയാഗി
ാൽ മതിയാ േമാ?
വർകൾ: അ േവ . ഈ റി സരി േവെറതെ ാഴി കാ കയാ
ന ്.
േകശവപി : ക നേപാെല െച ാം എ പറ

വീ ം വ ി െകാ ് േതാണിേകറി അേ ാൾ െ േപാ ക ം െച . വയ ര

നി െകാ ചാർ സരി േകശവപി അവർകൾ പിേ ം ാഴി െന
് യഥാ മം കാ ിയരി ി ക ം അ കാ ിയരി തിെ പിേ ദിവസം രാവിെല
ക ി െവയ് ി ് അര ാൽ ടം െന െമാഴി െച േടാ ടി ക ി ടി ക
ം െച . അടിവയ ിൽ നി എരി ിൽ േമേ ാ ് േകറിവ ട ിയേ ാഴാ ്
ക ി ടി ്. ആദ ം ടി ആ ഒ പിലാവില ി കീേ ാ ഇറ ിയേതാ
ടി ആ എരി ി ം കീേ ാ ിറ ി. പിെ ആ എരി ിൽ ഒരി ം േമേ ാ കയറി
വ ി . അതിനാൽ മ ിലധിക ായി ദാഹ ം െവ ം ടി ം ംേപാ
െമ ാം അേതാ ടി നി . പിെ അെതാ ം അേ ഹ ി ് ഒരി ാ
യി ി . വാ വം വിചാരി ാൽ ആ ഒ പിലാവില ി ടി േതാ ടി െ
േകശവപി അവർക െട ഖേ കെള ാം േഭദമായിെയ പറേയ ിയിരി
. എ ി ം അേ ഹം ആ ാഴി െന ് തീ വെര അര ാൽ ടംവീതം
പതിവായി ക ിയിെലാഴി ടി െകാ ി . അേ ാേഴ ം അേ ഹ ിെ
ീണെമ ാം മാറി യഥാ ർ ം ബലവ രമായി ീ ക ം പിെ ം അേ ഹം
ഏതാ ം െകാ ം ഖമായി ജീവി ിരി ക ം െച . അേ ഹം അജീവനാ ം ഈ
സംഗതിെയ റി ് ത താ ർ ം പലേരാ ം പറയ ായി . “ജന െട
ആേരാഗ ര േവ ി ന െട ഗവർെ ് തിവ രം വളെര പണം വ യം െച
േ ാ. എ ാൽ ഏറിെയാ ജന െട ജീവൻ ര ി െകാ ിരി വയ
ര ി േമനി ഗവർെ ിൽ നി പറയ വ ധനസഹായെമാ ം
െച ാ ക ം തെ . ഡർബാർ ഫിസിഷ ഗവർെ തിമാസം ആയിരം
പ വീതമാ ് െകാ െത ിൽ വയ ര ി േമനി പതിനായിരം വീതം
710 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

െകാ ണം. അ മാ ം ര അവി ജന ൾ െച ്”എ ം മ മാ

യി േകശവപി അവർകൾ പറ ി ്.
8. മാരന ർ ാമവാസി ം മാരന ർ അ ല ഴ തലായ മഹാേ ളിെല
ത ി ം സി കർ ി മായ “ ടിയേ ാൽ” അ ൻ ൻ ന രി അവർകൾ
ഒരി ൽ അേരാചകേരാഗബാധിതനായി ീർ . ക ി, േചാ ്, കാ ി, ചായ, പല
ഹാര ൾ, പഴ ൾ തലായി യാെതാ ി ം ചിയി ാെത വരികയാൽ ഭ ണ
െമാ ം കഴി ാെതയാ ക ം ത ിമി ം ീണം വർ ി ക ം അ ൻ ന രി
അവർകൾ പരസഹായം ടാെത എണീ ിരി ാൻേപാ ം വ ാതായി ീ ക
ം െച . അേനകം ൈവദ ാർ മാറി മാറി പല ചികി കൾ െച േനാ ീ ം ഒ
ഫല ം കാണാ യാൽ ഒ ം അ ൻ ന രിയവർകൾ വയ െര വ ് ആര ൻ
നാരായണൻ വർകെള െകാ േപായി. വർകൾ ടിയേ ാലി െ ി
അ ൻ ന രി അവർകെള ക േ ാൾ “ ടിയേ ാലി യാെതാ ി ം ചിയി
േ ? എെ ി ം ഭ ി ാെമേ ാ ടി ാെമേ ാ േതാ േ ാ?” എ േചാ
ദി .

അ ൻ ന രി അവർകൾ: എനി ്അ െനെയാ ം േതാ ി .

വർകൾ: മാരെന ര ല ിെല ഇടി പിഴി പായസമായാേലാ?
അ ൻ ന രി അവർകൾ: എേ ാ പരീ ി േനാ ണം.
വർകൾ: (അ ൻ ന രി അവർകേളാ ് ) അതി ചിയി ാെത വരികയി .
അവിെട ഇടി പിഴി പായസം പതിവായി ായിരി മേ ാ. ടിയ
േ ാൽ അവിെട ത ിയായ െകാ ് അ കി ാ ം യാസ ാവി .
അ വ ി ദിവസം േതാ ം ര ാവശ ം വീതം േറെ െകാ ണം.
അ െന ര ദിവസം കഴി േ ാൾ ക ി ം േചാ െമാെ കഴി
ട ം. ഭ ണം കഴി ട ിയാൽ േമണ ീണം മാ ം. അ ം മതി
യേ ാ.
അ ൻ ന രി അവർകൾ: ദീന ം ീണ ം മാറിയാൽ മതി. പായസം ഇ തൽ
തെ വ ിെ ാ ാം. േവെറ മ േവെ േ ാ?
വർകൾ: മ േ ാ? ഇ തെ ഒ മ ാ ്. പിെ (അേ ാൾ അവിെട
നിൽ മാവിെ വ ിൽ തളി ധാരാളം വീ കിട ായി
. അ ി ാണി െകാ ് ) ഈ മാ ളി ്, ഇ ി, വള ിൻ േവ ്
െതാലി കള ്, മല ്, ഇവയി കഷായം െവ ് അര ഷായം വീതം ര
േനര ം പ സാര േമൻെപാടി േചർ െകാ ക ടി െചേ ണം. അ
മതി എ പറ വർകൾ അേ ാൾ െ മട ിേ ാരിക ം െച .
അ തെ മാരെന ർനി ് ഇടി പിഴി പായസം വ ിെ ാ .
അ ൻന രിയവർകൾ അേ ാ ം ൈവ േ ര ം േറെ ഉ . അ തെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 711

കഷായ ാ ിെ ാ ട ി. അ െന ര ദിവസം ര േന
ര ം കഷായം േസവി ക ം പായസ ക ം െച േ ാൾ അ ൻ ന രി
യവർകൾ ചി ായി ട ക ം െച . അ ാ ദിവസം കഴി
േ ാേഴ ം അേ ഹം സാമാന ംേപാെല ഊ കഴി ട ി. കിം ബ നാ?
പ പതിന ദിവസം െകാ ് അ ൻന രിയവർകൾ ദീനം മാറി സ ശ
രീരനായി ീർ . ഈ സംഗതി അേ ഹ ം അ ൻന രിയവർകൾ തലാ
യവർ ഇേ ാ ം ചിലേ ാൾ സംഗവശാൽ ത താ ർവം പറയാ ്.

9. ഒ കഥകളിേയാഗ ിെല ധാന ം സി ം ന േവഷ ാര ം ആ ാര

മായി തകഴിയിൽ േവ ി ഒരി ൽ വയ രയില വ േ ാൾ ആര ൻ
നാരായണൻ ് അവർകൾ “േവ ി തനിേ ാ? േയാഗേ ാ ടിേയാ?” എ
േചാദി .

േവ ി : േയാഗേ ാ ടി െ യാ ്.
വർകൾ: ഇ കളി എവിെടയാ ്?
േവ ി : കാരാ െഴ അ ല ടവില ല ിൽ.
വർകൾ: നാെളേയാ?
േവ ി : നാെള ഇവിെട തി ിെല ാ ് അടിയൻ വിചാരി ിരി ്.
വർകൾ: ഓേഹാ, വിേരാധമി . േനരെ െപ ി ം േകാ ം ഇേ ാെ ിേ ാ
.

ഇ േക േവ ി സേ ാഷേ ാ ടി വീ ം വ ി െകാ േപായി. േവ ി

പറ േപാെല അ ് കാരാ ഴ കളി ായി . കഥ നളചരിതം ര ാം
ദിവസേ തായി . േവ ി നളെ േവഷംെക ി ആടിെ ാ നി സമ
യം ഒ െചവി താെഴ വീ . അ േകാൽ േമേ ാ ായി കമ ാ ് വീണ ്.
അതറിയാെത േവ ി അതിെ മീെത ചവി ി. ചവി ന ഊേ ാ ടിയായി
. െചവി വിെ േകാൽ േവ ി െട ഉ ാലിൽ ിേ റി. അതിെ
അ ം മ വശ വ . അേതാ ടി േവ ി േബാധംെക റേകാ മലർ .
ഉടൻ പാ കാ ം േമള ാ ം ടി താ ി ിടി െകാ ് നില വീണി . അവർ
േവ ി െയ താ ിെയ ് അണിയറയിൽ െകാ െച കിട ി. േകാ ക
െള ാെമാ വിധ ിൽ അഴിെ ക ം ഉ ാലിൽ തറ ി െചവി രി
െയ ക ം െച . േവ ി െട റി പ ിയ ആ കാലിലി ലെമ ാം
ര മയമായി. ഉ െക തലായവ ം മി വാ ം ര ംെകാ നന . േവ
ി ് ഈ ആപ പ ിയേതാ ടി അ െ കളി അവസാനി ക ം കാ
ാെര ാം പിരി ക ം െച . ലെ ചില ധാന ാ ം േവ ി െട
ശിഷ ാ ം മ ം മാ േമ പിെ യവിെട ായി . അവർ ചില ഷകൾ
712 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

െച െകാ ് േവ ി െട ം ടി. അവർ േവ ി ജലധാരേയാ ഏതാ

െ ാെ െച തിനാൽ റ കഴി േ ാൾ േബാധം വീ . അേ ാൾ േവദന െട
കാഠിന ം െകാ ് േവ ി നിലവിളി ട ി. അ െന “അവിദിതഗതയാമാ
രാ ിേരവം വ രംസീൽ” എ േപാെലതെ േനരം െവ . അേ ാേഴ ം
േവ ി െട ആ ഒ കാലിേ ൽ വ ം നീ വ വീർ ി . ി താ
െഴ വലിയ മ േപാെലയ , അതിലധികം നീ ായി . േവദനെകാ ് കാ
മാ ിെവ ാെന , കാലിേ ൽ െതാടാൻേപാ ം വ ായി . പിെ എ ാവ
ം ടി എ ാ േവ െത ് ആേലാചനയായി. േവ ി ഈ ിതിയിലായി
േ ായ െകാ ് അ വയ െര കളി ാ കയിെ തെ തീർ െ ി.
എ ി ം ഈ വിവരം അവിെട അറിയി ക ം ഇതിെന ാ െചേ െത
േചാദി ക ം െചേ ് അത ാവശ മാണേ ാ എ വിചാരി ് േവ ി െട
ശിഷ ാരിൽ ചിലർ ഓടി വയ െരെയ ി വിവരെമ ാമറിയി . അേ ാൾ വർ
കൾ, “േവ ി േവഷം െക ാൻ വെ ി ം കളി േവെ വിചാരി ി .
അ േവണെമ നി യി തേ ? േവഷം േക ാ വർ െക ിയാൽ മതി. െപ ി
ം േകാ ം ഇേ ാ െകാ േപാരെ . േവ ി േയ ം ഇേ ാ െകാ വരിക.
എ ാ െചേ െത ക ി നി യി ാം” എ ാ പറ ്. അ േക
േവ ി െട ശിഷ ാർ ഓടിേ ായി േവ ി െയ ഒ മ ലിലാ ിെയ ്
വയ െര െകാ വ . െപ ി ം േകാ മായി േശഷ ായി വ ം പി ാെല
അവിെട വ േചർ .
അ വയ രയി ിെ െത വശ പടി ാ മാറി (ഇേ ാഴെ ൻമാ
ളിക െട ാന തെ ) ര റിക ം ഒ ഖ ം പടി ാ ്ഒ ഖ ം
മ മായ് ഒ െക ിട ായി . പകൽസമയ ളിൽ വർകൾ ആ ഖ ാ
് സാധാരണയായ് ഇരി ക പതി ്. േവ ി െയ െകാ വ സമയ ം
വർകൾ അവിെട ായി . േവ ി െട കാലിേ ായി നീ ം
റി െമ ാം േനാ ി തിെ േശഷം അവി ് അക േപായി എേ ാ ഒ
ൈതലം ഏകേദശം ഒ ടേ ാളം ഒ ഇ കര ിയിെല െകാ വ
െകാ ി ് “േവ ി െയ ആ ഖ ിൽെ ാ േപായി ിട ി, നീ ം റി
ലെ ാെ ൈതലം ര ക. ഒ നാഴിക കഴി േ ാൾ പിെ ം ര ണം.
അ െന ാവശ ം ര ിയാൽ െകാ ാം. അതിനിട ് േവ ി ഉറ ിെയ
ിൽ പിെ ര ണെമ ി . ഉണ േ ാൾ ക ി െകാ ണം. ഉറ ം മത ാ
യി ് ഉണ കയലാെത ഇട ് ഉണർ ് ” എ ് േവ ി െട ശിഷ ാേരാ
പറ ക ം ആ ാർ ് അരി ം േകാ ക ം െകാ തി ് കാര െന വിളി
ച ംെക ക ം െച ി ളി ാൻ േപായി.
ആ ൈതലം ര ാവശ ം ര ിയേ ാേഴ ം േവ ി ഉറ ി ട ി. ആ ഉറ
ം ഏകേദശം ര മണി ർ േനര ായി. േവ ി ഉണർ േ ാേഴ ം
കാലിേ ായി നീ ം േവദന െമ ാം േപായി . റിവിെ പാ േപാ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 713

കാ ാ ായി ി . നില ചവി ിയാ ം നട ാ ം എ , വിരൽെകാ

ിയാൽേ ാ ം ആ റി ല േപാ ം േവദനയി ായി . പിെ േവ
ി സ ം ീണം മാ േമ ഉ ായി . ക ി ടി കഴി േ ാൾ
അ ം മാറി.
േവ ി പകെല േപായി ളി ക ം പതി േപാെല ഊ കഴി ക ം രാ ി
യിൽ േവഷം െക ി െവടി ായി ാ ക ം െച . അ ം കഥ നളചരിതം ര ാം ദിവ
സേ ം നളെ േവഷം െക ിയ ് േവ ി മായി . കളി കഴി േ ാൾ
േനരം െവ . േവ ി േവഷമഴി ഖ ം ട ം മാറി ് ് അവർക
െട ിൽെ നി . അേ ാൾ ് അവർകൾ, “േവ ി െട ആ ം ഇ െല
പതിവിലധികം ന ായി. റ ധികം മന ി ിയിരി ം” എ പറ . പതി
പണ ം വിേശഷാൽ സ ാനമായി ര ം െകാ . േവ ി അ
െതാ വാ ീ ്, “അടിയ ് ഇ െല േവഷം െക തി ം ൈ യിൽനി ്
ഇ ി വാ തി ം സംഗതിയാ െമ ് അടിയൻ ഒ ംതെ വിചാരി ി ി .
അടിയ ായ ആ ആപ ് ഇ ണ ിൽ േഭദെ ഖമായ ് തി മന ി
െല പെകാ തെ യാ ് ” എ പറ .

വർകൾ: േവ ി െട ഖേ െടാെ േഭദമായിെയ ാേണാ വിചാരി

്? അ േഭദമായി ി . ആ റി പ ിയ ് ഒ വ ാ ല ാ ്. അ
േഭദമാ തി ് ഒ മാസ ിൽ റയാെത േവ ിവ ം. കഷായം വ
ം േസവി ക ം േവണം. ഇേ ാഴെ ഈ േഭദം വകെവേ . ഇേ ാ
നാെളേയാ ആ റി കാണാറാ ക ം പ ട ക ം െച ം.
േവ ി : (ഇ േക വ സനേ ാ ടി) എ ാലടിയൻ ഇവിെടെയ ാ ം താ
മസി വ ം െച ് ഇ ന േപാെല േഭദമാ ീേ വിടെകാ . ഇനി
എ ാ ് െചേ െത ക ി ണം.

അ േക വർകൾ ഒ കഷായ ി റി െകാ . േവ ി അ വാ ി

വ ി െകാ ് അവിെട പിരി ക ം കഥകളിേയാഗ ാെര സ ാര ിനായി ്
അവിെടനി ് പറ യ ി ് ഒ ശിഷ േനാ ടി േകാ യ താമസം ട ക ം
െച . അ തെ ൈവ േ രം േവ ി ളി ാനായി െച െവ ിലി
റ ിയ സമയം ഉ ാലിെല റി െപാ ി േവദന ട ക ം െച കയാൽ അ
ദിവസംതെ കഷായം േസവി ട ി. ഒ ശിഷ ൻ െട ാമസി ി
െകാ ് മ കൾ േശഖരി ക ം കഷായ ം ക ി ം േചാ െമാെ പാക ി
ാ ിെ ാ ക ം മ ം അയാൾ െച െകാ ി . ഏകേദശം മാസം
കഷായം േസവി േ ാേഴ ം നട ാറാ ക ം ആ മ ഷ ൻ വീ ം വയ െരെ
വർകെള വ ി യാ പറ െകാ ് സ േദശേ േപാ ക ം െച
.
714 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

ആര ൻ നാരായണൻ വർകൾ ഒ വിഷയ ി ം മ ആള ായി . ഗം

ഭീരാശയനായി ആ മഹാെന മി ി തി ് ആർ ം ഒ െകാ ം സാ
മ ായി . എ ാൽ അവി േകവലം വിര നായി മി . “ന പീഡേയദി
ിയാണി ന ൈചതാന തിലാളേയൽ” എ മാണമ സരി ായി അവി
െ മന ിതി. എ ി ം ഒ കാല ് അവിേട കഥകളിയിൽ ഒ വിധം മ
ായി എ ാ ് ചില െട അഭി ായം. അവി ൈവശാഖമാഹാ ം,
േര ാധനവധം എ ീ ര ാ ഥക ാ ി അരേ ം കഴി ി ക ം ഏ
കഥകളിേയാഗ ാർ വ ാ ം ഒ ദിവസെമ ി ം നി യമായി കളി ി െകാ ി
രി ക ം െച ി ടാെതേമ റ കാരം അ േവ ി െയെ ാ
േവഷംെക ി ് ആടി ക ം െച വിചാരി േ ാൾ ആ അഭി ായം ഏകേദശം
ശരിയാെണ തെ വിചാരിേ ിയിരി .
10. ആര ൻ നാരായണൻ വർകൾ ഒ െകാ ം ക ിമാസ ിൽ ീ ലംതി നാൾ
സംബ ി ഖം കാണി തിനായി തി വന ര േപായി താമസി ി
സമയം തി വന ര ിരതാമസ ാര ം “തി വ ാ േവ ി ” എ
സി മായ ഒ ിമിനൽ വ ീൽ വർകെള കാണാൻ വ ി . വ ീലിെന
ക േ ാൾ വർകൾ “േവ ി െട േദഹമി ീണി ിരി െത ാ ്?
ഖേ വ േ ാ?” എ േചാദി . വ ീൽ: അടിയ ര മാസമായി
ന ഖമി ാെതയിരി കയാ ്. സദാ ഒ ദാഹം. െവ ം എ ടി ാ ം
മതിയാ കയി . ം വളെരയധികം േപാ ്. ഇ െമാെ യാ ധാന
മായി ്. ീണം സാമാന ിലധിക ്. ഈ ദി ി നാ ൈവദ ാ ം
ഇം ീഷ് ൈവദ ാ െമലാം കഴി െതാെ െച േനാ ി. ഒ ഫല ാ
യി . ഇേ ാൾ എ ാവ ം ഒ വിധം ഒഴി മാറിയിരി കയാ ്. അ ന ാ
യി എ ് അടിയ ം നി യി . പ പ ദിവസമായിെ ാ ം െച ി .
ഒ ഫല മിെ ക ാൽ ിെ െവ െത ി ക ം പണം െചലവാ ക ം
െച െത ിനാെണ ാ ് അടിയെ വിചാരം. തി നാളി ത വ ം ഇവി
െട എ ാതിരി കയിെ ് അടിയനറിയാം. അ െകാ തി മന റിയി
ക ി േപാെലയ ാെത ഇനി യാെതാ ം െച യിെ നി യേ ാ
ടിയാ ് അടിയൻ ചികി കെളാെ നിർ ിവ ്. അടിയെ ആ വ ം
തീർ േപായി ിെ ിൽ അടിയെ ഖേ േഭദമാ ാൻ ഇവിെട വിചാരി ാൽ
കഴി െമ ാ ് അടിയെ വിശ ാസം. അഥവാ ഇ േഭദമാകാ താെണ ാ ്
ഇവിെട ം അഭി ായെമ ിൽ അ ം ക ി ണം. അ െനയെ ിൽ ഇനിെയ ാ
െചേ െത ക ി ണം.
വർകൾ: ചില വലിയ ആ കൾ വ ദീനം വ ാൽെ ാ ാെമ േവ ി
്ആ ഹ െ േതാ . െവ െത ഒ ം ധ ാനി ാേ . ഇെതാ
മ . ഇ േദഹം വ ാെത കാ ി വ ി താ ്. ഇതിെന റി ് പരി മി ാ
െനാ മി . ഒ പ ദിവസം പതിവായി രാവിെല േത ളി ക ം െന ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 715

യേഥ ം ഊ കഴി ക ം അ ാഴം കഴി േറെ പാൽ ടി ക ം മന ി

ി േക ക ം മ ം േനാ ാെത ം കേ രി േപാകാെത ം സ മായി ിരി
ക ം െച ാൽ ഇ േഭദമാ ം. ഇ െമാെ യ ാെത വിേശഷി ചികി െയാ
ം ആവശ മി . േവ ി ിേ ാൾ ദീനെമാ മി േ ാ. “എ ാൽ ക ിച
േപാെല െച ാം” എ പറ വ ി െകാ ് വ ീൽ മട ിേ ായി. വർകൾ
പറ േപാെല പ ദിവസം െച േ ാൾ അേ ഹ ിെ ദാഹ ം െവ ം
ടി ം ം േപാ െമ ാം മാറി ഖമായി. േമണ ീണ ം മാറി അേ ഹം സ
ശരീരനായി ീർ . പിെ േവ ി അവർകൾ സംഗവശാൽ പലേരാ ം
ഈ സംഗതി പറ ് വർകെള വളെര ശംസി ാ ്. “വയ ര ി േമനി
േകവലം മ ഷ ന . അവി ധന രി െട ഒരവതാര ർ ിയാ ്. ദീന ൾ
േഭദമാ ാൻ അവിേട ചികി ം മ ം േവ ാ. അവി ദീന െ ക ി ാ
്, ഇെ ക ി ാലി . അ േയ ഉ . ദീന ൾെ ാെ അവി െ റി ്
ഭയ ് ” എ ം മ മാ ് ആ മ ഷ ൻ പറ ക പതി ്.
11. േമ റ സംഗതികൾ ഞാൻ ക ം േക ം അറി ി വയാ ്. ഇനി ഞാൻ
അ ഭവി റി ി ഒ സംഗതി ടി പറയാം. എനി ് ഒരി ൽ ഒ പനി ം
അേതാ ടി െന ിനക ് ഒ േവദന ം ശ ാസം ായി. ഈ ദീനവിവരം
വയ ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട അ ൽ അറിയി ക ം അവി
് ഒ കഷായ ി പറ ക ം ആ കഷായം പതി ാ ദിവസം േസവി േ ാൾ
എെ ഖേ കെള ാം േഭദമാ ക ം െച . എ ി ം അവി െ ആ കാ
രം പിേ ം പതി ാ ദിവസം ടി കഷായം േസവി . അതി േശഷം ന ാ
ദിവസം േ ാൾ െവ ം െവ കര െവ േത ളി തി ് അവി വദി
. അ ാ േത ളി കഴി തിെ േശഷം ഒ രാടൻ േത ളി ം ഒ രാടൻ
െവ ം ളി മായി െറ ദിവസം കഴി . പിെ ി ളി ം ട ി. ഈ
ളിെയാെ ഴി ി ം വിേശഷെമാ ായി . അ െകാ ം ൗരംെച ി
ാൻ വളെര ൈവകിയി െകാ ം അവി െ അ ൽ അറിയി ് അ വാദം
വാ ാെത ഞാൻ ൗരം െച ി ക ം ഉടേന െച ി ളി ക ം െച .
ി യറിയേ ാേഴ ം പനി ം േവദന ം ശ ാസം െമ ാം ർ ാധികം ശ ി
േയാ ടി വ േചർ . കി കി ി ് എനി ് നി െകാ ് വർ ാൻതെ
യാസമായി . ഒ വിധ ിൽ വർ ിെ ാ ഹ ിെല ി ത
ടി ിട . ഉടെന ഒരാൾ വയ െരെ വർകെള ് ഈ വിവരമറിയി .
അവി ് അ േനരം ചി ാ െന േപാെല ഇ തിെ േശഷം “ ളി േ ാഴാ
ണേ ാ പനി ം മ ം വ ്. അവ ളിെകാ തെ േപാകണം. െവ ം െവ
കര െവ പതിവായി പ ദിവസം േത ളി െ . േനരേ െറ ക ി
ടി ി ് ഉ യാ േ ാൾ ളി ാൽ മതി. ളി കഴി ാൽ ഇ ംേപാെല എെ
ി ം ാ ം േമാ ം ി ഊ കഴി െ . പഥ െമാ ം ആചരി ണെമ ി ”
എ പറ യ . ഞാൻ അ കാരംതെ പിേ ദിവസം തൽ േത ളി ട ി.
716 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

അ ാ ദിവസം േത ളി േ ാേഴ ം എെ ഖേ കെള ാം േഭദമായി. എ ി

ം ഞാൻ പ ദിവസംതെ ട ാെത േത ളി . അേ ാേഴ ം എനി
ായി ീണ ം ടി മാറി. അ ദിവസം ഞാൻ നി യാസം നട
വയ രെ വർകെള . അേ ാൾ അവി ്, “എ ാ ഖേ െടാെ
േഭദമാേയാ?”എ േചാദി .

ഞാൻ: ഒെ േഭദമായിെയ ാ േതാ ്. ഇേ ാൾ പനി ം ശ ാസം മി

. െന ി ായി േവദന ം മാറി. ഇ െലവെര േത ളി . ി
ളി ട ിയി .
വർകൾ: “ഇനി പതിവായി ി ളി ാം. എ ി ം െന ിനകെ ആ േവ
ദന നിേ ഷം വി മാറിയതായി വിചാരിേ . ഉറ മിള ക, ഉറെ സം
സാരി ക, അധികമായി വഴിനട ക, തലായ സകല ികൾ െച
േ ാ ം ഇ െന ഒ ദീനം തനി െ ഓർ ായിരി ണം. ഒ
െന കാ ി പതിവായി ി ക ം അ ാഴം കഴി പതിവായി ഒ
പാൽകഷായം േസവി ക ം െച ാൽ വലിയ ഉപ വം ടാെതയിരി ം”
എ പറ ് െന ം പാൽ ഷായ ി മ ക ം പറ തരിക ം
െച . ആ െന ം പാൽ ഷായ ം ഞാനിേ ാ ം പതിവായി ശീലി െകാ
ാണിരി ്. അന ദി കളിൽേ ായി ാമസിേ തായിവ
േ ാൾ മാ േമ അവ ട ാ . അെ ദിവസമ ി െന ി ാെതയി
ാൽ േറെ േവദന ആരംഭി ം. പിെ നാല ദിവസം െന ി
േ ാൾ ആ േവദന േപാ ക ം െച ം. അ െന ഇേ ാ ം ക വ ്.

12. ആര ൻ നാരായണൻ വർകൾ േത ളിെകാ ് എെ പനി മാ മ േഭദമാ ീ

്. േകാ യ നി ് നാ നാഴിക വട പടി ാ ് “ഒളശ” എ ല ്
ഒരി ൽ ഒ നായർ ് ഒ പനി ായി. അ ൽ നിയായി . അതി ്
അേനകം ൈവദ ാർ മാറിമാറി ആ മാസേ ാളം കാലം ചികി ി ി ം പനി മാറി
യി . അ െനയി േ ാൾ ആര ൻ നാരായണൻ വർകൾ ഒരടിയ ിര ിനാ
യി ഒളശയിൽ ചിര മ ിെ ഇ േപായി . ിെ ഇ േ േപാ
കാ വഴി ഈ നായ െട വീ ിെ പടി ൽ ടിയാ ്. ആര ൻ നാരായണൻ
വർകൾ അതിേല വ െമ റി ് നായർ പരസഹായേ ാ ടി ഒ വിധ ിൽ
പടി െല ി ൻ ി കാ ി . വർകൾ പടി െല ിയേ ാൾ നായർ
െതാ െകാ ് “െപാ തി േമനീ! അടിയെന ര ി േണ” എ പറ . അ
േക വർകൾ അവിെട നി ക ം നായർ ദീന ിെ സ ഭാവ ം അ വെര െച
ചികി ക െട വിവര െമ ാം പറ േകൾ ി ക ം െച . നായർ പറ െത
ാം േക തിെ േശഷം വർകൾ “പനി ട ീ ് ആ മാസമാെയ ിൽ ഇനി
ളി ണം. െവ ം െവ കര െവ േത ളി ക. ഒ പതി ാ ദിവസം
ളി േ ാൾ പനി മാ ം. പിെ ി ളി ം െവ ം ളി ം ട ാം. ളി ാൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 717

തല ര ാവശ ം ന േപാെല വർ ീ രാ ാദിെപാടി തി ണം. അ ാ

െതെയാ ം ഇനി െച ണെമ ി ” എ പറ ി ിെ ഇ േ േപായി.
ആ നായർ വർകൾ പറ േപാെല പതി ാ ദിവസം േത ളി േ ാേഴ ം
പനിമാറി. പിെ അയാൾ ി ളി ം െവ ം ളി ം ട ി. േമണ അയാ െട
ീണ ം മാറി അയാൾ ർവ ിതിെയ ാപി ക ം െച .
13. ഒളശയിൽ െ മെ ാ വീ ിൽ ഒരി ൽ ഒ വിേശഷ ായി. ഒ ദിവസം
അവിെടെയ ാവ ം അ ാഴം കഴി ് അവരവ െട പതി ല ളിൽ േപായി
കിട റ ി. ഒ ീ ം അവ െട ര ിക ം ടി ഒ മ ി റി ക
വാതി കെള ാമട ത ് (സാ ) ഇ ി ാ ് കിട റ ിയ ്. ഒ െനരിേ ാ
ടിൽ ഉമി ം തീ മി ് ആ റി ക ് െവ ി ായി . േനരം െവ േ ാൾ
േശഷെമ ാവ ണർെ ണീ ി ം ആ ീ ം ിക ം ഉണ ക ം റി െട വാ
തിൽ റ ം െച ി . അതിനാൽ ചിലർ െച വാതിലിൽ ി വിളി . എ ി ം
ആ ം മി ിയി . അേ ാൾ എ ാവർ ം പരി മമായി. ഒ ം വാതിൽ െവ ി
െ ാളി ് അക കട േനാ ിയേ ാൾ ആ ീ ം ിക ം േബാധരഹിതരായി
കിട ക . ശ ാസം നി ി ി ായി . അതിനാൽ മരി ി ിെ തീർ
െ ി. എ ി ം ഇ െന വരാ കാരണെമ ാെണ റിയാെത ആദ ം എ ാ
വ ം ചി ാപരവശരായി. അേ ാൾ റി ക െനരിേ ാ ം തീ മിരി
ക . ഉമി ീ െട ക ി ം മ ം ടി ശിര ിൽ കയറിയതിനാലാ ് അ െന
വ െത തീർ യാ ി. ഉടെന ചിലേരാടി വയ െരെയ ി. ആര ൻ നാരായ
ണൻ വർകെള വിവരമറിയി . അേ ാൾ വർകൾ “ ന േപാെല
െവയിൽ വ ല വ ം വിരി ് ആ ീേയ ം ികേള െമ കിട
ണം; േറ ഴി േ ാൾ അവെരണീ ് െപാെ ാ ം” എ പറ . വയ െര
വ ി വർ മട ിെ ് അ കാരം െച . െവയിൽ ട ിയേ ാൾ ീ ം
ിക ം പിട ട ി. ഏകേദശം മ ാ മായേ ാൾ അവർ ഓേരാ രായി
എണീ ട ി. പിെ അവർ േറെ ീണ ായി . ളി ം ക ി
ടി ം കഴി േ ാൾ അ ം മാറി അവർ ഖമാ ക ം െച .
14. ൻസി േകാടതി വ ീലായി വളെര ാലം േകാ യ താമസി ി കഴി
േപായ മാരേമേനാൻ (ഇേ ാൾ മ രയിൽ ാ ീ െച ബാരി ർ േഗാപാല
േമേനാൻ അവർക െട അ ൻ) അവർകൾ ് ഒരി ൽ െപാ ിളിൽ ഒ നീ ാ
യി. അ വയ െര വർക ം മാരേമേനാനവർക ം ത ിൽ ചില കാരണവ
ശാൽ ന രസമി ാെതയിരി കയായി തിനാൽ േമേനാനവർകൾ മ ചില ൈവ
ദ ാെരെ ാ ാ ് ചികി ി ി ്. ആ നീ െപാ ിയാൽ അപകടമാെണ ം
െപാ ി ാെത കഴി ാെമ മായി ആ ൈവദ ാ െട അഭി ായം. അതിനാല
വർ നീ െപാ ി ാെത വ ിേ ാ തി ചികി കളാ ് െച ്. എ ി ം
േമണ അ പ ്ഉ ടി െപാ െമ ിതിയിലായി. അേ ാേഴ ം
േവദന കലശലാ കയാൽ േമേനാൻ ഊ ം ഉറ മി ാെത ഏ ം പരവശനാ
718 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

യി ീർ . ഈ ിതി ആക ാെട ക േ ാൾ വ േപാെല െ ൈവദ

ാെര ാം ഓേരാ രായി പി ാറി ട ക ം വിളി ാ ം വരാതാ ക ം െച
. ആ ിൽ ഒ ം ചികി മതിയാ ിേ ായ ൈവദ ൻ ഒ ദിവസം ആ
േരാഗി െട േ ഹിത ാേരാ ്, “ഇനി ആർ ം ആളയ ണെമ ി . േരാഗ ിതി
ക റി വ ം ഒ വിധം വിവര വ മായ ൈവദ ാ ം ഇനി ഈ േരാഗ ി
ചികി ി ാനായി വരികയി . ഞാ ം ഇതാ യാ യായി ഴി . നീ ര ദി
വസ ിനകം െപാ ം; അേതാ ടി കാര ം കഴി ം. മി ർ േമേനാൻ സമർ ം
ന യാ മായി . എ െച ാം? ഈശ രവിധിെയ ാൻ ൈവദ ാെര ,
ആ വിചാരി ാ ം സാധി യി േ ാ. നാം ത ി േ ഹംെകാ ് ഞാൻ പര
മാർ ം പറ എേ . സംഗതി പരസ മാ ണെമ ി ” എ പറ ി ്
ഉടെന ഇറ ിേ ായി. ൈവദ ാെരലാം ഉേപ ി േപായതി േശഷം മി ർ േമ
േനാെ േ ഹിത ാരിൽ ചിലർ വയ െര വ വിവരെമ ാം ആര ൻ നാരായണൻ
വർക െട അ ൽ അറിയി ക ം അവി െച േരാഗിെയ ക േവ
ചികി കൾ നി യി ണെമ ് അേപ ി ക ം െച . അേ ാൾ വർകൾ,
“ഞാെനാ ശ വാെണ േ മാരേമേനാൻ വിചാരി ക ം പലേരാ ം പറ ക
ം െച ി ്? ആ ിതി ് ഞാൻവ ക വ ം െച ാൽ അയാൾ ഒ
സമയം മരി േപാ കയാെണ ിൽ ഞാൻ െകാ എ ജന ൾ പറ മേ ാ. ആ
അപവാദം വ ിവ ാതിരി കയേ ന ്?” എ േചാദി .

വ വർ: മി ർ േമേനാൻ മരി േപാ കയാെണ ിൽ ഇവിേട ് അപവാദെമാ ം

ഉ ാകാൻ മാർ മി . ഈ ദീനം േഭദമായി അേ ഹം ജീവി ിരി കയിെ ്
ഇ വെര ചികി ി ൈവദ ാെര ാവ ം അഭി ായെ കഴി ിരി .
ര ദിവസ ിനകം ആ നീ െപാ െമ ം അേതാ ടി മി ർ േമേനാ
െ കഥ കഴി െമ മാ ് അവ െട എ ാവ േട ം അഭി ായം. പിെ
ഇവിേട ് അപവാദ ി വഴിയി േ ാ. ഇവി േ ടി ഒ കാണി ാ
െതയി ാൽ അ ് അടിയ ൾ ് ഒരപവാദ ി കാരണമാ മേ ാ എ
വിചാരി മാ മാ ് അടിയ ൾ വിടെകാ ിരി ്. അതിനാൽ സദയം
എ ണം. വ ി െകാ വിടെകാ ി ്.
വർകൾ: നീ െപാ ിയാൽ േമേനാൻ മരി ംഎ ാണേ ാ അവ െടെയാെ
അഭി ായം?
വ വർ: ഇറാൻ, അ െനയാ ്.
വർകൾ: എ ാൽ എെ അഭി ായമ െനയ ആ നീ റേ െപാ ക
യാെണ ിൽ ൈവഷമ മി . റേ െപാ ാെത അകേ െപാ കയാ
െണ ിൽ ർഘടമാ ം എ ാ ് എനി േതാ ്. ഏെത ി ം നി ൾ
െ ാെ നിർബ മാെണ ിൽ ഞാൻ വരാം. എനി മാരേമേനാേനാ
വിേരാധെമാ മി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 719

എ പറ ് വർകൾ അേ ാൾ െ വ ിയിൽ യറി അവേരാ ടിേ ാ

യി. േരാഗി െട അ െല ി നീ ക ടെന വർകൾ ഒ പ മ പ
െവ ിലര നീരിനിടാൻ പറ . ആമ ി ് ഒ നാഴിക കഴി േ ാൾ നീ
െപാ ക ം േചാര ം ചല ം ടി ഏകേദശം ഒരിട ഴിേയാളം ഒലി േപാ ക ം
െച . അേ ാൾ െ േവദന മാ കയാൽ മി ർ േമേനാൻ േറെ ക ി ടി
ട ി. പിെ വർകൾ മട ി ഇ വ തിെ േശഷം ഒ കഷായ ി
റി െകാ . ആ കഷായം മാസം േസവി േ ാൾ മി ർ േമേനാെ ദീന ം
ീണ െമ ാം മാറി യഥാ ർവം അേ ഹം േകാടതിയിൽ േപായി ട ക ം പി
െ വളെര ാലം സ ഖം ജീവി ിരി ക ം െച . ഇ േകാ യ ം അ
േദശ ളി ജന ൾ ം േമേനാെ ബ മി ാദികളായ ര ാർ ം ഏ
ം അ തകര ം സേ ാഷ ദ മായ ഒ കാര മായി .
15. പ കാരൻ മി ർ പി. എം. ചാേ ാ ബി. എ. േകാ യ സി. എം. എ ്.
േകാേളജിൽ െഹ ാ റായി കാല ് അേ ഹ ിെ ഒ കാലിെ െപ വിര
ലിൽ െച തായി ് ഒ ായി. അതിെ േവദന കലശലായി ീ കയാൽ മി.
ചാേ ാ ഒരി ീ ൈവദ െനെ ാ ് ആ കീറി . അ ാ ി ിരി കീറി മ
െവ െക ി ഴി േ ാൾ േവദന ർ ാധികം കലശലായി. നീ ം വ ട ി.
വീ ം ി ടി വീർ ട ക ം െച . മി. ചാേ ാ ് ഇരി ാ ം കിട
ാ ം ഉ ാ റ ാ െമാ ം വ ാെതയായി. ര ദിവസം കഴി േ ാേഴ
ം കാലിേ ൽ വലിയ മ േപാെല നീ വ വീർ . അ ാ ി ിരി പഠി വി
720 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

ദ കെള ാം േയാഗി ി ം േവദന ം നീ ം റ ി . ഒ ം ഇ ് അസാ െമ

തീർ യാ ി പി ാറി. അതിെ േശഷം ചിലർ ടി മി. ചാേ ാെയ ഒ മ ലി
ലാ ി എ ി വയ െര െകാ വ വിവര െള ാം ആര ൻ നാരായണൻ
വർക െട അ ലറിയി . വർകൾ വിവരെമ ാം േകൾ ക ം നീ ം മ ം േനാ
ി ാ ക ം െച തിെ േശഷം “ഒ േകാഴി ം ഒ പാ ിൽ റ പ
െവ ം െകാ വരണം” എ പറ ി ് െതെ പറ ിേല േപായി. മി. ചാ
േ ാ, “െപാ തി േമനീ! അടിയെന ര ി േണ! അെ ിൽ അടിയെ ാണ
നിേ ാൾ േപാ േമ” എ പറ കര െകാ മ ലിൽ കിട . വർകൾ
പറ േക ണ ി ് ഒരാൾ ഓടിേ ായി ഒ േകാഴി ം ഒ പാ ിൽ
െവ ം െകാ വ . അേ ാേഴ ം ഒ പ മ പറി ൈക ക െവ തി
ിെ ാ ് വർക ം മട ിവ .
അവി ് ആ േകാഴി െപാ ി ് ൈകയി ായി പ മ കശ ി ിഴി
്ര ി നീ ം ആ െവ ിെലാഴി ി ് ആ െവ െമ െവ കാലിെ
െപ വിരലിേ ൽ പിലാവിലെകാ ധാരേകാ വാൻ പറ . ഉടെന ഒരാൾ ഒ
പിലാവില ിെയ ധാരേകാരി ട ി. ഒ കാൽ നാഴികേനരം ധാരേകാരി
യേ ാേഴ ം മി. ചാേ ാ ഉറ മായി. അേ ാൾ വർകൾ “ഇനി മ ലി ് ഇള
ം ത ാെത എ വീ ിൽ െകാ േപായി, ഉറ ി വി ം വരാെത മ ൽ
ഒ ല വ ണം. ഉണ േ ാൾ ക ി െകാ ണം. അേ ാഴെ ിതി
അറി െകാ ഒരാൾ ഇേ ാ വ ാൽ പിെ േവ പറ യ ാം” എ
പറ . മി. ചാേ ാെയ െകാ വ ി വർ അ കാരം തെ െച . അ ാ
മണി ർ കഴി േ ാൾ അവർ വീ ം വയ െര വ ് മി. ചാേ ാ ഏകേദശം
പ നാഴിക േനരം ഉറ ിെയ ം ഉണർ േ ാേഴ ം േവദന നിേ ഷം മാറിയി
തിനാൽ ക ി ധാരാളം ടി െവ ം അറിയി . ഉടെന വർകൾ ഒ മ
കാലിേ ൽ അര ി തി ം ഒ കഷായ ി ം റി െകാ . ആമ
ദിവസം അര ി േ ാൾ കാലിേ ായി നീർ അേശഷം േപായി. പതിനാ
ദിവസം കഷായം േസവി േ ാൾ ണ ണ ി. മി ർ ചാേ ാ സ തെയ
ാപി ക ം െച .
16. േകാ യം ഡിവിഷൻ അസി ം ഒ ാം ാ മജി മായി മി ർ
ണി ർ ബി. എ. ബി. എൽ. ഒ വാ േ ാഭ ാരനായി . അേ ഹം
ഉേദ ാഗമായി ആല ഴ തലായ ല ളിൽ താമസി ി കാല ് ഓേരാ ൈവ
ദ ാ െട വിധി കാര ചികി കൾകായി തിവ രം ്, നാ ് പാ
വീതം െചല െച െകാ ി . എ ി ം ആ ിൽ ആ മാസം വീതെമ ി ം
ഖമായിരി തി ം കേ രിയിൽ േപായി േജാലി േനാ തി ം അേ ഹ ി
സാധി ി ി . േകാ യ ലം മാറിവ ടെന അേ ഹം വയ െര വ ്
ആര ൻ നാരായണൻ വർകെള ക ദീന ിതിെയ ാമറിയി . ഉടെന വർ
കൾ ഒ െപാടി റി െകാ . ആ െപാടി ാ ി പതിവായി േസവി തി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 721

മി. പണി ർ തിമാസം ര ണ മാ േമ െചലവായി . ഒ ദിവസം

േപാ ം ഖേ ടായി കേ രി േപാ വാൻ നി ിയി ാെത വ ി മി .
മി. പണി ർ ന ഊർ സ ലതേയാ ം ഔർ ിത േ ാ ം ടി അേരാഗ ഢഗാ
െന േപാെല തെ യാ ് േകാ യ താമസി ി ്.
17. ക േ ാ (െക. പി.) ശ രേമേനാൻ ബി. എ. ബി. എൽ. അവർകൾ ൈഹ
േ ാടതി വ ീലായി മ ാസിൽ താമസി ി കാല ് അേ ഹ ി ് ഒ ശ ാ
സം ായി. ശ ാസം െല വ ാൽ അ സാധാരണമായി വിധ ിെലാ
മ ായി . സംസാരി െകാ ിരി തിനിട ശ ാസം നി േപാ ക ം
സംസാരി ാൻ വ ാെതയാ ക മായി അേ ഹ ിെ ദീനം. ഇ നിമി ം
വ ീൽപണി ഉേപ ി ് േകാ യ വ ് ആര ൻ നാരായണൻ വർകെള ക
ദീന ിതിെയ ാമറിയി ക ം വർക െട ചികി യിൽ ഏതാ ം മാസം േകാ
യ താമസി ക ം െച . ആ ചികി നിമി ം സ ശരീരനായി ീർ
െകാ ാ ് ശ രേമേനാനവർകൾ നാഗ േകാവിലി ം െകാ ം ഡി ി ്
ജഡ്ജിയാ ം േകാ യ ദിവാൻ േപ ാരാ ം ഒ ം ൈഹേ ാർ ജഡ്ജിയാ
മിരി തി സാധി ്.
ഇ െന ആര ൻ നാരായണൻ വർക െട ചികി ാൈന ണ െ ം ൈക ണ
െ ം മ ം റി ് ഇനി ം വളെര റ വാ ്. അവ ഇനിെയാരവസര ിലായിെ ാ
ാെമ വിചാരി ് ഇേ ാൾ .
ആര ൻ നാരായണൻ വർകൾ ആസ മരണ ാരായ േരാഗികെള കാണാൻ േപാ
ക പതിവി . േപാകാെതയിരി ാൻ നി ിയി ാെത വ ാൽ േപായി തൽ ാ
ലം വ െമാ െച കേയാ പറ കേയാ െച ി ് ഉടെന മട ിേ ാ ം. അ െനയാ
പതി ്.
1. െകാ ം ാറാമാ നാ നീ ിയ മാർ ാ വർ മഹാരാജാ തി മന ി
േല ശീലാ യായേ ാൾ അ ൻ വർകെള െകാ േപാ തിനായി ക ന
കാരം തി വന ര നി ചില ഹരി ാര ാ ം മ ം വയ െര വ ി . ശീ
ലാ െട വിവര ൾ േക േ ാൾ െ ഖമാ കാര ം അസാ മാെണ ്
അ ൻ വർക ം മകൻ (ആര ൻ നാരായണൻ) വർക ം നി യി . എ ി
ം ക ന കാരം ആ കൾ വ ിരി ിതി ് ആ ം േപാകാെതയിരി
ശരിയെ വിചാരി ് അ ൻ വർകൾ ആര ൻ നാരായണൻ വർകെള
പറ യ . വർകൾ തി വന രെ ി തി മന ിെല ടെന ഒ
ളിക െകാ ് അ ജീരകെവ ിൽ ല ി തി മന ിേല െകാ ി .
ആ ളിക േസവി റ സമയം കഴി േ ാൾ തി മന െകാ ് എണീ ിരി
ക ം റ ക ി അ േത കഴി ക ം െച ി ് വർകേളാ ്, “എനി ി
േ ാൾ വളെര ഖംേതാ ്. എെ ഖേ ന േപാെല േഭദമാ ീേ
േപാകാ ” എ ക ി . അേ ാൾ വർകൾ, “ഒ ാ ാ ്. അ ഞാ ം
അ ം ടി ഊേ താ ്. ഇ തെ േപാെയ ിേല അതിനവിെട എ ാൻ
722 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

സാധി . ാ ം കഴി ാല തെ റെ വ െകാ ാം. പിെ ശീലാ

േഭദമാ വെര ഇവിെട താമസി ക ം െച ാം. അതിനാൽ ഒ േപായിവ
തി ക ന ാവണം” എ റിയി . തി മന ിേല ് ഇത സ തമായി .
എ ി ം ാ ം ി ാൻ പാടി േ ാ എ വിചാരി ് അ െന ക ി വദി .
പിെ വർകൾ അ രാജ ാവകാശിയായി ആയില ം തി നാൾ മഹാ
രാജാ തി മന ിെല ഖം കാണി യാ യറിയി സമയം “അ ാമെ ശീലാ
എ െനയിരി ?” എ ക ി േചാദി . അതി മ പടിയായി ് വർകൾ,
“ശീലാ ഒ വിധം ന േപാെല ്. ക ി എേ ാ ം അവി െ അ ൽ
െ ഉ ായി ാൽെ ാ ാം” എ റിയി ി ് അ തെ മട ിേ ാ .
വർകൾ േകാ യെ തി തെ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് നാ നീ
ിയിരി എ അടിയ ിരം (ഉ ര ് ) അ ൽമാർ ം േകാ യെ ി.
2. വർകൾ 1076-ആമാ ക ിമാസ ിൽ ീ ലം തി നാൾ സംബ ി തി
വന ര േപായി േ ാൾ തി നാൾ ദിവസം അശ തിതി നാൾ ബി. എ.
തി മന ിെല ഖം കാണി ാൻ േപായി . വർകെള ക േ ാൾ തി മ
ന െകാ ്, “എനി നാല ദിവസമായി ന ഖമി ാെതയിരി കയാ ്.
ഇ ്അ െട ാ ം ഇ െല ഒരി മായി തിനാൽ ര ദിവസ ം
ി ളി . അ െകാ ായിരി ാം ഇ തലേവദന ്. സംസാരി ാൻ യാ
സം. ഞാൻ റ കിട െ ” എ ക ി . “തലേവദന െ ിൽ സംസാരി ാ
െതയിരി കയാ ് േവ ് ” എ റിയി ി വർകൾ അേ ാൾ െ മട ി
േ ാ .
തി നാളി േപായാൽ തി നാൾ കഴി ി ് നാല ദിവസം ടി താമസി ിേ
വർകൾ മട ിേ ാ ക പതി . ആ ാവശ ം തി നാൾ കഴി ി പിേ
ദിവസം രാവിെല വർകൾ “ന ് ഇ തെ േപാകണം” എ െട ായി
വരിൽ ചിലേരാ ് പറ ക ം അ വലിയ െകാ ാര ിൽേ ായി യാ യ
റിയി ക ം അ ാഴം കഴി വ ംകയറിേ ാരിക ം െച . പതിവി വിേരാ
ധമായി ഇ ബ െ േപാ തിെ കാരണെമെ െട ായി വർ ാർ
ം തൽ ാലം മന ിലായി . തി വന ര നി ം വ ം നീ ി ഒ ര
നാഴിക േപാ േ ാൾ വർകൾ, “ഏെത ി ം േപാ വേ ാ. അശ തിതി നാൾ
തി മന ിേല ന ഖമി ാെതയാണിരി ്. ഈ അവസര ിൽ അവി
െട ാമസി ാെത കഴി ണെമ വിചാരി ാ ് ഇ തെ േപാ ്” എ
പറ . അേ ാൾ െട ായി ഒ ന രി “ശീലാ കലശലാേണാ” എ
േചാദി . അതി രമായി വർകൾ “അെതാ മ . സാരമിെ ാ ് അവി
ക ി ്. എ ി ം പ ിയിെ ാ ് എനി േതാ ിയ ് ” എ പറ .
സംഗതി അ െന തെ സംഭവി ക ം െച . വർക െട വ ം േകാ യെ
ിയതിെ തേലദിവസംതെ തി മന െകാ ് നാ നീ ിയിരി എ
അടിയ ിര ി േകാ യെ ി.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 723

3. ഒരി ൽ മാേവലി രെ ാ ാര ിൽ ഒ ത രാ ി ശീലാ യായി ് ആര ൻ

നാരായണൻ വർകെള െകാ േപാകാനായി എ ം വ ം െകാ ് ആ
കൾ വ ി . എ ് അന ര െകാ ാര ിൽ േകായി രാനവർ
ക െട (േകരളവർ വലിയ േകായി രാൻ സി. എ ്. ഐ. തി മന ിെല
േജ െ )യായി . അതിൽ പറ ി ് “ഇവിെട ഒ ത രാ ി ന
ഖമി ാെതയിരി . ഞാൻ ഇേ ാൾ ഇവിെട ്. എ ി ം ചികി െയാ
ം നി യി ി ി . ടി വ ി ് ആേലാചി നി യി ാെമ വിചാരി
. അതിനാൽ ഇവിെട നി യ ഈവ ിൽ െ ് ഉടെന റെ
വ േചേര ിയിരി . ഒ ം അമാ ി യി േ ാ” എ ായി . േകാ
യി രാനവർകൾ ഒ ൈവദ ം വിദ ാ ം മാന മായി െവ മാ മ ,
വർക െട ഒരാ മി മായി . ഖേ മാേവലി രെ ാ ാര ിെല ത
രാ ി മായി വേ ാ. ഇ െന പല കാരണ ൾെകാ ം വർകൾ ആ എ
ിൻ കാരം ഉടെന േപാേക തായി എ ി ം എേ ാ അവി േപായി .
“രാമെനാ േപായി േനാ ിവ . േവണെമ ിൽ ഞാൻ പിെ േ ാകാം” എ പറ
് അവി െ െട ാമസി ി രാമവാര രവർകെള പറ യ കയാ ്
െച ്. രാമവാര രവർകൾ മാേവലി ര നി ് അയ ി വ ിൽ െ
കയറിേ ാ ക ം പിേ ദിവസംതെ മട ിവ ക ം െച . രാമവാര രവർകെള
ക ടെന വർകൾ, “രാമൻ അവിെട എ ിയതിൽ ിെ േയാ, അതി ത
െ കഴി േവാ?” എ േചാദി . അതി രാമവാര രവർക െട മ പടി, “അടിയൻ
അവിെടെയ ി ഒ നാഴിക കഴി േ ാൾ നില ിറ ി” എ ായി . ഇ
െന വർക െട ദിവ ത ം പറ ാലവസാനി ാ വ ്. േരാഗിെയ
ാണാേത ം ദീന ിതി ആ ം പറയാേത ം മരണം നി യി വാൻ മ ാർ ം
കഴി െമ േതാ ി .
4. തി വിതാം ർ ഇളയത രാനായി ചതയം തി നാൾ തി മന ിേല ശീലാ
യായേ ാൾ ആര ൻ നാരായണൻ വർകെള െകാ െച തി അ േകാ
യ ഡിവിഷൻ അസി ം ഒ ാം ാ മജി മായി ണി ര
വർക െട േപർ വടെ െ ാ ാരം (ഇളയ ത രാെ െകാ ാരം) കാര ാർ എ
തിയയ കയാൽ മി ർ പണി ർ വയ െര വ വിവരമറിയി . അേ ാൾ
വർകൾ “ഇ വലിയ മഴയായിരി വേ ാ. നാെളേയാ മേ ാ ആവെ ” എ
പറ . പിേ ദിവസേ പണി രവർകൾ ഒ േബാ വയ ര ടവിൽ ഹാ
ജരാ ി. മി ർ പണി ർ നിർബ ർവം അേപ ി െകാ ം വർകൾ “നാ
െളയാവെ ”, “മ ാളാവെ ” എ ി െന അവധി പറ െകാ മി . അ
െന നാ ദിവസം കഴി േ ാേഴ ം മി ർ പണി ർ സാമാന ിലധികം
ഷി . പരിഭവേ ാ ടി വർക െട അ ൽ ചിലെതാെ റ ി ് വയ
െരനി ് ഇറ ിേ ാ ക ം േബാ ് അതിെ ഉടമ െന തിരിെയ ഏ ി ക ം
െച . അ ാം ദിവസം ഉ തിരി േ ാൾ ഇളയത രാൻ തി മന െകാ നാ
724 82. വയസ് ര ആര ൻ നാരായണൻ ് അവർക െട ചികി ാൈന ണ ം

നീ ിയിരി എ ക ി മി ർ പണി ർ കി ി. ആ ക ിവർ മാനെമ

തിയി കടലാ ം െകാ ് പണി രവർകൾ ഉടെന വയ െരെയ ി നാ നീ
ിയ വർ മാനമറിയി േശഷം “എ റെ ടാതി വളെര ന ാ
യി. ഇ െന വ െമ റി ി െവ ിൽ അടിയൻ തി മന ിെല അ ൽ
അ നിർബ ി യി ായി . ഇവി െ അമാ ം ക ി ് അടിയ വ ാ
സ ടേമാ റ േദഷ േമാ ഏതാെ ാെ ഉ ായി. അടിയെ സ ടം സഹി വ
ാെതയായി ് ഏതാെ ാെ അ മമായി അറിയി ക ം െച േപായി. അെതാ
െ ഇവിെട മി ണം. അടിയെ കഥയി ാ െകാ വ േപായ െത ി ്
അടിയൻ മാ േചാദി െകാ . ഇ െന സംഭവി െമ വിചാരി ി ായിരി
മേ ാ അടിയൻ നിർബ ി ി ം തി മന െകാ ് യാ റെ ടാെതയി ്.
ഇവിെട ഇെതാെ ൻ ി നി യി െത െനയാണാേവാ” എ പറ .
വർകൾ, “നാല ദിവസമായി സദാ മഴതെ യായി വേ ാ. ഇ െന ഇടവി
ടാെത ക മഴ ക ാൽ എേ ാ ം യാ റെ ട െത ് അ ൻ പറ ി ്.
അ െകാ ാ ് ഞാൻ റെ ടാെതയി ്. അലാെത യാെതാ ംെകാ മ ”
എ മ പടി ം പറ .
പര രം ർ വരായ മ അ ൈവദ ാർ ം ആര ൻ നാരായണൻ
വർകെള റി വളെര ബ മാന ായി . ഇതിേല താെഴ റ സംഗതി
ഒ ാ മാ ്.
ഒരി ൽ ഒര രാൻ തി മന ിേല ശീലാ യാ കയാൽ ചികി ായി
അ െ വലിയത രാൻ തി മന െകാ ് അ ൈവദ ാരിൽ മി വെര ം
ണി െറ വ ിയി . അവെര ാവ ം ടിയാേലാചി ാ ് ചികി നട
ിയി ്. അ െന അവരവിെട താമസി ി േ ാൾ ഒ ദിവസം വലിയ
ത രാൻ തി മന െകാ ് അവേരാെട ാവേരാ ം ടി “അ ൈവദ ാരിൽ ചി
കി ാവിഷയ ിൽ അധികം േയാഗ ത താർ ാ ്?” എ ക ി േചാദി .
റ േനരേ ് ഇതി ് ആ ം മ പടിെയാ ം പറ ി പിെ ിവേപ ർ
ൈത ാ ് അ ൻ വർകൾ (ഇേ ാഴെ വർക െട അ ൻ) “ഇ ് ഏ ം
അപകടമായി ഒ േചാദ മാ ്. ഇതി ് ഇതിലാ ം ഉ രം പറ െമ േതാ
ി . എ ാവേര ംകാൾ സമർ ൻ താനാെണ വിചാരം എ ാവർ ാ
യിരി ം. എ ാൽ അ മായി റയാൻ ആർ ം ൈധര ായിരി ക മി
. പിെ െയ െനയാ ് ഇതി രം പറ ്? ക ി േചാദി തി ് ആ ം
ഉ രം പറയാെതയിരി ് ന ായ മ . അതിനാൽ എെ അഭി ായം ഞാ
നിവിെട ഉണർ ി ാം. എ ാവർ ം എ ാവിഷയ ളി ം ഒ േപാെല േയാഗ ത
ായിരി കയി . ഓേരാ ർ ് ഓേരാ വിഷയ ിലായിരി ം േയാഗ ത.
അ ാംഗ ദയ ിെ അർ ം പറ തി സമർ ൻ േ രി അ ൻതെ
യാ ്. ആ വിഷയ ിൽ അേ ഹേ ാളം േയാഗ ത വർ ഞ െട ിൽ
േവെറ ആ മി . േരാഗം നി യി തി ് ആല ർ ന ിേയാളം േയാഗ ത മ ാർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 725

ം ഇ . ചികി െച തി ് അധികം േയാഗ ൻ പിലാമേ ാൾ ാ ്. അേ

ഹം ചികി ി ാൽ േഭദമാ േരാഗ െള ാം േഭദമാ ം. ഇനി എെ േയാഗ ത
ടി പറേ ാം. മരണല ണം ക നി യി തി ് എേ ാളം സാമർ ം
മ ാർ മിെ ാ ് എെ അഭിമാനം. ഒരാ മാസ ിനകം മരി ഒരാെള
ാൽ അയാൾ ഇ ദിവസം മരി െമ ഞാൻ തീർ യായി റയാം. അ െത
ക മി . എ ാൽ ഈ വക േയാഗ തകെള ാം ർ മായി ിക ി ഒരാൾ
ഞ െട ി ്. അേ ഹം ഇേ ാൾ ഇവിെട വ ി ി . ആ മഹാൻ വയ ര
ആര ൻ നാരായണൻ ാ ്. അേ ഹം വിചാരി ാൽ േഭദമാകാ േരാഗ ം േഭദ
മാ ാൻ കഴി ം. അ െനെയാരാൾ ഞ െട ിൽ അേ ഹമ ാെത േവെറ
ആ മി ” എ പറ ക ം അ ശരിയാെണ ് അവിെട ായി വെര ാം
സ തി ക ം െച .
ആര ൻ നാരായണൻ വർകൾ ചികി ാവിഷയ ി ം മ ായി േയാ
ഗ തകൾ എെ ാളധികം ക ം േക ം അ ഭവി മറി ി വരിൽ പല ം
ഇേ ാ ം ജീവി ിരി തിനാൽ ഞാനീ പറ ി തിൽ അ ം േപാ ം അതി
ശേയാ ിയിെ ം വർകൾ എെ നാഥനായി െകാ ് ഞാൻ െവ
െത ശംസി കയെ വാ വം അവർ റിയാ താ ്. വർകെള
സംബ ി ഞാൻ പറ ി വ ടാെത േവെറ ം പല സംഗതികളറിയാ വർ
ഇേ ാ ം പല ായിരി ാനിട െകാ ് അവർ റിയാ വെയ ാം എ
തി സി െ ിയാൽ െകാ ാെമ അേപ േയാ ടി ഞാൻ ഇേ ാൾ
വിരമി .
 83
ചംേ ാ

മ ധ തി വിതാം റിൽ ഇേ ാൾ ീവ ഭ (തി വ ാ) ാമെമ

േ ാ ടി േശാഭി
േധയം “മ ികാവന”െമ ായി
േദശ ി രാതനകാല
. അ ാല ് അവിെട ജന
പറ
ി ം ധന
വ ി
സി നാമ
നാമ
ി ം ഇേ ാ
ഴേ തിൽ വളെര അധിക ായി . അ വിെട ാ ണാലയ ൾതെ വായിര
ിലധിക ായി . അവയിൽ ഒ ാ ണ ഹ ിെ േപ ് “ശ രമംഗല ് ”
എ ായി . അ േലാപി ് കാല േമണ “ചംേ ാ ് ” എ ായി ീർ . അവിെട ം
ധന ി ധാരാളമായി ായി . എ ി ം ജന ി ം വളെര റവായി . അവിെട
“നാരായണഭ തിരി” എെ ാ ാ ണ ം അേ ഹ ിെ സഹധർ ചാരിണിയായ
“ ീേദവി” എ അ ർജന ം മാ മായി ീർ . ആ അ ർജന ി ണയായി “ ീ
േദവി” എ തെ േപരായ ഒ ദാസി ം അവ െട മകനായ “ ൻ” എെ ാ ബാല ം
ആ ഹ ിൽതെ താമസി ി . രാതന കാല മലയാള ാ ണർ ദാസീദാസ
ാ െട േപ കൾ ശരിയായി പറ ക പതിവി ായി വേ ാ. അതിനാൽ ദാസിയായ
ീേദവിെയ “ചി േത ി” എ ം അവ െട നായ െന “ ൻ” എ മാ ആ
ാ ണമി ന ം അ േക ് േശഷ വ ം വിളി വ ി ്.
നാരായണഭ തിരി ഒ വി ഭ ം ശീല ം ധാർ ിക ം സദ് ാ മായി .
ീേദവി അ ർജനം അേ ഹ ി ് അ പയായി . ആ ദ തിമാർ ് അനപത ത
എെ ാ മാ മ ാെത മെ ാ ഃഖകാരണ ായി ി . അവർ ര േപ ം ഭഗവൽ
ഭ ിേയാ ം ഏ ം നി േയാ ടി യഥാവിധി പതിവായി ഏകാദശി തം അ ി ക ം
ചി േത ിേയ ം േന ം െകാ ് അ ി ി ക ം െച ി . അവ െട ത
നി ഒ ം ചി റയ ായി . ദശമിനാൾ ഒ േനരം മാ ം ഭ ണം കഴി ക ം ഏകാ
ദശിനാൾ ഊ ം ഉറ േപ ി ഭഗവൽധ ാനേ ാ ടി െ ഇരി ക ം ദ ാ
ദശിനാൾ കി ിടേ ാളം ചാരികളായി ാ ണ മാര ാെര കാൽ കഴികി
് ഊ ിയതിെ േശഷം പാരണ കഴി ക മായി അവ െട പതി ്. ദ ാദശിനാ ം

726
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 727

അവർ ഒ േനരം മാ േമ ഭ ണം കഴി ി . ഇ കാരെമ ാമി ി ം ആ ാ

േണാ മൻ അനപത താ ഃഖേ ാ ടി െ കാലധർ െ ാപി . അതി
േശഷ ം ആ അ ർ ന ം ചി േത ി ം അവ െട മക ം യഥാ ർ ം ഏകാദശി തം
അ ി െകാ തെ യി .
ആഅ ർ ന ി ്എ റി ടായി . അതിനാൽ ഏകാദശി തം എ ാ
െണ മ വ വേരാ ം േചാദി റിേയ ിയി . അതി യാസംെകാ ് ആ സാ
ധ ി ഒ കൗശലം െച . ഒ പാ ിൽ ഒേരകാദശി നാൾ തൽ ഓേരാ ക െപ ി
യി ട ി. ദിവസം േതാ ം ആ ക ് എ ി േനാ ം. പതിന ക തിക ദിവസം
ഏകാദശി തമ ി ം. അ െന പതിവാ ി. ചിലേ ാൾ ഈ കണ െത ി തമ
ിേ തേലദിവസേമാ പിേ ദിവസേമാ ആയിേ ായി എ വ ം. എ ാ ം ആെര
ാം പറ ാ ം അ ർ നം ഈ പതി മാ ാറി . അ െകാ ് ചിലർ ചില മർ ട ി
ാ െട ാഠ ി ് ഉദാഹരണമാ ം മ ം “ചംേ ാ ” െട (ആ േദശ ാ ം മ ം ആ
അ ർ നെ അ െനയാ പറ ി ് ) ഏകാദശി േപാെല എ ം മ ം പറ
പരിഹസി െകാ ി . അ ം ആ അ ർ നം വകെവ ി .
അ െനയി കാല വഴിേപാ രായ ര ാ ണർ ചംേ ാ ് മഠ ിൽ െച
േചർ . അവർ ര േപ ം വലിയ േജ ാ ാരായി . ചംേ ാ മഠ ിൽ ആ
െച ാ ം ഭ ണം െകാ െമ ം ചംേ ാ അതിഥിസൽ ാര ിൽ ബ യാ
െണ ം ചിലർ പറ റി കയാൽ ഊ കഴി േപാകണെമ വിചാരി ാ ആ ാ
ണർ അവിെടെ ്. അവർ അവിെടെ ടെന ത ൾ വഴിേ ാ രായ ര ാ
ണരാെണ ം ഭ ണം കഴി േപായാൽെ ാ ാെമ ം വിചാരി ാ അവിെട െച ി
രി െത ചി േത ി ഖാ രം അക റിയി . അേ ാൾ അ ർ നം വാതിൽ റ
കിൽ വ നി െകാ ് “ഇവിെട അതിഥികൾ ഭ ണം െകാ തി ് ഒ ം മടിയിെ
മാ മ , വളെര സേ ാഷ താ ം. ഇവിെട ഉ ാനായി വ ാൽ േചാ െകാ ാ
െത ആെര ം പറ യ ാറി . എ ി ം ഇ ് ഏകാദശിയാകെകാ നി െള കഴി ി
യ ാൻ നി ിയി . ഇ ് ഇവിെട ഞ ൾെ ാവർ ം േ ാപവാസമാ ്. ഏകാ
ദശിനാൾ അതിഥികൾ ശാല ം െകാ ക ഇവിെട പതിവില” എ പറ . ഉടെന
ആ ാ ണർ “ഏകാദശി ഇ ; നാെളയാ ്. ഞ ൾ ഗണി േനാ ീ ്. ഞ ൾ
റ േജ ാതി ാ ം പഠി ി വരാ ്. ഞ െട ൈകയിൽ പ ാംഗ ് ” എ പറ
.

അ ർ നം: എ ാൽ നി െട ഗണിതം െത ിേ ായി. ഏകാദശി ഇ തെ യാ ്.

സംശയമി .

ഇ േക ാ ണർ ഉടെന കവിടി ിയഴി പരൽ നിര ി ണി േനാ ി. അേ ാൾ

ഏകാദശി അ തെ യാെണ ക . ഉടെന അവർ അവിെടനി ് ഇറ ിേ ായി മെ ാ
ാ ണ ഹ ിൽ യറി അവിെടെ േചാദി േ ാൾ ഏകാദശി പിേ ദിവസമാ
െണ ം ളി വ ാൽ ഊ കഴി ാെമ ം അവിെട ായി വർ പറ . ആ
728 83. ചംേ ാ

ാ ണർ ് പിെ ം സംശയ ായി. അവ ം ഏകാദശി തം പതി വരായി

തിനാൽ അവിെടയി വീ ം ഗണി േനാ ി. അേ ാൾ ഏകാദശി പിേ ദിവസമാെണ
ക ് അവർ വീ ം ചംേ ാ ് മഠ ിൽ േപായി അവിെടയി ഗണി േനാ ി.
അേ ാൾ ഏകാദശി അ തെ യാെണ ക . ഇ െന പല ാവശ ം പരീ ി േനാ
ി. അേ ാെഴ ാം യഥാ ർവം കാ കയാൽ ആ ാ ണർ അത ം വി യി . ഈ
വിവരമറി ് ആ ാമ ി വെര ാം ചംേ ാ ് ഏകാദശിയായി ദിവസം
തെ അ ി ട ി.
ഇ െനയി കാല ് ഒ ദി ിൽ ഏകച ാമ ിൽ ബകെന േപാെല “െതാ
കലൻ” എെ ാ ൻ ചില അ ചര ാേരാ ടി വ േചർ . അവൻ രാ ികാല
ളിൽ ആ ദി ി ധനവാ ാരായ വി ാ െട ം മ ം ഹ ളിൽ കയറി െകാ യടി
ക ം ൈകയിൽ കി വെരെയാെ ഹരി ക ം െകാ ക ം മ ം െച ട ി.
അതിനാൽ ആ ാമ ിൽ സ യായാൽ പിെ ആർ ം മന റ ി കിട റ ാ ം
ഹ ിൽനി റ ിറ ി സ രി ാ ം നി ിയി ാെതയായി ീർ . ീകെള
ം ികെള ം പകലായാ ം െവളിയിൽ ാൽ ആ ൻ ത ിെ ാ ം. അതിനാൽ
അ ാല ് ആ ാമ ി ായി അേനകം മിേദവ ാർ ആ ദി വി ംബസ
ഹിതം വർ ല അയി ർ, വാമന രം, പ ി റം, െന മ ാ ്, െന ാ ിൻകര,
മലയിൻകീ ്, ഒ േ ഖരമംഗലം തലായ േദശ ളിൽ േപായി താമസ റ ി . ചിലർ “േസാ
പ വാപി ഖദാ ഖ ജ മിഃ” എ വിചാരി സകല വിേധാപ വ ം സഹി ് അവി
െട െ താമസി . ചംേ ാ ൈധര സേമതം അവിെട െ താമസി ത ാെത
എ ം േപായി . എ ി ം ദ ാദശിനാൾ ചാരികെള കാൽക കി ാൻ ആ അ ർജന
ി വളെര യാസമായി ീർ . അ ാല െതാകലെന േപടി പാ ാർ േപാ ം
ആ ദി ിൽ ടി സ രി ാെതയായിേ ായി. പിെ വഴിേപാ രായ ചാരികെള
കി കയി േ ാ. അവിെട ാ ണ ഹ ൾ തെ വളെര മായി. ഉ വർ ത െട
ഉ ികെള അയ ാെത ം ഭീ ളായ ചാരികൾ അവ െട േഗഹം വി െവളിയിൽ ഇറ
ാെത മായി ീർ . അതിനാൽ ഒ ദ ാദശിനാൾ ചംേ ാ കാൽക കി ാൻ
ഒ ചാരിേയ ം കി ിയി . ചാരിെയ കാൽക കി ാെത പാരണ കഴി ാൻ
നി ിയി . പാരണ കഴി ാെത ത ി ർ ത സി ി കയി . അതിനാൽ ചം
േ ാ ഏ ം വിഷ യായി ീർ . ചി േത ി ം ം ആ ാമ ിൽ
ചാരിക ാ ണ ഹ ളിെല ാം േപാ ക ം വഴിയിൽ കാ നിൽ ക ം െച ി
ംഒ ചാരിെയേ ാ ം വിളി െകാ വരാൻ സാധി ി . ഒ ം ആ അ ർ നം
വ സനം സഹി വ ാെതയായി തെ േതവാര രയി ായി വി വി ഹ ിെ
ിൽെച ് “ഭഗവാേന! എനി തഭംഗം വരാെതയിരി തി ് എെ ി ം മാർ
ാ ി രേണ” എ ഭ ിേയാ ം വ സനേ ാ ം ടി ാർ ി െകാ ം ക ട കര
െകാ ം െതാ െകാ ം നി . അ െന റ േനരം കഴി േ ാൾ ആേരാ തെ
പി ിൽ വ നി ്, “അേ ! ഇവിെട ഊ കാലമായിേ ? എനി വിശ കലശലായി
രി ” എ പറ തായി േതാ കയാൽ അ ർ നം ക റ തിരി േനാ ി.
അേ ാൾ ആ ഭ ക ്ദ ം ാജിന ം ധരി ഒ ചാരിെയയായി . ആ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 729

സമയം ആ അ ർ ന ി ായ സേ ാഷം എ മാ മാെണ പറയാൻ യാസം

തെ . “ഊണിെനാെ ാലമായി ്. ണ ിൽ ളി വ . ളം ഇവിെട െ
് ” എ ് അ ർ നം പറ േ ാൾ ചാരി, “ഞാൻ നദീജല ില ാെത പ
േതായ ിൽ ളി ാറി ” എ പറ . ഉടെന അ ർ നം നദിയിേല േപായാൽ
ആപ ാ െമ ം െതാകലെ കഥ െമ ാം പറ േകൾ ി .
“അെതാ ം സാരമി ” എ പറ ് ചാരി റ ിറ ി േനെര ഴ ടവി
േല നട . മേ മാർ ം െതാകലൻ ചാരിെയ കെ ി പിടി ക ം അവർ
ത ിൽ അതിേഘാരമായി ഒ ദ ം നട ക ം ആ സമയം ചാരി െട ൈക
യിലി ദ ് ദർശനച മായി ീ ക ം അ െകാ ് െതാകലെ ക ം റി ്
അവെന നി ഹി ക ം െച . ച ം െകാ ് ക സമയം ഉറെ നിലവിളി
െകാ ാ െതാകലൻ നിലം പതി ്. ആ നിലവിളി േക െതാകലെ കാർ അവിെട
ഓടിെയ ി. ചാരിെയ പിടി ടി. ചാരി അവെര ം ണ ിൽ നി ഹി ി
ഴ ടവിൽ െച ര ം ര ി ന ച ം േത ക കി ിയാ ിയതിെ േശഷം
ളി ം കഴി ചംേ ാ മഠ ിേല േപായി. െതാകലൻ വ താമസി ക ം മരി
ക ം െച ല ി “ കലേ രി” എ ം ചാരി ച ം ാളനംെച കടവി ്
“ച ാളന ട ് ” എ ം നാമം സി ി . ച ാളന ട ് േലാപി േലാപി “ച
ശാല ട ് ” എ ായി ീ ക ം െച .
ചാരി ളി ാൻ േപായി ് വരാൻ താമസി േ ാൾ അ ർ ന ി വീ ം
വിഷാദം സഹി വ ാെതയായി ീർ . “ആ ഉ ി ളി ാൻ േപായി ് ഇ വളെര
താമസി െത ാണാേവാ? ആ സാ വിെന െതാകലൻ പിടി െകാ ായിരി േമാ?
730 83. ചംേ ാ

എ ാൽ എനി ി പാരണ കഴി ാൻ സാധി യി . എെ ഭഗവാേന! അ െനെയാ

ം വ േത” എ ം മ ം വിചാരി ് അ ർ നം വ സനി െകാ ി േ ാൾ
ളി ാൻ േപായി ഉ ി ം േവെറ അ ചാരിക ം ളി കഴി വ താ
യി ക . ഉടെന അ ർ നം സേ ാഷി ് അവെര ആ േപെര ം കാൽക കി ക ം
പാരണ കഴി ക ം െച . അേ ാേഴ ം ഒ ചരി െതാകലെന ം അവെ അ ചര
ാെര ം നി ഹി െവ ം ആ ഉ ി മഠ ിേല േപായിരി െവ വർ മാനം
ആ ദി ിൽ സർ വ ാപി ക ം ശ ഭയം തീർ തിനാൽ സകലജന ംസ
മാനസ ാരായി ീ ക ം ഏ ം പരാ മശാലിയായി െതാകലെന നി ഹി ് ആ
ഉ ി േകവലം മ ഷ നായിരി കയിെ ം അേ ഹെ ം അേ ഹം നി ഹ ി
നായി ഉപേയാഗി ച ാ ധെ ം ക വ ി ണെമ ം വിചാരി അസംഖ ം ജന
ൾ ആ മഠ ിൽ െച േച ക ം ചാരിെയ ക വ ി തിെ േശഷം ീച ം
ടി വ ി ാൽെ ാ ാെമ ത ൾ ് അതിയായ ആ ഹ െ വിവരം അേ ഹ
െ ഹി ി ക ം െച . ഉടെന ആ ചാരി തെ ആ ധെ മഠ ിെ
സകല ജന ൾ ം ക വ ി വാൻ സകൗര ഒ യർ ല പടി ാ ദർ
ശനമായി തി ി . അേ ാൾ ര േകാടി കാശേ ാ ടി ജ ലി െകാ ി ആ
ദർശനം ക ് എ ാവ ം വ ി . ഉടെന അ ർ നം ആ ദർശനച ിെ ജാ
നിേവദ ാദിക ം ടിദാനമായി സമർ ി ിരി എെ ാരാധാരം എ തി ദർശന
ിെ തി ൻപിൽ െവ ക ം അവി െ കാര ാേന ഷണ ൾ ായി തെ ദായാദ
ാരായ ി ാെര ം കണെ ിനായി െന ം നിയമി ക ം െച . അന
രം ചാരി അവിെട ടിയി ജന േളാ ്, “ഈ ദർശനെ ഭ ി ർ ംവ ി
ാർ ി ാൽ സകലജന ൾ ം സകലാഭീ ം സാധി ം” എ പറ . ഉട
െന എ ാവ ം അവരവ െട ആ ഹസി ി ായി ദർശനച െ ഭ ി ർവം വ ി
ക ട ാർ ി െകാ നി . അവർ ക റ േനാ ിയേ ാൾ ചാരികേള ം
ചംേ ാ േയ ം ചി േത ിേയ ം അവിെട കാൺമാനി ായി . െതാകെലെനെ ാ
ചാരി മഹാവി വിെ അ ാമെ അവതാരമായ സാ ാൽ വാമന ർ ി ം
മേ ചാരികളിെലാരാൾ ശിവാംശസം തനായ ർ ാസ മഹർഷി ം േശഷം നാ
േപ ം അേ ഹ ിെ ശിഷ ാ ം ആയി െവ ം അ ർ ന ി ം ചി േത ി
ം ഭഗവൽസാ ജ ം സി ി തിനാലാ അവർ അ ത രായെത മാ ജനവിശ ാ
സം. ച തി നിമി ം ആ േദശ ി “മ ികവന”െമ ായി രാതന നാമേധയം
േപായി “ച ര”െമ ായി ീർ . പിെ യവിെട ീവ ഭെ (മഹാ വി വിെ )
തി ായി തിനാലാ ആ േദശ ി ് “ ീവ ഭ രം” (തി വ ാ ാമം) എ
നാമം സി ി ്.
 84
അവണ ാ ് പണി ം ചാ ാ ം

അ
ല ്ഒ
വണ ാ പണി െട ഭവനം െകാ ിരാജ ് ിവേപ ർ താ
കിഴ ം റി വിേ ജിൽ െപരിേ ാ കര േദശ ാ ്. ആ ഹ ിൽ ഒ കാ
ഷന ാെത മ ാ മി ാതായി ീ കയാൽ ഒ വിൽ േശഷി ആ പണി ർ
ിൽ

വാ ർ സമീപം ക ിറ എ ദി ിൽനി ് ഒ ീെയ വിവാഹം െച സ ഹ

ിൽ െകാ വ താമസി ി . ഇേ ാൾ ആ ഹ ി വെര ാം ആ ദ തിമാ
െട സ ാനപര രയി ൾെ വരാ ്. ആ ദ തിമാർ ് “ഉ ി ാമൻ” എ ം “േക
ി” എ ം ര ാ ം നാല ീസ ാന ായി. ആ ഹ ിൽ ഒ വിൽ
ഏകാകിയായി ീർ ി ആ പണി ർ തെ സർവസ ം തെ ഭാര ം മ ൾ

731
732 84. അവണ ാ ് പണി ം ചാ ാ ം

മായി െകാ ക ം അവെര തെ ംബാവകാശികളാ ി ീർ ക ം െച തിെ

േശഷമാ ചരമഗതിെയ ാപി ്. അതിനാൽ അേ ഹ ിെ സ ാന ൾ ം “അവ
ണ ാ പണി ർ” എ േപ തെ സി ി .
സ പിതാ കാലധർ െ ാപി തിെ േശഷം ഉ ി ാമ ണി ം േക ി
ണി ം റ കാലം വിദ ാഭ ാസാർ ം മാ ല ഹ ിൽ േപായി താമസി ി . ആ
ഹ ാർ രാതനകാലം തൽ തെ വലിയ വിദ ാ ം മാ ികൻമാ മായി .
അതിനാൽ അവ െട സഹവാസ ം അഭ ാസ ം നിമി ം ഇ വ ം വലിയ വിദ ാ ാ ം
മ വാദിക മായി ീർ . വിദ ാഭ ാസം കഴി തിെ േശഷം അവർ മട ിവ ് പി
ദ മായ സ ഹ ിൽതെ താമസ റ ി . മ വാദികൾ ് അവ െട കർ ൾ
ശരിയായി ഫലി തി ് ഏെത ി ം ഒ ർ ിെയ േസവി ത മാ ി േവേ
് അത ാവശ മാ ്. അതിനാൽ ഉ ി ാമ ണി ം േക ി ണി ം ഗണ
പതിെയ േസവി ത മാ ി. അവർ അവർ ര േപർ ം ഇരി വാൻ മതിയാക
വി ാരേ ാ ടി ഒ കിണർ ഴി ി ് അതിൽ ഇറ ിയി തപ െച ാ ്
ഗണപതിെയ ത മാ ിയ ്. ആ കിണറി വളെര താ ായി െ ി ം അതിൽ
െവ ായി ി . അതിനാൽ അതിെ അടിയി ം കളി ം ക പാകി തളം െച ി
. അതിേല ് ഇറ വാൻ ഒ വശ ടിയാ ് വഴി െവ ി ്.
അവർ ഗണപതിെയ േസവി ത മാ ിയതിെ േശഷം കാലടി ഭ തിരിമാെരേ ാ
െല ആ േദവൻ ഖാ രം ആ ാർ മാ ം പരാർ മാ ം പല കാര ൾ സാധി ക ം
സാധി ി ക ം െച െകാ ി . എ ി ം അവർ ് അെതാ െകാ ം ിയായി
.
അ ാല ് “പ ന ർ ഭ തിരി” എ സി നായി ് ഒ മാ ിക ായി .
അേ ഹം ചാ ാെര േസവി ത െ ി, തെ വശംവദ ാരാ ി ീർ ി .
ആദ ം അേ ഹ ിെ അധീനതയിൽ നാ ചാ ാ ായി . അവരിൽ പ ർ
ികെള സി മാ ികനായ കാ മാട ന തിരി വി െകാ േപാെക ി
െ ാ ചാ ാരാ ് ഭ തിരി ായി ്. ആ ചാ ാർ ഖാ രം ഭ തിരി ം
അേനക കാര ൾ സാധി ക ം അന ാർ സാധി ി െകാ ക ം െച െകാ ി
. ഗണപതി ഖാ രം പണി ർ സാധി ി തിലധികം കാര ൾ ഭ തിരി ചാ
ാർ ലം സാധി ി . ഗണപതിെയെ ാ ദാസ ിെയാ ം െച ി ാൻ പാടി
ാ തിനാ ം ചാ ാെരെ ാ സകല ിക ം െച ി ാമായി െകാ ം
ഓേരാ കാര ൾ സാധി തിനായി പണി െട അ ൽ െച തിലധികം ആ
കൾ ഭ തിരി ാ ് അധിക ായിെ ാ ി ്. ഈ വർ മാനമറി തിനാൽ
ഏ വിധ ം ചാ ാെര സ ാധീനെ ണെമ ഒരാ ഹം പണി ർ കലശലായി
ായി. അതിനാൽ ആ സേഹാദര ാർ ര േപ ം പ ന ർ ഭ തിരി െട അ ൽ
െ ് അേ ഹ ിെ ചാ ാരിൽ ചിലെര ത ൾ വി തേരണെമ ് അേപ ി .
അേ ാൾ താെനാ ാ ണനായിരി ിതി നീച ർ ികളായ ചാ ാെര
േസവി െകാ ിരി ് അ ഉ മമെ ം തനി ് ഈശ ര ാരായി ർ ി
കളിൽ ആെരെയ ി ം സ ാധീനെ ണെമ ം അതി ് അവണ ാ പണി െട
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 733

ഗണപതിെയ െ ആയാൽെ ാ ാെമ ം വിചാരി െകാ ിരി കയായി . ചാ

ാെര യഥാ മം േസവി െകാ ിരി വരായ ആെരെയ ി ം ഏ ി ാെത െവ
െത വി യ ാൽ അവർ ഉപ വിെ ിേലാ എ ഭയ ം ഭ തിരി സാമാന ിലധിക
ായി . അതിനാൽ ഉ ി ാമ ണി ം സേഹാദര ം ടി െച ് അേപ ി
ഉടെന ഭ തിരി, “എെ ചാ ാരിൽ ചില ർ ികെളമാ മാേ , ഇവിെട എനി ്
അധീന ാരായി പ റ ിെ ാ ചാ ാരാ ്. അവെരെയാെ
പണി ർ വി തേ ാം. എ ാൽ പണി െട ഗണപതിെയ എനി വി തരണം.
ചാ ാെരെ ാ ാ ിടേ ാളം ഉപകാര ം ആദായ ം ഗണപതിെയെ ാ ാ
കയി . എ ി ം ആ ന ം ഞാൻസഹി െകാ ാം” എ പറ . ഭ തിരി െട ഈ
അഭി ായെ ഉ ി ാമ ണി ം സേഹാദര ം സസേ ാഷം ർ മായി സ തി
ക ംര ാ ം അവ െട േസവാ ർ ികെള പര രം വി െകാ ക ം ഗണപ
തിെയ േസവി െകാ ിരി തി റകെള പണി ർ ഭ തിരി ം, ചാ ാെര േസ
വി വാ മ ൾ ഭ തിരി പണി ർ ം ഉപേദശി ക ം അ െന അവണ ാ
ഗണപതി പ ന ർ ഗണപതി ം പ ന ർ ചാ ാർ അവണ ാ ചാ ാ മായി
ീ ക ം െച .
ഉ ി ാമ ണി ം േക ി ണി ം സമാധിയിലായി കിണറിെ േമൽഭാ
ഗം ക പാകി അടചി എ ൻ ് പറ ി േ ാ. അ ് അവർ ഒ റയാ
ക ംആ റയിൽ ചാ ാെര എ ാം ടിയി ക ം െച .
ഈ ചാ ാെര ാം ീ പരേമശ ര വി മായയിൽ നി ജനി ാരാെണ
ം മായ ് അധീന ാരായി ാ ് അവർ വർ ി െത മാ ് വിശ സി േപാ ്.
അവണ ാ ീേകാവിൽ പണിയി ് അതി ിൽ വി മായേയ ം തി ി ി ്. മാ
യ െട പം അര തൽ കീേ ാ ീ ം േമേ ാ ഷ മായി ാണിരി ്. ഇവിെട
ര േനര ം ജ ്. കാല ് നിേവദ ം, മലർ, പഴം, ശർ ര, ഇളനീർ തലായവയാ ്.
ൈവ േ രം അ ാഴ ജ ് നിേവദ ി നാഴിയരി പതി ്. അ ് ിവേപ ർ
അ േ ാൾ പടി ാ ിട ന രി ാ ിെല വക വഴിപാടാ ്. ഈ ന രി ാ ് ഇവിെട
ഇ െന ഒ വഴിപാ ് വകെവ െകാ പതിവായി നട ി ട ിയതിെ കാരണം
താെഴ പറ .
പടി ാ ിടെ ദായാദ ാരായി കിഴ ിനിയിടം എെ ാ ഇ ാ ം ടി അവി
െട െ ഉ ായി . ആ ഇ ഷ ാെര ാം മരി ചില അ ർ ന ൾ
മാ മായി ീർ കാല ് പടി ാ ിട ് ന രി ാ ് ആ അ ർ ന െളെയ ാം
ആജീവനാ ം േവ േപാെല ര ി െകാ ാെമ പറ ് അവ െട വ വകകെള
ലാം അവേരാ ് എ തിവാ ി ൈകവശെ ി. കിഴ ിനിടം വഴിയായി വളെര സ
ായി . എ ി ം പടി ാ ിട ന രി ാ ് ആ അ ർ ന െള േവ േപാെല
ര ി ി . െചലവി േപാ ം യഥാകാലം േവ േപാെല െകാ ാ യാൽ ആ അ ർ
ന ൾ ിണികിട വിഷമി . അതിനാൽ അവർ “ഞ ൾ ി ി ഇടയാ
കാെത േവ െത ാം ത വി ാൽ ഞ ൾ അവണ ാ ചാ ാർ വഴിപാടായി
പണം െകാ േ ാം” എ നി യി െകാ ചാ ാെര മന െകാ വ ി ാർ
734 84. അവണ ാ ് പണി ം ചാ ാ ം

ി . ഉടെന പടി ാ ിട ചാ െ ഉപ വ ൾ ട ി. ഭ ണസാധന ളിൽ തല

ടി, കരി , അേമധ ം തലായവ െകാ െച ് ഇ ക, േതവാര രയി വി ഹ ം
സാള ാമം, ശിവലിംഗം തലായവ ം എ ൽ ഴിയി ം എ ിൽ ഴിയി ം ക
സി ം മ ം െകാ െച ് ഇ ക, ര ക കിട റ െകാ െപൺ ികെള എ
നാ െക ിെ കളി ഉ ര ിേ ം കിണ ിെ വ ം മ ം െകാ െച കി
ട ക, അ ർ ന ം മ ം ഉ ിരി വ ൾ ് ആക ാൽ തീപിടി ക
തലായ ഉപ വ ൾ അവിെട ഹമായി ീർ . എ ാൽ ചാ ാെര ത മായി
അവിെടെയ ം ആ ം കാ ക മി . ഉപ വ ൾ സഹി വ ാെതയായേ ാൾ ന രി
ാ ് ഒ ൈദവ െന വ ി ം െവ ി േനാ ി ക ം ഈ ഉപ വ െള ാം
കിഴ ിനിടെ അ ർ ന െട ാർ ന നിമി ം അവണ ാ ചാ ാർ െച
താെണ ം അ ർ ന ൾ വഴിപാടായി നി യി ി പണം അവണ ാ
െകാ െച െകാ ക ം അ ർ ന ൾ ് ി ി ് ഇടയാകാെത േവ െത
ാം ധാരാളമായി െകാ ട ക ം െച ാൽ ിെ ഉപ വെമാ ം ഉ ാ കയിെ
ാരൻ വിധി ക ം ന രി ാ ് അ കാരെമ ാം െച ക ം ഉപ വം മാ ക ം െച
. അേ ാൾ ന രി ാ ിേല ചാ ാെര റി ് ഏ ം ഭ ി ം വിശ ാസ ം ജനി .
ആ ന രി ാ ിേല ് അൻപ ം അേ ഹ ിെ അ ജ ് അൻപ ം വയ
വീതം ായമായി . അവർ ര േപ ം േവളികഴി ി . എ ി ം അവർ െപൺ
കിടാ ള ാെത സ ാന ായി ി ായി . അതിനാൽ അതിേല ചാ െട
ക നെയാ േക ാൽ െകാ ാെമ ് അവർ വിചാരി ക ം പര രം പറ ക ം െച .
അ ദിവസം ചാ ാ െട െവളി ാ ി പടി ാ ിട െച ക ം “ ാ രി
ാ ്ഒ ടി േവളികഴി ണം. അ ് ഏ ം ദാരി ഒ ഇ നി ായിരി ണം.
ീധനമായി യാെതാ ം വാ ്. എ ാൽ ഉ ി ാ ം” എ ക ി ി ് െവളി
ാ ് അേ ാൾ െ മട ിേ ാ ക ം വലിയ ന രി ാ ് ആ ക ന കാരം വീ ം
വിവാഹം കഴി ക ം അതിൽനി ് അചിേരണ ഉ ി ാ ക ം െച . അതിനാൽ
സേ ാഷി ാ ് ന രി ാ ് അവണ ാ ് അ ാഴ ജ നാഴിയരിവീതം നിേവദ ി
വകെവ െകാ ്. ഇ ടാെത ആ ഇ നി ് ആ ിൽേ ാളായി (ആ േതാ
വഴിപാടായി) ഒ സംഖ ഇേ ാ ം െകാ വ ്.
അവണ ാ പണി െട ംബ ിൽ പറ േപർ (ഉ ി ാമ ണി
ം, േക ി ണി ം, ി ണി ം) അ ാെത േവെറ ആ ം ചാ ാെര േസ
വി ത െ ീ ി . എ ി ം അവ െട അന വ ം ചാ ാെര ത െട പര
ൈദവ െള വിചാരി യഥാശ ി ഭ ി ർവം േസവി െകാ ാണിരി ്. അതി
് ഇേ ാ ം വലിയ േഭദഗതി വ ി ി . അവിെട പതി കർ ാദികെള ാം ഒ വിധം
ശരിയായി ഇേ ാ ം നട ിേ ാ ്.
ചാ ാെര ഉേ ശി ് ഇവിെട ധാനമായി െച ് “െവ ാ കർ ം” എെ ാ
ാ ്. ഇ പണി െട വകയായി ം അന ാ െട വഴിപാടായി ം നട ാ ്. ഈ
കർ ം എ ദിവസംെകാ ാ കഴി ്. ഇതി ് എ ദിവസേ ം ടി ആയി
ര പയിൽ റയാെത െചല വ ം. ഈ കർ ിെ ചട കൾ ആക ാെട
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 735

േനാ ിയാൽ ഇ ് ഒ വക ഉ വം തെ യാെണ പറയാം. ഇതിേല െചല കാ

ാരാ ം മ ം വ ജന ൾ കാണി യായി ം വഴിപാടായി ം ആ ിൽേ ാളാ ം മ ം
െകാ ംവ തൽെകാ ് ഏകേദശം എ ാം നട ാ ്. സ ം വ ം േപാരാെത
വ ാൽ അ പണി ർ ക ിനാൽ െചല െച ക മാ ് പതി ്.
െവ ാ കർ ം ട തി ് തേലദിവസംതെ മായ െട േ ം ല
ം ലവാഴകൾ, മാലകൾ, േതാരണ ൾ തലായവ െകാ ് അല രി േമാടിപിടി ി
ം. ചാ ാെര ടിയി ിയിരി റ െട കിഴ വശ ് ഒ പ ൽ ഇ ്
അവിേട ം െക ി വിതാനി ് അല രി ം. പിേ ദിവസം രാ ിയിൽ അ ാഴ ജ കഴി
ാ ടെന മായ െട ം ഉ ി ാമ ണി ർ തലായ പാസക ാ െട ം തിട
കൾ എ ി വാദ േഘാഷ േളാ ടി േ ദ ിണം നട ം. അ കഴി ാൽ
നാ തിട ം ചാ ാെര ടിയി ിയിരി റ െട ൻവശ െക ിയല രി
ി പ ലിൽ എ ി വ ം. അേ ാേഴ ം േനരം ഏകേദശം പ മണിയാ ം.
പിെ കർ ം ട കയായി. അ കഴി ാൽ ിെ “ ടിയാ ം” എെ ാ ിയ ്.
അ ് ഏതാ ം ീകൾ തല ടി അഴി ി ് അേ ാ ം ഇേ ാ ം ആ കയാ ്. അതി
േശഷം “തി റ ാ ് ” എെ ാ ്. അ ഷ ാർ പാർവതീപരേമശ ര ാർ,
രാ സ ാർ, വി മായ, കാളിവാക എ ിവ െട േവഷം െക ി ആ കയാ ്. എ ാ ദിവ
സ ം ആദ ം കർ ം െച േക ി ണി െര ഉേ ശി ാ ്. അതി േശഷമാ ്
മ വർ ായി കർ ം െച ്. ഈ കർ െട അവസാന ി ൽ എ ാ ദിവ
സ ം െവളി ാ ി ചിലെതാെ ക ി ം. അേതാ ടി കർ ം അവസാനി ക ം
െച ം. ഇ െന ഏ ദിവസം കഴി ാൽ എ ാം ദിവസം “െകാലയനാ ം” എെ ാ ി
യ ടി പതി ്. അ ് ഒരാൾ ഒ മലനായാടി െട (മലേവടെ ) േവഷം ധരി ം
െച കയാ ്. അ ടി കഴി ാൽ െവ ാ കർ ം സംബ ി പിെ െയാ മി .
അവണ ാ പണി െട ഹ ിൽനി ് ഏകേദശം ഒ നാഴിക അകെലയായി
ഏ ം ധനവാനായ ഒരീഴവൻ താമസി ി . അവ ചാ ാെര റി ന വിശ ാസ
മി ായി . എ ാൽ ആ ർ ികൾ ് എേ ാ ഒ ശ ിയി േയാ എെ ാ ശ
ായി . ഒ തവണ െവ ാ കർ ം കാ തി ് ഈ ഈഴവ ം േപായി .
എ ാവ ം കാണി യി േ ാൾ താ ം വ ം െച ാെതയി ാൽ അ ് അലൗകിക
മായി ീ മേ ാ എ വിചാരി ് അവൻ ഒരണ മാ ം െകാ േപായി . കർ ാവ
സാന ി ൽ െവളി ാ ി ചില ാർ ന ാേരാ ം മ ം ഓേരാ ക ി നട
ിൽ ഈ ഈഴവെ അ ൽെച ് “ഇ ് െകാ വ ിരി ഒരണ ഇവിെട െകാ
േ ക. ബാ ി ഇ സംഖ ( പേയാ മേ ാ) നാെള െകാ വ െകാ േ
ണം. െകാ ിെ ിൽ ഉപ വ ാ ം” എ ക ി . അവൻ ഒരണ മാ മാ െകാ
െച ിരി െത ് മ ാ ം അറി ി ി . അതിനാൽ െവളിച ാടിെ ക ന
േക േ ാൾ അവൻ അ തെ ക ം ചാ ാെര റി ് അവെ മന ിൽ വിശ ാസം
ജനി ക ം െച . െവളി ാ ക ി സംഖ അവൻ പിേ ദിവസം തെ െകാ
െച െകാ . എ മാ മ , ആ സംഖ ആ േതാ ം അവെ ംബ ിൽനി ്
ഇേ ാ ം െകാ വ ്.
736 84. അവണ ാ ് പണി ം ചാ ാ ം

’ഒ തവണ െവ ാ കർ ം നട െകാ ിരി േ ാൾ പിേ ദിവസെ െചലവി

വകെയാ ം കാണാ യാൽ പണി ർ ഏ ം വിഷ നായി ീർ . ആ സമയം െവളി
ാ ി പണി െര വിളി ്, “ഒ ം വ സനിേ . ഒ ന സംഖ ഇേ ാൾ ഇവിെട
വ ം” എ ക ി . ഒ നാഴിക കഴി േ ാൾ ഒരാൾ ഒ വലിയ സംഖ പണി
െട അ ൽ െകാ െച െകാ ി ് “ഇ ് ഒ കാര സി ി ായി ാർ ി ി
പണമാ ്. ഈ സംഖ ഞാൻ ത ാറാ ിവ ി ് വളെര ദിവസമായി. േജാലി ിര കൾ
െകാ സമയം കി ാ ി ാ ് ഇ വെര ഇ ് ഇവിെട െകാ വ തരാെതയി ്.
ഇ ഞാൻ അ ാഴം കഴി കിട റ ിയ സമയം ആേരാ എെ അ ൽ വ ്, “ആ
സംഖ ഇേ ാൾ െ പണി െട അ ൽ െകാ െച െകാ ണം” എ പല
തവണ പറ തായി േതാ ി. ക റ േനാ ീ ് ആെര ം ക മി . എ ി ം ഇ ്
ഇനി ം വ െകാ ിരി ി എ നി യി ാ ് ഞാൻ ഈ രാ ിയിൽ തെ ഇ ം
െകാ ് റെ ് ” എ പറ ക ം ആ മ ഷ ൻ അേ ാൾ െ മട ിേ ാ ക ം
െച .
ഇ െന അവണ ാ ചാ ാ െട ദിവ ത ം അ തകർ ം ഇനി ം വള
െര പറയാ ്. അവെയ ാം പറ തീർ ാൻ ആരാ ം സാ മ ാ തിനാൽ ചില
സംഗതികൾ ടി പറ ി ് ഈ ഉപന ാസം അവസാനി ി ാെമ വിചാരി .
െകാ ിരാജ ് ഒ ഇളയ ് േപ ാരായി . ഇ ് അ പഴയകാല . അേ
ഹ ിെ പരിചയ ാരിൽ ചിലർ ഇേ ാ ം ജീവി ിരി ്. അേ ഹ ിെ ഇ ം
ിവേപ ർ സമീപമാ ്. അേ ഹം ഉേദ ാഗം ഭരി െകാ ് എറണാ ള താമസി
ി േ ാൾ ഇ ചാ ാ െട ഉപ വം ട ി. ഉടെന ഇതറി ് അേ ഹം ഇ
െച . അേ ാൾ അവിെട പലവിധ ി ഉപ വ ൾ സംഭവി െകാ ി .
േപ ാർ ഇ ിെ േകാലായിൽ (ഇറയ ) ഒ കേസരയിൽ ഇ െകാ ്, “ഇെത ാം
ചാ ാർ െച താെണ എനി േതാ ി . ചാ ാെര ് ഒ വക ാ െ
തെ ഞാൻ വിശ സി ി . അ െന ചില ർ ിക െ ിൽ ഉെ ് എനി
േബാ െ വാൻ ത വിധ ിൽ എെ ി ം ാ ം കാണി തരെ ” എ പറ .
ഉടെന ആ ഇ ി േമ ി ഓ ് ഓേരാ ാേരാ ായി താെഴ വീ ട ി. ചില
േപ ാ െട അ ം െച വീ . േപ ാർ ആ ഓ കൾ എ േനാ ിയേ ാൾ അതി
െലലാം “ചാ ൻ, ചാ ൻ” എെ തിയിരി തായി കാ ക ം െച . അേ ാൾ
േപ ാർ ചാ ാെര റി വളെര ഭയ ം വിശ ാസ ം േതാ ി ട ി. ഉടെന ഒ
ാരെന വ ി ം െവ ി േനാ ി ക ം “ഇെത ാം ഒ വിേരാധി െട ാർ
ന നിമി ം അവണ ാ ചാ ാർ െച താ ്. ഇതി ് അവിെട െച ക ന
േക ക ന കാര തിവിധികൾ െച ാൽ ശമന ാ ം” എ ാരൻ വിധി
ക ം െച . അതിനാൽ േപ ാർ അവണ ാ േപായി ക ന േകൾ ണെമ ് ആവ
ശ െ . റ സമയം കഴി േ ാൾ െവളി ാ ിവരിക ം ാരൻ പറ
േപാെല ക ി ക ം െച . അേ ാൾ േപ ാർ “ഈ ാർ ന ാരൻ ആരാെണ ടി
അറി ാൽെ ാ ാെമ ് ” എ പറ . അതി മ പടിയായി െവളിച ാ ് “അത
റി ി നി ൾ കാര െമാ മി േ ാ. അതിനാൽ അ പറയാൻ പാടി . നി ൾ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 737

ഉപ വ ൾ നീ ിയാൽ മതിയേ ാ, അതി ് ആ ശ നി യി ിരി സംഖ ഇവിെട

െകാ ാൽ മതി” എ ക ി . േപ ാർ പിെ തർ െമാ ം പറ ി . െവളി ാ
മട ിേ ാരിക ം ഇ ് ഉപ വ െള ാം ശമി ക ം െച . ഇനി ഈ അ കാല
ായ മെ ാ സംഗതി പറയാം.
ിവേപ ർനി ് ആ നാഴിക വട ് “ ള കാ ് ” എ ല താമസ
ാര ം ഒ വാ ാ മായ ഒ പരേദശ ാ ണൻ തെ മകെള പാല ാ കാരനായ
ഒ ാ ണ േവളികഴി െകാ . വലിയ ധനവാനായി പാല ാ കാരൻ ാ
ണൻ വിവാഹം കഴി ി ് അധികം താമസിയാെത ചരമഗതിെയ ാപി . അതിനാൽ
ള കാ കാരൻ ി െട അ ൽ െച ് ആ വിധവെയ േവ േപാെല ര ി
െകാ ാെമ പറ വിശ സി ി ് അവൾ ായി സർ സ ം എ തി വാ ി
ൈകവശെ ി. റ കഴി േ ാൾ വാ ാർ വിധവെ ാ ം െകാ ാെതയായതി
നാൽ അവർ ് ഉ ാ ം ഉ ാ ം എ േവ സകലതി ം വലിയ ി ായി ീർ
. അവർ പണ ം േശഷി ം സഹായി ാനാ മി ാതി തിനാൽ വ വഹാര ി
േപാകാ ം നി ിയി ായി . ഇ െന ഘ ളിൽ അവണ ാ ചാ ാെര
ാർ ി ാൽ നി ിമാർ ാ ിെ ാ െമ ് അവർ െച ിൽ െ േക
ധരി ി തിനാൽ ഒ ം അ െന െച . തെ ക ാടി പരിഹാര ാ ിെ ാ
ാൽ ഒ സംഖ (ആയിരം പേയാ മേ ാ) അവണ ാ െകാ േ ാെമ ായി
വിധവ െട ാർ ന. ാർ ി ദിവസംതെ വാ ാ െട മഠ ിൽ ഉപ വ ൾ ട
ി. േമണ ഉപ വ ൾ ഹ ളായി ീ കയാൽ വാ ാർ ഏ ം ഴ ിവശായി.
േവലി െട പ യാ പ ലി ം മ ം തീപിടി ക ക ് അേ ഹം ഏ ം വി
യി ക ം ഭയെ ക ം െച . ഉപ വ ൾ സഹി വ ാെതയായേ ാൾ അേ ഹം
ഒരാെളെ ാ ം െവ ി േനാ ി. ഒ വിധവ െട ാർ ന നിമി ം അവണ ാ
െ ചാ ാരാ ് ഈ ഉപ വ ൾ െച െത വിധി കയാൽ വാ ാർ അവണ ാ
െച പാടി . അേ ാൾ െവളി ാ ി വ വിധവ നി യി ി സംഖ
അവിെട െകാ ക ം വിേശഷി ് ഒ െവ ാ കർ ം ടി നട ക ം വിധവെയ േവ
േപാെല സംര ി െകാ ിരി ക ം െച ാൽ ഉപ വ െള ാം നീ ിേ ാ െമ
ക ി ക ം വാ ാർ അ കാരെമലാം െച ക ം ഉപ വ ൾ ശമി ക ം െച .
പിെ മെ ാരാൾ ചില ആഭരണ ൾ എ െനേയാ കാണാതായി. ആ പ ൾ
ക കി ിയാൽ ഇ സംഖ അവണ ാ ചാ ാർ െകാ േ ാെമ ് അയാൾ
ാർ ി . അചിേരണ ആഭരണ െള ാം ക കി ി. എ ി ം അയാൾ ാർ ന കാ
രം െച ി . റ ദിവസം കഴി േ ാൾ അയാ െട ഹ ിൽ ചാ ാ െട ഉപ വം
േറെ ട ി. അ ് അയാൾ അ വകെവ ി . േമണ ഉപ വ ൾ കലശലായി.
പാർ ര ംഉ ിരി വ ൾ ം തീപിടി ക, ഭ ണസാധന ളി ം മ ം
അ , ഗൗളി, തലായവ ച കിട തായി ം കിണ ിൽ ഉമി കല ിയിരി താ
യി ം കാ ക തലായ ഉപ വ ൾെകാ ് ഉ ാ ം ഉറ ാ ം െവ ം ടി ാൻേപാ
ം നി ിയി ാെതയായി ീർ തിനാൽ അയാൾ ആദ ം നി യി സംഖ ംെകാ ്
അവണ ാ െച . അേ ാൾ െവളി ാ ി “ആദ മായി െവ ിൽ ഈ സംഖ
738 84. അവണ ാ ് പണി ം ചാ ാ ം

മതിയാ മായി . ഇനി ഇ െകാ മതിയാ കയി . ഉപ വ ൾ ശമി ണെമ ിൽ

ആദ ം നി യി സംഖ ഇവിെട െകാ ക ം ായ ി മായി ഒ െവ ാ കർ ം
ടി നട ക ം േവണം” എ ക ി . െവ ാ കർ ം നട കാര ം യാസമാെണ
പറ ് അയാൾ മട ിേ ാ . ഉപ വ ൾ വീ ം വർ ി . പതിവായി ഹ ിൽ
ഉപേയാഗി െകാ ി പാ ം മ ം കാണാതായി ട ി. അയാ െട താേ ാ
കൾ േ ാെട കാണാതായി. അേ ാൾ ആഹാരസാധന ൾ െവ ാ ാ ം അറ ം
െപ ിക ം മ ം റ ാ ം നി ിയി ാെതയായി ീർ . അയാൾ താേ ാ കൾ േവ
െറ ഉ ാ ി . അവ ം കാണാതായി. ഇ െന വിഷമി കയാൽ അയാൾ പിെ ം
അവണ ാ െച ് ആദ ം നി യി സംഖ െകാ ക ം െവ ാ കർ ം നട ക
ം െച ാെമ സ തി പറ . അേ ാൾ െവളി ാ ി, “കഴി ാവശ ം
വ േ ാളായി െവ ിൽ ഇ ം മതിയായി . ഇനി ഇ െകാ ് മതിയാ കയി .
ഉപ വം മാറണെമ ിൽ ആദ ം നി യി സംഖ യിലിര ി ഇവിെട െകാ ക ം ര
െവ ാ കർ ം നട ക ം േവണം” എ ക ി . അേ ാൾ ഈ െച യാൾ “സംഖ
ഇര ി ഇവിെട െകാ ക ം ര െവ ാ കർ ം നട ക ം െച ാൽ ഉപ വ ൾ മാ
െമ തി ല െമ ാ ്? ഇ ഞാൻവിശ സി ണെമ ിൽ എെ ി ം ാ ം
കാണി തരണം” എ പറ . ഉടെന െവളി ാ ്, “ആെ അതി വിേരാധമി . നി
ൾ ഇേ ാൾ െപാെ ാ ണം. ഇ തൽ പ ദിവസേ നി െട ഹ ിൽ
വലിയ ഉപ വെമാ ം ഉ ാ കയി . അത ാവശ െ സാധനം മാ ം കാ ക ം
െച ം” എ ക ി . ഈ ക ന േക ഉടെന അയാൾ മട ി സ ഹ ിെല ി. അ
തൽ അവിെട ഹമായ വലിയ ഉപ വെമാ ം ഉ ായി . ഒ െപ ി റേ തായി
വ ാൽ അേ ാൾ അതിെ താേ ാൽ മാ ം കാ ം. േവെറ താേ ാലി ് ആവശ െ
ാൽ അേ ാൾ അ കാ ം, ൻേപ ക തേ ാൾ കാണാെതയാ ം. ഇ െന പ ദി
വസം കഴി േ ാൾ ഈ ചാ ാർ സാമാന ാരെ ം, അവെര ജയി കാര ം
അസാ മാെണ ം, ആ മ ഷ ന േപാെല േബാ മായി. ഒ ം അയാൾ ഇര ി സം
ഖ അവിെട െകാ െച െകാ ക ം ര െവ ാ കർ ം നട ക ം അേതാ ടി
ഉപ വ െള ാം നീ ക ം െച . ഒ വീ ിൽ ഒരാൾ ചാ ൻ ബാധി കയാൽ മരി .
ആ േ ത ിെ ഉപ വം ആ വീ ിൽ കലശലായി ീർ . ം െവ ി േനാ ിയ
േ ാൾ അവണ ാ െച തെ വി ത തി ചാ േനാ ് അേപ ി ാൽ വി ത
െമ ം തെ അവിെടനി ് ഏ വാ ിെ ാ വ തിലേഹാമാദി സൽ ർ ൾ
െകാ ഗതി വ ിയാൽ ഉപ വം ശമി െമ ം ാരൻ വിധി . അതിനാൽ ആ
വീ ിെല അേ ാഴെ കാരണവ ം ബാധേയ മരി മ ഷ െ അന രവ മായ ആൾ
അവണ ാ െച േ തെ വി െകാ ണെമ ് അേപ ി ക ം അതിേല ് ഒ
സംഖ താമസിയാെത അവിെട െകാ െകാ ാെമ സ തി ക ം െച . ആ സമയം
െവളി ാ ി, “േ തെ വി ത തി വിേരാധമി . എ ാൽ അധികം താമസി
ാൻ പാടി . ഏ ദിവസ ിനകം സംഖ ഇവിെട െകാ വ െകാ േ തെ ഏ
വാ ിെ ാ െപാെ ാ ണം” എ ക ി . അ െന െച െകാ ാെമ സ തി ്
ആ െച യാൾ മട ിേ ാ ക ം െച . എ ി ം അവധികഴി ി ം അയാൾ അ കാരം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 739

െച ി . പിെ ം ഏതാ ം ദിവസ ൾ ടി കഴി തിെ േശഷം അയാൾ കിട റ ി

യി ല ് ആേരാ െച ്, “ തെ ഏ വാ ിെ ാ െപാെ ാ ണം” എ
പറ ് േക ് അയാൾ ഉണർ ക റ േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം ആെര
ം ക ി . ഇ െന ദിവസമായി. എ ി ം അയാൾ േപായി പറ ി സംഖ
െകാ കേയാ തെ ഏ വാ ിെ ാ േപാരികേയാ െച ി . നാലാം ദിവസം രാ ി
യിൽ അയാൾ കിട റ ിയേ ാൾ ആേരാ ഒരാൾ അവിെട െച ് അയാ െട കാലിേ ൽ
പിടി വലി ് ി . അേ ാൾ അയാൾ ഉണർ െവ ി ം അയാൾ മി ാൻ വ ാ
യി . പിെ ം അയാ െട കാലിേ ൽ പിടി ് വലി ് ഇഴ ് ഒ േവലി െട പ
കൾ ിടയിൽ ടി റ െകാ േപായി കിഴേ ാ േനാ ാൻ പറ . അേ ാൾ
അവിെട ഏ ം വലിയ ഒര ിജ ാല കാ ക ം അയാൾ േബാധരഹിതനായി ീ ക ം
െച . അേ ാൾ അയാെള പിടി വലി െകാ േപായ ആൾ അവിെട നി െപാ ള .
ഉടെന മേ യാൾ േബാധം വീ . േനരം െവ േ ാൾ അയാൾ സ തി ി സംഖ
െകാ ് അവണ ാെ ക ം സംഖ അവിെട െകാ ക ം േ തെ ചാ ാ
െട അ ൽനി ് ഏ വാ ക ം തേലദിവസം രാ ിയി ായ സംഗതികൾ അവിെട
പരസ മായി ാവി ക ം െച . നില ി വലി തിനാൽ അയാ െട േദഹ ിൽ
വളെരയധികം പരി കൾ പ ിയി . അവ അവിെട ടിയി വെര ാം ക വി യി
ക ം േ തെ ഏ വാ ിയ ആൾ അേ ാൾ െ അവിെടനി മട ിേ ാ ക ം
െച .
പിെ െയാരി ൽ വാ രിൽ ഒ വീ ിൽ ഒ ീ ് ഉ ാദ ം അേതാ ടി ഒ
ഹ േരാഗ ം പിടിെപ . അേനകം ൈവദ ാെര വ ി ചില ചികി കൾ െച ി ം യാ
െതാ േഭദ ം കാണാ യാൽ പല ാെര വ ി ം െവ ി േനാ ി . അേ ാ
ളവർ, “ഇ േകവലം േരാഗമ , ബാേധാപ വം ടി ്. ബാധകെള ഒഴി കയാ േവ
്. പിെ ചികി ം െച ണം” എ വിധി . അതിനാൽ ചില മ വാദികെള വ ി
പല ം െച ി . അ െകാ ം ഒ ഫല ം ഉ ായി . പിെ അതി സി നായ ഒ
വലിയ മാ ികെന വ ി ചിലെതാെ ടി െച ി . അയാൾ ര ക ജ കഴി
െകാ ിരി േ ാൾ വീ ിെ വട ഭാഗ ാലാ കൾ ടിനി ചിരി േക .
അതാരാെണ റി വാനായി ഉടെന ചിലർ ഓടിെ േനാ ീ ് അവിെടെയ ം ആെര ം
ക ി പിെ മാ ികൻ ജെയലാം കഴി ബലി ഴി തിനായി അതി േവ
െത ാെമ ം െകാ റേ ിറ ിയേ ാൾ വീടിെ കിഴ ഭാഗ പ പ
േപർ ടിനി ൈകെകാ ി ിരി േക . അേ ാ ം െച േനാ ീ ് ആെര ം ക ി
. ബലി ഴി ിൽ കഴി ് എ ാവ ം അക ് െച േ ാൾ അവിെട വിള കൾ എലാം
െക ് അ കാരം നിറ ി . വീ ം വിള കൾ ക ി ാൻ േനാ ിയേ ാൾ വിള
െ ാ ം അവിെട കാൺമാനി ായി . അേ ാൾ വീ ിെ െത വശ ് ഒ ശ ം
േകൾ കയാൽ അവിെടെ േനാ ി. അേ ാൾ വിള കെള ാം അവിെട ിട
ായി . ഇ മായേ ാേഴ ം മ വാദി ം ഭയവിഹ ലനായി ീർ . അയാൾ ആ
രാ ി ഒ വിധ ിൽ അവിെട കഴി ി. േനരം ഭാതമായേ ാൾ അയാൾ ദ ിണ വാ
740 84. അവണ ാ ് പണി ം ചാ ാ ം

ാെത ം യാ പറയാെത ം ാണഭീതിേയാ ടി അവിെടനി േപായി. അയാ െട

മ വാദം െകാ ് േരാഗിണി ് ഒ േഭദ ായി .
പിെ ആ േദശ പല േയാഗ ാർ ആ വീ ിൽ ടി, “ഇനി ന ് ഇ െനെയാ
മായാൽ േപാരാ. ഇേ ാൾ പലെരെ ാ ം മ വാദ ം ചികി ക ം െച ി ; ഒ
വളെര പണ ം െചലവായി. ഒ ഫല ായ മി . ഇനി ന ്ഒ ന ാരെന
െ ാ രാശി െവ ി േനാ ി ി േവണം എെ ി ം െച ാൻ. ന സി ാരായി
നാല ാ െട േപെര തി ന ിെ ാം. അതിൽ ആ െട േപ വ േവാ ആ
ആെളെ ാ ം െവ ി ണം.” ആേലാചി നി യി ന ി േനാ ി. അേ ാൾ
പാ ർ കണിയാ െട േപരാ വ ്. അതിനാൽ ആ വീ ി ചില ഷ ാർ പാ ർ
പടി രയിൽ െച രാശി വ ി േനാ ി. അേ ാഴാ സംഗതി െവളിെ ്. സമീ
പ നായ ഒ ഷൻ രഹസ കാരണ ളാൽ ആ ീേയാ ഷി ് അവെര ഉപ വി
ാനായി അവണ ാ ചാ ാർ ് ഒ സംഖ വഴിപാ നി യി ാർ ി കയാൽ
ആ ചാ ാ െട വിേരാധം നിമി മാ ് ഈ േരാഗ ായിരി െത ം, ഇതി ്
അവണ ാ െച ക ന േക ക ന കാരം െച ാൽ േരാഗ ൾ ശമി െമ ം കണി
യാർ വിധി . പിെ ആ വീ കാർ അവണ ാ േപായി ക ന േകൾ ാനായി കാ നി
. അേ ാൾ െവളി ാ ി, “നി െട ശ നി യി ി സംഖ ഇ താ ്.
അതിവിെട െകാ ാൽ ീ േരാഗ െള ാം മാറി ഖമാ ം” എ ക ി . അവർ
ക ന കാര സംഖ അവിെട െകാ ക ം ീ അചിേരണ സ യായി ീ ക ം
െച .
ഇ െന അവണ ാ ചാ ാെര റി ് ഇനി ം പല സംഗതികൾ പറയാ ്.
ഇ ം പറ െകാ തെ ആ ചാ ാർ ഒ ം നി ാര ാരെ ം വലിയ വിഷമ ാ
രാെണ ം മാ േ ാ. അതിനാൽ ഇനി അധികം വി രി ണെമ വിചാരി
ി .
 85
േ രി ്

അ േ രി
ല
ൈവദ ാ െട ഇ

ി തെ ി
ൾ ഇേ ാൾ എ മാ േമ ഉ െവ ി ം അവ ഒ കാ
ശാേഖാപശാഖകളായി വർ ി പതിെന ായി ീർ . അ ാല
ായി െവ ം ആ ല ളി ം േത കം
േത കം ഓേരാ ശാഖ ാർ താമസി ി െവ ം േക ി ്. അവയിൽ ഒരി ം െകാ
ി ീമയിൽ തല ി ി ാ ിൽ ക ാണേ രി വിേ ജിൽ വ തല േദശ ായി .
അ വളെര ാലം ൻ തെ നാമാവേശഷമായിേ ായി. പിെ െയാ തല ി ി ാ
ിൽ െ മരന ർ (വട ാേ രി) േദശ ാ ്. ആ ഇ ം ിെ സ മായി
ഒ േ ം ഏതാ ം വ ം അവിെട ഇേ ാ ്. എ ി ം ആ ഇ ം റ
കാലമായി ് ആ ം െച ് ിരമായി താമസി ാറി . ഇേ ാൾ ഈ ഇ ാ െട ിര
വാസം ി ീ മലബാറിൽ െപാ ാനി താ ിൽ ചാഴിയാ ിരി അംശ ിൽ അകലാണം
(അകലമ ് ) േദശ ാ ്. ഏ േദശ ായാ ം ഇ േ ‘ േ രി’ എ തെ യാ
പറ ക പതി ്. എ ി ം ഈ ഇ ി ് ആ േദശ വരിൽ ചിലർ ‘അകലമ മന’
എ ം പറയാ ്.
ൻകാല ളിൽ േകരളീയ രാജാ ാർ ഓേരാ ം അ ൈവദ ാരിൽ ആെരെയ
ി ം ഒരാെള സ ം ൈവദ നാ ി െവ ചില അ ഭവ ൾ പതിവായി െകാ വ ി
. അ ിൽ െകാ ിരാജാ ് തെ ധാനൈവദ നാ ിെവ ് േ രി ിെന
ആ ്. അതിനാൽ, പ െ ആ പതിവ സരി െകാ ിരാജ ംബ ിൽ നി
േ രി ി െകാ ംേതാ ം വർഷാശനമായി അ ം ‘താനം’ വകയായി െ ാ ം
‘കലം’ വകയായി അൻപെ ാ ം ൻവീതം ഇേ ാ ം െകാ വ ്. ( ൻ
എ ് ഏതാ ം െകാ ൾ ൻ വെര െകാ ിരാജ നട ായി ം പ
ൈപ വില മായ ഒ െവ ിനാണയമാ ് ). ഈ സംഖ കെള ാം അതാ കാല
നാ വാ വലിയത രാെ തി നാൾ ദിവസമാ ് െകാ ക പതി ്.
ചിലർ രിേ ാ ാൽ വയ ിൽ ഖേ ാകാ േ ാ. ഇരി ാല ട

741
742 85. േ രി ്

ടൽമാണിക േദവ ം അ െന ഒരാളാണേ . അവിേട ം രിനിേവദ ം കഴി

ാൽ ഖേ ാ െമ ാ ് െവ ിരി ്. ടൽമാണിക േദവ ് ആ േതാ ം
രിനിേവദ ം ലാമാസ ിൽ തി േവാണ ദിവസം മകരം രാശി സമയ ാ ് പതി
്. അ കഴി ാൽ പിേ ദിവസം ഒ ടിനിേവദ ം പതി ്. ടി വയ ിൽ
ഖേ ടി വിധി ി താണേ ാ. ടൽമാണിക േദവ ടി മ കൾ അവി
െടെ ാ െച ് ാ ണെരെ ാ ് അര ി പാകെ ി െകാ തി
മതല േ രി ിനാ ്. ്മ ക ംെകാ ് രി െട തേലദിവസം ഇരി
ാല െട എ ണം. മ കൾ ഇ നി തെ െകാ േപാ കയാ ് പതി ്.
അവ എെ ാമാെണ ് േ രി ാർ ാെത മ ാർ ം അറി ടാ. അവർ ആ
േയാഗം അന ാർ പറ െകാ ാറി . ഈ മ കൾ െകാ െച െകാ
വക ി േദവസ ിൽ നി െകാ ിൽ പറ െന ം കർ ിക െട സഭവക സ
ിൽ നി ് ഒ പ ം വീതം അ ഭവം െകാ വ ്. ഈ ടി േസവി ാൽ
സകലേരാഗ ം, വിേശഷി ് എ ാ ഉദരേരാഗ ം ശമി െമ ാ ് വിശ ാസം. അതി
നാൽ ടി നിേവദ ദിവസം ടൽമാണിക േ ിൽ ദർശന ിനായി അസംഖ മാ
കൾ െച ക ം െച വർെ ാെ ടി െകാ ക ം െച ്. എ മാ മ ,
ഈ ദിവ ൗഷധം േദവസ ിൽ നി ് െകാ ിരാജ ംബ ിേല ം എ ി െകാ ക
പതിവാ ്.
ഈ ടി മ കൾ െകാ ാ അവകാശം േ രി ി സി ി തിെന
റി േക ി ഒൈരതിഹ ം താെഴേ ർ .
പെ ാരി ൽ ഒ േ രി ് െത ് എവിെടേയാ േപാ തിനായി ിവേപ
ർ വഴി റെ ് ഒ ദിവസം ഏകേദശം പ നാഴിക രാെ സമയം ഇരി ാല െട
വട വശ പാടെ ി. അേ ാൾ ശരത് ാലമായി തിനാൽ ച ിക ന േപാ
െല കാശി ി െകാ ് അവിെട ഒരാൾ ഇരി തായി . കട േപായ
േ ാൾ അവിെട ഇ ി യാൾ അേ ഹെ അ ൽ വിളി ് അേ ഹം ആരാെണ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 743

എവിെടേ ാ കയാെണ ം മ ം േചാദി റി തിെ േശഷം, “ഇ രിേ ാ

െകാ ് എനി വയ ിൽ ന ഖമി . െട െട വയറിളകിേ ാ . ഇതാ ഇേ ാൾ
െ മലവിസർജന ിനായി ാ ് ഞാൻ ഇവിെട വ ്. അതിനാൽ ്ഒ
ടി േവ മ കൾ നാെള രാവിെല ാ ണെരെ ാ ് അര ി ടൽമാണിക
സ ാമി െട നടയിൽ െവ ി െകാ ണം. േശഷം േവ െത ാം അവിെട വർ
െച െകാ ം. എെ അവിെട ിെ ി ം ഞാനവിെട ഉെ തെ വിശ സി
െകാ ണം” എ പറ ക ം ഉടെന അ ശ നായി ഭവി ക ം െച . അേ ാൾ ്
ഭയവി യപരവശനായി ്, “ഈ ആൾ േകവലം മ ഷ ന . മ ഷ ാ തി ൈകെ ാ ിരി
ഒ േദവേനാ മേ ാ ആയിരി ണം. ഒ സമയം ടൽമാണിക സ ാമിതെ യാെണ
ം വരാം. ഏതായാ ം ഈ ദിവ ൻ പറ േപാെല െച ാെത േപാ ശരിയ ”
എ വിചാരി ് ഉടെന ടൽമാണിക േ സ ിധിയിെല ി, അ ് അവിെട ാമസി
. ആ രാ ിയിൽതെ ടൽമാണിക േ ിെല ഉേദ ാഗ ാർ ം േമൽശാ ി
തലായവർ ം ഒ സ ായി. അവർ ഉറ ി ിട ി േ ാൾ ആേരാ ഒരാൾ അ
ൽെ ്, “നാെള രാവിെല േ രി ് ഇവിെട വ ് ഒ ടി മ കൾ
അര ി നടയിൽ െവ ം. അെത കല ി ിള ി ടിയാ ി നിേവദി ക ം
മ കൾ െകാ വ തിെ തിഫലമായി ി േദവസ ിൽ നി െ ാ പറ
െന െകാ ക ം ഇ ം പതി കണ ിൽ േചർ െകാ ംേതാ ം രി െട പിേ
ദിവസം ടി നിേവദ ം പതിവായി നട ക ം െച ണം” എ പറ തായി േതാ ി.
അവർെ ാവർ ം ഈ സ ായ ് ഒേര സമയ ം ഒേര വിധ ി മായി . പി
േ ദിവസം രാവിെല അവെര ാവ ം ഈ സംഗതി പര രം പറ ക ം േദവസ ാർ ഒ
ാരെന വ ി ടൽമാണിക സ ാമി െട നടയിൽ വ ം െവ ി ് േനാ ി
ക ം അവ െട അ ൽെ േമൽ പറ കാരം പറ ടൽമാണിക സ ാ
മി തെ യാെണ ാരൻ വിധി ക ം അേ ാേഴ ം േ രി ് മ കൾ
അര ി നടയിൽ െകാ വ െവ ക ം തേലദിവസം രാ ിയിൽ ഒരാൾ പാട െവ
തേ ാ പറ വിവരം േദവസ ാേര ം മ ം ഹി ി ക ം ശാ ി ാർ ആ മ
െ ടിയാ ി േദവ നിേവദി ക ം േദവസ ാർ ി ് െ ാ പറ െന
െകാ ക ം അ പതിവായി ീ ക ം െച . ഇ കാരം ആ ടിനിേവദ ം ഇേ ാ ം
അവിെട നട വ ്.
േ രി ാർ ൈവദ ശാ ം അഭ സി കഴി ാൽ ‘െന വായി’ േ ി
ൽെ ് ഒ സംവ രം ഭജി തി േശഷേമ ചികി കൾ െച ട ാ . ഇതിെന
റി േക ി കാരണ ം താെഴ േചർ .
ഒ കാല ് േ രി ിെ ഇ േജ ാ ജ ാരായി ര േപ ായി .
ി ം ശാ ാന ം ആ ര േപർ ം ഒ േപാെല തെ യായി . എ ി ം േജ
ൻ ി ഭാഗ ം ൈക ണ ം വളെര റവായിരി . അതിനാൽ ചികി ാവിഷയ
ിൽ അേ ഹ ി ം സി ി ം ചാര ം അ ജൻ ിെനേപാെല ഉ ായി ി .
േരാഗവിവര ൾ അറിയി തിനാ ം േരാഗികെള കാണി തി ് ിെന ിെ ാ
േ ാ തിനാ ം ഇ വ വരാ ം േജ ൻ ിെന അേന ഷി ക ം കാ
744 85. േ രി ്

ക ം െച ി ി . എ ാവ ം അ ജൻ ിെനതെ യാ ് കാ ക ം ിെ ാ
േപാ ക ം െച ി ്.
അ െനയി കാല ് അ ാലെ സാ തിരി ാ ിേല ് എേ ാേരാഗം ബാ
ധി കയാ, അ ജൻ ിെന ിെ ാ െച നായി ആെള അയ . അയ െ യാൾ
ിെ ഇ െച േ ാൾ അ ജൻ ് അവിെടയി ായി . അതിനാൽ ആ ആൾ
േജ ൻ ിെന വിവരം പറ . അേ ാൾ േജ ൻ ്, “അ ജൻ ഇേ ാൾ ഇവി
െടയി . െര ഒ ല േപായിരി കയാ ്. മട ി വ തി ് ഏതാ ം ദിവസ
െ താമസ ാേയ ം. അതിനാൽ ഞാൻ നി േളാ ടി വേ ാം.” എ പറ .
ഉടെന ആ വ യാൾ “അ േവണെമ ി . അ ജൻ ിെന െകാ െച ണെമ ാ ്
കൽ ന.” എ പറ ് മട ിേ ായി. േജ ൻ ി ് അപാരമായ മന ാപ ായി.
“ക ം! ഈശ രാ! എെ ിതി ഇ െനയായേ ാ. ഞാ ം അ ജ ം പഠി ി ്ഒ
േപാെലയാ ്. എ ി ം എെ ആർ ം ആവശ മി . എ ാവർ ം അ ജൻ മതി. ഈ
ിതിയിൽ ഞാൻ ജീവി ിരി െത ിനാ ്? ഞാനി െനയായിേ ായ ് എനി ്
അ ജ േപാെല ഈശ രസഹായമി ാ ി ായിരി ം. അതിനാൽ ഇവിെട ഈശ
രെന േസവി ക തെ യാ ് േവ ് ” എ ് ആേലാചി െകാ ് അേ ഹം ഇ ി
സമീപ െന വായിൽ േ ിൽ െച വലിയ നി േയാ ടി ഭജനം ട ി.
തല ി ി ാ ിൽ വട ാേ രിയി ഇ നി ് ഏകേദശം ആ നാഴിക പടി
ാറാ ് െന വായിൽ േ ം ിതിെച ്. അതിനാൽ വിചാരി ദിവസംതെ
അേ ഹ ി ഭജനം ട ാൻ സാധി . ഒ സംവ രം ഭ ി ർ ം ധന രിെയേ
വി തിെ േശഷം േജ ൻ ് മട ി ഇ െ ി. അ ാലം തൽ അേ ഹെ കാ
ണാൻ േരാഗികൾ ധാരാളമായി വ ട ക ം അേ ഹം െച ചികി കെള ാം ശരിയാ
യി ഫലി ട ക ം െച . േമണ അേ ഹ ിെ കീർ ി േലാക ിെ സർ
വ ാപി . േജ ൻ ് ചികി ി ാൽ അസാ േരാഗ ം േഭദമാ െമെ ാ വിശ ാസം
ജ ൾ ് പരെ ഉ ായി ീ ക ം െച . ഒ െകാ ി ് സാ തിരി ിേല
് ആരംഭി ി ദീനം അ ജൻ ിെ ചികി െകാ സ ൽപം ശമി െവ ാെത
അേ ാ ം ന േപാെല േഭദമായി ി . അതിനാൽ സാ തിരി ാ ീ ് ആളയ േജ ൻ
ിെന െകാ േപായി. േജ ൻ ിെ ചികി െകാ ് സാ തിരി ാ ് അചിേരണ
ർണ ഖെ ാപി ക ം അവിെടനി ി വിലപിടി പല സ ാന ൾ ലഭി
ക ം െച . അ ാലം തൽ ാ ് േ രി ാർ ൈവദ ശാ ം അഭ സി
കഴി ാൽ െന വായിൽ േ ിൽ സംവ ര ഭജനം ടി കഴി ിേ ചികി ി
ട ാ എ ഏർ ാ െവ ്.
േ രി ാർ അവ െട ർ ാ െട അ ല ാെത അന ാ െട അ ൽ
ൈവദ ശാ ം പഠി ക പതിവി . േനെര മറി ് അവിെടെ പല ം പഠി ാ ്.
അ ൈവദ ാരിൽ തെ സി ാരായി എേളട ൈത ാ ്, ിവേപ
ർ സിെ ശിഷ ാരായി വേ ാ.
കഴി േപായ േ രി വാ േദവൻ (അ ൻ) വർകൾ ൈവദ ശാ ം പഠി ി
തി ് ഏ ം സമർ നായി . അ ാംഗ ദയ ിെ അർ ം പറ തി ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 745

അവി െ േ ാെല ആ മി ായി െവ സി മാണേ ാ. പ ് അ ൈവദ

ാരിലാ ം അ ാഗ ദയ ിെ ാനം നായ ാർ തലായവെര പഠി ി ാറി ാ
യി . ആ ാനം നായ ാർ തലായവെര പഠി ി ട ിയ ് അ ൻ വർകളാ
്. ആ ാനം പഠി വർ അ പഠി കഴി വെര അവി െ േ ിൽ
ഭജി ണെമ ടി അവിേട ് നിർ ായി .
ഈഅ ൻ വർക െട േജ െ നായ ഇേ ാഴെ അ ൻ വർകൾ ചികി
ാവിഷയ ിൽ സ ൽപം ഔദാസീന ആളാെണ ി ം ശാ ം ന േപാെല പഠി ി
ഒ ന ൈവദ നാ ്. ഈ വർകെളേ ാെല ജാമാ ഭാഗ ം ഇതി ്ആഇ
മ ാർ ായി െ േതാ ി . അ ൈവദ ാ െട മി ംബ ളിേല ം
സ ിമാെര വിവാഹം കഴി െകാ ് അവ െടെയ ാം ബ ത ം സ ാദി ാൻ സംഗ
തിയായ ് ഒ വലിയ ഭാഗ മാണേ ാ.
 86
പ ിവാണെ മാ ം കിളി ർ േദശ ം

പ ണെ
േകരളച വർ ികളായി വാണി
മാൾ’ എ ാ
െവ ി ം മനൈ ര ം റ
പറ വ ി
ആളായി
െപ മാ ാരിൽ ഒരാെള ‘പ ിവാ
്. ഇേ ഹം ജ നാ ഒ ഹി വായി
തിനാൽ ചില െട ഉപേദശം നിമി ം
പി ീ ് മത ാരനായി ീർ . ഈ െപ മാൾ േകരള ിൽ പല ല ളിൽ
സ രി ക ം താമസി ക ം െച ി . അ ിൽ തി വിതാം റി ം അേ ഹം
ചില ല ളിൽ നിവസി ി തായി ഐതിഹ ്. എ മാ മ , അതിേല
ചില ല ൾ ഇ ം കാൺമാ ്. ഇേ ഹം തി വിതാം റിൽ താമസി ി
ല ളിൽ ധാനമായി ് േകാ യം താ ിൽ േചർ ‘കിളി ർ’ എ േദശമാ ്.
അവിെട അേ ഹം വിഹാരാ തിയിൽ ഒ േദവാലയം പണികഴി ി ക ം അതിൽ
േദവെന തി ി ി ക ം െച . ആ േദവവി ഹം നി ധ ാനം െച
െകാ േയാഗ േയാ ടി അശ ലക ി ൽ ിതി െച വിധ ി താ ്.

746
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 747

മടിവെര നീ താടിമീശേയാ ടിയ ആ ബിംബം ക ാൽ അ ് ഒ നി േടതാെണ ്

ആർ ം മന ിലാ ം. ി ര ാെര പാഷ ാരാ ി ീർ ാനായി ് നിയായി
ീർ ് സാ ാൽ മഹാവി തെ യാണേ ാ. അ വിചാരി ി െ ി ം അേ ഹം
ആ േദവെന ഭ ി ർ ം േസവി ക ം മത ചാര ിനായി വളെര പരി മി
ക ം െച െകാ ാ ് അവിെട താമസി ി ്. അതിനാൽ മലയാള ാ ണർ ്
അേ ഹേ ാ ് ഒ ം രസമി ായി . മലയാള ാ ണരിൽ ചിലെരെയ ി ം കിളി ർ
േദശ ിരതാമസ ാരാ ണെമ വിചാരി ് ആ െപ മാൾ വളെര മി . അവർ ്
താമസി തി ഹ ം നിത ി ് േവ വ വകക ം ദാനമായി െകാ ാ
െമ ടി പറ േനാ ി. എ ി ം ാ ണരാ ം അതി വഴിെ ി . േദവാല
യ ിെല ശാ ി തെ വളെര നിർബ ി ി ാ ് മലയാള ാ ണർ നട ിയി ്.
ശാ ി കഴി ാൽ അവർ േപായി ളി ിേ ഭ ണം കഴി ി . കിളി ർ േദശത
വ ് െവ ം ടി കേപാ ം െച കയിെ ായി മലയാള ാഹമണ െട നി യം.
എ ി ം ആ െപ മാൾ ച പായ ം േയാഗി ് ആ േദശവാസികളായ നായ ാരി ം
മ ം പലേര ം മതാവലംബികളാ ി ീർ ീർ . നാ വാഴിയായി െപ മാൾ
് ശി ാര കൾ അധികാര ായി വേ ാ. അതിനാൽ അേ ഹെ ഭയെ
ടിയായി ജന ൾ അേ ഹ ിെ മത ിൽ േചർ ്.
ഇ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ മ നി ് ചില ഹ ദീയർ ക വട ി
ം മ മായി േകരള ിൽ വ േചർ . അ ിൽ അവ െട ചില ലാചാര ാ ം
(ത ൾ തലായവ ം) മ ം െട ഉ ായി . അവരിൽ ചിലർ കിളി ർ െച ചില
കാ ക ം മ ം െവ െപ മാെള കാ ക ം ആ േദശ തെ താമസ റ ി െകാ െപ
മാ െട അ വാദ കാരം അവിെടെയാ പ ി പണിയി ക ം െച . പിെ ആ
ഹ ദീയാചാര ാർ ദിവസംേതാ ം പതിവായി െച െപ മാെള ാ ക ം അവ െട
മത ി മാഹാ െ റി ് സംഗി ക ം െച െകാ ി . അ െന റ
ദിവസ ൾ കഴി േ ാൾ ആ െപ മാൾ ് മതെ ാൾ ന ഹ മതമാ
െണ ് േതാ ട ി. കിം ബ നാ? പിെ അധികം താമസിയാെതതെ അേ ഹം
മത േപ ി ് ഹ മത ിൽ േചർ . എ മാ മ , അേ ഹം ആ മത ി
െള ാം പഠി ് കാല േമണ അവ െട ിൽഒ മാണി ം ആചാര ം
ഉപേദ ാ മായി ീ ക ം െച . തദന രം അേ ഹ ിെ ിരതാമസം റ കാ
ലേ ് പ ിയിൽ തെ യായി . ത ിമി ം അേ ഹെ ജന ൾ ‘പ ിയിൽ
വാണ െപ മാൾ’ എ ം ‘പ ിബാണ െപ മാൾ’ എ ം പറ ട ി. അ േലാപി ്
ചിലർ ‘വാണെ മാൾ’ എ ം ‘ബാണെ മാൾ’ എ ം പറ ട ി. അേ ഹം ഹ
ദീയനായി ീർ തിെ േശഷം ഒരി ൽ മ േപായി . അതിനാൽ അേ ഹെ
ചിലർ ‘മ േപായ െപ മാൾ’ എ ം പറയാ ായി .
ഈ െപ മാൾ മത ാരനായി കാല തെ കിളി ർ േദശ ാരായ ര
നായ ാർ അേ ഹ ിെ േസവക ാരായി ീർ . അവർ െപ മാൾ അേനകം വ
ൾ േപരിൽ പതി െകാ ടാെത ഒരാൾ ‘ക ൾ’ എ ം മേ യാൾ ് ‘േമേനാൻ’
എ ം ാനേ ക ം കൽ ി െകാ . െപ മാൾ പ ിയിൽ താമസമായതിെ േശ
748 86. പ ിവാണെ മാ ം കിളി ർ േദശ ം

ഷം േമനവ പ ിയിെല കണെ േദ ാഗ ം െകാ . അതിനാൽ ആ മ ഷ െന

എ ാവ ം ‘പ ിയിൽ േമേനാൻ’ എ പറ ട ക ം ആ േപ കാല േമണ ിര
െ ക ം െച . െപ മാ െട േസവക ാരായി നായ ാ െട വംശപര രയി ൾെ
ര വീ കാർ കിളി ർ േദശ ്. അവെര ഇേ ാൾ ‘െവ ി ള ര ൈകയ്മൾ’ എ ം
‘പ ിയിൽ േമേനാൻ’ എ ം പറ വ . അവ െട വ ൾ കാല േമണ അന ാധീ
നെ േപാെയ ി ം അവർ ് ഇേ ാ ം നിത ി വലിയ ക ാെടാ മി . ആ േദ
ശേ ് ഇേ ാ ം ധാന ാരായിരി ം അവർതെ യാ ്.
ഹ ദീയമതം സ ീകരി െവ ി ം െപ മാൾ ് താൻ വളെര ാലം േസവി െകാ
ി േദവെന റി ഭ ി മന ിൽനി ം നിേ ഷം വി േപായി . അതി
നാൽ അേ ഹം പ ിയിൽ താമസി ി കാല ം മി ദിവസ ളി ം ത ാൽ ാ
പിതമായ േദവാലയ ിെ വ ി ാ ായി . അ ഹ ദീയർ ് സ ത
മാ ിെ റി കയാൽ അേ ഹം അവിെട തി ി ി ് ഹ ് നബി െട വി
ഹമാെണ പറ ് അവെര വിശ സി ി . അതിനാൽ ആ േദശ താമസി ി ഹ
ദീയ ം അവിെടെ ി നമ രി ക ം ാർ ി ക ം മ ം െച ട ി.
ആ െപ മാ െട കാലം കഴി ി ം ആ േദശ ാരായ ഹ ദീയർ അ കാരം െച െകാ
ി . അവർ അവിെടെ ക ം നമ രി ക ം െച ാെതയായി ് ഇേ ാൾ
ഒരി പ െകാ ിലധികം കാലമായി ി .
ഈ പ ിയിൽ വാണ െപ മാ െട അവസാനം ഏ കാരമായി െവ ് ഇേ ാ ം
തീർ െ ടാെതയാണിരി ്. എ ാവ ം ഹ ദീയമത ിൽ േചരണെമ അേ
ഹ ിെ നിർബ ം ഹമായി ീ കയാൽ ഇതര മത ാരായ ചിലർ ടി അേ ഹ
െ ത ിെ ാ ഴി കേയാ െവ ിൽ െക ി ാ കേയാ െച തതാെണ ് ചി
ലർ പറ . മ ചില െട അഭി ായം ഹി െട ഉപ വം കലശലായിതീ കയാൽ േക
രളവാസം അവമാനകരെമ ് േതാ ി അേ ഹം ചില ഹ ദീയ െട സഹായേ ാ ടി
മ േ ് െപാ ള താെണ ്. അേ ഹം ഉടേലാെട സ ർ ാേരാഹണം െച താെണ
് േവെറ ചിലർ പറ . ഈ അഭി ായ ളിൽ വാ വമായി ് ഏെത ് തീർ െ
ാൻ മാർ െമാ ം കാ ി . തേലദിവസം േനരം െവ േ ാേഴ ം എ െനേയാ
അ ശ നായി ീ കയായി എ സംഗതി എ ാവ ം സ തി താ ്.
ഈ െപ മാൾ അ ശ നായി ീർ തിെ േശഷ ം കിളി ർ േദശ ാർ അവ െട േദ
ശപരേദവതയായി ആചരി ക ം ആദരി ക ം െച ് േദവെന െ യാ ്.
അവർ അ െന െച െകാ ി ് ആ േദശ ് േവെറ േ െമാ ം ഇ ായി
െകാ ം ഒ സമയം െപ മാൾ മട ിവെ ിേലാ എ വിചാരം നിമി മായിരി
ാം.
ഈ െപ മാൾ മതം സ ീകരി തിെ േശഷം റ കാലം ച നാേ രി താ
ിൽ ‘നീലേ ർ’ എ േദശ ം േപായി താമസി ക ം അവിെട ം ഒ മത
േദവാലയം ാപി ക ം െച . അ ് അേ ഹേ ാ ടി പ ിയിൽ േമനവ ാരിെലാ
രാ ം (േസവകനായി ആൾ തെ ) അവിെട േപായി താമസി ി . അതിനാൽ േമന
വ ് ആ േദശ ം പല രയിട ം ഏതാ ം നില ം സ ാദി ാൻ സാധി . ആ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 749

വക വ ൾ അേ ഹ ിെ അന രജാത ാർ പലേ ാഴായി േറെ േറേ വി

വില വാ ി. വ ം വി തീർ ി പ െകാ ിലധികം കാലമായി ി .
െപ മാ ാ െട കാലേശഷം േകരളെ പല ഭാഗ ളായി വിഭജി രാജാ ാരാ
ണേ ാ ഭരി ി ്. അേ ാൾ കിളി ർ േദശം െത ം ർ രാജ ൾെ തായി .
ഇ ി ൽ െകാ ടി പടി ാ ം മരകം കായലി കിഴ ം ൈക രി വട ം കാ
ണ ാലി െത േദശ െള ാം െത ം റി ൾെ വയായി േ ാ.
െത ം ർ രാജാ ് തെ രാജ ഓേരാ േദശ ളി ം ഓേരാ െര ആശാ ാ
രായി നി യി ക ം അവർ ് െ ം പണി െര ം മ ം ചില ാന ൾ കൽ
ി െകാ ക ം െച താെണ ം അവർ ഓേരാ കളരി ാ ി ഷ ാെരെയ ാം
ആേയാധനവിദ അഭ സി ി െകാ ണെമ ച ം െക ക ം െച ി . അ െന
മഭ ി ി വെര ആ േതാ ം ജെയ ി വിദ ാരംഭം കഴി ി രാജാ ് നി
യി സി െ തായ ഒ ദിവസം പരീ ി േനാ ക ം പരീ യിൽ ജയി
വർ ് യഥാേയാഗ ം സ ാന ം പ ാള ിൽ ഉേദ ാഗ ം കൽ ി െകാ ക ം
െച താെണ ം രാജാ ് നി യി ക ം അ െന നട ിെ ാ ിരി ക ം െച ി
. പാ ിൽ ശാ ാവിെ േ മതിൽ കിഴ വശ ായി ് ഇതിേല ് േത കം
ത ാർ െച ി ി ല വ ായി ആ േതാ ം പരീ നട ിയി ്.
ആ ല ി ‘പടനിലം’ എ േപ ം കൽ ി ി . ഇേ ാൾ അവിെട പരീ ം
മ മിെ ി ം ആ ല ി ് ഇ െന തെ യാ ് ഇേ ാ ം ജന ൾ േപ പറ
വ ്. പരീ ാദിവസം രാവിെല ആശാ ാെര ാം ശിഷ ാേരാ ടി പാ ിെല ി
ളികഴി ശാ ാവിെന വ ി ക ം ഭ ണം കഴി ക ം െച ി പടനില െച
േചർ െകാ ണെമ ാ ് കൽപന. അഭ വിദ ാരായ ഓേരാേദശ ാെര ം െത ം
വട മായി േത കം േത കം തിരി നിർ ിയാ ് പരീ നട ്. ആ സമയം
രാജാ ം അവിെട എ ിയിരി ം. പരീ െയ ാൽ ഓേരാ േദശ ാ ം എതിരാളിക
ളായി നിൽ മേ ാേരാ േദശ ാേരാ ം േനരി ം െച കയാ ്. ഈ ി ്
അ ാല ് ‘പാ ിൽ ട’ എ ാ േപ പറ വ ി ്. ഇ െന നട ിയ പരീ
യിൽ ഒ െകാ ം കിളി ർ േദശ ാർ ജയി . ഉടെന രാജാ ് വിജയികളായവർ
ചില സ ാന ൾ കൽ ി െകാ ക ം അവെര പ ാള ിൽ ചില ഉയർ ഉേദ ാഗ
ൾ കൽ ി നിയമി ക ം െച . ഉടെന േതാ േദശ ാർ മാറിനി െകാ ്, “കിളി
ർ ാർ ജയി ക ം അവർ ് സ ാന ം ഉേദ ാഗ ം കി ക ം െച െവ ി ം
അവർ ബൗ ാരാണേ ാ” എ പറ . അവർ ഇ പറ ് രാജാ ് േകൾ ാെത
പ െ യായി എ ി ം കിളി ർ ാരിൽ ചിലർ ഇ േക ് ത ൾ േദവെന വ ി
െകാ ാണേ ാ ഇവർ ത െള നി ി ് എ വിചാരി കിളി ർ േദശ ാർ
സഹി വ ാ ല ം വ സന ായി. അവർ സ േദശ മട ിെയ ിയതിെ
േശഷം എ ാവ ം ടിയാേലാചി ് അവമാന പരിഹാരാർ ം സ േദശ േവെറ ഒ േ
ം പണിയി ശാ ാവിെന തി ി ണെമ നി യി . എ ി ം അതിനായി പണി
യി ് വലിയ േ ിൽ ഭഗവതിെയ (കാർ ായനിെയ) ം ഒ ീേകാവിൽ മാ ം
പണിയി ് ശാ ാവിെന ം തി ി കയാ ് ഉ ായ ്. (ഈ േ െട പണിെയ
750 86. പ ിവാണെ മാ ം കിളി ർ േദശ ം

ം തി കെള ം സംബ ി ് ഐതിഹ മാല െട ാംഭാഗ ിൽ സവി രം ാ

വി ി തിനാൽ ഇവിെട അധികം വിവരി ി .)
ആ േദശ ാർ ആ ഭഗവതിേയ ം ശാ ാവിെന ം വ ി ക ം േസവി ക ം െച
ട ിയേ ാൾ അവർ ൻ ായി ആേ പം ജന െടയിടയിൽ വി താഭി ാ
യമായി ീർ . അ ാലം തൽ ഭഗവതിേ ിെല ശാ ി ാരൻ തെ യാ ് ശാ
ാവിെ ം േദവെ ം ജ നട ിേ ാ ്. ഇേ ാൾ ആ ഭഗവതിേ ിൽ
മലയാള ാ ണർ സാധാരണമായി ഭ ണം കഴി ാ ്. േദവ ജ കഴി ാൽ
ളി ിേ ഊ കഴി ാ എ നിർ ം ഇേ ാൾ ഏകേദശം അ ായമായി
രി . പരി ാരം വർ ി െകാ ാണേ ാ ഇരി ്. അതിനാൽ ആ േദശ ഹ
ാ ി ംബസേമതം താമസി തി ം കാല േമണ മലയാള ാ ണർ മന
വേ ാം. ഇേ ാൾ അതി ് അവരിലാർ ം സ തിമി ാെതയാണിരി ്. സ ാമി
യാർ ഇേ ാ ം ആ േദശ കയ കേപാ ം െച ാറി . നീലേ ർ േദശ ിെ ിതി
ഇേ ാ ം ഇ കാരം തെ യാണിരി ്.
 87
കടാേ ാ മാ ം ഭഗവതി

മാ
അറി
ം ഭഗവതി െട ചരി ം ഉ രേകരള ിൽ
ി ം ദ ിണേകരള ിൽ ഇ േക ി േപാ മി ാ വർ പല െ
്. അതിനാൽ അ െന
സി ം സർ വിദിത മാെണ

വ െട അറിവിേല ായി ആ കഥ
ാ ്
ിൽ
ാവി െകാ .
ഉ രേകരള ിൽ സി മായ ‘കട നാ ് ’ എ േദശ ് ‘കടാേ ാ ് ’ എ
സി മായ ഒ നായർ ഹം പ ായിയി . ആ ഹ ാർ ധന ിെകാ ം ആഭിജാ
ത ം െകാ ം ാനമാനാദികൾ െകാ ം സർ മാന ാരായി . ആ തറവാ ിൽ ഒ
കാല ് ഒ ീ മാ മായി ീർ ആ ണവതി ് ഈശ ര സാദ ാൽ പ
ാ ംഒ ി ായി. ആ ി െട നാമേധയം ‘മാ ം’ എ ായി .
മാ ി ഏകേദശം വയ ായമായേ ാേഴ ം അവ െട മാതാപിതാ
ാർ കാലേദാഷ ാൽ കാലധർ െ ാപി . എ ി ം അവ െട സേഹാദര ാർ
പ േപർ ം അവെള റി വളെര േ ഹ ം വാ ല ായി തിനാൽ അവ
െള അവർ യഥാേയാഗ ം വളർ ിെ ാ വ . അവെള യഥാകാലം വിദ ാഭ ാസം െച
ി കയാൽ അവൾ വളെര വി ഷി ം സൽ ണസ മായി ീർ . മാ ിെ
താലിെക കല ാണം സേഹാദര ാർ വളെര േകമമായി ആേഘാഷ ർ ം നട ി .
മാ ം കാല േമണ കൗമാരകാലെ വി നവയൗവനദശെയ ാപി . സർ ാംഗ
രിയായി അവൾ യൗവനം ടി വ േ ാേഴ ം ആ തി െകാ ം തിെകാ
ം മാ ി ല മായി ് ഒ കന ക ൈ േലാക ിെല ം തെ ഇെ ് സർ
ജന ം ഒ േപാെല പറ ട ി. മാ ിെ സൗ ര ം, സൗശീല ം, ൈവ ഷ ം,
ൈവദ ം, ഈശ രഭ ി, നി ാപട ം തലായ സർ ണ െള റി ് ക ാ വരായി
േലാക ിൽ ആ ം തെ ഇെ ായി ീർ .
ഇതിനിട ് മാ ിെ സേഹാദര ാർ പ േപ ം രിമാരായ ഓേരാ ീക
െള ഭാര മാരായി സ ീകരി ക ം തറവാ ിൽ തെ െകാ വ താമസി ി ട ക ം

751
752 87. കടാേ ാ മാ ം ഭഗവതി

മാ ി സർ കാേരണ ം അ പനായ ഒ ഭർ ാ ് ഉ ായി ീ ക ം െച .

ആ മ ഷ ൻ ‘ഇളം ിൽ റവാ ിൽ ന ർ ന ാർ’ എ സി നായ ഷേ
നായി . ഇേ ഹെ േ ാെല സകല േയാഗ തക ം തിക ഒ ഷൻ അ ാല ്
വടേ മലയാള ി ായി ി . ഈ ഷര ം അവളിൽ വ േചർ ് അവ െട
ഭാഗ ം െകാ ം അവൾ ബാല ം തൽ ഭ ി ർ ം േസവി ്െകാ ി ‘േലാകമലയാർ
കാവിൽ’ ഭഗവതി െട കാ ണ ംെകാ മായി . ആ കാ കട നാ ് രാജസ പം
വകയാെണ ി ം മാ ം ആ ഭഗവതിെയ േസവി വശംവദയാ ി ീർ ി . േദവി
ഭ വ ല ം ഭ ാഭി ദ മാണേ ാ.
മാ ം ന പിടി ം പഠി ം േശഷി ം േശ ഷി ം കാര വിവര ിലായി
തിനാൽ അവ െട സേഹാദര ാർ തറവാ ിെല സകല വര െചല ക െട ം കണ
കൾ അവെള ം േബാധ െ ിവ ി . എ മാ മ മാ ിെ സ തം ടാ
െത അവർ ഒ കാ േപാ ം െചല െച ാ മി ായി . അതിനാൽ ആ ഷ ാ െട
ഭാര മാർ ് മാ േ ാ വളെര അ യ ം ൈവര ായി ീർ . കടാേ ാ തറവാ
് വളെര ത തായി തിനാൽ അവിെട നി മ ിലധികമായ സ ാദ ാ
ാെമ ായി ആ ീക െട വിചാരം. മാ ം നിമി ം അവ െട ആ അത ാ ഹം
ർ മായി സാധി ി ി . എ ാൽ അവർ യാെതാ ി ം ഉ ാകാെതയിരി
വ ം േവ െതാെ ധാരാളമായി െകാ തി മാ ം അ വദി ക ം അവ
െട ഭർ ാ ാർ അവർ െകാ ക ം െച ി . അതിനാൽ ഭർ ാ ാ െട
കാലം കഴി ാ ം അവർ ം അവ െട സ ാന ൾ ം ഒ ം ി ടാെത നിത
ികഴി വാൻ ത വ തൽ അവർ സ ാദി ക ം െച ി . എ ി ം
ആ ീകൾ ് അെതാ െകാ ം ിയായി . “തനി ് താൻ േപാ മഹ ൾ ം
ധന ി ാ ഹമൽ മ ” എ േ ാ. എ ാൽ ത ൾ ് ആ ഹ ി ത വ
സ ാദ ാകാ ി , അളവി ാെത ധന ിേ ൽ മാ ി അവകാശ ം
അധികാര ം സി ി െകാ ാ ് ആ ീകൾ സ ട ായ ്. അതിനാൽ അവർ
ത െട ഭർ ാ ാർ മാ േ ാ ് ഏ വിധ ം വിേരാധ ാ ി ീർ ണെമ
നി യി െകാ ് ആ ഷ ാ െട അ ൽഅ ടി സദാ ‘തേലണമ ം’ ഉ ഴി
െകാ ി .മ മ ായ ംബ ളിെല നാ ൻേപാ ം ‘നാ ാ െട തേലണമ
ം അ ായി ത ം’ േപാെല തെ സി ളാണെ ാ. എ ാൽ മാ ിെ
പ ാമെ സേഹാദരനായ രാമൻന ാ െട ഭാര യായ ‘ രാണി’ എ ീ ശീല
ം, മ വെരേ ാെല അത ാ ഹ ം ത ം അ യ മി ാെത മാ െ റി ് േ ഹ
ം വാ ല വ മായി തിനാൽ അവൾ തേലണമ ം ജപി ാ ം മ ം ടിയി .
ഒ സമയം അവൾ മ ം ജപി ാ ം മ ം േയാഗി ാ ം മ ം നി ി െവ ി ം
അെതാ ം രാമൻ ന ാ െട അ ൽ ഫലി ക മി ായി . എ െകാെ ാൽ
രാമൻ ന ാർ ് മാ െ റി ് സേഹാദര ാർ പതിെനാ ് േപെര ാളധികം
േ ഹ ം വാ ല ം വിശ ാസ ായി . മാ െ റി ് ആെര ാം എെ ാം
ഏഷണി പറ ാ ം ആ മ ഷ ൻ ഒരി ം വിശ സി കയി ായി . എ ാൽ രാ
ണി ഏഷണി പറയാ ം മ ം േപാകാ ് അ െകാെ ാ മ ായി . ആ ീ ് മാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 753

െ റി ് സീമാതീതമായ േ ഹ ായി െകാ തെ യാ ്. പിെ അവൾ

ത ാ ശീല മായി േ ാ. േജ ിമാർ പതിെനാ േപ ം സദാ മാ െ
ഷി ക ം പരിഹസി ക ം െച െകാ ാണി ്. എ ാൽ രാണി അ േകൾ
േ ാെഴാെ േജ ിമാേരാ ് എതിർ പറ െകാ മി . അതിനാൽ അവർ
പതിെനാ േപർ ം േമണ രാണിെയ റി ം ഒ ം രസമി ാെതയായി ീർ .
ഇെത ാം അറി െകാ ി ി ം മാ ം ആ നാ ാർ വിേരാധമായി യാെതാ ം
പറ ക ം വർ ി ക ം െച ി ി . “ഉപകാര ധാന ാദപകാരപേരപ രൗ”
എ ാണേ ാ മാണം.
സൽ ണവതിയായ മാ ി ഭർ ാ ായി ് അധികം താമസിയാെതതെ
അവൾ ഗർഭം ധരി ക ം യഥാകാലം സവി ് ഒ ആൺ ി ാ ക ം െച . അേ ാൾ
നാ ാർ ് പതിെനാ േപർ ം അവേളാ അ യ ം ൈവര ം ർ ാധികം വർ
ി . എ ി ം സേഹാദര ാർ ം ഭർ ാവി ം രാണി ം മാ െ റി േ
ഹ ം സേ ാഷ മാ ് അേ ാൾ വർ ി ്. അതിനാൽ നാ ാർ അവ െട തേല
ണമ ം അ രല ം വീതം ജപി ി ം യാെതാ ഫലസി ി ായി . താ
നിർേ ാഷവാ ാരായ ആ ഷ ാർ ത െട ഭാഗിേനയ യഥാകാലം ‘ചാ ’ എ
േപരി ക ം അ ാശനമടിയ ിരം സാേഘാഷം െകേ മമായി നട ക ം ആ ിെയ
യഥാേയാഗ ം വളർ ിേ ാരിക ം െച .
അന രം മാ ം സവി ് ഒ െപൺ ി ടി ായാൽ െകാ ാെമ ആ
ഹം മ ിലധികം വർ ി കയാൽ അവ െട സേഹാദര ാർ അതിനായി സംഖ യി ാ
െത ധനവ യം െച ് അനവധി സൽ ർ ൾ നട ി. അെതാെ െ ാ നാ ാർ
് അ യ തിദിനം വർ ി െകാ ി . എ ി ം അവർ ് ഒ ം െച ാ ം െച ി
ാ ം സാധി ാ യാൽ എ ാം സഹി ക തെ െച .
ആെര ാം എെ ാം വിചാരി ാ ം എ മാ ം അ യെ ാ ം “ ലഭമേഹാ! ണി
കൾ വാ ിതാർ ം” എ തി വ ത ാസം വ ത േ ാ. മാ ം ര ാമ ം ഗർഭം
ധരി ക ം യഥാകാലം ഒ െപൺ ിെയ സവി ക ം െച . അേ ാൾ നാ ാ
െട അ യ പരമകാ െയ ാപി . മാ ിെ സേഹാദര ാ െട സേ ാഷ ം അ
െനതെ . അവർ ത െട ഭാഗിേനയി യഥാകാലം ‘ചീ ’ എ േപരി ക ം േചാ ണി
െകേ മമായി വ ം ക ം െച . അവർ ഭാഗിേനയെ േചാ ണടിയ ിര ിേന ാൾ
ഇ േകമമാ ണെമ വിചാരി ് അതി ത വ മാ ഇതി വ ം ിയ ്. അവർ
ഉ ാ ി സ ർ ാഭരണ ം ആൺ ി ാ ി തിൽ വളെര അധികമായി .
േചാ ണടിയ ിര ി ണി െ വരായി ം അ െനയ ാെത ം അസംഖ മാ
കൾ ആ വീ ിൽ വ ക ം ർ സമയ േചാ െകാ കെയ ിയ യഥാ
േയാഗ ം നട ക ം െച . പിെ സദ ് ഇലവ ാ ആരംഭമായി.
ഇതിനിട ് നാ ാർ പതിെനാ േപ ം അ യ സഹി വ ാെതയായി ് ഒ വിജ
ന ല ് ടിയി ് ഒരാേലാചന നട ി.

ഒ ാമ വൾ: ഇെത ാം ക ം േക ം അറി ം വ സനി െകാ ് ഇവിടിയിരി തി

754 87. കടാേ ാ മാ ം ഭഗവതി

േന ാൾ ന ്ന ്വ ല ം േപായി മരി ക തെ യാ ്.
ര ാമ വൾ: ന െള ിനാ മരി ്? ന ് ഈ സ ടെമാെ ഉ ാ ി ീർ
് മാ െമാ ിയാ ്. അതിനാൽ ഏ വിധ ം അവെള െകാ ാൻ േനാ
കയാ ് േവ ്. അവ െട കഥ കഴി ാൽ ിെ സകല കാര ം ന ൾ വി
ചാരി േപാെല ഇവിെട നട ം. പിെ ന ് ഒരി ം ഒ െകാ ം വ സ
നിേ തായി വരികയി .
ാമ വൾ: അെതാെ ശരിതെ . പേ അവെളെ ാ ാൻ കൗശലെമാ മി േ ാ.
നാലാമ വൾ: കൗശലമി ാ െയാ മി . എനിെ ാ ന കൗശലം േതാ ്.
അ െച ാൽ മതി.
അ ാമ വൾ: എ ാൽ അെത ാെണ ടി പറ . േകൾ െ .
നാലാമ വൾ: അ പറയാം. ന െട അ ള ാരൻ ചാ െന വിളി മാ ി േചാ
വിള ിെ ാ േ ാൾ അതിൽ വിഷം േചർ െകാ ണെമ സ കാര മായി
പറ ച ംെക ണം. എെ ി ം വിഷ വ ം അവെ ക ിൽ െകാ േ ക ം
േവണം. എ ാൽ കാര ം പ ം.
ആറാമ വൾ: ഇ കാര ം െകാ ാം. ന കൗശലമാ ്. പേ അവ വ ം െകാ
ാെത അവന െന െച െമ േതാ ി .
എ ാമ വൾ: അ ശരിയാ ്. അവ വ ം െകാ ണം.
ഒൻപതാമ വൾ: െകാ ണം. െകാ ാെല ാ ്? ന ് ഉപ വം തീ മേ ാ.
പ ാമ വൾ: എെ വീത ി ിക െകാ ാൻ ഞാൻ ത ാറാ ്. അ െന
ന െള ാവ ം െകാ ണം. അേ ാൾ ആയിര ി ഒ ് ഉ ികയാ ം. അ
ം െകാ ാൽ അവൻ നി യമായി ം അ െന െച ം. ഇനി വിഷം േവണമേ ാ,
അതിെന ാ കൗശലം?
പതിെനാ ാമ വൾ: അതിെന റി നി ളാ ം വിചാരെ േട . എെ ൈകവശം
ഒ ാവകമിരി ്. ആയിരം േപെരെ ാ ാൻ അതിൽ ഒ ി തെ
തിക േവ .

“എ ാൽ അ െനതെ ” എ അവെര ാവ ം ടി പറ റ . പിെ അവർ ചാ

െന വിളി ് സ കാര മായി ് ഇ പറ . അ േക ചാ ൻ െചവിെപാ ിെ ാ ്
“അേ ാ! ശിവശിവ! മഹാപാപം. ഇ ഞാൻ ഒരി ം െച കയി . ആയിരെ ാ
റ , പതിനായിരമായാ ം ഈ കാര ം എ ാൽ സാ മ ” എ പറ . അേ ാൾ ആ
ീകൾ “എ ാൽ അ േവ . ഈ വിഷ വ ം േചർ ഞ ൾ ് േചാ വിള ി ാ
ം മതി. അതി നിനെ ാ വിഷമം? ഇ ഞ ൾ തെ പറ ി ാണേ ാ. എ ാൽ
അതിെന റി ് േചാദ ാ േ ാൾ വിഷം മാ ം ത ഞ ൾ ത വി താെണ
പറേ ണം. നീ അ മാ ം െച ാൽ മതി. നിന തരാെമ പറ ി സംഖ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 755

ഞ ൾ തരിക ം െച ാം” എ പറ . അതി ം ചാ ന സ തമി ായി .

എ ി ം ആ ീക െട നിർ ം നിമി ം ഒ ം അ െന െച ാെമ സ തി ്
അവൻ േപായി.
അേ ാേഴ ം അവിെട സദ െട തി മായി ഴി . ഈ പതിെനാ ീകൾ
േത കെമാ ല ാണ് ഉ ാനി ്. വിള കാർ ഓേരാ പദാർ ൾ റ വിള
ിവ ിൽ ഇവർ ം വിള ി. ഉടെന ചാ ൻ ഇവർ േചാ ം െകാ വ വിള ി.
അേ ാൾ അവരിൽ ഒ ീ (ഒ ം അറി ി ി ാ ഭാവ ിൽ) േചാ െതാ േനാ ീ ്
“അേ ാ ഈ േചാെറ ാണ് ഇ െനയിരി ്? ഇതിൽ വിഷം േചർ ി െ േതാ
വേ ാ” എ പറ . അേ ാൾ േശഷ വ ം േചാ െതാ േനാ ീ ് “ശരിയാ ്
ഈ േചാ വിഷം േചർ തെ , സേ ഹമി ” എ പറ . പിെ അവർ “ചാ നിതാ
ആെളെ ാ ാൻ േചാ ് വിഷം േചർ വിള ിയിരി ” എ പറ ബഹളം ി.
അ േക ് അവ െട ഭർ ാ ാർ അവിെടെയ ി ചില പരിേശാധനകൾ കഴി േ ാൾ
ആ േചാ വിഷം േചർ തെ െയ േബാധെ കയാൽ അവർ ചാ െന വിളി േചാദ ം
ട ി. ചാ ൻ ഒ ം മി ാെത നി കയാൽ അവർ അവെന ിടി ഹരി ട ി. ത
െകാ േവദന സഹി വ ാെതയായേ ാൾ ചാ ൻ, “ഈ വിഷം േജ ിയ മാർ
േചാ ിൽ േചർ െകാ ണെമ പറ െചറിയ (വടേ മലയാള ി മാന
ംബ ളിെല ീകെള ത ാർ ‘െചറിയ ’ എേ ാ ‘ ിയ ’ എേ ാ ആ ് പറ ക
പതി ് ) ത താ ്. അ െകാ ഞാൻ ഇ െന െകാ താ ് ” എ ് ഉ ിൽ നി
ലവിളി െകാ വിളി പറ . ജന ൾ ഇ േക ് അ തെ ക ം വ സനി ക ം
െച . “മാ ം ഇ െന െച േമാ?” എ ചില ം “ഓേഹാ അവൾ ഇ ം ഇതില റ ം െച
ം” എ ് മ ചില ം “അംഗനാജനേ ാളം ർ ി മ ാർ ” എ േവെറ ചില ം
ഓേരാ ർ ഓേരാവിധം പറ ട ി. ഇെതാെ േക േ ാൾ മാ ി വ സനം
ഹമായി ീർ . “സത സ പനായ ഈശ ര പരമാർ മറിയാമേ ാ. സർ സാ
ിയായ സകേലശ രൻ തെ ഇതി സമാധാന ാ ിെ ാ ം” എ ് അവൾ ആദ ം
വിചാരി . പിെ “ഇവിെട ഞാെനാ ം മി ാെതയി ാൽ ജന ൾ ് െത ി ാരണ
ാ ം. അ െകാ ് എെ പരമാർ ം ഞാൻ തെ പറ കയാ ് ഇവിെട േവ ്”
എ ര ാമ തീർ െ ിെ ാ മാ ം തെ ര ികേളാ ടി ഇറ ിെ ്
ആ ജന ിൽ നി െകാ ് “ഈ സംഗതിയിൽ ഞാൻ യാെതാ ം അറി ി ിെ
പരമാർ ം സത സ പിണിയായ േലാകമലയാർകാവില റിയാം. ഇതിൽ സ ൽ
പെമ ി ം വ ം ഞാനറി ി െ ിൽ ഇേ ാൾ എെ ം ഈ ഓമന ിക െട ം
തല െപാ ിെ റി െ . അെ ിൽ ഇ െച വർ ് അതിെ ഫലം ആ സർേ ശ രി
കാണി ് െകാ െ ”എ ്ഉ ിൽ വിളി പറ . ഈ സമയം ചാ ൻ ഒ ാ െന
േ ാെല ി ാടി ആ ല െച ് “ഇ സത ം, ഇ സത ം, ഞാൻ ക ം െച .
ഞാൻ ക ം െച . ഞാൻ വ ാജം പറ . ഞാൻ വ ാജം പറ . അേ ാ! എനി
േപടിയാ േ . ഇതാ, ദം ം കടി ക ക ി ഒ ഭയ രസ പം എെ േനെര
വ . ഞാനിേ ാൾ ചാ ം, ഇേ ാൾ ചാ ം” എ ് ഉ ിൽ വിളി പറ െകാ ്
അവിെട വീ . ഉടെന അവൻ ര ം വമി മരി ക ം െച . ഇെത ാം ക ം േക ം
756 87. കടാേ ാ മാ ം ഭഗവതി

ഭയാ തപാരവശ േ ാ ടി ജന െള ാവ ം പിരി േപായി. അേ ാൾ ആ േച

കളായ േച ിയ മാർ ഏ ം ഭയവിഹ ലകളായി ീർ . എ ി ം ചാ ൻ ത ൾ
െച െതാ ം വിളി പറ ി േ ാ. അ ഭാഗ ം എ വിചാരി ് അവർ സമാധാനെ
. പിെ ം വിഷ യായി െ ഇ മാ െ രാമൻന ാ ം രാണി ം ടി
സാ േനാ ികൾെകാ സമാധാനെ ക ം െച .
അന രം ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി തിെ േശഷം, ഒ ദിവസം, ് ആ ാൻ െകാ
ി എ ാ ിയ എ ം െകാ ് ഒ വാണിയൻ കടാേ ാ െച ി . ആ സമ
യം ആ തറവാ ിെല ഷ ാർ പ േപ ം നായാ ി ം അവ െട ഭാര മാരിൽ രാണി
എേ ാ ഹേജാലി ം, േശഷം പതിെനാ േപ ം ളി ാ ം മാ ിെ ഭർ ാ
ഷി ലേ ം േപായിരി കയായി . മാ ം ഋ വായിരി ക മായി . അതി
നാൽ മാ ം വാണിയേനാ ് “എ അളെ തി ം നിന ് ആ ലി ത തി ം
ഇേ ാൾ സൗകര മി . ഞാൻ തീ ാരിയായിരി കയാ ്. അ െകാ നാെള വ ാൽ
എ അളെ ക ം നിന ലിതരിക ം െച ാം. എ ആ പാ ിൽ െ
ഇവിെടയിരി െ . നീ റ ് ആ വരാ യിൽ നി െകാ ് എ ാ ം അകേ ്
െവ ി ് ഇേ ാൾ േപാ ക” എ പറ . അവൻ അ കാരം വരാ യിൽ നി െകാ ്
എ ാ ം അകേ െവ ി ് േ ിറ ി. ളി ാൻ േപായി നാ ാർ
ളികഴി ് മട ിവ ് വരാ യിേല കയ ക ം വാണിയൻ േ ിറ ക ം െച
് ഒേര സമയ ായി . വാണിയൻ ഇറ ിേ ാ ക ി ് ആ ീകൾ മാ െ
വളെര ശകാരി : “എടീ ലേട! നിെ ക രെമാെ ഞ ളറി . നിന ഒ ഭർ
ാ േ ാ. പിെ ഈ വാണിയ ം ടി േവണേമാ? തീ ം തീ ാരി ം വർ ി
ാ നിന ് രാ ം പക ം ഒ േപാെലയായ ് അ തമ . നീ ഈ മാന തറവാേ
ം കള ാ ാനായി ജനി വളാ ്. നിെ സേഹാദര ാർ വരെ . നിെ ഈ
ത െള നിർ ാൻ അവർ വിചാരി ാൽ കഴി േമാ എ ഞ ൾ റിയണം. തറവാ ക
ളി ീകൾ ഇ െന ട ിയാൽ ംബം ടി േപാ മേ ാ. ഈ ം ലി സേഹാ
ദര ാർ ം ന വ മാനമാ ാ ിെവ ്, ഇവൾ ഇ െന ട ിയാൽ അവർ റ
ിറ ി നട െത െനയാ ്? അവർ ് അന ാ െട ഖ േനാ ാൻ നാണമാ
മേ ാ?” എ ം മ ം പറ ാ ് അവർ മാ െ കാരി ്. ഇ േക ് രാണി അവി
െടെയ ി െചവികൾ െപാ ിെ ാ ്, “അേ ാ, ശിവശിവ! ഇ മഹാ പാപമാ ് നി ള
യായ ഈ പതി താര െ റി ് ഇ െന പറ ാൽ നി െട നാ ം. സർ
സാ ിയായി ് ഒരീശ ര െ നി ൾ വിചാരി ാ ക മാ ് ” എ പറ .
അ േക ് ആ േച ിയ മാർ രാണിേയ ം ഒ വളെര ശകാരി . അേ ാൾ മാ ം രാ
ണിേയാടായി പറ : “േജ ിയ മി ാെതയിരി ണം. അവർ എെ ി ം പറ
െകാ െ . എനി ് അ െകാ ് ഒ േദാഷ ാ കയി . േലാകമലയാർ കാവിൽ
ഭഗവതി തെ ഇതിെനാെ ഉ രം പറ െകാ ം.” ഇ േക ് രാണി അ ളയിേല
ം മ വർ അവ െട ഇരി ിട ളിേല ം േപായി.
പിെ ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി േ ാൾ മാ ിെ സേഹാദര ാർ നായാ കഴി
് മട ിവ . അ രാ ിയിൽ െ അവരിൽ പതിെനാ േപെര ം അവ െട ഭാര
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 757

മാർ തലയിണമ ം ജപി മയ ി. മാ ം ം ലി ം ത ം െച വ മാെണ ഢ

മായി വിശ സി ി . മാ ം സദ ൃ ം പതി ത മാെണ വിശ ാസ ം അവെള
റി ് വളെര വാ ല ം േ ഹ ായി ആ സേഹാദര ാ െട മന മയ ി. ഇ
കാര െത ി ാരണ ാകണെമ ിൽ ആ നാ ാ െട തലയിണമ ിെ ശ ി
എ മാ ായിരി ണം? ഭാര മാ െട മ ജപം കഴി േ ാേഴ ം ആ ഷ ാർ
പതിെനാ േപ ം ത െട സേഹാദരി േകവലം ലട ം ർ മാെണ വിശ സി
ക ം ഇവൾ ജീവി ിരി ത ൾ ംത െട തറവാേ ം ീർ ികരമാെണ
ം ഏ വിധ ം അവ െട കഥ കഴി ണെമ ം തീർ യാ ക ം അതിെനാ കൗശലം
അവർ പതിെനാ േപ ം ടി ആേലാചി നി യി ക ം െച .
പിേ ദിവസം കാലേ ആ പതിെനാ സേഹാദര ാ ം ടി മാ െ വിളി ്,
“ഇ േലാകമലയാർകാവിൽ ‘നിറമാല’ എ ആേഘാഷ േ ാ. അ ത രാൻ നട
താകെകാ വളെര േകമമായിരി ം. നിന ് അ കാണാൻ േപാേക േയാ? വീ ിൽ
നി റ ിറ ാെത ഇവിെട െ യി ി ാ ് നിെ മന ി ് ഉേ ഷ ം േദഹ
ി ഖ മി ാെതയിരി ്. അതിനാൽ നീ േറെ റ ിറ ി സ രി ക ം
േവണം. ഈ ികേള ം െകാ കാവിൽേ ായി േദവിെയ വ ി ന ം ന െട
സ ാന ൾ ം തറവാേ ം േ യ രമായി താണേ ാ. േദവിെയ വ ി തി
ഇ ം ഖ മായി േവെറ ഒ ദിവസമി . ഈ ആേഘാഷം കാണാൻ േപായാൽെ ാ ാ
െമ നീ പലേ ാ ം പറ ി മാണേ ാ. ഈ ആേഘാഷം െകാ േ ാ താെണ
ി ം ഇെ ാ ം പതിവിൽ തലായി ചില വിേശഷ ൾ ടി െ േക . ആെ ,
േവഗം ത ാറാ ക, ഒ ം താമസിേ . വഴി നാല നാഴിക േ ാ. ഈ ികേള ം
െകാ നടെ ണമെ ാ. െതാഴാനായി ് േപാ േ ാൾ വാഹന പേയാഗി
മ .ഞ ം നട ാ ് േപാ ്. എ ാവർ ം ഒ മി തെ േപാകണം. നിെ
ഭർ ാ ് െടയി ാ ിതി ഞ ൾ െടയി ാെത നീ തനി േപാ കയി േ ാ.
അ െന േപാ ശരി മ േ ാ” എ പറ .
ഇ േക ി ് മാ ം, ‘ഇതി പലേ ാ ം നിറമാലാേഘാഷം കാണാൻ േപാകാനായി
ഞാൻ ആവശ െ ി ്. അെ ാരി ം അ വദി ാ ഇവർ ഇേ ാൾ ഇതി നിർ
ബ ി ക ം േ ഹഭാവ ിൽ ഉപേദശി ക ം െച വിചാരി ാൽ െ ഇതി
െലേ ാ ചതി െ തീർ യാ ാം. ഇതിൽ സംശയി ാെനാ മി . ഇവർ എെ
െകാ ാനായി തെ യാ ് െകാ േപാകാ ാഹി ്. അ െനയാവെ . ഈ
ജന െട ിൽ ജീവി ിരി തിേന ാൾ ന മരി കതെ യാ ്. ഈ അവ
സാനകാല ് എെ ാണനാഥെന ഒ ക ി ് േപാകാൻ നി ിയി ാെത വ ം
ഭാഗ േദാഷം തെ . ഞാൻ േപായതായി േകൾ േ ാൾ അേ ഹം എെ അ ഗമി
െമ തീർ യാ ്. അേ ഹെ അേ ാൾ ക െകാ ാം. ഇേ ാൾ അതിനായി ്
താമസി ി . ഈ ാ െട ആ ഹം േവഗ ിൽ സാധി െ ’ എ വിചാരി ി
റ ി ് ണ ിൽേ ായി ളി വ പതി േപാെല ഭഗവതിെയ ധ ാനി മന െകാ
ജി തി ി ധവളഭ ം നിർ ലവ ം ധരി . പിെ മാ ം അവിെട തെ വക
യായി ായി െപാ ം പണ ം െപ ിക ം മാണ ംപ ംവ െമ ാം
758 87. കടാേ ാ മാ ം ഭഗവതി

തീയിലി ഭ മാ ി. ഒ വ ംഒ ല ം അവൾ ധരി ി . അവ ര മ

ാെത േവെറ യാെതാ ം അവൾ എ ി . മാ ം തെ ികേളാ ടി റെ േ ാൾ
നാ ാർ പ േപ ം ഒ േപാെല അ ൾ െപാഴി . രാണി സ ാപം െകാ ം
മ വർ സേ ാഷം െകാ മായി എ മാ േമ േഭദ ായി . മാ ം തിരി ്
േനാ ി. ആ നാ ാ െട ഭാവ കർ ക െന വീർ ി െകാ തെ ികേളാ ടി
നട . പതിെനാ സേഹാദര ാ ം അവേളാ ടി െ േപായി.
അ െന ര നാഴിക രം േപായേ ാൾ മാ ം വ ാെത ീണി . അവൾ ്
ികെള ം െകാ സേഹാദര ാേരാെടാ ം നടെ വാൻ വ ാെതയായി. അേ ാൾ
സേഹാദര ാർ മാ േ ാ ് േ ഹഭാവേ ാ ടി “നീ വ ാെത ീണി െവ േതാ
വേ ാ. ഇനി ഇവിെടയി സ ൽപം വി മി ി േപായാൽ മതി” എ പറ .
അവിടം മ ഷ വാസമി ാ ഒ വന േദശമായി . ആ ഭയ രവനം ക േ ാൾ
മാ ം “ഇവിെട െവ ായിരി േമാ ഇവർ എെ കഥ കഴി ാൻ നി യി ിരി ?”
“എ ാല െനയാവെ ” എ വിചാരി ഭ ി ർ ം ഭഗവതിെയ ധ ാനി െകാ ൈധ
ര സേമതം ഒ മര ണലിൽെ തെ ികെള അ ലി ിെ ാ ് അവിെട
യി . അവ െട സേഹാദര ാർ അവിെടെയാെ ിനട ലപരിേശാധനെച
േ ാൾ സമീപ തെ ഏ ം തായി ് ഒ കിണർ കെ ി. അേ ാൾ അവരി
െലാരാൾ ആ കിണ ിൽ േനാ ീ ് “അേഹാ! ഇ ് അത തം തെ . ഈ കിണ ിലിതാ
ന ൾ കാ ” എ പറ . പിെ മെ ാരാൾ േനാ ീ ് “ശരി തെ ഈ
പകൽസമയ ന ം ഇവിെടയ ാെത തല ിൽ മെ ം കാ െമ േതാ ി
” എ പറ . ഇ െന അവർ പതിെനാ േപ ം ആ കിണ ിൽ ന തായി
പറ ക ം അ െച കാണാനായി മാ േ ാ ് നിർ ി ക ം െച . മാ ി
ഇ കാണാനാ ഹമിെ പറ ി ് അവർ വീ ം നിർ ി . ഒ ം ആ സാധ ി
“വ െതാെ വരെ ” എ ൈധര സേമതം നി യി ി ഭഗവതിെയ മന ിൽ ഢം
ധ ാനി െകാ മ ം മ ം െച കിണ ിൽ നി േനാ ി. ആ സമയം ആ പതിെനാ
ാരിൽ ഒരാൾ േ തെ അരയിൽ ഒളി ക തി ി െവ ി ആ ധെമ
. ശിവ ശിവ! േശഷം ചി ം. ആ ിക െട കഥ ം അ െന തെ …
ത െട സേഹാദരി ം അവ െട ിക ം നിമി ം േമലാൽ ത ൾ ം ത െട
തറവാേ ം യാെതാ റ ി ാ കയിെ താർ തേയാ ടി ആ മ ഷ ാധമ
ാർ അവ െട ഹ ിേല മട ിേ ാ . അവർ ഹ ിെല ിയേ ാൾ അവിെട
കാ അ തകര ം ഭയ ര മായി . മാ ം അവിെട “നാെല ൈ കളി
ലി ം ലാദിനാനാ ധഭാസമാന” യായി തീ േപാെല ജ ലി ക ക ം ച േലഖ
കൾ േപാെല വള ദം ക ംെകാ ഭയ രമായ ഖേ ാ ടി ര ാംബര ം മാ
ലക മണി ം െച തായി ം അവ െട ര ് ിക ം കളി െകാ ം രാണി
ഭർ സേമതയായി വ ി െകാ ് സമീപ ് നിൽ തായി ം ആ ഷ ാ െട ഭാ
ര മാർ പതിെനാ േപ ം ര ം ഛർ ി മരി കിട മായി ാ ് അവർ ക ്.
അേ ാൾ അവർ ് ത ളാൽ വധി െ മാ ം േദവീസാ പ െ ം േദവീസാമീപ
െ ം ാപി കയാ െച െത ം അവർ മരി എ ത ൾ േതാ ിയ േദവി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 759

െട മായ െകാ മാ മാെണ ം മന ിലായി. അവർ മാ ിെ പാദ ി ൽ വീ

മായാചനം െച ാെമ വിചാരി േവാ എേ ാ? ഏെത ി ം അതിെനാ ി ം ഇടയാ
കാെത ആ പതിെനാ ഷ ാ ം ര ം വമി െകാ െപെ ് അവിെട വീ മരി .
മാ ിെ ഭർ ാ ് ഈ വർ മാനം േക ണ ിൽ ആ ഹത െച തെ ഭാ
ര െയ അ ഗമി . പിെ അവിെട രാമൻ ന ാ ം രാണി ം മാ ം േശഷി . അവർ
ഭഗവതിെയ ഭ ി ർ ം േസവി െകാ ം സ ാനസ ൽസ ിേയാ ടി ം സ ഖം
വളെര ാലം ജീവി ി . ആ ദ തിമാ െട സ ാനപര രയി ൾെ ചില വീ കാർ
ഇേ ാ ം കട നാ േ .
അെത െന മാവെ . ‘കടാേ ാ മാ ം’ േമൽപറ കാരം ‘മാ ം ഭഗവതി’ യായി
ീർ എ സംഗതി ആ ദി കാർ ഇേ ാ ം ർ മായി വിശ സി ക ം ആ േദ
വിെയ ഭ ി ർ ം േസവി ക ം െച േപാ ്. മാ ം ഭഗവതി െട കഥ പ ാേരാ
ഒ മാതിരി പാ ായി ാ ിയ ് ആ ദി കളിൽ ഇേ ാ ം നട ്. ഇതി ‘മാ ം േതാ
ം’ എ ാ േപ പറ വ ്. ഈ പാ ി കവിതാ ണേമാ ശ ഭംഗിേയാ
നിയമേമാ ഒ മിെ ി ം ആ േദവി ് ഇ ് സേ ാഷകരമാ ്. േദവീ സാദ ിനായി
ം സ ത ർ മായി ം ഇ ് ആ ദി കാർ ചില ജാതി ാെരെ ാ ് ഇേ ാ ം പാടി ാ
760 87. കടാേ ാ മാ ം ഭഗവതി

്. ഇ ടാെത ‘മാ ം തിറ’ എെ ാ കളി ം ആ ദി ിൽ നട ്. അ ം സ

ത ർ മായി ം േദവീ സാദ ിനായി ം പല ം കളി ി ്. ഇ ം മാ ം ഭഗവതി
് വളെര സേ ാഷകരമായി താ ്. സ തിയി ാെതയി ി ് ‘മാ ം തിറ’ കളി ി
ക ം ‘മാ ം േതാ ം’ പാടി ം െച ി ് സ തി ായ തറവാ കൾ കട നാ വള
െര ്. ഇേ ാ ം പല ം അഭീ സി ി ായി ഈ വഴിപാ കൾ നട ി ്.
മാ ിെ തലെവ ിയി തായി പറ ിരി കിണർ ഇേ ാ മവിെട കാൺമാ
്. ആ കിണറി ് ഇേ ാ ം ‘മാ ം കിണർ’ എ ാ േപ പറ വ ്. ഒരീഴവൻ
ആ കിണ ിൽ േനാ ീ ചാ ി അവെ നാ പിടി വലി േചാര ടി തായി
ഒൈരതിഹ ്. അതിനാൽ േപടി ി ് ഇേ ാ ം ആ ം ആ കിണ ിൽ േനാ ാറി . മാ
ം ഭഗവതി െട കഥ വാ വ ി ായതാെണ തിേല ് ഇതിലധികം ല ൾ
േവണെമ ി േ ാ.
 88
ഒ േറാപ െ സ ാമിഭ ി

െകാ
യി തിനാൽ
ം 986–ആമാ ് ബാലരാമവർ മഹാരാജാ ് നാ നീ ിയേ ാൾ തി
വിതാം ർ മഹാരാജവംശ ിൽ ആൺവഴി
ി ീ ഗവർേ ിെ അ വാദ കാരം അ െപൺവഴി
രാ ാരാ മി ാെത
രാ
ാരിൽ ായി ല ീമഹാരാ ിയായി വേ ാ അ ാലം തൽ രാജ ഭരണം
െച ി ്.
അ െനയി കാല ി ീ ഗവർേ ് ഒ നി യം െച . രാജ ംബ
ളിൽ ഷസ ാനമി ാ ഏതേ ശ രാജ ളിെല ാം ി ീഷ് ഗവർേ ിെ
ഓേരാ തിനിധികെള നിയമി രാജ ഭരണം നട ി ക ം ഷ ാ ായി ായ
ർ ിയാ േ ാൾ ഭരണാധികാരം അവർ വി െകാ ക ം െച ണെമ ായി
ആ നി യം. ഈ വിവരം ി ീ ഗവർേ ് ഏതേ ശ രാജ ളിെല ാം ദിവാൻജിമാ
െട േപർ ് എ തിയയ ് അറിയി ക ം രാജ ംബ ിൽ ഷസ ാന േ ാ ഇ
േയാ എ വിവരം അറിയി ണെമ ് ആവശ െ ക ം െച . അ ാല തി വി
താം റിൽ ദിവാൻജിയായി ് ി ീഷ് റസിഡ ം ടിയായി മി ർ മൺേറാസാ
് ആയി . അേ ഹം ി ിഷ്ഗവൺേ ് എ തിേ ാദി തി ് തൽ ാലം മ പടി
െയാ മയ ി . അ ല ീമഹാരാ ി തി വയർ വാണിരി ക (ഗർഭം ധരി ിരി ക)
യായി . തി വയെറാഴി ് ( സവി ് ) ഉ ാ ഷസ ാനേമാ ീസ ാന
േമാ എ റി ി മ പടി അയ ാെമ വിചാരി ാ ് അേ ഹം സ ൽപെമാ മാ ി ്.
ആ അമാ ം ി ിഷ് ഗവർേ ി ് ഒ ം രസി ി . അതിനാൽ ആ ഗവർേ ിൽ നി
തി വിതാം ർ ദിവാെ േപർ വീ ം എ തിയയ . ആ എ ിൽ ഏ ം ഊർ ി
തേ ാ ം കണിശമാ ം എ കി ദിവസം തെ മ പടി അയ ണെമ ം പറ ി
. ആഎ കി ിയേ ാൾ സാ ി പരി മമായി. അേ ഹം ഒ ി ിഷ് ജ ം
ി ിഷ് ഗവർെ ിെ ശ ള ാര മായി വേ ാ. മഹാരാ ി ് അേ ാൾ ഗർഭം
പ മാസമായി . രേ ാ നാേലാ ദിവസം ടി താമസി ാൽ അവതരി ജ
ഷേനാ ീേയാ എ റി ി മ പടി അയ ാമായി എ സാ ി േതാ ി. എ ി ം

761
762 88. ഒ േറാപ െ സ ാമിഭ ി

അതി നി ിയി ാെത വരികയാൽ അേ ഹം ീപ നാഭസ ാമി േ ിെ കിഴ

േ േഗാ ര ി റ െച പടി ാ തിരി നി െതാ െകാ ്, “അ േയാ
പ നാഭാ! നീയിവിെട കിട െ ാണേ ാ എ ാവ ം പറ ്. മഹാരാജവംശ
െ ര ി ാ മതല നിന ാണേ ാ. ഈ രാജ ം നിെ വക മാണേ ാ. ഇതിെ
ഭരണം അന ാ െട ൈകവശമായാൽ പിെ യ വീെ ാൻ അ െയ ം സാധി
ി . അതിനാൽ ഇതാ ഞാൻ ഈ മഹാരാജവംശ ിൽ ഷസ ാന െ തെ
മ പടി അയ ാൻ േപാ . എെ മ പടി വ ാജമാെണ വ ാൽ ി ിഷ് ഗവർെ ്
എെ െവ െത വിേ കയി . അവർ എെ കഠിനമായി ശി ി ം. ആ അപമാനം
സഹി െകാ പിെ ജീവി ിരി ണെമ ഞാൻ വിചാരി ി . അതിനാൽ ഞാെന
തിയയ െത ിേ ാ പ ം നിെ ബിംബ ം േ ം എ ാം നശി ി നീ
കിട ല ്ഒ ളം ി ളി ി ാെത ഞാനിവിെട നി േപാ കയി . അ
െകാ ് അ െനെയാ ം വരാെതയിരി ാൻ ത വ ം ക തിെ ാ ണം. പ നാഭാ!
മൺേറാ ഒ പറ ാൽ അ ് അ കാരം തെ െച െമ ് ന േപാെല അറിയാമേ ാ”
എ പറ ി ് അവിെട നി േപാ ക ം തി വിതാം ർ രാജവംശ ിൽ ഷസ ാ
ന െ തെ ഉടെന എ തിയയ ക ം െച .
പിേ ദിവസം മഹാരാ ിയിൽ നി ് ഒ രാജ മാരൻ തി വവതാരം െച ളി.
ആ രാജ മാരനാ ് ഗർഭ ീമാെന ം സംഗീതസാഹിത സാഗര പാരംഗതെന ം പരാ
മനിധിെയ ം രാജ ത ശലെന ം ധീേരാദാ െന ം മ ം വിശ വി തനായി
ീർ സാ ാൽ സ ാതിതി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന െകാെ
േത കം പറയണെമ ി േ ാ.
ഈ സംഗതി കഴി േ ാൾ “ ീപ നാഭസ ാമിെയ റി വിശ ാസ ം ഭ ി ം
മൺേറാ സാ വർകൾ േപാെല ൻ ായി ഹി ദിവാൻജിമാർ േപാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 763

ായി ിെ ” ജന ൾ പരെ പറ ട ക ം അ മഹാരാ ി വിശ സി

ക ം െച . അതിനാലാ ് േദവസ ളിെല ാം പതി കണ ക ാ തി
മൺേറാസാ വർകെള േത കം കൽപി മതലെ ിയ ്. അെ െകാ ം േദ
വസ ം പതി കൾ പരി രി വെര തി വിതാം റിെല സർ ാർ േദവസ ളിെല ാം
സകല കാര ം മൺേറാസാ വർകൾ നി യി പതിവ സരി ാ ് നട വ ി
്. പരി രി െ ടാ ചില േദവസ ളിൽ ഇേ ാ ം അ െന തെ നട വ ്.
 89
സംഘ ളി

ശാ ളിെയ ം യാ ളിെയ ം പറ
ഉപനയനം, സമാവർ നം, വിവാഹം, പ
ര ൾ സംബ ി ം മ ം േകരള ിൽ സർ നി
വ

ി
സംഘ ളി അ ാശനം,
ാംമാസം തലായ അടിയ ി
ഹി െള ാം കളി ി
വ ്. രാജമ ിര ളി ം ഹ ളി ം േമൽപറ അടിയ ിര ൾെ ാം
സംഘ ളി ഉ ായിരി ് നി യമാ ്. ഇ മ കളികൾ േപാെല വിേനാദ ി
നായി കളി ി ത . ഇ ് ഈശ ര സാദകെമേ ാ ഒ ണ കർ െമേ ാ മേ ാ
ടി വിചാരി ാ ് ജന ൾ കളി ി വ ്. അതി ‘സ ി ാർ ി ക’ എ ാ ്
പറ വ ്. ഇ മ വഴിപാ കൾ േപാെല അവനവൻതെ ാർ ി കയ .
സ ി ാർ ി തി സംഘ ാരിൽ വാ ാ ിെയ ം പരിഷെയ ം പറയെ
വ ൾെ െട ധാന ാരായ അ ാ േപെരെയ ി ം വ ി, സംഘ ളി െട ധാ

764
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 765

നാംഗമായ ‘നാ പാദം’ എ ിയ നട ി ക ം അവർ യഥാേയാഗ ം ഭ ണ ം

ദ ിണ ം െകാ ക ം അവർ പറ ത വാചകം പറ ാർ ി ക മാ ്
െചേ ്. അവർ പറ ത വാചക ിെ അർ ം, “വിചാരി കാര ം സാ
ധി ാൽ േകമമായ സംഘ ളി നട ക ം സംഘ ാെര േവ േവാളം മ ര റി ടി ി
ക ം െചേ ാം” എ ാ ്. ഇ െന സ ി ാർ ി ക ം കാര ം സാധി ക ം
പി ീ ് േകമമായി കളിനട ക ം െച ് ഒ ം അസാധാരണമായി ത . സ ി
ാർ ി ാൽ അഭീ സി ി ാ െമ സ ാ ഭവം ക റി ി വർ പല ്.
എ ാൽ ഇ കാരം വിശി മായിരി ഈ കളി െട ഉ വെ റി ് അറി ി ി
ാ വ ം േകരള ിൽ പല െ ാ ് േതാ ്. അ ിെന വ െട അറിവി
നായി അതിെന റി ിൽ താെഴ പറ െകാ .
പ പരേദശ നി ചില െപ മാ ാർ വ പ െകാ ം വീതം േകരളച
വർ ികളായി വാണി വേ ാ. അവരിൽ ഒ െപ മാൾ ഹ ദീയ മതം സ ീകരി ക
ംമ േപാ ക ം െച െവ സി മാ ്. ആ െപ മാൾ ചില ഹ ദീയ
ധാന ാ െട േ രണയാൽ അ പ ിനാ ാമ ളിൽ നി ം മലയാള ാ ണ ധാ
ന ാെര തെ ൻപാെക വ ി ഹി മതം ഏ ം നി മായി താെണ ം ഉ മ
മായി ് ഹ ദീയ മതമാെണ ം അതിനാൽ മലയാള ാ ണെര ാവ ം ഹി മത
േപ ി ഹ മതം സ ീകരി ണെമ ം നിർബ ർ ം പറ . ഉ മമായി
ഹ മതമെ ം ഹി മതമാെണ ം ാ ണർ വാദി . ആ സദ ിൽ മതാ
ാരായ ചില ഹ ദീയ ം െച ടി. ഒ ം വാദം ഹ ദീയ ം ാ ണ ംത ി
ലായി. “ഈശ രക ിത ം സത മായി മത ം േവദ ം ഞ െടതാെണ” ഹ
ദീയ ം “അത , ഞ െടയാെണ” ാ ണ ം ത ിൽ വളെരേനരം വാദി . ഒ ം
െപ മാൾ “നി ൾ ത ിൽ ഇ െന വാദി െകാ ി ാൽ ഇതിെനാരവസാന ം തീർ
ാ കയി . ഞാെനാ പരീ നി യി ാം. ആ പരീ യിൽ ാ ണർ ജയി
കയാെണ ിൽ ാ ണ െട മത ം േവദ ംതെ സത മായി െത തീർ യാ ാം.
അഥവാ േതാൽ കയാെണ ിൽ ാ ണർ ഹ മതം സ ീകരി ക ം േവണം. അ
െന സ തമാേണാ?” എ ാ ണേരാ േചാദി . ഉടെന ാ ണർ, “ഇ ഞ ൾ
സ തം തെ യാ ്. പെ പരീ ഒെ ാ രമാസം കഴി ിേ നട ാ ” എ പറ
. അ െപ മാ ം സ തി കയാൽ ഒ രമാസം കഴി േ ാൾ വ െകാ ാെമ
പറ ാ ണർ അവിെട നി പിരി േപാ ക ം െച .
ആ ാ ണർ ഗത രമി ാ െകാ െപ മാ െട അ ൽ അേ ാൾ അ കാരം
സ തി എേ . പി ീ ് അവർ ് അതിെന റി വലിയ വിചാര ം വിഷാദ
ായി. “െപ മാ െട പരീ എ ായിരി േമാ? അതിൽ േതാൽവി പ ിേയ േമാ?”
എ വിചാരംെകാ ് അവർ ഏ ം വിഷ രായി ീർ . എ ി ം സത സ പ ം
സർ സാ ി മായിരി സകേലശ രൻ ത െള ഉേപ ി കയിെ ൈധര ം
അവർ ാകാെതയി ി .
ഇ െന ആ സാ ാ ണർ ഇതികർ വ താ ഢ ാ ം വിചാരമ ാ ം വിഷാദ
വിഹ ല ാ മായിേ ായ സമയം മേ മാർ ം ഒ േയാഗീശ രെന ൈദവഗത ാ കെ
766 89. സംഘ ളി

വാൻ സംഗതിയായി. ആ േയാഗീശ രൻ അവേരാ ്, “നി ൾ ഒ ം വിഷാദിേ , ഞാൻ

ഒ ദിവ മ ം ഉപേദശി തരാം. നി ൾ ാരി ർ െച ് അ ല ിൽ ഒ വിള
െകാ ിെവ ്, അതി ദ ിണം െവ െകാ ്, ഈ മ ം ജപി ാരി ർ േദവെന
നാ െ ാ ദിവസം േസവി ണം. നി ൾ ഇ കരം ദീപ ദ ിണ ം ഈശ രേസവ
ം ഒ മ ലം വ ം ട ാെത െച ി െപ മാ െട അ ൽെ ാൽ നി ൾ
ജയം തെ കി ം. െപ മാ െട പരീ െയ റി ം നി ൾ ഒ ം ഭയെ േട . നി ൾ
െച സമയം ഹ ദീയ ം, അവിെടെയ ം. അേ ാൾ െപ മാ െട ിൽ ഒ ടം
അട വ ിരി ം. െപ മാൾ നി േളാ ര ാേരാ ം ട ിനക ് എ ാെണ
പറയണെമ ം ശരിയായി റ വർ ജയി താ ം െത ായി റ വർ േതാ താ ം
തീർ െ താെണ ം പറ ം. അേ ാൾ ഹ ദീയർ ട ിനക സർ
മാെണ പറ ം. നി ൾ എ കാണി ണം. അേ ാൾ ഹ ദീയർ മട ക ം
നി െള െപ മാൾ ബ മാനി ് പറ യ ക ം െച ം. നി ൾ ് ഹ ദീയമതം
സ ീകരിേ തായി വരിക മി . എ ാൽ വാ വ ിൽ ട ിനക സർ ം
തെ യായിരി ം. അ നി ൾ േതാൽവി ം ആപ ാ ാനായി െപ മാ ം
ഹ ദീയ ം െട സ കാര മായി ആേലാചി ് ത ാറാ ി െവ തായിരി ം. എ ി ം
ഈശ രകാ ണ ംെകാ ് ആ സർ ം താമര വായി ീർ െകാ ം” എ പറ ്
ഒ ദിവ മ ം ഉപേദശി െകാ ക ം െപെ ് ആ േയാഗീശ രൻ അ ശ നായി ീ
ക ം െച . അേ ാൾ ആ ാ ണർ ത ൾ േവ പറ തരിക ം മ പേദ
ശി ക ം െച േകവലം മ ഷ നെ ം ആേരാ ഒ ദിവ നാെണ ം േതാ കയാൽ
അവർ ആ േയാഗീശ രെ വാ ിെന വിശ സി ് അേ ഹം പറ െകാ േപാെലെയ
ാം െച ക ം സംഗതിെയ ാം ശരിയാ ക ം െച . അവർ ആ മ ം ജപി െകാ
നാൽപ ദിവസം ദീപ ദ ിണ ം ഈശ രേസവ ം നട ിയതിെ േശഷം െപ മാ
െട അ ൽെ േ ാൾ അവിെട ഒ ടം അട െക ിെവ ി . ാ ണർ അവിെട
എ ിയേ ാേഴ ം ഹ ദീയ ം െച േചർ . േയാഗീശ രൻ പറ ി േപാെല
തെ ട ിനകെ ാെണ േചാദി ക ം സർ മാെണ ഹ ദീയ ം താ
മര വാെണ ാ ണ ം പറ ക ം െപ മാൾ ആവശ െ ത സരി ാ ണർ
താമര െവ കാണി ക ം െച . ട ിൽ ൈകയി ാ ണൻ സർ ദ നാ
യി മറി വീ മരി കാണാൻ സേ ാഷേ ാ ടി കാ ി െപ മാ ം
ഹ ദീയ ം താമര ക േ ാൾ അത ം വി യി ക ം ഹ ദീയർ ല ാവനത
ഖ ാരായി ഒ ം പറയാെത ഉടൻതെ അവിെട നി േപാ ക ം െപ മാൾ ാ ണെര
ബ മാനി പറ യ ക ം െച .
ജയം സി ി ാ ണർ സേ ാഷേ ാ ടി അവിെടനി മട ിേ ാ േ ാൾ
വഴിയിൽെവ ൻപവർ മേ ാപേദശം െച േയാഗീശ രെന ക . ഉടെന ാ ണർ
ഭ ാദര േളാ ടി േയാഗീശ രെ പാദ ി ൽ വീ നമ രി . അേ ാൾ േയാഗീ
ശ രൻ അവേരാ “ഞാൻ നി ൾ ് ഉപേദശി ത ി മ ം സർ ാഭീ സി ി ദമാ
യി താ ്. ആ മ ംെകാ ാണേ ാ നി ൾ ഈശ ര സാദം സ ാദി ക ം ജയം
േന ക ം െച ്. ഈ മ െ നി ൾ േമലാൽ ജേനാപകാരാർ മായി ടി ഉപേയാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 767

ഗി ണം ജന ൾ സ ത ർ മാ ം മ ം നി േളാടാവശ െ ാൽ അവ െട അഭീ
സി ി ായി നി ൾ വിള െവ ് ഈ മ ം െചാ ി ദീപ ദ ിണം െച ് ഈശ രെന
ാർ ി ാൽ ജന െട ആ ഹം സർേ ശ രൻ സാധി ി െകാ ം. േകരള ിൽ
എ ം ഇ െന നടേ തിേല ായി നി ൾ ഈ മ ം പാര ര റ നി െട
സ തികൾ ം ഉപേദശി െകാ ണം” എ പറ ി േയാഗീശ രൻ മറ ക ം െച .
േമൽപറ സംഗതികെള ാം അചിേരണ േലാക ിൽ സർ സി മായി ീ ക
യാൽ ജന ൾ സ ത ർ മാ ം മ ം ദീപ ദ ിണ ം ഈശ ര ാർ ന ം നട
തി ് ഈ ാ ണേരാ ് അേപ ി ക ം ഇവർ നട ിെ ാ ക ം അ െകാ ്
ജന ൾ ് അഭീ സി ി ാ ക ം െച ട ി. ഇതാ സംഘ ളി െട ആഗമം.
സംഘ ളി ് ആദ മായി നട ം ധാനമായി ം ദീപ ദ ിണമാണേ ാ.
അ ് അത ിൽ വളെര അകെലയകെലയായി ഓേരാ അ രം വീതം ഒ േത ക സ
ര ിൽ െചാ ിെ ാ ാണേ ാ െച ്. ആ െചാ പ േയാഗീസ രൻ ഉപേദശി
െകാ േവദമ മാെണ ം ആ േയാഗീശ രൻ സാ ാൽ നാരദമഹർഷിയായി െവ
ം ഈ മ ം നാ പാദ തായതിനാലാ ് ഈ ദീപ ദ ിണ ി ‘നാ പാദ’
െമ നാമം സി ി െത മാ ് പറ വ ്.
ഈ ിയ നട തി േകരള ിെല നാനാഭാഗ ളിലായി താമസി ജന െള
ാവ ം ആവശ െ ട ിയേ ാൾ ഇ നട വരായ ാ ണർ ് എ ാ ല
ളി ം െചെ കാര ം രമായി ീ കയാൽ അവർ ഇ ി േദശ ളിൽ ഇ
യി ഇ ാർ ടി ഈ ിയ നടേ താെണ വ വ െച ക ം അ െന അവർ
പതിെന സംഘ ളായി പിരി ക ം ആ ഓേരാ സംഘ ി ം ഭാ ം, െവൺമണി, വാ
ഇത ാദികളായ ഓേരാ േപ കൾ നി യി ക ം െച . അതിനാലിേ ാൾ ഇ യി
ംബ ാർ ് ഇ യി സംഘ ാെര ് ഒ വ വ വരിക ം സംഘം മാ േദാഷ
മാെണ ജന െടയിടയിൽ ഒ വിശ ാസം ജനി ക ം െച ി ്. എ ാൽ ചില
ംബ ളിൽ ര ം ം നാ ം അതിലധിക ം സംഘ ൾ ടിേയ കളി നട ാൻ പാ
എ ൻേപതെ നി യം െച ി ്. രാജമ ിര ളിൽ കളി ാൻ പതിെന സം
ഘ ം ടണെമ ാ ് നി യം.
െപ മാ ാ െട വാ ൻ േകരള ാ ണരിൽ ചിലർ രാജ ര ാർ ം ആേയാ
ധനവിദ അഭ സി ക ം ആ ധം ധരി ക ം അവർ േവദാർഹതയിെ േശഷ
ാഹമണർ വിധി ക ം െച ി വേ ാ. ഈശ രേസവ ായി ാരി ർ േപായി
സമയം ഹ ദീയർ ഉപ വി ാൻ െച ാൽ ത തിനായി ഈ അഭ ാസിക ം
ആ ധപാണിക മായ ാ ണെര െടെ ാ േപായി . അവർ അവിെട ാമസി
ി കാല ് േനരേ ാ ിനായി ചില പാ കൾ നിർ ി പാ ക ം െകാ ക ം ചില
േവഷ ൾ ധരി ം അ ാെത ം ചില േഗാ ികൾ കാ ക ം മ ം െച ി . േകരള ിൽ
നാ പാദം നട ായതിേനാ ടി ആ ാ ണർ ആവക വിേനാദ ൾ ടി കാണി ട
ക ം അ ജന ൾ രസി ക ം െച യാൽ അ ം നട ായി. നാ പാദ ം ആ വി
േനാദ ം ടി കളി ാ ് ഇേ ാൾ സംഘ ളിെയ പറ വ ്. എ ാൽ
ആ വിേനാദ ൾ ആദ ംതെ ഇേ ാൾ ക വ ിതിയില ായി . അ ് ഓേരാ
768 89. സംഘ ളി

കാല ് ഓേരാ ർ പരി രി േമണ ഈ ിതിയിലായി ീർ താ ്. ഈ വി

േനാദ ളിൽ ചിലതി ചില അടി ാന ്.
ാ ണർ ഈശ രേസവെച ാരി ർ താമസി ി േ ാൾ അവിെട േദശാധിപ
തി (കരനാഥൻ) ആയി ഒ ക ായി . ാഹമണർ െകാ ം പാ ം വിേനാദ ം
മ ം ട ിയേ ാൾ ആ ക കൾെച ് അെതാെ വിേരാധി . “ഇ ് ന െട േദശമാ ്.
ന െട അ വാദം ടാെത ഈ േദശ െക ാ ം പാടാ െമാ ം പാടി ” എ പറ
കലശൽ ി. അതിെന അടി ാനെ ിയാ ് സംഘ ളിയിൽ ഇേ ാൾ ഒ ക
െ റ ാ ടി േവണെമ െവ ിരി ്.
സംഘ ളി ‘പാന’ എെ ാ രംഗം ടി അവശ കർ വ മായി താ ്. അതി
നാൽ ഇതിെന ‘പാന ം കളി ം’ എ ം പറയാ ്. സംഘ ളിയിൽ ധാന ാർ േമൽപ
റ ആ ധധാരികളായ ാ ണരാ ്. ഇവർ ഉപനയനം കഴി ാൽ േവദം ഒ റ
ഒ ാവശ ം െചാ ി ീർ ാ െ ി ം റ േവദാധ ാനം െച ാറി . ഇവെര സാധാ
രണയായി പറ വ ് യാ ന രിമാെര ാ ്. യാ ന രിമാരിൽ െ അര
ം അ ള വ ം അര മാ വ ം ഇ െന ര തര ാ ്. ഇവരിൽ
ശ്ളാഘ ത ം ആഭിജാത ം ത ് അര മ ള വർ ാ ്. സംഘ ളി
് ഈ ര തര ാ ം െമ ി ം േവദാർഹ ാരായ മലയാള ാ ണ െട ഇ ളിൽ
സദ േദഹ ി ് അര മാ മായി വെര േചർ ാറി . ആഢ ാ െട ഇ
ളി ം സംഘ ളി െട അടിയ ിര ളിൽ സദ െട േദഹ ം കഴി ാൽ ആ േചാ ം മ ം
ആഢ ാ െട അ ർ ന ംഭ ി ാ ്. സംഘം തികയണെമ ിൽ അവ െട
െട േവദാർഹ ാരായ ര ന രിമാർ ടി ഉ ായിരി ണം. അവ െട ാന ൾ ാ ്
വാ ാ ിെയ ം പരീ െയ ം പറ ്.
സംഘ ളി നട ് ആ ധെമ വരായ ാ ണരാെണ തിെ ഓർ ാ
യിേ ാ എേ ാ സംഘ ളിയിൽ ‘ആ ധെമ ക’ (വാ ം പരിച െമ ചില അഭ ാസ
ൾ കാണി ക) എെ ാ ിയ ടി പതി ്. അ ന േപാെല അഭ സി പഠി ി
വർ ാെത കാണി ാൻ സാധി കയി . ന അഭ ാസികൾ കാണി ാൽ അ ം കാ
ാർ ം രസാവഹമായിരി ം.
ഈവക കാര ളിൽ ജന ൾ ിേ ാൾ വിശ ാസ ം ഭ ി ം വളെര റവാകയാൽ
സംഘ ളി ം ഇേ ാൾ വളെര റ ി ്. കാല ിതിെകാ ് ഈ വകെയ ാം ഇനി
േമണ റ വരാന ാെത തരമി േ ാ.
 90
െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

ധ ർ രാജാ ് എ സി ിേയാ ടി െകാ ം 933-ആം ആ

ആ വെര തി വിതാം ർ രാജ ം വാണി
മഹാരാജാ ് തി മന ിെല കാല
തൽ 973-ആം
കാർ ികതി നാൾ രാമവർ
തി വിതാം ർ, െകാ ി എ ീ രാജ ൾ ടിേ
അതിർ ി ല ഒ മലയിൽ െകാ ി സർ ാരിൽനി ് ഒരി ൽ തീർ ി
( ഴ ി ) ഒരാന ഴി തി വിതാം റിേല സ ൽപം കട ിയി . ഈ വിവരം മഹാ
രാജാ തി മന െകാ ് ഉടെന അറി െവ ി ം കൽപി ് ഒ ം െച ി . അ ാല
് അതിർ ി തിരി ് എ ക കളി ക ം മ ം െച ി ി . ആദായ െള ്
അേ ാഴെ രംേപാെല ം അവരവ െട സാമർ ംേപാെല മായി അ ാല
നട ി ്. അതിനാൽ ഴിയിൽ ആന വീ േ ാൾ അതിേന റി ് ആേലാചി ാൽ
മതിയേ ാ എ ായി തി മന ിെല വിചാരം. എ മാ മ , അ െകാ ി രാജ ം

769
770 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

വാണി ് സി നായ ശ ൻ ത രാൻ തി മന െകാ മായി . ആ തി മന

െകാ ം മഹാരാജാ തി മന െകാ ം പര രം ഏ ം േ ഹമായി ാ ് ഇ ി
്. അതിനാൽ തൽ ാലം വഴ ാ ി ശ ൻതി േമനിെയ ഷി ിേ എ
വിചാര ം മഹാരാജാ തി മന ിേല ായി . അ െകാ ം ടിയാ ് ഈ
ഴിെയ ി തിെന റി മഹാരാജാ തി മന െകാ ് ഒ ം മി ാെത മൗനെ
അവലംബി ്.
അെതാെ എ െനയായാ ം ആ ഴി തീർ ന ല ം ന സമയ മായി
എ തി സംശയമി . അ തീർ ി ് അധികം താമസിയാെതതെ അതിൽ
ഒ ിെ ാ ൻ വീ . ആ ആന ി സർ ഭല ണ ം തിക തായി . ഉട
ലിെ ി ം ഭംഗി ം ഇ ഒരാന ിെയ അതി ് ആ ം ക ി ി ായി .
ഈ വർ മാനം േക ് ആ ിെ ാ െന ഴിയിൽനി കയ ി തി ശ ൻത
രാൻ തി മന െകാ ം ഴി ലെ ി. െകാ ിരാജ താ ാനകെളെ ാ
് ഈ ിെ ാ െന ഴിയിൽനി കയ വാൻ മതിയാ കയിെ തി മന ിൽ
േതാ കയാൽ തി വിതാം ർ സർ ാർ വകയായി അതിർ ി ല നി ി ഒ
താ ാനെയ െട അവിെട വ ി. യാെതാ തരേ ം ടാെത ആ ആന ിെയ കര
കയ ി. ആ ആന ിെയ ഴിയിൽ നി കയ ി സമയം ശ ൻതി മന ിേല
ായ സേ ാഷ ം വി യ ം സീമാതീത ളായി . അതിർ ി ല െകാ ി
സർ ാർ വകയായി ായി ആന ിൽ ഈ ആനെയ ആ ി ക ം ആ ിെ ാ
െന ഇടംവലം തലായവ പഠി ി പഴ ക ം േത കം ി ക ം െച തി
േവ െത ാം കൽപി ച ംെക ക ം െച തിെ േശഷേമ തി മന െകാ ് അവിെട
നി ണി റ തിരിെയ എ ി . ഈ ആന ിെയ ിലാ ിയതിെ േശ
ഷം ശ ൻ തി മന െകാ താരിവിതാം റിൽനി വ ിയ താ ാന െട ആന ാ
രേനാ ് “എെ ടാ ിയാന േകമനേ ” എ കൽ ി േചാദി . അതി മ പടിയായി
ആന ാരൻ “റാൻ, അടിയെ ആന, തി മന ിെല ആന, ഒ ാ രമാന, െപാ ത രാ
െ ആന” എ തി മന റിയി . അേ ാൾ ശ ൻ തി മന െകാ ്, “േപാ മടയാ!
നിെ ആനേയ ംെകാ െപാേ ാ” എ കൽപി ക ം ആ ആന ാര ര
കൽപി െകാ ക ം െച . ആന ാരൻ വാ ി െതാ തി ് അേ ാൾ െ ആ
താ ാനേയ ംെകാ ് മട ിേ ാരിക ം െച .
ഈ താ ാന െകാ ിരാജ ഒരാന ഴിയിൽ വീണ ം തി വിതാം ർ സർ ാ
േദ ാഗ ാർ ഉപായ ിൽ അവിെടനി കയ ിെ ാ വ പഴ ി തി വിതാം ർ
സർ ാർവക ആ ീ ീർ മായി . ആന ാരൻ ശ ൻതി മന ിെല അ ൽ
“അടിയെ ആന, തി മന ിെല ആന” എ റിയ തിെ അർ ം ഇതായി . പിെ
“ഒ ാ രമാന, െപാ ത രാെ ആന” എ റിയ തിെ അർ ം ഇേ ാൾ ഴിയിൽ
വീ കി ിയ ആന ഒ ാംതരമാെണ ം അതിെന ഏ വിധ ം െപാ ത രാൻ (തി വി
താം ർ മഹാരാജാ ) ൈകവശെ െമ മായി .
ഈ സംഗതികെള ാം ര ദിവസം കഴി േ ാൾ മഹാരാജാ തി മന െകാ
തെ ചാര ാർ ഖാ രമറി ക ം ശ ൻ തി മന ിെല അ ൽ ഉചിതമായ മ പടി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 771

അറിയി ആന ാര തിമാസം പതിന പണം ടി ശ ളം ിെ ാ തി

കൽപി ച ം െക ക ം ചില സ ാന ൾ കൽപി ് അയ െകാ ക ം െച .
ആന ി െട േയാഗ തകെള റി േക േ ാൾ അതിെന ഏ വിധ ം ൈകവശെ
ണെമ മഹാരാജാ തി മന െകാ കൽപി നി യി . അതി കൗശലം
ആേലാചി നി യി തിനായി ദിവാൻജിെയ തി ാെക വ ി, “ന െട രാജ
ിെ അതിർ ി ക കട െകാ ി ാർ ഒരാന ഴി തീർ ക ം അതിൽ ഒ
െകാ ൻ ി വീ ക ം അതിെന അവർ കയ ിെ ാ േപായി െകാ ി സർ ാർ വക
ആന ിലാ ി അട ക ം െച കഥ േകശവൻ അറി േവാ?” എ കൽപി േചാ
ദി .

ദിവാൻ: റാൻ, അടിയൻ അറി . ഇ െല െകാ ാര െര െവ ാ ്, അടിയൻ ഈ സംഗ

തി അറി ്.
മഹാരാജാ ്: ആ ിെ ാ ൻ സകല ഭല ണ ം തിക ഒെരാ ാ രം ആന
യാെണ ാ േക ്. അതിെന അവർ ൈകവശെ ിയതിെന റി ന
സാമാന ിലധികം ിത ്. അതിെന ഏ വിധ ം ന ൈകവശെ
ണം. അതിെന ാ കൗശലം?
ദിവാൻ: അതിെന റി തി മന ിൽ ഒ ം ിതം േവ . ആ ആന താമസിയാെത
ഇവിെട വ േച ം.
മഹാ: അെത െന?
ദിവാൻ: അടിയൻ ഈ വർ മാനമി ണ ിൽ ആനെയ ൈകവശെ ി െകാ
വ തിനായി ി ിെയ അേ ാ യ ി ്. സഹായ ിനായി ൈവ ം
പ നാഭപി െയ ം തിര ിെയ ം ടി പി ാെല വിടെകാ യ ി ാ ്
അടിയൻ ഇേ ാ വിടെകാ േപാ ്.
മഹാ: ി ി ് ഇേ ാഴെ െപ ട ിൽ ിേലാ റി ് അറിയാേമാ എേ ാ?
അേ ഹ ിെ ‘ശ ൻ’ എ േപ യഥാർ മായി താ ്. അേ ഹം നര
സിംഹ ിെ അവതാരമാെണ ാ ജന ൾ പറ ്.
ദിവാൻ: അെതാെ ശരിതെ എ ി ം ി ി ഒ കാര ിനായിേ ായാൽ അ
സാധി ാെത മട ിേ ാ ആളെ ാ ് അടിയെ വിശ ാസം. ി
ി േതവലേ രി ന ി െട ശിഷ നായ െകാ ്, ആനെയ അ , സിംഹെ
െ ം സ ാധീനെ ിെ ാ േപാ തി ് അയാൾ ് ഒ യാസ മി .
എ മാ മ , അയാൾ െച ർ െച ന ിെയ ി ാെത െകാ ിയിേല
വിടെകാ കയി . പിെ സഹായ ി വിട െകാ ി വ ം സാമാന ാര
േ ാ.
മഹാ: അെതാെ ശരിയാ ്. ി ി േപായാൽ കാര ം സാധി ാെതയിരി കയി
െ തെ യാ ന ം േതാ ്.
772 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

ഈ സംഭാഷണം കഴി തിെ േശഷം ദിവാൻജി തി ിൽനി മട ിേ ായി,

അ െ തി വിതാം ർ ദിവാൻജി േകശവപി (േകശവദാ ് ) ആയി എ
വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
ദിവാൻജി െട ഉ ര കി ിയ ഉടെന റെ ി ി ി സർ ാധികാര ാർ
െച െര ി േതവലേ രി ന ിെയ വ ി ് അേ ഹ ിെ അ ഹ ം വാ ി
െ ാ ് അ തെ അവിെടനി മട ിേ ാരിക ം അ ദിവസം ൈവ േ രമായ
േ ാേഴ ം ആലേ ാ സ ഹ ിെല ക ം െച . അേ ാേഴ ം ൈവ ം പ നാ
ഭപി ം തിര ി ം അവിെട െച േചർ . പിെ അവർ േപ ം ടി പി ീ
േവ കാര െള റി ് ആേലാചി ് നി യി ക ം ി ി ി പി ാെല
എ ിെ ാ ാെമ പറ മ വെര ര േപെര ം ഊ കഴി ി ് അേ ാൾ െ
അവിെടനി പറ യ ക ം െച .
പ നാഭപി ം തിര ി ം ര വഴിേപാ െട േവഷ ിലാ റെ ്.
അവർ ആല ാ നി പിറെ തിെ പിേ ദിവസംതെ െകാ ി സർ ാർവക ആന
ടിെ സമീപെ ി. ആന ടിെ തണല ി ് ഒ ിയതിെ േശഷം
ിൽ നി ി ആനകെള േനാ ി പ നാഭപി ആനക െട ല ണ െള റി
ചില ശ്േളാക ൾ െചാ ക ം അവ െട അർ ം തിര ിെയ പറ േകൾ ി ക
ം െച ട ി. പ നാഭപി ആനക െട ല ണ ം മ ം പറ ‘മാതംഗലീല’
തലായ അേനകം ശാ ൾ പഠി ി ായി തിനാൽ ആ വക ളി
ചില ശ്േളാക ൾ െചാ ിയാ ് തിര ിേയാ ് അർ ം പറ ്. ഇ േക േ ാൾ
അവിെട യി ആന ാെര ാം ഇവ െട അ ൽ െച ടി. ആനക െട ല
ണ ം മ ം പറ േകൾ ാൻ ആന ാർ ് അഭി ചി ാ സ ാഭാവികമാ
ണേ ാ. ആ ആന ാരിൽ ചിലർ മാതംഗലീല ം മ ം േറെ പഠി ി വ മായി .
അവരിൽ ചിലർ പ നാഭപി േയാ ചില സംശയ ൾ േചാദി ക ം അവെ ാം പ
നാഭപി ശരിയായ സമാധാന ൾ പറ ് അവെര സ തി ി ക ം െച . അേ ാ
േഴ ം ആ ആന ാർ പ നാഭപി െയ റി വളെര ബ മാന ായി ീർ .
ഉടെന ആ ആന ാർ വഴിേപാ േരാ ്, “നി ൾ എവിട കാരാ ്? എവിെടേ ായി വ
?” എ ം മ ം േചാദി : അതി മ പടിയായി വഴിേപാ ർ, “ഞ െട ദി റ
െത ാ ്. ഞ െട ദി ി ഒ വലിയ വി ് ഒ ആനെയ വാ ിയാൽ െകാ ാ
െമ ്. അതിനായി ഞ ൾ അേന ഷി റെ ിരി കയാ ് ” എ പറ .
ഇവർ ഇ െന സംസാരി െകാ ി സമയം ഏ ം ാ തേവഷ ാരനായ ഒ
പ ണി അവിെടെ ് “യശമാന ാേര, ഒ തി ാൻ െപാഹല തരാേമാ?” എ േചാദി
. അ േക വഴിേപാ രിൽ ഒരാൾ (പ നാഭപി ) “ഇ കയില വട ലമ ;
ഇ ് ആന ടാ ്. ഇവിെട കയിലയി . ഒരാനെയ േവണെമ ിൽ രാം” എ േനര
േ ാ രീതിയിൽ പറ . ഉടെന പ ാണി, “എ ാൽ ആനയായാ ംമതി” എ പറ .
അേ ാൾ വഴിേപാ ൻ ആന ാര ാേരാ ്, “ന ് ഇ ാെള ഒരാന റെ ാ േക ണം”
എ പറ . “അ െന തെ ” എ ് ആന ാർ സ തി ക ം െച . അേ ാൾ മേ
വഴിേപാ ൻ ( തിര ി) “ഞ ൾ ഇവിെട അ െ ാ ല േപായി ണ ിൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 773

മട ിവരാം. എ ി ാവാം. ആന റ േക ക ം മ ം. േനരം അ മി ാറായി” എ

പറ ി ് ആന ാെരെയ ാം വിളി െകാ േപായി. അ ായി ഒ മദ ശാലി
യിൽ യറി മദ ം വാ ിെ ാ ് ആന ാെരെയ ാം േ ാളം ടി ി . ആ വഴിേപാ
ൻ ടി മി . ഉടെന അവർ മട ി ആന ിൽവ . ഉടെന ആന ാർ, “ഏതാന െട
റ ാ ് േകേറ ്?” എ പ ാണിേയാ േചാദി . പ ാണി, “ഇതിെ റ ്”എ
പറ ് ആ തിയ ിെ ാ െന െതാ കാണി . പ ാണി െതാ ടെന ആ ആന ി
പ ാണിെയ ാനായി ിരി നി . അേ ാൾ ആന ാർ “എേടാ മാറി നിൽ !
ഇ ്ഉ ാ ം മ മ , ആന ിയാ ്. അവെന ഴിയിൽനി േക ി ിലാ ീ നാല
ദിവസേമ ആ . ഒ ം പഴകീ മി . അവൻ മഹാവിഷമ ാരനാ ്. മിനി ാ ് ഒരാ
ന ാരേ ം ഇ െല ഈ ിൽ കിട ി ഒരാ െട ം കഥ ഇവൻ കഴി ” എ
പറ . അ േക ് ഒ വഴിേപാ ൻ, “എ ി ം അയാൾ ് അതിെ റ കയറാനാ
് ആ ഹെമ ിൽ ന സാധി ി ണമേ ാ. ചാകാെതയിരി ാൻ ിേ ്
അയാ െട മതലയാ ് ” എ പറ . ഉടെന ആന ാർ, “എ ാല െനയാവാം” എ
പറ ്ആ ിയാനെയ ര വട ളി െക ി, ര താ ാനകെള ര വശ ം നി ി
പിടി ി െവളിയിലിറ ി. ഉടെന ഒ വഴിേപാ ൻ (പ നാഭപി ) അ െച ്
ആ ിെ ാ െന ഒ തട ക ം റ കയറിെ ാ തി പ ാണിേയാ പറ
ക ം െച . “മരി ാൻ മന ം ൈധര െ ിൽ േകറിെ ാ ” എ ് ആന ാ ം
സ തി . ഇ േക ണ ിൽ പ ാണി ഒ ചാ ി ് ആന റ കയറി ഴി .
ഇ ക േ ാൾ ആന ാർ, “ഇെതെ ാര തമാ ്? ആന മട ാെത ഒ ചാ ി ്
774 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

ആന റ കയറിയ ഇവനാരാ ്? ആരായാ ം സാമാന ാരന , നി ം തെ ”

എ ം മ ം വിചാരി ് അ ാളി നി േപായി. പ ാണി തെ അരവാ രി ആനന െട
ര വശ ളി ായി വട ൾ െവ ി റി കള . ആ സമയം പാ േവഷധാരി
യായി പ നാഭപി വടം പിടി ി താ ാനകൾ ് ഓേരാ അടിെവ െകാ .
അടിെകാ മാ യിൽ ആ ആനകൾ ഉറെ നിലവിളി െകാ ് ഓടി കാ േകറി. വട ൾ
െവ ി റി കഴി േ ാൾ ആ ിെ ാ ൻ നട ട ി. പി ാെല വ വ ം വെ
ിൽ കാണണെമ ം വിചാരി പ ാണി ആനെയ തിരി പിേ ാ നട ിയാ ് െകാ
േപായ ്. അ െന അതിർ ികട ് ഏകേദശം ഒ രനാഴിക ര ായിതിെ േശഷം
പ ാണി ആനെയ േ ാ തെ നട ിെ ാ േപായി. പ ാണിേവഷം ധരി വ ഈ
മ ഷൻ ി ി ി സർ ാധികാര ാരാെണ പറയാെത തെ വായന ാർ
ഊഹി റി ിരി മേ ാ.
ഏകേദശം പ നാഴിക ഇ ിയേ ാേഴ ം ി ി ി ആനേയ ംെകാ ്
ആല ാ സ ഹ ിെല ി. അേ ാേഴ ം പ നാഭപി ം തിര ി ം അവിെട
വ േചർ . ഉടെന അവർ അ ാഴം കഴി ക ം ആന തീ ം െവ ം െകാ
യം െച തിെ േശഷം േപ ം ടി ആനെയ ം െകാ ് അേ ാൾതെ റെ .
ഈ ആന ിെയ മഹാരാജാ തി മന ിെല തി ാെക െകാ െച കാണി ാ
തി ം അത ാഹ ം നിമി ം അവർ ആല ാ നി റെ ി ് ര ദിവസം
െകാ ് െകാ ാര രെയ ി. അന രം ആ മഹാ ാർ േപ ം പഠി വിദ കെള ാം
േയാഗി േനാ ീ ം ആനെയ അവിെടനി ് ഒരടിേപാ ം നട ാൻ സാധി ി . ആന
െയ തി വന ര തി ാെക െകാ െച കാണിെ ില ാെത ത െട യ
ം സഫലമാ കയി േ ാ എ വിചാരി ാ ് അവർ മി ്. എെ ാെ െച ി ം
ആനെയ അവിെടനി െകാ േപാ വാൻ അവർ സാധി ി . ആന ഒ ര ദിസ
വസം രാ കൽ ഒ േപാെല അധിക രം നട െകാ ീണം നിമി മായിരി ം
നട ാ െത വിചാരി ധാരാളമായി തീ ം മ ം െകാ ് ഒ ര ദിവസം ആനെയ
അവിെട നി ി വി മി ി ി പിെ ം െകാ േപാകാനായി മി േനാ ി. എ ി
ം ഫലെമാ ായി . ആന അവിെട െ നി േത . അേ ാൾ ആ ദി കാരായ
ചില വേയാ ാർ ി ി ി േയാ ് “ഈ ആനെയ ഇവിെട െകാ വ ി മഹാ
േദവ നട ി ാെത െകാ െപാ ളയാെമ നി ൾ വിചാരി ് വലിയ സാഹസമാ
യിേ ായി. ഈ ആനെയ ഇവിെട നട ി ാെത െകാ േപാകാൻ ആ വിചരി ാ ം
ഒരി ം സാധി യി . മഹാേദവൻ ആനെയ വി യ ാെത എ െന െകാ േപാ ം?
മഹാേദവ െകാ തായി സ ൽ ി നട ി ിയാൽ പിെ എവിെട േവണെമ ി
ം െകാ േപാകാം” എ പറ ക ം അ വാ വമായിരി െമ ി ി ി
േതാ ക ം െച കയാൽ അേ ഹം ഈ സംഗതികെള ാം തി മന റിയി തി േക
ശവപി ദിവാൻജി െട േപർ വിവര ി ് ഒെര തിെ ാ പ നാഭപി െയ
തി വന ര ിനയ ക ം ആനെയ ി ക ം പഴ ക ം െച െകാ ി
ി ി െകാ ാര െര െ താമസി ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 775

സർ ാധികാര ാ െട എ ക ടെന ദിവാൻജി തി ാെക െച സകലവി

വര ം തി മന റിയി . അേ ാൾ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് “ ി ി ആന
െയ െകാ േപാ വെര സംഗതികെള ാം ചാര ാർ ഖാ രം നാം േ തെ
അറി ിരി . അതിൽ പി ീ വിവര ൾ ഇേ ാൾ മന ിലായേ ാ. സേ ാഷമാ
യി. വിചാരി കാര ം സാധി ് ഈശ രാ ല ംെകാ ാണേ ാ. അതിനാൽ ആ ആന
െയ ഈശ ര സമർ ി ംന ് സേ ാഷകരംതെ . താമസിയാെത നാം െകാ
ാര െരെ ് ആ ആന ിെയ നട ി ിേയ ാം. അതി േവ െത ാം ഉടെന
ച ംെക ിെ ാ ണം” എ ം െകാ ാര ര ് എ റെ ് ഇ ദിവസമാ
െണ ം കൽ ി .
ക ന കാരം ദിവാൻജി എ ി ം ആനെയ നട ി തി ം േവ
െത ാം ച ംെക ക ം നി ിതദിവസം തെ തി മന െകാ ് െകാ ാര െര എ
ക ം െച . അേ ാേഴ ം ി ി ി ആന ാ പരിചയ ‘രാമ ാെര’
സി നായ ഒരാന ാരെ സഹായേ ാ ടി ആ ിെ ാ െന ഇട ം വല ം മ ം
പഠി ി ന േപാെല പഴ ിയി . സർ ല ണ ം തിക ആ ആന ിെയ
ക േ ാൾ തി മന ിേല ായ സേ ാഷം അപരിമിതമായി . ആക ാെട ക
േ ാൾ െ അവൻ മഹാ ര ം ധീര മാെണ തി മന െകാ നി യി . അ ാ
ല ് ആ ആന ് ഏകേദശം ഇ പ വയ ായമായി ായി . ഒ ഴ ിൽ
റയാെത െകാ കൾ റേ കാൺമാ ായി . േദഹ ിെ ി ം ഉയര
ം തല ി ം മ ക ിെ വിരി ം െകാ ിെ ഭംഗി ം മ ം ഇ േ ാള ഒരാന
അ ാല േവെറ ഇ ായി െവ മാ മ , അതി ് ഉ ായി മി . ആ ി
യാന െട റ ് ആ േപർ ് ധാരാളമായി ിരി ാമായി . നെ ിെ ര വശ ം
ഓേരാ ർ നീ നിവർ കിട ക ം െച ാമായി . നെ േലശംേപാ ം എ
ി ി . അതിനാൽ ആ ആന െട റ ി ാൽ െമ റ ി ാെല േപാ
ഖം േതാ മായി . അവെ ഖ സദാ കാശി ി ് വീരരസമായി .
776 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

ആ െകാ െ െന ിയിൽ ച ലേപാെല ഒ േരഖ േശാഭി കാൺമാ ായി .

അ െകാ ം െകാ ാര രേദവൻ ച േശഖരൻ (ശിവൻ) ആയി തിനാ ം ആ ആന
ി മഹാരാജാ തി മന െകാ ച േശഖരൻ എ തെ േപരി ് അവിെട നട
ി ി. പി ീ ് ‘െകാ ാര ര േശഖരൻ’ എ സി നായി ീർ ഗജ ൻ
ഈ ിെ ാ നാെണ വിേശഷി പറയണെമ ി െ ാ. ആനെയ നട ി ിയ
സംബ ി തി മന ിെല വകയായി അ ് അവിെട േ ിൽ േകമമായി കളഭ ം
വിള ം സദ ം മ ായി . അെത ാം കഴി ി നാ ദിവസം ടി അവിെട എ
ി ാമസി ക ം ി ി ി േവ സഹായ ൾ െച െകാ ി
രാമ ാെര െ ച േശഖരെ ആന ാരനായി കൽപി നിയമി ക ം “ച േശഖര
തീ ം മ ം േവ േപാെല െകാ ് അവെന ശരിയായി ര ി െകാ ണം” എ
േത കം കൽ ി ക ം െച ി ാ ് തി മന െകാ തി വന രേ തിരിെ
ിയ ്. ച േശഖരെന െകാ ാര ര നട ി ിയ ് െകാ ം 948-ആം ആ ാ ്.
അതി േശഷം അവെന സംബ ി ായി ചില വിേശഷസംഗതികൾ താെഴ റ .
കാല േമണ ച േശഖരെന റി സേ ാഷം തി മന ിേല ം ജന ൾ ം
സീമാതീതമായി വർ ി . അവ തീ െകാ തി ം അവെന ളി ി തി ം
മ ം ഒ ം അമാ ം വ േപാക െത ക തി രാമാ ാ െട അസി ായി ‘െകാ ്’
എെ ാരാെള ടി ആന ാരനായി നിയമി . െകാ ാര ര േദശ ജന ൾ ച േശ
ഖരെന റി സേ ാഷംെകാ ് ആനെയ ൈവ േ രം െക ് ഓേരാ ദിവസം
ഓേരാ െട രയിട ളിൽ േവണെമ ം തീ ി അവർ േശഖരി െകാ െകാ ാ
െമ ം രാമ ാേരാ പറ ക ം രാമ ാർ അ െന സ തി ക ം അ കാരം നട ി
വരിക ം െച . ആനെയ എവിെടെ ിയാ ം പിേ ദിവസം രാവിെല െകാ ്ആ
ല െച ് ആനെയ െപാടിത ി ള ക ം െവ ം െകാ ക ം െകാ േപായി
ളി ി ക ം െച ണെമ ാ രാമ ാ ് ഏർ ാ ് െച ി ്. അ െന പതിവായി
നട വരിക ം െച . ച േശഖരെ ഷകെള ാം െച ി ് െകാ ായി
െവ ി ം അവ േ ഹ ം ബ മാന ം രാമ ാെര റി േപാെല മ ാെര റി
ായി ി . െകാ ിെന ച േശഖരൻ ലി ാരനായി മാ േമ വിചാരി ി
. രാമ ാർ ച േശഖരെന റി നിർ ിേശഷമായ േ ഹ ം വാ ത
ായി . അയാൾ ച േശഖരെന സാധാരണയായി വിളി വ ി ം ‘മകേന!’
എ ായി . ച േശഖരൻ അതിെന സ തി ം രാമ ാെര തെ പിതാവിെനേ ാെല
വിചാരി മാ ് വർ ി ി ്.
ഇ കാരെമ ാമി േ ാൾ ഒ ദിവസം കാല ് ആനെയ അഴി തി ം മ ം
പതി േപാെല െകാ വ ി . അയാൾ ക ടി ് േബാധം െക ് എവിെടേയാ
കിട േപായി. െകാ ് പതി േപാെല വ മേ ാ എ വിചാരി രാമ ാ ം രാവി
െല വ ി . അയാൾ ഏകേദശം പ മണിയായേ ാഴാ ് ആന െട അ ൽവ ്.
അേ ാൾ ആനെയ അ വെര അഴി ക ം െപാടിയടി ക ം െവ ം െകാ ക ം െച
ി ിെ റി രാമ ാർ വളെര വ സനി . ച േശഖര ം സ ൽപം സ ടം ദർശി ി
. ഉടെന രാമ ാർ, “മകേന ആ ം െക വൻ പതി േപാെല വ െമ വിചാരി ാ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 777

ഞാൻ വരാൻ താമസി ്. ഇനി ഇ െന ഒരി ം വരാെത ഞാൻ ക തിെ ാ ാം”

എ പറ ് ആനെയ അഴി െപാടിയടി െകാ ി സമയം െകാ ം അവിെട
െ േചർ . െകാ ിെന ി ് േദഷ ം കലശലായി വരികയാൽ രാമ ാർ അയാ
െള സ ൽപം ശാസി ക ം ശകാരി ക ം െച . അ െകാ ി ് ഒ ം രസി ി .
െകാ ി ക ിെ ലഹരി ന േപാെല േപായി ി ായി െകാ ം ശകാരം േക
േ ാൾ േദഷ ം വ െകാ ം അയാൾ രാമ ാെര ാനായി ൈകേയാ ിെ ാ
പാ െച . അ ച േശഖര ് ഒ ം രസി ി . അവൻ െകാ ിെ കാലിേ ൽ
പിടി ടി. അ ക രാമ ാർ, “അേ ാ മകേന! ചതി േത” എ പറ ം ച േശ
ഖരൻ െകാ ിെന പിടി ് ഒ മര ിേ ൽ അടി ം െകാ ിെ തല െപാ ി
െ റി ം ച േശഖരൻ െകാലവിളി വിളി െമ ാെമാ മി കഴി . െകാ ി
െന മര ിേ ലടി ാതിരി തി തട ം പിടി ാനായി അ െച രാമ ാ െട
േമൽ ിൈ സ ൽപം ഏ കയാൽ അയാൾ േബാധംെക ര ് ദ ് അകെലേ ായി
വീ . ആ സമയം അവിെട ാമസി ി വീ കാർ ായ ഭയ ം പരി മ ം അവർ
നീയമായി . ച േശഖരെ െകാലവിളിേക ് അസംഖ മാ കൾ അവിെട വ ക ം
െച .
രാമ ാർ വീ കിട ക ച േശഖരൻ വളെര വ സനി . ശ ാസം േനെര േപാ
കാെത ം േബാധംെക ം ളി േപാെല വിയർ മാ ് രാമ ാർ കിട ി ്. ച
േശഖരൻ ഓടിെ ് അയാെള ിൈ യിൽ േകാരിെയ ംെകാ ് അവിെടനി
േപായി. ഏകേദശം അരനാഴിക െരെ േ ാൾ അവിെട ഒ ൈമതാന ം ൈമതാന ി
െ മ ി ൽഒ ാ ം ന തണ ായി . ച േശഖരൻ രാമ ാെര ആ തണ
ല കിട ിയി ് ാവിെ ് (ഇലേയാ ടിയ െചറിയ െകാ കൾ) ഒടിെ വീ
ശി ട ി. റ കഴി േ ാൾ രാമ ാർ ക റ . അേ ാൾ ഒ ഹ ദീയ ീ ഒ
ട ംെകാ ് അവിെട അ ായി കിണ ിൻകെര വ െവ ം േകാരി ട ി
െലാഴി നിറ . അ ക ച േശഖരൻ അേ ാ െച . ച േശഖരൻ െച ക ്
778 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

ആ ീ ടെമ ാെത ഓടി മാറി. ച േശഖരൻ പ െ ആ ട ം െവ െമ െകാ

വ രാമ ാ െട അ ൽ െവ ി ിൈ െകാ റ െവ െമ ് രാമ ാ
െട േദഹ ിൽ തളി . പിെ ം റ ടി വീശി. അേ ാൾ രാമ ാ ് എ േ ി .
അ ക േ ാൾ ച േശഖര സ ൽപം മന മാധാന ായി. അവൻ ടം യഥാ ർ ം
കിണ ിൻകെര െകാ െവ ി മട ിവ . പിെ ം െ ് രാമ ാെര വീശിെ ാ
നി . അേ ാൾ രാമ ാ ് “മകേന! ച േശഖരാ! നീെയെ ഇ െന െച െമ ് ഞാൻ
വിചാരി ി ി ” എ പറ . അ േക ച േശഖരൻ “അറിയാെത വ േപായ അബ
മാെണ ” ഭാവംെകാ രാമ ാെര മന ിലാ ക ം ക ീെരാലി ി െകാ വളെര
കര ക ം െച .
കാല ് അഴി ് െപാടിത ിയാ ടെന ച േശഖര ടി ാൻ െവ ം െകാ ക
പതിവായി . അ ് അതിനിടയായി േ ാ. അതിനാൽ അവ കലശലായി ദാഹ
ായി . രാമ ാർ റ ഖ െ ക േ ാേഴ ം ച േശഖര െവ ം ടി
ാൻ തിയായി. അവൻ കിണ ിൻകെരെ ട ിൽ േനാ ി. അതിൽ െവ ാ
യി ി . അതിനാൽ മട ിേ ാ . റ കഴി േ ാൾ പിെ ം േപായി േനാ ി.
അേ ാ ം ട ിൽ െവ ായി ി . അതിനാൽ ആ ാവശ ം ഇ ാഭംഗേ ാ
ടി മട ിേ ാ . അ െന നാ ാവശ മായേ ാൾ രാമ ാ ്, “മകേന! എനി
് എണീ ാറായാൽ ഞാൻ െവ ം േകാരി രാം” എ പറ . ആ ഹ ദീയ ീ
ഇെത ാം കാ ക ം േകൾ ക ം െച െകാ ് അവിെട ഒ ല ് ഒളി നിൽ
ായി . െവ ം ടി ാൻ ൈവകീ ് ച േശഖര ായ പാരവശ ം ക ി ് ആ
ീ ‘എെ ി ംവ വരെ ’ എ നി യി ് കിണ ിൻകെരെ ടം നിറ െവ
ം േകാരിെയാഴി ി മാറിനി . ച േശഖരെന േനാ ി ”െവ ം ട ിൽ നിറ ി ്.
േവണെമ ിൽ എ ടി ാം. എെ ടം െപാ ിേ ് ” എ പറ . അ േക
ച േശഖരൻ െച െവ െമ ടി ി മതിയായിെ ഭാവേ ാ ടി മാറിനി
. ഹ ദീയ ീ പിേ ം െച െവ ം േകാരിെയാഴി ടം നിറ ി മാറിനി .
ച േശഖരൻ ആ െവ െമ ടി . ഇ െന ര ാവശ മായേ ാൾ ച
േശഖര െവ ം മതിയാ കയാൽ അവൻ ടം പ െ അവിെട െവ ി രാമ ാ െട അ
േല േപാ . അേ ാൾ ആ ഹ ദീയ ീ വീ ം െച െവ ംേകാരി ടം നിറ
്എ െകാ ് അവ െട വാസ ലേ ം േപായി. അേ ാേഴ ം രാമ ാർ ് ീ
ണം ഒ വിധം മാറിയതിനാൽ അയാൾ ച േശഖരേനാ ടി അയാ െട വീ ിേല ം േപാ
യി.
െകാ ിെനെ ാ തിെ േശഷം ച േശഖരെന ടിപാർ രയിട ളിൽ
െക ാൻ ആ ം സ തി ാെതയായി. അതിനാൽ േനരം ൈവ േ ാൾ രാമ ാർ അവെന
െ ാ േപായി ആൾ ാർ ി ാ പറ കളിലാ പി ീ െക യി ്. എ ി ം
ജന ൾ െട െട ച േശഖര പഴ ല, കരി ്, ശർ ര, നാളിേകരം തലായവ െകാ
െച െകാ ി . അ െന ആെര ി ം എെ ി ം െകാ െച െകാ ാൽ
അതിൽനി ് ഒ ഭാഗെമ മാ ിെവ ി േശഷേമ അവൻ തി ാ . സ േദശ െവ
ാെണ ിൽ മാ ി െവ ഭാഗം അവൻതെ എ െകാ േപായി, അവ െവ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 779

േകാരിെ ാ ഹ ദീയ ീ െട ടിലിെ വാതിൽ ൽ െവ ് എ െകാ വാൻ

ആംഗ ം കാണി ി മട ിേ ാ ം. ഇതി രാമ ാർ െടെ ക ം മ ം േവ . ഉ വ
ളിൽ എ ി ി ം മ മായി ര ല ളിൽെ േ ാൾ പഴ ല തലായവ ആെര
ി ം െകാ ാൽ ച േശഖരൻ ഹ ദീയ ീ ഭാഗെമ ് രാമ ാെര ഏൽ ി ം.
രാമ ാർ അ വി കി പണം സ േദശ െച േ ാൾ ഹ ദീയ ീ െകാ ണം
എ ാ ച േശഖരൻ നി യി ി ്. രാമ ാർ അ െന തെ െച ി .
ഒരി ൽ സ േദശ (െകാ ാര ര) െവ തെ ഒരാൾ ച േശഖര നാല പഴ ല
െകാ െച െകാ അതിൽനി ് ഒ ാംതരം ഒ ലെയ മാ ിെവ ക ം േശഷ
ായി തി ക ം െച തിെ േശഷം മാ ിെവ ല െമ െകാ ച േശഖ
രൻ ഹ ദീയ ീ െട ടിലി േല േപായി. അവിെടെ േ ാൾ ആ ീ ം അവ െട
ഭർ ാ ം അവിെട ായി ി . ഹ ദീയൻ എവിെടേയാ ലിേവല ം ീ െവ ം
േകാരിെ ാ വരാ ം േപായിരി കയായി . അവ െട ര ികൾ മാ േമ അവി
െട ായി . അ ം ം വീതം മാ ം വയ ായമായി ആ ികൾ ടി
ലിനക കളി െകാ ിരി കയായി . ആ സമയം ടിലിെ േമൽ ടി തീ പിടി
ക ിെ ാ ി .ഈ ികൾ അതിറി ി . അഥവാ അവരറി ാ ം വിേശഷെമാ
മി േ ാ. ടിലി തീ പിടി ിരി ക ് ച േശഖരൻ ണ ിൽ അ െച
പഴ ല അവിെടെവ ി ് ിൈ െകാ ടിലിെ േമൽ ടി ് ഒ ത െകാ .
േമൽ െതറി െരേ ായി വീ . അ ് അവിെട ിട ് അേശഷം ദഹി േപായി. കാ
ക കൾെകാ െക ി ാ ി ഓലേമ ം തീ കെകാ ം മ ം ഉണ ിയി
മായ ആ േമൽ ര തീ ിടി ാൽ ിെ ദഹി ാൻ താമസി േമാ? അ വ ം ദഹി
േപാെയ ി ം ച േശഖരന ത ി ള െകാ ് ആ ികൾ ം ടിലിനക ാ
യി സാധന ൾ ം തരേ െടാ ം പ ിയി . ഹ ദീയ ീ എേ ാ വറ തി
നായി ഒ പാ ിൽ െവളിെ അ െവ ി ് അ പിടി േ ാേഴ മട ി
വരാെമ വിചാരി ാ ് േപായ ്. വഴി ് ആരാേ േ ാൾ ഇ മറ ് അവ മായി
സംസാരി െകാ സ ൽപമധികം സമയം താമസി േപായതിനാൽ െവളിെ തീ പി
ടി ് അ പാളി ി േമൽ ര തീപിടി . ആ സമയ ാ ് ച േശഖരൻ അവിെടെയ
ിയ ്. ച േശഖരൻ േമൽ ര ത ി ള തിെ േശഷം ആ ര ികേള ം താ ി
െയ ് ഒ മര ണലിൽെ ാ െച ി ി, പഴ ലെയ ് അവ െട ിൽ െവ
െകാ ി െര മാറിനി . പാർ ിടം േപായ െകാ വിഷമത എ മാ െ ്
അറിയാറായി ി ാെതയി ികൾ പഴെമ തി സേ ാഷി കളി െകാ ് ആ
തണല ി .
മഹ ദീയ ീ െവ ം േകാരിെ ാ പ തി വഴി വ േ ാൾ അതികശലായി
തീജ ാല ം ക ം ക ്, “അേ ാ, എെ ിക െട കഥ കഴി ” എ പറ െവ
ം ട ം െരെയറി ി ് ത ിയല നിലവിളി െകാ ് ഓടിെയ ി. ടിലിെ
സമീപ ായേ ാൾ ികൾ പഴംതി കളി െകാ ിരി ം ച േശഖരൻ അവെര
കാ െകാ െര മാറി നിൽ ം ആ ീ ക . അേ ാൾ അവ െട മന ി വള
െര സമാധാനമായി. ികൾ ടിലിൽ ിട െവ െപായിെയ തെ യായി ആ
780 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

ീ െട വിചാരം. ച േശഖരൻ പഴ ല ം മ ംെകാ െട െട െച ക പതിവായി

തിനാൽ പഴ ല അവിെടയിരി ം ച േശഖരൻ കാ നി ം ക ി തെ
ികെള ര ി ച േശഖരൻ തെ െയ നി യി െകാ ് ആ ീ, ”എെ ച
േശഖരാ, എെ ഓമന ികെള ര ി നീയാണേ ാ! നിെ പട വൻ ര ി െ ”
എ പറ . ഉടെന ച േശഖരൻ അവിെടനി േപായി. ഹ ദീയ ീ തെ ികേള
ംെകാ അ ി ശി മായ ടിലിൽെ േനാ ിയേ ാൾ അതി ായി സാധ
ന െളാ ം ന െ േപായി ിെ റി ് അൽപം ടി സേ ാഷി . എ ി ം േനരം
ൈവ േ ാൾ കിട ാെനാ രയി േ ാ എ വിചാരി വിഷാദ ം അവർ ാകാ
െതയി ി .
ലിേവല േപായി ഹ ദീയൻ േനരം ൈവകിയേ ാൾ മട ിെയ ി. അേ ാൾ
തെ പാർ ിടം െവ േപാെയ റി ഃഖി ക ം തെ മ ൾ തരേ െടാ ം പ ി
യിെ റി ് ഏ ം സേ ാഷി ക ം െച . പിെ ആ ഹ ദീയ ം ഭാര ം ടി
ത െട ടിൽ യഥാ ർ ം െക ി ാ തി ് എ ാ കൗശലെമ ആേലാചന
യായി. സാരമി ാ താെണ ി ം െറ കാ ം േകാ ം ള ം വാരി െമാെ യി ാെത
അ സാധി കയി േ ാ. അഗതികളായ അവർ ് അത ി സാ മായ കാര മ ാ
യി .
അവർ അ െന ആേലാചി െകാ ി േ ാൾ ച േശഖരൻ െറ കാ ക ക ം
അെ ള ം വരി െക ാനാവശ ര ം വലിെ െകാ ് അവിെടെയ ി.
ആ സാമാന െള ാം ആ ഹ ദീയെ ിലി െകാ ി രാമ ാ െട അ േല
േപായി. സാമാന െളാെ കി ിയേ ാൾ ഹ ദീയ വളെര സമാധാനമായി. അയാൾ
ന േവല ാരനായി െകാ ് ആ സാമാന െള ാെമ പേയാഗി പിെ ദിവസം
േനരം െവ തി ് ടിൽ െക ി ാ ി. േനരം െവ ിെ േശഷം ചില മാന
ാ െട അ ൽ െച േചാദി ി കി ിയ ഓലെകാ ് ഉടെന േമ ി ം കഴി . അെ
നാഴിക ലർ േ ാൾ ച േശഖരൻ അവിെട െച േനാ ി. അേ ാൾ യഥാ ർ ം ടി
ാ ി ആ ഹ ദീയ ംബ ാരവിെട പാർ ട ിയിരി തായി സേ ാ
ഷി മട ിേ ായി.
ആ ഹ ീയ ീ വിറകിനാവശ ഉണ ിയ തടികൾ യഥാകാലം ച േശഖരൻ
മലകളിൽനി േശഖരി െകാ െച െകാ ി . ഇെത ാം അവ ് ഒ ദിവസം ദാ
ഹി േ ാൾ ആ ീ റ െവ ം േകാരിെ ാ തിെ ന ിയാെണ പറയണെമ
ി േ ാ. ച േശഖരെനേ ാെല ത ത ായി േവെറ ഒരാന അ ാലെ ,
അതി ൻ ം ഉ ായി ി . അതിൽ ിെ ഉ ായി മി . എ ാൽ അവെന ആെര
ി ം ഉപ വി ാൽ എെ ി ം അവനതി പകരം െച ാെത മിരി യി .
ഒരി ൽ െകാ ാര ര താ ിൽ െ കൽപിടേദശ ചി മലേ ിൽ
ഒെര ി കഴി തിെ േശഷം രാമ ാർ ച േശഖെര േ സമീപ തെ ഒ
മര ിേ ൽ തള തീ േവ െത ിൻ പ തലായവ ഇ െകാ ി ളി ാ
ാ ം േപായി. ആ സമയം ചില ികൾ ച േശഖരെ ം െച ടി. ഏ ം ർ ി
യായ ഒ ബാലൻ ഒ കെ ് ഒെ റി . അേ ാ െമറി തിനായി ച േശഖരൻ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 781

ആ ക ത ിെയ . അേ ാേഴ ം ആ ബാലൻ ഓടി ള . എ ി ം ച േശഖരൻ

ആ ിെയ േനാ ി മന ിലാ ിെവ . ക കാലിനടിയിലാ ി ി െകാ ച േശ
ഖരൻ തീ തി ക ം തി കഴി ഉടെന കെ വായിലാ ി ി ക ം െച .
പിെ പതിവായി ച േശഖരൻ വ ം തി ക ം െവ ം ടി ക ം െച സമയ
ളിൽ വായിൽനി കെ താെഴവ ക ം അ കഴി ാൽ പിെ ം കെ
വായിലാ ക ം െച െകാ ി . ഇ െന പതിവായി ക ി െവ ി ം ഇതിെ
കാരണ ം ഉേ ശ െമ ാെണ ് രാമ ാർ ം അറി ടായി . ആ ബാലൻ ച േശ
ഖരെന എറി േ ാൾ രാമ ാര ായി ി േ ാ.
ച േശഖരെന ആ േതാ ം ഉ വ ൾ ം റജപ കാല ളിൽ െന രക െട
കൾ നിവർ നാ തി ം ല ദീപദിവസം ആ കെള ാെമ മാ തി ം
തി വന ര ് െകാ േപാ ക പതിവായി . അവിെട െകാ െച ാ ടെന തി
ിൽ െകാ െച ണെമ ം േത കം ക ന ായി . ആ പതിവ സരി ് രാ
മ ാർ ച േശഖരെന അെ ാ ം ഉ വ ി തി വ ര ി െകാ േപാ ക ം
അവിെട എ ിയ ദിവസം തെ അവെന തി ിൽ െകാ െച ക ം െച . രാമവർ
മഹാരാജാ ് തി മന ിേല ച േശഖരെന റി ് േത ക വാ ല ം അതി
കാരണ ായി വേ ാ. തി ിൽ െച ടെന ച േശഖരൻ നടനാ ം മട ി
നമ രി . ച േശഖരൻ തി ിൽ െച േ ാെള ാം അ ിെന െച ക പതിവാ ്.
അ ് രാമ ാർ പറ ി ം മ മ , അവൻ സ േമധയാ െച താ ്. ച േശഖരൻ നമ
രിെ ണി േ ാേഴ ം ക ന കാരം പതി , പഴ ലകൾ, നാളിേകരം, ശർ ര തലാ
യവെയ ാം അവിെട െകാ െച കഴി . അവെയ െമ രാമ ാർ ച േശഖരെ
ിൽവ െകാ . ച േശഖരൻ പതി േപാെല അതിൽ നി ് ന തായി ഒ പഴ ല
ം ഏതാ ം നാളിേകര ം ശർ ര ം എ മാ ിവ . അ ് ക ി ്, അതിെ കാരണം
എെ ് ക ി േചാദി ക ം രാമ ാർ ഹ ദീയ ീ െട കാര ം മാ ിവ സാമാ
ന ൾ വി കി പണം താൻ ആ ീ െകാ െച െകാ ണെമ വിവര ം
തി മന റിയി ക ം െച . ഉടെന തി മന െകാ “ച േശഖരാ! അ ് വേ ണ
െമ ി . അതിെ വില ഇവിെട നി ് െകാ േ ാം” എ ക ി ക ം അേ ാൾത
െ ആ വക നാ ിക ക ി ് രാമ ാെര ഏ ി ക ം െച . ഉടെന ച േശഖരൻ
വായിൽനി ് കെ ് താെഴ വ ി ് ആ പഴ ല ം മ ം വ ം തി ക ം കെ ്
പിെ ം വായിലാ ക ം െച . അ ് ക ി ് അതിെ കാരണ ം ഉേ ശ െമെ
ം ക ി േചാദി . അേ ാൾരാമ ാർ “എേ ാ അടിയ അറി ട. റ നാളായി ്
ഇ ിെന കാ ് ” എ തി മന റിയി . പതി േപാെല ഉ വം കഴി വെര
ച േശഖരേന ം െകാ രാമ ാർ തി വന ര താമസി ക ം അന രം യാ
യറിയി പതി സ ാന ം വാ ിെ ാ ച േശഖരസേമതം െകാ ര ര തെ
മട ിേ ാ ക ം െച .
പിെ റ കാലം കഴി േ ാൾ (973-ആമാ ് ംഭമാസ ിൽ) രാമവർ മഹാ
രാജാ തി മന െകാ നാ നീ ിേ ായി എ വർ മാനം േക ി ് ച േശഖര
ായ സ ടം ഒ ം ചി റയ ായി . അ ് േക േ ാൾ തൽ അവൻ ഉറെ നിലവിളി
782 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

ട ി. േഹാരാ ം വൻ കിട ക ം ഉറ ക ം െവ ം ടി ക ം െച ാെത

ച േശഖരൻ നിലവിളി െകാ തെ നി . അവെ നിലവിളി േക ദിഗ ാസികെള ാം
വളെര പരി മി . പിെ കാരണമറി തിെ േശഷേമ അവർെ ാെ സമാധാനമാ
. ഏകേദശം ഇ ിെന ഒ ഃഖം ച േശഖര ി ിപി സർവാധികാര
ാർ മരി േപായി എ േക േ ാൾ മാ േമ ഉ ായി . ദിവസം കഴി
തി േശഷം രാമ ാ െട നിർബ ം െകാ ച േ ഖരൻ േറെ െവ ം ടി ക ം
തീ തി ക ം െച ട ി. സാമാന ം േപാെല െവ ം ടി ക ം തീ തി ക ം
െച ട ിയ ് ഒ െകാ ം കഴി തിെ േശഷമാ ്. ആ ഒ െകാ ം വ ം ച
േശഖരൻ ദിവസംേതാ ം പതിവായി കാല ം ൈവ േ ര ം െതേ ാ േനാ ിനി
ാവശ ം വീതം ഉറെ നിലവിളി ി . ച േശഖരെന ആ േതാ ം ഹരി ാ ്,
അ ല ഴ, ആറ ള, ൈവ ം തലായ മഹാേ ളിൽ ഉ വകാല ് എ ി ി
െകാ േപാ ക പതിവായി . എ ി ം ഈ ഒ െകാ ം അവെന എ ം െകാ
േപാകാൻ സാധി ി .
അന രം വളെര ാലം കഴി സ ാതിതി നാൾരാമവർമ മഹാരാജാ തി മന ി
െ കാല പതി േപാെല ച േശഖരെന തി വന ര ് ഒ ഉ വ ി െകാ
േപായി േ ാൾ അവിെടെവ ഒ വിേശഷ ായി. ആറാ കഴി ശം ഖ (സ )
തീര നി തിരിെ ി . റ കിഴേ ാ വ േ ാൾ തെ പ ക െകാെ
റി യാൾ എ ി ക െകാ ് ആൾ ിൽ നിൽ ് ച േശഖരൻക .
ഉടെന അവൻ വായിൽ ി ി ക ് ിൈക ിെല ് അയാൾ ി ് ഒേര െകാ
. ആ ഏ െകാ ് കാലിെ െ ാടി ് ആ മ ഷ ൻ അവിെട വീ . ഉടെന ച
േശഖരൻ ആ ലേ ് പാ െച , അേ ാൾ അവിെട ഉ ായ ബഹളം േകവലം
അവർ നീയമായി . േമള ാ ം തീെവ ി ാ ം പ ാള ാ ം, അക ടി ാ ം കാ
ാ െമ ാം ാണഭീതിേയാ ടി നാ റേ ം ഓടി. മഹാരാജാ തി മന ിേല
മാ ം ഒരിള യി . അവിട എ ി നി ിട തെ നി . ച േശ
ഖരൻ ആൾ ിേല പാ െച ് ആ കെ വായിലാ ാനായി മാ മായി
. അ ാെത ആെര ം ഉപ വി ണെമ അവ ായി ി . ആെര ം അവൻ
ഉപ വി മി . എ ി ം അവെ അ ർ തം ജന ൾ എ ിെന അറി ? “ഒരാ ിൽ
തി വ ര ് ആറാ നാൾ ഒ വലിയ െകാ നാന പിണ ി സ ാതിതി നാൾ തി മ
ന ിെ േനെര പാ െച . അവിട നരസിംഹ ിെ അവതാരമായി തിനാൽ
അവിേട ് ഒ സ ായി . ആന അ െച േ ാൾ തി മന െകാ
റ ് ആന െട േനെര ഒ േനാ ി. അേ ാൾ ആന തി ിൽ െച െകാ ി”
എ ം മ ം ഇേ ാ ം ജന ൾ പറ വ േ ാ. ആ പറ ിലിെ അടി ാനം ഈ
സംഭവം മാ മാ ്. ഈ ബഹളം താൻ മന ർവം ഉ ാ ിയതെ ം ജന ൾ െവ െത
ഉ ാ ി ീർ താെണ ം ഇ നിമി ം തെ േപരിൽ തി േ ാക െത
ഭാവേ ാ ടി ച േശഖരൻ നമ രി ക മാ േമ ഉ ാ . െകാ ക ം
മ ായി ച േശഖരൻ യഥാ ാനം െച നി കഴി േ ാൾ േമള ാ ം തീെവ ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 783

ാ ം അക ടി ാ ം മ ം വ ക ം ആറാ ിെ എ ി ഭംഗിയായി കഴി

ക ം െച .
ആറാ ് കഴി തിെ പിേ ദിവസം ച േശഖരേന ം അവെ ഏ െകാ ് കാെലാ
ടി മ ഷ െന ം തി ൻപാെക െകാ െച വാൻ ക ന ാ കയാൽ രാമ ാർ
ച േശഖരെന ം, രാജഭാട ാർ ഓടിനട അേന ഷി ക പിടി െക ിെയ കാ
െലാടി ആ മ ഷ െന ം തി ാെക െകാ െച . അേ ാൾ തി മന െകാ
ആ മ ഷ േനാ ്, “ച േശഖരൻ നിെ എറിയാെന ാ ് കാരണം? ഒ കാരണ ം ടാ
െത ച േശഖരൻ അ ിെന െച കയി ” എ ് ക ി . അേ ാൾ ആ മ ഷ ൻ “അടിയൻ
അടിയെ െച ിൽ ഒ കെ ് ച േശഖരെന ഒെ റി . അ ് അവെ കാലി
േ ൽ െകാ . അതി പകരമാ ് അവൻ അടിയെ കാെലാടി ്. ആ ക െകാ
അവൻ അ ് തെ എറിയാൻ ഭാവി . അടിയൻ ഓടി ള െകാ ് അേ ാൾ അ
സാധി ി . അ ് തൽ തെ അവൻ ആ ക ് അവെ വായിലാ ി ി ട ി.
എെ ി മവൻ തി ിയ െച െമ വിചാരം അടിയെ പഴമന ി ായി തി
നാൽ അടിയൻ ഒളി മാറിേയ വിടെകാ നി ാ . ഏകേദശം നാ െകാലം ാ ്
അടിയൻ ച േശഖരെന എറി ്. അടിയ ് അ ് പേ ാ പ േ ാ വയ ് മാ േമ
ഉ ായി . ഇേ ാൾ അടിയെന ക ാൽ അറി കയി ായിരി ം എ വിചാരി ം
എ ി ് കാണാ േമാഹം െകാ മാ ് അടിയൻ ഇ െല അവിെട വിടെകാ
നി ി ് ച േശഖരൻ ഒരി ൽ ക ി വെര പിെ എ െകാ ം കഴി ി ്
ക ാ ം അറി െമ ം അവെന ഉപ വി ാൽ എെ ി ം അവനതി പകരം െച ാ
തിരി ിെ ം ഇ െല ഏ െകാ ാേ ാൾ അടിയ മന ിലായി”.

തി മന െകാ ്: നീ ഏ ദി കാരൻ?
കാേലാടി വൻ: അടിയെ മാടം കലടയാ ്. അടിയൻ ഒരഗതിയാ ്. ലിേവല
െച ാ ് അടിയൻകാലം കഴി ി ്. ഇനി അതി ം നി ിയി .

ഇ ് േക തി മന െകാ ് അവെ ചികി ് േവ ിവ പണ ം പി ി ്

അവെ ജിവാവസാനം വെര തിമാസം ഇ പ പണം വീതം സർ ാരിൽനി ്
െകാ െകാ വാൻ ക ി ച ംെക ീ അവെന അവിെടനി എ െകാ ് െപാ
െ ാ വാൻ ക ി . അവെന െകാ േപാ ഴി ടെന ച േശഖരൻ തെ വായിൽ
ി ി കെ ് തി ിൽ െവ ി ് കാൽമട ി നമ രി . തി മന െകാ
് ആ ക ് െവ ിൽ ക കി ിയാ ി വ ിയതിെ േശഷം ൈ ി
െല േനാ ി. ആ ക ി മ ിലധികം ഭാര ായി തിനാൽ അതിനക ്
എേ ാ സാധാന െ ം ആ ക ് െപാ ി േനാ ിയാൽെകാ മ ം തി മന ിൽ
േതാ ി , “ച േശഖരാ! ഈ കെ ാ െപാ ി േനാ തി സ ത േ ാ?” എ
ക ി േചാദി . സ തം തെ എ ച േശഖരൻ തല ി. ഉടെന തി മന െകാ
്ഒ ടം വ ി തി ാെക െവ ് തെ അടി ട ി . അേ ാൾ അതിനക ്
ഏ ം കാശേ ാ ടിയ ഒ ദിവ ര ം കാണെ . അേ ാൾ തി മന െകാ ം
784 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

അവിെട ായി മ ാ ക ം അത ം വി യി . തീ േപാെല കാശ ആ

ര ം സേ ാഷസേമതം ൈ ിെല ് േനാ ീ “ച േശഖരാ! ഈ ര ം നാം
എ െകാ തി നിന സ ത േ ാ?” എ ക ി േചാദി . ച േശഖരൻ
സേ ാഷേ ാ ടി സ തി തല ി. പിെ ച േശഖര പതി പഴ ല
തലായവ ം ഹ ദീയ ീ പണ ം രാമ ാർ പതി സ ാന ം ക ി െകാ
അവെര അയ .
ക ിനക നി ് കി ിയ ദിവ ര ം തി മന െകാ ് ത ം െകാ ് െക ി അവി
വിേശഷദിവസ ളിൽ ചാർ ാ ര മാല െട ന നായകമാ ി േകാർ വ . ആ
മാല സ ാതിതി നാൾ തി മന െകാ വിേശഷദിവസ ളിെല ാം പതിവായി എ
ചാർ ാ ായി . ആ മാല ഇേ ാ ം വലിയ െകാ ാരംവക ഭാ ാര ിലിരി
െ ാ ് േകൾവി.
ച േശഖരൻ ഒ ദിവസം കാല ഴയിൽേ ായി ളി രാമ ാ െട വാസ ല
േ മട ിേപായ ് ഒ വലിയ ന െട വ ിൽ ടിയായി . ആ പനയിൽ
നി ം പതിവായി പറ ക വീതം കി മായി . അതിനാൽ അ ് െച ഈഴ
വൻ ഒ പാ ം പന െട വ ിൽെകാ ് വ ് ഒ ാവശ ം പന െട കളിൽ കയറി
പ തി ക പാളയിലാ ിെ ാ താെഴയിറ ി അ ് പാ ിെലാഴി ി േശഷം ടി
െയ തി കളിൽ കയറിയ സമയ ാ ് ച േശഖരൻ പന െട വ ിെല ിയ ്.
ച േശഖരെന താെഴ ക ി ് ഈഴവൻ കളിലി െകാ ്, “ച േശഖരാ! നിന ് ക
േവണെമ ിൽ ആ പാ ിൽ ഇരി ്എ ടി തി വിേരാധമി . റ
ടി േവണെമ ിൽ ഞാനിറ ി വ ാൽ തരിക ം െച ാം. എെ പാ ം െപാ ിേ ്”
എ പറ . അ ് േക ച േശഖരൻ ആ പാ ി ായി കെ ് ടി ി
പാ ി േകെടാ ം വ ാെത താെഴ വ ി ് രാമ ാ െട അ േല േപായി.
ച േശഖരൻ ക ടി ് അ ് ഇദം ഥമമായി ായി . അതി ് ഒരി ം
അവൻ അതിെ സ ാ േനാ കേപാ ം െച ി ി . അ ് ടി േ ാൾ ഇ ് ന താ
െണ േതാ കയാൽ അവൻ പിെ ം ചിലേ ാൾ ളികഴി േപാ േ ാൾ അതിെല
െച ക ം െച േ ാെളാെ ആ ഈഴവൻ ച േശഖര േറെ ക െകാ ക ം െച
ി . മെ ാരാ െട തൽ വിലെകാ ാെത വാ ിയ ഭവി ് ന ായമാെ
വിചാര ായി തിനാൽ ച േശഖരൻ എ ാ ദിവസ ം അതിെല േപാ ക ം ക വാ
ി ടി ക ം െച ി ി . ചില ദിവസ ളിൽ വാ ി ടി തി തിഫലമാ
യി ച േശഖരൻ ആ ഈഴവ ് ക ി പാനിയാ തി ം മ ം ആവശ വിറ
മല കളിൽനി േശഖരി െകാ െച െകാ ക ം െച ി .
അ ിെനയി േ ാൾ െകാ ര രതെ ഒ നായർഭവന ിൽ ഒ സദ ായി.
ആ േദശ ് എവിെടെയ ി ം സദ ായാൽ രാമ ാെര ണി ക ം അയാൾ േപാ
േ ാൾ ച േശഖരെന െട െകാ േപാ ക ം പതിവായി . ആ പതി േപാെല ഇവി
െട ം ണി ക ം ച േശഖരേനാ ടി േപാ ക ം െച ി . അ ിെന െച ാൽ
രാമ ാ ാനിരി േ ാൾ സദ െട ഉടമ ൻ ച േശഖര ം േചാ ം പായ ം പഴ
ല ം മ ം െകാ ക പതിവാ ്. എ ാൽ ഇവിെട അ ിെന ഉ ായി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 785

ധാന ാ െട സദ െയാെ ഴി അവെര ാവ ം പിരി േപാ ക ം സർ ാ

ണിസദ ആരംഭി ക ം െച ി ം ച േശഖര ് ആ ം ഒ ം െകാ ി . െകാ ാ
ഭാവം േപാ ം അവിെട ക മി . അതിനാൽ രാമ ാർ ച േശഖരെന നി ിയി
ല െച ് “ഇനി ന ് േപാകാം മകേന” എ പറ യാ യായി. പി ാെല
ച േശഖര ം െച . പറ ിൽനി ിറ ി പടി ൽ െച േ ാൾ അവിെട ഏ ം വലി
യതായ ഒരാ ി(അയനി) ടി കിട ് ക . അ ് ആ വീ ടമ ൻ ര െട ജീർ
േണാ ാരണം വക ായി വ ിയി തായി . നാ വലിയ ആനകൾ ടിപിടി ി ാ
യി ആ തടി െകാ വ ി ്. ച േശഖരൻ വ തിൽ ിൈ ി ിടി ആ
തടി വലി െകാ േപായി. സർ ാണി സദ യിൽ ഉ ാഹി െകാ നി വീ ടമ ൻ
തടി ച േശഖരൻ െകാ േപായ ് അേ ാൾ അറി ി . സദ ല നി രാമ ാ
െട വീ ിേല നാഴിക ര ായി . ഈ തടി വലി െകാ ് ഒ ര നാഴിക
േപായേ ാേഴ ം ച േശഖരൻ വ ാെത ീണി . സദ ല േചാ ം പായ ംമ ം
കി മേ ാ എ വിചാരി ച േശഖരൻ അ ് കാല റ െവ ം ടി ത ാെത തീ
ഒ ം തി ി ി . തടി സാമാന ിലധികം വ മായി മേ ാ. അെത ാം െകാ
മാ ് ച േശഖരൻ മ ിലധികം ീണി ്. അ ിെന യാസെ ് റ ടി
േപായേ ാൾ അവിെട വഴിയരികിൽ െ ഒ മദ ശാല ായി . അ ് ച േശഖ
ര ക െകാ ഈഴവെ തായി . അതിനാൽ ച േശഖരൻ തടി വഴിയിലി ി
മദ ശാല െട അ േല െച . അേ ാൾ ആ ഈഴവൻ ച േശഖരൻ വ ാെത ീണി
ിരി തായി ക ി ് ന ക ധാരാളമായി െകാ . ക ടി കഴി േ ാൾച
േശഖര ഉ ാഹമായി.പിെ തടി വലി െകാ ് ണ ിൽനട രാമ ാ െട വാസ
ലെ ി തടി അവിെട പടി ലി ി ച േശഖരൻ അവെ പതി ല െച
നി . ഉടെന രാമ ാർ അവെ പതി തീ സാമാന െല ാം െകാ െച െകാ
ക ം െച .
സദ െട തി ം േകാലാഹല െമ ാം കഴി േ ാളാ ് തറവാ ിൽ കാരണവർ
തടി ച േശഖരൻ െകാ േപായി എ റി ്. അേ ാൾ ആ മ ഷ ് തടി േപായ
തിെന റി മന ാപ ം ച േശഖര ് ഒ ം െകാ നിടയാകാ തിെന റി ളള
പ ാ ാപ ം സാമാന ിലധിക ായി. അേ ാേഴ ം േനരം ൈവകിേ ായ െകാ
് പിെ ഒ ം െച ാൻ തരമി ായി .. അതിനാൽ ആ മ ഷ ൻ വിഷമി െകാ തെ
അ െ രാ ി ഒ വിധം കഴി ി. പിേ ദിവസം കാലെ അ പറ െന ള ഒ
പാ ിലാ ിെ ി ഒ ത െന ഏ ി ി ്, “നീയി െകാ െച ച േശഖരെ
ിൽെവ ി ്, ഇ െല ഇവിെട സദ മം തലായ കാര ാ രവ ത നിമി ം ച േശ
ഖരെന േവ േപാെല സ രി യ ാൻ സാധി ാ തിൽ വളെര മന ാപ ്. ആ
െത ിെ ായ ി മായി അ പറ െന ് െകാ യ . ഇ ് സദയം സ ീകരി
ക ം എെ െത ിെന മി ക ം എെ തടി ഇ തെ ഇവിെട എ ി തരിക
ം െച ണെമ അേപ ി . തടി ം െകാ ് ഇവിെട വ േ ാൾ േവ േപാെല
എ ാം െച െകാ ാം എ ന വിെല വീ ിെല മാധവൻപി പറ യ ിരി എ
പറയണം” എ പറ . ആ ത ൻ അ കാരം െച .
786 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

ഉടെന ച േശഖരൻ ആ െനൽ മെട ് െകാ േപായി അവ ക െകാ ാ

ഈഴവ ് െകാ ി തടി ം െകാ ് യാ യായി. പി ാെല രാമ ാ ം േപായി. ച
േശഖരൻ തടി ന വിെല വീ ിെല പടി ൽ ് കിട ി ല െകാ െച ി .
അേ ാേഴ ം ആ വീ ിെല കാരണവർ (മാധവൻപി ) പടി ൽെച അകേ ് വി
ളി കയാൽ രാമ ാർ ച േശഖരെന ം െകാ ് പടി ക ് െച . ഉടെന മാധ
വൻപി ച േശഖര പഴ ല, പായസം, നാളിേകരം, കരി ് തലായവ ം രാമ ാർ ്
യഥാേയാഗ ം ഭ ണ ം ം േനര ം െകാ ക ം ഹ ദീയ ീ ് െകാ തി
പ പണം രാമ ാെര തെ ഏ ി ക ം െച സേ ാഷി ി പറ യ .
രാമ ാർ ച േശഖരെന തീ ി മി ദിവസ ം കാ ിേല ് പറ യ ക ം അവൻ
േപായി തി വയർനിറ േനരം ൈവ േ ാൾ മട ി രാമ ാ െട വീ ിെല ി അവെ
ാന െച കിട ക ം പതിവായി . ആ പതിവിൻ കാരം ഒ ദിവസം കാ
ിേല ് പറ യ ച േശഖരൻ അ ് രാ ിയായി ം തിരി വരാ യാൽ അയാൾ
ഏ ം വിഷ നായി ിർ . വിഷാദം െകാ ് അയാൾ അ ് അ ാഴ ിെ ,
രാ ിയിൽ കിട ി ് ഉറ ം വ ി . പിേ ദിവസം അതിരാവിെല രാമ ാർ കാ ിൽ
െച ച േശഖരൻ സ രി ാ ല ളിെല ാം േനാ ി. എ ം ച േശഖരെന
ക ി . അേ ാൾ രാമ ാർ വിഷാദവിഹ ലൻ മാ മ , ഭയപരവശ മായി ീർ . രാ
മ ാർ ച േശഖരെന സ െമ േപാെലയാ ് ര ി നട ി െത ി ം ആ ആന
സർ ാർവകയായി േ ാ. ആ ആനെയ കാ ാനിെ റി ാൽ ഗവെ ് െവ െത
വി േമാ? ആക ാെട രാമ ാർ വലിയ പ ലിലായി ീർ . അയാൾ ഊ ം ഉറ ം
ഇ ാെത പല ല ളിൽ അേന ഷി നട . ഒ ഫല ായി , അ െന പ
പതിന ദിവസം കഴി േ ാൾ ച േശഖരെന കാണാനിെ വിവരം ഗവെ ി
് അറി കി ി. ഉടെന രാമ ാെര പിടി േചാദ ം െച തി ് ഉ ര ് വരികയാൽ
സർ ാരാ കൾ രാമ ാെര അേന ഷി ട ി. ആ വിവരമറി രാമ ാർ എവിെടേയാ
േപായി ഒളി . സർ ാരാ കൾ പല വിധ ിൽ അേന ഷണം നട ിയി ം ച േശഖരെന
ം രാമ ാെര ം ക കി ിയി . ച േശഖര ം രാമ ാ ം നാ വി േപായതാെണ ഒ
ം എ ാവ ം തീർ െ ി. സർ ാരിെ അേന ഷണ ം ഒ വിധം ശമി . അ ിെന
ര ് മാസം കഴി േ ാൾ ഒ ദിവസം ച േശഖരൻ ഒ വലിയ പിടിയാനേയാ ടി
െകാ ാര ര വ േചർ . ആ പിടിയാന ഒ കാ ാനയായി . മ ഷ െര േ ാൾ
അ ് വിര ് ഓടാൻ ഭാവി . എ ി ം ച േശഖരൻ അതിെന വി യ ി . ച േശഖരൻ
ഒ കാ ാനെയ പിടി െകാ വ ിരി എ േക േക ് അസംഖ മാ കൾ അവിെട
ടി. ആ ിൽ രാമ ാ ം അവിെട വ േചർ . ച േശഖരെ സഹായേ ാ
ടി രാമ ാർ പ പതിന ദിവസംെകാ ് ആ പിടിയാനെയ ഴ ി സ ാധീനെ ി.
െകാ മരി തിെ േശഷം അയാൾ പകരം രാമ ാ െട സഹായ ിനായി േകശ
വൻ എ ഒരാെളയാ ് നിയമി ി ്. ഈ പിടിയാനെയ പഴ ി സ ാധീനി തിെ
േശഷം രാമ ാ െട പാർശ കാരം ആ പിടിയാന െട ആന ാരനായി േകശവെന നി
യമി . ആ പിടിയാന ക ന കാരം “ഭവാനി” എ േപരി . ച േശഖര ം ഭവാനി ം
കാല േമണ പര രം വലിയ േ ഹമായി ീർ . ഭവാനിെയ ാണാെത ച േശഖര ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 787

ച േശഖരെന ാണാെത ഭവാനി ം മാ േനരം േപാ ം നിൽ ാെതയായി. ര ാനക ം

നിൽ ം കിട ം തീ ം ളി െമ ാം ഒ മി തെ . എ ി ി ം മ ം ആ ര ാനക
െള ം ഒ മി ാെത എ ം െകാ േപായി ി . െകാ േപാവാൻ സാധി ക മി ാ
യി . ആ ആനകൾ ഭാര ഭർ ാ ാ െട നിലയിലാ ് വർ ി ി ്.
ഇ ിെനയി കാല ഒരാ ിൽ അരി ാ വ ിൽ എ ി ി ച േശ
ഖരേന ം ഭവാനിേയ ം െകാ േപായി . ഈ ആനകെള ഏഴാ വദിവസം കാല
െ െകാ െച ണെമ ാ ് ആവശ െ ി ്. എ ി ം ചില അസകൗര ൾ
നിമി ം ഒ താ വദിവസം രാ ി ഏകേദശം പ മണിയായേ ാഴാ ് ആനകെള ം
െകാ ് രാമ ാ ം േകശവ ം അവിെട എ ിയ ്. അേ ാേഴ ം അവിെട എ ്
ആരംഭി ി . അ ാല ് അരി ാ േദവസ ിൽ െ വലിയ േവലാ ധൻ എ
േപരായി ഒ ന െകാ നാന ായി . അതിനാൽ ആ ആന െട റ ായി
അരി ാ േദവെന എ ി ി ്. ഉപേദവ ാെരെയാെ മ ാനക െട റ ം
എ ി ി . അരി ാ േദവെന എ ി കിഴെ ആനെ ാ ിലിൽ നി ി
കഴി േ ാൾ കിഴ നി ഒ ഭഗവതിെയ എ ി െകാ ് ഒ റ ാ പതി ്.
ആ റ ാ ം വളെര േകമ ം ധാന മായി മാ ്. ആ എ ് ആരംഭി റ
സമയം കഴി േ ാളാ ് ച േശഖര ം ഭവാനി ം അവിെട എ ിയ ്. ഉടെന കാര
ാർ (അ ാല ് തഹശീൽദാെര കാര ാർ എ ാ പറ ി ് ) ഈ ആനകൾ
െച ിരി വിവരം അറി അവിെട െച ആ ആനകൾ ം തലയിൽെ െക ി
ക ം ഭഗവതി െട എ ച േശഖരെ റേ ് മാ ി ക ം ഭവാനിെയ
അക ടിയാ ക ം െച . അ ിെന ഭഗവതി െട എ റ ടി പടി ാ
െച േ ാൾ ച േശഖര ം വലിയ േവലാ ധ ം പര രം കാണാറായി. ഉടെന ച േശഖ
രൻ ഒ വലിയ ശ ം റെ വി . അ േക വലിയ േവലാ ധ ം അ േപാെല തെ
ഒ ശ ം റെ വി . പിെ വലിയ േവലാ ധൻ കിഴേ ാ ം ച േശഖരൻ പടി ാ
ം അതിേവഗ ിൽ നട ട ി. അേ ാൾ ആനകൾ ര ം പിണ ിെയ ം ഇവർ
ത ിൽ വലിയ ാ െമ ം അഥവാ ആനകൾ ര ം ഓടി ട ിേയ െമ ം
മ ം വിചാരി മരണഭയേ ാ ടി വാദ ാ ം തീെവ ി ാ ം കാ ാ െമ ാം നാ
റേ ം ഓടി. ആ സമയം അവിെട ായ ലഹള ം ബഹള ം ഒ ം ചി റയ ായി .
ആ വലിയ ആനകൾ ര ം പിണ ി ആൾ ിൽ ഓ ം ട ിയാൽ എെ ാം അനർ
ളാ ് വ ടിേയ ്? പലർ ം അംഗഭംഗ ം ചിലർ ് മരണം തെ ം
വേ ാമേ ാ. അതിനാൽ ജന ൾ ഭയെ േ ാടിയ ം ബഹള ാ ിയ ം ഒ ം അ
തമ . പേ ഇവിെട ആനകൾ പിണ ക ം ഓ ക ം ം െച ക െമാ ം ഉ ായി
. ആ ആനകൾ ര ം അ ് ടിയേ ാൾ വലിയ േ ഹേ ാ ടി ിൈ കൾനീ ി
പര രം പിടി സേ ാഷ ചകമായി ചില ശ ൾ റെ വി തിെ േശഷം തിരി
േപായി. ർ ിതിയിൽ അവരവ െട ാന ് െച നിൽ ക മാ േമ ഉ ാ .
ആനകൾ പിണ കയെ റി േ ാൾ വാദ ാ ം തീെവ ി ാ ം മ ം തിരി വരിക
ംഎ ി ് ഭംഗിയായി കഴി ക ം െച .
788 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

എ ി ് കഴി ച േശഖരേന ം ഭവാനിേയ ം വലിയ േവലാ ധേന ം െകാ

േപായി തള തീ െകാ ്ഒ ല ് തെ യായി . എ ി ം ച േശഖരേന
ം ഭവാനിേയ ം ഒ മര ിേ ം വലിയ േവലാ ധെന മെ ാ മര ിേ ം ആ ് തള
്. പിേ ദിവസം കാല ് ആ ആനകെള ം ഒ മി ളി ി കിഴേ നടയിൽ
െകാ വ . ഉടെന ച േശഖരൻ കിഴേ ാ നട ട ി. ച േശഖരെ പി ാെല
ഭവാനി ം അവ െട പി ാെല വലിയ േവലാ ധാ ം നട . ച േശഖരെ റ ് രാമ
ാ ം ഭവാനി െട റ ് േകശവ ം വലിയ േവലാ ധെ റ ് ആ ആന െട ആന
ാര ായി . അരി ാ ് ‘ആനേ രി’ വീ കാർ ആന ാവിൽ സി ം വിദ ാ
ം പാര ര മായി . ആ വീ ിെല ഒരാൾതെ യായി വലിയ േവലാ ധെ
റ ി ി ്. ച േശഖരൻ എെ ി ം ഉേ ശേ ാ ടിയ െത ഇ ിെന േപാ
കയിെ ം അവൻ ഒ ലേ ് േപാകാനായി നി യി റെ ാൽ പിെ ത
ാൽ നിൽ കയിെ ം കാരണം ടാെത ആെര ം ഉപ വി കയിെ ം ന നി
യ ായി തിനാൽ രാമ ാർച േശഖരെന നിേരാധി ി . ച േശഖരൻ േപായാൽ പി
െ ഭവാനി നിൽ കയിെ കാര ം തീർ യാണേ ാ. വലിയ േവലാ ധെ സ ഭാ
വ ം ഏകേദശം ച േശഖരെ സ ഭാവം േപാെല തെ യായി തിനാൽ അവെ നി
യ ാ ് അവെന ം ത ി . അതിനാൽ ച േശഖരൻ ി ം ഭവാനി ം വലിയ േവ
ലാ ധ ം പി ാെല മായി നട ര ര ര നാഴിക കിഴ െത പ ി ാ ് എ േദ
ശ ‘നാടാല ൽ’ (നാടകശാല ൽ) എ വീ ിൽ എ ി. അ ് ിപി സർ
വാധികാര ാ െട ഭാര ാ ഹമായി . സർവാധികാര ാരേ ഹം വളെര േ മരി
േപായി എ ി ം അേ ഹ ിെ ഭാര ം ാ ം അേ ാ ം ആ ഹ ി
ായി . ാരിൽ യാ െട േപർ രാമൻ എ ായി . ആമ ഷ ൈവദ
വിഷയ ിൽ ന േപാെല ൈന ണ ം ൈക ണ ായി . അതിനാൽ അേ ഹ
െ എലാവ ം ‘െകാ രാമൻൈവദ ൻ’ എ ാ ് പറ ി ്. ആ ഹ ിെ സമീ
പ തെ സർവാധികാര ാരേ ഹ ിെ ഒ തിമ തി ി ി ായി . ആന
കൾ അവിെട െച ടെന ച േശഖരൻ ആ തിമ െട ിൽ െച ി നമ രി
. അ ക ് ഭവാനി ം വലിയ േവലാ ധ ം അ കാരം െച . അ കഴി ി ് ാന
ക ം ഹ ിെ കിഴ വശ നിര നി .
തേല ദിവസം രാ ിയിൽ ആ ഹ ിൽ സ െമാ വിേശഷ ായി. അ ടി ഇവി
െട വ മാേ ിയിരി . അെതെ ാൽ സർവാധികാര ാ െട ഭാര ഒ സ ം
ക എ താ ്. സർവാധികാര ാരേ ഹം ആ ീ െട അ ൽെ ് “എെ
വ ി തി ായി നാെള കാല ാനകൾ ഇവിെട വ ം. ഒ ് ന െട ച േശഖ
രൻ തെ . പിെ ഒ ് പിടി ം. മെ ാ ് അരി ാ പതിവായി എ ി
നിർ ിയിരി വലിയ േവലാ ധ മായിരി ം. ഒ പാ ിൽ ാേറകാലിട
ഴി ം േവെറ ര പാ ളിൽ ഇ പ ിനാേലകാലിട ഴി വീത ം അരിയി ് അതി േവ
ശർ ര ം നാളിേകര ം െന ം േചർ ് പായസം വ ് അ ം പാ ളിൽ
േത കം േത കം പാനകം (ശർ ര) കല ി അ ം ആനകൾ െകാ ണം. ാ
േറകാലിട ഴി അരിെകാ പായസം ച േശഖര താെണെന റിയാമേ ാ. ഈ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 789

ആനകെള കാണാ ം മ മായി വിേശഷാൽ വ വർ ് ച ർവിഭവ േളാ ടി ഭ

ണം െകാ ക ം േവണം” എ പറ എ ായി സ ം. െവ െത ഇ ിെന ഒ
സ ം കാ കയിെ ം ഇ സർവാധികാര ാരേ ഹം പറ ് തെ യാെണ ം
വിശ സി ് ആ വീ കാർ ഇ കാരം എ ാം ത ാറാ ി വ .
സർവാധികാര ാരേ ഹ ിെ ാമെ ൻ ചിലേ ാൾ അ െ അധിവാസ
ായി ക ം ആവശ കാര ൾ പറ ക ം െച ാ ായി . അ ് അവി
െട ആനകൾ പായസ ം വിേശഷാൽ വ വർ സദ െട വിഭവ െമ ാം
കാലമായി ഴി േ ാൾ ആ മ ഷ കലിെകാ േപായി ളി വ . അേ ാേഴ ം
അവിെട പതി േപാെല ഭ ം, ച നം, ക ി ്, കവണി ് തലായവെയ ാം ത ാ
റാ ിെവ ി . ളി ിെ ാ വ മ ഷൻഭ ം ച ന ം ധരി ക ി ം
കവണി ് ഒ കേസരയിൽ കാലിേ ൽ ാൽ കയ ി റ ി . അേ ാൾ ഒരാൾ
വിശറിെയ ് റകിൽനി വീശി ട ി. ഉടെന ഒരാൾ െവ ില േത െകാ
ട ി. മെ ാരാൾ അട ി െകാ ട ി. േവെറ ഒരാൾ കയില റി െകാ .
ിെ ാ ി മ ഷ ൻ അെതാെ വാ ി റ ് ട ി. അേ ാേഴ ം അവി
െട ഒ വലിയ േകാളാ ി ഒരാൾ െകാ െച വ . അധിവാസം െകാ ി യാൾ െട
െട ക ം പിെ ം ക ം റ ് െച െകാ ി . അേ ാൾ ആ മ ഷ െന
ക ാൽ സാ ാൽ ി ി ി സർവാധികാര ാർ തെ യാെണ േതാ മായി
. അേ ാേഴ ം ലം കാര ാർ (കാർ ിക ി തഹസീദാർ) തലായി അേനക
മാ കൾ അവിെട െച ടി. ആക ാെട ഇെതലാം ക ച േശഖരൻ ക ീെരാലി ി
െകാ ് ഉറെ ര ട ി. അ ക ഭവാനി ം വലിയ േവലാ ധ ം കര
ട ി. അേ ാൾ ആ ിെ ാ ി മ ഷ ൻ “എെ ികൾ ഒ ം വ സനിേ
ാ, നി െള കാണാനാണേലാ ഞാൻ വ ിരി ് എെ ികൾ അ ് വ വിൻ”
എ ് പറ . ഉടെന ച േശഖരൻ വിനയേ ാ ടി അ െച ് ആ മ ഷ െ
ിൽ ി നമ രി . പി ാെല ഭവാനി ം വലിയ േവലാ ധ ം െച അ കാരം
െച . ആ മ ഷ ൻ വാ ല ർ ം ാനക െട ം ിൈ യിൽെതാ തേലാടീ
ച േശഖരേനാ ്, “ച േശഖരാ! നീയിവിെട വ ിതി ് എെ ി ം ഇവിെട െകാ
ാെത േപാ ് ശരിയ . അതിനാൽ “ഇതാ ഇവിെട” എ പറ ഒ ലം
ി ാണി െകാ . ച േശഖരൻ ആ ല െച നി െകാ െകാ ്
ി മ ിള ി മറി . അേ ാൾ മേ ാ ടി ഒ പി ളെച ം ഇളകിവ . ച േശഖരൻ
ആ െച െമ ് ിെ ാ ി മ ഷ െ ൈക ിൽ െകാ . ആമ ഷൻആ
െച ം റ അതി ായി െചറിയ താളിേയാല െമ െകാ രാമൻൈവദ
െ ൈക ിൽ െകാ ി ്, “നിന ഷ ായമാ തി ് ഞാൻ േലാകവാസം
െവടി േപായതിനാൽ ഇ നിെ ൈക ിൽ ത തി എനി തരമായി . ഞാൻ
നിെ അ െട ൈക ിൽ നിന തരാനായി ഏൽ ി ി െള ാം നിന
കി ീ േ ാ. അവ നിമി മാണേ ാ നീയീ ിതിയിലായ ം കാലേ പം െച േപാ
ം. അവെകാ ് േപാരാ െത ാം ഇതി ്. ഇതിൽ പറയെ ിരി െത ാം
കഠിന ിയകളാ ്. അവയിെലാ ം സാധാരണയായി െച േപാക ്. േവെറ നി ി
790 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

യി ാെത ം അത ാവശ മാ ം വ ാൽ ന േപാെല ആേലാചി മാ േമ ഇതി േതാ

േരാ ം െച ാ . ഈ ം എനി ് എെ നാഥനായ േതവലേ രി ന ിയേ ഹം
ത താ ്. ഇ ് ൈകേമാശം വരാെത ന േപാെല ി െകാ ണം” എ പറ ി ്
ആനകെള റ ് നി വാൻ ആ ാപി . ച േശഖരെന ന ം ഭവാനിെയ അവെ
ഇട വശ ം വലിയേവലാ ധെന വല വശ ം നിർ ി യഥാ മം അവ പായ
സ ം ധാരാളമായി പാനക ം െകാ ി ക ം വ ിരി വർെ ാെ യഥാേയാഗ ം
ഭംഗിയായി ഭ ണം െകാ തി ച ം െക ക ം െച തിെ േശഷം ആ മ ഷ ൻ
െകാ രാമൻൈവദ േനാ വീ ം “ഈ ച േശഖര ം വലിയേവലാ ധ ം ഒ മലയിൽ
െ ജനി ഒ മി കളി നട വളർ വരാ ്. വലിയ േവലാ ധൻ ഴിയിൽ വീ
പതിന ദിവസം കഴി േ ാളാ ് ച േശഖരൻ ഴിയിൽവീണ ്. വലിയ േവലാ
ധൻ വീണ ഴി തി വിതാം റിൽ തെ യായി . ച േശഖരൻ വീണ ഴി ാൽഭാ
ഗം തി വിതാം റി ം കാൽഭാഗം െകാ ിരാജ മായി . അതിനാൽ ഇവെന െകാ
ീ സർ ാർ ആ കൾ ഴിയിൽനി ം കയ ിെ ാ േപായി ൈകവശെ ി. പിെ
മഹാരാജാ തി മാന ിെല ക ന കാരം ഇവെന അവിെട നി ഉപായ ിൽെകാ
േപാ ഞാനാ ്. ഇവ െട ബാല കഥകൾ ഒ ം ഇേ ാ ം ഇവൻ മറ ി ി . അതിനാ
ലാ ് അവർ ക േ ാൾ പര രം അറി ം ഇേ ാ ം േ ഹിതരായി വർ ി ം.
എനി ം ച േശഖര ം ത ി ബ ം നീ ം അറി ിരിെ ാതാകയാൽ ഞാനി
ം പറ താ ്. ഇനി ഞാൻ േപാകെ ” എ പറ ി ് ഖ േപായി ിട .
ആ മ ഷ േബാധം വീണ ് പിെ േ ാൽനാഴിക കഴി ി ാ ്. അേ ാേഴ ം
അവിെട ടിയി വെര ാം പിരി ക ം ആന ാർ ആനകെള ം െകാ ് േപാ ക ം
െച ി .
അ ് അരി ാ േ ിൽ ഉ വ ിെ ആറാ യി േ ാ. അ െ എ
ി തേല ദിവസേ ാൾ ഭംഗിയായി . ച േശഖരെ റ ് അരി ാ േദവെന
എ ി ന വി ം ഭവാനി െട റ ് ഭഗവതിെയ എ ി ഇട വശ ം വലി
യേവലാ ധെ റ ് ഒ പേദവെന എ ി വല വശ ം നിർ ിയായി
അ െ എ ി ്. ഭവാനി ം വലിയേവലാ ധ ം െപാ ം ഒേര േപാെലയായി
ച േശഖര ഈ ര ാനകേള ാൾ ഒ ഴം െപാ ം അധിക മായി . അ ി
െനയായാലാണേ ാ എ ി ിെ ഭംഗി തിക ിൽവ ്.എ ാൽ അ ം ഒ
ന നത ായി . അ ് ച േശഖരെന െക ി തലയിൽെ ി വലി ം േപാരായി
എ താ ്. വലിയേവലാ ധൻ അ ാല ായി ആനകെള ാെല ാം
വ തായി . അ ിെനയി ആ ആന ് െക ിയാൽ ക ടിേ ാ െമ തിനാൽ
െക ി ാെത െവ െത െവ ി തായി അരി ാെ വലിയ സ ർ തലയിൽെ ്. ആ
തലയിൽെ ായി ച േശഖരെന അണിയി ി ്. എ ി ം ച േശഖര പാക
മാ തി എ ം ലം വീതി ം പ ിനാറം ലം നീള ം ടി േവ ിയി . എ ാൽ
ഈ ന നത അരി ാ മാ ായി എ ; അ ല ഴ, ആറ ള, ൈവ ം തലായ മഹാ
േ ളിെല വലിയ തലയിൽെ കളായാ ം ച േശഖര െക ി ാൽ ഇ െനതെ
യാ ് ഇരി ാ ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 791

അരി ാ ് ഉ വം കഴി തിെ േശഷം അരി ാ നി ര നാഴിക െത “

ളം” എ േദശ ് താമസി ി ‘ ല ൽപി ’ എെ ാരാൾ െച ച േശഖരെന
ഒ ് സൽ രി തിനായി അയാ െട വീ ിൽ െകാ െച ാൽെ ാ ാെമ രാമ ാ
േരാ പറ . അത സരി ് രാമ ാ ം േകശവ ം ച േശഖരേന ം ഭവാനിേയ ം െകാ
് അവിെടേ ായി . വി സൽ ാരം ബ േകമമായി . ച േശഖര ം ഭവാനി
ം തീ ് െത ിൻപ ടാെത പഴ ല, നാളിേകരം, പായസം തലായവ ം ധാരാളമാ
യി െകാ . രാമ ാ െട ം േകശവെ ം ഊണിെ വ ം േകമമായി . ല ൽ പി
ച േശഖരെന ണി ഇ കാരം സ രി തി കാരണ ായി . ല ൽ പി
ി ി ി സർവാധികാര ാരേ ഹ ിെ ഒരാ മി മായി . ച േശഖരൻ
സർവാധികാര ാരേ ഹ ിെ വാ ല ഭാജന മായി േ ാ. എ മാ മ , സർവാ
ധികാര ാരേ ഹം ഒ ം ദി വി േപായേ ാൾ ല ൽപി െട വീ ിൽകയറി അേ
ഹ ിെ ൈക ി ായി സർ ിടിവാ ം മ ം പി െയ ഏ ി െകാ ക ം
“ഞാൻതിരി വ െവ ിൽ ഇവെയ ാം തിരിെയ രണം വ ിെ ിൽ നി ൾ ് എ
ാം.” എ പറ ക ം െച ി ാ ് േപായ ്. സർവാധികാര ാരേ ഹം തിരി വരാ
െകാ ് ആ സാധന െള ാം ആ പി കി ി. ആ സ ർ ിടിവാൾ ല ൽ പി െട
വീ ിൽ ഇേ ാ ം ഇരി ്. അ ് ആ പി ആ സ ർ ിടിവാെള ച േശഖര
െന കാണി ക ം അവൻ ഏ ം ഖേ ാ ടി ി നമ രി ക ം െച .
ദിവസം ഖമായി അവിെട താമസി തിെ േശഷം നാലാം ദിവസം ച േശഖരൻ അവി
െട നി യാ യായി. അേ ാ ം പി ച േശഖര ം ഭവാനി ം പഴ ല തലായവ
െകാ ക ം രാമ ാർ ം േകശവ ം ം േനര ം സ ാനി ക ം ഹ ദീയ ീ ്
െകാ തി ര പ രാമ ാെര ഏ ി ക ം െച സേ ാഷി ി യ .
792 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

ല ൽ പി െട വീ ിൽനി േപായവഴി പിെ ം ച േശഖരൻ നാടാല ൽ

കയറി. ഭവാനി ം ആന ാര ാ ം െട പറയണെമ ി േ ാ. െകാ രാമൈവദ ർ ഉ ാ
യി െവ ് അേ ാ ം ച േശഖര ം ഭവാനി ം പഴ ല തലായവ ം ആന
ാർ ് ഭ ണ ം സ ാന ം വഴിെ ലവി േവ പണ ം ഹ ദീയ ീ െട കാ
ര ം രാമ ാർ പറ റി കയാൽ അവൾ െകാ തി േത കം അ പ ം
െകാ . ച േശഖരൻ അേ ാ ം സർവാധികാര ാരേ ഹ ിെ തിമ ് ദി
ണം വ ി നമ രിചി ് അേ ാൾതെ റെ ക ം നാ ദിവസം െകാ ്
ഭവാനി, രാമ ാർ, േകശവൻ എ ിവേരാ ടി സ ഖം െകാ ാര െര െച േച ക ം
െച .
ച േശഖരൻ ര മാസേ ്സ ാനം വി ് എവിെടേയാ േപായി എ ം
പിെ ഒ പിടിയാനെയ (ഭവാനി) ം െകാ ് മട ി വ എ ം തിരിെക വ എ ം
് പറ ി േ ാ. എ ാൽ ച േശഖരൻ േപായി ് ഈ പിടിയാനെയ െകാ വ
രാനായി ായി . അവൻ േപായതിെ കാരണം േവെറയായി . അേതാ ടി ഇ ം
സാധി െവെ . ച േശഖരൻ സം ാനം വി േപായതിെ വാ വകാരണം താെഴ
പറ െകാ .
ൻകാല ളിൽ െകാ ാര ാെര നി ം െചേ ാ േപാ തി പ നാ രം, ആര
ാ ് തലായ ല ളിൽ ടി ഒ ടി ാത മാ െമ ായി . അ തെ
കാ ാന, ക വാ, കരടി തലായ ഗ ൾ നിറ വനാ ര ളിൽ ടിയായി .
പ നാ ര നി റെ ാൽ മ ഷ ർ ് അഭയ ാനമായി പതിനാ നാഴിക കി
ഴ ‘ക ത ി’ എ ല ഒ ര മാ േമ ൻ ായി . ൻകാല
ളിൽ െചേ ാ േപാ വർ പ നാ ര നി ് റെ ാൽ ക ത ിയിൽെ ്
ഊ കഴി ് ഉടെന റെ ൈവ േ രം ആര ാവിൽ എ ി താമസി ക ം പിേ
ദിവസം അവിെടനി േപായി െചേ ാ യിെല ക മായി പതി ്. വഴി െട ഭയ ര
ത ം നിമി ം പ ം പതിന ം േപെരാ മി ലാെത അ ാല ് അതിെല േപാകാറി .
എ ാൽ െ ം ാണഭീതിേയാ ടിയാ ് മ ഷ ർ അതിെല േപാ ്.
ഒ കാല ് ആര ാവി ം ക ത ി ം മേ െകാ ാ ിൽ െകാലെകാ
ം ഒ യാ ം ( വി ഒ ് നട വ ം) ആയ ഒ വലിയ കാ ാന വ േചർ . ആ
ആന അതിെല േപാ വഴിേപാ െര പലവിധ ിൽ ഉപ വി ക ം ിെ ാ ക
ം െച െകാ ി . ഒരി ൽ ഏതാ ം പരേദശ ാ ണർ െകാ ാര ര വരാനായി
െചേ ാ യിൽനി റെ . ആര ാ ് കഴി സ ം പടി ാേറാ വ േ ാൾ േമ
റ െകാ ൻ കാ ം പട മാക ാെട തകർ െകാ പാ വ ക ്, അവർ
ാണഭീതിേയാ ടി ഓടി ട ി. അവ െട പി ാെല ആന െമ ി. ആ ർ ലം
െകാ ം ഇശ രകാ ണ ാ ം ആ ാ ണർ ആ െകാലെകാ െ ൈകയിൽെ ടാെത
ഓടിേയാടി ഒ വിധ ിൽ ക ത ിയി ഊ രയിൽ െചെ ി. അതിൽ ിെ
യാ ് അ െട ശ ാസം വീണ ്. ആ ഊ രയിൽ കയറിയാൽ ിെ േപടി ാെനാ
മി . ഗ െള ഭയെ ഊ ര െട ം വലിയ കിട ം ആ കിട ിെ അകവ
ശ ് തടികൾെകാ ് ഏ ം ബലെ ാ ടിയ അഴി ായി . മ ഷ ർ ് കി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 793

ട കട ഊ രയിൽ െച തി ഒ തടി ാല ം ഇ ി ായി . ആഒ ടി

പാല ിൽേ ൽ ടി മ ഷ ർ ാെത ഗ ൾ ് കട െച ാൻ നി ി മി ായി
. ഒരി ൽ ഒ കരടി ആ ഊ രയിൽനി ഒ ാ ണെന പിടി െകാ േപായി.
അതിൽ ിെ യാ ് അവിെട കിട ം അഴി ാ ിയ ്.
ാ ണർ ഊ രയിെല ിയേ ാേഴ ം കാ ാന കിട ിെ മ കരയിൽ എ ി
ഴി . ആന േകാപാ നായി പാലം വലി കള ി അവിെട നി െകാ ് ര
ാവശ ം വലിയ ശ ം റെ വി . കിട ിന റം കട ാൻ ആ െകാ നാന വളെര
മി േനാ ി. എ ി ം സാധി ി . ഒ ം ആ െകാലെകാ ൻ ഇ ാഭംഗേ ാെട മട ി
േ ായി. എ ി ം ആ ാ ണർ ം ഊ രയി ായി മ വഴിേപാ ാർ ം അവി
െട ിരതാമസ ാരായ ഭരി കാർ തലായവർ ം ഭയം നിമി ം അ ് രാ ിയിൽ ഉറ
ം േനെര വ ി . എ ാവ ം അ ാഴം കഴി ് വാതി മട കിട . പിേ ദിവസം േനരം
െവ ി ം ആ ാ ണർ ് അവിെട നി േപാ വാൻ ൈധര ായി . അവർ അ ്
ഉ ് ഊ കഴി ിേ അവിെട നി ം േപാ .
അ ൈവ േ രമായേ ാേഴ ം ആ ാ ണർ െകാ ാര രെയ ി. ഉടെന ളി
അവർ ഗണപതി െട നടയിൽെ നി ് “അ േയാ ഭഗവാെന! വിേ ശ രാ! ഒ െകാ
നാനാ െട ഉപ വം നിമി ം മ ഷ ർ ് ഇവിെട നി ് കിഴേ ാ േപാ തി ം കി
ഴ വർ ് ഇേ ാ ് വ തി ം നി ിയി ാതായിരി . ഇതി ഭഗവാൻ തെ
ഒ നി ി ാ ി രണം. ഇവിെട വിചാരി ാൽ ഇതി യാെതാ യാസ മി .
ച േശഖരെന ഇവിെട നി ് അയ ാൽമതി. അവൻ െച ് ആ െകാലെ ാ െ കഥക
ഴി വ ം. അതിനാൽ അതിേല പ ാകണം” എ സ ടേ ാ ടി മന ി ി
ഭ ി ർ ം ാർ ി . അതിനാൽ ആ ഗണപതി ഭഗവാൻ േതാ ി ി ആ കാ ാനെയ
െകാ ാനായി ാ ് ച േശഖരൻ േപായി ്. അ ് അതിനായി കാ ിൽ ാമസി ി
േ ാൾ ആ പിടിയാന മായി പരിചയെ ക ം പര രം േ ഹി ക ം െച കയാൽ
ച േശഖരൻ ആ ണയിനിെയ െട െകാ േപാ എേ .
ച േശഖരൻ കാ ാനെയ െകാ ാനായി േപായി ് ക ത ിയിൽനി ് സ ം കിഴ
േ ാ െച . വഴിയിൽനി െകാ ് അത ിൽ ഒ കി അ േക ആ കാ ാന ം
കി. ച േശഖരൻ പിെ ം കി. അേ ാ ം കാ ാന ഏ കി. ച േശഖരൻ ാ
മ കിയേ ാേഴ ം കാ ാന അ െ ി ഴി ി . ഉടെന അവർ ത ിൽ
മാരംഭി . വഴിയിൽ നി െകാ ് അവർ ത ി ായ ആ ം ഏ ം ഭയ രമായി
. കിഴ നി ം പടി ാ നി ം കിഴേ ാ േപാ തിനായി ര ഭാഗ ം വ
ടിയ ഏറിേയാ ജന ൾ െര മാറിനി െകാ ം വലിയ മര ളി ം മ ം കയറിയി
െകാ ം ആ ം ക ഭയെ ക ം അ തെ ക ം െച . ആ കാല േപടി ി
് ആ ം ആ വഴിെയ കിഴേ ാ ം പടി ാ ം േപാ ക ായി . ആ ആനകൾ ത ിൽ
െകാ കൾ ിയിടി അടിക െട ശ ം വളെര െര േകൾ ാമായി . അ െന ഏതാ
ം ദിവസ ൾ കഴി േ ാേഴ ം ആ കാ ാന പിൻതിരി കാ ിേല ് ഓടി. പി ാ
െല ച േശഖര ം ഓടി. പി െ ഥെയാ ം ആർ ം അറിയാൻപാടി ായി .
794 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

അന രം അെ ദിവസം കഴി േ ാൾ ഒ ദിവസം ച േശഖരൻ ക ത ിയി

ഊ ര െട സമീപ കിട ിെ മ കയിൽ വ നി ് ഉറെ ഒ ശ ം റെ
വി . അ േക ഭയെ ഭരി കാരൻ തലായവർ ാ ണെര ഓടി െകാ വ
കാ ാനയായിരി െമ വിചാരി കിട ിെ ഇ െര നി െകാ േനാ ി. അേ ാൾ
ഇ കാ ാനയെ ം ച േശഖരനാെണ ം അവർ മന ിലായി. ച േശഖരെന ്
അവർെ ാെ ന പരിചയ ായി . ച േശഖരെന രാമ ാർ പലേ ാ ം െകാ
െച ക ം ആ സമയ ളിെല ാം ച േശഖര ് ഊ രയിൽ നി േചാ ം മ ം െകാ
ക ം െച ി . അേതാർ ാ ് അവൻ അവിെട െച വിളി ്. കാ ാന മാ
ം ട ിയതിൽ ിെ അവൻ ആഹാരെമാ ം കഴി ി ി . അതിനാലിേ ാൾ
ച േശഖര വിശ ം ദാഹ ം കലശലായി ായി . അവൻ വളെര ീണി ക ം
െച ി . ച േശഖരെ പാരവശ ം ക ി ് ഭരി കാരൻ “ച േശഖരാ! നീ റ െര
മാറിനി ാൽ നിന െവ ം േചാ ം തരാം” എ വിളി പറ . അ േക ച േശ
ഖരൻ മാറിനി . ഭരി കാരെ ത ാർ ച േശഖര മതിയാക വ ം േചാ ം െവ
ം പാല ിേ ൽ ടി കിട ിെ മ കരയിൽ െകാ െച െകാ . ച േശഖരൻ
േചാ ം തി െവ ം ടി വയർ നിറ െകാ ാ പിടിയാനേയാ ടി െകാ ാര
െര െച േചർ ്. പിെ ആ കാ ാനെയ ആ ദി ിെല ം കാണാെതയായതിനാൽ
വഴിേപാ ർ യഥാ ർ ം ആ വഴിെയ സ രി ട ക ം െച . ച േശഖരൻ പിടിയാ
നേയാ ടി െകാ ാര െരെയ ി ഏതാ ം ദിവസം കഴി േ ാേഴ ം വഴി ാെര ഉപ
വി െകാ ി കാ ാനെയ ച േശഖരൻ ിെ ാ ജേനാപ വം തീർ ിരി
എ വർ മാനം സർ സി മായി. അന രം അ ാ മാസം കഴി േ ാൾ
ആര ാവി ം ക ത ി ം മേധ െകാ ാ ിൽ ഒ വലിയ ആന െട അ ി ട
ം െകാ ം കിട തായി പ നാ രം തഹശീൽദാർ ് അറി കി ി. ഈവർ മാനം
അറി േ ാൾ ഈ അ ി ട ം െകാ ക ം ച േശഖരൻ ിെ ാ കാ ാന േട
താെണ തഹശീൽദാർ തീർ െ ി. ഈ െകാ കെള സർ ാരിേല ിേ
് അത ാവശ മാകയാൽ അവ കിട ല േപാകണെമ ം അേ ഹം നി യി .
എ ാൽ അവ കിട ് എവിെടയാെണ റിയാെത േപായാെല െനയാെണ സം
ശയ ം ഗ ൾ നിറ കാ ിൽ സ രി ാ ഭയ ം അേ ഹ ിെ മന ിൽ
ഉ ാകാെതയി ി . ഇതിെന റി വളെര േനരം ആേലാചി തിെ േശഷം ച േശ
ഖരെന വ ി അവേനാ ടി െപാ ളയാെമ ് ഒ ം അേ ഹം തീർ െ ി. “ച
േശഖരൻ െട ായി ാൽ പിെ ഗ െള ഭയെ ടാനി . കാ ാനെയ െകാ ി
ലം അവൻ കാണി തരിക ം െച ം” എ ായി തഹശീൽദാ െട വിശ ാസം.
അതിനാലേ ഹം രാമ ാർ ച േശഖരേനാ ടി പ നാ ര െച തി ് എ തിയ
യ ച ംെക ി. അത സരി രാമ ാർ ച േശഖരെന ം െകാ ് ഒ ദിവസം േനരം
െവ േ ാൾ തഹശീൽദാർ താമസി വീ ിെ പടി െല ി. ഭവാനിേയാ ടി
േകശവ ം ഒ മി തെ ായി . തഹശീൽദാരേ ഹം കാല ്, ഉണർെ ണീ
റ വ േ ാൾ ആദ ം ക ച േശഖരെനയാ ്. “ഇ കാ ക ച േശഖര
െനയാണേ ാ. ഇെതാ ദിനം തെ , ഇനി കാര െമ ാം സഫലമാ ം” എ മന ിൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 795

വിചാരി െകാ ് അേ ഹം ച േശഖര ം ഭവാനി ം ഉടെന േവ േപാെല തീ െകാ

തി ച ംെക ീ ദിന ത ൾ ായി േപായി. അേ ഹം ളി ം മ ം കഴി വ
േ ാേഴ ം ക ി കാലമായി . (അ ാല കാലേ ക ിയാ ്. കാ ി ം മ ം
പതിവി ായി ). ഉടെന തഹശീൽദാരേ ഹം ക ി ടി ക ം രാമ ാർ ം േകശവ
ംക ി െകാ ി ക ം െച . അേ ാേഴ ം ച േശഖര ം ഭവാനി ം തീ തി
കഴി ി . ഉടെന തഹസീൽദാരേ ഹം ച േശഖരെ അ ൽെ ്, ച േശഖരാ!
നീയാ കാ ാനെയ ിെ ാ ി ് എവിെടയാെണ കാണി തരണം. അതിനായി ാ
് നിെ ഞാനിവിെട വ ിയിരി ് ” എ പറ . അ േക ച േശഖരൻ
സ തി തായി തല ക ം ഒ ശ ം റെ വി ക ം െച . ഉടെന തഹശീൽ
ദാർ യാ െ ാ ി റെ . അേ ാൾ ച േശഖരൻ അേ ഹ ിെ ിൽ െച നട
നാ ം മട ിയി . ച േശഖരൻ മട ിയാ ം മട ിയ ൻകാലിേ ം പിെ െയാ
കയ േകാവണി ടിയിേ ം ടി ചവി ിെയ ിേല അവെ ക ിൽ യറാൻ സാധി
. അവെ തല െട ഉയർ അ മാ ായി . അതിനാൽ ഒ കയ േകാണി
അവെ കച യറിേ ൽ െക ി സദാ ിയി ിരി ം. തഹശീൽദാരേ ഹം പതി േപാ
െല കാലിേ ം കയ േകാവണിേമ ം ചവി ി ച േശഖരെ ക ിൽ കയറിയി .
ഉടെന ച േശഖരൻ കിഴേ ാ നട ട ി. ഭവാനി െട റ കയറി രാമ ാ ം േക
ശവ ം പി ാെല ം േപായി. അവർ ഏകേദശം പതിെനാ മണിയായേ ാേഴ ം ക
ത ിയിെല ി. വിചാരി ിരി ാ സമയ തഹശീൽദാർ െച േചർ െകാ
കാര െമെ റിയാെത ഭരി കാര ം മ ം ആദ ം സ െമാ അ ാളി . പിെ കാ
ര ം മന ിലാ കയാൽ അവർ സമാധാനമായി, ഉടെന അവർ ഊ കാലമാ ി. തഹ
ശീൽദാ ം രാമ ാ ം േകശവ ം ഊ കഴി . െത ിൻപ , േചാ ്, പഴ ല തലായവ
ച േശഖര ം ഭവാനി ം ധാരാളമായി െകാ ം െച . ഉടെന അവർ അവിെട നി
യഥാ ർ ം യാ യായി. പി െ യാ വലിയെകാ ാ ിൽ ടിയായി . “ഏെത ി
ംവ െതാെ വരെ ” എ വിചാരി തഹശീൽദാ ം ആന ാ ം ൈധര സേമതം
ആനക െട റ തെ യി . എ ാൽ തഹശീൽദാ െട ം മ ം േമൽ വ ിക െട
അ ം േപാ ം ാെത ി ാ ് ച േശഖര ം ഭവാനി ം അവെരെ ാ േപായ ്.
അ െന േപായി “ഒ ് ” എ പറ ല നി ് ഏകേദശം ആ നാഴിക കിഴ
വട ായി ് ഒ ല െച േ ാൾ ച േശഖരൻ അവിെടനി . അേ ാൾ അവിെട
മലയിൽനിെ ാ ഒ േതാ ിൽ (അ വിയിൽ) ഒരാന െട അ ി ട ം െകാ ക
ം കിട തഹശീൽദാ ം മ ം ക . ച േശഖരൻ ആ െകാ കൾ ഇള ിെയ ്,
ഒ ് ഭവാനി െട ൈകയിൽ െകാ . ഒ ് അവൻതെ വഹി ക ം െച െകാ ്
അവിെടനി ് തിരിെയ യാ യായി. ആ െകാ ക െട വലി ം അസാമാന മായി
തിനാൽ അവ ക തഹശീൽദാ ം മ ം വളെര അ തെ . ആ െകാ കൾ ് വലിയ
െകാലയാനക െട െകാ കളിൽ ഇര ി വലി ായി .
അവർ ഏകേദശം മണിയായേ ാേഴ ം തിരിെയ ക ത ിയിെല ി. ആന
ാ ം അവിെടയി റ േനരം വി മി . ച േശഖര ം ഭവാനി ം േറെ െവ ം
ടി ക ം െച . ആ ആനെ ാ കൾ ക േ ാൾ ഭരി കാരൻ തലായവർ ് അവി
796 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

െട ൻ ചിലേ ാൾ വരാ വലിയ കാ ാനെയ റി ് ഓർ വരികയാൽ ആ ആനെയ

സംബ ി കഥകെള ാം അവർ പറ തഹശീൽദാെര േകൾ ി . അേ ാൾ െ
തഹശീൽദാർ ച േശഖരെ ക ി ം രാമ ാ ം േകശവ ം ഭവാനി െട റ ം കയ
റി അവിെട നി ം രാ ി റെ ് ഏ മണിയായേ ാേഴ ം പ നാ ര തഹശീൽ
ദാ െട വീ ിെല ി. അേ ാേഴ ം തഹശീൽദാർ ം ആന ാർ ം അ ാഴ ി ം
ആനകൾ തീ ം േവ െത ാം ത ാറായി . ച േശഖര ം ഭവാനി ം ആ ആന
െ ാ കൾ തഹശീൽദാ െട വീ ിെ വരാ യിൽ െകാ െച െവ ി ് നി .
തഹശീൽദാർ അ ാഴ ിനി ഉടെന ആന ാർ ം േചാ െകാ ാൻ പറ . അരി
െവ കാരൻ അവെര അ ാഴ ി വിളി േ ാൾ, “ഞ ൾ ഈ ആനകെളെ ാ േപാ
യി തള തീ െകാ ി വരാം” എ പറ . ഉടെന അയാൾ െച ച േശഖരെന
വിളി ി ് അവൻ േപായി . ഈ ആനെ ാ ക െട അ ൽനി േപാ വാൻ സ തമി
ാ ി ാ ് ച േശഖരൻ െച ാ െത രാമ ാർ മന ിലായി. അതിനാൽ അയാ
ം േകശവ ം ടിേ ായി തീ വലി െകാ വ ് ഇ െകാ ി ് അവ ം
അ ാഴ ി േപായി. എ ാവ ം അ ാഴം കഴി ി വ േ ാൾ ആനകൾ ര ം തീ
തി െകാ തെ നിൽ ായി . അേ ാൾ തഹശീൽദാർ “ഈ ആനക
െള തളേ ാേയാ” എ രാമ ാേരാ േചാദി . അതി മ പടിയായി രാമ ാർ “ഒ ം
േവ . അവർ അവിെട നിൽ കേയാ കിട കേയാ എെ ി ം െച െകാ ം. ഉപ വ
െമാ ം െച യി ” എ പറ . “എ ാലവിെട നി െ ” എ പറ തഹശീൽദാർ
കിട ാൻ േപായി. തഹശീൽദാർ ര ക ം ആന ാർ വരാ യി ം കിട റ ി. ആന
കൾ ര ം തീ തി കഴി ി ം കിട . ആനെ ാ കൾ വരാ യിൽ െ
ഇ തിനാൽ ച േശഖരൻ ഉറ ിയി . ച േശഖരൻ ഉറ ാ തിനാൽ ഭവാനി ം
ഉറ ം വ ി . എ ി ം തഹശീൽദാ ം ആന ാ ം കിട ടെന ഉറ ി. അവർ പകൽ
വളെര േനരം ആന റ ി ി ിയവരായി വേ ാ. േനരം െവ േ ാൾ രാമ
ാ ം േകശവ ം ഉണർെ ണീ യാ ത ാറായി. അേ ാേഴ ം തഹശീൽദാരേ ഹം
ഉണർെ ണീ റ വ . ച േശഖര ം ഭവാനി ം തെ നിൽ ായി
. രാമ ാർ തഹശീൽദാരേ ഹെ വ ി ി ് ച േശഖരേനാ ്, “മകേന, ച േശഖരാ!
ഇനി ന െകാ ാര ര േപാകാം” എ പറ . ച േശഖരൻ അ േക ി ് േക താ
യി ഭാവി േപാ ം െച ി . അതിനാൽ അേ ാൾ േപാകാൻ ച േശഖര സ തമിെ
രാമ ാർ മന ിലായി. സ ത ായി െവ ിൽ അവൻ തല ക ം സ തി
തായി ഒ ശ ം റെ വി ക ം െച മായി . അ െനയാ ് പതി ്. ച േശ
ഖരെ ഹിതം േപാെലയ ാെത രാമ ാർ ഒ ം വർ ി ാറി . അതിനാൽ അയാൾ
വീ ം, “എ ാലിനി എേ ാൾ േപാകാം?” എ േചാദി . അേ ാൾ തഹശീൽദാരേ ഹം,
“ഈ െകാ കൾ തി വന ര െകാ േപായി തി ാെക കാ െവ തിെ േശഷം,
അേ , ച േശഖരാ?” എ േചാദി . അേ ാൾ ച േശഖരൻ, സ തി തായി തല
ക ം ഒ ശ ം റെ വി ക ം െച . പിെ ഒ ം അമാ ി ാെത തഹശീൽദാ ം
ആന ാ ം ളി ം ഊ ം കഴി ക ം ച േശഖരെന ം ഭവാനിേയ ം ളി ി വയർ
നിറയ വ ം തീ െകാ ക ം െച ി ് അവെര ാവ ം ടി തി വന രേ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 797

യാ യായി. അേ ാ ം തഹശീൽദാർ ച േശഖരെ ക ി ം ആന ാർ ഭവാനി െട

റ ം കയറി ം ആനെ ാ കളിൽ ഒ ച േശഖര ം ഒ ഭവാനി ം എ െകാ
േപായി .
പ നാ ര നി റെ തിെ ാം ദിവസം അവർ തി വന രെ ി.
തഹശീൽദാർ ഒ േസവകൻ ഖാ രം തി മന റിയി ് അ വാദം വാ ിെ ാ ്
ആന ാേരാ ം െകാ ക െമ ി ആനകേളാ ം ടി തി ാെകെ ഖം കാ
ണി . ആനകൾ െകാ കൾ തി ിൽ െവ കാൽമട ി നമ രി . തഹശീൽദാർ
ആ ആനെകാ കെള ംബ ി ് ഉ ായ സംഗതികെള ാം വിവരമായി തി മന റിയി
. സംഗതികെള ാം േക ം ആനെ ാ ക െട വലി ം ക ം തി മന െകാ ് വള
െര സേ ാഷി ക ം അ തെ ക ം തഹശീൽദാർ ം ആന ാർ ം യഥാേയാഗ ം
സ ാന ൾ ക ി െകാ ക ം െച തിെ േശഷം ക ി പഴ ലകൾ വ ി തി
ിൽ െവ തെ ര ാനകൾ ം േത കം േത കം ധാരാളമായി െകാ ി . ച
േശഖരൻ അവ െകാ തിൽനി ് ഒ പഴ ലെയ മാ ിെവ ി േശഷം തി .
അ ക ി തി മന െകാ ്, “ആ ഒ പഴ ല മാ ി െവ െത ാ ്?” എ ക ി
േചാദി . അേ ാൾ രാമ ാർ ച േശഖര ഇ മായി ഹ ദീയ ീ െട കഥ ം
ഈ പഴ ല വി കി പണം അയാൾ ആ ീ െകാ െച െകാ ാനായി ാ ്
അ മാ ിെവ െത ം ഇ പതിവാെണ ം മ വിവര ം തി മന റിയി . ഇെതാ
ം ആ തി മന െകാ ് അറി ി ി . ഉടെന തി മന െകാ ്, “ച േശഖരാ,
അ െവേ ണെമ ി . ആ ീ െകാ വാ പണം ഇവിെട േ ാം” എ
ക ി ക ം അതിേല ഉടെന ര പ രാമ ാ െട പ ൽ ക ി െകാ ക ം െച
. തി മന െകാ ് ആന ാർ വഴിെ ലവി ം ആനകൾ തീ ിവക ം േവ
പണം ക ി െകാ ് അവെര യാ യാ ക ം തഹശീൽദാെര ശ ള ത ള മ
ടി ീലകാര ാ േദ ാഗ ി ക ി നിയമി ക ം െച .
രാമ ാ ം േകശവ ം ച േശഖരേന ം ഭവാനിേയ ം െകാ ് അ തെ തി വന
ര നി േപാ ക ം ാംദിവസം െകാ ാര രെയ ക ം െച . അവർ പിെ
ം യഥാ ർ ം ഖമായി െ വളെര ാലം ജീവി ി . അതിനിട ് ച േശഖര
ഭവാനിയിൽ ഒ ൻ ജനി . അ െകാ ം 994-ആമാ ംഭമാസം 23-ആം തീയതി
െവ ിയാ ം മകയിരം ന ം ർ പ ിൽ നവമി ം ടിയ ഭസമയമായി
.
ആ ിയാന ായി ് ഒ െകാ ം കഴി േ ാൾ (995-ൽ) അനായാേസന രാമ ാർ
ചരമഗതിെയ ാപി . അേ ാൾ ച േശഖര ായ ഃഖം അപരിമിതം തെ യായി .
രാമ ാർ കഴി തിെ േശഷം ര േപർ ച േശഖരെ ആന ാരായി ീർ .
അവരാ ം രാമ ാെരേ ാെല ച േശഖരെ ഹിതാ വർ ികളായി ി . അതിനാൽ
അവെരെയ ാം ച േശഖരൻ ഓേരാരി ലായിെ ാ . ഒ ം രാമ ാ െട മകൻ ൻ
ച േശഖരെ ആന ാരനായി ീർ . അവൻ രാമ ാെരേ ാെലതെ േ ഹ ർ ം
ച േശഖരെ ഹിതെ അ വർ ി ി . രാമ ാേരാ ായി േപാെല
798 90. െകാ ാര ര ച േശഖരൻ

േ ഹം േനാ ം ച േശഖര ായി . അതിനാൽ ച േശഖരെ ജീവാവസാനം

വെര ആ ൻ തെ ആന ാരനായി .
െകാ ം 1022-ആമാ സ ാതിതി നാൾ മഹാരാജാ തി മന െകാ നാ നീ ി
െയ േക േ ാ ം ച േശഖരൻ വളെര ഃഖി . ആ ഃഖ ം അവൻ ഒ െകാ ം വൻ
ആചരി ി . ഇ കാരെമ ാം ണ ം േയാഗ ത ായി ച േശഖരൻ െകാ ം
1027-ആമാ കാലധർ െ ാപി ക ം െച .
 91
പനയ ാർ കാ ്

േക രള
ാം
ി

സി മാണേ ാ. ഈ േ
ഭ കാളീേ
കാ ്, െകാ
ളിൽെവ ാഥമ ം ാധാന ം തി മാ
ർ ാ ്, പനയ ാർ കാ ് എ ിവ ാെണ
ൾ ആ തിയി ം മ ം ഏകേദശം ല ളായി ാ
കാണെ ്. എ ാൽ ഇവയിൽ ാധാന ം തി മാ ാം ിനാെണ ി ീ മല
ബാറി വ ം അത , ംബ ാവിനാെണ െകാ ി ാ ം അ മ , പനയ ാർ കാ
വിനാെണ തി വിതാം റി വ ം വിചാരി ക ം പറ ക ം െച േപാ ്.
ഇ സ േദശാഭി മാനം െകാെ ാെത മെ ാ ം വിചാരി ാ െ േതാ ി .
പനയ ാർകാ ിതിെച ് തി വിതാം ർ സം ാന തി വ ാ ാ ിൽ
പ മലേദശ ാ ്.
ഇവിെട കട േദശ “ യി ർ” (ചിറവായിൽ) എെ ാ േകാവിലക(രാജമ ിര) ്.
അവിേട പ േദശാധിപത ം നാ വാ ായി . ആ േകായി െല ത രാൻ
പ ് പരേദശ പനയ ർ(പന ർ) ാവിൽേ ായി ഭഗവതിെയ േസവി ത മാ
ി, തേ ാ ടി തെ േദശ വ തെ ംബപരേദവതയായി ടിയിരി ണെമ ്
അേപ ി ക ം അതി മ പടിയായി ഭഗവതി, “നി ൾ േ െപാെ ാ ണം. ഞാൻ
എെ അ െ അ ൽ വ െകാ ാം. ഞാൻ അവിെട വ സമയം എെ ി ം
അടയാളം കാ ം. അേ ാൾ എെ അവിെട യഥാവിധി ടിയി ിെ ാ ണം” എ
ളിെ ക ം െച .
കട േദശ േമ റ ചിറവായിൽേ ാവിലകമിരി ല ിെ കിഴ വ
ശം നദിയാ ്. ആ നദി െട കിഴേ രയിൽ നാ വശ ം ഒ ം അതിെ പടി
ാേറ അ നദീതീര തെ പ ിമാഭി ഖമായി പര രാമനാൽ തി ി െ
ശിവെ ഒ േ ്. ഭ കാളി െട പി ാനം വഹി ് ശിവനാകയാൽ േദ
വി അ ളിെ തിെ സാരം താൻ ഈ േ സ ിധിയിൽ വ െകാ ാെമ ാെണ
മന ിലാ ിെ ാ ത രാൻ തിരി േപാരിക ം ശിവെ േ ിൽ ല ിന
ക തെ േദവിെയ തി ി തി േവ ല െളാെ ഉ ാ ി െകാ

799
800 91. പനയ ാർ കാ ്

കാ ിരി ക ം െച .
അ െനയി േ ാൾ ഒ െവ ിയാ നാൾ അർ രാ ിസമയ കിഴ നി ് ഏ
ം വലിയതായ ഒര ിേഗാളം ആകാശമാർേ ണ പടി ാ േമ റ ശിവേ ി
െ അ ൽ നി ി ഒ കരി ന െട അ ഭാഗംവെര വ ം അവിെട അ ്
സ േനരം ജ ലി െകാ ിരി ം പല ം ക . അ ഭഗവതി െട വരവാെണ
വിശ സി ത രാൻ അ ഒ ദിവസം ഭ ർ ിൽ ഭഗവതിെയ സപരിവാരം
തി ി ി . ഭഗവതിെയ ആ േ ിൽ ഒ ല മാ മ തി ി ്. പടി ാ
ദർശനമായി അവിെട പര രാമൻ ഒ ശിവലിംഗം തി ി ി െ പറ ി
േ ാ. ആ ശിവെ ീേകാവിലി െത വശ തിട ി ാന ് മാ ശാലേയാ
േചർ തെ കിഴേ ാ ് ദർശനമായി ാ ് േദവിെയ ആദ ം തി ി ്. ആ തി
ഭഗവതി ദാ കവേധാദ യായി ഏ ം േകാപേ ാ ടി മിയിൽ നി ി ആ
ധ ാനേ ാ ടിയായി തിനാൽ േദവി അവിെട അത ർ ിയായി ീർ . പിെ
ഭഗവതി െട തി വടേ ാ ് ദർശനമായി ഒ ടി നട ി . അ ദാ കവധാന രം
േദവി ര ാഭിഷി ശരീരയായി, േകാപേവപിതഗാ ിയായി മിയിൽ നി ി ആ
ധ ാനേ ാ ടിയായി . അതിനാൽ അവിെട ം േദവി ഏ ം ഭയ രിയായി െ
യാ ് പരിണമി ്. ഈ തി തി ാമാ െട ിൽ വീരഭ ൻ, ഗണപതി
എ ീ ർ ികേളാ ടിയാ ്. ഈ ബിംബ ി ലാ ് ഭഗവതി ചാ ാ ം തലായവ
നട ്.
ഇ ം പറ െകാ ് ഈ േ ിെ ഏകേദശമായ ഒ സ പ ാനം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 801

വായന ാർ സി ി െമ വിശ സി . തി മാ ാം ിേലാ െകാ ർ കാ

വിേലാ േപായി വർ ് ആ ര ല ളിെല േ ം ഈ േ ം ത ി
ധാന വ ത ാസം ആ ര ല ം ശിവെ തി കിഴേ ാ ദർശനമായി ം ഇവി
െട പടി ാ ദർശനമായി മാെണ മാ മാെണ ഊഹി ാ താ ്. ഇവിെട
ശിവെ ീേകാവിലി േനെര പടി ാ വശ ് ഒ ബലി ൽ ര ടാെത ഭഗ
വതി െട നട േനെര വട വശ ം ഒ ബലി ൽ ര ്. വട വശ ടി ബലി
ൽ ര ഇവിെട വിേശഷി താ ്.
വിധി കാരം തി നട ക ം മ കാരം പതിവായി ജാദികൾ നട ി ട
ക ം െച കയാൽ ഇവിെട ഭഗവതി െട സാ ി ം ശ ി ം മ ിലധികം വർ ി
കയാൽ പകൽ സമയ േപാ ം കാവിൽേ ാ വാൻ ജന ൾ ഒ ന ാ വരായി
േലാക ിെല മിെ ായി ീർ . അവി െ ിതി വിചാരി ാൽ ഇെതാര ത
മ താ ം. െവ ിയാ , െചാ ാ തലായ ദിവസ ളിൽ അർ രാ ി സമയ ം മ ം
അവിെട ചില ഭയ രശ ം മ ം േകൾ ക കാല േമണ സാധാരണമായി ീർ .
ദാ ക മായി ായ സമയ േദവി മിയി ൽ േശാഭി തിെന മാർ േ യ
മഹർഷി വർ ി ിരി ്:
“േവതാളീ ഖക രാദ ിഗളിൈത-
രൈവർ
തേ തപിശാചികാകി കിലാ-
രാൈവർ ഹാൈഭരൈവഃ
േകാദേ ാത്കടശി ിനീഝണഝണ-
ധ ാനേകാലാഹൈലർ
േഭരീ ഭിൈത സ തജഗ-
ം ബഭ ചൗ ികാ”
എ ാണേ ാ. ഈ ിതിയിലാ ് േദവി അവിെട വിളയാടി ട ിയ ്. പിെ
മ ഷ ർ ഭയെ ടാെതയിരി െത െനയാ ്? പനയ ാർ കാവിെല ിതി ഇ കാ
രെമ ാമായി ീർ േ ാേഴ ം ൈദവഗത ാ അവിെട ഒ െവളി ാ ായി ീർ .
അ ജന ൾ ് ഏ ം ആശ ാസകാരണമായി െ ഭവി . െവളി ാ ായതായി
അറി ് ജന ൾ സ ടമറിയി തി ം ക ന േകൾ തി മായി നടയിൽ ടി
പാടി . ഈ ജന െട ിൽ അേ സരനായി ് ചിറവായിൽേകാവിലക
ത രാനായി െവ വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. ജന ൾ സ േനരം
പാടി േ ാൾ െവളി ാ ി വ . ഉടെന ത രാൻ, “ഈ േദശ ജന െള
ര ി ാനായി ാ ് േദവിെയ േസവി സേ ാഷി ി ് ഇവിെടെ ാ വ റ തി
തലായവ നട ി ജി േസവി െകാ ിരി ്. എ ാലിേ ാൾ ഈ ദി ി
ജന ൾ േപടി ി റ ിറ ി രി ാെന , രാ ികാല ളിൽ അവര
വ െട ഹ ളിൽ കിട റ ാൻേപാ ം നി ിയി ാെതയായിരി . ഇതിേല ്
എെ ി ം സമാധാന ാ ി ് ഈ ജന െള ര ി ണെമ ് വിനയ ർ ം
802 91. പനയ ാർ കാ ്

അേപ ി െകാ ” എ റിയി . അതി മ പടിയായി െവളി ാ ് (ഭഗവതി െട

നിലയിൽ) “ഇവിെട നട ി തി , കലശം തലായവെകാ ം പതിവായി നട ിവ
ജകൾെകാ ം ഞാൻ അത ം സ യായിരി . ഞാനിവിെട ജന െള
ഉപ വി കേയാ ഭയെ കേയാ െച ി . ഒരി ം അ െനെയാ ം െച ക
മി . എ ാൽ ഞാൻ ഇേ ാ േപാ േ ാൾ എെ പരിവാര ം ഇേ ാ േപാ .
അവരിവിെട വ ി ് ഇ വെര അവർ യാെതാ ം ആ ം െകാ ി . അതിനാലവർ
ൽപിപാസാദികൾെകാ ് ഏ ം പരവശരായിരി . വിശ ം ദാഹ ം സഹി വ
ാെതയായി ് അവർ കിട നിലവിളി ശ മാ ് ഇവിെട ജന ൾ ് ഭീതികര
മായിരി ്. അവർ മ ഷ െര ഭയെ കയ ാെത മ വിധ ിൽ ഉപ വി ാെത
ഇ വെര അട ി ാർ ി ് ഞാൻ പിടി നിർ ീ ാ ്. ഇനി അവർ ഞാൻ ത ാ
ം നി െമ േതാ ി . അവർ വിശ ം ദാഹ ം തീർ തിനായി ഇവിെട നി ്
ഇറ ിേ ായാൽ പിെ ഈ ദി ിെല ം ഒ േര ം െവേ കയി . അതിനാൽ
അവെര ിെ ാനായി എെ ി ം ഉടെന െച െകാ ണം. ഇനി ം അതി താ
മസി പ ം പിെ എേ ാ സ ടം പറ ാ ം യാെതാ ഫല ാ ത ”
എ ക ി . അേ ാൾ ത രാ ം ജന ം പരിവാര െള ിെ ാനായി ഇവിെട
എ ാ ് െചേയ െത ടി ക ി ണം എ ് അേപ ി . അതി മ പടിയായി െവ
ളി ാ ക ി ്, “ഇവിെട ആന, ആ ്, േകാഴി തലായവെയ െവ ി നാ െ ാ ദിവസം
തി നട ണം. ഒ വിൽ പ ദിവസം നരബലി ടി േവണം. നരബലി കന ക
മാരായിരി ീകെളയാ ് െവേ ്. ഇ െന ആ േതാ ം നാ െ ാ ദിവസം
െച െകാ ി ാൽ എെ പരിവാര ളായ തേ തപിശാചാദികെളലാം ിെ
െകാ ം. പിെ അവർ ആെര ം ഭയെ ക ം ഉപ വി ം ഒ ം െച കയി ”
എ ാ ്. അ ിെന ത രാ ം ജന ം സ തി ക ം അധികം താമസിയാെത േമൽ
പറ കാരം നാ െ ാ ദിവസെ തി നട ക ം അ െന ആ േതാ ം
നട ിെ ാ ിരി ക ം െച . അതിനാൽ േക ി ഭയ രശ ൾ േകൾ ാ
െതയാ ക ം ജന െട ഭയം ഒ വിധം ശമി ക ം െച . അ ാലം തൽ ബാേധാ
പ വ വ ം േരാഗ ബാധിത ാ ം സ ാനാർ ിക ം മ മായ ജന ൾ പനയ ാർ
കാവിൽെ ഭജി ക ം വഴിപാ കൾ കഴി ക ം സകലാഭീ ം സാധി ക ം
െച ട ി. പനയ ാർകാവിൽെ ഭജി ാൽ സകലകാര ം സാധി െമ ഒ
വിശ ാസം ജന െട ഇടയിൽ ഉ ായി ീ ക ം അ ് േലാക സി മായി ീ ക ം
െച .
ഇ െനയി കാല ് ഒരി ൽ ഒ വലിയ െകാ നാന അ ല െഴ ീ
സ ാമി െട േ ിെ മതിൽ ക െവ ചരി (മരി ). ആനകൾ ചരി ാൽ
ചരി ല തെ ഴി കയ ാെത അതിെന മെ ാ ല െകാ േപായി
മറ െച ക പതിവി േ ാ. ആനക െട തശരീരം െവ ി റി ഖ ളാ ാെത ഒ ാ
യി മെ ാ ലേ െകാ േപാ വാൻ സാധി ക മി . എ ാൽ െച കേ രി
രാജാവി ് ആനെയ േ ിെ മതിൽ ക തെ മറ െച തി ം അതിെന
അവിെട ഇ െവ ി റി തി ം സ തമി ായി . അതിനാൽ ആന െട തശരീരം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 803

അവിെടനി മാ തി ് എ ാ ് േവ െത ് അവിെട ആേലാചനയായി. അേ ാൾ

ഒരാൾ “പനയ ാർ കാവിൽെ പാടി ാൽ െവളി ാ ക ം ഇതിേലെ
െ ി ം നി ി മാർ ം ഉ ാ ി രിക ം െച ം” എ രാജസ ിധിയിൽ അറി
യി . ഉടേന രാജാവിെ ആ കൾ ക ന കാരം പനയ ാർകാവിൽെ പാടിരി
ക ം െവളി ാ ിവ േ ാൾ സ ടമറിയി ക ം െച . അേ ാൾ െവളി ാ ്,
“ജന ൾ എെ പരീ ി ട ിയിരി . ആെ , ഇ ം എനി സേ ാഷം തെ .
എ ാൽ േപാകാം” എ ക ി ക ം അ ല െഴ നി ് വ ി വേരാെടാ മി ് ആ
ല െച ് ആനെയ വിളി ് എണീ ി ് നട ി വാടേ ാ ിന റ ാ ക ം െച
. േദവസേ ത ല ിെ അതിർ ിയായ വാടേ ാ കട കഴി േ ാൾ ആന
അവിെട വീ ക ം െച . െവളി ാടിെ ഈ അ ത ിക രാജാ ം ജന
ം വി യപരവശ ാരായി ീ ക ം പനയ ാർ കാവിൽ ഭഗവതിെയ റി ് അവർ ്
അളവി ാെത ഭ ി ം വിശ ാസ ായി ീ ക ം െച . അതിനാൽ െച കേ രി
രാജാ പനയ ാർ കാ േദവസ ം വക ിയ പ ിയ പറ നിലം കര െമാ
ഴിവായി പതി െകാ ക ം സ ർ രചിത ം, ര ഖചിത മായ അേനകം തി വാ
ഭരണ ൾ നട െവ ക ം െച . ആ തി വാഭരണ െള ാം “െച കേ രി വക” എ
േപ െവ ിയി ് ഇ ം കാ ാ ്. ം ഇ േദവസ ം വക ൈകവശാ ഭ
വ ിൽ െ യിരി ്.
അ ല ഴ നാ പിടി ട ി തി വിതാം റിേനാ േചർ തിെ േശഷം െച കേ
രിവക എ േപ െവ ിയ ചില തി വാഭരണ ൾ പനയ ാർകാവി െ മന ിലാ
കയാൽ രാമ ൻ ദളവ അവ ടി ൈകവശെ ി തി വിതാം ർ മഹാരാജാവിെ ഭ ാ
ര ിലാ ണെമ വിചാരി ് അതിേല ് ചില മ ൾ െച ട ി. ആ മം ട
ിയേ ാൾ െ രാമ പനിയാരംഭി ക ം അ ് അതികഠിനമായ വ രിദീനമായി
രിണമി ക ം െച . ദീന ദി കളിൽ സ രി കേയാ ദീന ാെര കാ കേയാ
യാെതാ ം െച ാെത തനി ് ഈ ദീനം വരാൻ കാരണെമെ ് രാമ ൻ ം െവ
ി േനാ ിയേ ാൾ പനയ ാർകാവിൽ ഭഗവതി െട തെലേ ാ അപഹരി ണെമ ്
വിചാരി കയാൽ ഭഗവതി ് വിേരാധം ഉ ായിരി െവ ം അതിനാലാ ് ഈ േരാ
ഗ ായിരി െത ം ാരൻ വിധി . അതിനാൽ രാമ ൻ ദളവ തെ െത ി ്
ചില ായ ി ൾ മന െകാ ് നി യി ി ് പനയ ാർ കാവിേല ചില ആ ക
െള അയ . രാമ െ ആ കൾ െച േപ ി കയാൽ പനയ ാർകാവിെല െവളി ാ
ി മാേവലി ര രാമ ൻ കിട ി ല െച ് അേ ഹ ിെ േദഹ ിൽ ഭ
മി . രാമ െ േദഹ ിൽ ആപാദ ഡം ഒ േപാെല റെ ി ൾ തൽ ണം
മാ േപാ ക ം ര ദിവസം െകാ ് അേ ഹ ി ർ ഖം സി ി ക ം
അേ ഹം ളി പനയ ാർകാവിൽെ െതാ ് താൻ നി യി ി ായ ി ം
വഴിപാ ക െമ ാം നട ക ം െച . മാർ ാ വർ മഹാരാജാ തി മന െകാ
് ഈ വിവരമറി ് പനയ ാർകാ േദവസ ിേല നില ം രയിട ം ഏതാ ം
ല ം (ഇേ ാഴെ അള കാരം ആേറ ർ) കരെമാഴിവായി പതി െകാ തി
804 91. പനയ ാർ കാ ്

്ക ി ച ം െക ക ം െച . ഇതിേല ് എ തിയ നീ ല ം ചാർ ിയ ് െകാ ം

926-ആമാ മീനമാസം 11-ആം തീയതി ആെണ കാ .
തദന രം പാർ തീമഹാരാ ി നാ വാണി േ ാൾ ദിവാനായി മൺേ ാ
സാ വർകൾ പനയ ാർകാവിെല തി വാഭരണ െള ാെമാ കാണണെമ നി യി
. അ ് അനാവശ മാെണ ം അതി േപായാൽ ആപ ാേയ ാെമ ം മ ം ചിലർ
പറ ി ം സ തി ാെത സാ വർകൾ സർ ീ ായി മാേവലി െര െച ി േ ാൾ
തി വാഭരണ െള ാം അവിെട െകാ െച തി ് പനയ ാർകാവിെല േദവസ കാ
ര ാേന ഷണ ാ െട േപർ ് എ തിയയ . ദിവാെ ഉ രവിെന വകെവ ാെതയിരി
മ േ ാ എ വിചാരി േദവസ ാർ തി വാഭരണ െള ാം െപ ികളിലാ ി
എ ി െകാ ് മാേവലി െര സാ വർകൾ താമസി ല െച . ഉടെന സാ
വർകൾ െപ ികെളാെ റ ാൻ ആ ാപി . ഒ െപ ി റ ക ം സാ വർകൾ
അതിനകേ േനാ ക ം അേ ഹം േബാധംെക നില വീ ക ം ഒ മി കഴി
. പിെ േ ാൽ നാഴിക കഴി തി േശഷമാ ് സാ വർകൾ ് േബാധം
വീണ ്. േബാധ യം നീ ി എണീ ടെന സാ വർകൾ താൻ െച െത ി ് ായ
ി മായി ആയിരം പണം െകാ ി ് െപ ികെളലാം ി ഉടെന മട ിെ ാ െപാ
െ ാ തി ് അ വദി ക ം േദവസ ാർ ഉടെന അ കാരം െച ക ം െച . ഒരാ
ിൽ പതി േപാെല കാളി ( തി) നട ി നാ െ ാ ാം ദിവസം നരബലി ാ
യി െകാ െച ി കന കെയ െവ ാനായി ആ ധെമ ് ഓ ിയ സമയം അവൾ
സേ ാഷഭാവേ ാ ടി ചിരി . ഉടെന െവളി ാ ിവ ് “അവെള െകാ ;
അവൾ എെ പരിചാരികയായി പാർ െകാ െ . അവളിൽ നി ാ സ ാന
പര രക ം എെ പരിചാരക ിയിൽ െ ജീവി െകാ െ . ഇനി ഇവിെട ആൾ
െവ ി തി ഒരി ം േവ . എെ കിഴേ നട ഉടെന അട െകാ ണം. ആൾെവ ി
തി അവസാനി ി തിെ അടയാളമായി അട ആ വാതിലിനി റ ണെമ ിൽ
ആനെവ ി തി കഴി ണം. അ ാെത ആ നട റ ാൽ അത ാപ ാ ം” എ
ക ി . അ ട ആ കിഴേ നട ഇേ ാ ം അട തെ കിട . നരബലി ായി െകാ
വരിക ം േദവി െട ക ന കാരം വി യ ക ം െച കന കയിൽനി ായി വർ
ി ംബ ാർ ആദ ം േദവി െട പരിചാരക ാരായി െവ ി ം ഇേ ാൾ അവർ
േദവസ ിെ ഉടമ ാരായി ായി ർ (ചിറവായി ൽ) േകാവിലക കാ ം
അവ െട ശാഖാ ംബ ളി വ ം ടി േദവസ ിെല സകല അധികാര ം ആ
ംബ ാർ ് ഒഴി െകാ തിനാലാ ് അവർ വിെട സർ സ ാത ം സി ി
്. ഈ ംബ ാർ േമ റ േകാവിലക ളി വർ േദശാധിപത ം നാ വാ
ായി കാല ് അവ െട േസനാനായക ാരായി തിനാൽ അവ െട ഉപജീ
വന ിനായി ാ ് േദവസ ം അവർ ് വി െകാ െത ാ ് പറ ്, അന ാധീന
െ െ ല ത ൾ േവശി മെ േ ാ റ ിലാെണേ ാ മേ ാ
വിചാരി ിേ ാ എേ ാ, ഇേ ാൾ േമ റ േകാവിലക ളി വർ ആ േ ിെ
ബലിവ ിനക കട ാറി . ഇേ ാൾ േദവസ ം കാര ൾ സർ സ ാത േ ാ
ടി അേന ഷി വ ംബ ാെര “ആദി ാർ” എ ാ ് പറ വ ്. ഇ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 805

“ആൾെവ ിേശഷി വർ” എ തിെ േലാപമാെണ ം അവർ പറ ്. മ ചില

െട അഭി ായം “ആേദശ ാർ” എ േലാപി ് ആദി ാരായി ീർെ ാ ്.
ഈ ര ാമെ അഭി ായമാ ് റ ടി ി മായിരി െത േതാ .
ഇവിെട സാ ാൽ ാ ണർ ജാദികൾ നട ിയാൽ ഭഗവതി െട ൈചതന ം വർ
ി ക ം അ ് ജന ൾ ് ഉപ വകരമായി ീ ക ം െചേ െമ വിചാരി ് ശാ
ി നിയമി ിരി ് വാസി ാ ണർ (അടികൾ) എെ ാ ജാതി ാെരയാ ്.
െകാ ം അടിക െട ജേയാ ാ ലിേയാ ഏതാെ ാെ പതി േ ാ.
ഇവിെട അടിക െട ജ ടാെത പതിവായി ആദി ാ െട ജ ്. പേ അ ്
േ ി റ ് പ ിയറ എ ല െവ ശാേ യരീതിയിൽ മദ നിേവദ
േ ാ ടി മാ ് നട ിവ ്.
ഇവിെട ആൾെവ ി തി േവെ െവ െവ ി ം േകാഴിെവ ി തി ഇേ ാ ം
പതിവായി നട വ ്. അ നട ം ആദി ാർ ത യാ ്. ഈ ംബ ാർ
വലിയ മ വാദികളാ ്. ഇവർ മ വാദം സംബ ി പല അ തകർ ൾ വർ ി
ി തായി േകൾവി ്. വി രഭയ ാൽ അവയിെലാ ം ഇവിെട വിവരി ി .
കാവിെല െവളി ാടായിരി ം ഇവ െട ംബ ിൽ അ ായിരി വരാ
ണേ .
ഭഗവതി െട ശ ി വർ ി ാെതയിരി ാൻ ഇവിെട പല ഏർ ാ ക ം െച ി െ
ി ം അ ദിവസം തി വർ ി വ ത ാെത ഒ ം റ ി . േകരള ിെല 64 ാ
മ ളിൽ 63-ആമേ തായ “ഇളിഭ ം” ാമം പനയ ാർ ാ േ ിൽ നി ് ഏക
േദശം ഒ ഫർേലാ േനെര വട ാ ്. ഭഗവതി െട വടേ ാ തി െട േനെര
ആയ െകാ ് ആ ാമം േമണ യി ് ഇേ ാൾ “ ാേമാ ന ഃ” എ തെ യായിരി
. അവിെട വർ യഥർ ിൽ “ഇളിഭ ” ാ മായി ്. പ ് ധന ിെകാ ം
ജന ിെകാ ം ബലെ ി ആ ാമം ഇ െനയായി ീർ ് േദവി െട ി
പാതം െകാ ാെണ ാ ് ജന െട വിശ ാസം. കാവിെ കിഴേ നട ം ഇ െനത
െ ആയി ീർ ിരി കയാ ്. അവിെട ഇേ ാൾ അര ഫർേലാ വീതിയിൽ ഏകേദ
ശം ര നാഴിക രംവെര കിഴേ ാ ് ആൾ ാർ ം ഷി ം യാെതാ മി ാെത െവ
ം തരിശായി ാ ് കിട ്. േദവി െട ി ്, േനെര പാർ ാ ം ഷി െച ാ ം
ഒ ം ണമാ കയിെ ം എ ാം േദാഷമായിേ പരിണമി എ മാ ് ജന
െട വിശ ാസം.
ബാേധാപ വ ൾ നീ തിനായി ം േരാഗ ൾ ശമി തിനായി ം സ ാനാർ
മായി ം മ ം ഇേ ാ ം പനയ ാർ ാവിൽെ ് അേനകമാ കൾ ഭജി ക ം അഭീ
ം സാധി ക ം െച േപാ ്. ഭജന ാ ം വഴിപാ കാ ം ആ മി ാെത അവി
െട ഒ ദിവസംേപാ ം ഇേ ാ ായിരി ി . ആക ാെട വിചാരി ാൽ പനയ ാർ
കാവിൽ ഭഗവതി െട മാഹാ ം അചി നീയ ം വാചാമേഗാചര മാെണ തെ പറ
േയ ിയിരി .
പനിമതിയണി ം ീപാർ തീശെ െന ി
806 91. പനയ ാർ കാ ്

നൽമിഴിയി ദിേ ാരീശ രീ! വിശ നാേഥ!

അനിശ മയീ! ൽ ദം െമ ിൽ-
നി ക പനയ ാർ ാെവ ം േദവി! മാേയ!
 92
ഉ ം തി നാൾ തി മന െകാ ം കഥകളിേയാഗ ം

ഗം ഭീരാശയ ം സംഗീതസാഹിത ശലെന , സകലകലാവ ഭ മായി

സ ാതിതി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന ിെല കനി
ഉ ം തി നാൾ മാർ ാ വർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് തി വവതാരം െച
ാതാവായ

ളിയ ് െകാ ം 990-ആമാ ചി മാസ ിലായി . ഈ തി മന െകാ ് അവി

െ േജ ാതാവിെനേ ാെലതെ ഗാംഭീര ം പല ഭാഷകളിൽ പാ ിത ം സം
ഗീതസാഹിത ളിൽ അനന സാധാരണമായ ൈന ണ ം സ ാദി ി ിെ ി ം
മലയാളം, സം തം, ഇം ീ ് എ ീ ഭാഷകളിൽ സാമാന ാന ം ഒ വിധം കവിതാ
വാസന ം അവിേട ായി . അവിേട സം തഭാഷാ ാന ം ഒ വിധം കവി
താവാസന ായി എ ് അവി ് ക ി ാ ിയ “സിംഹധ ജചരിതം”

807
808 92. ഉ ം തി നാൾ തി മന െകാ ം കഥകളിേയാഗ ം

ആ ഥെകാ തെ മാ ്.
സ ാതിതി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന ിേല ് െകാ ം 1004-ആമാ
തി സി ി തിേനാ ടി മാർ ാ വർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് ഇളം ർ
ാനെ ാപി . അ ാലം തൽ അവി ജ ര െകാ ാര ിലാ ് എ ി
ാമസി ി .
മാർ വർ മഹാരാജാ തി മന ിേല കഥകളിയിൽ അസാമാന മായ
മ ം ന ാന ായി . അതിനാൽ തി മന െകാ േയാഗ ാരായ ചില
ആ ാെര തി വന ര വ ി ാമസി ി ം അവെരെ ാ മ ചില ികെള
ടി കഥകളി ക െക ി ് അഭ സി ി േചർ ം സ മാെയാ കഥകളി േയാഗ ാ
ി. അതി ് അ പറ ി േപ ് ജ ര െകാ ാരം വക കഥകളിേയാഗെമ ായി
. കഥകളി െട രീതി ം സ ദായ ം കപ്ളി ാടൻ, കലടിേ ാടൻ, െവ നാടൻ
ഇ െന വിധമാണേ ാ. അവയിൽ ഓേരാ ി ാധാന ം വിേശഷ ം ഓേരാ
വിഷയ ിലാ ്. ഒ ി കാൽ േയാഗ ി ം മെ ാ ി െമ ി ം ക ി ം പിെ െയാ
ി ഖ രസം വ ി ത യത സഹിതം നടി തി മാ ് വിേശഷത ്.
തി മന െകാ ് ആ വിേശഷ ണ െള ാെമ േചർ ാ ് സ ം കഥകളിേയാഗ
ാെര അഭ സി ി ശീലി ി ്. അതിനാൽ ആ കഥകളിേയാഗ ിെ രീതി േത ക
െമാ ായി . അ ് ഏ േദശ ാർ ം ചി മായി .
സ ാതിതി നാൾ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് െകാ ം 1022-ആമാ നാ നീ ി
യതിെ േശഷം മാർ ാ വർ മഹാരാജാ തി മന ിേല തി സി ി ക ം
അ ാലം തൽ അവി േകാ ക വലിയ െകാ ാര ിൽ െ എ ി ാമ
സി ട ക ം െച . തി സി ി തിേനാ ടി തി മന ിേല രാജ ഭരണം
സംബ ി ് അേനകം േജാലികൾ ടി വ ടിെയ ി ം കഥകളിയിൽ അവിേട ാ
യി തിപ ി പിെ ം റ ി . അേ ാ ം അവി കഥകളിേയാഗ ിൽ
ആവശ ം േപാെല ആ കെള േചർ ക ം അഭ സി ി ക ം കളി റ നട ക ം െച
െകാ ി . തി മന ിേല തി സി ി ക ം എ ി ാമസം വലിയ
െകാ ാര ിലാ ക ം െച േതാ ടി കഥകളിേയാഗ ിെ േപ ് “വലിയെകാ ാരം വക
കഥകളിേയാഗം” എ ായി. അ ാല വലിയ െകാ ാര ിൽ കഥകളിയി ാ ദിവസം
വളെര മായി . എ ാല മ ല െളെലേ ാെല േനരം െവ വെര
പതിവി . രാ ി എ മണി കളി ആരംഭി ക ം പ മണി ് അവസാനി ി ക
ം െച ം. അ െനയായി അവിടെ പതി ്.
കഥകളിേയാഗ ിൽ ആ കെള േചർ തി ം തിയതായി േചർ വെര അഭ
സി ി തി ം ൻ നായി ആ ഥകൾ നിർ ി തി കവികെള േ ാ
ാഹി ി തി ം കഥകൾ േശഖരി കഥകളിേയാഗ ിെല പാ കാെര ഏ ി േതാ
ി ി തി ം അേ യ ം കഴി ി തി ം കഥകളി േയാഗ ാർ ് ആവശ
െത ാം ച ംെക ിെ ാ തി ം മ ം ക ി മതലെ ിയി ് വിളായിേ ാ
ന രിെയ ആയി . ആ ന രി െട ഇ ം േകാ യ ി സമീപം ടമാ ർ േദശ ായി
െവ ി ം അേ ഹം കഥകളിയിൽ ന ാന ആ ം സംഗീത മായി തി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 809

നാൽ തി മന ിെല ീതി േത കം ാ ീഭവി കയാൽ അേ ഹ ിെ ിരതാ

മസം മി വാ ം തി വന ര തെ ആയി ീർ ി . അേ ഹ ി ് അവിെട
താമസി തി ് ീകേ ശ ര േ ി സമീപം ക ി ് ഒ മഠം പണിയി
െകാ ക ം െച ി .
കഥകളിേയാഗ ിൽേ രാൻ മന ം സ ത ികെള അേന ഷി പിടി ് ന
രി തി ാെക െകാ െച ാ ടെന അവെര ഖ േത ി ി ൺപാർ
ി ഖ ീ ം േവഷ ി ഭംഗി വെര േയാഗ ിൽ േചർ ക െക ി ് അഭ
സി ി തി ം അവ ( ഖ ീ ം േവഷഭംഗി ം) ഇ ാ വെര സ ം വ ം െകാ
മട ിയയ ാ ം ക ന െകാ ം. അ െനയായി പതി ്. ഇ െന റ കാലം
കഴി േ ാൾ െകാ ാരംവക കഥകളിേയാഗ ിെല ധാനേവഷ ാർ ഈശ രപി ,
ൻ െകാ പി , പഴയ െകാ പി , പഴവ ാടി നാ പി , നള ി,
കി ണി ർ തലായവരായി ീർ . ഇവരിൽ ിലർ െച ിൽ െ െകാ ാരം
വക കഥകളിേയാഗ ിൽ േചർ ് അഭ സി ി വ ം ഏതാ ംേപർ ഒ വിധം സി
ാരായതിെ േശഷം ഈ േയാഗ ിൽ വ േചർ വ മായി . ഈ േയാഗ ിെല
േവഷ ാെര ാവ ം എ ാ േവഷ ം െക ിയാടാ വരായി . എ ി ം ചില െട
േവഷ ൾ ് ചില േത ക ണ ായി . ഇതിെന റി ് ക ി ാ ിയ ഒ
േ ാകം േക ി ്. അതിെ ർ ാർ ം താെഴേ ർ .
“െകാ ക ി ം കരി മാം പ ിടിേ ം
െമ ിൽ രസം പതി പദമ ാടീ വാ ി ം”
ഇവിെട “ഉ ി” എ പറ ിരി നള ിെയ ഉേ ശി ാ ്. നള ി െട
സാ ാൽ േപ േവെറ എേ ാ ആയി . അേ ഹ ിെ നളേവഷ ി ് അനന സാ
ധാരണമായ ത യത ം ണ ായി തിനാൽ അേ ഹ ി ് “നള ി” എ േപ
ക ി െകാ താ ്.
െകാ ണി െട ക ി ം കരി ം വളെര സി ളായി . അേ ഹ ി
െ ക ിയാ ് അധികം ന െത ം അത , കരിയാ ് അധികം ന െത ം അ ാ
ല ജന െടയിടയിൽ വലിയ വാദം നട ി . െകാ ണി െട അലർ
തെ വളെര േകമമായി . അ േപാെല അല േവഷ ാർ അ ാല േവെറയി
ായി െവ , അതി ൻപാ ായി മി , പിെ യാ ായി മി . െകാ
ണി ർ ഒരി ൽ തി മന റിയി ് അ വാദം വാ ിെ ാ ഗംഗാ ാന ി
േപായി . ാനം കഴി മട ിവ ് തി വന രെ ിയ ് ഒ ദിവസം
സ കഴി േ ാളായി . അേ ഹം അവിെടെയ ിയ ഉടെന അണിയറയിൽെ
. അ കാർ വീര വിജയമായി കഥനി യി ി ്. രാവണെ േവഷ ി ്
ആരാ ് േവ െത ് ആർ ം സംശയമി ാതി തിനാൽ ഖ േത ാൻ ഭാവി
യാൾ പണി െര ണ ിൽ വിള നിെ ണീ ് അേ ഹെ വ ി ി ് മാ
റിനി . ഉടെന പണി ർ, “േവ , േവ , മാേറ , താൻതെ േത . നി യി
േപാെലതെ നട െ . ഇ േ ഇതി തെ യേ ക ി നി യി ിരി ്?”
810 92. ഉ ം തി നാൾ തി മന െകാ ം കഥകളിേയാഗ ം

എ പറ . അേ ാൾ മേ യാൾ “എനി ത ാലേ മാ ക നയാണേ ാ.

താ ൾ േ തെ ക നയേ ? പതി ശാ ി ാരൻ വ ാൽ ശാ ി ാര
മാറിെ ാ ാൻ േത കമ വാദം േവ േ ാ. എ മാ മ , പതി ശാ ി ാരൻ
ഹാജ േ ാൾ ശാ ി ാരൻ ജകഴി ാല േദവ സേ ാഷകരമാ െമ ം േതാ
ി . അ െകാ ഞാനിതാ ഒഴി ിരി ” എ പറ ് അയാൾ അണിയറ
യിൽനി ് ഇറ ിേ ായി. ഉടെന െകാ ണി ർ ഖ േത ി കിട ക ം
ണ ിൽ േവഷം തീർ ് അര െ ക ം രാവണെ േവശന ി “ഇ ം
ത ാ നേര ം” ഇത ാദി േ ാകം െചാ ി ീർ േ ാൾ പതി േപാെല അല ക ം െച
. പണി ർ മട ിവ വിവരം തി മന െകാ റി ി ി . അതിനാൽ അലർ
േക േ ാൾ അ ൽ നി ി വിളായിേ ാ ന രിേയാ ് “േഹ! െകാ ൻവ വ
േലാ? ഈ അലർ അവേ തെ യാ ്. സംശയമി . ഇ െന അല ഒരാ ാരൻ
ഇേ ാൾ േവെറ െ േതാ ി ! േ ാകം െചാ ിയവസാനി ി ആ ഉ സര
ിൽ െ യാ ് അവൻ അല ക പതി ്. അ മ ാരായാ ം ഇ ം ശരിയാ കയി .
ംഗാരപദം കഴി ാ ടെന നാരദ ാർ വ തി േ േവഷേ ാ ടി െ
അവൻ ന െട അ ൽ വരാൻ ച ംെക ണം” എ ക ി . ഇ െന ആ േയാഗ ി ാ
യി ഓേരാ േവഷ ാെര റി ം പല കഥകൾ േക ി ്. േലഖനൈദർഘ ഭയ ാൽ
അവെയാ ം ഇവിെട വി രി ി .
കഥകളിേയാഗ ി ായി എ ാവെര ം റി തി മന ിേല വളെര വാ
ല ംക ണ ായി . വിേശഷി ് അവരിൽ ൻ െകാ പി , പഴയ െകാ
പി , പഴവ ാടി നാ പി , ഈശ രപി ഇവർ തി മന ിെല േസവക ാ മാ
യി . അവരിൽ ധാനൻ ഈശ രപി മായി . തി മന ിേല വാ വ ിൽ
മ േസവക ാെര റി ായി തിൽ വളെരയധികം പ ം വാ ല ം ഈശ രപി
െയ റി ായി . അതിെ കാരണ ൾ അേ ഹ ിെ വിനയാദി സത് ണ
ംആ ി ം േവഷ ി ായി ഭംഗി ം അനന ശരണത മായി . ഈ കാര
ണ ളാൽ തി മന െകാ ് അേ ഹെ പ ിയറ വിചാരി കാരായി നിയമി ക ടി
െച . അ ാലം തൽ അേ ഹ ിെ േപ ് “ഈശ രപി വിചാരി കാെര” ് സി
മായി ീർ .
ഈശ രപി വിചാരി കാർ തി മന ിെല ക ണയ ാെത മെ ാ ശരണ ാ
യി ി . അേ ഹ ിെ വീ ് വിളവംേകാ താ ിെലവിെടേയാ ആയി വ . ആ
വീ ിൽ അേ ഹ ം അേ ഹ ിെ അ മ ാെത േവെറ ആ ായി ി . അവർ
ദാരി ം സാമാന ിലധിക ായി . അേ ഹ ിെ അ ് അവിെടെയാ ധന
വാെ വീ ിൽ അടി തളിയായി െതാഴിൽ. അതി കി ശ ളംെകാ ് അ ം
മക ം ടി നിത ി മതിയാ കയി ായി . താൻനിമി ം അ ം ടി റി
ിണി കിട ാനിടയാേകെ വിചാരി ് ഈശ രപി സ േദശം വി േപായി. അ െന
പല ല ളിൽ സ രി ് ഒ ം തി വന ര െച േചർ . അ ് അേ ഹ ി
് പ വയ മാ േമ ായമായി . അേ ഹം അവിെട യഥാശ ി ലിേവല
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 811

കൾ െച നിത ി കഴി െകാ ് അ െന താമസി . അ ് അേ ഹെ എ ാവ ം

ഈ രൻ എ ാ വിളി ി .
അ െന താമസി ി കാല ് ഒ ദിവസം ൈദവഗത ാ വിളായിേ ാ ന രി
ഈ ബാലെന കാ തിനിടയായി. ആ െകാ െ ഖ ീ ക േ ാൾ “ഇവെന കഥ
കളി ് അഭ സി ി ാൽ ഇവെനാ ന േവഷ ാരനായി ീ ം” എ േതാ കയാൽ
ന രി അവെന അ ൽ വിളി ് അവെ ിതികെള ാം േചാദി റി തിെ േശഷം
അവെന വിളി െകാ േപായി ഖ പ മനേയാല േത ി ി ി തി ൻപാ
െക െകാ െച . അവെ ഖ ീ ം േവഷഭംഗി ം ക തി മന െകാ വളെര
സേ ാഷി ക ം അവെന േയാഗ ിൽ േചർ ക െക ി ് അഭ സി ി െകാ തി
ക ി വദി ക ം െച . അ ാ മാസം കഴി േ ാൾ ഈ രെ അരേ ം കഴി
ി ി രം േവഷ ൾ െക ി ട ി. അ ാല തെ ഈ രെ രസവാസന ം
ആ ിെ ത യത ം ഭംഗി ം േവഷ ിെ മേനാഹരത ം ക ജന ൾ ഈ ര
െന ശംസി ട ക ം തി മന െകാ വളെര സേ ാഷി ക ം െച . അ ത
െ ഈ ര ഉ ാ ാ ം േത ളി ാ ം മ ം െകാ വ ി ടാെത
തിമാസം പാ ശ ളം െകാ െകാ തി ം ക ി വദി . തി മന ിേല ്
ഈ രെ േപരി കാ ണ ം വാ ല ം േമണ വർ ി സീമാതീത ളായി ീ
കയാൽ അവെ ആ ി ് അനന സാധാരണമായ ണ പൗ ല ാ ി ീർ ണ
െമ ് നി യി ് അ ാല ായി നടവര ാരിൽ സി ം ഥമഗണനീയ
മായി അ ർ പരേമശ ര ാക ാെര ക ി തി വന ര വ ി ാമസി ി
. അേ ഹെ െ ാ ം ടി റ കാലം ഈ രെന ആ ം അഭ സി ി . അ െകാ ്
വളെര ണം സി ി ക ം െച . ഈശ രപി െട ആ ി ് അനന സാധാരണമായ
ഒ വിേശഷ െ സർ സ തി ം സി ി ം സി ി തി ധാനകാര
ണം ഇ തെ യാ ്. ഈശ രപി െട ൈകലാേസാ ാരണം, സ ർ വർ ന, വനവർ
ന, സ വർ ന തലായ ആ ൾ ് അനന സാധാരണമായ ഒ വിേശഷ െ ്
എ ാവ ം സ തി ക ം അ സി മായി ീ ക ം െച ി വേ ാ. ഇ മാ
യതിെ േശഷം അേ ഹെ തി മന െകാ ാെത പിെ യാ ം ഈ രൻ എ വി
ളി ി ി . എ ാവ ം അേ ഹെ ഈശ രപി എ ം പി ീ ് ഈശ രപി വി
ചാരി കാെര മാ ് പറ ി . ഇതിനിട ് ഈശ രപി അ രാഭ ാസം െച ്
ഒ വിധം േലാകവ ി ം സ ാദി .
തി മന െകാ േമണ ഈശ രപി െട ംബ ിതികെള ാം മന ിലാ ക
ം േകാ ക തെ ഒ രയിടം ഒഴി ിെ ് അതിൽ ഒ ര ം പണികഴി ി ്
അേ ഹ ി ക ി െകാ ക ം െച . അന രം ഈശ രപി ക ന കാരം തെ
മാതാവിെന ം തി വന ര വ ിആ ല താമസി ി . അവർ നിത
ി േവ െത ാം ക ി െകാ ി . റ കാലം കഴി േ ാൾ ആ അ കാല
ധർ െ ാപി കയാൽ ഈശ രപി ഏകാകിയായി ീർ . അേ ാൾ ഈശ രപി
ഒ ംബ ാെര ക ന കാരം തെ അന ിരവരാ ി ദെ . ഇേ ാൾ തി വ
ന ര േകാ ക “ ൽ” ംബ ാർ ഈശ രപി െട ആ ദ വകാശി
812 92. ഉ ം തി നാൾ തി മന െകാ ം കഥകളിേയാഗ ം

ക െട സ ാനപര രയി ൾെ വരാ ്. അവർ താമസി ഹം ് ഈശ രപി

താമസി ി മാ ്.
ഈശ രപി തിമാസം ശ ളമായി ആദ ം ം, പിെ ഏ ം ഒ വിൽ പതി
ാ ം പാവീതം മാ േമ ക ി െകാ ി . എ ി ം ആവശ ംേപാെല ധാരാളം
പണം ക ി െകാ ി ടാെത ഒ വളെര വ ൾ പതി െകാ ക ം െച ി
.
ഈശ രപി ഒ ീെയ സംബ ം െച ഭാര യാ ിയി . അവർ ം ക ന
കാരം േകാ ക തെ ഒ രയിടം വാ ി അതിൽ ഒ ാ ര ിൽ ഒ ര ം പണി
യി െകാ ി ടാെത അവ െട േപരിൽ ധാരാളം വ ൾ പതി െകാ ക ം
െച ി . ആ ീയിൽ ഈശ രപി ് ആണാ ം െപ ാ ം ചില സ ാന ാ
ക ം െച . ഈശ രപി തെ ഒ മകെന ക െക ി ് കഥകളി അഭ സി ി .
അേ ഹ ം ഒ ന ആ ാരൻ തെ യായി ീർ . ആ മ ഷ െ േപ േവലാ
ധൻ എ ായി . അേ ഹെ തി മന െകാ ം ഈശ രപി ം െകാ േവ
എ ംമ വർ െകാ േവ ി െയ മാ ് പറ വ ി ്. ഒ ംക ം
ായി അേ ഹം പരേലാക ാ നായി ് ഇേ ാൾ പ പതിന െകാ ിലധികം
കാലമായി െ േതാ ി .
വിചാരി കാരേ ഹ ി ് ഗൗരി ി എ േപരായി ് ഒ ി ായി . ആ
ീ അസാമാന പലാവണ ം ൈവ ഷ ിലായി . ഈശ രപി യേ
ഹം ആ ി ് തി മന ിെല ക ന കാരം പഴവ ാടി നാ പി െയെ ാ സം
ബ ം െച ി ി . ആ ഷെന ആ വി ഷി ് ഒ ംതെ േബാധി ി .
“യസ ഷ ി ച ർ ീ ച വിഹായ ച വിഹസ ച
അഹം കഥം ദ ിതീയാ സാ ിതീയാ സ ാമഹം കഥം”
എ ് മേനാരമ രാ ി പറ േപാലായി ആ വി ഷി െട വിചാരം. ആ ീ
നാ പി െട സംബ ം േവെ െവ ി ണെമ ് നിർബ ർവം പലേരാ ം
പറ ് ഈശ രപി െട അ ൽ പറയി . ഈശ രപി ഇ ാര ിൽ വ ാെത
വിഷമി . തെ വാ ല ഭാജനമായ ിയ ി മന ിണ ാ ഭർ ാേവാ ടി കാ
ലയാപനം െച െകാ ണെമ നിർബ ി ക മാണേലാ. ക ന കാരം െചയി
സംബ ം േവെ െവ ാൽ തി മന ിേല രസമാ േമാ? “ആെ എെ ി ം
സമാധാന ാ ാ” െമ മന ിൽ ക തിെ ാ ് അേ ഹം ി െട സ ടം തേ ാ
വ പറ വേരാ ്, “ഇതിെനെ ി ം കൗശല ാ ാം. റ ദിവസം ടി മി
െ ” എ മ പടി പറ . അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം െകാ ാര ിൽ കളി ്
ദ യാഗം കഥ ക ി നി യി . അ ് ദ ൻ ഈശ രപി ം ശിവൻ നാ പി
മായി . ഈശ രപി , “അറിയാെത മമ ിെയ നൽകിയത ചിതമായിതേഹാ! പരി
പാവക മഭിമാന ം ലൗകികപദവി മി ാ ഭർഗെ ശീലെ അറിയാെത മമ ിെയ
നൽകിയത ചിതമായിതേഹാ!” എ പദം ത യത േ ാ ടി ഭംഗിയായി ാടി. ആ
െമ ാം തി മന ിെല േനെര ആയി . തി മന ിേല ് ഈ ആ ിെ ആ രാർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 813

ം മന ിലാ ക ം പിേ ദിവസംതെ നാ പി െയ തി ിൽ വ ി, “ഇനി

സംബ റ ഗൗരി ി െട വീ ിൽ േപാേക ” എ ക ി ക ം െച . അ ാര ം
ഈശ രപി വാ ാൽ തി മന റിയി ാെത ആ ംെകാ സാധി .
െകാ ാര ിൽ കഥകളി െട ദിവസ ളിൽ കഥ ഇ െത ം ഇ ി വർ ് ഇ ി
േവഷ െള ം ക ി നി യി ് അ കാരം ഒ പ ിക ത ാറാ ി പകേല െകാ ാര
ിൽനി കഥകളി േയാഗ ിേല ക ി യ െകാ ക ംഅ കാരം എ ാവ ം
േവഷംെക ി കളി നട ക മായി പതി ്. കഥേയതായാ ം ധാനമായ ആദ ാവസാ
നേവഷം ഈശ രപി ായിരി ം. ഈശ ര പി ് അതി ത േയാഗ ത ഉ ായി
ി ായി അ െന ക ി നി യി ി . എ ി ം അ നിമി ം മ വലിയ
േവഷ ാർെ ാം വളെര ിത ം ഈശ രപി െയ റി ് അ യ ായി ീർ
. ഇ തി മന ിേല ം മന ിലായി. ഇതിെനാ സമാധാന ാ ണെമ ക ി
നി യി ് ഒ ദിവസം കളി ് കഥ രാവേണാ വെമ ം വിദ ിഹ െ േവഷം ഈശ
രപി െ ം ക ി നി യി പ ിക ത ാറാ ിയയ . ഇ ക േ ാൾ ർ ാ
ളായി വർെ ാം വളെര സേ ാഷ ായി. “എ ാ ദിവസ ം ആദ ാവസാനേവഷം
അയാൾ തെ ക ി നി യി െകാ ് അയാൾ ് അഹംഭാവം കലശലായി
്. അ റയണെമ ിൽ ചിലേ ാൾ ഇ െന ം േവണം” എ ം മ ം സ കാര മായി
റ ് അവെര ാം രസി . എ ാൽ ഈശ രപി ്ഇ ക ി ്ഒ ം ിത ായി
ക ി ാൽ ഏ േവഷം െക ാ ം അേ ഹം സ നായി . പിെ ിതം േതാ ാ
െനാ മി േ ാ.
ഈ കഥയിൽ വിദ ിഹ ൻ വ ് ർ ണഖെയ വിവാഹം കഴി ാനായി ാണ
േ ാ. അതി എ വായി രസി െകാ ് റ ര നി ാണേ ാ വിദ ിഹ ൻ
അര േ വരിക പതി ്. അ വിദ ിഹ െ വര കിഴേ േ ാ വാതിൽ ൽ
നി ായി . വിദ ിഹ െ വരവായേ ാേഴ ം അവിെട പ ാള ാർ, ബാ വാദ
ാർ, നാഗസ ര ാർ, പ ഴകൾ, തീെവ ികൾ തലായവ നിര ക ം ട ം,
ഴി ്, വാണം, കതിനാെവടി തലായവ ട ക ം െച . രാ സച വർ ിയായ
രാവണെ സേഹാദരി െട വിവാഹ ി മാ ിള റ ാടി ് ആഡംബര ൾ എ
യായാ ം അ ് അധിക ം അസംബ മായിേ ായി എ വരികയി േ ാ. വിചാരി
ിരി ാെത േഘാഷ ൾ േകാ വാതിൽ ൽ േക ട ിയേ ാേഴ ം അര
ായി കാ ാെര ാെമണീ ് അേ ാേ ാടി. ആ സമയ ് അര രാവണെ
“ത ണാ ണസാരസനയേന! ത ണീജനമ ടമേണ! േകൾ” ഇത ാദി പാടി ദം ആരംഭി
ിരി കയായി . രാവണെ േവഷം ധരി ി ് തി മന ിെല േസവക ാരിൽ
െ ഒരാളായി . അയാൾ ഒ ന ആ ാര മായി . എ ി ം അയാ െട
ആ ം കാണാൻ മേ ാദരി ം േമള ാ ം പാ കാ ം മാ േമ അവിെട ായി .
അതിനാൽ രാവണെ േവഷം െക ിയ ആൾ സാമാന ിലധികം ഇളിഭ നായി എ
പറയണെമ ി േ ാ. അ തൽ ആ ാെര ാം ഈശ രപി േയാ അ യ ം
മ ര ം േവെ െവ .
814 92. ഉ ം തി നാൾ തി മന െകാ ം കഥകളിേയാഗ ം

അ ാല ് അ ല ഴ നാരായണ ണി െര സി നായി ് ഒരാ ാര ായി

. അയാൾ ് എ ാ േവഷ ം െക ാമായി െവ ി ം ാ ണൻ, മഹർഷി ത
ലായ മി േവഷ ളായി അധികം ന ്. അയാ ം ഒരിട ് തി വന ര വ ്
െകാ ാരംവക കളിേയാഗ ിൽേ ർ ി . ഈശ രപി ം എ ാ േവഷ ം െക ാ
െമ ം എ ാം ഒ ാ രമാെണ ം സി മായി വേ ാ. എ ി ം മി േവഷ ൾ
പണി േട തെ യാ ് അധികം ന െത ് ചിലർ ് അഭി ായ ായി .എ
മാ മ , മി േവഷ ൾ തെ ഴി ാെത േലാക ിലാ മിെ െ ാ വിചാ
രം പണി ർ ായി . അ െനയിരി േ ാൾ ഒ ദിവസം കളി ് കഥ സ ാന
േഗാപാലെമ ം അർ നൻ ഈശ രപി െയ ം ാ ണൻ നാരായണ ണി െര ം
ക ി നി യി . അ ാ ണൻ, “ ട ാ! അതി ൗഢ മാം നി െട പാടവം
ഗതം” എ പദം ആടി ഴി തിെ േശഷം ഇളകിയാ ിൽ, അ േയാ അർ നാ!
നിെ അഹംഭാവം ഒ ം ചി റയ . നിെ അഹ തി െകാ ാ ് നീ ചിലേ ാൾ ഇ െന
ഇളിഭ നായി ീ ്” എ ടി ആടി. ഇതി മ പടിയായി അർ നൻ (ഈശ രപി
) ഒ ം ആടി മി . “നിശമ േദവഗിരം സപാ വ രം കി േനാ വാനസൗ”
എ ാണേ ാ േ ാക ിൽ പറ ിരി ്. അ െകാ ് അർ നൻ വ ം മ പടി
പറ ാൽ അ ് അസംബ മായി ീ ക ം െച മേ ാ. എ ാൽ ഈശ രപി ഇതി
െ പകരം വീ ാെതയി ി . ഒ ം, “നമേ രമേല!” ഇത ാദി പദ ിൽ “അ ജ
നി ര ാമൻ” എ ട ി “ഭാഗ വാരിേധ! തവ ാർ പ ിെന ം വ തതീർ
പരി ഹി ാ ം ത ി േ ൻ” എ വെര ആടി. ാ ണെ ാെര ാം െകാ ക
ഴി തിെ േശഷം അ േയാ ാ ാവായ ാ ണാ! ഞാൻ െവ െത ആ ശംസ
െച വനെ ം ഞാൻ വിചാരി ാൽ ഇതിെന ാൾ വലിയ കാര ൾ സാധി ാ ം
കഴി െമ ം ഇനിെയ ി ം മന ിലാ ിെ ാ ക. എ ാൽ ഇെതാ ം എെ ൈവഭ
വം െകാ െ ം എ ാം ഈ സ ാമി െട (ഇവിെട ൈകെകാ െന ം ക െകാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 815

മഹാരാജാവിെന ം കാണി െകാ ആടിയ ് ) പെകാ ാെണ ടി മന ിലാ

ണം. ഇേ ഹം േസവി വർ ് ക മായി ആളാ ്. ഈ സ ാമിയിൽ അേ
് ഭ ിയി ാ ി ാ ് ഇ െന ആപ െളാെ ാ ്. ഇനിെയ ി
ം ഈ സ ാമിയിൽ ഭ ിേയാ ടിയി െകാ ക എ ടി ആടി അവസാനി ി
. ഈ ആ ം ക കാ ാെര ാം ഏ ം സേ ാഷി ക ം “ഓേഹാ! ധാരാളം മതി,
പണി ർ െകാ ് ഇര ി പലിശേയാ ടി മട ിെ ാ വേ ാ” എ പ െ റ
മ മായി ചിരി . തി മന ിെല തി ഖ ം സ മായ ഒ മ ഹാസം കാണെ .
തി മന െകാ ് അര ്എ ിയിരി ി ായി െവ ിൽ ഈശ രപി
െട ഈ ആ ം ക േ ാൾ ജന ൾ ൈകെകാ ി ആർ വിളി മായി . അെതാ
ായിെ ി ം പണി ർ സാമാന ിലധികം ഇളിഭ നായി. അതിൽ ിെ ഒരി ം
നാരായണ ണി ർ ഈശ ര ി േയാ െകാ െവ ാൻ േപായി ി . ഇ െന ആ
കഥകളിേയാഗ ി ൾെ ധാനേവഷ ാേര ം വിേശഷി ് ഈശ രപി വിചാരി
കാരേ ഹ ിെന ം റി ് ഇനി ം പല സംഗതികൾ പറയാ ്. എ ി ം ഇേ ാൾ
അതിനായി നി ി .
ഈ മഹാരാജാ തി മന ിെല കഥകളി മം നിമി ം ന െട മലയാള ഭാഷാേയാഷ
് അേനകം തിത ജസ ാദ ായി െ ് ഒരി ം വി രി ാ ത .
തി മന ിെല ക ന കാര ം ീതി ായി ം പല ം അ ാല പല നാട ബ
ൾ (ആ ഥകൾ) ഉ ാ ി ീർ . അ ് അവയിെല ചില േ ാക ൾ െകാ തെ
മാ ്.
“ ീരാമവർ ലേശഖരേസാദരസ
മാർ ാ വർ വ മിപേതർ ിേദശാൽ
േകനാപി തൽപദ ഷാ കില ദ യാഗ-
നാട ബ ദിതം ധിയഃ ന ” (ഇരയി ൻ ത ി)
േപ ലേശഖര ിതിപേസാദരേസ ാ ല
ശാ ണശാലിേനാ വമഹീപേതരാ യാ
താം കിമപി േകനചി ഭിനേയാചിതാ ർ ശീ
സ യംവരകഥാം ധാഃ വണേഗാചരീ ർ താം”
(ഹരി ാ െകാ പി വാര ർ)
ഇ െന േവെറ ചില കഥകളി ം കാ ്. ഈ തി മന ിെല ക ന കാരം േകാ
ക തെ ഒര ടം ാപി ക ം അവിെട ഈശ രപി വിചാരി കാരേ ഹം
അൻപ ിനാ ് ആ ഥകൾ േചർ ് ഒ കം അ ടി ി സി െ ക ം
െച .
മാർ ാ വർ മഹാരാജാ തി മന െകാ െകാ ം 1036-ആമാ നാ നീ ി
യതിെ േശഷം നാ വാണി ് ആയില ം തി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന
െകാ ായി േ ാ. അവിേട കഥകളിയി ം മ ം അ മമി ാതി തിനാൽ കഥ
കളിേയാഗം പിരി വി . എ ി ം ആ േയാഗ ിെല േവഷ ാർ ം മ ം നാ നീ ിേ ായ
816 92. ഉ ം തി നാൾ തി മന െകാ ം കഥകളിേയാഗ ം

തി മന െകാ ക ി െകാ ി ശ ളം ഈ തി മന െകാ ം ആജീവനാ ം

അവർെ ാവർ ം െകാ ി .
മാർ ാ വർ മഹാരാജാ തി മന െകാ നാ നീ ിയതിെ േശഷം ഈശ
രപി വിചാരി കാരേ ഹം മാട ാനി പി തലായ ചില മഹാ ാ െട കഥക
ളിേയാഗ ിൽേ ർ നട ി . തി മന െകാ നാ നീ ിേ ായി ം ഈശ രപി
യേ ഹ ി ് മാന ത ് ഒ റ ംവ ി ി . െച ല ളിെല ാം അേ ഹ
െ യഥാ ർ ം എ ാവ ം മാനി ി .
ഈശ രപി വിചാരി കാരേ ഹം ഏ േയാഗ ിൽേ ർ േവഷം െക ിയാ ം
അന െട േകാ കൾ ഉപേയാഗി ി ി . അേ ഹ ി േത ക കിരീട ം െമേ ാ
ക െമ ാം ക ി ാ ി െകാ ി . അേ ഹം ആജീവനാ ം ആ േകാ കൾ
തെ യാ ് ഉപേയാഗി ി ്. എവിെടേ ാ േ ാ ം അേ ഹം ആ േകാ കൾ ടി
െകാ േപാ ക പതിവായി . വിചാരി കാരേ ഹം മാരന ർ കാർ ിക ം വാ
ർ ഏകാദശി ം ൈവ മി ം അവിെടെയ ാം െച ദർശനം കഴി ക പതി
വായി . അേ ഹം ആ ല ളിൽ െച േ ാൾ അവിെടെയ ാം ഏെത ി ം കഥ
കളിേയാഗ ം എ ീ ാ ം. ആ േയാഗ ിൽേ ർ ് അവിെടെയ ാം ഓേരാ േവഷം
െക ക ം പതിവായി . എ ി ം അേ ഹ ി ് എ ാ ല ളി ം ഓേരാ ർ
െകാ ി ് അൻപ ം അ പ ം ചിലേ ാൾ അതിലധിക ം വീതം കി ാ ്. വിചാ
രി കാരേ ഹ ി െകാ ാരംവക കഥകളിേയാഗ ിൽേ തി ം മഹാരാജാ തി
മന ിെല ീതി സ ാദി തി ം കാരണ തൻ വിളായിേ ാ ന രിയായി വ
േ ാ. ആ ന രി കഴി േപായി ം വിചാരി കാരേ ഹം ആ രണ വി കള ി . ആ
ഇ ാെര റി ് അേ ഹ ി ് ആജീവനാ ം വളെര േ ഹ ം ഭ ി ായി .
മാരന ർ കാർ ിക കഴി ാൽ വിചാരി കാരേ ഹം ഏെത ി ം കഥകളിേയാഗ ാ
െര ിെ ാ വിളായിേ ാ ി െച ് അവിെട ഒരര കളി ക ം അേ ഹം ഒ
േവഷം െക ക ം പതിവായി . കളിേയാഗം ഏതായാ ം വിചാരി കാരേ ഹം െട
െ ിൽ ആ ഇ ാർ ഒരര കളി ി ക ം െച ി . എ ാൽ അവിെട േവഷം
െക തി ് വിചാരി കാരേ ഹം തിഫലെമാ ം വാ ാറി . എ ി ം ആ ഇ ാർ
അേ ഹ ി നാ െകാ ക പതിവായി . അവിെട അ ർ ന ൾ ം
കിടാ ൾ ം മ ം വിചാരി കാരേ ഹം അേ ാ ം ഓണ ടവ െകാ ാ ായി .
“നഹി ത പകാരം സാധേവാ വി ര ി” എ േ ാ.
വിചാരി കാരേ ഹ ി മ ആ ാെരേ ാെല പക റ ം പതിവി ായി .
കഥകളി ദിവസ ളിൽ േവഷമഴി ഖേ ട കഴി ാ ടെന അേ ഹം േപാ
യി ി ളി ം. ളി കഴി വ േ ാേഴ ം ത ാർ ഒ േകാസടി വിരി ത ാറാ
ിയിരി ം. അേ ഹം വ ് ഈറൻ വി കഴി ാ ടെന നന ളി ് ആ ഈറൻ
േതാർ ടി േകാസടി െട മീെത വിരി കിട ക ം ഉടെന ഉറ ി ട ക ം
െച ം. ആ ഉറ ം ഒ നാല നാഴികയിലധികം േനര ായിരി യി . പിെ പക റ
ാ മി . “അസാ ജാഗരാ ം ാത പ ാദ വാൻ” എ മാണമ സരി ാ ്
അേ ഹം വർ ി ി ്. ആജീവനാ ം അതിെന േഭദെ ിയി മി .
 93
ക ി ാ ന രി ം േദശമംഗല വാര ം

ക ി ാ ന രി െട ഇ ം െകാ ീരാജ തല ി ി ാ
തീവ ി േ ഷ സമീപ ാ ്. പെ ാരി ൽ ആ ഇ െ
ഗർഭിണിയായി കാല ് സി നായ “കരി ാലസ ാമിയാർ” അവിെട
ിൽ െച
ഒര ർ നം
േ
ി

ളിൽ ഏതാ ം ദിവസം എ ി ാമസി ി . ആ വിവരമറി ് ഈ അ ർജ്

ജന ിെ ഭർ ാവായ ന രി അ ല ിൽെ സ ാമിയാെര ഗർഭിണിയായി
രി തെ അ ർ ന ി സൽസ ാനല ി ായി നാ ദിവസം പതിവായി
േറെ െവ ജപി െകാ ാൽെ ാ ാെമ അേപ ി ക ം അ ദിവസം
തൽ തെ ട ിയാൽെ ാ ാെമ ് അഭ ർ ി ക ം അ കാരം െച ാെമ
സ ാമിയാർ സ തി ക ം അ ദിവസം തൽ തെ െവ ജപി െകാ ട
ക ം െച . അ ാല ് ആ േ ിൽ കഴകം “മണി ിൽ” വാര േ ായി
. അ ് ആ വാര െ ഒ വാരസ ാ ം ഗർഭം ധരി ി . ക ി ാ ി െ അ ർ
നം സ ാമിയാെരെ ാ െവ ജപി ി േസവി െ റി േ ാൾ തനി ം
അ െന െച ാൽെ ാ ാെമെ ാ േമാഹം വാരസ ാർ ാ ക ം അവർ അവ െട
ഭർ ാ ം േ ിൽ ശാ ി ാര മായ ന രി ഖാ രം ആ വിവരം സ ാമിയാെര
ധരി ി ക ം സ ാമിയാർ സ തി ് അവർ ം പതിവായി െവ ജപി െകാ ട
ക ം െച .
സ ാമിയാർ െവ േത കം േത കം ജപി ര െപാതിയായി െക ി, “ഇ ് അ ർ
ന ി ് ”, “ഇ ് വാരസ ാർ ് ” എ പറ ശാ ി ാരെന ഏ ി ക ം ശാ ി
ാരൻ ര െപാതി ക െമ ി െവ ്, അ ർ ന ം വാരസ ാ ം േ
ിൽ െതാഴാൻ െച േ ാൾ ഓേരാ െപാതി വീതം െകാ ക മാ ് പതി ്. സ ാമി
യാർ െവ േത കം േത കം ജപി െകാ ് അ ർ ന ി തിൽ വ
വിേശഷ ായിരി െമ ം ആ വിേശഷം തെ ഭാര സി ി ണെമ ം ക തി ശാ
ി ാരൻ അ ർ ന ി െപാതി വാരസ ാർ ം വാരസ ാർ െപാതി അ ർ

817
818 93. ക ി ാ ന രി ം േദശമംഗല വാര ം

ന ി മാ ് െകാ വ ്.
ഇ െന അ ർ ന ം വാരസ ാ ം െവ േസവി ക ം യഥാകാലം ര േപ
ം സവി ക ം െച . ര േപർ ായ ം ഷ ജകളായി . എ ാൽ ആ
ശി ൾ മാതാ പിതാ െട ആ പ ം ഒ ം തെ ഉ ായി ി . ക ി ാ
ന രി ന ര ം അ ർ നം ഏ ം പവതി മായി . അവർ ായ ൻ
അ തെ േതജസ ിയായി ി . േനെരമറി ശാ ി ാരൻ ന രി ഒ വി പ ം
അേ ഹ ിെ ഭാര യായ വാരസ ാർ ഒ വിധം വി പിണി മായി . എ ി ം അവർ
ായ ൻ ഏ ം േതജസ ി മായി . ആ ികൾ വളർ വ േ ാൾ അവ െട
സ ഭാവ ം ിക െമ ാം ഇ കാരംതെ േഭദെ ി . ആ ം പറ ക ം നിർ
ബ ി ക ം െച ാെതതെ വാര ി ഏഴര നാഴിക െവ ാ േ ാൾ ഉണർെ
േ േദഹ ി വ ി ഭ റിയി ് ഈശ രേ ാ ം നാമ സ ീർ ന ം
ജപി ക ം േനരം െവ േ ാൾ ളി ് അ ല ിൽേ ായി േദവദർശനം കഴി ക ം
മ ം െച വ ി . േനെര മറി ് ാ ണ മാരൻ ആെര ാം വിളി ാ ം നിർബ ി
ാ ം അ നാഴിക ലർ ാെത ഉണർെ ണി കേപാ ം െച ി ി . കാലെ
ളി ് അ ല ിൽേ ായി െതാഴണെമ ം സ കാ ം ഖ ം ക കി ഭ റിയി ്
നാമം ജപി ണെമ ം പറ മാതാപിതാ ാർ വളെര നിർബ ി ി . എ ി ം
ആ ണ മാരൻ അ െനെയാ ം െച ി ി . ഈ മാര ാർ ഇ കാരം ഭി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 819

ികളായി ീർ കരി ാലസ ാമിയാ െട മ ശ ിെകാ ാെണ പറയണെമ

ി േ ാ. വാര ി ് ം ി ം ചിത െമ ാം ന േപാെല ായി .
ാ ണ മാര ് അവെയ ാം വളെര റ മായി . യഥാകാലം ആ ാ ണ മാരെ
ഉപനയനം, സമാവർ നം തലായവെയ ം അേ ഹ ിെ അ ൻ നട ി. എ ി ം ആ
ണ മാരൻ കാലെ ളി കേയാ നിത കർ ാദികൾ യഥാകാലം േവ േപാെല
നട കേയാ െച ി ി .
ഈര മാര ാേര ം യഥാകാലം വിദ ാഭ ാസ ി ് ഒ വിെ അ ൽ
െ യാ ി. ശാ ിയായി വാര ർ ണകാലംെകാ ് കാവ നാടകാല ാരാദി
കളിൽ അസാമാന മായ ൈന ണ ം സ ാദി . ആ നാഥ ം തർ ം, വ ാകരണം
തലായവ പഠി ി ാൻ ത വ ശാ വ ൽപ ിയി ായി തിനാൽ ഇ ം കഴി
തിെ േശഷം വാര ർ വിദ ാഭാസം മതിയാ ി. ണ മാര ം ന ിമാനായി
. എ ി ം അേ ഹ ിെ വാസന ഈ വിഷയ ില ായി തിനാൽ അേ ഹ ി
സം തഭാഷയിൽ വാര േരാളം തെ വ ൽപ ി സ ാദി ാൻ കഴി ി അേ ഹ
ിെ വാസന െകാ ്, പാ ്, മര ണി തലായവയിലായി .
വാര െട ി സാമർ േ ം േലാകവ ൽപ ിയി ഢതേയ ം റി ്
േക റി ് അ ാല ് േദശമംഗല മന ൽ നായി അ ൻ ന രി ാ ് വാര
െര മന േല ണി അവിെട ായി ാ ണ മാര ാെര വിദ ാഭ ാസം െച
ി തി നിയമി . വാര ർ വ ാകരണ വ ൽപ ിയി ായി തിനാൽ കാവ നാ
ടകാല ാര ൾ പഠി ി തി മാ മാ ് നിയമി ്. വ ാകരണം പഠി ി തി
വ ാകരണവ ൽപ ാരായ ചില ന രിമാെര ം അവിെട നിയമി ി . അവർ ചില
െചറിയ ന രി ാട ാെര വ ാകരണം പഠി ി േക ധരി വാര ം അചിേരണ
ഒ ൈവയാകരണനായി ീർ . പേ അ ് അവിെട ായി ന വിദ ാ ാരാ ം മന
ിലാ ിയി . ികെള കാവ ം തലായവ പഠി ി െകാ ിരി തിനിട വ ാക
രണം േക ധരി മന ി റ ി െമ വിചാരി ാൻ ന ായമി േ ാ. താൻ വ ാകരണം
േക മന ിലാ ി എ ് അവിെട ആ ം ധരി ി ി ാ തിനാൽ അ അവിെട ാ
യി ൈവയാകരണ ാെര ഒ മന ിലാ ണെമ നി യി വാര ർ അതി തരം
േനാ ിെ ാ ി . അ െനയി േ ാൾ ഒ ദിവസം ഉ ് വാര ർ ഉ ാൻ േചാ
വിള ിയേ ാൾ അതിൽ ഒ ക വ ക ി ് വാര ർ അെത മാ ിെവ . അ
ക ി ് ൈവയാകരണനായ ഒ ന രി “എ ാ അ ് ” എ േചാദി . അതി രമായി
വാര ർ “ക രി ശ ് ” എ പറ . ഇ േക േ ാൾ ിമാനായ ആ ന രി വാര ർ
വ ാകരണെമ ാം മന ിലാ ിയിരി െവ ം “കർ രിശ ് ” എ വ ാകരണ
െ ഇവിെട ം അർ ം േയാജി വ ം സ ം േഭദെ ി ഉ രി െവേ
ഉ എ ം തീർ െ ിയി ് അേ ഹം അർ ദ യേ ാ ടി ഫലിതമായി “അെതാ
മേ പറ ്?” എ േചാദി . അതി വാര െട മ പടി “ മറിയാ വർ
അ േന ം വിചാരി ാം” എ ായി . ഈ സംഭാഷണം നിമി ം വാര ം ഒ ൈവ
യാകരണനായി ീർ ിരി െവ ് അവിെട ായി വെര ാം മന ിലാ ക ം
അ സി മായി ീ ക ം െച .
820 93. ക ി ാ ന രി ം േദശമംഗല വാര ം

അന രം േദശമംഗല ന രി ാ ് വാര ർ അവിെടെയാ ഭവനം പണിയി െകാ

ക ം വാര െട ംബസഹിത ിരവാസം അവിെടയാ ക ം െച . ഇേ ാ
ം ഏ ം സി ിേയാ ടി േശാഭി േദശമംഗല വാര ം ഉ ായി ീർ ്
ഇ കാരമാ ്. ഇ മായേ ാേഴ ം േദശമംഗല വാര െര സി ി സർ
പര . അതിനാൽ അ െ സാ തിരി ാ ത രാൻ വാര െര േകാഴിേ ാേ ണി
ക ം അവിെട േകാവിലക െകാ ത രാ ാെര വിദ ാഭ ാസം െച ി തി ്
നിയമി കയം അധികം താമസിയാെത െന വിരി സ പ ിെല ാനം ആ വാ
ര െട തറവാേ ക ി െകാ ക ം െച . ഇേ ാ ം ആ ാനം േദശമംഗല
വാര േ തെ യാണിരി ്. സി നായ ആ വാര െട കാലം തൽ അവ െട
ംബ ിൽ േയാഗ ാ ം വിദ ാ ാ ം സി ാ മായി വര ാെത ഉ ായി ി .
ഇേ ാ ം ആ ംബ ിൽ സം തം, ഇം ീഷ് തലായ ഭാഷകളി ം രസത ം തലായ
ശാ ളി ം അതിനി ണ ാ ം വലിയ വലിയ ഗവർെ േദ ാഗ ൾ വഹി വ
മായി പല ്.
േദശമംഗല വാര ർ രാജ വായി ീർ േ ാേഴ ം അേ ഹ ിെ സതീർ
നായ കപ്ളി ാ ന രി െച െകാ ്, പാ ് തലായ വിഷയ ളിൽ അതിനി ണ ം
സി മായി ീർ . അേ ഹ ി ് അസാമാന മായ മം കഥകളിയിലായി . െകാ
ാര ര രാൻ തലായ ചില മഹാ ാർ ചില ആ ഥക ാ ക ം കഥകളി നട
ാ ക ം െച െവ ി ം അ േകവലം അപരി തരീതിയിലായി . ആദ കാല
േവഷ ൾ തെ എ ാം ഒ േപാെലയായി . ഒ േവഷ ി ം ഖെ ാ ം േത
ി ി . അ ാല ് ഒേരാകഥാപ ൾ ം ആടാ പദ െള ാം (നാടക ളി
െല േ ാക ം വാക ം െചാ േപാെല) അവരവർ തെ യാ ് പാടിയി ്.
കപ്ളി ാ ന രി അെത ാം േഭദെ ി. പാ ി േവെറ ആ കൾതെ േവണെമ
നി യി . േവഷ ൾ പ , ക ി, കരി, െവ ാടി, വ താടി, മി ്( ാ
ണൻ, മഹർഷി തലായവ) ഇ െന ഇേ ാൾ ക വ വിധ ി വ ത ാസ ം
കൽപി . ആ ിെ സ ദായ ം ആക ാെട മാ ി ഇേ ാൾ ക വ വിധ ി
ചവി ം ചാ ം കലാശ െമ ാ േമർെ ി. കിം ബ നാ, കഥകളി െട രീതി ആക
ാെട പരി രി ് ഇേ ാൾ കാ രീതിയിലാ ി ീർ . ഇ നട ാേക തിേല ാ
യി അേ ഹം ഈ രീതി ചിലെര അഭ സി ി ് ഒ കഥകളിേയാഗം ി അേ ഹം തെ
റ കാലം െകാ നട ി . േവഷ ൾ േവ കിരീടം തലായ മരേ ാ കെള
ാം പണി ാ ിയ ം അവ ചി ം “ചകലാ ം പതി തകിടി ന ാ ിയ െമ ാം
അേ ഹം തെ യായി . കഥകളിേയാഗ ിൽ േമള ി ം പാ ി ം േയാഗ ാരായ
ആ കെള നിയമി ി ായി െവ ി ം പാ ിെ ധാന ഭാഗം അേ ഹം തെ യാ ്
നിർ ഹി ി ്. അ െനെയ ാ ാൽ കളി ാർ ം കളി ി വർ ം മാ മ ,
അേ ഹ ി ം തെ ം ിയാ കയി ായി . െചാ ിയാടി തി കപ്ളി ാ
ന രി ായി സാമർ ം അനന സാധാരണം തെ യായി .
കപ്ളി ാ ന രി കഥകളി െട രീതി ആക ാെട പരി രി െവ ം അേ ഹം തെ
ഒ കഥകളിേയാഗം ഏർെ ി െകാ നട ട ിയിരി െവ ം അേ ഹ ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 821

െ പാ ് ഏ ം മേനാഹരമാെണ ം മ ം പല ം പറ റി കയാൽ ിമന ൽ

അ ൻന രി ാ ് ആ പരി രി രീതിയി കഥകളി കാ ക ം കപ്ളി ാ ന രി
െട പാ േകൾ ക ം െച ണെമ നി യി ് കഥകളി ദിവസം തീർ െ ിെ ാ
തേല ദിവസം തെ ഒ കാര ൻ ഖാ രം വിവരം കപ്ളി ാ ന രിെയ അറി
യി . അ ം അ ൽഒ ല കളി ായി . അവിെടെ ാ കാര ൻ
വിവരം ന രിേയാ പറ ്. അ ദിവസം രാവിെല േയാഗേ ാ ടി എ ിെ ാ
ാെമ ന രി മ പടി പറ യ ക ം െച . അ കളി െകാ ിയേ ാൾ െച
െപാ ിേ ാ കയാൽ തൽ ാലം അവിെട അ ായി ഒ മാരാ െട ഹ ിൽ
നി ഒ െച വ ി കളി ഒ വിധം കഴി ി. പിേ ദിവസം കാല കപ്ളി
ാ ന രി “നി ൾ ഇേ ാൾതെ െപാെ ാൾവിൻ. െച വ ാ ിെ ാ ഞാൻ
പകേല അവിെട എ ിെ ാ ാം” എ പറ . കഥകളി േയാഗ ാെര ി മന േല
യ ക ം അ കാരം ന രി െച വ ം െകാ പകേല അവിെടെയ ക ം െച .
അവിെടെയ ിയ ഉടെന അേ ഹം െച വ ം െച ാരെന ഏൽ ി ണ ിൽ
അ േകാർ ശരിയാ ാൻ പറ ി ളി ാനായി റെ . അേ ാേഴ ം േനരം ൈവ
കിയി തിനാൽ ളി ാ ം സ ാവ ന ി മായി അ ൻ ന രി ാ റ വ .
അേ ാൾ അ ൻ ന രി ാ കപ്ളി ാ ന രിെയ ക ി ്, “േഹ! കപ്ളി ാ വ േവാ?
സേ ാഷമായി ന ളി ാൻ േപാകാം” എ പറ ര േപ ം ടി ളി ാൻേപാ
യി. ളി കഴി കപ്ളി ാ ന രി സ ാവ ന ിനായി കിഴേ ാ തിരി നി
െവ ം േകാരി ിടി . അ ് ക ി ് അ ൻന രി ാ ് “കപ്ളി ാ ് അത പടി ാ ്.
അ കിഴ ാ ്. തിരി നി ് അർഘ ം െകാ ” എ പറ .

കപ്ളി ാ ി ന രി: ഇ പടി ാറാെണ ഞാൻ വിചാരി ി . കിഴ ാെണ തെ

യാ ് എെ വിചാരം. കാലേ കഴി ി േവണമേ ാ ൈവ േ ര ്,
എ വിചാരി ാ ്. അ ൻന തിരി ാ ്: അേ ാൾ ഇ േനര സ വ ന
ായിെ േ ാ?
കപ്ളി ാ ്: ഉ ായി ചില ബ ാ കൾെകാ ് ഇ ് ഇ വെര ളി ാ ംസ ാവ
നം കഴി ാ ം ഉ ാ ം ഒ ം തരമായി .
അ ൻ: ക ം! സ ാവ ന ി േനരം നീ ംവ ക മേ ?
കപ്ളി ാ ്: അേത. നി ിയി ാെത വ ാൽ എ െച ം? ഇ െ കഥ തെ
ഞാൻപറയാം. കളിേയാഗം വകയായി ഒ െച തിെ ഇട ലവ ം ഇ
െല െ െപാ ിെ ാളി . ഇ ് ഇവിെടെയ ി കളി നട ിെ ാ െമ
ഇ െല െ സ തി പറ യ ക ം െച ി േ ാ. െച യി ാെത കളി
നട േമാ? െച വ ം െകാ ഞാൻ പകേല ഇവിെട എ ിെ ാ ാെമ ്
പറ ാ ് േയാഗ ാെര രാവിെല ഇേ ാ യ ്. േയാഗ ാെര ഇേ ാ പറ
യ തിെ േശഷം െച വ ാ ാ മമായി. അവിെട നി നാ നാഴിക
822 93. ക ി ാ ന രി ം േദശമംഗല വാര ം

െര ഒ പറയൻ താമസി ്. അവെ ൈകവശം എ ായ്േ ാ ം ക ാ

യിരി ക പതിവാ ്. അവെ അ ൽ െച ് ഒ കൽ വില വാ െമ
വിചാരി ് അേ ാ േപായി. അവിെട െച േ ാൾ അവെന അവിെട ക ിെ
മാ മ , അവെ മാട ിൽ ആ ായി മി . പിെ മാട ിനക
കട അവിെടെയാെ േനാ ി. അവിെടെയ ം ഒ ക ം ക ി . “കാര ം
വളെര ർഘടമായേ ാ! ഇനി എ ാ നി ി! എ വിചാരി ഞാൻ ഏ ം
വിഷാദേ ാ ടി അവിെട നി മട ി വഴിയിൽ വ േ ാൾ അവിെട ഒ പ
നിൽ ക . അ ായാധിക ം നിമി ം വളെര ീണി ം സവം മാ
റിയ മായി . ഉപേയാഗമി ാെതയായ െകാ ് അതിെ ഉടമ ൻ ഉേപ ി
തായിരി െമ വിചാരി ഞാൻ ആ പ വിെന പിടി െക ി അതിെ കൽ
ഉരിെ .
അ ൻ: (െചവി െപാ ിെ ാ ് ) മതി! മതി! എെ കപ്ളി ാ ് എനി ് ഇനി ഒ ം
േകൾ . േഗാഹത . ശിവ! ശിവ!
കപ്ളി ാ ്: വ ം േകൾ ാെത ഒ കാര ം മന ിലാ കയി േ ാ. പിെ ആ കൽ
ി ി ് ഉണ ി േചറി ന ാ ി ഒ െച വ ം മാടി ാ ി. അേ ാേഴ ം
േനരം ൈവകി ട ി. ഉടെന ഇേ ാ േപാരിക ം െച . ഈ േജാലി െകാ ാ
് ഇ ളി ാ ം നിത കർ ം കഴി ാ ം ഉ ാ ം ഒ ം തരമാകാ ്.
ളി ം നിത കർ ാ ാന ം കഴി തിെ േശഷം കപ്ളി ാ ന രി അ ൻ
ന രി ാടിേനാ ് “േനരനീ ം വ ാ ം ഞാൻ േതവാരെമാ ം ട ാറി . എനി
സാള ാമ ജ പതി ്. അതി ് ഒ വിള ം റ ച ന ം ം മ ം േവ
ണം” എ പറ . ഉടെന അ ൻ ന രി ാ ് ഒ ന രിെയ വിളി ് ഒ “സാള
ാമ ം ജ േവ സാധന ം െകാ വ െകാ ാൻ” പറ . അേ ാൾ
കപ്ളി ാ ന രി “സാള ാമം േവ ാ. അ ് എെ ൈകവശ ് ”എ പറ .
അ േക ് അ ൻ ന രി ാ ്, “സാള ാമം എവിെട െവ ിരി ?” എ േചാദി
. അതി രമായി കപ്ളി ാ ിന രി “സാള ാമം ഴവേനാെട െകാ നട
ി ാെണ വിചാരി അ ട െച താ ി േമാതിര ിേ ൽ െവ െക ി
ൈകവിരേ ലി െകാ ാ ് ഞാൻ നട ് ” എ പറ . അ േക േ ാൾ
അ ൻ ന രി ാ ്, “സാള ാമം ഉട കേയാ? ശിവ! ശിവ! അ ം മഹാ ക ം” എ
പറ ് അകേ േപായി.

കപ്ളി ാ ന രി സാള ാമ ജ ം അ ാഴ ം കഴി ് അണിയറയിൽെച കളി

േയാഗ ാേരാ ് “വിള െവ ാൽ കളി റ നട ിെ ാ ണം. ഇ െല രാ ി ഞാെനാ
ം ഉറ ിയി ി . അതിനാൽ ഞാെനാ കിട ാൻ േപാ കയാ ്. എെ ഉറ ിൽ
വിളി ് ആ ം ഉപ വി ്. ഉറ ം മതിയാ േ ാൾ ഞാ ണർ ് എണീ വ െകാ
ാം” എ പറ ി ് അേ ഹം ഒ റി ക കട വാതിൽ ചാരിയി കിട റ ി
ട ി. കളി ട ി റ േനരം കഴി ി ം പാടാൻ കപ്ളി ാ ന രിെയ കാണാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 823

ി ് അ ൻ ന രി ാ ് അെത ാെണ േന ഷി . അേ ാൾ ചിലർ അേ ഹം കിട റ

കയാെണ പറ കാൽ അ ൻ ന രി ാ ് കളിേയാഗ ി വരിൽ ചിലെര വിളി
കപ്ളി ാ ന രിെയ വിളി ാൻ പറ .
അേ ാൾ അവർ, “വിളി െത ാ ് ക ി ിരി ് ” എ റിയി . ഉടെന അ ൻ
ന രി ാ ്, “കപ്ളി ാടിെന വിളി ാൻ നി ൾെ ാെ ഭയമാെണ ിൽ ഞാൻതെ
വിളി ാം” എ പറ ന രി കിട ി റി െട വാതിൽ ൽ െച വാതിൽ ത ി
റ . അേ ാൾ ർ ിരീ മായ ഒ േതജ ാ ് അവിെട കാണെ ്. േദഹം ം
ഭി ക ം ക മ ളി ക ംെച കയാൽ ഇളകാൻേപാ ം ശ ന ാെത അ ൻ ന
രി ാ നി നിലയിൽ റ േനരം അവിെട നി . അേ ാൾ അേ ഹ ിെ ക കാണാ
റായി. ആ സമയം കപ്ളി ാ ന രിെയ അേ ഹം ക ് ച ർബാ വായ മഹാവി
വിെ പ ിലാ ്. ഉടെന അ ൻ ന രി ാ ഭയാ ത ഭ ി വിഹ ലനായി സാ ാം
ഗം വീ നമ രി ി ് ഒ ം മി ാെത യഥാ ർ ം വാതിൽ ചാരിെ ാ മട ിേ ാ .
താൻ ക അ തെ റി ് അ ൻ ന രി ാ ് അ ് ആേരാ ം ഒ ം പറ ി .
കഥകളി ഏകേദശം പ തിയായേ ാേഴ ം കപ്ളി ാ ന രി ഉണർെ ണി ് അര
െ ി പാടി ട ി. അ ് അേ ഹ ിെ പാ ് പതിവിലധികം ന ായതിനാൽ
എ ാവ ം വളെര സേ ാഷി . അ ൻ ന രി ാ ിെല ായ സേ ാഷം സീമാതീത
മായി .
കഥകളി കഴി േവഷ ാെര ാവ ം േവഷെമാെ യഴി ഖേ ട വ േ ാ
േഴ ം അ ൻ ന രി ാ ം ളി ം നിത കർ ാ ാന ം കഴി വ . ധാനേവഷ ാർ
തൽ െപ ി ാർ വെര എ ാവർ ം യഥാേയാഗ ം സ ാന ം പതി പണ ം െകാ
തിെ േശഷം അ ൻ ന രി ാ ് കപ്ളി ാ ന രിെയ അ ൽ വിളി ്, “കപ്ളി
ാ ിെ പാ ിെന റി ് പല ം ശംസി േകൾ ാ ്. പാ ് േകൾ ാൻ എനി ്
ഇ െല മാ േമ സംഗതിയാ . പാ വളെര േകമം തെ . ഇ ം ന ായി കഥ
കളി ാ ഞാൻ ഇതി േക ി ി . വളെര സേ ാഷമായി. കപ്ളി ാ സ ാവ ന
ി േനരനീ ം വ തിെന റി ം മ ം ഇ െല ഞാൻ ഏതാെ ാെ പറ
േപായി. അ െട േയാഗ തയറിയാെത അ െനെയാെ ഞാൻ പറ താ ്. അ
െകാ ഷി ിൽ േതാ ്. കപ്ളി ാടിെ േയാഗ ത വിചാരി ാൽ ഇ െനെയാ
മ ബ മാനിേ ്. എ ി ം ഒ കഥകളി ടമ െ നിലയിലാണേ ാ ഇേ ാൾ
വ ിരി ്. അ െകാ ് ഇേ ാൾ ഇതിരി െ ” എ ് പറ ്ഒ പാ
സ ാനി സേ ാഷി ി യ .
കഥകളിേയാഗ ാർ അവിെടനി േപായതിെ േശഷം അ ൻ ന രി ാ ് അവിെട
ായി ചില ന രിമാേരാ ് താൻ തേലദിവസം ക അ തെ റി പറ .
കപ്ളി ാ ന രി ിമാ ം സമർ മാെണ ി ം േതജ ം ാ ണ ി
മി ാ യാളാെണ പറ ി െകാ ി ന രിമാ ം മ ം അ ാലം തൽ അേ
ഹെ ാൽ സബ മാനം വ ി ട ി.
കപ്ളി ാ ന രി േവഷം പരി രി ് ഇ ി വർ പ , ഇ ി വർ ക ിെയ
ം മ ം നി യി േ ാൾ വിദ ിഹ ം ഒ രാ സ രാജാവായ െകാ ് ക ി
824 93. ക ി ാ ന രി ം േദശമംഗല വാര ം

എ ാ നി യി ി ്. ഒ ല ് ഒ കഥകളി വിദ ിഹ െ േവഷം

െക യാൾ ക ി േത ി കിട . ി തീർ േ ാൾ ആ േവഷ ാരൻ ന
ഉറ മായി . അയാെള ി ാരൻ വിളി ണർ ി. േവഷ ാരൻ ഉറ ി ി േയാ
ടി എണീ ി ് ഓർ ടാെത ൈകെകാ ഖ േത ി ം ി െമ ാം
വ ാെതയാ ി ീർ . വീ ം ക ി േത ി ി േവഷം തീർ ാൻ സമയമി ാ
തി െകാ ് കപ്ളി ാ ന രി “ഇനി ആ േവഷം അ െന മതി” എ പറ
ക ിൽ െത ാം അയാ െട തലയി ം േദഹ ി െമ ാം െവ െക ി േവഷം തീർ ്
അയാെള അര േ ത ിയയ . അ തൽ വിദ ിഹ െ േവഷം ഇേ ാൾ ക
വ വിധ ിൽ വി തമായി തെ നട ായി.
കപ്ളി ാ ന രി കഥകളി പരി രി തിെ േശഷം േവെറ ര ന രിമാ ം അൽപാ
ം േഭദഗതികേളാ ടി കഥകളി പരി രി . അതിനാൽ കഥകളി കപ്ളി ാ ൻ, കല
ടിേ ാടൻ, െവ നാടൻ ഇ െന രീതി നട ായി ീർ . ഇവയിൽ െവ നാടൻ
രീതി ് അധികം ചാരം സി ി ി . അ ് ഇേ ാ ം വിരള ചാരമായി െ ഇരി
േ . കപ്ളി ാടൻ, ക ടിേ ാടൻ എ ീ ര രീതികൾ ആദ ം തെ ധാരാളം
ചാരം സി ി . അവ ഇേ ാ ം ര ചാരേ ാ ടി തെ യാണിരി ്. ഈ
രീതിക ം ത ിൽ ആ ി ം ചാ ി ം ചവി കൾ ം കലാശ ൾ മ ാെത
േവഷ ൾ വലിയ വ ത ാസെമാ മി . തി വിതാം ർ, െകാ ി എ ീ രാജ ൾ
ഇേ ാ ം കപ്ളി ാടൻ രീതിതെ യാ ് അധികം ചാര ിൽ ഇരി ്. ക ടി
േ ാടൻ രീതി ് അധികം ചാരം ി ീ മലബാറിലാ ്.
ന െട കഥാനായകനായ കപ്ളി ാ ന രി െട കാലാന ര ം ആ ഇ ായവ
െര ാം ിമാ ാ ം സമർ മായി െവ ം ഇേ ാ ം അവിെട അ െനതെ യാ
് ഇരി െത മാ ് പല ം പറ േക ി ്.
 94
വിജയാ ി മാഹാ ം

വി
േ രി ാ
ജയാ ിെയ ം അതിെ പരിഭാഷയായി “െവ ിമല” എ ം പറ
ണ പർവതം
ി ൾെ
ിതി െച
ി
് തി വിതാം ർ സം ാന ് ച നാ
തിയിലാ ്. േകാ യം പ ണ ിൽ നി ് ഈ
വ

ലേ ് ഏകേദശം ഏ നാഴിക മാ േമ ര . ഈ ണ ലേ ം ഇവിെട

“ഇരവി രം” എ േ െ ം റി േക ി ി ാ വരായി േകരള ിൽ അധി
കം േപ ായിരി െമ േതാ ി . എ ി ംഈ ല ിെ മാഹാ േ ം
ഈേ ിെ ആഗമേ ം പ ി അറി ി വർ മാകയാൽ അ െന
ജന െട അറിവിേല ായി എെ അറിവിൽെ ിടേ ാളം സംഗതികൾ ിൽ
താെഴ റി .
പ ് പരേദശ ളിൽ നി ചില െപ മാ ാർ വ പ െകാ ം വീതം േകരള
രാജ െ ഭരി ി െവ ചരി സി മാണേ ാ. അ െന വ േകരളച വർ
ികളായി വാണി െപ മാ ാരിൽ ഒ വിൽ വ യാ ം ജാവ ല ം ഭരണനി
ണ ം വലിയ വിദ ാ ം മഹാകവി ം വി ഭ ം തെ കാലാവധി (പ െകാ ം)
കഴി ി ം, ജന െട അേപ കാരം ാ സംവ രം േകരളം ഭരി െകാ
െകാ ർ തി വ ി ളെ ല താമസി ി മഹാ ം “ ലേശഖരവർ
ാ”െവ സി മായി േചരമാൻ െപ മാൾ ഒരി ൽ തി വ ി ള നി
ജലമാർ മായി െത ൻ ദി കളിേല റെ . േകാ യ ി പടി ാ വശം േവ നാ
കായലിൽ എ ിയേ ാൾ കിഴ ഭാഗ ായി ഒ ല ് ആകാശ ിൽ ന സ
പികളായ സ ർഷികൾ ം െച െകാ ് ദ ിണം വ തായി ് അവിെട
ഭാഗ ് എെ ി ം ഒ വിേശഷ ായിരി ണെമ വിചാരി ് വ ി െകാ രാ വഴി
േനെര കിഴേ ാ വ ാൻ കൽപി ക ം വ ി ാർ അ കാരം െച ക ം െച .
അ െന ഏതാ ം നാഴിക കിഴേ ാ െച േ ാൾ വ ി ിേദശ പാ ർ
ണി ർ എ സി നായി നായ െട കടവിൽ െച . അവിെട െകാ രാ ്

825
826 94. വിജയാ ി മാഹാ ം

അവസാനി ക ം അവിെടനി കിഴേ ാ ് കര േദശമാകയാൽ വ ിയിൽേ ാ വാൻ

നി ിയി ാെത വരിക ം െച െകാ ് േചരമാൻ െപ മാ ം അ ചര ാ ം അവിെട
കര ിറ ി. ആ വിവരമറി പാ ർ പണി ർ വീ ിൽ നി ് ഇറ ിെ െപ
മാെള വ ി ് അവിെട എ ിയതിെ ഉേ ശ െമ ാെണ േചാദി ക ം െപ
മാൾ താൻ ന ൾ ദ ിണം െവ തായി ്ആ ല ് എെ ി ം വി
േശഷ ായിരി െമ വിചാരി ് അവിെടേ ായി േനാ ാനായി വ ിരി യാെണ
പരമാർ ം പണി െര ഹി ി ക ം െച . അേ ാൾ വിദ ാ ം വേയാ
മായി ആ പണി ർ െപ മാെള വീ ം വ ി െകാ താെഴ വ കാരം പറ :
“അ േയാ എെ ത രാേന!” ഇവിെട നി ര നാഴിക കിഴ ് ഒ ണ ല
്. അെതാ മലയാ ് അതി സം ത പ ിത ാർ “വിജയാ ി” എ ം സാധാരണ
ജന ൾ “െവ ിമല” എ ം േപർ പറ വ . ആ മലയിൽ പ ് “കപിലൻ” തലാ
യി അേനകം മഹർഷി േ ാർ തപ െച പാർ ി . ആ മല െട ഉപരിഭാഗ ാ
യി മഹാവി വിെ ഒ ബിംബ ായി . ആ ബിംബം അവിെട ആ ം തി ി ത
ായി , സ യം വായി . ആ ബിംബ ി ൽ േദവ ാ ം ഋഷീബശ ര ാ മ ാെത
മ ാ ം ജ ം മ ം െച ി ി . ആ വി ഭഗവാെന േസവി െകാ ാ ് കപിലാദികൾ
അവിെട ാമസി ി ്.
“അവിെട ആ താപസ ാർ അവിെട ാമസി ി കാല ് എവിെട നിേ ാ ഏതാ
ം രാ സ ാർ അവിെടെ േച ക ം ഈ മഹർഷിമാെര പലവിധ ിൽ ഉപ വി
ട ക ം െച . ാരായ രാ സ ാ െട ഉപ വം ഹമായി ീ കയാൽ ആ
താപസ ാർ ആ ണ ലം വി ാണഭീതിേയാ ടി കിഴേ ാേ ാടി ശബര ാ
മ ി ൽ െചെ ി. അേ ാൾ ദശരഥ നായ സാ ാൽ ീരാമച ൻ അവിെടെയ
ി ശബരി ് േമാ ം െകാ ി തെ സേഹാദരനായ ല ണേനാ ടി പ ാതീര
ി െല ി ാമസി തായിേ ് ഈ മഹർഷിേ ാർ അവിെടെ ീരാമ
െന ശരണം ാപി ത െട സ ടമറിയി . അ ാല സീതാവിരഹ ഃഖാ ാ നാ
യി െവ ി ം ക ണാനിധി ം ആ ിതവ ല മായ ീരാമച ൻ മഹർഷിമാ െട
സ ടം േക ണ ിൽ അവ െട സ ടം തീർ െകാ തി ല ണെന നിേയാ
ഗി . ഉടെന ല ണൻ വി മ ം ധരി ് തെ േജ െ ആ ാ െ ശിരസാവഹി
െകാ ് മഹർഷിമാേരാ ടിേ ായി െച ഞാെണാലിയി െകാ ് ആ മലയിൽ െച ക
യറി. ല ണെ െച ഞാെണാലി േക ണ ിൽ കാലേചാദിത ാരായ ആ രാ സ
ാർ ആ ധ ൾ ധരി െകാ ല ണേനാ േനരി . ണേനരം െകാ ് ല ണൻ
ആ രാ സ ാെരെയലാം നി ഹി മഹർഷിമാ െട സ ടം തീർ ി ർ സ ിധി
യിേല തെ തിരി േപാ ക ം െച . ല ണ വിജയം സി ി ലമായതിനാ
ലാ ് ആ മല “വിജയാ ി” എ നാമം സി ി ്. അതിെ പരിഭാഷയായി ാ ് ജന
ൾ “െവ ിമല” എ പറ ്. “െവ ി” എ വാ ി ജയം എ ം അർ ായി
രി ാം. “ജയേഭരി” എ സം തവാ ിെ പരിഭാഷയായി മലയാള ിൽ “െവ ി റ”
എ പറയാ ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 827

“ആ മലയിൽ പ തപ െച െകാ താമസി ി മഹർഷിേ ാെര ാം

ഇേ ാ ം അവിെട െ ഉെ ാ ജന ൾ പറ ക ം വിശ സി ക ം െച േപാ
്. എ ാലിേ ാൾ കലി ഗമായ െകാ ് അവെര മ ഷ ർ ത മായി കാൺ
മാൻ കഴി ി . എ മാ മ , മഹർഷിമാരിേ ാൾ താമസി ് അവിെട
വലിയ ഹകളിലാ ്. ഇേ ാ ം അവ െട മന ിൽ രാ സഭയ ം ജേനാപ ാ
ക െത വിചാര തിനാൽ അവർ ഹക െട േവശനദ ാര ൾ ആ ം ക പിടി
ാെതയിരി വ ം ആ ാദി െകാ ാ ് താമസി ്. എ ാലവർ പ പർ
ശാലകൾ െക ി അവിെട ാമസി ി ല ൾ ക പിടി തി ചില ല
ൾ ഇേ ാ ം അവിെട കാൺമാ ്. ആ മലയിൽ ഏ വലിയ സര ക ം എ പ ിര
് അൽപസര ക ്. ജന ൾ വലിയ സര കെള “ചിറ”കെള ം അൽപസര ക
െള “ഓലി”കെള മാ ് പറ വ ്. അവെയലാം ണ തീർ ളാ ്. അവയിൽ
േവനെല ം വർഷെമ വ ത ാസം ടാെത സദാ ടികസ ശമായ നിർ ലജലം
പരി ർ മായിരി . മലയിൽ നി തീർ ം ഒലി വ സദാ ആ സര കെള നിറ
െകാ ാണിരി ്. അതിനാൽ ഒരി മവയിൽ ജലം റ േപാ ി എ ാൽ
ഒ കാല ം കര കവി ്ഒ മി അവിെടെ ക ാൽ അവ ദിവ ളായി
ണ സര കളാെണ ് ആ ം സ തി ം. ആ ണ തീർ ളിൽ ാനതർ ണ
ം പി ിയക ം െച ാൽ േമാ ം പി ീതി ം സി ി െമ ാ ് ജന െട
വിശ ാസം.
“വിജയാചലതീർേ ാത ാ ഭ ാ പി ിയാം
കേരാതി മേനേജാ യ ഗയാ ാ ഫലം ലേഭൽ”
എ ല രാണ ിൽ റ ി ്. അതിനാൽ അർേ ാദയം, മേഹാദയം, അമാ
വാസി തലായ ണ ദിവസ ളിൽ അവിെട ാനതർ ണാദികൾ ായി അസംഖ ം ജന
ൾ പല ല ളിൽ നി മായി ഇേ ാ ം അവിെട വ ്. ണ ദിവസ ളിൽ
േദവ ാ ം അവിെട വ െ ാ ് ജന തി. ഈ മല െട അ ർഭാഗ ം തീർ
െ ം അവിെട യിരി താപസേ ാർ ണ ദിന ളിൽ അവയിൽ ാന
നതർ ണാദികൾ െച െ കാര ം തീർ യാ ്. എെ ാൽ, ണ ദിന
ളിൽ മലയിൽ നി ് ഒലി വ തീർ േ ാ ടി ദർഭ ം ംഅ ത ംമ ം
ഇേ ാ ം പതിവായി വ ്. ഇവ ആ മഹർഷിമാ െട തർ ണ ിെ വകയായി
രി ണമേ ാ.
“എ ാൽ ആ മല െട കളിൽ പ ായി വി വി ഹം ഇേ ാൾ അവിെട
ത മായി കാൺമാനി . അ മ ിനടിയിൽ മറ േപായിരി . എ ി ം ആ ബിം
ബ ായി ലം ക പിടി ാൻ മാർ ്. ആ മലയിൽ ഇേ ാ ം ചില േവട ാർ
ംബസഹിതം താമസി ്. അവരിൽ ാധനെ േപർ “ഇരവി” എ ാ ്. അവൻ
ഒ ദിവസം പാരെകാ ് കാ കിഴ കൾ മാ ി റി േ ാൾ ഒ ല നി ര
വാഹ ായി. അവൻ അ ക േപടി ക ം അവ േമാഹാലസ ാ ക ം െച .
പിെ േ ാൽ നാഴിക കഴി തിെ േശഷമാ ് അവ ് േബാധം വീണ ്. അവ
828 94. വിജയാ ി മാഹാ ം

െ പാര ആ വി ബിംബ ിൽ െകാ തിനാലാ ് ര വാഹ ായ ്. ആ ഇരവി

േയാ പറ ാൽ അവൻ ലം കാണി ത ം. അവെ കാേരാ മേ ാ ഇനി ം ആ
ല മാ കേയാ ഴി കേയാ െച ാനിടയാകാെത ി െകാ ് അവൻ ആ ല
ി സമീപി തെ യാ ് ടിെക ി താമസി വ ് ”.

േചരമാൻ െപ മാൾ: എനി ് ആ ലം തെ യാ ് കാേണ ്. താെഴയിരി വി

വി ഹെ ഉേ ശി സ ർഷികൾ ആ ല ിെ ഉപരിഭാഗ തെ യായി
രി ണം ദ ിണം വ തായി ഞാൻ ക ്. അ െകാ ് ന ് അേ ാ
േപാകാം. പണി ം ഒ മി തെ വരണം.
പണി ർ: എ േ ാ ടി വ തി ് അടിയ വിേരാധെമാ മി ; സേ ാഷ
മാ ്. പേ എ കാര മാ ് വലിയ വിഷമമായി ിരി ്. ഒ വഴി
മാ േമ ഉ . അ തെ വലിയ കാ ിൽ ടിയാ ്. വാഹന ളിൽ േപാകാ ം
നി ിയി . കാൽനടയായി െ േപാേക ിയിരി . അമാവാസി ദിവ
സ ളി ം മ ം അടിയ ൾ േപാ തെ വളെര യാസെ ാ ്. പിെ
തി േമനി എ െത െനയാെണ ാ ് അടിയൻ വിചാരി ്.
െപ മാൾ: അതിെന റി വിചാരിേ . ഞാൻ നട െകാ ാം. എനി ് ഇെതാ ം
യാസമായി േതാ ി .

“എ ാൽ ക നേപാെല” എ പറ പണി ർ മാർ ദർശിയായി ൻേപ ം െപ

മാ ം സഹചര ാ ം പി ാെല മായി ് അവിെടനി ് റെ .
ഇവർ മലയിേല റെ മരംേകാ മ മകരമാസ ിെലാ ദിവസം െവ
ാൻകാല ായി . അേ ാൾ മ ിെ ത സാമാന ിലധിക ായി തി
നാൽ േചരമാൻ െപ മാൾ പാ ർ പണി േരാ ്, “ഇവിെട െ മ ിെ ൈശത ം
ഹമായിരി . മലയിൽ െച േ ാൾ ഇ ് ഇതിലധികമായിരി മേ ാ” എ പറ .
അേ ാൾ പണി ർ, “മലകളിൽ മ ്മ ല ളി തിൽ അധികമായിരി
സാധാരണമാ ്. എ ൽ ഈ മലയില െനയ . ഇവിെട മ ംത ം േലശംേപാ
മി . അടിയൻ അറിയി പരമാർ മാെണ ് അവിെടെ േ ാൾ തി മന ിേല
േബാ െ ം. അവിെട മര െട ഇലകളിൽേപാ ം മ െവ ം കാ കയി . പ ്
ഇവിെട ം മ ്മ മലകളിെലേ ാെല ഉ ായി െവ ം മഹർഷിമാ െട അേപ
കാരം രാ സനി ഹ ിനായി വ ി ല ണസ ാമി മ ിെ ൈശത ം
ഹമായി ീ കയാൽ കപില മഹർഷി “ഈ മലയിൽ മ ി ാെതയായിേ ാകേ ”
എ ശപി കയാലാ ് ഇവിെട മ ി ാെതയായിേ ാെയെത മാ ് ഐതിഹ ം.
അെത െനയായാ ം ഇവിെട മ ിെ കാര ം വാ വം തെ ” എ പറ .
ഇ െന ഓേരാ പറ െകാ ് നട ് അവർ വിജയാ ി െട ഉപരിഭാഗെ ി.
ആ കാ വഴിയിൽ ടി കാൽനടയായി കയ ം കയറി മല െട കളിെല തി േചര
മാൻ െപ മാൾ സഹചര ാേരാളം തെ യാസ ം ീണ ായി . അേ ഹ ി
െ േദഹം അ െന തായി വേ ാ.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 829

“ഔ ത ം േചർ ം ഗള യർ െ ാരംഗ ൾത ിൽ
േ ർ ീ ം െപാ ണികർ ിക വിലസി മാ ർ പാശ ൾ ര ം
ന ായ് േ ാള ം ിയ കര ഗ ം ന െപാൻവർ ം -
ന നായാമേമവ ടല ജനത ഃഖ ൾ തീർ ം”
എ ാണേ ാ ‘ ഭ ാധന യം’ നാടക ിൽ അേ ഹ ിെ ആകാരെ വർ ി ി
രി ്.
അവർ മല െട ഉപരിഭാഗെ ിയതിെ േശഷം പാ ർ ണി ർ ഇരവിെയ വിളി ്
അവൻ കാ കിഴ മാ ിയ സമയം ര വാഹ ായ ലം കാണി െകാ വാൻ
പറ ക ം അവൻ കാണി െകാ ക ം െച . േചരമാൻ െപ മാൾ ആ ല ി
ദ ിണം െവ നമ രി തിെ േശഷം ഇരവിെയ വിളി ് “ഈ ല ി ”േകാ
” എ േപരി ിരി . അതിനാൽ േമലിൽ ഈ ല ി “െവ ിമലേ ാ ” എ
നാമമായിരി താ ്. പ സ യം വായ ബിംബ ായി ല ്ഒ േ ം
പണിയി േദവ തി നട ി ണെമ നാം വിചാരി . അതിനാൽ നീ ം നിെ
ജാതി ാരായ േവട ാരിൽ ആ ംതെ േമലാൽ ഈ മല െട ഉപരിഭാഗ താമസി
്. എ ാൽ വളെര ാലമായി ഇവിെട താമസി വ നി ൾ ഇവിടംവി േപാകണ
െമ നാം ആ ാപി ി . ഈ മല െട നാ വശ ളി ം അടിവാര ളിൽ ടിൽ
െക ി ഈ േകാ കാവലായി നി ൾ താമസി െകാ ണം. നി ളിലാ ം ഈ േകാ യി
പ ി ഗാദികെള ഹിംസി കേയാ കാ ക ം മര ം െവ ിയഴി കേയാ െച േപാ
ക െത മാ മ , അന ാർ വ ് അ കാരെമാ ം െച ാെത നി ൾ ി ക ം
േവണം. ഇതിേല ് എെ ി ം െച തായ ഒ തിഫലം നാം നി ൾ തരിക ം െച
ാം. ഈ ലം പ ് മഹർഷിമാ െട തേപാവനമായി വേ ാ. ആ ിതിയിൽത
െ ഇവിടം, േമലാൽ ഇവിെട തി ി െ േദവെ സേ തമായിരി ണെമ ാ ്
നാം ആ ഹി ് ” എ ് പറ . ഇ െക ് ഇരവി താ െതാ െകാ ്, “െപാ
830 94. വിജയാ ി മാഹാ ം

ത രാേന! അടിയ ൾ ക ന വിേരാധമായി യാെതാ ം വർ ി വര . ക ന

േപാെലെയ ാം ഇവി െ അടിമകളായി അടിയ ൾ േകാ െട നാ വശ ം അടിവാര
ളിൽ മാട ൾ െക ി ാർ െകാ ാം. ഈ മല തേപാവനമായി െകാ ് ഇവിെട
ഗ െളാ ം തെ ഇ . ഇവിെട ഗ െള പറയാൻ മര ാടികൾ മാ േമ .
അവർ ീരാമഭ ാരാെണ വിശ ാസം നിമി ം അവെര ആ ം ഹിംസി ാ മി .
പിെ , ഇവിെട കാ ം മര ം ആ ം െവ ി നശി ി ാെത അടിയ ൾ േത കം
ി െകാ ക ം െച ാം” എ ണർ ി .
ഇ ം കഴി േ ാേഴ ം ജന ൾ േക േകൾ ി േചരമാൻ െപ മാൾ എ ി
യിരി വിവരമറി ക ം അരി ം കറിേ ാ ക ം മ ം േശഖരി ് ആ മല െട കളിൽ
എ ി ക ം സമീപ ാ ം “മലേമൽ ാ സ ഹ” ി ൾെ വ മായ േചാഴിയ
ാെര വ ി ച ർ ിധവിഭവ േളാ ടി അ േത ിെന ാം ത ാറാ ി ക ം
െച . േകരളച വർ ിയായി മഹാരാജാെവ ിയിരി തായി അറി ാൽ
അ േത ം മ ം ത ാറാ തി ് എ ാവ ം സ രായിരി മേ ാ. ഭ ണ ി ്
േവ െത ാം ത ാറായി എ റി േചരമാൻ െപ മാൾ തലായവർ ഓേരാ ചിറക
ളിൽേ ായി ാനം തലായവ കഴി വ േത കം േത കം മാറിയി ് യഥാ മം
ഊ കഴി . ആ വനേഭാജനം അവർെ ാവർ ം ഏ ം സേ ാഷ ദ ം ഖ മായി
എ ് അവരിൽ നി തെ അന ാർ ം അറിയാനിടയാ ക ം െച .
പിെ ജന ൾ ടി േചരമാൻ െപ മാ െട തത്കാലതാമസ ിനായി ആ മല െട
പടി ാെറ വിൽ ഒ ര അ ൈവ േ രേ തെ െക ി ാ ി. അേ ാൾ
തൽ അേ ഹ ിെ താമസം അവിെടയാ ി. അവിെട േവ സകലസാധന ം റ
് ഇട ാ ം നാ വാഴിക ം മ ം േശഖരി െകാ െകാ ി . പാചക ി മല
േമൽ ാ സ ഹ ാർതെ നട ി. ത ാ ം മ ം െപ മാ െട െട െ ധാരാള
ായി . പിെ പാ ർ ണി ർ തലായി േപർ വിേശഷാൽ െച ക ം െച
. േചരമാൻ െപ മാൾ ഇ െന അവിെട ാമസി െകാ റ േ ം പണി നട ി
. അ ലം ഒ ം േമാശമ ായി . നാല ലം, ബലി ൽ ര, വാതിൽമാടം തലായവ
േയാ ടി െ യാ ് പണിയി ്. പ ിമാഭി ഖമായ ആ േ ിെ വടെ വഴി
യ ലം ലമായി ം ഉപേയാഗി വാൻ ത വ ം അതിൽ അര ം അണിയറ ം
ടി ഉ ാ ി . ീേകാവിൽ, മ പം, തിട ി, ളയറ തലായവെയ ം പണി റ തിർ
േ ാേഴ ം ശിലെകാ ച ർ ാ വായി ഒ വി വി ഹ ാ ി േജ ാ
ാെര വ ി ആേലാചി തി ർ ം നി യി ക ം ർ ാർ ്
എ തി വാ ക ം സി ത ിയായ താഴമൺ േപാ ി െട അ ൽ ആളയ വിവരം
ഹി ി ക ം തി , കലശം, ഉ ം തലായവ ് അേ ഹ ിെ ചാർ വ
ക ം സകല സാധന ം േശഖരി ക ം െച . തി ിയകൾ ട തി
ര ദിവസം േ തെ ത ിേയ ം ശാ ി, പരികർ ം, കഴകം, വാദ േഘാഷം തലായ
വ േവ ാ ണെര ം വാരിയ ാെര ം മാരാ ാെര ം മ ം ല വ ി താ
മസി ി ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 831

ഇ െന േവ സാധന െള ാം ത ാറാ ിെവ ക ം വേര വെര ാം വ

േച ക ം െച തിെ േശഷം ിയകളാരംഭി തിെ തേലദിവസം സ കഴി
േ ാൾ ഒരാൾ അവിെടെ േചർ . ജട ം താടി ം വളർ ി ം േദഹെമ ാം ഭ ം
ശി ം ക ിൽ ാ മാലകളണി ം മര രി മി ആ ആെള ാൽതെ
ഒ സന ാസിേയാ താപസേനാ മേ ാ ആെണ േതാ മായി . അേ ഹം അവിെടെ
് എെ ാെ േയാ സംസാരി . അെത ാം ഗീർ ാണഭാഷയിലായി തിനാൽ അവിെട
നി ി വർ കാര െമാ ം മന ിലായി . ഈ വിവരമറി േചരമാൻ െപ മാൾത
െ അവിെടെ . ആ താപസെന ക േ ാൾ െ അേ ഹം ഒ ദിവ നാെണ േതാ
കയാൽ േചരമാൻ െപ മാൾ അേ ഹ ിെ പാദ ി ിൽ വീ നമ രി . േചരമാൻ
െപ മാ ം ഗീർ ാണഭാഷാഭി നായി തിനാൽ അവർ ത ിൽ സംഭാഷണമാരംഭി .
അതിെ പരിഭാഷ താേഴേ ർ :

താപസൻ: ഇവിെട തി ി ി ാനായി ഒ ബിംബ ാ ി െവ ി േ ാ. അ േക

താകയാൽ തി ി ി ്. അ തി ി ി ാൽ രാജാവി ണ ി
പകരം േദാഷമാ ാ ്.
െപ മാൾ: ആ ബിംബ ി യാെതാ േക ം ഞ ളാ ം ക ി . പിെ അവി ്
ഇ െന പറ െത ാണാേവാ?
താപസൻ: ആ ബിംബം എെ ഒ കാണി ത ാൽ േകെടവിെടയാെണ ഞാൻകാ
ണി തരാം.

ഇ േക േചരമാൻെപ മാൾ താപസെന വിളി െകാ േപായി ബിംബം കാണി

െകാ . ഉടെന താപസൻ അേ ഹ ിെ ൈകയിലി ഇ വടിെകാ ് ആ ബിം
ബ ിെ ഉദരമ ി ൽഒ െകാ . അേ ാൾ ആ ഭാഗം െപാ ി റ ക
ം അവിെട നി മികേളാ ടിയ െവ െമാലി ക ം ഒ െചറിയ തവള റേ
ചാ ക ം െച . ഇ ക ് എ ാവ ം അ തപരവശ ാരായി ീർ . േചരമാൻ െപ
മാൾ ് അ തെ ാളധികം വ സനമാ ായ ്. വ ം േ െത ാം ി ഴി
. വേര വെര ാം വ േച ക ം െച . ഒേ ാ രേ ാ ദിവസം െകാ ് ഒ
വി വി ഹ ാ ി ് നി ിത ർ ിൽ െ തി നട ി ാൻ സാധി
യി േ ാ. അ വിചാരി ി െപ മാൾ ായ ഇ ാഭംഗ ം വ സന ം സീമാതീതമായി
. അേ ഹം ആ താപസെ പാദ ി ൽ വീ ം വീ നമ രി ി ്, “അ േയാ സ ാ
മിൻ! േക തായ ഈ ബിംബം തി ി ി ാനിടയാകാ തിെന റി ് അപാരമായ
സേ ാഷ ്. എ ി ം നി ിത ർ ിൽ തി നട ി ാൻ സാധി യി
േ ാ എ വിചാരി ് ഞ ൾ അളവ വ സന ്. ഇനി ഒേ ാ രേ ാ ദിവസംെകാ
് ഒ വി ഹ ാ ി തി നട ി ാൻ സാധി യി േ ാ” എ പറ .

താപസൻ: അ േയാ രാജാേവ! അ ് ഇതിെന റി ് ഒ ം വ സനിേ ാ. ഇതിേല ്

ഒ നി ിമാർ ം ഞാൻ പറ തരാം. ഈ മല െട കിഴേ െ രിവി ഒ
832 94. വിജയാ ി മാഹാ ം

ചിറയിൽ മഹാവി കലാ സം തനായ ല ണസ ാമി െട ഒ വി ഹം കിട

്. അ ാ ണെരെ ാ ിെയ ി െകാ വ നി ിത ർ
ിൽ െ തി നട ി െകാ ക. അവിെട ചിറക ം ഓലിക ം പല െ
ി ം ബിംബം കിട ചിറ ് ഒരടയാളം ടി പറയാം. ബിംബെമ ാനായി
െച സമയം ഒ ചിറയിൽ ഒ താമര ് വികസി ് നിൽ തായി ാ ം.
ആ ല ി ിയാൽ ബിംബം ക കി ം. ആ ബിംബ ി ് ഇനി ജലാ
ധിവാസം തലായ ിയകെളാ ം ആവശ മി . എ െകാ വ ് യഥാവിധി
തി ം കലശം തലായവ ം നട ിയാൽ മതി.

ഇ ം പറ കഴി തിെ േശഷം ആ താപസൻ അവിെട ടിനി ി ജന

െട ഇടയിേല മാറിമറ . പിെ അേ ഹെ അവിെടെയ ം ആ ം ക ി . ആ
താപസൻ സാ ാൽ കപിലമഹർഷിതെ യാെണ ാ ് പി ീെട ാവ ം തീർ െ
ിയ ്. ആരായാ ം ഒ ദിവ നായി എ തി സംശയമി .
ആ താപസൻ പിരി േപായേ ാേഴ ം രാ ി വളെരയധികമായി െകാ മല
െട കിഴ ഭാഗം വലിയ കാടായി തിനാ ം ബിംബം ിെയ ാ ം മ ം അ ്
ആ ം േപായി . പിേ ദിവസം രാവിെല േചരമാൻ െപ മാൾ പാ ർ ണി ർ തലായ
ചില നായ ാെര നാല ാ ണേരാ ടി കിഴേ േ ാ യിേല യ . അവർ കാ ം
െമാ ം വകെവ ാെത കിഴേ േ ാ യിൽ വളെര േനരം ിനട േനാ ീ ം താമ
ര ചിറക ി . അേ ാൾ ഒ ് ആകാശമാർ ി ൽ ഒ ല
ദ ിണമായി പറ െകാ ിരി ക ി ് അതിെ അേധാഭാഗ ായിരി ണം
ബിംബം കിട െത ് അവർെ ാ േതാദയ ായി. ഉടെന അവർ ആ പ പറ
െകാ ി ല ി താെഴെ . അേ ാൾ അവിെട ഒ ചിറ ം അതിെ മ
ഭാഗ വികസി നിൽ ഒ െച ാമര ം ക . ഉടെന ര ാ ണർ ചിറ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 833

യിൽ ഇറ ി ാനായി അ െച . ആ സമയം ചിറ െട കിഴ ഭാഗ െകാ കാ

ിൽനി ് അതിഭയ രമായ ഒര ഹാസ ം “ചിറയിൽ ആ ം ഇറ ി ടാ” എ ് ആേരാ
വിളി പറ താ ം േക . ഇ േക േ ാൾ പാ ർ ണി ർ തലായവെര ാവ ം ഏ
ം ഭയവിഹ ല ാരായി ീർ . പിെ ആ ചിറയിലിറ ാൻ ആ ി ായി
ാ ണർ ാർ ം ൈധര ായി . അതിനാൽ പാ ർ ണി ർ ഉടെന ഓടിെ ്
ഈ സംഗതികെള ാം േചരമാൻ െപ മാ െട അ ൽ അറിയി . ഇ േക േ ാൾ െപ
മാ ം ഏ ം വിഷ നായി ീർ . ബിംബം െകാ വരാെതയി ാൽ നി ിത ർ
ിൽ തി നട വാൻ സാധി യി േ ാ. അതിനാൽ ഏ കാരെമ ി ം ആ
ാ ണെരെ ാ തെ ബിംബെമ ി െകാ വരണെമ ് നി യി ് അേ ഹ ം
ചിറ െട സമീപെ ി. അേ ാൾ തേലദിവസം അേ ഹ ിെ അ ൽ െച ി
താപസ ം അവിെടെ േചർ . താപസെന ക ടെന െപ മാൾ അേ ഹ ിെ പാ
ദ ി ൽ വീ നമ രി ി ബിംബെമ തിൽ േനരി ിരി തിബ െ റി
റിയി . ഉടെന താപസൻ, “അ േയാ രാജാേവ! ഒ സംഗതി ഇ െല റയാൻ ഞാൻ
മറ േപായി. അ ം ടി ഇേ ാൾ പറേ ാം. ഈ ബിംബം പ ചില മഹർഷിമാർ
ഇവിെടെവ ജി ി താ ്. അവർ ഇവിെടനി ് അ ർ ാനം െച സമയ ാ ്
ഈ ബിംബം ഈ സര ിൽ നിേ പി ്. ആ മഹർഷിമാർ ല ണസ ാമിേയാ ടി ഒ
ഭഗവതിേയ ം െവ ജി ി . ആ ഭഗവതി െട അ ഹാസ ം കൽപന മാ ് െ
ഇവിെട േകൾ െ ്. ആ േദവി മഹർഷിമാ െട അേപ കാരം ഈ ബിംബം ി
െകാ ് ഈ സേരാവര തീരവന ളിൽ സ രി ്. ഈ ബിംബ ിെ സമീപ
നി ് ഈ േദവി വി മാ കയി . ഈ േദവിെയ ടാെത ഈ ബിംബം െകാ േപാകാൻ
സാധി മി . അതിനാൽ ത ിെയ ഇവിെട വ ി, ഈ േദവിേയ ം ഇവിെടനി ്
ആവാഹി ി ് െകാ േപാകണം. ഈ ചിറ െട കിഴ ഭാഗ സ ം െതേ ാ മാറി
േവെറ ഒ െചറിയ ചിറ ്. ആ ചിറയിൽ ഒ ക ാടിബിംബം കിട ്. ആദ ംത
െ ആ ക ാടിബിംബെമ ി ് േദവിെയ ആ ക ാടിബിംബ ിേ ലാവാഹി ി ണം.
പിെ ബിംബം ിെയ തി ഒ വിേരാധ ം കാ കയി . ര ബിംബ ം
ഒ മി െകാ േപാകണം. ല ണസ ാമിെയ തി ി ർ ിൽ െ േദ
വിെയ കിഴേ ല ിൽ െത ഭാഗ ായി ടിയി ക ം േവണം. ർ ം െത
ാെതയിരി തി ് ഞാെനാ അടയാളം ടി പറയാം. ർ സമയമാ േ ാൾ ഒ
ഷണ ് ി റ ് ീേകാവിലിെ പാ ിൽ വ ിരി ം. ഉടെന തി
നട ിെ ാ ണം”. ഇ െന പറ ി ് ആ താപസൻ കാ ിൽ യറി മറ േപാ ക ം
െച .
അന രം േചരമാൻെപ മാൾ ആദ ം തെ ക ാടിബിംബം എ ി ക ം ത ി
െയ വ ി ഭഗവതിെയ അതിേ ൽ ആവാഹി ി ക ം ഉടെന തെ മേ ബിംബ ം
എ ി ക ം ര ബിംബ ം ാ ണെരെ ാെ ി േ സ ിധിയിൽ െകാ
വരിക ം െച . അേ ാേഴ ം അവിെട തി േവ ആ ക ം ഉപകരണ െമ
ാം ത ാറായി തിനാൽ ഉടെനതെ ിയകളാരാംഭി . മലേമൽ ാവിൽ സ ഹെമ
ടിേ േചാഴിയസ ഹ ിെല കിഴി ാരനായ പരേദശ ണെന സ ദായമായി
834 94. വിജയാ ി മാഹാ ം

നിയമി ് േചരമാൻ െപ മാൾ അേ ഹെ െ ാ ് ത ി റ ം പവി ം െകാ ി

ാ ് ിയകൾ ട ിയ ്. തി ് നി യി ി ദിവസമായേ ാേഴ അതി
ൻ േവ സകല ിയക ം നട ി ർ ം വരാനായി എ ാവ ം കാ െകാ
ി . ർ ം നി യി േജ ാ ൻ ൻ ി അവിെടെയ ക ം ർ സമയം
െത ാെത പറ െകാ തിനായി െട െട അടിയള േനാ ിെ ാ ിരി ക ം
െച . ർ സമയം ഏകേദശം അ േ ാേഴ ം ഒ ്വ ീേകാവി
ലിെ ഉപരിഭാഗ റ െകാ ി . അ െനയി േ ാൾ േജ ാ ൻ അടി
യള േനാ ീ ്, “ഓേഹാ! ർ മായിരി . ഇനി തി നട ണം. ഇനി ം
താമസി ാൽ ർ ം കഴി േപാ ം” എ പറ . അേ ാൾ േചരമാൻ െപ മാൾ
“ആ പ പാ ിൽ വ ിരി െമ ം ആ സമയ ് തി നട ിെ ാ ണ
െമ മാണേ ാ ആ താപസൻ പറ ിരി ് ” എ പറ . “താപസൻ പറ ്
േനാ ിയി ാൽ ർ ം കഴി േപാ ം” എ േജ ാ ം “താപസ ാ െട വാ
ം മ ം ഇ ാല ് ഏകേദശെമാെ ഒ െമ ാെത ന ശരിയായിരി കാര ം
സംശയമാ ്. ് ഉപരിഭാഗ വ വേ ാ. അ െകാ ് ഇനി തി നട
കയാ ് േവ ് ” എ മ പല ം പറ കയാൽ “എ ാൽ എ ാവ െട ം ഇ ംേപാ
െലയാവെ ” എ േചരമാൻ െപ മാൾ സ തി ക ം ഉടെന ത ി തി നട ക ം
െച . കിഴേ ല ിൽ ളയറയിൽ ആ രാശി തെ ഭഗവതിെയ ടിയി ക
ം കഴി . ഇ ര ം കഴി േ ാൾ ് മ ം മ ം പറ പാ ിൽ വ ി
. അേ ാൾ േചരമാൻ െപ മാൾ മ ം വളെര ിത ായി. ർ മാ തി ്
ൻപാ ് തി നട ിയെത ് എ ാവർ ം േതാ ി. “ഏെത ി ം കാര ം കഴി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 835

േപായ ിതി ് പിെ വളെര വിചാരി ക ം വിഷാദി ക ം െച െകാ ് േയാ

ജനെമാ മി േ ാ” എ വിചാരി ് േയാഗ ാെര ാവ ം ടിയാേലാചി ് ഇതിേല
തൽ ാലം ചില ായ ി ൾ െച ി റ ് കലശം തലായവാ ം നട ി. നാലാം
കലശം കഴി ദിവസം ത ി ം േചരമാൻ െപ മാ ം മഴവേ രി ണി ർ തലായവ
ം മ ം ടി േ ിൽ േമലാൽ നടേ പതി കെള ാം നി യി . തിദിനം
അ ജ ം ശീേവലി ം ആ േതാ ം മകരമാസ ിൽ േരാഹിണിനാൾ െകാടി
േയ ം ംഭമാസ ിൽ േരാഹിണിനാൾ ആറാ മായി ് ഇ പെ ദിവസെ ഉ വ ം
േവണെമ ം മ മാ ് നി യി ്. ഈ േചരമാൻെപ മാൾ ചാക ാർ ിൽ വളെര
തിപ ി ആളായി തിനാൽ േ ിൽ എ ം ചാക ാർ േവണെമ ം
വ കാരണവശാ ം ഒ ദിവസെമ ി ം ട ിേ ായാൽ ചാക ാർ അതി ായ ി
മായി ഒ ടിയാ ം നട ണെമ ം ഇതി റേമ ആ ിെലാരി ൽ ഒരം ലീയാ ം
ടി നട ണെമ ം അ ് ആ േതാ ം ഉ വ ി ായിരി ണെമ ം ഇ
ടാെത ആ േതാ ം ഉ വകാല ളയറബ്ഭഗവതി െട ീതി ായീ ദിവസം ( ം
ഭമാസ ിൽ േരവതി, അശ തി, ഭരണി) തീയാ ടി േവണെമ ം നി യി . ഇവെയ ാം
എ ം ശരിയായി നട തി േവ വ ൾ േദവസ ം േപരിൽ പതി െകാ
ക ംേ ിൽ കഴക ി ം, ജെകാ ്, പാ ് തലായവ ം വാരിയ ാെര ം മാര ാ
േര ം അ ല ളിൽനി വ ി അവർ ഇവിെട താമസി തി ് ഹ ൾ
പണിയി െകാ േകാ ക തെ ിരതാമസമാ ക ം െച . മഴവേ രി
ണി ർ, േചരി ണി ർ, ിലായി ൾ എ ീ നായ ാർ ം േകാ ക തെ
ഹ ാ ി െകാ ് അവ െട ം ംബസഹിത ിരവാസം അവിെട
െ യാ ിയി വേ ാ. എ ി ം േകാ ക ഹ ളിൽെവ ് ആ ം മരി ാ ം
സവി ാ ം പാടിെ ടി നി യി ക ം ആ വക ായി േകാ റ ം േമൽപ
റ വർെ ാം ഓേരാ ഭവന ൾ ഉ ാ ി െകാ ക ം െച . േ ിൽ
പതിവായി നട തി െപാതിയിൽ ചാക ാെര ംബസഹിതം ഇവിെട വ ി, െവ
ിമല േ ിൽ നി ് ഏകേദശം നാ നാഴിക പടി ാ ് “ഉ കാ ് ” എ േദശ
ഭവന ാ ി െകാ ് അവിെട ാമസി ി . നട വക ് അ േഭാഗമാ
യി ആ ഉ കാ ് എ േദശ ം മ േനകം വ ം അവർ പതി െകാ ക ം െച
. അതി ് ഈ ചാക ാർ താമസി ി ് ആല ാ ് താ ിൽ “െപാതി” എ
േദശ ായി . അതിനാലാ ് ഇവർ െപാതിയിൽ ചാക ാെര നാമം സി ി
്. അവർ ആ േദശം വി ് ഇവിെടേ ാ ി ം ആ ർവനാമെ ഉേപ ി ി . എ ി ം
ഇേ ാൾ ഇവെര “ഉ കാ ചാക ാർ” എ ം ചിലർ പറയാ ്.
േ ിൽ ഓേരാ ികൾ നട വർ ം േചരമാൻ െപ മാൾ യഥാേയാഗ ം
ഓേരാെരാ അ ഭവ ൾ കൽപി െകാ ിൽ തീയാ നട തിേല ് ആ തീ
യാ ി െട ംബ ിേല ം ഒൻപ പറ നിലം അ േഭാഗമായി പതി െകാ .
അ ് ഇെത എെ ംബ ിേല ാെണ ടി ഇവിെട ത താ ർവം പറ
െകാ .
836 94. വിജയാ ി മാഹാ ം

ഉ വം, കലശം തലായവ ് ത ി റപവി ം െകാ തി ് അധികാര

ഒ ാ ണൻ ഉ ായിരിേ ് അത ാവശ മാകയാൽ േചരമാൻ െപ മാൾ േ
ിെല സ ദായ ാനം േമൽ ാ ർ ന രി ാ ിേല െകാ ക ം റപവി ം െകാ
കഎ ത ം അേ ഹം നട തി ് ഏർ ാ െച ക ം െച .
ഇ െമാെ െച ി ം ആ േ ിൽ ശാ ി േചരമാൻ െപ മാൾ ആെര ം
ിരെ ിയി . അതി ് അേ ാളേ ാൾ രേ ാ േ ാ െകാ േ മാ മായി ്
ആ കെള നിയമി ാൽ മതിെയ ാ ് അേ ഹം നി യി ്.
േ കാര െളാെ നി യി ക ം അവ േവ വ ൾ പതി െകാ
ക ം െച തിെ േശഷം റ കാലം ടി േചരമാൻ െപ മാൾ അവിെട ാമസി ി .
പിെ അേ ഹം േകരളരാജ ം തെ ബ ൾ ം േ ഹിത ാർ ം ആ ിത ാർ ം
മ മായി വിഭജി െകാ പരേദശേ യാ യായ കാല െവ ിമലേ ം സം
ബ ി സകല കാര ം തെ േ ാെല സ ദായ മായി േയാജി നട ിെ ാ
തി പറ ് െത ം ർ രാജാവിെന ഏൽപി ി ാ ് േപായ ്. അതിനാൽ േചരമാൻ
െപ മാൾ േകരളം വി േപായതിെ േശഷം അവിെട േ കാര െള ാം അേന ഷി
നട ക ം നട ി ക ം െച ി ് െത ം ർ രാജാവായി . എ ി ം ഈ
ലം ക പിടി ക ം ഇ കാരെമ ാമാ ി ീർ ക ം െച െപ മാളിെന റി
രണ ജന െട മന ിൽനി വി േപാകാെതയിരി ാനായി ് സംഭാഷണ ളി ം
എ കളി ം േദവെ നാമം ഉപേയാഗി “െപ മാൾ” എ ശ ം ടി
േചർ േവണെമ തീർ െ ക ം അ നട ാ ക ം െച . ഇേ ാ ം ആ േദവെന
ജന ൾ സാധാരണമായി റ ് “െവ ിമലെ മാൾ” എ ാ ്.
െവ ിമല േദവസ കാര ൾ ഭരി തി അധികാരം െത ം റിൽ അ
ായി രാജാവി ം സ ദായ ാനം േമൽ ാ ർ മന ൽ അ ായി ന രി
ാ ിേല മായി . േദവസ കാര െള ാം രാജാ ം സ ദായ ം ടിേ ർ ം േയാജി
ം നട ിെ ാ ണെമ ാണേ ാ േചരമാൻെപ മാ െട കൽ ന. അതിനാൽ െത ർ
വലിയ രാജാ ം സ ദായ ം മി സമയ ം േ സ ിധിയിൽതെ താമസിേ ി
യി . വിേശഷി ം റപവി ം െകാ തി ം െകാടിേയ ി ം മ ം േചാദ ാ വാദം
അത ാവശ മായി തിനാൽ ഉ വമ ാൽ ിെ ആറാ കഴി വെര അവർ
ര േപർ ം േ സ ിധി വി േപാകാൻ ഒ നി ി മി ായി . അതി ം റേമ
ഉ വ ിൽ ആറാ ിെ തേല ദിവസം േദവെന പ ിേവ െ ി െകാ േപാ
േ ാൾ എ ി ിൽ വി മ ം ധരി െകാ ് നട ക ം പ ിേവ
ല െച ാൽ േദവെ തി ഷനായി ആദ ം കാ ഗെ ല മാ ി ശരം
േയാഗി ക ം െച തി രാജാ തെ േവണെമ ായി നി യി ി ്. ഇവ
നട ിയി േചരമാൻെപ മാൾ തെ യായി . അതിനാൽ അേ ഹ ിെ
തിനിധിയായ െത ം ർ രാജാ ം അ കാരെമ ാം നട ിേ ാ ി . അ െനയി
കാല െത ം റിൽ ് “മണിക ൻ” എ സി നായ രാജാവായി ീർ .
അേ ഹ ം െവ ിമലെ മാ െട േ കാര െളലാം തെ ർവ ാർ നട ിേ ാ ി
േപാെലതെ നട ിെ ാ ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 837

െവ ിമലെ മാെള പ ിേവ എ ി െകാ േപാ ്േ ിൽ നി

് ഏകേദശം അ നാഴിക െത പടി ാ “നാ ാ ൽ” എ ല ായി
പതി ്. ൻകാല ളിൽ അവിടം ഒ വന േദശമായി തിനാൽ അവിെടെ ാൽ
എെ ി ം കാ ഗെ ാ ക സാധരണമായി . മണിക രാജാവിെ കാല ്
ഒരാ ിൽ പ ിേവ െ ി ് അവിെടെ േ ാൾ ആദ ം ക ് ഒ പ വിെന
യായി . േഗാഹത മഹാപാപമാെണ ി ം ആദ ം കാ ഗെ ല മാ ി
ശരം േയാഗി െകാ ണെമ ാണേ ാ നി യം െച ിരി ്. അ ് േദവകാര
മാകയാൽ അതിെന േദദെ ിയാൽ േദവേകാപ ാെയ ിേലാ എ ഭയെ ് രാജാ ്
ആ പ വിെന ല മാ ി െ ശരം േയാഗി . ശരേമ പ മരണേവദനേയാ
ടി നിലവിളി െകാ ് റ രം വടേ ാ ് ഓടി ് അവിെട ഒ ല വീ ൈക ം
കാ മടി മരി . രാജാവി ് ഇ നിമി ം ഹമായ ഃഖ ം പ ാ പ ായി.
അതിനാലേ ഹം ഉ വം കഴി തിെ പിേ ദിവസം തെ ഉഭയ ലപരി ാ ം
രാഗേദ ഷദിരഹിത ാ ം േവദശാ നി ണ ാ മായ അേനകം മഹാ ാ ണെര വ
ി േയാഗം ി താൻ െച േപായ മഹാപാപ ി തിവിധി എ ാ െചേ ്
എ േചാദി . ആ മഹാ ാ ണർ എ ാവ ം ടി ആേലാചി ി ്, “മരി പ വിെ
ശരീരം ഒ ശാഖാ ിൽെ ി ണം. അതിെ േനെര താെഴയായി രാജാവി
രി ണം. ആ പ വിെ ശരീരം വ ം വി റി റി രാജാവിെ തലയിൽ
വീഴണം. അ വ ം കഴി ാൽ പിെ ആ പ വീ മരി ല ്ഒ േ
ം പണിയി വി തി കഴി ി ണം. അവിെട ജാദിക ം മ ം എ ം ശരിയായി
നട വ ം േവ വ വകകൾ ആ േദവസ ിേല പതി െകാ ി ് േപാ
യി ഗംഗാ ാന ം േസ ാന ം നട ണം. ഇ ം െച ാൽ ഈ മഹാപാപം തീ ം
എ വിധി . മണിക രാജാ ് ാ ണവിധി കാരം േ ം പണി ം തി ം
കഴി ി തിെ േശഷം ഈ വി േ ം തെ ഒ ാരകമായിരി ണെമ നി യി ്
അതി “മണിക രം” എ േപരി . ആ േ ി ് ഇേ ാ ം പറ വ േപർ
അ തെ യാ ്.
അന രം മണിക രാജാ ് തീർ ാന ിനായി യാ യായ സമയം തെ
നാഥനായ ചി ട ിൽ ിഷാരടി െട അ ൽെ ് “ഞാൻ ഗംഗാ ാന ിനായി
േപാ . ഗംഗാ ാന ം േസ ാനാ ം കഴി ാൽ ആ േ ഷെ നയി ണെമ
ാെത ഇേ ാ മട ിവരണെമ ഞാൻ വിചാരി ി . െവ ിമലേ ിേ
അധികാരം േമലാൽ ന െട ംബ ിേല ആവശ മിെ ാ ് ഞാൻ വിചാരി
്. അതിനാൽ ആ േ ിേ ൽ എനി ം എെ ംബേ സകലാധികാര
ം അവകാശ ം കർ വ െമ ാം എെ നാഥനായ അവിേട ഞാൻ ർ
സ തേ ാ ടി ഒഴി ത ിരി . േദവസ കാര െളലാം എെ ർവ ാ ം
ഞാ ം നട ിവ ി േപാെല അവി ം അവി െ അന രവ ം സ ദായ ം
ടിേ ർ നട ിെ ാ െമ ഞാൻ ർ മായി വിശ സി . അവിേട േദവസ
ി ാന ിെ േപർ “േകായി ” എ ായിരി െ . ഈ ാനം അവി െ
838 94. വിജയാ ി മാഹാ ം

ംബ ിൽ അ ായി വർ ായിരി താ ് ” എ പറ ്വ ി ് നാ
ഥെ അ ഹ ം വാ ിെ ാ ് അേ ഹം ഉടൻതെ േപാ ക ം െച .
മണിക രാജാ ് ഏതാ ം ദിവസെ വഴി വടേ ാ േപായതിെ േശഷം ഒ ദി
വസം രാ ിയിൽ അേ ഹം ഒ സ ിെല ി ിട . ആ സമയം വഴിേ ാ രായ
ചില ാ ണ ം അവിെട വ ടി. അവർ ത ി സംഭാഷണ ിൽ ഒ ാ
ണൻ േശഷ ായി വേരാ ് “െത ം റിൽ ായി മണിക രാജാ ് ഒ േഗാ
ഹത െച േപാകയാൽ തേ ാഷപരിഹാരാർ ം മഹാ ാ ണവിധി കാരം ഒ േ
ം പണിയി . വി തി ം കഴി ി ി ് അേ ഹം തീർ ാന ിനായി േപായി.
േ ം വളെര രസികനായി. പേ അവിെടെ വർ ളി ണെമ ിൽ േവെറ വ ി
ട ം േപാകണം. രാജാ ് അവിെട ഇ െമാെ െച ിതി ഒ ജലാശയം ടി
ഉ ാ ിേ തായി . അ െച ാ വലിയ േമാശമായിേ ായി. ഒ േ
ായാൽ അതിന ്ഒ ള ായിരിേ തത ാവശ മാ ്. ള ായാൽ ാ
ണർ ളി സ വ നം കഴി ക ം പ ളിറ ി െവ ം ടി ക ം െച മേ ാ.
അ ം പാപശാ ി െകാ ാ തായി . അ ാര ം പറയാൻ ആ മഹാ ാ ണർ
ം െച ാൻ രാജാവി ം േതാ ാ ് എ ാണാേവാ?” എ പറ . ാ ണർ
ഇ െന പറ ് രാജാവവിെട ിട െ ് അറി െകാ ായി . എ ി
ം രാജാ ് അെത ാം േകൾ ക ം ഉടെന എണീ ് െതേ ാ ് നട ട ക ം െച .
ഏതാ ം ദിവസ ൾെകാ ് അേ ഹം വീ ം മണിക ര േ സ ിധിയിെല
ി. അവിെട വടെ നടയിൽ വ തായി ് ഒ ചിറ ഴി ി . മ ഷ ർ ളി ാ ം
ക കാലികൾ െവ ം ടി ാ ം സകൗര െ ട വിധ ിൽ പണി റ തീർ ി
ി ് പിെ ം അേ ഹം വടേ ാ തെ േപായി. അേ ഹ ിെ പി െ ഥെയാ
ം ആർ ം അറിയാൻ കഴി ി ി . മണിക രാജാ ് േ ം പണിയി തി
കഴി ി ം മ ം െകാ ം 350-ആമാ ിട ാെണ തി ചില ല ൾ കാ ്.
ചി ട ിൽ ിഷാരടി െവ ിമലേ ിെല േകായി ാനം കി ിയതിെ
േശഷം അേ ഹം േ സമീപ തെ ഒ ഭവനം പണികഴി ി ിരവാസം അവി
െടയാ ി. അതി ് അവർ താമസി ി വാ ഴ ാ ിെലാ ല ായി
. ഇവ െട ശാഖാ ംബ ൾ കിട ർ തലായ പല ല ളിൽ ഇേ ാ ്.
െത ം ർരാജാ ് േദവസ ാധികാരം ഒഴി േപായതിെ േശഷം േമൽ ാ ർ ന രി
ാ ം തനി പകരം ഓേരാ ന രിമാെര ഓേരാ കാലാവധിെവ സ ദായമായി നിയമി
കാര ൾ നട ി ട ി. അ െനയ ാെത താൻ തെ േപായി കാര ൾ നട ാ
െതയായി. െത ർ രാജാ ം തി വിതാം റിേല ് ഒ ിയ കാലം തൽ ചി ട
ിൽ ിഷാരടി െട ംബ ിൽ അ ായി വെര മഹാരാജാ തി മന ിെല
കൽ ന കാരം േകായി യായി നിയമി ക ം ആ േകായി ം േമൽ ാ ർ ന രി ാ
നിയമി സ ദായ ം ടി േദവസ കാര ൾ അേന ഷി നട ക ം െച ട ി.
ഇേ ാ ം അ െനതെ നട വ .
െവ ിമലേ ിൽ ് വളെര ധാനമായ ഒ കാര മായി ാ ് േചരമാൻ െപ
മാൾ നി യി ി ്. അേ ഹം േകരളരാജ ം വി േപായതിേനാ ടി െ അ ാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 839

ര ം വളെര േമാശമായി. തിദിനം േവണെമ ഏർ ാ ് അേ ഹം േപായതിേനാ

ടി െ അ മി . പിെ ആ ിെലാരി ൾ ഒരം ലീയാ ം ം ഉ വ ിൽ
ഇ പെ ദിവസെ ംമാ ം നട ിയി . അ ം ചിലേ ാൾ ചില കാരണ
ളാൽ ട ക ം അതി ായ ി മായി ഓേരാ ടിയാ ം നട ക ം െച ി .
അ െന പ പതിന ടിയാ ംവെര നട ിയി ് ഇെത എനി തെ
ഓർ െ , പല ം ഞാൻ ക ി ്. ടിയാ ം എ ാൽ സാധാരണ ടിയാ
ൾ േപാെല ഷാർ ൾ പറ ക ം നിർ ഹണമാ ക ം മ ം അവിെട തി
വി . ഒ ദിവസം െകാ കഴിയ വ ം ഏെത ി ം ഒ നാടക ിെല ഒര ി
െ ഒരംശം അഭിനയി മാ േമ അവിെട പതി . ആ ര ഡാമണി, തപതീസംവര
ണം തലാവ ചില നാടക ളിെല തഘേടാൽകചാ ം, ർ ണഖാ ം, ബാലിവധം ത
ലായ ചില ഭാഗ ളാ ് അവിെട അഭിനയി ക ി ്. ഇതിെലാെ ഒേ ാ രേ ാ
േവഷ ിലധികം ഉ ായിരി ാറി . അവിെട അഭിനയി ർപണാഖാ ിൽ ർ
ണഖ െട ം ീരാമെ ം േവഷം മാ േമ പതി . ല ണെ േവഷം പതിവി .
അ യായതിെന റി േക ി ഐതിഹ ം താെഴ േചർ .
പെ ാരി ൽ ർ ണഖാ ം അഭിനയി േ ാൾ ർ ണഖ സീത െട േനെര പാ
ക ് ീരാമൻ ല ണെന വിളി . അേ ാൾ ീേകാവിലിനക നി ്
“ഇതാ ഞാൻ വ ” എ വിളി പറ തായി േകൾ െ . അേ ാേഴ ം ല ണെ
േവഷം ധരി ി ആൾ െപെ ് അര േവശി ക ം ർ ണഖ െട കർ നാ
സികാേ ദനം െച ം െച . അ െകാ ് ീേകാവിലിനക നി ് ആ ം റേ
വ ി . എ ി ം പിെ ം ീേകാവിലനക നി ് “ഇനി േമലാൽ ഇവിെട എെ
േവഷം ആ ം ധരി ് ” എ ം ടി വിളി പറ തായി േകൾ െ . പിേ ദിവസം
കാല ് ശാ ി ാരൻ ളി വ നട റ ് അക െച േ ാൾ ബിംബ ിെ ഒ
കാൽ േ ാ െവ ിരി തായി . അ ് ഇേ ാ ം അ െനതെ യാണിരി ്.
ഇ കാരെമ ാ ായ കാലം തൽ ാ ് അവിെട ല ണെ േവഷം േവെ െവ
്. അവിെട തി ി ിരി ് സാ ാൽ ല ണസ ാമിെയയാണേ ാ.
േമൽപറ അ തസംഭവ ൾ േശഷം അവിെട ർ ണഖാ ം അഭിനയി
േ ാൾ ർ ണഖ െട കർ നാസികാേ ദ ി ല ണൻ േവശിേ ഘ മാ
യേ ാൾ ർ ണഖാേവഷധാരിയായ ചാക ാർ നടയിൽ െച നി സ യേമവ ം
ല െമാെ േ ദി നിണ മണി ് അവിെട നി ത ിയല നിലവിളി െകാ ്
അര േ വരികയായി പതി ്. സ ാമിതെ കർ നാസികാേ ദനം െച വി
എ ാ ് സ ം.
ഇ കാരെമ ാം മാഹ േമറിയതായ ആ ല ിെ ഇേ ാഴേ ിതി വിചാ
രി ാൽ മഹാക െമ ാെത മെ ാ ം പറയാൻ കാ ി . േദവസ ാധികാരിക െട
അ ത ം അൈനകമത ം തേ ാ ി ം െകാ ് ആ േദവസ മിേ ാൾ ഏകേദശം
ന ായമായിരി എ തെ പറേയ ിയിരി . േദവെ സേ ത ല ം
ഋഷ ാ മ ല മായി േകാ ആ ം െവ ിയഴി െത ായി വേ ാ ർ നി
യം. ആ ലം മി വാ ം േദവസ ാർ അന ാർ കാണ ാ മായി എ തിെ ാ
840 94. വിജയാ ി മാഹാ ം

യാൽ ആ ല ടിയാ ാർ െത ്, പിലാ തലായ ൾ െവ പിടി ി ് ആദാ

യെമ ട ിയിരി . േവെറ ം അേനകം വ ൾ അന ാധീനെ ി ള .
ആക ാെട േദവസ ിേല ആദായമിേ ാൾ ായി തിൽ വളെര റ
േപായി ്. എ ി മിവിെട ജ ം മ ം ിയതായി ഇ വെര േക ട ീ ി . നാമമാ
മായിെ ി ം ആ േതാ ം ഉ വ ം കഴി ്. ഉ വകാല പതി
വയിൽ തീയാ മാ േമ ഇേ ാളവിെട ശരിയായി നട . ് അവിെടയിേ ാൾ
ആക ാെട തെ . ചാക ാ െട ഒ ം അവിെട ഒ ദിവസം േപാ മി ാതാ
യി ് ഇേ ാൾ ഏകേദശം പ ീരാ കഴി ിരി .
െത ർ രാജാ ് േഗാഹത െച തിൽ ിെ പ ിേവ ര ലേ എ
ി േപാകാറി . അ ാലം തൽ േ ിൽനി ് എ ി സ ം പടി ാ
േപായി ് അവിെട പ ിേവ ബലി ക ം അ ി ക ം െച ാൽ മതിെയ തീർ െ
ി അതിെനാ ല ം നി യി . ഇേ ാ ം ആ ലം വെര എ ി േപായി
അവിെട ബലി കയാ ് പതി ്. ഇവിെട പ ിേവ ബലി ത ി വി ഴി ാൽ
മഴവേ രി പണി ം ത ് ഉ രീയ മി വ ് ൈകവ ക ം ാലിക െമ
വണം എെ ാ ച ം േചരമാൻ െപ മാൾ നി യി ി താ ്. അ ം ഇേ ാ ം
നട വ ്. ഈ ബലി വാ മ ം പണി ർ ത ിയാ ് ഉപേദശി െകാ
േ ്. അ പണി ാെരയ ാെത മ ാെര ം ഹി ി ാറി ; ത ിയ ാെത
മ ാ ം ഉപേദശി ാ മി . ഒ പണി ർ കഴി ാർ പി െ പണി ർ ്
ഉപേദശി െകാ ം. അ െനയാ ് ഇേ ാ ം നട വ ്.
ഇ ടാെത േ ിൽ വിേശഷവിധിയായി ഒ പതി ടി ്. േചരമാൻ െപ
മാൾ െവ ിമെല ാമസി ി കാല ് േദവെന ശീേവലി ം മ ം റെ ി
സമയ ളിൽ എ ിെ പി ാെല അേ ഹ ം ടി നട ാ ായി .
അേ ാൾ മഴവേ രി ണി ർ തലായ വീ ിൽ നായ ാ െട ംബ ളിേല ഓേരാ
ീകൾ ഓേരാ വിള െമ െകാ െപ മാ െട ി ം നട ാ ായി . േച
രമാൻ െപ മാൾ ഇവിടം വി ംേപായി ം ആ ീകൾ േദവെന എ ി തിെ പി
ാെല വിളെ െകാ ് നട കെയ പതി േവെ െവ ി . േദവെ
പി ിൽ േചരമാൻെപ മാളിേ ാ െ ാ ് സ ൽപം.
ഈ േദവസ ം നാമവേശഷമായിേ ാകാെത യഥാ ർ ം ിെ തി േകായി
ം സ ദായ ം ാനികളായ നായ ാ ം േയാജി ് ഐകമത േ ാ ം ഈശ രവിചാ
രേ ാ ം ന മനേ ാ ം ടി മനഃ ർവം മി ാൽ കാല േമണ അ സാധി ാ താ
്. െവ ിമലെ മാൾതെ അവർ തി ന മന ാ ിെ ാ െ .
 95
ന വിേല ാ ് ഭ തിരി

വി കടത ം െകാ വിശ വി ത ം അപകടത ം െകാ ് അദ ിതീയ മായി

ന വിേല ാ ഭ തിരി െട ഇ ം ി ീ മലബാറി ൾെ
ിൽ വേ രി എ േദശ ാെണ ാ ് േക ി ്. ഇേ ഹം െച
െപാ ാനി ാ
ിൽ േവദാധ ാ
യനം െച താമസി ി ് ിവേപ ർ സ ം മഠ ിലായി . അതി േശഷ
ം പല കാരണവശാൽ ഇേ ഹം സ ം മഠ ിൽ വ പലേ ാ ം താമസി ാ ായി
.അ ടാെത െകാ ി രാജ തെ തല ി ി ാ ിൽ വട ാേ രി സ ൽ
പം പടി ാ ചി േദവസ ിെല ഊരാളൻമാരിെലാരാെള നിലയിൽ പലതവണ
യായി അവിെട ം വളെര ാലം താമസി ി വ . ഇേ ഹ ിെ വികടത ൾ വിവ
രി കയാെണ ിൽ വളെര ്. പെ അവയിൽ അധിക ം അസഭ ളാകയാൽ അവ
െയ ഉേപ ി ് ഒ വിധം സഭ ളായി വ മാ ം താെഴ റ െകാ .
ന െട കഥാനായകെ അ ം ന വികടൻ തെ യായി . ആ പാര ര കാ
രമാ ് ഇേ ഹം ഇ െനയായി ീർ ്. ഇേ ഹ ി െച ിൽതെ അ െ
അ ഹ ം കി ീ ായി . ത ഭ തിരി ഉപനയനം കഴി ചാരിയായി
കാല ചാർ ഒരി ് എേ ാ േകമമായി ് ഒരടിയ ിര ായി. അേ ാ
േപാകാനായി ഇവർ അ ം മക ം ടി യാ യായേ ാൾ അേ ാ േപാകാനായി തെ
േവെറ ം ചില ന രിമാർ അവിെട െച ് ടി. പിെ എലാവ ം ടിേ ായി. ഒ ര
നാഴിക രം െച േ ാൾ വഴി ് ഒ ഴ ായി . േവനൽ ാലമായി തിനാൽ
ഴയിൽ െവ മധിക ായി ി . ഇറ ി ട ാമായി . എ ി ംന െച
േ ാൾ നനേ േമാ എ ചിലർ സംശയം. അ െകാ ് ആ ം െവ ിലിറ ാെത
എ ാവ ം സംശയി കര നി . അേ ാൾ ന െട കഥാനായകൻ “നി ൾെ ാവർ
ം സംശയമാെണ ിൽ ആദ ം ഞാനിറ ി േനാ ാം. അേ ാൾ സംശയം തീ മേ ാ?”
എ പറ അേ ഹം െവ ിലിറ ി നട ട ി. റ നട തിെ േശഷം
േമണ താ ന െച േ ാൾ അവിെട ഇ . അേ ാൾ െവ ം അേ ഹ ിെ ക

841
842 95. ന വിേല ാ ് ഭ തിരി

േ ാളമായി. പിെ റ ിട നിര ി നിര ിേ ായി. അേ ാെളാെ കര നി ി

വർ ് അേ ഹം നട േപാ എ തെ യാ േതാ ിയ ്. അ െന േതാ
വിധ ിലായി അേ ഹ ിെ േപാ ്. പിെ േമണ െപാ ിെ ാ ിെയണീ
നട ് അ െരെ കയറി. അേ ാൾ “ഈ ഉ ി ക േ ാളം െവ ിതി
ന നന െമ കാര ം തീർ തെ ” എ പറ ന രിമാെര ാവ ം ഉ ി
ഴി തലയിൽ െക ിെ ാ ഴയിലിറ ി നട ട ി. അ െരെ കയ
വെര അവർ ാർ ം ഒരിട ം േ ാളം തെ െവ ായി ി . അേ ാളാ ് ഈ
ചാരി ം കാണി ത െള വി ികളാ കയാ െച െത ന രി മാർ ് മന
ിലായ ്. േ ാളം തെ െവ മി ാതി ഴയിൽ പകൽസമയ ് ഒ വളെരേ ർ
ഉ ം പറി തലയിൽെ ിെ ാ നട ക ി ര കരയി ം നി ി
ആ കൾ ൈകെകാ ി ിരി . ന രിമാർ സാമാന ിലധികം മധ മമായിെയ പറ
േയ തി േ ാ. അ െരെ കയറിയേ ാൾ ന രിമാർ “ഉ ി ഞ െളെയ ാവെര
ം മധ മമാ ിയേ ാ. െച ിേലതെ അപകടമാണേ പഠി ്? തരേ ടി ”
എ പറ . അേ ാൾ അ ൻ ഭ തിരി “ആ ! മന ി സമാധാന ം സേ ാഷ മായി.
എെ കാലം കഴി ാൽ പിെ ഈ പാര ര ം ലർ ിെ ാ േപാ തി ് ആ
മി ാെത വേ േമാ എ വിചാരം എനി വളെര ായി . ഇേ ാൾ അ
തീർ . എെ ഉ ി ന ായ് വരെ !” എ ം “അവനി െനതെ ഓേരാ േതാ െ !”
എ ം പറ . അ ാലം തൽ ാ ന െട കഥാനായകൻ സി നായി ീർ ്.
പിെ അധികം താമസിയാെത അ ൻ ഭ തിരി മരി . അ െ ദീ ം സമാവർ ന ം
കഴി ടെന കഥാനായകൻ േവദാധ യന ിനായി ിവേപ ർ സ ം മഠ ിൽ
െച േചർ . പിെ അേ ഹം അവിെടവ കാണി ി ാമ ികൾ ം തി
കൾ ം അവസാനമി .
ഭ തിരി െച േചർ െകാ ം അ യ തീയ ദിവസം സ ം മഠ ിൽ േകമമായി
് ഒ സദ ായി . േമടമാസം കാലമായി തിനാൽ സദ ് മാ ഴ ളിേ രി ം
മാ ഴ ം ധാരാള ായി ായി . മാ ഴ കാല ് േമാ ിയാൽ മാ ഴം െട
പിഴി ക എ ാവർ ം തെ ാേയണ രസമായി താണേ ാ. വിേശഷി ം ന
രിമാർ ് അ ബ രസമായി താ ്. മാ ഴം ധാരാളമായി െ ിൽ ം ം
മാ ഴം വീതം പിഴി ക ന രിമാ െടയിടയിൽ സാധാരണമാ ്. അ സദ ്
മാ ഴം ധാരാളമായി ായി െവ മാ മ , ന രിമാ ം പതിവിൽ വളെരയധികം
വ ടീ ായി . എ ാവ ം മാ ഴം ധാരാളമായി പിഴി ി. ഊ ് ഏകേദശം
കഴിയാറായേ ാൾ ഭ തിരി ഒ മാ ഴം പിഴി ് അതിെ അ ി െതറി ി (െത ി ).
ആ അ ി ചാടി ാടി ആ പ ിയിലി പ പതിന ന രിമാ െട ഇല അ െ
ി. ഉടെന അവെരാെ ൈക ട ് എണീ . ഭ തിരി അവിെടയി കര ട
ി. അേ ാൾ ചില ന രിമാർ “ന വിേല ാ ് ഒ ം വിഷാദിേ . ഞ ൾ ാർ ം
ഇ െകാ ് ഒ പരിഭവ മി . ഇ െനെയാെ അബ ം എ ാവർ ം വ താ ്.
ന വിേല ാടി െച മേ ? േമലാൽ ഇ െന വരാെതയിരി ാൻ ി ണം” എ
പറ . അ േക ി ഭ തിരി “ഇനി ഇ െന വരാതിരി ാൻ ഞാൻ കഴി ം ക തി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 843

െ ാ ാം. പെ ഞാൻ വിഷാദി തിെ കാരണം നി ൾ വിചാരി ത . എെ

അ ൻ ഇ െന അ ി െതറി ി ാൽ ആ അ ി ആ പ ിയി ഇലകളിെലാെ ാടീ
മ പ ിയി ം െച ് ഏതാ മിലകൾ ം മാ മായി എ ാ ് േക ി ്. ഞാൻ
അ ി െതറി ി ി ് ഈ പ ിയിൽ െ വ െമ ി ാൻ കഴി ി േ ാ. അ
വിചാരി ാ ഞാൻ വിഷാദി ്. എ ി ം നി ൾ പറ േപാെല േമലാൽ ഇ
െനയായിേ ാകാതിരി ാൻ ഞാൻ ന േപാെല ി െകാ ാം” എ ാ ് പറ ്.
ഇ േക േ ാൾ ന രിമാരിൽ ചിലർ േദ ഷ ം ചിലർ ചിരി ം വ . എ ാവ ം
“അ ടാ! വീരാ!” എ മാ ം പറ ി ൈക ക കാൻ േപായി.
ഒരി ൽ ഭ തിരി ിവേപ ർ പടി ാേറ ദ ിണവഴിയിൽ നി ി േ ാൾ
ഒ പ െട ശവം ചിലർ ടി െക ിെയ ശാന ലേ െകാ േപാ ക ി
ഭ തിരി “ഈ പ ർ ദീനെമ ായി ?” എ േചാദി . അേ ാൾ ി ായി
തിെലാരാൾ “ദീനം വിേശഷിെ ാ ായി ി . വിഷം തീ ി മരി താ ് ” എ
പറ . ഉടെന ഭ തിരി “എ ാൽ എനി ടി ഒ േനാ ണം. മരി േപായിെയ
കാര ം തെ എനി വിശ ാസമായി ി . ശവം അവിെട താെഴ െവ ാൻ പറ ക”
എ പറ . അേ ാൾ ഒരാൾ “വാ ന ാർ, മാളിേയ ൽ ർ ാ ്, കാ രന രി
844 95. ന വിേല ാ ് ഭ തിരി

തലായ േയാഗ ൻമാെരാെ പഠി വിദ കെള ാം പരീ ി േനാ ീ ം ഫല ായി .

മരി േപായി എ ് അവെര ാവ ം തീർ െ ക ം െച . ഇനി ഇേ ഹെമ ിനാ ്
േനാ ്? ഒ ം േവ . നട വിൻ” എ പറ . ഉടെന മെ ാരാൾ “അ െന തീർ
െ േ . അവെരാെ േനാ ീ ഫല ായിെ െവ ് ഇേ ഹം േനാ ീ ് ഫല
ാക െത ി േ ാ. ഉ ായിെ ിൽ േവ . അ െകാ ന ന െമാ ം വരാ
നി േ ാ. ഒ സമയം ഇേ ഹ ിെ േയാഗം ഫലി െവ ിൽ വലിയ കാര മായേ ാ.
ഇെ ിൽ ിെ ന െകാ േപായി ദഹി ി ാം” എ പറ . ഏെത ി ം ശവം
താെഴയിറ ിെവ . ഉടെന ഭ തിരി അ െച നി െചവിയിൽ “െപ മന ല
ിൽ തി വിതാം ർ മഹാരാജാവിെ തി നാൾസംബ ി അ ലം ി വാരം
നാെളയാ ്. ഇെ ാ ം വിേശഷാൽ ഓേരാ ഉ ിക തി ഹ ്” എ ാ
വശ ം പറ . ശവ ി ഒരിള ായി . ഉടെന ഭ തിരി “ഇനി െകാ േപായി
ദഹി ി ാം. മരി േപായ തെ . തീർ യായി. പ െട ഒ തലെ ി ം സ ൽ ം ജീ
വ െ ിൽ സദ ം തി ഹ െ േക ാൽ തല െപാ ാതിരി യി . നി ൾ
ഇനി ഒ കാര ം ടി െച ണം. വിഷമിറ ാൻ മി വ െട േപ പറ ിൽ
ന വിേല ാ ് ഭ തിരി ം േനാ ി എ ടി പറേ ണം. അ തെ ” എ പറ .
ശവം െകാ വ വർ അ ദഹി ി ാൻ െകാ േപാ ക ം െച .
വാധ ാൻന രി ിവേപ ർ ഒരിട ് ഉപായ ിൽ ഒ കിട ിെ വ ായി
. അേ ഹം േവളികഴി ി ആളായി തിനാൽ ഇ ് ഏ ം േഗാപ മായി ായി .
േവളി കഴി ി വർ േവെറ ഒ കിട ിെ വ ം ടി ാ ് ഏ ം നിഷി മായി
ാ ് അ ാല ് എ ാവ ം വിചാരി ി ്. അതിനാൽ ഇ ് ആ ം അറിയ െത
ം അറി ി ിെ മായി വാധ ാൻന രി െട വിചാരം. എ ി ം ഇ ് എ ാവ ം
അറി ി ായി . ഇ ്ഇ റി ാൽ അ ർ നം മന ാപെ ക ം ശ
ക ം െചെ ിേലാ എ വിചാരം അേ ഹ ി ായി . അതിനാൽ പതിവായി
കിട സ ം മഠ ിൽ െ യാെണ ാ ് അേ ഹം എ ാവേരാ ം പറ ി ്.
അ ാഴം കഴി ാൽ അേ ഹം സ ം മഠ ിൽ കിട ാ ായി . പേ അവി
െട എ ാവ ം ഉറ മാ േ ാൾ അേ ഹം പ െ െയണീ റ ിറ ിേ ാ െമേ
ഉ . ആ ം കാണാെതയിരി ാനായി ഇ ാ ് വാധ ാൻ ന രി െട എ ്
പതി ്.
വാധ ാൻന രി റ ിറ ിേ ായാ ടെന ഭ തിരി ം േപാ ം. ഭ തിരി െട കിട ്
ഇ ലെ നി യമി . തര ിടെ േ അേ ഹം നി യി ി . അതി
നാൽ ഓേരാ ദിവസം ഓേരാ ല മാറിമാറിയതായിരി ം അേ ഹ ിെ കിട ്.
എവിെടയായി ാ ം വാധ ാൻന രി തിരി വ തി ഭ തിരി സ ം മഠ ി
െല ം. അ െനയാ പതി ്. എ ാൽ ചില ദിവസ ളിൽ ൻേപ മഠ ിെല
വാധ ാൻന രിയായിരി ം. അ െന ദിവസ ളിൽ വാധ ാൻന രി ഭ തിരിെയ
േദഷ െ ക ം ശകാരി ക ം മ ം െച ക ം പതിവായി . അ ടാെതയിരി
തി ഭ തിരി ഒ കൗശലം ക പിടി . കിടെ വിെടയായി ാ ം െവ ാൻകാലേ
േപായി ളി വട ാഥെന ദർശനം കഴി ക എെ ാ പതി െവ . മഠ ിൽ െച
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 845

ാൻ സ ൽപം താമസി േപായാ ം “എവിെടേ ായി ?” എ വാധ ാൻന രി േചാദി

ാൽ ‘ ളി െതാഴാൻ േപായി ’ എ പറയാമേ ാ. ഇതായി ഭ തിരി ക പിടി
കൗശലം!
അ ാല ജന ൾ ഈശ രഭ ി ഇ ാല തിൽ വളെരയധിക ായി
. അ ാല ിവേപ ായി ീകളി ം െവ ാൻകാലേ േപായി ചിറ
യിൽെ ളി വട ാഥദർശനം കഴി ാ വർ അധിക ായി ി . ഭ തിരി
ം ഇെതാ വലിയ ഭാഗ മായി ാ ് േതാ ിയി ്. കാലേ ളി ് അ ല ി
െല ി, മ പ ിൽ കയറി ജപി െകാ ി തിനാൽ െതാഴാനായി നടയിൽ ഇരി ം
ജപ െമാെ ക ാൽ അേ ഹം ഇഹേലാക ിൽ നട കാര െളാ ം കാ ക ം
േകൾ ക ം അറി ക ം െച ിെ ം അേ ഹ ിെ മന സാ ാൽ പരമാ ാ
വി ൽ ലയി ിരി കയാെണ ം േതാ മായി . എ ാൽ അേ ഹ ിെ ക ം െച
വി ം മന െമ ാം നടയിൽ െതാഴാൻ െച വരിൽ െ യായി . അതിനാൽ ഒ
ീ തനി പതിവായി വട ാഥെ നടയിൽ െച െതാ വളെര പ െ ാർ ി
ി ടി എ ാെണ അേ ഹം മന ിലാ ി. ആ ീ പതിവായി ാർ ി ി
് “എെ വട ാഥ! എനി ് ഉടേലാ ടി സ ർ ിൽ േപാകാൻ സംഗതിയാ ി
രേണ” എ ായി . ഒ ദിവസം ആ ീ െതാഴാൻ വ സമയ ് ആ ം കാണാെത
ീേകാവിലിനക കട ബിംബ ിെ റകിൽെച ് ഒളി ി . ീ വ പതി
േപാെല െതാ ാർ ി േ ാൾ ഭ തിരി ശ ം മാ ി “അ െനതെ . അ ക
വാ ാൾ അർ രാ ി സമയ ീ ല ാന ആൽ റയിൽ വ ാൽ മതി.
അവിെട വിമാനം വ ം” എ പറ . ീ അ േക “ഇ വട ാഥൻ തെ റി
സാദി ് അ ളിെ താ ് ” എ വിശ സി സേ ാഷസേമതം വീ ം വ ി െകാ ്
വീ ിേല മട ിേ ായി. ീ േപായ ടെന ഭ തിരി റ ിറ ി സ ം മഠ ിേല ം
േപായി.
തനി ാകാൻ േപാ അഭ ദയെ റി ീ ം താൻ നി യി ിരി വി
ദ െയ റി ഭ തിരി ം ആേരാ ം പറ ി . ര േപ ം ക വാ വരാനായി കാ ി
. വാ ാൾ രാ ിയിൽ സ ം മഠ ിൽ എ ാവ ം ഏകേദശ റ മായേ ാൾ
ഭ തിരി അവിെട നി ിറ ി, ഒ ല നി ് ഒ െതാ ിൽ ൈകവശെ ി, ഭം
ഗിയായി അല രി ് അ ം ഒ ക ി ം കയ െമ െകാ ് ീ ല ാന െച ്
ആലിൻേമൽ കയറിയി െകാ ് ക ി ം കയ മി െതാ ിൽ േമൽേപാ വലി കയ ാ
ം കീേ ാ ് ഇറ ാ ം സൗകര െ ി ആലിെ ഒ െകാ െക ി ി റ ി .
പറ ി സമയ തെ ീ അവിെട െച േചർ . ഉടെന ഭ തിരി കയറയ െതാ
ിൽ മ ം മ ം ഇറ ിെ ാ . ഇ ായി െവ ി ം ന കാശംെകാ ീ
അ ക വിമാനംതെ എ തീർ െ ി. അതിൽ കയറാനായി ഭാവി േ ാൾ ഭ
തിരി വ ാ ഒ ശ ിൽ “വ െമ ാം അഴി താെഴയി ി േവണം കയറാൻ” എ
പറ . ീ അ കാരം െച . ീ െതാ ിലിൽ കയറി ഇ കഴി േ ാൾ ഭ തിരി
കയ പിടി സാവധാന ിൽ േമൽേപാ വലി . ീ കീേ ാ ചാടാ ം േമൽേപാ
കയറാ ം ആലിെ െകാ പിടി ാ ം ഒ ം വ ാ ിതിയിലായേ ാൾ കയ ്
846 95. ന വിേല ാ ് ഭ തിരി

ആലിെ െകാ െക ി റ ി . പിെ ഭ തിരി “ഇനി അവിെടയി ഖി ാം.

ഇ തെ സ ർ ം” എ പറ ി ് ഇറ ിേ ായി.
േനരം െവ േ ാൾ സ ാമിദർശന ിനായി വ വ ം മ മായി ീ ല ാന
അസംഖ മാ കൾ ടി. എ ാവ ം േമൽേപാ േനാ ി. “ഇെതെ ാര തം” എ പറ
െകാ െകാ ക ം ചിരി ക ം ആർ വിളി ക ം മ ം െച കലശൽ ി. അേ ാ
ൾആ ീ ായ ല ം വ സന ം എ മാ െമ പറ വാൻ യാസം. റ കഴി
േ ാൾ ീ െട വീ കാർ ഇതറി ആ കെള അയ ീെയ താെഴയിറ ി വ ം
ധരി ി ിെ ാ േപായി. അേതാ ടി ആ ീ ഉടേലാ ടി സ ർ ിൽ േപാകണ
െമ ആ ഹ ം ാർ ന ം േവെ െവ എ മാ മ ല െകാ അധികം
റ ിറ ി സ രി ാെത മായി.
ഭ തിരി ആ ീെയ സ ർ ിലാ ാൻ േപായ സമയ വാധ ാൻന രി അേ ഹ
െ അേന ഷി ക ം കാണാ ി വളെര േദഷ െ ക ം െച . രാ ി ഏകേദശം
ഒ മണി കഴി േ ാേഴ ം ഭ തിരി മഠ ിെല ി. അേ ാ ം വാധ ാൻ ന രി ഉണർ
കിട കയായി . അതിനാൽ ഭ തിരി െച തറി ഉടെന വിളി വീ ം വളെര
േദഷ െ ി ് “ന വിേല ാ ് ഇനി പതിവായി ഞാൻ കിട ക ിലിെ വ ിൽതെ
കിട ണം മാറി ിട ി ാ ് ഞാനറിയാെത ഇറ ിേ ാകാനിടയാ ്. ളി ാ ം
െതാഴാ െമാ ം െവ ാൻകാല േപാകണെമ ി . അെതാെ േനരം െവ ി മതി.
െവ ാൻകാല കിട ല തെ ഇ വ സ ീർ ന േളാ മേ ാ െചാ
ിയാൽ മതി” എ പറ . ഭ തിരി “ഈ പതി വലിയ ഉപ വമാ ്. ഇെതാ േഭദ
െ ണം. ആെ , തര ാ ാം” എ മന െകാ ് ആേലാചി തീർ യാ ി തരം
േനാ ിെ ാ ി . ആയിട ് വാധ ാൻ ന രി ം അ ാഴം കഴി ാൽ സം
മഠ ിൽതെ കിട കയ ാെത റേ ിറ ാറി ായി . അതിനാൽ ഭ തിരി
തരെമാ ം കി ിയി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 847

അ െന പ പതിന ദിവസം കഴി േ ാൾ ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ മഠ ിൽ

എ ാവ ം ഉറ മായ സമയം വാധ ാൻന രി “ന വിേല ാ ് ഉറ മാേയാ?” എ േചാ
ദി . ഭ തിരി അേ ാൾ ഉറ മായി ി ായി . എ ി ം മി ാെത ഉറ ിയ േപാെല
കിട . എ ാവ ം ഉറ മായി എ തീർ െ ി വാധ ാൻന രി പ െ െയണീ
വാതിൽ റ , റ ിറ ി വാതിൽചാരിെ ാ ് അവിെട നി യാ യായി. വാധ ാൻ
ന രി േപായി സ ൽപം കഴി േ ാൾ ഭ തിരി ം പി ാെല േപായി. വാധ ാൻന രി
േപാ ് ഇ ലേ ാെണ നി യ ായി തിനാൽ ഭ തിരി ഒെര വ
ഴിയിൽ ടിേ ായി വാധ ാൻന രിെയ തി ൻേപ അവിെടെയ ി ഒ ല ്
ഒളി ി . അേ ാൾ ക പ മായി തിനാൽ ആ ം കാ കയിെ നി യ
ായി . വാധ ാൻ ന രി അവിെടെയ ി വാതിലി ിയേ ാൾ അേ ഹ ിെ
ഭാര വാതിൽ റ . അക കട ടെന കാൽ േത ക കാ ം മ മായി ഓവറയിേല
േപായി. െവ ം അവിെട ഉ ായി െകാ തിക ിെ ിേലാ എ വിചാരി
ഒ തമല െവ െമ െകാ പി ാെല ഭാര ം േപായി. വാതിൽ അട ി . റ ത
െ കിട ി . അതിനാൽ ആ തര ി ഭ തിരി അക കട ക ിൽ വ ിൽ െച
കിട . അവിെട പിെ ം വിള െകാ ക ായി . അതിനാൽ അേ ഹെ കാ
ണാനിടയാ മി .
െവ ാൻകാലമായേ ാൾ ഭ തിരി എണീ ി “ ി ിലമർ െപാൻകലശ ം
മ ൈകപ ി ം” ഇത ാദി സ ീർ നം െചാ ി ട ി. അ ് ഉറ ാൻ താമസി
െകാ ് ആ സ ീർ നം േക ാ ് വാധ ാൻന രി ഉണർ ്. ഉടെന അേ ഹം
േദഷ േ ാ ം ല േയാ ം ടി “ആരാണ ്, ക ിൽ വ ിൽ സ ീർ നം ട ിയിരി
?” എ േചാദി .

ഭ തിരി: ഞാൻ തെ .
വാധ ാൻ: ആ ് ന വിേല ാേടാ?
ഭ തിരി: അെത.
വാധ ാൻ: എേ ! അപകടം. താെന ിനാ ് ഇവിെട വ ്?
ഭ തിരി: ഞാൻ വാധ ാൻ കിട ക ിലിെ വ ിൽ െ കിട ണെമ ം െവ
ാൻ കാല സ ീർ നം െചാ ണെമ മേ പറ ി ്? നാഥൻ
പറ േപാെല െച ാതിരി ് ത ി േപാരാ യാണേ ാ എ വി
ചാരി ഞാനിവിെട വ കിട . െവ ാൻ കാലമായ െകാ സ ീർ നം
െചാ ി ട ിയതാ ്.
വാധ ാൻ: െവ ാൻകാലമാേയാ?
ഭ തിരി: ഉ ്.
848 95. ന വിേല ാ ് ഭ തിരി

ഇ േക േ ാൾ വാധ ാൻന രി പരി മമായി. “എ ാൽ േവഗം േപാകാം” എ

പറ ര േപ ം ടി അവിെട നി േപായി. വഴി െവ വാധ ാൻന രി ഭ തിരിേയാ
് “േമലാൽ ന വിേല ാടിെ ഇ ംേപാെല എവിെടെയ ി ം കിട കേയാ േപാ കേയാ
ഒെ െചേ ാ . എെ ഇ െനെയാെ ഉപ വി ാതി ാൽ മാ ം മതി. ന വിേല
ാടി ഞാൻ സ ാത ം ത ിരി ” എ പറ . “എനി ് സ ാത ം േവണെമ
ം മ മി എ ാം വാധ ാെ ഇ ംേപാെല മതി” എ ഭ തിരി ം പറ . ഏെത ി
ംഅ തൽ ഭ തിരി സ ത നായി ീർ . എവിെട ിട ാ ം എവിെടേ ായാ ം
എ ായാ ം ഒ േചാദ മി ാെത മായി. അതിനാൽ ഭ തിരി പിെ േവദാധ യനം മതി
യാ ി റ കാലം േദശസ ാരം െച ി .
ഒരി ൽ ഭ തിരി േകാഴിേ ാെ ി താമസി ി കാല “േകാ ാ ാ ി” എ
സി യായി ീ എ െനേയാ അബ ിൽ കിണ ിൽ വീ േപാ തിനിടയായി.
േകാ ാ ാ ി ് ഇ പേ ഭർ ാ ൻമാ ം പിെ ഒ വളെര ഇ ൻമാ ം അസംഖ ം
േസവൻമാ ം അനവധി േവ ാ ായി . ആ ി കിണ ിൽ ാടിെയ േക ണ
ിൽ അവെര ാവ ം അവിെട ഓടിെയ ി. െച വെര ാം ആ ിെയ പിടി കയ ാനാ
യി കിണ ിേല ചാടി. അ െന ആ കെളെ ാ കിണ നിറ . ആ സമയ ന വി
േല ാ ഭ തിരി ം അവിെടെയ ി. അേ ാൾ ആ കെളെ ാ കിണ നിറ ിരി
തായി ക ് അേ ഹം അവിെടനി േപായി അതിന വീ ിെല കിണ ിൽെ ചാടി.
േകാ ാ ാ ിെയ എ ാവ ം ടി കര കയ ി ഴി േ ാൾ അ വീ ിൽ ഒ നിലവിളി
േകൾ കയാൽ അതിെ കാരണമറി തിനായി എ ാവ ം അേ ാേ ാടി. അവിെട ം
കിണ ിൽ തെ യായി നിലവിളി. െച േനാ ിയേ ാൾ കിണ ിൽ ന വിേല ാ
ഭ തിരിയായി . എ ാവ ം ടി അേ ഹെ ം കര കയ ിയി ് “അവിെടെ ാണി
െന അബ ം പ ിയ ്?” എ േചാദി േ ാൾ ഭ തിരി “എനി ് അബ െമാ ം പ ി
യി . ഞാൻ േകാ ാെ കിണ ിൽെ േനാ ിയേ ാൾ അവിെട ലെമാ ായി
ി . െകാ ാ ാ ി െട േസവ ന ായാൽ െകാ ാമേ ാ എ വിചാരി ഞാൻ പി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 849

െ ഇവിെട വ ് ഈ കിണ ിൽ ചാടി അേ ” എ പറ . അേ ാൾ കാര െമാ

മി ാെത േസവ േവ ി മാ ം കിണ ിൽ ചാടിയ വെര ാം സാമാന ിലധികം മധ മ
മായിെയ വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
ഇ െന ഓേരാ മ ൾ കാണി െകാ േകാഴിേ ാ റ ദിവസം താമസി
തി േശഷം ഭ തിരി െട യാ േനെര തി വന രേ ായി . തി വന ര
െച മഹാരാജാ തി മന ിെല ഖം കാണി തിെ േശഷം ഏതാ ം ദിവസം അവിെട
ാമസി . അതിനിട ് ഭ തിരി അേനകം മ ൾ കാണി ക ം പറ ക ാ
യി. അ ൻ അ ഹി ി തിെ ഫലേമാ എേ ാ ഭ തിരി െട ഫലിത േയാഗ ം
വാ ക െമ ാം തി മന ിേല വളെര രസി കയാ െച ്. റ ദിവസംെകാ
ഭ തിരി അവിെട ഒ വിധം േസവൻമാ െട ിലായി ീർ . സമയം േചാദി ാെത
തി ിൽ െച ാം, െവടിപറയാം, ചിരി ാം ഇതിെനാ ം വിേരാധമി ാെതയായി. അവി
െട േസവൻമാ ം ഉേദ ാഗ ൻമാ ം മ െമാെ ഭ തിരി പരിചിതൻമാരായി ീ
ക ം െച .
ഇ െമാെ ആയതിെ േശഷം ഒ ദിവസം ഭ തിരി പ തീർ ിെ െത
േ െര നി ി േ ാൾ സർ ാധികാര ാർ അതിെല ടി കട വലിയ െകാ ാര
ിേല േപായി. അേ ഹം െപാ ാര ാണ ം അരനിറ െപാേ ല ം ധരി േന
ര ് മാർ ാ വർ യിെല പ ി െട േവഷ ിലായി േപായ ്.
അ ക ി ഭ തിരി പ െമാ ി വാെപാ ി ഓ ാനി െകാ പി ാെല െച .
അേ ാൾ സർ ാധികാര ാർ തിരി േനാ ീ ഗൗരവേ ാ ടി “എ ാ?” എ േചാ
ദി . അേ ാൾ ഭ തിരി ആ ം േകൾ ാ വിധ ിൽ പ െ “ആസനം കടി ാേമാ?”
എ േചാദി . അ േക സർ ാധികാര ാർ േദഷ െ ഖം വീർ ി െകാ ് ഒ ം
മി ാെത ണ ിൽ േപായി. തി ാെകെ ടെന വളെര സ ടേ ാ ടി “ഒ
വട ൻപേ രി റ ദിവസമായി ഇവിെട താമസി േ ാ. അേ ഹ ിെ ശകാരം
െകാ ് അടിയ ് ഇവിെട കഴി ാൻ നി ിയി ാെതയായി. അേ ഹ ി ് ഇ േത
പറയാ എ ി . േമ അസഭ ം തെ യാ ് പറ ്. അടിയൻ ഇേ ാൾ ഇേ ാ
വിടെകാ േ ാൾ െ അേ ഹം ഒ ചീ വാ പറ ക ായി. ഇെതാെ തി
മന റിയി ാ ത ാ െകാ ് അറിയി ി . ഇവിെട അേ ഹെ േവ തില
ധികം കൽപി ബ മാനി ്. അ െകാ ാ ് അേ ഹ ി ് ആെര ം ഭയ ം
ബ മാന ം ഇ ാെതയാ ക ം അധിക സംഗം വർ ി ക ം െച ്” എ ം മ ം
തി മന റിയി . ഉടെന കൽ ി ഒ ഹരി ാരെന അയ വിളി ി ഭ തിരിെയ തി
ാെക വ ി. “ഭ തിരി സർ ാധികാര ാെര ശകാരി എ ം മ ം പറ വേ ാ
എ ാ അ ്?” എ കല് ി േചാദി . അേ ാൾ ഭ തിരി “ഞാൻ ശകാരി ക ം മ
ായി . അ െന അറിയി െവ ിൽ അ േഭാ ാ ്. ഉ ായ സംഗതി ഞാനിവിെട
അറിയി ാം. സർ ാധികാര ാർ ഈ േനര ഇേ ാ േപാ േ ാൾ ഈ െപാ
േ ല ം െപാ ര ാണ ം െവ മ ്ഉ തടി ഈ ആസന ം ഒെ ാെട
ക േ ാൾ ഈ ആസനെമാ കടി ാൽ െകാ ാെമ ് എനിെ ാ േമാഹം േതാ ി.
അേ ഹ ിെ അ വാദ ം സ ത ം ടാെത പിടി കടി ന ായമ േ ാ എ
850 95. ന വിേല ാ ് ഭ തിരി

വിചാരി ഞാൻ ‘ആസനം കടി ാേമാ’ എ േചാദി . അതി ് ഇ മാ ം േദഷ െ

ടാ ം സ ടെ ടാ ം തി മന റിയി ാ ം മ കാര െമാ മി . മന െ ിൽ
സ തി ണം ഇെ ിൽ മന ിെ പറേ ണം. അ ാെത വ േ ാ” എ
തി മന റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ് “ഇതിെന റി ാേലാചി േവ േപാെല
െച െകാ ാം. ഇേ ാൾ നി ൾ േപാകാം” എ കല് ി ര േപെര ം അയ .
സർ ാധികാര ാരൻ േനര തി ിൽ െച തി മന ിേല ം ഒ ം
രസമി ായി . അതിെന റി ് ഒ ം കൽപി ാറി ായി എേ ഉ . അ െന
യി േ ാൾ ഭ തിരി ഈ വഴ ാ ി ീർ തി മന ിേല വളെര സേ ാഷമാ
യി. അതിനാൽ, “േമൽ ടാെത ഒ മാ ം ഉ േമലാൽ ആ ം തി ിൽെ
ടാ” എ അ തെ കൽപന സി െ ി. ഇ ഭ തിരി ം മ ം പലർ ം വള
െര സേ ാഷകരമായിെയ ി ം സർ ാധികാര ാർ ഒ ം രസമായി . എ ി ം കൽ
ന അ സരി ാെതയിരി ാൻ നി ിയി ാ തിനാൽ അ ദിവസം തൽ സർ ാ
ധികാര ാ ം േമൽ പേയാഗി ട ി. ആ കൽ ന പി ീടാ ം േഭദെ ിയി
അ ് അ െന തെ ിരെ . ഇേ ാ ം അ െന തെ നട വ േ ാ.
ആ സംഗതി ഇ െന അവസാനി െവ ി ം സർ ാധികാര ാർ ഭ തിരിേയാ
വിേരാധം തീർ ി . പെ അ ഫലി ി ാൻ മാർ െമാ മി ാെതയി െകാ ്
അേ ഹമ മന ിൽ െവ െകാ ി . അ ഭ തിരി മന ിലാ ി എ ി ം ാ ിയി
. ഭ തിരി ആെര ം ാ ആള േ ാ. തരം കി ിയാൽ ഇനി ം സർ ാധികാര ാ
െര മധ മമാ ണെമ ഭ തിരി ം നി യി .
ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ ഭ തിരി ഒ േറാഡരികിൽ മലവിസർ നം െച െകാ ിരി
സമയം സർ ാധികാര ാർ ഢമായി ഒ ല േപാ തിനായി ആ േറാഡിൽ
ടി െച . അേ ഹ ിെ െട ആ ായി ി . അ െച േ ാൾ േറാഡരി
കിൽ ഒരാൾ ഇരി തായിേ ാ ീ ് അേ ഹം “ആര ് ” എ േചാദി . ഉടെന ഭ തിരി
“ആളറി ിെ േവണം” എ ് അേ ാ ം േചാദി . ഇ െകാ കാണാൻ വ ായി
െവ ി ം ഒ േക പര രം അറി . അതിനാൽ സർവാധികാര ാർ “മതി മതി, മന
ിലായി” എ പറ . അേ ാൾ ഭ തിരി “മതിെയ ിൽ ഇനി യാസെ ടണെമ ി .
അധിക ് അവിെട കിടേ ാെ . പ ി തി െകാ ം” എ പറ ി ് എണീ േപാ
യി. “ഈ മ േനാ ് ഇനി ം സംസാരി ാൽ വ വ ം േകേ ം അ റ ിലാ ് ” എ
വിചാരി സർ ാധികാര ാ ം േപായി. എ ി ം അേ ഹം സാമാന ിലധികം മധ മ
മായിെയ പറയണെമ ി േ ാ.
ഈ വിേരാധെമ ാം മന ിൽെവ െകാ സർ ാധികാര ാർ പിേ ദിവസം ഒ കാ
ര ം െച . തി വന ര ന രിമാർ എ േപ െച ാ ം അവെരെയാെ മ പ
ിൽ ജപ ി ചാർ ക ം ജപ ാർ തിദിനം ഒ പണം വീതം ദ ിണ െകാ
ക ം പതിവാ ്. അത സരി ഭ തിരി ം തി വന ര െച ദിവസം തെ
ജപം ചാർ ി ി ായി . ആ പണം ഭ തിരി ജ മാ ണെമ നി യി സർ
ാധികാര ാർ ജപം ചാർ പി െയ വ ി ഭ തിരി െട േപ ി ളയാൻ
ച ം െക ക ം പി ി ള ക ം െച . ഭ തിരി അതറി ി പിെ ദിവസം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 851

െകാ ാര ിൽ േപായി . നാലാം ദിവസം തി ാെകെ േ ാൾ “എ ാ ഭ തിരി ഇ ി

െട ഇേ ാ ് കാണാതി ്?” എ കൽ ി േചാദി .

ഭ തിരി: ദിവസേ ് ഒര ി ായി .

മഹാരാജാ ്: ആരാ ് മരി ്?
ഭ തിരി: സാരമി , എെ േപരാ ്
മഹാരാജാ ്: േപേരാ? േപ മരി േമാ? അസംബ ം പറ െത ാ ്?
ഭ തിരി: അസംബ മ , വാ വമാ ്. സർ ാധികാര ാർ എെ േപ ി. അേ
ഹം വലിയ താ ാനയാെണ ാ ് എ ാവ ം പറ ്. അേ ഹം ിയാൽ
മരി ാെതയിരി േമാ?

ഇ േക േ ാൾ തി മന ിേല കാര ം മന ിലായി. ഉടെന ഭ തിരി െട േപ വീ

ം ചാർ തി ം േപ ിയ ദിവസ ളിെല ദ ിണ ടി െകാ തി ം കൽ
പി ച ം െക ി. അതി ം സർ ാധികാര ാർ മധ മമാ കതെ െച . അ െന റ
ദിവസം കഴി േ ാൾ മഹാരാജാ തി മന െകാ കൽ ി അ ി നായി
ണിയി െകാ അ വീ ിെ വാ ബലി ം പാ കാ മായി. ണ ാഹ ം പാ കാ
ം അവിെടവ േകമമായി ഒ ാ ണ ദ ം കഴി ് ഹ േവശം നട കെയ ാ
തീർചെ ിയ ്. ജപ ിനാ ം പ ിേ വാര ിനാ ം മ ം തി വന ര
താമസി ി ന രിമാെര ം സദ ണി . അേ ാൾ ന രിമാർ വലിയ സംശ
യമായി ീർ . “ നായി ണിയി താെണ ി ം അ വീെട സ ൽപി ിരി
ല േപായി ഊ കഴി ാേമാ?” എ ായി അവ െട സംശയം. േപാകാെത
യി ാൽ മഹാരാജാ തി മന ിേല തി േ ാേയ േമാ എ ശ ം
അവർ ാകാെതയി ി . ആക ാെട ന രിമാർ വലിയ പ ലിലായി ീർ .
ഒ ം അവെര ാവ ടി ന വിേല ാടിേനാ ടി ആേലാചി ി ് തീർ യാ ാം എ
നി യി . അവെര ാം ഒ ല ടിയി െകാ ഭ തിരിെയ വ ിഈവ
തകെള ാം പറ . ഭ തിരി മന െകാ സ ൽപമാേലാചി ി ്, “ഇതി ഞാൻ വ ം
സമാധാന ാ ാം. ന െട അവ റ വരിക മി . തി േ ാ ക മി
. എ ാൽേ ാേര? പേ ഒ കാര ം േവണം. തൽ ാലം നി ളിലാെര ി ം രേ ാ
േ ാ ഉ ിക ഇേ ാ തരണം. ഇ തെ ൈവ േ രം അ മട ി രിക ം െച
ാം. സദ നാെളയാണേ ാ. അ െകാ ് ഇനി ം ഒ ം താമസി ാൻ പാടി ” എ
പറ .
അ േക സേ ാഷി ് ഉടെന ഒ ന രി പാ െകാ . ഭ തിരി അ ചാല
ടയിൽ െകാ െച െകാ ഒ േകാളാ ി േമടി . അേ ാൾ െ ക വട ാേരാ ്
“ഇ ് എനി മെ ാരാൾ േവ യാ ്. ഇ െകാ െച ് അയാെള ാണി ി ് േകാ
ളാ ി െട ഭാഷ ം വില ം അയാൾ സ തമാെയ ിൽ േകാളാ ിെയ ം. അയാൾ
852 95. ന വിേല ാ ് ഭ തിരി

സ തി ിെ ിൽ ഞാൻ േകാളാ ി തിരിെയ െകാ വ ം. അേ ാൾ പണം മട ി ര

ണം” എ ഭ തിരി പറ ക ം അ െന െച ാെമ ക വട ാരൻ സ തി ക ം െച
ി ാ ് േകാളാ ി വാ ിയ ്.
ഭ തിരി േകാളാ ി ഒ ിൽ െപാതി ക ിൽ െവ െകാ ് ഉടെന തി
ാെകെ . അേ ാൾ തി മന െകാ ് “ക ിെല ാ ്?” എ കൽ ി േചാ
ദി .

ഭ തിരി: ഇ ് ഇവിെട അറിയി ാൻ ത വ െതാ മ . ര ദിവസ ിനകം

വടേ ാ േപായാൽ െകാ ാെമ ്. അേ ാൾ െകാ േപാകാനായി ് ഇേ ാൾ
ചാല ടയിൽ നി വാ ിയതാ ്.
മഹാരാജാ ്: അ െകാ ്ന കാണാൻ പാടിെ േ ാ?
ഭ തിരി: എ െ ാ മി . ഒ നി ാര സാധനമാ ് എേ ഉ .
മഹാരാജാ ്: ആെ , എ ി ം കാണെ ; എ .

ഭ തിരി പിെ ം വളെര മടി ഭാവി . ഒ ം തി മന ിെല നിർബ ം െകാ േകാ

ളാ ി ിനക നിെ താെഴെവ .

മഹാരാജാ ്: േഹ! േകാളാ ിേയാ! ന ശി യായി. നാം തെ ഒ ി ആദ ം

ഇതിൽ ാം.
ഭ തിരി: അ െനയാവാം. പേ അ ് ഇ പാടി . ഒ വഴിപാ ് നി യി ി ്. അ
കഴി ിേ ഇതിൽ ാ എ ാ െവ ിരി ്.
മഹാരാജാ ്: എ വഴിപാടാ ്?
ഭ തിരി: ആദ ം ഇതിൽ പാൽ ായസം െവ പ നാഭസ ാമി നിേവദി ക. പിെ
ി ട ക എ ാ നി യിരി ്.
മഹാരാജാ ്: (തി മന ിൽ സ ൽപെമാ ാേലാചി ി ് ) മന ിലായി, െപാേ ാ .

ഇ േക ഭ തിരി ഇറ ിേ ായി, േകാളാ ി ചാല ടയിൽ െകാ െച െകാ

പാ വാ ി, അ െകാ ന രി മട ിെ ാ . ഭ തിരി േപായ ടെന തി മന
െകാ ് അ വീ ിേല ക ി ാളയ ാ ണസദ അ വീ ിൽ െവ േവെ ം
അ ല ളിൽ എവിെടെയ ി ം െവ നട ിെകാ ാെമ ം ച ംെക ി. അ വീ ിൽ
ആദ ം ാ ണ ദ നട ക ം പി ീ ് അ ി പാർ ക ം െച േകാളാ ി
യിൽ നിേവദ ംെവ ് ആദ ം േദവ നിേവദി ക ം പി ീ ് ക ം െച േപാെല
യാെണ ാ ് ഭ തിരി െട വാ ിെ സാരെമ തി മന ിേല ് അ േക േ ാൾ
െ മന ിലായി എ പി ീ ായ ച ംെക െകാ മാ േ ാ.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 853

ഭ തിരി ഒരി ൽ ഒ വഴിയാ യിൽ ഒ ദിവസം േനരം ൈവകിയേ ാൾ അ ാഴം

കഴി േപാകണെമ വിചാരി ് ഒര ല ി ൽ െച േചർ . േനരം സ യാകാറായി
ം അവിെട ശാ ി ാരൻ വ നട റ കേയാ വിള െവ കേയാ െച ി ി . നട
റ െതാ തി േപായാൽ െകാ ാെമ വിചാരി ് അവിെട ഒരാൾ കാ നിൽ ാ
യി . അയാള ാെത അവിെടെയ ം േവെറ ആ ായി ി . അതിനാൽ ഭ തി
രി ആ മ ഷ േനാ തെ ആ േ ം ആ െട വകയാെണ ം അവി െ പതി കെള
െനെയാെ യാെണ ം മ ം േചാദി . അേ ാൾ ആ മ ഷ ൻ “അ ലം ഇവിെട അ
ൽ തെ ഒ മന െല വകയാ ്. ഇവിെട കാല രേ കാ ം ൈവ േ രം
ഒേ കാ ം ഇട ഴി അരിവീതമാ ് ജാനിേവദ ി വകെവ ിരി ്. അ ടാ
െത കാല ം ൈവ േ ര ം ഈര നമ ാര ി ം വകെവ ി ്. നമ ാരം വഴിേപാ
രായി വ ാ ണർ െകാ ണെമ ാ ് െവ ിരി ്. ഈ വകെ ാ
െന മന ൽ നി കഴക ാരൻ വാരിയെര ഏൽ ി െകാ ം. വാരിയർ പതിവായി
കണ കാര അരി െകാ െകാ ണെമ ാ ് ഏർ ാ ്. എ ാൽ ഇവിെട ാ
ണർ നമ ാരം (ഭ ണം) െകാ കയാകെ കണ കാര അരി വ ം െവ
് േദവ നിേവദി കയാകെ ഒരി ം പതിവി . നമ ാര ി അരി വ ം ശാ
ി ാരൻ അേ ഹ ിെ മഠ ിൽെ ാ േപായിെവ ് ഊ കഴി ം. നിേവദ ി
ര േനര ം ഒഴ രിയിലധികം വാരിയർ െകാ ാറി . െന വ ം ി ണ ി
ിെവ വാര വ കഴി ം. ഒഴ രിയിൽ തലി നിേവദ ം െവ ണെമ
ിൽ വഴിപാ കാരാെര ി ം െകാ വരണം. ഇ െനെയാെ യാ ് ഇവി െ പതി ്.
സ കഴിയാെത ഇവിെട ഒ ദിവസ ം നട റ വിള െവ ാറി . തിദിനം ാ
ഴിെയ വീതം ഇവിെട വിള വക മന ൽ നി െകാ ്. അ വ ം ശാ ി
ാര ം കഴക ാര ം ടി പ െവ ് എ കയാ ് പതി ്. ഇവിെട വിള ി വഴിപാ
കാർ െകാ വ എ തെ ഴവൻ േവ ാ. ര േനര ം മി ാമി ിെ ം
േപാെല ഓേരാ തിരി െകാ ിെവ ാൽ മതിയേ ാ. മന േല ് ഇ േപാെല നാൽപ
േ ്. എ ാ ല ളി ം ദിവസം േതാ ം െച കാര ളേന ഷി ക യാ
സമാ കയാൽ ഇവി െ കാര ൾെ ാം ശാ ി ാരെന ം കഴക ാരെന ം മത
ലെ ിയിരി കയാ ്. മന ൽനി ് ഒ ം അേന ഷി ാറി . എ ാം ശരിയായി നട
െ ാ ് അവി െ വിശ ാസം. അ െകാ ാ ് ഇവ െട അഴിമതി ം അ
മ ം ഇ േ ാളം വർ ി ്. ചിലേ ാൾ മന ൽ നി വലിയ തി േമനി ഇവിെട എ
ക ം ഇവ െട ചില കള കൾ ക പിടി ക ം കഴക ാരെന പിടി ഹരി ക
ം ശാ ി ാരെന ാ ിരി ര ം നാ ം പണ ം മ ം ായ ി ം നി യി ക ം
െച ാ ്. എ ി ം ഇവിെട ഇവ െട അ മ ൾ ് ഇ വെര യാെതാ റ ംവ ി
ി ” എ പറ . ഭ തിരി ഇെത ാം േക ധരി തിെ േശഷം “ആെ , എ ി ം ളി
കഴി ാമേ ാ” എ പറ ് അ ല ള ിൽ െ യിറ ി ളികഴി ് അ ല ിൽ
െ കൾ ര ം ഉണ ാനി ി കൗപീനമാ ധാരിയായി അവിെടയി . അേ ാ
േഴ ം ഒ െചറിയ പാ ിൽ ഒഴ രി ം ഒ തീെ ാ ി െമ െകാ കഴക ാര
മവിെടെയ ി. ഉടെന ഭ തിരി “വാരിയേര! ന ് അ ാഴം കഴി േപായാൽെ ാ ാ
854 95. ന വിേല ാ ് ഭ തിരി

െമ ് അതിവിെട തരമാ േമാ?” എ േചാദി . അതി രമായി വാരിയർ “എേ ാ

എനി റി ടാ. ശാ ി ാരേനാ േചാദി ണം” എ പറ .

ഭ തിരി: അ െന പറ ാൽേ ാരാ. ന ിവിെട ില വഴിപാ ക ം നടേ ിയിരി

. അതിെനാെ വാരിയ െട സഹായമാ ് ന ധാനമായി േവ ്.
വാരിയർ: റാൻ, വഴിപാ ് എെ ാെ യാണാേവാ.
ഭ തിരി: വിള ്, മാല, പ സാര ായസനിേവദ ം, പിെ ഒ രേ കാലിട ഴി െവ
നിേവദ ം ഇെതാെ േവണം. വ ാഴാ േതാ ം ഇവെയാെ ഒ വി േ ിൽ
നട ാ ്. ഒ ാ ണെന കാൽക കി ് ഊ ക ം േവണം. അതി ശാ ി
ാരനായാ ം മതി. സാമാന ം േപാെല ഒ ഭ ണ ിെ വ െമാെ േവണം.
അെതാ ം േമാശമാക ്. ന െട ക ിൽ പണ ് അെത േവണെമ ി ം െചല
െച ാൻ ത ാറാ ്. എ ി ം വാരിയ െട സഹായം ടാെത ഒ ം നട കയി
േ ാ.
വാരിയർ: പണ െ ിൽ ഒെ നട ം. അടിയൻ എ ാം ശരിയാ ാം.
ഭ തിരി: എ ാൽ മതി. ഒ ം വാരിയർ പറ സംഖ േബാധ െ ാം.
വാരിയർ: എ ാൽ േവ െത ാം ഇേ ാൾെകാ വിടെകാ ാം.

എ പറ വാരിയർ ഓടിേ ായി. േപാ വഴി ശാ ി ാരെന ് “ഇ

വിേശഷാൽ ില വഴിപാ ക ്. ണ ിൽ ളി ് അ ല ിേല ് െച ണം” എ
ടി പറ ി ാ ് വാരിയർ േപായ ്. വാരിയ െട വാ േക തനി ം വ മാദാ
യ ാ െമ വിചാരി ശാ ി ാര ം ണ ിൽ “ ളി ് ി ല ം ട ്”
അ ല ിെല ി. തെ പതി ം ആവശ െമ ാം ഭ തിരി ശാ ി ാരേനാ പറ
. അ േക ശാ ി ാര ം സേ ാഷി ് ഓടിേ ായി അേ ഹ ിെ മഠ ിൽനി ്
അരി ം കറിേ ാ ക ം പാ ം മ ം െകാ വ ് എ ാം ത ാറാ ി ട ി. റ കഴി
േ ാൾ സകല സാധന ം െകാ വാരിയ ം അ ല ിെല ി. അേ ാേഴ ം
ശാ ി ാരൻ നിേവദ ൾ അ ാ ക ം കറി ക ം കഴി ി . അ
ക ി ് എ ാൻ തെ ന െ ാൻ ഭാവി കയാണേ ാ എ വിചാരി വാരിയർ
ം വാരിയർ സാമാന െള ാം െകാ വ ിരി തെ ന െ ാനാണേ ാ
എ വിചാരി എ ാ ം േദഷ ം കലശലായി. വാരിയർ എ ാേനാ ് “സാമാന െള ാം
വ ം ിെ ാ വരണെമ ് ആവശ ാരൻ എേ ാടാ ് ആദ ം പറ ്. അ െകാ
് ഞാൻെകാ വ ി സാമാന ൾതെ എ ഉപേയാഗി ണം. അേ െട
സാമാനെമാ ം ഇവിെട ഉപേയാഗി ാൻ പാടി ” എ പറ . അ േക ് എ ാൻ “വാ
രിയ െട സാമാന െളാ ം ഇവിെടെ ാ കയി . പാൽ െവ ം േചർ താ ്. അരി
െവ ി ി ” എ ം മ ം പറ ട ി. അ ല ിൽ ജപി െകാ ി ഭ തിരി
ഇവ െട വഴ േക ി ്, “നി ൾ ത ിൽ ശ േട . ര േപ െട സാമാന ം ഉപ
േയാഗെ ിെ ാ ണം. അ െകാ േദാഷെമാ ം വരാനി േ ാ. നി ൾ ര
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 855

േപർ ം പണം കി ണെമ േ ഉ ? അ േബാധ െ ാൻ ഞാ േ ാ. വഴ ം

ശ ം ടാെത കാര ം നട െ ” എ പറ . അ േക ര േപ ം സമാധാനെ ക
ം െച .
എ ാ ിരി െവെ ാം കഴി ജ േപായി. സ ജ ് നടയട േ ാൾ ഭ തി
രി തിട ിയിെല ി ഒരിലെയ െവ താേന വിള ി ഊ ട ി. എ ാ ിരി
“അ ാ! ഇ െനയാേണാ കാൽ ക കി ്?” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി ഭ
തിരി “കാൽ ക കി ക എ പറ ാൽ തെ തൽ െചല െച ് ഒ ാ ണ ഭ
ണം െകാ ക എേ അർ . െപാ ൾ േപാ ിട ാണേ ാ ണ ം. എ ാെ
ഊ കഴി േ ാൾ കാൽ ക കി ിയതിെ ഫലം എനി കി ം. എ ാ ം ഒരിയില
െയ െവ വിള ി േ ാ ” എ പറ . ഉടെന എ ാ ിരി ം ഉ ാനി . പി
െ ഭ തിരി എ ാ ിരി െട ൈക ണ െ വർ ി ട ി.
“േഹ! എ ാൻ േദഹ െമാെ വളെര ന ായി. ഈ അ ല ിണ ിെല െവ ം വള
െര മാഹാ തെ . എ ം േകാരി േദവെ തലയിെലാഴി തേ ? അ െനയ
ാെതയിരി േമാ? അേതാ ടി എ ാെ ൈക ണ ം ടി േചർ േ ാൾ വനായി.
പ സാര ായസ ിെന , സകലവിഭവ ൾ ം ഈ െവ ിെ സ ാദാ ി
നിൽ ്. േറെ അ തിെ സ ാ ്. അ എ ാെ ൈക ണ ം െകാ വ
തായിരി ം” എ ം മ മായി ഭ തിരി പറ ്. ഈ ശകാരെമ ാം തിയാെണ ാ
് എ ാ ിരി മന ിലാ ിയ ്. അതിനാൽ ഇതി മ പടിയായി എ ാ ിരി പറ
് “ഇെതാ ം ന െട സാമർ ം െകാ . എ ാം ഭഗവാെ പെകാ ാ ് ” എ ാ
യി .
ഭ തിരി ം എ ാ ിരി ം ഊ കഴി ൈക ക കി ബലി ൽ രയിൽ േപായി
പണ ിെ കണ പറ ട ി. വാരിയർ തിട ിയിൽ യറി ഉ ാ മി
. എ ാ ിരി പറ കണെ ാ ം ഭ തിരി സ തി ി . ഒ ം ഭ തിരി “ഇവിെട
ര േനര ം ഈര േപർ നമ ാര ി വകെവ ി േ ാ. അെത ാം താൻ േമാ
ിെ കേ പതി ്? ഇ ് ഒ േനരം ഞാ തി തനി പണം തരണേമാ? ഞാ
െനാ കാ ം തരാൻ ഭാവമി . താെന െച ം?” എ േചാദി . അ േക ് എ ാ ി
രി േകാപി വിറ ഭ തിരിെയ ത ാനായി ൈകേയാ ിെ ാ ് അ െച . ഉടെന
ഭ തിരി എണീ എ ാ ിരി െട ൈക ് ഒ ത ം െചകി ് ഒരടി ം െവ െകാ ക
ം “അേ ാ!” എ ് ഉറെ ഒ നിലവിളി ക ം ഒ മി കഴി . അടിെകാ
ണ ിൽ എ ാ ിരി േബാധം െക നില വീ . നിലവിളി േക വാരിയർ പരി മി
എ ിൽൈ മട ി ിടി െകാ ബലി ൽ രയിേല ് ഓടിെ . “ഇവിെട എ ാ ്
ഒ നിലവിളി േക ്? ആരാ നിലവിളി ്?” എ വാരിയർ േചാദി . അേ ാൾ ഭ തി
രി കര ംെകാ ് “ഈ എ ാൻ ഞാൻ പണം െകാ ് േപാെര ം പറ ് എെ
ി. ഞാനാ നിലവിളി ്. ഇതിെന ാം സാ ി വാരിയരാ ്. ഈ ഉ ായ സം
ഗതികെള ാം േ ിെ ഉടമ േനാ ് ഇേ ാൾ െ പറയണം. സാ ി പറയാൻ
വാരിയ ം എെ െട വരണം. ഊ കഴി വ . വാരിയ െട പണം ഞാൻ ഒ ം റ
കയി എെ ിയ െകാ ് എ ാ ് ഇനി ഞാൻ ഒ കാ േപാ ം െകാ യി .
856 95. ന വിേല ാ ് ഭ തിരി

എ ാ െകാ ാ ടി വാര ർ തേ ാം” എ പറ . ഇ േക സേ ാ

ഷി വാരിയർ ഊ വനാ ാനായി ് തിട ിയിേല േപായി. ണ ിൽ ഊ
കഴി ൈക ം ക കി വാരിയർ വീ ം ബലി ൽ രയിെല ി. എ ാ ിരി അേ ാ ം
ർ ിതിയിൽ േബാധരഹിതനായി അവിെട െ കിട ി . ഭ തിരിെയ അവിെട
െയ ം ക മി . അേ ഹം വാരിയർ വ തി േ പ കട ിരി .
പിെ െയാരി ൽ ഭ തിരി ഒ വഴിയാ യിൽ ഒ ദിവസം മധ ാ സമയ ് ഊ
കഴി േപാകണെമ ഉേ ശേ ാ ടി െ ഒരി കയറിെ . അേ ാൾ
അവിെട ര െട വാതി കെളാെ അട ി തിനാൽ നി െകാ ര
മ . എ ി ം ആെര ം റേ കാണാെതയി തിനാൽ ഇറയ കയറിയി
െകാ ് “േഹ േഹ! ഇവിെട ആ മി േയാ? ഈ വാതിെലാ റ ണം” എ ് ഉറെ വി
ളി പറ . അ െന നാല ാവശ ം പറ േ ാൾ ഹ ൻ ന രി വ വാതിൽ
റ ർ ഖം കാണി െകാ റേ വ ് ഉ സ ര ിൽ “ആരാണിവിെട യറിവ
കലശൽ ്? പടി റ േപാകണം” എ പറ . അ േക ി ം ഭ തിരി
“അേ ാ! അ െന പറയ േത. ഞാൻ വഴിേപാ നായ ഒ ാ ണനാ ്. വഴി നട ം
െവയി െകാ ം ഞാൻ ഏ ം അവശനായിരി . വിശ ം ദാഹ ം സഹി വ ാ
െതയായി ാ ് ഇവിെട യറി വ ്. എനി ിേ ാൾ റ ക ിേയാ േചാേറാ വ ം
ത ാൽ അെതാ വലിയ തമായിരി ം. ഒ ം കഴി ാെത ഇനി ഇവിെടനി ് ഒരടി
േപാ ം നട ാൻ ഞാൻ ശ ന ” എ ഏ ം താണ സ ര ിൽ റ . ഇ േക ി ം
ഹനാഥെ മന ി ് ഒരലി ായി . അേ ഹം വീ ം ഉ ിൽ െ “േപാകാന
േ പറ ്. നട ാൻ വെ ിൽ പടി റ േപായി ിടേ ാ . ഇവിെട ഇരി ാൻ
പാടി . വ വർെ ാെ ക ിേയാ േചാേറാ െകാ ാൻ ഇവിെട വഴി ം മ മി .
ആ ം കാണമി ി മി . ഇ െന ത ി ം പറ ് ഉ ാനായി കയറിവ വർെ ാ
െ േചാ െകാ ി ണ ം ഇവിെട ആവശ മി ” എ പറ . ഉടെന ഭ തിരി
“എ ാൽ െവ േത േവ . ഞാൻ പണം തരാം. ഏ വിധ ിലായാ ം സ ൽപം വ ം
കഴി ാെത േപാകാൻ നി ിയി . ഞാൻ സാമാന ിലധികം വല . അ െകാ ്
പറ താ ്. പ ാകണം” എ ് പിെ ം പറ . അ േക ി ം ഹ െ
മന ി ഒരിള ായി . “എേടാ തെ ജാടെയാ ം ഇവിെട കയിെ ് ആദ േമ
ഞാൻ പറ ിേ ? അേ ാ പറ െതാ ം മന ിലാ ാ െത ാ ്? തെ മർ
ട ി ം െകാ താനിറ ിേ ാ . ഇവിെട പ കയി . പണ ി േചാ െകാ ാൻ
ഇ േഹാ ം മ മ . പടി റ ിറ ിേ ാവാനേ പറ ്? ഇനി ം േപാകാ
പ ം ഞാൻ തീ നൽ േകാരിെ ാ വ തെ തലയിലി ം. അതിനിടയാ ാെത താ
നിറ ിേ ാ ” എ ാ ഹ ൻ പറ ്. ഇ ം േക ി ം ഭ തിരി ഒഴി േപായി .
അേ ഹം പിെ ം താ െതാ െകാ ് “അേയാ ്, ഇ കഠിനമാ ്. ഇ െന
പറയ ്. ഒ നി ി മി ാെതയായി ഞാൻ പറ താ ്. ഒ പിടിേ ാെറ ി ം
ത തി ദയ ാകണം. അതിെനാ ി ം മന ിെ ിൽ റ പ െവ ം ത ാ
ം മതി. ഒ ം കഴി ാെത എനി ് എണീ ാൻേപാ ം വ . ഞാൻ വ ാെത ീണി
േപായി” എ പറ . ഇതി മ പടിയായി ഹ ൻ പറ ് “തനി െവ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 857

േകാരിെ ാ വ തരാൻ തെ ശ ള ാരാ ം ഇവിെടയി . െവളളം ടി ണെമ

ിൽ ഴയിൽെ േകാരി ടി . ഇവിെട അെതാ ം സാ മ . താനിവിെട നി ്
ഇറ ിേ ാ . ഇനി ം താനിറ ിേ ാവാ പ ം ഇവിെട ാർ ഷലിെ ിെന
ഞാനിേ ാ വിളി ം. അവൾ മടി ആ ധ ം െകാ ിേ ാ വ ാൽ തെ ഇവി
െട നിേ ാടി ം. അതിനിടയാ ാെത ഇറ ിേ ാ കയാ ന ് ” എ ാ ്. ഇ ം
േക േ ാൾ ഭ തിരി “ഇവിെട മര ാദെകാ കാര െമാ ം പ കയി ഏെത ി ം ഒ െപാ
ടിൈ ടി േയാഗി േനാ ാം” എ വിചാരി . േകാപഭാവേ ാ ടി എണീ ര ാം
് അരയിൽ ിെ ി ക ം വ ി വിറ െകാ ഹ േനാ “എേടാ! താൻ
മഹാ ൻതെ . തെ മാ ം വിചാരി ാൽ േപാരേ ാ, ഇവിെട ഒര ർ ന ം ര
കിടാ േ ാ. രാതനമായ ഒ ാ ണ ഹ മാണേ ാ എ വിചാരി
ഞാനി വെര മി . ഞാെനാ ക ംൈക േയാഗി ാൽ അ തിവിധി ഇ ാ താ
യിരി ം. നാല ദിവസം ൻ ് ഇ േപാെല ഞാെനാരി േപായി . അവി െ
ഹ ം തെ േ ാെല ഒ നായി . അവിെട ം ഞാൻ ആദ ം വളെര മി
. ഒ ം അ െകാെ ാ ം പ കയിെ േതാ കയാൽ ഞാെനാ ക ംെക അവി
െട േയാഗി . അ തെ ഇവിെട ം േയാഗി ാനാ ഞാൻ ഭാവി ്. അ
സ തമാേണാ എ ് അക െച ് അ ർ നഇേ ാ ടി േചാദി . പിെ പ ാ
പി ാൽ ഫലെമാ ാ കയി . അ ം ഞാനാദ േമ പറേ ാം” എ പറ .
ഇവ െട സംവാദ െള ാം േക െകാ ് അക നി ി അ ർ നം ഭ തിരി
െട അേ ാഴെ ഭാവം കാ ക ം ഒ ം പറ വാ േകൾ ക ം െച വ ാെത
ഭയെ ന രിെയ അകേ വിളി . “ഇ ാൾ സാമാന ാരനെ ാ േതാ
്. എെ ാമനർ ളാണാേവാ ഉ ാ ി ീർ ്? ര കിടാ വർ
െ ി ം ആപെ ാ ം വരാെത ി ണമേ ാ. അ െകാ ് ണ ിൽെ ്
അേ ഹെ സമാധാനെ ി ഭ ണം െകാ സേ ാഷി ി യ ണം. അെ ിൽ
വലിയ ആപ വ ംവ െമ ാ േതാ ് ” എ പറ . ഭ തിരി ം ഹ
ൻ ന രി ം ത ിൽ അത ി ായ സംവാദം േക ് അതിെ കാരണമറി
തിനായി അയൽവാസികളായ ഒ വളെര ജന ം അവിെട വ ടിയി . അവ െമ
ാവ ം അ ർ നം പറ േപാെല തെ പറ . അെത ാം ടി േകൾ ക ം
േകാപി സംഹാര െനേ ാെല ഭ തിരി െട നില കാ ക ം െച േ ാൾ ഹ
ൻ ന രി ം ഭയവിഹ ലനായി ീർ . ഉടെന അേ ഹം ഭ തിരി െട അ ൽെ
പാദ ളിൽ വീ നമ രി ി ് “അ േയാ േണാ മ! മി േണ, മി േണ.
അ െട മാഹാ മറിയാെത ഞാൻ പറ േപായെത ാം സദയം മി േണ. േകാപ
െ അട ിയാ ം. ആപെ ാ ാ ി ീർ ാെത എെ ംഈ ംബെ ം
അവി ര ി ണം. ണ ിൽ ളി വരിക. ഇവിെട ഊണിെന ാം കാലമായിരി
. ളി വരാ താമസേമ ഉ . അേ ടി നീർവീ ീ േവണം എനി ം ഉ ാൻ”
എ പറ . അ േക ഭ തിരി തെ കൗശലം ഫലി വേ ാ എ വിചാരി ഉ െകാ
് ചിരി ് “ഇേ ാെള ി ം ന ി ായേ ാ. ഭാഗ ം തെ . ഇവിെട മേ തിെ
കാലമായിെ ാ ് േതാ ്. ഇനി എനി േകാപ ം േദഷ െമാ മി . അെതാ
858 95. ന വിേല ാ ് ഭ തിരി

െ ീർ ിരി . ഞാൻ ണ ിൽ ളി വേ ാം. എെ ഒ ളി ം േതവാ

ര െമാെ രാവിെല കഴി ിരി . വഴി മായ െകാ ഒ ളി ണെമേ
ഉ . ര ാം ളി താമസ ി വകയി േ ാ. ഇേ ാൾ വേ ാം” എ പറ േപാ
യി ണ ിൽ ളി കഴി വ . ഭ തിരി ളി വ േ ാേഴ ം ഇല ം പലക ം െവ ്
എ ാം ത ാറാ ിയിരി . ഹ ൻ തെ സാദരം വിള ിെ ാ . ഭ തിരി ഖ
മായി ഊ കഴി ക ം െച . ഊ കഴി ൈക ക കി ഴി ടെന ഭ തിരിെയ
ഹ ൻന രി റ ള ിൽ െകാ േപായി ഒ പായ ം തലയിണ ം ാ
സാധന ം െകാ െച െകാ ക ം “ഇനി ഇവിെട ഇരി കേയാ കിട കേയാ
കേയാ ഒെ യാവാം. ഞാ ം േപായി ഊ കഴി വരാം” എ പറ ക ം െച ി ്
ഉ ാൻ േപായി.
ഹ ൻ ന രി ഊ കഴി ഭ തിരി െട അ െല ിയേ ാേഴ ം അവിെട ദിവ
നായി ് ഒരാൾ വ ിരി എ േക േവെറ ം പലർ വ ടി. അേ ാൾ ഹ ൻന
രി ഭ തിരിേയാ ് “ഇേ ാൾ ഒെ സാമാധാനമായേ ാ ഇനി വർ മാനെമാെ പറ ക.
ഇ ം എവിെടയാ ്? ഇ േ െര ാ ്? നാല ദിവസം ് ഒരി ഒ ക ംൈക
േയാഗി തായി റ വേ ാ അെത ാ ്? ഇെതാെ അറി ാൽ െകാ ാെമ ്”
എ പറ . ഉടെന ഭ തിരി “എെ ഇ ം റ െത ാ ്. ഇ േ ‘ന വിേല ാ ് ’
എ ാ ് സാധാരണയായി പറ വ ്. ഞാൻ േയാഗി ക ംൈകയിെന റി
േചാദിേ . അ േകൾ ാെതയിരി കയാ ന ്. േക ാൽ നി െള ാവ ം
ൈകവിരൽ െവ േപാ ം. അ െകാ ് അ പറയാൻ നിർബ ി ് ” എ പറ
. അ േക ് എ ാവ ം “അവി ് അ െന പറ ് സ ടമാ ്. അ േക ാൽ
െ ാ ാെമ ് ഞ ൾെ ാെ വളെര ആ ഹ ്. അ െകാ ് അ നി യമായി
റയണെമ ഞ െള ാവ ം നിർബ ർവം അേപ ി െകാ ” എ പറ . ഉട
െന ഭ തിരി “അ നിർബ മാെണ ിൽ റയാം. േകേ ാ . ഞാൻ ആ ഇ െച ി ്
ആദ ം ഇവിെട റ േപാെലെയാെ വളെര റ േനാ ി. ഒ ം അവിെട പ െവ
ളളം േപാ ം കി കയിെ തീർ യായേ ാൾ ഞാെനെ ര ാം ം ട െമ പടി
ലിറ ി എെ വഴി േപായി. അതാ ഒ ം േയാഗി ക ംൈക. അ തെ
യാ ് ഞാനിവിെട ം േയാഗി ാൻ ഭാവി ്. അ ാെത ഞാെന െച ം? ഞാ ം നി
െളേ ാെല ഒ മ ഷ നാണേ ാ” എ പറ ഇ േക ന രിെയ േനാ ി എ ാവ
ം ചിരി . തനി പ ിയ വി ി ം വിചാരി ഹ ൻ ന രി സാമാന ിലധികം
ഇളിഭ നായി. ഭ തിരി അവിെട നി ിറ ിേ ാ ക ം െച .
 96
ആറ ള േദവ ം മ ാ ഭ തിരി ം

ഇ
ധന
േ ാൾ
ർ
മാരന ർ ാമ ാരനായിരി
ാ ി ൾെ
മ ാ ഭ തിരി െട ഇ ം പ ് െച
“കാ ർ” േദശ ായി . അ ാല ് ആ ഇ
ിെകാ ം ദാനധർ ാദി െകാ ം ഈശ രഭ ിെകാ ം ബല ാ ം സി
ാർ

ാ മായി . ആ ഇ തി േവാണംേതാ ം മഹാവി വിെന ജി നി ി

ിടേ ാളം ചാരികളായി ാ ണബാല ാെര കാൽ ക കി ക പതിവായി
. അ െനയി േ ാൾ ഒ ചി മാസ ിൽ തി േവാണ ി കാൽ ക കി
ാൻ ചാരികെള ആെര ം കി ിയി . അവിെട അ െലാെ ാ ണ ഹ ൾ
ധാരാള ായി തിനാൽ തി േവാണം േതാ ം ഉ ാൻ പ ം പ ം ചിലേ ാൾ
അതിലധിക ം ചാരികൾ ഇവിെട വരിക പതിവായി . ചാരികൾ പതിവായി

859
860 96. ആറ ള േദവ ം മ ാ ഭ തിരി ം

വരാ സമയം കഴി ി ം ആെര ം കാണാ ി ഹ നായ ഭ തിരി ഏ ം

വിഷ നായി ീർ . ഉടെന അേ ഹം അ ഇ ളിെല ാം െച േന ഷി ി ം
ഒ ചാരിെയേപാ ം കി ിയി . എ ാവ ം ര ല ളിേല െപായ്േ ായി .
തി േവാണ െമ തെ ഏകേദശം തീർ യാ ിയതിനാൽ ഭ തിരി മന ാപം
ഹമായി ീർ . വി ഭ ശിേരാമണി ം മാനസ ം അത ം ത നി
ആ മായ ഭ തിരി ഃഖം സഹി വ ാെതയായി മഹാവി വിെന െ മന ിൽ
രി െകാ ് ഇ ിെ റ ി യിൽ കമ ടി കിട കര ട ി.
അ െന റ സമയം കഴി േ ാൾ നി െകാ ് ഒരാൾ “ഞാെനാ വഴി
േ ാ നാ ്. ഇ ് ഊ കഴി ി ി . ളി വ ാൽ ഇവിെട ഊ കഴി േപാ വാൻ
തരമാ േമാ?” എ േചാദി േക ഭ തിരി തലെപാ ി േനാ ിയേ ാൾ ക ്,
ഒ ചാരിെയ െ യായി . ഉടെന ഭ തിരി സീമാതീതമായ സേ ാഷേ ാ ടി
എണീ ് “േഹ! വളെര വളെര സേ ാഷമായി. ഇവിെടയി തി േവാണ ി കാൽ ക
കി ാൻ ഒ ചാരിെയ കി ാ ി ഞാൻ വിഷാദി കിട കയായി . ഉ ിെയ
ഇേ ാൾ ഇവിേട പറ യ സാ ാൽ മഹാവി തെ യാ ്. അഥവാ മഹാവി
ഭഗവാൻ തെ എെ സ ടമറി സദയം ഉ ി െട േവഷം ധരി ് ഇവിെട വ ിരി ക
യ േയാ എ ടി ഞാൻ സംശയി . ഏെത ി ം ഇെതാ മഹാഭാഗ മായി. ഇവിെട
ഊണിെന ാം കാലമായി ്. ഉ ി ളി വരാ താമസേമ ഉ . എ ാൽ െവ ം ളി
യായാൽേ ാരാ; േത ളി ണം; അ െനയാ ് ഇവിെട പതി ് ” എ പറ ്എ ,
ഇ ി തലായവെയലാം ണ ിൽ എ െകാ െച െകാ . ചാരി സസ
േ ാഷം അവെയ ാം വാ ിെ ാ ഴ ടവിൽേ ായി ണ ിൽ േത ളി കഴി
വരിക ം ഭ തിരി ആ ഉ ിെയ റ ് കാ ക കി ് ഊ ക ം പതിവിലിര ി ര പണം
ദ ിണ െച ക ം െച . ഊണിെ വ ം വളെര േകമമായി . എ ാ തി േവാണ
ി ം അവിെട ഊ ച ർ ിധ വിഭവ േളാ ടിയാ ് പതി ്. അ വിേശഷി ്
ചി മാസ ിൽ തി േവാണമായി തിനാൽ ഭ ണ ിെ വ ം െകേ മമാ ിയി
.
ഊ കഴി േ ാൾ ചാരി “േഹ ് ഭ ണം വളെരേ മ ം ഖ മായി.
ഞാൻ ഭംഗി പറ കയാെണ വിചാരി ്. വാ വമാ ഞാൻ പറ ്. ഇ െയാ
ം ഞാൻ വിചാരി ി ി . എ ാൽ ഊ ഖമായ ് വിഭവ െട ധാരാളിത ം പാ
ചക ണ ം െകാ മാ മ , നി െട മേനാ ണം െകാ ടിയാ ്. െവ േചാ ം
ക ഖ മായി ാൽ ഊ ഖ മാ കയി . വലിയ വ െമാ മിെ ി ം ഉ
മനേ ാ ം സേ ാഷേ ാ ടി െകാ ാൽ ഉ വർ ിയാ ം. ഇ കാരം തി
േവാണ ിെ ാ ിരി നി െട ംബ ിൽ ഒ കാല ം സ തിയി ാെത വരി
കയി . എ ാൽ ഇനി പിെ ാണാം. എനി പല ബ ാ ക െകാ ് താമസി
ാൻ നി ിയി ” എ പറ യാ യായേ ാൾ ഭ തിരി “വർ മാനെമാ ം
പറ ി േ ാ. ഉ ി എവിെട ഏതി േ താെണ തെ എനി മന ിലായി .
നി ി െ ിൽ എ ാ തി േവാണ ി ം ഇവിെട വ ാൽ െകാ ാം” എ പറ .
അ േക ചാരി “വർ മാനെമാെ താമസിയാെത അറിയി െകാ ാം. ഇേ ാൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 861

എനി താമസി ാൻ നി ിയി . എ ാ തി േവാണ ി ം ഇവിെട വ കാര ം

അസാധ മാ ്. എ ി ം ചി മാസ ിൽ തി േവാണ ി ് ഇനി ആ േതാ ം ഭ തിരി
െട അ ം തെ ഭ ി ണെമ ാ ് എെ ആ ഹം. എ ാൽ പിെ ാണം” എ
പറ ഴ ടവിൽെ തടി വട ാർ ഴയിൽ ടി െകാ െപാെ ാ ി ഒ
തടി ാട ിൽ കയറി അവിെടനി േപായി.
അ െകാ ം ചി മാസ ിൽ തി േവാണ ി ് ഏതാ ം ദിവസ ൾ ം ്
ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ മ ാ ഭ തിരി കിട റ ിയേ ാൾ ഒ സ ം ക . ൻ
െകാ ം ചി മാസ ിൽ തി േവാണ ദിവസം ഇ വ ് ഊ കഴി േപായ ചാ
രി തെ അ ൽ വ ് “അ ചി മാസ ിൽ തി േവാണ ി ് ഉ ാൻ ഇ
വരാൻ എനി നി ിയി . അതിനാൽ ഇ ് എനി ് ഭ ണ ി േവ െത ാം
ഞാനിരി ല െകാ വരണം. ആ ഒ ദിവസം ഞാൻ ഭ തിരി െട അ മ ാ
െത ഭ ി കയിെ പറ ി േ ാ. ഞാനിേ ാൾ താമസി ് ആറ ള േ
ിലാ ്. അതിനാൽ ആ േ ിൽ ഒ ദിവസെ ജ തലായവ േവ
സകല സാധന ം ഭ തിരി അവിെട െകാ വ സകലകാര ം വീ ടാെത നട
ിെ ാ ണം” എ പറ എ ായി സ ം. ഉടെന ഭ തിരി ഉണർ ക
റ േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം ആെര ം ക ി .
അ ദിവസം തെ ഭ തിരി അതിസമർ നായ ഒ ാരെന വ ി ം
െവയ് ി േനാ ിയേ ാൾ കഴി െകാ ം ചി മാസ ിൽ തി േവാണ ദിവസം
ചാരി െട േവഷ ിൽ ഇ ്വ ഊ കഴി േപായ ം സ ിൽ കാണെ ം
ആറ ളേദവൻ തെ യാെണ ം ഭഗവാൻ അ ളിെ കാരെമ ാം െച ിെ ിൽ േദവ
െ േകാപ ം െച ാൽ േമൽ േമൽ േ യ ാ െമ ം ാരൻ വിധി . അതി
നാൽ ഭ തിരി ഭഗവാന ളി െച കാരം നട തി േവ െത ാെമാ ി ട ി.
ഇ കാര കാര ൾ നട തി മ ാ ഭ തിരി യാെതാ യാസ ാ
യി ി . െച ർ താ ി ൾെ കാ ർ, അയി ർ എ ി ര േദശ ളി
ാവരവ െള ാം അ ാല ഭ തിരി െട വക ം ജന െള ാം ഭ തിരി െട െകാ
വ( ടിയാ ാ) മായി . ആര കരകളി ം ഭ തിരി െനൽ രക ം മഠ ാ
യി . ചി മാസ ിൽ ഉ ാട ാൾ ഭ തിരി കാ ർ മഠ ിൽെ ിരി ക ം
ടിയാ ാെര ാവ ം ഓണ ാ യായി േന ല, േചന, മ തലായ സാധന ൾ
അവിെട െ ാ െച െകാ ക ം ടിയാ ാർ ഓണെ ല വക െന ് ഭ തി
രി െനൽ രയിൽനി യഥാേയാഗ ം െകാ ി ക ം പതിവായി .
ആറ ളേദവ ചി മാസ ിൽ തി േവാണ ാൾ നിേവദ ി ് അ പറ
അരിയാ ് പതി ്. ആ ദിവസം ഉ ാനായി േ സ ിധിയിൽ െച വർെ ാം
ഭ ണം െകാ ണെമ ാ ് ച ം. അതി നിേവദ േ ാ തെ യാ ് പതി ്. സാ
മാന ംേപാെല ഒ ഊണിെ വ ായിരി ണം. ഈ വക ് േവ വെയ ാം
ഭ തിരി ടിയാ ാർ ഖാ രം ഉ ാട ാൾ ഉ ് ായി കാ ർ മഠ ിൽ വ ി
േശഖരി . ഓണ ാ വക സാമാന ൾ ധാരാളമായി വ ി ായി തിനാൽ കറി
േ ാ കെളാ ം േവെറ അേന ഷിേ തായി ായി ി .
862 96. ആറ ള േദവ ം മ ാ ഭ തിരി ം

ഉ ാട ാൾ രാ ിയിൽ േ ിെല ഊരാള ാർ തലായവർ ം ഒ സ

ായി. അ ്, “നാെള േ ിൽ ജ തലായവ േവ െത ാം മ ാ ഭ തിരി
ഇവിെടെ ാ വ സകല കാര ം അേ ഹം നട ിെ ാ ം നാെള േ കാര
െള ാം അേ ഹ ിെ ആ കാരം നട ിെകാ ണം” എ ായി .
ഉ ാട ാൾ അ ാഴം കഴി മ ാ ഭ തിരി നിേവദ ി അ പറ ഉണ
ലരി ം കറിേ ാ ക ം വിറ തലായ വ െമ ം വ ളിലാ ിെകാ ം ഭ തിരി
ം ത ാ െമ ാം വ ളിൽ യറി, വ ി ാ ം ആർ വിളി ം വാദ േഘാഷ ം
െപാടിെപാടി െകാ ം കാ ർമഠ ടവിൽനി റെ ്, െവ ാൻ കാല ് ഏഴര നാ
ഴിക െവ ാ േ ാൾ ആറ ള അ ല ടവിെല ക ം ഉടെന ത ാർ തലായവർ
ളി സാമാന െള ാെമ ് അ ല ിേല െകാ േപാ ക ം ഭ തിരി ളി ് ത
് അ ല ിെല ക ം െച . പിെ േ ിൽ പ ി ണർ ക തലായ
സകല കാര ം ഭ തിരി െട അ വാദ കാരം നട െ . അ ് അ ാഴ ീേവലി
വെര സകല കാര ം റ ് നട ിയതിെ േശഷം ഭ തിരി സപരിവാരം കാ േര
മട ിേ ാരിക ം ഇ കാരം അേ ഹം ആ േതാ ം ശരിയായി നട ിെ ാ ിരി ക
ം അതവിെട ഒ പതിവായി ീ ക ം ഭ തിരി േ യ േമണ വർ ി െകാ ി
രി ക ം െച .
അ ാല ് കാ ർ, അയി ർ തലായ േദശ ളിൽ മ ാ ഭ തിരി െട സ ജന
ളായ ന രിമാ െട ഇ ൾ ധാരാള ായി . ആഇ ാ െട മന ് ഒ ം ന
ത ായി . ഭ തിരി ഐശ ര ം യശ ം തിദിനം വർ ി െകാ ിരി ്
ക ി ് അവർ സഹി വ െത അ യ ായി. അതിനാലവർ നി ി ിട
േ ാളം ഓേരാ വിധ ിൽ ഭ തിരിെയ ഉപ വി ട ി. അ ഭ വ ലനായ ആറ
ളയ ് ഒ ം രസി ി . അതിനാൽ ഭഗവാെ േകാപം ആ ഇ ാ െട േമൽ കല
ശലായി ായി. അ നിമി ം ആ ഇ ാർ േമണ നശി നശി ് ഒ ം നാമാവ
േശഷ ാരായി ീർ . അ ം ഒ വിധ ിൽ ഭ തിരി ഉപ വമായി ാ ് തീർ ്.
ാ ാദികൾ ം മ ം സമീപ സ ജന ളി ാെതയി ാൽ ജാതിമര ാദ കാരം കഴി
ടാൻ വളെര യാസമായി ീ മേ ാ.
ര ല ളിൽ നി ് ആ കെള വ ി ാ ാദിക ം മ ം നട തി ി
ം െചല ം മ ിലധികം വർ ി ക ം ചിലേ ാൾ ചില അടിയ ിര ൾ ക ം
െച ട ിയേ ാൾ ഭ തിരി വളെര മന ാപ ായി. ഭ തിരി ം അേ ഹ ിെ
ഇ വെര ാവ ം ആറ ള േദവെന ത െട ംബപരേദവതയായി വിചാരി ക
ം ആചരി ക ം െച െകാ ാണി ്. ആ ഇ വർ െട െട ആറ ളേപാ
യി സ ാമിദർശനം നട ക ം വഴിപാ കൾ കഴി ക ം െച ി . ഈ േദശം വി
സ ജന ര ല ളിൽെ ായി താമസി ാൽ ിെ അതിെനാ ി ം അ എ
മി േ ാ എ വിചാരി ം അവർ വളെര മന ാപ ായി.
അ െനയിരി കാല ് അ െ ഭ തിരി ഒ സ ായി. അേ ഹ
ിെ അ ൽെ ് ഒരാൾ “സ ജന ളി ാ ഈ ദി ിൽ താമസി ് അ ക െ
ടണെമ ി . എെ റി വിചാരി ം അ വിഷാദിേ ാ. എെ സേഹാദരിയായ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 863

കാർ ായനി അധിവസി ലമായ മരന ർ േപായി അ ംബസഹിതം താ

മസി െകാ ണം. അവിെട സ ജന ൾ ധാരാള േ ാ. ംബസഹിതം അ താമസി
ല ് എെ ടിയി ി ഭ ി ർവം ജി െകാ ാൽ എെ സാ ി ം
അവിെട ഉ ായിരി ം. ഇവിെട വ തി പകരം എെ അവിെട േസവി ക ം വ ി
ക ം െച ാൽ മതി. അ െകാ ് ഞാൻ സാദി ക ം സകലാഭീ ം സാധി ി
ക ം െച െകാ ാം. എ ാൽ ചി മാസ ിൽ തി േവാണ ി ് എെ അ ൽ
വ ് ഇേ ാൾ നട ിേ ാ േപാെലെയ ാം എ ം നട ണം. അ േവെ
െവ ാൻ പാടി . അതി ് ഈ ഇ നി ് ഒരാൾ വ ാൽ മതിയേ ാ” എ പറ
എ ായി സ ം. ആ ഭ തിരി ം ക റ േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം
ആെര ം ക ി . അതിനാലേ ഹം അ ദിവസംതെ ഒ ാരെന വ ി
ം െവയ് ി േനാ ക ം സ ം കാണി ് ആറ ളയ ൻ തെ യാെണ
ാരൻ വിധി ക ം െച .
അന രം മ ാ ഭ തിരി മാരന ർേദശ വ ് തനി ് ഇ ം പണിയി ് പാർ
തി ് ഒ രയിടം വാ ി ൈകവശെ ിയതിെ േശഷം വീ ം കാ േര
േപായി. അവിെടെ ് അേ ഹ ി ് കാ ർ, അയി ർ എ ീ േദശ ളി ായി
സകല ാവരവ ം ആറ ള േദവസ ിേല ് എ തിെ ാ ക ംഈവ
ളിൽ നി ആദായം െകാ ് താൻ ചി മാസ ിൽ തി േവാണദിവസം േ ിൽ
നട ിവ അടിയ ിര ം േദവസ ാർ വ ം ി നട ിെ ാ ണെമ ം താൻ
ഉ ാട ാൾ കാ ർ മഠ ിെല െമ ം അേ േഴ ം പതി േപാെല സകലസാധന
ം അവിെട േശഖരി ിരി ണെമ ം അടിയ ിരം കഴി ബാ ിവ പണം കണ
തീർ തനി തരണെമ ം പറ ച ംെക ീ ് ഇ ം െപാളി ി വ ളിലാ ി
െകാ ് അേ ഹം ംബസഹിതം മാരന ർ േപാ .
മാരന െര ി അേ ഹം സ ജന ളിെലാരാ െട ഇ ംബസഹിതം താമസി
െകാ താൻ വാ ിയി രയിട ിൽ ഇ ം പണി കഴി ി ് ണ ാഹം, പാ കാ
തലായവ നട ി ർ ിൽ ംബസഹിതം അവിെട ാമസ ം ട ി. െച
ർ താ ിൽേ ർ കാ ർ േദശ താമസി ി മ ാ ഭ തിരി ംബസഹിതം
മാരന ർേദശ വ താമസമായ ് ഇ െനയാ ്.
മ ാ ഭ തിരി മാരന ർേദശ വ താമസമായതിെ േശഷം, പാർ സാരഥി
യായ ആറ ളേദവെ ഒ വി ഹ ാ ി ് യഥാവിധി ഇ ടിയി ി ഭ ി
ർ ം ജി ് േസവി ട ി. അ െന ഇേ ാ ം െച വ ്. ആറ ളേ വെ
സാ ി ം േവ േപാെല ഇവിെട ഉ ായി െ തിേല ് അേനകം ാ ൾ
ക ി െ , ഇേ ാ ം ക െകാ മാണിരി ്. ചിലർ ചില കാര ൾ ായി
ആറ ളേ വ പ ി നാഴി, ച തം തലായ ചില വഴിപാ കൾ ാർ ി ി ് അവി
െടെ നട ാൻ യാസമായി ീ കയാൽ അവ മ ാ ഭ തിരി െട ഇ െവ
നട ാ ്. എ ാൽ പി ീ ം െവ ി േനാ ിയാൽ ഇ െകാ ് ആറ ളേ വ
ിയായി എ ാെത ഒരി ം കാണാറി .
864 96. ആറ ള േദവ ം മ ാ ഭ തിരി ം

ഊരാള ാ െട വകയായി ആറ ളേ ം, തി വിതാം ർ സർ ാർ വകയായ

തിെ േശഷ ം അവിെട മ ാ ഭ തിരി െട പതി കൾെ ാ ി ം യാെതാ േഭദഗതി
ം വ ി ി . ഇേ ാ ം അവെയ ാം ശരിയായി െ നട േപാ ്. ഇേ ാ ം ഭ
തിരി ചി മാസ ി ാട ാൾ കാ ർ മഠ ിെല േ ാേഴ ം ആറ ള െകാ
േപാകാ ഉണ ലരി തലായ സകല സാധന ം േദവസ ാർ അവിെട േശഖരി
െവ ിരി ം. ടിയ ാെര ാവ ം ഭ തിരി ഓണ ാ െകാ വ െകാ ക ം െച
ം. ഓണ ാ യായി വ േന ല തലായ സാധന ളിൽ ിൽ ര ഭാഗം ആറ
ള െകാ േപാ ക ം ഒ ഭാഗം ഭ തിരി ഇ േ െകാ േപാരിക മാ ് പതി ്.
കാ ർ മഠ ിൽനി ് അ ാഴം കഴി ് ജ തലായവ സാധന ംവ ി
ലാ ിെകാ ഭ തിരി ം േദവസ ാർ തലായവ ം വ ളിൽ യറി വാദ േഘാഷ
ൾ, വ ി ാ കൾ തലായവേയാ ടിേ ാ ക ം െവ ാൻ കാല ് ആറ ളേ ട
വിെല ക ം ഉടെന ഭ തിരി ളി ത േ ിെല ക ം ഭ തിരി െട അ
വാദേ ാ ടി േ കാര െള ാം നട ക ം മ ം ഇേ ാ ം യഥാ ർ ം നട വ
്. ഭ തിരി േദവസ ിേല െകാ ി വ ളിെല ആദായ ിൽ െചല കഴി
ബാ ി വ പണം കണ തീർ േദവസ ാർ ഭ തിരി െകാ വ ി
േപാെല ഇേ ാ ം െകാ ്. എ ാൽ ആ വക പണം അവർ െകാ േപാകാറി േദവ
െ ഭ ാര ിലി െതാ േപാരികയാ ് പതി ്. അ െന തെ ഇേ ാ ം െച േപാ
.
മ ാ ഭ തിരി െട ഇ വർ ് ചി മാസ ിൽ തി േവാണ ി ് ആറ ള
േപാകാൻ നി ിയി ാ വിധ ിൽ എെ ി ം തിബ ം ഒരി െല ി ം േനരി
ി തായ േക േകൾവിേപാ മി . ആ ഇ വരിൽ ആർെ ി ം സവേമാ മരണ
േമാ ആസ മായി ാൽ ആറ ള േപാകാ ദിവസമാ േ ാേഴ ം അ ി കഴി
യാൻത വ ം സവി കേയാ മരി കേയാ െച ം. അെ ിൽ േപാകാ ആൾ
േപായി വ തി േശഷം സവി കേയാ മരി കേയാ െച ാ . ഇ െനെയാെ യാ
് ഇേ ാ ം ക വ ്. ആ ഇ ബാലമരണേമാ ികൾ പ ിബാധ തലായ
ഖേ കേളാ ഒരി ം ഉ ാകാറി . അവിെട ഇേ ാ ം ഐശ ര ം വർ ി െകാ
തെ യാണിരി ്. ഭഗവൽ പെകാ േമലാ ം അ െന തെ യിരി െ .
 97
േ ി ി മാരാർ

േ ി ി മാരാ െട ഹം െകാ ിരാജ ണി െറയാ ്. എ മാ മ ,

ണി റ േ ിൽ പതിവായി െകാ ്, പാ ് തലായ അടിയ ിര ൾ
നട ാ ാന ം ആ ംബേ ായി .
ഇ ാല ലവിദ യായ െച െകാ ം മ ം അഭ സി ംേ ി നട
ം മാ മ , മാരാ ാെര പറ തെ വലിയ റ ിലാെണ വിചാരം അവ
രിൽ പലർ ായി ്. അതിനാലവർ ജാതിേ മാ ി നായർ, പി , പണി ർ ഇത ാ
ദി നാമ ൾ സ ീകരി ട ിയിരി . െകാ ിരാജ ഈ ജാതി ാർ ആധാര

865
866 97. േ ി ി മാരാർ

ളി ം മ ം എ ് മാരാർ എ തെ യാെണ ി ം അവേരാടാെര ി ം ജാതിെയ

ാെണ േചാദി ാൽ “അ ലവാസി” എ ാ ് അവർ മ പടി പറ ്. എ ി ം
അ ല ിെല ികൾ നട ാൻ അവ െട രഭിമാനം അവെര അ വദി മി .
അ ല ിെല വാസെമ , അ ല ിൽ േപാ തെ അപമാനകരമാെണ വി
ചാരി വർ അ ല വാസികളാ െത െനയാണാേവാ? ലവിദ യായ െച െകാ
്, പാണിെകാ ് തലായവ അഭ സി ി വർ ആഭിജാത ം റ ം എ നാട ം
ഇവരിൽ പലർ ം ക വ ്. ജാതിെ ാഴിൽ അഭ സി ാെത ം പാര ര റ ്
നട ിവ ി േ ികൾ നട ാെത മിരി ക നിമി ം പതിവായി കി ി
വ ി േചാ കി ാെത ം േ ദർശന ി േപാ ം സംഗതിയാകാെത ം ക െ ്
അല നട വർ ഇവ െട ിലിേ ാൾ ധാരാളമായിരി .
എ ാൽ മാരാർ ഇ ി ഒരാള ായി . ലവിദ അഭ സി ക ം
അ സാമാന ംേപാെല വർ ി ാറാ ക ം വർ ി ക ം െച റ ിലെ
ം ത ത അ മാന തയാെണ മായി അേ ഹ ിെ അഭി ായം. അതിനാൽ
മാരാർ അ രാഭ ാസേ ാ ടി െ ലവിദ ം അഭ സി ട ക ം സാമാ
ന ംേപാെല എ താ ം വായി ാ ം പഠി കഴി േ ാേഴ ം െച , തിമില, മ ളം എട
തലായവ െകാ ാ ം േസാപാന ി ൽ സാധാരണമായി പാടാ കീർ ന ൾ,
അ പദി തലായവ പാടാ ം ശീലമാ ി. മാരാർ െച െകാ ് തലായവ അഭ സി
് അേ ഹ ിെ മാ ല ാ െട അ ൽ െ ആയി . അവ ം മാരാ ാർ
േവ െതാഴി കെള ാം പഠി ി വ ം വർ ി വ മായി . ലവിദ
വർ ി ് അപമാനകരമാെണ വിചാര ം അതിെന റി നി ം അവർ
ായി ി . അവെര ജാതിേ േചർ വിളി തിൽ സേ ാഷമ ാെത വി
േരാധ ം അവർ ഭാവി ി ി .
മാരാർ െകാ ്, പാ ് തലായവ പഠി ക ം അവെയ ാം സാമാന ം േപാെല
േയാഗി ാറാ ക ം െച തിെ േശഷം എവിെടെയ ി ം െച സ വിദ കൾ സ ൽ
പം ടി ൈന ണ ം സ ാദി ണെമ നി യി ് സ േദശം വി േപായി. അ െന ഒ
ര ദിവസെ വഴി വടേ ാ െച േ ാൾ വഴി െവ ചില മലയാളികെള കാ ക ം
അവർ കാംബിയിൽ ഭജന ി േപാ വരാെണ ം പറ ക ം െച കയാൽ അവേരാ
ടി മാരാ ം കാംബിയിെല ി ഭജനം ട ി.
കാംബിയിൽ ചില വിേശഷ ്. അവിെട അ ാഴ ജ കഴി നടയട സമ
യം ിമ രനിേവദ ി േവ േത ം കദളി ഴ ം പ സാര ം ടി ഒ പാ
ിലാ ി ബിംബ ിെ ൻപിൽ െവ ി േവണം നടയട ാൻ. അ േദവി നിേവദി
് േദവ ാരാ ്. േദവ ാർ രാ ികാല ളിൽ പതിവായി അവിെട വരിക ം ഈ
ിമ രം നിേവദി േദവിെയ വ ി േപാ ക ം െച ്. അതിനാൽ മി ദിവസ
ളി ം ക മ ൾ ബിംബ ി ൽ കാ ം. അെതാ ം ശാ ി ാർ ആെര ം
കാണി ക ം ആേരാ ം പറ ക ം െച ാറി . “അക ക റ പറ കയി ”
എ സത ം െച ി ി ാ ് അവിെട ശാ ി ാെര അവേരാധി ്. ഏഴര നാഴിക െവ
ാ േ ാൾ ശാ ി ാർ ളി െച നട റ നിർ ാല ം (തേലദിവസെ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 867

മാല ം) വാ ി അ ം േദവ ാർ നിേവദി ിമ ര ം െകാ േപായി ഒ കിണ ിലി

കയാ ് പതി ്. ആ ിമ രം ആർ ം െകാ ാറി . ആ ിമ രം േസവി ാൽ മലയാ
ളികൾ ഏ ം ിമാ ാ ം വലിയ വിദ ാ ാ മായി ീ ം. പരേദശികൾ േസവി ാൽ
ഒ വിേശഷ ാ കയി .
മാരാർ ഭജനം ട ി ര ദിവസം കഴി േ ാൾ ഈ വിേശഷ െള ാം
ആേരാ പറ റി കയാൽ ഏ വിധ ം ആ ിമ രം സ ൽപെമ ി ം േസവി ണെമ ്
തീർ െ ി. പേ അത ി സാ മായ കാര മ ായി . ശാ ി ാർ മന
റി ് അതാർ ം െകാ കയി . ിമ രം െകാ െച ി കിണ ി ് അട ം
ം അവിെട കാവൽ ാ ്. ശാ ി ാർ ിമ രം െകാ െച സമയം കാവൽ
ാർ റ ് അട മാ ക ം ശാ ി ാർ ിമ രം കിണ ിലി േപാ ക ം ഉടെന
കാവൽ ാർ കിണറട ക മാ ് പതി ്. ഈ ിതിയിൽ മാരാ െട ആ ഹം സാ
ധി െത െനയാ ്? എ ി ം ത ാതെ അപകട ം വ ി മായി ആ
മ ഷ ൻ ഈ വിവര െളാെ അറി ി നി ാഹനായി . പതിവായി ശാ ി ാ
രൻ ളി വ നട റ േ ാേഴ ം മാരാ ം ളി നിർമാല ം െതാഴാനായി അ
ല ിെല ം. അ ് ഏഴര നാഴിക െവ ിനായിരി മേ ാ. ആ സമയ ശാ ി ാർ
കിണ ിൻ കരയിേല െവളി ം കാണി െകാ ാൻ േ ിെല നടകാവൽ ാര ം
ളി ് അവിെട എ ിയിരി ണെമ ാ ് ച ം. എ ാൽ ചില ദിവസം അയാൾ വരാൻ
സ ൽപം താമസി േപാ ം. അ െന വ ദിവസ ളിൽ വിള കാണി െകാ ാൻ
ശാ ി ാരൻ മാരാേരാ പറ ക ം ആ മ ഷ ൻ സസേ ാഷം വിള കാണി െകാ
ക ം െച ട ി. അ െന ര ദിവസം കഴി േ ാൾ ശാ ിയായ
മാരാർ ഒ കൗശലം ക പിടി . െവ ാൻകാല കിട റ ാെത ശാ ി ാർ ിമ
ര ം െകാ െച വെര കാ നിൽ കാര ം വലിയ ി ായി താകയാൽ
കിണ കാവൽ ാർ ഒ റ ം കഴി ണ േ ാൾ പ മണിേ ാ, ഒ മണിേ ാ,
ര മണിേ ാ എേ ാെഴ ി ം കിണ ിെ റ ിേ ം. പിെ യ ് ്,
അവർ ര ാമ ് ഉണ േ ാളാ ്. അ ചിലേ ാൾ േനരം െവ ി ായിെയ ം വ ം.
ഇ ് ഏ ം രഹസ മായി ഒേരർ ാടാ ്. ഈ പതി ് ശാ ി ാർ ം കാവൽ ാർ
മ ാെത മ ാർ ം അറി ടായി . എ ി ംര ദിവസെ സഹകരണം
െകാ ് ാഹിയായ മാരാർ അ മന ിലാ ി. അതിനാൽ ആ മ ഷ ൻ പിെ
ത ം േനാ ി ട ി. ഒ ദിവസം െവ ാൻകാല ളി ം നിർ ാല ം െതാ ക ം
കഴി ്, ിമ രമി കിണ ിൻകെര െച ് ഇ ് മാറി ഒളി ി . ആ സമയം
ശാ ി ാർ പതി േപാെല ിമ ര ം ം മാല ം എ ാം െട കിണ ിലി ി ് േപായ
കാ ക ം കാവൽ ാർ ന ഉറ മാെണ ് അറി ക ം െച കയാൽ മാരാർ െപ
െച കിണ ിലിറ ി ത ി േനാ ിയേ ാൾ െവ ിൽ െപാ ി ിട ി
മാലയിേ ൽ പ ിയി ഒ കദളി ഴ ഷണം ൈകയിൽ കി ിയ വായിലാ ി ഇറ ി
െകാ ് ഉടെന കയറി അ ല ിേല േപായി. ആ കദളി ഴ ഷണ ിേ ൽ േറ
േത ം പ സാര ം ര ി ായി െകാ ് മാരാർ ിമ രം േസവി എ ത
െ പറയാം. പേ ഇ െന ക ശൗലം േയാഗി ിമ രം േസവി ൽ ഉ ാ
868 97. േ ി ി മാരാർ

വിദ ത േ ാ ടി സ ൽപെമാരപകട ം സംഭവി ം. ൈവ ന രി

പ ിയ അബ ം അതാണേ ാ. എ ി ം ആ ിമ ര ിെ മാഹ ം ഒ ം ഇ ാെത
േപാ കയി . മാരാർ െച െകാ ്, മ ളംെകാ ്, തിമിലെകാ ്, എട െകാ ്, ദംഗവാ
യന, നാഗസ രവായന, വീണവായന, ഫിഡിൽവായന, പാ ് തലായവയിൽ അദ ിതീയ
ം അതി സി മായി ീർ ് ആ ിമ ര ിെ മാഹാ ം െകാ തെ യാ ്.
േഖന അഭ ാസം മാരാർ ബാല ി ായി ടാെത അധികെമാ
ായി ി . േദവി സാദ ം വാസനാബല ം തെ യായി ആ മഹാ ധാനമായി
ായിരി ്.
ഇ കാരം വിശ വി തനായി ീർ മാരാർ ശിഷ സ വളെര മാ
യി . ാർ പറ െകാ ി പഠി വർ മാ േമ ശിഷ ാർ പറ
െകാ പഠി ി ാൻ കഴി ക . മാരാ െട േയാഗ െള ാം അേ ാളേ ാൾ
ൻ നായിേ ാ മേനാധർ കാര വയായി . ഒരി ൽ േയാഗി
േപാെല പിെ െയാരി ൽ ടി േയാഗി കാര ം ആ മ ഷ സാധ മ ാ
യി . അ െന ഒരാൾ ശിഷ ാ ാ െത െനയാ ്?
കാംബിയിെല ഭജനം കഴി തിെ േശഷം മാരാർ റ കാലം പരേദശ ളിൽ
സ രി ി . അ ാല വലിയ സംഗീത വിദ ാ ാരായ പല െട പാ ം നാഗസ രവായ
ന ം േകൾ ാനിടയായ െകാ ് മാരാർ ആ വിഷയ ി ായി പാ ിത ി
ർ ത സി ി . അ ടാെത അേ ഹം ആ ദി കളിൽനി പലേരാ മായി െച ടി
വിദ , ആൾമാറാ ം (അന ാ കരണം) തലായവയി ം ൈന ണ ം സ ാദി .
മാരാർ സ േദശ മട ിെയ ിയ േമൽമീശ ം പിൻ മ ം ധരി േസാമ
േകവലം പാ ി ാരെ േവഷ ിലായി . സ േദശെ ി ലവിദ കൾ
േയാഗി ട ിയേ ാൾ നാ കാർ മാരാെര റി ായി ബ മാനം ശത ണീഭ
വി . മാരാ െട െകാേ ാ പാേ ാ ഉെ േക ാൽ ജന ൾ ഊ ം ഉറ േപ ി
െച ടി ട ി.
െച െകാ തി മാരാർ ല നായി ് ഒരാൾ അ ാല ് ഒരിട ായി
ിെ , അതി ൻ ം പിെ ം ഉ ായി മി . ഇനി ഉ ാ കാര ം അസാ
ധ മാ ്. മാരാ െട േമളംപ തലായ െച േയാഗ ൾ എ ാം തെ അന ാ
ശ ളായി . വിേശഷി ം തായ ക അത തകര മായി . ആ വിദ ാൻ തായ
ക െകാ ് അന ാർ െകാ എ െളാ മെ മാ മ , ഒരി ൽ െകാ
എ െളാ മായിരി യി പിെ െയാരി ൽ െകാ ്. അേ ഹ ിെ േയാഗ
െളാെ അേ ാളേ ാൾ ൻ നായി േതാ മേനാധർ കാരമാെണ
ൻ പറ ി േ ാ. ചിലേ ാൾ അേ ഹ ിെ അ ൽ െച ് “ഇ െല തായ
ക ് െകാ ിയ എ ൾ േക ി മതിയായി . ഇ ടി അവതെ െകാ ിേ ാൽ
െകാ ാെമ ് ” എ പറ ി ് “എെ ികെള! അ മാ ം എേ ാ പറയ ്.
അ ് എ ാൽ സാ മ . ഇെതാ ം ഞാൻഅഭ സി പഠി ി വയ ഇ െല െകാ ി
യവ എെ ാമായി എ ം ഇ ിനി െകാ ് എെ ാമായിരി െമ ം എനി
നി യമി ” എ പറ തായി േക ി ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 869

മാരാർ പരേദശ ിനി തിരി വ ് സ േദശ താമസി ി കാല ് ി

ീ മലബാറിൽ െചർ ളേ രി േദശ െച െകാ ി സി രായ ചില വാള ാ
ായി . അവെര റി പല ം ക േക ി ് ിവേപ ായി ചില
േമള ിയ ാർ ഒ െകാ ം ര ി ് അവെര വ ി െകാ ി . അ മാരാ ം അവി
െടെയ ിയി . വാള ാ െട െകാ ിെന റി ് മാര െട അഭി ായമറി തി
നായി ചിലർ േചാദി ി ് “െച യിേ ൽ േതാം” “ േതാം” എ ് ഒ േകൾ ി ാനവർ
റിയാം. അ െകാ െ അവെര “ ”വാൾ “ ”വാൾ എെ ാ വ ം പറ ്?”
എ ായി അേ ഹ ിെ മ പടി. മാരാർ ് സ ത ാരായ െകാ കാ ം പാ
കാ ം അ ാല ് എ ായി ി . ആ െകാ കാരായ െപാ വാള ാരിൽ ൻ
എ േപരായി ് ഒരാൾ ഉ ായി . അവരിൽ ധാനൻ ആ വാളായി . ആ
മ ഷ െന റി അഭി ായം േത കം േചാദി േ ാൾ മാരാർ പറ മ പടി:
“മാരഃ ഃ ഃ ഃ േകാ േഭദഃ മാരാേയാഃ
ഇ ി ികാേല സ ാേ മാേരാ മാരഃ ഃ ഃ”
എ ായി . ഇതിൽ സ ൽപം ആ ശംസ ടി രി െ ി ം മാ
രാർ ഒ രസിക ം സരസ ം ഫലിത ാര മായി െവ ം മാണേ ാ. സംഗീത
വിഷയ ിൽ അതി സി നായി മഹാൈവ ി ഭാഗവതർ ഒരി ൽ ിവേപ ർ
െച ി േ ാൾ ആ ദി ി ായി ചില സംഗീതരസിക ാ ാഹി ് ഒ പാ ക
േ രി നട ക ായി. അ വിെട േകൾവി ാ െട ിൽ മാരാ ായി .
ഭാഗവതർ അധികം ൈന ണ ായി ് രാഗവി ാര ിലായി . താള ി
സ ൽപം വലി ായി തിനാൽ പ വി പാടിയ ് മാരാർ ് അ രസി ി .
പാ കേ രി പിരി തിെ േശഷം ഭാഗവത െട പാ ിെന റി ് ചിലർ മാരാേരാ ്
അഭി ായം േചാദി േ ാൾ “ഭാഗവത െട േപർ യഥാർ മാ ്. അേ ഹം മഹാ ൈപ ി
തെ ” എ ാ മ പടി പറ ്. ഇ െകാ ് മാരർ സകലവിദ ാ ാെര റി ം
മായി എ ് ആ ം െത ി രി ്. അേ ഹ ി േതാ മറ െവ ാെത
േനെര റ പറ ം എേ ഉ .
പാ ി രാഘവഭാഗവത ം വീണവായന ് കല ാണ ഭാഗവത ം കഴി ാ
െത ആ മിെ ായി മാരാ െട അഭി ായം. അവെര ര േപെര ം റി
മാരാർ ായി ബ മാനം സീമാതീതമായി . അ കാരം തെ കല ാണ
ഭാഗവതർ മാരാെര റി ം വളെര ബ മാന ായി . “ മാരാർ െച െകാ
കയ , വായി കയാ ് െച ് ” എ ാ ് കല ാണ ഭാഗവതർ പറയാ ്.
മാരാർ െകാ ്, പാ ് തലായവയിൽ മാ മ അഭി ത ായി ്. മാ
തംഗലീല, വ രിചികി , ത ശാ ം, ത സ യം തലായവയി ം ന പരി ാന
ായി . മദമിളകി ാ നട വലിയ െകാലെകാ ൻമാെരേ ാ ം യാെതാ
േദേഹാപ വ ം ഏൽപി ാെത പിടി ബ ി ാൻ മാരാർ യാെതാ യാസ
ായി ി . ണി റ േ ിൽ ഉ വകാല ് ആന ിണ ാ ക സാധാ
രണമാ ്. എ ാൽ മാരാരവിെട ായി കാല ളിെല ം അ െകാ ് ആർ
870 97. േ ി ി മാരാർ

ം യാെതാ പ വ ം ഉ ാകാറി . ആന പിണ ാൻ ഭാവി െവ റി ാൽ ഏതാ

നയായാ ം ഉടെന മാരാർ െച പിടി ബ ി ം. പിെ ഉപ വ ാവാൻ സം
ഗതിയാ കയി േ ാ. ഇ ് എവിെടയായാ ം പതിവാ ്.
കാശിയിൽെവ ് കഴി േപായ പാലിയ വലിയ ം മാരാ ം ത ിൽ വലിയ
േ ഹമായി . അതിനാൽ മാരാർ ചിലേ ാൾ േച മംഗല െച താമസി ാ
ായി . ഒരി ൽ മാരാർ അ െന അവിെടെ താമസി ി േ ാൾ പാലി
യം വക “ ി” എ േപരായി െകാ നാന മദ ാ ിളകി ആന ാരെന ിെ ാ
തിെ േശഷം അവിെടെയ ാം ഓടി നട പലവിധ ി ഉപ വ ൾ െച ട ി.
ആ ആന മഹാവി തിയായി െവ ി ം ക ാൽ ന ഭംഗി ം േദഹ ി താ
യി തിനാൽ വലിയ ് അവെന റി ് വളെര വാ ല ായി . ആ ആനെയ
േദേഹാപ വേമൽപി കാര ം വലിയ ് വലിയ സ ട മായി . ആന ഓടിനട
കലശൽ ി ട ിയേ ാേഴ ം അവിെടെയ ാവ ം അല ം റ ം ട ക ം േപടി
പല ം ര ക കയറി വാതിലട ിരി ാ ക ം െച . അേ ാൾ വലിയ ൻ മാരാ
േരാ ് “ഈ ആനെയ ഒ പിടി െക ാൻ വ വിദ േ ാ? ഉെ ിൽ അ െന െച
ാൽ െകാ ാം. അവെന േവദനെ ാെത സാധി ണം” എ പറ . ഉടെന മാരാർ
“ഞാെനാ പരീ ി േനാ െ ”എ പറ ി ് ഒ െചറിയ േകാെല ് അ െകാ ്
ആന െട േനെര ചില ആംഗ ൾ കാണി . ആന തൽ ണം മാരാ െട ൻപിൽ െച
െകാ ി. മാരാർ ഉടെന ആനെയ പിടി ബ ി ക ം െച .
മാരാർ ത ാ ദീനദയാ ം ഉദാരശീല മായി . അേ ഹ ി വ രീ ദീ
ന ായി ിെ ി ം അഗതികളായി വർ ആ ദീനം പിടിെപ ര കരി ാെത ക െ
തായി അറി ാൽ അേ ഹം െച ് അവെര േവ േപാെല ഷി ര ി ക
പതിവായി . അതിേല ് അേ ഹം യാെതാ തിഫല ം ആ ഹി കയിെ
മാ മ , േവ ിവ ാൽ സാ ൾ േവ ി യഥാശ ി വ ം െചല െച ാ ം അേ
ഹം സ നായി . മാരാ െട വ രിചികി ് ഒ വിേശഷവിദ ടി ായി .
സാധാരണ വ രിചികി ക ാർ അപഥ െമ വിചാരി വ വ െച ാ ് മാരാർ ദീന
ാെര ര ി ക പതി ്. അതിെന റി പല ം അ തെ ടാ ്.
മാന ാെര മാനി തി ് മാരാർ ഒ ം മടി ായി ി . എ ി ം ആൾ
േഭദം വിചാരി ാെത എ ാവേരാ ം ഒ േപാെല സംസാരി ക ം വർ ി ക ം െച
സ ഭാവം അേ ഹ ി ധാരാള ായി . ചിലേ ാൾ അേ ഹ ിെ വാ ക ം
ിക ം േകൾ ക ം കാ ക ം െച ാൽ അേ ഹം ഒ ാ രം ാളാനാെണ ം
ചിലേ ാൾ വലിയ വിനയ ശാലിയാെണ ം േതാ മായി . ആക ാെട വിചാരി ാൽ
വലിയ ഒരപരി േദ സ ഭാവനായി െവ തെ പറേയ ിയിരി .
മാരാർ പരേദശ നി തിരി വ കാല ് അ െ െകാ ി വലിയ ത രാൻ
തി മന െകാ ് മാരാെര തി ാെക വ ി, “ െ ഈ േവഷം മാ ണം. പിൻ
മ ം േമൽമീശ ം മലയാളികൾ േചർ ത . ഈ േവഷ ിൽ േ ികൾ
നട തെ ശരിയ ” എ കൽപി . ഇതി മ പടിയായി മാരാർ അറിയി
്, “കൽപന അ സരിേ ് അടിയെ ത മാ ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 871

ആ ിത ാ െട അഭീ ം അ വദി െകാ കെയ ് ഇവി െ ധർ മാ ്.

അതിനാൽ ഇ ാര ം രാജിയായി തീർ ാൽ െകാ ാെമ ാ ് അടിയെ അേപ .
പിൻ മ മാ ണെമ കൽപന സാദരം അടിയൻ സ തി ിരി . ഉടെന അ കള
ൻ മ െവ െകാ ാം. േമൽമീശ രത ഷ ാർ അവശ ം േവ താക
യാൽ അ ് ഇ െകാ െ എ കൽപി വദി ക ം േവണം. ഇതാ ് രാജി െട
സ ഭാവം” എ ായി . മാരാേരാ നിർബ ി ാൽ ഫലി കയിെ തി മന ിേല
ന നി യ ായി തിനാൽ ഒ ം “എ ാൽ െ ഹിതംേപാെലയാവെ ”
എ കൽപി . മാരാർ അ തെ പിൻ മ മാ ി ൻ മയാ ക ം െച .
മാരാ െട വീ പഴ ം െകാ വളെര ജീർ െ ി തിനാൽ ആ വിവരം ഒരി ൽ
െകാ ി വലിയ ത രാൻ തി മന ിെല അ ൽ അറിയി കയാൽ രപണി ായി
ര ായിരം പാ കൽപി െകാ . അ െകാ േപായി മാരാർ പറ ി മതിൽ
െക ി ട ി. തി മന െകാ ് ആ വിവരമറി ് അതിെന റി കൽപി േചാ
ദി േ ാൾ “പറ ിനക ാണേ ാ ര. പറ ി ര യി ാ ാൽ ര റ മതിയാ
കയി േ ാ എ വിചാരി ാ ് ” എ തി മന റിയി . കൽപി െകാ പണം
തീർ േ ാൾ മതിൽെക ം മതിയാ ി. ഒ ം മതിൽ വ മായി . ര പണിയി മി .
അ ാര ം അ െന തീർ . െകാ ിയിെല, മി നമാസ ിൽ തീെ വലിയ ത രാൻ
തി മന െകാ ഷണമാരാ ം സമ ായ ാരായി . മാരാ െട െകാ ്, പാ ്
തലായവ െട ണമറി ് രസി തി ം േയാഗ താ പം ബ മാനി തി ം
േവ ാനം ആ തി മന ിേല ധാരാളമായി ായി . എ ി ം അവി െ
േസവ ാർ മാരാ െട േയാഗ ത ത വ സംഭാവനകൾ കൽപി െച ാൻ ഇടയാ
ാെതയിരി ക ം തരംേപാെല ചില ഏ ികൾ േയാഗി െട െട മാരാ െട േപ
രിൽ തി േ ാ ി ീർ ക ം െച ി . േസവ ാർ മാരാേരാ വിേരാധ
ി കാരണം അവെര മാരാർ മ ിലധികം ബ മാനി ാെതയി താ ്. മാരാർ
ത രാെനയ ാെത േസവ ാെര അ വകെവ ാറി . േദവെനയ ാെത ബലി കെള
ടി വ ി ാൻ കഴികയി എ ായി മാരാ െട അഭി ായം. ഏഷവണി ല ാ
കൽപനേയ ം മാരാര വകെവ ാറി . അ െന വ കൽപന ായാൽ ഉടെന
എെ ി ം അപകടം കാണി കേയാ പറ കേയാ ആ ് മാരാ െട പതി ്.
ഒരി ൽ ണി റ േ ിൽ ഉ വകാല ് മാരാർ േ ിൽ മതിൽ
ക കട െതെ ാ കൽപന ായി. ഇ േസവക ാ െട ഏ ി നിമി
ായതാെണ അറിയാമായി െകാ ് മാരാർ മ ള ിെ സമയ ് ഒ മ ളെമ
െകാ ് മതിലിേ ൽ കയറിനി ് െകാ ി ട ി. അ ക ് കാരണെമ ് ചിലർ
േചാദി േ ാൾ “ഞാൻ മതിൽ ക കട െത കൽപന ായി ്. കൽപന
അ സരി ാെതയിരി ാൻ നി ിയി േ ാ. എ ാൽ എെ േ ി കൽ ി
വിേരാധി ി മി . അ െകാ ് എെ െതാഴിൽ നട ാെതയിരി ാ ം എനി നി ി
യി . അ െകാ ് ഇവിെട നി െകാ താ ് ” എ ായിരി മ പടി പറ ്. ഈ
വർ മാന െള ാം അേ ാൾതെ േസവ ാർ ഖാ രം തി മന ിേല റി കി ക
യാൽ കൽപി ് ഒരാെള അയ വിളി ി ് മാരാെര തി ാെക വ ീ ്, “ഇനി െന
872 97. േ ി ി മാരാർ

ന െട രാജ ് കാണ ് ” എ ക ി . ഇതി മ പടിയായി മാരാർ തി മന റിയി

് “റാൻ, ഒ വിരൽ നീള ിൽ ഒ റി ിരി ടി തരാൻ കൽപന ാകണം” എ ായി
. മാരാ െട വാ ിെ സാരം െകാ ിരാജ ം ഒ റി ിരിെകാ ് മ രാജ െ ാ
വിധ ിൽ ഏ ം െചറിയതാെണ ം മി വി ലമായ െകാ ് എവിെടെയ ി ം
േപായി കാലേ പം െച െകാ െമ മാണേ ാ. രാജഭ നായി മാരാർ ഇ
കാരം തി മന റിയ ് ത രാെന റി ൈവരസ ംെകാേ ാ ധി ാരംെകാേ ാ
അ ായി . േസവക ാെര റി ം െകാ ് അവെര മ മമാ ാനായി മാ മാ
യി .
തി മന ിേല തി േ ായാൽ അ മാ തി മാരാർ ഒ ന കൗ
ശല ായി . അ ാല േകാവിലക കഥകളിയി ാ ദിവസം മായി
. എ ാൽ കഥകളി െകാ ാൻ മാരാർ അധികം േപാകാറി . കളി ൺപാർ
തി ് തി മന െകാ ് േതാടയം, റ ാ ്, മ തര തലായവെയാെ ഴി ്
കഥ ട ിയതിെ േശഷേമ റ ് എ ിയിരി ാ . മാരാേരാ തി േ
ായിരി കാല ളിൽ മാരാർ മ തരയാ േ ാൾ അര െ ി െച െയ
േതാള ി െകാ ി ട ം. ഉടെന റെ ം. മാരാ െട ഇടംൈക െച
റ വീണാ ശ ം തി മന ിേല േത കമറിയാമായി . തി മന െകാ ്
എ ിയി ാൽ കളി കഴി വെര മാരാർ െകാ ക ം മാരാർ െകാ ാ ായാൽ
തി മന െകാ ് കളി കഴി വെര എ ിയി ് ൺപാർ ക ം പതിവാ
്. ഒ ം എെ ി ം ഒ സ ാനം മാരാർ കൽപി െകാ ക ം അേതാ ടി
തി േ തീ ക ം െച ം. ഇതാ മാരാ െട കൗശലം. ഇതിൽ േസവക ാ െട
െമാ ം പ ാ മി .
ഒരി ൽ ണി റ േ ിൽ മാരാർ ഉച ജ െകാ ക ം പാ ക ം െച
െകാ ി . പതിവിൽ ഇര ി സമയമായി ം ത ി നട റ ാ യാൽ മാരാർ ഇട അവി
െട ീ വീ ിേല േപായി. അ ് ഉ തിരി േ ാൾ ത ി െച വിവരം തി മന
റിയി . ഉടെന മാരാെര തി ാെക വ ി, “ ജ കഴി നട റ തി െകാ
നി ി െപാ ള െത ാെണ” ് കൽ ി േചാദി . അതി മാരാ െട മ പടി, “ സ
ജ ് ഇ സമയം േവണെമ ് അടിയ നി യ ്. അ ് അടിയൻ മാണസഹി
തം ഇവിെട േബാധ െ ാം. ആവശ തിൽ ഇര ി സമയം അടിയൻ െകാ ക ം പാ
ക ം െച . പിെ ം നട റ ാെതയി ് അടിയെ മ ” എ ായി . മാരാര
റിയി വാ വമാെണ തി മന ിേല േതാ ി. എ ി ം ത ി െട പരാതി അവി
െട വകെവ ിെ വ ശരിയി േ ാ എ വിചാരി ് “ഇ െന സമാധാനം പറ
ാ ം മ ം േപാരാ; ഇ േ േതെത ി ം കഴി വേ ാ. ഇനി അതിെന റിെ ാ ം
പറ ി . േമലാൽ ഇ െന വര ്. ത ി അക കയറി വാതിലട ാൽ റ വ
െര െകാ ിെ ാ ണം” എ കൽപി . “റാൻ, േമലാല െന െച െകാ ാം” എ റിയി
ി ് മാരാർ േപായി.
ത ി ഉ ഊ കഴി ാൽ ഉടെന കിട ് ഒ ര നാഴിക േനരെമ ി ം ഉറ
ാ ാൽ വലിയ ഖേ ടാ ്. അേ ഹം ആ പക റ ം ഒ നിത കർ ംേപാെല
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 873

പതിവായി നട ിയി . അതി വി ാ അേ ഹ ി പരമസ ടമായി

. മാരാെര റി പരാതി തി മന റിയി തിെ പിേ ദിവസം ഉച ് ത ി ഊ
കഴി ര ക കയറി വാതിലട കിട ന ഉറ മായേ ാൾ മാരാർ ഒ െച
ം െകാ ് അവിെടെയ ി റ നി േകമമായി െകാ ി ട ി. െകാ േക ത ി
ഉണർ ികടി െകാെ ണീ വാതിൽ റ . ഉടെന മാരാർ െകാ ം നിർ ി. ത ി
േദഷ െ ് പ കടി െകാ ് “എ ാ ാ! ഇ െന ഉപ വി ്?” എ േചാദി .
അതി മാരാ െട മ പടി, “വലിയത രാൻ തി മന ിെല കൽപന അവി ം േക ിേ ?
ത ി അക കയറി വാതിലട ാൽ റ വെര െകാ ണം എ േ കൽപി ്?
കൽപന കാരം െചയാതിരി ാൻ എനി നി ി േ ാ?” എ ായി . ഉ സമയ
് അകാരണമായിേ െകാ ിെ കാരണമറി തിനായി അവിെട വ ടിയി വ
െര ാം മാരാ െട ഈ മ പടി േക െപാ ി ിരി . ത ി ഏ ം ഇളിഭ നായി ീ ക ം
െച . പിെ ഒരി ം ത ി ജയട ാൽ റ തി മ ിലധികം താമസി ി
മാരാെര ി ി ി ി .
മാരാർ പരേദശ ളിൽ സ രി ി േ ാൾ െച ടിവിദ ം ആൾമാറാ ം പഠി
തായി പറ ി േ ാ. ആ ര വിദ ക ം മാരാർ ണി െറ ഉ വകാല ്
കാണി ാ ായി . ണി റ േ ിൽ ആ േതാ ം പതി വ
ളിൽ ാധാന ം ികമാസ ിേലതിനാ ്. ികമാസ ിൽ േചാതി െകാടിേയ ം
തി േവാണം ആറാ മാ ് പതി ്. അതിൽ നാലാ വം േ അവിെട വളെര ധാ
നമാ ്. അ ് അവിെട േദവദർശനം വളെര ധാനമാകയാൽ മ ദിവസ ളിേല ാൾ
വളെരയധികം ആൾ ാ ം. അ െ എ ി ി ‘ േ റ ാ ്’ എ ാ
് പറ വ ്. വലിയ ത രാൻ തി മന െകാ ് എ ൺപാർ
തി ് എ ിയിരി പടി ാെറ ിേ ൽ (മതിൽമാളികയിൽ) ആ ്
പതി ്. എ ി തി മന ിെല തി ിലാ സമയ ാ ് മാരാ ാർ േമളം
െപാടിെപാടി ്. അതി പറ വ േപ തെ “തി ിൽ േമളം” എ ാ ്.
ഒ െകാ ം നാലാ വദിവസം വിള ിെ തി ിൽ േമളസമയ ് ഒ ഴൽ
ാരൻ അവിെടെയ ി ഴ തി ട ി. ഈ ഴൽ ാരൻ അവിെടെയ ാവർ ം അപ
രിചിത ം ആദ ംതെ െച ചാർ ി ാെത നാലാ വ ദിവസം രാ ിയിൽ െച
േചർ ായാ മായതിനാൽ അവിെട ായി മ ഴൽ ാർ ഈ തിയ മ ഷ മാ
ന ാനം െകാ ി . അതിനാൽ ആ മ ഷ ൻ സ ൽപം പിേ ാ ം മാറിനി ാ ്
ഊതിയ ്. ആ ഴ ിെ രസികത ം തി മന ിേല സർേ ാപരി കർ ാന കര
ം മന മാകർഷക മായി ീ കയാൽ ആ ഴൽ ാരെന റി ് അേ ാൾതെ കൽ
പി േന ഷി ക ം വിള ിെന ി തിേ േശഷം വ േചർ ഒ തിയ ആളാ
െണ മന ിലാ ക ം െച . തി ിൽ േമളം കലാശി ടെന ഒരാെള അയ ് ആ
ഴൽ ാരെന തി ാെക വ ി, “ ഴൽ ഇേ ചാർ ി , അേ ? എ കൽ
ി േചാദി .

ഴൽ ാരൻ: റാൻ.
874 97. േ ി ി മാരാർ

ത രാൻ: ആദ ംതെ വരാ െത ാ ്?

ഴൽ ാരൻ: ഴൽ ാ െട ിൽ കാണാറി േ ാ.
ഴൽ ാരൻ: ഇ െലവെര െച െകാ കയായി .
ത രാൻ: സ േദശം എവിെടയാ ്?
ഴൽ ാരൻ: ഇവിെടയ തെ യാ ്.
ത രാൻ: ‘േപെര ാ ്?’
ഴൽ ാരൻ: േ ി ി ൻ.
ത രാൻ: “േഹ ന െട േനാ? അ തം തെ ! ക ി ് നാം അേശഷമറി ി .
ൻ ഇ െന ചില വിദ കൾ പഠി ി െ നാം ധരി ി ്. അ ഭവെ തി ാ
്. സേ ാഷമായി” എ കൽപി ക ം ചില സ ാന ൾ കൽപി െകാ ക ം
െച . ഇ െന മാരാർ േവഷമാ ം േമാടി (െച ടി) വിദ ക ം കാണി തി
മന ിെല ൈ യിൽനി െട െട സ ാന ൾ വാ ിയി . വി രഭയ
ാൽ അവെയാ ം വിവരി ി .

മാരാർ െട െട േദശസ ാരം െച ക ം െച ദി കളിെല ാം പണി ധാരാ

ളമായി കി ക ം െച ി . എ ാൽ വ ം സ ൽപം സ ാദി ണെമ വിചാരം
ആ മ ഷ േലശംേപാ ായി ി . കി െത ാം െചല തെ . ഒരി ം ൈക
വശം പണ ായിരി ാറി .
ഒരി ൽ മാരാർ േദശസ ാര ി റെ േ ാൾ ഉ ി ൾെ െട ര
ാെത പണമായി ് ൈകവശം അധികെമാ ായി ി . ഒ ത െന െട െകാ
േപായി ായി . അതിനാൽ േകായ െര ിെയേ ാേഴ ം ൈകവശ ായി
പണം വ ം തീർ . അ ് അവിെട ഒ ാ ണ ഹ ിൽ െകേ മമായി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 875

ഒ വിവാഹമടിയ ിരമായി . മാരാ ം ത ം ടി അവിെടെച കയറി. അേ ാൾ

അവിെട മഹാേയാഗ ാരായ ഭാഗവതർമാ ം ദംഗ ാ ം ടിയി ഒ പാ കേ
രിയായി . മാരാർ ഒ ദംഗ ാരെ അ ൽെച ടി റ കഴി േ ാൾ
മാരാർ ആ ദംഗ ാരേനാ ്, “ ീണമാെയ ിൽ ഇനി റ േനരം ഞാനാവാം” എ പറ
. ദംഗവായന തേ ാളം േയാഗ ത ായി േലാക ിലാ മിെ ായി ആ
ദംഗ ാരെ വിചാരം. അതിനാൽ മാരാർ പറ ് അയാൾ രസി ി . “ഇയാൾ ഒ
വി ാനാ ്. അെ ിൽ എേ ാടി െന പറ േമാ? ഇ ാ െട വി ി െമാ റ
ാ ണം. ഇ ാൾ ദംഗം വായി ട േ ാൾ ഇ ാെള ജന ൾ ഇവിെട നി ആ ി
േയാടി ം. അേ ാൾ ഇ ാ െട ഗർ ശമി ം” എെ ാെ വിചാരി ് ആ ദംഗ ാരൻ
“എ ാലാെ ” എ പറ ദംഗം മാ ി െവ െകാ . മാരാർ ഉടെന വായന ം ട
ി. മാരാ െട ദംഗ േയാഗം സ ൽപം േക േ ാേഴ ം അവിെട ായി വെര ാം
ആന ാ തപരവശ ാരായി ീർ . ഇ ം സരസ ം ഖവഴിയി മായ ദംഗ
വായന അതി ് അവരാ ം േക ി ി . ഉടെന ധാന ാർ െച മാരാെര കളഭം
ശി െവ ിലപാ െകാ മാന ാന മാ ിയി ി. പാ കേ രി കഴി ടെന
മാരാെര ം ത േന ം ച ർ ിധ വിഭവ േളാ ടി ഊ കഴി ി ക ം വിവാഹ ി
െ ചട കൾ നാ ദിവസേ ായി തിനാൽ നാ ദിവസം താമസി തി
മാരാെര ണി ക ം െച . മാരാർ ഖമായി നാ ദിവസം അവിെട താമസി . ഒ
ം മാരാർ ം വളെര സ ാന ം ഭാഗവത ാേരാെടാ ം പണ ം െകാ ാ ് അവർ
അവിെട നി ്.
മാരാർ പിെ ം പല ല ളിൽ സ രി ക ം ഒ വളെര സ ാന ം പണ ം
കി ക ം െച . എ ി ം തിരി സ േദശ വ േ ാൾ േപായ സമയം െകാ േപായ
ര ം ആ ത മ ാെത യാെതാ ായി ി . മാരാർ ീവിഷയ ിൽ
മ ിലധികം മ ായി െവ ം കി െത ാം െചല െച ി ് ആ വിഷയ ി
ലായി െവ മാ ് േകൾവി. ഇത ാെത േവെറ ഒ ർ ട ം മാരാർ ായി താ
യി ആ ം പറ േക ി ി .
േയാഗ ാരായി വെര മധ മമാ ് ഒ േയാഗ തയാെണ വിചാരം മാരാർ
ധാരാളമായി ായി . േയാഗ ാരായി പലെര മധ മമാ തി മാരാർ മി
ക ം പലേ ാ ം അ സാധി ക ം എ ാൽ ചിലേ ാൾ സാധി ാെത േപാ ക ം
െച ി ്.
ശ ര ണി ർ എ സി നായി ് ഒ ഴൽ ാര ായി . അയാേളാ ്
മാരാർ സാമാന ിലധികം ർ ം അയാെള ഒ ് അബ മാ ിയാൽ െകാ ാ
െമ വളെര േമാഹ ായി . അതി തരം േനാ ിെകാ ി േ ാൾ ഒരി ൽ
ണി റ േ ിൽ സ േവല ് അവർ ര േപ ം ടി ടാനിടയായി. മാരാർ െച
ം പണി ർ ഴ മായി എ ി ്. ഇട ലാശ ളിൽെവ പണി െര
താളം പിഴ ി ാനായി മാരാർ വളെര മി േനാ ി. പണി ർ താള ി ന നി
യ ം ഉറ ായി തിനാൽ മാരാ െട വിദ െയാ ം ഫലി ി . അയാെള താളംെത
ി ാൻ സാധി യിെ തീർ യായേ ാൾ മാരാർ “ഈ െച അേ ാ തരാം, ഴൽ
876 97. േ ി ി മാരാർ

ഇേ ാ തരിക, എ ി ് ന െ ാ േനാ ാം” എ പറ . അേ ാൾ പണി ർ, “അ

ഞാൻഅഭ സി ി ി . ഇ ഞാൻഅഭ സി ി ്. ഇതിൽ എെ െത ി ാെമ ിൽ താൻ
േയാഗ െന ഞാൻസ തി ാം. പഠി ി ി ാ േയാഗി ണെമ പറ േയാ
ഗ തയ ” എ പറ . അതിനാൽ മാരാർ ഇ ാഭംഗേ ാ ടി പിരിേയ തായി വ .
മാരാർ ഇ െന ഒ േതാൽവിയ ാെത േവെറ ഒ ം ഒരി ം ഉ ായി ി .
മാരാർ പല േദശ ളി ം സ രി ാ ായി െവ ി ം തി വന ര
േപാകാറി ായി . തി വന രം തലായ ല ളിൽ ഉ വ ൾ ം മ ം സർ
ധാനമായി ് പാ ിവാദ ം നാഗസ ര മാ ്. െകാ ്, ഴൽ തലായവേയാ
ടി െച േമള ം തായ ക ം മ ം ആ ദി കളിൽ അ ധാന ള . അതിനാൽ
െച തലായ വാദ ളിൽ തിപ ി ം അവയി േയാഗചാ ര മറി തി
ശ ി ം െത ൻ ദി വർ ഇെ ായി മാരാ െട ധാരണ. അ െകാ ാ
യി ആ മ ഷ ൻ തി വിതാം റിൽ സ രി ാെതയി ്.
െകാ ം 1036-ആമാ നാ നീ ിയ മാർ ാ വർ മഹാരാജാ തി മന െകാ
കഥകളിയിൽ വളെര തിപ ി ആളായി വേ ാ. അ ാല െകാ ാര
ിൽ കഥകളിയി ാ ദിവസം വളെര മായി . “കഥകളി െച െകാ
തി േ ി ി ശരിയായി േലാക ിലാ മി ” എ ം മ ം ചില ന രിമാർ
തി മന റിയി കയാൽ കൽപന കാരം എ തി അയ ് ഒരി ൽ മാരാെര തി
വന വ ിയി . മാരാർ തി വന രെ ിയ ദിവസം തെ
ഖം കാണി ക ം കൽപന കാരം കഥകളി െച െകാ ക ം െച . മഹാരാജാ
തി മന ിെല േസവ ാരി ം കഥകളിേയാഗ ി ം ധാനൻ ഈശ രപി വിചാരി
കാരേ ഹമായി വേ ാ. അതിനാൽ അേ ഹെ െ ഒ ബ മാ ണെമ മാ
രാർ നി യി . എ ാൽ മാരാർ ഇ െനെയാരപകട സ ഭാവ ം ക ത െ
വിചാരി കാരേ ഹം അറി ി ി . അ െകാ ം മാരാർ ക തി ിെ ാ ് അപ
കടമായി െകാ ിയതിനാ ം വിചാരി കാരേ ഹ ിെ ഒെര കലാശം അവതാള ി
ലായിേ ായി. കഥകളി ൺപാർ െകാ ് തി മന െകാ എ ിയിരി
ായി . മാരാർ മനഃ ർ മായി വിചാരി കാരേ ഹെ അബ ിലാ കയാ
െച െത ് തി മന ിേല ് അേ ാൾതെ മന ിലായി. എ ി ം അേ ാൾ അതിെന
റിെ ാ ം കൽപി ി . ഒരി ൽ അബ ം പ ിയതിനാൽ പിെ വിചാരി കാരേ ഹം
ന േപാെല ക തിയ െകാ ം, “ഒ പ ിയേ ാ, അ മതി” എ വിചാരി മാരാർ
പിെ അപകടമായി െകാ ാെതയി തിനാ ം വിചാരി കാരേ ഹ ി ് ആ ഒ ാ
വശ മ ാെത പിെ അബ െമാ ം പ ിയി . പിെ മാരാർ അപകടെമാ ം ടാെത
െകാ പിടി െകാ ക ം െച . വിചാരി ാരേ ഹെ അവതാള ിലാ ിയ െകാ
് തി മന ിേല ് ആദ ം സ ൽപം തി േ ാെയ ി ം പിെ മാരാ െട
െകാ േക ് അവി വളെര സേ ാഷി ം െച .
പിേ ദിവസം ഉ തിരി സമയം മാരാർ തി ാെക െച . അേ ാൾ വിചാരി
കാരേ ഹ ം അവിെട ായി . മാരാെര ക ടെന തി മന െകാ ് “ഇ െല
ൻ ഈചരെ ഒ കലാശം പിഴ ി , ഇേ ?” എ കൽപി േചാദി . അതി മ പ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 877

ടിയായി മാരാർ തി മന ിറിയി ് “ ാ െട അ ൽ അഭ സി പഠി ി വർ

ം മെ ാരാൾ പിഴ ി ാ ം ഒ ം പിഴ കയി ” എ ായി . അ തി മന ിേല
ന രസമായി . എ ി ം തി േ ടായി ഒ ം ക ി ി . “ആെ , ൻ റ ദിവ
സം ടി ഇവിെട താമ ി ിേ േപാ ളയാ , െ െകാ േക ി മതിയായി ” എ ാ ്
അവി ് കൽപിച ്.
കൽപന കാരം മാരാർ ഏതാ ം ദിവസം തി വന ര താമസി ക ം പതി
വായി കഥകളി വിചാരി കാരേ ഹം തലായ ധാനേവഷ ാ െട ആ ി െകാ
ക ം െച ി . ഒ ം മാരാർ യാ യറിയി സമയം ഒ വീര ംഖലെയ
ൈ യിൽ പിടി െകാ ് ൈക നീ ാൻ കൽപി േ ാൾ മാരാർ ഇട ൈക നീ ി. ഉടെന
വല ൈക നീ ാൻ കൽപി . അേ ാൾ മാരാർ, “അ ് അടിയെ ത രാൻ വ ം കൽ
പി ത േ ാഴേ ിരി െ ” എ റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ് ഒ വീര ംഖല
ടി ൈകയിെല . അേ ാൾ മാരാർ ര ൈക ം നീ ിെ ാ . തി മന െകാ ്
മാരാ െട ര ൈക ം വീര ംഖല ഇ വി െകാ ക ം മാരാർ വഴിെ ലവിനായി
നിത െ ല വകയിൽനി പാ കൽപി െകാ ി സേ ാഷി ി യ ക ം െച
.
പിെ മാരാർ 1055-ആമാ നാ നീ ിയ ആയില ം തി നാൾ തി മന ിെല
ാല ം 60-ആമാ നാ നീ ിയ വിശാഖം തി നാൾ തി മന ിെല ാല ം തി
വന ര േപാ ക ം മാരാ െട െകാ ്, പാ ് തലായവ േക സേ ാഷി ് ആ
ര മഹാരാജാ ാ ം മാരാർ പല സ ാന ൾ കൽപി െകാ ക ായി.
മാരാർ സാ തിരി ാ ത രാ ാ ം വീര ംഖല തലായ സ ാന ൾ കൽ
പി െകാ ക ായി ്. ഇ െന സം ാന നി ം രാജസംഭാവനകൾ
ലഭി ി മാരാ ാർ േവെറ ഉ ായി തായി േക ി ി . ഇേ ാൾ ഇെ കാര ം
തീർ ം ഇനി ഉ ാ കാര ം സംശയ മാ ്.
 98
മ ാറ ാല മാഹാ ം

േക രള മി െട ഉ വ ം അതിെന സംബ ി
ം ആയി
കേയാ െച ണെമ ് ഇവിെട വിചാരി ി . േമൽ റ
ചരി

ിരി േ
ം ഏ വിധെമ ി
െകാ െ . അതിെന റി ചി ി കേയാ തീർ െ
െ സംബ
ി പഴമ പരിചയ വേയാ ാരിൽനി േക ി ഐതിഹ ൾ മാ ം
ിൽ വിവരി ണെമേ ഇേ ാൾ ഉേ ശി .
ീപര രാമൻ പരേദശ ളിൽനി ാ ണെര െകാ വ േകരള ിൽ താമസി
ി കാല ് ഇവിെട സർവ സർ െട ഉപ വ ായി എ മാ മ , ഓരി ാ
ന െവ ം േകരള മിയിൽ ഒരിട ം കി ക മി ായി . അതിനാൽ ഇവിെട താ
മസി കാര ം യാസമാെണ േതാ കയാൽ ാ ണെര ാവ ം വ വഴിേയ പര
േദശ ളിേല തെ മട ിേ ായി. അേ ാൾ പര രാമൻ ഏ ം വിഷ നായി ീർ .

878
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 879

പിെ അേ ഹം ൈകലാസ ിൽെ സർ ം സർ ഷണ ം തെ നാഥ

മായ ീപരേമശ രെന ക വിവരമറിയി േ ാൾ ശിഷ വ ലനായ ഭഗവാൻ ീപര
േമശ രൻ “സർ രാജാവായ വാ കിെയ േസവി സാദി ി ാൽ ഇതിെനാെ സമാധാ
ന ാ ി ം” എ ളിെ . അ േക പര രാമൻ വീ ം േകരള ിൽ വ വാ
കിെയ റി ് തപ െച െകാ ി . പര രാമെ തപ ് അതികഠിനമായി
തിനാൽ വാ കി അചിേരണ സ നായി ീ ക ം ത മായി പര രാമെ അ
ൽെച ്, “അ േയാ മഹാ ൻ! ഭവാെ അതിേഘാരമായ ഈ തപ െകാ ് ഞാൻ
അത ം പരി നായിരി . അവി െ അഭീ െമ ാെണ പറ ാൽ അ കാ
രം െചയ്വാൻ ഞാൻ സ നായിരി ” എ പറ . വാ കി െട ഈ വാ േക
പര രാമൻ, “അലേയാ സർ ലാധിപേത! ഈ േകരള മിയിൽ ഭവാെ വംശ ാ ം പരി
ജന ം മ മായ സർ െട സാർ ികമായ സ ാരംെകാ ം ഇവിെട െവ െമ
ാം ലവണരസ ർ മായിരി തിനാ ം ഈ േദശ മ ഷ ർ നിവസി വാൻ
നി ിയി ാെതയിരി . അതിനാൽ ഈ ര സംഗതികൾ ം പരിഹാര ാ ി
ഭവാൻ ഈ ഭാഗം മ ഷ വാസേയാഗ മാ ി രണെമ ാ ് എെ അേപ ” എ
പറ .
വാ കി: ഭവാെ ഇ ം േപാെല, ഈ േകരള മിയി െവ ിൽ കലർ ിരി
ലവണരസെമ ാം ഞാൻ ആകർഷി സ ി ം അേതാ േചർ ജലാശയ ളി
മാ ാം. സർ ൾ മി വ ം ഭവാൻ തപ െച െകാ ി ഈ വന േദശ വ
മ േഷ ാപ വം െച ാെത താമസി െകാ തി ം അന താമസി തായാ ം
ദ ാര ളിൽ ഇ െകാ തി ം ച ം െക ാം. എ ാൽ േകരളവാസികൾ അവ െട
വാസ ഹ െട സമീപ ് ഓേരാ കാവിൻ ാ ി, അതാ ല ളി സർ
െള ആ കാ കളിൽ ടിയി ക ംത െട ലൈദവ െള വിചാരി ് അവെര
ആദരി ക ം ആചരി ക ം ജി ക ം െച െകാ ിരി തി േകരള ിൽ താമ
സി മ ഷ േരാ ഭവാ ം ആ ാപി ണം. അവെര ആദരി ക ം ആചരി ക ം
ജി ക ം െച ാതിരി കേയാ ഏെത ി ം വിധ ിൽ ഉപ വി കേയാ െച ാൽ
അവർ ഉപ വി െമ ം സർ ൾ സേ ാഷി ാൽ സർൈ ശ ര ം ഉ ാ ിെ ാ
തി ം േകാപി ാൽ സകലവിധ ി അനർ ം ആപ ക ം ഉ ാ ി
ീർ തി ം ശ ി വക ാരാെണ ം ഭവാൻ മ ഷ െര ഹി ി ം േവണം.
ഇ കാരെമ ാം െച ാൽ ഈ ഭാഗം മ ഷ വാസേയാഗ മായി ീ ം.
ഇ കാരം വാ കി പറ തിെന േക ് അ കാരെമ ാം െച െകാ ാെമ പര
രാമൻ സ തി . ഇ െന അവർ ത ിൽ പറ സ തി തിെ േശഷം പര രാമൻ
പിെ ം പരേദശ ളിൽ േപായി ാ ണെര ം മ ം ിെകാ േകരള ിൽ വ .
അേ ാേഴ ം ഇവിെട െവ ി ായി ലവണരസം മാറി സാർ ജലം
കാണെ . സർ ൾ മി വ ം പര രാമൻ തപ െച ി വന ിൽെ താ
മസമായി. േശഷ ായി വ വിേലശയ ളാ ം (വില ളിൽ െപാ കളിൽ കിട
വ) തീർ ി . അതിനാൽ പരേദശ ളിൽനി വ വരാ ം മട ിേ ാകാെത േക
രള ിൽ െ ഹ ാ ി താമസ റ ി . പര രാമെ ആ കാരം എ ാ
880 98. മ ാറ ാല മാഹാ ം

വ ം ഒ ം ര ം അതിലധിക ം കാ ക ാ ി അവിെടെയ ാം സർ െള ടിയി

ി (നാഗ തിമകൾ തി ി ് ) ജ ം മ ം നട ി ട ക ം െച . അന രം
പര രാമൻ താൻ തപ െച െകാ ി ല െച ് അവിെട നാഗരാജാവിെന
(വാ കിെയ) ം നാഗയ ിെയ ം തി ി ക ം പരിവാര ളായ മ േനകം സർ
െള ടിയി ക ം െച . ആ സർ ൾ വസി ഏതാ ം ലം (ഇേ ാഴെ
അള കാരം 14 ഏ ർ) സർ ാവാ ി നി യി ് അതിരി തിരി ക ം, േശഷം
ല കാ െവ ിെ ളി ് ഹ ാ ി ജന ൾ നിവസി െകാ ാന വദി ക ം
െച . ഈ സർ ൾ പതിവായി ജ നട തി ം ഈ കാ ് ആ ം െവ ിയഴി
ാെത ി തി ം മ മായി കാവിെ അതിരിനക തെ ഒ ഹം പണിയി
ഒ ാ ണ ംബ ാെര അവിെട താമസി ി . ഈ കാ സംബ ി സർ ാധി
കാര ം അവകാശ ം ഈ ംബ ാർ ായി െകാ ക ം െച . അവർ അ ാലം
തൽ സർ െള ത െട പരേദവതമാരാ ി െവ ജി ക ം േസവി ക ം െച
ട ി. അതി ് ഇേ ാ ം യാെതാ േഭദഗതി ം അവർ വ ീ ി . ആഇ ാെരയാ ്
ഇേ ാൾ “മ ാർശാല ന ാതിരിമാർ” എ പറ വ ്.
േമൽപറ കാരം േകരള ിൽ സർ ൾ നിമി ായി ഉപ വ ൾ
തീർ ക ം ജന ൾ ഖമായി താമസി തി േവ സകല സകൗര ം
ഉ ാ ിെ ാ ക ം െച തിെ േശഷം പര രാമൻ തപ ിനായി േപായി. അന
രം അേനകകാല ൾ കഴി തിെ േശഷം ഗാ ര ി ായ ചില സംഗതികളാ ്
ഇനിയിവിെട പറയാൻ ഭാവി ്.
ഇേ ാൾ അ ഴ ാ ി ൽെ ിരി മി ഭാഗ ം പ വലിയ വനമായി
. ആ വനെ യാ ് “ഖാ വ” വനെമ പറ ി ്. ഖാ വവനം മധ മപാ
വനായ അർ നൻ ദഹി ി തിനാൽ ആ േദശ ി “ നാ ് ” എ േപ ായി.
അ കാല േമണ “ നാ ് ” എ ായി ീർ . ഖാ വവന ി പിടി തീയ് അവി
െടനി കിഴേ ാ ് പടർ പിടി പര രാമൻ തി ി സർ െട വാസ ലമായ
കാ വെരെയ ി. ആ കാവിെ ര ായി അവിെട പര രാമൻ ാപി ഇ ാ
യി അ മാർ അ ക കാവി ് അ ി ബാധ ാകാെതയിരി ാൻ അ
ള ിൽനി െവ ം േകാരിെയാഴി െകാ ി . അതിനാൽ ആ കാ നശി ാനി
ടയായി . എ ി ം അ ിജ ാല ത ി മ ി പിടി ക ം ഹമായി ീ ക
യാൽ സർ ൾ വളെര ക െ ക ം െച . അ ി ശമി ി ം മ ിെ ടാ വെര
അ മാർ െവ ം േകാരിെയാഴി െകാ ി . മ ിെ ടാറിയേ ാൾ “ഇേ ാൾ മ ാ
റി. അതിനാൽ ഈ ല ിെ നാമം േമലാൽ ‘മ ാറിശാല’ എ ായിരി െ ” എ ്
ആേരാ വിളി പറ ് എ ാവ ം േക . അ പറ ് ആരാെണ ് ആർ ം അറി
ടായി . എ ി ം ഇ ് സാ ാൽ വാ കി െട അ ള ാടാെണ ാ ് എ ാവ
ം ടി തീർ യാ ിയ ്. അതിനാൽ അ ാലം തൽ ആ ലെ എ ാവ ം ‘മ ാറി
ശാല’ എ തെ പറ വ ി ; കാല േമണ അ “മ ാർശാല” എ ായി ീർ .
ഈ ലം തി വിതാം ർ സം ാന കാർ ിക ി ാ ിൽ അരി ാ
ണേ ിൽനി സ ം പടി ാ മാറിയാ ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 881

ഖാ വദാഹാന രം ഒ കാല മ ാർശാലയി സഭർ കയായ ഒര

ഷസ ാന ാകാെതയി തിനാൽ ഒ ാകണെമ ആ ഹേ ാ ടി
ംബപരേദവതകളായ സർ െള ഭ ി ർ ം ഭജി െകാ ി . അ െന റ
കാലം കഴി േ ാൾ ആ അ ഗർഭം ധരി ക ം യഥാകാലം ര ് ആൺ ികെള ഒ
മി സവി ക ം െച . പേ , അതിൽ ഒ മാ െമ മ ഷ ിയായി . ആ
സർ ശി മാ ിടയിൽ വളർ സംസാരി ട ി. അ ് അതിെ മാതാവിേനാ ്
താെഴ ാ കാരം പറ : “അ േയാ മാതാേവ! സർ ൾെ ാം ഈ ംബ
ാേരാ ് ആക ാെട വളെര സേ ാഷ ം േ ഹ ം വാൽസല ്. എ ാൽ ഇവിെട
ീജന േളാടാ സർ ൾ അധികം സേ ാഷം. ഇവിെട സർ െള
െയ ാം അ ിബാധയിൽനി ര ി ് ഈ ംബ ി ീകളാണേ ാ. ാണ
ര െച വേരാ ാ ത ത ം സേ ാഷ ം എ മാ മായിരി െമ
വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. അതിനാൽ ഇവിെട സർ െട ജ ം മ ം അ മാ
രിൽ അ യാൾ നട ണം. അ െനയാ താ ് സർ ൾ ം അധികം
സേ ാഷകരമായിരി ്. എ ാൽ സി ി ജ നട ാൻ അർഹകളായി ീ
അ മാർ സഭർ കകളായി ാ ം അവർ സി ി ദിവസം തൽ ചര
തേ ാ ടി ഇരി ക ം േവണം. സർ െട ജ ം മ ം ഇേ ാൾ നട ിവ
രീതി സ ൽപം ചില േഭദഗതികൾ വ ാ ്. അവെയ ാം എെ അ ് ഞാൻ
ഉപേദശി തരാം. ഇവിെട അ മാരിൽ ഇേ ാൾ ് എെ അ ാണേലാ. അ
സവചി ി കെള ാം കഴിക ം ശരീരം മാ ക ം െച ാൽ പിെ അ തെ
സർ െട ജ ം മ ം നട ി ട ണം. അ ജ ം മ ം നട ാൻ വ ാെത
യാ കാല ് അ ാനം ആർ ാെണ െവ ാൽ അവർ ഞാൻ അ
ഉപേദശി ത െത ാം അ ഉപേദശി െകാ ണം. അ െന തല റേതാ ം െച
െകാ ിരി ണം. ഈ ംബ ിൽ ജനി ഞാൻ ഈ ലം വി കാവി ം മ ം േപാ
യിരി കയി . ഈ ംബ ിെ ര ായി ഞാൻ ഇവിെട െ ഇരി ം. എെ
ആ ം ഉപ വി ്. ഞാൻ ഇരി ല ് ആ ം കയറിവരിക മ ്” എ ്
പറ ്, ആ സർ ബാലൻ ജാ മ ംമ െമ ാം തെ അ ് ഉപേദശി െകാ
ി ്ഇ ിെ നിലവറയിൽ കയറി ഇരി ായി.
ആ സർ ബാലെ ഉപേദശ കാര മ ത േളാ ടി അ ാലം തൽ അവി
െട അ ായി അ മാർ സർ െട ജാദികെള ാം നട ക ം അവർ
ചര തേ ാ ടി ഇരി ക ം െച ട ി. അതി ് ഇേ ാ ം അവിെട യാെതാ വ
ത ാസ ം വ ീ ി .
സർ ബാലൻ കയറിയി നിലവറ ക ് അതിൽപിെ മ ഷ രാ ം കട ി ി
. നിലവറ െട വാതിൽ അത ാവശ െ ചില ജാകർ ാദികൾ ാ ാെത റ ാറി .
എ ായ്േ ാ ം അട ിേ കയാ ് പതി ്. ഇേ ാൾ വാതിൽ റ േനാ ിയാൽ അവി
െട കള ാെത മെ ാ ം കാൺമാനി . ഇ ി പഴ ംെകാ േക കൾ സംഭവി
കാല ളിൽ ജീർേ ാ ാരണം െച ി ാ െ ി ം നിലവറ ഇള ാറി . അ
കാല തെ ഇ ം ി ണിയി ക ം അവിെട ചില പരി ാര െള ാം വ ക
882 98. മ ാറ ാല മാഹാ ം

ം െച . എ ി ം നിലവറ ർ ിതിയിൽ െവ െകാ ാ ് അവ െയ ാം നട ിയ

്.
സർ ശി വിേനാ ടി ജനി ബാലൻ ഷ ായമായതിെ േശഷം നാഗരാജാവി
ം നാഗയ ി ം മ ം േത കം അ ല ൾ പണിയി കലശം തലായവ നട ി .
ആ അ ല ിനാ “മ ാർ ാലേ ”െമ പറ വ ്. ആ അ ല ം ചില
കാല ളിൽ ജീർേ ാ ാരണം െച ി ക ഉ ായി ്. എ ി ം ബിംബ ൾ ഇള ി
തി ി ക ഒരി ം ഉ ായി ിെ ാ ് േക ി ്. അ വാ വമാെണ അവ
ക ാൽ േതാ ക ം െച ം. എെ ാൽ ധാന ബിംബ െട പീഠ ൾ ബിംബ
ൾ േചർ വയായി അവിെട കാ ്. ബിംബ ൾ എേ ാെഴ ി ം ഇള ി
തി ി ി െവ ിൽ ആ പീഠ ൾ മാറാെതയിരി ാനിടയി േ ാ.
മ ാർ ാലയി നി പെ ാരി ൽ ഒ കന കെയ കായം ള ി സമീപം
െവ ിേ ാ േദശ േമ ി ന ാതിരി െട ഇ േ വിവാഹം കഴി െകാ .
അതി മ ാർ ാലയി നി ീധനമായി െകാ ് ഒ സർ െ യായി .
സർ െ ഒ ഓല ട െട ള ാലിനക കയ ിയാണേ െകാ ്. വ വിനാ
യി െകാ തിെന വരൻ സേ ാഷസേമതം സ ീകരി െകാ േപായി. േമ ിയി
െച േ ാൾ ആ സർ ം അവി െ നിലവറയിൽ കയറിയിരി ായി. എ മാ മ ,
ആ ല ം മ ാർ ാലയിെലേ ാെല കാ ം ള െമ ാം ഉ ാ ി സർ തി കൾ
നട ണെമ നിർബ ർവം ആ സർ ം ആവശ െ ക ം െച . അതിനാൽ ആ
ഇ ാർ അ കാരെമ ാം െച . അതിനാൽ േമ ി മ ാർ ാല െട ഒ തിബിം
ബം േപാെലയായി ീർ . ം പാ ം െകാ ക, സർ ബലി, സർ ാ ് തലായവ
നട ക എ ിവെയാ ം ഇേ ാൾ ഒ ല ് (മ ാർ ാലയിേലാ, േമ ിയിേലാ)
മാ മായി നട ാൻ പാടി . േമൽ റ വയിെലെ ി ംഒ ല നട കയാ
െണ ിൽ മേ ല ം നട ണം. അ ് ഒ ദിവസം തെ യായിരി ക ം േവണം.
ഒ ല മാ മായി വിേശഷിെ െ ി ം നട ിയാൽ സർ േകാപ ം ത ിമി ം
വലിയ അനർ ാ ക പതിവാ ്. അതിനാൽ ഇേ ാൾ സർ െള ഉേ ശി
വിേശഷാൽ എെ ി ം നട െ ിൽ ര ി ാ ം ടിയാേലാചി ദിവസം നി
യി ് ര ല ം ഒേര ദിവസം തെ നട കയാ ് പതി ്.
ഇനി മ ാർ ാലയിെല ചില മാഹാ വിേശഷ ൾ ടി പറ ി ് ഈ ഉപന ാസം
അവസാനി ി ാെമ വിചാരി .
സർ ൾ ം പാ ം െകാ തി പാ ളിൽ ം പാ ം (അരിെ ാടി
ംമ ൾെ ാടി ം ടി പാലിൽ) കല ിെവ ജി ി തർ ി ക ം തർ ി കഴി
ാൽ പാ ൾ കമ ക മാണേ ാ പതി ്. എ ാൽ മ ാർ ാലയിെല നിലവറയി
സർ ൾ ം ം പാ ം െകാ േ ാൾ തർ ി ക ം പാ ൾ കമ ക ം
പതിവി ജ കഴി ാൽ വാതിലട ി ് എ ാവ ം േപാ ം. പിേ ദിവസം വാതിൽ
റ േനാ േ ാൾ പാ ളിൽ യാെതാ ം കാ കയി . ഇ ് ഇേ ാ ം ക വ
ഒര തമാ ്. ആ നിലവറയിൽ ആദ ം ഒ സർ ം മാ േമ കയറിയി െവ ി ം
അവിെടയിേ ാൾ അസംഖ ം കൾ കാ െകാ ് അവിെട േവെറ ം ചില സർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 883

ൾ പി ീ വ േച ക ം അവ േമണ സ തികൾ വർ ി ക ം െച ി െ
വിചാരിേ ിയിരി .
മ ാർ ാലയി വെര സർ ൾ കാരണം ടാെത ദംശി ാറി . അഥവാ ദം
ശി ാ ം അവരിൽ വിഷം വ ാപി കേയാ അതി ് എെ ി ം തിവിധി െച കേയാ
പതിവി . ചില കാരണ ളാൽ അവിെട വെര ചിലേ ാൾ സർ ൾ ദംശി ക
ായി ്. ഒരി ൽ ഒ സർ ം കാവി കാ ിൽ സ രി േ ാൾ ഒ ൈവ ത
മര ിേ ൽ െച കയറി. അേ ാൾ ഒ ് അതിെ വയ ി യ കയാൽ
അതി ് അവിെടനി േപാകാെന , ഇളകാൻേപാ ം വ ാതായി. ആ വിധ ിൽ ആ
സർ ം അവിെട എ ദിവസം കിട െവ നി യമി . ഒ ദിവസം ആ ഇ
ഒരാൾ സർ ം ഇ കാരം അകെ കിട ക ി ് ഒ വിധ ിൽ ആ മര ിേ ൽ
കയറിെ ിൽ നി സർ െ വലിെ . അേ ാൾ സർ ി േവദന ാ
യിേ ാ എെ ാ ഏെത ി ം അ ന ാതിരിെയ ഒ കടി ി താെഴ ചാടി ഓടിേ ായി.
ന ാതിരി ം താെഴയിറ ി ഇ േ േപായി. സർ ദംശനംെകാ ് അേ ഹ ി
യാെതാ ഖേ ായി . ഇ െന ഓേരാ കാരണവശാൽ ആ ഇ വെര പല
േ ാ ം സർ ം ദംശി ി ്. അ കാല തെ ചില കാരണവശാൽ ആ ഇ
ചിലർ സർ ദംശന ായി. അ െകാ ് അവിെടയാർ ം ഇ വെര യാെതാ ഖ
േ ായി ി .
മ ാർ ാലയി പാ ംമ ംമ ല ളിെലേ ാെല ശരിയായി ി
ാറി . ഓ പാ ം െച പാ ം മ ം രാ ിയി ം പറ ി െമാെ കിട
ാ ്. എ ാൽ അവിെടനി ് ആ ം ഒ ം എ െകാ േപാകാറി . േമാ ാ ൾ
് ആ ഇ കയറാൻതെ ഭയമാ ്. ആെര ി ം എെ ി ം േമാ ിെ ാൽ
അേ ാൾ അവിെട സർ െള ം. ആ ഇ െ കാവൽ ാർ സർ ളാെണ ് എ ാ
വർ മറിയാം. അ െകാ ാ ് അവിെടനി ് ആ െമാ ം േമാ ി ാ ്.
മ ാർ ാലയി കറിേ ാ കെളാ ം വില േമടി ാറി . ച , മാ , െവ
രി , വ തന , മ , ള , വാഴ ലകൾ തലായവെയ ാം അവിെട വഴിപാ
ടായി ധാരാളം വ േച ം. അവ ഇ െ ആവശ ൾ മതിയായി വളെരയധിക
ായിരി ം. എ ാൽ അവ അവിെട ആ െമ ് ി ക ം അന ാർ േമാ ി
െകാ േപാ ക ം െച ാറി . ഇ െന സാധന ൾ വഴിപാ കാർ െകാ വ
നടയിൽ െവ ാൽ നിേവദ ം കഴി ി ് ഇ േ ാവശ വെയ െകാ േപാ ം.
േശഷ വെയ ാം അവിെട കിട ം അ െനയാ ് പതി ്.
ഒരി ൽ അവിെട വഴിപാ വ ഒ മ ഒരാൾ േമാ ി െകാ േപായി. അയാ
െട വീ ിൽ െകാ െച അ റി േ ാൾ അതിൽനി ് ഒ സർ ം റേ ചാടി.
അ ക വീ ി ായി വെര ാം േപടി നാ റേ േമാടി. േമാ ി യാൾ െര
മാറി നി െതാ െകാ ്, “എെ സർ ാേന! എനി ് ഇ െന ഒ േഭാഷത ം
വർ ി വാൻ േതാ ക ം ഞാനി െന വർ ി േപാ ക ം െച . ഈ െത ി ്
അവി ് സദയം മി ് എേ ം എെ ംബ ി വേര ം ര ി ണം. ഞാൻ
ഈമ ം ഇെത തി ായ ി മായി പ ച ം ടി ഇേ ാൾതെ നട
884 98. മ ാറ ാല മാഹാ ം

യിൽ െകാ െച െവേ ാം” എ പറ . ഉടെന ആ സർ ം അ ർ ാനം െച .

അ ് എേ ാ ാ േപായെത ് ആ ം ക ി . േമാ ാ ് ഉടെന തെ ആ മ ം
പ ച ം ടി നടയിൽെകാ െച െവ െതാ േപാ . ഇ െന അവിെട അേന
കം അ ത ായി ്. ഇ കാര ല ് ആ ം കയറി ഒ ം േമാ ി ാ ്
ഒര തമ േ ാ.
ഈ അ കാല ് ര െകാ ം ് പ ള കാരായ ഒ നായർ ംബ
ാർ മ ാർ ാലേ ിൽ ഭജന ിനായി വ ി . അവർ അവിെട വ ി സ യം
പാകംെച ് ഊ കഴി ാ ് താമസി ി ്. അരി ം കറിേ ാ ക ം മ ം അവർ
െകാ വ ി . ര േനര ം െവ ാ അരി അളെ ാൻ ഒ ച ഴി (അള
പാ ം) ഇ നി േമടി ാ ് അവർ ഉപേയാഗി ി ്. അവർ ഭജനം കഴി
മട ിേ ായ സമയം ച ഴി തിരിെയ ഇ െകാ േ ൽ ി ാൻ മറ േപാ കയാൽ
െചല കഴി ബാ ി ായി അരിേയാ ടി ചാ ിനക കിട ി ച ഴി
ം അവർ െകാ േപായി. വീ ിെല ി അവർ അരി ാ ഴി േ ാൾ അതിനക ് ച
ഴി ം ച ഴി ക ് ഒ സർ മിരി ക . അേ ാൾ ആ വീ കാർ ായ
ഭയം സീമാതീതമായി . ഉടെന ആ വീ കാർ സർ െ െതാ െകാ ് “ഈ ച ഴി
ഞ ൾ ഓർ േ െകാ െകാ േപാ താ ്. ഇതിെന റി ് േകാപി ്, ച
ഴി ഇേ ാൾതെ െകാ യ ്ഇ െ ി ാം. ഈ അ ാളി ി ായ ി
മായി െ ാ ച ം നട വ ക ം െച ാം”എ പറ . ഉടെന സർ ം ച ഴിയിൽ
നി ിറ ി ംവെര േപാ ് എ ാവ ം ക . പിെ അ ് എേ ാ ാ ് േപായെത
് ആ ം ക ി . വീ കാർ ച ഴി െകാ യ ്ഇ െ ി ക ം നട െ ാ
ച ം െവ ക ം െച .
മ ാർ ാലേ ിൽ വഴിപാടായി ച , മാ തലായ സാധന ം ധാരാളം
വ െമ പറ ി േ ാ. അ ം ചില ാർ നകൾ ലം വ താ ്. ഒരി ൽ
അ ല ഴ സമീപം തകഴി എ േദശ ് ഒ വീ ിൽ ഒ പിലാ ായി വളർ കാ
ാ ായമായി ം കാ ാെത നി ി . അ ് ക ി ് ഒരയൽ ാരൻ ആ വീ ിെല
കാരണവേരാ ് “ഈ പിലാവിേ ൽ ആദ ാ ച മ ാർ ാലയിേല െകാ യ
ാെമ ാർ ി ാൽ ഈ പിലാ കാ ം” എ പറ ക ം ആ കാരണവർ അ കാരം
ാർ ി ക ം െച . ഇ െന പറ ക ം ാർ ി ക ം െച ് ഇടവമാസ ിലാ
യി . ചി മാസ ിൽ ആ അയൽ ാരൻ ആ കാരണവേരാ ് “നി െട പിലാവിൽ
ച ാേയാ? എ േചാദി . അതി രമായി ് ആ കാരണവർ ”ഇ വെര ഒ ം
ഉ ായി ി . ഇനി ഞാൻമ ാർ ാലയിേല െകാ ് ഇര യാ ് ” എ
പറ . ച ാ സാധാരണയായി മ കാല ാെണ ം വർഷകാല
മാെണ ം ഓർ ാെതയാ ് ആ കാരണവർ ഇ കാരം പറ െത തീർ യാ
ണേ ാ. എ ി ം ികമാസമായേ ാൾ ആ പിലാവിേ ൽ നിറ ച ായി. അെത
ാം ഇര തെ യായിരി ക ം െച . അ ക േ ാൾ ജന ൾ “ഇ മ ാർ ാ
ലയിെല നാഗരാജാവിെ വിദ തെ യാ ്. ഈശ ര ാെര ആ ം പരീ ി ക ം പരി
ഹസി ക ം െച ്. ഇര യാ ് െകാ െത പറ േ ാ! ഉ ായെത ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 885

ഇര തെ . ഈ ച വ ം മ ാർ ാലയിൽ െ െകാ േപായിേ ാ ണം.

ഇര ച മ ാർ ം അവകാശമി ” എ ം മ ം പറ ട ി. ച െട ഉടമ ം
അ ശരിയാെണ േതാ കയാൽ അെ ാ ായ ച വ ം പറി വ ളി
ലാ ി മ ാർ ാലയിൽ െകാ േപായി നട െവ ് െതാ േപാ . പി െ െ ാ ം
തൽ ആ പിലാവിേ ൽ ഇര ം മ മ ാെത സാമാന ം േപാെല ച ധാരാളമായി
ായി ട ി. ആ വീ കാർ ആ പിലാവിേ ൽ ആദ ാ ച ആ േതാ ം
മ ാർ ാലയിൽ െകാ േപായി െകാ ട ക ം െച . അ െന ഇേ ാ ം നട വ
. ഇ െന ഓേരാ കാരണവശാലാ ് അവിെട ജന ൾ കറിേ ാ കൾ െകാ െച
െകാ ്.
സ ാനാർ മാ ം േരാഗശമന ിനാ ം ബാേധാപ വ ൾ നീ ാനാ ം മ ം മ ാർ
ശാലയിൽ പ ം പതിന ം അതിലധിക ം ഭജന ാർ എ ായിരി ം. അവിെട
ഭജന ാ ം വഴിപാ കാ മി ാെത ഒ ദിവസം േപാ ം ഉ ായിരി ി . ഭജി വർ
ാർ ം ഫലസി ി ഉ ാകാെത മിരി ി . നാൽ ം നാൽ ം വയ വെര
സവി ാെതയി ി മ ാർ ാലയിൽ ഭജി ക ം വഴിപാ കൾ കഴി ക ം െച
തിെ േശഷം ഗർഭം ധരി സവി ി ീകൾ ഇെ ാ ം ധാരാള ്. ബാേധാപ വ
ീക ം മ ം അവിെട പ േ ാ നാൽപേതാ ദിവസം ഭജനമിരി േ ാൾ ി
സത ം െച ബാധകെള ാം ഒഴി േപാ ക സാധാരണമാ ്. അ കാരംതെ അവി
െട ഭജി ി േരാഗ ൾ ശമി ി ജന ം വളെര ്. മ ാർ ാലയിൽ ഭജി ാൽ ഏ
ത േരാഗ ം ശമി െമ സി ം ഇേ ാ ം ക വ മാ ്. ഈ അ
കാല തെ അതികഠിനമായ േരാഗം ബാധി പലർ മ ാർ ാലയിൽ െച ഭജി
േരാഗം നിേ ഷം മാറി ർ ഖെ ാപി േപായി ്. എ ി വളെര പറ .?
ഭ ിേയാ ം വിശ ാസേ ാ ം ടി മ ാർ ാലയിൽ ഭജി ാൽ സകലാഭീ സി ി ാ
െമ തീർ യാ ്. അതിനാൽ ഈ ല ഹി ൾ മാ മ , ഇതരമത ാ ം
ധാരാളമായി വരിക ം വഴിപാ കൾ നട ക ം െച വ ്.
മ ാർ ാലയിൽ ആ വിേശഷ (ആ വിേശഷ) മായി പേ തെ നി യി ി
ക ിമാസ ിൽ ആയില മാ ്. ആയില ം സർ െട നാളാണേ ാ. അ ് അവിെട
വിേശഷാൽ ചില ജക ം എ ി ം സദ ം മ ം പതി ്. ആ ദിവസം ദർശന ി
നാ ം എ ി ം മ ം കാ തിനാ ം ക വട ിനാ ം മ ം അസംഖ മാ കൾ
ക പതിവാ ്.
973-ആമാ നാ നീ ിയ കാർ ികതി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന
െകാ ് െച ിൽ ഏതാ ം കാലം കാർ ിക ിെ ാ ാര ിൽ എ ി താമ
സി ി വേ ാ. അ ാല ് ആ തി മന െകാ ് ആ േതാ ം ക ിമാസ ിലായി
ല ി മ ാർ ാലയിെല ി ദർശനം നട ക പതിവായി . അ െനയി
േ ാൾ ഒരാ ിൽ ക ിമാസ ിൽ എേ ാ ഒ അത ാവശ കാര ിനായി നാഗ േകാ
വിലിേല എ േ തായി വ . ആയില മാ േ ാേഴ ം തിരിെ ാെമ
വിചാരി ാ ് എ ിയ ്. എ ി ം കാര ാ രഗൗരവം നിമി ം അ സാധി ി .
ആയില ം കഴി തിെ േശഷമാ ് കാർ ിക ിയിൽ തിരിെ ിയ ്. ആയി
886 98. മ ാറ ാല മാഹാ ം

ല ി മ ാർ ാലയിൽ എ ിദർശനം കഴി ാൻ സാധി ാ നിമി ം തി

മന ിൽ അസാമാന ിത ായി. അതിനാൽ ഒ ദിവസം കൽപി ് ഒരാളയ
ന ാതിരിെയ തി ിൽ വ ി “ഈ ക ിമാസ ിൽ ആയില ി ന ് അവി
െട വ ദർശനം നട ാൻ സാധി ി . അ ( ലാമാസ ിൽ) ആയില ി വ
ദർശനം നട ണെമ ാ ് വിചാരി ്. അ ക ിമാസ ിൽ ആയില ി
പതി വിേശഷ െള ാം അവിെട ഉ ായിരി ണം. അതിേല വിേശഷാൽ േവ ി
വ െചലവി കണ യ ാൽ പണമവിെടനി തേ ാം” എ കൽപി . ന ാ
തിരി കൽപനേപാെല നട ി െകാ ാെമ സ തി ക ം അ കാരം നട ക ം തി
മന െകാ എ ി എ ാം ൺപാർ സേ ാഷി ക ം ന ാതിരി െട
കണ ിൻ കാര പണം കല് ി യ ക ം െച . അ െകാ ം ക ിമാസ ി
െലേ ാെലതെ ലമാസ ിെല ആയില ം ആേഘാഷി ണെമ ം കൽ ി ക ം
ന ാതിരി അ കാരം നട ക ം കണ സരി പണം കൽ ി െകാ ക ം
െച . അ െന ഏതാ ം െകാ ം നട ക ം കാല േമണ അ പതിവായി ീ ക
ം െച . ഇേ ാ ം അവിെട ക ി, ലാം ര മാസ ളിെല ആയില ം േഘാഷി
വ ്. എ ാൽ ഇേ ാൾ ക ിമാസ ിെല ആയില േ ാൾ േകമമാ ്
ലാമാസ ിെല ആയില മാ ്. കാ ാ ം ക വട ാ ം മ ം അധികം വ ം
നടവരവധിക ാ മ ാ ്. അ മഹാഭാഗ നിധിയായി മഹാരാജാ തി മന
െകാ ് കൽപി നി യി തായ െകാ ായിരി ാം.
ഇനി ഇ ിെട ായ ചില വിേശഷ ൾ ടി പറയാം. ഇെത ഞാൻ ഇ ഴി
ികമാസ ിൽ ഒ ദിവസം േകാ യ മാന നായ ഒ ി ാനി െട വീ ിൽ
ഒ കാര വശാൽ േപായി . അേ ാൾ ആ മ ഷ ൻ എേ ാ ്, “സാേറ ഇവിെട ഒര
ത ായിരി . “മ ാർ ാല മാഹ ം” എ തലെ േ ാ ടി സാർ എ തിയ ം,
‘ഭാഷാേപാഷിണി’ മാസികയിൽ േചർ സി െ ിയി മായ േലഖനം വായി
േ ാൾ ഇതാ ഈ നിൽ പിലാവിേ ൽ ച ായാൽ ആദ ാ ച
മ ാർ ാലയിേല െകാ യേ ാെമ ഞാൻ മന ിൽ വിചാരി . ഇതാ ഇേ ാൾ
ഇതിേ ൽ നാ ച ഉ ായി . ഈ പിലാ കാ ാ കാലം കഴി ി വളെര ാ
ലമായി എ ് ഇ ക ാൽ െ അറിയാമേ ാ. ഇതിേന ാൾ ായം റ പിലാ
കൾ ഇവിെട േവെറ അ ാ ്. അവ കാ ട ീ ് എ ം പ ം െകാ ം വീതമായിരി
. ഈ പിലാവിേ ൽ ഇതി ് ഒ ച േപാ ം ഒരി ായി ി . ഇ െന
ഞാെനാ വഴിപാ നി യി എ ം, മ ാർ ാലയിേല ച െകാ യ എ ം,
ഞ െട കാരറി ാൽ എെ പരിഹസി ം. ഇ െന ഉ ായിരി ിതി ്
ച െകാ യ ാെതയിരി ് ശരി മ . അ െകാ ് എ േവ എ സംശയി
” എ പറ ക ം, ആദ മായി ഉ ായ ച എെ കാണി ക ം െച . അേ ാൾ
ഞാൻ, “ഈ ച നാ േപർ ക നി യി വില ം, വിവര ി ് ഒെര ം ടി
ഢമായി ഒരാ െട പ ൽ െകാ മ ാർ ാല ന ാതിരി െട അ ൽ എ ി െകാ
ാൽ മതി. അവിെട ി ാനിക ം ഹ ദീയ ം മ ം ഇ െന രഹസ മായി ഇേ ാ ം
വഴിപാ കൾ െകാ യ ാ ് ” എ മ പടി ം പറ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 887

ഇ ടാെത ഇ ിെടതെ ഒ സംഗതി ടി ായി. എെ ാൽ, േദവസ ം ക ീഷ

ണറാ ീസിൽ ഒ ഉേദ ാഗമായി തി വന ര താമസി എം.എ. ബി ദം ലഭി ി
ഒ മഹാ ം, “ഭാഷാേപാഷിണി” മാസികയിൽേ ർ ി േമൽ റ േലഖനം
വായി ക ം, ഒ കാര ം സാധി തിനായി മ ാർ ാലയിേല ് ഒ വഴിപാ നി
യി ക ം, കാര ം ഉടൻ സാധി ക ം, പണം അയ െകാ വഴിപാ നട ി ക
ായി. വഴിപാ നട തി പണം അയ െകാ തി ് ന ാതിരി െട
േമൽവിലാസം അറിയി െകാ ണെമ ് ആ ഉേദ ാഗ ൻ ആവശ െ കയാൽ അതറി
യി െകാ ം ഇെത യാൾ തെ യാ ്.
 99
ഒ സ ാമിയാ െട ശാപം

തി വിതാം റി
ർ കാർ
ഭഗവതിേ
ായനീേ
ിൽ ഥമഗണനീയമായിരി
ം മാരെന (
മാരന
ണ സ ാമിെയ) തി ി ണ
െമ വിചാരി ് ഒ േചരമാൻെപ മാളാ ് ഇദം ഥമായി പണിയി െത ം മാരെന
തി ി ി ാനായി പണിയി ് െകാ ാ ് ആ േ ി “ മാരന ർ” എ നാ
മം സി ി െത ം മ ഐതിഹ ൾ സി ളാണേ ാ. ആ േ ം പണികഴി

888
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 889

ി േചരമാൻെപ മാൾ ഗയാവിേനാദ ിൽ വളെര മ ായി . അതിനാലേ

ഹം മാരന ർ േദശ താമസി ി കാല ് ഒ ദിവസം െത കം ിൻ റ
നായാ ിനായിേപായി. ഏ മാ ർ ം മാരന ർ ം മേ “െത കം” അ ാല
വലിയ വന േദശമായി . ആ വന ിൽ അ ് ലി, ക വ, പ ി, തലായി ചില കാ
ഗ ൾ ഉ ായി തിനാലാ ് േചരമാൻെപ മാൾ േവ ് അേ ാ േപായ ്. അവിെട
െച േചരമാൻെപ മാൾ അ ചര ാെരെ ാ കാടിള ക ം േപടി പാ ഗ
െള ലാ ാ ി െവടിെവ ട ക ം െച .
െപ മാ െട അ ചര ാർ കാടിള േകാലാഹല ം െവടിക െട ശ ംേക സമീ
പ േദശ ് ഒരിട േമ െകാ നി ി ഒ പ വിര കാ ിേല പാ
കയറി. ഗേയാൽസാഹം െകാ ് മതിമറ നി ി െപ മാൾ ഓ പ വിെന
കാ ഗമാെണ െത ി രി െവടിെവ ക ം െവടിേയ പ മരണ േവദനേയാ ടി കര
െകാ റ രം െട ഓടിയതിെ േശഷം നില വീ കാ ം ൈക മടി
ണ ിൽ ചാ ക ം െച . പ വിെ ശ ം േക ി സംശയം േതാ കയാൽ പി ാെല
െച േനാ ിയേ ാൾ തെ െവടിേയ ച പ വാെണ റി ് േചരമാൻെപ മാൾ
വളെര വ സനി . ഉടെന അേ ഹം നായാ മതിയാ ി മാരന ർ തെ മട ിേ ാ
ക ം െച .
അന രം േചരമാൻെപ മാൾ ഉഭയ ലപരി ാ ം രാഗേദ ഷാദിരഹിര ാ ം േവ
ദശാ ാദിനി ണ ാ മായ അേനകം മഹാ ാ ണെര മാരന ർ േ സ ിധിയിൽ
വ ി ഒ സഭ ിെ ാ ് തനി ് പ ിയ അബ െ പ ാ ാപ ർവം ആ
സദ ിൽ അറിയി ക ം തേ ാഷപരിഹാരാർ ം എെ ി ം തിവിധി കൽപി
ണെമ ് അേപ ി ക ം െച . ആ മഹാ ാ ണെര ാവ ം ടിയാേലാചി ്
ആ പ കിട മരി ല ഒ േ ം പണിയി വി തി നട ി ക ം
ആ േ ിൽ നിത നിദാനം, മാസവിേശഷം, ഉൽസവം, ആ വിേശഷം തലായവക
േവ ിടേ ാളം വ വകകൾ പതി െകാ ി ് ആ േദവസ ം സകല വ േളാ
ടി മഹാ ാ ണർ ദാനം െച ക ം യഥാവിധി ഗംഗാ ാന ം േസ ാന ം നട
ക ം െച ാൽ ഈ േഗാഹത േദാഷം തീ െമ ം വിധി . െപ മാൾ അത സരി
േ ം പണി ം വി തി ം നട ി ക ം േദവസ ിേല നിത നിദാനാദി
കൾ േവ വ ൾ പതി െകാ ക ം െച തിെ േശഷം അവെയ ാം ടി
ദാനം െചയ്വാനായി മി തിൽ ഓണ ്, മാരന ർ, കിട ർ, കാട റി എ ീ
ാമ ാരാ ം ആ ദാനം വാ വാൻ വഴിെ ി . പിെ െപ മാൾ മീന ിൽ ാ ിൽ
ലിയ ർ എ േദശ ം േകാ യം താ ിൽ പാറ ഴ േദശ മായി താമസി ി
നാൽപ ിര ി ാർ യി ആ േദവസ ം സർ വ ാേളാ ടി ദാനം െച ി ് തീർ
ാന ിനായി േപായി. ഈ ദാനം വാ ിയവർ േമൽ റ നാ ാമ ളി ൾെ വ
ര ായിരി െവ ി ം അവർ നാൽപ ിര ി ാ ം പര രം ഇണ ം േവദാർഹ ാ
മായി . അവരിൽ ാധാന ം െച , പി കേ രി എ ീ ര ി ാർ ായി .
അതിനാൽ അവർ േചരമാൻെപ മാൾ “പണി ർ” എ ാനം ടി കൽപി െകാ
ി ാ ് തീർ ാടന ി േപായ ്. ത ിമി ം അ ാലം തൽ അവെര എ ാവ ം
890 99. ഒ സ ാമിയാ െട ശാപം

െച ണി െര ം പിചകേ രി ണി െര ം പറ ട ക ം െത കം േദവ
സ ം ലഭി തിേനാ ടി ആ നാൽപ ിര ി ാ ം ആ േദവസ ിെല ഊരാള ാരാ
യി ീ കയാൽ അവരിൽ ചിലർ അവ െട ഇ ൾ െത കം േദശേ മാ ി ാ
പി ക ം ിരവാസം അവിെടയാ ക ം െച . പേ തെ ഡം ം അഹ ാര ം
ധാരാളമായി ായി . അവർ ഊരാൺമ ാനം ടി കി ിയേ ാേഴ ം അവ െട
ഗർ ം ശത ണീഭവി . മാരന ർ േദവസ ം ഊരാൺമേയാഗ ാ ം ത ം ല ാരാ
െണ അവർ ഭാവി ക ം പരസ മായി പറ ക ം െച ി . എ ാൽ അവര െന
ഭാവി ക ം പറ ക ം മാ മ , േദവസ ം കാര െള ാം വളെര ഭംഗിയായി നട ി
െകാ ിരി ക ം െച ി .
ഇനി ഇവിെട മെ ാ േ ിെ ഉ വെ റി ടി സ ൽപം പറേയ ിയിരി
. ഒരി ൽ ഒ വില മംഗല സ ാമിയാർ (വില മംഗല സ ാമിയാ ാർ പല കാല
ളിലായി പല ായി വേ ) വട നി െതേ ാ ജലമാർ മായി െപാെ ാ ി
േ ാൾ േവ നാ കായലിൽ ക േ ാൽ ിയ ഒ ല ര ം െപാ ിവ താ
യി ക . േതാണി ാരൻ ആ വിവരം സ ാമിയാെര ഹി ി . ഉടെന സ ാമിയാർ “അവി
െട എെ ി ം വിേശഷം കാ ം, േതാണി അവിെട നിർ ക” എ പറ േതാണി
നിർ ി ക ം െവ ിൽ ചാടി ി ത ിേനാ ക ം െച . അേ ാൾ സ ാമിയാ
െട ൈകയിൽ ഒ വി ഹം കി ി. സ ാമിയാർ അ െകാ പിെ ം േതാണിയിൽ
കയറി റ ടി െതേ ാ േപായി. അേ ാൾ സ ാമിയാർ വിസർജനം െച ണെമ
േതാ കയാൽ േതാണി കര ി വാൻ കൽപി . േതാണി ാരൻ അത സരി ്
േതാണി കിഴേ കര ി . ഉടെന സ ാമിയാർ ീ വി ഹ ം ക ിെല െകാ ്
കര ിറ ി. ബിംബം ക ിൽെവ െകാ വിസർജനം െച ം, േദവവി ഹം െവ
ം നില െവ ം മ . അതിനാൽ എ ാ ് േവ െത വിചാരി സ ാമിയാർ
കരെ ാം േനാ ിയേ ാൾ േതാണി ടവിൽനി സ ൽ ം അകല ് ഒ വാർ ് ഇരി
തായി ് അതിെ അ ൽ െച ് ബിംബം ആ വാർ ിനക െവ ി വി
സർജന ം ശൗച ം മ ം കഴി വീ ം ബിംബെമ ാനായി െച േനാ ിയേ ാൾ വാർ
ി ം ബിംബ ി ം േക വ ാെത ഇള ിെയ വാൻ നി ിയി ാ വിധ ിൽ
ബിംബം വാർ ിനക വിള ി ിടി ി േപാെല ിേ ർ ിരി തായി കാ ക
യാൽ സ ാമിയാർ വലിയ വിചാരമായി. യാെതാ േക മി ാ ം ല ണെമാ ം
ഒ ർ ിൽ ഒ ഉ മ ല തി ി ാൻ േയാഗ മായ ബിംബ ി േക
വ ക ം അന െ വാർ ത ിെ ാ ി ് അന ായ മാകയാൽ ഇവിെട
എ ാ ് െചേ െത വിചാരി സ ാമിയാർ ഇതി കർ വ താ ട നായി അ െന
നി സമയം ഒ മ ഷ ൻ അവിെട െച സ ാമിയാെര ക വ ി തിെ േശഷം സ ാ
മിയാർ വിഷ നായി അവിെട നിൽ തിെ കാരണെമെ േചാദി ക ം സ ാമി
യാർ വിവരെമ ാം ആ മ ഷ െന ഹി ി ക ം െച . ഉടെന ആ മ ഷ ൻ “തി മന
െകാ ് ഇതിെന റി ് ഒ ം വിചാരെ േട . ഈ വാർ ം ഇതിരി ല ം അടി
യെ വകയാ ്. ഇവി െ ഇ ംേപാെല എ െച തി ം അടിയ വിേരാധമി .
ഇനി എ ാ ് ഇവിെട െചേ െത ് ആേലാചി തീർ െ ാം. വാർ ം ബിം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 891

ബ ം ഇേ ാൾ ഇവിെട െ ഇരി െ . അടിയൻ ഇവിെട കാവലി ് ആ കെളയാ ി

ി െകാ ാം. തി മന െകാ ് തൽ ാലം ഇവിെട അ സ ാമിയാർ മഠ ി
െല ി താമസി ക ം ഇവിെട സ ാമിയാ ാേരാ ടി ഇതിെന റി ് ആേലാ
ചി ക ം െച ാൽ െകാ ാെമ ാ ് അടിയ േതാ ്. ഇവിെട സ ാമിയാർ
മഠം ിവേപ ർമഠ ിെല കീ ടായി താ ് ” എ പറ . അ േക ് സ ാമിയാർ
“ബിംബം ഇവിെട െവേ ് െമ േതാ ി . ഇവിെട അ തെ ഒ സ ാ
മിയാർ മഠ ിതി ബിംബം തൽ ാലം വാർേ ാ ടി പിടി ് അവിെട െകാ േപാ
യി ി െവ ക ം പി ീ േവ ് ഇവിെട സ ാമിയാ ാേരാ ടി ആേലാചി
തീർ യാ ക ം െച ാൽ െകാ ാെമ ാ ് എെ ആ ഹം. പേ ഈ വാർ പി
ടിെ െകാ േപാകാൻ ാ ണർതെ േവണം. ബിംബ ി തൽ ാലം ഒ
ണ ാഹം കഴി ് ഇ തെ ജ ട ിയാൽ െകാ ാെമ ്. ഈ വാർ ് പിടിെ
െകാ േപാ വാൻ നാലാളിൽ റ ാൽ മതിയാ െമ േതാ ി .അ ം മലയാള
ാ ണെര ഈ ദി ിൽ കി േമാ, എേ ാ? ഒ േന ഷി ാൽ െകാ ാം” എ ളിെ .
ഉടെന വാർ ിെ ഉടമ നായ മ ഷ ൻ, “മലയാള ാ ണർ നാേലാ എേ ാ േവണെമ ി
ം സ ാമിയാർ മഠ ി ായിരി ം. അടിയൻതെ േപായി വിളി െകാ വരാം” എ
പറ ് അവിെട നി േപായി.
ആ മ ഷ ൻ േപായതിെ േശഷം സ ാമിയാർ “ഔദാര നിധിയായ ഈ മ ഷ ൻ ആരാ
്? ഇയാ െട ിതി ഏ കാരമാ ്?” എ ചിലേരാ േചാദി . അേ ാൾ അവി
െട നി ി വർ, “ഈ മ ഷ ൻ ഈ േദശ ധാന ാരായ നായ ാരിൽ ഒരാളാ ്.
ഇവർ ാനമാന ംമ രാതന തറവാ കാ ം വലിയ ധനവാ ാ ം േയാഗ ാ
മാ ്. രി എ ാ ് വീ േപർ രി േമേനാൻമാെര ാ ് ഇവെര സാധാരണ
യായി പറ വ ്. ഈ േദശ മി നിലം രയിട ം അവ െട വകയാ
്. അവർ എെ ി ം പറ ാൽ സ തി ാ വരായി ഈ േദശ ാ മി .” എ ം
മ ം സ ാമിയാെര ഹി ി . അേ ാേഴ ം രി േമേനാൻ വാർ െക ിെയ ാ
ത ം കയ െമടി ി നാ ന രിമാെര ംെകാ ് അവിെട എ ി ഴി . ആ നാ
ന രിമാരിൽ ഒരാൾ പി കേ രി ണി രായി . അേ ഹം തേലദിവസം തെ ൈദ
വഗത ാ സ ാമിയാർ മഠ ിൽ വ േചർ ി . അേ ഹം ന േദഹബല ആളായി
. വാർ ിെ കളിൽ െത വട ായി ത െവ െക ി. ന രിമാർ ടി ത ി
െ വടേ ല ം െതേ ല പി കേ രി ണി ർ തനി ം പിടിെ . അേ ാൾ
പണി ർ തനി പിടി െകാ സ ാമിയാർ െതേ ല പണി ർ െതേ ല
ണി ർ എ ടി ഒ േപർ ഇരി െ എ ് അ ളിെ . അ െന അ തൽ അേ ഹ
ി ് െതേ ല ണി ർ എ ടി ഒ നാമം സി ി . എ ി ം അധികം സി ി
പി കേ രി ണി െര പഴയ േപരി തെ യാ ്.
വാർേ ാ ടി ബിംബം സ ാമിയാർ മഠ ിൽ െകാ െച തിെ േശഷം അ േപർ
ടി ണ ാഹം കഴി ് അ തൽ തെ ബിംബ ി ൽ ജ ട ി. ഉടെന സ ാമിയാർ
ഈ വിവര െള ാം അ നാ വാണി െത ം ർ രാജാവിെ േപർ എ തിയയ
ക ംഅ ദിവസം തെ രാജാ പരിവാരസേമതം അവിെട എ ക ം െപെ
892 99. ഒ സ ാമിയാ െട ശാപം

അ ലം പണി ം തി ം കലശ ം നട ി ക ം െച . സ ാമിയാർ േനാ ിയ

േ ാൾ വാർ ിരി തായി ആദ ം ക ല തെ യാ ് അ ലം പണിയി ്.
ആ രയിടം രിേമേനാെ വകയായി . അ ലം പണിയി തിനായി അേ
ഹം ആ ലം വില വാ ാെത സസേ ാഷം വി െകാ . ീ സ ാമിെയ അവിെട
തി ി ് ആ വാർേ ാ ടി െ യാ ്. അതിനാൽ േ ി തി വാർ ് എ
നാമം സി ി . പി ീ ് ആ േദശ ി ം ആ േപ തെ യായി ീർ . ബിംബം തി
ി ാൻ വാർേ ാ ടി എ െകാ േപായേ ാ ം െതേ ല പിടി ് െതേ
ല ണി ർ തെ യാ ്. തി നട ിയ വാ വ ിൽ വില മംഗല സ ാമിയാരാ
യി െവ ി ം ത ി െട ാനം വഹി ് ഭ കാളിമ ി ന രി ടായി .
തി ം കലശ ം കഴി നാലാം കലശദിവസം ത ി ം െത ം ർ രാജാ ം
വില മംഗല സ ാമിയാ ം തി വാർ ിൽ സ ാമിയാ ം രി േമേനാ ം ടി േമ
ലാൽ നടേ േ കാര െള ാം നി യി . “ഇെതാ അടിയ ിരേ മാ
യിരി ണം. ഉഷഃര ജ പതിവായി ഏഴര നാഴിക െവ ി കഴിയണം. പ ീരടി ജ,
ഉ ജ തലായതി ം േനരനീ ം വ ാൻ പാടി . എ മാ മ , ഹണസമയ
തെ ഒ ജ വിേശഷാൽ നട ണം. അതി ് ഹണ ജ എ നാമമായിരി ണം.
േ കാര ൾ നട ാ ധാന മതല എ ം രി േമേനാെ വീ ിൽ അ
യാൾ നട ണം. ആ ഉേദ ാഗ െ േപർ വലിയ േമേനാൻ എ ായിരി ണം.
എ ം താമര െകാ േദവ ാ ലി േവണം. േ ിൽ ജാകാര ൾ േനര
നീ ം വരാതിരി തി ് അ സ ാമിയാർമഠ ി ായിരി സ ാമിയാ ാ ം
േത കം മന െവ ണം. േ ിേല ് െന ്, ശർ ര, അരി, താമര ് തലായി
എെ ി ം ആവശ െ ാൽ സ ാമിയാർമഠ ിൽ നി െകാ ണം. േ ിൽ ഒ
ദിവസെ ജാദികൾ േവ സകല സാധന ം സദാ മഠ ിൽ ത ാറാ ിവ ി
രി ണം. ജാദികൾ േവ സാധന ൾ വീ ടാെത വലിയ േമേനാെ ആ
കാരം േശഖരി െകാ തി ് െതേ ല (െത ംതല എ ം ചിലർ പറയാ ്)
പണി െര ച ിര ാരനായി നിയമി ണം. ഇവിെട ആ േതാ ം േമട ം ാ ി
െകാടിേയറി പ ദിവസെ ഉ വം േവണം. ഉ വകാല േദവെന എ െ ി
തിെ ിൽ െതേ ല ണി ർ കളഭം ശി, ക ി ം കവണി ്, ഒ വടി ം
പിടി ് അക ടി േസവി ണം. ഈ േദശ നായ ാ െട െപൺ ിക െട താലിെക
കല ാണ ി ായി വ ഉ വകാല ് എ ിെ ിൽ അവെരെ ാ
വിളെവ ി ണം. ഉ വം െകാടിേയ തി ായി ഈ േദശ രകെള ാം െക
ി േമ ിൽ കഴി ി ണം. െകാടിേയ നാൾ ഒരാനെയ മതി കേ ് ഓടി കയ ണം”
എ ം മ മാ ് അവർ നി യി ്. ഈ വകെ ാം േവ വ ൾ െത ം ർ
രാജാ േദവസ ിേല പതി െകാ . ഇ െന അവിെട േവ െത ാം ഏർ ാ
െച തിെ േശഷം വില മംഗല സ ാമിയാർ അവിടം വി ് േപാ ക ം െച . അ
നി യി ച കാരമാ ് ഇേ ാ ം തി വാർ ിൽ േ കാര ൾ നട ി ം നട ം
േപാ െത ാ െവ ിരി ്. കാലേഭദം െകാ സ ം ചില േഭദഗതികൾ വ ി ി
െ മി . ഇ െന ഏതാ ം കാലം കഴി േ ാൾ െതേ ല ണി ർ തി വാർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 893

ിൽനി ് ഒ സ ാമിയാെര ണി തനി ടി ഊരാ െത കം േ ിൽ

െകാ േപായി ഒ ഭി യ േത നട ണെമ ് ഒ േമാഹം േതാ ക ം ആ വിവരം
ഒ ദിവസം സ ാമിയാ െട അ ൽ അറിയി ക ം െച . പണി ർ േ ിെല ഒ
േജാലി ാര ം സ ാമിയാ െട ഇ മായി തിനാൽ സ ാമിയാർ അ ് സസേ ാഷം
സ തി . പിെ പണി ർ അതിെനാ ദിവസം നി യി ക ം േവ െത ാം വ ം
ക ം െച ി വിവരം സ ാമിയാെര അറിയി ക ം നി ിത ദിവസം രാവിെല സ ാമി
യാർ െത കം േ സ ിധിയിൽ എ ക ം െച . മാധ ിനം കഴി സ ാമിയാർ
െച േ ാേഴ ം ഭി ് (ഭ ണ ി ് ) എ ാം കാലമായി . െവ ാ ം വിള ാ ം
ധാനമായി പി കേ രി ണി ർ തെ യായി .
അേ ഹെ സഹായി ാൻ െച ണി ായി . േശഷം നാ തി
ാർ ം ഈ സ ാമിെയ റി വളെര മായി തിനാൽ അവരാ ം യാെതാ ം
ഉ ാഹി ാനായി േപായി . എ മാ മ , അവർസ ാമിയാെര േറെ പരിഹസി
ക ം െച . അ പരസ മായി ായി െവ ി ം സ ാമിയാരറിയാെതയി ി .എ ി
ം പി കേ രി ണി രാണേ ാ തെ ണി െത വിചാരി ് സ ാമിയാർ ഭി
െച ി . പി കേ രി ണി ർ റ ് ഓേരാ വിള ിെ ാ ട ി. ഭി
വിഭവ ളിൽ ധാനമായി ായി ് െവളി ാൾ (മട ാൾ) െകാ എരിേ
രിയായി . െത കം േദശ െവളിേ ധാരാളമായി ായി തിനാൽ അതിെ
താൾ െകാ എരിേ രി ധാരാളമായി ാ ിയി . ഈ താൾ െകാ കറി സ ാ
മിയാർ ് ഒ ം ഇ മ ായി . എ മാ മ , ഈ താൾെകാ ളി ാെത എ ് കറി
ാ ിയാ ം െചാറി ക ം െച ം. സ ാമിയാർ ഭി (ഭ ണ ി ് ) എെ ാ
പദാർ ം െകാ െച വിള ിയാ ം േവെ ം മതിെയ ം പറയ െത ം വിള
വയിൽ യാെതാ ം േശഷി വ െത മാ ് മാണം. അതിനാൽ ഈ താെളരിേ രി
വിള ാൻ െകാ െച ി സ ാമിയാർ ഒ ം മി ിയി . ആ ഉപ വം ആദ േമ തീരെ
എ ് വിചാരി സ ാമിയാർ ആ എരിേ രി വ ം ണ ിൽ ഭ ി തീർ . അ ക
ി സ ാമിയാർ ് താെളരിേ രി ഏ ം ഇ മാെണ നി യി പണി ർ പിെ ം
വിള ി. സ ാമിയാർ അ ം ഒ വിധ ിൽ തി തീർ . ഇ െന പിെ ം പിെ ം
വിള ി വിള ി അവിെട ാ ിയി എരിേ രി വ ം പണി ർ സ ാമിയാെര
ടി ി . അേ ാേഴ ം സ മിയാർ ായ ി ് എ മാ െമ പറവാൻ യാസം.
ഭി കഴി ൈകക കി ഴി ി ം സ ാമിയാർ ് വായിെല െചാറി ിൽ മാറിയി
. ആക ാെട സ ാമിയാർ സാമാന ിലധികം വിഷമി .
ഭി യ േത കഴി തിെ േശഷം ദ ിണയായി. സ ാമിയാർ ദ ിണ വ
ം യഥാശ ി പണ ം ംക ം ടി അവ െട ിൽെവ നമ രി കയാ
പതി ്. വ ം പണ ം മ ം കാ െവ ഭി നട ിയ ആൾമാ േമ പതി െവ
ി ം നമ രി ാൻ ആ ല ാ ണെര ാം െച കയാ ് പതി ്. ഇവിെട നമ
രി തി ് പി കേ രി ണി ം െച ണി ം മാ േമ ഉ ായി .
അതിനാൽ ദ ിണ കഴി േ ാൾ സ ാമിയാർ അ ഹി തി പകരം ശപി ക
യാ ് െച ്. തെ മട ാൾ തീ ി വിഷമി ി പി കേ രി ണി ർ ം അതി
894 99. ഒ സ ാമിയാ െട ശാപം

സഹായി െച ണി ർ ം ാ ണ മി ാതായിേ ാകെ എ ം െത കം േദശ

മട േച കി ർ ാെതയായിേ ാകെ എ ം ധി ാരികളായ മേ നാ തി ാ ം
കാല േമണ യി നാമാവേശഷ ാരായിേ ാകെ എ മായി സ ാമിയാ െട ശാ
പം. ഈ ശാപം ശരിയായി ഫലി . സ ാമിയാ െട ശാപം നിമി ം മ ാ ണർ
ിൽ ടാെതയാ ക നിമി ം പി കേ രി ണി ം െച ണി ം ംബ
സഹിതം ഒ വക അ ലവാസികെളേ ാെല അ രാള ജാതി ാരായി ീർ . െത കം
േദശ ് ഇ ം മട േച ് കി ർ ി . ധി ാരികളായ നാ തി ാ ം കാല േമണ
നശി നാമാവേശഷ ാരായി ീ ക ം െച . അെ െകാ ം െച ണി
െട ംബം അന ംനി .
സ ാമിയാർ ശപി ടെന പി കേ രി ണി ർ ശാപേമാ ിനേപ ി കയാൽ
സ ാമിയാർ “ആെ , പണി െട കടവിൽ ആ ിൽ ഓ വ കാല നി െട ശാപം
തീർ നി ൾ ാ ണ ാ ം” എ ളി െച . പിചകേ രി ണി െട ഇ ം
േകാ യം താ ിൽ വിജയ രം പ തിയിൽ പാറ ഴേദശ കൗണാെറ ടി േപ
മീന ിലാ ിെ വ ാ ്. അവിെട ഇ വെര ഓ വ ട ിയി ി . പി കേ രി
ണി െട ംബ ിൽ ഇേ ാൾ േകശവൻ എ േപരായി ് ഒ ഷൻ മാ േമ .
അയാൾ ് ഇേ ാൾ ായം എൺപെ ാ വയ ായി ്. അതിനാൽ അവ െട കട
വിൽ ഓ വ തി ് ആ ംബ ം അന ം നി േപാ െമ തി സംശയമി .
െത കം േദവസ ിെല ഊരാള ാർ മി വ ം അന ം നി തിെ േശഷം േശഷ
ായി വർ ആ േദവസ ം മാരന ർ േദവസ ിേല വി െകാ . മാരന ർേദ
വസ ാർ അ ് ആ േ ിെല ഒ േജാലി ാരനായ വ ി തി ് െകാ .
ഇേ ാൾ ആ വി േ ംവ ി തിെ വകയായി ാണിരി ്.
 100
േ ാ ് ന രി

പ െ
് ി ീ ് മലബാറിൽ തളി റ ി സമീപം (എ ാ ് േക ി
സി മായി ് ഒരി ായി . ആഇ
്) േ ാ
് ഒ കാല ് ഒ ന രി
ം അേ ഹ ിെ ധർ പ ി ം മാ മായി ീർ . ന രി ഷ ി ർ ിയായി ം
ഷസ ാന ാകാെതയി തിനാൽ അേ ഹം സ ാനാർ കമായി േസ ാനം,
ഗംഗാ ാനം തലായി അേനകം സത്കർ ൾ നട ി. അവ െടെയ ാം ഫലമായി
ന രി െട അ പ ാമെ വയ ിൽ അ ർജനം ഗർഭം ധരി . അേ ാൾ ആ ദ
തിമാർ ായ സേ ാഷം സീമാതീതമായി എ പറയണെമ ി േ ാ.
പിെ ന രി, അ ർജനം സവി ാ ് ഉത് ഷസ ാനം തെ യാ
യിരി തി ് െവ തലായവ സ യേമവ സ ൾ ജപി ം അേനകംേപെരെ ാ

895
896 100. േ ാ ് ന രി

ജപി ി ം െകാ െകാ ിരി ക ം അ ർജനം യഥാകാലം സവി ഷ ജ

തെ ജനി ക ം െച . ന രി അ ം അേനകം ദാനധർ ാദികൾ െച ക ം ളി വ
െ ജാതകർ ം നട ക ം െച .
പിെ ന രി െ നാമകരണം, അ ാശനം, ച ളം, ഉപനയനം, സമാവർ
നം എ ീ ിയകൾ യഥാകാലം േവ േപാെല നട ക ം അതിനിട വിദ ാഭ ാസ ി
ം േവദാ ായ ി ം േവ ഏർ ാ കൾ െച െകാ ക ം െച . എ ാൽ മകൻ
ന രി െട മന ് അ ൻന രി വിചാരി വഴിെ മ േപായ ്. അേ ഹ ി ് ഏക
േദശം ഷ ായമായേ ാൾ തൽ ചില കാേരാ ടി ചീ ്, േച , പാശി തലായ
കളികൾ ട ി. കളികളിൽ മകൻ ന രി മി േ ാ ം േതാൽവി തെ യാ ് ഉ ാ
യിെ ാ ി ്. എ ി ം അവയി മം അേ ഹ ി തിദിനം വർ ി െകാ
തെ യി . അതിനാൽ ഒ വളെര കടം വ ടി. കടം െകാ വർ പണ ിനായി
ഇ െച ി ടി. വാ ല ിെ ആധിക ം െകാ ് അ ൻന രി വിേരാ
ധെമാ ം പറയാെത മകെ കടെമ ാം തീർ . പിെ ം മകൻ ന രി ് കളിയി
മം നില ി . അേ ഹം പണം കടം വാ ി കളി റ നട ിെ ാ ി . കടംെകാ
വർ വ മകെന െഞ ി ട േ ാൾ അ ൻന രി പണം െകാ കടം വീ ി
െ ാ മി .
അ െന റ കാലം കഴി തിെ േശഷം ഒ ദിവസം അ ൻ ന രി മകെന അ
ൽ വിളി ്, “ഉ ീ, നിെ നടപടി ഒ ം ന ായിരി ി . നിേ ാടഹിതം പറയാെത
കഴി ണെമ വിചാരി ഞാനി വെര മി . ഇേ ാൾ നി ിയി ാതായി ാ ്
പറ ്. ഇേ ാൾ നീ ഇഹേലാക ി ം പരേലാക ി ം യാെതാ ണ ി ം വക
യി ാ കളികൾ ായി അസംഖ ം പണം നശി ി . ഇ െനയായാൽ ഇതിെ അവ
സാനെമവിെടയാ ്? ഞാനി നിന േവ ി റ താ ്. എെ കാര െ റി ്
ഇനി അധികെമാ ം വിചാരി ാനി . എനി വയ ിേ ാൾ എൺപ കഴി ിരി
. ഇനി ജീവി ി ാൽ എ നാളിരി ം? നിന െച മാണേ ാ. ംബഹാനി
സംഭവി ാെതയിരി ാനായിെ ി ം നിന ിനിെയാ േവളി കഴി ാതിരി ാൻ നി
ിയി . ഈശ ര കാ ണ ാൽ അതിൽ ചില സ ാന ം ഉ ാ െമ തെ
വിചാരി ാം. അേ ാൾ അവെരെയാെ സംര ി ാ മതല നിന ായി ീ ം.
ംബ ി സെ ാം ഇ കാരം നീ നശി ി ാൽ അ ാല നീ ക െ മേ ാ
എ വിചാരി ാ ് ഞാൻ പറ ്. എെ ഓമന ൻ ഇനിെയ ി ം ഈ നാശകര
മായ കളിയിൽ േചർ ംബസ നശി ി ാെതയി ാൽെ ാ ാെമ ് എനി
വളെര ആ ഹ ് ” എ പറ . അതി രമായി മകൻന രി “അ ൻ ഇതിെന
റി ് ഇനി വിചാരി വ സനി ാ ം പറയാ ം ഞാൻ ഇടയാ ി . വ െതാെ വ .
ഇനി ഞാൻ നിമി ം ഈ ംബേ ് കാൽകാശി േപാ ം കടം വരികയി , നി യം
തെ ” എ പറ ി ് അവിെട നി ് ഇറ ിേ ായി. മകെ മ പടി േക ് അ ൻന രി
വളെര സേ ാഷി ക ം “എെ ഉ ി ന ായി വരെ ” എ മന െകാ ് അ ഹി
ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 897

അ ൻന രി െട സേ ാഷം അധികം നീ നി ി . ന രി ഇ നി ് ഇറ ി
േ ായി പിെ മട ിവ ി . അേ ാൾ അ ൻ ന രി ഹമായ ഖ ായി ീർ
. ഒ ദിവസം കഴി , ഒരാ വ ം കഴി , ഒ മാസം കഴി ; എ ി ം മകൻ ന
രി തിരി വ ി . അേ ാൾ അ ൻന രി സർ സ ം നശി ാ ം േവ ി , തെ മക
െന ഒ ക ാൽമതി എ േതാ ി ട ി. ഒ ം വ സനം ഹമായി ീ കയാൽ
അ ൻന രി ട ം വടി െമ െകാ ് മകെന അേന ഷി റെ . അ ൻ ന രി
ായാധിക ം നിമി ീണം െകാ നട ാൻ വളെര യാസ ായി .എ ി
ം വാ ല ിെ ശ ി െകാ ് അേ ഹ ി ് ഒ ദി ിൽ അട ി ാർ ാൻ
ൈധര ായി . അതിനാലേ ഹം മകെന അേന ഷി പലേദശ ളി ം അല നട .
മകൻന രി ഇ നി ് ഇറ ീ േനെര െതേ ാ ാ ് നട ്. ഏതാ ം ദിവസം
െകാ ് അേ ഹം തി വന ര െച േചർ . തി വന രം േവദേമാ ശാ േമാ
സംഗീതേമാ സാഹിത േമാ കളിേയാ മദ പാനേമാ േമാഷണേമാ എ ് േവണെമ ി ം
പഠി ാ ം പഠി ി ാ ം ശീലി ാ ം വർ ി ാ ം സൗകര ഒ ലമാണ
േ ാ. മലയാള ാ ണർ ് ഇ ം ഖ ദമായ മെ ാ ലം േകരള ി േ ാ
എ തെ സംശയമാ ്. മ പ ിൽ ജപം ചാർ ി ാൽ അതി തിദിനം ഒ
പണം വീതം ദ ിണ നി യമാ ി ി ം. പിെ ഭാഗ െ ിൽ ഇട തി േവാണം,
തി നാൾ, ദ ാദശി, അമാവാസി തലായ വിേശഷ ദിവസ ളിൽ വ േഗാ ല േമാ പ
മ ം ആയിര ം അതിലധിക ം പണ വലിയ ദാന േളാ കി ിേയ ാം. അ ്
നാ നീ ിയ സ ാതിതി നാൾ രാമവർ ഇ പ ിര ാമാ മഹാരാജാ തി മന ി
െല കാലമായി തിനാൽ വലിയ െകാ ാര ിൽ വലിയ വലിയ ദാന ൾ െട െട
ഉ ാ മായി . ര േനര ം അ ശാലയിൽ ഭ ണ ം കി മേ ാ. ഇെത ാം വിചാരി
ായിരി ണം േ ാ മകൻ ന രി തി വന ര െച േചർ ്.
അേ ഹം തി വന ര െച ി ം അേ ഹ ിെ പതിവി യാെതാ വ ത ാസ
ംവ ിയി . ചീ കളിേയാ പാശി കളിേയാ എെ ി ം ഒ കളി പതിവായി നട ി
െ ാ ി . ചിലേ ാൾ ൈകവശം പണമിലാെത ം കടം കി ാെത ം വ ി ് അേ ഹം
വളെര വിഷമി ാ ായി . അേ ഹെമാ സരസ ം ഖ ം സമർ മായി
തിനാൽ സാമാന ാെരാെ അേ ഹം േചാദി ാൽ കടം െകാ മായി . അേ ഹ ി
െ ൈകവശം പണം വ സമയം െച ി ടിയാൽ െകാ ാ േറെ അേ
ഹം െകാ ാ ്. പെ അേ ഹ ിെ ൈകവശം പണ ായിരി സമയം വള
െര മായിരി ം.
േ ാ മകൻന രി തി വന ര െച ് ഏതാ ം ദിവസം കഴി േ ാേഴ
ം അവിെട ാ ലി സ ാമിയാ െട വലിയ േസവകനായി ീർ . അേ ാൾ
മി ദിവസ ം ഊ സ ാമിയാർമഠ ിൽ തെ യായി. മകൻ ന രി പിെ അധികം
അ ശാലയിൽ േപാകാറി .
മകൻ ന രി െട താമസം മി വാ ം സ ാമിയാ മഠ ിലാെയ ി ം അേ ഹം പതി
കളി േവെ െവ ി . അ ട ാെത നട ിെ ാ തെ യി . അ െന
യി േ ാൾ സ ാമിയാ െട െപ ിയിലി െറ പണം കാണാെതയായി. അ ് ഈ
898 100. േ ാ ് ന രി

മകൻ ന രി എ െകാ േപായി പാശികളി കള താെണ സ ാമിയാ ം മഠ ി

ായി മെ ാവ ം ഊഹി ാെതയി ി . എ ി ം ത മായി ാണാെത
ഒ ാ ണൻ ഒ കള െച െവ പറ മ േ ാ എ വിചാരി ് അതിെന
റി ് ആ െമാ ം പറ മി . സ ാമിയാർമഠ ി വർ ഇതിെന റിെ ാ ം പറ
ിെ ി ം ഈ സംഗതി മഹാരാജാ തി മന െകാ റി ക ം ഈ ന രി േമലാൽ
സ ാമിയാ മഠ ിൽ കയ തിന വദി ാെതയിരി തി ം അേ ഹ ി ് അ ശാ
ലയിൽ േചാ ് െകാ ാെതയിരി തി ം ക ി ച ം െക ി. അ നിമി ം ന രി
തി വന ര താമസി ാൽ ഭ ണം കി ാൻ മാർ മി ാെതയായി ീർ . അതിനാ
ലേ ഹം പിെ അവിെട താമസി ാെത ചീ േ േപായി. അവിെട ന രി ന
തരം കി ി. അേ ഹം അവിെട എ ിയേ ാൾ അവിെട കീഴ്ശാ ി ് ഒരാൾ േപാരാെത
യായിരി . അതിനാൽ കീഴ്ശാ ി ാരനായി താമസി ാേമാ എ ് അേ ഹേ ാ ്
േചാദി ക ം അേ ഹം സ തി ക ം അേ ഹെ അവിെട ഒ കീഴ്ശാ ി ാരനാ
യി നിയമി ക ം െച . അതിനാലേ ഹ ിനവിെട ശാ ി ാ െട ിൽ ഖ
മായി ഭ ണം കഴി തി ം േറെ പണം കി തി ം തരമായി. എ മാ മ ,
അ ാല ് അവിെട ായി ശാ ി ാർ മി വാ ം ചീ കളി ാരായി തിനാൽ
അതി ം അേ ഹ ിനവിെട ഒ ം ി ായി . േ ിെല േജാലി കഴി ാൽ
പിെ മി സമയ ം കളി തെ യായി . കളി ാൻ കാർ ശാ ി ാ ം കളി
ലം ശാ ി ാ െട മഠ മായി തിനാൽ വളെര സൗകര ായി. കളി ാെര ം
കളി ല മേന ഷി െരെയ ം േപാേക േ ാ.
ഇ െനയി കാല ് ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ േ ിെല േജാലിക ം അ ാഴ
ം കഴി കളി ാെര ാവ ം ശാ ി ാ െട മഠ ിൽ ടി റ ചീ കളി ട ി. റ
കഴി േ ാൾ അതികഠിനമായ കാ ം മഴ മാരംഭി . കാ ിെ ശ ിെകാ ് വിള െക
േപാ െമ േതാ കയാൽ വാതിലട റി ക ി ാ ് കളി ്. അ ാല നി
ലവിള ്, മാട ിവിള ് തലായവയ ാെത ചി ിനി വിള കളധിക ായി ി
േ ാ.
േ ാ മകൻന രി ് െവ ില കലശലായി ായി തിനാൽ അേ ഹം
ിെ ാ ാ ് കളി ി ്. റ കഴി േ ാൾ അേ ഹ ി ാൻ ൈവകി. വാ
തിൽ റ ാൽ വിള ് േക േപാെയ ിേലാ എ വിചാരി ് അേ ഹം വളെര േനരം ാ
െത കഴി ി. അ െന െറ കഴി േ ാൾ ൽ വാ ക നിറ കയാൽ ാെത
യിരി ാൻ നി ിയി ാെതയായി. അേ ാേഴ ം കാ ം മഴ ം സ ം ശമി ക ം െച
. ഉടെന ന രി െപെ ് വാതിൽ റ ് അക നി െകാ ് േ ് നീ ിെയാ
െവ െകാ . അ കഴി േ ാൾ ആ നി ് “ആരാണ ്? ഉ ിയേ ?”
എെ ാ േചാദ ം േക . വലിയ ഇ ായി തിനാൽ ഒ ം കാണാൻവ ായി
. എ ി ം ശ ം േക േ ാൾ സംശയം േതാ കയാൽ മകൻന രി െപെ വിളെ
െകാ െച േനാ ിയേ ാൾ അേ ഹം സംശയി േപാെല തെ നി ി
് അ ൻ ന രി തെ യായി . മകെ ലിൽ അ െ േദഹം വ ം കിയി
.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 899

അ ൻന രി മകെന അേന ഷി പല ല ളിൽ സ രി ് ഒ വിൽ ഈ ദി ിൽ

വ േചർ േ ാൾ ഈ മഠ ിൽ കാ െമ ് ആേരാ പറ റി കയാൽ ഇേ ാ
റെ . അേ ാൾ കാ ം മഴ ം ഇ ം വരികയാൽ നനെ ാലി ം കി കിടാ വിറ ം
ത ി ട ം ഒ വിധ ിൽ ആ വ േചർ സമയ ായി മകൻ നീ ി
ിടി ിയ ്. ൽ വാ ക നിറ ായി തിനാൽ അ ൻ ന രി െട േദഹം
വ ം ലിൽ ളി േപാെല ആയി ീർ . അ ക ് മകൻ സാമാന ിലധി
കം വിഷ നായി ീർ . അേ ഹം ണ ിൽേ ായി െവ ം േകാരിെ ാ വ ്
അ െന ളി ി വർ ി ് ഈറൻമാ ി തിെ േശഷം “എെ സമ ാപരാധ ം
അ ൻസദയം മി ് എെ അ ഹി ണം” എ സഗദ്ഗദം പറ ് പാദ ിൽ വീ
നമ രി . വേയാ നായ അ ൻ ന രി കര െകാ ് മകെന പിടിെ െ ി
മാറിലണ ഗാഢാശ്േളഷം െച ി ്, “എെ ഉ ി എ െച ാ ം എെ േപാേ ാമന
േനാ ് എനി ് ഒരി ം വിേരാധം േതാ കയി . എെ ത ് ഇനിെയ ി ം
ഈശ രൻ ന േതാ ി െ ” എ പറ തലയിൽ െതാ ഹി .
വാർ ക ം െകാ ം വഴിനട െകാ ം വളെര ീണി ി അ ൻ ന രി മകൻ
ന രി ശയേനാപകരണ ൾ െകാ േവഗ ിൽ കിട ക ം അ ൻ ന രി കിട ി
ണ ിൽ ഉറ ി ട ക ം െച . പിെ മകൻ ന രി ം േപായി കിട . എ ി
ം അേ ഹ ി മേനാവിചാര ൾ െകാ ് ഉറ ം വ ി . അ ൻ അേനകം സത്കർ
ൾ െച തിെ ഫലമായി ാ ് താ ായെത ം അ തെ റി ് അളവ വാ
ല െ ം അേ ഹ ിനറിയാമായി . നട ാൻ വ ാെതയായിരി ഈ വാർ
ക കാല തെ അേന ഷി ് അേനക ദിവസെ വഴി നട വ അ െ േ ഹാ
ധിക െ റി ം അേ ഹം വിചാരി . ഇ കാരം ാ ാവായിരി അ െ ഖ
മന ർ മായി െ ി ം ാനിടയായതിെന റി വിഷാദ ം അേ ഹ ി സാ
മാന മായി ായി. ഉ മ ാ ണ ല ിൽ ജനി താൻ ാ ണ ിെയ വി ് േക
വലം നീചെനേ ാെല കളിയിൽ മി നട േപായതിെന റി പ ാ ാപ ം
അേ ഹ ി സാമാന ിലധിക ായി. ഇവെയ ാം െകാ മാ ് അേ ഹ ി ് ഉറ
ം വരാ ്. കഴി േപായ ജീവിതകാലം വ ം നി ലമായിേ ായതിനാൽ ആ
േ ഷെ ഈശ രേസവ െകാ തെ നയി ണെമ ് അേ ഹം തീർ യാ ക ം െച
. അേ ാേഴ ം േനരം ഏഴര നാഴിക െവ ായതിനാൽ അേ ഹെമണീ ളി ാൻേപാ
യി. ളി ം നിത കർ ാ ന ം കഴി ് അേ ഹം േ ിൽേ ായി ദിവ മ ൾ
ജപി ് ഈശ രെന േസവി െകാ ി . േനരം െവ തിെ േശഷം അ ൻ ന രി ം
ളി ് നിത കർ ാദികൾ കഴി േ ിൽ െച േ ാൾ മകൻ ഈശ രെന േസവി
െകാ ിരി ് ക വളെര സേ ാഷി .
േ ിൽ ഉ ജ കഴി തിെ േശഷം ശാ ി ാ െട ിൽ അ ം മക ം
ഊ കഴി . പിെ അ ൻ ന രി മകെന വിളി ് “ഉ ീ! ന ിനി വടേ ാ േപാ
കയേ ? നിെ അ നിെ ാണാ ി വളെര വ സനി ് ” എ പറ .
അേ ാൾ മകൻ, “ഞാനിവിെട ഇ തൽ ഒ സംവ ര ഭജനം നട ണെമ നി യി
ിരി കയാ ്. അ കഴിയാെത ഇേ ാ ം േപാകാൻ നി ിയി ” എ പറ .
900 100. േ ാ ് ന രി

അ ൻ ന രി: ഈശ രെന േസവി ന തെ . നിെ അ െട കഥ വിചാരി

ി ാ ് ഞാൻ പറ ്. നീ ഇ െന തീർ െ ിയിരി കയാെണ ിൽ ഒ
െകാ ം ഞാ മിവിെട താമസി ാം. ന െ ാ മി തെ േവണം വടേ ാ േപാ
കാൻ.
മഹൻ ന രി: അ ൻ ഇ ാര ിൽ നിർബ ം പിടി ്. എെ നി യെ േഭദ
െ ാൻ നി ിയി . ഒ െകാ ം വ ം അ നിവിെട താമസി ് ി
തിെന ാ ്? അ െന ം കാണാെതയി ാൽ അ വ സനമധികമാ മേ ാ.
അതിേന ാൾ ന ്, അ ൻ െച ് എെ െവ ം സംവ ര ഭജനം കഴി
ാലേ ാ െച െമ ം മ ം പറ ് അ െയ സമാധാനെ കയ േയാ?
അ ൻ ഉടെന വടേ ാ േപാ കയാ ് ന ്. ഇനി ം ഞാൻ യഥാ ർ ം നീച
ി ൈകെ ാേ െമ ് അ ൻ സംശയിേ . എെ മന ് ഈശ രേസവ
യി ൽ ഉറ േപായി. അ ് ഒരി ം ഇള ത .

ഇ െനെയാെ റ സ തി ി ് അ െന ഇ േ ് മട ി അയ ി മകൻന
രി ഭഗവാെന േസവി െകാ ് ചീ തെ താമസി . ഒ േനരം മാ ം ഉ െകാ
ാ ് അേ ഹം ഭജനമാരംഭി ്. ആ മാസം കഴി േ ാൾ അ ം േവെ െവ . നാ
ഴി പാ ം രേ ാ േ ാ പഴ ം മാ ം ഒ േനരം കഴി െകാ ാ ് പിെ ഭജി ്.
ഇ െന ചീ ് ഒ സംവ രെ ഭജനം നിർ ഹി തിെ േശഷം മകൻന
രി തി വന രേ ് േപായി. അവിെടെ പ നാഭസ ാമി േ ിൽ ഭജനം
ട ി. അ മൗന തേ ാ ടിയായി . അ ം ഭ ണം തിദിനം മ ാ മാ
േ ാൾ മാധ ിനകർ ം കഴി തിെ േശഷം നാഴി പാ ം രേ ാ േ ാ കദളി ഴ ം മാ
മായി . അ ് തെ വ വ ം െകാ െച െകാ ാൽ കഴി െമ ാെത േവ
ണെമ നിർബ മി ായി .
സ ാമിയാ െട െപ ിയിലി പണം ത ിെയ െകാ േപായി പാശി കളി കള
എ േക േ ാൾ െപെ ായ േകാപം നിമി ം ആ ന തിരി ് അ ശാലയിൽ
േചാ ് െകാ െത ക ി ച ം െക ിെയ ി ം പി ീ ് തി മന ിേല ് അതിെന
റി ് പ ാതാപ ായി. ഒ ാ ണ ല ിൽ ജനി യാൾ എ െനയി ാ ം
അേ ഹ ി േചാ ് െകാ െത താൻ വിേരാധി ് വലിയ സാഹസ ം ക മാ
യിേ ായി എ ാ ് പി ീ ് തി മന ിൽ േതാ ിയ ്. അേ ഹെ വ ി മന ാ
പം തീർ സേ ാഷി ി ണെമ ം തി മന ിൽ വിചാരി . കാര ാ ര ൾെകാ ്
അ ് സാധി ിെ മാ േമ ഉ . അ െന ഇ േ ാഴാ ് ആ ന തിരി സന ാസ
ി സ ീകരി െ ാ ് തി വന ര വ പ നാഭസ ാമിേ ിൽ ഭജനം
ട ിയിരി എ തി മന ിേല ് അറി കി ിയ ്.
അ ദിവസം െകാവിെല സമയ ് അേ ഹം ഒ മ പ ിൽ ക
മട ി ജപി ് ക ി കാ ക ം െച . താപസ േവഷെ ധരി ം േത
ജ ിൽ കി മി അേ ഹെ ി തി മന ിേല ് അസാമാന മായ ഭ ി ം
ബ മാന ം േതാ ി. തി മന െകാ ് അേ ഹെ ി േനാ ിെ ാ ് റ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 901

േനരം അവിെട എ ി നി . അതിനിട ന തിരി ക റ ക ം തി േമനിെയ

കാ ക ം സ മായി മ ിതം െചാരി ക ം െച . ഉടെന തി മന െകാ ് മ ഹാ
സേ ാ ടി “അവിേട വ ം ആവശ െ ിൽ പറയണം. എ ാൽ കഴി െതാ
െ െചയ്വാൻ ഞാൻ സ നാ ് ” എ ക ി . അേ ാൾ ന തിരി, “എനി ് ആവ
ശ മായി ് ഈശ രെന കാ കയാ ്. േവെറ യാെതാ ം എനി ാവശ മി ” എ
നിലെ തി ാണി . അ ക ി ് തി മന െകാ ് “അതി ഞാെനാ ം െചേ
തായി ി േ ാ” എ ക ി ി െകാ ാര ിേലെ ി. ന രി പതിവായി നാഴി
പാ ം കദളി ഴ ം മാ േമ ആഹാര എ റി കയാൽ പതിവായി മ ാ മാ
േ ാൾ അ ം പാ ം പഴ ം ഒ മ പ ിൽ െകാ െച െവ െകാ തി ്
ക ി ച ം െക ക ം ഒ ാ ണൻ പതിവായി അ െകാ െച െകാ ക ംന
രി അെത കഴി ക ം െച െകാ ി . ന രി ഇ കാരം പ നാഭസ ാമിെയേ
വി െകാ ി കാല ് േ ിൽ സ ാമിദർശന ിനായി െച വർ യഥാശ ി
ഒ ം ര ം നാ ം അതിലധിക ം പണം വീതം ന രി െട ി ം െവ വ ി ി .
ന രി ആ പണെമ ാെമ േശഖരി െവ സ ാമിയാർ പതിവായി പ നാഭസ ാമി
ാ ലി കഴി ാനായി േ ിൽെ േ ാൾ അെത െകാ െപാെ ാ വാൻ
ൈകെകാ ആംഗ ം കാണി ക ം സ ാമിയാർ എ െകാ േപാ ക ം പതിവായി.
അ െന സ ാമിയാർ കാണാെതേപായ സംഖ കഴി പ ിര ി അധികമായി ം
ന രി ആ പതിവിെന േഭദെ ിയി . ന രി പതിവായി വളെര പണം കി ക ം
കി െത ാം സ ാമിയാർ െകാ ക ം െച െകാ ി . അ െന ഒ സംവ
രം കഴി േ ാൾ ന രി ഭജന ം മൗന ത ം മതിയാ ീ സ ാമിയാ മഠ ിൽെ
സ ാമിയാെര നമ രി ി ് സന ാസം െകാ ണെമ േപ ി . അേ ാൾ സ ാമി
യാർ “അേ സന ാസം ത വാൻ ത വ േയാഗ ത എനി ി . തപ ിെകാ ം
ഈശ രഭ ി െകാ ം അ ് എെ അതിശയി ിരി . അതിനാൽ ഇ ാര ം എെ
ാൾ േയാഗ ത വ െട അ ൽ അേപ ിേ താ ് ” എ പറ . ഉടെന
ന രി “അവി ് ഇ െന അ ളിെ ് സ ടമാ ്. അവി േ ഞാൻ എെ ീ
ളായി മന െകാ സ ീകരി കഴി ിരി . ഇനി ഞാൻ ഇ ാര ിനായി
മെ ാരാ െട അ ൽ അേപ ി ണെമ വിചാരി ി ” എ പറ നിർബ
ർ ം ി കയാൽ ഒ ം സ ാമിയാർ സ തി ന രി യഥാവിധി സന ാസം െകാ
. അേ ാൾ തൽ അേ ഹ ി “ േ ാ മകൻ ന രി ” എ ായി േപ
േപായി “ േ ാ സ ാമിയാർ” എ നാമം സി ി .
അന രം േ ാ സ ാമിയാർ തെ ീ ളായി ാ ലി സ ാമിയാെര വ ി
് അ വാദം വാ ിെ ാ അവിെട നി േപായി. ർ ാ മമായ േ ാ ി െ
ി മാതാപിതാ ാെര ക താൻ സന സി ിരി െവ ം ഗംഗാ ാന ി േപാ
കയാെണ വിവരം അറിയി . അേ ാൾ അ ൻ ന രി “ഇനി ഞ ളിവിെട താ
മസി െത ിനാ ്? ംബം നാമാവേശഷമാ ക എ ് ഇേ ാൾ െ കഴി
ിരി . ഞ ൾ ഇവിെട ിട മരി ാൽ േശഷ ിയ െചയ്വാ ം ആ മി േ ാ.
902 100. േ ാ ് ന രി

അതിനാൽ ഞ ം ഗംഗാ ാന ി തെ േപാരികയാ ് ” എ പറ ക ം സ ാമി

യാർ അ ർ മായി സ തി ക ം െച .
അവർ േപ ം ടി സ േദശ നി റെ യഥാ മം കാശിയിെല ി. റ
ഗംഗാ ാന ം വിശ നാഥദർശന ം നട ിെ ാ സ ഖം അവിെട താമസി . അ
െന റ കാലം കഴി േ ാൾ അ ൻ ന രി ം തദന രം അേ ഹ ിെ ധർ പ ി
ം കാലധർ െ ാപി ക ം അവ െട തശരീരം സ ാമിയാർ ചില ാ ണെര
െ ാെ ി ഗംഗയിലി വി ക ം െച . പിെ യഥാകാലം സ ാമിയാ ം സ ർ ാ
േരാഹണം െച . േ ാ ് അ ൻ ന രി തെ സഹധർ ചാരിണി ഗർഭം ധരി ി
കാല െവ തലായവ ജപി ം പലെരെ ാ ജപി ി ം െകാ െകാ ാണേ ാ
ഒ ം അേ ഹ ിെ ൻ സദ ൃ ം സന ാസി മായി ീർ ്. അതിനാൽ ദി
വമ െട ശ ി എേ ാെഴ ി ം ഫലി െമ തെ വിശ സി ാം.
 101
പന ി ാ സരസ തി

പ റ
ന ി ാെട
േചർ
ന രി െട ഇ
പറയെ
ം കാട റി ാമ ി ൾെ
് ഉ രതി വിതാം റിൽ േകാ യം താ
മായ ഒ േദശമാ ്. അവിെട
പെ ാ കാല ് (െകാ വർഷം ആറാം ശതാ
ിൽ

ിെല ാ
കി

് േകൾവി) ഒ ന രി ം അേ ഹ ിെ ധർ പ ി ം മാ മായി ീർ . ന രി ്
ഷ ി ർ ി കഴി ി ം ഷസ ാന ായി . അതിനാൽ ന രി “അ േസ ാ
േതാ ിഃ” എ വിചാരി വിഷാദി ഗംഗാ ാന ിനായി റെ . അ െന േപായ
വഴി ് അേ ഹം കാംബിയിൽ െച േച ക ം അവിെട ഏതാ ം ദിവസം ഭഗവതിെയ
ഭജി ി േപാകാെമ നി യി ഭജനമാരംഭി ക ം െച .
ന രി ഢഭ ിേയാ ടി ഒ സംവ രം ഭജി . അതിനിട ് ഒ ദിവസം രാ ി
യിൽ അേ ഹം കിട ് ഉറ ിയി േ ാൾ സർ ാംഗ രിയായ ഒ ീ അേ ഹ ി
െ അ ൽെ ് “അ ് ഇനി ഗംഗാ ാനം െച ാ ം, അേ ്ഈജ ിൽ സ
തിക ാ ക അസാ മാ ്. അതിനാൽ അതിനായി ക െ ടണെമ ി . നാെള
െ സ േദശേ മട ിെ ാെ ാ . അ െട ഇ ിന ക നാ ി ്
ഇേ ാൾ ഒര ർ ന ി ഗർഭ ായി ്. അവിെടെ ്ആഇ െ ഹ േനാ
് അേ ഹ ിെ അ ർ നം സവി ര ിക ാ െമ ം അതിെലാ ിെയ
അേ തരണെമ ം പറ ക. അേ ഹം സ തി സസേ ാഷം ഒ ിെയ അേ
ത ം. ആ ഉ ിെയ ല ടി മാറിയാ ടെന വാ ി അ െട ഔരസ െനേ ാെല വളർ
ക ം െചൗളം, ഉപനയനം തലായവ യഥാകാലം നട ക ം ആ െനെ ാ ് കാ
ലമാ േ ാൾ വിവാഹം െച ി ക ം േവണം. അേ ഹ ി പ ാ ാ ം. പി
െ എ ംഅ െട ഇ ഷ ാർ പ േപരിൽ റയാെത ഉ ായിരി ം. അ ്
ഒ ം സംശയിേ . സകല കാര ം സാധി ി ത തിനായി ഞാ ം അ െട
െടേ ാരാം”എ പറ തായി േതാ ി. ഉടെന അേ ഹ ണർ ക റ േനാ ീ ്
അവിെടെയ ം ആെര ം ക ി . എ ി ം ഇ കാംബികാേദവി െട അ ള ാടാെണ

903
904 101. പന ി ാ സരസ തി

വിശ സി ് ന രി പിേ ദിവസം തെ രാവിെല ളി ് േദവിെയ വ ി ി ് ഊ ം

കഴി ് മട ിേ ാ .
അേ ഹം സ േദശെ ിയ ണ ിൽ െ ക നാ ി െച ് അവിടെ
ഹ ൻ ന രിെയ ് അേ ഹ ിെ അ ർ ന ി ഗർഭ െ ംആഅ ർ
നം ഇര സവി ര ിക ാ െമ ം അതിെലാ ിെയ തനി തരണെമ ം
പറ . അവിെട അേ ാൾ അ ർ ന ി ഗർഭ േ ാ ഇ േയാ എ സംശയി ി
രി കയായി . കി റ ന രി െട വാ േക േ ാൾ ക നാ ന രി ഏ ം
സേ ാഷി ക ം ര ികൾ ഒ മി ാ പ ം ഒ ിെയ െകാ േ ാെമ
സ തി ക ം െച .
അന രം കി റ ന രി ളി േ ിൽ െച സ ാമിദർശനം കഴി ി ് ഇ
േ േപാകാെമ വിചാരി ളി ാൻ േപായി. അവിെട ആ േദശ ചില ന രി
മാ െട വകയായി പേ തെ വി േ ിെ െത വശ സ ം കിഴേ ാ
മാറി ള ിലാ ് കി റ ന രി ളി ാൻ േപായ ്. ന രി തെ ക ി ാ
യി ഓല ട ള ിെ പടി ാേറ കരയിൽ െവ ി ് ള ിലിറ ി ളി . ളി
കഴി ് വ ് അേ ഹം ടെയ വാൻ േനാ ിയേ ാൾ ട നില നി ് ഇളകാ
വിധ ിൽ അവിെട ഉറ േപായി . “ഇെതെ ാര തം!” എ വിചാരി ് അേ ഹം
ഇതികർ വ താ ഢനായി അ െന അവിെട നി സമയം എവിെട നിേ ാ ഒ ദിവ
ഷൻ അവിെട െച ് അേ ഹേ ാ ് “ കാംബികാേദവി അ െട െടേ ാ ് ഈ
ടയിൽ ഇളെകാ ിരി കയാ ്. േദവിെയ ഈ ടയിൽ നി ് ആവാഹി ് ഒ വി
ഹ ിേ ലാ ി ടിയി ിയാല ാെത ട ഇവിെടനി ് ഇളകിേ ാകയി . ഈ ള
ിെ പടി ാ ഭാഗ മല െട കളിൽ സ ം െത മാറി കാ ിനക ് ഒ ശിലാ
വി ഹം കിട ്. അെത െകാ വ ് േദവിെയ അതിേ ലാവാഹി ടിയി
ിയാൽ മതി. എ ാൽ ആ വി ഹം പ ് ഈ വന ിൽ തപ െച താമസി ി
ചില ദിവ ാർ െവ ജി ി താകയാൽ ആ ബിംബ ി ൽ ജ കഴി വാൻ ത വ
ം തപ ി വർ ഇേ ാൾ േലാക ി െ േതാ ി . അതിനാൽ ആ ബിം
ബ ിേ ൽ േദവിെയ ആവാഹി ് ഇവിെട കിഴേ ാ ് ദർശനമായി ടിയി ക മാ ം
െച ാൽ മതി. പതിവായി ജി തി ് ആ ബിംബ ിെ േനേര പടി ാ ദർശനമാ
യി ഒ അർ നാബിംബം ടി ാപി െകാ ണം. ജാനിേവദ ാദികെള ാം ആ അർ
നാബിംബ ി ൽ മാ ം മതി. മേ ബിംബ ി ൽ വ ി ക ം െച ാൽ മതി. ഇ
െനെയാെ െച ാൽ േദവി സാദി ം. എ ാൽ കാ ിൽ കിട ആ ബിംബം എ
െകാ േപാ തി സ െമാ തിബ ്. അ ം പറേ ാം. ആ ബിം
ബ ി കാവലായി അവിെട ഒ യ ി െട വാസ ്. ആ യ ിെയ സേ ാഷി ി
സ തി ി ാെത ബിംബെമ െകാ േപാ ാൽ ആ യ ി എെ ി ം ആപ ാ
ി ീർ ം. എ ാൽ ആ യ ിെയ സാദി ി ാൻ വലിയ യാസെമാ മി . “ റ
തരി ണ(വറെപാടി) ം ശർ ര ം ഒ കരി ം ടി െകാ േപായി ഒ നിേവദ ം കഴി
ാൽ മതി. പിെ യാെതാ പ ാ ക മി ” എ പറ ി ് ആ ദിവ ൻ അേ ാൾ
െ മറ ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 905

പിെ കി റ ന രി ആ ദിവ ൻ പറ േപാെലെയ ാം െച ക ം അവിെട

സരസ തീേദവി െട സാ ി ം ൈചതന ം േവ േപാെല ഉ ായി ീ ക ം
അേ ാൾ ന രി െട ഓല ട െവ ല നി ് എ ാറാ ക ം െച . ഇ കാ
രമാ ് പന ി ാ സരസ തി െട ആഗമം. അവിെട േദവിെയ ആവാഹി ് ആദ ം ടി
യി ിയ ബിംബ ി മാ േമ സ പം കാ . അർ നാബിംബമായി ാപി
ി ് ൈമൽ ി (നാഴിക ് ) േപാെല ഒ ശില മാ മാ ്. ഈ ബിംബ ൾ
ാപി ിരി ല ം മതി െ ാെത േമൽ ര ം മ മി . ആ ല ി
െ നാ റ ം ഉയർ ല ളാകയാൽ അവിെട െച േനാ ിയാൽ സരസ തീേദ
വിയിരി ്ഒ ള ിലാെണ േതാ ം. െത ം പടി ാ മലകളിൽ നി
സദാ െവ ം ഊറിെ ാ ിരി തിനാൽ േദവിെയ ടിയി ിയിരി ല
െവ മി ാ കാലം മാ ്. ബിംബ ിെ പീഠ ിേ ൽനി ള കാ ം വ ി
ക ം പടർ പിടി വ ി മി േ ാ ം ബിംബം മായി ാണാൻ വ ാെത മിരി ം.
അവിെടെ േനാ ിയാൽ ആക ാെട അവിടം ഒ ണ ലമാെണ ് ആർ ം േതാ
ക ം േകവലം നാ ിക ാർ േപാ ം ഈശ രഭ ി മന ിൽ അ രി ക ം െച
െമ ് നി യമാ ്.
അവിെട േദവി രാവിെല അഭിേഷകം കഴി ാ ടേന നിേവദ ം ിമ രമാ ്
പതി ്. ആ വക ം പതിവായി ാഴി അരി ജാനിേവദ ം വക ം ആദ ം തെ കി റ
ന രി വകെവ ി ്. ആ വക ായി നി യി ി വ വിൽ നി ആദായംെകാ
് അ ് ഇേ ാ ം പതിവായി നട വ ്. ഇ ടാെത പതിവായി എ ം ിമ ര
നിേവദ ം നട തി ് അേനകമാ കൾ േദവസ ിൽ ഏൽ ി ി തലിെ പലിശ
െകാ ം അേനകം ിമ രനിേവദ ം അവിെട പതിവായി നട വ ്. ഇവിെട ദ ാദ
ശി േതാ ം ഒ പ ി നാഴി (പ േ കാലിട ഴി) അരി െവ േദവി നിേവദ ം കഴി ്
അതി േവ വിഭവ േളാ ടി വിള ിെ ാ ാ ണേഭാജനം നട ക പതി
വാ ്. ഇ കാരം തെ നവരാ ികാല തിദിനം ഇ പ േ കാലിട ഴി അരിവീ
തം െവ േദവി നിേവദി ാ ണർ തലായ ഭജന ാർ വിള ിെ ാ ്ഊ ക
ം പതിവാ ്. ഈ ര ് ഊ ക ം േകാ യം താ ിൽേ ർ ചാ ാനി ാ േദശ
‘േകള ’ വീ കാ െട വകയായി ാ ് നട വ ്. ഇ കൾ േവ തൽ ആ
വീ കാർ വ ളിേ ൽ ാപി േദവസ ിേലൽ ി ിരി കയാ ്. ഇ െന അേന
കം േപർ േദവസ ിൽ തേലൽ ി പലയടിയ ിര ൾ ഇവിെട പതിവായി നട ിേ ാ
്.
973-മാ നാ നീ ിയ കാർ ികതി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന െകാ
്ഈ ല ിെ ം േദവി െട ം മാഹാ െ റി േക റി കയാൽ ഒരി ല
വിെട എ ക ായി. ദർശന ിനായി നടയിൽ എ ിയ സമയം സരസ തീ
േദവി ് അ ിഴയി ഒ ശരെ ാളിമാല ം വി വി സ ർ ം െക ിയ ഒ പവിഴ
മാല ം ക ി നട ൽ െവ ക ം സരസ തി ് തിദിനം ആറിട ഴി പാൽെകാ ്
പ സാര ായസം െവ നിേവദി ാ ണർ വിള ി തി ം വി വി തി
ദിനം ഇ നാഴിയരിെകാ പായസ ം ഇ നാഴിയരിെകാ െവ നിേവദ ം െവ
906 101. പന ി ാ സരസ തി

നിേവദി തി ം പായസം ാ ണർ വിള ി തി ം െവ നിേവദ േ ാ

ാ ണ ഇലെയ തളി കഴക ാർ െകാ തി ം കൽ ി ് ഏർ
ാ ് െച . കൽ ി നി യി ഈ പതി കൾ േദവസ ാർ േകാ യം താ ിൽനി ം
പണം െക ി വാ ി ഇേ ാ ം നട ിവ െ മാ മ , അ ക ി നട െവ മാ
ലകൾ ഇേ ാ മവിെട കാ ്.
കി റ ന രിേയാ കാംബികാേദവി അ ളിെ േപാെല ക നാ ി െ
അ ർ നം ഇര സവി ര ിക ാ ക ം ആ ഉ ിക െട അ നായ ന രി
സ തി ി േപാെല ഒ ിെയ കി റ ന രി െകാ ക ം കി റ
ന രി ആ ഉ ിെയ ഉപനയനം, സമാവർ നം തലായവ കഴി തെ നാ ി വളർ
ിെ ാ വരിക ം യഥാകാലം അേ ഹെ െ ാ വിവാഹം കഴി ി ക ം അതിൽ
അേ ഹ ി റ പ ാ ാ ക ം െച . അ ാലം തൽ കി റ ി
പ േപരിൽ റയാെത ഷ ാ ായിരി ക പതിവാ ്. ഇേ ാൾ ആ ഇ
ിക ൾെ െട പതിനാ ഷ ാ െ ാണറി ്. ആ ഇ ാരിേ ാ ം േദവിെയ
ഭ ിേയാ ടി േസവി േപാ െകാ ് അവിെട ഇനി ം ഷസ ാന ൾ വർ ി
വരാന ാെത റ േപാകാൻ കാരണം കാ ി .
പന ി ാ സരസ തീേദവിെയ ഭ ി ർ ം ഭജി വർ സകലാഭീ ം സി ി
െമ തീർ യാ ്. അതിനാലിവിെട നവരാ ി ാല ം മ ം ഭജന ിനായി
തിവ രം അസംഖ മാ കൾ വ ്. അവിെട എ ഭജി ാ ം ഫലം സി ി െമ
തി സംശയമി . എ ി ം നവരാ ി ൾെ െട പ ദിവസം വീതം െകാ ം
അ ി ട ാെത ഭജി കയാ ് വിേശഷം. അ െന െകാ ം പ ദിവസം
വീതം ട ാെത ഭജി ാൻ സാധി വർ സകലാഭീ ം സി ി െമ തി
യാെതാ സംശയ മി . പേ അ സാധി മി വാ ം അസാധ മാ ്. അവിെട
ഭജി വരിൽ ി ് അ വീതമാ കൾ േപാ ം വിചാരി ിടേ ാളം ദിവസം ഭജ
നം നിർവി മായി നട ാൻ സാധി ാറി . പ ദിവസെമ വിചാരി ഭജനം ട
ിയാൽ അേ ാ ആേറാ ദിവസം കഴി േ ാൾ ട ം. അ െനയാ ാേയണ പതി
്. ഷ ായമായവരാ ഭജി െത ിൽ രാ ിയിൽ കിട റ േ ാൾ സ ം ക
ശരീരം ം മാ ം. ികളാെണ ിൽ പനിേയാ മേ ാ ബാധി ് ളി ാൻ വ ാെതയാ ം.
ഇ െനെയാെ യാ ് ക വ ്. സ ം കാണി ് ശരീരം ം മാ ് അവിെട
യ ിയാ ്. അവിെട അ മലയിൽ ഒ യ ി െട വാസ െ ് പറ
ി േ ാ. േദവി െട വി ഹം കാ െകാ ് മലയിൽ വസി ി ആ യ ി സർ
ാംഗ രിയായ ഒ ീ െട േവഷമായി വ ാ ഭജന ി വി ാ ി ീർ
്. അതിനാൽ അവിെട ഭജന ിനായി െച വർ ആദ ം തെ ആ യ ി ് ഒ
വറനിേവദ ം കഴി ി ി ാ ് ഭജനം ട ക പതി ്. എ ാ ം മന ി ന ൈധര ം
േദവിെയ റി ന േപാെല ഭയഭ ിവിശ ാസ വർ മാ േമ അവിെട ഭജനം നിർവി
മായി നട ാൻ സാധി . അ െന സാധി ി ചില ഭ ാർ സംഗീത ി ം
സാഹിത ി ം അതിവിദ ാ ം സി ാ മായി ീ ക ം മ ചില ഉ ി കാര
ൾ സാധി ക ം െച ി ്. ഇേ ാ ം ചിലർ ആ േദവിെയ ഭ ിവിശ ാസ േളാ ടി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 907

ഭജി ് അഭീ ൾ ലഭി േപാ ്. അതിനാൽ േദവി െട ൈചതന ം സാ ി

ം ഇേ ാ ം അവിെട ഒ ം റ ി ിെ തെ വിശ സി ാം.
ഇ കാ ാനേന! േദവി! തി കാരണ വാസിനി!
എ െമൻ നാവിൽ വ േ ! നി നർ നമാ ക!
 102
െവ ാ ന രി

ഇ േ ാൾ ലാമേ ാൾ

്, വയ ര
വേപ ർ) ൈത ാ
് ഇ െന എ ി
്, േ രി
്, എേളട ൈത ാ
്, ആല ർ ന ി, പഴെന ി റ
്, െവെ ാ ന രി, ചീര മൺ
ാർ മാ മാ ് അ ൈവദ ാർ. ഒ കാല ് ശാേഖാ
( ി

പശാഖകളായി വർ ി ് അവർ പതിെന ി ളായി ീർ ി . അ ാല െവേ ാ

ന രി ം ര ി ളായി ാ ് താമസി ി ്. അവയിൽ ഒ ് െകാ ി സം ാന
ചാല ടിയി ം മെ ാ ് എള ഴ എ േദശ മായി . ചാല ടിയിൽ താമസി
ി വെര “ഉഭ ർ ് ” എ ം എള െഴ താമസി ി വെര “അടിയാ ൽ ്”
എ മാ ് പറ വ ി ്.
ആര ി ാ ം െകാ ം െതാ ായിരാമാ ിട ് എേ ാ ചില കാരണ ളാൽ ആ
ല ൾ വി തി വിതാം റിൽ വ ൈവ ം േചർ ല ാ ിൽ “മ േ ാർവ
ം” എ േദശ ം താമസ റ ി . അേ ാൾ ആ ര ി ാ ം അവ െട ഇ േ ം േപ
ം മാ ി െവെ ാ ന രി എ ാ ി. അതിേ ാൾ അ െനതെ ഇരി .
ൈവ ് െപ ം േ ാവിൽ േ ിൽ ഉ വ ി ് പതി ഹ ം ിക
മാസ ിൽ ക അ മി െട പിേ ദിവസം ആറാ ാ വാൻ ത വ ം െകാടിേയ ക
മാണേ ാ പതി ്. ഒ െകാ ം ികമാസ ിൽ ഉ വ ിെ ആറാ ാൾ ഒ
ാ ണൻ ൈവ താമസി ി െവേ ാ ന രി െട അ ൽെ ് “ഇവി
െട േ ിൽ ഉ വസദ പ പ ദിവസം പതിവായി ് ഉ കെകാ ് എനി
കടവയ ിൽ ന ഖമി ാെതയിരി ; അതിെന ാ ് െചേ ്?” എ േചാദി .
അ േക ി ് ന രി “അ സാരമി ; ഞാെനാ ടി ാ ി രാം. അ േസവി ാൽ
ഖമാ ം” എ പറ . അേ ാൾ ആ ാ ണൻ “എ ാൽ ടി ാ ി ര
ണെമ ി ; ടി മ കൾ അര ി െപ ം േ ാവിൽ ീേകാവിലിെ പടി
യിേ ൽ െവ െകാ ാൽ മതി. ശാ ി ാെര ടി ാ ി എനി ത െകാ
ം. ശാ ി ാെരാെ എനി പരിചയ വരാ ്; അവേരാ ഞാൻ പറ െകാ ാം.

908
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 909

എെ ിരതാമസം ഇേ ാൾ അ ല ിൽ െ യാ ് ” എ പറ . ഉടെന ന രി
“എ ാൽ അ െനയാവെ ; നാെള കാലെ ഞാൻ അര ി െകാ േപായി ീേകാവി
ലിെ പടിയിേ ൽ െവേ ാം” എ പറ . ഉടെന ആ ാ ണൻ അവിെടനി
മറ ക ം െച . അേ ാൾ െവെ ാ ന രി “ഇ േകവലം ാ ണനാെണ േതാ
ി . ആെര ി മാകെ , പറ േപാെല െചേ ാം” എ മന ിൽ വിചാരി .
എ ി ം അതിെന റി ് ആേരാ ം ഒ ം പറ ി .
അ രാ ി വട ം ർ രാജാവി ം േ ിെല ത ി ം ഊരാള ാർ ം ശാ ി
ാർ ം ഒ സ ായി. ഒ ദിവ ൻ അ ൽ വ ്, “നാെള ാല െവെ ാ ന
രി ചില മ കൾ അര ി ീേകാവിലിെ പടിയിേ ൽ െകാ വ വ ം. അെത
കല ി ടിയാ ി േദവ നിേവദി ണം” എ പറ എ ായിരി സ ം.
അ രാജാ തൽ േ സംബ ികൾ വെര എ ാവർ ം ഒേര വിധ ിൽ െ യാ
യി . േനരം െവ േ ാൾ എ ാവ ം ഈ സ വർ മാനം രാജ സ ിധിയിൽ അറി
യി . ഇവർ അറിയി േപാെല രാജാ ം സ ം ക ി തിനാൽ രാജാ ് ഒ ാ
രെന വ ി ം െവ ി േനാ ിയേ ാൾ ഇ െപ ം േ ാവില െ ക നയാെണ
ം അതിനാൽ ടി ാ ി നിേവദിേ ് അത ാവശ മാെണ ം അ െന െച
ിെ ിൽ േദവേകാപ ാ െമ ം കാരൻ വിധി . അേ ാേഴ ം െവെ ാ ന രി
മ കളര ി ീേകാവിലിെ പടിയിേ ൽ െകാ െവ െവ ക ം ശാ ി ാരൻ
അെത ് ടി ാ ി പ ീരടി ജ േദവ നിേവദി ക ം െച .
ഇ ് ആറാ ിെ പിേ ദിവസമായി . അ രാ ിയി ം വട ം ർ രാജാ ത
ലായവർ ം െവെ ാ ന രി ം ആ േതാ ം ഇ കാരം ആറാ ിെ പിേ ദിവസം
െച െകാ ണെമ സ ായി. ഇ െപ ം േ ാവില െ ക നയാെണ
910 102. െവ ാ ന രി

ാരൻ വിധി കയാൽ അതിെന എ ാവ ം വിശ സി ക ം അ െന നട തി

തീർ െ ക ം േദവസ ം വക പതി കണ ിൽ ഇ ടി േചർ ക ം മ കൾ
അര ി ീേകാവിലിെ പടിയിേ ൽ െകാ െച െവ തി തിഫലമായി െവ
െ ാ ന രി േദവസ ിൽനി ചില അ ഭവ ൾ ആ േതാ ം െകാ ണെമ
നി യി ടാെത ഏതാ ം സ ൾ അേ ഹ ിെ തറവാേ കരെമാഴിവായി
പതി െകാ ക ം അ െന ആ േതാ ം ആറാ ിെ പിേ ദിവസം ൈവ ്
ഒ ടി നിേവദ ം പതിവായി ീ ക ം െച . ഈ ടിനിേവദ ം അവിെട ഇേ ാ ം
ആറാ ിെ പിേ ദിവസം പതിവായി നട വ ്.
ൈവ ായി െവ ാടി കാല േമണ ആ കൾ റ റ ് ഒ
ം അവിെട വിധവയായ ഒര ർ നം മാ ം േശഷി . അതിനാൽ ആ അ ർ ന ം
മ േ ാർവ ഇ േ േപായി അവിെട താമസമാ ി. ഒ കാല ജനബാ
ല ം നിമി ം ര ായി ീർ ആ ഇ ം ജന ം നിമി ം ഇ െന പിെ ം
യഥാ ർ ം ഒ ായി ീർ . ൈവ ായി ഇ ് ആ ം ഇ ാെതയായതി
െ േശഷം മ േ ാർവ െവ ാടി െ ആ കൾ ൈവ െപ ം േ ാവിൽ
േ ിൽ ടി മ കൾ അര ി യഥാകാലം പതിവായി ീേകാവിൽ ടി
യിേ ൽ െകാ െച െവ ക ം േദവസ ിൽ നി പതി അ ഭവം വാ ക ം
െച ട ി. ഇേ ാ ം അ െനതെ നട വ . എ ാൽ ആ ഇ േ കരെമാഴി
വായി പതി െകാ ി വ െള ാം ഓേരാ കാല ് ഓേരാ വിധ ിൽ അന ാധീ
നെ േപാ കയാൽ ഇേ ാൾ അവയിെലാ ം ആ ംബ ാർ ൈകവശ ം അ ഭവമി
. േദവസ ിൽനി െകാ വ ി അ ഭവ ം േദവസ ം പരി ാരേ ാ ടി
വളെര റ േപായി. ഇേ ാൾ ഈ വക െവെ ാ ന രി േദവസ ിൽനി
െകാ ംേതാ ം കി അ ഭവം നാ പണം മാ മാ ്. െവെ ാ ന രി ംബപര
േദവതകളായി അേനകം ർ ിക ്. അവയിൽ ഇേ ാൾ ാധാന ം ധന രി ാ ്.
അവിെട പരേദവതകളായി മ ർ ികെളെയ ാം ഇ േതവാര െട ിൽ
െ യാ ് ടിയി ിയിരി ്. എ ാൽ ധന രി മാ ം േത കം േ ം
പണിയി റ ാരം ബിംബ തി നട ീ ്. അതി ായ കാരണം താെഴ പറ
െകാ .
പെ ാരി ൽ േചർ ല ാ ിൽ വയലാർേദശ തിയ ൽ ( തിയ അറ
ൽ) േകാവിലകെ ഒ ത ാ വയ ിൽ അതികലശലായി ഒ േവദന ട ി.
അ നിമി ം യാെതാ ം ഭ ി ാൻ പാടി ാെത അേ ഹം ഏ ം വിവശനായി ീർ
. ആ േരാഗ ിെ ശമന ിനായി അേ ഹം അേനകം ചികി കൾ െച േനാ ി.
ഒ ംെകാ ം ഒ ഫല ായി . ഒ ം ത ാൻ ൈവ െപ ം േ ാവില െന
െ ശരണം ാപി ് അവിെട സംവ രഭജനം ട ി. ഏ ം നി േയാ ടിയാ
യി ഭജനം. േ ിൽ സദ ദിവസ ളിൽ സദ . അെ ിൽ അ ല ിെല
നിേവദ േ ാ ്, ഏതായാ ം ഒ േനരേമ അേ ഹം ഭ ണം കഴി ി . അേതതായാ
ം അേ ഹ ി വയ ിൽ േവദന ാ ാ മി ായി . അ െന ഒ സംവ രം
െപ ം േ ാവില െന േസവി െകാ ് അേ ഹം അവിെട താമസി . അതിനിട ് ഒ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 911

ദിവസംേപാ ം അേ ഹ ി വയ ിൽ േവദന ാ മി . ഭജനം കാലം തിെ

തേലദിവസം ത ാൻ രാ ിയിൽ അ ല ിൽ കിട ് ഉറ ിയി സമയം ആേരാ
അേ ഹ ിെ അ ൽെ ് “നിെ വയ േവദന േഭദമായി ി . ഇവിെട താമസി
േ ാൾ േവദന വരികയി ായിരി ാം. ഇവിെടനി േപായാൽ ഇനി ം അ വ ം. ആ േവ
ദന നിേ ഷം വി മാറണെമ ിൽ നീെയാ കാര ം െച ണം. എെ ാൽ, േചർ െല
െത ം റിയിൽ ”േകളൻ ളം” എ േപരായി ് ഒ വലിയ ള േ ാ. നീേപായി ആ
ള ിലറ ി ി ണം. അേ ാൾ ശിലാവി ഹ ൾ നിന കി ം. അവയിൽ
ആദ ം കി ് അവിെട െ ഇേ ണം അ െവ ജി ാൻ ശ രായി േലാക
ിലാ മി . ര ാമ കി ധന രി െട വി ഹമയിരി ം. അെത നീെയാ
ാ ണ ദാനം െച ണം. ാമ കി ് ഒ വി വി ഹമായിരി ം. അെത
നീ തെ ഒ േ ം പണിയി തി കഴി ി ണം. ഇ ം െച ാൽ നിെ േരാഗം
നിേ ഷം വി മാറി നിന ർ ഖം സി ി ം ഇ െന െച ിെ ിൽ നിെ ദീനം
ആജീവനാ ം േഭദമാ കയി ” എ പറ തായി അേ ഹ ി േതാ ി. ഉടെന ഉണർ
് അേ ഹം ക റ േനാ ീ ് അവിെടെയ ം ആെര ം ക മി . തെ അ ൽ
വ ് ഇ െനെയാെ പറ ് ആരായിരി ം? ആെര ി മാകെ . ഒ സമയം െവ ം
േപ ിനാവാെണ ം വരാെമ ാം എ വിചാരി ് ത ാൻ പിെ ം കിട റ ി.
പിേ ദിവസം ഭജനം കാലം ടി ത ാൻ േകാവിലക മട ിെയ ി. ഉടെന വയ ിൽ
േവദന മാരംഭി . അ ർവധികം കലശലായി ായി . അതിനാൽ ത ാൻ അ
ദിവസംതെ േപായി േകളൻ ള ിലിറ ി ി ി. ആദ ം കി ിയ വി ഹം അവി
െട െ ഇ ി ് പിെ ം ി ി േനാ ക ം ഒ വി ഹം കി ക ം െച . അ
ധന രി െട വി ഹം തെ യായി . ആ വി ഹ ം എ െകാ ് ത ാൻ കര ്
കയറി. റ രം െച േ ാൾ വഴിയിൽെവ െവേ ാ ന രിെയ കാ ക ം വി ഹം
അേ ഹ ി ദാനം െച ക ം െച . ത ാൻ പിെ ം വ ള ിലിറ ി ി
ിയേ ാൾ ഒ വി വി ഹം കി ി. അ െകാ േപായി അേ ഹം സ േദശ തെ
ഒ േ ം പണിയി റ കാരം തി കഴി ി ക ം ആ േ ി “േകരളാദി
ത (ആദി ) രം” എ േപരി ക ം െച . ആ േ ം കാലാ ര ിൽ തി വിതാം ർ
സർ ാർ വകയായി ീർ . ഇേ ാ ം അ െനതെ യിരി .
ത ാൻ െവെ ാ ന രി ് െകാ വി ഹം അേ ഹം ഇ െകാ േപായി
തെ േതവാര െട ിൽെവ ജി െകാ ി . അ െനയി കാല
മലബാറിൽ ടി ൽ ാെ ആ മണ ാ കയാൽ അ ാടി റ താമസി െകാ ി
ചീര മൺ ് അവിെടനി ംബസഹിതം േപാ . തി വിതാം റിെല ി
മഹാരാജവിെ സഹായേ ാ ടി മരേ ാർവ തെ സ ജനമായ െവെ ാ ന രി
െട ഇ ി സമീപം തെ ഒരി ം പണിയി താമസ റ ി .
അന രം ഒ ദിവസം ചീര മൺ ് െവെ ാ ന രി െട ഇ െച സമയം
ധന രി െട ആ വി ഹം അവിെട േതവാര െട ിലിരി ക ി ്, “ഈ വി
ഹ ിെ േ ത വിചാരി ാൽ ഇ ് ഇ െന െവേ േ ത . ഇതി േത കം
അ ലം പണിയി തി നട ി വാൻ ത േയാഗ ത ് ” എ പറ . അ
912 102. െവ ാ ന രി

േക ി ന രി “കാര മി വാ വമാ ്; പെ ഞാൻ വിചാരി ാൽ ഇെതാ ം സാധി

യിെ േ . എനി ് അതി ത വ ം ധന ിയി േ ാ” എ പറ . അേ ാൾ
്, “എ ാൽ അ ് ഒ ം നട ി ണെമ ി അ ്സ ത െ ിൽ േ
ണി ം തി ം കലശ െമ ാം ഞാൻ നട ി െകാ ാം” എ പറ . അതിെന
ന രി സ തി ക ം േ ണി തലായവെയ ാം നട ി ക ം െച . േ
ിൽ നിത നിദാനം, മാസവിേശഷം, ആ വിേശഷം തലായവ േവ ത ം
തെ വകെവ െകാ . ന രി ഒ കാ േപാ ം െചല െച ി . എ ി ം ബിംബം
ന രി െട വകയായി തിനാൽ േ ാധികാരം ര േപർ ം ഒ േപാെലയായിരി
ണെമ ് അവർ ഒ ം നി യി . അതിനാൽ േ ിൽ പതിവായി കാല
മല നിേവദ ം കഴി ാൽ ആ മല ം മ ം ഒ രാടം ദിവസം മാറി മാറി ഓേരാ ഇ േ
ം െകാ െപാെ ാൾക എ ം അവർ തീർ െ ി. മല നിേവദ ി തിദിനം
ാഴി മല ം കദളി ഴ ം പലം ശർ ര മാ ് പതി െവ ി ്. ഇ ്
ഇ ളിൽ െകാ േപായാൽ ികൾ െകാ കയാ ് പതി ്.
അ രാവിെല കി ികൾ വലിയ കാര ം ഏ ം സേ ാഷ ദ മായി .
എ ാൽ ഇ ് ത ൾ ഒ രാടം ദിവസേമ കി ാൻ ന ായ എ ം അ െനയാ ് വ
വ െച ിരി ്എ ംമ ം ികൾ അറി ടേ ാ. അതിനാൽ ര ി െ
ിക ം കാല കാല മല ം പഴ ം േവണെമ പറ സി ാ ംപിടി കര ക
പതിവായി .
അ െനയിരി േ ാൾ ിക െട അല ം നിർബ ം കര ി ം നിമി ം ഒ ദിവ
സം മല ം മ ം വാ ിെ ാ േപായ ഇ ാർതെ പിേ ദിവസ ം വാ ിെ ാ േപാ
യി. അ ് അ ് റ കാരം മല ം മ ം കിേ വരായ ഇ ാർ ഒ ം രസി ി . അതി
നാൽ അവർ മല ം മ ം അ ി ് വാ ിെ ാ േപായവർ േമലാൽ ഒരി ം അവ
െകാ കയിെ തീർ െ ി. അതിനാൽ ആ ര ി ാരം ത ിൽ ഈ നി ാര
സംഗതി ായി പിടി ം വലി ം അടി ം ഇടി ം െവ ം െമാെ ാ ി. ഒ ം
പര രം ബ വിേരാധികളായി ീർ . െവെ ാ ന രി െട വിേരാധം നിമി ം മ
േ ാർവ താമസി വാൻ നി ിയി ാെതയാകയാൽ ചീര മൺ വിവരെമ ാം
മഹാരാജാവിെ അ ൽ അറിയി . അതിനാൽ ിെ ഇ കാരം ക ി േകാ യ
നി ് നാ നാഴിക പടി ാ ് ‘ഒള ’ എ േദശ ി ് ഇ ം പണിയി െകാ
ംബസഹിതം അേ ാ മാ ി ാമസി ി . െകാ ം 925-ആമാ മാർ ാ വർ
മഹാരാജാ തി മന െകാ ് റജപം ട ിയേ ാൾ െ ചീര മൺ ി തി വ
ന ര ചില ാനമാന ൾ ക ി െകാ ി വേ ാ. അ ാലം തൽ തെ
ചീര മൺ ിെന റി മഹാരാജാ ാർ േത കെമാ കാ ണ ം ഉ ായി .
അ െകാ ാ ് ിെ ഇ കാരം ഒള യിൽ ഇ ം കൽപി പണിയി െകാ ക
ം മ ം െച ്.
ചീര മൺ ് മ േ ാർവ െ താമസം മതിയാ ി അവിെട നി ംബസഹിതം
േപാെയ ി ം െവെ ാ ന രി ം പിെ ം ൈസ രമായി . െവെ ാ ന രി സകലാ
ധികാര െമാഴി ധന രി െട േ ം വി െകാ കേയാ അെ ിൽ േ ംപണി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 913

തലായവ ് ചിലവായി പണം െകാ കേയാ െച ണെമ വാദി . താൻ തെ

പരേദവതയായി ആചരി ം േസവി ം വ ധന രി െട േ ം വി െകാ തി
മന ം പണം െകാ തി നി ി മി ാ യാൽ െവെ ാ ന രി ിെ കണ
ിൻ കാര പണ ി തെ സ ളിേലതാ ം ി എ തിെ ാ . ആ
വക വ ൾ ഇേ ാ ം ചീര മൺ ിെ ൈകവശാ ഭവ ിൽതെ ഇരി .
ആദ കാല പര രം േ ഹേ ാ ം വിശ ാസേ ാ ടിയി ആ ഇ ാർ
ത ിൽ ഇട ാല പിണ ാനിടയാെയ ി ം ഇേ ാൾ അവർ വളെര േവ േയാ ം ചാർ
േയാ ം ഐക മത േ ാ ം ടിയാണിരി ്.
െവെ ാ ന രിമാർ പ ചികി ാവിഷയ ിൽ ഏ ം സി ാ ം സമർ ാ
മായി . അവർ െച ി അ ത കർ െള ാം വിവരി കാര ം അസാധ മാ
കയാൽ ചില മാ ം താെഴ പറ െകാ .
ഒരി ൽ െവെ ാടി ് ആല ർ ന ി െട ഭാഗിേനയനായി ് ഒ ന രി ായി
. അേ ഹം ശാ ാനംെകാ ം ി െകാ ം ിെകാ ം ൈക ണ ംെകാ
ം ൈന ണ ംെകാ ം മ ം െച ിൽ െ വിശ വി തനായി ീർ . ഒരി ൽ
അേ ഹം എ ിേനാ ന ി െട ഇ േപായി . അേ ാൾ അേ ഹ ിെ മാ ല ാ
രായ ന ിമാരാ ം അവിെട ായി ി . ചില േരാഗികെള കാണി ാനായി ആ കൾ
വ ് എ ാവേര ം ഓേരാ ര ല ളിൽ െകാ േപായിരി യായി . അ ാല ്
ഈ ന രി െട മാ ലപ ിയായ ഒര ർ നം അവിെട േരാഗബാധിതയായി വള
െര ക ിതിയിൽ കിട ായി . ഈ ന രി െച ് ആ അ ർ നെ
ക സമയം അ ർ നം “എെ ഉ ീ! ഞാനീ ിതിയിലായി ീർ . പാപശ ി
െകാ ായിരി ം. നിെ അ ാവ ാെര ാം അേനകചികി കൾ െച േനാ ീ ം ഒ
ഫല ായി . ചികി കൾ െച േ ാൾ േരാഗ ൾ വർ ി കയാ ് െച ്.
അതിനാൽ അവെര ാവ ം ഉേപ ി . ഇനി ഇ െന കിട ക െ ടാെത േവഗ ിൽ
മരി ാൽ െകാ ാെമ മാ േമ എനി ാ ഹ . അ ാവ ാെര ാവ ം ചികി ി ി
േഭദമാകാ ഈ ദീനം ഉ ി ചികി ി ാ ം േഭദമാ കയി ായിരി മേ ാ” എ
പറ . അേ ാൾ ന രി, “അ െന തീർ യാേ ാ. ഈ ദീനം ഞാൻ ചികി ി ി
േഭദമാകണെമ ഈശ രൻ നി യി ി െത ിൽ േഭദമാകാെത കഴികയി േലാ”
എ പറ . ഉടെന അ ർ നം “എ ാൽ എെ ഉ ീ! നീ വ ം െച േനാ ണം.
എെ ഈ ദീനം േഭദമാ കയാെണ ിൽ അ നിന േ യ ി ം യശ ി ം കാരണമാ
യി ീ ം. വലിയ ണ മായിരി ം” എ പറ . അ േക േ ാൾ ന രി “അ ായി
േത ളി ാ േ ാ?” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി അ ർ നം “ശിവ! ശിവ!
േത ളിേയാ? എനി ളി തെ ഇ ാതായി വളെര നാളായി. േമെല ം െതാലിയി .
സർ ണമാ ്. എനി ് എണീ ാ ം വ . പിെ േത ളി െത െനയാ
്?” എ പറ . ഉടെന ന രി “അ ായിെയ ഇ ഞാെനാ േത ളി ി ാം.
േത ളി ാൽ െ ഈ ദീനം േദദമാ ം” എ പറ ് അവിെടനി ് ഇറ ിേ ായി
എേ ാ ചില കാ െചടിക െട ഇലകൾ െറ പറി െകാ വ ് ഇടി പിഴി ് നീെര
് അതിൽ എ ം െന ം ആവണെ ം േചർ ് ഒ ഴ കാ ിയരി െവ .
914 102. െവ ാ ന രി

പിെ ന രി ഒ വലിയ െച പിടിെ െവ ് അതിൽ നിറ െവ െമാഴി

തിള ി തി ് അവിെട േശഷ ായി അ ർ ന േളാ പറ . അവർ അ
കാരം െച . അതിനിട ന രി പിെ ം ഇറ ിേ ായി ചില ഇലകൾ പറി െകാ
വ ് ചത ് ആ െവ ി മി . െവ ം ന േപാെല തിള േ ാൾ ന രി െപെ െച
േരാഗിണിയായ അ ർ നെ എ െകാ െച ആ തിള കിട ി െവ ി
ലി . ഇ ക േശഷ അ ർ ന ം മ ം “അേ ാ! ഇെതെ ാര മമാ ് ” എ
പറ ് ഉറെ നിലവിളി . ന രി അെതാ ം വകെവ ി . സ ം സമയം കഴി
േ ാൾ അേ ഹം െവ ിൽ കിട അ ർ നെ വലിെ നില ി . അേ ാൾ
ആ അ ർ ന ി േബാധ ായി ി . അവർ മരി േപായി എ നി യി മ
അ ർ ന ം മ ം ർ ാധികം ഃഖി കര . ഏകേദശം േ ാൽ നാഴിക
കഴി േ ാൾ േരാഗിണിയായ അ ർ ന ി േബാധം വീ ക ം അവർ എണീ ിരി
ക ം െച . അേ ാൾ അവിെട എ ാവർ ം സമാധാന ം സേ ാഷ മായി. ഉടെന
ന രി താൻ േ കാ ിെവ ഴെ െകാ ി ്, ഈ അ ർ ന ിെ തല
യിൽ എ ം േമെലാെ ഈ ഴ ം േത ി ്, െച ിൽ കിട െവ െമ ്
പാകമാ ി ളി ി ാൻ അവിെട േവെറ ഉ ായി അ ർ ന േളാ പറ ക ം
അവർ ളി ി ക ം െച . േത ളി കഴി േ ാേഴ ് അ ർ ന ിെ േദഹ
ി ായി ണ െളാ ം കാണാനി ാെതയായി. അ ർ നം എണീ നട
ട ക ം െച . ആ ഴ േത ി ് അ ർ നെ ദിവസം ളി ി . അേ ാ
േഴ ം അവർ ർ ഖെ ാപി . അവെര ാൽ അവർ ഇ െനെയാ ദീന
ായി എ േതാ കേപാ മി ാെതയായി. നാലാം ദിവസം ന രി സ േദശേ
മട ിേ ാരിക ം െച .
അന രം ര ദിവസം കഴി േ ാൾ ന ിമാെര ാവ ം അവ െട ഇ
മട ിെയ ി. അേ ാൾ േരാഗബാധിതയായി എണീ ാൻ വ ാെത കിട ി
അ ർ നം സ ശരീരയായി എണീ നട ക ി ് ആ അ ർ ന ിെ
ഭർ ാവായ ന ി അത ാ ര േ ാ ടി “ന െട െവെ ാടിെല ഉ ി ഇവിെട വ ി
േവാ?” എ േചാദി . അേ ാൾ െവെ ാടിെല ഉ ിന രി അവിെട െച ി ം
അേ ഹം െച െമ ാം വി രി പറ േകൾ ി . അെതാെ േക േ ാൾ ന ി “അവ
ന ാെത ഈ വകെയാെ െച ാൻ നി യ ം ൈധര ാകയി . അവെ ത ം
ൈക ണ ം ഭാഗ ം ഒെ ഒ േവെറ തെ യാ ്. ഈശ രൻ അവൻ ദീർഘാ ടി
െകാ െ ” എ പറ .
ഒരി ൽ ഒ വാണിയൻ (എ ം മ ം ആ ജാതി ാരൻ) ഒ കാളേയ ംെകാ ്
െവെ ാടി െച . അേ ാൾ അവിെട ഉ ായി അ ൻ ന രി െട അ ൽ
“ഈ കാള ചാണകം േപാകാെതയായി നാ ദിവസമായി. അ െകാ കാള ം
െവ െമാ ം കഴി ി . വയർ സാമാന ിലധികം വീർ ി െ തി
േമനി കാണാ താകയാൽ അടിയൻ അറിയി ണെമ ി േ ാ. അടിയൻ എ ം
േത ം മ ം ആ തി ച ിൻകണയിൽ െക ി അടി ് ഈ കാളെയയാ ്. ഈ
കാള ച േപായാൽ അടിയെ ഉപജീവനം ം. മെ ാ കാളെയ വാ ാൻ പാവെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 915

അടിയ ൾ അ എ മ . അതിനാൽ തി മന െകാ ് ദയ ഉ ായി ് ഈ കാള

െയ ര ി ണം” എ വളെര സ ടേ ാ ടി പറ . അ ൻ ന രി സ ൽപേനരം
മന െകാ ാേലാചി ി ് “ഒ ഴം നീള ം െപ വിരലിെ വ ഒ രി ിൻ
വടി െകാ വരിക” എ വാണിയേനാ പറ . വാണിയൻ കാളെയ അവിെട െക ീ ്
ഓടിേ ായി രി ിൻവടി െകാ വ . അ ൻന രി അെത ് അതിെ ഒര ൈക
െകാ ് പിടി ാൻത വ ം ചീകി ള പിടി െകാ ് കാളെയ കിട ി, കാ
നാ ം െക ി, െക പിടി െകാ വാൻ വാണിയേനാ പറ . അവൻ അ കാരം
െച േ ാൾ അ ൻ ന രി അ െച ിൻവടി കാള െട മലദ ാര ിൽ ടി അക
േ കട ി ര തിരി ി വലിെ . അേ ാൾ ഒ ിൻ വടിേയാ ടി
ഒ വലിയ പഴ ണി ം അതിെ പി ാെല ഒ വളെര ചാണക ം റേ േപാ .
അേ ാൾ അ ൻ ന രി വാണിയേനാ ് “ഇ നീ എ ി ിഴി ണിയേ ? ഇ
തി ി ാ ് കാള ചാണകം േപാകാെതയായ ്, ഇനി ഇ െന വരാെത ി െകാ
ണം” എ പറ . കാള െട മലദ ാരം െകാ റി ി തി ് ഒ മ ം ര ി
അയ . കാള ഖമാ ക ം െച .
ഒരി ൽ േചർ ല ാ ിൽതെ ൈത ാ േദശ ൈത ാ ന രി െട ഇ
് ഒ അ ർ ന ിെ ിൽ ഒ ദശ ായി. അ ശ ാസം റേ േപാ
േ ാൾ ഒരം ലം നീള ിൽ റേ ിറ ിേ ാ ക ം ശ ാസം േമൽേ ാ വലി
േ ാൾ ിനകേ കയറിേ ാ ക ം െച മായി . അതി ് ആരാേ െകാെ ാ
െ പല ചികി കൾ െച ി ി ം േഭദമാകാ യാൽ ഒ ം ൈത ാ ന രി െവെ ാ
ന രി െട അ ൽെ വിവരം പറ . അേ ാൾ െവെ ാ ന രി, “ആെ , ഞാൻ
നാെള അവിെട വ േനാ ീ ് എെ ി ം ചികി നി യി ാം. ഞാനവിെട വ േ ാ
േഴ ം കാൽ ലാം ഭാര ഒ ഇ ി ഇ െകാ ഒ ഴ ാ ി ത ാ
റാ ിെവ ിരി ണം. േശഷെമാെ ഞാൻ വ േ ാൾ പറ െകാ ാം”എ പറ
ൈത ാ ന രിെയ അയ . പിേ ദിവസം െവെ ാ ന രി ൈത ാ ി െച േ ാ
േഴ ം തേലദിവസം പറ ി േപാെല ഇ ഴേയാ ടിയ ഒ ഇ ി അവിെട
ത ാറാ ി െവ ി . െവെ ാ ന രി ഒ ൽ ര ടി െകാ േപായി . ആ ചര
ടിെ ഒര ം ഇ ി െട ഴയിലി െക ി റി ീ മേ അ ്ഒ മി ൈത ാ
ന രിെയ ഏ ി െകാ ി ്, “അ ർ നെ വിളി അ ലി ീ ് ദശ റേ
വ േ ാൾ ചരടിെ അ ് ആ ദശയിേ ലി ണം. പിെ അ ർ
നേ ാ പ െ എണീ നി സ ം നട ാൻ പറയണം” എ പറ . ൈത
ാ ന രി അ കാരെമലാം െച . അ ർ നം എണീ നട േ ാൾ ഇ ി െട
ഭാരം െകാ ് ദശ േവേരാ ടി പറി താെഴ വീ . പിെ െവെ ാ ന രി അ ർ
ന ിെ തലയിൽ േത തി ് ഒെര റി െകാ ക ം “ഈ മ ാ ി
ര ിയാൽ ിനകെ ണം ഉണ ക ം എ കാ ിേ ാൽ ഇനി ം ിൽ ദശ
വരാെത ഇരി ക ം തലേവദന ഉ ാകാെതയിരി ക ം െച ം” എ പറ ക ം െച
ി മട ിേ ായി. ആ മ ംഎ ം െകാ ് അ ർ ന ി ഖമാ ക ം െച .
916 102. െവ ാ ന രി

ഒരി ൽ ി ീഷ് മലബാറിെല ഒ വലിയ ജ ി ം സി മായ തിരവ

ിൽനായർ ഒ ഖേ ായി. മലെമാഴിയാ യായി ഖേ ്. അതി പല
ൈവദ ാർ പഠി വിദ കെളാെ േയാഗി േനാ ി ം ഒ ഫല ായി . മലേശാധ
നയി ാതായേ ാൾ ഭ ണ മി ാെതയായി. അേ ാൾ ീണം കലശലായി. ആക ാെട
ിൽ നായർ ഏ ം അവശനായി ീർ . അതിനാൽ ിൽനായർ ഉടെന െവെ ാ
ന രിെയ അേ ാ പറ യ ണെമ പാലിയ വലിയ െ േപർ ് എ യ .
അ െ ിൽ നായ ം വലിയ ം ത ിൽ അത ം േ ഹമായി .എ കി ി
യ ണ ിൽ വലിയ ൻ വിവരം െവെ ാ ന രിെയ ഹി ി ക ം സഹായ ി
േവ ആ കെള ം മ ം ി മലബാറിേല പറ യ ക ം െച .
ന രി തിരവ െ ിയേ ാൾ ിൽനായർ ഏ ം ീണി ് എണീ ാൻ വ ാ
െത കിട ിലായി . തൽ ാലം ന രി ിൽ ഒ ഴ ി റി െകാ ി ്
ആ ഴ ണ ിൽ കാ ിയരി െവ ക ം ിൽനായർ ളി തി കാ
െവ ം ഭ ണ ി േവ വെയ ാം ത ാറാ ക ം െച െകാ തി ച ം െക
ി. പിെ ന രി ളി ാൻ േപായി. അേ ഹം ളി ം ഭ ണ െമ ാം കഴി വ േ ാ
േഴ ം ച ം െക ിയി വെയ ാം ത ാറായി . െവെ ാ ന രി െട േയാഗെമ ാ
െണ ് അറി തിനായി അേ ാൾ അവിെട ൈവദ ാരായി ം ിൽനായ െട േ ഹി
ത ാരായി ം ബ ളായി ം ആ ിത ാരായി അസംഖ മാ കൾ വ ക ം െച ി
.
ന രി ിൽനായ െട അ ൽ െച ി െകാ ് അവിെട ായി ത ാ
രിൽ ബലവാ ാരായ നാ േപെര വിളി കാ ി െവ ി ഴ നായ െട ക ി താ
െഴെയ ാം ധാരാളമായി േത ി ് നായെര താ ി ിടി ് ആ മഖ െതേ ാ ം വടേ ാ
ം നട ാൻ പറ . അ െന അവർ അ ാ ാവശ ം നട ിയേ ാേഴ ം നായർ
വയറിളകി ഖമാക ാെട, അേമധ മയമായി. പിെ ന രി നായെര െകാ േപായി കാ
െവ െമാഴി ളി ി ി ഭ ണം കഴി ാൻ പറ യ . ത ാർ നായെര െകാ
േപായി ളി ം കഴി ി െകാ ക ിലിൽ െകാ െച കിട ി. വളെര ദിവസം
ടീ മലം ധാരാളം ഒഴി േപാ ക ം കാ െവ ിൽ ളി ക ം േവ േപാ
െല ഊ കഴി ക ം െച െകാ ് നായർ കിട ഉടെന ഉറ ി ട ി. ആ സമയ
െവെ ാ ന രി ിൽനായ െട കാര േനാ ്, “ഇനിയിേ ാൾ നായർ ഖേ
െടാ മി . ീണം മാറണെമേ ഉ . അ ഭ ണം ശരിയാ േ ാൾ േമണ മാറി
െ ാ ം. ഇ കാ ിയ ഴ തെ കാ ിെവ ി പതിവായി േത ളി ി െകാ ി
ാൽ േവ േപാെല മലേശാധന ാ ം. അേ ാൾ റ ഭ ണം കഴി ാ മാ ം”
എ പറ ി ് ആേരാ ം യാ പറയാെത മട ിേ ാ .
ന രി പറ േപാെലതെ പ പതിന ദിവസം െകാ ിൽ നായർ ീ
ണം മാറി ന ഖമായി. പിെ നായർ തെ ത തെയ കടി ി ാനായി ന രി
െട അ ൽ വ ക ് സേ ാഷസേമതം അേനകം സ ാന ൾ െകാ വ നം പറ
മട ിേ ായി.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 917

പ ായി െവ ാ ന രിമാർ ചികി സംബ മായി ഇ െന അേനകം

അ തകർ ൾ െച ി ്. അവെയ ാം പറ തീർ കാര ം അസാധ മാകയാൽ
അതിനായി നി ി . ഇ ം പറ െകാ തെ ആ ഇ പ ായി
വർ അമാ ഷ ഭാവ ാരായി െവ മാ േ ാ.
െവെ ാടി പെ ാരി ൽ ശാേ യനായി ം ഒരാ ായി വ . അേ ഹ ം
ളിയാ ി ി ന രി തലായവെരേ ാെല അമാവാസിനാൾ ച െന ഉദി ി ക, മദ ം
കളിയട യാ ി കാണി ക തലായി അേനകം അ തകർ ൾ െച ി െ ാ ്
േകൾവി. അ ൈവദ ാരിെലാരാ ം ാ ണ മായി അേ ഹ ി ശ ി ജ ം
മ ം അത ാവശ മായി വയ ായി തിനാ ം അേ ഹ ിെ അ തകർ ൾ ചി
കി ാസംബ മായി വയ ായി െകാ ം അവെയാ ം ഇവിെട വി രി ി
. അതിനാൽ സി െ ആഇ പ െ േ ാെല ഇനി ം ജേനാപകാരാർ ം
ന ൈവദ ാ ായി ീ തി സർേ ശ രൻ സദയം കടാ ി മാറാകേ എ
ാർ ി െകാ വിരമി .
 103
ആറ ള വലിയ ബാല ൻ

െ ാ കാല ് ആറൻ ള േദവസ ം വകയായി വലിയ ബാല ൻ എ സി

നായി ് ഒരാന ായി . കാ യി ം കാര ി ം ഇ ം േയാഗ ത
ഒരാന അ ാല േവെറ ഉ ായി ിെ , അതി ം അതിൽ പിെ ംഉ ാ
യി മി . ആ ആനെയ ആറൻ ള ഹ ാർ അവിെട േദവ നട ി ിയതായി .
സ ഹ ാർ ആ ആനെയ നട ി ാ ായ കാരണം താെഴ റ .
973-ആമാ നാ നീ ിയ കാർ ിതി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ തി മന െകാ
തി േ തിെ േശഷം 937-ആമാ ് ആദ മായി നട ിയ റജപ ി ടിയി

918
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 919

ന രിമാ െട ിൽ േത കം സ ാദറി ഭ ി ആളായി ് ഒ വട ൻ ന

രി ായി . അേ ഹം വലിയ ഭ ണ ിയ മായി . ഊ കഴി െകാ ിരി
േ ാൾ അേ ഹം ഓേരാ ദി ിെല വിേശഷ െള റി പറ ക ം േസവൻമാർ ഖാ രം
മഹാരാജാ തി മന െകാ ് അ അറി ക ം ആ സാധന ൾ തി മന െകാ തി
വന ര വ ി റജപസദ വിള ി ക ം െച ി എ ംആ ിൽ
ഈ ന രി ഒ ദിവസം “പാ റ േകാടൻ ഭരണിയിെല ഉ മാ “െയ റി ്
ാവി ക ം അ തി മന െകാ തി വന ര വ ി സദ വിള ി ക
ം െച എ ം മ ഐതിഹ ൾ സി ളാണേ ാ. അ െന ആ ന രി ഒ
ദിവസം ഓേരാ പറ ിൽ “ആറൻ ള േ ിെല ഉ വസദ െട എരിേ
രി േപാെല ന തായി ളള എരിേ രി മെ മി ” എ ാവി . മഹാരാജാ തി മന
െകാ ് അ അറി ക ം ആറൻ ള ഹ ാെര വ തി കൽപി ച ം െക ക
ം െച .
ആറൻ ളേ ം ഊരാളൻമാ െട വകയായി കാല തെ അയി ്, െച
േകാൽ, മാല ര, േകായി റം ഈ നാ കരയി ജന ൾ ടി േ ിൽ
ചില അധികാര ം അവകാശ ംമ ായി . ഈ നാ കരകളി ം ടി ര ാ
യിര വീ കാ ായി െവ ാ േകൾവി. ആ നാ കരയിെല ം നാഥത ം
അയി ർ േതാ ാവ ിൽ ിനായി . ി ് ആ കരകളിെല ാന ായി
തിനാൽ ആ ംബ ാെര േതാ ാവ ിലാശാൻ എ ം പറ ി . ി ്ഇ
െന കരനാഥത ം ാന ായി തിനാൽ ആറൻ ള േദശ ം േ ി ം
സകല കാര ം ിെ വ തി കാരമാ നട ി ്. േ ം സർ ാരിൽ
േചർ തിെ േശഷ ം റ കാലേ ടി ിെ അധികാരം അവിെട ഒ വിധം
നിലനി ി . അതിനാൽ സ ഹ ാെര തി വന ര റജപ ദ ് എരിേ രി
െവ ാൻ അയ െകാ ണെമ കൽപന കാരം എ തിയയ േതാ ാവ ിൽ
ിെ േപർ ായി . എ കി ിയ ഉടെന സ ഹ ാെര വിവരം പറ .
അേ ാളവർ, “ഇ വലിയ സ ടമായി കാര മാ ്. ഞ ളിവിെട ഉ വ ദ െട േദ
ഹ ം മ ം കഴി െ ി ം ര ല ളിൽേ ായി വലിയ അടിയ ിര ൾ
േദഹ ം നട ി ഞ ൾ വലിയ പരിചയമി . റജപം ഏ ം വലിയതായ അടിയ
ിരമാ ്. അവിെടേ ായാൽ ഞ ൾ ഇേ ാ മാന ം കള ് അപമാനേ ാ ടി
മട ിേ ാേര തായി വ ം. അതിനാൽ ഇ ാര ിൽ ഞ േളാ നിർബ ി ്”
എ പറ . ഉടെന ് “ഇ ് ഇ െനെയാെ പറ ് ഒഴിയാ കാര മ . കൽ
പനയാ ്. നി ൾ േപാ കതെ േവണം. നി െള ാവ ം ളി േ ിൽെ
സ ാമിദർശനം കഴി യഥാശ ി എെ ി ം ഒ വഴിപാ ാർ ി ി േപാ വിൻ.
നി ൾ ് അപമാന ി സ ാമി ഇടയാ കയി . ബ മാനേ ാ ടി െ തിരി
േപാരാൻ നി ൾ തി വാറൻ ളയ ൻ സംഗതിയാ ം” എ നിർബ ർ ം പറ ക
യാൽ അവെര ാവ ം േപായി ളി േ ിൽെ ഭഗവാെന വ ി ഒ വഴിപാ ം
നി യി ി തി വന രേ ് േപായി.
920 103. ആറ ള വലിയ ബാല ൻ

സ ഹ ാർ തി വന രെ ി എരിേ രിെവ സദ വിള ി. വട ൻ ന രി

ആ എരിേ രി ിയേ ാൾ “േഹ ആറൻ ളെയരിേ രി ം ഇവിെട വ വേ ാ. ഈ മഹാ
രാജാ വിചാരി ാൽ സാധി ാ തായിെ ാ െ േതാ ി . ഒ സമയം േദവ
േലാക നി ് അ ഇവിെട വ ണെമ വിചാരി ാ ം സാധിേ െമ ാ ് േതാ
് ” എ പറ . അ ം തി മന െകാ ് ഉടെന അറി . പിെ റജപം കഴി
വെര എരിേ രിെവ ് ആറൻ ളസ ഹ ാർതെ യാ ് നട ിയ ്.
റജപം കഴി തിെ േശഷം സ ഹ ാെര തി ാെക വ ി സസേ ാഷം
ചിലെതാെ ക ി ക ം അവർെ ലാവർ ം യഥാേയാഗ ം സ ാന ൾ കൽപി
െകാ ക ം അവർ പതിവിലിര ി േദഹ ണം െകാ തി കൽപി ച ം
െക ക ം െച . അേ ാൾ സ ഹ ാർ, “ഇേ ാൾ കൽപി ത സ ാന ൾെകാ ത
െ ഞ ൾ ധാരാളം ിയായിരി . ഇനി േദഹ ണ ം മ ം െവണെമ ി .
എ ാൽ ഞ ൾ ് ഒ കാര ം തി മന റിയി ാ ്. ഞ ൾ ഇേ ാ േപാ സമ
യം ആറൻ ളേദവെന വ ി ് ഇവിെട നി ് അപമാന ിടയാകാെത തിരി േപാ വാൻ
സംഗതിയായാൽ അവിെട െച േ ാൾ ഒരാനെയ നട ി ിേയ ാം എ ാർ ി ി
ാ ് േപാ ്. ഇവിെട വ ി ഞ ൾ ബ മാന ിനാണേ ാ ഇടയായ ്. അതി
നാൽ ഞ ൾ തി വാറൻ ളയ െ നട ി തിനായി ഒരാനെയ തി
കൽ ന ാകണം” എ റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ലായം കാര ാെര തി
ാെക വ ി, “ഈ സ ഹ ാെരെ ാ േപായി ലായം കാണി ് അവിെട തിൽ
ഇവർ ആവശ െ ഒരാനെയ ഇവർ െകാ ണം” എ കൽപി . കാര ാർ സ
ഹ ാേരാ ടി ലായ ിെല ിയ സമയം സ ഹ ാരിൽ ഒരാൾ ി “എനി ് ഇ മ
തി ഇ തെ േവണം” എ ് ഒരാനെയ െതാ കാണി ് െകാ പറ . ഇ തി വാ
റൻ ളേദവെ കൽപനയാെണ വിശ സി സ ഹ ാെര ാവ ം ആ ആനെയ െ
കി ിയാൽ മതിെയ സ തി പറ . ആ ആന വ ാെത ീണി ് എണീ നട ാൻ
േപാ ം ശ ിയി ാെതയായിേ ായി തിനാൽ അ താമസിയാെത ചരി (മരി )
േപാ െമ കാര ാ ം മ ം തീർ െ ിയിരി കയായി . ആ ആനെയ കി ി
യാൽ മതിെയ സ തി തിനാൽ ഈ സ ഹ ാർ േകവലം വി ികൾ തെ യാെണ
ലായ ി ായി വര ാം തീർ െ ി. എ ി ം അവരാ ം ഒ ം പറ ി
. കാര ാ ം സ ഹ ാ ം ടി വീ ം തി ാെകെ ക ം സ ഹ ാർ ആനെയ
െകാ േപാ തി ് ആറൻ ളെ ി ് ആളയ െകാ ാെമ യാ റ ി െകാ ്
അേ ാൾ െ അവിെടനി േപാ ക ം െച . സ ഹ ാർ േപായതിെ േശഷം കാ
ര ാ ം ആ ആന െട ിതി തി മന റിയി ി തി ിൽ നി ം േപായി.
സ ഹ ാർ യഥാകാലം ആറൻ ള എ ക ം സകല വിവര ം േതാ ാവ ിൽ
ിെന ഹി ി ക ം െച . കൽപി ത ആനെയ െകാ േപാ തി വ വേര
ം പറ യ ാൽേ ാെര ം താൻതെ േപായി െകാ വരാെമ ം സ തി .
അ ാല ആറൻ ള ക ഴിവീ കാർ ആന ഴ ിൽ ഏ ം സമർ ൻമാ ം സി ൻ
മാ മായി തിനാൽ ആ വീ ിൽനി ം നാരായണൻ നായെര ം രാമൻ നായെര ം
സി ൻമാരായി ര േപേര ം അയി ർ തലായ നാ കരകളിൽ നി ം േയാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 921

ഗ ൻമാരായ ഓേരാ േര ം ിെ ാ േപായി നി യി ി ആനെയ .

ി ം ആനെയ വളെര േബാധി . ആ ആന തല ി ം െകാ ക െട വലി ം ഭം
ഗി ം ഉടലിെ നീള ം മ ം അസാമാന മായി ായി . േദഹം വളെര ീണി ി
എ മാ േമ ഒ േദാഷ ായി .
ആനെയ ക തിെ േശഷം വലിയെകാ ാര ിൽെ ഖം കാണി . അേ ാൾ
തി മന െകാ ്, “നാം സ ഹ ാർ െകാ ആനെയ െകാ േപാകാനായി വ ി
രി കയാ ് അേ ? ് ആ ആനെയ ക േവാ?” എ കൽപി േചാദി . ഉടെന
് “റാൻ. അടിയൻ ക ” എ റിയി .

തി മന െകാ ്: ആ ആന വളെര ീണി ിരി തായിേ . ആറൻ ള േദവ നട

ി ാനായി നാം െകാ ആന ന ായിരി ണമേ ാ. അതിനാൽ ഇവിെട
ലായ ി തിൽ േവെറ ഏതാനെയ േവണെമ ി ം െകാ േപാ തി വിേരാ
ധമി .
്: ആനക െട ണേദാഷ േള ം ല ണ േള ം വിവരി തായി ‘മാതംഗലീല’
എെ ാ ശാ ൺപാർ ി ായിരി മേ ാ. ആ ശാ കാ
രം േനാ തായാൽ ഇ േപാെല സകല ഭല ണ ം തിക തായ ഒരാന
ഈ ലായ ിെല , എ ം തെ േവെറ കാ െമ ം േതാ ി . അതിനാൽ
ആറൻ ള നട ി ാൻ ഈ ആനതെ മതിെയ ാ ് അടിയ പഴമന ിൽ
േതാ ്. ഈ ആന ഇ െന ീണി േപായ േവ േപാെല ര ി ാ
ി ാ ്. ആറൻ ള െകാ ് േപായി േവ േപാെല ര ി ക ം പതിവായി
ആ പ ാനദിയിൽ നന ക ം െച ാൽ ആന െട ീണം റ ദിവസം െകാ
തിർ േപാ ം.

ഇ െന തി മന റിയി തിെ േശഷം മാതംഗലീലയിെല നാല േ ാക

ം െചാ ിേ ൾ ി .

തി മന െകാ ്: എ ാൽ ിെ അഭി ായംേപാെല ആ ആനെയ െ െകാ

െപാെ ാ . നാം മാതംഗലീല എെ ാ ശാ െ േക ി ത ാെത ക ി
ി . ിെ ൈക ിൽ ആ െ ിൽ ഒ തി പകർ ിെയ തി ് ഇവി
െട അയ ത ാൽെകാ ാം.
്: റാൻ. താമസിയാെത ഒ തി ഇവിെട എ ി െകാ ാം.

അന രം തി മന െകാ ് ി യഥാേയാഗ ം ചില സ ാന ൾ കൽ ി

െകാ ക ം യാ യറിയി െകാ ് അ തെ ആനെയ ം െകാ തി വന
ര നി േപാരിക ം െച .
922 103. ആറ ള വലിയ ബാല ൻ

് ആനെയ ം െകാ ് ആറൻ ള എ ിയതിെ പിെ ദിവസം തെ സ ഹ ാ

െരെ ാ ് ആനെയ നട ി ി ക ം നടയിൽെവ തെ ആന ‘വലിയബാല
ൻ’ എ േപരി വി ക ം ഇ സംബ ി കളഭം, വിള ്, സദ തലായവ െകേ മ
മായി നട ി ക ം െച തിെ േശഷം അധികം താമസിയാെത മാതംഗലീല െട ഒ
പകർെ തി െകാ ാര ിേല ് അയ ക ം െച .
അ ാല അവിെട േദവസ ം വകയായി ബാല ൻഎ ം ി ൻഎ ംര ാ
നകൾ േ തെ ഉ ായി . ബാല ൻ, കര ാ ം േതാ ാവ ിൽ ം ടി വി
ല വാ ി നട ി ിയതായി . റാ ി ർ ാ ൻമാർ ് ആറൻ ള േ ിന
ക കയറിെ ാഴണെമ ിൽ ഒരാനെയ നട ി ണെമെ ാേരർ ാ ായി . ആ
ഏർ ാ ് കാരം ഒ കർ ാ ് അ ല ിനക കയറിെ ാ ത വക നട ി ി
യതായി ി ൻ. സ ഹ ാർ നട ി ിയ ആന മേ ര ാനകേള ാ ം വലിയ
തായി തിനാലാ ് ആ ആന ് വലിയ ബാല ൻ എ േപരി ്. വലിയ ബാല
െ ധാന പാ ാൻ (ആന ാരൻ) ക ഴി നാരായണൻ നായർതെ യായി . അയാൾ
ആ ആനെയ തെ ാണെന ാളധികം േ ഹി േവ േപാെല ര ി ി തിനാൽ
ര മാസം െകാ തെ വലിയ ബാല െ ീണം വ ം മാറിെയ , തടി
െകാ ് ആ ആനെയ ക ി വർ ക ാലറിയാ വിധ ിലായി.
വലിയ ബാല െ ീണെമാെ മാറി അവെ ഉടലി ് അസാമാന മായ ി
ം ബല ം സി ി ിരി തായി മഹാരാജാ തി മന െകാ കൽ ി റിയി ക
ം അവെന ഒ ക ാൽ െകാ ാെമ തി മന ിൽ േതാ ക ം നിമി ം ആനെയ
തി വന ര െകാ െച തി കൽപന കാരം എ തിവരികയാൽ ം നാ
രായണൻ നായ ം ടി ആനെയ തി വന ര െകാ േപായി തി ാെക ഹാജ
രാ ി. തി മന െകാ ് ആ ആനെയ ി ് സ ഹ ാർ െകാ ആന ഇ ത
െ യാേണാ എ ് ആദ ം സ ൽപം സംശയി . പിെ അവെ തല ി ം െകാ ിെ
ഭംഗി ം മ ം െകാ ് ആ ആനതെ െയ തീർ െ ിയി ് “വലിയ ബാല ാ!’ നി
െ ഈ ിതിയിൽ ാണാൻ സംഗതി വ െമ നാം വിചാരി ി ി . ഇേ ാൾ
സേ ാഷമായി” എ കൽപി . അ േക വലിയ ബാല ൻ ൻനട മട ി ിൈ
െപാ ി വ ി ി സേ ാഷ ചകമായ ഒ ശ ം റെ വി . ഉടെന കൽപി പഴ ല
ക ം ശർ ര ം നാളിേകര ം വ ി വലിയ ബാല ധാരാളമായി െകാ ി ക ം
ി ം നാരായണൻ നായർ ം യഥാേയാഗ ം സ ാന ൾ കൽപി െകാ ക ം
“വലിയ ബാല െന ഒരി ം ഒ വിധ ി ം േവദനെ ് ” എ നാരായണൻ
നായേരാ േത കം കൽപി ക ം െച . തി മന െകാ ് ഒരി ൽ ് ആന
ലകൾ കൽപി വ ിയി , അവയിൽ ഓേരാ െകാ ാര ര േശഖരെന ം
തി വ ാ ് ആദിേകശവെന ം േകൾവിെ ര ാനകൾ ം കൽപി െകാ തിെ
േശഷം ഒ ച ല ായി തിനാൽ ആ ച ല കൽപന കാരം അവെട ി െവ
ി . വലിയ ബാല െന േ ാൾ ആ ച ല അവ േച െമ ം അവൻ ധരി ി
ച ല അവ തീെരേ ാെര ം തി മന ിൽ േതാ കയാൽ അവിെട ി ി
ച ല കൽപിെ ി വ ി വലിയ ബാല െന ധരി ി . ആ ച ല ധരി കഴി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 923

േ ാൾ വലിയ ബാല െ തല ർ ാധിക യ ക ം അവെ േയാഗ ത ർ ത

സി ി ക ം െച . ം നാരായണൻ നായ ം അ തെ യാ യറിയി െകാ ്
വലിയ ബാല െന ം െകാ േപാ . നാലാം ദിവസം ആറൻ ള വ േചർ .
ആറൻ ള േ ടവിൽ നി ് ഏകേദശം കാൽ നാഴിക കിഴ ് ആ ിെ വടേ
രയിൽ ‘നിേ പമാലി’ എ േപരായി ് ഒ ലം ഇേ ാ േ ാ. ആറൻ ളേദവെ
നിേ പ െള ാം ആ ല ാ ് ഇരി െത ം അ െകാ ാ ് ആ ല ി
് ആ േപ സി ി െത മാ ് ഐതിഹ ം. അെത െന മിരി െ . പ നദി ആ
ല നി റ ടി വടേ ാ കട കിട ി . അേ ാൾ നിേ പമാലി ഒ
േപാെല ഴ െട മധ ഭാഗ ായി . ആ ര ിെ സമീപ െച തായി ഒ
കയ ായി . േവനൽ ാല ളിൽ മി സമയ ം വലിയ ബാല െ കിട ് ആ
കയ ിലായി . ശീേവലി പാണിെകാ േക ാ ടെന വലിയ ബാല ൻ കയ
ിൽ നി കര കയറി മതിൽ കെ ം. അേ ാൾ ക ഴി നാരായണൻ നായർ
അവിെട ായിരി ം. അയാൾ കയറി തലയിൽെ െക ി ം. േദവെന ക ാ ടെന
വലിയ ബാല ൻ െകാടിമര ിെ വട വശ െച മട ം. ശീേവലി കഴി ാൽ
ഇറ ിെയ ി തി െകാടിമര ിെ െത വശ െച മട ം. ഇെതാ ം
ആ ം പറ ി േവ ാ. എ ാം വലിയ ബാല നറിയാമായി . എ ി
കാര ിൽ ആന ാരൻ െചേ തായി തലയിൽെ െക ി ക ം പിെ അതഴി
െകാ ക ം മാ േമ ഉ ായി . േശഷം കാര െള ാം വലിയബാല ്
അറിയാമായി .
വലിയ ബാല ൻ ആെര ം ഉപ വി ാറി . അവെ വലി ം ഭംഗി ം സ ഭാവ
ണ ം നിമി ം എ ാവർ ം അവെന റി വളെര സേ ാഷ ം ബ മാന ായി
. അതിനാൽ അ ാല ആറൻ ളേ ിൽ സ ാമിദർശന ിനായിെ വെര
ാം വലിയ ബാല പഴ ലകൾ, ശർ ര, നാളിേകരം തലായവ െകാ െച െകാ
ക പതിവായി . എ ാലി െന കി വെയ ാം വലിയ ബാല ൻ തി ാറി .
കി തിെ തൽ റവ സരി ് അവൻ േറെ ബാല ം ി ം ടി െകാ
ാ ്. ാനകൾ ം മതിയായാൽ പിെ േശഷി വ വേ ില ദർശന ി
നായി വ വർ ം വലിയ ബാല ൻ െകാ ക പതിവായി . വലിയ ബാല
െ ിൽ നി പഴേമാ നാളിേകരേമാ എെ ി ം മ ഷ രാെര ി ം സ യേമവ എ
തി തി ം അവ വിേരാധമി ായി . പേ േപടി ി സാമാന ാരാ ം അവെ
അ ൽെ ്ഒ ംഎ ാറി . വലിയ ബാല െ ിൽ പഴ ല ം മ ം കിട
സമയം ആെര ി ം െച േര മാറിനി െകാ “വലിയ ബാല ാ! എനി വിശ
, വ ം ത ാൽെകാ ാം” എ പറ ാൽ അവൻ പഴ ല ം മ െമ മാ ിയി
െകാ ം. എ ാൽ െകാ െത ാം അവിെടയി തെ തി ണം. ആരായാ ം
യാെതാ ം അവിെട നി െകാ േപാ വാൻ അവൻ സ തി യി .
മ ഷ ർ അവർ െകാ ാെതതെ എെ ി ം അവെ ിൽനി ് എ തി
തി വിേരാധമി ായി െ പറ വേ ാ. എ ാൽ ആനകൾ ് അവൻ െകാ
ാല ാെത അവെ ിൽനി യാെതാ ം എ ാൻ പാടിെ ായി വലിയ ബാ
924 103. ആറ ള വലിയ ബാല ൻ

ല െ നി യം. ഒരി ൽ ‘വർ ല ജനാർ നൻ’ എ സി നായി ആനെയ

ആറൻ ള വ ി െകാ വ ി . വലിയ ബാല െ ിൽ ധാരാളം പഴ ല
കിട ക ി ് ആ ആന ഒ പഴ ല കടെ . ഉടെന വലിയ ബാല ൻ തിരി
നി െകാ റംകാൽ െകാ ജനാർ നനാന ് ഒ െതാഴിെകാ . െതാഴിെകാ
ജനാർ നൻ ഉറെ നിലവിളി െകാ മതിൽ െവളിയിലിറ ി ഓടീ വർ ലെ
ിേ നി . പിെ വലിയ ബാല െ കാലം കഴി ി ം ആ ജനാർ നനാനെയ
ഒരി ം ആറൻ ള െകാ േപാ വാൻ സാധി ി . വലിയ ബാല െ െതാഴിെയ
റി ഭയം ജനാർ നനാന െട മന ിൽ ആജീവനാ ം മാറാെത കിട ി .
വലിയ ബാല െന റി സേ ാഷ ം ബ മാന ം നിമി ം ജന ൾ അവ
െ ിയെ പാ ാനായ നാരായണൻ നായർ ചിലേ ാൾ സ ാനമായി ം പണ
ം മ ം െകാ ാ ായി . എ ാൽ ബാല െ പാ ാനായ െച ർ ാരനായ
അ ൻപി ് അ െന ആ െമാ ം െകാ ി ി . അതിനാൽ അ ൻ പി ്
നരായണൻ നായെര റി സഹി വ ാെതക അ യ ായി ീർ . എ മാ
മ , എെ ി ം ചില കാരണ ാ ി നരായണൻ നായെര മാ ി തനി വലിയ
ബാല െ പാ ാനായി ീരണെമ േമാഹം അതികഠിനമായി അയാ െട മന ിൽ
അ രി ക ം അതിനായി അയാൾ ചില കശൗല ൾ േയാഗി ട ക ം െച .
അ ൻ ി ഒ ദിവസം മ ിലധികം മദ ം േസവി മേദാൻമ നായി ഒ കരി
ിൻ േവലി ക കട നാല കരി ് ഒടിെ . ആ വിവരം കരി ിെ ഉടമ ന
റിേ ാടിെ ് അയാെള ിടി ് ധാരാളം ഹരി . ആറൻ ള കരി ഷി ധാരാളമായി
േദശമായ െകാ ് കരി ിെ ഉടമ രിലാേരാ ം േചാദി ാ ം നാേലാ അേ ാ
കരി േവണെമ ിൽ െവ േത െകാ മായി . എ ി ംഅ ൻ ി ത െകാ
വാ കാലമ ി െകാേ ാ എേ ാ അയാൾ ് അ െനയ േതാ ിയ ്.
അ ൻ ിളള അയാെള ത ിയതിെ പക വീ ാെതയായ ി . അ രാ ിയിൽ
തെ അയാൾ ബാല െന ം െകാ ് ആ ിലിറ ിേ ായി. അയാെള ത ിയ ആ െട
കരി ിൻേവലി ക കട ് അവിെട ായി കരിെ ാം ബാല െനെ ാ
ചവി ി ം പറി ി ം ഒടി ി ം നശി ി തിെ േശഷം ബാല െന അവിെട നി നാ
ല നാഴിക െര ഒ ല െകാ േപായി തള . പിേ ദിവസം കാല കരി ി
െ ഉടമ ൻ േവലി ക െച കരി നശി ി ിരി ക വളെര വ സനി .
ആ സമയം അ ൻ ി െട ഇ ൻമാരായ ചിലർ അയ ൻപി െട ഉപേദശ കാരം
ആ ല െച കരി ിെ ഉടമ േനാ ് “ഇ െല രാ ിയിൽ നാരായണൻ നായർ
വലിയ ബാല െ റ കയറി ആ ിൽ ടി ഇേ ാ ് േപാ ക . ഈ നാ
ശം െച ാനാ േപാ െത അേ ാൾ ഞ ൾ മന ിലായി . ആന െട കാൽ വ
ക ് ആളറിയാെതയിരി ാനാ ് അയാളാ ആനെയ ആ ിലിറ ിെ ാ േപാ ്.
ഏെത ി ം ഇ വലിയ അ മമായിേ ായി. ആ േ ാഹി നാരായണൻ നായർ തെ യാ ്
ഈ അ മം വർ ി ്. അ ാെത ആ മ ” എ ം മ ം പറ ് കരി ിെ ഉടമ
െന വിശ സി ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 925

കരി ിെ ഉടമ ം ചില ലിേവല ാ ം ടി അവിെട ആന ചവി ിെയാടി ി ി

കരിെ ാം വാരി ിെയ െകാ ് അ ് ഉ ശീേവലി കഴി സമയം മതിൽ
ക െച കരി െക കെള ാം വലിയ ബാല െ ിലി ് “തി ് തി ് നിന ം
നിെ പാ ാ ം ിയാകെ . ഇെതാ െകാ ം ഞാൻ നശി േപാ ക ം മ മി . ഈ
ാഹം െച വർ തെ നശി ം. തി വാറൻ ളയ െ പ െ ിൽ ഞാേന വിധ ം
കഴി ം” എ ം മ ം പറ ് അയാൾ വലിയ ബാല േന ം നാരായണൻനായെര
ം വളെര ശകാരി ക ം ശപി ക ം െച ി നട േനെര നി െകാ ് “എെ തി വാ
റൻ ളയ ! എെ േ ാഹിചചവർ ് അതിെ ലി െകാ േണ” എ ാർ ി ി ് മട
ിേ ായി. ഈ ശകാര ം മ ം േക േ ാൾ വലിയ ബാല വളെര മന ാപ ായി.
എ ാൽ നാരായണൻ നായർ ് ഒ സ ായി . ഇ ാര ിൽ താൻ അപരാധിയ
െ വിശ ാസം അയാൾ ായി . എ മാ മ , അ െതാ ാവ ിൽ
ിെ ജ ന മായി തിനാൽ കാല ണർെ ണീ ാ ടെന വലിയ ബാല െന
കണികാ തിനായി ആ ആനെയ തേലദിവസം തെ ിെ ആവശ കാരം േതാ
ാവ ിെല ാ ് തള ി ്. നാരായണൻ നായർ കിട ി ം അവിെട
െ യായി . തേലദിവസം തെ സ തൽ പിേ ദിവസം േനരം െവ വെര
വലിയ ബാല ം നാരായണൻ നായ ം അവിെട നി ് എ ം േപായി ിെ ളി
തെ സാ ിയായി . പിെ േപടി ാെനാ മിെ ൈധര മായി
നാരായണൻ നായർ ായി ്. ിെ ജൻമന ദിവസം അേ ഹ ിെ
കര ാർെ ലാം സദ ം േദവസ ം വക ാനകൾ ം േചാ ം പായസ ം മ ം െകാ
ക ം പതിവായി . ഉ ീേവലി കഴി നാരായണൻ നായർ തലായവർ യാ യായ
സമയ ാ ് കരി ിെ ഉടമ ൻ അവിെട െച ക ം മ ായ ്. അയാൾ േപായ
ടെന നാരായണൻ നായ ം മ ം ആനകെള ം െകാ യാ യായി. അേ ാൾ വലിയ
ബാല ൻ അവിെട ിട ി കരി െക കെള ാം ടി താ ിെയ െകാ േ
ി ദ ിണമായി വ നട േനെര നി സ ടേ ാ ടി ഉറെ ാവശ ം
നിലവിളി ി നട ട ി. വലിയ ബാല ൻ നട ാൽ പി ാെല നട ക ബാല
നാ ് പതി ്. എ ി ം സമയമായേ ാൾ ബാല ം അ ൻപി ം അവിെട
ഉ ായി ി . അതിനാൽ വലിയ ബാല െ പി ാെല േപായ ് ി നായി
. അവർ ിെ പടി െല ിയ ടെന വലിയ ബാല ൻ ഉറെ നിലവിളി . ആ
സമയം അവിെട ം മ ചില മാന ൻമാ ം ടി പിറ ാൾ സദ ഊ കഴി ി
െവടി ം പറ ് ഇരി കയായി . വലിയ ബാല െ നിലവിളി േക േ ാൾ െ
് “ഓ ഇ ് വലിയ ബാല ് എേ ാ സ ടം േനരി ി ് ” എ പറെ ണീ
േവഗ ിൽ പടി േല േപായി. പി ാെല അവിെട ായി മാന ൻമാ െമ ി.
ിെന ടെന വലിയ ബാല ൻ കരി െക കൾ ിെ ിലി ി ൻനട
മട ി നമ രി . ഉടെന ് ഇതിെ കാരണെമെ േചാദി ക ം നാരായണൻ
നായർ ഉ ായ സംഗതികെള ാം വിശദമായി പറ േകൾ ി ക ം െച . ഉടെന
് “ആെ ഇതിെന റി േന ഷി േവ േപാെലെയാെ െച ാം” എ പറ ി ്
“ആനകെള െകാ േപായി േചാ ം മ ം െകാ ” എ നാരായണൻ നായേരാ പറ .
926 103. ആറ ള വലിയ ബാല ൻ

േചാ െകാ ാനായി നാരായണൻ നായർ വിളി ി വലിയ ബാല ൻ േപായി . വലിയ
ബാല ൻ േപാകാെത ി ൻ േപാ കയിെ തീർ യാണേ ാ. വലിയ ബാ
ല ൻ േപാകാതി േക ി ് ് “എ ാ! കാര ം തീർ യാ ിയതി േശഷേമ
ഭ ണം കഴി എ ാേണാ വലിയ ബാല ൻ തീർ യാ ിയിരി ്?” എ
േചാദി . വലിയ ബാല ൻ അേത എ ഭാവ ിൽ തല ക ം തെ റ കയ
തി ിൈ െകാ ിെ േനെര ആംഗ ം കാണി ി നട നാ ം മട ി ഇ
െകാ ക ം വലിയ ബാല െ റ കയ ക ം വലിയ ബാല ൻ ി
േന ം െകാ നട ട ക ം െച . ഉടെന അവിെട ായി നാ മാന ൻമാ ം
നാരായണൻ നായ ം ടി ി െ റ കയറി പി ാെല എ ി. േ വലിയ
ബാല ം പി ാെല ി മായിേ ായി കരി ഷി നശി ി ി േവലി ക
െ ി. ഉടെന വലിയ ബാല ൻ ിെന താെഴയിറ ീ അവിെട ബാല െ
കാൽ വ പതി കിട ി ിൈ െകാ െതാ ം ആ കാൽ വ ിൽ തെ
കാ കൾ െവ ിെന കാണി . അവിെട പതി കിട ി കാൽ ാ കൾ ്
വലിയ ബാല െ കാൽ വ ക െട ാൽ ഭാഗം വലി േമ ഉ ായ . കരി
ഷി നശി ി വലിയ ബാല നെ ം അ ് അയ ൻപി ബാല െനെകാ
െച ി താെണ ം ി േ തെ അറിയാമായി . കാൽ വ ക െട വ ത ാസം
െകാ ് അ ി ന േപാെല ഉറ ാ ക ം െച . ഉടെന വലിയ ബാല
േനാ ് “ഇതിെന ് വലിയ ബാല ൻ ഒ ം വ സനിേ ാ. വാ വെമ ാം എനി
മന ിലായി. ഈ അ മം വർ ി വെര ഞാൻ റ ശി ി െകാ ാം” എ
പറ ി ് ബാല േനാ ടി അ ൻപി െയ വിളി െകാ വ തി അേ ാൾ
െ നാ േപെര പറ യ ക ം വലിയ ബാല ൻ തലായവേരാ ടി മട ിേ ാ
ക ം െച . അവർ േതാ ാവ ിയിെല ിയ ഉടെന വലിയ ബാല ം ി ം
േചാ ം പായസ ം പഴ ലക ം ധാരാളമായിെ ാ ക ം നാരായണൻനായ ം ി
െ ആന ാര ം ഊ കഴി ക ം െച .
അ ൻപി െയ അേന ഷി േപായവർ െച ർ അയ ൻ ി െട വാസ
ലമായ െകാേ ാ വീ ിൽെ ് അയാെളക ് “ഇ ് അയ ൻപി ബാല േന ം
െകാ േ ഹ ിെ പിറ ാൾസദ ് െച ാ മറ േപായി ായിരി മേ ാ.
ഉടെന െച ണെമ േ ഹം പറ യ ിരി ” എ പറ . അ േക ് അയ
ൻപി “മറ േപായി തെ യാ ്. ഇേ ാൾ െ േപകാം” എ പറ ് ബാ
ല േനാ ടി യാ യായി. പി ാെല ിെ ആ ക ം േപായി. അവർ േപായ
തേലദിവസം അ ൻ ി കരി ഷി നശി ി ല ിെ സമീപ ടിയായ
. ആ ല ് െച േ ാൾ അയ ൻപി “അേയാ! ഈ ാഹം െച താരായിരി ം.
വലിയ ക മായിേ ായി ഇ ് ആ നാരായണൻ േ ൻ വലിയ ബാല െനെ ാ െച
ി തായിരി ണം. അ ാെതയാ ം ഇ െന െച െമ േതാ ി ” എ പറ .
േ തെ േകാപരസം ിെ ാ ി ബാല െ ഖ ് ഇ േക േ ാൾ ആ
രസം ദ ി ണീഭവി എ മാ മ , േകാപേ ാ ടി അവൻ അത ിൽ ഒ ഗർ
ി ക ം െച . ഭ ണം കഴി ിെ വീ ് നി ി വലിയ ബാല
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 927

ൻ ബാല െ ഗർ നം േക ണ ിൽ അവിെടനി ഓടി. വലിയ ബാല

ൻ അ െച േ ാൾ ക ബാല ൻ അയ ൻപി െട കാലിൻേമൽ പിടി
ിെയ േമൽേ ാെ റി ി ് അയാൾ െകാ ിൻേമൽ വ വീഴ വ ം െകാ
ക യർ ി ിടി െകാ നിൽ താ ്. വലിയ ബാല ൻ െപെ െച
ബാല െന തളളിനീ ീ ് അ ൻപി െയ ിൈ െകാ ് താ ി ിടി നില
നി ി. അ െകാ ് അ ൻപി മരി ാനിടയായി . അ മം വർ ി ക
േയാ വർ ി ി കേയാ െച വെര ഉടെന െകാ ണം എ ായി ബാല െ
അഭി ായം. എ ായാ ം ആെര ം െകാ െത ായി വലിയ ബാല െ പ ം.
ഉ മതിൽ ക െവ ബാല െ ഖഭാവം ക ി തെ അവൻ അ തെ അ
ൻപി െട കഥ കഴി െമ വലിയ ബാല േതാ ിയി . അ െകാ ാ ്
ബാല െ ഗർ നം േക ണ ിൽ അവൻ അവിെട ഓടിെയ ിയ ്. വലിയ
ബാല ൻ അവിെടെയ ാൻ താമസി േപായി െവ ിൽ അ ൻ ി െട കഥ
അേ ാൾതെ തീ മായി എ തീർ യാണേ ാ. അ ൻപി െയ ര ി
തിെ േശഷം വലിയ ബാല ം നാരായണൻ നായ ം വീ ം ിെ വീ ിെല ി.
പി ാെല ബാല േനാ ടി െ അ ൻ ി ം അവിെടെ േചർ . ബാല
േചാ ം പായസ ം പഴ ല ം െകാ ക ംഅ ൻപി െയ വിളി കരി ഷി
നശി ി താരാെണ േചാദി . ിേനാ വ ാജം പറയാൻ ൈധര ാകാ െകാേ ാ
വ ാജം പറ ാൽ ഫലി യിെ േതാ ിയ െകാേ ാ എേ ാ അ താൻ തെ
ബാല െനെ ാ െച ി താെണ ് അ ൻപി ഏ പറ . അ െന അ മം
വർ ി തിെ കാരണെമെ വീ ം േചാദി േ ാൾ ആ കരി ഷി ാരൻ
928 103. ആറ ള വലിയ ബാല ൻ

തെ ത ിയതിനാലാെണ ം അയാൾ പറ . ് പിെ “എ ാല നാരായണൻ

നായർ വലിയ ബാല െനെ ാ െച ി െത ് ആ ി ീർ ാൻ മി െത ിനാ
െണ” േചാദി േ ാൾ അ ൻ പി “വ ി റ േകാശിമാ ിള ് ഒ വലിയ തടി
ഞാ ം ഈ നാരായണൻ േച ം ടി വളെര ര നി വലിയ ബാല െനെ ാ
പിടി ി െകാ െച െകാ . എനി ം നാരായണൻ േച ം പ പണം വീതം
തരാെമ ം വലിയ ബാല ് പ ലാം ശർ ര ം പ പഴ ല ം െകാ ാ
െമ സ തി ി ശർ ര െട ം പഴ ല െട ം വില ം ഞ ൾ തരാെമ
പറ ി പണ ം ടി ഒരില ക െപാതി നാരായണൻ േച െ ൈകയിൽ െകാ
ക ം എനി പണ ം അതി െ േകാശിമാ ിള എേ ാ പറ ക ം െച .
എ ി ് ഈ നാരായണൻ േച ൻ വലിയ ബാല ് ഒ പഴ ല വാ ിെ ാ കേയാ
എനി ് ഒ കാെശ ി ം തരികേയാ െച ാെത ആ പണം വ മെ . ഞാൻ പല
തവണ േചാദി ി ം എനിെ ാ ം ത ി . എ ാൽ ഇ ാെള ം ഒ പ ി ണെമ
വിചാരി ഞാനി െന െച താ ് ” എ പറ . വ ി റ േകാശിമാ ിള എ ാവെര
ംവ ി ആളായി തിനാൽ അയാൾ ഇവെര ം ചതി എ നി യി ് അയാ
െട േപ േക േ ാൾ അവിെട ടിയി വെര ാം ചിരി . ഉടെന ് “അയ ൻപിളള
പറ െത ാം പരമാർ മേ ?” എ നാരായണൻ നായേരാ േചാദി . അതി നാരാ
യണൻ നായർ പറ മ പടി “ഞാൻ പണമപഹരി എ പറ മാ ം സത മ .
േശഷെമ ാം ശരിയാ ്. േകാശിമാ ിള പണെമാ ം ത ി ” എ ായി . അേ ാൾ
് “േകാശിമാ ിള ത ഇലെ ാതി ക ് എ ായി ?” എ േചാദി . “െപാ
തി ക ് വ ിൽ റി ഏതാ ം ഓല ഷണ ൾ മാ മായി . പണമായി ് ഒ
കാ ായി ി . േകാശിമാ ിള െപാതി ത േ ാൾ ഞാന േമടി മടിയിൽ െവ ത
ാെത അഴി േനാ ിയി . അ ൻപി പണം േചാദി േ ാളാ ഞാൻ െപാതി അഴി
േനാ ിയ ്. അേ ാളതിൽ ഓല ഷണ ൾ മാ േമ ഉ ായി . ഈ പ ിയ
വി ി ം അന ൻമാെര അറിയി റ ിലാെണ വിചാരി ഞാനി ആേരാ ം
പറ ി . അയ ൻപി എേ ാ െട െട പണം േചാദി ാ ്. അേ ാെളാെ
“േകാശിമാ ിള പണെമാ ം ത ി . അയാൾ ത ാൽ ഞാൻ തരാം” എ ഞാൻ മ പടി
പറ ക ം പതിവാ ്. പേ ഞാൻ പറ േമ വ ാജമാെണ ാ ് അ ൻ
പി െട വിചാരം. അതി ഞാെന െച . ഞാൻ പറ സത മാെണ അയാ
െട മന ിൽ േതാ ി ാൻ ഞാൻ വിചാരി ാൽ സാധ മ , ഒരി ൽ ഈ അ ൻ ി
മ ിലധികം മദ പാനം െച െകാ ് പണ ി ് എേ ാ ് കി ടി. അേ ാ ം
ഞാൻ പതി േപാെല “േകാശിമാ ിള ത ാൽ തരാം. അ ാെത നി ിയി ” എ പറ
. ഉടെന ഇയാൾ “എ ാൽ നിെ കണ ് ഇേ ാൾ െ തീർേ ാം” എ പറ
വലിയ ഒ പി ാ ി ം െകാ എെ േനെര പാ വ . അ ക വലിയ
ബാല ൻ അേ ാളവിെടയി ായി െവ ിൽ ഇ ാൾ എെ കഥ അ തെ കഴി
മായി ” എ നാരായണൻ നായർ പറ . ഉടെന ് “അെതാെ വ മാവെ .
നാരായണൻ നായേരാ വിേരാധം െകാ ് അയ ൻപി ഒരന െ കരി ഷി നശി
ിച ് അ മമായിേ ായി അതി ് എെ ി ം ശി നി യി ാതിരി ാൻ നി ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 929

യി . സത ം പറ െകാ ് വലിയ ശി െയാ ം നി യി ി . ഇവിെട തി വാ

റൻ ളയ െനേ വി െകാ ് അേനകം േപർ പാർ േ ാ. അവരിൽ ര ൻമാ ം
അഗതിക മായ പ ഭജന ാർ ച ർ ിധ വിഭവ േളാ ടി അ ൻപി നാ
ളെ െ ഭ ണം െകാ ണം. ഇ മാ േമ ഞാനിേ ാൾ ശി നി യി .
ഭജന ാർ ഭ ണം െകാ ഭഗവവാ സേ ാഷകരമായി ഒ വഴിപാ മാ
ണേ ാ. ഇതി സ തമി ാ പ ം അ ൻപി േയാ ് ഇേ ാൾ െ യാ പറ
ിരി . ബാല െ ആന ാരനായി ഇവിെട േവെറ ഒരാെള നിയമി െകാ ാം”
എ പറ . ിെ ഈ വിധി അവിെട ടിയി വെര ാം ശരിെവ . “എ ാ ഇ
േപാെര?” എ വലിയ ബാല േനാ േചാദി ക ം മതിെയ സ തി വലിയ
ബാല ൻ തല ക ം െച . അയ ൻ പി ം ിെ ഈ വിധിെയ വിസ
തി ി . വിധി കാരം അയാൾ അ ദിവസംതെ പ ഭജന ാർ ഭ ണം
െകാ . ആ സംഗതി അ െന അവസാനി ക ം െച .
ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ വലിയ ബാല െന ആറൻ ള േ ിെ കിഴേ നട
യിൽ െത ഭാഗ ഒ രയിട ിൽ തള ി . പിേ ദിവസം േനരം െവ പതി
സമയമായി ം ആന ാരൻ വ വലിയ ബാല െന അഴി നന ാൻ ( ളി ി ാൻ)
െകാ േപായി . നാരായണൻ നായർ കാലേ എവിെടേയാ േപായി . അ െകാ ാ
് വരാൻ താമസി ്. വലിയ ബാല ൻ നാരായണൻ നായെര കാണാെത അവിെട
അ െന നി ി േ ാൾ അ തെ ഒ െത ിെ ഒേരാലമടൽ (പ ) കിട
ക ് അ പിടി വലിെ . ആ രയിട ിെ ഉടമ നായ ക ി ് ഒ
കെ ആനെയ ഒെ റി . ആ ഏ വലിയ ബാല െ കാലിൻേമൽ െകാ ക ം
അവ സാമാന ിലധികം േവദന ാ ക ം െച . അതിനാൽ അവൻ ഉറെ ഒ
നിലവിളി . അ േക ് ആ ദി ി വെര ാം അവിെട വ ടി. അേ ാേഴ ം നാരായ
ണൻ നായ ം പരി മി ് അവിെട ഓടിെയ ി. ആന നിലവിളി തിെ കാരണം ചിലർ
പറ റി തിെ േശഷം നാരായണൻ നായർ അ െച ് ആനെയ അഴി . വലിയ
ബാല െ അേ ാഴെ ഖഭാവം ക ി നാരായണൻ നായർ ം ഭയം േതാ ാതി
ി . എ ി ം അയാൾ എെ ി മാകെ എ വിചാരി “മകേന! വലിയ ബാല ാ!
നീ എെ ഒ ം െച േത” എ പറ െകാ ാ ് െച ഴി ്. ആന അയാെള
ഒ ം െച മി . അഴി ഉടെന വലിയ ബാല ൻ അവെന എറി ക ം ിൈ
ിെല െകാ കിഴേ നടയിൽ െച ി േനെര കിഴേ ാ നട ട ി. വലിയ
ബാല ് എെ ി ം സ ടം േനരി ാൽ േതാ ാവ ിയിൽ വലിയ ിെ അ ൽ
െ അറിയി കയാ ് പതി ്. അതിനാൽ അവെ ഈ േപാ ം ിെ അ
േല ാെണ തീർ യാ ിെ ാ നാരായണൻ നായ ം പി ാെല േപായി. വലിയ
ബാല ിെന കാ തി അേ ഹ ിെ വീ ീേലാളം േപാേക ിവ ി .
പ തിവഴി െച േ ാൾ ് നാല അ ചരൻമാേരാ ടി ഇേ ാ വ ായി
. വലിയ ബാല െ നിലവിളി േക ് അതിെ കാരണമറിയാനായി തെ യായി
് റെ ി ്. വലിയ ബാല ൻ അതിേവഗ ിലാ െച ി ്. ി
െന ക േ ാൾ അവൻ റ ടി േവഗ ിൽ നട . വലിയ ബാല ൻ പാ െച
930 103. ആറ ള വലിയ ബാല ൻ

ക ിെ െട ായി വർ േപടി പല വഴിയായി ഓടി മാറി. ി ്

ഒരിള ായി ി . അേ ഹം വഴിയിൽ െ നി . വലിയ ബാല ൻ ി
െ ിൽെ ൻനട മട ി നമ രി ക ം ിൈ യിലി ക ം ഏ െകാ
ല ം ിെന കാണി ക ം ഒ ദീനസ രം റെ വി ക ം െച . ഇതിെ
കാരണെമെ േചാദി കയാൽ ഉ ായ സംഗതികെള ാം നാരായണൻനായർ
പറ േകൾ ി . ് ചില സാ നവാ കൾെകാ വലിയ ബാല െന ഒ വി
ധം സമാധാനെ ി. പിെ എ ാവ ം ടി അ ല ിേല േപായി. അേ ാേഴ ം
േനരേ ശീേവലിൈ െ ി ാൻ സമയമായി തിനാൽ വലിയ ബാല ൻ
ഴയിൽേ ായി ി ളി മതിൽ കെ ക ം പതി േപാെല ശീേവലി നട ക
ം െച .
തിെ ഇ െച തിെന “വലിയ ബാല ൻ ഓലമടൽ
ഒടി തി അ ് അവെന കെ െ റി ് ഒ ം മര ാദയായി . വലിയ ബാല ൻ
ആറൻ ളേദവെ സ മാ ്. അ പതിവായി തി േചാ ം ആ ഭഗവാെ വകയാ
്. അേതാർ ാെത ഇ െന െച ് േകവലം നി യായിേ ായി. ഇനി അ ് അവെ
റ കയ വളെര ി േവണം” എ പറ . അതി മ പടിയായി പറ
് “ആെ എെ കാര ം ഞാൻ േനാ ിെ ാ ാം. എനി ാ ം ണേദാഷ ൾ പറ
തരണെമ ി ” എ ാ ് അ േക ി ിെനാ ം രസിചി . പിെ ഒ ം
മി ാെത അവിെടനി ിറ ി മതിൽ കെ ി. അേ ാൾ വലിയ ബാല ൻ കിഴ
േ നടയിൽ െ നിൽ ായി . ് അവെ അ ൽെചച , “വലിയ
ബാല ാ! ആ വലിയ അധിക സംഗി ം ധി ാരി മാ ്. ഞാൻ പറ ി
് അയാൾ െത സ തി ി . അ െകാ അയാൾ നിേ ാ െച തി പകരം നീ
തെ െച െകാ ണം. േപാരാ ആറൻ ളേദവ ം അയാൾ െകാ െകാ ം”
എ പറ . വലിയ ബാല ൻ അ േക സ തഭാവേ ാ ടി തല ി.
േമൽ റ സംഗതി ായ ഒ ധ മാസ ിലായി . മകരമാസ ിൽ േ
ിൽ ഉ വമായി. ഏഴാ വദിവസം കാല ശീേവലിെയ ി ാൻ വലിയ
ബാല െന എറി തെ യാ റെ ്. എ ിെ വിള
ക ണ ിൽ വലിയ ബാല ൻ പതി േപാെല െകാടിമര ിെ വട വശ െച
മട ി. ്എ ി െകാ വ ച ം (േകാലം) മെ ാ തിെ ൈകയിൽ
െകാ ി ് ആന റ കയ തിനായി ആന െട െചവി പിടി െകാ മട ിയി
വലേ ാലിൻേമൽ കയറി. ഉടെന വലിയ ബാല ൻഎ േ നി ് ഒ ട .
അേതാ ടി െതറി ബലി ൽ ര ക െച വീ ക ം ബലി ൽ ര െട
കരി ൽ ടിയിൻേമൽ ി തിെ ഒ കാെലടി ക ം ഉടെന അയാെളെ ിെയ
അയാ െട ഇ ിേല െകാ േപാ ക ം െച .
വലിയ ബാല ൻ പിെ അവിെടനി പ െ കിഴേ ാ നട മതിൽ റ
ിറ ി വടേ ാ െച ഴയിലിറ ി ി ളി . അവൻ പിെ അവിെട നി കയ
റി സ ഹമഠ ിെ െച ന േപാെല െവയി ഒ ല നി . വലിയ ബാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 931

ല െ തലയിൽെ ് അഴി ി ി . അേതാർ ാെതയായിരി ാം അവൻ െവയില

െച നി ്.
ആറൻ ള േ ിെല ഉ വ ിൽ േകമ ം ാധാന ം ഏഴാ വം തൽ
ആറാ വെര നാ ദിവസ ൾ ാ ്, അതിനാൽ ഏഴാ വ ിെ ശീേവലി
വലിയ ബാല െ റ തെ എ ി ാൽെ ാ ാെമ വിചാരി േതാ ാവ
ിൽ ം ആറൻ ളെ ാ ാര ിെല വലിയ ത രാ ം ഹ ിെല കിഴി ാര ം
മ ം വലിയ ബാല െ അ ൽെച മതിൽ കേ ് െച തി വളെരെയാെ
പറ േനാ ി. അെതാ ം വലിയ ബാല ൻ വകെവ ി . േതാ ാവ ിൽ ിെ
വാ ിെന വലിയ ബാല ൻ അെ ാ ദിവസം മാ േമ അ സരി ാതി . വലിയ
ബാല െ സ തം ടാെത അവെന എ ം െകാ േപാ വാൻ ആ വിചാരി ാ ം
സാധി യി േ . അതിനാൽ അ ശീേവലി ബാല െ റ ാ ്എ ി
്.
ശീേവലി ഏകേദശം പ തിയായേ ാൾ വലിയ ബാല ൻ നി ി ല നി
പ െ യിറ ി മതിൽ കേ െച . അേ ാൾ അവിെട ായ തി ം തിര ം
പരി മ ം ബഹള ം േകാലാഹല െമ ാം അപരിമിത ം അവർ നീയ ളായി .
“ബാല െ റെ ി വലിയ ബാല ് ഒ ം രസി ിരി യി . വലിയ
ബാല ൻ കട ബാല െന ഇേ ാൾ ം. അതിനാ ് അവൻ ഇേ ാൾ ഇേ ാ
വ ്. ബാല െന ിയാൽ അവൻ ഒഴി േപാ േമാ? ഈ വലിയ ആനകൾ ര ം
ടി േനരി ാൽ ഈ മതിൽ ക ാ ബഹളം ചി റയായിരി േമാ? ഇവിെട എെ
ാമാപ മനർ െമാെ ാ െമ തി വാറൻ ളയ മാ മറിയാം. ഈശ േരാ
ര ” എ ം മ മായി ജന െട വിചാര ം സംസാര ം. ജന ൾ അ കാരെമ
ാം വിചാരി ക ം പറ ക ം െച ് അ തമ താ ം. അ ് ഏഴാ വമായി
തിനാൽ ബാലൻമാ ം ൻമാ ം ീക ം ഷൻമാ ം ദീന ാ ം ഭജന ാ ം മ മാ
യി മ ിയി ാൽ താെഴ വീഴാ വ ം ജന ളവിെട ടിയി . അവിെടെവ ് ഈ
ര വലിയ െകാ നാനകൾ ത ിൽ ിണ ിയാൽ അേനകവിധ ി അപകട
െളാെ വരാമേ ാ. ജന ളി കാരെമാെ വിചാരി ക ം പറ ക ം െച െവ ി ം
വലിയ ബാല ് ഒ ർവിചാര ായി ി . അവൻ സാവധാന ിൽ മതിൽ
ക കട െതേ ാ മാറി െതേ മതിലിേനാ േചർ ് ആർ പ വ ാകാ
വിധ ിൽ വടേ ാ േനാ ിെ ാ െവയില തെ നി . എ ി ം ജന െട
മന ിെല വി മാറിയി . “എ െത വശ ാ േ ാൾ ബാല െന
ാൻ തരംേനാ ിെ ാ ാ വലിയ ബാല ൻ വടേ ാ തിരി നിൽ ്”
എ ായി ജന െട പി െ .
ഈശ ര പെകാ ം വലിയ ബാല െ ി ണം െകാ ം യാെതാരപകട ം
ബഹള ം ടാെത ശീേവലി ഭംഗിയായി തെ കഴി ടി. അേ ാേള ം തലയിൽെ
ന േപാെല ഉണ ക ം െച ി തിനാൽ വലിയ ബാല ൻ പ െ െകാടിമര ി
െ െത വശ െച മട ി. ഉടെന നാരാണയൻ നായർ കയറി തലയിൽെ ഴി
താെഴ െകാ . അയാൾ താെഴയിറ ിയേ ാേഴ ം ഓേരാ ർ വലിയ ബാല
932 103. ആറ ള വലിയ ബാല ൻ

പഴ ലകൾ െകാ െച െകാ ട ി. ണേനരം െകാ വലിയ ബാല െ

ിൽ പല മായി അസഖ ം പഴ ലകൾ െകാ െച ി. വലിയ ബാല ൻ അതി
െലാ േപാ ം എ തി ി . എ ാം ബാല ം ി മായി വീതി െകാ ി
വലിയ ബാല ൻ പ െ പ െ മതിൽ റ ിറ ി സ ഹ ിൻമഠ ിെ
െച പഴയ ാന തെ നി . അവെനെ ാ വ ം ആഹാരം കഴി ി
തി പല ം മി േനാ ി. ഒ ം ഫലി ി . വലിയ ബാല ൻ അ യാെതാ ം
തി ിെ , െവളളം ടി കേപാ ം െച ി . അതിെ വാ വകാരണം ആർ മ
റി ടാ. തിേനാ താൻ െച തികാരം റ ധികമായിേ ായി എ പി ീ
േതാ കയാ ായ പ ാ ാപം െകാ ാ ് വലിയ ബാല ൻ ആഹാരെമാ ം കഴി
ാ െത ായി തലായ ചില ധാനൻമാ െട ഊഹം.
പിേ ദിവസം രാവിെല വലിയ ബാല ൻ ആ ിലിറ ി ളി മതിൽ കെ ി.
അേ ാൾ തെ ആദ ം ഒ പഴ ല െകാ െച െകാ . അ ് അവൻ േമടി
തി . അ ക േ ാൾ േവെറ ം ചിലർ പഴ ലകൾ െകാ െച െകാ ട ി. മാ
േനരംെകാ വലിയ ബാല െ ിൽ അസംഖ ം പഴ ലകൾ പലരായി െകാ
െച ി. താൻ തി കഴി ി ് അധിക ായി ് അവൻ ബാല ം ി
ം വീതി െകാ . ആ ആനകൾ ം മതിയായി പിെ ം പഴ ലകൾ വളെര അധി
ക ായി . അെതാെ ആെര ി െമ തി െകാ തി വലിയ ബാല ൻ
ആംഗ ം കാണി കയാൽ നാരായണൻ നായർ വിളി പറ േക പല ം െചെ
തി .
വലിയ ബാല ൻ ചിലേ ാൾ മദ ാ ാകാ ായി . എ ി ം അവൻ ആെര
ം ഒ വിധ ി ം ഉപ വി ി ി . അവൻ ഒര മം വർ ി ി തായി റയാൻ
ഒ സംഗതി മാ േമ . ഒരി ൽ ആറൻ ള േ ിൽനി ് ആറാ ി ് എ ി
േപായേ ാൾ മാരാമ പ ിയി ായി വലിയ മണി എേ ാ കാരണവശാൽ അടി
െകാ ി . അ േക കരയിൽ ധാനൻമാരായ ചില നായൻമാർ “ഇ ഏ ം
ഹമായിരി ” എ പറ . വലിയ ബാല ം അെതാ പ വമായി െ േതാ
ിയിരി ാം. ഏെത ി ം ആറാ കഴി ് ഇറ ിെയ ളളി ടെന വലിയ ബാല
ൻ േപായി യാെതാ േക ം വ ാെത ആ മണി പറിെ ആറൻ ളേ ിെ
നടയിൽ െകാ വ െവ . കര ാ മായി ായി ഐകമത ംെകാേ ാ എേ ാ
ഏെത ി ം പ ി ാർ അതിെന റി ് യാെതാ വഴ ാ ിയി . ആ മണി ഇേ ാ
ം ആറൻ ള കിഴേ േഗാ ര ിെ പടി ാ ഖ ിൽ െത വശ ായി ീ
്.
വലിയ ബാല ൻ മണി പറി െകാ േപാ തിെന റി പ ി ാർ േനരി വഴ
ി റെ ിെ ി ം അവരിൽ ിലർ വലിയ ബാല െന അപായെ തി
ഢമായി ഒ വിദ േയാഗി . അ െകാ ം ആറാ േ ാൾ ചിലർ െച സി
മാ ികനായി താമരേ രി ന ിെയ പറ ് അേ ഹെ െ ാ ് ആറാ ി ്
എ ി േപാ വഴിയിൽ ഒ ടപ ം ാപി . വലിയ ബാല ൻ അ മറിക
ട േപായാൽ ഉടെന അവിെട വീ മരി വ മായി ആ ആഭിചാര േയാഗം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 933

പതി േപാെല ആറാ ിെന ളളി ി ടപ ം ാപി ി ല ി സമീപെ

ിയേ ാൾ, ആറൻ ള േദവൻ േതാ ി ിേ ാ എേ ാ വലിയ ബാല ൻ േ ാ നട ാ
െത പി ിരി നി . വലിയ ബാല െ സ തം ടാെത അവെന നട ിെ ാ
േപാ വാൻ സാധി യി േ ാ. എെ ി ം ത തായ കാരണം ടാെത അവന െന
പിൻമാറാ മിടയി . ആക ാെട േദവസ ം കാര ൻമാ ം കര ാ ം കാ ാ െമ ാം
വലിയ പ ലിലായി ീർ . ആ സമയ ് അവിെട അ ൽതെ ാ ഭഗ
വതി േ ിെല െവളി ാ ിആ ല െച ലംെകാ ി ടപ
െമ അ കള തി േതാ ാവ ിൽ ിെന ഏൽ ി തിെ േശഷം വലിയ
ബാല െന പിടി േ ാ നട ിവി . പിെ വലിയ ബാല ൻ മടി ാെത നട ക
ം ആറാ പതി േപാെല ഭംഗിയായി കഴി ക ം െച .
ആറൻ ള വം മകരമാസ ിലാണേ ാ. വലിയ ബാല െന അകെ ാൻ
ആഭിചാരം െച താമരേ രി ന ി ആ ആ ിൽ െ ഇടവമാസ ിൽ വ രിദീനം
പിടിെപ മരി ക ം അേതാ ടി അേ ഹ ിെ ംബം അന ം നിൽ ക ം െച .
ബലി ൽ രയിൽനി െക ിെയ െകാ േപായ തി ചില ചികി കൾ
െച േ ാൾ േദഹ ി ായി അസ ാ ം മി വാ ം േഭദമായി. എ ി ം ഒടി
േപായ കാൽ േനെരയായി . അതിനാൽ അയാൾ ് ആജീവനാ ം പിെ ഒരാന െട
റ കയറാൻ സാധി ി ി .
ഒരി ൽ ആറൻ ള േ ിെ ചില അ ണികൾ ് ഏതാ ം തടികൾ
റി ി െകാ വ തിനായി േദവസ ം വക കാര ൻമാരിെലാരാൾ നാല ലിേവ
ല ാേരാ ടി സമീപ ‘നാര ാനം’ എ ല േപായി . ആ വന ിൽ
അ ാല ് എവിെടനിേ ാ ഒ വലിയ വ ാ ം വ േചർ ി . ആ ക വാ കാര
െന ം ചില ലി ാെര ം പിടി തി . ബാ ി ായി ര േവല ാർ അവി
െടനി മരണഭീതിേയാ ടി ഓടി ഒ വിധ ിൽ ആറൻ ള മട ിെയ ി. അേ ാൾ
േ ംപണിെയ സംബ ി തെ ചില കാര ൾ ആേലാചി നി യി ാനായി േതാ
ാവ ി ം കരയിൽ ധാനൻമാരായ മ ചില ം േ സ ിധിയിൽ ടിയി .
മട ിവ ലിേവല ാർ ആ ല െച വന ിൽ േപായി ായ അത ാപ
കെള ാം പറ േകൾ ി . “തടി െവ ിെ ാ വേര ് അത ാവശ മാ ്. ഈ ി
തി ് ലിേവല ാ ം മ ം േപടിചി ് ആ വന ിേല ് േപാ ക മി . ഇനി എ ാ
നി ി?” എ ായി തലായവ െട പി െ ആേലാചന. ഈ വർ മാ
ന െള ാം േക െകാ വലിയ ബാല ം അവിെട നിൽ ായി . എ ാം
േക കഴി േ ാൾ വലിയ ബാല ൻ നാരായണൻ നായ െട േനെര ിൈ െകാ
എേ ാ ആംഗ ം കാണി ി കിഴേ ാ നട ട ി. പി ാെല നാരായണൻ നാ
യ ം േപായി. ണ ിൽ നാര ാനം വന ിെല ി. വലിയ ബാല ൻ ആ കാ ്
ആക ാെട ഒ ിള ി. ഉടെന ക വാ വലിയ ബാല െ േനെര ചാടിെ . വലിയ
ബാല ൻ ക വാ െട കാ ം വാ ം ി ിടിെ ഒ പാറ റ ഒരടി െകാ .
അേതാ ടി ക വാ െട കഥ കഴി വലിയ ബാല ൻ ക വാെയ െകാ ിൻേമൽ
ിേ ാർെ നാരായണൻ നായെര ം റ കയ ിെ ാ േനെര പടി ാ
934 103. ആറ ള വലിയ ബാല ൻ

നട തലായവരി ലെ ി ക വാെയ താെഴയി . അവിെട ടിയി

വെര ാം ആ ക വാെയ അ തെ . അ ം വലിയ ക വാെയ അവരാ ം
ക ി ി ായി . ഇ െന ക വാെയ റി ായ ഭയം തീർ തിനാൽ പിെ റ
േദവസ ം കാര ൻമാ ം ലിേവല ാ ം ടി േപായി നാര ാനം മലയി ം മ മലയി
ംനി ് അ ലംപണി ് ആവശ മായി തടി വ ം റിെ . ആ തടികെള ാം
പിടി ് ആ ിലിറ ക ം അ ല ടവിൽെ ാ വ ാൽ പിടി കര കയ ക ം െച
േദവസ ം വക ആനകൾ ം ടി െ യായി . ആ മല െട െചരിവിൻ കളിൽ
വലിയ ബാല ം താെഴ ബാല ം നി െകാ ് ഒ വലിയ തടി പിടി ിറ ിയ
േ ാൾ പി ം ശരിയാകാ ിേ ാ എേ ാ ബാല െ റ ി െകാ ് അയ ൻ
ി ബാല െന ഒ ടി . അടിെകാ ണ ിൽ ബാല ൻ തടി വി ി തല ഒ
ട ക ം േ ാെ ാ തിരി ക ം െച . അേതാ ടി അ ൻപി താെഴ ബാല
െ ിൽ വീ . ഉടൻ ബാല ൻ അയാെള ിെയ േമൽേ ാെ റി ി
െകാ യർ ി ിടി െകാ നി . അ ൻപി വ ബാല െ െകാ ിൻേമൽ
വീ . പിെ ം അയാെള ബാല ൻ നില ി ര ടി ി കഥ കഴി ി
വലിെ ആ ിേലെ റി . വലിയ ബാല ് ആെര ം െകാ ഇ മ ായി
. നി ി ായി െ ിൽ അ ൻപി െയ െകാ ാൻ അവൻ സ തി ി ാ
യി . വലിയ ബാല ൻ തടിയിൽനി പിടി വി ി ് അ ൻപി െയ ര ി ാൻ
വ ാൽ ആ വലിയ തടി ഉ വ അ ൻപി ം ബാല ം ി ം മ േന
കം േവല ാ ം മരി മായി . അതിൽേഭദം ഒരാൾ മാ ം മരി താണേ ാ എ
വിചാരി ാ ് വലിയ ബാല ൻ അയ ൻപി െയ ര ി ാൻ േപാകാ ്. ഇ
െ ാരി ായ സംഗതിെകാ റിയാ മാണേ ാ. അയ ൻപി കഴി തിെ
േശഷം അയാൾ പകരം നിയമി ് അയാ െട അ ജനായ പ നാഭപി െയ ആയി
. പ നാഭപി ബാല ൻ തെ േജ െന െകാ വനാണേ ാ എ വിചാരി
അവേനാ സാമാന ിലധികം വിേരാധ ായി . അതിനാലയാൾ അധികം താമസി
യാെതതെ വിഷം െകാ േ ാ എേ ാ ബാല െന െകാ ക ം വയ ി ായ ഒ
േവദനനിമി ം മരി താെണ പറ പരസ െ ക ം െച .
അന രം അധികം താമസിയാെത ായാധിക ം നിമി ം നാരായണൻ നായർ മരി
. അയാൾ പകരം നിയമി ബാല െനെ ാ ാഹിയായ പ നാഭപി െയ
യാ ്. പ നാഭപി െയ സഹായി തി നാരായണൻ നായ െട അന രവനായ
െകാ െന ം നിയമി . തെ കാരനായി ബാല ം പാ ാനായി നാ
രായണൻ നായ ം െപാേ ായതിനാൽ വലിയ ബാല ായ ഃഖം അപരിമിതമായി
. അതി െകാ ൻ െട േ ാ എെ ാ സമാധാനം മാ േമ വലിയ ബാല
ായി . വലിയ ബാല നാരായണൻ നായെര റി ായി േപാ
െല േ ഹം െകാ േന റി ം വലിയ ബാല െന റി നാരായണൻ നായർ
ായി േപാെല േ ഹം െകാ ായി . ഃഖ ൾ വ േ രെമാ
െ ം േ ാെട എ േപാെല നാരായണൻ നായർ കഴി ി ് അധികം താമസിയാ
െത േതാ ാവ ിൽ ം മരി . അ നിമി ായ ഃഖ ം വലിയബാല
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 935

േകവലം ഹം തെ യായി . തെ സകല സ ട െട ം പരിഹാരകർ ാവായി

കഴി തിെ േശഷം വലിയ ബാല ൻ സ ാപസ ദയനായി െ
യാ ് ഓേരാ ദിവസ െള ം നയി െകാ ി ്.
ഒരി ൽ “െചറിയനാ ് ” എ േദശ തിെ ഇ ംപണി വക ് ഒ വലിയ
തടി ഒ ാന നി പിടി പണി ല െകാ െച െകാ തി വലിയ
ബാല െന െകാ േപായി . തടി പണി ല ാ ിെ ാ തിെ േശഷം
പ നാഭപി പ പണ ം ഒ ം ം േനര ം െകാ . െടെ ്ഒ
േപാെല അ ാനി െകാ യാെതാ ം െകാ മി . തിെ ഇ നി
റ ിറ ിയേ ാൾ െകാ ൻ മന ാപേ ാ ടി “വലിയ ബാല െന ം െകാ ്
എവിെടേ ായാ ം എെ ഇ െന ആ ം ജ മാ ി വിടാറി . ഞാ ം കാരേനാെടാ
ം അ ാനി വനാെണ പരമാർ ം ആ തറി ി േ ാ. േവ ാ ഈശ രന
റി മേ ാ, അ മതി” എ പറ . അ േക വലിയ ബാല ൻ േപായി തടി പിടി
കിട ി ല െകാ െച ി . അ െന െച ാതിരി ാൻ പ നാഭപി
വലിയ ബാല ൻേനാ വളെര പറ േനാ ി. എ ി ം അവൻ അ ഒ ം വകെവ ി .
അതിനാൽ വലിയ ബാല െന റി ് പ നാഭപി െട മന ിൽ ൈവരം അ രി
ക ം അേ ാൾ െ കഴി െവ ി ം േതാ ാവ ിെല അ െ ് ില
െ ിെനേ ാെല ശാ നെ ം അത ർ ി ം കഠിന ദയ ം ാെര
കഠിനമായി ശി ി നിർ ാ ിണ മാെണ ന േപാെല അറിയാമായി െകാ
പ നാഭപി വലിയബാല െ േനെര ഉടെന ക ംൈക ഒ ം വർ ി ി .
ആറൻ ള സമീപംതെ ആ ിൽ അത ഗാധമായ ഒ ല ്. ആ ല ി
“ക ഴ യം” എ ാ േപ പറ വ ്. ആ കയ ിന മലയിൽ ിട
ി ര തടികൾ പിടി കയ ി സമീപമാ ിെ ാ ണെമ ് ഒരാൾ ആവശ
െ കയാൽ പ നാഭപി വലിയ ബാല െന ം െകാ േപായി . ആ മല െട
കളിൽനി തടി താെഴയിറ ി കയ ിെ സമീപ ാ കാര ം ഏ ം ാധ
മായി . എ ി ം വലിയ ബാല ൻ ഒ തടിപിടി കയ ിൽ നി ിത ല ാ
ി. ര ാമെ തടിപിടി ിറ ിയേ ാൾ പ നാഭപി ആന െട ച ല ം തടി ം
ടി ബ ി . ച ല െട ഒര ം തടി െട വ െ ളയിൽേ ാർ ാ ് ബ ി
്. ഇെതാരപകടമാെണ വലിയ ബാല ് അേ ാൾ െ േതാ ാെതയി ി .
എ ി ം ത ം നിർ ഹി ാെതയിരി ാൻ നി ിയി ാെതയി തിനാൽ അവൻ ഒ
വിധ ിൽ തടിപിടി െകാ േപായി. കയ ി സമീപം െച േ ാൾ പ നാഭപി
ാനംേനാ ി ഒരടി െവ െകാ . അ ാലംവെര ഒരി ൽേപാ ം അടിെകാ ി ി ാ
വലിയ ബാല ് അ ് അത ം ഹമായി . അടി െട േവദന സഹി
വ ാ ി ് വലിയ ബാല ൻ തടിേയാ ടി കയ ിേല ് ചാടി. തടി ച ലേയാ
ടി ബ ി ി തിനാൽ അ േവർെപ ാ ം തടി ം െകാ കയ ിൽനി കര ്
കയറാ ം നി ിയി ാ തിനാൽ വലിയ ബാല ൻ കയ ിലകെ . ഉടലി സാ
മാന ിലധികം െപാ ായി വലിയ ബാല ൻ കയ ിലകെ ി ് അവെ
936 103. ആറ ള വലിയ ബാല ൻ

ിൈ യിെ അ ംമാ േമ െവ ി കളിൽ കാൺമാ ായി . അ ത

െ അവൻ ശ ാസം ാതിരി ാനായി ് ഉയർ ി ിടി തിനാലാ ്.
വലിയ ബാല െ ഈക ിതി ക െകാ പ നാഭപി കര ് നി ി
. ആ സമയം എവിെടനിേ ാ ഒ കാ േപാ ് അവിെട ചാടിെച പ നാഭപി െയ
െവ ി നാല ാ ി ഖ ി കയ ിേല ് ത ിയി ി വ വഴിേയ േപായി. വലിയ ബാ
ല െന െകാ ി തനി ഖമായിരി ാെമ ായി വേ ാ പ നാഭപി െട
വിചാരം. അന ൻമാെര േദ ഷി ി ത ൾ ഖ ാ ാെമ വിചാരി വർെ ാ
െ ഒ ാ ഫലം ഇ െന ിരി െമ ് ഏവ േമാർേ താ ്. അ ്
േതാ ാവ ിൽ ് ഉ െകാ ി േ ാൾ േചാ ിൽ തല ടി ക . അതിനാൽ
പിെ ാെത അേ ഹെമണീ ൈക ക കാനായി റേ ിറ ിയേ ാൾ കാൽ വാ
തിൽ പടിയിൻേമൽ ി െപ വിരൽ റി . അേ ഹം ർനിമി െട കാരണെമ ാ
യിരി െമ വിചാരി െകാ ി േ ാൾ േ ിൽ നി ് ഒരാൾ അവിെട െച ്
ഉച ജ െട സ ജ കഴി നട റ േ ാൾ ീേകാവിലകെ വിള കൾ മി
വ ം െക ി െവ ം ഉ ീേവലി െട പാണി െകാ ിെവ വിള ം ാവ
ശ ം െക ക ായിെയ ം ശീേവലിെ ി മ ഷ െ തല ക ള ാലിൻേമൽ
ി റി െവ ം വലിയ ബാല ൻ വരാ യാൽ ി െ റ ാ ് ഉ ീേവ
ലിെ ളളി െത ം പറ . ഇെത ാം േകൾ ക ം തനി ായ അ ഭവം വി
ചാരി ക ം െച ി “എ ാംെകാ ം ന ് എേ ാ ഒരാപ ് അ ിരി
എ തെ വിചാരിേ ിയിരി . അെത ാെണ തി വാറൻ ളേ വ തെ യ
റിയാം. ഈശ േരാ ര ” എ പറ കഴി േ ാേഴ ം ഒരാൾ വ സനാ ാ നായി
ക ീെരാലി ി െകാ ിെ അ െല ി. പ നാഭപി ത ി വലിയ ബാല
െന ൈക ഴ യ ിൽ ാടി െവ ം അവെ ച ല ം ഒ വലിയ തടി ം ടി
ിബ ി ി െകാ കര കയറാൻ നി ിയി ാെത അവൻ കയ ിൽതെ
കിട എ ം പ നാഭപി െയ ഒ കാ േപാ വ െവ ി ി കയ ിേല ്
ത ിെയ ം മ ം പറ േകൾ ി . ഈ വർ മാനം േക വ സനാ ാ നായ
പരി മി ് അേ ാേ ാടി. കയ ിെ സമീപെമ ിയേ ാൾ അവിെട ീക ം
ഷൻമാ മായി ആബാല ം അസംഖ ം ജന ൾ ര കരയി ം തി ി ടിയി .
ആ ജന ിൽ ക ീർ െപാഴി ാെത ഒ ിേപാ ായി ി . െകാ ൻ
ഒരിട കിട മാറ ടി കര . ി ൻ കയ ിേല േനാ ിെ ാ നി ്
ഉറെ നിലവിളി . ആക ാെട അേ ാളവിെട ഒ ക ംതെ യായി . ആ സമ
യ ം വലിയ ബാല െ ിൈ യിെ അ ം െവ ി മീെത കാൺമാ ായി
. അതിനാൽ അവെന കര കയ ാനായി പല ം പല വിദ കൾ േയാഗി േനാ ി.
ഒ ഫല ായി . േനരം സ യാ വെര മി ി ം ഒ ഫല ാകാ തി
നാൽ പിെ െയ ാവ ം ക ീെരാലി ി െകാ പിരി േപായി. അ ് ആ േദശ ്
ഒരാൾ േപാ ം അ ാഴ കെയ , െവ ം ടി കേപാ ായി . ഗംഭീരാശയനാ
യി േതാ ാവ ിൽ ് ഒ വിധ ിൽ വീ ിൽെ െ ി െവ ം നില കിട ി ്
എണീ ദിവസം കഴി തിെ േശഷമാ ്. അേ ാേഴ ം വലിയ ബാല െ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 937

കഥ കഴി ക ം െച ി . പ നാഭപി െട ത ം നിമി മാണേ ാ താൻ മരി

െത വിചാരം ബാല ് ഉ ായി ിരി ാം. എ ി ം കാ േപാ െവ ി
അയാെള ം ആ കയ ിൽ െ ഇ തിനാൽ അവസാനകാല അയാ െട േചാരയിൽ
ളി ി മരി ാൻ ഇടയായേ ാ എ സമാധാന ം അവെ മന ിൽ േതാ ിയിരി
ാം.
ി ം ചിലേ ാൾ മദ ാ ാ ക ം നീ വ െപാ ക ം ാ ിളകി ഓടി നട
ക ം െച ാ ായി . എ ാൽ അവ ം ആെര ം ഉപ വി യി . അവെനാ
കളി ാ നായി . ആെര ി ം വിളി “ ി ാ! നിെ ാെ ാ കാണെ ” എ
പറ ശർ രേയാ പഴേമാ വ ം െകാ ാൽ അവൻ ാ ിളകിയ േപാെല ഓടിനട
കാണി മായി .
ബാല ം വലിയ ബാല ം കഴി േ ാൾ അവെ ഉ ാഹ ം സേ ാഷ ം
കളി െമ ാം നശി . പിെ അവൻ േകവലം നി ാഹനായി ാ ് ജീവിതെ നയി
ി ്. അ െന അ ാ െകാ ം കഴി േ ാൾ ി ം കഥാവേശഷനായി ീർ
.
 104
െച ർ ഭഗവതി

െച ം ടി
ർ മഹാേ ിെല ധാന ർ ികൾ പാർ തീ പരേമശ ര ാരാ
്. എ ാൽ ആ േദവി െട േപരി മാ േമ സി ി
ല ളിെല ാം ഇ ിെനയിരി
. േദവീസാ ി
സാധാരണമാ ്. തി മാ ാം
്, െകാ ർ, പനയ ാർ ാ ് ഈ േ ളിൽ ധാനമായി തി ി െ ി
രി ശിവനാണേ ാ. എ ി ം ആ ല ളിെല ാം ഭഗവതികൾ ാ സി ി.
അ േപാെലതെ െച ം ഭഗവതിെയ റി ാെത ശിവെന റി ആ െമാ ംപ
റ േകൾ ി . ആ േദവി െട സി ി ം മാഹാ ം ഒ ം ചി റയ താ ം. അവ
െയ റി പി ാെല ാവി ാം. ഈ േദവീ േദവ ാർ ഇവിെട ആവിർഭവി തിെ കാര
ണം തെ ആദ െമ പറ െകാ .

938
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 939

പ പാർ തീസ യംവര ിനായി ീ പരേമശ ര ം ത ർശാനാർ ം ാ ം,

വി ം, ഇ ാദിേദവ ാ ം, സി ാർ, സാ ാർ, കി ര ാർ, കി ഷ ാർ, യ
ാർ, ഗ ർവ ാർ തലായ േദവേയാനിക ം, അ ര ക ം സകല മഹർഷിക ം മ ം
ഹിമവൽ പാർശ ി ൽ െച േചർ േ ാൾ അവ െട ഭാരം െകാ േഗാളം വടേ ാ
മറിേ േമാ എ സംശയി ാദികളായ ി ർ ികൾ അത ം തപ ി
മഹാനായ അഗ മഹർഷിെയ വിളി െത പ ാനദി െട െതെ രയി േശാ
ണാ ിയിൽെ , ഈ സ യംവരം കഴി ഹിമവൽ പാർശ ി ൽനി എ ാവ ം
പിരി (േപാ വെര ഇരി ാൻ നിേയാഗി . അ േക അഗ മഹർഷി “േശാണാ
ിയിൽ െച ഇരി തി വിേരാധമി . എ ി ം േദവി െട സ യംവരമേഹാ വം
കാണാെത േപാ കാര ിൽ അപാരമായ മന ാപ ് എ പറ . അേ ാൾ
ാ ് അതിെന റി മന ാപം േവ , ഇവിെട ാ േഘാഷ െള ാം അവിെട
കാണി തരാം” എ പറ . ഉടെന മഹർഷി എ ാൽ മതി എ സ തി അവിെടനി
േപായി േശാണാ ിയിെല ി തേപാനി േയാ ടിതെ അവിെടയി . സ യംവ
രാന രം ീപരേമശ ര ം, ീപാർ തി ം, ാ ം, വി ം, ഇ ാദിേദവ ാ ം മ ം
േശാണാ ിയിൽ അഗ മഹർഷി െട അ ൽ സാേഘാഷം െച േചർ . അേ ാൾ
ീപാർവതി ് (ഋ ) ആയി. പിെ ഋ ശാ ി ല ാണം അവിെട െവ െകേ
മമായിനട ി. അതിെ േഘാഷ െള ാം ക േ ാൾ അഗ മഹർഷി സ യംവേരാ
വം കാണാ ി ായ മന ാപം തീർ . അന രം ാദികൾ അവിെട നി
പിരി േപാ ക ം െച . അവിടം അ വലിയ വന േദശമായി . പിെ ം വള
െര ാലം അ ിെന തെ കിട ി .
അന രം ീപര രാമൻ പരേദശ ളിൽ നി ാ ണേര ം മ ം േകരള ിൽ
െകാ വ തിെ േശഷം അവരിൽ ചിലർ ഈ ലം െവ ി െതളി ജനവാസേയാഗ മാ
ിതീർ . പിെ േകരള രാജ െ വട ിര ്, െത ിര ് ഇ െന
അ പ ി നാ ാമ ളാ ി വിഭജി േ ാൾ ഈ ല ംഒ ാമ ം മലയാള ാ
ണസേ ത ം, അ ി ഴത രാൻ ഈ േദശ ിെ അധിപ മായി ീർ . “േശാണാ
ി” എ ഗീർ ാണപദം മലയാള ിലായേ ാൾ “െച ” എ ായി. അ ഒ ഊ
( ാമം) ടിയായേ ാൾ െച െര ായി. അ കാല േമണ െച രായി പരിണമി .
ഇേ ാൾ െച ർേ മിരി ലം വ ി ഴ ത രാെ അധീനതയി ൾ
െ തായി തിനാൽ അവി ആ ലം “നയനാ പി ” എെ ാരാൾ പാ ി
െകാ ി . ആ നയനാ പി െട ലിേവല ാര ിയായ ഒ റ ി ഒ ദിവ
സം അവ െട അരിവാൾ ർ ാനായി അവിെട ക ഒ ക ിേ ൽ ഇ േത . അേ ാൾ
ആ ക ിൽ നി ം ര ം വഹി ട ി. അവൾ അ ക േപടി പരി മി ഓടിെ
് ഈ വിവരം നായനാ പി േയാ പറ . നയനാ പി അ വ ി ഴ ത രാ
െ അ ലറിയി . ത രാൻ ഉടെന തെ സ ജന ളായ ാ ണേ ാേരാ ടി
ആ ലെ ി. അേ ാേഴ ം പൗര ധാന ാരായ പല േയാഗ ാ ം അവിെട വ
ടി. ത രാെ െട െച ാ ണരിൽ ഒരാൾ അവി െ സ ജന ം സി ത ി
മായി താഴമൺ േപാ ിയായി . അേ ഹം മ ത ളിെല േപാെല സകലശാ
940 104. െച ർ ഭഗവതി

ളി ം അതി നി ണനായ ഒ ദിവ മായി . അേ ഹം ആ ശില ം ര വാഹ

ം ക ി സ േനരം ധ ാനനി നായി ഇ തി േശഷം “ഇ േകവലം കാ ശിലയെ
്ഈര വാഹം െകാ തെ മാ േ ാ. ഇ സ യം വായ ശിവലിംഗ
മാ ്. ഇ ിെന കാണെ ഈശ രബിംബ ി ൽ ഉടെന ഒ നിേവദ െമ ി ം കഴി
ാ ാൽ െപ അ ത മായിേ ാെയ ം വരാം. ഈ ര വാഹം നി തി
തൽ ാലം ിയാ പറ െന ഈ ബിംബ ി ആേട ിയിരി . സമ ം ത
ധാര െച ാെത ഈ ര ാവം നി കയി ” എ പറ . ഉടെന വ ി ഴത രാൻ
നിേവദ ി േവ സാധന ം ആ തി ിയാ പറ െന ം അവിെട വ
ിെ ാ . താഴമൺേപാ ി അവെയ നിേവദ ം െന ാ ം നട ക ം ഉടെന
ര ാവം നില ക ം െച .
അന രം വ ി ഴത രാൻ താഴമൺേപാ ി തലായവർ േയാഗം ടി അവിെട േ
ം പണിയി തി ആേലാചന ട ി. അേ ാൾ താഴമൺ േപാ ി “ഇവിെട ശിവൻ
മാ മ ഇളെകാ ിരി ്, ീ പാർ തി െട സാ ി ്. അതിനാൽ േ ം
പണി േ ാൾ ശിവെ ീേകാവിേലാ ടി േദവി െട വി ഹം തി ി തി ം ഒ
ഗർഭ ഹ ായിരി ണം” എ പറ .
ഇ െന േയാഗ ാർ ഓേരാ പറ ക ം ആേലാചി ക ം െച െകാ ി അവ
സര ിൽ സാ ാൽ ഉളിയ ർ െപ ൻ ൈദവഗത ാ അവിെട വ േചർ . െപ
െന ക േ ാൾ അവിെട ായി വെര ാവ ം “അേയ! ഗ മാണാ ലതാ പാദേയാഃ
ാതാ (േതടിയ വ ി കാലിൽ ി) എ വിചാരി ഏ ം സേ ാഷേ ാ ടി അേ
ഹെ സാദരം സത്കരി ഇ ി, അവിെട ായ സംഗതിക ം ത െട ആേലാച
ന ം അേ ഹെ ഹി ി ക ം അ ലം പണി തി ഒ കണ ചാർ ിെ ാ
ണെമ ് അേപ ി ക ം െച . െപ ൻര ദിവസം അവിെട താമസി
് അ ലം, ലം, േഗാ ര ൾ തലായവ െട കണ കൾ ചാർ ിെ ാ ക ം
“താമസിയാെത ഇനി ം വ െകാ ാം” എ പറ ി അവിെട നി േപാ ക ം െച
.
അന രം ഏതാ ം മാസ ൾ േശഷം െപ ൻ പിെ ം അവിെട െച ി
. അേ ാേഴ ം അ ലം പണി മി വാ ം തീർ ി . ശിവെ ീേകാവിൽ കിഴ
േ ാ ദർശനമായി രവായി ം പാർ തി െട ീേകാവിൽ രവി റ പടി ാ
ദർശന മായി ായി പണിതി ്. െപ ൻ നി യി ി ം അ ിെന
തെ യായി . ലം, തിട ി തലായവ ം പണി തീർ ി . എ ാൽ
ല ിെ പണി ആരംഭി കേപാ ം െച ി ി . അതിെ കണ സാധാരണ
രീതിയില െപ ൻ കണ െകാ ി ്. ലം ടാ ാ തിയിൽ
പണിതീർ വ മായി കണ ാ ിെ ാ ി ്. അ െന പണിതീർ
തി ് ആ ദി ി ം അ േദശ ളി ായി ആശാരിമാർ വിചാരി ി
സാധി ി . അതിനാൽ െപ ൻ ഏതാ ം മാസ ൾ അവിെട താമസി സ യേമവ
പണി ം പറ െകാ മ ആശാരിമാെരെ ാ പണിയി ം ലം തീർ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 941

അ ലം പണിെയ ാം റ തീർ േ ാൾ വ ി ഴത രാൻ തലായവർ ീപാർവ

തി െട ഒ ശിലാവി ഹം െപ ൻ തെ ഉ ാ ിെ ാ ണെമ ് ആവശ െ .
ഉടെന െപ ൻ മതിൽ കെ ാം ി നട , ആ ലം ആക ാെട പരിേശാധി
തിെ േശഷം മതിൽ ക വാ േകാണിൽ ഒ ലം െതാ കാണി ി ് അവിെട െവ ി
ഴി മ മാ ി വാൻപറ . ത രാെ ക ന കാരം അ െന െച േ ാൾ മ ീന
ടിയിൽ നി ം േദവി െട ഒ ശിലാവി ഹം യാെതാ േക ം ടാെത ക കി ി. െപ
ൻ ആ വി ഹെമ ് അവിെട െകാ ി പിെ ം അവിെടനി േപായി.
അ ായി ഭ ർ ിൽ േദവീ തി ം േദവ ം േദവി ം യഥാവിധി
കലശം ഉ വം തലായവ ം നട ക ം നിത ദാനം, മാസവിേശഷം, ആ വിേശഷം
തലായവ നി യി അവെ ാം പതി കേളർെ ക ം െച . ആ േതാ ം ധ മാ
സ ിൽ െകാടി കയറി ഇ പെ ദിവസെ ഉ വം േവണെമ ാ ് നി യി ്.
അ െന ഇെ ാ ം നട വ ്. ആ റ സാധാരണ ആറാ മകരമാസ ിൽ തി
വാതിര നാളാ ം. എ ാൽ ചില െകാ ം ധ മാസ ിൽ ര തി വാതിര വ ാൽ ആദ
െ തി വാതിര െകാടിേയ ം ര ാമെ തി വാതിര ആറാ മായിരി ം.
േദവിെയ റി ജന ൾ ഭ ി ം വിശ ാസ ം വർ ി തി ് ഒ കാരണ ം
ടി ഉ ായി ീർ . ഒ ദിവസം ശാ ി ാരൻ ളി െച േദവി െട നട റ
നിർ ാല ം വാ ിയേ ാൾ ഉടയാടയിൽ രജ കാ കയാൽ സംശയി നിർ ാല േ ാ
െട ( ്, മാല തലായവേയാ ) ഉടയാട പതി േപാെല റ ി ക ം സംശയി െ
സംഗതി സ കാര മായി കഴക ാരൻ വാര േരാ പറ ക ം െച . വാരിയർ ആ സംഗതി
േദവസ ാെര അറിയി ക ം അവ െട നിേയാഗ കാരം ആ ഉടയാട െപാതി െക ി
വ ി ഴ മഠ ിൽ െകാ േപായി അക െകാ ി വലിയ ത രാ ിെയ കാണി
ക ം വലിയ ത രാ ി േനാ ി പരിേശാധി േദവി ഋ വായ തെ യാണ തീർ െ
ക ം എ ി ം താഴമൺ മഠ ിൽ െകാ േപായി അവി െ വലിയ അ ർ ന
െ െട കാണിേ ണം എ ക ി ഉടയാട മട ിെ ാ ക ം െച . വാരിയർ
ഉടയാട താഴമൺ മഠ ി ം െകാ േപായി ദാസികൾ ഖാ ിരം അക െകാ കാ
ണി . അവി െ വലിയ അ ർ ന ം േനാ ി വലിയ ത രാ ി ക ി േപാെല
തെ തീർ െ ി പറ . ഇ െന സംഗതി തീർ യായ തിെ േശഷം ത ിയായ
താഴമൺ േപാ ി അ ല ിൽ െച പടി ാെറ ല ിെ വടെ ലയിൽ (വാ
േകാണിൽ) ഉ ഒ റി േദവസ ാർ ഖാ ിരം െക ി വിതാനി അല രി ി േദവി
െയ ീ േകാവിലനക നി എ ി ആ റിയിലി ി ഉടെന ീേകാവിലട
ക ം െച . പിെ ദിവസേ േദവി ജ, ദീപാരാധന തലായവെയ ാം േദ
വിെയ എ ി ി ിയ ല വ തെ നട ി. രാ ിയിൽ േദവി ണയായി
ദിവസം പടി ാെറ ല ിൽ കിട തി നാ നായർ ീകെള ഏർെ
ക ം െച . ഇ െന ദിവസം കഴി തിെ േശഷം നാലാം ദിവസം രാവിെല േദ
വിെയ ാറാ ിനായി (ഋ ാന ിനായി ് ) പിടിയാന റ കയ ി പ ാ നദി െട
ൈകവഴിയായ മി ഴ ട ്’ എ ലേ വാദ േഘാഷ േളാ ടി എ ി
െകാ േപായി. അ ർ ന െട ഋ ാനം േപാെല മ ാ ി മാ തലായ ഉപകര
942 104. െച ർ ഭഗവതി

ണ േളാ ം പരിചയെ ീക െട സാഹചര േ ാ ം ടി ആറാടി . ത ി, പരികർ ി

കൾ തലായവർ െച സാധാരണമായി ആറാ കൾ ചട കേളാ ടി ണ ാഹം,
ജ തലായവ ം കഴി േദവിെയ പിടിയാന റ തെ വാദ േഘാഷ േളാ ടി തി
രിെക എ ി മതിൽ കെ ിയേ ാൾ പതി എതി (കാലെ )
ശീേവലി ് േദവെന ം എ ി . പിെ ര എ ക ം ടി ദി ണം
കഴി േദവെന േദവെ ീേകാവിലിേല ം േദവിെയ േദവി െട ീേകാവിലിേല ം
എ ി . അ ിെന ആ അടിയ ിരം അവസാനി .
അ മാസ ി ം േദവി ഋ വായി. അേ ാ ം ശാ ി ാരൻ ാസ ിേല േപാ
െല ഉടയാട നിർ ാല േ ാെടെയ റ ി ക ം സംഗതി വാരിയേരാ സ കാര മാ
യി പറ ക ം െച . വാരിയർ ഉടയാട വ ി ഴമഠ ിെല വലിയ ത രാ ിേയ ം താ
ഴമൺ മഠ ിെല അ ർജന ിെന ം കാണി സംഗതി തീർ െ ക ം വിവരം േദ
വസ ാെര അറിയി ക ം ത ി തലായവർ ടി ാറാ വെര സകല കാര
ം യഥാ ർവം ഭംഗിയായി നട ക ം െച . അന രം വ ി ഴ രാൻ തലാ
യവർ േയാഗം ടി േദവി പിെ ം മാസം േതാ ം ഋ വാ െമ തെ തീർ െ ി.
അ സംബ ി േവ െചലവിേല ായി തൽ വകെവ േദവസ ം വക പതി കണ
ിൽ േചർെ തി ക ം േദവി െട പരിചയെ വരായി ചില വീ കാെര നി യി ക
ം അവർ ം ചില അ ഭവ ൾ നി യി ക ം െച . ആ അടിയ ിരം പിെ റ
നട െകാ ി .
അ ിെനയി കാല െപ ൻ പിെ െമാ ദിവസം െച ർ െച ി
. അേ ാൾ പ േലാഹ ൾ േചർ ഒ േദവീ വി ഹം വാർ ാ ി െകാ ാ
് അേ ഹം െച ്. ആ ബിംബം ത ിയായ താ ൺ േപാ ിെയ ഏ ി െകാ ി ്
“ഇനി ം ഏതാ ം ശതാ ൾ കഴി േ ാൾ ഈ അ ല ി അ ിബാധ ാ ം.
അേ ാൾ അ ലേ ാ ടി ഇേ ാഴെ േദവീ വി ഹ ം ന െ േപാ ം. പി ീ
അ ലം പണി കഴി തി ി േ ാൾ ഈ വി ഹം ഉപേയാഗി ണം. അ ാലം
വെര ഈ വി ഹം വട വശേ ാ ടി ഒ നദി െട കരേയാ േചർ കാ
പാറ െട സമീപ കയ ിലിേ ണം. അ ാല ായിരി വർ ഇെതാ മ
റി ടായിരി മേ ാ. അതിനാൽ അവ െട അറിവിനായി ഈ വിവര െള ാം ഒ
ിെല തി ി വ ക ം േവണം” എ പറ ി െപ ൻ േപാ ക ം
ആ താഴമൺ േപാ ി അ കാരെമ ാം െച ക ം െച .
അന രം ഏതാ ം ശതാ ൾ കഴി േ ാൾ െപ ൻ പറ േപാെല അ
ല ി അ ിബാധ ായി. അേ ാൾ ബിംബഹാനി വര െത ക തി ജന ൾ ടി
ആദ ം ശിവെ ീേകാവിലിനക െചളി േകാരിെകാ വ ി നിറ . പിെ േദവി
െട ീേകാവിലിനക െട അ കാരം െച തി െച േ ാേഴ ം തീജ ാലെകാ ്
ആർ ം അേ ാ ് അ ാൻ വ ാെതയായിേ ായതിനാൽ അ ലം െവ െവ ീറായതി
േനാ ടിേദവി െട വി ഹം െപാ ി കർ േപായി. അ ിബാധയിൽെ ് അ ല ം,
ല ം േഗാ ര െമ ാം നിേ ഷം അ ി ിരയായിതീർ .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 943

പിെ വ ി ഴത രാൻ തലായേയാഗ ാ ം മ ം ടിയാേലാചി അധികം താ

മസിയാെത അ ല ം മ ം യഥാ ർ ം നായി പണികഴി ി . ലം പണി
തി അറിയാ ആശാരിമാരി ാെതയി തിനാൽ അ മാ ം പണിയി ി .
ടാ ാ തിയി അതിെ തറ ഇെ ാ ം അവിെട കാ ാ ്. അ ലം പണികഴി
തിെ േശഷം േദവീ വി ഹം ഉ ാ ാ ആേലാചനയായി ല ണ ിഴ ടാെത
ശാ കാരം ബിംബം പണിയാൻ പഠി ം പരിചയ ശി ാചാരി എവിെട
അേന ഷി െകാ ിരി കാല അ താഴമൺ മഠ ിൽ ായി നീലക ൻ
േപാ ി ഒ ദിവസം അ ാഴം കഴി കിട റ ിയേ ാൾ അേ ഹ ി ഒ സ
ായി. അേ ഹ ിെ അ ൽ ആേരാ െച “ ം േനാ ണം എ പറ താ
യി ായി സ ം. ഉടെന അേ ഹം ഉണർ േനാ ീ ് അവിെട ആെര ം ക ി .
“എേ ാ സാരമി ” എ വിചാരി അേ ഹം പിെ ം ക ട റ ിയേ ാൾ വീ ം
േമൽ കാരം സ ായി. അ ിെന അ തൽ നാല ദിവസം അ ി രാ ി േതാ
ം നാ മ ം ാവശ ം സ ം ക . അതിെ സാരെമ ാണ മന ിലായി ി ം
“ ം േനാ ണം” എ പറ തായി ാണേ ാ സ ായ ്. ഏെത ി ം
ളഴി പരിേശാധി ക തെ എ വിചാരി അേ ഹം അ ദിവസം െ ി റ
ഓേരാ ളഴി പരിേശാധി ട ി. അേ ാൾ ഒ ിൽ “െപ ൻ
ഒരി ൽ ഇവിെട വ ി അേ ഹം ഇനി ഏതാ ം ശത ൾ കഴി േ ാൾ ഇവിെട
അ ല ി അ ിബാധ ഉ ാ ക ം അ ലേ ാ ടി േദവീവി ഹ ം ന െ
േപാ ക ം െച ം. അേ ാൾ ആ വി ഹ ി പകരം ഈ വി ഹം തി ി െകാ
ണം എ പറ പ േലാഹ നിർമിതമായ ഒ േദവീവി ഹം ത ി ാ േപായ ്. ആ
വി ഹം ഇവിെട വട വശ ഴവ കാ പാറ െട സമീപ കയ ിൽ
നിേ പി ി ്. ആവശ െ േ ാൾ എ െകാ ണം” എ ഏ തിയിരി തായി
ക . ആ വിവരം നീലക ൻേപാ ി വ ി ഴ ത രാൻ തലായവെര അറിയി . ഉടെന
ത രാൻ അേനകമാ കെള അയ കയ ിൽ ിത ി േനാ ി . ഒ ഫല ായി .
അ ിെനയിരിെ ക നാഗ ി ാരായ ചില മര ാ ാർ വ ികളിൽ കയറി വല
വീശി മ ം പിടി നട ിൽ േമ റ കയ ി സമീപം വ ികള ി കര
ിറ ി കയ ിൽ ളി . അേ ാൾ അതിൽ ഒ ് കയ ി ് എ മാ ം ആഴ
േനാ ണെമ േതാ ി. അവൻ ആ കയ ിൽ ി അടിയിൽ െ േ ാൾ ഘന
എേ ാ ഒ വ അവെ കാലിൽ തട . അവൻ അെത കര െകാ വ . അ
ഒ േദവീവി ഹം തെ യായി . ഉടെന ഈ വിവരം വ ി ഴത രാൻ തലായവര
റി . ചിലെര റ യ ആ മര ാ ാെരെകാ തെ ആ വി ഹെമ ി പടി ാ
െറ േഗാ ര ി ൽ വ ി. അേ ാൾ ആ മര ാ ാർ വിശ െകാ ് ഏ ം വല ി
. എ ി ം അ ശിവരാ ി ആയി തിനാൽ അവർ കരി ്, പഴം തലായവ ധാരാ
ളമായി െകാ സേ ാഷി ി അവെര പറ യ .
പിെ നവീകരണ ിയാദികേളാ ടി ഭ ർ ി ൽ േദവി െട ബിംബ തി
ം, കലശ ം, ഉ വ ം മ ം യഥാവിധി നട ക ം േ കാര െള ാം യഥാ ർ
ം റ നട ട ക ം െച . എ ി ം ആ നവീന തി കഴി തിൽ ിെ അവി
944 104. െച ർ ഭഗവതി

െട േദവി െട ൈചതന ം േലശം േപാ ം ഇ ാതായി ീർ . അവിെട ഭജന ിനാ ം ദർ

ശന ിനാ ം ആ ം വരാെത ം വഴിപാ കെളാ ം ഇ ാെത മായി. ഇ ിെനെയാെ
ആയിതീർ തി തലായവ നട ിയ ത ി തപശ ി ം, മനഃ ി ംമ ത
ാദികളിൽ പാ ിത ം പരിചയ മി ാ ി ാെണ പറ ജന ൾ അേ ഹെ
പരിഹസി ാ ം ട ി. േമണ നീലക ൻ േപാ ി പരപരിഹാസ ം ത ിമി
മന ാപ ം ഹമായി ീർ . അതിനാലേ ഹം ഭ ി ർ ം േദവിെയ ഭജി ക ം
ചില ദിവ മ ൾ െകാ ് പതിവായി ാ ലിക ം ചില ദിവ മ ൾ ജപി നി
േവദ ളിൽ ഉപ രി ക ം മ ം െച ട ി. അ ിെന ര മാസം കഴി േ ാ
െഴ ം അവിെട േദവി െട സാ ി ം ൈചതന ായി ട ിയതായി ജന ൾ
േതാ ി ട ി. അേ ാേഴ ം അവിെട ഭജന ിനാ ം ദർശന ിനാ ം ജന ൾ േറ
െ വ ട ി. വഴിപാ ക ായി ട ി. േദവി ചിലേ ാൾ ഋ വായി ട ക ം
െച .
ഇ ിെന നീലക ൻേപാ ി െട അതിനി േയാ ടിയ ഭജനം ഒ സംവ രമായ
േ ാേഴ ം അവിെട േദവി െട ൈചതന ം പ േ തിൽ പതി ട വർ ി . പിെ
അ അവിെട ഒരി ം റ ി ി . ഇേ ാ ം അതവിെട തിദിനെമ േപാെല വർ
ി െകാ തെ യിരി . പ പതിന ഭജന ാെര ി ം ഒരി ം ഇ ാെത
വരാറി , ചിലേ ാൾ ം ം േപ ായിെയ വ ം. തിദിനം ദർശന ി
നായി അസംഖ മാ കൾ വ ്. കണ ി ാ വഴിപാ ക ാ ്. ആ േദ
വി സകല ജന ൾ ം സകലാഭീ ം സാധി ി െകാ ്. അവിെട െച
ക ാൽ േദവിെയ റി ഭ ി ം വിശ ാസ ം ഷ ാേര ാളധികം ീകൾ ാെണ
േതാ ം. േദവി ഋ വായിരി കാല ളിൽ അവിെട െച ദർശനം കഴി
സ തി ം സ ി ം സൗഭാഗ ി ം െന മാംഗല ി ം വളെര ന താെണ
സി ി നിമി ം അ ാല ളിൽ അവിെട ദർശന ിനായി വ ീകൾ കണ ി
. അ കാരം തെ ാറാ സംബ ി എ ിെ ൻപിൽ താലെ ാലി
എ തി ം അസംഖ ം ആ കൾ അവിെട വ ്. േദവി െട ാറാ ് സം
ബ ി എ കാ തി േദവ ാേരാ ടി േദവ ീക ം ആകാശ ി ൽ
വ നിൽ െമ ാണേ ാ സി ി.
േദവിെയ റി സി ി േലാക ിൽ സർ വ ാപി ക ം ത ൾ എ
െകാ വി ഹമാ അവിെട തിഷഠി െ െത അറി ക ം െച േ ാൾ ക
നാഗ ി ാരായ മര ാ ാർ ം ഭഗവതിെയ റി മ ിലധികമായ ഭ ി ം
തിപ ി ായി ീ ക ം അവർ ശിവരാ ി േതാ ം േദവിെയ വ ി തിനായി
െച ർ പടി ാെറ നട ൽ േപായി ട ക ം, അവരവിെട െച ാൽ േദവസ ാർ
അവർ ് കരി ം, പഴ ം െകാ ട ക ം െച . കാല േമണ അെതാ പതിവാ
യി ീർ . ആ മര ാ ാ െട വംശ ാർ ഇേ ാ ം ശിവരാ ി േതാ മവിെട വരിക ം
േദവസ ിൽ നി അവർ കരി ം പഴ ം െകാ ക ം െച വ ്.
സ യംവരാന രം പാർവതീ പരേമശ ര ാ ം ാദി േദവ ാ ം മ ം ടി േശാണാ
ിയിൽ െച െവ ം അേ ാൾ േദവി ഋ വായിെയ ം അവിെട വ ഋ ശാ ി കല ാണം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 945

നട ിെയ ം ൻ പറ ി ്. അ ആ ഋ ശാ ി സംബ ി േഹാമം കഴി

ലം കാല േമണ ഒ തടാകമായി ീർ . ആ തടാകമാ െച ർ വടെ ളമായി
രിണമി ്. ആ ള ി ഇേ ാ ം പറ വ േപ ശ ി തീർ ം എ ാ
്. ആ ളം സ മാ തിനായി അ കാല െവ ം േതകി വ ി േചെറ മാ
ിയേ ാൾ അടി മ ഭാഗ ായി ഒ േഹാമ ം കാ ക ായി. ഇ െന േമ റ
സംഗതിക െട യാഥാർ െ െതളിയി അേനകം ാ ൾ ഉ ായി ്.
ഇേ ാ ം ഉ ായിെ ാ മിരി ്. അവെയ ാം യഥാ മം വിവരി തായാൽ േല
ഖനം സാമാന ിലധികം ദീർഘി േപാ ം. ഇേ ാൾതെ േലഖന ിെ ൈദർഘ ം
വിചാരി തിലധികമായിരി . അതിനാലിനി ിൽ ചില സംഗതികൾമാ േമ
വിവരി ാൻ വിചാരി .
പറ ർവെര വട ൻ േദശ ം അവയി അേനകം േ ം തി വ
താം റിൽ േചർ തിെ േശഷം േദവസ ളിെല പതി കണ കൾ പരി രി മാറി
െയ തി ശരിെ ിയ ി ി ് റസിഡ ം തി വതാം ർ ദിവാ മായി മൺ ാ
സാ ായി േ ാ. െച ർ േദവസ ംവക പതി കണ പരി രി േ ാൾ േദവി ഋ
വായാൽ ാറ വെര െചല ക െട പതി ് അേ ഹം ത ി ള . േദവി ഋ
വാ െമ തിൽ അേ ഹ ി േലശ ം വിശ ാസ ായി . അ ചില ജന ൾ െവ
െത പറ ാ ിയതാണ ായി അേ ഹ ിെ വിചാരം. എ ി ം ആ പതി
കണ െവ ി റ േ ാൾ സാ ിെ ഭാര യായ മദാ ര ാവമാരംഭി . അതി
പല ചികി കൾ െച ി ം യാെതാ ഫല ായി . അതിനാൽ സാ ിെ ഇ ം
കണെ കാര മായി ഒ നായർ സാ ിെ അറി ം സ ത ം ടാെത ഒ ന
ാരെനെകാ മദാ െട േരാഗ ി കാരണെമ ാണ ം അതിെ തിവിധി
എ ാണ ം ം വ ി േനാ ി. അേ ാൾ ാരൻ േരാഗകാരണം െച ർ ഭഗ
വതി െട വിേരാധമാണ ം അവി െ പതി കണ ർ ിതിയിൽ ആ ിയാൽ
േരാഗം േഭദമാ െമ ം വിധി . സാ ിെ ഇ നായ നായർ, ആ സംഗതി ട മായി സാ
ിെന ഹി ി . ഇ േക ി ് സാ ് “എ ാൽ മദാ െട ഖേ ് ഉടെന േഭദമാകെ .
ആ േദവസ ിെല പതി കണ ർവ ിതിയിൽ ആ ിേയ ാം. എ മാ മ
ആ േതാ ം േദവി ആദ ം ഋ വാ േ ാള സംബ ി െചല കൾ പലിശെകാ
കഴിയാൻ ത വ സംഖ ഞാൻ എെ ൈകയിൽ നി ആ േദവസ ിൽ ഏ ി
ക ം െചേ ാം എ പറ ക ം ഉടെന ഒ സംഖ എ േത കം െക ിവ ക ം
െച . അന രം നാല ദിവസം കഴി േ ാൾ മദാ െട ദീനം നിേ ഷം േഭദമായി.
അവർ ർവ ിതിെയ ാപി . അേ ാൾ സാ ് “െച ർ ഭഗവതി െട മാഹാ ം
അ താവഹം തെ ” എ പറ ക ം ഉടെന െച ർ െച േദവസ ിെല പതി
കണ ർ ിതിയിലാ ക ം താൻ നി യി െക ിവ സംഖ േദവസ ിേല ി
ക ം െച .
െകാ ം 1055-ആമാ നാ നീ ിയ ആയില ം തി നാൾ മഹാരാജാ ് തി മന ി
േല ാല ര നാരായണ ൻ എ േപരായ ഒ പരേദശ ാ ണൻ സ ശ ളമായ
ഒ സർ ാ േദ ാഗേ ാ ടി തി വന ര താമസി ി . അേ ഹ ിെ േപ
946 104. െച ർ ഭഗവതി

രിൽ തി മന ിേല ് എേ ാ തി േ ് (വിേരാധം) ഉ ായി ീ കയാൽ അേ

ഹെ ിടി േതാവാളേകാ (തി വതാം റിെ അതിർ ി) കട ിവിടാൻ ക ന
ാ ക ം അ കാരം െച ക ം െച . അേ ഹം ആ മറിയാെത ഉപായ ിൽ മട ി
വ തി വ ായിെല ി ‘വിദ ാൻ ഭ തിരി’ എ സി നായി ഴി ാ ് അ ൻ
ഭ തിരി െട അ ൽ നി ചില ദിവ മേ ാപേദശ ം വാ ിെകാ െച ർ
െച േദവീസ ിധിയിൽ ഭജനം ട ക ം ഒ ാ ലി ട ി ക ം െച .
ാ ലി മ ംആ ാ ണൻ േസാപന ി ൽ നി െചാ ിെ ാ ക ം
ശാ ി ാരൻ അ േക െചാ ി ാ ലി െച ക മായി . അ ിെന നാ െ ാ
ദിവസം കഴി േ ാൾ മഹാരാജാവിെ തി മന ിൽ ര നാരായണെന വ ി
ഉേദ ാഗംെകാ ണെമ േതാ ി ട ി. ഉടെന അേ ഹെ എവിെട നിെ ി ം
അേന ഷി ക പിടി െകാ വരണെമ ക നയാ ക ം, ക ന കാരം പല
ല ളി െമ തിയയ ം ആ കെള അയ ം റ അേന ഷണം ട ക ം െച . ഭജനം
െതാ ദിവസമായേ ാെഴ ം ചിലർ െച ർ എ ി അേ ഹെ ക പിടി ക ം
ഉടെന തി വ ര െകാ േപായി ഹാജരാ ക ം ഉടെന ക ന കാരം അേ ഹ
െ കാർ ിക ി താ ിൽ തഹശീൽ മജി ായി നിയമി ക ം െച . പിെ
അേ ഹം പല താ കളിൽ തഹശീൽ മജിേ ാ ം ഒ ം കെ േപ ാരാ ം
വളെര ാലം ഇ തിെ േശഷമാ ് മരി ്. മരി വെര അേ ഹ ി ഉേദ ാഗ
ായി . അേ ഹം ഉേദ ാഗ ിലി കാല ം ആ േതാ ം ാവശ ിൽ
റയാെത െച ർ െച ദർശനം കഴി ക ം ാ ലി നട ി ക ം െച ി
. അേ ഹം ചിലേ ാൾ ംഇ ം പറ െകാ ാ ലി കഴി ി ി .
ആ ര നാരായണ െ ഭജനകാലം തൽ ാ െച ർ ഭഗവതി ാ ലി ഒ
േത ക വഴിപാടായി ീർ ്. ഇേ ാൾ ജന ൾ ഓേരാ കാര ൾ സാധി തിനാ
യി അവിെട യഥാശ ി ര ണ തൽ ര ായിരം പണം വെര െചല െച ാ ലി
നട ി ്. അവിെട ഇേ ാൾ ഒ ദിവസം പ പ ് േപ െട േപർെ ി ം
ാ ലി ാകാെതയിരി ാറി . ചിലേ ാൾ ം ം അതിലധിക ംേപ
െട േപർ ം ഉ ാകാ ്.
എം. സി നാരായണപി എെ ാരാൾ െച ർ തഹശീൽദാരായി കാല
അെ ാ െ ഉ വം പതിവിലധികം േകമമാ ണെമ വിചാരി അതി ത വ ം
േവ ഏർ കെള ാം െച ഉ വം െകേ മമായി നട ി ട ി. 26-ആ വ
മായേ ാൾ േദവി ഋ വായിരി എ അടയാളം ഉടയാടയിൽ കാ ക ം ആ വി
വരം വാരിയർ േദവസ ാെര അറിയി ക ം െച . േദവി ഋ വായാൽ പിെ അവിെട
ആേഘാഷ െളാ ം പതിവി ാ തിനാൽ ഇതറി േ ാൾ തഹശീൽദാർ വളെര
ിത ായി. അേ ഹം വാരിയെര വിളി േദഷ െ ക ം ശകാരി ക ം ഒ മി ാെത
യാ ി തീർ തി സ കാര മായി ത ിെയ ച ം െക ക ം െച . വാരിയർ ഉടയാട
താഴമൺ മഠ ിൽ െകാ െച േ ാൾ അക കാണി ാെത ത ി വാ ി േനാ ി
ഒ മി എ പറ മട ിെ ാ യ . േദവി ഋ വായാൽ പതി േപാെലെയാ
ം െച ാെത ഉ വം തഹശീൽദാർ വിചാരി േപാെല േകമമായി നട ി. എ ി ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 947

ഉ വം വനാ തി ൻ തെ ത ി െട അ ർ ന ി ം തഹശീൽദാ െട
ഭാര ം ര ാവം ആരംഭി . ഉ വം കഴി േ ാേഴ ം അ ര േപർ ം കലശലാ
യി. പിെ വിധി കാരം ത ി ം തഹശീൽദാ ം േദവി െട നടയിൽ ായ ി ം
െച ക ം ാ ലി തലായി അേനകം വഴിപാ ക ം േദവി ഋ വായേ ാൾ െചേ
െതാ ം െച ാെതയി തി ചില തിവിധിക ം നട ക ം െച േ ാൾ ര
േപർ ം ഖമാ ക ം െച .
ംഭേകാണ കാര ം വലിയ ധനവാ മായ ഒ രായ െട ഭാര ഒരി ൽ ഒ ബാ
േധാപ വ ായി. ആ േദവതാേഗാ ി ക ാൽ വലിയ ാ ാണ തെ േതാ മാ
യി . അതി പല വിധ ി ചികി ക ം മ വാദ െമാെ െച ി ം യാെതാ
േഭദ ം ക ി . അേ ാൾ േസ ാനം െച ി ാൽ ഇ േഭദമാ െമ ് ആേരാ പറ ക
യാൽ രായർ ഭാര േയ ം െകാ ് രാേമശ രേ റെ . മ രയിൽ വ യ േവദശാ
ികൾ എെ ാ വിദ ാെന കാ ക ം അേ ഹം ഇതി ് േസ ാനമ േവ ്, െച
ർ ഭഗവതി െട സ ിധിയിൽ ഒ മ ലം ഭജി ക ം ാ ലി െച ക മാ
മായി ്. അ ര ം െച ാൽ ഈ ഉപ വം മാ ം പിെ േവണെമ ിൽ േസ
ാന ം കഴി ാം” എ പറ കയാൽ രായർ ഭാര േയാ ടി െച ർ എ ി ഭജന ം
ാ ലി ം ട ി . നാ താംദിവസം ആ രായർ ീയിലാേവശി ി ബാധ ി
അവർ അണി ി അ ല ളായ ആഭരണെമ ാം അഴി േദവി െട നടയിൽ വ ി ്
സത ം െച ബാധ ഒഴി േപായി. രായർ സേ ാഷി പിെ ം പല വഴിപാ ക ം കഴി
ക ം വിലേയറിെയാ പ ം ഏതാ ം പണ ം ടി ഭഗവതി െട നടയിൽ െവ വ ി
ക ം െച ി ് അ ദിവസം തെ ഭാര േയാ ടി മട ിേ ായി. ഇ ഏകേദശം പതി
െനാ െകാ ം ൻ ായ സംഗതിയാ ്.
ഇ ിെന അവിെട ഭജനമി ി ്അ കാല തെ അേനകം േപ െട ബാധകൾ
സത ം െച ഒഴി േപായി ്. അവെയ ാം േത കം വിവരി വാൻ ഇേ ാൾ നി
ിയി . ആ പടി ാെറ നടയിെല സത ിെ സ ഭാവം ടി ിൽ പറ ി ്
ഈ ഉപന ാസം അവസാനി ി ണെമെ വിചാരി .
േകാർ വിധി കാര ം മ ം സത ം െച തിനായി അവിെട െച ാൽ പടി േറ
േഗാ ര ിെ അക വശ വല ഭാഗ ക ിള ാലിേലാ ് ഒ ് തറ ് അ ം
താഴ മായി ദ ാര ിൽ ൈകവിരലി െകാ ് േഗാ ര ടിയിേ ൽ നി െകാ ാ
സത ം െച ക പതി ്. ക സത മാണ ിൽ ദ ാര ിലി ൈകവിരലിേ ൽ ഒ
സർ ം ദംശി ക ം സത ം െച ആൾ േഗാ ര ി റേ മലർ വീ ക ം
മരി ക ം ഉടെന കഴി ം. ഈ ഏർ ാടിെ ഭയ രത ം നിമി ം വളെര ാലമായി ്
ഇവിെട സത ം െച ാൻ ആ ം സ രാകാറി . െച ർ പടി ാെറ നടയിെല
സത ം എ േകൾ തെ ജന ൾ ഭയമാ ്. പിെ അതി ആെര ി ം
റെ േമാ? ഇ െന ഈ േദവി െട മാഹാ െ റി ഇനി ം വളെര പറയാ ്.
എ ി ം ഇേ ാൾ ഇ െന നി .
 105
ഇടിെവ ി ാ ന രി

െകാ വർഷം പ ാം ശതക ിൽ ജീവി ി

‘ഇടെവ ി ാ ് ’ എ ി േ രായി ് ഒ ന രി
െ കവിതക െട രസികത ം വിചാരി ാൽ അ ാല ായി
മഹാകവിക െട
ായി
ിൽ
. ഇേ ഹ ി
കവികളിൽ ഥമഗ
ണനീയൻ ഇേ ഹം തെ യായി എ േതാ ിേ ാ ം. ഇേ ഹ ിെ ധാന തി
കളിൽ സി ളായി വ ദ യാഗം, ിണീസ യംവരം എ ീ ച ബ ം

948
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 949

ചില ആ കഥക മാ ്. ആ ച ബ ൾ പേ രി ബ ളിൽ ഒ ം താെഴയ ാ

ാ ് സ ദയ ാ െട അഭി ായം. ഈ ന രി െട ഒ േ ാക ൾ രസികത ം
വിചാരി ാൽ അവ ം സർ ശ്ളാഖ യ ൾ തെ യാ ്.
973-ആമാ ് നാ നീ ിയകാർ ികതി നാൾ രാമവർ മഹാരാജാ ് തി മന
െകാ ് കൽ ി നട ിയ ഒ റജപ ാല ഇടെവ ി ാ ന രി ം തി വന
ര െച േചർ ി . അേ ഹം ഖംകാണി സമയം തി മന ിേല ര േ ാക
ൾ എ തിെ ാ ക ായി. അവ താെഴ േചർ .
“േകാപി ീപ നാഭ രതര പാ
സാരപീ ഷേസക-
ീതേ ാ ംഗവിദ ാവിടപതതിലസ
ീതിസാര വാളഃ
ധേന ാ ധർ ന ഭവനവയശ-
രൗഭാ േലാേകാ
ഭാതീ േ യഃഫലൈഘർദ ിജ ലശരണം
രാമരാജാമര ഃ
കംസീ ത ദിവം വം ലിതവാ-
നാധായ േവധാ േയാ
രി ം ത ാ പരി ി ം ഗരിമണി-
െദ ൗ ാണവ ർ ം ഗതാ
േദവാന രസ ര മഗണാൻ
നി ിപ ത ാനതാ
വദ ാതലേതാ ബാ ൻ തിേനാ
പ ീയ വിന സ തി.”
സാരം:
1. ീ പ നാഭെ അത ധികമായ പാസാരമാ അ െകാ ന കയാൽ വർ
ി വളർ യർ ിരി അ െകാ വിദ കളാ ശിഖര ളിൽ പരി
േശാഭി നീതിസാര ളാ തളി കേളാ ടിയ ം ഭാഗ ം ധർ ളാ
ളിൽ നി റെ തിയ കീർ ിയാ സരൗഭ ാൽ അകർ
ഷി െ ജന േളാ ടിയ ം യ കളാ ഫലഗണ ൾ േഹ വായി
ദ ിജ ല ൾ ാഹമണർ (പ ികൾ എ ം) ശരണമായിരി മായ
ഒ രാമരാജകൽപ ം േശാഭി .
2. അ േയാ മഹാരാജാേവ! ാ േദേവ െ ം ഭവാെ ം കനം ി അറി
തിനായി സ ർ െ ം മിേയ ം ലാസിെ ര ത കളാ ി കൽപി ി ് സ ർ
മാ ത ിൽ േദേവ െന ം മിയാ ത ിൽ ഭവാെന ം െവ . അേ ാൾ
േദേവ െ കന റ െകാ ് സ ർ മാ ത ് വളെര കളി ം ഭവാെ കന
തൽ െകാ ് മിയാ ത ് വളെര ാെഴ മായിതീർ . അതിനാൽ പിെ
950 105. ഇടിെവ ി ാ ന രി

സ ർ മാ ത ിൽ േദവ ാേര ം േദവ ീകെള ം കൽപക ം ടി െവ .

പിെ ം ആ ത താ വ കയാൽ ഇേ ാ ം മിയിൽ നി അേനകം അേനകം
തികെള േമേ ാ യർ ി ആ ത ിൽ കയ ിവ െകാ ിരി .
ഈ േ ാക ൾ ക മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് അത ം സേ ാഷി . ന
രി െട ര ് ൈക ം വീര ംഖല കൽ ി െകാ .
ആ റജപ ാല തെ ധ മാസ ിൽ ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ ശീേവലി സമയ
തി മന െകാ ് മതിൽ ക ് എ ിയ ് ഒ സാല ത ംെകാ ായി .
തി മന ിേല അ ാല വാർ ക ം ബാധി കെകാ ം മ ിെ ത ് അതി
കഠിന മായിരി കെകാ മാ ് അവി ിെന െച ്. പ നാഭസ ാമിെയ എ
ി തിെ പി ാെലയാ ് തി മന െകാ ് എ ിയി ്. തി മന ിെല
പി ാെല ചില േസവക ാ ം അേനകം ന രിമാ ായി . അേ ാൾ ഇടിെവ ി ാ
ന രി അേ ഹ ിെ െട ായി ന രിമാേരാ ് “ഞാനിേ ാൾ േവണെമ ിൽ
മഹാരാജാ ് ത ിരി ആ സാല േമടി െകാ വരാം” എ പറ . അ േക
േശഷ ായി ന രിമാർ “അ േകവലം അസാധ മാ ് ” എ പറ . “ആെ ,
പരീ ി േനാ െ എ പറ ് ഇടെവ ി ാ ് ന രി ന രിമാ െട ിൽനി
പിരി േപായി തി മന ിെല അ െല ിയേ ാൾ തി മന െകാ ് ന രിേയാ ്
“എ ാ?” എ കൽ ി േചാദി . ഉടെന ന രി-
ശീതാർ ാ ഇവ സ ച ി ദിവസാ,
നഹ ംബരം ശർ രീ
ശീഘ്റം തി, േസാപി ഹ ! ത -
േ ാണം ഗേതാ ഭാ രഃ
ത ാനംഗ ശാ ത ദേയ
ാംഗനാനാം ഗേതാ
രാജൻ! കിം കരവാമ േകവലമമീ
ശീതാഭി താ വയം?
എെ ാ േ ാകം െചാ ി.
സാരം:
ത െകാ പരവശ ളായിേ ാ എ േതാ മാ ദിവസ ൾ (പക കൾ)
. രാ ി അംബരെ -ആകാശെ (വ െ എ ം) േവഗ ിൽ ഉേപ ി ി .
ര ൻ അ ി േകാണ ിെല ിയിരി . അ േയാ രാജാേവ! അ കാമാ ി െകാ
പിടി ിരി രിമാ െട ദയെ ം ഗമി ിരി .ത െകാ ് പരവ
ശ ാരായിരി ഞ െള ാ െചേ ്?
ലാമാസം തൽ േമടമാസം വെര പകൽ റ ം രാ ി ത മായിരി മേ ാ.
പകൽ ം രാ ി അംബരെ േവഗ ിൽ ഉേപ ി ാ ംത ിെ
ഹത ം െകാ ാേണാ എ കവി ഉൽേ ി . അ കാരം തെ ദ ിണായന ിൽ
ര ൻ െതേ ാ മാ സാധാരണമാണ ി ം അ ിേകാണിേല േപാ ത
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 951

െകാ ാേണാ എ ം ഉൽേ ി . ത കാല ചിലർ തീയിെ അ േല

േപാ മേ ാ. രിമാ െട ദയം കാമാ ിത മായിരി േ ാൾ അതിനക ിരി
രാജാവി ശീതബാധ ാ കയി . മഹാരാജാവിെന ക ി രിമാരായിരി
ീകൾ കാമപരവശകളായിരി എ താൽപര ം. ഇ െകാ മഹാരാജാ ് തി മ
ന ിെല സൗ ര െ ചി ി ിരി . ഇ കാരമിരി ഇ ാല ത ിെന
ത തി ഈ വർ ് (എനി ) ഒ നി ിയി ഭാവം.
ഈ േ ാകം േക ണ ിൽ തി മന െകാ ത ി സാല െയ ന രി
കല് ി െകാ .
േമെല തിയിരി േ ാക ൾെകാ തെ ഈ ന രി ഒ രസിക ം മഹാകവി
മായി എ മാ മേ ാ.
അ തി വന ര ായി സകല സ ദയ ാ ം ഈ േ ാക ം വള
െര ന ായി എ സശിര ം സ തി . എ ാൽ ര ാമെ േ ാകമാ അധികം
ന ാെയെത പ ാ ം പല ായി . അ ാല ടി ൽ ാെ ഉപ
വം െകാ േനകം ാ ണർ തി വന ര െച മഹാരാജാവിെന ശരണം ാപി ി
െകാ ് ഒ ാം േ ാക ിെല “ദ ിജ ലശരണം” എ േയാഗെ ം എ ാവ
ം വളെര ശ്ളാഘി . ന രി െട േയാഗ ത ത വ ം സംഭാവനകൾ െച ം തി മന
ിെല വിദ ത ം, ഔദാര ം, ദയാ ത ം തലായ ണ െള റി ം എ ാവ ം ക ി. േമൽ
പറ കാരം മഹാരാജാ ് തി മന ിെല സംഭാവനകൾ പാ ീഭവി മഹാകവിയാ
യി ആ ന രി െട ഇ ം തി വതാം റിൽ നാ ് താ ിൽ േചർ പാേ ാ
േദശ ാെണ ം ആ ഇ ം ഇേ ാ മറി ് ഈ നാ കാർ സേ ാഷാവഹ ം
അഭിമാനകര മായിരി മേ ാ.
 106
പ ർ ാമം

മ മ
ീ പര രാമൻ പരേദശ ളിൽ നി
േകരള ിൽ െകാ വ പി
ാ ണർ തലായി പലജാതി ാെര
മാ ി യാ ക, മ
ായമാ ക തലായി േവഷ ി ം ആചാര ളി ം അേനകം മാ
ായം മാ ി
ൾവ
ക ം േകരളരാജ െ െത ിര ം, വട ിര ം ഇ െന അ പ ിനാ

952
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 953

ാമ ളാ ി വിഭജി അവിട ളിൽ താമസി ി ക ം െച എ േകരേളാത്പ ി

തലായ ക ൾ പറ േ ാ. േകരേളാത്പ ി തലായ ക ൾ വിശ ാ
സേയാഗ ൾ അെ അഭി ായ ാ ം ചില ഇവിെട ഓർ ാതിരി
ി , എ ാൽ ആ സംഗതിെയ റി ഒ വാദം നട ി തീർ ാ ണെമ
ഉേ ശേ ാ ടിയ ഈ േലഖനം എ ്. പ ർ ാമെ റി ക ം േക മ
റി ി വെയ അടി ാനെ ിചില പറയണെമ മാ േമ ഇവിെട ഉേ ശി
. അതിനാൽ ഇതരവാദ െള ഉേപ ി ത ിൽ േവശി െകാ .
േമൽപറ കാരം പര രാമൻ പരേദശ ളിൽ നി ം െകാ വ വരിൽ ാ
ണെര ഒഴി േശഷ സകല ജാതി ാ ം മ മ ായം ആചരി െകാ ണെമ
ആ ാപി േ ാൾ ഉ രേകരള ിൽ പ ർ ാമ ിൽ ആ ിയി ർ ത
ലായവർ തർ ം പറ . ാ ണർ മ മ ായം ആചരി ാ പ ം ത ം അതാ
ചരി ത ം ത ൾ മ മ ാ ായമാചരി ണെമ ിൽ ാ ണ ം അതാചരി
ണെമ ായി അവ െട വാദം. അതിനാൽ പര രാമൻ ആ ാമ ി ാ ണ ം
മ മ ായമാചരി ണെമ ം അവ െട ആചാരെ മാ കയാ ി േകരള ി
ർ തലായവ ം നട െകാ ണെമ ം കൽ ി . ആ ാമ ി ാ ണ െട
കന കമാെര അന ാമ ി ാ ണെരെകാ ് വിവാഹം െച ി അതാതി
ളിൽ തെ താമസി ി െകാ ണെമ ം വിവാഹം കഴി ാ ണ ം (പ ിെക
കഴി േകായിത രാ ാെരേ ാെല) അവിെടതെ താമ ി െകാ ണെമ ം ടി
വ ് എെ ാ ഏർ ാ ് േവ ം ആ ാമ ി വർ സജാതീയവിവാഹം കഴി െത
ം ഇതരജാതി ീകെള സംബ ം െച ഭാര മാരാ ിെകാ ണെമ മാ പര രാമ
െ കല് ന. ആ ാ ണെര എ ാവ ം അ ാവ ാർ എ വിളി െകാ ണെമ ം
പര രാമൻ കൽ ി . അ കാല േമണ േലാപി ‘അ വൻ’ മാെര ായിതീർ . ാമ
ി ാ ണർ ഇേ ാ ം മ മ ായം തെ യാ ആചരി വ ്. അവെര
എ ാവ ം പറ വ ് അ വ ാെര മാ ്.
പ ർ ാമ ിൽ പ അേനകം ാ ണ ഹ ായി . കാല േമണ
അവ യി ഇേ ാൾ അവിെട അേ ാ ആേറാ ഇ േള ഉ ാ അറി ്. ഈ
യ ിെ കാരണം അവർ പര രാമെ കൽപന വിേരാധമായി ാ ണകന കമാ
െര വിവാഹം കഴി ട ിയതാ ് എ ചിലർ പറ . ഈ ാമ ാെര ഒഴി മ
സകല മലയാള ാ ണ ം മ ായ ാരായിരി െകാ ് ഇവർ അ ിെനയാ
യാൽെകാ ാെമ ഇട ാല ഒരാ ഹ ായി. എ ാൽ മ മലയാള ാ ണർ
ആഭിജാത ിര നിമി ം ഇവർ കന കമാെര െകാ കേയാ ഇവ മായി ടി
ഴി കേയാ പതിവി ാ തിനാൽ ആ ആ ഹം എ ി ം എ ാവർ ം സാധി ി .
ീധനം െകാ വാൻ നി ിയി ാെതയി ചില ന രിമാർ ഇവർ കന കമാെര
വിവാഹം കഴി െകാ ാെമ സ തി കയാൽ ഇവരിൽ ചിലർ വിവാഹം കഴി .
പ ർ ാമ ാർ വലിയ ധനവാ ാർ ആയി തിനാൽ അവർ ീധനം കി
ണെമ നിർബ മി ായി . കന കമാെര കി ിയാൽ മതിെയ മാ േമ ഉ ായി
. എ മാ മ , കന കമാെര കി ിയാൽ അേ ാ പണം െകാ വാ ം അവർ
954 106. പ ർ ാമം

സ തമായി . അതിനാൽ നാലായിര ം അ ായിര ം പ വീതം െകാ ാ ്

ഓെരാ ർ വിവാഹം കഴി ്. അ െന വിവാഹം കഴി ഇ ാരാ ഒ ംമ ം
മ മ ം ഇ ാെത നാമാവേശഷ ാരായി ീർ ്.
ഇേ ാൾ പയ ർ ാമ ിൽ ജന ിെകാ ം ധന ിെകാ ം സി ാരാ
യിരി താഴ ാ ി ാരാ ്. “താഴ ാ വൻ” എ േക ി ി ാ വർ േകരള
ിൽ അധികം ഉ ായിരി െമ േതാ ി . ആഇ ിേ ാൾ ധാരാളം ആ ക ം
കണ ി ാ ധന ്. അവിെട െച വിവാഹം കഴി വെര പിെ അവ െട
ഇ ഒ ി ം ക പതിവി ാ തിനാൽ ആ ന രിമാ െട ിരവാസം അവിെട
െ യാ ്. ആ ഇ ാർ ഇേ ാ ം ാേയണ മ മ ായം തെ യാ ആചരി
േപാ െത ി ം അവർ ാർ ം താഴ ാെ േ ാെല ജന ി ം ധന ി ം സി ി
ം ാബല മി . താഴ ാ ി േ ് ള ് ഒരിന ിൽതെ െകാ ിൽ ഒ
ല ിൽപരം പ തെല ്. മ ഇന ളിൽ എ ാം ടി പ ല ിൽ ഒ ം
റവി . റെ ി ം ത ിേല .
ീ വീരമാർ ാ വർ ചരിതം കഥകളി (ആ ഥ)യിൽ ഈ ാമെ റി
താന തമായി സ ൽ ം പറ ി ്. ആ ഭാഗം താെഴ േചർ .
േ ാകം
“ചാേല ത ലി റിച ഭിധമാം
േകാ കം ത ിമാർ
താേലാലി ഴക നാം തലിയാർ
ാവസി ംവിധ
പാലാഴി ിയന നീപതിഹിതൻ
ീ വീരമാർ ാ
പാലൻ പാെലാലി ം ഗിൈരവമ ളി
െ ീടിനാൻ മ ിണ”
പദം
മ ിവര! രാമ ! മതിമൻ നാരായണ !
മ ിതം തം േമ മ നി ണ ാേര!
പര രനായി ം പര രാമശാസനാൽ
പരേദശാചാരമ പരമി ീേ രള ിൽ
വിരേവാേടാതിനാൽ വി വ തിരി ാരാ േ ാർ
സരസം ഭാഗിേനയാന ര മം രചി .
പ ർ ിതിയാ ദാഹരണിയാം
രാമ സാേമാ ിയാൽ
പെ ർ ിതി, േകരള ിെല, യറി
ാം സല ിമൻ
ക ർ ാദിമനായ ത ിെയയധി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 955

േ പി ടൻ ി തൻ
ക ർ ാതിമഹെ പെന
ാ െകാ ാടിനാൻ.
ഇ െന പ ർ ാമ ിെ ിതിെയ റി േവെറ ം ചില ക ളിൽ പറ
കാ ്. വി രഭയ ാൽ അവെയാ ം ഇവിെട ഉ രി കാണി ണെമ വി
ചാരി ി .
 107
ഒള യിൽ േവ െ ാ മകൻ കാ ്

പ െ ാ കാല പാ രാജ ംബ ാർ ര ായി ിരി

ം മ വർ മ രയി ം താമസി ി
വ ി ർ തല ാനമായി ഭാഗ ി ദ ിണപാ
എ ചരി
്ഒ ാർ വ ി
സി മാണേ ാ.
െമ ം മ ര തല ാനമായി
ഭാഗ ി ഉ രപാ െമ മാ ് പറ വ ്.
ദ ിണപാ ം ഭരി ി രാജാ വാണിജ വിഷയ ിൽ വളെര തിപ ി
ആളായി . അതിനാലേ ഹം കരമാർ മാ ം ജലമാർ മാ ം സ േദശ ക വടം
വർ ി ി തിനായി പലേദശ ളിൽനി ം അേനകം വണിഗ ര ാെര ംബസഹി
തം സ രാജ വ ി ാമസി ി ി . അവരിൽ ഒ വണി ് സത് ണനിധി ം
വലിയ ഈശ രഭ മായി . അയാൾ ധാനമായി േസവി ി ് േവ െ ാ മക

956
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 957

െനയായി . ആ െച ിയാ െട ഭ ിവിശ ാസാദികൾ െകാ േവ െ ാ മകൻ സാ

ദി ് അയാൾ വിചാരി കാര െള ാം സാധി ി െകാ ി . ആ െച ിയാ െട
ിയപ ി ം ഈശ രഭ ി ധാരാളമായി ിലായി എ മാ മ , അവർ
ന വി ഷി ം സർ ാംഗ രി ം പതി താശിേരാര മായി . ഈ സർ ാംഗ
രിെയ റി പല ം പറ േക േക രാജാ ് അവളിൽ അത ം ആസ ചി െന
, കാമകി രനായി െ തീർ . “ ാ ാ ഹി ട ം വിശതി വ േചേതാ
വ കഃ പ ാബാണഃ ” എ േ ാ.
ഒ ദിവസം കാല രാജാ ് ഉണർെ ണീ തെ മാളികയിലി േ ാൾ ആ വണി
ഗര ീ
മ േ ളി മ ളമതാ
മീറൻ ധരിേ ാമന
ികൾ കാ മാെറാ നന
േ ല േചർ െന
ര ി ം സഖിമാെരാെടാ തരസാ
അ രാജമാർ ിൽ ടിേ ാ ക . േ തെ രാജാവിെ മന ിൽ
ക ിജ ലി െകാ ി കാമാ ി ആ േലാൈകക രിെയ േ ാൾ ശത ണീഭവി
. അ തെ രാജാ ് ഒ തെന ട മായി അയ ് അവെള തെ മാളികയിൽ വ ി
തനി ആ ഹം അവെള ഹി ി . രാജാ തെ വിളി ി തനി ചാരി ഭം
ഗം വ ാനായി ാെണ ആ സാധ ി അേ ാളാണറി ്. ആ പതി ത രാജാവിെ
ർേമാഹ ി വഴിെ ി . അവൾ “വാച ാവാച വിചാരമാർ വി േഖാ േലാേക കാ
മീ ജനഃ” എ മന ിൽ വിചാരി െകാ ് “ഉ രാസ യംവര” ിെല ൈസര ി െട
“സാദരം നീ െചാെ ാ െമാഴിയി സാ വ മേത” ഇത ാദി പദമാ ് അേ ഹ ിെ
ിൽ െചാ ിയാടിയ ്. അ േക രാജാ ് “നീ ഞാൻ പറ സ തി വർ ി
പ ം നിന ം നിെ ഭർ ാവി ം േവ ാനമാന ം പദവിക ം വ വകക
ം ത ് ഏ ം ഉയർ നിലയിൽ നി െള ഇവിെട ഖമായി ാമസി ി ം. അ ാ
പ ം കാരാ ഹ ിലാ ി കഴി ിടേ ാളം ക െ ക ം െച ം. ന േപാെല
ആേലാചി മ പടി പറ ക” എ വീ ം പറ . അ േക ൈധര സേമതം ആ വതി
“അവി ് ഈ രാജ െ രാജാ ം അടിയ ൾ ഇവി െ അടിമക മായിരി ി
തി ് അവിേട ് എ ം െച ാമേ ാ. രാജാധികാരെ ത തി ് അടിയ ൾ ്
ശ ിയി . അതിനാൽ ഇതിെന റി േവ േപാെല ആേലാചി നാെള െ മ പടി
ഇവിെട അറിയി െകാ ാം” എ പറ ് ആ സാധ ി തൽ ാലം ആ ധർ സ ട ിൽ
നി ് ഒഴി േപായി.
ആ ണവതി ഉടെന സ ഹ ിെല ി വർ മാന െള ാം തെ ഭർ ാവിെന
ഹി ി . “ഇനി ഈ രാജ താമസി ാൽ ആപ ക ം അപമാന ം സി ി ം. അതി
നാൽ ഇ തെ ഇവിടം വി േപാകണം” എ നി യി പണമായി ം പ ളായി
ായി ൈക ത കെള ാം ഉടെന െപ ിെയ ഭാ ം െക ി ാറാ ിെവ ക
958 107. ഒള യിൽ േവ െ ാ മകൻ കാ ്

ം അ രാ ിയിൽ െ എ ാെമ െകാ ഭാര േയാ ടി ആ വണിഗ രൻ സപരി

വാരം അവിെടനി ് ഒളിേ ാടി റ ഖെ ി ക ൽകയറിേ ാ ക ം െച .
ഏതാ ം ദിവസ ൾെകാ ് അവർ െകാ ിയിെല ി കര ിറ ി. പിെ അവർ
ലി ് ഒ വ ി പിടി ് അതിൽ കയറി െതേ ാ റെ . േവ നാ കായലിെല ി
യേ ാൾ അതിഭയ രമായ കാ ം ക ം കാ ം മഴ ം വ ടി. കായലിൽ ഓളം സ
ിൽ തിരമാലകെള േപാെല ഇളകിമറി ട ി. വ ി െമ തെ തീർ യാ
യി. വ ിയി ായി വണി (െച ി) തലായവർ മാ മ , വ ി ാർതെ ം
മരണഭയേ ാ ടി ഉറെ നിലവിളി ട ി. ആ സമയ ് എവിെടനിേ ാ ഒരാൾ
ക വ ംഉ െകാ ം ൈകയിൽ വാ ം പരിച ം വി മ ം െചാ ം മ ം ധരി
െകാ ം െവ ിൽ ടി നീ ിവ വ ി െട അമര കയറി പ ായെമ െകാ
“നി ളാ ം വ സനി ക ം പരി മി ക ം േവ . ആപെ ാ ം ടാെത ഞാൻ
വ ി കര ി ാം. എ ാവ ം വ ിയിൽ അട ിയിരി വിൻ” എ പറ ി ് അമ
രം പിടി ട ി. ആ സമയ െച ംക മായി ര തലകൾ വ ിേയാ േചർ
ര വശ മായി വ െപാ ി. അ െകാ ് ഓളം വ ിയിേ ൽ വ ടി ാെത ം
വ ി ഇളകാെത മായി. അേ ാൾ വ ിയി ായി വർ വ ി െമ ഭയം
േപായി. എ ി ം തലകൾ പിടി തിെ ിേലാ എ ഭയം ായി ഭയ ി
ലധികമായി. അതറി ി തിയ അമര ാരൻ “നി ളാ ം ഭയെ േട , ഇവർ ന െട
അക ടി ാരാ ്. നി െള ഉപ വി യി ” എ പറ . അ െകാ വ ിയി
ായി വർ സ ം സമാധാന ായി.
വ ി അതിേവഗ ിൽ േപായി. െകാ ിയിൽനി റെ തിെ പിേ ഭാതസമയ
് ഇേ ാൾ ഒള യിൽ േവ െ ാ മകൻകാവിരി ലേ ാട കടവില .
ഉടെന തിയ അമര ാര ം െച ിയാർ തലായവ ം കര ിറ ി. ഉടെന െച ിയാർ വ ി
ാ െട ലിെകാ ് അവെര പറ യ . അേ ാേഴ ം തലകൾ െവ ിൽ ി
മറ .
ആ ലം അ െത ം ർ രാജ ് ഉൾെ തായി . എ മാ മ , െത ം
ർ രാജ ംബ ിെല ഒ ശാഖ ാർ അ വിെട താമസി ായി . അവർ
അവിെട (ഇേ ാൾ േവ െ ാ മകൻകാവിരി ല ്) ഒ സ ാമി തി നട
ി തിനായി ഒര ലം പണിയി റ തീർ ി . വ ിയിൽെ ിറ ിയവർ
ആ തിയ േ ിെ സമീപ െച േ ാൾ അമര ാരനായി െച ടിയി
ആ തിയ ആൾ െച ിയാേരാ ്, “ഞാനാരാെണ നീ അറി ി േ ാ. നീ വളെര ാ
ലമായി ഭ ി ർ ം േസവി വ ആ േവ െ ാ മകനാ ഞാൻ. ഞാനിതാ ഇവിെട
ഇരി ാനാ ് ഭാവി ്. ഇനി ം നീ ം നിെ വംശ ാ ം എെ പരേദവതയായി
വിചാരി േസവി െകാ ി ാൽ നി െട സകലാഭീ ം ഞാൻ സാധി ി ത
െകാ ാം” എ ളിെ ി ് ആ സ ാമി അവിെട ആ ീേകാവിലിനക കയറി ടി
(ഇള) െകാ .
ഈ വർ മാനമറി െത ം ർ രാജാ െച ിയാെര തെ അ ൽവ ിേ ാ
ദി ക ം അയാൾ വിവരെമ ാം രാജാവിെന ഹി ി ക ം െച . “എ ാൽ ആ സ ാമി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 959

െയ എനിെ ാ കാണണം” എ പറ രാജാ െച െച ിയാ െട ൈക പിടി

െകാ േനാ ിയേ ാൾ സ ാമിെയ ീേകാവിലിനക ത മായി . പിെ രാ
ജാവവിെട ബിംബ തി ം കലശ ം മ ം റ നട ി ക ം പതിവായി ജ നട
തി േവ ഏർ ാ കെള ാം െച ക ം െച .
അന രം രാജാ താനാദ ം നി യി ീ സ ാമി തി ഉടെന നട ി ണ
െമ നി യി അതിേല േവെറ ഒ ീേകാവിൽ പണികഴി ി ക ം തി നട
ി ക ം െച . അ േവ െ ാ മകെ നട േനെര െ യാ ്. അ ് സ ാമി ്
ഒ ം രസി ി . അതിനാൽ ീ സ ാമിെയ തി ി സമയ േവ െ ാ മകെ
ീേകാവിലിൽനി ് “എെ േനെര വ ി യാൾ എ ം എെ ഉ ി ം ഭ ി ണം”
എെ ാ അശരീരിവാ േകൾ െ . അ േവ െ ാ മകൻ അ ളിെ താെണ
വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. ഇ ം എെ ി ം ഒ സാധനം േവ െ ാ മക നി
േവദി ാെത ീ സ ാമി നിേവദി വാൻ അവിെട സാധി ി . ഒ പായസ
നിേവദ േമാ മേ ാ ആദ േമ പ തിെയ േവ െ ാ മക നിേവദി ി േശഷമ ാെത
ീ സ ാമി നിേവദി വാൻ െകാ േപായാൽ ആ നിേവദ ം ം മാറീേ ാ എ
െനെയ ി ം സ ാമി നിേവദി വാൻ സാധി കയി . ഇ ് ഇേ ാ ം ക വ
ഒ പതിവാ ്.
േവ െ ാ മക ിൽ ധാനമായി വഴിപാ വറനിേവദ മാ ്. ഉരിേയാ
നാഴിേയാ അരി െട വറെ ാടി ം ഒ കരി ം (ഇള ീ ം) ടി അവിെട നിേവദി ി ാൽ
വലിയ വലിയ കാര ം ആ സ ാമി സാധി ി ്. ചില ദിവസ ളിൽ അവിെട
ം ം വീതം വറനിേവദ ം ഉ ാകാ ്.
പാ രാജാവിെനേ ടി വ ി ർനി േപാ െച ിയാ ം ഭാര ം ഒള യിൽ
വ േചർ തിെ േശഷം െത ം ർ രാജാവിെ സഹായേ ാ ടി ഒള േയാട
“ത ൽ” എ േദശ ് ഒ ഹ ാ ി അവിെട താമസ റ ി . അധികം താമസി
യാെത അവ െട ജാതി ാരായ മ ചില ംബ ാ ം അവിെട വ േച ക ം ഹ
ാ ി അവിെട െ ിരതാമസമാ ക ം െച .
അേ ാേഴ ം ഈ വർ മാനം തെ ചാര ാർ ഖാ രം പാ രാജാവറി . താ
നാ ഹി ീ ം അവ െട ഭർ ാ ം െത ം ർ രാജ ് ഒള സമീപം ത െല
േദശ താമസി െ ം അവെര െത ം ർ രാജാവാ ് അഭയം െകാ ് അവിെട
പാർ ി ിരി െത മറി േ ാൾ െത ം ർ ജയി ിേ ാ െച ിയാെര നി ഹി ിേ ാ
ഏ വിധെമ ി ം താനാ ഹി ീെയ െകാ േപാരണെമ നി യി . പാ രാജാ
് ടി ൽ ാെ അധികാര ി ൾെ ി ഏതാ ം ഹ ദീയൈസന െള സ ാ
ധീനെ ി തെ അഭിലാഷം അറിയി ് ഒള യിേല പറ യ . അവർ ഒള യിെല
ി ചില ലഹളക ം െകാ ക ം മ ം ട ിയേ ാേഴ ം ആ േദശനിവാസികളായ ജന
ളാക ാെട ഭയവിഹ ലരായി നാ ം വീ ംവി ് ഓ ം ട ി. രാജാ ം ഇതികർ വ താ
ഢനായി ീർ . അേ ഹ ി ് ഈ ടെയ ജയി വാൻ ത വ ൈസന
ബല ായി ി . അതിനാൽ അേ ഹം േവ െ ാ മകൻകാവിൽ െച നടയിൽ വീ
നമ രി ്,
960 107. ഒള യിൽ േവ െ ാ മകൻ കാ ്

“സ ാമിൻ! ഭഗവാേന! അവി തെ എെ ം എെ ജന െള ം ര ി േണ.

എനി േവെറ ഒരവലംബ മി ” എ പറ കര . അേ ാൾ ആേരാ “േഹ രാജാേവ!
ഭവാൻ എ േ സ ഹ ിൽ േപായി സ നായി ഇ െകാ ക. ശ െള ജയി
ഭവാെന ഞാൻ ര ി െകാ ാം” എ പറ തായിേ ാ ി. അേ ഹം തലെപാ ി
േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം ആെര ം ക ി . എ ി ം ഇ ഭഗവാൻ േവ െ ാ മ
കൻ അ ളിെ താെണ വിശ സി ് അേ ഹം സ ഹ ിേല േപായി.
ഉടെന േവ െ ാ മകൻ സ ാമി ക ക ് അര ം തല ം ി പട ം
വി മ ം ധരി ശ െട അ േല റെ . അേ ാൾ വഴി ഒ വീ
ിെല ഒ ീ സ ാമിെയ ി ് “ഈ പടയാളി ഏ ദി കാരനാണാേവാ? ഇയാൾ വി
മ ം ധരി ി േപാ കയായിരി ം. ഇയാൾ വിചാരി ാൽ ആ ടെയ
ജയി ാൻ കഴി േമാ? അയാൾ ചാകാൻ േപാ കയായിരി ം” എ ം മ ം പരിഹാസമാ
യി റ . സ ാമി അ േക തിരി നി ് ആ ീ െട വീടിെന ല മാ ി ഒ ശരം
േയാഗി . ര െട വാതി കെള ാം െപെ ട . അവ റ ാൻ ആ ീെയ ,
അയൽ ാെര ാം വിചാരി ി ം സാധി ി . ആശാരി, െകാ ൻ തലായവർ പഠി പണി
പതിെന ം േയാഗി േനാ ീ ം ഫലെമാ ായി . പിെ ില ാ െട ഉപേദ
ശ കാരം േവ െ ാ മകൻകാവിൽ ഒ വിളി െചാ ി ായ ി ം ചില വഴിപാ ക ം
കഴി ാെമ നി യി തൽ ാലം അവ േവ തൽ ആ ീെയെ ാ ് ഉഴി
െക ിെവ ി . ഉടെന വാതി കെള ാം ആ െമാ ം െച ാെത സ യേമവ റ . വഴിപാ
ക ം ായ ി ം ആ ീ പിേ ദിവസംതെ നട ക ം െച .
േവ െ ാ മകൻ ടേയാ ംെച ശര േയാഗംെകാ ് അവെര പലേര ം
നി ഹി . അവ െട ആ ധ േയാഗെമാ ം സ ാമിയിൽ ഫലി ി . അതിനാൽ ഹത
േശഷ ാരായ ഹ ദീയർ “ഇവെനാ വലിയ സാ ാൻ തെ . ഇവെന ജയി ാൻ ന
ശ ിേപാരാ” എ പറ മട ിേ ായി. െത ം ർ രാജാ ം ജന ം യഥാ ർ ം
സ രായി താമസി ക ം െച .
പാ രാജ നി വ ് െച ിയാ ം ഭാര ം ആജീവനാ ം േവ െ ാ മകെന
ഭ ി ർ ം േസവി െകാ തെ ഇ ി . അവ െട സകലാഭീ ം സ ാമി സാ
ധി ി െകാ ക ം െച ി . ആ െച ിയാ െട വംശ ം സ ജാതീയ മായ ചില
ംബ ാർ ഇേ ാ ം ത ൽ എ ല താമസി വ ്. അവർ ം ആ േവ
െ ാ മകെന റി അനന സാധാരണമായ ഭ ിവിശ ാസ ൾ ഇേ ാ െ ാ ്
അറി ്.
ഒള യിൽ ടിെകാ ി േവ െ ാ മകെ അ ത കർ ം മാഹാ ം
ഇനി ം വളെര റയാ ്. എ ി ം ഒ ര സംഗതികൾ ടി റ ി ് ഈ ഉപന ാസം
അവസാനി ി ാെമ വിചാരി .
േവ െ ാ മകൻകാവിൽ മി േ ാ ം ഒ െവളി ാ ായിരി ാ ്. അവിെട െവ
ളി ാ ിയാൽ അ “െച വ ി ാ ് ” എ ഭഗവതിേ ിൽെ ക ം
െവളി ാ ് “എനി ദാഹി ” എ പറ ക ം അവിെട േദവസ ാർ ഒ പാ
ിൽ റ പാനകം (ശർ ര കല ിയ െവ ം) ഉ ാ ിെ ാ ക ം പതിവായി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 961

. ഒ െത ം ർ രാജാവി െവളി ാട ാ െട ലി ം മ ം േലശ ം വിശ ാസ

ായി ി . അേ ഹം ഈ െവളി ാടിെന ഒ ഇളിഭ നാ ണെമ നി യി .
ഒരി ൽ േവ െ ാ മകൻകാവിൽ െവളി ാ ി ട ിയേ ാൾ രാജാ െച വ ി
ാവിെല ി. അവിെട ഒ നാ കാതൻ ചര (നാ കാ വലിയ വാർ ് ) വ ി
അതിൽ നിറ പാനകം കല ി വ ി . െവളി ാ ി െച വ ി ാവിൽ െച
ക ം പതി േപാെല “എനി ദാഹി ” എ പറ ക ം െച . അേ ാൾ രാജാ
വാർ ിലി പാനകം ി ാണി െകാ ് “ഇതാ ഇരി ; ധാരാളം ടി ദാഹം
തീർ ാം” എ പറ . െവളി ാ ് ആ പാനകം വൻ ടി തിെ േശഷം ആ വാർ
െ തലയിൽ െവ െകാ േവ െ ാ മകൻകാവിേല ം േപായി.
അവിെടെ വാർ താെഴ വ ി ് ഉടെന കലിയട ക ം െച . ആ വാർ നാ
േപ പിടി ാൽ മാ ിെവ ാൻ കഴിയാ വ ം കന തായി . അതിൽ കല ി
െവ ി പാനകം ാ പറയിൽ റയാെത ായി . െവളി ാ അ വ
ം ഒ ായി ടി ക ം ആ വാർ തനി തലയിൽ യ ിെ ാ േപാ ക ം െച
ക േ ാൾ രാജാ വ ാെത ഭയെ ക ം അ തെ ക ം തെ അവിശ ാസെ
റി പ ാ പി ക ം അ ദിവസം തെ രാജാ േവ െ ാ മകൻകാവിൽ േപായി
സ ാമിദർശന ം ായ ി ം അേനകം വഴിപാ ക ം നട ക ം െച . െവളി ാ
െകാ േപായി േവ െ ാ മകൻകാവിൽെവ വാർ ് അവിെടനി ് എ ി െകാ േപാ
വാൻ രാജാവി ൈധര ായി . അ ് അവിെടനി െകാ േപായാൽ എെ ി ം
ആപ ാേയ െമ ായി രാജാവിെ ഭയം. അതിനാൽ അ വളെര ാലം അവി
െട െ ഇ ി . െത ം ർ രാജ ം അേതാ ടി േവ െ ാ മകൻകാ ം തി
വിതാം റിൽേ ർ ി ം വളെര ാലം കഴി തിെ േശഷം െകാ ം 1000-മാ ിട ് ആ
വാർ ട ് ആ േദവസ ിേല തെ അേനകം ഉ ളികളായി ം മ ം വാർ ി .
ഒള യി ഒ നായർ ംബ ിൽ ഒരി ൽ ീസ ാനം മായി വരിക
യാൽ അവിെട ായി ഒ ീ തനി ് ഒ െപൺ ി ായാൽ ലനാലാമിട
ാനമായ “മണർകാ ”െകാ േപായി േ നടയിൽ െവ േചാ െകാ ാെമ ാർ
ി . അന രം അധികം താമസിയാെത ആ ീ ഗർഭം ധരി ക ം യഥാകാലം സ
വി ് ഒ ീ സ ാന ാ ക ം െച . ി േചാ െകാ ാ കാലമായേ ാൾ
ആ ീ മണർകാ േപായി ാർ ന നിർ ി മായി നിർ ഹി വ തിനായി അേ ാ
േപാ തി ായി േവ െ ാ മകൻകാവിൽ ഒ വറനിേവദ ം കഴി ിേ ാെമ
നി യി . എ ാല ് അ െന കഴി ി ാൻ അവർ സാധി ി . ഒ ദിവസം ൈവ
േ രമായേ ാൾ ആ ീ െട ഭർ ാ ് അവേരാ ് ി േചാ െകാ ാ ർ ം
നാെള കാല ാ ്. ഇ ് അ ാഴം കഴി ന റെ ടണം. എ ാേല നാെള ാല
മണർകാെ ി ി േചാ െകാ ാൻ സാധി ” എ പറ േക ് ആ ീ
“ ി േചാ െകാ ാൻ ഇവിെടനി േപാ തി േവ െ ാ മകൻകാവിൽ ഒ
നിേവദ ം കഴി ിേ ാെമ ഞാൻ നി യി ി ായി . ഇ ിനി അ സാധി യി
േ ാ” എ പറ . അ ് ആ ീ െട ഭർ ാ ം സേഹാദര ം മ ം ഒ കാര മായി
ഗണി ി . “അ െന വ ം നി യി ി െ ിൽ അെതാെ മട ിവ ി നട ാം.
962 107. ഒള യിൽ േവ െ ാ മകൻ കാ ്

ഇേ ാൾ അതിെനാ ം സമയമി ” എ പറ ് എ ാവ ം അ ാഴം കഴി േചാ ണി

റെ . പ തിവഴി െച േ ാൾ േതാണി റ . ഴയിൽ െവ മേശഷം വ ിേ ായിരി
തായി . എ മാ മ , േതാണി ാര ം േശഷ ായി വ ം വഴി ന നി
യ വരായി ി ം ആർ ം വഴി അറി ടാെത മായി. ആക ാെട എ ാവ ം ഴ
ിവശായി. അേ ാൾ ി െട മാതാവായ ആ ീ “ഇ ് ആ േവ െ ാ മകൻ സ ാമി െട
മായാ േയാഗമാ ്. അ ാെത മെ ാ മ . ഈ ഴയിൽ ഇ ാല ് ഇ െന െവ ം
വ ി ഞാെനാരി ം ക ി ി . ആ വറനിേവദ ം കഴി ി ാെത േപാ തിെ ഫലമാ
ണി ് ” എ പറ . ഉടെന അവ െട ഭർ ാ ് “അ െനയാെണ ിൽ േചാ കഴി ്
ഒള യിൽ മട ിെയ ിയാ ടെന െ ാ വറനിേവദ ം കഴി ിേ ാം. ഇതാ അതി
പണം; ഴയിൽ ധാരാളം െവ ം വരെ ” എ പറ െ ാ വറ നിേവദ ി
േവ പണെമ ഭാര െട ിൽെവ . സ സമയം കഴി േ ാൾ േതാണി ഇള
കിയതായി അവർ േതാ ി. േനാ ിയേ ാൾ േതാണി ഇളകിയതാ ം ഴയിൽ ധാരാളം
െവ ം വ ിരി താ ം അവർ ക . എ ാവർ ം വഴി അറിയാ മായി. “സ ാമി െട
മാഹാ ം അചി നീയം തെ ” എ പറ ് അവെര ാവ ം േതാണിയിലി െകാ
തെ സ ാമിെയ വ ി െകാ ് അവിെടനി േപാ ക ം ജലമാർ മാ ം കരമാർ മാ
ം യഥാകാലം മണർകാെ ി േചാ നട ക ം മട ി ഒള യിെല ിയ ദിവസംത
െ േവ െ ാ മകൻസ ാമി െ ാ വറനിേവദ ം കഴി ി ക ം െച . ഇ െന ആ
സ ാമി െട മാഹാ െ റി ് ഇനി ം വളെര പറയാ െ ി ം ഇേ ാൾ ഇ െന
നിൽ െ .
േവ െ ാ മകൻകാ ് എ ് ജന ൾ പറ പറ േലാപി കാല േമണ
“േവ േരൻകാ ് ” എ ായി. റ കാലം ടി കഴി േ ാൾ “ക വൻകാ ് ” എ ായി.
ഇേ ാൾ ജന ൾ സാധാരണയായി പറ വ ് “ക വൻകാ ് ” എ തെ യാ ്.
െത ം ർ രാജാ ാർ പെ ാ കാല ് ഒള യിൽ താമസി ി എ തി
ല മായി അവിെട ഇേ ാൾ കാ ് “എട റ ് ” “എട ിൽ റ ് ” എ േപരായി
ചില പറ കൾ മാ മാ ്. ആ പറ കൾ രാജമ ിര ൾ ഇ ി താെണ ാ ്
പറ ്. െത ം ർ രാജാ ാ െട വാസ ല ി ് ഇേ ാ ം “എടം” എ ാണേ ാ
പറ വ ്.
േവ െ ാ മകൻകാവിൽ ആ േതാ ഉ വ ിെല പ ിേവ ദിവസമായ മീന
മാസ ിൽ ര ിൻനാൾ ാർ കളം ( പം) എ ് ഒ വ ിയിൽ ചില െച
ികളിരി തായി ം സ ാമി അമരം പിടി തായി ം വ ി െട ര വശ ം ഓേരാ
േചർ നിൽ തായി മാ ്. ർ ചരി ിെ തലകൾ ാരകമായി ഇേ ാ ം നട
ിവ ഈ കളെമ ് ഈ ഐതിഹ െ വിശ സി തി ത തായ ല മാ
േ ാ.
 108
ശബരിമല ാ ാ ം പ ള രാജാ ം

പ െ ാ കാല പാ രാജ ംബ ാർ ര ായി ിരി

ം മ വർ മ രയി ം താമസി ി
വലിയ രാജാ ് ഒ ദിവസം നായാ ിനായി വന േദശ
. മ രയിൽ താമസി ി
്ഒ

െച േ ാൾ അവിെടെയാ
ാർ വ ി
ശാഖയിെല

വാ േവ യാടി വിേനാദി നട തായി ക . വി മ ം ധരി നട ി ആ വാ ്

കാ യിൽ അതിമേനാഹര ം ശര േയാഗ ിൽ അത ം സമർ മായി . ആ ധ
ൾ േയാഗി ഗ െള നി ഹി തി ് അേ ഹ ി ായ പാടവം ക വി
യവിഹ ലനായി ീർ രാജാ ് ആ വാവിെന അ ൽ വിളി ് േദശം, നാമം തലായ
വെയ ാം േചാദി . അതി രമായി ആ വാ ്, “എനി ് േത കമായി ഒ േദശ മി
േലാകെമലാം എെ േദശം തെ . എെ േപ സാധാരണയായി ജന ൾ പറ വ
് “അയ ൻ” എ ാ ്. എെ അ ൻ ഒ മലയാളിയാ ്. അ െകാ ് ഞാ ം ഒ മല
യാളിതെ . എനി സാമാന ംേപാെല മാതാപിതാ ാർ ഇെ തെ പറയാം. സാ
ാൽ മഹാമായ അ ം േലാൈകകനാഥനായിരി ഈശ രൻ അ ം എ വിചാ
രി ഞാനി െന നട എ മാ േമ .ഇ െമാെ യ ാെത ഇതിലധികമായി
എെ റിെ ാ ം അറിയി ാനി ” എ പറ . ഇ േക ് രാജാ ്, “ഇവൻ നാ ം വീ
ംഇ ാ ഒരഗതിയാെണ ി ം ആ ധാഭ ാസ ിൽ അതിസമർ നാ ്. അ െകാ ്
ഇവെന െട െകാ േപായി ന െട ൈസന ിൽ േചർ ണം” എ വിചാരി െകാ ്,
“എ ാൽ നിന ് എെ െട വ ന െട അ ൽ താമസി ാേമാ?” എ േചാദി .
“ഓേഹാ, യാെതാ വിേരാധ മി ” എ വാ സ തി പറ കയാൽ രാജാ ് ആ
വാവിെന െടെ ാ േപായി തെ ൈസനികനാ ി ാമസി ി .
അ ാല ശ െട ആകമണ ം ം സകലരാജ ളി ം െട െട ഉ ാ
യിെ ാ ിരി ക സാധാരണമായി തിനാൽ ആ ഉപ വം പാ രാജാ ം അ ഭവി
െകാ തെ യാണി ്. അ െന ാ കാല ളിൽ െച േനരി ം
െച ശ െള ജയി വ തി ് ഈ തിയ ൈസനിക ് ഒ യാസ ായി

963
964 108. ശബരിമല ാ ാ ംപ ള രാജാ ം

ി . അേ ഹെ സഹായി ാൻ മ ാ ം െട െച ണെമ തെ ഉ ായി ി .

ശ ൾ ൈസന ബല ം പരാ മ ം എ മാ ായി ാ ംഈഅ ൻ തനി
േപായി ംെച ജയി വരിക പതിവായി. അതിനാൽ പാ രാജാ സേ ാഷി ്
അ െന തെ േസനാനായകനാ ി. അ ൻ പാ രാജ ിരതാമസമായ
േ ാൾ അേ ഹെ ഭയെ ശ ൾ ആ രാജ െ ആ മി ാെതയായി. അതിനാൽ
പാ രാജാവിെ മന ിൽ സ ാ ംഅ െന റി സേ ാഷബ മാന ം
സീമാതീതമായി വർ ി എ മാ മ , രാജാവി പഴയ ൈസനിക ാേരാ ം മ ാ
യി സേ ാഷാദര ൾ വളെര റ ക ം െച . അതിനാൽ അവിെട ായി
പഴയ ൈസനിക ാർ ് അയ െന റി ് സാമാന ിലധികം അ യ ഉ ായി ീർ
. ഏ വിധ ം ഈ അ െന ല ണെമ ് അവെരലാവ ം ടി ആേലാചി നി
യി . പിെ അതിെന ാ ് േവ െത ് അവെര ാവ ം ടി ആേലാചി ക ം ഒ
കശൗലം ക പിടി ക ം െച .
അന രം അവെര ാവ ം ടി ഢമായി െച രാജാവിെ ഭാര െയ ചില തി ൽ
ാ കൾ െവ സ ടമറിയി . “അ േയാ െപാ ത രാ ീ! ഇവിെട വലിയ ത രാൻ
തി മന ിെല അ ൽ േസവകനായി ഒ മലയാളി വ േചർ തിൽ ിെ തി മന ി
േല ് അടിയ െള റി ായി വാ ല ം ക ണ ം നിേ ഷം നശി ിരി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 965

അടിയ െള ഒ കാര ി ം ഇേ ാൾ ക ി വിളി ാറിെ , അടിയ ൾ തി

ിൽ െച തെ അവിേട ിേ ാൾ രസമ ാെതയാ തീർ ിരി ്. ഈ ി
തിയിൽ ഇവിെട ാമസി കാര ം അടിയ ൾ വലിയ സ ടമാ ്. ഈ തിയ
മലയാളി െട ഏഷലണി നിമി മാ ് തി മന ിേല ് അടിയ ളിൽ പയി ാെത
യായ ്. ഇതിേല ് അവി ് എെ ി ം ഒ സമാധാന ാ ി അടിയ െള ര ി
ണം. ണവതി ം ക ണാനിധി മായി ഇവി ാെത അടിയ ൾ മെ ാ
ശരണ മി . ഇവി ം അടിയ െള ഉേപ ി കയാെണ ിൽ അടിയ ൾ ഈ നാ വി
േപാകണെമ ാ ് വിചാരി ്.”
ഇ കാരം ൈസനികർ തലായവ െട സ ടം േക ് ആർ മാനസയായി ീർ രാ
ി “നി ൾ േവ ി എ ം െച ാൻ ഞാൻ സ യാ ്. ഞാെന ാ ് െചേ
െത നി ൾതെ ആേലാചി പറ ാൽ ഞാന െച ാം. ആ മലയാളിെയ റി
തി മന ിേല സാമാന ിലധികം േ ഹ ം ബ മാന െ എനി മറിയാം.
അവെന ഇവിെടനി വി യ ണെമേ ാ അവൻ പറ േപാെലെയാ ം െച െത
േ ാ പറ ാൽ തി മന ിേല സ തമാ കയിെ , പറ വേനാ വിേരാധ
ാേയ ാ മിട ്. അവി െ അ ൽ അറിയി ാൻ നി ിയി . നി ൾതെ
ആേലാചി ് ഒ കശൗലം നി യി ണം” എ പറ . അേ ാൾ ആ ൈസനികർ
“ഇവി തി വയ ിൽ ഒ േവദനയാെണ കാണി െകാ ് ആലസ ം നടി കിട
നിലവിളി ണം. ൈവദ ാർ വ ചികി കൾ െച േ ാ ം അധികമധികമാെണ
ക ി െകാ ിരി ണം. ഇ ം െച ാൽ മതി. േശഷെമാെ അടിയ ൾ ശരിയാ ി
െ ാ ാം” എ റിയി ക ം, അ െന െച ാെമ സ തി രാ ി േരാഗം നടി
കിട നിലവിളി ക ം െച .
ഉടെന രാജാ രാ ി ഖേ ടാെണ റി ൈവദ ാെര വ ി റ ചി
കി കൾ െച ി ട ി. ചികി കൾ െച േ ാ ം േരാഗം വർ ി വ ത ാെത
േലശംേപാ ം ശമനം കാണാ യാൽ രാജാ ് ഏ ം വിഷ നായി ീർ . അേ ാൾ
പഴയ ൈസനിക ാർ ഒ െന ൈവദ േവഷം ധരി ി ൈക ലി ം െകാ േവ
െത ാ പേദശി രാജസ ിധിയിേല യ . ആ ക ൈവദ ൻ രാജാവിെ ിൽ െച
െതാ െകാ ്, “അ േയാ തി േമനീ! ത രാ ി െട ശീലാ അടിയൻ േഭദമാ ാം.
ഇ വെര ൈവദ േവഷം ചമ ് ഇവിെട വ വെരാെ േമ ക ാരാ ്. അവർ
ൈവദ ശാ ം ക ി േപാ മി . േരാഗമറിയാെതയാ ് അവെരാെ ചികി ി ്. ത
രാ ിെയ ബാധി ിരി ്ഒ വ ാ ക വ ാധിയാ ്. അതിെ കാഠിന ം അറി
യാ വർ മാ േമ അറി . ശരിയായ ചികി െച േവഗ ിൽ േഭദമാ െത
േരാഗം ഈ വിധ ിൽ ഒ പ ദിവസം ടി െവ െകാ ിരി കയാെണ ിൽ പിെ
ത രാ ി െട കഥ ഈശ ര മാ മറിയാെമ ാെത അടിയെനാ ം അറിയി ി .
ഈ േരാഗ ി വിധി ി മ ് ഒ മാ േമ . അ ലി ാലാ ്. ഒ ാ
ഴി ലി ാൽ കി ിയാൽ േ ാൽ നഴികെകാ ് ഈ േരാഗം േഭദമാ ാെമ തി
യാെതാ സംശയ മി . അതി ാെത ഇ േഭദെ ാൻ ആരാ ം സാധ മ ” എ
റിയി . ഇ േക േ ാൾ രാജാവി വലിയ വിചാരമായി. പിെ രാജാ ൈവദ േനാ
966 108. ശബരിമല ാ ാ ംപ ള രാജാ ം

“െപാ ാ ദീന ി കി ാ മ ്എ പഴെ ാ ് ഇേ ാൾ ശരിയായി. െപ

കിട ലിെയ ിടി പാൽ കറെ െകാ വ വാൻ മ ഷ ൻ വിചാരി ാൽ
സാധി യി േ ാ” എ പറ . അേ ാൾ ൈവദ ൻ, “ഇവിെട തി േമനി െട േസവ
ക ം േസനാനായക മായി ാമസി മലയാളിെയ ക ി യ ാൽ ഇ സാധി ം”
എ റിയി . ഉടെന രാജാ ് അ െന വ ി വിവരം പറ . “പരീ ി േനാ ാം”
എ പറ ി ്അ ൻ അേ ാൾ െ േപായി.
“അയ െന ഇ െന പറ യ ാൽ അവൻ െകാ ാ ിൽെച ് ഈ ലിെയ കട
പിടി ം. ലി കടി ് അവെ കഥ ം കഴി ം. അ െന അവൻ നിമി ഉപ വം
തീ ം” എ വിചാരി ാ പഴയ ൈസനിക ാർ ക ൈവദ െന അയ ് ഇ െന പറയി
്. പേ അ ഫലി ി .
അയ ൻ കാ ിൽെച ് ഒ വളെര ലികെള ം ലി ികെള ം ത ടി െകാ ്
ഒ വാ ിെ റ കയറി രാജധാനിയിേല വ . അേ ാൾ അവിെട ായി
തി ം േകാലാഹല െമ ാം അവർ നീയ ൾ തെ യായി . ലിക
െള ക േപടി നാ കാ ം രാജധാനിയി ായി ൈസനിക ാർ തലായവ െമ
ാം ഓടിെയാളി . ലിക െട ശ ം േക േ ാൾ െ വയ േവദന േഭദമായി രാ ി
എണീ നട ട ി. രാജാ ് ഏ ം ഭയാ ാ നായി ീർ . അ ൻ ഒ അമാ
ഷ ഭാവനാെണ വിചാരം അേ ഹ ി േ തെ ഉ ായി . ലികെള
െ ാ വരിക ം ടി െച േ ാൾ ഇേ ഹം ഒ മ ഷ നെ തെ തീർ െ ി. രാ
ജാ െച ് അ െ പാദ ി ൽ വീ സാ ാംഗം നമ രി ി ്, “അ േയാ സ ാമിൻ!
അവി ് ആരാെണ വാ വം അറിയാ െകാ ഞാൻഅവി െ ഇവിെട േവ
േപാെല ആദരി ക ം ആചരി ക ം െച ി ി . അവി െ ഒ േസവകെ നില
യിൽ മാ മാ ഞാൻ ഇ വെര വിചാരി േപാ ്. എെ ഈ അപരാധെ അവി
ദയാ ർവം മി ് എെ അ ഹി ണം. ഈ ലികെള ക ി ് ഇവിെട വെര
ാം ഏ ം ഭയപരവശരായി ീർ ിരി . അതിനാൽ ഇവെയെയ ാം കാ ിേല ത
െ അവി സദയം വി യ ണം. അവി ് ആരാെണ മായി ഞാനിേ ാ ം
അറി ി . അതിനാൽ അ ് അവി സദയം മായി അ ളിെ ണെമ ം ഞാൻ
സാദരം അേപ ി െകാ ” എ റിയി . അതി മ പടിയായി അ ൻ, “അ േയാ
രാജാേവ! ഭവാൻ എെ ഇവിെട ഒ ം അനാദരി ി ിെ , സാദരം ബ മാനി ത
െ യാ ് ഇ ി ്. അതിനാൽ ഭവാെന റി ് ഞാൻ അത ം സ നായിരി
. ഇവിെട ൈസനിക ാർ ് എെ േപരിൽ ഏ ം അ യ ായി ്. അ ്
അവ െട അ തെകാെ ാെത മെ ാ ം ഞാൻ വിചാരി ി . എെ പരമാർ
െമ ാം േ തെ ഞാൻ ഭവാേനാ പറ ി ്. അതിൽ തലായി ഇനിെയാ ം
പറ റിയിേ തായി ി . േപാരാ െത ാം കാല േമണ ഭവാനറിയാറാ ം. എെ
റി ് ഇവിെട ൈസനിക ാർ ം മ ം രസമി ാെത ഇരി െകാ ഞാനിനി
ഇവിെട ാമസി ണെമ വിചാരി ി . ഞാൻ ഇേ ാൾ െ മലയാളരാജ േ
േപാ . എെ നാ െള ( ലികെള ഉേ ശി ് ) ഞാൻെകാ െപാെ ാ ാം. ഭവാ ം
ഈ ദി ി വാസം ഖകരമയിരി ി . അതിനാൽ മലയാള ിേല േപാരികയാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 967

ന ്. അവിെട വ േ ാൾ എെ ിരവാസം എവിെടയാെണ ഞാനറിയി ാം.

ആ ല വ ാൽ എെ ാണാം” എ പറ . ഇ ം പറ കഴി ടെന
അ ൻ ലികേളാ ടി അ ർ ാന ം െച . അയ ൻ പിരി േപായ െകാ ് പാ
രാജാവി ് അപാരമായ മന ാപ ായി എ പറയണെമ ി േ ാ. അേ ഹം
അ ൻ മറ ദി േനാ ി വീ ം നമ രി ി സ മ ിര ിേല മട ിേ ായി. പി
െ രാജാ അ െന റി തെ ഓേരാ ചി ി െകാ ി . ഈ ദിവ ൻ താനാ
രാെണ വ മായി റ ിെ ി ം േകവലം മ ഷ നെ കാര ം തീർ തെ .
ഇേ ാ ം അേ ഹമാരാെണ മായി റയണെമ ഞാനാവശ െ ി ം പറ ി .
“എെ പരമാർ െമ ാം േ തെ ഞാൻ പറ ി ് ” എ ാണേലാ അേ ഹം പറ
്? അേ ഹം േ എ ാ ് പറ ്? എനി േത കമായി ഒ നാ ം വീ ം
ഇ . േലാകെമ ാം എെ നാ തെ . സാ ാൽ മഹാമായ അ ം േലാൈകകനാഥനാ
യിരി ഈശ രൻ അ ം എ വിചാരി നട ” എ ാണേ ാ അേ ഹം േ
പറ ി ്. േപർ അ നാെണ ം പറ . ശരിതെ . ഇ ം പറ െകാ ്
ജനി നായ അേ ഹം ീപരേമശ ര വി മായയിൽ ശാ ാവാെണ മാ
്. ശാ ാവിെന അ െന ം പറയാ േ ാ. ഈശ ര ാർ േത ക വീ ം നാ മി
േ ാ. സർ വ ാപികളായിരി ഈശ ര ാർ േലാകെമ ാം അവ െട നാ തെ .
ഇെത ാം ആ സ ാമി അ ളിെ വാ കളിൽനി ് ഊഹി ാ താ ്. പെ എെ
അ തെകാ ് അെതാ ം ഊഹി റിയാൻ അേ ാൾ എനി കഴി ി . അ വലിയ
ക മായിേ ായി. ഏതായാ ം ഇനി ഈ ദി ിെല ാമസം ഭമായിരി യി . സ ാ
മി അ ളിെ ം അ െനയാണേ ാ. അ ൻ ഇവിെട നി േപായി എ റി ാൽ
ശ െട ഉപ വം ഉ ാേയ ാം. എ ാംെകാ ം താമസിയാെത ഇവിടംവി മലയാള
ിേല േപാ തെ യാ ് ന ് ”. ഇ െനെയ ാം ചി ി റ രാജാ പിെ
അധികം താമസിയാെത അവിെടനി ംബസഹിതം േകരള ിേല റെ .
ാവരവ െള ാം പാ ിലാ ി പലർ ം പതി െകാ ക ം പണ ം പ
ം ഭരണിപാ ം മ ം െക ിെയ ി ക ം െച െകാ ാ ് രാജാ മലയാള ി
േല േപാ ്. അേ ഹം പല േദശ ൾ കട ് ഒ വിൽ “പ ളം” എ േദശ വ
േചർ . ആ േദശം അ ാല “ൈക ഴ ാൻ” എ സി നായി ഒരിട
വിെ ൈകവശ ിലായി . അവിെട ഏതാ ം ലം ആ ത ാേനാ വില വാ ി
ഒ േകായി ൽ (േകാവിലകം) പണിയി രാജാ ംബസഹിതം അവിെട താമസ റ ി
.
പ ളം എ റിയെ േദശം പ കരകൾ ടിയതാ ്. അവയിൽ ഒ കര
െട േപരാ ് “ൈക ഴ”. ത ാെ േകാവിലകം ആ കരയിലായി . അ െകാ ാ ്
അവർ ൈക ഴ ാെന നാമം സി ി ്. അ കാരം തെ പാ രാജാ വ
പ ള താമസമായ കാലം തൽ ആ ംബ ാ െട േപ പ ള രാജാെവ മായി
ീർ . ഇ ജാലം, മേഹ ജാലം തലായ േമാടി വിദ കൾ െകാ സി നായി
ൈക ഴ ാെന റി േക ി ി ാ വർ േകരള ിൽ അധിക ായിരി െമ േതാ
ി . ആ ത ാെ ംബം കാല േമണ അന ം നി േപാ കയാൽ പ ള ത
968 108. ശബരിമല ാ ാ ംപ ള രാജാ ം

രാെ േകായി ൽ അേ ാ മാ ി ാപി . ഇേ ാൾ ആ േകായി ലിരി ൈക

ഴ രയിലാ ്. നിർ ലജല വാഹേ ാ ടിയ നദി െട തീര ആ ലം ഏ ം
ഖ ദമായി താകയാലാ ് േകായി ൽ അേ ാ മാ ി ാപി ്.
ഇനി ന െട അ സ ാമി പാ രാജ നി റെ ി ് എേ ാ ാ േപായെത
േനാ ാം. സ ാമി പാ രാജാവിേനാ പറ േപാെല മലയാള ിേല തെ
യാ േപാ ്. സ ാമി മലയാള ിെ കിഴെ അതിർ ിയിെല ിയേ ാൾ അവി
െട സാ ാൽ പര രാമമഹർഷിെയ കെ ി. അേ ാൾ പര രാമൻ അ േനാ ്,
“അ േയാ ഹരിഹര നായ സ ാമിൻ! ഞാൻ ഈ േകരള ിെ ര ായി കിഴെ
അതിർ ിയായ മലകളി ം, പടി ാെറ അതിർ ിയായ കടൽ ീര ളി ം സ ാമി
െട ഏതാ ം വി ഹ ൾ തി ി കഴി ിരി . ഇനി സ ാമിെയ കെ ിയതായ
ഈ ണ ല ം ഞാൻ സ ാമി െട ഒ ദിവ വി ഹം തി ി ാൻ വിചാരി ക
യാ ്. ഈ ല ളിെല ാം സ ാമി െട സാ ി ം സദാ ഉ ായിരി ണം. ഈ
ണ ല ാ പ മതംഗമഹർഷി തലായ തേപാധന ാർ ആ മം ാപി
തപ െച െകാ ി ്. ആ തേപാധന ാ െട പാദ ഷ നിമി ം വലിയ തപ
സ ിനിയായി ീർ ശബരി ദശരഥ നായ ീരാമച െ ദർശനമാ ാൽ യാ
യി ീർ ം ഈ ല െവ ാ ്. ഇ കാരെമ ാമിരി ഈ ണ ല
സ ാമി െട സാ ിധ ം വിേശഷി ായിരി ണം. ഈ േകരള ിെ ധാന ര ക
നായി ഞാൻ സ ാമിെയ െ യാ ് ക ് ” എ റിയി ക ം, സ ാമി അതിെന
സ തി ക ം ഉടെന പര രാമൻ അ സ ാമിെയ അവിെട തി ി ക ം ശബരി
താമസി തപ െച ക ം േമാ െ ാപി ക ം െച തായ ആ പർ ത ി
‘ശബരിഗിരി’ (ശബരിമല) എ നാമം കൽ ി ക ം െച .
പാ രാജാ മലയാളരാജ വ പ ളരാജാവായി താമസം ട ിയതിെ േശ
ഷം െറ ദിവസ ൾ കഴി േ ാൾ ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ അേ ഹം കിട റ ിയി
സമയം ഒ സ ം കാ ക ായി. േസനാനായകനായി തെ അ ൽ താമ
സി ി അ ൻഅ ൽ വ “ഞാനിേ ാൾ ശബരിമലയിലാ ് താമസി ്.
അവിെട വ ാൽ എെ കാണാം” എ പറ തായി ാ ് സ ായ ്. ഉടെന രാ
ജാ ണർ ക റ േനാ ീ ് അവിെടെയ ം ആെര ം ക ി . എ ി ം രാജാ ്
ഇ സാ ാൽ ഹരിഹര നായിരി ധർ ശാ ാ തെ തെ അ ൽ വ ്
അ ളിെ താെണ വിശ സി ക ം, അ ദിവസം തെ പരിവാര േളാ ടി
ശബരിമലയിേല റെ ക ം െച .
അവിെടെയ ി കാ കൾ െവ ിെ ളി േനാ ി െച േ ാൾ പര രാമനാൽ തി
ി െ ി വി ഹം കെ ി. എ ി ം രാജാവി ന ിയായി . “ഇവിെട
വ ാൽ കാണാെമ ാണേ ാ സ ാമി അ ളിെ ി ്. ഇവിെട വ ി സ ാമിെയ
ക ി േ ാ” എ ായി രാജാവിെ വിചാരം. ആ സമയ ്, “ഇേ ാൾ എെ വി
ഹം ക ാൽ മതി. അവിെട എെ സാ ിധ ം േവ േപാെല ്. ആ ബിംബ ിൽ
ജി േസവി ാൽ സർ ാഭീ ം സാധി ം” എ ് ആേരാ എവിെട നിേ ാ വിളി
പറ തായി േക . അ ം സ ാമി അ ളിെ തെ എ വിശ സി രാജാ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 969

അവിെട െ താമസി െകാ േവ ആ കെള ം സാധന െമ ാം അവിെട വ

ി റ ് അ ലം പണി ം സി ത ിയായ താഴമൺ േപാ ിെയെ ാ കലശ ം
നട ി േ ിൽ പി ീ നടേ കാര ൾ പതി ക ം നി യി . ഗ
ൾ നിറ ആ വന േദശ ് എ ം മ ഷ ർ താമസി ജ ം മ ം നട ക എ
് അ ാല ് അസാധ മായി തിനാൽ മാസം േതാ ം അ ദിവസം മാ ം ജ
നട ിയാൽ മതിെയ ം, മകരസം ാ ി, ആ വിേശഷം (ആ ിെലാരി വിേശഷ
ദിവസം) ആയിരി ണെമ ം, അ തൽ അ ദിവസം ഒ വം േപാെല േദവെന എ
ി ക ം മ ം േവണെമ ം മകരമാസം അ ാം തി തി ആ േതാ ം ഒ കളഭ ം,
ഏഴാം തി തി ഒ തി ം നട ണെമ ം മ മാ ് നി യി ്. അ കാരെമ ാം
ഇേ ാ ം നട വ ്. എ ാലിേ ാൾ മകരം തൽ ഒ ിടയി ് ആ മാസ ളിൽ
ആദ ം ംഭം തൽ ഒ ിടയി ് ആ മാസ ളിൽ ഒ വി ം അ ദിവസം വീതമാ ്
അവിെട ജ നട ി വ ്. അ െനയായാൽ ആ ിൽ ആ തവണ വീതം ഇവിെട
േ ായാൽ മതിയേ ാ. ജ നട ാൻ േപാ ശാ ി ാരൻ, കഴക ാരൻ, മാരാ ാർ,
മ പരിചാരക ാർ തലായവെര ാവ ം ടി നിേവദ ി ം, ശാ ി ാരൻ തലായവർ
ഭ ണ ി ം മ ം േവ അരി, േകാ കൾ തലായ സകല സാധന ം െക ിെയ
െകാ ം “സ ാമിേയ! ശരണമ േ ാ!” എ ് ഉറെ വിളി െകാ മാ ്. ഇ െന
േപാ വർ മേ മാർ ം കാ ാന, കരടി, ക വാ, ലി, െച ായ തലായ ഗ െള
ധാരാളമായി കാ ക സാധാരണമാ ്. എ ാലിവയിെലാ ം ഇവെര ഉപ വി ാറി .
ഇവ െട (സ ാമിേയ ശരണമ ാഎ ) ശരണം വിളി േകൾ േ ാൾ സകല ഗ ം
െര മാറിെ ാ ം. അ െന ഇേ ാ ം ക വ . മകരസം മ ദിവസം സ ാമിദർശ
ന ിനായി ഇേ ാ ം ആ േതാ ം അസംഖ ം ആ കൾ ശബരിമല േപാകാ േ ാ.
അവ ം ചിലേ ാൾ വഴി കാ ാനകേള ം മ ം കാണാ െ ം, ശരണം വിളി േ ാൾ
അവെയ ാേമാടിേ ാ ക പതിവാെണ ം മ ം പറ േകൾ ്.
അ സ ാമി െട വാസം ശബരിമലയി റ ി ക ം, അവിെട അ ലം പണി, കല
ശം തലായവ നട ക ം െച തിെ േശഷം പ ള രാജാ ് ആ സ ാമിെയ തെ
ംബപരേദവതയായി െ വിചാരി ് ആദരി ട ി. അേ ാൾ അേ ഹ ി ദിവസം
േതാ ം സ ാമിദർശനം കഴി ാൽെ ാ ാെമ േതാ ക ം, അ ശബരിമലയിൽെ
സാധി കാര ം അസാധ മായിരി ക ം െച െകാ പ ള തെ േകായി
ലി സമീപം ഒ േ ം പണിയി ് അവിെട ം വിധി കാരം ശാ ാവിെന തി ി
ി . അതിനാൽ അവിെട രാജാ ാർ മാ മ രാ ികൾ ം ആബാല ം
എ ാവർ ം തിദിനം ശാ ാവിെന ദർശനം കഴി തി ം സൗകര ം സി ി .
പാ രാജ ംബ ിെല ഒ ശാഖ ാർ വ ി ർ എ േദശ താമസമാ ിയതാ
യി പറ ി േ ാ. ആ ശാഖ ാ ം കാലാ ര ിൽ ആ േദശം വി മലയാള ി
േല തെ േപാ . അവർ അ ാല െത ം ർ രാജ ് ഉൾെ ി ം ഇേ ാൾ
തി വിതാം റിൽ മീന ിൽ താ ിൽ േചർ ിരി മായ ാർ എ േദശ
വ േച ക ം ആ േദശം െത ം ർ രാജാവിേനാ വാ ി േകായി ാ ി അവി
െട താമസ റ ി ക ം െച . ആ ല ി കിഴ മലയിൽ നി റെ ് ഒ
970 108. ശബരിമല ാ ാ ംപ ള രാജാ ം

നദി േ തെ പടി ാ വഹി ായി .അ ടാെത ആ മല െട മെ ാ

ഭാഗ നി േവെറ ഒ നദി ടി ഇട ാല റെ പടി ാ വഹി ട ി.
ആ നദിെയ എ ാവ ം ‘ നാ ് ’ എ പറ ട ി. അ കാല േമണ ‘ ാ ്’
എ ായി ീർ . ആ നദി െട തീര േദശ ി ം ആ േപ തെ സി ി . ആ
േപരിെന സം തഭാഷ പ ിത ാർ സം തീകരി ‘ ണ ാപഗ’ എ ാ ി ീർ ി
്. ാ ിൽ രാജാ(ത രാ) ാർ ം ധാന പരേദവത ശാ ാ തെ യാ ്.
അതിനാൽ അവിെട ം േകായി ലിന ്ഒ േ ം പണിയി ശാ ാവിെന തി ി
ി ്. അവിെട ം ഇേ ാൾ േ മര ാദ കാരം ദിവസം േതാ ം ജ തലായവ ം,
ആ േതാ ം ഉൽസവം തലായ അടിയ ിര ം നട ിവ ്.
െത ം ർ, വട ം ർ, െച കേ രി, കായം ളം തലായ രാജ ൾ പിടി ട ിയ
തിെ േശഷം പ ളം ടി തെ രാജ േ ാ േചർ ാൽെ ാ ാെമ േതാ കയാൽ
തി വിതാം ർ മഹാരാജാ ് അതിനായി മി ട ക ം, വലിയ ം മ ം ടാെത
അ സാധി ക ം െച . ഒ ട ടി കാരമാ ് തി വിതാം ർ മഹാരാജാ പ ളം
േദശം ൈകവശെ ിയ ്. പ ളം േദശം പ ള രാജാവിൽ നി ൈകവശെ
ിയ കാല തി വിതാം ർ മഹാരാജാ ് എ തിെ ാ ി ഉട ടി െട സാരം,
പ ള രാജാവിെ ംബ ിൽ െചലവി ് ആവശ െന ം പണ ം ആ േതാ ം
അ ൺ (െപൻഷൻ) ആയിെ ാ ്ആ ംബെ ി ി ാെത എ ം ര ി
െകാ ാെമ ാ ്. ആ രാജ ംബ ിലിേ ാൾ ആ കൾ പ േ തിൽ വളെരയധികം
വർ ി ി െകാ ം അ ണിെ സംഖ അതി ത വ ം ിെ ാ ാ തി
നാ ം ആ മാന ംബ ാരിേ ാൾ നിത ി വളെര ി െ ാ ് േകൾ
്.
പ ളം േദശം തി വിതാം റിൽ േചർ ി ം ശബരിമല േദവസ ം ആ സർ ാരിൽ
േചർ ി ി ായി . അവിെട നടവരവായി ം മ ആദായം കാല േമണ വളെര വർ
ി കയാൽ ആ േദവസ ം പി ീ തി വിതാം ർ സർ ാരിൽേ ർ . അതിനാൽ
ആേ ിെ ഉടമ നായ പ ള രാജാവി ് അവിെടനി ് ഇേ ാൾ ഒ കാ
േപാ ം കി ാൻ മാർ മി ാെതയാണിരി ്. എ ി ം അ സ ാമി െട ചില തി വാ
ഭരണ ം മ ം ഇേ ാ ം െവ ി പ ള രാജാ തെ യാ ്. അവെ
ാം തി വിതാം ർ സർ ാരിൽ കണ ്. ആ വക തി വാഭരണ ംമ ംഎ ി
െകാ പ ള രാജാ ് ഇേ ാ ം ആ േതാ ം മകരസം ാ ി ശബരിമല എ ക
പതിവാ ്. അവിെട മകരം ഏഴാം തീയതി വെര പതി അടിയ ിര െള ാം കഴി
വെര രാജാ ് അവിെട െ താമസി ക ം പിെ തി വാഭരണ ൾ തലായവ
എ ി െകാ തിരിെയേ ാരിക മാ ് പതി ്. തി വാഭരണ ം മ ം െകാ േപാ
േ ാ ം തിരിെയെ ാ േപാ േ ാ ം അക ടിയായി േപാലീ കാർ തലായ സർ ാ
േദ ാഗ ാ ംമ ായിരി ം. ആ യാ വാദ േഘാഷ േളാ ം മ ം ടി വളെര
േകമമായി ാ ് ഇേ ാ ം നട വ ്. ആ േപാ വര വക െചല കെള ാം
സർ ാരിൽ നി െച വ ്. പ ള ത രാൻ ശബരിമലയിൽ താമസി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 971

ദിവസ ളിൽ ബ മാന ചകമായി അരി, േകാ തലായവ സർ ാരിൽ നി െകാ

ക ം പതിവാ ്.
പ ള രാജാ ് ആ േതാ ം മകരസം ാ ി ശബരിമലയിൽ േപാ ക ം ആേറ
ദിവസം അവിെട ാമസി ക ം പതിവാെണ ി ം നട േനെര െച സ ാമിെയ
വ ി ക പതിവി . അതി ര കാരണ ൾ പറ വ ്. അ സ ാമി രാ
ജാവിെ േസനാനായകനായി ാമസി ി ആളാണേ ാ. അതിനാൽ രാജാ േനെര
െച േ ാൾ സ ാമി എണീ ് ആചാരം െച ണം. അതിനിടയാ ശരിയ േ ാ എ
വിചാരി ാ രാജാ േനെര േപാകാ ് എെ ാ പ ം. അത , ശബരിമല ാ ാവി
െന തി ി പര രാമ ം, പ ള രാജാ ിയ മാണേ ാ. അ െകാ പര
രാമേനാ ർ ൈവര ം നിമി മാ ് രാജാ നട േനെര േപാകാ ്എ ാ
ര ാം പ ം. കാരണെമ ായി ാ ം രാജാ ് അവിെട നട േനെര െച സ ാമിെയ
വ ി ാറിെ വാ വം തെ .
ശബരിമലയിൽ ധാന േദവൻ ശാ ാ തെ െയ ി ം അവിെട േവെറ ചില ർ
ികെള ം ടിയി ിയി ്. അവയിൽ ധാനം ഭ കാളിയാ ്. ഭ കാളിെയ
ടിയി ിയിരി ര നിലയിലായി ഒ െചറിയ മാളിക െട കളിലെ
നിലയിലാ ്. അതിനാൽ ആ ഭഗവതിെയ സാധാരണയായി പറ വ ് ‘മാളിക
റ ’ എ ാ ്. ഇ ടാെത അവിെട ‘വാവ ’സ ാമിെയ ം ക സ ാമിെയ ം
ര ർ ികൾ ടി ഉ ്. വാവ സ ാമി ജാതിയിൽ ഹ ദീയ ം ക സ ാമി ശൗ
ിക(ഈഴവ) മായി . അവർ ര േപ ം അ സ ാമി െട ആ ാകാര ാരായി
വേ . അവർ ചരമഗതിെയ ാപി ി ം അ സ ാമിെയ വി േപാകാൻ മന ി ാെത
സ ാമി െട സ ിധിയിൽ തെ നി ി തിനാലാ ് അവേര ം അവിെട ടിയി ി
യ ്. ഈ ് ഉ ർ ികേള ം ഉേ ശി ാ ് മകരം ഏഴാം തീയതി അവിെട പതിവായി
ഒ തി കഴി വ ്.
അ സ ാമി െട മാഹാ ം പറ ക എ െവ ാൽ അവസാനം ഇ ാെത ്.
അവി െ അ ത ൾ മി വ ം സി ളാകയാ ം േലഖനം മ ിലധികം ദീർ
ഘി േപാ െമ െകാ ം അവെയാ ം ഇവിെട വിവരി ി . ് പറ ി
സംഗതികൾ െകാ സ ാമി െട സാ ിധ ം ശബരിമലയിൽ സാമാന ിലധികമായി
െ ് ഊഹി ാ മാണേ ാ.
പ ള രാജാ പാ രാജ നി േപാ സമയം ാവര വ െള ാം
ഓേരാ ർ പാ ിനായി പതി െകാ ി ാ ് േപാ െത ൻ പറ ി
േ ാ. രാജാ േപാ തി േശഷം റ കാലേ ് കാര ാെര പാ ിയിലയ
പാ ം പിരി ി ക ം ചില ടിയാ ാർ പാ ം പ ള െകാ വ െകാ ക ം െച
ി . കാലാ ര ിൽ അ ര മി ാെതയായി. ഇേ ാൾ പ ള രാജാ ാർ
ത ൾ പാ രാജ ചില ാവരവ ായി എ േക േകൾവിയ ാ
െത ആ വ െളവിെടയാെണ ം എ ഉെ ം, ടിയാ ാരാെര ാമാെണ ം മ
യാെതാ നി യ മി . അ കാരം തെ ആ ടിയാ ാർ ത െട ജ ിെയ റി ്
േക േകൾവിയ ാെത അവെരവിെടയാെണ േപാ ം നി യമി ാതായി ്. വ ൾ
972 108. ശബരിമല ാ ാ ംപ ള രാജാ ം

ൈകമാറിൈ മാറി ഇേ ാഴെ അ ഭവ ാർ പ െ ടിയാ ാ െട വംശ ാര ാ

െത മായിേ ായി ായിരി ാം. എ ി ം ആ വ ള ഭവി വരിൽ ചിലർ ചില
േദാഷ ൾ കാ കയാൽ അവർ ം െവ േനാ ി ക ം, ജ ിയായ ത രാ പാ
ം െകാ ാ െകാ ാെണ ാർ വിധി ക ം െച കയാൽ ഇേ ാ ം ചി
ലർ പാ ിയിൽ നി പ ള വ പണ ം ചില പ ം മ കാ െവ ത രാെന
ക വ ി ക ം, അ സ ാമി വഴിപാ കൾ കഴി ക ം െച ്. കാല ഴ ം
െകാ ് വ െള ം പാ െ ം സംബ ി യാെതാ മാണ ം ത രാെ ം
ടിയാെ ം ൈകവശ ിലി ാെതയായിേ ായിരി തിനാൽ ആ വ ളിൽ നി
ശരിയായ ആദായം ഇനി ത രാ കി ാൻ എ മി ാെതയാണിരി ്. ഇേ ാൾ ചില
സമയം, ചിലർ വ ം േറേ ത രാ െകാ െച െകാ ്അ സ ാമി െട
പ െകാ മാ മാ ്. ആ സ ാമി രാജ ംബെ സകല േ യ ക ായി കാ ി
ടാേനാർ ിടെ .
ൻ േമാദ ർ ം രമഥനമഹാ-
മായതൻ കായമാരാൽ
ൺപാർ ാ ണ ൽ ടമദനരസം
ാടിയേ ാൾ
ചിെ ായ േദവൻ ഹരിഹരതനയൻ
ചി യൻ ന േള മാ-
െലാെ ീർ ൾ ിൽ നിെവാ സതതം
കാ ിടാേനാർ ിടെ .
 109
ൈവ െ ാ കൾ

ൈവ
യി വളെര
വടേ നടയിൽ ാെ
ിര ൾ സി
ം െതേ നടയിൽ ാെ അടിയ
ളാണേ ാ. ഇവയിൽ െതേ നടയിൽ ാ
ാലമായതിനാൽ അതിെന റി േക േകൾവിയ ാെത അ ക ി
ാ
വർ

973
974 109. ൈവ െ ാ കൾ

ഇേ ാൾ ആ ം ഉെ േതാ ി . വടെ നടയിൽ ാ പ പ െകാ ം ം

ഉ ായതായി ഓർ ്. അതിനാൽ അ പല ം ക ി ായിരി ാം. എ ി ം ഈ
പാ കൾ എ ട ിെയ ം ട ാ കാരണെമെ ം അറിയാ വർ വളെര
മായി ാണിരി ്. അതിനാൽ ഇവെയ റി േക ി സംഗതികൾ ജന െട
അറിവിനായി താെഴ റ െകാ . പ വട ം ർ രാജാവി രാജവാ ഉ ായി
കാല ് ഒരി ൽ ൈവ ംേദശ വ രി എ സാം മികേരാഗം ബാധി കലശൽ
ി. അ ട ിര മാസമായി ം േമണ വർ ി െകാ ി ത ാെത ശമി ാ
ല ണെമാ ം ക ട ിയി . അ ാല ിനിട ് ഈ േരാഗം നിമി ം അവിെട
അേനകമാ കൾ മരി ക ം െച . ഇ െനയായാൽ േമണ ജന െള ാം നശി േപാ
മേ ാ എ വിചാര ം ഭയ ം ജന േട ം രാജാവിേ ം മന ില രി . രാജാ ്
ഒ ാരെന വ ി ഈ േരാഗബാധ കാരണെമ ാെണ ം ഇതിെ ശമന ി ്
എ ാ ് െചേ െത ം ംവയ് ി േനാ ി . അേ ാൾ വ രി തലായ േരാഗ
ാ ജെ വിേരാധം െകാ ാെണ ം ജെ േദവത ഭ കാളിയാെണ ം
“േദവതാ തവിേരാധശാ േയ േദവതാനമനേമവ ജ േത” എ െകാ ് ഈ േരാ
ഗബാധാശമ ി ഭ കാളിെയ േസവി കതെ യാ േവ െത ം േകരള ി
ഭ കാളി േ ളിൽ ാധാന ം െകാ ർ ാെണ ം അതിനാൽ അവിെടെ
ഭജി ് അവിെടനി ാ ക നേപാെല െച ാൽ ഈ ആപെ ാഴി െമ വിധി .
അതിനാൽ രാജാ ് അ ദിവസംതെ റെ െകാ െര ി, തെ േദശ ി
ബാധി ിരി ആപെ ാഴി തരണെമ ം ാർ ി െകാ ് ഭഗവതിെയ ഭജി ട
ി. ആ ഭജനം ഒ മ ലം (നാ െ ാ ദിവസം) ആയേ ാൾ രാജാ രാ ിയിൽ കി
ട റ ിയി സമയം അേ ഹ ിെനാ ദർശനം ഉ ായി. അേ ഹ ിെ തല ൽ
ഒ ീ െച നി െകാ ് “എെ ഉേ ശി ൈവ മതിൽ ക വടേ നടയിൽ
െവ ് പ ദിവസം കളെമ ം പാ ം, പാ കാലം ദിവസം ഒ തി ം നട
ിയാൽ തൽ ാലം ഉ ായിരി ആപെ ാഴി െമ ം ഇ െന പ െകാ ം
േ ാൾ പതിവായി നട ിെ ാ ാൽ േമലാ ം ഈ വിധ ആപ ാ കയിെ
ം പാ നടേ ് ഇ ി കാരം േവണെമ ം തല ൽ ഇരി ഈ വാൾ ടി
െകാ േപായി ഇെതാ പീഠ ിേ ൽെവ ് എെ ി ജി ി േവണം പാ നട
ാ”െന ം പറ തായി ാ ് ദർശനം ഉ ായ ്. രാജാ ടെന ഉണർ ക റ
േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം ആേര ം ക ി . എ ി ം തല ൽ ഒ വാളിരി
ായി . അതിനാൽ ഭഗവതി തെ യാ ് തവെ യ ൽവ ് പാ നട ണെമ ം
മ ം അ ളിെ െത ് അേ ഹം ർ മാ ം വിശ സി .
പിേ ദിവസം കാല രാജാ ളി േ സ ിധിയിൽ െച േ ാൾ െവളി ാ
ി രാജാവിേനാ ്, “ഇ െല അ ൽവ ി ഞാൻ തെ യാ ്; ഒ ം സംശയി
േ . ഞാൻ പറ േപാെലെയാെ െച ാൽ ആപ ം അനർ െമ ാം നീ ി
ഖ ാ ം” എ ക ി ക ം ഭ ം െകാ ക ം െച . രാജാ ഭ ിവിശ ാസ
േളാ ടി ആ സാദം വാ ിെകാ ് അക െച ് ശിവെന ം േദവിമാെര ം വ നി
ക ം ചില വഴിപാ കൾ നട ക ം െച ി വാ െകാ മട ി ൈവ െ ക ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 975

േദവി ക ി ി േപാെല സാേഘാഷം പാ നട ക ം പാ കാലം ടിയേ ാേഴ ം

വ രി ബാധ ആ േദശ നി ് ഒഴി േപാ ക ം െച . അ വട ം ർ രാജാവി ്
േദവി െകാ വാൾ ഇേ ാ ം ൈവ േ ിെല ഭ ാര ിലിരി ്. പാ
ാ കാല ളിൽ വാദ േഘാഷ േളാ ടി ആ വാൾ എ ി വ ് ജി ി ാ ്
പാ നട ക പതി ്. വട റ പാ ് പ ദിവസം നട ം നടേ ം
വലിയ ഉ വംേപാെലതെ യാ ്. എ ാ ദിവസ ം െകേ മമായ എ ം െവ
ടിെ ം മ ം പതി ്. ഓേരാദിവസ ം ഓേരാ േദശ ാ െട േപർ ാകയാൽ അവ െട
മ രംെകാ ് എ ാദിവസ ം േകമമാ കയാ ് പതി ്. ഇതി ം ഒ െകാടിേയ പതി
്. അതി കര ാർ ടി ഒ വലിയ അട ാമരം റിെ െകാ വ മതിൽ ക
നാ ി അതിേ െലാ െകാടി റ െക ി യാ ് പതി ്. ഈ െകാടിേയ ിെ
ത ി ം പരികർ ിക െമാെ കര ാർതെ . ധ ജ തി കഴി തെ അവരാ
ണേ ാ.
മതിൽ ക വടേ നടയിൽ വലിയ െന രെക ി ിമറ െക ിവിതാനി ്
അല രി ് അതിൽവ ാ ് കളെമ ം പാ ം നട ്. ൻകാല ളിൽ അ പ ി
നാ ് ൈകയായി ായി കളെമ തിയി െത േകൾവി ്. അ ക ി വർ
ഇേ ാൾ ഉെ േതാ ി . അ കഴി കാല ളിൽ ിര ് ൈകയായിേ
കളെമ താ . കള ിെ ൈകെയ യായി ാ ം ഈ അടിയ ിരം നട ിയാൽ പി
െ പ െകാ േ ് ൈവ ം േദശ വ രി, വി ചിക തലായ സാം മികേരാ
ഗ ൾ ഇ ാല ാകാറി . പ ്ര െകാ ം കഴി ി ം ഇ നട ാെതയി ാൽ
പക വ ാധി എെ ി ം ആ ദി ിൽ ഉ ായി ീ െമ ം തീർ തെ യാ ്.
ഈ കളെമ ം പാ ം നട ാ അവകാശം (കർ ി ാനം) ൈവ േ രി
ിനാ ്. ആ തറ വാ ിേല ് ഈ ാനം െകാ ി ് വട ം ർ രാജാവാണെ .
ഇനി െത റ പാ ിെന റി ടി സ ൽപം പറയാം. ൈവ െപ ം േ ാ
വിൽേ ം ഊരാൺമ ാരായ ചില ന രിമാ െട വകയായി . വട ം ർ രാജാവി
രാജാധിപത ായി െകാ േ കാര ളി ം ചില അധികാര ൾ നട ി
യി . അതിൽ ഊരാൺമ ാ ം രാജാ ം ത ിൽ ചില അഭി ായവ ത ാസ ംസ
രേ ർ യി ാ ം ഉ ായി ീർ . അേ ാൾ ഊരാൺമ ാ ം ര ായി ഭി ി ് ഒ
ഭാഗ ാർ രാജാവിേനാ േചർ ം മേ ഭാഗ ാർ തനി ം നിലയായി. അ ാലെ ആ
ര ഭാഗ ാ ം ത ിൽ െട െട വലിയ വഴ ക ം തർ ം ശ ക ം ത ിമി ം
അേനകം നാശ ായിെ ാ ി .
ഇേ ാൾ ികമാസ ി ം ംഭമാസ ി ം അ മിനാൾ ഉദയനാ ര െന എ
ി െപ ം േ ാവിലിേല െകാ വരാ േ ാ. അ േപാെല ൻകാല ളിൽ
ഉദയനാ രെ ഉ കാല ളിൽ ൈവ െന എ ി ് അേ ാ ം െകാ േപാ
യി . ഒ െകാ ം ൈവ െന ഉദയനാ രേ ്എ ി ാൻ ഭാവി േ ാൾ
ഊരാൺമ ാരിൽ ചിലർ എ ി െത പറ വിേരാധി . അ വകവ ാെത
മ ഭാഗ ാർ എ ി ി . എ വടേ േഗാ ര ി റ ായേ ാൾ വി
േരാധി ഭാഗ ാർ െച ് എ ി ി ആന െട ിൈ െവ ി റി ി . ആന
976 109. ൈവ െ ാ കൾ

ാണേവദനേയാ ടി ഓടി ട ി. ആന റ ി വെര ാം താെഴവീ . അേ ാേഴ

ം ര ഭാഗ ാ ം ത ിൽ അടി ം പിടി ം െവ ം ം ട ി. വലിയ ലഹളയായി.
അതിനാൽ ൈവ െ എ ായി . അ െനയ ് അ ാലം തൽ നിർ
ലാ ക ം െച .
ആ ലഹളയിൽ േതാ ഭാഗ ാർ വിേരാധികൾ നശി തിനായി െകാ ർെ
ഭഗവതിെയേ വി . ശ ൾ നശി തി വടേ നടയിൽെവ നട േപാെല
െതേ നടയിൽെവ പാ നട ിയാൽ മതിെയ ് അവിെട നി ഭഗവതി െട കൽപന
കി ി. അതിനാൽ ഭഗവതിെയ േസവി ി വർ മട ി. ൈവ വ െതേ നടയിൽ
െവ പാ നട ി. അതിെ െന ം ര പന ിൽ ഭഗവതി െട നട േനെര തെ യായി
. പാ ിെ ചട കെള ാം വടേ നടയിേലേ ാെല തെ . െതേ നടയിൽ പാ
ട ീ ം ഭി ി ഭാഗ ാർ ത ിൽ െട െട ലഹള ാ ക ം ലഹളയിൽ േതാൽ
വർ മ ഭാഗ ാർ നശി തിനായി െതേ നടയിൽ പാ നട ക ം ഏതാ ംകാല
ായി. അേ ാേഴ ം വട ം ർ രാജ ം തി വിതാം ർ മഹാരാജാ പിടി ട ക ം
അേതാ ടി െപ ം േ ാവിൽ േ ം തി വിതാം ർ സർ ാർവകയായി ീ ക
ം ആ േദവസ ിൽ ഊരാൺമ ാരായ ന രിമാ െട ം വട ം ർ രാജാവിെ ം
അധികാരം നാമാവേശഷമായി ഭവി ക ം െച . പിെ അവർ പര രം ൈവര ി
കാരണമി ാെതയായിവരികയാൽ എ ാവർ ം ശ ളി ാെതയായി. കാരണമി ാെത
കാര ാ കയി േ ാ. അവ െട ശ ത ി ം വഴ ി ം ലഹള െമാെ ധാന
കാരണമായി ് േദവസ ാധികാരമായി വേ ാ. അ ് അവർ ാർ മി ാെതയായ
േ ാൾ പെ ാ ീ “ക ിെല മി ംേപായി, മന ി സൗഖ ം ആയി” എ പറ
േപാെല എ ാവർ ം ഖമായി. അേ ാൾ െത റ പാ മി ാെതയായി.
 110
െപ ിലാവിൽ േക േമേനാൻ

െപ
ഭഗവതി േ
ിലാവിൽ എ വീ ് ി ീ മലബാറിൽ െപാ ാനി ാ
പ ി ര അംശ ിൽ വട ം റി േദശ ്, േലാക സി മായ േ ാല
ിൽ നി ് ഏകേദശം കാൽ നാഴിക വട പടി
ിൽേ ർ

ാറാ ് ഇേ ാൾ
ിതി െച ്. ഈ ഹം െപാ ാനിയിൽ ാവിൽ േ ി സമീപമായി
. അവിെട നി ് ഇ ് ഇവിെടയാ ിയ ് ന െട കഥാ നായകെ മാതാമഹനായി
അ ാഴിയ േകാ ിേമേനാൻ എ മഹാനാ ്. ഈ തറവാ കാർ ിനാെല നട ി
വ ദാനധർ ൾ ം ഈശ രേസവാദികൾ ം ഇേ ാ ം യാെതാ േലാപ ം വ
ീ ി ാ തിനാ ം അവ െട േപരിൽ േ ാല ഭഗവതി െട കാ ണ ം ധാരാളമായി

977
978 110. െപ ിലാവിൽ േക േമേനാൻ

െകാ ം അവിെട ഇ ാല ം സ തി ം സ ം ഖ ം കീർ ി ം വർ ി

െകാ തെ യിരി .
ന െട കഥാ നായകനായ േക േമേനാൻ ജനി 991-ആമാ ായി . അേ ഹ
ി ് ഒ േജ സേഹാദര ം നാ സേഹാദരിമാ ായി . അവെരെയ ാം യഥാ
കാലം കാരണവ ാർ വിദ ാഭ ാസ ി നിയമി ക ം അവെര ാം അ ാലെ രീതിയ
സരി പഠി ് എ താ ം വായി ാ ം ശീലമാ ക ം െച . ശാ ിയായി
േക േമേനാ ് എ ം വായന ം ശീലമാ ാൻ അധികദിവസെ പരി മം േവ ി
വ ി . അേ ഹ ി ി േചർ തായ ഉ ാഹ ശീല ായി . എ ി ം
അേ ഹം കാരണവ ാ േട ം മ ം ശാസനയിൽ അമർ നിൽ ാ ഒ സത
ിയായി . സ ഹ ിൽ താമസി ാൽ കാരണവ ാ െട ആ അ സരി ാെത
യേഥ ം നട ാൻ സാധി കയി േ ാ. അ െകാ ് അേ ഹം പതിനാറാമെ വയ
ിൽ സ ം നാ ം വീ ം വി േപായി.
ഏതാ ം ദിവസം ചില ല ളിൽ അല നട തിെ േശഷം േക േമേനാൻ
എട ളം എ ദി ിൽ െച േചർ . അവിെട വ ് ഒ മാന നായർ ംബ ിെല
കാരണവർ ൈദവഗത ാ ഇേ ഹെ സബ മാനം വിളി സ ഹ ിൽ െകാ േപായി
യഥാേയാഗ ം സൽ രി താമസി ി . ആ കാരണവർ ഈ ി യാെതാ ി ി
ം ഇടയാ ാെത നിർവിേശഷമായ വാ ല േ ാ ടിയാ ് അവിെട താമസി ി
്. അതിനാൽ അവിെട താമസി തി ് അേ ഹ ി ് ഒ ം ൈവരസ ം െതാ ിയി .
അവിെട അ തെ ച ി ൾഎ സി നായ ഒ ഹ ദീയാഭ ാ
സി ഒ കളരിെക ി ഏതാ ം ികെളേ ർ കായികാഭ ാസം പരിശീലി ി ി .
അതറി േക േമേനാൻ ഒ ദിവസം അവിെടെ ് അവി െ അഭ ാസ റകെള ാം
കാ ക ം ആ കളരിയിൽേ ർ പഠി ാൽെ ാ ാെമ ് അേ ഹ ി ം ആ ഹം
ജനി ക ം ആ വിവരം അേ ഹം താമസി ി വീ ിെല കാരണവെര ഹി ി ക ം
അേ ഹ ം അവിെടേ ർ പഠി ട ക ം െച . സമർ നായ ഈ ിെയ വീ ിൽ
കാണാെതയായേ ാൾ അവിെടെയ ാവർ ം വലിയ പരി മ ം സ ട ായി. അവർ
നാ വഴി ം ആ കെള അയ നട ിയ അേന ഷണം ലം ി ഇ ദി ിൽ, ഇ ി
തിയിൽ താമസി എ റി കയാൽ അവിെടെയ ാവർ ം സമാധാന ം സേ ാഷ
മായി. “എ ാൽ പഠി െ ” എ പറ ് ി ് താമസി ാ ം പഠി ാ ം േവ
സഹായ ൾ െച െകാ ത ാെത കാരണവ ാർ ഇേ ഹെ തിരി െകാ േപാരാൻ
ഉ ാഹി ി . ി െട ി ണ ം സാമർ ം ക ി ് പഠി ി തി ് ൾ
ം ൾ ് അനന സാധാരണമായ ശി ാ സാമർ െ റികയാൽ പഠി
തി ് ി ം അസാമാന മായ ഉ ാഹ ായി ീ കയാൽ േക േമേനാെ ഈ
കായികാഭ ാസം പ െകാ ം ട ം ടാെത നട . അേ ാെഴ ം അേ ഹം ഒെരാ
ാ രം അഭ ാസിയായി ീ ക ം െച . അന രം േക േമേനാൻ േളാ ം താൻ
താമസി ി വീ ിെല കാരണവർ തലായവേരാ ം യാ പറ െകാ സ ം വീ ി
േല മട ിെ . ഇേ ഹെ വളെര ാലം ടി െകാ ് അവിെടെയ ാവർ ം
വളെര സേ ാഷ ായി. തെ അന രവെന വിദ ാഭ ാസം െച ി െള വ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 979

ി യഥാേയാഗ ം ദ ിണ െച ി ണെമ നി യി കാരണവർ അ ദിവസം

തെ ണ േ ാ ടി ഒ ത െന െട അ േല യ ക ം ഇ ദിവസം
വ െകാ ാെമ സ തി ് െട മ പടി ലഭി ക ം െച . അതിനാൽ കാരണ
വർ ദ ിണ േവ െത ാം ഉടെന വ ം ി. ൾ ളാെണ മാ മ
ഹ ദീയ െട മതാ നായ ഒ ത ം ടിയായി തിനാൽ സത്കാരെമാ ം േമാ
ശമായിേ ാക െത വിചാരി കാരണവർ വളെര േകമമായി തെ യാ ് വ ം ിയ ്.
ൾ വരാെമ സ തി ി ആ ദിവസം അേ ഹം വ േ ാേഴ ം േ ാല
േ ിൽ െച േദവീദർശന ം കഴി വരാെമ നി യി േക േമേനാൻ അതി
രാവിെല എ േ വീ ിൽ നി ് ഇറ ിേ ായി. അേ ഹം വ തി ൾ
െപ ിലാവിെല ി. കാരണവർ അവിെട െ ഉ ായി . അേ ഹം െള
യഥാേയാഗ ം സൽ രി ി ി ശല ം െച . കാരണവ െട വർ മാനം െകാ
േക േമേനാൻ തൽ ാലമവിെടയിെ ം റ േപായിരി യാെണ ം ഉടെന മട ി
വ െമ ം അറി കയാൽ ൾ പടി ര അട ി സാ യി വി . ് ഒ വാഴ
ഴി െവ ി ക ം െച . േക േമേനാൻ ളി ം േദവീദർശന ം കഴി മട ി വ
േ ാൾ പടി ര അട സാ യി ിരി തായി ക . പകൽ സമയ പതിവി ാ
വിധം പടി ര അട ി ിരി ക േ ാൾ തെ അേ ഹം അതിെ കാരണം ഏകേദ
ശം ഊഹി റി െകാ സ ം പിേ ാ നട പടി ര െട കളി െട റ മറി
െച ് അവിെട ൈസ രസ ാപം െച െകാ ിരി വിെന ം കാരണവേര
ംവ ി . അ ക സേ ാഷി ൾ ശിഷ േനാ ് “ആ നിൽ വാഴ
െവ ി ള ” എ പറ . അ േക േക േമേനാൻ തെ കയിലി വാൾ െകാ ്
ഏ ം ബലം പിടി ് ഒ െവ െകാ . െവ െകാ വാഴ ം അതിനക ് ആ മറിയാ
െത ൾ െച ിയി ഇ ് ക ി ം റി ടാെത അതിന തെ
കിട ി കരി ൽെ ാ ി തകർ േപാ ക ം െച . അ ക ൾ “ഇ യ
ധികം ബലം േയാഗി െത ിനാ ്?” എ േചാദി . അതി രമായി േക േമേനാൻ,
“വാഴ ക ് ഇ ക ിെയ , െച ക ിയായിരി െമ ാ ് വിചാരി ് ” എ
പറ . അ േക ് ൾ “എേ ാ ം എ ാ ാല ളി ം ഇ െനതെ ക തിെ ാ
ണം” എ പേദശി . ഇെത ാം ക ം േക ം കാരണവർ ഏ ം സേ ാഷി ക ം
ൾ യഥാേയാഗ ം ഭ ണ ം ദ ിണ ം െകാ ി സബ മാനം അേ ഹെ
പറ യ ക ം െച .
അന രം േക േമേനാൻ ഒ വിേ േമനവൻ എ ഉേദ ാഗം സ ീകരി െകാ ് ി
രവാസം സ േദശ തെ യാ ി. അേ ാേഴ ം അേ ഹ ി െച ി ായി
സ ഭാവ െള ാം മാറി അേ ഹം ന മര ാദ ാരനായി ീർ . എ ി ം ആ ാഭി
മാനം വി ് ആെര ം ആദരി ക ം ബ മാനി ക ം െച ി ി . അേ ഹ ി ്
ആഡംഭര മം േലശം േപാ ായി ി . അേ ഹം വീ ിലിരി േ ാെള , റ ി
റ ി നട േ ാ ം സാധാരണമ ഷ െരേ ാെലയ ാെത വലിയ േവഷം െക ി നട ാറി
. സാ ജന െളെയ ാമേ ഹം നി ി ിടേ ാളം സഹായി ി . എ ാൽ
തേ ാ ് എതിർ വെര അേ ഹം ന പാഠം പഠി ി ാെത വിടാ മി .
980 110. െപ ിലാവിൽ േക േമേനാൻ

ഒ ദിവസം േക േമേനാൻ ഒരത ാവശ കാര ിനായി ഒ ലേ പാട ിറ

ി വര െട േപായേ ാൾ അേ ഹ ിെ േനേര ഒ ഹ ദീയൻ വ . േമനവ
േവഷാഡംഭരെമാ ായി ി . ത ഹ ദീയൻ ഉ െക ി മ ് അഴകിയ
രാവണെ േവഷ ിലാ ് റെ ി ്. അവൻ വലിയ ധനവാ ം അ കാര
മായി . തെ േനർ വ വെര ാം തനി വഴിെയാഴി തരണെമ ം താൻ
മെ ാരാൾ വഴിെയാഴി െകാ തനി വലിയ റ ിലാെണ മായി
അവെ വിചാരം. അതിനാലവൻ ഒ ം സൽ ടാെത േമനവെ േനേര തെ വ . ഹ
ദീയൻ വ െതാ െതാ ി എ ിതിയായേ ാൾ േമേനാൻ തെ ഒ ൈകവിരൽ
െകാ ് അവെ േദഹ ിൽ എവിെടേയാ ഒ െതാ . തത് ണം ആ ഹ ദീയ
െവ ിയി മരം േപാെല പാടേ മറി െചളിയിൽ ആറാടി ‘േചർ ല ാര’നായി ്
അവിെട കിട ായി. ഉടേന േമേനാൻ അേ ഹ ിെ കാര ി േപാ ക ം െച . ഹ
ദീയൻ അവിെട നി ് എ േനൽ ാനായി വളെര മി േനാ ി. ഒ ഫല ായി .
അേ ാൾ ആ വഴിേയ വ ചിലർ അവെന ി “ തലാളിെയ ാ ് ഈ െചളിയിലി
െന കിട ്?” എ േചാദി . അതി രമായി ഹ ദീയൻ “ഇേ ാൾ ഇതിേല
േപായ ആ മ ഷ ൻ എെ അകെ ിയതാ ്. എനി ് എ േനൽ ാൻ വ ാ”എ
പറ . അേ ാൾ ആ വഴിേപാ ർ “എ ാൽ പ ി. ഇനി അേ ഹം തെ വെ ിേല
എ േനൽ ാൻ സാധി . ആ േപായയാൾ ആെര തലാളി മനസിലായി ായിരി ം.
അേ ഹം സാ ാൽ െപ ിലാവിൽ േക േമേനാൻ എ മഹാനാ ്. ആൾ ഒ ം ചി റ
ാരന ” എ പറ ് അവർ േപായി. അധികം താമസിയാെത േമേനാൻ ആ വഴിേയ
തെ തിരി വ . അേ ഹെ ക േ ാൾ മാ ിള െചളിയിൽ തെ കിട െകാ ്
“െപാെ ജമാനേന, ആളറിയാെത വ േപായ െത സദയം മി ര ി േണ” എ
പറ . ഉടേന േമേനാൻ അ െച ് അവെ ശരീര ിൽ എവിെടേയാ ഒ ് െതാ .
മാ ിള തത് ണം എ േന ് േമേനാെന വ ി . േമേനാൻ “േമലാൽ എ ാവേരാ ം ആെള
അറി െപ മാറിെ ാ ണം” എ പറ ി ് അവിെട നി േപായി. േമേനാൻ െതാ
േ ാൾ െ സ ശരീരനായി ീർ തിനാൽ ഹ ദീയ ം നി യാസം നട ് അവ
െ വഴി േപായി.
സാ ജന സംര ണാർ ം േക േമേനാൻ ഒ ര തവണ കാേരാെടാ ം ടി
ചില ധനവാ ാ െട വീ കളിൽ കവർ േപാ ക ായി. ം ള ് ഒ ാ
നി െട വീ ിൽ കവർ നട ിയേ ാൾ എ ാവ ം റ ിറ തി ൻ ് അവിെട
ആ കൾ വ ടി. അേ ാൾ ഓേരാ ർ ഓേരാേരാ വഴിേയ റ ചാടി. േക േമേനാൻ
ന ് അകെ . റ കട ാൻ വഴിെയാ ം കാണാ യാൽ അേ ഹം ര െട ക
ളി െട റ മറി റ വ . പിെ എ ാവ ം ടി അവിെട നിേ ാടി ആർ ാ
പ ിയിെല ി. അവിെടവ ് ആ കെളെയ ാം തി െ ി േനാ ിയേ ാൾ ഒരാൾ
റ ായി . അ േക േമേനാെ ഒ ശിഷ മായി . അതിനാലേ ഹം കവർ
നട ലേ പിേ ം േപായി. അവിെട നി ് ആ കെള ാം ഒഴി േപാ
വെര ഒ ല ് ഒളി ി . അവിെടനി ് എ ാവ ം ഒഴി േപായി വീ ിലാ മിെ
ായേ ാൾ േക േമേനാൻ അവിെടെ ര െട കളി െട റ മറി ന െച
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 981

േ ാൾ തെ ശിഷ െന അവിെട ഒ കൽ ണിേ ൽ ബ ി ി ിരി തായി ക .

അയാെള ബ ന നാ തിനായി േക േമേനാൻ അ േ ാൾ അവിെട ഒളി ി
ഒരാൾ െപെ ് ചാടിെ േമേനാെന പിടി ടി. ഉടെന േമേനാൻ തെ അരവാെള ്
ആ മ ഷ െ ക നാളെ ല മാ ി ഒ െവ െകാ . ആ െവ െകാ തിേയാ
ഗി െട തല താെഴവീണ ടാെത ആ കരി ൽ ണി ം സ ം േക പ ി. ഉടെന േക േമ
േനാൻ ശിഷ െന ബ ന നാ ി തെ മലിൽ കയ ിെ ാ ് യഥാ ർവം ര െട
കളി െട റ മറി റ കട ിെല ി. അ െന എ ാവ ം ര ാപി .
േക േമേനാെ െവ െകാ പാ ് ഇേ ാ ം ആ ണിേ ൽ കാണാ േ .
േക േമേനാെ കാരണവരായി േകാ ിേമേനാെന എേ ാ സംഗതി പിടി
ഹാജരാ തി താസിൽദാർ ഒരി ൽ വാറ െകാ ി . േക േമേനാെന റി
ഭയം നിമി ം അവിെടെ േകാ ിേമേനാെന പിടി ാൻ ആർ ം ൈധര ായി
. അ െനയി േ ാൾ െപാ ാനിയിൽ ഒ തിയ താസിൽദാർ വ േചർ . അേ
ഹം അതി രനായ ഒ പ രായി . േകാ ിേമേനാെന പിടി ഹാജരാ തി േശ
ക ാരാ ം ശ രെ റി കയാൽ താൻ തെ െച പിടി കളയാെമ ് നി യി ്
ഒ ദിവസം താസിൽദാർ മ ലിൽ കയറി െപ ിലാവിേല റെ . പടി ൽ െച
േ ാൾ േക േമേനാൻ ളി ാൻ േപായിരി കയാെണ ം കാരണവർ മാളികയി െ
മറി താസിൽദാർ മാളികയിൽ െച േകറി േകാ ിേമേനാെന പിടി ടി. ഉടെന ഈ
സംഗതി ഒ ത ൻ ഖാ ിരം അറി കയാൽ ളി ാനിറ ിയ േക േമേനാൻ ആ വി
ധ ിൽ തെ വീ ിേല െച . അേ ഹ ിെ വര ക േപടി താസിൽദാർ താഴ
ിറ ി ാണഭീതിേയാ ടി ഓടിേ ായി. അതിൽപിെ േകാ ിേമേനാെന ിടി ാൻ
അവിെട ആ ം േപാ ക ായി . േക േമേനാൻ ത ഒ ൻേകാപിയായി .
അേ ഹെ ആെര ി ം ശാസി കേയാ ശകാരി കേയാ െച ാൽ അേ ഹ ി െപ
െ േദഷ ം വ ം. ഉടൻ അേ ഹം തി ിയ നട ക ം െച ം. അ െച ാെതയി
ാൽ അേ ഹ ിെ േകാപം ഒരി ം ശമി യി .
താസിൽദാർ ഓടിേ ായതിെ േശഷം േക േമേനാൻ ളികഴി ് ഉ ാനായി െച ി
. ഉടെന അേ ഹ ിെ അ േചാ വിള ിെ ാ തിെ േശഷം “ ാ നീെയ
ാ ് ഇ െന വി തി ര ൾ കാ ്? എ ാവേര ം ഒ േപാെല വിചാരി ൽ
മതിേയാ? സർ ാ േദ ാഗ േര ം മ ം അപമാനി മര ാദയാേണാ?” എ ം മ ം
റ ശാസി സംസാരി . അ േക േ ാൾ േക േമേനാെ മനസിൽ വ ാെത േകാപം
ജനി . ഉടെന ഉ ാെത എ േന ൈക ക കി. അ േയാ ് ഒ ം പറയാ ം വർ ി
ാ ം നി ിയി ാ െകാ ് അേ ഹം തെ അരവാെള െകാ ിറ ി.
അവിെട അതി നായ ഒ മാ നിൽ ായി . േകാപശമന ിനായി അര
വാൾ െകാ ് ആ മാവിേ ൽ ഒ െവ െകാ ി ് അവിെടനി ് ഇറ ിേ ായി. പിെ
അേ ഹം ര ദിവസേ വീ ിൽ െച ി . ര ദിവസം കഴി േ ാൾ മാവിെ
ഇലെയ ാം വാടിെ ാഴി ട ി. അ ക ് ര െട കളിേല ് മാ വീേണ േമാ
എ ഭയെ ് അ കരയാ ം ട ി. നാലാം ദിവസം മകൻ അ െട അ െല ി,
ആപെ ാ ാ കയിെ ് പറ സമാധാനെ ി. പിെ േക േമേനാൻ
982 110. െപ ിലാവിൽ േക േമേനാൻ

ിറ ി ഒ ൈകവിരൽ െകാ ് ആ മാവിേ ൽ ഒ െകാ . വ ം റി

നി ി ആ മാ േ മ വശേ മറി വീ . മാവിെ വീ നിമി ം ര
െ യാെതാ ി ം യാെതാ േദാഷ ം സംഭവി ി . അതിനാൽ അ ം മ ം വളെര
സേ ാഷമായി.
ഒ ദിവസം േക േമേനാൻ അ ാഴം കഴി വീ ിൽ നി ഭാര ാ ഹ ിേല ് േപാ
വാൻ രാതി വളെര അധികമായതിെ േശഷേമ സാധി . അേ ഹം റ രം േപാ
യേ ാൾ അേ ഹ ിെ േനേര ് ആേരാ എറി ക കൾ വ തായി ക ട ി.
അേ ഹം ആ ക കൾ പിടിെ ്ആഏ ട ലേ ം തെ എറി െകാ
് അേ ാ െച . അവിെട ഒ ല ് ഏതാ ം കവർ ാർ ടിയി . അവർ
അ േമാ ി ത കൾ ഭാഗി കയായി . അേ ാ ാ ം അ െച ാെതയിരി ാ
നായി ് ഒരാൾ കണ(കവണ)യിൽ ക വ നാ റേ ം എറി െകാ ിരി കയാ
യി . േക േമേനാൻ ആ ഏ വകവ ാെതയാണേ ാ അേ ാ െച ്. അേ ഹെ
ക േ ാൾ ത ര ാെര ാം എ േന ് ആചാേരാപചാര ൾ െച ് ഒ െപാ ിൻ െവ
രി കാ െവ വ ി െകാ “യജമാനൻ സദയം ഞ െള ര ി ണം” എ േപ ി .
അതി മ പടിയായി േക േമേനാൻ “ഓേഹാ! ഞാെനാ ം ഉപ വി ി . േമലാൽ
ി െകാ ണം അെ ിൽ അകെ േപായി എ ം വേ ം” എ പറ ി ് ആ
െവ രി െമ െകാ ഭാര ാ ഹ ിേല േപായി. അേ ഹം ആ െപാ ിൻ െവ
രി അവിെടെ ാ െച തെ മകൾ കളി ാനായി െകാ . അ ബാല മായി
ആ മകൾ ഇേ ാ ം ജീവി ിരി ്.
േക േമേനാെ േദശ നിയായി ഒ ീ ായി . ആ ീ െട നി നി
നട ക ി ദയ േതാ കയാൽ േക േമേനാൻ ഒ ദിവസം ആ ീെയ ിടി പാദ
ളിൽ ച ി ിടി െകാ ് തല പിടി നിവർ ീ റേകാെ ാ െഞളി . അേതാ ടി
അവ െട നിവർ സാമാന ം േപാെലയായി. പിെ ആ ീ ആജീവനാ ം സാധാ
രണ ീെയേ ാെല നട ി .
അ ാല ളിൽ േദശാധിപത ം മ ാ ം ധനവാ ാരായ വലിയ തറവാ
കാ ം മ ം ആ ധാഭ ാസ ിൽ അതിവിദ ാെര സി ാരായവെര ണി വ
ി അവ െട ആ ധവിദ യിൽ മ ര പരീ നട ി ജയി വർ സ ാന ൾ
െകാ ക സാധാരണമായി . എ ാല കല ാണം തലായ അടിയ ിര ളിൽ െവ
ാ ് അധികം പതി ്. ത കാല വട റി േദശ ‘വട ് ’എ സി
മായ വീ ിൽ ഒ താലിെക കല ാണ ായി. അ ് ആേഘാഷ േളാ ടി വളെര േക
മമായി ാ ് നട ിയ ്. അ ാല ായി ആ ധാഭ ാസികളിൽ സി ാ ം
ധാന ാ മായി ് ദ ിണേകരള ിൽ എട ളം േദശ ാരനായ ച ി ി
ം ഉ രേകരള ിൽ കട നാ കാരനായ ഒ മായി . അവർ ര േപ ം
േത കം കളരി ാപി ികെള ആ ധവിദ അഭ സി ി ി തിനാൽ ര േപർ ം
ശിഷ ാ ം ധാരാള ായി . ആ ര ് അഭ ാസി ധാന ാെര ം വട വീ ിൽ
കല ാണ ി ണി ി . ആ ല െവ ് അവ െട ഒരഭ ാസപരീ നട ി
ജയി വർ ന സ ാന ൾ െകാ യ ണെമ േദശ ാരിൽ ചില മഹാ ാർ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 983

തീർ െ ക ം െച ി . കല ാണദിവസമായേ ാേഴ ം ശിഷ ാേരാ ടി

ം ം ലെ ി. അടിയ ിര ിൽ സംബ ി തി ം മ രപരീ
തലായവ കാ തി ം മ മായി അസംഖ ം ജന ം അവിെട വ ടി. ൾ
ായാധിക ം നിമി ം കായബലം റ േപായി തിനാൽ മ രപരീ യിൽ േചർ
ജയം േനടിെ ാ ാെമ ൈധര ം ഒ ംതെ ഉ ായി ി . എ ി ം തെ
ധാന ശിഷ നായ േക േമേനാൻ ഈ േദശ ാരനായി െകാ ് അേ ഹം ഇവിെട
ഉ ായിരി െമ ം അേ ഹം ലം ജയം േനടിെ ാ ാെമ ം വിചാരി ാ ് അേ ഹം
വ േചർ ്. േനേരമറി ന െയൗവന ം മായി സാമാന ിലധി
കം കിടമ ര ആ മായി തിനാൽ െളേ ാൽപി ജയം േനടിെ ാ ാെമ
ായി അേ ഹ ിെ ക തൽ. െതേ മലയാള കാ ം വടേ മലയാള കാ
ം ത ിൽ കിടമ രം പേ തെ ഉ താ ്.
ൾ ലെ ി േക േമേനാെന അേന ഷി േ ാൾ അേ ഹം എേ ാ കാ
ര ിനായി െകാ ി രാജ ്ഒ ല േപായിരി കയാെണ ം മട ി വ ്
ഏതാ ം ദിവസെ താമസ ാ െമ ം അറി കയാൽ അേ ഹം േകവലം നി ാ
ഹവാനായി ീർ . ആ േദശ ായി ധാന ാെര ാം െട കാരായി
തിനാൽ അവർ മ ര രീ നാലാം കല ാണദിവസം മതിെയ തീർ െ ി.
അ േ േക േമേനാൻ വ േച മായിരി െമ വിചാരി ാ ് അവര െന നി
യി ്. പേ അെതാ ം കട നാ കാർ ഹി ി . പിെ ൾ “ഞാൻ പരീ
യിൽ േചരണെമ ിൽ എനി േബാധി വാൾ കി ണം” എ ൻ ി പറ . അ ം
ഒ െകൗശലം തെ യായി . അതിെ ഉേ ശെമ ാെണ ം സാധാരണ ജന ൾ
ഹി ാൻ കഴി ി .
ധാന മ രപരീ കല ാണ ിെ നാലാം ദിവസെമ തീർ െ ിയതിനാൽ
അതി ദിവസ ളി ം ര നാഥ ാ െട ം ശിഷ ാർ ത ിൽ ാൻ,
പ ീരാൻ, ഒ േ ാൽ തലായ ചില പയ ക ം ചില അല ാരൈ ക ം കാണി ക മാ
േമ ഉ ാ . നാലാം ദിവസമായേ ാൾ ധാന ാരായ ം ം ത ിൽ
െ േനരിേട തായി വ . ൾ അദ ം തെ ഒരി വടി കാണി െകാ ് അ
െവ ി റി വാൻ ആവശ െ . ് അ ം യാസേ ാ ടിെയ ി ം അ ് ഒ െവ ി
തെ റി ി ജയം േനടി. പിെ അവർ ര േപ ം ത ിൽ വിേനാദരീതിയിൽ ചില
അട കൾ െപാ തിെ ാ ി . ൾ ിെ േയാഗ െള ത െകാ നി
ത ാെത ി േനേര ഒ ം േയാഗി ി . എ ി ം സ ം കഴി േ ാൾ ൾ
വ ാെത ീണി . അേ ഹം വാർ ക ം നിമി ം കായബലം മി വാ ം യി ആളാ
യി വേ ാ.
ൾ വ ാെത ീണി ിരി എ റി ി ് അേ ഹ ിെ പാർശ വർ ി
കളായ ചില ധാന ാർ “ ധാന മ ര രീ രാ ിയിൽ നട ാെമ ാ ് തീർ യാ
ിയിരി ്. അതിനാൽ വിേനാദ ം അഭ ാസ െമാെ ഇേ ാൾ മതിയാ ാം.
ഇനി ര േപ ം രാ ിയാ േ ാേഴ ം ത ാറായിെ ാ ാൽ മതി” എ പറ . ഉട
െന അഭ ാസവിേനാദ െള ാം നിർ ക ം െച .
984 110. െപ ിലാവിൽ േക േമേനാൻ

രാ ിയായേ ാേഴ ം കാ ാ ം മധ ാരായ മാണിക ം അഭ ാസ ലവ ാ

ം അവ െട ശിഷ ാ ം മ ം അ ാഴം കഴി െകാ ് സഭയിൽ ഹാജരായി. രാ ിയിേല
നി യി ി പരീ വളെര യാസ തായി .ഒ വിള നിറ ് എ
ം തിരി മി ഭ ദീപമാ ിെ ാ ിഒ ല ക. അതിെ വ ിൽ ആ വി
ള ിെ ത ശരിയായി കട വാൻ മാ ം ഒരിട ഴി(ച ഴി)െവ ക. വിള ി
െ ച ല ഒ വാൾെകാ ് ഒ െവ ി റി ണം. വിള ിെല ഒ തിരിെയ ി ം െക
കേയാ ഒ ിെയ ി ം താെഴേ ാ കേയാ െച ടാ. ഇ െനയായി നി യം
െച ി ്. എ ാവ ം സഭയിെല ിയേ ാേഴ ം ഈ പറ കാരെമ ാം ത ാറാ
ിയി . ഈ പരീ യിൽ ജയം േന ക എ കാര ം തെ െ ാ ് സാധ മെ
േബാധം ൾ ന േപാെല ായി . പിെ ഒ ക െ ൗശലം
േയാഗി ജയി ാൻ േനാ ാെമ മാ ം വിചാരി ാ ് അേ ഹം സഭയിേല േപായ ്.
ആ സമയ ം േക േമേനാൻ വ ി ിെ റി കയാൽ മന ച ലെ െകാ തെ
ഇ . കാല തെ പറ ി കാരം വാളിെ ം പറെ ാഴിയാേമാ എ
േനാ ിയതിൽ അതി ം നി ിയി ായി . പല ല ളിൽ നി മായി ഒ ാം തര
ി വാ കൾ വ ി സഭയിൽ വ ി . പകൽ തെ ൾ പറ േപാ
െല ഇ വടി െവ ി റി കെയ തം നിർവഹി ി തിനാൽ പി െ
ഊഴം േടതായി . ഇ െന പല െകാ ം ൾ ് ഒഴി മാറാൻ നി
ിയി ാെതയായി. അതിനാലേ ഹം സഭയിൽെ ് ഒ വാെള ർ േനാ ിയതി
െ േശഷം ഊേ ാ ടി ഒ ിള ി. ആ വാൾ ര കഷണമായി റി താെഴ വീ .
ൾ േവെറാ വാെള ് ഒ ല േ ാൾ അ വള േപായി. ഇ െന ൾഎ
പ വാെള ് ഇള ിേനാ ി. അവെ ാെ ഓേരാ േക കൾ സംഭവി കയാൽ അവ
െയ ാം താെഴയി . ഇ ക സാധാരണ ാരായ കാ ാർ ൾ വിള െവ ാ ്
വാളിെ ം െകാ ാെണ ം ൾ വ ാ ി െ ം തീർ യാ ി. സ െമ ി
ം ആ ധാഭ ാസം ശീലി ി വർെ ാെ ഇ െന വാ കൾ േക കൾ വ കെയ
വിദ ഒ യാസ മി ാ തായി തിനാൽ അഭ ാസികളായി വെര ാം ഇ
െട ക െ ൗശലമാെണ മനസിലാ ക ം െച . അതിനാൽ േ ാ െച
്, “ഈ വാ കെളാെ േക വ ി ള െകാ ് അെതാ ജയമാ കയി . വിള
െവ ക എ ത ം നിർവഹി വാൻ വട നി വ ി ആൺ ികളിൽ ആെര ി
ം വിചാരി ാൽ കഴി ം. പിെ െള ിനാ ് ഇ െന വിഷമി ്?” എ ്
എ ാവ ം േകൾെ പറ . ഇ േക േ ാൾ ൾ ് എ മാ ം ിത ായി
െയ ം പറയണെമ ി േ ാ. ആ സമയ ് ആ സദ ് ആക ാെട നി മായി ീർ .
ആ സമയ െട പി ിൽ നി െകാ ് ഒ വാ ് ിേനാ ് “അ ് ഇതി
് ഈ ദി ിൽ ആൺ ികളാ മിെ തീർ യായതി േശഷം മതിയേ ാ” എ പറ
. ആ ശ ം േക ൾ തിരി േനാ ി. “േഹ േക േവാ? ഇനി ഇ നീ െച ാൽ
മതി. ഞാൻ േവണെമ ി ” എ പറ വാൾ േക േമേനാെ ക ിൽെ ാ . (േക
േമേനാൻ െട അ ൽെ േചർ കാലം തൽ അേ ഹെ ൾ േപ മാ
േമ വിളി ാ . േക േമേനാ സേ ാഷ ം അതായി .) േക േമേനാൻ വിെന
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 985

വ ി വാൾ ക ിൽ വാ ി വിള ിെ അ ൽ െച ് ഒ െവ ി ച ല റി . വി
ള ിെ ത താെഴ െവ ി ഇട ഴി ക ശരിയായി െച ി . വിള ിെല ഒ
തിരിെയ ി ം െക കേയാ ഒ ി എ െയ ി ം താെഴേ ാ കേയാ െച ി . േക
േമേനാെ ഈ അ ത ി ക സഭാവാസികെള ാം സേ ാഷാധിക ാൽ ൈക
െകാ ി ആർ വിളി . ൾ ആന ാ െപാഴി െകാ തെ ിയ ശിഷ െന മാേറാ
ടണ ഗാഢാേ ഷം െച െകാ ് “നിെ കീർ ി ആച ാർ ം േലാക ിൽ വിള മാ
റാകെ ” എ ഹി . കട നാ കാരൻ േളാ ് അേ ാൾ അ െന പറ
െവ ി ം ഈ കാര ം അസാധ െമ തെ യായി അേ ഹ ിേ ം വിചാരം. ഇ
സാധി തിനാൽ കട നാ കാർ ം േക േമേനാെന റി ായ ബ മാനം സീമാതീതം
തെ യായി . േക േമേനാ ് അവിെടെവ ് അ ല ളായ അേനകം സ ാന ൾ കി
ി. അേ ഹം അവെയ ാം വാ ി െട പാദ ി ൽ െവ വ ി . അ െന ന െട
കഥാനായകൻ അവിെടെവ ം ത ം ജയ ം ഒ മി േനടി.
ഇ കാരെമ ാം വിശ വി തനായി ീർ ആ മഹാൻ െകാ ാം 1027-ആമാ ംഭ
മാസം 12-ആം തീയതി ാറാമെ വയ ിൽ യേശാമാ ശരീരനായി ീ ക ം െച
.
അേ ഹ ിെ േപ െകാ ിയ ം െവ ിെക ിയ മായ ഒ പി ാ ി ം എ
ാണി(നാരായം) ം ചില വാ ക ം ഇേ ാ ം െപ ലാവിൽ റവാ ിൽ കാ ്.
 111
െച കേ രിരാജാ ം രാ ി ം

ഒ വിൽ െച കേ രി (അ ല ഴ) രാജ ം ഭരി ി

ാ ാ മായി . അേ ഹ ിെ കാല ാ ് അ
വർ മഹാരാജാ ് പിടി ട ി തി വിതാം റിേനാ ് േചർ
രാജാ ് ഒ ൻേകാപി ം
ഴനാ ് മാർ ാ
്. ഒരി ൽ മാർ ാ
വർ മഹാരാജാ ് അ ല ഴരാജാവിെ േപർ ് ഒ തി െവ യ . അതിെ
ം “എനി ് അ ല ഴനാ ിെല മ ിെ ണം അറിേയ ിയിരി . അതി ്
എേ ാളാ ് ഞാനേ ാ ് വേര ്?” എ ായി . രാജാ ് ആ തി െവ തെ
മ ിയായ മാ ർ ണി െട പ ൽ െകാ ി ് അതി സ ചിതമായ ഒ മ പടി
അയേ ാൻ പറ . പണി ർ അതി ് അയ മ പടി, “ഒ ം പ ം െകാ ്
ഒരാെള ഇേ ാ യ ാൽ റ മ ് അേ ാ െകാ യ ാം. അതിനായി ഇേ ാ വര
ണെമ ി ” എ ായി . മഹാരാജാവിെ തി െവ ിെ സാരം അ ല ഴ രാജ ം
തനി വി തരണെമ ം അെത ാെണ റിയി ണെമ മായി . അ മന ിലാ
ിയാ ് മാ ർ ണി ർ മ പടി അയ ്.
പണി െട മ പടി െട സാരം രാജ ം വി തരാൻ ത ാറിെ ം അതിനായി ് ഇ
േ ാ േപാേര എ മായി . അ മഹാരാജാവി ം മന ിലായി. ഈ മ പടി
ക േ ാൾ മഹാരാജാ ് “എടാ േകമാ, നിന ് ഇ മാ ം ി ം ശൗര ം ൈധര
േ ാ? നീ സമർ ൻതെ ” എ ം, ഈ മ ഷ െന ഒ കാണണെമ ം തി മന
ിൽ വിചാരി ി ്: “ന െട േപർ മ പടി അയ സമർ ം നി െട മ ി മായ
മാ ർ ണി െര ന െ ാ ം ക ാൽെ ാ ാെമ ്. അതിനാൽ ആ മ ഷ െന
ഇേ ാെ ാ പറ യ ണം” എെ ാ തി െവ വീ ം െച കേ രിരാജാവിെ
േപർ കൽപി യ . ആ തി െവ െച കേ രിരാജാ ് മാ ർ ണി െര കാണി
ക ം “പണി െട മ പടി ക ി തി വിതാം ർ മഹാരാജാവി സാമാന ിലധി
കം േകാപ ായി െ ാ േതാ ്. പണി രവിെട െച ാൽ മട ിേ ാരാൻ
സാധി െമ േതാ ി . പണി െര അേ ഹം അകെ ം. അതിനാൽ േപാകാെത

986
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 987

യിരി കയാ ് ന ് ” എ പറ ക ം െച . അ േക ി പണി ർ “വിടെകാ ാെത

യിരി ് ഷധർ മ ; ഭീ ത ല ണമാ ്, അ െകാ ് വിടെകാ ണെമ ാ
് അടിയെ അഭി ായം” എ റിയി . “എ ാൽ പണി െട ഇ ംേപാെലയാവെ ”
എ സ തി കയാൽ പണി ർ അ തെ യാ യായി. മാ ർ ണി ർ തി വ
ന രെ ിയ ദിവസംതെ ഖം കാണി . മഹാരാജാ ് താൻ വിചാരി ിരി
കാര ം സാധി തി മാ ർ ണി െര ധ ംസി കയ , പാ ിൽ ിടി കയാ േവ
െത വിചാരി ിേ ാ എേ ാ, പണി െര ക ി സേ ാഷഭാവ ിൽ ചിലെതാെ
കൽപി ക ം ഒ ം പണി ർ ര ൈക ം വീര ംഖല കൽപി െകാ യ ക
മാ െച ്.
പണി ർ വ കയിെ വിചാരി െകാ ി അ ല ഴ ാർ ് അേ ഹം മഹാ
രാജവി ൽനി സ ാന ം ലഭി തിരി വ ിരി തായി േക േ ാൾ വളെര സേ ാ
ഷ ം അ ത ം േതാ ി. എ ി ം പണി െട ശ ം രാജേസവക ാ മായി
ചിലർ മാ ർ ണി ർ അ ല ഴ രാജ ം മാർ ാ വർ മഹാരാജാവി ് ഉപായ
ിൽ ൈകവശെ ിെ ാ ാെമ സ തി ാ ് സ ാന ം വാ ി വ ിരി
െത െച കേ രിരാജാവിെ അ ൽ പറ പിടി ി . രാജാ ് അ േക വിശ ിസി
െപെ ായ േകാപേ ാ ടി പണി െര പിടി ബ ി സ ിൽ താ ിെ ാ
988 111. െച കേ രിരാജാ ം രാ ി ം

തി കൽപി ക ം രാജഭട ാർ അ കാരം െച ക ം െച .

സമർ ം സ ാമിഭ ം സ രാജ േ ഹി ം നി ള മായ ആ മ ിസ മെന
യാെതാ കാരണ ം ടാെത നി ണം വധി ി ആ രാജാ േകവലം അവിേവകിയായി
എ തി േവെറ ല െമാ ം േവണെമ ി േ ാ.
ന രിമാരായി െച കേ രിരാജാ ാ െട അ ർ ന ൾ ് അ ല െഴ
ാമസി തി സൗകര മി ാതി തിനാൽ അവർ ടമാ െര േദശ സ ം
മഠ ിലാ ് താമസി ി ്. അതിനാൽ ചിലേ ാൾ രാജാ ാ ം അവിെട വ താ
മസി ി . ആ പതി േപാെല അവിേവകിയായ ആ രാജാ ് ഒരി ൽ ടമാ ർ വ
താമസി ി േ ാൾ ആ േദശ ഒ നായ െട പ ഒ മാ ിള െട േവലി ക
കയറി വിള നശി ി േ ാൾ മാ ിള ഒ കെ ് ഒേര െകാ . ഏ െകാ ണ
ിൽ പ നില വീ ച േപാെല കിട . നായേരാടിെ തെ പ വിെന
ഒ മാ ിള ക െകാെ റി െകാ എ രാജാവിേനാ ് പറ . രാജാ ് അ േക ്
ആ മാ ിളെയ പിടി ക വിലി ിെ ാ ാൻ കൽപി . ഉടേന രാജഭട ാര കാരം
െച . രാജാവിെ േകാപം നായ െട േനെരയായി. “വ ാജം പറ െവ െത മാ ിള
െയ െകാ ി നായ െട ംബം നശി േപാകെ ” എ ് അേ ഹം ശപി . അ ് ഉടെന
അെ ി ം കാലാ ര ിൽ ഫലി . അവിേവകിെയ ി ം അേ ഹം ാ ാ ം ാ
േണാ മ ം ആയി വേ ാ.
െച കേ രി രാജ ംബ ിൽ പ ായി ഒ ത രാ ി വലിയ മനസ ിനി ം
തപസ ിനി മായി . തപ ി നിമി ം ഈശ ര ാർ തെ ം ആ ത രാ ി െട
ഹിതെ അ വർ ി ി .
ടമാ െച കേ രിമഠ ിെ സമീപ പടി ാ കാ ് എ േപേരാ ടിയ
ഒ ഭഗവതീേ ്. ആ േ ിൽ തി ി െ ിരി ് അത ർ ി
യായ ഭ കാളിയാ ്. ആ േദവിെയ അവിെട ആദ ം തി ി ി ് വടേ ാ ദർശനമാ
യി ായി . അതിനാൽ അവിെട തിദിനം അേനക പ വ ൾ ഉ ായിെ ാ ി .
കൗണാർ എ ടി േപ മീന ിലാറിെ ഒ ൈകവഴി ടമാ ർ ഒ േ ാ.
ആ നദി െട െത കരയിലാ േമൽ റ േ മിരി ്. അതിനാൽ വടേ ാ
ദർശനമായി ഭഗവതി െട ിപാതം നിമി ം രാ ികാല ളിൽ ആ നദിയിൽ ടി
െകാ േപാ േതാണികൾ ിേ ാ ക, േതാണികളിൽ േപാ വർ വ ാെത ഭയെ
ക തലായ ഉപ വ ളാ ് അ ാല ് ഉ ായിെ ാ ി ്. അതിനാൽ രാ ികാ
ല ളിൽ ആ വഴി ജനസ ാരം നിേ ഷം നി േപായി.
തപസ ിനിയായി രാ ി ഈ വിവരമറി ് ഈ ജേനാപ വം നി ണെമ
നി യി ് ഒ ദിവസം ളി പടി ാ കാവിൽ െച േദവിെയ വ ി ് “അ േയാ േദവീ!
അവി െ ിപാതം നിമി ം രാ ികാല ളിൽ വട വശ നദിയിൽ ടി ജന
ൾ സ രി ാൻ നി ിയി ാെതയായിരി . ഇ ് ഏ ം സ ടകരമായ ഒ
കാര മാ ്. അതിനാൽ അവി സദയം കിഴേ ാ തിരി ിരി മാറാകണം എ
ാർ ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 989

വടേ ാ ദർശനമായി തി ി െ ി േദവീവി ഹ ിെ ദർശനം പിേ ദിവ

സം േനരം െവ േ ാൾ കിഴേ ാ ായിരി തായി കാണെ . അ തൽ ആ ിൽ
ടി േപാ വർ യാെതാ ഉപ വ ം ഭയ മി ാെത ആയി ീ ക ം അലതിേല
ജനസ ാരം യഥാ ർ ം രാ ിയി ം പക ം ധാരാളമാ ക ം െച . അവിെട േദവി െട
ദർശനം ഇേ ാ ം കിഴേ ാ ായി ാണിരി ്.
െച കേ രിമഠ ിെല വക േഗാശാല (പ െ ാ ് ) മഠ ിെ പടി ാ വശ
് സ ൽ ം വടേ ാ മാറിയായി . തപസ ിനിയായ രാ ി ദിവസംേതാ ം െവ
ാൻകാല ് ആ േഗാശാലയിൽ െച പ െള കണികാ ക പതിവായി . ആ
സമയം രാ ി തെ ലൈദവമായ അ ല ഴ ീ സ ാമിെയ ഭ ി ർ ം രി
െകാ ം ആ ഭഗവാെന റി
“നരകൈവരിയാമരവി ാ െ
െചറിയനാളെ ളിക ം
തി െമയ്േശാഭ ംക തി േ ൻ
അ വാ ! കണികാൺമാൻ
കണികാ േ രം കമലേന െ
നിറേമ ം മ കിൽ ചാർ ി
കനകകി ിണി വള ൈകേമാതിരം
അണി കാേണണം ഭഗവാേന!”
ഇത ാദി സ ീർ നം െചാ ിെ ാ മാ ് േപാ ക പതി ്. അ ിെന രാ ിഒ
ദിവസം െവ ാൻകാല േഗാശാലയിൽ െച േ ാൾ സ ീർ ന ിൽ വിവരി ി
േപാ പ ിൽ ീ സ ാമി അവിെട ഓടിനട കളി തായി ക . ഉട
െന രാ ി ഭഗവാെ പാദ ളിൽ സാ ാംഗം നമ ാരം െച . രാ ിഎ േ ക
റ േനാ ിയേ ാൾ ഭഗവാെന അവിെടെയ ം ക മി . അതിനാൽ രാ ി താൻ
ഭഗവാെന ത മായി ക തായ ല ്ഒ േ ം പണികഴി ി ് അവിെട ീ
സ ാമി െട ഒ വി ഹം യഥാവിധി തി ി ി . പിെ പതിവായി ആ േ ിൽ
െച ദർശനം നട ിെ ാ ിരി ക ം െച .
ഇേ ാൾ ടമാ ർ െച കേ രിമഠ ിെ സമീപ കാ ീ രം എ
േ ിെ ഉ വം ഇ െനയാ ്. ഈ രാ ി െട ദിവ ത േ ം ടമാ ർേദശ
േ ം റി ് ഇ െന ഇനി ം പല ഐതിഹ ്. അവയിൽ ചില യഥാവസരം
പി ാെല വിവരി ാം.
 112
വില മംഗല സ ാമിയാർ

വി ല മംഗല ന രി സ സി സ ാമിയാരായതിെ കാരണ ം അേ ഹം േചർ

ല കാർ
ം, ഏ മാ ർ േ
ായനിേയ ം തി വാർ ിൽ ീ
ം ന ാരണം െച ് നവീകരി ം
സ ാമിേയ ം മ ം തി ി
ിവേപ ർ വട ാഥ
േ ി ം, ൈവ െപ ം േ ാവിൽ േ ി ം, അ ല ഴ ീ സ ാമി
േ ി ം ദർശന ിനായി െച േ ാ ായ അ ത ം മ ം ഐതിഹ മാല െട
ർ ഭാഗ ളിലായി ാവി ി തിനാൽ അെതാ ം ഇവിെട ആവർ ി ി .ആ

990
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 991

സ ാമിയാർ നിമി ം തി വന ര ീപ നാഭസ ാമിേ ായതിെന റി

മാ മാണ് ഇവിെട ാവി ാൻ ഭാവി ്.
ീ സ ാമി, സ ാമിയാർ ത ീഭവി തിെ േശഷം അേ ഹ ിെ േതവാര
(വി ജ) സമയ പതിവായി അ ൽ െച ി . എ ാല ലീലാേലാലനായ ഒ
ബാലെ ഭാവ ി ം ധാരാളം െതാ ര കൾ കാണി ഒ തി ാരെ നിലയി
മായി പതി ്. ആ സമയ ളിൽ സ ാമിയാർ ഭഗവാെന ഉ ി എ ാ ് പറ ി
്. സ ാമിയാർ ജ കഴി െകാ ിരി സമയ ളിൽ ഭഗവാൻ ബാലാകാരനായി
അ ൽ െച ാൽ സ ാമിയാ െട റ ് ഉ കയ ക, ജ ം മ ം വാരി
ള ക, ജാപാ ളിൽ വിസർ നം െച ക തലായ ഉപ വ ളാ ് െച ക
പതി ്. ഭ വ ലനായ ഭഗവാ ഭ ാ െട അ ൽ ഇ കാരേമ െപ മാറാ
എ ി േ ാ. എ ാൽ ഭഗവാൻ സ ാമിയാ െട അ ൽ ഇ കാരെമ ാം വർ ി
സ ാമിയാ െട സഹനശ ി ം ഭ ിദാർഢ ം എ മാ െ പരീ ി ാൻ ടി
ആയിരി ണം.
ഒ ദിവസം ഭഗവാെ ഉപ വം ഏ ം ഹമായി ീ കയാൽ സ ാമിയാർ, “ഉ ീ!
ഉപ വി ാെത ഇരി ” എ പറ റംൈകെകാ ത ി മാ ി. അ സ ാമി ് ഒ ം
രസി ി . റം ൈകെകാ ത ി മാ നിഷി ം നി മാണേ ാ. അതിനാൽ
സ ാമി േകാപഭാവേ ാ െട “ഇനിെയെ കാണണെമ ിൽ അന ൻകാ ിൽ വരണം”
എ പറ ി ് അവിെടനി മറ .
ഭഗവാൻ അ ർ ാനം െച കഴി േ ാൾ സ ാമിയാർ ഏ ം വിഷ നായി ീർ
. പിെ അേ ഹം അന ൻകാടേന ി റെ . അത ം വിഷാദേ ാ ടി
അേ ഹം പല ല ളിൽ അേന ഷി ് അല നട ക ം പലേരാ ം േചാദി ക ം
െച ി ം ഒ ം അറിയാൻ കഴി ി . ഒ ം വഴിനട ം െവയിൽെകാ ം ീണി
തളർ ് ഒ ല െച താൻ െച േപായ അ മ ിെയ റി വിചാരി
പ ാ പി െകാ ് ഒ മര ണലിലി . ആ സമയം ആ ല ി സമീപം ഒ
പറയെ ടിലിൽ പറയ ം അവെ ഭാര ം ത ിൽ ഒ ശ നട ി . അതിനിട
പറയൻ േദഷ െ തെ ഭാര േയാ ് “ഇനി ം നീ എേ ാ വഴ ി വരികയാെണ ിൽ
നിെ ഞാൻ ത ിെ ാ ് അന ൻകാ ിേല വലിെ റി ം” എ പറ . അ േക
സ ാമിയാർ ആ പറയെ അ ൽ െച ചില സാ നവാ കൾ െകാ ് അവെന സമാ
ധാനിെ ിയി ് അന ൻകാ ് എവിെടയാെണ ് അവേനാ േചാദി ക ം അവൻ
അ കാണി െകാ ക ം െച .
ആ കാ ക ം ം മര ം നിറ ് ഏ ം ഷ് ാപ ം ാര ം ആയി
എ ി ം സ ാമിയാർ ഭഗവാെന കാണാ അത ാ ഹം നിമി ം ആ ർഘടെമാ ം േല
ശംേപാ ം വകവ ാെത ആ വന ിൽ േവശി ഭഗവാെന േനാ ി നട ട ി. അ
െന റ രം െച േ ാൾ ഭഗവാെന ക . പേ അ യഥാ ർ ം ഉ ി നായി ാ
യി . ഒ ഇരി മര ിെ വ ി ം, കാല് ം തല മിരി ല ീമാേരാ
െട അന േ ൽ കിട തായി മാ ് ഭഗവാെന അേ ാൾ സ ാമിയാർ ക ്. ഉടെന
സ ാമിയാർ ഭ ിപാരവശ േ ാ െട ഭഗവാെന സാ ാംഗമായി വീ നമ രി . സ ാ
992 112. വില മംഗല സ ാമിയാർ

മിയാെര ക സ നായ ഭഗവാൻ സ ാമിയാേരാ സ ിതം “ഞാൻ ഭ ണം കഴി ി

വളെര ദിവസമായി. എനി ിേ ാൾ വിശ കലശലായിരി . ഉടെന എനിെ െ ി
ം തി ാൻ തരണം” എ ളിെ . ഭഗവാ ഭ ി ാൻ െകാ തി മ മാർ െമാ
ം കാണാ യാൽ സ ാമിയാർ ആ കാ ി ായി ഒ മാവിൽനി വീ കിട ി
ക ിമാ െറ െപ ിെയ ് ഒ ക ിേ ൽ െവ ചത ് അവിെട െ കിട ി
ഒ ചിര യിലാ ിെ ാ . ഭഗവാൻ അ വാ ി ഭ ി ക ം “മതി, എെ വിശ
നിേ ഷം മാ ക ം എനി ന ിയാ ക ം െച ിരി ” എ ് അ ളിെ ക
ം െച .
അന രം സ ാമിയാർ അന ശായിയായ ഭഗവാൻ ീപ നാഭൻ അന ൻ കാ
ിൽെവ തനി ത ീഭവി ിരി എ വിവരം തി വിതാം ് മഹാരാജാ
വിെന ഹി ി . അ ാല തി വിതാം റിെ തല ാനം പ നാഭ രമായി തി
നാൽ മഹാരാജാ ് ംബസേമതം എ ി താമസി ി ് പ നാഭ രം െകാ ാര
ിലായി .
സ ാമിയാർ ായ ദിവ ദർശനെ റി ് അറി ി മഹാരാജാ ് പ നാഭ ര
ം അതിന േദശ ളി ം താമസ ാ ം , ജന ിെകാ ം ധന ിെകാ ം
ബല ാ മായി എ മഠ ളിെല േപാ ിമാേരാ െട അന ൻകാ ിെല ി ആ
ലം സ ർശി . പ നാഭസ ാമിെയ സ ാമിയാർ ത മായി കാണാമായി െവ
ി ം മഹാരാജാ ് തലായവർ ാർ ം കാണാമായി ി . എ ി ം വില മംഗല
സ ാമിയാ െട ദിവ ത െ റി മഹാരാജാ ് തലായവർെ ാേപർ ം ന േപാെല
അറിയാമായി െകാ ് അേ ഹം പറ തിെന വിശ സി . മഹാരാജാ ് അന ൻ
കാ ിെല ം അ േദശ ളിേല ം കാ ക ം മര െമ ാം െവ ിമാ ി . സ ാമിയാർ
ഭഗവാെന ക തായ ആ ല ് ഒ േ ം പണി തി ് ക ി ച ംെക ക ം
േമൽപറ എ മഠ ാരായ േപാ ിമാ ാഹി സകല ം മഹാരാജാ തി മന ിെല
ഹിതം േപാെല നട ക ം െച .
േ ം പണി കഴി തിെ േശഷം മഹാരാജാ ് ആ േ ിൽ േമ റ േപാ
ിമാ െട സഹായസഹകരണ േളാ ടി െ ഒ ഭ ർ ിൽ യഥാവിധി പ
നാഭസ ാമിെയ തി ി ി ക ം െച . തി ി െ ീപ നാഭവി ഹം സ ാമി
യാർ ക വിധം അന ശായിയായി താ ്. അ ് ഇേ ാ ം അ െനതെ യാണിരി
്.
േ ം പണി ം തി ം കഴി ി ം സ ാമിയാെര അവിെടനി വി യ തി
് മഹാരാജാവി ം പ നാഭസ ാമി െട സ ിധിയിൽ നി വി പിരി തി സ ാമി
യാർ ം സ തമി ാെതയി തിനാൽ േ േ ാട തെ സ ം പടി ാ മാറി
മഹാരാജാ ക ി ് ഒ സ ാമിയാർമഠം പണിയി െകാ ക ം സ ാമിയാർ തെ ിര
വാസം അവിെടയാ ക ം െച . അന രം മഹാരാജാ ് സ ാമിയാർ നിത ി ഖ
മായി ഴി ട വ ം ചില അ ഭവ ൾ പതി െകാ ക ം പരിചരണ ി
േവ ത ാർ, ി ർ തലായവെര ക ി നിയമി െകാ ക ം െച . സ ാ
മിയാർ അന ാരാ ം ആവശ െ ടാെത സ മന ാെലതെ പതിവായി േ ിൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 993

േപായി പ നാഭസ ാമിെയ ഭ ി ർ ം േസവി ക ം ാ ലി കഴി ക ം െച ി

. അ െന റ കഴി േ ാൾ മഹാരാജാ ് പ നാഭസ ാമി സ ാമിയാ െട
ാ ലി ട ം ടാെത എ ം േവണെമ ക ി നി യി ക ം ആ വക സ ാ
മിയാർ വിേശഷാൽ ചില പതി കൾ ടി ക ി ് ഏർെ ക ം െച . പ നാഭ
സ ാമി സ ാമിയാ െട ാ ലി ട ാെത എ ായിരി ണെമ ് മഹാരാജാ
ക ി നി യി ിരി ിതി ് വ കാരണവശാ ം തനി വ ാെത വ ാ ം
ാ ലി ട െത ക തി വില മംഗല സ ാമിയാർ േയാഗ നായ ഒ ന രി
ടി സ ാസം െകാ തെ ശി നാ ി. അത ാവശ മായാൽ ആ ശിഷ നായ
സ ാമിയാ ം േ ിൽ കട ാ ലി കഴി െകാ തി മഹാരാജാ ് ക ി
വദി ക ം ആ സ ാമിയാർ ം ചില പതി കൾ ക ി ് ഏർെ ക ം ാ ലി
കഴി സ ാമിയാ െട േപ ്, േമലാൽ ാ ലി സ ാമിയാർ എ ായിരി ണെമ
ക ി നി യി ക ം െച . ആ സ ാമിയാ െട ശിഷ പര രയി ൾെ ഏെത ി ം
ഒ സ ാമിയാർ പ നാഭസ ാമി ാ ലി കഴി ണെമ ഏർ ാ ് ഇേ ാ ം േവ
െ െവ ി ി . പ നാഭസ ാമി ് ഇേ ാ ം ഒ സ ാമിയാർ പതിവായി ാ ലി
നട ിവ ്. അേ ഹെ എ ാവ ം ാ ലി സ ാമിയാർ എ തെ യാ ്
പറ വ ്. ാ ലി സ ാമിയാർ ക ി നി യി ി അ ഭവ െള ാം
ഇേ ാ ം െകാ േപാ ്. ഇ ം പറ െകാ ് ഇേ ാൾ തി വന രം പ
ണമായി േശാഭി ലം പ വലിയ വന േദശമായി എ ം ആ വന ിെ
േപർ അ ൻകാ ് എ ായി എ ം തി വന ര പ നാഭസ ാമി േ ാ
തി കാരണം വില മംഗല സ ാമിയാരായി എ ം മാ േ ാ.
 113
പാ േ ാ ന രി

പാ
ളേറാഡി പടി
േമ ാ ന രി െട ഇ ം െകാ ി രാജ

ാ വശ ാ ്. അവിെട പ ായി
രം താ ിൽ ഇരി ാ
ല ട തീവ ി േ ഷനിൽ നി ് ഏകേദശം എ നാഴിക കിഴ െത മാ
വർ വലിയ ഈശ രഭ ാ
ം മ ത നി ണ മായി .എ ി ം ഹമായ ദാരി ഃഖംെകാ ് അവർ വളെര
ക െ ാ നിത ി കഴി ി ്.
അ െനയി കാല ് ആ ഇ െ ഹ നായ ന രി ചരി സി മായ തി
വ ി ള േ ിൽ െച തെ ദാരി ഃഖ ി ശമന ാ ി രണെമ
ാർ നേയാ ടി ഭ ി ർ ം േദവെന ഭജി ട ി.

994
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 995

ഭജനം ഏകേദശം പ െകാ ം തികയാറായേ ാൾ ഒ ദിവസം േ ിൽ

അ ാഴ ജ ം മ ം കഴി ് എ ാവ ം േപായതിെ േശഷം ന രി റ െവ ം
ിെയ തി ് ഒ ജലപാ ം െകാ േ ിെ മതിൽ ക തീർ
ള ിൽ െച േ ാൾ അവിെട കടവിൽ േതജസ ിയായ ഒരാൾ നിൽ ക ി ്
“ആരാണ ് ” എ േചാദി . അേ ാൾ ആ ഷൻ “ആളറി േമ ാടിെന േവണം?
െവ ം േവണെമ ിൽ ിെയ െകാ ് െപാെ ാ ” എ പറ . വാ െകാ ം
േതേജാമയമായ പം െകാ ം ആ ആൾ േകവലം മ ഷ ന എ ം ഒ ദിവ നാെണ ം
േതാ കയാൽ ന രി ഉടെന ഒ ം പറയാെത വിചാരമ നായി അവിെട നി . അേ ാൾ
ആ ദിവ ഷെ ൈകയിൽ തീ േപാെല തിള തായ എേ ാ ഒ സാധനമിരി
് ക ി ന രി “ആ ൈകയിലിരി ് എ ാ ്?” എ േചാദി , അതി ം
ശരിയായ ഉ രം പറയാെത ആ ദിവ ൻ “േമ ാ മാണിക ക ി േ ാ?” എ
േചാദി . ന രി “ക ി ി ” എ പറ േ ാൾ ദിവ ൻ “കാണാനാ ഹ േ ാ?” എ
വീ ം േചാദി , ന രി “ക ാൽ െകാ ാെമ ് ” എ പറ ൈകനീ ി. അേ ാൾ
ആ ദിവ ൻ “ഇ ് അേ ാ ത ാൽ മട ി രാെമ നി യ േ ാ” എ േചാദി .
“നി യ ് ” എ ് ന രി പറ േ ാൾ ആ ദിവ ൻ ര ം ന രി െട ൈകയിേല ്
ഇ െകാ . ക ി ിലാ ആ ദിവ ര ം ക േ ാൾ ന രി വളെര കൗ കം
േതാ ി. ആ ന രി അ ാലെ െകാ ർ വലിയ ത രാെ ഒരി നാകയാൽ ഈ
ദിവ ര ം ത രാെന ടി ഒ കാണി ണെമ േതാ കയാൽ ന രി ആ ദിവ േനാ
് “എനി ് ഈ ര ം ഒരാെള ടി കാണി ാൽ െകാ ാെമ ്. അതിനാൽ ഇെതാ
െകാ േപായിെ ാ വ തി ് അ വാദം തരണം” എ പറ . ഉടെന തെ
ആ ദിവ ൻ “േവഗ ിൽ മട ിെ ാ വരാെമ ിൽ െകാ െപാെ ാ . എനി ് ഇനി
ഇവിെട അധികംതാമസി തി ് നി ിയി ” എ പറ . “ ണ ിൽ വേ
ാ”െമ ം പറ ന രി ആ ര ം െകാ േപായി ത രാെന കാണി .
ത രാ ് ആ ദിവ ര ം ക ി മട ിെ ാ ാൻ ഒ ം മന ി ായി . “ഇതി
വില എ േവണെമ ി ം െകാ േ ാ. ഇ ന േവണം” എ ത രാൻ പറ .
അ ന രി സ തി ി . “ഇ മട ി െകാ ാ ാൽ എനി സത ഭംഗം സംഭവി
ം; അ സ ടമാ ് ” എ ന രി നിർബ ർ ം പറ കയാൽ ത രാന മട ി
െകാ . ന രി അ െകാ േപായി ആ ദിവ െകാ , ര ം ൈകയിൽ വാ ിയ
ണ ിൽ ആ ദിവ ൻ അ ശ നായി ഭവി . ആ ര ിെ േശാഭെകാ ് അ വെര
പകൽേപാെല കാശി ി ആ ലം അേ ാൾ അ കാര ർ മായി ീർ , ന
രി വ ാെത അ ം ഭീത മായി ഭവി ക ം െച . ര നാഴിക കഴി േ ാൾ
ന രി േറെ ക കാണാറായി. പിെ അേ ഹം തീർ ിലിറ ി െവ ം ി
െയ െകാ േപായി.
അ രാ ിയിൽ കിട ി ന രി ഉറ ം വ ി . ക ം! ആ ദിവ ൻ ആരാെണ
പരമാർ മറിയാൻ കഴി ി േ ാ. നിർബ ി േചാദി ി െവ ിൽ അേ ഹം
പരമാർ ം പറ മായി . ആ ദിവ ര ം വിശ ാസ ർ ം എെ ക ിൽ ത യ ആ
ദിവ ൻ നിർബ ി ാൽ താനാരാെന പരമാർ ം പറയാതിരി േമാ? ഒരി മി .
996 113. പാ േ ാ ന രി

അ െന െച ാെതയി െകാ വലിയ വി ി മായിേ ായി. ഇനി അതിെന റി

വിചാരി ക ം വിഷാദി ക ം െച ാൽ ഫലെമാ മി േ ാ. “അതീതകാര ാ ശേയന
കിം സ ാൽ” എ ം മ ം വിചാരി െകാ ് അേ ഹം അ െന കിട .
അ െന റ േനരം കഴി േ ാൾ അേ ഹം ഉറ ി. എ ി ം അധികം താമസി
യാെത ഉണ ക ം െച . അേ ാൾ നിലാവിെ െവളി ം േറെ ഉ ായി തിനാൽ
ന രി ഭാതമായിെയ േതാ ി. അേ ഹം ആ ഭജന ാല ഏഴരനാഴിക െവ
ാ േ ാഴാ ് പതിവായി ളി ി ്. ആ സമയം കഴി േപായി എ േതാ
കയാൽ അേ ഹം പരി മി ളി ാനായി തീർ ള ിെല ി. അേ ാ ം അവിെട
ഒരാൾ നിൽ ായി . ന രി യഥാ ർ ം “ആരാണ ്?” എ േചാദി . അേ ാൾ
ആ ആൾ “ഇതാരാെണ ം മ ം അറി ിെ േവണം? േമ ാടി ളി ാൻ േനരമാ
യി ി . േപായി ിട റ ; അഹ പകർ ി േവേ ളി ാൻ?” എ േചാദി .
ആ ശ ം േക ം ശരീരേതജ ക ം ഇ താൻ േ ക ദിവ ൻ തെ യാെണ
മന ിലാ കയാൽ ന രി അ െച പാദ ിെ ൽ വീ വ ി െകാ “ ീപരേമ
ശ രനാ ്, അവി ് ആരാെണ പരമാർ ം എേ ാ പറയണം” എ േപ ി .
അേ ാൾ പരമാർ ം പറയാെതയിരി ാൻ നി ിയി ാെതൈവകയാൽ അേ ഹം താൻ
സാ ാൽ വാ കിയാെണ പറ . ഉടെന ന രി “എ ാൽ അവി െ സാ ാൽ
സ പം എനി കാണി തരണ”െമ വീ ം അേപ ി .
അേ ാൾ വാ കി “അ േവ ; അ ക ാൽ അ ഭയെ ം” എ പറ ി സ
തി ാെത വീ ം നിബ ി കയാൽ വാ കി തെ േദഹം ി ീപരേമശ രെ
ൈകവിരലിേ ൽ കിട േമാതിരേ ാളമാ ി കാണി െകാ . എ ി ം ന രി
ഭയെ ർ ി നില വീ . പിെ േ ാൽ നാഴിക കഴി േ ാൾ ന രി
േബാധം വ , അേ ാൾ വാ കി, “എ ാ വരം േവ ്?” എ േചാദി . അതി മ
പടിയായി ന രി “അവിടെ സാ ി ം സദാ എെ ഇ ായിരി നം. എെ
ദാരി ഃഖം തീർ തരിക ം േവണം. ഇ മ ാെത എനി വിേശഷിെ ാ അേപ
മി ” എ പറ . അ േക വാ കി, “ആെ അ െന െച ാം; േമ ാടിെ ഭജനം
പ െകാ ം തിക തി ് ഇനി ദിവസം മതിയേ ാ. അ കഴി ി ഇ േ
െപാെ ാ . അേ ാേഴ ം ഭഗവാെ അ വാദം വാ ിെ ാ ് ഞാ ം അവിെട
വരിക ം േമ ാടിെ അഭീ ം സാധി ി ക ം െച ാം. ഇനി ളി ാനമാ ിേ ,
സമയമായിരി ” എ പറ ് ന രിെയ ളി ാനയ ക ം ഉടെന അ ർ ാനം
െച ക ം െച .
ന രി ഭജനം കഴി ്ഇ െ ി തെ ഓല ട കിഴ ിനിയിൽ െവ ി േപായി
ളി ം നിത കർ ാ ാനാദിക ം മ ം കഴി വ ട മാ ിവ ാനായി എ േ ാൾ
അതിേ െലാ പാ ിെന ഭയെ . ഉടെന ആ പാ താെഴയിറ ി, യഥാ ർ ം
ദിവ ഷെ പം ധരി െകാ ന രിേയാ ്, “േമ ാ ് ഭയെ േട , ഞാൻ വാ കി
തെ യാ ്. അ െട സത സ ത ം ഭ ി ം നിമി ം ഭഗവാൻ ീപരേമശ രൻ
അ െയ റി ് ഏ ം സാദി ിരി . ഭവാെ അഭീ ം സാധി ി ത തിനാ
യി സ ാമി അ ളിെ ി തെ യാ ് ഇേ ാൾ ഞാൻ ഇവിെട വ ിരി ്. ന ൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 997

ആദ ം ക ദിവസം ഞാൻ കാണി ത മാണിക ് ഇതാ. ഇ ് ഇനി ഇവിെട െ

ഇരി െ . ഇ ി െവ െകാ ണം. ഇതിരി ിട ് ഒരി ം ദാരി ഃഖം ബാ
ധി യി .” എ പറ ് ആ ദിവ ര ം െകാ ി വാ കി പിെ ം പറ , “ഇനി
ഇവിെട ഒ നാഗയ ി ം വ േച ം. അേ ാ ം േമ ാ ് ഭയെ േട .”
ഇ ം പറ േ ാേഴ ം ആ ഇ െ അ ർ നം അവിെട വ േചർ .
ആ സാ ി ഒ സ ജന ഹ ിൽ ഒ സദ േപായിരി കയായി . ആഅ ർ
നം വ ് അവ െട മറ ട (മന ട) ഇറയ വ ി അകേ കയറി. അേ ാൾ ആ
ടയിൽ നി ് ഒ പാ താെഴയിറ ി ഇഴ കിഴ ിനിയിെല ി. ഉടെന ആ പാ ം
സർവാംഗ രിയായ ഒ ദിവ ീ െട പം ധരി വാ കി െട അ ൽ നി . വാ
കി പിെ ം പറ ട ി: “ഞ െട ര േപ െട ം തിമക ാ ി ് ഈ
കിഴ ിനിയിൽ തി ി ് ംബപരേദവതകളായി വിചാരി ് എ ം പതിവായി ജി
വ ി െകാ ണം. അ െന െച െകാ ാൽ ഇവിെട േ യ കൾ ് ഒരി ം റ
വരികയി . പാ കൾ റ ് ഇനി ം ഇവിെട വ േച ം. അവെയ ാം യേഥ ം ഇവിെട
എവിെടെയ ി ം താമസി െകാ ം. ഒ ിേന ം േത കി ് തി ി ണെമ ി . ഈ
ഇ ം ഇ റ ം സർ െട സേ തമാ ി സ ൽ ി െകാ ി ാൽ മതി. ഇവിെട
മല വിസർ ന ൾ ം ാ ം എ ിൽൈ ക കാ ം മ ം േത കം ഓേരാ
ല ാ ിെ ാ ണം. അതാ കാര ൾ അതാ ല ളില ാെത ം പറ
ി ം കേപാ ം െച ്. ഇവിെട അ ളയി അ കളില ാെത റെ ം
തീ ക ി ്. ം പറ ി െമ ം െവ ക ം കിള ക ം ഴി ക ം െച ്.
അ പറ ിൽ ഒ പഭവനം ടി ാ ണം. വിേശഷി ാ അടിയ രാദി
കെള ാം അവിെടെവ നട ിെ ാ ണം. േപ ം തീ ാരി ം ഈ ഇ നട ാൻ
പാടി . അവ കാലെമ േ ാൾ അ ർ ന ൾ ആ ഉപഭവന ിേല മാറി ാ
മസി െകാ ണം. ഈ ഇ ിനക ം റ ം ം പറ ി ം മ ം പാ കെള ചില
േ ാൾ കേ ം. എ ാൽആ ം ഭയെ േട . ഈ ഇ വെര പാ കൾ, അവെയ
ചവി കേയാ മേ ാ െച ാെത കടി കയി . അ െന കടി ാ ം ഈ ഇ വെര വി
ഷം ബാധി കയി . േനെരമറി ് ആ വിഷം ആ പാ കെള െ ബാധി ം. അ െന
വ ാൽ ആ പാ കെള വിഷം ഇറ ി വിേ ണം. അ െന െച ിെ ിൽ ആ പാ കൾ
മരി േപാേയ ം. അന ാെര പാ കൾ ദംശി ാൽ ഈ ഇ വർ വിഷമിറ ്.
എ ാൽ സർ േകാപം നിമി ം ജന ൾ ാ േരാഗൾ ം മ ം തിവിധി െച
തി ് വിേരാധമി . ഞ െള തി ി ഈ കിഴ ിനിയിൽ ര വിള കൾ െക
ടാെത എേ ാ ം ക ിെ ാ ിരി ണം. ഈ വിള കളിേ ൽ ിടി ാ മഷി ം
ആ വിള കളിെല എ ം സർ േകാപം നിമി ാ ത േ ാഗ ൾ ം മ ം സി
ൗഷധ ളായിരി താ ്. ഞാനീ റ ി വെയ ാം ഈ ഇ വ ം ഇനി
ഉ ാ വ ം അറി ിരിേ വയാകയാൽ തല റ േതാ ം എ ാവ ം അവരവ െട
സ തികൾ ് ഉപേദശി െകാ ണം.” ഇ െന േവ െത ാം പറ തിെ േശഷം
“ഇനി ആവശ െ േ ാൾ കാണാം” എ ടി പറ ി വാ കി ം നാഗയ ി ം മറ
.
998 113. പാ േ ാ ന രി

ആ ന രി വാ കി പറ േപാെല കിഴി ിനിയിൽ വാ കിേയ ം നാഗയ ി

േയ ം തി ി ക ം മ ം െച . അ ാലം തൽ ് ആ ഇ ാർ ‘േമ ാ ന രി’
എ ായി േപ ് ‘പാ േ ാ ന രി’ എ ായി ീ ക ം അ സി െ ക ം
ിരെ ക ം െച . അവിെട ഇേ ാ ം വാ കി പറ ി േപാെലെയ ാം ആച
രി വ െ ാ ് േകൾവി. ആ ഇ വാ കി െട സാ ി ം സി ി കാലം
തൽ ദാരി ായി ി . സ േമണ വർ ി ട ക ം െച . ഇേ ാ ം അവി
െട സ വർ ി െകാ തെ യാണിരി ്. അവിെട ഇേ ാൾ ഭജന ിനായി ം
സർ േകാപം നിമി ാ േദാഷ ൾ തിവിധികൾ െച ി തിനായി ം
തിദിനെമ േപാെല അസംഖ മാ കൾ വരിക ം ഓേരാ െച ി ക ം അവെ ാം
ദ ിണയാ ം മ ം വളെര ണം െകാ ക ം െച ്. അവിെട ഇേ ാൾ ആ ഇ
െ വകയായി തെ ആ േതാ ം ികമാസം ഒ ാംതീയതി തൽ നാൽപെ ാ
ദിവസം സർ ബലി നട ിേ ാ ടാെത ഓേരാ െട വഴിപാടായി ം മി ദി
വസ ളി ം അവിെട സർ ബലി നട െ ്.
േമ ാ ി കിഴ ിനിയിൽ വാ കിേയ ം നാഗയ ിേയ ം തി ി തിെ േശ
ഷം റ കാലം കഴി േ ാേഴ ം പാ േ ാ ന രിെയ റി േകൾവി േലാക
ിൽ സർ പര . സർ േകാപം നിമി ാ ത ഗ്േദാഷാദിേരാഗ
ൾ ംമ ംആഇ വർ എെ ി ം െച ാൽ േഭദെ െമ ഒ വിശ ാസം
ജന െടയിടയിൽ ഢീഭവി ക ം െച .
അ ാല ായി ഒ പാ രാജാവി ് ിെ ഛായയിൽ ഒ മാതിരി
ത േ ാഗം ബാധി ി പല ചികി ക ം മ ം െച ി ം േഭദമായി . അ െനയി കാല
പാ േ ാ ന രിെയ റി പാ രാജാവി ് അറി കി കയാൽ അേ ഹം ആള
യ ്അ ഹ നായി ന രിെയ പാ ിയിൽ െകാ േപാ ക ം ന രി െട ചി
കി െകാ രാജാ ് ണ ിൽ ർ ഖെ ാപി ക ം െച . രാജാ ് ന
രി ് ഒ വളെര പണ ം സ ാന ം െകാ ാ മട ിയയ െത വിേശഷി
പറയണെമ ി േ ാ.
ന രി പരിവാരസേമതം പാ രാജ നി റെ ദ ിണതി വിതാം റിൽ
ഇേ ാൾ ഒ ധാന പ ണമായി േശാഭി ‘നാഗ േകാവിൽ’ എ ല വ
േ ാൾ വഴി വനാ ര ിൽ ഒരാർ നാദം േക ദയാ മായ ആ ന രി സപ
രിവാരം ആ കാ ിേല െച . അേ ാൾ അവിെട ഒ ീഇ കര ായി .
അവ െട ഃഖകാരണം േചാദി േ ാൾ “താെനാ ച ാലിയാെണ ം ഈ ല വ
െകാ േപായി വ വർ ം െകാ കി വാ ിയാ ് താൻ നിത ി
കഴി വ െത ം ആ പതി േപാെല അ ം വ േ ാൾ തെ അരിവാൾ ഒ
ശിലാവി ഹ ിേ ൽ െകാ സ ൽപം റി കയാൽ അതിൽ നി ര വാഹ ാ
യിരി െവ ം അ ക േപടി ാ താൻ കര െത” ം പറ . ആ ശാഡ ല
േദശ ് ് േ ാളം വളർ നിൽ ായി . ന രി തെ ത ാെരെ ാ
മാ ി െച േനാ ിയേ ാൾ ആ വി ഹം പ ശിര ായ ഒ സർ ിേ തായി
. അതിെ ഒ തല സ ൽപം റി ് അേ ാ ം ര ം വഹി ായി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 999

ന രി തെ മ ശ ിെകാ ര വാഹം നിർ ക ം സാ നവാ കൾെകാ

ച ാലിെയ സമാശ സി ി പറ യ ക ം െച തിെ േശഷം സമീപ ാരായ
ചിലെര ഈ വിവരം ഹി ി ക ം അവർ ഖാ ിരം തൽ ാലാവശ ി േവ
ഉപകരണ ൾ വ ി ആ നാഗ തിമ ് അ േപർ ടി ണ ാഹം കഴി ക ം പാ
േ ാ ന രിതെ ഒ ജ കഴി ക ം െച .
പിെ ന രി അ ാല ് ആ േദശ ായി ധാന ാെരെയാെ ്ഈ
നാഗ തിമ കാണെ ിരി വിവരം അറിയി ക ം ഈ നാഗ തിമ ഇവിെട തി
ി ് ഏ ം തപ ി ഒ ദിവ നായിരി ണെമ ം തി ി ആ മഹാെ
തപ ിെകാ ാ ് ഈ വി ിെ ൈചതന ം ഇ വെര വി േപാകാ െത ം ൈച
തന മി ാതി െവ ിൽ ര വാഹ ാ കയി ായി വേ ാ എ ം ഈ വി ഹ
െ യഥാേയാഗ ം ജി വ ി െകാ ി ാൽ നാഗരാജാ ് സേ ാഷി ക ം ത ി
മി ം ഈ േദശ ാർ േ യ വർ ി ക ം െച െമ ം മ പറ ക ം ജന ൾ
അെത ാം വിശ ാസ ർ ം സ തി ക ം െച .
അന രം ന രി ആ േദശ ാ െട സഹായസഹകരണ േളാ ടി ആ ലെ
കാ ം െമ ാം െവ ി ളയി ് അവിടം ജനസ ാരേയാഗ മാ ി ീർ ക ം ആ നാ
ഗ തിമ മ ം മഴ ം െവയി േമൽ ാെതയിരി വ ം അവിെട ഒ േമൽ ര
െക ി ക ം െച . ഇവെ ാം േവ ിവ പണം െചല െച പാ േ ാ ന രി
തെ യാ ്. ജന ൾ വാ െകാ ം േദഹംെകാ മ ാെത ധനംെകാ സഹായി ണ
െമ ് അേ ഹം ആവശ െ ി . ന രി െട ൈകവശം പാ രാജാ ് െകാ തായി
തെ പണം ധാരാള ായി .
നാഗർ (നാഗരാജാവി ) ടി േപാെല ഓലേമ ിലായിെ ി ം ഒ േകാവിൽ (അ
ലം) അവിെട ായേ ാൾ അതിെന എ ാവ ം ‘നാഗ േകാവിൽ’ എ പറ ട ി.
കാല േമണ ആ േദശ ിെ ം േപർ അ തെ യായി ീർ . ആ േകാവിൽ പാ
േ ാ ന രിതെ പതിവായി ജ നട ി ട കയാൽ അവിെട നാഗരാജാവിെ
സാ ി ം ൈചതന ം സീമാതീതമായി വർ ി . അേ ാൾ ആ േദശ ാെര ാം നാഗ
രാജാവിെന ത െട േദശപരേദവതയായി വിചാരി ക ം ആചരി ക ം വ ി ക ം
വഴിപാ കൾ കഴി ക ം മ ം ട ി. അതിനാൽ ആ നാഗ േകാവിലിെന റി
സി ി േലാക ിൽ സർ പര . അേ ാൾ അവിെട അന േദശ ാരായ ജന ം
ഭജന ിനാ ം ദർശന ിനാ ം മ ം കണ ി ാെത വ ട ി. വഴിപാ ക ം സീമാ
തീതമായി വർ ി . എ ി ം കഴി ാൻ വളെര യാസമായി ീർ . പാ േ ാ
ന രി ജ കഴി കയ ാെത മെ ാ ം െച കയി േ ാ. വഴിപാ ക ം മ ം വർ ി തി
േനാ ടി പാ േ ാ ന രി ം ശാ ി ാർ ം സ ാദ ം വർ ി .
പ ശിര ായി ആ നാഗ തിമ തി ി ിരി ് അ ടി സമച ര ം നി
ലനിര ിൽനി സ ൽപം താ ഒ ല ാ ്. അവിെട മ ി ധാരാളമായി
ഈർ ം കാ ്. ഇതിേനാട ല ളിൽ ഇതിേന ാൾ ഴി ാ ം േലശം
േപാ ം ജലമയം കാ ി . ഈ തിമയിരി ലെ മ ര വർ മായി ാ
് ഇരി ്. അ നാഗരാജാവിെ ഒ ശിര ി റി പ ി ര ം വീണതിനാൽ
1000 113. പാ േ ാ ന രി

അ െനയായതാെണ ാ ് പറ ്. അവിെട ദർശന ിനായി െച വർ സാ

ദമായി െകാ ് ഈ മ ാ ്. അതിനാൽ ദിവസം തി മ ് ആ ല നിെ
്. ഈ മ സകലവിധ ത േ ാഗ ൾ ം ഒ സി ൗഷധമാെണ ാ ജനവി
ശ ാസം. ഇ ാല ം ആ സാദം േത ി പല ത േ ാഗികൾ ം ഖം സി ി ്.
അതിനാൽ ര ല ളിൽനി ം തിദിനം അേനകമാ കൾ വ ് ഈ സാദം വാ ി
െകാ േപാ ്. ഇെതാ െകാ ം ആ ല ി േലശംേപാ ം താ വ ി .
അവിെടനി ് എ േ ടേ ാളം മ ് അ ദിവസേ ് അവിെട ഉ ായിെ ാ
ം. ഇെതാര തമാണേ ാ.
പിെ ഇവിെട ഒ െചടി ്. ആ ജാതി െചടി േലാക ിൽ മെ ാ മി . ഇതിെ
േപർ ആർ ം അറി ടാ. ഇ ് അേനകം േപർ വ കാ ്.
ഇ കാരെമ ാം മാഹാ േ ാ ടിയിരി നാഗരാജൻ ഒ ടിൽേപാെല
ഓല രയിൽ ഒ ഴിയിലിരി ഭംഗിയിെ ം ഒ ന അ ലം പണിയി ് ഈ
വി ഹെമ മാ ി തി ി ണെമ ം േതാ കയാൽ പാ േ ാ ന രി അവിെട
ഒ ാ ര ിൽ ഒര ലം പണിയി ക ം ബിംബം മാ ി തി ി തി ് േവ െത
ാം വ ം ക ം ർ ം നി യി ക ം െച . ർ ദിവസ ിെ തേലദിവസം
രാ ിയിൽ നാഗരാജാ ് ന രി െട അ ൽ െച ് “എെ മാ ി തി ി ്, എനി
് ഇവിെട െ യി ാൽ മതി” എ പറ തായി അേ ഹ ി ് ഒ സ ാ
യി. അതിനാൽ അേ ഹം ആ മാ ി തി േവെ വ ക ം നായി പണിയി
അ ല ിൽ ഒ വി വി ഹ ം ശിവലിംഗ ം തി ി ക ം െച . നാഗരാജാ ്
ഇേ ാ ം ർ ിതിയിൽ ആ ല തെ ഇരി .
ആ ന രി അവിെട നിത നിദാനം, മാസവിേശഷം, ആ (ആ ) വിേശഷം തലാ
യവെ ാം േവ വ വകകൾ േശഖരി ക ം ആ േതാ ം മീനമാസ ിലായില ം
തൽ പ ദിവസെ ഉൽസവം പതിവാ ക ം െച . അേ ഹ ി ായാധിക ം നി
മി ം അവിെട ാമസി ാ ം പതിവായി ജനട ാ ം യാസമായേ ാൾ ഇ േ
േപായി. പിെ അേ ഹ ിെ ാ ം പൗ ാ ം ചിലേ ാൾ നാഗ േകാവിൽ
േപായി ാമസി ക ം േ കാര ളേന ഷി ക ം െച ി . അേ ാൾ ജ ം
മ ം േവെറ അ കെള നിയമി . േമണ ആ ഇ വർ ആ ിെലാരി ൽ മീനമാസ
ിൽ ഉൽസവ ി മാ ം അവിെടേ ാ ക ം ഉൽസവ ിെ ിയകൾ നട ക ം
േശഷം കാര െള ാം അന ാെരെ ാ നട ി ക മായി. അ െന റ കാലം
കഴി േ ാൾ ആ േദവസ ം തി വിതാം ർ സർ ാരിൽ േചർ . അേ ാൾ അവിെട പാ
േ ാ ി േ ത ം മാ മായി ീർ . അതി സർ ാരിൽനി ം അവർ
ചില അ ഭവ ം നി യി . അതിെനാ ി ം ഇേ ാ ം േഭദം വ ി ി . നാഗ േകാ
വിൽ ഉൽസവ ി ത ം നട ാൻ പാ േ ാ ന രിതെ േവണെമ ം ആൾേ
രായാൽേ ാെര മാ ് െവ ിരി ്. അവിെട ഉൽസവ ി ് ആ ഇ നി തെ
ആെര ി ം േപാ ക ം ത ം നട ക ം അതി നി യി ി അ ഭവം വാ ക ം
ഇേ ാ ം നട വ ്. േവെറ അധികാരെമാ ം ഇേ ാൾ ആ ഇ ാർ ് അവിെടയി
.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1001

പാ േ ാ ി ് ഒ കാല ് ർ ാചാര ളി ം ർ ാ െട ഉപേദശ ളി ം

തിപ ി ം വിശ ാസ ം റവായി ് ഒ ന രി ഉ ായി ീർ . അേ ഹ ി ല
പരേദവതകളായ നാഗ ാ ാരിൽ ഭ ി ം റവായി . അതിനാൽ ഒരടിയ ിരം ഇ
െവ തെ നട ണെമ നി യി . െന ര ണിടാൻ ഴികൾ ഴി േ ാൾ
െ മ ിനടിയിലി ി ചില പാ ിൻ കൾ െപാ ക ം ചില സർ ൾ
ജീവഹാനി സംഭവി ക ം െച . അേ ാേഴ ം പാ കൾ േ ാെട ഇളകി റെ .
ഇ ിനക ം റ ം ം പറ ി ം സർ പാ കൾ നിറ . അ ളയി ം
അ കളി െമ ാം പാ കൾ നിറ കയാൽ അവിെട അരിെവ ാ ം ഉ ാ െമാ ം നി
ിയി ാെതയായി. അവിെട രകൾ െക ാ ം മ ം ലിേവല ാർ തലായവർ േപടി ി
പടി ക കട ാെത മായി. അേ ാൾ ന രി വ ാെത വിഷ നായി ീർ . പിെ
ആ ന രി െച ം െച ി മായ ആ അ മ ികൾെ ാം വിധി കാരം
തിവിധിക ം ായ ി ം െച തിൽപിെ യാ ് പാ കെളാ ി ർ ി
തിയിലാ ക ം ഇ യഥാ ർ ം പാർ ാറാ ക ം െച ്. പിെ അടിയ ിരം
പതി േപാെല ഉപഭവന ല െവ നട ി. അതിൽ ിെ അവിെടയാ ം ൻപതിവി
വിേരാധമായി ഒ ം െച ാറി . അ െന വർ ി ആ ന രി ആധി ം വ ാധി ം
പിടിെപ ് അചിേരണ കാലധർ െ ാപി ക ം െച .
േകരള ിൽ സർ ബലി നട ക, സർ ാ മാ ക തലായവ െചയ്വാ അധി
കാരം പാ േ ാ ന രി മാ േമ എ ാ ് െവ ിരി ്. അതിനാൽ
ആ േതാ ം ആ ഇ വർ െചേ ല ൾ വളെര ്. അവിെടെയാെ
െച േചരാൻ അവെരെ ാ സാധി ാ യാൽ അവർ അവ െട ആൾേ രായി മ ന
രിമാെര അയ ം പല ല ളി ം ആവശ ൾ നട ി ്.
പാ കൾ പാ േ ാ ി െ പരേദവതമാ ം കാവൽ ാ മായി ാ ് അവിെട
വർ ി ്. അവർ ആ ഇ േ ധാരാളമായി ധനം വ ിെ ാ ്. അവി
െടനി ് ഒ േപാ ം അന ാർ െകാ േപാകാെത അവർ കാ ി ്.
ഒരി ൽ ‘േചക ൻ’ എ സി നായ ത ര ലവ ം കാ ം ടി പല ല
ളിൽ യറി െകാ െച ് ഒ വളെര പണ ം പ ം െക ിെയ െകാ േപാ ം
വഴി പാ േ ാ ി ം കയറി. അവിെട പണമായി ം പ ളായി ായി െത
ാം ൈക ലാ ിെ ാ റ വ േനാ ിയേ ാൾ, അകേ കട േ ാൾ റ
െവ മ കളിേ െല ാം ഓേരാ നാഗവീര ാർ തലെപാ ി ിടി െകാ ിരി താ
യി ക . ആ മ കെള ാ േപ ി ് ആ ഇ നിെ ം െകാ െപാ ളയാെമ
വിചാരി ് അവർ േപാകാനായി ഭാവി േ ാൾ പ ാള ാെരേ ാെല ഒ വളെര പാ കൾ
ിൽ വ ് അണിനിര . തിരി േനാ ിയേ ാൾ പി ി ം അ േപാെലതെ സർ
ൾ നിര ിരി ക . ത ര ാെര ാം േ ാ ം റേകാ ം േപാകാൻ നി ിയി
ാെത അവിെട അകെ . െവ ാൻകാലമായേ ാൾ ഹ ൻ ന രി ളി ാൻ േപാ
കാനായി ് ഒ വിള െമ െകാ റ വ . അേ ാൾ ചിലർ നിൽ
ക ് ‘ആരാണ ്?’ എ േചാദി െകാ ് അ െച . ഉടെന ആ ത ര ാർ ന രി
െട കാൽ ൽ വീ വ ി ി പരമാർ െമാെ പറ ക ം അവിെടനി സദയം വി യ
1002 113. പാ േ ാ ന രി

ണെമ ് അേപ ി ക ം െച . അേ ാൾ ന രി ‘നി ൾ െകാ വ ം ഇവിെട

നിെ െമ ാം അവിെട െവ ി െപാെ ാൾവിൻ. നി െള ആ ം ഉപ വി കയി ’
എ പറ . അ കാരം അവർ ഒ െമ ാെത യാ യായി. അേ ാൾ അവിെടെയ ം
ഒ പാ ിെന ം ക ി . അവർ േപായി േനരം െവ തി ് അവരവ െട ദി ി
െല ി. ഇ െന ഇവിെട അേനകം സംഗതിക ായി ്.
ഇനി ഈ അ കാല ായവ ം സ യം ക േബാധി ി വ മായ ചില സം
ഗതികൾ ടി പറയാം.
ഏതാ ം െകാ ൾ ് ഒ മീനമാസ ിൽ ഒ പാ േ ാ ന രി നാഗ
േകാവിലിേല യാ യിൽ അ ല െഴ വ ി . അ ് അവിെട ഉ വ മായി .
ന രി രാ ിയിൽ എേ ാ ആവശ ിനായി മതിൽ ക നി ള യിൽ ടി കി
ഴേ നടയി ള ിേല ് ഇറ ിേ ായേ ാൾ ഒ പാ ിെന കാണാെത ഒ ചവി
ി. ഉടെന ആ സർ വീരൻ ആളറിയാെത ന രി െട കാലിേ ൽ ഒ കടി ം െകാ .
അേ ാൾ ന രി, “ഓ! ഒ വിദ ാൻ നെ പിടി ടിയേ ാ. സാ ആളറിയാെതയാ ്.
ഇനി അയാ െട വിഷമിറ ി വിടണമേ ാ. അ ാ ാൽ സാ മരി േപാേയ ം. താ
സിൽദാെര ഇേ ാ വിളി ണം” എ പറ . ഉടെന ഒരാൾ െച “പാ േ ാ
ന രി അേന ഷി ” എ താസിൽദാേരാ പറ . ഉ വകാലമായി തിനാൽ
അേ ഹം മതിൽ ക തെ ായി . അതിനാലേ ഹം ഉടെന ന രി െട അ
െല ി. ന രി അവിെട ായ സംഗതി അേ ഹെ ഹി ി ക ം ഒരിട ഴി
പാ ം ര കരി ം (ഇളനീ ം) ളി ം േവണെമ ് ആവശ െ ക ം താസിൽദാ
രേ ഹം ഇവെയ ാം ണ ിൽ വ ിെ ാ ക ം െച . ന രിെയ കടി പാ ്
അേ ാ ം ആ ള ടവിൽതെ കിട ായി . ന രി അതിെന ക ി “വിഷം
വ ാെത ബാധി തിനാൽ സാ വി നട ാൻ വ ാെതയായിേ ായി” എ പറ െകാ
് ആ ഉ ളികൾ ം മലർ ിെവ ് ഒ ിൽ പാ ം മെ ാ ിൽ ജല മാ ിെവ ി ്
ഒ മ ം ജപി െകാ ് ആ പാ ിേനാ ് “ഈ പാലിനക ് ഇറ ി ിട ് ” എ പറ
. ഉടെന ആ പാ പ െ തല െപാ ിയിഴ ് ആ പാലിനക ിറ ി ിട . ഒ
മാ േനരം കഴി േ ാൾ ആ പാ കരി കല ിയ േപാെല ക . അേ ാൾ ന രി
“ഇനി ആ ഇളനീർ െവ ിലിറ ി ിട ് ”എ പറ . ഉടെന പാ ് അ െന െച
. ആ ഇളനീർെവ ം വ ാെത ക വശായി. അേ ാൾ ന രി “ഇേ ാൾ വിഷെമ ാം
േപായിരി . ഇനി ആ ജല ിലിറ ി ളി ി ് എേ ാെ ി ം ഇ ംേപാെല
േപാകാം” എ പറ . ഉടെന പാ ജല ിലിറ ി ളി ക ം െച ി ് ആ കട
വിേനാട െത വശ ായി നിൽ ആലിേ േല കയറിേ ായി. ന രി പാ
കടി ല റെ ി േചാര ള ിലിറ ി ക കി ള ി ് അ ല ിേല ം
േപായി. അേ ഹെ വിഷം ബാധി ി .
എ ാൽ പാ േ ാ ന രിമാെര ാവ ം േമൽപറ േപാെല പാ കൾ വി
ഷമിറ ക ം മ ം െച ി ി . “ഏകേയാനി താനാം േതഷാം ഗ ം ഥ ് ഥ ് ”
എ േപാെലയാ ് അവ െട സ ഭാവം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1003

ഒരി ൽ ൈവ േ ിെ മതിൽ ക െവ ് ഒ പാ േ ാ ന രി
െയ ഒ സർ ം ദംശി ക ായി. ആ ന രി ആ പാ ിെ വിഷമിറ ാ ം മ ം മി
ി . അേ ഹം ള ിലിറ ി കാലിേ ായി േചാര േത ക കി ള ി റ
േപായി സദ . അേ ഹെ വിഷം ബാധി ി . പാ വളെര യാസെ മതിൽ
റേ ാളം േപായി അവിെട ിട ച .
പിെ ഒ പാ േ ാ ന രി ഒരി ൽ അ ് ഒരി ് ഒ േവളിയടിയ ിര ി
േപായി . അടിയ ിര ിെ തേലദിവസം അ ാഴം കഴി േ ാൾ കിട തി
്ആഇ ് സൗകര മി ാെതയി തിനാൽ ചില കാേരാ ടി ന രി മെ ാ
ലേ േപായി. മേധ മാർ ം ഒ പാ ന രിെയ കടി . െട വർ ഭയെ െ ി
േലാ എ വിചാരി ന രി അേ ാൾ ഒ ം പറ ി . കാെര ാം ഇട െവ ് ഓേരാ
വഴി പിരി േപായതിെ േശഷം അേ ഹം നി ിത ലെ ി വിവരം പറ ക ം
െവ ം വാ ി കാലിേ ായി േചാര ക കി ള ി ് അക കയറി ിട
ഖമായി റ ക ം െച . അേ ഹെ ം വിഷം ബാധി ി . പാ ിെ കാര ം അേ ഹം
അേന ഷി മി .
േകാ യ വയ െര കഴി േപായ അ ൻ ് അവർക െട കാല ് അ െ
പാ േ ാ ് അ ൻ ന രി ഒ വഴിയാ യിൽ വയ രയി വ ി . ളി ം
േതവാര ം ഊ ം മ ം കഴി ൈസ രസ ാപം െച െകാ ി തിനിട വർകൾ
ന രിേയാ ് “ഇവിെട ഈ െതേ ള ിെ കിഴേ രയിൽ ഒ സർ മിരി ്.
അതിെ അ ൽ ചില മര ്. ആ മര െട ഇലക ം മ ം വീ േവനൽ ാല
ളിൽ ള ിെല െവ ം ചീ യാ . സർ ിെ അ ൽ നിൽ വയായ
െകാ ് ആ മര ൾ െവ ി ളയാേമാ എ സംശയ ്. േമ ാ ് ആ സർ െ
അവിെടനി ് ഒ മാ ിയി ാെമ ിൽ ആ മര െളാെ െവ ി ളയി ാമായി .
എ ാ അ െന െച ാൻ വേ ?” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി ് അ ൻ ന രി
“ഓേഹാ, സർ െ ഞാൻ മാ ിയി ാം. അ ഞാൻ െചേ താണേ ാ. എ ാൽ
ം െചേ തായി ് ഒ കാര ്. അെതെ ാൽ സർ െ മാ ിയി
ലേ ് ഈ ള ം മാ ണം. അ ഞാൻ വിചാരി ാൽ കഴി ത . അതിനാൽ അ
േവണം” എ പറ . അേ ാൾ വർകൾ “ ളം മാ ക അസാധ മാണേ ാ” എ
പറ . ഉടെന ന രി “എ ാൽ മേ ം അ െനതെ . ഈ സർ ം ആ ള ിെ
കര ാെത ഇരി യി . പിെ , നെ േ ാെലതെ സർ േള ം വിചാരി ണം.
ന ൾ ിരമായി ാമസി ല നി മാറി ാമസി ണെമ ് ആെര ി ം
നിർബ ി ാൽ അ ന സ ത ം സേ ാഷകര മാ േമാ? അ േപാെല വിചാരി
” എ പറ . അ േക വർകൾ “എ ാൽ േവ ” എ പറ . അ ് അേ ാൾ
അ െന അവസാനി .
അന രം ര െകാ ം കഴി േ ാൾ ഒ നായ െട വക സർ ാ മാ
തിനായി പാ േ ാ മഹൻന രി േകാ യ വ ി . അേ ഹ ി ം ഊ വയ
െരയായി . ഊ കഴി ് ഓേരാ വർ മാന ൾ പറ െകാ ി േ ാൾ
അ ൻ വർകൾ വയ െര ള ിൻ കരയിലിരി സർ െ മാ ിയി കാ
1004 113. പാ േ ാ ന രി

ര ം മഹൻ ന രിേയാ ം പറ . മഹൻന രി അതി യാെതാ വിേരാധ ം പറ ി .

“സൗകര െ ിൽ അ നാെള െ നട ി ളയാം” എ ായി മഹൻന രി
െട മ പടി. അേ ാൾ അ ൻ വർകൾ “നാെള നട ാൻ തരമി . േമ ാ ് ഇനി ഈ
ദി ിെല ാ ം വ േ ാൾ മതി” എ പറ . അ ൻ ന രി െട അഭി ായമറി
േ ാൾ െ അ ൻ വർകൾ സർ െ മാ ിയി കാര ം േവെ തീർ െ
ി ഴി ി . പിെ അ ൻ ന രി െട അഭി ായം തെ യാേണാ മഹൻന രി
െമ റിയാനായി മാ മായി അേ ഹേ ാ ം ഇ പറ ്. വയ ര ള ിൻ
കരയിലിരി സർ ം ഇേ ാ ം അവിെട െ ഇരി .
പാ േ ാ ന രിമാ െട സ ഭാവം മാ െ ി ം സർ െട സ ഭാവ ി
ം മാഹാ ി ം ഇ വെര ഒ മാ ം വ ി ി . അ കാല തെ ഒ മാ
ിള ( ി നി) പാ േ ാ ി െ പറ ിൽനി ് ഒ നാളിേകരേമാ മേ ാ േമാ ി
െ െകാ റ ിറ ി. ഉടെന പാ െച മാ ിളെയ ത . മാ ിള പാ ിെന
ത ിെ ാ . ഉടെന മാ ിള ക കാണാൻ വ ാെതയായി. പിെ അയാൾ അയാ െട
വീ ിേല േപായ തെ പരാ യേ ാ ടിയാ ്. പല ചികി ക ം മ ം െച ി ം
മാ ിള ക കാണാറായി . ഒ ംഒ ാരെ വിധി കാരം സ ർ ംെകാ ്
ഒ നാഗ തിമ ാ ി പാ േ ാ ി െകാ െച െകാ ായ ി ം
െച . അേ ാൾ മാ ിള ക കാണാറായി.
ഒരി ൽ നാഗ േകാവിലിൽ ഉ വ ി ത ം നട ാൻ േപായി ് ഒ മഹൻ
ന രിയായി . അേ ഹ ി കാല പ മണി ്ഊ കഴി ണം. അ
െനയാ പതി ്. അതിനാലേ ഹം ആ ഉ വകാല ത ി നട ാ വെയ ാം
പ മണി ം ഊ ് പ മണി ം കഴി ി . അ നാ കാർ ് അ സ ത
മായി . ഉ ് ഉ ജ കഴി ശരിയെ ായി ജന െട അഭി ായം.
ആ വിവരം ചിലർ ന രിെയ ഹി ി ക ം െച . അെതാ ം അേ ഹം വകെവ ി .
അേ ഹം അേ ഹ ിെ പതി േപാെല പിേ ദിവസ ം പ മണി ്ഉ ജ കഴി .
അ േ ിെല ീകാര ാരൻ പ ർ ത ിന രിെയ മ ിലധികം ശാസി ക
ം ശകാരി ക ം െച . അ േക േ ാൾ ന രി സാമാന ിലധികം മന ാപ
ായി. ഉടെന അേ ഹം അവിെട സ ം മഠ ിേല ് േപായി ഊ കഴി ാെത
അവിെട കിട . സ ൽപേനരം കഴി േ ാൾ ീകാര ാരെ ഹ ിൽ സർ
പാ കൾ െച നിറ . പ െട ഭാര ം ിക ം മ ം േപടി റ ിറ ിേയാടി
അ ല ിൽ െച ീകാര ാേരാ ് ഈ വിവരം പറ . അ േക വരിൽ ചിലൽ
“ഇതിെ കാരണം ത ിന രിെയ ശകാരി തെ യാ ്. മ ിൽ അേ ഹ ിെ
അ ൽ െച മായാചനം െച ണം. അ ാെത ഇതി തിവിധിെയാ ം ഉെ
േതാ ി .” എ പറ . അ േക ീകാര ാർ ഇ പ ം നാല െക
െവ ില ം പ പാ ം എ െകാ ് ന രി െട അ ൽ െച ് പ ം െവ ി
ല ം പാ ം അേ ഹ ിെ പാദ ി ൽെവ നമ രി ി ്, “എെ അവിേവകംെകാ
ഞാൻ പറ െത ാം അവി സമയം മി ് എേ ം എെ ംബെ ംര ി
ണം. ഞ ൾ ഹ ിൽ കയറി ാമസി ാൻ നി ിയി ാെതയായിരി ”
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1005

എ പറ . അ േക ാ ാവായ ന രി ആർ മാനസനായി ഭവി ി ് “ ീകാ

ര ാരൻ ശകാരി േ ാൾ എനി സ ൽപം മന ാപ ായി. അ െകാ ് അവിെട
വ വ ം വ ിരി ാം. എേ ാ ം എെ ഇ വേരാ ം ആെര ി ം എെ ി ം
മവിേരാധമായി പറ കേയാ വർ ി കേയാ െച ാൽ പകരം േചാദി ക ഞ െട
പരേദവതകളാ ്. ഇേ ാൾ എെ മന ാപം തീർ . ഇനി അവെര അവിെട കാ കയി
; െപാേ ാ ” എ പറ ീകാര ാെര അയ തിെ േശഷം ന രി ഊ കഴി .
ീകാര ാർ ഭാര േയാ ം ികേളാ ം ടി ഹ ിൽെ േനാ ിയേ ാൾ അവിെട
െയ ം ഒ പാ ിേന ം ക ി . അവർ യഥാ ർ ം അവിെട കയറി ാമസി ക ം
െച .
ഇ കാരംതെ കാർ ിക ി ാ ിൽ ഒ ല ് ഒ സംഗതി ായി.
ആ താ ിൽ ഏ ർ േദശ പനേവലിൽ ഉ ി െട ഭവന രയിട ിൽ െത പടി ാ
െറേ ാണിൽ ഒ സർ ാ ്. അേതാ േചർ കാ വളർ ് ഒ കാല ് ആ പറ
ിെ െത ം പടി ാ ം ഭാഗ ൾ വ ം കാടായി ീർ . സർ ാേവാ േചർ
കിട െകാ ് ആ കാ െവ ി കളവാൻ അവിെട വർ ് ൈധര ായി . ആ
േദശ ളിൽ പറ കളിൽ ധാനമായി െച െത ഷിയാ ്. െത ിൽനി
ന ആദായ ാ ക ം െച ം. എ ി ം അവിെട ഈ കാ നിമി ം െത െവ ാൻ
നി ിയി ായി .
അ െനയി കാല ് അവിെട അ ൽ ഒ തി വ ാേദശി എ ാ ിരി െട
മഠ ിൽ സർ േകാപശാ ി ായി സർ ബലി തലായ ിയകൾ നട വാൻ ഒ പാ
േ ാ ന രി വ ി . അേ ാൾ േമൽ റ പനേവലി റവാ ിെല അ െ
കാരണവ ം വേയാ മായ ഉ ി െച ന രിെയ തെ പറ ിെല കാടിെ
കാര ം പറ ക ം അ കള തി നി ി ാ ിെ ാ ണെമ ് അേപ ി
ക ം അ െന െച ാെമ ന രി സ തി ക ം െച . എ ാൽ അ ് എേ ാളാ
െണ ം അതി ് എെ ാമാ ് േവ െത ം ഉ ി േചാദി തി ് മ പടിയായി ന രി
“അതി ് അധികെമാ ം േവ തായി ി . ഒ ജ േവ െത ാം േവണം. നിേവദ ം
പാൽ ായസമായാൽ െകാ ാം. ം പാ ം േവണം. ത ാൻ ഒ വ ം േവണം.
അ ാെതെയാ ം േവ തായി ി . നാെള ഉ തിരിരി തെ അ നട ിേയ ാം”
എ പറ .
അ കാരെമലാം വ ം ിെ ാ ് ഉ ി പിേ ദിവസം ഉ തിരി േ ാൾ എ ാ ി
രി െട മഠ ിൽെ . അേ ാൾ പാ േ ാ ന രി ഊ കഴി കിടാ റ കയാ
യി . റ േനരം കഴി േ ാൾ ഉണർെ േ . പിെ ഒ ിയതിെ േശഷം
പാ േ ാ ന രി പരികർ ാരനായ ന രിെയ ം വിളി െകാ ് ഉ ിേയാ
ടി െ േപായി. ഉ ി െട ഹ ിെല ിയതിെ േശഷ ം പാ േ ാ ന രി
ിെ ാ ് അവിെടയി . പരികർ ിയായ ന രി നിേവദ ം െവ ക ം ജ േവ
െത ാെമാ ക ം മ ം െച കഴി േ ാൾ പാ േ ാ ന രി ള ടവിേല
േപായി. വ െമ ത കാൽ ക കി ആചമി കൗപീനം നന പിഴി െകാ
സർ ാവി െല ി. കൗപീനം ഉണ ാനായി സർ ാവിെ കളിൽ െ ഇ ി
1006 113. പാ േ ാ ന രി

സർ െ തി ി ിരി തിെ ിലി . ജ ം ം പാ ം െകാ ക ംമ ം

ണ ിൽ കഴി . പിെ അവിെട തറവാ ിൽ ായിരി നായ ഉ ിെയ വിളി
“ഈ നാഗ തിമ തി ി ിരി ല പ ടി സമച ര ി െതാഴി
േശഷ കാെട ാം െവ ി കള തി വിേരാധമി ” എ പറ ക ം പ ടി സമ
ച രം ല ി റ ായി നാ വശ ം നി ി ഓേരാ കാ െചടി ന രിതെ
െവ ി റി ക ം െച .
പാ േ ാ ന രി െച ് ആ കാെടാെ െവ ി കള കാര ം േവ േപാെല
ആ ിെ ാ ാൽ ഒ പതി ാ പയിൽ റായാെത ദ ിണ െച ണെമ ായി
ആ ി ആദ ം വിചാരി ്. ന രി ഊ കഴി കിട റ ക ം ക ം െച
ി ളി ാെത ജ ം മ ം കഴി ് ആ ിേല ് ഒ ം സ തമായി . എ ി ം ൻ
അതിെന റിെ ാ ം പറ ി . എ ാൽ ദ ിണ പാ േ ാ ന രി പതിനാ
പണ ം പരികർ ി നാ പണ ം മാ േമ െച . അവർ അ വാ ിെ ാ ് േപാ
ക ം െച .
േനരം ഏകേദശം സ യായേ ാൾ സർ ാവിൽനി സംഖ യി ാെത പല തര
ി സർ ളിറ ി റെ ് ഉ ി േട ഹ ിനക ം റ ം െച നിറ .
അവിെട ായി വെര ാം േപടി റ ിറ ി. അവിെട വിള െകാ തി ം
അ ാഴം െവ തി ം മ ം നി ിയി ാെതയായി. അേ ാൾ ി വ സന ാ
ം ഭയപരവശ മായി ീർ . ഉടെന ഓടി എ ാ ിരി െട മഠ ിെല ി. അേ ാൾ
പാ േ ാ ന രി സ ാവ നം കഴി ജപി െകാ ിരി കയായി . അതിനാൽ
ഉ ി വിവരെമ ാം പരികർ ിയായ ന രിേയാ പറ . അേ ാൾ ന രി ഉ ിേയാ ്
“പാ േ ാ ന രിമാർ ഒ ല െച സർ ി ്ഒ ജമാ ം കഴി ാ ം
പതിനാ പണം മാ മയി ് ആ ം ദ ിണ െച ാറി . നി ൾ അ െന െച ്സ ം
േപാരാെതയായിേ ായി. അ േകാ ് അേ ഹ ി ിേകെടാ മി . പാ േ ാ
ന രിമാർ പണ ി ് ആേരാ ം കണ ം വഴ ം പറായാറി . റ െകാ ാ ം അധി
കം െകാ ാ ം അവർ സേ ാഷം തെ . പേ , േവ േപാെല െച ിെ ിൽ
അവ െട പരേദവതമാർ ിയാ കയി . അ െകാ ായിരി ം അവർ ഇളകി റെ
് ” എ പറ . അ േക ി ഓടിേ ായി അ ് പ ം ര െക
െവ ില ം പ പ ് പാ ം എ െകാ വ . വീ ം അ ാ ിരി െട മഠ ി
െല ി. അേ ാേഴ ം പാ േ ാ ന രി െട ജപം കഴി ി . ഉ ിആ പ ം
െവ ില ം പാ ം ന രി േട പാദ ി ൽ െകാ െച െവ നമ രി ി ് “െപാ
തി േമനി! ര ി ണം. അവിെടെയ ാം പാ കൾ നിറ ിരി . ഇ വെര അവിെട
വിള െകാ കേപാ ം ഉ ായി ി ” എ കര െകാ പറ . അ േക പാ
േ ാ ന രി “ആ പറ ിെല ാം യേഥ ം സ രി ി വെര ാവ ം ടി ആ നാ
േകാൽ സമച ര ി ല ്ഒ ി താമസി ാനാണേ ാ ഏർ ാ െച ിരി
്. അതിനാൽ ഒ ൈസ രസ ാരം കഴി ി ്ആ ല േപായി താമസി െകാ
ാെമ വിചാരി അവർ ഇറ ി റെ തായിരി ാം. അ സാരമി , ഉ ി െപാേ ാ .
ഇനി അവർ നി യി ിരി ല ി റ ് അവെര ആെര ം കാ കയി ”
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1007

എ പറ . അ േക ം ാ ാ മായ ആ ഉ ി സേ ാഷി മട ി സ
ഹ ിെലതി. അേ ാൾ അവിെടെയ ം ഒ പാ ം ഉ ായി ി . എ മാ മ ,
അതിൽപിെ അവിെടെയ ം ഒ പാ ിെന ം കാണാ മി .
ഇേ ാൾ പ ടി സമച ര ി ഒ െചറിയ സർ ാ മാ േമ അവിെട .
േശഷ ായി കാെട ാം െവ ി ള ് അവിെടെയ ാം െത െവ ക ം നാല
െകാ ം കഴി േ ാൾ അ ഭവെമ ട ക ം െച . അതി ് ഇേ ാ ം വ ത ാസ
െമാ ം വ ി ി .
ഇ െന പാ േ ാ ് ന രിെയ ം അവ െട പരേദവതകളായ സർ െള ം റി
ഇനി ം പല സംഗതികൾ പറയാ ്. അവെയ ാം ടി ഈ ഉപന ാസം െകാ പറാ
തീർ കാര ം അസാ മാകയാൽ ഇേ ാൾ വിരമി .
 114
കാളിദാസൻ

കാ ളിദാസ മഹാകവിെയ റി ് അേ ഹ ിെ കാലേ ാ അതിന

േ ാ ജീവി ി
അേ ഹ ിെ കാലേ
വരിൽ ആ ംതെ ഒ ം എ തിയി ി ാ
ം മാതാപിതാ ാേര ം വിദ ാഭ ാസേ ം
കാല
െകാ ്
ത ാേര
ം റി ് അറി തി ് ഇേ ാൾ ശരിയായ ഒ മാർ മി . ജീവിതകഥെയ റി റി

1008
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1009

തി തെ ം ചില ഐതിഹ ള ാെത േവെറ ഒരാധാര മി ാെതയാണിരി ്.

ഐതിഹ ളിൽ തെ ചില ് അസാരം പര രവി ളാ മിരി . അേ ഹ ി
െ ജീവചരി ിൽ അേനകം പ ാ ര ം കാ ്.
“ധന രി പണകാമരസിംഹശ
േവതാളഭ ഘടകർ രകാളിദാസഃ
ഖ ാേതാ വരാഹമിഹിേരാ പേത ഭായാം
ര ാനി ൈവ വര ചിർ വവി മസ ”
ഈ സി േ ാകംെകാ കാളിദാസ ം വി മാദിത രാജാവിെ സഭയിെല ഉ ായി
ഒ കവിര ളിൽ ഒരാളായി എ വിചാരിേ ിയിരി . കാളിദാസൻ
േഭാജരാജാവിെ സദ ി ായി തായി േഭാജചരി ി ം കാ ്. ഇ ര ം
ശരിെയ ാപി തി ം സാ ാൽ വി മാദിത രാജാവിെ വംശ ാർ ം ആ സം
പറയാ െ ം േഭാജരാജാ ം വി മാദിത െ ഒ വംശജനായി എ ം വിചാ
രി കയ ാെത േവെറ മാർ ം കാ ി . ഒ േഭാജചരി ക ിെ പീഠികയിൽ
“വി മാർ പേതരന രം േഭാജ പാേലാ ധാരാനഗരീം രാജധാനീം വിധായ മാളവരാജ
മപാലയൻ” എ കാ ്. അ െകാ ് അത െനയിരി െ . ഇനി കാളിദാസക
വി െട ആദ കാലെ റി ഐതിഹ ിേല ് േവശി ാം.
കാളിദാസൻ ജ നാ ഒ ാമണൻതെ യായി . അേ ഹം ബാല ം തൽ ത
െ യഥാ മം വിദ ാഭ ാസം െച ക ം െയൗവനാരംഭമായേ ാേഴ ം വലിയ വിദ ാനായി
ീ ക ം െച . അേ ഹം ബാല ിൽ െ വലിയ ശിവഭ നായി ീർ . ശിവ
ദർശനം കഴി ാെത ഭ ണം കഴി കയിെ ഒ നി ം അേ ഹ ി ായി .
ഒ ദിവസം കാളിദാസൻ േദവദർശന ിനായി ഒ ശിവേ ിൽ െച േ ാൾ
അവിെട ദിവ നായ ഒ േയാഗീശ രൻ ഇരി ായി . അേ ഹ ിെ സംഭാഷണ
ിൽ ഏേ ാ അപശ െ േതാ കയാൽ കാളിദാസൻ ആ േയാഗിെയ പരിഹസി
. അതിനാൽ ആ ദിവ ൻ േകാപി , “നീ പഠി െത ാം മറ ഢ ംമ ി മായി
ീരെ ” എ ശപി . ആ ശാപവചനം േക കാളിദാസൻ ഏ ം വിഷ നായി ീ ക
ം ആ േയാഗീശ രെ പാദ ി ൽ വീ നമ രി മായാചനം െച ക ം െച .
ഉടെന ആർ മാനസനായി ഭവി ആ ദിവ ൻ “ഒ കാല നിന ഭ കാളീ സാദം സി
ി തി ് സംഗതിയാ ം. അേ ാൾ നിെ ിമാ ം നീ ി ർ ാധികം ിമാ
ം വിദ ാ മായി ീ ം” എ പറ ്അ ഹി . എ ി ം അ ാലം തൽ കാളിദാ
സൻ േകവലം ഢ ം മ ി മായി ീ ക ം സ ലാചാര െള ാം വി ഒ ം
അജപാല ാ െട ിൽ ടി നട ട ക ം െച .
അ ാല ് അവിെട ഒ വിെ ി ം സർ ാംഗ രി ം വലിയ വി ഷി മായ
ഒ കന ക ായി . അവ െട േയാഗ തകൾ േക ് അേനകം േയാഗ ർ അവെള വി
വാഹം െചയ്വാനായിെച . എ ാൽ ആ കന ക ശ വാദ ിൽ തെ ജയി വെന
മാ േമ താൻ ഭർ ാവായി വരി ക എ നി യം െച ി തിനാൽ വിവാഹ ി
നായിെ വെരെയ ാം അവൾ വാദ ിൽ േതാല് ി യ . അവെള ജയി ാൻ കഴിയാ
1010 114. കാളിദാസൻ

യാൽ ഏ ം ഇ ാഭംഗേ ാ ടിയാ ് എ ാവ ം മട ിേ ായ ്. അതിനാൽ പിെ

ആ ം വരാെതയായി. കന ക യൗ നദശ അതി മി ട ിയേ ാൾ അവ െട അ ൻ
“ഇനി ശാ വാദ ം മ ം േവ . േയാഗ നായ ഒരാെള ണി വ ി കന കെയ വിവാ
ഹം െച െകാ ണം” എ നി യി ഏ ം െകാ ് ഓേരാ െട അ ൽ
തെ ത ാെര അയ . ആ ം വ ി . ഒ ം ആെരെയ ി ം വിളി െകാ വ
കന ക െട വിവാഹം ഉടെന നട ി ണെമ നിർ ി ട ിയതിനാൽ ത ാർ
വലിയ ി ായി ീർ . “േയാഗ ാ ം വിദ ാ ാ മായ അേനകമാ കൾ വ ി ്
അവെരെയാെ മട ിയയ ഈ കന കെയ ഒെരാ ാ രം ഢെനെ ാ ് തെ വി
വാഹം െച ി ണം” എ ് ആ ത ാെര ാവ ം ടി ആേലാചി ് നി യി . പിെ
അവർ ഒ ഢെന ി ാനായി ് അേന ഷി റെ . അ െന െച േ ാൾ കാ യിൽ
ന രനായ ഒരാൾ ഒ ശാഖയിേ ൽ യറിയി െകാ ് അയാൾ ഇരി
ശാഖ െട കട തെ റി ാൻ െവ ി ട ിയിരി തായി ് അവർ ഈ മ ഷ ൻ
ഢൻ തെ െയ തീർ െ ി അയാെള ളി ി ന വ ം മ ം ധരി ി
ഹ ിേല െകാ േപായി. ആ മ ഷ ൻ ന െട കഥാനായകൻ തെ യായി .
ആ കൾ തി ാൻ െകാ ാനായി ായി അയൾ ശാഖ റി ാൻ മി ്.
ആ മ ഷ േന ം െകാ ത ാർ ഹ ിൽ െച േചർ . അവിെട വിവാഹ
മ പ ിലി അേനകം ചി െട ിൽ രാവണെ ചി പടം ക ി കാളിദാ
സൻ “അംഭംഭടാ രാഭണാ” എ പറ . അ േക കന ക “ഈ മ ഷ ൻ അ ര ാ
നമി ാ ഢനാെണ േതാ വേ ാ” എ പറ േ ാൾ ആ ത ാരിൽ വിദ ാ
നായ ഒരാൾ,
“ ംഭകർേ ഭകാേരാ ി ഭകാേരാ ി വിഭീഷേണ
രാ സാനാം ല േ ാ രാഭേണാ ൈനവ രാവണഃ”
എെ ാ േശാകം െകാ കാളിദാസൻ പറ തിെന സാ കരി . അതിൽ കന ക
േതാ . ഉടെന വിവാഹ ം നട ി. വ വര ാർ അ ാഴം കഴി ശയന ഹെ ാ
പി തിെ േശഷം കാളിദാസെ ഓേരാ േച ിത ൾ െകാ ് അേ ഹം േകവലം ഢൻ
തെ എ തീർ െ ി, “ഈ ഷേനാ ടി ജീവി കാര ം യാസം തെ ”
എ നി യി കന ക അേ ഹെ നിരാകരി ക ം ബഹി രി ക ം െച . കാ
ളിദാസ ് അേ ാൾ ി ് മാ ം സംഭവി ി െവ ി ം കന ക െട ഈ ധി
ാരം അേ ഹ ി ് ഒ ംതെ സഹ മായി . അേ ഹം അേ ാൾതെ അവിെടനി ി
റ ി വനാ ര ി ായി ഭ കാളീേ ിേല േപായി. രാ ികാല ളിൽ
മ ഷ രാെര ി ം അവിെട െച ാൽ േദവി േട തഗണ ൾ പിടി ചീ ി േചാര ടി
െകാ കേയാ േദവി സാദി ് അ ഹി കേയാ ര ിെലാ സംഭവി ണെമ
കാര ം തീർ യായി . എെ ി ം വരെ െയ തീർ െ ിെ ാ ാ ് കാളിദാ
സൻ അേ ാ േപായ ്. അേ ഹം അവിെടെ േ ാൾ േദവി റ ിറ ി എവിെടേയാ
േപായിരി കയായി . േ ം റ കിട ി . കാളിദാസൻ അക കട വാ
തിലട സാ യി െകാ ് അവിെടയി . റ സമയം കഴി േ ാൾ േദവി മട ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1011

വ . അേ ാൾ േ ം അട സാ യി ിരി തായി ി േദവി “അക ാ ്?”

എ േചാദി . അേ ാൾ കാളിദാസൻ വാതിൽ റ ാെത ൈധര സേമതം “ റ ാ ്?”
എ േചാദി . മ ഷ സ ാരം ട തി ് അക കടേ ് അത ാവശ മാ
യി തിനാൽ േദവി ബ െ ് “ റ ് കാളി” എ പറ . അേ ാൾ കാളിദാസൻ
“എ ാൽ അക ദാസൻ” എ പറ . അ േക േദവി സാദി . “കാളിദാസ! നിന
െ േവണം? വാതിൽ റ ക” എ വീ ം പറ . അ േക ് കാളിദാസൻ “എനി
വിദ യാ േവ ്. അ ത ാെത ഞാൻവാതിൽ റ കയി ” എ പറാ .
ഉടെന േദവി “എ ാൽ നിെ നാ ഈ വാതിലിെ ഇടയിൽ ടി റേ കാ ക”
എ പറ ക ം കാളിദാസൻ നാ റേ ് കാ ിെ ാ ക ം േദവി ഉടെന തെ
ലാ ംെകാ ് ആ നാവിൽ വിദ ാ ദമായ ചി ാമണിമ ം എ ക ം തത് ണം
കാളിദാസെ ി കാർേമഘം നീ ി ച ികെയ േപാെല മാലിന ം നീ ിെ ളി
ക ം അേ ഹം വലിയ വിദ ാ ം മഹാകവി മായി ീ ക ം െച . ഉടെന കാളിദാസൻ
വാതിൽ റ േദവി െട ിൽെ . അേ ാൾ െപെ ാ ിയ ഏതാ ം േ ാ പ
ദ ൾ െചാ ി േദവി െട പാദ ി ൽ വീ നമ രി . ഉടെന േദവി േ ിനക
കട യഥാ ർ ം ഇളെകാ . കാളിദാസൻ േദവിെയ വീ ം വ ി റേ ം േപാ
യി. േദവി സാദി “കാളിദാസാ!” എ വിളി േ ാഴാ ് അേ ഹ ി ് ആ നാമേധയം
സി ി ്. അതി ് അേ ഹ ിെ േപ േവെറ എേ ാ ആയി .
േനരം െവ േ ാൾ കാളിദാസമഹാകവി ആ ി െട അ ൽ െന െച
േചർ . അേ ാൽ അേ ഹ ിെ സംഭാഷണം േക ് ആ വി ഷി “അ ി, ക ിദ ാഗ ിലാ
സഃ” എ ് അത തേ ാ ടി റ . േ തെ ഏ ം രനയി അേ ഹം
ഒ വിദ ാ ം കവി മായി ീർ ിരി എ ടി അറി േ ാൾ ആ ീ അേ ഹ
ിൽ ഏ ം ആസ ചി യായി ീർ . എ ി ം തെ ധി രി ബഹി രി വെള
താൻ ഭാര യാ ി സ ീകരി വിഹിതമെ േതാ കയാൽ കാളിദാസൻ അവിേട
നി െപാ ള . എ ാൽ ആ ീര െ അേ ഹം ബ മാനി ാെതയി ി .
അേ ഹം ര ാമ ് െച േ ാൾ ആ വി ഷി ആദ ം പറ വാക ിെല പദ
ംഎ ് ആദ ം േചർ ് അേ ഹം കാവ ാ ി. അവ, “അ രസ ാം
ദിശി, േദവതാ ാ” എ ട ിയിരി “ മാരസംഭവ” ം, “ക ിൽ കാ ാ വിരഹ
ണാ” എ ട ിയിരി “േമഘസേ ശ” ം, “വാഗർ ാവിവ സം ൗ” എ
ട ിയിരി “ര വംശ” മാെണ വിേശഷി ് പറയണെമ ി േ ാ. ഈ കാവ
യം കാളിദാസ ാ ിയ ് ആ വി ഷി െട ാരകമായി ാെണ ാ വിദ ന ൾ
പറ ്.
അന രം കാളിദാസകവിേ ൻ “വി േമാർവശീയം”, “മാളവികാ ിമി ം”, “ശാ
ളം” ഇ െന നാടക ാ ി. ഈ കാവ യ ം നാടക യ ം െകാ ്
അേ ഹം വിശ വി തനായി ീർ . ഈ കാവ യ ിൽ േമഘസേ ശ ം നാടക
യ ിൽ മാളവികാ ിമി ം ക ിതകഥക ം േശഷ വ രാണകഥക മാണേ ാ.
എ ാൽ, കാളിദാസൻ എെ ി ം പറ ാൽ അ സത മായി രിണമി െമ ് അേ
1012 114. കാളിദാസൻ

ഹ ി ് ഒര ഹ ായി . അതിനാൽ അേ ഹം ക ിതകഥ പറ ാ ം വാ വമാ

യി ീ െമ തി ാ മായി ഒൈരതിഹ താെഴ റ .
േമഘസേ ശം ക ിതകഥയാെണ പറ ി േ ാ. ഒ യ ൻ ൈവ വ
ണെ ശാപം നിമി ം ഒ വർഷം ഭാര െയ വി പിരി വിരഹ ഃഖം അ ഭവി െകാ
് താമസിേ തായി വ െവ ം അ ാല തെ വർ മാനമറിയി തിനായി
ഭാര െട അ േല ഒ േമഘെ റ യ െവ മാണേ ാ അതിെല കഥ െട
ം. കാളിദാസൻ, ഈ കാവ ാ ി ഴി േ ാൾ ഒ യ ൻ അേ ഹ ിെ
അ ൽെ “ഈ കാവ ിൽ പറ സംഗതികെള ാം പരമാർ മായി ് ഉ ായ
തെ യാ ്. ഈ സംഗതികെള ാം അവി ് എ െനയറി ? ആ യ ൻ ഞാൻ
തെ യാ ് ” എ പറ . ഇതാ ആ ഐതിഹ ിെ ം.
കാളിദാസമഹകവി േമൽ റ കാവ യ ം നാടക യ ം ടാെത “ തിച ിക”,
“േജാതിർവിദാഭരണം”, “നേളാദയം” തലായ പല ൾ ചമ ി തായി ചില
ക ളിൽ ാ ്. എ ാൽ, അ സ ദയ ാർ പരെ സ തി ി . േമ റ
കാവ യ ം നാടക യ ം കാളിദാസ തികളാെണ പ ാ രം ടാെത ഏവ ം
സ തി െകാ ് അ മാ േമ നി ംശയമായി വിശ സി ാൻ തരംകാ .
കാളിദാസെന റി ഇനി ധാനമായി പറയാ ് അേ ഹം േഭാജരാജസദ ിൽ െച
േചർ തിെ േശഷ സംഗതികളാ ്. അവെയ റി ം സ ദയ ാ െടയിടയിൽ
ചില പ ാ ര ം സംശയ ം ഇ ാ യി . എ ി ം േഭാജചരി ം എ െ
അടി ാനെ ി ചില സംഗതികൾ താെഴ റ െകാ .
േഭാജരാജാ ് വിദ ാ ാെര ം കവികെള ം യഥാേയാഗ ം ബ മാനി ക ം സംഭാവ
നാദികൾ െകാ സേ ാഷി ി ക ം െച ഉദാരശീലനാെണ സി ി േലാക
ിൽ സർ വ ാപി തിനാൽ വിദ ാ ാെര ം കവികെള ം മ ം പറ ് അസംഖ മാ
കൾ തിദിനം അേ ഹ ിെ അ ൽവ ട ി. അവരിൽ ചിലർ ഒ േയാഗ ത
മി ാ ഢ ാ മായിരി ം അ െന വ െട ഉപ വം റ തിനായി േഭാജരാ
ജാ ് “സായണൻ” എ ം “മായണൻ” എ ം േപരായ ര വിദ ാ ാെര ദ ാരപാലക ാരാ
യി നിയമി . അവർ സദാ േഗാ രദ ാര ിൽ നിൽ ണെമ ം രാജാവിെന ാണാനായി
് ആെര ി ം വ ാൽ ചില േചാദ ൾ േചാദി പരീ ി േയാഗ ാരാെണ േതാ
വെര മാ േമ രാജസ ിധിയിേല കട ി വിടാ എ ം ച ംെക ക ം െച .
ഈ ഏർ ാടി േശഷമാ ് കാളിദാസകവി േഭാജരാജാവിെ േയാഗ തകെള റി
് േക ് അവിെടെ േചർ ്. അേ ഹം േഗാ ര ദ ാര ി ൽ െച ദ ാരപാലക ാ
രായ സായണമായണ ാേരാ ് തനി ് രാജാവിെന ാണണെമ ് ആവശ െ . ഉടെന
സായണമായണ ാർ കാളിദാസേനാ ് “ ി ിതി സംഹാരകർ ാ ാരായിരി
ാവി മേഹശ ര ാരിൽ വി വിെന ം ശിവെന ം എ ാവ ം ജി . ികർ
ാവായ ാവിെന േലാക ിൽ ആ ം ജി ാ െത ാ ്?” എ േചാദി .
അതി രമായി ് കാളി ദാസൻ:
“അജാഗള ന ക ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1013

നാസാ േര േലാമ തഥാ ം

ഥാ ജൻ സായണമായെണൗ ച
ജാം ന േലേഭ വി പ ജ ാ”
(െപ ാടിെ ക ിെല ല ം ഒ ക ിെ ക ം ിനക േരാമ ം അ
ം അ കാരംതെ െവ െത സായണമായണ ാെര ം ി െകാ ാ ് മിയിൽ
ാവിെന ആ ം ജി ാെത ആയ ് ) എെ ാ േ ാകം െചാ ി. അ േക ് അവർ
ല ാവനത ഖ രായി മാറിനി . ആ തര ി ് കാളിദാസൻ അക കട രാജസ
ദ ിേല േപായി. അേ ഹം െച േപാൾ രാജാ സഭാ മ പ ിൽനി മെ ാ
മാളികയിേല േപായിരി കയായി . സഭയിൽെ ി കവികളിൽ ശ രകവി
അെ ാരാൾ മാ ം പ ല ം േശഷെമ ാവർ ം ഒ ല ം വീതം നാണയം
സ ാനം െകാ ി ാ ് രാജാ േപായ ്. രാജാ ് അ െന െച ് ന ായമായിെ
ം ശ രകവി ത േള ാൾ തലായി എ േയാഗ തയാ െത ം മ ം പറ
േശഷ ായി കവികൾ ലഹള ിെ ാ ി േ ാഴാ ് കാളിദാസൻ സഭാ ല
െച േചർ ്. കാളിദാസൻ കവിക െട വഴ േക ി ് “രാജാവിെ അഭി ായെമ
ാെണ റിയാെത നി ൾ ലഹള ാ ശരിയ . ശ രൻ നാണേ ാ. ഏകാ
ദശ ാർ ് ഒ ല ം വീതം കണ ാ ിയൽ പിെ ശ രകവി നി േളാെടാ ം
ഒ ല മേ . ഇതായിരി ം രാജാവിെ അഭി ായം” എ പറ . കാളിദാസെ
ി േക ് എ ാവ ം സേ ാഷി . അേ ാൾ രാജാ താെഴയിറ ിവ ് കാളിദാസെന
പിടി ഗാഢാേ ഷം െച ി ൈക പിടി മാളികയിേല ് െകാ േപായി. ആസനസൽ
ാരംെച ി ി ശല ം െച . കാളിദാസൻ സേ ാഷി രാജാവിെന തി ;
“മഹാരാജ! ീമൻ! ജഗതി യശസാ േത ധവളിേത
പയഃപാരാവാരം പരമ േഷായം ഗയേത
കപർ ീ ൈകലാസം ലിശ തഭൗമം കരിവരം
കലാനാഥം രാ ഃ കമലഭവേനാ ഹംസമ നാ”
(അ േയാ ീമാനായ മഹാരാജാേവ! ഭവാെ യശ ിനാൽ ജഗ ് ധവളീ തമായിരി
തിനാൽ ഇേ ാൾ മഹാവി പാൽ ട ം ശിവൻ ൈകലാസപർ ത ം േദേവ ൻ
ഐരാവത ം രാ ച ം ാ തെ വാഹന മായ അരയ ം ഏെത തിരി
റിയാൻ വ ാെത അേന ഷി ് നട ) എെ ാ േ ാകം െചാ ി. അ േക േ ാൾ
കിഴേ ാ തിരി ി രാജാ ് എ േ ് െതേ ാ ് തിരി ി . ഉടെന കാളിദാ
സൻ,
“നിര ീേര ഹീത ാ നിഖിലഖഗതതീ-
ര ാതി നാളീകജ ാ
ത ം ത ാ സർ ാനടതി ജലനിധിംച -
പാണിർ ഃ
സർ ാ ംഗൈശലാൻ ദഹതി പ പതിഃ
1014 114. കാളിദാസൻ

ഫാലേന ണ പശ ൻ
വ ാ ാ ത ൽകീർ ികാ ാ ിജഗതി പേത!
േഭാജരാജ! ിതീ !”
(അ േയാ മീ നായിരി േഭാജരാജാേവ! ഭവാെ കീർ ി കാ ി െതേലാക െ
വ ാപി ിരി തിനാൽ ാ െവ ം പാ ം ിേ ർെ െകാ സകല
പ ിഗണ െട ം അ ൽ േപാ . മഹാവി േമാെര െകാ ം സകല സ
െള ം ാപി . ശിവൻ വലിയ പർ ത െളെയ ാം െന ി െകാ ദഹി ി )
എ ര ാമ ം ഒ േ ാകം െചാ ി. (െവ ം പാ ം ിേ ർ െകാ ാൽ അതിൽ
നി പാൽമാ ം ടി ാ ദിവ ശ ി ഹംസ ി േ ാ. അ കാരം തെ േമാ
െരാഴി ാൽ പാൽ ൈതരാ മേ ാ. ൈകലാസപർ തം െവ ിയാകയാൽ അ ിജ ാല ത ി
യാൽ അ ് ഉ മേ ാ. അതിനാൽ അ കാരെമ ാം പരീ ി ് ഹംസം, പാൽ ടൽ,
ൈകലാസപർ തം ഇവെയ ക പിടി ാെമ വിചാരി ാദികൾ േമൽ റ
കാരം െച എ സാരം) ഇ േക േ ാൾ രാജാ പടി ാ ് തിരി ി . ഉടെന
കാളിദാസൻ.
“വിദ ാജശിഖാമേണ! ലയി ം
ധാതാ ത ദീയം യശഃ
ൈകലാസ നിരീ ത ല താം
നി ി വാൻ ർ േയ
ഉ ാണം ത പര മാസഹചരം
ത ർ ി ഗംഗാജലം
തസ ാ ഫണി ംഗവം ത പരി
ാരം ധാദീധിതം”
(അ േയാ വിദ ാനായ രാജേശഖരാ! ാ ഭവാെ കീർ ിെയ ിേനാ ാനായി ്
ഇടെവ വാൻ ൈകലാസെ േനാ ിയേ ാൾ അതി കനം േപാെര കാ കയാൽ
കനം ശരിയാ ാനായി ് അതിെ കളിൽ ഒ കാളേയ ം അതിെ കളിൽ ീപാർ
തിേയാ ടിയ ശിവേന ം ആ ശിവെ ശിര ിൽ ഗംഗാജലേ ം അതിെ േമൽ സർ
രാജാവിെന ം അതി കളിൽ ച േന ം െവ ) എ ാമ ം ഒ േ ാകം െചാ ി.
അ േക േ ാൾ രാജാ വടേ ാ ് തിരി ി . കാളിദാസൻ പിെ ം
“സ ർ ാൽ േഗാപാല! ജസി? ര േന!
തേല കാമേധേനാ
വ സ ാേന കാമ ണചയമ നാ
ം ന തസ ാഃ?
ത ാ ീേഭാജരാജ രവിതരണം
ീഡ നീ സാ
വ ർേ ാ ഹി സ ാൽ യാസ ദപി തദരിഭി-
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1015

ർ ിതം സർ ർ ാം”
(എേടാ േഗാപാലാ! താൻ സ ർ ിൽനി ് എവിെടേ ാ ? അ േയാ േദവ േന! കാ
മേധ വിെ കിടാവി െകാ വ വാനായി ഞാനിേ ാൾ മിയിേല േപാ കയാ
്. ആ പ വി ന പാലി േയാ? ീമാനായ േഭാജരാജാവിെ അത ധികമായ ദാന
െ റി േക ല ി ി ് ആ പ വിെ അകി വ ിേ ായി. എ ാൽ, നിെ ഈ
മം നി ലം തെ യാ ം. മിയി ായി െ ലാം േഭാജരാജാവിെ ശാ കൾ തി
തീർ ിരി ). ഇ െന നാലമ ് ഒ േ ാകം ടിെ ാ ി. ഉടെന രാജാെവ േ ്
അവിേടനി േപാകാൻ ഭാവി . അേ ാൾ കാളിദാസൻ രാജാവിെ ൈക പിടി ് അവി
െടയി ീ ്, “അ േയാ അതൗദാര നിധിയായ മഹാരാജാേവ, ഭവാെ വിചാരം എനി
മന ിലായി. ഇെതാ സാഹസമാ ്. ഈ നാ േ ാക ൾ ായി രാജ ിെ നാ
ഭാഗ ം എനി ത ിരി തായി സ ൽ ി െകാ ാണേ ാ ഭവാൻ എ േ േപാ
കാൻ ഭാവി ്. രാജ ം രാജാവി ് ഇരിേ താ ്. അതിനാൽ ഈ രാജ ം അവിേട ത
െ ഇതാ ഞാൻ തിരി ത ിരി . അവി ് അവിെട ഇ ാ ം” എ പറ .
പിെ അവർ ര േപ ം ടി ൈസ ര സലാപം െച െകാ റ േനരമി േ ാേഴ
ം േനരം സ യായി. അേ ാൾ രാജാ ് “ കേവ! ഈ സ െയ വർ ി ാ ം” എ
പറ . ഉടെന കാളിദാസൻ,
“വ സനിന ഇവ വിദ ാ ീയേത പ ജ ീ
ർ ണിന ഇവ വിേദേശ ൈദന മായാ ി ംഗാഃ
പതിരിവ േലാകം പീഡയത കാേരാ
ധനമിവ പണസ വ ർ താേമതി ച ഃ”
(താമര വിെ േശാഭ വ സനാ ാ െ വിദ എ േപാെല യി . ണികൾ വി
േദശെ േപാെല വ കൾ ദീനതെയ ാപി . നായ രജാെവ േപാെല അ
കാരം േലാകെ ഃഖി ി . ക െ ധനെമ േപാെല നി ലമായി ീ )
എെ ാ േ ാകം െചാ ി. രാജാ സേ ാഷി ് അതി കാളിദാസ ് ത രല ം
ധനം (അവിെട നട ായി നാണയം) െകാ . കാളിദാസൻ സേ ാഷി ് വീ ം.
“ കേവ സൗഭാഗ ം സത്കവിർേവ ി നാപരഃ
വ ാ നഹി വിജാനാതി പരാം ദൗ ദസ ദം”
(സത്കവി െട വാ ക െട ഭംഗി സത്കവിയ ാെത അന ൻ അറി ി . ഗർഭസ
ിെന റി വ (മ ി) അറി ി േ ാ) ഇ െന രാജാവിെന തി . പിെ
േമേണ േഭാജരാജാ ം കാളിദാസ ം ത ിൽ സേ ാഷം വർ ി ാണേ ഹിത ാരായി
ീർ .
ഒ ദിവസം കാളിദാസൻ ദർശന ിനായി ഒ േ ിൽെ േ ാൾ അവിെട
തി തിപാരംഗത ാരായ ര ാ ണേ ാർ ഇ ി . അവർ കാളിദാസെന
ക േ ാൾ, “അ േയാ മഹാകേവ! ഞ ൾ േവദ ാരായി ി ം ഞ ൾ രാജാ ്
യാെതാ ം ത ി ; നി ൾെ ാെ േവ െത ാം ത ്. അ െകാ ് ഞ
1016 114. കാളിദാസൻ

ം കവികളാകാൻ മി കയാ ്. വളെര ദിവസം മി ി ഞ ൾ ഒ േ ാക ിെ

ർ ാർ ാ ി. വളെര മി ി ം ഉ രാർ ാ ി . അ ഭവാ ാ ി ര
ണം” എ പറ . ഉടെന കാളിദാസൻ “ ർ ാർ ം േകൾ െ ” എ പറ . ാ
ണർ –
“േഭാജനം േദഹി രാേജ ! ത പസമന ിതം”
എ െചാ ി. ഉടെന കാളിദാസൻ –
“േമാഹിഷ ശര ച ികാധവളം ദധി”
എ ് ഉ രാർ ം െചാ ിെ ാ . ാ ണർ അ ിേ ർെ തി േഭാജരാജാവി
െകാ െച െകാ . അ ക േ ാൾ െ ഉ രാർ ം കാളിദാസ ാ ിയതാ
െണ മന ിലായി രാജാ ്, “ഈ ർ ാർ ം ഉ ാ ിയവർ ് ഒരി ം കവിത
ാകയി . അവരിനി കവിത മി ാതി ാൽ െകാ ാം. ഉ രാർ ി ് ഇതി
രി െ ” എ പറ ത രല ം െകാ യ . കാളിദാസൻ വലിയ ശിവഭ
നായി െവ ം ശിവദർശനം കഴി ാെത ഭ ണം കഴി കയിെ ് അേ ഹ ി
നി ായി െവ ം പറ ി േ ാ. എ ാലേ ഹം ഒ ീലംബട മായി
. അേ ഹം േഭാജരാജസ ിധിയിൽെ േചർ തിെ േശഷം അവിെട രാജധാനി
സമീപം താമസി ി ന േവശ വശംവദനായി ീർ . രാജസ ിധിയില ാ സമയ
ളിെല ാം അേ ഹം അവ െട അ ൽ െ ഇരി ക പതിവായി . കാളിദാസൻ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1017

േവശ ാ ീയിൽ അതിസ നായി എ റി േ ാൾ േഭാജരാജാ ് അേ ഹെ ഒ

പ പ ി ണെമ നി യി ് ഒ ദിവസം ഢമായി ഒരാെള ആ േവശ െട അ ല
യ , “നാെള കാല കാളിദാസൻ ഒ ീെയ ാണാൻ േപാ തി നി യി ി ്.
അേ ഹ ി ് അവെള റി വലിയ മമാ ്. പ നാഴിക ലർ ാൽ ിെ അവ
െള ാണാൻ അ കാലെ ം സാധി കയി ” എ പറയി . അ േക േവശ
‘എ ാൽ നാെള പ നാഴിക ല വെര വി യ ് ’ എ നി യി . പിേ ദി
വസം േനരം െവ േ ാൾ തൽ ആ േവശ ഓേരാ െവടികൾ പറ ക ം െട െട റ
ാ ാ ിെ ാ ക ം െച െകാ വി മാറാെത അ ടി. കാളിദാസൻ
െവ ില ിൽ സാമാന ിലധികം തിപ ി ആളായി . ീക െട നർ ാ
ലാപ ൾ േകൾ തി ം അ െന തെ . അതിനാൽ അേ ഹം ി രസി ് ആ
േവശ ാ ീ െട െവടിക ം േക ് അ െനയി േനരം േപായതറി ി . പ നാഴിക
ലർ േ ാൾ േഭാജരാജാവിെ ഒ ത ൻ ഓടിെ ് ‘ഊണി സമയമായിരി
. മഹാരാജാ ് ഭവാെന തീ ി ’ എ പറ . േഭാജരാജാ കാളിദാസെര ഒ
സദസ ൻ മാ മായി , ഒ ിയ വയസ നായി ം ടിയാ ് െവ ി ്. അതിനാൽ
അവർ ് ഊ ് ഒ മി ായി പതി ്.
ത െ വാ േക േ ാൾ കാളിദാസ പരി മമായി. അേ ഹ ിെ ളി, ശിവദർശ
നം തലായ ത െളാ ം കഴി ി ി . സമയ ി െച ാെത രാജാവിെ ഭ
ണ ി േനരനീ ം വ വിഹിത മ േ ാ. ശിവദർശനം കഴി ാെത ഭ ണം
കഴി ാ ം നി ിയി . ആക ാെട കാളിദാസൻ വലിയ വിഷമ ിതിയിലായി.
അേ ാൾ െപെ ് അേ ഹ ി ് ഒ കൗശലം േതാ ി. അവിെട ിട ി െവ ി
ലെഞ ് എ ാം വാരി ൈകയിെല െകാ ് ആ േവശ ാ ീെയ പിടി ് േനെര നിർ
ീ ് അവ െട നെ ശിവെന ം െവ ിലെഞ വള ിലെയ ം സ ൽപി ാ
ലി െച –
“സ യം േവ ച ന ഷിതായ
നഖ േണ ടലാ നായ
സമ സ ാപവിനാശനായ
തൈ നമേ നശ രായ”
എ െചാ ി നമ രി ക ം ണ ിൽ േപായി രാജസ ിധിയിെല ക ം െച .
അവിെടെ േ ാൾ ഊണിെന ാം കാലമായി ം കാളിദാസൻ െച ാ യാൽ േഭാജരാജാ
് അേ ഹെ തീ ി െകാ ിരി കയായി . കാളിദാസെന ക ടെന രാജാ ്
‘ഇരി ാം’ എ പറ ക ം ര േപ ം ഇരി ക ം പതി േപാെല ഊ കഴി ക ം
െച .
കാളിദാസ ശിവദർശനം കഴി ാെത ഊ കഴി കയിെ നിർബ ായി
തിനാൽ അെതാ ഊർ മാ ണെമ വിചാരി ാ രാജാ ് കൗശലം േയാഗി
കാളിദാസെന താമസി ി ്. അ കാളിദാസ ശിവദർശനം നട ാൻ സാധി ിെ
നി യമാ കയാൽ ഊ കഴി തിെ േശഷം കാളിദാസേനാ ് ‘ഇ ശിവദർശന ാ
1018 114. കാളിദാസൻ

േയാ?’ എ േചാദി . അതി മ പടിയായി കാളിദാസൻ ‘ഉ ്, ശിവദർശന ം ാ ലി

ായി’ എ പറ . അ േക ് രാജാ ് ‘എവിെടയായി ദർശനം നട ിയ ്?’
എ വീ ം േചാദി . അതി രമായി കാളിദാസൻ ‘ഇവിെട േ ിൽ
െ . സംശയ െ ിൽ േബാ െ ി രാം. ന േപാകാം’ എ പറ രാജാ
വിെന ം െകാ േപായി േ ിൽെ നട റ കാണി . അേ ാൾ കാളിദാസൻ
ാ ലി െച െവ ില െഞെ ാം അവിെട ശിവലിംഗ ിൽ ക രാജാ വി യി .
കാളിദാസൻ ാ ലി െച വ ി നശ രെനയാെണ ് അറി ി തിനാൽ
രജാ പിെ െയാ ം പറ ി .
േഭാജരാജാവി കാളിദാസെന റി ് അവിെട പിെ ായി കവികെള ം
പ ിത ാെര ം റി ായി തിലധികം േ ഹ ം ബ മാന െ റി കയാൽ
േശഷ ായി കവികൾ ം വിദ ാ ാർ ം കാളിദാസെന റി അ യ ം ൈവര
ായി ീർ . കാളിദാസൻ േവശ ാസ നാെണ ് അറി ക ടിെ േ ാൾ എ ാ
വ ം െവ ക ം അേ ഹ ിെ ർശെ വർ ി ക ം െച . ‘ഇ മാ ം േയാഗ
ത ഇേ ഹം ഇ െന കാമ ാ നായിേ ായേ ാ’ എ വിചാരം േഭാജരാജാവിെ
മന ി ായി. ഇെത ാമറി കാളിദാസൻ ഒ ദിവസം സഭയിൽ െവ ് –
“േചേതാ വ ാപലതാ സംേഗ
കാ വാ കഥാ മാ ഷേലാകഭാജാം?
യ ാഹശീലസ രാം വിേജ -
ഥാവിധം പൗ ഷമർ മാസീൽ”
(മ ഷ െട കാമചാപല െ റി ് എ ാ പറയാ ്? ദഹി ി ക ശീലമായി
രാ കൻേപാ ം കാമചാപല ംെകാ ് അർ ധനാരീശ രനായി ീർ വേ ാ)
എെ ാ േ ാകം െചാ ി. അ േക സേ ാഷി േഭാജരാജാ കാളിദാസ ത
രല ം ധനം െകാ . രാജാവിെ ഈ സംഭാവന സഭയിൽ േശഷ ായി കവി
കൾ ം പ ിത ാർ ം ഒ ം രസി ിെ പറയണെമ ി േ ാ.
അന രം എലാവ ം ടി ആേലാചി ് ഒ കൗശലം െച . രാജാവിെ താം ലവാ
ഹിനി ാ ാ ിെ ാ വളായ തരംഗവതി എ ദാസി ചില സ ാന ം
മ ം െകാ ് അവെള സ ാധീനെ ീ ്, “അ േയാ ഭേഗ! ഈ കാളിദാസൻ നിമി ം
ഞ െട േയാഗ തകൾ ഇവിെട കാശി ാെതയായിരി . അതിനാൽ രാജാ കാളി
ദാസെന ഈ ദി ിൽനി പറ യ വാൻ ത വിധ ിൽ നീെയെ ി ംഒ ശല
ാ ണം” എ പറ ക ം അവൾ അ സ തി ക ം െച .
അതി േശഷം ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി േ ാൾ ഒ ദിവസം രാജാ ് അ ാഴം
കഴി തനി കിട ി സമയ ് ആ ദാസി അേ ഹ ിെ അ ൽെ ് ാ
ാ ിെ ാ ി കാൽ തേലാടിെ ാ ി . അ െനയി േ ാൾ അവൾ നി
ബാധി തായി നടി അവിെട െ കിട . റ കഴി േ ാൾ ഉറ ിൽ പറ
വിധ ിൽ “സഖീ കനകമാലിനീ! ആ കാളിദാസൻ മഹാ ർ ിതെ യാ ്. അയാൾ ദാ
സീേവഷം ധരി ് അ ഃ ര ിൽ കട രാജാവിെ പ ിയായ ലീലാേദവിേയാ ടി രമി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1019

. ഇ ക മേ ?” എ പറ . രാജാ ് ഇ േക ് എ േ ദാസിേയാ ്. “എടീ

തരംഗവതീ! നീ ഉറ ി ിടാ േവാ അേതാ ഉണർ കിട േവാ?” എ േചാദി .
അവൾ ഒ ം മി ാെത ഉറ ം നടി തെ കിട . അേ ാൾ രാജാ ്, “ഇ ് ഇവ െട മന
ിലി ് ഉറ ിൽ റ താ ്. സംഗതി വാ വം തെ യായിരി ണം. ീല
ടനായ കാളിദാസെ ിതി ് ഇ െന വരാ താ ്. പിെ ലീലാേദവി ഇ ിെന
െച േമാ? എ ാെണ ിൽ
“ ീണാം ച ചി ം ഷസ ഭാഗ ം
േദേവാ ന ജാനാതി േതാ മ ഷ ഃ”
എ േ ാ. എ ാംെകാ ം ഇ വിശ സി ാെതയിരി ാൻ തരമി എ വിചാരി ്
അ െന ഉറ .
പിേ ദിവസം കാളിദാസൻ രാജസ ിധിയിൽ െച േ ാൾ രാജാ ്, “അ േയാ കേവ!
പല െകാ ം നി ൾ ഈ േദശ താമസി ാൻ േയാഗ നെ ന േതാ ിയിരി
. അതിനാൽ ണ ിൽ ഈ േദശം വി െപാെ ാ ണം. കാരണെമാ ം നാം വി
രി ി . അ േചാദി ാൻ നി ൾ ് അവകാശ മി ” എ പറ . ഉടെന കാ
ളിദാസൻ അവിെടനി ് ഇറ ിേ ായി േവശ ാ ഹ ിൽെ ് ആ ീേയാ ്, “അ േയാ
ിയതേമ! ഞാൻ ഈ േദശ താമസി െത രാജ കൽ ി ിരി . അതിനാൽ
ഞാനിതാ േപാ ” എ പറ . അേ ാൾ േവശ , “അലേയാ ിയതമ! ന നിത
ി രാജാ വ ം ത ി േവണെമ ി . ന േവ െത ാം ഇവിെട ്. അതി
നൽ ഭവാൻ ആ മറിയാെത ഢമായി സ ഖം ഇവിെട െ താമസി െകാ ണം. ഭവാ
െന ഞാൻ ര ി െകാ ാം” എ പറ . കാളിദാസൻ അ േക ഢമായി അവിെട
െ താമസ റ ി .
കാളിദാസൻ പിരി േപായതിെ േശഷം രാജാ ് തെ ാണേ ഹിതനായി
ആ മഹാകവിെയ പറ യേ തായി വ തിേന ം തെ ാണ ിയയായ ലീലാേദവി
െട േ ിതെ ം റി വിചാരി ഏ ം ഖി നായി ീർ . അേ ഹം ളി ാ
െത ം ഉ ാെത ം ആേരാ െമാ ം മി ാെത മിരി ായി. രാജാവിെ ആ ഇരി ക ി
് ലീലാേദവി വിഷാദേ ാ ടി അ െച , “അ േയാ ാണനാഥ! സർ നായ
ഭവാൻ ഈ അവ ാ രെ ാപി തി ായ കാരണെമ ്? ഇതിെ വാ വ
കാരണം അനന ശരണയായ എേ ാ പറയണം. ഭവാെന ഈ ിതിയിൽ ക െകാ ്
ണേനരം േപാ ം ജീവി ാൻ ഞാൻ ശ യ . ഭവാൻ പരമാർ ം പറയാെതയി ൽ
ഇേ ാൾ െ ഏ വിധ ം ഞാൻ ാണത ാഗം െച ം. ഭവാൻ എെ ാണനാഥനാ
െണ ിൽ എെ ാണെന ര ി ണം” എ പറ െകാ കാ ിടി കര .
ലീലാേദവി െട പാരവശ ം ക ് ആർ മാനസനായി ഭവി കയാൽ രാജാ ് ദാസി
ഉറ ിൽ റ ം താൻ കാളിദാസെന റ യ ം മ ം വിവരി പറ . അെതാ
െ േക േ ാൾ ലീലാേദവി “ഇ ം കാലം പരിചയി ി ം അവിേട ് എെ സത ി
തി അറിയാൻ വ ാെതേപായ ക ം തെ . ആെ , ആദ ം എെ പരമാർ തെയ
െ ഞാൻ േബാധ െ ാം. മ സംഗതികെള റി പിെ റയാം” എ പറ
1020 114. കാളിദാസൻ

വിറ തടികൾ വ ി ി ് അതി തീെകാ ി ക ി ാളി ജ ലി ട ിയേ ാൾ

േപായി ളി വ ് ആദിത േദവെന േനാ ിെ ാ െകാ ് “അ േയാ േലാകസാ ി
യായ ഭഗവാേന! ഞാൻ എെ ഭർ ാവായ ഈ രാജാവിെനയ ാെത മെ ാ ഷെന
സ േ പി രി കേപാ ം െച ി െ ിൽ എെ േദഹം ഈ അ ിയിൽ െവ െവ
ീറാകെ . അെല ിൽ എെ ചാരി ിെയ ത െ ക” എ പറ ി ്
അ ിയിേല ചാടി. ലീലാേദവി ഒ േരാമം േപാ ം കരിയാെത അ ി യായി അവി
െടനി ിറ ി അ ഃ ര ിേല േപായി. അ ക രാജ വി യം െകാ ം പ ാ
ാപം െകാ ം വിഹ ലമനസനായി ല ാവനത ഖനായി േദവി െട അ ൽെ ്
“ ാണ ിേയ! എെ സമ ാപരാധ ം േദവി മി ണം. ഞാനിതാ മായാചനം
െച െകാ ” എ പറ . അ ക ് ലീലാേദവി “അ േയാ ാണനാഥാ! അവിേട
്ഈ ായതിൽ ധാന കാരണം എെ റി േ ഹ ിെ ആധിക ം
തെ യാെണ ് എനി റിയാം. അതിനാൽ ഇതിെന റി ് ഇ െയാ ം പറയണെമ
ി . എ ാൽ അവി ് ാണാധികേ ഹേ ാ ം ബ മാനേ ാ ം ടി ജി ി
കവി ലശിേരാമണിയായ കാളിദാസെന ഇവിെടനി നി ണം നി ാസനം െച
വലിയ ക മായിേ ായി. ഇെത ാം ഉ ാ ി ീർ ് ഇവിെട സഭയി േശഷം കവി
കളാ ്. കാളിദാസൻ ഇവിെട േ ാൾ അവ െട േയാഗ ത ഇവിെട കാശി കയി .
ഖേദ ാതന േ ാൾ ഖേദ ാത ൾ േദ ാതി കയി േ ാ. അതിനാൽ അേ ഹെ
ഇവിെട നി ് ഓടി ാനായി അവർ ആ ദാസി ചില സ ാന ം മ ം െകാ
വശീകരി തിനാൽ അവൾ ഉറ ം നടി കിട െകാ ് അ െന പറ താെണ
തി സംശയമി . സർ നായ അവി ് ഈ പരമാർ ം അറിയാ ് അ തം
തെ ” എ പറ . ഉടെന രാജാ ്, “ ിേയ! ഇെത ാം സത ം തെ എ ഞാൻ
സ തി . ഞാൻ അധികം താമസി ാെത ഈ കവികെളെയ ാം ഇവിെടനി
ഓടി ക ം കാളിദാസമഹാകവിെയ യഥാ ർ ം ഇവിെട വ ി സൽ രി താമസി ി
ക ം െച ാം” എ പറ .
അന രം ഏതാ ം ദിവസ ൾ േശഷം രാജാ ് ഒ സമസ ഉ ാ ിെ ാ ് ഒ
ദിവസം സഭാമ പ ിൽ െച . അേ ാൾ കാളിദാസെനാഴി സകല കവിക ം അവി
െടെ ടി. ഉടെന രാജാ ് താ ാ ിയ സമസ െചാ ിേ ൾ ി ി ് എ ാവേരാ ം
ടി “ഈ സമസ േവ േപാെല നി ൾ രി ി ണം. അ നി ളാൽ സാധ മെ ിൽ
നി െള ാവ ം ഈ േദശം വി േപാെ ാ ണം. ഈ ദി ിൽ ആെര ം ക ടാ” ഏ
പറ . അ ാ ത ി േ ാകാർ സമസ യായി . അ േക േ ാൾ െ
രി ി കാര ം അസാ െമ ് അവർെ ാെ േ ാ ി. എ ി ം ഇ രി ി
തി ് എ ദിവസെ അവധി കി ണെമ ് അവർ അേപ ി ക ം രാജാ ് അ സ
തി ക ം െച .
എ ാം ദിവസം രാ ിയായി ം ആ കവികൾ ് ആ സമസ രി ി ാൻ കഴി ി .
രാ ിയിൽ അവെരലാവ ം ടി, “ന ് ഇേ ാൾതെ ഈ േദശം വി േപാകാം. െവ
ാൽ രാജഭട ാർ നെ ിടി നാ കട ം. അതി േപാ കയാണേ ാ ന ്. ന
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1021

നിലാ ് ” എ പറ നി യി അവർ അവ െട സാമാന െള ാം െക ിെയ

െകാ േപായി.
അവർ േപായ ് കാളിദാസെ ിയതമയായ വിലാസവതി എ േവശ െട ീേഡാ
ദ ാന ിന വഴിയിൽ ടിയായി . ആ സമയ ് കാളിദാസ ം വിലാസവതി
ം ഉദ ാന ി ായി . ഈ കവിക െട പര ര സംഭാഷണസംഗതി ഒ വിധം മന
ിലാ ീ േവശ േയാ ്, “ ിേയ! ഈ േപാ ് േഭാജസദ ിെല കവികളാ ്. ഇവ ം
എെ േ ാെല രാജാ പറ യ േപാ കയാ ്. ഇവർ എെ േ ാഹി വരാെണ ി ം
ഇവെര ര ി ണം. “ഉപകാര ധാനഃ സ ാദപകാരപേരപ രൗ ”എ േ ാ. ന ഹ
ിേല േപാകാം. എനി േവഷെമാ മാറണം” എ പറ ് അവർ ഹ ിേല ്
േപായി. കാളിദാസൻ ഉടെന ഒ ചാരെ േവഷം ധരി െകാ ണ ിൽ മെ ാ വഴി
േയ റ രം േപായി മെ ാ ല നി വ ഭാവ ിൽ ആ കവിക െട േനെര
വ . അ ് എ ിയേ ാൾ കാളിദാസൻ (ചാരഭാഷയിൽ) “മഹാ ാ ണർ നമ ാ
രം” എ പറ ി ് “ഭവാ ാർ എവിേട നി വ ? എവിെട േപാ ? എ േചാദി
. കവികൾ പരമാർ െമ ാം പറ തിെ േശഷം “ഭവാൻ എവിെടനി വ ? എവി
െടേ ാ ?” എ ് അേ ാ ം േചാദി . അതി രമായി ് ചാരൻ “ഞാൻകാശീേദശവാ
സിയാ ്. ധനാ ഹം നിമി ം േഭാജരാജാവിെന കാണാൻ േപാ കയാ ്. രാജാ ാ
ിെയ പറ ആ സമസ േക ാൽെ ാ ാെമ ് ” എ പറ . കവികൾ സമ
സ െചാ ിേ ൾ ി ണ ിൽ ചാരൻ “ഇതിെ രണം ഇ െനയായിരിേ താ
് ” എ പറ ി ് ആ അർ േ ാക ിെ ഉ രാർ ം ാ ത ിൽ െ െചാ ി
രി ി . കവികൾ അ േക സ തി ക ം സേ ാഷി ക ം വി യി ക ം െച .
ഉടെന ചാരൻ വ നം പറ ് അവിെടനി േപായി.
ചാരൻ െപാ ഴി േ ാൾ കവികൾ “ഇനി ന ് ഈ േദശം വി േപാകണെമ ി
. കാലേ തെ രാജസ ിധിയിെല ി സമസ ാ രണം േകൾ ി ണം. ഈ ചാരൻ
അവിെടെയ തി ന െ ണം. ന ിേ ാൾ ന െട വാസ ല ളിേല
തെ േപാകാം” എ പറ ് അവർ മട ിേ ായി അവ െട വാസ ല ളിെല ി
കിട റ ി.
ഭാതസമയ തെ അവെര ാവ ം എ േ രാജസ ിധിയിേല റെ . ബാ
ണകവി ിൽ ട രാജസ ിധിയിെല ി സമസ ാ രണം െചാ ിേ ൾ ി .
രണം േക േ ാൾതെ അ ് കാളിദാസൻ “ഉ ാ ിയതാെണ രാജാവി മന ിലാ
യി. എ ി ം അെതാ ം ഭാവി ാെത സേ ാഷഭാവേ ാ ടി ബാണകവി പതിന ്
ല ം സ ർ നാണയം െകാ . അേ ാേഴ ം േശഷം കവിക ം അവിെട വ ടി.
രാജാ ് െകാ വാ ിെ ാ ് ബാണകവി സേ ാഷസേമതം േശഷ കവികേളാ
ടി േപായി. ബാണകവിെയ ഒഴി വർ ഉടെന മട ിവ െമ ം അേ ാൾ സത ം െവ
ളിെ െമ ം വിചാരി െകാ ് രാജാ ് സഭാമ പ ിൽ െ ഇ .
അ കാരം തെ റ കഴി േ ാൾ േശഷം കവികെള ാവ ം രാജസ ിധിയിെല
ി, “അ േയാ മഹാരാജാേവ! ഇവിെടനി ് െകാ ദാന ി ഞ െള ാവ ം ഒ
േപാെല അവകാശികളാ ്. ബാണകവി ആ ധനം വിഭജി ഞ ൾ ടി ത െമ ാ ്
1022 114. കാളിദാസൻ

ഞ ൾ വിചാരി ്. എ ാൽ അേ ഹം ഞ ൾെ ാ ം ത ി . സമസ രി ി ്
ഞ ളാ മ . ഞ ളാൽ അ ് അസാ മാ കയാൽ ഞ െള ാവ ം ടി ഈ േദശം
വി േപായേ ാൾ കാളിദാസെ ിയതമയായ േവശ െട ീേഡാദ ാന ിെ സമീപ
ടി വഴിയിൽ െവ ് കാശിേദശവാസിയായ ഒ ചാരെന ക . ആ ചാരനാ സമ
സ രി ി ത ്. അതി കി ിയ സ ാനം ബാണകവി തനിെ ന ായമായി
േ ാ. അതിനാൽ ബാണകവിെയ ഇവിെട വ ിഞ െട വീതം ത വി ണം” എ
പറ . ഉടെന രാജാ ് “ബാണകവി െകാ േപായ ് േപാകെ . നി ൾ സത ം പറ
േ ാ. അതിനാൽ നി ൾ ധനം ഞാൻ േവെറ തരാം” എ പറ ് അവർ ല ം വീ
തം െകാ സേ ാഷി ി യ .
പിെ രാജാ ്, “കാളിദാസൻ ഈ േദശം വി േപായി ി . അേ ഹം േവശ ാ ഹ
ിൽ െ ്. എെ ഭയെ ചാരേവഷം ധരി സ രി കയാ ്. ആ േവശ ാ
ഹ ിൽെ ാൽ അേ ഹെ ക പിടി ാം” എ വിചാരി നി യി ി ് പ ാള
ാെര അയ ് ആദ ംതെ േവശ ാ ഹെ േരാധി ി . അന രം രാജാ ് പൗര
ധാന ാർ, അമാത ാർ തലായവേരാ ടി േവശ ാ ഹ ിെല ി കാളിദാസെന ക .
അേ ാൾ കാളിദാസൻ രാജാ ് തെ കഠിനമായി ശി ി െമ വിചാരി വിഹ ലനായി
ീർ . രാജാ ് അ ൾ െപാഴി െകാ ് കാളിദാസെന ിടി ഗാഢാേ ഷം െച ി ്
“സേഖ! ഭവാെനെ അവിേവകെ മി ് എേ ാ ടിേ ാ ് യഥാ ർ ം താമസി
ണെമ ഞാൻ അേപ ി ” എ പറ . അ േക േ ാൾ കാളിദാസെ വിഹ ലത
തീർ . പിെ രാജാ ് കാളിദാസെന ഒ തിര റ കയ ി വാദ േഘാഷ േളാ ടി
എതിേര രാജമ ിര ിൽ െകാ േപാ ക ം യഥാ ർ ം േ ഹേ ാ ം ബ മാനേ ാ
ം ടി താമസി ി ക ം െച . ഇ െന േഭാജരാജാ ചില കൾ നിമി ം കാളിദാ
സെന ബഹി രി ക ം വീ ം സമീപ ് വ ി താമസി ി ക ം െച ക സാധാര
ണമായി .
ഒരി ൽ േഭാജരാജാ ് ഒ ചി കാരെന വ ി അേ ഹ ിെ ിയതമയായ ലീ
ലാേദവി െട ഒ ചി പടെമ തി . ചി ം എ തി ീർ േ ാൾ ലിക െട അ നി
് അ ം മഷി അബ ിൽ ആ ചി പട ിെ ഊ ല ിൽ വീ . ചി കാരൻ
അ ട കളയാനായി ഭാവി േ ാൾ അ ക െകാ നി കാളിദാസൻ, “അ കള
യണെമ ി . േദവി ് ആ ല ്ഒ മ വാ വ ി താ ് ” എ പറ .
അതിനാൽ ചി കാരൻ അ കള ി . രാജാ ചി പടം ക േ ാൾ “ചി ം വളെര
ന ായി; എ ി ം ട ് ആ മഷി വീണ ിേകടായി” എ പറ . ഉടെന ചി കാ
രൻ “േദവി െട ടയിൽ ആ ാന ് ഒ മ േ ാ, അ െകാ ാ ് അ ് കളയാ
് ” എ പറ . അേ ാൾ രാജാ ്, “ഞാൻ തെ ക ി ി ാ ം സാധാരണജന
ൾ കാ ാൻ സാധി ാ മായ ആ മ കിെന റി നി ൾ അറി െത ിെന
യാ ്? നി ൾ ദിവ ി േ ാ?” എ േചാദി . അതി രമായി ് ചി കാരൻ,
“എനി ദിവ ി ം മ മി . ആ മ ഞാൻ ക ി മി . േദവി െട ടയിൽ ആ ാ
ന ്ഒ മ െ ് കാളിദാസകവി പറ താ ് ”. എ പറ . രാജാ പിെ
അതിെന റി ് ഒ ം പറ ി . ചി കാര സ ാന ം മ ം െകാ യ തിെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1023

േശഷം അേ ഹം, “ഇ ് ദാസി വ ാജനി യിൽ റ േപാെല ം മ മ . ഇതിലധികം

മായ െതളി ് ഇനി എ ാ േവ ്? ഈ േ ാഹി ഒ ാ ണനാണേ ാ. അതി
നാലിവെന നി ഹി ് ക മാ ്. ഏതായാ ം ഇനി മാ േനരം േപാ ം ഈ െന
ന െട േദശ താമസി ി ാൻ പാടി . അ നി യം തെ ” എ വിചാരി രാജഭട
ാെര അയ ് കാളിദാസെന ിടി ് അേ ാൾ തെ നാ കട ിവി .
അന രം ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി തിെ േശഷം േഭാജ രാജാവിെ സീമ
ൻ പരിവാര േളാ ടി നായാ ി േപായി. ഓേരാ ഗ െട പി ാെല പാ േപാ
യിേ ായി ഒ വിൽ രാജ മാരൻ തനി ് ഒ െകാ ാ ിലകെ . േനര ം സ യായി.
അേ ാൾ ഏ ം ഭയ ര ർ ിയായ ഒ വ ാ ം രാജ മാരെ േനെര പാ െച .
മാരൻ വ ാ െ ക ഭയെ ് ഒ മര ിേ ൽ കയറി. വ ാ ം മര ിെ വ ി ം
െച ിരി ായി.
രാജ മാരൻ ആ മര ിെ കളിൽ െച േ ാൾ അവിെട ഒ കരടി ഇരി ാ
യി . ശല ാന രം അവർ ത ിൽ റ േനരം സംഭാഷണം െച കഴി േ ാേഴ
ം അവർ പര രം വിശ മി ളായി ീർ . അ െന റ േനരം കഴി േ ാൾ
രാജ മാരൻ നി ാബാധിതനായി ഉറ ം ി ട ി. അ ക ് കരടി “അലേയാ
മാര! ഉറ ം വ െ ിൽ എെ മടിയിൽ തലെവ കിട ് ഉറ ിെ ാ . ഞാൻ ി
െകാ ാം.” എ പറ . അ േക ് രാജ മാരൻ അ െന കിട റ ി. മാരൻ ന
ഉറ മായേ ാൾ വ ാ ം കരടിേയാ ്, “ആ മാരെന താഴേ ത ിയിേ ; ഞാൻ
തി ് എെ വിശ തീർ െ . നിന ് അേ ഹെ െ ാ ് എ കാര മാ ്?
ഞാൻ പറ േപാെല െച ിെ ിൽ എെ ി ം നീ താെഴയിറ േ ാൾ നിെ കഥ
ഞാൻകഴി ം” എ പറ . അ േക കരടി, “എെ െകാ ാ ം വിശ ാസപാതകം
ഞാൻ െച കയി . ” എ മ പടി പറ . റ േനരം കഴി േ ാൾ രാജ മാരൻ ഉറ
ം കഴി ണർ . പിെ അേ ഹം കരടിേയാ ്, “അ േയാ േ ഹിത! ഇനി എെ മടി
യിൽ തലെവ കിട ് നിന ം റ റ ാം. ഞാൻ ി െകാ ാം എ പറ .
അ സ തി കരടി ം അ കാരം കിട . എ ാൽ രാജ മാരൻ ഒ സമയം തെ
ചതിേ െമ സംശയ ായി െകാ ് കരടി ഉറ ിയി . എ ി ം റ ക
ഴി േ ാൾ കരടി ഉറ ിയിരി െമ വിചാരി വ ാ ം രാജ മാരേനാ ്, “അ േയാ
രാജ മാര! അവിേട ് ഈ കരടിെയെ ാ ് യാെതാ പേയാഗ മി േ ാ. അവെന താ
ഴേ ത ിയിേ ാൽ ഞാനവെന ി ് എെ ശമി ി െകാ ാമായി .
പിെ ഞാൻ ഭവാെന ഉപ വി ക മി . ഭവാ നിർഭയം താെഴയിറ ിേ ാകാം” എ
പറ . ഇ േക ് രാജ മാരൻ “ഇ െകാ ാം ന കൗശലമാ ് ” എ വിചാരി
കരടി േട ക ിൽ ിടി താഴേ ഒ ത െകാ . കരടി ക തേലാ ടിയാ
യി വേ ാ കിട ി ്. അതിനാൽ താഴ വീണി മര ിെ ഒ െകാ ിേ ൽ
പിടി ് എ േ ി െകാ ് “എടാ! മി േദ ഷി! ഞാൻനിെ ി ര ി തിെ
തിഫലം ഇതാേണാ? ഇതിെ ഫലം നീ ം അ ഭവി ണം” എ പറ ി ് കരടി രാ
ജ മാരെ നാ പിടി ് അതിേ ൽ “സ, േസ, മി, ര” എ നാല രെമ തി. അേ ാേഴ
ം േനരം െവ . ഉടെന വ ാ ം അവിെടനി േപായി. കരടി ം താെഴ ാടിയിറ ി
1024 114. കാളിദാസൻ

േ ായി. അേ ാേഴ ം രാജ മാരെ കാർ അേ ഹെ അേന ഷി മര വ ിെല ി.

മാരൻ മര ിെ കളിലിരി ക ി ് “ഇെത ാ മര ിേ െല ിയിരി
്?” എ വർ േചാദി തി രാജ മാരെ ഉ രം “സേസമിര” എ ായി . പിെ ം
അവർ േചാദി തിെന ാം രാജ മാരെ ഉ രം ഇ തെ യായി. ഇതിെ കാരണ ം
അർ മറിയാെത അവർ വ ാെത അ ാരായി ീർ . അവർ പിെ ഒ വിധ ിൽ
രാജ മാരെന താെഴയിറ ി രാജസ ിധിയിൽ െകാ േപായി. രാജാ െന
േ ാൾ നായാ ി േപായി ായ വർ മാന െല ാം േചാദി . എ ാ ി ം മാരെ
ഉ രം “സേസമിര” എ തെ യായി . ആെര ി ം എെ ി ം േചാദി കേയാ
പറ കേയാ െച ാൽ ഇ െന മാ ം മ പടി പറ െകാ ിരി ായി. അതിനാൽ രാജാ
വി ം രാ ി ം അമാത ാർ തലായവർ ം മാ മ രാജ വാസികൾ ് ആക ാെട
ഹമായ ഃഖം ഉ ായി ീർ .
പിെ രാജാ ് അേനക മാ ിക ാെര ം ൈവദ ാെര ം വ ി മാരെന ർ
ിതിയിലാ തിനായി പലവിധ ി മ വാദ ം ചികി ക ം െച ി .
ഒ ി ം ഒ ഫല ായി .
അ െനയി േ ാൾ ജന ൾ ാ സകലവിധ പീഢക ം നി യാസം
ണ ിൽ േഭദെ ിെ ാ ് ഒ േയാഗിനി പ ണ ിൽ സ രി തായി ചിലർ
പറ േകൾ കയാൽ രാജാ ് ആളയ ് ആ േയാഗിനിെയ വ ി മാരെ ിതി
പറ മന ിലാ ി. ഉടെന േയാഗിനി മാരെന സഭയിൽ െകാ വ . അവിെട രാജാ
ം അമാത ാ ം പൗര ാ ം മ ം ടിയി . അവിേടവ േയാഗിനി മാരെ ഖ ്
േനാ ിെ ാ ്,
“സൽഭാവ തിപ ാനാം
വ േന കാ വിചാരണാ?
അ മാ ഹ ം തം
ഹ കിം നാമ െപൗ ഷം?”
എെ ാ േശാകം െചാ ി. അേ ാൾ രാജ മാരൻ “േസമിര” എ പറ ട ി. േയാഗി
നി പിെ
“േസ ം ാസ സ
ഗംഗാസാഗരസംഗമം
ത ാദിപാപ ം
മി ാഹീ ന ച േത”
എ ് ഒ േശാകം ടി െചാ ി. അേ ാൾ മാരൻ “മിര” എ പറ ട ി. ഉടെന േയാ
ഗിനി
“മി ാഹി ാഹി യ വിശ ാസപാതകീ
യേ നരകം യാ ി യാവ ദിവാകെര”
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1025

എ ്ഒ േശാകം ടിെചാ ി. അേ ാൾ മാരൻ “ര” എ മാ ം പറ ട ി. േയാഗി

നി പിെ ം,
“രാജം വ മാരസ യദി കല ാണമി സി
േണേഭ ാ ധനം ദദ ാഃ വർ ാനാം ാ േണാ ഃ”
എ ് ഒ േശാകം ടിെചാ ി. രാജ മാരൻ ഉടെന എ േ ് ആ സഭയിൽ നി െകാ
് കാ ിൽെവ ായ സകല സംഗതിക ം വി രി പറ . ഇെത ാം േക സഭാവാ
സികൾ ഏ ം വി യി ക ം സേ ാഷി ക ം േയാഗിനിെയ തി ക ം െച .
ഉടെന രാജാ ് േയാഗിനിേയാ ്, “ആ െകാ ംകാ ിൽെവ രാ ിയി ായ ഈ സംഗതി
കെള ാം ഭവതി എ െന അറി ?” എ േചാദി . അതി രമായി േയാഗിനി, “ദി
വ ാന വർ േലാകകാര െള ാമറിയാം. അ ക ി ം േക ി ം േവണെമ ി .
േഭാജരാജാവിെ ഭാര െട ടയിൽ ഒ മ െ കാളിദാസനറി ്അ ക ി
െ നി യമാണേ ാ. അ േപാെല ഇ ം എ വിചാരി ാൽ മതി” എ പറ .
ഇ േക രാജാ ം സഭാവാസിക ം വി യവിഹ ല ം വിചാരമ മായി ഒ ം മി ാെത
സ േനരം നി േപായി.
പിെ രാജാ ് “ക ം! േദാഷരഹിത ം ദിവ ാനി ം കവി ലശിേരാമണി ം
സരസ തീേദവി െട ഒരവതാര ഷ മായ കാളിദാസെന യാെതാ കാരണ ം ടാെത
ഞാൻ നി ാസനം െച വേ ാ. ഉടെന അേ ഹെ വ ി യഥാ ർ ം ഇവിെട ാമ
സി ി ണം. അേ ഹമിേ ാൾ എവിെട െ ് ഈ േയാഗിനിേയാ തെ േചാദി ാല
റിയാമായിരി ാം” എ വിചാരി ് േയാഗിനിെയ േനാ ിയി ് അവിെടെയ ം ക ി .
ഉടെന ആ കെള അയ ് അേന ഷി ി ി ം ആ ദിവ െയ ആ േദശെ ം ക കി ിയി .
പിെ രാജാ സ ം ആേലാചി തിെ േശഷം “ സ കന ാഗതിഃ” എെ ാ
സമസ ാ ി അ ം “ഈ സമസ േവ േപാെല രി ി ആൾ ഞാെന ം
അടിമയായി ഇ െകാ ാം” എ ം എ തി േപ െവ സി െ ി. ഈ സമസ
േവ േപാെല രി ി ാൻ കാളിദാസൻ വിചാരിച ാെത സാധി കയിെ ം ഇതി
െ രണം വ ാൽ അേ ഹെ ക പിടി െകാ ാെമ ം വിചാരി ാ ് രജാ ് ഇ
കാരം െച െത വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
അന രം നാല ദിവസം കഴി തിെ േശഷം ഒ ദിവസം രാജാ ് ഒ തിരവ
ിയിൽ കയറി ഒ െത വിൽ ടി സവാരി േപായേ ാൾ മാംസം വിൽ ഒ പീടിക
െട വാതിൽ ൽ ഒ സന ാസി മാംസം വാ ിെ ാ നിൽ തായി . ഉടെന
രാജാ ് വ ിനി ി താെഴയിറാ ി. പിെ രാജാ ം സന ാസി ം ത ിൽ താെഴ റി
കാരം ഒ സംഭാഷണം നട .

രാജാ: ഭിേ ാ! മാംസനിേഷവണം കി ചിതം?

സന ാസി: കിം േതന മദ ം വിനാ?
രാജാ: മദ ാപി തവ ിയം?
1026 114. കാളിദാസൻ

സന ാസി: ിയമേഹാ; വാരാംഗനാഭി മം.

രാജാ: വാര ീരതേയ ത വ ധനം?
സന ാസി: ദ േതന െചേര ണ വാ.
രാജാ: െചര ൗ തപരി േമാ ി ഭവതഃ?
സന ാസി: സ കാന ാ ഗതിഃ

ഇ േക ടെന രാജാ ് ഈ സന ാസി സാ ാൽ കാളിദാസൻ തെ യാെണ

തീർ െ ി അേ ഹ ിെ പാദ ി ൽ വീ നമ രി ി ് “അ േയാ മഹാകേവ!
ഭവാെ മാഹാ മറിയാെത ഞാൻ െച േപായ സമ ാപരാധ ം ഭവാൻ സദയം മി
ണം. ഇതാ ഇേ ാൾ ഞാൻ ഭവാെ അടിമയായിരി . ഇനി ഞാെന ാ ് േവ
െത ് അ ാപിചാ ം” എ പറ . ഉടാെന കാളിദാസൻ സന ാസിേവഷെ മാ ി
സ േവഷം ധരി െകാ ്, “അ േയാ മഹാരാജാേവ! ഇേ ാൾ അവി ് എെ നിർ
േ ാഷതെയ റി ് അറി െവ ിൽ േമലാൽ ആ വിശ ാസേ ാ ടിയിരി ക മാ ം
െച ാൽ മതി. അ ാെതെയാ ം േവണെമ ി . എെ നിരപരാധതെയ െവളിെ ാ
നായി ഇെത ാം െച ് ഭ വ ലയായ ഭ കാളിയാ ്. വ ാ േവഷം ധരി മാരെന
ഭയെ ി മര ിേ ൽ കയ ിയ ം ആ വേനശ രി െട ര ത ളാ ്. േയാഗിനി
െട േവഷം ധരി വ ി ് ആ േദവിതെ യായി . ഇേ ാെഴ ി ം അവി ്
എെ പരമാർ മറി െവ ിൽ ഞാൻ താർ നായി. അവി അടിമയായിരി ണ
െമ ി . ർ ിതിയിൽ രാജാവായി െ ഇ ാൽ മതി” എ പറ . ഉടെന
രാജാ ് സബ മാനം കാളിദാസെന ം വ ിയിൽ യ ിെ ാ േപായി ർ ിതി
യിൽ താമസി ി . കാളിദാസൻ രാജസ ിധിയിൽ താമസി ി കാല ം ചിലേ ാൾ
രാ ികാല ളിൽ േവഷം മാറി െത കളി ം മ ം സ രി ഢവർ മാന ളറി
രാജാവിെന ഹി ി ക പതിവായി . ഒ ദിവസം െവ ാൻ കാല ് രാജാവി
എവിെടേയാ േപാേക ിയി . പ ി ാ ് യാ നി യി ്. അേ ാൾ പ
മ തി ് ആ കൾ മതിയാകാ തിനാൽ രാജഭട ാർ, േവഷം മാറി വഴിയിൽ ടി വ
കാളിദാസെന ടി ആളറിയാെത പിടി പ മ ി െകാ േപായി. കാളിദാസ പ
ം മ ം മ പരിചയമി ാതി തിനാൽ റ നട േ ാേഴ ം വ ാെത വിഷമി
ട ി. അേ ാൾ ദയാ വായ േഭാജരാജാ ് “അയമാേ ാളികാദ വ ബാധതി വാ ന
വാ?” എ േചാദി . അതി രമായി ് കാളിദാസൻ “നായമാേ ാളികാദ വ ബാ
ധതി ബാധേത” (ഈ ആേ ാളികാദ ം പല ത ് അ , ഭവാെ ബാധതി എ
അബ േയാഗം എെ ബാധി ) എ പറ . അ ് രാജാവിെ മന ിൽ ഒ
ശരം േപാെല െകാ ക ം ഇ പറ ് കാളിദാസനാെണ മന ിലാ ക ം െച .
ഉടെന രാജാ ് പ വിെട വ ി കാളിദാസെന ം പ ിൽ കയ ി േവെറ ആ കെള
െ ാ പ െ ി െകാ േപായി.
ഇ െന കാളിദാസെന റി ഇനി ം വളെര റയാ ്. വി രഭയ ാൽ ഇനി
അധികം പറ ി . ഒ സംഗതി ടി പറ ി ് ഇ ് അവസാനി ിേ ാം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1027

ഒരി ൽ േഭാജരാജാ ് കാളിദാസേനാ ് “േഹ േവ! ന െട ചരമേ ാക ാ ിയാ

ം” എ പറ . കാളിദസൻ അ േക േകാപേ ാ ം താപേ ാ ം ടി വിലാസവതി
എ േവശ േയ ം ിെ ാ ് ആ േദശം വി ണ ിൽ “ഏകശില” എ നഗര ി
േല ് േപായി. കാളിദാസവിേയാഗ ാൽ രാജാ ഏ ം േശാകാ ലനായി ഒ േയാഗി
െട േവഷം ധരി െകാ ് അേ ഹെ അേന ഷി റെ . രാജാ ് പല ല ളിൽ
സ രി േമണ ഏകശിലാനഗര ിൽ െച േചർ . കാളിദാസൻ ആ േയാഗിെയ
ി ബ മാന ർ ം “അ േയാ േയാഗീശ ര! ഭവാെ വാസം എവിെടയാ ് ” എ േചാ
ദി . ഉടെന േയാഗി “എെ ിരവാസം ധാരാനഗര ിലാ ് ” എ പറ . അ േക
കാളിദാസൻ “അവിെട േഭാജ രാജാവി ഖം തെ േയാ?” എ വീ ം േചാദി . അതി
രമായി ് േയാഗി “എ ാ പറേയ െത ് എനി റി ടാ” എ പറ . അ
േക ് കാളിദാസൻ “അവിെട വിേശഷം വ െ ിൽ എേ ാ പറയണം” എ പറ
. അേ ാൾ േയാഗി “എ ാൽ പറയാം. േഭാജരാജാ സ ർ ാേരാഹണം െച ” എ
പറ . ഇ േക ണ ിൽ കാളിദാസൻ നില വീ വിലപി ട ി. “അ േയാ
മഹാരാജാേവ! ഭവാൻ എെ ഉേപ ി െപാ ള വേ ാ. ഭവാേനാ ടാെത ണേന
രം േപാ ം മിയിലിരി വാൻ ഞാൻ ശ ന . ഞാ മിേ ാൾ ഭവാെന അ ഗമി ം”
ഇ െന വളെരേനരം ലപി തിെ േശഷം,
“അദ ധാരാ നിരാധാരാ നിരാലംബാ സരസ തീ
പ ിതാ ഖ ിതാ ർേ േഭാജരാേജ ദിവംഗേത”
എ ചരമേ ാകം െചാ ി. ആ ണ ിൽ േയാഗി ർ ി നില വീ . അ കാ
രം വീ കിട േയാഗിെയ ി േനാ ി കാളിദാസൻ അെതാ േയാഗിയെ ം
േഭാജരാജാവാെണ ം തീർ െ ിയതിെ േശഷം “ഹാ! ഹാ! മഹാരാജാേവ! ഭവാൻ
എെ വ ി വേ ാ” എ പറ ി ് ആ ചരമേ ാകം –
“അദ ധാരാ സദാധാരാ സദാലംബാ സരസ തീ
പ ിതാ മ ിതാ ർേ േഭാജരാേജ വംഗേത”
എ േഭദെ ിെ ാ ി. ഉടെന േഭാജരാജാെവ േ ് കാളി ദാസെന ആലിംഗനം െച .
പിെ അവർ ര േപ ം സസേ ാഷം ധാരാനഗരെ ാപി ് യഥാ ർ ം ഖമാ ം
വ ം വസി .
 115
പ ളം നീലക ൻ

െകാ
സി മായ േദശ
വർഷം ആയിര ിനാൽപതാമാ ിട ് ഒ ം അറബി
ാർ നാലാനകെള ംെകാ ് മധ തി വിതാം റിൽ പ ളം എ
മഹാേദവേ ിൽ വ േചർ . അേ ാൾ േനരം സായാ
വട

മായി തിനാൽ അ െ ദിവസം അവിെട െ കഴി ണെമ ് നി യി ്

അവർ അവിെട ായി ചില േ ാധികാരിക െട അ വാദേ ാ ടി ആനകെള

1028
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1029

കിഴേ നടയിൽ െന ഓേരാ മര ിേ ൽ െക ിനിർ ിയി സ യം പാകം െച ഭ

ണം കഴി ് അവിെട െ താമസി .
ഇവർ െകാ വ ി ആനകളിൽ രെ ം ഒ വിധം തിർ വ ം േശഷം രെ
ം േകവലം ിക മായി . അവർ വഴി യാ െച ി ് ഓേരാ ർ ആ
തിർ ആനക െട റ കയറിയി ാ ്. അവർ ആന റ ് ഇരി തെ
സാധാരണവിധ ില , ആന െട പിൻഭാഗ ് തിരി ാ ്. ആനകെള കാൽ കാണി
െകാ നട ാൻ അവർ ം, കാൽ കാണി ാൽ ആനകൾ ം അറി ടായിർ . ആ
ആനകൾ ഇട ം വല ം തെ തിരി വയ ായി . ആ അറബികൾ ആനകെള െകാ
നട ന െട ഈ ദി ിൽ ക കാലികെള േമ വർ കാളകെള ം മ ം െകാ
നട േപാെല ക ിൽ കയറി െക ി ആ കയറിെ അ പിടി െകാ ാ ്.
കയറിെ അ പിടി െകാ ് ഒരാൾ േ നട ാൽ ആ ആനകൾ പി ാെല െച ം.
ക തടി ദീർഘകായ ാ ം സിൽ ായ ം ടർ ിെ ാ ി ം ധരി ി വ
മായ ആ ാ െട ആ െയ ആ ആനകൾ ഒരി ം ലംഘി ി ി .
ഈ അറബികൾ പ ള വ േചർ ് ഒ ധ മാസ ിലായി . അ വിെട
മഹാേദവേ ിൽ ഉ വമായി തിനാൽ പ കരകളി ധാന ാ ം
അവിെട ടിയി . അ ാലം ഉ വ ിെന ി വാൻ ആനെയ ലി കി
വാൻ വളെര യാസം േനരി തിനാൽ േമലാൽ അ െന വരാെതയിരി വാൻ ഒരാനെയ
വില വാ ണെമ കര ാെര ാവ ം ടി ആേലാചി നി യി ദിവസമാ ് ഈ
അറബികൾ ആനകെള ം െകാ ് അവിെട വ േചർ ്. പണ ിെ ം െകാ ്
തത് ാലം വലിയ ആനെയ വാ ാൻ ആ കര ാർ നി ിയി ായി . അതിനാൽ
ആ ി ായി തിൽ െചറിയ ം ഏ ം െമലി ം പാദേരാഗം ബാധി ി
ം എ ാൽ ചില ഭല ണ ായി മായ ിയാനേയയാ ് കര ാർ അറ
ബികേളാടാവശ െ ്. എ ി ം വില േചരാ യാൽ അവർ അതിെനെ ാ ി .
പിേ ദിവസം രാവിെല അറബികൾ ആനകെള ംെകാ ് െതേ ാ യാ യായി. കര
ാർ ആവശ െ ിയാന അവിെടനി റെ േ ാൾ െ ഏ ം ീണഭാവ
േ ാ ടി വളെര യാസെ ാ നട േപായ ്. ഏകേദശം ഒ നാഴിക രം േപായ
േ ാൾ ആന ി ഒ ം നടാ ാെത വഴിയിൽ െ നി ായി. ഗജനിയമനപ മതികളായ
ആ അറബിവീര ാർ പഠി വിദ കൾ പതിെന ം േയാഗി ി ം ആ ആന ിെയ അവിേട
നി ് ഒരടിേപാ ം േ ാ ് നട ാൻ സാധി ി . ഒ മവർ കി വില വാ ിെ ാ ്
ആനെയ കര ാർ തെ െകാ ാെമ തീർ െ ി. അവിെടനി ം ർ ല
േ തെ മട ി. അേ ാൾ ആ ആന ി നി യാസം നട േ സ ിധിയിൽ
െച നി . വിവരമറി േ ാൾ കര ാർ ആദ ം പറ വിലയിൽ സ ം ടി റ ാ
് പിെ റ ്.
അറബികൾ അ ം സ തി . ിയാനെയെ ാ ് കി ിയ വാ ിെ ാ േശഷ
ായി ആനകെള ം െകാ ് അവിെടനി േപായി.
ഇട ം വല ം തിരിയാ ആ ിയാന െട േന ത ം വഹി വാൻ ഉടെന ആ
ാകാ യാൽ ാനമാന ൾെകാ ം ംബമാഹാ ാ ം മ ം സർ മാന നായി
1030 115. പ ളം നീലക ൻ

േതാ ിൽ ഉ ി ാൻതെ തൽ ാലം ആ ാനം കേ . ഗജശി ാനി ണ

നായി അേ ഹം ഉടെന ആ ആന ിെയ െകാ േപായി ളി ി നടയിൽ െകാ
വ െതാഴീ ് േ ിൽ നി തിർ ം സാദ ം വാ ി െതാ വി ് കര ാ െട
സാ ി േ ാ ം സ തേ ാ ം ടി നട ി ക ം ആ മഹാേദവെ തി നാമേധയ
മായ “നീലക ൻ” എ േപ തെ ആ ആന ി വിളി ക ം െച . ഭംഗി ം
െചറിയ മായ ഒ ച ല ം വാ ി അണിയി . ഈ ിയാനയാ പി ീ പ ളം
നീലക ൻ എ സി നായി ീർ ്. ആ മഹാേദവെ സ ിധിയിൽ െച േചർ
േ ാൾ െ നീലക ദശ ആരംഭി . നട ി കഴി ി ് ഉടെനതെ
ഉ ി ാൻ േ ിൽ നി േദവ നിേവദി ിമ ര ം പായസ ം േമടി നീലക
െകാ . അ തൽ നീലക െ ഭ ണസാധന ൾ േ ിെല ഉണ
േ ാ ം പായസ ം പഴ ലക ം തെ യായി . കര ാർ ഓേരാ ം നീലക െന
സ െമ തെ വിചാരി ് അവ പഴ ം ശർ ര ം നാളിേകര ം മ ം യഥാശ ി െകാ
െച െകാ ി . ഈ വക സാധന ം അ ല ിെല േചാ ം പായസ ം അ ാ
ല ളിൽ നീലക ൻ തി േശഷി കയ ാെത ഒ ദിവസ ം അവ മതിയകാെത വ ി
ി . നീലക െവയി ം മഴ ം ഏൽ ാെതയിരി തിനായി േ സമീപ
തെ െനൽ രേയാ േചർ ് ഒ പണിയി ് അവെ വാസം അതിലാ ി. നീലക
െന അതിൽ നി ി ഉ ി ാൻ ഇട ം വല ം മ ം പഠി ി െമ ം പരിചയ ം
വ ി കാ ം ഭാഷ ം ശീലി ി ന നാ ാനയാ ി ീർ . അതിനിട ് േതാ ർ
കിളർേ ട മാധവ ാ ം അയാ െട അ ജൻ േഗാവി ാ ം നീലക െ പാ ാ ാർ
(ആന ാര ാർ) ആയി വ േചർ .
മാധവ ാർ വ േചർ േ ാൾ തൽ നീലക സ ാമി െട എ ം േദവസ ം
വക പണിക െമ ാം നീലക ൻ തെ നിർ ഹി ട ി. ആ ആന െട േദഹ ി ം
തല ി ം ഉടൽനീള ം ബല ം ക ാ ഭംഗി ം േയാഗ ത ം ായ ിന ത ാ
യി . അവ ് ഏകേദശം പ വയ ായേ ാൾ െ അവെന ാൽ ഒരി പ
വയ ായിരി െമ ആർ ം േതാ മായി . അവെ േയാഗ ത ക ി ജന ൾ
പരെ “ക ം! ഇവെനാ േമാഴയായിേ ായേ ാ. ഇവ ര െകാ കൾ ടി ായി
െവ ിൽ ഇവെന ാൽ ഭംഗി ം േയാഗ ത ം ഇതിലധികം േതാ മായി ”എ
പറ ട ി. അതിനാൽ കര ാർ െവ ിെ ാ ര െകാ ക ാ ി നീലക
െവ ിണ ി. അവ െട നിറം മ ആനക െട െകാ ക േട േപാെല അ ാതി
തിനാൽ അ ് നീലക ഒ ം േബാധി ി . അതിനാലവൻ അവ ിെയാടി
കള . പിെ കര ാർ പാലമരംെകാ ര െകാ ാ ീ ് ഒ വക ചായം േത ്
ആനെ ാ ിെ ല നിറമാ ി നീലക െ േത േയാ േചർ ിണ ിെവ . അ ്
നീലക ് വളെര േബാധി . ആ െകാ കൾ അവൻ വളെര ി ് ആജീവനാ ം
െകാ നട ക ം െച . ആ െകാ കൾ ക ാൽ അവ സാ ാൽ െകാ കെള ാെത
ഉ ാ ിെവ വയാെണ ് ആർ ം േതാ മായി ി . നീലക െന ന പരിച
യ ായി വർ തെ ം അവ െകാ വ തി േശഷം അവെന ി ് അറിയാെത
“ഈ െകാ നാന ഏതാ ്?” എ േചാദി ക ായി ്.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1031

മാധവ ാർ നീലക െന സ ം െനേ ാെല േ ഹി ി . അവെന അയാൾ

വിളി ി ന തെ “മകേന!” എ ായി . മാധവ ാർ എെ ി ംഭ ി െ ിൽ
അതിെലാ ഭാഗം നീലക ം െകാ ക പതിവായി . മദ മായാ ം അ െനതെ .
ഒ േകാ കേ ാ ചാരായേമാ മാധവ ാർ ടി ാൽ അ ം നീലക ം െകാ മാ
യി . മാധവ ാർ ടി ിടേ ാളം ടി ാൽ അ െകാ ് നീലക ഉേ ഷ ം
ഉ ാഹ ം സ ം വർ ി െമ ത ാെത േലശ ം തേ ട റ വരാറി . മാധവ ാർ
അധികം ടി ാൽ ചിലേ ാൾ തല െപാ ാൻ വ ാെത കിട ല തെ കിട
േപാ മായി . അ െന വ ാൽ അയാൾ േബാധം വീ വെര നീലക ൻ
അയാ െട അ ൽ കാ നിൽ കേയാ അയാെള ിൈ െകാ പ െ താ ി
െയ ് അയാ െട വാസ ലേ ് െകാ െച ് കിട കേയാ െച ക പതിവായി
. നീലക ൻ മാധവ ാെര തെ പിതാവിെനേ ാെല വിചാരി ക ം േ ഹി ക ം
ബ മാനി ക ം െച ി . അവ മ ഷ െര അതിശയി ി വിേശഷ ി ം
സ ഭാവ ണ ായി . ഈ പരമാര െമ ാം മാധവ ാർ റ ദിവസെ പരിചയം
െകാ മന ിലാ ിയതിനാൽ അയാളവെന അടി കേയാ ശകാരി കേയാ അവ മന
ി ാ ം യാസ മായ പണിെച ി കേയാ പതിവി . ന ആദായ ാ ം
അത ാവശ മായ പണി വ ം െച ിേ തായി വ ാൽ, ക ം ചാരായ ം പഴ ക
ല ം മ ം േമടി െകാ ം ന വാ കൾ പറ ം സേ ാഷി ി ാ ് മാധവ ാർ നീല
ക െനെ ാ െച ി ക പതി ്. അ െനയ ാെത അടി ം ഇടി ം അയാൾ അവെന
െ ാ ് ഒ ം െച ി ാറി . “എെ മകേന, നീയ െച ണം” എ ് മാധവ ാർ പറ
ാൽ സ ം യാസമായി തായാ ം നീലക ൻ െച ാതിരി ാ മി . എ ാൽ,
േഗാവി ാ ം നീലക ം ത ി ിതി ഇ െനെയാ മ ായി . േഗാവി
ാർ നീലക െന റി േലശം േപാ ം േ ഹ ായി ി . അവ ് അയാെള
റി ം അ െനതെ . നീലക െന അടി ം ഇടി ം േദേഹാപ വേമ ി ം കഠിന ളായ
ക ണികൾ െച ി ് േഗാവി ാർ മാധവ ാരറിയാെത ധാരാളം പണം സ ാദി ി
. തരം വ േ ാൾ ഇതിെ െയാെ പകരം തീർ ണെമ ് നീലക ം മൻ ിൽ
ക തിയി .
മാധവ ാ ം േഗാവി ാ ം വ േചർ ി ം ഉ ി ാൻ നീലക െ അ ൽനി
നിേ ഷം വി മാറിയി . അ അേ ഹം ആദായെ ആ ഹി ം മ മ ായി . ആന
ാർ നീലക െന ഉപ വി ാെതയിരി തി ം അവർ അവെന േവ േപാെല ര ി
തി മായി ായി . ഉ ി ാെ സാ ിധ മി ാെതയി െ ിൽ നീലക െന
െ ാ റ ടി ക ണികൾ െചയി തെ ആദായം വർ ി ി ാമായി െവ ം
അതിനാൽ വ വിധ ം അേ ഹ ിെ കഥ കഴി ണെമ വിചാരം േഗാവി ാർ ്
ഇ ാെതയി മി .
ഇ െനയിരിേ ഒ ദിവസം േഗാവി ാർ നീലക െന േ ി സമീപം വട
വശ ആ ിൽെ ാ േപായി േത ര ളി ി സി മായി വയറി ഴ
യ ിന മണൽ ി യിേല ് മാ ി. അേ ാൾ ഉ ി ാ ം അവിെട ഉ ായി
. ഉ ി ാന േ ാൾ േഗാവി ാർ തെ ഉപ വി യിെ വിശ ാസം
1032 115. പ ളം നീലക ൻ

െകാേ ാ എേ ാ, അേ ാൾ േഗാവി ാർ എേ ാ പറ ി ് നീലക ൻ അത സരി

വർ ി ി . അതിനാൽ േഗാവി ാർ േദഷ െ ൈകയി ായി വടിെകാ
നീലക െന ഒ ടി . അ െകാ േ ാൾ നീലക ം സാമാന ിലധിക േവദന ം
േദഷ ായി. അവൻ ിെ നിവർ ി ഊേ ാ ടി േഗാവി ാർ ി ് ഒ ത
െകാ . േഗാവി ാർ െപെ മാറി ള തിനാൽ ത െകാ ഉ ി ാനാ ്.
അ െകാ ് ഉ ി ാ ന േപാെല ഉൾേ പ ക ം അേ ഹം നില വീ ക ം
അവിേടനിെ േ മരണേവദനേയാെടകയ ിൽ ചാടി നീ ി െതേ രയിൽ േക
റി ഓടി ഒ വിധം വീ ിൽ െച ക ിലിൽ കയറി കിട ക ം െച . ഉ ി ാൻ വീണ
ക േപടി ് േഗാവി ാ ം മ വഴിേയ ഓടി അയാ െട വാസ ലെ ി. നീലക
്, താൻ മനഃ ർവമായി െ ി ം, ഉ ി ാെന േ ാഹി േപായേ ാ എ വിചാരി
വളെര പ ാ ാപ ായി. അ േഗാവി ാർ നിമി മാണേ ാ എ വിചാരി ് അയാ
െള റി േ തെ ഉ ായി ൈവരം ശത ണീഭവി ക ം െച . അതിനാലവൻ
ാ പിടി േപാെല അ മി ം ഓടിനട . പിെ ഈ വിവരമറി മാധവ ാർ
െച ചില വാ കൾ പറ ് നീലക െന ഒ വിധം സമാധാനെ ി പിടി െകാ
വ ബ ി . അ ാലം തൽ നീലക െന തള ി ന ഉറ വലിയ ച ല
യി ായി . ഉ ി ാെ അസ ാ ി പല ചികി ക ം മ ം െച ക ായി.
ഒ ം ഫലി ി . തേ തിെ ഏഴാം ദിവസം അേ ഹം പരേലാകെ ാപി .
“ജീവനാശമ െ ാ േരാഗി ദിവ െമ ാ മൗഷധം പ േമാ?”
ഉ ി ാൻ മരി േഗാവി ാ െട ചില ആഭിചാര ികൾ െകാ ാെണ ം
ഉ ി ാൻ മരി തിനായി ് അയാൾ തി ക ംമ ായിെയ ം േഗാവി
ാർ ആഭിചാരംെച ാ പിടി ി ാ നീലക െനെ ാ ് ഉ ി ാെന ത ി വീഴി
െത ം ഇതിനായി ് േഗാവി ാർ നീലക െ തലയിൽെവ ് ഒ തികഴി ക
ം േകാഴിെയ അ ക ം മ ാെയ ം മ ം അ ാല പല ം പറ ക ായി.
എ ാൽ, മ ചിലർ, ഉ ി ാ നീലക െ ത ് അബ ിൽ പ ാനിടയായതാെണ
ം അേ ഹം മരി ് ആ വസാനി േപായ െകാ ാെണ ം പറയാതി ി .
ഏ ി ം ഉ ി ാൻ മരി എ േക േ ാൾ നീലക ഹമായ ഃഖ ായിെയ
തി സംശയമി . ആ ഃഖവർ മാനം േക ി നീലക ൻ െവ ം ടി കേപാ ം
െച ാെത ദിവസം കര െകാ തെ നി . താൻ പ ള വ തിെ േശഷം
തെ ഇട ം വല ം മ ം പഠി ി ക ം ശരിയായി ഭ ണം െകാ ം ളി ി ം ര ി
ക ം െച ് ആ ഉ ി ാനാെണ വിചാര ം ന ി ം ം അവെ മന ിൽ
ന േപാെല ഉ ായി . അവെ സ ടേ ാ ടി ആ നിലക േ ാൾ അവൻ
ഉ ി ാെന ത ിയി മനഃ ർ മായി െ ് എ ാവർ ം സ തമായി. മാധവ ാ േട
സ ാ ന ൾെകാ ം മ ം േമണ നീലക ൻ ർവ ിതിെയ ാപി . “വ ഃഖ ം
കാലം െച േ ാൾ റ േപാം” എ േ ാ.
ഉ ി ാൻ കഴി തിെ േശഷം മാധവ ാർ നീലക െ ധാനപാ ാ ം േഗാവി
ാർ അയാ െട സഹായി മായി ീർ . അേ ാൽ േഗാവി ാർ സേ ാഷം വർ
ി . ഉ ി ാെ സാ ി മി ാ െകാ ് ഇനി തനി ് ഇ ം േപാെല നീലക
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1033

െനെ ാ ് എ പണി ം െച ി സ ാദ ം ധാരാള ാ ാെമ ായി അയാ െട

വിചാരം. ഇ കാരം തെ ഉ ി െ സാ ി മി ാെതയായ െകാ ് ഈ േ ാഹി
തെ ർ ാധികം ഉപ വി െമ ം അതിനാൽ കഴി േവഗ ിൽ ഇവെ കഥ കഴി
ണെമ ം നീലക ം മന ിൽ ഉറ .
അ ാല ് ഒരാൾ െച േഗാവി ാേരാ ് ആ ിൽ കിട ഒ വ ടി നീലക
െനെ ാ പിടി ി തെ വാസ ല ് ആ ിെ ാ ാൽ ശരിയായ തിഫലം
െകാ ാെമ പറ ക ം േഗാവി ാർ അ സ തി ് അ ാരം വാ ക ം െച . വി
വരം മാധവ ാെര അറിയി ാെത േഗാവി ാർ തടി പിടി ി തി നീലക േന ം
െകാ തടി കിട ി ലെ ി. തടി സാമാന ിലധികം വലിയതായി .
അ ക േ ാൾ െ നീലക േദഷ ം വ ട ി. എ ി ം ത േപടി അവന
പിടി െവ ിൽ നി മണൽ റ കയ ി വലി െകാ േപായി റ രം േപായ
േ ാൾ തടി മണലിൽ ത ട ി. അേ ാൾ വലി െകാ േപാ വാൻ യാസമായി
ീ കയാൽ നീലക ൻ വ വി മാറി നി . ഉടെന േഗാവി ാർ ക ിലി െകാ
മർ ം േനാ ി ഒരടിെകാ . തത് ണം നീലക ൻ തല ഉയർ ി ിടി െകാ ്
ഒ ട . െപ ാ േഗാവി ാർ നില മലർ വീ . ഇ തെ തരെമ നി യി
നീലക ൻ കാൽ െപാ ി േഗാവി ാ െട മാറ ് ഒ ചവി െകാ . അ െകാ ്
േഗാവി ാ െട മാറെ അ ികൾ വൻ തക ക ം അേതാ ടി അയാൾ പരേലാക
െ ാപി ക ം െച . നീലക ൻ ഉടെന െകാലവിളി ം വിളി ാ പിടി േപാ
െല പടി ാേറാ ് പാേ ാടി ട ി. നീലക െ െകാലവിളി േക ം വര ക ം ആ
ദിഗ ാസികെള ാം ഭയവിഹ ലരായി കഥയറിയാെത ഓേരാ അഭയ ാന ളിേല ് ഓടി
ട ി. അേ ാേഴ ം നീലക ൻ േഗാവി ാെരെ ാ എ വർ മാനം ആ ദി
1034 115. പ ളം നീലക ൻ

ിെല ാം പര . അേ ാൾ മാധവ ാ ം വിവരമറി ഃഖാ ാ നായി ആ ല ്

ഓടിെയ ി. അയാൾ ് അ ജൻ മരി െകാ വ സനേ ാൾ അധികം നീലക
ൻ പിെ ം വ വെര ം ഉപ വിേ േമാ എ വിചാരമാ ായ ്. അതിനാൽ
ഉടെന നീലക െ അ േല യാ യായി. അ ക ് അയാ െട അ ം ഭാര ം
േദശ ാ െമ ാം “അേ ാ! ഇേ ാൾ അവെ അ േല േപാക േത; അവെ േകാപം
ശമി ി ി . ഇേ ാൾ അ െച ാൽ ആപ ാ ം” എ മ ം പറ ് അയാെള നിർ
ബ ർ ം വില ി. മാധവ ാർ അെതാ ം േലശ ം വകെവ ാെത നീലക െ അ
ൽ െച െചവി പിടി . നീലക ൻ ഏ ം വണ ഭാവേ ാ ടി അവിെട നി .
മാധവ ാർ അവെ മ ക ിൽ തേലാടിെ ാ ് “എെ മകേന! നീ ഇ െന െച േലാ.
അവൻ നിെ ഉപ വി ി ായിരി ാം. എ ി ം ഇ വലിയ സാഹസമായിേ ായി. ഇ
ം േവ ായി ; ആെ , കാര ം കഴി േ ാ. ഇനി ഇതിെന റി പറ െകാ ം
വ സനി െകാ ം േയാജനെമാ മി . ഇനിെയ ി ം നീ ഇ െന ക ംൈക
േയാഗി ാെതയി ാൽ മതി” എ ് പറ . ഇ േക േ ാൾ നീലക ംസൽ ം
പ ാ ാപ ായി. ഉടെന മാധവ ാർ നീലക െന വിളി െകാ േ നട ക ം
നീലക ൻ ന ി നാെയേ ാെല അയാ െട പി ാെല െച ക ം അയാൽ അവെന
പതി ലേ ് െകാ െച തള ക ം െച . അവർ ത ി േ ഹവിശ ാസ
ഭാവ ൾ ക ് എ ാവ ം ഏ ം വി യി . എ ി ം അ ാലം തൽ മദയാനെയ ം
െകാലയാനെയ േപ കൾ ടി നീലക ൻ പാ ീഭവി .
മാധവ ാെര റി ് നീലക അപാരമായ േ ഹ ായി എ ് ഓേരാ
ികൾെകാ ് അവൻ പലേ ാ ം ീകരി ാ ്. മാധവ ാർ നീലക െന
പകൽ സമയ ളിൽ സാധാരണയായി തള ാറി . അയാൾ െകാ േപായി അവെന അയാ
െട വീ ് നിർ ിേയ കയാ പതി ്. അവ െകാ തീ ി തി െകാ ്
അവൻ അവിെട നി െകാ ം. ീക ം ിക ം മ ം അവെ അ ൽ ടി കട േപാ
യാ ം അവൻ യാെതാ പ വ ം െച ാറി . അവിെട പറ ിൽ െത ിൻൈത ം വാഴ ം
മ ം ധാരാള ായി . അെതാ ം അവൻ നശി ി ാ മി . ആ വീ കാർ ് അവനാൽ
കഴി സഹായം അവൻ െച െകാ ാ ായി .
ഒ ദിവസം നീലക ൻ നി ി േ ാൾ മാധവ ാ ം ഭാര ം ത ിൽ ഒ
െചറിയ ശ ായി. അ വിെട അരിെവ ാൻ വിറകി ായി . “വിറ തീർ േപാ
യി; അതി വ ം മാർ ം േനാ ണം” എ ഭാര ര ദിവസമായി പറയാ ാ
യി . അ േക ി ് മാധവ ാർ ഒ ം െച ി . അതായി ശ കാരണം. അ
സംബ ി ഭാര ം ഭർ ാ ം ത ിൽ ഏതാെ ാെ കശപിശ പറ . അ േക നീ
ലക ൻ അവിെട നി ിറ ിേ ായി ആ ിൽ ഒ വ കിട ി ഒ വലിയ വിറ
തടി പിടിെ വലി െകാ വ ് ഇ െകാ . അ ന േപാെല ഉണ ി
യ ം അേ ാൾ െ ഉപേയാഗി വാൻ െകാ ാ മായി . അതിനാൽ മാധവ
ാർ അ റ കീറിെ ാ ക ം ഭാര എ െകാ േപായി ക ി ക ം അ െന
ആ ശ അവസാനി ക ം െച . നീലക ൻ ആ തടി പിടി െകാ വ െകാ
് ആ ം പറ ി ായി . ഇ െന നീലക ൻ പല ം െച ി . ഒരി ൽ േകാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1035

ിയിൽനി കിഴ കേ ലിേ ാ ി സമീപം ഒ വലിയ േത തടി ആ മണലിൽ

ത കിട ി . ആ തടി അവിെടനി ഇള ിെയ ി തി േതാ ാരൻസാ
് ആന ാേരാ ടി നാല ാനകെള ം െകാ േപായി . ആ ആന ാർ ആ ആനക
െളെ ാെ ാം പിടി ി വളെര മം െച ി ം ആ തടി കിട കിട ിൽനി ് ഒ ിള
ാൻേപാ ം സാധി ി . ആന ാ ം ആനക ം ീണി മാറിനി . ആ സമയം മാധ
വ ാർ നീലക േനാ ടി യ യാ അതിേല വരാനിടയായി. മാധവ ാർ അവിെട ഉ ായ
െത ാം അറി ി “വിലെകാ വാ ിയ ഒരാന ം ആനെയ േ ഹി ഒരാന ാര
ം, േവലയറി ് ലി െകാ ഒ തലാളി ം ഉ ായി െവ ിൽ ഇതിനി
യാസം വരികയി ായി ” എ ഹാസ ഭാവ ിൽ പറ . അ േക സാ ് മാധവ ാ
െര വിളി ് “എ കി ിയാൽ ഈ തടി പിടി ി നി ിത ല ാ ാം?” എ േചാദി
. മാധവ ാർ “ ് പാ കി ണം” എ പറ . സാ ് സസേ ാഷം അ സ
തി . ഉടെന മാധവ ാർ “മകേന, അപമാനം വ േത” എ െചവിയിൽ സ കാര മാ
യി പറ ി നീലക െന ം െകാ േപായി തടി കാണി െകാ ക ം വ െക ിെ ാ
ക ം െച . നീലക ൻ തടിപിടി ിള ി വലി െകാ േപായി സാ ് പറ ല
ാ ി. സാ ് വളെര സേ ാഷി മാധവ ാർ ് പ ംഒ ം ം േന
രിയ ം െകാ ടാെത അ പ ് ശർ ര, പഴം, നാളീേകരം തലായവ വ ി
നീലക ം െകാ . പിെ സാ ് ഈ ആന ആ െട വകയാെണ ം ഇതിെന വില
് െകാ ാേമാ എ ം മ ം മാധവ ാേരാ േചാദി . അതി മ പടിയായി മാധവ ാർ ്
ആന പ ളം പ കരകളി എ ാവർ ം ടി താെണ ം എ ാവ ം സ തി
ാെത ഈ ആനെയ വിൽ ാൻ സാധി കയിെ ം എ ാവ ം ഒ േപാെല സ തി
കാര ം അസാ മാെണ ം അഥവാ േശഷെമ ാവ ം സ തി ാ ം ല ം പ കി ി
യാ ം താൻ സ തി കയിെ ം താ ം കര ാരിെലാ വനാെണ ം പറ സാ ി
് ഒ സലാം െകാ ി ് നീലക േനാ ടി അവിെടനി േപായി.
നീലക ചിലേ ാൾ മദമിളകാ ്. അ ാല ളിലവൻ ാ പിടി േപാെല ആ
േദശ ളിെല ാം ഓടിനട ക പതിവാ ്. നീലക െച ി ായി പാ
ദേരാഗം പ ള വ റ ദിവസം കഴി േ ാൾ ചികി െയാ ം െച ാെതതെ
േഭദമായി. അതിനാലവ ് എവിെട ം ഓടിനട തി ് ഒ യാസ ായി ി .
എ ി ം അവൻ അവെന ഉപ വി ാ വർ യാെതാ പ വ ം െച ാറി . അവെന
ഉപ വി വെര അവ ം ഉപ വി ാെതയിരി ാ മി . അ െകാ മാധവ ാെര ഒഴി
േശഷ ായി ആന ാർെ ാം നീലക െന റി വളെര ഭയ ായി .
നീലക ് എറിയാൻ ഒ േത ക വാസന ം സാമർ ായി . അവൻ
എറി ി ലാ െത ക ഒരി ായി ി . അവൻ ാ ിളകി ഓടി നട േ ാൾ പല
ം ക ം െകാഴി മായി അവെ പി ാെല എ ക ം അവെന എറി ക ം െച ി .
അവെന എറി ാൽ ആ എറി (കേ ാ െകാഴിേയാ എ ായാ ം) സാധനം െകാ ത
െ അവൻ അറി ് ആ എറി വ െട കാെലാടി കേയാ, തലെപാളി കേയാ, ക
െപാ ി കേയാ െച ക പതിവായി . ഉടെന തരമിെ ിൽ പിെ എെ ി മവ
െര കാ േ ാൾ അവൻ അ പ ി െമ തീർ യായി . അതിനാൽ അ െന
1036 115. പ ളം നീലക ൻ

െറ കഴി േ ാൾ അവെന ആ ം എറിയാെതയായി. അ െന ആ ഉപ വം അവൻത

െ നിർ ലാ ി. അേ ാ െകാ ാൽ ഇേ ാ കി െമ നി യം വ ാൽ പിെ
ആ ം അതി നി കയി േ ാ.
നീലക ൻ അവെന ഉപ വി ാ വെര ഉപ വി യിെ പറ ി േ ാ.
അതി ാ മായി ഉ ായി ചില സംഗതികൾ താെഴ പറ .
ഒരി ൽ േചരി ൽ എ ല െവ ാ ിളകി നീലക ൻ ഓടിനട ി
േ ാൾ ഒ മാവിെ വ ിൽ ഏതാ ം ലയ(െച മ) ികൾ മാ ഴം െപ ിെ ാ
നി ി . നീലക െ വര ക ം ജന െട ിവിളി േക േപടി ം പരി മി ം
ആ ികൾ നാ റേ ം ഓടിേ ായി. ഒ ി ഭയാധിക ാൽ ഓടാൻ വയാെതയാ
യി േബാധംെക ് അവിെട െ വീ േപായി. നീലക ൻ അ െച ് ആ ിെയ
ിൈ െകാ പ െ താ ിെയ അ തെ ക തായ ലയമാട ിൽെ ാ
െച ് കിട ീ ് ഓടിേ ായി. അതിന തെ ലിേവല െച െകാ നി ി
ലയൻ ( ി െട പിതാ ് ) ഇ ക ് നീലക ൻ ി െട കഥകഴി എ വിചാരി ്
വ സനി ് ഓടിവ േനാ ിയേ ാൾ ി ് ഒ തരേ ം പ ിയി ിെ , ി
ൈകയിൽ ി ിടി ി മാ ഴം േപാ കേപാ ം െച ി ി . ആന േപായേ ാൾ
ി െട ഭയ ം േപായി. അവൻ എ േ ് യഥാ ർ ം ഓടിനട ട ി.
ഇ കാരംതെ “ ഴി ാ ് ” എ ല െവ ് നീലക ൻ ാ ിളകി ഓടിനട ി
േ ാൾ ക ാല ഇടി ് ഒ പറ ിൽ െച കയറി. അവിെട ായി ഒ െചറിയ
വീ ിൽ പാവെ ഒ ീ ം ഒ ര വയ മാ ം ായമായ ി ം ടി താമസി ി .
ആ ീ മര ീനി(ക ) ിഴ വാ ാനായി െതാലി കള ്ഒ റം നിറെയ ിഒ
പാ ിലി തെ അ െവ ി െവ ം േകാരിെ ാ വ വാനായി ട െമ
് അ വീ ിേല േപായി അവസര ിലാ നീലക ൻ അവിെടെ ്.
നീലക ൻ ായേ ാൾ ഒ ം അറി ടാ ആ െപൺ ി “ഉ ാ ” എ പറ
ംെകാ ് നീലക െ ിൈ യിേ ൽ െച െക ി ിടി . നീലക ൻ പ െ
പി ം വി വി ് ിെയ എ ് ഇറയ െവ ി ് അവി േപായി. അേ ാൾ െ
മെ ാ പറ ിെ ക ാല ഇടി ് അവിെട യറി. അവിെട ായി വീ ടമ ൻ
അേപാൾ ഉ ഊ ം കഴി കിട റ കയായി . നീലക ൻ കയറിെ
ക ി ഹനായിക െച ഭർ ാവിേനാ ് “ഇതാ നീലക ൻ വ ” എ പറ
. തെ നീലക ൻ എ ൻഉ ഊ കഴി ാനായി പ ി ട ിൽ നി
വ ക ി ായിരി ം ഭാര അ കാരം പറ െത വിചാരി ഹനാഥൻ അവി
െട െ കിട െകാ ് “അവ േവഗം േചാ െകാ യ . അവൻ േനരം െത ാെത
പ ി ട ിൽ േപാകെ ” എ പറ . അ േക ഭാര , “ഞാൻ ന െട നീലക
െ കാര മ പറ ്. ഇതാ കര ാ െട നീലക ൻ േകറിവ . അതാ ് ഞാൻ
പറ ് ” എ വീ ം പറ . ഉടെന ഭർ ാ െപെ െ േ ചാടിയിറ ി
േനാ ിയേ ാൾ നീലക ൻ പറ ിെ വാ േകാണിൽ ടി കയറിവ ക . അവ
െ കാലിൽ ഏകേദശം തടി നീള ഒ വലിയ ച ല ബ ി ി . അ വലി ം
െകാ ായി അവൻ സ രി ി ്. ആ പറ ിൽ നിറ ന ി േചന ള ് ഏക
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1037

േദശം ഒരടി െപാ ിൽ വളർ ി . നീലക ൻ ച ലയി വലി േചനെയാെ

നശി ി കേ ാ എ വിചാരി വീ ടമ ൻ “എെ നീലക ാ! നീെയെ േചന കളയ
േത” എ വിളി പറ . നീലക ൻ അ േക സ ം ചി ാമ നായി നി തിെ
േശഷം ച ല ിൈ െകാ മട ിെയ പിടി െകാ പ െ നട ് കയറി
വ വഴിേയതെ ഇറ ി ഓടിേ ായി. ഒ േചന േപാ ം േക പ ിയി . നീലക ൻ
ഇ കാരം െച ് അവ ത ാ ഉ ായി പരേ ാഹൈവ ഖ ം െകാ മാ മ ാ
യി . അവൻ പ ള വ ി ് ഉ ി ാൻ െകാ േപായി ളി ി സ ാമിദർശനം
കഴി ി ് ഉടെന അവ ശാർ ര ം പഴ ം നിേവദി ി ് ആദ േമ െകാ െച െകാ
് ഈ വീ ടമ നായി . അയാെള കാ ക ം അയാ െട ശ ം േകൾ ക ം
െച േ ാൾ ആ ർവ രണ ഉ ായ െകാ ടിയാ ് അവന ിെന െച ്. നീലക
് എ മാ ം ത ത ായി െ ് ഇ െകാ തെ ഊഹി ാമേ ാ.
നീലക ാ ിളകിയാൽ ഓടിനട ക അധിക ം ചില ഇടവഴികളിൽ ടിയാ ്
പതി ്. ഒരി ൽ അവൻ ാ ിളകി ഒരിടവഴിയി ടി ഓടിേ ായേ ാൾ ഒരീഴവൻ അവ
െ കയാല റ നി െകാ ് ഒ വലിയ കെ നീലക െ തല ് ഒേര െകാ
ി ് മ വശ ടി ക ാല ചാടി ഓടിേ ായി. നീലക ൻ തെ എറി കെ
െകാ ക ാലയിടി പറ ിൽ കയറി വീ ിേല െച . അേ ാൾ അവിേട യായ ഒരീ
ഴവ ി മാ േമ ഉ ായി . ആ നീലക െന േപടി ് “പ ള മഹാ
േദവനാ ് എെ ഉപ വി ്. നിെ എറി വനതാ ക ാലചാടി കിഴേ ാേ ാടി.
അവൻ ഇവിെട ഇ ” എ പറ . അ േക നീലക ൻ ആ ഈഴവൻ േപായവഴിേയ
ക ംെകാ ് ഓടിേ ായി. റ രം െച േ ാൾ ഈഴവെന നീലക ൻ ൈകയി
ലി ക െകാ ് ഈഴവെ തലെയ ല മാ ി ഒേര െകാ . ഈഴവൻ ഏ െകാ
തല െപാ ി നില വീ . ഉടെന നീലക ൻ അവിെടനി ് ഓടിേ ാ ക ം െച .
ഈഴവ തല പ ിയ റി ണ ി േറെ എ േ നട തി ആ മാസം േവ ി
വ . പിെ ം അവ ് ആജീവനാ ം സദാ അതികഠിനമായ തലേവദന ായി .
പ ള മഹാേദവ േദവസ ം വക ഉരി റെയ ആയിരപറ നില ിൽ െന വിള
െകാ ാറാ േ ാ ം “കട ാ മ ് ” എ ല കരി വിള േ ാ മാ ് നീലക
വലിയ ാ ിള ്. നീലക ൻ ര ല ളി ം െച െന ം കരി ം ധാരാ
ളമായി ി ക പതിവായി . ആവ ൾ വളെര റ പാ ിനാ െകാ ി
്. നീലക ൻ െറ െന ം കരി ം തി ാ ം പാ ാർ ലാഭം റ റ െമ
ാെത ൈകന െമാ ം വരാറി .
നീലക ൻ വളർ ് ഒെരാ യാനയായതിൽ ിെ തി വിതാം റി മി മഹാ
േദവേ ളി ം ഉ വകാല ളിെല എ ി ിെ ധാന മതല അവൻതെ
യാ ് വഹി ി ്. ഉടൽനീള ം േദഹ ി ം തലെയ ം മ കവി ാര ം ക ാ
ഭംഗി ം മ ം അവെനേ ാെല അ ാല മെ ാരാന ായി ി . എ ി ിരി
േ ാൾ േമള ി ം താള ി െമാ ി ാെത അവൻ െചവി വീശാറി . അ കാരംത
െ നിൽേ ിട നിൽ ാ ം നടേ ിട നടാ ാ ം ആ ം പറയാെത തെ
1038 115. പ ളം നീലക ൻ

അവനറിയാമായി . ആക ാെട എ വഹി ാൻ നീലക ായി വാ

സന ഒ േവെറതെ യായി .
നീലക ് അസാധരണമായ േദഹബല ായി തിനാൽ വലിയ വലിയ െകാല
െകാ ാർ ം അവെന റി വലിയ ഭയ ായി . ആറ ള വലിയ ബാല ൻ
എ സി നായി െകാലെകാ ൻ തെ ം നീലക െന ക ാൽ ഒഴി മാ
റിേ ാ ത ാെത അ െച ാറി . പ ള നി ം സ ൽപം പടി ാ ് “ ടീർ
േ ാണം” എെ ാ േ ം ആ േ ി സമീപം ഒ വലിയ കാ ിരമര ം
ഉ ്. നീലക വലിയ ാ ിള ാ കാല ളിൽ അവെന മാധവ ാർ പിടി
െകാ േപായി ആ കാ ിരമര ിേ ലാ ് ബ ി ി ്. അ ാല ളിൽ അവ
ടി ാൻ െവ െമാഴി െകാ തി ് ഒ വലിയ കൽെ ാ ി ായി . ഒരി
ൽ നീലക വലിയ ാ ിള ായേ ാൾ മാധവ ാർ പതി േപാെല അവെന
പിടി ് ആ കാ ിരമര ിേ ൽ തള ക ം അവ െവ ം മ ം െകാ തി
േശഷ ായി ആന ാെര ഏൽ ി ക ം െച ി ് അയാൾ വീ ിേല േപായി. മദമി
ള കാല ളിൽ നീലക െന അഴി ക ം ളി ി ക ം പതിവി ാതി തിനാൽ
പിെ ര ദിവസേ മാധവ ാർ വ ി . അതിനിട നീലക ൻ ആ വലിയ
കരി ൽെ ാ ി പ െ പ െ പിടി ് വലി ് അവെ കാൽ വ ിലാ ി. അേ ാൾ
അവ െവ െമാഴി െകാ ാൻ നി ിയി ാെത ആന ാർ ഴ ി. ആ അവസര
ിൽ വലിയ ബാല െന അതിേല െകാ വ വാനിടയായി. അേ ാൾ നീലക െ
പാ ാ ാർ വലിയ ബാല െ പാ ാേരാ ്, വലിയ ബാല െനെ ാ ് പിടി ി ്
ഈ കൽെ ാ ി സ ം മാ ിയി വി െകാ തി ് ആവശ െ ക ം അവര സ
തി ക ം െച . വലിയ ബാല ൻ വ കൽെ ാ ി പിടി തിനായി നി
സമയം നീലക ൻ വലിയ ബാല െ ക ിൽ ി ി ി ഒ പി ം പിടി
. ആ പി ം വി വി തി വലിയ ബാല ൻ വളെര മി േനാ ിയി ം സാധി
ി . അതിനാൽ വലിയ ബാല ആ നിലയിൽ െ ഏകേദശം ഒ നാഴികേനരം
നിൽേ തായി വ . അേ ാേഴ ം ഈ വിവരമറി മാധവ ാരവിെടെയ ി നീല
ക േനാ ് “എെ മകേന! നീ ഇ െനെയാെ ട ിയാൽ വലിയ വിഷമമാ ്. ഇ
െനയായാൽ നിന െവ ം ടി ാൻ േപാ ം ഒ ാെത വേ ം വലിയ ബാല െന
വി യ ” എ പറ . ഉടെന നീലക ൻ പി ംവി ി വലിയ ബാല െന പിടി
ഒ ത െകാ . വലിയ ബാല ൻ നാ കാ ം മല വീ . പിെ അവിെടനി ്
എ േ ് ഒ വിധ ിൽ നട േപായി. ഈ സംഗതി ഉ ായതിൽ ിെ യാ ് വലിയ
ബാല നീലക െന റി ഭയ ായി ീർ ്.
അ െന ഏതാ ം വർഷ ൾ കഴി േ ാൾ മാധവ ാർ മ രി ബാധി കാലധർ
െ ാപി . അ ് അയാൾ ായാധിക ാൽ ഏ ം അവശനായതിെ േശഷമായി
. എ ി ം അയാ െട വിേയാഗം നീലക ഹ ഃഖം തെ യായി . മാധവ ാർ
മരി എ േക ി ് നീലക ൻ ഏ ദിവസം വ ം ഒ ം തി ാെത ം െവ ം ടി ാ
െത ം ആെര ം അ ല ി ാെത ം നി നിലയിൽ െ നി . അവെ അ
ൽ െച ാൻ ആന ാരിലാർ ം ൈധര ായി ി . ഏ ദിവസം കഴി തിെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1039

േശഷം ിേല െകാ രാമ ാർ എെ ാരാൾ സൈധര ം െച നീലക െന അഴി .

ഉടെന അവൻ നടമട ി അയാെള ിൽ കയ ി. അയാൾ അവെന െകാ േപായി
ളി ി െവ ം ടി ി േ സ ിധിയിൽ െകാ വ പതി േചാ ം പായസ ം
വാ ിെ ാ ് യഥാ ാനം െകാ േപായി തള ക ം െത ിൻപ തലായ തീ സാ
ധന ൾ ധാരാളമായി െകാ ക ം െച . ഈ െകാ രാമ ാർ ഒരാന ാരേനാ ആന
േകറി ശീലി ി ആേളാ അ ായി . അയാൾ െച ം തൽ തെ നീലക െന
വളെര േ ഹി ക ം അവ ശർ ര പഴം തലായവ മി ദിവസ ളി ം െകാ ക ം
െച ി ഒ പരിചയ ാരൻ മാ മായി .
പി ീ ് നീലക െ പരിപാലക ാന വ േചർ ് “ക ാം േമാടി” എെ ാ
രാളായി . അയാൾ േലശം േപാ ം ാണിേ ഹമി ാ ഒ നായി . ആ
ൻ നീലക െ സ ഭാവമറിയാെത അവെന മ ിലധികം േദേഹാപ വേമൽ ി
ക ടികൾ പിടി ി ് പണം സ ാദി ാൻ ട ി. അതിനാൽ നീലക ൻ അയെള
അധികകാലം െവ വാഴി ാെത ഉടൻതെ കാലാലയേ പറ യ .ആ നി
ഹാന രം െകാ ികൾ േപാ ം നീലക െ അ ൽെ ് “ക ാേ ാടിെയെ ാ
ഭാവെമാ കാണെ ” എ പറ ശാർ രേയാ പഴേമാ വ ം െകാ ാൽ അവന
വാ ി ി ക ാേ ാടിെയ ത ിയി ം ഒ കാലിേ ൽ ചവി ിെ ാ മേ ാൽ
പിടി വലി ചീ ിയ ം േമൽേ ാ ് എറി ം കീ ്േപാ വ േ ാൾ വീ ം ി
ൈ െകാ ത ി െരയി ം ആ ശരീരാർ ം െച വീണ ല െച േനാ ിയ ം
മ ം ഒെരാ ാ രം നടെനേ ാെല അഭിനയി കാണി ക പതിവായി .
ക ാേ ാടി േട കാലാന രം നീലക െ ര ക ാനം വഹി ി ് േതാന
ർ ആയി ിരി ൽ നാരായണ ാർ എെ ാരാളായി . അയാ ം ക ാേ ാടി േട
കാരനായി തിനാൽ ഗതാ ഗതികന ാേയന കാലതാമസെമ ിേയ കാലധർ െ
ാപി .
തദന രം നീലക െ ര ക ാരായി നിയമി െ േകാ ി ാരായ ര നായ
ാരായി ം അവ െട കഥ വാവി ം ച ർ ശി എ പറ ് േപാെലയായി . ഇവ
േട ർ ഗാമികൾ നീലക െന നിർ യം േദേഹാപ വ േളൽ ി ക ം മ ിലധി
കം പണികൾ െച ി ക ം െച മായി എേ . ഇവർ അവ ടാെത നീലക
സാമാന ംേപാെല തീ ി െകാ ാെത മി വാ ം നിരാഹാര തം അ ി ി ക ം
ടി െച ി . അ െന ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി േ ാൾ ആന വ ാെത ീണി
ക ം ഈ ആന ാ െട കഠിന ികെള ാം കര ാരറി ക ം െച . അതിനാൽ കര
ാർ അവെര മാ ി നീലക െ പരിപാലകനായി റ ിയാ കാരൻ പ എെ ാരാെള
നിയമി . അേ ാൾ നീലക ദശ ആരംഭി . കര ാർ നീലക െന ഓേരാ ദിവസ
ം ഓേരാ വീ കൾവീതം െകാ േപായി ധാരാളമായി തീ ം െവ ം െകാ ര ി .
റ ചില ചികി ക ം നട ി. അേ ാൾ നീലക ൻ ർ ാധികം ന ിതിയി മാ
യി.
അ െന ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി േ ാൾ നീർേ ാ ായി മദമിളകി നീലക
ൻ ഓടി നട ട ി. അേ ാൾ അവെന പിടി ബ ി തി നി ിയി ാെത
1040 115. പ ളം നീലക ൻ

യാ കയാൽ അവൻ ാ ിള േ ാൾ ഓടിനട ക പതി ഇടവഴികളിൽ ആന ാർ

മ ( ർ നകൾ േമൽേ ാ നിൽ ഇ ാണികൾ തറ പലകകൾ) െവ .
ഈശ രകാ ണ ം െകാ ് ആ ട േയാഗം നീലക ് അേ ാൾ ഫലി ി . ഒരാ
ണി േട ന സ ൽ ം മാ േമ അവെ പാദ ിൽ തറ . അതവൻ വലി രി ള ി ്
ഓടിേ ാ ക ം െച . എ ി ം അതിൽ ിെ അവൻ ാ ിളകിയാ ം ഇടവഴികളിൽ
ടി ഓടാറി ായി .
റ ിയാ കാരൻ പ വിെ കാലേശഷം നീലക െ പാ ാനായി നിയമി െ
് അരി ാ കാരൻ മാരപി എെ ാരാളായി . അയാ ം ധാനമായി സ ീകരി ി
മാണം “മർ നം ണവർ നം” എ തെ യായി . േവ േവ േപാ
െല െച തി ് നീലക ് ആ േട ം ഉപ വ ം ഉപേദശ ം േവ ായി . മര ാദ
േയാ ടി പറ ക ം വർ ി ക ം െച ാൽ എ െച തി ം അവൻ മടി ി ി
. പിണ ിയാ ം അ െനതെ . ഈ പരമാർ ം അറിയാെതയാ ് അവെന ആന
ാർ ഉപ വി ി ്.
പ ള േ ിെ കിഴ വശ ം വട വശാ ം ഏ ം േചർ ാ ് സി
െ അ ൻേകാവിലാ വഹി ്. എ മാ മ , േ ം ആ ിേല സ ൽ ം
ത ി മാ ് നിൽ ്. അ െകാ േ ി ദ ിണം െവ േ ാൾ വട
വശ ം കിഴ വശ ം ടി കട േപാ വളെര യാസെ ാ ്. ദ ിണവഴി
നാ വശ ളി ം ഒ േപാെല ഇ ാ െകാേ ാ എേ ാ ആ േ ി ്പ ള
ാൽ വ ം എ ടി ഒ േപ പറ വ ്. ഇവിെട േദവെന ആന റ എ
ി േ ാൾ പടി ാ വശ ആനെ ാ ിലിെ വട വശ വാ േകാ വെര
െ ി ് ആന മട ി േദവെന അവിേട ഇറ ക ം അവിെട നി ശാ ി ാർ എ ്
അ ിേകാ വെര എ ി െകാ െച ക ം അവിെടനി വീ ം ആന റ ്
എ ി വാ േകാ വെര െച ക ം അവിേടനി പിെ ം േമൽ കാരം തിക
ക മാ ് പതി ്. ഇ െന എ ി േ ാൾ പതി ല ളിൽ െച നട മട ി
േദവെന ിൽ വഹി തി ം താെഴയിറ തി ം നീലക ് ആന ാ െട
ഉപേദശ ം ആ ം ആവശ മായി ി .
േ ിെല ഉ വകാല ളിൽ പ ള പ കരകളിെല ം മി ഹ
ളി ം പറെ ി ക പതി ്. പറെ ി ാൽ ആദ ം െചേ ് ഇ
ഹ ിെല ം പിെ ര ാമ തൽ അവസാനംവെര െചേ ല ളിെല റ
ം പേ തെ നി യി ി ്. ആ നി യമ സരി ് േദവസ ിൽ കണ ്. ആ
റ െത ി ാൽ കര ാർ വലിയ വഴ ാ ം. എ ാൽ കര ാർ ം േദവസ ാർ ം
ഓർ േ വ ാ ം നീലക ് അ വരാറി . അ െകാ ് നീലക ായ ർ ി
ം പരിചയ ം സി ി തിൽ ിെ അ സംബ ി വഴ ് അവിെട ഉ ാകാറി .
എ ി ാൽ അവൻ റ ് ഒേരാ ല ം െച ാൽ പറ െവ ക ം എ ക ം െച
വെര അവൻ അവിേടനിൽ ം. അെത ാം കഴി ാൽ അവൻ അവിെടനി േപായി
റ കാരം പിെ െ േ ലെ ം. ഇതിെനാ ി ം നീലക ് ആ െട ം
ഉപേദശം ആവശ മായി ി . ചില വീ കാർ നീലക ശർ ര, പഴം തലായവ െകാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1041

ാ ായി . പറെയ കഴി ാ ം അവ െട കി ാെത ആ ല ളിൽ നി ്

അവൻ േപാകാറി അെതാ ം െകാ ാറി ാ ല ളിൽ അതിനായി അവൻ താമ
സി ാ മി .
ഈ ത െള ാം നീലക ൻ പ ള വ ് ഒ വിധം പരിചയമായ കാലം തൽ
തെ നട ിേ ാ താ ്. എ ി ം അരി ാ കാരൻ മാരപി െട ഭാവ ം പറ
ി ം അയാൾ വ തിൽ ിെ അയാൾ പഠി ി ം ശീലി ി മാ ് നീലക െന ഈ
ിതിയിലാ ിയെത ായിർ . അയാൾ ആ ശംസയിൽ അദ ിതീയൻതെ യാ
യി . അയാൾ നരസിംഹ ർ ിെയേ വി ത മാ ീ െ ം മാതംഗലീല
കേ ാ ക ് കാണാ ാഠമാ ീ െ ം മ ം പലേരാ ം പറ ക പതിവായി .
ആക ാെട േനാ ിയാൽ നീലക ൻ സകല േയാഗ തക ം തിക ഒ ഗജേ
ൻ തെ യായി . ഇ ം തടിേ ാ ഒരാന അ ാല േവെറ ഉ ായി ി
. മന െതളി ാൽ നീലക ് ഏ തടി ം പിടി ാമായി . എ ി ം അവെന
എ ം ലി ണി യ െത ായി കര ാ െട നി യം. എ ാൽ അത ാവശ
െ ാൽ ചിലേ ാൾ േറേ അയ ാ ായി . നീലക െന ലി ണി യ ി
ായ ആദായം െകാ കര ാർ േ ിെ ജീർേ ാ ാരണം നട ക ം ഒ
ിെ ാ െന വാ ക ം െച . ‘െകാ ൻ’ എ േപരായ ആ െകാ ൻ ിെയ നീ
ലക ൻ സ ം െനേ ാെല േ ഹി ി . െകാ യ വയ നിറയാൻ ത വ
ം തീ ി െകാ ാെത നീലക ൻ യാെതാ ം തി ാറി . െകാ െകാ ാെത
ആെര ി ം ശർ രേയാ പഴേമാ വ ം നീലക െകാ െച െകാ ാൽ അവൻ
വാ ാറി . അഥവാ വാ ിയാൽ പ തിയിലധികം അവൻ െകാ െകാ ക പതി
വായി .
ഇ െന നീലക െ ലാളന ഖം അധികം അ ഭവി ാൻ െകാ ർ ിധി
അ വാദം െകാ ി . െകാ ൻപ ള വ ി അധികകാലം കഴി
തെ കാലധർ െ ാപി . അവൻ മരി ് അബ ിൽ എേ ാ വിഷജ വിെന
തീ ിസാധന ിെ െട തി േപായ െകാ ാെണ ാ ് പറ ്. െകാ ൻ മരി
ി നീലക ായ ഃഖം ഉ ി ാ ം മാധവ ാ ം മരി േ ാ ായി തിൽ വള
െര അധികമായി . എ ി ം ആ ഃഖം അവ വളെര ാലം അ ഭവിേ ിവ ി .
ഏകേദശം ഇ പ െകാ ം ് (1080-ആം ആ ിട ് ) ഒരി ൽ നീലക െന
ന ാ ി സമീപം െപരിയാർ േതാ ിൽ പണി െകാ േപായി . അ ാല ്
അവിെടെവ ാ ് ന െട കഥാനായകൻ കഥാവേശഷനായി ീർ ്. നീലക നി
ര ാണം സംഭവി േതാ ിൽ യറി എേ ാ ശല ം െച കയാൽ േതാ ാരൻ സാ
െവടിെവ ി ാെണ ം, മാരപി മർ ല ് അടി ി ാെണ ം മ ം അ ാല
പല ം പലവിധ ിൽ പറ ി . ഇ െനെയ ാം സംഭവി ാ താ ്. മാരപി
മദ പ ാരിൽ അ ഗണ ം അസഭ ം പറ തി ം വർ ി തി ം അദ ിതീ
യ മായി . നീലക െന അകാരണമാ ം അയാൾ ഉപ വി ാ െ തി പല
ാ ്.
1042 115. പ ളം നീലക ൻ

ഒരി ൽ ‘േതാ ക ം’ എ ല ് ഒ പാലമി തി സാമാന ിലധികം

വ തായ ഒ കാ ിര ടി മാരപി നീലക െനെ ാ പിടി ി െകാ േപായി.
ഒ ര നാഴിക രം െച േ ാൾ മാര ി അകാരണമായി നീലക െന ഒ ടി .
ഉടെന നീലക െ ഭാവം മാറി വ വി ് എതിർ ാ ഭാവമായി. അ ക മാര
പി േപടിേ ാടി കട . ഉടെന നീലക ൻ തടി പിറേകാ പിടി കിട ി
ല നി റ െട െരെ ാ െച െവ ി ് അവിെടനി േപായി. ഇ െന
പല സംഗതിക ായി ്. നീലക ൻ റ കാലം ടി ജീവി ി െ ിൽ മാരപി
െട കഥ ം അവൻ കഴി മായി . മാരപി െട ആ ർബല ം നീലക െ
ആ ഃ യ ംെകാ ് അതിനിടയായിെ േ .
നീലക െന റി പറ ി വയിൽ ചില േകവലം അതിശേയാ ിയാെണ
ചിലർ േതാ ിേയ ാം. എ ി ം അവെന ി ം അറി ി വരിൽ പല ം
ഇേ ാ ം ജീവി ിര െകാ ് അവർ അ െന വിചാരി യിെ തീർ തെ .
നീലക ൻ ക ാംേമാടി െട വധം അഭിനയി ംമ ംക ി വർ ഇേ ാ ം പല
്. ഇ കാരം അേനകം േയാഗ തക ായി ആ മ മാതംഗവര ൻ അ വയ
േപാ ം തിക തി തെ കാലധർ െ ാപി വലിയ ക ംന മായി
േ ാെയ തി സംശയമി .
 116
ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി

ചി
െട
ർകാ ്, െകാ ി രാജ
െ
തി ി െ ിരി
മായ ചി ർ താ
ിെ കിഴേ അ
ിൽ േചർ ചി ർ േദശ
ം ി ീ രാജ
തെ യാ ്. അവി
ഭ കാളിെയയാ ് ‘ചി ർ ാവിൽ ഭഗവതി’ എ പറ
ാൽ

വ ്. ആ േദശ ാർ ആ േദവിെയ ത െട പരേദവതയായി തെ യാ ് ആദരി

1043
1044 116. ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി

ക ം ആചരി ക ം െച േപ െത ം അവർ പേ തേ ഭ കാളിെയ റി

വളെര ഭ ി ം വിശ ാസ വരായി െവ സി മാ ്. ഭഗവതി ആ േദശ
ാെര റി വളെര പേയാ ം വാ ല േ ാ ം ടി വർ ി േപാ ്.
പെ ാരി ൽ െകാ രാജ ാധിപനായ രാജാ ് ചി ർ േദശം പിടി ട ാനായി ൈസ
ന സേമതം ആ േദശ വ േചർ . ചി ർ േദശ ാ ം വിദ ാരായി തിനാൽ
ര ം ത ിൽ േനരി ് അതി ഭയ രമായ ായി. സ സമയം കഴി േ ാൾ
ചി ർ ാർ ഏ ം പരവശ ാരായി ീ ക ം െകാ ടെയ ജയി കാര ം ത
ളാൽ സാ മെ ് അവർ േതാ ക ം െച . അേ ാൾ അവെര ാവ ം േ സ
ിധിയിൽ െച ത െട പരേദവതയായ ഭഗവതിെയ ഭ ി ർ ം വ ി െകാ ്,
“ വിൽ ക ം ചി ർ
ാവിൽ വിള ം താ രി ി!
ഈവിധമാെയാ മ െള
യാവിർേ ാദം ണ മാതാേവ!”
“ഞ െള െവൽവാൻ വെ ാ
െകാ ടേയ വധി േവഗ ിൽ
മ െലാഴി ക മാേയ!
മംഗള ർേ ! നേമാ നമ ഭ ം”
എ ാർ ി . അ േക ് ആർ ാണപരായണ ം ഭ വൽസല ം േലാകമാതാ
മായ ഭഗവതി ഉടൻ ത മായി േപാർ ള ിെല ി തെ നാ കംവാൾെകാ
െകാ ടകെള െവ ി വധി ട ി. ണേനരംെകാ െകാ ട മി വാ ം നശി .
ഏതാ ം ൈസനിക ാർ ാണഭീതിേയാ ടി ഓടി സ േദശേ മട ിേ ാ ക ം
െച . അേ ാൾ െകാ രാജാ ് േദവിേയാ േനരി ം ട ി. ആ ം ഏ ം
ഭയ രം തെ യായി . െകാ രാജാ ് അ കെനേ ാെല ഒ േപാ ിെ റ
കയറിയായി ി വ ി ്. േദവി തെ വാൾെകാ ് ആ േപാ ിെ തല
െവ ി താെഴയി ക ം െകാ രാജാവിെ ക റി തല ദാ കെ ശിര ിെനേ ാെല
ൈ യിെല ക ം െച . അ െന ആ ം അവസാനി തിെ േശഷം േദവി ഒ
ശിലാതല ിൽ െച ി വി മി . അേ ാൾ േദശ ാെര ാവ ം അവിെട എ ി
ഭഗവതിെയ വ ി തി . അവരേ ാൾ ഭഗവതിെയ ക ് എ ൈ കേളാ
ം ആ ൈ കളിൽ വരദാഭയ ക ം നാ കം വാൾ, ലം, ഗദ, ശംഖം, വ ക, െകാ
രാജാവിെ ശിര ് എ ിവ ധരി െകാ ം കാലിേ ൽ കാൽ കയ ിെവ ് ഇരി മാ
യി ായി .
ഭഗവതി അ െന അവിെട ഇ േ ാൾ അതിേല കട േപായ ചില ച ിലിയ ാർ
അവ െട ൈകവശ ായി മദ ം മാംസ ം തി ൽ ാ യായി േദവി െട ാദസ
ിധിയിൽ െവ വ ി . േദവി അവെയ സസേ ാഷം സ ീകരി ക ം ആ മദ ം സ ം
േസവി ക ം മാംസം റെ ഭ ി ക ം െച ി േശഷം ഉ ായി ് അവിെട
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1045

ടിയി ജന ൾ െകാ ക ം ജന ൾ അവ വാ ി േദവി െട സാദെമ

സ ൽ േ ാ ടി ആസ ദി ക ം െച .
അേ ാേഴ ം േദവി അവിെട നി ് അ ർ ാനം െച കളകയാൽ ആ ദിവ സ പം
അവർ ാർ ം പിെ കാ ാൻ കഴി ി . അതിനാൽ പിെ ആേദശ ാരായ എ ാ
വ ം ടി “േദവി െട ഈ ദിവ സ പം എ ം ക വ ി ാനായി ഇേ ാൾ ന ൾ
ക േപാെലതെ ഒ വി ഹ ാ ി ് ഇവിെട തി ി ണം” എ നി യി ്
അ കാരെമാ വി ഹം മ െകാ ാ ി ളയിൽ െവ ത ാറാ ി. ആ സമയ ്
ഒ േയാഗിനി അവിെട വ േച ക ം ആ ബിംബെമ െകാ േപായി നി ിതത
ല തി ി ക ം െച ി ് ഉടൻതെ അ ശ യായി ഭവി ക ം െച . ആ േയാഗി
നി ആരാെണ ം എവിെട നി ാ ് വ െത ം എേ ാ ാ ് േപായെത ം ആർ ം
നി യമി . തി ി ് ർ േ ിെ കിഴ വശ സ ൽപം െതേ ാ മാറി
യാെണ ് ഇേ ാ ം എ ാവർ ം ക റിയാ മാ ്. ഈ തി നട ് െകാ
വർഷം 71 ംഭമാസം 6-ആം തിയതിയായി എ ാ ് പറ വ ്.
ബിംബ തി കഴി ാ ടെന ഒ നിേവദ ം കഴിേ ് അത ാവശ മാണേ ാ.
അതിെന ാ ് േവ െത ് അവിെട ടിയവെര ാവ ം ടി ആേലാചി . അേ ാൾ
അവരിൽ േദവീഭ ശിേരാമണി ം ാനി മായി ഒ നായർ “ച ിലിയ ാർ െകാ
മദ ം മാംസ ം േദവി സസേ ാഷം സ ീകരി വേ ാ. അതിനാൽ ഇേ ാ ം അവത
െ മതി” എ വിധി ക ം അ ് എ ാവ ം സ തി ക ം െച . ഉടെന അ കാരം
വിധി ആ നായർ തെ േപായി റ മദ ം മാംസ ം െകാ വ േദവി നിേവദി
. നിേവദ ം കഴി തിെ േശഷം നിേവദി െ ആ സാധന ൾ അവിെട ടിയി
വർെ ാം േറെ െകാ ക ം എ ാ ം േദവീ സാദെമ സ േ ാ ടി
അവ വാ ി േസവി ക ം ഭ ി ക ം െച . പിെ അതവിെട പതിവായി ീർ .
ഇേ ാ ം അവിെട മദ ം മാംസ ം തെ യാ ് പതി ്. നിേവദി ് നായ ാ മാ
്. എ ാലവിെട ചില വിഡേശഷദിവസ ളില ാെത ദിവസംേതാ ം ജ പതിവി .
എ ി ം അവിെട ര േനര ം വിള െവ ക പതി ്. അ ാെതെയാ മി .
എ ാൽ ആദ ായതായ ലേ ിൽ അ െനെയാ മ . അവിെട പതിവാ
യി ര േനര ം ജ ്. അ നട ാ ണരാ ്. അവിെട നായ ാർ ജി
ക ം മദ ം മാംസ ം നിേവദി ക ം പതിവി . അവിടെ ച വ െള ാം സാ
ധാരണ േ ളിെലേ ാെലതെ യാ ്. മദ മാംസാദികെളാ ം ആ േ ിെ
അ െല ം െകാ െച ാൻ തെ പാടി . െകാ െച ാൽ േ മ മാ െമ ം
പിെ അവിെട ികലശം തലായവെയാെ നട ണെമ മാ ് െവ ിരി ്.
അവിെട ഭഗവതി െട ൈചതന ം സാമന തിലതികം ക വ ്. അവിെട ഭജനമി
് ആ േദവിെയ േസവി ാൽ േഭദമാകാ േരാഗ ം ഒഴിയാ ബാധ ം സാധി ാ
കാര ം ഒ ം തെ യിെ ് തീർ യാ ം പറയാം. ആ േദവി സ ിധിയിൽ ഭജനമി
ി ് അപ ാരം, ഉ ാദം, തലായവ േഭദമായി സ തെയ ാപി വരായി ഇേ ാ ം
പല ്. ഈ അ കാല തെ സ ത ർ മായി അവിെട ഭജനമി ി ് സൽ
സ ാന െള ലഭി വ െട സംഖ ഒ ം ചി റയ .
1046 116. ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി

ആ േദശ ാർ പ ായി േപാെല പര രം േ ഹ ം വിശ ാസ ം ഐകമ

ത ം ഇെ ാളിെ ് അവരിൽ െ ചിലർ പറ ് ഇ ിെട േക ട ീ ്. എ ി ം
ആ േദവിേ ിൽ ർവിക ാർ നട ിേ ാ ി അടിയ ര െള ാം ആ നിക
ാ ം നട ിേ ാ ്. അവിെട ആ േതാ ം പതിവായി േദശ ാർ നട ിേ ാ
അടിയ ര ളിൽ ധാന ൾ മ ലവിള ം െകാ ട മാ ്. മ ലവിള ് എ ്
പറ ാൽ ികമാസം ഒ ാം തീയതി തൽ നാ െ ാ ദിവസം േ ിൽ ◌്നിറ
മാല ം വിള ം നട കയാ ്. അ ് വളെര േകമമായി ഒരടിയ രമാെണ തി ്
സംശയമി . അതി പ ാര വിലെ ാ ് േപ ് പറ േപാ ്. ഭ ിരസ
ധാനമായ ഈ അടിയ ര ി ് ഭാരവാഹികള ാ വ ം േദവിദർശന ിനായി അവിെട
വ ടാ ്.
െകാ ട എ ആേഘാഷം പ ് െകാ രാജാ ് ചി ർ േദശം പിടി ട ാനായി
ൈസന സേമദം അവിെട വരിക ം ചി ർ ഭഗവതി അവെര സംഹതരാ ക ം െച തി
െ ാരകമായി ആ േതാ ം നട ിവ ം വളെര േകമമായി താ ്. അതിൽ
പലവിധ ി േവഷ െട റ ാ ം മ തിനാൽ അ സകല രസസ ർ മായ
ഒരാേഘാഷമാെണ തെ പറയാം. അതിെ ഓേരാ ചട കൾ ംഭമാസ ിൽ ശിവരാ
ി ് ട ിയാൽ മീനമാസ ിലാ ് അവസനി ്. അവെയ ാം അറിയാന
ഹി വർ അവിെട െച ് ക തെ മന ിലാ കയ ാെത എ തി അറിയി
കാര ം അസാധ മാകയാൽ അതിനായി ഉദ മി ി .
ചി ർ ഭഗവതി ആർ ാണപരായണ ം ആ ിതവ ല മാെണ െകാ
ടെയ സംഹരി െകാ തെ മാ േ ാ. അ ടാെത ം അതിേല ് അേന
കം ാ ളവിെട ായി ്. അവെയ ാം വിവരി കാര ം രമാകയാൽ ചില
മാ ം ിൽ പറ െകാ .
ചി നി ് ഏകേദശം നാ നാഴിക അകെല ി ീഷ് മലബാറിൽ െപ െവ ് എെ ാ
േദശ േ ാ. അവിെട ഉ ായി ഒ നായർ ് ചി ് ഒ വീ ിൽ സംബ ാ
യി . സംബ ം െച െ ീ െട വീ ിൽ ധാരാളം സ ായി . എ മാ
മ , ആ ീെയ ആ വീ ി വർ വളെര വാ ല േ ാ ടിയാ ് വളർ ിയി ്.
അതിനാൽ ആ ീ െട മാതാപിതാ ാ ം മാ ല ാ ം അ ല ളായ അേനകം ആഭ
രണ ാ ി െകാ ി . ആ ീ മി സമയ ം അവെയ ാം അണി െകാ
് തെ യാ ് നട ക പതി ്. ആ ീ ് ചി ർകാവിൽ ഭഗവതിെയ റി ് അളവ
ഭ ി ം വിശ സ ായി തിനാൽ ര േനര ം കാവിൽേ ായി േദവിെയ വ ി ക
പതിവായി . കാവിൽ േപാ സമയ ളിൽ ആ ീ തെ ആഭരണ െള ാെമ
അണിയാതിരി ാറി . സംബ ാരനായ ആ നായർ ഒരത ാ ഹി ം മായി
തിനാൽ ഈ ആഭരണ െള ാം പതിവായി േ ാൾ ഇവെയ ാം ത ിെ ാ േപാക
ണെമ ് േതാ ി ട ി. അതിനാൽ അയാൾ അതി ഒ ക കൗശലം ആേലാ
ചി നി യി െകാ ് ഒ ദിവസം ഭാര േയാ ് സ കാര മായി ് “നിെ ഒ ് കാണാൻ
ൈവകിയിരി തിനാൽ അേ ാ ് െകാ െച ണെമ ് എെ അ എേ ാ ് പറ
ട ീ ് വളെര ദിവസമായി. അതിനാൽ ന ് അേ ാേ ാ േപാകണം. അവിെട
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1047

ദിവസം താമസി ി നാലാം ദിവസം ന ് മട ിേ ാരാം. അതിെന ാ വിേരാധ

േ ാ?” എ ് േചാദി . അതി രമായി ് ഭാര “ഒ വിേരാധ മി . അ മ ം
മ ം സ തി ാൽ ന ് നാെള െ േപാകാം. എ ാൽ ദിവസം അവിെട താ
മസി ാൻ നി ിയി . എനി ് പതിവായി കാവിൽ െതാഴാൻ േപാകണമേ ാ. ഒ
ദിവസെ െതാ ക കഴി ി ്ന ് അേ ാ ് േപാകാം. പിേ ദിവസം േതാഴാനിേ ാ
െ ണം. േദവീദർശനം ി കാര ം സ ടമാ ് ” എ ് പറ . അ ് േക േ ാൾ
നായർ ് സേ ാഷമായി. അയാൾ ആ ീ െട മാതാപിതാ ാേരാ ം മ ം വിവരം പറ
് അവെരെയ ാം സ തി ി ക ം പിേ ദിവസം തെ ീ കാവിൽേ ായി ളി
െതാ വ ടെന ഭർ ാ ം ഭാര ം ഊ ് കഴി വീ ിൽനി റെ ക ം െച .
അേ ാേഴ ം ആ ീ അവ െട ആഭരണ െള ണി ി എ വിേശഷി
പറയണെമ ി േ ാ.
ആ നായ ം ഭാര ം ടി റ രം േപായേ ാൾ വഴി തെ ആ നായ െട ഒ
േ ഹിതെ വീ ായി തിനാൽ അവർ അവിെട യറി. ആ വീ കാർ ഈ ദ തിമാ
െര അവിെട സാദരം ണി ി ി ശല ാന രം െവടികൾ പറ ട ി. പിെ
അവെര ഒ ല ഭ ണം കഴി ി ക ം െച . അേ ാേഴ ം േനരം സ േയാട
തിനാൽ ആ ഭാര ാഭർ ാ ാർ ആ വീ കാേരാ യാ ം പറ ് അവിെട നി ം
ഇറ ി നട . റ രം െച േ ാൾ അവിെട ചി ർ ഴയായി. ചി ർ ഴയിൽ അ ാല
് പാല യി ി . കഴി രാ ിയിൽ കലശലായി മഴ ായതിനാൽ ഴയിൽ
െവ ം സ ം െപ കിയി . അതിനാൽ നായർ ഭാര േയാ ്, “ ഴയിൽ െവ ം റ
ധികമാെണ ാ ് േതാ ്. അതിനാൽ ഇറ ി ട ാേമാ എ ് ഞാെനാ ിറ ി
േനാ െ . ഞാൻ മട ിവ ി പിെ ന െ ാ മി േപാകാം. േനരം ഇ ി ട ി
യിരി . നീ തനി ് ഇവിെട നിൽ േ ാൾ വ വ ം വ ് ഈ ആഭരണ ൾ അഴി
െകാ ് േപാെയ ിൽ നീെയ െച ം? അ െകാ ് അവെയാെ അഴി ഇേ ാ ്
തേ . ഴ കട ി െക ിയാൽമതി” എ ് പറ . ദയയായ ആ ീ അ ്
േക സത െമ വിചാരി ് ആഭരണ െള ാമഴി ് വിശ ാസ ർവം ഭർ ാവിെ ക ിൽ
െകാ . ം വ ക മായ ആ നായർ അവെയ ാം വാ ി ഒ ിൽെപാതി
ക ിൽ െവ െകാ ഴയിറ ി മ കരയിേല ് േപായി. ആ ീ അവിെട വളെര
േനരം നി ി ം നായർ മട ി വ ി . േനരേമകേദശം പാതിരേവാട . േഘാരാ കാരം
െകാ ് ദിെ ാെ മറ . ഒ ം കാ ാൻ വ ാെതയായി, അതികഠിനമായ മഴ ം ട
ി. അേ ാൾ ആ അ െട മനഃ ിതി ഏ കാരമായി എ പറ റിയി
കാര ം അസാ ം തെ . ഭീതിെകാ ം വ സനം െകാ ം ആ പതി ത ഏ ം പരവ
ശയായിതീർ എ തെ പറയാം. നി ഹായ ം ഹ ഃഖമ മായിതീർ ആ
സാധ ി ഉടെന തെ പരേദവതയായ ഭഗവതിെയ ഭ ിപാരവശ േളാ ടി വിളി കര
ാർ ി ട ി. “അേ ാ! അെ ! നി ഹായയി ീർ ിരി ഈ അഗതിെയ
ര ി േണ. അ യ ാെത അടിയ ് േവെറ ഒ ശരണ മിേ , എെ ചി ർകാവിലേ !
ര ി േണ, ര ി േണ” എ ം മ മായി ആ അബല െട വിളി ം ാർ ന ം.
അ െന ആ ീ റ േനരം േദവിെയ വിളി ാർ ി േ ാൾ ഒ ീ വിള ം െകാ
1048 116. ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി

് അവിെടെയ ി. ആ ീേയാ ് “ഇനി എ ി ് ഇവിെട നിൽ ? ന വീ ിേല

േപാകാം. േനരം പാതിരാവായിരി . അയാൾ ഈ ഇ ിലകെ വഴിെത ി എവിെട
േയാ േപായി. േനരേ അ വ ം” എ പറ . ആ ീ തെ െപ യാെണ
േതാ കയാൽ മേ ീ സേ ാഷി ് അവ െട െടേ ായി. ര േപ ം ത ിൽ ഓേരാ
വർ മാന ം പറ െകാ ് നട വീ ിെല ി വിളി വാതിൽ റ ി േ ാൾ ആ
ീ െട സാ ാൽ െപ അവിെട െ ഉ ായി . ഴ ടവിൽ നി ് ആ ീെയ
വീ ിൽെ ാ െച ാ ിയ അ അവ െട ൈകയി ായി വിളേ ാ ടി അേ ാ
േഴ ം അ ശ യായി ീ ക ം െച . പിെ വീ ി ായി സാ ാൽ അ മകേളാ
് അവർ ഭർ ാവിേനാ ടിേ ായി പിെ ായ കഥകെളാെ േചാദി ക ം മകൾ
എ ാം വി രി പറ ് അ െയ േകൾ ി ക ം െച . വർ മാന െള ാം േക
േ ാൾ ആ അ ് ആഭരണ െള ാം േപായ െകാ സ ാപേ ാളധികം മകൾ
ആപെ ാ ം ടാെത മട ി വ േചർ െകാ സേ ാഷമാ ായ ്.
പിേ ദിവസം േനരം െവ േ ാൾ ആ നായർ ഒ ാ െനേ ാെല ഓടിവ ് ആ
ആഭരണെ ാതി ആ വീ ിലി ി ് ഒ ം മി ാെത വ േപാെല ഇറ ിഓടിേ ായി. പി
െ അയാെള ാണാ ം അയാെള റി ് എെ ി ം േകൾ ാ ം ആർ ം സാധി ി
ി . േനരം റ ലർ േ ാേഴ ം ഈ വർ മാന െള ാം കർ ാകർ ികയാ ആ
േദശ ് എ ാവ മറി . ഉടെന എ ാവ ം േ സ ിധിയിൽ ടി. അേ ാേഴ ം
െവളി ാ ം അവിെട എ ക ം ഉടെന െവളിപാ ാ ക ം ജന േളാ ് “നി ളാ ം
ഒ ം സംശയിേ , എെ ഭ ി ർവം േസവി െകാ ിരി എെ മകൾ എെ വി
ളി കര േ ാൾ ഴ ടവിൽ െച ് അവെള വിളി െകാ േപായി അവ െട വീ ിലാ
ിയ ഞാനാ ്. ആ വ കെനെ ാ ് ആ ആഭരണ െള ാം മട ിെ ാ ി ം
ഞാൻ തെ . ആ െ കഥ ഞാൻകഴിചിരി . അവെ ശവം േപാ ം ആർ ം കാ
ാൻ കഴിയില” എ ക ി ക ം െച . ചി ർ ാവിൽ ഭഗവതി െട ഭ വാ ല ം
സീമാതീതമാെണ തി ് ഇ ം ഒ ഉ മ ാ മാണേ ാ.
െവളി ാടിെ കലിയട ിയതി േശഷം നാ കാരിൽ ധാന ാെര ാവ ം ടി
നടയിൽ വ “െപ െവ േദശ ാരായ നായ ാെരെ ാ ് േമലാെലാരി ം ചി ർ േദശ
സംബ ം െച ി ാൻ പാടി ” എ നി യം െച . ആ നി യെ ഇേ ാ ം ആ
നാ കാർ േഭദെ ിയി ി .
ചി ർ ഭഗവതി െട ഭ വാ ല ം അപരിമിതമാെണ ജന ൾ േബാധം വര
വ ം അവിെട നട ിയി മെ ാ സംഗതി ടി ിൽ താെഴ പറ െകാ
.
ചി ഒ നായർ ഹ ിെല “ ാ ി” എ േപരായ ഒ ി ഒ െകാ ം മ
ലവിള കാണാനായി ഒ ദിവസം ചില കാേരാ ടി അ ല ിേല േപായി. റ
േനരം വിള ക നി േ ാൾ ഉറ ം കലശലായി വരികയാൽ ആ ി വടേ നട
യിൽ ഒ ല െച കിട ഖമായി റ ി. വിള കഴി ി ം ാ ി ഉണർ
ി . വിള കഴി േ ാൾ ആ കെളാെ പിരി േപായി. ാ ി െട കാ ം
ിെയ വിളി ാേനാർ ി . ാ ി ഉണർ േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം ആ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1049

മി ായി . ആ േദശെമ ാം അ കാര ർ മായി . അതിനാൽ ാ ിഏ ം

ഭയവിഹ ലതേയാെട “അേ , അേ !” എ റെ വിളി െകാ ് കര ട ി. വീ ിൽ
കിട റ ിയാ ം ഉണ േ ാൾ അ ലാെര ം ക ിെ ിൽ അ െയ വിളി കര ക
പതിവായി . അ േപാെല ഇവിെട ം െച എേ . എ ി ം ി െട അ
ഭഗവതിെയ റി അളവ ഭ ി ം വിശ ാസ ായി തിനാൽ ആ ി െട സ ടം
ഭഗവതി ് ഏ ം ഹമായി തീർ . ാ ി േമൽ കാരം അ െയ വിളി കര
ണ ിൽ ഒ ീ വിളെ െകാ ് അ ൽ െച ് “നീെയ ി കര ? ന
് വീ ിേല ് േപാകാം” എ പറ ് െച ആ ീ സ ം അ യാെണ ് േതാ ക
യാൽ ആ ി സസേ ാഷം അവ െട െട േപായി. വഴിയിൽെവ ി “അേ എനി
കലശലായി വിശ ” എ പറ തി ് മ പടിയായി ് ആ ീ “വീ ിൽ െച ാൽ
അതി വ ം സമാധാന ാ ാം” എ പറ . അ െന ഓേരാ പറ െകാ ്
അവർ നട . വിള കഴി ് ാ ി മട ിെയ ാ േനരമായി ം ാ ിെയ കാ
ണാ യാൽ വീ ി ായി വർ ് പരി മമായി. അതിനാൽ അവിെട നി ചിലർ െവ
ളി ം െകാ ാ ിെയ അേന ഷി റെ . അവർ റ രം െച േ ാൾ ഒ ീ
െവളി ം കാണി ാ ിെയ ം െകാ വ ് െര വ തെ ക . അവർ അ
െച േ ാൾ ആ ീ െവളി േ ാ ടി അ ശ യായി ീർ . ാ ി മാ ം വഴി
യിൽ നിൽ ായി . അതിനാലവർ ിെയ ം െകാ വീ ിെല ി. അേ ാൾ
ാ ി െട സാ ാല വീ ി ായി . ആഅ ിേയാ ് “നീ ആ െട െടയാ
്വ ്?” എ േചാദി . അതി ി െട മ പടി, “അ യേ വിള ം െകാ വ ്
എെ െ ാ േപാ ? പിെ ഇ െന േചാദി െത ാ ്? വഴിയിൽ വ ് എനി
വിശ എ പറ േ ാൾ അതി വീ ിൽെ ാൽ സമാധാന ാ ാം എ ്
അ പറ ിേ ? ഇേ ാൾ സമാധാന ാ ാ െത ാ ്?” എ ായി . ഈമ
പടി േക േ ാൾ അവിെട എ ാവ ം വി യി ക ം എ ാം ചി ർ ാവില െട മായാ
വിലാസം തെ െയ തീർ െ ക ം ആ േദവിെയ ഭ ി ർവം മന െകാ ് നമ
രി ക ം െച . പിെ അവിെടയിരി ായി പഴേമാ പലഹാരേമാ ഏതാെ ാെ
െകാ ് ാ ിെയ സമാധാനെ ിയതിെ േശഷം എ ാവ ം കിട റ ി.
ഇനി ഇ കാരമെ ി ം മെ ാ കാരം ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി െട ഭ വാ ല
ി ാ മായി അവിെട ായ മെ ാ സംഗതി പറയാം. ചി ർ തെ വീ
ിൽ ‘ അ ’ എെ ാ ീ ായി . ആ ീ ന പതി ത ം സദ ൃ ം
ഭഗവതിെയ റി ് അളവ ഭ ി ം വിശ ാസ ി മായി . അവർ ് േദശ
കാരൻ തെ യായ ഒ നാരായണേമേനാൻ സംബ ം െച ് ഭർ ാവായി തീർ .
അയാൾ ത ാ ഒ വിടനായി . അതിനാലയാൾ ആ േദശ തെ മെ ാ
ീയിൽ അ ര നായി തീ ക ം ആ ീ ം സംബ ം െചയ്വാൻ ഉ ാഹി ട
ക ം െച . ആ ഉ ാഹം മായേ ാൽ ആ ീ അയാേളാ ് ‘നി ൾ ിേ ാൾ ഒ
ഭാര േ ാ, ഇനി ഒ സംബ ം ടി െച ് ന ായമ . എനി ് സപ ിയായി
രി ാൻ മന മി . എ മാ മ , ആ സംബ േ ാൾ നി ൾ ഈ പടി ക ്
കട ാൻ തെ പാടി .’ എ പറ . അേ ാൾ ആ േമേനാൻ ‘എ ാലീ ംബ ം
1050 116. ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി

ഇേ ാൾ തെ മതിയാ ിേയ ാം’ എ പറ പിരി . അ രാ ി ഏകേദശം

പ മണിയായേ ാൾ വ െട വീ ിെല ി. ആ സാധ ി േമ ലടയാെണ ്
തനി ് അറി കി ിയിരി എ ം അതിനാൽ താൻ സംബ ം മതിയാ ിയിരി
എ ം മ ം പറ ി ് അവിെട നി ് ഇറ ിേ ായി. ഇെതാെ േകൾ ക ം ഭർ ാ ്
കലഹി ് ഇറ ിേ ാ ക ം െച േ ാൾ വ ഹമായ ഃഖ ായി എ ്
പറയണെമ ി േ ാ. അവർ ക ീെരാലി ി ് കര െകാ ് ‘എെ ചി ർ ാവിലേ !
ഈ അപവാദം പരസ െ ാനിടയാകാെത എെ ം എെ ഭർ ാവിെന ം ര ി
േണ’ എ ാർ ി . േമേനാൻ ആ വീ ിൽ നി ിറ ി േറ രം േപായേ ാൾ ചില
ഭയ ര ർ ികൾ അയാെള ഭയെ ി തിരിെയ ഓടി ഭാര ാ ഹ ിൽ െകാ
െച ാ ി. അയാൾ അവിെട െച ് ആേരാ ം മി ാെത അക കയറി ിട .
പിേ ദിവസം കാല അ പതി േപാെല ളി െതാഴാനായി കാവിെല ി.
പി ാെല നാരായണേമേനാ ം അവിെട െച േചർ . അേ ാൾ െവളി ാ ് അവിെട
വരിക ം ഉടെന െവളിപാ ാ ക ം െച . െവളി ാ ് േമനവേനാ ് ‘എെ ഭ ം
സദ ൃ മായിരി മകെള റി ് ഇ െല അപവാദ ൾ പറ രാ ിയിൽ അവി
െട നി ിറ ിേപായി മട ി അേ ാ തെ െച െത ാ ്? വഴിയിൽ വ ത
ം മട ി അയ ം എെ പരിവാര ളാ ്. ഇനിെയാരി ൽ ഇ െന പറ കേയാ
വർ ി കേയാ െച ാലവർ എെ മകെന ചീ ി േചാര ടി ം. ഓർ ഉ ായിരി
െ ’ എ കൽ ി . അ േക േമേനാൻ ഏ ം ഭയേ ാ ം ഭ ിേയാ ം ടി, ‘െപാ േ !
സമ ാപരാധ ം െപാ ര ി ണം. ഇനി ഒരി ം അ െന പറ ക ം വർ
ി ക ം െച യി .’ എ ണർ ി. ഉടെന െവളി ാ ് “ന നി യ െ ിൽ
എെ ആ ധം െതാ ് അ െന സത ം െച ക” എ കൽ ി ി ് നാ കം വാൾ നീ ി
കാണി . ഉടെന പ ിവാൾ െതാ ംെകാ ് “ഞൻ ഇ െല പറ ക ം വർ ി ക ം
െച േപാെല ഇനി െച യി .” എ സത ം െച . ഉടെന െവളി ാടിെ കലി അട
ക ം എ ാവ ം പിരി േപാ ക ം െച . വ ് അേ ാ ായ സേ ാഷ ം
േമേനാ ായ ല ം എ മാ മായി െ ് പറ വാൻ യാസം. േമേനാൻ പിെ
വിടത ം വി വ െട സംബ ം റ നട ിെ ാ ി .
പ ചി ായി പരേദശ ാ ണർ ് (പ ാർ ് ) ആ കാവിെല ഭഗവതി
െയ റി ് ഭ ി ായി ി . എ മാ മ െറെ ായിരി ക ം െച .
അവിെട ഈേ ിെല ഭഗവതി മദ ം മാംസ ം നിേവദി ക ം നായ ാർ
ജ കഴി ക ം െച െകാ ായി അവർ ് ം. അവിെട ലേ ശ രം
ാമ ിെല ശിവെന മാ േമ അവർ വ ി ി . ആ ശിവേ ിൽ േവ കാ
ര െള ാം അവർ ടി മി നട ിയി എ , ഇേ ാ ം നട ്. ആ
ശിവേ ിൽ ആ േതാ ം ധ മാസ ിൽ തി വാതിരനാൾ പതി രേഥാ വ
ിൽ ഊ വല ി രഥം വലി െകാ േപാ കതെ ഈ ാ ണ ാരാ ് പതി ്.
ഒരാ ിൽ ഊ വല ി രഥം വലി െകാ ് ഭഗവതിേ ിെ വടേ നടയി
െല ിയേ ാൾ അവിെട േറാഡിൽ നി ി േദവീഭ ാരായ ചില നായ ാേരാ ് ഒ
പ ർ ‘നി െട ക ടി ത ്ശ ി െ ിൽ ഈ രഥം ഇവിെട നി ിളകാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1051

െത ഇവിെട നിർ െ ’ എ പറ . ഉടെന േതരവിെട നി . അവിെട നി ം രഥം

ഇള ിെ ാ േപാ തി ് ആ േദശ ായി ാ ണെര ാവ ം ടി ഉ ി ം
ത ി ം പിടി ം വലി ം വളെര മി േനാ ി. എ ി ം രഥം അവിെട നി ് ക കിട മാ
റിയി . പിെ അവർ ആനകെള െകാ വ ് ത ി േനാ ി. നാല വലിയ ആനകൾ
മ കം െവ ത ിയി ം മ കം െപാ ി േചാരെയാലി ട ിയത ാെത േത േലശം
േപാ ം ഇളകിയി . എ മാ മ േദവിെയ നി ി പറ ആ പ ർ ം അേ ാേഴ ം
ശ ാസം ി വയർ വീർ ട ി. അേ ഹ ി അവിെട നി ാൻ വ ാെതയായി ് അേ
ഹം മഠ ിേല േപായി. അേ ാേഴ ം ഖേ കൾ റ ടി കലശലായി. മല ം
ം േപാകാെത ം വീർ ി ം വയർ വീർ ം ളി േപാെല േദഹം വിയർ ം പ ർ
ഏ ം പരവശനായി നില കിട ് ഉ ട ി. െച ക വർെ ാെ അേ ഹം
അേ ാൾ മരി െമ േതാ ി. അേ ാൽ ചിലർ “ഇ ഭഗവതിെയ നി ി പറ തിെ
ഫലമാ ്. അവിെട െ െച േപ ി ാല ാെത ഇനി സമാധാന ാ കയി ”
എ പറ . ഉടെന ആ പ െട ബ ളായ ചിലർ കാവിേല ് ഓടിേ ായി. അവർ
നടയിൽെ ് അേപ ി . ഉടെന െവളി ാ ് അവിെട വരിക ം െവളിപാ ാ ക ം
െച . അേ ാൾ അവിെടെ ി വർ “െപാ ത രാ ീ! സർ ാപരാധ ം െപാ
ര ി ണം. അയാൾ അറിവി ാ െകാ ് അ െനെയാെ പറ താ ് ” എ ണർ
ി . അേ ാൾ, “എെ നി ി െകാ ് എനിെ ാ മി . ആ വാ കൾ എെ
ഭ ാരായ മ ൾ വലിയ സ ട ാ ി. അതാ ് എനി ് ഹ ഃഖകാരണമായി
ീർ ്. രഥം പിടി നിർ ിയിരി ് എെ പരിവാര ളാ ്. അവർ ് എെ
നി ി ആ ആ െട െന െവ ി ബലിെകാ ാെത രഥം ഇള ക ം ഈ ആ ക
െട ഖേ മാ ക മി . അ െന െച ിെ ിൽ ആ ആ ക െട കഥ ഇ കഴി ം”
എ ാ ്ക ന ായ ്. ഈ ക ന േക േ ാൾ ആ ബ ജന ൾ ് അളവ സ ട
ായി. ആ ാ ണ ഷസ ാനമായി ് ഈ ഒ ി മാ േമ ഉ ായി .ആ
ി െട കഥ കഴി ക എ കാര ം അവ! ് എ െന സഹ മായി ീ ം? എ ി ം
പിെ അവർ ്! ഒ േതാ ി. അെത െനെയ ാൽ “ക ന േപാെല െച ാെതയി
ാൽ ഒ സമയം അ േ ം മകേ ം കഥ കഴി േപായി എ വേ ാം. മകൻ
േപായാ ം അ ൻ ജീവി ി ാൽ ഭഗവതി െട പെകാ ് അേ ഹ ി പിെ ം
ാ ാകാം. ”ഇ െന അവർ ആേലാചി നി യി മഠ ിൽെ ് ആ ഖേ
ടായി ിട ി ാ ണേനാ ം ഈ സംഗതികെള ാം പറ . അവർ പറ െത ാം
അേ ഹ ം സ തി . അേ ാേഴ ം അേ ഹ ി റ ഖമായി. പിെ അവെര
ാവ ം ടി ിെയ ംെകാ േ ിെല ി. അേ ാ ം െവളി ാടിെ കലി അട
ിയി ി ായി . െവളി ാ ് ഇവെര േ ാൾ “എ ാ ഞാൻ പറ േപാെല
െചയ്വാൻ സ തമാേണാ?” എ േചാദി . അേ ാൾ ഖേ ടായി ആ ാ ണൻ
“ ർ സ തമാ ്, ക നേപാെല െച ാം, ിെയ ഇതാ െകാ വ ി ് ” എ റിയി
. അ േക ് െവളി ാ ് ഒ ചിരി ി ് “മതി, ഇ ം മതി. ഇനി നരബലി േവ . അ
ഞാൻ സ ീകരി ിരി . ഈ നരബലി പകരം ഒ ഗബലി മതി. ഒരാടിെന െകാ
വ ്ആ ല െവ െവ ി എെ പരിവാര ൾ ബലി െകാ ാൽ രഥമിളകി റ
1052 116. ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി

െപാെ ാ ം. എ ാൽ ആ േതാ ം രഥമിവിെട വ േ ാൾ അ കാരം െച െകാ ണം.

അ െന െച ാതി ാൽ ഇ കാരം ർഘടമായി ീ ം” എ ക ി . ഉടെന ആ ാ
മണൻ േപായി ഒരാടിെനെ ാ വ േദവി െട പരിവാര ർ ികൾെ സ ി ്ആ
ല െവ െവ ി . തൽ ണം രഥമിളകിേ ാ ക ം ആ പ ർ ഖമാ ക ം െച
. ആ േദശ താമസ ാരായി പരേദശ ാ ണർ ് ആ ഭഗവതിെയ റി ായി
െമ ാം അ മി . അവർ വലിയ േദവീഭ ാരായി ീ ക ം െച . ഇേ ാ ം
ആ േതാ ം രേതാ വ ിൽ രഥം വടേ നടയിൽ വ േ ാൾ അവിെടെവ ് ഒരാടിെന
െവ ക പതിവാ ്.
ഭ ിഹീന ാ ം ാ മായ ആ കെള ന പാഠം പഠി ി ഭ ാ ം ശി ാ
മാ ി ീർ തി ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി ൈവഭവം അപരിമിതം തെ യാ ്.
ചി ർകാവിൽ ആ േതാ ം െകാ ട എെ ാരാേഘാഷം നട ക പതിവാെണ
പറ ി േ ാ. അ നട തി േദശ ാെര ാവ ം ടി നാ വീ ിൽ േമേനാ ാെര
യാ ് മതലെ ിയിരി ്. അവർ അതിേല േവ പണം േദശ ാരിൽ
നി പിരിെ ാ ് അ നട ക പതി ്. പണം െകാ ാൻ നി ിയി ാ വർ
അവിെട ആവശ ഊഴിയേവല എെ ി ം െച ാ ം മതിെയ ം െവ ി ്. ഊഴി
യേവല െച ാെത ം പണം െകാ ാെത മിരി വ െട വീ കളിൽ നി ് അവർ െകാ
േ പണേ ാളം വിലവ എെ ി ം സാധന ൾ എ െകാ േപാ
തി ം ആ േമേനാ ാെര േദശ ാരധികാരെ ീ ്.
ഇ െനയിരിെ ഒരാ ിൽ ചില വീ കാർ ഊഴിയേവലകൾ െച ക ം പണം
െകാ ക ം െച ി . അതിനാൽ നാ വീ ിൽ േമേനാ ാർ ആ വീ കളിൽ െച ചില
സാധന ൾ എ െകാ േപാ . ആ വീ കാർ ഈ േമേനാ ാ െട േപരിൽ ഭവനേഭ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1053

ദന ി ം കേ ി മായി മജി േകാർ ിൽ അന ായം െകാ . േക വിചാരണ

ദിവസം കാല കാവിൽ െവളി ാ െച ക ം െവളിപാ ാ ക ം െച . ഉടെന
മജി ിെന വിളി ി െകാ വരാൻ ക ി . അ േക ് ഒരാൾ ഓടിെ ് വിവരം മജിേ
ിെന ഹി ി . അ േക ് മജി ് “എനി ് അവിെട വ ി കാര െമാ ിമി , എനി
േജാലി കേ രിയിലാ ് ” എ പറ യ . പിെ ം ക ി ാെള അയ . അേ ാേഴ ം
മജി ് കേ രി േപാകാനായി വ ിയിൽ കയറി യാ യായിരി ഴി . മജി ിെ
വ ി എകേദശം േ നട ലായേ ാളാ ് ാമെ ആൾ െച പറ ്. ഉടെന
മജി ് േകാപേ ാ ടി “ഇെതാ നാശമായി ീർ േ ാ” എ പറ വ ിയിൽ
നി ിറ ി െവളി ാടിെ അ ൽ െച ് “എ ാ ് എെ വിളി ി ്? എെ
െ ാ ് ഇവിെട എ ാ കാര ം?” എ േചാദി . ഉടെന െവളി ാ ് “എെ മ െട
േപരിൽ ഉടയതിെ അ ൽ (െവളിപാ ായാൽ േദശ ാെരമ െള ം ഉേദ ാഗ ാ
െര ഉടയെത മാ ് അവിെട പറ ക) ഒ പരാതി വ ി േ ാ; ആ കാര ം ഞാനിവിെട
തീർ യാ ിെ ാ ാം. ഉടയ ് അതിെനാ ം െച ണെമ ി ” എ ക ി . അേ ാൾ
മജി ്, “ഇ െന കാര ൾ തീർ യാ ാൻ ഇവിെട അധികാര െ ഞാനറി
ി ി . അ െന വ തീ രേമാ ഉ രേവാ ഉെ ിൽ അ കാണി ണം. അെ ിൽ
ന ായം േപാെല ഞാൻ തീർ യാ ം” എ പറ ി വ ിയിൽ യറിേ ായി. റ
രം േപായേ ാൾ വ ി െട അ ത ് ഒടി ക ം മജി ് താെഴ വീ ക ം െച . മജി
ി വലിയ േകെടാ ം പ ിയി . കാലി സ ം പ ് പ ിേ ായേത . വ ി
േക ം കാലി പ ം പ ിയേ ാേഴ ം മജി ി േകാപം കലശലായി. “നാ വീ ിൽ
േമേനാ ാെര ഇതിനാെല ന പാഠം പഠി ിേ ാം” എ തീർ െ ിെ ാ ് ഒ
വിധം നട കേ രിയിെല ി. അേ ാേഴ ം അേ ഹ ിെ വീ ിൽനി ് ഒരാൾ ഓടി
കേ രിയിെല ി വീ ിൽ എ ാവർ ം വി ചിക ട ിയിരി െവ ം ണ ിൽ
വീ ിേല െച ണെമ ം ഹി ി . ഉടെന മജി ് കേ രിയിൽ നി ിറ ി പ െ
െ നട വീ ിെല ി. അേ ാളവിെട അേ ഹ ിെ ഭാര ം മ ം ഭാര െട
അ ം ത ാ െമ ാം അതിസാര ം ചർ ി ം ഉ േക ം കലശലായി ് ഉറെ
നിലവിളി െകാ കിട ള തായി ാ ് അേ ഹം ക ്. ഈ കാ ക േ ാൾ
െ മജി ിെ േകാപെമാെ േ ായി താപം മന ിൽ നിറ . എ മാ മ ,
അേ ഹ ി വയറട വീർ ക ം േറെ ഓ ാനം വ ട ക ം െച . അേ ാൾ
അേ ഹ ിെ ഒ േ ഹിതൻ “ഇ ് ആക ാെട ക ി ് ചി ർ കാവിൽ ഭഗവതി െട മാ
യാ േയാഗമാെണ ാ ് േതാ ് അതിനാൽ േദവിെയ െ ശരണം ാപി ണം.
ന കാവിേല േപാകാം. ഞാൻ െട വരാം” എ പറ . മജി ് അ സ തി
ക ം അവർ ര േപ ം ടി കാവിേല േപാ ക ം െച . അവരവിെട െച േ ാ ം
െവളി ാ ിെ ാ തെ അവിെട നിൽ ായി . െവളി ാ മജി ി
െന ക േ ാൾ “ഉടയതി ് ഇവിെട വ ി കാര െമാ മിെ േ കാല പറ ്?
ഇേ ാൾ കാര ാേയാ?” എ േചാദി . ഉടെന മജി ് “െപാ ത രാ ീ! േലാകമാ
താേവ! സമ ാപരാധ ം െപാ ര ി േണ; ഇവി ാെത ഇ വർ േവെറ
ഒ ശരണ മി ” എ പറ െകാ ് അവിെട വീ നമ രി . അേ ാൾ െവളി ാ ്
1054 116. ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി

ഒ പിടി ഭ ം വാരി മജി ിെ തലയിലി ി ് “ആെ , ഈ ാവശ ം ഞാൻ മി ിരി

. ഇനി ഇ െന വര ്, െപാെ ാ . ഇനി ഒ ം ഭയെ ക ം സംശയി ക ം
േവ . എ ാവർ ം ഇേ ാൾ ഖമാ ം” എ ക ി ക ം വീ ിൽ കിട വ േട
ം തലയിലിടാനായി ഒ പിടി ഭ ം അേ ാ െകാ യ ക ം െച . െവളി ാ
ഭ മി േ ാൾ െ മജി ി ഖമായി. െകാ യ ഭ ംെകാ തലയിലി േ ാൾ
വീ ിൽ കിട ി വർ ം ഖമായി. മജി ം വീ ിൽ കിട ി വ െമ ാം പിേ ദി
വസം ളി കാവിൽെ െതാ പല വഴിപാ ക ം കഴി . അ മജി ് നട െവ
സ ർ മാല ഇേ ാ ം അവിെട കാ ാ ്. ആ മജി ി പിെ ആജീവനാ ം ആ
ഭഗവതിെയ റി ് അളവ ഭ ി ം വിശ ാസ ായി . ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി െട
തി ര ല െ ം അവയിൽ ഒ ല ശാ ി ( ജ) നട ാ
ണ ാരാെണ ം അവിെട എ ാ ദിവസ ളി ം ജ പതി െ ം മേ ല െചാ ,
െവ ി ഈ ആ കളിൽ മാ േമ ജ എ ം അ നട നായ ാർ ( ള ര വീ
കാർ) ആെണ ം പറ ി േ ാ.
ഒ കാല ് ആ താ ിൽ താസിൽദാ ം മജി മായി ഉേദ ാഗ ൻ ഒ ഞാ
യറാ ദിവസം േ ിൽ െതാഴാനായിെ േ ാൾ അവിെട ഒ ീേകാവിൽ റ ാ
െത ം വിള െവ ാെത ം കിട ക ി ് അതിെ കാരണ ം അവി െ പതി
െമ ാം ചിലേരാ േചാദി റി ക ം “ഇവിെട നായ െട ശാ ി മാ ക ം മംഗലാ ര നി
് എ ാ ാെര വ ി ശാ ി ാ ക ം ജ ദിവസംേതാ ം തെ ആ ക ം െച
േ താ ് ” എ മന ിൽ വിചാരി ക ം െച െകാ മട ിേ ായി.
അ െചാ ാ ദിവസം െവളി ാ േ ിൽെ ക ം ഉടെന െവളിപാ ാ
ക ം െച . അേ ാൾ താസീൽദാ ം അവിെടെയ ി വിനയാദരഭാവേ ാ ടി ഒ ി
നി . അ ക െവളി ാ ് താസിൽദാ െട അ ൽെ ് “ഉടയതി ഞാേനാ നാ
കാേരാ േവ ്?” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി താസീൽദാർ “ര ം േവണം”
എ പറ . അേ ാൾ െവളി ാ ് “എ ാൽ ഇേ ാഴെ ിതിയിൽ െ ഇ
ാൽ മതി. പരേദശികെളെ ാ ് ദിവസം േതാ ം ജ നട ി ാൽ ഞാനിവിെട ഇ ാ
െതയാ ം” എ ക ി . അ േക േ ാൾ താസിൽദാർ താനാേരാ ം പറയാെത മന ിൽ
വിചാരി കമാ ം െച ് കാര ം േദവി അറി വേ ാ എ വിചാരി വി യി ക ം
അേ ഹ ി ഭഗവതിെയ റി ായി ഭ ി ം വിശ ാസ ം ദ ി ണീ ഭവി
ക ം െച . ഭഗവതി െട ഹിത ി വിേരാധമായി താൻ വിചാരി േപായേ ാ എ വി
ചാരി ് അേ ഹം അതി ായ ി മായി അവിെട ചില വഴിപാ കൾ നട ക ം െച
ി ാ ് മട ിേ ായ ്.
െകാ ം 1068-69 ആയിട ് ചി ർേദശ ് നട ദീനം (വി ചിക) േറേ ആരംഭി .
ആദ ം അതിെന ആ ം അ വകെവ ി . േമണ അ ജന െട േമൽ പടർ പിടി .
ദിവസംേതാ ം മരണം വർ ി ട ി. അേ ാൾ ജന ൾ ം ടി േ നടയിൽെ ്
“െപാ േ ! ത രാ ീ! സ ടം തീർ ര ി േണ” എ ാർ ി . ഉടെന െവളി
ാ ി േദശ ിെ നാലതിർ ികളി ം െച ് അരി വാരിെയറി . അ തൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1055

ആ സാം മികേരാഗം ശമി ട ി. അതിൽ ിെ അ ാല ് ആ േരാഗംെകാ ് ആ

േദശ ് ആ ം മരി ി ി .
ചി രി സമീപം ി ീഷ് മലബാറിൽ ഒ േദശ ് “ക ാർ” (ക രാ
മൻ നായർ) എ സി നായി ് ഒ ർ വാദി ായി . അയാൾ മരി തിെ
േശഷം അയാ െട പേരതാ ാ ് ആ േദശെ യ ആ വീ കാെര ം ഉപ വി ട ി.
“ആ ദീ ാദിേലാേപന താ യാ ി പിശാചതാം
സ ജനാൻ ബാധമാനാേ വിചര ി മഹീതേല”
എ േ ാ. അതിനാൽ ആ വീ കാർ ഒ തിമ ാ ി ക ാെര ആ തിമ
യിേ ലാവാഹി ടിയി ി ജി െകാ ി . അേ ാൾ അയാ െട ഉപ വം ഒ വി
ധം ശമി . എ ി ം ജന ൾ ത ിൽ പിണ ിയാൽ ഒ ാർ എതിരാളികെള ഉപ
വി ാൻ ക ാെര ധ ാനി ാർ ി ാൽ അയാൾ െച ് ആ വിേരാധികെള ഉപ വി
ക പതിവായി . അ െന ആെര ി ം ാർ ി ാൽ ക ാർ ചി ം െച ജന
െള ഉപ വി ി . അ െന ഒരി ൽ ചി ർ േദശ ാരനായ ഒരാെള ക ാ ബാ
ധി ് ഉപ വി ട ിയേ ാൾ ആ ഉപ വ ി വിഷയീഭവി മ ഷ െന അയാ െട ഉട
മ ാർ പിടി േ ിൽ െകാ േപാ ക ം ഈ ഉപ വം മാ ിെ ാ ണെമ
ഭഗവതി െട സ ിധിയിൽ ാർ ി ക ം െച . ഉടെന െവളി ാ ി “ഇനിെയാ
രി ം ചി ർ േദശ കട കയി ” എ ക ാെരെ ാ സത ം െച ി വി യ
. അതിൽ ിെ ക ാ െട ഉപ വം ആ േദശ ായി ി . ഇ െന ചി ർകാവിൽ
െച ി ് അേനകം ബാധകൾ ഒഴി േപായി ്.
ഒരി ൽ പാ ിയിൽനി ് ഒ പ ർ ംബസഹിതം െകാ ർ വ താമസി ി
. അേ ഹ ി ് ഒ ബാേധാപ വ ായി. ഒ പിശാചാ ് അേ ഹെ ബാധി
്. ആ പിശാചിെ ആേവശ ാ സമയ ളിൽ അേ ഹം ക ം ചാ ക ം
െച ി ി . എവിെടെയ ി ം ഒ ല െച ് ഒ ം മി ാെതയിരി ം. അേ ാൾ
അേ ഹേ ാ ് ആെര ി ം എെ ി ം േചാദി ാൽ മ പടി ഒ ം പറ കയി . ചില
ദിവസ ളിൽ ആ പിശാചിെ ആേവശം നിമി ം അേ ഹം ളി ാെത ം ഉ ാെത ം
ഉറ ാെത മിരി ാ ായി . ഈ ബാേധാപ വെമാഴി തിനായി അേ ഹ ി
െ ബ ൾ പല മ വാദികെള വ ി അേനകവിധം മ വാദ ൾ െച ി ക ം
ഇേ ഹെ െകാ േപായി പല േ ളിൽ ഭജി ി ക ം മ ം െച . ഒ െകാ ം
ഒ ഫല ായി . അേ ാൾ “ഇേ ഹെ ചി ർകാവിൽ െകാ േപായി ഭജനമി ി
യാൽ ഈ ബാധ നി യമായി ം ഒഴി േപാ ം” എ ചിലർ പറ കയാൽ ബ ളാ
യവർ അേ ഹെ ചി ർകാവിൽ േകാ േപായി ഭജി ി . അേ ാ ം ആ പിശാചിെ
ആേവശം ഉ ാ ിെ ാ തെ യി .അ ാ സമയ ളിൽ അേ ഹം അവിെട
െകാടിമര ിെ സമീപ െച കിട ം. അേ ാൾ ആെര ാെമെ ാം േചാദി ാ ം
അേ ഹം ഒ ം മി കയി .
അ െന ഏകേദശം മാസം കഴി ി ം ഭജന ിെ ഫലെമാ ം കാണാ യാൽ
അേ ഹ ിെ െടെ ി ബ ൾ ഒ ദിവസം െവളി ാ ിയേ ാൾ അവി
1056 116. ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി

െടെ സ ടം പറ . അേ ാൾ െവളി ാ െകാടിമര ിെ വ ിൽ കിട ി

ആ ാ ണെന തെ അ േല വിളി . അേ ഹം െച ി . ഉടെന െവളി ാ ്
അേ ഹ ിെ അ ൽ െച ് “നീയാരാ ്? ഒഴി െപാെ ാ ാേമാ?” എ ം മ ം
േചാദി . അതി മേ ഹം മ പടിെയാ ം പറ ി . അേ ാൾ െവളി ാ തെ ക ി
ലി ആ ധം (നാ കം വാൾ) െകാ തെ തല െവ ിെ ാളി റ ര ം മാംസ
ം വടിെ ് ആ പ െട ഖേ ് ഒേര വ െകാ . അേ ാൾ പ ർ “അേ ാ!
േവ . ഞാെനാ പിശാചാ ്. ഇതാ ഞാൻ ഒഴി േപാ ” എ പറ ക ം ഉട
െന പ ർ സ തെയ ാപി ക ം െച . എ ി ം അേ ഹ ിെ െടെ ി
ബ ൾ ് ഇ െകാ ന ി ം വിശ ാസ ം വ ി . “ഈ പിശാ സത ം െച
ി േ ാ. അ െകാ ് അ ് ഒഴി േപായിരി യി ” എ ായി അവ െട വിചാരം.
അതിനാലവർ അേ ഹെ െകാ േപാകാെത പിേ ം അവിെട െ താമസി ി .
അ േവ ായി എ ായി അന ാരായ ചില െട വിചാരം. എ ി ം അധികം
താമസിയാെത ആ ബ െട വിചാരം തെ യാ ് ശരിയായി െത ് എ ാവർ ം
േബാധ മായി. അ െവ ിയാ ആ പിശാ പിേ ം ആ പ െര ബാധി . അേ ാൾ
അേ ഹം യഥാ ർ ം െമൗനിയായി െകാടിമര ിൻ വ ിൽ െച കിട . ഉടെന െവ
ളി ാ ി അവിെടെ െച േപാെല തല െവ ിെ ാളി ര ം മാംസ ം
വടിെ പ െട ഖേ വലിെ റി . അേ ാൾ പ ർ “േവ , ഞാൻ ഒഴി
െപാെ ാ ാ”െമ വീ ം പറ . ഉടെന െവളി ാ ് ഇനി ഒരി ം ഈ േദഹെ
ബാധി യിെ സത ം െച ി ് ആ പിശാചിെന ഒഴി വി . പ ർ ന സ നായി
േദവി ് അേനകം വഴിപാ കൾ കഴി വ ി ി ബ േളാ ടി സ ഹ ിേല മട
ിേ ാ ക ം െച .
ക ണാനിധി ം ആർ മാനസ മായ ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി തേ ാെടതിർ ഭ ി
ഹീന ാെര ന േപാെല മർ ി ഭ ാരാ ി ീർ കയ ാെത നി ഹി ാറിെ
വ ത േമൽ റ സംഗതികൾെകാ മാ െ ാ. എ ാൽ ആ േദവി തെ
ഭ ാെര സ ടെ വെര നി ഹി ക തെ െച ം. അതി ാ മായി ചില
സംഗതികൾ താെഴ പറ െകാ .
ചി ർകാവിൽ െവളി ാടാവാ അവകാശം അവിെട ര വീ കാർ മാ േമ
െകാ ി . അതിൽ ഒ ് വര ർ വീ ിേല ം പിെ ഒ ് ഒ തരകെ വീ ിേല
മായി .
ഒ കാല ചാ രകൻ എെ ാരാൾ അവിെട െവളി ാടായി ീർ . അയാൾ ്
പണ ി ആ ഹം മ ിലധികമായി തിനാൽ ചിലേ ാൾ കളവായി ം ാ
ായി . അ ് ആ േദശെ ധാന ാരിെലാരാളായി അ ാ രാമ േമേനാൻ
എ ആൾ ് ഒ ം രസി ി ി . രാമ േമേനാൻ ഭഗവതിെയ റി വളെര ഭ ി ം
വിശ ാസ ം ഉ ആളായി . ഈ ചാ രകൻ ഇ െന ക ൽ ിെ ാ
ി ാൽ ജന ൾ ഭഗവതിെയ റി ഭ ി ം വിശ ാസ ം റ േപാ ക ം
അേ ാൾ േ കാര െളാ ം േനെര നട ാതാ ക ം െച മേ ാ എ ായി രാ
മ േമേനാെ വിചാരം. അ ് അേ ഹ ി വലിയ സ ട മായി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1057

ഒ ദിവസം െവളി ാ ിയേ ാൽ ജന െട ിൽ രാമ േമേനാെന കാ

ണാ ി െവളി ാ ് “ഇ ് എെ മ െട ിൽ ഒരാെള കാ ി േ ാ. ഒരാൾ
െച ണ ിൽ വിളി െകാ വരെ ” എ ക ി . ഉടെന ഒരാൾ ഓടിേ ായി രാമ
േമനവെന ക നയറിയി . അേ ാൾ രാമ േമേനാൻ, “എനി ിേ ാൾ വരാൻ മന
ി . ചാ വിളി ിട വരാ വൻ ഞാന ” എ പറ യ . അ ് ആ ആൾ
െച റിയി . “എെ മകൻ ഇേ ാ വരാൻ മന ിെ ിൽ ഞാനേ ാ െച ാം” എ
ക ി ി ് അേ ാ റെ . അേ ാൾ രാമ േമേനാൻ ഇേ ാ ം റെ ി . മേ മാർ
ം ര േപ ം ത ിൽ ക . അേ ാൾ െവളി ാ ് “എെ മക ഞാൻ വിളി ിട
വരാൻ മന ി , അേ ?” എ േചാദി . അതി മ പടിയായി രാമ േമേനാൻ “േദവി
വിളി ാൽ എവിെടയായാ ം എേ ാളായാ ം വരാൻ ത ാറാ ്. ചാ വിളി ിട
വരാൻ മന ി എേ പറ . അയാൾ ചിലേ ാൾ കളവായി ം െകാ
ജന ൾ േദവിെയ റി ഭ ി ം വിശ ാസ ം റ ട ീ ്. േദവി ഇെതാ
ം അറി ി ി ാ വിധ ിലായിരി . ഇ െനയായാൽ ഇവിെട കാര െമാ ം
നട ാെതയാ ം. അ വലിയ സ ടമാ ് ” എ റിയി . അേ ാൾ െവളി ാ ് “ഞാെന
ാമറി െകാ തെ യാണിരി ്. എെ മ ൾ ഒ ം സ ടെ േട . ഈ സ ടം
ഞാ ടെന തീർ െകാ ാം” എ ക ി ക ം പിെ എ ാവ ം ടി േ ിേല
േപാ ക ം െച . അവിെട എ ിയ ണ ിൽ െവളി ാടിെ കലിയട ി. ചാ
രകൻ അവിെട െ വീ . പിെ ആ കൾ ടി എ ാ ് അയാെള വീ ിേല
െകാ േപായ ്. വീ ിെല ിയേ ാേഴ ം അയാൾ പനി ട ിയി ായി .
ാം ദിവസമായേ ാേഴ ം അയാ െട േദഹ ിെല ാം വ രി ൾ നിറ . ഏഴാം
ദിവസം അയാൾ മരി ക ം െച .
ഒ െവളി ാ കഴി ാൽ പിെ ആദ ം ിേ ിൽെ ് അ ഹസി
ആെളയാ ് അവിെട പിെ വിളി ാടായി നിയമി ക പതി ്. ചാ രകൻ കഴി
തിെ േശഷം ആദ ം ിേ ിൽെ ് അ ഹസി ് വര െര ശാ േമേനാ
നായി . അതിനാൽ ആ ആെള െ പി െ െവളി ാടായി അവിെട നിയമി .
ആ ശാ േമേനാൻ കവിതിലകനായി കഴി േപായ ശാ േമേനാെ ഒ മാ ലനാ
യി . ആ മ ഷ ൻ കളവായി ാറി ായി െവ ി ം ഒ ന വന ായി .
ഏഷശണി േയാഗ ൾ െകാ ം മ ം േദശ ജന െള ഭി ി ി വഴ ാ ക
യായി അയാ െട ധാന െതാഴിൽ.
ആ േദശ വെര ാം ആ ധവിദ അഭ സി ക ീക പണി െട കളരി
യിലായി പേ തെ പതി ്. ഈ ശാ േമേനാൻ ജന െള റ പിണ ി അഭ ാ
സ ി ് അവിെട ആ ം േപാകാെതയാ ി. ീക ് അ ാല ായി
പണി ർ ഒ ാ ാ ം ഭഗവതിെയ റി ് അളവ ഭ ി ആ മായി . അഭ ാ
സ ി ് അവിെട ആ ം െച ാെതയായ െകാ ് പണി ർ വളെര സ ട ാ
യി. അ െനയി േ ാൾ ആ ശാ േമേനാൻ ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ ഒ െനെ ാ
ീക പണി െട ര തീ െവയ് ി ക ം െച . ര തീ പിടി ി ക
ക ി പണി ർ അ െക ാൻ മി ാത ൈധര സേമതം അ േനാ ിെ ാ
1058 116. ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി

് “എെ ഭഗവതീ! ഈ ക ് എെ ഹമ . േദവി െട േ മാ ്. അവി

തെ ഇതി സമാധാന ാ ണം” എ പറ . ആ സമയം ശാ േമേനാൻ ഒ വീടി
െ മാളികയിലിരി കയായി . അയാൾ അവിെട നി ് ഇറ ിയ ാൾ േകാവണിയിൽ
നി കാൽ െത ി താെഴ വീ തല െപാ ി മരി . അേ ാ ം ീക െ ര വ ം
ക ികഴി ി ി ായി . ആ ര േപായി ് ഭഗവതി െട പ െകാ ണ ിൽ ീ
ക ർ ാധികം ഭംഗിയായി രപണി നട .
ശാ േമേനാൻ കഴി ി പിെ കാവിൽ െവളി ാടായി തീർ ് ഒ ചാ രക
നായി . അയാൾ കളവായി ് ഒ ം ാറി ായി . അയാൾ ഭഗവതിെയ റി
വളെര ഭ ി ം ഭയ ം വിശ ാസ ായി . അയാൾ ായാധിക ം നിമി ം
ാെന ,എ േ നട ാൻ ടി വ ാെത കിട ിലായേ ാൾ വര വീ ിെല ഒരാൾ
ദിവസം തി റ േനരേ ് ഒ വിറയൽ ട ി. അ േമണ വർ ി ് ഒ ം
അ ാൾ ിേ ിൽെ ് അ ഹസി . അ ാല ് ചി ർ േദശ ാർ പിണ ി
ര ക ികളായി പിരി ിരി കയായി . അതിൽ ഒ ക ികാർ വര ർ ാ െട
ഭാഗ ം മ വർ തരകെ ഭാഗ മായി . തരകെ ഭാഗ ായി വ വർ വര
േമേനാൻ െവളി ാടാ തിൽ സ തമ ായി . അതിനാലവർ വാർ ക ാൽ കി
ട ായി തരകെ മകനായ രകെന പറ ിള ി ി . അയാ ം േ
ിെച ് അ ഹസി . അ ് മേ ി ാർെ , അയാ െട അ തെ ംസ
തമ ായി .ആ ൻ മകെന വിളി േദവി െട അ ഹമി ാെത ഇ െന
േദാഷമാെണ മ ം വളെരയഥികം പറ േനാ ി. അെതാ ം രക സ തമാ
യി . ഒ ദിവസം ഇതിെന റി വ സനി െകാ ് ആ വ ൻ രാ ിയിൽ കിട റ ിയ
ാൾ ഭഗവതി അയാ െട അ ൽെ ് ”എെ മകൻ ഇതിെന റി ് ഒ ം വ സനിേ
. ഒ െകാ ം കഴി തി ് ഞാനിതി നി ി ാ ിെ ാ ാം. ഇ െന
മ ൾ ഉ ായിരി തിേന ാൾ ന ് ഇ ാെതയിരി താണേ ാ” എ ക ി
തായി അയാൾ േതാ ി. അയാ ണർ ക റ േനാ ിയേ ാൾ ഒ േതജ മാ
ം അ ാ െട അ ൽ നി മറ തായി അയാൾ കാ ക ം െച . ഈ സംഗതി പി
േ ദിവസം കാല ് പലേരാ ം, വിേശഷി തെ മകേനാ ം, പറ ക ായി. കിം ബ
നാ? ഈ സംഗതി ായി ് ഒ െകാ ം തിക ദിവസം രകൻ ഒ കിണ ിൽ
വീ മരി . അതിൽ ിെ ഇ വെര ചി ർകാവിൽ െവളി ാ ായി ി .
ഇനി ഒ സംഗതി ടി പറ ി ് ഈ ഉപന ാസം അവസാനി ി ാെമ വിചാരി
. ചി ർ േദശ ചി ട ് ‘അ താന േയാഗി’ എെ ാ ദിവ ം അേ ഹ ിെ
ശിഷ നായി ‘െതേ ാമം ശ രനാരായണശാ ികൾ’ എെ ാ പ ിത ായി
. ശാ ികൾ തെ വായ ആ േയാഗി െട ഉപേദശ കാരം അമാവാസി േതാ ം
പതിവായി ശ ി ജ കഴി ി . ജ ദിവസം ശാ ികൾ സ യാ േ ാൾ ളി
കഴി ര ക ് കയറി വാതിലട ാൽ ജ കഴി ാെത വാതിൽ റ ാറി . ജ
കഴി േ ാൾ േനരേമകേദശം പാതിരാവായിരി ം. അ െനയാ ് പതി ്.
ഒരാ ിൽ ംഭമാസ ിൽ അമാവാസിനാൾ ശാ ികൾ ജകഴി െകാ ി േ ാൾ
അേ ഹ ിെ ഭാര യായി അ ാർ എേ ാ ആവശ ിനായി േ ിറ ി.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1059

അേ ാൾ രാ ി ഏകേദശം പ നാഴികയായി . വിള ം മ ം ടാെത ഇ ാ ്

അമ ാർ അേ ാ ിറ ിയ ്. അേ ാൾ ആേരാ അവിെട വ ് അമ ാ െട ക ി ായി
ആഭരണ െള ാം അ െ െകാ ് ഓടി ള . അമ ാർ ഉറെ നിലവിളി .
അ േക ് അയൽപ ായി വെര ാം പരി മി ് അവിെട ഓടിെയ ി. വിവരമ
റി േ ാൾ അവരാൽ കഴി അേന ഷണ െള ാം െച േനാ ി. എ ി ം ക െന
ക പിടി ാൻ കഴി ി . ജ കഴി േ ാൾ വാതിൽ റ ് ശാ ിക ം റ വ .
ഈ സംഗതി അേ ഹ ം അറി . അേ ഹമാേരാ െമാ ം മി ാെത അവിെട നി ി
റ ിനട . അേ ഹ ിെ പി ാെല ചില അയൽപ ാ ം െച . അവർ േനെര
അച താന േയാഗി െട അ െല ി. േയാഗി േ തെ ഈ സംഗതി ദിവ ി െകാ
് ക റി ിരി തിനാൽ ശാ ികേളാ ് ”ശാ ികെള! സംഗതി ഞാൻ അറി ിരി
. ണ ിൽ കാവിൽ െച േദവി െട സ ിധിയിൽ സ ടമറിയി . നി ി
മാർഗം ഭഗവതി ഉ ാ ി ം” എ ് പറ . ഉടെന ശാ ികൾ കാവിെല ി ഭഗവ
തിെയ തി . ശാ ികൾ ഒ തകവി മായി തിനാൽ തി പദ മായി ായി .
അെ പദ ം െചാ ി ഴി േ ാേഴ ം ിേകാവിലിൽനി ് ഒ േതജ ് റേ
വ േനെര െതെ ാ േപായി. അതിെ പി ാെല ശാ ിക ം ം നട . േതജ ്
േമൽഭാഗ ടി ം ശാ ിക ം ം നില ടി നട മാ ് േപായ ്. േതജ ് അവി
െട ഴ െര പ ാേ രി നായ െട വീ ി സമീപ കിണ ി ഒ ദ ിണം
െവ ി ് േമൽ ഭാഗ നി . ശാ ികൾ വീ ിെ പടി ൽെച വിളി പടിവാതിൽ
റ ി ് ആ വീ ിെല നായേരാ ് സംഗതികെള ാം പറ . ആ നായർ ശാ ിക െട
ശിഷ മായി . നായർ ചില സാമാന ൾ അ ് പകൽ തെ ത െ കയിൽ
െകാ ് ശാ ിക െട മഠ ിേല ് അയ ി . അവൻ മട ിവ ് രാ ി പ പ
നാഴിക കഴി തിെ േശഷമായി . അ െകാ ് നായർ ക ൻ തെ തൻ
തെ െയ ഏകേദശം തീർ െ ിെ ാ ് ആ ത െന വിളി വ ി േചാദ ം ട
ി. അേ ാൾ േമൽ ഭാഗ നി ി ആ േതജ ് ആ ത െ തല മീെത വ ഒ
ദ ിണം െവ ി ് മറ േപായി. അേ ാൾ സംഗതി ശാ ികൾ ം നായർ ം
റ ടി നി യമായി. ഉടെന നായർ ആ ത െന മ ചില ത ാെരെ ാ ്
പിടി ി ് ഒ മര ിേ ൽ േചർ ് െക ി ി ് നായർ തെ ര വീ ് െവ
െകാ . അേ ാൾ ആ അടി െ ക ൻ പരമാർ െമ ാം ഉ ായ േപാെല പറ ക
ം േതജ ് ദ ിണം െവ ആ കിണ ിലിറ ി ഒ െപാതിെ െ ് െകാ വ
ശാ ികൾ ് െകാ ക ം െച . ശാ ികൾ ആ െപാതി അഴി േനാ ിയേ ാൾ അമ ാ
െട ആഭരണ െള ാം അതി ായി . ശാ ികൾ സേ ാഷി ര ക ം ഉയർ ി
നായെര അ ഹി ി ് ആഭരണ ം െകാ ് മഠ ിേല ് േപായി. ആ െപാതി
കിണ ിലി ി ് ആ ക ൻ തെ യായി എ ് പറയണെമ ി േ ാ. ശാ ി
കൾ ആഭരണ െള ം മഠ ിൽ െകാ ് െച അമ ാ െട ക ിൽ െകാ ക ം ഉ ായ
സംഗതികെള ാം പറ േകൾപി ക ം െച . അേ ാൾ അമ ാർ ായ സേ ാഷം
എ മാ െമ പറയാൻ യാസം. പിേ ദിവസം കാലേ ശാ ിക ം അമ ാ ം ളി
1060 116. ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി

കാവിൽേ ായി ഭഗവതിെയ വ ി ് ചില വഴിപാ ക ം കഴി മട ിവ യഥാ ർ ം

ഖമായി താമസി .
ഇ െന ചി ർകാവിൽ ഭഗവതി െട മാഹാ ംഅ ത ിക ം ഇനി ം
വളെര പറയാ ്. എ ി ം വി രഭയ ാൽ ഇേ ാൾ വിരമി .
ചി ർ കാവിൽഭഗവതി! െച കഥിേ ൻ, ത ദീയമാഹാ ം
െത ക തേശഷം! മ ം പയാ െപാ കാ ക മാം
 117
ക ർ ന രി ാട ാർ

ീ പര രാമൻ േകരള ിെ ര

വാദിക ം േശഷം ംബ ാർ ർമ വാദിക മായി

ായി അ ൈവദ ാെര നിയമി േപാെല
ആ ് മാ ിക ംബ ാേര ം നിയമി . അവരിൽ
. സ
് ംബ ാർ സ
വാദികളിൽ ഒ
ംബ ാരനാ ് ക ർ ന രി ാട ാർ. അവർ ർ വാദ ൾ ഒരി ം െച കയി .
ക ർ ന രി ാട ാ െട ഇ ം ആദ ം ി ീഷ് മലബാറിൽ േകാ ൽസമീപ ായി
. റ കാലം കഴി േ ാൾ എേ ാ കാരണവശാൽസാ തിരി ാ ിേല ് ഇവേരാ ്
ന രസമി ാെതയായി ീർ . അതിനാലവർ അവിെടനി ് േപാ ് വ വനാ ് താ
ിൽ പ ാ ി തീവ ി േ ഷനിൽ നി ് ് നാഴിക കിഴ ് പ ി റമംശം േദശ ്
െച ണം ് ഭഗവതീേ ി ് സമീപം ഭാരത ഴ െട വട ായി ഒ ല ്
താമസമാ ി. എ ി ം അവിേട ം അവ െട വാസം ിരമായി . ഒ ദി ിൽ താമസമാ
ിയി ഹ ദീയ െട ഉപ വം ന രി ാട ാർ ് ഹമായി . എ മാ മ ,
ന രി ാട ാർ അവിെട താമസമാ ിയതിെ േശഷം സാ തിരി ാടിെല വിേരാധം ർ ാ
ധികം വർ ി ക ം െച . അതി ് സ ൽ മായ ഒ കാരണ ായി ീർ . െകാ
ി രാജസ പം വകയായെവളിയേ ാ ് അംശ ിൽ ‘െപ ട ് ’ എെ ാ േ ം
ഏതാ ം വ വകക ം ഉ ്. െകാ ി രാജാ ാർ ് തി ് കി ിയാൽ അവിെടെ ്
‘അരിയി വാഴ് ’ എെ ാ ിയ നട ക പതിവാ ്. അതി േവ സകലസാധന
ം േശഖരി െകാ ി ് അ ാല ് െകാ ി രാജാ ാ െട ഇ നായി ഒ
ക ർ ന രി ാടായി . അ െകാ ം ടിയായി സാ തിരി ാ ിേല ് ന രി ാ
ട ാേരാ ് വിേരാധം വർ ി ്. ഇ െന എ ാം െകാ ം െച ണം െ താമസം
ന രി ാട ാർ ് ഏ ം രമായി ീർ . അതിനാൽ െകാ ീരാജാ ് അവെര ംബ
സഹിതം ണി റ ് െകാ േപായി. അ ാല ് ‘മണിയ ി ിമന’ എ ് സി
മായി ാ ണ ഹം അന ം നി േപാ കയാൽ ആ ഇ ം ഇ ം വകയായ സകല
വ വകക ം സർ ാരിൽ േചർ ിരി കയായി . അതിനാൽ െകാ ീരാജാ ് ന രി

1061
1062 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

ാട ാെര സ ംബം ആ ഇ ് കയ ി ാമസി ി ക ം ഇ ം വകസകല വ വകക

ം ന രി ാ ിേല ് ദാനമായിെ ാ ക ം െച .
അന രം ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി തിെ േശഷം അവർ അവിെടനി ം ം
ബസേമതം േപായി ിവേപ ർ താ ിൽ അവിണിേ രി വിേ ജിൽ ഒ ർ തീവ ി
േ ഷനിൽ നി ് ഏകേദശം അരനാഴിക പടി ാ ് ിരവാസമാ ി. ഇ ് െകാ ം
1030-ആമാ ാെണ ാ ് േകൾവി. ഇേ ാ ം അവ െട ിരവാസം അവിെട െ
യാ ്. എ ി ം െച ണം ം ണി റയി ഇ ം വ െമ ാം
ഇേ ാ ം അവ െട ൈകവശാ ഭവാ ിൽ തെ യാ ് ഇരി ്. എ മാ മ , കാ
ര ളേന ഷി തി ം മ മായി ചിലേ ാൾ അവർ ആ ര ല ം േപായി താമസി
ാ ്. ക ർ ന രി ാട ാർ െച ണം ഭഗവതിെയ ത െട ംബപരേദ
വതയായി ാ ് വിചാരി ക ം ആചരി ക ം െച േപാ ്. അതിനാൽ അവിെട
ഭജന ിനായി ം അവർ ചിലേ ാൾ അവിെടെ ് താമസി ാ ്.
ക ർ ന രി ാട ാർ േവദേവദാംഗികളി ം മ വാദ ി ം പേ തെ അതിനി
ണ ാരായി . അവരിൽ ചിലർ ന കവിക മായി . എ ാൽ അവർ ് അധികം
സി ി മ വാദ ിലാ ്. അവർ ണി െറ നി ് അവിണിേ രി ് മാറി ാമ
സി ാനിടയായ തെ അവ െട മ വാദ ിെ ശ ിനിമി മാെണ ാ ് ഐതി
ഹ ം. അ ് എ െനെയ ് ിൽ താെഴ പറ െകാ .
അവിണിേ രി എ േദശ ് ‘കിഴെ ാളി ാ ് ’ എ ് സി മായി ് ഒ മന
ായി . അനവധി സ ായി ആ ാ ണ ഹ ിൽ ഒ കാല ്
ഷ ാരാ മി ാെതയായി. ഒ ം നാ ് അ ർ ന ൾ മാ ം േശഷി . അവരിൽ
് അ ർ ന ൾ മരി േ ാ ം േശഷ ിയകൾ െച ് അവിെട അ തെ
രി െ ഒ ന രിയായി . കാളി ാ മന െല ന രി ാട ാർ അേനകം
ർ ികെള േസവി സാദി ി ക ം ത െട പരേദവതകളാ ിെവ പതിവായി
ജി ക ം െച ി വരായി . അ ർ ന െട േശഷ ിയകൾ കഴി േശഷ
ാരനായിെ േചർ ന രി അവിെട ംബപരേദവതകളായി ീർ ി ർ ി
കെള േവ േപാെല ജി ക ം േസവി ക ം െച ാതി തിനാൽ അേ ഹ ി
ാ പിടി . എ മാ മ , ാ പിടി ് ഓടിനട അേ ഹം റ കാലം കഴി േ ാൾ
ര ം ഛർ ി മരി ക ം െച . പിെ ം അവിെട തിദിനെമ േപാെല ഓേരാ ഭയ
രസംഭവ ൾ നട െകാ ി . അതിനാൽ ജന ൾ ഭയം നിമി ം ആ മന ൽ
കയറാെതയായിെയ , ആ മന െട അ ൽ ടി വഴിനട ക േപാ ം െച ാെതയായി.
അേ ാൾ ഏകാകിനിയായി ആ അ ർ ന ി ് അവിെട കഴി തി വളെര
യാസമായി ീർ . അതിനാൽ ആ സാധ ി ണി െറെ വലിയത രാൻ തി
മന ിെല സ ിധിയിൽ ഈ സ ട െള ാമറിയി . ഉടെന വലിയത രാൻ തി മന
െകാ ് ക ർ ന രി ാടിെന തി ാെക വ ി “കാളികാ ി െച ് അവിെട
ഉ ായിെ ാ ിരി ഉപ വ െള ാം ഒഴി െകാ ണ”െമ ് കൽ ി . ന രി
ാ ്ആഇ െച ് സംഗതികെള ാം മായി അേന ഷി റി ക ം കാളികാ ന
രിമാ െട പരേദവതകളായി ർ ികൾെ ാം യഥാവിധി ജക ം മ ം നട ി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1063

അവെര സേ ാഷി ി ക ം അേ ാൾ അവിെട ഉ ായിെ ാ ി ഉപ വ െള ാം

നീ ക ം അതറി ് അവിെട ദാസ ി ം മ ം േവ വെര ാം െച ട
ക ം അേ ാൾ ഏകാകിനിയായി ആ അ ർ ന ിെ ഃഖ ം ഭയ െമ ാെമാഴി
് അവർ ് ഖമാ ക ം െച . എ ി ം ആ ർ ികെളെയ ാം യഥാവിധി ജി ം
േസവി ം സേ ാഷി ി െകാ ിരി തി ് മതിയായവർ മ ാ മി ാതി തിനാൽ
വലിയത രാൻ തി മന ിെല ക ന കാരം ന രി ാ ് പിെ ം ആ ഇ തെ
താമസി .
അന രം റ കാലം കഴി േ ാൾ അവിെട ഏകയായി േശഷി ി ആഅ ർ
ന ം കാലധർ െ ാപി ക ം അവ െട അപര ിയക ം ന രി ാ തെ നട
ക ം ആ സംഗതി വലിയത രാൻ തി മന ിെല അ ൽ അറിയി ക ം അ
േ ാൾ തി മന െകാ ് ന രി ാടിേനാ ് “ഇനി നി െള ാവ ം ഇവിെടനി ് (
ണി െറനി ് ) മാറി ംബസഹിതം ആ കാളികാ ി െച ് താമസി െകാ ണം.
അന ം നി തായ ആ ഇ ം ആ ഇ ംവകയായി സകല വ വകക ം നി ൾ ായി
ത ിരി ” എ ് കൽ ി ക ം അ കാരം തി രം അയ െകാ ക ം അ ാലം
തൽ ക ർന രി ാട ാ െട ിരവാസം അവിെടയാ ക ം െച . ഇ കാരമാ ്
ക ർ ന രി ാട ാ െട ിരവാസം ണി റനി ് മാറി അവിണിേ രിയിലായ
്. ന രി ാട ാർ അവിെട ിരവാസമായ കാലം തൽ ആ മന െട േപ ് ‘ക ർ
മന’െയ ായി. എ ി ം അവിെട സ പ ാരായവെര ാം ഇേ ാ ം കാളികാ മനെയ
ാ ് പറ വ ്.
ക ർ ന രി ാട ാർ വലിയ മ വാദികളായി ീർ തി പല കാരണ ൾ ജന
ൾ പറ വ ്. അവയിൽ ചില ് താെഴ റ െകാ :
ക ർന രി ാട ാർ സ ംബം െച ണം ് പാർ ി കാല ് അവിെട
നി ് ഒ ന രി ാ ് ിവേപ ർേ ് വട ാഥേ ിൽ ഭജനം ട ി. ഭജ
നം വളെര നി േയാ ടിയാ ് നട ിയി ്. ര േനര ം നട റ േ ാേഴ ് ളി
കഴി ് േ ിെല ം. പിെ നടയട വെര ജപി െകാ ം ഈശ രധ ാനം െച
െകാ ം മ പ ിൽ െ ഇരി ം. അ െനയായി പതി ്. ഇട ് സ ാവ
ന ി ് സമയമാ േ ാൾ അതി മാ േമ അവിെടനി ് എ േ േപാ ക അ
കഴി ാൽ പിെ ം അവിെട െ വ ിരി ം. ഉ ് ഒ േനരംമാ ം സ ൽ ം ഭ
ണം കഴി ം. പിെ ജലപാനേ ാ ം പതിവി ായി .
അ െന ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി തിെ േശഷം ഒ ദിവസം ൈവ േ രം
ന രി ാ ് ഈശ രധ ാനേ ാ ടിയി േ ാൾ േ ിൽ അ ാഴ ജ ം
ക ം മ ം കഴി . അേ ഹം അെതാ ം അറിയി . അേ ഹം ധ ാന ിൽനി ണർ ്
ക റ ് േനാ ിയേ ാൾ േ ിൽ ശാ ി ാർ തലായവരാ മി ായി . നട
അട ിരി താ ം ക . ‘ഇനി എ ാ ് േവ ് ’ എ ് വിചാരി െകാ ് അേ ഹം
അവിെടയി േ ാൾ എവിെടനിേ ാ ഒ ം അേ ഹ ിെ ൻപിൽ വ വീ .
അെത െവ ംെകാ ് അേ ഹം പിെ ം വിചാരമ നായി അവിെട െ യി .
അ െന റ േനരം കഴി േ ാേഴ ം ളി ാൻ േപാകാ േനരമായതിനാൽ അേ
1064 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

ഹം ളി ാൻ േപായി. ശാ ി ാർ ളി വ ് നട റ േ ാേഴ ം ന രി ാ ം ളി ം
മ ം കഴി പതി േപാെല മ പ ിെല ി. അേ ഹം പിെ ം നി േയാ ടി ഭജി
െകാ ് യഥാ ർ ം അവിെട െ താമസി .
അന രം ഏതാ ം െകാ ൾ ടി കഴി തിെ േശഷം ഒ ദിവസം പാർ തീപരേമ
ശ ര ാർ ന രി ാ ിെല ിൽ ത ീഭവി ക ം ഭഗവാൻ അേ ഹേ ാ ് “ഇനി
ഭജനം മതിയാ ി ഇ േ ് േപാകാം. ഇവിെട കി ീ ം ഞാൻ ഇ ത താ ്.
അ േനാ ി അതിൽ റൺജിരി േപാെല െച െകാ ാൽ സർ ം സഫലമാ ം.
ആ ിെ അവസാനഭാഗ ് പറ ി വിധി കാരം ഭഗവതിേ വ കഴി െകാ
ാൽ സകലകാര ം സാധി ം. സാധാരണമായി ഭഗവതിേ വേയ ാൾ റ
ടി വി രി ാ ് ിൽ പറ ിരി ്. അതിനാൽ ഈ വിധി കാരം കഴി
ഭഗവതിേ വ െട േപ ് ‘വലിയ ഭഗവതിേ വ’ എ ാ ിെ ാ ണം. ഞാൻ ഈ
പറ ി െതാ ി ം യാെതാ വ ത ാസ ം വ ത . ഞ ൾ ര േപ ം േവ
േപാെല സാദി ിരി ”എ ളിെച ി ് ഭഗവാൻ േദവിേയാ ടി അേ ാൾ െ
അ ർ ാനം െച ക ം െച . ഉടെന ന രി ാ ് പാർ തീ പരേമശ ര ാർ മറ ആ ദി
േനാ ി സാ ാംഗം വീ നമ രി . അേ ഹ ി ് അേ ാ ായ സേ ാഷാ ത
പാരവശ ം എ മാ െമ ം ഏ കാരെമ ം പറവാൻ യാസം. ന രി ാ ് ആ രാ ി
അവിെട ഴി ിയതിെ േശഷം പിേ ദിവസം കാലെ ളി ം സ ാവ നാദിക
ം കഴി ് അവിെട ‘ ീ ല ാനം’ തൽ േവ ല ളിെല ാം വ ന ം ദർശ ം
കഴി ി മന േല ് േപായി. ക ർന രി ാട ാർ വലിയ മ ്രവാദികളായി ീർ ്
ീപരേമശ രേ ം ീപാർ തി േട ം സാദംെകാ ം ഭഗവാെ ഉപേദശ കാര
വലിയ ഭഗവതിേ വെകാ ം ഭഗവാൻ സാദി െകാ ം ല മാ ്. േവെറ
ം ചില കാരണ ളിെ ി . അവ ം യഥാവസരം പി ാെല ാവി ാൻ േനാ ാം.
ഏെത ി ം ത ന രി ാ ് ഒേരർ ാ ് നി യി . അെത െനെയ ാൽ ക ർമന
ാ ഷ ാെരെയ ാവ ം സമാവർ നം കഴി ാ ടെന വട ാഥേ
ിൽ ഒ സംവ രഭജനം നട ണെമ ം അ ് കഴി ി ി ാെത മ വാദം െച
ട െത മാ ്. ആ ഏർ ാ ് ഇേ ാ ം അവിെട ശരിയായി നട േപാ ്.
ഈ ഏർ ാ ് നി യി ക ം വട ാഥേ ിൽ ഭജി പാർ തീപരേമശ ര ാെര
ത ീകരി ക ം െച ആ ന രി ാ ിെല േപ ് ‘ മാരസ ാമി’ എ ായി െ .
ഈ മാരസ ാമി ന രി ാ ് വട ാഥേ ിെല സംവ രഭജനം കഴി
മന ൽ മട ിെയ ീ ് ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി തിെ േശഷം കാശി, രാേമശ രം
തലായ ണ ല ളിൽേ ായി ഗംഗാ ാനം, േസ ാനം തലായവ ം ടി നിർ
ഹി . അേ ഹം രാേമശ ര നി ് മട ിവ ം വഴി തി വന രെ ി മഹാരാജസ
ിധിയിൽെ ഖം കാണി ക ം െച . അ ് തി വിതാം ർ രാജ ം ഭരി ി
് െകാ ം 973-ആമാ ് ംഭമാസ ിൽ നാ നീ ിയ കാർ ികതി നാൾ രാമവർ
മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ായി . തി മന െകാ ് ഈ ന രി ാടിെന റി ്
േ തെ േക റി ി തിനാൽ അേ ഹെ അവിെട യഥാേയാഗ ം സ ീകരി ക
ം സൽ രി ക ം െച .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1065

അ ാല ് അവിെട ജന ൾ ് അതി ഹമായ ഒ പ വം േനരി ി . 933-ആ

മാ ് നാ നീ ിയ മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് രാജേ ാഹികളായി എ വീ ിൽ
പി മാെരെയ ാം പിടി ി പടി ാെറ കടൽ റ ് െകാ േപായി ക െവ ി കട
ലിേല ് ത ക ം അവ െട ീകെളയ ാം പിടി ് സ തീരവാസികളായ വർ ്
െകാ ക ം െച ാണേ ാ അവ െട വംശം നശി ി ്. ആ പി മാ െട പേരതാ ാ
ം അവർ േസവി ി ഉ ർ ിക മാ ് അ ് ജന െള ഉപ വി െകാ ി
്. ആ പി മാ െട േശഷ ിയകൾ െചയ്വാനാ ായി ി േ ാ.
“ആ ദീ ാദിേലാേപന
േ താ യാ ി പിശാചതാം
സ ജനാൽ ബാധമാനേ
വിചര ി മഹീതേല”
എ ാണേ ാ മാണം. ആ ർ ിക െട ഉപ വം ജന ൾ ് മി ദിവസ ളി ം
ഉ ായി . വിേശഷി ് െചാ ാഴ് ം െവ ിയാഴ് ം രാ ിയിൽ മ യാമ ി
ലായി അതികലശലായി ്. ആ പിശാ െട ം ർ ിക െട ം സ ാരം
കടൽ റം തൽ പടി ാേറേ ാ വാതിൽ വെരയായി . പ നാഭസ ാമിെയ റി
ഭയംെകാേ ാ എേ ാ അവർ േകാ ക ് കട ാറി . പ ് നാഴിക രാ ിയാ
േ ാൾ അവെര ാവ ം ടി ം ടി കടൽ റ നി ് കിഴേ ാ ് റെ ം. പിെ
പ നാഴിക െവ ാ േ ാൾ വെര ആ േദശെ ാെ അവ െട സ ാരമാ ്.
അതിനിട ് മ ഷ രായി വെര ആെരെയ ി ം ക ാൽ അവർ കഥകഴി ം. അതി
നാൽ അ ാല ് ആ ം റ ിറ ി സ രി ാറി . എ മാ മ , അ ാല ് ആ
േദശെ ം ആ ം പാർ ി മി . ഈ ർ ികൾ ഉറെ അല ക ം അ ഹസി
1066 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

ക ം െച െകാ ാ ് സ രി ി ്. അതിനാൽ ആ േദശെ ം ആർ ം

േപടി ി ര ക േപാ ം കിട റ ാൻ നി ിയി ായി . ഈ ഉപ വെമാഴി
തി ് മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് അേനകം മ വാദികെള വ ി പല ം െച ി
േനാ ി. ഒ െകാ ം ഒ ഫല ായി . അ െനയി േ ാളാ ് മാരസ ാമി
ന രി ാ ് അവിെട െച േചർ ്.
ന രി ാ ് ഖം കാണി േ ാൾ െ തി മന െകാ ് ഈ സംഗതികെള ാം
അേ ഹേ ാ ് കൽ ി ക ം ഏ വിധ ം ഈ ഉപ വം മാ ിെ ാ ണെമ ് ആവശ
െ ക ം െച . സംഗതികെള ാം േക മന ിലാ ിയതിെ േശഷം ന രി ാ ് “ആെ ,
ഞാെനാ എ െ തിെ ാ ാൽ അ ംെകാ േപായി േകാ വാതിൽ ൽ അക
നിൽ ക ം ആ ർ ികൾ റ വ േ ാൾ അ ് അവ െട അ േല ് എറി
െകാ ക ം െചയ്വാൻ ൈധര വർ ഇവിെട ആെര ി േ ാ?” എ ് േചാദി .
അതി ് മ പടിയായി “അതിനാെര ി ാ ം” എ ് കൽ ി . അേ ാൾ ന രി ാ ്
“എ ാൽ അ ് ഇ തെ േവണം. ഇ ് െവ ിയാഴ് യാണേ ാ, ഞാൻ േപായി ളി
ംസ ാവ നാദിക ം അ ാഴ ം കഴി വരാം” എ ് പറ ക ം അതിെന സ തി ്
തി മന െകാ ് ഒരാെള ി ന രി ാടിെന അയ ക ം െച .
ന രി ാ ിേല ് േകമമായി ് അ ാഴ ി ം മ ം കൽ ി ച ംെക ിയി എ
് േത കം പറയണെമ ി േ ാ. എ ് നാഴിക രാ ിയായേ ാേഴ ം ന രി ാ ്
ളി ം അ ാഴ ം മ ം കഴി ് തി ാെക എ ി. അേ ാേഴ ം തി മന ിെല അ ാ
ഴമ േത ം കഴി ി . അേ ാൾ ന രി ാ ് “ഒേരാല ം എ ാണി ം (നാരായ
ം) േവണം” എ ് പറ കയാൽ കൽപന കാരം ഒരാൾ അവ അവിെടെ ാ െച ്
െകാ . ന രി ാ ് ആ ഓലെയ ് വാർ റി ് അതിൽ എേ ാ എ തി മട ി
െ ിെവ . അേ ാേഴ ം ഒ പ ാള ിപായി അവിെട എ കയാൽ തി മന െകാ ്
“ഇതാ, ഈ ആളാ ് എ ് െകാ േപാ ് ” എ ് കൽ ി ക ം ന രി ാ ് ആ
എ ് ആ ശിപായി െട ൈക ിൽ െകാ ി ് “ഇ ് പടി ാെറ േകാ വാതിൽ ൽ
െകാ െച ് ആ ർ ികൾ അവിെട വ േ ാൾ അക നി െകാ ് റേ ്
എറി െകാ ണം. അേ ാൾ അവർ എ െച എ റി ് ആ വിവരം ഇവിെട
വ ് പറ ക ം േവണം.” എ പറ ക ം െച . ഉടെന ആ ശിപായി ആ എ ം െകാ
്ഒ തിര റ കയറി ഓടി പടി ാെറ േകാ വാതിൽ െല ി. അേ ാേഴ ം
ആ ർ ിക െട അലർ േക ട ി. റ സമയം കഴി േ ാേഴ ം അവെര
ാവ ം േകാ വാതിൽ െല ി. അേ ാൾ ആ ശിപായി ൈധര സേമതം േകാ ക ്
നി െകാ ് ന രി ാ ിെല എ ് അവ െട അ േല ് വലിെ റി . ആഎ ്
അവ െട അ ൽ എ ിയ ണ ിൽ ആ ർ ികെള ാം ആർ നാദം റെ വി
െകാ ് വ വഴിേയ പടി ാേ ാടി സ ിൽ മറ . എ െകാ േപായി
േപായി ശിപായി മട ിവ ് ആ വിവരെമ ാം തി മന ിെല സ ിധിയിൽ അറിയി
. അേ ാൾ ന രി ാ ് “ആ ഉപ വം അ െനെയാഴി . ഇനി ആ ർ ിക െട
ഉപ വം ഒരി ം ഉ ാ കയി ” എ പറ . ഉടെന തി മന െകാ ് ”ഞാ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1067

അ െനതെ വിശ സി ” എ ് കൽ ി ക ം ന രി ാടിെന കിട ാൻ കൽ ി

യ ക ം തി മന െകാ ് പ ിയറയിേല ് എ ക ം െച .
പിേ ദിവസം ന രി ാ ് തി ാെകെ ് യാ യറിയി േ ാൾ തി മന െകാ
് അേ ഹ ി ് വീര ംഖല തലായ അേനകം സ ാന ം യാ െ ല വക ് ആയി
രം പണ ം കൽ ി െകാ . ന രി ാ ് അവെയ ാം വാ ിെ ാ ് അ തെ
സസേ ാഷം സ േദശേ ് േപാ ക ം െച . ന രി ാ ിെല എ ് ക ് േപടിേ ാ
ടിേ ായ ർ ർ ിക െട ഉപ വം അതിൽപിെ ആ േദശെ ം ഒരി ായി ി
. ഈ മാരസ ാമിന രി ാ ിെല ര ാമെ പൗ ൻ ഉ ായേ ാൾ െ അേ ഹ
ി ്ആ ് റവാെണ ് ചിലർ പറ കയാൽ മാരസ ാമിന രി ാ ് സി േജ ാ
നായി കാര ാ ് ഈശ രവാരിയെരെ ാ ് ആ ഉ ിന രി ാ ിെല ജാതകെമ
തി . ഈശ രവാരിയർ പറ ം എ തിെ ാ െമാ ം െത കിെ ായി
ജന െട വിശ ാസം. അ ് വാ വമായി . ഈശ രവാരിയർ േജ ാതി ാ െള
ാം പഠി കഴി തിെ േശഷം ാൽ വ ാഴവ ാലം (ഒൻപ ് െകാ ം) കാര ാ ്
ബ ണ സ ാമിെയ നി േയാ ടി ഭജി ് സാദി ി മഹാനാ ്. പിെ അേ ഹം
പറ ാൽ ശരിയാകാെതയിരി േമാ? അേ ഹം ജാതക ിൽ എ തിെ ാ ് ആ
ഉ ിന രി ാ ് ഇ പ ് വയ ് തിക തി ൻ ് വ രിദീന ാൽ മരി ം എ ാ
യി . എ മാ മ , മരി ആ ം മാസ ം തീയതി ം നാഴിക ം വിനാഴിക ം
എ തിെ ാ . അ ് ക േ ാൾ മാരസ ാമി ന രി ാ ് തലായവർ ് വളെര സ
ട ായി എ ് പറയണെമ ി േ ാ. എ ി ം ആ മന വർ ഈ വർ മാനം
പരസ മാ ിയി .
ആ ഉ ിന രി ാ ് റ ് വളർ വരിക ം യഥാകാലം അേ ഹ ിെ സമാവർ
നം വെര ിയകെളാെ കഴി ക ം െച . അന രമേ ഹം പിതാമഹെ നി
യ കാരം ിവേപ െര ി വട ാഥേ ിെല സംവ രഭജന ം നിർ ഹി
െകാ മന ൽ മട ിെയ ി. അേ ാളേ ഹം അേ ഹ ിെ ജാതകം ഈശ രവാരിയർ
ഇ ി കാരമാ ് എ തിെ ാ ിരി െത വിവരം എ െനേയാ അറി ക
ം “വ രിബാധെയ തി ശ ി ഭഗവതി േപാെല മ ാർ മി േ ാ”
എ ് വിചാരി ് അ ദിവസംതെ െച ണം ് ഭഗവതിേ ിെല ി
ഭജനം ട ക ം െച . ആ ഭജന ം കഠിന നി േയാ െ യായി . കാല
് ശാ ി ാരൻ വ ് നട റ േ ാേഴ ം ഉ ിന രി ാ ് ളി ം സ ാവ ന ം
കഴി ് അ ല ിെല ം. പിെ ഉ ജ കഴി ് നടയട വെര ജപ ം നമ ാര
ം മ മായി ് അവിെട ാമസി ം. ഉ ജ കഴി ് നടയട ാൽ ഇ േ ് മട ം.
അവിെടെ ാൽ ഇ ് േതവാര രയിൽ ടിയി ിയിരി െച ണം ്
ഭഗവതി ് ഒ ജ കഴി ം. അതി ് നിേവദ ി ് നാഴിയരിയാ ് പതി െവ ിരി
്. ജ കഴി ാൽ ആ േചാ മാ ം ഉ ് ടാെത അേ ഹം ഊ ് കഴി ം. അ െന
ഒ േനരം മാ േമ അേ ഹം ഊ ് കഴി ി . ൈവ േ രം നട റ േ ാേഴ ം
അേ ഹം േ ിെല ം. പിെ അ ാഴ ജ കഴി ് നട അട വെര അേ ഹം
1068 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

േദവിെയ ഭജി െകാ ് അവിെടയിരി ം. ഇ െനെയാെ യായി അേ ഹ ിെ

ഭജനം.
ഇ െന ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി േ ാൾ ഈശ രവാരിയർ എ തിെ ാ ി
ജാതക കാരം ആ ഉ ിന രി ാ ിെല ചരമഗതി ് ദിവസമായി. അ ് ൈവ േ രം
അേ ഹം ഭാരത ഴയിൽെ ് ളി ജപി െകാ ി സമയം ആ ഴവ നി
ി ര രയാ കളിൽ ഒ ിൽനി ് എേ ാ ഒ ർ ി ഏ ം ഊേ ാ ടി ഴയി
േല ് ചാടി. അതിെ പതനശ ി നിമി ം ന രി ാ ിെല േമെലാെ െവ ം െതറി .
എ ി ം അെതാ ം വകെവ ാെത അ ല ിേല ് റെ . മേ ആലിെ വ ി
െല ിയേ ാൾ സർ ാംഗ രിയായ ഒ ീ അവിെട നി ി . ആ ീെയ റി ം
ഒ ം വിചാരി ാെത അേ ഹം പിെ ം നട ട ി. അേ ാേഴ ം അേ ഹ ിെ
തല ് വ ാ ഒ ഘന ം ഖ ം േമ െമാെ ഒ വലി ി ം േദഹ ി ് ആക ാെട
ഒ ീണ ം വ ബാധി . േ ിേലാളം നട കാര ം യാസെമ ് േതാ
കയാൽ അേ ഹം മന േല ് തെ േപായി. അവിെടെ ് ഒ ക ാടിെയ ്
േനാ ിയേ ാൾ ഖ ം േമ െമാെ വ രി ൾ റെ ട ിയിരി തായി
ക . ഉടെന അേ ഹം അ െയ വിളി ് “അേ ! ഈ രൻ എ തി ് ശരിയായി.
എെ േമെലാെ വ രി ൾ റെ ട ിയിരി . നി ളാ ം വ സനി
്. ഈശ രവിധി നീ ാനാർ ം കഴി ത േ ാ” എ ് പറ ി ് േതവാര റയിൽ
ട ് അവിെട ടിയി ിയി െച ണം ് ഭഗവതി െട വി ഹെമ ്
കിഴ ിനിയിൽ െകാ െച ് െവ െകാ ് “ ഇ വെര ഭഗവതിെയേ വി തിെ ഫലമി
താണേ ാ” എ ് പറ ക ം ആ വി ഹം വല കാൽെകാ ് ത ി ന േ ്ഇ ക
ം െച തിെ േശഷം ശയന ല കട ് വാതിലട ് സാ യി ക ം അവിെടെയാ
പായെയ ി ് അതിൽ ിട ക ം െച .
അന രമേ ഹം ഈശ രവാരിയർ ് േജ ാതി ാ ി പാ ിത േ ം ഭഗ
വതി െട പയി ാ േയ ം റി ് വിചാരി െകാ ് അ െന കിട േ ാൾ സ ൽ
െമാ ് മയ ി. അേ ാൾ സർ ാംഗ രിയായ ഒ ീ അേ ഹ ിെ അ ൽെ ്
നി െകാ ് “േഹ! എ ാ എെ േപരി ം ഷി ിലാേയാ? ആ ആലിേ ൽനി ് ഴ
യിേല ് ചാടിയ ് വ രിമാലയായി . ആ െവ ം െതറി െകാ ാ ് ഇ ായ
്. ഭയെ ട െത ് വിചാരി ാണേ ാ ഞാൻ മേ ആൽ റ ൽ വ ് നി ി ്.
അ െകാ ം ഫല ായി . ആെ , എ ി ം ഭയെ േട . ഇതിേന ാൾ കഠിനമായി
വ ാ ം ഞാൻ മാ മേ ാ” എ ് പറ ക ം, തെ വ ാ ലം െകാ ് ടി തൽ അടി
േയാളം ഒ ഴി ക ം െച . അേ ാൾ ന രി ാ ിെല ഖേ കെള ാം മാറി അേ ഹം
സ നായി ീർ . അേ ഹ ിെ േമ ായി െള ാം മാ േപാ ക ം
െച . ആ ീ “എെ ര മണി ് കാണാനായി ാേണാ എെ ൈകെ ാടി ്?” എ ്
വീ ം േചാദി . അേ ാൾ ന രി ാ ് ക റ ് േനാ ക ം ആ ീ െട വല ൈക
ടം (ൈകയിെ പ ി) െപാ ി േചാരെയാലി തായി ാ ക ം െച . അേ ാൾ
ഈ ീ സാ ാൽ ഭഗവതിതെ യാെണ ് മന ിലാ കയാൽ അേ ഹെമ േ ് േദ
വി െട പാദ ി ൽ വീ ് സാ ാംഗമായി നമ രി െകാ ് “സർ ാപരാധ ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1069

മിേ ണ”െമ േപ ി . ഉടെന േദവി അേ ഹെ അ ഹി ക ം “എ ാം ഞാൻ

മി ിരി . എ ി ം വല കാൽെകാ ് എെ െതാഴി തിെ ഫലം നി െട
ംബ ിൽ ര ാമ ാരായി ജനി വെര ാവ ം അ ഭവി ം” എ ളിെ ി ് മറ
ക ം െച .
ഉ ിന രി ാ ് ശയന ഹ ിൽ ട ് വാതിലട ് സാ യി കഴി േ ാൾ
തൽ അേ ഹ ിെ അ “വ രിയാെണ ി ം എനി ് എെ ഉ ിെയ െകാ ി
രി ണം” എ പറ െകാ കര ട ി. അേ ാൾ ചിലർ “വ രിദീന ാെര
േപ പറ വിളി ക ം അവർ കിട ിട െച വാതി ക ം െച ്
വിഹിതമ ” എ പറ . അ േക ി ് ആ അ ർ നം “എ ാൽ വാതിൽ െവ ിെ ാ
ളി ണം. എനി ് എ െനെയ ി ം എെ ഉ ിെയ കാണണം” എ പറ . അ
േക ചിലർ വാതിൽ െവ ിെ ാളി ാനായി ചില ആ ധ ം െകാ വാതിൽ െല ി.
അേ ാൾ ഉ ിന രി ാ വാതിൽ റ റ വരിക ം “അേ ! ന െട ഭഗവതി െട
പെകാ ് എെ േ െട ാം േഭദമായി. എനി ിേ ാൾ ഒ ഖേ മി ” എ
പറ െകാ ് അ െട അ ൽെ ക ം അേ ാൾ അേ ഹെ സ ശരീരനായി
് അേ ഹ ിെ അ ം മെ ാവ ം വളെര അ തെ ക ം സേ ാഷി ക ം
െച . ഉടെന ആ ഉ ിന രി ാ ് ന ിറ ി അേ ഹം അവിെട ത ിയി േദവീവി
ഹെമ ് മടിയിൽ െവ െകാ ് പ ാ ാപേ ാ ടി ബാ ാ ലാ നായി വളെര
േനരം കര . പിെ ആ വി ഹം ി ല തെ െകാ െച െവ ക ം
െച , അ െകാ ം മതിയായിെ േതാ കയാലേ ഹം തിയതായി ഒ േദവീവി
ഹം വാർ ി അ ം േതവാര രയിൽ െ തി ി .
െച നം െ ഭജനം കാലം ടിയതിെ േശഷം ന രി ാ ് തി മാ ാ ്,
ീേപാർ ലീ തലായ ല ളി ംെച സംവ ര ഭജനം കഴി േദവിെയ സാദി
ി െകാ ് മന ൽ മട ിെയ ി. പിെ മേ ഹം േദവീേദവ ാെര ഭ ി ർ ം ഭജി
തെ യാ ് ദിന െള നയി ി ്. ആ മന െല േതവാര രയിൽ െ വട
ാഥൻ തലായ േദവ ാെര ം െച ണം ്, തി മാ ാ ് തലായ ല ളിെല
േദവീമാെര ം ടിയി തീ ്. അവ ം ടാെത കാളികാ മന ാ െട വക േസവാ ർ ി
ക ം അവിെട െ യാണേ ാ. ഈ ന രി ാ ് േദവീേദവ ാെരെയ ാം യഥാ മം ജി
ക ം േസവി ക ം െച െകാ ാ ് അവിെട ാമസി ി ്. ഇതിനിട ് അേ
ഹം മ സാരം, യ സാരം, േയാഗസാരം, പ സാരം തലായവെയ ാം ഹി ം
പിതാമഹ വട ാഥൻ െകാ ം േനാ ി ം മ ം മ വാദ ിൽ അതിസമർ
നായി ീ ക ം െച . എ ി ം വ േദവേതാപ വംെകാേ ാ മേ ാ മ വാദ ിനാ
വശ െ ് ആെര ി ം അേ ഹ ിെ അ ൽെ ് പറ ാൽ “ഭാരത ഴയിൽ ളി
ഭഗവതിെയേ വി ാൽ മതി, ഖമാ ം.” എ പറ ക മാ േമ അേ ഹം െച ി .
അേ ഹം പറ ി ് അ െന െച ാൽ എ ാവർ ം ഖമാകാ ്. വട ാഥൻ
സാദി ം െകാ തി ിെ മ വാദികള ാ വ ം െക ണം ഭഗവതി
അ ഹി തിൽ ിെ വല കാലി സ ൽപെമ ി ം അസ ാ മി ാ ര ാമ ാ
ം ആ ംബ ി ാകാറി . അതി ് ഇേ ാ ം വ ത ാസം വ ി മി .
1070 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

ഇനി ആ മന െല ചില ന രി ാട ാർ െച ി മ ചില അ തകർ െള റി

ടി ിൽ താെഴ പറ െകാ .
ടി ൽ ാൻ മലബാറിൽ ആ മണം നട ിയ കാല ് െകാ ി രാജാവിെന സ ാ
ധീനി ് ഒ ട ടിെയ തി വാ ിെ ാ ് തി വിതാം റിെന കീഴട ണെമ ക തി
െകാ ിരാജാവിെ േപർ ് ഒ ക യ . ആ ക ിൽ ഒ ടി ാ െച ണെമ മാ
േമ പറ ി . എ ി ംആക ക േ ാൾ “ഇനി എെ ാമാപ ക ം അനർ
ംവ േമാ എേ ാ?” എ വിചാരി െകാ ിരാജാവി വളെര പരി മ ായി.
രാജാ ് ആ വിവരം അവിെട െട ായി ക ർന രി ാടിേനാ ് പറ . അ േക
ി ് ന രി ാ ് “ഇതിെന റി ് പരി മി ക ം ഭയെ ക ം ഒ ം േവ ” എ പറ
ക ം ഒ വലിയ ഭഗവതിേ വ കഴി ് അതിെ പ ിൽനി ് സ ൽപം വ െപാ
ടിെയ ഴ രാജാവിെന ഒ തിലകം ധരി ി ി ് “അവിെടെ ാൽ േ ാൽനാ
ഴികയിലധികം താമസി ് ” എ പറ ് അയ ക ം െച . ടി , രാജാവിെന ക
േ ാൾ സാദരം ആസനസൽ ാരം െച ി ി ശല ം െച . പിെ അവർ ര േപ
ം ടി േ മാവർ നാദികൾ പറ റ േനരമി . അേ ാേഴ ം സമയമ ാറാ
യതിനാൽ രാജാ ് യാ പറ െകാ ് അവിെടനി ം പിരി േപായി. രാജാ ് യാ
പറ േ ാൾ ടി അേനകം സ ാന ൾ െകാ ാ പറ യ ്. എ ി ം വിചാരി
ി കാര ം പറ ക ം ഉട ടി എ തി വാ ക ം െച ി േ ാ എ ൽ ാേനാർ
്. ഇ ന രി ാ ് കഴി വലിയ ഭഗവതിേ വ െട മാഹാ ംെകാ ം അേ ഹം
ധരി ി തിലക ിെ ശ ിെകാ മാെണ പറയണെമ ി േ ാ.
െകാ ം 1036-ആമാ നാ നീ ിയ തി വിതാം ർ മഹാരാജാ തി മന ിെല
അ ി ് ഒരി ൽ ഖേ ായി. അതി ് ഒ ാദ ായ ായി . എ ി ം
അെതാ േദവേതാപ വമായി . ആെര ി ം അ ൽ െച ാൽ അവെര പിടി ് അടി
ക ം ഇടി ക ം കടി ക ം െച ് ഉപ വി ക ം വ ാെത സദാ ന യാ
യി നിൽ ക മായി ഖേ ടിെ സ ഭാവം. അതി പല ൈവദ ാെരെ ാ ം
മ വാദികെളെ ാ ം പല ം െച ി േനാ ി. ഒ െകാ ം ഒ ഫല ായി .
അേ ാൾ ചില േസവ ാർ, ക ർ ന രി ാട ാരിലാെരെയ ി ം വ ി വ ം െച ി
ാൽ ഈ ഖേ ് േഭദമാ െമ ം അ െന ധാരാളം ക ി െ ം ആ ന രി ാ
ട ാർ െകാ ി രാജാവിെ ഇ ാരാെണ ം അവിെട അറിയി . ഉടെന മഹാരാജാ ്
തി മന െകാ ് െകാ ിയിേല ് ഒ തി െവ യ ക ം െകാ ിരാജാ ് ഒ ന
രി ാടിെന തി വന രേ ് അയ ക ം െച .
ന രി ാ ് ഒ ദിവസം ൈവ േ രമാ ് തി വന രെ ിയ ്. അതിനാൽ
ളി ം സ ാവ ന ം കഴി ി ാ ് തി ാെകെ ്, അ ി എവിെടയാെണ
് ന രി ാ ് േചാദി േ ാൾ തി മന െകാ ് “ഉപ വം സഹി വ ാെതയായി ് ഒ
ര റീ ക ി ിയിരി കയാ ് ” എ കൽ ി ക ം ന രി ാടിെന ഒരാെള
ി ആ റി െട വാതിൽ േല ് അയ ക ം െച . ന രി ാ ് അവിെടെ േനാ
ിയേ ാൾ വാതിൽ അക നി ം സാ യി ിരി കയായി . വാതിൽ റ ാൻ
ന രി ാ ് പറ ി ം റ ി . ഉടെന ന രി ാ ് ഒ മ ം ജപി െകാ ് വല
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1071

ൈകെകാ ് നില ് ഒ ടി . ഉടെന അ ി വ ം ല ം ധരി െകാ ് വാ

തിൽ റ ക ം ീസാധാരണമായ ല ാഭാവേ ാ ് ടി ഖം നി െകാ ് പ
മട ി നിൽ ക ം െച . അേ ാൾ ന രി ാ ് “ഇ ് ഇ വെര ളി ം ഊ ം
ഉ ായി േ ാ? േവഗം േപായി ളി ം ഊ ം കഴി വ . അേ ാേഴ ം ഞാ ം േപാ
യി അ ാഴം കഴി വരാം” എ പറ . ഉടെന അ ി ളി ാൻ േപായി. അവിെട
ബലി ഴി തി ം മ ം ഇ ി വെയ ാം വ ം ണെമ ് അവിെട ായി ഉേദ ാ
ഗ ാേരാ പറ ി ന രി ാ ം േപായി. അേ ഹം അ ാഴം കഴി വ േ ാേഴ ം
അ ി ം ളി ം കഴി ് അവിെടെയ ി. ന രി ാ പറ ി േപാെലെയ
ാം അവിെട വ ം ിയി . ന തിരി ാ ് റ ് ഭ െമ നില ഷൾേ ാണാ
യി ് ഒ ച ം വര ക ം അതിൽ ഒരിലയി ് അതിൽ അ ിെയ ഇ ക ം െച ി ്
താൻ അ ി െട േനേര ഇ െകാ ് ചില മ ത േയാഗ ൾ ട ി. അേ ാൾ
അ ി െട ഭാവം മാറി. വാതിൽ റ റ വ ി ് അ വെര യാെതാ ഭാവേഭദ
ായി ി . ഭാവം മാറി േ ാൾ ആ േദവത പിേ ം അ ിെയ ബാധി
എ മന ിലാ കയാൽ ന തിരി ാ ് ചില േചാദ ൾ േചാദി ട ി. അതിെന ാം
ഉ രം േകവലം അപകട ം അധിക സംഗ മായി ായി . അേ ാൾ ന തിരി ാ ്
ഒരി ാണിെയ ് അ ി െട േനേര കാണി ് ഒ മ ം ജപി െകാ അെതാ
കാഞിര ലകേമൽ തറ ട ി. അേ ാൾ അ ി (അെ ിൽ ആ േദവത) “അേ ാ!
േവ , േവ ഞാൻ െപാെ ാ ാേമ. എനി ിവിെട ഇരി ാൻ വേ ” എ പറ െകാ
് ഉറെ നിലവിളി ട ി. അേ ാൾ ന തിരി ാ ്, “എ ാൽ െപാെ ാ ” എ
1072 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

പറ . ഇെത ാം ക െകാ ം േക െകാ ം അവിെട ഒ ഢ ല ്എ ീയി

മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ്, “അ െനയ േപായാൽ േപാര. ഒഴി േപായി
എ തി ് അടയാളം വ ം കാണി തരണം” എ കൽ ി . ഉടെന ന തിരി ാ ്
ഇവിെട രടിയ ിേലാ മേ ാ വ വ ം നിൽ െ ിൽ അകേ ് വിളി െകാ
ണം. റ ആ കൾ നി ാൽ വ ം ആപ ാേയ ം. “എ പറ ി ്സ ം
അ തം ക ിെല ് ഒ മ ം ജപി െകാ ് അ ി െട ഖ ി േനെര പിടി
ഴി റേ െ റി . അേ ാൾ അ ി െട േദഹ ിൽനി ം വാണ ി എരി
വി േപാെല േപാെല ശ േ ാ ി ഒ േതജ ് റേ ് േപാ ക ം
അതവിെട കിഴ വശ ് ് നി ി ം ഏകേദശം അ ് േകാൽ വ ായി
മായ വലിയ മാ ിേ ൽ ത ി നാരായേവേരാ േകാടി േകാൽ രേ ി
േമൽഭാഗേ േപായി മറ ക ം െച . അേ ാേഴ ം അ ി േബാധരഹിതയായി
നിലംപതി . േദവത ഒഴി േപായതിെ അടയാള ൾ ൺപാർ േ ാൾ തി മന
ിെല ദയം സേ ാഷാ ത സ ർ മായി. എ ി ം അകെ ിഅ ി െട
കിട ് ൺപാർ േ ാൾ അവിേട വളെര വ സന ം പരി മ ം ഉ ായി. കൽ ി
വിളി ി േപാ ം അ ിക റ കേയാ മി കേയാ െച ി . അതിനാൽ അതിെന
റി ് ന തിരി ാടിേനാ ് കൽ ി േചാദി േ ാൾ ന തിരി ാ ് “അതിെന റി ്
വിചാരി ാെനാ മി . റ േനരം ടി കഴി േ ാൾ േബാധം വീ ം. അേ ാൾ എ േ
െകാ ം” എ പറ . അ െന റ േനരം കഴി േ ാൾ അ ിക റ ക ം
റ ് െവ ം കടി ണെമ ് പറ ക ം െച . ഉടെന ഒരാൾ റ െവ ം െകാ െച
െകാ . െവ ം ടി കഴി േ ാൾ അ ി ഖമായി. ഉടെന അ ിഎ േ
ല ാവനത ഖിയായി മാറിനി . അേ ാൾ തി മന ിെ സേ ാഷം അപരിമിതം
തെ യായി .
അന രം മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് ന തിരി ാടിേനാ ് “േനരം രാ ി വളെര
യധികമായി. ഇനി ന റ കിട ാം” എ കൽ ി ക ം ന തിരി ാടിെന അേ
ഹ ി ് കിട ാൻ നി യി ി ലേ ് റ ് ആൾ ാെര ി അയ ക ം
തി മന െകാ ് എ ക ം െച . അ ി പിെ സ ം ീണ ായി
ത ാെത വിേശഷി യാെതാ ഖേ ം ഭാവേഭദ ായി . ആ ഖേ ട
തി ് ൻ ് ഇ േപാെല തി മന ിെ ഹിതാ വർ ിയായി െ യി .
പിേ ദിവസം തി മന െകാ ് കടവിെല ം നീരാ ളി ം േകാവിെല
ം അ േത ം മ ം കഴി പതി ല ്എ െ ിയേ ാേഴ ം ന തിരി ാ
ം ളി ം േതവാര ം മ ം കഴി ് അവിെടെയ ി. അേ ാൾ തി മന െകാ ് “ന തി
രി ഇവിെടെ അ തകർ ി ത തായ തിഫലം ത കാര ം അസാ മാണ്.
എ ി ം നാം വ ം ത എ വ ണമേ ാ. അതിനായി ഏതാ ം വ ൾ കരെമാ
ഴിവായി തരാെമ ാ ് നാം തീർ െ ിയ ്. അ ് ഏ മ പ ംവാ ലാ ്
േവ െത നി യി പറയണം” എ കൽപി . അതി മ പടിയായി ് ന രി ാ ്
“എനി ് അ െനെയാ ം േവണെമ ി . എെ ഇവിെടനി ം മാനി യ ക മാ ം
മതി” എ റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ് “എ ാൽ ഇ ം േപാെലയാവെ . ഇനി ഇ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1073

െന ഉപ വം ഇവിെട ഉ ാകാതിരി ാെന ാ ് േവ െത നി യി പറയണം”

എ കൽപി . ഉടെന ന രി ാ ് മന െകാ ് സ ൽപം ആേലാചി ി ് “െകാ ം േതാ
ം ഈ െകാ ാര ിൽ വ ് ഓേരാ വലിയ ഭഗവതിേ വ നട ിയാൽ മതി. ഒ വലിയ
ഭഗവതിേ വ നട ിയാൽപിെ ഒ െകാ േ ്ആ ല ് ഇ െന യാെതാ
പ വ ാ കയിെ നി യമാ ് ” എ റിയി . അേ ാൾ തി മന െകാ
് “എ ാൽ അതി േവ ഉപകരണ ൾ ് ഒ ചാർ ് എ തി രണം” എ
കൽപി ക ം ന രി ാ ് ഉടെന ഒ ചാർെ തിെ ാ ക ം അതിൽ റ ി
സകലസാധന ം കൽപന കാരം അ തെ അവിെട ഒ ിവ ക ം അ
ദിവസം തെ ന രി ാ ് ആ വലിയ െകാ ാര ിൽ വ ് വലിയ ഭഗവതിേ വ നട ക
ം െച . ആ ഭഗവതിേ വ ൺപാർ േ ാൾ തി മന ിേല വളെര സേ ാഷം
േതാ ക ം അതിൽ േത കമാെയാ ഭ ി ജനി ക ം െച . ഭഗവതിേ വ കഴി
േ ാൾ ന തിരി ാ ിേല ് ആയിരം കലി ണമാ ് കൽപി ദ ിണ െച ്. അ
െകാ ന രി ാ ിേല ം വളെര ി ം സേ ാഷ ായി. ദ ിണ കഴി തിെ
േശഷം തി മന െകാ ് “ഈ ഭഗവതിേ വ ഏ ം വിേശഷെ ഒ സൽ ർ ം
തെ യാ ്. സംശയമി . ഇ െകാ ം േതാ ം ഇവിെട നട ണം. നി ി െ ിൽ
ഇതി ന രി തെ വരണം. തീെര സൗകര മി ാെത വ ാൽ ഇ നി ം േവെറ
ആെരെയ ി ം പറ യ ിെ ി ം ഇ നട ണം ആ ഇ വരിൽ ആരായാ ം
ഇവിെട വിേരാധമി ” എ കൽപി ക ം കൽ ന േപാെല നട ിെ ാ ാെമ ന
രി ാ സ തി ക ം െച . പിെ ര േപ ം ടി ആേലാചി ് അതിെനാ ദിവസ ം
നി യി .
അന രം തി മന െകാ ്, “ഭഗവതിേ വ ര ദിവസെമ ി ം ൻ ി ന
രി ഇവിെടെയ ണം. അതി ത വ ം അവിെടനി േപാ തി േബാ ് എവിെടയാ
് അയേ ്?” എ കൽപി േചാദി . അതി മ പടിയായി ന രി “ഇവിെട നി
േബാ ം മ മയ . ഭഗവതിേ വ നട തി പാക ി ് ഇ നി ഞ ളാെര
ി ം വ ി ് ഇവിെട എ ിെ ാ ാം. നി ി െ ിൽ ഞാൻ തെ യായിരി ം.
അെ ിൽ അവിെട നി മ ാെര ി ം. ആരായാ ം േബാ േവ . ഞ ൾെ ാെ
േബാ ിേന ാളി ം വ ിയാ ് ” എ റിയി . അേ ാൾ തി മന െകാ ് “എ ാൽ
ഇ ം േപാെലയാവെ . അമാ ം വരാെത നി ളിലാെര ി ം ഇവിെടെയ ണെമ മാ
േമ ഇവിെട നിർബ ” എ കൽ ി .
പിേ ദിവസം ന രി ാ യാ യറിയി േ ാൾ തി മന െകാ ് വീര ംഖല തലാ
യി പല സാധന ംഒ ദ ം സ ാനമായി കൽപി െകാ ക ം വാദ േഘാ
ഷ േളാ ം അക ടി ാർ തലായവേരാ ം ടി േബാ ിൽ െ കയ ിയയ ക ം െച
. വഴി ് ഇറ ി ാമസി ല ളിെല ാം ന രി ാടിെന ം അ യായികെള
ം േകമമായി ഭ ണം കഴി ി യ തി ം കൽ ി ച ം െക ിയി . ഇ െനെയ
ാം ന രി ാ ് അത ാഡംബര േളാ ടി ണി റ െച േചർ . അന രം ന
രി ാ ് തി വിതാം റിൽനി െച ി വെരെയ ാം മട ിയയ തി േശഷം െകാ ി
വലിയ ത രാൻ തി മന ിെല തി ാെക എ ി. അേ ാൾ വലിയ ത രാൻ തി മ
1074 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

ന െകാ ന രി ാടിേനാ ് തി വന ര െച ി ായ വിേശഷ െള ാം കൽ

പി േചാദി ക ം ന രി ാ ് സകല സംഗതിക ം വി രി ് അവിെട അറിയി ക ം
െച . അന രം ന രി ാ ് “ഇവിെടനി ് എെ കൽ ി യ നിമി ം എനി കി
ിയതാ ് ഈ ദ ്. അ െകാ ് ഇ ് ഇവിെട െ ഇരി െ ” എ ് അറിയി
െകാ ് ആ ദ തി ാെക സമർ ി . വലിയത രാൻ തി മന െകാ ് അ
സസേ ാഷം അവിെട സ ീകരി ക ം അതി പകരം തി മന െകാ ് ഒ േഡാലി
(േമനാ ് ) ന രി ാ ിേല കൽ ി െകാ ക ം െച . ന രി ാ ് െകാ ആദ
ിലാ ് െകാ ി വലിയത രാ ാർ ഇേ ാ ം അ മയ ി കയറിെയ
്. വലിയത രാൻ തി മന െകാ കൽ ി െകാ േഡാലി ഇേ ാ ം ക ർ മന
ൽ ഇരി ്.
പി െ ആ ിൽ വലിയെകാ ാര ിൽ വലിയ ഭഗവതിേ വ നട തിനായി
േ ായ ് മെ ാ ന തിരി ാടായി . അേ ഹ ം വലിയ മ വാദി ം ഒ കവി മാ
യി . മഹാരാജാ തി മന ിേല കഥകളിയിൽ വളെര തിപ ി െ ം തി
വന ര വലിയ െകാ ാരം വകയായി െ ഒ കഥകളിേയാഗ െ ം അറി ി
തിനാൽ ആ ന രി ാ ് ബാലിവിജയം എെ ാ ആ ഥ ടി ാ ിെ ാ ാ
് അേ ാ ് േപായ ്. ന രി ാ ിെല വ ി കായം ള കായലിൽ എ ിയേ ാൾ
േനരം ഏകേദശം പാതിരാവായി . അേ ാൾ മെ ാ വ ിയിൽ അ ാ ക ാർ
െപെ െച ന രി ാ ിെല വ ി അവിെട നിർ ാൻ വിളി പറ . അ േക
ന രി ാ ് വ ി അവിെട നിർ ി ക ം വിള െകാ ക ം െച ി െച െമ
ിൽ െവ െകാ ി ട ി. അേ ാേഴ ം ക ാ െ വ ി മേ വ ിേയാ ്
അ േചർ . ന രി ാ ിെല ിൽ ഒ െപാതി ം അടേ ാ ടിയ ഒ െച െച
ം ഇരി ായി . ആ െപാതിയിൽ പണ ം െച െച ിൽ സാള ാമം തലായ
േതവാരസാധന മായി . അവ ക ി ് ആ ക ാരിൽ തലവൻ “ഇെതെ ാമാ
്?” എ േചാദി . അതി രമായി ് ന രി ാ ് “ഈ െപാതിയിൽ റ പണ ം
െച െച ിൽ പണ ാ ാ ചില സാധന മാ ് ” എ പറ . “പണമായാൽ
അ െചലവായിേ ാ മേ ാ. പണ ാ ാ സാധന ളായാൽ എ ം പണ ാ
ിെ ാ ിരി ാമേ ാ” എ വിചാരി ് ആ ത ര ലവൻ ആ െച െചെ
തിനായി ആ വ ിയിേല കയറി. അേ ാൾ ന രി ാ ിെല ത ാർ “ക ന രി
ാടാ ് ആ എ ിയിരി ്. അേ ാ ് െതാട ് ” എ പറ . അ േക ി ്
ക ൻ “ക രായാ ം െകാ ാം രായാ ം െകാ ാം ഞാനി െകാ േപാ ം” എ
പറ ് ആ െച െചെ െകാ ് അവ െട വ ിയിൽ യ ി ണ ിൽേ ായി
കര ിറ ി. അേ ാളാ ൻ ആ െച പാ ം തലയിൽ െവ പിടി െകാ ം “
രേ ക രാേണ, ക രാേണ രേ ” എ പാടിെ ാ ം ി ട ി. ആ പാ േക ്
അവിെട അ ൽ താമസി ി ചിലർ അവിെട വ ് ആ ിെ ാ നി ി വെ
കാേരാ േചാദി ് സംഗതികെള ാം മനസിലാ ീ ് “െകാ ാം, ക ന രി ാടിേനാ
ടാേണാ നി ൾ കളി ാൻ െച ്? അേ ഹം ഒ ം ചി റ ാരന . ന ണ ിൽ
െച മായാചനം െച ാം.” എ പറ െകാ ് ആ ിെ ാ നി ആേള ം
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1075

ആ േതവാര ാ ം വ ിയിലാ ക ം ത പിടി ം ഊ ി ം ണ ിൽ ന രി

ാ ിെല വ ിേയാട െ ക ം “ പ ായി ് വ ി നിർ ണേമ” എ വിളി ്
പറ ക ം െച . അ േക ി ് ന രി ാ ് “ഇനി ം എ െച ാനാണാേവാ? എെ
ി മാകെ ” എ ് വിചാരി ് വ ി നിർ ി . ഉടേന മേ വ ിയിൽ നി ് ഒരാൾ ആ
േതവാര ാ ം അ ് ആ ക ാർ പലരിൽനി മായി ത ിെയ പണ ം എ
െകാ മേ വ ിയിൽ യറി ആ പാ ം പണ െമ ാം ന രി ാ ിെല പാദ ി ൽ
െവ വ ി െകാ ് “ആളറിയാെത ം അറിവി ാ െകാ ം െച േപായ സമ ാപരാധ
ം സദയം മി ക ം മേ വ ിയിൽ ിട വെ ൽ മാ ി ക ം
െച ണെമ ് അേപ ി ” എ പറ . ഉടെന ന രി ാ ് “നി ൾ അന ാരിൽ
നി ത ിെയ പണം ന ് േവ . ന ന െട േതവാര ാ ം മാ ം മതി. ഇനി
േമലാൽ ഇ െന പേരാപ വം െച യിെ നി ൾ സത ം െച പറ ാൽ ം
ചാ െമാെ നിൽ ം. ഖമായി നി ൾ േപാകാം” എ പറ . ന രി ാ പറ
േപാെല സത ം െച ക ം ഉടെന ആ ത ര ലവെ ൽ നിൽ ക ം െച .
അവ െട പണം ന രി ാ ് സ ീകരി ി . അതിനാൽ അ ് അവർ തെ എ െകാ ്
അവ െട വ ിയിൽ യറി േപാ ക ം െച . ഉടെന ന രി ാ ിെല വ ി ം വി .
അേ ഹം റ േപായി നി ിതദിവസം തി വന രെ ി. പിേ ദിവസം വലിയ
ഭഗവതിേ വ നട ക ം െച . അ ം ആയിരം പണം തെ യാ ് കൽപി ദ ിണ
െച ്.
അതിെ പിേ ദിവസം ഉ തിരി മണി ് ന രി ാ തി ിൽ െച ക ം
അേ ഹം എ തിെ ാ േപായി ആ ഥ അേ ാൾ തി ാെക സമർ ി ക ം
െച . ആ ആ ഥ ൺപാർ ി തി മന െകാ വളെര സേ ാഷി . ഉടെന
വലിയ െകാ ാരം വക കഥകളിേയാഗ ിെല പാ കാെര തി ാെക വ ി ആ കഥ
െകാ ി ്“ഇ ണ ിൽ േതാ ി ് അരേ ം കഴി ണം” എ കൽ ി ക ം
െച . “കഥ അരേ ം കഴി ി േപായാൽ മതി” എ ന രി ാടിേനാ ം കൽപി .
ആ പാ കാർ ദിവസം െകാ ് ആ കഥ േതാ ി ക ം നാലാം ദിവസം അര
േ ം നട ക ം െച . കഥ ആടി േ ാൾ തി മന ിേല വളെര േബാധി .
അതിനാൽ ന രി ാ യാ യറിയി േ ാൾ അേ ഹ ി വീര ംഖല തലായ അേന
കം സ ാന ൾ കൽ ി െകാ ് അേ ഹെ വളെര സേ ാഷി ി ാ ് അയ ്.
ഈ ന രി ാ ് വട ാഥേ ിെല സംവ രഭജനം കഴി തിെ േശഷം
ച വ േപായി അവിെട ം ഒ സംവ രഭജനം നട ി ആ അ സ ാമിെയ ം േവ
േപാെല സാദി ി ആളായി . ഈ ന രി ാ വിളി ാൽ ച വ ൻ
വിളിേകൾ ം എ ാ ് അ ാല ജന ൾ പറ ി ്. ഇതി ാ മായി ഒ
സംഗതി ഉ ായി ടി ിൽ താെഴ റി .
ഈ ന രി ാ ിെല അ െ പ ാം മാസം ഒ േവനൽ ാല ായി . അതി
നാലിേ ഹം സദ ് ഇലെവ തി ം മ ം ് െന ര െക ി ി . പ ലി വി ക
മാ േമ െച ി . മാസദിവസെമാ േ ാൾ അേഹാരാ ം ഒ േപാെല കലശലാ
യി മഴ ട ി. മാസമടിയ ിരം വക ് ആവശ അരി െന ി ണ ക,
1076 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

വിറ കീറി ണ ക തലായവെയാ ം വനായി ി ായി . അതിനാൽ ന രി ാ

് ഇനിെയ ാ ് േവ െത ് വിചാരി ് സ ൽപം ഴ ി. എ ി ം ൈധര ശാലി ം
ഈശ രഭ മായ അേ ഹ ി ് ഉടെന ഒ കൗശലം േതാ ക ം അ കാരം വർ ി
ക ം െച . അെതെ ാൽ, അേ ഹം ഏതാ ം േ ാക ാ ി, ഓലകളിെല തി
മട ിെ ി ‘ച വ ്അ സ ാമി ് ’ എ േമൽവിലാസെമ തി ഭാരത ഴയിലി ക
യാ ് െച ്. ആ ഓലെ ് വഴി െത ാെത ഴയിൽ ടി െ േപായി ച വ ്
അ സ ാമി െട േ സ ിധിയിൽ കടവിൽെ . ഉടെന മഴമാ ക ം െവയിൽ
െതളി ക ം െച . പിെ ആ മാസമടിയ ിരം കഴി ് അതിനായി അവിെട ടിയി
വെര ാം പിരി േപാ വെര മഴ ായി . ഈ ിതി ് ഈ ന രി ാ
വിളി ാൽ ച വ ൻ വിളി േകൾ െമ ജന ൾ പറ ി വാ വം തെ
യായി എ വിശ സി ാമേ ാ. അേ ഹമ ാ ിയ േ ാക ളിൽ ചില താെഴ
േചർ :
ക ർ വി െന പാർശ ഗതരാം
ത ൾ വായി ിദം
െചാേ െ ാ ച വ പതിെയ-
െ േ ധരി ി ണം.
വ ാെത മഴെപ ി ടെന
മാ ി േരണം ഭവാൻ
െവ ംെകാ ച തെ വിരേവാ-
െട ാൽ ഴി ീ വൻ.
പരിെചാ കൾ െപാ ം ച വ വാ ം
ഹരിഹരതനയാ! നിൻ പാദപ ം െതാ േ ൻ
ഇ പ ദിവസേ ി െതാ ി ിേമലാ-
ല ക ണയാേത വർഷെമ ശ ം.
തീ ാെ ാ കഴി ിടാമ ദിനം
െച ാം നമ ാര ം
െന ാടാം കനകാദിെകാ തമാം
െമ ാദി ം െച ിടാം
വ ാെയെ ാ ശാഠ മി , വഴിപാ-
ട ായിരം േനർ ഞാ-
ന ാ! നിൻ പയാലേഹാ! മഴയിനി-
െ ാെതയാ ീടണം.
ൈകയിൽ പെ ാ െ വരിഷം
മാതാ നിർ ീലേയാ?
െമ ിൽ ാതി മ നൽകിയ പിതാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1077

ഗംഗാം ധരി ീലേയാ?

വ ിേ ാൾ മഴ മാ വാൻ തനയെന-
െ ാ ീർ ിെയ-
ാ! മമ ച വ മമ ം
നാഥാ വ ീെടാലാ.
അ ! നി ി വടിെ ാ േനർ േനർ ാൽ
െപ ി യി മഴെയെ ാ േലാകവാക ം
െപാ ായി വ ീ കിേലാ തവ കാരാ-
മി ാ കൾ തല െപാ ി നട ിടാേമാ?
കാതം പ കമാകെകാ വഴിേയ
പദ െള ാ േയാ?
ത ൾ വ കി ിെയ ി ടൻ
വ ണർ ാ േയാ?
േചതം കാലമിതാകെകാ ജനത-
െ െവേ ാ? മഴ
േ ം താെനാ േഭദെമ ിെയ െചാരി-
ീ ? േതശ രാ!
ഞാനീവ ം തി മതി പരമാ-
ബ െമ ശാ ാ
പാനീേയ മേ ാ പരിചിെനാ ഭവാൻ
വർഷേമ കാലം
താ ാേ വ േ ാ പര വരദനാ
ിെത ഞായം
മാനി ീേടണമേ ാ മ മഥന മേഹ-
ശാന േപാ ം.
െവ ിൽ ഖമ ഃഖമിദെമ-
ിലി ാ യാൽ
ക ാണമിവൻ പറ െമാഴിെയ-
ിൽ മിെ േതാ?
േ ാേരാ രെച െകാ തി -
േ െകാേ ാ ഭവാ-
െനേ ാളം മഴ മാ ിടാ ജേല
പ ി കേയാ?
ഓ ം െചാ ി നമ രി ടേന
പദ ൾ തീർെ ാെ ം
1078 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

പ ം ത ിൽ വര െകാ ഴയിൽ-
ാ ഞാനി െന
ശാ ാേവ! തവ ശ ിയി വരിഷം
മാ ീ വാെന ിേലാ
ശാ ിൽ റ െതാെ വിഫലം
ബൗ ർ തേ ഖം.
ദാനെ െ െമ ിൽ െ ളിവിെനാടഭിലാ-
ഷ േളാതീ വൻഞാൻ
മാനെ ം മഴ ാെറാ ക സ ശ ം
േപാ ായിെടാ ാ
േവനൽ ാലെ േ ാെല വരണമഖില ം
െവയ് ായ്വേരണം
മാനിേ ണം ഭവാൻ തൻ മഹിമ മിഹേമ
ഭ ി ം മാ ഷ ാർ
ദാ ത ം റവാകേയാ? തികെള-
േ ാൽ െവ ാകേയാ?
േച ി വരാ േയാ? ചില ഞാൻ
െച േപാരാ േയാ?
േചതം മ വനാകേയാ? െചവികളിൽ
ശ്േളാക െള ാ േയാ?
െപ ീ ം മഴ മാ ിടാ ഭവാൻ
േതശനലാ േയാ?
ഈ േ ാക ൾ ജന ൾ പറ വ േപ ് ‘മഴേ ാക ൾ’ എ ാ ് ഒരി ൽ
ഒ ക ർ ന തിരി ാ വാ ർ േ ിൽ േമൽശാ ിയായി റി ാ ന
രി െട ഇ ് ഒ തിലേഹാമ ി േപായി. അ കഴി ി ് അവിെട അ ൽ െ
ഒ തമിഴെ (പാ ി ാരെ ) ഹ ിൽ ഒ ബലിെകാട (ബലി െകാ ബാധെയ
ഉഴി മാ തി ) േപായി. അ ം കഴി ി ് ആ രാ ിയിൽ െ സപരിവാരം സ േദശ
േ റെ . അേ ഹ ി േപാകാ വഴി ക ടിേ ാടൻ മല െട താ രയിൽ ടി
യായി . ആ വഴിയിൽ ടി റ രം െച േ ാൾ അവിെട സർ ാംഗ രിയായ ഒ
ീ നിൽ ക . ക േ ാൾ െ അെതാ യ ിയാെണ മന ിലാ കയാൽ
ന രി െട ായി പരികർ ി ം ത ാ ം ഭയെ ടാെതയിരി ാനായി ഒ
മ ം ജപി ആ യ ിെയ അ ശ യാ ി ബ ി ി കട േപായി. റ രം േപായതിൽ
െ േശഷം ന രി തനി മട ിവ ് ആ യ ി െട ബ നം േവർെപ ി വി യ ി
ണ ിൽേ ായി സഹചര ാേരാ ടി പിേ ം യാ ടർ .
അ െന പിേ ം റ രം െച േ ാൾ വഴിേയാട ഒ കാ ിൽ ചില െട
സംഭാഷണം േക . അ ചില േജാനകരാെണ ം അവർ അ േമാ ി സാധന ൾ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1079

അവിെടയി പ ി കയാെണ ം ആ സംഭാഷണം േക േ ാൾ െ മന ിലാ ക

യാൽ ന രി ാ ് എേ ാ ഒ പചില പറി തി ി ആ സംഭാഷണം േക ലേ
െ റി . അേ ാൾ ആ ക ാർ ക കാണാൻ വ ാെതയായി. അ െന െച ി
െ ിൽ ആ ാർ തെ ം തെ കാെര ം െകാ െമ വിചാരിചാ ് ന രി ാ ്
അ കാരം െച ്. എ ി ം ക ണാനിധി ം ആർ മാനസ മായി ന ആ ന രി ാ
ിേല റ രം േപായേ ാൾ താൻ െച കഠിന ം സാഹസ മായിേ ായി എ
േതാ ി. അേ ാേഴ ം േനരം െവ ക ം െച ്. ഉടെന അേ ഹം തിരിെകേ ായി ർവ
ലെ ി. അേ ാൾ ആ േജാനകർ ക കാണാ യാൽ കാ ിെലാെ ത ിനട
ക ി ് അേ ഹമവേരാ ് “നി ൾ ഇ െന ത ിനട െത ാ ്?” എ േചാദി .
അതി രമായി അവർ “എേ ാ ഞ ൾ ക കാണാെതയായിേ ായി. അ െകാ
ാ ് ” എ പറ . അ േക ് ന രി ാ ് “നി ൾ അന ാ െട തൽ േമാ ിെ
തിെ ഫലമാണി ്. ഇനി അ െന െച ിെ സത ം െച ാൽ നി ൾ ക
കാണാറാ ം” എ പറ .
ഉടെന അവർ അ െന സത ം െച . അതിനിട ് ന രി ാ ് ഒ പ ില പറി ് തി
ി അവ െട അ േല ി . ഉടെന അവർ ് ക കാണാറായി. അേ ാൾ ആ േജാനകർ
സേ ാഷി ് അവ െട ൈകവശ ായി പണ ം പ െമ ാം ന രി ിെല പാ
ദ ി ൽ െവ വ ി ി ് “ഇവെയ ാം അവിേട ിരി െ ” എ പറ . അതി മ പ
ടിയായി ് ന രി ാ ് “എനി ് ഇെതാ ം േവ . നി ൾ േമലാൽ പേരാപ വം െച ാ
തി ാൽ മാ ം മതി” എ പറ ി ് അവിെടനി േപായി. ആ പണ ം പ ം
എ െകാ ് േജാനക ം േപായി.
േചർ ല ആനേ ാ ിൽ ർ ാ ് ആ േതാ ം അവ െട മഠ ിൽ െവ ് ക ർ
ന രി ടിെനെ ാ വലിയ ഭഗവതിേ വ നട ി ാ ്. ഒരാ ിൽ ഭഗവതിേ വ
െതാഴാൻ െച േ ാൾ കർ ാവി ഭഗവതിെയ അവിെട ത മായി ക തായി
േതാ കയാൽ ഉടെന അന രവെര വിളി “എെ െപ ി ക ് ആയിരം ി ീഷ് പ
ഒ കിഴിയായി െക ിെവ ി ്. അ ് എ െകാ വരണം” എ പറ താേ ാൽ
െകാ യ . ആ അന രവൻ കർ ാ ് േപായി ആ െപ ി റ ് ആ കിഴിെയ
െകാ െച െകാ ക ം കർ ാ ് അ വ ം ന രി ാടിേല ദ ിണ
െച ക ം െച .
ന രി ാ ് അ തെ അവിെടനി ഒ ബലിെകാട നട തിനായി ച ര
പണി െട വീ ിേല േപായി. അവിെടെ ് അതിെ ിയകെളാെ കഴി തി
െ േശഷം ബലി ടം (ബലി ഴി േപാള തം) െകാ െച കളയാനായി ് അേ ഹം
തെ ത െന വിളി . അേ ാൾ അവിെട ായി ചില നായ ാർ “അ ഞ ൾ
െകാ േപായി ളയാം” എ പറ ആ ബലി ടം വാ ിെ ാ േപായി. അവർ ആ
േപ ടിയാ ് െകാ േപായ ്. അവർ അ െകാ േപായി ള മട ിേ ാ
േ ാൾ ആകാശം വ ം വലി ചില ർ ികെള ക ഭയെ ് ഉറാെ
നിലവിളി െകാ നിലംപതി . നിലവിളി േക ് ന രി ാ ് ണ ിൽ അേ ാ െച
1080 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

. അേ ാേഴ ം നാ േപർ മരി . പിെ അേ ഹം എേ ാ െച കയാൽ ര േപർ

മരി ി . എ ി ം അവർ ആജീവനാ ം േരാഗികളായി ാ ് ജീവി ി ്.
പിെ െയാരി ൽ േചർ െല െ ക ിയാ വീ ിൽ ഒ പണി ർ ് ഒ ബാേധാ
പ വ ായി. ആ ബാധ ഏ ം ശ ിേയാ ടിയ ഒ അ െകാലയായി . അതി
െ ആേവശ ാ സമയ ളിൽ ആ പണി ർ രപിടി ക തലായ ഭയ ര
ികൾ പല ം െച മായി . അേനകം മ വാദികൾ പല ം െച േനാ ീ ം
അതിെന ഒഴി ാൻ കഴി ി . ഒ ം പണി ർ േപായി ഒ ക ർന രി ാടിെന
െ അവിെടെ ാ വ . ന രി ാ ് ഒ ദിവസം അവിെട ാമസി പല ം െച
േനാ ീ ം ഒ ഫല ായി . അതിനാൽ ന രി ാ ് “ഈ പണി ർ എെ െട
ഇലേ േപാരെ . അവിെട റ ദിവസം താമസി ാൽ ഈ ബാധെയെയാഴി ി പണി
െര ഖമാ ി ഇേ ാ യ ാം” എ പറ . അ സ തി ് ആ പണി ർ ന
രി ാടിേനാ ടി മന േല േപായി. അവിെടെ േ ാൾ തൽ തെ ആ ബാധ െട
ശ ി റ ട ി. പണി ർ നാ ദിവസമവിെട ഭജനമായി ാമസി . നാ െ ാ
ാം ദിവസം ിയേ ാൾ ആ ബാധ ന രി ാ േചാദി തിെന ാം ശരിയായി ഉ രം
പറ ക ം ഒ ം സത ം െച ് ഒഴി േപാ ക ം െച . ഇ ് ആ ന രി ാട ാ െട
േസവാ ർ ികൾ ശ ിെകാ െടയാെണ വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
ഇരി ാല െട സമീപം ‘നകർ ിമന’ എ സി മായിരി ഒ ാ ണ
ഹ ിൽ ഒരി ൽ ചാ െ ഉപ വ ായി. ഈ ചാ ൻ ഈ മന ാ െട വിേരാധി
കളായ മെ ാ മന ാർ ടിയി ി ജി േസവി വ ി ം ഇവെര ഉപ വി ാ
നായി ് അവർ പറ യ മായി . ചാ െ ഉപ വം ട ിയേ ാൾ നകർ ിമന
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1081

ാർ ക ർമന ൽെ വിവരം പറ ക ം ക ർ ന രി ാ ് അവിെടെ ര

ദിവസം വലിയ ഭഗവതിേ വ ം മ ം കഴി ചാ െ ഉപ വം നിർ ക ം ചാ െന
ബ ി ് ക ർ മന ൽ െകാ േപായി അവിെട ടിയി ക ം െച . ചാ െന അവി
െട ടിയി ിെയ ി ം അവിെട ജി കയ ം മ ം െച ി ി . അതിനാൽ ചാ
െന ആദ ം ടിയി ിേ വി ി മന ൽ ചാ െ ഉപ വം ട ി. അേ ാൾ ആ
മന ാർ ക ർ മന ൽെ വിവരം പറ . അ േക ി ് ക ർ ന രി ാ ് “നി ളി
െന നീചകർ ൾ െച മ ഷ െര ഉപ വി ന ായമ . ഇനിെയ ി ം ാ ണ
ിേയാ ടിയിരി ണം” എ പറ ക ം ചാ െന വി െകാ ക ം െച .
ക ർ ന രി ട ാർ ഇ െന പല ല ളിൽേ ായി ചാ ാ െട ഉപ വ ൾ
മാ ീ ്. അവെയ ാമിവിെടെയ വിവരി തായാൽ േലഖനം മ ിലധികം ദീർ
ഘി േപാേയ െമ തിനാൽ അതിനായി ഇേ ാൾ ഉദ മി ി . ആ ന രി ാട ാ
െട അ തകർ ളിൽ സ ം ചില ടി റ ി ് ഈ ഉപന ാസം അവസാനി ി ാ
െമ വിചാരി .
െകാ ം 1013 കർ ടകമാസ ിൽ ണി െറെവ തീെ െകാ ി മഹാരാജാ
തി മന െകാ ് സകലകലാവ ഭ ം ഒ മഹാവിദ ാ മായി . അവി വിദ ാ ാ
െര യഥാേയാഗ ം സൽ രി സംഭാവനാദികൾ െകാ ം മ ം സേ ാഷി ി െകാ ി .
അതിനാൽ അവിെട അേനകം വിദ ാ ാർ െച ക ം തി മന െകാ ് അവെരെയ
ാം േചർ ് അവിെട ഒ വിദ ൽസദ ാപി ക ം െച ി . ആ സദസ ാരിൽ
ധാനൻ ഒ ക ർന രി ാടായി . അേ ഹം വലിയ വിദ ാനായി എ
വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ. എ മാ മ ഗദ മായ ം പദ മായാ ം എ വലി
യതായാ ം ഒ കവിത ഒ ാവശ ം േക ാൽ അ ദി മാ വാൻ ത വ
ധാരണാശ ി ം അേ ഹ ി ായി .
ഇ െനയി കാല ് ഈ െകാ ിമഹാരാജാവിെന റി ് ജന ൾ അവി ‘േക
രളേഭാജരാജാവാെണ’ ം മ ം ക ി റ േക ി ് േചാളേദശ കാരനായ ഒ ശാ ി
മഹാരാജാവി ് അടിയറ െവ തി ് ഒ ദശകം (പ േ ാകം) ഉ ാ ിെയ തിെ ാ
് ണി റെയ ി സമയം േചാദി റി െകാ ് തി ാെകെ ് ആ ദശകം തി
മന ിെല സ ിധിയിൽ സമർ ി . അേ ാൾ തി മന െകാ ് “എ ാ അ ്?” എ
കൽപി േചാദി . അതി മ പടിയായി ശാ ികൾ “ഞാ ാ ിയ ഒ ദശകമാ ് ’
എ റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ് അെത ാനായി നി . അേ ാൾ ന രി ാ ്
“അ േവണേമാ? കവിതകൾ ഉ ാ ിയവർ തെ വായി ാേല അതിെ ത യത ം വരി
ക . അ െകാ ് ശാ ികൾ തെ വായി െ ” എ പറ . അ േക ി ് “അ
ശരിയാ ്. എ ാൽ ശാ ികൾ തെ വായി െ ” എ കൽ ി ക ം െച . ഉടെന
ശാ ികൾ അെത ഭംഗിയാ ം വ മാ ം സാവധാന ിൽ വായി ്. ശാ ിക െട
വായന കഴി േ ാൾ ന രി ാ ് “ക ം!” എ പറ വിരൽ െവ . അേ ാൾ
ശാ ികൾ “എ ാ ക ം?” എ േചാദി . അതി രമായി ് ന രി ാ ് “പ ാരാ ്
ഉ ാ ിയി ിരി ഈ ദശകം പകർ ിെയ തി ഇവിെട വെര പ ി ാെമ വി
ചാരി ് േചാളേദശ നി ശാ ികൾ ഇവിടംവെര െകാ വ േ ാ, അ തെ ക ം.
1082 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

ഈ ദശകം ഞാൻ ചാരിയായി കാല ് എെ ി െചാ ിേ ൾ ക ം

അ തെ ഞാനി പഠി ക ം െച ി താ ് ” എ പറ . അ േക ി ് ശാ
ികൾ “എ ാൽ ഇെതാ െചാ ിേ ൾ െ ” എ പറ . ഉടെന ന രി ാ ് ആ
ദശകം യാെതാ വീ ം സംശയ ം ടാെത െചാ ിേ ൾ ി . അേ ാൾ ശാ ികൾ സാ
മാന ിലധികം ഇളിഭ നായി എ പറയണെമ ി േ ാ. ഉടെന അേ ഹം “ആെ
അ മാസ ിൽ ഞാനിനി ം ഇവിെട വ ം. അേ ാൾ ഇതിെ മ പടി പറ െകാ
ാം” എ പറ ി ് അവിേടനി ിറ ിേ ായി. തി മന െകാ ് ശാ ി സ ാ
നെമാ ം അേ ാൾ െകാ ാെത അയ ക മാെണ വിചാരി ് അേ ഹ ിെ
പി ാെല ഒ ഹരി ാരെന ക ി യ വിളി ി . എ ി ം അേ ഹം “ഞാൻ അ
മാസ ിൽ വ ക െകാ ാെമ പറ തായി തി മന റിേ ” എ പറ
േപാ കതെ െച .
ശാ ികൾ അ മാസ ിൽ െ പിെ ം വ . അേ ാളേ ഹം ഒ ദശകമ
, ഒ ശതകംതെ യാ ് എ തിെ ാ വ ി ്. അേ ഹം സമയമറി തി
ാെകെ ് ആ ശതതെമ തിയ ഓലെ ് തി ാേക അടിയറെവ . അേ ാ ം തി
മന െകാ ് “എ ാ അ ്?” എ കൽ ി േചാദി . അേ ാൾ ശാ ികൾ “ഇ ് ഞാ
ാ ിയ ഒ ശതകമാ ് ” എ ് അറിയി . ഉടെന തി മന െകാ ് “ഇ ശാ ികൾ
തെ വായി ” എ ് അറിയി . ശാ ികൾ ഉടെന ആ ഓലെ െ ശ ാസം വിടാെത
ണ ിൽ ആ േ ാക ം വായി തീർ ി ് “ഇ ം പഴയ കവിതായിരി േമാ? ഇ ം
പഠി വരിവിെട ായിരി േമാ?” എ േചാദി െകാ ് അവിെട നി ി ക ർന
രി ാടിെ േനെര േനാ ി. അേ ാൾ ന രി ാ ് “ശാ ികെള! ികടി ാെതയിരി .
ഞാൻ വാ വം പറയാം. ഈ ശതക ം ഇ ഒ പഴയ ിൽ കാ ്.
ഇ ം ഞാൻ പഠി ി ് എ പറ . ഉടെന ശ ികൾ “എ െലാ െചാ ിേ ൾെ
െ ” എ പറ . അ ന രി ാ ് ആദ ം തൽ റ സാവധന ിൽ െചാ ി ട ി.
അേ ഹം റ േ ാകം െചാ ിയേ ാേഴ ം ശാ ിക െട േദഹം ആപാദ ഡം വിറ
ക ം വിയർ ക ം െച ട ി. പിെ ം ന രി ാ ് േ ാക ൾ റ െചാ ിെ ാ
ി . ശാ ിക െട വിറ ം വിയർ ം വർ ി െകാ മി . കിം ബ നാ? ന
രി ാ ് അൻപ ാറാമെ േ ാകം െചാ ക ം ശാ ികൾ േബാധംെക ധീം എ നി
ലം പതി ക ം ഒ മി കഴി . ഉടെന ത രാൻ, “ശാ ികെളെയ ് റ െകാ
േപായി കാ ല കിട െ ” എ കൽ ി ക ം രാജ ത ാർ അ കാരം െച
ി ് അേ ഹ ിെ ഖ സ ം െവ ം തളി ക ം െച . ര നാഴിക കഴി
േ ാൾ ശാ ികൾ ് ഒ വിധം േബാധം വീ കയാൽ അേ ഹം സാവധാന ിൽ എ േ
രാജസ ിധിയിെല ി. അേ ാൾ ത രാൻ, “എ ാ ശാ ികെള! ഖമാേയാ?” എ
കൽ ി േചാദി . അതി രമായി ശ ികൾ “േദഹ ി ായ അസ ാ ം ഒ വി
ധം ശമി . മന ി ായ ഖേ േഭദമായി ി . അ േഭദമാ മ . എനി ് ഇ
െനെയാരബ ം ഇതി െ ാരി ം പ ീ ി ; ഇനി പ െമ ം േതാ ി . മഹാരാജാ
തി മന ിെല കീർ ിച ിക ഞ െട േദശ ം ന േപാെല പര ി ്. അ െകാ
ാ ് ഞാൻ ഇേ ാ വ ്. േകരള ിൽ, വിേശഷി ം ഈ മഹാരാജസദ ിൽ, ഇ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1083

കാരം ധാരണാശ ി ഉ വ െ ഞാൻ അറി ി ി . ഇതറി ി െവ ിൽ

ഞാൻ ഈ ദി ിേല കാെല കയി ായി . ഞ െട േദശ എെ േ ാ
െല േവെറ ം ചിലർ ഇേ ാ ് വരാൻ സ രായി ഇരി ്. അവർ ഇേ ാ ് റെ
തി ് എനി ് അവിെടെയ ി ഇേ ാ ാ ം േപാേര ാ എ പറയണം. എെ
േ ാെള അവ ം വി ികളായിേ ാകണെമ ി േ ാ” എ റിയി . അേ ാൾ തി മന
െകാ ് “അ െനെയാ ം വിചാരി ാനി ശാ ികെള! ഒേരാ ദി ിൽ ഓേരാ വിധമിരി
ം. ശാ ികൾ െകാ വ ശതകം വളെര ന ായി ്. അ േതടി ിടി ് ഇവിെട െകാ
വ േ ാ. അ മാ ം വിചാരി ാൽ മതി. ഇ പ ാരാ ് ഉ ാ ിയി ി തിയാ
െണ ന രി പറ വാ വമാ ്. ഇവിെട ം ഒ പഴയ ിൽ ഇ കാ
്. ഈ ശതകം നാ ം പഠി ി ്. േവണെമ ിൽ നാ ം െചാ ിേ ൾ ി ാം” എ
കൽ ി . അ േക ശാ ികൾ “േവ േവ ; ഈ ന രി ് ഇ െചാ ിയ ിതി ്
ഇവിേട ് ഇതി യാസ ാ േമാ?” എ റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ് “േവെ
ിൽ േവ . നാം വാ വം പറ എേ . ഏെത ി ം ശാ ികൾ ഇവിെട വ ി
െവ ംൈകയായി മട ിേ ാ ന ം ശാ ികൾ ം റ ിലാണേ ാ. അ െകാ ്
ഇേ ാൾ ഇ മിരികെ ” എ കൽ ി ക ം അേ ഹ ി ചില സ ാന ൾ കൽ ി
െകാ യ ക ം െച .
ഒ ദിവസം പകേല സദ പിരിയാറായേ ാൾ വലിയ ത രാൻ തി മന െകാ ്,
“നാളെ സദ ിൽ സംഭാഷണ ിൽ ജയി വർ െകാ തിനായി െ ാ ം
പണം വീത കിഴികൾ നാം െക ിെവ ി ്. സംഭാഷണ വിഷയ ൾ —
1. ഒ ാ രം പ േഭാ പറ സദ ി വർ പരമാർ മാെണ േതാ ി
ക.
2. അ തെ േ ാെല മ ാ ം സ ാ പദാർ ംഭ ി ി ിെ സദസ െര േബാ
ധെ ക.
3. സദസ രിൽ െവ ് അധികം ഭാഗ വാൻ താനാെണ മ വെര സ തി ി ക.
ഇ െന െച വർ ാ ് പണ ിഴി െകാ െ ്. സദ പതിെനാ
മണി ക ം അ മണി പിരി ക ം േവണം” എ കൽ ി ക ം
ഉടെന സഭ പിരി ക ം െച .
പിേ ദിവസം പതിെനാ മണി തെ വലിയത രാൻ തി മന െകാ സദ
ിൽ എ ക ം പണ ിഴികൾ അവിെട നിര ിെവ ക ം െച . അേ ാേഴ ം
സദസ ർ ഓേരാ രായി അവിെട വ േചർ കഴി . ക ർ ന രി ാ മാ ം വ ി
. അെത ാെണ ് എ ാവർ ം വിചാരമായി. അേ ഹം വലിയ കണിശ ാരനായി
. അേ ഹം സമയ ി െ കയായി പതി ്. അേ ഹം വരാ െത െകാ
െ വിചാരം ത രാൻ തി മന ിേല ം ഉ ായി. അ െന എ ാവ ം വിചാര
േ ാ ടിയി േ ാൾ ഏ ം പരി മേ ാ ടി ന രി ാ ം അവിെട വ േചർ .
അേ ഹ ിെ ഖ ് ഒ വിഷാദഭാവം ത മായി . അ ക ി ് തി മന
െകാ ് ‘എ ാ വിേശഷം വ േ ാ?’ എ കൽ ി േചാദി .
1084 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

ന രി ാ ്: വിേശഷെമാ മി . എ ി ം...
ത രാൻ: എ ാ? പറ . േകൾ െ .
ന രി ാ ്: ഇേ ാൾ െ സമയം അതി മി ിരി . ഇനി എെ കഥ ടി പറ
ട ിയാൽ ഇ െ സദ ിൽ നി യിചി െതാ ം നട കയി അ
െകാ ് എെ കാര ം ഇനിെയാ ദിവസം സമയ േ ാൾ ഇവിെട അറിയി െകാ
ാം.
ത രാൻ: സദ ിൽ െവ നട ാ കാര ം നാെളയായാ ം മതി. ന രി െട കാര ം
ഇ തെ േകൾ ണം. പറ . േകൾ െ
ന രി ാ ്: നിർബ മാെണ ിൽ പറയാം. ഇ െവ ചിലവി അരി അവിണി
േ രിയിൽനി ം െകാ യ കയാ ് പതി ്. കഴി െകാ ം അരി െകാ
യ തിെ െട ഒ േന (േന വാഴവി ് ) ടി െകാ യ ി .
ഒ േ , അെതാ ന ല െവ ന േപാെല ഷി ണെമ നി
യി ് ഇ െ ന തെ അ ഴി െവ . അ ് അവിെട െവ ാൽ േവ
െറ ം ചില ണ ം ഓർ ാതി ി . ഇ െ േതവാര രയിൽ ഉ
േദവ ാർ ് അഭിേഷകം കഴി ാൽ ആ െവ ം ജ കഴി ാൽ പ ിയി
െല െവ ീ ം പതിവായി അതിെ കട ൽ െ വീ ം. ഞാൻ വിചാരി ി
േപാെല അവ പതിവായി അതിെ കട ൽ തെ വീണി . എ മാ മ
, ന ായി തിനാൽ കിടാ ൾ ം അകായി വർ ം അ ് ഏ ം
സേ ാഷകരമായി ീർ . അവ അതിെന യഥാേയാഗ ം ഷി െകാ ി .
ധാരാളമായി വളം േചർ ി െകാ ് വാഴ പനേപാെല തടി തഴ വളർ .
അതിെ ഇലകെകാ ന ം ടി. അധികം താമസിയാെത വാഴ ല , പ
പടല ായി . മാസം കഴി േ ാൾ അടി ടലയിൽ ഒ കാ സ ം
പ ഛായ തായി . അ കിടാ ൾ കാണാെത ം അ ാേനാ എലിേയാ
കര ന െ ാെത മിരി തിനായി ആ ല ന േപാെല ടിെ ി .
ആ ല വ ം നിർ ി ി ണെമ വിചാരി ാ ് അ െന െച ി ്.
ഇ കാല ല െട പ ് എ ായി എ റി തിനായി അ ് അഴി േനാ ി
യേ ാൾ കാെയ ാം പ പാകം വ െതാലി ി വീണിരി താ
യി . പിെ നില വീഴി ാെത ആ ല െവ ിെയ ി ് എ ിേനാ ിയ
േ ാൾ ിയി പ പഴ ായി . അ പഴം ാ കേയാ േവവി ാ
െത തി കേയാ എ ാ േവ െത ് ഞാൻ സംശയി േ ാൾ അകായിൽ നി ്
‘അെതാ ം േപാരാ, അ ഥമൻ തെ യാകണം’ എ പറ ക ം ഞാന സ
തി ക ം െച . ഥമൻ െവ ് അക തെ യാ ്. അകായിെല അഭി ായ
കാരമായ െകാ ് അ ന ാകണെമ വിചാരി മന ി ി പഴം അ ലാ
യി വര ിയാ ് അ ാ ിയ ്. ഥമൻ വളെര ന ാ ക ം െച . വാ വം
പറ കയാെണ ിൽ ഇ ംന ഥമൻ ഞാൻ ഇതി ് കഴി ി ിെ തെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1085

പറയാം. അതിെ സ ാ ് അ മാ ായി . ഞൻ മന റിയാെത അ ് സാ

മാന ിലധികം െച ിേ ായി. ഈ ഥമൻ ടി കാലമായേ ാേഴ ം ഭ ണ
ിെ സമയം െത ി. പിെ ഇ സാമാന ിലധികം െച ക ം െച .

ര ടിയായേ ാേഴ ം ഞാൻ വ ാെത ീണി . ായാധിക ം നിമി ീ

ണം േ തെ േ ാ. എ ാംെകാ ം േലശം േപാ ം നട ാൻ വെ േതാ ക
യൽ റ ള ിൽേ ായികിട . അേ ാളാ ് സദ ടാ സമയം െത ിേ ായ
േ ാഎ ഓർ ായ ്. ഉടെന എണീ ് ഇേ ാ േപാരിക ം െച . ഞാൻ വളെര
പരി മി ാ ് ഇവിെട നടെ ിയ ്.

വലിയത രാൻ: (സ ം പരിഭവേ ാ ടി) “എ ി ം പ ായ േപാ ം ർലഭമായി

രി ഇ ാല ് ന രി റ പഴെമ ി ം ഇേ ാ െകാ യ ി േ ാ. അവി
െട വിേശഷി വ ായാൽ ഇേ ാ ടി െകാ യ കയേ പതി ്?” എ
കൽ ി .
അേ ാൾ ഒ സദസ ൻ ന രി: ക ം! ഞാനി ് ഇ െല അറി ി േ ാ. അറി ി
െവ ിൽ ഇ ഭ ണ ി േനരെ അേ ാെ ാമായി . ഉടെന സദ
സ െര ാവ ം: ഞാ ം അ തെ യാ ് വിചാരി ്, ഞാ ം അ തെ യാ ്
വിചാരി എ പറ .

ഉടെന ക ർ ന രി ാ ് നി ഒ പണ ിഴിെയ . അേ ാൾ ത രാൻ, ‘അെത

ാ ്എ ്?’ എ കൽ ി േചാദി

ന രി ാ ്: േഭാ പറ സദ ി വർെ ാെ വാ വമാെണ േതാ ി വർ

ാണേ ാ ഒ കിഴി. ഞാനിേ ാൾ പറ ് േമ േഭാ ്. ഇ വാ വാ
െണ എ ാവ ം സ തി വേ ാ. അതി ് എതിരായി പറയാൻ ഒ ം കാണാ
യാൽ ആ െമാ ം മി ിയി . അേ ാൾ ന രി ാ ് നി ് ഒ കിഴി ടി
എ . ഉടെന ത രാൻ തി മന െകാ ് “അെത ിനാ ് എ ്?” എ
കൽ ി േചാദി . അതി രമായി ് ന രി ാ ്, “ഇ തെ േ ാെല മ ാ ം
സാ പദാർ ം ഭ ി ി ിെ സദസ െര േബാധ െ ആൾ താ
ണേ ാ ഈ കിഴി. അ ം ഞാൻ ഇവിെടെയ ാവെര ം േബാ െ ിയേ ാ”
എ പറ . അതിെന എതിർ തി ം മാർഗെമാ ം കാണാ യാൽ അതി
െനതിരായി ം ആ െമാ ം പറ ി . അേ ാൾ ന രി ാ ് ാമെ കിഴി ം
കടെ . ഉടെന ത രാൻ തി മന െകാ ് “അെത ാ ്?” എ കൽ ി
േചാദി . അതി രമായി ന രി ാ ്, “ഇവിെട ടിയിരി വരിൽ അധികം
ഭാഗ ആൾ താണേ ാ ഈ കിഴി. ഇവിെട പല ായി ം ര കിഴികൾ
ം അർഹൻ ഞാനാെണ ് എ ാവ ം സ തി വേ ാ. ഇനി എ വേര ാ ം
1086 117. ക ർ ന രി ാട ാർ

ഭാഗ വാൻ ഞാനെണ തി വിേശഷി ല െമാ ം േവണെമ േതാ ി

” എ പറ . അതി ം എതിരായി റയാെനാ ം കാണാ യാലാ െമാ ം
മി ിയി . ഉടെന സദ പിരി . പണ ിഴിക ംെകാ ന രി ാ ം
അേ ാൾ െ േപായി.

ക ർമന െല ഒര ൻ ന രി ാ േവളികഴി ി ി . അേ ഹം ിവേപ ർ കിഴ

െ ആ ം ള രവാരിയെ “ ി” എ േപരായ ഒ വാരസ ാെര സംബ ം െച
ഭാര യാ ി ഇ െകാ േപായി താമസി ി ി . ആ വാരസ ാർ ഒ ദിവസം പക
െല പതി േപാെല േപായി, േമൽ ക കി വ ് ഇറൻ മാ തിനായി െപ ിയിൽ നി ്
ഒെരാ ര െ നിവർ ിേനാ ിയേ ാൾ അ ് എലി കടി റി ് ഉപേയാഗി ാൻ
െകാ കി ാ വിധ ിലായിരി തായി ാ കയാൽ അ മട ിെവ ി േവെറ
ഒെ നിവർ . അ ം അ െനതെ എലി കടി റി തായി ക . അ െന
അവർ ായി എ ് ഒ ര ക ം ഉപേയാഗി ാൻ െകാ കി ാ വിധ ി
ലായി തിനാൽ അവർ അവെയ ാെമ ന രി ാടിെല ിൽ െകാ െച ി ി ്
“ഇതാ േനാ ണം. എനി കഴി മാസ ിൽ േമടി ത ം േകാടിയല ിയ മയ
എ ്ഒ ര ക ം എലി െവ ി ഒ ി ം െകാ കി ാെതയായിരി . ഇ ഞാെന
െന ഉ െകാ നട ം? എലി െട ഉപ വം ഇവിെട ഹമായിരി ” എ പറ .
അ േക ി ് ന രി ാ ് “ആെ , നി ി ാ ാം. ഇവിെട ഒ വിള െകാ ിവ ് ”
എ പറ ി റേ ിറ ി പറ ിൽെ ് ഒ പ ീർ ിൽ ഒടിെ വല
ൈകയിൽ ിടി െകാ വിള ിെ സമീപെ ി. അവിെടയി െകാ ് അേ ഹം
ഒ മ ം ജപി ി ് “ഇവിെട എലികെളാെ ഇവിെട വര ് ” എ പറ . അേ ാൾ
ഏകേദശം അ േതാളം എലികൾ “കീ, കീ” എ കര െകാ ് ആ വിള ിെ ം
വ ടി. ഉടെന ന രി ാ ് “നി െള ാവ ം ണ ിൽ ഇവിെടനി ം െപാെ ാ
ണം” എ പറ ി ് ആ ഈർ ിൽെകാ ് ആ എലികെളെയലാം ഒേരാ ് അടി .
ഉടെന എലികെള ാം അവിെടനി ഇറ ിേ ായി. പിെ ആ ന രി ാടിെ കാലം
കഴി വെര അവിെട ഒെരലിേപാ ം കയറിയി ി .
ക ർ മന വർ പതിവായി ളി ഴ ടവിൽ ഒ വലിയ അരയാൽ
ായി . അതിേ ൽ അസംഖ ം വാവ ക ം വ ടിയി . ആ വാവ ക െട
രീഷ (മലം) വർഷം തലയിേലൽ ാെത അവിെട ളി കയറിേ ാകാൻ നി ിയി ായി
. അ െനയി േ ാൾ വലിയ ന രി ാ ് “ഈ വാവലിെ ഉപ വം കലശലായി
രി . ഇവ െട കാ വർഷം തലയിേലൽ ാെത ഈ കടവിൽ ളി ാൻ നി ിയി
േ ാ. ഇവിെട വർ ് അ പരിചയമായിേ ായി. അ െകാ ് അ വ മാകെ .
ഇനിയിേ ാൾ േവളി ് ഇവിെട പല ം വ ം. അവരാ ം ഇ ശീലി ി ി ാ െകാ ്
അവർ ി ഹമായി ീ ം. അ െകാ ് ഏതാ ം ദിവസേ ് ഈ ജ െള
ഇവിെടനി മാ ണം” എ മന ിൽ വിചാരി ് നി യി ി ് ഒ ദിവസം ഏതാ ം െച
റിയ പാറ കൾ ൈകയിൽെ ിെയ െകാ ് ആലിെ സമീപ െച നി ്
ആ വാവ കേളാ ് “നി ൾ ഏതാ ം ദിവസേ ് ഇവിെട നി ം മാറി ാമസി ണം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1087

ഇ േവളിയടിയ ിരം കഴി വിേശഷി വ വെര ാം പിരി േപായിേ ഇവി

െട വരാ . അ വെര അ െര നിൽ വലിയ മാവിേ ൽ െച താമസി െകാ ണം”
എ പറ ി കയി യി പാറ കൾ ജപി ് ആ ആലിെ കട േല ി . ഉട
െന വാവ കെള ാം പറ മ കരയിൽ നി ി മാവിേ െല ി താമസമായി. പിെ
മന െല േവളിയടിയ ിരം കഴി ് അവിെട വിേശഷി വ ി വെര ാം പിരി
േപായതിെ േശഷേമ അവ ഇ ര ് വ . ഇ െന ക ർ ന രിമാ െട മ ശ ിെയ
ം അ തകർ െള ം പ ി ഇനി ം വളെര റയാ ്. േലഖനൈദർഘ ം വിചാരി ്
അതിനായി ഉദ മി ാെത ഇേ ാൾ വിരമി .
 118
തകഴിയിൽ ശാ ാ ം അവി െ എ ം

ീ പര രാമൻ േകരള ിെ ര

സി മായിരി
ി
ായി പല ല ളിൽ ശാ ാവിെന തി
ിൽ തി വിതാം റിൽ ഇേ ാൾ ീവലഭ (തി വ ) ാമെമ
േദശ ിെ കിഴ ഒ മലയി ം ഒ തി നട ിയി .
ആ േദശ ാർ അവിെട േ ം പണി, കലശം തലായവ കഴി ി ് ആ േദവെന ത െട
േദശപരേദവതായി െ ആദരി ക ം ആചരി ക ം െച ി . എ മാ മ , ആ
ാമ ാരായ ാ ണർ അവ െട േവദാ യനം ആ േ ിൽെവ ാ ക ം െച .
അേ ാൾ എ ാവ ം ആ മലെയ “ഓ ാർമല” എ ം ശാ ാവിെന “ഓ ാർമല ശാ
ാ ് ” എ ം പറ ട ി. കാല േമണ ആ േപ കൾ േലാപി ് “ഓതർ മല” എ ം
“ഓതർമല ശാ ാ ് ” എ മായി ീർ .

1088
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1089

അ െന വളെര ാലം കഴി തിെ േശഷമാ ് ആ ാമ ിൽ ിവ ഭ (വി )

തി ം േ ം േവദാ യനമഠ ായി ീർ ്. അവ ഉ ായി റ കാ
ലം കഴി േ ാൾ അവിെട ധാന ം ആ വി േ ിനായി ീർ . പിെ ഓതർ
മല ശാ ാവിെന ആ ം ആദരി ാെത ം വ ി ാെത ം ഓർ ാെത മായി. അ െന
ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി േ ാൾ നനെ ാലി ം ഇടി െപാളി ംആേ ം
നിേ ഷം നശി ക ം ആ ശാ ാവിെ ദിവ വി ഹം മാ മവിെട േശഷി ക ം െച .
അ െനയി േ ാൾ ഒരാ ിൽ അതിവർഷം നിമി ം ഓതർമല െപാ ി അവിെട
നി ് ഏ ം ഊേ ാ ടി പടി ാ ജലം വഹി ട ി. ആ ജല വാഹ ിെ
ശ ിനിമി ം ശാ ാവിെ തി യിളകി ആ ബിംബ ം െവ േ ാ ടിെയാ കി,
ഇേ ാൾ തകഴിയിൽ േ മിരി ല ി സമീപ ാടെ ി,
അവിെട കഴിയിൽ (േച ിൽ) ത കിട ായി.
അന രം ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി തിെ േശഷം ഒരി ൽ സാ ാൽ വില മംഗ
ല സ ാമിയാർ വട നി വ ിയിൽകയറി െത ൻ ദി ിേല ് ഒ യാ ായി.
ആ യാ യിൽ വ ി ആ ബിംബം കിട ി ല നി ം സ ം പടി ാെറ ി
യേ ാൾ സ ാമിയാർ കിഴ ഭാഗ ായി ഒ ദിവ േതജ ക . ആ േതജ ദിവ നായി
സ ാമിയാർ ാെത മ ാർ ം ശ മായി ി . സ ാമിയാർ ആ േതജ ക ടെന
വ ി ാേരാ വ ി കിഴേ രയില ി വാൻ പറ ക ം അവര ി ക ം ഉടെന
സ ാമിയാ ം െട ായി വ കര ിറ ക ം സ ാമിയാ െട ത ാർ ഇര ശം
ഴ ക ം െച . ആ ശം നാദം േക ി ് അതിെ കാരണമറി തിനായി സമീപ ാ
രായ േദശ െര ാവ ം തൽ ണം അവിെടെയ ി. അേ ാൾ ശം നാദം ഴ ിയതിെ
കാരണം മന ിലാ ക ം അവെര ാവ ം സ ാമിയാെര ക വ ി ക ം െച . അേ ാ
ം ആ വയലിെ ഒ ഭാഗ സ ാമിയാർ മാ ം ശ ം അന ാർ ് അ ശ മായ
ആ ദിവ േതജ ജ ലി ായി . സ ാമിയാർ ആ വയലിലിറ ി ആ ലം െതാ
കാണി െകാ ് അേ ഹ ിെ െട ായി ആ ാ ണ ാേരാ ് ലെ
െപാത കഴി (ചവി ിയാൽ കാൽ െപാത േച ് ) മാ ാൻ പറ . അവർ ആ െചളി റ
മാ ിയേ ാൾ അവിെട ആ ദിവ മായ ശാ ാവി ഹം കാണെ . സ ാമിയാ െട നിേയാഗ
കാരം ആ ാ ണർതെ ആ ബിംബെമ കര െകാ വരിക ം ജലെമാഴി
ക കി െചളിെയ ാം കള െവടി വ ക ം െച . അേ ാൾ ആ ബിംബം ക ി
േദശ ാരിൽ ചിലർ “ഇ ജല വാഹ ിലകെ ് ഒ കിേ ാ ഓതർമല ശാ ാവിെ
വി ഹമായിരി ം” എ പറ . അ േക ി സ ാമിയാർ, “അത , ആ ബിംബം ഒ
കിേ ായി വളെര ാലമായേ ാ. ഇതി ് ഉടമ ാരായി വ വ ായി െ ിൽ
അവർ അതിെന റി ് അേന ഷി മായി . ഇ വെര അ ായി ി ാ ിതി ്
ഇനി അ പറയാനി .” ഇ ് ഈ “െപാതകഴിയിൽശാ ാ”വിെ വി ഹമാ ്. ഇതിെ
ഉടമ ാവകാശം ഈ േദശ ാർ ാെത മ ാർ മി ” എ പറ ക ം ആ ബിംബെമ
് അവിെട ഒ ല തി ി ക ം െച ി ് അേ ാൾ െ അവിെടനി ം
യാ യാ ക ം െച . സ ാമിയാർ േപാകാനായി വ ിയിൽ കയറിയ സമയ ം േദശ
ാർ ആ കടവിൽെ ് സ ാമിയാെര വ ി . അേ ാൾ സ ാമിയാർ ആ േദശ േരാ ് “ഈ
1090 118. തകഴിയിൽ ശാ ാ ം അവി െ എ ം

ശാ ാവി ് ഇവിെട േ ം പണിയി കലശം തലായവ നട ി ം ഈ സ ാമിെയ

േവ േപാെല ആചരി ക ം ആദരി ക ം ഭ ി ർ ം േസവി ക ം െച ാൽ ആ
േദശ ി ം േദശ ാർ ം ഉപര പരി യ ് വർ ി െകാ ിരി ം” എ ടി പറ
ി ാ ് അവിെടനി ം േപായ ്.
സ ാമിയാർ േപായതിെ േശഷം േദശാ െര ാവ ം ടി ഈ സംഗതികെള ാം അ ാ
ല ് അവിെട േദശാധിപതിയായി െച കേ രി രാജാവിെ അ ൽ അറിയി ക
ം ആ രാജാവിെ ആ േയാ ം ആ ല േ ാ ം ടി അവർ ശാ ാവി േ ം
പണിയി ക ം കലശം തലായവ നട ി ക ം ജ തലായവ ശരിയായി നട
തി േവ തി ് ഒ കാര െന നിയമി ക ം െച . ഇ െമാെ കഴി
േ ാൾ ആ ശാ ാവിെന എ ാവ ം സ ാമിയാർ ആദ ം പറ േപാെല “െപാതകഴിയിൽ
ശാ ാ ് ” എ പറ ട ി. കാല േമണ അതിെ ആദ െ അ രമയ “െപാ”
േലാപി അ “തകഴിയിൽ ശാ ാ ് ” എ ായി. പിെ അ തെ ിരെ ക ം
സി മയി ീ ക ം െച .
അന രം ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി േ ാൾ െച കേ രി രാജ ം തി വിതാം
ർ മഹാരാജാ പിടിെ കയാൽ െച കേ രി രാജാ നാ വി േപാേക ിവ .
അേ ാൾ ആ േദശ ാർ ഏ ം വിഹ ല ാരായി ീർ െവ പറയണെമ ി
േ ാ. തി വിതാം റിൽനി ഭരണം അവിെട റ നട ായ വെര ആ േദശ ാർ
േകവലം അനാഥ ിതിയിലാ ് കഴി ടിയ ്. അതിനാൽ ശാ ാവിെ േ
കാര ളിൽ അവരാ ം ി ാെതയായി. േ ം േവ കാല െക ിേമ ിൽ
കഴി ാ യാൽ നനെ ാലി ം ഭി ികൾ ഇടി നിര ം േമൽ െട ാം ജീർ ി ം
വലിയ ക ിതിയിലായി ീർ .
അ ാല ് ആ േദശ ാരൻതെ യായി ഒ നായർ ് ആ സ ാമിെയ റി ്
അളവ ഭ ി ം വിശ ാസ ായി നതിനാൽ ആ മ ഷ ൻ ആ സ ാമിെയ ഭജി െകാ
് ആ േ സ ിധിയിൽ െ താമസി ി . അേ ഹം അവിെട ഭജനം ട
തി ് ആ േദശ ബാലികാബാലക ാെര അ രാഭ ാസം െച ി െകാ ാ
് സ ഹ ിൽ താമസി ി ്. അതിനാലേ ഹെ എ ാവ ം പറ ി ്
ആശാൻ എ ായി . ആശാ ് ആ േ ം ഇടി െപാളി ് അനാഥ ിതിയിലാ
യിേ ായതിെന റി വളെര സ ട ം അ വ കാരം ജീർേ ാ ാരണം െച ി ാൽ
െ ാ ാെമ ് അത ധികമായ ആ ഹ ായി. എ ി ം അേ ഹം േകവലം നിർ
നനായി തിനാൽ ആ ആ ഹം സാധി തി യാെതാ മാർ ായി ി .
അതിനാലേ ഹം വളെര സ ടെ െകാ ം ഈ കാര ം സാധി തി ് എെ ി ം
മാർ ാ ിെ ാ ണെമ സദാ അ സ ാമി െട സ ിധിയിൽ ാർ ി െകാ
ം ദിവസ ൾ കഴി ിെ ാ ി .
അ െനയി േ ാൾ ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ ആശാൻ കിട റ ിയ സമയം അേ
ഹ ി ്ഒ സ ായി. അ ് എ െനെയ ാൽ, അേ ഹ ിെ തല ൽ െച ി
െകാ ് ഒരാൾ “ഇതിെന റി ് ആശാൻ ഒ ം വ സനിേ ാ. ഞാൻ പറ േപാ
െല െച ാൽ ഈ കാര ം നി യാസം സാധി ാൻ മാർ ാ ം തി വ ായിൽ നി കി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1091

ഴ ് ഓതർമല എ േപരായി ് ഒ വലിയ ്. അവിെടെ േനാ ിയാൽ എൺപ

ിനാ വിധം പ മ കൾ കാ ം. അവ െട േവ ം ഇല ം േറേ പറിെച െകാ
വരണം. പിെ ക ം ക ാ ൾെ െട അ പ ിനാ ം അ ാടി മ ക ം
േറെ വാ ണം. അവെയ ാം യേഥാചിതം േചർ ് റ ് എ കാ ണം. അ ് ആവണ
െ , േവെ , ഓടെയ , മേരാ ിെയ , ാെയ , വെ തലായ സകല
െയ ക ം േചർ േവണം കാ ാൻ. എ ാൽ എ ിൽനിെ എ അതിൽ േചർ
ക മ ്. അ െന എ കാ ി േരാഗികൾ െകാ േസവി ി ാൽ സകലേരാഗ
ം േഭദമാ ം. വിേശഷി വാതസംബ ളായ േരാഗ ൾ ് ഈ എ ഏ ം ഫല
ദമായിരി ം. ഈ എ ് സ മായ ഒ വില േദവസ ിേല വാ ിെ ാ ണം.
അ െന റ ദിവസം കഴി േ ാൾ ഈ എ െട കാര ം േലാക സി മായി ീ ം.
അേ ാൾ പല ല ളീൽ നി ം സംഖ യി ാെത േരാഗികൾ ഈ എ േസവി ാനാ
യി ഇവിെട വ ട ക ം അവരിൽ നി ് എ െട വിലയായി ം മ ം കി സംഖ
കൾെകാ േദവസ ിൽ ധനം ധാരാളം വർ ി ക ം െച ം. അേ ാൾ േ ിെ
ജീർേ ാ ാരണം നട ി ാൻ യാസമി ാെതയാ മേ ാ. അ കഴി ാൽ പിെ ം
ഈ എ നിമി ം ഈ േദവസ ിൽ ധനം വർ ി െകാ തെ യിരി ം. തൽ ാ
ലം അ ാടിമ ക ം എ ക ം വാ ാൻ ആവശ പണം ഇതാ ഇവിെടയിരി ”
എ പറ തായി ായി സ ം.
ആശാൻ ഉടെന ഉണർ ക റ േനാ ിയേ ാൾ അവിെടെയ ം ആെര ം
ക ി . എ ി ം തല ൽ റ പണം ഇരി ായി . അതിനാലാശാൻ, ഇ
െന തെ അ ൽ വ പറ ക ം ഈ പണം തരിക ം െച ്ഭ വ ല ംക
ണാനിധി മായ തകഴിൽ ശാ ാ തെ യാെണ വിശ സി െകാ ് ആ പണം ൈകയി
െല ക ംഅ ദിവസം തെ ഓതർമലയിെല ി എൺപ ിനാ പ മ ക ം
പറി െകാ വരിക ം അ ാടിമ ക ം എ ക െമ ാം േശഖരി സ ി ായ
സ ാമിനിേയാഗം േപാെല അ ാ ദിവസംെകാ ് ആ എ കാ ിയരി െവ ക ം െച .
അ ാല ് ആ േദശ തെ പല ൈവദ ാർ അേനകവിധം ചികി കെള ാം െച
േനാ ീ ം ഫലെ ടാ യാൽ ഒ ം അസാ െമ തീർ െ ി ഉേപ ി െ
വരായ അേനകം േരാഗിക ായി . ആശാൻ അവെരെയ ാം ആ േ സ ിധിയിൽ
വ ി ഭജനമായി താമസി ി ക ം ഒഴെ ്, ഒ പണം (നാ ച ം) വീതം നട
െവ ി െകാ ് എ െകാ േസവി ി ക ം എ േസവി വെര ാം സ തെയ
ാപി ക ം െച . ചിലർ ് ഒ ദിവസം എ േസവി േ ാൾതെ ന ഖമായി.
മ ചിലർ ് പ ദിവസം എ േസവി ി ാ ് ർ ഖം സി ി ്. എ ി ം
ആ എ േസവി ി ് ആർ ം ഖം സി ി ാെതയി ി . ഇ ം കഴി േ ാേഴ
ം ഈ വർ മാനം േക േകൾ ി േലാക സി മായി ീർ . അേ ാൾ പല ല
ളിൽനി മായ സംഖ യി ാെത േരാഗികൾ ഈ എ േസവി ാനായി ഇവിെട വ
ട ി. വ വർെ ാെ െകാ തി ട ം ടാെത ആശാൻ എ കാ ിയരി
േദവസ ിൽ ഏൽ ി െകാ െകാ മി . അ െന റ കാലം കഴി േ ാേഴ
ം എ െട വിലയായി ം േരാഗികൾ ഭ ി ർ ം വിേശഷാൽ നട െവ തായി ം
1092 118. തകഴിയിൽ ശാ ാ ം അവി െ എ ം

േദവസ ിൽ അപരിമിതമായി ധനം വർ ി . അേ ാൾ ആശാൻ തെ മതലെ

േ ിെ ജീർേ ാ ാരണ ം കലശ ം മ ം വളെര ഭംഗിയായി ം േകമമായി ം
നട ി . പിെ ം േരാഗിക െട വര ം േദവസ ിെല ധന ം ർ ാധികം വർ ി
െകാ തെ യി തിനാൽ ആശാൻ േ ിെല നിത നിദാനം, മാസവിേശഷം, ആ
വിേശഷം തലായവെയ ാം പരി രി ഭംഗിയാ ി.
അ െന ഏതാ ം സംവ ര ൾ കഴി േ ാൾ ായാധിക ം നിമി ം ആശാൻ
ഏ ം ീണി ക ം മ ക ം മ ം േശഖരി ് എ കാ ി േദവസ ിേലൽ ി ാൻ
അശ നായി ീ ക ം െച . അേ ാൾ അേ ഹം എ ് േവ മ ക െട ം
എ ക െട ം കണ ി ം കാ ിയരി ാ മ ി ം മ ം വിവരമായി ഒ ചാർെ
തി േദവസ ിേലൽ ി . പിെ അധികം താമസിയാെത അേ ഹം കാലധർ െ
ാപി ക ം െച .
ഭ ശിേരാമണി ം സൽ ണവാരിധി മായി ആശാെ േദഹവിേയാഗം നിമി ം
ആ േദവസ ാർ ം േദശ ാർ ായ സ ടം അപരിമിതം തെ യായി . അതി
നാലവെര ാം ടിയാേലാചി ആശാെ പം എ ം കാ തി ം അേ ഹെ റി
രണ എ ം ജന െട ദയ ിൽ നിലനിൽ തി മായി ആശാെ ഒ വി
ഹ ാ ി േ സ ിധിയിൽ െ തി ി . ആ വി ഹം ഇേ ാ ം അവിെട
െ ഇരി ്.
ആശാെ കാലാന രം അേ ഹ ിെ ചാർ സരി േദവസ ാർ തെ മ
ക ം മ ം േശഖരി യഥാ ർ ം എ കാ ിയരി െവ ട ി. അേ ാ ം അ
സ ാമി െട സാ ി ം അവിെട നിലനി ി തിനാൽ േരാഗിക െട വരവി ് ഒ റ
ായി . ിലെ േ ാെലതെ തിദിനം അസംഖ ം േരാഗികൾ വരിക ം എ
േസവി ക ം എ ാവ ം സ തെയ ാപി ക ം െച െകാ ി . അേ ാൾ േദ
വസ ാർ എ െട വില ഒഴ ി ് ഒ പണമായി ് അര പയാ ി. എ ി ം
േരാഗിക െട വരവി ് അവിെട ഒ റ ായി . ഇേ ാ ം അവിെട അതിെനാ ി ം
യാെതാ വ ത ാസ ം വ ി ി . എ ാം യഥാ ർ ം നട െകാ തെ യിരി .
ആശാെ കാലം കഴി തിെ േശഷം പ മ കൾ വ ക ം എ കാ ിയ
രി െവ ക ം െച േദവസ ാർ തെ യാെണ പറ ി േ ാ. മ
കൾ പറി െകാ വ വാൻ േദവസ ാർ അയ ് േദവസ ിെല അടിയാരായി
ലയെര െ യാ ്. മലയിൽ െച മ കെള ാം പറി േശഖരി െകാ വ
തി ് അവർ നാല ദിവസം േവ ിവ ം. അതിനാൽ അവർ ് അ ം ദിവസെ
ഭ ണ ി േവ അരി ം േകാ ക ം ടി െകാ യ ാ ് അവെര റ യ ക
പതി ്.
ലയർ പറി െകാ വ മ കളിൽ േവ വ ം േവ ാ വ ം ഉ ായിരി
ം. അവ തിരെ തി ് ആ ലയർെ , േദവസ ാർ ം അറി ടാ.
അതിനാൽ േദവസ ാർ ആ മ കെള ാം െക ി േനരം ൈവ േ ാൾ മ പ ിൽ
െവേ ം. പിേ ദിവസം േനരം െവ േ ാൾ അവയിൽ ിലെത ാം താെഴ വീ കിട
ക ം േശഷെമ ാം മ പ ിൽ െ ഇരി ക ം െച ം., താെഴ വീ കിട വ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1093

െകാ ത വെയ തീർ യാ ി കള ക ം മ പ ിലിരി വ േചർ ് എ

കാ ക മാ ് പതി ്.
എ ് അവിെട ആ ം പാകം േനാ ാറി . എ അരി ാ ദിവസം ഉ ജ കഴി
നടയട ാൽ എ െയ ്അ െവ ് തീ ക ി ് ഇള ിെ ാ ിരി ം. റ
േനരം കഴി േ ാൾ േ ിനക നി ഒ മണിനാദം േകൾ െ ം. ഉടെന എ
വാ ി അരി ക ം െച ം. അതാ ് അവിടെ പാകം. അ ാെത അര ം മണ െമാ
മ .
എ അരി ദിവസ ളിൽ അവിെട ഉച ജ േദവ വിേശഷാൽ ഒ ശർ ര ാ
യസനിേവദ ം പതി ്. അതി ് “എ ായസം” എ ് േപ പറ വ ്. ആ
പായസം ഉ േനാ ിയാൽ അതി ് അവിെട അരി എ െട സ ാ ന േപാെല
ഉ ായിരി ം. എ ി ം അ ജന ൾ ഭ ിേയാ ടി ഭ ി കയ ാെത കളയാറി .
തകഴിയിൽ ശാ ാവി ് അടനിേവദ ം വളെര ധാനമാ ്. അവിെട ഇേ ാ ം ദിവസം
േതാ ം പതിവായി അടനിേവദ ്. അതി ് അ ച േമ െചല . നിേവദ ം കഴി
ആ അട വി ാ ം അ ച ം കി ം. ഈ വഴിപാ ് ഒ പ െട വകയായി ാ ് നട േപാ
്.
പെ ാരി ൽ ഒ പ ർ ക വട ിനായി പാ ിയിൽനി േകരള ിെല ി. പല
ല ളിൽ സ രി തിെ േശഷം ഒ വിൽ തകഴിയിൽ വ േചർ . അേ ഹ ി
മ ല െള ാളധികം േബാധി ് തകഴിയാ ്. അതിനാൽ ക വടം െച െകാ
് അേ ഹം അവിെട ിരമായി ാമസി . അവിെട ക വട ിൽ അേ ഹ ി ധാ
രാളം ലാഭം കി ിെ ാ ി . അേ ഹം ശാ ാവിെന ഭ ി ർവം േസവി െകാ മാ ്
അവിെട ാമസി ി ്. ആ സ ാമി െട പെകാ ാ ് തനി ് അസാമാന മായ ലാ
ഭം കി െത ായി അേ ഹ ിെ വിശ ാസം. അ െകാ ാ ് അേ ഹം ഈ അട
വഴിപാ പതിവായി നട ിെ ാ ി ്. അ െന റ കാലം കഴി േ ാേഴ ം
അേ ഹം വലിയ ധനവാനായി ീ ക ം ആ േദശ തെ നില ളായി ം രയിട
ളായി ം വളെര വ ൾ സ ാദി ക ം െച .
അന രം ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി േ ാൾ അേ ഹ ി സ േദശമായ പാ ി
യിൽ െ െച താമസിേ തായ ചില അത ാവശ ൾ േനരി . അതിനാലേ ഹം
വ െള ാം വിശ രായ ചിലെര പാ ിേനൽ ി ക ം പാ ം പണമായി പാ ി
യിലയ െകാ ാൻ ച ം െക ക ം അടവഴിപാ ട ം ടാെത നട തി ് ഒ
േ ഹിതെന റേ ൽ ി ക ം െച ി ് പാ ിയിേല േപായി. അടവഴിപാ നട
തി ് അട വി കി ച ം െകാ മതിയാ െമ ായി തിനാൽ ആ വക ്
അേ ഹം വിേശഷിെ ാ ം െകാ ാെതയാ ് േപായ ്.
പ ർ പാ ിയിേല േപായി റ ദിവസം കഴി േ ാൾ അട വില വാ ാൻ
ആ ം വരാെതയായി. ച ം കി െതയായേ ാൾ വഴിപാ നട ാൻ മതലെ ി
ആൾ അ ി . വഴിപാ ിയേ ാൾ പാ ിയിൽ പ െട ഹ ിൽ ചില ആപ
ക ം അനർ ംക ട ി. അേ ാൾ ആ ാ ണൻ അതി പല വിധ ി
തിവിധികൾ നട ക ം നട ി ക ം െച . അ െകാ ം ഒ ഫല ായി .
1094 118. തകഴിയിൽ ശാ ാ ം അവി െ എ ം

അതിനാൽ ആ പ ർ ഇതിെ കാരണമറി തിനായി ഒ ാരെന വ ി ം

െവ ി േനാ ി. അേ ാൾ ആ ാരൻ ഈ പാപ ിെ കാരണം ഒ ശാ ാവി
െ േകാപമാെണ വിധി . ആ ശാ ാ തകഴിയിൽ ശാ ാ തെ യാെണ പ ർ
േതാദയ ാ കയാൽ അേ ഹം ഉടെന അവിെട നി റെ തകഴിയിെല ി
അേന ഷി േ ാൾ ടാ ാെത എ ം നട ണെമ നി യി ി അടവഴിപാ റ
ദിവസമായി ിയിരി കയാെണ മന ിലാ കയാൽ തെ വക നില ളിൽ അേ ാൾ
െന വിള കിട ി പ പറ ം ഈ അടവഴിപാ ാെത എ ം നടേ
തിേല ായി േദവസ ിേല തീറായി എ തിെ ാ ക ം വഴിപാ ി തി ചില
ായ ി ൾ നട ക ം െച തിെ േശഷം അേ ഹം പാ ിയിേല മട ിേ ാ
ക ം െച . അേ ഹം സ ഹ ിെല ിയേ ാേഴ ം അവിെട ഉ ായിെ ാ ി
ആപ ക ം അനർ െമ ാം ശമി യഥാ ർ ം ഖമായി . അേ ഹം എ തി
െ ാ നില ിൽനി ആദായം െകാ ് ഇേ ാ ം േദവസ ാർ ആ അടവഴി
പാ ട ം ടാെത നട ിേ ാ ്.
പെ ാരി ൽ ജനനം തൽ തെ കാൽ നിവരാെതയി ഒ പ ർ യൗവനമാ
യേ ാൾ ൈകകൾ ി ി നാ കാലിേ ൽ നട ഒ വിധ ിൽ പാ ിയിൽ നി ്
അ ല െഴ വ േചർ . ആ പാവെ ാ ണെ ക പാ ക ി ് അ ല ഴ ാ
രിൽ ചിലർ അേ ഹേ ാ ് “തകഴിയിൽെ റെ വാ ിേ വി ാൽ അേ
കാൽ ി നട ാറാ ം” എ പറ . എ ി ം ൈകവശം പണമി ാതി തിനാൽ
അേ ഹ ി ് അ ് സാധ മ ായി .
അ െനയി േ ാൾ അവിെട േ ിൽ പാൽ ായസ ി പതിവായി പാൽ
െകാ െച െകാ ീകൾ േദവസ ാർ കണ തീർ പണം െകാ
ക ി ് അേ ഹം അവ െട അ ൽെ യാചി കയാൽ ആ ീകൾ അേ ഹ ി ്
യഥാശ ി േറേ പണം െകാ . അേ ഹം ആ പണ ം െകാ തകഴിയിൽെ
ദിവസം എ വാ ിേ വി . നാലാം ദിവസമായേ ാേഴ ം അേ ഹ ി കാ
കൾ ി േറേ നടാ ാറായി. പിെ അേ ഹം എ വാ ീ ബാ ി ായി
പണം അടവഴിപാടിനായി അവിെട െകാ േ ൽ ി ി വടി ി നട ് അ ല ഴെയ
ി. നാല ദിവസം ടി ഴി േ ാൾ വടി ടാെത തെ അേ ഹ ി സാമാന ം
േപാെല നടാ ാറാ ക ം െച .
ഒരാ ിൽ ഉ വ ി ജന ളിൽനി പണം പതി േപാെല പിരി കി ിയി .
അതിനാൽ േദവസ ം മാേനജർ ആറാ ിെ എ ി ി തീെവ ിെ ാഴി ാ െവളി
െ തൽ ാലം കടമായി െകാ ണെമ ം ആറാ കഴി ി പണ ാ ിെ ാ
ാെമ ം ഒ ക വട ാരേനാ പറ ക ം ക വട ാരൻ അ സ തി ക ം െച ി
. എ ി ം െവളിെ ാവശ മായേ ാൾ െറാ ം പണം കി ാെത െവളിെ െകാ
കയിെ ക വട ാരൻ പറ കയാൽ മാേനജർ വ ാെത വിഷ നായി ീർ .
അെ ാ ം ആറാ ിെ എ ി കാണാൻ േമൽജാതി ാരായി ം കീഴ്ജാതി ാരാ
യി ം പതിവിലധികമാ കൾ വ ടീ ായി . എ ി ം എ െച ം? ആ രാ ി
യിൽ ആേരാ പണം േചാദി ? േചാദി ാ ം ആ െകാ ം? ആക ാെട വലിയ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1095

ഴ മായി. ആ സമയ കാ ായി വ ി വരിൽ ചില ഷ ാ ം ചില ീക ം

ി ട ി. അേ ാൾ ആ ാ ിൽനി ഒരാൾ ശാ ാവിെ ആളായി ് (െവളി ാ
ടായി ് ) “ഈ െത ാം എെ ത ൾ ആേവശി ി ാ ്. ഓേരാ ം അൻപ
പണംവീതം ഇവിെട കാണി യി ാെത ഈ ൽ മാ കയി ” എ കൽ ി . ി
െ ാ നി വ െട ഉടമ ാെരലവ ം കൽ നേപാെല പണം കാണി യി . ഉടെന
എ ാവ െട ം ൽ ശമി ക ം െച . കാണി യി ായ പണ ിൽനി വില
െകാ മാേനജർ െവളിെ വാ ി ആറാ െകേ മമായി നട ി. െവളിെ വാ ി
ഴി ി പിെ ം വളെര ണം മി ായി .
“തകഴിൽമ ം ശാ ാ-
വകമലരതിയായലി ന ൾ ം
മികെവാ ഖേമകാനാ-
കലശ രെന ദാ നമി േ ൻ.”
 119
അറ ൽ ബീബി

അ
നി പിരി
റ ൽ ബീബി െട സ േദശം ി ിഷ് മലബാറി ൾെ
േചർ ക ം ംബം ചിറ ൽ െ
ചിറ ൽ താ ിൽ
േകാല ിരി രാജവംശ ിൽ
േപായ ഒ ശാഖ മാ ്. ആ രാജവംശ ിൽ നി ഈ ശാഖ പിരി
േപായതിെ കാരണെ റി ഐതിഹ ം താെഴ റ .
െകാ വർഷം നാലാം ശതാ ംവെര േകാല ിരിരാജ ംബം േകാല നാ ിെ അ
െ തല ാനമായി ഏഴിമലേ ാ യിലായി ിരമായി ാമസി ി ്.

1096
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1097

തദന രം ംബാംഗ ൾ പല ശാഖകളായി വളെര വർ ി ക ം േകാല ിരി രാജാ ം

േശഷം വാ ാരായ ത രാ ാ ം ത ിൽ ർ ക ം െച കയാൽ ഓേരാ
ശാഖകൾ ഓേരാരി ലായി ല ംബ ിൽ നി പിരി ക ിമംഗലം, മാരി ,
പഴയ ാടി, െച , വളപ ണം, ചിറ ൽ എ ി െന പല ല ളിൽ േകാവില
ക ാ ി താമസ റ ി . എ ാൽ േകാല ിരി രാജാ ് ഏഴാം ശതാം ം വെര
ഏഴിമലേ ാ യിെല േകാവിലക തെ യാ താമസി ി ്. ചിറ ആ
ലം ക രിൽനി ് ഇ പ നാഴിക വട ാ ്. അവിെട ഏഴിമല എ ിേ ൽ
ഇേ ാ ം േകാ െട ന ാവശി ൾ ചിലെത ാം കാ ാ ്. ആ ഏഴിമലയിൽനി
പടി ാെറ സ ിേല ് അ ം രേമ . മല െട താ രയിൽ പതിെന നാ െക
കേളാ ടിയ ഒ വലിയ േകാവിലക ായി . ആ േകാവിലകമി ി പറ ം
വളെര വലിയതായി . ആ രയിട ിെ അ ൽ ടി ഒ നദി വഹി ാ
യി . ആ േകാവിലക ിെ മായി അേനകം ാ ണാലയ ം പടയാളികളായ
നായ ാ െട അ ് ഹ ം സ ം അകെല ധനവാ ാ ം വിദ ാ മായ ചില
ഹ ദീയ െട വീ ക ായി .
അ ാല ് ഏഴിമലേ ാവിലക താമസി ി അവിവാഹിതകളായ ര െകാ
ത രാ ിമാർ, േകാവിലക നി ഴയിേല മതിൽ െക ിയിറ ിയി ളി
ടവിേല ളി ാനായി പതി േപാെല ഒ ദിവസം േപായി പതിവലധികം േനരം
െവ ിൽ ിട ചാ ക ം മറി ക ം േസാ ാഹം ഴ െട മ ിേല നീ ക
ം െച ീഡീ . നവയൗ ന കളായി അവ െട േചാര ിള സ സമയം
കഴി േ ാൾ ഒ ശമി ക ം ര േപ ം ീണി ക ം െച . അതിനാൽ അ ജ
ിയായി െകാ ത രാ ി നീ ി കര കയറി. േജ ിയായി മേ െകാ ത
രാ ി കരയിേല ് നീ ിയി ൈക ം കാ ം ഴ േപാ കയാൽ കരയിെല ാൻ
സാധി ാെത ഒ ിലകെ താ േപായി ട ി. കരയിൽ നി ി െകാ ത രാ ി
അ ക പരി മി ് ഉറെ നിലവിളി . അേ ാൾ സ ം െര ഴ ടവിൽ െ
ളി െകാ നി ി വാ ം ഖ മായി ഒ ഹ ദീയൻ നിലവിളി േക ് ഈ
കടവിൽ ഓടിെയ ക ം സംഗതി മന ിലാ കയാൽ തെ ര ാ ം ടി അരയിൽ
ിെ ിെ ാ െവ ിൽ ാടി രാജ മാരി െട ൈക പിടി കരേയാട ിചി
കര കയ ക ം െച . രാജകന ക നില ല ായി ം കര കയറാെത ക േ ാ
ളം െവ ിൽ െ നി േത . ിമാനായി ആ ഹ ദീയൻ അതിെ
കാരണ മറി തെ അരയിൽെ ിയി ര ാം നന ി െവ ി ം േകാ
ടിയായി തിനാൽ അതഴി രാജ മാരി ് എറി െകാ തിെ േശഷം അവിെട
നിൽ ാെത വീ ിേല േപായി. രാജ മാരി ഉ ി വ ം ഒ ിെ ശ ിയാൽ
െവ ിൽ െപാേ ായ െകാ ായി കര ് കയറാെത െവ ിൽ െ നി ി
്. അേ ാൾ ആ ഹ ദീയെ ര ാം ് കി ിയതിനാൽ അ െകാ കര
കയറി ളി രയിൽ െച ളി കഴി . അേ ാേഴ ം ണ േവ ദാസിമാർ അവിെട
െയ കയാൽ അവേരാ ടി ആ കന കമാർ േകാവിലകേ ് േപാ ക ം െച .
1098 119. അറ ൽ ബീബി

ഈ വർ മാനെമ ാം ണേനരം െകാ ദാവാ ിെയ േപാെല ആ ദി ിൽ സർ

പര ക ം ആപ ിൽനി ര ാപി ആ കന ക െട മാ ലനായി േകാ
ല ിരിരാജാവിെ കർ ളി െമ ക ം െച . തെ ഭാഗിേനയിെയ ആ അത ാപ
ിൽനി ര ി ഹ ദീയെന റി വളെര സേ ാഷം േതാ കയാൽ ത രാൻ ഉട
െന ആെള അയ ് ആ ഹ ദീയെന േകാവിലക വ ി. അേ ാൾ ആ വാ ് തെ
ൈസന ിൽേ ർ ി ഒ ഭടനാെണ ടി അറി കയാൽ ത രാ ് അയാെള റി
സേ ാഷം ർ ാധികം വർ ി ക ം അയാൾ ് അേനകം സ ാന ം വളെര
വ വകക ം പ ാള ിൽ ഉയർ തര ി ഒ േദ ാഗ ം ക ി െകാ ക ം െച .
നീരാ ളി കഴി േകാവിലകേ െച രാജകന കമാരിൽ കന ക അക
കട ാെത അവിെട അ തെ ഉ ായി ഉപ ഹ ിൽ െച ി .അ
രാ ി തലായ ത രാ ിമാ ം മ ം വളെര റ ക ം നിർബ ി ക ം െച ി ം ആ
കന ക അവിെടനി ് ഇളകിയി . ജന ൾ നിർബ ി േ ാൾ ആ രാജ മാരി “െവ
ിൽ നി ് എെ പിടി കയ ിയേ ാൾ ആ ഹ ദീയൻ എെ പാണി ഹണം
കഴി . പിെ നനെ ി ം േകാടിയായ ഒ ് എനി ാൻ അയാൾ തരിക ം
െച . ഇ ര ംെകാ ് എെ വിവാഹകർ ം മി വാ ം കഴി ിരി . രാജകന
കമാെര ഹ ദീയർ വിവാഹം കഴി ക വിഹിതമ േ ാ. അതിനാൽ ഞാനിേ ാൾ
യായിരി . എനി ിനി അക കട ാൻ പാടി ” എ ാ ് സമാധാനം പറ ്.
ഈ വർ മാനമറി േ ാൾ േകാല ിരി രാൻ “എ െചല വ ാ ം ത തായ
ൈവദിക ായ ി ൾ െച ി രാജ മാരിെയ ീകരി വീെ ണെമ” തീർ
െ ി ആ കെള അയ ൈവദിക ാെരെയ ാം വ ി വിവരം പറ . അ േക
ൈവദിക ാർ “പണം ത ാൻ ഇ തെ തരം” എ ക തി പലവിധ ായ ി ൾ
ം ചാർ ാ ിെ ാ ക ം “ ായ ി ം നട ി ാൻ േവ വെരാെ വ
േചർ ാൽ എ ാം കഴി ് എ ാവ ം പിരി േപാ വെര ര േനര ം വലിയ
സദ ം േവണം” എ റിയി ക ം െച . അെതാ െകാ ം ത രാ ഒ സ
ായി . “ദിവസം നി യി വിവരിമറിയി ാം” എ പറ ൈവദിക ാെരെയ ാം
യേഥാചിതം സൽ രി മട ിയയ .
േകാല ിരി രാൻ ൈവദിക ായ ി ംെകാ തെ ഭാഗിേനയിെയ ീകരി
വീെ വാൻ നി യി തിെ േശഷം ആ വിവരം ചില ീജന ൾ ഖാ രം ആ
രാജ മാരിെയ അറിയി . അ െകാ ം ആ രാജ മാരി െട നി യ ി േലശ മിള
ായി . പിെ ത രാൻ തെ ആ ഭാഗിേനയി െട അ ൽെ വളെര നിർ
ബ ി േനാ ി. അ െകാ ം ഫലെമാ ായി . വി ഷിയായ ആ രാജകന ക
െട നി യ ി ് ഇള ം വ കെയ ് ആരാ ം സാ മെ ് ഉറ വരികയാൽ
േകാല ിരി രാൻ േകാവിലക ായി േശഷം ത രാ ാേരാ ം മ ം ആേലാ
ചി ് എ ാവ െട ം സ ത കാരം ധാന േകാവിലകേ ാട തെ െകേ മമായി
േവെറ ഒ േകാവിലകം പണിയി രാജകന ക െട താമസം അവിെട ആ ക ം ആ
രാജ ംബ ിൽ േശഷ ായി ത രാ ിമാെരേ ാെല ഖമായി ഴി വാൻ
ത വ വ വകക ം പ ം പാ ം മ െമ ാം െകാ ക ം ാണര
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1099

െച ആ വാവിെനെ ാ തെ ഹ ദീയവിധി കാരം ആ രാജകന കെയ കല ാ

ണം കഴി ി ക ം െച . അ ാലം തൽ ആ രാജ മാരി െട നാമേധയം “അറ ൽ
ബീബി” എ ായി ീർ . തി വിതാം ർ മഹാരാജ ംബ ിേല ം മ ം െകാ ത
രാ ിമാെര പ ിെ കഴി േകായി രാ ാെര എ േപാെല ഈ ബീബിെയ
കല ാണം കഴി ഹ ദീയെന ം െചലവിെന ാം െകാ ബീബി െട െട െ
താമസി ി . അയാൾ േവ പരിചാരക ാെര ം നിയമി െകാ . വ വകക
െട ഉടമ ത ം ൈകകാര കർ ത ം ബീബി തെ യായി . കാര െള ാം
ശരിയായി േനാ ി ഭരി ി തിനാൽ “അറ ൽ ബീബി” എ നാമം േലാക സി
മായി ീ ക ം െച . അറ ൽ ബീബി െട സ ാനപര ര ി ൾെ ഷ ാെര
“അറ ൽ രാജാ ാർ” എ ാ ് പറ വ ്.
ഹ ദീയ ീകൾ േഘാഷാസ ദായം സ ീകരി ി വരാകയാൽ അവെര അന
ഷ ാർ കാ വാൻ പാടിെ ാണേ ാ െവ ിരി ്. എ ാൽ േകാല ിരി രാ
ജാവിെ വംശ രായ ചിറ ൽ േകാവിലക ത രാ ാർ ് അറ ൽ ബീബിമാെര
കാ തി യാെതാ വിേരാധ മി . ചിറ ൽ േകാവിലക ത രാ ാർ അവി
െട എ ിയാൽ അ ല ളായ തി ൽ ാ കൾ െവ ാ ് അറ ൽ രാജാ ാർ
ഖം കാണി ക പതി ്. േകാല ിരി രാജവംശ രായി തി വിതാം റിെല ത രാ
ാർ െച ാ ം അറ ൽ ബീബികെള കാ തി വിേരാധമിെ ാ ് െവ ിരി
്. ഇവർ ം അറ ൽ രാജാ ാർ തി ൽ ാ െവ ക ം മ ം പതി ്. അറ ൽ
രാജ ംബ ി ം ഐശ ര ം േമണ വളെര വർ ി കയാൽ ജന ൾ “ചിറ ൽ തി
അറ ൽ” എ പറ ് ആ ംബെ ക കയാൽ അെതാ പഴെ ാ ായി ീർ .
ഇനി ഈ അറ ൽ രാജ ംബം ക രിലായി ീർ െത െനെയ ടി
ിൽ താെഴ പറ െകാ .
െകാ വർഷം ഏഴാം ശതാ ിെ ആദ കാല േകാല ിരി രാജാവിെ ധാനമ
ിയായി “അരയൻ ള ര നായർ” ഹ മതം സ ീകരി ് ഒ “ ഹ ദാലി”യായി
ീർ . പിേ ം അയാൾ േകാല ിരി രാെ മ ി ാനം ഉേപ ി ി . ആ
ഹ ദാലി തെ സ ാമിയായ ത രാെ അ വാദേ ാ ടി അറ ൽെകാ ാര ിൽനി
് ഒ ബീബിെയ കല ാണം കഴി . അയാ െട കാലാന രം അയാ െട ാരായ
“മ ാലി ിടാ ”കൾ േകാല ിരി രാെ ധാനേസവക ാരായി ീർ . അവ
രിൽ േകാല ിരിരാജാവിെ േസനാനായകനായി ീർ “ആലി ” എ വിദ
ൻ “മാലിദ ീ കൾ” പിടി ട ി തെ സ ാമി ൈകവശെ ിെ ാ . േകാല
ിരി രാൻ ഏ ം സേ ാഷി ് ആ ദ ീ കളിൽനി െകാ ംേതാ ം കി പാ
ിൽനി ് ആലി ാഖാ ം അയാ െട ംബ ി ം എ ം അ ഭവി ാനായി പതി
െന ായിരം പണ ം ക രിൽ അവിേട ് (ത രാ ് ) ഉ ായി ഒ വലിയ േകാ ം
കാന ്, കാേനാ ചാ ് എ ീ ര േദശ ം സ ാനമായി െകാ . തദന രം
െകാ വർഷം എ ിനാ തിൽ േകാല ിരി രാൻ ഏഴിമലേ ാ വി വളപ ണം
േകാ യി ം, ആലി അറ ൽ ംബ ം ത രാൻ ക ി െകാ ക ർേകാ യി ം
താമസമാ ി.
1100 119. അറ ൽ ബീബി

അതി േശഷം എ ിനാ ിൽ ആലി െട സഹായ ാൽ േകാല ിരി

രാൻ ല ദ ീ കെള ആ മി പിടി ട ക ം ആ ദ ീ കെള ആ േതാ ം ആറാ
യിരം പണം ക ം െകാ ണെമ നി യേ ാ ടി അറ ൽ ബീബി വി െകാ
ക ം െച . അ ടാെത േകാല ിരി രാൻ ആലി ് “ആഴിരാജാ ് ” എെ ാ
ാന ം ക ി െകാ . അ കാല േമണ േഭദെ ് “ആലിരാജാ ് ” എ ായി ീർ
. ഇേ ാൾ ആഴിരാജാെവ ് ആ ം പറയാറി . എ ാവ ം ആലിരാജാെവ തെ യാ
് പറ വ ്.
അന രം മലബാർ ി ീ ഗവൺെമ ിെ അധീന ിലായതിെ േശഷം അ
െ ബീബി ല ദ ീ കൾ ടി േനാ ി ഭരി വാനായി ി ീ ഗവർെമ ിെന ഏ ി .
ആ ദ ീ കളിൽനി ാ ആദായ ിൽനി ് ഒ ഭാഗം ആ േതാ ം ബീബി െകാ
ണെമ നി യേ ാ ടിയാ ് അ െന െച ്. എ ി ം ി ീഷ് ഗവർെമ
് ബീബി യാെതാ ം െകാ ാെത ആ ദ ീ കൾ സ െമ േപാെല ൈകവശംെവ ്
ആദായ ൾ വൻ എ െകാ ി .
ഏകേദശം ഇ പ െകാ ൾ ് ആലിരാജാവവർക ം ി ീഷ് ഗവർെമ ം
ത ിൽ ല ദ ീ കെള സംബ ി േകമമായി ് ഒ വ വഹാരാ ായി. ഒ ം ി
ീഷ് ഗവർെമ ് ആ േതാ ം ത തായ ഒ ന സംഖ അറ ൽ രാജ ംബ ിേല
െകാ െകാ ാെമ സ തി കയാൽ ആ വ വഹാരം രാജിയായി തീർ . ി
ീഷ്ഗവർെമ ് ആ സംഖ ഇേ ാ ം ആ േതാ ം അറ ൽ രാജ ംബ ിേല ് െകാ
വ ്. ഇ ടാെത ചിറ ൽ രാജ ംബ ി സകലർ ം ി ീഷ് ഗവർ
െമ ് പ തെ മാലിഖാൻ അ വദി ി ്. ഇ ം അറ ൽ േകാവിലക വ ം
ചിറ ൽ രാജ ംബ ി വ ം ഏ ം ൈമ ിേയാ ം വിശ തേയാ ം ടി െ യാ
് വർ ി േപാ ്ആര വിശി ാന ളി ം േ മ ം ഐശ ര ം എ ം
ഉപര പരി വർ ി െകാ ിരി തി ് സർേ ശ രൻ സദയം സഹായി മാറാകെ .
 120
തി വിഴാ മഹാേദവ ം അവി െ മ ം

തി
േചർ
വിഴാമഹാേ ം ് േചർ ല ാ
യിൽ “െപ േ ർമംഗലം” റിയിലായി
ിൽ മാരാരി ളം വട പ തി
. കഴി കെ
ല െത പ തിയിലായി സർേ െച കയാൽ ഇേ ാൾ അ െനയാണിരി
കാല ്

്.

1101
1102 120. തി വിഴാ മഹാേദവ ം അവി െ മ ം

ഈ േ മിരി ലം പ ് “അറ ൽ പണി ർ” എ സി നായി

ഒ നായ െട ംബം വകയായി . എ ി ംഈ ലെമ ാം കാ പിടി ാ ് കിട
ി ്. ആ കാ ിനക ് ഒ ള ായി . ആ ള ിെ ം ഉ ാട ാർ
(േവട ാർ) എ പറയെ ഒ വക ജാതി ാരാ ് താമസി ി ്. അവർ ഈ
ള ിൽനി ം ആമകെള പിടി െകാ ് അവ െട മാംസെമ ് േവവി തി ക പതി
വായി . ആമകൾ “കാരാമ” എ ം “െവ ാമ” എ ം ര വക േ ാ. അവയിൽ
ഈ ള ി ായി വെയ ാം കാരാമയായി . കാരാമ െവ ിനടിയിൽ േച
ിൽ ാ മി േ ാ ം കിട ക പതി ്. അതിനാൽ ഈ ഉ ാട ാർ മരെ ാ കൾ
െകാേ ാ, അക െകാേ ാ വടിേപാെല ഒ േകാ ാ ി െവ ിലിറ ി ിനട
ം. ആ േകാലി ് അവർ പറ േപ ് കാരാമേ ാൽ എ ാ ്. ആ േകാൽെകാ
േ ാൾ ആമ െട റേ ാ മേ ാ െകാ ാൽ ആമ െപാ ിവ ം. അേ ാൾ അതിെന
പിടി ാെന ്. അ െകാ ാ ് അവർ അ െന െച ്. ആ പതിവ സരി
് ഒ ദിവസം ഒ െവ ാട ീ ആ ള ിലിറ ി കാരാമേ ാൽ ിനട േ ാൾ
ഒ ല നി ര ം ശ ിേയാ ടി േമേ ാ തി യർ . അ ക ് ആ േവട ീ
ഭയെ കര കയറി ഓടിെ ് ഈ വിവരം ആ ല ിെ ഉടമ നായ അറ ൽ
പണി േരാ ് പറ . പണി ർ ഉടെന അേ ഹെ േ ാെല േദശ ് ധാന ാരായ
കീേഴാേ ാെല (കീൾമംഗലം) പണി ർ, കാണി ി ാ ്, പടാ ള െര ണി ർ,
ഗണപതി ാ പണി ർ, അ ര ൾ, മ ാടി ്, വ ാ ് ്, അ ഴി ാ ്
പണി ർ തലായവേരാ ം മ ജന േളാ ം ടി ള ിെ സമീപെ ി േനാ ി
യേ ാൾ ള ിെല െവ ം വ ം ര മയമായി ് എ ാവ ം ഭയാ തപരവശ
രായി ീർ . പിെ അവെര ാവ ം ടി ആ ള ിെല െവ ം േതകി വ ി ാനായി
മം ട ി. അസംഖ മാ കൾ ടി പക ം രാ ി ം വ ം മി ി ം ള ി
െല െവ ം വ ം വ ി ാൻ സാധി ി . എ ി ം െവ ം െറ വ ിയേ ാൾ അവിെട
അ ി ഴവി െട ആ തിയിൽ ഒ ശില കാ ക ം അതിൽനി ാ ് ഈ ര ം വി
െകാ ിരി െത ് അറി ക ം െച . നാലാം ദിവസം ഭാതമായേ ാൾ എവിെട
നിേ ാ അവിെട ഒ േയാഗീശ രൻ വ േച ക ം ആ േയാഗി ജന േളാ ് “ഈ കാ
് േകവലം ഒ ശിലയ . സ യം വായ ശിവലിംഗമാ ്. ഈ ള ിെല െവ ം
വൻ വ ി ാ ം ഈ ശിവലിംഗ ിെ വ കാണാ ം മ ഷ രാൽ സാധ മ . ഇവി
െട മ ി നിക ി േ ം പണിയി ് േവ േപാെല ആചരി ക ം ആദരി ക ം
േസവി ക ം െച ാൽ ഈ േദശ ി ം ജന ൾ ം േവ േ യ കെള ാം ഈ
പരമശിവൻ ഉ ാ ി ം. ഈ ഭഗവാെ മാഹാ ം അപരിമിതമാെണ ് അചിേരണ
നി ൾ േബാധ െ ക ം െച ം. ഈ ര വാഹം “ഞാനിേ ാൾ നിർ ി രാം”
എ പറ ി ് അേ ഹം അേ ഹ ിെ ഭ സ ിയിൽ നി സ ം ഭ െമ ്ആ
ശിവലിംഗ ിൽ കാരാമേ ാൽ െകാ െപാ ിയി ല വ ് അമർ ക ം ഉട
േന ര ാവം നിൽ ക ം ആ േയാഗി അ ശ നായി ീ ക ം െച . ആ േയാഗി
ആരാെണ ം എവിെടനി ാ ് വ െത ം എേ ാ ാ ് േപായെത ം ആർ ം നി
യമി . എ ി ം ജന െട ഭയ ം സംശയ ം േപാ തിനായി ് സാ ാൽ മഹാേദ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1103

വൻതെ േയാഗി െട േവഷം ധരി ് അവിെട ത നായിവ ാതാെണ ് എ ാവ ം

തീർ യാ ക ം അേ ഹം ക ി േപാെല എ ാവ ം ടി ഉ ാഹി ം പണം േശഖ
രി ം ആ ള ിൽ മ ി ശിവലിംഗം കാണാ വിധ ിൽ നിക ി ക ം അവി
െട േ ം പണി ം കലശം തലായവ ം നട ി ക ം െച . എ ി ം ഇേ ാ ം
വർഷകാല ളിൽ െവ ം െപാ േ ാൾ ശിവലിംഗം ടിേ ാ ്. അ ാല ളിൽ
ശാ ി ാർ കര ി െകാ ാ ് ജ ം മ ം നട ്.
അവിെട േ ം പണി ം കലശ ം മ ം കഴി തിെ േശഷം േ ിൽ നിത
നിദാനം, മാസവിേശഷം, ആ വിേശഷം തലായവെയ ാം വ ളിെല ആദായംെകാ
് ഭംഗിയായി നട വ വ വകകെള ാം േദശ ാെര ാവ ം ടി േദവസ ം
േപരിൽ തെ സ ാദി ക ം േദവസ ം കാര െള ാം അേന ഷി ് നട തി ്
േവ ശ ള ാെര നിയമി ക ം െച .
തേ മിരി ള ിെ സമീപ തെ പ ് ഒ വി േ ംഒ
യ ിയ ല ായി . ആ വി േ മായി ആ േദശ ് ധാനമായി
്. പെ ാരി ൽ ആ േദശ ് ഹ ദീയ െട ആ മണ ായേ ാൾ അവർ ആ വി
േ ം നശി ി ക ം അവിെട തി ി ി വി ഹം ഇള ിെയ ് ഒ ള
ിൽ െകാ േപായി ഇ ക ം െച . എ ി ം ആ യ ിയ ലം അവർ നശി ി ക
ം അതിെല ബിംബം ഇള ക ം െച ി . അ ് ർ ിതിയിൽ ഇേ ാ ം അവിെട
ഇരി ്. ആ വി േ ിൽ ത ം കിഴെ “മണയ ാ ് ” ന രി ം േമൽ
േ ാ ാനം ഒ “െച വ ി” ന രി ാ ിേല മായി . േദശ ാർ എ ാവ ം ടി
ഈ മഹാേദവേ ിേല ം ആ ാന ൾ ആ ാ ണ ാർ ് തെ െകാ .
ആ െച വ ിന രി ാ ിെല സാ ാൽ ഇ ം െകാ ിരാജ ് രം താ ിലാ ്.
എ ി ം േമ റ വി േ ം ഇവിെട ഉ ായി കാല ് അവർ േ ിൽനി
് ഏകേദശം ഒ നാഴിക െത കിഴ ായി ഒരി ം പണിയി ് ഇവിെട ംബസഹിതം
താമസി ി . േ ം നശി േപായതിെ േശഷമാ ് അവർ ഈ ദി ിെല ാമസം
നിേ ഷം ഉേപ ി ് വടേ ാ ് േപായ ്. അവർ ഇവിെട ാമസി ി േ ാൾ ആ ല
െ എ ാവ ം െച വ ിമന എ ം അവിെട ഇ മി ാെതയായേ ാൾ െച വ ി റ ്
എ ം പറ ി . ഇേ ാൾ ആ ലെ ാം കാടായിേ ായതിനാൽ െച വ ി ാ ്
എ ാ ് എലാവ ം പറ വ ്.
ന രി ാ ്, ഈ േദശെ താമസം മതിയാ ിേ ായി ം െട െട ഇവിെട വരിക ം
േ കാര ളേന ഷി ക ം േദവസ ം വക വ ൾ ് ആധാര ൾ എ തിെ ാ
ക ം െച ി . അവർ ആധാര ളിൽ “ഊരാെളാെരാ തി നീലക വക ് െച വ
ിയി ് ഇ ാ ് ” എ ാ ് േപ ് െവ ി ്. അ െന േപ ് വ ആധാര ൾ
105-ആമാ ് വെര എ തീ തായി ഇവിെട കാ ്. അതിൽ ിെ അ െന േപ
വ മാണെമാ ം ഇവിെട കാ ി . അ െകാ ് അ ാലം തൽ ് ആ ന
രി ാ ിെല വര ് ഈ ദി ിേല ് അധികം ഉ ാകാറിെ ് തെ വിചാരി ാം. ഏെത
ി ം േദശ ാെര ാവ ം ടി ഒ മാേനജെര നിയമി ് ആ ഉേദ ാഗ ൻ ഖാ ിരമാ ്
ഇേ ാൾ േദവസ കാര ൾ അേന ഷി ് നട ിേ ാ ്. േദവസ ം “ത ” ി സ
1104 120. തി വിഴാ മഹാേദവ ം അവി െ മ ം

േദശിയായ െച േവലി മാരാ െട ംബ ിൽ നി ് ഒരാെള നിയമി കയാ ് മി

േ ാ ം പതി ്. േ ിൽ ജെകാ ്, പാ ് തലായവ നട ംആ ംബ ാർ
തെ യാ ്.
ഇനി അവിടെ മ ിെന റി ് പറയാം. ആ മഹാേദവ േ ായതിെ
േശഷം റ കാലം കഴി േ ാൾ അവിെട പതിവായി ഒ ാ ൻ വരിക ം േപാ ക
ം ട ി. അവൻ ചിലെര േറെ ഉപ വി ക ം െച ി . അവൻ അധികമായി
ഉപ വി ി ് േ ിെല പാ ം േത കാരനായ തല ാ ് നായെരയായി .
തല ാ ് ംബ ാർ േകവലം അഗതിക ം ഈ പാ ം േത ി ് കി ആദായം െകാ
മാ ം നിത ി കഴി ി വ മായി .
ആ ാ െ ഉപ വം സഹി വ ാ വിധം കലശലായി ീ കയാൽ ഒ ദിവസം
ആ പാ ം േത കാരൻ നായർ മഹാേദവെ േ നടയിൽെ െതാ ം െകാ ് “ഭഗ
വാേന! മഹാേദവാ! ഈ ാ െ ഉപ വം സഹി ാൻ വ ാെതയായിരി . ഇതിെനാ
സമാധാനം അവി തെ ഉ ാ ി ് ര ി ണം” എ ാർഥി . അ രാ
ി ആ നായർ കിട റ ിയേ ാൾ ഒരാൾ അയാ െട അ ൽ െച ് “നീെയാ ം വ സ
നിേ . ഞാൻപറ േപാെല െച ാൽ നിന േനരി ിരി ഉപ വം നീ ം.
നാെള ൈവ േ രം ആ ാ ൻ േ ിൽ വ േ ാൾ അവെന പിടി െക ി േ
സ ിധിയിൽ ഇടണം. മ ാൾ കാല ് നീയവിെട അ രയിട ിൽ (പറ ിൽ)
െച േനാ ിയാൽ അവിെട പ നിറ ി ഒ മാതിരി െചടി കാ ം. അ ് ഒ പിടി
പറി െകാ ് വ ് ശാ ി ാെര ഏ ി ് അവെരെ ാ ് അ ് പാലിൽ പിഴി ര ി ്
പ ീരടി ജസമയ ് മഹാേദവെ പീഠ ിേ ൽ െവ ി ് ജി ി ് വാ ണം. ച
ം നട െവ ക ം െച ി ് ആ ാ െന േസവി ി ണം. മ ് േസവി ാൽ ര നാ
ഴിക കഴി േ ാൾ െച േടാ ടി നാഴി കാ െവ ം െകാ ണം. അ ടി ് കഴി
ാൽ ഒ നാഴിക കഴി േ ാൾ അവെനാ ചർ ി ം. പിെ ഉ ജ ് യ ി നി
േവദി പാൽ ായസ ം റ െകാ ണം. അ ഭ ി കഴി േ ാൾ അവൻ ഉ ാദം
മാറി സ ചി നായി ീ ം. പിെ അവൻ യാെതാ പ വ ം െച യി . അതിനാല
വെന ിെ െക ഴി വിടാം. അന രം അവെ ഇ ം േപാെല അ ല ിെല നിേവദ
േ ാേറാ പായസേമാ ക ി േവണെമ ിൽ അേതാ െകാ യേ ണം” എ പറ
തായി സ ം ക . ഉടെന അയാൾ ഉണർ േനാ ീ ് അവിെടെയ ം ആെര ം ക ി .
ഇ മഹാേദവൻ തെ തെ ാർഥനെയ ൈകെ ാ ് ഇ കാരം തെ അ ൽവ ്
അ ളിെ താെണ ് അയാൾ തീർ യാ ക ം അ കാരെമ ാം െച ക ം ആ ാ
െ ചി മം മാറി അയാൾ സ ദയനായി ീ ക ം അ െന ആ പാ ംേത കാ
ര ് േനരി ി ഉപ വം ഒഴി ക ം െച .
ഈ വർ മാനം ഏതാ ം ദിവസ ൾെകാ ് സർ സി മായി ീ കയാൽ
ഈമ ് േസവി തിനായി പല ദി കളിൽ നി ം പല ം ഇവിെട വ ട ി.
ഇവിെട വ ് ഈ മ ് േസവി വർെ ാം ർ ഖം സി ി െമ ് തീർ യാ
കയാൽ ഖേ കാ െട വര ് േമണ വളെര വർ ി .
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1105

ഇേ ാൾ മലയാളികൾ മാ മ , പരേദശിക ം ഉ േര ാ ാ ം മ മായി ആയിര

ിലധികം ആ കൾ മ ് േസവി ാനായി ആ േതാ ം ഇവിെട വ ്. ആ ക
െട വര ് വർ ി േ ാൾ േദവസ ാർ നട െവ ് തലായവ െട സംഖ ം വർ ി ി .
നട െവ ച മായി ് ഇേ ാൾ പതിനാലര ണമാ ീ ്. യ ി ം മ ം
വഴിപാടി പണം േവെറ ം െകാ ണം. അവെയ ാം െകാ േദവസ ിൽ നി
രസീ വാ ിയതിെ േശഷേമ മ ് െകാ ക . എ ി ം ആ ക െട വര ് ഇെ ാ
ം വർ ി ് െകാ ിരി ത ാെത ഒ ം റ ി . ഈമ ് േസവി തിനായി
ഇവിെട സകലജാതിമത ംവ ്. എ ാവർ ം ഖം സി ി ്. വലിയ
ാ ാെര ൈക ം കാൽ ം ച ലയി ് ിെ ി ഇവിെട െകാ വ ് യഥാവിധി
ഈമ േസവി ി ി ് അവർ സ ചി ാരയി ർ ഖേ ാ ടി മട ിേ ാ
് ഇവിെട ഒ ം അസാധരണമ . തി വിതാം ർ മഹാരാജ ംബ ിൽ നി ് ഒ
െകാ ത രാൻ തി മന െകാ ് െകാ ം 1068-ൽ ഇവിെട എ െ ിഈമ േസ
വി തായി േദവസ ംവക കണ െകാ ം മ ം കാ ്.
ഈമ േസവി ാൽ ൈകവിഷം നിമി ാ ാ ം മ ം മാ മ , ം,
മേഹാദരം, അർശ ് തലായ മഹാേരാഗ ം േഭദമാ ്. ൈകവിഷം െകാ ് ക
െ വർ ഇവിെട നി ് ഈ മ േസവി ാൽ അവർ ചർ ി തിൽ പരിേശാധി
േനാ ിയാൽ ജപി െകാ സാധന ിെ അംശം അതിൽ കാണാം. അ േമാ പഴേമാ
എ ായാ ം എ കാലം കഴി ാ ം അ ് വ ം ദഹി േപാ കയി . ജപബാധ െട
ം മ ം ഉപ വ വർ ീകളായാ ം ഷ ാരായാ ം ഇവിെട വ ് ഈ മ ് േസവി
ാൽ ഉ ജ സമയ ് മഹാേദവെ നടയിേലാ രാ ിയിൽ പതി തി സമയ ്
യ ി െട നടയിേലാ നിൽ േ ാൾ ി സത ം െച ് ഒഴി ് േപാ ക സാധാരണമാ
്. ഇവിെട വ ാൽ ഒഴിയാ ബാധ ഒ മി .
ഇവിെടയിരി യ ി അത ർ ിയാ ്. ആ യ ി െട ആ ല ം െകാ ്
ടിയാ ് ജന ൾ ഇവിെട വ മ േസവി ാൽ അതി ർ ഫലം സി ി ്.
തി വിഴാേ ിെല നിത നിദാനം തലായവ േവ വ വകകൾ േ
ായ കാല തെ േദശ ാർ േദവസ ം േപരിൽ സ ാദി െവ ് പറ ി േ ാ.
പിെ മ േസവി തിനായി ജന െട വര ം നട െവ തലായ ം വർ ി ി
േ ാൾ ആ േദവസ ിെല ത ം വളെര വർ ി . അതി ം റെമ ആ േ ിെ മാ
ഹാ മറി ് ഏതാ ം െകാ ൾ തൽ തി വിതാം ർ സർ ാരിൽ നി ് ഒ
സംഖ ആ േതാ ം ആ േദവസ ിേല ് െകാ ് ട ക ം െച ി ്.
േദവസ ിൽ ഇ െന തൽ ധാരാളമായി വർ ി േ ാൾ േ ിെ ഉടമ
രായ േദശ ാർ േ ിെല പതി കെള ാം പരി രി ് അെതാ മഹാേ ിെ
ിതിയിലാ ി. അവിെട ഇേ ാൾ പതിവായി ദിവസം േതാ ം അ ജ ം ശീേവ
ലി ം, നവകം, പ ഗവ ം തലായവ ം ആ േതാ ം മീനമാസ ിൽ ചതയം െകാടിേയ
ം തി വാതിര ആറാ മായി ഒ വ ം നട ിേ ാ ്. ആദ ം അവിെട ശീേവലി
ം മ ം പ വാദ ൾ മാ േമ ഉ ായി . പിെ പാ ിവാദ ം നാഗസ ര ം
ടി ഏർെ ി. അവെയ ാം ഇേ ാ ം അവിെട പതിവായി നട ്.
1106 120. തി വിഴാ മഹാേദവ ം അവി െ മ ം

അവിെട ഉ വം ട ിയ കാല ് െകാടിേയ ം ആറാ ം മാ ം േദവസ ിൽ നി ം

േശഷം എ ഹ കൾ അറ ൽ ണി ർ തലായ ധാന ാ ം നട കെയ ാ ് നി
യി ി ്. 106-ആമാ ് അറ ൽ ണി ംഈഅ കാല ് കീേഴാ ല ണി
ം അന ം നി േപാ കയാൽ അവർ നട ിവ ി അഹ കൾ ടി ഇേ ാൾ േദവ
സ ിൽനി ാ ് നട ിേ ാ ്. അ ടാെത കാണി ി ാ ് നട ിവ ി
അഹ ് അവർ വീഴ് വ കയാൽ അതിേ ാൾ ഏ നട ിവ ് െപ േ ർ
മംഗലം വട ം ഭാഗം നായർ രേയാഗ ാരാ ്. ആറാ വമായ ഭരണിനാളെ ആ
അഹ ് ആ കരേയാഗ ാർ വളെര ഭംഗിയായി ാ ് നട ിേ ാ ്.
ഇവിെട വ േരാഗികൾ ം മ ം െകാ വ മ ് ഈ േദശ ാെത മെ
ംഉ ാ ി . ഈമ ിെ േപരറിയാ വർ ഈ േദശ ് തെ ആ മി .
ഇ പറി ് കാണി ് േപ േചാദി ാ ം തി വിഴായിെല മ ് എ ം മ മ ാെത ആ ം
പറ ി . ഈമ ി ് അനന സാധാരണമായ ഒ വിേശഷ ്. അെതെ ാൽ
പ നിറ ആമ ് പറിെ ാൽ റ ് േനരം കഴി േ ാൾ അതിെ നിറം നീലമാ
ം. പിെ സ ൽപസമയം ടി കഴി േ ാൾ ക ം വ ാ ം. പിെ റ ് സമയം കഴി
േ ാൾ ന ക ാ ം. പിെ മ യാ ം. ഒ ം ന െവ മാ ം. ഈ വിേശഷം
മെ ം മെ ാ മ ി ം ഇ േ ാ. ഈ മ പാലിൽ ഇടി ് പിഴി ിരി ്
ശാ ി ാരൻ തെ േവണം. എ ി ം അ പറി െകാ ് െച ശാ ി ാെര ഏ ി
തി മതല ഇേ ാ ം പാ ം േത കാരായ തല ാ ് ംബ ാർ ് തെ യാ ്.
ഇവിെട പെ ാ വി േ ായി െവ ം അ ് ഇട ാല ് ഹ ദീയർ
നശി ി ് കള െവ ം ആ വി വി ഹം അവർ എ ് െകാ ് േപായി ള ിലി
കള െവ ം ് പറ ി േ ാ. ആ ബിംബം അവർ എവിെടയാ ് കള െത ്
ആർ ം നി യമി ായി . ആ വി ഹം േ ിെ ഈശാനേകാണി ള
ിൽ കിട െ ്അ കാല ് അറി ് കി കയാൽ ഒ േ ം പണികഴി ി ്
ആ ബിംബം ടിെയ ് തി നട ി ണെമ ് നി യി ് േദശ ാെര ാവ ം ടി
േ ം ഇ ിെട പണികഴി ി ി ്. എ ി ം തി നട ി ാൻ സാധി ി ി . ആ
വി തി ടി നട ി ാൽ ആ േദശ ി സ ം ടി ഐശ ര ം വർ ി െമ
തി ് സംശയമി . ീവി ഭഗവാൻ അതി ം അവർ സംഗതി നൽകെ .
 121
പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ

ിഴ ം ഒ
ി ീഷ് മലബാ കാരനായ ഒ ന രി ് ഒ േജ ാ
ജാതക ിൽ അേ ഹ ി ് ിര ാമെ
ൻ എ
വയ ിൽ
ദശാവസാനമാകയാൽ അതിലധികകാലം അേ ഹം ജീവി ിരി
തിെ ാ
വലിയ ഹ
കയിെ ്
എ തിയി . അതിനാൽ ിര ് വയ ായേ ാൾ ന രി ് വലിയ വിചാരമായി.

1107
1108 121. പാ ർ െപ ം േ ാവിൽ

എ ി ം േജ ാ ാർ എ തിെ ാ ജാതക െള ാം ശരിയായിരി ാറി േ ാ.

ചില ് െത ിേ ാകാ ്. അതിനാൽ “ഈ ജാതകം സി േജ ാ ം ൈദവ
മായ പാ ർ കണിയാെരെ ാ ് ഒ ് പരിേശാധി ി ണം” എ വിചാരി ് ന രി
ജാതക ം െകാ ് പാ ർ േപായി. ന രി കണിയാ െട പടി രയിെല ിയ ് ഒ
ദിവസം പകേല നാ മണി കഴി തിെ േശഷമായി . ഉടെന കണിയാെര ് വി
വരെമ ാം പറ . കണിയാർ ന രിെയ ക േ ാൾ തെ അേ ഹ ിെ ഖ ് മര
ണല ണം പരി ർ മായി െതളി ി തിനാൽ അേ ഹം അ തെ മരി െമ ം
അധികം താമസി ാൽ അവിെട ിട തെ മരിേ െമ ം േതാ കയാൽ കണിയാർ
“ഇ േനരം ൈവകിയേ ാ. ജാതകം നാെള പരിേശാധി ാം. ഇ എവിെടെയ ി ം എ
ി താമസി ി ് നാെള ഇേ ാെ ിയാൽ മതി” എ ് പറ ്. “എ ാൽ നാെള
വരാം” എ പറ ് ന രി അേ ാൾ തെ അവിെട നി ം േപായി.
അേ ഹം േനെര െപ ം േ ാവിേല ാ ് േപായ ്. അേ ഹം ഴയിലിറ ി
ളി ം സ ാവ ന ം കഴി ് അ ല ിേല ് െച . നടയിൽ െച ശിവദർശനം
കഴി ്. അേ ാേഴ ം മഴ ആരംഭി . അ ാല ് െപ ം േ ാവിൽ േ ം ഇടി
െപാളി ം െക ിേമ ിൽ കഴി ാെത നനെ ാലി മാ ് കിട ി ്. നനയാെത
നിൽ ാൻ അവിെടെയ ം അ ം േപാ ം ല ായി ി . അ ക േ ാൾ ന രി
് വളെര മന ാപ ായി. “നെ ാ ശിവേ ം. ഇതി െന അനാഥ ിതിയിലായി
േ ായ ് ക ം തെ .” എ ് വിചാരി െകാ ് അേ ഹം അവിെട അ ായി
ഒ ന രി െട ഇ ് െച ് അ ാഴം കഴി ് അവിെട കിട . എ ി ം ഈ േ
ിെ ിതി വിചാരി ി ് അേ ഹ ി ് ഉറ ം വ ി . ന രി വലിയ ധനികനായി
. അതിനാൽ അേ ഹം ഈ േ ം താമസിയാെത ജീർേ ാ ാരണം കഴി ് നനയാ
െതയാ ണം എ മന െകാ ് തീർ യാ ി. അേ ാേഴ ം േനര ം െവ . ഉടെന
ന രി എ േ ് േപായി അ ല ടവിൽ െച ളി ം നിത കർ ാ ഠാന ം കഴി ്
അ ല ിൽ െച ് അ ം ശിവെന വ ി ി ് കണിയാ െട അ െല ി. ന രിെയ
ക േ ാൾ കണിയാർ ഏ ം വി യി . അേ ഹം തേല ദിവസം രാ ിയിൽ െ മരി
െമ ം പിെ ം അേ ാ ് െച ക ഉ ാ കയിെ മായി ് കണിയാർ വിചാരി
ി ്. അതിനാൽ കണിയാർ ന രിേയാ ് “ഇ െല ഇവിെട നി എ ിയതിെ
േശഷം തി മന െകാ ് എേ ാ വലിയതായ ഒ ണ കർ ം െച ക ായേ ാ;
അെത ാ ്?” എ േചാദി .

ന രി: ഞാൻ വിേശഷിെ ാ ം െച ക ായി . ഇവിെടനി േപായി ് ഴയിലറ ി

ളി ് സ ാവ ന ം േ ിൽ കയറി ശിവദർശന ം കഴി തിെ േശഷം
ഒ ന രി െട ഇ ് െച അ ാഴ ം കഴി ് അവിെട കിട . ഇ േനരെ
എണീ ളി ം നിത കർ ം ശിവദർശന ം കഴി ് ഇേ ാ ് േപാരിക ം െച .
അ ാെതെയാ ായി .
കണിയാർ: ഇ െകാ ് മതിയായി . േദഹം െകാ െ ിൽ മന െകാെ ി ംഇ
െല വലിയതായ ഒ ണ കർ ം െച ിരി ണം.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1109

ന രി: മന െകാ ഒ കാര ം ഇ െല െച ക ായി. അെതെ പറയാം. ഇവി

െട െപ ം േ ാവിൽ േ ം ഇടി െപാളി നനെ ാലി ് കിട
് ക ി ് എനി ഹമായ സ ട ായി. രാ ിയിൽ കിട ി ് എനി ് ഈ
വിചാരം െകാ ് ഉറ ംവ ി . അതിനാൽ താമസിയാെത ഈ േ ം ജീർേ ാ
ാരണം െച ിേ ാെമ ് ഞാൻ മന െകാ തീർ െ ി. അതി േവ
സ ് എനി ് ഈശ രൻ ഉ ാ ി ി ്. എനി െതാ അസാ മായ
കാര മായി േതാ ി .
കണിയാർ: മതി. ധാരാളമായി. അവിേട ജാതകെമ തി േജ ാ ൻ ഒ ം നി ാര
ന . അവി ് ഇ െല മരിേ തായി . ശിവദർശനം കഴി ാൻ സംഗതിയാ
ക ം ശിവേ ം പണിയി ാെമ ് നി യി ക ം െച െകാ ാ ് ഇ
െല മരി ാ ്. നി യി ി ് േപാെല ആ േ ം പണി ഉടെന നട ി
ാൽ വയ വെര അവിേട മരണം ഉ ാകിെ കാര ം നി യമാ ്.
ഇനി ജാതകം പരിേശാധി ം മ ം േവണെമ ി .

കണിയാ െട ഈ വാ േക േ ാൾ ന രി വളെര സേ ാഷ ായി. പാ ർ

കണിയാെര റി ് അേ ഹ ി ന വിശ ാസ ായി തിനാൽ പിെ ഒ ം സംശ
യി ാെത കണിയാേരാ ് യാ ം പറ ് സ േദശേ ് േപാ ക ം അധികം താമസി
യാെത േ ം പണി ് േവ പണ ം െകാ ് വീ ം പാ െര ി േ ം പണി ഭം
ഗിയായി നട ി ക ം െച . കണ ി ് സ ം വ ത ാസ െ ി ം അേ ഹം പാ ർ
െപ ം േ ാവിൽ േ ം പണിയി ് ൈവ ് െപ ം േ ാവിൽേ ിെ
മാ കയിലാ ്. ആ േ ം പിെ ം കാലാ ര ിൽ ഊരാളൻമാർ ജീർേ ാ ാരണം
െച ി ി ായിരി ാം. എ ി ം മാ ക മാ ിയി ി . ഇേ ാ ം അ ് ൈവ െപ ം
േ ാവിൽ േ ിെ മാ കയിൽ െ യാ ് ഇരി ്. ആ മാ കയിൽ ആ
അ ലം പണികഴി ി ന രി മരി ് വയ തിക തിൽ ിെ യാണെ .
 122
െതേ ട ് ംബ ാർ

ഇ േ ാൾ ൈവ ം താ

സമീപ ായി
മായിരി
. ആ
നായർ
ിൽ ക ി േദശ ് ‘െതേ ട ് ’ എ
ംബം പ ് േകാഴിേ ാ ് സാ തിരിേ ാവിലക ിെ
ംബ ാർ ് സാ തിരി ാ ത രാൻ “പണി ർ” എ
സി

ാ
നേ ം കൽ ി ് െകാ ി . അതിനാൽ ആ ംബ ാെര എ ാവ ം െതേ ട ്
പണി ർ എ ാ ് പറ വ ി ്. അ മാ മ , സാ തിരി ാ ് ത രാൻ തെ
േസനാനായക ാന ം ് റ ് ആ ംബ ാർ തെ െകാ ി . അ ാല ്
സാ തിരി ാ ം തി വിതാം ർ, െകാ ി തലായ രാജ ളിെല രാജാ ാ ം ത ിൽ
െട െട ാ ക സാധാരണമായി വേ ാ. അ െന ാ ളിൽ
ൈസനിക െട ൈക,കാൽ തലായ അവയവ ൾ ം മർ ല ൾ ം നാഡികൾ ം
മ ം ചിലേ ാൾ ചില േക പാ കൾ പ ക ം ശ െട ആഭിചാര േയാഗ ൾ െകാ

1110
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1111

േദഹ ി ആക ാെട അസ ാ ം സംഭവി ക ം െച ി . അ െനെയാെ

ഉ ാ സമയ ളിൽ തി ി ം ചികി ക ം മ വാദ ം മ ം െച ം ആ ൈസനി
ക ാെര സ രാ ി ീർ തി ളള മതല ം േസനാനായക ായി . അതി
നാൽ െതേ ട ് ംബ ാർ തി ം ശരീരശാ ം ൈവദ ം മ വാദ ം മ ം യഥാ
േയാഗ ം സ ാദി ി . േകാവിലക ് ത രാ ിമാർ ം ചിലേ ാൾ വ ഖേ ക ം
ഉ ാേയ ാമേ ാ. അ െന ാ കാല ളിൽ നാഡിക ം മ ം പരിേശാധി തി
ി ം ചികി ി ം അവെര ഖെ തി ് ഷൻമാരായിരി തിേന ാൾ
ന ് ീകളായിരി താണേ ാ എ വിചാരി ് സാ തിരി ാ ് ത രാൻ േത കം
ക ി ി ാ ് െതേ ട ംബ ിെല ീജന ം തി ം ചികി ം മ ം യഥാ
േയാഗ ം വശമാ ിയി ്.
ഈ ംബ ിെല ഷൻമാെര സാ തിരി ാ ് ത രാൻ െകാ ത രാ ൻമാെര
ആേയാധനവിദ അഭ സി ി തി ം നിയമി ി . അതിനാൽ കാല േമണ അവർ
രാജ എ ാന ം സി ി .
ഈ െതേ ട ് ംബ ിെ ഒ ശാഖ െപാ ാനി ാ ിൽ ആ വാേ രി മന
െട സമീപ ായി . അവർ ത ാ െട ആ ിത ാ െട നിലയിലാ ് അവിെട
താമസി ി ്. അ കാരം തെ ഇവർ സാ തിരി ാ ിെല േസനാനായകെ ഒ ശാ
ഖാ ംബ ാരാണേ ാ എ വിചാരി ് ഇവെര റി ് ത ാ ൾ ം വളെര ആദര ം
ബ മാന ായി .
ത ാ ൾ തി വിതാം റിൽേ ർ േചർ ല ാ ിൽ “േവേളാർവ ം” എ
േദശ ് ഒ േ േ ാ. ആ േ ം വകയായി വളെര വ വകക ായി .ആ
േദവസ ം വക കാര ളേന ഷി തി ് െകാ ം നാ റാമാ ് അ റാമാ ് ആയിട
് ത ാ ൾ ആ േദശ ് (േവേളാർവ ് ) സി ൻമാ ം ബല ാ മായി േതാ
ണി ട ് േമേനാ ാെര ഏൽപി ി . അവർ െകൗശല ിൽ േദവസ ം വക വ െള
ാം അവ െട േപരിലാ ി ീർ . ത ാ ൾ ആ വിവരമറി േതാണി ട േമേനാ
ാെര േദവസ കാര വിചാരാധികാര ിൽ നി മാ ക ം അവർ പകരം െതേ ടെ
ശാഖാ ംബ ിെല ഒരംഗമായ രാമ ണി െര നിയമി ക ം െച . അ ാല ് ആ
ശാഖാ ംബ ിൽ രാമ ണി ം ഭാഗിേനയിനിയായ പാർ തി എ െപൺ ി ം മാ
േമ ഉ ായി . അവെര ര േപെര ം ത ാ ൾ േവേളാർവ െകാ േപായി
അവിെട ഒ ലം െകാ താമസി ി ക ം െച . അവ െട താമസം അവിെട ഉറ ി
ണെമ വിചാരിചാ ് ത ാ ൾ ഇ കാരം െച ്.
ത ാ ൾ ഇ കാരെമ ാം െച ് േതാണി ട േമേനാ ാർ ഒ ം രസി ിെ
പറയണെമ ി േ ാ. എ ി ം അവർ ആ വിേരാധം റ കാണി ാെത ത ാ
െട അ ൽ വളെര ഭ ാദര േളാ ടിയാ ് െപ മാറിയ ്. ത ാ ൾ ് തി
രിെകേ ാകാറായേ ാൾ േതാണി ട േമേനാ ാർ തെ േതാണി ം േതാണി ാെര ം
ച ം െക ി കടവിൽ ഹാജരാ ിെ ാ . ാ ാവായ ത ാ ൾ ാരായ ആ
േമേനാ ാ െട ർവിചാരെമാ ം അറിയാെത പരിവാരസേമതം ആ േതാണിയിൽ െ
കയറി യാ യായി. േമേനാൻമാ ം മെ ാ േതാണിയിൽ കയറി അ യാ യായി പി ാ
1112 122. െതേ ട ് ംബ ാർ

െല േപായി. േതാണികൾ േവ നാ കായലിെ ന വി െല ിയേ ാൾ േനരം ഏകേദശം

പാതിരാവായി. അേ ാൾ അ കാരം െകാ യാെതാ ം കാണാൻ വ ാെത മി .
ആ സമയ ത ാ ം മ ം കയറിയി േതാണിയിെല േതാണി ാർ േമേനാ ാർ
ച ം െക ിയി കാരം േതാണി അവിെട ചവി ി ി.അതി ായി വെരെയ ാം
െവ ിലാ ീ േമേനാ ാ േരാ ടി സ ഖം സ ാന ളിൽ മട ിെയ ി. ത ാ
ം മ ം കായലിെല ഉ െവ ം ടി മരി ിരി െമ ായി േമേനാ ാ െട ം മ ം
വിശ ാസം. എ ി ം സദ ൃ ം ഈശ രഭ മാ യി ത ാ ൾ ം കാർ ം
വലിയ ആപെ ാ ം സംഭവി ി . അവർ കയറിയി േതാണി ിയ ല ് അധി
കം താ ായി ി , അവിെട മണൽ വ ടിയി തിനാൽ അവർ ് അരേയാളം
മാ േമ െവ ായി . േമേനാ ാ ം മ ം െപാ ള ടെന എവിെടേയാ േപാ
തിനായി അതിേല ഒ േതാണി ാർ വ . ആ േതാണിയിൽ വിള ായി .
ആ െവളി ം ക േ ാൾ ത ാ െട ത ൻമാർ “അേ ാ! േതാണി ാേര! നി ൾ സദ
യം ഞ െള ര ി േണ, നി ൾ ര ി ിെ ിൽ ഞ ൾ ഈ ഉ െവ ം ടി മരി
േപാ ം, ഞ െട േതാണി ിേ ായതിനാൽ ഞ ൾ ഈ ആപ ിലകെ ിരി ക
യാേണ” എ വിളി പറ . അ േക ് ആ േതാണി ാർ മന ലി കയാൽ അവർ
അ െച ത ാ െള ം മ ം ആ േതാണിയിൽ യ ി കായലിെ കിഴേ രയിൽ
ഇറ ി വി . ആ േതാണി ാരേ ാൾ തെ അവർ േപാകാ ായി ലേ
േപാ ക ം െച . അേ ാേഴ ം നിലാ െതളി ട കയാൽ ത ാ ൾ പരിവാര
േളാ ടി വടേ ാ നട ത ി. േനരം െവ േ ാൾ വഴിയിൽ െവ ത ാ െള
പരിചിത ാരായ ചിലർ കെ ക ം അവർ അേ ഹെ പരിവാരസേമതം ണി
െകാ േപായി യഥാേയാഗ ം സൽ രി ക ം ളി ം ഭ ണ ം മ ം കഴി ി വാഹ
ന ളിലാ ി സ േദശെ ി ക ം െച .
ത ാ െള ം മ ം െവ ിൽ ാടി ി ് സ േദശെ ി താമസി ി ് േതാണി
ട േമേനാ ാർ സ ൽപദിവസം കഴി േ ാൾ െതേ ട രാമ ണി െര ം അേ ഹ
ിെ അന ിരവളായ െപൺ ിേയ ം ഓേരാ വിധ ിൽ േറെ ഉപ വി ട ി.
ആ ഉപ വം േമണ ഹമായി ീർ േ ാൾ രാമ ണി ർ, “ഇ ് അന േദശമാ ്,
ഇവിെട താ ം ഈ െപൺ ി ം മാ േമ . തനി ബ ളായി ഇവിെട ആ മി .
ഈ േമേനാൻമാർ ബല ാ മാ ്. ഈ ിതിയിൽ ഇവേരാ കയർ ാൻ റെ ാൽ
അബ മായി ീ ം. വ വിധ ം ഇവിെടനി ം േപാ കതെ യാ ് ന ത് ” എ മന
െകാ ് ആേലാ ി തീർ െ ീ ് അേ ഹം വാസ ല നി ് ഇറ ിേ ായി
ഒ േതാണി ാരെന വിളി തനി ് അ ് അ മി പ പ ്ര ് നാഴിക െവ ാ
േ ാൾ കായലിെ കിഴേ ര വെര േപാകണെമ ം അതി ആ സമയ ് ഒ
േതാണി കടവിൽ െകാ വരണെമ ം സ കാര മായി പറ ് ച ം െക ക ം അതി ്
അവൻ പറ ലി െകാ ാെമ സ തി ക ം െച . ആ േതാണി ാരൻ അവ
േനാ പറ ി സമയ േതാണി കടവിൽ െകാ വ . ഉടെന രാമ ണികർ തെ
ഭാഗിേനയിേയാ ടി ട മായിേ ായി ആ േതാണിയിൽ യറി കായലിെ കിഴേ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1113

രയിൽ ഇറ ക ം േതാണി ാര പറ ി ലി െകാ ് അവെന അയ ക ം

െച തിെ േശഷം അവിെടനി മാറി ഒ ല സ സമയമി .
അേ ാേഴ ം േനരം െവ ട കയാൽ രാമ ണി ർ തെ അന രവേളാ ടി
േപായി, അ ാല നാ വാ ായി വട ം ർ രാജാവിെന താനാരാെണ
ം അവിെട െച േചർ തിെ കാരണെമെ ം അവിെട അറിയി . തെ ശരണം
ാപി ിരി ് സാ തിരി രാജാവിെ േസനാനായകത ം ാന െതേ ട
പണി രാെണ രി േ ാൾ വട ം ർ രാജാ ് വളെര സേ ാഷി ക ം അവെര
അവിെട സാദരം സ ീകരി ക ം ഖമാ ം വ ം ഒ ല താമസി ി ക ം െച
.
ത ാ ളാൽ നി നായി രാമ ണി ർ ഭാഗിേനയിേയാ ടി ആ ദി വി
േപായി എ റി േ ാൾ േതാണി ട േമേനാ ാർ വളെര സേ ാഷമായി. എ ി ം
അധികം താമസിയാെത അവ െട ംബ ിൽ ബാലമരണ ൾ, ർ രണ ൾ, മഹാ
േരാഗപീഡകൾ തലായ ഓേരാ ആപ കൾ ക ട ി. അേ ാൾ അവർ അതിെ
കരണമറി തിനായി ം െവ ി േനാ ി ം ഇവെ ാം കാരണം ഒ മഹാ ാ
ണെ ശാപമാെണ ാരൻ വിധി ക ം െച .
മഹാ ാ ണെ ശാപെമ േക േ ാൾ െ ആ മഹാ ാ ണൻ ത ാ ൾ
തെ യാെണ മന െകാ തീർ െ ീ ് േമേനാൻമാർ ത ാ െള സേ ാഷി
ി തിനായി അ ല ളായ അേനകം കാ വ ം െകാ ് ആ വാേ രി മന
െല ി അവിെട ായി ഒ ന രിേയാ പറ ് േതാണി ട ് േമേനാൻമാർ കാ
ണാൻ വ ിരി എ ത ാ െട അ ൽ അറിയി . അ േക ി ് ത ാ ൾ
“േതാണി ട േമേനാ ാർ ഇനി േ ാ? അവ െടെയാെ കഥ കഴി ിരി െമ ാ
ണേ ാ ഞാൻ വിചാരിചി ് ” എ പറ തലാെത അവർ ് കാണാൻ സകൗര ം
1114 122. െതേ ട ് ംബ ാർ

െകാ കേയാ അവ െട കാ വ ൾ സ ീകരി കേയാ െച ി . അതിനാൽ േമേനാ

ാർ ഇ ാഭംഗേ ാ ടി മട ിേ ാ ക ം പിെ അധികം താമസിയാെതതെ അവ
െട ംബം നാമാവേശഷമായി ീ ക ം െച .
െതേ ട രാമ ണി ം ഭാഗിേനയി ം വട ം ർ രാജാ െകാ ല ്
ഏതാ ം ദിവസ ൾ താമസി തിെ േശഷം രാജാ തെ േസനാനായകനായ മ ാ
പണി െട കീഴിൽ രാമ ണി െര ഉപേസനാനായകനാ ി നിയമി ക ം അവർ
താമസി തി വട ം റി ൾെ ക ി േദശ അവ െട േപരിൽ
െ ഒ ഹ ാ ി ് അ ം അവർ ് നിത ി ഖമായി കഴിയാൻ ത വ ം
വ വകക ം െകാ . േകാഴിേ ാ െതേ ട ംബ ിെ ഒ ശാഖ ക
ിയി ായി ീർ ർ ് ഇ െനയാ ്. അ ക ിയിലായി ം അതിെ
‘െതേ ടെ ’ നാമേധയം അവർ മാ ിയി . ക ിയി ിരതാമസമാ ിയ
തിെ േശഷം രാമ ണി െട ഭാഗിേനയിയായി ‘പാർ തി എ ആ െപൺ ി
േയാഗ നായ ഒ ഷൻ ഭർ ാവായി ീ ക ം ആ ദ തിമാർ ് ീകളായി ം
ഷൻമാരായി ം ധാരാളം സ ാന ാ ക ം െച .
അന രം ഏതാ ം ശതാ ൾ കഴി േ ാൾ സാ തിരി ാ ിെല രാജ ാധികാരം
ി ീ ക ം വട ം ർ രാജാവിെ രാജ ാധികാരം തി വിതാം ർ രാജാ ം പിടിെ
കയാൽ ആ ര രാജാ ൻമാർ ം രാജ ാധികാരം ഇ ാെതയായി. അേ ാൾ െതേ
ട ംബ ാർ ് ഉേദ ാഗസംബ മാ ം മ ായി ാനമാന ം േപായി.
എ ി ം അവർ ലവിദ കളായി ക തിയി നാഡിപരിേശാധന, തി ്, ചികി ,
മ ്രവാദം തലായ വിദ കൾ ീക ം ഷൻമാ ം യഥാ മം പിെ ം അഭ സി
െകാ തെ യി . അതിനാൽ ആ ംബ ിൽ പല കാല ളായി അഭ വിദ ാ
ം അതി സി ാ മായി അേനകം ീ ഷ ാർ ജീവി ി . അവെര എ ാവെര
ം റി േത കം േത കം വിവരി കാര ം രമാകയാൽ അതിനായി ഉദ മി
ി . െകാ ം ആയിരാമാ ിനി റം ജീവി ി “േകശവൻനായർ” എ മഹാെന റി
മാ ം ിൽ ചിലെത ാം ാവി െകാ .
േകശവൻനായ െട ജനനം െകാലം 1009-ആമാ കർ ിടകമാസ ിൽ അശ തി
ന ിലായി . അേ ഹ ിെ അ “ന അ ”’ എ സി യായി വി
ഷി ം അ ൻ “ ിൽ വ േ ൽ” എ സി മായി ംബ ിെല
ഒരംഗമായി ഇടിേ ൻ നായ മായി . േകശവൻനായർ നായർ എ
പറയെ ി രാമൻനായർ എെ ാ േജ ം െകാ പി എ പറയെ ി
നാരായണൻനായർ എെ ാര ജ ം എ ാവരി ം ഇളയതായി ് പാർ തിയ എെ ാ
സേഹാദരി ായി . ആ സേഹാദരി ഉ ായി ഏകേദശം ഒ മാസമായേ ാൾ
അവ െട മാതാ ് കാലധർ െ ാപി . അന രം ആ ിക െട സംര ണ ം പരി
ചരണ ം ബാല വിദ ാഭ ാസ െമ ാം നട ി വ ് അവ െട മാതാമഹിയായി പാർ
തിയ യായി . പാർ തിയ ് ഇവെയ ാം ടി നിർ ഹി കാര ം രമായി
ീ കയാൽ അവർ ഈ ികെള അ രാഭ ാസം െച ി തിനായി “ ര ാ േഗാ
വി ൻ നായർ” എെ ാരാെള ടി നിയമി . എ ി ം ലവിദ കളായ നാഡിപരിേശാധന,
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1115

മർ ചികി , തി ് തലായവെയ ാം ആ ികെള ശീലി ി െകാ ി ് പാർ

തിയ തെ യായി .
അ ാല ംബകാര ളേന ഷി തി ് അവിെട ായം തിക വ ം േശഷി
വ മായി േവെറ ആ മി ായി . അതിനാൽ അ ം പാർ തിയ തെ വഹി
െകാ ി . അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ പാർ തിയ െയ ായധിക ം നി
മി ീണം ബാധി ട ി. അേ ാൾ േമൽ റ കാര െള ാം ടി വഹി
തി ് അവരാൽ സാധ മ ാതായി. അതിനാലന രവർ തെ െദൗഹി ാെര തി
തലായവ അഭ സി ി തി തലേയാല റ ിൽ തി മഠ ിൽ ന ാവി എ
സി നായി പരേദശ ാ ണെന ടി നിയമി . അേ ഹം നാഡിപരിേശാധന
യി ം തി ി ം മ ം അതിസമർ നായി . എ ി ം തെ തറവാ പാര ര മം
െത ിേ ാക തേലാ എ വിചാരി ് പാർവതിയ ശരിയായി േമൽേനാ ം നട ിയി
. പാർ തിയ തെ െദൗഹി ാ െട പഠനകാര ിൽ മാ മ മന െവ ി
്. അവ െട സേഹാദരിയായി െപൺ ി െട അഭ ാസകാര ി ം ശരിയായി
ി ി . അതിനാൽ ആ െപൺ ി ം തി ്, നാഡിപരിേശാധന, മർ ചികി
തലായവയിൽ അതിസമർ യായി ീർ . എ ി ം ആ ബാലിക െട സേഹാ
ദരനായി രാമൻ ( ) നായർ തറവാ വക ഷി ാര ളി ം മ ം ഏർെ ി
തിനാൽ അേ ഹ ി ം ാമനായ നാരായണൻനായർ (െകാ പി ) േജ െന
സഹായി െകാ ി തിനാൽ അേ ഹ ി ം ംബ പാര ര കാര തി ്,
മർ ചികി തലായവയിൽ പരി ർ ാനം സ ാദി ാൻ കഴി ി . എ ാൽ
േകശവൻനായർ േജ െ ം അ ജെ ം സഹായ ായി തിനാൽ ഇതര ത
ളിെലാ ം ഏർെ േട തായി വ ി . അതിനാൽ അേ ഹം ംബപാര ര കാര
നാഡിശാ ം, മർ ചികി , തി തലായവെയ ാം യഥാ മം സ ം പഠി
െകാ ിരി ക ം കാല േമണ അവയിെല ാം അതിസമ നായി ീ ക ം െച .
അ െനയി കാല ് ഒ ദിവസം ന ാവി തെ ഭാര ാ ാദിക െട ശല
മേന ഷി തിനായി തലേയാല റ ി മഠ ിേല േപായി . അേ ഹം മഠ ി
െല ിയേ ാൾ അേ ഹ ിെ ൻമാെര ാവ ം േബാധരഹിതരായി അവിെട ിട
ക ി ് അതിെ കാരണെമ ാെണ േചാദി . അേ ാൾ മഠ ി ായി ീ
കൾ, “അവർ കാരണവശാൽ ത ിൽ ശ ക ം പര രം അടി ക ം എലാവ ം േബാ
ധം െക വീ ക ം െച എ ാെത ഒ ം അറി ടാ” എ പറ . ഉടെന ന
ാവി ആ ാ െട അ ൽെ തെ റംകാൽ െകാ ് എ ാവർ ം ഓേരാ ത
വ െകാ . തൽ ണം അവർെ ാവർ ം േബാധം വീ ക ം എ ാവ ം എ േ
നിൽ ക ം െച . അേ ാൾ ന ാവി “നി ൾ ഇ ിയി ാ വരായിേ ായ
േ ാ. ശ ൾ വ േനരി ാൽ അേ ാൾ േയാഗിേ തിനായി ഞാൻനി െള പഠി
ി വിദ നി ൾ ത ിൽ െ യാണേ ാ േയാഗി ട ിയിരി ്. ഇ മഹാ
ക ംതെ . ഇനി ഒരി ം ഇ െന െച ്.” എ ം മ ം ഉപേദശി ി സ മായി
അവിെട ായി അ ല ളായ െള ാം െക ിെയ െകാ ് അേ ാൾ
1116 122. െതേ ട ് ംബ ാർ

െ ക ി മട ിേ ായി. അതിൽ ിെ ഒരി ം അേ ഹം തലേയാല റ ി

േല േപായി ി . ിരവാസം ക ിയിൽ െ യാ ി.
അ െന ഏതാ ം കാലം കഴി തിെ േശഷം ഒ ദിവസം ന ാവി തെ
െള െമ െകാ ് അവിെട ഗണപതിേ ിെ നടയിൽെ നി
െകാ ് തെ ശിഷ രായി െതേ ട ായി വെരെയ ാം അവിെട വിളി വ ീ
്, “ഈ ഗണപതിെയ പരേദവതയായി വിചാരി െകാ ണം” എ പറ ക ം എ ാവ
െര ം ശിര ിൽ ൈക വ ് േത കം േത കം അ ഹി ക ം തെ െള ാം
േകശവൻ നായ െട ൈകയിൽ െകാ ക ം െച ി ് അേ ഹം അവിെട നി ് ഇറ ി
േ ായി. പിെ അേ ഹെ കാണാെന അേ ഹ ിെ കഥെയെ ി ം േകൾ
ാൻ േപാ ം ആർ ം സാധി ി ി .
അന രം അധികം കാലം കഴി തി തെ െതേ ട ംബ ിെല നായി
ക ം സൗഭാഗ വതി ം വി ഷി മായി പാർ തിയ ചരമഗതിെയ ാപി . പിെ
അവ െട െദൗഹി ാരായ ഷൻമാ ം അവ െട സേഹാദരിയായ ഒ ീ ം മാ
േമ ആ ംബ ി ായി . ആ ീ െട േപ ം പാർ തിയ െയ തെ യാ
യി . ഹ ത െള ാം നിർ ഹി തി ് ആ ഒ ീെയെ ാ മതിയാകാെത
വരികയാൽ ഷ ാരിൽ യാളായ രാമൻനായർ ജതിമര ാദ കാരം ഒ ീെയ വിവാ
ഹം െച . ആ ീേയ ം തെ ഹ ിൽ െകാ വ താമസി ി ാെമ വിചാരി ാ
് അേ ഹമ െന െച ്. എ ി ം ആ വിചാരം ഫലി ി . ആ ീ സ ഹം വി
ഭർ ഹ ിൽേ ായി താമസി ാൻ െസൗകര മി ായി . അതിനാൽ പിെ ര ാ
മനായി േകശവൻനായ ം ഒ വിചാഹം െച . അതിനായി െതരെ െ വ
തി ള ള െവേ ാലി വടേ വീ ിൽ ല ിയ യായി . വിവാഹാന രം ആ ീ
മി േ ാ ം ഭർ ഹ ിൽ െ യാ ് താമസി ി ്. ചിലേ ാൾ മാ േമ സ ഹ
ിൽെ താമസി ി .
േകശവൻനായർ സഭാര നായി ീർ തിെ േശഷ ം ംബപാര ര കാര വി
ദ കളിൽ ദാർഢ ം ൈവദ ം വർ ി ി തിനായി പരി മി െകാ തെ യി
. നാഥനായി ന ാവി സദയം െകാ െട സഹായം െകാ ്
അേ ഹം കാല േമണ ആ ർേ ദ ചികി , മ ്രവാദം തലായവയി ം അതിസമർഥനാ
യി ീ .
അ െനയി േ ാൾ ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ േകശവൻനായർ അ ാഴ ം കഴി
ഭാര ാ ഹ ിേല റെ ്. അ ാല േകശവൻനായർ ് ഇ പ ിര വയ
മാ േമ ായ ായി . അേ ഹ ിെ ഹ ിൽ നി ഭാര െട ഹ ിേല
് അ ാ നാഴിക ര ായി . എ ി ം േചാര ിള ിെ ശ ിെകാ ാ ് അേ
ഹം തനി റെ ്. അേ ഹ ി സഹായ ി ് അേ ഹ ിെ ൈകയിൽ ഒ
ാൺ ( ചാൺ നീള ) രൽ വടി മാ േമ ഉ ായി . ക ി ം ള
ള ി ം മേ െകാ ാ ം ് എെ ാ ല േ ാ. അവിടം അ ാല വലിയ
വന േദശമായി . േകശവൻനായർ ആ ലെ ിയേ ാൾ ലയരായി ം പറയരാ
യി ം ഏകേദശം അ പേതാളം ആ കൾ വ അേ ഹെ വള . അേ ാൾ അവ െട
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1117

ഉേ ശം േദേഹാപ വ ം അപഹരണ മാെണ ് മന ിലാ കയാൽ േകശവൻനായർ ഒ

സ ം ടാെത തെ കയിലി ായി രൽവടി ം െകാ ് അവേരാ േനരി . അവർ
ത ി ആ േപാരാ ം ഏകേദശം കാൽ നാഴിക മാ േമ ഉ ാ . അേ ാേഴ ം ആ
അ മികെള ാം നിലം പതി . എ ി ം േകശവൻനായർ സ ം ീണി കേയാ വിയർ
കേയാ െച ി . അേ ഹ ടെന ഭാര ാ ഹ ിേല േപായി. േകശവൻ നായ െട
േഖന അഭ സനം കഴി ി ് ഇ ് ആദ െ േയാഗമായി . അതിനാൽ ഇ ്
അരേ മായി എ തെ പറയാം. പിേ ദിവസം കാല േകശവൻ നായർ മട
ിവ േ ാ ം ആ അ മികെള ാം ആ ല തെ കിട ായി . അേ ഹം
അവെരെയ ാം പിടിെ േ ി തേലാടി സ രാ ിയതിെ േശഷം അവേരാ താൻ
ഇ ാെള ം തെ ിതി ഇ കാരമാെണ ം േമലാൽ ആെര ം ഉപ വി െത ം
തെ വാ ിെന വകവ ാെത ഇനി ം അ മം വർ ി തായാൽ അ ് അവ െട
െയ ാം കഥ താൻ കഴി െമ ം മ ം പറ ് അവെര അയ ക ം അേ ഹം സ ഹ ി
േല േപാ ക ം െച . അതിൽ ിെ ആ ല ് അ മിക െട ഉപ വം ഒരി
ായി ി . ഇേ ാ ം ആ ല ടി കട േപാ പാ ാർ േകശവൻ നായ െട
കഥ പറ ് അേ ഹെ തി ക പതിവാ ്.
ക ി തലായ ല ളി സാ ൾ പറ കളി ം മലകളി ം ന ാ
സാധന ൾ തലേയാല റ ച യിൽ െകാ േപായി വി വിലവാ ി ഉപജീവനം
കഴി ക ഇേ ാഴെ േ ാെല അ ാല ം പതിവായി . എ ാൽ അ ാല ് ആ
ച ല ായി അ മികളായ ഹ ദീയ െട ഉപ വം െകാ ് സാ ൾ ്
അ ്ഏ ം രമായി . ഇതിെന റി പല ം േകശവൻനായ െട അ ൽെ
പറ കയാൽ ഇതിെ പരമാർ മറി തിനായി ഒ ച ദിവസം േകശവൻനായർ െത
േ ട നി തെ ചില സാധന ൾ മ െക ി ചില െട ൈകയിൽെ ാ ച ്
അയ ക ം പി ാെല േകശവൻനായ ം േപാ ക ം െച . മ കാർ ച ല ിെ
കിഴേ അ ായേ ാൾ പതി േപാെല അ മികളായ ഹ ദീയർ അ ടി മ കൾ
താ ിെവ ാൻ പറ . പിൻബല ായി െകാ ് ആ മ കാർ ആ ഹ ദീയ െട
വാ ിെന ഒ ം വകവ ി .അേ ാൾ ആ അ മികൾ മ കൾ ് കട പിടി . അ മാ
യേ ാൾ േകശവൻനായർ അ െച ് അവ െട ഇടയിൽ ടി ട പടി ാ േപാ
യി.അേ ാൾ അേ ഹം എ ാ ് വർ ി െത ് ആർ ം അറി ടാ. ഹ ദീയ
െര ാം ംഭി ് ഇളകാൻ േപാ ം വ ാെത കൽ കൾ േപാെല നിലയായി. മ കാർ
സാമാന ൾ ച യിൽ െകാ േപായി വി വില വാ ി ട ക ം െച .അേ ാൾ ഈ
അ മിക െട സേഹാദര ാ ം ബ മായ ചിലർ ഇവരി െന നിൽ ക ി ്
കാരണമറി തിനായി അവ െട അ ൽെ “നി ൾ ഇ െന നി െത ാ ്?”
എ േചാദി . ംഭി നി ി അവർ മി ാൻേപാ ം വ ാെതയി തിനാൽ
അവർ ഒ ം മി ിയി . അ ം ടിയായേ ാൾ മ വർ ഭീതി ം പരി മ ം കലശലാ
യി. അേ ാൾ ചിലർ “െതേ ട േകശവൻ നായർ ഇതിെല കട ച യിേല േപാ
യി. അേ ഹം വ ം െച ി ായിരി ണം ഇവരി െനയായ ്. ഇവർ അേ ഹ ിെ
ലി ാ െട മ കൾ ് കട പിടി . ആ സമയ ാ ് അേ ഹം ഇതിേല കട േപാ
1118 122. െതേ ട ് ംബ ാർ

യ ് ” എ പറ . അ േക ് ആ അേന ഷി ാൻ വ ഹ ദീയർ ച യിൽ ട ്

അേന ഷി േകശവൻനായെര ക പിടി . “ആ കഥയി ാ വി ികൾ ആ മവ മ
റിയാെത െച േപായ െത ിെന മി ് അവെര ഖെ ി വി യ ണം” എ േപ ി
. ഉടെന േകശവൻനായർ ംഭി നി ി ആ ഹ ദീയ െട അ ൽെ തെ
ക ിവിരൽെകാ ് അവ െട എ ാവ െട ം മാറെ ാ െതാ .ഉടെന അവർ ത
വി സ രായി ീർ . പിെ േകശവൻനായർ അവെരെ ാ ് “േമലാൽ ക
ി തലായ ല ളിൽനി വ വെര ഒരി ം ഉപ വി യി ” എ സത ം
െച ി ് അവെര വി യ .
എ ി ം ആ ഹ ദീയ െട മന ിെല ൈവരം വി േപായി . അവർ ഇതിെ പക
രം വീ ണെമ നി യി വടേ മലബാറിൽ ക ർ, തലേ രി തലായ ല ളിൽ
എ തിയയ വലിയ അഭ ാസികളായ ഏതാ ം ഹ ദീയെര വ ി തലേയാല റ ിൽ
താമസി ി ക ം ക ി തലായ ല ളിൽനി വ വെര ന പാഠം പഠി
ി യ ണെമ പറ ച ം െക ക ം െച . ഈ വിവരം എ െനേയാ േകശവൻനായ
രറി ക ം ഒ ച ദിവസം ക ിയിൽനി ച േപായവ െട പി ാെല അേ
ഹം തെ ാൺവടി െമ െകാ േപാ ക ം െച . േപായ മ കാർ ച െട
അ ായേ ാൾ വട ർ ഹ ദീയർ അവിെടെയ ി അവെര ത നിർ ി മ കൾ
പിടി പറി ാൻ മം ട ി. അേ ാേഴ ം േകശവൻനായർ അവിെടെയ ി ഹ
ദീയേരാ േനരി .പിെ ആ വട ം േകശവൻനായ ം ത ിൽ റ േപാരാ ം ട ി.
അെതാ കാൽ നാഴിക േനര ായി. അേ ാേഴ ം ആ ഹ ദീയർ േതാ ം പാ
ടി. അവർ േകശവൻ നായ െട കാൽ ൽ വീ ് “ഞ െട സമ ാപരാധ ം മി
ഞ െള ര ി േണ. ഞ െള െകാ ാെത വി യ േണ” എ േപ ി . ക ണാനി
ധിയായി േകശവൻനായർ ഇ േക മന ലി കയാൽ ഉടെന േപാരാ ം മതിയാ ി.
പിെ ആ ഹ ദീയർ അേ ഹെ വ ി െകാ ് “ഈ അഭ ാസ റകൾ ത െള ടി
പ്ഠി ി ണ”െമ ് അേപ ി ക ം േകശവനായർ സദയം അ ം സ തി ക ം അവ
െര ടി ക ിയിൽ െകാ േപായി ാമസി ി ചിലെതാെ പഠി ി പറ
യ ക ം െച . ഇ ടി കഴി േ ാൾ േകശവൻനായ െട കീർ ി ഉ രമലബാറിെ
അേ യ ം വെര വ ാപി .
ഒരി ൽ ഒ ംഭമാസ ിൽ തി വാതിരനാൾ േകശവൻ നായർ പകേല ഊ ം
കഴി ചില കാേരാ ടി ഏ മാ രാറാ ാേഘാഷം കാണാൻ റെ . അ ാ നാ
ഴിക ഇ ായേ ാൾ അവർ േകാതന ർ എ ലെ ി. അേ ാൾ ൻഭാഗ ായി
ചില ീക െട നിലവിളി േകൾ കയാൽ അതിെ കാരണമറി തിനായി അവർ ണ
ിൽ നട ് ആ ലെ ി. അേ ാൾ ആറാ കാണാനായി െ േപാ ചില
ീകെള തട നിർ ി ചില ത ര ാർ അവ െട ആഭരണ ൾ അപഹരി തായി
ാ ്ക ്. ത ര ാ െട സംഖ ത േള ാധിക ായി തിനാൽ കാെര ാവ
ം ഭയെ പി ാറി. എ ി ം ൈധര ശാലിയായ േകശവൻനായർ തെ വടി ംെകാ ്
ത ര ാേരാ േനരി . ണേനരം െകാ ് അേ ഹം ആ അ മികെളെയ ാം അടി നി
ലംപതി ി . ക ാെര ാം വീണതായി കാ ം അ വ . അവെര ാം ടി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1119

ആ ത ര ാ െട േദഹപരിേശാധന കഴി േ ാൾ അവ െട മടിയി ം ായ ീശയി ം

മ മായി അേനകം ആഭരണ ൾ ക കി ി. അവർ അവെയ ാം എ ക ം അവിെട
അ തെ കര െകാ നി ി ീക െട ആഭരണ െള ാം അവർ െകാ
ക ം േശഷ ായി വ ഏ മാ ർ െകാ േപായി േപാലീസധികാരികെള ഏ ി
വിവരം പറ ക ം െച . അവെയ ാം പി ീ േപാലീ കാ െട പരസ മ സരി ്
ഉടമ ർ ഹാജരായി െതളി സഹിതം അേപ െകാ വാ ിെ ാ േപായി.
േകശവൻനായ ം ം ആറാ ാേഘാഷ െള ാം കഴി തിെ േശഷം പിേ ദിവ
സം കാല മട ിെ േ ാ ം ആ ത ര ാർ വീണ ല തെ േബാധരഹിതരായി
ിട ായി . േകശവനായർ അവെരെയ ാവേര ം പിടിെ േ ി സ രാ
ിയതിെ േശഷം “േമലാൽ ീജന െള ം സാ െള ം ഉപ വി െത” ം മ ം
ണേദാഷി ് അവ െട വാസ ല ളിേല പറ യ . ഈ സംഗതി നട ് ഏ മാ
രാറാ നാൾ അതിന ല െവ ് ആകയാ ം ആറാ ി പല ല ളിൽ നി മാ
യി അവിെട അസംഖ ം ജന ൾ ടിയി െകാ ം ഇ തി വിതാം റിൽ മാ മ
മ േനകം അയൽരാജ ളി ം സി മായി ീർ .
ഒരി ൽ പ ീ ാ േകായി േല വീ ിൽ ഏതാ ം പണ ി ് ആവശ മാ ക
യാൽ ചില വ ൾ െതേ ടേ പനയെമ തിെ ാ ് അ വാ ിയി . ആ
ഏർ ാ നിമി ം അ ാലം തൽ ആ ര വീ കാ ം ത ിൽ ഏ ം ൈമ ിേയാ ടി
യാ ് വർ ി ി ്. അ ാല േകായി േല ായി ര ാനകെള ആർെ
ി ം പണിേ ർെ ിെ ാ ലി വാ ിെ ാ ണെമ ് പറ െതേ ട ്
ഏ ി ി . ആ ആന ലിവക ആയിര ിൽ ില ാനം പ െതേ ട ് വ േചർ
േ ാൾ അെതാ സ ിയിലി െക ി ഒ ത െനെ ാ ് എ ി െകാ േകശവൻനാ
യർ പ ി ാേ റെ . ഏ മാ െര ിയേ ാൾ അവിെടനി ് ഒ വ ി പ ി ാ
േ േപാ െ ം േകായി േല കാ െട ആവശ കാരം ചില തടി രി ടികൾ
കയ ി വല ട താ ് അ അയ െത ം അറിയി കയാൽ േകശവൻനായർ
തിെ അ വാദം വാ ിെ ാ ത േനാ ടി പണ ംെകാ ് ആ വ ിയിൽ യറി
യാ ടർ . വ ി സാവധാന ിൽ വി ‘കരി ാവള ് ’ എ ലെ ിയേ ാൾ
ത െവ ര േതാണികൾ അതിേവഗ ിൽ വി വ ് ഈ വ ി െട ര വശ ം
േചർ . ആ േതാണികളിൽനി ചിലർ ഈ വ ിയിൽ കയറി േകശവൻനായ െട അ
ൽെ ൈകവശ െത ാം അേ ാ ് െകാ ണെമ പറ . തെ ൈകവശ
െമാ മിെ ായി േകശവൻനായ െട മ പടി. അേ ാൾ അേ ഹ ിെ അ ൽ
ആ പണസ ി ഇരി ക ി ് “ഇെത ാ ്?” എ ് അവർ േചാദി . “ഇ ് റ
് അരിയാ ് ” എ േകശവൻനായർ പറ . അേ ാൾ േകശവൻനായ െട കാതിൽ
മി ി ിള ൈവര ക ൻ കിട ക ി ് “എ ാൽ ആ ക നഴി തര
ണം” എ ് ആ അ മികൾ പറ . അതി രമായി ് േകശവൻനായർ പറ ് “ഈ
ക ൻ അഴിെ ാ വിധ ില ഇ റ ി ിരി ് ” എ ായി . അേ ാൾ
ആ അ മികൾ “എ ാൽ കാത ്എ െകാ ാം” എ പറഞ് െകാ ് അേ ഹ
ിെ അ േല . ഉടെന േകശവൻനായർ ‘ഇനി അമാ ി ിരി ാൻ പാടി ’ എ
1120 122. െതേ ട ് ംബ ാർ

വിചാരി െകാ ് അവിെട നിെ േ തെ ൈകയി ായി വടിെകാ ് ആ ര

േതാണിയി ായി വർെ ാം ഓേരാ വീ െവ െകാ , അവെര ാം േബാധംെക
െവ ിൽ വീ . ഉടെന േകശവൻനായ ം അേ ഹ ിെ ത ം വ ി ാ ം
ടി അവെര എ ാവേര ം പിടിെ ് അവ െട േതാണികളിലാ ി. അേ ാൾ ഒ േതാ
ണിയിൽ ഒ മടി ീല ഇരി ക ് അെത േകശവൻനായർ തെ ത സ ാ
നി . അതിൽ ഏകേദശം ഒരിട ഴിേയാളം െവ ി ായി എ ് പി ീ ് ആ
ത ൻ പറ വേ . അ ാല തി വിതാം റിൽ നട ായി ധാന നാണയം
െവ ി മായി വേ ാ. അ മിക െട േതാണിക ം തടി ടികൽ കയ ിയി
വ ിേയാ േചർ െക ിെ ാ ് അവിെട നി ം റെ ് അ ായി കാവൽ
ല െച ് ആ അ മികെളെയ ാം സ രാ ി അവിെടേയ ി . അവ െട ഒ
േതാണി ം അവിെട െകാ . പിെ വ ി േനെര പ ി ാേ വി േകായി േല
കടവില . തിെ വ ി ർ തടി ടിക ം േകശവൻനായർ പ ം േകായി
ലെ കാരണവെര ഏ ി െകാ തിെ േശഷം ളി ം കഴി ് അ തെ
മട ിേ ാരിക ം െച . ആ ആ മിക െട േതാണികളിെലാ കാവൽ ല െകാ
തിെ േശഷം ഒ ായി തിെ വ ി ാരിൽ ഒരാൾ െകാ േപായി.
അയാൾ ക രി ാരനായി . അയാ െട വീ കാർ ഇേ ാ ം ആ േതാണി ഉപേയാഗി
േ . േമൽപറ സംഗതി നട ് േകശവൻനായ െട മ ായ ിലായി
.
ഒരി ൽ േകാഴിേ ാ കാര ം വലിയ ധനവാ മായി ഒ ഹ ദീയ വാ ്
യേരാഗബാധിതനായി ീ കയാൽ അേനകം ൈവ ാെരക േരാഗവിവര െള ാം
പറ ക ം അവർ പറ ചികി കെള ാം െച ക ം െച ി ം ഒ ഫല ം ഉ ാകാ
യാൽ ഭ ാശയനായി പാർ ി കാല ് െതേ ട ് േകശവൻനായ െട േയാഗ
തകൾ ചിലർ പറ ് അറിയാനിടയായി. അതിനാൽ ആ ഹ ദീയ വാ ് ചില ത
ാേരാട് ടി െതേ ടെ ി േകശവൻനായെരക േരാഗവിവര െള ാം ഹി ി .
േകശവൻനായർ ഉടെന ആ വാവിെ നാഡികൾ പരിേശാധി േശഷം േരാഗനിദാനം അമി
തേഭാഗമാെണ വിധി . അ ് ആ വാ ് സ തി ി . പിെ േകശവൻനായർ ആ
വാവിെ െടവ ി ത ാെരെയ ാം െര മാ ി നിർ ീ ് വാവിേനാ “നി ൾ
വിവാഹം കഴി ി േ ാ?” എ േചാദി . ഇ എ ് വാ പറ തിെ േശഷം േകശ
വൻനായർ ആ വാവി ് അമിതേഭാഗ ിൽ അത ാ ി ജനി കാലെ ം അ ് അധി
കമായി ഉപേയാഗി സമയേ ം മ ം റി ക റി േപാെല മായി പറ .
അേ ാൾ ആ വാ ല ാവനത ഖനായി സർ ം സ തി . പിെ േകശവൻനാ
യർ നി യി ചികി കൾ െച െകാ ് ആ ഹ ദീയൻ ക ിയിൽത െ
താമസി ക ം അചിേരണ സ ശരീരനായി തിരി േപാ ക ം െച . െതേ ട
ംബകാർ ് സർേ ാപരി സാമർഥ ം ാന ം നി യ ് നാഡിപരിേശാധന
യിലാെണ സി മാണേ ാ. അതി ് ഇേ ാ ം വ ത ാസം വ ി ി .
ഒ ദിസവം േകശവൻ നായർ ചില ഷി ണികൾ നട ാനായി പാട േപായി
വീ ിേല മട ിവ േ ാൾ വഴിയിൽെവ ചിലെര കാ കയാൽ അവർ ഏ ദി കാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1121

രാെണ ം എവിെടേ ാ കയാെണ ം മ ം േചാദി . അേ ാൾ അവരിെലാരാൾ കാ

രിെലാരാെള ികാണി െകാ ് “ഈ മ ഷ ൻ അയാ െട വീ ിെല കളിലെ ഉ
ര ിേ ൽനി ് ഒ സാധനെമ തിനായി ഒ ൈക െപാ ി. അേപാൾ അയാൾ
് ഒ േകാ വാ ായി. അേതാ ടി അയാൾ ് െപാ ിയ ൈക താ ാ ം റ
വായ അട ാ ം വ ാെതയായി. അതിനാൽ ഈ മ ഷ െന െതേ ട െകാ േപായി
േകശവൻനായെര കാണി വ ം െച ി ണെമ വിചാരി േപാ കയാ ്. ഞ ൾ
വടേ മലബാറി വരാ ്. െതേ ട േകശവൻ നായെര റി ഞ ൾ േക ി ്.
അേ ഹെ ഞ ൾ ക ി ി ” എ പറ . ഉടെന േകശവൻ നായർ ആ ൈക െപാ
ി ം വായ് െപാളി ം നി ി മ ഷ െ പി ിൽെച തെ ക ി ായി
വടിെകാ ് റ ഒ വീ െവ െകാ . അടി െകാ മ ഷ ൻ ‘അേ ാ!’ എ
നിലവിളി െകാ ് ഒ ള . അേതാ ടി അയാ െട ക ം വാ ം ർ ിതിയിലാ
ക ം അയാൽ സ നായി ീ ക ം െച .
ഇ കഴി േ ാൾ “ഇേ ഹം തെ യായിരി ം േകശവൻനായർ” എ വട ർ
േതാ ി. േകശവൻനായർ പാട നി വ വരവായി തിനാൽ ഒ േതാർ
മാ ം ഉ ം േമെലാെ േചറണി മി െകാ ് ആദ ം അേ ഹെ ക
േ ാൾ അവർ ് ആ സംശയ ായി . അേ ഹ ിെ ഈ അ ത ി ക േ ാൾ
അവർ ് സംശയം േതാ കയാൽ അേ ഹ ിെ െട ായി വേരാ സ കാര
മായി േചാദി സംശയം തീർ തിെ േശഷം അവർ േകശവൻ നായെര സാദരം വ ി
യാ പറ െകാ ് പിരി േപായി. ഉടെന േകശവൻനായർ ളി ാ ംേപായി.
പിെ െയാരി ൽ ഒ ധ മാസ ിൽ തി വാതിരനാൾ ടമാ ർ െതേ ട മന
ൽ തി വാതിര (ൈകെകാ ി ളി) കളി െകാ ി ഒര ർ നം എ നേയാ മറി
വീ കയാൽ ഒ ൈകെയാടി േപായി. ഉടെന തി കാരനായ ഒ ന തിരിെയ
വ ി ആ ൈക െവ െക ി. അേ ാൾ അ ർ നം േബാധരഹിതയായി ീർ . പി
െ ആ ന തിരി പല വിദ കൾ േയാഗി േനാ ിയി ം അ ർ ന ി േബാധം
വീണി . അതിനാൽ ഭ തിരി ാ വയ ര ആചാര ൻ നാരായണ വർകെള െകാ വ
തി ് ഒരാെള അയ . ആ ആൾ വയ െരെച വിവരെമ ാമറിയി േ ാൾ വർകൾ
പറ ് ”ൈക ം കാ ം മ െമാടി ാൽ െവ െക ി ചികി ി േഭദമാ ാൻ പഠി ം
പരിചയ ം പഴ ം െതേ ട േകശവൻനായെരേ ാെല ായി ം ഇേ ാൾ മ ാ
െ േതാ ി . അതിനാൽ ആ മ ഷ െന വ ി ഉടെന എെ ി ം െച ി
കയാ ് േവ ് ” എ ാ ്. അ േക ഭ തിരി ാ ിെല ആൾമട ിെച ് ആ വിവരം
അവിെട അറിയി . ഉടെന ഭ തിരി ാ ് ക ി ് ആെള അയ േകശവൻനായെര
ടമാ ർ വ ി. േകശവൻ നായർ ആദ ം ന രി െവ െക ിയ െക ഴി ് അ ർ ന
ിെ ൈക േവ േപാെല െവ െക ി. അേ ാൾ അ ർ ന ി േബാധം വീ .
പിെ േകശവൻ നായർ ഏതാ ം ദിവസം അവിെട താമസി േവ ചികി ം തി
ം മ ം കഴി ക ം അ ർ നം സ തെയ ാപി ക ം ഭ തിരി ാ േകശവൻ
നായർ പല സ ാന ം െകാ ് അേ ഹെ സേ ാഷി ി യ ക ം െച .
1122 122. െതേ ട ് ംബ ാർ

തദന രം ഇട ി സ പ ിെല ഒ ത രാ ം 1055-ആമാ നാ നീ ിേ ായ

ആയി ്യം തി നാൾ മഹാരാജാ തി മന ിെല അ ി ം സഹി വ ാെതക
ഒ വയ േവദന ാ ക ം േകാഴിേ ാ ് അ െ ഏറാൾ ാ ത രാനവർകൾ ം
ലിേ ാ എം.ഡി. െമ ാേ ാലീ അവർകൾ ം എേ ാ അബ ം പ കയാൽ ൈക
കൾ ഒടി ക ം െകാ ിരാജ ംബ ിൽ ചില ത രാ ാർ ം ത രാ ിമാർ ം ചില
ശീലാ ക ാ ക ം അത ല ളി ൈവദ ാെരെ ാ ം മ ം പല ം െച
ി ി ം ഫലെമാ ാകാെതയിരി ക ം െച കയാൽ ആ ല ളിൽനിെ ാം
േകശവൻ നായർ ് ആ കൾ വരിക ം െച കയാൽ അേ ഹം ആ ല ളിെല ാം െച
യഥാ മം തി ം െവ െക ം ചികി ക ം നട കയാൽ അവർ ം അചിേരണ
ർ ഖം സി ി . അതിനാൽ ഓേരാ രാജ ാന ളിൽനി ം മ മായി േകശവൻ നാ
യർ വീര ംഖലകൾ തലായ അേനകം സ ാന ൾ കി ക ം െച . തി വിതാം ർ,
െകാ ി , ി ീഷ് മലബാർ എ ീ സം ാന ളിൽനി മായി ഇ വളെര രാജസ
ാന ം മ ം ലഭി ി ഒ സ ാന ം ഒ വിദ ാൻ ഈ േകശവൻ നായര ാെത
േകരള ിൽ േവെറ ആ െ േതാ ി .
േകശവൻ നായർ ബാലിവഴി, ഭീമൻ വഴി എ ീ ര തര ി അഭ ാസ റക ം
ആന ട ം, പ ി ട ം എ ീ ര തരം ചട ം പ ്ര തര ി തി ക ം
ആ വിധ ിക ം ടാെത മ േനകം വിധ ി വിദ ക ം വശമായി . അേ
ഹം ആര ൈവദ ശാ ിൽ മാ മ , ചി ാമണി, അറബി തലായ ൈവദ ശാ ളി ം
അതിനി ണനായി . അേ ഹ ി ് ഇവ ം റെമ ചില മ ്െരൗഷധ േയാഗ
ായി .
േകശവൻ നായർ ഒരി ൽ ഗംഗാ ാനം, വിശ നാഥദർശനം, ഗയാ ാ ം തലായ
ണ കർ ൾ നട ണെമ നി യി വടേ ാ റെ . തീവ ിയിൽ അേ ഹം
കയരിയി റിയിൽതെ ഒ മഹാരാ ാ ണ ം അേ ഹതിെ ഭാര ായി
. അവർ ് എേ ാ വലിയ മേനാവിചാര േപാെല ഖം ാനമായി . അ
ക ി ് േകശവൻ നായർ അതിെ കാരണെമ ാെണ ് ാ ണേനാ ് അവ െട ഭാഷ
യിൽ േചാദി . അേ ാൾ ആ ാ ണൻ അവ െട ഭാഷയിൽ െ , താനീ ീെയ വി
വാഹം െച തെ മാതാപിതാ ാ േട ം മ ം സ തം ടാെതയാെണ ം വിവാഹം
കഴി ി ് ഭാര െയ ആദ മായാ ് സ ഹ ിേല െകാ േപാ െത ം അവിെട
െച ാൽ ത െള സ ീകരി േമാ ആ ി റ ാ േമാഎ വിചാരം െകാ ാ ് മന
ി ്സ തയി ാെതയിരി െത ം മ ം പറ . അ േക ടെന േകശവൻ നാ
യർ തെ െപ ി റ ് ഒ ളികെയ െകാ ി ് ആ ാ ണേനാ ് “നി ൾ ര
േപ ം ഈ ളിക അര തിലകം ധരി െകാ േവണം ഹ ിൽെ വാൻ. എ ാൽ
അവിെട ആ ം നി െള ധി രി കയി . എ മാ മ , എ ാവ ം നി െള അവി
െട സാദരം സ ീകരി ക ം െച ം” എ പറ . ആ ാ ണൻ അ േക വളെര
സേ ാഷി ക ം സാദരം ആ ളിക വാ ി തെ െപ ിയിൽ െവ ക ം െച . അേ ാ
േഴ ം വ ി അേ ഹ ി ് ഇറ ാ േ ഷെന ി. ഉടെന ആ ാ ണൻ േകശവൻ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1123

നായേരാ ് “എ ാലിനി പിെ െകാ ാം” എ യാ ം പറ ഭാര േയാ ടി

വ ിയിൽനി ിറ ിേ ായി.
അവ െട ഹ ിേല തീവ ി േ ഷനിൽനി ് അധികം രമി ായി തിനാൽ
അവർ വ ിയിൽനി ് ഇര ി ഉടൻതെ ലികെയ ര തിലകം ധരി െകാ ാ ്
ഹ ിേല െച ്. അവർ അവിെട െച ി ് അവിെട ായി വെര ാവ ം സസ
േ ാഷം അവെര അവിെട സ ീകരി ക ം ശല ം െച ക ം വളെര േ ഹേ ാ
ടി വർ ി ക ം െച . ഈ ിതി ക േ ാൾ ആ ാ ണ ് േകശവൻ നായെര റി
് അളവ ബ മാനം േതാ ക ം േകശവൻ നായർ മട ി വ േ ാൾ അേ ഹെ യഥാ
േയാഗ ം സൽ രി യ ണെമ ് അേ ഹം തീർ െ ക ം െച . പിെ ആ ാ
ണൻ േകശവൻ നായർ ഗംഗാ ാനാദികെള ാം കഴി മട ിവരാ കാലം ഏകേദശം
അ േ ാൾ ദിവസംേതാ ം വട നി വ ി വ സമയ ് തീവ ിേ ഷനിൽെച
് അേന ഷി െകാ ി . അ െന ഏതാ ം ദിവസ ൾ കഴി േ ാൾ േകശവൻ
നായർ അവിെട വ േചർ . വ ി നി ടെന ആ ാ ണൻ േകശവൻ നായർ ഇ
ി റിയിൽ കയറിെ ് അേ ഹ ിെ ൈകവശ ായി ഒ പണ ിഴി േക
ശവൻ നായ െട ിൽ െവ ി “നി െട ളികാ േയാഗം ഞ ൾ േവ േപാെല
ഫലി . അതിനാൽ എെ ഈ െചറിയ പാരിേതാഷികം നി ൾ സദയം സ ീകരി ണ
െമ ഞാൻ അേപ ി .” എ പറ . അതി മ പടിയായി േകശവൻ നായർ
പറ ് “ഞാൻ പഠി ി വിദ കൾ െകാ കഴി സഹായ ൾ എ ാവർ ം െച
ം. അതി ഞാൻ യാെതാ തിഫല ം ആേരാ ം വാ ാറി . വ മഹാരാജാ ാ
േരാ വലിയ ാേരാ സ ാനമായി വ ം ത ാൽ േവെ പറയാറി എേ
.” എ ാ ്. അ േക ി ് ആ ാ ണൻ, “എ ാെലെ ഹ ിൽ വ ് ഒ േന
രം ഭ ണം കഴി കാ ി ം കഴി ി േപാ കെയ ി ം േവണം.” എ പറ . അതി
മ പടിയായി േകശവൻ നായർ പറ ് അതി മിേ ാൾ സൗകര മി ” എ ാ ്.
അേ ാൾ ാ ണൻ ”എ ാൽ ഞാൻ ഈ അ കാ ി ടയിൽേ ായി റ കാ
ി ം പലഹാര ം വാ ിെ ാ വരാം. വ ി വിടാൻ ഇനി ം ഏകേദശം അരമണി
േറാളം ഉ ്. അതിെകാ ് അെത ി ം സ ീകരി ണം” എ നിർ ർ ം അേപ
ി . അ േകശവൻ നായർ അ വദി ക ം ാ ണൻ േപായി കാ ി ം പലഹാര
ം വാ ിെ ാ വരിക ം അതിനി സ െമ േകശവൻ നായർ കഴി ക ം േശഷ
ായി ് അവിെട ടിയി യാ ാർ ് വീതി െകാ ക ം െച . അേ ാ
േള ം വ ി വിടാറായതിനാൽ ാ ണൻ പണ ിഴി എ െകാ ് യാ പറ േപാ
യി. വ ിയി െ േകശവൻ നായ ം േപാ . േകശവൻ നായർ ആ യാ യിൽ െ
രാേമശ ര ം േപായി േസ ാന ം കഴി ി ാ ് സ േദശേ വ ്. അേ ഹം രാേമ
ശര നി മട ിേ ായ തി വന ര ടിയായി . അേ ാ മേ ഹം വലിയ
െകാ ാര ിൽ േപായി ഖം കാണി ക ം മഹാരാജാ തി മന െകാ ് അേ ഹ ി
ചില സ ാന ൾ ക ി െകാ ക ായി. അേ ാൾ െ യാ യറിയി െകാ
് അേ ഹം അവിെടനി േപാരിക ം യഥാകാലം സ ഹ ിൽ വ േച ക ം െച .
1124 122. െതേ ട ് ംബ ാർ

േകശവൻ നായ െട അ തകർ ൾ ഇനി മി െന വളെര പറയാ ്. എ ി ം

േലഖനം മ ിലധികം ദീർഘി േപാ െമ െകാ ് ഇനി ഇേ ാൾ അതിനായി
നി ി . ഇ കാരെമ ാം അമാ ഷ ഭാവ ം അതിവിദ ാ ം േലാക സി മായി
അ മഹാ ം അവസാനകാല േരാഗാ രനായി എതാ ം ദിവസം കിട ക െ േട
തായി വ .
േകശവൻ നായെര അവസാനകാല ബാധി േരാഗം വി ധിയായി . അതി േവ
ചികി കൾ നി യി ് അേ ഹം തെ യായി . അേ ഹം നി യി മ
കെള ാം അേ ഹ ിെ ഭാഗിേനയ ാർതെ പാക ി ാ ിെ ാ േസവി ി .
അ െന ഏതാ ം ദിവസ ൾ െച ി ം േരാഗ ി ് ഒ റ ായി . അതിനാൽ ആ
ഭാഗിേനയ ാർ അേ ഹേ ാ ് ”ഈ ചികി കെള ാം െച ി ം ദീന ി ് ഒ റ ം
കാ ി േ ാ. അതിനാൽ വയ െരെ േരാഗവിവരെമ ാം അറിയി ് ഇനി അവി
നി യി ചികി കൾ െചെ ിേലാ എ ഞ ൾ സംശയി .” എ പറ .
അ േക ി േകശവൻ നായർ “ഈ ദീന ി ് ഇനി വിേശഷിെ ാ ം െച ണെമ േതാ
ി . എ ി ം നി െട ഇ ംേപാെലയാവെ . ഞാൻ വിേരാധെമാ ം പറ ി ”
എ ാ ് മ പടി പറ ്.
ഇ കാരം േകശവൻ നായ െട അർ ാ വാദം വാ ിെ ാ ് ആ ഭാഗിേനയ ാരി
െലാരാൾ വയ െരെ േരാഗവിവരെമ ാം അവിെട അറിയി . അേ ാൾ വർകൾ
“ഇ വെര ചികി കെളെ ാമാ െച ?” എ േചാദി ക ം, ആ െച യാൾ
അെത ാം വിവരമായി അവിെട അറിയി ക ം െച . പിെ വർ ൾ പറ ്
“ഈ ദീന ി ് ഇതിലധികമായി ഒ ം െചേ തി . എ ി ം അവിെട വ പറ ി
ഞാൻ ഒ ം പറയാെതയിരി ശരിയ േ ാ. ഇേ ാൾ െകാ വ കഷായ ി
ന ാമരെ ാലി ടി അടിയ ൾ േപ ്.” എ റിയി . അതി മ പടിയായി
വർകൾ “അതി വിേരാധമി . എ ാെലനി മ ാൾ ഒ ചാ ാ ്. അ
കഴി ി േവണം എേ . ചാ ം േനരെ പ നാഴിക ല േ ാേഴ ം കഴി
ാം. അേ ാേഴ ം ഒരാൾ ഇേ ാ ് വ ാൽ ആ ആേളാ ടി െ േപാേ ാം.” എ
പറ . ആവ ി യാൾ അ േക െകാ മട ിേ ായി. അയാൾ സ ഹ ിെല
ിയേ ാൾ േകശവൻ നായർ “വയ െര െച ി തി മന െകാ ് എെ ാം ക ി ?”
എ േചാദി . അതി മ പടിയായി ് ആ േപായി ആൾ, “വിേശഷി ് അധികെമാ
ം ക ി ി . അേ ാൾ േസവി കഷായ ി നാ ാമരെ ാലി ടി ിയാൽെ ാ
ാെമ മാ േമ ക ി . പിെ ഇേ ാെ ി േരാഗിെയ ൺപാർ ാൽ
െകാ ാെമ ഞാനറിയി ി ് ”അ െനയാകാം. മ ാെളാ ചാ ാ ്. അ കഴി
ി ാെത നി ിയി . ചാ ം േനരെ പ നാഴിക ലരണെമ ി ” എ പറ
. അ ന ശരിയായി. വയ െര നി നി യി ം െത ിയി . ആ ദിവസം അ
നാഴിക ലർ േ ാൾ ന െട കഥാനായകൻ കഥാവേശഷനായി. അ െകാ ം 1069-ആ
മാ േമടമാസ ലായി . ഉ രായണ ിൽ പകൽ സമയ േലാകം വി േപായ
ആ ണ സ ർ തി തെ ലഭി ിരി െമ നി യമാണേ ാ.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1125

േകശവൻ നായർ ടി െപാ ഴി േ ാൾ പിെ ആ െതേ ട ംബ ിൽ േശ

ഷി ് അേ ഹ ിെ സേഹാദരിയായി പാർ തിയ ം, അവ െട ാ
ം മാ മായി . ആ ാരിൽ യാളായി ശ ി ഒ െപാ കാര സ
നായ നാ കാര ം ാമനായി രാമൻപി െച ം തൽ തെ േരാഗി
മായി തിനാൽ അവർ ര േപർ ം ംബപാര ര കാര വിദ കൾ അഭ സി
തി ം പരിചയി തി ം സൗകര ായി . പിെ അവരിൽ ര ാമനായ നാ
രായണപി മാ ം ംബപാര ര ം കളയാെത നാഡിപരിേശാധന, മർ ചികി , തി
് തലായവെയ ാം യഥാ മം അഭ സി ക ം പരിചയി ക ം െച ് അവയിെല ാം
ഏകേദശം േകശവൻ നായെരേ ാെലതെ സമർഥനായി ീ ക ം െച .
കാല േമണ പാർ തിയ ംശ ി ം രാമൻപി ം കാലധർ െ ാപി
േപാ കയാൽ നാരായണപി മാ േമ ഇനി ആ ംബ ി . അേ ഹ ിെ അ
ം യഥാ ർ ം അേനകം േരാഗികൾ ഇേ ാ ം വ ്. അേ ഹ ം േരാഗിക െട നാ
ഡികൾ പരിേശാധി ം തി ി ം ചികി ി ം പലേര ം സ രായി അയ ്.
എ ാൽ അേ ഹ ം തെ ർ ിക ാെരേ ാെലതെ യാെതാ ി ം യാെതാ േരാ
ം യാെതാ തിഫല ം വാ ാറി . ഇ കാരം പേരാപകാരിയായിരി അേ ഹം
ഇനി ം അേരാഗ ഢഗാ നായി വളെര ാലം ജീവി ിരി വാൻ സർേ ശ രൻ സഹായി
െ .
 123
േ ാല േ ൾ

ഈ ാ ്.
േ ൾ ിതിെച
ിൽ വട ം റിേദശ
് െപാ ാനി ാ
ചാലിേ രി േപാ
ിൽ പ ി ര അംശ
േറാഡിെ വട ഭാഗ

പ ് സാ ാൽ ശ രാചാര സ ാമികൾ േദശാടനം െച ി േ ാൾ ഒരി ൽ ഈ

ല ടി വ ് ‘നരിതി ി ട ’ കട സമയം അവിെടനി ർേ ാ രഭാഗ
ായി അത തകരമായ ഒ േതജ ക . അെതാ ൈദവികമായി താെണ
േതാ ിെയ ി ം ർ ിെയ ാെണ ് അേ ഹ ി വ മായി മന ിലായി . അതി
നാൽ അേ ഹം തപ െച െകാ ് അവിെട ഇ . അേ ഹം സാ ാൽ മഹാമായെയ
ധ ാനി െകാ ാ ് തപ െച ്. അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ ഒ ർ ി
ആചാര സ ാമിക െട േരാഭാഗ ് ആവീർഭവി . അ ് മഹാവി വിെ ആ തിേയാ ം
ന ൾ തലായ ചില ീല ണ േളാ ം ടിയായി . ആ ർ ിെയ ക േ ാൾ
ആചാര സ ാമികൾ ഇ സാ ാൽ വി മായയാെണ ് തീർ െ ി വ ി െകാ ്
“ േലാകര ാർ ം േദവി െട സാ ി ം എ ം ഈ ല ായിരി ണം” എ
േപ ി . ആ േദവി അതിെന ശിരഃക നംെകാ സ തി തായി അറിയി ി ് ഉടെന
അ ർ ാനം െച ക ം േദവി നി ി ല ് ആ അ തിയിൽ െ ഒ ശി
ലാവി ഹം കാണെ ക ം െച . സ യം വായ ആ വി ഹം ആ േദവി േടതാെണ ്
വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
ഇ ം കഴി ി ം ആചാര സ ാമികൾ ക േതജ ി ് ആ ല യാെതാ
റ ം വ ി . അതിനാൽ ആചാര സ ാമികൾ പിെ ം തപ െച െകാ ി .
അേ ാൾ അേ ഹ ി ത മായ ർ ാേദവിയാ ്. ആ േദവിെയ അേ ഹം ഒ
ശിലാഖ ിേ ലാവാഹി സ യം വായ േദവീവി ഹ ിെ സമീപ തെ വട
പടി ാ ഭാഗ തി ി . അേ ാൾ ആദ ം ക തായ ആ േതജ ് സ ം റ .
എ ി ം നിേ ഷം ഇ ാതായി . അതിനാൽ ആചാര സ ാമികൾ പിെ ം തപ ട

1126
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1127

ി. അേ ാൾ ത മായ ് ഭ കാളിയാ ്. ആചാര സ ാമികൾ ആ േദവിെയ ം ആവാ

ഹിെ ് ആദ തി െട േനെര പടി ാ ഭാഗ ് തി ി . ആചാര സ ാമികൾ
പിെ ം തപ െച േ ാൾ ത മായ ശിവനാ ്. ആ ശിവെന കിഴ ഭാഗ
തി ി . പിെ വി ത നായി. ആ വി വിെന പടി ാ ഭാഗ തി ി .
അന രം തപ െച േ ാൾ ശാ ാ ത മായി. ആ ശാ ാവിെന വട കിഴ ഭാ
ഗ ‘ക വാ ് ’ എ ല ം തി ി . ഇ ം കഴി േ ാൾ ആദ ം കാണെ
േതജ ് ആ ല നിേ ഷം ഇ ാതാ ക ം െച .
ആചാര സ ാമിക െട ഈ അ തകർ െള റി േക റി ് സമീപ ാ ം
ര ാ ം ധനവാ ാ മായ അേനകം ന രി ാട ാ ം ആ ല വ േചർ .
ആ ിൽ ആ വാേ രി ത ാ ായി . അവെര ാവ ം ടി ആചാര സ ാ
മികൾ അവിെട തി ി േദവീേദവ ാർ േ ൾ പണിയി ക തലായ കാര
െള റി ് ആേലാചി . അേ ാൾ ത ാ ൾ “ഭ കാളി േ ം പണിയി ക ം
നിത ദാനം തലായവ േവ െകാ ക ം ഞാൻ തനി ായിെ ാ ാം” എ
പറ ക ം അവി ് അ െന നട ക ം െച . അതിനാൽ ആ േ ം അവി െ
സ മായി ീർ . ആ േ ി പറ വ േപ ് “കേ ാ ് ” എ ാ ്.
ഭ കാളി െട േ കാര ം ത ാ ൾ ഏ നട ിയേപാെല ശിവെ േ ാര ം
പകരാ മന ൽനി ് ഏ നട ി. അതിനാൽ ആ ശിവെ േ ം പകരാ മന
െല വകയായി ീർ .
പിെ വി വിെ േ ം മെ ാരാൾ പണി കഴി ി . ആ േ ി ‘െകാളേ
1128 123. േ ാല േ ൾ

രി’ എ ാ ് േപ പറ വ ്.
അന രം ശാ ാവിെ േ ം ന ാ കാ മന ൽനി പണികഴി ി ക
ം അവിെട േവ കാര ൾെ ാെ ഏർ ാ െച ക ം െച . അതിനാൽ ആ
േ ം ആ മന വകയാ ം തീർ . അതി പറ വ േപ ് ‘ക വാ ് ’ എ തെ യാ
്.
പിെ അവിെട േ മി ാെതയായി ് സ യം വായ വി മായ ം ആചാര
സ ാമികളാൽ തി ി െ ർ ാേദവി ം മാ മാ ്. ആ േദവികൾ ം േ ൾ
പണിയി തി ം ആ േദവസ കാര ൾ അേനഷി നട തി ം മ മായി ആചാ
ര സ ാമികൾ അവിെട ടിയി ന തിരിമാരിൽ ാ േപർ ് ഊരാ ാനം
െകാ ് അധികാരെ ി. അവർ ആദ ം തെ സ യം വായ േദവി േ ം പണി
കഴി ് അതി ‘േമേല ാ ് ’ എ േപരി . എ ാംെകാ ം അ േമേലതെ യായി
െകാ ് അ േപ യഥാർ ം തെ യായി ീർ . ആ േ േ ാ േചർ തെ
ർ ാേദവി ം േ ം പണികഴി ി ക ം അതി ‘കീേഴ ാ ് ’ എ േപരി ക ം െച
. അവിെട സദ കൾ നട തിൻ ഒ ഊ ര ം േ ിെല ഉപേയാഗ ി ം
മ മായി ഒ കിണ ം ഉ ാ ി .
ഇവിെട ഇ െന ായ േ ൾെ ാം കേ ാ ്, േമേല ാ ്, കീേഴ ാ ്
തലായി േത കം േത കം ഓേരാ േപ ക ം സി ി ി ്. എ ി ം അവെയ എ ാം
ടി പറ േ ാൾ േ ാലേ ൾ എ ാ ് പറ വ ്. ഈ േ ൾ
ാപി ലം ദി കളിൽനി ് ഓേരാ െപ വഴികൾ വ േച ഒ കവല
യിൽ ആയി . അതിനാൽ ആ ലെ എ ാവ ം ‘ വല’ എ ാ പറ ി
്. അതിനാൽ ആ ല ായി േ െള വലേ െള ം പറ
ി . കാല േമണ വല േ ാലയായി ീർ . അതിെന സം തപ ിത ാർ
പരി രി ് ‘ ി ലം’ എ ാ ി േയാഗി ട ി.
അവിെട േ ിളിൽ ാധാന ം േമേല ാവിനാെണ തെ ചി ി ി
േ ാ. എ ാൽ കേ ാവി ം ഒ ം ാധാന റവി . േമേല ാവിൽ ആെര ി ം
എെ ി ം വഴിപാ നട ിയാൽ അ േപാെലതെ കേ ാവി ം നട ണം. അ
െന െച ാതി ാൽ ആ േദവി െട (ഭ കാളി െട) വിേരാധ ം ത ിമി ം പല അനർ
ം ഉ ാ െമ തി സംശയമി . ഇ ് ഇേ ാ ം ക വ ഒ സംഗതിയാ
്. േമേല ാവിൽ ഭഗവതി ര േനര ം പതി െവ നിേവദ ം ീേകാവിലിെ
ടിയിേ ൽെവ ് ഇേ ാ ം ടി ാണാ തി െച ക ഇേ ാ ം പതി ്.
ഈ ഭ കാളി ് അ ലംപണി ം കലശ ം കഴി പതിവായി ജ ട ിയേ ാൾ
ആ േദവി െട ശ ി ം ൈചതന ം അവിെട മ ിലധികം വർ ി ക ം േദവി
‘ഭയ രി’ എ േപ യഥാർ മായി ീ ക ം െച . പകൽസമയ േപാ ം അതി
േല സ രി തി ജന ൾ വലിയ ഭയമായി ീർ . രാ ികാല ളിെല കഥ
പറയാ മി . രാ ികാല ളിൽ അവിെട െച കേ ാ അതിേല കട േപാ കേയാ െച
ാൽ ആ േദവി െട തഗണ േളാ േദവിതെ േയാ പിടി തി കേയാ ചീ ി േചാര
ടി കേയാ െച െമ ായി ജന െട വിചാരം. അ െന വിചാരി വാൻത വ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1129

ം ചില സംഗതികൾ അ ാല ് അവിെട ഉ ായി ്. ികമാസം ഒ ാം തിയതി

തൽ പതി പാ തെ ഏഴരനാഴിക രാെ തി കഴി ി നട മട ി
എ ാവ ം അവിെട നി േപാ കയായി ആദ കാലെ പതി ്. റ കഴി
േ ാൾ അ ം നി ിയി ാതായി. സ യായാൽ പിെ ആ ം അവിെടെ ാെതയാ
യി ീർ . പിെ പാ ം മ ം നട െത െനയാ ്? ഇ മായേ ാൾ ത ാ ം
ത ിയായ െച ാ ന രി ം മേ നകം േയാഗ ാ ം ടി ആേലാചി ് ഇവിെട േവദാർ
ഹ ാരായ ാ ണ െട ശാ ി േവെ െവ ാൽ േദവി െട ശ ി ം ൈചതന ം
യി ം. അേ ാൾ ജന െട ഭയ ം റ ം. േ കാര െള ാം രാ ിയി ം പക
ം ഇ ംേപാെല നിർഭയം നട ാറാ ക ം െച ം എ നി യി ക ം അ തെ
അവിെട ശാ ി ് ഒരിളയതിെന നിയമി ക ം േ കാര െള ാം അേന ഷി ് നട
തി ് ആ ഇളയതിെന അധികാരെ ക ം അ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ
ഭഗവതി െട ശ ി ം ജന െട ഭയ ം റ ് സാമാന ം േപാെല ആ ക ം ആ േ
സ ിധിയിൽ അേഹാരാ ം എ ാവ ം നിർഭയം സ രി ട ക ം െച . പിെ
ം ത ാ ൾ മാസംേതാ ം അവിെട െച ദർശനം നട ക പതിവായി .
അന രം ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി തിെ േശഷം ഒരി ൽ ത ാ ൾ ദർശന
ിനായി അവിെട െച േ ാൾ അ ല ിൽ ചില ന രിമാർ ജപി െകാ ിരി
ായി . അവർ ത ാ െള ക ി പതി േപാെല എണീ കേയാ ബ മാനി
കേയാ െച ി . അവ െട ധി ാരം ത ാ ൾ ഒ ം രസി ി . മലയാള ാ ണരിൽ
ാധാന ം ത ാ ൾ ായ െകാ ് അേ ഹെ ാൽ എ ാവ ം ബ മാനി ണ
െമ ായി ത ാ െട വിചാരം. അ െന എ ാവ ം െച പതി മായി . അവി
െട ഇ ി ന രിമാർ േ ിെല ഊരാ ാരായി . അതിനാൽ അവിെട
അധികാരം ത ൾ ാെണ ം ത ാ ൾെ ാ മിെ ം വിചാരി ായിരി ാം അവർ
ത ാ െള ബ മാനി ാ ്. ഏെത ി ം ത ാ ം െട ായി ത ി
െച ാ ന രി തലായവ ം ഷി ് അവിെടനി ് ഇറ ിേ ായി. അതിൽപിെ
ത ാ ം െച ാ ന രി ം അവിെടേ ാകാറി . ത ാ ൾ അേ ാ െച ാതായ
ക ാ േ ിെല ശാ ി ം കാര വിചാര ിനായി നിയമി െ ഇളയതി ന
തരമായി ീർ . കാല േമണ ഇളയ ് ആ േ ം സ മാ ി ഭരി ട ി. ഇേ ാ ം
അ ് അ െനതെ യാണിരി ്.
കിഴെ ാെവ പറയെ ർ ാേ ി കാല ഴ ംെകാ േക സംഭവി
േ ാൾ അതിെ ജീർേ ാ ാരണ ം അവിെട ബിംബം മാറി തി ം കലശ ം മ ം
നട ി ് ഒ ഏറാൾ ാ ത രാനാ ്. അതിെന ി ഒ േ ാകം അവിെട കാ
താെഴ േചർ .
“ േ ാഭാവർ ിസി ാ കലിമലരഹിേതാ-
ഗാബ്ധിേന ഃ കനീയാൻ
രാജാ ത ി നവീനം രമതി ചിരം
ിേഗഹാംബി കായാഃ
1130 123. േ ാല േ ൾ

ബിംബം ത തി ാപ ച വസന വ-
ർ ാ ദാൈനര ഥാർഹം
വർ ാൻ സ ർപ സർ ാനപി വിധിവദഥാ-
കാരയ ാഭിേഷകം.”
ഈ േ ാക ിെ ആദ പാദ ിൽ െ “ േ ാഭാവർ ിസി ാ” എ െകാ
കാണി ിരി ത ിനകലിസംഖ യാെണ മാണേ ാ. ഇനി സർ ധാന
മായ േമെല ാവിെന റി ടി സ ം പറയാം.
ഇവിെട േദവി പതിവായി കാലെ മലർനിേവദ ി മലർ അ വ
െത പാ . ഇ ടാെത ര േനര ം െവ നിേവദ ം പതി ്. നിേവദ ം െച
ഓ പാ ില ാെത പാടി . ഇവിെട ര േനര ം നിേവദ ം മാ െമ ഉ . ജ പതി
വി . ജ ആ േതാ ം ിക മാസ ിൽ കാർ ികനാൾ മാ േമ . അതി ് ഒരി
ം ട മി . ആ ജ കഴി ് അവിടെ ത ിയായ അണിമംഗല ന രിയാ
്. അവിടെ ജാ മം ആ ഇ ാർ ാെത മ ാർ ം അറി ടാ. അ ് അവർ
അന ാെര ഹി ി ക മി . കാർ ികനാൾ ജ ത ിെയ ണി ാറി . പതി
വായ െകാ ് അവർ കാേല ി വ െകാ ം അതി ് അവർ ഇ വെര ട ം വ ി
യി ി . ികമാസ ിൽ കാർ ിക ഇവിെട ഒ മേഹാ വമായി ാ ് െകാ ാടിവ
്. അ െ വിള ്, മാല, സദ തലായവെ ാ െചല കൾ വഹി സാ
തിരി ാ ത രാനാ ്.
ഇവിെട ത ി ാെത ജ കഴി ാൻ പാടിെ മാ മ , ക ര ാമ ി ൾെ
ന രിമാർ ശാ ി ം പാടി . ഇവിെട ശാ ി ം കഴക ി ം േദവസ ിൽനി ം
തിഫലെമാ ം െകാ ാറി . വഴിപാ കൾ വ െകാ ് ഇവിെട ശാ ി ാര ം
കഴക ാര ം ധാരാളം സ ാദ ാ ം. അ െകാ ് ഇവിെട ശാ ി ം കഴക ി ം
ആളി ാെത ഒരി ം വരാറി .
ആദ കാല ് ഇവിെട കിണ ായി ി . അഭിേഷകം, നിേവദ െവ ് തലായവ
െ ാം ആവശ െവ ം കീേഴ ാവിൽനി ം േകാരിെ ാ വ ാ ് നട ിയി
്. ഒരി ൽ അവിെട ശാ ി നട ിയി ം ദയ മായ ഒ ന രി
യായി . ഒ ദിവസം രാ ിയിൽ പതി ആവശ െള ാം കഴി ി പിെ ം
റ ടി െവ ം െകാ വേര തായ എേ ാ ആവശ ം േനരി . രാ ിയിൽേ ായി െവ
ം േകാരിെ ാ വരാ ി വിചാരി ി ം ീണം െകാ ം ആ ാ ണ
സാമാന ിലധികം സ ട ം േദഷ ായി. എ ി ം കാര ം നട ണമേ ാ എ
വിചാരി ് ഒ െച ട െമ െകാ ് റെ ് ഇറ ിയ ഉടെന കാൽ ഒ ക ിേ ൽ
ി. േ തെ സ ടെ െകാ ി ആ ാ ാവി ് ഇതിെ േവദന ം ടിയാ
യേ ാൾ േദഷ ം സഹി വ ാതാ കയാൽ െച ടം വലിെ റി ി ് അ ാഴെമാ ം
കഴി ാെത േപായി കിട റ ി. പിേ ദിവസം കാല ് ആ െച ടം െച വീണ
ല ് ഒെരാ ാ രം കിണർ കാണെ . അ ഴിെ മ ് അവിെടെയ ം കാ ാ
നി ായി . അവിെടനി ് അരനാഴിക അകെല ഒ പാട തേലദിവസമി ാെതയി
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1131

ഒ മൺ പിെ ദിവസം കാല കാണെ ക ം െച . ഈ കിണ ഴി ്

ഭഗവതി െട തഗണ ളാെണ ാ ് പറ ്. ഭ വ ലയായ േദവി ഭ ം,
അശ ം, മായ ആ ാ ണെന റി ദയ ായി ് അവി ് ഇ െന തെ
തഗണ െളെ ാ െച ി തായിരി ം. േമൽ ാവിൽഭഗവതി സകലാഭീ ദായി
നി ം ഭ ിയ മാെണ സി മാണേ ാ. അവിെടെ ഭ ി ർ ം ഭജി
ാർ ി ാൽ സ തിേയാ, സ േ ാ, സംഗീതേമാ, സാഹിത േമാ എ േവണെമ ി
ാ ം. വിേശഷി കവിത ാ തി ് ഈ േദവിെയ ഭജി േപാെല ഗമമായ
മാർ ം േവെറ യാെതാ മി . അതിനാൽ ലെ ‘ദ ിണ കാംബി’ എ തെ ചി
ലർ പറയാ ്.
ഉ ശാ ികൾ േകരള ിൽ വ തിെ േശഷം പല േ ൾ സ ർശി . ഒരിട
െച ി ം അേ ഹ ി ്െറ മന ിൽ ഭ ി േതാ ിയി . അതിനാലേ ഹം ഒരിട ം
ദർശനം കഴി ി . േമേല ാവിൽെ േനാ ിയേ ാൾ അേ ഹ ി വളെര ഭ ിേതാ
കയാൽ അേ ഹം അ ല ിനക കട േദവിെയ വ ി . അേ ാൾ ഒ േ ാക ാ
ിെ ാ ിയാ ് അേ ഹം വ ി ്. അതിെ ർ ാർ മായ-
“സംഭരിത രി പമംബ! ഭമംഗം
ംഭ ചിര നമിദം തവ മദ ഃ”
എ ീ ര പദം െചാ ി ഴി ി േശഷം േതാ ാൻ ശാ ികൾ സ ം താമസം വ .
അേ ാൾ നടയിൽ ഇട െകാ ിെ ാ നി ി മാരാർ ആ ർ ാർ ിെ ഉ രാർ
മായി-
“ജഭരി ംഭിവര ംഭ ഗഡംഭ-
ംഭി ച ംഭപരിരംഭപരശം ഃ”
എ െചാ ി. അ േക ശാ ികൾ സേ ാഷാ തഭരിതനായി ‘നീ താൻ കവിമ ൻ’
എ പറ . പ ിതാേ സര ം മഹാകവി മായി ഉ ശാ ിക െട അഭിന ന
ി പാ ീഭവി വാൻ ത വ കവിത ം ആ മാരാർ സി ി ് ഈ േദവീെയ
േസവി ി മാ മായി .
ാന ാന തലായ തിക െട നിർ ാതാവായ ാന ന രി കവിതാവാ
സന ായ ം ഈ േദവിെയ േസവി ി തെ യായി . ാന ന രി അേ ഹ
ിെ കവിത വാ ർ േ ിൽ ഭജി െകാ ി േമൽ ർ നാരായണഭ തി
രിെയ േകൾ ി േ ാൾ ഭ തിരി “വിഭ ി റവാ ് ” എ പറ െവ ം ഭ തിരി അ
െന പറ തിനാൽ ഇനി തെ കവിതെയ ആ ം ആദരി കയിെ വിചാരി ാ
ന ് ന രി വിഷാദേ ാ ടി അവിെടനി ് ഇറ ിേ ായേ ാൾ “വിഭ ി റവാെണ
ി ം ഭ ി ഭ തിരി തിലധികം ാന ി ്” എ വാ ര ൻ അ ളിെ
േക ഭ തിരി പ ാ ാപേ ാ ടി ാന ന രി െട അ ൽെ സമാ
ധാനം പറ ് അേ ഹെ സേ ാഷി ി െവ ഐതീഹ ം സി മാണേ ാ.
എ ാൽ ഭ തിരി െട ആപ ് അ െകാ തീർ ി . േമേല ാവിൽ ഭഗവതി െട
ധാന ഭ നായി വേ ാ ാന ന രി. അേ ഹ ി വിഭ ി ാനം മാ
1132 123. േ ാല േ ൾ

െണ പറ ് അധിേ പി ് ആ േദവി രസി ി . ഭഗവതി െട വിേരാധം നിമി ം

ഭ തിരി ് പല അനർ ൾ േനരി . തൽ രിഹാരാർ ം ഭ തിരി േമേല ാവിൽെ
മ ലഭജനം നട ി േദവി െട വിേരാധം തീർ സേ ാഷി ി . ഭ തിരി ആ ഭജനകാല
ാ ിയതാ ് ‘ ീപാദസ തി’ എ േ ാ തി. അതിൽനി ് ചില േ ാക ൾ
താെഴ പകർ .
യ ംവാഹനേലാഭിന ശികലാ ഡസ ഹ ാം ജ-
ർശനാപി ച േലാഹിതായതി ൽപാദപേ ഹം
േതൈനേവാ തകാസരാ രശിര ംഗാ സ ർ ന
ാച ം തദ ിതം കില കഥം ി ലേ ശിേവ?
ത ൽപാദം നിജമ േക ഘടയി ം േക േക േലാേക ജനാഃ
കിം കിം നാരചയ ി രതപ ര ാസപര ാദി ം
മേന ധന തമം േദവീ! മഹിഷം ൈവര ൈയവ ത യാ
യ ർ നി സ യേമവ പാതകഹരം പാദാം ജം പാതിതം.
ത ൽപാദാ ല പകൽപലതികാ ബാല വാളദ യം
േയ താവൽ കലയ ി ജാ ശിരസാ നേ ണ കമ്േറാ ലം
േതഷാേമവ ഹീ േദവീ! ന നവന ീഡാ ലഭ ം നഃ
സർ ീത ണ വാളഭരണം േസവാ പം ഫലം.
േഘാരം പാദസഹ കം കടയ ാശാ ഭാസാംപതി-ർ
ാ േ ാ നരാ രം ശമയി ം ശേ ാതി ൈശലാ േജ?
ത ൽപാദദ ിതേയന േകാമളതേര ണാേനനനേചതഃ ശാ
ജ നാം ബഹിര ര തമസം സ ന ം ശിേവ!
ഭ തിരി േമേല ാവിൽേ ായി മ ലഭജനം നട ിയ ം ീപാദസ തി ാ ിയ ം
വാ ർ ഭജന ിട ായി . അതിനാൽ േമേല ാവിെല ഭജനം കഴി തിെ േശ
ഷം അേ ഹം വീ ം വാ ർതെ െച ഭജി െകാ താമസി . അതിനിട ് ഒ ദി
വസം വാ ര ൻ ഭ തിരിേയാ ് “ഒ ം ി ലഭി തി ം ‘ ി ല ’ തെ
േപാ കയാ ് ന ് ” എ ളിെ കയാൽ ഭ തിരി വാ ർ േ ിെല ഭജനം
മതിയാ ിയതിെ േശഷം അജീവനാ ം േമേല ാവിൽ തി ൾ ഭജനം നട ക ം ഒ
ം അവിെടവ തെ ചരമഗതിെയ ാപി ക ം െച െവ ാ ് േകൾവി.
ഭാഗവേതാ മ ം ഭാഗവതപാരായണ മായി ട ർ ി ാ ന രി ാ ി
േല േമേല ാവിൽ ഭഗവതിെയ റി ് അളവ ഭ ി ം വിശ ാസ ായി . അേ
ഹം ആ േതാ ം നവരാ ികാല ് അവിെടെ ് േദവിെയ ഭജി െകാ ് താമസി ക
ം ട ം ടാെത ഭാഗവതപാരായണം നട ക ം പതിവായി . ട ർ ന രി ാ
വ ഭാഗവതപാരായണം ട ിയിരി എ റി ാൽ എവിെടയായാ ം അ േകൾ
തി ് അസംഖ മാ കൾ വ ക ം അവെര ാവ ം യഥാശ ി േറേ പണം
ന രി ാ ിെല ിൽെവ വ ി ക ം പതിവായി . അ െന വ പണെമാ
ം ന രി ാെട സ ാദി ക പതിവി . എവിെടയായാ ം അത ല ളിൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1133

ആ പണം വ ം ഈശ രാർ മായി െചല െച കയാ ് പതി ്. അവിെട വ ായ

പണം േശഖരി െവ േ ി ജീർേ ാ ാരണം െച ി ക ം െച പലക അടി
ി ക ം െച . പിെ നവരാ ികാല അവിെട ാ ണർ പതിവായി
അ ാഴം െകാ തിേല ായി ആയിര ിക േദവസ ിൽ ഏൽ ി ക ം െച .
േമേല ാവിെല ധാന വഴിപാ മ ല ാല വാരം കഴി കയാ ്. അ
ിലായാൽേ ാര. ആയിരം േന ഴംെകാ ഥമ ം, വലിയ പ ടം, പ സാര,
ശർ ര ര ി േ രി തലായ വിഭവ ം േവണം. ഓേരാ കാര ൾ സാധി തിനാ
യി ഈ വഴിപാ പല ം നട ാ ്. എ ി ം െകാ ിൽ നാല വാര ിലധികം
ഉ ാകാറി . ആയിരം പഴംെകാ ഥമ വാരം നട ദിവസം േദവി പതിെന
പറ അരി െവ െവ നിേവദ ം േവണം. അതിനാൽ ഈ വഴിപാ ഒ വിധം ധനിക ാർ
ാെത നട ിവാൻ സാധി കയി . വാരമി ാ ദിവസ ളിൽ അവിെട ാ ണർ
് അ ാഴ ി മാർ െമാ മി ായി . അതിനാലാ ട ർ ന രി ാ ് അ ാഴ
ി വകെവ െകാ ്.
ഇവിെട ‘െക മാല’ എെ ാ വഴിപാ ം പതി ായി . ഓേരാ കാര ൾ സാധി
തിനായി ഇ പല ം ാർ ി ക ം കാര ൾ സാധി ക ം വഴിപാ നട
ക ം െച ി . എ ാൽ ഭ ിേയാ ടിയ ാെത ഊ ം കാണി തിനായി വഴിപാ
നട ക േദവി ഒ ം ഇ മി . അ െന നട വഴിപാ കൾ അവിെട ഒരി ം ശരി
യായി നട ാ മി . ആ വഴിപാടിെ സ ഭാവെമ െനെയ ാൽ, േ ിനക ം റ
ംേ പറ ി ിേ ൽേ ാ ം നിറ മാലകൾ ചാർ ക ം വിള കൾ
െവ ക ം കീേഴ ാവിൽെവ േകമമായി സദ നട ക മാ ്. ഒരി ൽ തിരവ
നായ െട ഭവന ിെല േനത ാ ് ഇവിെട ഒ െക മാല കഴി ക ായി. അ
തെ ധനശ ി ം ഭാവ ം കാണി ാൻ ടിയായി . േനത ാ േനരെ െതാഴാ
നായി േ ിൽ െച േ ാൾ െ വഴിപാ നട ാൻ മതല ാരായ േ സം
ബ ികേളാ ം മ ം “പണം എ യായാ ം വിേരാധമി , െക മാല ഇടിെപാടിയാകണം”
എ പറ േത കം ച ംെക ി. േനരം സ യാകാറായേ ാൾ തൽ രാ ി വ ം
അതികലശലായി ഇടി ം മഴ ം കാ ായി തിനാൽ അ സാമാന ം േപാെല
വിള െവ തി ം മാല ചാർ തി ം മ ം സാധി ി . അഹ തിേയാ ടി അവിെട
വ വർെ ാം ഇ ാഭംഗേ ാ ടിയ ാെത മട ിേ ാകാൻ ഒരി ം സാധി ാറി
.
േമേല ാവിൽ ഭഗവതി വിേശഷദിവസ ളിൽ അര േമേ ാ ച നം ചാർ ക
പതി ്. അ ് ഓേരാ െട വഴിപാടായി ാ ് പതി ്. അവിെട ചാർ ാൻ അനവ
ധി തി വാഭരണ ം വഴിപാടായി െ വ ം. അവിെട േ ിൽ അ ി ബാധി
ാൽ ണ ാഹം പതിവി . ം മാല െമ ാെമ റ ി െവ െമാഴി ബിംബം
ക ക മാ െമ പതി . ം മാല െമ റ ി തിേനാ ടി തി വാഭരണ
െമ റ ി ം. ആ തി വാഭരണ െള ാം കിഴേ ാവിേലെ തൽ ി
അവിെട ി ം. അ െനയാ ് പതി ്.
1134 123. േ ാല േ ൾ

അവിെട ീേകാവിലിനക ബിംബ ിെ ിൽ തറയിൽ ഒ ദ ാര ്. അ ്

എേ ാ ം ഒ പലകെകാ ് അട ിരി ം. ആവശ ംേപാെല ആ പലക മാ ി ആ ദ ാര
ിൽ ൈകയി േനാ ിയാൽ ഒ മാതിരി ക കി ം. അതി ‘ േ ാല ്’ എ ാ
േപ പറ വ ്. ആ ക സ ർ ംെകാേ ാ െവ ിെകാേ ാ െക ി േദഹ ിൽ
ധരി ാൽ ർേ വതമാ െട ഉപ വ ം മഹാേരാഗ ം ഉ ാ കയി . അതിനാൽ ആ ക
വാ ിെ ാ േപാകാനായി അവിെട അസംഖ മാ കൾ വ ്. ആവശ ാർ തേലദി
വസംതെ അവിെടെ ശാ ി ാരെന റേ ൽ ി ണം. പിേ ദിവസം കാലെ
ളി ് അ ല ിൽെ േദവീദർ ന ം യഥാശ ി വഴിപാ ം ശാ ി ാര ദ ിണ
ം കഴി ാൽ ശാ ി ാരൻ അട പലക മാ ി ദ ാര ിൽ ൈകയി കെ െകാ ം.
ഈ ക െക ി ് ീകൾ ക ി ം ഷ ാർ അരയി മാ ് ധരി ക പതി ്.
“ന രിമാർ ് ഊരാ േ ിെല സ കെള ാം വാരം കഴി ം രം േഘാ
ഷി ം ത ി ി വ വഹാര ൾ നട ി ം നശി ി ക ം ഒ ം അവ ം നശി ക
മാ ് പതി ് ” എ ജന െട ഇടയിൽ ഒ സംസാര ം വിശ ാസ തി േമേല ാ
വിെല ിതി ം ഒ ം വ ത ാസമായിരി ി .
 124
മാരമംഗല ന രി

മാരമംഗല ന രി െട ഇ ം േകാ യം താ ിൽ വിജയ രം പ തിയിൽ പാ

റ ഴ േദശ ാ ്. ഈ ഇ ാർ പ മ വാദ ി ം േമാടിവിദ യി ം അദ ി
തീയ ാ ം സി മായി .
ഇേ ാൾ തി വിതാം ർ എ പറ രാജ ം പെ ാ കാല ് േവണാ ് ( ാ
് ), ഓണാ ് (കായം ളം), േദശിംഗനാ ് അെ ിൽ ജയസിംഹനാ ് (െകാ ം), െച കേ
രി (അ ല ഴ), െത ം ർ, വട ം ർ തലായി പല രാജ ളിലായി േ ാ. അ െന
യിരിെ ഒ കാല ് കായ ള ് രാജാവിെ രാജ ് രം എ േദശ ് ഒ
യ ി െട ഉപ വം വ ടി. ആ യ ി സർ ാംഗ രിയായ ഒ മ ഷ ീ െട േവ
ഷം ധരി െകാ ് നാ വഴിയിൽ േപായി നി ം. ആ വഴിയിൽ ടി ഷ ാരാെര ി ം
വ ാൽ ിരി കിെ ാ ് അ ് െച ് “ഒരി ൽ ാൻ തരാേമാ?” എ േചാ
ദി ം. ആ ിരി കാ േ ാൾ മ ഷ രായി വ െടെയാെ മന മയ ിേ ാ ം.
ാൻ െകാ കഴി േ ാൾ “വരണം ന ് വീ ിേല ് േപാകാം; ഊ കഴി ി ്
േപായാൽ മതി.” എ ണി ം. അതിെന ധി രി േപാകാൻ ആർ ം ൈധര ാ
കാറി . മി വ ം വഴി നട ം വിശ ം വളെര ീണി വരായിരി ം. അെ ി ം ആ
േമാഹനാംഗി േട ണെ ഉേപ ി ് എ െന േപാ ം? അ മ ഷ രാൽ സാധ മ ാ
യി . അതിനാൽ ണി ാ ടെന സ തി ് എ ാവ ം അവ െട െടേ ാ ക പതി
വായി .
വഴിയിൽ നി റ രം േപായാൽ അ ാല ജനവാസമി ാ ഒ വന േദശ
ായി . ആ െകാ ാ ിൽെ േ ാൾ ആ രി േവഷം മാറി തെ സ ം േവഷം
ധരി ം. ഏ ം ഭയ രിയായ ആ യ ി െട േവഷം കാ േ ാൾ തെ മ ഷ െര ാം
േബാധം െക നില വീ ം. ഉടെന യ ി അവെര ിടി ചീ ി േചാര ടി െകാ ക ം
െച ം. ഇ െനയായി പതി ്.
ഇ െന റ കാലം കഴി േ ാൾ ഇതി സി മായി ീ ക ം ആ യ ിെയ

1135
1136 124. മാരമംഗല ന രി

റി ഭയം നിമി ം ആ വഴിയിൽ ടി ആ ം നട ാെതയാ ക ം െച . അേ ാൾ

യ ി രാജ വാസികെള െ ഉപ വി ട ി. അതിനാൽ അവിെട ആർ ം റ ി
റ ി സ രി ാൻ നി ിയി ാെതയായി ീർ . അതറി ് കായ ള രാജാ
് ഈ യ ിെയ അവിെടനി ് ഒഴി വി തിനായി അേനകം മ വാദികെള അവിെട
വ ിൽ അവെര ാവ ം പഠി വിദ കെള ാം േയാഗി ് േനാ ീ ം യാെതാ ഫല
ായിെ ് മാ മ , ആ യ ി ചില മ വാദിക െട കഥ കഴി ക ം ടി െച .
അതിനാൽ കായ ള രാജാ ് ഏ ം വിഷ നാ ം തീർ .
അ െനയി േ ാൾ െത ം ർ രാജാവിെ രാജ ് പാറ ഴ എ േദശ ്
‘ മാരമംഗലം’ എ ് ഇ േ രായി ് ഒ ന രി െ ം അേ ഹം വലിയ മാ ികനാ
െണ ം അേ ഹെ വ ിയാൽ ഈ യ ിെയ നി യാസം ഇവിെട നി ് ഓടി ക
ള െമ ം ആേരാ കായം ള ് രാജാവിെന ഹി ി . ഉടെന കായ ള രാജാ ് ആ
ന രിെയ അേ ാ ് പറ യ ാൽ െകാ ാെമ ് െത ം ർ രാജാവിെ േപർ ് എ
തിയയ ക ം െത ം ർ രാജാ ് ന രിെയ അവിെട റ യ ക ം െച . ന രി
കായ ളെ ി രാജാവിെന ക േ ാൾ സംഗതികെള ാം രാജാ ന രിെയ ഹി ി
. ന രി ളി ം ഊ ം കഴി തിെ േശഷം രേ േപായി. അേ ഹം ഒ വഴി
േപാ െ ഭാവ ിൽ വഴിയിൽ ടി േപായേ ാൾ പതി േപാെല മ ഷ ീ െട േവഷം
ധരി െകാ ് ന രി െട അ ൽെ ാൻ േചാദി . ഉടെന ന രി ചിരി െകാ
്“ ാൻ മാ മ , എെ െട വ ാൽ നിന േവ െത ാം ഞാൻ ത െകാ ാം”
എ പറ ക ം, അതിനിട ് അേ ഹം ഒ മ ം ജപി ് യ ിെയ ബ ി ക ം െച
ി ് േനെര വടേ ാ ് നട ട ി. ന രി െട മ ശ ിെകാ ് ഒഴി േപാകാൻ
നി ിയി ാെതയാ കയാൽ യ ി മ ഷ ീ െട േവഷമായി െ അേ ഹ ിെ
പി ാെല െച . അ മി േനരം െവ തി ന രി യ ിേയാ ടി ഇ െ
ി. അേ ാ ം യ ി മ ഷ ീ െട േവഷം തെ യാ ് ധരി ി ്. ആ ീെയ
ക ി ്ഇ അ ർ ന ം മ ം “ഇവേളതാ ്? എ ിനാ ് വ ്?” എ ം
മ ം േചാദി . അതി മ പടിയായി ് “അവൾ വഴി െവ ് എേ ാ ടി േപാ താ ്.
അവൾ ് ഉടയ ാരായി ് ആ മി . അവെളാ അഗതിയാ ്. അവൾ ് ക ിേയാ
േചാേറാ വ ം ആഹാര ി െകാ േ ാൽ അവെളാ ദാസിയായി ് ഇവിെട പാർ
െകാ ം. ഇവൾ നാ െക ിനക കട ാൻ സ തി ്. രാ ിയായാൽ ഇവിെട ഉപ
ഭവനമായി മഠ ിൽ െച കിട റ െ .” എ പറ . അ ് അവിെടെയ ാവ ം
സ തി ക ം യ ി അവിെട താമസമാ ക ം െച . അതിനിട ് ന രി, യ ി അവി
െട േപായ് ളയാെതയിരി ാനായി ്, യ ിെയ ഒ ഇ നാരായ ിേ ൽ ആവാഹി ്
ആ നാരായം ഇ നാ െക ിനക ന തറ ക ം െച .
അ െനയിരി േ ാൾ ഒ മ വാദ ിനായി ന രി ് ഒ ര ലേ ് േപാ
േക ് അത ാവശ മായി ീ കയാൽ അേ ഹം േപായി. ആ തര ി ് യ ി അ ർ
ന െട അ ടി നാ െക ിനക കട ലെമാെ ഒ കാ തിന വ
ദി ണെമ ് അേപ ി . അ ർ ന ൾ ആദ ം റെ ാെ വിേരാധം പറ െവ
ി ം യ ി വളെര താ േയാ ടി നിർബ ർ ം വീ ം വീ ം അേപ ി കയാൽ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1137

അക കട ണ ിൽ എ ാെമാ േനാ ി െകാ േവഗ ിൽ റ ിറ ി

െ ാ തി ് ഒ മ വദി . ഉടെന യ ി നാ െക ിനക കട ് ഓേരാ ല ൾ
േനാ ി ട ി. അേ ാൾ എേ ാ ആവശ ിേല ായി ് അ ർ ന ൾ ്
അ ളയിേല ് ഒ േപാേക തായി വരികയാൽ അവർ േപായി. അ ര ി യ ി
ന ിറ ി ന രി ജപി തറ ി നാരായം ഊരിെയ . അേ ാൾ യ ി ബ
നവി യാ കയാൽ െപെ ് അവിെട നി ിറ ി ആകാശമാർേ ണ േപായ് ള .
അ ർ ന ൾ തിരി വ േ ാൾ ദാസിെയ അവിെടെയ ം കാണാ യാൽ അവർ വള
െര വ സനി . ന രി വ േ ാൾ േചാദി ാൽ എ ാ ് പറേയ െത വിചാരമാ ്
അവെര സ പി ി ്. അ കാരം തെ പിേ ദിവസം ന രി മട ിവ േ ാൾ “ദാസി
െയവിെട?” എ േചാദി ക ം, “എേ ാ ഇ െല ഉ യായേ ാൾ തൽ അവെള ഇവിെട
കാ ി ” എ അ ർ ന ൾ മ പടി പറ ക ം െച . ഉടെന ന രി ന ി
റ ി േനാ ിയേ ാൾ താൻ യ ിെയ ആവാഹി ജപി തറ ി നാരായം അവിെട
കാണാ യാൽ “ആ ദാസി നാ െക ിനക കട , അേ ?” എ േചാദി . സ തി
ാെതയിരി ാൻ നി ിയി ാ യാൽ അ ർ ന ൾ പരമാർ െമ ാം സ തി
പറ .
ബ നവി യായ യ ി യഥാ ർ ം ര തെ െചെ ക ം അവിെട
1138 124. മാരമംഗല ന രി

വഴിേയ േപാ വേര ം രാജ വാസികേള ം ർ ാധികം ഉപ വി ട ക ം െച

. അതറി േ ാൾ രാജാ പിെ ം വ സനാ ാ ം ഭയവിഹ ല മായി ീർ .
അേ ാൾ ചില േസവ ാർ “ആ ന രി ് ഒ ം ക ി ് െകാ ാ െകാ ാ ് അേ
ഹം പിെ ം യ ിെയ ഇേ ാ തെ വി ്. ഇനി ം അേ ഹെ വ ി എെ
ി ം ത തായ സ ാനം ക ി െകാ ാൽ അേ ഹം ഈ യ ിെയ ബ ി െകാ
േപായ്െ ാ ം. അേ ഹമ ാെത േവെറ ആ വിചാരി ാ ം ഉ ർ ിയായ ഈ യ ി
െയ ഇവിെട നി ് ഒഴി വിടാൻ സാധി കയിെ ് ഇവിെട അറി ി താണ
േ ാ” എ റിയി . അ ശരിയാെണ േതാ കയാൽ രാജാ െത ം ർ രാജാവിെ
േപർ ് പിെ ംഎ യ ് മാരമംഗല ന രിെയ വ ി യ ി െട ഉപ വം
ർ ാധികമായി പിെ ം ട ിയിരി വിവരം പറ . യ ി തെ പിടിയിൽ
നി വി േപായതിെ കാരണം ന രി അവിെട അറിയി ക ം െച . അേ ാൾ രാജാ ്
“ആെ , ഇനിെയ ാ ് േവ ്? ഏ വിധ ം ഈ ഉപ വം ഇവിെട നി ് മാ ണം. ഇനി
ം ഇേ ാ ് വരിക മ ്. അതി ത വ ം എെ ി ം െച ണം. അ ് അ ് വി
ചാരി ാല ാെത സാധി കയി . ഈ ഉപ വം ഇവിെട വരാതിരി വ ം ഒഴി ി
ാൽ അതിേല ് എ ് േവണെമ ി ം തരാൻ ഞാൻ ത ാറാ ് ” എ പറ . ഉടെന
ന രി ‘ തിഫലെമാ ം കി ാ ി ം മനഃ ർ മാ ം ഞാൻ ഈ യ ിെയ ഇേ ാ വി
യ തെ ൻേപ ഞാൻ അറിയി വേ ാ. ഞാൻ ഇ െന കാര ിൽ തിഫലം
ആ ഹി ാ മി . ആെര ി ം എെ ി ം മനേ ാ ടി ത ാൽ േവെ വ ാ മി
. അ െനയാ ് എെ പതി ്. ഏെത ി ം യ ിെയ ഞാനിനി ം ബ ി െകാ
േപാ ക ം ഇേ ാ വരാതിരി വിധ ിൽ എവിെടെയ ി ം ിരമായി ഇ ക
ം െച ാം. തിഫല ിെ കാര ം തി മന േപാെല’ എ വീ ം അറിയി . ഇ
േക ് രാജാ ് ഏ ം സേ ാഷേ ാ ടി “എ ാൽ അ െനയാവെ . ന രി യ ിെയ
െകാ േപായി എവിെടെയ ി ം ിരമായി ഇ ി ഴി ാ െടെന ഇവിേട വരണം.
േശഷെമ ാം അേ ാൾ പറ െകാ ാം” എ പറ .
ഇ േക ന രി യ ി പതിവായി നിൽ ാ ലേ ് േപായി. ന രിെയ
ത മായി ക ാൽ യ ി മറ കളെ ിേലാ എ വിചാരി ് അേ ഹം വഴി വി
കാ ിൽ ടിയാ ് േപായ ്. അ െന െച ് അേ ഹം യ ി നി ി ലേ ാട
് ഒ മര ി മറ നി ് െകാ ് ൈകവശ ായി ൽ രെട ് യ ിെയ
േനാ ി ഒ മ ം ജപി ് െക െക ി. അേതാ ടി യ ിെയ ബ ി ക ം കഴി
. ഉടെന അേ ഹം വടേ ാ നട ട ി. പി ാെല യ ി ം േപായി. ആ ാവശ ം
യ ി േപായ ് ന രി ാെത മ ാർ ം തെ കാ ാൻ പാടി ാ വിധ ിൽ േദഹം
മായയാൽ മറ െകാ ാ ്.
ഇ െന േപായി ന രി െട ഇ ി സമീപ ായേ ാൾ യ ി ന രിേയാ ്
“ഞാൻ ഒരി ൽ അ െയ ചതി ് ഒളിേ ാടിേ ായവളാ ്. എ ി ം അ വിചാരി ്
എെ ഉപ വി ്. ഇനി ഞാൻ അ െട ഇ ം േപാെല താമസി െകാ ാം. എ ി
ം എെ ദാസ ി നിയമി ്. അ ് എനി ് സ ടകരമാ ് ” എ പറ .
ഉടെന ന രി “നീ ആെര ം ഉപ വി ാെത മര ാദേയാ ടി ഇവിെട താമസി െകാ ാ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1139

െമ ിൽ നിെ ഞാെനെ പരേദവതെയേ ാെല വിചാരി സബ മാനം ആദരി ക ം

ആചരി ക ം െച െകാ ാം; ഇനി ം നീ എെ ി ം അ മം വർ ി ാൽ ഞാൻ
നിെ അ േഹാമി കള െമ തി സംശയമി ” എ ം പറ .
ഇ െ ിയതിെ േശഷം ന രി തൽ ാലം യ ിെയ അവിെട ായി ഒ
പാല ിേ ൽ ഇ ീ ് ഇ ിെ തെ െച തായി ് ഒ ീേകാവിൽ
പണിയി ക ം ഒ വി ഹ ാ ി യ ിെയ ആ ബിംബ ി ലാവാഹി ് ആ ീ
േകാവിലിൽ യഥാവിധി തി ി ക ം അവിെട പതിവായി നിേവദ ം ട ക ം െച .
ഇ െമാെ ഴി തിെ േശഷം ന രി കായ ള രാജസ ിധിയിെല ി. ഉട
െന രാജാ ് മാരമംഗല ി വർ എ ം അ ഭവി െകാ വ ം ‘ചവറ’
എ േദശ ……… വ ൾ കരെമാഴിവായിത ിരി എെ ാ നീെ തി
ല ം ചാർ ി ന രി െട ക ിൽ െകാ . അ ക േ ാൾ ന രി ായ സേ ാഷം
സീമാതീതമായി എ ് പറയണെമ ി േ ാ. അേ ഹം അ െയാ ം വിചാരി ി
ി . ന രി യാ പറ േപായ സമയ ം രാജാ ് അേ ഹ ി ് അേനകം സ ാന
ൾ െകാ . എ ാം െകാ ം ന രി അത ം സ നായി ഭവി എ പറ ാൽ
മതിയേ ാ.
തി കഴി തിെ േശഷം ആ യ ി െട ഉപ വം ഇ ാലം വെര ആർ ം ഉ ാ
യി ി . ആ യ ി മാരമംഗല ന രി െട പരേദവത െട നിലയിൽ ഇേ ാ ം അവി
െട െ ഇരി . ആഇ വർ ആ യ ി പതി നിേവദ ം ഇേ ാ ം ട ം
ടാെത നട ിേ ാ ്.
യ ി റ യ ിെയ സംഹരി ആ ം സി മ വാദി മായി ‘ ര കാ
ലടി’ ഭ തിരി െട ഇ ം മാരമംഗല നി ് ഏകേദശം ര നാഴിക പടി ാ ് ‘ന ാ
േ രി’ എ േദശ ാ ്. കാലടി ഭ തിരിമാ ം വളെര ാലം തൽ തെ വലിയ
മ വാദികളാണേ ാ. അതിനാൽ ഈ ര ി ാ ം ( മാരമംഗല ം കാലടി ം) ത ിൽ
വലിയ കിടമ ര ം ഉൾ ിര ം പേ ഉ ായി . എ ാൽ അ ് അക ാെത
റേമ ഭാവി ക ം പറ ക ം ര ം പതിവി . റേമ ര ി ാ ം ത ിൽ ത ിൽ
വളെര ന േ ഹഭാവേ ാ ടിയാ ് കഴി ി ്.
അ െനയി േ ാൾ കാലടി ഭ തിരി െട ഇ ് ഒരടിയ ിര ി േ ഹ റ ്
ഭ തിരി മാരമംഗല ് ന രിെയ ം ണി ക ം ന രി വരിക ം െച ി . അടി
യ ിരം സംബ ി സദ ം മ ം കഴി േനരം ൈവകിയേ ാൾ ഭ തിരി ന രിേയാ
് “ഇ കാർ ികയാണേ ാ. മാരന വാര ദ േകമമാ ്. മാരമംഗലം േപാ
േ ാ” എ േചാദി . അതി രമായി ന രി “ഭ തിരി േപാ െ ിൽ ഞാ ം
േപാരാം” എ പറ . “എ ാൽ േപാകാം” എ പറ ഭ തിരി ം ന രി ം ടി
റെ .
കാലടിയി നി റ പടി ാ െച േ ാൾ അവിെട മീന ിലാറിെ ൈകവഴി
യായ ഒ െചറിയ ആ ്. ആ ആറി വി ാരമിെ ി ം അത ധികമായ അഗാധത ം
അതികഠിനമായ ഒ ്. ആ കട ി േവണം മാരന ർ ് േപാകാൻ. േതാണി ടാ
െത അവിെട അ െര കട കാര ം അസാ മായി . ഭ തിരി െട െകാ ്
1140 124. മാരമംഗല ന രി

അവിെട േതാണി കാ ം എ വിചാരി ാ ് ന രി െട റെ ്. ഭ തിരി ന രിെയ

ിെ ാ ് റെ ് അവിെട വ ് അേ ഹെ ഇളിഭ നാ ാെമ ക തിെ ാ മാ
യി . ന രി മ വാദം ടാെത വാ ംഭം, ജല ംഭം തലായ േമാടിവിദ ം മ ം
അറി ടാ എ ായി ഭ തിരി െട വിചാരം. വാ വ ിൽ ന രി േമാടിവിദ യിൽ
ഭ തിരിേയ ാൾ സമർ നായി . അ ഭ തിരി അറി ി ി .
ര േപ ം ടി ആ കടവിെല ി. അേ ാൾ അവിെടെയ ം േതാണി ഇ ായി
. അതിനാൽ ഭ തിരി ന രിേയാ ് “ഇവിെട അ െര കട ണമേ ാ. അതിെന ാ
കൗശലം? ഞാൻ വ വിധ ം കട െകാ ാം. അ െനകട ാൻ മാരമംഗലം വിചാ
രി ാൽ സാധി െമ ് േതാ ി . അതിനാൽ തിരിെയ േപായ്േ ാ ” എ പറ .
അേ ാൾ ന രി” ഭ തിരി കട കാണെ , പിെ എെ കാര ം ഞാൻ തീർ യാ
ിെകാ ാം” എ പറ . ഉടെന ഭ തിരി അ ഒ വീ ിൽ നി ് ഒ ശനില
റി വാ ി െവ ിലി ് അതിൽ കയറി ൈകെകാ ഴ ് അ െര കട . ഉട
െന ന രി ഒ ളസിയില പറി െവ ിലി ് അതിൽ കയറി ഴ ് അ രയിറ ി.
അേ ാൾ ന രിെയ ഇളിഭ നാ ണെമ വിചാരി ് ഭ തിരി ഏ ം ഇളിഭ നായി എ
വിേശഷി പറയണെമ ി േ ാ.
 125
മ ാ ം െകാട ം

മ
നാല നായർ ഹ
ാ ്എ
ളം) താ
ലം തി വിതാം ർ സം ാന ് ഇരണിയൽ (ഇേ ാൾ കൽ
ിെ െതേ അ ം സ തീര മാ ്. ഇവിെട ഒ
ം ഏതാ ം വാണിയ ാ െട പാർ ിട
ാ ണാലയ ം
ം പലതര ാരായ ഒ വ
ളെര മ ജാതി ാ െട വാസ ല ം ഇവ െട ഇട ് ഒ അ ൻേകാവി ം (ഭഗവതി
േ ം) ഒ ശാ ാംേകാവി ം (ശാ ാവിെ അ ല ം) ഉ ്.
ഇനി അവിെട ഈ അ ൻേകാവി ായ ് എ െനെയ പറയാം. ഇരണിയൽ
തലായ േദശ ളിൽ ക കാലികെള േമ ലയർ ര ഭാഗമായി നി മ ഭാഗ ്
ഒ പനേ യി ് അേ ാ മിേ ാ ം അടി കളി ക ആ ദി കളിൽ സാധാരണമാ

1141
1142 125. മ ാ ം െകാട ം

്. ഒരി ൽ അ െന അടി ഒ പനേ അവിെട അ ായി ഒ ചിതൽ

ിേ ൽ െച െകാ ക ം സ ം െപാ ക ം ആ െപാ ിയ ല നി ര ം
വഹി ട ക ം െച . കളി െകാ നി ി ലയർ ആ ര വാഹം ക
ഭയവിഹ ലരായി ഉറെ നിലവിളി . ചിലർ േബാധം െക ് അവിെട െ വീ ക ം
െച . അേ ാേഴ ം ഈ വർ മാനം അറി ്ആ ല ിെ ം ക കാലിക െട
ം ഉടമ ാ ം മ േനകം ജന ം താ ിൽനി തഹശീൽദാർ തലായവ ം ആ
ലെ ി. അേ ാ ം ിൽനി ര ം വഹി െകാ തെ യി . അേ ാൾ
അ െ ഒ തം ഒ മ ഷ െ േദഹ ിേ ൽ ആേവശി ് അയാൾ ി. ഈ
സാ ാൽ അ െ വി ഹമാെണ ം അ ൻ വ ീക ( ് ) പ ിൽ ഇവിെട ആവിർ
ഭവി ിരി കയാെണ ം ഈ ് േദവി (ഭ കാളി) തെ െയ വിശ സി ജി ക
ം വ ി ക ം െച ാൽ മ ഷ ർ സകലാഭി ം സി ി െമ ം ഈ ചിതൽ
െപാ ിയിരി ല ച നമര േത വിടവട ാൽ ര വാഹം നിൽ െമ ം
താൻ അ െ ഒ തമാെണ ം പറ . ഉടെന തഹശീൽദാ ം മ ം ടി ഒ ന
കാരെന വ ി ംെവ ി േനാ ി ക ം ആ മ ഷ ൻ ി റ െത ാം
വാ വമാെണ കാരൻ വിധി ക ം അേ ാൾ ഈ ം അ ൻതെ യാെണ ്
എ ാവർ ം വിശ ാസമാ ക ം െച .
അന രം ആ ല ിെ ഉടമ ൻ ാ ണെരെ ാ ര ലാം ച നമ
ര ിെ വിട ് അട ി ക ം അേ ാൾ ര വാഹം നിൽ ക ം െച . പിെ
അ റ ജ ം ട ി . ഇ കാരമാ ് മ ാ ് അ െ ആഗമം.
അ െ വി ഹമായ ആ നനയാെതയിരി തി ം അവിെട അ ി ംമ ം
ബാധി ാെതയിരി തി മായി ല ിെ ഉടമ ൻ തെ തല് ാലം ഓലേമ ി
ലായി ് ഒ േമ ര ാ ി ക ം ം േവലി െക ി ക ം െച . പതിവായി ജ ം
മ ം ട ിയേ ാൾ അവിെട അ െ ൈചതന ം വർ ി ട ി. അേ ാൾ ജന ൾ
അവിെടെച ് അ െന വ ി ക ം േസവി ക ം ഓേരാ കാര ൾ സാധി തിനാ
യി ാർ ി ക ം വഴിപാ കൾ കഴി ക ം ട ി. അ െനയായേ ാൾ മ ാ ്
അ െ അ ൽ അേപ ി ാൽ സകല കാര ം സാധി െമെ ാ വിശ ാസം ജന
െട മന ിൽ ഢീഭവി . മ ാ ൻഎ സി ി േലാക ിൽ സർവ പര
ക ം െച . അേ ാൾ േദവീദർശന ിനാ ം അവിെട ഭജി തിനാ ം വഴിപാ കൾ
നട തിനാ ം മ ം ര ല ളിൽ നി ം ജന ൾ അവിെട വ ട ി. അേ ാൾ
െചാ ാ , െവ ിയാ ഇ െന വിേശഷദിവസ ളിൽ അവിെട ജന ൾ
സംഖ യി ാെതയായി. അതിനാൽ പണമായി ം പ ളായി ം മ സാധ ളായി
നടവര ം അസാമാന മായി വർ ി . അവെയ ാം ആ ല ിെ ഉടമ ൻ എ
ക ം യേഥ ം ഉപേയാഗി ക ം െച ാമായി െകാ ് അയാൾ വലിയ ധനവാനാ
യി ീ ക ം െച . അ പതിവായി ജ ം മ ം ട ിയേ ാൾ അ െ വി ഹം
( ് ) േമണ വളർ ട ി. ഇേ ാള ് ഒ െചറിയ പർ തം േപാെലയായി ്. അതി
നിേ ാൾ ഏകേദശം ഇ പതടി െപാ ം നാ തടി ള ം അ ഭാഗ ര ശിഖര
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1143

്. ആ െകാ ടികൾ അതിെനാ ഷണമായി െ േശാഭി .ഇ മായി ം

അ െ വളർ നി ി ി .
അ ൻ േകാവിലിെ ഉടമ ാവകാശം സി ി ി ംബ ാർ നടവര െകാ ം
മ ം വലിയ ധനവാ ാരായി ീർ േ ാൾ അവർ പണം സ ാദി തി ആ
ഹം വർ ി ക ം േദവിെയ റി ളള ഭ ി ം േദവീകാര ളി ം റ ക ം
െച . േനരനീ ം ടാെത ജ ം മ ം നട ി ണെമ വിചാരം േപാ ം അവർ ി
ാെതയായി. അേ ാളവിെട സർ ാരിൽ നി േവശി ് അ ൻേകാവി ം ആ ല ം
മ ം സർ ാരിൽ േചർ . അതിെന റി ് ഉടമ ാർ മഹാരാജാ ് തി മന ിെല
സ ിധിയിൽ സ ടമറിയി കയാൽ ക ന കാരം അവർ ് ഏതാ ം പണം െകാ ്
അവ െട ഉടമ ാവകാശം സർ ാരിേല ് എ തി വാ ി. അ െന അ ൻേകാവി ം
അതിേനാ േചർ ല െമ ാം തി വിതം ് സർ ാർവകയായി ീർ . പിെ
സർ ാരിൽനി േകാവിലിെല നിത നിദാനം, മാസവിേശഷം, ആ വിേശഷം തലായവ
െ ാം പതി കൾ നി യി ക ം അ കാരം സകല ം ശരിയായി നട ി ട ക
ം െച .
ജ ം മ ം ശരിയായി നട ി ട ിയേ ാൾ അവിെട അ െ ശ ി ം ൈചതന
ം ർ ാധികം വർ ി . േദവി ‘ഭയ രി’ എ ളള നാമം യഥാർ മായി ീർ . ന
സമയ േപാ ം ഭയം നിമി ം ജന ളവിെട േപാകാതായി. അേ ാൾ േദവി െട ശ ി
റ തിനായി പതിവായി ജ ൾ എ ജാതി ാർ നട തി ം ാ
ണ െട ജ വിേശഷദിവസ ളിൽ മാ ം മതിെയ ം നി യി . അ െന നട ി
ട ിയേ ാൾ അ െ ശ ി റ യഥാ ർ ം പാക ിലായി. അതിനാൽ ഇേ ാ ം
അ െന തെ നട വ .
ഇനി െകാടെയ റി പറയാം. ‘മ ാ െകാട’ എ പറ ാൽ മ ാ െ
പരിവാര ളായ തേ തപിശാചാദികൾ ് ആ ം േകാഴി ം െവ ി ബലി െകാ കയാ
്. േദവി വ രിവി തെ പരിവാര ളിൽ െകാ ക ം അവർ െകാ േപായി ജന
െട േമൽ വിത ക ം െച എ ം അ െനയാ ് ജന ൾ ് വ രി അെ ിൽ
മ രി ഉ ാ െത ം േദവി െട പരിവാര ൾ ബലി െകാ സാദി ി െകാ
ാൽ ആ ദീനം ഉ ാ കയിെ ം ഈ പരിവാര െള സാദി ി ് േദവി ം
സേ ാഷകരമാെണ മാ ് ജന െട വിശ ാസം.
അ ൻേകാവിലിൽ ധാന ദിവസം െചാ ാ യാ ് വിേശഷി മാസംേതാ ം ഒ വില
െ െചാ ാ അതി ധാനമാ ്. അതിനാൽ െചാവാ േതാ മാ ് അവിെട ദർശന ി
ം വഴിപാ കൾ നട ാ മായി ജന ൾ വ ്. എ ാ െചാ ാ ം അവിെട ീ
ക ം ഷ ാ മായി അ റിൽ റയാ ജന ൾ ്. ഒ വിലെ െചാ ാ
ജന െട സംഖ ആയിര ിൽ ഒ ം റവായിരി യി . ഒ വിലെ െചാ ാ
േതാ ം അവിെട അ െന എ ി ക ം പതിവാ ്. അെതാ പതിവടിയ ിരമാക
യാൽ അതി വലിയേഘാഷെമാ മി . െചറിയ ീേകാവിൽ േപാെല അെ ിൽ പ
ാമ പം േപാെല ഒ വാഹനം െക ി ാ ി അല രി ് അതിൽ േദവി െട പരി
ലം െവ ാ ് എ ി ്. ീേകാവിൽ േപാെല െക ി ാ വാഹന ി ്
1144 125. മ ാ ം െകാട ം

അവിെട പറ േപർ ’ച ം’ എ ാ ്. െചാ ാ ് അവിെട ജന ൾ അരി വീതി

െ ക ിെവ പാവ ൾ െകാ ക ം പതിവാ ്. അ ം േദവീ സാദകരമായ
ഒ വഴിപാടാ ്. ഇ െന ക ി െകാ തി മാസംേതാ ം ഏകേദശം നാ
പറ അരിേയാളം േവ ിവ ം. ഇ െകാ ് അവിെട അഗതിക ം റെ ാ മെ
മാ േ ാ.
െകാട ംഭമാസെ ഒ വിലെ െചാ ാ നട ണെമ ാ ് െവ ിരി ്.
എ ാൽ അ ് ഏകാദശിയാെണ ിൽ െകാട അതിെ ിലെ െചാ ാ യായിരി ം.
െകാട െട പ ദിവസം ്വ ഞായറാ െകാടിേയറി പ ദിവസെ ഉ വ ം
അതിനിട വ െവ ിയാ ദിവസം ‘വലിയ പ ’ എെ ാ അടിയ ര ം പതി
്. ഒ വളെര മല ം പഴ ം അട, വട, അ ം, തിരളി തലായവ ാ ി നടയിൽ െകാ
െച തിനാ ് ‘വലിയ പ ’ എ പറ ്. ഇ ം േദവി െട പരിവാര ൾ
സാദി ാനായി െച താ ്. െകാട െട ദിവസമറി ര ല ളിൽ നി െട
ജന ൾ വ േചേര താകെകാ ് െകാട, െകാടിേയ ്, വലിയ പ ഇവ െട ദിവസ
ൾര മാസം േ േനാ ിയറി ് ‘ഇ ിലി ആശാൻ’ എ ാനി താ ി
േല ് എ തിയയ ക ം അ തഹശീൽദാർ എ തിയയ സർ ാർ ഗസ ിൽ േചർ
സി െ ക ം പതിവാ ്. ഗസ കളിെല പരസ ം ക െകാടിേയ തൽ പല
ല ളിൽ നി ം ജന ൾ മ ാ വ ടി ട ം. എ ി ം െകാ നി ാ ്
അധികമാ കൾ അവിെട വ ്. അതിനാൽ ഏ ദി ിൽനി വ വേര ം
ആ ദി കാർ പറ ‘െകാ കാർ’ എ ാ ്. െകാ കാർ വ ട ി, െകാ
കാർ േപായി ട ി എ പറ ക അവിെട സാധാരണമാ ്. െകാട ായി മ ാ
വ ് അധിക ം താ ജാതി ാരാ ്. ഉയർ ജാതി ാരായ ഹി ൾ വളെര
മായിേ വരാ .അ േദശ ാരിൽ അധികം അവിെട ള ൽ െച ിക ം
കീ ര ൻവക ാെര പറയെ ജാതി ാ മാ ്. ഇവെരാെ വ പല തര
ി ളള ആ കേള ം േകാഴികേള ം െകാ ാ ്. അവർ ് ആ കേള ം േകാഴികേള ം
െവ ി വധി ട ക പതിവായി . െകാടിേയ തൽ െകാടദിവസം കഴി വെര
ആ േദശെ ാം സദാ ആ ക െട ം േകാഴിക െട ം മരണേവദനേയാെട ളള േരാദനം
േക ി . ക ണാനിധിയായ േസ ല ീഭായി സി. ഐ. മഹാരാ ി തി മന ി
െല റീജൻസി ഭരണകാല ായ ജീവകാ ണ സം മായ ക ന നിമി ം ഇേ ാൾ
അവിെട അ നിേ ഷം നി േപായിരി . എ ാൽ െകാട സംബ ി മ ചട
കൾ ം ഉ വം, വലിയ പ തലായവ ം യാെതാ റ ം വ ത ാസ ം വ ി ി .
അവെയ ാം യഥാ ർ ം ഇേ ാ ം നട വ ്.
മ ാ മീനമാസ ിൽ ഭരണിനാൾ ം എെ ാ വഴിപാ പതി ാ
യി . അ ് ഏ ം ഭയ ര ം ആപല് ര മായി തിനാൽ ഏതാ ം െകാ ൾ
് അ ം സർ ാരിൽ നി നിർ ലാ ി. ഇെതാ െകാ ം അവിെട അ െ ൈച
തന ം ശ ി ം റ ി ി . അവ ഇേ ാ ം വർ ി െകാ തെ യാണിരി ്.
മ ാ ് അ ൻേകാവിൽ സർ ാർ വകയായതിൽ ിെ അവിെട വളെര പരി ാരം
വ ി ്. േകാവിലിെ േമ ിൽ ഓലയായി മാ ി ഓടാ ി. േകാവിലിെ
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1145

തി ി വി ാരം വളെര വർ ി ി . േകാവിലിെ ദർശനം വടേ ാ ാകയാൽ ആ

വശ ന തായി ് ഒ കളി ാ ി . മാറി ശാ ാേ ാവിലിെ ജീർേ ാ ാര
ണം കഴി ി . അവിെടയിേ ാ ം അ െ ം ഉയർ ജാതി ാരായ ഹി െട വാസ
മിെ േദാഷം മാ േമ ഉ . കാല േമണ ആ േദാഷ ം നീ ിേ ാ മായിരി ാം.
ക േവനൽ ാലമാ േ ാൾ (മീനം, േമടം ഈ മാസ ളിൽ) അ െ വി ഹം
(ആ ചിതൽ ് ) ചില ഭാഗ ളിൽ െപാ ി വിട ാ ക പതിവാ ്. േദവി െട പരിവാ
ര ൾ വ രിവി െകാ േപായി മ ഷ െട േദഹ ിൽ വിത കഴി ി മി ം വ
് അ ാല ് തിരിെക െകാ െച േദവിയ ഏ ി ം അ വാ ി േദവി തെ
േദഹ ിലാ ി ി ം അ െകാ ാ ് േദവി െട േദഹ ിൽ ഈ െപാ ാ
െത ാ ് ഭ ജന െട വിശ ാസം. ഇ െന െപാ ായാൽ ാ ണെരെ ാ
ച നമര ി േത ി ് ആ വിട കളട ക പതിവാ ്. ഇതി നാ ലാം ച നം
േവ ിവ ം. ആ വിട കൾ ഇ െന അട ാെതയി ാൽ വ രിവി തെ െപാ ി
റേ െതറി സർവ വ ാപി ം. േവനൽ ാല ളിൽ ചിലേ ാൾ ദ ിണതി
വിതാം റിൽ വ രി കലശൽ ് ഈ വിട കളട ാൻ താമസി ി ാണേ . ഇ െന
മ ാ െ കഥകൾ ഇനി ം വളെര റയാ ്. ഇേ ാഴെ തിയ പരി ാരികൾ
് ഈ വകയിെലാ ം വിശ ാസമി ാ തിനാൽ ഇനി അധികം വി രി ി .
 126
തി വ ാ ാദിേകശവൻ

മാ ർ ാ വർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് െകാ ം 921-ൽ ആണേ ാ കാ

യ ളം രാജ ം പിടി ട ി തി വിതാം റിൽ േചർ
ളം ലായ ിൽ സകല ഭല ണ ം തിക ഒ
്. അ ാല ് കായ
ിെ ാ നാന ായി .
ആ അനെയ ി ് തി മന ിേല ് അത ം കൗ കം േതാ കയാൽ അതിെന തി
വന ര ് െകാ േപായി അവിെട ലായ ിൽ താമസി ി . അതിെന േവ
േപാെല ി ക ം ര ി ക ം െച തിനായി ‘അഴക ാപി ’ എ സി നാ
യി ഒ നാ ിനാ (നാ ിനാ ) പി െയ പാ ാനായി ക ി ് നി യി നിയമി
ക ം െച . ആ ആന ാര ം ആന ം സമ ായ ാരായി . ര േപർ ം അ ്

1146
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1147

ഇ പ ് വയേ ായ ായി . മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് തി മന

െകാ ് തി വിതാം ർ രാജ ം ീപദ്മനാഭസ ാമി ടിദാനമായി െവെ ാഴി തി
് ഒരി ൽ സ ാമി ദർശനാർ ം തി വ ാേ ്എ ക ായി. അ ് ഈ
ിയാനേയ ം െകാ േപായി . തി മന െകാ ് സ ാമിദർശനാന രം ഈ ആന
െയ അവിെട നട ി ക ം “ആദിേകശവാ” എ വിളി ക ം െച . ആ ആന അ ്
സ തി തായി തല ക ം ഒര സരണ ശ ം റെ വി ക ായി. അ
െകാ ് മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് ആ േപ തെ യാ ് ആ ആന ് വിളി ്. ആ
ആനയാ ് പി ീ ് ‘തി വ ാ ാദിേകശവൻ’ എ സി നായി ീർ ം. മഹാരാജാ
് തി മന െകാ ് ആനെയ ഇ ക ം മ ം െച തിെ േശഷം അഴക ാപി െയ
തി ാെക വ ി “ആദിേകശവെന എ ാ മാസ ി ം പതിന ാം തീയതിേതാ ം
തി വ ര ് െകാ വരണം. ന ് ഇവെന മാസ ിെലാരി െല ി ം കാണാെത
യിരി ാൻ വ . ഇവിെട േ ിൽ പതി ാം തീയതി ഇവെനെ ാ ് വ കാര
െ ിൽ അ കഴി ാ ടെന െകാ വരണം. അ െന ദിവസമാ ം വ േ ാൾ ആ
വിവരം നെ ൻ ി അറിയി ക ം േവണം” എ കൽപി ക ം അഴക ാപി
അതിെന സാദരം സ തി ക ം അ കാരം െച െകാ ിരി ക ം െച . തി മന
െകാ ് ദിവസേ ാ ം െവ ാൻകാല ് മണി േ പ ി ണ ക ം
ഉടെന കാ ം ഖ ം മ ം മാ ി ചില നാമ ൾ ജപി െകാ ് െകാ ാര ിനക
ലാ ിെ ാ ിരി ക ം പതിവായി . അതിനാൽ ആദിേകശവെന തി വ ര ്
െകാ െച ം പതി ാം തീയതി േതാ ം െവ ാൻകാല ് മണി ായിരി
ണെമ ം അവിെട െകാ െച ാൽ അവെന െകാ ാര ിെ ് ഇ ല ്
നിർ ിെ ാ ണെമ ം േത കം കൽപി ി തിനാൽ അഴക ാപി അ െന
െയാെ യാ ് െച ി ്. പതിന ാം തീയതിേതാ ം പ ി ണർ ാൽ ആദ ം
ൺ പാർ ് ആദിേകശവെന േവണെമ തി മന ിേല നിർബ ായി
. അ െകാ ാ ് അ െന േത കം കൽപി ി ്. ആദിേകശവൻ സകല
ഭല ണ ം തിക ഒരാനയായി എ ് പറ ി േ ാ. അ െകാ
ായി ിരി ാം അവെന മാസ ിെലാരി െല ി ം കണികാണണെമ ് തി മന
ിേല ് നിർബ ായി ്. േകശവെ ര െകാ ക ം ഒ േപാെല ർ
വള വ ം ന ഭംഗി വ മായി . അവ െട ര വശ ളി ം ി േനാ
ിയാൽ കാണാ വിധ ിൽ ഓേരാ േരഖക ായി . അവ ക ാൽ അവെ
െകാ ക െട കീഴ്വശ ് അവെയേപാെലതെ ര െകാ കൾ ടി ഉ ാ ിെവ
േചർ ിണ ിയിരി യാെണ േതാ മായിരി . അതിനാൽ ആദിേകശവൻ ഒ
നാല്െ ാ നാനയാെണ ടി ജന ൾ പറ ി . േകശവെ പിൻവശ നി
േനാ ിയാൽ േകാലിൽ (ഒ തടിയിൽ (അധികം))െപാ മിെ േതാ മായി .
എ ി ം അവെ ിൽനി േനാ ിയാൽ അവ ് അ േകാലിൽ (പതി ടിയിൽ)
റയാെത ഉയര െ ം ആർ ം േതാ മായി . അവെ തലെയ ം തല ി
ം മ ക ിെ വിരി ം ിൈ യിെ ം െചവിക െട വലി ം ഉടലിെ തഴ
ം നീള ം ക ിെ വ ം ക ി താെഴ ി ിട താട െട ഇറ ം
1148 126. തി വ ാ ാദിേകശവൻ

മ ം ക ാൽ ഇവെനേ ാെല ഭംഗി ഒരാന മെ മിെ ം ഇനി ാ കാര ം

അസാധ മാെണ ം ആർ ം േതാ മായി . ആദിേകശവെ കാ ക െട വ ം
അസാമാന മായി . അവെ കാലടിക െട ള ് നാ െ ് അം ലം ഉ ായി .
അ െകാ കാ ക െട വ ം ഏകേദശം ഊഹി ാമേ ാ. എ ി വളെര പറ ?
“ആക ാെട ഒരാന ം” എ ് ആദിേകശവെന സംബ ി ന ശരിയായി .
എ ാൽ അവെന അസാമാന മായ േദഹ ി മാ മ ഉ ായി ്. അതി ത വ
കായബല ായി . ിശ ി ം അ െനതെ . േകശവൻ പിടി െവ
തടി ം മ ം േവെറ നാലാനകൾ ടി പിടി ാൽ ഇള ാൻേപാ ം കഴി മായി ി .
അ കാരം ഏെത ി ം ഒ കാര ം അഴക ാപി മന ിൽ വിചാരി േ ാേഴ ം േക
ശവൻ െച കഴി ം മ പാ ാ ാേരേ ാെല വടിെയ കഎ കാര ം അഴക ാ
പി ് ഒരി ം േവ ിവ ി ി . അഴക ാപി േകശവെ പാ ാനായി ീർ തി
േശഷം റ ദിവസം കഴി േ ാേഴ ം അവർ ത ിൽ നി ല ളായ േ ഹവിശ ാസ
ൾ ഉ ായി ീർ . അതി ് അവർ ് ആജീവനാ ം സ ൽപംേപാ ം വ ത ാസം
വരിക ം െച ി ി .ര ാവശ ം തി വ ര ് േപായി ഖം കാണി ് വ
േ ാേഴ ം േകശവ ് അേ ാ േപാേക ദിവസ ം േപാകാ വഴി ം അവിേടെയ
േ സമയ ം അവിെടെ ാൽ നിൽേ ല ം മ ം ന നി യമായി.
െവ ാൻകാല മണി ് അവിെടെയ ിയാ ടെന അഴക ാപി േകശവെന
നി ിത ല നിർ ിയി മാറി മറ നി ം തി മന ിേല ് ആദ ം േകശവെന
െ ൺപാർ ണെമ നിർബ ായി വേലാ. അ െകാ ാ ് അയാൾ
അ െന െച ി ്. അഴക ാപി മാറി നി ാ ടെന േകശവൻ ഭ ിേദ ാതകമാ
യി ഒ ശ ം റെ വി ം. ഉടെന തി മന െകാ ് റേ െ ം. അേ ാൾ
േകശവ ് െകാ ാ പഴ ലകൾ, ശർ ര, നാളിേകരം, കരി ് തലായവെയ ാം
അവിെട ത ാറാ ി വ ിരി ം. അവയിൽ ചില ് തി മന െകാ തെ ൈ െകാ
്എ ് േകശവ ് െകാ ക ം അവ േകശവൻ സാദരം വാ ി തി ക ം െച ം.
അ െന ഏതാ ം ചില ് തി ് കഴി േ ാൾ എ ാെമ ് െകാ കാര ം തി മ
ന ിേല ് ി ായി ീർെ ിേലാ എ വിചാരി ് േകശവൻ സ ം പിേ ാ ം
മാറി നിൽ ം. അ കാ േ ാൾ ശാ ിയായി തി മന ിേല ് േകശവെ
അഭി ായം മന ിലാ ം. ഉടെന “എ ാൽ എ ാെമ ് തി െകാ ക” എ ക ി
ക ം േകശവൻ എ ാെമ ് തി ക ം െച ം. േകശവൻ എ ാം തി കഴി േ ാൾ
അഴക ാപി ം േകശവെ അ െല ം. ഉടെന തി മന െകാ ് ര ംഅ
പ ം അയാൾ ം ക ി െകാ ം. അ ം കഴി ാൽ േകശവൻ ൻകാ കൾ ര ം
മട ി കൾ ി തി മന ിെല ാദസ ിധിയിൽ ി യാ യറിയി തായി
ഒ ശ ം റെ വി ം. ഉടെന തി മന െകാ ് “എ ാലാവെ , അ മാസ ി ം
വരണം” എ ക ി ക ം േകശവൻ അ ം സ തി ഭാവ ിൽ തല ിെ ാ ്
നാല ടി പിേ ാ ം നട മാറീ തിരി നട േപാ ക ം െച ം. ഇ കാരെമാെ
യായി േകശവെ പതി കൾ.
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1149

അ െന ഏതാ ം െകാ ൾ കഴി തിെ േശഷം ഒരി ൽ തി വന രേ

് േപാകാ ദിവസമ േ ാൾ അഴക ാപി ം േദഹ ി ന ഖമി ായി
. അതിനാൽ അയാൾ േകശവെ യ ൽ െച ് അവെ ിൈ പിടി തേലാടി
െ ാ ് “ ാ! േകശവാ! നാെളയാണേ ാ തി വന രേ ് േപാേക ്. എനി
േദഹ ി തീെര ഖമി ാെത മിരി . നി ിത ദിവസം അവിെട െച ാ ാൽ
തി മന ിേല ് ഒ ം ഖമാ കയി . അതിനാൽ ഇ വണ എെ ൻ തനി േപാ
യിവരണം. അേ ാ േപാകാ വഴി ം അവിെട െച ാ പതി ക ം മ ം നിന
നി യ േ ാ” എ പറ . േകശവൻ അ േക ് സ തി തല ക ംഅ
ദിവസം അവൻ തനി േപായി തി വന രെ ി പതി േപാെല ഖം കാണി ക
ം മ ം കഴി മട ി വരിക ം െച . ഇ െനയിരിെ െകാ ം 933-ആമാ മി നമാ
സ ിൽ മാർ ാ വർ മഹാരാജാ തി മന െകാ ് നാ ് നീ ി. ആ വർ മാനം
ഉടെന േകരള ിെല വിേദശ ളിൽേ ാ ം എ ാവ ം അറി . എ ി ം അതറി
ാൽ ആദിേകശവ ് ഹമായ ഃഖ ാ െമ ് വിചാരി ് അഴക ാപി തൽ ാ
ലം അവെന അതറിയി ി . എ ാൽ അധികം താമസിയാെത അവന ് അറിേയ തായി
വരിക ം െച .
അ മാസ ി ം അഴക ാപി പതി േപാെല പതിന ാം തീയതി െവ ാൻ
കാല ് മണി ് േകശവേന ംെകാ ് തി വന രെ ി. അവെന പതി ്
ല ് നിർ ക ം േകശവൻ പതി േപാെല ശ ം റെ വി ക ം െച . രാമവർ
മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് മണി ് പ ി ണരാറി . നാ മണി ാ ്
അവി പ ി ണ ക പതി ്. എ ാൽ േകശവൻ ശ ം റെ വി േ ാൾ ന
പ ി ായിരി . ആ ശ ം േക തി മന െകാ ് വ ാെത െഞ ി ണ ക ം
അെത ശ മാ േക ? ഒരാന െട ശ ം േപാെലയാണേ ാ േക ്. ഈ അസമയ
് അനാവശ മായി ഇവിെട ആനെയ െകാ വ താരാ ്? അതിെന അവിെടനി ം
ണ ിൽ െകാ േപാകെ ” എ േകാപേ ാ ടി ഉ ിൽ ക ി ക ം െച .
െ ാരി ായി ി ാ വിധ ി ആ ക ന േക േകശവൻ വ ാെത പരി മി
് അഴക ാപി െയ താ ിെയ തലയിൽ വ െകാ ് അവിെടനി ് ഒേരാ ം വ
െകാ . െന ാ ിൻകര െച ിേ അവൻ നിൽ കേയാ തിരി േനാ കേയാ െച
. അവിെടെയ ി അഴക ാപി െയ താെഴയിറ ി നിർ ിയേ ാൾ അയാൾ “എെ
േകശവാ! നിെ പരി മം സ മധികമായേ ായി. ന െട ത രാന ാ ആ ക ി ്.
ന െട ത രാൻ കഴി മാസ ിൽ നാ നീ ിേ ായി. ആ ക ി ് ഇേ ാൾ നാ
വാ രാമവർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ാ ്. അവിേട നിെ പതിെവാ ം
നി യമി ” എ പറ . “ന െട ത രാൻ നാ നീ ിേ ായി” എ േക േ ാൾ േക
ശവൻ അത ം സ ടേ ാ ടി ക ീെരാലി ി െകാ ് ഉറെ നിലവിളി ി ്
പിെ ം ക ീെരാലി ി െകാ ് നി . അേ ാൾ അഴക ാപി “ഇേ ാൾ നാ വാ
ത രാ ം ന െട ത രാൻതെ യാ ്. പരിചയം വ േ ാൾ ഈ ത രാ ം മേ
ത രാെനേ ാെല നിെ റി ് വിചാരി ് ട ം. അ െകാ ് ന ് ഇ തെ തി
വന ര ് െച ് ഖം കാണി ണം” എ പറ . അഴക ാപി ഈ പറ ്
1150 126. തി വ ാ ാദിേകശവൻ

േകശവൻ േക തായി ഭാവി േപാ ം െച ി . അഴക ാപി െട വാ ിെന േകശവൻ

അതി െ ാരി ം ആദരി ാെതയി ി ി .
േകശവൻ തി വന ര നി ് ഓടിേ ായതിെ േശഷം േനരം െവ േ ാൾ
ചില േസവ ാർ തി മന ിെല സ ിധിയിൽ െച ്, “നാ നീ ിേ ായ മാർ ാ വർ
മഹാരാജാ ് തി മന െകാ ് ഒരാനെയ തി വാ ാ നട ി ക ം ആ ആന ്
ആദിേകശവൻ എ ക ി േപ വിളി ക ം െച ി ്. ആ ആനെയ ക ന കാരം
എ ാ മാസ ളി ം പതിന ാം തീയതി േതാ ം െവ ാൻകാല ് മണി ് ഇവിെട
െകാ വരിക ം ഇവിെടെയ ിയാ ടെന േകശവൻ താൻ വ ിരി എ റിയി
തിനായി ഒ ശ ം റെ വി ക ം അ േക ാ ടെന തി മന െകാ റെ
ി േകശവൻ പഴ ലക ം ശർ ര ം നാളിേകര ം കരി ം മ ം ൈ െകാ തെ
എ െകാ ക ം േകശവൻ അവെയ വാ ി ി ക ം പതിവായി . ആ പതിവ
സരി ് ഇവിെട െകാ വരെ േകശവെ ശ മാ ് ഇ െവ ാൻകാല ് ഇവിെട
േകൾ െ ്. പതി േപാെലയ ാെത േകാപേ ാ ടി ഉറെ അ ളിെ േക ്
േകശവൻ ഭയെ ് അേ ാൾ െ ഇവിെടനി ് ഓടിേ ായി. മാർ ാ വർ മഹാരാ
ജാ ് തി മന െകാ ് നാ നീ ിേ ായി എ കഥ േകശവൻ അറി ിരി യി ”
എ റിയി . അ േക ി തി മന െകാ ് “എ ാൽ േകശവെന ണ ിൽ വ
ണം” എ ക ി ക ം ചില ഉേദ ാഗ ാർ ഉടേന ഓടിേ ായി െന ാ ിൻകരെ
ക ന െട വിവരം അഴക ാപി െയ ഹി ി ക ം െച . അഴക ാപി വിവരെമാ
െ പറ േനാ ീ ം േകശവ ് ഒരിള ായി . അതിനാൽ ആ ഉേദ ാഗ ാർ
മട ിെ ് ആ വിവരം തി മന ിെല അ ൽ അറിയി . തി മന െകാ ് അ
ദിവസം ക ി ് ആ കെള അയ . അ ം ഫല ായി . അ െന ആ ം ദിവസം
കഴി . ഏഴാം ദിവസം തി മന െകാ ് “േകശവൻ ഇേ ാ വരികയിെ ിൽ ഞാ
നേ ാ വരാം. അ െനയായാ ം എനി േകശവെന കാണണം” എ ക ി യ .
തി മന ിെല ആ കൾ െന ാ ിൻകരെയ ി ആ ക ി വിവരം പറ േ ാൾ അഴക
ാപി േകശവേനാ ് “ക ി യ േക ിേ ? നീയേ ാ െച ാെത തി മന െകാ ്
ഇേ ാെ ാനിടയാ ് ക മാ ്. ന ് ഇ തെ തി വന രെ ി
ഖം കാണി ണം” എ പറ . േകശവൻ അ േക ി സ തി തല ക ംഒ
അ സരണ ശ ം റെ വി ക ം െച . ഉടെന അഴക ാപി “എ ാൽ േപാകാം”
എ പറ നട ട ി. പി ാെല േകശവ ം േപായി. േകശവ ് ീണംെകാ
നട ാൻ വളെര യാസ ായി . മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് തി മന െകാ
നാ നീ ിെയ ് േക ദിവസം തൽ അ വെര ആ ദിവസം േകശവൻ േറെ
െവ ം ടി ത ാെത യാെതാ ം തി ി ി . ആ ആ ദിവസ ം െന ാ ിൻകര ാ
രിൽ പല ം േകശവ ് പഴ ലക ം മ ം ധാരാളം െകാ െച െകാ ി .എ ി ം
അവൻ അവയിെലാ ം െതാ കേപാ ം െച ി ി . പിെ അവ ് ീണം വ ് ഒര
തമ േ ാ. േകശവൻ ഒ ം തി ാെതയി െകാ ് അഴക ാപി ം സാമാന ം
േപാെല ഭ ണം കഴി ി ി . എ ി ം അവർ ര േപ ം ഒ വിധം നട ് അ ത
െ തി വന ര ് തി മന ിെല തി ാെക എ ി. അവിെട തി മന െകാ ്
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1151

മാർ ാ വർ മഹാരാജാ ് തി മന ിെലേ ാെലതെ േകശവ ് െകാ തിനാ

യി പഴ ലക ം മ ം ധാരാളം േശഖരി വ ി . തി മന െകാ ് ൈ െകാ ്
അവയിൽ ചിലെത േകശവെ േനെര നീ ി. േകശവൻ അവയിെലാ ം വാ ാെത
സ ം പിേ ാ ം മാറി നി . അേ ാൾ അഴക ാപി “േകശവൻ നന ി ് ഇ ്
ഏ ദിവസമായി. നനയാെത തി േമനിെയ െതാ വിഹിതമ േ ാ എ വിചാരി ാ
് അവൻ പി ാറിയ ് ” എ റിയി . ഉടെന തി മന െകാ ് “എ ാൽ േകശവെന
ണ ിൽ െകാ േപായി നന െകാ വരണം” എ ക ി ക ം അഴക ാപി
േകശവെന ഉടെന കരമനയാ ിൽ െകാ േപായി നന െകാ വരിക ം െച . പിെ
തി മന െകാ ക ി െകാ പഴ ലകൾ തലായവെയ ാം േകശവൻ സാദരം േമ
ടി തി . എ ി ം അ ം ക ീെരാലി ി െകാ ം ഃഖഭാവേ ാ ടി മായി .
േകശവൻ അവെയ ാം തി കഴി തിെ േശഷം തി മന െകാ ് അഴക ാപി ്
പതി ം പണ ം അയാൾ ം ക ി െകാ . ഉടെന േകശവൻ ൻകാ കൾ
ര ം മട ി ി തി മന ിെല തി ിൽ ി ക ം എ േ നി െകാ ്
ഒ ശ ം റെ വി ക ം െച . അേ ാ ം അഴക ാപി “േകശവൻ യാ അറിയി
കയാ ് െച ്. ഇ െനയാ ് അവെ പതി ് ” എ തി മന റിയി . ഉടെന
തി മന െകാ ് “േകശവൻ ൻപതി േപാെല മാസംേതാ ം ഇവിെട വരണം. എ ാല
െവ ാൻ കാല മണി േവണെമ ി . നാ മണി ായാൽ മതി” എ ക ി
ക ം അ സ തി തായി േകശവൻ തല ക ം ഒ ശ ം റെ വി ക ം
അഴക ാപി േയാ ടി അേ ാൾ െ അവി േപാ ക ം അ രാ ിയിൽ െ
തി വ ാ ് എ ക ം െച . ആദിേകശവെന അ ാരിേ ാ എ ിേനാ ഉപേയാ
ഗി േ ാൾ അവെ ക ിൽെ ിഴകൾ (വരികൾ) ഉ ഒ മണിമാലയാ ്
പതി ്. ആ ഓേരാ വരികളി ം ാ മണികൾ വീത ം ആ ാ മണികൾ ം
ടി ര ര ലാം കന ായി . അേ ാൾ വരികൾ ം ടി ഏഴര ലാം വ
മേ ാ. ആ മണിമാല േകശവെ ക ിൽ വ േ ാൾ അവെ തല ഒ ടി ഉയ ം.
അേ ാൾ അവെ ഭംഗി ം കാ ി ം ഇര ി ക ം െച ം.
മ ആനകൾ പിടി ിള ാൻേപാ ം വ ാെതക വലിയ തടികൾ േകശവ
െനെ ാ ് പിടി ി ് ഉ ി ല ് ആ ി െകാ ണെമ പല ം അഴക ാപി
േയാ ് ആവശ െ ടാ ്. എ ാൽ തടി െട വലി ം പിടി െകാ േപാകാ ര ം
അറി ാൽ അഴക ാപി അവേനാ ് ഇതി ് ഇ പണം ആദിേകശവസ ാമി ് നട
െവ ക ം ഇ പണം തനി തരിക ം േകശവ തി ാൻ ഇ ി സാധന ൾ
ഇ യി വീതം െകാ ക ം െച ണെമ പറ ം. തടി െട ഉടമ ൻ അവെയ ാം
സ തി ാൽ അഴക ാപി േകശവേനാ ് “േകശവാ! ഈ മ ഷ ൻ ഒ തടി പിടി െവ
െകാ ണെമ പറ . ആ തടി ് ഇ വ ം ഇ നീള ്. അ പിടി ്
ഇ നാഴിക രം െകാ േപാകണം. അതി ് ആദിേകശവസ ാമി ് ഇ പണം നട
െവ ക ം എനി ് ഇ പണ ം നിന ് തി ാൻ ഇ ി സാധന ൾ ഇ യി വീത
ം തരിക ം െച ാെമ ് ഈ മ ഷ ൻ സ തി ി ്. അതിനാൽ എെ ൻ െച ്
ആ തടിപിടി െവ െകാ ണം” എ പറ ം. അഴക ാപി െട െച ണെമ ം മ
1152 126. തി വ ാ ാദിേകശവൻ

മി . വഴികാണി െകാ ാൻ ആെര ി ം ഒരാൾ െച ാൽ മതി. േകശവൻ അറി

ലമാെണ ിൽ അ ം േവണെമ ി . ഇ ല ് കിട തടി പിടി ് ഇ
ല ് െകാ െച െവ െകാ ണെമ ് അഴക ാപി പറ കമാ ം െച ാൽ മതി.
എ ാൽ തടി െട ഉടമ ൻ െനറിേക പറ കേയാ വർ ി കേയാ െച ാൽ േകശ
വെ വിധം മാ ം. ല െച േനാ േ ാൾ തടി െട വ േമാ നീളേമാ പറ ി
തിലധിക െ ക ാൽ േകശവൻ അ െതാ കേപാ ം െച ാെത മട ിേ ാ ം.
അ കാരംതെ തടി പിടി െകാ േപായാൽ വഴി െട രം പറ ി തിലധികമാ
യാൽ േകശവൻ ആ തടി തിരിെക പിടി ് അ കിട ി ല നി രേ ാ
നാേലാ നാഴിക ടി ര ് െകാ െച േവെറ ഒരാന ം പിടിെ ാൻ സാധി ാ
വിധം ർഘടമായ ഒ ല ാ ം. അ െനെയാെ യായി േകശവെ പതി ്.
അ െന െകാ െച ി തടി പിെ അഴക ാപി പറ ാ ം േകശവൻ െതാ
കേപാ ം െച കയി . അഥവാ ആ തടി േകശവൻ പിെ പിടി ണെമ ിൽ തടി െട
ഉടമ ൻ വ ാജം പറ തിെ ായ ി മായി ധാരാളം ശർ ര ം െന ം നാളിേക
ര ം കദളി ഴ ം േചർ ് ഒ പ ി ാഴി പായസം െവ ി ് ആദിേകശവസ ാമി
നിേവദി ി ി ് അ ം ് സ തി ി സാധന ം േകശവ ം പണം അഴക ാപി
ം െകാ ക ം ആദിേകശവസ ാമി പണം നട െവ ക ം െച ാൽ േകശവൻ
െച ് ആ തടി പിടി ് ഉ ി ല ് െകാ െച െവ െകാ ം. അ െനയ ാെത
കൗശലെമാ ം േകശവേനാ ് പ ിയി ി .
േകശവ ം അഴക ാപി ം എൺപ ് വയ ് തിക വെര ഇ കാരെമ
ാം നട ി . അതി േശഷം അഴക് ാപി ീണംെകാ ് എ േ നട ാൻ
േപാ ം വ ാെതയായി. എ ി ം േകശവ ് അ ം ീണം ബാധി ി . അതിനാൽ േക
ശവെനെ ാ േ ിൽ ആവശ ദിവസ ളിൽ പാ ാേനാ ടാെതതെ േക
ശവൻ തനി േപായി അടിയ ിര ൾ യഥാ മം നട ിേ ാ ി . േകശവെന നട ി
ിയതിെ േശഷം റ കാലം കഴി േ ാേഴ ം ആ േ ിെല ച വ െള ാം
അവ ന നി യമായി. അതിനാൽ പാ ാൻ െടയിെ ി ം കാര ൾ ് ഴ മി
ായി . അഴക ാപി ീണാധിക ം നിമി ം കിട ിലായതിെ േശഷം അധിക
ദിവസം ക െ ി . നാല ദിവസം കഴി േ ാൾ ഒ ദിവസം െവ ാൻ കാല ്
ആ ഭാഗ വാൻ അനായാേസന ചരമഗതിെയ ാപി . അേ ാൾ ആ വീ ിൽ അയാ െട ഭാ
ര െട ം മ െട ം കര ി ം പിഴി ി െമാെ ായി. അ േക േകശവൻ കാര ം
മന ിലാ ിെ ാ നി പ െ നട പറ ിൽ െച കിട . മാ േനരം
കഴി േ ാൾ അവെ കഥ ം കഴി . അ െകാ േകശവ ം ഭാഗ വാനായി
എ തെ വിചാരിേ ിയിരി . േനരം െവ േ ാൾ േകശവൻ ചരി എ ം
അഴക ാപി മരി എ ം ഉ വർ മാനം ആ ദി ിെലാെ സി മായി. ഉടെന
സർ ാ േദ ാഗ ാ ം മ േനകം ജന ം അവിെട വ ക ം അഴക ാപി െട
സം ാരകർ ം യഥാവിധി നട ി ക ം െച തിെ േശഷം ആ പറ ിൽ െ ഒ
വലിയ ഴി ഴി ് േകശവെ തശരീരം അതിലി ടി ക ം െച . അഴക ാപി േട
പരിചയം സി ി തിെ േശഷം തനി ് ഇനി മെ ാ പാ ാ ാകാനിടയാക െത
െകാ ാര ിൽ ശ ി: ഐതിഹ മാല 1153

വിചാരം േകശവ സാമാന ിലധിക ായി . അ കാരം തെ േകശവെ

കാലം കഴി ി മെ ാരാന െട പാ ാനാകാനിടയാക െത വിചാരം അഴക ാപി
ായി . ആ ഭാഗ വാ ാർ വിചാരി ി േപാെലതെ അവ െട കാലം കഴി
ടി. വളെര ാലം ആദിേകശവസ ാമിെയ േസവി െകാ തൽസ ിധിയിൽ െ
താമസി ി അവർ ് അ െനയ ാെത വരാനിടയി േ ാ.
Please write to ⟨info@sayahna.org⟩ to file bugs/problem reports, feature requests and to get involved.
Sayahna Foundation • jwra 34, Jagathy • Trivandrum 695014 • india