Karaththa kavi

තන්ඩලේ ලෙන්න ලෙපලේ ෙක්කනවා

හපුතලේ කන්ෙ ෙැකලා බඩ ෙනවා
කළුකැලේ ගාලල ලනාලිහා වෙ ලෙනවා
පව්කළ ලගාලනෝ ඇෙපන් හපුතේ යනවා

කළුගේ තළාලයි පාරට ෙමන්ලන්

එමගේ පෑගිලයි ලගාන් කුර ලගලවන්ලන්
ලගානා ලනා ලවයි හරකයි බර අදින්ලන්
කිරිගේ ලපාත්ලත කන්ෙයි ලේ ලගලවන්ලන්

කඳු ඇෙලා ලෙපයට සවි නැත ඉතිලන්

බර ඇෙලා ඉල ඇට ලපාඩි විය තදිලන්
දුක සිතිලා ගම නෑයන් මතක් උලන්
ගම ඉඳලාවත් පණ යන්න ලනාලැබුලන්

දුප්පත් කමට ලගාන් බැඳලගන ෙක්කනවා

කන්නත් නැතුව රෑ ොවේ ලවලහලසනවා
ලගාන්ඩත් ලනාලයක් වෙ දී-ලා ලගනියනවා
ෙැන්පත් දුකට ලෙවිලයෝ පිහිටක් ලවනවා

වයිර ලගානා ෙණ ගහන අදින ලකාට

මයිල ලගානා පැන්නයි පස්සට ලහාරට
ලමාකෙ කරන්ලන් පූරුලව් කළ පවට
පව්කළ ලගාලනෝ ඇෙපන් ගාල ගාවට

බතට කන්ට බැරි බතලේගල කන්ෙ

අලට කන්ට බැරි අලගේලේ කන්ෙ
හුනට කන්ට බැරි හුන්නස්ගිරි කන්ෙ
ලමකඳු තුනට නායක සමනල කන්ෙ
බලේ ලකාලහාම කීවත් පව් පලලෙනවා
පිලන් අරුම ලනා සිතා අපි පහුලවනවා
ලගාලන් 'ඹටත් කළ පව් ෙැන් ලත්ලරනවා
අලන් ලගාලන් ඇෙපන් මීගමු යනවා