Professional Documents
Culture Documents
Η αγάπη είναι μια έννοια που δύσκολα εκφράζεται με λόγια ίσως γιατί στην
πραγματικότητα είναι πολύ πνευματική έννοια για να μπορεί να γίνεται κατανοητή
με απλές λέξεις. Ας δούμε καλύτερα τι προκαλεί η αγάπη.
Όταν νιώθουμε την αγάπη είμαστε ενωμένοι – δεμένοι με το άτομο που αγαπά-με,
αντιμετωπίζουμε το άλλο άτομο όπως ακριβώς θα αντιμετωπίζαμε τον εαυτό μας και
ενδιαφερόμαστε για την ευτυ-χία του, την επιτυχία του και την υγεία του όπως
ακριβώς ενδιαφερόμαστε για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Όταν αγαπάμε έχουμε κατανόηση, έχουμε τη δύναμη να συγχωρούμε και βέβαια η ψυχή
μας είναι γεμάτη ηρεμία και ικανοποίηση. Η αγάπη δεν προκαλεί φόβο ή πόνο, αγάπη
δεν είναι η ζήλια, η αδιαφορία, ο εγωκεντρισμός, η κτητικότητα και η δημιουργία
πικρίας και απωθημένων. Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που τροφοδοτεί την ψυχή μας
με δύναμη, χαρά, αισιοδοξία, ενδιαφέρον, ζεστασιά, δημιουργία και όνειρα.
Εκτείνεται πέρα από το όρια του δικού μας ‘εγώ’ και δημιουργεί το "εμείς". Το
"εμείς" φροντίζει και νοιάζεται για το κοινό καλό, κάνει κοινά όνειρα, βοηθά στο
να κατανοούμε τις μεταξύ μας ανάγκες και τα διαφορετικά μας ενδιαφέροντα. Το
"εμείς" νοιάζεται τόσο πολύ που μπορεί να θυσιάσει τις προσωπικές επιθυμίες στον
βωμό του κοινού καλού. Το "εμείς" βρίσκει τις λύσεις και λειτουργεί αυτόνομα και
προστα-τευτικά για την ίδια τη σχέση αλλά και για τον καθένα μας ξεχωριστά
Εάν πραγματικά αγαπούσαμε το άτομο που μας εγκατέλειψε και το άτομο αυτό ήταν
ευτυχισμένο με την επιλογή του να μας εγκαταλείψει, τότε δε θα υποφέραμε. Σας
φαίνεται παράλογο; Και όμως δεν είναι. Αυτή είναι η έννοια της πραγματικής
αγάπης. Ο πόνος της εγκατάλειψης δεν δημιουργείται από την υπέρμετρη αγάπη αλλά
από την υπερβολική ανάγκη. Η ανάγκη και η εξάρτηση δημιουργούν φόβους και πόνο.
Η αγάπη δημιουργεί ευτυχία, ικανοποίηση και ολοκλήρωση. Ας μην τις μπερδεύουμε!
Η απάντηση είναι όχι. Η αγάπη ποτέ δεν οδηγεί σε τέτοιου είδους συναισθήματα
απλά αυτά τα συναισθήματα αποδεικνύουν πως ποτέ η αγάπη δεν υπήρξε αληθινή. Σε
αυτή την περίπτωση ήταν απλά εξάρτηση.
Συνειδητοποιούμε λοιπόν πως πιθανό να μην αγαπήσαμε ποτέ πραγματικά στη ζωή μας!
Δεν πρέπει όμως να κατακρίνουμε τον εαυτό μας για αυτό. Το να μπορούμε να
αγαπάμε άνευ όρων, πράγμα που σημαίνει ότι αποκοπτόμαστε από τα συναισθήματα της
εξάρτησης και των προσωπικών μας αναγκών, δεν μπορεί να μας συμβεί από τη μια
μέρα στην άλλη.
Η άνευ όρων αγάπη είναι αποτέλεσμα της προσωπικής μας εξέλιξης και της
προσωπικής μας δύναμης που νικά την εξάρτηση και ελευθερώνει την ψυχή μας από το
αίσθημα της ανάγκης ικανοποίησης των αναγκών μας.
Ακούστε την καρδιά και όχι τον εγωισμό σας. Μην απομακρύνεστε από τη σχέση και
από την αγάπη για ασήμαντους και πολλές φορές χαζούς λόγους.
Προστατεύστε την αγάπη σας, παραδοθείτε σ αυτήν, λειτουργήστε με γνώμονα μόνο
την αγάπη που αισθάνεστε ο ένας για τον άλλο και μόνο τότε θα μπορείτε να είστε
σίγουροι πως βαδίζετε στον σωστό δρόμο της απόλυτης ευτυχίας και της σχέσης του
παραμυθιού.
Η αγάπη παραβλέπει τις μικροδιαφορές γιατί έχει κάτι πιο σημαντικό να ασχοληθεί!
Η αγάπη δεν έχει χρόνο για καχυποψία, έχει χρόνο για δημιουργία. Η αγάπη δεν
βλέπει την ασχήμια και δεν επηρεάζεται από αυτήν, για την αγάπη είναι όλα
όμορφα. Η αγάπη δεν βάζει όρους, παρασύρεται από τους ρυθμούς και εξελίσσεται.
Πάντα υπάρχει τέλος στον πόνο. Πάντα υπάρχει τέλος στο φόβο. Αφήστε λοιπόν την
καχυποψία και τις άμυνες στην άκρη. Αγαπήστε και αγαπηθείτε χωρίς μικρόψυχες
απαιτήσεις... η αγάπη είναι μεγαλόψυχη! Πάντα υπάρχει τέλος σε όλα αυτά που
νιώθουμε και δεν είναι αγάπη. Η αγάπη μόνο δεν έχει τέλος!