Matured Wife

http://exp4u.kingofchennai.googlepages.
com/
prabu.kingofchennai@gmai.com
டிக்கக லலலோனலோ..!
“குட்மமானனிங மமடம...”
“குட்மமானனிங மம’ம..”
“வணக்கம மமடம..” என்ற எனக்கு வணக்கம ததெரிவவித்தெ மமாணவ

மமாணவவிகளுக்கு பதெதில கூறதிய படிமய, எனத அடுத்தெ வகுப்புக்கு
தசென்றக்தகமாண்டு இருந்தெ மபமாத, “மடய மச்செமான்! ‘டிக்கதி மலமானமா’
வவிளளையமாடலமாமமாடமா..?” என்ற ஒரு கதமண்டு மலசெமாக என் கமாதெதில
நமாரமாசெமமாய வவிழுந்தெத. அளதெக் மகட்டு நமாளலந்த மபர தகக்கலதித்த
செதிரிப்பதம என் கமாதெதில வவிழுந்தெத.
அந்தெ குரலுக்கு தசெமாந்தெக்கமாரன் யமார என்பத எனக்கு நன்றமாகமவ

ததெரியும. நமான் மகமாபத்தடன் முகத்ளதெ ளவத்தக்தகமாண்டு தெதிருமபவி
பமாரத்மதென். அஙமக வரமாண்டமாவவில, தூணவில செமாயந்த நதின்ற படி
ஐந்த ஆற மமாணவரகள நதின்றக்தகமாண்டு இருந்தெனர. நமான்
தெதிருமபவி பமாரத்தெதம, அளனவரும மவற எஙகு எஙமகமா
பமாரத்தக்தகமாண்டு இருந்தெனர. என்ளன ஒருவன் கூட பமாரக்கமாதெத
மபமால பமாளவளன தசெயதக்தகமாண்டு இருந்தெனர. ஆனமால
ஒருவளனத் தெவவிர. அவன் என்ளன ஒரு செதில தநமாடிகள ‘உன்னமால
என்ன பண்ண முடியும..?’ என்பளதெப் மபமால அலட்செதியமமாக பமாரத்த
வவிட்டு, மவறப்பக்கம தெதிருமபவிக்தகமாண்டமான்.
மவற வழதி இலலமாமல, நமான் தெதிருமபவி நடக்க ஆரமபவிக்க, எனக்கு

பவின்னமால, “தகமால” என்ற மமீ ண்டும செதிரிப்பு! நமான்
கண்டுக்தகமாளளைமாமல மமமல நடந்மதென்.
‘ச்மசெ! இந்தெ பவிரின்செதிபல ஏன் தெமான் இப்படி ஒரு ததெமாளட நடுஙகதியமா

இருக்கதிறமாமரமா! எத்தெளன தெடளவத் தெமான் கமப்தலயவிண்டு
தசெயயரத? ஏதெமாவத நடவடிக்ளக எடுத்தெமா தெமாமன! கண்ட கண்ட
தபமாறக்கதிய எலலமாம கமாமலஜஜுல மசெரத்த வச்செதி, நமம உயவிளர
http://exp4u.kingofchennai.googlepages.com/
வமாஙகுறமார!’ என்ற உளளுக்குள தபமாறமதிய படிமய நமான் மமமல

நடந்மதென்.
என் தபயர ரமாணவி. ‘மமடம.. மம’ம..’ என்ற என் மமாணவரகள

என்ளனக் கூப்பவிடுவமாரகள. எனத செக ஆசெதிரியர ஆசெதிரிளயகளுக்கு
நமான் ‘ரமாணவி டீச்செர’. என் கணவருக்மகமா ‘ஏய’! வயத 32. உயரம
சுமமார 5’2”. தெதிருமணம ஆகதி 4 வயதெதில ஒரு குழந்ளதெயும உளளை
நமான் நதிஜமமாகமவ அழகமாக இருப்மபன். என் முகத்ளதெப் பமாரத்த
என் வயளதெ யமாரமாலும கூற முடியமாத. புதெதிதெமாக கலலூரியவில
மசெரும மமாணவரகள பலர, என்ளன அஙமக பயவிலும மமாணவவி
என்ற நதிளனத்த ‘லுக்கு’ வவிட்டு ஏமமாரந்தெ நதிகழ்வுகள பல! என்
மமாணவவிகள பலர, நமான் அணவியும புடளவ மற்றம சுடிதெமார, தெளல
முடி அலமாஙகமாரம, ளவக்கும தபமாட்டு என்ற கமாபவி
அடித்தக்தகமாண்டு இருந்தெனர, என்பமதெ எனக்குள ஓரளைவுக்கு
கரவத்ளதெ உண்டு பண்ணவி இருந்தெத. மமாணவரகள பலருடன்
மசெரத்த ஆசெதிரியரகள கூட என்ளனப் பமாரத்த தஜமாலலு வவிடுவத
வழக்கம. அத அத இருக்க மவண்டிய அளைவவில எனக்கு இருக்கும.
32-28-38! ஆம அஙமக தெமான் செதிற பவிரச்செதிளன. ஒடிசெலமான என்
மதெகத்தெதில, எனத டிக்கதி மட்டும தகமாஞ்செம தபரிதெமாக இருக்கும.
இப்மபமாத அந்தெ ரமாஸ்கல அடித்தெ கதமண்டும அதெனமால தெமான்!
வகுப்பளரளய அளடந்தெதம, என் நதிளனவுகளளை ஒதக்கதி

ளவத்தவவிட்டு, பமாடத்ளதெ ஆரமபவித்மதென். எனத மபவரிட் பமாடமமான
‘Boolean Algebra’ளவ அடுத்தெ ஒரு மணவி மநரம பவிடி பவிடி என்ற
பவிடி பவிடித்மதென். கலலூரியவின் மணவி ஒலதித்தெ உடன் பமாடத்ளதெ
நதிறத்தெதி வவிட்டு, மமாணவ மமாணவவியருக்கு வட்டுப்பமாடம
வீ தகமாடுத்த
வவிட்டு, ஓயவு அளறளய மநமாக்கதி நடந்மதென்.
“என்ன ரமாணவி! இன்ளனக்கு ‘அவன்’ ஏமதெமா கதமண்டு அடிச்செமான்

மபமால..?” என்ற என்ளன மகளவவியமால வரமவற்றத மவற
யமாருமதிலளல. என் செக ஆசெதிரிளய, அலமமலு தெமான்.
“ஆமமா! அந்தெ ரமாஸ்கலுக்கு மவற என்ன மவளல! இவனுஙக

எலலமாம ஏன் தெமான் கமாமலஜஜுக்கு வரமான்கமளைமா..!” என்ற
கூறதிக்தகமாண்மட நமான் நமாற்கமாலதியவில அமரந்மதென்.
“மவற என்னத்தக்கு? உஙகளளை ளசெட்டு அடிக்கத்தெமான்..! எஙகளளை

எலலமாம எவனமாவத ஏமறடுத்தெமாவத பமாரக்கதிறமானமா..?” என்ற கண்
செதிமதிட்டி செதிரித்தெமாள அலமமலு.
“அடப்மபமாஙக..! நவீஙக மவற கதிண்டல பண்ணவிக்கதிட்டு..” என்ற நமான்

அலுத்தக்தகமாண்மடன். அலமமலு டீச்செருக்கு வயத 45 இருக்கும.
மமாணவரகள மகட்டமால, ‘செரி கட்ளட’ என்ற அவளளை
வரணவிப்பமாரகள. என்ளன தெனத தெஙளகளயப் மபமால பமாவவித்த
அலமமலு என்னனிடம பமாசெமமாக இருப்பமாள. MCA., MPhil முடித்த
வட்டில
வீ சுமமமா ஏன் இருக்க மவண்டும என்ற நதிளனத்த நமான்
அந்தெ கலலூரியவில hour-basis ல மவளலக்கு மசெரந்மதென்.
மசெரந்தெதமம எனக்கு அலமமலுளவ தரமாமப பவிடித்த வவிட்டத.
அன்பமாக, தவளைனிப்பளடயமாக மபசும குணம தகமாண்ட அவளளை
யமாருக்கு தெமான் பவிடிக்கமாத? ஆனமால அவ்வப்மபமாத செதிலுமதிஷமும
உண்டு!
‘என்ன ரமாணவி கண் எலலமாம செதிவந்த இருக்கு? வட்டுலமா

வீ என்ன
ளநட் ஷதிப்டமா?’ என்பமாள செதில செமயம. மற செமயம, ‘என்ன எலலமாம
தகமாஞ்செம தபரிசெமா ததெரியுத? வட்டுக்கமாரமரமாட
வீ ளகஙகரியமமா..?’
என்ற கதிண்டல தசெயவமாள. நமான் செதிரித்தக்தகமாளளுமவன். ‘தமமனமா
பமாளசெ’ எட்டிய அவள, தெனத இளைளமக்கமால செலலமாபஙகளளை செதில
செமயம தசெமாலலுவமாள. அவள தசெமாலலுளவ மகட்டமால, எனக்மக
ஆச்செரியமமாக இருக்கும. செதில நமப முடியமாதெத மபமால இருக்கும.
அன்றம அத மபமால தெமான், அலமமலு ஒமர குஷதி மூடில

இருந்தெமாள. “என்ன ரமாணவி! இன்ளனக்கு உன்ளன ‘டிக்கதி மலமானமா’
வவிளளையமாட்டுக்கு கூப்பவிடமானமாமம!” என்றமாள.
“உஙகளுக்கு யமார தசெமான்னமா..?” என்ற மகட்மடன்.
“மவற யமாரு? நமம Rumour மரமாகதினனி தெமான்!” என்ற அலமமலு

கடகடதவன்ற செதிரித்தெமாள. Rumour மரமாகதினனி என்ற அலமமலு
குறதிப்பவிட்டத என்னுளடய மற்ற செக ஆசெதிரிளய. என்ளன வவிட
இரண்டு மூன்ற வயத அதெதிகம இருக்கும. பமாரக்க சுமமாரமாய
இருந்தெமாலும படு மமக்-அப்பவில வருவமாள. கலலூரியவில எத
நடந்தெமாலும அவளுக்கு ததெரிந்த வவிடும. தெதிருமணம ஆகதி இருந்தெ
அவள, தசெக்ஸதில படு கதிலலமாடி. அலலத அப்படி தெமான் அவள
தசெமாலலதிக்தகமாளளுவமாள! தெமான் தென் கணவருடன் அடித்தெ
லூட்டிகளளை ‘பச்ளசெ பச்ளசெ’யமாக தசெமாலலுவமாள. அவள
மபசுவளதெக் மகட்டமாள, ‘இவள என்ன ஆசெதிரிளயயமா? அலலத
மவசெதியமா?’ என்ற செந்மதெகமம வந்தவவிடும.
செற்ற மநரத்தெதில மரமாகதினனியும வந்த மசெரந்தெமாள. “என்ன ரமாணவி!

ரமாஜமா கூடத்தெமான் நவீ ‘டிக்கதி மலமானமா’ வவிளளையமாடுவஙகளைமா?
வீ எஙக
கூட எலலமாம வவிளளையமாட மமாட்டியமா..?’ என்ற படிமய அவள
உளமளை பவிரமவசெதித்தெமாள.
‘ரமாஜமா’ என்ற அவள குறதிப்பவிட்டத, என்ளனப் பமாரத்த கதமண்டு

அடித்தெ ரமாஜமாரமாமன் என்ற தபயர தகமாண்ட தபமாறக்கதிளய தெமான்.
படிப்பதெற்கு என்ற சுமமமா தசெமாலலதிவவிட்டு, படிக்கமாமல கலலூரியவில
சுற்றதிக்தகமாண்டு இருக்கும ரமாஜமாரமாமன், தபரும பணக்கமாரன்.
அவனத தபரியப்பமாமவமா அலலத மமாமமாமவமா ஏமதெமா MP ஆம.
அதெனமால, அவளன தெட்டிக்மகட்க ஆமளை இலளல. படிப்பளறயவில
அவன் கழதித்தெ மநரத்ளதெ வவிட பளளைனியளறயவில அவன் கழத்தெ
மநரமம அதெதிகம என்ற மரமாகதினனி தெமான் எனக்கு கூறதினமாள.
கலலூரியவில படித்தெ, படிக்கும பல மமாணவவிகளளை அவன் ‘மபமாட்டு
தெளளைனி’ இருக்கதிறமானமாம! இதவும மரமாகதினனியவின் உளைவுத்தளற
ரகசெதியம!
“என்ன பதெதிமல மபசெமமாட்மடஙகதிற.. அவன் கூட எப்படி டிக்கதி

மலமானமா வவிளளையமாடலமாமதின்னு மயமாசெதிக்கதிளறயமாக்கும..” என்ற
மரமாகதினனி என்ளன செசீண்டினமாள.
“ச்செசீ!” என்ற நமான் முகம சுளைனிக்க, “என்ன ‘ச்செசீ’? நவீ செரின்னமா, நமாமன
உன் கூட டிக்கதி மலமானமா வவிளளையமாட தெயமார..” என்ற படி பக்கத்தெதில
உட்கமாரந்த இருந்தெ, என் பவின் புற மமடுகளளை மலசெமாக தெட்டினமாள.
“அடி வமாஙக மபமாமற..!” என்ற நமான் வவிளளையமாட்டமாக மகமாபப்பட,

மரமாகதினனி மமலும, “எனக்கு மட்டும, உனக்கு இருக்கதிற மமாதெதிரி டிக்கதி
இருந்தெதிச்செதி... இந்தெ ஊளரமய ஒரு கலக்கு கலக்கதிடுமவன்..!
என்றமாள. அலமமலு வவிழுந்த வவிழுந்த செதிரித்தெமாள. மரமாகதினனி
தசெமாலலுவத உண்ளம தெமான். புடளவமயமா அலலத
சுடிதெமாமரமா...நமான் எத அணவிந்த இருந்தெமாலும, என் பவின் புற
மமடயவின் நடுவவில அளவ அகப்பட்டு, மலசெமாக பவிளைவுக்கு மமமல
மடிந்த கமாணப்படும. இளதெ எனக்கு ததெரிவவித்தெதம மரமாகதினனி தெமான்.
“அவ அவ.. முன்னமாடி cleavage ஐ கமாட்டினமா... நவீ பவின்னமாடி
cleavage ஐ கமாட்டி அசெத்தமர..!” என்ற அவள எனக்கு செரடிபவிக்மகட்
தகமாடுத்த இருந்தெமாள.
இப்படிமய நமாஙகள அரட்ளட அடித்தக்தகமாண்டு இருந்தெ மபமாத,

கலலூரியவின் மணவி ஒலதித்தெத. “அத செரி ரமாணவி! அடுத்தெ கதிளைமாஸ்
என்ன?” என்றமாள அலமமலு.
“அளதெ ஏன் மகக்கறவீஙக..! Second Year CS” என்ற தபருமூச்சு

வவிட்மடன். அந்தெ தபமாறக்கதி ரமாஜமாரமாமன் அந்தெ வகுப்பவில தெமான்
இருக்கதிறமான். எந்தெ வகுப்புக்கும மபமாகமாதெ அவன், மதிகவும
தபமாறப்பமாக என் வகுப்பவில மட்டும வந்த உட்கமாரந்த தகமாண்டு
இருப்பமான். என்ளன பமாடமம நடத்தெ வவிடமாமல, ஏமதெமதெமா
முகபமாவளனகள தசெயவமான். அலலத மகளவவி மமல மகளவவி
மகட்டு ததெமாந்தெரவு தகமாடுப்பமான். அஙகு மபமாக மவண்டுமம என்ற
நதிளனக்கும மபமாமதெ எரிச்செலமாக இருந்தெத.
“ஓமகமா...!” என்ற மரமாகதினனி தமதவமாக செசீட்டி அடித்தெ படி,

“ரமாஜமாவவின் பமாரளவ ரமாணவியவின் பக்கம..” என்ற பமாடளல பமாட
ஆரமபவிக்க, நமான் அஙகதிருந்த நளடளயக்கட்டிமனன்.
செதிறதித கலக்கத்தடமனமய நமான் வகுப்பளறளய அளடந்மதென்.

உளமளை நுளழந்த என் பமாரளவளய சுழல வவிட்மடன். நலல
மவளளையமாக ரமாஜமாரமாமளன கமாணவவிலளல! நதிமமதெதி தபருமூச்சு
வவிட்டுவவிட்டு நமான் பமாடத்ளதெ ததெமாடஙகதிய ஐந்த
நதிமதிடத்தக்தகலலமாம, அவன் வந்த மசெரந்தெமான். ளகயவில ஒரு
மநமாட்டு புத்தெகத்ளதெ சுழற்றதிய படி, அவன் என்னனிடம அனுமதெதி கூட
மகளைமாமல உளமளை வந்த உட்கமாரந்தெமான்.
“என்ன ரமாஜமாரமாமன்..! உளளை வரும மபமாத பரமதிஷன் மகக்கற

பழக்கம இலளலயமா..?” என்ற நமான் அவளனப் பமாரத்த
தநற்றதிக்கண்ளணக் கமாட்டிமனன். மற்ற செக மமாணவரகளுக்கு
முன்மன அவன் என்ளன தரஸ்தபக்ட் தசெயயமாதெத எனக்கு மதிகுந்தெ
மகமாபத்ளதெ உண்டு பண்ணவி இருந்தெத.
“அதெமான் நமான் வரும மபமாத பமாரத்தட்டீஙக இலல.. அப்புறம

எதக்கு வணமா
வீ பரமதிஷன் மகக்கனுமதின்னு நதிளனச்மசென்.. அதெமான்
மகக்களல..” என்ற அலட்செதியமமாக பதெதில கூறதினமான். அவன் கூறதிய
பதெதிளல வவிட, அவன் என் முகத்ளதெ பமாரக்கமாமல, என் மமாரபுகளளை
தவறதித்த பமாரத்தக்தகமாண்டு இருந்தெத தெமான் என்ளன
தவறதிப்பவிடிக்கும அளைவுக்கு ஆளைமாக்கதியத.
“வமாட் ட யு மமீ ன்? தகட் அவுட்.. தவளைனிமய மபமா..!” என்ற என் முகம
செதிவக்க, உதெடுகள தடிக்க, நமான் கத்தெதிமய வவிட்மடன். வகுப்பளறயவில
நதிசெத்தெம. குண்டசெதி வவிழுந்தெமால கூட மகட்கும மபமால இருந்தெத.
எனக்கு மகமாபத்தெதில மலசெமாக உதெறல ஏற்பட, மனம தெடதெட என்ற
அடித்தக்தகமாண்டத.
ரமாஜமாமவமா தகமாஞ்செம கூட செலப்படமாமல, “நவீஙக எப்ப தெமான் என்ளன

உளமளை வர தசெமாலலதி இருக்கசீ ஙக..!” என்ற அலுத்தக்தகமாண்டமான்.
அவனத தவறதித்தெ பமாரளவ இப்மபமாத என் தகமாசுவத்தக்கு கசீ மழ
பதெதிந்த இருந்தெத.
“இப்ப நவீ தவளைனிமய மபமாறவீயமா..? இலல நமான் தவளைனிமய

மபமாகட்டுமமா..?” என்ற நமான் செசீறதிமனன். அவன் எதவும
தசெமாலலமாமல, நக்கலமாக கமாத குளடய, நமான் வகுப்பளறளய வவிட்டு
தவளைனிமயற ததெமாடஙகதிமனன். அவனத பமாரளவ இப்மபமாத என்
பவின்புற மமளடளயப் பமாரத்தக்தகமாண்டு இருக்கும என்ற எனக்கு
நன்றமாக ததெரியும. உளளுக்குள அருவருப்பு ஏகதிற, நமான் நடந்மதென்.
தெவீடீதரன்ற, ரமாஜமா என்ளன உரசெதிக்தகமாண்டு கடந்த மபமானமான்.
மபமாகும மபமாத, “மவண்டமாம மமடம.. நமாமன மபமாமறன்..” என்ற
அலட்செதியமமாக கத்தெதிக்தகமாண்மட தசென்றவவிட்டமான்.
வகுப்புளறயவில இதெற்குளளைமாக ஏற்பட்ட செதிற செதிற மபச்சுக்கள, நமான்

உளமளை தசென்றதம, நதின்றத. ஒரு வழதியமாய என்ளன
அசுவமாசெப்படுத்தெதிக்தகமாண்டு, நமான் பமாடத்ளதெ ததெமாடஙக 10
நதிமதிடஙகளுக்கு மமல ஆனத.
மநரம ஓடியத.. மமாளல மணவி 6:00 இருக்கும. வழக்கமமாக நமான்

ஐந்த மணவிக்மக வட்டுக்கு
வீ கதிளைமபவி வவிடுமவன். ஆனமால இன்ற
கணவினனி மலப் இருந்தெதெமால, மலட்டமாகதி வவிட்டத. ஒருத்தெர
ஒருத்தெரமாக தெமத பவிரமாக்டிக்கலளசெ முடிக்கும மபமாத மணவி 6:45 ஐ
கடந்த வவிட்டத. மலப் மமனஜர, கணவினனிகளளை ஷ்ட் டவுன்
பண்ணவிக்தகமாண்டு இருந்தெமார. மற்றவரகள எலலமாரும
மபமாயவவிட்டனர. நமானும கதிளைமபவிமனன். “நமாளளைக்கு பமாரக்கலமாம
மமடம..” என்ற மமனஜர மபமாயவவிட, நமானும வண்டிகள நதிறத்தம
இடத்தெதிற்கு மபமாமனன். என்னுளடய ‘ளகனனி’ஐ எடுக்க நதிளனக்கும
மபமாத தெமான், ஆசெதிரிளயகள ஓயவு அளறயவிமல என்னுளடய லன்சு
பமாக்ளஸ வவிட்டுவவிட்டத நதிளனவுக்கு வந்தெத. “ச்மசெ! தெதிருமபவும
இவ்வளைவு தூரம நடக்கனுமம..” என்ற உளளுக்குள

அலுத்தக்தகமாண்மட, நமான் தெதிருமபவி ஓயவு அளறளய மநமாக்கதி
நடந்மதென்.
‘ஓயவு அளறளய பூட்டி இந்மநரம பூட்டி இருந்தெமால என்னமாவத..’
என்ற மயமாசெதித்தக்தகமாண்மட நமான் என் கண்களளை சுழற்றதி வமாட்சு
மமளன மதெடிமனன். ‘எஙமக மபமானமார அவர..’ என்ற
நதிளனத்தக்தகமாண்மட ஓயவு அளறளய தநருஙகதிமனன். தூரத்தெதில
இருந்த பமாரக்கும மபமாமதெ, அதென் கதெவவில பூட்டு ததெமாஙகமாதெதெமால,
மனம நதிமமதெதி அளடந்தெத. ஓயவு அளறளய எட்ட சுமமார 10 மமீ ட்டர
தூரம இருக்கும மபமாத, “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆஆ...” என்ற
ஒரு தபண்ணவின் முனகல என் கமாதெதில வவிழ, என் செரவ நமாடியும
அடஙகதி வவிட்டத. என் முததகலுமபு செதிலலதிட, ததெமாண்ளட வரண்டு
மபமானத. “மமமமமம...ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..
ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...ஆஆஆஆ..” என்ற அந்தெ தபண் மமீ ண்டும
கமாம மவதெளனயவில முனகதினமாள. என் இதெயம தெறதிக்தகட்டு
அடித்தக்தகமாண்டத. முதென் முதெலமாக ஒரு தபண்ணவின் இன்ப
முனகளல அப்மபமாத தெமான் மகட்கதிமறன்.
யமாரமாவத பமாரக்கதிறமாரகளைமா என்ற சுற்றம முற்றம பமாரத்மதென்.

மலசெமாக இருட்டி இருக்க, ஒரு ஈ, கமாக்ளகளய கூட கமாணவவிலளல.
‘இந்தெ வமாட்சு மமளனக்கூட கமாணவவிலளலமய..! யமார இத, ஓயவு
அளறயவிமலமய இப்படி தகமாஞ்செம கூட பயம இலலமாமல
தசெயயறத..!’ என்தறலலமாம என் நதிளனவுகள ஓடியத. யமாரும
இலலமாதெ ளதெரியத்தெமாலும, இருட்டு செமாதெகமமாக இருந்தெதெமாலும,
தணவிந்த அடி மமல அடி ளவத்த ஓயவு அளறயவின் கதெவுக்கு
தவகு அருகதில தசென்ற நதின்றக்தகமாண்டு ஒட்டுக்மகட்மடன். கதெவு
உளளைனிருந்த தெமாழ் மபமாடப்பட்டிருந்தெத.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ஆஆஆ..ஸ்ஸ்ஸ்..மமமம...” என்றக்

மகட்டுக்தகமாண்டிருந்தெ அந்தெ தபண்ணவின் குரல, “செரி மபமாதம...
செதிக்கதிரமமா உளளை வவிடு..” என்ற தசெமான்னதம, அந்தெ தபண்ளண
அளடயமாலம கண்டுக்தகமாண்மடன். அப்படிமய அதெதிரந்த மபமாய

நதின்மறன். கமாரணம அந்தெ குரலுக்கு தசெமாந்தெக்கமாரி அலமமலு டீச்செர
தெமான்.
‘அலமமலு டீச்செரமா இப்படி! இந்தெ வயசெதிலுமமா..?யமாமரமாடு இவள

இப்படி ஆட்டம மபமாடுறமா.. வரவர யமாளரயுமம நமபமவ
முடியளலமய..! ஒரு மவளளை.. இந்தெ வமாட்சு மமமனமாடு தெமான்
இருக்கமாமளைமா..!” என்ற நமான் நதிளனத்மதென்.
‘ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ..’ என்ற உளளைனிருந்த

அலமமலுவவின் முனகல மகட்க, அவன் அவளைத தபண்ளமக்குள
தெனத ஆயுதெத்ளதெ தசெலுத்தகதிறமான் என்பளதெ
அறதிந்தக்தகமாண்மடன். எனத அடி வயவிற்றதில பட்டமாமபூச்செதிகள
பறக்க ஆரமபவித்தென. என்ளனயும அறதியமாமல என் நதிப்பவிலஸ்
தெடிக்க, என் தபண்ளமயவில நவீர சுரப்பளதெ அறதிந்மதென்.
‘செத்.. செத்.. செத்.. செத்..’ என்ற முதெலதில தமதவமாக எழுமபவிய செத்தெம,

வவினமாடிக்கு வவினமாடி வவிளரவு அளடந்த, ‘செடமார.. செடமார.. செத்.. செத்..
செடமார.. செடமார..’ என்ற உரக்க மகட்டுக்தகமாண்டு இருந்தெத. இளட
இளடமய, அலமமலு, “ஆஆஆஆ.. அமமமாஆஆஆ.. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..
மடய மவகமமாக குத்தடமா.. இன்னும மவகமமா..” என்ற இன்பத்தெதில
பவிதெற்றவதம மகட்டத. எனக்கு உடமதபலலமாம மதின்செமாரம
பமாயந்தக்தகமாண்டு இருந்தெத. இரண்டு மூன்ற நதிமதிடஙகள மகட்ட
ஓழ் செத்தெம தெதிடீதரன்ற நதின்றத.
“செரி! நவீ தெதிருமபவி இந்தெ மமளஜய பவிடிச்சுக்கதிட்டு குனனிஞ்சுக் கமாட்டு..”

என்ற அந்தெ ஆணவின் குரல தசெமாலல, நமான் நதிஜமமாகமவ வமாய
அளடத்த மபமாமனன். ஏன் என்றமால அந்தெ குரலுக்கு தசெமாந்தெக்கமாரன்,
ரமாஜமாரமாமன்!
‘என்ன இத! இந்தெ அலமமலு டீச்செர இப்படி தென்மனமாட மகன் வயசு

இருக்கதிற ளபயன்.. அதவும இந்தெ தபமாறக்கதி ரமாஜமாரமாமமனமாட
இப்படி.. ...ச்மசெ!’ என்ற செதிறதித மகமாபம மதெமான்றதியத. உளமளை ஆள

அரவம மகட்டத. ‘அலமமலு தெமான் எழுந்த தென்னுளடய டிக்கதிளய
அவனுக்கு கமாட்டிக்தகமாண்டு குனனிகதிறமாள மபமால’ என்ற நமான்
நதிளனத்தக்தகமாண்மடன்.
“உனக்கு அந்தெ ரமாணவிளயப் பமாரத்தலதிருந்த, குண்டி ளபயவித்தெதியம

புடிச்சுப்மபமாச்சு..!” என்ற அலமமலு தசெமாலலதி மலசெமாக
செதிரித்தக்தகமாண்டமாள. என்னுளடய தபயர அடிபட நமான்
ஆடிப்மபமாயவவிட்மடன். ‘இவஙக ‘மபமாடும’ மபமாத எதக்கு என்மனமாட
தபயர அடி படுத..’ என்ற நதிளனத்தக்தகமாண்மடன்.
“ஆமமா! அந்தெ ரமாணவி மட்டும இப்படி குனனிஞ்சு கமாட்டினமா..வமாவ்..

எப்படி இருக்கும ததெரியுமமா..” என்ற தசெமான்ன ரமாஜமாரமாமனனின் குரல
ஏக்கமும, லஜ்ளஜயும நடனமமாடின. என்னுளடய தபயர அடிபட
அடிபட, என் தபண்ளமக்குள தெவீ மூண்டத. எனத ததெமாளடகளளை
இறக்கதிக்தகமாண்மடன்.
“செரி செரி! தரமாமப கற்பளன பண்ணமாமதெ.. செசீக்கதிரமமா குத்த.. மநரம

ஆகுத..” என்ற அலமமலு தரிதெ படுத்தெ, மமீ ண்டும, “செடமார.. செடமார..
செலக்... செலக்.. செடமார.. செலக்..” என்ற ஓளசெ அந்தெ இடத்ளதெ
நதிளறத்தெத. “ஆஆஆ.. ஹமாங.. ஹமாங.. ஹமாங.. ஆஆஆஆஆ..
ஹமாங.. ஹமாங..” என்ற அலமமலு இன்ப மவதெளனயவில
தடித்தக்தகமாண்டு இருந்தெமாள.
“ரமாணவி... ரமாணவி.. ரமாண வீஈஈஈஈஈஈஈஈ..” என்ற என் தபயளர

தசெமாலலதிக்தகமாண்மட ரமாஜமாரமாமன், அலமமலுளவ இடி இடி என்ற
இடித்தக்தகமாண்டு இருந்தெமான். சுமமார மூன்ற நமான்கு
நதிமதிடஙகளுக்கு பவிறகு, “ஆஆஆஆஆஆஆஆ..” என்ற
ரமாஜமாரமாமனனின் அலறல மகட்டத. அவரகளைத ஆட்டத்தெதின்
ஓளசெயும நதின்றத.
அந்மநரத்தெதிற்தகலலமாம, என்னுளடய மபண்டி ததெமாப்பலமாக எனத

கமாம ரசெத்தெதில நளனந்த வவிட்டிருந்தெத.
செதிறதித வவினமாடிகளுக்கு பவிறகு, “ஏய! இந்தெமா.. பவின்னமாடி இந்தெ

தகமாக்கதிளய மமாட்டு..” என்றமாள அலமமலு. பவின்னர, “அத செரி..
உன்மனமாட கமாளர எஙக வவிட்டு வச்சு இருக்க..” என்றமாள.
“முன்னமாடி தெமான் இருக்கு...”
“யமாரும இருக்க மமாட்டமாஙக இலல..”
“ஊஹ¥ம.. நமான் தெமான் நமம வமாட்சு மமளன மகட்டில கமாவலுக்கு

மபமாட்டு இருக்மகமன.. நவீஙக ஒன்னும பயப்பட மவணமாம..அந்தெ
ரமாணவி தெமான் ஏமதெமா மலபவில மவளலப் பமாரத்தக்கதிட்டு
இருக்கமாளைமாம..இந்தெ பக்கம யமாரும வரமமாட்டமாஙக.. பயப்பட
மவணமாம..
“அத இலளல..எனக்கு அவளன நதிளனச்செமா தெமான் பயமமா இருக்கு..”
“அவன் வமாமய தெதிறக்க மமாட்டமான்.. அதெமான் பணம தகமாடுத்த

இருக்மகன் இலல.. அப்படிமய அவன் வமாய தெதிறந்தெமா, அடுத்தெ
நதிமதிஷம அவனுக்கு வமாயக்கரிசெதி தெமான்!.. அளதெ வவிடுஙக.. இஙக
நமான் தெமான் ‘மபமாடமறன்’னு அவனுக்கு ததெரியும.. ஆனமா யமாளர
மபமாடமறன்னு அவனுக்கு ததெரியமாத.. நவீஙக கவளலப்படமவ
மவணமாம..” என்றமான் ரமாஜமாரமாமன்.
‘மகட்ட வளரக்கு மபமாதம..’ என்ற நதிளனத்தெ நமான் அவசெர

அவசெரமமாக நமான் மலப் பக்கம தசென்மறன். பவின்னர அந்தெ பக்கத்தெதில
இருந்த மபமாவத மபமால, எனத வண்டிளய தெளளைனிக்தகமாண்டு
தசென்மறன். அதெற்கு பவிறகு நமான் எனத வண்டிளய
கதிளைப்பவிக்தகமாண்டு தசென்மறன்.
வழதி தநடுக்க, நமான் மகட்ட வசெஙகமளை என் மனதெதில வளளைய

வளளைய வந்தென. ‘இந்தெ அலமமலு டீச்செரமா இப்படி! அதவும அந்தெ
தபமாறக்கதிமயமாடு..!! மபமாதெமாதெதக்கு அந்தெ தபமாறக்கதிக்கு நமான் மவற
மவணுமமா..? Bastard!’ என்ற உளளுக்குள கருவவிக்தகமாண்மட வடு
வீ
அளடந்மதென். வட்ளட
வீ அளடந்தெதம, வட்டு
வீ மவளலகளைனில என்
மனம தசென்றதெமால, மமற்தகமாண்டு எதவும நதிளனக்கவவிலளல.
இரவு வட்டு
வீ மவளலகளளை முடித்தக்தகமாண்டு படுக்க மபமாமனன்.
கட்டிலதின் ஒரு ஓரத்தெதில என் குழந்ளதெ தூஙகதிக்தகமாண்டு இருக்க,
எனத கணவர லுஙகதியுடன் படுத்த இருந்தெமார. நமான் மபமாய அவர
அருகதில படுத்தெதம, அவர கண் தெதிறந்த பமாரத்தெமார. அப்படிமய என்
முளலகளைனின் மமீ த ளக ளவத்த தமதவமாக கசெக்க ஆரமபவித்தெமார.
இஙமக என் கணவளரப் பற்றதி தகமாஞ்செம தசெமாலலதிவவிட மவண்டும.

எனத கணவர தபயர ரவவி. வஙகதியவில மமமனஜரமாக இருப்பவர.
வட்டுக்கு
வீ ஒமரப் பவிளளளை. அதவும நலல பவிளளளை. எந்தெ வவிதெ
தகட்ட பழக்கமும கதிளடயமாத. அடுத்தெ தபண்ளண ஏதறடுத்த கூட
பமாரக்க மமாட்டமார. தெதினம மதெமாறம வட்டில
வீ பூளஜ தசெயவமார. தபட்
ரூமதில இலளல. பூளஜ அளறயவில! தபட் ரூமதில வமாரத்தக்கு
இரண்டு முளற தெமான் பூளஜ! மகட்டமால, எதவுமம அளைமவமாடு
இருக்க மவண்டும என்பமார. உதெட்டில கூட முத்தெம இட மமாட்டமார.
மகட்டமால, வமாயவில கதிருமதிகள இருக்கும..அத அமரமாக்கதியம அலல
என்பமார.
எனக்மக செதில செமயம, ‘இவர நமமுளடய முளலகளளை இன்னும

அழுத்தெதி கசெக்க மமாட்டமாரமா..! ‘இளதெ’ தசெயய மமாட்டமாரமா.. ‘அளதெ’
தசெயய மமாட்டமாரமா..!’ என்ற ததெமான்றம. ஆனமால கலதியமாணம ஆன
செதில நமாட்களைனிமலமய, அவளர நன்றமாக புரிந்தக்தகமாண்மடன். ஒரு
நமாள அப்படித் தெமான், அவர என் மமல படுத்தக்தகமாண்டு இயஙகும
மபமாத, நமான், “ஸ்ஸ்ஸ்... மவகமமா தசெயயுஙக.. நதிறத்தெமாதெவீஙக..”ன்னு
செற்ற செத்தெமமாகமவ கத்தெதிவவிட்மடன். அவர உடமன என் வமாளயப்
தபமாத்தெதி, “ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்.. என்ன இத இப்படி எலலமாம மபசுமற..!

குடுமப தபண்கள இப்படி எலலமாமமா மபசெறத..!” என்ற தசெமாலல,
எனக்கு யமாமரமா ஓஙகதி அளறந்தெ மமாதெதிரி மபமாயவவிட்டத. ‘நமாம
தகமாடுத்த வச்செத அவ்வளைவு தெமான்!’ என்ற நதிளனத்தக்தகமாண்டு
அமதெமாடு அளமதெதி ஆகதியவள தெமான் நமான். அன்றதில இருந்த இன்ற
வளர, எலலமா தெடளவயும ஒமர மமாதெதிரி தெமான்.
அவர நடத்தம பூளஜயமாவத நவீடிக்குமமா என்றமால, அதவும

இலளல. ஐந்த நதிமதிடத்தெதில எலலமாத்ளதெயும முடித்த வவிட்டு
அப்படிமய குறட்ளட வவிட்டு தூஙகதி வவிடுவமார. செதில மநரம நமான்
உச்செம அளடமவன். பல மநரஙகளைனில இலளல! என்னுளடய
தமலலதிய மதெகத்தெமால, என்ளனப் பூ மபமால தெமான் நடத்தவமார.
முதெலதில தமதவமாக என் மமாரபு கலசெஙகளளைப் பவிடித்த

அழுத்தவமார. பவின்னர என் நதிப்பவிலளஸ செதிறதித மநரம சுப்புவமார.
அப்புறம என் ததெமாளடகளளை தெடவுவமார. பவின்னர என் தபண்ளமளய
தெடவுவமார. பவின்னர, என்ளன மலலமாக்க மபமாட்டு என் கமாலகள
இளடயவில இரண்டு நதிமதிடஙகள குத்தவமார. அவருக்கு செரக்கு
தவளைனிமயறதியதம, அப்படிமய பக்கத்தெதில உருண்டு படுத்த தூஙக
ததெமாடஙகதி வவிடுவமார. உலகம சுத்தவத நதின்றமாலும நதிற்கும
ஆனமால என் கணவர, அவரத routine ஐ மமாற்றமவ மமாட்டமார.
இப்மபமாத வவிஷயத்தக்கு வருமவமாம... தமதவமாக ஜமாக்தகட்டுடன்

என் பமால குடஙகளளைப் பவிளசெந்தெ என் கணவர, அதென் தகமாக்கதிகளளை
கழற்றதினமார. நமானும அவருக்கு உதெவவி தசெயய, அத உடமன
கழன்றத. அவர அப்படிமய எனத பவிரமாளவ தூக்கதி வவிட, என்
கலசெஙகள வவிடுப்பட்டன. எனத கலசெஙகளளை தமதவமாக பவிடித்த
பமாரத்தெவர, பவின்னர அதெளன செப்ப ஆரமபவித்தெமார. அவரத ஒரு ளக
அப்படிமய கசீ மழ இறஙகதி, என் புடளவ மற்றம பமாவமாளடளய
மமமல தூக்கதிவவிட்டு, என் ததெமாளடகளளை வருட ஆரமபவித்தெத.
அன்ற மமாளலயவில அலமமலு-ரமாஜமாரமாமனனின் பஜளனளய
ஒட்டுக்மகட்டு சூமடறதிய எனத உடல, மமீ ண்டும சூடு ஏற

ஆரமபவித்தெத. என் நதிப்பவிலளஸ சூப்பவிக்தகமாண்டு இருந்தெ என்
கணவரின் தெளல முடிளய மகமாதெதிய படிமய, அவரத கழுத்ளதெயும
வருடிக்தகமாடுத்மதென். என் கணவரின் உதெடுகள மற்றம நமாக்கதின்
மவளலயமால எனத நதிப்பவிலஸ் அவரத வமாயக்குளமளை தெடித்த
கடினமமாகதின.
சுமமார இரண்டு நதிமதிடஙகள என் கலசெஙகளளை மமாறதி மமாறதி செப்பவிய

அவர, அடுத்தெ கட்டதக்கு தெயமாரமானமார. செப்பவிக்தகமாண்டு இருந்தெ தென்
தெளலளய அவர எடுக்க முயல, நமான் அவரத கழுத்தெதில செதிறதி
அழுத்தெத்ளதெ தகமாடுத்த, ‘இன்னும செப்புஙகள..’ என்ற என்
எண்ணத்ளதெ அவருக்கு ததெரிவவித்மதென். ஆனமால அவமரமா என்
ளகயவின் அழுத்தெளதெயும மமீ றதிக்தகமாண்டு எழுந்தெமார. தெனத
லுஙகதிளய கழற்றதி வவிட்டு, எனத புடளவ மற்றம பமாவமாளடளய
என் இடுப்புக்கு மமமல தூக்கதிவவிட்டமார.
அன்ற மமாளலயவில ரமாஜமாரமாமன் அலமமலுவவிடம தசெமான்னத

நதிளனவுக்கு, வர நமான், “என்னஙக..இன்ளனக்கு மவற ஏதெமாவத
தசெயய டிளரப் பண்ணலமாமம..” என்மறன். என் கணவமரமா என்ளன
வவிசெதிதெதிரமமாக பமாரத்தெமார. “என்ன நவீ இப்படி எலலமாம மபசெற..! குடுமப
தபண்ணு மமாதெதிரியமா நடந்தக்கதிற..? புருஷமனமாட சுகத்தக்கு மட்டும
தெமான் தபண்! தபண்மணமாட சுகத்தக்கு புருஷன் இலளல! அப்படி
மவணுமதின்னு நதிளனக்கதிறவளுக்கமளைமாட மபரு மதெவடியமா..!”
என்றமார.
அந்தெ கணத்தெதில என்னுள ஏமதெமா ஒன்ற தசெத்த மபமானத! என்

கண்களைனில நவீர மகமாரத்தக்தகமாளளை, நமான் ‘ச்மசெ! நமாம என்ன
மகட்டுட்மடமாமதின்னு இவர என்ளன மவசெதிமயமாட ஒப்பவிடுறமார. என்ன
மனுஷன் இவர. இந்தெ மனுஷனுக்கமா நமாம இப்படி முந்தெமாளன
வவிரிச்மசெமாம!’ என்ற தநமாந்தக்தகமாண்மடன். அந்தெ மனுஷனுக்கு
முன் அப்படி அமமணமமாக கதிடப்பளதெ நதிளனக்கும மபமாமதெ, மவசெதி

மபமால எனக்கு மதெமான்றதியத.
என் கணவர, என் கமாலகளளை வவிரித்த வவிட்டு, அவரத 6” ஆண்

உறப்ளப என் தபண்ளமக்குள வவிட்டமார. என்ளன யமாமரமா
அலஙமகமால படுத்தவத மபமான்ற ஒரு பவிரளம ஏற்பட்டத. நமான்
பவிணம மபமால, எந்தெ ஒரு உணரச்செதியும இலலமாமல கதிடக்க, என்
கணவர இயஙகதினமார. இரண்டு நதிமதிடஙகளைனில எலலமாம முடிந்த
வவிட, அவர உருண்டமார. நமான் அவர தசெயதெ அசெதிஙகத்ளதெ (அத
வளர நமான் அப்படி நதிளனத்தெத இலளல!) கழுவவிக்தகமாளளை எழுந்த
பமாத் ரூம தசென்மறன்.
தெதிருமபவி வந்த பமாரத்தெ மபமாத என் கணவர நன்றமாக

தூஙகதிக்தகமாண்டு இருந்தெமார. அவருக்கு பக்கத்தெதில படுக்கமவ
பவிடிக்கவவிலளல. தெளர ஒரு மபமாரளவளய எடுத்த மபமாட்டு
படுத்தக்தகமாண்மடன். என் தநஞ்செதில தயரமும தக்கமும
அளடத்தக்தகமாளளை, நமான் தூக்கம வரமாமல அழுதக்தகமாண்மட
இருந்மதென். “ச்மசெ! என்ன மனுஷன் இவர? என்ன தசெமால
தசெமாலலதிவவிட்டமார..!” என்ற நதிளனத்த நதிளனத்த மனம
புழுகதிமனன். எப்மபமாத தூஙகதிமனன் என்மற ததெரியமாத.
“ஏய! எழுதெதிரு..! மநரம ஆவறத ததெரியளல..” என்ற என் கணவர

என்ளன எழுப்பவினமார. என்னமால கண்களளைமய தெதிறக்க
முடியவவிலளல. ஒரு வழதியமாக எழுந்த அறக்க பறக்க கமாளல
மவளலகளளை தசெயமதென். தெனக்கு பவிறகு எழுந்த வந்தெதெதிற்கமாக என்
மமாமதியமார முகத்ளதெ கமாளலயவிமலமய கருகரு என்ற
ளவத்தக்தகமாண்டு இருந்தெமாள.
கலலூரிக்கு தசென்ற என் வண்டிளய நதிறத்தெதிமனன். வழக்கமமாக

நமான் பதெதில அளைனிக்கும, ‘குட்மமானனிங மமடம’ க்கு பதெதில அளைனிக்கமாமல
நமான் மபமாயக்தகமாண்டு இருந்மதென். தூரத்தெதில ரமாஜமாரமாமனும
அவனத வமானர பட்டமாளைமும ததெரிந்தெத.
“மடய மச்செதி.. நவீ ஒன்ளன கவனனிச்ளசெயமா..” என்ற மபச்ளசெ எடுத்தெ

ரமாஜமாரமாமன், செட்தடன்ற நதிறத்தெதினமான். அவனத முகத்தெதில குழப்பம
ததெரிந்தெத. மமமல எதவும மபசெமாமல, அவன் என் முகத்ளதெமய
பமாரத்தக்தகமாண்டு இருந்தெமான். நமான் மமமல நடந்த தசென்மறன்.
ஆசெதிரிளயகளைனின் ஓயவு அளறளய அளடந்மதென். அஙமக அலமமலு
டீச்செர இருந்தெமாள. அவள என்ளனப் பமாரத்தெதமம பதெறதிப்மபமாய,
“ஏய! ரமாணவி! என்னமாச்சு உனக்கு..? ஆர ய ஓமக? முகம எலலமாம
செதிவந்த வஙகதி
வீ மபமாய இருக்கு. கண்ணும செதிவந்த இருக்கு..! வமாட்
ஈஸ் தெ பவிரமாபவிளைம..!” என்ற மகட்ட படிமய என்ளன தமதவமாக
அளணத்தக்தகமாண்டமாள.
அத வளர யமாரிடமும தசெமாலலமாமல, என் மனதெதிமலமய அளடத்த

ளவத்த புழுஙகதிக்தகமாண்டு இருந்தெ எனக்கு அலமமலுவவின்
பதெற்றமும அளணப்பும, ஆதெரளவத் தெர, நமான் அவள மதெமாளைனில
செமாயந்தக்தகமாண்டு “ஓஓஓஓஓஓஓஓ..” என்ற
அழத்ததெமாடஙகதிமனன். எதவும மபசெமாமல என்ளன செதில நதிமதிடஙகள
அழ வவிட்ட அலமமலு, பவின்னர, “ஏய என்னமாச்சு..! தசெமாலலு..” என்ற
மகட்டமாள. நமான் ஒரு வழதியமாக என்ளனக் கட்டுப்படுத்தெதிக்தகமாண்டு,
என் கணவரிடம நமான் மபசெதியளதெயும, அவர என்ளன எப்படி இழதிவு
படுத்தெதினமார என்பளதெ தசெமாலலவும, அலமமலு அளமத்தெதியமாக
மகட்டுக்தகமாண்டு இருந்தெமாள.
பவின்னர, “இந்தெ ஆமபவிளளைஙகமளை இப்படித் தெமான்! ஒரு தபண்மணமாட

மனளசெ ஒரு வமாரத்ளதெயவில தகமான்னுடுவமானுஙக..! உஙகதிட்ட நமான்
இத வளரக்கு தசெமான்னத இலளல.. ஆனமா இப்ப தசெமாலலமறன்.
உன் புருஷன் உன்ளன மவசெதின்னு தெமாமன தசெமான்னமான். ஆனமா என்
புருஷன் இருக்கமாமன.. ஊரல தெமான் தபரிய மனுஷன்.. ஆனமா
வட்டுக்குளமளை
வீ தரமாமப மமமாசெம. தெதினமும குடிச்சு வந்த
என்னதவலலமாம பண்ணுவமான்..! அப்பப்பமா..” என்ற அலமமலுவவின்
உடல அவளளையும அறதியமாமல செதிலதிரத்தக்தகமாண்டத.
“அந்தெ குடிளய குடிச்சுப்புட்டு.. அந்தெ நமாத்தெமதெமாட வந்த என்ளன

பலமாத்கமாரமம பண்ணுவமான்.. கூடமவ அடி உளதெ மவற.. செதில
செமயம தென்மனமாட குடிகமார நண்பரகளளை கூட்டிக்கதிட்டு வந்த,
அவஙகளளை அவன் முன்னமாடிமய ‘தசெயய’ தசெமாலலுவமான்..
இவமனமாட நமாத்தெம பத்தெமாதன்னு.. அந்தெ பன்னனிஙகமளைமாட
நமாத்தெமும மவற.. மபமாதமடமா செமாமதின்னு வவிவமாகரத்த
வமாஙகதிட்மடன்..”
அலமமலு தசெமாலல தசெமாலல, நமான் அதெதிரச்செதியுடன்
மகட்டுக்தகமாண்டு இருந்மதென். வட்டுக்கு
வீ வடு
வீ வமாசெப்படி என்ற
இளதெத் தெமான் தசெமாலலுவமாரகமளைமா! அலமமலு மவற ஏமதெமதெமா
தசெமாலலதி என்ன மதெற்றவும கலலூரி மணவி ஒலதிக்கவும செரியமாக
இருந்தெத. “நவீ இன்ளனக்கு கதிளைமாஸ¤க்கு மபமாக மவணமாம..
இஙமகமய இரு! நமான் பவிரின்ஸதிபலதிடம தசெமாலலதி, உன்மனமாட
கதிளைமாளசெ எலலமாம அட்ஜஸ் பண்ண தசெமாலலமறன்..” என்ற வவிட்டு
அலமமலு தசென்றவவிட்டமாள.
நமான் அப்படிமய மடபவிலதில தெளல ளவத்த தூஙகதி மபமாமனன்.

யமாமரமா என்ளன எழுப்புவளதெ உணரந்த நமான் கண் வவிழதித்த
பமாரத்மதென். எதெதிரில அலமமலுவும, மரமாகதினனியும இருந்தெனர. மதெதியம
ஆகதி வவிட்டிருந்தெத. மரமாகதினனியவின் பரிதெமாப பமாரளவயவில இருந்த,
அலமமலு அவளுக்கும வவிஷயத்ளதெ தசெமாலலதி இருப்பமாள என்பளதெ
அறதிந்தக்தகமாண்மடன்.
மதெதிய உணவு உண்டு முடித்தெப்பவின், மரமாகதினனி ஏமதெமா மஜமாக்குகள

தசெமாலலதி என்ளன இயலபு நதிளலக்கு தகமாண்டு வர முயன்றமாள.
“மஹய ரமாணவி! செரின்னு தசெமான்னமா, நமான் என்மனமாட
வட்டுக்கமாரளன
வீ வவிட்டுட்டு உன்மனமாட வந்தடமரன்.. தரண்டு
மபரும மசெரந்த இருக்கலமாம.. தலஸ்பவியனமா..என்ன தசெமாலலமற..!”
என்றமாள.
நமான் தவட்கப்பட்டு, “ச்செசீ! நவீ தரமாமப மமமாசெம..” என்ற நமான் தசெமாலலதி

செதிரிக்க, “ஹ¥ம.. நவீ எஙக ஒத்தக்க மபமாமற.. செரி அந்தெ ரமாஜமாரமாம
ஓமகவமா..” என்ற தசெமாலலதிவவிட்டு கடகடதவன்ற செதிரிக்க
ஆரமபவித்தெமாள. அவள தகமாஞ்செம ஓவரமா தெமான் மபமாகதிறமாள என்ற
ததெரிந்தெமாலும நமான் கண்டுக்தகமாளளைவவிலளல.
“யமார அந்தெ தபமாறக்கதியமா..? அவன் ஆளும.. பமாரளவயும.. பமாரக்கதிற

பமாரளவமய செரி இலளல..” என்ற வவிட்டு நமான் அலமமலுளவப்
பமாரத்மதென். அலமமலு டீச்செர, ஒன்றமம நடக்கமாதெதெத மபமால
செதிரித்தக்தகமாண்டு இருந்தெமாள.
“அவன் என்ன எலலமாளரயுமமா அப்படி பமாரக்கதிறமான்.. உன்ளன

மட்டும தெமான் அப்படி பமாரக்கதிறமான்.. டிக்கதி மலமானமா வவிளளையமாட
கூப்பவிடறமான்..” என்ற தசெமான்ன மரமாகதினனி, கலகலதவன்ற
செதிரித்தெமாள.
“ஆமமா! அத ஒன்னு தெமான் அவனுக்கு குளறச்செல... படிக்கறளதெ

தெவவிர மத்தெ எலலமா மவளலயும பண்ணுவமான்.. ரமாஸ்கல..”
என்மறன்.
“அவனுக்கு படிப்பு எதக்கு..? படிச்சுட்டு என்னத்ளதெ கதிழதிக்க

மபமாறமான்..? சுமமமா மபருக்கு பக்கத்தெதில மபமாடறதக்கு ஒரு டிகதிரி
மவணும அவனுக்கு. அவ்வமளைமாதெமான். மத்தெ படி என்ன குளற..?
பணத்த பஞ்செமதிலளல.. ஆள பலமும உண்டு.. பமாரக்க
ஸ்மமாரடமாவும இருக்கமான்.. இஙக எவளைமாவத இளைனிச்சுட்டு மபமானமா,
மபமாட்டு தெமாக்குறமான்... அவன் என்ன? நமாமன அவன் இடத்தெதில
இருந்தெமா அளதெ தெமான் தசெயமவன்..” என்ற மரமாகதினனி தபருமூச்சு
வவிட்டமாள.
“அமமமா தெமாமய! நவீ இஙக ஒரு டீச்செரமமமா..! அதவும கலதியமாணம

ஆன டீச்செர!!” என்ற நமான் அவளுக்கு நதிளனவு படுத்தெ, “ஆமமா
இலமல!” என்ற தென் கண்களளை உருட்டி, அப்மபமாத தெமான்

நதிளனவுக்கு வந்தெ மமாதெதிரி நடித்தவவிட்டு செதிரித்தெமாள.
செதிரித்த முடித்தவவிட்டு, என்னனிடம ரகசெதிய குரலதில, “கமாளலல

இருந்த அவன் இஙக தெமான் சுத்தெதி சுத்தெதி வரமான்..! என்தனன்னு
மகட்டமா, உஙகதிட்மட அவனுக்கு மபசெனுமமாம..” என்ற மரமாகதினனி
தவடிகுண்ளட தூக்கதிப்மபமாட்டமாள.
“ஏன்? எதக்கமாம..” என்ற நமான் மகட்க, “எனக்கு என்ன ததெரியும? நவீ
மகள..” என்றமாள. செற்ற மநரத்தெதிற்தகலலமாம மணவி ஒலதிக்க,
அலமமலுவும மரமாகதினனியும வகுப்பளறளய மநமாக்கதி தசென்றனர.
‘மரமாகதினனி கூறதியத உண்ளமயமா? அலலத சுமமமா கதிண்டல

அடித்தெமாளைமா? என்ற நதிளனத்தெ படிமய நமான் தவளைனிமய
எட்டிப்பமாரத்மதென். அரண்டு மபமாமனன். அவள கூறதியத மமாதெதிரிமய
தவளைனிமய ஒரு தூணவில செமாயந்தெ படி ரமாஜமாரமாமன் நதின்றக்தகமாண்டு
நகத்ளதெ கடித்தக்தகமாண்டு இருந்தெமான். அவனுடன் எப்மபமாதம
சுற்றதிக்தகமாண்டு இருக்கும அவனத வமானர பட்டமாளைம மதிஸ்ஸதிங!
‘இவன் எதக்கு நதிக்கறமான்? என்ன மபசெனுமமாம? என்னடமா வமபமா
மபமாச்சு?’ என்ற நதிளனத்தெ மவளளையவில, அவன் தமதவமாக தநருஙகதி
வந்தெமான்.
அவனத முகத்ளதெ பமாரத்தெமால, ‘இந்தெ பூளனயும பமால குடிக்குமமா?’

என்பத மபமால இருந்தெத. நமான் என் ளககளளை என் மமாரபுக்கு
குறக்கமாக கட்டிக்தகமாண்டு சுவற்றதில செமாயந்தெ படி நதின்மறன்.
என்ளன தநருஙகதியதம, “என்ன மமடம? ஏதெமாவத பவிரச்செதிளனயமா?
தசெமாலலுஙக.. எதவமான்னமாலும நமான் பமாரத்தக்கதிமறன்..” என்ற
கூறதிவவிட்டு என் கண்களுக்குள ஆழ பமாரத்தெமான். அவனத பமாரளவ
எனத அஙகஙகளளை அலசெவவிலளல. மபச்செதில ளநயமாண்டியும
இலளல. படு செசீரியஸமாக இருந்தெமான்.
“எதவமா இருந்தெமா உனக்தகன்ன..?” என்ற நமான் அவனத மூஞ்செதில

அடித்தெத மமாதெதிரி மகட்க, “பவிகமாஸ் ஐ லவ் ய.. அண்ட் ஐ மகர பமார
ய!” என்ற கூறதி வவிட்டு, வவிடுவவிடு என்ற நடந்த தசென்றவவிட்டமான்.
என்ளன யமாமரமா வயவிற்றதில உளதெத்தெத மமாதெதிரி இருந்தெத. நமான்

வமாயளடத்தப் மபமாய நதின்மறன். ‘இவன் என்ன ளபத்தெதியக்கமாரனமா..!
கலயமாணம ஆகதி குழந்ளதெமயமாடு இருக்கும என்ளனப் மபமாய லவ்
பண்ணறமானமாம! இவன் வயசு என்ன? என்மனமாட வயசு என்ன?’
என்ற நதிளனத்தக்தகமாண்மட நமான் நதின்மறன். இளதெப் பற்றதி
யமாரிடமும மூச்சு வவிடுவதெதிலளல என்ற முடிவு தசெயமதென்.
நமாட்கள செதில ஓடின!
வட்டில
வீ நமான் என் கணவருடன் கட்டிலதில மசெரந்த படுப்பளதெ
அடிமயமாடு நதிறத்தெதி வவிட்மடன். அவருக்கு பஜளன தசெயயமவண்டும
என்ற கூப்பவிடும மபமாத மட்டும கட்டிலதில மரக்கட்ளட மபமால
படுத்தக்கதிடந்த வவிட்டு மமீ ண்டும கசீ மழ வந்த படுத்த வவிடுமவன்.
ஆனமால என் கணவரிடம ஒமர ஒரு மமாற்றம. நமான் மரக்கட்ளடப்
மபமால படுத்தக்தகமாண்டு கமாட்டுவத தெமான், அவருக்கு தரமாமப
பவிடித்த இருந்தெத மபமால! ஒவ்தவமாரு முளறயும தரண்டு நதிமதிஷம
‘இடித்த’, தெனத செரக்ளக தகமாட்டிவவிட்டு, “இன்ளனக்கு நலலமா
இருந்தெதிச்சு..” என்ற தசெமாலல ஆரமபவித்தெமார. 'இதக்கு உயவிர உளளை
தபமாண்டமாட்டி எதக்கு? மபசெமாம பவிணத்ளதெமய இந்தெ ஆள
கலயமாணம தசெஞ்சுக்கதிட்டு இருக்கலமாமம..!’ என்ற
அப்மபமாததெலலமாம எண்ணவிக்தகமாளமவன்.
கலலூரியவிலும ஒரு செதிற மமாற்றம. ரமாஜமாரமாமன் முன் மபமால

என்ளன மகலதி கதிண்டல தசெயவத இலளல. கதிளைமாஸதில தெகரமாரும
தசெயவத இலளல. ஆமளை மமாறதி வவிட்டமான். மபமாதெமாதெ குளறக்கு,
கமாளலயவில என்ளனப் பமாரத்தெமால, “குட் மமானனிஙக மமடம” மவற.
நமான் அவனுக்கு அத வளர பதெதில அளைனித்மதெ இலளல. அவனும
அளதெ மமீ றதி ஒன்றமம தசெமான்னதம இலளல. தசெயவதம இலளல.
ஒரு வழதியமாக நமான் நமமதிதெதி தபருமூச்சு வவிட்மடன். மரமாகதினனி கூட,

“இந்தெ ரமாஜமாரமாமுக்கு ஏதெமாவத உடமபு கதிடமபு செரியவிலளலயமா?
ஆமளை மமாறதிட்டமாமன..!” என்ற தசெமாலலதி செதிரித்தக்தகமாண்டு
இருந்தெமாள.
ஒரு நமாள மமாளலயவில, நமான் என்னுளடய ளகனனிளய கதிளைப்ப அத

கதிளைமப மமாட்மடன் என்ற அடம பவிடித்தெத. அளதெ உளதெத்த
கதிளைப்பும அளைவுக்கு என்னுடமபவில தெதிரமாணவியும இலளல. இரண்டு
முளற உளதெத்தெ பவிறகு என்னமால முடியமாமல மபமாகமவ, நமான்
இஙகும அஙகும பமாரத்மதென். செற்ற தூரத்தெதில, தெனத கமார பக்கத்தெதில
நதின்றக்தகமாண்டு ரமாஜமாரமாமன் என்ளனமய பமாரத்தக்தகமாண்டு
இருந்தெமான். நமான் அவளனப் பமாரத்தெதம, அவன் என்ளன மநமாக்கதி
வந்தெமான். எதவும தசெமாலலமாமல, அவன் என்னனிடம இருந்த
வண்டிளய வமாஙகதினமான். அப்மபமாத எதெதிரப்பமாரக்கமல ஒரு செதிற
உரசெல! அவன் மமல இருந்த உயர தெர தசெண்டு வமாசெளன ஒன்ற
அடித்தெத. ரமாஜமாரமாமன், மூன்ற நமான்கு முளற உளதெத்தெதம, வண்டி
கருகரு என்ற புளகளய கக்கதி கதிளைமபவித. அவன் உளதெக்கு மபமாத,
வண்டியவின் மஹண்டில பமாளர பவிடித்த இருந்தெ அவனத
ளககளளைப் பமாரத்மதென். முரட்டு தெனமமாக இருந்தெத. கதிட்டத்தெதிட்ட
ஆற அடி உயரத்தெதில இருந்தெ அவனுக்கு ‘தெதிம’ என்ற மமாரபு.
பவின்னமால ‘செதிக்’ என்ற ஒரு செதிறதிய குண்டி, இறக்கமமான ஜவீன்ஸ்
மபண்டில ததெரிந்தெத. ‘இளதெ வச்சுக்கதிட்டு இவருக்கு டிக்கதி மலமானமா
வவிளளையமாடனுமமாக்கும..’ என்ற நதிளனக்க, எனக்கு குபுக்தகன்ற
செதிரிப்பு வந்த வவிட்டத.
வண்டிளய கதிளைப்பவிய ரமாஜமாரமாமன், நமான் செதிரிப்பளதெ பமாரத்த, “என்ன

ஆச்சு..?” என்றமான். நமான் கஷ்டப்பட்டு செதிரிப்ளப அடக்கதிக்தகமாண்டு,
எதவும மபசெமாமல அவனனிடம இருந்த வண்டிளய
வமாஙகதிக்தகமாண்டு கதிளைமபவிமனன்.
அன்ற இரவு முழுவதம, எனக்கு ரமாஜமாரமாமனனின் நதிளனவுதெமான்

வந்தெத. அவனத ளககள, மமாரப்பு, தெதிணதவடுத்தெ மதெமாளகள.. என்ற
என் தநஞ்செம அளலப்பமாயந்தெத. ‘அவன் நமளம தசெயதெமால எப்படி
இருக்கும?’ என்ற நதிளனக்கும மபமாமதெ என் மபண்டி நளனய
ஆரமபவித்தெத. ‘அவன் அலமமலுளவ எப்படி தசெயதெமான்? அவள
எப்படி எலலமாம கதெறதினமாள..!’ என்ற எண்ண எண்ண, என் ளககள
தெமானமாக என் புளடளவக்குள புகுந்தெத. என் தபண்ளமளய ததெமாட்ட
எனக்கு, அத அதெற்குளளைமாக எப்படி கசெதிந்த குளழந்த இருப்பளதெ
அறதிந்த ஆச்செரியமமாய மபமானத. நமான் அத வளர மவற எந்தெ
ஆளணயும நதிளனத்த பமாரத்தெமதெ இலளல. ஆனமால அன்ற
எலலமாம மமாறதியத. நமான் ரமாஜமாரமாமளன நதிளனத்தக்தகமாண்மட,
எனத கதிளைனிட்ளட தெவீண்டிமனன். தெவீண்ட தெவீண்ட, எனக்குள கமாமம
தகமாழுந்த வவிட்டு எரிய ஆரமபவித்தெத. அவனுடய முக்கலகளுக்கும
முனகலகளுக்கும என் கமாதகளுக்குள ஒலதிக்க, நமான் செதில
வவினமாடிகளைனிமலமய உச்செம அளடந்மதென்.
மற நமாள, கமாளலயவில நமான் கலலூரி வரமாந்தெமாவவில நடக்கும மபமாத

வழக்கம மபமால ரமாஜமாரமாமனும இருந்தெமான். என் பதெதிளல
எதெதிரப்பமாரக்கமல ‘குட் மமானனிங’ என்றவனுக்கு அதெதிரச்செதி கமாத்த
இருந்தெத. நமான் “குட்மமானனிங.. ரமாஜமா! தஹமா ஆர ய?” என்ற
மகட்டுக்தகமாண்மட நடக்க, அவன் பவிரமதித்த மபமாய நதின்றக்தகமாண்டு
இருந்தெமான். இளடதவளைனியவில கூட, நமான் அவளனப் பமாரத்த
புன்னளக ஒன்ளற வசெ,
வீ அவன் வவிட்ட தஜமாளளைனில அவமன மூழ்கதி
இறந்த வவிடுவமான் மபமால இருந்தெத. எதெதிரப்பமாரக்கமாமல, அன்ற
மமாளல தெமான் அவனத வகுப்புக்கு கணவினனி மலப் இருக்க, அவன்
கணவினனியவின் தெதிளரளயப் பமாரக்கமாமல என்ளனமய தெதிருட்டு தெனமமாக
பமாரத்தக்தகமாண்டு இருந்தெமான். ‘இந்மநரத்தெதிற்கு இவன் நமளம
மனசுக்குளமளைமய நதிரவமாணப்படுத்தெதி, கற்பழதிச்சு இருப்பமான்..’ என்ற
எனத உளளைத்தெதில தெமாறமமாறமாக எண்ணம ஓட, எனத மபண்டி
நளனய ஆரமபவித்தெத.
“மமடம இந்தெ புமரமாகதிரமாமதில ஏமதெமா எரரர வருத.. தகமாஞ்செம

என்னன்னு பமாரக்கதிறங
வீ களைமா..?” என்றமான் ரமாஜமாரமாமன். நமான்
தமதவமாக புன்செதிரிப்பு செதிறதித்தெ படிமய அவன் அருகதில தசென்மறன்.
அவனத மதெமாளுக்கு பக்கத்தெதில குனனிந்தக்தகமாண்டு நமான் அவனத
கணவினனி தெதிளரளயப் பமாரக்க, அவனத மூச்சு கமாற்ற என்
கன்னத்தெதில பட்டத. எனத மனம தெமாறமமாறமாய
அடித்தக்தகமாண்டத. கூடமவ அவனத தசெண்டு மவற. எனத மனம
என் முன்னமால இருந்தெ தெதிளரயவிமலமய இலளல..!
“ஏய! நவீ அழகமாய இருக்மக!” என்றமான் அவன் என் கமாதெதில

கதிசுகதிசுப்பமாய. ‘என்ன ளதெரியம இவனுக்கு!’ என்ற நமான்
உளளுக்குள நதிளனத்தக்தகமாண்டு இருக்ளகயவில, “படம மபரு
தெமான், மமடம!” என்ற மமீ ண்டும என்ளன தஜமாளளைமால நளனத்தெமான்.
“செரி செரி தரமாமப வழதியமாமதெ..!” என்ற நமான் அவனுக்கு மட்டும
மகட்கும படி தசெமாலலதிவவிட்டு நகர, அவன் என்ளன நமாக்ளக
ததெமாஙகப்மபமாட்டுக்தகமாண்டு பமாரத்தெமான். நமான் செற்ற தூரம தசென்ற,
தெதிருமபவி பமாரத்த புன்னளகத்மதென். என் மனதெதில இனம புரியமாதெ
ஒரு குருகுருப்பு! ‘ஏய! என்ன நதிளனச்சுக்கதிட்டு நவீ இப்படி எலலமாம
நடந்தக்கதிமற..!’ என்ற என்ளன நமாமன கடிந்தக்தகமாண்டமாலும,
என்னனில மதெமான்றதிய குறகுறப்பு அடஙகவவிலளல.
மணவி ஆற ஆகதியத தபருமபமாலமான மமாணவ மமாணவவியரகள

மலப்ளப முடித்த வவிட்டு தசென்ற வவிட்டனர. ரமாஜமாரமாமன் மட்டும
ஏமதெமா தெட்டிக்தகமாண்டு இருந்தெமான். அளனவரும தசென்ற பவின்னர,
மலப் மமமனஜர மட்டும இருந்தெமார. “என்ன மமடம? இன்னும
மநரம ஆகுமமா..?” என்ற என்னனிடம மகட்டமார. ரமாஜமாரமாமனனிடம
மகட்க அவருக்கு பயம மபமால!
“என்ன ரமாஜமாரமாம? இன்னும மநரம ஆகுமமா? நளளைக்கு

பமாரத்தகலமாமம?” என்மறன்.
“இலல மமடம.. இமதெமா முடிஞ்சுடும.. இன்னும தகமாஞ்செ மநரம

தெமான்.. என்ன மமமனஜர தரமாமப அவசெரமமா..?” என்றமான்
ரமாஜமாரமாமன்.
“ஐயயயமயமா அததெலலமாம இலளல..” என்ற அவர பதெறதினமார.
“நவீஙக மவணுமதின்னமா கதிளைமபுஙக. நமான் இளதெ ஷட் டவுண்

பண்ணவிட்டு, மலப்ளப பூட்டி வமாட்சு மமனனிடம தகமாடுத்தெதிட்டு
மபமாமறன்..” என்ரு அவன் கூற, மமமனஜர, “செரி நமான் கதிளைமபமரன்
மமடம..” என்ற கூறதி வவிட்டு மபமாயவவிட்டமார.
மமமனஜர தவளைனிமய மபமாகும மபமாமதெ, எனக்குள இனமபுரியமாதெ ஒரு

பயம கலந்தெ பரவசெம ஏற்பட்டத. மமமனஜர மபமாய வவிட்டமாரமா
இலளலயமா என்பளதெ உறதெதி படுத்தவதெற்கமாக கதெவு வளர தசென்ற
பமாரத்த ரமாஜமாரமாமன், உளமளை வந்த கதெளவ செமாத்தெதி
தெமாழ்ப்மபமாட்டமான். “ஏய! எதக்கு கதெளவ தெமாழ் மபமாட்மட!” என்ற
மகட்ட என் குரளல என்னமாமலமய நமப முடியவவிலளல. பயத்தெதில
குரமல மமாறதிவவிட்டு இருந்த்த. நடுக்கம மவற!
அருகதில வந்தெ ரமாஜமாரமாமன், என்ளன பமாரத்தெமான். அவனத

கண்களளை செந்தெதித்தெ என் கண்கள தெமாமமாக தெமாழ்ந்தென. எனத உடளல
தெமாஙகதி நதின்ற கமாலகள வலதிளமளய இழந்தென. நமான் பக்கத்தெதில
இருந்தெ மடபவிளல பவிடித்தக்தகமாண்மடன்.
“எதக்கு இப்படி பயந்த செமாகறவீஙக..” என்ற மகட்ட படிமய

ரமாஜமாரமாமன், என்ளன இறக்கதி பவிடித்த அளனத்தக்தகமாண்டமான்.
அவனத இருமபு பவிடியவில என் எலுமபுகள அளனத்த தநமாறஙகதி
வவிடும மபமால ஆனத. இருந்தெமாலும எனக்கு அத பவிடித்த இருந்தெத.
“இதக்கமாக நமான் எவ்வளைவு நமாள கமாத்த இருந்மதென் ததெரியுமமா!”
என்ற மகட்ட படி அவன் என்ளன வவிடுவவித்தவவிட்டு, என்
கண்களுக்குள எளதெமயமா மதெடினமான். நமான் மருண்டு மபமாய
வவிழதிக்க, “ஆஆ.. ஐ லவ் ய தவரி மச்..” என்ற படி அவன் என்ளன

இழுத்த என் உதெடுகளைனில தென் உதெடுகளளைப் பதெதித்தெமான்.
என் உதெடுகளளை கடிப்பதம, செப்புவதம, உறஞ்சுவதமமாய இருந்தெ

அவன், தமலல என் வமாளய தெனத நமாவவினமால தெதிறக்க தசெயத,
அதெனுள வவிட்டு சுழற்றதினமான். உதெட்டு முத்தெளதெமய அறதிந்த இரமாதெ
எனக்கு எலலமாம புதளமயமாக இருந்தெத. ‘உதெட்டு முத்தெதெத்தெதில
இவ்வளைவு இன்பமமா?’ என்ற நமான் எண்ணவிக்தகமாண்டு இருந்தெ நமான்
அளர மயக்க நதிளலளய அடந்மதென். தமதவமாக அவனத ஒரு என்
மமாரபவின் மமீ த பட்டும படமாமல பட்டத. அவனத தெயக்கத்ளதெ
உணரந்தெ நமான், அவனத ளகளயப் பவிடித்த என் பமால குடஙகளைனின்
மமல ளவக்க, அவன் உற்செமாகத்தடன் அவற்ளற உருட்டி
பவிளசெந்தெமான். எனக்கு மலசெமாக வலதித்தெத. இருந்தெமாலும
கண்டுக்தகமாளளைவவிலளல.
சுமமார ஐந்த நதிமதிடஙகள எனத பமால குடஙகளுடன் வவிளளையமாடிய

அவனத ளககள எனத புடளவளய தூக்கதிவவிட்டு, என் கமாலதில
செரசெரதவன்ற மமல ஏறதியத. என் ததெமாளடகளளை அளடந்தெ உடன்,
அதென் வழவழப்ளப ரசெதித்தெ படிமய அவன் அதெளன தெடவவினமான்.
அவனத ளக அளதெ தெமாண்டி மமமல தசெலல எத்தெணவிக்க, “இலல
மவண்டமாம.. வவிடு..” என்ற அவளன பவிடித்த தெளளைனிமனன். மமல
மூச்சு கசீ ழ் மூச்சு வமாஙக இருவரும பவிரிந்மதெமாம.
அவனத முகத்தெதில ஏமமாற்றம ததெரிந்தெத. “ஏன்..?” என்றமான். அளதெ

தெவவிர, அவன் என்னனிடம வந்த என்ளன கட்டமாய படுத்தெவவிலளல.
அத எனக்கு பவிடித்த இருந்தெத. நமான் பதெதில தசெமாலலமாமல
இருந்தெதெமால, “பவிளை வீஸ்.. பவிளை வீஸ்..” என்ற தகஞ்செதினமான்.
“இலல.. இஙக மவணமாம..” என்மறன்.

“மவற எஙக...?” என்றவன் மயமாசெதித்த, “எஙக மமாமமாமவமாட தகஸ்டு

ஹவுஸ¤க்கு மபமாயவிடலமாமமா?” என்றமான்.
“மமம.. ஆனமா இப்ப இலளல.. மநரம ஆவுத.. நமான் வட்டுக்கு

வீ
மபமாகனும.. நமாளளைக்கு?” என்மறன்.
அவனத முகத்தெதில தபரும ஏமமாற்றம ததெரிந்தெத. இருந்தெமாலும

“செரி” என்ற வவிட்டு, என்னருகதில வந்த மமீ ண்டும என் உதெடுகளளை
கவ்வவி சுளவக்க ஆரமபவித்தெமான். ஆனமால அவனத ளககள மட்டும
அவனுக்கு பவிடித்தெ எனத டிக்கதிளய தவசெம தசெயதக்க்தகமாண்டு
இருந்தென. எனத மபண்டி ‘தசெமாதெ தசெமாதெ’ என்ற ஊறதிப்மபமாய
இருந்தெத.
ஒரு வழதியமாக இருவரும பவிரிந்மதெமாம.
இரவு படுத்தெ பவின்னர தூக்கமம வரவவிலளல. ‘நமாம என்ன

தசெயஞ்சுக்கதிட்டு இருக்மகமாம..? தெப்பவிலளலயமா?’ என்ற என் மனதெதில
ஏகப்பட்ட மகளவவிகள. ‘கட்டின புருஷன் இருக்கப்மபமா, இப்படி நமாம
மபமாகதிமறமாமம..’ என்ற எண்ணம என்ளன அளலக்கதிழதித்தெத.
‘என்ன புருஷன். தபமாண்டமாடிய கூட செந்மதெமாஷமமா வச்சு இருக்க

ததெரியமாதெவன்! அப்படிமய தபமாண்டமாடி ஆளசெப் பட்ட, அவளளை
மவசெதின்னமா தசெமாலலறத!! யமாரக்கதிட்மட மபமாய ஆளசெ பட முடியும,
புருஷன் கதிட்மட தெமாமன! அவமன மவசெதின்னு இழதிவு படுத்தெதி,
மனளசெ உளடச்செதக்கு அப்புறம என்ன இருக்கு..?’ என்ற எனக்கு
நமாமன ஒரு பதெதிளல தெந்த தூஙகதி மபமாமனன்.
மற நமாள, நமான் எழுந்த கதிளைமபுவளதெப் பமாரத்த வவிட்டு, என்

கணவர, “ஏய! எஙக கதிளைமபமர! இன்ளனக்கு செனனிக்கதிழளம
இலளல...? ” என்றமார.
“இன்ளன ஸ்தபஷல கதிளைமாஸ்..” என்ற கூறதி செமமாளைனித்மதென். எனத

மனம ஏமதெமா புத மணப்தபண்ளண மபமால தெத்தெளைனித்தெத. கதிளைமபவி
முடித்தெதம, எனத வண்டி செமாவவிளய ததெமாளலத்த வவிட்டு மதெடுவத

மபமால மதெட, என் அருளம கணவர, “நலலமா மதெடு..! ஒரு இடத்தெதில
ஒழுஙக ளவக்கதிறத கதிளடயமாத..!” என்ற வவியமாக்கதியமானம
மபசெதிக்தகமாண்மட டீவ வீ பமாரத்தக்தகமாண்டு இருந்தெமார. “இன்ளனக்கு
பஸ்ஸதில மபமா! அப்ப தெமான் ஒழுஙக ளவக்க ஞஞியமாபகம
இருக்கும..” என்றமார.
அளதெ தெமாமன நமான் எதெதிரப்பமாரத்மதென்! நமான் வட்ளட

வீ வவிட்டு
கதிளைமபவிமனன். ததெருளவ அளடந்தெதம, நமான் நதிரவமாணமமாக
இருப்பத மபமான்ற பவிரமளம எனக்கு ஏற்பட்டத. ஏன் ஏற்படமாத?
எனக்கு நதிளனவு ததெரிந்தெ நமாளைனில இருந்தெ மபண்டி மபமாடமாமல நமான்
இருந்தெததெ இலளல. ஆனமால இன்ற முதென் முளறயமாக நமான்
மபண்டி இலலமாமல நடந்தக்தகமாண்டு இருந்மதென். அதவும
இலலமாமல, என் தபண்ளமளய சுத்தெமமாக முடி களளைந்த அலலவமா
தகமாண்டு தசெலலுகதிமறன்! ததெரு முளனளய தெமாண்டி, பவிஸதியமான
மரமாட்டுக்கு வந்தெதம, ரமாஜமாரமாமனனின் கமார ததென்பட்டத. அவன்
தவளைனியவில தெமான் நதின்றக்தகமாண்டு இருந்தெமான். என்ளனப்
பமாரத்தெதம அவனத கண்களைனில ஆயவிரம வமாட் பலபுகள எரிந்தென.
அவன் முன் கதெளவ தெதிறக்க, நமான் அளதெ செமாத்தெதி வவிட்டு பவின்னமால
ஏறதிக்தகமாண்மடன்.
“ஏன்! முன்னமால உட்கமார கூடமாதெமா..?” என்றமான் அவன். “யமாரமாச்சும

பமாரத்தட்டமா..? மபமாதெமாதெதக்கு நவீ சுமமமா இருக்க மமாட்மட!” என்மறன்.
அதெற்கு செதிரித்தெ அவன், “சுமமமா இருக்கவமா நமாம இப்மபமா
மபமாமறமாம?” என்ற மகட்ட படிமய தென் முன்னமால இருந்தெ
கண்ணமாடிளய அட்ஜஸ் தசெயத அதெதில என்ளனப் பமாரத்தெமான்.
எனக்கு அடி வயவிற்றதில தநருப்பு மூளை, நமான் அவனுக்கு பழதிச்சு
கமாட்டிவவிட்டு, செரிந்த உட்கமாரந்மதென்.
தகமாஞ்செ மநரத்தெதிற்தகலலமாம, கமார கதிழக்கு கடற்களர செமாளலயவில

வவிளரந்தக்தகமாண்டு இருந்தெத. அளர மணவி மநரம கழதித்த ஒரு
இடத்தெதில அத தெதிருமப, செற்ற தூரத்தெதில எஙகளுக்கு எதெதிரில,

பவிரமமமாண்டமமான பஙகளைமா ஒன்ற ததென்பட்டத. ‘இஙக தெமான் இவன்
கூத்த அடிப்பமானமா?’ என்ற நமான் எண்ணவிய அமதெ மவளளையவில,
“இஙக யமாருமம இத வளரக்கும வந்தெத இலளல! இத
என்னுளடய ரமாணவிக்கமாக ஸ்தபஷல!” என்றமான். மகட்ளட
அளடந்தெதம, ரமாஜமாரமாமன், தென்னுளடய ஜன்னல கண்ணமாடிளய
கசீ மழ இறக்கதி, ரிமமமாட் ஒன்ளற ஆன் தசெயய, மகட் தெமானமாக
தெதிறந்தெத. “யமாருமம இலளல..! எலலமாம உஙகளுக்குகமாக தெமான்..!”
என்ற வவிளைக்கம தசெமாலலதிவவிட்டு, வட்டினுள
வீ கமாளர தசெலுத்தெதினமான்.
கமார மபமாரடீமகமாளவ அளடந்தெதம, இருவரும இறஙகதினர.

‘இவ்வளைவு தபரிய பஙகளைமாவமா..!’ என்ற வவியந்தக்தகமாண்டு இருந்தெ
என் ளகளய உரிளமயுடன் பவிடித்த இழுத்தக்தகமாண்டு உளமளை
நடந்தெமான்.
உளமளை தசென்றத தெமான் தெமாமதெம. ரமாஜமாரமாமன் என்ளன

தவறதித்தெனமமாக கட்டிப்பவிடித்த என் உதெடுகளளை கடித்தெமான். செதில
வவினமாடிகள தசென்ற, தெனத பலமமான கரஙகளைமால என்ளன
தூக்கதிக்தகமாண்டு, படி ஏற மதெமாடஙகதினமான். நமான் அவனத ளகயவில
தவண்ட படிமய அவளனமய மநமாக்க, அவன் வவிட்ட தஜமாளளுக்கு
அளைமவ இலளல.
மமாடிளய அளடந்தெதம, ரமாஜமாரமாமன், ஒரு அளறக்குள என்ளன

தூக்கதிக்தகமாண்டு மபமானமான். செதிலதலன்ற ஏஸதி ஓடிக்தகமாண்டு
இருந்தெ அளற மதிகவும தபரிதெமாக இருந்தெத. அளறயவின் சுவர
எஙகும கண்ணமாடி பதெதிக்கப்பட்டு இருந்தெத. நடுவவில வட்டமமாக
ஆனமால வவிசெமாலமமான படுக்ளக. ஒமர செமயத்தெதில நமான்கு ஐந்த மபர
படக்கலமாம மபமான்ற இருந்தெத. கட்டிலதில என்ளன தூக்கதி மபமாட்ட,
ரமாஜமாவும ஏறதினமான்.
என் முகத்தக்கு அருகதில தெனத முகத்ளதெ ளவத்த என்ளன

உற்றப் பமாரத்தெ அவன், “ஏய! நவீ தரமாமப அழகமா இருக்மக! படம மபர
இலளல. நதிஜமமாமவ..!” என்ற வவிட்டு என் முகத்தெதில செதிற செதிற

முத்தெஙகளளை பதெதிக்க ஆரமபவித்தெமான். தநற்றதி, கண் இளமகள,
கன்னம, கழுத்த, மமவமாய, என்ற முத்தெமதிட்டு வந்தெவன், என் கமாத
மடலகளளை நக்கதியும செப்பவியும என்ளன மபமாளதெக்குளளைமாக்கதினமான்.
நமான் கண்கள மூடி இன்புற்ற இருந்தெ மவளளையவில அவன், “ஏய!
ரமாணவி! இன்ளனக்கு உன்ளன அணுஅணுவமா ரசெதிக்க மபமாமறன்..”
என்றமான். நமான் பதெதில தசெமாலலவவிலளல. ஆனமால என் உதெட்டில
புன்னளக அருமபவியத.
“என்ன பதெதிளலமய கமாமணமாம” என்றமான் அவன். நமான் கண்களளை

மூடிக்தகமாண்டு படுத்த கதிடந்மதென். “மமம..” என்மறன்.
“வமாளய தெதிறந்த பதெதில தசெமாலலு..” என்ற அவன் என்ளன

நச்செரித்தெமான்.
“செரிடமாஆஆஆஆஆ..” என்ற கத்தெதிவவிட்டு, நமான் என் முகத்ளதெ

ளகயமால மூடிக்தகமாண்மடன். தவட்கம என்ளனப் பவிடிஙகதி தெதின்றத.
“ஐயமயமா! இப்படி தவட்கப்பட்டமா என்னமாவத..முதெலல எழுந்தெதிரு..

நவீ என் டிரளசெ கழட்டு.. நமான் உன்மனமாடளதெ கழட்டுமரன்..ஓமக..?”
என்றமான். “நமான் மமாட்மடமபமா..” என்மறன். என் முகம இன்னும என்
ளககளுக்கு ஒளைனிந்தக்தகமாண்டு இருந்தெத. கட்டில மமல எழுந்த
நதின்ற அவன் என்ளனயும தூக்கதி நதிறத்தெதினமான்.
என் முந்தெமாளன ஏற்கனமவ மமாரபவில இருந்த நழுவவி, இடுப்பவில

ததெமாஙகதிக்தகமாண்டு இருந்தெத. எனத ஜமாக்தகட்ளட நதிரப்பவிக்தகமாண்டு
இருந்தெ என் மமாரபு கலசெஙகளளை ரமாஜமா ஆளசெயமாக பவிடித்த
பவிளசெந்தெமான். பவின்னர அவன் அதென் தகமாக்கதிகளளை கழற்றதினமான்.
ஜமாக்தகட் வவிடு பட, என் மஞ்செள நதிற பமால குடஙகள நமான்
அணவிந்த இருந்தெ கருப்பு நதிற பவிரமாவவில முட்டி நதிற்பளதெ பமாரத்த,
“சூப்பர! இவ்மளைமா தபரிசெமா இருக்கு! ஆனமா செமாதெமாரணமமா
பமாரக்கதிறதக்கு அப்படி ததெரியளலமய!” என்ற வவியந்தக்தகமாண்மட

அவன் “நவீ என்மனமாட ஷரளட கழட்டு..” என்றமான்.
என் ளககள மலசெமாக நடுஙக, நமான் அவனத ஷரளட கழற்ற

ஆரமபவித்மதென். இதெற்கு இளடயவில அவன் என்னுளடய பவிரவுக்கு
வவிடுதெளல தகமாடுத்த, என்னுளடய நதிப்பவிலளஸ தென்னுளடய
வவிரலகளைமால நதிமதிண்டி எனக்கு ஷமாக் தகமாடுத்தக்தகமாண்டு
இருந்தெமான். அவன் படுத்தம பமாட்ளட தெமாஙக முடியமாமல, எனத
கசீ ழ் உதெட்ட¨ பற்களைமால கடித்தெ படிமய அவனத ஷரடுக்கு
வவிடுதெளல அளைனித்மதென். ஷரடுக்குள இருந்த தவளைனிப்பட்ட அவனத
மதெகம, மதெக்கமால தசெயதெத மபமான்ற இருந்தெத. நலல தெதிணதவடுத்தெ
மதெமாளகள, அகன்ற மமாரபு, ஒட்டிய வயவிற என்ற ஆண் அழகன்
மபமாட்டிக்கு தெகும. முடி இலலமாமல இருந்தெ அவனத உடமபு
எனக்கு மவட்ளடயமாடும செதிறத்ளதெளய ஏமனமா நதிளனவு
படுத்தெதியத.
பமாதெதி நதிரவமாணமமானவுடன் ரமாஜமா, “டண்ட ளடன்..! இனனிமம தெமான்

தமயவின் மஷமாமவ!” என்ற மதியசெதிக்குடன் கூறதினமான்.
“எனக்கு என்னமவமா மபமால இருக்கு... படுத்தகலமாம..!” என்மறன்.

ரமாஜமாவவின் முன் இப்படி என் பமால குடஙகளளைக் கமாட்டிக்தகமாண்டு
நதிற்பதெற்மக என்ளன தவட்கம பவிடுஙகதி தெதின்றத. மமீ தெதிளய எப்படி
கமாட்டுவத என்ற எண்ணும மபமாமதெ என் முகம செதிவந்த வவிட்டத.
என் தவட்கத்ளதெப் பமாரத்த ரசெதித்தெ அவன், “இமதெமா இன்னும செதில

வவினமாடி தெமான்..அப்புறமமா படுத்தகலமாம” என்ற படி என் இடுப்பவில
இருந்தெ புடளவ கழற்றதி எறதிந்தெமான்.
“பவிளை வீஸ்..பவிளை வீஸ்..” என்ற தகஞ்செ, அவன் மகட்கமாமல, எனத

பமாவமாளட நமாடமாளவ உருவவினமான். எனத கமாலகளளை சுற்றதி எனத
பமாவமாளட வட்டமடித்த வவிழ, ரமாஜமாவவின் கண்கள பவிதஙகதின.
அவனத கண்கள எனத முடியற்ற தபண்ளமயவின் மமீ த பதெதிய, நமான்
தவட்கப்பட்டு அதெளன என் ளகயமால மளறத்மதென். அவன் பமாரத்தெ

பமாரளவயவிமலமய எனக்குள ஒரு பூகமபத்ளதெ ஏற்படுத்தெதியத.
“வமாவ்...” என்ற மட்டுமம தசெமான்ன ரமாஜமாவுக்கு மபச்மசெ

வரவவிலளல! என்ளனமய அவன் தவறதித்த பமாரப்பளதெ
தெமாளைமமாட்டமாமல, “செசீக்கதிரம நவீயும கழட்டு..” என்மறன். அவன் மற
மபச்மசெ இலலமாமல தெனத மபண்ளட கழற்றதினமான். அவன்
அணவிந்த இருந்தெ தவண்ணவிற பவிரிப் அவனத ஆண்ளம படுத்த
இருப்பத ததெரிந்தெத. அவன் அளதெயும கழற்ற, நமான் அரண்டு
மபமாமனன். சுமமார 8” நவீளைத்தெதில, உருட்டுக்கட்ளடளயப் மபமால அத
ததெமாஙகதிக்தகமாண்டு இருந்தெத. ‘அளரக்குளறயமாய எழுச்செதி அளடந்தெ
அதமவ அவ்வளைவு நவீளைம என்றமால, முழுவத எழுந்தெமால..’ என்ற
நதிளனக்கும மபமாமதெ எனக்குள கதிலதி ஏற்பட்டத.
அளதெப் பவிடித்த அவன் மலசெமாக உருவவி வவிட்ட படிதய என்ளன

தநருஙகதினமான். “உன்மனமாடத தரமாமப தபரிசு.. எனக்கு பயமமா
இருக்கு..!” என்ற நதிஜமமாகமவ என் பயத்ளதெ அவனனிடம கூறதிமனன்.
அவன் பலமமாக செதிரித்தெ படி, “அளதெ பத்தெதி அப்புறம
பமாரத்தக்கலமாம..” என்ற வமாமற என்ளன இறக்கதி அளணத்தெமான்.
அவனத உடல சூடமாக இருந்தெத. அவனத ஆண்ளம என் அடி
வயவிற்றதில இடித்த என்ளன கலக்கமளடய ளவத்தெத.
“ரமாஜமா! மவணமாம.. எனக்கு பயமமா இருக்கு!” என்மறன் அவளன

அளணத்தெ படி.
“எலலமாம தசெயயற மமாதெதிரி தசெயஞ்செமா.. செரியமா மபமாயவிடும..”என்றமான்

அவன். எனக்தகன்னமமமா அந்தெ நமபவிக்ளக வரவவிலளல. என்ளன
வவிட்டு வவிலகதிய அவன், “எஙமக தெதிருமபவி நதிலலு..” என்றமான். நமான்
தெதிருமபவி நதிற்க, அவன் என் பவின் அழளக கண்டுகளைனித்தெமான். பவின்னர
தமதவமாக என்ளன பவின்னமால இருந்த கட்டி அளணத்தெ படிமய,
அவனத ஆண்ளமளய என் பவின்புற மமட்டில மதெயத்த, என்ளன
ளபத்தெதியமமாக்கதினமான். அவனத ஒரு ளக எனத கலசெஙகளளை
பவிளசெந்தெ வண்ணம இருக்க, மற ளக எனத தபண்ளமளய

வருடியத. நமான் எனக்கு முன்னமால இருந்தெ கண்ணமாடியவில
அவனத முகத்ளதெப் பமாரத்மதென். அவனும என் முகத்ளதெ பமாரக்க,
நமான் என் தெளலளய தெமாழ்த்தெதிமனன்.
“அத எப்படி நவீ இப்படி களடஞ்சு ளவச்செ மமாதெதிரி இருக்மக? Hour

glass மமாதெதிரி!! மமமல தபரிசெமா..” என்ற படி எனத கலசெஙகளளைப்
பவிடித்தெமான்.
“நடுவவிமல செதிறசெமா..” என்ற எனத இளடளய தெனத இரு

ளககளைமாலும சுற்றதி பவிடிக்க, அவனத இரு ளக வவிரலகளும
இளணந்தென.
“கசீ மழ தரமாமமமமமமமமமமப தபரிசெமா..!” என்ற படி எனத

டிக்கதிளய மபமாட்டு பவிளசெந்தெமான்.
“ச்செசீ!” என்ற நமான் தவட்கப்பட, என்ளன படுக்ளகயவில

கதிடத்தெதினமான். ரமாஜமா, தெமானும பக்கத்தெதில படுத்தக்தகமாண்டு தெனத
முத்தெ மளழளய மமீ ண்டும ஆரமபவித்தெமான். நமான் சுமமமா இருக்க,
அவன் எனத ளகளய பவிடித்த தகமாண்டு மபமாய தெனத
ஆண்ளமயவின் மமல ளவத்தெமான். நமான் செற்ற பயந்தெ படிமய
அதெளன பற்றதிமனன். அத தவடுக் என்ற என் ளகயவில தடித்தெத.
எனத ளகக்கு உளமளை இன்னும வவிளரப்பு அளடய ஆரமபவித்தெ
அவனத ஆண்ளமயவின் சுற்றளைவு மட்டுமம 7 அலலத 8 இன்சு
இருக்கும மபமால இருந்தெத. கழுத்தக்கசீ மழ இறஙகதியதம, அவன்
எனத கலஙசெஙகளளை நக்க ஆரமபவித்தெமான். எனத கலசெஙகள
முழுவளதெயும நக்கதி நக்கதி எச்செதில படுத்தெதியவன், என்னுளடய
நதிப்பவிலளஸ மட்டும வவிட்டுவவிட்டு என்ளன செதித்தெரவளதெப்
படுத்தெதினமான். நமானும அவன் அளதெ தெனத வமாயவில எடுத்த
செப்புவமான் என்ற எதெதிரப்பமாரத்த தபமாறளமளய இழந்தெவளைமாக,
அவனத நமாக்கு அதென் பக்கத்தெதில வரும மபமாத, அவனத
தெளலளய அஙமக தகமாண்டு தசென்மறன்.
ஆனமால அவன் பவிடிவமாதெமமாக மறத்தெமான். நமானும தவட்கத்ளதெ

வவிட்டு, “பவிளை வீஸ்..” என்ற தகஞ்செ, “நவீ எடுத்த என் வமாயவில தெமா..
அப்பத்தெமான்..” என்ற வவிதெமாண்டமாவமாதெம தசெயதெமான். அவனத
ஆண்ளமளய பவிடித்த இருந்தெ என் ளகளய எடுத்த, அதெனமால
எனத பமால கலசெம ஒன்றதிளன தூக்கதி அவனத வமாயக்கு அருகதில
தகமாண்டு தசென்றத தெமான் தெமாமதெம, தவறதிப்பவிடித்தெவன் மபமால,
அவன் எனத நதிப்பவிலளஸ கடித்த உறதிஞ்செதினமான். நமான்
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆஆஆ” என்ற அலறதிமய வவிட்மடன்.
எனத கலசெத்ளதெ முட்டி முட்டி செப்பவியவன், எனத நதிப்பவிலளஸ
பற்களைமால கடித்தம, நமாக்கமால வருடியும என்ளன உண்டு இலளல
என்ற தசெயதெமான். நமான் அடுத்தெ பமால குடத்ளதெ தூக்கதி தெர,
அளதெயும அவன் வவிட்டுளவப்பமான் இலளல. பவின்னர என் இரு
பமால குடஙகளளையும ஒன்றடன் ஒன்ற ளவத்த அழுத்தெதி
பவிடித்தக்தகமாண்டு, இரு நதிப்பவிலளஸயும அருகருகதில தகமாண்டு
வந்தெமான். பவின்னர அப்படிமய என் இரு நதிப்பவிலளஸயும மசெரத்த
அவன் பதெம பமாரக்க ஆரமபவித்தெமான். என்ளனயும அறதியமாமல நமான்
அவனத ஆண்ளமளய பவிடித்த உருவவி வவிட்டுக்தகமாண்டு
இருந்மதென். ரமாஜமா செப்பவியதெதில என்னுளடய இரு நதிப்பவிலஸ¤ம
என்ளறக்கும இலலமாதெ அளைவுக்கு தெடித்த நட்டுக்தகமாண்டு நதின்றன.
கருந்தெதிரமாட்ளசெளயப் மபமால அளவ அவனத எச்செதிலதில
மதின்னுவளதெ பமாரத்தெமான். ஒரு வழதியமாய தெதிருப்தெதி அளடந்தெவனமாய,
கசீ மழ முத்தெ மளழ தபமாழதிய ஆரமபவித்தெமான்.
எனத வயவிற்ளற அளடந்தெ அவன், எனத ததெமாப்புளைனில அவனத

நமாக்ளக வவிட்டு சுழற்றதினமான். எனக்கு குறகுறப்பு ஏற்பட, “ஏய
மவண்டமாம.. எனக்கு கூசுத..” என்ற நமான் தநளைனிய ஆரமபவித்மதென்.
அவன் வவிடமாமல தசெயதக்தகமாண்டு இருந்தெமான். நமான் கூச்செம
தபமாறக்க முடியமாமல, அவனத தெளலயவில தரண்டு மபமாட்டு,
அவனத தெளல முடிளய பவிடித்த இழுக்க, “செரி.. செரி..” என்ற
தசெமாலலதி வவிட்டு இன்னும கசீ மழ மபமானமான்.
எனக்கு இதெயமம நதின்ற வவிடும மபமால ஆனத! எனத கணவரின்

மூச்சுக்கமாற்ற கூட அஙகு பட்டத கதிளடயமாத. அவளரப் தபமாறத்தெ
மட்டில அத ‘மரம பவிரமதெசெம’! ஆனமால ரமாஜமா, என் கமாலகளளை
வவிரித்த அதென் நடுவவில கவவிழ்ந்த படுத்தக்தகமாண்டமான். முதெலதில
சூடமான அவனத மூச்சுக்கமாற்ற எனத ததெமாளடகளைனில பட
ஆரமபவித்தெத. மலலமாரந்த படுத்த இருந்தெ நமான், மமமல செசீலதிஙகதில
பதெதித்த இருந்தெ கண்ணமாடியவில பமாரத்மதென். அமமணச்செதிளலயமாக
படுத்த இருப்பத ததெரிந்தெத. என் பமால குடஙகள மலசெமாக
தெளுமபவிக்தகமாண்டு இருந்தென. கசீ மழ என் கமாலகளுக்கு இளடயவில
ரமாஜமாவவின் தெளல ததெரிந்தெத. நமான் பமாரத்தக்தகமாண்மட இருக்க,
ரமாஜமா என் ததெமாளடகளளை நக்கதிக்தகமாடுக்க ஆரமபவித்தெமான்.
அவன் அப்படி தசெயய ஆரமபவித்தெ உடமனமய, ‘இவன் நமத

தபண்ளமயவில முத்தெமதிடுவமாமனமா..?’ என்ற மகளவவி எனக்குள எழ
ஆரமபவித்தெத. நமான் செந்மதெகப்பட்டத மபமாலமவ, அவன்
கடகடதவன்ற மமமல வந்த என் தபண்ளமளய தெனத வமாயவினமால
கவ்வவினமான். நமாமனமா, “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆஆ.,.
ரமாஜமாஆஆஆஆஆ..” என்ற செத்தெம மபமாட்மட முனக ஆரமபவித்மதென்.
முதெலதில அழுத்தெதி முத்தெமதிட்ட அவன், பவின்னர எனத
தபண்ளமயவிளன தெனத நமாவமால நக்க ஆரமபவித்தெமான். ஏற்கனமவ
மயக்க நதிளலயவில இருந்தெ நமான், இந்தெ உலளகமய மறந்மதென்.
அவன் நக்க... நமான் கத்தெ.. அவன் மமலும நக்க.. நமான் கதெற.. என்ற
செதில தநமாடிகளைனிமலமய என்னுள மதின்னலகள மதெமான்ற ஆரமபவித்தெத.
“ரமாஜமாஆஆஆஆ... ரமாஜமாஆஆஆ.. ரமாஜமாஆஆஆ..” என்ற நமான் கத்தெதி
கூப்பமாடு மபமாட, அவனும வவிடமாமல என் தபண்ளமளய தென்
நமாவவினமால தெவீண்ட, தெதிடீமரன்ற எனக்கு எலலமாமம பளைனிச் என்ற
தவளைனிச்செமமாய மபமானத. எஙமகமா பறப்பத மபமால இருக்க,
என்ளனயும அறதியமாமல நமான் எனத இடுப்ளப தூக்கதி தூக்கதி
ரமாஜமாவவின் வமாயவில எனத தபண்ளமளய மதெயத்த, உச்செம
அளடந்தக்தகமாண்டு இருந்மதென்.
ஒரு இன்ப அளல வந்த என்ளன முழுகடித்த வவிட்டுவவிட்டு மபமான

மபமாதெதிலும, ரமாஜமா வவிடுவதெமாய ததெரியவவிலளல. எனத தபண்ளமளய
வவிரித்த, செதிவந்தெ அதென் இன்பச்சுரஙகத்தெதினுள, தெனத நமாவவிளன
வவிட்டுவவிட்டு எடுத்தெமான். செசீறதி சுரந்த வந்தக்தகமாண்டு இருந்தெ எனத
மதென ரசெத்ளதெயும அவன் பருகதிய படிமய எனத கதிளைனிட்ளட தெனத
வவிரலமால நதிமதிண்டி வவிட்டுக்தகமாண்டு இருந்தெமான். என்ளறக்க்கு
இலலமாதெ அளைவவிற்கு, எனத கதிளைனிட் அதெளன கமாத்த கதிடந்தெ என்
தபண்ளமயவின் உதெடுகளளை உதெறதி தெளளைனிவவிட்டு, எழுந்த நதின்ற
தென்ளன தெமாமன பளறச்செமாற்றதிக்தகமாண்டு நதின்றத. எனக்குளமளைமா
இரண்டமாம அளல எழ ததெமாடஙகதியத. “ரமாஜமா... மபமாதம.. நவீ வமா.. நவீ
எனக்கு மவணும.. பவிளை வீஸ்..” என்ற நமான் பவிதெற்றவளதெ
கண்டுக்தகமாளளைமாமல, ரமாஜமா தெனத இரு வவிரலகளளை எனத
தபண்ளமக்குள வவிட்டுவவிட்டு எடுத்தெமான். அத மபமாதெமாத என்ற
எனத கதிளைனிட்ளட தெனத வமாயமாலும நமாக்கமாலும செசீண்டி செப்பவினமான்.
எனக்குள எழுந்தெ இரண்டமாம அளல, முன்ளப வவிட தபரிதெமாக
தெதிரளை, நமான், “ரமாஜமா வமாமயன் பவிளை வீஸ்..ஆஆஆஆஆ.. ஆஆஆ..
அமமமாஆஆஆஆஆ” என்ற கத்தெதி தகஞ்செதிமனன். அந்தெ அரக்கன்
மனம இரஙகவவிலளல. என் ளககள என் உடலுக்கு
இருப்பக்கத்தெதிலும இருந்தெ மபமாரளவளய பவிடித்த கசெக்கதி பவிழதிய,
என் தெளல இந்தெ பக்கமும அந்தெ பக்கமுமமாய தெமாண்டவமமாடியத.
என் இடுப்பு என்ளனயும அறதியமாமல எழுந்த ரமாஜமாவவின் வமாளய
நமாட, அவமனமா உற்செமாகமமாய என்ளன சுளவத்தெமான். என் உடல
வவிளரக்க, மமனனி முத்த முத்தெமாய வவியரத்த நடுஙக நமான் மமீ ண்டும
உச்செம அளடந்மதென். இரண்டமாம அளல அடித்த ஓயந்தெதம,
அந்தெரத்தெதில ரமாஜமாவவின் வமாளய நமாடி இருந்தெ என் இடுப்பு கசீ மழ
வவிழுந்தெத. என் உடமபவில தளைனி கூட ததெமபவிலலமாமல மபமானத.
அப்மபமாத தெமான் மனம இரஙகதியவனமாய, ரமாஜமா எழுந்த எனத இரு

கமாலகளுக்கு மத்தெதியவில நதிளலக்தகமாண்டமான். அசுர தெனமமாய ஆடிய,
தெனத ஆண்ளமளய உருவவி வவிட்டுக்தகமாண்மட, “மமடம! மம ஐ
கம இன்..!” என்ற கதிண்டலமாக மகளவவி மகட்டமான். நமான் புன்னளக

பூத்தெ படிமய, “ஊஹ¥ம..” என்ற மறப்பத மபமால தெளலளய ஆட்ட,
“நவீஙக எப்ப தெமான் என்ளன உளமளை வர தசெமாலலதி இருக்கசீ ஙக..? இப்ப
தசெமாலலறதக்கு..? நமாமன வமரன்..!” என்ற படிமய என்
தபண்ளமயவின் வமாசெலதில அவனத ஆண்ளமளய தபமாருத்தெதினமான்.
ஏற்கனமவ தெறதிக்தகட்டு அடித்தக்தகமாண்டிருந்தெ என் இதெயத்தக்கு

பவித்த பவிடித்த மபமாய வவிட்டத. ரமாஜமா தமதவமாக தெனத
ஆண்ளமளய என்னுள இறக்க ஆரமபவித்தெமான். அவனத வமாய
மசெஷ்ளடயமால நன்றமாக பதெப்பட்டு இருந்தெமாலும கூட, அவ்வளைவு
தபரிய ஆயுதெத்ளதெ உள வமாஙக எனத தபண்ளம மபமாரமாடியத.
நலல மவளளையமாக ரமாஜமா அவசெரப் படமாமல, செதிறதித இறக்குவதம,
பவின்னர மலசெமாக ஆட்டுவதமமாய இருந்தெமான். அப்படிமய ஆட்டி
ஆட்டி அளசெத்த அளசெத்த, செதிறதித செதிறதிதெமாக, என்னுள முழுவதம
வந்தெமான். என்னுள முழுதம வந்தெதம, அப்படிமய என் மமல
கவவிழ்ந்த படுத்தெமான். என் தபண்ளமளய முழுவதமமாய அவனத
ஆண்ளம அளடத்தக்கதிடப்பத, என்னுள என்றம இலலமாதெ ஒரு
செமாந்தெத்ளதெ தகமாடுத்தெத. அவனத உடல பமாரமமாக இருந்தெமாலும
சுகமமாய இருந்தெத. நமான் அவளன கட்டி இறக்கதிக்தகமாளளை, அவன்
என் இதெழ்களளை சுவத்தெமான்.
அவனத ஆண்ளம என் தபண்ளமயவின் இறக்கம மற்றம சூடு

தெமாஙகமாமல உளமளைமய ‘தவடுக் தவடுக்’ என்ற தடிப்பளதெ நமான்
அறதிந்மதென். நமான் அவனத டிக்கதிளய என் இருக்ளககளைமாலும பற்றதி
பவிளசெந்த மதெயத்மதென்.
“நவீ எவ்வமளைமா ளடட்டமா, சூடமா இருக்க ததெரியுமமா..? ளம கமாட்!

எனக்கு இப்பமவ வந்தடும மபமால இருக்கு!” என்றமான், என்
வவிழதிகளுக்குள மநமாக்கதிய படிமய.
நமான் அவனத வவிழதிகளுக்குள மநமாக்கதிய படிமய, “மமம.. நவீ கூட

தெமான் சூடமா.. பயஙகர தபரிசெமா இருக்மக! செசீக்கதிரமமா எனக்குளமளை
வமா!” என்மறன் கதிசுகதிசுப்பமாக.
அத்தடன் அவன் தெமாக்குதெலுக்கு தெயமாரமானமான். இரு ளககளளையும

என் முகத்தெருகதில ஊன்றதி, முதெலதில தமதவமாக தெனத ஆயுதெத்ளதெ
தவளைனிமய இழுத்த குத்தெ ததெமாடஙகதினமான். நமான் தமதவமாக,
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...மமமம..ஸ்ஸ்ஸ்” என்ற முனகதிக்தகமாண்டு
இருந்மதென்.
பவின்னர என்ன நதிளனத்தெமாமனமா ததெரியமாத, தெதிடீதரன்ற

தவறதிப்பவிடித்தெவன் மபமால தெனத ஆயுதெத்ளதெ உருவவி உருவவி என்
தபண்ளமளய தெகரக்க ஆரமபவித்தெமான். அவன் குத்தெதிய குத்தக்கள
இருக்கதின்றமதெ! அப்பப்பமா! அவனத ஆயுதெம என் தபண்ளமளய
கதிழதித்தக்தகமாண்டு என் வமாயமால தவளைனிமய வந்த வவிடுமமமா என்ற
பவிரளம ஏற்பட்டத. என்னமால மவற எந்தெ செத்தெத்ளதெயும எழுப்ப
முடியவவிலளல. தவறம, “ஆஆஆ.. ஆஆஆ..
ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ.. ஆஆஆ.. ஆஆஆஆ” என்ற
ஓலத்ளதெமய எழுப்ப முடிந்தெதெத. நமான் அந்தெ ஆஆஆளவமய
ரமாகமமாக பமாட, ரமாஜமா அந்தெ கட்டிடமம ஆதெதிரும படியமாக எனத
தபண்ளமளய தெகரத்தெமான். செசீக்கதிரமம ரமாஜமாவவின் முகம மகமாணவி,
அவனத கழுத்த நரமபுகள புளடக்க ஆரமபவித்தென. எனத உடலதில
எஞ்செதிய பலத்ளதெ தெதிறட்டிக்தகமாண்டு, நமானும எனத இடுப்ளப
தூக்கதி தூக்கதி அவனத தெமாக்குதெலுக்கு எதெதிர தெமாக்குதெல நடத்தெ, ரமாஜமா,
“ஆஆஆஆ.. ரமாண வீஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈ..” என்ற அலறதினமான்.
அவனத முதகு வவிலலமாய வளளைய, உடல நடுஙக, ‘செரக் செரக்’
என்ற எனத தபண்ளமக்குள தெனத கமாம பமாளல பபீயச்செதி அடித்த
அபவிமஷகம தசெயதெமான். அவனத ஆண்ளம என்னுள தவடித்த
செதிதெறகதிறத என்ற எண்ணும மபமாமதெ, எனக்கும உச்செம வர
ஆரமபவித்தெத. அத்மதெமாடு நதிற்கமாமல, மமலும நமான்கு ஐந்த முளற,
தெனத இடுப்ளப ஆட்டி ஆட்டி, என்னுள தெனத பமாளல பபீயச்செதினமான்.
அப்படிமய ஓயந்த மபமாய என் மமல வவிழுந்தெமான். நமான் அவளன

ஆரத்தெழுவவிக்தகமாண்மடன். செதிறதித மநரம கழதித்த அவன் என்
பக்கத்தெதில வவிழுந்தெமான்.
“எப்படி இருந்தெத..?” என்றமான்.
“என்ளன தபமாறத்தெ வளர, இத தெமான் எனக்கு பஸ்டு ளநட்.. ஏன்

மடன்னு கூட தசெமாலலலமாம..” என்ற கூறதி செதிரித்மதென். அவன்
தமதவமாக என்னுடளல தெனத ளகயமால தெடவவினமான்..என்னுளடய
நதிப்பவிலளஸ பவிடித்த வவிளளையமாடினமான். அவனத வவிளளையமாட்டில
லயவித்தெ படிமய கண்ளணயரந்மதென்.
தெதிடுக்கதிட்டு வவிழதித்தெ எனக்கு எதவும புரியவவிலளல. பவின்னர

எனக்கு பக்கத்தெதில படுத்த உறஙகும ரமாஜமாளவ பமாரத்தெதம
எலலமாம நதிளனவுக்கு வந்தெத. அசெந்த படுத்த தூஙகும அவனத
அழளக ரசெதித்தக்தகமாண்டு இருந்மதென். செதிறதித மநரம கழதித்த
ஒன்றமம ததெரியமாதெத மபமால தூக்கதிக்தகமாண்டு இருந்தெ அவனத
ஆண்ளமளய ததெமாட்டுப்பமாரத்மதென். குளட மதிளைகமாளயப் மபமால
செதின்னதெமாக ததெமாஙகதிக்தகமாண்டு இருந்தெத. நமான் அதெனுடன்
வவிளளையமாட, அத மலசெமாக வவிளரப்பு ஏற அரமபவித்தெத. அவனும
வவிழதித்தக்தகமாண்டமான். என்ளன பமாரத்த செதிரித்தெ அவன், என் பக்கம
தெதிருமபவி என்ளன முத்தெமதிட்டமான்.
“செமாப்பவிடலமாமமா..” என்ற மகட்டமான்.
“இலல முதெலல எனக்கு குளைனிக்கனும..” என்மறன்.
“வமா மசெரந்த குளைனிக்கலமாம..” என்ற என்ளன இழுத்தக்தகமாண்டு

மபமானமான். எஙமக குளைனித்மதெமாம! குளைனிக்கதிமறமாம என்ற மபரவழதியவில
ஒருவருக்கு ஒருவர மசெமாப்பு மபமாட்டு வவிளளையமாடிமனமாம. அந்தெ
வவிளளையமாட்டில மூலமமாக எஙகளுக்குள கமாம தெவீ மூளை, குளைனிப்பளதெ
அத்தடன் நதிறத்தெதி வவிட்டு, படுக்ளக அளறக்கு ஓடிமனமாம.
அவனுக்கு பவிடி தகமாடமாமல, நமான் ஓட, அவன் என்ளன வவிரட்டி

பவிடிக்க பமாரத்தெமான். இப்படிமய கட்டிளல சுற்றதி சுற்றதி ஓட, நமான்
களளைப்பளடந்த கட்டிலதில வவிழுந்மதென். என் பக்கத்தெதில வவிழுந்தெ
அவன், “69 தசெயயலமாமமா?” என்றமான்.
“எனக்கு பழக்கமதிலளலமய..!” என்மறன் எனத தபரிய வவிழதிகளளை

உருட்டி, “அதெனமால என்ன?” என்றவன், கட்டிலதில மலலமாரந்த
படுத்தெமான். “நவீ மமல ஏறதி தெளல கசீ ழமா படு..” என்றமான்.
அவன் தசெமான்னத மமாதெதிரிமய கட்டிலதின் மமீ த ஏறதி நதின்மறன்.

அவனத முகத்தக்கு இரு பக்கதெதிலும கமால ஊன்றதி நதிற்க, அவன்
என்ளன அண்ணமாரந்த பமாரத்தெமான். “தசெம ளசெட்டு..!” என்றவனனின்
வமாளய அளடக்க, அவன் முகத்தெதின் மமீ த தமதவமாக அமரந்மதென்.
‘நமானமா இப்படி எலலமாம தசெயகதிமறன்!’ என்ற எனக்குளமளை
ஆச்செரியப்பட்டுக்தகமாண்டு இருந்தெ என் தபண்ளமயவின் மமீ த அவன்
வமாய மபமாளர ஆரமபவித்தெமான். அவன் மமீ த தெளலக்கசீ ழமாக படுத்தெ
நமான், அவனத ஆண்ளமளய பவிடித்த பமாரத்மதென். ஒரு ஆணவின்
ஆண்ளமளய தவகு அருகதில பமாரப்பத அத தெமான் முதெல தெடளவ.
அளரக்குளறயமாக எழுந்த நதின்ற ரமாஜமாவவின் ஆண்ளமயவின் முன்
மதெமாளலப் பவிடித்த கசீ மழ இறக்க, அதென் கருஞ்செதிவப்பு ஈட்டி முளன
ததென்ப்பட்டத. நமான் அதெளன தமதவமாக முத்தெம இட்மடன். மசெமாப்பு
வமாசெளனயுடன் மசெரந்த ரமாஜமாவவின் வமாசெளனயும அதெதில அடித்தெத.
அதெளன நமான் என் வமாயவில வவிட்டுக்தகமாளளை, “மமமமமம..” என்ற
ரமாஜமாவவின் அமமமாதெதிப்பும மகட்டத. நமான் ஐஸ் கசீ ரீம செமாப்பவிடுவத
மபமால அதெளன செமாப்பவிட ஆரமபவித்மதென். கசீ மழ என் தபண்ளமக்குள
ரமாஜமா தெனத நமாக்ளக வவிட்டு வவிட்டு எடுத்த பஜளன
தசெயதக்தகமாண்டு இருந்தெமான். நமாமனமா என்னமால முடிந்தெ அளைவு
மட்டும அவனத ஆண்ளமளய என் வமாயவி வவிட்டுக்தகமாண்டு, என்ன
தசெயவத எப்படி தசெயவத என்ற தெட்டு தெடுமமாறதிமனன். ரமாஜமா
அளதெப்பற்றதி கவளல பட்டவனமாக ததெரியவவிலளல. செதிறதித
மநரத்தெதிமலமய ரமாஜமாவவின் ஆண்ளம தெனத சுய ரூபத்ளதெ
அளடந்த வவிட, அதென் செதிவந்தெ தமமாட்டு மட்டுமம என் வமாயக்குள

மபமானத. அளதெ மட்டுமம நமான் ஐஸ் புரூட் செமாப்பவிடுவத மபமால
தெளலளய ஆட்டி ஆட்டி செமாப்பவிட்மடன்.
“செரி! மபமாதம.. இத உன்மனமாட டரன்.. நவீ ஆடு பமாரக்கலமாம..” என்ற

ரமாஜமா கூற நமான் மபந்தெ மபந்தெ வவிழதித்மதென். செதிரித்தெ அவன், “நமான்
கசீ மழமய படுத்த இருக்மகன்.. நவீ மமமல இருந்த தசெயயு..!”
என்றமான்.
“ஐயமயமா! நமான் மமாட்மடன்ப்பமா..!” என்ற மறக்க, அவன்

தகஞ்செதினமான்.
மவற வழதி இலலமாமல, நமான் அவனத இடுப்புக்கு மமலமாக

தமதவமாக குத்தக்கமாலதிட்டு அமரந்மதென். அவன் உதெவவி தசெயய,
நமான் அவனத ஆயுதெத்ளதெ என் தபண்ளமயவின் வமாசெலதில
தபமாறத்தெதி, தமதவமாக அவன் மமீ த உட்கமாரந்மதென். அத உளமளை
மபமாக மறத்தெத. “தமதவமா.. தகமாஞ்செம தகமாஞ்செமமா..” என்றமான்
அவன். அவன் கூறதிய படிமய, நமான் எனத இடுப்ளப ஆட்டி ஆட்டி,
தவகு மநரம மபமாரமாடி, அவனத ஆயுதெத்ளதெ என் தபண்ளமக்குள
தசெமாருகதிக்தகமாண்மடன்.
“அப்படிமய உட்கமாரந்த இருந்தெமா எப்படி..ஆட்டத்ளதெ ஆரமபவி..!”

என்ற அவன் என்ளன உசுப்பு ஏற்றதினமான்.
“ச்செசீ..!” என்ற படிமய, நமான் அவன் மமீ த தமதவமாக தவட்கத்தடன்

ஏறதி ஏறதி உட்கமார ததெமாடஙகதிமனன். தவகு செசீக்கதிரத்தெதிமலமய, அந்தெ
ஆட்டத்தெதின் சுளவளய அறதிந்தெ நமான், அவன் மமீ த தவறதித்தெனமமாக
ஏறதி ஏறதி குத்தெதிக்தகமாளளை ததெமாடஙகதிமனன்.
“ஆஆஆஆ..ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..” என்ற என் அலறலுடன், ‘செடமார..
செடமார.. செத்.. செத்..’ என்ற எனத டிக்கதியும அவனத அடி வயவிறம
மமமாதம செத்தெம கமாளதெ பவிளைந்தெதெத. அளதெ எலலமாம
கண்டுக்தகமாளளைமாமல, என்ளன நமாமன அவன் மமீ த கழு
ஏற்றதிக்தகமாண்டு இருந்மதென். கசீ மழ படுத்த இருந்தெ ரமாஜமா, எனத

ஆட்டத்தெமால, மமமல ஆடிக்தகமாண்டு இருந்தெ எனத மமாரபு
கலசெஙகளளை பவிடித்த கசெக்கதி பவிழதிந்தக்தகமாண்டு இருந்தெமான். கூடமவ
தெனத இடுப்ளப தூக்கதி, தெனத ஆயுதெத்ளதெ கசீ ழ் இருந்த என்னுள
ஏற்றதினமான். வவிளரவவிமலமய நமான் உச்செம அளடந்த அவன் மமீ த
செரிந்மதென்.
ஆனமால அந்தெ பமாதெகன் என்ளன வவிடுவதெமாய இலளல. அப்படிமய

எழுந்த உட்கமாரந்தெ அவன், என்ளன கட்டிக்தகமாளளை தசெமான்னமான்.
நமான் அவளனக் கட்டிக்தகமாளளை, அவனத ஆயுதெம என்
தபண்ளமக்குளமளைமய இருந்தெத. என் கமாலகளளை தென் இடுப்ளப
சுற்றதி கட்டிக்தகமாளளை தசெமாலலதிவவிட்டு, அவன் அப்படிமய தெளரயவில
இறஙகதி நதின்றமான். தெளரயவில நதின்றதம, இடுப்ளப சுற்றதி இருந்தெ
எனத கமாலகளளை தகமாஞ்செம தெளைரத்தெ தசெமான்னமான். அத மபமால நமான்
தசெயய, அவன் என்னத இடுப்ளப மமலும கசீ ழூம பவிடித்த ஆட்டி
ஆட்டி, குத்தெ ஆரமபவித்தெமான். நமாமனமா அவனத கழுத்ளதெக்
கட்டிக்தகமாண்டு அவன் இடுப்பவில அமரந்த குதெதிளர
ஓட்டிக்தகமாண்டு இருந்மதென். செதிறதித மநரம அப்படிமய எஙகள
குதெதிளர ஏற்றம ததெமாடரந்தெத. நமான் அவனத கமாத மடளல கடித்த
அவளன இன்னும தவறப்மபற்றதிமனன்.
அப்புறமமாக அவன் என்ளன கசீ மழ இறக்கதி வவிட்டமான்.
“டிக்கதி மலமானமா?” என்ற என்ளனப் பமாரத்த கண் செதிமதிட்டி செதிரித்தெமான்.

நமானும செதிரித்தக்தகமாண்மட, கட்டிலதில ஏறதி முட்டிப்மபமாட்டு, எனத
டிக்கதிளய அவனுக்கு கமாட்டிமனன். எனக்கு எதெதிமர இருந்தெ
கண்ணடியவில, அவன் எனத டிக்கதியவின் அழளக பமாரத்த
ரசெதித்தக்தகமாண்மட, தெனத ஆயுதெத்ளதெ உருவவி வவிட்டுக்தகமாளளுவத
ததெரிந்தெத. “இத தெமான் டிக்கதி மலமானமாவமா..?” என்றதி நமான் அவளன
பமாரத்த கதிண்டல தசெயய, அவன் என் அருகதில வந்தெமான்.
தூக்கதிக்தகமாண்டு இருந்தெ என் டிக்கதிளய ஆளசெயமாக தெட்டினமான்.
அத அதெதிரகதின்ற அழளகப் பமாரத்த ரசெதித்தெமான். பவின்னர குனனிந்த

எனத ஒயயமார பவின்புற மமட்ளட நன்றமாக கடித்த ளவத்தெமான்.
நமான், “ஆஆஆ” என்ற கத்தெதி வவிட்மடன். “மடய வலதிக்குதடமா..”

என்ற செதினுஙக, “ஓமக ஓமக.. செமாரி..” என்ற எனத டிக்கதிக்கு
முத்தெம தகமாடுத்தெமான். முத்தெம தகமாடுத்தெ அவன், அப்படிமய கசீ மழ
தசென்ற, என் டிக்கதிக்கு இளடமய உப்பவி இருந்தெ என் தபண்ளமளய
பமாரத்த, “நலலமா பலமாச்சுளளை மமாதெதிரி இருக்கு..!” என்ற தசெமாலலதி
வவிட்டு, அதெதில முகம பதெதித்த அதெளன சுளவக்க ஆரமபவித்தெமான்.
நமாமனமா,
“ஸ்ஸ்ஸ்..ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆஆஆஆ..ஆஆஆஆஆஆ” என்ற
கமாம மவதெளனயவில முனகதிக்தகமாண்டு இருந்மதென். பவின்னர அவன்
எனத டிக்கதியவின் தபருஙகுன்றகளளை வவிரித்த, அதென் நடுவவில
கருந்தெதிரமாட்ளசெயமாக ததெரிந்தெ எனத மற்மறமாரு புளழளய தெனத
நமாவவினமால நக்கதி என்ளன கமாம தெமாகத்தெதில ஆழடித்தெமான்.
“செசீக்கதிரம வமாடமா.. ரமாஜமா.. பவிளை வீஸ்..” என்ற நமான் தகஞ்செ, இந்தெ முளற
அவன் உடமன ஒத்தக்தகமாண்டமான். என் பவின்னமால வந்த நதின்ற
அவன் முதெலதில என் தபண்ளமயவில தெனத வவிரளல வவிட்டமான்.
எனத இன்ப புளழளய கண்டுக்தகமாண்ட அவன், தெனத ஆயுதெத்ளதெ
அதென் வமாயவில ளவத்த தமதவமாக தசெலுத்தெ ஆரமபவித்தெமான்.
அவனத ஆயுதெம ஒவ்தவமாரு மதிலலதிமமீட்டரமாக, என் தபண்ளமக்குள
புகுவளதெ ரசெதித்தக்தகமாண்டு நமான் இருந்மதென். என்னுள முழுவதம
புகுந்தெ அவன், என் செதிற்றதிளடளய பவிடித்தக்தகமாண்டு, என் டிக்கதிளய
தெகரக்க ஆரமபவித்தெமான். செசீக்கதிரமம, அந்தெ அளறளய எஙகளைத கமாம
கதெறலகள நதிரப்ப ஆரமபவித்தெத. கசீ மழ நதின்றக்தகமாண்டு, கட்டிலதின்
மமமல மண்டியவிட்டு இருந்தெ என் டிக்கதி அதெதிரும அழளக
பமாரத்தக்தகமாண்மட ரமாஜமா தவகு மவகமமாக இயஙகதிக்தகமாண்டு
இருந்தெமான். நமான், “ஆஆஆஆ... ரமாஜமாஆஆஆ” என்ற அலறதிய
படிமய, எனத டிக்கதிளய முன்னும பவின்னும ஆட்டி ஆட்டி அவனத
ஆண்ளமளய வமாஙகதிக்தகமாளளை, அவனும என்னுளடய இளடளய
வவிட்டுவவிட்டு, “ரமாணவி.. ரமாண வீஈஈஈஈஈ..” என்ற முனகதிய படிமய என்

அடிவமாரத்ளதெ தெகரத்தெமான். என்னுளடய பமால குடஙகமளைமா அறந்த
கசீ மழ வவிழுந்த வவிடுவளதெ மபமால ஆடிக்தகமாண்டு இருந்தென.
செதில நதிமதிடஙகளைனில நமான், “ரமாஜமா.. என்னமாமல முடியளல... மவகமமா..

மவகமமா.. பவிளை வீஸ்..” என்ற தகஞ்செதி கதெற, ரமாஜமாவும, தென் பலம
தகமாண்ட மட்டும என்னுள தென்னுளடய ஆண்ளமளய
தசெலுத்தெதினமான். “ஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓ... ஆஆஆஆ” என்ற
அரற்றதிய படிமய நமான் உச்செம அளடய, அவனும, “ஆஆஆஆஆ”
என்ற கரஜதித்தெ படிமய என்னுள தெனத உயவிர அணுக்களளை செதிதெற
வவிட்டமான்.
நமான் கட்டிலதில அப்படிமய செரிந்த கவவிழ்ந்த வவிழ, ரமாஜமா தெனத

ஆயுதெத்ளதெ என்னுள தசெமாருகதிய படிமய என் மமல வவிழுந்தெமான்.
செதிறதித மநரம ஓயவு எடுத்த வவிட்ட பவின், ரமாஜமா என்ளனப் பமாரத்த

மகட்ட முதெல மகளவவி, “நவீ.. என்ளன கலயமாணம
தசெயஞ்சுக்குவவியமா..?” என்பத தெமான்.
“இந்தெ கதிண்டல தெமாமன மவண்டமாம..” என்மறன்.
“மநமா மநமா! ஐ யமாம செசீரியஸ்.. நவீ என்ளன கலயமாணம

தசெயஞ்சுக்கதிமறன்னு மட்டும தசெமாலலு, நமான் எலலமா தபமாறக்கதி
தெனத்ளதெயும வவிட்டுட்டு.. நவீ எத தசெமான்னமாலும மகட்க
தெயமார..உன்ளன ரமாணவி மமாதெதிரி வச்சு பமாரத்தக்குமவன்..” என்றமான்.
செசீரியஸமாக தெமான் மபசுகதிறமான் என்ற அறதிந்தெ நமான், “மவண்டமாம

ரமாஜமா.. இததெலலமாம செரி வரமாத. எனக்கு ஏற்கனமவ கலயமாணம
ஆகதி குழந்ளதெ இருக்குத.. அத மட்டுமதிலலமாமம உன் வயசு
என்ன? என் வயசு என்ன?” என்மறன்.
“அத எலலமாம பவிரச்செதிளனமய இலளல. நவீ தசெமான்னமா நமாம

குழந்ளதெமய தபத்தக்க மவணமாம. உன்மனமாட குழந்ளதெளயமய
என்மனமாட குழந்ளதெயமா நமான் ஏத்தக்க தெமாயமார. மத்தெ படி வயசு ..

அத இதன்னு எளதெப்பத்தெதியும எனக்கு கவளல இலளல! பவிகமாஸ்
ஐ லவ் ய மசெமா மச்..” என்ற என் உதெட்டில இச் என்ற முத்தெம
பதெதித்தெமான்.
“செரி நமபமரன் நமான்.. ஆனமா இப்ப இலளல.. உனக்கு இப்ப என்ன

வயசு ஒரு 21 இலல 22? உனக்கு ஒரு 25 வயசு ஆகட்டும..
அதக்கு அப்புறமும உனக்கு என்ளன கலயமாணம
பண்ணவிக்கனுமதின்னு மதெமானனிச்சுன்னமா.. தசெமாலலு.. நமான்
பண்ணவிக்கதிமறன்..அத வளர பவிரண்ட்ஸமா இருப்மபமாம..” என்மறன்.
தெதினஙகள மமாதெஙகளைமாயவின.. மமாதெஙகள வருடஙகள ஆயவின...!

நமாஙகள அதெற்கு அப்புறம கலயமாணத்ளதெ பற்றதி மபசெமவ இலளல!
எஙகள உறவு மட்டும ததெமாடரந்தக்தகமாண்மட இருந்தெத!!
இன்ற அவனுக்கு 25 ஆவத பவிறந்தெ நமாள! அவனுக்கு நதிளனவு

இருக்கதிறமதெமா இலளலமயமா.. ஆனமால நமான்கு வருடஙகளுக்கு
முன்னர ஒரு நமாள அவன் என்ளன கலயமாணம தசெயதக்தகமாளளை
அனுமதெதி மகட்டத மட்டும என் உளளைத்தெதில ஆழ பதெதிந்த இருந்தெத.
மறக்க முடியுமமா அந்தெ நமாளளை!
அமதெமா வருகதிறமான் ரமாஜமாரமாமன்! நதிஜமமாகமவ இத்தெளன

வருடஙகளைனில அவன் ரமாமனமாகமவ மமாறதி இருந்தெமான். என்ளனத்
தெவர அவன் மவற எந்தெ தபண்ளணயும ஏறதிட்டு பமாரத்தெதெதிலளல.
தபரும பணக்கமாரனமாக இருந்தெமாலும தசெமாந்தெமமாக மவளல
தசெயயமவண்டும என்ற நதிளனத்த இப்மபமாத தபஙகலூரில
Oracle ல மவளல தசெயத வருகதிறமான். எஙகளுளடய செந்தெதிப்புகளும
தவகுவமாய குளறந்த தெமான் மபமாய வவிட்டன.
அவன் அருகதில வந்தெதம, “வவிஷ் ய எ தவரி மஹப்பவி பரத் மட..”

என்மறன். தரஸ்டமாரண்டில, சுற்றம முற்றம பமாரத்த வவிட்டு
என்ளன இழுத்த அளணத்த என் உதெடுகளைனில முத்தெம இட்டவன்,

“என்ளன கலயமாணம பண்ணவிக்கதிளறயமா..?” என்ற மகட்டமான். நமான்
அவனத கண்களுக்குள பமாரத்தெ படிமய, ‘ஆம’ என்பத மபமால
தெளலளய ஆட்ட, அவன் மமீ ண்டும என்ளன முத்தெம இட்டமான்.
என்னுளடய 8 வயதெமான ஒமர தபண் குழந்ளதெ ஆச்செரியமமாக
எஙகளளைப் பமாரத்தக்தகமாண்டு இருக்க, என் ளகளய நவீட்டி
அவளளையும எஙகளுடன் மசெரத்த அளணத்தக்தகமாண்மடன். அவள
என் இடுப்ளப கட்டிக்தகமாண்டமாள. எனத குடுமபம முழுளம
தபற்றத. ஒரு நமாள அவளுக்கு எலலமாவற்ளறயும எடுத்த
தசெமான்னமால, அவள புரிந்தக்தகமாளளை மமாட்டமாளைமா என்ன?
முற்றம.

Matured Wife

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Matured Wife

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

http://exp4u.kingofchennai.googlepages.

“வணக்கம மமடம..” என்ற எனக்கு வணக்கம ததெரிவவித்தெ மமாணவ

அந்தெ குரலுக்கு தசெமாந்தெக்கமாரன் யமார என்பத எனக்கு நன்றமாகமவ

மவற வழதி இலலமாமல, நமான் தெதிருமபவி நடக்க ஆரமபவிக்க, எனக்கு

‘ச்மசெ! இந்தெ பவிரின்செதிபல ஏன் தெமான் இப்படி ஒரு ததெமாளட நடுஙகதியமா

வமாஙகுறமார!’ என்ற உளளுக்குள தபமாறமதிய படிமய நமான் மமமல

என் தபயர ரமாணவி. ‘மமடம.. மம’ம..’ என்ற என் மமாணவரகள

வகுப்பளரளய அளடந்தெதம, என் நதிளனவுகளளை ஒதக்கதி

“என்ன ரமாணவி! இன்ளனக்கு ‘அவன்’ ஏமதெமா கதமண்டு அடிச்செமான்

“ஆமமா! அந்தெ ரமாஸ்கலுக்கு மவற என்ன மவளல! இவனுஙக

“மவற என்னத்தக்கு? உஙகளளை ளசெட்டு அடிக்கத்தெமான்..! எஙகளளை

“அடப்மபமாஙக..! நவீஙக மவற கதிண்டல பண்ணவிக்கதிட்டு..” என்ற நமான்

‘என்ன ரமாணவி கண் எலலமாம செதிவந்த இருக்கு? வட்டுலமா

அன்றம அத மபமால தெமான், அலமமலு ஒமர குஷதி மூடில

“உஙகளுக்கு யமார தசெமான்னமா..?” என்ற மகட்மடன்.

“மவற யமாரு? நமம Rumour மரமாகதினனி தெமான்!” என்ற அலமமலு

செற்ற மநரத்தெதில மரமாகதினனியும வந்த மசெரந்தெமாள. “என்ன ரமாணவி!

‘ரமாஜமா’ என்ற அவள குறதிப்பவிட்டத, என்ளனப் பமாரத்த கதமண்டு

“என்ன பதெதிமல மபசெமமாட்மடஙகதிற.. அவன் கூட எப்படி டிக்கதி

“அடி வமாஙக மபமாமற..!” என்ற நமான் வவிளளையமாட்டமாக மகமாபப்பட,

இப்படிமய நமாஙகள அரட்ளட அடித்தக்தகமாண்டு இருந்தெ மபமாத,

“அளதெ ஏன் மகக்கறவீஙக..! Second Year CS” என்ற தபருமூச்சு

“ஓமகமா...!” என்ற மரமாகதினனி தமதவமாக செசீட்டி அடித்தெ படி,

செதிறதித கலக்கத்தடமனமய நமான் வகுப்பளறளய அளடந்மதென்.

“என்ன ரமாஜமாரமாமன்..! உளளை வரும மபமாத பரமதிஷன் மகக்கற

“அதெமான் நமான் வரும மபமாத பமாரத்தட்டீஙக இலல.. அப்புறம

ரமாஜமாமவமா தகமாஞ்செம கூட செலப்படமாமல, “நவீஙக எப்ப தெமான் என்ளன

“இப்ப நவீ தவளைனிமய மபமாறவீயமா..? இலல நமான் தவளைனிமய

வகுப்புளறயவில இதெற்குளளைமாக ஏற்பட்ட செதிற செதிற மபச்சுக்கள, நமான்

மநரம ஓடியத.. மமாளல மணவி 6:00 இருக்கும. வழக்கமமாக நமான்

இவ்வளைவு தூரம நடக்கனுமம..” என்ற உளளுக்குள

யமாரமாவத பமாரக்கதிறமாரகளைமா என்ற சுற்றம முற்றம பமாரத்மதென்.

“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ஆஆஆ..ஸ்ஸ்ஸ்..மமமம...” என்றக்

அளடயமாலம கண்டுக்தகமாண்மடன். அப்படிமய அதெதிரந்த மபமாய

‘அலமமலு டீச்செரமா இப்படி! இந்தெ வயசெதிலுமமா..?யமாமரமாடு இவள

‘ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ..’ என்ற உளளைனிருந்த

‘செத்.. செத்.. செத்.. செத்..’ என்ற முதெலதில தமதவமாக எழுமபவிய செத்தெம,

“செரி! நவீ தெதிருமபவி இந்தெ மமளஜய பவிடிச்சுக்கதிட்டு குனனிஞ்சுக் கமாட்டு..”

‘என்ன இத! இந்தெ அலமமலு டீச்செர இப்படி தென்மனமாட மகன் வயசு

இப்படி.. ...ச்மசெ!’ என்ற செதிறதித மகமாபம மதெமான்றதியத. உளமளை ஆள

“உனக்கு அந்தெ ரமாணவிளயப் பமாரத்தலதிருந்த, குண்டி ளபயவித்தெதியம

“ஆமமா! அந்தெ ரமாணவி மட்டும இப்படி குனனிஞ்சு கமாட்டினமா..வமாவ்..

“செரி செரி! தரமாமப கற்பளன பண்ணமாமதெ.. செசீக்கதிரமமா குத்த.. மநரம

“ரமாணவி... ரமாணவி.. ரமாண வீஈஈஈஈஈஈஈஈ..” என்ற என் தபயளர

அந்மநரத்தெதிற்தகலலமாம, என்னுளடய மபண்டி ததெமாப்பலமாக எனத

செதிறதித வவினமாடிகளுக்கு பவிறகு, “ஏய! இந்தெமா.. பவின்னமாடி இந்தெ

“முன்னமாடி தெமான் இருக்கு...”

“யமாரும இருக்க மமாட்டமாஙக இலல..”

“ஊஹ¥ம.. நமான் தெமான் நமம வமாட்சு மமளன மகட்டில கமாவலுக்கு

“அத இலளல..எனக்கு அவளன நதிளனச்செமா தெமான் பயமமா இருக்கு..”

“அவன் வமாமய தெதிறக்க மமாட்டமான்.. அதெமான் பணம தகமாடுத்த

‘மகட்ட வளரக்கு மபமாதம..’ என்ற நதிளனத்தெ நமான் அவசெர

வழதி தநடுக்க, நமான் மகட்ட வசெஙகமளை என் மனதெதில வளளைய

இஙமக என் கணவளரப் பற்றதி தகமாஞ்செம தசெமாலலதிவவிட மவண்டும.

எனக்மக செதில செமயம, ‘இவர நமமுளடய முளலகளளை இன்னும

தபமாத்தெதி, “ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்.. என்ன இத இப்படி எலலமாம மபசுமற..!

அவர நடத்தம பூளஜயமாவத நவீடிக்குமமா என்றமால, அதவும

முதெலதில தமதவமாக என் மமாரபு கலசெஙகளளைப் பவிடித்த

இப்மபமாத வவிஷயத்தக்கு வருமவமாம... தமதவமாக ஜமாக்தகட்டுடன்

ஒட்டுக்மகட்டு சூமடறதிய எனத உடல, மமீ ண்டும சூடு ஏற

சுமமார இரண்டு நதிமதிடஙகள என் கலசெஙகளளை மமாறதி மமாறதி செப்பவிய

அன்ற மமாளலயவில ரமாஜமாரமாமன் அலமமலுவவிடம தசெமான்னத

அந்தெ கணத்தெதில என்னுள ஏமதெமா ஒன்ற தசெத்த மபமானத! என்

முன் அப்படி அமமணமமாக கதிடப்பளதெ நதிளனக்கும மபமாமதெ, மவசெதி