Carl Czerny ETIUDY NA LEWA RERE Schule der linken Hand op. 399 NA FORTEPIAN Przygotowat do druku Zbigniew Sliwirshi wf Polskie Wydawnictwo MuzyczneZamieszezone w programie nauczania zatwierdzonym do uéythu w szkolach muzyeznych II stopnia zarzqdzeniem Ministra Kultury i Sztuhi z dna 21 XII 1959 r. Carl Czerniy (1791-1857) byt niezwykle plodnym kompozytorem, Calosé jego twérczosci obejmujaca z gérq 1000 opuséw, stanowia liczne uwertury, symfonie, utwory kameralne, koé- cielne, pieéni, solowe utwory instrumentalne. Nie odznaczaja sig one jednak oryginalnoscia iz czasem ulegly calkowitemu zapomnieniu; nazwisko Czernego przeszio do histori jako wy- bitnego pianisty i pedagoga, autora niezliczonej ilosci dydaktycznych utwordw fortepianowych. Czerny to prawdziwy klasyk pedagogicznej literatury fortepianowej. Dokonat on, jesli moina tak to okreslié, anatomicznego rozbioru probleméw éwczesnej techniki pianistyczne}, rozkladajac ja na szereg podstawowych elementéw, ktére nastepnie niezmiernie systematycz~ nie i metodycznie opracowywat w niezliczonych wariantach, umiejetnie szeregujac i stopniujac trudnogci, Cwiczenia i etiudy Czernego mozna uwataé za pewnego rodzaju kompendium, va- demecum problemow pianistycznych, spotykanych w literaturze fortepianowej XVIII i poczat- kow XIX wieku. Obok wartosci historycznych walory dydaktyczne jego etiud i dzié jeszcze nie stracily aktualnosci. Nie nalezy ich przeceniaé, lecz nie moina ich takze nie doceniaé. Umiejetny dobér i odpowiednie dawkowanie etiud Czernego przynosi studiujacemu znaczne korzy$ci przede wszystkim w opanowaniu podstawowych form technicznych (jak np. gamy, figuracje akordowe i pasate, podw6jne déwicki, oktawy i in.), a takte przyczynia sie do osiagania wy- réwnania déwi¢ku i nabycia precyzji artykulacyjnej. Do najlepszych zbiordw etiud Czernego naleza niewatpliwie, obok Op. 740, Etiudy na lewa reke op. 399, Sa to w wiekszosci etiudy trudne, stanowiace jak gdyby synteze 6wezes- nych osiagnieé pianistycanych. Opanowanie tych utwordw wyrabia znaczna bieglosé, zrecz- noSé i niezaleznosé lewej reki, co z kolei przyczynia si¢ do ugruntowania podstaw wszech- stronnie rozwinietej techniki pianistyczne}. Podstawa niniejszego opracowania bylo poréwnanie tekst6w wydawnictw: Littolfa, Peter- sa i Universal-Edition, Wydanie ma charakter instruktywny, zawiera propozycje interpretacji odnoénie do frazowania, artykulacji, dynamiki i szczegélowo opracowane} aplikatury. ZS. Polskie Wydnonicrso Muxpcrne, Krabi, Al. Kraslshlogo 11, Printed In Poland ‘Woe. eat 10.7 ark wd. ark. drak, Papler off, HEM 90 Ny. Fabrpi drake 19 V1 1963, Dr Zam. ne 259. FS. Conn 16 atSPIS ETIUD Allegro vivace (J«120) Se Tegato Allegro moderato (J+ 96) == 0 SF A iegato Presto e velocissimo (= 126) * velociss Moderato ed espressivo (J-92) ‘cantabile 23 P dolce “legato Allegretto vivace (4 =10 2 Pleggiermente | cantando Molto allegro (J =72) ge mf Allegro molto (J- 138) t=» legato Andantino con moto (=96) 5 0 fa 6 é = — Ses oe = ¥ PP leggierssimo Allegro moderato (J= 100) p dele Andante (J-80) A : 49