Είµαι παράξενο φυτό

ανθίζω υπό συνθήκες

αλήθεια, πού µε βρήκες;

Κι αν έκρυψα και κρύφτηκα στη σκόνη και ζαλίστηκα

σε χρυσαφένιες σκαλωσιές απ` όπου βλέπεις ό,τι θες
κορδέλες και µπερδέµατα, γιαλάδες, τέτοια θέµατα.
Με κόκκινο και µπλε βαθύ να το τραβήξω όπου βγει.
Στολίζοµαι και βγαίνω, παίρνω το ίδιο τρένο
κάνω παιχνίδι µε φωτιά ώσπου ένα βράδυ ξαφνικά

πετάω από πάνω τα λούσα, έχω µαζί σου ραντεβού

εγώ χρυσόσκονη πουλούσα και όλο έφευγα γι` αλλού
και πώς να σταµατήσω τώρα, να φρενάρω ξαφνικά
µ` έχεις φέρει φάτσα φόρα στον παράδεισο µπροστά.

Να` µασταν, λέει, οµάδα καταστροφής, αρµάδα

να τρέχουµε σαν λάβα και να τροµάζει η Ελλάδα
εγώ κι εσύ ντουέτο, ένα εκρηκτικό πακέτο
που µαζεύει από το δρόµο φήµη, δόξα και λεφτά
και βλέπω στο όνειρό µου πως είσαι στο πλευρό µου
η Μπόνι και ο Κλάιντ γύρισαν ξανά.

Αχ, να µην ήτανε θεόρατος ο πύργος που µε `βαλαν

να γινόταν να σε δω όταν έβγαινα στη σκάλα.
Να` ταν όλη µου η προίκα µόνο φύκια και µποζού
να µην ντρεπόµουνα να` ρθω να σου ζητήσω ραντεβού.