Professional Documents
Culture Documents
Hoffmann
Hoffmann
Hoffmann was romantische schrijver, jurist, muziekcriticus, dirigent en componist. Hij schreef o.a.
een bekende kritiek/recensie op Beethovens 3de Symfonie. Het volgend kortverhaal verwijst erg naar
context van muzikanten aan het einde van de 19de eeuw. Het verhaal geldt meer als metafoor voor
het standpunt van Hoffmann omdat erg absurditeiten in het verhaal zitten. Verhaal wordt vertelt
vanuit het standpunt van nevenfiguur, verhaal draait niet rond hem. Dit personage zit met de
volgende vragen:
2. What is the relationship between voice and violin? What kind of music aesthetic assumptions might
be made with this relationship?
Mysterieuze connectie. Menselijke stem is gecreeerd door de natuur, en een viool door de mens.
Antonia’s stem wordt vergeleken met natuurlijke klank. Hij streeft dit na in zijn violen. Maar hij wilt
controle over de klank van zijn viool, terwijl Antonia geen controle heeft over haar stem (ze heeft
haar timbre, bereik, etc niet zelf gekozen). Antonia’s stem ontroert mensen, vooral mannen, op een
manier die niet rationeel te verklaren valt. Iedereen wordt verliefd op haar (stem). Klanken van viool
worden niet vergeleken met natuur maar met artefacten, bv. silver bells. Stem wekt emoties op,
plezier, lust,… (=music aesthetic assumptions).
Paganini beschreef ook de viool als een vrouwelijke stem.
4. What is Krespels relationship to violins and his relationship to his daughter’s voice?
Krespel is een bekende vioolmaker. Violen zijn voor hem levende dingen waarvoor hij de ‘life
sources’ voor wil geven. Vroeger maakte hij violen voor anderen, nu enkel voor zichzelf. Wanneer er
een af is, speelt hij er twee uur op en hangt hem dan op en raakt die nooit meer aan. Hij koopt ook
violen van grote meesters op, speelt erop, en haalt ze dan uit elkaar om de structuur ervan de
bestuderen (Stradivarius). Hij begroef zijn mooiste viool samen met Antonia. Na haar dood stopte hij
met violen maken én bespelen. Antonia is Krespels dochter uit een misgelopen huwelijk met een
Venetiaanse prima donna (zangeres). Krespel leerde zijn dochter pas kennen toen ze al wat ouder
was, na de dood van zijn ex-vrouw. Krespel werd meteen verliefd op zijn dochters stem en kwam in
een extase. Hij smeekte haar om nooit meer te zingen, omdat zijn hart barst.
Muziek als gevaarlijk plezier enerzijds en als door mensen
gemaakt en controleerbaar artefact (de stem, de viool).