You are on page 1of 12

ส่วนที่ 1

บทที่ 1
ภู มิ ป ร ะ เ ท ศ แ ล ะ ค ำ อ ธิ บ ำ ย ก ลุ่ ม เ ก ำ ะ ที่ เ รี ย ก ว่ ำ อั น ด ำ มั น
ห มู่ เ ก ำ ะ ป ร ะ ม ำ ณ ส อ ง ร้ อ ย สี่ จ ำ น ว น ข อ ง ค ว ำ ม ง ำ ม ที่ ไ ร้ คู่ แ ข่ ง ก อ ด
ภ ำ ย ใ น สิ่ ง ม หั ศ จ ร ร ย์ แ บ บ พ ำ โ น ร ำ ม ำ ที่ ยิ่ ง ใ ห ญ่ ข อ ง พ ว ก เ ข ำ
แ ล ะ มี ที่ ก ำ บั ง ใ น รู ป ข อ ง น ำ ง ฟ้ ำ , ด ว ง อ ำ ทิ ต ย์ - จู บ ท ะ เ ล scapes
แ ล ะ ภู เ ข ำ สู ง ต ร ะ ห ง่ ำ น ก ร ะ จ ำ ย อ ยู่ ใ น อ่ ำ ว ข อ ง เ บ ง ก อ ล 7 5 0
ไ ม ล์ เ ท่ ำ กั น จ ำ ก ป ำ ก แ ม่ น้ ำ Hoogly ห รื อ จ ำ ก ท่ ำ เ รื อ Madras
เกำะเหล่ำนี้ ประมำณห้ำพันปี ก่อนหน้ำนี้ กลำยเป็ นส่วนหนึ่งของช่วงทีส ่ ูงส่งอย่ำ
งต่อเนื่อง ภูเขำที่ทอดตัวจำก Negrais ในพม่ำทำงทิศเหนื อไปยังหัว Achin
ใน Sumatras ทำงทิศ ใต้ ว่ำ กัน ว่ำ ควำมหำยนะที่ยิ่ง ใหญ่แ ยกออกจำกกัน
เก ำะเหล่ ำ นี้ จำก แผ่ น ดิ น ใหญ่ เ ป็ นที่ นิ ย ม ต ำนำนสนั บ สนุ นมุ ม ม อ ง นี้
ชำวอะบอริ จิ น , โดยเฉพำะอย่ ำ งยิ่ ง ผู้ ที่ อ ำศัย อยู่ ใ นภำคใต้ เ ชื่ อ ที่ Mavia
Tomala, หัวหน้ำใหญ่ของพวกเขำทีอ ่ ำศัยอยู่
น ำ น ม ำ แ ล้ ว แ ล ะ จ ำ ก ผู้ ที่ พ ว ก เ ข ำ ทั้ ง ห ม ด sprang,
เ ป็ น ที่ รั ง เ กี ย จ กั บ ชี วิ ต บ ำ ป ข อ ง ป ร ะ ช ำ ช น ข อ ง เ ข ำ ,
จมน้ำและกระจำยตัวมำกทีส ่ ุดของผูอ ้ ยูอ
่ ำศัยร่วมกับสัตว์ป่ำทัง้ หมดและแบ่งออ
ก เ ป็ น ที่ ดิ น เ ข้ ำ สู่ เ ข ต ก ำ ร ป ก ค ร อ ง แ ล ะ เ ข ต ก ำ ร ป ก ค ร อ ง ปั จ จุ บั น
ต ำนำนนี้ มี ส่ ว นใดบ้ ำ ง เมื่ อ น้ ำ ท่ ว มที่ ท ำลำยโลกในช่ ว งเวลำของโนอำห์
(พระคัมภีร์เก่ำ) หรือ <4 Great Pralaya "ที่กวำดจักรวำลไป (เก่ำตำนำน)
มี มู ล ค่ ำ ก ำ ร พิ จ ำ ร ณ ำ เ พิ่ ม เ ติ ม ต ำ น ำ น
กล่ำวว่ำควำมสับสนของชำวเมืองแผ่นดินใหญ่สำหรับกำรแยกฉับพลันของพว
กเขำจำกพวกเขำ เพื่อ นร่ว มงำนจึง กระตือ รื อ ร้น ที่ Kama, ไม้บ รรทัด ของ
Ayodhya, พ ร ะ เ อ ก ข อ ง ม ห ำ ก ำ พ ย์ ร ำ ม เ กี ย ร ติ ์ ,
ว ำ ง แ ผ น ค รั้ ง แ ร ก เ พื่ อ เ ชื่ อ ม ต่ อ อิ น เ ดี ย กั บ ค น ที่ โ ช ค ร้ ำ ย
เกำะโดยกำรสร้ำ งสะพำนใหญ่ แม้ว่ำ จัก รพรรดิไ ม่ส ำมำรถด ำเนิ น กำรได้
ค ว ำ ม ป ร ำ ร ถ น ำ ห นุ ม ำ น เ ส ร็ จ สิ้ น ก ำ ร ท ำ ง ำ น ใ น ภ ำ ย ห ลั ง
เ ว ล ำ ที่ จุ ด ป ฏิ บั ติ ม ำ ก ขึ้ น ซึ่ ง ข ณ ะ นี้ รู ้ จ ั ก กั น ใ น น ำ ม Adams Bridge
ห มู่ เ ก ำ ะ เ ห ล่ ำ นี้ ตั้ ง อ ยู่ ใ ก ล้ กั บ ที่ ดู เ ห มื อ น ซ้ อ น กั น
และด้ ว ยเหตุ นี้ พ วกเขำได้ ร บ ั กำรรู ้จ ก ั กัน มำนำนแล้ ว ว่ ำ เป็ น "เยี่ ย มมำก
อั น ด ำ มั น " อั น ด ำ มั น อั น ยิ่ ง ใ ห ญ่ ป ร ะ ก อ บ ไ ป ด้ ว ย ห้ ำ เ ก ำ ะ ห ลั ก ,
ภ ำ ค เ ห นื อ อั น ด ำ มั น , ก ล ำ ง อั น ด ำ มั น ใ ต้ อั น ด ำ มั น เ ก ำ ะ Baratang
และเกำะรัตแลนด์ ห้ำเหล่ำนี้ถูกแยกออกจำกกัน โดยสีช ่ ่องแคบแคบ: ออสติน,
Homefreys, ช่ อ งแคบกลำงหรื อ อัน ดำมัน และแม็ ค เฟอร์ ส น
ั ช่ อ งแคบ.
นอกจำกนี้ลต
ิ เติลอันดำมัน
ท ำ ง ด้ ำ น ใ ต้ เ ป็ น เ ก ำ ะ ที่ มี ข น ำ ด ใ ห ญ่ ม ำ ก ช ำ ย ฝั่ ง ข อ ง แ ผ่ น ดิ น ใ ห ญ่
สุดขีดควำมยำวของกลุม ่ คือ 219 ไมล์สุดขีดควำมกว้ำง 32 ไมล์และพื้นทีร่ วม
2,508 ตำรำงไมล์ มีหุบเขำและหุบเขำทีส ่ วยงำม
โ ด ย ป่ ำ เ ข ต ร้ อ น ที่ ห น ำ แ น่ น หั ว ห น้ ำ สู ง คื อ :
อ ำ น ท ร ำ ย ย อ ด นิ ย ม ใ น ภ ำ ค เ ห นื อ อั น ด ำ มั น , Mount Diavalo
ในภำคกลำงอันดำมัน, Koiab, ภูเขำ Hariett และ Cholunga ในภำคใต้
ยอดอัน ดำมัน และฟอร์ ด ใน Rutland เกำะ. ไม่ มี แ ม่ น้ ำ ในเกำะ แต่ a
ไ ม่ กี่ ล ำ ธ ำ ร ต ล อ ด ก ำ ล ไ ห ล ที่ นี่ แ ล ะ ที่ นั่ น
เส้นแนวชำยฝั่งทัง้ สองด้ำ นของเกำะมี ก ำรเยื้อ งอย่ำงล้ำลึก และมี จำนวนมำก
ท่ำเรือปลอดภัย ท่ำเรือหลักของภำคใต้ Andamans บนชำยฝั่งตะวันออกคือ
Port Meadows, Colebrook Passage, ท่ ำ เรื อ Elphinstone, Stewart
Sound และ Port Cornwallis บนฝั่งตะวันตก, เสียง Temple, Interview
Passage, Port Anson, Port Campbell แ ล ะ Port Monst อ ยู่
ท่ ำ เ รื อ ที่ ส ำ คัญ อ่ ำ ว Shoal แ ล ะ Kotara ใ น South Andamans แ ล ะ
Outram ท่ ำ เ รื อ แ ล ะ ช่ อ ง แ ค บ Kwantang ใ น ห มู่ เ ก ำ ะ ,
เ ป็ น จุ ด ยึ ด ที่ ป ล อ ด ภั ย ส ำ ห รั บ ก ำ ร เ ดิ น เ รื อ เ รื อ
กรมสำรวจของอินเดีย ได้รบ ั กำรแต่งตัง้ คณะกรรมำธิก ำรในปี ค. ศ. 1883
ภำยใต้ พ.อ. อำร์. ฮอบูดี้
พ ว ก เ ข ำ ส ำ ร ว จ Andamans แ ล ะ น อ ก ห มู่ เ ก ำ ะ topographically
ส่ง ผลให้ก ำรผลิต แผนที่จ ำนวนมำก ขอบคุ ณ ควำมพยำยำมของ Ritchie,
Archibald Blair, Moosom, Brooker แ ล ะ Commander Carpenter
ที่ ส ำ ร ว จ ช ำ ย ฝั่ ง ใ น แ ต่ ล ะ ช่ ว ง เ ว ล ำ ท ำ ง ท ะ เ ล
เสร็ จ สิ้ น กำรส ำรวจและจัด ท ำแผนภู มิ ไ ว้ เ ป็ นคู่ มื อ ที่ ป ลอดภัย ส ำหรับ เรื อ
ห มู่ เ ก ำ ะ มี สี สั น ง ด ง ำ ม น่ ำ อั ศ จ ร ร ย์ เ ส น่ ห์ แ ล ะ ไ ม่ น่ ำ ก ลั ว เ ล็ ก น้ อ ย
ไม่มีรำยละเอียดของหมูเ่ กำะเหล่ำนี้ สำมำรถทำเพือ ่ ควำมยุตธิ รรมกับพวกเขำ
ค ว ำ ม ส ว ย ง ำ ม ข อ ง พ ว ก เ ข ำ ท ำ ใ ห้ ฉั น โ ก ร ธ วิ ญ ญ ำ ณ เ ช่ น ไ ว น์
พ ว ก เ ข ำ เ ชิ ญ ห รื อ ร อ Wordsworth, Spenser ห รื อ Tagore
เพื่ อ เฉลิ ม ฉลองพวกเขำ ในบทกวี อ มตะ ; Macaulay หรื อ แคร็ ก เกอร์
สรรเสริญ ควำมงำมที่โ ดดเด่น ของพวกเขำในรุ่ง โรจน์ ร้อ ยแก้ว ; Michael
Angelo หรื อ Raphael เพื่อ แสดงภำพ tc นี้ นำงฟ้ ำที่ดิน "ในสี เ รื อ งแสง
ฉันสำมำรถเพียงพยำยำมอธิบำยคนธรรมดำของเกำะ, พูดพล่ำมเหมือนเด็ก -
พวกเขำมีทุกทีส ่ วยงำมโดดเด่น, สวยงำมเป็ นรุง่ อรุณทีน ่ ่ ำสนใจเป็ นดวงอำทิตย์
เตียงปะกำรังของอ่ำวเป็ นทีช ่ ด
ั เจนสำหรับกำรเลือกสรรสีสน ั ทีป่ ระณี ต สีเขียว
เนินเขำเรียงซ้อนกันเป็ นไมล์ ภูเขำวุน
่ วำยดูเหมือนจะเพิม
่ ขึน้ เกือบจำกน้ำทะเล
่ หนึ่งยืนอยูบ
เมือ ่ น บนเนินเขำเขำมองไปรอบ ๆ ด้วยควำมประหลำดใจ
ที่ หุ บ เขำที่ มี ต้ น ไม้ ร่ ม รื่ น อยู่ ใ นหุ บ เขำ ป่ ำ นอกเหนื อจำกนี้ มี ไ ม้ ยื น ต้ น
ป่ ำ เ ข ต ร้ อ น ที่ ร ะ บุ ไ ว้ ส ำ ห รั บ ค ว ำ ม เ งี ย บ สุ ส ำ น ข อ ง พ ว ก เ ข ำ
แ ท บ จ ะ ไ ม่ ไ ด้ ยิ น เ สี ย ง จ ะ ไ ด้ ยิ น เ สี ย ง เ จี๊ ย ก ๆ
ของนกในกิ่งก้ำนของต้นไม้หรือกำรเดินป่ ำของกวำงขณะวิ่งบนกรีนทุ่งหญ้ำ
เ ป็ น ป่ ำ ที่ มี ป่ ำ ดิ บ ห รื อ ซึ่ ง ผ ลั ด ใ บ
ในป่ ำเหล่ำ นี้ มี อ ยู่ห ลำยแห่ง พัน ธุ์ ไ ม้ที่มี ป ระโยชน์ (ประโยชน์ ข องสิ่ง เหล่ำ นี้
ป่ ำ จ ะ อ ธิ บ ำ ย ไ ว้ ใ น ส่ ว น ที่ ส อ ง ข อ ง ห นั ง สื อ ) .
ควำมสวยงำมของหมูเ่ กำะเพิม ่ ขึน ้ อย่ำงแน่ นอน ในช่วงมรสุมตะวันตกเฉี ยงใต้
แล้วก็เนินเขำทัง้ หมดอยูใ่ นใบและ vari สี
ข ว ำ ไ ป ที่ ริ ม น้ ำ เ ฟิ ร์ น แ ล ะ ไ ม้ เ ลื้ อ ย ทุ ก ข น ำ ด ส อ ด ไ ห ม กั น แ ล ะ กั น
ลำต้นของต้นไม้ทเี่ ขียวชอุม ่ ตลอดปี
ช่ ว ง ที่ ก ว้ ำ ง ใ ห ญ่ ข อ ง ภู เ ข ำ ที่ ป ก ค ลุ ม ด้ ว ย ห ม อ ก คื อ bluegrey
ในระยะไกลกับท้องฟ้ ำเป็ นรุง่ โรจน์
พื้ น ห ลั ง . ที่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง ต ล อ ด เ ว ล ำ แ ล ะ ส ด ใ ส
ฉ ำ ก จ ม ล ง ไ ป ใ น จิ ต วิ ญ ญ ำ ณ ข อ ง ผู้ ช ม แ น่ น อ น !
มั น เ ป็ น ป ร ำ ก ฏ ก ำ ร ณ์ ธ ร ร ม ช ำ ติ ข อ ง สี ต ำ ต ำ ร์ ที่ สั บ ส น มี เ ส น่ ห์
แม้วำ่ หมูเ่ กำะเหล่ำนี้จะตัง้ อยูใ่ นเขตร้อนมีภูมอิ ำกำศปำนกลำงเมือ ่ เทียบกับเกำ
ะในละติจูด ที่ค ล้ำ ยกัน อบอุ่นเสมอ แต่บ รรเลงโดยทะเลที่น่ำรื่นรมย์ สำยลม
พ ว ก เ ข ำ สั ม ผั ส กั บ ทั้ ง ม ร สุ ม
และอำจมีควำมผันผวนของสภำพอำกำศทีร่ ุนแรงได้
ปริ ม ำณน้ ำ ฝนที่ ไ ม่ ส ม่ ำ เสมอและแตกต่ ำ งกัน ออก ไป จำกปี ที่ ผ่ ำ นมำ
เกำะนี้ เ ป็ นจริ ง ภำยใต้ อิ ท ธิ พ ลของพำยุ ไ ซโคลนที่ เ กิ ด ขึ้ น ทุ ก อ่ ำ วเบงกอล
แ ต่ โ ช ค ดี ที่ พ ว ก เ ข ำ ไ ม่ ไ ด้ ไ ด้ รั บ ผ ล ก ร ะ ท บ ม ำ ก
อย่ำ งไรก็ ต ำมมี อ ยู่ม องเห็ น ได้แ ม้ใ นขณะนี้ บ ำงร่อ งรอยของกำรท ำลำยล้ำ ง
พ ำ ยุ พั ด ร ะ ห ว่ ำ ง Stewart Sound แ ล ะ พ อ ร์ ต Cornwallis 2436
ในท ำนองเดี ย วกัน แม้ ว่ ำ Andamans อยู่ ใ นสำยใต้ ข องควำมอ่ อ นแอ ^
เ กิ ด แ ผ่ น ดิ น ไ ห ว รุ น แ ร ง ขึ้ น ไ ม่ ไ ด้ ถู ก บั น ทึ ก ไ ว้ ค ว ำ ม ห ำ ย น ะ
แผ่นดินไหวทีเ่ กิดขึน ้ เมือ
่ เร็ว ๆ นี้ในอินเดีย
ไม่รส
ู้ ก
ึ ว่ำนี่เลย
หมวด 2
ประกำศโบรำณของหมูเ่ กำะและ
ค่ำอำหำร Cannibalism
ก่อน
เพือ
่ จัดตัง้ กฎของอังกฤษ
ในอินเดียหมูเ่ กำะเหล่ำนี้ไม่คอ
่ ยรูจ้ กั
เพือ
่ คนของอินเดียและแม้แต่น้อยไปนอก
โลก. ดังนัน ิ ธิ ์
้ เรำจึงไม่มีสท
หรือบัญชีตอ
่ เนื่องทัง้ ของอันดำมัน
หมูเ่ กำะอันดำมันหรือ แต่อย่ำงไรก็ตำม
เนื่องจำกสมัยโบรำณของเส้นทำงกำรค้ำ
ระหว่ำงอินเดียกับส่วนอืน
่ ๆ ของ
โลกกล่ำวถึงได้รบ
ั กำรทำจำกเกำะเหล่ำนี้
โดยนักเขียนโบรำณบำงคนทีอ
่ ำจมี
เห็นตัวเองหรือได้ยน
ิ จำกพวกเขำ
ลูกเรือพ่อค้ำและคนอืน
่ ๆ ทีม
่ ี
ผ่ำนเกำะเหล่ำนี้หรือได้รบ
ั ควำมเดือดร้อนที่
มือของคนป่ ำทีม
่ ืดเหล่ำนี้เมือ
่ เรือของพวกเขำ
ถูกอับปำงและถูกบังคับโดย
ไม่เอื้ออำนวย \ veather ให้หลบภัยทีไ่ ม่เอื้ออำนวย
ชำยฝั่งของหมูเ่ กำะเหล่ำนี้ Kshendra,
กวีชำวแคชเมียร์ใน "Bodhisathvavadana"
เกีย่ วข้องอย่ำงไรเมือ
่ อโศกนั่งอยูท
่ ี่
บัลลังก์ที่ Pataliputra พ่อค้ำอินเดียบำงคน
ทีผ
่ ำ่ นเกำะเหล่ำนี้รำยงำนไป
เขำสูญเสียและควำมหำยนะทีเ่ กิดจำกพวกเขำ
pirates, Nagas ผูท
้ ำลำยเรือของพวกเขำทัง้ หมด
ิ ง้ ั หมดของพวกเขำ หนึ่งอำจ
และปล้นสมบัตท
เป็ นอันตรำยต่อกำรคำดเดำว่ำคนทีอ
่ ำ้ งถึงโดย
พ่อค้ำอำจเป็ นคนผิวดำของ
หมูเ่ กำะอันดำมัน
เป็ นเวลำหลำยศตวรรษทีอ
่ น
ิ เดียดำเนินกำรกับเธอ
ควำมสัมพันธ์ทำงกำรค้ำกับกรีซ, โรม,
อียป
ิ ต์, จีนและญีป
่ ุ่ น สองคนสุดท้ำย
ประเทศรูเ้ กำะในศตวรรษแรก
A.D. เป็ น Yeng - to - Mang และอันดำมัน ต่อมำ
on มำเป็ นจำนวนมำกของนักประวัตศ
ิ ำสตร์ในหมูผ
่ ู้
กำรกล่ำวถึงเป็ นพิเศษควรทำจำก Marco Polo,
ปริญญำโทซีซำร์ Frederik และ Nicola Conti
นักเดินทำงบำงคนเอ่ยชือ
่ สถำนที่
แม้วำ่ ในรูปแบบบิดเบี้ยว ทัง้ หมดต่ำง ๆ
รูปแบบของชือ
่ ปัจจุบน
ั ดูเหมือนจะได้รบ

้ อยูก
ขึน ่ บ
ั ชือ
่ มลำยูสำหรับเกำะ
ชำวมำเลย์มีเรือมำหลำยร้อยปี แล้ว
กับอันดำมันพำพวกเขำไปไกล
ทีด
่ น
ิ และขำยพวกเขำเป็ นทำส พวกเขำเรียกว่ำ
พวกเขำ "Handuman" ซึง่ หมำยควำมว่ำ etymologicalJy,
สถำนทีข
่ องคนป่ ำ อันดำมันหมำยถึง
"
แผ่นดินของลิง - คน "เครือ
่ งหมำย
antagonists ของอำรยันอพยพเข้ำสูป
่ ระเทศอินเดีย
ในช่วงปลำยศตวรรษทีส
่ บ

ิ เดียภำยใต้ Cholas เห็นน่ ำทึง่
ใต้อน
กำรปะทุของกิจกรรมทำงทะเลภำยใต้แรง
กฎของชุดของกษัตริย์ Chola ทีย่ งิ่ ใหญ่เช่น
รำชำรำชำมหำรำช Rajendra Chola Deva 1
และ Koluthunga นี่คอ
ื Rajendra Chola
Deva ฉัน, surnamed "
Gangai Konda "ทีส
่ ง่ มำ
กองทัพเรือข้ำมอ่ำวเบงกอลและ
พิชต
ิ อำณำจักรหลำยแห่งในภำคตะวันออก
กำรพิชต
ิ พะโคตำมมำด้วย
กำรผนวกนิกำรำกัวและอันดำมัน
หมูเ่ กำะประมำณ 1025 ปี ค. ศ. ทีด
่ ี
จำรึก Tanjore ของ 1050 A.D กล่ำวถึง
ชือ
่ ของเกำะในรูปแบบทีแ
่ ปลของ
Timai Thevu (0M 0j), "เกำะของ
สิง่ ทีไ่ ม่บริสุทธิ ์
"และเป็ นทีพ
่ ำนักของ cannibals
เนินเขำหุม ้
้ เกรำะและทะเลมีเกำะเหล่ำนี้ปรำกฏขึน
จะได้รบ
ั หมำยถึงโดยธรรมชำติทจี่ ะเก็บไว้หำ่ ง
จำกส่วนทีเ่ หลือของโลก, มิได้ถูกแตะต้องโดย
พลังทำงสังคมเศรษฐกิจและกำรเมืองทีก
่ ระตุน

มนุษยชำติในต่ำงประเทศ ด้วยควำมเสียใจอย่ำงยิง่ ทีเ่ รำทรำบ
ว่ำเกำะเหล่ำนี้ตง้ ั อยูใ่ กล้กบ
ั อินเดีย,
ทีน
่ ่ งั ของ Empires จำนวนมำกดินแดนแห่งวัฒนธรรม
และอำรยธรรมศูนย์กลำงหรือศูนย์กลำงของ
โลกกำรค้ำของตะวันออกได้
ละเลยโดยเธอและผูอ
้ ยูอ
่ ำศัยได้รบ
ั อนุญำต
เพือ
่ ดำเนินกำรต่อไปในฐำนะคนป่ ำเถือ
่ นทีเ่ หมำะสมกับตัวเรำเอง
วัน. ไม่ใช่เพรำะหมูเ่ กำะอันดำมัน
เป็ นทีต
่ ง้ ั ของจักรวรรดิอน
ั ยิง่ ใหญ่ควำมร่ำรวยหรือ
วัฒนธรรมทีพ
่ วกเขำเป็ นทีช
่ ดั เจน แต่เป็ น a
พยำนใบ้ทห
ี่ ำได้ยำกของมนุษยชำติ
นักวิชำกำรมีควำมเป็ นไปได้สูงมำก
ทฤษฎีในกำรพยำยำมอธิบำยแหล่งกำเนิดของสิง่ เหล่ำนี้
คนไม่พอใจ บำงคนคิดว่ำอันดำมัน
เป็ นลูกหลำนของเผ่ำพันธุ์ทม
ี่ ีอำยุมำกกว่ำ
ทีอ
่ ำศัยอยูใ่ นภำคเหนือของอินเดียก่อนทีจ่ ะมำ
ของ Aryans ทีต
่ อ
่ สูก
้ บ
ั พวกเขำและขับรถ
พวกเขำไปทำงทิศตะวันออกและต่อมำยังคงไกลข้ำม
น้ำ. คนอืน
่ ๆ เห็นว่ำชำวพื้นเมืองเหล่ำนี้เป็ นชำวพื้นเมือง
ของยุคไม้ไผ่กอ
่ น
โลหะหรือยุคหินและพวกเขำอยูใ่ นไม่
ทำงทีเ่ ชือ
่ มต่อกับผูค
้ นในปัจจุบน

ทีด
่ น
ิ . คนอืน
่ ๆ ยังกล้ำบอกว่ำนี่เป็ น
ลูกหลำนของเรืออับปำงแอฟริกน

ไม่มีอะไรน่ ำจะมำกกว่ำนี้
ควำมคิดเห็น ไม่มีกำรยืนยันเกีย่ วกับกำเนิดของพวกเขำ
สำมำรถทำได้โดยกำรวัดควำมแน่ นอนใด ๆ
นักวิชำกำรผูย้ งิ่ ใหญ่เล็งเห็นว่ำ
สิง่ ทีป
่ ลอดภัยทีส
่ ุดทีจ่ ะพูดเกีย่ วกับพวกเขำคือพวกเขำเป็ น
เศษของ Semangs และ Aetas ใคร
.once ครอบครองทำงตะวันออกเฉี ยงใต้ของเอเชียและ
เกำะห่ำงไกล
ชำวอันดำมันถือเป็ น "
ด้อยกว่ำ''
กำรแข่งขันทีก
่ ำหนดให้หำยไปเช่น
Tasmanians - พวกเขำจะมองลงไปเป็ น
ไม่ฉลำดและไม่เต็มใจ เพียงไม่กีป
่ ี
่ ำ่ นมำพวกเขำอำจจะมีหมำยเลขหนึ่งพัน,
ทีผ
แต่ตอนนี้พวกเขำกำลังจะตำยเช่นเดียวกับ
ชำวเมำรีชำวนิวซีแลนด์ชำวโปลินีเซียและ
Melavesians ของหมูเ่ กำะแปซิฟิกและ redskins
ของทวีปอเมริกำเหนือ อันดำมัน
เป็ นของทีร่ ะลึกครัง้ สุดท้ำยของคนดัง้ เดิม ของพวกเขำ
ตำแหน่ งทีไ่ ม่ซำ้ กันและกำรแยกจำก
ส่วนทีเ่ หลือของโลกอำจคิดถึงพวกเขำ
จนถึงตอนนี้
ในช่วงแรก ๆ มีชำวพุทธผูแ
้ สวงบุญ
จำกประเทศจีนมำยังอินเดีย, ดินแดนศักดิส์ ท
ิ ธิ,์
และกระหำยค้นหำงำนเขียนอันศักดิส์ ท ์ ละ
ิ ธิแ
่ ๆ ของพระพุทธศำสนำ - I-Tsing เป็ นหนึ่งใน
พระธำตุอืน
เหล่ำนี้และเขำได้ทงิ้ บัญชีสน
้ ั ๆ ของเหล่ำนี้
คนในส่วนหลังของวันทีส
่ บ
ิ เจ็ด
ศตวรรษทีเ่ ขำอธิบำยพวกเขำดังต่อไปนี้:
ผูช
้ ำยคนนัน
้ เปลือยเปล่ำขณะทีผ
่ ห
ู้ ญิง
ผ้ำคลุมหน้ำคนทีม
่ ีใบ ถ้ำ
พ่อค้ำเสนอเสื้อผ้ำพวกเขำจะกลบเกลือ
่ น
มือ (บอกได้วำ่ ) พวกเขำไม่ใช้พวกเขำ '
ในอินเดียและจีนมีชุดบันทึกย่อ
โดยชำวอำหรับยุคแรกในช่วงกลำงของ
ศตวรรษทีส
่ บ
ิ เก้ำ, substantiates มุมมองของเหล่ำนี้
กะลำสีและคนอืน
่ ๆ ลงไปในเวลำของเรำเอง
พวกเขำกล่ำวว่ำ:
"ชำวเกำะเหล่ำนี้
กินคนทีย่ งั มีชีวต
ิ อยู่ - พวกเขำเป็ นสีดำกับ wooJly
ผมและในสำยตำของพวกเขำและ countenances มี
เป็ นสิง่ ทีน
่ ่ ำกลัวมำก พวกเขำเปลือยเปล่ำ
พวกเขำไม่มีเรือ: ถ้ำพวกเขำมีก็จะ
กินทุกคนทีผ
่ ำ่ นใกล้พวกเขำ บำงครัง้
เรือผูกลมหรือเก็บน้ำ
หมดทีด
่ น
ิ ทีน
่ ี่และใช้กบ
ั ชำวพื้นเมือง
สำหรับอุปทำนสด; ในกรณีเช่นนี้ลูกเรือบำงครัง้
ตกอยูใ่ นมือของคนพื้นเมืองและ
ส่วนใหญ่จะสนใน
"
Marco Polo ในศตวรรษทีส
่ บ
ิ สำม A-D.
จักรพรรดิเฟรดเดอริกแห้งแล้งในสมัยทีส
่ บ
ิ หก
ศตวรรษที่ A.D. ยังทำงบเดียวกัน
นักเขียนคนแรกของ Marco Polo กล่ำวว่ำ
อันดำมันเป็ นเกำะทีม
่ ีขนำดใหญ่มำกไม่ใช่หน่ วยงำน
โดยกษัตริย์ คนทีอ
่ ำศัยอยูเ่ ป็ นภำคีและ
เผ่ำพันธุ์โหดทีส
่ ุดและป่ ำเถือ
่ น, มีหวั ,
ตำและฟันคล้ำยกับสุนข

สำยพันธุ์ กำรจัดกำรของพวกเขำเป็ นเรือ
่ งทีโ่ หดร้ำยและทุกอย่ำง
คนทีไ่ ม่ใช่ของตัวเอง
สำมำรถวำงมือของพวกเขำเมือ
่ พวกเขำจะฆ่ำและ
กิน.
"
นำยซีซำร์เฟรดเดอริกกล่ำวว่ำ:
"จำก
Nicobar ไป Pegu เป็ นเหมือนแถวหรือโซ่
ของจำนวนอนันต์ของหมูเ่ กำะซึง่ หลำย
เป็ นทีอ
่ ำศัยของคนป่ ำ และพวกเขำเรียก
เหล่ำหมูเ่ กำะ Andemaon และพวกเขำเรียกพวกเขำ
คนโหดหรือป่ ำเพรำะกิน
อืน
่ : ยังหมูเ่ กำะเหล่ำนี้มีสงครำมด้วย
อืน
่ เพรำะพวกเขำมี barques ขนำดเล็กและด้วย
เขำทัง้ หลำยกินกันกันและกันและกินกันกันและกัน
และหำกด้วยเหตุรำ้ ยเรือใด ๆ สูญหำยไป
เกำะเหล่ำนี้เป็ นจำนวนมำกได้รบ
ั มีไม่ได้
คนหนึ่งในเรือเหล่ำนัน
้ พ่ำยแพ้ทน
ี่ ่ น

ไม่เป็ นทีร่ จู ้ กั หรือ unslain คนเหล่ำนี้ไม่ได้
มีควำมคุน
้ เคยกับคนอืน

พวกเขำค้ำกับใด ๆ แต่อำศัยอยูเ่ พียงของดังกล่ำว
ผลไม้เป็ นเกำะทีผ
่ ลผลิต
"*
ควำมเชือ
่ ทีว่ ำ่ ชำวเกำะเหล่ำนี้เป็ นมนุษย์
ไม่ใช่เฉพำะอินเดียคนเดียว; Chi-
nese และอีกหลำยคนเชือ
่ ว่ำเป็ น Ogres
Rakshasas แม้กระทั่งวันนี้ มีอยูม
่ ำกมำย
แถลงกำรณ์ อืน
่ ๆ ทีท
่ ำโดยหลำยคนทีแ
่ ตกต่ำงกัน
ครัง้ ให้ผลเช่นเดียวกัน แต่ไม่มีใครเบ่งบำน
คนทีไ่ ด้ไปเทีย่ วเกำะและเก็บรวบรวม
ข้อมูลมือแรกจะละเว้น
ทำให้งบดังกล่ำวไม่น่ำเชือ
่ เกีย่ วกับผูท
้ ี่
ผูบ ์ ละคนทีอ
้ ริสุทธิแ ่ ำศัยอยูแ
่ ละ
ตำยไม่รจู ้ กั และมองไม่เห็น นักเขียนคนอืน
่ ๆ
ไม่มำกจนเกินไปในควำมคิดเห็น แต่มีคณ
ุ สมบัติ
แถลงกำรณ์ ของพวกเขำโดยบอกว่ำพวกเขำเป็ น cannibals
ึ้ นิสยั ทีต
ครัง้ เดียว แต่ได้ให้ขน ่ ง้ ั แต่
กำรมำถึงของอังกฤษท่ำมกลำงพวกเขำ แม้
นี่เป็ นกำรพูดเกินจริง
สังเกตได้ไหมว่ำแม้วำ่ ชำวพื้นเมืองจะทำร้ำย
และฆ่ำคนแปลกหน้ำทุกคนทีเ่ ข้ำมำ
ประเทศของพวกเขำค่ำใช้จำ่ ยของกำรกินกันทีท
่ ำ
ต่อพวกเขำทัง้ หมดเป็ นผลของเท็จ
ข้อสังเกตและข้อสรุปเร่งด่วนทีว่ ำดโดยไม่ตอ
้ ง
เหตุผลทีเ่ พียงพอ กำรสังเกตอย่ำงใกล้ชด

ศุลกำกรและมำรยำทของพวกเขำพิสูจน์ได้อย่ำงแน่ นอน
ว่ำเรือ
่ งนี้กบ
ั คนเหล่ำนี้เป็ นเรือ
่ งทีน
่ ่ ำกลัว
บ้ำบอคอแตก

You might also like