Ang kahirapan ay nangangahulugang isang kakulangan ngpangunahing pangangailangan ng tao katulad

ng pananami, kanlungan atpagkain. Ito ay maaaring dahil sa kawalan ng pera at maaari ring dahil sahindi
pagkapantay-pantay sa pamamahagi ng kayamanan. Halos lahat ng taodito sa pilipinas ay naghihirap at
kaunti lamang ang nagawang pigilan ito.Ngunit, ano nga ba ang pangunahing sanhi ng patuloy na
pagtaas ng antas ng

kahirapan? Ano ba ang maaaring maging epekto ng kahirapan? Ito’y ilan

lamang sa mga tanong na maaaring mabuo sa ating isipan. Malalamanlamang natin ang mga sagot nito
sa ibang bahagi ng amgin pananaliksik.Ipagpatuloy muna natin kung ano ang kahulugan ng kahirapan.Sa
panahon ngayon, dapat nating pagtuunan ng pansin an gatingkahirapan. Ito ay ang pinakamalaking
problema na dapat nating gawan ngaksyon upang masolusyunan.

Ang kahirapan ang isa sa mga mabibigat ng problema ng ating bansa. Madalas nating sisihin ang maling
pamamalakad ng mga pinuno ng bansa, pero sila nga ba ang may kasalanan o tayong mga Pilipino na
tamad? Sabi nga nila, “Katamaran ay ka

tumbas ng Kahirapan”, tama sila, at tama rin naman ang mga taong nagsasabing nasa gobyerno ang
pagkakamali. Sinasabi ng karamihan, kaya sila naghihirap ay sa kadahilanang wala silang trabaho, pero
ang totoo, maraming trabahong nakalaan, mapili lang talaga ang mga Pilipino. Pero hindi rin natin sila
masisisi, mas pipiliin pa nilang maupo na lang sa isang tabi at manghingi ng limos kaysa magpakapagod
sa napakabigat na trabaho at kumita ng isang daang piso sa isang araw, pero sa kadahilanang ito,
pinapakita lang natin na tayo ay tamad, pinakadahilan ng kahirapan. Pangalawa sa mga dahilan ay ang
maling gawain ng mga pinuno ng ating bansa, ang pagbubulsa sa kaban ng bayan. Ang mga pondo na
para sa pagpapaunlad ng buhay ng mga mahihirap ay ginagamit ng mga pulitiko para sa sarili nilang
interes. Sapat ang sweldo ng mga pinuno ng ating bansa, ang totoo ay sobra-sobra pa ito para bumuhay
ng isang pamilya, pero patuloy pa rin sila sa maling gawain nila. Kamakailan lang ay sinabi na umaangat
na ang ekonomiya ng ating bansa, pero wala kahit isa ang nakaramdam nito. Kailangan pa ring pumila ng
matagal para lang makabili ng NFA Rice, mataas pa rin singil sa gasolina, sa kuryente at halos sa lahat ng
bilihin, hindi kasya ang sweldo ng isang empleyado lamang. Dahil sa maling gawain ng mga pulitiko, mga
simpleng mamamayan ang naaapektuhan, dahil mas pinipili nilang ibulsa ang malaking pondong
pangkahirapan kaysa idagdag sa sweldo ng mga empleyado, isang malaking kamalian sa parte ng mga
pinuno. Pangatlo sa mga kadahilanan ay ang pagiging iresponsable ng mga Pilipino, o ang kawalan ng
paninindigan. Kung magiging responsible lamang ang mga magulang ng mga batang kalye ay malamang
walang pakalat-kalat na bata ngayon sa lansangan, walang uhuging bata na nanghihingi na limos, at
walang kaawa-awang mga mukha ng mga gutom na bata ang makikita natin. Kung pinagaaral lamang sila
ng kanilang magulang, malamang ay magkakaroon sila ng magandang kinabukasan. Bumabalik nanaman
dito ang kadahilanang wala silang trabaho, pero may mga programa ang ating pamahalaan, maging ang
local, para sa libreng pagaaral, pero mukhang hindi nauubusan ng dahilan ang Pilipino kung bakit hindi
sila nakaka-pagaral, at ibabalik nanaman ang sisi sa gobyerno. Ang katotohanan ay, tayo mismo ang
dahilan ng ating paghihirap, tayong mga mamamayan ng bansa natin. Kung sisimulan natin ang
pagbabago sa sarili natin, malamang ay mababagao rin natin ang antas ng ating pamumuhay, pinuno ka
man o simpleng mamamayan ay dapat magbago para sa ikauunlad nating lahat.
nawa, masasabi namin na ang kahirapan ay isang napakalaking probleman gating bansa ngayon. Ito ay
nagdudulot ng mga mararaming masasamang epekto.Ngunit kagaya ng sinabi namin, ito rin ay may
kaakibat na solusyun. Ang kulanglamang ay gawa.Ang problemang ito ay dapat nating pagtuunan ng
pansin lalo na sa mgakabataang Pilipino na siyang may malaking tungkuling gampanan ito. Dapat
natingpanindigan ang mga panulat ni rizal kaulad n

a lang ng panulat nyang ito, “ang

kabataan ay ang pag-

asa ng bayan”. Tayo ay dapat naniwala na kung gaano

kalawak ang daigdig ay ganoon din kalawak ang pag-asang matatamo ang mgamihiin sa buhay. Laging
tandaan na di tayo lagging nasa ilalim. Lagi nating isaisipna mag-aral tayong mabuti upang di tayo
lagging kakain ng lugaw. Ang kahirapanay gawin nating mga mithiin natin sa buhay.Ang kahirapan ay
hindi hadlang sa pag-aaral. Ang kailangan lamang ayibayong kasipagan. Ito ang dapat nating inihasik sa
ating sariling kaisipan upangmaging katiyak-tiyak na magkaroon ng magandaag kinabukasan. Ito ay
dapatnating ipunla sa ating puso. Gawin natin ang lahat ng ating magagawa para sa atingbansa. Bilang
mag-aaral, alam natin kung ano ang ating magagawa para sa araw ngbukas, tayo rin ay makatulong sa
kagalingan at kaunlaran ng bansa. Pero,bakitkaya may mga mahihirap? Bakit di nalang lahat ay
mayaman? Totoong lahat tayo

ay yumaman sa buhay. Kaya lang, nananaig pa rin sa ang kaparaanan. Ang pagyaman ay suwerteng
dumarating sa tulong ng sikap,sipag at tiyaga. Medalingmakamit ang yaman magtiyaga, magsipag ka
lamang;madali ang yaman,ang mahalaga ay nagpapakabuti.