Oktubre 6 1997 ang kapanakan na lumaki sa manila naranasan ang lumaki ng
hiwalay sa nanay at lumaki ng walang nakagisnan na ama nagging simple at mahirap ang paglaki sa hindi mo ginusto na buhay, bunso sa magkakapatid at may dalawang kapatid at may isang bunso na lalaki ngunit hindi tuna na kapatid. Naging masaya ang buhay sa manila narasan ang pagiging isang buhay bata sa labas halos mangitim at pawisan sa tuwing mag lalaro sa labas ng bahay. Noong nag kaEdad na lumipat sa cavite at nagsimula mamuhay bilang isang dalaga, ditto Nakita ang iba’t ibang uri at kilos at ugali ng mga tao noon nakatungtong ng elementarya sa Silang,Cavite ditto mas naramdaman ang isang pagiging estudyante na nagsisimula palang tahakin ang pagiging isang dalaga, dumating sa punto ng buhay na nagging mahirap ang pagsisimula sa totoong karanasan sa buhay, lumaki ng walang tatay at ina naman na sobra ang dedikasyon sa pagtratrabaho kaya’t ang atensyon na ninanais ay hindi mahanap sa mismong pamilya kaya’t sa mga kaibigan nahanap ang kasiyahan at sobrang pagmamahal, lumaki ng halos kaibigan ang lapitan at sumbungan. Dumaan sa matinding pagsubok ang buhay pagiging isang dalaga nakaranas ng matinding kalungkutan at hindi maipaliwanag ang nararamdaman kaya’t ninais na lamang na idaan ang nararamdaman sa pagiging isang palakwento at palatawa na tao kahit minsan hindi maibigay ang sobrang kasiyahan sa pagpapatawa kaya’t pineke ang mga ngiti at tawa sa mga tao na nakakasama at nakakausap, mahirap ang sitwasyon sa isang pamilya na hindi kumpleto nandon ang matinding kalungkutan at pag iisa. Hindi nagging madali ang buhay noon sa elementerya dahil sa panunukso ng mga kapwa estudyante ngunit kailangan maging malakas at matatag para sa sarili dahil sino paba ang magtatanggol kundi ang sarili lamang kaya’t nang nakatungtong na ng haiskul (highschool) dito na mas napalawak ang kaisipan sa buhay mas naipakita at nailabas ang tunay na nararamdaman mas nagustuhan ang buhay sa pagiging ganap na dalaga minsan naging mahirap ang sitwasyon dahil sa may mga patimpalak sa eskwelahan ngunit wala ang suporta ng mga ninanais na Makita sa araw ng pagsali sa mga patimpalak at organisasyon mas ditto naramdaman ang pagiging mag isa sa hamon ng buhay ngunit hindi naging hadlang ang mga pagsubok sa buhay mas naging malakas at matatag ang loob. Nang nakapag kolehiyo na mas ditto narasan ang toong buhay ng estudyante at bilang anak, sa edad na 18 na taon ditto mas naipamalas ang kakayahan na gumawa ng mga Gawain ng isang dalaga, dumaan sa mga resposibilidad lumaki man sa hindi kumpleto na pamilya nagawa padin ang pagiging isang anak sa kanyang ina at kapatid at kuya at ate, hindi man sapat ang atensyon na nabibigay ng kanyang pamliya dahil sa may kanya kanyang pamilya na hindi parin ito naging balakid sa pagbibgay ng resposibilidad bilang isang anak at kapatid, dumaan ang mga taon nanirahan sa Dasmarinas at rito dumami ang mga kaibigan at mas lumawak ang pagiisip na naayon sa edad. Hanggang ngayon mag isa padin sa pagtutuloy ng buhay dahil sa kanyang nanay na hindi na halos magkasabay ng oas dahil sa busy sa trabaho at sa school hindi na nagkakausap kahit nasa iisang bahay hindi parin magawa ang pakikipag komunikasyon sa isa’t isa. Hindi masaya ang makaramdam na ikaw ay mag isa sa buhay kahit na may mga pamilya ka at kapatid dahil iba padin ang atensyon mga tao na mahal ka at doon ka nabibilang naging mahirap ngunit nagtuloy sa buhay kahit hindi ganoon kadali ang buhay mas naipakita ang pagiging isang matatag at positibo na tao sa harap ng mga tao, Ako si Esther Mhay Bautista nabuhay man sa mga pagkakamali noon ngunit sa simula ulit ng aking buhay kakayanin ko ang hamon ng nasa realidad na buhay ng tao. Ang buhay ko man ay hindi perpekto Ngunit naging isang inspirasyon ito sa akin buhay para mas tumatag pa ang loob para sa buhay na meron ako at sa haharapin ko na mga desisyon sa buhay. Ang pagpapatawa ng mga tao ay isang malaking saya ito para sa akin dahil sa nakikita ko ang kasiyahan ng mga tao kahit na sa kabila ng mga ngiti ay luha hindi naging dahilan upang hind imaging masaya. Ang buhay ko man ay naging magulo sa iba pero para sa akin ang buhay ko na ito ay magsisilbing inspirasyon para sa aking sarili sa mga darating pa na taon sa buhay ko. Hindi hadlang ang pagiging isang mahina para hindi mo marating ang ginhawa at kasiyahan sa buhay, Marami ang sumuko sa buhay pero kung para sa pangarap ko ito aking itutuloy ang mga to, sa buhay ko nagsimula ako sa isang maliit na at simplng buhay bata at lumaki ng may natutunan mula sa aking pagkabata.