Professional Documents
Culture Documents
Prologue
Sinuklay ko ang buhok ko at hinawi ang bangs na sagabal sa mukha ko. Pero gusto
kong may bangs ako... tinatakpan kasi nito ang mukha kong daig pa ang rice terraces
kung magkakapimples.
Pangalawang linggo ko na sa college ngayon. Kumpara sa Grade 12, mas mahirap pala
ang college. Mahirap kasi kailangan mong makihalubilo ng iba't-ibang tao. Kada
subject, iba ang mga kaklase mo. Mabuti na lang at kasama ko parin ang iilan sa mga
kaibigan ko noong highschool kaya hindi ako masyadong out of place.
Kaya lang, napepressure ako. Kilala ang mga kapatid kong gwapo at mayayabang sa
school na pinapasukan ko. Buti nga at noon pa gumraduate si Kuya Dashiel, pero ito
naman si Rozen at Noah, nasa college pa kaya di ko parin maiiwasan ang pagkukumpara
ng mga estudyante.
"Yung mga lalaking Elizalde ang gu-guwapo... Pero si... uhm... Bakit kaya?"
Napapayuko na lang ako tuwing may naririnig akong ganyan. Syempre, walang may
kayang sabihin iyan sa harapan ko o kaya iparinig sa mga kuya ko. Patay sila kung
mangyari. Nakakawala o bawas tuloy ng self-esteem (kung meron man ako ng ganun).
Hindi ko na nga tinatawag si Rozen at Noah na 'Kuya' simula nung nag college ako.
Ayoko kasing ikumpara sa kanila. Pareho silang gwapo at overconfident. Ako ang
kabaliktaran nila sa lahat ng bagay.
Mas mukha pa nga itong Elizalde sa akin. Naiisip ko tuloy minsan kung ampon ba ako.
Pero lagi naman nila akong sinasabihan na hawig ko ang mommy ko. Mejo maitim lang
daw ako ng konti tsaka tadtad sa pimples ang mukha.
"Totoo ba yun? Maraming nagtatanong sakin, e?" Tumaas ang kilay niya.
Suminghap ako. Naglalakad kami ngayon patungo sa gym. Nandoon kasi sina Noah.
Mas balisa pa ang reaksyon niya sakin. Gulong-gulo siya at nagpapanic habang
pabalik-balik akong tinitignan. Nilagay niya ang dalawang kamay niya sa ulo niya
sabay panic-panic ulit.
"Kaya nga nandoon sila sa gym, diba?" Sabi ko sabay turo sa gym.
Umirap siya, "Pero sa ganito kadaling panahon?" Nag panic-panic ulit siya.
Ang OA nito.
Nakikipag-unahan ba ako patungong gym? Hindi naman ah? Ipapaclose ko pa yang exit
gawin kong one way para makadaan lahat papasok. KAPATID KO YUNG NASA LOOB, ARAW-
ARAW KO SIYANG NAKAKAHALUBILO SA BAHAY, KAYA HINDI NIYO KAILANGANG MAKIPAG UNAHAN
SAKIN NG BONGGA!
Lintek. Na high-blood ako doon ah? Sarap sigawan nung batalyong tumitili na yun.
Nakita ko ang halos gutay-gutay kong binder at isang libro sa lupa. Parang dinaanan
ng bulldozer. Nagka stampede pa yata. Palapit kami ng palapit sa gym, mas lalong
dumadami ang tao.
"Mga leche! Si Reina Elizalde 'to! Lagot kayo kay Noah! Lagot kayo kay Rozen!"
Sigaw ni Coreen sa mga estudyanteng dumadaan.Inayos ko ang bangs kong magulo na
naman at tinapik si Coreen.
"Hi! Ikaw pala yung kapatid ni Noah?" Sabay head-to-foot sakin ng mestizang bangus
na ito.
YES. Just like that. Marami akong kaibigan pag dadalhin ko ang apelyidong Elizalde.
At ayokong magkaroon ng mga kaibigan dahil lang Elizalde ako. Dahil lang gusto
nilang mapalapit sa mga kapatid ko. Ayoko. Pero alam kong di ko maiiwasan iyon.
Habang kaya kong iwasan, iiwasan ko. Kabaliktaran ako ng mga kapatid ko. They enjoy
fame, I don't.
"Magkamukha talaga kayo ni Rozen, Reina... na may pagka Noah." Ani Coreen habang
nakatitig kay Noah.
Gusto kong umupo sa huling upuan. Kaya lang itong famewhore kong bestfriend ay
gusto doon sa tapat ni Noah. Kinaladkad niya ako doon.
"Kung ayaw mong malaman nilang Elizalde ka, pwes ako, gusto ko." Umirap siya at
pinagpatuloy ang pagkaladkad sakin.
"HEXCUSE ME! Padaanin ako! Asawa ako ni Noah. Tanungin niyo pa siya?"
Take note: Walang naniniwala sa kanya pero naagaw niya ang atensyon ng iilang mga
fans nina Noah. Sumimangot at napamura sa kanya ang iba. Paano ba kasi, pag di siya
pinapadaan ay tinutulak niya ang mga ito.
"Mga bwiset. Tabi. Pay respect, people. I'm his wife, damn it!"
Umiling na lang ako at napangisi sa mga pinagsasabi niya hanggang nasa harap na
kami.
Si Noah ay ang lead guitarist ng bandang Zeus. Surprisingly, sikat yung banda nila.
Pure talent at pure kagwapuhan ang panlaban nila. Binigyan sila ng mejo malaki-
laking offer ng isang producer. After 2 years daw, iaadopt sila ng record label na
ito kung makahanap sila ng bagong vocalist at makapagperform sa malalaking events.
Okay na sana iyon. Dapat ngayon sila iaadopt, kaso, umalis yung vocals nila. Nag
migrate. Kaya ayan at back to zero ang banda nina Noah.
Siniko niya pa ako sabay turo sa nag au-audition para sa vocalist ng banda nina
Noah. Umiiling si Noah habang tinitignan ang kumakanta.
Naaninaw ko yung kumakanta at narealize na tama si Coreen. Sayang nga lang at hindi
masyadong maganda ang boses ng lalaking ito.
Nainip ako sa halos tatlumpung minutong panonood ng auditions. Maraming magagaling
pero di pumapasa kina Warren (Drummer nila) at kay Noah. Mga epal! Bilisan niyo na
at matapos na ang kabaliwang ito.
Hindi parin maalis ang titig niya sa stage, "Saglit lang. May 15 minutes pa tayo."
Aniya.
Hinila ko siya, "15 minutes. Tamang oras yun para makaalis tayo dito. Ma-s-stampede
pa tayo mamaya at magkakalat pa itong mga libro ko kaya tamang tama lang ang 15
minutes-"
"OH MY GOD!" Lumipad ang palad niya sa bibig para takpan ang pagnganga.
Nanlaki din ang mga mata niya. Binalot ng katahimikan ang buong gym. Ang tanging
narinig ko na lang ay ang makapanindig-balahibong boses ng lalaking kumakanta.
"Hindi mahanap sa lupa ang pag-asa... Nakikiusap na lang himala... Kasalanan bang,
humingi ako sa langit ng isang himala."
Nagkagoosebumps ako sa narinig ko. Alam ko... Kilala ko si Noah. Tatanggapin niya
ito. Unti-unti akong tumingala para tignan kung sino ang kumakanta.
Doon ko siya unang nakita. Magulo ang buhok niya, mukhang kakagising lang. Hindi
siya payat, tamang-tama lang ang built ng katawan niya. Kita sa soot niyang t-shirt
ang muscles niya. Pumipikit siya habang kinakanta niya ang kantang iyon.
Hindi ko namalayang nalaglag na pala ang bibig ko nang tinitignan siya. Bawat
banggit niya sa lyrics, bumabalandra ang dimple niya sa kaliwang pisngi. Hindi siya
maputi... tamang kulay lang. Matangos ang ilong niya, mapula ang tamang-tamang labi
at ibang klase ang dating. Nabingi ako sa katahimikan ng madla."Okay, that's
enough." Sabi ni Noah.
"Sino siya?"
Doon pa lang... alam ko na kung ano agad ang naagaw niya. Naramdaman ko yung pags-
slow motion ng mga bagay. Yung ngiti niya. Yung tunog ng malakas at mabilis na
pintig ng puso ko. Ang unti-unting paglunok ko. At ang unti-unting pagyugyog ni
Coreen sa braso ko.
Alam ko. Pero di ako makapaniwala. Posible kayang mapansin niya ako? Mapapansin
Kaya niya ako? Sa kagwapuhan, kakisigan at sa galing ng lalaking ito, mapapansin
niya kaya ako?
Kabanata 1
Uminit ang pisngi ko. Napauyuko ako at napatingin sa kamay ko. Nararapat ba akong
tignan ng mala-diyos na lalaking ito? Sobrang gwapo niya na tingin ko ay mauubusan
ng fans si Noah pag nasali siya sa Zeus. Alam kong walang pakialam si Noah kung may
mas gwapo man sa kanya o mawalan siya ng fans... Puro pagsusuplado at pagsusungit
lang ang alam noon sa mga babae. Itong si Coreen lang ang nagti-tiyaga sa ugali
niyang mas masahol pa sa tae ng kabayo.
Tumili siya. Nakatingin parin siya sa stage. Laglag ang kanyang panga at kulang na
lang ay sumuko ng silver dust sa tuwa.
Tumingala ako upang makita ang nakangising gwapo sa stage. Nakabalandra parin ang
stunning niyang dimple. Naranasan niyo na ba yung feeling na hindi mo kayang hindi
tignan ang isang tao? Ito yun, eh! Ayoko siyang tignan kasi nahihiya ako.
Ikinahihiya ko ang mga tigyawat sa mukha ko. Ikinahihiya ko ang walang powder at
kung anu-ano pa sa mukha ko. Ikinahihiya ko ang kapangitan ko. Hindi ko alam kung
bakit nakatingin siya sakin. Hindi ko mapagtanto kung ano ang nakita niya sakin at
bakit ganito siya makatingin?
Dinig na dinig ko ang lakas ng pintig ng puso ko. Hindi ko pa ito kailanman
nararamdaman. Para akong mag o-oral recitation o di kaya ay magsasalita sa harap ng
madla sa sobrang kaba ko. Wala naman akong gagawin na dapat ikakakaba ko pero bakit
ganito?
"Iaannounce lang po namin ang result next week. Thank you for coming here."
Halos di na marinig ang boses ni Noah sa ingay ng mga tao. Lahat ng mga mata ay
nakatoon sa lalaking huling kumanta. Bumaba siya sa stage. Pagbaba niya ay kinuha
niya agad ang packbag niyang nakalagay sa isang upuan.
Nawindang ako nang nakita ko kung ano ang isa pang kinuha niya sa upuan niya. Nung
una, hindi ko alam kung ano talaga iyon. Kulay itim at gumagalaw. Ano kaya yun?
Nagkibit-nalikat ako.
Gusto ko sanang lumingon pero hindi ko ginawa. Hindi ko talaga matanggal ang titig
ko sa lalaking iyon.
Tumawa nang tumawa si Coreen! Halos maiyak na siya sa kakatawa. May narinig din
akong tumatawa sa kabilang banda. Nawala na yung lalaki pero impression niya ay
naiwan saming lahat.
Wala nang pakealam ang lahat sa bandang Zeus na ngayon ay nagpapaalam na sa amin.
Napalingon na ako sa kanya. Nagkasalubong ang kilay ko nang nakita ko kung sino
itong nasa likuran namin. Gumuho agad ang mundo ko. Dahil alam ko... na ang
pinaniwalaan ko kanina, ay hindi totoo. Hindi sakin nakatingin yung lalaki, kundi,
sa kanya. Hindi ako yung napansin niya, kundi ang babaeng ito.
Makinis, maputi, mejo brown at mahaba ang buhok, mapula ang labi at matangkad na
ka-batch ko noong highschool, si Zoey Santiago.
Napangiwi ang isa sa mga alipores niya. Ayaw ng iba sakin pero nakikipagplastikan
parin sila dahil gusto ako ni Zoey.
Pangalan pa lang tumindig na ang balahibo ko. Hindi ko alam kung bakit ganoon na
lang ang epekto niya sakin.
"Oh," Umirap si Zoey kay Coreen. "Taga-probinsya siya. Dun sa farm namin.
Magkakilala kami. Scholar siya dito kaya dito siya magco-college. And don't ask me
about his chickens." Sambit niya nang nakatitig kay Coreen.
"Bye, Reina." Kumaway siya at umalis na kasama ang mga alipores niya.
"Bye, Reina!? TSEH! Plastik! Alam nating lahat na nakikipagkaibigan lang ang social
climber na yun sayo dahil mayaman ka. Nakakajirits. Sana mabitin siya ng patiwarik.
Kala niya ang ganda niya puro make up lang naman yung mukha! Parang naligo sa
flour! Uy, Reina! Tulala ka diyan?" Siniko ako ni Coreen.
Ang OA ko, oo. Pero talagang nag expect ako na ako yung napansin niya.
"Magkakilala sila ni Zoey! At nasa likuran ko si Zoey diba? Si Zoey yung tinitigan
at nginitian niya. May gusto siya kay Zoey."
Nagsalita naman ako! Napansin ko lang din naman si Wade dahil sa gwapo niyang
mukha, ah? Pero pinilit ko ang sarili kong isiping hindi lang siya puro mukha...
There's something about him... And I'll find out soon!
I know he's more than just a pretty face... May something sa kanya. May
something...
Pinilit ko ang sarili kong paniwalaang may something pa sa kanya dahil hindi ko
matanggap na hindi na siya maalis sa isipan ko kahit hindi ko pa siya nakikilala.
Kung puro mukha lang ang titignan ko sa taong magugustuhan ko, anong pinagkaiba ko
sa ibang tao, diba? Nagkakagusto lang din sila dahil sa mukha, at ayokong maging
tulad sa kanila.
Una dahil akala ko ako yung napansin niya. Pangalawa dahil nagtiwala akong may
something pa sa pagkatao niya...
Uminit ang pangalan niya sa buong eskwelahan. Mailap din siya sa mga tao. Hindi
siya masyadong gumagala sa school kaya mas lalong uminit at naging misteryoso ang
pangalang Wade Rivas. Sino siya? Saan siya nanggaling? Hindi na rin nagsalita pa si
Zoey tungkol kay Wade.
Kaya naman nang nakita ko siyang marahang humahakbang papunta sa classroom nila
isang araw ay sinundan ko na.
Sa kagustuhan kong mapansin niya... sa kagustuhan kong ipakita sa sarili kong hindi
siya puro mukha at boses lang... nakamit ko ang pinaka nakakadisappoint na
katotohanan.
Nasa likuran niya ako habang naglalakad siya papuntang classroom niya. Mahigpit na
ang hawak ko sa mga libro ko. Dumarami na kasing tao. Ayokong mabitiwan ang mga
aklat ko sa harap ng mga estudyanteng ito.
May bumunggo sakin sa likod kaya naitulak ko nang bahagya ang likuran ni Wade.
Damn din! Nagkalat ang aklat ko sa sahig. Agad akong yumuko para kunin ang mga
libro ko. Mawalala ko si Wade nito!Yun ang akala ko. Kasi ilang saglit lang ay
tumulong na siya sa pagpulot ng mga aklat ko. Tinignan ko siya para sana
magpasalamat pero wala akong nagawa kundi tumunganga at malaglag ang panga sa
sobrang kagwapuhan niya. May kwintas pa siyang bagay na bagay sa kanya. Pati yung
soot niya, bagay na bagay sa kanya. Lahat yata babagay sa kanya. Konting galaw niya
lang, sumisilip yung dimple niya.
Tumunganga ako sa mukha niya habang binibigay ang mga aklat ko.
Ngumuso siya at tumaas ang isang kilay niya. Siguro masyado na akong tumunganga
kaya tinignan ko ang kamay niya at inabot na rin ang sariling kamay ko para kunin
ang books ko. Nanginig ang kamay ko sa sobrang kaba. Narinig ko agad ang bilis at
lakas ng pintig ng puso ko.
Natigil at gumuho ang lahat nang binitiwan niya ang pinaka nakakainis na mga
salitang narinig ko sa talambuhay ko...
"Sinadya mo ba ang pagkalat ng mga aklat mo dito?"
Ngumisi siya. Hindi yung ngiting ipinakita niya sa stage... Ito yung ngiting
sumisigaw na, 'I'm up to no good'.
"Ah. Okay na." Nagpakita ulit ang dimples niya. "Nasagot mo na ang mga tanong ko."
"Sorry miss, pero wala akong panahon sayo. Wa'g ka na lang umasa."Kabanata 2
Nagsasalita pa ang professor namin. Kakarating lang niya at seryoso siya sa mga
pinagsasabi niya tungkol sa subject namin. Nakakainis si Coreen, mamaya
mapapagalitan ako dito. Hindi pa naman ako magaling magtago ng nararamdaman, si
Coreen naman bihasa sa ninja moves kaya ako lang napapagalitan pag nakikipag-usap
siya sakin sa gitna ng klase.
Are you freaking kidding me? Napatingin ako sa kanya. Diretso ang tingin niya sa
professor namin habang nagsasalita.
"Oo. Kilala mo si Roxanne? Aniya, tinuruan daw siya ni Wade sa isang assignment
niya. Talagang tinuruan niya lang daw bigla. Nakita niya kasing hindi marunong si
Roxanne-"
"Nagpapasikat lang yun. Siguro sinabi niya kay Roxanne, 'Ikaw kasi di ka marunong,
bobo!'" Humalakhak ako.
"Oo! Kasi gwapo. Pero ngayon, nalaman kong suplado pala. Ayoko na."
Tumaas ang kilay niya, "Sigurado ka bang si Wade freaking Rivas yung sinasabi mo
dito? My God! Maraming testimonya na mabait siya. Ikaw lang yung nagsasabing
suplado."
"Mabait siya. Yun ang mga sinasabi nila kasi gwapo siya. Naiimpress lang sila sa
mukha niya pero ang totoo, suplado siya. Tsss." Umirap ako at tinignan ang
ekspresyon ni Coreen.
Hindi ko alam kung bakit laglag ang panga niya habang nakatingin sa pintuan.
"MANANG-MANA KA TALAGA SA MGA KAPATID MO! I'M TALKING HERE, STOP MURMURING! GET ONE
WHOLE SHEET OF PAPER! KAYONG LAHAT!" Sigaw ng shet naming professor.
"What do you want, boy!" May isa pang sinigawan si Mr. Dimaano - yung matandang
propesor namin na hobby ang pagsigaw sakin at ikumpara ako sa mga kapatid kong puro
balahura.
Natahimik ang lahat habang pinagmamasdan naming humahakbang papunta kay Mr. Dimaano
si Wade Rivas.
"Late enrolee po ako. Sorry." Binigay niya ang isang kulay asul na papel kay Mr.
Dimaano.
Habang nag-iisip ako kung saan siya uupo ay nagkatagpo ang mga mata namin. Kumunot
ang noo niya at nakita kong kumuyom ang panga niya. Para bang nagalit siya dahil
nagkatagpo ang mga mata namin. Nag iwas ako ng tingin.
"OMG! Reina! Nasa likuran mo ang crush mo!" Sabay siko sakin ni Coreen at sulyap
kay Wade. "Hi! I'm Coreen. Ito si Reina!" Sabay turo sakin.
Uminit ang pisngi ko at sinubukang tumingin kay Wade. Kahit alam kong magsusuplado
lang siya, nagbakasakali parin akong tama ang sinabi ni Coreen - na mabait nga
siya. Pero nagkamali na naman ako.
Kumuha siya ng papel nang hindi man lang ako binabati. Napaawang ang bibig ni
Coreen habang tinitignan ako. Kulang na lang humagalpak siya sa tawa dahil sa
nangyari.
Umirap ako at nag concentrate sa magiging quiz namin. Pero habang nag ku-quiz kami,
wala akong inisip kundi ang pagsusuplado ni Wade Rivas sakin. Binati niya naman si
Coreen, pero bakit ako hindi? Ano ang problema niya sakin?Have we met before? Ang
alam ko isang beses lang naman nagcrus ang landas namin at naitulak ko siya noon
dahil natapilok ako. Dahil ba dun? Dahil naitulak ko siya? Tapos feeling niya naman
sinadya ko ang pagpapapansin sa kanya dahil lang sa gwapo siya? UNBELIEVABLE.
Nararamdaman kong tinutusok ako ng mga titig niya sa likuran ko. Hindi ako sigurado
kung assuming talaga ako o masyado siyang naiinis sakin kaya nararamdaman ko yung
matutulis niyang titig.
"Marunong ka rin bang mag gitara?" Tanong ng isang kaklase ko kay Wade.
Kakatapos ng lang hell naming klase, nagliligpit pa lang ako ng gamit ay naglipana
na ang mga babae sa paligid niya.
"Kasi dito sana kami uupo sa upuan niyo pag aalis na kayo. Alam mo na, para
makausap si Wade."
Tumango ako at nagpatuloy sa pagliligpit ng gamit. Siniko ako ni Coreen. Ang hilig
maniko ng isang 'to.
"Papayag ka ba? Tumunganga ka na lang diyan para makapagbonding din kayo ni Wade!"
Sabay halakhak niya.
"Sige bah! Pag magdadala ako ng gitara, tuturuan kita." Malambing na sinabi nI Wade
sa babae.
Kumunot ang noo ko. BAKIT KAYA ANG BAIT NIYA SA IBA AT ANG ARTE NIYA SAKIN? Okay...
well... Siguro dahil pangit ako? Ganun ba yun?
Padabog kong niligpit ang mga libro ko nang naisip ko ang mga maaring dahilan niya.
"Jusmiyo, Reina! Ayusin mo naman yan! Aatakihen kami sa puso nito sa sobrang gulat
diyan sa mga libro mo."
Napatingin ang mga babae sakin. Natahimik sila habang pinapanood akong nagliligpit
ng libro.
Sumulyap ako kay Wade at nakita kong hinahawakan niya ang labi niya habang nakataas
ang kilay at tinitignan ako. Shet! Naiirita ako sa ginagawa niya pero hindi ko ma
ideny na sobrang gwapo niya sa kahit anong anggulo at kahit anong gawin niya.
"Taga Alegria."
"Ah? yung probinsya? Talaga? Ang layo naman. May farm ba kayo dun?" Tanong ng isa.
MAYAMAN DIN YATA ANG ISANG ITO! Kaya siguro ang suplado kung maka-asta! Kainis
lang! Ang laki-laki ng ulo.
Bago niya pa masagot ang mga tanong ng mga tao ay nakaalis na kami ni Coreen.
"Nakita mo yung ekspresyon ng mukha niya Coreen? Parang laging may nakakatawa!
Parang laging nakakatawa yung mukha ko! Para siyang laging naiirita o di kaya ay
natatawa!" Reklamo ko.
Sana lang tama si Coreen. Ayaw ko pa naman ng may taong galit sa akin. At yung
worst ay hindi ko alam kung ano ang dahilan. Para siyang mushroom na biglang
sumulpot galing sa lupa at agad siyang nagalit sakin ng walang dahilan.
"Wow! Ang galing mo sa subject na ito. Pwede ba kitang maging tutor?" Sabay
hagikhik ng isang babae.
"Oo naman! Libre pa. Walang problema. Ano pa yung hindi mo alam?" Tanong niya sa
babae.
"Hala! Ang hirap nito." Napakamot ng ulo si Coreen nang tinignan ang assignment
namin.
"Wade, marunong ka nito?" Sabay pakita sa notebook niyang may laman na assignment
namin.
Tumango si Wade at nagsimula sa pagturo kay Coreen. WOW! Buti pa si Coreen may
assignment na! Hinayupak sana nagpaturo na lang ako kay Dashiel nito. Bakit pa kasi
ako umasa sa kakayanan kong kinakalawang?
Natigil siya sa pag-eexplain kay Coreen. Tumaas ang kilay niya at ngumuso. Ayan na
naman ang mukha niya na parang may nakakatawa pero sobrang gwapo parin. Nag iwas
ako ng tingin sa takot na baka mahimatay ako sa titig niya.
"I guess it's St. Thomas Aquinas' first principles of action, Sir."
Nakapangalumbaba ako at naninigas na naman sa upuan ko. Soothing ang boses niya
pero tuwing naiisip kong masahol ang ugali niya, bumabalik ang stress ko.
Pumalakpak ang mga kaklase ko. Napaupo ako ng maayos. Humalakhak si Wade at
nakipag-high five sa mga lalaking kaklase ko.
Ang galing niya rin. Marami siyang alam at mukhang studious. Madalang ito sa
mayayaman pero siguro dahil na rin laking probinsya niya, alam niya ang kahalagahan
ng pag-aaral.
Tumunog ang cellphone ko kaya kinuha ko 'to para tignan kung sino ang nagtext.
Noah:
Reina, classmate kayo ni Wade right now, diba? Pls tell him may practice kami
ngayon. 5PM, gym.
Nanlaki ang mga mata ko. Mabilis kong ni-type sa cellphone ko ang reply.
Me:
Tanggap na siya?
Agad nagreply si Noah.
Noah:
Yup, baby.
At ako ang magbabalita sa kanya? Sakin manggagaling ang balitang ito? Perks of
being an Elizalde. Sinakluban ako ng langit at lupa nang narealize kong
kakailanganin kong mag aksaya ng laway para magsalita sa kanya. Paniguradong
susungitan niya na naman ako.
"REINA CARMELA ELIZALDE! ILANG BESES KO NA BANG SINABI SAYO NA BAWAL ANG CELLPHONE
DITO SA CLASSROOM?" Sigaw ni Mr. Dimaano.
Natahimik ang mga kaklase ko. Yung iba ay nagkunwaring walang naririnig, yung iba
naman ay painosente effect. Hindi lang naman ako yung nagti-text dito pero talagang
maswerte ako kay Mr. Dimaano.
"Hindi porke't mayayaman at malalaking businessman ang mga magulang niyo ay pwede
na kayong magloko dito sa klase ko."
Hello! Hindi naman sa nagmamalinis pero hindi naman ako nagloloko! Damn! Oo, nag
titext ako pero hindi naman yun 'pagloloko'. Naiirita tuloy ako kay Rozen. Alam
kong kay Rozen may galit si Mr. Dimaano. Naambunan lang ako kasi pareho kami ng
apelyido. Ang nagagawa talaga ng apelyido. Hay naku!
Dahan-dahan akong umupo habang nag ka-climax si Mr. Dimaano sa sermon niya.
"Kaya kayo... hindi kayo nandito sa school para makipagsosyalan! Hindi porke't
mayayaman kayo, Micheal Kors na yung bag niyo. Come on! You're hear to learn, not
social climb." Sinulyapan ako ni Mr. Dimaano.
Tumindig ang balahibo ko sa sipol niya. Hindi ko alam kung bakit. Hindi ko siya
nilingon. Nanigas na lang ako sa kakayuko dahil sa sermon ni Mr. Dimaano.
"Okay, get one fourth sheet of paper." Yun ang ending ng 15 minutes na sermon niya.
Saka lang ako gumalaw. Nang gumalaw naman ako, lintek at nahulog pa yung ballpen
ko. Hinawi ko ang bangs ko sa kakahanap sa ballpen ko sa harapan.
"Ha? Hindi. Asan ba?" Tanong niya habang tumitingin narin sa ilalim ng mga upuan.
Ayaw ko mang gawin, kinailangan ko rin. Unti-unti ako lumingon kay Wade. Diretso
ang tingin ko sa nakatitig niyang mga mata. Seryoso ang mukha niya habang tamad na
nakaupo sa upuan. May one-fourth sheet of paper niya sa desk niya. Pinaglalaruan
niya ang ballpen niya na kahit nakatitig siya sakin. Ayan na naman ang ngiti niyang
mukhang laging may nakakatawa. Hindi ako sigurado kung magandang pangitain ba yung
ngiti niya o masama... Ngayon kasi, kinikilabutan ako. Parang evil-smile yung
ipinapakita niya sakin.Nag-iwas agad ako ng tingin at tinignan ang ilalim ng upuan
niya.
TADA!
Nandoon ang mahiwaga kong ballpen! Nasa ilalim ng upuan niya! At mahihirapan akong
abutin iyon!
Nakakainis na siya, ah? Sanay naman akong may mga taong ayaw sakin, pero hindi ko
alam kung bakit ayaw nito sakin gayung wala naman akong ginagawang masama sa kanya.
Nagpakahirap akong abutin yung ballpen ko sa gitna ng legs niya. Ni hindi siya
gumalaw. Hindi siya naawa sa kalagayan ko.
Narinig ko ang pag-burst ng tawa ni Wade. Tinakpan niya ang bibig niya para
mapigilan ang pagtawa. Nag-iwas siya ng tingin sakin. Nalaglag ang panga ko at
umayos na agad.
"ANO NA NAMAN YANG KABABALAGHANG GINAGAWA MO DIYAN? Oh, for heaven's sake! We are
having a class! Anong kalibugan yang pinaggagawa mo kay Mr. Rivas!"
"You're unbelievable! You're just like your brothers! Ilang beses ko nang nahuli
ang mga kapatid mong nagkukunwaring may mga nahuhulog na bagay pero ang totoo ay
binobosohan lang nila ang mga katabi nila."
"Hindi naman po ganun si Noah-" Sabi ng isa pang walang hiyang bestfriend ko.
Hindi ako nakasagot sa langyang quiz namin. Sino ang makakasagot dun? Sa nangyaring
iyon, wala na akong masabi. Galit na galit ako kay Mr. Dimaano. Galit na galit ako
kay Wade. Galit na galit ako sa mga kaklase kong nagtatawanan at di parin
nakakarecover sa kahihiyan ko.
"Reina!" Sigaw ni Coreen habang nag wa-walk out ako pagkatapos ng session naming
iyon.
Nakakainis talaga yung nangyari. Alam mo yung feeling ni Harry Potter pag binubully
siya ni Severus Snape.
Nakasalubong ko pa ang mga kaklase kong nakangising nakatingin sakin. Yumuyuko lang
ako at tinatabunan ang mukha ko sa bangs ko. Nakakahiya! Okay lang sana kung totoo
yung mga binibintang ni Mr. Dimaano, pero hindi eh.
"Okay. Next time wa'g ka ng mag text sa klase ko. Send me your incident report
mamaya. The next time I'll see you texting, ibibigay ko na ito sa Discipline
Officer." Tinignan ako ni Mr. Dimaano sa likod ng salamin niya.
"O-Opo."
Naiinis ako sa kanya pero hindi ako yung tipong may kayang ipakita yung
nararamdaman ko. Lalong lalo na dahil mas nakakatanda siya at professor ko pa.
Kinuha ko ang cellphone ko at umalis agad ng room.
"Kumusta yung pamboboso mo kay Wade, Reina?" Tumawa yung mga lalaking kasama ni
Wade.Hindi ko sila tinignan. Nilagpasan ko silang lahat hanggang sa natigilan ako
dahil sa isang lalaking nakatayo sa harapan ko. Iiwasan ko na sana siya pero umiwas
din siya sakin kaya nagkasalubong parin kami.
Dinapuan agad ako ng nag aalab na inis. Wa'g mo akong matignan ng ganyan! Ikaw ang
may kasalanan ng lahat ng ito! Bully! Ayoko na sayo! Iiwasan kita sa abot ng aking
makakaya. Itaga mo yan sa bato!
Pumikit ako at huminga ng malalim. Ito na ang huling beses na kakausapin ko siya.
Hindi ko na susubukan pang kausapin siya ulit. Ayoko na. Alam kong galit siya sakin
kahit di ko mapagtanto ang dahilan. Just one thing's for sure: Galit siya. So I
should back off.
"Sabi ng Zeus, pumunta ka raw sa practice nila mamayang 5PM, sa gym." Dinilat ko
ang mga mata ko at tinignan ang perpekto niyang mukha.
Sayang ka. You just can't have it all. Gwapo pero suplado. Pangit pero mabait. You
just can't have it all.
"Kung ayaw mong maniwala, edi wa'g. It's your loss." Sabi ko at nilagpasan ko siya.
Nilingon ko siya nang nagkasalubong ang kilay ko. Pero pagkalingon ko, nakatalikod
na siya at paalis na.
What is his freaking problem?Kabanata 4
Huli Ka
Hindi matanggal si Wade sa utak ko. Hindi dahil may nararamdaman ako sa kanya,
kundi dahil iniisip ko kung ano ang atraso ko sa kanya.
Wala akong mahugot sa kakarampot kong utak. Walang dahilan para kamunhian niya ako
ng ganun. Hindi ko naman siya na-offend at lalong wala kaming past.
Alas tres pa lang ngayon pero naibigay ko na kay Mr. Dimaano ang report na
ipinapagawa niya sakin. Dahil wala naman talaga akong ginagawang masama kanina,
wala akong masabi sa report na iyon. PInagalitan niya ako dahil hindi ko inaming
namboboso ako kay Wade. Umiling ako at kinuha ang cellphone ko para itext si
Coreen.
"Reina, sabi ng kuya Dashiel mo, siya na daw susundo sayo mamaya kasi may inutos
siya sakin." Sabi ni manong.
Marunong na akong magmaneho ng sasakyan, yun nga lang, paranoid ang parents ko
pagdating sakin. Lalo na si daddy. Lalo na pag busy sila. Ayaw nila ng mag-isa
akong nagmamaneho. It's either yung driver o si Dashiel ang susundo sakin. Parehong
may sasakyan si Noah at Rozen. Pero may iba-iba silang buhay. Si Rozen ay busy sa
mga chics, si Noah ay busy sa banda.
"Manong, padrive po hanggang Starbucks. Inaantok po kasi ako, tapos may pasok pa
ako mamayang 5pm." Kakasabi ko lang nito sa driver nang nakita kong lumabas ng
school si Wade.
Ako naman ay nakatitig kay Wade na naglalakad sa labas ng school. Konting galaw
niya lang, sumisilip agad ang malalim niyang dimples sa kaliwang pisngi. Nakalagay
ang magkabilang kamay niya sa bulsa.
"M-Manong, pwedeng pakisundan na lang muna yung lalaking yun. Pero yung di
nahahalata, ah?" Hindi na ako nag-isip sa sinabi ko at itinuro na si Wade sa driver
namin.
Tumawid si Wade sa pedestrian lane. Niliko ni manong ang sasakyan para maabutan
namin si Wade.
Hindi lang siya yung tinitignan kong mabuti, maging ang mga tao sa paligid ay
pinagmamasdan ko. Kitang-kita sa mga tao, lalo na sa mga babae, ang pagkamangha
nila sa pisikal na kaanyuan ni Wade. Hindi niya na kailangang ngumiti at
magpapansin. Simpleng hakbang niya lang at paglingun-lingon sa kalsada ay
nakakaagaw na siya ng pansin. Simple lang siya manamit, jeans lang atsaka t-shirt
pero daig pa niya ang mga artista sa atensyong nakukuha niya sa mga tao.
May nakita akong kumaway sa kanya. Ngumiti siya at kinawayan niya rin. Hindi
nagtagal ang tingin niya sa mga babaeng kumaway. Kaya nagkaroon ng pagkakataon ang
mga babaeng manggigil at manisay sa kilig dahil sa simpleng pagkaway niya.
Tumigil si Wade sa isang apartment. May batang biglang humila sa t-shirt niya.
Yun ang unang naisip ko dahil sa kasamaan ni Wade pero nagkamali ako...
Nilapitan ang bata ng isang buntis. Mukhang ito yata ang nanay niya. Hindi ito anak
ni Wade. Mejo matanda na yung lumapit, eh.
Tumango ako at pinagmasdang mabuti ang pagngiti ni Wade sa mga taong nakapaligid.
Nakipaghigh-five pa siya sa bata bago pumasok sa loob ng apartment.
Sinundan ulit namin siya pabalik ng school. Hindi kalayuan sa school ang apartment
niya kaya pwedeng lakarin niya lang. Ganun parin ang nangyari, panay ang bati niya
sa mga nakakakilala sa kanya."Sige po, thanks manong." Sabi ko at lumabas na ng
sasakyan pagkarating ko ng school.
Anu ba yan! Dahil kay Wade nagiging stalker na ako. Paano ba naman kasi, gusto kong
malaman kung bakit galit na galit siya sakin. Mabait naman siya sa iba. Bakit hindi
siya mabait sakin?
Mga sampung tao na ang binati niya at nginitian niya ngayon. Oo, sinusundan ko siya
dito sa loob ng campus. Nababaliw na yata ako sa ginagawa ko.
Tinignan ko ang wrist watch ko at nakitang 4:30 na pala. Ang bilis naman ng oras!
Dahil sa pang-iistorbo ni Coreen sa akin, nawala ko tuloy si Wade.
"Bah, syempre. Sa panahon ngayon, dapat tayo na ang naghahabol. 1 is 10 na kaya ang
ratio ng mga babae at lalaki. Baka pag pinatagal mo ang paghahanap, mauubusan ka
na. Mas maagang pag aasawa, mas mabuti."
Hindi ako makapaniwalang pinag iisipan ito ni Coreen. Hindi pa nga sumasagi sa
isipan ko ang pagbo-boyfriend, nag iisip na siyang mag asawa, at sa kuya ko pa!
Haha!
"Kaya ikaw, bilisan mo na ang pag hahanap ng mahahabol mo. Nineteen na tayo,
average marrying age ang 23, kailangan 3 years and up kayong mag boyfriend bago
ikasal. Buti pa itong akin, matagal na kami kaya sigurado na akong sakin siya
mahuhulog." Tumang-tango pa si Coreen.
Tumawa na lang ako. Hindi ako sigurado kung totoo ba yung mga sinabi niya.
Natapos ang klase namin ng 6:30PM. Boring at nakakaantok. Pero okay na rin kesa sa
mga klase ni Mr. Dimaano. Gusto kong antukin dun sa subject niya pero hindi ko
magawa dahil parang uwak siyang nakamasid sakin at naghihintay ng magandang tiyempo
para pagalitan ako.
Nandyan na kasi ang sasakyan ng daddy niya, minsan kasi hinahatid nila ako. Pero
dahil si Dashiel ang susundo sakin, hindi ako pwedeng sumama kahit kanino.
Magagalit yun. Istrikto na naman yun.
"Si Dashiel."
Ngumisi si Coreen at kumaway. "Okay! Itext mo na para makauwi ka na. Bye, Reina! I
love you!" Nagflying kiss si Coreen sakin.
"I love you, too!" Nagflying kiss din ako sa kanya at kumaway.
Naglakad ako papuntang CR. Hinawakan ko ang isang pimple na natutuyo na.
"Hay salamat..."
At least... kahit na ganito ang mukha ko, may mga panahong pimpless ako. At sa mga
panahong yun, inspired ako. Pakiramdam ko ang ganda ko na. Siguro kung pumuti lang
ako ng konti, maganda na talaga ako. Hmmm. Hinawi ko ang bangs ko at nilagay sa
tuktok ng ulo ko.
"Not bad."
Kumain kaya ako ng Kojic? Haha! Bangag na yata ako. Suminghap ako at hinalughog ang
bag. Wala akong dalang pampaganda. Suklay lang ang mejo close sa 'pampaganda' kaya
pinagtiyagaan kong suklayin ang buhok ko.Biglang may kumabog sa isang cubicle.
I know this. Ganito sa mga horror movies. Naghintay akong masira ang ilaw.
Naghintay ako ng black out. Nanginig na ako sa takot. Pero di ako makagalaw.
Nakaawang pa ang bibig ni Wade nang tinignan ako. Wala siyang imik. Hindi rin siya
nagpakita ng ekspresyon. Seryoso lang ang mukha niya pero itong si Zoey ay di ko na
maitsura.
Nag-init ang braso ko hanggang ulo dahil sa hiyang naramdaman. LIKE, WHAT THE
FREAKING SHIZ? Seriously? Naabutan ko ba silang muntik ng mag... sa CR?
Mabilis at malakas ang pintig ng puso ko. Buti agad kong nakita ang sasakyan namin.
Dumiretso ako sa loob pero hinahabol ko na ang hininga ko. Napahawak ako sa
kumakabog kong puso.
Mapipilitan Siya
Si Wade at si Zoey? Alam kong magkakilala sila pero hindi ko alam na sila na.
Gumagawa pa talaga ng milagro! Tinitingala ko si Zoey dahil maganda siya, mahinhin
at mabait. Nalason ang pananaw ko sa kanya dahil sa nakita ko kanina.
Sumulyap ako sa kanya at tumingin sa labas, "Di... Tumakbo kasi ako papunta dito sa
pagmamadali kaya ayan, napagod at hingal." Ngumisi ako.
Palaging wala sina mommy at daddy sa bahay. Minsan, wala din si Kuya Dashiel dahil
nakatira na siya sa isnag condo. Tanging si Noah at Rozen lang ang parati kong
kasama maliban sa mga katulong. Busy kasi talaga si mommy at daddy sa negosyo
namin.
WTF?
Dapat ko bang sabihin yun kay Coreen o sakin na lang? Nangangati akong magchika sa
kanya kaya lang tingin ko mali kung ikakalat ko ang bagay na ito. Alam ko pa naman
ang tabas ng dila, nun. Walang preno. Kaso, pakiramdam ko kasi sasabog na ako sa
kabaliwan kung di ko yun maikwento kahit kanino.
Pumunta agad ako ng kitchen para tignan kung anong makakain ko. Kumuha ako ng
malamig na tubig para inumin bago kumain. Inaantok pa ako. Blurry pa ang paningin
ko.
Habang umiinom ako ng tubig, may nakita akong tao sa gilid ng mga mata ko. Nilingon
ko yung tao at muntik na akong malunod sa tubig na iniinom.
Bakit kaya ako pa yung mukhang nag papanic? Samantalang siya naman itong nahuli ko?
Dapat siya yung nagpapanic at nahihiya ngayon, diba?
"Umiinom ng tubig." Tinignan niya ako habang umiinom ng tubig galing sa baso.
PILOSOPO! SHIZ! Kung gaano siya kagwapo, ganun din siya kasuplado!
"Ano pa bang dahilan ko para magpunta sa bahay mo? Wala na naman diba?" Nilapag
niya ang baso sa harapan ko.
He's getting under my skin. Lalo na pag naiisip ko na mabait siyang tao at masungit
siya sakin. What is his freaking problem? Hindi naman ako taklesang tao na
posibleng basta-basta na lang magkaroon ng atraso kahit kanino.
Umiling na lang ako at nilagpasan siya. Hindi na lang ako kakain dito sa kitchen. O
mas maganda, hindi na lang ako kakain. Magmumukmok na lang ako sa kwarto ko. Dahil
may isa diyang parang galit sa mundo pag nakikita ako.
"Reina!" Narinig kong tinatawag ako ni Noah galing doon sa kwartong nakalaan para
sa mga practice nila.
"What's your problem?" Tanong niya nang natagpuan akong nakabusangot ang mukha.
May tumutusok na talaga sa utak ko dahil sa kanya. Yung tipong kinakalabit na ako
ng nerves ko at pinupukaw na ang damdamin kong manapak ng tao?
Baka akala nito mahaba ang pisi ko. Nagkakamali ka, may kahabaan nga ito pero
umiiksi rin pag inaabuso. Bushet!
"Saglit lang naman, 'to. Come on, Reina." Sabi ni Noah sa tonong may command.
Padabog akong pumasok sa music room. Umupo agad ako sa sofa at nagbasa ng isang
libro, pampalipas oras dito. Maingay kasi. Si Noah pa naman yung tipong
perfectionist pag dating sa musika.
Don't get me wrong, boys. "We're classmates." Ngumisi ako at tumingin kay Wade.
"Sige na, let's start again." Pumalakpak si Noah at nagsitayuan na rin sila.
Nakakailang ito. Umuupo ako sa gitna ng sofa at nasa gitna at harap ko rin si Wade.
Inaayos niya ang microphone.
"Hindi, Reina. Ibang mga kanta yung kinuha namin. Hindi ganun ka ingay tulad nung
si Stan ang vocals."
Una yung guitar at drums sa pagtugtog. Kinilabutan ako. Hindi ko alam kung bakit
pero patuloy parin akong nagbabasa ng libro kahit wala na naman talagang pumapasok
sa utak ko. Tatlong beses ko na yatang binabasa ang isang paragraph dahil di na
naabsorb ng utak ko.
Pagkalambing-lambing
Ng iyong mga matang
Pag-ibig mo sinta,
Nalaglag ang panga ko. Nakakalasing ang pagtitig sa kanya. Yung tipong bawat bigkas
niya ng salita ay bumabalandra ang dimples niya, bawat matataas na notes ay mas
lalong na de-define ang perpekto at matangos niyang ilong. Hindi ko na kayang
makipaglabanan sa kanya sa pagtitig. Para akong napupuwing sa tingin niya kaya't
uminit ang pisngi ko at nag-iwas ng tingin.
Parang kabayong tumakbo ang puso ko. Tinabunan ko ang mukha ko ng libro. Pero di ko
mapigilan ang pagsulyap sa kanya kaya unti-unti ko rin tong binaba para tignan ang
mukha niya. Nanlaki ang mata ko nang nakita kong nakangisi na siya at nakapikit
habang kumakanta.Mas lalong bumilis ang pintig ng puso ko. Nakangiti siya hanggang
matapos ang kanta. Dinilat niya lang ang mata niya nang natapos na ito at naabutan
niya pa akong nakatitig sa kanya.
"Okay na siguro." Sabi ni Warren. "Diba Reina?" Tumaas ang kilay niya sakin.
"Uhm... Oo n-naman." Tumango ako at tinignan ulit ang aklat na binabasa. Di ko nga
lang naiwasang sumulyap kay Wade na nakangiti paring nakatingin sakin.
Parang sasabog ang ulo ko sa kahihiyan. Hindi naman ito napansin ni Noah at ng
kabanda niya dahil lumapit na agad sila doon sa meriendang nakahanda, pero itong si
Wade, lumapit sakin.
The question isn't 'What is his problem?'. It should be, 'what is my freaking
problem?'
Napalunok ako. "Tumititig lang naman ako sayo kasi nakatitig ka r-rin."
Ngumuso siya at tumaas ang kilay niya, "Lahat ba ng lalaking tumititig sayo ay
tinititigan mo rin?"
"S-Syempre, tumitingin din ako sa inyo kasi nga audience niyo ako. Para ma feel mo
na talagang andito ako as 'audience', hindi para tumambay lang."
Ngumisi pa siya lalo, "Talaga? Alin ba talaga sa dalawang excuse mo yung totoo mong
alibi?"
Uminit ulit ang pisngi ko. Hindi na ako makatingin sa kanya. Ito ang mahirap sa
kanya, eh. Gwapo siya at alam niyang gwapo siya. Gagamitin niya ang kagwapuhan niya
para inisin ako. Alam niya ang epekto niya sa mga babae. Kaya marunong siyang
gumamit ng appeal niya panlaban sa amin. Pero bakit niya ba ako kinakalaban?
Ayaw niya talagang sabihin sakin kung anong problema niya at bakit galit siya sakin
gayung wala naman akong ginagawa sa kanya.
Nilingon niya ako, ngayon, seryoso na ang mukha niya.
"Nga pala... Yung nangyari sa CR. Wa'g mong ipagsabi. Alam kong ikaw yung tipong di
makakapagtago ng lihim, pero umaasa akong hindi mo yun sasabihin."
WHAT? Are you kidding me? Pagkatapos mong humingi ng favor na wa'g ko yun ikalat ay
bibigyan mo ako ng isang napaka judgemental na linya? Hindi ba ako marunong magtago
ng lihim? Mukha ba akong tsismosa?
Padabog kong nilapag ang libro. Hindi ako makapaniwalang sinabi niya iyon. Kahit na
may galit siya sakin, ang kapal din ng mukha niyang sabihin sakin yun.
"Wade, kain na tayo!" Sigaw ni Warren habang kinakain yung hinanda ng katulong
namin.
"Wa'g kang mag alala, ipagkakalat ko yun." Umirap ako sa kawalan at tinalikuran ko
siya.
Hindi ko yun ipagkakalat, of course pero ginalit ako ni Wade. Gusto kong mabagabag
siya sa sinabi ko. Gusto kong iparamdam sa kanya yung inis na pinaparamdam niya
sakin.
Umalis ako sa music room. Pero bago ko masarado ang pinto ay may naramdaman akong
tumakbo papunta sakin at hinila ang braso ko.
Kumunot ang noo ko. Ang kapal nito! Pagkatapos niya akong paglaruan at insultuhin,
kaya niya pang humingi ng favor na ganun ang pagkakasabi.
Ang unfair! Sobrang gwapo at sobrang lapit niya sa mukha ko. Nakakaconscious!
Nakakakaba..."Gagawin ko ang lahat, wa'g mo lang ipagkalat iyon. Please... Reina."
Lumunok siya.
Alam ko kahiyahiya ang malanding scene na iyon pero bakit ganito siya ka
desperadong wa'g ko yun ipagkalat? At bakit buwis-pride siya sa bargain niya para
sakin? Hindi ako mapagsamantalang tao, ayaw ko lang talagang may galit sakin ng di
ko alam ang dahilan.
His jaw clenched. Para bang being friendly with me was too much to ask. Kumuyom din
ang panga ko sa inis sa ipinakita niyang reaksyon.
"Oh Sige..."
Ngayon, hindi ko na alam kung tama ba yung hiningi ko sa kanya. Mapipilitan siyang
pansinin ako. Mapipilitan siyang kaibiganin ako. Mapipilitan siya sakin.Kabanata 6
Friendly
Nagbabasa ako ng libro sa Philo pero yung isang kamay ko naman ay nakahawak ng
isang lapis. Mahilig akong magsketch ng mga bagay. Hindi talaga pumapasok sa utak
ko yung mga lesson ni Mr. Dimaano.
Kumain ako ng fries at tuluyan ng binitiwan ang pagbabasa ng libro. Bakit kaya mas
nasusunod ang mga gusto mo kesa sa mga kailangan mong gawin?
Nilapag agad ng lalaki ang tray niya sa table ko. Nakatingin parin ako sa
sketchpad. Bihira lana ang lumalapit sa akin. Kaya naman ikinabigla ko ang taong
yun. Siguro talagang wala ng mauupuan.
Nasa loob ako ng isa sa mga cafeteria ng school kaya inaasahan kong maingay. Pero
bakit parang naging disyerto sa katahimikan ang isang ito? Naramdaman ko agad ang
mga nanunusok na titig ng mga tao sakin.
Napatingin ako sa lalaking kaharap kong ngayon ay parang wala lang na iniinom ang
softdrinks niya.
May binili din siyang fries. Dinampot niya iyon at umambang ipapakain sakin. Uminit
ang pisngi ko at napalingon-lingon sa mga tao.
"Anong alin? Eto!" Sabay wagayway niya sa isang fries na nasa mukha ko.
"OMG? Si REINA ELIZALDE AT WADE RIVAS?" May makapal ang mukhang bumulong nito kung
saan.
"Hindi... Uhm... May fries naman ako." Sabi ko sabay turo sa fries ko sa harap
niya.
"Alam ko. Kaya nga sinabi ko gusto mo 'to kasi umorder ka nito, diba? Kaya eto oh,
sinusubo ko sayo."
"Bakit? Sabi mo be friendly. I'm being friendly here." Winagayway niya ulit ang
fries na iyon.
Tumaas ang kilay niya, "Para sayo. Para sakin, nagsusubuan yung friends."
Ngumisi siya at dahan-dahang nilagay sa bibig ko ang fries. May narinig akong
malalalim na pag hinga sa paligid.
Nginuya ko ang fries na pinakain niya sakin. Pagkatapos kong ngumuya nun ay agad na
may winagayway ulit siyang fries.
Hindi nahihiya ang mga tao sa pagtitig samin. Paniguradong parang kidlat na
maririnig ng mga kapatid ko ang tsismis na ito. Paniguradong huhusgahan ako kasi
gwapo si Wade at hindi ako kagandahan. Wala na nga yung tigyawat ko pero may mga
nagbabadya na namang umusbong.
"Hindi mo ba nakikita?"
"Ang alin?"
Umiling ako at humilig sa upuan ko. Binaba niya ang fries na kanina niya pa
winawagayway sa harap ko.
"Kung napipilitan ka lang kasi sinabi kong 'be friendly with me', wa'g mo 'tong
gawin. Hindi naman ito ang hinihingi ko sayo. Yung gusto ko lang ay i-treat mo ako
tulad ng pagtreat mo sa ibang classmates natin. Yung hindi inaasar. Yung normal.
Cuz, I feel like you kinda hate me."Ngumuso siya. What's with his dimple? Kahit
anong gawin niya nagpapakita iyon? Nakakadistract.
Kinagat niya yung fries na dapat ay para sakin. Bumaling siya sakin pero nag-iba
bigla ang ekspresyon niya.
Tinitigan ko siyang mabuti. Kumabog ang puso ko dahil sa pagtititigan namin. Ilang
sandali ang nakalipas ay narealize kong may tinitignan siya sa likuran ko.
"Oh, heto na pala ang girlfriend mo." Bumaling ako kay Wade na ngayon ay seryoso ng
nakatitig sakin.
Bumaling ulit ako kay Zoey na ngayon ay sobrang lapit na sa table namin. Nag-iiba
din ang ekspresyon ni Zoey. Naging seryoso din siya pero hindi niya tinignan si
Wade. Nagpabalik-balik ang tingin ko kay Wade at Zoey. Nakatingin lang si Wade sa
softdrinks niya at nagkakagat-labi. Si Zoey naman ay nilagpasan ang table namin.
"Seriously? Sa loob lang ng tatlong araw? Nung isang araw, kakahuli ko lang sa
inyong ano-"
Biglang tumayo si Wade sa table. WHAT? Hindi sila? Ano yun, naghahalikan sila kahit
strangers? No, they're not strangers, sinabi na nga ni Zoey na kilala niya si Wade.
Sa sobrang gulo ng utak ko, huli na nang narealize kong umalis na si Wade sa table
namin.
"Seriously, bakit pakiramdam ko ang gulo ng life niya? Tss." Sabi ko sa sarili ko
at tinignan ang upuan niyang may cellphone.
Naku! Mahihirapan akong hagilapin siya kung di ko siya susundan kaya dinampot ko
ang cellphone niya at sinundan siya. Ang bilis ng lakad niya. Marami pang mga
estudyante kaya nahihirapan akong abutan siya.
Pumasok siya sa isang building at gumamit ng stairs hanggang 6th floor. Pagkarating
ko ng 6th floor ay naabutan ko na siyang binubuksan ang pintuan ng rooftop.
Tuluyan na siyang pumasok doon. Tumakbo ulit ako para sana abutan siya. Seriously,
anong gagawin niya dito sa rooftop?
Si Zoey... ang naghihintay sa kanya dito sa rooftop. Hindi ko alam kung paano ko
iyon napagtanto pero yun ang pinakamatindi kong hula.
"Stop staring at me, Wade! Sabi ko naman sayo, layuan natin ang isa't-isa sa
publiko."
"I'm not staring at you. Si Reina ang tinitignan ko. Anong ikinagagalit mo?"
"Oh! You liar! I know how much you want me... And you know how much I hate your
lies. Ugh!" Itinulak ni Zoey si Wade.
"Alam mong ayaw ko ng may nakakaalam ng tungkol satin. Kaya wa'g na wa'g mong
ipagkakalat, Wade Rivas!" Mataray niyang sinigawan si Wade bago tumakbo pababa ng
stairs.Sasabog na yata ang utak ko sa sobrang dami at kulang na impormasyong nakuha
ko. I'm not nosy but somehow, pakiramdam ko kasali ako sa pagtatalo nila.
Hindi agad lumabas si Wade sa rooftop. Naisip kong hintayin na lang ang paglabas
niya, tutal ay mejo matagal pa ang pasok ko ngayon. Kaya lang, naisip ko ring
pasukin na lang siya sa loob ng rooftop, baka depressed at tumalon galing
rooftop... Ay, ewan na, pinasok ko na lang.
Nakita kong tulala siya at magulo ang buhok. Nakasandal siya sa dingding ng
pintuan. Nakaupo siya sa sahig at nakalagay ang braso niya sa tuhod.
"Wade."
"Uhmmm... Naiwan mo ang cellphone mo." Ipinakita ko sa kanya ang cellphone niya.
Umirap siya at tumingin ulit sa kawalan, "Bakit mo ako sinundan? Babalikan naman
kita dun."
Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. Bakit kaya iba ang dating sakin nun? Masyado
akong nawindang sa isinagot niya. Natagalan tuloy ako bago nagsalita ulit...
Pumikit siya at suminghap. Kahit malungkot, nakikita parin ang dimple niya. Kahit
malungkot, nakakabighani parin siya. In fact, habang kinukurot ang puso ko dahil sa
pagiging malungkot niya, mas lalo akong nahahatak sa kanya... Mas lalo akong na cu-
curious. Kahit na masungit siya sakin, nararamdaman ko parin yung kabaitan niya.
What is with you, Wade Rivas? I want to know... everything.SPG: lengwahe he-he
------------------------------------
Kabanata 7
Yes, I want to know everything about him. Pero paano? Kung itatanong ko sa kanya
baka magsungit lang iyon. Pag i-stalk ko naman siya, lagot ako pag nalaman niya.
"Reina, I'll take you home later. Alright? Wa'g ka munang umuwi." Sabi ni Rozen
sakin nang nagkasalubong kami.
Tumango ako, "Okay, I'll wait. Nasa benches lang ako. Just text."
Umiling ako, "Naku! Dalawang oras yan, diba? Wa'g na. Kasi baka magalit si Rozen
sakin pag wala ako dito sa benches."
Umiling ulit ako, "Okay lang. Makikinig na lang ako ng music tsaka mag i-sketch."
Masaya niya akong nilubayan. Tinahak ko naman ang daanan sa gilid ng soccerfield.
Paborito ko kasing lugar ng school ay ang benches malapit sa field. Mahangin kasi
at maganda ang tanawin dito. Malayo pa lang ako, kitang-kita ko na na walang
nakaupo sa bench na gusto ko. Mabilis akong naglakad.
Naka cross-fingers pa ako at nag cha-chant: Sana walang umupo-Sana walang umup...
PAK!
Mabilis ang pangyayari. Natigilan ako sa paglalakad ko nang may isang lalaking
tumama bigla sa paborito kong bench.
Napasigaw na rin ako at napahawak sa dibdib ko. Hindi pa ako nakakita ng mga
ganitong klaseng eksena. Pinalibutan agad yung lalaki ng mga tao. Nakita kong
gumulong ang bola kung saan.
"Sorry, 'tol!" Tumakbo papalapit ang mga soccerplayers sa kasama nilang tumama sa
bench.
"Ako? Bakit?"
"Tatamaan ka sana ng bola. Buti sinalo ni Wade. Damn!" Sabi nung soccerplayer.
WHAT? Lumapit ako sa scene at nakita kong hirap na tumayo si Wade habang iniinda
ang sakit ng tiyan niya.
Dinumog ng babae sa Wade. Hindi ako nakagalaw sa sobrang windang. Marahan siyang
naglakad at nakaakbay sa mga pumapalibot sa kanya. Tinulungan din siya ng mga
babaeng nakikiusisa. Yung isa pa sa kanila ay panay ang mura sa sumipa ng bola.
"Kung anong mangyari kay Wade? Sana ikaw na lang yung tumama sa concrete bench!
Leche!"
"Hindi niya naman kailangang saluhin yung bola." Napatingin sila sakin. "Pero kung
di niya sinalo, tatamaan si Reina."
"Reina..." Basag ang boses ni Wade dahil sa sakit na naramdaman sa tiyan niya.
Natuyo ang lalamunan ko. Ni pangalan niya, di ko mabanggit.
May naabutan pa akong umiiyak sa labas. Hindi na ako pumasok kasi marami ng pumasok
sa infirmary para icheck si Wade."OMG! Na dislocate daw yung rib niya." Sabay iyak
ng isa sa mga babaeng nag wala kanina sa field.
Nanlaki ang mga mata ko. REALLY? Like, really? He saved me... tapos... napahamak
siya? OMG!
"C-Can I... uhm...-" Hindi ko madagdagan ang sinabi ko kaya tinuro ko na lang sa
nurse ang pintuan.
Uminit ang pisngi ko. Namalayan niya naman agad ang pagpasok ko. Nang tumingin siya
sakin ng nakangisi, nag-iwas na lang agad ako ng tingin. Humalakhak siya at...
Humalakhak din ang nurse na pumupulupot sa bandage. Nakatingin ang nurse sa kay
Wade pero si Wade naman ay nakatitig sakin at parang tangang nakangisi parin.
Humalakhak ulit siya, "Arayyyy... wa'g mo nga akong patawanin! Kanina ka pa."
Tumawa ulit siya at napapikit na sa sakit.
Humilig siya sa higaan ng infirmary at tumingala. Natigilan ang nurse na umaasikaso
sa kanya at nalaglag ang panga.
SHIT! May abs ang mokong! Putspa! Kajirits! Talagang tinitigan ng nurse ang abs ni
Wade.
Nakatoon lang ang titig ko sa nurse. Nakakasilaw kasi ang katawan ni Wade. Hindi ko
kayang tignan ang itsura niya na ganun. Naalala ko yung scene sa CR kahit hindi
naman ganito ang posisyon niya nun. WHY?
Inalog ko ang ulo ko tsaka bumaling sa nakangisi paring si Wade. Kinilabutan ako sa
ngisi niya. Hindi ko naman alam kung bakit...
"Hmmm. Depende. Tanungin mo na lang yung doktor nanag examine at nag x-ray. Mabilis
lang yan. Hindi naman napuruhan."
"Hindi... Just don't move too much pagkumakanta ka at wa'g ka ring sumigaw."
Tumango si Wade at ngumisi ulit, "Tapos ano... Makakaapekto ba ito sa sex life ko?"
Uminit ang pisngi ko. Napatalikod ako sa sobrang hiya sa tanong niya. I know, I
should be used to horndogs since yung dalaw kong kapatid dumaan o dumadaan sa stage
na yan. Pero hindi naman ganito ka bulgar tulad ni Wade!
Umalingawngaw ang tawa ni Wade at kasunod nito ang reklamo niya sa sakit, "Ahhh!
Shit! Ang sakit!" Tumawa ulit siya.
"A-Ah? S-Sex life? H-Hindi n-naman. Uhm... Wa'g ka lang siguro m-masyadong g-
gumalaw?"
"Ibig sabihin bawal akong mag-" Hindi niya na natapos sa sobrang tawa niya.
"Araaaay! Shit naman!"
"U-Uh? Oo. S-Siguro. Tanungin ko lang ang doktor. E-Excuse me..." Sabi nung nurse
at umalis na.Hinawakan ko ang doorknob ng pintuan at, "Excuse me rin, Wade."
Mapapaexcuse talaga ako dahil sa topic nila ng nurse na iyon.
"Huh? Reina! I saved your life. Dapat dito ka lang. Please." Hindi parin humuhupa
ang halakhak niya.
"O, sige. Ayaw mo bang sinalo ko yung bola para sayo kasi 'friends' tayo?"
"Para sayo. Para sakin, ganun yun." Ngumuso siya, nagpipigil na naman siguro ng
tawa.
Humagalpak ulit siya sa pagtawa, "Aray! Shit! Reina! Wa'g mo ngang gawin sakin
'to?"
"HUH?"
Nagkatitigan kami.
Umayos siya sa pag-upo kaya kitang-kita ko ang kabuuan ng dibdib at abs niya. Kahit
na may bandage, sumisilip parin yung kagaguhang heat-inducing abs. Uminit ang
pisngi ko at nag-iwas tingin ulit.
Ang hilig niya talagang paglaruan o inisin ako. Hay naku! Siguro natutuwa siya kasi
ampanget ko at tuwing namumula ako, mas lalo akong nagiging pangit! OMG!
*KRING!-KRING!*
Hinalughog ko agad yung bag ko at hinanap ang tumutunog na cellphone. Rozen's
calling!
"Hello?"
"Reina, where are you!? Sinuyod ko na ang buong benches ng school, wala ka. Di ka
pa nag rereply sa texts ko-"
Binaba agad ni Rozen ang cellphone. Tinitigan ko na lang ang screen na kaming
dalawa ni Coreen ang wallpaper.
"H-Huh? Uhm... No. Wala kasing maghahatid sakin sa bahay. Siya lang kaya..."
Okay, I'm used to it. Laging may nakakakilala sakin kahit di ko kilala.
"I'm not sure... pero pwede na-" Hindi pa ako natatapos sa sinasabi ko ay dinumog
na ang infirmary.
Napatingin ako sa pintuang pinasukan ng mga babae. Wade Rivas: Sometimes he's
hot... sometimes he's cold. Pinagtatawanan niya ako at iniinis pero may kabaitan
ding tinatago sakin. He's also green. Napaisip tuloy ako kung bakit niya naitanong
sa nurse yun kanina. Hindi ako masosorpresa kung ginagawa nila iyon ni Zoey. Maybe,
they're secret lovers.
Weird... Nanghihina ako pag naiisip ko yun. Si Wade, nasasaktan kasi ayaw ipaalam
ni Zoey yung relasyon nila. Bakit naman kaya?Alam niyo kung bakit?
"Huh?" Tumaas ang kilay ko. "Di ba dala ni Noah yung sasakyan niya?"
"Kung ganun, sino?" Sumulyap ako sa loob para tignan kung sinong nasa front seat."
Nasasaktan Ako
Natuyo ang lalamunan ko dahil sa nalaman ko. Rozen is with Zoey? Really?
Kilala ko si Zoey dahil iisa kami ng school noong highschool. Magkabatch kaming
dalawa. Transferee siya galing daw sa probinsya kaya naman hindi niya naabutan si
Rozen. College na kasi si Rozen nang nag transfer siya.
Nakita kong inayos ni Zoey ang buhok niya. Lumunok siya at napaawang ang bibig nang
nakatingin sa kalsada.
"Zoey, hindi mo naman sinabing magkaibigan na pala kayo ni Rozen." Ngumisi ako.
Ngumisi din siya pero maputla parin, "Oo nga, nahihiya lang ako."
"Ahh!"
Yes... I don't freaking care for Rozen. Hindi pa siya kailanman nasaktan ng isang
babae at pakiramdam ko, hinding-hindi siya masasaktan dahil sa sobrang pagkaplayboy
niya. Iba-iba ang girlfriend nito buwan-buwan. Okay sana kung tinatawag niyang
'girlfriend', kaso hindi eh... Magmumukhang girltoy ang nagiging kasama niya.
Yung iniisip ko ay si Wade. Napagtagpi-tagpi ko na rin sa wakas ang lahat! Tinanong
ako ni Wade kanina kung sinong kapatid ang susundo sakin. Sinagot ko siya at nakita
kong nag-iba ang ekspresyon niya. Ayaw ni Zoey na may makaalam sa nangyari sa CR.
Siguro ay ganito: May gusto si Wade kay Zoey pero ayaw ni Zoey kay Wade. Ayaw niya?
Paanong ayaw niya eh sabik na sabik siya kung halikan si Wade doon sa CR? Halos
magkagutay-gutay yung damit ni Wade doon.
Naalala ko naman yung scene sa rooftop. Naalala ko yung mukha ni Wade pagkatapos
siyang awayin ni Zoey.
Kumulo ang dugo ko habang tinitignan ang mga sasakyan sa labas. Wade is Zoey's
freaking slave! Mahal ni Wade si Zoey pero ayaw ni Zoey kay Wade! Mabait si Wade
kaya ayaw niyang guluhin si Zoey in public. Hinahayaan niya si Zoey na lumandi sa
iba!
"Alam mo ba, Zoey, nadislocate ang rib ni Wade, kanina. Nagsoccer kasi siya kanina
tapos sinalo niya yung bola. Sumalpok siya sa concrete bench kaya ayun..."
Nakita kong nakakunot ang noo ni Rozen at nagmaneho ng seryoso. Para bang di siya
nakikinig.
"Oo. Dinala siya sa infirmary kanina. Diba pareho kayong taga Alegria?"
Sinulyapan ulit ni Zoey si Rozen, "Ah! Yes! Nag tatrabaho siya sa farm ng daddy ko,
kaya ko siya kilala. C-Classmate din kami nung highschool bago ako lumipat sa
Maynila."
Hilaw ang ngiti niya nang sinulyapan ako, "O-Oo naman. We're friends. Kawawa nga
siya, kasi malayo siya sa pamilya niya. Nasa Alegria lang kasi ang mama at papa
niya, pati yung bunso niyang kapatid. Alam mo na... buhay probinsya."
Sumulyap ako kay Zoey na sa ngayon ay tulala. Hindi siya makatingin sakin.
Kaya niyang manakit kay Wade Rivas para lang sa pagkasosyalera niya!? WTF? Halos
ideny niya na kilala niya si Wade, samantalang ang isang iyon ay wasak dahil hindi
siya pinapansin sa loob ng school! Nagkukunwari silang di magkakilala para lang sa
kapritso ng makating iyon! WTF? He saved my freaking head from that ball, ang bait
niya kahit masungit siya.
Then it struck me... Of course, masungit siya dahil kilala niya ako, "Reina Carmela
Elizalde".
Alam niyang kapatid ko si Rozen. Noon pa man, alam niya ng may something kay Rozen
at Zoey. Nasasaktan siya kaya ako ang binabalingan niya! Although, ngayon, nag
iimprove na ang trato niya sakin... hindi ko parin maiwasan ang mga conclusion ko.
I HATE HER!
Hindi talaga matanggal sa isipan ko ang sabik na panghahalik at pag atake niya kay
Wade sa CR! I know Wade is 'probably' green, pero at least siya seryoso! DAMN!
Napahinga ako ng malalim pagkatapos kong sabihin ang lahat ng iniisip ko kay
Coreen.
"Ang lantod naman pala ng babaitang yun! Grabe! Torn between Wade Rivas and Rozen
Elizalde ang peg? Sino siya, siniswerte? Ha! That's just crazy, Reina. Di kaya nag
o-over react ka?"
Makikita mo ang paglingon ng mga babae, pati na rin ng mga lalaki sa kanya. Hindi
niya namamalayan ang lingering stares ng mga nakakasagupa niya papasok sa school.
"He's really a god! Next to Noah!" Nakakabinging tumili si Coreen kaya siniko ko
ulit siya. "Aray, ano?"
"No, Coreen. Rozen is hardly smitten for goodness sake. Kilala mo ba si Rozen?"
"Of course no! Yung tinutukoy ko ay kayong tatlo. Zoey, Wade and you..."
"Aminin mo, Reina. You're curious about him. You care for him. You like him."
"No, Coreen. Nagtaka lang ako kasi nga ayaw niya sak-"
"I know that feeling, Reina. I know that too well." Nag evil-smile siya sakin.
Magkakatagpo na sana silang tatlo nang biglang bumagal ang paglalakad ni Wade.
Bumagal ito hanggang sa lumiko na siya.
"Shucks! Tingin ko nakita niya yung dalawa kaya siya lumiko." Tumango-tango si
Coreen.
Nanliit ang mga mata ko. It's really hard for him. Kawawa naman siya. Naiinis ako
kay Zoey... I want to make her life a living hell pero hindi ko alam kung paano ko
yun gagawin.
Pumasok kami sa klase namin kay Mr. Dimaano. Ayan na naman... ayaw ko na. Kakapasok
ko lang tinitignan ko na ang wrist watch ko, chinicheck kung malapit na bang mag
time.
Umupo agad ako. Ilang sandali pa bago pumasok si Wade. Kasama niya pala sina Warren
at Noah. Umalis agad si Coreen para tignan sila sa labas. Kinuha ko na lang ang
papel kong may assignment. Isang yellow pad, i-explain daw ang mga principle at
irelate ito sa isa pang principle at paano iyon makakaapekto sa araw-araw mong
pamumuhay.
"Reina, may assignment ka na?" Napatalon ako nang narinig ko ang boses ni Wade sa
likuran ko.
"Oo, eh. Pero hindi ako sigurado."Ipinakita ko sa kanya ang papel ko. Kinuha niya
iyon, agad ko sanang babawiin pero itinaas niya na ito at mabilis na binasa ang mga
nakasulat. Sobrang bilis niyang magbasa, pinagmasdan ko talaga ang takbo ng mga
mata niya pababa ng papel ko.
"Wade!" Sinubukan kong abutin iyon, napahawak tuloy ako sa dibdib niya.
Hinawakan niya ang kamay ko at nilagay iyon sa ibabaw ng mismong abs niya. Mainit
ito at matigas. Uminit ang pisngi ko.
Napatingin tuloy ang mga kaklase namin. Tinalikuran ko siya at tinakpan na lang ang
mukha sa kahihiyan. Bakit ang hilig niya talagang inisin ako? Ugh!
"Bakit? Grabe ka naman. May ituturo lang ako sayo dito sa assignment."
Binigyan niya rin ako ng ideya kung paano ko gagawing tama iyon.
"Sige na... Kahit na bitamina sa mata pag pinapagalitan ka ni Mr. Dimaano, kahit
paano ayaw ko paring bumagsak ka."
Agad tumayo si Wade ng nakangisi. Nahiya agad ako lalo na nang nakita ko ang
nanunuyang mga mata ni Coreen.
Sinulat ko na lang ang assignment ko. Ayan na naman ang mga titig niya saking kahit
nakatalikod ako ay nararamdaman kong nanunusok.
Sumulyap ako kay Wade para kumpirmahin ang titig niya. Nabigla ako nang naabutan ko
siyang nakatitig nga sakin ng nakahalf-smile at nakataas ang ballpen. Nakabalandra
na naman ang dimple niya at mukhang kanina niya pa ginugulo ang buhok niya. Nang
nakita niya ang pagtitig ko ay nag-iwas agad siya ng tingin.
Nanliit ang mga mata ko sa reaksyon niya. Nagkibit-balikat ako kahit dinig na dinig
ko na ang puso ko. Damn, Coreen's right, I like him. Kahit na suplado siya, alam
kong totoong tao siya. At nasasaktan ako para sa kanya... nasasaktan ako sa
ginagawa ni Zoey sa kanya.Kabanata 9
Pwedeng Dalawa
Sinusuklay ni Coreen ang buhok ko. Gusto niyang laging hinahawi ang bangs ko.
"Pahabain mo na ang bangs mo, Reina. Mas lalo kang gaganda kung gagawin mo iyon."
Aniya.
Umiling ako, "Still the same, Coreen. Mabuti na ngang meron akong bangs para
maitago ko ang pimples ko."
Huminga siya ng malalim at hinarap ako, "Hindi ba talaga kailanman sumagi sa utak
mo na maaring nagkakapimples ka dahil sa bangs mo? Tsaka... Magpaderma ka kaya para
mawala na yang nirereklamo mong pimples."
Pinag-isipan kong mabuti ang sinabi ni Coreen. Tama siya. Ngayong masyado akong
naiinis sa buhay ng mga tao sa paligid ko, gumawa kasi ako ng plano. Hinding-hindi
yun mangyayari kung hindi ako mag-aayos. Kailangan kong i-improve ang sarili ko.
"Sigurado ka ba talaga diyan sa plano mo? Hindi ba iyan magba-back fire?" Tanong ni
Coreen nang napag-usapan ulit namin iyon.
"Hmmm. No." Naghanap ako ng mga susootin papuntang mall samantalang, sinusuyod
naman ni Coreen ang sketches ko.
"I know he's off limits. He's in love with someone else, Coreen. Kaya pagkatibok pa
lang ng puso ko, papatahimikin ko na agad."
"It's not some switch, Reina, na pwede mong i-off kung ayaw mo sa mga nangyayari."
Natigilan ako sa sinabi ni Coreen. "Mainlove man ako sa kanya, alam ko namang hindi
magiging kami."
Tumango si Coreen.
Kakatapos ko lang magbihis. Ito ang unang pagkakataong naramdaman kong confident
ako sa sinusoot ko. Sleeveless ruffled top, shorts atsaka flats. Hindi ako ganito
manamit noon dahil nahihiya ako, hindi ko alam kung anong sumapi sakin at nakaya ko
ito ngayon.
"Ganyan dapat yung mga damit mo, Reina. Naku! Ayan, kompletong designer ka na!"
Tumawa si Coreen.
Nagmadali akong pumunta sa kwarto nina Mommy at Daddy. Hindi ko na pala kailangang
pumasok kasi kakalabas lang nilang dalawa. Naka jacket si mommy at daddy. This
isn't their usual outfit. Palaging naka suit si daddy at naka dress si mommy.
"Around 9 hours away from Manila." Sabi ni mommy. "Take care of your brothers,
alright? May tinitignan kaming lupa dun para sa negosyo."
"Depends, baby." Sabay tapik ni daddy sa ulo ko. "Oh, saan kayo pupunta ni Coreen?"
JUSMIYO! EMBRACE FREEDOM! For the first time in history, pinayagan ako nina mommy
at daddyng mag drive!
"WOHOOOOO!" Napasigaw din si Coreen. "Grabe! Nakakainggit! Kung sana may isa pa
kaming kotse, ako na talaga mag dadrive!"Malaki ang ngisi ko habang nagda-drive
kami. Maingat akong magdrive pero sa sobrang excited ko, bumilis.
Una naming pinuntahan ang dermatologist. Tama si Coreen, maaring yung bangs ko nga
ang dahilan ng pagiging ma-pimple ko. Binigyan ako ng sabon at kung anu-ano pa ng
derma. Mahirap magpa-ganda. Natesting ko rin yung peeling chaka nila. Weird. Hindi
ako maalaga sa katawan noon pero ngayon, parang ginaganahan ako.
Ang full bangs ko ay ginawang sidebangs. Pahabain ko raw. Nagpatrim na rin ako ng
buhok, ngayon yung walang buhay kong buhok ay naging bouncy na dahil sa cut nito.
Namili din kami. Enjoy palang mamuhay na kikay. Dati kasi, inaatupag ko lang ay ang
pagbabasa ng libro at pags-sketch ng mga design ng damit. Buti at hindi ako
nakapasa sa isang French school of design. Nung Grade 12 kasi, nag-apply ako doon,
pero hindi pa ako nirereplyan hanggang ngayon. Kung sakaling nakapasa ako,
paniguradong hindi ako papasa as 'designer' dahil sa pananamit at itsura ko.
Kinagat ko ang labi ko. "No lipstick, please. Nakakatakot. Ayokong magmukhang
nagdurugo ang labi ko." Tumawa ako.
"Reina, ever heard of pink or peach colors? For your information, hindi naman lahat
ng lipstick ay red!" Umirap siya.
"O sige, pero yung pinakaclose ng color sa lips ko. Tsaka... okay na siguro yung
lipgloss. OA naman kung lipstick agad." Sabi ko.
Hindi lang lipstick ang pinamili ni Coreen para sakin. Marami pang iba. Iba-iba ang
kulay. Hindi ko alam kung para saan at paano yun gagamitin.
"Nung na inlove ako kay Noah, natuto akong gumamit niyan." Aniya. "Don't worry,
tutulungan kita." May tinignan siya sa likod.
"P-Pero-"
"Ito yung paborito ko, eh." Sabi ni Zoey sa mukhang inaantok na si Rozen.
"Talaga? I'll buy that for you, what else?" Humikab si Rozen at ginulo ang buhok.
"Hi, Rozen, Zoey!" Halos makita kong magpalpitate ang mukha ni Coreen sa inis.
Nakangisi siya pero nagmukhang plastik yung ngisi niya dahil sa tinatagong inis.
"Coreen!" Napatalon si Rozen sa bati ni Coreen. "Sinong kasama mo?"
"Yes, Rozen. Pinayagan na ako nina mommy at daddy." Tinignan ko ang maputlang si
Zoey.
Tinignan ko rin ang hinahawakan niyang make up. Nang narealize niyang tinititigan
ko iyon ay binaba niya agad. Kumunot ang noo ko.
I clenched my jaw. Walang kaso kay Rozen na magwaldas siya ng pera para sa babaeng
makaka-satisfy sa kanya at the end of the day. Wala namang kaso sakin kung
magkaroon ng fling si Rozen every now and then... ang problema ko dito ay si
Zoey... Si Zoey na mahal ni Wade... Si Wade na commoner at hindi maibibigay ang
kapritso ni Zoey bukod sa umaatikabong kama.
"Ang bilis palang magbago ng isip mo." Ngumisi ako. "Sige, alis na kami ni Coreen."
"Tama ka nga, Reina! Masyadong nakakainis! Ngayon, confirmed ko na... Gusto niya si
Rozen dahil mayaman kayo! Ayaw niya kay Wade kasi hindi maibibigay ni Wade ang mga
gusto niya! WHAT THE FVCK!" Ginulo niya ang buhok niya at tinignan ako gamit ang
naniningkit na mga mata.
"That's why I'll do this, Coreen. Papaselosin ko ng husto si Zoey saming dalawa ni
Wade."
"She's so full of herself. Akala niya kaya niyang paikutin ang lahat. Akala niya
pwedeng dalawa. Make Wade fall in love with you, Reina."
"No, you know I can't do that, Coreen. Kaya kong paselosin si Zoey, but I'm pretty
sure I can't steal Wade's heart from her. I can only help him wake Zoey up...
That's all."Kabanata 10
Hindi naman agad nakita yung resulta ng pagpapaderma ko. Pero may mga improvement
na akong nakikita sa kutis ng pisngi ko.
Nilagay ko ang bangs ko sa tainga. Syempre, pag wala na akong pimples, kayang-kaya
ko na ng walang bangs! Sinoot ko yung flats na binili namin ni Coreen. Soot ko rin
yung sleeveless floral top at jeans na dati ko pa binili pero di ko naman sinusoot.
Mahilig ako sa sleeveless pero nahihiya akong magsoot nito. Ngayon lang talaga ako
nagkalakas ng loob.
These past few days, parang nagkakaroon na ako ng dahilan para mabuhay ng sagad.
Hindi ko alam kung bakit.
"Yep..."
"Yes, Noah."
Umalis din naman siya. Uminit ang pisngi ko nang kinuha ko ang pressed powder at
yung lipgloss na binili namin ni Coreen.
Nilagay ko iyon sa mukha ko. Mejo umaliwalas nga ang mukha ko. Sinuklay ko ulit ang
buhok ko bago nilagay ang lipgloss. Halos mapaluwa ako ng silverdust sa pag-
aliwalas ng mukha ko. Now, all I have to do is walk better. Dapat hindi na yung
laging nahihiya. Nilagay ko ang buhok ko sa isang side ng balikat ko at kinuha ang
bag ko.
Pinindot ko yung alarm at tumunog ang itim na BMW ko. Nilapag ko agad ang bag sa
front seat at pinaandar ito.
Ngayon, since humupa na ang pagkaexcite ko sa sasakyan ko, mas maingat ko itong
pinaandar. Nang dumating ako sa school, pinark ko agad ito sa tabi ng sasakyan ni
Noah. Lumabas ako at naglakad na ng diretso sa classroom.
Kahit hindi naman talaga major ang pagbabago ko, marami paring nakapansin. Siguro
masyado lang akong naging reserved noon kaya ngayong nagbago ako ng konti, para sa
ibang tao, malaking pagbabago na ito.
Paparating na ako sa classroom. Dinalaw agad ako ng kaba. Ewan ko kung bakit ako
kinakabahan.
"Ganda ng top mo, Reina. San mo nabili?" Tanong ng isang fan ni Wade na kaklase ko.
"Ah... Di ko na maalala eh."
"Yung pinag-uusapan natin... Yung may girlfriend ka na ba?" Tumawa yung isang
babae.
"Wala rin. Hindi ako mahilig." Tumawa si Wade at napareklamo agad sa sakit ng
tiyan.
Hindi parin siguro naaayos yung rib niya. Pumikit ako nang naalala ko yung nangyari
sa clinic."Bakit? ano ba kasing type mo sa isang babae?" Tanong ng isa.
"Hmmm... Wala naman akong type noon. Pero sa ngayon, gusto ko yung simple lang..."
Hindi na napigilan ni Coreen ang sarili niya, lumingon na siya kay Wade at
nakisawsaw sa usapan.
Uminit ang pisngi ko sa narinig ko. Hindi ko alam kung bakit. Nanigas na lang ako
sa kinauupuan ko hanggang sa narinig ko yung halakhak niya.
"Naku! Simple naman ako, Wade." Tumawa ang nagbibirong mga kaklase ko.
Nagpaparinig at mukhang nagbibiro pero alam kong gusto nilang magpapansin kay Wade.
"WHOA! Ang swerte naman pala ni Reina!" Sabi ni Coreen sabay tingin sakin.
Napatingin tuloy ako sa kanila. Ganun parin ang ekspresyon ng mukha ni Wade,
nakakakilabot parin ang ngisi niya. Napalunok ako at tumingin na lang sa
whiteboard.
Ilang sandali ang nakalipas ay dumating na si Mr. Dimaano. Nagkaroon lang kami ng
long quiz at tapos agad ang klase. Masama yata ang pakiramdam niya. Mabuti na lang
at di ako napagbuntungan ngayong araw. Niligpit ko ang gamit ko.
"Reina, mauna na ako! May group meeting pa kami ng kagroup ko. Bye!" Kumaripas siya
ng takbo palabas ng classroom kaya naiwan akong mag-isa kasama ang ilang kaklase
kong paalis na rin sa classroom.
"Rozen, bakit?"
Napatingin tuloy ako kay Wade. Nakita kong nag-iwas ng tingin si Wade sakin at
kumuyom ang panga. Ayaw niya talaga kay Rozen. He hates the boy who stole Zoey's
attention!
"Sige..." Kumunot ang noo niya nang bumaling sakin. "May pasok ka pa ba?" Tanong
niya.
"Yep."
"Okay, bilisan mo baka malate ka." Sabi niya at umalis na ng nakabusangot ang
mukha.
Bumaling agad ako kay Wade pagkatapos ng pag uusap namin ni Rozen. Nakabusangot
narin ang mukha ni Wade at ayaw pang tumingin sakin.
May iilan pang kaklase ang natira pero marami sa kanila ang nagliligpit na ng
gamit.
"What?" Tanong niya, para bang iritado siya sakin dahil sa pagbisita ni Rozen.
Humugot ako ng lakas sa kaibuturan ng puso ko at hinarap siya para tanungin nito...
"You hate him because Zoey likes him, right? Gusto mo si Zoey, hindi ba?"
Nalaglag ang panga niya sa tanong ko.
"You and Zoey we're never just friends. Mahuhuli ko bang ganun kayo sa CR kung
magkaibigan lang kayo?" Nanliit ang mga mata ko. "You've been doing things... But
she likes Rozen more, right?"
"Don't defend her. I know, Wade. Alam ko ang nangyayari. Hindi ako bulag."
Bumuntong hininga siya at pumikit, "Kung ganun nga ang nangyayari, ano
ngayon?"Diretso ang titig niya sa mga mata ko.
Kumunot ang noo ko at humakbang papalapit sa kanya. Napaatras siya sa ginawa ko.
Nanlaki ang mga mata niya at bumilis ang paghinga.
"You don't deserve her... You don't have to love her, Wade. She doesn't deserve
your love. Masama siya. Ginagawa ka niyang tanga."
"Ano naman yun sayo?" Malamig niyang sinabi. "Ano naman ang pakealam mo kung ganito
nga ang nangyayari?"
Umiling ako.
I can't believe it... Kaya niyang ganito ang nangyayari para lang kay Zoey!
"Kung okay sayo 'to, ngayon gusto kong malaman mo na hindi ito okay sakin dahil
gusto kita."
"I like you, Wade Rivas. And I can't stand seeing you this way."
Umiling siya at tinignan akong mabuti, "Hindi ka pwedeng magkagusto sakin." Aniya.
Naubos na ang tao sa classroom. Kaming dalawa na lang ang naiwan dito. Paniguradong
late ako sa susunod kong class, pero okay lang.
"Dahil mahal mo siya, hindi ako pwedeng magkagusto sayo? Dahil masasaktan lang
ako?" Tanong ko. "No, Wade, you have to have a better reason than that."
Nakita ko ang pamumula ng pisngi niya. Nag-iwas siya ng tingin sakin. Tinakpan niya
ang pisngi niya ng palad niya. Uminit din ang pisngi ko pero humugot pa ako ng
lakas para hindi takbuhan yung sinabi ko.
"Oo, gusto kita. I like you... So i'll help you, this time... Tutulungan kita kay
Z-Zoey."
Kumunot ang noo niya at nakita kong mas lalong pumula ang pisngi niya, "Tutulungan
mo ako kay Zoey? Ano? Hindi kita maintindihan. Sinabi mo saking gusto mo ako pero
bakit mo ako tutulungan kay Zoey? Nababaliw ka na ba?" Tumawa siya at hinawakan ang
tiyan niya.
Mas lalong uminit ang pisngi ko at mas lalo ring bumilis ang pintig ng puso ko.
"H-Hindi ba siya naman ang gusto mo? D-Diba? E-Edi tutulungan kita para masaya ka
na." Napalunok ako.
Naiyak na siya sa sobrang tawa niya, "Aray, shit! Langya! Sakit ng tiyan ko."
Humupa ang tawa niya at tinignan niya ako ng diretso. Yung tingin na tagos sa puso.
Nanlumo ako. Tutulungan ko ba talaga ang isang ito na paselosin si Zoey hanggang sa
marealize nito ang halaga ni Wade? Kung sana pwede ko rin siyang tulungan na lang
na makalimutan si Zoey... Sana ganun nga...
He tilted his head. Nakangiti parin siya habang pinagmamasdan akong mabuti.
"Kaya ba nag lipgloss ka at nagpagupit ka dahil magtatapat ka na sakin?"
"You can't like me, Reina. Mabait ka at masyado kang inosente para sakin."Kabanata
11
Pinaglalaruan
Pinindot ko ulit yung alarm at binuksan ang pintuan. Ni-dial ko agad ang numero ni
Coreen.
"Hello, Coreen? Uuwi na ako. Nandun si Noah sa bahay, practice nila ngayon."
"Hindi ako pwede ngayon. May meeting pa kami ng group ko tsaka susunduin ako ni
daddy dahil may dinner kami kasama ang kasosyo nila. Sheeet!" Nabasag ang boses
niya.
"O... Sige na... Naku! Goodluck! Nandito na kasi yung mga ka-group ko. Next time na
lang. Magkwento ka mamaya, ah?" Aniya.
Pinaandar ko agad ang sasakyan ko. Dinadalaw na naman ako ng kaba. Naiisip ko pa
lang na nandoon si Wade sa bahay ay nanginginig na ang tuhod ko. Umalis kasi siya
kanina pagkatapos ko sabihin sa kanya yun.
Bumukas ang gate namin, pumasok na ako sa loob at pinark sa garahe ang sasakyan.
"May kasama silang mga taga recording ba yun. Tsaka yung ibang kaklase din."
Kahit nasa living room pa lang ako, dinig na dinig ko na ang sigawan at pagtutugtog
nila sa taas. Siguro ay di nila sinarado yung pintuan. Soundproof yung music room
ni Noah, eh.
"Hindi pa umuuwi."
Nahagip niya ang titig ko kaya bumaling ako kay Noah na ngayon ay seryosong
nakikipag usap sa manager.
"Hindi pa. Nagpaluto ako kay manang, don't worry. Tignan mo kung luto na... Kumain
ka na..." Aniya.
Tumango ako.
Sumulyap pa ako ng isang beses kay Wade na ngayon ay nakangisi dahil sa sinasabi ng
babae sa tabi niya pero nakatitig ang mga mata niya sakin. Hindi ko rin naiwasang
di tignan ang dibdib niyang may kaonting bandage parin.
Hinawakan niya ang abs niya kaya napatingin ulit ako sa mukha niya. Tumaas ang
kilay niya at kumindat sakin. Uminit ang pisngi ko at padabog kong sinarado ang
pintuan.
SHAMELESS FLIRT! Hindi ibig sabihin na dahil alam niya na kung ano ang tunay na
nararamdaman ko para sa kanya ay iniinis niya na naman ako. Well, kahit nung simula
pa lang... yung di niya pa alam kung anong nararamdaman ko sa kanya, iniinis niya
na naman talaga ako.
Nagbihis na lang ako tsaka pumuntang kusina para mag bake ng cake para sa mga
bisita ni Kuya Noah. May pagkain na pero hindi pa rin sila bumababa. Siguro dahil
masyado silang busy sa pagkakanta doon.
"Manang, sa music room niyo na lang kaya dalhin yung pagkain?" Suggestion ko sa
kanila."Hindi pwede. Utos ni Noah na sa dining room lang. Ayaw niya daw marumihan
ang music room."
Umalis si manang para mag ayos sa dining room. Panay ang titig ko sa oven, malapit
na kasing maluto ang cake.
Yumuko ako para tignan ang cake sa loob. Natatakot talaga akong masunog kahit alam
ko namang di ito masusunog.
"What the-" Napaayos ako sa pagtayo para tignan kung sino iyon.
"Ang laki-laki ng daanan, bakit kailangan mo pang dumaan dito malapit sakin?"
Tanong ko.
Itinuro ko sa kanya ang laki ng kitchen namin. Imposibleng di niya yun sinasadya.
Sobrang lawak kaya ng sahig dito.
Nagkibit-balikat siya, "Gusto ko lang. May masama ba dun?" Nakita ko ang dimple
niya sa pagngisi niya.
Buti naisipan mong mag damit ngayon? Kanina pa kita pinagmamasdang nakatopless dun
sa music room. Have some decency.
Natahimik siya kaya binalingan ko ulit. Nakita kong namula ang pisngi niya sa
sinabi ko.
*KRRRRIIIIIIIIING!*
"Hello?"
"Hello, Reina! Pauwi na ako... Ano? Ano na?" Tanong ni Coreen sakin. "Ano nang
ginagawa mo?"
"B-Bakit?"
Napasulyap ako kay Wade na ngayon ay seryosong tumitingin sakin habang umiinom ng
tubig.
"Oo."
"Teka lang... Call you later. May something... Bye, Reina. I love you."
Bago ko pa nababa ay pinutol na ni Coreen ang linya. Narinig ko ang mejo padabog na
paglapag ni Wade ng baso.
"Ayan, luto na." Sabi ko sabay kuha sa cake sa loob ng oven.
"Lagyan ko lang ng design saka ibalot ko, ah?" Sabi ko ng nakangiti sa kanya.
"Ang alin? Itong cake? Oo. Sinabi ko naman, diba?" Sabi ko.
"Sinabi mo sakin kanina na may gusto ka sakin, totoo ba yun?" Nag-iwas siya ng
tingin.
UGH! Bakit niya yun tinatanong ngayon? Nahihiya pa naman ako tuwing naaalala ko ang
biglaan kong pagtatapat sa kanya.
Nalaglag ang panga niya at nag-iwas ng tingin. Kumuha ako sa cabinet ng icing at
dahan-dahang nilagyan ang cake ng "I like you, Wade Rivas"
"Ayan." Sinulyapan ko siya at nakita kong tinatakpan niya ang mukha niya ng palad.
Ayaw niyang tignan. Mukhang ayaw niya yata rito. Napalunok ako.
"Ibabalot ko na lang. Kunin mo lang kung gusto mo." Matabang kong sinabi.
"Wade, tinatawag ka na ni Noah. Last session daw bago mag dinner." Sabi nung babae.
Ang hirap niyang ispellingin! Namaywang ako habang pinagmamasdan siyang naglalakad
palayo kasama ang babaeng yun.Kabanata 12
Para Sakin
Pagkatapos kong balutin yung cake ni Wade ay umakyat na ako sa taas para tawagin
sila. Handa na kasi ang hapunan. Pero naabutan kong tumutugtog sina Noah.
Nakapikit si Wade habang kumakanta... seryoso ang mukha niya habang pinipicturan o
vinivideohan siya ng mga audience nilang babae.
Mahal kita
Umiling ako lalo na nang humina ang boses niya sa dulo ng kanta.
Mahal kita..."
Naiisip ko yung unrequited love niya para kay Zoey... Naiisip kong hinusgahan siya
ni Zoey dahil hindi siya mayaman. Pinagkaitan siya ng pagkakataon ng babaeng iyon.
Bakit pa kasi doon siya kay Zoey na inlove? Bakit pa kasi hindi na lang sa ibang
mababait na babae na lang. Kahit hindi sakin, basta sa mga babaeng kaya siyang
ipaglaban.
Napapikit ako habang dinaramdam yung sakit na nararamdaman niya kay Zoey.
Kung sakin siya maiinlove, iingatan ko ang puso niya. Hinding hindi ko siya
sasaktan. Kahit na masungit siya at nang-iinis, nangingibabaw parin ang kabaitan
niya minsan.
Dinilat ko ang mga mata ko. Bumungad sakin ang nakatitig na si Wade. Napaawang ang
bibig niya habang pinagmamasdan ako.
"Good! That's really good! Sige, konting exposure pa, itutuloy na natin yung record
niyo." Anila.
Dinumog agad si Wade ng mga babae. May dumumog din kay Noah pero agad niyang
dineadma at nakipag-usap na lang sa managers. Kaya ang resulta, kay Wade pumunta
lahat ng mga babae.
Hindi na ako lumingon sa mga sumunod sa kanya. Kahit na nararamdaman ko ang titig
ni Wade sakin, hindi ko na siya nilingon. Panay ang titig ko sa TV.
Napabuntong-hininga na lang ako nang nasa loob na sila ng dining room. Tatapusin ko
lang 'tong walang kwentang cartoons at papasok na ako sa kwarto para paghandaan at
pagplanuhan kung paano ko isasagawa yung mga ideya ko kay Zoey at Wade.
Boses niya pa lang, alam na alam ko na kung sino. Tumindig ang balahibo ko at
umayos ako sa pag-upo. Nilingon ko siya at naaninaw ko na naman ang ridiculous
smile sa mukha niya. That... Sexy... Smile! UGH!
Tatayo na sana ako pero hinila niya ang braso ko. Para akong kinuryente sa
pagkakahila niya. Konti na lang, makakakita na ako ng sparks sa pagkakahawak niya
sa braso ko.
"Maya na. Dito ka muna." Seryosong sinabi niya sakin.Napalunok at napaupo ulit ako
sa sofa. Umupo siya sa tabi ko. Halos maghuramentado na ako kahit wala pa siyang
ginagawa.
"Huh?"
Tagos siya kung makatitig ngayon. Kahit ilang dipa pa ang layo namin, nararamdaman
ko na yung init ng katawan niya sa halip ng centralized aircon namin.
"Anong konek nun? Hindi yun ang iniisip ko, yung iniisip ko ay yung pagiging martyr
mo kay Zoey." Sabi ko.
"Huh?"
"No, I'm not thinking too much, Wade. This is really bothering me..."
Suminghap siya at pinilig ang ulo, "Okay... Ganito. Hindi ako in love sa kanya. Oo,
gusto ko siya pero hindi ako baliw sa kanya para magpakamartyr."
Hindi ako naniniwala. Gusto niya lang na tigilan ko itong ginagawa ko dahil
natatakot siyang iwan siya ni Zoey, eh.
Biglang bumukas ang pintuan namin at pumasok si Kuya Dashiel na may dalang bouquet
of roses.
Mapupungay ang mga mata niya habang itinataas ang dalawang braso para mahagkan ako.
Sinalubong ko ang yakap niya ng yakap din. Hinalikan niya ako sa pisngi. Ang bango
ni kuya Dashiel!
"Yay! Umuwi ka! Walang tao sa condo?" Tanong ko at tinitigan ang roses na dala-dala
niya.
Tumaas ang kilay ni Kuya Dashiel at tinignan akong mabuti bago nakipagshake hands.
Tinignan niya ang kamay niyang may hinahawakang bouquet of roses. Ilang sandali pa
siyang natulala sa roses bago binigay sakin.
"I don't know... I guess it's for you." Mahina siyang ngumisi at tinalikuran ako.
Ngumisi siya at nilagay ang kamay niya sa noo niya, "Hindi... Sa ibang lalaki."
"Uhmmm." Uminit ang pisngi ko. "Wala pa akong... first kiss." Sabay lunok ko.
Nakita kong lumitaw ang ngisi sa pisngi niya nanlaki din ang mga mata niya sa
sinabi ko.
"Paano yung kay i-love-you mo, hindi pa ba yun nakakahalik?" Tumaas ang kilay ko.
Come to think of it... nahalikan na ako ni Coreen. Pero hindi ko maalala kung
nahalikan niya ba ako sa lips.
"Uhm... Sa pisngi lang yata-""Niloloko mo naman ako!" Pula ang pisngi niya at
seryosong tinitignan ako.
"Huh? Hindi-"
"Magkaibigan lang naman kami nun, Wade. Kung para sayo pwedeng maghalikan ang mga
magkaibigan, para sakin, hindi." I spat.
Nalaglag din ang panga ko sa sinabi niya. Bago ko pa nasabi sa kanya kung sino
talaga yung tunay na kausap ko, bumalik na siya ng tuluyan sa dining room. He's
right... sa oras na mag a-i love you na, totohanan na iyan. Naisip ko tuloy, nag 'i
love you' na kaya siya kay Zoey?
Mas Delikado
Ganun parin ang tratuhan namin ni Wade buong linggo. Iniinis niya parin ako. Lagi
siyang natatawa at pumapalpak ako. Pero natatahimik siya tuwing...
Tumango ako, "Mabuti na lang. Nag-aalala talaga ako, eh. Baka mapano ka dahil
sakin." I sighed.
Hindi na siya sumagot. Nang sinulyapan ko siya ay nakita kong seryoso ang mukha
niya at nakatingin siya sakin. Pero nang namalayan niyang pinagmamasdan ko na
siyang mabuti ay agad siyang tumingin sa ibang bagay.
*1 text message*
Coreen:
Kumunot ang noo ko. Dahan-dahan akong nagta-type sa cellphone ko. Hindi kasi ako
pala text kaya ayan parang stone-age ako kung makapagtext. Mahirap din kasi pag
pinipindot mo itong screen. Mahirap kaya o talagang di ako sanay?
"Tapos ka na ba sa project mo kay Mr. Dimaano?" Tanong ni Wade.
Kakatapos lang ng klase namin ni Mr. Dimaano at nagkasabay lang naman kami ni Wade
sa paglabas. Kahit na narinig ko yung sinabi ni Wade, hindi ko kayang sagutin ang
tanong niya ngayong nag tatype pa ako ng text para kay Coreen.
Ako:
Nalaglag ang panga ko sa inasta niya. Seriously, he's hot and cold all the time!
Anong problema ng lalaking ito? Mukhang malaki yata problema niya sakin, ah?
Pinagmasdan ko siyang mabuti habang humahakbang mag-isa. Ilang hakbang pa lang niya
ay may sumabay ng mga babae. Hindi basta-bastang mga babae, may nakita pa akong
isang ex ni Rozen doon at yung sikat na cover girl ng isang magazine. Kung
makahatak talaga ng babae ang kagwapuhan niya. Grabe!
Umiling na lang ako at tinalikuran siya. Dumiretso na ako sa susunod na klase ko.
Ano naman kayang sasabihin ni Coreen at mukhang importante iyon, ah?
Tatlong sketch ang nagawa ko sa loob ng dalawang oras na klase. Mga gowns pa iyon
at napaka madetalye ng design.
"Wow, Reina! Ang galing mo palang mag design!" Bati nung isang kaklase ko.
"Bakit di ka nag school of design na lang?" Sabay kuha sa mga sketches ko.
Hindi naman ako model-type! Kulang ang height ko tsaka alam niyo namang problema ko
ang mukha ko kahit nagpapaganda na ako?
"Kahit hindi na lang model. Kahit designer. Kasi ang galing mo talaga."
Kaiyak naman yung sinabi. Well, what do I expect, diba? Tama sila. Talagang sa
backstage ang beauty ko.
Yes, of course. Passion ko talaga yung designing. Oh, what I'd give to be a
designer. Pero naputol yung panaginip ko sa biglang sigaw ng isang babae.
Pati na rin ang mga kaibigan niya ay halos mapaiyak na nang nalaman nilang dadaan
nga si Wade sa classroom namin.
"Hay naku, girls! Hindi niyo pa ba siya nakakaclassmate? Classmate namin siya sa
Philo." Sabi nung isang kaklase ko."Shemay! Yung kay Mr. Dimaano? Sana pala di ko
na ni-drop yun! Sabi na, eh! Grrr!"
Nanggigil silang lahat nang seryosong dumaan si Wade. Natahimik sila. Yung tipong
isang kalabit na lang ay sasabog na sila sa kilig. Pinagmasdan ko na rin si Wade na
parang lumulutang at sinusundan ng silverdust sa bawat hakbang niya sa corridor.
Ngumiti ako sa sarili ko at nilagay ang huling mechanical pencil sa pencil case ko.
May pangarap na mas mahirap abutin kesa sa pagiging designer.
"I have the answers to your biggest freaking questions. Ihatid mo lang ako sa
bahay, sasabihin ko na agad!" Aniya.
"Weh? Sige na nga! Ihahatid kita kasi kaibigan kita. Hindi dahil diyan sa answers
to my freaking questions."
Ano bang problema ng isang ito? Para naman itong kriminal kung makaasta. Mas
matangkad ng konti si Coreen sakin kaya naman nahihirapan akong maglakad na
hinihila niya. Mabilis pa siyang maglakad papuntang parking lot kaya mas lalo akong
nahirapan.
"Okay! Thank God!" Sabi niya at sinubukang buksan ang pintuan ng kotse ko.
Pumasok ako sa loob at pinagmasdan siyang mabuti habang inaayos ang seatbelt.
"What's your problem?" Tanong ko.
Hinatid ko nga siya sa bahay nila. Sa daanan, kinwento niya sakin yung 'answers' na
tinutukoy niya.
Natigilan ako.
"Oo. Bakit?"
Binalewala niya ang tanong ko, "Inamin niya saking pagkatapos ng audition ay
kinumpronta niya si Wade."
Natigilan ulit ako sa sinabi niya. Mabuti na lang at traffic kaya tinigil ko ang
sasakyan.
"What?"
"Oo. Sinabi niya kay Wade na layuan ka... Na wa'g kang lapitan dahil ikaw ang nag-
iisang babaeng Elizalde. Lahat ng lalapit sayo, dadaan sa kanya. Walang deserving
sayo kung hindi niya sinasabi. At alam niya rawng tinititigan ka ni Wade... Ayaw
niya kahit kanino para sayo, at lalong lalo na si Wade."
"That's the reason why Wade's been harsh to you... Hindi iyon dahil ayaw niya sayo.
Dahil yun sa mga sinabi at banta ni Rozen sa kanya."
"But Rozen made a big mistake. Si Zoey ang tinignan ni Wade nun, hindi ako."
Nagkibit-balikat si Coreen, "Well, maybe. Pero kahit na, kinumpronta ng lintek mong
kapatid si Wade kaya agad masama ang impresyon niya sayo."
Pinaandar ko ang sasakyan nang nakitang nag green ang traffic light.
Natahimik ako.
"Ilihim mo muna ang pakikipagkaibigan mo kay Wade kung ayaw mong maudlot ang hindi
pa nga nagsisimula. Rozen's really serious with this. At hula ko maging si
Noah-"WHAT?"
"UGH! Come one, Reina! Let's face it! Mahirap si Wade. SOBRANG YAMAN NIYO! You
can't expect your brothers to be easy with YOUR boys!"
"But he's not mine, Coreen. At wala naman akong plano. Yes, I like him, pero di
naman niya ako gusto. Kaya walang mangyayari."
"He's not yours, Reina. Pero mas delikado yata kung ikaw yung kanya."
Nanliit ang mga mata ko at sumulyap kay Coreen.Spg: Lengwahe and mejo sexwal din.
----------------------------------------------------------
Kabanata 14
Ang Katotohanan
Hinayaan kong maging palaisipan ang lahat. Ayokong ipaalala kay Wade na kinumpronta
siya ni Rozen. Ayaw ko ring i-hurt ang ego niya sa pamamagitan ng pagpapaalala kung
bakit ayaw ni Rozen sa kanya para sakin. Besides, lumabas na makapal ang mukha ko
sa ginawa ni Rozen. Hindi naman ako yung tinitignan niya kaya bakit ko pa bubuhayin
yung pagkakamali ni Rozen, hindi ba?
Pero ayaw ko ring mapahamak siya kaya nag iingat ako sa mga ikinikilos ko, lalo na
pag nandyan ang mga kapatid ko.
Nagse-set up na ng mga stage sa school. Bongga talaga tuwing school festival. Isang
linggong walang pasok at puro extracurricular activities lang yung gagawin.
Sabado ngayon at wala ng pasok pero nandito ako kasi gusto kong bisitahin yung
pagsi-set up ng fashion show. Gusto ko ring makita yung designs na susuotin ng
models. Baka sakaling may makita akong maganda at mainspire pa ako sa paggawa ng
designs.
Napadaan din ako sa stage nina Noah. Maraming mag pe-perform na mga banda. Isa sa
kanila ang pinaka sikat na banda ngayon sa Pilipinas. Excited nga si Noah kasi mag
pe-perform sila sa iisang stage nung bandang iyon. Sa sobrang sikat din kasi ng
bandang Going South ay nagkaroon na sila ng world tour.
Ganun ang pangarap ni Noah, ang mapagkakitaan ng husto ang talento niya. Maganda
nga iyon. Maganda sana kung mapagkakitaan natin ang mga passion natin, pero
mahirap. Most of the time, you are trapped in the wrong place.
"Hi, miss."
Napalingon ako sa nagsalita sa likuran ko. Laking gulat ko nang nakita ko si Wade.
Nakangisi siya ng usual evil-smile niya, naka black jacket at nasa likod niya ang
gitara.
Hindi naman sa hindi ko ineexpect na magkikita kami. Alam kong magkikita kami
ngayon pero hindi ko inaasahang kakarating ko lang ay siya ang bubungad sakin.
Naglakad siya kasabay ko. Pakiramdam ko lumulutang ako sa hangin dahil kasama ko
siyang naglalakad. Ngumisi siya at pinasadahan ng palad ang buhok. Gumulo ito kaya
mas lalo siyang naging attractive. Pagkatapos nun ay kinagat niya ang labi niya at
ngumisi sakin with matching dimple.
ARGH!
I looked away...
"Uh, yung stage nung fashion show. Dinig ko kasi ipopost yung designs ngayon. Balak
ko sanang tignan ang mga iyon."
Ngumuso siya.
"Uhmm.. Sige, pupunta din naman ako sa stage niyo, dito na ako liliko." Sabay turo
ko sa daanan papuntang fashion show.
May mga modelong nagpapractice sa stage. Nakapaskil naman ang mga designs sa baba.
Naagaw pa ang atensyon ng mga modelo nang dumating kaming dalawa ni Wade. Well,
hindi naman talaga ako yung nakaagaw ng atensyon, si Wade. Bahagyang tumigil ang
pag eensayo nila at silang lahat ay napatingin samin. Uminit ang pisngi ko at
nagtago sa mga designs.
"I'm used to playboys, Wade. Si Rozen at kuya Dashiel ay parehong playboy. Nakita
ko kung paano sila magpalit ng babae. Isang babae, sa isang buwan." Umiling ulit
ako. "It's disgusting but they're my siblings."
Napalunok siya sa sinabi ko. Hindi ko naman mapagtanto kung bakit sobrang
kinakabahan siya sa sinabi ko. Kinunot ko na lang ang noo ko.
"That's why I like you, Wade... Kasi loyal ka. Pag may gusto ka... siya lang
talaga. Kaya mong magparaya para kay Zoey." Tinamaan ako ng hiya dahil sa sobrang
pagtitig at pagkakalaglag ng panga niya kaya naglakad ako palayo sa kanya. "Lika na
nga!" Sabi ko.
Tahimik siya hanggang sa makarating kami sa stage nila. Nandoon na sina Noah,
Warren at Joey sa taas. Nag si-set up na ng stage at chinicheck ang mga
instruments. Mas lalong bumagal ang paglalakad ni Wade. Nilingon ko siya at nakita
kong half-open parin ang bibig niya. Anong problema ng isang ito?
Hanggang sa tuluyan na siyang tumigil sa paglalakad. Kumunot ang noo ko at tumigil
na rin.
Tinignan ko ng mabuti ang mga mata niya at nakita kong nakatingin siya sa likod ko.
ZOEY, SPOTTED! She's freaking here! Kaya siya natigilan! Kinurot ang puso ko. Kung
sana ako yung nagdudulot sa kanya ng ganyang reaksyon...
Umiling ako at mas lalo siyang hinila. Nagpahila siya pero mas malakas parin ang
hatak niya sakin.
"Come on, Wade. Let her see us. Magseselos yun. Don't be ridiculous! Wa'g kang
matakot na mawala siya sayo!"
Nabigla ako nang tinanggal niya ang kamay niya sa kamay ko.
Nanlaki ang mga mata ko at natigilan sa sinabi niya. Akala ko hindi na ako
makakapagsalita sa ginawa niya pero humugot pa ako ng lakas para magrason.
Hindi ako umalis. Tumunganga lang ako sa harapan niya. I know he's harsh pero hindi
ko nakitang ganito siya ka harsh pag nandyan si Zoey.
"UMALIS KA NA!"
Napapikit ako sa sigaw niya sakin. Humakbang ako palayo hanggang sa nakita kong
papalapit na si Zoey sa kanya. Mabilis ang mga hakbang ni Zoey at mabilis din ang
paghinga niya.
Hindi ko na narinig ang pinag-usapan nila pero nakita kong umalis si Zoey at
sinundan siya ni Wade. Patungo sila doon sa CR na pinangyarihan ng lahat.
WHAT THE FREAK? DON'T TELL ME SHE'S ASKING FOR ANOTHER SESSION?
Lumandas ang mga luha sa mga mata ko. Sht! Bakit ganito? Mabilis ang pintig ng puso
ko pero habang tumatagal ay sumasakit ito. Nararamdaman ko rin ang pagbara ng
lalamunan ko. Ngayong naiisip ko na yung nangyari noon sa CR, bakit iba na ang
reaksyon ko? Bakit masakit na? Bakit nag evolve na ang nararamdaman ko?Naglakad ako
palayo sa dingding na tinatayuan ko... Aalis na lang ako. Limang hakbang pa lang ay
tumigil na ako at tumakbo papunta kina Wade.
SHT! Kung masasaktan nga ako, gusto ko yung nakita ko yung lahat... Gusto ko yung
damang-dama ko para di na ako uulit pa.
Hindi ako nagkamali. Dahil wala ng pasok sa school ngayon ay wala ring tao sa CR na
yun.
Alam ko naman simula pa lang na hindi niya na ako mapapansin kasi bukod sa pangit
ako, may iba pa siyang mahal.
PAK!
Sinampal siya ni Zoey pero si Zoey ang umiiyak. Sinilip ko sila sa bitak ng
pintuan. Pinunasan ko ang luha kong dahilan ng pagiging blurry ng paningin ko.
"Ayaw mo na? Are you kidding me? You fvcked almost all the girls in Alegria, tapos
ngayon ka pa titigil dahil nasa syudad ka na? Bakit? May iba ka bang nakita? Yung
mas magaling, Wade?"
"Sorry, Zoey. Sinabi ko naman sayo. Pag nandito na ako, pag-aaral ko na lang ang
aatupagin ko."
"I thought you liked me, Wade." Nabasag ang boses ni Zoey.
"YOU JERK! P-Pagkatapos mong gawin sakin to? GAGAGUHIN MO RIN PALA AKO? WADE, YOU
WERE THE ONLY ONE! PERO ALAM KONG PURO KALIBUGAN LANG ANG PUMAPASOK DIYAN SA UTAK
MO... YOU ONLY USED ME! AT NGAYON KUNG NASAKTAN MAN KITA, please-" Hahagkan na sana
ni Zoey si Wade pero tinulak siya ng marahan ni Wade.
"Zoey, alam ko ang mga pagkakamali ko. Pero hindi naman pwedeng buong buhay tayong
nagloloko-"
"KUNG MAKAPAGSALITA KA PARANG ANG LINIS MO! IKAW ANG DAHILAN KUNG BAKIT NAGKAGANITO
AKO-"
Napapikit si Wade...
Kitang-kita ko ang paghihirap niya sa paghandle kay Zoey. Pero hindi ko matanggap
ang mga narinig ko... Yes, may relasyon sila... oo, meron, pero umiikot ito sa SEX!
Buong akala ko ay mahal ni Wade si Zoey! Buong akala ko isa siya sa mga lalaking
wagas kung mahal. Yun pala... playboy! Sht!
"Zoey, tama na. Ayoko na. Alam ko ang mga pagkakamali ko noon. Immature ako at wala
akong pakealam sa nararamdaman ng mga tao sa paligid ko. Pero sa ngayon, ayaw ko ng
dagdagan pa lahat. Gusto ko ng tapusin ito."
Nilagpasan ni Wade si Zoey. Aalis na sana ako sa kabang makita ako ni Wade na
nakikinig dito pero nawindang ako nang niyakap ni Zoey si Wade galing sa likuran.
Dahil doon ay natigilan si Wade.
"Come on, Wade... I know this is your weakness." Nakita kong gumapang ang kamay ni
Zoey sa baba ng abs ni Wade.
Bago pa ito gumapang sa loob ng pants ni Wade ay itinulak niya na palayo si Zoey.
Bawal Humusga
May natutunan ako sa pangyayaring ito. Hindi ka pwedeng mag conclude kahit dahil
lang sa iilang ebidensyang nakalap mo. Kailangang mo ng tunay na impormasyon. Bawal
manghusga. Bawal mag predict, lalo na pag pagkatao ng tao ang nakasalalay.
Tinignan ko ang kamay niyang nakahawak sa braso ko. Unti-unti kong inilayo ang
braso ko sa kamay niya.
Mas lalo siyang namutla. Napaawang din ang bibig niya. Hindi ko na alam kung anong
ekspresyon ang ibinibigay ko sa kanya. Hindi na ako makapag-isip ng matino.
"Reina-"
"It's not his fault, Reina. Ikaw itong humusga sa pagkatao niya. Hindi niya naman
sinabi sayo'ng mabait siya, diba? Naging harsh pa nga siya sayo. Ikaw itong
nagpumilit na mabait siya. You created your own idea of him."
"Alam ko naman yun, Coreen. Talagang hindi ko lang alam kung paano mag react sa
sitwasyon na iyon. Tsaka... isa pang ikinagagalit ko ay alam ni Wade na iniisip
kong may gusto siya kay Zoey, bakit hindi niya ako diniretso na wala? Na puro ganun
lang ang ginagawa niya?"
Nanliit ang mga mata ni Coreen sakin, "You think pag sinabi niya sayo, di ka
lalayo?"
May point ang bestfriend ko. Pero sa ngayon, dahil sa inasal ko, sa mga
katotohanang nabunyag at sa mga maling akala kong natolerate ni Wade, parang ayaw
ko pa yata siyang kausapin. Halu-halong inis, galit, at kahihiyan ang naramdaman
ko.
Alam mo yung feeling na tinawag mo sa maling pangalan ang isang tao? At kailanman,
hindi ka niya sinaway sa pagkakamali mo? Kusa mo lang nalaman yung katotohanan
pagkatapos ng ilang buwan? Ganun yung pinaramdam niya sakin. Nahihiya ako at
nagagalit...
"Reina! Let's go! Tapos na ang show!" Sabi ni Coreen sabay hila sa braso ko.
"Saan?"
"Alam kong galit ka kay Wade, pero si Noah ang pupuntahan natin kaya wa'g kang mag-
alala." Aniya.
"Ayoko-"
May bumunggong isang batalyong babae sakin sabay sigaw ng pangalang, "Wade Rivas!"
"Kita mo na? Buong school ang pupunta sa stage nila. Magpapahuli ka pa ba?"
Agad niya akong hinigit papuntang stage ng banda nina Noah. Tama si Coreen, puno
nga ng tao dito. Parang langgam ang liit ng mga mukha nina Noah, Warren, Joey at...
at... Wade sa sobrang layo namin.
"Tabi nga!" Marahas na sigaw ni Coreen sa mga taong nag-aalburuto sa pagiging epal
niya sa panonood.
"Sorry." Ako yung nag so-sorry sa bawat taong naiinis kay Coreen.
Wala naman kasi itong pakealam kung sinong masagasaan niya. Mabilis kaming napunta
sa gitna ng mga tao. Mainit at maingay. Patalon-talon ang mga tao habang kinakanta
ni Wade ang isa sa pinaka maingay na kanta nina Noah.
At in fairness, mas magaling siyang kumanta nito kesa sa dati nilang vocalist na si
Stan. Nagigitara si Wade habang nakikisabay sa tono ng kanta. Nginingitian niya ang
mga taong nandoon. Para bang pag tinitignan niya ang mga tao ay nang-aakit siya.
Bakit hindi ko iyon napansin? Bakit hindi ko iyon nakita? Bakit hindi ko napansin
yung pagiging natural niyang mang-akit? Masyado ba akong nahumaling sa ideyang good
boy siya?That doesn't mean he's bad, Reina." Sabay hingal ni Coreen nang nakarating
na kami sa tapat ng stage.
Nabigla ako sa eksaktong sinabi ni Coreen. Bakit parang nababasa niya ang iniisip
ko? Nakatingin lang siya ng diretso sa stage kaya napatingin na rin ako.
Nalaglag ang panga ko nang nakita kong masyado na kaming malapit kina Wade. May
hinatak siyang apat na babaeng game na game at tumatalon-talon pa sa kanta nila.
Nanggigigil at tumitili na ang mga babae sa tabi ko dahil sa ginawa ni Wade.
"Sana pakasalan ako ni Wade... AARGHHH!" Napalingon ako sa babaeng hindi ko makita.
Nilagay ko ang dalawang index finger ko sa magkabilang tainga ko. Ang ingay! Hindi
ko na marinig si Wade!
Punong-puno siya ng pawis. Bakat na ang katawan niya sa ilalim ng t-shirt dahil sa
pagpapawis.
"OMY GOD! WADE, STRIP, BABY!" May manyak na babaeng sumigaw nito somewhere.
Kakatapos lang ng kanta niya kaya dinig na dinig ito ng mga tao.
WHAT?
Nakita kong lumitaw ng ngisi sa mukha niya habang yumuyuko at kinukuha ang isang
bote ng mineral water sa gilid.
"STRIP WADE SEXY RIVAS. STRIP WADE SEXY RIVAS."
"You know what, Reina? Someday, they're gonna be big. And I don't like it." Umiling
si Coreen habang tinititigan ang kapatid kong tahimik na inaayos ang gitara niya.
Wade SEXY Rivas? Saan galing yung sexy? I know he's sexy... pero... damn!
"ARGGHHHHHHHHHHH!"
I swear that was the most excruciating shout I've ever heard from the audience.
Napapikit ako sa sobrang sakit ng eardrums ko. Halos mahimatay ako sa ingay. May
mga tumulak pa sakin at parang sabik na lantakan yung mainit na abs ni Wade.
"Owww!" I snarled.
Marahas kong tinitigan ang mga taong wala sa sariling tumulak sakin. Ni hindi nila
pinansin ang mararahas kong tingin. May bading pang pasigaw-sigaw at nag sh-
showering violation na! Kailangan ko ata ng payong dahil nalalawayan na ako dito!
"Reina!"
KAYA NAMAN PALA! Kaya naman pala nagiging warshock itong mga kasama ko dito ay
dahil nandito si Wade sa harapan kong naglalahad ng kamay.
"AHHHH! WADE SEXY RIVAS!" Kinalmot, hinatak at ginahasa si Wade ng mga taong nasa
likuran ko.
Mabuti na lang at lumapit yung mga organizers at guards kaya napigilan ang
naghuhuramentadong madla.
"Kaya ko naman." Sabi ko pero hindi niya binitiwan ang kamay ko.
Agad ako dinalaw ng kaba. Yung kabang kahit maingay ay dinig na dinig ko. Parang
buong sistema ko yung sumisigaw sa kabang iyon. Nang nakatayo na ako at nakatayo na
rin ang hanggang baywang na barricade ay agad kong binawi ang kamay ko kay Wade.
Naramdaman ko agad yung hapdi sa tuhod at kamay ko. Mukhang nasugatan yata ako.
Shemay! Pero hindi ko yun sasabihin sa kanya.
Tinalikuran niya rin naman ako nang tinawag na siya ni Noah."The last song for
today, ladies and gentleman." Sabi ni Warren sa likod ng drums.
"STRIP WADE SEXY RIVAS!" Nagpatuloy na parang mantra ang mga tao.
"Sorry but I need to behave, baby."
Hinarap niya ang mga tao ng mas seryoso ang mukha. Tinignan niya rin ang kamay
niya. Hindi ko alam kung bakit niya ginawa iyon. At anong ibig sabihin niya sa
'behave'?
Tumindig ang balahibo ko. Natahimik din ang mga tao. Kumpara kasi sa huling kanta
nila, mas mahinahon ito. At isa pa, nakapikit si Wade nang kinanta ito.
"And I feel it right here..." Itinuro ni Wade ang puso niya. "And I feel you right
here..."
Nang dinilat niya ang mga mata niya ay una niya akong tinignan. Kumunot ang noo ko
sa mga actions niya. Hindi ko siya maintindihan... Ang hirap-hirap niyang
ispellingin. Ayoko ng humusga sa kanya kasi lagi akong nagkakamali. At ayoko ng
magkamali pa. Tumalikod ako at hinanap si Coreen na kanina pa yata wala.
Hiningal ako at pinagpawisan dahil sa ginawa kong paglandas sa gitna ng mga tao.
Seriously, where's Coreen?
Wala na tuloy akong mapuntahan. Hindi ko kayang tumambay kasama sina Naah sa
backstage at baka putaktehin lang ako dun dahil sa presensya ni Wade SEXY Rivas.
Okay, calm down, Reina.
Habang maingay at dinudumog ang backstage niuna Noah ngayon ay may isang taong
pawis na pawis paring naghihintay sa sasakyan ko. Kitang-kita ko yung mamasa-masa
niyang buhok. Seryoso ang mukha niya. Sumasandal siya sa front seat ng sasakyan ko,
nakalagay ang magkabilang kamay niya sa bulsa niya at nasa tabi niya naman ang
gitara.
Agad ako nag u-turn sa paglalakad. I can't. face. him. right. now. sht!
Tumalikod na ako para umalis pero hinawakan niya ang braso ko. Napatalon ako sa
pagkakahawak niya.
Kinuha niya ang kamay ko at nilahad ito. Binawi ko agad ang kamay ko.
Nanlaki ang mga mata ko. Dumausdos ang mga mahahalay kong ideya. WTF? Simula yata
nung nakilala ko itong si Wade ay dumadami na ang mahahalay kong iniisip.
"A-Ano... Ang ibig kong sabihin- sht!" Ginulo niya ang buhok niya.
Nakita kong pulang-pula ang pisngi niya kaya't tinakpan niya ito at tumalikod ng
bahagya sakin.
"May betadine kasi ako sa apartment... b-baka pwedeng- AHH!" Ginulo niya ulit ang
buhok niya. "Bibilhan na lang kita ng betadine." Aniya.
"Wa'g na... May alcohol naman ako." Sabay turo ko sa sasakyan ko.
"O sige..." He broke the silence. "Ako ang gagamot. Bigyan mo na lang ako ng
alcohol at bulak."
Nasa labas siya. Isasarado ko na sana yung pintuan ng sasakyan pero hindi naman ako
bastos para gawin iyon sa kanya."Hindi, Wade." Simple kong sinabi.
"Kung ganun, bakit ayaw mo? Akala ko b-ba gusto mo ako? B-Bakit ngayon ako yung
naghahabol?"
Kumunot ang noo ko at tinitigan siya, "Oo. Gusto kita pero hindi muna sa ngayon."
Nalaglag ang panga niya. "Ano yan, parang ilaw na may switch? Pwedeng on ngayon,
pwedeng off bukas?"
"Sorry, Wade, Sorry..." Napalunok ako at tinignan ang kamay niyang tinatago.
"Di... Okay lang. Malapit lang yun dito... Uh... Maglalakad na lang ako."
"Tsss. Come on, Wade. Akala ko ba gagamutin mo ang kamay ko sa apartment mo?"
Binuksan ko ang pintuan galing sa loob at binaba ang salamin para sigawan si Wade.
Pinulot niya ang guitar niya gamit ang kaliwang kamay at nagsimulang maglakad
palayo. Suminghap at at pinaandar ang sasakyan para abutan siya.
"Tsss..."
"WADEEEE SEXY RIVAS!" Sigaw ng tumatakbong mga babae papunta kay Wade.
Wala na sa daanan ang buong atensyon niya. Nasa mga babaeng uhaw at sabik na sa
kanya. Halos tumakbo na siya sa pagdudumog nila.
Binuksan ko agad ang pinutuan. Papalapit na nang papalapit yung mga babae sa kanya.
Ayaw niya paring pumasok sa loob kahit with arms wide open na yung pintuan ng
sasakyan ko.
"It's either you rot in their arms or ride with me now, Wade Rivas." Ngumisi ako at
nagpatuloy sa pagdadrive.
Hindi parin siya umimik. Mukhang last resort niya ang pagtakbo, ah?
"Hmmm. Sabagay, mukhang type mo yatang magpagahasa sa kanila kaya iiwan na lang
kita dito?" Tinaas ko ang kilay ko at naghintay sa reaksyon niya.
"WADE SEXYYYYYYYYYYY RIVASSSSSS!" Sigaw ng mga babaeng nasa pwet na ng sasakyan ko.
Bago pa ako nakaalis ng tuluyan ay tumalon na si Wade sa front seat ko. Bumuntong-
hininga siya at sinarado ang pintuan.
Tinignan niya ang mga babae sa labas. Pinaharurot ko na ang sasakyan ko hanggang
gate at tuluyan ng lumabas sa school.
Hindi na kami nag imikan hanggang sa nakarating kami sa apartment niya. Tinanggal
ko agad ang seatbelt ko. Samantalang, tumunganga lang siya sa mukha ko. Uminit ang
pisngi ko pero hindi na ako nagpahalata. Baka mamaya ay pagsamantalahan lang ng
playboy na ito ang pagkaka-crush ko sa kanya."Ano?" Sabi ko nang binuksan ko na ang
pinto ng sasakyan ko.
Nanlaki ang mga mata ko. Oo nga pala, hindi niya alam na minsan ay sinundan ko siya
dito. SHUCKS!
"Okay na ba yung kamay mo?" Tanong ko para mawala na yung usapan namin.
Naglakad pa ako palapit sa apartment niya. Sumunod din siya sakin. Kinakabahan na
naman ako pero di na ako nagpahalata. Diretso na lang ang tingin ko.
"Masakit parin." Aniya. "Pero paano mo nalamang dito ang apartment ko?"
"D-Dito." Aniya.
Nasa tapat kami ng kulay brown na pintuan. Kinuha niya ang susi sa bulsa niya.
Lumunok ako at dinalaw ulit ng kaba. Okay... fake it until you make it! Alam kong
ilang araw ko ng nilalakasan ang loob ko para masabayan at mapansin lang nitong si
Wade. Ngayon, kahit marami akong iniisip na kababalaghan dahil sa pagpasok namin sa
enclosed space na ito ay pinigilan ko na lang ang sarili ko. Baka dahil sa pag-
iisip na iyon ay pumula ng parang mansanas itong mukha ko. Makita pa ni Wade,
ngingisi iyon. Damn!
In fairness, malinis ang apartment niya. Walang nakakalat. Simple lang. May isang
laptop akong nakita pero walang TV. May dalawang mesa, may dalawang sofa at may
kusinang may ref at mga panluto.
"Oo." Aniya.
Sabay...
Napalunok ako.
Sabay hubad ng t-shirt niya. Pagkahubad niya, naamoy ko agad ang pabango niya. Yung
tipong kahit pawis na pawis siya kanina ay ang bango niya parin. Parang kahit saang
sulok sa katawan niya ay mabango. Nakita ko ring mamasamasa ang tips ng buhok niya
dahil sa pawis. Pinunasan niya ang tumutulong pawis sa leeg ng tuwalya.
Nalaglag ang panga ko nang humarap siya sakin. Kahit anong gawin niya ay kitang-
kita talaga ang heat-inducing abs. Para bang effortless niyang naipapakita ito.
Hindi na kailangang mag work-out. Hindi na kailangang lagyan ng oil o kung anu-ano
pang ginagawa ng iba... Talagang built-in na ito sa katawan niya.
Binaybay ko ang katawan niyang pinagpapawisan. Kitang kita mo na maganda din ang
hubog ng katawan niya sa baba ng abs kasi bawat flex ng muscles niya, kitang kita
mo yung external obliques niya. I looked away. Masyadong mainit sa paningin.
"Sorry, bawal ba ito sayo?" Aniya at agad nilagay ang tuwalya sa katawan niya.
"Hindi naman." Kinagat ko ang labi ko at tinalikuran siya para umupo sa sofa niya.
"I mean... Okay lang. Sanay na ako. Mga kapaid ko kasi... tsaka... ganyan ka naman
sa bahay." Sinabi ko yun ng di siya tinitignan.
"Okay..." Tinaggal niya ang tuwalya at agad akong nagsisi sa sinabi ko.
SHT PUTSPA! Kahit yung likod niya ay purmadong-purmado! Yung tingin pa lang ay
matigas na... paano pa kaya kung hahawakan mo na? SHT! Bakit ang green ng iniisip
ko? Nag-iwas ulit ako ng tingin at inalog ko na lang ang ulo ko para mawala ang mga
makamundong pagnanasa. I need to act tough. Fake it until you make it, Reina.
If he's tough coz he's a playboy, then I'm tougher."Uh." Nilingon niya ako kaya...
shucks... nahuli niya yatang kinakagat ko yung labi ko at nag iiwas ng tingin.
Ginawa kong seryoso ulit ang mukha ko at tinaas ang kilay kahit halos magpalpitate
na yung mga muscles ng mukha ko. Ilang segundo na lang bibigay na yung pinipigilan
ko.
"Paki..." Tinignan niya ang hita ko.
Agad kong pinagtabi ang dalawa kong tuhod na nakaawang kanina. Ano? Anong iniisip
mo Wade Rivas? I know you're freaking sexy pero di ako bibigay sayo, noh! No way!
Maaring gusto kita at alam mo yun, pero hinding-hindi ako yung tipong
pinapangunahan ng instincts, no! Kaya kahit sumayaw ka pa sa harapan ko,
maghuhuramentado ako pero hinding hindi kita lalantakan! HMP! SHT! Stop staring!
Kumunot ang noo niya saka dinagdagan, "Paki taas ng pants mo. Alam kong may sugat
ka sa tuhod."medyo spg sa tema.
---------------------------------------
Kabanata 17
Ugh! Pinukpok ko ulo ko dahil sa kahihiyang nadarama. Sht naman, oh! Bakit ang
green ko na? Hindi naman ako dating ganito?
Umayos agad ako nang narinig kong bumukas ang pintuan ng kwarto niya. Lumabas siya
ng may dalang Betadine at bulak.
Tinitigan niya ulit ang tuhod ko. Ngayon, syempre alam ko na kung bakit.
Pero bago pa ako natapos magsalita ay lumuhod na siya sa harapan ko. WTF? Agad kong
tiniklop agad ang nakaawang kong mga hita. Uminit ang pisngi ko at nanlaki ang mga
mata.
Napalunok ako. OO, NA! Ako na ang green! Pero masisisi niyo ba ako kung nag-iba na
ang tingin ko kay Wade. Hindi na siya gentleman! Playboy na siya sa paningin ko.
"Next time, kung balak mong pumunta sa mga gig ko, sabihin mo para mabigyan kita ng
VIP pass. Hindi yung nakikihalo ka sa mga tao." Seryoso niyang sinabi.
Lumakas, bumilis at lumipad ang puso ko sa sinabi niya. Hindi ako makapagsalita
kasi barado ang lalamunan ko sa puso kong pilit na lumalabas sa dibdib ko.
"Alam kong galit ka sa mga nalaman mo sakin kaya hindi ko ineexpect na manonood ka.
Kaya nga nanlalamig ka sakin ngayon, hindi ba?" Tumingala siya habang tinutupi ang
kabila.
Napalunok ulit ako. Yung tipong bawat dampi ng mga daliri niya sa binti ko ay
nanginginig ang sistema ko. Pero para sa kanya ay parang wala lang. Just the usual
thing. That's why I hate playboys! Naghuhuramentado ka na dahil sa ginagawa nila,
pero para sakanila, nakakaantok pala.
"Hindi naman sa nanlalamig, Wade. Nabigla lang ako. Hindi ko inasahan. Buong akala
ko mahal mo si... Zoey." Humina ang boses ko sa huling salita.
"Gusto ko si Zoey. Yun ang totoo. Pero hindi ko siya niligawan dahil alam kong
kulang pa ang 'gusto' pag nanliligaw na."
Umiling ako, "No, Wade. You're a playboy. Gusto mo ng maraming babae. Ayaw mo
magpatali."
"Oo, Reina. Ayaw ko... Sorry, ayaw ko pang mabaliw kaya ayaw kong magpatali. Pero
tingin mo kung maiinlove ako may magagawa pa ako? Wala diba? Kaya hanggang sa hindi
pa ako naiinlove, hindi ako magpapatali." Umirap siya sakin at nagpatuloy sa
panggagamot.
Kinabog ang dibdib ko dahil sa diretso niyang titig, "I mean... bakit ka playboy?
Bakit mahilig kang manakit?" Tanong ko.
"Reina..." Suminghap siya. "Hindi ako playboy. Ayaw ko lang magpatali. Ayaw kong
mainlove. Ayaw kong magkagirlfriend. Bata pa ako at marami akong pangarap."
"Oo, Reina. Hindi ako perpektong tao. Napapangunahan ako ng masasamang bagay.
Maaring dahil bata pa ako noon at makitid pa ang utak ko. Kung alam kog okay sa
kanila at..."
Pumikit ako.
Dinilat ko ang mga mata ko at tinignan siyang nagpapatuloy sa paggamot ng sugat ko.
"Hindi, Wade, gusto kong marinig." Sabi ko.Bumaling ulit siya sakin. Nakita kong
masyadong naging expressive ang mga mata niya. Para bang binabasa niya ang iniisip
ko at natatakot sa maari ko pang maisip.
"Kasi kung ako yung tatanungin mo, I've seen Rozen and Dashiel... Kung makapanakit
sila, walang awa. Hindi ko maintindihan pero tinanggap ko dahil mga kapatid ko
sila. At si Rozen yung tipong pag nagugustuhan na siya ng babae ay aayaw na siya
agad. Pero ikaw... You're playing with their feelings. Pinaasa mo si-"
"Hindi, Reina. Hindi ko siya pinaasa. Nung una ginagawa lang naming pampalipas oras
ang isa't-isa. Isang beses lang, Reina. Dahil hindi ako umuulit."
Napapikit ulit ako sa sinabi niya. Masyado namang parental guidance itong mga
sinasabi niya. But I need to hear it from him. Ayoko ng mag-isip at magkamali. I
want the truth... And I hope this is...
Dumilat ako at ginulo niya ang buhok niya. Hindi na siya nagsalita pa ulit.
Kinuha niya ang kamay ko. Bumilis agad ang takbo ng puso ko. Anong gagawin niya sa
kamay ko?
Binuka niya ang palad ko at kumuha ulit ng bulak. SUSMARYOSEP! Reina Carmela, get a
grip of yourself!
Napapikit ako sa hapdi. Mas malalim yata yung naging sugat sa palad ko kumpara dun
sa tuhod.
"Bakit?" Tumaas ang kilay niya. "Anong mangyayari kung malaman mo ang mga detalyeng
yun? Magagalit at manlalamig ka lang lalo sakin."
"No, Wade. Titignan ko kung gusto parin ba kita kung malaman ko yun."
Napalunok siya, "Mas lalong ayaw kong malaman mo ang mga detalyeng yun ngayon..."
Tumigil siya sa paggamot ng sugat ko. Nilapag niya ang bulak sa mesa at tumayo.
Nanliit ang mga mata ko sa sinabi niya. Come again? Hindi ko gaanong narinig o
hindi ko gaanong maintindihan o hindi lang talaga ako makapaniwala?
"Alright, Reina. Nakuha mo na ang gusto mo. Nalaman mo na yung mga sikreto kong
ayaw ko sanang dalhin dito sa syudad."
"Ano pa, Wade? Akala mo pampalipas oras, tapos anong nangyari? Nahulog ka ba sa
kanya?" Diretso kong sinabi.
Lumuhod ulit siya sakin. I stiffened. What the freak? Bakit tumindig ang balahibo
ko sa ginawa niya?
"HA?"
Napamura na siguro ako ng pagkalakas-lakas kung hindi ko lang napigilan ang sarili
ko.
Parang umalis yung kaluluwa ko sa katawan. SHT! Lupa, kainin mo na ako ngayon din!
"Kanina ka pa, ah. Wa'g ka nga masyadong mag isip! Hindi na healthy yan."
Humalakhak siya.
DAMN! Kanina niya pa pala napapansin? I looked away. Buti at nagpatuloy siya sa
pagsasalita kahit na natatawa na siya sa naging reaksyon ko.
"Sinabi niya saking gusto niya ako. Magkaibigan na kami ni Zoey, noon pa, Reina.
Kaya naman hindi ko siya agad natanggal sa isipan ko pagkatapos niyang umamin
sakin. To be honest, gusto ko rin siya as a friend. Ayaw kong mawala siya sakin. At
kuntento naman siya saming dalawa. Mutual understanding."
"Schoolmate ko si Zoey nung highschool. Paano kayo nagkikita?" Kumunot ang noo ko.
"Reina, hindi naman ganun kalayo ang Alegria dito. Kung gusto mo talagang umuwi,
magagawa mo rin yun sa loob ng isang araw."
"Oo. Pero dumating sa puntong pinapili niya ako. Kung siya ba o yung pag-aaral ko
dito sa Maynila. Pinili ko syempre ang pag-aaral. Kaya nagalit siya at ginawa niya
sakin yun."Ngayon, alam ko na. Siguro ay narealize ni Zoey ang pagmamahal niya kay
Wade kaya nag makaawa siya noon. Pero ayaw na ni Wade ng magulong relasyon na yun.
I sighed. Hindi ko alam kung dahil ba naging malinaw sakin ang lahat o dahil
nalaman kong hindi niya mahal si Zoey.
Bakit kaya gusto ko parin siya kahit marami akong kahindikhindik na nalaman tungkol
sa kanya? I really need to be cautious. Paano kung ganun ang gawin niya sakin tulad
kay Zoey? Kung sana'y alam ko noon pa na playboy siya, sana hindi ko na inamin sa
kanyang gusto ko siya.
Nagkatinginan kami.
"Okay. Saglit lang." Tumayo siya kaya mas lalo kong napasadahan ng tingin ang abs
niya at ang perpektong biceps niya.
DAMN! Nag wo-work out kaya siya? UGH! Mukhang hindi. Ano kayang ginagawa niya sa
Alegria? Soccer? Ano pa?
May kagat siyang t-shirt, dalang keys at wallet pagkalabas niya ng kwarto.
Sinoot niya yung t-shirt niya sa harap ko. Nalaglag ang panga ko nang nakita ko
talaga yung dalawang magkabilang abs sa tabi ng abs na nag flex. The obliques and
serratus. Tinikom ko agad ang bibig ko. Baka tumalsik pa yung laway ko dito. SHT!
Salivate ang peg.
Pero naglakad siya papuntang harapan ko. Thank God, may saplot na siya ngayon.
"Hindi masyado." Ngumisi siya. "May binibentang pagkain naman ang landlady dito sa
kabila. Kaya walang problema."
Niyayanig
Nanliit ang mga mata ni Coreen at tinignan ako head-to-foot. Naconscious ako kaya
nilagay ko ang bangs ko sa likod ng tainga at yumuko.
"Are you crazy? Bibigyan ko ng jacket, trophy at CD yung dermatologist mo! My God!"
"Ah..." Nahiya naman ako sa sinabi niya. "Naisipan ko rin kasing mag ayos sa
damit-"
Mas lalo pang lumiit ang mga mata niya at tinitigan ang mga labi ko.
Nag evil-smile siya. "Ibang klase talaga ang nagagawa ng pagiging in love, ano?
Naaalala ko pa noong nainlove ako kay Noah. Grade 7 pa yata tayo nun. Kaya maaga
akong nahinog. Jusko dahil sa kapatid mong hanggang ngayon ay di parin ako
pinapansin."
Hindi nagpakita ng ekspresyon si Coreen sakin. Inexamin niya na lang ang mukha ko
na para bang ang laki ng pinagbago.
"Grabe, Reina." Kinulong niya ang pisngi ko sa kanyang mga palad. "Pimpless! Halos
madulas pati lamok dito. Ang kintab at ang smooth."
"So, siguro naman sa attire mong yan talagang sasama ka mamaya sa party?" Tanong ni
Coreen.
Ang alam ko kasi, magkakaroon ng victory party sina Noah dahil mas maaga pa ang
pagkakaroon nila ng album. Kung noon ay next year, ang sabi ng record label sa
kanila ay gagawing late this year. Ibig sabihin, malapit na silang sumikat. Malapit
na silang ipatugtog sa MTV o sa MYX. Malapit na silang magkaroon ng mga music
video.
"Diba ilang araw ng nasa Camino Real ang parents mo? Tsaka si Noah at Rozen ay
parehong pupunta."
"Hindi ka na niya pagbabawalan. I told him to stay away from your life, Reina."
"WHAT?"
Kumabog ang dibdib ko nang narinig ko ang sinabi mo Coreen. Magpapakasal talaga?
Naiisip ko tuloy na nag luluto ako sa bahay habang nasa kama pa si Wade. At
pagkagising niya ay yayakapin niya ako galing sa likuran habang topless siya. SHT!
"Coreen?"
Napalingon ako at nakita ko kung sino ang paparating. Oo nga pala, wala ng ibang
makakapag palundag sa puso nito kundi ang kapatid kong si Noah. Yun nga lang, hindi
lang yung puso niya ang lumulundag, pati din yung akin. Slow motion na humahakbang
si Wade habang kinakausap ang dalawang babae. SERIOUSLY! Maganda na sanang tignan
ang paghakbang niya, kung sana wala na yung kinakausap niya yung dalawang babae.
Hindi ko tuloy malimutan ang pagiging playboy niya.
"Hindi ko alam kung alin yung mas okay, yung hindi ka pinapansin sa sobrang
kasupladuhan o yung pinapansin ka nga pero ganun naman ang trato niya sa lahat ng
babae." Sabi ko sa stunned na si Coreen.
"Reina!" Bati ni Joey sakin nang nakarating na sila malapit samin ni Coreen.
Naagaw ko yata ang atensyon ni Wade. Nakita niya ako nang nag 'hi' ako kay Joey.
"Ito nga pala yung mga secretary ng taga record label." Sabay turo niya sa dalawang
nakapalibot kay Wade. "Si Mimi at Karla."
Tumango ako at tinignan si Noah na nahuhumaling parin sa pakikipag usap kay Warren
at sa manager na kinuha nila.
"Wala lang." Bumaling si Mimi kay Coreen at pabalik ulit sakin, "First time mo bang
mag bar?"
Tumango si Mimi. "Ito kasing si Wade, first time niya. Akalain mo yun?" Tumawa
siya.
"That's normal, Mimi. Hindi naman kasi siya laking Maynila." Sabi ni Joey nang
nakangiti kay Wade.
Nakangiti si Joey na para bang may ipinapahiwatig. Nanliit ang mga mata ko at
inabangan ang sasabihin ni Wade kay Mimi. PLAYBOY! Once a playboy always a playboy!
"HUH? Bakit? Diba curious ka kung anong meron sa bar? Edi eto na nga! Mamaya! Tsaka
para sa inyo naman itong party, dapat kang pumunta."
GAHD, Inosente? Kahit 1%, hindi ko siya matatawag na inosente. Kahit hindi pa siya
nakakapunta sa bar, alam kong hinding-hindi siya magiging inosente sa paningin ko.
"Sige na, Wade Sexy Rivas! Sumama ka na!" Sabay kapit ni Karla sa braso ni Wade.
Agad lumipad ang titig ni Wade sa mga mata ko. Nanliit ang mga mata ko sa nakita
ko. Playboy talaga! Tsk.
"Reina, tulungan mo naman kaming i-convince si Wade na sumama, oh. Para sa banda
nila ito. At nakakapanghinayang naman kung yung mismong vocalist ay di sasama,
diba?"
Ako pa talaga ang coconvince, huh? Durugin ko yung pagmumukha niyo diyan, eh!
Agad napatingin si Joey kay Noah na hanggang ngayon ay seryoso paring nakikipag
usap sa manager at wala paring naririnig. Natahimik naman si Karla at Mimi sa
sinabi ni Wade.
Kaya gaya ng sinabi ni Coreen, sumama ako sa bar. Wala rin naman akong gagawin.
Sumama din si Coreen dahil panata niyang suportahan si Noah sa kahit anong desisyon
nito.
Kanina pa raw dumating sina Noah. Nakita ko iyon kanina, at hanggang ngayon ay nag
uusap parin sila ni Warren at nung manager nila. Yun nga lang, nang ibinalik ko
yung tingin ko sa table nila ay nawala na silang tatlo.
Nasa kabilang table kami ni Coreen. Kaming dalawa lang. Puno ang bar ng mga fans
nina Noah. Dinumog sila kanina dun sa table nila, kaya siguro umalis. Ngayon, ang
tanging natitira ay si Joey at Wade. Si Joey ay may isang babae lang, habang si
Wade at pinapalibutan ng babae. Bumubulong-bulong pa sa tainga niya ang mga ito.
Mukha pa siyang nininerbyos habang sinusulyapan akong nakatitig na parang lawin sa
kanya."Hahanapin ko lang. Dito ka muna." Aniya at naramdaman kong umalis na siya.
Pang labinglimang inom niya na ang huling nilagok niya. Aniya'y hindi siya umiinom
pero bakit Bacardi ang tinatagay niya? I know, it's Noah's choice. Pero kung tunay
ngang di siya umiinom, by now, patay na siya sa kalasingan.
"Let's dance, Wade!" Tumayo ang isang babae at hinawakan ang kamay ni Wade.
Sumulyap siya sakin. Ayaw niyang tumayo pero hinila siya ng mga babae.
"Let's get him drunk..." May narinig akong mga nakamini skirt na babaeng may hawak
na mga shots.
Sinundan ko sila ng tingin. Papunta silang dancefloor kung saan naroon na si Wade
at pinapalibutan ng mga babae. Binigyan nila si Wade nung shots na dala nila.
Nakita kong ininom ni Wade yung limang shots, straight. Shiz?! Tumatawa na siya at
mapupungay ang mga mata.
Ilang sandali pa ay nakita kong nasa katawan niya na ang mga palad ng babaeng
sumasayaw sa kanya. For heaven's sake, halos magkalasug-lasog na naman ang t-shirt
niya dahil sa pag-aagawan nung mga babae.
Tumayo ako para tignan siya. Nakapikit na siya habang isinasayaw lahat ng babae sa
paligid niya. OH MY SHIZ!
Maingay na at halos matakpan na ng usok ang bar. Mabigat ang kamay ni Wade. He's
drunk!
Nagmartsa na ako kasama si Wade palabas ng bar. Hindi na ako nagpaliguy-ligoy pa,
tinuluytuloy ko na ang pagmamartsa at paghigit sa kanya papuntang parking lot.
Laking gulat ko nang nakita kong nakangisi siya at pulang-pula ang pisngi. Sumandal
siya sa sasakyan ko at patuloy sa pagtawa.
"HOY! Taga bukid ka! Kung alam mong di mo na kaya, pwede namang tumanggi sa mga
shots! Hindi yung lagok ka nang lagok! For God's sake..." Umiling ako. "Sumusobra
ka na, ah?"
Confirmed. He's really drunk! Ewan ko pero diretso siya kung makatanong kung galit
siya sa tao... pero simula nung naging okay na kami, naiilang na siyang magtanong o
mag yabang sakin. Pero ngayon... diretso niyang naibulalas ang mayabang na tanong
niya.
"Hindi no!" Napaatras ako. "Wala akong p-pakealam kung sinong humawak sayo... Yung
ayaw ko lang a-ay pinaglalaruan ka ng iba. They're trying to get you drunk, Wade."
"Aminin mo, Reina. Please... Aminin mo." Humakbang siya papalapit sakin.Naramdaman
ko agad ang init ng katawan niya. Siguro naging mas mainit yung aura niya dahil sa
alak. Nakita ko ring mejo na out-balance na siya sa paglalakad.
"Okay fine, Wade Rivas. Useless namang ideny kasi alam mo namang gusto kita. Oo,
ayaw kong may nakapaligid na babae s-sayo." Anyway, he's drunk. He won't remember
this. "Oo, ayaw kong may nakahawak sayong iba."
Nanlaki ang mga mata niya at nag-iwas agad ng tingin sakin. Tinakpan niya ng palad
ang mukha niya at tinalikuran ko.
"Langya, para talaga akong niyayanig pag sinasabi mo yan. Shit!" Bulong niya sa
sarili saka napahawak sa dibdib.
Unti-unting nanlaki ang mga mata ko. Hinabol ko ang tingin niya. Hinarap ko siya
pero nag iwas siya ng tingin.
Stage 4
Nilakihan ni Wade ang mga mata niyang mapupungay nang bumaling siya sakin. Sumandal
siya sa sasakyan ko at hinaplos niya ang mukha ko.
"Ugh! Wade, iuuwi na kita." Tinulak ko siya palayo sa pintuan ng sasakyan ko para
mabuksan ko iyon.
*KRIIIIING!*
Agad kong sinagot ang cellphone ko tsaka sinulyapan si Wade na nakangisi parin.
Hindi na makapag focus ng maayos ang mga mata niya. Sa mga titig niyang yan?
Imposibleng sober siya. Tinititigan niya ako na parang ako lang yung mundo niya.
Yung tipong ako yung pinakamagandang babae sa balat ng lupa. Yung tipong
pinapangarap niya ako, noon pa. Kaya imposibleng hindi siya lasing.
Nag-iwas ako ng tingin. Baka matunaw at manisay ako dito dahil lang sa titig niya.
"Hello?"
"Asan ka na?"
"Ako lang, mag isa." Kinagat ko ang labi ko. "Bakit? Magpapasundo ka?"
"Hindi. Okay lang ako."
"Uh... Siguro. Sige na. Mag text ka lang sakin pag nakauwi ka na. Uuwi rin ako.
Saglit lang ito. Bye. I love you."
Pinutol na ni Coreen ang linya kaya binaba ko ang cellphone. Siguro ay mag tataxi
yun kaya hindi na sasabay sakin.
Binalingan ko ulit si Wade para pasakayin sa sasakyan ko pero nabigla ako nang
nakitang nasa front seat na siya ng sasakyan ko at mukhang galit na.
"Sino ba talaga yang ka iloveyou-han mo, ha?" Galit niyang tanong sakin.
"Kaibigan ba talaga yan? O... So ibig sabihin pwedeng mag 'I love you' ako sayo
dahil magkaibigan tayo?"
Nanlaki ang mga mata ko, "W-What? Uh, pwede rin siyempre that's if you mean it-"
"ARGHHH!" Ginulo niya yung buhok niya at pinikit ang mga mata, "Hindi yan ang punto
ko, Reina. Ang punto ko dito ay saka ka lang mag 'I love you' pag kayo na. Wala ka
namang boyfriend, diba?"
Tinitigan ko lang siya. Nakita ko ang unti-unting pagpula ng pisngi niya. Tuliro
siya at mapupungay parin ang mga mata. Unti-unting kumunot ang noo niya habang
tinititigan ako. ang gwapo niya talaga, kahit saang angulo. Kaya naman halos
gahasain siya ng mga babae dun sa bar. I bet, pati sa Alegria ay yung mga babae
mismo ang lumalapit sa kanya.
"REINA!" Lumalim at bumilis ang pag hinga niya.
Ang lecheng gwapo na ito. Ang sungit! Di makapag hintay sa isasagot ko.
"Bakit ang OA mo? Eh kita mo ngang wala akong boyfriend! Kung meron akong boyfriend
edi sana wala ako dito sa harapan mo. Baka nandun ako sa kanya at siya yung
inaatupag ko. Kaya wa'g mo nga akong ipressure." Umiling ako."Eh bakit may pa
thrill ka pa riyang patitig-titig nang di sinasagot ang mga tanong ko. Kung wala
kang boyfriend edi dapat sinagot mo agad."
Umirap ako, "Ano naman kung may boyfriend ako? Ano yun sayo?"
Natigilan siya sa tanong ko, "A-Ang sabi mo gusto mo ako. Paano yun? Gusto mo ako
pero may mahal kang iba?"
"Eh ano ngayon kung ganun nga? I mean... hindi ganun pero paano kung ganun? Ano yun
sayo?"
Nagsalita ang magulong lalaki! Ang hirap niya ngang ispellingin tapos ako pa ang
sinasabihan niyang magulo?
Nalaglag ang panga niya at nag-iwas ng tingin. I know he's a bit drunk or tipsy
kaya pagsasamantalahan ko na ang pagkakataong ito.
"Di-Di ah." Simple niyang sinabi.
"Sa bagay, hindi ka naman magseselos kasi wala ka namang gusto sakin. Ako lang
naman yung magseselos dito lalo na pag may iba kang mga babae." Sinulyapan ko siya
s gilid ng mga mata ko.
"Di ka naman pala nag seselos, edi wala ka dapat pakealam kung may sabihan akong I
love you, diba?"
Sumulyap ako sa kanya bago inatras ang sasakyan para makalabas na. "O, edi, sige,
bumalik ka na lang sa bar. Dun ka na lang. Ako na lang ang uuwi."
"Ayoko... baka kung sino pa yung ihahatid mong iba." Bulong niya sa sarili niya.
Ilang sandali pa bago ko narealize na narinig niya nga pala ang usapan namin ni
Coreen. Hindi niya alam na si Coreen yun. Iniisip niya sigurong ibang lalaki yung
ihahatid ko. WHOA! Siya lang naman ang lalaking nakakasakay sa sasakyan ko, tapos
kung makapagselos siya diyan, wagas!
"Sus! Kunwari ka pa. Alam kong marami kang lalaki. Hindi ko lang nakikita kasi
hindi naman ako tumatambay sa mga sosyal na tambayan tulad mo."
SOSYAL NA TAMBAYAN?
Napatingin talaga ako sa mukha niyang nag tatampo at nakatingin sa labas. Ni hindi
nga ako tumatambay na may kasamang lalaki. Sa bahay lang nga ang buhay ko. Ano bang
iniisip ng lalaking ito?
"Okay, can we have a deal? Ayaw mong may ka i-love-you ako, ayaw kong may mga babae
ka. Hindi ako mag a-i-love-you sa ibang tao kung hindi ka lalapit sa ibang babae."
"Simple. Deal! Hindi naman kasi ako lumalapit sa mga babae, sila ang lumalapit
sakin."
May bagyo ba ngayon? Ang yabang talaga nito, ah? Pero nabigla naman ako sa agad na
pagpayag niya in exchange sa pag iwas kong mag I love you sa ibang tao!
"Eh paano po ba kasi... Kung cancer pa yang ka gwapuhan mo, nasa Stage 4 na yan
kaya talagang may lalapit sayo. Ngayon, gusto kong iwasan mo sila kahit na lalapit
sila sayo."
Tinignan ko siya at nakita kong nakasandal na sang ulo niya sa upuan at nakapikit
na ang mga mata niya.
Kinagat ko ang labi ko at tinignan ulit siya. Naghuhuramentado na ako dito pero
nakapikit lang siya at nagrerelax sa tabi niya. Parang kabayong tumatakbo na ng
paikot-ikot ang puso ko sa dibdib ko... SHIZ ka Wade SEXY Rivas!Kabanata 20
Ang Galing Mo
Hinatid ko si Wade sa apartment nila. Nakangisi siya nang lumabas siya sa sasakyan
ko.
Halos madaganan niya pa yung gate ng apartment nila. Tumawa siya at nagmura ng
pagkalakas-lakas.
*Kriiiiing*
"Hindi mo na ako tinawagan kagabi pagkauwi mo. Jusko! Nag worry ako ng sobra."
"Kasi naman, inaantok na talaga ako pagkarating ko sa bahay. Sinong naghatid sayo?"
Tanong ko.
"A-Ah? Wala... Ako lang. Uy, sige, chineck ko lang kung okay ka na. Pupunta pa ako
ng school ngayon para sa isang project namin. Ikaw?"
"Alright. Sige, bye baby Reina. I love you to the highest level."
"I love you, too." Ininom ko yung tubig habang binababa ang cellphone.
"Huh?"
PATAY! Bakit ba kasi nandito siya? Agad kong kinapa ang mga mata ko, baka may muta
pa eh. Tsaka sinuklay ko rin ang buhok ko gamit ang mga daliri ko, ang gulo pa
kasi.
Napalunok ako.
"Huh? Bakit di ko maaalala, wala naman akong amnesia. Tss. Reina, ikaw pa yung nag
open up ng deal, ikaw rin pala ang unang sisira."
Kinalas niya ang kamay kong nakahawak sa braso niya. Hindi siya nagsalita at umalis
na. Patay! Talagang galit siya sa nagawa ko. Wala akong choice kundi sabihin sa
kanya yung totoo.
"Wade Rivas!" Sigaw ko. "Wa'g ka ngang magselos diyan! Si Coreen naman yung ka I
love you ko! For God's sake! Ang arte nito."
"Paano ako nakakasigurong siya nga?" Tinignan niya ang cellphone na hinahawakan ko.
"Kung nag dududa ka naman... Edi i-check mo na." Winagayway ko sa harapan niya ang
cellphone ko.
Hinawakan niya ang braso ko. Talagang natigilan ang buong sistema ko nang
naramdaman ko ang kamay niyang hinahawakan ang braso ko. Parang kiniliti at
kinuryente ang buong katawan ko sa simpleng pagkakahawak niya.
"E-Eh..." Tinanggal niya yung kamay niya sa braso ko. "Ikaw? Totoo naman kayang
iiwasan mo na ang mga babae?"Nag iwas siya ng tingin at nakita kong namula ang
pisngi niya, "Oo." Ngumuso siya.
Nanliit ang mga mata ko, "Nandun ba sina Mimi at Karla sa loob ng music room?"
"Oo nga, sabi!" Inis niyang sinabi pero halata parin ang pamumula niya.
"Show me, Wade Rivas!" Sabi ko. "Dahil hindi ako naniniwalang kaya mong umiwas sa
mga babae."
"Huh?"
Hindi siya nagpatinag kaya agad na akong kumain at umakyat sa kwarto ko para maligo
at magbihis. Sa sobrang pressure ko ay halos wisik-wisik lang yung nangyari sa
banyo. Ni hindi na nga ako nakapag blower. Sinalubong ako ng malalalim niyang
titig. Nandun parin siya sa bar ng kitchen habang tinititigan akong papunta sa
kanya. Nakita kong kumuyom ang panga niya at umiling.
"Eh... nagmamadali ako. Tara na! Baka galit na si Noah. At nagtataka na yun dahil
wala ka pa."
Nang dumating na kami sa music room. Nakita kong si Joey lang ang kinakausap ni
Mimi at Karla. Mabilis namang lumingon ang dalawa sa aming dalawa ni Wade.
Napalingon si Joey sa kay Mimi. Para bang hindi siya makapaniwala na kahit siya
yung kausap nila kanina ay kay Wade parin nakatuon ang pansin ng dalawa.
Sulyap kay Wade, sulyap sa sketch pad, sulyap ulit kay Wade pabalik sa sketchpad ko
- yan ang ginawa ko sa kabuuan ng kanta ko kaya heto at naidrawing ko siyang
kumakanta sa entablado.
Uminit ang pisngi ko nang nakitang patapos na akong mag sketch sa mukha niya.
Maayos kong nilagyan ng buong detalye si Wade. Kahit yung pagpapakita ng dimple
niya ay nilagay ko. Kahit ang artistic na pagkakagulo ng buhok niya ay kinopya ko.
For the first time in my life, nagustuhan ko ang perpekto kong drawing.
"Patungo... sa iyo..."
Nahumaling na ako sa paglalagay ng detalye nang patapos na ang kanta nina Wade.
Nang natapos na nga siya sa pagkanta ay sinalubong siya nina Mimi at Karla.
Sumulyap ako sa kanya para tignan kung iniwasan niya ba ang dalawa.
Napangisi na lang ako nang nakita kong hinawi niya ang kamay ni Mimi na nakahawak
sa braso niya.
"Eh kasi naman po... Ikaw yung dinu-drawing ko." Sabay pakita ko sa sketchpad ko.
Nanlaki ang mga mata niya nang tinignan ang sketchpad ko. Napangisi na lang ako sa
naging reaksyon niya.
Uminit ang pisngi ko, "Thanks. Pero mas magaling ka. Kasi naiwasan mo sila."
"Madali lang umiwas Reina, basta ikaw ang kapalit." Seryoso ang pagkakasabi niya
nito.
Magkaibigan Kami
Buong linggo ang walang pasok kaya nasa bahay lang ako buong linggo. Wala naman
kasi akong sinalihang event kaya walang dahilan para pumunta ako sa school.
"Reina, pag dumating si Wade, sabihin mo na lang may lakad pa ako. Baka gabihin ako
ng uwi. Dito mo na siya ipagtanghalian. Nakalimutan kong sabihin sa kanya na may
lakad pala ako."
"Huh?" Padabog kong nilapag ang aklat ko sa table. "Pero, Noah. Itext mo na lang na
wa'g na siyang pumunta dito."
"Bakit? Eh kung ayaw niyang magstay, sabihin mo na lang sa kanya na iwan na lang
yung lyrics at balik na lang siya mamayang gabi."
Agad nang umalis si Noah. ANAK NG PUTSPA, dinalaw agad ako ng matinding kaba. Bakit
ang swerte ko? Bakit ang galing mang utos ni Noah? Gusto ko namang makasama si Wade
kaso nag hahyperventilate ako tuwing kasama ko siya.
"Hi Reina!" Napalundag ang puso ko nang nakita ko kung sinong kakarating lang.
OMG!
Kumunot ang noo ni Rozen sakin, "This is my house, too, Reina." Nakita kong may
halong galit at inis sa ngisi ni Rozen.
"A-Alam ko naman."
Umupo si Zoey sa tapat ng sofang inuupuan ko. Kinulot-kulot niya ang buhok niya
gamit ang mga daliri. Si Rozen naman ay tumabi sa kanya. Hinaplos ni Rozen ang leeg
ni Zoey. Nakiliti naman si Zoey kaya tumawa siya at sumulyap sakin ng namumutla.
"It's okay, Zoey. Oh, Reina? Aalis ka?" Sabi ni Rozen sakin nang nakangiti.
"Kung may lakad kayo, wa'g mong kalimutang ikwento sa kanya ito, ah?" Nilingon ko
si Rozen at kinindatan niya ako.
What is his problem? Nagpatuloy ako sa pag akyat sa taas nang narinig ko ang
katulong namin.
"Sir Rozen, may naghahanap kay Sir Noah sa labas. Wade Rivas daw."
Bumalik ako sa baba at nakita kong pinasadahan ako ng titig ni Rozen. Para bang may
hinihintay siyang reaksyon ko.
"Manang, papasukin niyo si Wade. May binilin po si Noah sakin. Ako na bahala sa
kanya." Tumango ang katulong namin at sinunod ang sinabi ko.
Sumandal si Rozen sa sofa at ngumuso sakin. Umirap ako at tinignan ang namumutlang
mukha ni Zoey.
"H-Huh? Si Noah?"
Ngumuso siya. Hindi siya natinag sa galit ko. "Titigil ako. Just tell her, Reina."
Inakbayan niya si Zoey at hinalikan sa leeg. UGH! Uubusin ko ang pera ko para lang
makahanap ng babaeng makapagpapatino sa isang ito. Namutla pa lalo si Zoey at
kitang-kita ko ang pagtitig niya kay Wade.Sumulyap ako kay Wade na nakatingin sa
nakahawak kong kamay.
Umiling siya at kinuha ulit ang kamay ko bago tinignan ulit si Rozen.
"Alright, then." Bahala kayong dalawa, basta ang importante ay masolo ko itong si
Wade Rivas!
MGA LECHE!
"Saan ba tayo pupunta?" Tanong ko nang binitiwan ko na ang kamay ni Wade nang
nakarating kami sa kitchen.
Nag impake ako ng mga sandwich, fried chicken, french fries at kung anu-ano pang
mga pagkain at drinks.
Binalingan ko siya.
"Hindi, Reina. Hindi naman ito ang unang pagkakataong nakita ko siyang may kasamang
iba. At hindi naman ako baliw sa kanya para magselos."
I felt relieved. Hanggang ngayon, kahit hindi ko ipinapakita, worried parin ako
para sa nararamdaman niya kay Zoey. Hindi naman kami pero for some reason,
nararamdaman kong mas malapit na kami ngayon kesa sa dati. Hindi ko nga lang alam
kung ako lang ba ang malapit sa kanya ngayon o may ibang babae pa?
Nagpatuloy na lang ako sa pagliligpit ng mga pagkain. Tinignan niya ang mga
niligpit ko.
"May lupa kami sa Domino Heights. Yung isang subdivision dito. Over looking ang
buong syudad doon. Mahilig akong tumambay dun pag walang ginagawa o para mag
sketch. Doon na lang tayo pumunta."
"D-Date?" Hindi siya makatingin sakin pero tinitigan ko siyang mabuti kaya tinakpan
niya ang mukha niya.
Wala na si Rozen nang dumaan kami sa sala. Si Zoey na lang ang nandoon. Nilagpasan
ko si Zoey, si Wade ang may dala ng mga pagkain namin kaya nahuli siya ng konti
sakin. Bago pa lang ako nakalabas ay narinig ko ang tanong ni Zoey.
Umiling si Zoey at ngumisi. Pero kitang kita parin ang panghihinayang niya kay
Wade. "Sikat ka na, ah."
"Magkaibigan kami ni Zoey, Reina. Pero kaya ko siyang iwasan ng buong buo kung
gusto mo."
Seryoso siyang nakatitig sakin ngayon habang naglalakad kami papunta sa sasakyan
ko. Napaawang na lang ang bibig ko. Hindi ko alam kung anong isasagot ko. Bakit
kaya willing na siyang pagbigyan lahat ng hiling ko? Kung mag papatuloy ito,
tuluyan na akong mahuhulog ng husto sa kanya!Kabanata 22
Papatayin Sa...
Tahimik ako buong drive papunta sa Domino Heights. Ilang sandali pa bago ako
nakahugot ng lakas para tanungin siya ng isang bagay.
Hindi agad nagsalita si Wade. Nilingon ko siya at nakita kong seryoso ang mukha
niya habang tinitignan ang daanan namin. Mas lalo siyang nagiging attractive dahil
sa malalim niyang iniisip.
"Oo."
Napalunok ako. Hindi na ako nagsalita ulit. Natatakot kasi ako sa reaksyon niya.
"Paano mo nalaman?"
Tumango siya.
"Wade, paki kuha yung mat." Sabay turo ko sa ilalapag naming mat sa ilalim ng
punong kahoy na nakatayo sa gitna ng lupa namin.
5... 4... 3... 2... 1... SIGAW! My God! Pwede bawasan niya ng konti yung pagngiti
niya at pagtitig niya sakin?
Kinuha ko ang mga pagkain at nagsimulang maglakad papunta doon sa puno. Kinuha ni
Wade ang mat at nilapag niya iyon sa damuhan.
"Yung school ba natin yun?" Tanong niya sabay turo sa malaking gusali sa malayo.
"Ang daming buildings, ano? Mas maganda dito pag gabi. Kitang kita mo yung city
lights." Sabi ko at umupo ako sa mat.
Pinagmasdan kong mabuti ang kumikislap na mga mata niya. "Maganda din ba sa
Alegria?" Tanong ko.
Tumango siya.
"Si papa ay retired army, si mama naman ay teacher." Ngumisi siya sakin.
Hmmm... His life seems normal.
"Meron akong bunsong kapatid na lalaki." Tinignan niya ako ng nakangiti. "Balang
araw, ipapasyal kita dun."
Kinabog ang puso ko sa sinabi niya. He's not that bad. Mali lang talaga ang simula
naming dalawa. Mali dahil ginulo agad kami ni Rozen. Nagkaroon pa ako ng
napakaraming panghuhusga sa kanya. Pero masisisi ba ako? Masyado naman kasi siyang
misteryoso. Playboy pa. Pero bakit pakiramdam ko normal lang naman siya.
"T-Talaga?"
Tumawa pa siya lalo, "Kung pwede lang araw-araw kitang inisin o pasayahin para lang
makita yung pamumula mo, gagawin ko talaga."
"Ano pa kayang makakapagpula sa pisngi mo? Hmmm?" Tumingin siya sa malayo para mag
isip.
Sinapak ko na. Sasabog na ako sa kakahyperventilate dito pag hindi niya tinigilan
ito.
"Wade! Tumigil ka nga..." Unti-unti na namang nagiging green ang utak ko.
"M-Marami ka bang babae sa Alegria?" Kinagat ko ang labi ko para matigil yung
panginginig ng boses ko.
"Sinasabi mo lang naman yan para di ako magselos!" Kumunot ang noo ko.
"Reina?" Tumaas ang kilay niya nang tinignan ako. "Anong nangyayari sayo?"
"Ah! W-Wala." Nag ngising-aso ako at nagkunwaring binubuksan ang isang sandwich.
"Kain muna tayo."
Tumango siya, "Oo. May mga kaibigan akong mahilig ding magbanda doon. Ako din yung
vocalist nila."
"Saan ba yung Alegria? Hindi pa ako nakapunta dun. Nakapunta na naman ako ng
probinsya."
"Kailangan namin. Si mommy at daddy kasi para sa negosyo. May lupa kaming ginawang
rubber plantation."
Ngumuso siya.
"Sobrang yaman niyo. Pakiramdam ko off limits ka." Mahina ang boses niya at
nakatingin siya sa kawalan habang sinasabi iyon.
Unti-unting pumula ang pisngi niya. Kumunot ang noo niya mukhang nainis.
"WALA!"
Inilapit ko ang mukha ko sa kanya para makita ang mga mata niya. Mas lalo siyang
umiwas sa titig ko.
Wow! Ito ang unang pagkakataong nakita kong sobrang pula ng pisngi niya.
Nakita kong pulang-pula din ang tainga niya pati ang leeg niya. Amazing!
"Ang bango mo, Wade. At ang ganda ng tainga mo... Bakit ka namumula?"
Ipinikit ko ang mata ko para mas lalong maamoy siya. Sobrang bango niya. Ultimo
pawis na galing sa katawan niya ay mabango.
"R-Reina?"
Unti-unti akong dumilat. Pero bago pa ako dumilat ay naramdaman ko ng dumampi ang
malambot niyang labi sa labi ko. Nakapikit ang mga mata niya at sobrang pula ang
pisngi.
"Ay shit!" Lumayo siya ng bahagya sakin at tinakpan ang mukha. "Shit, Reina! Wa'g
mo sabi akong lapitan! Kung ayaw mong... argh!" Ginulo niya ang buhok niya at
ibinaling ang atensyon sa mga dami.
Nilapit ko ang mukha ko sa kanya para makita kung anong nangyayari. Unti-unti niya
akong tinignan. At nakita kong mapupungay ang mga mata niya at nakaawang ang bibig.
Lumayo pa siya lalo sakin at naibulalas ang malulutong na pagmumura. Kumunot ang
noo ko. Tumigil lang ako nang nakita kong bumilis ang paghinga niya at tumingala
siya."Shit, Reina! Tumigil ka. Papatayin mo ako sa..."
Tinakpan niya ang mukha niya at sinulyapan ako. Kumunot na lang ang noo ko. Anong
problema nito? Ako dapat yung may problema kasi hinalikan niya ako, eh!Kabanata 23
Simula Ngayon
Dahil tahimik si Wade, natahimik na rin ako. Kumain kami ng lunch doon sa ilalim ng
puno. Kumain din kami ng snacks. Kahit na tinitignan lang naman namin ang paligid.
Hinawakan ko ang labi ko at tinignan ang nakapikit na Wade sa mat. Orange na ang
kulay ng langit, malapit na ang sunset. Pero ayaw ko pang bumalik sa bahay. Gusto
ko pa dito. Gusto ko pang kasama siya. Bumilis ang tibok ng puso ko. Napahawak ako
sa dibdib ko. I think I'm in love with him.
Yung halik niya, yung mga sinasabi niya, yung actions niya... lahat... In love na
yata ako sa buong pagkatao niya. Alam kong noon ko pa naideklara na in love ako sa
kanya pero mukhang ngayon ko lang naramdaman na totohanan na ito.
Unti-unti siyang bumangon. Magulo ang buhok niya habang tinitignan ako.
Nanliit ang mga mata ko. Ang KJ naman ng lolo niyo. Nilapitan ko si Wade. Dahan-
dahan. Pa unti-unti. Baka kasi bigla akong maging taya sa laro namin.
Nalaglag ang panga niya at napakunot ang noo niya sakin. Tumawa ako sa reaksyon
niya. Ayaw niya paring gumalaw kaya nilapitan ko siya ng bahagya. Natatawa pa ako
sa reaksyon niya.
Nang isang metro na lang ang lapit ko ay tumawa na siya at sinubukang abutin ako.
"AHHHHH!"
Nilingon ko siya. Effortless siyang naglalakad papunta sakin pero sobrang gulantang
ko na at panay na ang takbo ko palayo sa kanya.
"Hindi ka naman magiging taya, Reina. Sa oras na mahuli kita, tapos na ang laro."
Mataginting na sigaw ang naisigaw ko pagkatapos nung linya niya dahil bigla siyang
tumakbo ng pagkabilis-bilis.
"AHHHHHHHHH!"
Tumindig ang balahibo ko sa bulong niya. Tumawa siya pero natahimik ako. Ang lakas
ng pintig ng puso ko habang tinitignan ko ang brasong nakapulupot sa dibdib ko.
Parang may kuryenteng tumakbo galing sa leeg ko hanggang likod. Hindi parin ako
makapagsalita. Unti-unting humupa ang tawa niya. Tanging nararamdaman ko na lang ay
ang mabilis na paghinga niya. Nakadikit kasi ang dibdib ni Wade sa likod ko.
Nararamdaman ko naman sa buhok ko ang bilis ng hininga niya.
Nanatili kaming ganun ang itsura ng ilang sandali. Binalot kaming dalawa ng
katahimikan. Dahan-dahan niyang kinalas ang braso niyang nakapulupot sakin at...
"Uwi na tayo, Reina!" Naiirita niyang sinabi habang nililigpit ang mat.
Kinuha ko yung mga tira-tirang pagkain at nilagay ang mga basura sa basurahan.
"KAYO NA BA?" Nakakawindang na tanong ni Coreen sakin nang tinawagan niya ako.
"Hindi!"
Kauuwi lang ni Wade nang tumawag agad si Coreen. Nasa bahay na ako at nakapag usap
na sina Wade at Noah. Wala na rin naman si Rozen at Zoey kaya hindi na kami
nahirapan dito sa bahay.
Kinakagat ko ang tip ng unan ko habang sinasabi ko kay Coreen ang buong detalye.
"Hindi nga..."
"Mahirap siyang ispellingin kaya tanggap ko na na may mixed signals talaga siya."
"OH MY GOOOOD! Ayan na! Sabi na, eh. Kamusta yung lips niya, Reina? Masarap ba?"
"Reina, come on, Wade Sexy Rivas, Sexy boy, sexy lips. Don't tell me mapait yun
humalik. Wet?"
"Naku, Reina!"
"Coreen, hindi naman yung tipong sa movies na matagal... at uh... wet... Isang
halik lang. Yung sa lips... Yung ano..."
"Smack? ang hina naman ni Wade. Jusko. Akala ko dahil playboy siya mabilis... Naku!
Tsk. Nakakadisappoint."
May narinig akong nag call waiting sa cellphone ko. Sino naman kaya ito?
"He-he-he... Talaga? Ganun ba? He-he-he." Kinilabutan ako sa mala bruhang tawa ni
Coreen.
"B-Bakit?"
Biglang naputol ang linya. Tinignan ko ang cellphone ko at nakitang may isang
unknown number na tumatawag.
"Hello?"
Kalidad pa lang ng buong boses niya ay kilalang kilala ko na agad. Kinagat ko ang
labi ko. Napatalon-talon ako sa kama sa sobrang excitement. Sana lang walang
tumakas na tili. SHIT! It's Wade Freaking Rivas!
"Hello... Sino 'to?" Tinakpan ko ang bibig ko para maiwasan ang pagtili.
Halos mahimatay na ako nang narinig ko yun. Anong meron? Wala namang nakakakilig
dun pero... bakit hindi na ako makahinga sa sobrang kilig?
"Wade? Oh napatawag ka..." Sabay takip ulit sa bibig baka pumiyok ang boses ko at
maging tili.
"Uhm... G-Gustto ko lang na malaman mo yung number ko. Kasi... mula ngayon, itetext
na kita. Bye."
Laglag ang panga ko. Hindi ako nakamove-on sa tawag niya kaya nanatiling nasa
tainga ko ang cellphone ko. Sumabog ng confetti at fireworks sa kwarto ko dahil sa
nangyari. OH MY GOD!Kabanata 24
Dahan-dahan
Nangangatog ang mga tuhod ko habang naglalakad pabalik-balik sa loob ng kwarto ko.
Tinype ko agad:
Halos halikan ko ang cellphone ko nang na send iyon. For the first time in my life,
nalaman ko ang importansya ng cellphone.
Mejo matagal siyang nag reply. To the point na napagod ako sa paglalakad ko. Umupo
na ako sa kama at tinitigan ang cellphone ko. Labinglimang minuto na ang nakalipas.
Wade:
Kay Warren.
Ako:
Matagal ulit siyang nagreply. Nakakafrustate namang ka text ito. Humiga na ako sa
kama at tinitigan ang cellphone ko. 20 minutes.
Wade:
Napangiti ako habang iniimagine siyang nag lilinis. Pero alam niyo yung feeling na
nabuhay ang dugo niyo dahil sa simpleng tanong niya? "Ikaw?"
Natagalan ako sa pagrereply. Hindi ko alam kung bakit. Ilang beses ko pang tinayp
at binura ang message ko bago ko nasend.
Ako:
Wade:
Abot tenga ang ngiti ko. Hindi ko alam kung anong meron sa tanong niya at bakit
ganito ako makapagreact!
Ako:
Wade:
Panung wala. May numero ka kay Joey at Warren. Hindi ba sila nag titext sayo?
Ako:
Hindi naman nila ako tinitext. Ano na gawa mo? (Pansin ko kasi mejo mabilis na
siyang nakakareply kaya tapos na sigurong maglinis!)
Wade:
Natulugan ko siya. WTF? Sa sobrang saya ko, natulugan ko talaga siya ah!
Kinaumagahan, mabilis akong bumaba para tignan kung may practice ba sina Wade
ngayong araw.
"Wala siyang sinabi, eh. Alam mo naman yun. Nagagalit pag nang-uusisa kaya hindi ko
na tinanong." Nagkibit-balikat si manang.
Napabuntong-hininga ako. Sayang naman! Hindi ko alam kung saan yun pupunta! Siguro
kina Warren? Bakit naman kasi hindi na lang dito mag practice? Kaya nga may music
room, diba?
"Meron. Aalis muna ako ng bansa. Hindi pa kasi makakauwi sina mommy at daddy galing
Camino Real dahil sa mga lupang binibili nila para sa plantation. Ako yung
nautusan." Ininom niya ang kapeng nasa kamay. "How bout you? School festival,
right? Bakit nag mumukmok ka dito?" Nanliit ang mga mata niya at tinignan akong
mabuti. "May ginawa ka ba sa mukha mo?"
"W-W-W-Wala ah!"
Tumawa siya sa pagkakautal ko. Ginulo niya ang buhok ko at umambang tatalikuran.
Pero bago niya ako tinalikuran ay...
"Good. By the way, puntahan mo si Noah mamaya sa isang bar o grill, may gig sila.
I'll text you the address. Nakalimutan ko, eh. Malapit lang sa Tribal Lounge. You
know that place?"
Tumango ako.
"Good."
Umalis na siya at naiwan akong tulala. Yung mga madrigal na binanggit niya ay isang
prominenteng pamilya. Paano kung malaman ni Kuya Dashiel na si Wade Rivas ang...
nagugustuhan ko? Matatanggap niya kaya? Si Rozen nga tinuturing na basura si Wade,
paano pa si Kuya Dashiel?
Ganun pa man, walang nakapigil sa pagtetext ko kay Wade lalo na nung nabasa ko ang
mensahe niya kagabi.
Wade:
Tulog ka na?
Ako:
Napapikit ako. Akala ko agad siyang magrereply dahil sa inis niya sakin pero
nagkamali ako. Hindi siya nag reply. Pumuti na ang uwak, hindi parin siya nag
reply. Gusto kong mag text pero ayokong maisip niyang desperada ako sa reply niya.
Kaya naging busy na lang ako sa pag-aayos sa sarili ko. Pupunta ako sa gig nina
Noah! Tinext ko si Coreen at game naman siya sa lakad ko. Kaya ayun at sinundo ko
siya sa bahay nila.
Nagulantang ako nang nakita ko ang itim na t-shirt niya na may puting bold letters
na naka print: Owned by an Elizalde
"WHAT?" Humagalpak ako sa tawa. "Ibang klase na yang pagiging desperado mo para kay
Noah."
Nanlaki ang mga mata niya, "Of course! Push ko na 'to!" Tumawa rin siya.
Hindi parin ako makaget-over sa t-shirt niya. Panay ang ngisi ko habang nag da-
drive.
Kinwento ko sa kanya ng buong detalye ang pag uusap namin ni Wade sa call at text.
Halos masira ang sasakyan ko sa pagwawala niya.
Kaya naman ngiting-ngiti kami pagkarating ng grill. Maraming tao doon. Ang
ikinabigla ko ay may grupo ng mga babaeng may dalang mga tarpaulin na may malaking
mga letra: WADE SEXY RIVAS! GOD!
"Reina! Ano ka ba naman! Alas sais pala yung gig nila, late tayo ng 30 minutes!"
"Ugh!" Badtrip si Coreen kaya hinila niya ako at nagsimulang ipagtulakan ang mga
babaeng nakaharang sa daanan niya.
Halos mapunit niya pa yung tarpaulin ni Noah sa sobrang inis niya... pwedeng dahil
late kami, pwede ring dahil sa mga babaeng fans ni Noah. Namemersonal ang isang
ito.
Tumindig ang balahibo ko nang narinig ang boses ni Wade. Sexy ang tono ng kanta
niya. Napapakagat labi ang mga taong nanonood dahil panay ang ngiti niya habang
kinakanta ito.
Nang nahagilap ako ng tingin niya ay mas lalong lumaki ang ngiti niya at pinikit
ang mga mata.
Para akong hinihele ng boses niya. Sobrang flexible talaga ng boses niya.
Nagpapasalamat din ako sa panunulak ni Coreen at napadpad kami sa harapan.WAHAHAHA!
WOHOOO!" Maingay si Coreen at pumapalakpak pa pero ang tanging naririnig ko lang ay
ang malamig at malambing na boses ni Wade.
Mahal ko na siya. Sobra sobra. Ramdam ko yung umaapaw na pag ibig sa puso ko lalo
na pag tumitibok ito dahil lang sa mga titig niyang tagos sa kaluluwa ko. Walang
makakapigil sakin. Kahit estado ng buhay.Kabanata 25
Napansin Na
Nangatog ulit ang mga paa ko nang nakitang kakatapos lang ni Wade sa pagkanta.
Bumababa na sila sa stage at sinasalubong na siya ng mga fans nila. Tumitig ulit
siya sakin nang nakitang paparating na ang mga fans niya.
Alam kong may usapan kami... no I love you for Coreen means no girls for him.
Pero sa sitwasyon ngayon, hindi ko siya sisisihin kung kakailanganin niya mang
makihalubilo. Kailangan din nila iyon para dumami ang fans nila.
Nagulat ako nang nginitian ni Wade saglit ang mga babae at tinaas niya ang kanyang
kamay sa mga babae.
"Excuse me lang, mag C-CR ako." Pawis pa siya kaya para siyang santong hinahaplos
ng mga inggratang babae. Parang yung langis na nakukuha sa katawan niya ay
nakakapaghilom ng sakit sa katawan.
Umuungol pa ang iba habang hinahaplos nila ang katawan ni Wade. Sinulyapan ako ni
Wade nang nakakunot ang noo. Mahirap kumawala sa mga babaeng iyon. Nang sa wakas ay
nakawala na siya sa mga baliw na fans nila ay nakita kong pumunta siya ng CR.
Ilang saglit lang ay narinig kong tumunog ang cellphone ko. May isang mensahe
galing kay Wade!
Wade:
Yun lang ang message niya pero pinagpawisan agad ako ng sobra. Lumingon ako at
nakitang nakisama na si Coreen doon sa mga fan girls ng ibang band members ng Zeus.
Pero nakita ko talaga ang TEAM WADE SEXY RIVAS na malungkot at inaabangan ang
paglabas ni Wade sa CR.
Hindi ko alam kung paano niya tatakasan ang mga fans na ito kaya sinunod ko ang
payo niya. Pumunta ako sa sasakyan kong nakapark lang sa tapat ng grill. Ilang
sandali ay nakita ko siyang nagpalit na ng t-shirt at tumatakbo nang natatawa
palabas ng grill.
Nataranta ako. Halos hindi ko mahawakan ng maayos ang mga susi ko para patunugin
ang sasakyan ko. Pumasok ako agad. Agad ding binuksan ni Wade ang pintuan.
Hinarurot ko ang sasakyan para makaalis na agad sa lugar.
Sabay kaming tumawa sa nangyari. Nakakatawa naman kasing hinahabol siya nung mga
fans. Talagang tinakbuhan niya!
"Ba't mo naman yun ginawa? Sana pinagbigyan mo!" Hiningal ako sa kakatawa.
"Pag pinagbigyan ko sila, ibig sabihin pinagbibigyan din kitang mag 'I love you' sa
iba, alam mo namang di ako payag."
Natahimik ako sa sinabi niya. Nakatitig siya sakin pero hindi ko kayang sumulyap
man lang sa kanya. Nahihiya ako. Hinayaan ko ang sarili kong panoorin siya sa gilid
ng mga mata ko.
Tumango na lang ako. Kinabog na kasi ang dibdib ko. Naninikip na ito. Konti na lang
ay maghuhuramentado na at ayaw kong mapansin niya iyon.
"T-Talaga?"
"Oo, susubukan ko. Tutal magaling ka namang magluto, sabihin mo lang kung pasado o
hindi." Humalakhak siya. "Para walang gastos."
First time kong makakakita ng lalaking ipagluluto ang mga babae. Akala ko mga babae
lang ang yung nagluluto sa mga lalaki. Mabuti na lang at nagawa kong mag drive nang
di nabubunggo papuntang apartment niya.
Una siyang lumabas pagkapark ko. Sinarado niya agad yung pinto at hinintay akong
lumabas. Naamoy ko ang bango niya sa loob ng sasakyan ko kahit nasa labas na siya.
Shiz! Grabe! Anong langis kaya yang lumalabas sa katawan niya?
Inamoy ko yung front seat. Amoy Wade Sexy Rivas! Shiz! Ayan! Namamanyak na naman
ako. Papikit-pikit ko pang inamoy yung upuan niya nang bigla siyang kumatok sa
bintana. Tumalon ako sa bigla at agad lumabas dun. Nakita kong naka half-smile na
siya pagkalabas ko.
Imposibleng nakita niya ang ginawa ko, tinted naman ang sasakyan ko, tsaka gabi
na.Wala lang." Mas lalong lumaki ang ngiti niya. "Anong oras ang curfew mo?"
Nabigla ako sa tanong niya, "Wala naman talaga akong curfew pero pag dating ng alas
nuwebeng wala pa ako sa bahay, magpapa search and rescue operation na ang pamilya
ko kaya siguro mas mabuting before 9PM akong umuwi. Unless kung kasama ko mga
kapatid ko."
"Eh para saan yung nalalabing isang oras?" Napalunok ako sa sariling tanong ko.
Mas lalo lang siguro akong namula nang nakita kong tinitigan niya na ako.
"Ah! Okay. Sabi ko na eh." Humalakhak ako at nag isip ng mga topics na mapag
kukwentuhan namin.
"Hay naku!" Hinawakan niya ang ulo niya at ginulo ang buhok na para bang naiirita
or something.
"Bakit?"
Habang nag bibihis siya ay tinext ko si Coreen para di siya mag alala.
Ako:
Coreen, dadaanan na lang kita mamaya. Asan ka? May lakad pa ako.
Lumabas ng kwarto si Wade nang di pa nag rereply si Coreen. Halos mapasigaw o tili
ako nang nakita kong lumabas si Wade na nakatopless na naman. Mabuti napigilan ko
ang sarili ko. Nag iwas na lang ako ng tingin.
"Sorry. Ganito ako sa probinsya. Hindi ka ba sanay? Mag t-tshirt na lang ako."
"O-Oo."
"Sige, ano bang paborito mong pagkain para maipagluto kita. Susubukan ko." He
chuckled.
"Adobong manok."
"O sige, ipagluluto na kita." Umalis na siya sa gilid ko para pumunta sa kusina.
Sinundan ko siya ng tingin. Ang buong akala ko abs niya lang ang nakakapanindig
balahibo, pati rin pala yung likod niya. Tingin pa lang, mukha na itong mainit. May
langis o pawis pang lumalandas galing balikat niya.
Nalaglag ang panga ko nang pinanood ko yung maswerteng pawis na iyon. Pero bigla
siyang lumingon.
Natigilan siya dahil narealize niyang makatitig ako ng nakalaglag ang panga sa
kanya.
"Ugh, Reina! Wa'g na lang! Diyan ka na lang!" Kahit nakatalikod siya ay napanood ko
yung paglalagay niya ng kamay sa mukha.
Nakita ko rin sa likod niya ang isang beses na pag hinga niya ng malalim bago ang
pag papatuloy sa ginagawa.
Sumulyap ako sa kanya kasi matagal siyang nakasagot. Narealize kong mukhang
nailunod niya na lahat ng ingredients at naghihintay na lang siyang maluto ito.
Nakahalukipkip si Wade at pinapanood akong nakaupo sa sofa. Seryoso ang mga titig
niya.
Unti-unting lumitaw ang dimple niya nang nagsalita siya, "Sa susunod, pag inaantok
ka na, sabihin mo sakinpara di na ako maghihintay ng reply."
"Uh... Okay. Sorry. Ang bagal mo rin kasing mag reply. Feeling ko di ka na
magrereply. Marami ka sigurong ka text."
Hindi na ako tumingin sa kanya, baka lumabas lang ang mga mata ko sa kakatitig sa
abs niya.
"Wala akong katext. Naglilinis lang ako dito sa a-apartment. Tsaka hindi naligo."
"Porke ba hindi ako nakakapagreply agad ay di na agad ako interesado, Reina. Sabing
naglilinis ako."
TEKA! Tinignan ko siya at nakita kong nag-iwas siya ng tingin. Ngumisi ako.
Kumunot ang noo niya at tinitigan ako, "Sabing interesado! Nag linis ako kasi plano
ko na talagang dito ka maghahapunan ngayong gabi kaya..." Tinalikuran niya ako.
Nakita ko ulit ang pag angat-baba ng likod niya na para bang huminga siya ng
malalim.
Hindi ko na napigilan ang paghalakhak ko.
Humalakhak parin ako pero halos mangiyak-ngiyak na ako sa tuwa. Interesado siya
sakin! Yung pangarap ko! "Do you like me, Wade?"
"Diba ako dapat yung magtatanong sayo niyan, Reina?" Hinarap niya ako. "Do you
really like me?"
Hindi ako makapaniwalang naitanong ko yun sa kanya nang di nababasag ang boses. I'm
so happy right now. Parang gusto kong magpapiyesta.
Tumango ako, "Then, I like you." Nanginig ang labi ko pagkasabi ko nito.
Narinig kong pinatay niya ang stove. Ibig sabihin, luto na ang niluluto niya.
"Reina, nababaliw na yata ako sayo." Nanghihina ang boses niya nang sinabi niya
ito.
Hindi niya agad ako nilingon. Mabuti. Dahil sa sobrang panghihina at panginginig
ko, kung lilingon siya ngayon ay baka tumakbo ako papunta sa kanya at yakapin siya.
Sa wakas, napansin na ang feelings ko. Nakatanggap na ako ng sagot. Kahit hindi
klaro, pero ramdam ko. Ramdam na ramdam ko. Hindi naman kailangan sabihin ang bagay
na ito, diba? Pwedeng nararamdaman mo lang.Kabanata 26
Bakit Kaya?
Binalot kami ng katahimikan. Hindi siya gumalaw. Nakatalikod lang siya sakin.
"A-Anong sabi mo, Wade?" Tanong ko, kahit nauutal at nanginginig na sa saya.
"Don't make me say that again, Reina." Mariin niyang sinabi sakin.
Hinawakan ko yung platong hinahawakan niya kaya nahawakan ko rin yung kamay niya.
Uminit agad ang pisngi ko. Tinitigan niya ako. Ako naman ngayon ang hindi
makatingin sa mga mata niya. Parang sasabog ako sa kilig dahil sa sinabi niya at
nangyayari ngayon.
Natigilan siya.
Nabigla ako nang hinila niyang bigla ang dalawang braso ko. Ikinulong niya ako sa
bisig niya saka marahang hinalikan ang mga labi ko. Dilat na dilat ang mga mata ko
at nakapikit naman ang mga mata niya at nakakunot ang noo. Ramdam na ramdam ko rin
ang init ng katawan niya dahil topless siya. Nalasing ako sa halik niya. Ganito
pala ang feeling. Yung hindi mo mapigilan ang unti-unting pagpikit ng mga mata mo
at panghihina mo. Nakahawak yung kamay niya sa braso ko, pero dahil sa unti-unting
panghihina niya at panghihina ko ay nahawakan ko na rin ang braso niya para suporta
sa sarili ko.
Marahan at malalim siyang humalik. Hindi ito tulad nung una na smack... Ito na yung
tinutukoy ni Coreen.
Nilagay niya ang kamay niya sa noo at ginulo niya ang buhok niya.
Sumulyap siya sakin. Suminghap agad siya nang makita ang nagtataka kong ekspresyon.
"That was my first kiss, Wade. And I don't mind giving it to you..."
Kahit may takot ako sa puso ko dahil sa pagiging playboy niya, nangunguna parin
yung pananalig kong hindi yun magagawa ni Wade Rivas. Kasi kung sana ay gagawin
niya akong 'biktima' sa pagiging playboy niya, dapat simula palang ay pinormahan
niya na ako. Pero, hindi, diba? Lahat ng tao ay nginitian niya, ako lang yung
sinungitan niya.
Mukha na siyang kakagising lang sa mahabang tulog. Nakita kong pawis na pawis ang
dibdib niya sa nangyari. Pinasadahan ko ng tingin ang abs niyang gumagalaw dahil sa
mabigat at mabilis na paghinga niya.
Nakita kong kinagat niya ang labi niya, pumukit siya ulit at nilagay ang kamay sa
noo.
Tumango ako. Nagmadali siyang talikuran ako. Para bang may iniiwasan siya.
Nakangisi akong naglalagay ng plato sa mesa niya. Pagkatapos ay nilagay ko rin ang
nilutong adobo, tsaka yung rice. Kinuha ko rin ang juice sa ref niya. Lutang na
lutang parin ako dahil sa halikan naming dalawa. I'm nineteen and I've never been
kissed. Imbes na ibigay ko ang halik sa mga taong mediocre o sa mga taong nirereto
sakin ng pamilya ko, mas mabuti na ring naibigay ko yun sa taong mahal ko - kay
Wade Rivas!
Lumabas ako para tignan siya. Nakita ko siyang nakaupo sa bench. Sinandal niya ang
buong katawan sa dingding tsaka tumitingala. Hinahawakan niya ang labi niya. Para
bang may malalim siyang iniisip.
Nilingon niya ako. Pero hindi niya tinanggal ang misteryosong ekspresyon at
paglalaro sa labi niya. Uminit agad ang pisngi ko. Parang gusto ko rin hawakan ang
labi ko. Pero ayokong isipin niyang nilalandi ko siya kaya kinagat ko na lang
ito.Bumuntong hininga siya at ilang sandali ay tumayo. Anong problema nito at bakit
mukha siyang negative? Hay! Oo nga naman, kailan ba ito naging madaling intindihin?
Hindi ko pa nga siya kailanman naintindihan. Sa sobrang misteryoso niya, pakiramdam
ko, may sarili siyang mundo.
Pumasok kami sa loob at umupo na sa mesa. Kumain kami ng tahimik. Naaasiwa tuloy
ako dahil sa katahimikan namin.
Hindi ko agad nakasagot. Nanlaki pa ang mga mata ko at napakurap-kurap. Kumunot ang
noo niya sa reaksyon ko.
"Uhmmm... Masarap!" Sabi ko at tinignan ang adobo. "Pero kulang ng alat." Tumango
ako. "Dapat lagyan pa ng toyo."
Nang bumaling ako sa kanya ay nakita kong natigilan siya sa pagkain.
"P-Pero... masarap... uhm... sobrang sarap." Hindi ako makatingin sa kanya pero
ramdam ko ang titig at ang mga malalim niyang hininga.
"Reina..." Aniya.
"Hmmm?"
Tinignan ko ang relo ko. Ngayon ko lang na realize, 8:30PM na pala! Nanlaki ang mga
mata ko. Patay! Magpapadala na ng search and rescue ang mga kapatid ko maya-maya.
Uminom ulit siya ng juice. Nakita kong nahihirapan siya. Bakit kaya?
Hindi na siya nagsalita. Ni ayaw niyang tumingin sakin. Mukha siyang galit. Ang
hirap niyang espellingin. Minsan, gusto ko siyang tanungin kung anong mga iniisip
niya pero tingin ko below the belt na.
Mabilis siyang natapos sa pagkain. Kaya binilsan ko rin ang pagkain ko.
"Lika na. Ihahatid kita sa labas." Aniya.
Tumango ako at sinundan siya palabas. Tumayo pa ako sa harap ng sasakyan ko bago
umalis.
"Thank you, Wade. Nag enjoy ako. Sana maulit 'to." Malaki ang ngiti ko at diretso
ko siyang tinignan sa mga mata.
Napawi ang ngiti ko, "Ha? Ba't naman? Enjoy naman sa apartment mo!"
Nagkatitigan kaming dalawa. Napaawang ang bibig niya kaya hindi ko na napigilan ang
pagtitig sa mga labi niya.
"Akala ko ba baliw ka sakin? I can't get enough of you, if the feeling is mutual...
then dapat ikaw din... Dapat di mo ako tinataboy!"
"UTANG NA LOOB, REINA! Umuwi ka na lang para sa ikabubuti mo!" Inagaw niya sakin
ang susing nakakabit lang sa pants ko at pinatunog ang sasakyan.
Nag pout ako at tinignan siyang galit na binubuksan ang pintuan ko.
"Mag ingat ka. Umuwi ka na ng diretso. Itetext kita kaya mag reply ka para malaman
ko."
Kahit na itinaboy niya ako ay napangisi na lang ako sa sinabi niya. Tama ba yun o
nagpapakamartyr lang ako dito? Totoo kayang baliw din siya sakin o binobola niya
ako?Kabanata 27
Laging walang tulala o di kaya ay inaantok si Wade tuwing papasok ako sa school. At
sa oras na nagkakatagpo ang mga mata namin ay umaayos siya sa pag upo at
nabubuhayan.
Well, iyon ang gusto kong isipin sa tuwing nadadatnan ko siyang sinusulyapan ako
paminsan-minsan.
Isang araw, nagkaroon kami ng long test. Inayos ni Mr. Dimaano ang mga upuan namin.
One seat apart. Nasa dulo ako. Siya naman nasa kabilang dulo ng linya namin.
Mabilis akong natapos kasi wala akong naisagot. Nangungulelat na naman ako dito.
Kahit kailan naman kasi hindi ako naging magaling sa academics. Sumandal ako sa
bintana at pinasadahan ng tingin ang mga kaklase kong hindi magkanda ugaga sa
pagsagot ng mga tanong.
Nahagip ng mga mata ko ang mga titig ni Wade. Nilalaro niya na naman ang ballpen
niya at diretso ang tingin niya sakin. Uminit ang pisngi ko. Nag half-smile siya at
bumuntong hininga. Nakita ko ang pagtaas ng kilay niya.
Tinignan niya ang papel niya... ilang sandali ay bumaling siya ulit sakin at mas
lalong ngumisi. Yung nakakapangilabot at nakakapanindig balahibong ngisi. Ano
kayang iniisip nito? Nang nakita niyang nakatingin parin ako ay umiling siya at
tumingin na lang sa papel niya ulit.
Halos magkaheart attack ako sa biglang sigaw ni Mr. Dimaano. Hindi iyon basta-basta
kasi nung tinignan ko na ang mukha niya ay halos magsiputukan ang mga ugat ng ulo
niya sa sobrang galit sakin.
Ano na naman ba ang ginawa ko? my God!
Napatingin ang mga kaklase ko sakin. Mas naging kahiya-hiya ang nangyayari dahil sa
katahimikang ipinadama nila sa akin. Nakita kong umiling si Coreen at kinakagat ang
labi. Nasa harapan siya ng table ni Mr. Dimaano. Lumapit si Mr. Dimaano sakin.
Tinignan niya ako sa likod ng eyeglass niya. Pula ang mga mata niya sa galit.
Napalunok ako. Tinuro niya ako.
"Nangongopya ka kay Mr. RIVAS!" Umalingawngaw ang apelyido ni Wade sa buong klase.
Bumaling din ang mga kaklase ko sa kanya. Kinagat ko na lang ang labi ko at
sinubukang magpaliwanag.
"WALA KANG SAGOT KAYA NANGONGOPYA KA! AT ALAM MONG MARAMING SAGOT SI MR. RIVAS KASI
TOP SIYA SA BUONG KLASE!" Tinuro niya si Wade.
"Hindi po, Sir." Untag ni Wade.
Kahit kailan, wala pang nakikipaglaban kay Mr. Dimaano. Itong si Wade lang yata ang
nakita kong naglakas-loob. Paborito siya ni Mr. Dimaano kaya paniguradong hindi ito
magagalit sa kanya!
"Ang layo ko po sa kanya. Hindi niya makikita ang mga sagot ko. At hindi naman po
ganung klaseng tao si Reina. Hindi siya nangongopya."
"PAANO MO NASASABI YAN, MR. RIVAS? Ikaw yung biktima dito! Ikaw yung kinukopyahan!"
Narinig ko ang unti-unting pagbubulungan ng mga kaklase ko. Nakita ko ring nakisali
si Coreen sa bulung-bulungan. Nakipag tawanan pa siya sa katabi niya at parang
kinukuryenteng nanisay sa kilig.
Gusto ko rin sanang mag hyperventilate pero di ko magawa dahil ako yung tinutuligsa
ni Mr. Dimaano.Lumingon-lingon si Mr. Dimaano sa mga kaklase ko.
"Kung gusto niyo po siyang parusahan, ako na lang po. Ako yung nag initiate nung
titigan. Ako yung unang tumitig. Pwede rin pong kaming dalawa yung parusahan mo."
Nag half-smile si Wade.
May narinig akong tumili at biglang tinakpan ang bibig sa takot na isali pa ni Mr.
Dimaano.
Hindi matikom ang bibig ni Mr. Dimaano. He looked so confused. Hindi niya alam kung
maniniwala ba siya sa paborito niyang estudyante. Hindi niya masabi-sabi ang
iniisip niya sa ngayon. Patuloy lang siya sa pagpapabalik-balik ng tingin. Dahilan
kung bakit nasira ang porma ng buhok niya. Nag fly-away ang iba at nakita ang
napapanot niyang ulo. Sinubukan niyang ayusin ito pero hindi na nakaya ng pomada.
"PASS YOUR PAPERS TO MR. RIVAS! AND YOU TWO, COME TO MY OFFICE! Especially you,
Elizalde!"
"Sa wakassss!" Nakita kong may nakipag shake hands na mga lalaki kay Wade. Iilan
din ang nakipag high five sa kanya. Tawanan sila nang tawanan. Mapa babae man o
lalaki.
"OMG! REINA!!" Nanlaki ang mga mata ni Coreen at niyakap ako. "May ganun na,
halikan pa lang sa labi iyon ah! Paano na pag-" Tinakpan ko ang bibig ni Coreen.
Nakita kong umuulan sa labas. Malakas at halos umapaw na ang drainage ng school
namin. Maraming estudyanteng basa at tumatakbo sa ulan. Walang payong si Wade,
paniguradong uuwi yung basa ngayon. Siguro mag o-offer akong ihatid siya kasi may
payong naman ako at may sasakyan pa. Tatanggi iyon pero pipilitin ko at sasabihin
kong pagpapasalamat ko yun.
Dumiretso na ako sa faculty kung saan ang opisina ni Mr. Dimaano. Nandoon na rin si
Wade dala-dala ang mga papel ng mga kaklase ko. Nagtatawanan na sila ni Mr.
Dimaano. Para bang kanina pa sila nag uusap at nakalimutan na ni Mr. Dimaano na
papagalitan niya kaming dalawa.
"May pag uusapan lang kami saglit ni Ms. Elizalde. Pwede kang maghintay sa labas."
Aniya.
Bumuntong-hininga si Wade, "Okay po, Sir. Nasa labas lang ako, Reina." Baling niya
sakin.
Tumango ako, "Wade, hintayin mo ako sa labas. Umuulan. May payong ako."
"Oo nga, whatever! Sige! Sabi ni Mr. Rivas, hindi, pero hindi ako naniniwala. Kaya
paparusahan kita. I'll let you check all the objective parts of the test. Eto..."
Sabay pakita niya sa answer key. "Ayusin mo. Sa oras na magkamali ka, ibabagsak
kita. Matutulog muna ako." Sabay sandal niya sa upuan niya.
Ilang sandali ay narinig ko na lang ang paghilik niya. Umiling ako at nagsimulang
mag check. Labas pasok ang mga teachers ng school namin sa faculty. Sa kalagitnaan
ng pag chi-check ko, nakita kong may isang lalaking hindi naman faculty pero labas
pasok din.ROZEN?" Marahan kong tinawag ang kapatid ko.
Ngumiti siya. Mukhang ako talaga ang sadya niya dito. Papunta na kasi siya sakin.
"REINA." Sumulyap siya kay Mr. Dimaano na ngayon ay mahimbing ang tulog.
Nnag bumaling siya sakin ay mas lalo siyang nag evil smile.
"Bakit?" Tanong ko.
"I've heard all about it... Yung pagiging item niyo ng tuluyan sa publiko ni Wade
Rivas."
Dinalaw agad ako ng kaba. Sa tono ng boses ni Rozen ay mukhang may business
proposal siya sakin.
"Huh? W-Wala-"
"Ahh, shut up. I know you're lying, Reina. I'm not blind. But I want you to stop
it." Ngumisi siya.
Huminga siya ng malalim, "Ah! Inosente ka talaga. Alam ng lahat kung ano ang habol
niya sayo. Come on, Reina!" Umiling siya.
"Dinadaan niya ang karera niya sa pagpapaibig sayo. Yung pagiging miyembro niya sa
Zeus... lahat... At ngayon ay sinasakay niya ang pangalan niya sayo dahil alam
niyang mas sisikat siya pag ginawa niya yun. Noah Elizalde... Reina Elizalde...
Elizalde siblings."
"Hindi, Rozen. Kung ganun ang ginagawa niya, dapat noon pa ay pinormahan niya na
ako-"
"OF COURSE PINORMAHAN KA NIYA! Kaya nga tinitigan ka niya sa gym diba? Kasi ikaw
yung punterya niya! Kaya ko siya nilapitan at binalaan. Nagulat siya dahil may
nakakaalam ng plano. Kaya nag iba ang pagturing niya sayo. Naging balakid ka...
Pero nang nalaman niyang may nararamdaman ka na sa kanya kahit wala pa siyang
ginagawa ay agad ka niyang sinunggaban, Reina!"
Hindi ako makahinga sa sinabi nI Rozen. Hindi ko alam, pero tumutugma ang mga
sinasabi niya. Ayokong maniwala. Hindi yun totoo. Hindi pwede, diba? Lies.
"No. Rozen. Kung may problema ka, wa'g mo akong isali. Wa'g mo akong idamay. Mind
your own business, kuya. I know you're just concerned. Pero hindi ko kailangan ng
pagiging protective mo... I can take care of myself." Untag ko.
"No, Reina. Sinubukan kong hayaan ka sa sarili mo. Pero ngayon, hindi ko na kayang
hindi sabihin sayo."
Ngumisi siya, "Alam kong alam mo kung anong namamagitan kay Wade at Zoey, Reina."
"Paano siya magiging bitter kung usapan nila iyon? Kung plano nila iyon? Huh?
Reina? He's just using you, Reina. He's just using you. Mayaman tayo. Marami tayong
koneksyon. He wanted fame so bad, Reina. He wants to use you... Kung gusto mong
malaman ang katotohanan, why don't you ask him, then?"
Hindi ako naniniwala pero nawindang ako sa confidence na ipinapakita ni Rozen. This
is not true!
Parang kinurot ang puso ko nang binaha na ito ng pagiging misteryoso ni Wade.
Nabura lahat ng magagandang alaala. May konting luhang lumandas sa pisngi ko.
Nagkatitigan kami ni Rozen. Nanalangin akong babawiin niya ang mga binitiwang
salita tungkol kay Wade.
Hindi iyon totoo. Pabalik-balik kong sinasabi iyon sa sarili ko. Ayaw kong dungisan
ang magandang imahe ni Wade sa utak ko. Akala ko ilang sandali ay babawiin niya
dahil sa guilt niya sa paninira kay Wade pero di niya ginawa.
"I tell you, Reina."
Padabog kong iniwan ang mga papel. Buti natapos ko ang mga iyon. Binalewala ko ang
ibang mga taong lumalabas-pasok sa faculty.
Pagkalabas ko, lumingon-lingon ako sa labas para hanapin si Wade. Hindi ko siya
nakita. Kinabahan na agad ako. Asan siya? Nasabihan na ba siya ni Rozen? Umalis ba
siya dahil guilty siya?
Naiiyak na kasi ako. Kinukurot ng paunti-unti ang puso ko. Habang tumatagal ko
kasing di nakikita si Wade ay mas lalong bumibigay ang sarili ko. Unti-unti din
akong naniniwala kay Rozen.
Mabilis ang takbo ko pababa hanggang sa umabot ako ng first floor. Malakas ang
buhos ng ulan. Walang payong si Wade. Kung guilty siya at umalis na lang, siguro
basang-basa siya ngayon. Pero, teka, bakit iyon ang iniisip ko!? Kung guilty siya,
ibig sabihin pinaikot niya lang ako at ginamit!
Seryoso ang mukha ni Wade nang tinitigan niya ang payong ni Zoey.
Nakita kong unti-unting lumambot ang ekspresyon ni Zoey. Mas lalo niyang nilapit
ang payong kay Wade. Para bang inooffer niya iyon kay Wade.
Napatingin si Wade kay Zoey.
Napalunok ako.
Of course... Wala akong alam. Kung ano man yung namamagitan sa kanila, labas na ako
dun. Nandyan na si Zoey bago pa lang ako. Kahit na ibang relasyon nilang dalawa,
inamin ni Wade na magkaibigan parin sila noon. Ilang taon na siguro silang
magkaibigan. Malalim ang pinagsamahan nila. Kung ano man yung mga pinlano nila,
sila lang yung nakakaalam.
Napaatras ako ng ilang hakbang. Tumindig ang balahibo ko, sa lamig at sa nakikita
ko. Lumapit si Zoey kay Wade. Hindi umatras o umiling si Wade. Hinayaan niya lang
si Zoey na lumapit sa kanya. Hinawakan ni Zoey ang kamay ni Wade tsaka umambang
bubuksan ang payong.
Doon ko na lang naramdaman ang malawak na espasyo saming dalawa ni Wade. Siya at
ang kanyang misteryosong pagkatao... Hindi ko alam kung paano nangyaring sa isang
iglap ay naniwala na lang ako kay Rozen. Gusto kong magtanong kay Wade pero hindi
ko alam kung kaya kong marinig ang sagot.
Wala ako sa sarili. Nakakapanghina ang mga nangyari. Nandun na, eh. Masaya na ako!
Masaya na ako saming dalawa kahit simpleng mga bagay lang naman ang ginagawa namin
para sa isa't-isa... kahit na hindi pa naman siya umaamin sakin.
Hindi rin nag text si Wade sakin. Nakakapanlumo. Hinatid kaya siya ni Zoey sa
apartment nina Wade. Malamig ngayon... at walang ibang tao sa apartment ni Wade...
at ginagawa nila iyon madalas.
Naiimagine ko ang itsura ni Wade. Naimagine ko yung lahat ng nangyari noon. Yung
pagiging malupit niya sakin at ang biglaan niyang pagiging mabait. Yung
paghahalikan nila ni Zoey sa CR. Lahat... Maging ang paghahalikan namin.
Ganun ba ka kapal ng konsensya niya para paibigin ako para lang gamitin?
Wala akong ganang makipagtext o sumagot man lang ng tawag ni Coreen o kahit nino.
May isang text si Wade, pero di ko sinagot. Hindi ko alam kung anong sasabihin
ko...Wade:
Nag aalala ba siya o parte ito ng plano nila? Tumitindig ang balahibo ko habang
iniisip kong papasok ako kay Mr. Dimaano.
"O, Reina, parang Biyernesanto tayo riyan, ah?" Untag ni Coreen pagkapasok ko sa
classroom.
Nakita kong nilalaro ni Wade ang ballpen niya at tinitigan ako pagkapasok. Hindi ko
siya tinignan. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad.
Maingay ang mga kaklase namin. May nakita pa akong ilang mga babae sa labas na
palaboy-laboy at nagpapapansin kay Wade. Umiling ako at narealize na maling tao
pala ang pinangarap ko. Tsk. Kung papaikutin niya lang naman ako ng ganito, sana
pala hindi na lang ako nangarap. Sana pala hindi ko na pinilit ang sarili ko sa
kanya. Ako naman ang may kasalanan dito. Ayaw niya na sana sakin pero binigyan ko
siya ng dahilan para ipagpatuloy ang plano nila ni Zoey.
Malamig ang boses niya. Yung tipong nakakapanindig balahibo. Maingay si Coreen na
nakikipagtalakan sa mga kaklase ko. Yung mga tsismis nila ay tungkol sa nangyari
kahapon (samin ni Wade), at di umano'y hindi raw papasok si Mr. Dimaano ngayon kasi
masakit daw ang likod niya.
"Bakit wala ka kahapon?" Naramdaman ko ang hininga niya sa tainga ko. "Ni hindi ka
nag text."
Umiling ako, "Pagdating ko wala ka na... Ang sabi ko sa labas ng faculty, diba?"
"Natagalan ka ba?"
"Hindi naman. Saglit lang ako."
LIAR! Kinagat ko ang labi ko. Hindi ako makapaniwalang yung 70% kong paniniwala kay
Rozen, ngayon ay nagiging 99% na. Kung hindi totoo, hindi siya magsisinungaling,
diba?
Hindi siya umimik. Hindi ako sigurado kung narinig niya ba sa tono ng boses ko ang
galit ko o nagi-guilty siya sa lahat ng ginawa niya sakin.
"Wade, kailan next gig niyo?" Tanong ng mga kaklase naming babae na ngayon ay
tumabi na kay Wade.
Wala kasi talaga si Mr. Dimaano at naghihintay na lang kami sa secretary para
malaman kung anong assignment meron kami.
Biglang pumasok yung secretary at agad sumulat sa whiteboard. Nilagay niya lahat ng
gagawin para sa next period at yung coverage para sa finals.
"Maganda ba dun?"
"Malaki ba yung bahay niyo?"
"Huh? Okay!"
*PAK!*
Pero hindi ko na siya pinansin. Nagmadali ako dahil ramdam ko ang pagtakbo ni Wade
sa likuran ko.
"Reina!" Tumindig ang balahibo ko nang narinig kong masyadong malapit ang boses
niya.
Tatakbo na sana ako pero hindi ko na nagawa. Dahil sa gitna ng maraming nanonood at
mga taong naglalakad papunta sa kani-kanilang mga classroom ay hinila ako ni Wade.
Mahigpit ang pag kakahawak niya sa braso ko.
Uminit ang pisngi ko nang narealize ang buong kaganapan. Shiz! Pero bago ko pa
naipikit ang mga mata ko ay nizipper na nung lalaki ang pants niya. Padabog na
sinarado ni Wade ang pintuan pagkalabas nung lalaki.
Nanliit ang mga mata niya, "A-Ano? Huh? Reina, yung binigyan niya ako ng payong?
Nakita mo iyon, diba?"
Hindi ako umimik.
"Hindi ko tinanggap-"
"Wala akong pakealam kung tinanggap mo iyon o hindi." Binalingan ko siya. "Ngayon,
Wade, gusto mong malaman ang problema ko?"
Natahimik siya.
"Sige, sagutin mo nga ako, pinapalambot mo ba ang puso ko para lang mapalapit sa
banda?"
Sa katahimikan niya, narealize kong mukhang may naapakan talaga akong katotohanan.
Mas lalong tumindi ang galit ko.
Para bang gusto niya akong tumahimik habang nag iisip siya.
"Kaya ba hindi mo pa sinasabi saking gusto mo ako? Are you too guilty to say it,
Wade? Na baka karmahin ka dahil tunay ang nararamdaman ko sayo pero nagpapanggap ka
lang para makuha ang loob ko. KASI ELIZALDE AKO-"
Napapikit ako sa biglang sigaw niya. Narinig kong natahimik ang mga taong dumadaan
sa labas. Para bang narinig nila ang sigaw ni Wade!
Napalunok ako. Nakita kong pulang-pula ang pisngi niya. Lumalabas ang dimple niya,
hindi dahil nakangiti siya, kundi dahil binibitawan niya ang mga salitang ito...
"Pwes, kung ganun bakit ka nakikipagkaibigan sakin? Bakit bigla kang bumait sakin?"
"So... you're really worthless, Wade Rivas! Alam kong hiling ko yun pero buong
akala ko kinaibigan mo na rin ako dahil gusto mo ako."
Nanliit ang mga mata niya."Tingin mo tatagal akong ganito kung hindi ko yun gusto?
Oo, nung una kinaibigan kita dahil iyon ang naging deal natin, pero langya, tingin
mo kung napilitan lang ako sayo kakaladkarin kita dito para malaman kung anong
pinagkakabusangot mo? WALANG HIYANG EFFORTS NA YAN, PINATULAN KO PA! TSSS..."
Tinalikuran niya ako.
"Yes, I may be worthless. I'm not rich like you, Reina. Simple lang ang pamumuhay
ko. Pero wa'g kang mapanghusga. Kung sinusumbat mong hindi ko kinaklaro sayo yung
tungkol satin, dahil iyon dito." Nakita kong kumuyom ang panga niya pagkatapos
niyang sabihin iyon.
"Alam kong may manghuhusga sa nararamdaman ko. Dahil mayaman ka at mahirap akong
nainlove sayo, tingin ng lahat ginagamit kita. Ayoko ng ganun. Kung sana pwedeng
pumili ng babaeng kakahumalingan, noon ko pa ginawa. Pero bullshit hindi ko kayang
pumili dahil ikaw lang ang laman. Sana iniwasan na lang kita. Alam ko namang ganito
ang kahihinatnan."
Binuksan niya ang pintuan at padabog na sinarado. Iniwan niya ako sa loob na wasak.
I'm so confused. Totoo si Wade pero bakit ganun si Rozen!? Kung sino man ang
nagsisinungaling sa kanilang dalawa, sana itigil na...
Mabilis na tumulo ang mga luha ko. Hindi ko na napigilan ang paghikbi ko. SHIT!
Hindi ko na alam kung sinong papaniwalaan ko? Family or Love? ShitKabanata 29
Namumugto ang mga mata ko sa sumunod na araw. Ayaw kong kausapin si Rozen.
Nagagalit ako sa kanya. Pero hindi ko naman kailangang mag effort na wa'g siyang
kausapin kasi palagi naman siyang wala. Hindi nagpapakita sakin.
Pagkagising ko kaninang umaga, kinabahan na agad ako. Alam ko kasing magkikita kami
ni Wade ngayon dahil sa klase ni Mr. Dimaano.
Ilang sandali ang nakalipas, dumating na si Mr. Dimaano. Wala pa si Wade. Late kaya
siya?
"Where is Mr. Rivas?" Tanong ni Mr. Dimaano sa aming lahat pero sakin siya
nakatingin.
Yumuko ako at nagsikap na iwasan mag eye contact kay Mr. Dimaano.
"P-Po?"
Pinagmasdan ko ang mga kaklase kong naghihintay rin sa isasagot ko.
"Hindi ko po alam."
Napabuntong-hininga sila nang narinig ang simpleng sagot ko. Paano ba naman kasi,
sa sem na ito, hindi kailanman nag absent si Wade. Hindi rin naman ako nakapag
absent. Si Coreen, naka ilang beses na. Yung ibang kaklase ko, madalas. Top pa si
Wade sa klase kaya naman nakakapagtaka na wala siya.
Hindi kaya?
Kinukurot ang puso ko nang naiisip na galit na galit parin siya sakin. Halos
sabunutan ko ang sarili ko sa inis.
Nang tumalikod si Mr. Dimaano para magsulat sa whiteboard ay agad kong tinext si
Noah.
Ako:
Where's Wade?
Noah:
May sakit siya? Tinatablan din pala siya ng sakit? I mean, sa sobrang kisig niya ay
nagkakasakit din pala siya? Naiisip kong wala siyang kasama sa apartment niya. Kaya
niya kayang kumain ng walang nakaalalay?
Gustuhin ko mang pumunta sa apartment niya, pinigilan ko na lang ang sarili ko.
Natatakot akong galit parin siya sakin. Kasalanan ko ito. Bakit ba kasi ako
nagpadalos-dalos sa mga sinabi ko sa kanya? At tuwing naiisip ko yung confrontation
namin sa CR, naaalala ko yung indirect na pagkakasabi niyang gusto niya ako.
Actually, hindi lang gusto... higit pa dun... mahal niya ako.
Napalunok ako. Mas lalong kinurot ang puso ko. Totoo kaya iyon? Totoo kayang mahal
niya ako? Pero nasaktan ko siya. Mamahalin niya parin ba ako kahit nasaktan ko
siya? Naiinis talaga ako sa sarili ko. Ayan na nga yung gusto ko, nakahain na, pero
bakit ngayon parang nalilito parin ako sa mga desisyon ko. Parang hindi ko parin
alam kung sino ang paniniwalaan ko.
"Two consecutive days na absent si Wade, Reina. Asan ba siya?" May pabulong na
nagtanong sakin.
Nagkibit balikat na lang ulit ako. Believe me, I want to know, too. Pero sa sobrang
misteryoso niya, hindi ko mapagtanto kung ano nga.
Shiz! Ikaw rin tanda, ayaw na rin kitang makita kaya siguraduhin mo ang pag pasa
ko, leche! Kainis huh!
"P-Po?"
"Uhm-"
"Okay, eto!" Nilagay niya sa desk ko ang mga papel. "Ibigay mo ito sa kanya!"
"Pero sir-"
"I don't care kung di mo siya mahanap. Ito ang last meeting natin at wala siya dito
kaya ikaw ang inaatasan kong maghanap sa kanya at ibigay sa kanya ang mga ito."
Tinuro turo niya pa sa harapan ko ang mga papel.
"End of class. Goodbye." Nagwalk out siya at napasigaw sa saya ang mga kaklase ko.
Ako naman tulala at tinignan ang mga papel ni Wade. Paano na ito? Pupuntahan ko
siya?
"Reina, pupunta ka sa bahay nila?" Tanong nung isang fan ni Wade na kaklase ko.
"Pwedeng sumama?"
Actually, pwedeng ikaw na lang ang magbigay sa kanya nito? KYAAA! Hindi ko pa yata
kayang harapin siya. Paniguradong galit iyon. Alam niyo naman kung paano siya pag
galit. Ugh!
"Uhmmm..."
Dumagsa ang mga fanatic na gustong sumama sakin papunta kina Wade. Patay, pag
dinala ko ang mga ito, mababadtrip iyon at mas lalo lang magagalit sakin.
"Ibibigay ko na lang ito kay Noah. Gusto niya kay Noah na lang kayo sumama."
"Ay..." Ni head to foot ako nung isang may pulang buhok at inirapan. "Akala naman
namin ikaw magbibigay kasi mukhang close kayo."
Taray ng mga ito pag wala na silang makukuha galing sayo. Mga manggagamit nga
naman. Kung hindi ang mga kapatid ko, si Wade naman. Ibabalato ko na lang lahat ng
kapatid ko, wa'g lang galawin si Wade Rivas.
Namulat na lang ako sa araw na iyon na nasa harap na ako ng pintuan ni Wade.
Humugot ako ng malalim na hininga tsaka kumatok.
"Anong kailangan mo?" Napapaos ang boses niya at magulo ang buhok niya.
"Ano na kasi... finals na next week. Tapos last meeting today. Yung hand outs tsaka
coverage nandito na."
Kinuha niya iyon sa kamay ko umambang pagsasarhan ako ng pintuan. Tinulak ko naman
ang pintuan at dumapo agad ang kamay ko sa nag-aapoy niyang noo.
Kumunot ang noo ko, "Akala ko kasi umabsent ka dahil sa... uhm..."
Umiling siya. Bago niya pa subukang pagsarhan ulit ako ay pumasok na ako sa loob.
Nilingon ko siya, halos lumuwa yung mga mata ko nang nakitang topless na naman si
Mr. Godlike. Ganunpaman, hindi ako nagpadala sa makamundong pagnanasa pinagpatuloy
ko ang sermon ko kahit nahihirapan akong makipag eye contact. "Wade, I'm sorry kung
may nasabi man akong masama sayo. P-Paano ba naman kasi... M-Masyado kang
misteryoso. Hindi ko alam kung anong nasa kokote mo. Hindi kita mabasa. Hindi pa
naman kita gaanong kilala. Wala m-masyadong nakakakilala sayo dito sa syudad. Hindi
mo rin naman sinasabi ang mga nasa utak mo. Mahirap kang espellingin-"
"Vague pa ba ako kahit sinabi ko na iyon sayo?" Nag iwas siya ng tingin at ginulo
ang buhok niya.
Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. Pero nakita ko ang pamumula niyang walang
kinalaman sa lagnat niya. Yung pamumula hanggang tainga. Nangatog agad ang binti
ko. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko."Bahala ka. Matutulog ako." Aniya at
pumasok na sa kwarto niya.
Kinagat ko ang labi ko at bumaling sa mga pagkain sa ref. Pero habang gumagawa ako
nun, bigla akong natitigilan at natutulala at ngumingisi na parang baliw.
Ay oo nga pala! Pinasok ko ang kwarto niya at nakita ko siyang nakahiga ng walang
kumot. Pati paraan ng paghiga niya ay nakakainlove. Hindi ko alam kung dahil lang
ba ito sa pagmamahal ko sa kanya o talagang ganito ang epekto niya sa mga babae.
"Kahit magandang tanawin yang heat-inducing abs na yan, hindi kita hahayaang maging
topless ngayong may sakit ka. May thermometer ka ba?"
Umirap ako, "Ang arte mo talaga. Kaya ang hirap mong espellingin."
Binaba ko ang thermometer at kumuha ng t-shirt sa cabinet niya. Dito pala naka
store ang mga nakakagwapong t-shirt na yan. Pero in fairness, mas gumugwapo siya
pag wala siyang t-shirt. At isa pa, lagi naman itong napupunit dahil sa panghahalay
ng mga babae sa kanya.
Ngumuso ako nang nakita ang kili-kili niya. Damn! Damn it! Why are you so sexy,
man! Shit!
"Gumamit ka po ng kumot. Kasi kaya ka hindi gumagaling dahil sa hilig mong mag
topless. Malamig pa naman ang panahon-"
"Oo nga. Umulan nung isang araw at may isang babaeng pinaghintay ako para payungan
daw pero di dumating kaya basang sisiw akong umuwi dito. Salamat ah?" Tinaas niya
ang kilay niya at dinilat ang mga mata.
Sadyang good mood siguro si Lord nang ginawa itong si Wade kaya naman sobrang gwapo
kahit may sakit at nakahiga diyang nakabalandra ang sexyng kili-kili at heat
inducing abs.
"Whatever."
"Kahit masama ang pakiramdam ko nung isang araw pumasok ako para marinig ang
explanation mo sa di mo pagsipot pero anong ginawa mo? Deadma?" Tumawa siya.
"Pagkatapos ako pa ang worthless."
Siya naman ang nagsesermon sakin ngayon ah? "Ano yan? Buhos ng mga hinanakit?"
Tinakpan niya ng kanyang braso ang kalahati ng mukha niya. Mas lalo kong nakita ang
defined muscles niya sa dibdib. Ano kayang mga pinaggagagawa nito sa bukid at bakit
lagi siyang nag li-lift ng weights?
"Sinabi ko namang hindi pa ako nababaliw at ayaw kong mabaliw, diba? Tapos sinabi
ko ring baliw na ako sayo..." Nakita ko na naman ang paunting-unting pamumula ng
pisngi niya.
"Tingin mo gusto ko ng ganun? May mga nagustuhan na akong babae, pero hindi yung
ganitong nababaliw ako."
"Gusto mo ba ako?"
Dinig na dinig ko ang kabog ng puso ko. I need to freaking know... not just in
between the lines... I need to hear it... straight... Para walang pagdududa. Walang
panghuhusga!
"Wade, alam kong alagad ka ng sining at musika kaya mahilig ka sa mga bugtong pero
for God's sake, just tell me what you feel!"
Natahimik siya. Bumangon siya at pinilig ang ulong may buhok na magulo. Mapupungay
ang mga mata niya nang tinignan ako. Lumitaw ang dimples niya nang nag evil smile
siya. Ginulo niya ulit ang buhok niya at naglahad ng kamay sakin.
"Hindi ako magaling sa mga salita, Reina." Untag niya. "Ipaparinig ko sayo pero
kailangan ko ring ipakita, kasi hindi ko alam kung kaya kong sabihin sayo ng
diretso."Halos tumakbo na ako nang nakita ko ang kamay niyang nakalahad talaga sa
harap ko. Yung tipong pag tinanggap ko ito, tuluyan na akong mahuhulog sa mga bitag
ng pag ibig ni Wade. At sa oras na mahulog ako dun, patuloy akong mahuhulog,
dahilan kung bakit hindi na ako makakaahon pang muli.
Malakas pero mahina ang pintig ng puso ko. Pakiramdam ko mahihimatay na ako.
Tumitindig din ang balahibo ko habang tinitignan ko ang dimple niya.
Dahan-dahan kong nilagay ang kamay ko sa kamay niya. Hindi ko pa nga tuluyang
nailagay ay sinalubong niya na ito at hinila ako papunta sa kanya. Dahilan kung
bakit napaupo ako sa hita niya. Niyakap niya ako galing sa likuran.
Ang heat-inducing abs niya ay mas lalong umiinit dahil na rin siguro sa lagnat
niya. Parang kanikanina lang ay nanlalamig ako, pero ngayon...
Tumindig ang balahibo ko. Hindi ako makapagrelax dahil ramdamn na ramdam ko ang
buong katawan niya sa likod ko. Ramdam ko rin ang braso niyang nakapulupot sa
dibdib ko.
WHAT? OMG! Uminit ang pisngi ko. Naramdaman ko ang panghihina ng tuhod ko. Para
akong nalalasing sa alak na pinaparinig ni Wade sakin.
"Pero minsan ayaw ko rin... Kasi ayaw kong tratuhin ka na parang tulad ng iba.
Hindi ko trip ang umibig, Reina. Landian lang ang gusto ko. Noon. Pero nung
nakilala kita, lanya, salita mo pa lang, nahihigitan na ang lahat ng pwedeng
mangyari sa kama. Tingin mo pa lang, nanghihina na ako."
Napalunok ako. Bakit ganito ang mga pinagsasabi niya? Nakakapanindig balahibo. He's
really a playboy.
Inamoy niya ang buhok ko at naramdaman ko ang paghalik niya sa likod ng tainga ko.
AHHH! Para akong rocket na mag ti-take off na papuntang outer space dahil sa ginawa
niya.
"Pero ayaw ko talagang gawin yun sayo. I want you to fall for me dahil tanggap mo
ang buong pagkatao ko. Hindi dahil sa ugnayan natin sa kama. Hindi dahil sa pwede
kong gawin sayo... Gusto kong magustuhan mo ang pagiging simple ko. Gusto kong
mapansin mo na higit pa ang pagkatao ko. Hindi yung nagugustuhan ako dahil
musikero, dahil matalino, dahil gwapo, dahil magaling sa kama... gusto ko
magustuhan mo ako dahil ako ito."
Hindi ko alam kung bakit kinukurot ang puso ko. Nararamdaman kong may
pinaghuhugutan talaga siya. Para bang buong buhay niya, nagugustuhan lang siya ng
mga tao dahil sa mga kataingan niyang ganun.
"I want you to love the whole package. Love what's inside."
Mas lalong humigpit ang yakap niya. Sinubukan kong lumingon sa kanya pero hinalikan
niya ang tainga ko at pinigilan ang ulo ko sa paglingon.
"LOVE THE WHOLE PACKAGE, WADE? Really? Like... maraming pwedeng ma in love sa whole
package mo! Parang kang heater slash iPod slash encyclopedia slash modelo ng Calvin
Klein... paanong hindi maiinlove ang mga tao sayo."
"Reina... Ang sabi ko... I want YOU to love the whole package. Hindi sila..."
Uminit ang pisngi ko. Jusko. Hiyang hiya na ako ha? Pakiramdam ko nararamdaman o
baka naririnig niya na ang naghuhuramentadong puso ko. Narinig ko ang pagngiti
niya. Sobrang lapit niya na kasi sa tainga ko.
Shiz! OMYGOD! Wala na akong pake. Bahala ka na world. Kahit pagiging Elizalde ko
tatalikuran ko na maging Rivas lang!
"Are you sure? Hindi ba dahil musikero ako? Laglag ang panga mo nung una mo akong
nakita. It's probably just my voice, Reina. Or the looks?"
"I love the whole package. I love you, Wade. Sorry kung nasaktan kita kahapon."
"Mahal din kita, Reina. O baka higit pa sa mahal. Ewan ko. Hindi naman ganito
katindi sa mga kanta o mga movies... Hindi ganito katindi ang nararamdaman ng mga
sumusulat at umaarte. Kaya sigurado akong higit pa ito sa pagmamahal."Pwedeng mag
mura? HINAYUPAK! PAKSHET!
"Mahal kita. Kahit mayaman ka. Pero sana hindi. Sana simple. Para pwede na lang
kitang itanan nang walang magpapadala ng search and rescue team sa Alegria."mejo
spg
---------------
Kabanata 30
Namanhid ang buong katawan ko pagkatapos niyang sabihin lahat ng iyon. Pakiramdam
ko, nananaginip lang ako. Hindi ako makapaniwala. Kung naging invisible man ako sa
mga tao for the past 19 years, wala na akong pakealam, basta may nakapansing Wade
Rivas sakin ngayon. Pero kahit na sinabi niya na ng buong-buo sa akin, parang hindi
parin ako makapaniwala.
Nakita kong nakapikit siya. Ilang centimeter na lang ay mahahalikan niya na ang
pisngi ko. Uminit agad ang pisngi ko at nanigas na naman sa posisyon naming dalawa.
"May sipon at ubo ako. Baka pag di ako makapagpigil mahahalikan kita. Tapos
magkakasakit ka rin. Finals pa naman next week. Kaya sige na."
Di bale na lang na magkasakit ako, gusto rin kitang halikan, Wade. Shemay! Jusko!
Naadik na yata ako sa kanya.
Tinignan ko ang labi niya. Dumilat siya at nadatnan akong nakaawang ang bibig at
nakatingin sa labi niya. Kumalas na siya ng tuluyan.
"Ugh! Reina, sige na... Magluto ka na lang."
"Reina, nagpipigil ako. Matagal na. Kaya wa'g mo akong bigyan ng rason para... ugh!
Sige na, umalis ka na. Matutulog na muna ako." Lumayo siya ng bahagya sakin.
Gumapang ako sa kama para kapain ang noo niya. Titignan ko sana kung may lagnat pa
ba siya.
"Shit! Reina!" Nanlaki ang mga mata niya at tinaas ang kamay kong dadapo sana sa
noo niya.
Dahan-dahan niya akong hinalikan. Maiinit at passionate ang mga halik niya.
Nahalikan niya na ako noon pero ang mga halik niyang ito ay bago. Marahan at
nakakapanghina. Hinawakan niya ang chin ko.
Dahil wala pa akong ibang nahalikan, wala akong mapagkumparahan sa halik ni Wade.
Nawala na ako sa sarili ko nang hinawakan niya ang gilid ng leeg ko. Sinubukan ko
siyang yakapin pero nanghina ang braso ko, hindi na ito umabot sa balikat niya,
hinaplos ko na lang ang braso niya pababa. Yung isang kamay ko naman ay nasa dibdib
niya.
Unti-unti kong naramdaman ang pagtindig ng balahibo niya sa braso. Tumigil siya sa
paghalik at umatras ng konti.
Hindi ako umimik. I'm just so stunned. Buong buhay ko pinaniniwalaan kong pangit
ako at di ako kailanman mapapansin ng tulad ni Wade pero biniyayaan na yata ako ng
kagandahan ngayon at bakit nabihag ko siya.
Tinakpan niya ang mukha niya at bumuntong hininga bago bumaling ulit sakin.
"Gusto. Pero ayaw kong mabaliw ka sakin dahil lang nakakalasing ang mga halik ko.
Ayaw kong hanggang dun na lang."
Tinitigan niya ako. Yung titig na tagos sa kaluluwa ko. Yung tipong pinaparamdam
sayo na ikaw lang ang nasa mundo niya. Na wala siyang ibang tititigan ulit kundi
ikaw. "Oo."
"Sa totoo lang, wala akong pakealam kasi ganun lang din ang habol ko sa kanila
noon."
Nanghihina ako kahit tinititigan niya pa lang ako. Paano pa kaya kung hahawakan
niya na o hahalikan. Baka mahimatay ako.
"Pero sayo, gusto ko buong ako ang habol mo. Hindi lang pisikal na anyo, hindi lang
mga katangian... Dahil langhiya, pagkatapos mo akong insultuhin, kaya mo parin
akong pabalikin. Ganun ka tindi ang nararamdaman ko sayo. Hindi ko naiintindihan
kung bakit pero kahit anong gawin at sabihin mo sakin, patuloy mo paring mayayanig
ang pagkatao ko, Reina. You have that effect on me." Nag iwas siya ng tingin at
nakita kong pumula ang pisngi niya.Wala akong nagawa kundi ang ngumiti ng abot
tainga. Wade Sexy Rivas... I love you so much. At patuloy akong mahuhulog. Hindi na
ako makakaahon nito dahil sa mga sinasabi at ginagawa mo.
Nasulyapan niya akong nakangiti sa mga sinabi niya. Humiga siya sa kama at nag iwas
ulit ng tingin.
Bumuntong-hininga ako. Ngayon, naiintindihan ko na. Ang ugnayan nila ni Zoey... ang
pagiging malihim niya... ang pagiging misteryoso niya. He's a playboy. Alam niya
kung paano gamitin ang pisikal na anyo niya laban sa mga babae. At ganun din ang
habol ng ibang babae sa kanya. He's a trophy for them. Sa sobrang gwapo niya, wala
ng nagmamahal ng tunay sa kanya. Ginagawa na lang siyang medalya at dekorasyon
tulad ng ginawa ni Zoey sa kanya. Okay lang yun para kay Wade kasi wala rin naman
siyang nararamdaman.
"Hmm?"
"Diba mahal ka niya? Hindi ba umamin siya sayo? Kung ganun, hindi lang pala errr,
sex, yung habol niya sayo... Kundi higit pa? Kung ganun bakit di mo siya
nagustuhan?"
Suminghap siya, "Tingin mo ba nagustuhan lang kita kasi gusto mo rin ako, Reina?
No... Hindi ko rin alam kung bakit bigla na lang akong nabaliw sayo. Basta ang alam
ko, gusto kong mabaliw ka rin sakin. Ikaw. Hindi ibang tao. Ikaw."
Tumango ako at napalunok. Tinitigan niya ako habang nakahiga siya sa kamay.
Nakakagat-labi niya habang ang isang daliri ay hinahawakan ang lowerlip niya.
Bumilis ang tibok ng puso ko kaya ayan na naman at natutuliro na naman ako.
Ikinukulong kasi ako ng titig niya sa ibang mundo. Nakakapanindig balahibo.
Nakakahimatay.
"N-Nababaliw naman ako sayo, ah? K-Kaya nga nandito ako diba?" Sabay turo ko sa
kama ko.
Hinila niya ang kamay ko kaya naman nakahiga ako sa dibdib niya. Bago ko pa maayos
ang sarili ko ay hinalikan niya na ako agad. Ngumisi ako nang naramdaman ulit ang
mga labi niya. My boyfriend is Wade Sexy Rivas.
Tinulak niya ako at napahiga ako sa kama niya. Pumatong siya sakin at mas lalong
inatake ang mga labi ko.
Nanlaki ang mga mata ko nang naramdaman ko ang nakakakiliting haplos niya sa leeg
ko. May rhythm na rin ang paggalaw niya sa taas ko.
Hinalikan ko rin siya. Ngayong nakailang beses na siya sa paghalik sakin, mukhang
natutunan ko na rin kung paano humalik tulad ng ginagawa niya.
Mabilis ang paghinga niya. Tumayo siya at pabalik-balik na naglakad habang ginugulo
ang buhok niya.
Bumangon ako sa kama ng lasing na lasing pa sa halik niya. Sarap niyang humalik.
Nakakabaliw. Ngumisi ako nang nakita siyang hirap na hirap sa paghahabol ng hininga
niya. Alam kong natutukso na siya pero kaya niya paring kontrolin ang sarili niya.
Ngayon alam ko na kung bakit iniiwasan niya ako at mukha siyang may malaking
problema pag sinasabi ko sa kanya ang nararamdaman ko. Nagpipigil pala siya.
Natutuwa at na to-touch ako sa pagiging gentleman niya pero natatawa ako tuwing
naiisip na nahihirapan siya.
Ngumisi pa ako lalo, "Kaya siguro marami talagang sabik sayo sa kama. Hindi ko nga
lang alam kung paano kasi wala pa naman akong experience at ikaw naman ang unang
halik ko. Pero nalalasing ako sa halik mo. Pwedeng ulitin?"
Umiling na lang ako nang hindi ko na napigilan ang pagtawa ko."REINA!" Galit niyang
untag habang lumalapit sakin.
Bumilis ulit ang paghinga niya. Ngayon, siguro ay dahil sa galit niya sa mga sinabi
ko. Humagalpak ako sa tawa at tumakbo na palabas ng kwarto niya.
Humagalpak ako sa tawa pagkarating ko sa kusina. Damn, Wade! Nagpipigil pa, parang
di playboy. Not that I want us to do that... Syempre sa tamang panahon. Pero
natutuwa ako tuwing nakikita siyang nahihirapan sa pagpipigil. Nababaliw na talaga
yata ako.
Sa kalagitnaan ng pagluluto ko, narealize kong dapat akong magpalit ng damit. Kaya
lang, wala akong ibang damit kaya pumasok ulit ako sa kwarto ni Wade. Nakita kong
tulog na siya kaya naisipan kong kumuha ng damit sa cabinet niya. Gusto ko pa sana
siyang pagmasdan na natutulog kaya lang inisip ko yung niluluto kong pagkain.
Dumiretso na ako sa kusina at nagpalit ng damit sa CR. Jersey ito sa soccer. May
nakalagay pang Rivas sa likod. Sarap magpapicture pag soot mo yung jersey ng
boyfriend mo. Lalong lalo na pag si Wade Rivas! Hay! Wala akong ginawa kundi ang
ngumiti na lang habang nagluluto.
Pagkatapos kong mag luto ay inayos ko ang mesa niya. Gigisingin ko siya maya-maya
para makakakain na kami.
Para kaming mag asawa sa lagay na ito. Para kaming nagtanan. Naiisip ko tuloy yung
mga sinabi niya. Na magtatanan kaming dalawa at pumunta ng Alegria.
*KRIIIING*
Patay! Nakita ko yung cellphone niyang nasa sofa. Nag ri-ring ito. Tinignan kong
mabuti kung sino ang tumatawag. Nakita kong may nakalagay na 'Mama'. Mommy ni Wade?
Gusto kong gisingin si Wade para sagutin yung cellphone niya pero hindi na ako nag
isip at sinagot ko na lang ito.
"H-Hello?"
"Hello? Sino 'to?" Malamig at malumanay na boses ng babae ang sumalubong sakin.
"Ganun ba?"
Mukhang mejo suplada ang mommy ni Wade, ah? Ang alam ko, teacher ang mommy niya at
yung daddy niya naman ay retired army.
"Kasi po hinatid ko yung hand outs niya. Nautusan ako ng prof namin. Tapos eto po,
naabutan ko siyang may sakit."
"Uh-huh."
Nanlaki ang mga mata ko nang nakita kong lumalabas na yung walking heater sa kwarto
niya. Nakabalandra parin ang maiinit na abs. Tinitingnan niya ako nang nakakunot
ang noo habang may kinakausap sa cellphone niya.
"Hindi po ako nagloloko dito at wala akong babae. May sakit ako kaya nandito ang
girlfriend ko para alagaan ako."
Kinagat ko ang labi ko at naisipang titigan na lang yung mga niluto ko.
"Hindi siya pwedeng- Po? anong ikinakahiya? ANONG NAGLOLOKO? HINDI PO AKO NAGLOLOKO
DITO! ANONG..." Tinakpan niya ang mukha niya. "WALA PA PO KAMING NAGAGAWANG MILAGRO
KAYA RELAX KA LANG."
Uminit ang pisngi ko sa narinig ko. Tinanong ba siya ng mommy niya kung may
nangyari na ba sa amin? Ibig sabihin alam ng mommy niya ang kabulastugang
pinaggagagawa niya?
"Okay po. Oo nga, uuwi nga ako... Oo... Pagkatapos ng finals. I miss you, too.
Bye." Binaba niya ang cellphone niya at tinignan ako from head to foot.Tumigil siya
sa dibdib ko.
Nanliit ang mga mata niya, "Wa'g mong winawala ang usapan. Nanunukso ka na naman
ba, Reina?"
Umiling siya.
Uupo na rin sana ako sa upuan para makakain na kaming dalawa pero hinila niya ang
kamay ko.
"A-Ano?"
Mabilis at malakas ang pintig ng puso ko. Tinapik niya ang hita niya.
Ngumisi siya, "Oh! Pag ikaw nanunukso maingay ka. Pero pag ako naman, natatahimik
ka. Mag ingay ka, Reina. Gusto ko ng maingay."
"Oo na, titigil na ako!" Nangangatog na naman ang mga binti ko kahit nakaupo na ako
sa hita niya.
"HUH? Wala na naman akong ginagawa ah?" Gusto kong lumayo sa kanya dahil masyado ng
nakakayanig ang mga pinagsasabi at pinaggagawa niya.
"Eh pakshet paano na yan?" Mas lalong uminit ang pisngi ko.
"Ewan ko. Virgin ka naman kaya ikaw ang mag pigil. Kasi kung ako yung aasahan mo,
baka kinaumagahan buntis ka na. Kaya sabi ko sayo... wa'g mo akong tinutukso."
WHAAAT? Uminit na naman ang pisngi ko. PATAAAAAAAAAAAY! Eh... pakshet naman ang
sarap mo naman kasing tuksuhin!
"Reina, pumunta tayo ng Alegria para makilala mo ang pamilya ko. Simple lang
pamumuhay namin pero gusto kong makilala mo ako ng buong-buo."Kabanata 31
Hindi matanggal ang ngiti ko buong weekend. Hindi parin kasi talaga ako
makapaniwala sa mga nangyayari. Kami na ni Wade! Hindi ko alam kung pagsasabihan ko
ba si Coreen gayung mukha atang busy siya.
Mataas pa naman ang panahon. Pwede ko pa siyang kwentuhan sa susunod na araw. Mas
naging maalaga ako sa katawan. Hindi ko na nga mabilang kung pang ilang session ko
na ngayon ito sa derma. Mas naging conscious ako sa buhok ko. Mejo humaba na ang
bangs ko kaya hindi na kailangang matabunan ang mukha. Hindi narin ako tinutubuan
ng tigyawat.
Napapangiti ako tuwing nag ti-text si Wade. Madalas siyang mag text. Wala na siyang
sakit nang umalis ako sa apartment niya sa araw na iyon. Kaya ang ginagawa niya
ngayon ay naghahabol ng mga huling lessons. Studious si Wade. Kahit na matalino na
siya at mas mukhang ako pa yug kailangang mag-aral.
"Iba yung kay Aquinas, iba yung kay Augustine. Tignan mo sa hand-out, may nilagay
akong table ng similarities and differences ng dalawa." Sabay turo niya sa mga
handout.
Tumango ako. I feel so hopeless. Hinayupak! Ako na nga itong panget ako pa itong
bobita! Ba't si Wade nasa kanya lahat? Akala ko ba all is fair in love and war?
Bakit hindi naging fair ang panginoon sa pagbibigay ng magandang traits? Bakit
sinalo niya ang lahat?
Kinabahan ako sa titig niya. Ayan na naman kasi... nakakapanindig balahibo. Kahit
wala naman siyang ginagawa at nakapangalumbaba lang siya sa tabing pinagmamasdan
ako, parang kabayong tumatakbo ang puso ko. Unti-unti pa akong lumulutang sa
kinauupuan ko. Naka indian-sit kasi siya sa sahig. Ako naman ay parang palakang
nakaupo. Pinapalibutan kami ng mga unan. Study session kuno.
Hinawi niya ang hand-out sa kamay ko. Hinila niya ang kamay ko palapit sa kanya.
Parang sasabog ang puso ko sa sobrang kaba. Shiz!
"A-Akala ko ba mag aaral tayo?" Sabi ko nang naramdaman ko na ang kamay niyang
pumulupot sa baywang ko.
Para akong unan na hinagkan niya na lang ng basta-basta at pinwesto sa gitna ng mga
hita niya. Hindi siya nakatopless ngayon pero bakit damang-dama ko parin ang
kainitan ng abs niya? Kaya nga heat-inducing, diba? Kasi mainit talaga. Shiz!
Namamanyak na naman yata ako.
"Ah! Tama na muna yang pag-aaral. Kanina pa nga ako hindi nakakapag concentrate
dito dahil sayo."
Kumunot ang noo ko nang naramdamang mas lalong humigpit ang yakap niya. Nilingon ko
siya para tignan ang mga mata niya, "Tapang talaga nito magsalita pag di ko
nakikita."
Ngumisi siya at kumindat.
Nahilo ako sa sobrang lapit ng mukha niya sakin. Nahilo ako sa bango niya. Nahilo
ako sa dimple niyang malalim. Natigilan siya nang nakitang napaawang na ang bibig
ko at nakatingin sa labi niya.
Mas naging klaro sakin ang konting pamumula ng pisngi niya. Kumalas siya sa
pagkakayakap niya sakin pero agad namang hinila ang magkabilang wrist ko. Hinalikan
niya ako. Dahan-dahan, lumalalim bawat segundo.
Dahan-dahan akong humilig sa mga unan. Dumilat ako ng konti at nakita ko ang
pagkabigla sa ekspresyon niya.
Naramdaman kong gumapang ang kamay niya sa dibdib ko. Nanlaki ang mga mata ko.
Nanigas ako na parang timang.
Dahan-dahan din akong umupo ng maayos at pinagmasdan siya. Nakita kong pula ang
pisngi niya at tinatakpan niya ang labi niya gamit ang taas ng wrist niya. Hindi
siya tumitingin sakin.Mabilis parin ang pintig ng puso ko. Naiisip ko tuloy kung
kaya ko bang gawin 'iyon' kasama siya? Hindi pa nga nangyayari, para na akong baliw
sa paghuhuramentado at paninigas.
"Alam kong di ka pa ready, kaya wa'g mo akong tinutukso, Reina." Pagtatampo niya.
Paano na yan? Eh... shemay ang sarao iyang tuksuhin. Pero pakiramdam ko masyado pa
kaming mga bata para gawin 'iyon'? O masyado pang maaga ang lahat! Diba dapat tsaka
na pag kasal na kami? Alam ko namang marami nang nagawa si Wade kasama ang ibang
babae.
"Ang hirap naman nito!" Sabay gulo niya sa buhok niya at tinitigan ako.
Mapupungay ang mga mata niya at seryoso ang pagtingin niya sakin. Napalunok ako.
"Magaling akong magpigil kung gusto ko, Reina. Pero ngayon, hindi ko alam kung kaya
ko pa ba."
Hinaplos niya ang pisngi ko, "Pero gagawin ko ang lahat... Ipangako mo lang sakin
na ako lang at sakin ka lang kasi sayo ako... simula nang napansin kita."
Bumuntong-hininga siya.
Ang sarap ng pakiramdam pagkayakap siya. Para bang protektado ka. Para bang hindi
ka kailanman malulungkot.
"Uhm... Hindi ako nagpaalam. K-Kasi alam kong di ako papayagan. Ilang oras ba
papuntang Alegria?"
"Hay! Reina! Hindi ka pwedeng pumunta dun nang di ka pinapayagan. Ang akala ko ba
magpapa search and rescue kung mawala ka? Tsaka, 9 hours papuntang Alegria."
"9 hours?"
"Oo, 9 hours."
"Huh? May farm kami sa Camino Real. Rubber Plantation. Bakit? Alam mo ang lugar na
iyon?"
Nilagay niya ang index finger niya sa labi niya. Ugh! So sexy! God! Why?
"Kung ganun! Mag bakasyon ka sa Camino Real! Bayan yan pagkatapos ng Alegria,
Reina! Malapit lang samin ang Camino Real!"
Nang nakarating ako ng bahay, agad kong nai-google ang mga lugar na iyon. At nakita
ko ngang magkatabi lang sila sa mapa. Matagal nang nakauwi si mommy at daddy galing
doon at mukhang napaayos na nila ang plantation namin para sa negosyo nila. Isa din
sa sadya ng mommy at daddy ko sa pagpunta dun ay ang pagtutok sa renovation ng
resthouse namin.
Minsan lang kami nagtitipon-tipon buong pamilya sa hapagkainan. Palagi kasing wala
si mommy at daddy, pati si Dashiel minsan.
Nakita kong kumunot ang noo ni Noah nang sinabi iyon ni Rozen.
"Hindi, baby. Kayo lang magkapatid. Alam mo naman. Ilang buwan din kami sa Camino
Real. Kailangan ni Kuya Dash mag bakasyon. Samahan niyo siya."
Natigilan si mommy.
Umiling si Noah.
"Rozen?"
Ngumisi ako ng abot tainga. "Sa Camino Real."Dahil finals week na, busy ang lahat
sa pag-aaral. Hindi kami masyadong nakakapagkita ni Wade dahil sa pag-aaral.
Tumatawag naman siya sakin pagkatapos mag-aral. Yun lang talaga ang dahilan kung
bakit nabubuhay pa ako ngayon sa mundo. Malamig ang boses niya sa cellphone. Kasing
lamig ng boses niya tuwing kumakanta.
Nag papractice din sila madalas nina Noah. Kaso, mas naging malimit sa ngayon dahil
sa finals. At nang natapos naman ang finals week, agad lumipad ang mga kapatid ko
sa France kaya mas lalong wala silang practice sa buong sembreak.
Nakangiti ako at nag stretch sa kinauupuan ko. Hindi ako sigurado kung anong oras
na at ilang oras akong natulog pero nakikita ko na ang bukangliwayway sa taas ng
"Welcome to Alegria. Keep this place CLEAN and GREEN."
Kabanata 32
Kalesa
"Po? Bakit?"
"Gusto ko pong mamasyal dun." Sabay turo ko sa papalapit na plaza at soccer field.
"Anong oras po namin kayong susunduin? Tsaka, hindi ka pa nag aalmusal. Paano kung
tumawag sina Sir sa resthouse-"
"Alam ko... I-I mean, pagkatapos nito Camino Real na naman, diba? Manong, itetext
na lang kita kung magpapasundo ako. O di kaya ako na lang ang uuwi."
Tumango ako at agad niya namang itinigil ang sasakyan sa tapat ng soccerfield.
Tumindig ang balahibo ko nang nakita kong may mga naglalaro. Grupo iyon ng mga
lalaking malamang ay taga rito. May nakita nga akong tatlo sa kanila na
nakatopless. Ganito ba talaga sa probinsyang ito?
Nakatingin ako sa mga naglalaro nang biglang may tumili sa pagkaka goal ng isa.
Sumimangot ako at tinignan kung sino yung mga tumili. Nalaglag ang panga ko nang
nakita kong isang batalyon lang naman ng babae na halos maiyak sa pagkakagoal ni
Wade. Hindi ko pa mahanap si Wade, pero ngayong sigurado akong nandito siya, natoon
ang pansin ko sa dose-dosenang fanatics niya.
Yung iba my dala pang banner. What's with Wade Rivas and banners? Ganun ba talaga
ka baliw ang mga tao sa kanya?
"WADE RIVAAAAAAAS!"
"KYAAAA! GO WADE!"
Dahan-dahan niyang pinunasan ang pawis niya gamit ang tip ng t-shirt niya na siyang
dahilan kung bakit umalingawngaw ang tili ng mga babaeng nasa gilid.
Napapikit ako habang pinupunasan niya ang pawis niya. Kitang kita kasi ang heat-
inducing abs niya. Pawis na pawis pa ito at mas lalong nag fi-flex dahil sa mabilis
niyang paghinga.
"WADE!"
Dumilat ako at naabutan siyang dinudumog ng mga babae. Nakalapit na pala siya ng
konti sakin pero hindi siya nakapagpatuloy sa paglalakad dahil sa mga babaeng yun.
Kay aga-aga ang iiksi na ng shorts at naka tube lang.
Kumunot ang noo ko nang nakita kong hinaplos ng babaeng iyon ang braso ni Wade.
Napalunok si Wade nang nakitang nakatingin ako at agad umatras sa kanila.
Nakita kong hinaplos ang pisngi niya ng babaeng iyon. Nakita ko rin ang pagtalon
niya sa ginawa ng babae.
Nanlaki ang mga mata ko. Hindi kaya halos lahat ng mga babaeng ito ay nakatikim na
kay Wade?
Napalunok ako ng mga halos sampung beses bago tumalikod sa kanila. Umuurong yung
sikmura ko sa mga iniisip ko. Hindi ko alam kung natanggao ko na ba ang parteng
iyon sa kanya. Na marami siyang naging babae. Alam kong hindi niya naman minahal
ang mga iyon pero sa ngayon, hindi ako sigurado kung alin yung mas mabuti, yung
marami siyang babae o may isa siyang minahal ng sobra (at naging loyal dito) bago
ako. Hindi ako fan ng mga playboys. Nacurious ako sa kanya dahil buong akala ko ay
mahal niya ng tunay si Zoey, pero nawindang at halos mandiri ako nang nalaman kong
ibang klaseng ugnayan pala ang meron sila.Umiling ako at tinalikuran sila.
"Uhmm..."
Tinignan niya ang kamay niya saka pinunasan ng kanyang jersey bago nilahad sakin.
Nagbulung-bulungan ang mga babae sa likod. May nakita akong nanlaki ang mga mata at
ni head-to-foot ako.
Kinabahan agad ako. Sa mga mukha nila kasi parang kaya nilang sabununtan ang kahit
sino mang sumira sa mga kani-kanilang relasyon kay Wade.
Tumaas ang leeg nung lalaki at tinignan akong mabuti, "Sino yan?"
Nakita kong unti-unting kumunot ang noo ni Wade. Pumula ang pisngi niya at ngumiti
ng napaka plastik sa kaibigan niya.
"Sa totoo lang, pre, kakatapos ko lang mag warm up kasi ito naman pagkakaabalahan
ko."
Uminit ang pisngi ko sa sinabi ni Wade sa kaibigan niya. Bakit parang iba na naman
ang ibig sabihin nun?
"Hindi. Akin siya. Humanap ka ng sayo." Mabilis na sinabi ni Wade tsaka ako hinila.
Hinigit niya ako kahit marami pang tumatawag ng pangalan niya. Nilingon ko yung mga
tumatawag...
"Wade, tinatawag ka nung mga babae. Tsaka may isa pang lalaking tumatawag sayo-"
Tumigil siya at hinarap ako. Kitang-kita ko ang galit sa mga mata niya. Hindi ko
alam. Hindi ako sigurado kung ito ba ang unang pagkakataong nakita ko siyang ganito
ka galit.
Ginulo niya ang basang buhok niya, "Baka mapansin ka nila! Hindi lang ako yung may
itsura dun, Reina. Pag makita mo sila isa-isa at makilala, paano kung magustuhan mo
rin sila?"
"That's not my point, Reina! UGH!" Pinasadahan niya ng kanyang mga palad ang buhok
niya.
Kumunot ang noo ko, "Ano bang punto mo bakit inis na inis ka? Tinignan ko lang
naman kasi tinatawag ka nila."
Tumaas ang isang kilay ko. Ano bang problema nito? Madalas siyang masungit pero
ngayon talaga wala akong maisip na dahilan kung bakit nagsusungit siya. Tuwing na
fu-frustrate lang naman siya nagsusungit. Frustrated din siya ngayon, yun nga lang,
hindi ako sigurado kung bakit."Ugh! Reina!" Nilingon niya ako at nakitang hindi
parin natitinag sa kinatatayuan ko.
Binalikan niya ako at hinigit ulit. Ilang sandaling paglalakad namin ay may
makakasalubong kaming nakangising mga lalaki.
"Ay puta. Kung siniswerte nga naman." Bulong ni Wade sa sarili niya.
"Bakit?"
Pinalibutan na agad kami ng pitong mga pawis na pawis na lalaki. Mukhang kaka laro
lang din ng soccer ng mga ito.
"Uy, masyado ka naman, Wade. Sayo na lahat. Hi, Miss! Ako nga pala si Ethan." Sabay
lahad ng kamay ng lalaking pinakamatangkad.
Abot tainga ang ngiti niya sakin.
"Mga gago, wa'g niyo akong mapare-pare! Girlfriend ko yan!" Sigaw ni Wade sabay
marahas na bawi sa kamay ko.
Natigilan ang mga lalaki. Bago pa sila makapagreact ay umalis na kami ni Wade dahil
panay ang hila niya sakin.
"Baguhan talaga, nakakainis, nagawa pang makipag kamayan sa ibang lalaki. Nakangiti
pa-"
"Wala! Lecheng buhay. Minsan na nga lang ako magkagusto, sa baguhan pa."
"Ikaw magdahan-dahan diyan, Reina! Alam mo ba ang ibig sabihin ng mag girlfriend at
boyfriend?"
Masyadong intense ang titig niya. Para bang curious na curious siya sa mga isasagot
ko kaya nag isip akong mabuti at nag iwas ng tingin sa kanya.
Mas lalong kumunot ang noo ko at ngayon ay tinignan na siya, "Syempre, isa lang
dapat ang mahal mo?"
His jaw clenched, "Ngayon, pwede bang hawakan mo ang kamay ng mga taong di mo
mahal?"
"KUNG GANUN BAKIT MO HINAWAKAN ANG KAMAY NILA? Reina, dahil boyfriend mo na ako,
ako lang dapat. Ayokong nakikita kang nag eentertain ng ibang lalaki! Alam mo bang
hindi pwede yun sa relasyon?"
"Mukha ba silang nakikipag kaibigan? Hindi diba? Kita mo yung mga titig nila?"
Galit na galit siya na para bang ang laki laki ng kasalanan ko.
"Sus, ito naman." Sabi ko. "OA mo naman. Pwede naman yun-"
"Ang seloso mo naman. Siguro kasi nakikita mo ang sarili mo sa kanila no?"
"Oo! Seloso na kung seloso. Hindi ka pwedeng lumapit sa kahit sinong ayaw ko. Shit!
Ang hirap palang bakuran ka."
Hinila niya ang baywang ko at hinalikan ako ng pasubali sa open space, open area,
sa harap ng mga tao sa kabilang kalsada, at sa harap ng mga tricycle na
dumadaan."Uy! Wade! Totohanan na ba yan?" May tumawa sa kabilang kanto.
Nahihiya ako pero dahil nakakalasing ang halik niya at ang paghila niya sa baywang
ko, nadala ako. Kaya lang, agad niyang tinapos ang halikan namin at hinila ako sa
likod niya.
"Wade?" Shiz, gusto ko pa.
"Bullshit! Ni ayaw kong may nakakakitang humahalik ka... Pero langya gusto kong
halikan ka ngayon na!"
Tinitigan niya ako. Walang nagpapakitang dimple dahil hindi siya ngumingiti o
nagsasalita. But, damn it, he looked so damn good. Paano niya nagagawang magselos
ngayon kahit sino naman siguro hindi siya kayang ipagpalit.
Maaring naiiisip niya yung sarili niya sakin. Kaya niyang ipagpalit ang kahit
sinong babae noon, at tingin niya kaya ko siyang ipagpalit kahit kanino. Ako nga
dapat yung kabahan dito kasi playboy siya noon pero bakit mukha siyang mas
naiinsecure pa kesa sakin?
"Ang problema ko dito ay baliw na baliw na ako sayo... Sa sobrang kabaliwan ko, na
ha-highblood ako tuwing nakikita kang ngumingiti man lang sa ibang lalaki. UGH! Ano
ba 'to!" Ginulo niya ang buhok niya.
Ngumisi ako. Hindi ko maipaliwanag ang init na naramdaman ng puso ko. Kahit na
babadtrip siya, hindi ko talaga maipaliwanag kung bakit ang saya ko.
"Andito na tayo." Masungit niyang sinabi nang nakita ko ang isang malawak na
ricefield at mga kakahuyan.
"Saan ang inyo?" Tumaas ang kilay ko.
Lagpas Ulo
Lumabas ako ng tricycle at tinitigan at nag baka sakaling may lalabas na bahay sa
kalesa at kalabaw na iyon.
"Sasakyan natin yan papuntang bahay." Aniya nang nakita ang mukha kong nagtataka sa
kalabaw at kalesa.
Napalunok ako. Ito kasi ang first time kong makakasakay ng ganyan. Hindi ko alam
kung tatakbo ba ako o magyaya kay Wade na maglakad na lang. Pero naglahad siya ng
kamay kaya tinanggap ko na.
Buong pag aakala ko ay hahayaan niya akong humakbang sa kalesa pero nagkamali ako,
binuhat niya ako sa mga bisig niya. Ngiting-ngiti siya nang ginawa ito.
Naririnig ko na talaga ang sarili kong puso na halos lumabas na sa dibdib ko dahil
sa ginawa niya. Halos masabunutan ko siya sa mini heart attack ko. Pinikit niya ang
isang mata niya at tumawa sakin.
"Ang green mo talagang bumanat!" Sabi ko habang pulang-pula na ang pisngi ko.
Kumunot naman ang noo ko at pinulupot ang braso ko sa leeg niya. Feel na feel ko
talaga ang kakisigan at kagwapuhan niya. Natahimik siya at napatingin sakin.
"Maputik dito. Alam kong mamahalin ang sapatos mo, baka masira yan."
Tinignan kong mabuti ang sapatos ko, "Hindi ko naman alam yun. Pwede naman akong
magpaa." Ngumisi ako.
Umiling siya at sumimangot, "Ang paa mo ay para sa paglalakad lang ng red carpet
papuntang altar, hindi sa putik, hindi papuntang bahay namin, kundi papunta sakin."
Nag iwas siya ng tingin. Nanlaki ang mga mata ko. Hindi ako makapaniwalang seryoso
siya nang sinabi niya iyon. Buong akala ko ay matatawa siya sa dulo o di kaya ay
idedeklara niyang joke lang yun.
Kinagat niya ang labi niya at binaba ako sa kalesa. Hindi siya nagsalita hanggang
sa tinapik niya yung kalabaw.
Sa mukha niyang hindi makatingin sakin at may pulang-pulang pisngi, marami akong
napagtanto. Sa sobrang dami, hindi ko na halos maintindihan.
Pagkakaibigan lang ang turing niya kay Zoey. At ngayong kami na, pakiramdam niya
ako na talaga sa huli. Yung tipong hindi na kami mawawalay pa sa isa't-isa.
Kinurot ang puso ko. Gusto ko siya, totoo. Mahal ko siya, totoo. Pero sa totoo lang
din, hindi ko pa naisip ang future naming dalawa. At ngayong binanggit niya ito,
tsaka ko pa lng naisip. Hindi ako makapaniwalang nandoon yun na ang iniisip niya.
"W-We're not on the same page, yet." Sabay gulo niya sa buhok niya at hila sa
kalabaw.
Nalaglag ang panga ko at na-guilty agad. Tinanggal niya ang t-shirt niya at sumakay
sa kalesa habang buhat-buhat na kami ng kalabaw.
Napalunok ako nang hindi siya tumabi sakin. Nasa harap ko siya at nakapangalumbaba.
Nakasimangot siya at nakatulala sa mga maberdeng bukid ng Alegria.
Anong gagawin ko? Patay! Galit yata siya dahil nabigla ako sa sambit niya! Patay!
"Wade, h-hindi naman sa ganun. Gusto ko rin, Wade. P-Pero hindi ba masyadong maaga?
Hindi ka kaya makakakita pa ng iba. I-I mean, you're a rock star, for heaven's
sake, I'm just me... At gwapo ka, sa sobrang gwapo mo, h-hindi ako
naniniwalang-""Ngayon, maniwala ka kasi ako na mismong nagsasabi sayo, Reina. Isang
araw, nakaugat ka na lang bigla dito." Sabay turo niya sa puso niya,
"Kaya gagawin ko ang lahat para lang mabigyan ka ng maayos na buhay pag naging tayo
na."
Nalaglag ang panga niya at nakita kong pumula ulit ang pisngi niya. Tumayo ako.
Gusto kong tumabi sa kanya at i-assure siya na gusto ko rin siya. Na nasa parehong
pahina kami. Na mahal ko talaga siya.
Pero dahil hindi talaga ako magaling magbalanse lalo na dito sa isang kalesang
kalabaw ang humihila, imbis na umupo ako sa tabi niya ay natumba ako! Nilahad niya
ang magkabilang braso niya para saluhin ako. Pero dahil hindi ko na kontrolado ang
sariling bigat ko, yung mukha ko ay dumiretso sa mukha niya at ang dibdib ko ay
nakadiin sa dibdib niya. Naramdaman ko ang pag flex ng mga muscles niya sa dibdib.
Isang pulgada na lang ang layo ng mukha namin. Halos magkadikit na ang ilong namin.
Itinulak ko siya dahil hiyang-hiya ako sa dibdib kong nakadikit sa kanya.
At dahil mukhang may pinagdadaanan yung kalabaw, mas lalo ko pang naidiin ang
sarili ko sa kanya. Mas lalong uminit ang pisngi ko. Pumungay ang mga mata niya.
Para bang unti-unti siyang nalalasing. Unti-unti siyang bumibigay. Pumikit siya at
hinila pa ako lalo.
Pagkatapos ng mura niya ay naramdaman kong dahan-dahan niyang tinaas ang isang
tuhod ko. Lasing na lasing ako sa halik niya kaya't hindi ko na namalayan na maging
ang isang tuhod ko ay tininaas niya na rin sa kabilang hita niya.
Maiinit at masarap talaga siyang humalik. Hindi ko alam kasi wala pa akong ibang
nahahalikan pero binabase ko ang halik niya sa pagkakawala ko sa ulirat. Pag
hinahalikan niya ako, pakiramdam ko, naglalakbay ako kung saan. Nawawala ako.
Nakakalimutan ko na nasa open space kami. Na papunta pa lang kami sa bahay nila. Na
pwedeng may makakita samin ditong naghahalikan.
"SHITTTTTTTTTT!" Mas malutong niyang mura sabay hila niya pa lalo sa katawan ko.
Idiniin niya ang mga palad niya sa likod ko kaya mas lalo pa akong napahilig sa
kanya. Bigla siyang gumalaw ng may rhythm. Hinaplos ko ang dibdib niya, pababa ng
abs niya. Ang yummy kahit may t-shirt pa, ah!
Mas lalo akong nalasing sa halik niya nang naramdaman ko ang isang kamay niyang
nasa leeg ko at mas lalong lumalakas ang rhythm ng paggalaw niya. Shiz! Hindi ko
alam kung mapipigilan ko pa ba ang sarili ko. Ganito pa la yun? Gusto kong pigilan
pero nanghihina ako. Para bang hinihigop ng halik niya ang lakas ko.
"Reina, mahal na mahal kita. Hindi ko alam na kaya ko palang magmahal ng ganito."
"Buong akala ko pangarap sa buhay lang ang inspirasyon ko, hindi ko alam na ikaw
pala ang magiging dahilan kung bakit ako magkakaganito."
Napalunok ako sa sinabi niya. Pumikit siya at hinalikan ulit ako. Ngayon, sa leeg
naman. Dahan-dahan. Pabitin siya nang pabitin. Nakakalasing. Nakakawala sa sarili.
Napapikit ako at dinamdam yung halik niya. Naramdaman ko ang kamay niyang gumapang
sa ilalim ng soot ko.
"Kuya, hindi ka pala dumaan sa kalsada. Bakit daw kayo sa Waig dumaan? Pwede namang
dumiretso."
Agad niyang inayos ang halos nakataas ko ng damit. Tumigil ang kalabaw kaya nakaupo
ako ng maayos ng wala sa oras. Uminit ang pisngi ko. Tinawag niyang kuya si Wade?
Ibig sabihin kapatid niya ito?Sumulyap ako sa batang mukhang nasa 15 pa ang edad.
Kamukhang kamukha niya si Wade. Gwapo din at seryoso ang pagmumukha. Wala nga lang
siyang dimple pero mukha siyang younger version ni Wade.
"Son, anong ginagawa mo dito?" Abala si Wade sa pag aayos ng damit ko habang hindi
na ako makagalaw sa kahihiyan.
Seriously? Hindi man lang nabigla yung kapatid niya sa naabutan niya. Diretso lang
siyang nagsalita na para bang walang pakealam sa ginagawa naming dalawa.
Tahimik ang kapatid ni Wade. Malapit na pala kami sa bahay nila sa mga sandaling
iyon. At tama ang kapatid niya, may kalsada naman talaga sa tapat ng bahay nila.
Bakit naman kaya kami dumaan doon?
Siniko ko siya habang naglalakad kami. Tanaw ko na ang bahay nila sa ngayon.
Umiling siya at, "Gusto kong makita mo ang ganda ng Alegria. Kaso... mukhang ako
yata ang nalasing sa ganda mo."
Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. Ngumisi siya at lumapit sa tainga ko,
"Namumula ka na naman. Inaakit mo na naman ako. Gusto mo bumyahe ulit?"
"Hi! Uhm... Ako nga pala si Reina!" Sabi ko para hindi maging awkward.
"Son! Ate yung tawag mo sa kanya. Hindi Reina! Ano ka? Matanda?"
Umirap ang kapatid niya at tinalikuran kami. Pumulot ng mga damo at konting mga
bato at putik si Wade at inihagis sa kapatid niyang walang kamalay-malay.
Siniko ko ulit.
"A-Ano?"
"Wa'g mo ngang i-bully ang kapatid mo! Ikaw talaga! Ang hilig mong mambully! Ni ako
nga binubully mo ako noon!"
WHAT THE FREAKING SHIZ? Anong problema at kanina pa siya sa 'baguhan' niyang yan,
ah?
"Bilisan mo na ang paglalakad riyan, Son! Naiinip na si Ate Reina mo-" Natigil si
Wade sa pagsasalita dahil sa pagsiko ko.
Ilang sandali ang nakalipas ay nasa harap na kami ng pintuan ng Rivas family.
Dalawang palapag ang bahay nina Wade. Kulay flesh ito at malinis. Hindi nga lang
kasing laki ng bahay namin pero maganda na rin. First time ko sigurong makapunta sa
isang ganito ka simpleng bahay.
Dinalaw agad ako ng kaba nang nakita ko ang mga pictures sa frame. Dalawa lang
silang magkapatid. Nakita ko sa picture ang mama niyang mukhang stricta at ang papa
niyang sobrang gwapo. May pinagmanahan talaga.
"Ma, andito na po si Reina." Tawag ni Wade sa kusina. "Umupo ka muna." Aniya sabay
turo sa sofa.
Hindi ako makaupo sa sobrang kaba. Nauna pa namang pumasok si Iverson samin, baka
binanggit niya sa mama ni Wade ang nangyari!
"Ganun ba?" Napatalon ako nang narinig ko ang malamig na boses ng mama ni Wade.
Bumulagta siya sa harapan ko. Hindi siya nakangisi. Talagang tinignan niya lang ako
ng mabuti."Ma, eto nga pala si Reina. Ang girlfriend ko."
Tumaas ang kilay ng mama niya sakin bago bumaling kay Wade, "Pasensya ka na hija,
ah pero nang umalis si Wade dito, ang alam ko hindi siya nag gi-girlfriend kaya
tatanungin ko lang siya, totohanan na ba ito, Wade?"
"Ma, lagpas ulo kaya nalunod ako. Diretso sa puso ang pagkakayanig ko dito. Alam
mong di pa ako kailanman nagdala ng babae dito pero marami ka nang naririnig. Pero
eto lang ang totoo dahil nanggaling mismo sa bibig ko."
Nakangisi, nakataas ang kilay na tumango ang mama niya kay Wade.Kabanata 34
May Naghahanap
Ipinakilala din ni Wade sakin ang super gwapo niyang papa. Tahimik ang pamilya
niya. Lalo na ang kanyang papa. At mukha namang seryoso at strikta ang mama niya.
Makinis ang mama ni Wade. Matuwid at makintab din ang kanyang buhok. At may aura
talaga ng pagiging teacher sa kanya. Ang papa naman niya ay tahimik at mukhang
serious type.
Tumango ang mama ni Wade sa akin. Ngumiti na lang ako kahit na umaapaw na ang kaba
ko.
Syempre, ito ang unang pagkakataong maipapakilala ako sa parents ng isang lalaki.
Pero kumuyom ang panga ni Wade sa sinabi ng mama niya. Na curious tuloy ako kung
bakit.
Dahan-dahan kong nginuya ang pagkain ko. Ang mama naman ni Wade ay nakatingin sa
pagkain na parang wala lang kahit nakakaintriga na ang tanong niya.
"H-Hindi po."
"O-Opo."
Tinignan niya ako at nagkibit balikat siya. Para ulit akong nakalunok ng mga
hollowblock. Shiz naman!
"Halika, Reina. Hayaan mo muna si Wade sa labas." Sabi ng mama ni Wade habang
nagliligpit ng gamit.
"Opo."
Kahit na marami kaming katulong sa bahay, may alam parin ako sa pagliligpit ng
mesa. Ang mama ni Wade ang naghugas ng plato, kaya ang ginawa ko ay pinunasan ang
mesa. Pinanood niya ako at nakita kong tumaas ang kilay niya. Sobrang kaba ko na na
kahit sanay naman ako ay nahuhulog ko yung mga tira-tira sa sahig. Putspa! Tama na,
puso! Masyado ka ng tensed!
"Uh... H-Hindi pa po." Shiz! Pati kaluluwa ko lumipad na sa kaba. Nauutal na ako.
"I see. Hmmm. Hindi ko alam kung gaano mo na kakilala ang anak ko... pero sasabihin
ko na sayo, maraming na li-link sa kanyang babae dito."
"Alam mo na, may hitsura, matalino, musikero tsaka magaling mag football, maraming
nahumaling sa kanya. Itong anak ko, mapusok kaya pinapatulan." Sumulyap siya sakin.
Tumango ulit ang mama niya, "Okay lang ba sayo yung mga nakaraan niya?"
"Sa totoo lang, hija, hindi ko inakala na mabilis siyang makakahanap ng babaeng
tulad mo. Matayog ang mga pangarap niya. Matalino siya kaya kaya niyang mangarap ng
malalaki. At wala sa utak niya ang pag ibig. Puro lang siya... alam mo na."
Nagkibit-balikat siya. "Kapusukan." Tumango siya dahil sa nagtatakang reaksyon ko,
"At open kami sa mga bagay na ito. Tapos, ngayong nalaman kong mayaman ka... hindi
kaya mahuhusgahan siya sa pamilya niyo? I mean, hindi naman sa sinasabi kong
nanghuhusga kayo."Umiling ako, "Hindi naman po."
I feel so guilty.
"Mabuti sana kung ganun. Alam mo na, probinsyano." Tumawa ang mama ni Wade.
"Ganun ba?"
"Ewan ko kung alam mo o dapat ako ang magsabi sayo nito. Wa'g mo na lang sigurong
banggitin kay Wade pero... si Zoey ay may gusto kay Wade."
"Alam ko po yun."
"Pero walang gusto si Wade sa kanya. Talagang mapusok lang ang anak ko. Tsaka... si
Zoey kasi ang nakasama niya sa Manila, kaya mas lalong naging close sila."
Tumango ako.
"Mahirap mahalin si Wade... Kasi maraming babae ang kakabit sa pangalan niya.
Lalong lalo na sa isang tulad mong mayaman."
Natahimik ako sa sinabi ng mama niya. Hindi ko alam kung ano ang gusto niyang
iparating sakin.
"Baka mahusgahan siya ng pamilya mo."
Nabunutan ako ng tinik nang lumabas na ako ng bahay nila. Napabuntong-hininga ako.
Kahit hindi naman ako pinagalitan o tinarayan ng mama ni Wade, nakakadrain parin
ang mga sinabi at tanong niya.
"Tignan mo!" Sabay turo ni Wade sa malawak na palayan sa kabilang banda ng bahay
nila.
Nakita ko ang mga manok sa gilid niya. Pakalat-kalat sila at malayang nakakalakad-
lakad kahit saan.
Halos bumaba na rin ang pants niya, Kitang kita ko na ang boxers niya dito. UGH!
Why, Wade?
Tumayo ako sa baybay ng ricefield. Lumapit siya sakin. Kahit isang metro pa ang
layo niya ay ramdam ko na agad ang init ng katawan niya. God! Why is he so sexy and
hot?
"Oo nga. Ang sarap." Naramdaman ko ang mainit na hininga niya sa tainga ko.
Naalala ko agad yung nangyari sa kalesa. Yung maiinit na halik niya. Yung muntikan
niya ng pagtatanggal ng damit ko!
Naramdaman kong pumulupot ang maiinit niyang braso sa balikat ko. Niyayakap niya na
naman ako galing sa likuran.
"HUH?" Uminit ang pisngi ko at agad kinaboy ang puso ko. "Paano ang Manila? Ang pag
aaral mo? Ang pangarap mo? Ang banda?"
Sumulyap ako sa mukha niyang ngayon ay nakasandal sa balikat ko. Nakita kong
nakapikit siya.
"Parang nakalimutan ko na ang lahat..." Aniya. "Tuwing dadating akong Manila galing
Alegria at nakikita ko ang matatayog na building at city lights, ikaw ang naaalala
ko."
Mas lalong humigpit ang yakap ni Wade sakin. Lalo ko tuloy naramdaman ang abs niya.
Nanigas na naman ako sa kinakatayuan ko.
"Naakit talaga ako tuwing nakikita kang nag bu-blush o di kaya ay naninigas sa
kaba. Naakit talaga ako sayo, kahit anong gawin mo."
UGH! WADE!
Humalakhak ulit siya, "Paano kaya ito? Ayokong may mangyari pero langya sobrang
naaakit ako."Nanginginig ang mga labi ko sa pinagsasabi niya.
"Ang green mo talaga! Hindi kaya puro ka manyakan lang yang nararamdaman mo para
sakin?"
"Kung kamanyakan lang ito. Sana dito lang." Diniin niya ang sarili niya sakin.
"Pero bakit pati dito." Kinuha niya ang kamay ko at nilagay sa dibdib niya.
Naramdaman ko agad ang kumakabog na puso niya. Marahan nung una pero unti-unting
bumilis at lumakas.
Ngumisi siya at hinalikan ang leeg ko. Naramdaman ko agad yung kuryenteng bumalot
sa katawan ko. Ladies and gentlemen, this is Wade sexy Rivas. Para akong
nililiparan ng kaluluwa sa tuwing dadapo ang balat niya sa balat ko.
"I love you, Reina Carmela Elizalde. Kahit ayaw kong magmahal, minahal parin kita."
Nagmadali kaming pumasok ni Wade pabalik ng bahay nila para tignan ang sinasabi ni
Iverson.
Tumango si Wade at sumulyap sakin bago namin tahakin ang daanan papuntang sala.
"Nga pala, Kuya." Bumaling si Iverson sakin. "May kasamang dalawang lalaki si Ate
Zoey."
Ngayon, panigurado, ako naman ang namumutla. Hindi ko alam kung bakit agad akong
kinabahan sa dalawang lalaking kasama ni Zoey.
Nalaman ko naman agad kung bakit nang nadatnan namin si Kuya Dashiel na nakaupo sa
sofa nina Wade at si Rozen na nakasandal sa pintuan.
Umatras ako sabay hawak din sa kamay ni Wade. Mas lalo niyang hinigpitan ang hawak
sa kamay ko.
"Then, Reina, kung hindi kayo mag tatanan, sumama ka samin." Nag lahad ng kamay si
Rozen sa harapan ko.
"Anong problema niyo saming dalawa ni Reina?" Galit na tanong ni Wade sa kanila.
Nakita kong tinignan niya si Zoey. Mapupungay ang mga mata ni Zoey. Mangiyak-ngiyak
siyang lumapit kay Wade.
Pagkabanggit ni Zoey nun ay automatikong kumalas ang kamay ni Wade sa kamay ko.
Napatingin ako sa kamay niyang wala ng lakas ngayon, tapos sa mukha niyang
nakakapanlambot.
"Wade?"
Pero bago ko pa siya natanong kung bakit niya kinalas ang kamay niya sa kamay ko ay
humagulhol na sa iyak si Zoey at pinaulanan niya na si Wade ng, "I'm so so sorry,
Wade. I'm sorry. Mahal na mahal kita... P-Pero..."
Hinila ako ni Kuya Rozen. Nanlaban ako. Pero nanlambot ako nang tinignan kong hindi
man lang makatingin si Wade sakin. Bumaling siya kay Zoey at nakita ko ang galit sa
mukha niya. Hahawakan na sana ni Zoey ang braso ni Wade pero umatras si Wade na
para bang nandidiri kay Zoey.
"What is wrong, Kuya?" Sigaw ko kay Kuya Dashiel na ngayon ay siyang humihila
sakin.
Pinagbuksan ako ni Rozen ng pintuan. Pinasok ako ni Kuya Dashiel sa loob. Tatakas
sana ako pero nasa magkabilang gilid ko silang dalawa.
Tinapon ni Rozen sa harapan ko ang isang malaking envelope na may gold pattern sa
gilid.
Hindi ko na rin mapigilan ang mga luha ko sa pagtulo. This better be good, Rozen!
"Pumasa ka sa French School of Design, Reina. Sa condo natin sa Paris, yan ang
natagpuan namin. Bumalik kami ng Pinas para ibalita sayo ito personally at nalaman
naming pumunta ka ng Camino Real. Pumunta kami ng Camino Real, at nalaman naming
wala ka dito. Zoey told us you're with Wade Rivas! Sa Alegria."
"You're not even answering your phone, Reina." Dagdag ni Kuya Dashiel.Nanginig ang
kamay ko habang tinitignan ang letter na may naka lagay na crest ng School of
Design na pinasukan ko sa Paris.
"Kuya, totoo ba ito?" Tumulo ang luha ko nang hinawakan ko na ang letter at
binuksan.
"Good man?" Tumawa si Kuya Dashiel. "He dated you for fame, Reina."
"No!" Bumaling ako kay Rozen. "Kanino mo yan narinig? Kay Rozen?" Sabay turo ko kay
Rozen.
Humagikhik si Rozen at umiling sakin, "Hindi ka parin ba naniniwala? Why don't you
ask him straight, Reina. Ask him."
Tumayo ako at sinugod si Rozen sa kinatatayuan niya. Umatras siya at tinaas ang
dalawang kamay.
"Easy, Reina." Nakangisi parin ang hinayupak kong kapatid. "Kung hindi ka
naniniwala, ask him. Ask him, then. You're just blinded by your freaking
attraction." Nanliit ang mga mata niya. "Magaling ba siyang magdala ng babae? Of
course, coz he's a playboy. Magaling ba siyang mambola? Of course, yan naman talaga
ang gawain niya. Naloko ka, Reina. He tried to get to you to get to the band-"
"Hindi niya ako kailangan para pumasok sa banda! May talent siya! May boses siya at
may charisma!"
"He's a playboy, Reina. Ano na? May nangyari na ba sa inyo? At paano kung mabuntis
ka? May maibibigay ba siya sa iyo? Wala! Gusto niya lang sumakay sa barko mo-"
Sinampal ko na si Rozen. Hindi ko alam kung kaya ko pa bang patawarin siya sa mga
sinabi niya. Naramdaman kong nagpalpitate ako sa sobrang inis. Humikbi ako at
napaupo sa sahig sa kakaiyak.
"Ano bang problema niyo? Bakit kayo nang huhusga kuya? Hindi niyo ba pwedeng
tanggapin na lang na kami? Wala naman kaming ginagawang masama... Wala siyang
ginagawang masama-"
Wala na akong maibigay na reaction kay Rozen kundi ang pagkamuhi at galit ko sa
kanya. Umiling siya ng nakangiti.
"Don't look at me like that, Reina. I care for you. I'm your brother."
"Reina, sinabi ni Zoey ang lahat ng tungkol sa plano nila." Sabi ni Kuya Dash.
"Sa araw na nag audition siya sa Zeus, Reina, nandoon si Zoey sa likod mo, hindi
ba? Yun ay para makilala ni Wade kung sino si Reina Elizalde dahil ikaw ang
bibiktimahin niya. Now, don't ask me how I knew this... pero kaya ko siya agad
pinigilan sa plano niya ay dahil alam ko ito. Nagalit siya, syempre dahil nabuking
siya. And I told you about this before. You didn't listen. Talaga bang masarap ang
bawal-"
Tumayo ako para sugurin ulit si Rozen pero umatras siya at tinaas ang kamay niya.
"Come on, Reina. Wa'g kang mag bulagbulagan diyan. I know you're really attracted
to that asshole, but please, let your brain rule this time."
"Even so, Reina. Kung malaman mong totoo ang mga sinasabi ni Rozen, anong gagawin
mo? At... ano ang desisyon mo para dito?" Ipinakita ni Kuya Dashiel sakin ang
envelope. "You will be trained by the finest designers of France, Reina. Maybe even
the world. This is what you wanted, right? Kaya mo pang humanap ng ibang lalaki,
but this opportunity? No. What are you going to do now?"
Daan-daang mga bagay ang pumasok sa utak ko. Maraming tanong. Walang ni isnag
sagot.
"This is your constant, Reina. Ito ang buhay mo. Are you willing to give this up
just to be with that uncertain man?-""You know I won't let you." Singit ni Rozen.
Napatingin si Kuya Dashiel kay Rozen. Nakita kong sinimangutan ni Kuya si Rozen
dahil sa sinabi niyang iyon.
Tatanggapin ko ba ang pag aaral sa ibang bansa? Totoo ba yung sinabi ni Rozen?
Ginagamit lang ba talaga ako ni Wade? Bakit nag sorry si Zoey kay Wade? Sorry dahil
sinabi niya kay Rozen ang lahat? At bakit guilty si Wade at nagawa niyang bitiwan
ang kamay ko? Bakit hindi niya ako hinabol? Bakit hinayaan niya lang ako sa mga
kuya ko? Bakit nawalan agad siya ng pag asa? Dahil ba simula't sapul wala naman
talaga siyang nararamdaman sakin?
"Puntahan natin si Wade." Ito lang ang tanging naibulalas ko sa gitna ng pagiging
tulala.
"What for-"
Hindi ko mabuksan-buksan ang letter. Hindi ko alam kung anong pipiliin ko. Kung
tatanggi ba si Wade, tatalikuran ko ang mga pangarap ko? At kung aamin ba siya...
kung sasabihin niya sakin pinaikot niya ako... makakaya ko ba?
"Hindi ka ba kakain?" Tanong ni Rozen sakin na siyang katabi ko ngayong nasa gilid
na ako ng sasakyan namin.
Nakita kong sumulyap si Kuya Dashiel sa salamin. Nasa front seat kasi siya.
Sumulyap ako kay Rozen at inirapan siya. Hindi ko kailangan ng pangungulit niya
ngayon. Kung pwede lang bigwasan ko siya, ginawa ko na.
Hindi tumitigil ang mga luha ko sa pagtulo ko. Yun din ang tanong ko. Paano kung
totoo? Paano kung ito talaga ang katotohanan? Na lahat ng matatamis na salita niya
ay hindi galing sa puso? Na puro iyon bola? Na sanay siyang mambola dahil sa
pagiging playboy niya? Na hindi siya nagbago?
Bumaling ako kay Rozen, "Anong akala mo sakin, tanga? Ano pang gagawin ko kung
umamin siya, edi syempre iwan siya? Hindi ko naman ipagpipilitan ang sarili ko. At
mas lalong hindi ako magpapagamit-"
"Wa'g mong ipakita sa kanya na nasasaktan ka. Do not cry. Stoneheart, Reina.
Stoneheart."
"A-Ano?"
Pinunasan ko ulit ang luha ko. Naiisip ko palang na totoo yung mga pinagsasabi ni
Rozen nasasaktan na ako.
"Tell him you didn't love him anyway... Na hindi ka nasaktan kasi hindi mo naman
siya minahal. Na pareho kayong naglalaro sa isa't-isa-"
Tumigil ang sasakyan namin. Gumagabi na at umaambon parin kaya hindi ko masyadong
makita ang lugar. Pinunasan ko ang salamin gamit ang kamay ko at nakita kong may
silhouette ng isang lalaki sa bakuran ng isang pamilyar na bahay.
"Wade..."Ramdam ko ang butas sa puso ko. Sa sobrang sakit nito, hindi ko na alam
kung kaya ko pa bang magsalita sa harap niya. This isn't true, right? This isn't
true.Kabanata 36
Parang Awa
"Sige, sagutin mo nga ako, pinapalambot mo ba ang puso ko para lang mapalapit sa
banda?"
Sariwa pa sa utak ko ang sagutan namin ni Wade sa CR. We've been through this, I
can't ask him again. Nakita kong gumalaw si Wade sa kinatatayuan niya. Bahagya
siyang lumapit sa kalsada para tignan ang sasakyan namin.
"Alam ko na ang sagot. Hindi niya yun magagawa sakin. Natanong ko na siya noon."
So... cruel.
"Yeah, yeah."
Napalunok ako sa alok ni Kuya Dashiel. Gusto kong magtanong kay Wade pero ayokong
marinig niya ang tanong ko. Gaya ng dati, nagalit siya nang tinanong ko iyon. At
pag itatanong ko na naman ngayon, magagalit na naman siya, panigurado. I believe in
him. But I don't think it's enough to believe.
Hinawakan ko ang pintuan at sinubukang buksan. Pumikit na lang ako. Brace yourself,
Reina. Sana mahanap ko ang mga tamang salita.
Hinawakan ni Rozen ang balikat ko. Inabot niya sakin ang payong... at...
"Remember, Reina, pag umamin siya, wa'g mong kawawain ang sarili mo. Stone heart.
Tama na yung napaikot ka. Hindi mo na kailangang ipakita ang pagkatalo mo. Pride na
lang ang natitira, Reina. Don't beg. Never beg. Never chase. Elizalde ka. Hindi
natin gawain yan."
Tumapak ako sa kalsada sa tapat ng bakuran nina Wade. Nakita kong umaliwalas ang
mukha niya sa paglabas ko sa sasakyan.
Hindi naman umaliwalas ang sakin, kung ano man, siguro ay naging mas nininerbyos
ito. Dinig na dinig ko ang puso kong mabilis at malakas ang pag pintig.
Naisip ko yung unang pagkikita namin ni Wade. Agad akong naattract sa kanya noon.
Kahit sino naman siguro. He's drop dead gourgeous even with clothes on. Pero
sinungitan niya ako sa unang pagtatagpo namin, kaya na turn off ako sa kanya. Gusto
kong patunayan sa sarili ko na hindi lang siya puro kagwapuhan. Na kahit masungit
siya sakin, may tinatago siyang kabaitan. Because I saw how he treated others... At
nang nalaman kong may 'relasyon' sila ni Zoey, agad kong napagtanto na may
unrequited love siya para dito. Sa huli, nalaman kong kabaliktaran pala, si Zoey
ang may gusto sa kanya. He's a playboy... na nagpapadala lang sa agos ng buhay at
sa agos ng kanyang mga pangarap. He's intelligent and talented. Hindi niya ako
kailangan para sumikat. Sino man ang nagsabi sa kanyang hindi niya kayang tumayo
mag isa, nagkakamali siya. I know one day, he'll be big!
Nung una, hindi ako makapaniwalang napansin ako ng lalaking hinahangaan ko. Ang
gwapo, matalino, at talented na si Wade Rivas... napansin ako. Si Reina Elizalde na
wala naman talagang ginawa kundi ang ipinanganak na mayaman at magkaroon ng
apelyidong tanyag. There's really nothing about me. I'm not special. Hindi ako
matalino o maganda. I'm just average and typical. Ang tanging kina kaangat ko lang
ay ang apelyidong hindi naman ako ang naghirap.
Mejo lumalakas na ang pag ambon. May bagyo kaya? Ganunpaman, tinignan ko lang siya
sa harap ko. Hindi ko siya nilapitan. Hindi ko siya pinayungan. Hinayaan ko siyang
mabasa sa papalakas na pag ambon.
I want to hear it, Wade. You are too mysterious. Ilang beses ko na ba ito nasabi sa
sarili ko? Na mahirap kang espellingin! Hindi ko maintindihan ang pagkatao mo.
Normal kasi hindi tayo sabay lumaki, hindi ka pamilyar sakin dahil taga Alegria ka
at taga Manila ako. So I needed to hear it straight. Yung walang pa liguy-ligoy.
Yung walang bahid ng pagka misteryoso.
Naalala ko yung pagbitiw niya sa kamay ko nang nag sorry na si Zoey sa kanya. It
broke my heart. Kung hindi totoo ang mga sinasabi ni Rozen, bakit ganun na lang ang
ginawa ni Wade?
"Pwedeng magtanong?"
Pinilit ko ang sarili kong magsalita ng kalmado. Dahil hindi ko na talaga mapigilan
ang pagsakit ng puso ko.
Nakita kong lumunok siya. Humakbang siya papunta sakin pero mabilis akong umatras.
I want pure conversation. I can't melt just because he touched me. I want to hear
it, straight. I want to prove my judgemental brothers wrong.
Ngayon ko malalaman kung napansin niya ba talaga ako o nagkunwari lang siyang mahal
niya ako. Hindi ko pa nga naitatanong ay barado na ang lalamunan ko dahil sa mga
luhang gustong lumabas.
Mas lalo pang lumakas ang ulan. Basa na siya at bakat na ang katawan niya sa damit
na sinusoot.
Naramdaman ko ang panginginig ng labi ko pagkatapos kong itanong iyon. Tahimik siya
at seryoso ang mukha niya.
Galit ba siya? Galit dahil tinanong ko ulit siya nito kahit nasagot niya na?
Bahagya kong binuksan ang mga labi ko para pakawalan ang hinagpis. Damn! I'm right!
Rozen's wrong! Thank God!
Gusto kong ngumiti at magsisigaw sa saya. Pero may isa pa akong tanong.
Hindi gaya ng naunang tanong, hindi siya agad nakapagsalita. Lumakas ang ulan at
sigurado akong hindi ko maririnig ang 'Hindi' niya ngayong malayo ako sa kanya.
Nilapitan ko siya para payungan at para na rin marinig ng diretso ang pagtanggi
niya.
"Oo."
Natigilan ako. Sandali lang... Guni-guni ko ba iyon? Nakita kong lumipad ang
paningin niya sa mga mata ko.
Nakita kong nanginig ang mga kamay niya nang unti-unti itong tinaas para abutin
ako. Humakbang siya palapit sakin pero umatras ako.
"Reina, ganun yung simula. Hindi ko kaya ang Manila. Pero gusto kong pumasok sa
Zeus. Kaya nagpatulong ako kay Zoey. Sinabi niya saking mag pa impress ako sayo
kaya ginawa ko-"
"Pinaikot mo ako?" Nanliit ang mga mata ko at damang dama ko ang init na
nanggagaling sa puso ko dahil sa sobrang galit.
"You lied to me! TINANONG KITA NOON KUNG GINAMIT MO AKO PERO TUMANGGI KA!"
Bago niya pa natapos ang pagsasalita niya ay mabilis akong lumapit sa kanya para
sampalin siya. Ito ang unang pagkakataong may nasampal akong ibang tao. Nagdulot
ako ng sakit sa kanya pero nasaktan din ako. Matagl siyang humarap sakin. Hindi
niya agad nabawi ang pisngi niyang ngayon ay nakaharap na sa kabila dahil sa sampal
ko.
"Manggagamit! Kayong dalawa ni Zoey, manggagamit! Sige, since umamin ka rin naman.
Nung unang pagkanta mo sa stage, hindi ba tinitigan mo ako? Nandun si Zoey sa likod
ko, diba? Kaya ba siya nandun dahil-"
"Oo," Bumaling siya sakin. "Nandoon siya para ipakilala sakin si Reina Carmela
Elizalde-""Ang babaeng papaikutin mo!" Dagdag ko. "Isa pa... umatras ka kasi
nalaman ni Rozen ang plano mo, hindi ba?"
Hindi siya sumagot. Nag iwas na lang siya ng tingin. Dahil sa ginawa niya, mas lalo
akong nagalit. Hinampas ko ang dibdib niyang hindi natinag. Tinulak ko siya pero
hinawakan niya ang magkabilang braso ko. Halos mabitiwan ko na ang payong na
hinahawakan ko.
"Reina! Hindi mo ba nakita!? Iniwasan kita kasi nalaman niya ang plano ko pero
bumalik parin ako sayo-"
"HINDI KA BUMALIK SAKIN! KUMAGAT KA KASI BUONG AKALA MO MAY GUSTO RIN AKO SAYO!
KASI INAMIN KO SAYO NA MAY GUSTO AKO SAYO!"
Mas lalong lumakas ang ulan. Dahil bahagya akong nabasa, wala akong pakealam kung
umiyak man ako ng sobra-sobra ngayon. I don't freaking care! Alam kong magagalit si
Rozen sa panlalambot ko, pero maiintindihan niya rin ang pag iyak ko sa oras na
magmahal na siya.
"I didn't love you, Wade Rivas." Umiling ako at pinilit na ngumisi.
Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko. Humakbang siya papalapit sakin. Patuloy
akong umatras at umiling. Pinigilan ko ang sarili ko sa paghikbi.
"No, Reina, you love me." Nakita ko ang paghihirap sa mga mata niya.
"Lies!" Ngumisi ako. "It's okay, Wade. I didn't love you anyway. Pareho tayong nag
lokohan. It's okay."
Natigilan siya.
"I'm not dumb. Oo, naiinis ako kasi pinaikot mo ako pero hindi ako manghihinayang
sating dalawa kasi simula pa lang, wala na. Walang laman. Walang laman ang salita
mo, wala ring laman ang mga salita ko. Kwits lang tayo. Kaya wa'g ka nang umarte
diyan."
"Reina, parang awa mo na, makinig ka. I love you... Oo, maaaring nagsimula ako sa
mali pero ngayon totoo na ito at gusto kong itama lahat ng pagkakamali ko."
"No, Reina."
"Asshole! Wa'g ka ng mag explain kasi hindi ko na naman kailangan. Dahil hindi
naman kita mahal-"
"Reina, dinahan dahan ko naman. Nagpigil ako sayo. Ipinakilala kita sa mga magulang
ko-"
"Parte yan ng plano mo. At tapos na ang plano ko kaya tapos na ang lokohan. Game
over, Wade Rivas. Nasayo na ang fame na hinahanap mo. Magpakasasa ka. At ikaw?
Ginawa lang kitang experience. Milestone. Praktis ka lang sa halik. Akala ko naloko
na kita. Pero pareho pala tayong naglokohan."
"Reina, don't leave me hanging. Pinaibig mo ako. You made me fall hard and fast.
Wa'g mo namang bawiin ang lahat-"
"Hindi ko binabawi kasi simula pa lang wala akong binigay." Matapang kong sinabi
iyon sa harap niya kahit na kitang kita ko na ang pamumula ng mga mata niya.
Tinakpan niya ng mga palad niya ang kanyang kaliwang pisngi at mata. Pumikit siya
at nakita ko ang marahan na paghikbi.
"Please, Reina..." Dumilat siya para harapin ako. "Manliligaw ulit ako sayo dahil
mali ang naging simula ko. Gagawin ko ang lahat wa'g ka lang mawala. Please, alam
kong... alam kong hindi mo pa ako mapapatawad agad-agad. I'll give you time. I'll
wait." Hinawakan niya ang kamay ko.
"You got your fame. Ngayon ako naman, Wade. Let's end this stupid game. I'm done
with you. Minahal kita... kunware. Tulad ng pagkukunware mo sakin. We're done."
Tinalikuran ko siya pero mabilis at malakas niyang hinatak ang braso ko.
"Please, Reina!"
Mabilis at sabik niyang binalot ang labi ko ng maiinit na halik. Ramdam ko ang
buong kaluluwa niya sa halik na iyon. Niyapos niya ang pisngi ko ng kanyang mga
palad. Malamig ang kamay niya pero mainit ang pisngi niya.Hinawakan niya ang
baywang ko. Dilat ako pero nakapikit siya. Nanlaki ang mga mata ko nang nakita kong
kahit basa na ang pisngi niya ay may luha paring lumabas sa mga mata niya.
"Reina, will I get you to stay if I kiss you like this?" Nabasag ang boses niya at
hinarap niya ako.
Mapupungay ang mga mata niya pagkatapos ng halik. Nalasing ako sa halik niya. Tulad
ng dati. Walang ka kupas kupas. Mahal na mahal ko talaga siya. Pero walang hiya,
pinaikot niya ako. Tama si Rozen, I'm an Elizalde. Maraming magkakainteres sakin
dahil sa yaman na dala ng pamilya ko.
Ayokong manghusga. Lalong lalo na kay Wade. Hindi ako nanghusga. Siya mismo ang
nagsabi sakin. Umamin siya sa kasalanang ginawa niya. At hindi ko iyon nagustuhan.
I wanna hurt him so bad. Cuz I feel like I'm going to bleed to death because of the
pain he gave me.
"Reina, wa'g mo akong iwan. Gagawin ko ang lahat. Nagmamakaawa ako sayo."
Hinaplos niya ang pisngi ko at naramdaman ko ang pag amba niya ulit ng isang halik
pero bago niya iyon nagawa ay sinampal ko na ulit siya.
Mas malakas ang sampal ko ngayon dahil malapit kaming dalawa. Naramdaman ko ang
kirot sa kamay ko na unti-unting lumaganap sa buong palad.
I've never seen him so devastated. Kinagat ko ang labi ko. Gusto kong lumuhod sa
harapan niya at bawiin ang huling sinabi ko pero hindi ko kinaya ang naging
reasksyon niya. Natulala siya at nanigas sa kinatatayuan niya.
Hindi ko na napigilan ang pag hikbi ko. Tinalikuran ko siya at tumakbo pabalik sa
sasakyan namin.Kabanata 37
Dimple
"Reina, hindi rin naman kayo bagay. Magkaiba ang mundo niyo. That's a fact." Dagdag
niya.
Umiyak na yata ako mula Alegria hanggang Manila. Kahit na nakatulog ako sa
kalagitnaan ng byahe, pagkagising ko, basa parin ng luha ang mga pisngi ko.
Kinusot ko ang mata ko. Halos makalimutan ko kung anong nangyari pagkagising ko.
Bakit masakit ang puso ko? Bakit masakut at namamaga ang mga mata ko? At bakit ako
nandito?
"Rozen, inamin ba sayo ni Zoey ang lahat ng ito?" Tanong na bumabagabag sakin pag
alis namin ng Alegria.
"Oo. Pero nalaman ko muna iyon bago niya inamin. Alam ko na nung una, confirmation
na lang sa kanya ang hinihintay ko."
Sumakit ulit ang dibdib ko. Damn, Wade! You failed me. Pero nasasaktan parin ako sa
nagawa ko sa kanya. Tuwing naaalala ko ang mga mata niyang nagmamakaawa. Parang ang
sarap magpaloko. Parang ang sarap hayaan na lang siya sa mga gusto niyang gawin.
"Reina, you can't just leave." Sabay pukpok ni Coreen sa cellphone kong matagal
nang naka off at lowbat.
Simula nung dumating ako sa Alegria hanggang ngayon, hindi ko parin na cha-charge
iyon. Para saan pa? Natatakot akong mag makaawa si Wade sakin at malusaw yung
inaalagaan kong inis at pagkamuhi.
"Coreen." Ngumisi ako. "I'm leaving for my dream. I'm gonna miss you so damn much!"
Sabay yakap ko sa kanya.
Narinig kong suminghap si Rozen sa likuran ko. Kanina pa kasi siya nakahalukipkip
at pinanonood ang pagpukpok ni Coreen sa cellphone ko.
Tinulak ako ni Coreen.
"No... You're not leaving for your DREAM, Reina! Gusto mong tumakas kay Wade!"
Sumulyap siya kay Rozen at inirapan niya ito.
"Hindi ako tumatakas. Tapos na ang paghaharap namin. Tapos na ang laro kaya aalis
na ako sa stage." Nagpatuloy ako sa pagliligpit ng mga damit.
"Ang hindi ko ma gets ay kung bakit mo sinabi sa kanyang nag kunwari ka lang! Warak
na yung puso niya dahil sa nangyari-"
"Pero akala niya na loko siya, iiwan mo siya, at nagsisisi siya, hindi ba mas wasak
yun?"
"Kasalanan niya. In the first place, dapat di niya ginamit si Reina!" Galit na
singit ni Rozen.
"Kung ginamit niya si Reina, dapat nung una pa lang nagpaimpress na siya. Pero
simula pa lang, sinungitan niya na si Reina."
Nanliit ang mga mata ni Coreen. May narealize naman ako sa sinabi ni Rozen.
It was me all along. Ako yung may kasalanan ng lahat. He tried to get rid of me.
Pero imbes na lumayo ako, nag confess ako sa kanyang may gusto ako. Paulit-ulit
kong sinabi sa kanya na gusto ko siya. Na siya lang. Ngunit sa huli, ako rin ang
bumawi.
"Pero ngayon, ikaw naman ang nagtagumpay." Panghuling sinabi ni Coreen bago pumihit
at umalis si Rozen sa harap namin.
"I won't. Gagawin ko ang lahat para mag excel ako sa Paris, Coreen. I'll chase my
dream, not my love.""Ang problema sayo ay tinanggi mo ng nararamdaman mo sa kanya."
"You think may natitira pa kay Wade ngayon? Wala nang pride, wala ka na... tingin
mo ba nasa kanya parin ang puso niya? Kasi tingin ko nasayo na. At aalis ka pa?
Paano niya mababawi yan?"
Umiling ako at nagsimulang mag impake ng mga sapatos, "It's not tangible, Coreen.
Pwede niyang bawiin anytime, yun ay kung nasa akin nga yun."
"At kung nasayo nga? At huli na nung nalaman mo... anong gagawin mo? Regret?
Useless."
Nangatog ang tuhod ko at narinig ko ang malakas na pintig ng puso ko. Nasa airport
na kami. Umalis na ako agad para hindi na magbago ang isip ko. Isa pa, nagsimula na
ang pasukan sa kanila. Late na nga akong pumasok pero nagawan ng paraan ni daddy.
Hinagkan ako ni Coreen. Halos mahulog yung soot kong aviators sa higpit ng yakap
niya.
"Ang OA mo naman! Si Wade lang naman tinatakbuhan mo, bakit pati ako naiiwan?"
"Nga lang, si Rozen titigil sa pag aaral ng isang semester para magliwaliw sa Paris
kasama ko. Uuwi din siya next year. Pero ako, siguro saka na pag may napatunayan na
ako sa passion kong ito." Ngumiti ako pero hindi ko maiwasang damhin ang kirot sa
puso ko.
Yes, this is my passion. Siguro maganda na rin yung nangyari samin ni Wade.
Milestone lang siya na nalagpasan ko. Yung tipong pagkatapos ng unos, babalik akong
mas malakas na tao.
Nagkibit-balikat si Coreen at ngumisi parin kahit may luha sa mga mata niya.
Hindi na kasi sumama si Dashiel pabalik ng Paris dahil may emergency sa isang barko
namin.
Wala akong karapatang mangulila sa kanya. I left him. But it's better to leave than
to be left.
Tumabi ako sa naka headphones at naka aviators din na kapatid ko. Bahagyang
pumipilig ang ulo niya sa beat ng music.
"Whatever." Humilig ako sa upuan at sinubukang maging okay kahit na ang tanging
laman ng utak ko ay siya.
"You know what..." Sa wakas ay nagsalita si Rozen nang nag ti-take off na ang
eroplano.
"Natatakot ka bang tama si Coreen?" Tanong niya nang nasa himpapawid na ang
eroplano.
Nanlaki ang mga mata ko. May iniisip pala siyang ganito? I mean... buong akala kong
buong buo ang loob niya sa pag aakusa kay Wade na manggagamit. Buong akala ko
walang bahid na pagdududa. Like it was a matter of life and death...
Sa sobrang daming salita ang gusto kong sabihin ky Rozen, hindi ko na alam kung
alin ang uunahin ko. Kaya ang tanging nagawa ko na lang ay tumunganga sa
kanya.Ngumisi siya at hinawakan ang labi niya.
"Why, Reina? Kung totoo yung nararamdaman ni Wade sayo, alin ang pipiliin mo? Yung
offer ng pangarap mo o yung pag ibig niyang nakakulong sa bukid ng Alegria?"
Nag flashflood ng mga alaala at kung anu-ano pang mga scenes sa utak ko. Oo nga,
Reina. Alin ang pipiliin mo? Alin ang mas matimbang?
"Si Wade."
Sumimangot si Rozen.
"Kaya mas bagay na umalis ka kesa pumirmi ka doon. That love's dangerous. Tsk Tsk
Tsk."
What's wrong with loving Wade? Bumunot ako ng malalim na hininga. Anyway, huli na
naman ang lahat. Nasaktan ko na siya. At hindi ko alam kung kaya ko pa ba siyang
paniwalaan. It's all over... we're done.
"This is your constant, Reina. Constant kang magiging Elizalde. Hindi ka bagay sa
bukid... Hindi ka bagay lokohin. Nakatatak yan sa dugo natin." Sabi ni Rozen
pagkalapag ng eroplano sa Paris.
Ang sakit ng katawan ko sa at pagod ako sa byahe. Kaya wala akong ginawa kundi mag
stretch. Agad kaming sinalubong ni Noah at ang kanyang kaibigang si Liam.
Sinalubong niya ako ng ngiting nagpapaalala sakin sa taong dahilan kung bakit ako
lumayo. Pumirmi ang titig ko sa pisngi niya.
"The dimple?"
Narinig kong suminghap si Rozen sa likuran ko.
"Of course, I missed you Liam Madrigal." Sagot kong marahan sa kanya.
"Mas sweet pa ako sa cold mong Kuya." Tumawa siya at nakita kong lumitaw ang ngisi
ni Noah.
"Reina, pupunta sina mommy at daddy dito next week to check on you two..."
Dahil wala naman akong kakilala dito sa Paris bukod sa ilang hindi ko ka close na
relatives tsaka ang dalawa kong kapatid, si Liam ang laging kasama ko.
Nandito siya para mag aral din sa Paris, yun nga lang sa isang music school.
Dalawang taon siya dito, ako naman, siguro mahigit apat na taon pa ako dito. Yun ay
kung makakaya ko.
Milya-milya na ang layo ko. Halos light years na nga, pero bakit walang pumapasok
sa utak ko kundi yung lahat ng nangyari? Mali ba yung desisyon ko? Iniwan ko ba
talaga si Wade na warak warak ang puso? Ano? Kasi sa ngayon, yun lang ang laging
laman ng utak ko.
"It's been two weeks, Reina. Wala ka paring ma isketch?" Umupo si Liam sa damong
inuupuan ko rin.
Kaharap ko yung mga batang naglalaro at mga patong tumutuka ng bread crumbs.
"W-What?"
"Ang sarbi ko, araw-araw tayong nandito, pero wala ka paring nai-isketch. Hindi ka
ba mahuhuli sa klase niyan?"
Napalunok ako. Shiz! Naapektuhan pa yata ang passion ko sa mga iniisip ko.
Sinubukan kong mag sketch ng isang tao.
Ilang sandali pa ang nakalipas, nilagyan ko ng buhok yung outline ng lalaking nida-
drawing ko.
"Hmmm."
Nanginig ang kamay ko nang narealize ko kung kaninong buhok ang nilalagay ko. It
was his dark messy hair... His perfectly shaped and angled jaw...
Ngumisi ako pero naasiwa ako sa ginawang sketch. Sa oras na malagyan ko ito ng
kahit mata man lang, alam ko na agad na mamumukhaan ito ni Rozen.
Ngumisi ako. Mas mabuti na rin sigurong isipin niyang siya ito kesa naman manghula
pa siya at aabot pa sa mga kapatid ko ang kabaliwang ito.
Nagsimula ulit akong magdrawing at ngayon, mas naging malinaw sakin ang lahat.
Damn! Yun pala. Isang sulyap ko lang pala sa alaala o mukha niya, saka pa ako
maiinsipire.
"Po?"
Ngumiti siya, "Nagkakasundo ba kayo ni LIam?" Nag iba ang tono ng boses niya sa
tanong na ito.
Umayos ako sa pag upo. Mula nung high school, palagi na kaming pinag bo-bonding ni
Liam ng mga magulang namin. Nung nag college ako, hindi ko na siya masyadong
nakita. Narinig ko na lang noong sem break, bago ako pumunta dito, na nag aaral
pala siya ng music dito.
"That's good! He's good for you." Ngumisi siya at kumindat.Lagi niyang sinasabi
yan. Hindi naman sa pinagkakasundo kami ng mga magulang namin. Hindi naman magka
sosyo ang mga magulang namin sa negosyo o ano pa man diyan pero dati na silang
magkakilala.
"He's a good boy. Alam mo naman yun, diba? Highschool pa kayo magkakilala pero
hindi ko talaga maintindihan kung bakit hindi parin kayo close kahit na mabuti
naman siya."
"Anyway, sige, bahala kayong mga bata. I'll just check on your daddy and your
brother. 'Kay?" Tumayo siya at marahang binuksan ang pinto na para bang may
natutulog kaya kailangang mag ingat at bawal mag ingay.
He's a good boy. Yes, Liam is. Pero bakit mas madali akong napalapit kay Wade Rivas
kahit masyado siyang masungit sakin nung una?
Yun ang naging trigger ng mga alaala kong bumabaha na naman sa ngayon. Palaging
ganito. Kahit malayo ako, may mga bagay na nakakapagpaalala sakin sa kanya. Kahit
ano... Mga bibe, dimple, musika, si Liam...
*KRIIIING*
Nagkibit balikat ako nang nakitang galing Pilipinas ang tawag at si Coreen iyon.
Anong problema ng lukaret na ito at bakit seryosong napatawag? I mean, hindi ba
siya makapaghintay sa Viber?
"Hello?"
Napangisi ako at pinaglaruan ang buhok ko. She's right there... NAsa kabilang linya
siya at pareho sila ng lupang tinatapakan ni Wade... Damn! What's wrong with me?
Inilayo ko ang cellphone ko sa sigaw niya. Halos madurog ang eardrums ko.
"Nilalakasan ko para marinig mo ako, ang layo mo kasi!" Umiiyak parin siya.
Yung tipong akala ko nagbibiro siya pero natural yung iyak niya. Walang halong
pilit. Yung nararamdaman kong pinipigilan niya pero kusa siyang napapahikbi.
"You know what, Reina? Promise, pag umuwi ka dito at hindi pa natatapos ang isyung
ito, sasabunutan talaga kita!" Galit ang tono ng boses niya.
"Don't ask me why! Edi bakit pa? Dahil sayo! He's trying to prove you and your
brothers wrong! N-Noah is d-devastated!"
Hindi ako humihinga habang dinidinig ang tuliro at nauutal niyang boses.
"Ngayon pang malapit na yung offer nila!? Nawala na naman yung offer kasi wala
silang vocalist! I'm afraid they will never find someone as good as him, Reina."
I want to say, 'No! Kaya pa nilang maghanap ng iba. Hindi pwedeng mawalan ng pag
asa si Noah.' But I'm also afraid that I can never find someone to replace him...
in here...
Sumakit ang dibidb ko. Naiiyak ako pero ayaw tumulo ng luha ko. I think this is the
worst feeling I've ever felt. Yung nasa kalagitnaan ka lang ng pag iyak at hindi
pag iyak. Na sana umiyak ka na lang para mailabas mo yung kirot sa puso, pero hindi
siya lumalabas, parang tinotortureniya lang ako. Para bang sinisisi ako ng mga luha
ko sa ginawa ko sa amin ni Wade.
"You know him, hindi siya mahilig makipagkaibigan sa mga fans. Hindi tulad ni Wade
na nginingitian lahat. At alam nating lahat na complete package si Wade, gwapo,
talented, and charismatic. You can't deny that!" Humikbi pa siya lalo. "Yun ang
nagpapalago ng fans nila, Reina. Hindi mo ba napansin? Nung si Stan pa ang
vocalist, binigyan sila ng 2 years bago magka album under that label, pero nung
naging si Wade na, ngayong taon agad! But... what now, Reina?"Kumunot ang noo ko.
Umiling ako kahit hindi naman ako nakikita ni Coreen.
"No... I'm not the reason for all this... Imposible. He can't be inlove with me
that much... He can't just give up his dream just because-" Tinakpan ko ang bibig
ko dahil sa wakas ay lumalabas na yung bukol sa lalamunan kong kanina pa
bumabagabag sakin.
Mabilis at malakas ang pagtulo ng luha ko. Kinagat ko na lang ang nakakuyom kong
kamay para mapigilan ang malakas na paghikbi.
Gusto kong umuwi. At harapin siya ulit. At pakinggan ang mga sasabihin niya... At
maniwala sa kanya... At yakapin siya... Halikan siya... Ikulong siya sa yakap ko...
This is a big joke!
"He already did, Reina. Ngayon, na prove niya na ba sa iyo?"
"Coreen..." Humikbi ako. "Coreen, tapos anong mangyayari sa kanya? Uuwi na ba siya
ng Alegria? A-Ano? Mag aaral parin ba? Pwedeng paki research naman-"
"Para saan pa, Reina? Diba sinabi mo namang kunwari lang ang lahat. You didn't love
him anyway... Diba? God! Reina! Kung bibigay ka rin naman pala, make sure hindi pa
huli ang lahat kasi ngayon, I think it's all too late..."
Sumakit ulit ang dibdib ko. Shiz! Nagkamali talaga ako! Sobrang pagkakamali! Sobra-
sobra! Hindi ko kayang balikan lahat ng sinabi ko sa araw na iyon. Gusto kong
pagsasampalin ang sarili ko.
Take Over
Naging mahirap saking mag concentrate sa pag-aaral. Ilang beses akong nasabihang
walang talento dahil masyadong dull at mediocre ang designs na nagagawa ko.
Naiinggit ako sa dating mga sketch ko kasi magaganda at creative. Maging ang style
ko ay naapektuhan. Yung pagpapares-pares ng mga pieces. Yung mga sapatos, yung
aesthetic sense ko parang nagbabago ng paunti-unti.
Pero dahil gusto ko ang ginagawa ko, nacha-challenge ako at nagsisikap. Tuwing
gabi, hindi ko maiwasang mapatunganga. Maybe it's time for me to make a new
Facebook account?
Nangangati ang mga kamay ko habang tinitignan ang homepage ng Facebook. Nung umalis
ako ng Manila 6 months ago, deactivated agad ang Facebook ko. Kaya ngayon mas lalo
akong naging walang clue kung anong nangyayari kay Wade. Not that he opens his
Facebook to update his status everyday. Halos kalawangin yung Facebook niya dahil
di niya binibisita noon. Kaya wala rin akong interes sa Facebook.
Pero ngayong malayo kami at ilang buwan na ang nakalipas, gustong-gusto kong
balikan lahat. Kahit na walang laman yung Facebook niya, gusto kong makita.
Anything about him. Please!
Nagkasundo kaming magmeet ngayon dito sa isang coffee shop. Napahawak ako sa
malaking sumbrero ko dahil lumakas ang ihip ng hangin. Umupo siya sa tabi ko at
dumungaw sa laptop.
"W-Wala. Ayaw ko lang ng mga... uhm... temptations." Kinagat ko ang labi ko.
Temptations. Pag nakita kong wasak na wasak parin si Wade hanggang ngayon, baka mag
alsabalutan ako. Hanggang ngayon, hindi parin ako makarecover sa lahat ng nangyari.
At sa totoo lang, nang nag dalawang taon na ako dito sa Paris, hindi ko parin
malubayan ang pag iisip sa nangyari noon. Lalo na dahil mag isa na lang ako sa
condo. Umuwi na si Rozen at iniwan ako ditong mag isa. Thank God for Liam. Hindi
naman sa wala akong naging kaibigan sa school, kaso masyado akong nag no-nosebleed
sa French. May alam na akong konti pero hindi ako marunong umintindi sa mga
sinasabi nila. Hindi ko alam ang grammar. Konting salita lang talaga ang alam ko.
May mga marunong din namang mag english, sila yung nakakaclose ko. Lima lang din
kami at mayayaman pa yung dalawa. Anak yata ng hari yung isa at hindi man lang siya
tumitingin sa mga mata namin kaya di ako sigurado kung tama bang makihalubilo sa
kanila.
"Reina, I missed you so much... Hindi ka parin ba babalik? Dinig ko you're doing
well. Tapos natapos mo na daw yung isang course. Ano na?" Tanong ni Coreen.
"I missed you, too, Coreen." Suminghap ako. "Pero hindi pa pwede. Kailangan ko pa
ng specialty. I mean, hindi na naman talaga kailangan pero tingin ko mas mabuting
itake ito."
Nakakabinging katahimikan ang bumalot saming dalawa. Sa cellphone niya ako tumawag
kasi nakahiga pa ako sa kama. Umagang-umaga pa dito pero mukhang tanghali na yata
sa Pilipinas.
Hindi parin nakakabalik sa pagbabanda sina Noah. Dahil masyadong matayog ang na set
ni Wade na standard, hindi na sila makahanap ng kapalit.
"Ano na ang nangyayari diyan?"
This past few months kasi hindi na ako masyadong nakakatawag sa kay Coreen. Masyado
siyang naging busy. Masyado rin akong abala sa mga proyekto at iba-ibang offers.
"Hmmm?" I can almost hear her sarcasm. "Ako ba ang tinatanong mo o may iba pa?"
"2 years ago, pinangako ko sa sarili kong hindi na kita iuupdate sa nangyayari sa
lalaking iyon, Reina. You know... he was a wreck when you left. At hanggang dun na
lang ang sasabihin ko, wala na akong idadagdag."
"You said he was a wreck when I left, it's been two years, naging okay na ba siya?"
Natahimik siya.
"Coreen."
I sighed.
"H-Hindi."
My jaw dropped. Gusto kong sumingit pero diretso ang pagsasalita ni Coreen.
Hanggang ngayon nararamdaman ko parin yung kirot sa puso ko. Hanggang ngayon, hindi
ko parin alam kung talaga bang matatanggap ko ang mangyayari pag balik ko ng
Pilipinas. Paano kung hindi ko na siya makita? Nasa Alegria na lang siya? Nagsasaka
sa ricefield? Baka maaga siyang mag asawa! Hindi naman ako ilang buwan lang dito sa
Paris, dalawang taon na ako ngayon! Kaya malamang marami nang nangyari! Pero base
sa sinabi ni Coreen, mukha namang pumapasok pa si Wade sa school.
Nagbago lang ang linya ni Coreen nang nagtatlong taon na ako dito.
Mas tumaas ang buhok niya at nagkaroon ng konting highlights. Kulot parin ang dulo,
as usual. Hindi tulad ng buhok kong masyadong straight at walang kabuhay-buhay.
Bukod sa buhok niya, halos wala nang nagbago, except sa pagkakaroon niya ng aura ng
isang 'mature' na babae. Naka puting spagetti strap lang siya at may konting
lipstick sa labi niya. Hindi naman ako naninibago kasi maagang nag ayos itong si
Coreen.
"My goodness, Reina! Talaga palang nakakaganda ang tubig sa abroad! Look at you!"
Nanliit ang mga mata ko sa inasta niya. She looks so damn sexy but... still the
same.
"Dalhan mo ako ng isang timba ng tubig pagkarating mo dito." Tumawa siya. "Naiisip
ko tuloy baka ma hold ka sa embassy dahil nagdadala ka ng timba ng tubig. Wait a
minute... pwede ba yun? Pwede bang magdala ng tubig?"
"What a question? Ilang buwan tayong hindi nakakapagskype, yan na ang pambungad mo
sakin?"
"Anyway, kumusta?"
"Eto, ganun parin. Noah's girl!" Pumikit siya at nilagay ang dalawang palad sa
bibig habang parang kinukuryenteng nanginig.
"20 freaking years of love! My God! Move on din pag may time!" Sabi ko.
"I'm not like you, Reina." Umirap siya at nanisay ulit sa kilig. "Anyway, 10 years
pa lang no! Highschool pa lang akong nagsimulang magkagusto sa kanya. Or grade 5? I
forgot! Basta, siya yung first and only love ko!"
"Anyway, sabi niya sakin may boyfriend ka daw diyan... Si Liam?" Tumawa na naman
siya.
Nanisay ulit siya sa kilig. Okay. Darn it. I think wala akong mapapala sa pag uusap
naming ito.
"Ay hindi, boyfriend mo siya. Lalaking kaibigan. Ikaw naman masyadong assuming."
Humagalpak ulit siya sa tawa.
Ang bangag naman ng babaeng ito. Nanliit ulit ang mga mata ko at sinubukang
suklayin ang buhok ko gamit ang kamay ko.
Nakita kong lumapit talaga siya sa screen para tignan akong mabuti.
"As in! Alam mo yung sobrang ganda mo talaga? Kamukha mo na si Rozen... Soft
version. Oh my Gosh! I think girl crush na kita!"
"I don't know, Coreen. Siguro isang taon pa."Ngumisi siya, "Kahit na sabihin ko
sayong..." Mas lalong lumaki ang ngisi niya.
"ANO?"
"Chaka lang! Sige na! Bye na pls! Catch up with you later-"
Pinutol na niya. That shizzy girl! Nangati tuloy ang kamay kong makapag Facebook at
i-check si Wade. Ano ba ito! Tatlong taon na napaparanoid parin ako kay Wade.
Pumikit ako at niclick yung sign up sa Facebook. Mabilis kong tinapos ang mga forms
at sa wakas ay nagkaroon na ako ng account.
"REINA!"
Padabog kong naisarado ang laptop ko. Anakngputspa! Si Liam lang pala ang
nanggugulat!
"Ano? Mag hahang-out ka na naman kasama ang laptop mo. Diba sabi ko sayo gusto ko
sa ngayon ako lang muna?"
"Sorry, kasi talagang nag skype kami ni Coreen ngayon. Hindi ko naiwasan. Ang hirap
niya kasing hagilapin kaya pinagbigyan ko na."
At kung alam ko lang na ganun lang kaiksi yung skype namin sana hinayaan ko na lang
siyang kalawangin sa Pilipinas.
Hinawakan ni Liam ang kamay ko at tinayo ako sa upuan ko. Ngumisi siya at dumapo
ulit ang paningin ko sa dimple niya.
"I know that's your favorite part of me." Sabay lagay niya sa kamay ko sa dimple
niya.
Napangiti ako. He's always this sweet.
"But you really need to get away from that laptop, ayokong nagdedesign ka sa araw
natin. Ayoko ring may kasama kang iPad sa araw na ito..."
Tumatango na ako, nasa gitna pa lang siya ng sinasabi niya. "I know..."
Nung una niyang ginawa sakin ito, nabigla ako at naweirduhan dahil wala lang iyon
sa kanya. Kalaunan, napagtanto kong sweet lang talaga siya at maaring nadala siya
sa mga kaugalian ng mga pranses. I won't blame him. Ilang beses na rin akong
nahalikan ng mga kakilala kong French. Kahit na mismo yung bisexual kong mentor ay
nahalikan na ako sa pisngi at labi. Nothing's wrong with that here...
"What?"
"Hindi ah!"
"I'm really going to miss you. Make sure isang taon na lang ang itatagal niyan, ah?
Sapat na naman siguro yung experience mo sa kamay ng Valentino, tsaka nag design ka
na rin ng royal gown. You almost don't need the degree. Pustahan tayo, pag uwi mo
ng Pilipinas, dadagsa yung mga artistang magpapadesign ng gowns or suits sayo."
Napangiti ako.
"Hindi naman."
"You should stay here. Mukhang mas malaki ang offer kung nandito ka, eh."
"Babalik ako."
It's easy to fall in love with Liam but it's so darn hard to forget Wade!
At oo, bumabangon ang banda nina Noah. Liam is taking over. Madali para sa kanya
dahil walang standards na magpi-pressure sa kanya, kasi hindi niya nakita ang Zeus
noong si Wade pa ang bokalista. I've seen their videos. Yes, he's great. Almost as
great as Wade. Yung tipong tinititigan ni Wade lahat ng audience at pinapatay niya
sa ngiti. At pag pumikit na siya, napapapikit ka rin. Pag dinadama niya ang kanta,
nadadama mo rin. It was darn easy for him to take over Zeus.Ngayong alaala na lang
ang lahat nang iyon para sakin, bakit ganito parin ang tibok ng puso? Umaasa parin
akong mapansin ako ng taong tinakwil ko noon pa? Ako yung nangarap pero sa huli ako
rin yung sumuka. It's all my fault.
At nang lumapag ang eroplano sa Pilipinas, mas maaga ng isang linggo sa inasahan ng
pamilya ko, ganun din ang naging linya ko sa puso ko.
Reunion!
Ang laki naman ng luggage ko. Buti na lang isa lang yung dala ko. Iniwan ko yung
ibang damit ko sa Paris. Sinigurado ko yung mga pangtrabaho kong kits. Gusto ko
ngang dalhin yung electronic sewing machine ko pero nagpasya akong magpapabili na
lang dito. Tsaka madalas hindi na ako yung tumatahi. Yung sa mga bigatin lang ako
naka hands on.
Hinahatak ko yung luggage ko at hinahawi ang magulong buhok. Palabas na ako ng NAIA
at dahil matalino akong bata, naisipan kong isurprise ang mga kapatid ko, ni hindi
ko alam yung numero ng kahit isa sa driver namin sa bahay kaya eto at maghihirap
akong pumila para sa taxi.
Ang init talaga dito sa Pilipinas. Pinaypayan ko ang sarili ko habang nakaabang ng
taxi.
I don't freaking care if you want 1000 bucks para madala mo ako sa bahay, just step
on the gas!
Umirap ako at tumingin sa labas. Darn, I miss Manila. Lalong lalo na sa gabi. Yung
mga nakikita mong liwanag sa bawat building. Ganun din naman sa Paris pero iba
talaga ang amoy ng Manila. Anong amoy yun? Ewan ko. Haha!
That... muscles. Nakababa yung jeans niya at kita ang underwear niyang 'Calvin
Klein'.
Papalayo na kami sa billboard nang naisipan kong tignan ang mukha niya. Seryoso ito
nakatitig sa bawat taong titingin din sa kanya. This is just about the biggest
billboard I've ever seen right now-
Napalunok ako nang tatlong beses at hinintay ang isasagot ng driver. Napahawak ako
sa dibdib na parang magkakaheart attack na.
"H-Ho?"
Putsapang walang hiyang Coreen! Hindi ko alam na nag momodelo na pala si Wade!
Umiling ang driver. "Oo. Hindi mo ba sila napanood? Nag world tour ata yung mga
kabanda niya."
"HUH?"
"Oo. Yung Going South?" Kumunot ang noo niya. "Hindi ba sila napunta sa Paris?"
GOING SOUTH!? Yun yung bandang nag world tour na noon, diba?
"I'm sure nagkakamali ka manong, hindi naman siya yung bokalista ng Going South!"
Kumunot ulit ang noo niya, "Siya yun. Nag world tour sila bago lang. Kinukuha
siyang endorser, dami kasi niyang fans."
"Manong, pake park ho sa isang ano kahit convenient store, bibili lang ako ng sim."
Mabilis ang takbo ko sa isnag convenient store at halos ipagtulakan ko ang mga
taong nasa linya para lang mabili yung sim.
"Kahit ano na basta yung may load."Putek! Mabilis kong pinasok sa cellphone ko yung
sim at natatarantang ni-dial ang numero ni Coreen.
Mag aalas singko na at Sabado ngayon, hindi ako sigurado kung nasaan ang babaitang
iyon. Nagtatrabaho ba yun ngayon? Ewan ko! Bahala na!
"Ay, Reina!"
"Nasa Studio. Pinapanood ko sina Noah at Liam, tumutugtog. Alam mo na, first time
nila dito."
"Moon Records?"
"Oo."
Naging mas lalong maingay at narinig kong umalingawngaw ang gitara ni Noah sa
background. Sumigaw sigaw si Coreen kaya inilayo ko yung cellphone ko sa tainga.
Pinatay ko na lang kasi mukhang wala siyang balak na patayin ito at gusto niya na
lang marinig ko ang undying love niya para kay Noah sa pamamagitan ng pagsigaw!
Nangatog ang binti ko nang naapakan ko ang naka tiles na hagdanan papasok sa Moon
Records. Maraming tao at may naabutan pa akong mga fans na may dalang tarpaulin sa
labas. Dumiretso ako sa guard, hinihila ko parin yung luggage ko.
Linsyak na pusa! Bakit dala ko pa ito? Tinaas ko ang malaking aviators at malamig
na tinanong ang guard...
"Ay maraming banda sa loob pero mga hindi kilala, pwedeng isa yung Zeus doon. Teka,
tignan ko lang." Sabay tingin niya sa log book.
Pakibilisan manong!
Naiinip na talaga ako. Halos titigan ko na ang guard at nag imagine na bilisan niya
ang pag poproseso ng mga documento.
"Paki soot ito, miss tsaka iwan mo na lang yung bagahe mo sa may counter. May Noah
Elizalde nga sa isang banda." Nanliit ang mga mata niya. "Bawal magpapasok ng iba
dito pero mukha ka namang disente at taga France ka pala?" Sabay tingin niya sa
I.D. ko.
Tumakbo ako papasok ng Moon Records. Ang dami kong nakasalubong. Isa doon si Hugo
na nakipagbeso pa sakin kahit bakas na sa mukha ko ang pagmamadali at pagkakairita.
Ang baklang ito ay kaklase ni Kuya Dashiel noong highschool kaya kilala ko. Ni head
to foot niya ako at binigyan ng malaking ngiti.
OH MY GOD! Can anyone just please get out of the way and just help me find Noah!
Kung nasan si Noah, nandoon si Coreen. At gusto kong malaman kung ano yung mga
nilihim ni Coreen sakin tungkol kay Wade dahil sigurado akong marami.
And I darn get it, Noah's band isn't that popular yet."I'm good." Ngumisi ako at
naging tuliro ulit.
"Nagmamadali ka talaga, ah. Sige try mo dun sa pintong iyon. Maraming banda doon.
Baka nandon si Noah. Ngayon ko lang nalaman. Sinusubukan ba nilang mag audition sa
Moon? Hindi na kasi sila naghahanap ng ibang band pero binigyan ng pagkakataon ang
ibang bands na mag auditon. Alam mo na, Going South craze. The Wade Sexy Rivas
Craze. Sige, try mo dun. Teka lang... May aasikasuhin ako. Hanapin mo lang ako ah."
Mabilis siyang umalis at may inasikaso ng bigating artista.
Nakita kong may pitong babaeng sigaw ng sigaw sa harapan. I'm sure, Coreen's there.
Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao sa loob. May iba't ibang banda nga ang nag a-
audition dito. At sa harap, sa presidential table na nakaharap sa nag peperform sa
stage ay limang lalaki at isang matandang babae.
Naglakad ako papasok at papunta sa gitna. Nakaupo lang sa kani-kanilang upuan ang
ibang banda. Parang Britain's Got Talent ang nangyayari dito.
Tumango ang babae at unti-unti nang umalis sina Noah. Pero bago nakaalis si Liam ay
nakita niya ako kaya napangisi siya ng malaki.
"REINA!" Sa sobrang saya niya ay naisigaw niya ang pangalan ko.
Lumingon ang lahat sakin. Uminit ang pisngi ko dahil pati ang ibang banda ay
napatingin sakin.
Pinilig ng lalaki ang ulo niya. Para bang sinusubukan kung lalagutok ba yung leeg
niya. Napahawak siya sa leeg niya at hinimas ito. From that black jacket, broad
shoulders, that familiar hair, I knew who it is.
At isa siya sa nag ju-judge kung papasa ba sina Noah. The tables were really
turned, huh?
Unti-unti siyang tumayo. Nakita ko sa gilid ng mga mata kong papunta na sina Coreen
at Liam sakin pero ang buong atensyon ko ay nandoon parin sa pagtayo niya.
Nung una, akala ko mag wo-walk out siya dahil galit parin siya sakin. Pero laking
gulat ko nang pumihit siya at hinarap ako nang nakangiti.
Tumindig ang balahibo ko. It was that usual smile... that leering smile... that
evil smile... Yung ngiting pinapakita niya sakin noong binubully niya pa ako sa
school.
Napalunok ako. Naka move on na siya! Kasi kung ako ang nasa mga paa niya, hmag wo-
walk out na ako.
Napatingin agad ako sa kanya at nakita kong humalukipkip siya at ngumiti lang
habang pinapanood kami.
"Reunion!?" Yun ang unang binanggit niyang salita. Humalakhak siya at tinapik ang
likod ni Liam.
"N-Napaaga."
No One
I've heard their songs. Iba iyon sa mga kinakanta ni Wade noon. Ibang genre ang mga
kanta ng Zeus sa Going South. Hindi ako makapaniwalang kaya niyang kantahin ang mga
iyon kahit iba sa genre ng mga ginagawa niya.
Nakangisi si Wade habang tinitignan ang isang lalaking kasama. Mukhang kasama niya
yata sa Going South.
"O-Oo."
"Settle down muna kayo, I'll just review the scores. Tsaka... Yung Zeus, pwedeng
umupo na lang muna kayo kasi nasa gitna kayo, eh." Masungit na sinabi nung
matandang babae.
Imbes na isama niya ako kina Noah ay hinila niya ako patungong harap, kung saan
nandoon ang mga babaeng baliw na hiyaw nang hiyaw kanina.
"B-Bakit di mo sinabi sakin itong tungkol kay Wade?" Tanong ko kay Coreen habang
nagsisigaw ang mga babaeng kasama namin.
"diba break pa? Tugtog naman kayo, Going South kahit isang kanta lang! PLEASE!"
Sigaw nila. "Sample! Sample! Sample!"
Nadidistract ako sa hiyaw ng mga kasama namin pero nakatoon ang atensyon ko sa
isasagot ni Coreen.
"Kung hindi ka lang masyadong primitive, sana nalaman mo na nung papasikat pa lang
sila. Visit din ng youtube pag may time at gumawa rin ng Facebook pag may time?
Measuring tape lang yata ang laging kaharap mo sa France!" Umirap siya.
"Obviously, matagal ng sikat ang Going South kaso nag retire ang vocalist dahil
inatupag yung pamilya niya 3 years ago at nabigla na lang akong bokalista na nila
si Wade. Mas lalo silang sumikat. You know? I've been to their concert? Mga
dalawang ulit siguro. Laging hysterical ang mga fans! May nahihimatay. At siguro
tignan mo rin yung internet, baka makita mo kung gaano ka sikat yung apat na yan at
lalo na si Wade."
"Nasalubong ko ang billboard niya papunta dito. It's obvious na sikat siya."
Hindi na nakikinig si Coreen dahil kasama na siyang humiyaw nang nakitang umakyat
sa stage ang tatlo sa mga kabanda ni Wade.
"Swerte natin! My gosh! Swerte natin!" Sabay palabas ng mga camera nila.
Ako lang yata ang hindi gumagalaw dito. Nakanga-nga lang ako habang pinagmamasdang
nag aayos ang mga kabanda ni Wade.
"Iyan si Zac, yung may hawak ng gitara, tapos yung isang inaayos ang gitara ay si
Austin, Tapos yung drummer nila, bago rin yan, si Adam, tapos siyempre yung
vocalist si Wade."
Narealize ko nga kung paano sila makakapag cause ng hysteria sa mga babae. Lahat
sila gwapo. Si Zac na mukhang half-foreigner, si Austin na chinito at mukhang
suplado, Adam na mukhang anak naman ni Adonis, at si Wade na mala-diyos ang
kagwapuhan. Gusto ko na lang matawa. He's changed a lot. Sa aura at sa mukha. Kung
noon ay magulo ang buhok niya, effortlessly, ngayon mukhang sinadya ng mejo magulo
dahil alam ng kung sinong stylist niya na sobrang gwapo niya pag ganun. Para siyang
laging bagong gising. At tuwing ngumingiti siya at bumabalandra yung dimple niya
naririnig ko ang pagbubuntong hininga ng mga babae sa paligid ko. Maging ako
napapabuntong hininga.
Wala ng kahit anong mensahe si Wade nang kinuha niya ang microphone kay Zac.
Nagtatawanan sila na para bang matagal ng magkakilala. Sa bagay, apat na taon din
akong nawala at tatlong taon na siya sa banda.Nagsimula ang kanta sa pagsasabay ng
dalawang guitar at ng drum... Ibang iba talaga ang genre.
Napalingon ako sa likod at nakita kong naka video din ang iba.
"Bagong kanta 'to." Ani Coreen sabay kuha na rin sa cellphone niya.
Bumaling ako kay Wade na ngayon ay nakangisi sa mga babaeng kasama kong tumatalon
at naghahyperventilate na. Hindi na maganda ang kuha ng mga camera nila dahil sa
sobrang pagtatalon.
Naitutulak ako ni Coreen at ng isang babae sa gilid ko dahil sa pagtatalon.
Nakapirmi lang ako habang laglag ang panga at nakatingala sa kanya sa stage.
He can pull it off! Kahit na ibang genre sa kinakanta niya dati, kayang kaya niya.
Sa bawat bigkas niya ng salita, mas lalong nagpapakita ang dimple niya. God! I miss
that dimple so much! At ang boses niyang nakakakilabot. Para bang galing sa langit.
Malamig at nakakapawi ng pangamba.
I get tongue-tied
Tumindig ang balahibo ko nang unti-unti siyang ngumisi sa gitna ng pagkanta. Mas
lalong naging hysterical ang mga kasama ko. Maging si Coreen ay panay na ang talon
sa ginawa ni Wade.
Gusto ko na lang pag untugin ang ulo ko at ang mga pader dito. Kahit sa sahig gusto
kong iuntog ang ulo ko. Nagsisisi ako. Nanghihinayang. Alam ko noon pa na hindi
niya kailangan ang tulong ko para sumikat pero nung nalaman kong ginagamit niya
ako, sinaktan ko siya. Masyado akong nagpadala sa emosyon ko. Masyado akong naloko
sa takot ko. Masyado akong mahina.
Naiiyak ako sa sobrang panghihinayang. For sure, hindi na ako mapapansin nito. Sa
ginawa ko ba naman sa kanya? Hindi ko rin alam kung alin ang mas mabuti, yung
tratuhin niya akong cold o yung ngitian niya lang ako na parang walang nangyari
noon.
Ako lang ba ang di nakamove on?
Lumandas ang luha ko at agad ko naman itong pinunasan. Dahil basa ang mata ko,
naging blurry ang paningin ko. Feeling ko, nasulyapan ako ni Wade. Kinusot ko yung
mata ko sa kalagitnaan ng paghihiyaw ng mga babaeng kalinya ko.
Nakita kong napawi ang ngiti ni Wade at pumikit na lang siya habang tinatapos ang
kanta. May part doon na puro gitara muna, tumalikod si Wade at uminom ng tubig.
I get tongue-tied
May sinabi siya kay Zac at tinapik niya ang likod nito. Tumango si Zac at biglang
umalis si Wade. Sa backstage siya dumaan.
"Ayyy! Bakit umalis? Errr! Si Adammm! AHHH! ADAM!" Sigaw ng mga babae sa tumatayong
drummer.
"Coreen, alis muna ako. Yung bagahe ko nasa labas, dadalhin ko lang sa bahay-"
Hindi ko na siya pinatapos. Tumakbo na ako palabas doon kahit tinatawag na ako ni
Liam.
Hindi na ako nagdalawang isip pang hanapin si Wade sa buong building. Dahil sikat
siya, siguradong may sasakyan na siya. Pero uuwi na ba siya? O may lakad ba siya?
Lalabas na ba siya ng buliding? Hindi ko alam basta dumiretso ako sa entrance para
sabihin sa guard na kukunin ko na yung bagahe ko.
Lintek! Dala-dala ko ito habang sinusuyod ang parking lot ng Moon Records.
Walang tao. Kung walang security guard ng parking lot siguro magtatatakbo na ako sa
kaba. Puro sasakyan lang kasi yung nandoon. Pero napatalon ako nang narinig kong
tumunog ang isa sa sasakyan. Hinanap ko iyon.
"Reina!" Ngumisi siya at kinagat ang labi. "Nandito ba sa parking lot na ito ang
sasakyan mo?"
Napatingin ako sa sasakyan niyang Benz. Putspa! Alam kong may sasakyan siya pero
nakakapanibago.
"W-Wala."
Ang mas nakakapagtaka ay ang trato niya sakin. Kumunot ang noo niya...
Paano niya nagagawang normal ang lahat gayung manghang-mangha parin ako sa kanya.
Hindi pa maproseso ng sistema ko ang pagmaterialize niya sa harapan ko.
Bumuka yung bibig niya na para bang may sasabihin pero tinikom niya ito agad at
nakita ko na naman ang dimple niya. Suminghap siya at tinignan ako ng diretso...
"Bakit?"
"Ah! Yun lang ba? It's okay, Reina. Wala na yun sakin. It's been years..."
Natigilan ako. Hindi ko alam kung bakit masyadong kumirot ang puso ko sa sinabi
niya. Unti-unting nag bara ang lalamunan ko. Kahit sino naman siguro gugustuhing
makalimot sa mga sinabi ko sa kanya noon. Hindi ko mapigilan ang paglandas ulit ng
luha ko. Nalaglag ang panga niya nang nakita niya ito. Nanigas siya sa kinatatayuan
niya. Pinunasan ko agad iyon. Gusto kong mag sorry ulit pero hindi ako
makapagsalita nang di humihikbi. Pinaypayan ko na lang ang sarili ko at naghintay
na humupa yung sakit na nararamdaman ko.
Humakbang siya palapit sakin. Intense ang bawat hakbang niya. Gusto kong umatras
pero hindi ko ginawa.
Inilapit niya ang mukha niya sakin. Doon ko nakita diretso ang mga mata niyang nag
aalab. Hindi ko alam kung bakit masyadong intense at mabigat ang pagtitig niya
sakin.
Ginulo niya ang buhok niya at narinig ko ang pabulong na pagmumura niya.
Narinig ko ulit ang isa pang mura bago siya pumihit at tumalikod sakin.
"Sino yang kasama mo?" Sabay silip nung Johnny na tinawag niya sakin.
"Wala."
Agad kong pinunasan ang luha ko. Nakita ko ang t-shirt ni Johnny at mukhang isa
siyang reporter o writer ng isang magazine! May "Yes!" kasi doon.
"Hindi, Johnny."
"Reina Elizalde, yung designer na anak ng mga Elizalde. You know her?""Ah!" Ni head
to foot ako ni Johnny.
I'm sure pula pa ang ilong ko kahit napunasan ko na ang luiha ko.
"Magpapagawa ako ng suit, para sa Awards. She's just my designer." Nagkibit balikat
si Wade.
Alam kong ginawa niya lang iyong excuse para wala siyang maging issue. Syempre, ma
he-heartbroken ang fans niya pag nalamang may girlfriend siya. Wait? So ibig
sabihin wala siyang girlfriend?
"Uy! Yung isa sa mga anak ng Elizalde? Wow! Akala ko susunod na linggo ka pa
babalik?"
Umiling ako, "Napaaga eh." Sabi ko sabay sulyap kay Wade na agad nag iwas ng tingin
sakin.
Hindi Kaya
Ngayon lang ako na conscious sa itsura ko ng ganito. Hindi ko na alam kung ano pa
ang sasabihin ko. Tapos na akong mag sorry. Sinabi niya na rin saking wala na sa
kanya iyon at nakalimutan niya na. Mabuti. Mabuti dahil nalimot niya na ang ginawa
ko pero ang tanong ko ay may feelings pa ba siya sakin? Malamang wala na! Kahit na
gusto kong magtanong, hindi ko magawa.
Walang katapusan ang naramdaman kong kirot. Hindi ko alam kung talagang harsh ba
yung mga sinasabi niya o dahil lang ito sa pagiging guilty ko.
"Wala na tayong magagawa sa nangyari noon, Reina. Mag move on na lang tayo. Sorry
din kung pinagplanuhan kong gamitin ka. Tapos na iyon. We we're teenagers. Kung nag
kunware ka noon, well then, that's too bad." Nagkibit-balikat siya.
Aalma na sana ako sa sinabi niyang pagkukunwari ko. Na mali yung mga sinabi ko
noon. Pero bago ko pa maibuka ang bibig ko para magsalita.
"Oh, Andito na yung french mong boyfriend." Tumingin siya sa likod ko.
Napatalon ako at napatingin na rin sa likod ko. Nakita kong half-running si Liam
papunta samin.
"Oh! Isa ba yan sa pagbabago mo? Akala ko ba sa mundo mo, hindi naghahalikan ang
magkakaibigan, bakit ngayon naghahalikan na? Yan ba ang natutunan mo sa apat na
taon sa ibang bansa?"
"Liam!" Tawag niya sabay highfive kay Liam na nasa likod ko na.
"Bakit ka nandito, Reina?" Tanong niya sabay pamaywang saming dalawa ni Wade.
"Your first job over in the Philippines, Reina! Amazing! Big time agad!"
Nakatitig siya sakin gamit ang sarcastic niyang mga mata at ngiti. Magaspang ang
ugali nitong si Wade pag naiinis siya kaya malamang ay inis na inis parin siya
sakin dahil sa nangyari noon. Pero pag nasa harap kami ng ibang tao ay iba yung
ipinapakita niya. Nakikipagplastikan siya.
Napawi ang ngiti niya nang mahigpit akong niyakap ni Liam. Nag iwas siya ng tingin
kaya napatingin ako kay Liam.
"Congratulations, Reina! Magpapaparty tayo mamaya sa inyo? I'm sure your mom and
dad will be happy about this! Biruin mo, unang tapak mo pa lang sa Pilipinas-"
Natahimik kaming dalawa ni Liam habang tinitignan ang paglabas ng Mercedes Benz
niyang two-seater.
"Nagmamadali si Wade, baka may lakad, pero basta, Reina ah, mamaya, party!"
"H-Huh? I-I'm not even sure kung totoo yung sinabi ni Wade."
Natigilan ako sa sinabi ni Liam. For some reason, may naaalala akong mga sinabi ni
Wade na hindi ko pinaniwalaan noon. At panama masyado yung sinabi ni Liam.
Tulala ako sa sasakyan ni Noah. Papunta na kami ng bahay. Maraming nangyari kanina
kaya hindi ko maproseso ang lahat. Maraming sinabi si Coreen saking hindi pa
pumapasok sa utak ko at marami akong nalaman tungkol kay Wade na nagpabagabag
sakin.Tamad na nag da-drive si Noah pabalik ng bahay. Hindi siya nag sasalita, as
usual kaya ako na mismo ang nag tanong sa kanya.
"Dapat ako yung nagtatanong sayo niyan. Are you okay?" Sumulyap siya nang nakangiti
pero malungkot ang ngiti niya.
Umiling ako at nakita ang sarili kong repleksyon sa mukha niya, we are alike in so
many ways, "Okay lang naman."
"Alam kong di mo alam yung mga pagbabago kay Wade. And I know your history with
him... Nag away din kami noon dahil sa pag alis niya pero we're cool now. Are you
cool with him?"
Ewan ko! Pag may tao, maganda naman siyang makitungo sakin pero pag kaming dalawa
para niya akong pinapatay sa sindak!
"I... I think so... Uh, niyaya niya akong mag design ng suit niya."
"Tinanggap mo ba?"
"Uh, hindi niya naman ako tinanong talaga. Bigla niya lang sinabi."
"You should be cool with him, Reina. Kasi kung hindi, ibig sabihin di ka pa
nakakamove on. I heard sinupalpal mo pa siya noon ng masasakit na salita."
Ngumisi siya, "Buti. Kasi maging si Rozen ay kaibigan na niya. He's moved on... You
should, too."
"OKAY NA SI WADE AT ROZEN?" Tanong ko kay Noah nang papasok na kami sa bahay.
"B-Bakit? P-Paano?"
"I don't know... Bigla na lang silang naging okay. Naka move on na si Rozen, at
ganun rin si Wade. Magbibihis lang ako, I'm exhausted."
Pinagsasapak ko si Rozen. Tumatawa lang siya na parang baliw. Ako naman dito, inis
na inis!
"Seriously, what is your problem! Pagkabalik mo dito, iyan agad ang isasalubong mo
sakin?"
"Welcome home!" Tumawa ulit siya. "Nabalitaan ko rin na may offer ka agad sa pag
dedesign! What an amazing come back, Reina!"
OH MY GOD! SOBRANG GUSTO KONG TUMAWA AT UMIYAK! GUSTO KONG MAGLUPASAY SA IYAK DITO
SAMING SAHIG. Gusto kong guluhin ang buhok ko, sabunutan ang sarili at magmukhang
si Sisa.
"By the way..." Sabay hawak ni Rozen sa magkabilang balikat ko. "Inimbitahan ko nga
pala ang unang kliyente mo, of course, your first offer wouldn't be possible
without him..."
Nag e-echo gamit ang demonyong boses sa utak ko ang sinabi ni Rozen...
Halos makalmot ko na siya sa inis pero nakangisi siyang umatras at nailagan niya
ang mga kuko ko.
Naligo ako at nagbihis. Nanginig ang paa ko habang pinapanood ang sarili kong buhok
na bino-blow dry ni Coreen.
Isa pa ang isang ito, walang sinabi sakin kaya windang ako pagbalik ko dito!
BUSHET! BUSHET NA BUHAY!
"Ano ba, Reina! What's with your face! Stop being so grumpy. Ano bang nagawa ng mga
tao at bakit mukha kang bwiset sa lahat?"
ANO? HINDI KO ALAM! HINDING HINDI KO ALAM KUNG ANONG GINAWA NIYO AT BAKIT BWISIT NA
BWISIT AKO!
Pero nang papatuyo na ang buhok ko, unti-unti kong narealize kung ilang taon na ang
nagdaan. Maaring sa loob ng apat na taon na iyon, maraming nangyari sa buhay nila
na hindi ko alam. Naka move on na sila. Totally. Ako lang ang hindi. Ako lang ang
panay ang panghihinayang. Kahit nasa malayo ako, ako pa ang hindi naka move on. At
silang mga narito, sila pa yung agad nakalimot.
Ako lang naman pala... Ako lang mag isa. Tinulak ako ni Rozen na ayawan si Wade
noon pero ako parin ang nag desisyon sa huli. Kahit naramdaman ko at alam kong
mahal ako ni Wade noon, mas inuna ko ang pride ko. Kaya ngayon, ako lang ang mag
isang tumatamasa sa mga kahibangang ito.
"Reina, come here!" Sabay kaway kaway ni Liam sa niset up na mga table malapit sa
pool namin.
God, I can feel the butterflies in my stomach. Kasi hindi naman gaanong maraming
tao pero may isang tao akong nakikita sa gilid ng mga mata ko. Nakaupo lang siya
doon at nakatingin sakin. Hindi ko siya magawang sulyapan kasi baka mas lalong
mangatog ang mga binti ko.
Sinuyod ko ang tatlong table (skipping Wade). Nandoon sina Warren, Joey, Rozen,
Coreen, Noah, Liam, at may apat na babaeng hindi ko kilala. I guess they're Rozen's
friends. Dalawa sa babaeng iyon ay nasa table ni Wade. Yung other two naman ay nasa
table ni Warren at Joey.
"Whoa! Reina! You look so good!" Tumayo si Warren at niyakap ako. "Kanina ko pa
gustong sabihin sayo ito. Ang ganda mo na talaga. Ang laki ng pinagbago mo!" Tumawa
siya.
"Oo nga, Reina! Baka sakaling pwede kang maging stylist ko?" Biro ni Joey.
"Mahal si Reina, guys." Tumawa si Liam. "Mahal yan kasi experienced. Kaya naman
saka na pag bigtime na tayo tulad ni Wade."
Napatingin ako kay Wade na nakangisi at nakikinig sa mga kwento ng dalawang babae.
Kumunot ang noo ko. Pinalaki ko na lang ang tainga ko para pakinggan ang kwentuhan
nila.
Naka tube top tsaka mini skirt lang yung babaeng nagsasalita. Yung isa naman ay
naka pants pero may cleavage namang ipinapakita.
"A-Ano?"
"Kumain ka na. Eto oh, kumuha na ako ng pagkain. Party mo pa naman ito." Sabay
pakita sa pinggan niyang puno ng pagkain.
"Ah! Ako na ang kumuha sa pagkain niya. Here, Reina." Sabi ni Liam ng nakangiti.
"Thanks, Liam!" Ngumisi ako at tinignan ang pinggan na puno ng tamang pagkain.
"Ikaw talaga! Presence of mind naman diyan. Mukhang kanina ka pa tuliro? Jetlag?"
Tumawa siya.
"Ganun din ako noon. Tsaka iba kasi talaga ang klima dito. Sarap tuloy bumalik ng
France. Hindi mo ba na mi-miss yung pa coffee shop coffee shop natin at ang
magagandang tanawin. Puro kasi pulosyon dito, alam mo na."
"Na alala mo ba yung tumatambay tayo lagi sa tapat ng lake? Tapos ginuguhit mo
ako?" Tumawa siya."Uy! Magaling gumuhit ng portrait si Reina." Singit ni Warren.
"Alam ko, dude. Marami siyang ginuhit na mukha ko eh. Obsessed yata ito sakin."
"Minsan, sa condo niya o sa condo ko. Madalas sa labas, sa coffee shops, sa tapat
ng lake. Ganun."
Halos mailuwa ko yung kinakain ko. Napainom ako ng tubig. Nanahimik sina Warren at
Joey. Alam kong kahit di nila sinasabi ay alam nila kung anong nangyari noon.
"Oo, Wade. Nanonood kami ng movies sa condo. Tsaka pinagluluto niya rin ako.
Minsan, natutulog kasi boring. Para nga kaming mag asawa nito!" Ngumisi si Liam at
inakbayan ako.
Nakita kong pumula ang pisngi ni Wade pero nakangiti siya. I can really feel
something about his smile. It isn't genuine, I'm sure. Pero ayokong umasang naiinis
o nagseselos siya.
"Mahilig talaga si Reina'ng tumambay sa bahay ano? Kasi noon, tumatambay din siya
sa apartment ko kaya lang... hindi namin kayang matulog."
SHIT! Nag iwas ako ng tingin at nagdasal na sana matapos na lang itoKabanata 43
Bagay Sa Buhay Mo
Binigyan niya sina Wade at Joey. Thank you so much, Warren! Nabaling sa ibang
subject ang atensyon nila.
Unti-unti akong bumalik sa pagkain ko. Pero habang sinusubo ko yung pagkain ay
sumulyap ako kay Wade. Nakita kong palihim din siyang tumitingin sakin kaya agad
akong nag iwas ng tingin.
"Hindi ko alam na madalas ka pala kina Wade, Reina." Pabulong na sinabi ni Liam
sakin.
Namutla ako.
Narinig ko rin ang, "Tsss!" Ni Wade kaya napatingin ako sa kanya at naabutan kong
umiinom siya ng beer at tumatawa sa sinasabi ng dalawang babae sa tabi niya.
Bumaling ulit ako kay Liam.
"Nagre-review kami noon para sa subject namin. Weak talaga kasi ako pagdating sa
acads."
Tumango siya pero nakita ko parin ang pagtataka sa mukha niya. "Close pala kayo? Di
ko alam yun. Mukhang di mo naman siya nabanggit, ah? Akala ko ako lang yung
lalaking close mo."
Umiling ako, "H-Hindi. Uhm, hindi naman talaga close." Napatingin ako kay Wade at
nakita kong tulala siyang nakatitig sa beer niya kahit nagsasalita ng nakakatuwa
yung isang babae.
"So? Ako lang yung close mong lalaki?" Ngumisi si Liam at inakbayan ulit ako.
Lumayo ako ng konti at nginitian siya, "Syempre, ano ka ba!" Tumawa ako sa reaksyon
niyang pag pu-puppy eyes sakin.
"Huy, Liam. Ano na yan? Pinopormahan mo na ba si Reina?" Saway ni Rozen sa paakbay-
akbay ni Liam sakin.
Mas lalong uminit ang pisngi ko gayung nakabaling na silang lahat sakin, "Heh! Ewan
ko sayo!" Sabay sapak ko kay Liam.
"Uy! Noon ko pa kaya sinabi sayong manliligaw ako! Ayaw mo lang maniwala! Ito
talaga! Sa sobrang close namin, di na siya naniniwala sakin. Akala niya nagbibiro
ako!"
Humagalpak sa tawa sina Warren at Joey. At oo, 2 years ago, sinabi ni Liam sakin na
gusto niya raw ako. Nagpaalam siyang manliligaw sakin pero hindi ako naniniwala.
Masyadong imposible. Alam kong nadala lang siya sa mga magulang namin. Kung
iniendorse ng mga magulang ko si Liam sakin, mas lalo naman akong iniendorse ng mga
magulang niya sa kanya. Siguro ay nadala lang siya doon. Wala din siyang gaanong
close sa Paris, ako lang ang laging nakakasama niya.
"Nakoo... Ganyan talaga si Reina, hindi yan madaling nag titiwala." Singit ni Wade
sabay inom ng beer.
"Alam ko yun, Wade." Sabi ni Liam. "Kaya nga naghihintay parin ako ngayon hanggang
sa maniwala siya."
"Ang swerte naman ni Reina kay Liam!" Sabi ng isang babae sa table nina Warren.
"Oo nga naman, diba, Liam? Since halos ipagkasundo na kayo ng mga magulang niyo,
hindi mo na kailangang mag madali." Singit ni Coreen nang naka evil smile.
Lumaki ang mata ko at nag eye to eye contact kaming dalawa. Hindi yata nakarating
sa kanya ang gusto kong ipaabot na mensahe kaya nagpatuloy siya sa pagsasalita.
"Kasi may negosyo sina Liam, negosyo niyo mga Elizalde. Pag nagkataon, pwedeng mag
merge, diba?"
"Oo nga!" Sinegundahan pa talaga ni Rozen! "All the best for the only girl of our
family." Kinindatan niya ako.
"Tsk! Salamat talaga! Ang babait niyo talaga. Nilalakad niyo ako." Sinapak ko ang
braso ni Liam nang bumalik siya sa tabi ko.
"Reina, you're not a teenager anymore. Pwede ka ng mag boyfriend. Mas maganda naman
sigurong sa kilalang lalaki ka mapunta. Itong si Liam, matino naman at kilala na
namin kaya..." Nagkibit-balikat siya. "Pwede." Tumango pa si Rozen.
"Ikaw, Wade? Daming nalilink sayo, ah? Yung model, si Sarah, yung vocalist, at si
Shan. Sino ba talaga? Tsaka wala ka pang naging girlfriend sa tatlong taon mo sa
industriya. Yung hula sa mga tabloid may non showbiz girlfriend ka daw at pangalan
niya yung tattoo mo."
I WANT TO KNOW!
"Alam mo yung bagong kanta ng anong banda ba yun, Warren?" Tanong ni Rozen.
LECHE! NANANADYA PA TALAGA ITONG SI ROZEN! Nakikinig ako dito sa usapan pero
sumisingit siya para maiwala yung kwento. Humilig ako palapit sa table nang mas
marinig ko. Sana tumahimik minsan si Rozen lalo na pag wrong timing.
"Wala naman, ah." Sabi ni Wade.
"Weh! Showbiz ka masyadong sumagot! Grabe! Eh kasi nakita daw yung model na pumasok
sa condo mo. May picture na kumalat sa internet. Swerte naman! Tapos nagkataon pa
na nung na picturan, diba, sa araw na iyon, umiyak si Shan. Kaya pinaulanan ng hate
at mga bash yung model."
"Uy! Kawawa si Zoey sa mga iyon, ah!" Singit ni Joey. "Nabasa ko yung bash sa
Youtube. Kahit wala naman talagang inaamin si Shan na may namamagitan sa inyo, nag
assume na agad ang fans na meron at si Zoey yung dahilan ng break up."
"Z-ZOEY?"
Wade clenched his jaw again. Napatingin ako sa tatlong walang kwentang tao sa buhay
ko, namely: Rozen, Noah, and Coreen. Yumuko silang tatlo na para bang walang
narinig galing sakin. Kaya imbes na sila ang pagdiskitahan ko ay bumaling ako sa
babaeng kumakausap kay Wade.
"Oo. Yung model na si Zoey. May picture kasi na pumunta si Zoey sa condo ni Wade
kaya ayun... Daming hate na natanggap. Ano ba kasing meron sa inyo ni Zoey?"
"Wala talaga. Sa picture na iyon, hindi lang naman si Zoey, diba? Kasama niya noon
ang manager ng Going South tsaka si Adam. Inedit lang yun at ginawang siya lang mag
isa. Tsss. Media."
ZOEY IS A FREAKING MODEL! Sa bagay! Inaamin kong maganda naman talaga siya at
matangkad kaya bagay sa kanya iyon. Pero hindi ako makapaniwalang hindi ko yun
alam.
Parang kinurot ang puso ko sa sinabi niya. Napalunok-lunok ako at napayuko. Gusto
ko pang magtanong pero natatakot akong baka pumiyok ang boses ko sa konting sakit
na naramdaman ko sa dibdib ko. He's keeping secrets... Hindi naman sa alam ko ang
lahat ng sekreto niya noon, kasi noon pa man, misteryoso na talaga siya. Pero
ngayon... alam mo yung feeling na gusto mong malaman kung ano pa ba ang sekreto
niya pero wala kang karapatang mag tanong?
I should google this one. Kung kaya niyang itanggi na hindi si Zoey, bakit hindi
niya kayang klaruhin ang namamagitan sa kanila ni Shan?
Isa pa... Wade is a playboy. Hindi ako naniniwalang nakaya niyang mabuhay sa loob
ng apat na taon na walang... walang na ikama. I'm sure meron. Kahit isa. Pero
imposibleng isa lang.
"Ah... May kukunin lang ako sa kwarto." Pagsisinungaling ko.Kahit sa totoo lang,
mag go-google ako. Hindi na kasi talaga ako makatiis. Nagmadali akong pumunta sa
kwarto at kinuha ang iPad.
"A-Ayoko lang mag bigay ng kumento muna. Let's just wait. It's still a shock to me.
Akala ko kasi wala na..." Sabay hagulhol.
Putek! Pwedeng sabihin niyo na lang ang totoo bakit paliguy-ligoy ang mga
natatanggap ko sa mga video na ito? Ano bang meron sa inyo ni Wade? Hindi naman
pwedeng tanungin ko siya ng diretso, diba?
"Wade... kayo ba nitong Shan?"
OH MY GOD! Kinagat ko ang labi ko sabay hanap ulit ng video. Nakita kong
nakapagmodel pala si Zoey sa Fashion Week na siyang magiging first event ko.
Binigyan na kasi ako ng puwang para makapag design doon gamit ang mga koneksyon ng
pamilya ko. Ibig sabihin, may chance na magkita kami doon.
Nakita ko rin doon ang iba pang artistang nalink kay Wade. May isang teen idol pang
may teleserye ang nag hayag na ultimate crush niya si Wade Rivas ng Going South
dahil gwapo, mabait at misteryoso daw. Pinaulanan naman ng bash ng mga fans sa
comment boxes.
"Back off, Julia! Laslas ka na! Sana mamatay ka! Wa'g mong sirain ang Relasyon ng
WadeSha!"
May nakita pa akong video clips na scenes ni Shan sa isang movie niya at pinag
tagpi-tagpi ito sa mga scenes ng interview at concert ni Wade. Ang ganda ng
pagkakaedit. Yung title ay, "The Rock God and I."
ANONG KAHIBANGAN ITO? Hindi ko namalayang kanina pa pala kumikirot yung puso ko sa
kakapanood nitong mga video na mukha silang magkasama. Paano pa kaya pag nakita ko
na? Dahil pareho silang ayaw mag kumento, mas nagiging palaisipan sa madla yung
tungkol sa kanila. Mas lalong naging mysterious. Mas lalong naging masakit para
sakin. Parang hindi ako makapaniwalang pupula ang pisngi ni Wade para sa ibang
babae. May sasabihan siyang, 'baguhan'. May dinala siya sa Alegria na ibang babae
at ipinakilala sa pamilya niya. I can't... I can't breathe.
"Ah! Nakabalik ka na pala! Saan ka galing?" Binigay ni Liam ang gitara kay Joey at
naglahad siya ng kamay sakin.
Napalunok ako. Noon, sa Paris, tuwing ganito si Liam, hinahayaan ko lang naman,
pero ngayong nandito na ako at nasa harapan kami ni Wade, parang hindi ko kaya.
HIndi ko inabot ang kamay ko kaya siya na mismo ang humablot dito.
Mapupungay na ang mga mata niya. Mukhang inaantok at may tama na rin. Itinuro niya
sakin ang dalawang bote ng Bacardi.
Napatingin ako kay Wade na ngayon ay iniinom ang isang shot nito.
"Yung natumba tayong dalawa pagkatapos nating inumin ang isang bote niyan...
tapos..." Tumawa si Liam habang pinaglalaruan ang buhok ko. "Tapos..." Hindi niya
matapos tapos ang kwento niya dahil sa pagtawa niya.
Yun yung pagkakatanggap ko ng offer sa royal gown na gagawin. Nag celebrate kaming
dalawa at natumba kami sa labas ng isang bar at pinagalitan kami ng Police.
"Uy! Censored ba yan? Mukhang may nag aalab ng scene pagkatapos niyong matumba,
ah?" Tumawa ang isang babae.
Nanlaki ang mga mata ko at agad itong dumapo kay Wade na ngayon ay tulala na.
"Gabi na tsaka mejo lasing ka na, baka kailangan mo ng umuwi, Warren?" Bumaling si
Wade kay Warren.
"Si Wade naman, masyadong KJ." Sabi ng isa pang lasing na babae na ngayon ay
nakakapit sa braso ni Wade at naglalambing.
"Oo nga, 'tol. Ihatid na natin itong si Liam baka pagalitan pa tayo ng mga magulang
nito."
Tumawa si Liam nang wala sa sarili, "Pwede namang dito ako matulog, eh."
He's really really drunk. Naka pikit na ang mga mata niya at pumipiyok na ang boses
niya.
"Shut up. Asa!" Galit na sambit ni Wade nang inalalayan si Liam pag tayo.
Kinusot ni Noah ang mga mata niya at tumingin siya sa tabi niya.
Pero hindi na siya nag hintay ng sagot. Kinusot niya na lang ulit ang mga mata niya
at bumaling kina Warren at Joey na inalalayan si Liam.
Nakatayo siya sa likod ko. Gusto kong tumayo para tignan kung maayos bang nakasakay
sa sasakyan si Liam pero nanginginig ang mga binti ko at di ako makagalaw.
"Tapos, Reina, anong nangyari?" Malamig niyang sinabi nang tuluyan nang nawala sina
Warren sa paningin ko.
Nanliit ang mga mata ko sa tanong niya, "B-Bakit pa yun importante sayo?"Tumaas ang
kilay niya at nakita kong unti-unting pumula ang pisngi niya. at hindi iyon dahil
sa alak...
"Nahuli kami n-ng police... pinagalitan kami... Wait a minute, bakit kailangan mo
ng explanation?"
"Ako parin ang laman ng puso mo. Hanggang ngayon." Sabi ko sabay turo sa dibdib
niya. "Diba, Wade?"
Hindi siya nagsalita. Hinawakan niya lang ang labi ko. It sent shivers down my
spine. Dahil sa panginginig at kiliting naramdaman ko sa kamay niya, napapikit ako.
Dahan-dahan niyang pinaglakbay ang kamay niya galing sa labi ko papuntang ilong...
Humakbang ako papalapit sa kanya. I can feel him. His heat. I can almost hear his
heart. Bahagya siyang tumigil dahil sa paglapit ko pero pinagpatuloy niya ang
paghaplos sa mukha ko. Hinaplos niya ang bridge ng ilong ko, ang mga mata ko, ang
tainga ko... Naramdaman ko ang pagtindig ng balahibo ko sa mga haplos niya.
I know... I know... ito yung pakiramdam ng hinahaplos niya ako. At siya lang ang
makakagawa nito sa sistema ko. Siya lang. Wala ng iba. Yung tiping haplos niya pa
lang, nanghihina na ako. Mabuti na lang at naka pikit ako kaya di niya makikita ang
namumuong luha ko. God knows how much I miss you. Pero nasaktan kita. Alam kong
mahirap magtiwala ulit sakin ngayong pinaniwala kitang nagkunwari lang ako na mahal
kita noon. Iniwan kita na wasak at walang mapuntahan.
Hinaplos niya ang leeg ko, dahan dahan. Wala akong pakealam kung makita niya at
maramdaman niya ang paninindig ng balahibo ko.
Dalawang kamay na ang pinagsabay niya sa paghahaplos ng balikat ko, braso, kamay,
tumigil siya sa paghaplos sa baywang ko. Para bang ninanamnam niya yung pag
materialize ko sa harapan niya.
Hindi ko na maiwasan ang pag hikbi ko. Binawi niya ang kamay niya kaya unti-unti
akong dumilat. Nakita kong pula ang mga mata niya at pinasadahan niya ng mga palad
ang kanyang buhok. He licked his lips. Huminga siya ng malalim bago bumaling sakin.
"Iniwan mo ako noon at pinaniwalang kunwari lang ang lahat. Hindi ako naniwala...
alam mo yun? Hindi... Hindi... Mahal ako ni Reina. Sinabi mo sakin, eh. Hindi
pwedeng kunwari lang yun. Pero iniwan mo ako, puta, iniwan mo ako sa ere at ngayon
magbabalik kang may kasamang iba. Naghahalikan kayo sa harapan ko. Nagagawa mo na
yun ngayon? Samantalang noon? Nakaw na sandali lang ang para satin kasi ayaw ng
pamilya mo sakin?" Tumataas ang tono ng boses niya.
Umiling ako at hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya kaya pabalik-balik ko
siyang pinaulanan nang, "Sorry... Wade... I'm sorry..."
"PUTANG SORRY NA YAN, REINA! ANG HINA HINA MO TALAGA! NAIINIS AKO SAYO! ANG HINA
MO! KAYA AYAN, PAG HINAHALIKAN KA, OKAY LANG!? WALA KA BANG BOSES DIYAN PARA
TUMANGGI KUNG AYAW MO?"
"Bata ka pa noon? BAKIT NGAYON NAGPAPAHALIK KA PARIN KAY LIAM? BATA KA PARIN KAYA
OKAY LANG? KAYO NA BA? MAY NANGYARI NA BA? NAKUHA NIYA NA BA YUNG ININGATAN KONG
VIRGINITY MO NOON? DAMN! KUNG ALAM KO LANG NA IIWAN MO RIN AKO, SANA TINULOY KO NA
LANG YUNG NANGYARI SA WAIG PARA MAHIYA KA NAMANG IBIGAY YAN SA IBA!"
Tinulak ko siya. Nanghihina ako sa sinabi niya. Humikbi na lang ako. Nakita kong
sarcastic siyang ngumisi. He is really scaring the sh1t out of me... para bang
sobra sobra ang galit niya sakin.
"What? I'm a jerk kasi plano kong lokohin ka noon? Come on, Reina. Sampalin mo
ako!" Paghahamon niya. Nakalahad pa ang braso niya na para bang naghihintay ng
sampal sakin. "Sinong naloko ngayon? Ha? Diba ako? Sa huli? Ako yung naiwan!"
Lumapit siya sakin kaya tinulak ko.
Tinakpan ko na lang ang bibig ko sa hagulhol. I know... It's my fault. Ako yung
nang iwan. At galit na galit siyaKabanata 44
Sukatan
Mapapatawad niya pa kaya ako? Sa mga sinabi niya sakin kagabi, mukhang hindi eh.
Para siyang sumabog na bulkan sa galit niyang ipinakita kagabi. Maibabalik pa ba
namin yung dati? At kung hindi man, sana mapatawad niya na lang ako.
May lumandas na luha na naman sa mata ko. Ang hapdi-hapdi na nito sa kakaiyak ko
kagabi.
"Po?"
Binuksan ko ang pintuan para salubungin si Manang. Nakita kong may bitbit siyang
telepono.
"Tumawag yung manager ni Mr. Rivas. Ang sabi puntahan mo raw si Wade sa kanyang
condo para masukatan ng suit niya."
"Hello?"
Pero walang sumagot.
"Wala na po... Kanina pa siya tumawag. Binaba niya na. Ngayon lang kasi kita
nagising."
"Ang sabi eh mamaya pang alas tres. Alas dose pa lang ngayon."
Inabot ni manang ang address ng condo ni Wade. Nanlaki ang mga mata ko nang
nakitang sa last floor ito ng isang sikat na pangmayamang condo. Dinaig pa si kuya
Dashiel!
Nagmadali akong maligo at magbihis. Kaya't eto, 1:30PM pa lang ay ready na ako.
Naaasiwa naman ako sa damit ko ngayon. Mejo nakalimutan kong nasa Manila na nga
pala ako. Pero sige na nga, pagbigyan, since sa fashion industry naman ako papasok,
mas mabuti kung mejo nasa trend yung soot ko.
Nagdala ako ng mga designs, portfolio, measuring tape at kung anu-ano pa. Siguro,
pagkatapos kung pumunta sa condo ni Wade, ibibigay ko itong portfolio kay Hugo para
masali ako sa Fashion Week.
Nilagay ko ang mga iyon sa front seat ng BMW ko. Yes, after four years, buhay pa
itong sasakyan ko. Inalagaang mabuti ni Noah kahit hindi niya naman ito ginagamit
ay parating chinicheck at minimaintain ang makina.
Sana wa'g masiraan. Oh, well. Pinaandar ko iyon at mukha namang ayos ang tunog ng
makina.
Traffic naman kaya siguro pagdating ko doon, alas tres na. Ilang sandali ang
nakalipas ay nabigla ako dahil nasa tapat na ako ng Towers na tinitirhan ni Wade.
"Big time, Rivas." Bulong ko sa sarili ko.
Papasok na ako sa underground parking nang biglang tumunog ang cellphone ko.
"Hello?"
"Yes?"
"Ugh! Kakagising ko lang. Ang sakit ng ulo ko. Ikaw? Kanina ka pa gising? May hang
over yata ako."
"Puntahan mo naman ako dito sa bahay. Ipagluto mo ako, pretty please?" Malambing
niyang sinabi.
"Ha? Bakit?"
"Matatagalan ka ba diyan?"
"Hindi naman. Siguro mga 30 minutes. Tapos pupunta pa ako sa opisina nina Hugo sa
Makati para ibigay sa kanya itong portfolio."
"Oo."Bakit di mo sinabi!? Sana ako yung nag drive. O etong sasakyan ko ang gamitin
natin. Matagal na yang di nagagamit ang sayo, baka masiraan yan."
"Okay... Pahinga ka na lang muna. May hang over ka pa eh." Tumawa ako.
Huminga ako ng malalim bago pinulot ang mga gamit ko sa tabing upuan. I'm sure he
wasn't serious about that.
Pinilig ko ang ulo ko. I'm sure wala lang yun, diba? Okay. Lumabas ako ng sasakyan
ko at nagmadali ng pumunta sa elevator.
Pinindot ko ang pinakahuling floor bago yung helipad sa taas ng building. Nang
nakarating na ako sa floor na yun, nanginginig na naman ang buong sistema ko.
Nararamdaman ko na ang presensya ni Wade kahit konting lakad pa bago makarating sa
unit niya.
Tumigil ako sa tapat ng pintuan niya. Pareho kong kinatok at pinindot yung bell sa
pintuan niya.
Mejo matagal yung pagsagot. Ano kaya ang meron? Kaya hayaan, muntik na akong
atakehin sa sobrang tagal ng pagbukas.
"Yesss?" Sabay bukas ng isang lalaking kulay green ang mga mata.
Nakangisi siya at topless. May cross na necklace siya at naglahad siya ng kamay
sakin.
"Zac."
Napalunok ako, ngayon ko lang naalala. Ito ay isa sa mga kabanda ni Wade sa Going
South. "Uhmmm. Reina."
Nilakihan niya pa ang bukas ng pintuan kaya mas lalo kong nakita ang katawan niya.
I don't want to look.
"Ahh! Puro naman kayo Wade mga babae. Pwedeng ako muna?" Humalakhak si Zac sabay
halukipkip sa harap ko.
Mas lalong na define ang muscles niya sa braso. Kinagat ko ang labi ko sabay tingin
sa mga dala ko.
May nakita akong lalaking lumabas galing yata sa room kung nasaan si Wade, nakita
kong may soot siyang damit at napanganga siya nang nakita ako.
"Wa'g kang makealam dito, Adam. See? She's drooling over me." Sabi ko.
"Come one, Wade. Don't be rude to this pretty lady. Ano naman ngayon kung maaga
siya, diba? We can chitchat first hanggang mag alas tres." Sabi ni Zac.
"Dude, Shut up." Humakbang si Wade papalapit sakin at hinagis niya kay Zac ang
isang damit.
"Pero di pa tayo tapos sa practice, Wade ah?" Sabi ng isa pang lalaki.
"N-Nag papractice pala kayo? A-A-Aalis na lang ako. B-Babalik na lang ako
mamaya."Tumalikod ako sa kahihiyan pero nagawa niyang hilain ang kamay ko.
Napatingin ako sa kamay niyang nasa kamay ko at agad niya naman itong binitawan.
Nilagay niya ito sa likod niya at nakita kong kinuyom niya ang kamay na ito.
"You suck, Wade! Sige na, Adam. Tutal may asawa ka na naman, ikaw na ang magligpit
doon kasi busy pa ako dito sa pakikipag usap sa kay Miss Ganda." Umupo si Zac sa
tabi ko.
Nanigas ako na parang timang sa sofa. Nakakuyom ang dalawang kamay kong nakapatong
sa lap. I've been living with three freaking boys for more than 2 decades pero
ngayon lang ako naaasiwa ng ganito.
Mas lalo siyang lumapit sakin. Buti na lang at nakadamit na siya ngayon.
"Zac!" Untag ni Wade.
"S-Sa France."
"Whoa! I'm half German. Pinoy ang nanay ko at dito na sa Manila ako lumaki. Alam mo
yun? Magkakasundo pala tayo nito since you have some foreign background."
Uminit ang pisngi ko. Kasabay nito ang pananapak ni Wade kay Zac.
"Anong problema mo? Dati naman pinapaubaya mo ang mga babae samin, ah? Kahit nga si
Shan, diba?"
"Okay... Okay... Easy... Makaalis na nga. Ang high blood mo, ah. Tsss."
"Bye, Miss Ganda! Alis na kami. Padesign din sana ako ng suit... May calling card
ka ba?" Tanong niya.
"Teka lang, ah, Wade? Pwedeng ako rin, pa design." Singit nung Adam habang
binibigay ang ibang gamit sa chinitong nakatayo lang at nakangiti.
"Okay. Miss, pwedeng sukat lang muna ngayon. Wala pa rin kasi akong napipiling
designer. Sukatan mo lang ako, tsaka na ako pipili ng design?"
"O-Okay." Tumayo agad ako at kinuha yung tape measure sa mga gamit ko.
"What? W-What?"
Hindi ko na alam kung anong bulungan ang nangyari sa kanila ni Wade kasi
tinalikuran ko na sila para sukatan si Adam.
Una kong sinukat ang balikat ni Adam. Kinuha ko lahat ng stat niya sa upper
extremities. Nahirapan nga ako kasi hindi ko alam kung anong design kaya hindi rin
ako sigurado kung tama ba yung mga kinukuha kong sukat.
"Reina, kailangan ba t-talaga ng ganyan?" Sabi ni Wade nang nilagay ko na ang kamay
ko sa lower belly button ni Adam para sukatan ang slacks.
"WHOA! Swerteng unggoy!" Sigaw ni Zac. "Tayo na nga, Austin! Favoritism itong si
Wade."
Unti-unti kong sinoot yung tape measure sa gitna ng hita niya."Ako na nga, Reina!"
Sigaw ni Wade at hinablot sa kamay ko yung tape measure.
"H-Huh? S-Sorry." Tinignan ko siya, hindi siya makatingin sakin. "Pwede namang ako
lang. Sanay naman ako."
Masama ang tingin ni Wade sakin habang sinusoot niya kay Adam yung tape measure.
Kaya imbis na magsalita ako ay kinuha ko na lang ang nakuhang sukat ni Wade.
That familiar heat... Ngayon ko lang naalala na nakatopless pala siya. Nanigas ako
at unti-unting natigilan sa ginagawa kong pag co-correction ng mga sukat.
Mas lalo pa siyang lumapit. Ramdam ko na ang hininga niya sa ulo ko. Mainit na ang
likod ko at halos maligo na ako sa pawis kahit aircon. Nanghina ang mga binti ko.
Yung tipong bibigay na ito, anytime.
"Ako naman ang sukatan mo, Reina." Malamig niyang sinabi sakin.
Napapikit ako at naalala ko yung mga panahong niyayakap niya ako sa likuran. Yung
pag upo ko sa gitna ng hita niya. Yung pakiramdam ko tuwing malapit kaming
dalawa... it was this feeling. I missed it so much...
"Gusto ko ng tamang sukat. Yung malapit sa katawan ko... Kaya wa'g kang mag
dalawang isip na lumapit rin para makuha mo yung tamang sukat."
Napalunok ako ng isang beses pero para itong bato na hindi ko malunok-lunok. Hindi
ko alam kung makakaya ko ba ito. Bibigay na yata ako.SPG: Sekswal at Lenguahe.
Sorry po. hehe. mejo spg lang naman. T_T sorry popopopo.
---------------------------------------
Kabanata 45
Napunit
Unti-unti akong lumingon sa kanya. Kahit naka heels ako, hanggang leeg niya lang
ang eye level ko. Syempre, hindi naman ako matangkad tulad ni Coreen.
Pumihit ako para harapin siya. Napapikit ako sa sobrang bangong naamoy ko galing sa
katawan niya. Pinilig ko ang ulo ko para matauhan ako at nagsimulang hanapin ang
dulo ng tape measure.
"Tatayo lang ba ako dito?" Sabay lahad niya sa dalawang braso niya.
Hindi, Wade, pwede ring habang sinusukatan kita hahalikan mo yung leeg ko. SHIZ! At
dahil sa mahalay kong pag iisip, pumula yung pisngi ko. Nakita kong tinikom niya
ang bibig niya kahit na mukhang may sasabihin pa dapat siya.
Akala ko makakatakas na ako sa mainit niyang katawan gayung nasa likod niya na ako,
but damn I was so wrong. Kahit yung muscles niya sa likod, nakkaapang init. Yung
tipong likod pa lang, puputok na yung mga garter ng underwear mo. My gulay!
Pagewang-gewang ang sulat kamay ko sa notebook. Yung batok naman ngayon hanggang
lower back.
Nakita kong nilagutok niya na naman ang leeg niya. Tumingala siya at naghintay sa
susunod kong gagawin.
"Humarap ka, Wade." Sabi ko.
Dahan-dahan siyang humarap nang naka bahagi ang dalawang binti niya. Ngumuso ako at
pinunasan ang pawis sa noo. Kaya ko ito!
Tinapos ko yung mga kukunin sa upper extremities, like yung sa may kili-kili, sa
wrist, sa braso, sa leeg hanggang lower abdominal muscles.
That abs! Shiz! Hindi ako pwedeng mapanganga na lang bigla dito kasi pinapanood
niya ako sa ginagawa ko kaya iniwasan ko ang pag titig doon. Napansin ko yung
tattoo niya sa lower clavicle.
Kung siguro v-neck yung soot niyang t-shirt, makikita ang dulo ng tattoong ito.
Curly lines lang naman. Tatlong weird curly lines na hindi ko alam kung ano.
"Nice tats." Sabi ko at lumuhod sa harap niya para sukatan naman ang pants niya.
Una kong kinuha yung sa hips, tapos sa gilid, tapos sa tuhod, tapos yung malapit sa
paa, at nang nakarating na ako doon sa ibaba ng belly button niya, nanginig pa lalo
ang kamay ko.
Inalog ko ang kamay ko para mapigilan sa panginginig. Marahan kong ibinaon yung
thumb ko sa, uh, gitna ng V-line niya. Bumibilis na ang pintig ng puso ko at
paghinga ko. Gusto kong tumingala para tignan kung anong reaksyon niya pero baka
mahimatay ako. Dahan-dahan kong ipinasok sa gitna ng mga hita niya yung
tapemeasure.
Napalunok ako at bigla niyang tinulak yung nakabaon kong thumb pababa. Napatayo ako
nang nanlalaki ang mga mata. I FREAKING FELT HIS THING!
Normal lang ang mukha niya at mukha pa itong nag iisip. Bumaling siya sakin ng
seryoso ang mukha.
Naglakad siya papuntang bar ng kanyang condo at kumuha ng ballpen. Sumandal siya
doon at sinulyapan ako.
"Ano?"
"Sinasabi mong, 'Kahit ano'? Paano kung sabihin ko sayong gusto kitang dalhin sa
kwarto, at ipambayad ko na lang ang sarili ko sayo?"HUH? Diba ikaw yung
makakabenefit kung ikama mo ako? Kaya malulugi ako."
KInagat ko agad ang labi ko nang narealize kung ano yung sinabi ko. Ngumisi siyang
may dalang pagtataas ng isang kilay. My goodness. That. Hot. Smile. Mas lalo niyang
pinisil-pisil ang lower lip niya.
"Hindi ka malulugi, kasi ikaw naman ang dadalhin ko sa langit." Humalakhak siya.
Nag iwas siya ng tingin nang bumaling ako sa kanya. Mukhang masakit yung ulo niya
kasi pinipisil-pisil niya ito.
Napatalon ako nang may naramdaman akong malambot sa paa ko. Tumindig ang balahibo
ko and I'm sure isa iyon sa monster na napanood ko sa isang sikat na horror movie.
Sa isang iglap, nawala si Wade sa mundo ko dahil sa nangyari.
Tumakbo si Wade malapit sakin at seryosong tinawag ang isang bloodhound sa paanan
ko. Nakatayo na ako ngayon sa sofa sa sobrang takot at bigla.
"Carmela! Sit!"
Shiz! Napaupo ako sa sofa sa taranta at sa utos ni Wade. BUmaling ako kay Wade nang
di parin kumakalma.
"A-Akala ko kung ano na... Shit! Pwede palang mag dala ng aso dito?"
Tumango ako.
Ang angas nito. Pero hindi parin ako makarecover sa asong ngayon ay nakaupo na sa
paanan ng sofa. Kulu-kulubot yung mukha niya at malaki siya. Mukha naman siyang
maamo, sana di lang siya nag grand entrance.
WHAT?
Ngumuso si Wade nang nakita ang ekspresyon ko. Pero bago ko pa siya natanong
tungkol sa sinabi niya ay nakita kong naglalakad na yung aso papunta sa isang
kwarto.
Humalakhak siya.
Binaba ko ang paa ko at inayos ang sarili ko. Nabadtrip ako doon, ah! Akalain
niyo!? Well, hindi naman sa nag aassume ako na pinangalan niya yun dahil galit siya
sakin pero shiz nag aassume na talaga ako!
"Kaya lang... hindi ko siya pinapabreed, naiinis ako tuwing ganun." Sabi niya
samantalang umiinom ng isang liquor sa kinuhang baso niya.
Mas lalo akong nainis sa sinabi niya. PUTANGENES! Anong ibig niyang sabihin dun?
Parang nakakapagngitngit yung ihambing ka sa aso ah!? Parang nakakababa!
"You son of a bitch!" Inis kong sigaw. "Alam kong bitter ka pero wa'g mo nga akong
bastusin ng ganito!"
Kinapa ko yung mga gamit ko at iniisa-isa sa pagliligpit. Wala akong pakealam kung
basta-basta ko na lang nilagay yung mga gamit ko sa bag ko.
Humakbang siya papunta sakin. Seryoso na ngayon ang ekspresyon niya. I know what
he's thinking... he wants revenge... His revenge! Alam kong nasaktan ko siya pero
hindi sulosyon ang pananakit din sakin ngayon.
HInawakan niya ang bag ko. Gusto ko siyang hambalusin ng bag ko pero hindi ko
nagawa. Nanghihina ako tuwing nararamdaman ko ang init ng katawan niya. He's right,
I'm weak... especially when I'm around him.
"Ano ngayon kung bitter ako sayo? Ano ngayon kung hanggang ngayon galit ako? Ano
ngayon, Reina!?"
Binawi ko ang bag ko. Sa bawat salita niya, nakikita ko yung dimple.
"See? You're still in love with me. You care too much about me! Na halos mamatay ka
na dahil hindi ka makapaniwalang nasaktan kita!"
Hinila niya ako sa sa katawan niya. Nagpumiglas ako kaya nabitiwan ko ang bag ko at
natapon ang mga nasa loob. Sinubukan kong magpulot ng ilang mga gamit pero hinila
niya ako para harapin siya.Hindi ko na napigilan ang sarili ko sa pagsampal ng
malakas sa kanya. Napa upo siya sa sofa dahil sa ginawa ko. Masakit iyon, alam ko,
kasi maging ang palad ko ay uminit at nanduro.
"I'm sorry isn't enough, Reina." Hinila niya ako kaya nahulog ako sa kanyang
katawan. "You know that. You feel that."
Siniil niya ang labi ko sa halik. Itinulak ko siya pero unti-unting nanghina ang
mga kamay ko. Nanginig na parang binuhusan ng buhangin ang daliri ko.
HInahalikan niya ako, malalalim at masasarap. Hindi ko nagawang hindi siya halikan.
Tinungtong ko yung tuhod ko sa sofa. Pareho itong nasa gitna ng magkabilang binti
niya.
Naramdaman ko ang isang palad niyang dinidiin ang legs ko sa gitna ng hita niya.
Para bang tinutulungan niya akong makaakyat sa sofa na ganun ang itsura.
"We always were." Malamig niyang sinabi sa labi ko sa gitna ng paghahalikan namin.
Napapikit na lang ako at napatingala nang hinalikan niya ang panga ko, unti-unti
siyang bumaba at hinalikan niya ang leeg ko. The swift soft kisses that I missed.
"Wade~" Kinagat ko ang labi ko nang narinig kong pumiyok ang boses ko dahil sa
nararamdamang init galing sa kanya.
"Ugh! Reina! Simple things na ginagawa ko. Naakit na ako. What am I gonna do with
you."
Nabigla ako nang pagkatapos niya iyon sabihin ay topless na ako. Bra na lang ang
natitira sakin. Napapikit siya at hinaplos ang katawan ko.
Nakaluhod parin ako sa sofa at nakadunga sa kanya. Is this really happening? Kani-
kanina lang galit ako sa kanya... at siya rin, sakin, pero ngayon? Anong
nangyayari?
Pumikit siya at nilagay niya ang dalawang kamay sa magkabilang baywang ko.
"Ikaw lang talaga ang makakapagpabaliw sakin ng ganito." Bulong niya sa tiyan ko.
Unti-unti niyang binuksan ang zipper ng shorts ko. Madali niya itong hinubad at
nagsimula siya sa paghalik sakin malapit sa doon.
Hinila niya ako kaya napasandal ako sa katawan niyang mainit. Yung isang kamay niya
at hinahaplos na ang baywang ko at ang isa naman ay nasa chin ko at naging guide
patungo sa labi niya.
Nanlaki ang mga mata ko nang naramdaman ko ang kamay niya sa gitna ng mga hita ko.
My goodness! Nandoon na sa spot! I can't believe it!
Tumigil siya sa paghalik at ngumisi. Uminit ang pisngi ko. Bakit? My gosh!
"Baguhan. Ito ang unang pagkakataon na nagustuhan ko ang pagiging baguhan mo."
KUmunot ang noo ko pero bago pa ako makapagsalita ay siniil niya na ako ng halik.
Gusto ko siyang panoorin pero nakakalasing ang ginagawa niya sakin. Nakakalasing
yung halik niya, nakakalasing ang rhythm ng katawan at ng daliri niya doon.
Tumigil na siya sa paghalik sakin at hinahalikan niya na ngayon ang left boobs ko
habang nandoon parin ang kamay niya.
My goodness gracious! I don't want to hear myself kaya kinagat ko na lang ang labi
ko.
"Wa-de."
"Yes, Reina. Sakin ka lang. Hanggang ngayon, akin ka parin. Pinaghirapan kita kaya
sisiguraduhin kong sakin ang bagsak mo." Aniya at binaba ang panty ko hanggang
tuhod. Nalaglag na yung shorts ko sa sahig pero may sapatos parin ako.
Hinaga niya ako sa tabi niya at bumangon siya. Agad niyang binuksan yung kanyang
pants, boxers at inilabas doon ang kanya.
"Sakin ang bagsak mo. Sakin parin, Reina. Yan ang itatak mo sa utak mo."
Halos mapasigaw ako kahit dahan-dahan niyang ipinasok yung kanya. Kinagat ko yung
kamay ko at napapikit ng mariin.
"Wade, parang may napunit. Shit!" Sabi ko. Pumiyok na naman sa dulo ang boses ko.
"Wa'g kang mag alala, saka na ang hard, Reina. Ahh! Shit!" Napamura siya sa unang
paglabas-pasok niya.
SHIT! Napapikit ako! SON OF A BITCH KA TALAGA, WADE! Hindi ako makapagsalita sa
hapdi.
"Now, let's hope that you are fertile." Sabay dahan-dahan niyang pag labas-pasok,
at pagtulak sa katawan ko.
-------------------------------
Kabanata 46
Laslas ng Leeg
Nabunutan ako ng tinik sa sinabi niya. Tinignan ko siyang mabuti at napapikit siya
sa ibabaw ko. Napapikit din ako sa hapdi.
Ano ang ibig sabihin niya sa pag dadasal na fertile ako? Gusto niya bang mabuntis
ako? Para saan? Gayung mukhang hindi niya pa ako napapatawad! Ngayong alam ko,
galit parin siya sakin. He wants to impregnate me... and then leave? Kasi ayaw niya
na sakin... Kasi gusto niyang magdusa ako... Gusto niyang mapahiya ako dahil galit
na galit siya sakin!
Humagulhol ako sa iyak habang natigilan siya sa harapan ko. Pinagtabi ko ang dalawa
kong tuhod para mapigilan siya kung sakaling aamba na naman siyang gawin iyon.
Nakita kong matulig parin siyang nag aabang sa reaksyon ko. Namutla siya sa
kinatatayuan niya. Pinunasan ko ang luha ko at dahan-dahang inayos ang sarili ko.
Sinarado ko ang shorts ko at dahan dahang kinapa ang mga gamit.
PAK!
Nakita kong mas lalo siyang namutla kahit na pulang pula yung pisngi niya sa
pagkakasampal ko. Nakita ko ang outline ng kamay ko sa pisngi niya.
Nanginig ang mga labi ko nang nagsalita ako, "I HATE YOU, WADE! I HATE YOU SO
MUCH!"
Kahit mahirap siyang espellingin, for some reason, nababasa ko na siya ngayon.
Siguro sa tagal na naming magkasama at magkakilala, kahit maging misteryoso pa siya
sakin, alam na alam ko na ang mga kilos niya.
"FVCK YOU!" Sabay turo ko sa kanya.
Napaatras siya sakin. Inayos niya na rin ang sarili niya. Pareho kaming may saplot
na ngayon, yun nga lang, hindi ko alam kung naayos ko ba yung bra ko. Mamaya ko na
poproblemahin iyon pagnakalabas na ako dito.
"Asshole! Alam kong gusto mong maghiganti! Ano? Bubuntisin mo ako gamit ang galit
mo? Bubuntisin mo ako at iiwan sa huli? YOU HAVE NO FRIGGING HEART! Akala ko
magaspang lang talaga ang ugali mo sakin noon dahil galit ka sa mga kapatid ko!
PERO NGAYON? HINDI! Talagang wala kang puso!"
"Rein-"
Nanggigil ako sa nagmamakaawa niyang mga mata, "You son of a bitch! Playboy ka!
Kung gusto mo ng babae, edi bumili ka, hindi ba't humihiga ka na sa pera ngayon?
BUMILI KA DUN AT WA'G MO AKONG GAMITIN DAHIL LANG MAHAL KITA! PARA NAMANG DI MO YUN
GINAGAWA NOON!"
"Reina," Sinubukan niyang hawakan ang braso ko pero sinapak ko ang kamay niya.
"Nakakadiri ka, Wade. Mahal kita pero minsan hindi yung mahal ang dapat sundin.
Lalong lalo na pag taong tulad mo."
Pumihit ako at tinalikuran siya. Pero hinawakan niya ang kamay ko at hinarap
ulit...
Nangibabaw sa akin yung galit. He wanted revenge! Gusto niyang ibuhos yun lahat
sakin sa pamamagitan ng pagse-sex. Noon pa, alam ko nang aso talaga itong si Wade.
Masyado siyang pinapangunahan ng instincts niya. Walang pinag kaiba ngayon...
instinct yung pinapaandar niya sakin, sinahugan pa ng galit at pagkamuhi.
"Mahal? Ako mahal mo? Baka nalilibugan ka lang kasi wala kang naka sex kaninang
umaga? Gusto mo lang itutok yan sakin para masaktan ako, Wade!""Walangya, Reina...
Oo... Gusto kong maghiganti sa ginawa mo sakin. Apat na taon ang walang
kasiguraduang paghihintay ko. Puta paano kung bumalik ka ditong may asawa na, saan
ako pupulutin? Galit na galit ako! Pero shit hindi ko kayang ganito. Wa'g mo akong
iwan ulit."
Hinawakan niya ang braso ko pero tinanggal ko ang kamay niya.
"Sana nag asawa na nga lang ako, Wade. Kasi wala akong maasahan sayo! Puro ka
galit! Inalagaan mo lang yung galit mo na ultimo first time ko ay ginawa mo pang
paghihiganti. Masaya ka na? NAKUHA MO NA DIBA? You son of a bitch! Nakuha mo na,
nakapaghiganti ka na... but I'm not yours, Rivas. I will never be. Mas gugustuhin
ko pang ibang tao basta ba siguradong pagmamahal ang maramdaman ko."
Kinurot ang puso ko nang nakita kong tumulo ang luha niya sa isang mata. Nag iwas
siya ng tingin sakin, pinunasan ito.
"But I want you back, Reina. Sa kabila ng galit ko sayo, I want you back. So bad."
Apat na taon, Reina... For four years I held on top my feelings. Mahal ko talaga
kasi siya. Iniwan ko siya sa ere. I felt so guilty. But he turned into that Wade...
Yung Wade na walang sinasanto. Kung gusto niya ng revenge, gagawin niya. Kung gusto
niyang manggamit, kaya niya. Kung umubra sa ibang babae, hindi yan uubra sakin!
Alam kong revenge lang talaga ang gusto niya. Yung pag iyak niya? How will I know
if it's true? Ramdam na ramdam ko parin yung galit na nag alab sa puso ko nang
naalala ko yung mga ginawa at sinabi niya. He wanted revenge. Iyon lang ang tanging
bagay na sigurado ako sa ngayon.
Inayos ko ang bra ko at pinaandar ang sasakyan ko. Now, I don't know where to go or
what to do. Habang nasa kalsada ako, naaalala ko yung buong pangyayari.
"God! Sa sofa pa talaga. Asshole!" Sabi ko sa sarili ko nang naitsura ko yung sofa
niya.
Mahapdi parin talaga kahit hindi niya naman natapos. Gusto ko na yatang mag pa
check, tama kaya yung ginawa niya o may napasok siyang hindi na dapat? Kasi
masyadong mahapdi.
Pinilig ko yung ulo ko nang nagflashback sakin ang scene at ang mga sinabi niya...
Yung pagpapangalan niya ng Carmela sa aso niya. Yung ginawa niya sa kamay ko habang
hawak ko yung tape measure sa gitna ng V-line niya... planado iyon lahat. Gusto
niya talagang mangyari iyon samin. That's the reason why he wanted his bandmates
out! Gusto niya talagang mangyari yun para makapaghiganti siya.
Yes, aaminin ko, na carried away ako. Yung animal na iyon, masarap talagang
humalik. Nakakalimutan ko ang pangalan ko tuwing dumadapo na siya sa leeg ko.
Marami siyang experience, kahit di ko sinasabing ganun ang epekto niya sakin, alam
niya na iyon. At ginamit niya iyon laban sakin. Ginamit niya ang skills niya laban
sakin.
Nangibabaw parin talaga ang galit niya sakin. Nagawa niya pa iyon para lang
makapaghiganti.
Kinagat ko ang labi ko at pinaandar ulit ang sasakyan. Magpapasa na ako sa Fashion
Week. Gagawan ko ng suit si Wade. Hindi ako magpapabayad sa kanya... Hanggang doon
na lang yun. Hindi na ako magpapapansin sa kanya. Tanggap kong galit siya sakin
pero pwede namang manahimik na lang siya at wa'g na akong bigyan ng pagkakataon
kesa sa maghiganti pa siya sa nakakawasak na paraan.
Kahit traffic, mabilis ang naging byahe ko. Mabilis ko kasing pinatakbo ang
sasakyan ko. Masyado akong naguguluhan.
Naglakad ako papasok ng building kung nasaan si Hugo. Ang tanging laman ng isip ko
ay yung hapdi... Shit! I lost my virginity to Wade Rivas. Nasamid pa ako nang
nakita ko ang isang life size na picture ni Wade sa tabi ng elevator.
May mga nagpapapicture pa kasama iyon. Inalog ko ang ulo ko at sinubukang mag isip
ng ibang bagay. Pero wala, eh, I lost my virginity to that man. Ang dami niyang
fans at ang daming willing na nasa mga paa ko kanina. Sorry pero kilala ko na siya
at alam ko ang balak niya. Hindi ko siya hahayaan doon. I won't give him a chance
to use me again."Hugo," Sabay beso ko sa busyngsi Hugo sa 17th floor ng building
kung nasaan ang opisina nila.
Kapansin pansing may poster si Wade Rivas sa likuran niya. Sinulyapan ko ito at
nahagip kong may concert pala siya bukas.
CONCERT?
"Reina!" Sabay yakap niya sakin. "Ano? Nasaan na yung portfolio mo at nang ma check
ng board?"
"Eto." Sabay bigay ko ng portfolio at isang CD. "Nandyan rin yung soft copies."
Umalis siya sa harapan ko kaya umupo ako sa isang sofa. Shiz! Bakit iba na yung
naiisip ko sa mga sofa? Gosh! Is this the effect?
Imbis na iyon ang isipin ko ay pinasadahan ko na lang ng tingin ang mga nasa
paligid ko. Maraming nagmamadaling model at sinusukat yung iba't-ibang likha ng
designers.
Ilang sandali ay bumalik si Hugo galing sa isang opisina. May kausap din siya sa
telepono.
Bumaling siya sakin at binaba ang cellphone niya. Nakangiti siya kaya di ko
mapigilang ngumiti rin.
"Ano? Okay ba?" Tanong ko.
"Girl... Bakit di mo sinabi saking may offer ka pala kay Wade Rivas?"
"HA? Ay, o-oo." Shiz! Nauutal at natataranta ako. "Meron. Yung suit niya."
Tumango siya, "Tumawag kasi yung manager niya. Ang sabi, may offer ka daw na maging
official designer at stylist niya. Magandang exposure yun." Sabay turo niya sa
poster ni Wade.
"Official designer at stylist? Isang suit lang naman yung pinapagawa niya-"
"Kaya nga... Ngayon lang sinabi ng manager. Binigay ko nga yung numero mo sa kanya
para kayo ang personal na mag usap."
MAHAL TALAGA ANG BABAYARAN NG ASSHOLE NA YUN KASI HINDI AKO PAPAYAG DITO!
"A-Ayoko."
"Alam mo kasi malayu-layo pa ang susunod na Fashion Week. Mas mabuti kung unahin mo
na lang ito para mabango ka sa board."
"Oo na, makakapasok ka. Pero sa susunod pa. Kasi naman... may line up na kaming
designers ngayon. Hindi ka na pwedeng isingit. Lalo na kasi mga batikan yung
designers ngayon. May mga pangalan din, tulad mo. So, sa susunod ka na lang muna.
At para mas lalo kang magustuhan ng board, payo ko sayo ay mag experience ka muna
kay Wade."
ANONG KLASENG EXPERIENCE? Shiz! Parang nagiging malumot na ang utak ko dahil sa
nangyari ah.
Napalunok ako.
"Maghihintay na lang kaya ako sa susunod na Fashion Week? Sapat na naman siguro ang
experience ko sa Paris diba? May bigatin naman doon." Sabi ko.
"Oo. Pero madalas ay gowns at pambabaeng damit yung style mo. Wala ka masyadong
suits at styles ng lalaki. Gawin mong training ground si Wade."
"Pero, Hugo, ayoko. I mean... he's into showbiz-" Nag isip pa ako ng excuse.
"Ano naman ngayon? Hindi ka naman mag sho-showbiz. Siya naman. Tsaka... hindi naman
siya artista, he's a rockstar and a model... Oh, hindi naman masyadong showbiz."
Tumawa siya.
"Pero, Hugs, yung ano kasi baka ayaw niya sa designs ko.""Anong ayaw?" Mas lalong
bumusangot ang mukha ni Hugo. "Yung manager niya mismo ang nagsabing nirequest ka
raw niya. Pwede bang ayaw yun? Maraming nangangarap sa pwesto mo, Reina, kaya
sunggaban mo na. Yan ang gamitin mo para sumikat yung pangalan mo sa fashion
industry."
Umirap siya, "Bakit? Hay nako! O sige, susubukan kong ireject ah! Sabi mo eh."
Nidial niya sa telepono ang number ng manager ni Wade. Kinabahan naman ako. Manager
niya lang naman iyon, bakit ako kakabahan ng ganito? Hindi naman si Wade.
"Hello? Mr. Manzano- Opo- Pero kasi-" Napakamot sa ulo si Hugo, "Busy si Ms
Elizalde. May isa-suggest ako sa inyong magaling ding mag design- HA? Bakit?-"
Nanlaki ang mga mata ni Hugo sa akin. "O-O sige-"
Naghintay siya ng ilang sandali saka pa nagsalita ulit. Mas lalong bumilis ang
takbo ng puso ko.
May pinindot siya sa telepono kaya narinig ko sa background ang boses ng isang
lalaki. Napalunok ako sa kaba. Naka loudspeaker ang telepono.
"I don't know why Wade's going to postpone his concert tomorrow, Hugo. Wade,
magsisisi ka. This will be an uproar. Sold out ang ticket. Kung i-mo-move mo next
week, kawawa ang mga fans."
Tumalon ang puso ko sa kaba. Kakaalis ko lang sa condo niya at naririnig ko na siya
ngayon sa kabilang linya?
"Nasa condo ko. Now, where are we, Hugo?" Sabi ni Wade.
"A-Ah! Wade, kasi nakausap ko si Ms Elizalde. Sabi niya, ayaw niya muna ng offer
niyo kasi gusto niya sa fashion week."
Laslas na! Laslas ng leeg yung pinapakita kong action kay Hugo habang nagsasalita
siya. Umiirap lang siya sakin habang nilalaslas ko yung leeg mo.
"Convince her, Hugo. Gawin mo ang lahat. Tell her it's a matter of life and death.
Tell her I'm the only way. I want her, Hugo. I want her mine."
Umiling ako.
"Ba't ayaw mo? Hindi ba break mo na iyan. I'm sure gusto rin ito ni Dashiel para
sayo."
"My God! Anong ibang artista? Going South is practically the most amazing band
right now and Wade Rivas is the hottest male artist of all time. Bakit mo aayawan
at ipagpapalit sa iba."
Kung pwede ko lang ihayag sayo kung bakit ayaw ko, matagal ko ng sinabi.
"Think about it, Reina. Signing a contract from his manager can take you real far
sa fashion industry. It's the biggest break. Even bigger than a chance to show off
for the Fashion Week."
"Bakit, Reina?" Tumigil siya sa likuran ko. "May something ba kayo ni Wade Rivas?"
Nagngising-aso siya sakin, "There's something. Tell me about it, Reina. Sakaling
meron, hati tayo sa kikitain mo pag naibenta ko sa Yes! o sa Buzz! Ano?" Humalakhak
siya.
"Hugo! Walang something samin! He's a... a family friend. Vocalist siya dati nina
Noah."
Tumango siya pero di parin natatanggal ang ngising-aso niya.
"Kung ganun, bakit ganyan ka makareact? Kung family friend naman pala... edi okay.
Tsaka narinig mo ba yung sinabi ni Wade?" Tumaas ang kilay niya at mas lumaki ang
pagngingiting-aso niya, "I want her mine."
Napalunok ako, "Whatever, Hugo. He-He's just... a-ah ano kasi kaibigan ko siya..."
"Tapos-"
Narealize kong ngising-aso lang talaga ang maibibigay na reaksyon ng juding na ito.
Mukhang hindi yata maniniwala sa lahat ng sasabihin ko unless kung sabihin kong may
relasyon kami ni Wade.
"Tapos... ayun, gusto nga niya ako. Kaso ayoko naman kasi baka sabihin niyang
ano... ginagamit ko lang siya."
"Here!" Sabay bigay ko sa portfolio. "Ikaw ang scout. Ikaw mag hanap. End of story.
Kung saan mo ako ilalagay. Doon ako. Para di ka na magduda."
"Hmmm?" Tinanggap niya iyon. "I'll call you when I have the contract, Reina. For
the mean time, kailangan ko munang makiusyuso kung kailan maimo-move yung concert
ng Going South. Lahat kasi kami pupunta. Mahal ang ticket kaya di pwedeng hindi.
Alam mo na. Ta-ta!" Kumaway siya dala-dala ang portfolio ko at pumasok sa opisina.
Darn it! Nagmura na lang ako pagbaba ko sa elevator. Sigurado na ang bagsak ko...
ending? Kay Wade Rivas parin!
Nanginig na naman ang kalamnan ko nang maalala ko yung nangyari sa sofa. Hindi ko
makalimutan kasi ramdam ko parin down there. Shucks!
Natigilan ako nang nakita ko ang isang poster. Silang apat ng kabanda nila. Si Wade
ay naka topless sa picture. Siya lang yung nakatopless. Siya yung pinaka harap. Sa
likod niya ay si Adam na nakahalukipkip. Sa kabila naman ay si Zac na nag bubuhat
ng electric guitar. Sa likod ni Adam ay si Austin na seryoso ang mukha.
May humagulhol bigla sa likod ko. Nilingon ko at nakita kong naghagulhulan yung
tatlong babae. Bumaling ulit ako sa poster at nakita yung tag line.
"Bakit kaya? May sakit? HUHU! Sana magamot siya! My gosh! May lagnat siya? Bigyan
natin ng gamot at pagkain."
Naknangputspa! Anong akala niyo sa Wade na iyon walang pera? My gosh... at tsaka...
anong may lagnat? Alive na alive yun kanina nang pumunta ako sa bahay nila, paano
yun magkakasakit?
Napalunok ako. Ayokong mag isip at mag assume ng kahit ano. Kaya imbes na pumirmi
ako doon ay lumabas na ako sa building at bumalik ng Manila.
Hinalikan niya rin ako sa cheeks. Napatalon ako kahit madalas niya naman itong
ginagawa.
"Wala. Hindi ba pwedeng magbigay ako ng flowers sayo? Masaya ako ngayon, eh."
"Oo. Hang over na hindi parin humuhupa hanggang ngayon. Mula pa ito sa Paris eh."
Tumango siya sakin at mas lalong ngumisi.
Hinampas ko ang braso niya, "Kaw talaga! Pero thanks, ah! Ganda ng mga bulaklak.
Ipapalagay ko lang kay manang sa kwarto." Sabay lakad ko papuntang kitchen.
"H-Ha? Okay lang naman." Nag iwas ako ng tingin. Guilty ako sa mga ginawa namin ni
Wade sa kanila. At mas lalo akong naguilty tuwing naiisip kong ginusto ko yun.
Kahit na hindi naman talaga natapos at nabitin ko si Wade, nagawa niya parin.
Naiinis ako sa kanya at natatakot akong gamitin niya ako pero hindi ko parin
matanggal ang feelings ko sa kanya. The look on his face when he cried. Konti lang
yung luha niya pero nakakayanig para sakin. Bumuhos sakin ang guilt. I'll be
forever guilty about him. Lagi niya akong nasasaktan at lagi ko rin siyang
nasasaktan.
"Ha? Ah? Oo! Hindi ako natanggap sa Fashion Week." Leche, ano ba itong mga iniisip
ko. "Pero may offer ako as stylist ni Wade."
"Whoa! See? kaya mo pala! That's amazing! Designer pa, stylist pa."
Hindi ko alam kung paano ko ginawang lumipas ang isang linggo nang walang ginagawa.
Sketch lang ako nang sketch at nanood ng practice nina Noah sa Music Room. This
used to be Wade's practice, pero ngayon kay Liam na.
Tutok ako sa dimple ni Liam tuwing kumakanta siya. Napapangiti ako tuwing nakikita
ko ito. Kaya naman ang resulta ay napapangiti ko rin siya. Umiiling na lang ako at
bumalik sa pag s-sketch.
Pero sa kalagitnaan ng pag s-sketch ko, naaalala ko yung ginawa namin ni Wade sa
sofa kaya napapachange position ako sa sofa na kinauupuan ko o di kaya tumatayo na
lang at natutulala ng wala sa sarili ko.
"It's okay, baby, we're here for you, whatever that is."
May mga interview narin siya sa TV. Sinabi niyang may lagnat daw siya. Ngumingiti
ngiti pa ang demonyito kaya napapatili ang audience at malamang pati ang mga
nanonood sa bahay. Mukha mo! Lagnat? Really?
"He's probably just too hot, Reina, don't you think?" Tanong ni Coreen sabay kain
ng popcorn.
Nag s-sleepover siya samin ngayon kasi day off niya raw bukas."Whatever." Pinatay
ko ang TV.
"Ano kayang nangyari sa kanya? May ideya ka ba? Since stylist ka na naman niya
ngayon?"
YES, this darn girl is Going Crazy over Going South tomorrow!
Ni-text niya ako kanina na maaga daw dapat ako bukas sa Araneta. Kinakabahan ako.
Leche! Anong gagawin ko doon? Ewan ko! Leche! Patay na!
"Nak ng tipaklong naman, Reina. Didiretsuhin na kita... alam kong ikaw yung dahilan
ng pag popostpone ng concert na iyon. Kaya sabihin mo, bakit?"
"Wh-What?"
"Asus! Wa'g ka ng mag maang-maangan." Sabay papak niya sa popcorn. "Sinabi sakin ni
Rozen na sabi ni Wade galit ka raw sa kanya. Hindi ba siya yung galit sayo? Kasi
nga iniwan mo siya? Paano nangyaring galit ka naman ngayon sa kanya?"
WHAT THE? Anong mga balita itong nasasagap ni Coreen kay Rozen?
"Hello? May bibig si Wade, may tainga si Rozen, syempre malalaman niya yun."
WHAT THE HELL? Ganun ba talaga yun? Umirap si Coreen na para bang ang tanga ko
talaga kasi hindi ko ma gets.
"Galit ako kasi maghihiganti siya sakin. Alam ko yun at inamin niya rin. Kaya
pinapahirapan niya ako. Kaya ayaw kong lumapit sa kanya kasi may masama siyang
balak sakin." Sabay lunok ko.
Don't tell me maging yung nangyari sa sofa ay alam nitong gagang ito. Baka paulanan
ko na talaga ng bala si Wade.
"Teka... Ano pang sinabi sayo ng lintek na Rozen na yun?"
"Yun lang naman." Sabay tingin niya sakin sa gilid ng mga mata niya. "He paid...
for like... two bouncers doon sa isang bar sa may Tribe Lounge."
"Bakit?"
"Kasi naman, nandoon si Wade, umiinom kasama yung mga bandmates niya sa VIP room.
Tapos pinapatigil na siya sa pag inom ni Zac, sobrang lasing na kasi, pero ayaw
tumigil."
Naalala ko tuloy na hindi naman talaga siya palainom. Madali siyang natatamaan.
Well, that was then... Ewan ko kung ganun parin ngayon.
"Oo. Wala siyang sinasabi tungkol sa kung anong problema niya. Yung sabi kasi ni
Zac, yung last daw na nangyari ay ang pagsusukat mo ng damit sa condo niya." Nag
kibit balikat si Coreen.
"So?"
"So Rozen asked Wade... Is this about my sister? Tapos yung sagot niya, 'May iba pa
bang pwedeng dahilan'."
"So... I won't ask you what happened kasi ayaw ko rin naman na inuusisa ako pero...
My gosh! Reina! Hindi ko inakalang ganito ang mangyayari! I was positive na ikaw
ang magkakandarapa sa paghahabol sa kanya. Pero ngayon, narealize kong siya parin
pala yung maghahabol. Pagkatapos mo siyang saktan ng ilang beses, siya parin yung
gagapang at willing na magpasakit para lang sayo. What's the matter with you?"
Napahiga ako sa kama sabay tingin kay Coreen. Tumango ako at suminghap siya.
"You biatch! Why? Ang galing mo talagang mambitin, eh, no? Yun yung forte mo eh.
Mula pa noon. Sasabihin mo gusto mo siya, mahal mo pa siya, pero sa huli, iiwan mo
at inunudnod mo sa putikan."
"Gosh! Whatever, Reina. Hindi naman sa kinakampihan ko si Wade pero kung ayaw mo sa
kanya, sabihin mo at kung gusto mo edi ipakita mo. Anyway, ubos na yung popcorn.
Baba lang ako, ah?" Ngumisi siya at umalis ng kwarto.
Hindi ko alam kung matagal bang bumalik si Coreen sa kwarto o talagang inaantok
lang ako sa kakaisip sa mga sinabi niya.
Kinaumagahan, tulog pa si Coreen nang umalis ako ng bahay. I should wear something
decent. Hindi yung bawat galaw ko ay pinapaalala ko kay Wade ang nangyari noon.
Kinatok ko yung backstage. Ganito kaaga kahit mamayang gabi pa naman ang concert.
Nakita ko yung stage, puno na ng palamuti at nag si-set up na ang mga DJ. Busy na
rin ang labas ng backstage. Pinagbuksan ako ng pintuan ng isang nakaputing uniporme
na babae.
Pumasok ako at nakita ang magara at malawak na backstage para sa Going South.
Nanginig ang buong sistema ko nang narinig ko ang malulutong na tawanan ng mga
kabanda ni Wade. Hindi ko pa siya naririnig at may mga dividers pa sa gitna kaya di
ko sila makita.
"Ms. Elizalde." Pambungad ng isang naka suit at naka eyeglass na matandang lalaki
sakin.
"Upo ka."
"10 years? Ang haba naman? Makakapag design at style ba ako ng iba dito? Parang
masasakal naman yata ang career ko."
Suminghap ulit siya, "Ginawan ko ng final clause na pwede mong putulin kung kailan
mo gusto. Wa'g mo lang sabihin kay Wade na may ginawa akong ganyan. Tsaka... pwede
kang mag style ng iba kung walang dapat i-style kay Wade. Hindi ka naman limitado
sa kanya."
Tumango ako.
Limitado sa kanya? Dapat lang! May ibang tao pa... hindi lang siya yung pwedeng
istyle at bigyan ng design kaya wa'g siyang maramot.
"Mamaya ko na lang ito pipirmahan. Ang dami kasing pages, baka di ko mabasa lahat."
TAKTE! Nangangatog na ang buong katawan ko sa kaba. Dapat hindi ako yung may
reaksyong ganito kasi galit ako sa kanya. I should act cold! Ang sama kaya nung
ginawa niya sakin! Hanggang ngayon, di ko parin makalimutan!
Natahimik sila nang nakitang papasok ako doon. Sumipol si Zac at bumalik sa
inuupuan niya.
Tumingin silang lahat sakin except kay Wade na nakatingin ngayon sa salamin at
hinahawakan yung labi niya.
"Andito na pala yung bagong stylist mo, Wade." Untag ni Adam sabay halakhak.
Unti-unti niya akong tinignan. Bakas sa mukha niya yung kaba at pagiging balisa sa
pagdating ko.
Ngumiti din ako sa mga stylist ng kabanda niya. Nakita kong nilagutok ni Wade ang
mga leeg niya nang nilagay ko ang gamit ko sa harap niya.
Sabay tingin ko sa studded black jacket niya na may inner vneck white t-shirt kung
saan kita nga yung kalahati ng tatto niya."Ito kasi yung napagkasund-"
"Oo o hindi lang yung sagot. Since may damit ka na naman. Sa mukha na tayo."
Tinaas ko yung kilay ko at kinuha yung wax na pampakalbo. De... joke lang. Hindi
naman ako ganun ka sadista.
Bakas sa mukha niya ang kaba sa tanong ko, "G-Guluhin mo lang. Kahit ano.. K-Kahit
anong gusto mo."
Mas lalong tumawa ang mga kabanda ni Wade. Ngayon, nakisali na si Adam at bumanat
pa, "Tiklop si master!"
Hindi ako makatingin ng diretso sa salamin kasi nakatitig siya sakin. And his eyes
were intense... his serious expression is breaking through the barriers of my heart
again...
Tumaas ang kilay ko at nagpatuloy sa pag s-style ng buhok niya. Nakita kong
napalunok siya sa pag babalewala ko sa kanya.
Hindi ako umimik. Malapit na akong matapos, maya-maya, yung ibang damit niya ang
pagkakaabalhan ko. Hindi naman ako make up artist at hindi naman niya kailangan ng
make up kaya hindi na ako mag eeffort. Sa damit na lang since iyon naman talaga ang
linya ko.
"Sorry kung galit ako sa'yo at gusto kitang parusahan sa pamamagitan nun." Kinagat
niya ang labi niya.
"H-Hindi ko na ulit yun gagawin k-kung ayaw mo... Pero... shit." Nilagay niya ang
palad niya sa isang mata niya.
Natigilan ako sa pag aayos ng buhok niya. Kitang kita ko ang pagbalandra ng kanyang
dimple sa pagkagat niya ng kanyang labi.
"Totoong mahal kita, Reina. Hanggang ngayon, ikaw parin. Sinubukan kong magmatigas
pero natunaw parin ako. Kahinaan parin kita kahit apat na taon na ang lumipas.
Sorry kasi kahinaan talaga kita. Kahit na galit ako sa iyo, hanggang doon na lang
yun kasi langya pag ikaw naman yung magalit pakiramdam ko katapusan na ng mundo ko.
Nanghihina ako, pagdating sayo. I'm so... so... sorry."
Nakita kong mas lalo siyang namutla sa malamig kong trato sa kanyaKabanata 48
"Wade, come on. Practice saglit. Baka mamaya mabawasan ang stage presence mo." Sabi
ni Zac kay Wade.
Panay ay tingin ko sa mga damit niya, iniiba-iba ko yung pares habang siya naman ay
naglalaro ng paikot-ikot sa upuan niya.
Ang tanging kasama namin ni Wade ay isang P.A., yung manager nilang si Mr. Manzano
na may kausap sa cellphone at isang stylist ni Zac yata.
"Para kanino yan?" Tanong ni Wade kahit halata namang para sakin kasi binibigay
niya sakin, eh.
Uminit ang pisngi nung P.A. Mas matanda siya ng ilang taon samin ni Wade pero
mukhang naapektuhan parin siya sa kakisigan nitong si Wade.
"To: Reina Carmela Elizalde. I love you, baby. I always will. Good luck to your
first job here in the Philippines! You can do it. Know that I love you so much and
I want you-"
'I love you so much and I want you to always love me. Forever, Reina. Love, Liam
Madrigal'
Is this all just because he's god damn good looking? Smoking hot? Infiitely sexy?
Tumambad sa mukha ko yung dimple niya dahil sa pagkakagat niya ng labi. Nakita kong
pumula ang mga mata niya at sa wakas ay nag iwas siya ng tingin sakin at
pinagdiskitahan ang panggugulo sa buhok niya.
"Some reporters are here. At papasok din si Shan ngayon para batiin ka."
"For what?"
"Kakasabi ko lang... Para batiin ka sa sold out tickets ng concert na ito. Come on,
be patient with her. Kalahati ng fans mo ay fans din ni Shan. You two should work
together for your career. Besides, ito rin ang unang concert mong nandyan siya.
Mainit ito sa masa."
"Bakit naman kailangan pag bigyan ito ng malisya gayung wala naman?"
What happened to 'no comment'? Or did he purposely left me hanging that time, para
lang inisin ako?
"Okay na itong mga damit ni Wade." Singit ko. "Excuse me, but can I take my lunch
muna?" Sabi ko at dinampot yung bulaklak na binigay ni Liam sakin.
"Huh? Why? Pwede ka namang dito mag lunch. Anong gusto mo?" Tanong ni Wade
sakin.Napatingin ako sa seryosong mukha ni Mr. Manzano, sa nakangangang P.A at sa
nanonood na stylist, pabalik sa seryoso at nakakunot-noong mukha ni Wade.
"Hindi kami busy dito, Reina. Ikaw nga lang yung inaatupag ko, see?"
"Uh, thanks, Wade." Ngumiti ako kay Wade ng plastik para hindi masyadong mahalata
ang tensyon saming dalawa. "Pero kasi ano... kailangan kong lumabas muna. Is it
okay, Mr. Manzano?"
"Oh! Kung ganun, ako rin." Humalakhak si Wade at kinuha yung wallet at mga susi
niya.
"You are staying, Wade. Anong ibig mong sabihin na aalis ka rin? Pwede kang lumabas
pero saglit lang at dahil lang mag re-rehearse kayo. Hindi ka pwedeng lumabas ng
matagal kasi pupunta si Shan dit-"
"Excuse me. Bye." Sabi ko at binuksan na nang nagmamadali ang pintuan habang
pinapagalitan pa si Wade ng kanyang manager.
Saan ako pupunta para mag lunch? Siguro sa isang malapit na restaurant na lang?
Okay. Hindi ako makakauwi kasi tutulong pa ako mamaya sa panonood sa make up artist
at tutulungan ko ring mamili si Adam, since siya lang yata yung walang stylist sa
kanila.
"Haah!" Sabay buga ni Wade sa gilid ko.
Natigilan ako.
Nakita kong marami talagang napapalingon sa kanya. Kahit na yung mga organizer
mismo ay mga fanatic parin. Wagas kung maka take ng paparazzi pictures ni Wade.
Kaya mabilis ang lakad ko. Ayokong maging katulad ni Zoey na pinaulanan sa internet
ng bash dahil sa isang picture lang.
Pinindot ko ang alarm ng sasakyan ko. Pero bago pa ako nakapasok sa driver's seat
ay pumasok na siya sa front seat na walang pag aalinlangan.
"Ginugutom ka lang naman pala... bakit di ka umorder na lang doon since marami
naman kayong pagkain, huh?"
Hindi parin siya umaalis sa kinauupuan niya. Napasulyap ako sa ibang mga taong may
dala-dalang camera at sinundan si Wade.
Buti na lang tinted 'to. Pag di ako umalis dito ngayon at marealize nilang ako yung
kasama ni Wade kanina, agad kaming headlines sa news bukas kaya mas mabuting umalis
na lang kasama ang demonyitong ito.
"Bakit, may iba ka bang kasama dapat ngayon? Kaya ba hindi ako pwede? Kahit
makikikain lang ako di pwede?" Aniya.
"God! Anong kasamang iba? Sino? Wala. Mukha bang meron eh ako lang naman ang mag
isa dito."Pinaandar ko ang sasakyan at pinaharurot palayo doon.
Buti na lang may McDonalds palang malapit dito. Doon ko na lang napagpasyahang mag
lunch since ayokong lumayo dahil nandito si Mr. Rockstar, kasama ko.
"Anong ka meet? Kailangan ba talaga ng ganun kahit kakain lang. Kita mo? McDo nga
lang yan!" Sabay ayos ko sa pagpapark.
"Eh ano ito?" Aniya sabay kuha sa mga bulaklak na binigay ni Liam sakin.
"Wala."
"Anong wala? Bulaklak ang mga ito, Reina."
Umiling ako at umambang bubuksan na ang pintuan ng sasakyan ko pero mahigpit niyang
hinawakan ang kamay ko.
"What, Wade? Dito ka lang! Wa'g kang sasama. Maraming makakakita sayo. Kilala ka.
Bibili lang ako ng pagkain ko." Sabay tingin ko sa packed na fastfood.
Ang daming tao. Siguro, iba sa kanila ay sinadya talaga dito para malapit sa
concert ni Wade. Yung iba mukhang pupunta sa concert mamaya at dito na talaga nag
lunch para hindi na mahirapan sa pagpila.
Hindi siya umimik. Kaya naman ay ibinaling ko ang atensyon ko sa kanya at nakita ko
ang mabibigat niyang mga mata.
"Para ano pa, Wade? Ilang beses na tayong nag usap." Humalukipkip ako.
"Ikaw naman yung nauna, diba? Galit ka naman sakin, diba? Kaya nga nagawa mo iyon
sakin?" Hindi ko maitago ang tabang sa pagkakasabi ko noon.
"Oo. Galit ako sayo, hindi ko maiwasan iyon Reina. Matagal kong kinimkim iyon. At
nang dumating ka, pursigido akong maghiganti dahil sa sobrang galit na dinanas ko."
Hindi ko kayang tumingin sa kanya. Kahit na panay ang titig niya sakin sa panahong
ito ay diretso lang ang tingin ko.
"Pero yung pakiramdam ko nang nakita kita, for the first time after 4 years,
nalusaw lahat lahat nang bigla. At hindi ko matanggap iyon dahil ilang taon ko yung
inalagaan para sa paghihiganti ko sayo." Natigilan siya.
Hindi ako nagsalita. May bumabara sa lalamunan ko. I need to breathe in and breathe
out properly.
"Galit ako."
Nalaglag ang panga ko nang narinig kong pumiyok ang boses niya. Mas lalong kinurot
ang puso ko.
"Galit ako, shit, galit na galit ako sayo, sa sarili ko, sa lahat. Kasi hindi ko
sustenahin ang galit pagkamuhi ko sa ginawa mo. Lagi kong naaalala na may kasalanan
ako. At tama lang kung palitan mo ako kasi wala akong kwenta at wala akong
maipagmamalaki sayo."
LUSAW NA LUSAW ANG PUSO KO NANG NARINIG KONG HUMIKBI SIYA. Napatingin ako sa gilid.
Shiiiit na malutong!
"You came here with him. He kissed you, Reina. And you know how much I hate it...
Alam mong noon pa, ayaw ko ng may kahati ako sayo. Ayaw ko ng may ka i-love-you han
kang iba kahit sino pa yan. Alam mo iyon pero wala kang pakealam kasi wala ka ng
feelings sakin. Ganun yung naramdaman ko. Kahit na pinagplanuhan ko ang
paghihiganti sayo, ako parin yung natamaan. Hindi pa nga nagsisimula, natapos na
agad."
Binuksan ko ang bibig ko para marahang ibuga ang naipong hangin sa lalamunan ko.
Patuloy kong ginagawa iyon samantalang nakikita ko siya sa gilid ng mga mata kong
pinapanood ako.
"Yes, I deserve it. You moved on. Ako lang yung nagkimkim ng galit. But thanks to
you, ganito na ako ngayon. Pinaghirapan ko makamit ito para sa pagbabalik mo pero
useless kasi sa huli, ako yung nasaktan. Pero kinagabihan, sinabi mo saking mahal
mo parin ako."
Kinagat ko ang labi ko nang naalala ko iyon. Gosh! Dalawang linggo pa lang ang
nakakalipas ganito na ang nangyayari samin ni Wade!
"Yes, nagustuhan ko yung sinabi mo. Pero nagising yung galit ko. If you still love
me, Reina, bakit may humahalik sayong iba? Bakit may Liam? At alam mo yung feeling
na pinagdidiinan sa harapan mo na kayo ang bagay kasi pareho kayong may negosyo...
like you have to enter some stupid fixed marraige?"Nakita ko sa gilid ng mga mata
niya ang pagpupunas niya ng kanyang luha. Hindi ko na nakayanan. Lumandas din ang
luha sa mga mata ko. Pinunasan ko agad iyon.
"Wala parin, Reina. Diba? It's different. Kahit na may narating ako, iba parin pag
talagang ipinanganak nang tulad mo. Sa bagay, kung mahal mo parin talaga ako, dapat
walang Liam na nakaaligid sayo. Kaya dumating ka sa condo ko, galit na galit ako
sayo. I don't want you to stir up my mind... to confuse me again... coz you always
do. You say you love me, then leave me. You say you still love me, but you're with
someone else."
I'm not with him! Ayaw lumabas ng boses ko. Masyadong masakit yung lalamunan ko.
"Lagi iyong sinasabi ni Rozen sakin, na ikaw at si Liam ang mag mamana ng isa sa
negosyo ng pamilya niyo. At pag nagkatuluyan kayo, mag eexpand ang negosyo nina
Liam."
Halos dumugo na yung labi ko sa kakakagat nito. I'm going to freaking kill him!!!
THAT ROZEN!
Sumulyap ako sa kanya at nakita ko ang basa at mapupungay niyang mga mata.
DAMN! I LOVE HIM SO MUCH! STILL! Hanggang ngayon, walang pagbabago, kung meron man,
siguro mas lalong tumatag at lumakas ito.
"Maybe we should take everything slow. M-Maybe we should stop worrying about
anything. Siguro dapat nating mag simula ulit. Clean slate. Hindi n-naman kasi
pwedeng agad tayong mag reconcile. I have doubts about you... And I'm sure you have
for me-"
"Putang doubts, Reina, kahit ano pang plano mo, kahit talo, susugal ako."
Umiling ako...
Natahimik siya.
"We'll take this slow. Kita mo, sa pagmamadali mo, mas lalo lang tayong nagkalayo.
If you want us, then we need to take everything slow."
Umiling siya at kinagat ang labi, "God damn it, mas lalo kitang minamahal ngayon!"
Kinagat ko rin ang labi ko. He looked so weak. Mukha siyang nanghihina.
Nakakapanghina kasi pinapanood ko siyang ganito ngayon. Gusto ko siyang halikan.
Gusto ko siyang bigyan ng lakas kasi sa mukha niya ngayon, hindi ko alam kung kaya
niya pa bang ipagpatuloy yung concert na yun. Maybe, that was the reason why he
postponed it a week ago.
Hinawakan niya ang kamay ko. Marahan at naramdaman ko ang panginginig ng kamay
niya. Pero dahan dahan kong inilayo ang kamay ko. Nanlaki ang mga mata niya at
kasabay nito ang pamumutla niya.
I think this is the only way. Mahirap. Mahirap na mahirap para sakin, para sa
kanya, pero para ito saming dalawa.Kabanata 49
Dahan-Dahanin
Unti-unti siyang tumango. Tahimik kaming dalawa sa loob ng sasakyan ko. Nawala sa
isang iglap ang gutom na inaalala ko kani-kanina.
Natatakot akong sulyapan siya ulit. Nagutay-gutay na yata ang puso ko kanina nang
narinig ko ang boses niyang nababasag sa bawat salita.
Madali akong napaniwala ni Rozen sa mga panggagatong niya sa akin. Marupok pa ang
pag iisip ko. At inaamin kong masyado kong binuhos ang emosyon ko sa aming dalawa
ni Wade noon, na sa huli ay binawi ko agad sa takot na pinaglalaruan niya lang ako.
Pagkabalik ko naman, mahal ko parin siya. Padalos-dalos parin lahat ng ginawa ko.
Nahihirapan siya sa mga desisyon kong puro padalos-dalos at makasarili. Ngayon,
gusto kong itama ang lahat. We should take it slow. Kung kami, magiging kami sa
huli. Kung mahal niya ako, walang makakahadlang sa aming dalawa. Kung matatag ang
pagmamahal ko sa kanya, magagawa ko ito.
"Wade, w-we need more trust." Nanginig ang boses ko nang sa wakas ay nagkaroon ako
ng lakas ng loob para magsalita. "We need to rebuild our relationship. Padalos-
dalos ako, padalos-dalos ka rin. Mahal kita at-"
Napalunok ako, "Oo. Kaya wala tayong dapat ipangamba. Kung mahal natin ang isa't-
isa, pareho tayong loyal, hindi ba? I've never had any romantic relationship ever
since, Wade. Ikaw lang."
Napatingin ako sa kanya. Nakaawang ang kanyang bibig at titig na titig sakin. Pula
ang kanyang ilong, patunay na kakagaling niya lang sa pag iyak kanina.
"Kung ganun, anong klaseng relasyon meron kayo ni Liam?" Matabang niyang tanong.
"K-Kung mag kaibigan kayo, noon sabi mo sakin hindi pwedeng maghalikan yung
magkaibigan, bakit kayo naghahalikan?" Seryoso niyang tanong.
"Matagal ka rin naman sa France, ah? Bakit di mo magawang halikan ako in front of
people?"
Nag iwas siya ng tingin. Napapikit ako at napanguso sa pagpipigil ng ngiti. I don't
know... We should take it slow pero mukha siyang walang planong bagalan ang tungkol
saming dalawa.
Napatingin siya sakin gamit ang nagtatampong mga mata. Nagkibit-balikat na lang
ako.
"French... Tsss..."
Naku! Baka next time, ang pagiging French naman ang paghirapan nito para lang may
mangyari saming dalawa.
"W-Wade," Untag ko nang naramdaman ulit ang tensyon sa pagtititigan naming dalawa,
"Bibili na muna ako ng pagkain. Dito ka lang. Para makabalik na tayo."
Umamba akong bubuksan ang pintuan ng sasakyan ko pero nabigla ako na ganun din ang
ginawa niya.
Sinarado ko ulit ang pintuan at hinila siya pabalik sa loob. Kinabahan ako at
napalingon-lingon sa parking lot.
"Hindi pwede... My goodness! Artista ka! Dudumugin ka sa labas. At mejo pula yung
mga mata m-mo... Baka anong sabihin nila."
Kinuha niya ang aviators ko na nasa harapan niya.
"Wade! Wait!"
Pumasok kami sa McDonalds, agad akong ginapang ng kaba ko nang tatlong table ng mga
babae ang napalingon samin. Unti-unti kong sinilip ang mukha ni Wade at nakita kong
nagkukunwari siyang may tinitignan sa sapatos para maka yuko siya at matigil yung
pagtitig nila.
Kinakagat ko na ang labi ko sa kaba. Hindi na ako mapakali. Patuloy na ang pagiging
tuliro ko sa paligid.
Napalingon ang isang babaeng nauna samin sa pila. I swear, namutla ako nang
tinitigan niya si Wade at unti-unting nanlaki ang mga mata niya.
"What's your order ma'am?" Sabi nung nasa counter kaya nabaling yung atensyon niya
doon.
"God! Wade! Just go back to the damn car." Pabulong kong sinabi pero may tatlong
nakarinig yata at mas lalong inexamin ang lalaking nakatayo sa tabi ko.
"May concert si Wade Sexy Rivas ngayon, hindi pwedeng siya yan." Dinig ko sa isang
table ng mga batang babae na panay ang tingin kay Wade.
Umalis na yung babae sa unahan ko pero malagkit ang titig niya kay Wade.
"Tubig na lang yung isa." Sabi ni Wade at kinuha agad yung isang libong piso sa
wallet niya.
Napanganga ang babae sa counter nang narealize kung sino itong lalaki sa harapan
niya. Ngumiti si Wade. Mukha yatang dahil sa dimple niya ay mas lalong nakumpirma
para sa babaeng iyon ang katauhan niya.
"WA-"
"Keep the change, wa'g mo lang sabihin kahit kanino kung sino ako. At... pakidalian
kasi gutom na..." Sabay turo niya sa dibdib niya.
Gutom nga pala siya, kaya nga sumama siya sakin ngayon. Syempre, gusto niya rin
sigurong mapag isa kami nang masabi niya yung nararamdaman niya sakin.
"O-Okay."
Parang the Flash yung babae sa pag hahanda ng mga inorder namin ni Wade. Pero
habang naghahanda siya ay hindi niya mapigilan ang paglalaway sa kanya. Pumupungay
ang mga mata ng babae at malaki ang ngiti. Kaya naman, kahit wala siyang sinasabi
ay nagtataka na ang mga kasama niya sa kanyang asta.
"Lika na!" Sabi ko habang tinitignan ang mga nakatitig parin sa kanya.
Kahit naman kasi hindi siya makilala ng mga taong ito, gwapo parin siya kaya
malamang tinititigan at tinutuluan talaga siya ng laway.
"WADE RIVAAAAAAAS! AHHHH!" Sigaw ng isang babaeng makahalata na yata nang palabas
na kami sa pintuan.
"AHHH!"
Hiningal pa ako pagka park ko sa parking lot. Nandoon na ang iilang mga police at
nakita kong may tinatawagan si Mr. Manzano at isa pang mukhang importanteng tao
doon.
"Eto yung sayo." Sabi ko sabay bigay ko sa kanya ng pagkain. "Lika na!"Lalabas na
sana ako pero pinigilan niya ako.
"Mamaya na..." Sabay tingin niya sa mga tao sa labas. Tinted itong salamin ko kaya
hindi nila kami makita.
May itinuro si Mr. Manzano sa mga police. Pumunta agad ang mga police doon.
"Ano kayang nangyari? May problema ba?" Napalingon ako kay Wade na dahan-dahang
kinakain yung french fries.
Patuloy akong nanood sa mga ginagawa nila doon habang kumakain ako. Naubos ko na
yung pagkain pero ganun parin ang ginagawa ni Wade - kumakain lang dahan-dahan ng
french fries habang tinitigan ako.
Naiilang ako sa mabigat at mariing titig niya. Parang laging pwedeng marami ang
mangyari tuwing tinititigan niya ako ng ganito. His intense gaze were always my
drugs. Nahihilo at naha-high ako sa kanya tuwing nawawala ako sa kanyang mga mata.
Kumunot ang noo ko, "Hindi ka ba gutom? Hindi ba sinabi mo sa babae dun sa McDo na
gutom ka na?" Tanong ko.
"Huh?"
But I'm so sure na yung sinabi niya sa babae doon ay gutom siya. Bakit pinipilit
niya ngayong ako ang gutom?
Nagkibit-balikat siya at nag iwas ng tingin sakin. Baka nagkamali siya o nagkamali
ako? Idunno, why...
"Sabihin mo nga sakin, nung nasa France ka ba, ako parin yung sayo o tsaka lang
bumalik yung lahat ng naramdaman mo nang nakita mo na ulit ako?"
Natahimik ako sa tanong niya. It's always been you, Wade. Lahat ng sketches ko...
lahat ng laman ng isipan ko... ng puso ko, ikaw.
Nakita kong yumuko siya. Parang nag isip siya ng malalim bago ako tinanong ulit.
"Kung ganun, bakit hindi mo ako agad binalikan dito?" Matabang na tanong niya.
"K-Kasi... Wade..."
Bakit? Kasi kinain ako ng pride ko... Kasi natakot ako... Kasi gusto mas kong
ipursue ang pangarap ko kesa sumugal sa bagay na nagawang wasakin ang puso ko noon.
"I want answers from your heart, Reina. Ayoko ng sugarcoated answers. Ang sabi mo
gusto mong dahan-dahanin ito. Ayaw ko pero pagbibigyan kita. Ngayon, ako naman ang
pagbigyan mo, I want honesty, In every question, in every action."
"Totoo ito, Wade. I'm honest. Ikaw parin sa France, at pagbalik ko, ikaw lang
talaga. Hindi kita binalikan kasi natakot akong sumugal sa isang bagay na walang
kasiguraduhan. Nangibabaw ang obsession ko sa safe... sa buhay na walang masakit...
Nangibabaw ang mga pangarap ko."
"B-Bakit?"
Kinurot ang puso ko tuwing binabalikan ang sinabi ko. It's so clear... mas pinili
ko ang pangarap ko kesa sa pag ibig. At that time, it was the right thing to do. Or
at least, I thought so.
Hinawakan niya ang labi niya at diretso ang tingin niya sa mga sasakyang nakahilera
sa harapan namin.
"Pumasok ako ng Going South at nag ipon para puntahan kita ng France. Nakapunta ako
at nakita kitang masaya doon."
Nanlaki ang mga mata ko. Napatunganga ako sa kanya. Hindi ko mapigilan ang pagbara
sa lalamunan ko. This beautiful boy is really in love with me... simula pa noon.
Hindi ko na kayang snaban yung sinasampal niyang pagmamahal sakin.
"Iyon yung naging pinaka malaking desisyon ko sa buhay ko, Reina. Ang hayaan kang
maging masaya sa France at nakakamit ang pangarap mo. I'm selfish and jealous of
your dreams..." Natigilan siya. "I want to be the only dream you have. Pero hindi
ka bagay na pwede kong ikulong sa mga palad ko. Nadagdagan pa nang nakita kong
kasama mo si Liam doon. I hated that you were so happy while I'm so broken
here...""Nahirapan din ako, Wade. Kaya ayaw kong bumalik ng Pilipinas kasi
natatakot akong di ko kayanin ang mga nangyayari dito... sayo... Kinain ako ng
takot ko."
Napatingin siya sakin at nakita niya ang mga luha ko. Humihikbi na ako sa pag iyak.
Ngumisi siya. That evil sexy smile. Pinunasan niya ang luhang lumandas sa pisngi
ko.
"Wa'g kang umiyak, Reina. Ireserba mo ang luha mo pag nagtagumpay na ako sa
pagkulong ko sayo sa mga palad ko. Kasi hanggang ngayon, ikaw parin talaga at ikaw
lang... Nature ko na ang pagkahumaling sa pagiging sakim sayo. Hindi parin
nagbabago. Positibo parin akong sakin ang bagsak mo. Kahit na anong daan pa yan,
short cut man o dahan-dahan, iisa lang ang patutunguhan."
"I'll court you, Reina. And that's not a question. Gaya ng gusto mo, dadahan-
dahanin natin ito."
"W-What?"
Parang may kung anong init ang naramdaman kong bumalot sa puso ko. Binuksan niya
ang pintuan ng sasakyan.
Bumaling ang lahat ng police at pati na rin yung ibang taong nakaabang doon sa
parking lot.
"MY GOODNESS WADE RIVAS! WHERE HAVE YOU BEEN? Hinahanap ka na ng press! Hinahanap
ka na ni Shan! Hinahanap ka ng fans mo! Ang daming umaasa sayo pero napaka
iresponsable mo talaga!" Sigaw ni Mr. Manzano sa kanyang alaga.
Pumasok na rin ako doon. Kahit may dalawang oras pa bago magsimula yung concert ay
mahaba na ang pila sa labas. Marami ng tao at busyng busy na ang mga staff.
Nakita kong nakabukas ang pintuan ng room nina Wade. Umaapaw sa tao at may nakikita
akong mga camera. Okay, saan ako pupulutin nito? Malamang panay na ang picture nila
doon sa loob.
Biglang pumalakpak ang mga tao sa loob at naghiyawan. Ano naman kayang meron?
Papasok ba ako? Papasok na sana ako nang may biglang kumalabit sakin.
Pumihit ako para tignan kung sino iyon. Nagulantang ako nang naaninaw ko ang mama
at papa ni Wade kasama si Iverson na kapatid niya.
Ngumiti ang mama ni Wade sa akin at niyakap ako. Tumango naman ang papa ni Wade
sakin habang yakap-yakap ako ng mama niya.
"P-Po?"
Hindi ko alam kung anong unang sasabihin ko sa kanya gayung huli kaming nagkita ay
nung nagpunta ako sa Alegria. Agad kaming nagkahiwalay ni Wade noon. Hindi ko alam
kung alam ba ng parents niya ang nangyari saming dalawa. At kung alam nila yung
nangyari, nagalit ba sila sakin o ano?
"Nung nalaman ko kay Wade na bumalik ka na galing France, agad kong sinabi sa kanya
na pabalikin ka sa Alegria. Hindi ko nga alam kung bakit natatagalan kayo sa
pagbalik." Binigyan ako ng matamis na ngiti ng kanyang mama.
Maganda parin ang mama ni Wade at matipuno parin ang kanyang papa. Si Iverson naman
ay lalong tumatangkad at umuusbong na rin lalo yung features ni Wade sa mukha niya.
It's been four years, after all. Twenty-two years old na ako ngayon. Malapit na
akong mag twenty-three kaya siguro ay nasa eighteen na itong si Son. Napatunganga
ako sa ngiti ng mama ni Wade.
"Hindi ko po a-alam."
Kumunot ang noo niya, "Bakit naman? Naku! Ang sabi ni Wade pagkabalik mo,
papakasalan ka na raw niya."
"Oo. Kelan?"
Hindi pa nga iyon nag po-propose! Nanliligaw pa lang! Kinagat ko ang labi ko. Hindi
ko alam kung sasabihin ko ba sa kanya yung mga iniisip ko o manahimik na lang.
"H-Hindi ko pa po alam..."
"Naku! Ang hina talaga ng isang iyon." Ngumisi siya at sinulyapan ang pintuan.
"Pasok tayo sa loob?" Sabi ng mama ni Wade.
"A-Ah? Kayo na lang po muna. Kakagaling ko lang kasi diyan." Pagsisinungaling ko.
"Sige na... Sumama ka na samin." Sabay hila niya sa kamay ko. "Lika na, pa!
Papicture tayo kay Wade!" Sabi ng mama niya.
"Pero alam ko namang dapat discreet lang relasyon niyong dalawa. Alam mo na, para
walang reporters at fans na makealam." Humalakhak siya sakin.
Napalunok ako. Tuliro na ako at hindi ko na alam kung alin ang una kong aatupagin.
Ang pagsabi sa kanyang hiwalay na kami ni Wade noon o ang pagpipigil sa pagpasok ko
sa loob.
Pero bago ko pa mapagtanto kung ano ang susunod na action ko ay nasa loob na kami
ng room. Binitiwan ako ng mama ni Wade para tumakbo sa gwapo niyang anak na panay
ang ngiti sa camera kasama ang members ng Going South.
Yung daddy naman ni Wade ay tahimik na nakatayo sa likod ng mama ni Wade. Maraming
nagclick na mga camera dahil sa pagtatagpo ng buong pamilya ni Wade.
Pero kahit ganun ang eksena, yung mga mata ni Wade ay lumipad sa kinatatayuan ko.
Seryoso ang kanyang mukha. Napaatras ako sa kinatatayuan ko. Dumami rin kasi ang
mga tao.
"Hello po, kayo po pala yung mga magulang ni Wade, ako po si Shan." Sabi ng isang
babaeng nakaponytail at nakadress. Litaw na litaw yung dimples niya sa pagbati niya
sa mama ni Wade.Kinurot ang puso ko sa nakikita ko.
"Hello, hija! Oo. Kilala kita." Nanggigil na niyakap ng mama ni Wade si Shan. "Fan
mo nga ako eh! Ang ganda ganda mo pala sa personal!"
Umatras pa ako lalo. Wala pa namang nangyayari pero bakit pakiramdam ko taob ako sa
kahit anong anggulo. Panay ang picture ng mga camera sa kanila.
"Ito nga pala si Son, kapatid ni Wade." Sabay pakita sa bunsong kapatid ni Wade.
"Ito naman ang kanyang papa."
Tumawa ang mga kabanda ni Wade, maging ang mga staff at photographers ay humiyaw sa
panunuyang tinanggap nila galing kay Zac. Umatras pa lalo ako at lumapit na sa
pintuan. Umamba si Wade na pupuntahan ako pero umiling ako. Kumunot ang noo niya at
nakita ko ang galit sa mga mata niya. Nilagay ko ang index finger ko sa labi ko,
"Shhh, Wade." Tumalikod ako at umalis.
Hindi ko kayang makita silang masaya. Yung buong pamilya ni Wade kasama ang Shan na
iyon. Kailangan namin ng trust ni Wade, alam ko, and I trust him. Pero may mga
bagay talagang hindi mo parin kayang tignan kahit na alam mong wala lang.
"Reina?" Nabigla ako nang nakita ko si Zoey sa harapan ko.
Ang taas ng heels niya at bihis na bihis siya. Pulang-pula din ang kanyang labi at
may dala siyang flowers.
"Reina, it's been four years simula nung nagkita tayo, tapos yun lang ang itatanong
mo sakin?" Tumaas ang kilay ni Zoey.
"Si Shan?"
"Ha?"
"Si Shan... Yung sikat na artista at TV host na nalilink kay Wade, nandoon ba?"
Kumunot ang noo ko. Hindi ko alam kung tama ba itong nakikinig o nakikipag usap ako
dito kay Zoey o mas mabuting umalis na lang ako doon.
"Come on, Reina, Come on... Wa'g mong sabihing pinanghihinaan ka na naman ng loob
kay Wade."
Umirap siya, "Sige, isang beses ko lang itong sasabihin kaya makinig kang mabuti.
I'm sorry. Kasi isa ako sa naging dahilan ng paghihiwalay niyo ni Wade noon. I
liked him... In ways that should be considered illegal. Pero hindi niya kailanman
ako tinignan gamit ang puso niya. Puro siya katawan. And I know you know that...
Mabait siya at magkaibigan kami mula pa pagkabata. He's my first love, but I'm not
his."
Napayuko ako at napatingin sa paligid. Busy ang mga tao at wala gaanong pumapansin
saming dalawa. Nakita ko yung emosyon sa kanyang mga mata.
"Gusto kong mag assume na may gusto siya sakin. Na kaming dalawa yung bagay. Marami
siyang pangarap. Pangarap niyang magbanda kaya sinabi ko sa kanya, pag nakapasok
siya sa Zeus, sisikat siya. Ang tanging daan para makapasok siya ay pag napaibig ka
niya."
Humalukipkip si Zoey at tinitigan ako. Alam ko na ang istoryang ito pero kinukurot
parin ang puso ko tuwing naaalala."Pero hindi niya naisagawa yung plano kasi
hinarangan siya ng kuya mo. You get my point? May plano, pero hindi nangyari. Kung
ano man ang namagitan sa inyo noon, totoo yun. Hindi dahil sa plano."
Nabigla ako sa tanong niya. Hindi ko maintindihan kung bakit niya ako tinanong ng
ganoon.
"Kung kilala mo ako, dapat alam mo ang sagot diyan." Ngumisi siya. "Nung wala ka...
hindi ko alam kung paano ko pupulutin pabalik si Wade. I loved him but he's just
too broken for you. Galit siya sa mundo at wasak ang buong pagkatao niya."
"Humupa yung pagmamahal ko sa kanya, Reina. Mula nung narealize kong hindi na siya
masasalba sa pagkakalunod sayo. He's crazy. Pumunta siya ng Paris para sayo. Lahat
para kay Reina. Lahat para sayo. Halos sambahin ka niya kahit wala ka dito. You
think my love will live?"
"Hindi siya si Wade pero mahal niya ako. Hindi siya katulad ni Wade kung magmahal
pero ayos lang, ang importante, mahal niya ako." Aniya.
"Now... kung ano man yung namamagitan sa inyong dalawa ngayon, ang masasabi ko lang
ay sana magkaayos na kayo. He's going to self destruct, Reina, kung wala ka sa tabi
niya."
"Now, alam mo naman ako, hindi ako nagsasalita o gumagawa ng kabutihan ng walang
kapalit. I want you to hire me as your model, Reina. Pag natanggap ka sa Fashion
Week o mag launch ka ng clothing line mo, kunin mo ako as image model." Ngumisi
siya.
At talagang ang kapal din ng mukha nitong si Zoey. Tinignan niya akong mabuti.
Ilang sandali ay nakita kong lumagpas yung titig niya sa likuran ko. Ngumisi siya
sakin.
"You'll thank me for this, Reina. Pumunta ka na lang muna ng CR." Aniya sabay turo
sa daan papuntang CR.
Narealize kong maraming tao ang nakapaligid samin. Nakatingin sila sa likuran ko.
Bakit naman kaya sila nakatingin.
"Coz he's a celebrity now. He can't just go out with anyone else unless gusto mong
sumikat sa pamamagitan ng pag ba-bash sa internet." Kumindat si Zoey sakin at
hinila ako.
Napalingon ako sa likod ko at nakita kong dinudumog si Wade ng mga tao. Hinihingal
siya at nginingitian ang bawat isa. Pero nang nakita niyang nakatingin ako sa kanya
ay umamba siyang maglakad papunta samin ni Zoey.
Nakita ko yung mga cubicle. Nasa CR pala ako ng mga lalaki. Naalala ko tuloy yung
unang away namin ni Wade. Yung nasa CR kami... CR ng mga lalaki. Mabuti na lang
walang tao ngayon.
"There!"
"HUH?"
Pero di niya na ako narinig. Hindi ko alam kung umalis ba si Zoey o binantayan niya
kami sa labas. My gosh! Pero infairness, nakakaantig yung ginawa niya para samin ni
Wade.
Pinauna niya ako dito sa CR para siya yung makita ng fans at paparazzi na kasama ni
Wade. Hindi naman siguro siya nasasaktan sa mga bash sa kanya. Noon pa man, mahilig
na talaga siya sa fame. Kahit paano pa yan, basta sumikat lang siya. At hanggang
ngayon, ganun parin ang trip niya.Naiilang akong tignan si Wade sa mga mata.
Nakatayo lang siya doon at pinapanood akong tumitingala at nagkukunwaring
chinicheck ang 'features' ng CR.
Napatingin ako sa seryosong mukha niya, "Wade, may press. Anong gusto mo? Magalit
yung fans mo sakin?"
I doubt it. Hysterical ang mga fans ng The Beatles noong kasagsagan nila. Twing
may mga taong nalilink ay halos mag laslas yung mga fans at paulanan ng bash ang
mga nalilink sa kanila. Malamang ganoon din ang mangyayari samin ni Wade kung
ipapakilala niya ako sa sambayanan. They are all obsessed with WadeSha. Besides,
hindi pa naman kami ni Wade.
"Okay lang, Wade, hindi pa naman tayo. At mas gusto ko rin ng may privacy ako.
Gusto ko sekreto. Gusto ko yung walang nakakaalam."
"Paano kung sabihin ko sa kanila mamaya? Paano kung yun ang gusto kong mangyari?"
Umiling ako.
"Dahan-dahan, hindi ba, Wade? Kung sasabihin mo agad gayung di pa tayo, nagmamadali
ka na."
Kumunot ang noo ko nang lumapit siya sakin, "B-Bakit nga pala yung buong akala ng
mama mo ay hindi tayo nagkahiwalay?"
Natigilan siya.
"A-Ang alam niya lang ay nagalit ka sakin. N-Nagalit ka kasi ang akala mo ay
pinaglaruan kita. Pero hindi niya alam na iniwan mo ako. Sinabi kong umalis ka lang
para mag aral at hanggang ngayon, tayo parin. Dahil hindi ko kayang aminin ang
katotohanang iyon sa sarili ko. Lalo na sa pamilya ko."
Napayuko ako, "Pagnalaman ng mama mo na iniwan kita, malamang aayawan niya ako,
hindi ba? Hindi na iyon magiging boto sakin. At baka si Shan na ang gusto niya para
sayo." Napalunok ako.
Umiling si Wade at mas lalong lumapit sakin. Kumunot ang noo ko sa paglapit niya.
"Hindi naman ganyan ang pamilya ko." Sabi niya. "At hindi ko naman sila hahayaang
pangunahan ako."
Nagulat ako sa sinabi niya. Para akong natamaan ng bulalakaw. Ako iyong
napapangunahan ng pamilya!
Napatalon ako nang naramdaman yung haplos ni Wade sa magkabilang braso ko.
"Sige, Reina, gusto mong sekreto tayo, sekreto tayo. Gusto mong dahan-dahan, sige
dahan-dahan tayo. Kahit anong gusto mo, sagutin mo lang ako sa huli. Walang
problema... Sa ngayon, payakap lang. Kahit walang halik. Yakap lang."
Unti-unti akong tumango. Binalot kami ng katahimikan. Unti-unti kong naramdaman ang
mga bisig niyang pumulupot sakin.
Mainit parin ang katawan niya. Mainit kaya natutunaw niya ang lamig na nararamdaman
sa puso ko. Nakakalimutan ko yung mga dahilan kung bakit ko hiningi sa kanya ang
pagdadahan-dahan namin.
No, Reina. You need to stick to your words. Kung hindi, baka masira lang ulit yan.
Nakailang beses ka na sa pagpapadalos-dalos mo, kailangan mo naman ng ibang
approach ngayon.
"I'll get you to stay, this time. Hindi ka na ulit makakawala sakin. I'll find ways
to keep you... I just damn want your honesty. Ayokong bigla ka na lang nagtatampo.
Ayokong nakikita kang biglang umaalis nang di ko nalalaman. Showbiz will really
hurt you, Reina. I need to give this all up to be with you."
"Wade, don't do this. Okay lang naman sakin.""I want you to be honest, Reina."
"Alam kong may mga doubts ka dahil nagpaapekto ako noon sa ibang tao, pero ngayon,
I promise you, hindi na ulit. Hindi na. Kaya ko ito. Ipagpatuloy mo ito. Don't self
destruct just because of me."
It's not worth it. Ang dami kong ginawang masama sayo. Hindi ko kayang pati ito ay
ipagdadamot ko sayo.
"Alright, if that's what you want." Aniya. "Then I'll do it. Sagutin mo lang ako."
Ewan ko, Wade. Nanliligaw ka pa ba? Parang bumibigay na yata ako kahit na
nanliligaw ka pa lang eh. Paano pa kaya pag tayo na, naku!Kabanata 51
Ilang sandali lang ay hinanap na si Wade at inilayo na siya sakin. Well, siguro
naman ay okay na desisyon ang ginawa ko. Hindi pa ako readyng i-bash ng mga fans
nila ni Shan at sigurado akong liliit yung fans niya pag nalamang may nililigawan
siyang iba. At eto pa, hindi pa naman kami kaya mas mabuti na rin sigurong sekreto
lang ito.
Inilatag ko yung mga susuotin ni Wade doon sa backstage. Hindi dapat ako umalis ng
backstage, kaya lang may 30 minutes akong walang ginagawa. Siguro mas mabuti kung
panoorin ko siya ngaypng tumutugtog. May oras pa naman akong bumalik bago siya mag
change ng damit.
Pinayagan naman ako ni Mr. Manzano na manood muna. Tumayo ako malapit sa mga VIP.
Nandoon ang iilang artista. Nandoon din yung magagandang models. May T-shirt pa
silang may nakalagay na 'Rivas' sa likuran.
Maraming poster tsaka tarpaulin na naglalakihan. May mga makukulay pa silang glow
in the dark sticks and ballers. May nag effort pang magdala ng balloons. Ang ingay
ng mga fans. Napatingin ako sa stage at nakita ko yung dim lights. May limang
minuto pa bago mag simula yung concert pero hyper na ang mga tao.
"WADE RIVAAAAAAAAAAAAAAS!"
Napahawak ako sa sarili kong lalamunan. Ang sakit nun sa lalamunan, ah? Grabe naman
sila kung makapag cheer. Malamang naghihintay na lang din yung Going South sa oras.
Siguro nandyan na sila sa gilid.
"ARGHHHHHH! GOING SOUTH! GOING SOUTH! GOING SOUTH!" Napangiti ako sa sa ingay nila.
Nakita ko sa may harapan ang pagdating ni Shan. Nakabalandra ang dimple niya sabay
ngisi sa buong sambayanan. Kumaway siya sa mga fans at binigyan sila ng flying
kiss. Kumirot ang puso ko nang nakita ko kung sino yung mga kasama niya.
Tumabi sa kanya ang mama ni Wade. Buong pamilya ni Wade ay kalinya niya sa mga
upuan sa VIP section. Katabi niya naman yata ang isang bigating tao. Bumulong siya
rito at nagtawanan sila.
"This is a big scoop! Shan with Wade's parents! Malapit na ang kasal!" Bigla akong
tinulak nang di sinasadya ng isang taga media.
Panay ang picture niya sa kay Shan na nakikipag usap naman ngayon sa mama ni Wade.
Gumapang sa sistema ko ang inis at pagka irita sa sitwasyon. Ang tanging inisip ko
na lang ay kailangan kong magpakatatag. Magpapakatatag ako para kay Wade, para
saming dalawa. Matagal siyang nag sakripisyo para sakin, kaya ako naman dapat
ngayon. Kaya niyang isuko itong tinatamasa niyang pangarap para lang sakin. Alam
naman nating hindi na iyon kailangan. Mas gusto ko yung kinakamit niya yung mga
pangarap niya. Para kasing simula nung nakilala niya ako, nawalan na siyang interes
mangarap para sa sarili niya. Zoey's right, he will self destruct. Kaya dapat kong
intindihin ang lahat ng mga ito. Parte ito ng fame. Ganyan talaga pag nasa showbiz.
Hindi mo maiiwasang malink kahit kanino.
"Miss, ikaw ba si Miss Elizalde?" May nagtanong na isang staff sakin. May lapel
siya at mukhang nababanas pa sa akin.
"Ewan ko. Bigla na lang may nagpadala. Sige." Umalis na siya at pumunta sa harapan.
Napatitig ako sa mga bulaklak sa harapan ko. Hinanap ko yung nakatagong card. Sa
wakas ay nakita ko rin itong kulay pulang card.
Napangiti ako. Ang kulit talaga ng isang ito. Kakadeal nga lang namin na dahan-
dahanin ang lahat ng ito, agad ng nagrerequest na sagutin ko siya.
Napailing ako at napatingala dahil biglang sumulpot sina Wade, Zac, Austin at Adam
sa stage. Maporma silang apat at ibang-iba ang aura kumpara sa Zeus noon. Hindi ko
mawari kung anong kaibahan nila pero ang masasabi ko lang ay malakas at
maimpluwensya silang apat."Somewhere there's speaking
It's already coming in
Ngumiti si Wade habang tinuturo ang mga fans. Naghihimutok at humihiyaw na ang mga
fans niya sa sobrang kilig. May nakita pa akong mukhang tunay na nahimatay sa pag
tatalon. Nakita kong pinaypayan siya ng mga kasama niya at pinuntahan din ng staff
na medic.
"Grabe, pati yung mga dating kanta ng Going South, kering keri niya. Ibang klase.
Talented talaga itong si Rivas." Sabi ng isang staff na nakalapel din sa isa pang
staff.
Rumampa si Wade sa stage. Lumapit siya sa audience, dahilan kung bakit mas dumami
pa ang naghahyperventilate. Ngumisi siya at umiling nang nakita ang epekto niya sa
mga tao dito. Hindi naman puro babae yung nandito, may mga lalaki ring humahanga sa
music nila. Pero mas madalas talaga ang babae.
"Wazzup Araneta?"
Napapikit siya sa ingay na ibinigay ng mga tao. Ako nga ay parang nabingi sa sigaw
nila. Pinindot ko yung dalawang tainga ko kasi mukhang hindi ko na marinig ang
sarili ko.
"WE LOVE THE SOUND OF YOUR SEXY LAUGH WADE!" Sabay-sabay na sigaw ng isang Going
South official fans club.
Nandoon siya sa crowd. At may mga taong nag co-controll sa fans para di siya
dumigin. Galing doon ay sinuyod niya yung mga nasa harapan.
Hindi ko alam pero tumigil yung mga mata niya nang nakita ako sa gilid malapit sa
may entrance pabalik sa backstage.
Pagkatapos niyang sabihin iyon ay agad kong narinig ang pagsisimula ng gitara ni
Zac.
"WADE-SHA, WADE-SHA, WADE-SHA!" Sigaw ng mga fans na nag aassume na si Shan yung
tinutukoy ni Wade.
GRRR...
Mahina ang kantang ito kumpara sa unang kinanta niya. Naglakad siya ng marahan
pabalik sa stage.
Napapikit ako sa boses niyang parang hinihele kaming lahat. Ewan ko, Wade Rivas.
Ewan ko saan nanggaling ang pagmamahal mo sakin. Napangiti ako sa sarili ko. Kahit
walang nakakaalam na ako yung mahal niya, okay lang sakin, mas maganda nga iyon.
May hindi alam ang ibang tao, kahit na public na ang buhay niya.
Lahat ng ginagawa niya ay palaging may nakatutok na media at mga tao. Gusto ko yung
simpleng buhay lang tulad noon. Yung kami lang dalawa, sa apartment, sa Alegria,
walang nang iintriga, kung meron man ay walang kayang sabihing masama. Wala silang
nasasabing masama noon dahil kilala nila ako at galing ako sa pamilya ng mga
Elizalde.Pero ngayong mas malawak na ang mundong ginagalawan ni Wade, wala na
masyadong nakakakilala sakin. Paniguradong walang awa nila akong pagsasalitaan ng
masama.
Pagkatapos ng pangalawang kanta niya ay punong puno na siya ng pawis. Hinubad niya
ang jacket niya.
"Ayan na naman kayo. Nandito pamilya ko. Nakakahiya naman." Mas lalo siyang tumawa.
May sinasabi siya kay Wade. Hindi iyon marinig ni Wade galing sa stage kaya
nilapitan niya ang upuan ng mama niya sa harap.
"WADE-SHA! WADE-SHA!" Nabuhay na naman ang hiyawan tungkol sa love team nila dahil
sa paglapit ni Wade doon.
Umupo ang mama niya. May sinasabi pa siya sa tabi niyang si Shan. Tapos may biglang
nagbigay ng microphone kay Shan.
"Your mom says it's okay if you strip." Sabi ni Shan gamit ang malambing na boses.
Tumawa rin siya at tumawa ang mga tao. Natawa din si Wade pero hinanap niya ako.
Ngumisi ako sa kanya. Tumaas ang kilay niya ng saglit at umakyat ulit sa stage.
Pagkaakyat niya ay tinitigan niya na naman ako. Binigyan ko siya ng thumbs up.
"Alright, I'll strip if you strip, too." Humalakhak si Wade at kinindatan ako.
Uminit ang pisngi ko. Kahit na lumabas na yung audience yung hinahamon niya ay
naramdaman kong para sakin yung sinabi niya. Manyak mo, Wade! Sabi na nga ba!
Bastedin kita riyan, sabing dahan-dahan lalo na sa mga intimate actions mo.
"I'll strip if they strip, too." Sabay turo niya sa mga bandmates niya.
Unang naghubad si Zac. Bumalandra agad sakin yung abs niyang pawis na pawis. Si
Adam ang sumunod na naghubad. Nakita kong may tattoong dragon sa dibdib niya. Si
Austin ang sumunod. Maputi si Austin at mejo may kalakihan din ang katawan kaya
napa irit ang mga tao nang si Wade na lang ang ang hindi pa naghuhubad.
"Kahit na umo-o siya alam kong patay parin ako sa kanya. Ayaw niyang naghuhubad
ako, eh." Humalakhak ulit siya at nilapag yung microphone sa sahig.
Mabilis niyang hinubad ang t-shirt niya at ibinalandra ang heat-inducing abs niya.
Walang katapusang irit ang ibinigay ng audience sa paghuhubad niya. Kitang kita ang
v-line niya at ang abs niyang pawis na pawis.
Napapindot ako sa kabilang tainga ko dahil sa ingay. Hindi ko magamit ang isang
kamay ko kasi nakahawak iyon ng bouquet galing kay Wade.
"Patay ako sa designer ko." Humalakhak ulit siya at ginulo ang buhok.
Maingay ang kantang ito. Kaya napapatalon at napapahiyaw pa lalo ang mga audience.
Pabalik-balik si Wade sa paglalakad sa stage. Tinitignan niya ang mga tao gamit ang
mga mata niyang mapupungay. Para niyang hinuhubaran ang bawat isa gamit ang mga
mata niya.Flirt.
Of what I really am
Pumunta siya sa audience at may kinuha siyang babae doon. Pulang-pula ang babae at
halos mag hyperventilate na siya sa kilig sa ginawa ni Wade.
Cause living with me must have damn near killed you.." Hinahawakan niya ang kamay
ng babae habang kinakanta ang mga linyang ito.
"Thank you, fans!" Kumindat siya sa mga fans at biglang nag dim ang lights sa stage
pagkatapos niyang yumuko para mag bow. "I love you, Carmela." Hindi na nakita kung
si Wade yung huling nagsalita pero halata sa boses at halakhak niya.
Kinagat ko ang labi ko. Shit! Wade! Pahabol pa talaga! Si Carmela na aso iyon, ah,
fans?
-----
Songs used:
Walang Tanong
Maganda ang concert ng Going South, kahit na alam ng management na si Wade ang
humahakot ng fanbase, pinagbigyan parin ang bawat miyembro. May isang kanta doong
si Austin ang kumanta, malamig ang boses niya at maganda ang tonada. Meron ding isa
doong nagpasikat ng piece si Zac ng ala-Santanang pag e-electric guitar, meron din
kay Adam sa drums.
"Sayang, gusto ko panoorin yung performance nila." Sabi ko sabay tingin kay Wade sa
salamin.
"B-Bakit?"
Sabay hilig ko sa gilid. Naririnig ko yung kanta ni Austin dito sa room. Ang lamig
talaga ng boses niya.
Natahimik siya kaya bumaling ulit ako sa kanya. Nakita kong pula ang kanyang mukha
hanggang tainga.
"Why are you blushing?" Tanong ko.
Tumayo siyang bigla at uminom ng tubig. Napatingin tuloy ako sa mga P.A at mga
stylist doon na nagkibit balikat na lang sa pagsusungit ni Wade.
"Hindi. B-Bakit ako magseselos?" Sumimangot pa siya lalo at nag iwas ng tingin.
Napangisi ako.
"Lagi naman akong magaling, ah?" Nag iwas ulit siya ng tingin.
"Eh, galit ka ngayon. Baka maapektuhan ang performance mo." Sabi ko.
"Kasalanan mo yun." Bulong niya sa kawalan.
"Ansabe mo?"
"Wala!"
"Kasalanan ko?"
Napatingin ako sa busyng staff. Mejo malayo na kami sa kanila kaya okay lang
siguro.
Nanlaki ang mga mata niya at para siyang batang di makapaniwala sa tanong ko. Naka
grey v-neck t-shirt niya ngayon at sumisilip parin ang tattoo niya.
Bushet! Pakipot pa ang isang 'to! Gusto mo lang naman yatang mahalikan at natatakot
kang mabasted ko kasi sabi kong dahan-dahan. Kaya ba talaga ng dahan-dahan itong si
Rivas?
Uminit ang pisngi ko sa sarili kong tanong. Napaawang ang bibig niya pagkarinig
niya sa tanong ko.
"Don't tempt me, Reina. Dahan-dahan diba? Mababasted ba ako pag kumagat sa mga
sinasabi mo? Is this a test?" Tuliro siya sa pagpapaulan sakin ng tanong.
Pero bago pa siya nakapagsalita muli ay hinalikan ko siya. Isang mabilis na halik
lang. Hindi naman kasi pwedeng patagalin, baka makita kami ng mga staff. Humalakhak
ako nang nakita ko ang pagkakagulat sa mukha niya. Tumakbo na lang ako palayo at
kinawayan siya."Good luck, Wade!"
Shet! Ako yung humalik pero ako rin yata yung nagkaroon ng butterflies sa stomach.
Damn, Wade Rivas! Nagpapakipot pa. Alam ko namang kagagawan ko ang lahat nang ito
sa kanya pero may mga panahon talagang pwedeng ipagpaliban muna yun. Argh! Ako lang
naman yata ang sumisira doon eh. Hindi pa nga nag iisang araw, nasira ko na yung
pagda-dahan-dahan.
"Ang kantang ito ay para sa tanging babaeng minahal, mahal, at mamahalin ko. Tuwing
umuulan noon, siya lang ang naaalala ko. Hindi ko alam. Mukhang buong buhay ko,
siya lang ang naaalala ko."
Nakaupo lang siya sa isang upuan at nasa bisig niya ang gitara. Marahan niyang
inistrum ang gitara. Umalingaw-ngaw ang pag irit ng madla sa ginawa ni Wade.
"Hiwaga ng panahon,
Akbay ng ambon
Sa piyesta ng dahon,
Ako'y sumilong..."
Tumindig ang mga balahibo ko sa boses niya. Napahawak ako sa magkabilang braso
niya. Hindi lang talaga charisma yung panghakot niya sa fanbase, talagang may
talento siya.
Sa aking paningin
Habang kinakanta niya iyon ay naaalala ko yung nasa Alegria kami. Umuulan noon at
nagmakaawa siya saking wa'g ko siyang iwan. Ang tanging nasabi ko sa kanya ay
nagkunware lang akong mahal ko siya. Na hindi ko naman talaga siya mahal. Na
pinaglaruan ko lang siya. Na kwits kaming dalawa.
Pinagmasdan ko siyang mabuti. Buong kanta ay nakapikit lang siya. Para bang may
inaalala din siya sa kantang ito.
"Hinulog ng langit,
Na siyang nag-ampon
Libu-libong ala-alang,
Dala ng ambon..."
Ang laking pagkakamali talaga noon. Hindi ko kayang balikan ang bawat ala-ala.
Hindi ko kayang isipin ang mga pinagdaanan ni Wade habang wala ako. Twing umuulan.
O twing umuulan nga lang ba? Mahal ko siya noon, lagi siyang nasa isip ko, pero
hindi kasing tindi ng pagmamahal niya sakin.
Nagulat ako kung sino yung umakbay sakin. Napatingala ako at nakita ko ang
nakangising si Liam.
"Wala, eh. Umalis si Coreen kanina bago magsimula, kaya imbes na masayang yung
ticket ay kinuha ko na lang."
ANO? OO NGA PALA. Ang lukaret na iyon ay manonood dapat ng concert pero ibinigay
niya kay Liam ang ticket?
"Saan siya nagpunta?"
"Umiiyak ka eh." Nilapit niya ang mga mata niya sa mga mata ko.
Mas lalo siyang lumapit sakin at hinalikan ang mga mata ko.
Tinulak ko siya. Ngayon, hindi na pabiro. Buong pwersa na. Pero tumawa si Liam sa
pag-aakalang pabiro iyon.
"Liam-"
"ARGHHHHH!" Ito na yata ang pinakanakakabinging sigaw ng mga tao sa buong concert
nina Wade ngayong gabi.
Pero hindi lang iyon, sumisigaw at humihiyaw ang mga tao dahil nandoon sa likod
niya si Shan. Wala siyang kaalam-alam na umakyat na pala ng stage ang magandang
babaeng ito. May dala pa siyang flowers na mukhang ibibigay niya kay Wade.
Mas lalong sumigaw ang mga tao. Malamig at galit naman ang ekspresyong ipinakita ni
Wade.
"WOOOOOH!" Sigaw din ni Liam sa kanila. "Ayos 'tong si Wade, ah? Ganda nitong si
Shan!" Aniya.
Namuo ang luha ko nang nakita kong halos manisay sa kilig ang mga tao. Masayang-
masaya sila lalo na nang nilagay ni Shan ang mga palad niya sa mga mata ni Wade.
Natigil si Wade sa pagkanta at nilingon si Shan. Seryoso ang mukha ni Wade pero
halos masira na yung mga barricade dahil sa mga naghuhuramentadong fans. Hindi na
maitsura ang buong Araneta sa sobrang kilig.
Hindi humupa ang nakakabinging sigawan ng mga fans. Kasabay pa ng sigawan nila ang
pag cha-chant ng:
Nanginig ang buong sistema ko. Ganito pala yung nararamdaman ng isang babaeng wala
sa picture. Para sa lahat, si Shan ay para kay Wade at si Wade ay para kay Shan.
Walang Reina sa picture. Wala ako. HIndi ako kilala.
Pero habang sumisigaw siya ay nagnakaw ng halik si Shan sa pisngi niya. Napaawang
ang bibig ni Wade at pinagmasdan niya ng mabuti si Shan. Bumaling si Wade sakin,
alam ko, kahit na puno na ang gilid ng mga mata ko ng luha, nakita ko parin ang
diretsong tingin niya sakin.
Tumulo ang luha ko at binigyan siya ng thumbs up. It's okay, Wade. Kung ganyan ang
showbiz, kung diyan mo mapapaligaya ang fans mo, okay lang. Damn! Okay lang!
"Reina? Ba't ka umiiyak?" Nag aalalang tanong ni Liam nang napansin ang paghikbi
ko.
"Napuwing ako ng malaking alikabok." Sabi ko sabay punas sa mga mata ko.
"Reina..."
"Sabi na, eh. Isa ka ring Wade-Sha!" Humalakhak siya at inakbayan ulit ako.
Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Hindi ko na talaga alam. Tumunganga na lang
ako doon kasama si Liam na panay ang pag papaulan sakin ng mga tanong.
"Sa McDo."
"Hay! Sana sinabi mo saking hindi ka kumain sa studio nila, sana dinalhan kita ng
pagkain." Aniya.
"Tapos na ang concert, diba? Yung mga gamit mo, di mo ba kukunin?" Tanong niya.
Pinapaulanan sila ng click ng camera. Yumuko ako para hindi makunan. Sumulyap ako
kay Wade na ngayon ay nasakin na ang atensyon.
Nag iwas ako ng tingin kay Wade at seryosong dinampot ang bag at iilang gamit ko.
"Oo nga naman, Reina." Untag ni Zac. "Sumama ka." Ngumisi si Zac."Ohh? Reina
Elizalde?" Nabigla ako sa sinabi ni Shan.
Napatingin ako sa kanya. Ang ganda ng kilay niya. Ang ganda ng kutis at ng buhok.
Nakakapanlambot. Nakakainsecure. Nakakapanliit.
"Oo."
"Ito ba yung sinasabi ni Mr. Manzano na designer mo, Wade?" Tanong niya kay Wade.
"Naku! Pwedeng padesign? Padesign ako ng gown para sa awards? Okay lang?" Tanong
niya.
Napalunok ako.
"Wow! Sige! Sige! Gusto mo rin dawng pumasok sa Fashion Week? Gusto mo tulungan
kitang makapasok doon?"
"Sasama ka ba sa after party niyo? Kasali ka na rin sa staff? Bakit parang uuwi ka
na?" Napalingon-lingon si Shan kay Wade at Zac.
"Hindi, actually, sabay kami. Ako na magdadala ng gamit mo, Reina. Sa sasakyan kita
sasama."
"Uy! Galing pare!" Sigaw ni Liam nang nakapasok din sa dressing room.
Wade clenched his jaw. Kinuha niya rin ang bag ko. Kumunot ang noo ni Liam nang
nakita ang mga kamay ni Wade sa bag ko.
Napaubo ng bahagya si Adam at tinanong si Zac kung nasaan yung mga gamit niya.
"Uhm..."
"Sa Tribe Lounge. Staff lang ang pwedeng pumunta." Kumuyom ang panga ni Wade.
"Kung ganun, kunin kita? Anong oras kayong matatapos?" Tanong ni Liam sakin.
Nagkibit-balikat ako.
"Buti pa, iuwi mo na lang yung sasakyan niya sa bahay nila, Liam. Ako na ang
maghahatid sa kanya."
Kumunot ang noo ni Liam sa plano ni Wade. Kinakalabit na si Wade ni Austin para
makapag picture ulit sila. Kanina pa kasi nag hihintay yung media. Walang kaalam-
alam yung mga tao ditong may pinag uusapan kami dito.
"Uhm... Sige na, Wade. Ako na ang bahala dito." Sabi ko sabay baling kay Liam.
Sinundan kami ng tingin ni Wade. Naiilang ako sa mga titig niyang galit habang
hinihila ko si Liam palabas ng dressing room.
"Pero kasi sayang. First time kong maka bonding yung staff nila as, uh, Wade's
designer. Kaya mas ayos sana kung-"
"You don't need to go there. Gagabihin ka. Magagalit ang parents mo sayo."
"I'm not a child anymore, Liam. Kaya ko ang sarili ko."
For the first time, mejo nabagabag ako sa pagiging worried ni Liam sakin.
"Yes, of course, Reina. Pero anong gagawin mo dun? Iinom? And what do you think
about Zac? He looks like he fvcks everything that moves. You think okay lang pag
nalasing kang kasama siya?"
Umiling siya at huminga ng malalim, "Alright. Just text me, okay? Sabihin mo sakin
anong ginagawa mo. At siguraduhin lang ni Wade na iuuwi ka niya sa inyo."
Humalukipkip siya.
"Okay, give me your keys. Kay Dashiel ko ihahatid yung sasakyan mo para malapit
lang dito. Babalikan ko pa yung akin, eh."
Ang bait talaga ng isang ito. Minsan nakakabanas lang sa concern. Pero over all,
alam ko namang mahal niya talaga ako kaya concerned siya sakin.
Nasa labas na kami ng corridor ngayon at nakita kong lumalabas na rin yung ibang
media galing sa dressing room nina Wade.
"You're welcome. Kung di lang kita mahal, naku!" Sabay akbay niya sakin.
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Natuyo ang lalamunan ko. Nung una niya
itong sinabi, wala lang sakin, pero habang tumatagal ay nabibigyan ko ito ng
meaning.
Bahagya ko siyang tinulak sa pagkakaakbay niya. Nagtaka siya pero di kalaunan ay
bumalik sa dati ang ekspresyon niya.
"S-Sige na, Liam. Ihahatid mo pa sasakyan ko, diba? Baka gabihin ka lalo. Sorry sa
abala."
Ngumiti siya.
"No problem." Yumuko siya at agad hinanap ng labi niya ang labi ko.
Isang mabilis na halik ang ibinigay niya sakin. Hindi ko nagawang manlaban dahil sa
sobrang bilis nito.
Napahawak ako sa labi ko nang pinagmasdan siyang kumakaway paalis sakin. Nakangisi
parin siya sa ekspresyong binigay ko.
Pagkatingin ko sa kanya ay saka naman lumabas sina Zac, Austin, at Adam. Sumunod na
rin ang ibang staff at maging si Shan."Uy, Sorry, di ako makakapunta ngayon kasi
may taping ako. Sayang talaga." Sabi ni Shan kay Wade.
Hindi nag react si Wade. Binigyan niya lang ako ng mainit at galit na tingin.
"Okay lang, uh, basta ah, Reina. Yung sinabi ko sayo. Once na idesign mo ako ng
gown, sisikat agad ang pangalan mo. Mamaya makakapasok ka pa sa Fashion Week."
"Ano ka ba! Sige na, ah? I-design mo ako ng gown para sa awards. May isang buwan pa
iyon kaya mas mabuti kung maaga yung pag de-design mo."
Tumango ako.
"Okay po..." Ngumisi si Shan sakin at kumaway. "Bye-bye, Reina! Ayyy! Di tuloy ako
nakapagpaalam kay Wade." Nakasimangot siyang umalis.
Kinawayan ko na rin siya. Mabait naman pala si Shan. Maganda na, mabait pa. No
wonder kaya siya sikat at maraming umiidolo sa kanya dahil sa magandang ugali niya.
"Dude, what the fvck?" Sabi ni Zac nang tinulak siya ni Wade malapit sa sasakyan
nito.
"Sabing dun ka na sumabay kay Adam!" Galit na sambit ni Wade sa kanyang kabanda.
"Kanina ka pa, ah? Daig mo pa ang mga babae kung mag tantrums!"
Tinulak ulit ni Wade si Zac dahil sa sinabi niya. Halos mapahilata si Zac sa
parking lot.
"Zac! Wade! Tama na nga yan!" Sigaw ni Adam na nandoon sa isang sasakyan. "Makita
kayo ni Mr. Manzano, baka pag umpugin kayo! Lubayan mo na yan, Zac! Isasama niya si
Reina."
Napatingin si Zac sakin. Pumungay ang mga mata niya at nilapitan ako.
"ZAC!" Sigaw ni Wade.
"Okay, kung para naman sa magandang babaeng ito." Ngumisi siya at hinaplos ang
pisngi ko.
"Puta, Zac, bulag ka ba? Sa sobrang manhid mo di mo alam?" Sigaw ni Adam sabay baba
sa kanyang sasakyan.
Unti-unting umaliwalas ang mukha ni Adam. Hinilamos niya ang kanyang kamay sabay
turo sakin.
Habang nakangiti siyang tinuturo-turo ako ay hinihila na siya nina Austin papasok
sa sasakyan ni Adam.
Sinundan ko ng tingin sina Adam papasok sa sasakyan nila. Si Wade naman ay iniwan
ako doong pinapanood sila papaalis.
"W-Wade? Galit ka ba?" Tanong ko sabay hawak sa braso niyang nakahawak naman sa
manibela.
Hindi siya umimik. Seryoso lang niyang pinaharurot palabas doon ang sasakyan niya.
"Hindi ba dadahan-dahanin natin ito? Tapos may ganito agad. Please, let's talk
somewhere. Yung tayong dalawa lang?"
Sinuyod ko ang mga buiding sa labas. Hindi kami pwedeng pumunta sa isang restaurant
dahil maraming makakakilala sa kanya. Saan ko siya pwedeng madala para makapag usap
kami?
Napasulyap siya sakin. Nabigla ako nang agad niyang tinigil ang sasakyan niya.
"You want me to take it slow... Edi wa'g mo akong dalhin sa mga lugar na makakapang
akit saking angkinin ka ulit, Reina!"
"Hayop! Akala mo kaya kong mag pigil pag nandyan tayo? You know me, Reina. Mga bata
pa lang tayo, sobra sobra na ang pagpipigil na ginawa ko sayo. Ngayon, gusto mo ng
dahan-dahan! Torture pero lahat para sayo." Umiling siya at tumingin sa labas.
Hinawakan ko ulit ang braso niya. Nabigla ako nang may naramdaman akong pag gaspang
ng kutis niya. Inilapit ko ang mga mata ko doon sa braso niya at nakita kong
tumitindig ang balahibo niya sa haplos ko.
"O sige, eto na tayo, anong gusto mong pag usapan?" Tanong niya.
"Kung ikaw bigla kitang halikan, ayaw mo? Dahan-dahan dapat? Slow motion? Ganun?"
"She's a performer. Kaya niyang umarte sa harap ng mga tao na in love na in love
siya sa buong ako kahit hindi naman talaga."
"And it's not like I wanted her to kiss me, Reina. Kung alam mo lang." Ginulo niya
pa lalo ang buhok niya at napabuntong hininga, "Hayyy! Buhay!"
"Paano n-naman kung gusto ka niya in real life... I mean... Paano kung di siya
umaarte? Edi gusto niya ang whole package mo?"
Kumirot ang puso ko. Napayuko ako. Napatingin naman siya sakin.
"Maganda. Dapat gusto niya rin pati yung pagmamahal ko sayo. Tanggap niya rin dapat
yun."
Kinagat ko ang labi ko habang nakayuko. Langya ka, Rivas! Langya kang lalaki ka
talaga!
"Ano? Meron pa ba? Sabi mo diba, let's be honest this time... Let's be open...
Dahan-dahan. Eto na, Reina. Dahan-dahan." Aniya. "Mali yung ginawa mong paghalik
sakin kanina. Nang aakit ka na naman kahit ayaw mong naaakit ako. Pero buti na lang
yun. 3-1 lang yung score eh. Talo parin ako." Matabang niyang sinabi.
Napatingin ako sa naka pout niyang labi. Diretso ang mga titig niya sa daanan. God!
Is it wrong if I say I want to kiss him right now?
Napaawang ang bibig ko habang naiisip yung buong concert niya. He's so hot!
Talagang bagay siya sa stage! Ganda pa ng boses at ang ganda rin ng katawan. Alam
mo yun, kung noong bata pa kami ay maganda na iyong katawan niya, mas lalo ngayon.
Hinog na hinog. Yung tipong hinubog na talaga sa perpeksyon."UGH! Don't look at me
like that, Reina." Sabi niya nang nakitang nakatitig na ako sa mga labi niya.
Uminit ang pisngi ko, "Totoo bang Reina ang ibig sabihin ng tats mo, Wade?" Tanong
ko.
Halos namutla siya nang bumaling sakin. Napalunok siya ng ilang beses bago
nagkasalubong ang kanyang mga kilay.
"What do you want, Reina?" Nanliit ang mga mata niya. "Gusto mo ba talagang
tanggalin itong damit ko? Baka pagsisihan mo lang."
Nahihilo at nalalasing na ako sa mga titig niya. Sa tensyong bumalot samin. Sa init
na naramdaman ko sa sarili ko. Nanginig ang mga binti ko.
Dahan-dahan kong hinawakan ang kanyang dibdib. Nag half-open ang kanyang bibig sa
ginawa ko. Matigas ang dibdib niya. Yung tipong hindi agad matitinag pag may
sumuntok. Hindi ko kayang isipin kung anong work out ang mga ginagawa niya para
laging ganito. In born na yata siya. God like since forever.
Pinaandar niya agad ang sasakyan niya kahit kitang kita ko na ang pamumungay ng
kanyang mga mata at pag awang ng kanyang bibig. Napangisi ako. I really have that
effect on him. Mas lalo akong nabibihag dahil diyan. Mas lalo akong naiinlove twing
nag pipigil siya sakin. At sigurado akong mas mababaliw ako kung hindi na siya
magpipigil.
GOSH! Humahalay na yata ang pag iisip ko. Kainis naman kasi itong si Wade! Kainis
talaga!
Nang nakarating kami sa Tribe Lounge, nagsimula na ang program. Umupo ako sa may
staff, habang si Wade ay nandoon sa presidential table sa harap.
Hindi ko siya pwedeng lapitan kasi, obviously, staff lang ako. Maraming nag aabot
sa kanya ng inumin. Bar kasi itong Tribe Lounge, pero nasa VIP section kami. Kasali
dito yung ibang mga manager, yung mga staffs at maging ang taga Moon Records.
Nakita ko nga si Hugo na panay ang picture kay Zac.
Umiling na lang ako at ininom ang isang tequila shot sa harapan ko.
"And now! Calling all the single ladies! Single, ah kasi mahalay itong next game
natin!" Tumawa ang emcee.
"Uy, Reina, punta ka dun." Tumawa ang isang staff na kilala ko.
Umiling ako at namutla. Ayoko talaga sa mga game-game na yan! Ayoko talaga!
Nakakahiya! Matatalo lang ako!
Nakita kong umalis silang apat sa table nila at mukhang may isinoot silang
something sa katawan nila. Yung mga lalaking staff ang nagsoot nito. Sinubukan kong
sumilip pero hindi ko nagawa.
"HEPPP! Walang silipan!" Sigaw nang emcee nang nakitang sumilip din yung iba.
Oh noes!
Halos mag unahan ang mga babaeng single sa staff. Tumitili pa ang mga ito.
"Isa-isa lang mga hija." Sabi ni Hugo. "Uy! Reina! Bilis na!" Tawag niya sakin.
Napakamot ako sa ulo at napilitang tumayo. Sa dami naman, apat lang ang single,
kasali ako. Halos manisay sa kilig yung dalawa, at yung isa naman ay badtrip kasi
lesbiana siya. Ako rin, bad trip kasi ayaw ko talaga ng mga laru-laro.
SHIZ! I hate this game na! Bakit may piring sa mata! Tumawa ang buong staff. Yung
tipong ito na yata ang pinakanakakatawang laro ever! Nag umpisa ang mala kabayo
kong kaba. Ano ito? Hahabulin namin sina Wade? At ipapakasal kung sino yung nahabol
mo? My gosh! Parang ayaw ko kay Zac!Inayos ko yung piring sa mata ko. Madilim.
Madilim nga kung wala ito, paano pa kaya kung meron nito.
"Okay! Hahanapin niyo sa mga lalaking ito yung isang pirasong pin sa buong katawan
nila! Nandoon nakalagay, ah!?"
Napa O ang bibig ko at agad ko iyong tinakpan gamit ang palad ko. Mas lalo akong
kinabahan sa rules ng laro.
Mas lalong nagtawanan ang audience. Hindi ko na marinig ng mabuti ang emcee dahil
sabay-sabay na ang tawanan nang lahat. Pero narinig ko si Wade na nagsalita sa
background.
DAMN!Kabanata 54
Not Yet
Shucks! Hindi ako sigurado kung si Wade ba ang kakapain ko pero sa tono ng boses
niya ay nararamdaman kong siya. Tsaka, sa ugali niya, mukhang hindi yata yun
papayag na iba ang kakapain ko.
Humalakhak si Wade.
Naramdaman ko ang unti-unting pag init ng pisngi ko. Rivas, you forever perv! Bakit
lahat ng mga linya niya ay may green meaning? Ako ba ang problema dito o sadyang
mahalay lang talaga itong si Wade?
"Ang pinaka unang makahanap ng pin ang siyang mananalo! Syempre, may price bawat
isa. Champion. First Runner Up. Second and Third!" Sigaw ng emcee.
Hindi ko na nga alam kung anong gusto ko. Kung ako ba yung kakapa o iba na lang?
Ayoko namang may ibang kakapa sa kanya pero parang ayaw ko ring nandito ako sa
sitwasyong ito.
"Ewan ko. Para sakin yung huling makakuha ng pin siyang talo." Humalakhak ulit si
Wade.
Ngayon, kumpirmado ko nang siya nga yung kapartner ko. Ramdam ko na naman ang
mainit niyang katawang pahapyaw na umaaligid sakin.
"Nang-aakit ka na naman, Reina." Pabulong niyang sinabi.
"K-Kung ayaw mo akong mamula, then stop making me blush!" Untag ko.
DAMN!
May tumulak pa sakin dahilan kung bakit napahilig ang buong dibdib ko sa katawan ni
Wade.
Narinig kong bumuntong hininga si Wade. Ngumisi ako at sinimulan ang pagkapa sa
ulo.
"Ang sabi mo, torture sayo pag natetempt kita, diba?" Sabi ko.
Hindi ko na rin alam kung alin ang mas delikadong Wade, yung maingay at nagbibiro o
yung tahimik na. My goodness!
Hinaplos ko ng marahan ang dibdib niya. Reina, you're not going for a touching
spree here, may hinahanap kang pin. I have to remind myself!
Kinapa ko yung braso niyang matigas at malaki. Napakagat labi ako. Hindi parin siya
nagsasalita. Sigaw nang sigaw ang mga audience. Hindi na ako sigurado sa mga
sinisigaw nila kasi nag kanda-halo-halo na ang mga salita.
Hinawakan ko yung dibdib niya, dahan dahan pababa sa kanyang matigas ding abs.
Nanigas pa ito lalo nang naramdaman ang paghaplos ng kamay ko.
"Lower, Reina."
"Nasa likod!" Sabi ko nang narealize na hindi ko pa nakakapa ang likod niya. Iikot
sana ako nang hinila niya na lang ang kamay ko.
"Don't cheat. Just hug me, kung gusto mong kumapa sa likod."
"Awww, good for you, Austin." Panunuyang sigaw ni Zac. "I'm going for the 3rd
prize."
"Eydee, nasa hita ni Zac yung pin." Sabi ni Wade. "We're winning the third prize,
Zac.""WHAT THE FVCK, MAN?" Galit na sinabi ni Zac.
Ako naman ay kinakapa na ang lower back niya. Malapit na ako sa pwet. Oh come on!
Where is it!? Don't tell me nasa hita?
PAKSHET KA TALAGA RIVAS! Okay! Ganito ang gusto mong laro? Then let me tease you
till you give up.
I don't care about Shan, right now. Kailangan ko nang mahanap yung pin.
Sa kasamaang palad, kinailangan ko talagang kapain yung hita niya. Inner thighs to
be exact.
Hindi na naman siya sumasagot. Nakikita ko siya sa utak kong tumitingala, napaawang
ang bibig at napapikit habang kinakapa ko ang maselang parteng ito.
Kinapa ko naman yung kabilang binti hanggang sapatos, wala rin doon!
Tumayo ako para suyurin ulit ang dibdib niya. Mabilis kong pinasadahan ng mga palad
ang dibdib, v-line at lower abdomen niya.
Nakapa ko yung buckle ng belt niya. Ilang sentimetro na lang ay makakapa ko na...
PINAGLALARUAN NIYO NAMAN YATA AKO, EH! Ganun pa man, sinunod ko yung sinabi ni Hugo
at kinapa yung zipper. Nang wala doon ay kinapa ko pababa, ang kabuuan.
Pansin kong sa pagkapa ko ay unti-unti itong tumitigas. Agad kong binawi ang kamay
ko nang narealize kung bakit ganun.
Bago pa may makapansin ay hinila niya na ang kamay ko at nilagay sa palad ko ang
pin.
"Damn it! Reina. Alright, you still win." Bulong niya sakin.
Agad kong tinanggal ang piring sa mga mata ko. Naaninaw ko agad ang mukha niyang
nakapikit habang nakangiti.
"The 3rd runner up goes to Adam and Kitty!" Si Kitty nga pala yung lesbiana.
Napalunok ako sabay tingin sa bukol na nakapa ko kanina. Napansin ni Wade ang
pagtingin ko doon.
Umiling siya at bumuga ng hininga. Pumutok ang mga party poopers at biglang lumakas
ang music.
Nakatayo lang ako doon at nakatunganga. Ganun din ang ginawa ni Wade. Nakatingin
lang siya sakin at nakatayo lang.
Nag init ang buong sistema ko. Naalala ko ang buong nangyari sa sofa doon sa condo
niya. Unti-unti kong nakalimutan kung bakit hindi ko iyon itinuloy. Unti-unti kong
napagtanto na nagustuhan ko iyon. Kahit galit siya sakin noon, kahit na nanggigil
siya sakin dahil sa naramdamng pagkamuhi, he was desperate for me. I was desperate
for his love.
Nakita kong tinanggap niyang sunod-sunod yung tatlong shots na inabot sa
kanya.Nawala siya sa paningin ko nang pumagitna ang mga staff na nag sasayawan.
"Let's dance, Reina! It's your lucky night!" Sigaw ni Hugo sabay hawak sa kamay ko
at talon-talon.
Ngumisi ako at sumayaw na rin. Awkward. I'm not really fond of dancing. Pero dahil
kailangan sa ngayon, at ayaw kong maging KJ, sumayaw ako. Pumapalakpak na lang ako
at tumatawa.
"Asan shot ni Reina? Bigyan!" Sigaw ni Hugo sa mga waiter na nagbibigay ng mga
shot.
"Labas tayo sa VIP Room! Mas maraming party animal doon!" Sabi ni Hugo.
Nakalimang shot na ako nang nakapikit na habang sumasayaw. No, I'm not yet drunk,
I'm just tipsy.
Umiling ako nang binigyan ako ng isa pang shot ng kasama ko, "No, thanks!" Sabi
ko.
Tumigil ako sa pagsasayaw. I need to find Wade. I want him to take me home... o
kahit... kahit saan. Inaantok na kasi talaga ako.
Nagmartsa ako sa gitna ng mga taong sumasayaw kahit umaalon na ang sahig sa
paningin ko.
Nakita ko siyang nasa mesa, kasama si Adam, umiinom silang dalawa at mukhang
kailanman ay hindi sumayaw.
Nabigla ako nang nakatitig na agad siya sa mga mata ko, kakahanap ko lang sa kanya,
pero siya, mukhang kanina pa ako pinagmamasdan.
Napapapikit-pikit na ako dahil antok na talaga ako. Tumayo siya at inalalayan ako.
May sinenyas siya kay Adam. Hindi ko alam kung ano iyon. Sinubukan kong tumayo ng
maayos at maglakad ng maayos. So far, kaya ko pa naman. Kahit alam kong halatang
effort ang paglalakad ng matuwid dahil umaalon na ang sahig sa paningin ko.
Nakumpirma kong lasing na ako nang sa isang iglap ay nasa sasakyan na kami ni Wade.
Hindi ko na maalala kung paano ako nakapaglakad papunta dito ng di namamalayan.
Nilingon ko si Wade at nakita ko ang mga mata niyang parang lawin na pinagmamasdan
yung prey niya.
Pero imbis na pumasok ako ay pinulupot ko yung braso ko sa leeg niya. Nakita kong
kumunot ang noo niya.
"Nagpiipigil ka na naman." Ngumisi ako at kinagat agad ang labi dahil masyado na
akong reckless magsalita.
Dahan-dahan niya akong pinaupo sa sasakyan niya. Humilig ako sa upuan at naghintay
sa pag ikot niya.
Pumasok siya at sinarado ang pintuan. Pinasok niya ang susi para i-start ang
sasakyan. Tinignan niya akong nakatingin sa kanya.
Ilang sandali pa siyang natulala bago iyon hinila para isoot sa baywang ko. Naamoy
ko ang pabango niyang nakakapanindig balahibo.
Tumawa ako, "Ayan ka na naman. Kunwari ayaw, pero ang totoo gusto. Minsan gusto mo,
lalo na pag ayaw ko. Pag gusto ko naman, ayaw mo."
Aandar na sana yung sasakyan niya kung hindi ko hinila yung braso niya palayo sa
susi.
"Kiss me, Wade. Kiss me like you've never kissed me before. Gusto kong tapusin ang
nasimulan natin." Nag init ang buong katawan ko.Hindi ko alam kung bakit ang init
ng katawan ko. Dahil ba ito sa alak?
"Please..."
Sore
Tanghali na nang nagising ako sa sarili kong kama. Kinapa ko ang mga damit kong in
place naman. Walang nawala. Buo parin naman ako.
Ang tanging naalala ko lang kasi ay nasa bar ako at umiinom. Agad akong bumangon
para tignan kung anong oras na pero nahilo ako. Napahawak ako sa ulo ko at
naramdaman kong bumabaliktad ang sikmura ko.
Tumakbo agad ako sa CR at naghintay kung kelan ko feel magbalabas ng lahat. Mabuti
na lang at mejo nawala at humupa ang pagbaliktad ng sikmura ko.
Inalala ko lahat yung nangyari kagabi. Unti-unting nanlaki ang mga mata ko nang
naalala ko yung mga nakakahiyang sinabi ko kay Wade. Napapikit ako at napapukpok sa
ulo!
"AM I PREGNANT?"
"Liam, Liam, Coreen, Rozen, Liam, Kuya Dash, Mommy, Mommy, Dad-"
Wala akong numero ni Wade! Pero may nakita ako doong unknown number na nagtext!
Nanginig ang kamay ko nang pinindot ko para tignan kung sino at anong sinabi.
Text:
Agad ko iyong ni-dial yung number na iyon. Bumungad sakin ang isang malamig at
pamilyar na boses.
Napapikit ako at naramdaman ko ang irregular na pag pintig ng puso ko. "Wade...
Uhmmm."
"Wade, hindi mo ba sasagutin ang tanong ko?" Si Zac iyon, tono pa lang ng
pananalita at accent ay alam kong siya na agad.
"Zac, ang clingy mo talaga! Kitang may kausap ang tao." Sabi ni Adam.
"N-Naistorbo ba kita?"
"U-Uhmmm... Tumawag ako para magtanong." Sabi ko sa wakas nang nakarecover na ako
sa sinabi niya.
Umiling ako kahit hindi niya naman ako nakikita, "Hindi... Hindi yan ang tanong
ko."
Uminit ang pisngi ko. Pinaypayan ko ang sarili ko dahil pinagpapawisan na ako kahit
naka full yung aircon.
Hindi siya agad nagsalita kaya agad akong kinabahan. Niyaya ko siya kagabi, yun
lang ang naalala ko.
"Bakit? Are you sore? Naramdaman mo bang may nangyari satin kagabi?"
"WHAT?"
"Uy, Wade, ano yan-" Marahang tanong ng kalmadong si Adam."Shhh!" Putol ni Wade kay
Adam. "REINA!"
"May nagpunta ba diyan kagabi? Sino? May pinapasok ba si Rozen sa kwarto mo?"
"HUH?"
"Reina! Stop the car po, may pupuntahan ako." Sabi ni Wade sa background.
"W-Wade?"
"H-Hindi ba tayo nagpunta sa c-condo mo? K-Kasi diba? Uh... Hindi ba?"
"HAHA! She's pregnant, Rivas? WHOA! Malaking pasabog yan! Maliban sa sumabog sa
loob."
"S-Sore?" Umiling ako kahit alam kong di niya ako nakikita. "Nope?"
"Reina!"
"Hindi! Hindi, Wade. I'm just asking... K-Kasi nasusuka ako kanina. W-Wala bang
nangyari?"
"Sus! Babae ka!" Narinig ko ang frustration sa boses niya. "Ewan ko sayo.
Siguraduhin mong walang gumapang na iba diyan sa kama mo. Ugh!"
Napatingin ako sa kama ko. Wala naman. Nakakahiya! Akala ko may nangyari, iyon pala
wala!
"Nasusuka ka kasi marami kang nainom kagabi! Mabuti pa, uminom ka ng tubig, at
matulog ulit hanggang sa mahimasmasan ka."
"Reina, shit," Narinig ko ulit ang pagbuntong-hininga niya, "Kung may nangyari man
satin kagabi, hindi ganun kadali kang masusuka. Ilang weeks pa bago mag kakaroon ng
sintomas ng pagkakabuntis mo."
Hindi siya agad nagsalita. Mukhang dinama niya yung tanong ko.
"I-I mean... wala, diba?"
"Wala!" Aniya.
"Reina, ilang beses ko bang kailangang sabihin sayo? Ikaw ang virgin sating dalawa
kaya ikaw ang magpigil diyan. Wa'g mo akong asahan dahil talagang masusuka ka after
2 weeks kung lagi mo akong inaakit ng ganito." Pabulong niya itong sinabi.
Mas lalong uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. Naaalala ko nga nung sinabi niya
iyon.
"Ugh! Reina? Oh? Bakit? akala ko ba mag da-dahan-dahan tayo dito? Bakit parang
nagmamadali ka naman yata. Gusto mo yatang araw-araw-"
"Alam ko. Pero I still think you're a virgin, Reina. So stop acting like you're
not, baguhan."
"Okay, Reina, may irerecord kaming kanta ngayon. Papunta na kami sa Moon Records,
uminom ka na ng tubig at magpahinga."
"Okay, Wade. Uhm... Gagawin ko rin yung suit mo tsaka yung kay Adam... And also
yung gown ni Shan.""You're telling me you'll be very busy, huh?" Aniya.
"Mejo, Wade. Mahirap kaya ito. Ako yung gagawa. Hindi ko muna iaasa sa iba since
wala pa naman akong big break. So ako muna talaga sa ngayon..."
"Alright. Alam mo naman sigurong isisingit ko kahit papano ang panliligaw ko,
diba?"
HINDI KA PA BA NAGTATAGUMPAY DIYAN? Parang naaakit niya na yata ako ng husto, eh!
Kelangan niya pa bang manligaw?
"May pinadala akong mga bulaklak sa inyo. At marami pa... Icheck mo na lang, okay?"
Malambing niyang sinabi.
Agad akong tumakbo palabas ng kwarto at dumungaw sa sala namin. May nakita akong
mga apat na bouquet of roses at apat na gift.
"Alin dito yung sayo?" Tanong ko at narealize kong mejo offending yung tanong na
iyon kaya binawi ko.
"May apat na bouquet at apat ding gift." Dahan-dahan akong bumaba sa hagdanan.
"Sobra naman yata, yan, Wade. Yung alam ko pag nanliligaw, isa-isa lang araw-araw.
Bakit apat yung sayo?"
"Apat na taon akong wala sa buhay mo, eh." Tumawa siya. "At syempre, marami talaga
dapat para saan pa ang perang pinaghirapan ko kung hindi ko gagastusin sa babaeng
dahilan kung bakit nasa tuktok ako ngayon."
Kinagat ko ang labi ko at tinignan ang bawat roses na nandoon. I don't know if
that's good or bad. Nasa tuktok si Wade ngayon dahil sakin... Dahil gusto niyang
patunayan na mali ang panghuhusga ko sa kanya. Parang ang pangit pakinggan. Pero
sinasabi niya iyon na parang inspirasyon niya ako... na parang di niya mararating
ito kung wala ang supporta ko, gayung ang totoo, itinulak ko siya sa putik, kaya
siya determinadong bumangon.
Tanggap na!
Naging busy ako sa pag gawa ng mga designs. Sineryoso ko yung suit ni Wade. Kagit
jacket lang naman talaga yung gusto niya, mas matagal ko iyong ginawa kesa dun kay
Adam. Sinumulan ko na rin yung kay Shan.
"Eto ba yung kay Wade?" Tanong ni Liam habang pinapanood akong ginagawan ng design
yung kay Shan.
"Uhm, oo."
Pinagmasdan ko siya. Hinawakan niya iyon. Naaasiwa ako habang hinahawakan niya yun,
para bang hindi ako kumportable.
Sinoot niya yun at nabigla ako nang kasya pala iyon sa kanya.
"Pareho pala kami ng sukat ni Wade." Ngumisi siya at pinagmasdan ang sarili niya sa
salamin.
"So? Anong oras tayong pupunta kay Shan?" Tanong ni Liam sakin at hinuhubad yung
suit ni Wade.
Kinurot niya naman ang ilong ko, "At dahil diyan, ihahatid kita doon sa office ng
manager ni Shan. Saang building nga iyon?"
"Live up to your name, Reina. You're a REYNA, dapat kang tinatratong ganun. So let
me drive, alright?"
Nagpuppy eyes si Liam sakin. Umiling ako at ngumisi. Ang kulit talaga ng isang ito.
"O sige."
Hindi kami laging nagkikita ni Wade dahil busy siya sa recording para sa lalabas na
album. Ang alam ko, sa awards pa ang susunod naming pagtatrabaho. O di kaya sa
photoshoot ng album cover nila. Busy siya, at okay lang din sakin kasi busy din
ako. Minsan, hindi ako mapakali at iniisip ko kung anong ginagawa niya pero hindi
niya ako binibigo. Palagi siyang may text sakin, madalas din siyang tumawag.
Bumibisita din siya sa labas ng bahay. Oo, hindi ko siya pinapapasok dahil ayokong
may kabalbalang gawin si Rozen saming dalawa. Pwera na lang kung hinahalungkat ni
Rozen yung CCTV namin sa may gate, baka alam niya ng may katagpuan ako sa labas ng
bahay namin gabi-gabi.
"Wala ka na bang naiwan?" Tanong ni Liam sakin nang pumasok ako sa sasakyan niya.
"Wala na."
Inspeaking of Facebook, walang ganun si Wade. Kung meron man, puro fan page at
posers iyon. Mga ilusyunadang nagpapalitan ng matatamis na salita si Wade at Shan
kaya hindi na rin ako naging interesado sa Facebook.
Tulad ni Coreen, mas gusto ni Wade yung instagram. Iyo nga lang, hindi niya
kinukunan yung sarili niya. Mas madalas yung mga lugar at mga bagay o pagkain ang
pinopost niya.
Tinignan ko sa iPad ko yung mga updates niya doon, isang linggo ang nakakaraan.
"Reina?" Untag ni Liam sa kalagitnaan ng pag di-drive niya.
"Hmmm?"
Uminit ang pisngi ko sa biglaan niyang sinabi, "Weh? Di naman!" Nag iwas ako ng
tingin.
"Totoo. Noon pa, maganda ka naman talaga. Pero mas lalo kang gumanda ngayon."
Tumawa siya.
Hinampas ko ang braso niyang nakahawak sa manibela. Hindi na siya nagsalita. Tawa
lang siya nang tawa. Ilang sandali, nang humupa na yung tawa niya..."Seriously, you
really are beautiful, Reina."
Tumindig ang balahibo ko sa sinabi niya. Hindi ko maalala kung may taong
nakapagsabi ba saking ganun. Si Rozen, malamang. Si Coreen, Oo. Si Hugo din. Yung
mga kapamilya ko. Pero hindi ko kailanman iyon natanggap ng ganito ka seryoso ang
tono.
"Thanks..."
Natigilan ako sa ginawa niya. Hinintay ko ang pagsasalita niya pero tahimik niya
lang na hinaplos ang mukha ko. Unti-unti niyang nilapit ang mukha niya sakin.
Lumakas ang pintig ng puso ko sa kaba... Masyado ng malapit ang mukha niya. Nanlaki
ang mga mata ko. Ayaw kong isipin pero hindi ko maiwasan. HAHALIKAN NIYA BA AKO?
Kinagat niya ang labi niya. Napatingin ako sa harapan at nakitang tumakbo na ang
nasa unahang mga sasakyan at jeep.
Pinaandar niya din agad ang sasakyan niya nang walang imik. Dumating kami sa
building ng walang imikan. Kaba lang ang tanging naramdaman ko sa buong byahe namin
papunta doon.
"Sa reception area ako maghihintay." Unang salita niya nang tumunog ang elevator at
nakarating kami sa 3rd floor ng building kung saan nandito yung opisina ng manager
ni Shan.
"Hindi no! Come here, Reina." Sabay tapik ni Shan sa sofa na tabi niya.
Tumango ako at lumapit. Hinawi niya ang kanyang buhok at tumingin sakin.
"Oo. Uh, may tatlo. Pumili ka na lang. Ano ba yung gusto mo?"
"Patingin."
Malamig ang kamay niya nang nahaplos niya ang kamay kong nakahawak sa sketch pad.
Ngumisi siya nang naramdaman din iyon.
Seryosong nag uusap ang producer at ang manager ni Shan. Siya naman, panay ang pili
sa mga gawa ko.
�Uhm, eto.� Sabay turo niya sa isang dress na may deep v neck.
Tumango ako.
�Gusto ko minimal lang yung design. Mas mabuti kung plain at konti lang ang
sequins.� Ngumisi siya at namangha ako sa kanyang mukha.
Ang ganda niya talaga. Kaya nga artista diba? Bawat pagsasalita niya pa ay
lumilitaw ang dimple niya. Naaalala ko tuloy si Wade. Simpleng galaw lang ng
pisngi, lumilitaw agad yung dimple. Kung magkakaanak itong dalawang ito, baka may
dimple din anak nila.
OMG! Bakit ko iyon naiisip? No. Way. Hindi ko maimagine na may ibang
kinahuhumalingan si Wade.
Tumango ang manager niya kaya�t agad niya akong hinigit palabas ng opisina.
�Alam mo, Reina. Mas gusto ko talaga yung mga batang designer kesa dun sa mga
matatanda na. Mas open minded kasi yung designs at fresh. Madalas kasi, pag batikan
at matanda na yung designer, mahal tsaka bparang inulit lang yung design.�
�T-Talaga?�
�Tapos na ba?� Sabay tingin ni Liam kay Shan.�Hindi pa�� Humalakhak si Shan.
�Ngayon ko lang itatanong, magkakilala pala kayo ni Reina, Liam?�
�Family friend nga lang ba? Baka mamaya sa isang buwan ikakasal na kayo.�
�Oh!� Nagpabalik-balik ang tingin ni Shan saming dalawa ni Liam. �Bakit pula kayo
pareho?�
Umiling siya at hinigit ako ulit. Iniwan naming si Liam doon na nakatingin at
nakaawang ang bibig saming dalawa.
�Uyyy! Guiltyng Liam.� Tumawa ulit siya. �Mahilig ka pala sa mga vocalist, Reina?�
�Uhm?�
Napaisip ako sa sinabi niya. Napatingin ako sa kanya. Bago ako makapagreact ay
binubuksan niya na ang pintuan ng isang opisina.
Bumungad sakin ang mga designs, models, designers at kung anu-ano pa ng isa sa
pinaka prestihiyosong event sa bawat season ditto sa Pinas, ang Fashion Week.
�Hi!�
�Oh! Napadalaw ka dito? Gusto mong mag model?� Anyaya ng bading sa kanya.
�Tapos na yung Last season ng Fashion Week, diba? Pwedeng pasingit ng kaibigan kong
designer?�
Humalukipkip si Kira, �Sure! Basta ikaw! Basta ba kaibigan mo!� Kumindat si Kira sa
kanya.
�Kaibigan din siya ni Wade, eh. Actually, bagong stylist niya. Kaya sana kung
pwede-�
�WHAT? OF COURSE, PWEDENG PWEDE!� Pumalakpak si Kira sabay lahad ng kamay sakin.
�I�m Kira, and you are?�
Hindi ko alam kung mangingiti ba ako o malulungkot. For some reason, para akong
nanggamit ng tao. Pero hindi ko naman iyon sinasadya. Gusto kong pumasok ng Fashion
Week, pangarap koi to, pero bakit ganito ang nararamdaman ko ngayon?Kabanata 57
Insecurities
"I'm so proud of you. Naku! Sisikat ka! Lalo na pag labas namin ni Wade sa Awards."
Aniya.
"Oh! Hayan na boyfriend mo." Sabay turo niya kay Liam na tumatayo naman ngayon.
"Wehh? Showbiz ka ring sumagot kahit halata naman." Tumawa siya at nilagpasan ako.
Kumaway ako ng marahan sa kanya. She's kind. Really kind and pretty. Walang
kapintasan. Hindi ko alam kung sino saming dalawa ang maswerte... siya na alam o
akala ng lahat na mahal ni Wade o ako na tunay na mahal ni Wade. Syempre, ako kasi
ako yung tunay. I should think positive. Bawal ang mainggit sa kanya. Wala naman
akong dapat kainggitan.
"Reina?" Tumaas ang kilay ni Liam nang nakita ang pagkakatulala ko. "You okay?"
Habang umiiling ako para sagutin ang sinabi ni Liam, napansin ko ang maingay na pag
aassemble ng mga photographers at ilang taga media na may dalang mic at mga
recorder/cellphone sa tapat ng elevator.
Nakita kong papalapit na ang pagbukas ng elevator. Ilang sandali ay naghiyawan ang
reporters nang tumatak na ang pulang light sa numero ng floor na ito.
*Ting*
Bumakas ang elevator at una kong nakita si Wade. Sa likod niya ay ang kanyang
bandmates. Nasa tabi niya si Mr. Manzano at sa kabila naman ay isang nakaunipormeng
bouncer.
"Balitang may mga flowers kang pinapadala, para kay Shan Melendez ba iyon?"
May meeting siguro sila sa manager ni Shan. May konting bukol na bumara sa
lalamunan ko.
"Sayang no, hindi natin mabati si Wade. Ang dami kasing nakapaligid." Sabi ni Liam
sabay akbay sakin. "Tama ka, lika na. Iba talaga pag artista na."
Ayokong sumbatan si Wade. Pangarap niya ito at tinatamasa niya na. Kahit hindi
naman talaga totoo yung laman ng balita, ganun talaga pag showbiz. Pero dahil dito,
parang nanliliit ako. Nanliliit ako sa sarili ko. The tables have turned, really.
Si Wade na ngayon ang malaking tao. Sakin lahat ng insecurities napupunta. Kung
noon, wala akong maramdamang insecurities maliban sa pagiging pangit ko, ngayon
lahat na ang nararamdaman ko. His fame, his beautiful face, his exceptional talent,
his charisma... lahat ng iyon, nararamdaman ko ang layo ng agwat naming dalawa.
"Hey, kanina ka pa, ah? You okay, Reina?" Untag ni Liam nang pabalik na kami ng
bahay.Itinigil niya ang sasakyan sa isang ice cream shop.
Parang kinukurot ang puso ko habang pinagmamasdan siyang naglalahad ng kamay sakin.
Kahit wala naman siyang alam sa totoong nangyayari sa sistema ko, pakiramdam ko
naawa siya sa akin. Kahit na hindi niya alam kung anong nangyayari, nakikita niyang
nasasaktan ako.
Nilagay ko ang kamay ko sa kamay niya. Agad niyang hinila iyon kaya napilitan akong
tumayo at lumabas sa sasakyan niya.
"Look, Reina, I don't know what happened pero ayaw kong malungkot ka." He lifted my
chin.
Ngumisi ako.
"I know you too well, Reina." Hinigit ako ni Liam papasok ng Ice Castle.
"Anong nangyari sa loob ng office? Bakit malungkot ka?" Napatalon ako sa biglaang
tanong ni Liam nang nasa loob na kami ng Ice Castle.
Kokonti lang ang tao. Pero pakiramdam ko, lahat ng tao ngayon dito ay kilala si
Wade. At ang gusto nila para kay Wade ay si Shan. At kung sinong babae man ang
biglang susulpot para angkinin si Wade ay abomination, masama, sulutera...
Napalunok ako.
Bumara na naman yung bukol sa lalamunan ko. Nahihirapan akong huminga ng maayos o
tignan man lang ang mga mata ni Liam. Yung ayaw ko sa lahat ay yung tinatanong ako
tungkol sa problema ko. Mas lalo lang akong naiiyak, lalo na pag totoo.
"Yes, it's really nothing... Liam." Pumiyok ang boses ko sa dulo kaya tinakpan ko
ang bibig ko.
Mas lalong nanliit ang mga mata niya nang marinig ang boses ko.
Tahimik siya buong panahon na kumain kami doon. Ang tanging rason ko kung bakit
hindi ko masabi-sabi kay Liam ang tunay na kwento simula pa lang ay ang
katotohanang natatakot ako na sa oras na malaman ng publiko ang relasyon namin ni
Wade, masisira ulit kami. Ayokong may manghimasok. Ayokong manghimasok ulit ang
pamilya ko... si Rozen, si Kuya Dashiel, o kahit sino. Ayoko.
"Reina, I want you to open up to me... Pero sige, kung ayaw mo pang magkwento
sakin, I'll respect that. Just know that I'll always be here..."
Napatingin ako sa kumikislap niyang mga mata. He smiled. Nakita ko yung dimple
niyang nakakapagpaalala talaga sakin sa kay Wade. Mas lalo lang akong nasaktan. Ang
layo talaga ni Wade sakin. Kung noon, malayo siya at pinapangarap ko lang, ngayon
ganun parin. Walang pinagbago.
"Thanks for today, Liam. Naappreciate ko yung concern mo." Sabi ko nang nasa tapat
na kami ng bahay.
Ginabi na pala kami ni Liam. Napatunganga ako habang nakikita ko yung gate naming
bumubukas.
"Hindi na ako papasok, Reina. May dinner pa kasi kami ng family." Napakamot siya sa
ulo sabay tingin sa cellphone. "Ang kulit ni mommy, kanina pa ako tinitext."
Nagmamadali akong buksan yung pintuan para sana lumabas pero nagulat naman ako nang
hinila niya ang kamay ko.
Nanlaki ang mga mata ko nang nakita kong nakapikit siya nang inilapit ang kanyang
mukha sakin. Umatras ako ng konti pero dahil masyado na akong huli, nahalikan niya
ang labi ko.
"Li-Liam..."
Ngumisi siya gamit ang mga malulungkot na mata, "Sige na, I gotta go... Itext kita
mamaya. Cheer up!"
Tumango ako.
"H-Huh? O sige..."
Marami akong gustong sabihin sa kanya. Gusto kong magtanong kung anong klaseng
pagmamahal ang nararamdaman niya sakin pero dahil nagmamadali siya at nahihiya na
ako dahil ako yung dahilan kung bakit mali-late siya sa dinner ng kanyang pamilya,
dumiretso na ako sa loob ng gate.Papasok na ako nang nilingon ko ulit siya. Hindi
tinted yung sasakyan niya kaya kitang kita ko ang nakangisi niyang mukha sa ilalim
ng lights. Kumaway siya. Napalunok ako at kumaway na rin.
Pinagmasdan ko ang sasakyan niyang umaalis na. Tumigil iyon ng konti dahil may hump
pero dumiretso din. Dahil nakatingin ako sa daang iyon, nahagip ng mga mata ko ang
isang estrangherong sasakyan. Isa iyong pick up na kulay silver. Pero ang nakaagaw
talaga ng pansin ko ay ang lalaking naka sandal doon malapit sa front seat at
nakatingin sakin.
Umihip ang malakas na hangin kaya napilitan ako hawakan ang buhok ko para makita ng
maayos ang lalaking iyon.
Lumakas ang pintig ng puso ko nang narealize kung sino ang nakatayo doon. Of
course, I should have known. It was Wade's second car. Yung dinadala niya para
hindi siya marecognize ng media.
"W-Wade..." Nanliit ang boses ko nang nakita ko ang galit at lungkot na naghalo sa
mukha niya.
Unti-unti ko siyang nilapitan. Nanginginig yung paa ko. Gaya ng sabi ko kanina,
hindi tinted ang sasakyan ni Liam, kaya malamang nakita niya yung paghalik ni Liam
sakin!
Natatabunan yung mga mata niya ng dilim kaya hindi ko mapagtanto ang tunay niyang
ekspresyon.
"Binibigyan ka rin niya ng flowers noon, diba? Alin mas maganda, sakin o yung
kanya? Mas pumapayag kang halikan ka niya kesa sakin, ibig sabihin, kanya diba?"
"WADE ARE YOU FREAKING STUPID?" Hindi ko na mapigilang ibulalas ang nararamdaman
ko.
Nanlaki ang mga mata niya nang nakitang walang effort na tumulo ang mga luha ko sa
mga mata. Hindi ko namalayang kanina ko pa pala ito pinipigilan.
"Anong siya? Eh ikaw naman yung mahal ko! Noon pa! Ikaw lang talaga! Kaya wa'g mo
kong sabihan na baka siya!"
Ikaw nga diyan! Di mo ba alam kung gaano ako nasasaktan? Ayokong magpakaselfish at
kailangan kong tanggapin na hindi lang ako ang nagmamay-ari sayo dito.
May manager, fans, media at iba pang nakaabang sayo. Hindi kita pwedeng diktahan na
sana ako na lang parati nakatoon ang pansin mo. Hindi kita pwedeng sabihan na sana
ako na lang palagi kasi may iba ka ring responsibilidad. Naiinis ako sa sarili ko
at naiinis ako sa sitwasyon.
"MAHAL DIN KITA! EDI TAYO NA, DIBA? Then? Bakit ka hinahalikan ng putang iyon,
Reina! You don't just kiss MY girl!" Sabay turo niya sa daanan kung saan nawala si
Liam.
"Uy! Si Wade Rivas ba yan?" May narinig akong sumisigaw sa katulong ng tapat naming
bahay.
"Anong problema mo?" Tinaas ni Wade ang braso niya at hinanap yung nagsasalitang
katulong.
"Wade, open your damn door." Sabi ko sabay hampas sa pintuan ng front seat niya.
"Bakit? Para ano? Kung pagtsismisan tayo, let them!" Aniya. "Ano naman? Pinag tsi-
tsismisan nga yung hindi totoo, yung totoo pa kaya?"
"Are you stupid? Ayokong pagtsismisan ako. Ayokong may makaalam ng tungkol sakin.
Just... Just open your damn door!"
"Hala si Wade nga! AHHHH." May narinig akong tumatakbo sa kung saan.
"WADE FREAKING RIVAS! OPEN You're damn door o basted ka sakin!"Nalaglag ang panga
niya sa sinabi ko.
"Wha- Shit!" Malutog niya ring mura at pinindot yung car alarm niya.
"Ano pang hinihintay mo? Drive na! Just! Let's go!!!" Sigaw ko nang nakita ang
tatlong naka unipormeng katulong ng mga Jimenez na kapitbahay namin.
"You really know how to push my buttons, Reina." Mahina niyang sinabi nang palabas
na kami sa subdivision.
"You're Wade Rivas! Hello? You can't just eat here and be with me..."
"No, it's not okay, Wade. Hindi na gagana yan lalo na dahil gabi ngayon. Let's just
go somewhere private."
"Then, where, Reina?" Tanong niya sakin nang nakakunot ang noo.
"Sa condo mo... but we seriously need Zoey." Sabi ko.WARNING! SPG
------------------------
Kabanata 58
Pangalan ko
"B-Bakit?"
Hindi ako makapaniwalang hindi siya natatakot na makita ko ang laman ng cellphone
niya. May iilang message doon si Shan, pero nakita kong wala siyang reply. Saka
lang siya nagrereply tuwing importante o tungkol sa trabaho yung mga tanong.
Napatingin ako sa kanya. Seryoso siyang nakatingin sa kalsada habang nag di-drive.
Nitext ko si Zoey:
Papunta kami sa inyo. Please help us. Pupunta ako ng condo ni Wade kaso may media.
-Reina.
Zoey:
"Uhm..." Sumulyap ako kay Wade na seryoso paring nag da-drive, ngayon papunta na sa
condo niya.
"Una kang papasok sa condo niya, Reina. Hindi muna kami dadating. Then...
pagkapasok mo, saka kami gagawa ng grand entrance. Kaming dalawa ni Wade ang
papasok. Hanggang elevator lang ang media, kaya pwedeng sa hanggang 2nd floor lang
ako. Tapos si Wade na ang magpapatuloy hanggang condo niya. Sa fire exit ako
bababa." Kumindat siya nang nakangisi.
Napatingin ulit ako kay Wade. Nakasimangot siya at parang ayaw niya sa ideya ni
Zoey.
"Basta, Reina, yung sabi ko sayo, ah? Yung pagsali ko sa Fashion Week."
Napangiwi siya sa sinabi ko pero hindi na lang nagsalita. Para bang pareho kami
nang nararamdaman noong sinabi ni Shan na tutulungan niya akong makapasok sa
Fashion Week.
Nang nakalapit na kami sa condo ni Wade, tama nga ang hinala ko, dinumog ng media
ang labas nun. Sinasaway naman sila ng mga gwardya, kaya lang dahil sa dami nila,
hindi yata iyon makakaya.
"They're not there for me, Reina. May mga kapitbahay akong artista din-"
"Pero kahit na. Pag makita ka nila, kahit na hindi naman ikaw yung sadya nila, ikaw
parin yung magiging laman ng balita."
Mabilis akong lumabas sa sasakyan niya at pumasok sa condo. Dahil hindi naman ako
sikat at kilala, walang pakealam ang media sakin. Agad kong pinindot ang elevator
at pumasok. Pagkapasok ko, napansin ko ang pagtakbo ng media. Malamang, nakita nila
ang kadadating lang na sasakyan ni Wade. Dudumugin sila. Bukas... silang dalawa ang
laman ng bali-balita. Madaling gumawa ng balita. Kasi naniniwala ang mga tao kahit
walang ebidensya. Konting picture lang, may istorya agad.
Pumasok ako sa condo ni Wade. Binuksan ko ang mga ilaw. Ngayon ko lang naappreciate
ang design ng condo niya. May mga nakaframe na abstract painting sa dingding.
Napaupo ako sa sofa habang tinitignan isa-isa ang mga painting. Narealize ko kung
saan ako nakaupo. Eto yung sofa kung saan... Uminit agad ang pisngi ko at tumayo.
Pinagmasdan kong mabuti ang sofa at bumuhos ang alaala sakin. Galit siya nun. Galit
na galit. At ako naman, in love na in love sa kanya. Hanggang ngayon naman, eh.
Napatalon ako nang biglang bumukas ang pintuan. Napahawak ako sa dibdib dahil sa
sobrang kaba."Akala ko kung sino." Sabi ko.
Hinagis niya ang isa pang susi ng condo sa mesa at dumiretso siya sa sofa. Nakatayo
lang ako dun at tumunganga sa kanya. Tinitigan niya ako habang hinahawakan yung
labi niya. Uminit ang pisngi ko sa titig niya.
Tinapik niya ang tabi ng sofa. Mas lalong uminit ang pisngi ko.
"Kahit na pulang-pula ang pisngi mo, wala akong gagawin sayong ayaw mo, kaya wa'g
kang matakot, come here, Reina. I know what you're thinking." Aniya.
Napalunok ako sa malamig niyang boses. Dahan-dahan akong umupo kung saan niya
tinapik yung sofa.
Hinawakan niya yung labi ko at dahan-dahang hinaplos. Para bang may binubura siya
doon.
Hindi ako nagsalita. Ang tanging narinig ko lang ay ang malakas at mabilis na
pintig ng puso ko.
Napaawang ang kanyang labi. I honestly want to kiss him right now. At alam kong
ganun din siya, sa pagkakaawang ng labi niya at pagtitig sakin, naramdaman ko yung
init na naramdaman niya sakin.
Pero pinipigilan niya ang kanyang sarili. Natatakot siyang magkamali ulit.
Natatakot siyang mangyari ulit iyon samin. Kaya ako yung lumapit sa kanya. Malayo
ang mukha niya sakin kaya nahirapan ako sa paghilig sa katawan niya. Kinailangan ko
pang i-stretch ang katawan ko para maabot ang labi niya. Nakita ko ang unti-unting
paglaki ng mata niya.
Mainit ang kanyang labi ng hinalikan ko iyon. Yung dibdib ko ay nasa dibdib niya na
rin. Mainit talaga ang katawan ni Wade. Noon pa man, iyon na talaga ang napuna ko.
He's body is like a walking heater. Mainit. Uminit din ang katawan ko dahil sa
kanya.
Mariin ko siyang hinalikan. It was really familiar, yet new. Naaalala ko lahat ng
halikan namin noon, sa Alegria, sa apartment nila, lahat. Ang pag ibig na ito ay
matagal na. Pero hanggang ngayon, parang bago parin para sakin.
Unti-unti siyang pumikit at gumanti sa mga halik ko. Mas mainit ang mga halik niya.
Yung tipong nakakalimutan mo kung nasaan ka at kung bakit ka naroon. Yung mga halik
niya yung tipong nang aangkin. Na sa kanya lang ang oras na ito. Na siya lang dapat
ang isipin mo. Hindi mo mamamalayang nalalasing ka na pala ng halik niya. Hindi mo
na maidilat ang mga mata mo dahil sa kalasingan.
"I'm so in love with you, Reina. So In love." Hinalikan niya ang tainga ko hanggang
baba nito.
Napatingala ako sa ginawa niya. Nakakakiliti ang mararahan niyang halik. Naramdaman
ko yung kamay niyang nakasuporta sakin. Para bang ayaw niyang humiga ako doon.
Dahil sa oras na humiga ako sa sofang iyon, hindi niya na mapipigilan ang sarili
niya.
Hinuli niya ang mga mata ko pero huli na ang lahat... lasing na lasing na ako sa
ginagawa niya sakin. Pinulupot ko ang braso ko sa leeg niya at idiniin ang sarili
ko.
"I'm so in love with you, Wade. I'm so in love with you, too."
Napapikit siya at agad akong binuhat. Yung dalawang braso niya ay mahigpit na
nakayakap sa baywang ko.
"Kumapit ka." Aniya. "Ipulupot mo yung binti mo sa katawan ko, Reina." Bulong niya.
Ginawa ko iyon. Nang nakita niyang nagawa ko ay nagpatuloy siya sa paghalik sakin.
Dahan-dahang bumaba yung kamay niyang nasa baywang ko. Hindi ko alam kung saan kami
patungo ngayon. Basta ang alam ko mainit ang mga halik niya.
Nabigla ako nang may door knob siyang binuksan. Patuloy kami sa gantihan ng halik.
Dinilat ko ng kaunti ang mga mata ko at nakita kong nasa kwarto niya kami. May
malaking glass doon na nakadungaw sa buong syudad.
"One-way mirror lang yan. At gaya ng sabi ko sayo noon, hindi ko hahayaang may
makakita sayong ganito. Ako lang. Dapat."
Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. Nilapag niya ako sa kama. Ang lambot ng kama
niya. Pumatong siya agad sakin para ipagpatuloy ang halikan naming dalawa.
Mas lalong nag init yung mga halik niya. Mas lumalim at mas uminit. Binahagi niya
ang dalawa kong binti.
"Wade, please." Sabi ko nang hindi siya tumitigil sa paghalik sakin kahit na
sinusubukan kong tanggalin ang damit niya.
Tumigil siya nang narinig ang pakiusap ko at hinayaan akong tanggalin iyon. Sa
bawat paghinga niya, nakikita ko ang defined muscles ng kanyang dibdib. Ganito na
iyon noon pa, pero mas naging klaro na ang bawat muscles. Hinawakan ko ang dibdib
niyang matigas at mainit. Ngumisi siya at humilig ulit sakin para mahalikan ako.
"You need to tell Liam, that we're on as soon as possible, Reina." Sabi niya in
between kisses.
"Promise me..."
Kinapa ko yung pants niya. Nakapa ko yung sinturon. Dahan-dahan ko iyong kinalag,
kaya lang nawawalan na ako ng lakas dahil sa mga halik niya sa leeg ko.
"I promise."
Hinalikan niya ulit ako sa labi habang itinataas ang damit ko.
"Good girl." Mabilis niyang natanggal ang top ko nang hindi ko namamalayan.
Maging ang soot kong pants ay mabilis niya ring nahubad sakin. Uminit ang pisngi ko
nang nakita kong halos nahubaran niya na ako pero siya, may pants parin hanggang
ngayon. Hinawakan ko ang dibdib niya. Daig niya pa ang isang diyos dahil sa katawan
niya. He's perfect! Yung mukha niya, yung katawan niya, lahat... perpekto.
Hinawakan niya ang dibdib ko at kinalas ang bra.
"Yes~" Ungol na iyong lumabas sa bibig ko kaya mas lalo kong kinagat ang labi ko.
Hinalikan niya ang kaliwang dibdib ko. Napadilat ako sa ginawa niya. Tumingala siya
sakin ng nakangiti.
"Good, coz I'm so in love with you, Reina Elizalde. One day, pangalan ko na ang
dadalhin mo."
Hinalikan niya pa lalo ang dibdib ko. Napahawak ako sa buhok niya. Ginulo ko ito ng
wala sa sarili. Narinig ko ang konting paghalakhak niya.
Hinaplos niya ang baywang ko habang hinahalikan ako pababa. Tumigil siya sa ilalim
ng belly button ko.
"Yes, Reina..."
Hinaplos niya ang gitna ng hita ko. Halos mapatili ako sa ginawa niya. Mabilis lang
yung ginawa niya kaya parang nabitin ako.
"Come on, Wade~!" Patay ako bukas pag ipapaalala ito ni Wade sakin.
OMG!
Hinaplos niya ulit pero mabilis lang. UGH! WADEEEE! Tinignan ko siya at nakita kong
kinalas niya na ang sinturon niya at nakabukas na ang zipper ng pantalon niya.
Mapupungay ang mga mata niya at nakaawang ang bibig niya habang dahan-dahang
hinaplos ng matagal ang gitna ng hita ko. Napapikit ako. Nalalasing ako. Parang
ayaw kong matapos ang lahat ng ito. Gusto ko na lang dito tumira kina Wade. Gusto
kong ganito kami palagi. Gusto kong ako lang yung para sa kanya... Gusto kong
magpakasal na sa kanya."Iiwan mo pa ba ako ulit, Reina?" Tanong niya habang
ginagawa iyon sakin.
SHIZ! How can I even answer you without moaning your name, Rivas?
"Hindi... Wade~"
"Good. I'll do everything just to get you addicted with me so you'll never leave
again."
Binaba niya ang panty ko at hinaplos iyon ng marahan. Linapit niya ang mukha niya
sakin at hinalikan ako.
Dahan-dahan kong naramdaman sa baba ang pag angkin niya sakin. Napahawak ako sa
balikat niya. Pakiramdam ko magkakasugat na siya dahil nalilibing na iyong mga kuko
ko sa balikat niya.
"Ahhh, Reina."
Gumalaw siya ng marahan, may rhythm. Masakit iyon. Pero hindi ko mapigilan ang
pagbilis ng tibok ng puso ko lalo na pag boses niya naman ang pumipiyok bawat galaw
niya sa loob ko.Kabanata 59
Hindi ko nabilang kung nakailang ulit kami ni Wade. Basta ang alam ko, I'm sore.
Hinahaplos niya ang buhok habang sinusubukan kong matulog. Seriously, can I sleep
when he's topless near me? Mabuti na lang at pagod na pagod ako kaya hindi ko
magawang abutin man lang yung dibdib niya.
Hindi ko masisisi ang mga tao. Masyado talagang nakakahumaling ang mukha ni Wade.
Lalo na ang katawan niya. Hindi ko masisisi kung gusto siya ni Shan. Hindi ko
masisisi kung maraming nababaliw sa kanya.
"Paano ito naging Reina?" Kumunot ang noo ko habang tini-trace yung tattoo.
"Alibata. Re-i-na." Sabay turo niya sa tatlong kulot na linya. "Mahirap kasi
hanapin ang kumpletong alibata, kaya yan ginamit ko."
Tumango ako. "Bakit mo naisipang itattoo yung pangalan ko? I thought you were
trying to forget me while I'm away?"
Ngumisi siya, "Yun nga, diba? I'm trying to forget you... but I couldn't, Reina.
Kaya nandyan ka."
Umiling ako sa sinabi niya at hinaplos ulit ang perpektong mukha niya.
"Anyway, mamayang umaga..." Sabay tingin naming dalawa sa wallclock sa harap namin.
Alas tres na pala ng madaling araw. Hindi na ako nakauwi. Ayokong umuwi. Bukas na
ako magpapaliwanag sa mga kapatid ko. Ni hindi na nga ako nag abalang tignan pa ang
cellphone ko. Hindi naman siguro nila ako papagalitan, malaki na naman ako.
"Pupunta kami ng Cebu, may mall tour kami. Bukas sa Davao naman kami." Aniya.
"Kasama si Shan."
Natigilan ako sa sinabi niya.
"R-Really? Yun ba yung dahilan kung bakit nasa building kayo ng manager ni Shan
kahapon?" Tanong ko.
Tumango ako, "Galing ako kay Shan kahapon para kunin yung stats niya. Tsaka kahapon
din ako natanggap sa Fashion Week dahil sa tulong niya. Nakita kitang pumasok sa
office ng manager niya."
Ngumuso siya at pinagmasdan akong mabuti. Para bang naghahanap siya ng butas sa mga
sinasabi ko.
"A-Ayoko munang malaman ng lahat. Let's wait for the right time." Nanuyo ang
lalamunan ko.
"Anong right time? This is the right time. Sinagot mo na ako." Aniya.
"We have this... we have this magazine shoot after the awards, Reina."
"At kayo pa ang magkasama sa awards, hindi ba? So let's just wait, Wade. Ayokong
putulin ang excitement ng fans mo sa inyo para lang sa sarili ko."
Tinitigan niya ako na para bang hindi siya makapaniwala sa sinabi ko.
"Masisira tayo nito. You know media. Kahit walang nangyayari, gagawan nila ng
storya. You know fame, Reina."Nanliit ang mga mata ko, "Bakit? Totoo ba talagang
walang nangyayari?"
Tumawa ako, "Oo na! Sinubukan ko lang naman. I trust you, Wade."
"I'm honest. I trust you. You waited for four long years for me. At pangalan ko ang
nakaukit sa dibdib mo... siguro naman hindi mo ako niloloko sa lagay na yan. I've
grown, too, Wade. Hindi lang ikaw ang nagmature dito."
"I want you to be obsessed with me, Reina. Like I am with you... Kung nagmature ka,
ibig sabihin mas pipiliin mong pakawalan ako? No. I want you to wrap me up. I want
you to chain me just to be with you."
Ngumisi ako sa sinabi niya. Lumalapit kasi ang mukha niya sa mukha ko.
"Of course, Reina. Basta sa oras na makita kong masisira na talaga ang relasyon
natin, hindi ako magdadalawang isip na iwan ang showbiz para sayo."
Nagkibit-balikat siya, "Basta yan ang tandaan mo. You are my first priority... ikaw
yung laman ng buhay ko. Everything else is just details."
Hinalikan niya ang lips ko. Mariin at matagal. Halos bumaon ako sa unan dahil sa
halik niya. Naglakbay ulit yung kamay niya sa dibdib ko. Napapikit ako sa
nakakalasing niyang halik.
"Wade..."
Tumigil siya sa paghalik para ngumisi.
"Yes, Reina."
It sent shivers down my spine. Hinila niya ako at pumatong siya sakin.
My gosh, Rivas! Madaling araw na, hindi pa tayo nakakatulog! Binahagi niya ulit ang
binti ko.
Kinaumagahan, nagising ako sa haplos ni Wade sa buhok ko. Kinusot ko ang mata ko at
tinitigan siyang nakabihis na. May tumutunog na cellphone sa tabi niya.
"9:30." Aniya.
"Alas nuwebe na, oh!" Napaupo ako at narealize na nakahubad pa pala ako.
Uminit ang pisngi ko at tinakpa ang buong katawan ko. Humalakhak siya at tinitigan
ako na para bang hinuhubaran ulit.
"WADE!" Hinampas ko ang braso niya. "Kunin mo ang mga damit ko... Bilis! Malilate
ka na. Answer your-your phone, too."
Hinagis niya sakin ang phone niya. Nakita kong si Mr. Manzano yung tumatawag.
"Ikaw na lang ang sumagot. Sabihin mo na lang kaya na may ginagawa pa tayo dito sa
kama. Susunod na lang ako sa Cebu?"
Ngumisi lang siya sakin, "Tinatamad akong umalis lalo na pag nakikita kitang
nakahubad sa kama ko. Parang nanghihina ang binti ko."
"Wade!" Uminit ang pisngi ko. "Si-Sige na... Umalis ka na! Please." Tinulak ko siya
palayo sa kama habang hinahawakan ko ang kumot na nakapulupot sa katawan ko.
Kahit na hindi ko naman talaga gusto ang ideya na kasama niya si Shan sa Cebu at sa
kung saan pang mall tour nila, pero naniniwala naman ako sa kanya. Somehow, nawala
na yung doubt ko. Hindi si Shan yung kalaban ko dito, ang tanging kinakatakutan ko
ay yung fans nila ni Wade. Natatakot ako sa kanila. Yung mga elementong dala ng
fame na tinatamasa niya, iyon ang tunay na kalaban dito. Coz I know, Wade's
faithful with me."Sige na..."
"Isang gabi akong mawawala diba, pagbalik ko, gusto ko dito ka ulit sa condo ko
matulog."
"Kung ayaw mo... hindi kita pipilitin. That means, di rin ako sasama at dito lang
ako kasama mo."
"Oo na!" Tumawa ako. "Ang kulit mo. Oo, promise." Sabi ko.
"Good."
"I'll be back, Reina." Tumindig ang balahibo ko sa malamig niyang boses. "Kaya
siguraduhin mong pagbalik ko, nandito ka." Hinaplos niya ang pisngi ko.
"Alis na ako, Reina. Alagaan mo bahay natin, ah?" Humalakhak siya. "Siguraduhin
mong nakahain ka pagdating ko."
"What?" Nakalayo na siya kaya hindi ko mahampas.
Hinagis ko na lang yung unan sa kanya. Tumatawa siya habang pumipihit para buksan
ang pintuan.
Nagtaxi ako pauwi. Mabuti na lang mukhang wala namang mga police sa labas ng bahay
para maireport ang MISSING person. Naglowbat din ang cellphone ko kaya hindi ko
alam kung anong mga reaksyon nila.
Bubuksan ko na sana yung pintuan nang binuksan ito ni Liam galing sa loob.
Kinindatan niya ako. Nahuli siya ni Noah na kinikindatan ako pero tahimik lang
siyang nakamasid sakin.
"Hinatid kita dito kagabi. Imposibleng may lakad din kayo ni Coreen! You were
like... like devastated last night!" Sabi ni Liam.
"Ba't di ka tumawag? Bakit di mo sinasagot yung tawag namin?" Tanong ni Kuya Dash.
"Kung sila ang magkasama ni Coreen kagabi, Rozen, edi sino yung kasama mo kagabi?"
Matabang at biglaang tanong ni Noah kay Rozen.
Kumunot ang noo ni Rozen, "Friends, Noah." Inirapan niya si Noah.
"Uhm. Kami ang magkasama ni Coreen kagabi. Hindi ko namalayan ang cellphone ko. I'm
sorry, kuya Dash. Sorry, Noah, Liam..." Sabi ko sabay pisil sa mga daliri.
"See? I told you..." Nagkibit-balikat si Rozen at tumayo. "You're just too over
protective. She's twenty-two. Hindi na siya teenager."
Nagwalk out si Rozen na para bang hindi siya over protective noon.
Tumakbo ako paakyat sa taas para habulin si Rozen. Hindi ko na nilingon si Liam,
Noah at Kuya Dash sa baba.
Nagkunware akong sa kwarto ako pupunta, kahit na ang totoo ay umikot ako para
makapunta sa kwarto ni Rozen.
Kumatok ako.
Yumuko siya at binuksan ang pintuan. Matagal na akong hindi nakakadayo sa kwarto ni
Rozen. Kulay mint green ang walls nito. Noon, may mga poster ng sikat na soccer
players dito, pero ngayon, plain na lang ito, isang frame na lang ng nakatalikod na
babae ang nasa dingding ang meron."I know you're with him, Reina. Nagbabayad lang
ako ng utang kong apat na taon sa inyo."
"HUH?"
Humiga siya sa kanyang kama at tumingala sakin. "I've seen him, Reina. Nakita ko
kung paano siya nung wala ka. It wasn't for the money... It wasn't for the fame...
It was for something else."
Congratulations
Panay na lang ang pagiging busy ko sa paggawa ng gown ni Shan. Mabuti na lang at
konting tahi na lang ay matatapos na ito. Buong araw ko iyong ginawa dahil alam ko
namang wala si Wade. Simple lang din yung design kaya simpleng gawin. Yung mga
cloth nga lang ay mejo mamahalin.
Naiirita din ako kina Liam dahil panay ang pagbabantay nila sakin. Kaya hindi na
lang ako lumabas sa working room. Doon ko na lang ibinuhos yung buong araw ko.
Napatalon ako nang nakita ang mga flowers na galing kay Wade. Napalunok ako at
halos matuyuan ng lalamunan dahil sa sinabi ng katulong.
"Po?"
Umiling siya, "Nagtatrabaho ang kuya Dash mo. Kaninang umaga pa umalis. Si Sir Noah
at Sir Liam naman, umalis papunta daw ng Moon Records."
Bumuntong hininga ako. Thank God! Walang nakakita na may ibinigay si Wade na
bulaklak sakin. Well, since hindi na counted si Rozen as epal saming dalawa.
Iniisip ko kung anong ginagawa ni Wade ngayon sa Cebu. Kumanta siya sa mall? At ano
naman kayang talent ang ipapakita ni Shan? Ang alam ko, hosting at pag arte lang
alam niya.
Binuksan ko ang TV. Hindi ako gaanong nanonood ng TV pero dahil masyado akong
curious sa mga bali-balita lalo na yung sa showbiz, kinailangan kong manood.
"Nakita, diumano, ang modelong si Zoey Santiago kagabi, papasok sa condo ni Wade
Rivas."
Nilapit ko ang mukha ko sa TV. Ito yung nangyari kagabi! Nagkaroon pa ng clip doon
na naka aviators si Shan habang iniilingan ang media.
"Naiinis po kami sa Zoey na iyon. Alam niya namang may relasyon na yung tao,
nanlalandi parin siya. Kawawa po si Shan." Sabi ng isang high school na babae nang
ininterview sa TV.
Nag flash sa screen ang mukha ni Wade na nakawayfarers papasok sa eroplano. Nakunan
siguro ito kanina.
Nagflash din sa screen yung mga murang natanggap ng fanpage ni Zoey na pinamagatang
- ZOEY SANTIAGO SULUTERANG ASWANG. Now, I'm not sure if that's a fan page! Hate
page siguro?
Nakakatakot talaga yung mga nangyayari sa mga nakekealam sa relasyon lalo na pag
showbiz. I mean, hindi naman nakekealam si Zoey pero yun ang lumabas sa tingin ng
mga tao kaya ayan tuloy. Tsk. It's damn shizzy scary.
*Kriiiiiing*
Mabilis ang pagpintig ng puso ko nang nakita ko kung sino yung tumatawag. Pinatay
ko agad yung TV para masagot ang tawag ni Wade.
Alas otso na pala, hindi ko namalayan. Kaya pala kumakalam ang sikmura ko.
Ginugutom na yata.
Humalakhak si Wade nang narinig ang boses ko. Uminit tuloy ang pisngi ko.
"Hi, Reina."
Tumindig ang balahibo ko sa malamig niyang boses. Kinagat ko na lang ang labi ko.
Miss ko na agad siya.
"Oo. Kanina pa. Marami nga lang nagpa autograph. I'm exhausted." Bumuntong hininga
siya.
Hindi siya agad sumagot. May narinig pa akong kung ano sa background bago siya
nagsalita ulit."Sorry, hinila ko lang yung kumot." Aniya.
"Hmmm. Oo. Umalis kasi sina Zac at Austin para mag bar. Si Adam nasa kabilang
kwarto."
"Just asking... Uh..." Gusto kong mag change topic kaya inulit ko yung tanong ko
kanina, "Kumain ka na ba?"
"Hindi eh balak kong ikaw ang kainin ko."
Lintek! Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. Napapaypay ako sa sarili ko nang wala
sa oras.
"Wade!"
He chuckled again, "Of course, kumain. Pero hindi yun ang gusto kong kainin..." His
voice was husky this time.
Kulay green talaga yata yung nananalaytay na dugo sa mga ugat nitong si Rivas.
"Hindi pa..." Tumayo ako para sana tumawag ng katulong at magpahatid na lang ng
pagkain dito.
"Parang mas lalo tuloy akong naeexcite bumalik. Anong oras kaya ang last flight
dito sa Cebu?"
Gusto niya pa talagang kutusan ko siya ah? You like it hard, Wade? Halos masamid
ako sa paglalakad ko nang naalala ko yung hard. Shiz!
"Hayaan mo. Hindi naman yun natitinag. At kung nagdurusa man siya, dapat niyang
pagdusahan iyon. ISa siya sa dahilan kung bakit naghiwalay tayo noon."
Napalunok ako, "Si Rozen din... Parang nag iba na ang pananaw niya sayo... Sating
dalawa..."
"Ha? Kailan?"
"3 years ago? Yung pagbalik niya galing France. Kinausap niya agad ako. But it was
too late, damn too late."
Napalunok ako.
Hindi niya ako sinagot. Narinig kong binuksan niya ang pintuan.
"Who cares about the issues?" Maligayang tanong ni Shan. "Besides, ito naman talaga
ang gusto ng fans. Yung issue na pumasok ako sa kwarto mo, diba? So let's just go
with the flow..."
Natahimik si Wade.
"Wade?" Untag ko kahit alam kong baka malayo na ako sa tainga niya.
"Si Zoey ba yan?" Tanong ni Shan.
Ako ba yung tinutukoy niya? Kinagat ko ang labi ko para hindi niya na ako marinig.
Hindi sumagot si Wade. Malamang naguguluhan yun ngayon kung sasabihin niya bang ako
gayung ayaw ko o magsisinungaling siyang si Zoey ang kausap niya.
"Wade!? What's up with you and Zoey? Bakit palagi kayong nahuhuling magkasama? Alam
kong ilang beses ko na itong naitanong sayo, diba? Pero ngayon kailangan kong
itanong ulit.""You're not my girlfriend, Shan. Don't act like you are." Galit na
sagot ni Wade.
"Ang sakit mo talagang magsalita." Narinig kong basag ang boses ni Shan.
"Kainis." Aniya.
"Wade! You're being too harsh on her. Babae siya. At-At mukhang may gusto siya
sayo-"
"Oh come on? Anong gusto mo, Reina? Paghahalikan ko siya kasi gusto niya ako?"
"She deserves it... Ilang beses ko ng sinabi sa kanya na ideny niya ako in public,
pero hindi niya ginagawa. Hindi naman ako laging naiinterview at lalong ayaw ni Mr.
Manzano na magkaroon ako ng mga interviews tungkol sa lovelife at sa Wade-Sha dahil
baka masira ko ang buong banda. It's all up to her. Pero aning ginagawa niya?
Nilalagyan niya lang ng fertilizer yung utak ng mga taong baliw saming dalawa. I
want you to come out, Reina."
Hindi ko kayang tignan yung mga bash ni Zoey sa internet. At ayaw ko ring maungkat
ang private life ko. Baka mamaya pati yung mga nangyari noon ay maungkat. Alam mo
naman yung media, kahit ano nauungkat talaga.
Pinilit ako ni Wade buong gabi na lumabas na as girlfriend niya pero hindi niya
talaga ako nakumbinsi. Nakatulog na lang ang boyfriend ko, hindi niya parin ako
nakukumbinsi sa sinasabi niya.
"Goodnight, Wade." Sabi ko habang naririnig ang mabibigat niyang paghinga.
Pagod na pagod siguro kaya nakatulog na. Bigla ko tuloy siyang na miss lalo.
"What do you think?" Tanong niya habang ipinapakita sakin ang isang article na may
picture na pumasok si Shan sa kwarto ni Wade.
Tumango siya, "Alam ko. I just want to check if you're being stubborn again."
WHAT? Pumihit siya at tinalikuran ako. Siya nga yung pumilit sakin noon sa pagiging
STONEHEART, pero ngayon parang nasakin lahat ng kasalanan 4 years ago, ah?
Kumunot ang noo ko nang niyakap ako ni Liam at hinalikan sa noo. Bahagya ko siyang
tinulak. Imbes na pagsabihan ko ay sinalubong niya ako ng balita.
"Finally!"
Tumawa si Noah at umupo sa sofa.
"I'll try-"
"What try, Reina? Ano ka ba? Hindi ka ba happy na natanggap kami?" Nagtampo agad si
Liam sa sagot ko.
"Of course, I'm happy. Pero may lakad kasi ako mamaya. Kami ni Coreen."
---------------------------------------------
Kabanata 61
Rooftop
Nilagay ko sa box yung gown ni Shan at nilagay ang address ng office ng manager
niya. Ipapadala ko na lang ito sa driver namin. May text sakin si Wade kanina...
Wade:
Boarding to Davao. I miss you, Reina. Do you still love me when I'm gone?
Ako:
Stop the drama, Wade. Bilisan mo na lang para magkita na tayo. I love you.
Nakangiti ako buong hapon habang iniisip at naeexcite sa pagbabalik niya galing
tour. Pero napapawi ang ngiti ko tuwing naaalala yung party na sinasabi ni Liam at
Noah.
"Because we're hosting that party, Reina." Sabi ni Liam. "Magbihis ka na. Kinukuha
na ni Noah si Coreen. Sa Tribe Lounge na lang daw tayo magkita."
"What's wrong with you, Reina?" Tanong ni Liam habang nagtatawanan sina Warren at
Joey sa likod ng sasakyan niya.
Itetext ko na sana si Wade nang narealize kong may tao dapat akong nilapitan kanina
pa...
Si Rozen!
Ako:
Rozen, can you please kidnap Coreen or something. I need to escape. Mamayang 8:30.
Rozen:
Nanliit ang mga mata ko nang nakita kong hinawakan ni Noah ang baywang ni Coreen.
Nagtatawanan naman sina Liam papasok sa loob ng Tribe Lounge, ako naman hindi
mapakali. Tuliro ako at panay ang tingin ko sa langit. Baka sakaling may eroplanong
sumulpot at nandoon si Wade. What will I do?
Bumungad sakin ang iba't-ibang kulay ng neon lights. Wala pang gaanong tao pero may
sumalubong agad kay Noah. Kausap ni Noah ngayon ang manager at ang DJ ng Tribe
Lounge!
Pareho kaming umupo ni Coreen sa sofa. Tumabi si Liam sakin at agad tumawag ng
waiter.
"This is going to be a good night." Nakangisi siya nang sinabi niya sakin.
Napatingin ako kay Coreen na parang wala lang at nag he-headbang pa sa trance music
na naririnig ko.
"You're my soulmate, my summer and my fate..." Kanta niya sabay tingin sa mga
inuming nilapag ng waiter.
Kumuha si Warren at umupo sa tabi ni Coreen.
Talagang di ako iinom ng marami. Kukutusan ako ni Wade pag ganun. Baka ma hard ako
non! Patay talaga ako!
Ilang sandali ang nakalipas, dumami ang mga tao. Maraming dumalong kakilala ko
noong college. Maraming bumati sakin. Kahit paano, nakakainom ako ng tequila.
Napatingin na ako sa dancefloor na puno ng mga kakilala kong nagsasayawan. Nandoon
na rin si Coreen na isinasayaw si Noah.
"CR lang ako..." Sabi ko kay Liam habang tinitignan ang relo ko.
"Hello? Rozen?"
Hindi siya sumagot. Bumuntong-hininga ako at napatalon nang may biglang kumatok sa
cubicle ko.
"REINA!"
"I'm just checking if you're there, Reina..." Humalakhak siya. "Anyway, bakit wala
yung isang kapatid mo sa party ng kapatid niya?"
"WHAT?"
"Coreen, I need to go to Wade's condo. Kababalik niya galing mall tour tonight.
Nangako ako sa kanyang magkikita kami. Pero ngayong we're both trapped here, I need
your help... At si Rozen ang makakatulong sakin. Kayong dalawa."
"Noah's my friend, Reina. And you're my bestfriend kaya ikaw ang mas tutulungan ko.
Besides, hindi niya naman talaga ako kailangan dito. It's not a matter of life and
death. So let's go..." Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako palabas ng CR.
"Hey, uh, Noah. Pwedeng ano, uwi na kami ni Reina. Mejo masakit kasi tiyan ko eh.
Nasira yata sa kinain ko kanina."
"Isasama ko na si Reina. May plano kasi kaming sleep over tonight. Foot spa... Alam
mo na. Tapos hindi namin tinuloy kasi may party. Pero ngayong sumasakit na ang
tiyan ko."
"N-No, no, no thank you. Pero tumawag na kasi ako kay Dad."
"You sure?"
Tumango si Coreen.
Tumango ako.
"Sorry Liam... But girlfriends over boys." Kumindat si Coreen at hinila ako palabas
sabay acting ng pamimilipit sa tiyan.
Halos matawa ako sa fake at makatotohanan niyang acting. Marami pang nakatingin sa
kanya dahil sa sobrang ganda niya, hindi nila maiwasang magtaka kung bakit
namimilipit at mukha siyang natatae.
Narealize kong hindi ko nga pala nasabihan si Rozen tungkol sa plano kong ito.
Napatingin ako sa cellphone ko pero putol na ang linya. Mukhang pinutol ni Rozen.
"Magtataxi na lang tayo." Sabi ko kay Coreen. "Sorry talaga, Coreen. Sorry..."
Nawindang ako nang biglang nagpark yung sasakyan ni Rozen sa harap naming dalawa.
Kumindat si Coreen at binuksan ni Rozen ang salamin. Nakita kong nakasimangot ang
kuya ko habang tinitignang mabuti si Coreen.
At dahil ang saya saya ng buhay, natraffic pa kami sa kahabaan ng kalsadang ito.
Tahimik ang dalawa. Ako lang yata yung panay ang buntong-hininga dito.
Wala na akong time para kumaway. Dumiretso na ako papasok sa condo at sa elevator.
Naghalo-halo ang kabang nararamdaman ko. Yung kaba na baka nandoon na siya at yung
kaba dulot ng excitement.
Nang tumunog na ang elevator, hudyat na nasa tamang floor na ako, patakbo akong
lumabas. Nanginginig yung kamay ko sa pagbubukas ng pintuan niya. Naka off pa yung
lights. Napabuntong hininga ako. Mabuti na lang at mukhang hindi pa siya
nakarating.
Masaya na sana ako nang bigla kong nakita yung bag na dala niya nang umalis siya.
Nandoon iyon sa mesa at may papel na nakapatong.
Anong ibig sabihin nito? Nasa huling palapag na ako ng building ni Wade. Ibig
sabihin, ang kasunod na floor nito ay ang rooftop, hindi ba?
Ganun pa man, naisipan kong puntahan ang rooftop dito. Yun na lang ang last resort
ko. Dahan-dahan kong tinahak ang marupok na stairs papuntang rooftop.
Napatingin ang topless na si Wade sakin habang kinakalabit niya ang gitara.
Malungkot ang kanyang mga mata kahit nakangiti siya sakin.
"Wade..."
"Kala ko manlalamig ako buong gabi." Humalakhak siya pero alam kong half meant ang
joke na iyon.
"Don't care if you take u turns, Reina. Ang importante sakin ka uuwi." Ngumisi
siya.
Malamig ang boses niya. Ang galing niya talaga. Lalo na pag acoustic at live. Ibang
klase. Napapapikit ako bawat tama niya sa mga nota.
We'll make it
Of blankets
Tumigil siya sa pag strum at naramdaman ko yung labi niyang lumalapat sa labi ko.
Dahan-dahan niyang nilapag ang ang gitara sa sahig. Inabot niya ang dalawang paa ko
at tinungtong sa malambot na kamang hinanda niya."Pinaghandaan mo itong lahat?"
Tanong ko sa gitna ng halik niya.
"Oo. Kasi ayaw mong maghanda." Humalakhak siya kaya hinampas ko ang matiga niyang
braso.
Hinila niya ako palapit sa kanya.
"Magpakasal na tayo, Reina. Kahit lihim lang kung ayaw mong maisapubliko. Gusto ko
na talagang ibahay ka..."
Natuyo ang lalamunan ko sa sinabi niya. Hindi ako makapagsalita. Ngumisi siya sa
ekspresyon ko.
"Wade," Hindi na ako tuluyang nakapagsalita kasi inatake niya na ang mga labi ko.
Inilapit niya ang mainit na katawan niya sakin at ginapos niya ako sa makisig
niyang braso.
Para akong bata na kumakain lang ng icecream sa paghalik sa kanya. Nalalasing ako.
Nawawala ako sa ulirat ko.
"Nice dress." Humalakhak siya. "Papasalamatan ko na ba yung mga nag dala sayo sa
bar para sa soot mo?"
"Alam mong nasa bar ako?" Natanong ko siya habang halos nasira yung bra ko sa
ginawa niya.
"Uhuhmmm." Ito lang ang narinig ko habang nilalaro niya ang dibdib ko.
Hindi na ako nakapagsalita. Pumikit na lang ako at hinanahp ang labi niya.
"We're not taking your clothes off, Reina. Malamig, baka magkasakit ka." Humalakhak
siya.
Nalaglag ang panga niya sa sinabi ko at umiling siya. Nakita kong pumula ang pisngi
niya sa sinabi ko.
Habang tinitignan kong nagbabago ang ekspresyon niya ay naramdaman ko yung kamay
niya sa gitna ng hita ko.
Napatingala ako sa langit na madilim at punong puno ng stars. Ito na yata ang
pinakamatayog na building dito kaya walang makakakita saming dalawa.
"Wade~" Tumindig ang balahibo ko nang narinig ang sarili kong boses.
Ipinasok niya yung kanya sa akin. Napakagat ako sa labi ko habang ginagawa niya
iyon. Kahit na ganun, gumapang parin ang kamay niya sa baba at patuloy ang kanyang
paghaplos.
"I love you, Reina... I love you too much to get angry... to get mad... pero
nagseselos parin talaga ako."Kabanata 62
Awards
Nagpatuloy si Wade sa pagrerecord ng iilan pang kanta. Isa lang yung nagagawa nila
sa halos limang araw. Matagal kasi ang rehearsal at may revisions pang ginagawa.
Bawal naman siyang sagarin kasi baka mapaos.
Hiningal ako sa kakatakbo papunta ng office ni Mr. Manzano. Nandoon kasi ang buong
banda ni Wade at pinatawag niya daw ako diumano para mag style sa kanya. Hindi ko
alam, ah? Ano pa bang kailangan kong i-style sa kanya eh ako naman yung gumawa ng
suit niya at mukhang alam niya naman kung paano dalhin ang sarili niya. I doubt if
he really needs me right now or he's just playing around.
"Dude, stop it! Dalawang oras na lang awards na. Hindi pwedeng magkapasa ang isa sa
inyo." Awat ni Adam kay Wade.
"Asus! Ito talaga si Wade. Hindi ba pwedeng friendly hug? Tsss..." Tumawa si Adam
at umupo si Wade sa inuupuan niya kanina nang dumating ako.
"S-Sorry, I'm late. Hindi kasi ako nag expect na magkakaroon ako ng duty ngayon."
Sabi ko.
Kahit malawak ang opisina ni Mr. Manzano (hindi ko alam kung opisina kasi mukha ng
bahay), napunan parin ito ng buong banda. Hindi lang naman pala sila yung
minamanage ni Mr. Manzano, nakita ko rin ang isang teen idol na magaling ding
kumanta sa isang table na umuupo at nakikinig sa kanyang iPod. Marami din akong
nakitang pamilyar na mga mukha (pasensya na, hindi uso ang TV sa bahay).
"Reina, can you fix my hair please." Sabi ni Wade sabay turo sa magulo niyang
buhok.
"O-Okay..."
Kinuha ko yung hair product na paborito niya at nilagay sa kamay ko bago hinaplos
sa buhok niya.
"Hindi mo naman kailangan ng ganito, eh. Kahit na anong gawin sa buhok mo ang gwapo
mo parin..." Ngumisi ako sa kanyang repleksyon sa salamin.
"Bakit?"
Ngumisi siya at hinila ako sa harapan niya. Hindi ko mapagtanto kung ano ang gusto
niyang mangyari. Napatingin ulit ako sa salamin para tignan ang repleksyon ng mga
kabanda niyang nandoon parin at nakatitig sa magazine sabay hagalpak sa tawa.
Hinila niya ako pababa. Para bang sinusubukan niyang paupuin ako sa gitna ng hita
niya. Bumuhos ang daan-daang alaala sa utak ko. Naalala ko yung pagkakataong
nahihiya siyang magconfess sa akin tungkol sa nararamdaman niya.
Naalala ko ang lahat. Naalala ko na hindi nga pala siya sanay umamin at pag usapan
yung nararamdaman niya noon. Palagi siyang namumula kaya pinili niyang nakatalikod
ako sa kanya habang sinasabi niya ang lahat ng iyon.
Wala akong nagawa kundi umupo sa gitna ng hita niya.
"Wade, mahahalata tayo nito." Sabi ko sabay sulyap ulit sa mga kabanda niya.Nakita
kong tumititig na si Adam habang ang dalawa (si Zac at Austin) ay nandoon parin sa
magazine ang buong pansin.
Pero imbes na itulak niya ako palayo para walang makahalata samin ay niyakap niya
ako galing sa likuran.
"O-Oo naman."
Narinig ko ang pagngisi niya sa tainga ko. Napatingin ulit ako sa mga kabanda
niyang nag ku-kwentuhan na ngayon na parang walang nangyayari sa gilid nila.
Sumulyap ako sa mga kabanda niyang hanggang ngayon ay wlaang pakealam. Ngayon,
napagtanto kong hindi naman pala lahat ng tao sa mundo ang may pakealam kung sino
ang love nino. I'm grateful for that. Buong buhay ko pakiramdam ko kailangan ng
approval para mahalin ang mahal mo.
"Ate Maria..."
May biglang lumapit saming matanda na may bitbit na kape. Umiinom siya habang
nakikinig sa sinasabi ni Wade.
"Nasan yung binili ko nung isang araw?" Tanong ni Wade kay Ate Maria.
"Nasa drawer." Sabay kuha niya sa drawer malapit sa inuupuan namin ni Wade.
Naaninaw ko ang isang baby pink na dress. Simple ito at maganda. Conservative, see
through yung nasa upper chest. Puno pa ito ng maliliit na crystals. Sa ilalim nito
ay isang silver na sandals.
"Ano 'to?"
"Sasama ka sa awards as Austin's date. Hindi pwedeng si Adam kasi kasama iyong
asawa niya. Mas lalong hindi pwedeng si Zac." Kumunot ang noo niya. "Nakakontrata
ang pag sama ni Shan sakin tonight. At alam mong ayaw ko ng ganun. So I'm still
bringing you as my date in disguise as Austin's." Ngumisi siya.
"AHA!" Napatalon ako sa biglaang pagsigaw ni Zac. "Sinabi mo na ba? Date ko siya
diba?"
"W-Wade? Are you sure about this? Hindi ba ako mapaghahalataan?" Tanong ko.
Napatingin ako kay Austin. Hindi kami close nito at mejo tahimik siya kaya hindi
ako sigurado kung okay lang.
Ginantihan ko rin siya ng ngiti at kinuha ang damit na binigay ni Wade sakin.
Ako na mismo ang nag ayos sa sarili ko. Ayokong mag hire pa si Wade ng make up
artist para lang ayusan ako gayung kaya ko naman. Nahihiya nga ako kasi nag abala
pa siya sa damit na ito. Napangiti ako habang tinitignan ang mukha sa salamin. It
looks really good on me.
"What's so funny?"
"Hindi ko kasi tinanong yung sukat mo. Dumiretso lang ako sa isang boutique para
bilhin yan. Sinukat ko yung bandang boobs..."Napatingin ako sa boobs ko.
"At inisip kong ganun yun ka laki... Tapos yung baywang mo, ganito ka nipis...
Tapos yung likod-"
"WADE!"
"Sabi kasi nila, pag memorize mo yung katawan ng babaeng mahal mo, hindi mo na
kailangan ng sukat nila para malaman kung kasya ang damit." Kumindat siya at
hinawakan ang baywang ko. "You look really beautiful, Reina." Dagdag niya.
"T-Thanks!"
Una, syempre, si Wade at si Shan. Naiinis nga ako kasi pumipihit siya para tignan
ako. I don't wanna attract much attention. Si Adam at ang kanyang magandang misis
ang sumunod. Nang si Zac naman ang lumabas ay panay ang pose niya sa camera na para
bang siya ang hari. Pagkalabas naman namin ni Austin, dire-diretso lang yung lakad
namin.
WHAT?
"Smile!!!"
Napilitan akong mag smile kahit sa awkward at nakakainis na sitwasyon na iyon. God!
I hate showbiz!
"Sorry... Not really fond of facing people." Sabi ni Austin sabay nahihiyang ngiti
sakin.
"It's okay. Pareho pala tayo. Hindi rin ako marunong makihalubilo masyado."
True. Kung hindi lang dahil sa apelyido ko, hindi talaga ako makikilala noon.
Nang nakapasok na kami sa loob, umupo ako sa gitna ni Wade at Austin. Magkatabi si
Wade at Shan pero sakin si Wade humihilig.
Humihilig naman ako kay Austin kasi ayaw kong bigyan ng kahulugan ang closeness
naming dalawa.
Maraming kilala si Shan kaya sosyalan dito, sosyalan doon, batian dito, batian
doon. Si Wade naman, panay ngisi at kaway-kaway lang sa mga kilala niya.
Hindi maiiwasang mapapatayo siya para magkaroon ng picture sa ibang artista. Lalo
na yung mga nalilink sa kanya noon.
"Ah! Why did you ever leave..." Sabi niya nang umupo ulit siya galing sa mahabang
pictorial session. "Ayan tuloy nag showbiz ako."
Nagsimula na ang buong awards. Balak ko talagang makinig at manood kasi ito ang
unang pagkakataong makakapunta ako dito, live. But I think this is going to be my
last, too. Like I said, I hate showbiz!
Ginalaw-galaw ko ang hita ko para mabulabog yung kamay niyang nakapirmi lang naman
doon."Wade, the camera!" Galit at pabulong kong sinabi.
Bahagya niyang itinago yung kamay niya nang tumutok samin ang camera. Pero nang
bumaling ito sa iba ay ibinalik niya doon.
IIlang mga kanta, artists, movies, mtvs at kung anu-ano pa ang na bigyan ng award
pero wala parin ako sa ulirat ko.
Gumuguhit siya ng circles sa hita ko. Hindi ako sigurado kung anong ginuguhit niya
pero maraming circles at madalas din ang triangle.
"Wade, what are you doing..." Halos mapatili na yung bulong ko dahil nakakakiliti
na yung ginagawa niya.
Ipinatong ko na lang yung legs ko sa kabila para maipit yung kamay niya. Baka kasi
hindi ko mapigilan yung pagtili kung di ko yun gagawin.
"Stop it."
"Oh no... You're blushing." Bulong niya.
Ginalaw-galaw niya ang dalira niyang nakaipit sa legs ko. Napatingin na ako kay
Austin na pumapalakpak na sa ending ng performance.
SHIZ RIVAS!
"Hindi ka ba papalakpak, Wade?" Tanong ko para sana mabawi niya yung kamay niyang
nasa gitna ng mga legs ko.
Natitigang na ako dito at napaparanoid baka may makahalata at may makakita sa kamay
niya.
Binalik ko sa dati yung position ng mga legs ko kaya na expose ulit yung kamay ni
Wade.
"Wade, camera ulit!" Sabi ko para maitago niya naman yung kamay niya.
Imbes na itago niya ang kamay niya ay hinipo niya ang legs ko pataas sa hita ko.
Mapapamura na talaga ako ng malakas kung hindi siya titigil.
"GOING SOUTH!"
Sumabog yung confetti! Swear sasabog na rin ata ang utak ko dahil sa kawalang
hiyaang ginagawa niya.
Rivas! It's your time to shine pero parang wala lang sayo ang lahat ng ito. What
are you?
Pumalakpak din ako. Kahit na hindi pa ako nakakaget over sa ginagawa niya, mabilis
paring nag register sa utak ko na isa silang big hit dito sa Pilipinas! They're on
top. He's on top... Syempre, talented talaga siya. Hindi natin iyon maitatanggi.
Ngumisi siya at nakipag high five sa tatlo niyang kabanda. Umakyat silang apat sa
stage, si Wade ang nauuna.
I'm so proud of him. Pumalakpak ako hanggang sa sumakit yung palad ko. I'm just so
proud of him.
"Thank you so much for all your support. Sa lahat ng taong nasa likod, Mr. Manzano,
Mr. Reyes, Madame Ching, Moon Records... Salamat. Fans, para sa inyo 'to. At
syempre higit sa lahat, sa Panginoon, dahil kung hindi niya kami binigyan ng
inspirasyon, hindi namin 'to makukuha. Thank you. Kung hindi namin napagdaanan ang
lahat ng sakit na dinaanan namin noon, wala kami dito. Thank you."
Hindi ko maiwasan ang pamumuo ng luha ko. You made it, Wade! At naniniwala akong
kahit wala ako dito, kaya mo yan. You have the talent... you have the charisma...
You are an artist.
"Reina, nitong mga nakaraang araw, hindi ka na umuuwi masyado sa bahay niyo, ah,
tuwing gabi." Palihim na sinabi ni Liam sakin habang pinapanood akong nagmamadaling
inilalagay lahat ng bagong gawa ko sa portfolio.
"Liam, pupunta lang ako sa office ng Fashion Week, ngayon ko kasi titignan yung mga
designs ko. Gawa na kasi." Sabi ko.
"Wa'g na, no. Kaya ko naman. Tsaka, wala ba kayong recording or something?"
"Reina..." Malambing niyang hinila ang bag ko. "Come on... Pagbigyan mo naman ako.
I've been really busy at ito lang ang paraan ko para punuan yung mga panahong hindi
tayo nagkakasama dahil sa pagiging busy ko."
Nag iba ang ekspresyon niya. Napayuko siya at napalunok. Agad naman akong naguilty
sa sinabi ko. Ginulo niya ang buhok niya at bumaling ulit sakin.
Nang nag park na si Liam ay hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa, dumiretso na ako sa
labas.
"Liam, pasensya ka na, alam kong gusto mong bumawi today. Pero kasi busy ako."
"Sorry talaga. Babawi ako next time, okay? Nagmamadali talaga ako. Debut ko to sa
Fashion Week."
"Baka gabihin pa ako dito kaya mauna ka na lang." Sabi ko at agad ng umalis.
Masyado lang talagang hectic ang sched ko this week. Lalo na bukas. Bukas yung
Fashion Show. Mabuti na lang at gabi pa yung Fashion Show... Kasi sa umaga, may
photoshoot si Wade para sa isang teens magazine. Kakailanganin niya raw yung
stylist at designer niya. Tumanggi ako kasi kasama niya sa shoot na iyon si Shan
pero mapilit siya.
"We need the time, Reina. Mawawala ako ng ilang linggo para sa world tour, kaya
kung pwede araw-arawin natin..."
Well, hindi nga lang ako sigurado kung anong ibig sabihin niya sa araw-arawin
namin. But I'd like to think na gusto niyang araw-araw akong makita o makapiling.
Mamimiss ko siya sa world tour, sobra! Pero hindi naman aabot ng isang buwan ang
pagkakawala niya at hindi niya naman kasama si Shan doon kaya panatag ang kalooban
ko. Iyon nga lang, dahil mejo araw-araw na kami ngayon, baka mangulila ako unang
araw pa lang niya sa ibang bansa. Sana pwedeng sumama pero dahil sa Fashion Week na
ito ay nagbabago ang sched ko. At ano naman ang ipapaliwanag ko sa pamilya ko sa
pagsama ko kay Wade? Na designer at stylist niya ako?
Okay, talagang nasa kanya yung finale. May apat na finale gowns ako. Sa kanya yung
pula. Yun kasi ang gusto niya.
"Ang tagal mo naman!" Aniya sabay pakita sakin sa gown. "Ayos ba?"
Maganda talaga si Zoey. Syempre, pag dumaan kay Rozen, alam mong maganda talaga.
Walang mintis. Matayog ang standards lalo na sa mukha. Pero may pattern: maputi,
matangkad, mahaba ang buhok, mejo curvy pero payat, mga ganun.
"Pwedeng gawing soft yung make up ni Zoey. Parang di ata bagay na masyadong
colorful..." Sabi ko sa make up artist.
Nicheck ko lahat ng gawa ko. Pati yung gagawing backdrop na may nakalagay na korona
sa taas ng pangalan kong REINA. Maliit naman ang font ng apelyido ko sa baba,
Elizalde.
Nilalaro niya ang kanyang I.D. Para bang nahihiya siyang magtanong sakin.
"Ano... Nakita ko kasi yung singsing niya sa kamay. Bigay daw iyon ng boyfriend
niya. Tingin mo si Wade Rivas yung bf niya?"
Natigilan ako at nag isip. Anong sasabihin ko? Na may ibang boyfriend si Zoey?
Manahimik na lang kaya ako?
JUSKO! Halos matamaan ako ng kidlat sa sinabi ko. Friends na nga kami ng bloodhound
niyang si Carmela dahil palagi akong nandoon.
Darn, yung mga tao talaga masyadong tsismosa. Ganun talaga siguro pag idol mo ang
isang tao.
Ilang beses pa naming inulit-ulit yung rehearsal. May loko pa sa suits ko, gusto
niya lang talaga yatang ibalandra ang katawan niya kaya imbis na magsoot ng inner,
tanging suit ko na lang ang isinoot niya.
"Brandon! Wa'g ka ngang pasaway!" Sigaw ni Kira.
Malaki yung katawan niya kaya hindi masagwa tignan na half topless siya sa suit ko.
"See? See? Bagay daw!" Tinuro ako ni Brandon at may tinignan siyang isang model.
Wade:
Pareho tayong nagrerehearsal ngayon. See you sa condo. I love you, Reina.
Ako:
"Tapos na?"
Napatalon ako nang may pumaradang sasakyan sa harap ko. Humikab si Liam sa loob
nito at binuksan ang pintuan.
Humalakhak siya. Masaya akong nagawa niyang maghintay pero may kung anu sa damdamin
ko ang nagsasabi saking mali... iba... hindi dapat...
"You don't have to-"
"I want to, Reina." Pinutol niya ako bago pa ako nakapagsalita. "Now, get in so I
can bring you home."
"Liam...""Reina... Babawi ka diba? Just at least let me do this." Aniya gamit ang
nababanas na mukha.
Tumunganga lang ako sa labas. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Kung sasama
ako sa kanya at hayaan ko siyang iuwi niya ako sa bahay, aalis parin ako at pupunta
kay Wade. Kung hindi naman ako sasama, baka magtampo siya.
Napalunok ako. Habang iniisip ko kung anong isasagot ko sa kanya ay tumunog ang
cellphone ko.
Nagmadali akong tinignan ito at nakitang si Wade ang tumatawag. Tumalikod ako kay
Liam at lumayo.
Kahit na nasa panget na sitwasyon ako kasama si Liam, hindi ko parin maiwasang
matuwa kay Wade.
"I know what you're thinking..." Humalakhak siya. "Gusto mo na naman yata..."
"O sige, pwede namang hindi, eh. Ano... Mag cu-cuddle lang muna tayo for this
night." He chuckled again.
"Why??"
Kinagat ko ang labi ko nang narinig ang tono ng boses ko. WHY DO I SOUND SO
DISAPPOINTED?
Humagalpak siya sa tawa, "Bad, Reina. Sige na... Nasan ka? I'll fetch you."
Pinatay ko agad ang tawag ni Wade dahil naramdaman kong may tao sa likod ko.
Pumihit ako para tignan ang galit na galit na mukha ni Liam.
Bumilis ang paghinga niya at nakita kong namuo agad ang luha niya sa mga mata.
Pakiramdam ko hinigop yung dugo ko sa mukha. Namumutla na ako sa reaksyon niya.
Pinasadahan niya ng palad ang kanyang buhok at nakita kong tumulo ang luha sa mga
mata niya. Suminghap siya at nakapamaywang habang tinitignan ako. Pulang-pula ang
kanyang ilom at sa bawat salita niya ay ganun parin siya, nakikita parin ang
malalim na dimple na parehong pareho kay Wade.
"Sabi mo sakin mahal mo ko, tapos ngayon, isang araw malalaman kong meron kang
boyfriend, ha, Reina?"
"God, Reina!" Sigaw niya. "Sa France pa lang... France pa lang, tayong dalawa na,
diba? Lagi tayong magkasama. I was your only friend! Tayong dalawa lang! Bumalik ka
lang ng Pilipinas, ni hindi ka pa nga nag si-six months dito nagkaboyfriend ka na
agad?"
"Who are you kidding? Wala kang boyfriend! You just wanna make me feel you have
one."
"Because you want to make me jealous? You want to hurt me? Or you don't really like
me at all kaya gusto mong paniwalain akong meron kang iba."
Liam has been a good friend, ayaw ko siyang saktan. Pero panahon na rin siguro para
itama ko ang mga pagkakamali ko. Napapikit ako.
Nakita ko ang galit sa mga mata niya. Nilapitan ko siya kahit na alam kong mas lalo
lang siyang magagalit sakin. Nilapitan ko siya kahit nasasaktan ako para saming
dalawa.
"Liam, I'm sorry. I'm sorry. Hindi ko naman alam na iba yung ibig sabihin mo dun.
Akala ko magkaibigan lang tayo-"
WHAT?
"Sino ang boyfriend mo, Reina?" Seryosong tanong niya kahit na mabilis na mabilis
parin ang paghinga niya.
Tinikom ko ang bibig ko. Kahit na itorture pa ako dito, hinding hindi ako aamin.
"Liam, just, I'm sor-" Hinawakan ko ang braso niya pero tinanggal niya ang kamay
ko.
"WHO'S YOUR BOYFRIEND, REINA?" Mariin niyang tanong.Kabanata 64
Just An Act
"Dapat kasi sinabi mo na lang agad sa kanya..." Sabi ni Wade sakin habang niyayakap
ako galing sa likuran.
"Alam ko. Masyado lang akong naging busy at hindi ko alam kung paano ko sisimulan
yun. Natatakot akong masaktan siya." Sabi ko.
Suminghap si Wade sa tainga ko, "Now don't tell me ipagpapatuloy mo lang yan dahil
sa takot mong masaktan siya?"
Muntikan ng magtama ang mga labi naming dalawa. Natulala ako sa kanyang mga labi.
Napatingin din siya sa labi ko pero lumingon siya sa gilid para maiwasan ang ito.
Natuyo ang lalamunan ko. Iniisip ko pa lang kung paano ko sisimulang sabihin kay
Liam ang tungkol samin ni Wade.
"I hope so, Reina. Lalo na't papalapit na ang world tour ko. I won't be here to
check on you anymore."
Bumaling ulit siya at tinitigan ako. Palingon-lingon ako nang tumingin siya sakin.
Para kasing hindi ko kaya ang intensity ng titig niya. Para bang may mga
expectations siyang tinatanim sakin.
"Reina, speak your mind. Hindi mo pwedeng pagtakpan ang katotohanan para lang hindi
masaktan ang ibang tao o para protektahan ang sarili mo. It's okay to speak your
mind. Kasi kahit anong mangyari, nandito naman ako, hindi kita pababayaan."
Tumango ako at lumunok. Hinaplos niya ng dahan-dahan ang buhok ko at hinalikan ang
pisngi ko.
"Naaalala mo kung paano kita napansin?" Ngumisi siya.
My cheeks burned, "Hmmm? H-Hindi, syempre... Hindi ko nga alam na may ganun."
Humalakhak ako.
"Because you told me you liked me, Reina. Lagi kang straightforward noon. Yung
napansin ko, straightforward ka pag alam mong wala kang masasaktan, pag tingin mo
okay lang. Pero tuwing may masasagasaan ka na, tumitiklop ka. It's not always
rainbows and butterflies, Reina. At some point, may masasaktan ka talaga."
Tama si Wade. I've always been straightforward to him. Alam ko kasing hindi ko siya
maabot. Pangarap na hindi ko maabot noon. Kaya kampante akong sabihin sa kanya yung
mga nararamdaman ko kasi alam kong ayos na ako maiparating ko lang sa kanya yung
nararamdaman ko. Pero ngayong alam kong masasaktan ko si Liam kung sasabihin ko ang
totoo, umuurong yung sikmura ko. Naduduwag ako. Kasi alam kong masasaktan ko siya.
Ilang beses kong inisip kung paano ko sisimulan yung pagsasabi ng totoo kay Liam.
Hindi ko iyon naisasagawa kasi hindi na siya nagpapakita sakin.
Tinitext ko siya...
Ako:
Hindi siya nag rereply. Nanghingi na rin ako ng suggestion kay Coreen, pareho sila
ng suggestion ni Wade, na diretsuhin na lang.
Nangangatog ang mga binti nang nakita ko si Noah kasama si Warren, madalas sila sa
bahay pero ngayon ay wala si Liam.
I treasure Liam. Sa lahat ng mga ginawa niya para sakin. Sa pag pupuno niya sa
buhay ko bilang kaibigan nang nasa France ako.
Tulala ako nang nagtatrabaho ako para sa magazine shoot ni Wade. Mamaya na yung
magazine shoot ni Wade. At bukas agad yung flight niya sa ibang bansa. Sa Korea
muna sila bago sa New York. Connecting flights, alam niyo na. At oo, nabigla din
ako nang nalaman kong sa New York talaga yung unang venue. Nirequest talaga kasi ng
mga pinoy doon sina Wade. Yung napuntahan lang nila nung Unang World Tour nila ay
Las Vegas, Miami, Japan, tsaka Hong Kong.
Buong akala ko ay nagpunta sila ng France kaya niya ako nakita doon, pero nagkamali
ako. Talagang sinadya niya lang pumunta ng France para hanapin ako, hindi dahil may
tour sila doon.
Napansin kong nilingon na kami ng mga tao. Imbis na dumiretso ako sa kanya ay
dinaanan ko muna yung mga damit niya bago nagmartsa palapit sa kanya.
"Paayos ng buhok." Ngumisi siya. "Gusto ko yung in character ka... Yung parawng
tuwing hinahalikan mo ako at nasasarapan ka na-"
Hinampas ko ang balikat niya at hindi ko maiwasang di tumingin sa mga taong busy sa
paligid.
He chuckled.
Tinignan niya lang ako sa repleksyon sa salaming nasa harap namin. Kinagat niya ang
labi niya at tinuro ulit ang buhok.
Halos kumuyom ang kamay ko nang inilapit ko iyon sa buhok niya. Nanggigigil ako
pero pinipigilan ko ang sarili ko. Baka mapaghalataan kami dito.
Inayos ko ang buhok niya at nakita ko ang nakapikit niyang mga mata sa salamin.
"Wade..." Bulong ko nang nakitang nakatitig na yung make-up artist ni Shan samin.
Mabuti na lang at nakapikit si Shan dahil inaayos yung eyeshadow niya kaya't hindi
kami nakikita.
"Yesss, Reina..." Malambing ang ungol niya nang sinabi niya iyon.
Nakita ko talaga yung pagdilat ng mga mata ni Shan para lang tignan kung anong
nangyayari kay Wade.
"Uy, okay ka lang, Wade?" Tanong ni Shan nang narinig iyon galing kay Wade.
Umiling ako at lumayo sa kanya. Dinalaw agad ako ng kaba nang naramdaman ko ang
titig ng make up artist ni Shan at maging ang isang P.A na nandoon.
"Okay, sige na, ready na, Wade and Shan!" Sigaw ng isangmaliit na babaeng mukhang
istrikta at staff ng magazine.
Pumwesto na ang mga photographers. Natapos na pala sila sa pagsi-set up. Ni-
reretouch naman ang concealer sa magandang mukha ni Shan. Grabe, nakita ko na siya
ng walang make up at ang masasabi ko lang ay halos walang ipinagbago. Natural
talaga ang ganda ni Shan Melendez. Siguro naman hindi ka makakapasok sa Showbiz
kung hindi, diba?
"Paano po? tatayo lang kami?" Tanong ni Shan habang nakatayo na sa gitna ng mga
lights at sa harap ng white backdrop.
"Oo. Tayo muna, mamaya lalagyan namin ng sofa dyan." Sabi nung babae.
Nakaupo parin si Wade sa kinauupuan niya nang sinulyapan ko siya. Nakahawak siya sa
kanyang labi at nakatitig sakin.
Oh that look!
Sinimangutan ko siya. Tsaka lang siya tumayo nang binigyan ko na siya ng masamang
titig.
Mas lalo lang akong kinabahan ng nagmartsa siya ng diretso papunta sakin. Baka
mamaya halikan ako nito at mahalata kami!
Pero imbes na ganun ang ginawa niya at tinapik niya ang balakang ko at humalakhak
bago ako nilagpasan.
SHET! Hindi niya ako tinantanan ng titig kaya tinoon ko na lang ang pansin ko sa
kay Wade at Shan na ngayon ay pinagdidikit na nung babae.
"Dikit pa, Wade! Ano ba naman yan! Pa tweetums naman kayong dalawa parang hindi mag
on sa likod ng camera!" Seryoso niya iyong sinabi.
Umiling lang ang babae sabay tulak kay Shan palapit kay Wade.
"Ayyy, sorry, Wade." Sabi ni Shan.
Itinulak pa siya lalo nung babae at nakita kong tumama yung dibdib ni Shan sa
nakadepensang kamay ni Wade."AYYYYY!" Sigaw sabay tawa ng mga staff at
photographers.
Kitang kita ko ang pamumula ni Shan. Inayos niya ang kanyang spagetti strap na
damit at maging ang bra niya sa loob.
Halos mapamura ako sa inis dahil sa nangyari. Pero imbis na magpakita ako ng
ganoong ekspresyon kay Wade ay pinigilan ko na lang ang sarili ko. Dahil alam kong
pag nakita niya iyon sakin, baka umatras lang siya dito ngayon.
Nakita ko ang pag iiba ng ekspresyon ni Wade simula noon. Ngising-ngisi si Shan at
patweetums na lumalapit kay Wade, pero blangko lang ang ipinapakita ni Wade at
hindi niya na ring nagagawang magbiro.
Sofa. May naaalala tuloy ako. Tumalikod ako at pumikit. I trust Wade, pero syempre
hindi naman talaga maiiwasang hindi mainggit.
"Bakit may sofa pa? Ilang shots na ba ang nagawa namin?" Masungit na tanong ni
Wade.
"Marami na, pero kulang pa kasi parang walang emosyon." Sagot nung isang
photographer.
"Tsaka kailangan din ito para sa article mismo." Dagdag nung babae. "Ngayon, gusto
ko ipulupot mo yung kamay mo sa katawan ni Shan. Yung tulad ng ginagawa ng mga
lovers."
Nalaglag ang panga ko sa hinihingi ng babae. Inaksyon niya pa ito para mas lalong
maintindihan ni Wade.
Wala akong ibang maisip kundi yung moves ni Wade sakin. Ganun siya kung maglambing
sakin. Yung ginagawa niya simula pa lang noon. Yung pagyayakap niya sakin galing sa
likuran habang nakaupo kaming dalawa. Yan yung paborito ko sa lahat ng ginagawa
niya.
"This is ridiculous." Nakita kong namutla ulit siya at halos mag retaliate na sa
mga staff.
"It's just an act, Wade." Sabi ng babae. "At ano naman sayo iyon? You're with
Shan!"
"AHHH! Ilang beses ko bang sasabihin, I'm not with her and I won't be."
Dumapo yung titig niya sakin bago kinusot at pinisil ang mga mata niya. Napalunok
ako. Tingin ko ay may naaalala din siya tuwing ginagawa niya iyon.
"It's not like it's new to you..." Napalingon si Shan sa mga naghihintay na
photographers.
Umambang magsasalita ng masama si Wade nang dinilat niya ang mga mata niya at
hinarap ni Shan.
"Do it."
Tumunganga siya sa mukha ko. Maging ang ibang tao ay napatingin narin sakin.
"Just do it."
Alam kong masasaktan ako dito. Hindi ko naman pala kayang may iba siyang kaganyan
kahit na alam kong peke, kahit na acting lang at hindi totoo. Tao rin ko at babae
na sensitive. But I need to be stronger than this. Hindi pwedeng dahil lang may
masasaktan o dahil masasaktan ako ay hindi na pwedeng gawin.
Dahan-dahang nilagay ni Wade ang kamay niya sa harapan ni Shan. Humilig palapit si
Shan sa kanya. Hinawakan ni Shan ang kamay niya at pinulupot niya ang mga daliri
niya sa daliri ni Wade. Kumunot ang noo ni Wade sa ginawa ni Shan.
"Noon, pag shoot naming dalawa, magkatabi lang naman, ah? Bakit ngayon may ganito?"
Tanong ni Wade sa kalagitnaan ng pag ki-click ng camera.
"Kasi po..." Pabirong sambit nung babae. "Talk of the town ang relasyon niyong
dalawa. Syempre ganun talaga-"
Kinalas ni Wade ang mga kamay niya kay Shan. Nakita ko ang galit na ekspresyon ni
Shan.
"Sabi ko, wala kaming relasyon!" Sabi nI Wade."Yeah, we get it Wade... You just
want to keep this a secret." Pabulong na sinabi nung babae.
Hindi iyon narinig ni Wade kasi ang buong pansin niya ay nandoon kay Shan.
"Oo na! Sinabi mo na, Wade! Stop it, okay?" Sigaw ni Shan.
"I'll stop it if you stop telling them we have this imaginary relationshit-"
"I'm not telling them, Wade, it's your fans!" Nabasag ang boses ni Shan.
"Ano ito, lovers quarrel?" Sabi ng photographer na hanggang ngayon ay hindi parin
tumitigil sa pagpipicture.
I get it, now... Showbiz, eh? Kahit na anong gawin mong paliwanag, ang papaniwalaan
lang nila ay kung ano yung gusto nila. Hindi nila kayang paniwalaan ang
katotohanan. Kung anong maganda sa pandinig, yun yunglalabas sa balita.
Pinagtatakpan ang mga pangit. Hindi ipinapalabas yung mga hindi gusto at hindi
bebenta sa mga tao. Lalo na pag dalawang matuong na pangalan at iisang love team
ang pinaglalaban. The mass will still win.
"I hate showbiz." Sabi ni Wade sakin habang nagliligpit ako ng gamit. "Reina?"
Hindi ako umimik. Tanging naiisip ko lang ay yung sinabi niya, I hate showbiz, too.
Pero anong magagawa ko, eto na siya at pangarap niyang sumikat noon. This is his
dream and I'm not that immature to take this away from him.
"Reina!" Sigaw niya at narinig ko ang pagkabasag ng boses niya sa huling pantig ng
pangalan ko.
Wala ng tao dito. Nauna na yung staff nina Shan para sa isnag hosting gig. Yung mga
staff naman ng magazine ay lumabas muna. Kaming dalawa lang ang nasa studio. Ang
inaasahan lang naming pumasok ay si Mr. Manzano, para ipahayag yung kontrata sa
article.
"Nope..."
"Nakita kita habang nag sho-shoot kami. Hindi ko nagustuhan ang ekspresyon mo. Do
you hate me now, Reina?" Unti-unting humigpit ang yakap niya sakin.
"No, Wade." Suminghap ako. "Of course, kahit sino naman siguro hindi iyon
magugustuhan. But I understand. This is just work." Sabi ko.
"Alam kong hindi mo talaga iyon magugustuhan. Kasi kung ako yung nasa position mo,
baka di ko rin kayanin pag may pumulupot na braso sa baywang mong hindi ako."
Nabasag ang boses niya.
Kinurot ang puso ko sa narinig ko galing sa kanya. Hindi ako sigurado kung sino
saming dalawa ang mas nasasaktan sa nangyari kanina. Kahit nagtatampo ako, agad
itong napawi dahil sa ipinakita niyang pagsisisi. Hindi naman niya kailangang
magsisi, kasi alam ko namang hindi niya talaga iyon sinasadya.
Napaawang ang bibig niya at nanlaki ang mga mata niya. Mas lalo siyang namutla.
Para bang nangyayari na iyong bagay na ayaw niyang mangyari...
Marahan akong ngumisi at yumuko para abutin ang labi niya. Nilapat ko ng marahan
ang labi ko sa labi niya.
"It's okay, Wade... It's really okay..." Sabi ko habang hinahalikan siya.
"WHAT THE?" Mas una kong narinig ang sigaw kesa sa pagbubukas ng pintuan.
Nilingon din ni Wade si Liam. Agad nagmartsa si Liam palapit sakin at hinila ang
braso ko palayo kay Wade.
"What are you doing, Reina?" Natataranta niyang tanong sakin.
"Liam, bitiwan mo si Reina." Tumayo si Wade at nilagay ang kanyang kamay sa mga
bulsa.
"Sino ka para utusan ako, Wade?" Matabang na baling ni Liam kay Wade.
Pumiglas ako sa pagkakahawak ni Liam sa braso ko. Binitiwan niya rin ito pero bakas
sa mukha niya ang disappointment.
Unti-unting napaawang ang bibig niya. Pabalik-balik ang tingin niya kay Wade at
sakin. Para bang hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. Parang imposible.
Nakita kong namuo ang mga luha sa mga mata niya. Unti-unti kong nakita ang
frustration sa kanyang mukha. Lumiwanag din ito at mukhang marami siyang napagtanto
sa sinabi ko.
"NO, REINA!" Pabiglang sigaw ni Liam nang umamba akong hahakbang na.
Hinila niya ulit ang braso ko. Malakas. Sa sobrang lakas nito ay hindi ko na
napigilan ang pagbalik kay Liam. Inilapit niya ang mukha niya sakin at hinalikan
niya agad ako.
Nanlaki ang mga mata ko nang nakitang nakapikit siya at hinahalikan na ako.
Itinulak ko siya pero hindi iyon ang dahilan kung bakit napaatras siya.
Sinuntok ulit ni Wade ang pulang pisngi ni Liam. Nakahawak si Liam sa isang mea
kaya hindi siya tuluyang natumba. Nakita ko ang panlilisik ng kanyang mga mata
habang tinitignan si Wade na umaamba ng isa pang suntok.
Huminahon ang nakakuyom na kamao ni Wade. Hinawakan ko ito at pinulupot ko ang mga
daliri ko sa kanyang mga daliri.
Napansin ko rin ang mabilis niyang hininga. Hinubad niya ang unang dalawang butones
sa kanyang damit bago nagpahila sakin palayo kay Liam.
"Wade... She's not your girl!" Galit na sinabi ni Liam habang inaayos ang sarili at
iniinda ang pasa sa mukha.
Naramdaman ko ang pagkuyom ulit ng kamao ni Wade kahit nakapulupot iyon sa kamay
ko.
"Kami ang magkasama sa France... Kami lang. Ako yung iginuguhit niya. Ako yung
sinasabihan niya ng I love you... At nagpapahalik siya sakin. Now, tell me, Wade,
is she really your girl?" Ipinilig ni Liam ang ulo niya.
Ramdam na ramdam ko ang pagkamuhi niya kaya nagagawa niya inisin si Wade para
makaganti.
"Ano, Liam? Yan ba ang gusto mo? Magyayabangan tayo kung anong mga nagawa niyong
dalawa?" He clenched his jaw. "Gusto mo ba talagang marinig kung anong mga nagawa
naming dalawa?"
"REINA, HINDI KAYO BAGAY!" Sigaw ni Liam at pinasadahan niya ng palad ang buhok
niya, tanda na umaapaw na siya sa frustration. "He's just... He's just a rockstar.
You're an Elizalde, for God's sake!"
Namutla ako sa sinabi ni Liam. Iyan mismo ang rason kung bakit nagkasira-sira kami
ni Wade noon. Masyado kong itinoon ang pansin ko sa estado ng aming buhay. Inisip
kong tama si Rozen, maaring gingamit lang ako ni Wade. Tanga ako noon, oo, pero
hindi ko kayang magpakatanga ng dalawang beses sa paulit-ulit na pagkakamali.
"Hindi yan ang sukatan, Liam. Walang sukatan sa pag ibig. Kung mahal mo, mahal mo,
wala ng tanong tanong-" Humakbang si Wade papunta kay Liam.
"Liam, stop it." Putol ko kay Wade. "Walang magdidikta sakin kung sino ang
mamahalin ko. Hindi ikaw... Hindi ang pamilya ko... Hindi ang pagkatao ko... Ako
ang magdedesisyon. Yung puso ko ang masusunod." Nanginig ang boses ko.Umiling si
Liam, "This is wrong, Reina. So wrong..." Naglahad siya ng kamay sa akin. "I'll
give you a chance, Reina. Pumili ka na ngayon bago pa mahuli ang lahat."
Hinila ko si Wade sa tagiliran ko. Nakita kong kumukuyom niya ang panga niya sa
galit. Para siyang naghihintay na lang na kalagan ko ang kamay niya para malapa
niya na si Liam sa sobrang galit niya.
Nakita kong namuo ang mga luha sa mga mata niya. Humakbang pa siya palapit sakin.
"Reina, let's go..." Inilapit niya ang nakalahad niyang kamay sakin.
Nag iwas ako ng tingin. Hindi na napigilan ni Wade ang panggigigil, dumapo na ang
kaliwang kamao niya sa labi ni Liam.
"You'll pay for this, Wade!" Sigaw ni Liam bago lumabas sa dressing room.
Buong araw akong tulala sa nangyari. Pabalikbalik kong inisip at nireview ang mga
nangyari. Masyado kaming naging harsh ni Wade kay Liam. Kaibigan ko si Liam kaya
nasasaktan din ako para sa kanya. Sinisisi ko ang sarili ko kasi hinayaan kong
maging malapit kaming dalawa.
"Tama ka, Wade, masyado akong naging mahina..." Nasabi ko rin sa kanya ang iniisip
ko. "Dapat noon ko pa sinabi sa kanya. Hindi ko naman kasi alam na mangyayari ito."
"It's okay, Reina. I can move the tour. I don't want to leave you here with these
prob-"
"You can't move the tour. Please, ipagpatuloy mo na yan. It's just Liam, we're
friends. Pagbalik mo dito, magiging maayos din kami."
Natahimik siya.
"Wade, gaya ng sabi ko, magpapakatatag ako. Hindi na ako mamamanipula ng pamilya
ko. Okay na si Rozen at kaya ko ng magsalita para sa sarili ko. This is my battle.
Ako yung dahilan kung bakit nagkaproblema tayo ng ganito kaya bigyan mo ako ng
pagkakataong patunayan sayo na kaya kong lagpasan ito."
Napangiti ako sa sinabi niya. Mamimiss ko siya ng sobra kaya palagi talaga akong
tatawag. Hindi ko naman kayang tumawag sa kanya ng 'all the time' kasi alam kong
busy siya. Dalawa at kalahating linggo lang naman siyang mawawala, kaya ko naman
siguro iyon.
Hindi ko siya inihatid sa airport. Aniya'y pag makita niya raw ako doon, baka
umatras siya. Hindi niya raw magagawang humakbang papasok sa eroplano pag nakikita
akong nasa lupa pa lang at tinitingala siya. Mabuti. Kasi kahit nasa bahay lang ako
ay sumisikip na ang dibdib ko. OA nga, pero talagang ganoon ang nararamdaman ko.
"Reina, nafeature yung gawa mo sa Fashion TV. At may kilalang designer ang pumuri
sayo." Natatarantang sabi ni Kira sakin habang ipinapakita yung video sa cellphone
niya.
"Ms. Elizalde, gustong ifeature ng isang magazine yung designs mo." Sabi ng isang
secretary sa Fashion Week.
"Talaga? O sige, a-ano," Nataranta na rin ako habang hinahalungkat ko ang bag ko.
"Pakibigay na lang yung calling card ko para diretso na."
Umiling ako.
"You should get one! Nag bo-boom na ang career mo, hindi pwedeng wala kang
secretary."
Nawindang ako sa unang tatlong araw na nawala si Wade. Tuwing tumatawag siya,
marami akong kinikwento at ginagawa.
"Ahh... Mabuti ka pa, nakikita mo ang sarili mo. Ako, hindi kita nakikita."
Humalakhak siya.
"Sayang wala ako diyan para icelebrate yung mga tagumpay mo. Di bale, pagbalik ko."
Alam ko kung anong ibig niyang sabihin kahit hindi niya iyon tinutukoy.
"Celebrate... yung ginagawa natin tuwing masaya tayo... at minsan tuwing nag
aaway..." Lumambing ang boses niya nang sinabi iyon.
"Ahh! I miss you, too, Reina." Narinig ko ang paghila niya sa kanyang kumot. "Too
much. Baka mapanaginipan kita nito."
Tumawa ako, "Okay lang naman, pero pwedeng hindi masyadong mahalay na panaginip."
Napangisi ako. Bolero talaga itong si Wade. Sarap kurutin ang singit. Haaay!
Nakakamiss!
Halos dalawang linggo na tawagan lang ang ginagawa naming dalawa. Tatlong beses
lang kaming nagkita gamit ang isang App sa cellphone. Masyado kasing busy. Iba pa
yung oras nila doon dito sa Pinas. Tapos na yung concert nila sa New York, ang alam
ko nasa LA naman sila ngayon. Siya pa yung gumigising sa kalagitnaan ng tulog para
lang tumawag sa freetime ko.
Masyado akong naging busy sa mga magazine na nag fi-feature sakin. At mamayang
hapon, ififeature ako sa isang talk show. Nawindang ako nang nalaman kong may offer
na ganito para sakin, sa sobrang saya ko halos ipauwi ko na si Wade dito para
makapagcelebrate kami. Ang mokong ay willing ding umuwi. Pero syempre, di ako
pumayag. Baka magbayad lang siya ng mahal sa manager niya pag di niya sinipot yung
concert.
"Sinasabi ni Shan Melendez na remarkable daw yung mga gown mo. Your designs are
unique and contemporary..." Tumangu-tango ang isang sikat na local host.
Nag guest kasi ako sa isang magazine TV na may sikat na host. Naaasiwa tuloy akong
sagutin ang mga tanong niya dahil masyado siyang feeling close sakin. Syempre,
ganun talaga siguro pag showbiz.
"Uhm, thank you po kay Ms Shan Melendez. Siguro yung tinutukoy niya ay yung mga
designs na ipinakita ko sa kanya. Contemporary akong magdesign pero syempre
nilalagyan ko ng classic touch, since iyon ang natutunan ko sa Fashion Design
school. The design will last if it's simple, elegant and classic."
Tuliro ako sa taping. Ang daming cuts at hindi ako marunong humarap sa camera ng
diretso. Tuwing nagsasalita ako, nakapirmi ang tingin ko sa host na patango-tango
lang.
"Maswerte ka at nagustuhan ng mga artista ang mga gawa mo. Gusto ko rin tuloy
magpadesign! Aha-ha-ha!" Weird na tumawa ang host.
Natigilan ako sa tanong niya. Bakit wala ito sa nireview kong mga tanong kanina?
"Uhmmm... Hindi naman. Hindi naman nakikialam yung mga magulang ko sa career ko.
They're busy with our business."
Tumango siya, "Well, siguro ay nakatulong din talaga ang pagpapadesign ni Ms. Shan
Melendez sayo tsaka ng boyfriend niyang vocalist ng Going South na si Wade Rivas,
right?"
WHUT? Ngumisi na lang ako. Ayokong magbigay ng masamang impresyon sa kanila. Ayoko
sanang magsalita pero tumaas ang kilay niya at nakikita ko na ang pagkakainis ng
staff sa likod ng camera.
"He described your design as..." Pinindot niya ang kanyang iPad at nakita kong
nanlalaki ang mga mata niya habang binabasa ito sa nakakagulat na tono,
"nakakaobsess. Ang galing galing niyang gumawa ng designs. Unique tsaka simple.
Kung pwede ko lang pakasalan yung designs niya, pinakasalan ko na." Tumawa ang
host. "Nakakaloka naman itong message ni Wade RivasUminit ang pisngi ko sa sinabi
ng host. WADE FREAKING RIVAS! WHY THE HELL WOULD YOU SAY THAT?
Kabanata 66
Ang Sapatos
Kumpleto ang pamilya ko. Nagpasabog ng confetti ang dalawa naming katulong
pagkapasok ko. Bihis na bihis ang mga magulang ko.
Nandoon din ang mga pinsan ko, mga tito at tita, at maging ang pamilya ni Liam ay
nandoon na.
"Congrats, hija! Alam aming may talent ka talaga noon pa, buti na lang at pinayagan
ka ni Francis na mag aral sa ibang bansa." Sabi ng tita ko.
Tinignan ko ang mga kapamilya kong nakangiti sakin habang may hawak na mga glass at
umiinom ng wine.
"Congrats, Reina!" Sigaw ng isang pinsan ko sabay yakap sakin. "Sikat ka na!"
Ngumisi pa siya lalo at may tinignan sa likod ko. Bumaling ako sa tinitignan niya
sa likod ko at agad kong naaninag ang mga bulaklak na dala dala ni Liam.
Halata sa mukha ni Liam ang pangamba at pagiging uneasy sa pagbigay sakin nito.
"Congratulations, Reina." Umamba siyang hahalikan ako sa pisngi ngunit nag iwas ako
at nagkunwaring hindi nahalata na ganun ang gusto niya.
Bumaling agad ako sa pinsan kong nakangisi at naghihintay ng halikan saming dalawa.
"Thank you, mom, nasurpresa ako!" Untag ko sa mommy ko nang nakitang lumalapit
samin.
"You're welcome, baby. Oh, dinner muna tayo. Diretso na sa garden!" Aniya saming
lahat.
"Ako na magdadala ng bag mo, Reina." Aniya nang napansin ang paghihirap ko.
Napatingin ako sa kanya. Tumango siya at naglahad ng kamay. Hindi ko alam kung
nagpapakatotoo ba siya o may kung anong susunod na mangyari. Basta ang alam ko,
ngayon pa lang ay kinakabahan na ako.
Inabot din niya ito agad. Dahil tumigil ako sa paglalakad, nahuli ako sa garden. At
dahil sumusunod lang si Liam sakin, sabay kaming dumating sa garden na hawak-hawak
ko yung flowers niya.
Umiling ako sa kanila at pinagmasdan ang reaksyon ng mommy ni Liam na nasa tabi ng
mommy ko.
Nang nakalapit na ako sa long table, binuhat ni Liam ang upuan ko at hinintay ang
pag upo ko.
"Ang gentleman talaga ni Liam." Sabi ng isa kong tita. "Bagay na bagay kayo hija."
Dagdag niya.
Ngumiti lang ako. Tumabi si Liam sakin. Pinagitnaan ako ni Noah at ni Liam.
"Rozen, where's Kuya Dash?" Tanong ko sa kapatid kong panay ang text habang
ngumingisi sa harap ko.
Noon, tuwing pasko o birthdays lang nagtitipon-tipon ang mga ito. Sa susunod na
buwan pa ang birthday ko kaya nakakawindang ang pagtitipong bigla nila ngayon.
"Ilang taon ka na nga pala, Reina?" Tanong ng tito ko.
"Rozen and Noah? Wala kang dapat ipag alala kasi mga lalaki ito. Itong si Reina,
babae, dapat ito yung isettle mong mabuti." Tinuro-turo pa ako ng tito ko.
Napalunok ako at napainom ng tubig. Nahuli kong nakatingin si Rozen sakin, seryoso
ang kanyang mga mata, pero agad din siyang bumaling sa cellphone niya.
Dahil iba yung pakiramdam ko, mas lalo akong nakinig sa mga usap-usapan ng
relatives ko. Lalo na yung mga usap-usapan nila tungkol sakin. Habang kumakain
kami, panay din ang interview sakin ng ibang pinsan ko.
"Grabe, ate Reina, idol ko si Shan at Wade, hindi ako makapaniwalang nakakatrabaho
mo sila." Bumungisngis ang pinsan ko.
"Oo nga, ate, I've seen Wade in person noon. Grabe, ang lakas ng dating niya! Plus
his tattoos!? Alam mo ba kung anong ibig sabihin ng tattoo niya? Hindi ako
makahanap ng article tungkol doon. Nag google na rin ako about his tattoo, pero
walang lumalabas."
"I bet it's Shan's name in latin or some old english text." Kumindat ang isa ko
pang pinsan.
Tinignan nila ako na para bang nasa akin ang kasagutan para sa mga katanungan nila.
Napansin ko ulit yung mga seryosong titig ni Rozen na agad ding bumaling sa kanyang
cellphone.
Nagpatuloy ako sa pakikinig sa mga pinag uusapan, lalo na syempre sa mga magulang
ko at mga magulang ni Liam.
Hindi nga ako makagalaw ng malaya dito kasi naiilang parin ako kay Liam. Ultimo pag
inom ng tubig ay nahihirapan ako kasi pansin kong pinapanood niya ako.
*TING-TING-TING*
Pinatunog ni mommy iyong wine glass sa tabi niya. Parang yung tinatawag ang
atensyon ng mga tao tuwing kasal.
"Good evening relatives and friends..." Sabi niya nang nakatingin sakin. "We are
all here to celebrate my youngest daughter's achievement. Proud na proud kami ni
Francis sa mga narating ng mga anak namin. Dashiel's doing good with our business.
At ayun nga, naghihintay na lang kami ng apo galing sa kanya. Rozen's handling the
rubber plantation. Malapit na rin yang maging separate sa kay Dash. Itong si Noah
naman ay nag iinvest sa mga bar at restaurants, and he's also recording now under
Moon Records with Liam Madrigal. Of course, we all know him. And now, Reina's
shining sa fashion industry. As a mother, wala na talaga akong maihihiling pa."
Namuo ang luha sa mga mata ni mommy. Yumuko si Dad at para bang may malalim siyang
iniisip.
Humagalpak sa tawa ang mga bisita. Napangiti din ako. Nahh! Si Kuya Dashiel muna.
Syempre, hindi pa kami kasal ni Wade. Kahit na loko iyon at simula pa lang ay balak
niya na yatang anakan ako, pinipigilan ko parin naman at sinasaway kong gumamit
kami ng... alam mo na... proteksyon. Pero minsan, makulit talaga, ayaw, pero
madalas, masyado akong nalalasing sa paglalambing niya kaya't hindi ko na iyon
namamalayan.
Lumamig ang ihip ng hangin. Ako lang yata yung nakapansin noon kasi panay parin ang
pakikinig nila kay mommy.
"Ngayon, ang mga Madrigal, as we all know, ay matalik na nating kaibigan simula pa
noon."
Sinulyapan ni mommy sina tita at tito sa tabi nila.
"They are really close to our hearts. Itinuturing ko na rin silang pamilya. Liam,
their son, was with my Reina nung nag aaral pa si Reina sa France. They've been
really good friends... and?" Tumaas ang kilay ni mommy.
Pinagtitinginan ako ng aking mga relatives. Umiling ako, pahiwatig na hanggang doon
na lang iyon. Mas lalo akong kinabahan sa patutunguhan ng usapan.
She cleared her throat again, "Ngayon, Liam wants to say something for Reina."
Alam ko na... Alam na alam ko na ang mangyayari. At hindi ko alam kung tatakbo ba
ako o haharapin ko ito kahit na pamilya ko ang makakalaban ko.
Ngumingisi din ang mga relatives namin habang pinapakinggan at pinapanood si Liam.
Nanuyo ang lalamunan ko. Alam na alam ko na talaga ang mga susunod. Naghihintay na
lang ako ng tyempo para sabihin ang mga nasa utak ko.
"Nung nasa Paris pa lang tayo, madalas ito yung laman ng sketchpad mo." Humalakhak
siya at namigayy ng limang papel galing sa sketchpad ko.
Iyon ang mga sketch ko noon kay Wade. Dimple lang ang detalye sa mukha. Hindi ko na
nilagyan ng mata, ilong at bibig. Namutla ako nang nakitang pinag pipiyestahan iyon
ng mga relatives ko.
"And we've been through many things. Nag away na tayo, nagkabati, naging sandalan
ang isa't-isa. I've known you too well sa loob ng ilang taon nating pagkakakilala.
Now..."
Nasa gilid ko siya at kahit hindi ko siya diretsong tinitignan ay nakita kong
lumuhod siya.
Nakakabinging tilian at sigawan ang natanggap namin galing sa mga relatives ko.
"I'm asking for your hand, Reina. I know it's too fast. Pero mahigit sampung taon
na tayong magkakakilala. At sa tatlong taon natin sa France, narealize ko kung
gaano kita kamahal. i love you, Reina Carmela Elizalde... There's no other perfect
man for you but me... Tanggap kita, kilala kita, at sabay tayong lumaki. Please,
marry me."
Mas lalo silang nagtilian. Sa gitna ng tilian nila ay napatayo ako. Nangatog ang
tuhod ko nang hinarap ko ang tumitingalang pamilya ko. Hinihintay nila ang sagot ko
kaya imbes na tumili sila ay nanahimik sila.
Nakaluhod parin si Liam sa gilid ko kaya't hinila ko ang kamay niya ng buong lakas
at pinatayo siya.
"Liam, stand up, please..." Buo ang boses ko pero naghuhuramentado na ang sistema
ko.
Mas lalo lang akong kinabahan dahil sa ipinakitang pananahimik ng pamilya ko.
Tinitigan ako ni Liam. Hindi siya makapaniwalang kaya kong sabihin iyon sa harap ng
pamilya namin.
"And it's a no..."
"REINA! GODNESS!" Sigaw ni mommy at agad akong tinabihan. "Liam is a good, good
boy! He's good for you!"
"Pinlano na natin ito, noon pa, Francis, ther's no turning back." Sabi ng mommy ni
Liam sa daddy ko.
"I know..."
Bumaling si daddy sakin. Namuo ang luha ko nang nakita kong hindi malambing ang
ekspresyon ni dad.
"Reina, you've been with Liam for a long time. Wala kang ibang kaibigang lalaki
bukod sa kanya. Do you have someone else?" Tanong ni dad.
"Dad, kung may mahal man ako o wala, wala kayong karapatan na iengage ako sa isang
tao dahil lang pinagkasundo niyo kami. I have my own choice."
"Pero Reina, kailan? You're almost 23. You don't have a lot of friends-" Sabi ni
mommy na pinutol ko naman agad.
Iniisa-isa ko yung mga mukha ng relatives ko. Kitang kita ko ang disappointment sa
mga mukha nila sakin. Kitang kita ko ang pananahimik at pagpapakumbaba ni Liam sa
harapan nila... Kitang kita ko ang pag iiling ni mommy at daddy.
Noon pa man, alam ko na talagang may plano silng ganito para saming dalawa ni Liam.
High school pa lang ako, nakita ko na itong paparating. Pero hindi ako
makapaniwalang nangyayari ito ngayon.
I know and I get it. Mayaman kami. Mayaman ako. We need our wealth just around the
family bloodline. Kung hindi man ay dapat mayaman din ang mapapangasawa ko. Not
just mayaman, dapat talagang dugong mayaman. wo. I can't just marry a roalan ang
mga magulang ko. I can't just marry a rockstar - iyon siguro ang sasabihin nila
kung nalaman nilang si Wade Rivas ang gusto ko.
"Ma, it's either I marry him and I'll be forever miserable or I'll marry who I want
so I'll be happy. Iyon lang po." Tinignan ko isa-isa ang mga tita at tito kong
mukhang disappointed. "Liam's a good man. He's a good good person. And I apologize
kung ganito ang magiging decision ko. Kasi hindi naman ito yung decision na alin
yung mas magandang sapatos. Na pwedeng yung gusto niyo ang masusunod kasi masisira
din naman ito sa huli at makakabili pa ako ng bago. This is a life changing
decision... and I choose to marry the man I want to marry. I'm not going to marry
just because you want me to marry him. Ako yung magdedesisyon kasi ako yung
makakasama nung tao habang buhay."Natahimik silang lahat. Si Rozen lang yata yung
natutuwa sa mga sinasabi ko.
"I-I'm not going to be manipulated..." Again. "I'll run my own life. Kung anong
desisyon ko, deal with it. If you don't deal with it, then that's your problem. The
question isn't which shoe looks better on me. Ang tanong dito ay kung kasya ba
iyon. So, sorry mom, dad, tito, tita, Liam, but the shoe doesn't fit..."
Tinalikuran ko sila at iniwang nakalutang lang ang mga salita ko sa ere. Hindi ako
magpapakasal kung hindi rin lang si Wade.Kabanata 67
Umiiyak ako sa kwarto ng tumawag si Wade sakin. Matagal kong sinagot yung tawag.
Inayos ko pa kasi ang boses ko. Wala akong balak na maglihim sa kanya, ang
ikinakatakot ko lang ngayon ay ang pag aalala niya. Nakaya ko namang mag isa,
kaya't hindi niya na kailangang mag alala. Baka umuwi lang iyon dito kahit di pa
natatapos ang concert niya sa L.A.
Hindi siya agad sumagot. Para bang inisip niya munang mabuti kung may problema ba
ako dahil sa boses ko.
Hindi ako makapaniwalang sa tono lang ng boses niya ibinase na may problema ako.
"Reina, uuwi ako pagkatapos ng L.A concert. You have to tell me what's your
problem..." Aniya.
Umiling ako kahit alam kong di niya iyon nakikita, "Wala, Wade. Tapusin mo muna
yung concert mo. Can't wait to see you... Miss na miss lang kita."
Hindi siya naniniwalang wala akong dinaramdam. Ayaw ko munang sabihin sa kanya ang
nangyari. Knowing Wade, baka dumiretso lang iyon dito nang di tinatapos ang concert
para lang ipagtanggol ako.
"You don't have to worry, Wade, I'm doing fine." Sabi ko sa kanya sa huli. "And
Wade..." Sabi ko.
"Reina?"
Hindi ko alam kung padalos-dalos ba yung desisyon ko o yun talaga ang matagal ko ng
pinag iisipan. SIya. Siya yung gusto kong makausap. Dahil karamihan sa fans ni Wade
ay fans din niya, kaya nga may WadeSha dahil iyon ang gusto nila para sa kanilang
dalawang iniidolo. Ramdam ko sa mga sagot ni Wade ang pag aalala at pagtitiwala.
Para bang pinipilit niya ang sarili niyang hayaan ako sa desisyon ko, pero hindi
niya parin magawang ipaubaya sakin ang lahat.
Mas pinili kong sa high end na restaurant kaming magkita. At least, publiko pero
wala masyadong madla na mag aabang sa kanya. Sa restaurant ng Le Marcelle kami
nagkita. Naka itim na dress siya, naka ponytail ang buhok at may malaking sun
glasses.
Hindi niya alam ang pag uusapan namin. Mabuti nga at pumayag siya kahit busy siya.
Aniya'y wala dawng problema basta kaibigan niya. Masaya ako't tinuturing niya akong
kaibigan. Pero pagkatapos nito, hindi ko alam kung kaya niya pa ako tawaging ganun.
Tumayo siya nang dumating ako. Grey ang kulay ng dress ko at nakalugay lang ang
buhok, tulad ng lagi kong ayos.
"Nabigla talaga ako at nakipagkita ka sakin, Reina! Hindi ko alam kung nananaginip
ba ako o ano..." Tumawa siya at nagbeso sakin.
Sabay kaming umupo. Umorder ako ng maiinom. Ganun rin ang inorder niya.
"Hectic talaga ang schedule ko ngayon. Buti na lang at nung nag set ka ng date ay
wala pa akong appointment." Tumawa siya.
"Uy, masyado kang formal! Ganyan ba talaga pag anak mayaman?" Tumawa ulit siya.
Hindi naman sa ganun pero talagang di ko magawang bumungisngis kasabay niya gayung
may maselan akong sasabihin.
Marami kaming pinag usapan, tungkol sa showbiz, mostly. Kasi iyon naman yung lagi
niyang binabanggit, 'sumisikat' na raw ako at kailangan ko ng background sa
showbiz.
"Nagsimula ako sa child star, diba? Kaya hindi ko na masyado maalala kung paano ako
nag aadjust sa mga situation. Bigla na lang akong namulat na alam ko na kung paano.
Ikaw? Alam kong pinanganak ka ring sikat, pero hindi tulad sa aking sa
showbiz.""Hindi naman talaga ako sanay na sanay sa pagiging sikat. Ang alam ko
lang, hindi na ako nabibigla kung may nakakakilala sakin."
"Si Wade kasi nagmula sa hirap. Alam mo yun? Hinahangaan ko talaga yung mga taong
ganun. Down to earth ang pamilya niya. Down to earth din siya. Matalino. Alam mo
bang gumraduate siyang Magna Cum Laude- Ay oo nga pala, diba schoolmates kayo?"
Tanong niya.
Tumango ako, "First year college nang nag classmate kaming dalawa sa Philosophy.
Nakilala ko siya dahil sumali siya sa Zeus, yung banda nina Liam ngayon."
"Oo nga... Alam ko yun eh. Tapos bigla siyang kinuha sa Going South. Si Adam kasi
kilala niya na noon pa. Pareho yata silang taga Alegria."
"Bakit nga ba talaga siya umalis sa Zeus. Ang alam ko, may offer na rin sila sa
Moon Records noon..." Humilig si Shan sa mesa para makinig sa sasabihin ko.
"Nung umalis siya, nawala yung offer kasi hindi sila makahanap ng pamalit kay Wade.
Nadisband ang Zeus." Dagdag ko.
"Ang mean talaga ni Wade..." Suminghap siya. "Sayang yung Zeus noon eh."
Hindi ako makapaniwalang normal ko itong sasabihin sa kanya. Hindi ko makita ang
mga mata niya dahil naka sun glasses siya pero hindi ko iyon ipapahubad sa kanya.
Alam kong kailangan niya yun, kahit na hindi siya dinudumog dito, nasa public place
parin kami.
Hindi na sumagot si Shan. Natigilan na lang siya. Para bang dapat may kasunod pa
yung sinasabi ko kaya pinagpatuloy ko iyon.
"Hinusgahan ko siya. Buong akala ko, totoong ginamit niya lang ako para makapasok
sa banda. Iyon ang plano nila ni Zoey. Pero hindi niya iyon tinuloy dahil minahal
niya na ako."
Tumindig ang balahibo ko sa sinabi ko. Nakita kong napalunok si Shan at tumango.
"Really?" Halos matawa siya sa sinabi ko pero bakas sa boses niya ang panginginig.
"Pero bakit? I mean..." Tumawa siya ng bahagya. "Saan... Saang bansa ka nga galing,
Reina? Saan ka nag aral?"
Patuloy siyang umiiling habang umiinom ng tubig, "A-Are you... resigning? What are
your plans? Bakit mo s-sinasabi sakin 'to? Hindi na ba kayo nagkakasundo ni-ni
Wade?"
"Hindi, Shan, nagpaplano akong lumabas. Wade's been vocal about your fake
relationship. Lagi niyang nidedeny ang relasyon niyo sa publiko."
Well, except nung kakarating ko lang. May pa 'no comment' pa siyang nalalaman.
Pinagseselos yata ako noon.
"N-Nagkabalikan kayo?"
Nakita ko ang isang luhang tumakas sa ilalim ng sunglass niya. Nanginginig ang
nakaawang niyang labi habang hinihintay ang sagot ko.
Dahan-dahan akong tumango. Bumuhos yung luha niya. Panay ang punas niya gamit ang
mga tissue sa harapan namin.
"I-I'm sorry, Reina... It's just..."
Nataranta ako. Kinuha ko yung mga tissue at ibinigay sa kanya. Tinanggap niya rin
naman ang mga ito."It's just... I love Wade." Pabulong niyang sinabi. "I'm in love
with him."
Nanlaki ang mga mata ko. I saw this coming, pero nakakabigla parin.
"He's harsh... He's eccentric... pero I adore his talents and charisma so much!"
Mas lalo siyang humagulhol.
Iyong tipong hindi ko na maagapan ang pagtulo ng luha niya. Kung alam ko lang na
ganito ang mangyayari ay sana sa condo niya na lang kami nagkita.
"I know... Mahal ko rin siya kaya naiintindihan kita." Kinurot ang puso ko sa
sinabi ko.
Ang weird... Ang weird pag may kilala kang mahal din ang taong mahal mo.
"Alam mo yung tumitindig... yung balahibo ko tuwing lumalapit siya? A-Alam mo yung
u-umaasa ako na isang araw, kahit na harsh siya, pag m-magustuhan niya ako, worth
it. Kasi alam mo yun, may hinihintay siyang bumalik n-na taga ibang bansa. Ibig
sabihin, k-kaya niyang maghintay... P-Puro yung nararamdaman niyang pagmamahal."
"Oo. Sinabi niya iyon noon, sa isang interview tungkol sa tattoo niya."
"It's Reina, Shan. Alibata yung ginamit niya para buuin ang pangalan ko."
"Reina... Carmela... his dog. Sinasabi niyang mahal na mahal niya si Carmela..."
Napangiwi ako nang naalala ko yung aso ni Wade. Believe me, sweet pakinggan pero
damn Rivas!
Namuo din ang luha ko dahil sa realization ko. Noon pa man, kahit wala pa ako dito,
nagpaparinig na siya sakin.
"I love him, Reina. Kaya kong maghintay kasi alam kong worth it na kung umibig
siya. I-I've heard he's a playboy, noon. Pero tahimik lang siya sa parteng yan...
Para bang ikinakahiya niyang napagdaanan niya iyon. Pero kita naman siguro sa
karisma niya, alam niya kung paano magdala ng mga tao, simple lang sakanya ang
makihalubilo. And the stage is natural for him, hindi siya kinakabahan tuwing nag
peperform.. at nakakaya niyang paibigin ka sa i-isang kanta lang."
Nakikita ko ang sarili ko sa mga sinasabi niya. Ganung-ganun din ang nararamdaman
ko. Tumango na lang ako at napapikit. Nag concentrate ako sa paghinga ng tama para
hindi ako tuluyang humagulhol.
Doon lang din tumulo ang luha ko. I know what she lost... Kung hindi ako bumalik,
malaki ang pag asa nila ni Wade. Baka nga mapaibig niya si Wade. She's not that
bad. She speaks her mind. Noon pa man, nakita ko na ang pagiging totoo niya kay
Wade. At iyon ang naging dahilan kung bakit ako napansin ni Wade noon. Kaya hindi
ako magtataka kung isang araw ay mahulog ng tuluyan si Wade sa kanya, lalo na kung
di ako bumalik.
Tumango ako.
"Reina, can you leave me, please. Don't worry, hindi ako magsasalita sa media.
Hihintayin ko yung pag amin niyo ni Wade. H-Hindi ko nga lang maipapangako na sa
inyo yung fans. I can't control them... I-I will try to..." Humikbi siya.
Tumayo ako at inayos ang sarili ko.
Nag alinlangan pa akong umalis pero hindi niya na ako pinansin. Humikbi na lang
siya at inaayos ang sarili.Warning: SPG
------------------------------------
Kabanata 68
Naging mabilis ang panahon. So far, tahimik naman si Shan. Wala pang mga issue
tungkol sa kaniya o sa kay Wade.
Napaupo ako sa kama ko. Hindi ko pa nga natatanggal ang muta sa mata ko ay
nakarating na siya?
"Nauna na ako. I just really want to check on you. And I miss you so much!"
Malambing niyang sinabi.
"I miss you, too. Pero hindi naman kailangang dumiretso ka na dito. I'm okay-"
"No. Gusto kong nandito ako. At wala ka ng magagawa kasi bumababa na ako ng
eroplano. I'm with Mr. Manzano's guards. Hindi alam ng media na nandito na ako kaya
walang mag aabang sa condo."
Halos mapatalon ako sa saya. I can't believe it! Talagang nakauwi na si Wade!
Pareho na kami ng lupang tinatapakan. Hindi ko mapigilan ang ngiti ko. Gusto ko ng
maligo agad at magbihis. Sana naghintay ako sa condo nila.
Napatingin ako sa opisina nina mommy at daddy. Naging malamig ang turing nila sakin
mula nung natapos ang party. Maging ang mga relatives ko, ganun din ang pakiramdam
sa akin. Hindi na rin gaanong nagpupunta si Liam dito. Tinitext ko siya, gusto kong
mapanatili yung pagkakaibigan namin pero hindi niya ako sinasagot.
"Oh! Come on, Noah? Hindi ako grounded... I'm old enough for that! Late na ako kaya
wa'g mo na akong intrigahin." Sabay lagay ko ng earrings sa magkabilang tainga ko.
Hindi na sila gaanong umaalis ng bahay simula nung party. Para bang gusto nilang
mapalapit sakin nang malaman nila kung ano ang mga gusto ko at bakit ayaw ko kay
Liam. Masaya ako kasi nandyan sila, kaya lang, unti-unti ring napalitan ang saya ko
ng pagkainis. Bakit ngayon pa? Hindi rin maiaalis sa kanila ang tampo. Nagtatampo
parin sila dahil hindi ko sila pinagbigyan sa hiling nilang pakasalan ko si Liam.
Madali kong pinaandar ang sasakyan ko at pinaharurot papunta sa condo ni Wade.
Kalahating oras ang naging byahe dahil masyado ng traffic. Iyon na yata ang
pinakamahabang kalahating oras para sakin.
Maraming tao sa condo kaya kahit na kampante akong walang media, nag ingat parin
ako. Pinindot ko ang floor ng condo ni Wade at halos tumakbo na ako papunta sa
pintuan niya nang tumunog ang elevator para palabasin ako.
Hindi na ako kumatok, ginamit ko na lang ang susi ko. Mabilis kong binuksan at
sinarado ang pintuan ko.
Nabigla ako nang bumungad sakin ang topless kong boyfriend. Inabangan niya talaga
ang pagdating ko. Napatalon ako sa tuwa. Kinukurot ang puso ko sa tuwa kaya tumalon
ako at niyakap ang leeg niya.
Sinalo niya ako at pinulupot niya ang buong katawan ko sa makisig niyang mga bisig.
Hindi na siya nagsalita, nang nagtama ang mga labi namin, agad kong naintindihan
kung gaano niya ako ka-miss. Sabik na sabik siya. Ganun din ang naramdaman ko sa
sarili ko.
Kumahol pa si Carmela.
Baka madapa kami dahil masyado na kaming nahuhumaling sa halikan naming dalawa.
Unti-unti niya akong binaba nang nahirapan na akong yumuko para abutin yung labi
niya. Hinawakan niya yung baywang ko, nag ti-tiptoe naman ako ngayon para lang
maabot yung labi niya."I miss you so much, Reina." Huminga siya at pumikit habang
isinasandal ang noo niya sa noo ko.
Pumikit din ako at inilapat ko ang labi ko sa labi niya. Mariin at mainit.
Natigilan siya.
"Gusto nilang magpakasal ako kay Liam. Hindi ako pumayag, Wade. Kung ikakasal man
ako, sayo yun, hindi sa ibang tao. Ikaw lang ang minahal ko kaya ikaw ang
papakasalan ko."
Uminit ang pisngi ko sa sinabi ko. Tumigil ako sa pag abot ng labi niya. Nahiya
ako. Pakiramdam ko ako yung nag aalok ng kasal sa kanya. Gusto ko lang namang
malaman niya na siya talaga ang pipiliin ko. Hindi na ako mag kukunwareng okay lang
na sundin ko ang pamilya ko. This is my choice.
"N-Nagawa mo yun..."
Nagtama ang mga mata naming dalawa. Hindi na ako makapagsalita. Nanuyo ang
lalamunan ko sa bigat ng tingin niya. Tumango na lang ako. Pumikit siya at kumunot
ang noo niya bago ako hinalikan.
Tumindig ulit ang balahibo ko. Lalo nang nang ang tanging narinig ko na lang ay ang
mga labi naming marahan at sabik na naghahalikan. Sa sobrang lakas at sabik niya,
napaatras ako at napasandal sa dining table.
"Ahh... shit!" Mura niya pagkatapos niya akong tignan. "Pulang pula ang pisngi mo
at pumipikit ka pa..." Kinagat niya ang labi niya at gumapang yung kamay niya sa
ilalim ng floral top ko.
Madali niyang tinanggal ang butones ng floral top ko at nagsimula siya sa paghalik
sa leeg ko. Napapatingala ako sa kiliti ng halik niya. Nangangatog na ang binti ko.
Hindi ko alam kung kaya ko pa bang tumayo gayung sinisimulan niya na ang mga halik
na yan sakin. Hinuli niya ang dibdib ko ng labi niya.
Ugh! Hindi ko alam. Bibigay na talaga ang binti ko. Sumandal pa ako sa dining
table. Gusto ko na lang pumatong at umupo doon. Ginulo ko ang buhok niya habang
patuloy niyang hinahalikan ang dibdib ko. Ang isang kamay niya ay dumapo na sa
shorts ko.
Hindi ko napigilang ibahiga ang magkabila kong binti. Darn! Uminit ang pisngi ko.
"Wa-" Hindi ko na tinapos ang pangalan niya, kinagat ko na lang ang labi ko kasi
alam kong mahihiya na naman ako sa oras na marinig ko ang sarili kong sinasabi
iyon.
"Ugh!" Binaba niya ang shorts ko at madali niya ring binaba yung kanya. Kinapa ko
yung shorts ko at may nakapa ako doong condom. Ngumisi ako at binigay agad sa kanya
kahit na alam kong tatanggihan niya iyon.
Umiling siya at hinagis sa dining table ang condom. Ayaw niya talagang gumamit.
Magaling din ang isang ito, ah! Syempre, madalas niyang ginagawa noon. Kaya lang
natatakot talaga ako dun sa banta niyang bubuntisin niya ako.
Tama siya. Hindi na nga kami nakaabot ng kwarto. Hindi naman ito ang unang
pagkakataon na hindi namin sa kwarto iyon ginawa. Pero damn, it feels so good.
Pagkatapos noon ay binuhat niya ako. Alam niya yatang nangatog na yung binti ko sa
ginawa namin. Hinalikan niya ng isang beses ang leeg ko bago nilapag sa sofa. Umupo
siya doon at hinaplos ang buhok ko.
"Hindi mo sinabi saking may nangyari pang ganun. Alam ko na noon pa, na may plano
ang mga magulang mong ipagkasundo ka sa kay Liam. Para yan sa pamilya mo."
Pumikit siya at hinalikan ang ilong ko. "Yes, Reina. And I'm so happy..."
Matagal kaming nagyakapan sa sofa. Ang init talaga ng katawan niya. Hindi ko
maiwasang mag isip ng green tuwing nararamdaman ko ang init ng katawan niya.
"Alam ko namang magulo pa tayong dalawa kaya hindi ko hahayaang mabuo yung junior
ko habang ganito. Di bale, pag nakasal na tayo, aanakan kita ng marami." Humagalpak
siya ng tawa.
"Dapat isisilang siyang tanggap ng pamilya mo. Lumaki akong masaya sa simple kong
pamilya. Dapat ganun rin siyang lumaki."
Napaisip tuloy ako. Ano kaya ang itsura ng magiging anak namin? Lalaki kaya o
babae? Ewan ko, basta ang alam ko, maganda o gwapo ang bata. Ang gwapo-gwapo kaya
ni Wade.
I promise to raise our child really well. Hinding hindi ko ipaparamdam sa kanya na
kunware lang ang pagmamahal ko.
"Ayokong balang araw..." Tumingin siya sakin. "Pag nakilala niya na yung babaeng
mamahalin niya, magsisisi siya kung bakit nag bulakbol pa siya, magsisisi siya sa
mga kasalanan niya at iisipin niyang di siya karapatdapat para sa babaeng iyon."
"Mag aalinlangan siya at hahaba pa ang kwento kaya umabot pa sa puntong iiwan siya
ng mahal niya." Tumatawa na siya sa kalagitnaan.
"That's your story, not our child's!" Hinampas ko ulit yung abs niyang nag flex.
"Sana maganda ang katawan niya." Sabi ko. "Lalo na kung lalaki."
"Kung babae, hindi pwedeng lumabas kasama ang ibang lalaki. Kasi paniguradong mana
sayo yun, baguhan." Tumawa ulit siya.
Buking
Umiling ako.
"They won't." Aniya. "Tsaka, no problem with that, Reina. Aamin din ako pagkabalik
ng manager ko dito."
"Pero habang hindi pa alam ng publiko, mas mabuti sigurong manahimik muna."
Iyon lang ang tanging naisip ko. Siguro hindi naman mamasamain ng mga taong
nakakakita kung dalawa kaming kasama ni Wade.
Sabay kaming umalis sa condo niya. Lumalayo ako dahil gusto niyang dumidikit siya
sakin. Gusto niyang nakaakbay siya o di kaya ay nakahawak siya sa baywang ko.
Siniko ko siya nang may pumasok sa elevator. Nag uusap yung dalawang propesyunal na
babae, pero nanahimik sila nang nang nakita si Wade.
Bahagya akong lumayo kay Wade kaya nagawa nilang pumagitna saming dalawa. Napakamot
si Wade sa batok niya habang sinisimangutan ako.
"Shhhh..."
Napalingon ang mga babae sakin. Diretso lang ang tingin ko na para bang seryosong
tumitingin sa kawalan at naghihintay na bumukas lang ulit ang elevator.
Saka lang ako nakahinga ng maluwang nang nakarating na ako sa sasakyan ni Wade.
Bumuga ako ng malalim na hininga habang tumatayo doon.
"Reina, aamin din ako. Bakit hindi parin pwedeng makipagharutan in public?"
Humalakhak siya.
Hindi na ako nakapagsalita dahil umamba na siyang hahalikan ako. Hinampas ko ang
dibdib niya. Hindi siya natinag. Shiz those heat inducing abs.
"WADE!"
"Shhh! Walang tao dito sa parking lot... Walang makakakita..." Nakangisi siya nang
palapit at palapit na ang kanyang mga labi.
"Oh, hayan, tapos na! Tayo na!" Sabi ko sabay tulak sa kanya.
Umiling siya nang nakangiti. Ang gwapo niya talaga. Kahit na pinipindot niya lang
naman yung alarm ng sasakyan niya ay gwapong-gwapo na siya.
Pumasok na ako sa loob. Pumasok din siya at pinaandar agad ang sasakyan.
"Punta muna tayo kay Zoey." Sabi ko at kinuha yung cellphone para itext si Zoey na
kailangan namin siya.
"Ugh! Wade!"
"Kahit na..."
Hindi ko na maayos yung pagtitext ko dahil sa kamay niyang nasa hita ko. Umaalis
lang ito tuwing kailangan niyang mag change gear. Panay naman ang tanggal ko sa
kamay niyang bumabalik agad doon.
"Mag preno ka naman." Saway ko ulit kasi lumalapit na masyado yung palad niya.
Umiling na lang ako nang nakita kong nakatingin lang siya sa kalsada at
nakabalandra ang kanyang dimple.
"Reina, just let her act normal. Malapit na rin naman akong umamin. Hindi na namin
kailangang mag PDA para lang ipangalandakan na may relasyon kami. Naglalakad lang
tayong tatlo, agad na may issue na saming dalawa, kaya wa'g ka ng mag alala." Sabi
ni Wade sabay lahad ng kamay sakin.
"You think kayo ang bibigyan ng issue pag nakita nilang magkahawak-kamay tayong nag
go-grocery."
"Fine! Babae ka! Kundi lang kita mahal!" Nauna siyang maglakad.
Naligo ako ng tanong tungkol sa mga gowns na kanyang susootin. Masyado ring vain
itong si Zoey. Iyon lang talaga yata ang laman ng utak. Maging ang balak kong
clothing line ay halos iblackmail niya pa ako para lang gawin ko siyang image
model.
Tumangu-tango lang ako habang nilalagay ang mga bilihin sa cart na tinutulak ni
Wade. Naka aviators parin siya at tuwing may tumititig sa kanya ay agad siyang nag
iiwas ng tingin.
"Mukhang oo, kasama niya na naman yung model." Si Zoey iyong tinutukoy nila.
Hindi iyon narinig ni Zoey dahil panay ang talak niya tungkol sa next gig niya.
Famewhore talaga ang isang 'to.
"Let's make this fast." Sabi ko nang narealize na may kumukuha na ng picture.
Kahit na hindi pa naman nila confirmed na si Wade nga itong humahakbang sa tabi ko,
marami ng nakakuha ng picture. Malamang kumalat na rin na nasa Manila na ang
iniidolo nila.
Tumakbo kami palabas ng supermarket kasi talagang dumami na ang mga taong nag
pipicture sa kanya.
"Ikaw lang ang masaya, Zoey." Sagot ni Wade habang isinusoot yung seatbelt niya.
Bumungisngis si Zoey, "Hindi naman kasi kayo masaya kasi di niyo sinasabi sa
publiko. May lihim pa kayo. Pag nalaman nila yan, at malaya na kayong nakakagalaw,
then you'll get used to it."
Natahimik ako. Hindi ko alam kung publiko lang ba yung kalaban namin o pati yung
pamilya ko.
Nagkatinginan kami ni Wade. Nakita kong dumapo ang titig niya sa may dibdib ko.
Uminit ang pisngi ko. Akala ko pa naman naiisip niya yung mga sinasabi ni Zoey,
pero yun naman pala, kamanyakan na naman ang inaatupag niya!
"Seatbelt mo. Ugh! Reina Rivas." Inabot niya yung seatbelt at sinoot sakin.
Tumindig ang balahibo ko sa narinig ko sa kanya at sa ginawa niya! Pero mukha lang
namang normal iyon para sa kanya, nagawa niya pang lumingon kay Zoey nang nagtanong
si Zoey ng ganito...
"REINA RIVAS? OMY! DON'T TELL ME NAGPAKASAL NA KAYO? Secretly married ang peg?
Ganun yung mga artista madalas, eh! Talaga?" Rumaragasa yung mga sumunod na tanong
niya, "Kailan? Saan? Paano? Sinong kasali? Ba't di ako kasali? Sus! Talagang
sisikat pa lalo ako pag isisiwalat ko 'to sa media pero pasalamat kayong dalawa at
mejo malaki-laki yung atraso ko sa inyo noon."
"Weh? Liars!"
"Wa'g kang mag alala, pag magpapakasal kaming dalawa, invited kayong lahat."
Napatingin si Wade sakin.
Para bang gusto niyang makita ang reaksyon ko. Suminghap ako at tinitigan siya
pabalik.
"Gusto ko ng simpleng wedding. Yung sekreto. I hate showbiz, Wade." Sabi ko.
"Asus! Reina! Ang saya kaya ng bonggang wedding! Yung tipong laman kayo ng
magazine. Nafeature kayo ni Korina at buong hapon nadelay ang mga shows para lang
sa wedding of the year special?"
Hindi ko alam kung bakit ito yung pinag uusapan namin ngayon. Ni hindi ko pa nga
alam kung matatanggap kami ng mga magulang ko. Sa bagay, matanggap o hindi,
magpapakasal ako sa kanya.
"Thanks, Zoey." Sabi ko nang pababa na si Zoey.
Kumaway siya nang paalis na kami ni Wade. Buti na lang talaga nandyan si Zoey.
Mabilis kaming nakarating sa condo ni Wade. Syempre, ninja moves ulit. Ako yung
unang pumasok bago siya. Siya yung may dala ng mga pinamili namin.
Pagkarating niya sa condo ay nilapag niya agad ang mga iyon sa table.
"Cook for me, just like the old times?" Niyakap niya ako galing sa likuran habang
inaayos ko yung mga pinamili.
"Sure, anong gusto mo? Marami na akong alam ngayon. You know, independent ako sa
France." Ngumisi ako.
Nangatog na naman yung tuhod ko. Nakakapanghina talaga ang kalandian ng isang ito.
Hinigpitan niya pa lalo ang yakap niya sakin habang inilalapit ang labi niya sa
labi ko.
Kinapa ko iyon sa bulsa ko pero hinawakan niya ang kamay kong kumakapa sa
cellphone. Inilayo niya iyon sa bulsa ko.
Hinablot niya ang cellphone ko at tinignan kung sino ang istorbong tumatawag.
Dumapo ang kanyang kamay sa noo at ipinakita sakin ang cellphone ko.
"Hello, Zoey?"
Tinalikuran ko si Wade.
"Posted 30 minutes ago, 1000 likes and 5000 comments na!" Aniya. "It's too viral
right now... Isang refresh ko lang, hundred agad yung dadagdag."
Napatingin ako kay Wade na ngayon ay nakapamulsa lang at hinihintay na matapos ako
sa kausap ko.
"Wade, buking na tayo." Sabi ko sa kanya.Kabanata 70
I Promise
Madali kong ni check ang Facebook account ko sa sobrang kaba ko. For the first time
in history, nawindang ako sa mga notifications.
Siya na mismo ang kumuha ng mga pinamili namin. Mukhang balak niya rin yatang
magluto kasi naging busy na ako sa pag fi-Facebook.
Huli na ang lahat, isa na rin sa nag wall sakin ang mga pinsan ko.
Reina Carmela Elizalde, dahil ba sa kanya?
WadeShanatics: I hate you. Mamatay ka na. Malandi. Kitang may gf yung tao.
OH MY GOD! Hindi ko na kayang basahin lahat ng mga mensahe nila. Naiiyak na ako
kahit tatlo pa lang yung nababasa ko.
Pagkatapos ng ilang sandali ay nilapag niya ito sa mesa at niyakap ako galing sa
likuran. Sa init ng yakap niya, hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Humagulhol na
ako sa iyak. Alam ko. Nakita kong paparating ito. Hinahanda ko na ang sarili ko. At
sinabi kong papanindigan ko na ito at sasabihin ko sa publiko... Sasabihin namin ni
Wade, ganun pa man, tao rin ako, babae, nasasaktan din.
Hindi ako sanay na may mga galit saking di ko kilala. Ni hindi ko nga natantanan si
Wade noon nang nakita kong galit siya. Ngayon pa kayang marami na ang galit sakin?
"Shhh... I'm sorry..." Bulong ni Wade sakin at tinapik ang balikat ko.
"A-Anong gusto mong lutuin k-ko?" Pinunasan ko ang mga luha ko at kinuha yung
sauce.
Kinuha ko yung mga pinamili at nilagay sa ref. Yung mga spices lang tsaka yung
manok ang niready ko.
"Wade, I saw this coming. Ready na ako para dito. Kaya kayang kaya lang." Sabi ko.
"I want you to rest, Reina." Hinila niya ng marahan ang dalawang siko ko.
"Wa'g kang mag paapekto sa mga sinasabi ng tao. Naalala mo nung nagpaapekto ka?
Anong nangyari sating dalawa?" Aniya.
Tama si Wade. Dapat pala akong magpahinga. Pagkahiga ko, tulog agad ako. Pagod pala
ako, hindi ko namamalayan. Dagdagan pa ng stress na natanggap ko galing sa bashers.
Iilan pa nga pang iyong nabasa ko, na stress na ako ng ganito, paano pa kaya kung
nabasa ko yun lahat?
Hindi ko na alam kung ilang oras akong natulog. Nagising na lang ako na dinidilaan
na ni Carmela ang kamay ko. Hindi ako agad bumangon. Hinaplos ko muna ang ulo ng
bloodhound.
Siya siguro ang palaging kasama ni Wade dito sa condo niya mula pa noon.
Unti-unti akong bumangon para tignan kung sinong kausap niya. Naglakad ako,
barefoot, palabas ng kwarto niya at nakita ko siyang nasa bar ng kanyang kusina,
nakatalikod at may kausap sa cellphone.
Naririnig ko rin ang cellphone kong tumutunog kung saan. Binalewala ko iyon at nag
concentrate sa sinasabi ni Wade.
"Yes, that was true." Yumuko si Wade. "I didn't lie to you, ma." Narinig ko ang
frustration sa boses ni Wade.
"Okay, ma. Ah! Wait... Hindi ako makakauwi sa Alegria. Kayo na lang ang pumunta
dito- Yes- Oo- Kailangan- Please, thanks ma..."
Binaba niya iyon at hinarap ako. Tumunog ulit ang cellphone niya. Hindi niya na
iyon tinignan, diretso niyang nicancel yung tawag.
"Ginugutom ka na?" Tanong niya sabay turo sa mesang may luto niya.
Niyakap ko ang mainit niyang katawan. This is my Wade. He loves me so much. Wala na
akong mahihiling pa. Wala akong pakealam kung may umaway sakin, mambash, manira,
ang importante matatag kami.
"Tinawagan si mama ng media. Simple niyang sinabi na oo, ikaw ang girlfriend ko."
"Tapos?"
"That was all." Umiling siya. "Sinabi ko na rin sa kanya na nagkahiwalay tayo nung
nasa France ka... at na sana hayaan niya akong magpaliwanag sa publiko."
Pinaupo niya ako. Tumabi siya sakin. Sabay kaming kumaing dalawa. Ang sarap ng luto
niya! Noong iniwan ko siya, di pa ito marunong magluto ah? Ngayon pang masterchef
na. Busog na busog ako sa niluto niyang sweet and sour chicken. Alam niya yatang
yun ang balak kong lutuin kaya iyon ang niluto niya.
"Uhmm. Kahit saan. Pero since may condo ka, pwedeng dito na lang." Ngumisi ako.
Kinagat niya ang labi niya kaya mas lalong sumalida ang dimple."Bumili ako ng
bahay." Aniya.
Noon pa man, si Wade na talaga ang mahilig mag isip tungkol sa future. Noong bata
pa lang kami, hindi ko pa naiisip ang mga kasal-kasal, pero siya yung nag uudyok
sakin para maisip ko yun.
Hinilig ko ang katawan ko sa kanya at hinila ang leeg niya para makalapit sakin.
"Kahit itanan mo na lang ako." Sabi ko sa gitna ng maiinit naming halik.
*KRIIIIING-KRINGGGG*
Kaso, ilang saglit ang nakalipas ay ang cellphone niya naman ngayon ang nag ri-
ring. Panibagong ring din ang narinig ko sa cellphone ko.
"Wa'g kang mag alala, after this, we'll do it hard, okay?" Kumindat siya.
Humagalpak siya sa tawa habang nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi niya. RIVAS!
SHIZ!
SI DADDY!
"Do I need to trace your GPS?" Malumanay pero nakakatakot niyang sinabi. "Umuwi ka
na!"
Binaba iyon ni daddy. Nanginig ang kamay ko. For sure, I'm a dead meat! Papagalitan
ako at pipilitin akong iharap si Wade sa kanila.
Pero di ako matatakot... Kasi alam ko, pigilan man nila ako, hindi sila
magtatagumpay. I'll be with Wade, whatever it takes.
"Naghihintay si Rozen sa 17th floor. Sabay kayong bababa, may dala siyang body
guards..." Sabi ni Wade.
Natulala si Wade. Ilang sandali pa bago siya nagsalita, "Makikipag usap ako sa kay
Mr. Manzano at through skype at sa isa ko pang manager, Reina. Promise me,
ipaglalaban mo ako this time."
Tumango ako.
Alam ko sa sarili ko na isa ito sa mga pangakong hindi mapapako. Ano man ang
ipapagawa sakin ng mga magulang ko, yung sarili kong desisyon ang masusunod. I will
choose Wade this time... I'll stay, this time.Kabanata 71
Ice Cream
"Sino pa?"
Tumango ako. Kumpleto kami. Bihira lang itong nangyayari. Sigurado akong seryoso
ito at alam ko na rin kung tungkol saan. Humugot ako ng malalim na hininga bago
nagmartsa papuntang dining room.
Madalang magalit si daddy. Kaya nang narinig ko ang tono ng boses niya ay bumilis
ang pintig ng puso ko sa kaba. He's really angry. Binigyan ako ng worried look ni
mommy.
"WHAT ARE YOU TWO DOING? NAGHAHALIKAN SA PARKING LOT?" Tumaas ang tono ng boses ni
daddy.
"Dad, it's not like she's a little girl. She's turning 23, for god's sake." Sabi ni
Rozen.
Gusto kong magpaliwanag ng maayos. Hindi yung ginagawa naming topic ang
paghahalikan namin ni Wade sa parking lot.
"Have you seen the photos, Reina? You've been bashed!" Sabi ni daddy.
"Ito ba ang dahilan kung bakit hindi ka magpapakasal kay Liam?" Tanong ni mommy
with that concerned look.
"Baby, he's a rockstar." Sabi ni Kuya Dash na para bang yan lang ay dapat matinag
na ako.
Para bang iyun ang pinaka unang dahilan kung bakit dapat kong iwan si Wade.
Yumuko ako at pumikit. Hindi ko na alam kung paano malulusutan 'to. Wala na akong
magagawa kundi sabihin sa kanila ang totoo.
"Bago umalis si Reina papuntang France, niliko siya ni Wade. Ginamit siya para
makapasok sa banda ni Noah. She's madly in love with him kaya hindi niya iyon
nakita agad." Aniya.
"Kung hindi niya itinuloy, ba't naging kayo, diba?" Sabi ni Kuya Dash.
Tinignan ko siya. Halos magmakaawa na ako sa mga titig ko. Panay ang tulo ng mga
luha ko. Iiyak ako, pero hindi ako magpapatinag. Hindi naman porket umiiyak ay
mahina na agad...
"At... kung hindi yun totoo, bakit naging kami parin hanggang ngayon diba? Sikat na
siya! Hindi niya na ako kailangan! Money, fame, andyan na lahat, bakit ako parin,
diba?" Halos sinigaw ko ito sa kanila.Humikbi ako. Hindi ko na mapigilan ang
paghagulhol. Nilapitan ako ni Kuya Dash ay hinaplos ang likod ko.
"Bakit niyo ba ako pinapangunahan? Bakit gusto niyong si Liam yung mapapangasawa
ko? To preserve the bloodline? The money? The fame? Kayo naman pala ang manloloko!
Hindi si Wade!"
Nakita kong napaawang ang bibig ni daddy sa sinabi ko. Nagalit siya. Galit na
galit. Brace yourself, Reina.
"Who is this Wade Rivas, anyway?" Tanong ni mommy sabay tingin sa mga kapatid ko.
Bawat segundo na ang paghikbi ko kaya naman hindi na ako makapagsalita ng maayos.
Tumango si Rozen, "Classmate ni Reina noon at vocalist nina Noah noon. Iniwan siya
ni Reina dahil sa pag aakalang niloko siya nito. After four years, mom, then boom!"
Ngumisi si Rozen. "Nagkabalikan. No communication. No promises."
Tumango si mommy at tumaas ulit yung kilay, "How bout his mom, Reina?"
"Teacher."
Umiling ako.
"A Delinquent?"
"Because you'll judge him like how my brothers judged him!" Diretso ko ring sagot.
Huminga ng malalim si mommy at tinignan ang daddy kong tulala.
"Buong akala namin may namumuo na. You were too close..." Sabi ko.
"Close? Kung nakita niyo silang dalawa ni Wade, then you'll the meaning of close."
Matabang na sinabi ni Rozen.
Tumango ako.
Hindi ko alam kung dapat ko ba iyong ikatuwa o ikasaya yung nangyari. Hindi ko
alam. Kinakabahan parin ako ngayon. Yung alam ko lang ay binigyan ako ng
pagkakataon ng pamilya ko. Yun lang.
Nitext ko si Wade:
Pinapapunta ka dito. We'll just set the date, Wade. I'm sorry.
I will. Thank you. I love you. Wait for me. May aasikasuhin lang ako.
Busy yata siya. Inaasikaso niya pa yung issue. Ano na kayang nangyayari? Ano na
kayang meron?
Ilang sandali ay may natanggap akong text galing kay Coreen.
Coreen:
Lecheng Shan! May paiyak-iyak pang nalalaman! Broken hearted daw!? Leche sha!
Coreen:
Tumayo ako at inayos ang sarili. I wnat to get out of here. Lalo na ngayong mukhang
wlaang plano ang mga magulang kong umalis at magtrabaho. Agad akong lumabas para
makapag drive na papunta kay Coreen. Nitext ko ulit siya at nagtanong kung saang
mall. Nireplyan niya naman ako.Coreen:
Pero huli na ang lahat, nasa traffic na ako at malapit na ako sa mall. Narealize
kong baka nga bad idea itong ginagawa kong paglabas ng bahay ngayong kasagsagan ng
issue. Ano naman ngayon? Anong gagawin nila sakin? Papatayin nila ako? Hindi.
Hanggang salita lang sila. Hindi nila magagawa sakin yun!
Pagkapasok ko pa lang ng mall, nakita ko na ang mga nanunusok na titig ng mga tao.
Manggagamit? Diretso lang ang lakad ko. Nidial ko ang numero ni Coreen.
"Eto... Nasa gitna." Aniya. "Bakit ka pumunta dito?" Pasigaw niyang sinabi. "Nag i-
air pa lang ng statement ni Shan! Nandito sa malaking TV sa gitna ng mall, Reina!
You should have stayed home!"
Tumingala ako nang narealize na nasa gitna rin pala ako.
Lumingon-lingon ako para hanapin si Coreen. Nanlaki yung mga mata niya nang nakita
ako. Pinatay niya agad ang cellphone at tumakbo papunta sakin.
Tumigil ako sa paglalakad at nilingon ang malaking TV. Patuloy akong hinila ni
Coreen.
"Oh my God! Hindi niya na kailangang manggamit! Kaya niyang bilhin pati yang
istasyon niyo!" Sabay turo ni Coreen sa malaking TV.
"I don't know... Hindi ko naman alam ang side niya." Sagot ni Shan.
True. Hindi niya alam kung ginagamit ko si Wade o hindi, pero for heaven's sake,
kailangan bang mag no comment? Pwede namang sabihing hindi ako ganung tao!
Hindi siya sumagot. Suminghap lang siya at tumulo ang luha niya. Ngumisi siya pero
napangiwi parin sa huli.
SHIZ! ARTISTA! Wala pa naman siyang sinasabing mga kasinungalingan pero nababali
yung katotohanan sa simpleng pag arte niya.
"Kasalukuyan nating hinihingi ang side ni Wade, pero hanggang ngayon ay hindi parin
siya nagsasalita." Sabi ng host. "What can you say about your fans, Ms. Shan?"
"Of course, nagpapasalamat ako kasi nandyan sila hanggang ngayon. Sana wa'g nilang
awayin si Reina... She's a girl, too. Mahirap ma bash." Humikbi siya. "Syempre,
gusto ko ring protektahan siya dahil hindi ko naman alam yung side niya... pero
alam kong malulungkot siya pag nalaman yung mga hinaing ng fans."
Ilang sandali pa ay may niflash sa screen na mga comment ng fans habang binabasa
ito ng host.
May nagbara sa lalamunan ko. Hindi ko yata kayang marinig ang mga sinasabi ng fans.
"She's a famewhore."
Dumapo ang kamay ko sa bibig kong nalaglag. Below the belt! What do you know about
talents?"Let's go, Reina." Hinila ako ni Coreen.
Nanghihina na ang tuhod ko kaya madali niya akong nahila. Nagpahila na lang ako.
Tulala ako buong panahong hinihila niya ako palabas ng mall. May mga naririnig ako
sa paligid, pero binalewala ko iyon.
"Yung plastik!"
"Manggagamit!"
"Kabit!"
"Cheap tulad ng gawa niya. Walang talent kaya ayan kumapit sa patalim."
Nabalikan lang ako ng ulirat ko nang may nagtapon sakin ng ice cream.
Nakita kong nahulog ang cone galing sa damit ko papuntang sahig. Naiwan ang
chocolate ice cream na nagkalat sa damit ko. Meron ding chocolate ice cream na
ambon si Coreen. Umamba siyang susugurin yung grupo ng highschool girls na nagtapon
nun.
Hinila ko agad yung braso niya kahit naiiyak na ako. Alam mo yung feeling na
nagmamahal ka lang naman pero hinuhusgahan ka na ng lahat. You are the witch of
this fairytale, the antagonist of this lovestory... ang sakit. Kasi samin dapat ito
ni Wade, pero yung tingin ng lahat ako yung salot. Mamatay na ako? Anong
mararamdaman nila pag sila yung sinabihan ng ganun? Anong mararamdaman nila pag
hinahahadlangan sila? Well, I guess I shouldn't blame them... They are fed by
sugarcoated words. Wala silang alam. Pinagtatakpan lang lagi ang katotohanan. Yung
katotohanan, madalas hindi pinapangalandakan.
Quit
Mabilis kong pinaandar ang sasakyan. Mabilis din ang hininga ni Coreen at
napaparanoid na at baka habulin kami ng mga fans at pagbabatuhin.
Panay ang liko ka para ilagan ang mga sasakyan nang nag ring ang cellphone ko.
Mabilis iyon na kinuha ni Coreen.
Muntik ko nang maibangga yung sasakyan. Wala akong planong sabihin yun kay Wade
dahil alam kong magwawala iyon!
Inilayo niya ang sarili niya sakin para maipagpatuloy ang pakikipag usap kay Wade.
Kinagat ko na lang ang labi ko. Isa rin yan sa dahilan kung bakit ayaw kong sabihin
'to kay Wade. Damn! Kinuha din ni Coreen ang cellphone niya.
"It's all over the internet? Kakaalis nga lang namin ng mall- Okay, here she is-"
Inilahad niya sa akin ang cellphone ko habang ang isang kamay niya naman ay malikot
na tinitignan ang Facebook niya.
Marahan kong kinuha ang cellphone. Nanunuyo ang lalamunan ko. Patay ako kay Wade!
"Gosh! Yung picture nating tinatapunan ng icecream, nagtrend agad. Tsk! The power
of fame nga naman."
"Ba't ka umalis ng bahay, Reina?" Mariin at seryoso ang tono ng boses niya.
"Listen... Gusto kong sa bahay ka lang. Wa'g kang lalabas hanggat di ko sinasabi...
hanggat hindi kita pinupuntahan."
"O-Okay..."
"Hindi naman nila kasalanan. Wala silang alam, Wade." Nanginig ang boses ko.
"Shan, and the fans, huh? Wa'g kang lumabas ulit ng bahay niyo. Nasan ka na?"
Tanong niya.
"You stay there. Hindi ko na hihintayin si Mr. Manzano at ang buong bandang
makabalik bukas. I'll call you later, Reina. Promise me hindi ka lalabas."
"Promise... Pero, Wade, hindi ba dapat antayin mo sina Zac? Sina Mr. Manzano?"
"I called them, Reina. Alam na nila ang tungkol sa prescon. Bukas pa yung usapan,
but what's the point, I need it now..."
"O-Okay."
Nipark ko agad ang sasakyan namin. Tinignan ko si Coreen na panay ang titig sa mga
pictures namin sa internet. Nang ibinaba ko na ang cellphone ko ay agad kong
kinalas ang seatbelt at lumabas ng sasakyan.
"Coreen, come on! Labas na! Punta tayo sa kwarto!" Sigaw ko sa nakatunganga paring
si Coreen.
Sa tabi ng mga pagmumura at mga pambabash ng fans, may ibang nag cocomment ng
matino.
"Hindi ba noon pa man, kinaklaro na ni Wade na wala silang relasyon noon pa? Hindi
kaya totoo yun? And this is his true girl? Finally nakabalik na galing ibang
bansa?"
"Hindi naman si Reina yung naglalandi sa picture ah? Si Wade naman! He initiated so
why are we attacking her?""Wade cheated? Hindi ba noon pa man sinabi niya ng wala
silang relasyon ni Shan?"
Bahagyang gumaan ang pakiramdam ko nang nakitang may mga tao din palang ganito.
Yung hindi pinapangunahan ng galit nila.
Mabilis kong hinila si Coreen papuntang sala. Ganun parin ang bahay, mukhang
nandoon parin ang buong pamilya ko sa dining room.
"I'm sorry about what happened." Nakita ko ang guilt at lungkot sa kanyang mukha.
"It's not your fault. Ako dapat ang mag sorry. You're right, pinaasa kita
unconsciously... I'm sorry..." Nilapitan ko siya habang pinapanood kami ni Coreen.
Hinaplos ko ang braso niya. Tinignan ni Liam ang kamay kong nakahaplos sa kanyang
braso at nakita ko pa lalo ang lungkot sa mga mata niya. Yes, it's all my fault.
Pero gaya ng sabi ni Wade, may masasaktan sa mga desisyon namin. Marami. Mga fans,
mga taong malapit samin, mga nagmamahal samin, maging ang pamilya ko.
But nothing will change my mind. I won't make that same mistake again. I won't
leave him again...
Binuksan ni Coreen ang TV at agad bumungad samin ang special news tungkol sa
eskandalong kinasasangkutan ng pinakasikat na artist for the past 3 years.
"Bukas pa makakauwi ang tatlo sa bandang Going South kasama ang manager nilang si
Mr. Manzano..." Ulat ng reporter.
Ang ipinapakita naman sa TV ay ang mga flash ng camera at isang pintuang dinudumog
ng media.
Nanliit ang mga mata ko at nakitang paparating na si Wade. Papasok na siya sa silid
na iyon. Maingay at halos nagkakagulo sa pag uunahan ng mga photographers nang
nagpakita na si Wade.
Diretso ang lakad niya sa isang presidential table. Pinapalubutan siya ng mabibigat
na tao.
Kinuha agad ni Wade yung microphone, kahit wala pa namang nagsasalita o nagtatanong
na reporter.
May ibinulong sa kanya ang isang babaeng propesyunal at mukhang isa niya pang
manager bago siya hinayaang magsalita. Tumango si Wade at tumingin sa mga reporter
na nag aabang.
"Hindi na po ako magpapaliguy-ligoy. Hindi ko na rin hihintayin na magtanong kayo.
I know what you want. You want the truth, then I'll give you the truth."
"Four years ago, I met this girl. Reina Carmela Elizalde, mayaman. We all know
that. May ari yung pamilya niya ng isang napakalaking kompanyang nag aangkat ng
barku-barkong hardware and construction materials. And I'm just a simple boy from
the province."
Panay ang click ng mga camera. Sanay na sanay na siguro si Wade sa mga flash, hindi
siya natitinag sa bawat flash ng camera, eh. Tinitigan niya ang audience na ngayon
ay sobrang tahimik na.
"Matayog ang pangarap ko. Gusto kong gumraduate sa magandang paaralan, maka achieve
ng laude, at pumasok sa isang sikat na banda. Kaya nang nakapasok ako sa
pinapasukan niyang university, sinabihan ako ng kaibigan ko, makipaglapit ako sa
kanya, makipag kaibigan, para makapasok naman ako sa banda ng kuya niya."
Tumunganga ako sa TV. Naaalala ko simula nung umpisa. Naaalala ko lahat, nung una
naming pagkakakilala.
"Syempre, hindi ko naman siya kilala, gusto kong subukan para lang makapasok sa
banda. I was so desperate. Pero hinarangan ako ng kuya niya. I got so mad. Hindi ko
pa nga nasisimulan, may humaharang na sakin." Suminghap siya. "I tried to avoid
her. But I just couldn't resist her innocent charms."Dito pa lang, nahihirapan na
akong huminga. Pinaawang ko ang bibig ko para naman mas makahinga pa ako. Titig na
titig ako sa TV, ganun rin naman si Coreen sa kabilang sofa. Unti-unti akong umupo
sa sofa.
"Yes, naging magkaibigan kami. I was hard on her. I even bullied her. Kasi ayaw ko
sa kanya. Kasi masyadong mayabang. Yes, true, may masamang balak ako, pero hindi ko
naman ginawa. Napasok ako sa banda ng kuya niya. I enjoyed it. And she was there...
she was always there watching me. I hated it... And I loved it. Magulo ako kasi
magulo din ang utak ko. Hindi ko alam na unti-unti na pala akong nahuhumaling sa
kanya. Buong akala ko ako yung may plano, ako yung may bitag para sa kanya, but no,
it was her trap."
Nanginig ang labi kong nakaawang. Nararamdaman ko na ang panunuyo ng lalamunan ko.
"Isang araw, umamin siya saking gusto niya ako. Hindi naman sa nagmamayabang ako,
but it wasn't the first time na may umamin sakin. I've been with girls, and I've
heard them say the same thing. Ngunit siya yung umamin na nanginig din ako. I
couldn't believe it! Hindi niya ba nakikita? Mayaman siya, I'm just nothing.
Mahuhusgahan ako sa oras na magiging kami. Her brothers will be furious, I'm sure.
Pero kahit kailan, di niya pinaramdam sakin yun. Para bang walang barriers, walang
mayaman, walang mahirap."
Tumigil si Wade. Doon ko na realize na hindi lang yung lalamunan ko ang barado. He
was trying so hard to breathe normally too!
Namuo ang mga luha ko sa gilid ng mga mata. Blurry na ang TV para sakin pero
patuloy akong nanood at nakinig.
"Dinala ko siya sa province namin, sa Alegria. She was really simple. Hindi siya
nagreklamo nang pinasakay ko siya sa kalabaw namin." Humalakhak siya. "Hindi siya
nagreklamo sa putik. Hindi siya nagreklamo sa maliit naming bahay. Walang reklamo
sa tricycle, walang reklamo sa lahat! And like I said, mayaman siya, hindi siya
sanay sa mga ganun. That's why she's really weird for me..."
Tumulo na ang luha ko pero hindi ako humikbi. Nanikip na lang ang dibdib ko, para
bang na stuck ang lahat ng ihihikbi ko sa lalamunan ko.
"Na iinlove na pala ako sa kanya. I can imagine a future with her kahit mahirap pa
noon. Wala pa akong ibubuga. Wala pa akong sariling pera... Wala pa akong
maipagmamayabang. Paano ko siya bubuhayin? Hindi naman ako mayaman? Hindi rin ako
papayag na mag aabang na lang ako sa mga magulang niya para saming dalawa. YES, po,
iyon agad yung inisip ko. Though, I know, deep inside here, she's just a little
girl. Hindi niya yun iniisip. Hindi siya ganun ka lalim mag isip tungkol samin.
Kaya naman nang nalaman niya yung tungkol sa plano kong gamitin siya para lang
makapasok sa banda ng kuya niya, she left me..." Natigilan siya. "She left me for
her dreams. Ang sakit. I thought it was my trap, but it was hers... Alam mo yung
feeling na siya yung unang umamin pero ikaw yung naiwan? Siya yung may mababang
pride na agad umamin, pero ikaw na matayog ang pride, ikaw rin yung hindi maka move
on?"
Hindi ko alam na makakaliha pala ako ng ganito. Tuloy-tuloy na parang gripo ang
luha kong tumulo sa mga mata.
"Ikaw yung dapat nang iwan kasi siya naman yung nag alok ng puso niya. Ikaw yung
may karapatang umayaw o umo-o, pero langyang buhay, ikaw pa yung nagmamakaawa. No,
it wasn't her fault. It was my fault. Ako yung may masamang plano nung una. But I
was too bitter. Gusto kong isiping kasalanan niya. Pero kalaunan, natalo ako ng
puso ko. Napasok ako sa Going South. Nag ipon para sundan siya sa France at
nakitang may iba siyang kasama. Bumalik yung pagkamuhi ko. Damn her! Ang sabi niya
sakin ako mahal niya pero ang bilis naman yata? 17 months pa lang ang nakakalipas
ah? Mabilis ba yun o talagang mabagal lang ang pag mo-move on ko?"
"Nagbalik siya. Magulo na naman ang utak ko. I was torn between revenge and making
her fall so hard for me so she'll never leave again."
Dumapo ang palad ko sa bibig kong nakaawang. Hindi ko na kayang pigilan ang bawat
paghabol ko ng hininga.
"Gusto kong maghiganti, pero isang sabi niya lang sakin na mahal niya parin ako,
lusaw na agad ang loob ko. Nakalimutan ko yung paghihirap ko sa loob ng apat na
taon. Wade, its another trap. You know her... Siya yung mababa ang pride sa una
pero sa huli siya yung mang iiwan. Ang lakas ng loob talaga ng babaeng 'to! Kaya
pang ulitin yung ginawa niya noon! Got so mad at her... pero nung nasaktan ko na
siya, halos magkabaliw-baliw na ako para lang mapatawad niya. No... Hindi ako
kailanman nakawala sa bitag niya. Simula nung nalunod ako, hindi na ako nakaahon
ulit. Pride ko na lang ang nagbibigay ng lakas sakin. Kaya imbes na magpakalunod
akong mag isa, narealize kong hindi na bagay ang revenge, lunod na ako, dapat
malunod din siya. So I made her fall so hard for me that she'll never leave."
Tumahimik siya.
Maingay naman akong humagulhol. Naramdaman ko ang kamay ni Coreen sa likod ko.
Pinagmasdan ko siya at nakita kong umiiyak na rin siya at natatawa. Umiling ako at
mas lalo pang umiyak.
"Kung itinatanong niyo kung may relasyon ba kaming dalawa ni Shan, sabihin niyo
sakin kung may panahon pa ba akong makipagrelasyon sa iba? Reina didn't give my
heart a chance to love again or to love another..." Umiling si Wade. "Kung iniisip
niyo kung bakit kayo naniwalang may relasyon kami ni Shan, then I don't know. I've
been denying it ever since. Though I wanted Reina to get jealous noon, I made her
believe that it was true. Pero sa fans, I denied it noon pa man. Sana ganun din ang
gawin ni Shan kasi alam niya ang totoo. And to all who are asking about my tats,
Reina po ang ibig sabihin nito. Hindi ko ito sinasagot sa press noon dahil ayaw
kong malaman ni Reina na patay na patay parin ako sa kanya pagkatapos ng apat na
taon."
Humugot siya ng malalim na hininga.
"Now, this life won't make her leave me again... Patapos na po ang kontrata ko sa
Moon Records next month. Ang kontrata ko naman sa managers ko ay patapos na rin.
Yung huling album na nairecord ko, that will probably be my last. I will quit show
business."
Maingay ang media sa background. Nagkagulo. Tumango lang ang dalawang katabi ni
Wade.
"Pumasok ako sa Going South dahil passion at pangarap kong kumanta... pumasok din
ako para magkapera ako at maabot ko siya. Kaya kong magpatuloy para sa passion at
pangarap ko dahil nandito na siya. Pero hindi ko po nagustuhan ang reaksyon ng
fans. I Didn't like the way you treated her. I'm sorry, Reina. Sorry din po sa
pamilya niya. Mr. and Mrs. Elizalde. Sa tatlo niyang kapatid, kay Coreen, sa
managers ko, sa manager ng Going South, kay Zac, Austin, at Adam, sa pamilya ko
lahat ng mga nasaktan at masasaktan sa desisyon ko... Sorry... At sa fans, salamat
sa suportang ibinigay niyo sakin for the past years. Sana suportahan niyo rin ako
ngayon. Coz if I were to choose if I'd stay with Reina or be your Wade Rivas, I'll
choose to stay with her, coz I'm not Wade Rivas without her. Thank you."
Pumihit si Wade at diretsong umalis sa silid. Sumunod din ang dalawang importanteng
tao sa kanya. Natulala na lang ako habang narinig kong nag sisinghapan sa likuran
ko ang buong pamilya kong nanunood din pala.
Kabanata 73
Pre Nuptial
Buong araw, iyon lang ang laman ng news. Ipinakita sa TV ang umiiyak at nag
wewelgang mga fans sa labas ng istasyon at Moon Records.
"Hindi naman kami lahat yung nambully kay Reina! Bakit nasali kami?" Sabi nung
isang umiiyak at may dalang tarpaulin ni Wade.
Ibalik si Wade! - Yun ang laman ng mga tarp at karatulang dala-dala nila.
Gigil na gigil na akong puntahan si Wade pero dahil nangako ako sa kanyang hindi
ako lalabas ng bahay.
Sa sobrang paranoid ko, napatalon na ako nang narinig kong tumunog ang cellphone
ko. Napatingin ako sa buong pamilya ko, kasama si Liam at Coreen na pare-parehong
nakatitig sakin. Para bang gusto rin nilang sagutin yung cellphone ko.
"You okay?"
Halos maiyak ako sa tanong niya. Pagkatapos ng ginawa niya, tingin niya matitinag
pa ako? Hindi na! Hinding hindi! Kahit ano pa yang ibato sakin, okay na okay ako.
Simula palang, siya naman talaga ang nagbibigay ng lakas sakin. Lagi niyang
pinaparamdam sakin na ako yung bumubuo sa pagkatao niya. Pero ang totoo nito ay
siya itong bumubuo sa pagkatao ko. Hindi ako magkakaroon ng lakas ng loob kung wala
siya... Hindi mangyayari ang lahat ng ito kung wala siya.
"Are YOU okay? Ikaw itong umalis ng showbiz. It's your dream, Wade. Why leave your
dream just for me?"
Naisip ko yung pagiging walang kwenta ko noon. Iniwan ko siya. Hindi sapat na
dahilan yung excuse ko noon sa pag iwan ko sa kanya... hindi sapat yun para saktan
ko siya.
"Of course, I'm okay kung okay ka... Kaya are you okay, Reina?"
Humikbi pa ako lalo. I can't take this. He's just too darn good for me...
"Bakit ka umiiyak?"
Natawa ako sa tanong niya, "Ikaw ba marinig yung speech mo sa TV, hindi ka ba
maiiyak?"
"Is this okay, Wade? Yung pag talikod mo? How bout the band? Madidisband? You're
the vocalist, for God's sake? What about Zac? Austin? and Adam? Mr. Manzano?"
"Nasabi ko na sa kanila, Reina. Besides, wala naman silang magagawa. Mag eexpire na
ako next month. Wala na silang hold sakin."
"May naipon ako, Reina. My family bought this farm sa Alegria. At marami na rin
akong-"
"That's not what I mean, Wade. It's your passion we are talking about... Yung
music. You are really talented... You belong there. Sayo ang stage, Wade."
Suminghap siya, "No, Reina. I'll protect you. Ikaw ang priority ko. Kaya hindi na
magbabago ang isip ko."
Napalunok ako.
Pumikit na lang ako. Hindi ako makapaniwala. Tulad ng mga fans niya, nanghihinayang
din ako sa pag alis niya sa showbiz! Phenomenal ang pag sikat nila. Siya yung lead,
siya yung center of attention, siya yung aalis. Sayang! At lahat ng iyan gagawin
niya para sakin.
"Magpahinga ka muna ngayong araw, okay? Hindi kita papupuntahin dito o pupuntahan
diyan." He chuckled.
Nanghina ako. I really really want to be with him. Kaso... pakiramdam ko sa oras na
magkita kami hindi na ulit ako hihiwalay sa kanya. Gugustuhin ko na lang na nasa
tabi niya parati.
"Papunta na ang parents ko galing Alegria. Pupunta kami diyan, bukas, mamamanhikan.
I'll marry you, kahit na ayaw ng pamilya mo, I'll marry you, Reina."
Hindi matanggal sa utak ko ang mga banta ni Wade. Maging sa panaginip ko ay dumalaw
ito sakin. Matamis na banta... I love you so much, Wade.Nagising na lang ako sa
panibagong araw. Tinanghali pala ako ng gising. Ang sarap pala ng tulog ko.
Mahina ang boses ng katulong namin. Halos hindi ko marinig dahil sarado naman kasi
yung pintuan ng kwarto ko.
"Naku ho!" Sigaw niya sa mukha ko. "Hindi ka pa po pala naliligo! Hindi ba sinabi
sayo ni Wade..." Iba yung tono ng Wade niya.
Nagising ako dun sa tono. Para kasing isa siya sa mga nag nanasa.
Nanlaki ang mga mata ko nang narealize na oo nga pala, sinabi nga pala iyon ni Wade
sakin.
Tumango si manang, "Oo! Kanina pa. Nasa baba. Kausap yung mommy at daddy mo. Kanina
pa nila ako inuutusang gisingin ka kaya lang tulog na tulog ka."
Nakatuwalya pa ako nang lumabas para magbihis pero langya, bumungad sakin ang
magulo kong kwarto! Nagkalat ang mga photo album at kung anu-anu pang abubut ko
noon. Mukhang may nag halungkat ng baul ko!
Nakita kong nakasimangot na tinitignan ni Wade ang isang spring notebook na malaki.
Tumingala siya at pinasadahan ng tingin ang buong katawan ko. Uminit ang pisngi ko.
Buong akala ko ay aasarin niya na naman ako ng mga bastos na hirit niya pero
nakasimangot lang siya habang iniisa-isa ang parte ng katawan ko.
"Anyare? Kumusta yung pag uusap ni mommy at daddy sa mga magulang mo? Sorry, wala
pa ako. Tinanghali ako." Sabi ko sabay kuha ng damit sa closet.
Kumunot ang noo ko at sinarado ang closet room para makapagbihis na ako. Narinig ko
ang pagtayo niya at paglapit sakin.
"Mag bibihis muna ako." Sabi ko sabay kuha sa tuwalya para makapag panty na at bra
habang nasa labas pa siya.
Bigla niyang binuksan yung pintuan. Naka sarado iyon pero nabuksan niya. Ewan ko
kung paano niya ginawa.
"Sino 'to?" Iyon ang tanong niya sakin habang ipinapakita ang lumang barbie
autograph ko.
"Huh?"
"Ynigo Sanchez?" Sabi ko habang binabasa ko ang sulat kamay ko. "Classmate ko yan
noong highschool."
Uminit ang pisngi ko nang narealize kung bakit siya nakasimangot at bakit siya
nagtatanong.
"Sino 'to?" Tinuro niya ang isa pang mas lumang autograph.
"Benjamin Jimenez?" Playing dumb now... Kinagat ko ang labi ko, "Kapitbahay namin."
"Wade! Anu bah! Matagal na kaya yan?""Who is your crush? Ynigo Sanchez? Isa pa, who
is your crush? Benjamin Jimenez? Ang dami mo palang naging crush? Asan yung iba mo
pang ganito? Para yatang taon-taon kang nagpapalit ng crush?"
Mas lalong uminit ang pisngi ko. Eh... Kasalanan ko bang hopeless romantic ako
noon!?
"Kaya ba madali mo rin akong naging crush noon? Baka sa susunod na taon, iba naman
yung gusto mo, ah?" Masungit niyang sinabi.
Naningkit pa lalo ang mga mata niya at nakita kong dahan-dahan niyang sinarado ang
pintuan ng closet room ko.
Hinawakan niya ang kamay kong nakahawak sa tuwalya ko. Nanghina agad yung tuhod ko.
Alam kong nasa bahay kami, nandito mga magulang namin, at alam nilang nasa loob
kaming dalawa ng kwarto ko... pero damn, kung gusto ni Wade na angkinin ako ngayon
din, alam ko sa sarili kong bibigay ako, wala akong pake kung mahuli kami at
paghiwalayin dahil sa kahalayang nagawa. Paghiwalayin your faces! Hindi ako
natatakot.
"Wade~"
"Seriously, ang bata ko pa nun. Ni hindi ko na nga maalala si Ynigo... Crush nun si
Coreen. Hindi ako."
Nakita kong nakakuyom ang kamay niya habang hinahaplos ko yung braso niya. Nakita
ko ring pumula ang pisngi niya at nag iwas ng tingin. Bumaba na kami sa hagdanan at
naaninag ko ang naghihintay naming mga magulang.
Naka upo ang mama at papa ni Wade sa kabilang sofa, ang mga magulang ko naman ay
nasa kabila. Kapansin pansin ang pagiging simple ng mama at papa ni Wade kumpara sa
naka coat na daddy ko at naka dress na mommy ko.
"Reina, bakit ngayon ka lang nagising? Say sorry to your visitors." Sabi ni mommy.
Yumuko ako sa mama at papa ni Wade na parehong nakangiti sakin, "Sorry po."
"So as I was saying... pwede nating gawan sila ng pre nuptial agreement." Sabi ng
mama ni Wade.
"Kung anong ari-arian mo, Reina, mula pagkabata hanggang ikinasal ka ay sayo lang,
hindi conjugal property." Sabi ng mama ni Wade sakin.
"Pero yung akin, wa'g na. Kung ano yung akin simula nung pagsikat ko hanggang
ngayon ay gagawin kong conjugal property. Yung dalawang bahay, yung condo, mga
sasakyan, at ang pera sa bangko, conjugal." Sabi ni Wade.
Napatingin si daddy kay Wade. Hinawakan ko ang braso niya. That's my Wade Rivas.
Napatingin si Daddy sakin. Seryoso ang mukha niya. Hindi ko mapigilang ngumiti sa
kanya. Yes, dad, he's that kind of man. Kaya nga papakasalan ko, diba?"Wa'g ng mag
prenup, just plan the damn wedding."
Nabigla ako sa mura ni Daddy. Halos mapatalon din ako nang narealize kung ano yung
sinabi niya! WE ARE GETTING MARRIED!Kabanata 74
Pink Balloons
Hindi naman talaga sinabi ng maayos ni mommy at daddy na papayag na sila samin ni
Wade. Hindi nila nilinaw sakin. Ang alam ko lang ay gusto ng planuhin ni daddy yung
wedding.
Nakaraan ang ilang araw, nagbalik din sa dati ang buhay pamilya ko. Trabaho silang
lahat, ako naman mejo nag lie low muna sa Fashion Week. May nag offer ulit na
magazine sakin na ifeature yung works ko. Though I doubt it kung dahil ba iyon
nagustuhan nila o dahil mainit akong topic ngayon.
Hindi ako hinahayaan ni Wade na lumabas sa bahay. Siya na mismo nag pupunta sa
bahay araw-araw para bisitahin ako. Ayaw niyang may mangyaring tulad nung sa mall.
Nanonood ako ng TV habang hinihintay ang pag dating niya. Isang linggo na ang
nakakalipas pero hindi parin naiaalis sa mga balita ang tungkol kay Wade at Shan.
Unti-unti na ring pumapasok sa kokote ng media ang kasinungalingang bumabalot sa
'relasyon' nilang dalawa.
May isang special report pa na nag hahayag ng mga clues tungkol sa katotohanan.
Ipinakita yung mga clips ng pag deny ni Wade noong kasagsagan pa lang ng pagsikat
niya at ni Shan.
May eksena doong may pinag uusapan si Zac at si Wade, sabay silang tumawa, kaya
nang lumapit ang reporter kay Wade at nag tanong tungkol sa relasyon ni Wade at
Shan.
May kumento din doon ang reporter na ganyan talaga sa showbiz, madalas yung mga
totoong relasyon ay tinatago.
Doon nagsimula ang lahat. Tuwing iniinterview si Shan, hindi naman siya
nagsisinungaling, pero panigurado namang blooming at palaging nakangiti at
nakabalandra ang dimple niya pag kaharap ang camera.
Hindi siya agad sumagot. Nakangisi lang siya at nagningning ang mga mata niya. Taas
baba ang microphone niya na para bang nag aalinlangang sumagot.
Sa tagal niyang sumagot, yun lang din pala yung mapapala ng mga tao.
Nung unang nakita si Zoey na papasok sa condo ni Wade kasama ang isang matangkad na
lalaki, si Mr. Manzano at ang isang P.A, pinakitang si Zoey lang naman talaga ang
nasa picture. Pagkatapos noon ay nagpakita si Shan sa publiko na may malaking black
aviators. Hindi siya ngumingiti at palaging mukhang pula ang ilong niya.
Aburido si Wade kasi hindi siya mahilig magpainterview. Nang na interview siya sa
The Buzz ng isang beses at tinanong kung anong meron sa kanila ni Shan ay
diretsahan ang sagot niya.
"Hindi kami. Magkaibigan kami pero hindi kami." Yun ang sagot niya.
May itim na background sina Shan. Itim din ang soot niya, maging ang host ay
nakaitim, parang namatayan lang.
Ilang sandali pa bago siya sumagot, "Ang alam ko lang tito Boy, mahal ko siya."
Natigil pa siya para umiyak.
Napangiwi ako.
Pumikit si Shan at nakita ko ang pag tulo ng luha niya, "Hindi naman po. May talent
siya. Tinulungan ko lang siyang makapasok. Yung talent niya ang nagdala sa kanya sa
estadong yan."
"Anong masasabi mo sa pag quit ni Wade sa Going South?""Sayang po. Isa po siya sa
pinaka magaling na artist na nakilala ko. Yung buong Going South po. Tingin ko,
malaking kawalan siya. Hindi na mabubuo ulit yung Going South kung wala siya."
Umiyak siya. Humagulhol bago nagsalita, "Maraming salamat sa suporta ninyo samin ni
Wade. I really appreciate it. Kahit na wala ng WadeSha ngayon, sana patuloy niyo
kaming suportahan sa kanya kanya naming career."
"Lastly, Shan... Ano ang iyong mensahe kay Wade... at kay Reina..."
"Stay strong sa inyong dalawa. Pasensya na kayo kung naging hadlang ako. Hindi ko
naman alam yun. I love Wade, so ipinapakita ko sa kanya iyon. Hindi ko naman alam
na may naapakan pala akong tao all this time." Pumikit siya.
Natapos ang interview nang umiiyak si Shan at hindi na ulit nadugtungan ang sinabi
niya.
Nakatunganga lang ako sa TV. Ang sumunod naman na clip ay ang mga nagwe-welgang
fans ni Wade. Nagkaroon pa sila ng conference. Yung mga myembro sa iba't-ibang fan-
org. Yung mga WadeShanatics, WadeShaNation, WadeShaForever, GoingSouthNation,
GoingSouthers... at kung anu-ano pang nakakadugo ng ilong na mga ganyan ay
nagkaroon ng prescon. Bumuo sila ng panibagong organization. Isa sa pinakamalaking
fanbase so far dito sa Pilipinas. Yung GSShippers na nalalayon sa pagiging matatag
ng bandang Going South kasama si Wade. Nagkaroon din ito ng sister group na ang
pangalan ay Wadesters.
"Hindi ako nagsasarado ng pinto para kay Wade Rivas. Of course, it's always open
for him. Pero kilala ko siya, this is his passion, pero alam ko ring mauuna sa
listahan niya ang pagsecure sa relasyon nila ni Reina. Gaya ng sinabi niya sa
statement niya, matagal niya na itong hinintay, nobody can ruin it for him. All we
need to do is just support him. Kilalanin sana ng mga fans si Reina." Sabi sa
ambush interview ni Mr. Manzano. "I've met her. Lagi kaming magkasama sa backstage.
Mahinhin po iyon. Hindi gaanong nagsasalita kung hindi tinatanong. Mabait na bata,
matulungin at hindi mo makikita sa aura niya na sobrang yaman nila. So I understand
kung bakit baliw na baliw si Wade sa kanya. Madalang ang babaeng ganyan lalo na't
mulat siya sa karangyaan."
Nakapikit ako at halos takpan na ang tainga dahil sa hiyang nadarama sa pinagsasabi
ni Mr. Manzano.
Napatalon ako nang may pumulupot sa leeg ko. Marahan niyang pinahingalay ang braso
niya sa balikat ko.
"Local news?"
Kumunot ang noo niya, "Hindi ka naman gaanong nanonood ng TV, ah?"
Suminghap siya, "Wa'g mo ng panoorin. Mamaya basahin na naman diyan yung litanya at
kumento ng mga mapanghusgang fans tungkol sayo. I don't want you hurt, Reina."
"Hindi naman."
"Hmmm. Kunin ko lang yung isang gitara ko sa Moon Records, tapos may kukunin din
ako kay Hugo."
Kahit saan pa yan... basta ang gusto ko lang ay lumabas at masinagan ng araw. LOL.
Nasisinagan naman ako ng araw tuwing naglalakad ako sa garden at sa pool side ng
bahay namin, kaya lang iba parin pag nasa labas ka na ng mga matataas na dingding
ng bahay namin.
Nilagay niya yung noo niya sa balikat ko. Tumindig ang balahibo ko.
Nakakakiliti naman kasi kahit yung buhok niyang dumadapo lang sa balat ng leeg ko.
"Ayaw niyang kumain. Bumili na nga ako ng treats, baka sakaling kumain." Aniya.
Hinampas ko ang balikat niya. Andito na naman tayo sa usaping ito. Inirapan ko
siya. Kainis 'to Tumawa siya sa reaksyon ko at niyakap ako.
"Tayo na! Hindi na ako makapaghintay makalabas dito..." Hinila ko siya at nakita
kong kinuha niya ang cellphone niya.
Yes... Textmates sila ni daddy. Palagi pa siyang nagrereklamo kasi ang sagot lang
daw ni daddy sa kanya ay isang malamig na, "K."
Umirap ako at patuloy parin siyang hinila palabas ng bahay namin. Mabilis kaming
nakarating sa Moon Records. Hindi ako makapaniwalang may iilan paring mga fanatic
ang nag we-welga sa labas.
Kilala kasi ang sasakyan na ito bilang sasakyan niya kaya kahit tinted, makikilala
parin siya ng fans.
"Kawawa ang fans o kawawa ka? Walang tanong, Reina. Ikaw lang yung sagot kaya wa'g
mo na akong iconvince..." Malamig niyang sinabi sakin.
Kaya lang, hindi talaga maalis sakin ang mga fans na nagbibilad sa araw para lang
maibalik si Wade sa Going South. Dumungaw ako sa bintana at nakita ko yung mga
kulay pink na balloon sa labas. Ano yan? Pinanood kong mabuti ang mga fans na may
hawak na pink balloons. Si Wade ay nasa loob pa ng studio para kunin yung guitar
niya.
Napatingin ako sa nagsasalita. Si Adam! Nandito pala ang mga miyembro ng Going
South?! Nakita ko rin si Austin sa likod niya. Nakahalukipkip lang siya at pinanood
ako.
"I'm sorry..."
Umiling si Adam, "No, Reina. Kung ako nasa katayuan ni Wade... ibabash ang asawa ko
at aawayin ng fans, I would probably quit. So I understand. It's the right thing to
do."
Pareho silang nakatingin ngayon sa mga fans. Napatingin na rin ako sa baba, kung
saan nandoon ang mga fans na may dalang pink balloons.
Binuksan ni Adam ang bintana. May isang fan na nakakita at tumili habang itinuturo
kaming tatlo doon.
Tumakbo sila para tumapat at bahagyang lumapit sa bintana. Kahit na nasa ika
tatlong palapag kami, malinaw kong narinig ang sinasabi nila.
"REINA! Please, tulungan mo kaming ibalik si Wade. Hindi naman lahat ng fans ang
naging masama sayo... Kami... we love you... Mahal namin ang mahal ni Wade..."
May nakita akong humagulhol na isa. Nalaglag ang panga ko nang humagulhol ang halos
lahat ng fans"Reina, please... please..."
Hindi ako makapaniwala. Hinding hindi pumapasok sa utak ko. Ganito ka passionate
ang fans ni Wade sa kanya. Iniiyakan siya. Minamahal siya kahit may iba siyang
mahal. It was too surreal, impossible, unrealistic, perfect...
May isang nakawalang balloon na agad namang inabot ni Adam at binasa ang nakasulat.
"We love Wade and Reina. Please come back." Iyon ang nakasulat sa balloon.
Parang kinurot ang puso ko nang nakita kong bata pa ang nagsabi noon. Mukhang nasa
elementarya pa yata.
"Kahit di na lang po siya bumalik, makausap lang namin kayo ng maayos at makapag
apologize, ayos na samin..." Nabasag ang boses nung mas matanda bago humagulhol.
Wala akong nagawa doon kundi ang lumunok at panoorin silang marubdob na pinapahayag
ang mga daing nila.
"Hindi na magbabago ang isip ni Wade. Nothing will change his mind..." Sabi ni Adam
nang nakangiti. "Pakitaan man siya ng milyun-milyong fans na humahagulhol, hindi
magbabago ang isip niya."
Umiling ako at tinitigan siya. Nabigla siya sa pag iling ko kaya hindi niya
pinagpatuloy ang pagsasalita.
---------------------------------------
Kabanata 75
Sobra Sobra
Lumabas si Wade sa studion habang nasa likod niya na ang gitara. My rockstar in
character.. Nakakatuwa siyang tignan. Kaya lang sumimangot siya nang nakita ang
balloon sa kamay ni ko.
Kinuha ko kasi iyon kay Adam para tignan. Nag high five sila ni Adam at Austin.
Tumango si Wade at bumaling sakin. Winagayway ko yung balloon. Sa totoo lang, alam
kong ako yung makakapagpabago ng pag iisip niya, pero hindi ko alam kung paano.
Pakiramdam ko, ako yung superhero na may power pero hindi alam kung paano gamitin
ang power na iyon.
Lumapit ako kay Wade. Nilahad niya ang bisig niya, para bang naghihingtay siyang
yumakap ako sa kanya. Kaya sinandal ko ang buong katawan ko sa kanya nang ipinakita
ko iyon.
Hinalikan niya ang pisngi ko at binasa ang nakasulat doon. Ngumuso siya.
"Ayaw mo nun? Ready silang tanggapin yung desisyon mo para lang bumalik ka?"
Umiling si Wade at hinila ako, "Tara na... Uwi na tayo..." Ngumisi siya sakin.
Sumimangot naman ako ngayon. Ayaw niya talagang paawat sa desisyon niya, ah?
Nagpadala ako sa hila niya papunta sa elevator.
Kakalabas naman si Zac sa studio, naabutan niya kaming paalis na. Napatingin si Zac
sakin at ngumisi kay Wade.
Ramdam ko, kita ko sa mukha niya ang panghihinayang. Magkaibigan silang apat. Mejo
matagal-tagal narin silang magkasama para buuin ang Going South. Nakakalungkot
isiping dumating lang ako ay gumuho agad yung pundasyong inilaan nila para sa
bandang ito.
Nakakalungkot.
Alam kong kahit firm ang desisyon ni Wade tungkol dito ay hindi niya parin kayang
takasan ang lungkot. Maaring hindi siya nagsisisi, hindi siya nanghinayang, pero
alam kong malungkot siya.
"Bakit?"
"Pwedeng kahit saglit lang, doon muna tayo?" Sabay turo ko sa front door ng Moon
Records.
Nakita kong kumuyom ang panga niya sa suhestyon ko. Ayaw niya.
Pinapanood kami ng mga nagtatrabaho sa Moon Records. Nakita ko yung mga ulo nilang
sabay na gumalaw sa paglalakad naming dalawa. May ibang bumati kay Wade at
kinumbinsi siyang bumalik, ngumiti lang siya at tinignan ako. Hinayaan niya akong
hilain siya papunta sa front door.
Pinagbuksan kami ng security guard. Kahit na salamin naman yung pintuan at kanina
ko pa nakikita yung mga fans na nakaupo sa labas, iba parin talaga yung feeling na
walang barrier sa gitna ninyo.
Agad may lumapit na security guards saming dalawa ni Wade. Para bang naghahanda
silang protektahan kaming dalawa.
Nagmartsa ang mga fans palapit samin. Alam ko kung gaano sila nahirapan sa
pagpipigil sa pagtakbo para dumugin si Wade. Nasa tapat kami ngayon ng building.
Hindi kami bumababa sa hagdanan ng Moon Records dahil may nakahilerang mga security
guards sa unang baitan ng hagdanan. Kaya ang mga fans ay nanatiling sa baba. Ganun
pa man, kitang-kita ko yung mga mukha nila. Iniisa-isa ko silang tinignan.
Malulungkot at kakagaling lang sa iyak yung iba. Yung iba naman ay hindi maalis ang
pagkamangha kay Wade.Nasa likod ko lang si Wade, walang imik at malamig ang tingin
sa mga umiidolo sa kanya.
Humakbang ako palapit sa kanila ngunit agad namang hinila ni Wade ang braso ko.
Hinayaan ko siyang hawakan ang braso ko at agad na lang akong nagsalita.
"Hello po! Ako nga po pala si Reina Carmela Elizalde." Sabi ko.
Hindi ko siya pinansin. Nakatoon lang ang buong atensyon ko sa kanyang mga fans.
"Thank you po sa effort na yan..." Sabay turo ko sa pink balloons. "Na aappreciate
ko po yung pagmamahal niyo kay Wade... Naappreciate ko po yung paghanga niyo sa
kanya..."
"Mahal ka din po namin. Susuportahan namin si Wade..." Sabi nung mejo matanda ng
fan.
Naging dahilan ito ng mas lalong umingay na bulung-bulungan. Napawi din ang bulung-
bulungan nang nagsalita ulit ako.
"Pareho po tayo ng gusto... Kahit na nasaktan ako sa mga nangyari, sa mga bashers,
sa mga nanira, sa lahat ng nangyari, gusto ko parin siyang bumalik sa showbiz."
"Kung ako ang masusunod, pababalikin ko siya. Dahil una ko po siyang nakilala, at
napansin, noong nasa stage siya at kinakanta ang isang napakagandang kanta.
Pakiramdam ko, hindi kumpleto ang buong pagkatao niya kung wala siya sa stage..."
Pumiyok ang boses ko.
Naasiwa ako sa katahimikang bumalot sa buong lugar. Ihip lang ng hangin ang narinig
ko at panghihina lang ng kamay ni Wade ang naramdaman ko.
"Mahal ko po siya ng buong buo. Susuportahan ko siya kahit ano man ang gusto niya.
Pero ayaw ko siyang malungkot, coz I know this is his passion. Hindi bale na yung
sakit... di bale na yung lahat ng naranasan ko... ang importante sakin makita
siyang masaya..."
Napalunok siya sa sinabi ko. Damn, I love this man so much. Hindi ko alam kung
paano ko nakakayang pasanin yung pagmamahal ko sa kanya dito lang sa puso ko, eh
ang liit liit ng puso.
"I'll try my very best, po, na pabalikin siya sa stage. Para kumanta... Para
hangaan niyo... I love Wade completely, with or without his fame. Pero pakiramdam
ko po, magiging buo yung pagkatao niya pag bumalik siya sa pagkanta..." Nilingon ko
si Wade na ngayon ay nakita kong pula na ang ilong at naiiyak ng nakasimangot
sakin.
"Baguhan ka talaga, Reina... Kaya mahal na mahal kta, eh..." Bulong niya sakin.
"Mamaya pa dapat 'to, pero sige..." Aniya at sinuyod ang mga fans niyang nag aabang
ng sasabihin niya.
Biglang lumuhod si Wade sa harap ko. Halos magtatalon ako nang nakita ko pa lang
siyang papaluhod. Dahil alam ko... alam ko na kung anong gagawin niya... Kahit na
hindi ko iyon inaasahan, nalaman ko rin dahil sa pagluhod niya.
May iilan na akong nakitang kumukuha ng video..."Marry me, Reina... Kung hindi,
hindi ako babalik sa Going South." Banta niya.
"OH MY GOOOOD! AHHHH!"
"KASAL NA PLEASE!" Sigaw nang sigaw ang mga fans niya sakin.
Hindi ko na marinig ng maayos ang lahat kasi iba-iba na yung sigaw nila. Bumabaling
na rin yung mga nakaharang na guards samin at nakangising pinapanood kami.
Nilagay niya dahan-dahan ang singsing sa kamay ko. Naramdaman ko ang panginginig ng
kamay niya habang nilalagay ito sakin. Nang tuluyan niya na itong nailagay ay
tumayo na siya. Agad ko siyang niyakap.
"WE LOVE YOU REINA! CONGRATULATIONS, WADE!" Iyon ang huli kong narinig sa mga fans
niya.
Tumitili ding sumalubong ang buong staff ng Moon Records. May mga bumabati at
naninisay sa kilig. Kaya lang, suplado itong si Wade at diretso lang na naglakad
papuntang parking lot.
"You made me do it, Reina." Buntong hininga ni Wade nang inilapag niya ako sa front
seat ng kotse niya.
Pagkalapag niya ay inatake niya na agad ako ng halik. Malalalim at sabik na mga
halik. Halos lumubog ako sa kinauupuan ko.
"Oh? May gustong mag picture nito? Sige, picturan nila!" Aniya sabay halik sakin sa
leeg.
Damn! Maging ako ay sabik na sabik narin sa kanya. Mejo matagal-tagal na rin kasi
yung huli naming halikan. Alam niyo na, palagi akong nasa bahay.
Padabog niyang sinarado ang pintuan at tumakbo na agad siya papunta sa driver's
seat.
"Damn, don't tell me di na naman tayo aabot!" Aniya sabay paharurot sa sasakyan
niya.
Maging ako ay gusto naring makaabot sa condo niya. Hindi ko na mapigilan ang
paghaplos sa mukha niya. Sobrang gwapo niya. Yung matangos na ilong, expressive na
mga mata, mapupulang labi at malalim na dimple... He's just too hot.
Hinila niya ako palabas ng sasakyan pagkarating namin sa parking lot. Nang nakita
naming kaming dalawa lang sa elevator ay agad niya na akong inatake sa loob.
Nagpapalitan kami ng halik nang gumapang yung kamay niya sa ilalim ng damit ko. He
unclasped my bra easily. Hindi pa naman natatanggal yung top ko pero damang dama ko
na ang init sa katawan ko at maging sa katawan niya.
Gumapang yung kamay ko sa maiinit niyang abs. Napangiti ako nang naramdaman itong
nag flex.
Idiniin niya ang sarili niya sakin. Napasandal ako sa gilid ng elevator. Inangat
niya ako at mas lalong hinalikan.
Mariin ng humahaplos sa gitna ng hita ko ang kanya. Hindi ko mapigilan yung pag
init pa lalo ng katawan ko ngayong ramdam kong sabik na sabik niya talaga siya.
*TING!*
Bumukas ang elevator. Pareho kaming tumakbo ng nakahawak kamay papuntang condo
niya.
Mabilis ang hininga niya habang pinapanood akong nakahiga sa sofa. Mabilis niyang
tinanggal ang tshirt niya bago hinalikan ulit ako.
"Wade...."
Naaninag ko ang mga simbolo sa alibata na ang ibig sabihin ay Reina sa dibdib niya.
Napalunok ako nang yumukyok siya at nag flex ulit yung abs at vline niya.
Nialagay ko ang kamay ko sa baywang niya, habang yung mga kamay niya naman ay busy
sa pagtatanggal ng damit ko.Hinalikan niya ang dibdib ko, dahan dahan at
nakakakiliti. Yung isang kamay niya naman ay nilalaro ang nipple ko.
SHIZ!
Tinulungan ko siya sa pagbaba ng kanyang pants. Napapikit ako nang nakitang readyng
ready na yung kanya.
Dahan-dahan niyang tinanggal ang shorts ko habang hinahalikan yung tiyan ko pababa.
"I love you so much, Reina Rivas..." Aniya at dahandahan niyang ipinasok sakin yung
kanya.
KInagat ko ang labi ko.
"Kahit anong gusto mo, gagawin ko. Susundin ko. Damn, mahal na mahal kita. Sobra
sobra..." Aniya.
Sinabayan ko siya sa pag galaw. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hinawakan ko
ang braso niya.
"Oh my gosh..." Sabi ko at natigilan... "Mahal na mahal din... ki... ta... Wade~"
Hindi ko na kayang marinig ang sarili ko.
Songs used:
-----------------------------------------------------
Epilogue
"Ano ba, Coreen? Anong problema mo?" Sabi ko habang ineenjoy ang byahe.
"Kasi naman po, ang daming tao kaya doon! Naka attire pa naman tayo ng ganito tapos
mahuhuli tayo at makikipag pilahan kasama yung fans?"
Umirap ako, "Hello? Nakalimutan mo na ba? Fiancee ko yung mag co-concert! Tingin mo
hahayaan niya tayong pumila doon."
"Ay oo nga pala... Si Wade nga pala yun... Pag nalaman niyang paparating na ang
mahal na Reina ay kung maari ipapagiba niya yung isang pader ng Araneta para lang
makapasok ka ng matiwasay..." Umirap siya. "Promise, Reina, mauunahan tayo sa harap
kasi ang bagal mo. Alam mo namang wala tayong ticket."
"Eh sabi naman sayo diba, maraming tao ngayon. Come back concert niya kaya ito."
Sumbat ni Coreen sakin.
Hindi ko talaga maintindihan. Bakit ba natataranta ang isang ito? Hindi naman ako
hahayaan ni Wade na walang upuan sa concert niya. Praning na talaga itong si
Coreen.
Naningkit ang mga mata ko sa kanya. Nag aayos na siya ng buhok ngayon habang
bumubulung-bulong ng mga reklamo tungkol sa pagiging relax ko dito.
Ngumuso siya at sinulyapan ako. Unti-unti siyang ngumisi at nag peace sign!
"Inimbitahan ko kasi si Liam tsaka Shan..." Tinakpan niya ang bibig niya.
Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. Masyado ng maraming nandoon. Pinaclose na nga
ang VIP dahil nakalaan lang yun sa mga kakilala at espesyal kay Wade. Maingat kong
binilang ang mga sasali. Tama lang talaga yung upuan doon sa VIP para sa mga
sasali. Ayaw sumama ni Liam, ang sabi naman ni Shan ay may taping siya kaya hindi
ko na inasahan ang pagdating niya.
"P-Paano mo sila napapayag?" Tanong ko.
Suminghap ako at tinanaw ang mahabang pila sa labas. Kailangang nasa harap ako
dahil iyon ang usapan namin ng fans club ni Wade.
Ito ang unang concert nila pagkatapos nung bumalik siya. Eksakto pang sa birthday
ko iyon idinaos. Ang galing, ano? Parang si Wade lang yung birthday gift ko! Nag
greet na siya kaninang umaga, kaya nga malaki na ang ngiti ko ngayon. Binigyan niya
ako ng mga flowers, chocolates, at mukha rin yatang pinakyaw niya ang mga cake ng
iba't-ibang tindahan.
Hindi na muna ako magpaparty sa ngayon. Concert kasi ni Wade ngayong gabi at
napilit ko sina mommy at daddy na manood. Maging ang mga relatives ko ay nilibre ni
Wade kaya mas lalo silang ginanahang manood ng concert. Kaya ngayon, patay kaming
dalawa ni Coreen.
"Palabasin na lang natin si Noah at... Rozen..." Nanliit ang mga mata ko sa pag
iling niya.
"Wa'g na! Ako na ang bahala. Mag papahanap na lang ako sa staff ng upuan."
"O sige, kahit saan basta may upuan. Kahit sa huling mga upuan pa yan..."
Nilubayan ko na siya dahil panay na ang text niya. Kanina pa tumigil sa pagtitext
si Wade, siguro ay naging busy na sa paghahanda.
"Ayan tuloy, buti pa nag shorts or pants na lang tayo. May pa uniform-uniform ka
pang nalalaman diyan." Sabi ko sa kanya.
Tinignan niya ako ng saglit, pero wala yata siya sa katinuan dahil sa katext
niya.Huminto ang sasakyan sa parking lot. Dito kami sa backstage papasok.
Lumabas din naman si Coreen, pero nakatingin parin siya sa cellphone niya. Sabay
kaming naglakad papasok sa loob.
"Bakit pa kasi nakadress pa tayo." Sabi ko.
Nakakabanas lang. Ayaw ko talaga ng mukha akong center of attention pero dahil sa
description ni Coreen na mag kakapareho naman kami ng damit na white dress, pumayag
akong isuot ito. Naka puti rin naman siya, pero simple lang, simple din naman itong
akin, kaso may swarovski diamonds na sequins. Kung yung damit niya ay may simpleng
spagetti strap, yung akin naman sariling design ko ng lace illusion neckline kaya
di hamak na mas kapansin pansin ako.
"Wa'g ka ng magreklamo! Ang ganda mo naman, ah? Pag nakita ka ni Wade baka hindi na
matapos ang concert. Tatawagin ka na lang nun at magkikita kayo sa backstage para
doon..."
Ngumisi si Coreen.
"Kita mo na? O diba, masaya yun? Kaya tumigil ka na sa kaka satsat diyan at hayaan
mo na yang damit mo."
Busy ang staff. Ito na yata ang pinaka malaking concert nina Wade. Unang araw pa
lang ng paglabas ng ticket, sold out agad. Maraming umiyak kasi hindi nakabili ng
ticket. Syempre, I assured them na magkakaroon pa ulit ng ganito. Kaso, yung iba,
parang nawawalan na talaga ng pag asa. Nanghihinayang talaga sila ng bongga. Hindi
pa naman mamamaalam si Wade sa showbiz, bakit ganyan sila makareact? Siguro ay
dahil natakot na silang ulitin iyon ni Wade.
Naisipan kong pumasok sa backstage para mag 'good luck' kay Wade, kaso may biglang
lumapit saking tatlong babae.
Nagmamadali sila papunta sakin. Sumandal si Coreen sa pader habang pinapanood akong
kinakausap sila.
"Uy! Hello!" Ngumisi ako.
Kilala ko sila. Sila yung mga president ng tatlong WadeSha fans club noon. Ngayon
ay may iisa na silang grupo na ginawa na nakatoon sa pag suporta sa kahit anong
desisyon ni Wade.
"Okay po... Alam niya po ba yung tungkol sa plano namin?" Tanong nila.
"Naku! Salamat talaga at secret lang natin ito." Sabi nung isa.
Ngumisi ako.
"No problem."
Kasi naman, gusto nilang mag apologize kay Wade. Gusto nilang ag sorry sa
panghuhusga nila sakin. Nag sorry na sila sakin, agad ko silang pinatawad, kaso, si
Wade mejo hindi parin okay sa kanila.
Nagpasya silang isurprise si Wade ngayong concert niya. Hindi ko nga alam kung
paano pero rinig ko ay involve daw lahat ng mga humusga sakin, meaning, halos lahat
ng fans nina Wade at Shan.
Tumango ako, "Oo. It's okay, mahal niya si Wade, natural tendency ng tao ang
ganun."
Nagkatinginan silang tatlo.
"Naku! Ang bait niyo po talaga! Si Shan naman po kasi, hindi kinaklaro! Alam niya
namang pag gusto naming mga fans, kahit walang sapat na ebidensya, agad naming
pinapaniwalaan."
"Oo nga! Si Ms. Shan naman talaga ang puno't dulo dito." Anila.
"Naku! Wa'g natin siyang sisihin. Umasa din kasi siya na may patutunguhan sila ni
Wade..."
"Naku, Ms. Reina, sobrang bait niyo talaga. Sorry po talaga sa ginawa namin noon."
Mahabang pagsosorry pa yung sinabi nila kaya naman mejo natagalan pa kami sa pag
uusap. Nakita ko ng nagtataray si Coreen habang tinititigan ako."Uy, sige na,
maghahanap pa kasi kami ng upuan." Sabi ko.
Dahil mababait naman sila at wala naman sigurong masama kung mag papapicture ako
kasama sila, ginawa ko na. Kitang kita ko na ang pagkakairita ni Coreen nang siya
pa yung naatasang mag picture saming apat.
Nauuna siyang maglakad. Mabilis at natataranta siya kung makapaglakad. Panay pa ang
lingon-lingon niya sa paligid.
Ang bilis kasing maglakad ng isang ito. Nag di-dim na ang lights, hudyat na malapit
ng magsimula.
Shiz! Natagalan tuloy kami! Wala pa kaming upuan. Nasa taas na kami ngayon, ang
bilis kasing umakyat ni Coreen para maghanap ng upuan. Kaya dumungaw ako sa VIP
seats, nakita ko doong puno nga! Mukhang walang ni isang nag absent sa lahat ng
invited, ah?
Bumaling ako sa natigilang si Coreen at tinignan kung sinong kaharap niya. Sa gitna
ng makukulay na lights, na tanging naging ilaw namin ngayon palapit na ang
pagsisimula ng concert ay naaninag ko ang kapatid ko. Nakalagay ang kanyang daliri
sa ulo habang nakasandal ang siko niya sa arm ng upuan. Yung paa niya naman ay
nakapatong sa kanyang tuhod na para bang may hinihintay.
Naglahad siya ng kamay aat ipinakita sakin ang katabing upuan nung inuupuan niya
kanina.
Ngumisi ako sa kanya. Sa wakas... bumuntong hininga ako at pinagmasdan ang kapatid
kong bumababa na ngayon para umupo sa VIP seat na para sa kanya.
"Sana kayo na lang dito. Doon na lang ako sa VIP seat." Ngumisi ako kay Coreen.
"Weh? Ano ka? Bestfriends tayo, kaya dahil napahamak ako sa pag iimbita kina Shan
at Liam, dadamayan mo ako sa kamalasan ko."
Ngumuso siya at inirapan na lang ako. Sarap asarin nito! Kaya ayun, wala akong
ginawa kundi asarin siya hanggang sa nagsimula yung count down.
"10... 9... 8..." Sumigaw din ako kahit na naasiwa ako sa mga fans na kanina pa
picture ng picture sakin.
Hindi naman sa nagrereklamo ako sa upuan naming napapalibutan ng fans (well, except
sa harap naming hagdanan lang naman), pero nakakahiya lang na lahat ng ekspresyon
mo ay nahahagip ng camera nila.
Bumilis ang pintig ng puso ko. Pakiramdam ko aalis na ang puso ko sa sobrang
excitement! WADE ON STAGE AGAIN! YESSS!
Dim yung lights nang bumukas yung curtains. Pero kitang kita ko ang apat na lights
sa baba na nakatoon sa bawat isang miyembro ng Going South.
Ngunit halos hindi ko rin marinig kalaunan dahil sa ingay ng tili galing sa fans.
Kaya ang ginawa ko ay nag ingay na rin.
Humagalpak sa tawa si Coreen at maging yung mga nasa tabi naming mga babae. May isa
pa nga doong kanina pa nag vivideo sakin. Mukha yatang mas balak niya akong
videohan kesa sa manood kay Wade.
"WADE SEXY RIVAS! WADE! SEXY! RIVAS!" Iyon ang bumalot sa buong Araneta kahit na
nagsimula na sa pagkanta si Wade.
Kahit na malayo ako, laking gulat ko nang itinuro niya ako, diretso, yung tipong
siguradong sigurado ako na ako yung tinuturo niya.
Tumindig ang balahibo ko at natahimik. Hindi ako nakatili dahil nagbara yung
lalamunan ko. Sina Coreen lang at yung mga fans ang tumili para sakin. Nalibong na
lang ako sa upuan ko at nagpipigil ng ngiti.
Kinagat ko na lang ang labi ko. Nag dim ulit yung lights. Niyugyog ni Coreen ang
balikat ko.
Nang unti-unti ulit na bumukas yung dalawang ilaw sa center stage. Naaninag ko ang
magulong buhok ni Wade. Nakapikit siya at nakaupo sa isang itim na stool. Nasa
harap niya yung microphone at may hawak siyang acoustic guitar.
Kinalabit niya ng marahan yung guitar at nakita kong ngumisi siya kahit nakapikit.
Tumindig ang balahibo ko sa boses na pinarinig niya saming lahat. Malamig, tagos sa
puso... yung tipong mamumuo ang luha sa mga mata mo. Kinagat ko na lang ang kamay
ko dahil kung hindi ay baka mapahikbi na ako.
Unti-unting naagaw ang atensyon ko sa mga nakaputing fans ni Wade na ngayon ay may
dala-dalang mga puting kandila na may butterfly sa hawakan.
"Ito na yung surprise ng fans ni Wade sa kanya." Sabi nI Coreen.
Tumango ako at pinanood silang sinisindihan isa-isa yung mga kandila nila.
Mas lalong lumamig ang boses ni Wade. Nakapikit parin siya hanggang ngayon. Mukhang
damang-dama niya talaga ang kinakanta niya. Kaya naman damang dama ko rin ito at
hindi ko na mapigilan ang pagtulo ng luha ko.
Bumaling ulit ako sa mga fans niyang unti-unting pumwesto sa bawat baitan ng
hagdanan sa tapat ko. Pumwesto sila sa magkabilang gilid. Naaalala ko sa kanila
yung mga sundalo ni Prince Charles tuwing darating yung royal family... Yun nga
lang, imbes na katana o rifle yung dala nila ay kandila naman."Fly the ocean in a
silver plane
Papalapit na sila nang palapit samin ni Coreen. Ayos! Not bad! Hindi naman pala
nangungulelat ang pwesto namin ni Coreen ngayon kasi dito yung surprise ng mga fans
niya.
Unti-unting humupa yung pag strum ni Wade ng guitar. Dinilat niya ang mga mata niya
at nakita kong suminghap siya at umiling.
Ngumisi din siya at pumasok sa stage sina Zac, Adam at Austin. Tinapik nila yung
likod ni Wade at nakipag high five sa kanya. Nagtawanan pa ang apat hanggang sa
bumaling si Wade sakin ng nakangiti at tumayo na rin.
Kinuha yung stool sa likod ni Wade at ngayon ay tumutugtog na silang apat. Wala
narin yung gitara ni Wade. Nandyan na rin kasi si Zac at Austin para i back up yung
gitara niya.
Una kong narinig ang gitara ni Austin... bago pumasok si Zac at Adam...
So hold me now
Unti-unti kong naramdaman ang pagtatapik ni daddy sa balikat ko. Si mommy naman ay
inaalalayan ako patayo. Nanlaki ang mga mata ko sa bigla.
In time
Nilingon ko ang nakatayo at nakangising si Coreen. Nag peace sign ang lukaret at
winagayway niya ang bouquet na hawak hawak niya.
�A-Anong?�
Bago pa ako makapagsalita ay ibinigay niya na ang isa pang bouquet sakin. WHAT?
Naunang mag lakad si Coreen. Siya lang yung naglalakad sa gitna ng mga fans na may
dalang kandila.
Nang lumiko na si Coreen ay nagsimula din kaming maglakad nina daddy at mommy.
Napalingon-lingon ako sa mga fans na ngayon ay sobrang tahimik at panay ang picture
sa mga nangyayari.
Basang basa na ang pisngi ko sa mga luha nang nakarating na ako sa huling baitan.
Naglahad siya ng kamay. Nilagay ko agad ang nanginginig kong kamay sa ibabaw ng
kamay niya. Tinapik siya ni Daddy at niyakap ni mommy.
Ya, in time
Things will go my way...�
Humagulhol ako sa iyak nang nakita kong nakangiti siya at nakabalandra ang dimple
niya pero naiiyak narin.
Hindi niya na pinagpatuloy ang kanta kahit na nagpatuloy parin sa pagtugtog ang mga
miyembro ng Going South.�Happy birthday, Reina... my wife...� Bulong niya sakin.
Pumagitna agad yung pormal na lalaking may hawak ng makapal at malaking libro na
mukhang biblia. Mabilis lang yung nangyari, binasa iya lang ang Corinthians 13.
�Reina Carmela Elizalde, do you take me as your lawfully wedded husband, kasi ako,
noon ko pa �to pinangarap. Ikaw lang yung pangarap kong hindi nagbago. At patuloy
akong mangangarap sayo... dahil hanggang ngayon, pakiramdam ko ang hirap mo paring
abutin... hanggang ngayon, ikaw parin yung pinaghihirapan ko para lang mapansin
ako... dahil hanggang ngayon, ikaw lang talaga ang laman ng puso ko. So this
time...� Nanginig ang boses niya.
SHIZ! WALA AKONG INIHANDANG SASABIHIN! Wala akong ginawa kundi umiyak!
�So this time... you�re not leaving me anymore... kasi noon pa man, sayo lang
umiikot ang mundo ko. My whole heart and soul is chained on you... Kaya ngayon,
gusto kong makasiguro, na ikaw rin ay akin, na tayong dalawa ay para lang sa isa�t-
isa. Coz Reina, I love you with all my heart and soul... baliw na lang ang
magdududa sa pag ibig ko sayo.�
Tumigil siya at suminghap. Tumango ako at hinayaang tumulo ang luha ko.
Agad niyang pinadulas ang singsing sa kamay ko. Kinuha ko yung isang singsing.
Nanginginig ang kamay ko nang isinoot ko yung singsing sa kanya. Pumalakpak ang
lahat. Agad niya akong hinila at hinalikan. Binalot niya ang labi ko sa maiinit at
sabik na halik. Nakakalasing. Nakakalimutan kong nasa harap kami ng maraming tao.
Nangatog ang binti ko sa halik niya. Pakiramdam ko nakakalimutan din niyang
maraming tao dito.
�Reina Carmela Rivas.� Bulong niya sa tainga ko, �Ready for honeymoon?�