Nie jesteś zalogowany Dyskusja Edycje Utwórz konto Zaloguj się

Artykuł Dyskusja Czytaj Edytuj Edytuj kod źródłowy Historia i autorzy Przeszukaj Wikipedię

Heidelberg [edytuj]
Na mapach: 49°25′N 8°43′E (mapa)

Ten artykuł dotyczy miasta w Badenii-Wirtembergii. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Strona główna
Losuj artykuł Heidelberg – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w rejencji Karlsruhe, w regionie Rhein-Neckar. Heidelberg Heidelberg
Kategorie artykułów leży po obu stronach Neckaru, na zboczach południowego Odenwaldu, u podnóża góry Königstuhl[1]. Jest siedzibą powiatu Rhein-Neckar, jednak do niego nie
Najlepsze artykuły należy. Liczba mieszkańców wynosi 147 312 (31 grudnia 2010), a powierzchnia miasta 108,83 km². Miasto słynie ze swojego pięknego położenia i łagodnego
Częste pytania (FAQ) klimatu[1].
Dla czytelników
Spis treści [ukryj]
O Wikipedii
1 Historia
Zgłoś błąd
2 Gospodarka
Kontakt
Wspomóż Wikipedię 3 Administracja
3.1 Podział administracyjny
Dla wikipedystów 4 Wojsko
Pierwsze kroki 5 Transport
Portal wikipedystów
5.1 Drogi
Ogłoszenia
5.2 Kolej
Zasady
Pomoc 6 Zabytki i atrakcje turystyczne
Ostatnie zmiany 7 Nauka
8 Kultura Herb
Narzędzia
8.1 Imprezy Państwo Niemcy
Linkujące 9 Współpraca Kraj związkowy Badenia-
Zmiany w linkowanych
10 Osoby związane z Heidelbergiem Wirtembergia
Prześlij plik
10.1 Ślady Polaków w Heidelbergu
Strony specjalne Zarządzający Eckart Würzner↗
Link do tej wersji 11 Zobacz też
Powierzchnia 108,83 km²
Informacje o tej stronie 12 Przypisy
Element Wikidanych 13 Linki zewnętrzne Wysokość 114 m n.p.m.
Cytowanie tego artykułu Populacja (31 grudnia
2010) 147 312
Drukuj lub eksportuj
Historia [ edytuj | edytuj kod ] • liczba ludności 1354 os./km²
Utwórz książkę • gęstość
Pobierz jako PDF Pierwszą osadę na terenach dzisiejszego Heidelbergu założyli około IV – II wiek p.n.e. Celtowie[2]. W czasach rzymskich powstała tu twierdza, świątynia i most[2].
Dzisiejszą miejscowość założono w 1196 roku jako osadę we włościach klasztoru Schönau w Odenwaldzie. W 1220 roku uzyskała ona prawa miejskie, a pięć lat Nr kierunkowy 06202, 06221
Wersja do druku
później, drogą wymiany weszła w skład włości hrabiego palatyna reńskiego Ludwika I Bawarskiego z rodu Wittelsbachów, którzy rozpoczęli budowę pierwszego Kod pocztowy 69115-69126
W innych projektach
zamku. Pod koniec XIII wieku miasto stało się jedną z głównych rezydencji rodu, a po wydzieleniu się linii palatyńskiej na podstawie porozumienia z Pawii w 1329 Tablice rejestracyjne HD
Wikimedia Commons
roku zostało stolicą księstwa, które w 1356 roku zostało podniesione do rangi elektoratu. Wzrost znaczenia państewka, a za tym i miasta, spowodował znaczący
Wikipodróże Plan Heidelbergu
rozwój miejscowości, która osiągnęła ponad 5 tysięcy mieszkańców. W 1386 roku w Heidelbergu książę elektor Ruprecht I założył uniwersytet – najstarszy w
W innych językach granicach współczesnych Niemiec[3], trzeci najstarszy w granicach ówczesnego Cesarstwa i czwarty w Środkowej Europie (po praskim, krakowskim i wiedeńskim).
Afrikaans W XV wieku na skutek konfliktów miasto utraciło część swojego znaczenia. Dopiero czasy reformacji przyniosły nową dynamikę w jego rozwoju. Ponieważ
Alemannisch
ostatecznie elektorzy palatynatu przystąpili do wiary reformowanej – mało popularnej w Cesarstwie poza Szwajcarią i Holandią – byli oni zmuszeni do szukania
አማርኛ
sojuszy w odległych krajach Europy. Miasto, dzięki uniwersytetowi, stało się jednym z głównych ośrodków intelektualnych kalwinizmu. Zasłynęło z publikacji
‫اﻟﻌﺮﺑﻴﺔ‬
Katechizmu Heidelberskiego[3] oraz bogatej Biblioteki Palatyńskiej (łac. Bibliotheca Palatina) powstałej z księgozbiorów zrabowanych z likwidowanych klasztorów.
Asturianu
Azərbaycanca Szczytem tej epoki był ślub księcia elektora Fryderyka V z królewną Elżbietą Stuart, córką króla Anglii.
‫ﺗﯚرﮐﺠﻪ‬ W czasie wojny trzydziestoletniej miasto okupowały wojska Ligi Katolickiej[3]. W tym czasie księgozbiór Biblioteki Palatyńskiej wysłano do Rzymu[3]. Największe
Bân-lâm-gú zniszczenia przyniosły ze sobą jednak sprzymierzone z Unią Protestancką wojska Szwedzkie, które zajęły miasto w roku 1633[3]. Po pokoju westfalskim miasto nie Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii
Беларуская
odzyskało swojego znaczenia. Od 1685 roku władcy Palatynatu Reńskiego byli katolikami, jednak prowadzili politykę tolerancji religijnej. (Przełącz na mapę Niemiec)
Беларуская
(тарашкевіца) Największą tragedią w dziejach miasta było dwukrotne zburzenie przez wojska francuskie miasta i zamku w trakcie wojny o sukcesję w Palatynacie w 1689 i 1693
Български
roku[3] – przetrwały jedynie dwa kościoły, jedna kamienica i dwa fragmenty murów miejskich, a zamek stoi do dziś w ruinie. Zniszczenia spowodowały odbudowę
Boarisch Heidelberg
miasta w stylu barokowym oraz w 1720 roku przeniesienie rezydencji książąt elektorów do Mannheim. Sprowadzeni w roku 1703 jezuici założyli kolegium oraz
Bosanski
Brezhoneg przeprowadzili budowę okazałego kościoła.
Català W ramach rozbioru Palatynatu Reńskiego w 1803 roku Heidelberg włączono do Wielkiego Księstwa Badenii. Począwszy od końca XVIII wieku miasto stało się
Cebuano
drugim, obok Jeny, centrum niemieckiego wczesnego romantyzmu. Od tego czasu jest nieustannie jednym z głównych celów turystycznych Niemiec.
Čeština
Chi-Chewa XIX wiek, oprócz romantyzmu przyniósł odnowienie uniwersytetu (który uzyskał miano Ruperto Carola od łacińskich imion założyciela) i industrializację. W 1840
Corsu roku powstało jedno z najstarszych połączeń kolejowych Niemiec z Mannheim do Heidelbergu. Powstały kliniki, nowe dzielnice, duże przedsiębiorstwa.
Cymraeg Uniwersytet stał się jednym z czołowych ośrodków naukowych na świecie. W 1848 roku Heidelberg był jednym z głównych ośrodków rewolucyjnych.
Dansk
Deitsch Po I wojnie światowej na pierwszego prezydenta Republiki Weimarskiej wybrano Friedricha Eberta pochodzącego z Heidelbergu. Począwszy od wielkiego kryzysu
Deutsch w mieście popularność zdobyło NSDAP. W okresie kryształowej nocy zniszczono wszystkie synagogi w mieście, a 150 Żydów deportowano do Dachau. Kolejnych
Dolnoserbski 280 deportowano 22 października 1940 roku, najpierw do Gurs, następnie do Auschwitz. W czasie wojny Heidelberg, jako jedno z nielicznych większych miast 49°25′N 8°43′E
Eesti Niemiec nie został zbombardowany przez Aliantów[2][3].
Ελληνικά Multimedia w Wikimedia Commons
English Po wojnie w mieście znajdowała się kwatera główna sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych w Europie[2][3]. W zamachu bombowym dokonanym przez Frakcję
Español Czerwonej Armii zginęło trzech żołnierzy Stanów Zjednoczonych, a kilku innych zostało rannych. W okresie powojennym zrealizowano kilka projektów Informacje w Wikipodróżach

Esperanto urbanistycznych na szeroką skalę: nowy dworzec, nowy kampus uniwersytecki, osiedla z wielkiej płyty w dzielnicach Boxberg i Emmertsgrund. W mieście
Strona internetowa
Euskara ulokowano kilka instytutów naukowych o międzynarodowym znaczeniu. Złożony w 2004 roku wniosek o wpisanie Starego Miasta i ruin zamku na listę światowego
‫ﻓﺎر‬ Portal Niemcy
dziedzictwa UNESCO został dwukrotnie odrzucony. Do 2013 roku wojska amerykańskie wycofały się całkowicie z Heidelbergu, a na części przejętych gruntów
Français
powstaje nowe osiedle Bahnstadt[3].
Frysk
Gaeilge
Gàidhlig Gospodarka [ edytuj | edytuj kod ]

Galego
Na dzień 30 września 2011 roku w Heidelbergu zarejestrowanych było 1113 przedsiębiorstw[4]. Zatrudnianych w nich było około 7100 osób[4]. Obrót wyniósł 340 miliony euro[4]. W Heidelbergu swoją siedzibę
客家語/Hak-kâ-ngî
ma największy producent maszyn poligraficznych Heidelberger Druckmaschinen[5] oraz jeden z największych producentów cementu HeidelbergCement. W Heidelbergu znajdują się fabryki Henkela.
한국어
Հայերեն
Hornjoserbsce Administracja [ edytuj | edytuj kod ]
Hrvatski
Ido
Heidelberg jest siedzibą powiatu Rhein-Neckar, choć sam do niego nie należy (samo miasto ma status powiatu). Są tu instytucje i urzędy powiatowe jak: Behördenzentrum dla powiatu Rhein-Neckar, urząd
Bahasa Indonesia powiatowy (Landratsamt), sąd powiatowy (Amtgericht) i sąd rejonowy (Landgericht)[1].
Interlingua
Interlingue Podział administracyjny [ edytuj | edytuj kod ]

Íslenska
Miasto składa się z 15 dzielnic, które skupione są w sześciu sektorach. W centralnej części miasta znajdują się Altstadt, Bergheim i Weststadt. Na północy Neuenheim i Handschuhsheim. Na wschodzie
Italiano
‫עברית‬ Ziegelhausen i Schlierbach. Na południu Südstadt, Rohrbach, Emmertsgrund, Boxberg i południowym zachodzie Kirchheim. Na zachodzie Bahnstadt, Pfaffengrund i Wieblingen.
ქართული
Kaszëbsczi Wojsko [ edytuj | edytuj kod ]
Қазақша
Kiswahili Pod koniec wojny, 30 marca 1945 roku Amerykanie zajęli Heidelberg nie napotykając na opór Niemców[6]. Jako że, Heidelberg znalazł się w amerykańskiej strefie okupacyjnej od roku 1945 stacjonowali tu
Кыргызча żołnierze amerykańscy. Wojska początkowo zakwaterowano w byłych koszarach niemieckich Großdeutschland-Kaserne, które później przemianowano na Campbell Barracks. Utworzono tu główną kwaterę
Latina amerykańskich sił zbrojnych[6] w Europie. Stacjonowała tu 7 Armia (ang. US Army, Europe & Seventh Army; krótko USAREUR)[6], była tu główna kwatera Territorialkommando Süd, sztaby NATO, Central
Latviešu Army Group (CENTAG), Fourth Allied Tactical Air Force (4. ATAF, 1980-1993), oraz Allied Command Europe Mobile Forces[1][7]. Wojska zajmowały kwatery w Campbell Barracks na południu miasta, a
Lëtzebuergesch
rodziny mieszkały na osiedlu Mark-Twain-Village z własnymi szkołami, sklepami i restauracjami[6]. W latach 50. XX wieku wybudowano aż 708 mieszkań dla żołnierzy i ich rodzin[6].
Lietuvių
Lumbaart
Magyar Transport [ edytuj | edytuj kod ]

Македонски
Malagasy Drogi [ edytuj | edytuj kod ]
मराठी
Heidelberg leży w pobliżu Autostrady A5 łączącej Frankfurt z Karlsruhe, a dalej z Bazyleą. Do miasta są trzy zjazdy: Dossenheim, Kreuz Heidelberg (skrzyżowanie z autostradą A656 i B37 do Mannheim)
Bahasa Melayu
Nederlands oraz Heidelberg/Schwetzingen (zjazd na B535)[1]. Przez drogę w osi wschód-zachód prowadzi droga krajowa nr 37 łącząca Kaiserslautern przez Mannheim do Mosbach. W kierunku północ-południe wiedzie
⽇本語 droga krajowa nr 3 Hamburg – Frankfurt – Bazylea. Do Heidelbergu od zachodu wpada droga krajowa nr 535, która wraz z odcinkiem B3 stanowi południową obwodnicę miasta[1].
Nordfriisk
Norsk Kolej [ edytuj | edytuj kod ]
Norsk nynorsk
Occitan
Heidelberg jest ważnym węzłem kolejowym oraz stacją przystankową dla pociągów pospiesznych (D-Zug), InterCity, Intercity-Express (ICE)[1]. Dawniej, w czasie istnienia, w Heidelbergu zatrzymywały się
Oʻzbekcha/ўзбекча również pociągi Trans-Europ-Express (TEE) oraz FernExpress (FD)[1]. W Heidelbergu jest kilka stacji kolejowych. Heidelberg-Altstadt (dawniej Karlstor) przy starym mieście oraz Heidelberg-
Pälzisch Weststadt/Südstadt przyjmują pociągi z kierunku Sinsheim i Mosbach. Na stacji Heidelberg-Pfaffengrund/Wieblingen zatrzymują się pociągi jadące z Mannheim, z kolei na stacji Heidelberg-
‫ﭘﻧﺟﺎﺑﯽ‬ Kirchheim/Rohrbach można wsiąść do pociągu jadącego w kierunku Bruchsal, a dalej do Karlsruhe. W centrum, przy Willy-Brand-Platz znajduje się główny dworzec miasta: Heidelberg Hauptbahnhof[1].
Piemontèis
Plattdüütsch
Português
Zabytki i atrakcje turystyczne [ edytuj | edytuj kod ]

Română Heidelberg jest jednym z nielicznych większych miast Niemiec, które nie ucierpiało w czasie II wojny światowej. Atrakcyjne położenie na zboczach gór przy końcowym
Runa Simi
odcinku przełomowej doliny rzeki Neckar powoduje, że miasto jest od czasów romantyzmu nieprzerwanie jednym z głównych celów turystycznych kraju.
Русский
Саха тыла Spore Stare Miasto (Altstadt) zostało gruntownie odbudowane po zniszczeniach z lat 1689 i 1693 w stylu barokowym. W jego granicach wyróżniają się:
Scots
Stary Most (Alte Brücke, Karl-Theodor-Brücke) – wybudowany w 1788 roku przez elektora Karola Teodora Wittelsbacha na miejscu wcześniejszych konstrukcji
Seeltersk
drewnianych. Zniszczony w czasie II wojny światowej przez oddziały Wermachtu został zrekonstruowany w 1947 r.
Shqip
Sicilianu Kościół Świętego Ducha (Heiliggeistkirche) – kościół gotycki użytkowany przez parafię ewangelicką został wybudowany w latach 1398–1515 jest
Simple English najznaczniejszą budowlą jaka przetrwała z czasów średniowiecza na Starym Mieście. Znajduje się przy Rynku (Marktplatz) i posiada charakterystyczne kramy
Widok rzeki Neckar ze Starego
Slovenčina dobudowane od zewnątrz. Mostu
Slovenščina
Kościół uniwersytecki św. Piotra (Peterskirche) – najstarszy kościół zachowany na Starym Mieście z XIII wieku, do budowy kościoła Ducha Świętego pełnił rolę
Ślůnski
fary miejskiej. W 1896 r. został przejęty przez uniwersytet. Wewnątrz znajduje się około 150 epitafiów profesorów uniwersytetu.
Српски / srpski
Srpskohrvatski / Kościół pojezuicki pw. Ducha Świętego i św. Ignacego (Jesuitenkirche, Pfarrkirche Heiliger Geist und St. Ignatius) – najważniejsza świątynia katolicka miasta
српскохрватски wybudowana w 1. połowie XVIII wieku przez jezuitów na miejscu dawnego klasztoru augustynów. W 1809 r. stał się kościołem parafialnym.
Suomi
Ratusz (Rathaus) – wybudowany w latach 1701–1703 w stylu barokowym.
Svenska
த ழ்
Hotel pod rycerzem (Hotel zum Ritter) – znajdująca się naprzeciw kościoła Ducha Świętego kamienica renesansowa, która jako jedyna przetrwała bombardowanie
Татарча/tatarça francuskie.
ไทย Pozostałości średniowiecznych fortyfikacji miejskich – stajnia (Marstall) i wieża czarownic (Hexenturm).
Türkçe Ulica Główna (Hauptstrasse) – jeden z najdłuższych deptaków w Europie, przy którym mieszczą się liczne reprezentacyjne XVIII- i XIX-wieczne budynki.
Українська
Kościół Opatrzności Bożej (Providenzkirche) – ewangelicki XVII-wieczny kościół, dawniej siedziba parafii luterańskiej.
‫اردو‬
‫ ﺋﯘﻳﻐﯘرﭼ‬/ Uyghurche
Historyczne budynki uniwersytetu, w tym Stary Uniwersytet (Alte Universität) w którym się mieści muzeum uniwersyteckie, biblioteka uniwersytecka
Tiếng Việt (Universitätsbibliothek), instytut psychologii (Psychologisches Institut, Alte Anatomie) i inne.
Kościół jezuitów
Volapük Barokowe pałace i kamienice, w tym: budynek Heidelberskiej Akademii Nauk (Heidelberger Akademie der Wissenschaften, znany też jako Großherzogliches Palais),
West-Vlams Palais Morass będący siedzibą Muzeum Elektoratu Palatynatu Reńskiego (Kurpfälzisches Museum) i in.
Winaray
Brama Karola (Karlstor) wybudowana między 1775 a 1781 r. w formie łuku triumfalnego.
‫ייִדיש‬
Yorùbá
Barokowa kaplica św. Anny (St. Anna Kapelle).
粵語 Poza Starym Miastem wyróżniającymi się miejscami są:
中文
Edytuj linki Ruiny gotycko-renesansowego zamku (Heidelberger Schloss) na zboczu góry Königstuhl, 80 metrów nad miastem. Ruiny otaczają historyczne ogrody. Na zamku
można obejrzeć największą na świecie beczką na wino (Großes Fass).
Góra Königstuhl z zabytkową koleją górską i instytutami naukowymi, atrakcjami turystycznymi oraz gołoborzami.
Trasa panoramiczna Philosophenweg, z której rozciągają się widoki na miasto.
Opactwo Neuburg
Dawne miasteczko Handschuhsheim z ruinami gotyckiego zamku i średniowiecznym kościołem św. Wita.
XIX-wieczne dzielnice Neuenheim i Weststadt.
Rzeźba Pawiania na
Cmentarz miejski Bergfriedhof, na którym jest pochowane wiele osobistości, jak Fryderyk Ebert, Carl Bosch, Max Wolf i inni. bulwarach rzeki Neckar w
Góra Heiligenberg z ruinami dwóch średniowiecznych klasztorów (św. Michała i św. Szczepana), celtyckich wałów, wieżami widokowymi, ponazistowskim amfiteatrem pobliżu Starego Mostu (Alte
Brücke)
Thingstätte,
Ogród zoologiczny
Ogród Botaniczny Uniwersytetu Ruprechta i Karola
Błonia nad Neckarem (Neckarwiese)

W mieście znajduje się kilkanaście muzeów. Do najważniejszych należą:

Kurpfalzisches Museum
Deutsches Apotheken-Museum w ruinach zamku
Muzeum uniwersyteckie
Muzeum zamkowe
Muzeum sztuki sakralnej przy kościele pojezuickim

Nauka [ edytuj | edytuj kod ]

W Heidelbergu centrum życia kulturalnego i umysłowego stanowi Uniwersytet Ruprechta i Karola, najstarszy uniwersytet na terenie dzisiejszych Niemiec[1]. Poza tym w
mieście są Wyższa Szkoła Pedagogiczna (Pädagogische Hochschule Heidelberg), Hochschule für Jüdische Studien Heidelberg i Wyższa Szkoła Muzyki Kościelnej
(Hochschule für Kirchenmusik Heidelberg)[1]. Są też prywatne SRH Hochschule Heidelberg, Wyższa Szkoła Zarządzania Międzynarodowego (Hochschule für Internationales
Management Heidelberg) oraz amerykański Schiller International University. W Heidelbergu jest wiele gimnazjów i szkół realnych[1]. Dawniej w Heidelbergu była też Wyższa
Szkoła Muzyki i Teatru (Hochschule für Musik und Theater), ale została połączona z podobną jednostką w Mannheim, a później przez nią wchłonięta.

Kultura [ edytuj | edytuj kod ]

Imprezy [ edytuj | edytuj kod ]

Wejście na Stary Most
marzec/kwiecień: Festiwal Muzyczny „Heidelberger Frühling” (Alte Brücke)

marzec/kwiecień: Internationaler Ostereiermarkt Heidelberg

kwiecień: półmaraton
maj: Frühlingsmesse
czerwiec: Deutsch-Amerikanisches Volksfest w Patrick Henry Village.
czerwiec/sierpień: Heidelberger Schlossfestspiele na zamku
wrzesień: Heidelberger Herbst na Starym Mieście
październik: Herbstmesse
październik/listopad: Heidelberger Theatertage, Enjoy Jazz
listopad: Internationales Filmfestival Mannheim-Heidelberg
listopad/grudzień: Weihnachtsmarkt na Starym Mieście

Współpraca [ edytuj | edytuj kod ]

Miejscowości partnerskie:

Budziszyn, Saksonia od 1991[8]

Cambridge, Wielka Brytania od 1965[8]
Kumamoto, Japonia od 1992
Montpellier, Francja od 1961[8]
Rechowot, Izrael od 1983[8]
Symferopol, Ukraina od 1991[8]
Mostar, Bośnia i Hercegowina, od 2006
Calamba, Filipiny, od 2011

Osoby związane z Heidelbergiem [ edytuj | edytuj kod ]

Adam Asnyk – polski poeta i dramatopisarz; studiował w Heidelbergu w latach 1861–1862[9]

Walther Bothe – noblista
Hermann Buddensieg (1893 - 1976) - poeta. tłumacz, wydawca "Mickiewicz Blätter", autor przekładu "Pana Tadeusza"
Oskar Bülow – prawnik
Maximilian Joseph von Chelius – niemiecki okulista i chirurg; żył i pracował w Heidelbergu
Friedrich Ebert – prezydent Niemiec
Joseph Goebbels – minister propagandy III Rzeszy
Theodor Hänsch – noblista
Georg Wilhelm Friedrich Hegel – filozof
Karl Jaspers – psychiatra i filozof, egzystencjalista
Helmut Kohl – kanclerz Niemiec
Jan Ámos Komenský – czeski pedagog
Albrecht Kossel – noblista
Richard Kuhn – noblista
Philipp Lenard – noblista
Michael Maestlin – astronom
Filip Melanchton – teolog
Otto Meyerhof – noblista
Steffen Möller – niemiecki autor i kabareciarz, mieszka w Heidelbergu[10]
Xavier Naidoo – niemiecki piosenkarz; przez kilka lat mieszkał w Heidelbergu[11]
Bert Sakmann – noblista
Fritz Schöll - niemiecki filolog klasyczny; wykładał na uniwersytecie heidelberskim w latach 1877-1918
Felix Wankel – twórca silnika wankla
Max Weber – socjolog
Georg Wittig – noblista
Andrzej Vincenz - językoznawca, publicysta (współpracownik paryskiej "Kultury")
Max Wolf – astronom
Piotr Zaremba – pierwszy polski prezydent Szczecina; urodzony w Heidelbergu

Ślady Polaków w Heidelbergu [ edytuj | edytuj kod ]

W 1910 roku w Heidelbergu urodził się pierwszy powojenny prezydent Szczecina Piotr Zaremba. Jego matka była Niemką. W Heidelbergu urodził się też, a później studiował
Fritz Schöll
chirurg Antoni Jurasz. Jego ojciec o tym samym imieniu Antoni Jurasz na uniwersytecie heidelberskim uzyskał habilitację z laryngologii i był pierwszym polskim profesorem,
który tam wykładał. W Heidelbergu w latach 1861–1862 studiował Adam Asnyk. W roku 1866 uzyskał doktorat z filozofii na Uniwersytecie Ruprechta i Karola[9]. Na
uniwersytecie w Heidelbergu studiowali też m.in. prawnik i publicysta Józef Kleczyński, działacz niepodległościowy i członek Rządu Narodowego Dionizy Skarżyński, lekarz anatom Ludwik Karol Teichmann,
lekarz i filozof medyczny Stanisław Trzebiński (lekarz), doktor filozof i historyk filozofii Adam Zieleńczyk, arystokrata i oficer powstania listopadowego Ignacy Gurowski, lekarz psychiatra Adolf Falkowski
(później pracował u Franza Nissla), dyplomata i major WP Karol Dubicz-Penther, ziemianin i polityk Artur Dobiecki[9], podróżnik i geolog Paweł Strzelecki, odkrywca Góry Kościuszki.

W 1835 roku w obecnym budynku Muzeum Palatynatu koncert dał Fryderyk Chopin. Wykonał go w domu chirurga Maximiliana von Cheliusa w podziękowaniu za pomoc lekarską udzieloną w pobliskim
Baden-Baden[9]. Innym z pacjentów owego doktora był też Zygmunt Krasiński, który zasięgał konsultacji lekarskich około 35 razy[9]. W mieście w 1829 roku byli poeci Adam Mickiewicz i Antoni Edward
Odyniec, a w latach 20. XX wieku Jarosław Iwaszkiewicz[9].

Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]

szkoła badeńska

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

1. ↑ a b c d e f g h i j k l Fritz Siefert: Das deutsche Stadtelexikon. Stuttgart: Füllhorn-Sachbuch-Verlag, 1981, s. 214. 6. ↑ a b c d e Geschichte der „Campbell Barracks” und des „Mark-Twain-Village“ , rhein-
ISBN 978-3-8212-1258-6. (niem.) neckar.bundesimmobilien.de [dostęp 2017-11-14].

2. ↑ a b c d Heidelberg (pol.). W: lovetotravel.pl [on-line]. [dostęp 2014-08-14]. 7. ↑ DIE WELT, NATO: Letzter Appell: NATO-Hauptquartier in Heidelberg wird aufgelöst , „DIE WELT”, 14 marca
3. ↑ a b c d e f g h i Robert Sudół: Podróże po Niemczech. Heidelberg – od Drogi Filozofów do Wieży Czarownic . 2013 [dostęp 2017-11-14].
gazeta.pl, 2007-05-01. [dostęp 2014-08-14]. 8. ↑ a b c d e Geographie, Klima und Vegetation. W: Gabriele M. Knoll: Heidelberg, Darmstadt und die
4. ↑ a b c Handwerkskammer Mannheim Rhein-Neckar-Odenwald: Zahlen. Daten. Fakten. Mannheim: Bergstrasse . Kolonia: DuMont, 1994, s. 15. ISBN 3-7701-3148-7. (niem.)
abcdef
Handwerkskammer Mannheim Rhein-Neckar-Odenwald, 2012. 9. ↑ Deutsche Welle, Heidelberg, perełka nad Neckarem , DW.COM, 2 sierpnia 2005 [dostęp 2017-11-

5. ↑ http://www.bankier.pl/wiadomosc/INFOSYS-Zawarcie-istotnej-umowy-z-Heidelberger-Druckmaschinen-AG- 12] (pol.).

2689864.html . 10. ↑ Steffen Möller: „W Niemczech raczej nikt mnie nie zna” , dziendobry.tvn.pl [dostęp 2017-11-12] (pol.).
11. ↑ Mein Deutsch Ania Życka: DEUTSCH MIT MUSIK , meindeutsch-zycka.blogspot.de [dostęp 2017-11-14].

Linki zewnętrzne [ edytuj | edytuj kod ]

Heidelberg i Palatynat
oficjalna strona internetowa Heidelbergu
panorama miasta
Uniwersytet w Heidelbergu
p•d•e [pokaż]
Powiat Rhein-Neckar (Rhein-Neckar-Kreis)
p•d•e [pokaż]
Region Rhein-Neckar (Region Rhein-Neckar)
p•d•e [pokaż]
Rejencja Karlsruhe (Regierungssbezirk Karlsruhe)
p•d•e [pokaż]
Badenia-Wirtembergia (Baden-Württemberg)

Kontrola autorytatywna (city district): VIAF: 144258029 LCCN: n81096075 GND: 4023996-2 NDL: 00628943 WorldCat

Kategorie: Heidelberg Miasta w Badenii-Wirtembergii

Tę stronę ostatnio edytowano 2 lut 2019, 23:29.

Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach, z możliwością obowiązywania dodatkowych ograniczeń. Zobacz szczegółowe informacje o warunkach korzystania.

Polityka ochrony prywatności O Wikipedii Korzystasz z Wikipedii tylko na własną odpowiedzialność Dla deweloperów Komunikat na temat ciasteczek Wersja mobilna