ൈദവേമ!

 കാ#ുെകാള്കങ്ങു  
ൈകവിടാതിങ്ങു  ഞങ്ങേള;  
നാവികന്  നീ  ഭവാബ്ധിേ)ാ-­‐  
രാവിവന്േതാണി  നിന്പദം.  
 
ഒെ#ാ#ാെയ&ിെയ&ി  െ"ാ-­‐  
െ"#ും  െപാരുെളാടുങ്ങിയാല്  
നി#ിടും  ദൃ#ുേപാലു)ം  
നി#ിലസ്പന്ദമാകണം.  
 
അ"വസ്തര്ാദി  മു#ാെത  
ത"ു  ര"ി$ു  ഞങ്ങെള  
ധനയ്രാ'ു!  നീെയാ&ു-­‐  
തെ#  ഞങ്ങള്!ു  തമ്പുരാന്.  
 
ആഴിയും  തിരയും  കാ#ും-­‐  
ആഴവും  േപാെല  ഞങ്ങളും  
മായയും  നിന്  മഹിമയും  
നീയുെമ'ു(ിലാകണം.  
 
നീയേലല്ാ  സൃഷ്ടിയും  സൃഷ്ടാ-­‐  
വായതും  സൃഷ്ടിജാലവും  
നീയേലല്ാ  ൈദവേമ,സൃഷ്ടി-­‐  
യ്#ു%  സാമഗര്ിയായതും  
 
നീയേലല്ാ  മായയും  മായാ-­‐  
വിയും  മായാവിേനാദനും  
നീയേലല്ാ  മായെയനീ'ി  -­‐  
സ്സായൂജയ്ം  നല്കുമാരയ്നും.  
 
നീ  സതയ്ം  !ാനമാനന്ദം  
നീ  തെ#  വര്!മാനവും  
ഭൂതവും  ഭാവിയും  േവറ-­‐  
േലല്ാതും  െമാഴിയുേമാര്!ില്  നീ.  
 
അകവും  പുറവും  തിങ്ങും  
മഹിമാവാര്!  നിന്  പദം  
പുകഴ്&ു'ൂ  ഞങ്ങളങ്ങു  
ഭഗവാേന,  ജയിയ്%ുക.  
  
ജയിയ്%ുക  മഹാേദവ,  
ദീനവന  പരായണാ,  
ജയിയ്%ുക  ചിദാനന്ദ,  
ദയാസിന്േധാ  ജയിയ്%ുക.  
 
ആഴേമറും  നിന്  മഹസ്സാ-­‐  
മാഴിയില്  ഞങ്ങളാകേവ  
ആഴണം  വാഴണം  നിതയ്ം  
വാഴണം  വാഴണം  സുഖം.