TIYA GLOSSATA:

Kulayan mo ang damdamin kong inaabo Oh bat ngtampo ang mundo

Damayan mo ang puso ko naghihingalo ‘Di ko matanto
Oh, ba’t nagtatampo ang mundo
Ito ang mundong walang katiyakan Kulayan mo ang mundo, ang puso kong inaabo
Samahan mo nman ang tulad kong naiwan Bat nagtampo ang mundo ito...
Oh ito na ba ang kapalaran
Paano ko nman maearating ang hangganan
Sa lugar at mundong na walang katiyakan

Kung saan ang hapdi at sakit ang siyang

nararamdaman
Sa lugar at mundo na walang katiyakan

Oh bat ngtampo ang mundo

‘Di ko matanto
Oh, ba’t nagtatampo ang mundo
Kulayan mo ang mundo, ang puso kong inaabo
Bat nagtampo ang mundo ito...

TIYA GLOSSATA:
Marunong palang mgtampo ng mga bulaklak
Wala na sila halimuyak
Hindi na ko kinakausap

Matagal narin hindi ngumingiti

Ang araw sakin, ano ang gagawin
Sa mundong nanlalamig
Aah, aah

Sinong nakakaalam
Ng tunay na pakiramdam
Patuloy na lumalaban sa lugar at mundo na
walang katiyakan

Kung saan ang hapdi at sakit ang siyang

nararamdaman
Sa lugar at mundo na walang katiyakan (2x)

Paliparin ang pagnanais kong marating

Tilakbo ng puso, nalalasing sa matayog na
hardin
Tangan ko oh, paraiso, ang apoy sa pusong ‘to,
Hinding hindi susuko, hinding-hindi ako hihinto