PANGARUH INDUSTRI

Beuki dieu perekonomian di nagara urang beuki maju wae. Bisa

katingal ku urang upamana bae ku dug-degna industri di sawatara
wewengkon. Di Jawa Barat kamekaran industri teh museur di kota-kota
gede, upamana bae di Bandung, Jakarta, Bogor, Tangerang, Bekasi, jeung
Karawang.

Kamekaran industri teh merlukeun lahan anu lega. Naha pikeun

wangunan pabrik, kantor, atawa pasilitas pangrojongna. Di sagigireun eta,
ku lantaran pabrik-pabrik merlukeun karyawan loba, pamukiman oge milu
ngarekahan.

Tangtu bae, lahan nu dipake teh nyaeta lahan pertanian. Ku kituna, ti

taun ka taun lahan tatanen mimiti dialihgunakeun jadi lahan industri.
Sagedengeun eta, jumlah penduduk di nagara urang ti taun ka taun beuki
nambahan, padahal lahan tatanen beuki lila beuki ngaheureutan.
Balukarna, rahayat nu baroga tanah lila-lia beuki saeutik sarta beuki
ngaheureutan.

Lanataran lahan tatanen beuki ngurangan, anu ngagarap sawah teh

moal mucekil, malah kana bakal pirugieun. Naon sababna? Kahiji lantaran
lahan anu digarapna henteu lega, kaduana biaya tatanen leuwih mahal.
Sedengkeun kabutuh hirup masarakat terus ngaronjat ti waktu ka waktu
balukar tina ngaronjatna widang industri.

Ku ayana kamekaran industri, jumlah tanaga kerja beuki nambahan.

Eta tanaga kerja teh jolna ti padesaan. Hal ieu teh geus ngageser pola
hirup masarakat padesan, nyaeta ganti pacabakan, anu tadina tina tani jadi
pagawe pabrik. Ieu parobahan teh ngabalukarkeun, diantarana: beuki
nguranganana jumlah penduduk di padesaan; nguranganana lahan
pertanian; sarta nguranganana jumlah patani.