NT Grego - Pag 307-395 - Atos PDF

ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
1 τὸν µὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάµην περὶ πάντων

ὦ ϑεόφιλε ὧν ἤρξατο ὁ ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδά-
2 σκειν. ἄχρι ἡς ἡµέρας ἐντειλάµενος τοῖς ἀποστόλοις
3 διὰ πνεύµατος ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη. οἷς
καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ῶντα µετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν
πολλοῖς τεκµηρίοις δι’ ἡµερῶν τεσσαράκοντα ὀπτα-
νόµενος αὐτοῖς καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς ασιλείας τοῦ
4 ϑεοῦ. καὶ συναλιζόµενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ ἱε-
οσολύµων µὴ χωρίζεσθαι ἀλλὰ περιµένειν τὴν ἐπαγ-
5 γελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ µου. ὅτι ἰωάννης
µὲν ἐβάπτισεν ὕδατι ὑµεῖς δὲ απτισθήσεσθε ἐν πνεύ-
6 µατι ἁγίῳ οὐ µετὰ πολλὰς ταύτας ἡµέρας. οἱ µὲν
οὖν συνελθόντες ἐπἠρώτων αὐτὸν λέγοντες κύριε εἰ ἐν
τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν ασιλείαν τῷ ἰσ-
7 αήλ. εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς οὐχ ὑµῶν ἐστιν γνῶναι
χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξου-
8 σίᾳ. ἀλλὰ λήψεσθε δύναµιν ἐπελθόντος τοῦ ἁγίου
πνεύµατος ἐφ’ ὑµᾶς καὶ ἔσεσθέ µοι µάρτυρες ἔν τε ἰε-
ουσαλὴµ καὶ ἐν πάσῃ τῇ ἰουδαίᾳ καὶ σαµαρείᾳ καὶ
9 ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. καὶ ταῦτα εἰπὼν λεπόντων
Inscription: ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.

302
________________________________________________________________________________
Eleitos de Deus – Pregando a Teologia Reformada e Calvinista
Visite nosso site: www.eleitosdedeus.org
1:10–18 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 303
αὐτῶν ἐπήρθη καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν

ὀφθαλµῶν αὐτῶν. καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐ- 10
ανὸν πορευοµένου αὐτοῦ καὶ ἰδού ἄνδρες δύο πα-

ειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθήτι λευκῇ. οἳ καὶ εἶπον 11
ἄνδρες γαλιλαῖοι τί ἑστήκατε ἐµβλέποντες εἰς τὸν οὐ-

ανόν οὗτος ὁ ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ’ ὑµῶν εἰς τὸν
οὐρανὸν οὕτως ἐλεύσεται ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν
πορευόµενον εἰς τὸν οὐρανόν. τότε ὑπέστρεψαν εἰς 12
ἰερουσαλὴµ ἀπὸ ὄρους τοῦ καλουµένου ἐλαιῶνος ὅ

ἐστιν ἐγγὺς ἰερουσαλὴµ σαββάτου ἔχον ὁδόν. καὶ 13
ὅτε εἰσῆλθον ἀνέβησαν εἰς τὸ ὑπερῷον οὗ ἦσαν κα-

ταµένοντες ὅ τε πέτρος καὶ ἰάκωβος καὶ ἰωάννης καὶ
ἀνδρέας ϕίλιππος καὶ ϑωµᾶς αρθολοµαῖος καὶ µατ-
ϑαῖος ἰάκωβος ἁλφαίου καὶ σίµων ὁ ηλωτὴς καὶ ἰού-
δας ἰακώβου. οὗτοι πάντες ἦσαν προσκαρτεροῦντες 14
ὁµοθυµαδὸν τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει σὺν γυναι-

ξὶν καὶ µαριᾴ τῇ µητρὶ τοῦ ἰησοῦ καὶ σὺν τοῖς ἀδελ-
ϕοῖς αὐτοῦ. καὶ ἐν ταῖς ἡµέραις ταύταις ἀναστὰς 15
πέτρος ἐν µέσῳ τῶν µαθητῶν εἶπεν ἦν τε ὄχλος ὀνο-

µάτων ἐπὶ τὸ αὐτὸ ὡ`σ ἑκατὸν εἴκοσιν. ἄνδρες ἀδελφοί 16
ἔδει πληρωθῆναι τὴν γραφὴν ταύτην ἣν προεῖπεν τὸ

πνεῦµα τὸ ἅγιον διὰ στόµατος δαβὶδ περὶ ἰούδα τοῦ
γενοµένου ὁδηγοῦ τοῖς συλλαβοῦσιν τὸν ἰησοῦν. ὅτι 17
κατηριθµηµένος ἦν σὺν ἡµῖν καὶ ἔλαχεν τὸν κλῆρον

τῆς διακονίας ταύτης. οὗτος µὲν οὖν ἐκτήσατο χω- 18
ίον ἐκ τοῦ µισθοῦ τῆς ἀδικίας καὶ πρηνὴς γενόµε-

νος ἐλάκησεν µέσος καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάγχνα
________________________________________________________________________________
304 ΠΡΑΞΕΙΣ 1:19–2:4
19 αὐτοῦ. καὶ γνωστὸν ἐγένετο πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν

ἰερουσαλήµ ὥστε κληθῆναι τὸ χωρίον ἐκεῖνο τῇ ἰδίᾳ
διαλέκτῳ αὐτῶν ἁκελδαµά τοῦτ’ ἔστιν χωρίον αἵµατος.
20 γέγραπται γὰρ ἐν ίβλῳ ψαλµῶν γενηθήτω ἡ ἔπαυλις
αὐτοῦ ἔρηµος καὶ µὴ ἔστω ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ καί
21 τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ λάβοι ἕτερος. δεῖ οὖν τῶν συ-
νελθόντων ἡµῖν ἀνδρῶν ἐν παντὶ χρόνῳ ἐν ᾧ εἰσῆλθεν
22 καὶ ἐξῆλθεν ἐφ’ ἡµᾶς ὁ κύριος ἰησοῦς. ἀρξάµενος
ἀπὸ τοῦ απτίσµατος ἰωάννου ἕως τῆς ἡµέρας ἡς ἀνε-
λήφθη ἀφ’ ἡµῶν µάρτυρα τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ γε-
23 νέσθαι σὺν ἡµῖν ἕνα τούτων. καὶ ἔστησαν δύο ἰωσὴφ
τὸν καλούµενον αρσαβᾶν ὃς ἐπεκλήθη ἰοῦστος καὶ
24 µατθίαν. καὶ προσευξάµενοι εἶπον σὺ κύριε καρδιο-
γνῶστα πάντων ἀνάδειξον ἐκ τούτων τῶν δύο ἕνα ὃν
25 ἐξελέξω. λαβεῖν τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης καὶ
ἀποστολῆς ἐξ ἡς παρέβη ἰούδας πορευθῆναι εἰς τὸν
26 τόπον τὸν ἴδιον. καὶ ἔδωκαν κλήρους αὐτῶν καὶ ἔπε-
σεν ὁ κλῆρος ἐπὶ µατθίαν καὶ συγκατεψηφίσθη µετὰ
τῶν ἕνδεκα ἀποστόλων.
2 καὶ ἐν τῷ συµπληροῦσθαι τὴν ἡµέραν τῆς πεντη-
2 κοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁµοθυµαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό. καὶ
ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ ϕεροµέ-
νης πνοῆς ιαίας καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ
3 ἦσαν καθήµενοι. καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαµεριζόµε-
ναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός ἐκάθισεν τε ἐφ’ ἕνα ἕκαστον
4 αὐτῶν. καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες πνεύµατος ἁγίου
καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ πνεῦµα
________________________________________________________________________________
ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι. ἦσαν δὲ ἐν ἰερουσα- 5
λὴµ κατοικοῦντες ἰουδαῖοι ἄνδρες εὐλαβεῖς ἀπὸ παν-

τὸς ἔθνους τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανόν. γενοµένης δὲ τῆς 6
ϕωνῆς ταύτης συνῆλθεν τὸ πλῆθος καὶ συνεχύθη ὅτι

ἤκουον εἷς ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ λαλούντων αὐ-
τῶν. ἐξίσταντο δὲ πάντες καὶ ἐθαύµαζον λέγοντες 7
πρ`῀ος ἀλλήλους οὐκ ἰδού πάντες οὗτοί εἰσιν οἱ λα-

λοῦντες γαλιλαῖοι. καὶ πῶς ἡµεῖς ἀκούοµεν ἕκαστος 8
τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡµῶν ἐν ᾗ ἐγεννήθηµεν. πάρθοι 9
καὶ µῆδοι καὶ ἐλαµῖται καὶ οἱ κατοικοῦντες τὴν µε-

σοποταµίαν ἰουδαίαν τε καὶ καππαδοκίαν πόντον καὶ
τὴν ἀσίαν. ϕρυγίαν τε καὶ παµφυλίαν αἴγυπτον καὶ 10
τὰ µέρη τῆς λιβύης τῆς κατὰ κυρήνην καὶ οἱ ἐπιδη-

µοῦντες ῥωµαῖοι ἰουδαῖοί τε καὶ προσήλυτοι. κρῆτες 11
καὶ ἄραβες ἀκούοµεν λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡµετέ-

αις γλώσσαις τὰ µεγαλεῖα τοῦ ϑεοῦ. ἐξίσταντο δὲ 12
πάντες καὶ διηπόρουν ἄλλος πρὸς ἄλλον λέγοντες τί

ἂν ϑέλοι τοῦτο εἶναι. ἕτεροι δὲ χλευάζοντες ἔλεγον ὅτι 13
γλεύκους µεµεστωµένοι εἰσίν. σταθεὶς δὲ πέτρος σὺν 14
τοῖς ἕνδεκα ἐπῆρεν τὴν ϕωνὴν αὐτοῦ καὶ ἀπεφθέγξατο

αὐτοῖς ἄνδρες ἰουδαῖοι καὶ οἱ κατοικοῦντες ἰερουσα-
λὴµ ἅπαντες τοῦτο ὑµῖν γνωστὸν ἔστω καὶ ἐνωτίσασθε
τὰ ῥήµατά µου. οὐ γὰρ ὡς ὑµεῖς ὑπολαµβάνετε οὗ- 15
τοι µεθύουσιν ἔστιν γὰρ ὥρα τρίτη τῆς ἡµέρας. ἀλλὰ 16
τοῦτό ἐστιν τὸ εἰρηµένον διὰ τοῦ προφήτου ἰωήλ. καὶ 17
ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡµέραις λέγει ὁ ϑεός ἐκχεῶ ἀπὸ

τοῦ πνεύµατός µου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα καὶ προφητεύ-
________________________________________________________________________________
306 ΠΡΑΞΕΙΣ 2:18–29
σουσιν οἱ υἱοὶ ὑµῶν καὶ αἱ ϑυγατέρες ὑµῶν καὶ οἱ νεα-

νίσκοι ὑµῶν ὁράσεις ὄψονται καὶ οἱ πρεσβύτεροι ὑµῶν
18 ἐνυπνία ἐνυπνιασθήσονται. καί γε ἐπὶ τοὺς δούλους
µου καὶ ἐπὶ τὰς δούλας µου ἐν ταῖς ἡµέραις ἐκείναις
ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύµατός µου καὶ προφητεύσουσιν.
19 καὶ δώσω τέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ σηµεῖα ἐπὶ τῆς
20 γῆς κάτω αἷµα καὶ πῦρ καὶ ἀτµίδα καπνοῦ. ὁ ἥλιος
µεταστραφήσεται εἰς σκότος καὶ ἡ σελήνη εἰς αἷµα
πρὶν ἡ ἐλθεῖν τὴν ἡµέραν κυρίου τὴν µεγάλην καὶ
21 ἐπιφανῆ. καὶ ἔσται πᾶς ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνοµα
22 κυρίου σωθήσεται. ἄνδρες ἰσραηλῖται ἀκούσατε τοὺς
λόγους τούτους ἰησοῦν τὸν ναζωραῖον ἄνδρα ἀπὸ τοῦ
ϑεοῦ ἀποδεδειγµένον εἰς ὑµᾶς δυνάµεσιν καὶ τέρασιν
καὶ σηµείοις οἷς ἐποίησεν δι’ αὐτοῦ ὁ ϑεὸς ἐν µέσῳ
23 ὑµῶν καθὼς καὶ αὐτοὶ οἴδατε. τοῦτον τῇ ὡρισµένῃ
ουλῇ καὶ προγνώσει τοῦ ϑεοῦ ἔκδοτον λαβόντες διὰ
24 χειρῶν ἀνόµων προσπήξαντες ἀνείλετε. ὃν ὁ ϑεὸς
ἀνέστησεν λύσας τὰς ὠδῖνας τοῦ ϑανάτου καθότι οὐκ
25 ἦν δυνατὸν κρατεῖσθαι αὐτὸν ὑπ’ αὐτοῦ. δαβὶδ γὰρ
λέγει εἰς αὐτόν προωρώµην τὸν κύριον ἐνώπιόν µου
διὰ παντός ὅτι ἐκ δεξιῶν µού ἐστιν ἵνα µὴ σαλευθῶ.
26 διὰ τοῦτο εὐφράνθη ἡ καρδία µου καὶ ἠγαλλιάσατο
ἡ γλῶσσά µου ἔτι δὲ καὶ ἡ σάρξ µου κατασκηνώσει
27 ἐπ’ ἐλπίδι. ὅτι οὐκ ἐγκαταλείψεις τὴν ψυχήν µου
εἰς ᾅδου οὐδὲ δώσεις τὸν ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν.
28 ἐγνώρισάς µοι ὁδοὺς ωῆς πληρώσεις µε εὐφροσύνης
29 µετὰ τοῦ προσώπου σου. ἄνδρες ἀδελφοί ἐξὸν εἰπεῖν
________________________________________________________________________________
µετὰ παρρησίας πρὸς ὑµᾶς περὶ τοῦ πατριάρχου δα-

ίδ ὅτι καὶ ἐτελεύτησεν καὶ ἐτάφη καὶ τὸ µνῆµα αὐτοῦ
ἔστιν ἐν ἡµῖν ἄχρι τῆς ἡµέρας ταύτης. προφήτης οὖν 30
ὑπάρχων καὶ εἰδὼς ὅτι ὅρκῳ ὤµοσεν αὐτῷ ὁ ϑεὸς ἐκ

καρποῦ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ τὸ κατὰ σάρκα ἀναστήσειν
τὸν χριστὸν καθίσαι ἐπὶ τοῦ ϑρόνου αὐτοῦ. προϊδὼν 31
ἐλάλησεν περὶ τῆς ἀναστάσεως τοῦ χριστοῦ ὅτι οὐ κα-

τελείφθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ εἰς ᾅδου οὔδε ἡ σὰρξ αὐτοῦ
εἶδεν διαφθοράν. τοῦτον τὸν ἰησοῦν ἀνέστησεν ὁ ϑεός 32
οὗ πάντες ἡµεῖς ἐσµεν µάρτυρες. τῇ δεξιᾷ οὖν τοῦ 33
ϑεοῦ ὑψωθεὶς τήν τε ἐπαγγελίαν τοῦ ἁγίου πνεύµα-

τος λαβὼν παρὰ τοῦ πατρὸς ἐξέχεεν τοῦτο ὃ νὺν ὑµεῖς
λέπετε καὶ ἀκούετε. οὐ γὰρ δαβὶδ ἀνέβη εἰς τοὺς 34
οὐρανούς λέγει δὲ αὐτός εἶπεν ὁ κύριος τῷ κυρίῳ µου

κάθου ἐκ δεξιῶν µου. ἕως ἂν ϑῶ τοὺς ἐχθρούς σου 35
ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. ἀσφαλῶς οὖν γινωσκέτω 36
πᾶς οἶκος ἰσραὴλ ὅτι καὶ κύριον καὶ χριστὸν αὐτὸν ὁ

ϑεός ἐποίησεν τοῦτον τὸν ἰησοῦν ὃν ὑµεῖς ἐσταυρώ-
σατε. ἀκούσαντες δὲ κατενύγησαν τῇ καρδίᾳ εἶπόν 37
τε πρὸς τὸν πέτρον καὶ τοὺς λοιποὺς ἀποστόλους τί

ποιήσοµεν ἄνδρες ἀδελφοί. πέτρος δὲ ἔφη πρὸς αὐ- 38
τούς µετανοήσατε καὶ απτισθήτω ἕκαστος ὑµῶν ἐπὶ

τῷ ὀνόµατι ἰησοῦ χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁµαρτιῶν καὶ
λήψεσθε τὴν δωρεὰν τοῦ ἁγίου πνεύµατος. ὑµῖν γάρ 39
ἐστιν ἡ ἐπαγγελία καὶ τοῖς τέκνοις ὑµῶν καὶ πᾶσιν τοῖς

εἰς µακρὰν ὅσους ἂν προσκαλέσηται κύριος ὁ ϑεὸς
ἡµῶν. ἑτέροις τε λόγοις πλείοσιν διεµαρτύρετο καὶ 40
________________________________________________________________________________
308 ΠΡΑΞΕΙΣ 2:41–3:6
παρεκάλει λέγων σώθητε ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς σκολιᾶς

41 ταύτης. οἱ µὲν οὖν ἀσµένως ἀποδεξάµενοι τὸν λό-
γον αὐτοῦ ἐβαπτίσθησαν καὶ προσετέθησαν τῇ ἡµέρᾳ
42 ἐκείνῃ ψυχαὶ ὡσεὶ τρισχίλιαι. ἦσαν δὲ προσκαρτε-
οῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καὶ τῇ κοινωνίᾳ καὶ
43 τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καὶ ταῖς προσευχαῖς. ἐγένετο δὲ
πάσῃ ψυχῇ ϕόβος πολλά τε τέρατα καὶ σηµεῖα διὰ τῶν
44 ἀποστόλων ἐγίνετο. πάντες δὲ οἱ πιστεύοντες ἦσαν
45 ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ εἶχον ἅπαντα κοινά. καὶ τὰ κτήµατα
καὶ τὰς ὑπάρξεις ἐπίπρασκον καὶ διεµέριζον αὐτὰ πᾶ-
46 σιν καθότι ἄν τις χρείαν εἶχεν. καθ’ ἡµέραν τε προ-
σκαρτεροῦντες ὁµοθυµαδὸν ἐν τῷ ἱερῷ κλῶντές τε κατ’
οἶκον ἄρτον µετελάµβανον τροφῆς ἐν ἀγαλλιάσει καὶ
47 ἀφελότητι καρδίας. αἰνοῦντες τὸν ϑεὸν καὶ ἔχοντες
χάριν πρὸς ὅλον τὸν λαόν ὁ δὲ κύριος προσετίθει τοὺς
σῳζοµένους καθ’ ἡµέραν τῇ ἐκκλησία.
3 ἐπὶ τὸ αὐτό δὲ πέτρος καὶ ἰωάννης ἀνέβαινον εἰς
τὸ ἱερὸν ἐπὶ τὴν ὥραν τῆς προσευχῆς τὴν ἐννάτην.
2 καί τις ἀνὴρ χωλὸς ἐκ κοιλίας µητρὸς αὐτοῦ ὑπάρχων
ἐβαστάζετο ὃν ἐτίθουν καθ’ ἡµέραν πρὸς τὴν ϑύραν
τοῦ ἱεροῦ τὴν λεγοµένην ὡραίαν τοῦ αἰτεῖν ἐλεηµο-
3 σύνην παρὰ τῶν εἰσπορευοµένων εἰς τὸ ἱερόν. ὃς
ἰδὼν πέτρον καὶ ἰωάννην µέλλοντας εἰσιέναι εἰς τὸ ἱε-
4 ὸν ἠρώτα ἐλεηµοσύνην λαβεῖν. ἀτενίσας δὲ πέτρος
5 εἰς αὐτὸν σὺν τῷ ἰωάννῃ εἶπεν λέψον εἰς ἡµᾶς. ὁ δὲ
6 ἐπεῖχεν αὐτοῖς προσδοκῶν τι παρ’ αὐτῶν λαβεῖν. εἶπεν
δὲ πέτρος ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει µοι ὃ δὲ
________________________________________________________________________________
ἔχω τοῦτό σοι δίδωµι ἐν τῷ ὀνόµατι ἰησοῦ χριστοῦ τοῦ

ναζωραίου ἐγεῖραι καὶ περιπάτει. καὶ πιάσας αὐτὸν 7
τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἤγειρεν παραχρῆµα δὲ ἐστερεώθη-

σαν αὐτοῦ αἱ άσεις καὶ τὰ σφῦρα. καὶ ἐξαλλόµενος 8
ἔστη καὶ περιεπάτει καὶ εἰσῆλθεν σὺν αὐτοῖς εἰς τὸ ἱε-

ὸν περιπατῶν καὶ ἁλλόµενος καὶ αἰνῶν τὸν ϑεόν. καὶ 9
εἶδεν αὐτὸν πᾶς ὁ λαὸς περιπατοῦντα καὶ αἰνοῦντα τὸν

ϑεόν. ἐπεγίνωσκον τε αὐτὸν ὅτι οὑτὸς ἦν ὁ πρὸς τὴν 10
ἐλεηµοσύνην καθήµενος ἐπὶ τῇ ὡραίᾳ πύλῃ τοῦ ἱε-

οῦ καὶ ἐπλήσθησαν ϑάµβους καὶ ἐκστάσεως ἐπὶ τῷ
συµβεβηκότι αὐτῷ. κρατοῦντος δὲ τοῦ ἰαθἐντος χω- 11
λοῦ τὸν πέτρον καὶ ἰωάννην συνέδραµεν πρὸς αὐτοὺς

πᾶς ὁ λαὸς ἐπὶ τῇ στοᾷ τῇ καλουµένῃ σολοµῶντος ἔκ-
ϑαµβοι. ἰδὼν δὲ πέτρος ἀπεκρίνατο πρὸς τὸν λαόν 12
ἄνδρες ἰσραηλῖται τί ϑαυµάζετε ἐπὶ τούτῳ ἢ ἡµῖν τί

ἀτενίζετε ὡς ἰδίᾳ δυνάµει ἢ εὐσεβείᾳ πεποιηκόσιν τοῦ
περιπατεῖν αὐτόν. ὁ ϑεὸς ἀβραὰµ καὶ ἰσαὰκ καὶ ἰα- 13
κώβ ὁ ϑεὸς τῶν πατέρων ἡµῶν ἐδόξασεν τὸν παῖδα αὐ-

τοῦ ἰησοῦν ὃν ὑµεῖς παρεδώκατε καὶ ἠρνήσασθε αὐτόν
κατὰ πρόσωπον πιλάτου κρίναντος ἐκείνου ἀπολύειν.
ὑµεῖς δὲ τὸν ἅγιον καὶ δίκαιον ἠρνήσασθε καὶ ᾐτήσα- 14
σθε ἄνδρα ϕονέα χαρισθῆναι ὑµῖν. τὸν δὲ ἀρχηγὸν 15
τῆς ωῆς ἀπεκτείνατε ὃν ὁ ϑεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν οὗ

ἡµεῖς µάρτυρές ἐσµεν. καὶ ἐπὶ τῇ πίστει τοῦ ὀνόµα- 16
τος αὐτοῦ τοῦτον ὃν ϑεωρεῖτε καὶ οἴδατε ἐστερέωσεν τὸ

ὄνοµα αὐτοῦ καὶ ἡ πίστις ἡ δι’ αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτῷ τὴν
ὁλοκληρίαν ταύτην ἀπέναντι πάντων ὑµῶν. καὶ νῦν 17
________________________________________________________________________________
310 ΠΡΑΞΕΙΣ 3:18–4:2
ἀδελφοί οἶδα ὅτι κατὰ ἄγνοιαν ἐπράξατε ὥσπερ καὶ οἱ

18 ἄρχοντες ὑµῶν. ὁ δὲ ϑεὸς ἃ προκατήγγειλεν διὰ στό-
µατος πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ παθεῖν τὸν χριστὸν
19 ἐπλήρωσεν οὕτως. µετανοήσατε οὖν καὶ ἐπιστρέψατε
εἰς τὸ ἐξαλειφθῆναι ὑµῶν τὰς ἁµαρτίας ὅπως ἂν ἔλ-
ϑωσιν καιροί ἀναψύξεως ἀπό προσώπου τοῦ κυρίου.
20 καὶ ἀποστείλῃ τὸν προκεκηρυγµένον ὑµῖν ἰησοῦν χρι-
21 στόν. ὃν δεῖ οὐρανὸν µὲν δέξασθαι ἄχρι χρόνων ἀπο-
καταστάσεως πάντων ὧν ἐλάλησεν ὁ ϑεὸς διὰ στόµατος
22 πάντων ἁγίων αὐτοῦ προφητῶν ἀπ’ αἰῶνος. µωσῆς
µὲν γὰρ πρὸς τούς πατέρας εἶπεν ὅτι προφήτην ὑµῖν
ἀναστήσει κύριος ὁ ϑεὸς ὑµῶν ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑµῶν
ὡς ἐµέ αὐτοῦ ἀκούσεσθε κατὰ πάντα ὅσα ἂν λαλήσῃ
23 πρὸς ὑµᾶς. ἔσται δὲ πᾶσα ψυχὴ ἥτις ἂν µὴ ἀκούσῃ
τοῦ προφήτου ἐκείνου ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ.
24 καὶ πάντες δὲ οἱ προφῆται ἀπὸ σαµουὴλ καὶ τῶν κα-
ϑεξῆς ὅσοι ἐλάλησαν καὶ προκατήγγειλαν τὰς ἡµέρας
25 ταύτας. ὑµεῖς ἐστε υἱοὶ τῶν προφητῶν καὶ τῆς διαθή-
κης ἡς διέθετο ὁ ϑεὸς πρὸς τοὺς πατέρας ἡµῶν λέγων
πρὸς ἀβραάµ καὶ τῷ σπέρµατί σου ἐνευλογηθήσον-
26 ται πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῆς γῆς. ὑµῖν πρῶτον ὁ ϑεὸς
ἀναστήσας τὸν παῖδα αὐτοῦ ἰησοῦν ἀπέστειλεν αὐτὸν
εὐλογοῦντα ὑµᾶς ἐν τῷ ἀποστρέφειν ἕκαστον ἀπὸ τῶν
πονηριῶν ὑµῶν.
4 λαλούντων δὲ αὐτῶν πρὸς τὸν λαὸν ἐπέστησαν αὐ-
τοῖς οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ στρατηγὸς τοῦ ἱεροῦ καὶ οἱ σαδ-
2 δουκαῖοι. διαπονούµενοι διὰ τὸ διδάσκειν αὐτοὺς
________________________________________________________________________________
τὸν λαὸν καὶ καταγγέλλειν ἐν τῷ ἰησοῦ τὴν ἀνάστα-

σιν τὴν ἐκ νεκρῶν. καὶ ἐπέβαλον αὐτοῖς τὰς χεῖρας 3
καὶ ἔθεντο εἰς τήρησιν εἰς τὴν αὔριον ἦν γὰρ ἑσπέρα

ἤδη. πολλοὶ δὲ τῶν ἀκουσάντων τὸν λόγον ἐπίστευ- 4
σαν καὶ ἐγενήθη ὁ ἀριθµὸς τῶν ἀνδρῶν ὡσεὶ χιλιάδες

πέντε. ἐγένετο δὲ ἐπὶ τὴν αὔριον συναχθῆναι αὐτῶν 5
τοὺς ἄρχοντας καὶ πρεσβυτέρους καὶ γραµµατεῖς. εἴς 6
ἰερουσαλήµ καὶ ἄνναν τὸν ἀρχιερέα καὶ καϊάφαν καὶ

ἰωάννην καὶ ἀλέξανδρον καὶ ὅσοι ἦσαν ἐκ γένους ἀρ-
χιερατικοῦ. καὶ στήσαντες αὐτοὺς ἐν τῷ µέσῳ ἐπυν- 7
ϑάνοντο ἐν ποίᾳ δυνάµει ἢ ἐν ποίῳ ὀνόµατι ἐποιήσατε

τοῦτο ὑµεῖς. τότε πέτρος πλησθεὶς πνεύµατος ἁγίου 8
εἶπεν πρὸς αὐτούς ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ πρεσβύτε-

οι τοῦ ἰσραὴλ. εἰ ἡµεῖς σήµερον ἀνακρινόµεθα ἐπὶ 9
εὐεργεσίᾳ ἀνθρώπου ἀσθενοῦς ἐν τίνι οὗτος σέσωσται.

γνωστὸν ἔστω πᾶσιν ὑµῖν καὶ παντὶ τῷ λαῷ ἰσραὴλ ὅτι 10
ἐν τῷ ὀνόµατι ἰησοῦ χριστοῦ τοῦ ναζωραίου ὃν ὑµεῖς

ἐσταυρώσατε ὃν ὁ ϑεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν ἐν τούτῳ
οὗτος παρέστηκεν ἐνώπιον ὑµῶν ὑγιής. οὗτός ἐστιν 11
ὁ λίθος ὁ ἐξουθενηθεὶς ὑφ’ ὑµῶν τῶν οἰκοδόµούντων

ὁ γενόµενος εἰς κεφαλὴν γωνίας. καὶ οὐκ ἔστιν ἐν 12
ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία οὔτε γὰρ ὄνοµά ἐστιν ἕτερον

ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδοµένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ
σωθῆναι ἡµᾶς. ϑεωροῦντες δὲ τὴν τοῦ πέτρου παρ- 13
ησίαν καὶ ἰωάννου καὶ καταλαβόµενοι ὅτι ἄνθρωποι

ἀγράµµατοί εἰσιν καὶ ἰδιῶται ἐθαύµαζον ἐπεγίνωσκόν
τε αὐτοὺς ὅτι σὺν τῷ ἰησοῦ ἦσαν. τόν δὲ ἄνθρω- 14
________________________________________________________________________________
312 ΠΡΑΞΕΙΣ 4:15–26
πον λέποντες σὺν αὐτοῖς ἑστῶτα τὸν τεθεραπευµένον

15 οὐδὲν εἶχον ἀντειπεῖν. κελεύσαντες δὲ αὐτοὺς ἔξω
τοῦ συνεδρίου ἀπελθεῖν συνέβαλον πρὸς ἀλλήλους.
16 λέγοντες τί ποιήσοµεν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις ὅτι µὲν
γὰρ γνωστὸν σηµεῖον γέγονεν δι’ αὐτῶν πᾶσιν τοῖς κα-
τοικοῦσιν ἰερουσαλὴµ ϕανερόν καὶ οὐ δυνάµεθα ἀρ΄-
17 νησασθαι. ἀλλ’ ἵνα µὴ ἐπὶ πλεῖον διανεµηθῇ εἰς τὸν
λαόν ἀπειλῇ ἀπειλησώµεθα αὐτοῖς µηκέτι λαλεῖν ἐπὶ
18 τῷ ὀνόµατι τούτῳ µηδενὶ ἀνθρώπων. καὶ καλέσαντες
αὐτοὺς παρήγγειλαν αὐτοῖς τὸ καθόλου µὴ ϕθέγγε-
19 σθαι µηδὲ διδάσκειν ἐπὶ τῷ ὀνόµατι τοῦ ἰησοῦ. ὁ
δὲ πέτρος καὶ ἰωάννης ἀποκριθέντες πρὸς αὐτούς εἶ-
πον εἰ δίκαιόν ἐστιν ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ ὑµῶν ἀκούειν
20 µᾶλλον ἢ τοῦ ϑεοῦ κρίνατε. οὐ δυνάµεθα γὰρ ἡµεῖς
21 ἃ εἴδοµεν καὶ ἠκούσαµεν µὴ λαλεῖν. οἱ δὲ προσα-
πειλησάµενοι ἀπέλυσαν αὐτούς µηδὲν εὑρίσκοντες τὸ
πῶς κολάσωνται αὐτούς διὰ τὸν λαόν ὅτι πάντες ἐδό-
22 ξαζον τὸν ϑεὸν ἐπὶ τῷ γεγονότι. ἐτῶν γὰρ ἦν πλειόνων
τεσσαράκοντα ὁ ἄνθρωπος ἐφ’ ὃν ἐγεγόνει τὸ σηµεῖον
23 τοῦτο τῆς ἰάσεως. ἀπολυθέντες δὲ ἦλθον πρὸς τοὺς
ἰδίους καὶ ἀπήγγειλαν ὅσα πρὸς αὐτοὺς οἱ ἀρχιερεῖς
24 καὶ οἱ πρεσβύτεροι εἶπον. οἱ δὲ ἀκούσαντες ὁµοθυ-
µαδὸν ἦραν ϕωνὴν πρὸς τὸν ϑεόν καὶ εἶπον δέσποτα
σὺ ὁ ϑεὸς ὁ ποιήσας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν
25 ϑάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς. ὁ διὰ στόµατος
δαβὶδ τοῦ παιδός σου εἰπών ἱνατί ἐφρύαξαν ἔθνη καὶ
26 λαοὶ ἐµελέτησαν κενά. παρέστησαν οἱ ασιλεῖς τῆς
________________________________________________________________________________
γῆς καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ

κυρίου καὶ κατὰ τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ. συνήχθησαν 27
γὰρ ἐπ’ ἀληθείας ἐπὶ τὸν ἅγιον παῖδά σου ἰησοῦν ὃν

ἔχρισας ἡρώδης τε καὶ πόντιος πιλᾶτος σὺν ἔθνεσιν
καὶ λαοῖς ἰσραήλ. ποιῆσαι ὅσα ἡ χείρ σου καὶ ἡ ου- 28
λή σου προώρισεν γενέσθαι. καὶ τὰ νῦν κύριε ἔπιδε 29
ἐπὶ τὰς ἀπειλὰς αὐτῶν καὶ δὸς τοῖς δούλοις σου µετὰ
παρρησίας πάσης λαλεῖν τὸν λόγον σου. ἐν τῷ τὴν 30
χεῖρά σου ἐκτείνειν σε εἰς ἴασιν καὶ σηµεῖα καὶ τέ-

ατα γίνεσθαι διὰ τοῦ ὀνόµατος τοῦ ἁγίου παιδός σου
ἰησοῦ. καὶ δεηθέντων αὐτῶν ἐσαλεύθη ὁ τόπος ἐν ᾧ 31
ἦσαν συνηγµένοι καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες πνεύµατος

ἁγίου καὶ ἐλάλουν τὸν λόγον τοῦ ϑεοῦ µετὰ παρρη-
σίας. τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία 32
καὶ ἡ ψυχὴ µία καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ

ἔλεγεν ἴδιον εἶναι ἀλλ’ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. καὶ 33
µεγάλῃ δυνάµει ἀπεδίδουν τὸ µαρτύριον οἱ ἀπόστο-

λοι τῆς ἀναστάσεως τοῦ κυρίου ἰησοῦ χάρις τε µεγάλη
ἦν ἐπὶ πάντας αὐτούς. οὐδὲ γὰρ ἐνδεής τις ὑπῇρχεν 34
ἐν αὐτοῖς ὅσοι γὰρ κτήτορες χωρίων ἢ οἰκιῶν ὑπῆρχον

πωλοῦντες ἔφερον τὰς τιµὰς τῶν πιπρασκοµένων. καὶ 35
ἐτίθουν παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων διεδίδοτο δὲ

ἑκάστῳ καθότι ἄν τις χρείαν εἶχεν. ἰωσῆς δὲ ὁ ἐπι- 36
κληθεὶς αρναβᾶς ὑπὸ τῶν ἀποστόλων ὅ ἐστιν µεθερ-

µηνευόµενον υἱὸς παρακλήσεως λευίτης κύπριος τῷ
γένει. ὑπάρχοντος αὐτῷ ἀγροῦ πωλήσας ἤνεγκεν τὸ 37
χρῆµα καὶ ἔθηκεν παρά τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων.
________________________________________________________________________________
314 ΠΡΑΞΕΙΣ 5:1–13
5 ἀνὴρ δέ τις ἁνανίας ὀνόµατι σὺν σαπφείρῃ τῇ γυ-

2 ναικὶ αὐτοῦ ἐπώλησεν κτῆµα. καὶ ἐνοσφίσατο ἀπὸ
τῆς τιµῆς συνειδυίας καὶ τῆς γυναικός αὐτοῦ καὶ ἐνέγ-
κας µέρος τι παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων ἔθηκεν.
3 εἶπεν δὲ πέτρος ἁνανία διατί ἐπλήρωσεν ὁ σατανᾶς τὴν
καρδίαν σου ψεύσασθαί σε τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον καὶ νο-
4 σφίσασθαι ἀπὸ τῆς τιµῆς τοῦ χωρίου. οὐχὶ µένον σοὶ
ἔµενεν καὶ πραθὲν ἐν τῇ σῇ ἐξουσίᾳ ὑπῆρχεν τί ὅτι
ἔθου ἐν τῇ καρδίᾳ σου τὸ πρᾶγµα τοῦτο οὐκ ἐψεύσω
5 ἀνθρώποις ἀλλὰ τῷ ϑεῷ. ἀκούων δὲ ἁνανίας τοὺς λό-
γους τούτους πεσὼν ἐξέψυξεν καὶ ἐγένετο ϕόβος µέγας
6 ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταῦτα. ἀναστάντες δὲ οἱ
νεώτεροι συνέστειλαν αὐτὸν καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν.
7 ἐγένετο δὲ ὡς ὡρῶν τριῶν διάστηµα καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ
8 µὴ εἰδυῖα τὸ γεγονὸς εἰσῆλθεν. ἀπεκρίθη δὲ αὐτῇ ὁ
πέτρος εἰπέ µοι εἰ τοσούτου τὸ χωρίον ἀπέδοσθε ἡ δὲ
9 εἶπεν ναί τοσούτου. ὁ δὲ πέτρος εἶπεν πρὸς αὐτήν
τί ὅτι συνεφωνήθη ὑµῖν πειράσαι τὸ πνεῦµα κυρίου
ἰδού οἱ πόδες τῶν ϑαψάντων τὸν ἄνδρα σου ἐπὶ τῇ
10 ϑύρᾳ καὶ ἐξοίσουσίν σε. ἔπεσεν δὲ παραχρῆµα πα-
ὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἐξέψυξεν εἰσελθόντες δὲ οἱ
νεανίσκοι εὗρον αὐτὴν νεκράν καὶ ἐξενέγκαντες ἔθα-
11 ψαν πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς. καὶ ἐγένετο ϕόβος µέγας
ἐφ’ ὅλην τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούον-
12 τας ταῦτα. διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγένετο
σηµεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλὰ καὶ ἦσαν ὁµο-
13 ϑυµαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ σολοµῶντος. τῶν δὲ
________________________________________________________________________________
λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλµα κολλᾶσθαι αὐτοῖς ἀλλ’ ἐµεγά-

λυνεν αὐτοὺς ὁ λαός. µᾶλλον δὲ προσετίθεντο πι- 14
στεύοντες τῷ κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν.

ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ 15
τιθέναι ἐπὶ κλι΄νων καὶ κραββάτων ἵνα ἐρχοµένου πέ-

τρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν. συνήρχετο 16
δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἴς ἰερουσαλήµ

ϕέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουµένους ὑπὸ πνευµάτων
ἀκαθάρτων οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες. ἀναστὰς 17
δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ ἡ οὖσα αἵρεσις

τῶν σαδδουκαίων ἐπλήσθησαν ήλου. καὶ ἐπέβαλον 18
τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους καὶ ἔθεντο αὐ-

τοὺς ἐν τηρήσει δηµοσίᾳ. ἄγγελος δὲ κυρίου διὰ 19
τῆς νυκτὸς ἤνοιξεν τὰς ϑύρας τῆς ϕυλακῆς ἐξαγαγών

τε αὐτοὺς εἶπεν. πορεύεσθε καὶ σταθέντες λαλεῖτε 20
ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ῥήµατα τῆς ωῆς ταύ-

της. ἀκούσαντες δὲ εἰσῆλθον ὑπὸ τὸν ὄρθρον εἰς τὸ 21
ἱερὸν καὶ ἐδίδασκον παραγενόµενος δὲ ὁ ἀρχιερεὺς

καὶ οἱ σὺν αὐτῷ συνεκάλεσαν τὸ συνέδριον καὶ πᾶ-
σαν τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν ἰσραήλ καὶ ἀπέστειλαν
εἰς τὸ δεσµωτήριον ἀχθῆναι αὐτούς. οἱ δὲ ὑπηρέται 22
παραγενόµενοι οὐχ εὗρον αὐτοὺς ἐν τῇ ϕυλακῇ ἀνα-

στρέψαντες δὲ ἀπήγγειλαν. λέγοντες ὅτι τὸ µὲν δε- 23
σµωτήριον εὕροµεν κεκλεισµένον ἐν πάσῃ ἀσφαλείᾳ

καὶ τοὺς ϕύλακας ἔξω ἑστῶτας πρὸ τῶν ϑυρῶν ἀνοί-
ξαντες δὲ ἔσω οὐδένα εὕροµεν. ὡς δὲ ἤκουσαν τοὺς 24
λόγους τούτους ὅ τε ἱερεύς καὶ ὅ στρατηγὸς τοῦ ἱεροῦ
________________________________________________________________________________
316 ΠΡΑΞΕΙΣ 5:25–36
καὶ οἱ ἀρχιερεῖς διηπόρουν περὶ αὐτῶν τί ἂν γένοιτο

25 τοῦτο. παραγενόµενος δέ τις ἀπήγγειλεν αὐτοῖς λέ-
γων ὅτι ἰδού οἱ ἄνδρες οὓς ἔθεσθε ἐν τῇ ϕυλακῇ εἰσὶν
26 ἐν τῷ ἱερῷ ἑστῶτες καὶ διδάσκοντες τὸν λαόν. τότε
ἀπελθὼν ὁ στρατηγὸς σὺν τοῖς ὑπηρέταις ἦγαγεν αὐ-
τούς οὐ µετὰ ίας ἐφοβοῦντο γὰρ τὸν λαόν ἵνα µὴ
27 λιθασθῶσιν. ἀγαγόντες δὲ αὐτοὺς ἔστησαν ἐν τῷ συ-
28 νεδρίῳ καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ ἀρχιερεὺς. λέγων
οὐ παραγγελίᾳ παρηγγείλαµεν ὑµῖν µὴ διδάσκειν ἐπὶ
τῷ ὀνόµατι τούτῳ καὶ ἰδού πεπληρώκατε τὴν ἰερου-
σαλὴµ τῆς διδαχῆς ὑµῶν καὶ ούλεσθε ἐπαγαγεῖν ἐφ’
29 ἡµᾶς τὸ αἷµα τοῦ ἀνθρώπου τούτου. ἀποκριθεὶς δὲ
ὁ πέτρος καὶ οἱ ἀπόστολοι εἶπον πειθαρχεῖν δεῖ ϑεῷ
30 µᾶλλον ἢ ἀνθρώποις. ὁ ϑεὸς τῶν πατέρων ἡµῶν ἤγει-
εν ἰησοῦν ὃν ὑµεῖς διεχειρίσασθε κρεµάσαντες ἐπὶ
31 ξύλου. τοῦτον ὁ ϑεὸς ἀρχηγὸν καὶ σωτῆρα ὕψωσεν
τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ δοῦναι µετάνοιαν τῷ ἰσραὴλ καὶ ἄφε-
32 σιν ἁµαρτιῶν. καὶ ἡµεῖς ἐσµεν αὐτοῦ µάρτυρες τῶν
ῥηµάτων τούτων καὶ τὸ πνεῦµα δὲ τὸ ἅγιον ὃ ἔδωκεν ὁ
33 ϑεὸς τοῖς πειθαρχοῦσιν αὐτῷ. οἱ δὲ ἀκούσαντες διε-
34 πρίοντο καὶ ἐβουλεύοντο ἀνελεῖν αὐτούς. ἀναστὰς δέ
τις ἐν τῷ συνεδρίῳ ϕαρισαῖος ὀνόµατι γαµαλιήλ νοµο-
διδάσκαλος τίµιος παντὶ τῷ λαῷ ἐκέλευσεν ἔξω ραχὺ
35 τί τοὺς ἀποστόλους ποιῆσαι. εἶπέν τε πρὸς αὐτούς
ἄνδρες ἰσραηλῖται προσέχετε ἑαυτοῖς ἐπὶ τοῖς ἀνθρώ-
36 ποις τούτοις τί µέλλετε πράσσειν. πρὸ γὰρ τούτων
τῶν ἡµερῶν ἀνέστη ϑευδᾶς λέγων εἶναί τινα ἑαυτόν ᾧ
________________________________________________________________________________
5:37–6:3 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 317
προσεκολλήθη ἀριθµὸς ἀνδρῶν ὡσεὶ τετρακοσίων ὃς

ἀνῃρέθη καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διελύθησαν
καὶ ἐγένοντο εἰς οὐδέν. µετὰ τοῦτον ἀνέστη ἰούδας ὁ 37
γαλιλαῖος ἐν ταῖς ἡµέραις τῆς ἀπογραφῆς καὶ ἀπέστη-

σεν λαὸν ἱκανὸν ὀπίσω αὐτοῦ κἀκεῖνος ἀπώλετο καὶ
πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διεσκορπίσθησαν. καὶ 38
τὰ νῦν λέγω ὑµῖν ἀπόστητε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τούτων

καὶ ἐάσατε αὐτούς ὅτι ἐὰν ᾖ ἐξ ἀνθρώπων ἡ ουλὴ
αὕτη ἢ τὸ ἔργον τοῦτο καταλυθήσεται. εἰ δὲ ἐκ ϑεοῦ 39
ἐστιν οὐ δύνασθε καταλῦσαι αὐτὸ µήποτε καὶ ϑεοµά-

χοι εὑρεθῆτε. ἐπείσθησαν δέ αὐτῷ καὶ προσκαλε- 40
σάµενοι τοὺς ἀποστόλους δείραντες παρήγγειλαν µὴ

λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόµατι τοῦ ἰησοῦ καὶ ἀπέλυσαν αὐτούς.
οἱ µὲν οὖν ἐπορεύοντο χαίροντες ἀπὸ προσώπου τοῦ 41
συνεδρίου ὅτι ὑπὲρ τοῦ ὀνόµατος αὐτοῦ κατηξιώθησαν

ἀτιµασθῆναι. πᾶσάν τε ἡµέραν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ κατ’ 42
οἶκον οὐκ ἐπαύοντο διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόµενοι

ἰησοῦν τὸν χριστόν.
ἐν δὲ ταῖς ἡµέραις ταύταις πληθυνόντων τῶν µα- 6
ϑητῶν ἐγένετο γογγυσµὸς τῶν ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς

ἑβραίους ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ κα-
ϑηµερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν. προσκαλεσάµενοι δὲ οἱ 2
δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν µαθητῶν εἶπον οὐκ ἀρεστόν

ἐστιν ἡµᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ ϑεοῦ διακο-
νεῖν τραπέζαις. ἐπισκέψασθε οὖν ἀδελφοί ἄνδρας ἐξ 3
ὑµῶν µαρτυρουµένους ἑπτὰ πλήρεις πνεύµατος ἅγιου

καὶ σοφίας οὓς καταστήσοµεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης.
________________________________________________________________________________
318 ΠΡΑΞΕΙΣ 6:4–15
4 ἡµεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προ-

5 σκαρτερήσοµεν. καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον παντὸς
τοῦ πλήθους καὶ ἐξελέξαντο στέφανον ἄνδρα πλήρη
πίστεως καὶ πνεύµατος ἁγίου καὶ ϕίλιππον καὶ πρό-
χορον καὶ νικάνορα καὶ τίµωνα καὶ παρµενᾶν καὶ νι-
6 κόλαον προσήλυτον ἀντιοχέα. οὓς ἔστησαν ἐνώπιον
τῶν ἀποστόλων καὶ προσευξάµενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς
7 τὰς χεῖρας. καὶ ὁ λόγος τοῦ ϑεοῦ ηὔξανεν καὶ ἐπλη-
ϑύνετο ὁ ἀριθµὸς τῶν µαθητῶν ἐν ἰερουσαλὴµ σφό-
δρα πολύς τε ὄχλος τῶν ἱερέων ὑπήκουον τῇ πίστει.
8 στέφανος δὲ πλήρης πίστεως καὶ δυνάµεως ἐποίει τέ-
9 ατα καὶ σηµεῖα µεγάλα ἐν τῷ λαῷ. ἀνέστησαν δέ
τινες τῶν ἐκ τῆς συναγωγῆς τῆς λεγοµένης λιβερτίνων
καὶ κυρηναίων καὶ ἀλεξανδρέων καὶ τῶν ἀπὸ κιλικίας
10 καὶ ἀσίας συζητοῦντες τῷ στεφάνῳ. καὶ οὐκ ἴσχυον
11 ἀντιστῆναι τῇ σοφίᾳ καὶ τῷ πνεύµατι ᾧ ἐλάλει. τότε
ὑπέβαλον ἄνδρας λέγοντας ὅτι ἀκηκόαµεν αὐτοῦ λα-
λοῦντος ῥήµατα λάσφηµα εἰς µωσῆν καὶ τὸν ϑεόν.
12 συνεκίνησάν τε τὸν λαὸν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ
τοὺς γραµµατεῖς καὶ ἐπιστάντες συνήρπασαν αὐτὸν
13 καὶ ἤγαγον εἰς τὸ συνέδριον. ἔστησάν τε µάρτυ-
ας ψευδεῖς λέγοντας ὁ ἄνθρωπος οὗτος οὐ παύεται
ῥήµατα λάσφηµα λαλῶν κατὰ τοῦ τόπου τοῦ ἁγίου
14 τούτου καὶ τοῦ νόµου. ἀκηκόαµεν γὰρ αὐτοῦ λέγον-
τος ὅτι ἰησοῦς ὁ ναζωραῖος οὗτος καταλύσει τὸν τόπον
τοῦτον καὶ ἀλλάξει τὰ ἔθη ἃ παρέδωκεν ἡµῖν µωϋσῆς.
15 καὶ ἀτενίσαντες εἰς αὐτὸν ἅπάντες οἱ καθεζόµενοι ἐν
________________________________________________________________________________
τῷ συνεδρίῳ εἶδον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ πρόσωπον

ἀγγέλου.
εἶπεν δὲ ὁ ἀρχιερεύς εἰ ἄρα ταῦτα οὕτως ἔχει. ὁ δὲ 7, 2
ἔφη ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ἀκούσατε ὁ ϑεὸς τῆς

δόξης ὤφθη τῷ πατρὶ ἡµῶν ἀβραὰµ ὄντι ἐν τῇ µεσοπο-
ταµίᾳ πρὶν ἢ κατοικῆσαι αὐτὸν ἐν χαρράν. καὶ εἶπεν 3
πρὸς αὐτόν ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγε-

νείας σου καὶ δεῦρο εἰς γῆν ἣν ἄν σοι δείξω. τότε ἐξελ- 4
ϑὼν ἐκ γῆς χαλδαίων κατῴκησεν ἐν χαρράν κἀκεῖθεν

µετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν πατέρα αὐτοῦ µετῴκισεν αὐτὸν
εἰς τὴν γῆν ταύτην εἰς ἣν ὑµεῖς νῦν κατοικεῖτε. καὶ 5
οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονοµίαν ἐν αὐτῇ οὐδὲ ῆµα πο-

δός καὶ ἐπηγγείλατο αὐτῷ δοῦναι εἰς κατάσχεσιν αὐ-
τὴν καὶ τῷ σπέρµατι αὐτοῦ µετ’ αὐτόν οὐκ ὄντος αὐτῷ
τέκνου. ἐλάλησεν δὲ οὕτως ὁ ϑεὸς ὅτι ἔσται τὸ σπέρµα 6
αὐτοῦ πάροικον ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ καὶ δουλώσουσιν αὐτὸ

καὶ κακώσουσιν ἔτη τετρακόσια. καὶ τὸ ἔθνος ᾧ ἐὰν 7
δουλεύσωσιν κρινῶ ἐγώ εἶπεν ὁ ϑεὸς καὶ µετὰ ταῦτα

ἐξελεύσονται καὶ λατρεύσουσίν µοι ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ.
καὶ ἔδωκεν αὐτῷ διαθήκην περιτοµῆς καὶ οὕτως ἐγέν- 8
νησεν τὸν ἰσαὰκ καὶ περιέτεµεν αὐτὸν τῇ ἡµέρᾳ τῇ

ὀγδόῃ καὶ ὁ ἰσαὰκ τὸν ἰακώβ καὶ ὁ ἰακὼβ τοὺς δώδεκα
πατριάρχας. καὶ οἱ πατριάρχαι ηλώσαντες τὸν ἰω- 9
σὴφ ἀπέδοντο εἰς αἴγυπτον καὶ ἦν ὁ ϑεὸς µετ’ αὐτοῦ.

καὶ ἐξείλετο αὐτὸν ἐκ πασῶν τῶν ϑλίψεων αὐτοῦ καὶ 10
ἔδωκεν αὐτῷ χάριν καὶ σοφίαν ἐναντίον ϕαραὼ ασι-

λέως αἰγύπτου καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἡγούµενον ἐπ’
________________________________________________________________________________
320 ΠΡΑΞΕΙΣ 7:11–24
11 αἴγυπτον καὶ ὅλον τὸν οἶκον αὐτοῦ. ἦλθεν δὲ λιµὸς

ἐφ’ ὅλην τὴν γὴν αἰγύπτου καὶ χανάαν καὶ ϑλῖψις µε-
γάλη καὶ οὐχ εὕρισκον χορτάσµατα οἱ πατέρες ἡµῶν.
12 ἀκούσας δὲ ἰακὼβ ὄντα σῖτά ἕν αἰγύπτῳ ἐξαπέστειλεν
13 τοὺς πατέρας ἡµῶν πρῶτον. καὶ ἐν τῷ δευτέρῳ ἀνε-
γνωρίσθη ἰωσὴφ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ καὶ ϕανερὸν ἐγέ-
14 νετο τῷ ϕαραὼ τὸ γένος τοῦ ἰωσήφ. ἀποστείλας δὲ ἰω-
σὴφ µετεκαλέσατο τὸν πατέρα αὐτοῦ ἰακὼβ καὶ πᾶσαν
τὴν συγγένειαν αὐτοῦ ἐν ψυχαῖς ἑβδοµήκοντα πέντε.
15 κατέβη δὲ ἰακὼβ εἰς αἴγυπτον καὶ ἐτελεύτησεν αὐτὸς
16 καὶ οἱ πατέρες ἡµῶν. καὶ µετετέθησαν εἰς συχὲµ καὶ
ἐτέθησαν ἐν τῷ µνήµατι ὅ ὠνήσατο ἀβραὰµ τιµῆς ἀρ-
17 γυρίου παρὰ τῶν υἱῶν ἐµµὸρ τοῦ συχέµ. καθὼς δὲ
ἤγγιζεν ὁ χρόνος τῆς ἐπαγγελίας ἡς ὡµοσεν ὁ ϑεὸς
τῷ ἀβραάµ ηὔξησεν ὁ λαὸς καὶ ἐπληθύνθη ἐν αἰγύ-
18 πτῳ. ἄχρις οὗ ἀνέστη ασιλεὺς ἕτερος ὃς οὐκ ᾔδει
19 τὸν ἰωσήφ. οὗτος κατασοφισάµενος τὸ γένος ἡµῶν
ἐκάκωσεν τοὺς πατέρας ἡµῶν τοῦ ποιεῖν ἔκθετα τὰ
20 ρέφη αὐτῶν εἰς τὸ µὴ ῳογονεῖσθαι. ἐν ᾧ καιρῷ
ἐγεννήθη µωσῆς καὶ ἦν ἀστεῖος τῷ ϑεῷ ὃς ἀνετράφη
21 µῆνας τρεῖς ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός αὐτοῦ. ἐκτεθέντα
δὲ αὐτὸν ἀνείλετο αὐτὸν ἡ ϑυγάτηρ ϕαραὼ καὶ ἀνε-
22 ϑρέψατο αὐτόν ἑαυτῇ εἰς υἱόν. καὶ ἐπαιδεύθη µωσῆς
πάσῃ σοφίᾳ αἰγυπτίων ἦν δὲ δυνατὸς ἐν λόγοις καὶ
23 ἐν ἔργοις. ὡς δὲ ἐπληροῦτο αὐτῷ τεσσαρακονταετὴς
χρόνος ἀνέβη ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ ἐπισκέψασθαι
24 τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ τοὺς υἱοὺς ἰσραήλ. καὶ ἰδών
________________________________________________________________________________
τινα ἀδικούµενον ἠµύνατο καὶ ἐποίησεν ἐκδίκησιν τῷ

καταπονουµένῳ πατάξας τὸν αἰγύπτιον. ἐνόµιζεν δὲ 25
συνιέναι τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ὅτι ὁ ϑεὸς διὰ χειρὸς

αὐτοῦ δίδωσιν αὐτοῖς σωτηρίαν οἱ δὲ οὐ συνῆκαν. τῇ 26
τε ἐπιούσῃ ἡµέρᾳ ὤφθη αὐτοῖς µαχοµένοις καὶ συνή-

λασεν αὐτοὺς εἰς εἰρήνην εἰπών ἄνδρες ἀδελφοί ἐστε
ὑµεῖς ἱνατί ἀδικεῖτε ἀλλήλους. ὁ δὲ ἀδικῶν τὸν πλη- 27
σίον ἀπώσατο αὐτὸν εἰπών τίς σε κατέστησεν ἄρχοντα

καὶ δικαστὴν ἐφ’ ἡµᾶς. µὴ ἀνελεῖν µε σὺ ϑέλεις ὃν 28
τρόπον ἀνεῖλες χθὲς τὸν αἰγύπτιον. ἔφυγεν δὲ µωσῆς 29
ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ καὶ ἐγένετο πάροικος ἐν γῇ µαδιάµ

οὗ ἐγέννησεν υἱοὺς δύο. καὶ πληρωθέντων ἐτῶν τεσ- 30
σαράκοντα ὤφθη αὐτῷ ἐν τῇ ἐρήµῳ τοῦ ὄρους σινᾶ

ἄγγελος κυρίου ἐν ϕλογὶ πυρὸς άτου. ὁ δὲ µωσῆς 31
ἰδὼν ἐθαύµασεν τὸ ὅραµα προσερχοµένου δὲ αὐτοῦ

κατανοῆσαι ἐγένετο ϕωνὴ κυρίου πρὸς αὐτὸν. ἐγὼ ὁ 32
ϑεὸς τῶν πατέρων σου ὁ θ̊εὸς ἀβραὰµ καὶ ὁ θ̊εὸς ἰσαὰκ

καὶ ὁ ϑεὸς ἰακώβ ἔντροµος δὲ γενόµενος µωσῆς οὐκ
ἐτόλµα κατανοῆσαι. εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ κύριος λῦσον 33
τὸ ὑπόδηµα τῶν ποδῶν σου ὁ γὰρ τόπος ἐν ᾧ ἕστηκας

γῆ ἁγία ἐστίν. ἰδὼν εἶδον τὴν κάκωσιν τοῦ λαοῦ µου 34
τοῦ ἐν αἰγύπτῳ καὶ τοῦ στεναγµοῦ αὐτῶν ἤκουσα καὶ

κατέβην ἐξελέσθαι αὐτούς καὶ νῦν δεῦρο ἀποστέλω σε
εἰς αἴγυπτον. τοῦτον τὸν µωϋσῆν ὃν ἠρνήσαντο εἰπόν- 35
τες τίς σε κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστήν τοῦτον ὁ

ϑεὸς ἄρχοντα καὶ λυτρωτὴν ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ ἀγγέ-
v.32 , , : ο ϑεος ισαακ και ο ϑεος ιακωβ,
: ισαακ και ιακωβ.
________________________________________________________________________________
322 ΠΡΑΞΕΙΣ 7:36–45
36 λου τοῦ ὀφθέντος αὐτῷ ἐν τῇ άτῳ. οὗτος ἐξήγαγεν

αὐτοὺς ποιήσας τέρατα καὶ σηµεῖα ἐν γῇ αἰγύπτοῦ
καὶ ἐν ἐρυθρᾷ ϑαλάσσῃ καὶ ἐν τῇ ἐρήµῳ ἔτη τεσσα-
37 άκοντα. οὗτός ἐστιν ὁ µωϋσῆς ὁ εἰπὼν τοῖς υἱοῖς
ἰσραήλ προφήτην ὑµῖν ἀναστήσει κύριος ὁ ϑεὸς ὑµῶν
38 ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑµῶν ὡς ἐµέ αὐτοῦ ἀκούσεσθε. οὗτός
ἐστιν ὁ γενόµενος ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν τῇ ἐρήµῳ µετὰ τοῦ
ἀγγέλου τοῦ λαλοῦντος αὐτῷ ἐν τῷ ὄρει σινᾶ καὶ τῶν
πατέρων ἡµῶν ὃς ἐδέξατο λόγια ῶντα δοῦναι ἡµῖν.
39 ᾧ οὐκ ἠθέλησαν ὑπήκοοι γενέσθαι οἱ πατέρες ἡµῶν
ἀλλ’ ἀπώσαντο καὶ ἐστράφησαν ταῖς καρδίαις αὐτῶν
40 εἰς αἴγυπτον. εἰπόντες τῷ ἀαρών ποίησον ἡµῖν ϑεοὺς
οἳ προπορεύσονται ἡµῶν ὁ γὰρ µωσῆς οὗτος ὃς ἐξή-
γαγεν ἡµᾶς ἐκ γῆς αἰγύπτου οὐκ οἴδαµεν τί γέγονεν
41 αὐτῷ. καὶ ἐµοσχοποίησαν ἐν ταῖς ἡµέραις ἐκείναις
καὶ ἀνήγαγον ϑυσίαν τῷ εἰδώλῳ καὶ εὐφραίνοντο ἐν
42 τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν. ἔστρεψεν δὲ ὁ ϑεὸς καὶ
παρέδωκεν αὐτοὺς λατρεύειν τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐρανοῦ
καθὼς γέγραπται ἐν ίβλῳ τῶν προφητῶν µὴ σφάγια
καὶ ϑυσίας προσηνέγκατέ µοι ἔτη τεσσαράκοντα ἐν τῇ
43 ἐρήµῳ οἶκος ἰσραήλ. καὶ ἀνελάβετε τὴν σκηνὴν τοῦ
µολὸχ καὶ τὸ ἄστρον τοῦ ϑεοῦ ὑµῶν ῥεµφὰν τοὺς τύ-
πους οὓς ἐποιήσατε προσκυνεῖν αὐτοῖς καὶ µετοικιῶ
44 ὑµᾶς ἐπέκεινα αβυλῶνος. ἡ σκηνὴ τοῦ µαρτυρίου
ἦν ἐν τοῖς πατράσιν ἡµῶν ἐν τῇ ἐρήµῳ καθὼς διετά-
ξατο ὁ λαλῶν τῷ µωσῇ ποιῆσαι αὐτὴν κατὰ τὸν τύπον
45 ὃν ἑωράκει. ἣν καὶ εἰσήγαγον διαδεξάµενοι οἱ πατέ-
________________________________________________________________________________
ες ἡµῶν µετὰ ἰησοῦ ἐν τῇ κατασχέσει τῶν ἐθνῶν ὧν

ἐξῶσεν ὁ ϑεὸς ἀπὸ προσώπου τῶν πατέρων ἡµῶν ἕως
τῶν ἡµερῶν δαβίδ. ὃς εὗρεν χάριν ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ 46
καὶ ᾐτήσατο εὑρεῖν σκήνωµα τῷ ϑεῷ ἰακώβ. σολοµῶν 47
δὲ ὠκοδόµησεν αὐτῷ οἶκον. ἀλλ’ οὐχ ὁ ὕψιστος ἐν 48
χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ καθὼς ὁ προφήτης λέγει.

ὁ οὐρανός µοι ϑρόνος ἡ δὲ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν 49
µου ποῖον οἶκον οἰκοδοµήσετέ µοι λέγει κύριος ἢ τίς

τόπος τῆς καταπαύσεώς µου. οὐχὶ ἡ χείρ µου ἐποίη- 50
σεν ταῦτα πάντα. σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτµητοι 51
τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠσίν ὑµεῖς ἀεὶ τῷ πνεύµατι τῷ ἁγίῳ

ἀντιπίπτετε ὡς οἱ πατέρες ὑµῶν καὶ ὑµεῖς. τίνα τῶν 52
προφητῶν οὐκ ἐδίωξαν οἱ πατέρες ὑµῶν καὶ ἀπέκτει-

ναν τοὺς προκαταγγείλαντας περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ
δικαίου οὗ νῦν ὑµεῖς προδόται καὶ ϕονεῖς γεγένη-
σθε. οἵτινες ἐλάβετε τὸν νόµον εἰς διαταγὰς ἀγγέλων 53
καὶ οὐκ ἐφυλάξατε. ἀκούοντες δὲ ταῦτα διεπρίοντο 54
ταῖς καρδίαις αὐτῶν καὶ ἔβρυχον τοὺς ὀδόντας ἐπ’ αὐ-

τόν. ὑπάρχων δὲ πλήρης πνεύµατος ἁγίου ἀτενίσας 55
εἰς τὸν οὐρανὸν εἶδεν δόξαν ϑεοῦ καὶ ἰησοῦν ἑστῶτα

ἐκ δεξιῶν τοῦ ϑεοῦ. καὶ εἶπεν ἰδού ϑεωρῶ τοὺς οὐ- 56
ανοὺς ἀνεῳγµένους καὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ

δεξιῶν ἑστῶτα τοῦ ϑεοῦ. κράξαντες δὲ ϕωνῇ µεγάλῃ 57
συνέσχον τὰ ὦτα αὐτῶν καὶ ὥρµησαν ὁµοθυµαδὸν ἐπ’

αὐτόν. καὶ ἐκβαλόντες ἔξω τῆς πόλεως ἐλιθοβόλουν 58
καὶ οἱ µάρτυρες ἀπέθεντο τὰ ἱµάτια αὐτῶν παρὰ τοὺς

πόδας νεανίου καλουµένου σαύλου. καὶ ἐλιθοβόλουν 59
________________________________________________________________________________
324 ΠΡΑΞΕΙΣ 7:60–8:12
τὸν στέφανον ἐπικαλούµενον καὶ λέγοντα κύριε ἰησοῦ

60 δέξαι τὸ πνεῦµά µου. ϑεὶς δὲ τὰ γόνατα ἔκραξεν ϕωνῇ
µεγάλῃ κύριε µὴ στήσῃς αὐτοῖς τὴν ἁµαρτίαν ταύτην
καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐκοιµήθη.
8 σαῦλος δὲ ἦν συνευδοκῶν τῇ ἀναιρέσει αὐτοῦ ἐγέ-
νετο δὲ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡµέρᾳ διωγµὸς µέγας ἐπὶ τὴν
ἐκκλησίαν τὴν ἐν ἱεροσολύµοις πάντες τε διεσπάρη-
σαν κατὰ τὰς χώρας τῆς ἰουδαίας καὶ σαµαρείας πλὴν
2 τῶν ἀποστόλων. συνεκόµισαν δὲ τὸν στέφανον ἄν-
δρες εὐλαβεῖς καὶ ἐποίησαντὸ κοπετὸν µέγαν ἐπ’ αὐ-
3 τῷ. σαῦλος δὲ ἐλυµαίνετο τὴν ἐκκλησίαν κατὰ τοὺς
οἴκους εἰσπορευόµενος σύρων τε ἄνδρας καὶ γυναῖ-
4 κας παρεδίδου εἰς ϕυλακήν. οἱ µὲν οὖν διασπαρέντες
5 διῆλθον εὐαγγελιζόµενοι τὸν λόγον. ϕίλιππος δὲ κα-
τελθὼν εἰς πόλιν τῆς σαµαρείας ἐκήρυσσεν αὐτοῖς τὸν
6 χριστόν. προσεῖχον τὲ οἱ ὄχλοι τοῖς λεγοµένοις ὑπὸ
τοῦ ϕιλίππου ὁµοθυµαδὸν ἐν τῷ ἀκούειν αὐτοὺς καὶ
7 λέπειν τὰ σηµεῖα ἃ ἐποίει. πολλῶν γὰρ τῶν ἐχόντων
πνεύµατα ἀκάθαρτα οῶντα µεγάλῃ ϕωνῇ ἐξήρχετο
πολλοὶ δὲ παραλελυµένοι καὶ χωλοὶ ἐθεραπεύθησαν.
8, 9 καὶ ἐγένετο χαρὰ µεγάλη ἐν τῇ πόλει ἐκείνῃ. ἀνὴρ δέ
τις ὀνόµατι σίµων προϋπῆρχεν ἐν τῇ πόλει µαγεύων
καὶ ἐξιστῶν τὸ ἔθνος τῆς σαµαρείας λέγων εἶναί τινα
10 ἑαυτὸν µέγαν. ᾧ προσεῖχον πάντες ἀπὸ µικροῦ ἕως
µεγάλου λέγοντες οὗτός ἐστιν ἡ δύναµις τοῦ ϑεοῦ ἡ
11 µεγάλη. προσεῖχον δὲ αὐτῷ διὰ τὸ ἱκανῷ χρόνῳ ταῖς
12 µαγείαις ἐξεστακέναι αὐτούς. ὅτε δὲ ἐπίστευσαν τῷ
________________________________________________________________________________
ϕιλίππῳ εὐαγγελιζοµένῳ τὰ περὶ τῆς ασιλείας τοῦ

ϑεοῦ καὶ τοῦ ὀνόµατος τοῦ ἰησοῦ χριστοῦ ἐβαπτίζοντο
ἄνδρες τε καὶ γυναῖκες. ὁ δὲ σίµων καὶ αὐτὸς ἐπί- 13
στευσεν καὶ απτισθεὶς ἦν προσκαρτερῶν τῷ ϕιλίππῳ

ϑεωρῶν τε σηµεῖα καὶ δυνάµεις µεγάλας γινοµένας
ἐξίστατο. ἀκούσαντες δὲ οἱ ἐν ἱεροσολύµοις ἀπόστο- 14
λοι ὅτι δέδεκται ἡ σαµάρεια τὸν λόγον τοῦ ϑεοῦ ἀπέ-

στειλαν πρὸς αὐτοὺς τὸν πέτρον καὶ ἰωάννην. οἵτινες 15
καταβάντες προσηύξαντο περὶ αὐτῶν ὅπως λάβωσιν

πνεῦµα ἅγιον. οὔπω γὰρ ἦν ἐπ’ οὐδενὶ αὐτῶν ἐπιπε- 16
πτωκός µόνον δὲ εβαπτισµένοι ὑπῆρχον εἰς τὸ ὄνοµα

τοῦ κυρίου ἰησοῦ. τότε ἐπετίθουν τὰς χεῖρας ἐπ’ αὐ- 17
τούς καὶ ἐλάµβανον πνεῦµα ἅγιον. ϑεασάµενος δὲ ὁ 18
σίµων ὅτι διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων

δίδοται τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον προσήνεγκεν αὐτοῖς χρή-
µατα. λέγων δότε κἀµοὶ τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἵνα ᾧ ἂν 19
ἐπιθῶ τὰς χεῖρας λαµβάνῃ πνεῦµα ἅγιον. πέτρος δὲ 20
εἶπεν πρὸς αὐτόν τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς ἀπώ-
λειαν ὅτι τὴν δωρεὰν τοῦ ϑεοῦ ἐνόµισας διὰ χρηµάτων
κτᾶσθαι. οὐκ ἔστιν σοι µερὶς οὐδὲ κλῆρος ἐν τῷ λόγῳ 21
τούτῳ ἡ γὰρ καρδία σου οὐκ ἔστιν εὐθεῖα ἐνώπιον τοῦ

ϑεοῦ. µετανόησον οὖν ἀπὸ τῆς κακίας σου ταύτης 22
καὶ δεήθητι τοῦ ϑεοῦ εἰ ἄρα ἀφεθήσεταί σοι ἡ ἐπίνοια

τῆς καρδίας σου. εἰς γὰρ χολὴν πικρίας καὶ σύνδε- 23
σµον ἀδικίας ὁρῶ σε ὄντα. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ σίµων 24
εἶπεν δεήθητε ὑµεῖς ὑπὲρ ἐµοῦ πρὸς τὸν κύριον ὅπως

µηδὲν ἐπέλθῃ ἐπ’ ἐµὲ ὧν εἰρήκατε. οἱ µὲν οὖν δια- 25
________________________________________________________________________________
326 ΠΡΑΞΕΙΣ 8:26–36
µαρτυράµενοι καὶ λαλήσαντες τὸν λόγον τοῦ κυρίου

ὑπέστρεψαν εἰς ἰερουσαλήµ πολλάς τε κώµας τῶν σα-
26 µαρειτῶν εὐηγγελίσαντο. ἄγγελος δὲ κυρίου ἐλάλη-
σεν πρὸς ϕίλιππον λέγων ἀνάστηθι καὶ πορεύου κατὰ
µεσηµβρίαν ἐπὶ τὴν ὁδὸν τὴν καταβαίνουσαν ἀπὸ ἰε-
27 ουσαλὴµ εἰς γάζαν αὕτη ἐστὶν ἔρηµος. καὶ ἀναστὰς
ἐπορεύθη καὶ ἰδού ἀνὴρ αἰθίοψ εὐνοῦχος δυνάστης
κανδάκης τῆς ασιλίσσης αἰθιόπων ὃς ἦν ἐπὶ πάσης
τῆς γάζης αὐτῆς ὃς ἐληλύθει προσκυνήσων εἰς ἰερου-
28 σαλήµ. ἦν τε ὑποστρέφων καὶ καθήµενος ἐπὶ τοῦ ἅρ-
µατος αὐτοῦ καὶ ἀνεγίνωσκεν τὸν προφήτην ἠσαΐαν.
29 εἶπεν δὲ τὸ πνεῦµα τῷ ϕιλίππῳ πρόσελθε καὶ κολλή-
30 ϑητι τῷ ἅρµατι τούτῳ. προσδραµὼν δὲ ὁ ϕίλιππος
ἤκουσεν αὐτοῦ ἀναγινώσκοντος τὸν προφήτην ἠσαΐαν
31 καὶ εἶπεν ἆρά γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις. ὁ δὲ εἶπεν
πῶς γὰρ ἂν δυναίµην ἐὰν µή τις ὁδήγησῃ µε παρεκά-
32 λεσέν τε τὸν ϕίλιππον ἀναβάντα καθίσαι σὺν αὐτῷ. ἡ
δὲ περιοχὴ τῆς γραφῆς ἣν ἀνεγίνωσκεν ἦν αὕτη ὡς
πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡς ἀµνὸς ἐναντίον τοῦ
κείροντος αὐτὸν ἄφωνος οὕτως οὐκ ἀνοίγει τὸ στόµα
33 αὐτοῦ. ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ ἤρθη
τὴν δὲ γενεὰν αὐτοῦ τίς διηγήσεται ὅτι αἴρεται ἀπὸ
34 τῆς γῆς ἡ ωὴ αὐτοῦ. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εὐνοῦχος τῷ
ϕιλίππῳ εἶπεν δέοµαί σου περὶ τίνος ὁ προφήτης λέ-
35 γει τοῦτο περὶ ἑαυτοῦ ἢ περὶ ἑτέρου τινός. ἀνοίξας
δὲ ὁ ϕίλιππος τὸ στόµα αὐτοῦ καὶ ἀρξάµενος ἀπὸ τῆς
36 γραφῆς ταύτης εὐηγγελίσατο αὐτῷ τὸν ἰησοῦν. ὡς
________________________________________________________________________________
δὲ ἐπορεύοντο κατὰ τὴν ὁδόν ἦλθον ἐπί τι ὕδωρ καί

ϕησιν ὁ εὐνοῦχος ἰδού ὕδωρ τί κωλύει µε απτισθῆ-
ναι. εἶπεν δὲ ὁ ϕίλιππος εἰ πιστεύεις ἐξ ὅλης τὴς 37
καρδίας ἔξεστιν ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν πιστεύω τὸν ὑιὸν

τοῦ ϑεοῦ ἐιναι τὸν ἰησοῦν χριστόν. καὶ ἐκέλευσεν στῆ- 38
ναι τὸ ἅρµα καὶ κατέβησαν ἀµφότεροι εἰς τὸ ὕδωρ ὅ

τε ϕίλιππος καὶ ὁ εὐνοῦχος καὶ ἐβάπτισεν αὐτόν. ὅτε 39
δὲ ἀνέβησαν ἐκ τοῦ ὕδατος πνεῦµα κυρίου ἥρπασεν

τὸν ϕίλιππον καὶ οὐκ εἶδεν αὐτὸν οὐκέτι ὁ εὐνοῦχος
ἐπορεύετο γὰρ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ χαίρων. ϕίλιππος δὲ 40
εὑρέθη εἰς ἄζωτον καὶ διερχόµενος εὐηγγελίζετο τὰς

πόλεις πάσας ἕως τοῦ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς καισάρειαν.
ὁ δὲ σαῦλος ἔτι ἐµπνέων ἀπειλῆς καὶ ϕόνου εἰς τοὺς 9
µαθητὰς τοῦ κυρίου προσελθὼν τῷ ἀρχιερεῖ. ᾐτήσατο 2
παρ’ αὐτοῦ ἐπιστολὰς εἰς δαµασκὸν πρὸς τὰς συνα-

γωγάς ὅπως ἐάν τινας εὕρῃ τῆς ὁδοῦ ὄντας ἄνδρας
τε καὶ γυναῖκας δεδεµένους ἀγάγῃ εἰς ἰερουσαλήµ.
ἐν δὲ τῷ πορεύεσθαι ἐγένετο αὐτὸν ἐγγίζειν τῇ δαµα- 3
σκῷ καὶ ἐξαίφνης περιήστραψεν αὐτὸν ϕῶς ἀπὸ τοῦ

οὐρανοῦ. καὶ πεσὼν ἐπὶ τὴν γῆν ἤκουσεν ϕωνὴν λέ- 4
γουσαν αὐτῷ σαοὺλ σαούλ τί µε διώκεις. εἶπεν δέ 5
τίς εἶ κύριε ὁ δέ κύριος εἶπεν ἐγώ εἰµι ἰησοῦς ὃν σὺ

διώκεις σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν. τρέµων 6
τε καὶ ϑαµβῶν εἶπεν κύριε τί µέ ϑέλεις ποιῆσαι καὶ ὅ

κύριος πρός αὐτόν ἀνάστηθι καὶ εἴσελθε εἰς τὴν πόλιν
καὶ λαληθήσεταί σοι τί σε δεῖ ποιεῖν. οἱ δὲ ἄνδρες οἱ 7
συνοδεύοντες αὐτῷ εἱστήκεισαν ἐννεοί ἀκούοντες µὲν
________________________________________________________________________________
328 ΠΡΑΞΕΙΣ 9:8–19
8 τῆς ϕωνῆς µηδένα δὲ ϑεωροῦντες. ἠγέρθη δὲ ὁ σαῦ-

λος ἀπὸ τῆς γῆς ἀνεῳγµένων δὲ τῶν ὀφθαλµῶν αὐτοῦ
οὐδένα ἔβλεπεν χειραγωγοῦντες δὲ αὐτὸν εἰσήγαγον
9 εἰς δαµασκόν. καὶ ἦν ἡµέρας τρεῖς µὴ λέπων καὶ
10 οὐκ ἔφαγεν οὐδὲ ἔπιεν. ἦν δέ τις µαθητὴς ἐν δαµα-
σκῷ ὀνόµατι ἁνανίας καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ὁ κύριος
11 ἐν ὁράµατι ἁνανία ὁ δὲ εἶπεν ἰδού ἐγώ κύριε. ὁ δὲ
κύριος πρὸς αὐτόν ἀναστὰς πορεύθητι ἐπὶ τὴν ῥύµην
τὴν καλουµένην εὐθεῖαν καὶ ήτησον ἐν οἰκίᾳ ἰούδα
12 σαῦλον ὀνόµατι ταρσέα ἰδού γὰρ προσεύχεται. καὶ εἶ-
δεν ἐν ὁράµατι ἄνδρα ὀνόµατι ἁνανίαν εἰσελθόντα καὶ
13 ἐπιθέντα αὐτῷ χεῖρα ὅπως ἀναβλέψῃ. ἀπεκρίθη δὲ ὁ
ἁνανίας κύριε ἄκήκοα ἀπὸ πολλῶν περὶ τοῦ ἀνδρὸς
τούτου ὅσα κακὰ ἐποίησεν τοῖς ἁγίοις σου ἐν ἰερουσα-
14 λήµ. καὶ ὧδε ἔχει ἐξουσίαν παρὰ τῶν ἀρχιερέων δῆ-
15 σαι πάντας τοὺς ἐπικαλουµένους τὸ ὄνοµά σου. εἶπεν
δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ κύριος πορεύου ὅτι σκεῦος ἐκλογῆς
µοι ἐστίν οὗτος τοῦ αστάσαι τὸ ὄνοµά µου ἐνώπιον
16 ἐθνῶν καὶ ασιλέων υἱῶν τε ἰσραήλ. ἐγὼ γὰρ ὑπο-
δείξω αὐτῷ ὅσα δεῖ αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ ὀνόµατός µου πα-
17 ϑεῖν. ἀπῆλθεν δὲ ἁνανίας καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν
καὶ ἐπιθεὶς ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας εἶπεν σαοὺλ ἀδελ-
ϕέ ὁ κύριος ἀπέσταλκέν µε ἰησοῦς ὁ ὀφθείς σοι ἐν τῇ
ὁδῷ ᾗ ἤρχου ὅπως ἀναβλέψῃς καὶ πλησθῇς πνεύµα-
18 τος ἁγίου. καὶ εὐθέως ἀπέπεσον ἀπὸ τῶν ὀφθαλµῶν
αὐτοῦ ὡσεὶ λεπίδες ἀνέβλεψέν τε παραχρῆµα καὶ ἀνα-
19 στὰς ἐβαπτίσθη. καὶ λαβὼν τροφὴν ἐνίσχυσεν ἐγένετο
________________________________________________________________________________
δὲ ὁ σαῦλος µετὰ τῶν ἐν δαµασκῷ µαθητῶν ἡµέρας

τινάς. καὶ εὐθέως ἐν ταῖς συναγωγαῖς ἐκήρυσσεν τὸν 20
χριστὸν ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ϑεοῦ. ἐξίσταντο 21
δὲ πάντες οἱ ἀκούοντες καὶ ἔλεγον οὐχ οὗτός ἐστιν

ὁ πορθήσας ἕν ἰερουσαλὴµ τοὺς ἐπικαλουµένους τὸ
ὄνοµα τοῦτο καὶ ὧδε εἰς τοῦτο ἐληλύθει ἵνα δεδεµέ-
νους αὐτοὺς ἀγάγῃ ἐπὶ τοὺς ἀρχιερεῖς. σαῦλος δὲ 22
µᾶλλον ἐνεδυναµοῦτο καὶ συνέχυνεν τοὺς ἰουδαίους

τοὺς κατοικοῦντας ἐν δαµασκῷ συµβιβάζων ὅτι οὗτός
ἐστιν ὁ χριστός. ὡς δὲ ἐπληροῦντο ἡµέραι ἱκαναί συ- 23
νεβουλεύσαντο οἱ ἰουδαῖοι ἀνελεῖν αὐτόν. ἐγνώσθη δὲ 24
τῷ σαύλῳ ἡ ἐπιβουλὴ αὐτῶν παρετηροῦν τε τὰς πύλας

ἡµέρας τε καὶ νυκτὸς ὅπως αὐτὸν ἀνέλωσιν. λαβόντες 25
δὲ αὐτὸν οἱ µαθηταὶ νυκτὸς καθῆκαν διὰ τοῦ τείχους

χαλάσαντες ἐν σπυρίδι. παραγενόµενος δὲ ὁ σαῦλος 26
εἰς ἰερουσαλὴµ ἐπείρᾶτο κολλᾶσθαι τοῖς µαθηταῖς καὶ

πάντες ἐφοβοῦντο αὐτόν µὴ πιστεύοντες ὅτι ἐστὶν µα-
ϑητής. αρναβᾶς δὲ ἐπιλαβόµενος αὐτὸν ἤγαγεν πρὸς 27
τοὺς ἀποστόλους καὶ διηγήσατο αὐτοῖς πῶς ἐν τῇ ὁδῷ

εἶδεν τὸν κύριον καὶ ὅτι ἐλάλησεν αὐτῷ καὶ πῶς ἐν δα-
µασκῷ ἐπαρρησιάσατο ἐν τῷ ὀνόµατι τοῦ ἰησοῦ. καὶ 28
ἦν µετ’ αὐτῶν εἰσπορευόµενος καὶ ἐκπορευόµενος ἐν

ἰερουσαλήµ. καὶ παρρησιαζόµενος ἕν τῷ ὀνόµατί τοῦ 29
κυρίου ἰησοῦ ἐλάλει τε καὶ συνεζήτει πρὸς τοὺς ἑλ-

ληνιστάς οἱ δὲ ἐπεχείρουν αὐτόν ἀνελεῖν. ἐπιγνόντες 30
δὲ οἱ ἀδελφοὶ κατήγαγον αὐτὸν εἰς καισάρειαν καὶ

ἐξαπέστειλαν αὐτὸν εἰς ταρσόν. αἱ µὲν οὖν ἐκκλη- 31
________________________________________________________________________________
330 ΠΡΑΞΕΙΣ 9:32–41
σίαι καθ’ ὅλης τῆς ἰουδαίας καὶ γαλιλαίας καὶ σαµα-

είας εἶχον εἰρήνην οἰκοδοµουµέναι καὶ πορευοµέ-
ναι τῷ ϕόβῳ τοῦ κυρίου καὶ τῇ παρακλήσει τοῦ ἁγίου
32 πνεύµατος ἐπληθύνοντο. ἐγένετο δὲ πέτρον διερχό-
µενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς
33 κατοικοῦντας λύδδαν. εὗρεν δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα
αἰνέαν ὀνόµατι ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ κατακείµενον ἐπὶ κραβ-
34 άτω ὃς ἦν παραλελυµένος. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ πέτρος
αἰνέα ἰᾶταί σε ἰησοῦς ὁ χριστός ἀνάστηθι καὶ στρῶσον
35 σεαυτῷ καὶ εὐθέως ἀνέστη. καὶ εἶδον αὐτὸν πάν-
τες οἱ κατοικοῦντες λύδδαν καὶ τὸν σαρῶναν οἵτινες
36 ἐπέστρεψαν ἐπὶ τὸν κύριον. ἐν ἰόππῃ δέ τις ἦν µαθή-
τρια ὀνόµατι ταβιθά ἣ διερµηνευοµένη λέγεται δορκάς
αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεηµοσυνῶν ὧν
37 ἐποίει. ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡµέραις ἐκείναις ἀσθενή-
σασαν αὐτὴν ἀποθανεῖν λούσαντες δὲ αὐτὴν ἔθηκαν
38 ἐν ὑπερῴῳ. ἐγγὺς δὲ οὔσης λύδδης τῇ ἰόππῃ οἱ µα-
ϑηταὶ ἀκούσαντες ὅτι πέτρος ἐστὶν ἐν αὐτῇ ἀπέστειλαν
δύο ἄνδρας πρὸς αὐτὸν παρακαλοῦντες µὴ ὀκνήσαι
39 διελθεῖν ἕως αὐτῶν. ἀναστὰς δὲ πέτρος συνῆλθεν αὐ-
τοῖς ὃν παραγενόµενον ἀνήγαγον εἰς τὸ ὑπερῷον καὶ
παρέστησαν αὐτῷ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίουσαι καὶ ἐπι-
δεικνύµεναι χιτῶνας καὶ ἱµάτια ὅσα ἐποίει µετ’ αὐτῶν
40 οὖσα ἡ δορκάς. ἐκβαλὼν δὲ ἔξω πάντας ὁ πέτρος ϑεὶς
τὰ γόνατα προσηύξατο καὶ ἐπιστρέψας πρὸς τὸ σῶµα
εἶπεν ταβιθά ἀνάστηθι ἡ δὲ ἤνοιξεν τοὺς ὀφθαλµοὺς
41 αὐτῆς καὶ ἰδοῦσα τὸν πέτρον ἀνεκάθισεν. δοὺς δὲ αὐ-
________________________________________________________________________________
τῇ χεῖρα ἀνέστησεν αὐτήν ϕωνήσας δὲ τοὺς ἁγίους καὶ

τὰς χήρας παρέστησεν αὐτὴν ῶσαν. γνωστὸν δὲ ἐγέ- 42
νετο καθ’ ὅλης τῆς ἰόππης καὶ πολλοὶ ἐπίστευσαν ἐπὶ

τὸν κύριον. ἐγένετο δὲ ἡµέρας ἱκανὰς µεῖναι αὐτόν 43
ἐν ἰόππῃ παρά τινι σίµωνι υρσεῖ.

ἀνὴρ δέ τις ἦν ἐν καισαρείᾳ ὀνόµατι κορνήλιος 10
ἑκατοντάρχης ἐκ σπείρης τῆς καλουµένης ἰταλικῆς.

εὐσεβὴς καὶ ϕοβούµενος τὸν ϑεὸν σὺν παντὶ τῷ οἴκῳ 2
αὐτοῦ ποιῶν τε ἐλεηµοσύνας πολλὰς τῷ λαῷ καὶ δεό-

µενος τοῦ ϑεοῦ διαπαντός. εἶδεν ἐν ὁράµατι ϕανερῶς 3
ὡσεὶ ὥραν ἐννάτην τῆς ἡµέρας ἄγγελον τοῦ ϑεοῦ εἰ-

σελθόντα πρὸς αὐτὸν καὶ εἰπόντα αὐτῷ κορνήλιε. ὁ 4
δὲ ἀτενίσας αὐτῷ καὶ ἔµφοβος γενόµενος εἶπεν τί ἐστιν

κύριε εἶπεν δὲ αὐτῷ αἱ προσευχαί σου καὶ αἱ ἐλεη-
µοσύναι σου ἀνέβησαν εἰς µνηµόσυνον ἐνώπιον τοῦ
ϑεοῦ. καὶ νῦν πέµψον εἰς ἰόππην ἄνδρας καὶ µετά- 5
πεµψαι σίµωνά ὃς ἐπικαλεῖται πέτρος. οὗτος ξενίζεται 6
παρά τινι σίµωνι υρσεῖ ᾧ ἐστιν οἰκία παρὰ ϑάλασσαν

οὗτος λαλήσει σοι τί σε δεῖ ποιεῖν. ὡς δὲ ἀπῆλθεν 7
ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν τῷ κορνηλίῳ ϕωνήσας δύο τῶν

οἰκετῶν αὐτοῦ καὶ στρατιώτην εὐσεβῆ τῶν προσκαρ-
τερούντων αὐτῷ. καὶ ἐξηγησάµενος αὐτοῖς ἅπαντα 8
ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἰόππην. τῇ δὲ ἐπαύριον 9
ὁδοιπορούντων ἐκείνων καὶ τῇ πόλει ἐγγιζόντων ἀνέβη

πέτρος ἐπὶ τὸ δῶµα προσεύξασθαι περὶ ὥραν ἕκτην.
ἐγένετο δὲ πρόσπεινος καὶ ἤθελεν γεύσασθαι παρα- 10
σκευαζόντων δὲ ἐκείνων ἐπέπεσεν ἐπ’ αὐτὸν ἔκστασις.
________________________________________________________________________________
332 ΠΡΑΞΕΙΣ 10:11–23
11 καὶ ϑεωρεῖ τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγµένον καὶ καταβαῖνον

ἐπ’ αὐτὸν σκεῦός τι ὡς ὀθόνην µεγάλην τέσσαρσιν ἀρ-
12 χαῖς δεδεµένον καὶ καθιέµενον ἐπὶ τῆς γῆς. ἐν ᾧ
ὑπῆρχεν πάντα τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ ϑηρία
13 καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. καὶ ἐγέ-
νετο ϕωνὴ πρὸς αὐτόν ἀναστάς πέτρε ϑῦσον καὶ ϕάγε.
14 ὁ δὲ πέτρος εἶπεν µηδαµῶς κύριε ὅτι οὐδέποτε ἔφα-
15 γον πᾶν κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον. καὶ ϕωνὴ πάλιν ἐκ
δευτέρου πρὸς αὐτόν ἃ ὁ ϑεὸς ἐκαθάρισεν σὺ µὴ κοί-
16 νου. τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς καὶ πάλιν ἀνελήφθη τὸ
17 σκεῦος εἰς τὸν οὐρανόν. ὡς δὲ ἐν ἑαυτῷ διηπόρει ὁ
πέτρος τί ἂν εἴη τὸ ὅραµα ὃ εἶδεν καὶ ἰδού οἱ ἄνδρες οἱ
ἀπεσταλµένοι ἀπὸ τοῦ κορνηλίου διερωτήσαντες τὴν
18 οἰκίαν σίµωνος ἐπέστησαν ἐπὶ τὸν πυλῶνα. καὶ ϕωνή-
σαντες ἐπυνθάνοντο εἰ σίµων ὁ ἐπικαλούµενος πέτρος
19 ἐνθάδε ξενίζεται. τοῦ δὲ πέτρου ἐνθυµουµένου περὶ
τοῦ ὁράµατος εἶπεν αὐτῷ τὸ πνεῦµα ἰδού ἄνδρες τρεῖς
20 ητοῦσιν σε. ἀλλὰ ἀναστὰς κατάβηθι καὶ πορεύου
σὺν αὐτοῖς µηδὲν διακρινόµενος διότι ἐγὼ ἀπέσταλκα
21 αὐτούς. καταβὰς δὲ πέτρος πρὸς τοὺς ἄνδρας τοὺς
ἀπεσταλµενοῦς ἀπὸ τοῦ κορνηλίου πρὸς αὑτὸν εἶπεν
22 ἰδού ἐγώ εἰµι ὃν ητεῖτε τίς ἡ αἰτία δι’ ἣν πάρεστε. οἱ
δὲ εἶπον κορνήλιος ἑκατοντάρχης ἀνὴρ δίκαιος καὶ
ϕοβούµενος τὸν ϑεόν µαρτυρούµενός τε ὑπὸ ὅλου τοῦ
ἔθνους τῶν ἰουδαίων ἐχρηµατίσθη ὑπὸ ἀγγέλου ἁγίου
µεταπέµψασθαί σε εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ ἀκοῦσαι
23 ῥήµατα παρὰ σοῦ. εἰσκαλεσάµενος οὖν αὐτοὺς ἐξέ-
________________________________________________________________________________
νισεν τῇ δὲ ἐπαύριον ὁ πέτρος ἐξῆλθεν σὺν αὐτοῖς καί

τινες τῶν ἀδελφῶν τῶν ἀπὸ τὴς ἰόππης συνῆλθον αὐ-
τῷ. καὶ τῇ ἐπαύριον εἰσῆλθον εἰς τὴν καισάρειαν ὁ 24
δὲ κορνήλιος ἦν προσδοκῶν αὐτούς συγκαλεσάµενος

τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἀναγκαίους ϕίλους.
ὡς δὲ ἐγένετο εἰσελθεῖν τὸν πέτρον συναντήσας αὐ- 25
τῷ ὁ κορνήλιος πεσὼν ἐπὶ τοὺς πόδας προσεκύνησεν.

ὁ δὲ πέτρος αὐτὸν ἤγειρεν λέγων ἀνάστηθι κἀγὼ αὐ- 26
τὸς ἄνθρωπός εἰµι. καὶ συνοµιλῶν αὐτῷ εἰσῆλθεν 27
καὶ εὑρίσκει συνεληλυθότας πολλούς. ἔφη τε πρὸς 28
αὐτούς ὑµεῖς ἐπίστασθε ὡς ἀθέµιτόν ἐστιν ἀνδρὶ ἰου-

δαίῳ κολλᾶσθαι ἢ προσέρχεσθαι ἀλλοφύλῳ καὶ ἐµοὶ
ὁ ϑεὸς ἔδειξεν µηδένα κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον λέγειν ἄν-
ϑρωπον. διὸ καὶ ἀναντιρρήτως ἦλθον µεταπεµφθείς 29
πυνθάνοµαι οὖν τίνι λόγῳ µετεπέµψασθέ µε. καὶ ὁ 30
κορνήλιος ἔφη ἀπὸ τετάρτης ἡµέρας µέχρι ταύτης τῆς

ὥρας ἤµην νηστεύων καὶ τὴν ἐννάτην ὥραν προσευχό-
µενος ἐν τῷ οἴκῳ µου καὶ ἰδού ἀνὴρ ἔστη ἐνώπιόν µου
ἐν ἐσθῆτι λαµπρᾷ. καὶ ϕησίν κορνήλιε εἰσηκούσθη 31
σου ἡ προσευχὴ καὶ αἱ ἐλεηµοσύναι σου ἐµνήσθησαν

ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ. πέµψον οὖν εἰς ἰόππην καὶ µετα- 32
κάλεσαι σίµωνα ὃς ἐπικαλεῖται πέτρος οὗτος ξενίζεται

ἐν οἰκίᾳ σίµωνος υρσέως παρὰ ϑάλασσαν ὃς παρα-
γενόµενος λαλήσει σοι. ἐξαυτῆς οὖν ἔπεµψα πρὸς σέ 33
σύ τε καλῶς ἐποίησας παραγενόµενος νῦν οὖν πάντες

ἡµεῖς ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ πάρεσµεν ἀκοῦσαι πάντα τὰ
προστεταγµένα σοι ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ. ἀνοίξας δὲ πέτρος 34
________________________________________________________________________________
334 ΠΡΑΞΕΙΣ 10:35–45
τὸ στόµα εἶπεν ἐπ ἀληθείας καταλαµβάνοµαι ὅτι οὐκ

35 ἔστιν προσωπολήπτης ὁ ϑεός. ἀλλ’ ἐν παντὶ ἔθνει ὁ
ϕοβούµενος αὐτὸν καὶ ἐργαζόµενος δικαιοσύνην δε-
36 κτὸς αὐτῷ ἐστιν. τὸν λόγον ὃν ἀπέστειλεν τοῖς υἱοῖς
ἰσραὴλ εὐαγγελιζόµενος εἰρήνην διὰ ἰησοῦ χριστοῦ
37 οὗτός ἐστιν πάντων κύριος. ὑµεῖς οἴδατε τὸ γενόµενον
ῥῆµα καθ’ ὅλης τῆς ἰουδαίας ἀρξάµενον ἀπὸ τῆς γαλι-
38 λαίας µετὰ τὸ άπτισµα ὃ ἐκήρυξεν ἰωάννης. ἰησοῦν
τὸν ἀπὸ ναζαρέτ ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ ϑεὸς πνεύµατι
ἁγίῳ καὶ δυνάµει ὃς διῆλθεν εὐεργετῶν καὶ ἰώµενος
πάντας τοὺς καταδυναστευοµένους ὑπὸ τοῦ διαβόλου
39 ὅτι ὁ ϑεὸς ἦν µετ’ αὐτοῦ. καὶ ἡµεῖς ἐσµεν µάρτυ-
ες πάντων ὧν ἐποίησεν ἔν τε τῇ χώρᾳ τῶν ἰουδαίων
καὶ ἐν ἰερουσαλήµ ὃν ἀνεῖλον κρεµάσαντες ἐπὶ ξύλου.
40 τοῦτον ὁ ϑεὸς ἤγειρεν τῇ τρίτῃ ἡµέρᾳ καὶ ἔδωκεν αὐ-
41 τὸν ἐµφανῆ γενέσθαι. οὐ παντὶ τῷ λαῷ ἀλλὰ µάρτυσιν
τοῖς προκεχειροτονηµένοις ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ ἡµῖν οἵτινες
συνεφάγοµεν καὶ συνεπίοµεν αὐτῷ µετὰ τὸ ἀναστῆ-
42 ναι αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. καὶ παρήγγειλεν ἡµῖν κηρύξαι
τῷ λαῷ καὶ διαµαρτύρασθαι ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισµέ-
43 νος ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ κριτὴς ώντων καὶ νεκρῶν. τούτῳ
πάντες οἱ προφῆται µαρτυροῦσιν ἄφεσιν ἁµαρτιῶν λα-
εῖν διὰ τοῦ ὀνόµατος αὐτοῦ πάντα τὸν πιστεύοντα εἰς
44 αὐτόν. ἔτι λαλοῦντος τοῦ πέτρου τὰ ῥήµατα ταῦτα
ἐπέπεσεν τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούον-
45 τας τὸν λόγον. καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ περιτοµῆς πιστοὶ
ὅσοι συνῆλθον τῷ πέτρῳ ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ
________________________________________________________________________________
τοῦ ἁγίου πνεύµατος ἐκκέχυται. ἤκουον γὰρ αὐτῶν 46
λαλούντων γλώσσαις καὶ µεγαλυνόντων τὸν ϑεόν τότε

ἀπεκρίθη ὁ πέτρος. µήτι τὸ ὕδωρ κωλῦσαί δύναται 47
τις τοῦ µὴ απτισθῆναι τούτους οἵτινες τὸ πνεῦµα τὸ

ἅγιον ἔλαβον καθὼς καὶ ἡµεῖς. προσέταξεν τε αὐτοὺς 48
απτισθῆναι ἐν τῷ ὀνόµατι τοῦ κυρίου τότε ἠρώτησαν

αὐτὸν ἐπιµεῖναι ἡµέρας τινάς.
ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες 11
κατὰ τὴν ἰουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέξαντο τὸν λό-

γον τοῦ ϑεοῦ. καὶ ὅτε ἀνέβη πέτρος εἰς ἱεροσόλυµα 2
διεκρίνοντο πρὸς αὐτὸν οἱ ἐκ περιτοµῆς. λέγοντες 3
ὅτι πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίαν ἔχοντας εἰσῆλθες καὶ

συνέφαγες αὐτοῖς. ἀρξάµενος δὲ ὁ πέτρος ἐξετίθετο 4
αὐτοῖς καθεξῆς λέγων. ἐγὼ ἤµην ἐν πόλει ἰόππῃ προ- 5
σευχόµενος καὶ εἶδον ἐν ἐκστάσει ὅραµα καταβαῖνον

σκεῦός τι ὡς ὀθόνην µεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαῖς κα-
ϑιεµένην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἦλθεν ἄχρις ἐµοῦ. εἰς 6
ἣν ἀτενίσας κατενόουν καὶ εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς

καὶ τὰ ϑηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρα-
νοῦ. ἤκουσα δὲ ϕωνῆς λεγούσης µοι ἀναστάς πέτρε 7
ϑῦσον καὶ ϕάγε. εἶπον δέ µηδαµῶς κύριε ὅτι πᾶν 8
κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον οὐδέποτε εἰσῆλθεν εἰς τὸ στόµα

µου. ἀπεκρίθη δὲ µοι ϕωνὴ ἐκ δευτέρου ἐκ τοῦ οὐ- 9
ανοῦ ἃ ὁ ϑεὸς ἐκαθάρισεν σὺ µὴ κοίνου. τοῦτο δὲ 10
ἐγένετο ἐπὶ τρίς καὶ πάλιν ἀνεσπάσθη ἅπαντα εἰς τὸν

οὐρανόν. καὶ ἰδού ἐξαυτῆς τρεῖς ἄνδρες ἐπέστησαν 11
ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἐν ᾗ ἤµην ἀπεσταλµένοι ἀπὸ καισα-
________________________________________________________________________________
336 ΠΡΑΞΕΙΣ 11:12–22
12 είας πρός µε. εἶπεν δὲ µοι τὸ πνεῦµά συνελθεῖν

αὐτοῖς µηδὲν διακρίνόµενον ἦλθον δὲ σὺν ἐµοὶ καὶ
οἱ ἓξ ἀδελφοὶ οὗτοι καὶ εἰσήλθοµεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ
13 ἀνδρός. ἀπήγγειλεν τε ἡµῖν πῶς εἶδεν τὸν ἄγγελον
ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ σταθέντα καὶ εἰπόντα αὐτῷ ἀπόστει-
λον εἰς ἰόππην ἄνδρας καὶ µετάπεµψαι σίµωνα τὸν
14 ἐπικαλούµενον πέτρον. ὃς λαλήσει ῥήµατα πρὸς σὲ
15 ἐν οἷς σωθήσῃ σὺ καὶ πᾶς ὁ οἶκός σου. ἐν δὲ τῷ
ἄρξασθαί µε λαλεῖν ἐπέπεσεν τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον ἐπ’
16 αὐτοὺς ὥσπερ καὶ ἐφ’ ἡµᾶς ἐν ἀρχῇ. ἐµνήσθην δὲ
τοῦ ῥήµατος κυρίου ὡς ἔλεγεν ἰωάννης µὲν ἐβάπτι-
σεν ὕδατι ὑµεῖς δὲ απτισθήσεσθε ἐν πνεύµατι ἁγίῳ.
17 εἰ οὖν τὴν ἴσην δωρεὰν ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ ϑεὸς ὡς καὶ
ἡµῖν πιστεύσασιν ἐπὶ τὸν κύριον ἰησοῦν χριστόν ἐγὼ
18 δὲ τίς ἤµην δυνατὸς κωλῦσαι τὸν ϑεόν. ἀκούσαντες
δὲ ταῦτα ἡσύχασαν καὶ ἐδόξαζον τὸν ϑεόν λέγοντες
ἄραγε καὶ τοῖς ἔθνεσιν ὁ ϑεὸς τὴν µετάνοιαν ἔδωκεν
19 εἰς ωὴν. οἱ µὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς ϑλίψεως
τῆς γενοµένης ἐπὶ στεφάνῳ διῆλθον ἕως ϕοινίκης καὶ
κύπρου καὶ ἀντιοχείας µηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ
20 µὴ µόνον ἰουδαίοις. ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες
κύπριοι καὶ κυρηναῖοι οἵτινες εἰσελθόντες εἰς ἀντιό-
χειαν ἐλάλουν πρὸς τοὺς ἑλληνιστάς εὐαγγελιζόµενοι
21 τὸν κύριον ἰησοῦν. καὶ ἦν χεὶρ κυρίου µετ’ αὐτῶν
πολύς τε ἀριθµὸς πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν κύ-
22 ιον. ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας
τῆς ἐν ἱεροσολύµοις περὶ αὐτῶν καὶ ἐξαπέστειλαν αρ-
________________________________________________________________________________
ναβᾶν διελθεῖν ἕως ἀντιοχείας. ὃς παραγενόµενος καὶ 23
ἰδὼν τὴν χάριν τοῦ ϑεοῦ ἐχάρη καὶ παρεκάλει πάντας

τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσµένειν τῷ κυρίῳ. ὅτι 24
ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης πνεύµατος ἁγίου καὶ πί-

στεως καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ κυρίῳ. ἐξῆλθεν 25
δὲ εἰς ταρσὸν ὁ αρνάβας ἀναζητῆσαι σαῦλον. καὶ εὑ- 26
ὼν αὐτὸν ἤγαγεν αὐτόν εἰς ἀντιόχειαν ἐγένετο δὲ αὐ-

τούς ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ δι-
δάξαι ὄχλον ἱκανόν χρηµατίσαι τε πρώτον ἐν ἀντιοχείᾳ
τοὺς µαθητὰς χριστιανούς. ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡµέραις 27
κατῆλθον ἀπὸ ἱεροσολύµων προφῆται εἰς ἀντιόχειαν.

ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόµατι ἅγαβος ἐσήµανεν διὰ 28
τοῦ πνεύµατος λιµὸν µέγαν µέλλειν ἔσεσθαι ἐφ’ ὅλην

τὴν οἰκουµένην ὅστις καὶ ἐγένετο ἐπὶ κλαυδίου καί-
σαρος. τῶν δὲ µαθητῶν καθὼς ηὐπορεῖτό τις ὥρισαν 29
ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέµψαι τοῖς κατοικοῦσιν

ἐν τῇ ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς. ὃ καὶ ἐποίησαν ἀποστείλαν- 30
τες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς αρναβᾶ καὶ

σαύλου.
κατ’ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν ἡρώδης ὁ ασι- 12
λεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.

ἀνεῖλεν δὲ ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν ἰωάννου µαχαίρᾳ. 2
καὶ ἰδὼν ὅτι ἀρεστόν ἐστιν τοῖς ἰουδαίοις προσέθετο 3
συλλαβεῖν καὶ πέτρον ἦσαν δὲ ἡµέραι τῶν ἀζύµων.

ὃν καὶ πιάσας ἔθετο εἰς ϕυλακήν παραδοὺς τέσσαρ- 4
σιν τετραδίοις στρατιωτῶν ϕυλάσσειν αὐτόν ουλόµε-

νος µετὰ τὸ πάσχα ἀναγαγεῖν αὐτὸν τῷ λαῷ. ὁ µὲν 5
________________________________________________________________________________
338 ΠΡΑΞΕΙΣ 12:6–14
οὖν πέτρος ἐτηρεῖτο ἐν τῇ ϕυλακῇ προσευχὴ δὲ ἦν

ἐκτενής γινοµένη ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας πρὸς τὸν ϑεὸν
6 ὑπὲρ αὐτοῦ. ὅτε δὲ ἔµελλεν αὐτὸν προάγειν ὁ ἡρώ-
δης τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ἦν ὁ πέτρος κοιµώµενος µεταξὺ
δύο στρατιωτῶν δεδεµένος ἁλύσεσιν δυσίν ϕύλακές τε
7 πρὸ τῆς ϑύρας ἐτήρουν τὴν ϕυλακήν. καὶ ἰδού ἄγ-
γελος κυρίου ἐπέστη καὶ ϕῶς ἔλαµψεν ἐν τῷ οἰκήµατι
πατάξας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ πέτρου ἤγειρεν αὐτὸν λέ-
γων ἀνάστα ἐν τάχει καὶ ἐξέπεσον αὐτοῦ αἱ ἁλύσεις ἐκ
8 τῶν χειρῶν. εἶπεν τε ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτόν περίζῶ-
σαι καὶ ὑπόδησαι τὰ σανδάλιά σου ἐποίησεν δὲ οὕτως
καὶ λέγει αὐτῷ περιβαλοῦ τὸ ἱµάτιόν σου καὶ ἀκολού-
9 ϑει µοι. καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτῷ καὶ οὐκ ᾔδει
ὅτι ἀληθές ἐστιν τὸ γινόµενον διὰ τοῦ ἀγγέλου ἐδόκει
10 δὲ ὅραµα λέπειν. διελθόντες δὲ πρώτην ϕυλακὴν
καὶ δευτέραν ἦλθον ἐπὶ τὴν πύλην τὴν σιδηρᾶν τὴν
ϕέρουσαν εἰς τὴν πόλιν ἥτις αὐτοµάτη ἠνοίχθη αὐτοῖς
καὶ ἐξελθόντες προῆλθον ῥύµην µίαν καὶ εὐθέως ἀπέ-
11 στη ὁ ἄγγελος ἀπ’ αὐτοῦ. καὶ ὁ πέτρος γενόµενος ἐν
ἑαυτῷ εἶπεν νῦν οἶδα ἀληθῶς ὅτι ἐξαπέστειλεν κύριος
τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ ἐξείλετο µε ἐκ χειρὸς ἡρώδου
καὶ πάσης τῆς προσδοκίας τοῦ λαοῦ τῶν ἰουδαίων.
12 συνιδών τε ἦλθεν ἐπὶ τὴν οἰκίαν µαρίας τῆς µητρὸς
ἰωάννου τοῦ ἐπικαλουµένου µάρκου οὗ ἦσαν ἱκανοὶ
13 συνηθροισµένοι καὶ προσευχόµενοι. κρούσαντος δὲ
τοῦ πέτρου τὴν ϑύραν τοῦ πυλῶνος προσῆλθεν παι-
14 δίσκη ὑπακοῦσαι ὀνόµατι ῥόδη. καὶ ἐπιγνοῦσα τὴν
________________________________________________________________________________
ϕωνὴν τοῦ πέτρου ἀπὸ τῆς χαρᾶς οὐκ ἤνοιξεν τὸν πυ-
λῶνα εἰσδραµοῦσα δὲ ἀπήγγειλεν ἑστάναι τὸν πέτρον
πρὸ τοῦ πυλῶνος. οἱ δὲ πρὸς αὐτὴν εἶπον µαίνῃ ἡ 15
δὲ διϊσχυρίζετο οὕτως ἔχειν οἱ δ’ ἔλεγον ὁ ἄγγελός αὐ-

τοῦ ἐστιν. ὁ δὲ πέτρος ἐπέµενεν κρούων ἀνοίξαντες 16
δὲ εἶδον αὐτὸν καὶ ἐξέστησαν. κατασείσας δὲ αὐτοῖς 17
τῇ χειρὶ σιγᾶν διηγήσατο αὐτοῖς πῶς ὁ κύριος αὐτὸν

ἐξήγαγεν ἐκ τῆς ϕυλακῆς εἶπέν δὲ ἀπαγγείλατε ἰακώ-
ῳ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς ταῦτα καὶ ἐξελθὼν ἐπορεύθη εἰς
ἕτερον τόπον. γενοµένης δὲ ἡµέρας ἦν τάραχος οὐκ 18
ὀλίγος ἐν τοῖς στρατιώταις τί ἄρα ὁ πέτρος ἐγένετο.

ἡρώδης δὲ ἐπιζητήσας αὐτὸν καὶ µὴ εὑρὼν ἀνακρί- 19
νας τοὺς ϕύλακας ἐκέλευσεν ἀπαχθῆναι καὶ κατελθὼν

ἀπὸ τῆς ἰουδαίας εἰς τὴν καισάρειαν διέτριβεν. ἦν δὲ 20
ὁ ἡρώδης ϑυµοµαχῶν τυρίοις καὶ σιδωνίοις ὁµοθυ-

µαδὸν δὲ παρῆσαν πρὸς αὐτόν καὶ πείσαντες λάστον
τὸν ἐπὶ τοῦ κοιτῶνος τοῦ ασιλέως ᾐτοῦντο εἰρήνην
διὰ τὸ τρέφεσθαι αὐτῶν τὴν χώραν ἀπὸ τῆς ασιλικῆς.
τακτῇ δὲ ἡµέρᾳ ὁ ἡρώδης ἐνδυσάµενος ἐσθῆτα ασι- 21
λικὴν καὶ καθίσας ἐπὶ τοῦ ήµατος ἐδηµηγόρει πρὸς

αὐτούς. ὁ δὲ δῆµος ἐπεφώνει ϑεοῦ ϕωνὴ καὶ οὐκ 22
ἀνθρώπου. παραχρῆµα δὲ ἐπάταξεν αὐτὸν ἄγγελος 23
κυρίου ἀνθ ὧν οὐκ ἔδωκεν τὴν δόξαν τῷ ϑεῷ καὶ γενό-

µενος σκωληκόβρωτος ἐξέψυξεν. ὁ δὲ λόγος τοῦ ϑεοῦ 24
ηὔξανεν καὶ ἐπληθύνετο. αρναβᾶς δὲ καὶ σαῦλος 25
ὑπέστρεψαν ἐξ ἰερουσαλὴµ πληρώσαντες τὴν διακο-

νίαν συµπαραλαβόντες καὶ ἰωάννην τὸν ἐπικληθέντα
________________________________________________________________________________
340 ΠΡΑΞΕΙΣ 13:1–11
µᾶρκον.
13 ἦσαν δὲ τινες ἐν ἀντιοχείᾳ κατὰ τὴν οὖσαν ἐκκλη-
σίαν προφῆται καὶ διδάσκαλοι ὅ τε αρναβᾶς καὶ συ-
µεὼν ὁ καλούµενος νίγερ καὶ λούκιος ὁ κυρηναῖος
µαναήν τε ἡρώδου τοῦ τετράρχου σύντροφος καὶ σαῦ-
2 λος. λειτουργούντων δὲ αὐτῶν τῷ κυρίῳ καὶ νη-
στευόντων εἶπεν τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον ἀφορίσατε δή µοι
τὸν τε αρναβᾶν καὶ τὸν σαῦλον εἰς τὸ ἔργον ὃ προσκέ-
3 κληµαι αὐτούς. τότε νηστεύσαντες καὶ προσευξάµε-
4 νοι καὶ ἐπιθέντες τὰς χεῖρας αὐτοῖς ἀπέλυσαν. οὗτοὶ
µὲν οὖν ἐκπεµφθέντες ὑπὸ τοῦ πνεύµατος τοῦ ἁγίου
κατῆλθον εἰς τὴν σελεύκειαν ἐκεῖθέν τε ἀπέπλευσαν
5 εἰς τὴν κύπρον. καὶ γενόµενοι ἐν σαλαµῖνι κατήγ-
γελλον τὸν λόγον τοῦ ϑεοῦ ἐν ταῖς συναγωγαῖς τῶν
6 ἰουδαίων εἶχον δὲ καὶ ἰωάννην ὑπηρέτην. διελθόντες
δὲ τὴν νῆσον ἄχρι πάφου εὗρον τινὰ µάγον ψευδο-
7 προφήτην ἰουδαῖον ᾧ ὄνοµα αριησοῦς. ὃς ἦν σὺν τῷ
ἀνθυπάτῳ σεργίῳ παύλῳ ἀνδρὶ συνετῷ οὗτος προσκα-
λεσάµενος αρναβᾶν καὶ σαῦλον ἐπεζήτησεν ἀκοῦσαι
8 τὸν λόγον τοῦ ϑεοῦ. ἀνθίστατο δὲ αὐτοῖς ἐλύµας ὁ µά-
γος οὕτως γὰρ µεθερµηνεύεται τὸ ὄνοµα αὐτοῦ ητῶν
9 διαστρέψαι τὸν ἀνθύπατον ἀπὸ τῆς πίστεως. σαῦλος
δέ ὁ καὶ παῦλος πλησθεὶς πνεύµατος ἁγίου καὶ ἀτε-
10 νίσας εἰς αὐτὸν. εἶπεν ὦ πλήρης παντὸς δόλου καὶ
πάσης ῥᾳδιουργίας υἱὲ διαβόλου ἐχθρὲ πάσης δικαιο-
σύνης οὐ παύσῃ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς κυρίου τὰς εὐ-
11 ϑείας. καὶ νῦν ἰδού χεὶρ τοῦ κυρίου ἐπὶ σέ καὶ ἔσῃ
________________________________________________________________________________
τυφλὸς µὴ λέπων τὸν ἥλιον ἄχρι καιροῦ παραχρῆµά

δὲ ἐπέπεσεν ἐπ’ αὐτὸν ἀχλὺς καὶ σκότος καὶ περιά-
γων ἐζήτει χειραγωγούς. τότε ἰδὼν ὁ ἀνθύπατος τὸ 12
γεγονὸς ἐπίστευσεν ἐκπλησσόµενος ἐπὶ τῇ διδαχῇ τοῦ

κυρίου. ἀναχθέντες δὲ ἀπὸ τῆς πάφου οἱ περὶ τὸν 13
παῦλον ἦλθον εἰς πέργην τῆς παµφυλίας ἰωάννης δὲ

ἀποχωρήσας ἀπ’ αὐτῶν ὑπέστρεψεν εἰς ἱεροσόλυµα.
αὐτοὶ δὲ διελθόντες ἀπὸ τῆς πέργης παρεγένοντο εἰς 14
ἀντιόχειαν τῆς πισιδίας καὶ εἰσελθόντες εἰς τὴν συνα-

γωγὴν τῇ ἡµέρᾳ τῶν σαββάτων ἐκάθισαν. µετὰ δὲ τὴν 15
ἀνάγνωσιν τοῦ νόµου καὶ τῶν προφητῶν ἀπέστειλαν οἱ

ἀρχισυνάγωγοι πρὸς αὐτοὺς λέγοντες ἄνδρες ἀδελφοί
εἴ ἐστιν λόγος ἐν ὑµῖν παρακλήσεως πρὸς τὸν λαόν
λέγετε. ἀναστὰς δὲ παῦλος καὶ κατασείσας τῇ χειρὶ 16
εἶπεν ἄνδρες ἰσραηλῖται καὶ οἱ ϕοβούµενοι τὸν ϑεόν

ἀκούσατε. ὁ ϑεὸς τοῦ λαοῦ τούτου ἰσραὴλ ἐξελέξατο 17
τοὺς πατέρας ἡµῶν καὶ τὸν λαὸν ὕψωσεν ἐν τῇ παροι-

κίᾳ ἐν γῇ αἰγύπτῳ καὶ µετὰ ραχίονος ὑψηλοῦ ἐξήγα-
γεν αὐτοὺς ἐξ αὐτῆς. καὶ ὡς τεσσαρακονταετῆ χρό- 18
νον ἐτροποφόρησεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήµῳ. καὶ καθελὼν 19
ἔθνη ἑπτὰ ἐν γῇ χανάαν κατεκληροδότησεν αὐτοίς τὴν

γῆν αὐτῶν. καὶ µετὰ ταῦτα ὡς ἔτεσιν τετρακοσίοις καὶ 20
πεντήκοντα ἔδωκεν κριτὰς ἕως σαµουὴλ τοῦ προφή-

του. κἀκεῖθεν ᾐτήσαντο ασιλέα καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ 21
ϑεὸς τὸν σαοὺλ υἱὸν κίς ἄνδρα ἐκ ϕυλῆς ενιαµίν ἔτη

τεσσαράκοντα. καὶ µεταστήσας αὐτὸν ἤγειρεν αὐτοῖς 22
τὸν δαβὶδ εἰς ασιλέα ᾧ καὶ εἶπεν µαρτυρήσας εὗρον
________________________________________________________________________________
342 ΠΡΑΞΕΙΣ 13:23–34
δαβὶδ τὸν τοῦ ἰεσσαί ἄνδρα κατὰ τὴν καρδίαν µου ὃς

23 ποιήσει πάντα τὰ ϑελήµατά µου. τούτου ὁ ϑεὸς ἀπὸ
τοῦ σπέρµατος κατ’ ἐπαγγελίαν ἤγειρεν τῷ ἰσραὴλ σω-
24 τῆρα ἰησοῦν. προκηρύξαντος ἰωάννου πρὸ προσώπου
τῆς εἰσόδου αὐτοῦ άπτισµα µετανοίας παντὶ τῷ λαῷ
25 ἰσραήλ. ὡς δὲ ἐπλήρου ὁ ἰωάννης τὸν δρόµον ἔλεγεν
τίνα µε ὑπονοεῖτε εἶναι οὐκ εἰµὶ ἐγώ ἀλλ’ ἰδού ἔρχε-
ται µετ’ ἐµὲ οὗ οὐκ εἰµὶ ἄξιος τὸ ὑπόδηµα τῶν ποδῶν
26 λῦσαι. ἄνδρες ἀδελφοί υἱοὶ γένους ἀβραὰµ καὶ οἱ ἐν
ὑµῖν ϕοβούµενοι τὸν ϑεόν ὑµῖν ὁ λόγος τῆς σωτηρίας
27 ταύτης ἀπεστάλη. οἱ γὰρ κατοικοῦντες ἐν ἰερουσα-
λὴµ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτῶν τοῦτον ἀγνοήσαντες καὶ τὰς
ϕωνὰς τῶν προφητῶν τὰς κατὰ πᾶν σάββατον ἀναγινω-
28 σκοµένας κρίναντες ἐπλήρωσαν. καὶ µηδεµίαν αἰτίαν
ϑανάτου εὑρόντες ᾐτήσαντο πιλᾶτον ἀναιρεθῆναι αὐ-
29 τόν. ὡς δὲ ἐτέλεσαν ἅπαντα τὰ περὶ αὐτοῦ γεγραµ-
µένα καθελόντες ἀπὸ τοῦ ξύλου ἔθηκαν εἰς µνηµεῖον.
30, 31 ὁ δὲ ϑεὸς ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. ὃς ὤφθη ἐπὶ ἡµέ-
ας πλείους τοῖς συναναβᾶσιν αὐτῷ ἀπὸ τῆς γαλιλαίας
εἰς ἰερουσαλήµ οἵτινες εἰσιν µάρτυρες αὐτοῦ πρὸς τὸν
32 λαόν. καὶ ἡµεῖς ὑµᾶς εὐαγγελιζόµεθα τὴν πρὸς τοὺς
33 πατέρας ἐπαγγελίαν γενοµένην. ὅτι ταύτην ὁ ϑεὸς
ἐκπεπλήρωκεν τοῖς τέκνοις αὐτῶν ἡµῖν ἀναστήσας ἰη-
σοῦν ὡς καὶ ἐν τῷ ψαλµῷ τῷ δευτέρῳ γέγραπται υἱός
34 µου εἶ σύ ἐγὼ σήµερον γεγέννηκά σε. ὅτι δὲ ἀνέστη-
σεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν µηκέτι µέλλοντα ὑποστρέφειν εἰς
διαφθοράν οὕτως εἴρηκεν ὅτι δώσω ὑµῖν τὰ ὅσια δαβὶδ
________________________________________________________________________________
τὰ πιστά. διό καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει οὐ δώσεις τὸν ὅσιόν 35
σου ἰδεῖν διαφθοράν. δαβὶδ µὲν γὰρ ἰδίᾳ γενεᾷ ὑπη- 36
ετήσας τῇ τοῦ ϑεοῦ ουλῇ ἐκοιµήθη καὶ προσετέθη

πρὸς τοὺς πατέρας αὐτοῦ καὶ εἶδεν διαφθοράν. ὃν 37
δὲ ὁ ϑεὸς ἤγειρεν οὐκ εἶδεν διαφθοράν. γνωστὸν οὖν 38
ἔστω ὑµῖν ἄνδρες ἀδελφοί ὅτι διὰ τούτου ὑµῖν ἄφε-

σις ἁµαρτιῶν καταγγέλλεται. καί ἀπό πάντων ὤν οὐκ 39
ἠδυνήθητε ἐν τῷ νόµῳ µωσέως δικαιωθῆναι ἐν τούτῳ

πᾶς ὁ πιστεύων δικαιοῦται. λέπετε οὖν µὴ ἐπέλθῃ 40
ἐφ’ ὑµᾶς τὸ εἰρηµένον ἐν τοῖς προφήταις. ἴδετε οἱ κα- 41
ταφρονηταί καὶ ϑαυµάσατε καὶ ἀφανίσθητε ὅτι ἔργον

ἐγὼ ἐργάζοµαι ἐν ταῖς ἡµέραις ὑµῶν ἔργον ὣ οὐ µὴ πι-
στεύσητε ἐάν τις ἐκδιηγῆται ὑµῖν. ἐξιόντων δὲ ἐκ τὴς 42
συναγωγῆς τῶν ἰουδαίων παρεκάλουν τὰ ἔθνη εἰς τὸ

µεταξὺ σάββατον λαληθῆναι αὐτοῖς τὰ ῥήµατα ταῦτα.
λυθείσης δὲ τῆς συναγωγῆς ἠκολούθησαν πολλοὶ τῶν 43
ἰουδαίων καὶ τῶν σεβοµένων προσηλύτων τῷ παύλῳ

καὶ τῷ αρναβᾷ οἵτινες προσλαλοῦντες αὐτοῖς ἔπειθον
αὐτοὺς ἐπιµένειν τῇ χάριτι τοῦ ϑεοῦ. τῷ δὲ ἐρχο- 44
µένῳ σαββάτῳ σχεδὸν πᾶσα ἡ πόλις συνήχθη ἀκοῦ-

σαι τὸν λόγον τοῦ ϑεοῦ. ἰδόντες δὲ οἱ ἰουδαῖοι τοὺς 45
ὄχλους ἐπλήσθησαν ήλου καὶ ἀντέλεγον τοῖς ὑπὸ τοῦ

παύλου λεγοµένοις ἀντιλέγοντες καὶ λασφηµοῦντες.
παρρησιασάµενοί δὲ ὁ παῦλος καὶ ὁ αρναβᾶς εἶπον 46
ὑµῖν ἦν ἀναγκαῖον πρῶτον λαληθῆναι τὸν λόγον τοῦ

ϑεοῦ ἐπειδὴ δὲ ἀπωθεῖσθε αὐτὸν καὶ οὐκ ἀξίους κρί-
νετε ἑαυτοὺς τῆς αἰωνίου ωῆς ἰδού στρεφόµεθα εἰς τὰ
________________________________________________________________________________
344 ΠΡΑΞΕΙΣ 13:47–14:7
47 ἔθνη. οὕτως γὰρ ἐντέταλται ἡµῖν ὁ κύριος τέθεικά σε

εἰς ϕῶς ἐθνῶν τοῦ εἶναί σε εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχάτου
48 τῆς γῆς. ἀκούοντα δὲ τὰ ἔθνη ἔχαιρον καὶ ἐδόξα-
ον τὸν λόγον τοῦ κυρίου καὶ ἐπίστευσαν ὅσοι ἦσαν
49 τεταγµένοι εἰς ωὴν αἰώνιον. διεφέρετο δὲ ὁ λόγος
50 τοῦ κυρίου δι’ ὅλης τῆς χώρας. οἱ δὲ ἰουδαῖοι παρώ-
τρυναν τὰς σεβοµένας γυναῖκας καὶ τὰς εὐσχήµονας
καὶ τοὺς πρώτους τῆς πόλεως καὶ ἐπήγειραν διωγµὸν
ἐπὶ τὸν παῦλον καὶ τὸν αρναβᾶν καὶ ἐξέβαλον αὐτοὺς
51 ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. οἱ δὲ ἐκτιναξάµενοι τὸν κονιορ-
52 τὸν τῶν ποδῶν αὐτῶν ἐπ’ αὐτοὺς ἦλθον εἰς ἰκόνιον. οἵ
δὲ µαθηταὶ ἐπληροῦντο χαρᾶς καὶ πνεύµατος ἁγίου.
14 ἐγένετο δὲ ἐν ἰκονίῳ κατὰ τὸ αὐτὸ εἰσελθεῖν αὐτοὺς
εἰς τὴν συναγωγὴν τῶν ἰουδαίων καὶ λαλῆσαι οὕτως
ὥστε πιστεῦσαι ἰουδαίων τε καὶ ἑλλήνων πολὺ πλῆθος.
2 οἱ δὲ ἀπειθοῦντες ἰουδαῖοι ἐπήγειραν καὶ ἐκάκωσαν
3 τὰς ψυχὰς τῶν ἐθνῶν κατὰ τῶν ἀδελφῶν. ἱκανὸν µὲν
οὖν χρόνον διέτριψαν παρρησιαζόµενοι ἐπὶ τῷ κυρίῳ
τῷ µαρτυροῦντι τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ καὶ διδόντι
σηµεῖα καὶ τέρατα γίνεσθαι διὰ τῶν χειρῶν αὐτῶν.
4 ἐσχίσθη δὲ τὸ πλῆθος τῆς πόλεως καὶ οἱ µὲν ἦσαν σὺν
5 τοῖς ἰουδαίοις οἱ δὲ σὺν τοῖς ἀποστόλοις. ὡς δὲ ἐγέ-
νετο ὁρµὴ τῶν ἐθνῶν τε καὶ ἰουδαίων σὺν τοῖς ἄρχουσιν
6 αὐτῶν ὑβρίσαι καὶ λιθοβολῆσαι αὐτούς. συνιδόντες
κατέφυγον εἰς τὰς πόλεις τῆς λυκαονίας λύστραν καὶ
7 δέρβην καὶ τὴν περίχωρον. κἀκεῖ ἦσαν εὐαγγελιζό-
8 µενοι. καί τις ἀνὴρ ἐν λύστροις ἀδύνατος τοῖς πο-
________________________________________________________________________________
σὶν ἐκάθητο χωλὸς ἐκ κοιλίας µητρὸς αὐτοῦ ὑπάρχων

ὃς οὐδέποτε περιπεπατήκει. οὗτος ἤκουεν τοῦ παύ- 9
λου λαλοῦντος ὃς ἀτενίσας αὐτῷ καὶ ἰδὼν ὅτι πίστιν

ἔχει τοῦ σωθῆναι. εἶπεν µεγάλῃ τῇ ϕωνῇ ἀνάστηθι 10
ἐπὶ τοὺς πόδας σου ὀρθός καὶ ἥλλετο καὶ περιεπάτει.

οἵ δὲ ὄχλοι ἰδόντες ὃ ἐποίησεν ὃ παῦλος ἐπῆραν τὴν 11
ϕωνὴν αὐτῶν λυκαονιστὶ λέγοντες οἱ ϑεοὶ ὁµοιωθέντες

ἀνθρώποις κατέβησαν πρὸς ἡµᾶς. ἐκάλουν τε τὸν µὲν 12
αρναβᾶν δία τὸν δὲ παῦλον ἑρµῆν ἐπειδὴ αὐτὸς ἦν ὁ

ἡγούµενος τοῦ λόγου. ὅ δέ ἱερεὺς τοῦ διὸς τοῦ ὄν- 13
τος πρὸ τῆς πόλεως αὐτῶν ταύρους καὶ στέµµατα ἐπὶ

τοὺς πυλῶνας ἐνέγκας σὺν τοῖς ὄχλοις ἤθελεν ϑύειν.
ἀκούσαντες δὲ οἱ ἀπόστολοι αρναβᾶς καὶ παῦλος 14
διαρρήξαντες τὰ ἱµάτια αὐτῶν εἰσεπήδησαν εἰς τὸν

ὄχλον κράζοντες. καὶ λέγοντες ἄνδρες τί ταῦτα ποιεῖτε 15
καὶ ἡµεῖς ὁµοιοπαθεῖς ἐσµεν ὑµῖν ἄνθρωποι εὐαγγε-

λιζόµενοι ὑµᾶς ἀπὸ τούτων τῶν µαταίων ἐπιστρέφειν
ἐπὶ τὸν ϑεὸν τὸν ῶντα ὃς ἐποίησεν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν
γῆν καὶ τὴν ϑάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς. ὃς ἐν 16
ταῖς παρῳχηµέναις γενεαῖς εἴασεν πάντα τὰ ἔθνη πο-

εύεσθαι ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν. καὶ τοι γε οὐκ ἀµάρτυρον 17
ἑαυτὸν ἀφῆκεν ἀγαθοποιῶν οὐρανόθεν ἡµῖν ὑετοὺς

διδοὺς καὶ καιροὺς καρποφόρους ἐµπιπλῶν τροφῆς
καὶ εὐφροσύνης τὰς καρδίας ἡµῶν. καὶ ταῦτα λέγον- 18
τες µόλις κατέπαυσαν τοὺς ὄχλους τοῦ µὴ ϑύειν αὐ-

τοῖς. ἐπῆλθον δὲ ἀπὸ ἀντιοχείας καὶ ἰκονίου ἰουδαῖοι 19
καὶ πείσαντες τοὺς ὄχλους καὶ λιθάσαντες τὸν παῦ-
________________________________________________________________________________
346 ΠΡΑΞΕΙΣ 14:20–15:2
λον ἔσυρον ἔξω τῆς πόλεως νοµίσαντες αὐτὸν τεθνάναι.

20 κυκλωσάντων δὲ αὐτὸν τῶν µαθητῶν ἀναστὰς εἰσῆλθεν
εἰς τὴν πόλιν καὶ τῇ ἐπαύριον ἐξῆλθεν σὺν τῷ αρνα-
21 ᾷ εἰς δέρβην. εὐαγγελισάµενοί τε τὴν πόλιν ἐκεί-
νην καὶ µαθητεύσαντες ἱκανοὺς ὑπέστρεψαν εἰς τὴν
22 λύστραν καὶ ἰκόνιον καὶ ἀντιόχειαν. ἐπιστηρίζοντες
τὰς ψυχὰς τῶν µαθητῶν παρακαλοῦντες ἐµµένειν τῇ
πίστει καὶ ὅτι διὰ πολλῶν ϑλίψεων δεῖ ἡµᾶς εἰσελ-
23 ϑεῖν εἰς τὴν ασιλείαν τοῦ ϑεοῦ. χειροτονήσαντες δὲ
αὐτοῖς πρεσβυτέρους κατ’ ἐκκλησίαν προσευξάµενοι
µετὰ νηστειῶν παρέθεντο αὐτοὺς τῷ κυρίῳ εἰς ὃν πε-
24 πιστεύκεισαν. καὶ διελθόντες τὴν πισιδίαν ἦλθον εἰς
25 παµφυλίαν. καὶ λαλήσαντες ἐν πέργῃ τὸν λόγον κα-
26 τέβησαν εἰς ἀττάλειαν. κἀκεῖθεν ἀπέπλευσαν εἰς ἀν-
τιόχειαν ὅθεν ἦσαν παραδεδοµένοι τῇ χάριτι τοῦ ϑεοῦ
27 εἰς τὸ ἔργον ὃ ἐπλήρωσαν. παραγενόµενοι δὲ καὶ συ-
ναγαγόντες τὴν ἐκκλησίαν ἀνήγγειλάν ὅσα ἐποίησεν
ὁ ϑεὸς µετ’ αὐτῶν καὶ ὅτι ἤνοιξεν τοῖς ἔθνεσιν ϑύραν
28 πίστεως. διέτριβον δὲ ἐκεῖ χρόνον οὐκ ὀλίγον σὺν τοῖς
µαθηταῖς.
15 καί τινες κατελθόντες ἀπὸ τῆς ἰουδαίας ἐδίδασκον
τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ἐὰν µὴ περιτέµνησθε τῷ ἔθει µωϋ-
2 σέως οὐ δύνασθε σωθῆναι. γενοµένης οὖν στάσεως
καὶ συζητήσεως οὐκ ὀλίγης τῷ παύλῳ καὶ τῷ αρναβᾷ
πρὸς αὐτοὺς ἔταξαν ἀναβαίνειν παῦλον καὶ αρναβᾶν
καί τινας ἄλλους ἐξ αὐτῶν πρὸς τοὺς ἀποστόλους καὶ
πρεσβυτέρους εἰς ἰερουσαλὴµ περὶ τοῦ ητήµατος τού-
________________________________________________________________________________
του. οἱ µὲν οὖν προπεµφθέντες ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας 3
διήρχοντο τήν ϕοινίκην καὶ σαµάρειαν ἐκδιηγούµενοι

τὴν ἐπιστροφὴν τῶν ἐθνῶν καὶ ἐποίουν χαρὰν µεγάλην
πᾶσιν τοῖς ἀδελφοῖς. παραγενόµενοι δὲ εἰς ἰερουσα- 4
λὴµ ἀπεδέχθησαν ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας καὶ τῶν ἀποστό-

λων καὶ τῶν πρεσβυτέρων ἀνήγγειλάν τε ὅσα ὁ ϑεὸς
ἐποίησεν µετ’ αὐτῶν. ἐξανέστησαν δέ τινες τῶν ἀπὸ 5
τῆς αἱρέσεως τῶν ϕαρισαίων πεπιστευκότες λέγοντες

ὅτι δεῖ περιτέµνειν αὐτοὺς παραγγέλλειν τε τηρεῖν τὸν
νόµον µωϋσέως. συνήχθησάν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ 6
οἱ πρεσβύτεροι ἰδεῖν περὶ τοῦ λόγου τούτου. πολλῆς 7
δὲ συζητήσεως γενοµένης ἀναστὰς πέτρος εἶπεν πρὸς

αὐτούς ἄνδρες ἀδελφοί ὑµεῖς ἐπίστασθε ὅτι ἀφ’ ἡµε-
ῶν ἀρχαίων ὁ ϑεὸς ἐν ἡµῖν ἐξελέξατο διὰ τοῦ στόµα-
τός µου ἀκοῦσαι τὰ ἔθνη τὸν λόγον τοῦ εὐαγγελίου
καὶ πιστεῦσαι. καὶ ὁ καρδιογνώστης ϑεὸς ἐµαρτύρη- 8
σεν αὐτοῖς δοὺς αὐτοῖς τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον καθὼς καὶ

ἡµῖν. καὶ οὐδέν διέκρινεν µεταξὺ ἡµῶν τε καὶ αὐτῶν 9
τῇ πίστει καθαρίσας τὰς καρδίας αὐτῶν. νῦν οὖν τί 10
πειράζετε τὸν ϑεόν ἐπιθεῖναι υγὸν ἐπὶ τὸν τράχηλον

τῶν µαθητῶν ὃν οὔτε οἱ πατέρες ἡµῶν οὔτε ἡµεῖς ἰσχύ-
σαµεν αστάσαι. ἀλλὰ διὰ τῆς χάριτος κυρίου ἰησοῦ 11
χριστοῦ πιστεύοµεν σωθῆναι καθ’ ὃν τρόπον κἀκεῖνοι.

ἐσίγησεν δὲ πᾶν τὸ πλῆθος καὶ ἤκουον αρναβᾶ καὶ 12
παύλου ἐξηγουµένων ὅσα ἐποίησεν ὁ ϑεὸς σηµεῖα καὶ

τέρατα ἐν τοῖς ἔθνεσιν δι’ αὐτῶν. µετὰ δὲ τὸ σιγῆ- 13
σαι αὐτοὺς ἀπεκρίθη ἰάκωβος λέγων ἄνδρες ἀδελφοί
________________________________________________________________________________
348 ΠΡΑΞΕΙΣ 15:14–24
14 ἀκούσατέ µου. συµεὼν ἐξηγήσατο καθὼς πρῶτον ὁ

ϑεὸς ἐπεσκέψατο λαβεῖν ἐξ ἐθνῶν λαὸν ἐπὶ τῷ ὀνό-
15 µατι αὐτοῦ. καὶ τούτῳ συµφωνοῦσιν οἱ λόγοι τῶν
16 προφητῶν καθὼς γέγραπται. µετὰ ταῦτα ἀναστρέψω
καὶ ἀνοικοδοµήσω τὴν σκηνὴν δαβὶδ τὴν πεπτωκυῖαν
καὶ τὰ κατεσκαµµένα αὐτῆς ἀνοικοδοµήσω καὶ ἀνορ-
17 ϑώσω αὐτήν. ὅπως ἂν ἐκζητήσωσιν οἱ κατάλοιποι
τῶν ἀνθρώπων τὸν κύριον καὶ πάντα τὰ ἔθνη ἐφ’ οὓς
ἐπικέκληται τὸ ὄνοµά µου ἐπ’ αὐτούς λέγει κύριος ὁ
18 ποιῶν ταῦτα πάντα. γνωστὰ ἀπ’ αἰῶνος ἐστίν τῷ ϑεῷ
19 πάντα τὰ ἔργα αὑτοῦ. διὸ ἐγὼ κρίνω µὴ παρενοχλεῖν
20 τοῖς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ἐπιστρέφουσιν ἐπὶ τὸν ϑεόν. ἀλλὰ
ἐπιστεῖλαι αὐτοῖς τοῦ ἀπέχεσθαι ἀπό τῶν ἀλισγηµά-
των τῶν εἰδώλων καὶ τῆς πορνείας καὶ τοῦ πνικτοῦ καὶ
21 τοῦ αἵµατος. µωσῆς γὰρ ἐκ γενεῶν ἀρχαίων κατὰ
πόλιν τοὺς κηρύσσοντας αὐτὸν ἔχει ἐν ταῖς συναγω-
22 γαῖς κατὰ πᾶν σάββατον ἀναγινωσκόµενος. τότε ἔδο-
ξεν τοῖς ἀποστόλοις καὶ τοῖς πρεσβυτέροις σὺν ὅλῃ τῇ
ἐκκλησίᾳ ἐκλεξαµένους ἄνδρας ἐξ αὐτῶν πέµψαι εἰς
ἀντιόχειαν σὺν τῷ παύλῳ καὶ αρναβᾷ ἰούδαν τὸν ἐπι-
καλούµενον αρσαβᾶν καὶ σιλᾶν ἄνδρας ἡγουµένους
23 ἐν τοῖς ἀδελφοῖς. γράψαντες διὰ χειρὸς αὐτῶν τάδε
οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῖς
κατὰ τὴν ἀντιόχειαν καὶ συρίαν καὶ κιλικίαν ἀδελφοῖς
24 τοῖς ἐξ ἐθνῶν χαίρειν. ἐπειδὴ ἠκούσαµεν ὅτι τινὲς
ἐξ ἡµῶν ἐξελθόντες ἐτάραξαν ὑµᾶς λόγοις ἀνασκευά-
οντες τὰς ψυχὰς ὑµῶν λέγοντες περιτέµνεσθαι καὶ
________________________________________________________________________________
τηρεῖν τον νόµον οἷς οὐ διεστειλάµεθα. ἔδοξεν ἡµῖν 25
γενοµένοις ὁµοθυµαδὸν ἐκλεξαµένους ἄνδρας πέµ-

ψαι πρὸς ὑµᾶς σὺν τοῖς ἀγαπητοῖς ἡµῶν αρναβᾷ καὶ
παύλῳ. ἀνθρώποις παραδεδωκόσιν τὰς ψυχὰς αὐ- 26
τῶν ὑπὲρ τοῦ ὀνόµατος τοῦ κυρίου ἡµῶν ἰησοῦ χρι-

στοῦ. ἀπεστάλκαµεν οὖν ἰούδαν καὶ σιλᾶν καὶ αὐ- 27
τοὺς διὰ λόγου ἀπαγγέλλοντας τὰ αὐτά. ἔδοξεν γὰρ 28
τῷ ἁγίῳ πνεύµατι καὶ ἡµῖν µηδὲν πλέον ἐπιτίθεσθαι

ὑµῖν άρος πλὴν τῶν ἐπάναγκες τούτων. ἀπέχεσθαι 29
εἰδωλοθύτων καὶ αἵµατος καὶ πνικτοῦ καὶ πορνείας ἐξ

ὧν διατηροῦντες ἑαυτοὺς εὖ πράξετε ἔρρωσθε. οἱ µὲν 30
οὖν ἀπολυθέντες ἦλθον εἰς ἀντιόχειαν καὶ συναγαγόν-

τες τὸ πλῆθος ἐπέδωκαν τὴν ἐπιστολήν. ἀναγνόντες 31
δὲ ἐχάρησαν ἐπὶ τῇ παρακλήσει. ἰούδας τε καὶ σιλᾶς 32
καὶ αὐτοὶ προφῆται ὄντες διὰ λόγου πολλοῦ παρεκά-

λεσαν τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἐπεστήριξαν. ποιήσαντες 33
δὲ χρόνον ἀπελύθησαν µετ’ εἰρήνης ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν

πρὸς τοὺς ἀποστόλους. ἔδοξεν δὲ τῷ σίλᾳ ἐπιµεῖναι 34
αὐτοῦ. παῦλος δὲ καὶ αρναβᾶς διέτριβον ἐν ἀντιο- 35
χείᾳ διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόµενοι µετὰ καὶ ἑτέρων

πολλῶν τὸν λόγον τοῦ κυρίου. µετὰ δέ τινας ἡµέρας 36
εἶπεν παῦλος πρὸς αρναβᾶν ἐπιστρέψαντες δὴ ἐπι-

σκεψώµεθα τοὺς ἀδελφοὺς ἡµῶν κατὰ πᾶσαν πόλιν ἐν
αἷς κατηγγείλαµεν τὸν λόγον τοῦ κυρίου πῶς ἔχουσιν.
αρναβᾶς δὲ ἐβούλεύσατο συµπαραλαβεῖν τὸν ἰωάν- 37
νην τὸν καλούµενον µᾶρκον. παῦλος δὲ ἠξίου τὸν 38
ἀποστάντα ἀπ’ αὐτῶν ἀπὸ παµφυλίας καὶ µὴ συνελ-
________________________________________________________________________________
350 ΠΡΑΞΕΙΣ 15:39–16:10
ϑόντα αὐτοῖς εἰς τὸ ἔργον µὴ συµπαραλαβεῖν τοῦτον.

39 ἐγένετο οὖν παροξυσµὸς ὥστε ἀποχωρισθῆναι αὐτοὺς
ἀπ’ ἀλλήλων τόν τε αρναβᾶν παραλαβόντα τὸν µᾶρ-
40 κον ἐκπλεῦσαι εἰς κύπρον. παῦλος δὲ ἐπιλεξάµενος
σιλᾶν ἐξῆλθεν παραδοθεὶς τῇ χάριτι τοῦ ϑεοῦ ὑπὸ τῶν
41 ἀδελφῶν. διήρχετο δὲ τὴν συρίαν καὶ κιλικίαν ἐπι-
στηρίζων τὰς ἐκκλησίας.
16 κατήντησεν δὲ εἰς δέρβην καὶ λύστραν καὶ ἰδού µα-
ϑητής τις ἦν ἐκεῖ ὀνόµατι τιµόθεος υἱὸς γυναικὸς τινος
2 ἰουδαίας πιστῆς πατρὸς δὲ ἕλληνος. ὃς ἐµαρτυρεῖτο
3 ὑπὸ τῶν ἐν λύστροις καὶ ἰκονίῳ ἀδελφῶν. τοῦτον ἠθέ-
λησεν ὁ παῦλος σὺν αὐτῷ ἐξελθεῖν καὶ λαβὼν περιέτε-
µεν αὐτὸν διὰ τοὺς ἰουδαίους τοὺς ὄντας ἐν τοῖς τόποις
ἐκείνοις ᾔδεισαν γὰρ ἅπαντες τὸν πατὲρα αὐτοῦ ὅτι ἕλ-
4 λην ὑπῆρχεν. ὡς δὲ διεπορεύοντο τὰς πόλεις παρεδί-
δουν αὐτοῖς ϕυλάσσειν τὰ δόγµατα τὰ κεκριµένα ὑπὸ
τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν πρεσβυτέρων τῶν ἐν ἰερουσα-
5 λήµ. αἱ µὲν οὖν ἐκκλησίαι ἐστερεοῦντο τῇ πίστει καὶ
6 ἐπερίσσευον τῷ ἀριθµῷ καθ’ ἡµέραν. διελθόντες δὲ
τὴν ϕρυγίαν καὶ τὴν γαλατικὴν χώραν κωλυθέντες ὑπὸ
τοῦ ἁγίου πνεύµατος λαλῆσαι τὸν λόγον ἐν τῇ ἀσίᾳ.
7 ἐλθόντες κατὰ τὴν µυσίαν ἐπείραζον κατὰ τὴν ιθυ-
νίαν πορεύεσθαι καὶ οὐκ εἴασεν αὐτοὺς τὸ πνεῦµα.
8 παρελθόντες δὲ τὴν µυσίαν κατέβησαν εἰς τρῳάδα.
9 καὶ ὅραµα διὰ τῆς νυκτὸς ὤφθη τῷ παύλῳ ἀνὴρ τις
ἦν µακεδών ἑστὼς παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων δια-
10 ὰς εἰς µακεδονίαν οήθησον ἡµῖν. ὡς δὲ τὸ ὅραµα
________________________________________________________________________________
εἶδεν εὐθέως ἐζητήσαµεν ἐξελθεῖν εἰς τὴν µακεδονίαν

συµβιβάζοντες ὅτι προσκέκληται ἡµᾶς ὁ κύριος εὐαγ-
γελίσασθαι αὐτούς. ἀναχθέντες οὖν ἀπὸ τὴς τρῳάδος 11
εὐθυδροµήσαµεν εἰς σαµοθρᾴκην τῇ τε ἐπιούσῃ εἰς

νεάπολιν. ἐκειθέν τε εἰς ϕιλίππους ἥτις ἐστὶν πρώτη 12
τῆς µερίδος τὴς µακεδονίας πόλις κολωνία ἦµεν δὲ

ἐν ταύτῃ τῇ πόλει διατρίβοντες ἡµέρας τινάς. τῇ τε 13
ἡµέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθοµεν ἔξω τῆς πόλεως παρὰ

ποταµὸν οὗ ἐνοµίζετο προσευχή εἶναι καὶ καθίσαντες
ἐλαλοῦµεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξίν. καί τις γυνὴ 14
ὀνόµατι λυδία πορφυρόπωλις πόλεως ϑυατείρων σεβο-

µένη τὸν ϑεόν ἤκουεν ἡς ὁ κύριος διήνοιξεν τὴν καρ-
δίαν προσέχειν τοῖς λαλουµένοις ὑπὸ τοῦ παύλου. ὡς 15
δὲ ἐβαπτίσθη καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς παρεκάλεσεν λέγουσα

εἰ κεκρίκατέ µε πιστὴν τῷ κυρίῳ εἶναι εἰσελθόντες εἰς
τὸν οἶκόν µου µείνατε καὶ παρεβιάσατο ἡµᾶς. ἐγένετο 16
δὲ πορευοµένων ἡµῶν εἰς προσευχὴν παιδίσκην τινὰ

ἔχουσαν πνεῦµα πύθωνος ἀπαντῆσαι ἡµῖν ἥτις ἐργα-
σίαν πολλὴν παρεῖχεν τοῖς κυρίοις αὐτῆς µαντευο-
µένη. αὕτη κατακολουθήσασα τῷ παύλῳ καὶ ἡµῖν 17
ἔκραζεν λέγουσα οὗτοι οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι τοῦ ϑεοῦ

τοῦ ὑψίστου εἰσίν οἵτινες καταγγέλλουσιν ἡµῖν ὁδὸν
σωτηρίας. τοῦτο δὲ ἐποίει ἐπὶ πολλὰς ἡµέρας διαπο- 18
νηθεὶς δὲ ὁ παῦλος καὶ ἐπιστρέψας τῷ πνεύµατι εἶπεν

παραγγέλλω σοι ἐν τῷ ὀνόµατι ἰησοῦ χριστοῦ ἐξελθεῖν
ἀπ’ αὐτῆς καὶ ἐξῆλθεν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ. ἰδόντες δὲ οἱ 19
κύριοι αὐτῆς ὅτι ἐξῆλθεν ἡ ἐλπὶς τῆς ἐργασίας αὐτῶν
________________________________________________________________________________
352 ΠΡΑΞΕΙΣ 16:20–31
ἐπιλαβόµενοι τὸν παῦλον καὶ τὸν σιλᾶν εἵλκυσαν εἰς

20 τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας. καὶ προσαγαγόντες
αὐτοὺς τοῖς στρατηγοῖς εἶπον οὗτοι οἱ ἄνθρωποι ἐκτα-
21 άσσουσιν ἡµῶν τὴν πόλιν ἰουδαῖοι ὑπάρχοντες. καὶ
καταγγέλλουσιν ἔθη ἃ οὐκ ἔξεστιν ἡµῖν παραδέχεσθαι
22 οὐδὲ ποιεῖν ῥωµαίοις οὖσιν. καὶ συνεπέστη ὁ ὄχλος
κατ’ αὐτῶν καὶ οἱ στρατηγοὶ περιρρήξαντες αὐτῶν τὰ
23 ἱµάτια ἐκέλευον ῥαβδίζειν. πολλάς τε ἐπιθέντες αὐ-
τοῖς πληγὰς ἔβαλον εἰς ϕυλακήν παραγγείλαντες τῷ
24 δεσµοφύλακι ἀσφαλῶς τηρεῖν αὐτούς. ὃς παραγγε-
λίαν τοιαύτην εἰληφως ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἐσωτέ-
αν ϕυλακὴν καὶ τοὺς πόδας αὐτῶν ἠσφαλίσατο εἰς
25 τὸ ξύλον. κατὰ δὲ τὸ µεσονύκτιον παῦλος καὶ σι-
λᾶς προσευχόµενοι ὕµνουν τὸν ϑεόν ἐπηκροῶντο δὲ
26 αὐτῶν οἱ δέσµιοι. ἄφνω δὲ σεισµὸς ἐγένετο µέγας
ὥστε σαλευθῆναι τὰ ϑεµέλια τοῦ δεσµωτηρίου ἀνεῴ-
χθησαν τε παραχρῆµα αἱ ϑύραι πᾶσαι καὶ πάντων τὰ
27 δεσµὰ ἀνέθη. ἔξυπνος δὲ γενόµενος ὁ δεσµοφύλαξ
καὶ ἰδὼν ἀνεῳγµένας τὰς ϑύρας τῆς ϕυλακῆς σπα-
σάµενος µάχαιραν ἔµελλεν ἑαυτὸν ἀναιρεῖν νοµίζων
28 ἐκπεφευγέναι τοὺς δεσµίους. ἐφώνησεν δὲ ϕωνῇ µε-
γάλῃ ὁ παῦλος λέγων µηδὲν πράξῃς σεαυτῷ κακόν
29 ἅπαντες γάρ ἐσµεν ἐνθάδε. αἰτήσας δὲ ϕῶτα εἰσεπή-
δησεν καὶ ἔντροµος γενόµενος προσέπεσεν τῷ παύλῳ
30 καὶ τῷ σιλᾷ. καὶ προαγαγὼν αὐτοὺς ἔξω ἔφη κύριοι
31 τί µε δεῖ ποιεῖν ἵνα σωθῶ. οἱ δὲ εἶπον πίστευσον ἐπὶ
τὸν κύριον ἰησοῦν χριστὸν καὶ σωθήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶ-
________________________________________________________________________________
κός σου. καὶ ἐλάλησαν αὐτῷ τὸν λόγον τοῦ κυρίου 32
καὶ πᾶσιν τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ. καὶ παραλαβὼν 33
αὐτοὺς ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τῆς νυκτὸς ἔλουσεν ἀπὸ τῶν

πληγῶν καὶ ἐβαπτίσθη αὐτὸς καὶ οἱ αὐτοῦ πάντες πα-
αχρῆµα. ἀναγαγών τε αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ 34
παρέθηκεν τράπεζαν καὶ ἠγαλλιάσατο πανοικὶ πεπι-

στευκὼς τῷ ϑεῷ. ἡµέρας δὲ γενοµένης ἀπέστειλαν οἱ 35
στρατηγοὶ τοὺς ῥαβδούχους λέγοντες ἀπόλυσον τοὺς

ἀνθρώπους ἐκείνους. ἀπήγγειλεν δὲ ὁ δεσµοφύλαξ 36
τοὺς λόγους τούτους πρὸς τὸν παῦλον ὅτι ἀπεστάλ-

κασιν οἱ στρατηγοὶ ἵνα ἀπολυθῆτε νῦν οὖν ἐξελθόντες
πορεύεσθε ἐν εἰρήνῃ. ὁ δὲ παῦλος ἔφη πρὸς αὐ- 37
τούς δείραντες ἡµᾶς δηµοσίᾳ ἀκατακρίτους ἀνθρώ-

πους ῥωµαίους ὑπάρχοντας ἔβαλον εἰς ϕυλακήν καὶ
νῦν λάθρα ἡµᾶς ἐκβάλλουσιν οὐ γάρ ἀλλὰ ἐλθόντες
αὐτοὶ ἡµᾶς ἐξαγαγέτωσαν. ἀνήγγειλάν δὲ τοῖς στρα- 38
τηγοῖς οἱ ῥαβδοῦχοι τὰ ῥήµατα ταῦτα καὶ ἐφοβήθησαν

ἀκούσαντες ὅτι ῥωµαῖοί εἰσιν. καὶ ἐλθόντες παρεκά- 39
λεσαν αὐτούς καὶ ἐξαγαγόντες ἠρώτων ἐξελθεῖν τῆς

πόλεως. ἐξελθόντες δὲ ἐκ τῆς ϕυλακῆς εἰσῆλθον εἰς 40
τὴν λυδίαν καὶ ἰδόντες τοὺς ἀδελφοὺς παρεκάλεσαν

αὐτοῦς καὶ ἐξῆλθον.
διοδεύσαντες δὲ τὴν ἀµφίπολιν καὶ ἀπολλωνίαν ἦλ- 17
ϑον εἰς ϑεσσαλονίκην ὅπου ἦν ἥ συναγωγὴ τῶν ἰου-

δαίων. κατὰ δὲ τὸ εἰωθὸς τῷ παύλῳ εἰσῆλθεν πρὸς 2
αὐτοὺς καὶ ἐπὶ σάββατα τρία διελέγετο αὐτοῖς ἀπὸ τῶν

γραφῶν. διανοίγων καὶ παρατιθέµενος ὅτι τὸν χρι- 3
________________________________________________________________________________
354 ΠΡΑΞΕΙΣ 17:3–13
στὸν ἔδει παθεῖν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν καὶ ὅτι οὗ-

τός ἐστιν ὁ χριστός ἰησοῦς ὃν ἐγὼ καταγγέλλω ὑµῖν.
4 καί τινες ἐξ αὐτῶν ἐπείσθησαν καὶ προσεκληρώθη-
σαν τῷ παύλῳ καὶ τῷ σιλᾷ τῶν τε σεβοµένων ἑλλή-
νων πολὺ πλῆθος γυναικῶν τε τῶν πρώτων οὐκ ὀλί-
5 γαι. ηλώσαντες δὲ οἱ ἀπειθοῦντες ἰουδαῖοι καὶ προ-
σλαβόµενοι τῶν ἀγοραίων τινὰς ἄνδρας πονηροὺς καὶ
ὀχλοποιήσαντες ἐθορύβουν τὴν πόλιν ἐπιστάντες τε τῇ
οἰκίᾳ ἰάσονος ἐζήτουν αὐτοὺς ἀγαγεῖν εἰς τὸν δῆµον.
6 µὴ εὑρόντες δὲ αὐτοὺς ἔσυρον τὸν ἰάσονα καί τινας
ἀδελφοὺς ἐπὶ τοὺς πολιτάρχας οῶντες ὅτι οἱ τὴν οἰ-
κουµένην ἀναστατώσαντες οὗτοι καὶ ἐνθάδε πάρεισιν.
7 οὓς ὑποδέδεκται ἰάσων καὶ οὗτοι πάντες ἀπέναντι τῶν
δογµάτων καίσαρος πράττουσιν ασιλέα λέγοντες ἕτε-
8 ον εἶναι ἰησοῦν. ἐτάραξαν δὲ τὸν ὄχλον καὶ τοὺς
9 πολιτάρχας ἀκούοντας ταῦτα. καὶ λαβόντες τὸ ἱκα-
νὸν παρὰ τοῦ ἰάσονος καὶ τῶν λοιπῶν ἀπέλυσαν αὐ-
10 τούς. οἱ δὲ ἀδελφοὶ εὐθέως διὰ τῆς νυκτὸς ἐξέπεµψαν
τόν τε παῦλον καὶ τὸν σιλᾶν εἰς έροιαν οἵτινες παρα-
γενόµενοι εἰς τὴν συναγωγὴν τῶν ἰουδαίων ἀπῄεσαν.
11 οὗτοι δὲ ἦσαν εὐγενέστεροι τῶν ἐν ϑεσσαλονίκῃ οἵτι-
νες ἐδέξαντο τὸν λόγον µετὰ πάσης προθυµίας τὸ καθ’
ἡµέραν ἀνακρίνοντες τὰς γραφὰς εἰ ἔχοι ταῦτα οὕτως.
12 πολλοὶ µὲν οὖν ἐξ αὐτῶν ἐπίστευσαν καὶ τῶν ἑλληνί-
δων γυναικῶν τῶν εὐσχηµόνων καὶ ἀνδρῶν οὐκ ὀλίγοι.
13 ὡς δὲ ἔγνωσαν οἱ ἀπὸ τῆς ϑεσσαλονίκης ἰουδαῖοι ὅτι
καὶ ἐν τῇ εροίᾳ κατηγγέλη ὑπὸ τοῦ παύλου ὁ λό-
________________________________________________________________________________
γος τοῦ ϑεοῦ ἦλθον κἀκεῖ σαλεύοντες τοὺς ὄχλους.

εὐθέως δὲ τότε τὸν παῦλον ἐξαπέστειλαν οἱ ἀδελφοὶ 14
πορεύεσθαι ὡς ἐπὶ τὴν ϑάλασσαν ὑπέµενον δὲ ὅ τε σι-

λᾶς καὶ ὁ τιµόθεος ἐκεῖ. οἱ δὲ καθιστῶντες τὸν παῦλον 15
ἤγαγον αὐτὸν ἕως ἀθηνῶν καὶ λαβόντες ἐντολὴν πρὸς

τὸν σιλᾶν καὶ τιµόθεον ἵνα ὡς τάχιστα ἔλθωσιν πρὸς
αὐτὸν ἐξῄεσαν. ἐν δὲ ταῖς ἀθήναις ἐκδεχοµένου αὐ- 16
τοὺς τοῦ παύλου παρωξύνετο τὸ πνεῦµα αὐτοῦ ἐν αὐ-

τῷ ϑεωροῦντι κατείδωλον οὖσαν τὴν πόλιν. διελέγετο 17
µὲν οὖν ἐν τῇ συναγωγῇ τοῖς ἰουδαίοις καὶ τοῖς σεβο-

µένοις καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ κατὰ πᾶσαν ἡµέραν πρὸς τοὺς
παρατυγχάνοντας. τινὲς δὲ τῶν ἐπικουρείων καὶ τῶν 18
στωϊκῶν ϕιλοσόφων συνέβαλλον αὐτῷ καὶ τινες ἔλεγον

τί ἂν ϑέλοι ὁ σπερµολόγος οὗτος λέγειν οἱ δέ ξένων
δαιµονίων δοκεῖ καταγγελεὺς εἶναι ὅτι τὸν ἰησοῦν καί
τὴν ἀνάστασιν αὐτοῖς εὐηγγελίζετο. ἐπιλαβόµενοί τε 19
αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἄρειον πάγον ἤγαγον λέγοντες δυνά-

µεθα γνῶναι τίς ἡ καινὴ αὕτη ἡ ὑπὸ σοῦ λαλουµένη
διδαχή. ξενίζοντα γάρ τινα εἰσφέρεις εἰς τὰς ἀκοὰς 20
ἡµῶν ουλόµεθα οὖν γνῶναι τί ἂν ϑέλοι ταῦτα εἶναι.

ἀθηναῖοι δὲ πάντες καὶ οἱ ἐπιδηµοῦντες ξένοι εἰς οὐ- 21
δὲν ἕτερον εὐκαίρουν ἢ λέγειν τι καὶ ἀκούειν καινότε-

ον. σταθεὶς δὲ ὁ παῦλος ἐν µέσῳ τοῦ ἀρείου πάγου 22
ἔφη ἄνδρες ἀθηναῖοι κατὰ πάντα ὡς δεισιδαιµονεστέ-

ους ὑµᾶς ϑεωρῶ. διερχόµενος γὰρ καὶ ἀναθεωρῶν 23
τὰ σεβάσµατα ὑµῶν εὗρον καὶ ωµὸν ἐν ᾧ ἐπεγέγρα-

πτο ἀγνώστῳ ϑεῷ ὃν οὖν ἀγνοοῦντες εὐσεβεῖτε τοῦτον
________________________________________________________________________________
356 ΠΡΑΞΕΙΣ 17:24–34
24 ἐγὼ καταγγέλλω ὑµῖν. ὁ ϑεὸς ὁ ποιήσας τὸν κόσµον

καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ οὗτος οὐρανοῦ καὶ γῆς κύριος
25 ὑπάρχων οὐκ ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ. οὐδὲ
ὑπὸ χειρῶν ἀνθρώπων ϑεραπεύεται προσδεόµενός τι-
νος αὐτὸς διδοὺς πᾶσιν ωὴν καὶ πνοὴν κατὰ πάντα.
26 ἐποίησέν τε ἐξ ἑνὸς αἵµατός πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κα-
τοικεῖν ἐπὶ πᾶν τὸ προσώπον τῆς γῆς ὁρίσας προτε-
ταγµένους καιροὺς καὶ τὰς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας
27 αὐτῶν. ητεῖν τὸν κύριον εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐ-
τὸν καὶ εὕροιεν καίτοιγε οὐ µακρὰν ἀπὸ ἑνὸς ἑκάστου
28 ἡµῶν ὑπάρχοντα. ἐν αὐτῷ γὰρ ῶµεν καὶ κινούµεθα
καὶ ἐσµέν ὡς καί τινες τῶν καθ’ ὑµᾶς ποιητῶν εἰρήκα-
29 σιν τοῦ γὰρ καὶ γένος ἐσµέν. γένος οὖν ὑπάρχοντες
τοῦ ϑεοῦ οὐκ ὀφείλοµεν νοµίζειν χρυσῷ ἢ ἀργύρῳ ἢ
λίθῳ χαράγµατι τέχνης καὶ ἐνθυµήσεως ἀνθρώπου τὸ
30 ϑεῖον εἶναι ὅµοιον. τοὺς µὲν οὖν χρόνους τῆς ἀγνοίας
ὑπεριδὼν ὁ ϑεὸς τὰ νῦν παραγγέλλει τοῖς ἀνθρώποις
31 πᾶσιν πανταχοῦ µετανοεῖν. διότι ἔστησεν ἡµέραν ἐν
ᾗ µέλλει κρίνειν τὴν οἰκουµένην ἐν δικαιοσύνῃ ἐν ἀν-
δρὶ ᾧ ὥρισεν πίστιν παρασχὼν πᾶσιν ἀναστήσας αὐτὸν
32 ἐκ νεκρῶν. ἀκούσαντες δὲ ἀνάστασιν νεκρῶν οἱ µὲν
ἐχλεύαζον οἱ δὲ εἶπον ἀκουσόµεθά σου πάλιν περὶ
33 τούτου. καὶ οὕτως ὁ παῦλος ἐξῆλθεν ἐκ µέσου αὐ-
34 τῶν. τινὲς δὲ ἄνδρες κολληθέντες αὐτῷ ἐπίστευσαν
ἐν οἷς καὶ διονύσιος ὁ ἀρεοπαγίτης καὶ γυνὴ ὀνόµατι
δάµαρις καὶ ἕτεροι σὺν αὐτοῖς.
18 µετὰ δὲ ταῦτα χωρισθεὶς ὁ παῦλος ἐκ τῶν ἀθηνῶν
________________________________________________________________________________
ἦλθεν εἰς κόρινθον. καὶ εὑρών τινα ἰουδαῖον ὀνόµατι 2
ἀκύλαν ποντικὸν τῷ γένει προσφάτως ἐληλυθότα ἀπὸ

τῆς ἰταλίας καὶ πρίσκιλλαν γυναῖκα αὐτοῦ διὰ τὸ δια-
τεταχέναι κλαύδιον χωρίζεσθαι πάντας τοὺς ἰουδαίους
ἐκ τῆς ῥώµης προσῆλθεν αὐτοῖς. καὶ διὰ τὸ ὁµό- 3
τεχνον εἶναι ἔµενεν παρ’ αὐτοῖς καὶ εἰργάζετο ἦσαν

γὰρ σκηνοποιοὶ τήν τέχνην. διελέγετο δὲ ἐν τῇ συ- 4
ναγωγῇ κατὰ πᾶν σάββατον ἔπειθέν τε ἰουδαίους καὶ

ἕλληνας. ὡς δὲ κατῆλθον ἀπὸ τῆς µακεδονίας ὅ τε 5
σιλᾶς καὶ ὁ τιµόθεος συνείχετο τῷ πνεύµατι ὁ παῦλος

διαµαρτυρόµενος τοῖς ἰουδαίοις τὸν χριστόν ἰησοῦν.
ἀντιτασσοµένων δὲ αὐτῶν καὶ λασφηµούντων ἐκτι- 6
ναξάµενος τὰ ἱµάτια εἶπεν πρὸς αὐτούς τὸ αἷµα ὑµῶν

ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ὑµῶν καθαρὸς ἐγώ ἀπὸ τοῦ νῦν εἰς
τὰ ἔθνη πορεύσοµαι. καὶ µεταβὰς ἐκεῖθεν ἦλθεν εἰς 7
οἰκίαν τινὸς ὀνόµατι ἰούστου σεβοµένου τὸν ϑεόν οὗ

ἡ οἰκία ἦν συνοµοροῦσα τῇ συναγωγῇ. κρίσπος δὲ ὁ 8
ἀρχισυνάγωγος ἐπίστευσεν τῷ κυρίῳ σὺν ὅλῳ τῷ οἴκῳ

αὐτοῦ καὶ πολλοὶ τῶν κορινθίων ἀκούοντες ἐπίστευον
καὶ ἐβαπτίζοντο. εἶπεν δὲ ὁ κύριος δι’ ὁράµατος ἐν 9
νυκτὶ τῷ παύλῳ µὴ ϕοβοῦ ἀλλὰ λάλει καὶ µὴ σιωπή-

σῃς. διότι ἐγώ εἰµι µετὰ σοῦ καὶ οὐδεὶς ἐπιθήσεταί 10
σοι τοῦ κακῶσαί σε διότι λαός ἐστίν µοι πολὺς ἐν τῇ

πόλει ταύτῃ. ἐκάθισεν τε ἐνιαυτὸν καὶ µῆνας ἓξ δι- 11
δάσκων ἐν αὐτοῖς τὸν λόγον τοῦ ϑεοῦ. γαλλίωνος δὲ 12
ἀνθυπατεύοντος τῆς ἀχαΐας κατεπέστησαν ὁµοθυµα-

δὸν οἱ ἰουδαῖοι τῷ παύλῳ καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἐπὶ τὸ
________________________________________________________________________________
358 ΠΡΑΞΕΙΣ 18:13–24
13 ῆµα. λέγοντες ὅτι παρὰ τὸν νόµον οὗτος ἀναπεί-

14 ϑει τοὺς ἀνθρώπους σέβεσθαι τὸν ϑεόν. µέλλοντος δὲ
τοῦ παύλου ἀνοίγειν τὸ στόµα εἶπεν ὁ γαλλίων πρὸς
τοὺς ἰουδαίους εἰ µὲν οὖν ἦν ἀδίκηµά τι ἢ ῥᾳδιούρ-
γηµα πονηρόν ὦ ἰουδαῖοι κατὰ λόγον ἂν ἠνεσχόµην
15 ὑµῶν. εἰ δὲ ήτηµά ἐστιν περὶ λόγου καὶ ὀνοµά-
των καὶ νόµου τοῦ καθ’ ὑµᾶς ὄψεσθε αὐτοί κριτὴς
16 γὰρ ἐγὼ τούτων οὐ ούλοµαι εἶναι. καὶ ἀπήλασεν
17 αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ ήµατος. ἐπιλαβόµενοι δὲ πάντες
οἱ ἕλληνες σωσθένην τὸν ἀρχισυνάγωγον ἔτυπτον ἔµ-
προσθεν τοῦ ήµατος καὶ οὐδὲν τούτων τῷ γαλλίωνι
18 ἔµελεν. ὁ δὲ παῦλος ἔτι προσµείνας ἡµέρας ἱκανὰς
τοῖς ἀδελφοῖς ἀποταξάµενος ἐξέπλει εἰς τὴν συρίαν
καὶ σὺν αὐτῷ πρίσκιλλα καὶ ἀκύλας κειράµενος τὴν
19 κεφαλήν ἐν κεγχρεαῖς εἶχεν γὰρ εὐχήν. κατήντησεν
δὲ εἰς ἔφεσον κἀκείνους κατέλιπεν αὐτοῦ αὐτὸς δὲ
εἰσελθὼν εἰς τὴν συναγωγὴν διελέχθη τοῖς ἰουδαίοις.
20 ἐρωτώντων δὲ αὐτῶν ἐπὶ πλείονα χρόνον µεῖναι παρ’
21 αὐτοῖς οὐκ ἐπένευσεν. ἀλλ’ ἀπετάξατο αὐτοῖς εἰπών
δεῖ µε πάντως τὴν ἑορτὴν τὴν ἐρχοµενην ποιῆσαι εἰς
ἰεροσόλυµα πάλιν δὲ ἀνακάµψω πρὸς ὑµᾶς τοῦ ϑεοῦ
22 ϑέλοντος καὶ ἀνήχθη ἀπὸ τῆς ἐφέσου. καὶ κατελ-
ϑὼν εἰς καισάρειαν ἀναβὰς καὶ ἀσπασάµενος τὴν ἐκ-
23 κλησίαν κατέβη εἰς ἀντιόχειαν. καὶ ποιήσας χρόνον
τινὰ ἐξῆλθεν διερχόµενος καθεξῆς τὴν γαλατικὴν χώ-
αν καὶ ϕρυγίαν ἐπιστηρίζων πάντας τοὺς µαθητάς.
24 ἰουδαῖος δέ τις ἀπολλῶς ὀνόµατι ἀλεξανδρεὺς τῷ γένει
________________________________________________________________________________
ἀνὴρ λόγιος κατήντησεν εἰς ἔφεσον δυνατὸς ὢν ἐν ταῖς

γραφαῖς. οὗτος ἦν κατηχηµένος τὴν ὁδὸν τοῦ κυρίου 25
καὶ έων τῷ πνεύµατι ἐλάλει καὶ ἐδίδασκεν ἀκριβῶς

τὰ περὶ τοῦ κυρίου ἐπιστάµενος µόνον τὸ άπτισµα
ἰωάννου. οὗτός τε ἤρξατο παρρησιάζεσθαι ἐν τῇ συ- 26
ναγωγῇ ἀκούσαντες δὲ αὐτοῦ ἀκύλας καὶ πρίσκιλλα

προσελάβοντο αὐτὸν καὶ ἀκριβέστερον αὐτῷ ἐξέθεντο
τὴν τοῦ ϑεοῦ ὁδὸν. ουλοµένου δὲ αὐτοῦ διελθεῖν 27
εἰς τὴν ἀχαΐαν προτρεψάµενοι οἱ ἀδελφοὶ ἔγραψαν

τοῖς µαθηταῖς ἀποδέξασθαι αὐτόν ὃς παραγενόµενος
συνεβάλετο πολὺ τοῖς πεπιστευκόσιν διὰ τῆς χάριτος.
εὐτόνως γὰρ τοῖς ἰουδαίοις διακατηλέγχετο δηµοσίᾳ 28
ἐπιδεικνὺς διὰ τῶν γραφῶν εἶναι τὸν χριστὸν ἰησοῦν.

ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ἀπολλῶ εἶναι ἐν κορίνθῳ παῦ- 19
λον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ µέρη ἐλθεῖν εἰς ἔφεσον

καὶ εὑρών τινας µαθητάς. εἶπέν πρὸς αὐτούς εἰ 2
πνεῦµα ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες οἱ δὲ εῖπον πρὸς

αὐτόν ἀλλ οὐδὲ εἰ πνεῦµα ἅγιον ἔστιν ἠκούσαµεν.
εἶπέν τε πρὸς αὐτοὺς εἰς τί οὖν ἐβαπτίσθητε οἱ δὲ εἶπον 3
εἰς τὸ ἰωάννου άπτισµα. εἶπεν δὲ παῦλος ἰωάννης 4
µὲν ἐβάπτισεν άπτισµα µετανοίας τῷ λαῷ λέγων εἰς

τὸν ἐρχόµενον µετ’ αὐτὸν ἵνα πιστεύσωσιν τοῦτ’ ἔστιν
εἰς τὸν χριστὸν ἰησοῦν. ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν 5
εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ κυρίου ἰησοῦ. καὶ ἐπιθέντος αὐτοῖς 6
τοῦ παύλου τὰς χεῖρας ἦλθεν τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον ἐπ’

αὐτούς ἐλάλουν τε γλώσσαις καὶ προεφήτευον. ἦσαν 7
δὲ οἱ πάντες ἄνδρες ὡσεὶ δεκαδύο. εἰσελθὼν δὲ εἰς 8
________________________________________________________________________________
360 ΠΡΑΞΕΙΣ 19:9–17
τὴν συναγωγὴν ἐπαρρησιάζετο ἐπὶ µῆνας τρεῖς διαλε-

γόµενος καὶ πείθων τὰ περὶ τῆς ασιλείας τοῦ ϑεοῦ.
9 ὡς δέ τινες ἐσκληρύνοντο καὶ ἠπείθουν κακολογοῦν-
τες τὴν ὁδὸν ἐνώπιον τοῦ πλήθους ἀποστὰς ἀπ’ αὐτῶν
ἀφώρισεν τοὺς µαθητάς καθ’ ἡµέραν διαλεγόµενος ἐν
10 τῇ σχολῇ τυράννου τινός. τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ ἔτη
δύο ὥστε πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν ἀσίαν ἀκοῦ-
σαι τὸν λόγον τοῦ κυρίου ἰησοῦ ἰουδαίους τε καὶ ἕλ-
11 ληνας. δυνάµεις τε οὐ τὰς τυχούσας ἐποίει ὁ ϑεὸς
12 διὰ τῶν χειρῶν παύλου. ὥστε καὶ ἐπὶ τοὺς ἀσθε-
νοῦντας ἐπιφέρεσθαι ἀπὸ τοῦ χρωτὸς αὐτοῦ σουδά-
ια ἢ σιµικίνθια καὶ ἀπαλλάσσεσθαι ἀπ’ αὐτῶν τὰς
νόσους τά τε πνεύµατα τὰ πονηρὰ ἐξέρχεσθαι ἀπ’ αὐ-
13 τῶν. ἐπεχείρησαν δέ τινες ἀπὸ τῶν περιερχοµένων
ἰουδαίων ἐξορκιστῶν ὀνοµάζειν ἐπὶ τοὺς ἔχοντας τὰ
πνεύµατα τὰ πονηρὰ τὸ ὄνοµα τοῦ κυρίου ἰησοῦ λέ-
γοντες ὁρκίζοµεν ὑµᾶς τὸν ἰησοῦν ὃν ὁ παῦλος κη-
14 ύσσει. ἦσαν δέ τινές υἱοὶ σκευᾶ ἰουδαίου ἀρχιερέως
15 ἑπτὰ οἱ τοῦτο ποιοῦντες. ἀποκριθὲν δὲ τὸ πνεῦµα
τὸ πονηρὸν εἶπεν τὸν ἰησοῦν γινώσκω καὶ τὸν παῦ-
16 λον ἐπίσταµαι ὑµεῖς δὲ τίνες ἐστέ. καὶ ἐφαλλόµενος
ἐπ’ αὐτοὺς ὁ ἄνθρωπος ἐν ᾧ ἦν τὸ πνεῦµα τὸ πονηρὸν
καὶ κατακυριεύσας αὐτῶν ἴσχυσεν κατ’ αὐτῶν ὥστε γυ-
µνοὺς καὶ τετραυµατισµένους ἐκφυγεῖν ἐκ τοῦ οἴκου
17 ἐκείνου. τοῦτο δὲ ἐγένετο γνωστὸν πᾶσιν ἰουδαίοις
τε καὶ ἕλλησιν τοῖς κατοικοῦσιν τὴν ἔφεσον καὶ ἐπέ-
πεσεν ϕόβος ἐπὶ πάντας αὐτούς καὶ ἐµεγαλύνετο τὸ
________________________________________________________________________________
ὄνοµα τοῦ κυρίου ἰησοῦ. πολλοί τε τῶν πεπιστευκό- 18
των ἤρχοντο ἐξοµολογούµενοι καὶ ἀναγγέλλοντες τὰς

πράξεις αὐτῶν. ἱκανοὶ δὲ τῶν τὰ περίεργα πραξάντων 19
συνενέγκαντες τὰς ίβλους κατέκαιον ἐνώπιον πάντων

καὶ συνεψήφισαν τὰς τιµὰς αὐτῶν καὶ εὗρον ἀργυρίου
µυριάδας πέντε. οὕτως κατὰ κράτος ὁ λόγος τοῦ κυ- 20
ίου ηὔξανεν καὶ ἴσχυεν. ὡς δὲ ἐπληρώθη ταῦτα ἔθετο 21
ὁ παῦλος ἐν τῷ πνεύµατι διελθὼν τὴν µακεδονίαν καὶ

ἀχαΐαν πορεύεσθαι εἰς ἱερουσάληµ εἰπὼν ὅτι µετὰ τὸ
γενέσθαι µε ἐκεῖ δεῖ µε καὶ ῥώµην ἰδεῖν. ἀποστείλας 22
δὲ εἰς τὴν µακεδονίαν δύο τῶν διακονούντων αὐτῷ

τιµόθεον καὶ ἔραστον αὐτὸς ἐπέσχεν χρόνον εἰς τὴν
ἀσίαν. ἐγένετο δὲ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον τάραχος 23
οὐκ ὀλίγος περὶ τῆς ὁδοῦ. δηµήτριος γάρ τις ὀνό- 24
µατι ἀργυροκόπος ποιῶν ναοὺς ἀργυροῦς ἀρτέµιδος

παρείχετο τοῖς τεχνίταις ἐργασίαν οὐκ ὀλίγην. οὓς 25
συναθροίσας καὶ τοὺς περὶ τὰ τοιαῦτα ἐργάτας εἶπεν

ἄνδρες ἐπίστασθε ὅτι ἐκ ταύτης τῆς ἐργασίας ἡ εὐ-
πορία ἡµῶν ἐστιν. καὶ ϑεωρεῖτε καὶ ἀκούετε ὅτι οὐ 26
µόνον ἐφέσου ἀλλὰ σχεδὸν πάσης τῆς ἀσίας ὁ παῦλος

οὗτος πείσας µετέστησεν ἱκανὸν ὄχλον λέγων ὅτι οὐκ
εἰσὶν ϑεοὶ οἱ διὰ χειρῶν γινόµενοι. οὐ µόνον δὲ τοῦτο 27
κινδυνεύει ἡµῖν τὸ µέρος εἰς ἀπελεγµὸν ἐλθεῖν ἀλλὰ

καὶ τὸ τῆς µεγάλης ϑεᾶς ἀρτέµιδος ἱερὸν εἰς οὐδὲν λο-
γισθῆναι µέλλειν δὲ καὶ καθαιρεῖσθαι τήν µεγαλειό-
τητα αὐτῆς ἣν ὅλη ἡ ἀσία καὶ ἡ οἰκουµένη σέβεται.
ἀκούσαντες δὲ καὶ γενόµενοι πλήρεις ϑυµοῦ ἔκραζον 28
________________________________________________________________________________
362 ΠΡΑΞΕΙΣ 19:29–40
29 λέγοντες µεγάλη ἡ ἄρτεµις ἐφεσίων. καὶ ἐπλήσθη

ἡ πόλις ὅλη συγχύσεως ὥρµησάν τε ὁµοθυµαδὸν εἰς
τὸ ϑέατρον συναρπάσαντες γάϊον καὶ ἀρίσταρχον µα-
30 κεδόνας συνεκδήµους τοῦ παύλου. τοῦ δὲ παύλου
ουλοµένου εἰσελθεῖν εἰς τὸν δῆµον οὐκ εἴων αὐτὸν οἱ
31 µαθηταί. τινὲς δὲ καὶ τῶν ἀσιαρχῶν ὄντες αὐτῷ ϕίλοι
πέµψαντες πρὸς αὐτὸν παρεκάλουν µὴ δοῦναι ἑαυτὸν
32 εἰς τὸ ϑέατρον. ἄλλοι µὲν οὖν ἄλλο τι ἔκραζον ἦν γὰρ
ἡ ἐκκλησία συγκεχυµένη καὶ οἱ πλείους οὐκ ᾔδει-
33 σαν τίνος ἕνεκεν συνεληλύθεισαν. ἐκ δὲ τοῦ ὄχλου
προεβίβασαν ἀλέξανδρον προβαλόντων αὐτὸν τῶν ἰου-
δαίων ὁ δὲ ἀλέξανδρος κατασείσας τὴν χεῖρα ἤθελεν
34 ἀπολογεῖσθαι τῷ δήµῳ. ἐπιγνόντων δὲ ὅτι ἰουδαῖός
ἐστιν ϕωνὴ ἐγένετο µία ἐκ πάντων ὡς ἐπὶ ὥρας δύο
35 κραζόντων µεγάλη ἡ ἄρτεµις ἐφεσίων. καταστείλας
δὲ ὁ γραµµατεὺς τὸν ὄχλον ϕησίν ἄνδρες ἐφέσιοι τίς
γάρ ἐστιν ἄνθρωπος ὃς οὐ γινώσκει τὴν ἐφεσίων πόλιν
νεωκόρον οὖσαν τῆς µεγάλης ϑεᾶς ἀρτέµιδος καὶ τοῦ
36 διοπετοῦς. ἀναντιρρήτων οὖν ὄντων τούτων δέον ἐστὶν
ὑµᾶς κατεσταλµένους ὑπάρχειν καὶ µηδὲν προπετὲς
37 πράττειν. ἠγάγετε γὰρ τοὺς ἄνδρας τούτους οὔτε ἱε-
38 οσύλους οὔτε λασφηµοῦντας τὴν ϑεὰν ὑµῶν. εἰ
µὲν οὖν δηµήτριος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ τεχνῖται πρός τινα
λόγον ἔχουσιν ἀγοραῖοι ἄγονται καὶ ἀνθύπατοί εἰσιν
39 ἐγκαλείτωσαν ἀλλήλοις. εἰ δέ τι πὲρι ἑτέρων ἐπιζη-
40 τεῖτε ἐν τῇ ἐννόµῳ ἐκκλησίᾳ ἐπιλυθήσεται. καὶ γὰρ
κινδυνεύοµεν ἐγκαλεῖσθαι στάσεως περὶ τῆς σήµερον
________________________________________________________________________________
µηδενὸς αἰτίου ὑπάρχοντος περὶ οὗ δυνησόµεθα ἀπο-

δοῦναι λόγον τῆς συστροφῆς ταύτης. καί ταῦτά εἰπών 41
ἀπέλυσεν τήν ἐκκλησίαν.

µετὰ δὲ τὸ παύσασθαι τὸν ϑόρυβον προσκαλεσάµε- 20
νος ὁ παῦλος τοὺς µαθητὰς καὶ ἀσπασάµενος ἐξῆλ-

ϑεν πορευθῆναι εἰς τὴν µακεδονίαν. διελθὼν δὲ τὰ 2
µέρη ἐκεῖνα καὶ παρακαλέσας αὐτοὺς λόγῳ πολλῷ

ἦλθεν εἰς τὴν ἑλλάδα. ποιήσας τε µῆνας τρεῖς γε- 3
νοµένης αὐτῷ ἐπιβουλῆς ὑπὸ τῶν ἰουδαίων µέλλοντι

ἀνάγεσθαι εἰς τὴν συρίαν ἐγένετο γνώµῃ τοῦ ὑποστρέ-
ϕειν διὰ µακεδονίας. συνείπετο δὲ αὐτῷ ἄχρι τῆς 4
ἀσίας σώπατρος εροιαῖος ϑεσσαλονικέων δὲ ἀρίσταρ-

χος καὶ σεκοῦνδος καὶ γάϊος δερβαῖος καὶ τιµόθεος
ἀσιανοὶ δὲ τυχικὸς καὶ τρόφιµος. οὗτοι προελθόν- 5
τες ἔµενον ἡµᾶς ἐν τρῳάδι. ἡµεῖς δὲ ἐξεπλεύσαµεν 6
µετὰ τὰς ἡµέρας τῶν ἀζύµων ἀπὸ ϕιλίππων καὶ ἤλθο-

µεν πρὸς αὐτοὺς εἰς τὴν τρῳάδα ἄχρις ἡµερῶν πέντε
οὐ διετρίψαµεν ἡµέρας ἑπτά. ἐν δὲ τῇ µιᾷ τῶν σαβ- 7
άτων συνηγµένων τῶν µαθητῶν τοῦ κλάσαι ἄρτον ὁ

παῦλος διελέγετο αὐτοῖς µέλλων ἐξιέναι τῇ ἐπαύριον
παρέτεινέν τε τὸν λόγον µέχρι µεσονυκτίου. ἦσαν δὲ 8
λαµπάδες ἱκαναὶ ἐν τῷ ὑπερῴῳ οὗ ἦσαν συνηγµένοι.

καθήµενος δέ τις νεανίας ὀνόµατι εὔτυχος ἐπὶ τῆς ϑυ- 9
ίδος καταφερόµενος ὕπνῳ αθεῖ διαλεγοµένου τοῦ

παύλου ἐπὶ πλεῖον κατενεχθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἔπεσεν
ἀπὸ τοῦ τριστέγου κάτω καὶ ἤρθη νεκρός. καταβὰς δὲ 10
ὁ παῦλος ἐπέπεσεν αὐτῷ καὶ συµπεριλαβὼν εἶπεν µὴ
________________________________________________________________________________
364 ΠΡΑΞΕΙΣ 20:11–22
11 ϑορυβεῖσθε ἡ γὰρ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν αὐτῷ ἐστιν. ἀναβὰς

δὲ καὶ κλάσας ἄρτον καὶ γευσάµενος ἐφ’ ἱκανόν τε
12 ὁµιλήσας ἄχρις αὐγῆς οὕτως ἐξῆλθεν. ἤγαγον δὲ τὸν
13 παῖδα ῶντα καὶ παρεκλήθησαν οὐ µετρίως. ἡµεῖς
δὲ προελθόντες ἐπὶ τὸ πλοῖον ἀνήχθηµεν εἲς τὴν ἆσ-
σον ἐκεῖθεν µέλλοντες ἀναλαµβάνειν τὸν παῦλον οὕ-
14 τως γὰρ ἦν διατεταγµένος µέλλων αὐτὸς πεζεύειν. ὡς
δὲ συνέβαλεν ἡµῖν εἰς τὴν ἆσσον ἀναλαβόντες αὐτὸν
15 ἤλθοµεν εἰς µιτυλήνην. κἀκεῖθεν ἀποπλεύσαντες τῇ
ἐπιούσῃ κατηντήσαµεν ἀντικρύ χίου τῇ δὲ ἑτέρᾳ πα-
εβάλοµεν εἰς σάµον καὶ µεὶναντες ἐν τρωγυλλίῳ τῇ
16 ἐχοµένῃ ἤλθοµεν εἰς µίλητον. ἔκρινεν γὰρ ὁ παῦ-
λος παραπλεῦσαι τὴν ἔφεσον ὅπως µὴ γένηται αὐτῷ
χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ ἀσίᾳ ἔσπευδεν γὰρ εἰ δυνατὸν ἦν
αὐτῷ τὴν ἡµέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς ἱερο-
17 σόλυµα. ἀπὸ δὲ τῆς µιλήτου πέµψας εἰς ἔφεσον µε-
18 τεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας. ὡς δὲ
παρεγένοντο πρὸς αὐτὸν εἶπεν αὐτοῖς ὑµεῖς ἐπίστασθε
ἀπὸ πρώτης ἡµέρας ἀφ’ ἡς ἐπέβην εἰς τὴν ἀσίαν πῶς
19 µεθ’ ὑµῶν τὸν πάντα χρόνον ἐγενόµην. δουλεύων
τῷ κυρίῳ µετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πολλῶν
δακρύων καὶ πειρασµῶν τῶν συµβάντων µοι ἐν ταῖς
20 ἐπιβουλαῖς τῶν ἰουδαίων. ὡς οὐδὲν ὑπεστειλάµην
τῶν συµφερόντων τοῦ µὴ ἀναγγεῖλαι ὑµῖν καὶ διδά-
21 ξαι ὑµᾶς δηµοσίᾳ καὶ κατ’ οἴκους. διαµαρτυρόµενος
ἰουδαίοις τε καὶ ἕλλησιν τὴν εἰς τὸν ϑεὸν µετάνοιαν καὶ
22 πίστιν τὴν εἰς τὸν κύριον ἡµῶν ἰησοῦν χριστόν. καὶ
________________________________________________________________________________
νῦν ἰδού ἐγὼ δεδεµένος τῷ πνεύµατι πορεύοµαι εἰς

ἰερουσαλήµ τὰ ἐν αὐτῇ συναντήσοντά µοι µὴ εἰδώς.
πλὴν ὅτι τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον κατὰ πόλιν διαµαρτύρε- 23
ταί λέγον ὅτι δεσµὰ µε καὶ ϑλίψεις µένουσιν. ἀλλ’ 24
οὐδενὸς λόγον ποιοῦµαι οὐδὲ ἔχω τὴν ψυχὴν µου τι-

µίαν ἐµαυτῷ ὡς τελειῶσαι τὸν δρόµον µου µετὰ χαρᾶς
καὶ τὴν διακονίαν ἣν ἔλαβον παρὰ τοῦ κυρίου ἰησοῦ
διαµαρτύρασθαι τὸ εὐαγγέλιον τῆς χάριτος τοῦ ϑεοῦ.
καὶ νῦν ἰδού ἐγὼ οἶδα ὅτι οὐκέτι ὄψεσθε τὸ πρόσωπόν 25
µου ὑµεῖς πάντες ἐν οἷς διῆλθον κηρύσσων τὴν ασι-

λείαν τοῦ ϑεοῦ. διὸ µαρτύροµαι ὑµῖν ἐν τῇ σήµερον 26
ἡµέρᾳ ὅτι καθαρός ἐγὼ ἀπὸ τοῦ αἵµατος πάντων. οὐ 27
γὰρ ὑπεστειλάµην τοῦ µὴ ἀναγγεῖλαι ὑµῖν πᾶσαν τὴν

ουλὴν τοῦ ϑεοῦ. προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ 28
τῷ ποιµνίῳ ἐν ᾧ ὑµᾶς τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον ἔθετο ἐπι-

σκόπους ποιµαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ ϑεοῦ ἣν περιε-
ποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵµατος. ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο 29
ὅτι εἰσελεύσονται µετὰ τὴν ἄφιξίν µου λύκοι αρεῖς

εἰς ὑµᾶς µὴ ϕειδόµενοι τοῦ ποιµνίου. καὶ ἐξ ὑµῶν 30
αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραµµένα

τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς µαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. διὸ γρη- 31
γορεῖτε µνηµονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡµέραν

οὐκ ἐπαυσάµην µετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον.
καὶ τανῦν παρατίθεµαι ὑµᾶς ἀδελφοὶ τῷ ϑεῷ καὶ τῷ 32
λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ τῷ δυναµένῳ ἐποἰκοδοµῆσαι

καὶ δοῦναι ὑµῖν κληρονοµίαν ἐν τοῖς ἡγιασµένοις πᾶ-
σιν. ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱµατισµοῦ οὐδενὸς ἐπε- 33
________________________________________________________________________________
366 ΠΡΑΞΕΙΣ 20:34–21:6
34 ϑύµησα. αὐτοὶ δὲ γινώσκετε ὅτι ταῖς χρείαις µου

καὶ τοῖς οὖσιν µετ’ ἐµοῦ ὑπηρέτησαν αἱ χεῖρες αὗται.
35 πάντα ὑπέδειξα ὑµῖν ὅτι οὕτως κοπιῶντας δεῖ ἀντιλαµ-
άνεσθαι τῶν ἀσθενούντων µνηµονεύειν τε τῶν λόγων
τοῦ κυρίου ἰησοῦ ὅτι αὐτὸς εἶπεν µακάριόν ἐστιν δι-
36 δόναι µᾶλλον ἢ λαµβάνειν. καὶ ταῦτα εἰπὼν ϑεὶς τὰ
37 γόνατα αὐτοῦ σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύξατο. ἱκανὸς
δὲ ἐγένετο κλαυθµὸς πάντων καὶ ἐπιπεσόντες ἐπὶ τὸν
38 τράχηλον τοῦ παύλου κατεφίλουν αὐτόν. ὀδυνώµενοι
µάλιστα ἐπὶ τῷ λόγῳ ᾧ εἰρήκει ὅτι οὐκέτι µέλλουσιν
τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ϑεωρεῖν προέπεµπον δὲ αὐτὸν εἰς
τὸ πλοῖον.
21 ὡς δὲ ἐγένετο ἀναχθῆναι ἡµᾶς ἀποσπασθέντας ἀπ’
αὐτῶν εὐθυδροµήσαντες ἤλθοµεν εἰς τὴν κῶν τῇ δὲ
2 ἑξῆς εἰς τὴν ῥόδον κἀκεῖθεν εἰς πάταρα. καὶ εὑρόν-
τες πλοῖον διαπερῶν εἰς ϕοινίκην ἐπιβάντες ἀνήχθη-
3 µεν. ἀναφάναντες δὲ τὴν κύπρον καὶ καταλιπόντες
αὐτὴν εὐώνυµον ἐπλέοµεν εἰς συρίαν καὶ κατήχθηµεν
εἰς τύρον ἐκεῖσε γὰρ ἦν τὸ πλοῖον ἀποφορτιζόµενον
4 τὸν γόµον. καὶ ἀνευρόντες τοὺς µαθητὰς ἐπεµείνα-
µεν αὐτοῦ ἡµέρας ἑπτά οἵτινες τῷ παύλῳ ἔλεγον διὰ
5 τοῦ πνεύµατος µὴ ἀναβαίνειν εἰς ἰερουσαλήµ. ὅτε
δὲ ἐγένετο ἡµᾶς ἐξαρτίσαι τὰς ἡµέρας ἐξελθόντες ἐπο-
ευόµεθα προπεµπόντων ἡµᾶς πάντων σὺν γυναιξὶν
καὶ τέκνοις ἕως ἔξω τῆς πόλεως καὶ ϑέντες τὰ γόνατα
6 ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν προσηυξάµεθα. καὶ ἀσπασάµενοι
ἀλλήλους ἐπέβηµεν εἰς τὸ πλοῖον ἐκεῖνοι δὲ ὑπέστρε-
________________________________________________________________________________
ψαν εἰς τὰ ἴδια. ἡµεῖς δὲ τὸν πλοῦν διανύσαντες 7
ἀπὸ τύρου κατηντήσαµεν εἰς πτολεµαΐδα καὶ ἀσπα-

σάµενοι τοὺς ἀδελφοὺς ἐµείναµεν ἡµέραν µίαν παρ’
αὐτοῖς. τῇ δὲ ἐπαύριον ἐξελθόντες οἱ περὶ τὸν παῦλον 8
ἤλθον εἰς καισάρειαν καὶ εἰσελθόντες εἰς τὸν οἶκον ϕι-

λίππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ τοῦ ὄντος ἐκ τῶν ἑπτὰ ἐµεί-
ναµεν παρ’ αὐτῷ. τούτῳ δὲ ἦσαν ϑυγατέρες παρθένοι 9
τέσσαρες προφητεύουσαι. ἐπιµενόντων δὲ ἡµῶν ἡµέ- 10
ας πλείους κατῆλθέν τις ἀπὸ τῆς ἰουδαίας προφήτης

ὀνόµατι ἅγαβος. καὶ ἐλθὼν πρὸς ἡµᾶς καὶ ἄρας τὴν 11
ώνην τοῦ παύλου δήσας τε αὐτοῦ τὰς χεῖρας καὶ τοὺς

πόδας εἶπεν τάδε λέγει τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον τὸν ἄν-
δρα οὗ ἐστιν ἡ ώνη αὕτη οὕτως δήσουσιν ἐν ἰερουσα-
λὴµ οἱ ἰουδαῖοι καὶ παραδώσουσιν εἰς χεῖρας ἐθνῶν.
ὡς δὲ ἠκούσαµεν ταῦτα παρεκαλοῦµεν ἡµεῖς τε καὶ 12
οἱ ἐντόπιοι τοῦ µὴ ἀναβαίνειν αὐτὸν εἰς ἰερουσαλήµ.

ἀπεκρίθη δὲ ὁ παῦλος τί ποιεῖτε κλαίοντες καὶ συν- 13
ϑρύπτοντές µου τὴν καρδίαν ἐγὼ γὰρ οὐ µόνον δεθῆ-

ναι ἀλλὰ καὶ ἀποθανεῖν εἰς ἰερουσαλὴµ ἑτοίµως ἔχω
ὑπὲρ τοῦ ὀνόµατος τοῦ κυρίου ἰησοῦ. µὴ πειθοµένου 14
δὲ αὐτοῦ ἡσυχάσαµεν εἰπόντες τὸ ϑέληµα τοῦ κυρίου

γενέσθω. µετὰ δὲ τὰς ἡµέρας ταύτας ἀποσκευασά- 15
µενοι ἀνεβαίνοµεν εἰς ἱερουσάληµ. συνῆλθον δὲ καὶ 16
τῶν µαθητῶν ἀπὸ καισαρείας σὺν ἡµῖν ἄγοντες παρ’

ᾧ ξενισθῶµεν µνάσωνί τινι κυπρίῳ ἀρχαίῳ µαθητῇ.
γενοµένων δὲ ἡµῶν εἰς ἱεροσόλυµα ἀσµένως ἐδέξαντο 17
ἡµᾶς οἱ ἀδελφοί. τῇ δὲ ἐπιούσῃ εἰσῄει ὁ παῦλος 18
________________________________________________________________________________
368 ΠΡΑΞΕΙΣ 21:19–27
σὺν ἡµῖν πρὸς ἰάκωβον πάντες τε παρεγένοντο οἱ πρε-

19 σβύτεροι. καὶ ἀσπασάµενος αὐτοὺς ἐξηγεῖτο καθ’ ἓν
ἕκαστον ὧν ἐποίησεν ὁ ϑεὸς ἐν τοῖς ἔθνεσιν διὰ τῆς
20 διακονίας αὐτοῦ. οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐδόξαζον τὸν κύ-
ιον εἶπόν τε αὐτῷ ϑεωρεῖς ἀδελφέ πόσαι µυριάδες
εἰσὶν ἰουδαίων τῶν πεπιστευκότων καὶ πάντες ηλωταὶ
21 τοῦ νόµου ὑπάρχουσιν. κατηχήθησαν δὲ περὶ σοῦ
ὅτι ἀποστασίαν διδάσκεις ἀπὸ µωσέως τοὺς κατὰ τὰ
ἔθνη πάντας ἰουδαίους λέγων µὴ περιτέµνειν αὐτοὺς
22 τὰ τέκνα µηδὲ τοῖς ἔθεσιν περιπατεῖν. τί οὖν ἐστιν
πάντως δεῖ πλῆθος συνελθεῖν ἀκούσονται γὰρ ὅτι ἐλή-
23 λυθας. τοῦτο οὖν ποίησον ὅ σοι λέγοµεν εἰσὶν ἡµῖν
24 ἄνδρες τέσσαρες εὐχὴν ἔχοντες ἐφ’ ἑαυτῶν. τούτους
παραλαβὼν ἁγνίσθητι σὺν αὐτοῖς καὶ δαπάνησον ἐπ’
αὐτοῖς ἵνα ξυρήσωνται τὴν κεφαλήν καὶ γνῶσιν πάντες
ὅτι ὧν κατήχηνται περὶ σοῦ οὐδέν ἐστιν ἀλλὰ στοιχεῖς
25 καὶ αὐτὸς τὸν νόµον ϕυλάσσων. περὶ δὲ τῶν πεπι-
στευκότων ἐθνῶν ἡµεῖς ἐπεστείλαµεν κρίναντες µηδὲν
τοιοῦτον τηρεῖν αὐτοὺς εἰ µὴ ϕυλάσσεσθαι αὐτοὺς τό
τε εἰδωλόθυτον καὶ τό αἷµα καὶ πνικτὸν καὶ πορνείαν.
26 τότε ὁ παῦλος παραλαβὼν τοὺς ἄνδρας τῇ ἐχοµένῃ
ἡµέρᾳ σὺν αὐτοῖς ἁγνισθεὶς εἰσῄει εἰς τὸ ἱερόν διαγ-
γέλλων τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν ἡµερῶν τοῦ ἁγνισµοῦ ἕως
οὗ προσηνέχθη ὑπὲρ ἑνὸς ἑκάστου αὐτῶν ἡ προσφο-
27 ά. ὡς δὲ ἔµελλον αἱ ἑπτὰ ἡµέραι συντελεῖσθαι οἱ
ἀπὸ τῆς ἀσίας ἰουδαῖοι ϑεασάµενοι αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ
συνέχεον πάντα τὸν ὄχλον καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας
________________________________________________________________________________
ἐπ’ αὐτὸν. κράζοντες ἄνδρες ἰσραηλῖται οηθεῖτε οὗ- 28
τός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ κατὰ τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ νόµου

καὶ τοῦ τόπου τούτου πάντας πανταχοῦ διδάσκων ἔτι
τε καὶ ἕλληνας εἰσήγαγεν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ κεκοίνωκεν
τὸν ἅγιον τόπον τοῦτον. ἦσαν γὰρ προεωρακότες τρό- 29
ϕιµον τὸν ἐφέσιον ἐν τῇ πόλει σὺν αὐτῷ ὃν ἐνόµιζον

ὅτι εἰς τὸ ἱερὸν εἰσήγαγεν ὁ παῦλος. ἐκινήθη τε ἡ 30
πόλις ὅλη καὶ ἐγένετο συνδροµὴ τοῦ λαοῦ καὶ ἐπιλα-

όµενοι τοῦ παύλου εἷλκον αὐτὸν ἔξω τοῦ ἱεροῦ καὶ
εὐθέως ἐκλείσθησαν αἱ ϑύραι. ητούντων δὲ αὐτὸν 31
ἀποκτεῖναι ἀνέβη ϕάσις τῷ χιλιάρχῳ τῆς σπείρης ὅτι

ὅλη συγκέχυται ἰερουσαλήµ. ὃς ἐξαυτῆς παραλαβὼν 32
στρατιώτας καὶ ἑκατοντάρχους κατέδραµεν ἐπ’ αὐτούς

οἱ δὲ ἰδόντες τὸν χιλίαρχον καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπαύ-
σαντο τύπτοντες τὸν παῦλον. τότε ἐγγίσας ὁ χιλίαρχος 33
ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ ἐκέλευσεν δεθῆναι ἁλύσεσιν δυ-

σίν καὶ ἐπυνθάνετο τίς ἂν εἴη καὶ τί ἐστιν πεποιηκώς.
ἄλλοι δὲ ἄλλο τι ἐβόων ἐν τῷ ὄχλῳ µὴ δυναµένος δὲ 34
γνῶναι τὸ ἀσφαλὲς διὰ τὸν ϑόρυβον ἐκέλευσεν ἄγε-

σθαι αὐτὸν εἰς τὴν παρεµβολήν. ὅτε δὲ ἐγένετο ἐπὶ 35
τοὺς ἀναβαθµούς συνέβη αστάζεσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν

στρατιωτῶν διὰ τὴν ίαν τοῦ ὄχλου. ἠκολούθει γὰρ τὸ 36
πλῆθος τοῦ λαοῦ κρᾶζον αἶρε αὐτόν. µέλλων τε εἰσά- 37
γεσθαι εἰς τὴν παρεµβολὴν ὁ παῦλος λέγει τῷ χιλιάρ-

χῳ εἰ ἔξεστίν µοι εἰπεῖν τι πρὸς σέ ὁ δὲ ἔφη ἑλληνιστὶ
γινώσκεις. οὐκ ἄρα σὺ εἶ ὁ αἰγύπτιος ὁ πρὸ τούτων 38
τῶν ἡµερῶν ἀναστατώσας καὶ ἐξαγαγὼν εἰς τὴν ἔρηµον
________________________________________________________________________________
370 ΠΡΑΞΕΙΣ 21:39–22:8
39 τοὺς τετρακισχιλίους ἄνδρας τῶν σικαρίων. εἶπεν δὲ ὁ

παῦλος ἐγὼ ἄνθρωπος µέν εἰµι ἰουδαῖος ταρσεὺς τῆς
κιλικίας οὐκ ἀσήµου πόλεως πολίτης δέοµαι δέ σου
40 ἐπίτρεψόν µοι λαλῆσαι πρὸς τὸν λαόν. ἐπιτρέψαντος
δὲ αὐτοῦ ὁ παῦλος ἑστὼς ἐπὶ τῶν ἀναβαθµῶν κατέ-
σεισεν τῇ χειρὶ τῷ λαῷ πολλῆς δὲ σιγῆς γενοµένης
προσεφώνησεν τῇ ἑβραΐδι διαλέκτῳ λέγων.
22 ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ἀκούσατέ µου τῆς πρὸς
2 ὑµᾶς νῦν ἀπολογίας. ἀκούσαντες δὲ ὅτι τῇ ἑβραΐδι
διαλέκτῳ προσεφώνει αὐτοῖς µᾶλλον παρέσχον ἡσυ-
3 χίαν καὶ ϕησίν. ἐγώ µὲν εἰµι ἀνὴρ ἰουδαῖος γεγεννη-
µένος ἐν ταρσῷ τῆς κιλικίας ἀνατεθραµµένος δὲ ἐν
τῇ πόλει ταύτῃ παρὰ τοὺς πόδας γαµαλιὴλ πεπαι-
δευµένος κατὰ ἀκρίβειαν τοῦ πατρῴου νόµου ηλωτὴς
ὑπάρχων τοῦ ϑεοῦ καθὼς πάντες ὑµεῖς ἐστε σήµερον.
4 ὃς ταύτην τὴν ὁδὸν ἐδίωξα ἄχρι ϑανάτου δεσµεύων
καὶ παραδιδοὺς εἰς ϕυλακὰς ἄνδρας τε καὶ γυναῖ-
5 κας. ὡς καὶ ὁ ἀρχιερεὺς µαρτυρεῖ µοι καὶ πᾶν τὸ
πρεσβυτέριον παρ’ ὧν καὶ ἐπιστολὰς δεξάµενος πρὸς
τοὺς ἀδελφοὺς εἰς δαµασκὸν ἐπορευόµην ἄξων καὶ
τοὺς ἐκεῖσε ὄντας δεδεµένους εἰς ἰερουσαλὴµ ἵνα τι-
6 µωρηθῶσιν. ἐγένετο δέ µοι πορευοµένῳ καὶ ἐγγίζοντι
τῇ δαµασκῷ περὶ µεσηµβρίαν ἐξαίφνης ἐκ τοῦ οὐρα-
7 νοῦ περιαστράψαι ϕῶς ἱκανὸν περὶ ἐµέ. ἔπεσον τε
εἰς τὸ ἔδαφος καὶ ἤκουσα ϕωνῆς λεγούσης µοι σαοὺλ
8 σαούλ τί µε διώκεις. ἐγὼ δὲ ἀπεκρίθην τίς εἶ κύριε
εἶπέν τε πρός µε ἐγώ εἰµι ἰησοῦς ὁ ναζωραῖος ὃν σὺ
________________________________________________________________________________
διώκεις. οἱ δὲ σὺν ἐµοὶ ὄντες τὸ µὲν ϕῶς ἐθεάσαντο 9
καὶ ἔµφοβοι ἐγένοντο τὴν δὲ ϕωνὴν οὐκ ἤκουσαν τοῦ

λαλοῦντός µοι. εἶπον δέ τί ποιήσω κύριε ὁ δὲ κύ- 10
ιος εἶπεν πρός µε ἀναστὰς πορεύου εἰς δαµασκόν

κἀκεῖ σοι λαληθήσεται περὶ πάντων ὧν τέτακταί σοι
ποιῆσαι. ὡς δὲ οὐκ ἐνέβλεπον ἀπὸ τῆς δόξης τοῦ ϕω- 11
τὸς ἐκείνου χειραγωγούµενος ὑπὸ τῶν συνόντων µοι

ἦλθον εἰς δαµασκόν. ἁνανίας δέ τις ἀνὴρ εὐσεβὴς 12
κατὰ τὸν νόµον µαρτυρούµενος ὑπὸ πάντων τῶν κα-

τοικούντων ἰουδαίων. ἐλθὼν πρός µε καὶ ἐπιστὰς εἶ- 13
πέν µοι σαοὺλ ἀδελφέ ἀνάβλεψον κἀγὼ αὐτῇ τῇ ὥρᾳ

ἀνέβλεψα εἰς αὐτόν. ὁ δὲ εἶπεν ὁ ϑεὸς τῶν πατέρων 14
ἡµῶν προεχειρίσατό σε γνῶναι τὸ ϑέληµα αὐτοῦ καὶ

ἰδεῖν τὸν δίκαιον καὶ ἀκοῦσαι ϕωνὴν ἐκ τοῦ στόµατος
αὐτοῦ. ὅτι ἔσῃ µάρτυς αὐτῷ πρὸς πάντας ἀνθρώπους 15
ὧν ἑώρακας καὶ ἤκουσας. καὶ νῦν τί µέλλεις ἀναστὰς 16
άπτισαι καὶ ἀπόλουσαι τὰς ἁµαρτίας σου ἐπικαλεσά-

µενος τὸ ὄνοµα τοῦ κυρίου. ἐγένετο δέ µοι ὑποστρέ- 17
ψαντι εἰς ἰερουσαλὴµ καὶ προσευχοµένου µου ἐν τῷ

ἱερῷ γενέσθαι µε ἐν ἐκστάσει. καὶ ἰδεῖν αὐτὸν λέγοντά 18
µοι σπεῦσον καὶ ἔξελθε ἐν τάχει ἐξ ἰερουσαλήµ διότι

οὐ παραδέξονταί σου τὴν µαρτυρίαν περὶ ἐµοῦ. κἀγὼ 19
εἶπον κύριε αὐτοὶ ἐπίστανται ὅτι ἐγὼ ἤµην ϕυλακίζων

καὶ δέρων κατὰ τὰς συναγωγὰς τοὺς πιστεύοντας ἐπὶ
σέ. καὶ ὅτε ἐξεχεῖτο τὸ αἷµα στεφάνου τοῦ µάρτυρός 20
σου καὶ αὐτὸς ἤµην ἐφεστὼς καὶ συνευδοκῶν τῇ ἀναι-

έσει αὐτοῦ καὶ ϕυλάσσων τὰ ἱµάτια τῶν ἀναιρούντων
________________________________________________________________________________
372 ΠΡΑΞΕΙΣ 22:21–23:1
21 αὐτόν. καὶ εἶπεν πρός µε πορεύου ὅτι ἐγὼ εἰς ἔθνη

22 µακρὰν ἐξαποστελῶ σε. ἤκουον δὲ αὐτοῦ ἄχρι τού-
του τοῦ λόγου καὶ ἐπῆραν τὴν ϕωνὴν αὐτῶν λέγοντες
αἶρε ἀπὸ τῆς γῆς τὸν τοιοῦτον οὐ γὰρ καθῆκον αὐτὸν
23 ῆν. κραυγαζόντων δὲ αὐτῶν καὶ ῥιπτούντων τὰ ἱµά-
24 τια καὶ κονιορτὸν αλλόντων εἰς τὸν ἀέρα. ἐκέλευσεν
αὐτὸν ὁ χιλίαρχος ἄγεσθαι εἰς τὴν παρεµβολήν εἰπὼν
µάστιξιν ἀνετάζεσθαι αὐτὸν ἵνα ἐπιγνῷ δι’ ἣν αἰτίαν
25 οὕτως ἐπεφώνουν αὐτῷ. ὡς δὲ προέτεινεν αὐτὸν τοῖς
ἱµᾶσιν εἶπεν πρὸς τὸν ἑστῶτα ἑκατόνταρχον ὁ παῦλος
εἰ ἄνθρωπον ῥωµαῖον καὶ ἀκατάκριτον ἔξεστιν ὑµῖν
26 µαστίζειν. ἀκούσας δὲ ὁ ἑκατόνταρχος προσελθὼν
ἀπήγγειλεν τῷ χιλιάρχῳ λέγων ὅρα τί µέλλεις ποιεῖν ὁ
27 γὰρ ἄνθρωπος οὗτος ῥωµαῖός ἐστιν. προσελθὼν δὲ ὁ
χιλίαρχος εἶπεν αὐτῷ λέγε µοι εἶ σὺ ῥωµαῖος εἰ ὁ δὲ
28 ἔφη ναί. ἀπεκρίθη τε ὁ χιλίαρχος ἐγὼ πολλοῦ κεφα-
λαίου τὴν πολιτείαν ταύτην ἐκτησάµην ὁ δὲ παῦλος
29 ἔφη ἐγὼ δὲ καὶ γεγέννηµαι. εὐθέως οὖν ἀπέστησαν
ἀπ’ αὐτοῦ οἱ µέλλοντες αὐτὸν ἀνετάζειν καὶ ὁ χιλίαρ-
χος δὲ ἐφοβήθη ἐπιγνοὺς ὅτι ῥωµαῖός ἐστιν καὶ ὅτι ἦν
30 αὐτὸν δεδεκώς. τῇ δὲ ἐπαύριον ουλόµενος γνῶναι
τὸ ἀσφαλὲς τὸ τί κατηγορεῖται παρὰ τῶν ἰουδαίων ἔλυ-
σεν αὐτόν ἀπὸ τῶν δεσµῶν καὶ ἐκέλευσεν ἐλθεῖν τοὺς
ἀρχιερεῖς καὶ ὅλον τὸ συνέδριον αὐτῶν καὶ καταγαγὼν
τὸν παῦλον ἔστησεν εἰς αὐτούς.
23 ἀτενίσας δὲ ὁ παῦλος τῷ συνεδρίῳ εἶπεν ἄνδρες
ἀδελφοί ἐγὼ πάσῃ συνειδήσει ἀγαθῇ πεπολίτευµαι τῷ
________________________________________________________________________________
ϑεῷ ἄχρι ταύτης τῆς ἡµέρας. ὁ δὲ ἀρχιερεὺς ἁνα- 2
νίας ἐπέταξεν τοῖς παρεστῶσιν αὐτῷ τύπτειν αὐτοῦ τὸ

στόµα. τότε ὁ παῦλος πρὸς αὐτὸν εἶπεν τύπτειν σε 3
µέλλει ὁ ϑεός τοῖχε κεκονιαµένε καὶ σὺ κάθῃ κρίνων

µε κατὰ τὸν νόµον καὶ παρανοµῶν κελεύεις µε τύπτε-
σθαι. οἱ δὲ παρεστῶτες εἶπον τὸν ἀρχιερέα τοῦ ϑεοῦ 4
λοιδορεῖς. ἔφη τε ὁ παῦλος οὐκ ᾔδειν ἀδελφοί ὅτι 5
ἐστὶν ἀρχιερεύς γέγραπται γὰρ ἄρχοντα τοῦ λαοῦ σου

οὐκ ἐρεῖς κακῶς. γνοὺς δὲ ὁ παῦλος ὅτι τὸ ἓν µέρος 6
ἐστὶν σαδδουκαίων τὸ δὲ ἕτερον ϕαρισαίων ἔκραξεν ἐν

τῷ συνεδρίῳ ἄνδρες ἀδελφοί ἐγὼ ϕαρισαῖός εἰµι υἱὸς
ϕαρισαίου περὶ ἐλπίδος καὶ ἀναστάσεως νεκρῶν ἐγὼ
κρίνοµαι. τοῦτο δὲ αὐτοῦ λαλήσαντος ἐγένετο στά- 7
σις τῶν ϕαρισαίων καὶ τῶν σαδδουκαίων καὶ ἐσχίσθη

τὸ πλῆθος. σαδδουκαῖοι µὲν γὰρ λέγουσιν µὴ εἶ- 8
ναι ἀνάστασιν µηδὲ ἄγγελον µήτε πνεῦµα ϕαρισαῖοι

δὲ ὁµολογοῦσιν τὰ ἀµφότερα. ἐγένετο δὲ κραυγὴ 9
µεγάλη καὶ ἀναστάντες οἱ γραµµατεῖς τοῦ µέρους τῶν

ϕαρισαίων διεµάχοντο λέγοντες οὐδὲν κακὸν εὑρίσκο-
µεν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ εἰ δὲ πνεῦµα ἐλάλησεν αὐ-
τῷ ἢ ἄγγελος µὴ ϑεοµαχωµεν. πολλῆς δὲ γενοµέ- 10
νης στάσεως εὐλαβηθεὶς ὁ χιλίαρχος µὴ διασπασθῇ

ὁ παῦλος ὑπ’ αὐτῶν ἐκέλευσεν τὸ στράτευµα κατα-
ὰν ἁρπάσαι αὐτὸν ἐκ µέσου αὐτῶν ἄγειν τε εἰς τὴν
παρεµβολήν. τῇ δὲ ἐπιούσῃ νυκτὶ ἐπιστὰς αὐτῷ ὁ κύ- 11
ιος εἶπεν ϑάρσει παῦλε ὡς γὰρ διεµαρτύρω τὰ περὶ

ἐµοῦ εἰς ἰερουσαλὴµ οὕτως σε δεῖ καὶ εἰς ῥώµην µαρ-
________________________________________________________________________________
374 ΠΡΑΞΕΙΣ 23:12–21
12 τυρῆσαι. γενοµένης δὲ ἡµέρας ποιήσαντες τινες τῶν

ἰουδαίων συστροφὴν ἀνεθεµάτισαν ἑαυτοὺς λέγοντες
µήτε ϕαγεῖν µήτε πίειν ἕως οὗ ἀποκτείνωσιν τὸν παῦ-
13 λον. ἦσαν δὲ πλείους τεσσαράκοντα οἱ ταύτην τὴν
14 συνωµοσίαν πεποιηκότες. οἵτινες προσελθόντες τοῖς
ἀρχιερεῦσιν καὶ τοῖς πρεσβυτέροις εἶπον ἀναθέµατι
ἀνεθεµατίσαµεν ἑαυτοὺς µηδενὸς γεύσασθαι ἕως οὗ
15 ἀποκτείνωµεν τὸν παῦλον. νῦν οὖν ὑµεῖς ἐµφανί-
σατε τῷ χιλιάρχῳ σὺν τῷ συνεδρίῳ ὅπως αὔριον αὐ-
τὸν καταγάγῃ πρὸς ὑµᾶς ὡς µέλλοντας διαγινώσκειν
ἀκριβέστερον τὰ περὶ αὐτοῦ ἡµεῖς δὲ πρὸ τοῦ ἐγγίσαι
16 αὐτὸν ἕτοιµοί ἐσµεν τοῦ ἀνελεῖν αὐτόν. ἀκούσας δὲ
ὁ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς παύλου τό ἔνεδρον παραγενόµε-
νος καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν παρεµβολὴν ἀπήγγειλεν τῷ
17 παύλῳ. προσκαλεσάµενος δὲ ὁ παῦλος ἕνα τῶν ἑκα-
τονταρχῶν ἔφη τὸν νεανίαν τοῦτον ἀπάγαγε πρὸς τὸν
18 χιλίαρχον ἔχει γὰρ τι ἀπαγγεῖλαί αὐτῷ. ὁ µὲν οὖν
παραλαβὼν αὐτὸν ἤγαγεν πρὸς τὸν χιλίαρχον καὶ ϕη-
σίν ὁ δέσµιος παῦλος προσκαλεσάµενός µε ἠρώτησεν
τοῦτον τὸν νεανίαν ἀγαγεῖν πρὸς σέ ἔχοντά τι λαλῆ-
19 σαί σοι. ἐπιλαβόµενος δὲ τῆς χειρὸς αὐτοῦ ὁ χιλίαρ-
χος καὶ ἀναχωρήσας κατ’ ἰδίαν ἐπυνθάνετο τί ἐστιν ὃ
20 ἔχεις ἀπαγγεῖλαί µοι. εἶπεν δὲ ὅτι οἱ ἰουδαῖοι συνέ-
ϑεντο τοῦ ἐρωτῆσαί σε ὅπως αὔριον εἰς τὸ συνέδριον
καταγάγῃς τὸν παῦλον ὡς µέλλοντές τι ἀκριβέστερον
21 πυνθάνεσθαι περὶ αὐτοῦ. σὺ οὖν µὴ πεισθῇς αὐτοῖς
ἐνεδρεύουσιν γὰρ αὐτὸν ἐξ αὐτῶν ἄνδρες πλείους τεσ-
________________________________________________________________________________
σαράκοντα οἵτινες ἀνεθεµάτισαν ἑαυτοὺς µήτε ϕαγεῖν

µήτε πιεῖν ἕως οὗ ἀνέλωσιν αὐτόν καὶ νῦν ἕτοιµοι εἰ-
σιν προσδεχόµενοι τὴν ἀπὸ σοῦ ἐπαγγελίαν. ὁ µὲν 22
οὖν χιλίαρχος ἀπέλυσεν τὸν νεανίαν παραγγείλας µη-

δενὶ ἐκλαλῆσαι ὅτι ταῦτα ἐνεφάνισας πρός µε. καὶ 23
προσκαλεσάµενος δύο τινὰς τῶν ἑκατονταρχῶν εἶπεν

ἑτοιµάσατε στρατιώτας διακοσίους ὅπως πορευθῶσιν
ἕως καισαρείας καὶ ἱππεῖς ἑβδοµήκοντα καὶ δεξιολά-
ους διακοσίους ἀπὸ τρίτης ὥρας τῆς νυκτός. κτήνη 24
τε παραστῆσαι ἵνα ἐπιβιβάσαντες τὸν παῦλον διασώ-

σωσιν πρὸς ϕήλικα τὸν ἡγεµόνα. γράψας ἐπιστολὴν 25
περιέχουσαν τὸν τύπον τοῦτον. κλαύδιος λυσίας τῷ 26
κρατίστῳ ἡγεµόνι ϕήλικι χαίρειν. τὸν ἄνδρα τοῦτον 27
συλληφθε΄ντα ὑπὸ τῶν ἰουδαίων καὶ µέλλοντα ἀναιρεῖ-

σθαι ὑπ’ αὐτῶν ἐπιστὰς σὺν τῷ στρατεύµατι ἐξειλόµην
αὐτὸν µαθὼν ὅτι ῥωµαῖός ἐστιν. ουλόµενός δὲ γνῶ- 28
ναι τὴν αἰτίαν δι’ ἣν ἐνεκάλουν αὐτῷ κατήγαγον αὐτὸν

εἰς τὸ συνέδριον αὐτῶν. ὃν εὗρον ἐγκαλούµενον περὶ 29
ητηµάτων τοῦ νόµου αὐτῶν µηδὲν δὲ ἄξιον ϑανάτου ἢ

δεσµῶν ἔγκληµα ἔχοντα. µηνυθείσης δέ µοι ἐπιβου- 30
λῆς εἰς τὸν ἄνδρα µελλείν ἔσεσθαι ὑπὸ τῶν ἰουδαίων

ἐξαυτῆς ἔπεµψα πρὸς σέ παραγγείλας καὶ τοῖς κατη-
γόροις λέγειν τὰ πρὸς αὐτὸν ἐπὶ σοῦ ἔρρωσο. οἱ µὲν 31
οὖν στρατιῶται κατὰ τὸ διατεταγµένον αὐτοῖς ἀναλα-

όντες τὸν παῦλον ἤγαγον διὰ τὴς νυκτὸς εἰς τὴν ἀν-
τιπατρίδα. τῇ δὲ ἐπαύριον ἐάσαντες τοὺς ἱππεῖς πο- 32
εύεσθαι σὺν αὐτῷ ὑπέστρεψαν εἰς τὴν παρεµβολήν.
________________________________________________________________________________
376 ΠΡΑΞΕΙΣ 23:33–24:10
33 οἵτινες εἰσελθόντες εἰς τὴν καισάρειαν καὶ ἀναδόντες

τὴν ἐπιστολὴν τῷ ἡγεµόνι παρέστησαν καὶ τὸν παῦ-
34 λον αὐτῷ. ἀναγνοὺς δὲ ὁ ἡγεµὼν καὶ ἐπερωτήσας ἐκ
ποίας ἐπαρχίας ἐστὶν καὶ πυθόµενος ὅτι ἀπὸ κιλικίας.
35 διακούσοµαί σου ἔφη ὅταν καὶ οἱ κατήγοροί σου πα-
αγένωνται ἐκέλευσεν τε αὐτόν ἐν τῷ πραιτωρίῳ τοῦ
ἡρώδου ϕυλάσσεσθαι.
24 µετὰ δὲ πέντε ἡµέρας κατέβη ὁ ἀρχιερεὺς ἁνα-
νίας µετὰ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ῥήτορος τερτύλλου τι-
νός οἵτινες ἐνεφάνισαν τῷ ἡγεµόνι κατὰ τοῦ παύλου.
2 κληθέντος δὲ αὐτοῦ ἤρξατο κατηγορεῖν ὁ τέρτυλλος
λέγων πολλῆς εἰρήνης τυγχάνοντες διὰ σοῦ καὶ κατορ-
ϑωµάτων γινοµένων τῷ ἔθνει τούτῳ διὰ τῆς σῆς προ-
3 νοίας. πάντῃ τε καὶ πανταχοῦ ἀποδεχόµεθα κράτιστε
4 ϕῆλιξ µετὰ πάσης εὐχαριστίας. ἵνα δὲ µὴ ἐπὶ πλεῖόν
σε ἐγκόπτω παρακαλῶ ἀκοῦσαί σε ἡµῶν συντόµως τῇ
5 σῇ ἐπιεικείᾳ. εὑρόντες γὰρ τὸν ἄνδρα τοῦτον λοιµὸν
καὶ κινοῦντα στάσιν πᾶσιν τοῖς ἰουδαίοις τοῖς κατὰ τὴν
οἰκουµένην πρωτοστάτην τε τῆς τῶν ναζωραίων αἱρέ-
6 σεως. ὃς καὶ τὸ ἱερὸν ἐπείρασεν εβηλῶσαι ὃν καὶ
ἐκρατήσαµεν καὶ κατά τόν ἡµέτερον νόµον ἠθελήσα-
7 µεν κρίνειν. παρελθὼν δὲ λυσίας ὁ χιλιαρχος µετὰ
8 πολλῆς ίας ἐκ τῶν χειρῶν ἡµῶν ἀπήγαγεν. κελεύσας
τούς κατηγόρους αὐτοῦ ἔρχεσθαι ἐπί σέ παρ’ οὗ δυ-
νήσῃ αὐτὸς ἀνακρίνας περὶ πάντων τούτων ἐπιγνῶναι
9 ὧν ἡµεῖς κατηγοροῦµεν αὐτοῦ. συνέθεντο δὲ καὶ
10 οἱ ἰουδαῖοι ϕάσκοντες ταῦτα οὕτως ἔχειν. ἀπεκρίθη
________________________________________________________________________________
δέ ὁ παῦλος νεύσαντος αὐτῷ τοῦ ἡγεµόνος λέγειν ἐκ

πολλῶν ἐτῶν ὄντα σε κριτὴν τῷ ἔθνει τούτῳ ἐπιστά-
µενος εὐθύµοτερον τὰ περὶ ἐµαυτοῦ ἀπολογοῦµαι.
δυναµένου σου γνῶναι ὅτι οὐ πλείους εἰσίν µοι ἡµέ- 11
αι ἤ δεκαδύο ἀφ’ ἡς ἀνέβην προσκυνήσων ἐν ἰερου-

σαλήµ. καὶ οὔτε ἐν τῷ ἱερῷ εὗρόν µε πρός τινα δια- 12
λεγόµενον ἢ ἐπισύστασιν ποιοῦντα ὄχλου οὔτε ἐν ταῖς

συναγωγαῖς οὔτε κατὰ τὴν πόλιν. ο΄ὐτε παραστῆσαι 13
µε δύνανταί περὶ ὧν νῦν κατηγοροῦσίν µου. ὁµολογῶ 14
δὲ τοῦτό σοι ὅτι κατὰ τὴν ὁδὸν ἣν λέγουσιν αἵρεσιν οὕ-

τως λατρεύω τῷ πατρῴῳ ϑεῷ πιστεύων πᾶσιν τοῖς κατὰ
τὸν νόµον καὶ τοῖς προφήταις γεγραµµένοις. ἐλπίδα 15
ἔχων εἰς τὸν ϑεόν ἣν καὶ αὐτοὶ οὗτοι προσδέχονται

ἀνάστασιν µέλλειν ἔσεσθαι νεκρῶν δικαίων τε καὶ ἀδί-
κων. ἐν τούτῳ δὲ αὐτὸς ἀσκῶ ἀπρόσκοπον συνείδησιν 16
ἔχειν πρὸς τὸν ϑεὸν καὶ τοὺς ἀνθρώπους διαπαντός.

δι’ ἐτῶν δὲ πλειόνων παρεγενόµην ἐλεηµοσύνας ποιή- 17
σων εἰς τὸ ἔθνος µου καὶ προσφοράς. ἐν οἷς εὗρόν 18
µε ἡγνισµένον ἐν τῷ ἱερῷ οὐ µετὰ ὄχλου οὐδὲ µετὰ

ϑορύβου τινές δέ ἀπό τῆς ἀσίας ἰουδαῖοί. οὓς δεῖ 19
ἐπὶ σοῦ παρεῖναι καὶ κατηγορεῖν εἴ τι ἔχοιεν πρὸς µέ.

ἢ αὐτοὶ οὗτοι εἰπάτωσαν εἴ τί εὗρον ἐν ἐµοὶ ἀδίκηµα 20
στάντος µου ἐπὶ τοῦ συνεδρίου. ἢ περὶ µιᾶς ταύτης 21
ϕωνῆς ἡς ἔκραξα ἑστὼς ἐν αὐτοῖς ὅτι περὶ ἀναστάσεως

νεκρῶν ἐγὼ κρίνοµαι σήµερον ὑφ’ ὑµῶν. ἀκούσας δὲ 22
ταῦτα ὁ ϕῆλιξ ἀνεβάλετο αὐτοὺς ἀκριβέστερον εἰδὼς

τὰ περὶ τῆς ὁδοῦ εἴπων ὅταν λυσίας ὁ χιλίαρχος κα-
________________________________________________________________________________
378 ΠΡΑΞΕΙΣ 24:23–25:6
23 ταβῇ διαγνώσοµαι τὰ καθ’ ὑµᾶς. διαταξάµενος τε τῷ

ἑκατοντάρχῃ τηρεῖσθαι τὸν παῦλον ἔχειν τε ἄνεσιν καὶ
µηδένα κωλύειν τῶν ἰδίων αὐτοῦ ὑπηρετεῖν ἢ προσέρ-
24 χεσθαι αὐτῷ. µετὰ δὲ ἡµέρας τινὰς παραγενόµενος ὁ
ϕῆλιξ σὺν δρουσίλλῃ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ οὔσῃ ἰουδαίᾳ
µετεπέµψατο τὸν παῦλον καὶ ἤκουσεν αὐτοῦ περὶ τῆς
25 εἰς χριστὸν πίστεως. διαλεγοµένου δὲ αὐτοῦ περὶ δι-
καιοσύνης καὶ ἐγκρατείας καὶ τοῦ κρίµατος τοῦ µέλ-
λοντος ἔσεσθαι ἔµφοβος γενόµενος ὁ ϕῆλιξ ἀπεκρίθη
τὸ νῦν ἔχον πορεύου καιρὸν δὲ µεταλαβὼν µετακαλέ-
26 σοµαί σε. ἅµα δὲ καὶ ἐλπίζων ὅτι χρήµατα δοθήσεται
αὐτῷ ὑπὸ τοῦ παύλου ὅπως λύσῃ αὐτὸν διὸ καὶ πυκ-
27 νότερον αὐτὸν µεταπεµπόµενος ὡµίλει αὐτῷ. διετίας
δὲ πληρωθείσης ἔλαβεν διάδοχον ὁ ϕῆλιξ πόρκιον ϕῆ-
στον ϑέλων τε χάριτας καταθέσθαι τοῖς ἰουδαίοις ὁ ϕῆ-
λιξ κατέλιπεν τὸν παῦλον δεδεµένον.
25 ϕῆστος οὖν ἐπιβὰς τῇ ἐπαρχίᾳ µετὰ τρεῖς ἡµέρας
2 ἀνέβη εἰς ἱεροσόλυµα ἀπὸ καισαρείας. ἐνεφάνισάν
δὲ αὐτῷ ὁ ἀρχιερεύς καὶ οἱ πρῶτοι τῶν ἰουδαίων κατὰ
3 τοῦ παύλου καὶ παρεκάλουν αὐτὸν. αἰτούµενοι χάριν
κατ’ αὐτοῦ ὅπως µεταπέµψηται αὐτὸν εἰς ἰερουσαλήµ
4 ἐνέδραν ποιοῦντες ἀνελεῖν αὐτὸν κατὰ τὴν ὁδόν. ὁ
µὲν οὖν ϕῆστος ἀπεκρίθη τηρεῖσθαι τὸν παῦλον ἐν
καισαρείᾳ ἑαυτὸν δὲ µέλλειν ἐν τάχει ἐκπορεύεσθαι.
5 οἱ οὖν δυνατοὶ ἐν ὑµῖν ϕησίν συγκαταβάντες εἴ τί ἐστιν
6 ἐν τῷ ἀνδρὶ τούτω κατηγορείτωσαν αὐτοῦ. διατρίψας
δὲ ἐν αὐτοῖς ἡµέρας πλείους ἢ δέκα καταβὰς εἰς και-
________________________________________________________________________________
σάρειαν τῇ ἐπαύριον καθίσας ἐπὶ τοῦ ήµατος ἐκέλευ-

σεν τὸν παῦλον ἀχθῆναι. παραγενοµένου δὲ αὐτοῦ 7
περιέστησαν οἱ ἀπὸ ἱεροσολύµων καταβεβηκότες ἰου-

δαῖοι πολλὰ καὶ αρέα αἰτιάµατα ϕέροντες κατὰ τοῦ
παῦλου ἃ οὐκ ἴσχυον ἀποδεῖξαι. ἀπολογουµένου 8
αὐτοῦ ὅτι οὔτε εἰς τὸν νόµον τῶν ἰουδαίων οὔτε εἰς τὸ
ἱερὸν οὔτε εἰς καίσαρά τι ἥµαρτον. ὁ ϕῆστος δὲ τοῖς 9
ἰουδαίοις ϑέλων χάριν καταθέσθαι ἀποκριθεὶς τῷ παύ-

λῳ εἶπεν ϑέλεις εἰς ἱεροσόλυµα ἀναβὰς ἐκεῖ περὶ τού-
των κρίνεσθαι ἐπ’ ἐµοῦ. εἶπεν δὲ ὁ παῦλος ἐπὶ τοῦ ή- 10
µατος καίσαρός ἑστώς εἰµι οὗ µε δεῖ κρίνεσθαι ἰουδαί-

ους οὐδὲν ἠδίκησα ὡς καὶ σὺ κάλλιον ἐπιγινώσκεις.
εἰ µὲν γὰρ ἀδικῶ καὶ ἄξιον ϑανάτου πέπραχά τι οὐ πα- 11
αιτοῦµαι τὸ ἀποθανεῖν εἰ δὲ οὐδέν ἐστιν ὧν οὗτοι κα-

τηγοροῦσίν µου οὐδείς µε δύναται αὐτοῖς χαρίσασθαι
καίσαρα ἐπικαλοῦµαι. τότε ὁ ϕῆστος συλλαλήσας 12
µετὰ τοῦ συµβουλίου ἀπεκρίθη καίσαρα ἐπικέκλησαι

ἐπὶ καίσαρα πορεύσῃ. ἡµερῶν δὲ διαγενοµένων τι- 13
νῶν ἀγρίππας ὁ ασιλεὺς καὶ ερνίκη κατήντησαν εἰς

καισάρειαν ἀσπασόµενοι τὸν ϕῆστον. ὡς δὲ πλείους 14
ἡµέρας διέτριβον ἐκεῖ ὁ ϕῆστος τῷ ασιλεῖ ἀνέθετο τὰ

κατὰ τὸν παῦλον λέγων ἀνήρ τίς ἐστιν καταλελειµµέ-
νος ὑπὸ ϕήλικος δέσµιος. περὶ οὗ γενοµένου µου εἰς 15
ἱεροσόλυµα ἐνεφάνισαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτε-

οι τῶν ἰουδαίων αἰτούµενοι κατ’ αὐτοῦ δίκην. πρὸς 16
οὓς ἀπεκρίθην ὅτι οὐκ ἔστιν ἔθος ῥωµαίοις χαρίζεσθαί

τινα ἄνθρωπον εἰς ἀπώλειαν πρὶν ἢ ὁ κατηγορούµε-
________________________________________________________________________________
380 ΠΡΑΞΕΙΣ 25:17–26
νος κατὰ πρόσωπον ἔχοι τοὺς κατηγόρους τόπον τε

17 ἀπολογίας λάβοι περὶ τοῦ ἐγκλήµατος. συνελθόντων
οὖν αὐτῶν ἐνθάδε ἀναβολὴν µηδεµίαν ποιησάµενος
τῇ ἑξῆς καθίσας ἐπὶ τοῦ ήµατος ἐκέλευσα ἀχθῆναι
18 τὸν ἄνδρα. περὶ οὗ σταθέντες οἱ κατήγοροι οὐδε-
19 µίαν αἰτίαν ἐπέφερον ὧν ὑπενόουν ἐγὼ. ητήµατα δέ
τινα περὶ τῆς ἰδίας δεισιδαιµονίας εἶχον πρὸς αὐτὸν
καὶ περί τινος ἰησοῦ τεθνηκότος ὃν ἔφασκεν ὁ παῦλος
20 ῆν. ἀπορούµενος δὲ ἐγὼ εἰς τὴν περὶ τούτου ήτησιν
ἔλεγον εἰ ούλοιτο πορεύεσθαι εἰς ἰερουσαλήµ κἀκεῖ
21 κρίνεσθαι περὶ τούτων. τοῦ δὲ παύλου ἐπικαλεσαµέ-
νου τηρηθῆναι αὐτὸν εἰς τὴν τοῦ σεβαστοῦ διάγνωσιν
ἐκέλευσα τηρεῖσθαι αὐτὸν ἕως οὗ πέµψω αὐτὸν πρὸς
22 καίσαρα. ἀγρίππας δὲ πρὸς τὸν ϕῆστον ἔφη ἐβου-
λόµην καὶ αὐτὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀκοῦσαι ὁ δὲ αὔριον
23 ϕησίν ἀκούσῃ αὐτοῦ. τῇ οὖν ἐπαύριον ἐλθόντος τοῦ
ἀγρίππα καὶ τῆς ερνίκης µετὰ πολλῆς ϕαντασίας καὶ
εἰσελθόντων εἰς τὸ ἀκροατήριον σύν τε τοῖς χιλιάρχοις
καὶ ἀνδράσιν τοῖς κατ’ ἐξοχὴν οὖσιν τῆς πόλεως καὶ
24 κελεύσαντος τοῦ ϕήστου ἤχθη ὁ παῦλος. καί ϕησιν ὁ
ϕῆστος ἀγρίππα ασιλεῦ καὶ πάντες οἱ συµπαρόντες
ἡµῖν ἄνδρες ϑεωρεῖτε τοῦτον περὶ οὗ πᾶν τὸ πλῆθος
τῶν ἰουδαίων ἐνέτυχόν µοι ἔν τε ἱεροσολύµοις καὶ ἐν-
25 ϑάδε ἐπιβοῶντες µὴ δεῖν ῆν αὐτὸν µηκέτι. ἐγὼ δὲ
καταλαβόµενος µηδὲν ἄξιον ϑανάτου αὐτὸν πεπραχέ-
ναι καὶ αὐτοῦ δὲ τούτου ἐπικαλεσαµένου τὸν σεβαστὸν
26 ἔκρινα πέµπειν αὐτὸν. περὶ οὗ ἀσφαλές τι γράψαι τῷ
________________________________________________________________________________
κυρίῳ οὐκ ἔχω διὸ προήγαγον αὐτὸν ἐφ’ ὑµῶν καὶ µά-
λιστα ἐπὶ σοῦ ασιλεῦ ἀγρίππα ὅπως τῆς ἀνακρίσεως
γενοµένης σχῶ τί γράψαι. ἄλογον γάρ µοι δοκεῖ πέµ- 27
ποντα δέσµιον µὴ καὶ τὰς κατ’ αὐτοῦ αἰτίας σηµᾶναι.

ἀγρίππας δὲ πρὸς τὸν παῦλον ἔφη ἐπιτρέπεταί σοι 26
ὑπὲρ σεαυτοῦ λέγειν τότε ὁ παῦλος ἀπελογεῖτο ἐκτεί-

νας τὴν χεῖρα. περὶ πάντων ὧν ἐγκαλοῦµαι ὑπὸ 2
ἰουδαίων ασιλεῦ ἀγρίππα ἥγηµαι ἐµαυτὸν µακάριον

µέλλων ἀπολογεῖσθαι ἐπὶ σοῦ σήµερον. µάλιστα γνώ- 3
στην ὄντα σε πάντων τῶν κατὰ ἰουδαίους ἐθῶν τε καὶ

ητηµάτων διὸ δέοµαι σου µακροθύµως ἀκοῦσαί µου.
τὴν µὲν οὖν ίωσίν µου τὴν ἐκ νεότητος τὴν ἀπ’ ἀρ- 4
χῆς γενοµένην ἐν τῷ ἔθνει µου ἔν ἱεροσολύµοις ἴσασιν

πάντες οἱ ἰουδαῖοι. προγινώσκοντές µε ἄνωθεν ἐὰν 5
ϑέλωσιν µαρτυρεῖν ὅτι κατὰ τὴν ἀκριβεστάτην αἵρεσιν

τῆς ἡµετέρας ϑρησκείας ἔζησα ϕαρισαῖος. καὶ νῦν ἐπ’ 6
ἐλπίδι τῆς πρὸς τοὺς πατέρας ἐπαγγελίας γενοµένης

ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ ἕστηκα κρινόµενος. εἰς ἣν τὸ δωδεκά- 7
ϕυλον ἡµῶν ἐν ἐκτενείᾳ νύκτα καὶ ἡµέραν λατρεῦον

ἐλπίζει καταντῆσαι περὶ ἡς ἐλπίδος ἐγκαλοῦµαι ασι-
λεῦ ἀγρίππα ὑπὸ τῶν ἰουδαίων. τί ἄπιστον κρίνεται 8
παρ’ ὑµῖν εἰ ὁ ϑεὸς νεκροὺς ἐγείρει. ἐγὼ µὲν οὖν 9
ἔδοξα ἐµαυτῷ πρὸς τὸ ὄνοµα ἰησοῦ τοῦ ναζωραίου δεῖν

πολλὰ ἐναντία πρᾶξαι. ὃ καὶ ἐποίησα ἐν ἱεροσολύ- 10
µοις καὶ πολλούς τῶν ἁγίων ἐγὼ ϕυλακαῖς κατέκλεισα

τὴν παρὰ τῶν ἀρχιερέων ἐξουσίαν λαβών ἀναιρουµέ-
νων τε αὐτῶν κατήνεγκα ψῆφον. καὶ κατὰ πάσας 11
________________________________________________________________________________
382 ΠΡΑΞΕΙΣ 26:12–22
τὰς συναγωγὰς πολλάκις τιµωρῶν αὐτοὺς ἠνάγκαζον

λασφηµεῖν περισσῶς τε ἐµµαινόµενος αὐτοῖς ἐδίω-
12 κον ἕως καὶ εἰς τὰς ἔξω πόλεις. ἐν οἷς καὶ πορευό-
µενος εἰς τὴν δαµασκὸν µετ’ ἐξουσίας καὶ ἐπιτροπῆς
13 τῆς παρὰ τῶν ἀρχιερέων. ἡµέρας µέσης κατὰ τὴν
ὁδὸν εἶδον ασιλεῦ οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν λαµπρότητα
τοῦ ἡλίου περιλάµψαν µε ϕῶς καὶ τοὺς σὺν ἐµοὶ πο-
14 ευοµένους. πάντων δέ καταπεσόντων ἡµῶν εἰς τὴν
γῆν ἤκουσα ϕωνὴν λαλοῦσαν πρός µε καὶ λέγουσαν
τῇ ἑβραΐδι διαλέκτῳ σαοὺλ σαούλ τί µε διώκεις σκλη-
15 όν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν. ἐγὼ δὲ εἶπον τίς εἶ
16 κύριε ὁ δὲ εἶπεν ἐγώ εἰµι ἰησοῦς ὃν σὺ διώκεις. ἀλλὰ
ἀνάστηθι καὶ στῆθι ἐπὶ τοὺς πόδας σου εἰς τοῦτο γὰρ
ὤφθην σοι προχειρίσασθαί σε ὑπηρέτην καὶ µάρτυρα
17 ὧν τε εἶδές ὧν τε ὀφθήσοµαί σοι. ἐξαιρούµενός σε
ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἐθνῶν εἰς οὓς νῦν σε ἀποστέλλω.
18 ἀνοῖξαι ὀφθαλµοὺς αὐτῶν τοῦ ἐπιστρέψαι ἀπὸ σκό-
τους εἰς ϕῶς καὶ τῆς ἐξουσίας τοῦ σατανᾶ ἐπὶ τὸν ϑεόν
τοῦ λαβεῖν αὐτοὺς ἄφεσιν ἁµαρτιῶν καὶ κλῆρον ἐν τοῖς
19 ἡγιασµένοις πίστει τῇ εἰς ἐµέ. ὅθεν ασιλεῦ ἀγρίππα
20 οὐκ ἐγενόµην ἀπειθὴς τῇ οὐρανίῳ ὀπτασίᾳ. ἀλλὰ
τοῖς ἐν δαµασκῷ πρῶτόν καὶ ἱεροσολύµοις εἰς πᾶσάν
τε τὴν χώραν τῆς ἰουδαίας καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγέλ-
λων µετανοεῖν καὶ ἐπιστρέφειν ἐπὶ τὸν ϑεόν ἄξια τῆς
21 µετανοίας ἔργα πράσσοντας. ἕνεκα τούτων µε οἵ ἰου-
δαῖοι συλλαβόµενοι ἐν τῷ ἱερῷ ἐπειρῶντο διαχειρίσα-
22 σθαι. ἐπικουρίας οὖν τυχὼν τῆς παρὰ τοῦ ϑεοῦ ἄχρι
________________________________________________________________________________
τῆς ἡµέρας ταύτης ἕστηκα µαρτυρούµενος µικρῷ τε

καὶ µεγάλῳ οὐδὲν ἐκτὸς λέγων ὧν τε οἱ προφῆται ἐλά-
λησαν µελλόντων γίνεσθαι καὶ µωσῆς. εἰ παθητὸς ὁ 23
χριστός εἰ πρῶτος ἐξ ἀναστάσεως νεκρῶν ϕῶς µέλλει

καταγγέλλειν τῷ λαῷ καὶ τοῖς ἔθνεσιν. ταῦτα δὲ αὐτοῦ 24
ἀπολογουµένου ὁ ϕῆστος µεγάλῃ τῇ ϕωνῇ ἔφη µαίνῃ

παῦλε τὰ πολλά σε γράµµατα εἰς µανίαν περιτρέπει.
ὁ δὲ οὐ µαίνοµαι ϕησίν κράτιστε ϕῆστε ἀλλ’ ἀληθείας 25
καὶ σωφροσύνης ῥήµατα ἀποφθέγγοµαι. ἐπίσταται 26
γὰρ περὶ τούτων ὁ ασιλεύς πρὸς ὃν καὶ παρρησιαζό-

µενος λαλῶ λανθάνειν γὰρ αὐτὸν τι τούτων οὐ πείθο-
µαι οὐδέν οὐ γάρ ἐστιν ἐν γωνίᾳ πεπραγµένον τοῦτο.
πιστεύεις ασιλεῦ ἀγρίππα τοῖς προφήταις οἶδα ὅτι 27
πιστεύεις. ὁ δὲ ἀγρίππας πρὸς τὸν παῦλον ἔφη ἐν 28
ὀλίγῳ µε πείθεις χριστιανὸν γενέσθαι. ὁ δὲ παῦλος 29
εἰπεν εὐξαίµην ἂν τῷ ϑεῷ καὶ ἐν ὀλίγῳ καὶ ἐν πολ-

λῷ οὐ µόνον σὲ ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς ἀκούοντάς µου
σήµερον γενέσθαι τοιούτους ὁποῖος κἀγώ εἰµι παρε-
κτὸς τῶν δεσµῶν τούτων. καὶ ταῦτα εἰπόντος αὐτοῦ 30
ἀνέστη ὁ ασιλεὺς καὶ ὁ ἡγεµὼν ἥ τε ερνίκη καὶ οἱ

συγκαθήµενοι αὐτοῖς. καὶ ἀναχωρήσαντες ἐλάλουν 31
πρὸς ἀλλήλους λέγοντες ὅτι οὐδὲν ϑανάτου ἄξιον ἢ

δεσµῶν πράσσει ὁ ἄνθρωπος οὗτος. ἀγρίππας δὲ τῷ 32
ϕήστῳ ἔφη ἀπολελύσθαι ἐδύνατο ὁ ἄνθρωπος οὗτος εἰ

µὴ ἐπεκέκλητο καίσαρα.
ὡς δὲ ἐκρίθη τοῦ ἀποπλεῖν ἡµᾶς εἰς τὴν ἰταλίαν 27
παρεδίδουν τόν τε παῦλον καί τινας ἑτέρους δεσµώ-
________________________________________________________________________________
384 ΠΡΑΞΕΙΣ 27:2–12
τας ἑκατοντάρχῃ ὀνόµατι ἰουλίῳ σπείρης σεβαστῆς.

2 ἐπιβάντες δὲ πλοίῳ ἀδραµυττηνῷ µέλλοντες πλεῖν τοὺς
κατὰ τὴν ἀσίαν τόπους ἀνήχθηµεν ὄντος σὺν ἡµῖν
3 ἀριστάρχου µακεδόνος ϑεσσαλονικέως. τῇ τε ἑτέ-
ᾳ κατήχθηµεν εἰς σιδῶνα ϕιλανθρώπως τε ὁ ἰούλιος
τῷ παύλῳ χρησάµενος ἐπέτρεψεν πρὸς ϕίλους πο-
4 ευθέντα ἐπιµελείας τυχεῖν. κἀκεῖθεν ἀναχθέντες
ὑπεπλεύσαµεν τὴν κύπρον διὰ τὸ τοὺς ἀνέµους εἶ-
5 ναι ἐναντίους. τό τε πέλαγος τὸ κατὰ τὴν κιλικίαν καὶ
παµφυλίαν διαπλεύσαντες κατήλθοµεν εἰς µύρα τῆς
6 λυκίας. κἀκεῖ εὑρὼν ὁ ἑκατόνταρχος πλοῖον ἀλεξαν-
δρῖνον πλέον εἰς τὴν ἰταλίαν ἐνεβίβασεν ἡµᾶς εἰς αὐ-
7 τό. ἐν ἱκαναῖς δὲ ἡµέραις ραδυπλοοῦντες καὶ µόλις
γενόµενοι κατὰ τὴν κνίδον µὴ προσεῶντος ἡµᾶς τοῦ
ἀνέµου ὑπεπλεύσαµεν τὴν κρήτην κατὰ σαλµώνην.
8 µόλις τε παραλεγόµενοι αὐτὴν ἤλθοµεν εἰς τόπον τι-
νὰ καλούµενον καλοὺς λιµένας ᾧ ἐγγὺς ἦν πόλις λα-
9 σαία. ἱκανοῦ δὲ χρόνου διαγενοµένου καὶ ὄντος ἤδη
ἐπισφαλοῦς τοῦ πλοὸς διὰ τὸ καὶ τὴν νηστείαν ἤδη πα-
10 εληλυθέναι παρῄνει ὁ παῦλος. λέγων αὐτοῖς ἄνδρες
ϑεωρῶ ὅτι µετὰ ὕβρεως καὶ πολλῆς ηµίας οὐ µόνον
τοῦ ϕορ΄του καὶ τοῦ πλοίου ἀλλὰ καὶ τῶν ψυχῶν ἡµῶν
11 µέλλειν ἔσεσθαι τὸν πλοῦν. ὁ δὲ ἑκατόνταρχος τῷ κυ-
ερνήτῃ καὶ τῷ ναυκλήρῳ ἐπείθετο µᾶλλον ἢ τοῖς ὑπὸ
12 τοῦ παύλου λεγοµένοις. ἀνευθέτου δὲ τοῦ λιµένος
ὑπάρχοντος πρὸς παραχειµασίαν οἱ πλείους ἔθεντο
ουλὴν ἀναχθῆναι κἀκεῖθεν εἴπως δύναιντο καταντή-
________________________________________________________________________________
σαντες εἰς ϕοίνικα παραχειµάσαι λιµένα τῆς κρήτης

λέποντα κατὰ λίβα καὶ κατὰ χῶρον. ὑποπνεύσαντος 13
δὲ νότου δόξαντες τῆς προθέσεως κεκρατηκέναι ἄραν-

τες ἆσσον παρελέγοντο τὴν κρήτην. µετ’ οὐ πολὺ δὲ 14
ἔβαλεν κατ’ αὐτῆς ἄνεµος τυφωνικὸς ὁ καλούµενος

εὐροκλύδων. συναρπασθέντος δὲ τοῦ πλοίου καὶ µὴ 15
δυναµένου ἀντοφθαλµεῖν τῷ ἀνέµῳ ἐπιδόντες ἐφερό-

µεθα. νησίον δέ τι ὑποδραµόντες καλούµενον κλαύ- 16
δην µόλις ἰσχύσαµεν περικρατεῖς γενέσθαι τῆς σκά-

ϕης. ἣν ἄραντες οηθείαις ἐχρῶντο ὑποζωννύντες 17
τὸ πλοῖον ϕοβούµενοί τε µὴ εἰς τὴν σύρτιν ἐκπέσωσιν

χαλάσαντες τὸ σκεῦος οὕτως ἐφέροντο. σφοδρῶς δὲ 18
χειµαζοµένων ἡµῶν τῇ ἑξῆς ἐκβολὴν ἐποιοῦντο. καὶ 19
τῇ τρίτῃ αὐτόχειρες τὴν σκευὴν τοῦ πλοίου ἔρριψα-

µεν. µήτε δὲ ἡλίου µήτε ἄστρων ἐπιφαινόντων ἐπὶ 20
πλείονας ἡµέρας χειµῶνός τε οὐκ ὀλίγου ἐπικειµέ-

νου λοιπὸν περιῃρεῖτο πᾶσα ἐλπὶς τοῦ σῴζεσθαι ἡµᾶς.
πολλῆς δέ ἀσιτίας ὑπαρχούσης τότε σταθεὶς ὁ παῦλος 21
ἐν µέσῳ αὐτῶν εἶπεν ἔδει µέν ὦ ἄνδρες πειθαρχήσαν-

τάς µοι µὴ ἀνάγεσθαι ἀπὸ τῆς κρήτης κερδῆσαί τε τὴν
ὕβριν ταύτην καὶ τὴν ηµίαν. καὶ τανῦν παραινῶ ὑµᾶς 22
εὐθυµεῖν ἀποβολὴ γὰρ ψυχῆς οὐδεµία ἔσται ἐξ ὑµῶν

πλὴν τοῦ πλοίου. παρέστη γάρ µοι τῇ νυκτὶ ταύτῃ 23
ἄγγελος τοῦ ϑεοῦ οὗ εἰµι ᾧ καὶ λατρεύω. λέγων µὴ 24
ϕοβοῦ παῦλε καίσαρί σε δεῖ παραστῆναι καὶ ἰδού κε-

χάρισταί σοι ὁ ϑεὸς πάντας τοὺς πλέοντας µετὰ σοῦ.
διὸ εὐθυµεῖτε ἄνδρες πιστεύω γὰρ τῷ ϑεῷ ὅτι οὕτως 25
________________________________________________________________________________
386 ΠΡΑΞΕΙΣ 27:26–38
26 ἔσται καθ’ ὃν τρόπον λελάληταί µοι. εἰς νῆσον δέ τινα

27 δεῖ ἡµᾶς ἐκπεσεῖν. ὡς δὲ τεσσαρεσκαιδεκάτη νὺξ
ἐγένετο διαφεροµένων ἡµῶν ἐν τῷ ἀδρίᾳ κατὰ µέσον
τῆς νυκτὸς ὑπενόουν οἱ ναῦται προσάγειν τινὰ αὐτοῖς
28 χώραν. καὶ ολίσαντες εὗρον ὀργυιὰς εἴκοσι ραχὺ
δὲ διαστήσαντες καὶ πάλιν ολίσαντες εὗρον ὀργυιὰς
29 δεκαπέντε. ϕοβούµενοί τε µήπως εἰς τραχεῖς τόπους
ἐκπέσωσιν ἐκ πρύµνης ῥίψαντες ἀγκύρας τέσσαρας
30 ηὔχοντο ἡµέραν γενέσθαι. τῶν δὲ ναυτῶν ητούν-
των ϕυγεῖν ἐκ τοῦ πλοίου καὶ χαλασάντων τὴν σκάφην
εἰς τὴν ϑάλασσαν προφάσει ὡς ἐκ πρώρας µελλόντων
31 ἀγκύρας ἐκτείνειν. εἶπεν ὁ παῦλος τῷ ἑκατοντάρ-
χῃ καὶ τοῖς στρατιώταις ἐὰν µὴ οὗτοι µείνωσιν ἐν τῷ
32 πλοίῳ ὑµεῖς σωθῆναι οὐ δύνασθε. τότε οἱ στρατιῶται
ἀπέκοψαν τὰ σχοινία τῆς σκάφης καὶ εἴασαν αὐτὴν
33 ἐκπεσεῖν. ἄχρι δὲ οὗ ἔµελλεν ἡµέρα γίνεσθαι πα-
εκάλει ὁ παῦλος ἅπαντας µεταλαβεῖν τροφῆς λέγων
τεσσαρεσκαιδεκάτην σήµερον ἡµέραν προσδοκῶντες
34 ἄσιτοι διατελεῖτε µηδὲν προσλαβόµενοι. διὸ παρα-
καλῶ ὑµᾶς προσλαβεῖν τροφῆς τοῦτο γὰρ πρὸς τῆς
ὑµετέρας σωτηρίας ὑπάρχει οὐδενὸς γὰρ ὑµῶν ϑρὶξ
35 ἐκ τῆς κεφαλῆς πεσεῖται. εἴπων δὲ ταῦτα καὶ λαβὼν
ἄρτον εὐχαρίστησεν τῷ ϑεῷ ἐνώπιον πάντων καὶ κλά-
36 σας ἤρξατο ἐσθίειν. εὔθυµοι δὲ γενόµενοι πάντες καὶ
37 αὐτοὶ προσελάβοντο τροφῆς. ἤµεν δὲ ἐν τῷ πλοίῳ αἱ
38 πᾶσαι ψυχαὶ διακόσιαι ἑβδοµήκονταέξ. κορεσθέντες
δὲ τροφῆς ἐκούφιζον τὸ πλοῖον ἐκβαλλόµενοι τὸν σῖ-
________________________________________________________________________________
τον εἰς τὴν ϑάλασσαν. ὅτε δὲ ἡµέρα ἐγένετο τὴν γῆν 39
οὐκ ἐπεγίνωσκον κόλπον δέ τινα κατενόουν ἔχοντα

αἰγιαλὸν εἰς ὃν ἐβουλεύσαντο εἰ δύναιντο ἐξῶσαι τὸ
πλοῖον. καὶ τὰς ἀγκύρας περιελόντες εἴων εἰς τὴν 40
ϑάλασσαν ἅµα ἀνέντες τὰς ευκτηρίας τῶν πηδαλίων

καὶ ἐπάραντες τὸν ἀρτέµονα τῇ πνεούσῃ κατεῖχον εἰς
τὸν αἰγιαλόν. περιπεσόντες δὲ εἰς τόπον διθάλασσον 41
ἐπώκειλαν τὴν ναῦν καὶ ἡ µὲν πρῷρα ἐρείσασα ἔµει-

νεν ἀσάλευτος ἡ δὲ πρύµνα ἐλύετο ὑπὸ τῆς ίας τῶν
κυµάτων. τῶν δὲ στρατιωτῶν ουλὴ ἐγένετο ἵνα τοὺς 42
δεσµώτας ἀποκτείνωσιν µήτις ἐκκολυµβήσας διαφύ-

γοι. ὁ δὲ ἑκατόνταρχος ουλόµενος διασῶσαι τὸν 43
παῦλον ἐκώλυσεν αὐτοὺς τοῦ ουλήµατος ἐκέλευσέν

τε τοὺς δυναµένους κολυµβᾶν ἀπορρίψαντας πρώτους
ἐπὶ τὴν γῆν ἐξιέναι. καὶ τοὺς λοιποὺς οὓς µὲν ἐπὶ σα- 44
νίσιν οὓς δὲ ἐπί τινων τῶν ἀπὸ τοῦ πλοίου καὶ οὕτως
ἐγένετο πάντας διασωθῆναι ἐπὶ τὴν γῆν.
καὶ διασωθέντες τότε ἐπέγνωσαν ὅτι µελίτη ἡ νῆσος 28
καλεῖται. οἵ δέ άρβαροι παρεῖχον οὐ τὴν τυχοῦσαν 2
ϕιλανθρωπίαν ἡµῖν ἀνάψαντες γὰρ πυρὰν προσελά-

οντο πάντας ἡµᾶς διὰ τὸν ὑετὸν τὸν ἐφεστῶτα καὶ
διὰ τὸ ψῦχος. συστρέψαντος δὲ τοῦ παύλου ϕρυγά- 3
νων πλῆθος καὶ ἐπιθέντος ἐπὶ τὴν πυράν ἔχιδνα ἐκ τῆς

ϑέρµης ἐξελθοῦσα καθῆψεν τῆς χειρὸς αὐτοῦ. ὡς δὲ 4
εἶδον οἱ άρβαροι κρεµάµενον τὸ ϑηρίον ἐκ τῆς χει-

ὸς αὐτοῦ ἔλεγον πρὸς ἀλλήλους πάντως ϕονεύς ἐστιν
ὁ ἄνθρωπος οὗτος ὃν διασωθέντα ἐκ τῆς ϑαλάσσης ἡ
________________________________________________________________________________
388 ΠΡΑΞΕΙΣ 28:5–16
5 δίκη ῆν οὐκ εἴασεν. ὁ µὲν οὖν ἀποτινάξας τὸ ϑη-

6 ίον εἰς τὸ πῦρ ἔπαθεν οὐδὲν κακόν. οἱ δὲ προσεδό-
κων αὐτὸν µέλλειν πίµπρασθαι ἢ καταπίπτειν ἄφνω
νεκρόν ἐπὶ πολὺ δὲ αὐτῶν προσδοκώντων καὶ ϑεω-
ούντων µηδὲν ἄτοπον εἰς αὐτὸν γινόµενον µεταβαλ-
7 λόµενοι ἔλεγον ϑεόν αὐτὸν εἶναι. ἐν δὲ τοῖς περὶ
τὸν τόπον ἐκεῖνον ὑπῆρχεν χωρία τῷ πρώτῳ τῆς νήσου
ὀνόµατι ποπλίῳ ὃς ἀναδεξάµενος ἡµᾶς τρεῖς ἡµέρας
8 ϕιλοφρόνως ἐξένισεν. ἐγένετο δὲ τὸν πατέρα τοῦ πο-
πλίου πυρετοῖς καὶ δυσεντερίᾳ συνεχόµενον κατακεῖ-
σθαι πρὸς ὃν ὁ παῦλος εἰσελθὼν καὶ προσευξάµενος
9 ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτῷ ἰάσατο αὐτόν. τούτου οὖν
γενοµένου καὶ οἱ λοιποὶ οἱ ἔχοντες ἀσθενείας ἐν τῇ
10 νήσῳ προσήρχοντο καὶ ἐθεραπεύοντο. οἳ καὶ πολ-
λαῖς τιµαῖς ἐτίµησαν ἡµᾶς καὶ ἀναγοµένοις ἐπέθεντο
11 τὰ πρὸς τὴν χρείαν. µετὰ δὲ τρεῖς µῆνας ἀνήχθηµεν
ἐν πλοίῳ παρακεχειµακότι ἐν τῇ νήσῳ ἀλεξανδρίνῳ
12 παρασήµῳ διοσκούροις. καὶ καταχθέντες εἰς συρα-
13 κούσας ἐπεµείναµεν ἡµέρας τρεῖς. ὅθεν περιελθόντες
κατηντήσαµεν εἰς ῥήγιον καὶ µετὰ µίαν ἡµέραν ἐπι-
γενοµένου νότου δευτεραῖοι ἤλθοµεν εἰς ποτιόλους.
14 οὗ εὑρόντες ἀδελφοὺς παρεκλήθηµεν ἐπ’ αὐτοῖς ἐπι-
µεῖναι ἡµέρας ἑπτά καὶ οὕτως εἰς τὴν ῥώµην ἤλθο-
15 µεν. κἀκεῖθεν οἱ ἀδελφοὶ ἀκούσαντες τὰ περὶ ἡµῶν
ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν ἡµῖν ἄχρις ἀππίου ϕόρου καὶ
τριῶν ταβερνῶν οὓς ἰδὼν ὁ παῦλος εὐχαριστήσας τῷ
16 ϑεῷ ἔλαβεν ϑάρσος. ὅτε δὲ ἤλθοµεν εἰς ῥώµην ὁ
________________________________________________________________________________
ἑκατόνταρχος παρέδωκεν τοὺς δεσµίους τῷ στρατοπε-

δάρχῃ τῷ δὲ παύλῳ ἐπετράπη µένειν καθ’ ἑαυτὸν σὺν
τῷ ϕυλάσσοντι αὐτὸν στρατιώτῃ. ἐγένετο δὲ µετὰ ἡµέ- 17
ας τρεῖς συγκαλέσασθαι τὸν παῦλον τοὺς ὄντας τῶν

ἰουδαίων πρώτους συνελθόντων δὲ αὐτῶν ἔλεγεν πρὸς
αὐτούς ἄνδρες ἀδελφοί ἐγώ οὐδὲν ἐναντίον ποιήσας
τῷ λαῷ ἢ τοῖς ἔθεσιν τοῖς πατρῴοις δέσµιος ἐξ ἱεροσο-
λύµων παρεδόθην εἰς τὰς χεῖρας τῶν ῥωµαίων. οἵτινες 18
ἀνακρίναντές µε ἐβούλοντο ἀπολῦσαι διὰ τὸ µηδεµίαν

αἰτίαν ϑανάτου ὑπάρχειν ἐν ἐµοί. ἀντιλεγόντων δὲ τῶν 19
ἰουδαίων ἠναγκάσθην ἐπικαλέσασθαι καίσαρα οὐχ ὡς

τοῦ ἔθνους µου ἔχων τι κατηγορῆσαι. διὰ ταύτην οὖν 20
τὴν αἰτίαν παρεκάλεσα ὑµᾶς ἰδεῖν καὶ προσλαλῆσαι

ἕνεκεν γὰρ τῆς ἐλπίδος τοῦ ἰσραὴλ τὴν ἅλυσιν ταύτην
περίκειµαι. οἱ δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπον ἡµεῖς οὔτε γράµ- 21
µατα περὶ σοῦ ἐδεξάµεθα ἀπὸ τῆς ἰουδαίας οὔτε πα-

αγενόµενός τις τῶν ἀδελφῶν ἀπήγγειλεν ἢ ἐλάλησέν
τι περὶ σοῦ πονηρόν. ἀξιοῦµεν δὲ παρὰ σοῦ ἀκοῦσαι 22
ἃ ϕρονεῖς περὶ µὲν γὰρ τῆς αἱρέσεως ταύτης γνωστὸν

ἐστιν ἡµῖν ὅτι πανταχοῦ ἀντιλέγεται. ταξάµενοι δὲ 23
αὐτῷ ἡµέραν ἧκον πρὸς αὐτὸν εἰς τὴν ξενίαν πλείονες

οἷς ἐξετίθετο διαµαρτυρόµενος τὴν ασιλείαν τοῦ ϑεοῦ
πείθων τε αὐτοὺς τὰ περὶ τοῦ ἰησοῦ ἀπό τε τοῦ νό-
µου µωσέως καὶ τῶν προφητῶν ἀπὸ πρωῒ ἕως ἑσπέρας.
καὶ οἱ µὲν ἐπείθοντο τοῖς λεγοµένοις οἱ δὲ ἠπίστουν. 24
ἀσύµφωνοι δὲ ὄντες πρὸς ἀλλήλους ἀπελύοντο εἰπόν- 25
τος τοῦ παύλου ῥῆµα ἓν ὅτι καλῶς τὸ πνεῦµα τὸ ἅγιον
________________________________________________________________________________
390 ΠΡΑΞΕΙΣ 28:26–31
ἐλάλησεν διὰ ἠσαΐου τοῦ προφήτου πρὸς τοὺς πατέ-

26 ας ἡµῶν. λέγον πορεύθητι πρὸς τὸν λαὸν τοῦτον καὶ
εἰπὲ ἀκοῇ ἀκούσετε καὶ οὐ µὴ συνῆτε καὶ λέποντες
27 λέψετε καὶ οὐ µὴ ἴδητε. ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία
τοῦ λαοῦ τούτου καὶ τοῖς ὠσὶν αρέως ἤκουσαν καὶ
τοὺς ὀφθαλµοὺς αὐτῶν ἐκάµµυσαν µήποτε ἴδωσιν τοῖς
ὀφθαλµοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσιν καὶ τῇ καρδίᾳ συ-
28 νῶσιν καὶ ἐπιστρέψωσιν καὶ ἰάσωµαι αὐτούς. γνωστὸν
οὖν ἔστω ὑµῖν ὅτι τοῖς ἔθνεσιν ἀπεστάλη τὸ σωτήριον
29 τοῦ ϑεοῦ αὐτοὶ καὶ ἀκούσονται. καὶ ταῦτα αὐτοῦ εἰ-
πόντος ἀπῆλθον οἱ ἰουδαῖοι πολλὴν ἔχοντες ἐν ἑαυτοῖς
30 συζήτησιν. ἔµεινεν δὲ ὁ παῦλος διετίαν ὅλην ἐν ἰδίῳ
µισθώµατι καὶ ἀπεδέχετο πάντας τοὺς εἰσπορευοµέ-
31 νους πρὸς αὐτόν. κηρύσσων τὴν ασιλείαν τοῦ ϑεοῦ
καὶ διδάσκων τὰ περὶ τοῦ κυρίου ἰησοῦ χριστοῦ µετὰ
πάσης παρρησίας ἀκωλύτως.
________________________________________________________________________________

NT Grego - Pag 307-395 - Atos PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

NT Grego - Pag 307-395 - Atos PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

1 τὸν µὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάµην περὶ πάντων

αὐτῶν ἐπήρθη καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν

ανὸν πορευοµένου αὐτοῦ καὶ ἰδού ἄνδρες δύο πα-

ἄνδρες γαλιλαῖοι τί ἑστήκατε ἐµβλέποντες εἰς τὸν οὐ-

ἰερουσαλὴµ ἀπὸ ὄρους τοῦ καλουµένου ἐλαιῶνος ὅ

ὅτε εἰσῆλθον ἀνέβησαν εἰς τὸ ὑπερῷον οὗ ἦσαν κα-

ὁµοθυµαδὸν τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει σὺν γυναι-

πέτρος ἐν µέσῳ τῶν µαθητῶν εἶπεν ἦν τε ὄχλος ὀνο-

ἔδει πληρωθῆναι τὴν γραφὴν ταύτην ἣν προεῖπεν τὸ

κατηριθµηµένος ἦν σὺν ἡµῖν καὶ ἔλαχεν τὸν κλῆρον

ίον ἐκ τοῦ µισθοῦ τῆς ἀδικίας καὶ πρηνὴς γενόµε-

19 αὐτοῦ. καὶ γνωστὸν ἐγένετο πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν

ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι. ἦσαν δὲ ἐν ἰερουσα- 5

λὴµ κατοικοῦντες ἰουδαῖοι ἄνδρες εὐλαβεῖς ἀπὸ παν-

ϕωνῆς ταύτης συνῆλθεν τὸ πλῆθος καὶ συνεχύθη ὅτι

πρ`῀ος ἀλλήλους οὐκ ἰδού πάντες οὗτοί εἰσιν οἱ λα-

τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡµῶν ἐν ᾗ ἐγεννήθηµεν. πάρθοι 9

καὶ µῆδοι καὶ ἐλαµῖται καὶ οἱ κατοικοῦντες τὴν µε-

τὰ µέρη τῆς λιβύης τῆς κατὰ κυρήνην καὶ οἱ ἐπιδη-

καὶ ἄραβες ἀκούοµεν λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡµετέ-

πάντες καὶ διηπόρουν ἄλλος πρὸς ἄλλον λέγοντες τί

γλεύκους µεµεστωµένοι εἰσίν. σταθεὶς δὲ πέτρος σὺν 14

τοῖς ἕνδεκα ἐπῆρεν τὴν ϕωνὴν αὐτοῦ καὶ ἀπεφθέγξατο

τοι µεθύουσιν ἔστιν γὰρ ὥρα τρίτη τῆς ἡµέρας. ἀλλὰ 16

τοῦτό ἐστιν τὸ εἰρηµένον διὰ τοῦ προφήτου ἰωήλ. καὶ 17

ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡµέραις λέγει ὁ ϑεός ἐκχεῶ ἀπὸ

σουσιν οἱ υἱοὶ ὑµῶν καὶ αἱ ϑυγατέρες ὑµῶν καὶ οἱ νεα-

µετὰ παρρησίας πρὸς ὑµᾶς περὶ τοῦ πατριάρχου δα-

ὑπάρχων καὶ εἰδὼς ὅτι ὅρκῳ ὤµοσεν αὐτῷ ὁ ϑεὸς ἐκ

ἐλάλησεν περὶ τῆς ἀναστάσεως τοῦ χριστοῦ ὅτι οὐ κα-

οὗ πάντες ἡµεῖς ἐσµεν µάρτυρες. τῇ δεξιᾷ οὖν τοῦ 33

ϑεοῦ ὑψωθεὶς τήν τε ἐπαγγελίαν τοῦ ἁγίου πνεύµα-

οὐρανούς λέγει δὲ αὐτός εἶπεν ὁ κύριος τῷ κυρίῳ µου

ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. ἀσφαλῶς οὖν γινωσκέτω 36

πᾶς οἶκος ἰσραὴλ ὅτι καὶ κύριον καὶ χριστὸν αὐτὸν ὁ

τε πρὸς τὸν πέτρον καὶ τοὺς λοιποὺς ἀποστόλους τί

τούς µετανοήσατε καὶ απτισθήτω ἕκαστος ὑµῶν ἐπὶ

ἐστιν ἡ ἐπαγγελία καὶ τοῖς τέκνοις ὑµῶν καὶ πᾶσιν τοῖς

παρεκάλει λέγων σώθητε ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς σκολιᾶς

ἔχω τοῦτό σοι δίδωµι ἐν τῷ ὀνόµατι ἰησοῦ χριστοῦ τοῦ

τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἤγειρεν παραχρῆµα δὲ ἐστερεώθη-

ἔστη καὶ περιεπάτει καὶ εἰσῆλθεν σὺν αὐτοῖς εἰς τὸ ἱε-

εἶδεν αὐτὸν πᾶς ὁ λαὸς περιπατοῦντα καὶ αἰνοῦντα τὸν

ἐλεηµοσύνην καθήµενος ἐπὶ τῇ ὡραίᾳ πύλῃ τοῦ ἱε-

λοῦ τὸν πέτρον καὶ ἰωάννην συνέδραµεν πρὸς αὐτοὺς

ἄνδρες ἰσραηλῖται τί ϑαυµάζετε ἐπὶ τούτῳ ἢ ἡµῖν τί

κώβ ὁ ϑεὸς τῶν πατέρων ἡµῶν ἐδόξασεν τὸν παῖδα αὐ-

σθε ἄνδρα ϕονέα χαρισθῆναι ὑµῖν. τὸν δὲ ἀρχηγὸν 15

τῆς ωῆς ἀπεκτείνατε ὃν ὁ ϑεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν οὗ

τος αὐτοῦ τοῦτον ὃν ϑεωρεῖτε καὶ οἴδατε ἐστερέωσεν τὸ

ἀδελφοί οἶδα ὅτι κατὰ ἄγνοιαν ἐπράξατε ὥσπερ καὶ οἱ

τὸν λαὸν καὶ καταγγέλλειν ἐν τῷ ἰησοῦ τὴν ἀνάστα-

καὶ ἔθεντο εἰς τήρησιν εἰς τὴν αὔριον ἦν γὰρ ἑσπέρα

σαν καὶ ἐγενήθη ὁ ἀριθµὸς τῶν ἀνδρῶν ὡσεὶ χιλιάδες

τοὺς ἄρχοντας καὶ πρεσβυτέρους καὶ γραµµατεῖς. εἴς 6

ἰερουσαλήµ καὶ ἄνναν τὸν ἀρχιερέα καὶ καϊάφαν καὶ

ϑάνοντο ἐν ποίᾳ δυνάµει ἢ ἐν ποίῳ ὀνόµατι ἐποιήσατε

εἶπεν πρὸς αὐτούς ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ πρεσβύτε-

εὐεργεσίᾳ ἀνθρώπου ἀσθενοῦς ἐν τίνι οὗτος σέσωσται.

ἐν τῷ ὀνόµατι ἰησοῦ χριστοῦ τοῦ ναζωραίου ὃν ὑµεῖς

ὁ λίθος ὁ ἐξουθενηθεὶς ὑφ’ ὑµῶν τῶν οἰκοδόµούντων

ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία οὔτε γὰρ ὄνοµά ἐστιν ἕτερον

ανὸν πορευοµένου αὐτοῦ καὶ ἰδού ἄνδρες δύο πα-

ίον ἐκ τοῦ µισθοῦ τῆς ἀδικίας καὶ πρηνὴς γενόµε-

τούς µετανοήσατε καὶ απτισθήτω ἕκαστος ὑµῶν ἐπὶ

ησίαν καὶ ἰωάννου καὶ καταλαβόµενοι ὅτι ἄνθρωποι

πον λέποντες σὺν αὐτοῖς ἑστῶτα τὸν τεθεραπευµένον

κληθεὶς αρναβᾶς ὑπὸ τῶν ἀποστόλων ὅ ἐστιν µεθερ-

οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονοµίαν ἐν αὐτῇ οὐδὲ ῆµα πο-

ἔδωκεν αὐτῷ χάριν καὶ σοφίαν ἐναντίον ϕαραὼ ασι-

36 λου τοῦ ὀφθέντος αὐτῷ ἐν τῇ άτῳ. οὗτος ἐξήγαγεν

ες ἡµῶν µετὰ ἰησοῦ ἐν τῇ κατασχέσει τῶν ἐθνῶν ὧν