Ang Ibong Adarna ay isang korido na isinulat noong panahon ng Espanyol na

ngayon ay bahagi na ng Panitikan at Mitolohiyang Pilipino. Noong panahon ng

pananakop ng mga Kastila sa Pilipinas, kilala ito sa pamagat na Korrido at Buhay
na Pinagdaanan ng Tatlóng Prinsipeng Magkakapatid na anak nang Haring
Fernando at nang Reyna Valeriana sa Kahariang Berbany. May mala-epikong istilo
ng pagkakasalaysay ang Ibong Adarna na tumatalakay sa kabayanihan, pag-ibig at
kababalaghan. Nakasentro ang kuwento sa Adarna, isang ibon na nagtataglay ng
mahiwagang kapangyarihan na nakapagpapagaling ng anumang karamdaman sa
sandaling umawit at marinig ang tinig nito. Umiikot din ang kuwento sa
pakikipagsapalaran ni Don Juan, isang prinsipe ng Kahariang Berbanya sa kanyang
paghahanap sa Ibong Adarna, paglalagalag sa iba't ibang lupain at pakikipag-
ibigan kina Donya Maria Blanca at Donya Leonora. May ilang mga kritiko ang
nagsasabing maaaring ang sumulat ng Ibong Adarna ay si Jose de la Cruz o kilala
sa tawag na Huseng Sisiw.