Κρατικές επιχειρήσεις και "ελεύθερος ανταγωνισµός" στην εποχή των

µονοπωλίων και των καρτέλ

(η περίπτωση του ΟΣΕ).

Μια άποψη που καλλιεργείται συστηµατικά από τα ΜΜΕ και κάθε είδους
"ειδήµονες", είναι ότι "οι κρατικές επιχειρήσεις είναι εκ φύσεως ανίκανες να σταθούν
οικονοµικά/επιχειρηµατικά/αναπτυξιακά", "το ελληνικό κράτος καλύπτει
µε εκατοµµύρια ευρώ το χρόνο τα ελλείµµατα των ∆ΕΚΟ" και ότι "η µόνη λύση είναι η
ιδιωτική επιχείρηση και η ανταγωνιστική λειτουργία αυτών".

Το πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγµα που µου έρχεται στο νου όταν διαβάζω
αυτή την άποψη, είναι τα γρήγορα τρένα (TGV), που λειτουργούν στα πλαίσια της
κρατικής εταιρείας SNCF της Γαλλίας από το 1981 και βρίσκονται στην κορυφή της
σιδηροδροµικής τεχνολογίας µεταφορών. Τα δροµολόγια δεν καθυστερούν ούτε
δευτερόλεπτο και στα 40 χρόνια λειτουργίας τους δεν υπήρξε ούτε ένα θανατηφόρο
ατύχηµα (και έχουν µεταφέρει 1,7 δις επιβάτες). Στη Γαλλία, η ικανοποίηση των
επιβατών απ τις σιδηροδροµικές µεταφορές αγγίζει το 85%.
Αντίθετα, στην Αγγλία που προχώρησαν στην ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόµου,
η παραµέληση των σταθµών και του δικτύου απ τους ιδιώτες και τα σοβαρά ατυχήµατα
µε πολλούς θανάτους επιβατών που ακολούθησαν, τους ανάγκασαν να
επανακρατικοποιήσουν το σιδηρόδροµο.

Στην Ελλάδα, Ο ΟΣΕ έγινε πειραµατόζωο για την επιβολή των νεοφιλελεύθερων,
αντεργατικών και αντιαναπτυξιακών µέτρων του Κόµµατος των Μνηµονίων. Το 2010
είχε ξεσπάσει ένας προπαγανδιστικός βοµβαρδισµός της κοινής γνώµης, µε σκοπό να
πεισθούν οι πολίτες ότι "ο ΟΣΕ αποτελεί µεγάλο πρόβληµα για τον φορολογούµενο
πολίτη", "παράγει ελλείµµατα", "οι εργαζόµενοι φταίνε", "δίνονται υπέρογκοι µισθοί",
κά. Είναι έτσι;
Ο Ιδρυτικός νόµος του ΟΣΕ (Ν.∆. 674/1970) καθόρισε τον κοινωνικό του
χαρακτήρα (το ∆ηµόσιο, δηλ η εκάστοτε κυβέρνηση, διαµορφώνει την τιµολογιακή του
πολιτική, επιβάλλει µειωµένο εισιτήριο για ειδικές κοινωνικές οµάδες και την
εκµετάλλευση άγονων (ζηµιογόνων) γραµµών. Συγχρόνως όµως, νόµος (Ν.∆.
1300/1972) υποχρεώνει το ∆ηµόσιο να καταβάλλει στον ΟΣΕ τις αντίστοιχες
"αντισταθµιστικές" αποζηµιώσεις.
Αργότερα, µε τον Ν 2671/98, νοµοθετήθηκε σαν εναλλακτική λύση, αντί της
χρηµατοδότησης απ το ∆ηµόσιο του ΟΣΕ, η καταφυγή του σε δανεισµό υπό την εγγύηση
του ∆ηµοσίου, η οποία (µαντέψτε) κατέληξε σε µοναδική και αποκλειστική λύση
(επικαλούµενο το ∆ηµόσιο εκ συστήµατος "δηµοσιονοµικούς λόγους"), καταχρεώνοντας
τον ΟΣΕ µε υψηλά επιτόκια και δυσβάσταχτους τόκους. Απ το 2004 ..."καθιερώθηκε"
επίσης η µη επιστροφή του ΦΠΑ στον ΟΣΕ.
 Οι επιλογές της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας (λεπτοµέρεια: όλως τυχαία, όλες
τους υπήρξαν πάντοτε ένθερµοι υποστηρικτές του "θαύµατος της ιδιωτικής
πρωτοβουλίας", του "ανταγωνισµού", του νεοφιλελευθερισµού και όλων των σχετικών)
έπαιξαν επίσης το ρόλο τους ("έµπιστες" διοικήσεις, κακοδιοίκηση του Οργανισµού,
αλόγιστες σπατάλες, χαριστικές παροχές σε "ηµέτερους", ατιµώρητα σκάνδαλα επί
σκανδάλων - για παράδειγµα, το 1998 αγοράστηκαν έναντι δισεκατοµµυρίων, µηχανές
ηλεκτροκίνησης, τη στιγµή που το δίκτυο ήταν στο σύνολό του δηζελοκίνητο...).
Θα µπορούσατε να φανταστείτε, τα ανταγωνιστικά προς τον Σιδηρόδροµο,
Ιδιωτικά Μεταφορικά Μέσα, να κατασκευάζουν µόνα τους τις υποδοµές τους (Λιµάνια,
Αεροδρόµια, ∆ρόµους) και οι χρηµατοδοτήσεις του ∆ηµοσίου για άγονες γραµµές κλπ
προς αυτά να µην καταβάλλονται στο ακέραιο;
Ο καθηγητής Πανεπιστηµίου Κυριάκος Κιουλάφας, σε µελέτη του για το ζήτηµα
του ΟΣΕ, κατέληξε στο συµπέρασµα, ότι "ο ΟΣΕ υποχρεώνεται να λειτουργεί µε
πολιτικά κριτήρια, ενώ αξιολογείται µε επιχειρηµατικά κριτήρια".
Οι οπαδοί του "θαύµατος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας" προτείνουν: "Πονάει
δόντι; Κόψει κεφάλι. Στους ιδιώτες". Στη "χώρα που γεννήθηκε η ∆ηµοκρατία", κανείς
δεν σκέφτηκε να προτείνει: αξιοκρατία, διαφάνεια, ∆ηµοκρατία;

Προτείνεται σαν λύση ο "ελεύθερος ανταγωνισµός", δηλαδή ένα φαινόµενο του

προ-περασµένου αιώνα. Σήµερα επικρατούν τα µονοπώλια και τα καρτέλ και ο
ανταγωνισµός υπάρχει µόνο σαν πρόσχηµα και "βούτυρο στο ψωµί" των
µεγαλοεπιχειρηµατιών. Οι µεγάλες βιοµηχανίες µπορούν να συνεννοούνται µεταξύ τους
και να κερδίζουν τεράστια ποσά σε βάρος των καταναλωτών. Όλοι οι µεγάλοι
επιχειρηµατίες συνδέονται µε τον πιο στενό τρόπο µε στελέχη των µεγάλων κοµµάτων
(τα οποία "κάτι" κερδίζουν κι αυτά).
Σχετικά πρόσφατη είναι η αποκάλυψη του καρτέλ γάλακτος, όπου 17 εταιρείες
(γαλακτοβιοµηχανίες και αλυσίδες Σούπερ-Μάρκετ) τα βρήκαν µεταξύ τους µε
αποτέλεσµα πανάκριβα προϊόντα στα ράφια και χρεοκοπία των παραγωγών.
Η υπόθεση των "κουµπάρων" αµέσως µετά, ήρθε για να γελοιοποιήσει τον δήθεν
"έλεγχο" της αγοράς απ την "Επιτροπή Ανταγωνισµού".
Το 2012 διαπιστώθηκε καρτέλ στην αγορά των πουλερικών, όπου 10 επιχειρήσεις
που ελέγχουν το 80% της αγοράς, επί 15 χρόνια διαµόρφωναν "κοινή συναινέσει" τις
τιµές των προϊόντων τους και είχαν µοιράσει τα δίκτυα διανοµής.
Για να µην αναφέρουµε τα πετρέλαια (εδώ γελάµε), τις τράπεζες (εδώ
κλαίµε/ούτε εισαγγελείς δεν επιτρέπεται να τις ελέγξουν, µόνο να τις
ανακεφαλαιοποιούµε κάθε τόσο επιβάλλεται) και το γαϊτανάκι δεν έχει τελειωµό.

14 Μάη 2019
Γιώργος Παπανικολάου
 ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΩΝ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΣΕ ΣΤΙς 4 ΜΑΪΟΥ 2010
https://www.scribd.com/document/409947361/%CE%9F%CE%9B%CE%97-%CE%97-
%CE%91%CE%9B%CE%97%CE%98%CE%95%CE%99%CE%91-%CE%93%CE%99%CE%91-
%CE%A4%CE%9F%CE%9D-%CE%9F%CE%A3%CE%95-
%CE%A3%CE%A5%CE%9D%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%95%CE%A5%CE%9E%CE%97-
%CE%A4%CE%A5%CE%A0%CE%9F%CE%A5

Οι «πέντε αδελφές» της γερµανικής αυτοκινητοβιοµηχανίας και ο

«ελεύθερος ανταγωνισµός»

Ως το µεγαλύτερο καρτέλ στη µεταπολεµική ιστορία της Γερµανίας

χαρακτηρίζει η γερµανική Handelsblatt αυτό που αποκαλύφθηκε από το
γερµανικό περιοδικό Spiegel την προηγούµενη Παρασκευή. Το καρτέλ
συγκροτήθηκε από τις πέντε µεγαλύτερες αυτοκινητοβιοµηχανίες της χώρας
και συγκεκριµένα τη Volkswagen, τη BMW, την Αudi, την Porsche και τη
Daimler. Οι πέντε κολοσσοί πραγµατοποιούσαν από τη δεκαετία του ’90
µυστικές συσκέψεις (στις οποίες συµµετείχαν περισσότερα από 200
στελέχη), προκειµένου να µαγειρέψουν από κοινού την παρουσίαση των
ρύπων από τους ντιζελοκινητήρες, να συµφωνήσουν σε θέµατα κόστους
(όπως για παράδειγµα να κατασκευάσουν µικρά και πιο φτηνά ντεπόζιτα, τα
οποία όµως ήταν ανεπαρκή για τον καθαρισµό των ρύπων), καθώς και να
συµφωνήσουν στη στάση απέναντι στους προµηθευτές τους.

Η υποψία προέκυψε αρχικά από έγγραφα που εντοπίστηκαν στο πλαίσιο

των εισαγγελικών ερευνών για το σκάνδαλο µε την παραποίηση των ρύπων
στα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα της VW (που πιάστηκε στα πράσα από
αµερικάνικο εργαστήριο). Η ίδια η VW παραδέχτηκε στη συνέχεια
«πιθανή» συµπεριφορά που αντιτίθεται στον «ελεύθερο ανταγωνισµό», σε
γράµµα της προς τις γερµανικές Αρχές Ανταγωνισµού, στις 4 Ιούλη. Το ίδιο
έκανε λίγο αργότερα και η Daimler (που κατασκευάζει τις Mercedes).

Πώς είναι δυνατόν στην εποχή µας να υπάρχουν µονοπώλια που

λυµαίνονται την αγορά πνίγοντας τον «ελεύθερο ανταγωνισµό»; Το
ερώτηµα, φυσικά, µόνο σαν ανέκδοτο µπορεί να ακουστεί, αφού η εποχή
του περιβόητου «ελεύθερου ανταγωνισµού» έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί
εδώ κι ενάµιση αιώνα. Οµως το παραµύθι διατηρείται ακόµα, µαζί µε την
υποκρισία που αυτές τις µέρες είχε τις δόξες της! Σε ένα ρεσιτάλ αυτής της
υποκρισίας ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου (IG Metal) Γιοργκ
Χόφµαν, ο οποίος είναι ταυτόχρονα και µέλος του εποπτικού συµβουλίου
της VW, ζήτησε «την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης», χαρακτηρίζοντας
«εντελώς απαράδεκτες» τις συµπράξεις που δρουν σε βάρος των
καταναλωτών και του περιβάλλοντος!

Το θέµα εξετάζεται από την Επιτροπή Ανταγωνισµού της Ευρωπαϊκής

Ενωσης και το υπουργείο Οικονοµίας και αν επιβεβαιωθούν οι κατηγορίες,
οι οικονοµικές συνέπειες προβλέπεται να είναι τσουχτερές. Η Κοµισιόν,
θεωρητικά, µπορεί να επιβάλει πρόστιµα της τάξης του 10% των ετήσιων
εσόδων, ποσό που µπορεί να ξεπεράσει τα 50 δισ. ευρώ.

Αυτό όµως βρίσκεται, για την ώρα, στη σφαίρα της... επιστηµονικής
φαντασίας, γιατί τα µέχρι τώρα πρόστιµα από την επιτροπή ανταγωνισµού
της ΕΕ είναι πολύ µικρότερα. Οπως για παράδειγµα αυτό που επιβλήθηκε
τον Ιούλη του 2016 στη γερµανική Daimler, τη γαλλική Volvo/Renault, την
ολλανδική DAF και την ιταλική IVECO, συνολικού ύψους (και για τις
τέσσερις) 2.93 δισ. ευρώ. Ο λόγος ήταν ότι οι παραπάνω εταιρίες (οι οποίες
σύµφωνα µε τον Guardian κατασκευάζουν το 90% των φορτηγών της
ευρωπαϊκής αγοράς) είχαν συµφωνήσει σε θέµατα τιµών και µετακύλησαν
το κόστος της συµµόρφωσης µε τις απαιτήσεις περί εκποµπών ρύπων στους
καταναλωτές. Το εν λόγω καρτέλ, στο οποίο συµµετείχε και η MAN
(θυγατρική της VW), η οποία όµως γλίτωσε το πρόστιµο των 1.2 δισ. ευρώ
γιατί συνεργάστηκε (κοινώς κάρφωσε τους υπόλοιπους), είχε κι αυτό µακρά
ιστορία. Η συνεργασία ξεκίνησε το 1997 και τελείωσε το 2011. Η MAN,
αφού συνεργάστηκε µε τις παραπάνω εταιρίες, τις «έδωσε» στην επιτροπή
ανταγωνισµού της ΕΕ και όχι µόνο γλίτωσε τα πρόστιµα, αλλά κατάφερε να
τις βάλει να πληρώσουν, δηλαδή κατάφερε πλήγµα στα οικονοµικά τους!
Αυτό θα πει... ελεύθερος ανταγωνισµός!

Πριν από ενάµιση περίπου χρόνο, η Greenpeace είχε δηµοσιεύσει τη

«Μαύρη Βίβλο» της γερµανικής αυτοκινητοβιοµηχανίας. Εκεί ανέφερε
λεπτοµέρειες για το πώς το λόµπι της αυτοκινητοβιοµηχανίας διαπλεκόταν
µε πολιτικούς και υψηλόβαθµους αξιωµατούχους από το περιβάλλον της
καγκελαρίας, που έφταναν µέχρι και σε πρόσωπα εµπιστοσύνης της ίδιας
της Μέρκελ. Ο Τοµπίας Αουστρουπ, στέλεχος της Greenpeace και ειδικός
σε θέµατα συγκοινωνιών, είχε καταγγείλει ότι οι εκπρόσωποι αυτού του
λόµπι κατορθώνουν µε τη βοήθεια των πολιτικών τους διασυνδέσεων να
παρακάµψουν την περιβαλλοντική πολιτική. Η Greenpeace είχε δώσει και
ονόµατα: από τον αντικαγκελάριο και υπουργό Οικονοµίας (που ήταν
ταυτόχρονα και αρχηγός του SPD) Ζίγκµαρ Γκάµπριελ, ο οποίος είχε
διατελέσει στέλεχος στην αυτοκινητοβιοµηχανία, µέχρι το γερµανό υπουργό
Μεταφορών Αλεξάντερ Ντόµπριντ, αλλά και την ίδια τη Μέρκελ. Ολοι
αυτοί φρόντιζαν να επιβάλλουν τα συµφέροντα της γερµανικής
αυτοκινητοβιοµηχανίας. Το «δώσιµο» από την Greenpeace δε θα πρέπει να
εκπλήσσει, καθώς η οργάνωση εξυπηρετεί αµερικάνικα συµφέροντα.

Τι µένει από τις παραπάνω ιστορίες; Αποκαλύπτεται για µία ακόµα φορά
αυτό που οι «δογµατικοί» µπολσεβίκοι ισχυρίζονταν από τις αρχές του
προηγούµενου αιώνα. Οτι ο «ελεύθερος ανταγωνισµός» είναι ένα παραµύθι
στην εποχή της τεράστιας συσσώρευσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίων,
που σφραγίζεται από την ολοκληρωτική επικράτηση των µεγάλων
µονοπωλιακών κολοσσών στην οικονοµική ζωή των χωρών.

Υπερασπίζοντας τον Μαρξ, ο Β.Ι. Λένιν σηµείωνε για τη δηµιουργία των

µονοπωλίων:

«Πριν από µισό αιώνα, όταν ο Μαρξ έγραφε το Κεφάλαιό του, η

καταπληκτική πλειοψηφία των οικονοµολόγων θεωρούσε τον ελεύθερο
συναγωνισµό “φυσικό νόµο“. Η επίσηµη επιστήµη προσπάθησε µε τη
συνωµοσία της σιωπής να σκοτώσει το έργο του Μαρξ, που απόδειχνε µε τη
θεωρητική και ιστορική ανάλυση του καπιταλισµού ότι ο ελεύθερος
συναγωνισµός γεννάει τη συγκέντρωση της παραγωγής, και αυτή η
συγκέντρωση σε µία ορισµένη βαθµίδα ανάπτυξής της οδηγεί στο
µονοπώλιο. Τώρα το µονοπώλιο είναι πια γεγονός. Οι οικονοµολόγοι
γράφουν βουνά από βιβλία, που περιγράφουν τις διάφορες εκδηλώσεις του
µονοπωλίου και συνεχίζουν µε µια φωνή να δηλώνουν ότι “ο µαρξισµός έχει
αναιρεθεί”. Τα γεγονότα όµως είναι πεισµατάρικα πράγµατα, όπως λέει µία
αγγλική παροιµία, και, θες δε θες, είσαι υποχρεωµένος να τα υπολογίζεις.
Τα γεγονότα δείχνουν ότι οι διαφορές που υπάρχουν ανάµεσα στις διάφορες
καπιταλιστικές χώρες, στο ζήτηµα λόγου χάρη του προστατευτισµού ή του
ελεύθερου εµπορίου, προκαθορίζουν ασήµαντες µονάχα διαφορές στη
µορφή των µονοπωλίων ή στο χρόνο εµφάνισής τους, ενώ η γέννηση του
µονοπωλίου από τη συγκέντρωση γενικά της παραγωγής αποτελεί γενικό
και βασικό νόµο του σύγχρονου σταδίου ανάπτυξης του καπιταλισµού. Για
την Ευρώπη µπορεί να καθορίσει κανείς µε αρκετή ακρίβεια το χρόνο της
οριστικής αντικατάστασης του παλιού καπιταλισµού από τον καινούργιο:
είναι ακριβώς οι αρχές του 20ού αιώνα» (Β.Ι.Λένιν, «Ιµπεριαλισµός το
ανώτατο στάδιο του καπιταλισµού», 1916).
Πάνω από έναν αιώνα αργότερα, η επιβολή των µονοπωλίων και οι βρωµιές
τους εξακολουθούν να µαστίζουν την Ευρώπη και όλο τον κόσµο. Αυτή η
επιβολή δε µπορεί να κρυφτεί, όσο κι αν προσπαθεί η επιτροπή
ανταγωνισµού της ΕΕ, που το µόνο που κάνει είναι να ρυθµίζει τις µεταξύ
τους σχέσεις και να κοροϊδεύει τον κοσµάκη µε ανοησίες περί «ελεύθερου
ανταγωνισµού» και «υγιούς επιχειρηµατικότητας». Να είστε σίγουροι ότι τα
µονοπώλια θα τη σκαπουλάρουν µε µερικά γελοία (σε σχέση µε τα τεράστια
υπερκέρδη τους) πρόστιµα, προκειµένου το σύστηµα να βγει αναβαπτισµένο
για να συνεχίσει το... θεάρεστο έργο της απάτης και του ανώτατου κέρδους.

ΥΓ. Ανάλογες «µαγκιές» µε τις αµερικάνικες και γερµανικές

αυτοκινητοβιοµηχανίες έκανε και ο Τραµπ, κατηγορώντας τες για το
γεγονός ότι παράγουν στο Μεξικό και εξάγουν στις ΗΠΑ, µε αποτέλεσµα
να χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ. Τελικά, ο Τραµπ τα βρήκε
µε τις αµερικάνικες αυτοκινητοβιοµηχανίες, πράγµα που αποτυπώθηκε και
φωτογραφικά, µε τον Τραµπ να χαριεντίζεται µε τους εκπροσώπους τους και
να ανταλλάσσουν θερµές χειραψίες (στη φωτογραφία, ο Τραµπ µε τα
στελέχη της Ford, τον περασµένο Μάρτη, που τον έπεισαν ότι θα πρέπει να
επανεκτιµήσει τις αυστηρές περιβαλλοντικές απαιτήσεις που από το 2025 θα
γίνονταν νόµος). Καλή η «µαγκιά» για να κοροϊδεύουµε τους ψηφοφόρους,
αλλά τα αφεντικά δεν παύουν να είναι αφεντικά (στην προκειµένη
περίπτωση, τ’ αφεντικά του Τραµπ είναι οι αµερικάνικες
αυτοκινητοβιοµηχανίες και όχι οι εργάτες φυσικά).
Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

http://www.eksegersi.gr/issue/926/%CE%94%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%
CE%AE/29028.%CE%9F%CE%B9-
%C2%AB%CF%80%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5-
%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CE%AD%CF%82%C2%BB-
%CF%84%CE%B7%CF%82-
%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE
%AE%CF%82

05.08.2017, 15:22
Παραδοσιακή γερµανική πρακτική η δηµιουργία... καρτέλ
Μπάµπης Μιχάλης

Η περιβόητη «αναβάθµιση λογισµικού» που ανακοίνωσαν νωρίτερα αυτήν

την εβδοµάδα οι Γερµανοί αυτοκινητοβιοµήχανοι ως λύση στις υπέρ το δέον
εκποµπές ρύπων των πετρελαιοκίνητων οχηµάτων τους, σύµφωνα µε τους
ειδικούς, θα κοστίσει στους τρεις µεγαλύτερους κατασκευαστές
(BMW, Daimler, Volkswagen) τουλάχιστον… 500 εκατ. ευρώ.
Το ποσό αυτό αν µη τι άλλο προκαλεί τη νοηµοσύνη. Σε καµία περίπτωση
δεν επαρκεί για µια σοβαρή επίλυση του προβλήµατος των επικίνδυνων για
τη δηµόσια υγεία οξειδίων του αζώτου που εκπέµπουν τα ντιζελοκίνητα
αυτοκίνητα.
Ισοδυναµεί µόλις µε το 1/10 των κερδών που είχε πέρυσι µία µόνο εκ των
παραπάνω αυτοκινητοβιοµηχανιών - η χτυπηµένη από το σκάνδαλο
Dieselgate, Volkswagen.
Η στάση αυτή των Γερµανών αυτοκινητοβιοµηχάνων -που εδώ και χρόνια
απολαµβάνουν σηµαντικά υψηλότερα περιθώρια κέρδους σε σχέση µε τους
ανταγωνιστές τους- είναι ενδεικτική της απληστίας και -κυρίως- της
αλαζονείας που τους διέπει. Πηγάζει από την τεράστια ισχύ τους και αυτή
µε τη σειρά της είναι αποτέλεσµα του τρόπου µε τον οποίο κάνουν τις
δουλειές τους.

Οι τρεις παραπάνω αυτοκινητοβιοµηχανίες -µαζί µε τις Porsche, Αudi-

έχουν δηµιουργήσει, σύµφωνα µε τις αποκαλύψεις του Spiegel, για
περισσότερα από 20 χρόνια καρτέλ, κανονίζοντας µεταξύ τους σε µυστικές
συναντήσεις κόστη, προµήθειες, τιµές, µισθούς και δεκάδες τεχνικά θέµατα
των οχηµάτων που παράγουν.
Μεταξύ των τελευταίων, φέρονται να είχαν συµφωνήσει κρυφά και στην
από κοινού συρρίκνωση του µεγέθους των δεξαµενών ουρίας -που οι
κατασκευαστές είναι υποχρεωµένοι από τον νόµο να έχουν ενσωµατωµένες
στα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα- µε αποτέλεσµα ο καθαρισµός των
καυσαερίων να µην είναι αποτελεσµατικός.
Οι Volkswagen, Daimler, BMW, Audi, Porsche δεν είναι οι πρώτες, ούτε οι
µοναδικές βιοµηχανίες στη Γερµανία που λειτουργούν έτσι. Το σύνολο της
βιοµηχανικής Γερµανίας λειτουργεί µε αυτόν τον τρόπο, µέσω δηλαδή
συνασπισµών, καρτέλ και οµάδων πίεσης (λόµπι) εδώ και δεκαετίες, για την
ακρίβεια από τον 19ο αιώνα.

Συνασπισµοί
Απαρχή του συστήµατος των καρτέλ στη Γερµανία αποτελούν οι
προστατευτικές πολιτικές του Οτο φον Μπίσµαρκ στα τέλη της δεκαετίας
του 1870.
Οι υψηλοί δασµοί που εισήχθησαν εκείνη την περίοδο επέτρεψαν στην
καθυστερηµένη έως τότε βιοµηχανικά Γερµανία να αναπτυχθεί µε
εκρηκτικούς ρυθµούς και να εξελιχθεί σε κορυφαία δύναµη ώς τον Α΄
Παγκόσµιο Πόλεµο.
Οι επιχειρήσεις στους περισσότερους βιοµηχανικούς κλάδους
συνασπίστηκαν, δηµιουργώντας κοινές δοµές πωλήσεων, ελαχιστοποιώντας
τον µεταξύ τους ανταγωνισµό στην εγχώρια αγορά και µέσω του ντάµπινγκ
(εξήγαν τα προϊόντα τους σε υπερβολικά χαµηλές τιµές, ακόµη και κάτω
του κόστους, τσακίζοντας τους ανταγωνιστές τους στις ξένες αγορές, όπως
ακριβώς συµβαίνει σήµερα µε την Κίνα) κατέστησαν τη γερµανική
βιοµηχανία ανταγωνιστική παγκοσµίως.
Ως το 1901 λειτουργούσαν στη Γερµανία περί τα 450 καρτέλ. Μεταξύ
άλλων δραστηριοποιούνταν στην εκµετάλλευση του άνθρακα, στον χάλυβα,
τον ηλεκτρισµό, τα χηµικά, την υφαντουργία, την ξυλεία, το καουτσούκ, το
χαρτί, το γυαλί, τις κατασκευές.
Χαρακτηριστικό παράδειγµα καρτέλ αυτής της εποχής αποτελεί το
Rheinisches Westfaelisches Koblensyndikat, που εκµεταλλευόταν τον
άνθρακα όλων των ορυχείων. Οι µετοχές της εταιρείας ανήκαν
αποκλειστικά στα µέλη του καρτέλ. Σε κανέναν άλλον δεν επιτρεπόταν η
πώληση.
Το καρτέλ εξελίχθηκε σταδιακά σε µοναδικό αγοραστή των εξορυσσόµενων
προϊόντων στη Γερµανία και µοναδικό πωλητή τους στο κοινό.
Στις εταιρείες-µέλη του, το καρτέλ πλήρωνε την ίδια τιµή ανεξαρτήτως του
σε ποιον θα πωλούσε το προϊόν. Εφαρµόζοντας ακραία πολιτική ντάµπινγκ,
πωλούσε τον άνθρακα στο εξωτερικό στη µισή σχεδόν τιµή. Στην Αυστρία,
η τιµή του ήταν στα 8 µάρκα (RM), όταν στη Βαυαρία ήταν 17 µάρκα.
Πέραν της καταχρηστικής αυτής συµπεριφοράς, στην εκτόξευση της
Γερµανίας σε κορυφαία βιοµηχανική δύναµη συντέλεσε και η προώθηση
της έρευνας. Ελλείψει πρώτων υλών, η τελευταία δεν θα ήταν δυνατή αν δεν
υπήρχαν δασµοί, καρτέλ και η βοήθεια από το κράτος.
Τα καρτέλ αγκαλιάστηκαν και από τη δικαστική εξουσία, η οποία ουκ
ολίγες φορές σε ζητήµατα σχετικά µε πατέντες και ελεύθερο ανταγωνισµό
δικαίωσε τα µονοπώλια.
Η διαδικασία στρέβλωσης της ελεύθερης οικονοµίας υποβοηθήθηκε όµως
και από την αλλαγή της κοινής γνώµης και την επικράτηση της αντίληψης
σε µεγάλα τµήµατα αυτής ότι ο ελεύθερος ανταγωνισµός είναι υπεύθυνος
για µια χαοτική οικονοµία.
Ο Χάινριχ Κρονστάιν, επιφανής Γερµανός καθηγητής Νοµικών που
αναγκάστηκε να µεταναστεύσει στις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του ‘30
προκειµένου να αποφύγει τις διώξεις του Χίτλερ, γράφει χαρακτηριστικά σε
µελέτη του το 1942:
«Ο ελεύθερος ανταγωνισµός, όπου υπήρξε, εξελίχθηκε σε αγώνα για την
απόκτηση µεριδίων στο µελλοντικό καρτέλ, ενώ οι φιλελεύθεροι
οικονοµολόγοι στα πανεπιστήµια έκλεισαν τα µάτια τους και
προσποιήθηκαν ότι ζουν σε εποχή ελεύθερου εµπορίου.
»Οποιοσδήποτε µηχανισµός για την προστασία του ατόµου έγινε
ασυνείδητα µηχανισµός ελέγχου από τα καρτέλ και τα µονοπώλια. Η
απώλεια ελευθερίας δράσης επηρέασε την όλη φιλοσοφία των ανθρώπων,
ανεξαρτήτως θέσεώς τους στην κοινωνία».

Πολεµική µηχανή
Στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσµιου Πολέµου, ο µηχανολογικός εξοπλισµός
των καρτέλ αποτέλεσε εργαλείο της κρατικής πολιτικής πολέµου.
Τα καρτέλ αποτέλεσαν τη βάση για όλες τις επιχειρήσεις πολέµου. Η
υπηρεσία τους αυτή ήταν ιδιαίτερα επικερδής τόσο γι’ αυτά όσο και για
τους βιοµηχάνους που βρίσκονταν πίσω από αυτά.
Ακόµη και µετά το τέλος του Α΄ Παγκόσµιου Πολέµου, την ήττα της
Γερµανίας και την υιοθέτηση αντιµονοπωλιακής νοµοθεσίας, τα καρτέλ
παρέµεναν πανίσχυρα. Ο µόνος τρόπος για να τα πολεµήσει κάποιος ήταν
να συνασπιστεί µαζί τους.
Ενδεικτικό είναι ότι στη δεκαετία του 1930, η ολλανδική Phillips, ενώ
αρχικά ενήγαγε την Telefunken (κοινοπραξία των Siemens, AEG) για
µονοπωλιακές πρακτικές, στη συνέχεια δηµιούργησε µαζί της καρτέλ για το
µοίρασµα της γερµανικής και της ολλανδικής αγοράς ραδιοφώνων.
Οταν οι ναζί ήρθαν στην εξουσία τη δεκαετία του 1930 ευλόγησαν και αυτοί
τα καρτέλ, καθώς τα θεωρούσαν ανώτερη µορφή οικονοµικής οργάνωσης
σε σχέση µε τον ελεύθερο ανταγωνισµό και πιο αποτελεσµατικά για τη
συγκράτηση του πληθωρισµού.
Οδήγησαν τις επιχειρήσεις σε ένωση των δυνάµεών τους όταν οι άλλες
µέθοδοι οικονοµικής τόνωσης απέτυχαν.
Την κατάργηση των µονοπωλίων και τον ελεύθερο ανταγωνισµό
επεχείρησαν να επιβάλουν στη Γερµανία µετά το τέλος Β΄ Παγκόσµιου
Πολέµου οι Αµερικανοί. Οµως ο γερµανικός επιχειρηµατικός κόσµος
αντιστάθηκε και η αντιµονοπωλιακή νοµοθεσία πήρε χρόνια για να
εφαρµοστεί.
Στις µεγάλες επιχειρήσεις προέκυψε τελικά ένα σύστηµα
αλληλοσυνδεόµενων διευθύνσεων, που υπάρχει µέχρι σήµερα. Είναι αυτό
που επί της ουσίας κινεί, σε άρρηκτη συνεργασία µε το πολιτικό
κατεστηµένο, τα νήµατα της οικονοµίας.
Ο ερχοµός της Ε.Ε., η κοινή αγορά και η ισχυρή αντιµονοπωλιακή
νοµοθεσία δεν άλλαξαν πολλά. Με τη βοήθεια των πολιτικών και των
πανίσχυρων λόµπι, τα καρτέλ συνεχίζουν να βασιλεύουν.
Η πεποίθηση ότι οι επιχειρήσεις του ίδιου κλάδου µπορούν και πρέπει να
εργάζονται µαζί προκειµένου να βελτιώνουν την αποτελεσµατικότητα και
την ανταγωνιστικότητά τους διεθνώς παραµένει ακόµη βαθιά ριζωµένη.
http://rodopinews.gr/51000

Παράδεισος των καρτέλ και µονοπωλίων η Ελλάδα...

25.4.11
Το STOPCARTEL δηµοσιεύει το παρακάτω άρθρο, ενώ ο υπουργός
ανάπτυξης κ.Μιχάλης Χρυσοχοίδης δεν έχει δώσει ακόµη καµµία
απάντηση...

στις καταγγελίες του STOPCARTEL για το θάψιµο υποθέσεων από την

επιτροπή ανταγωνισµού και τις καταστροφές µικροµεσαίων.Όλα είναι σε
γνώση κυβέρνησης, επιτροπής ανταγωνισµού και δικαιοσύνης..Όλοι
σιωπούν και στέλνουν στην αυτοκτονία δεκάδες απελπισµένους πολίτες!

Έτσι στήνονται τα Μονοπώλια!

Τα παραδείγµατα γύρω από τη γιγάντωση των µονοπωλίων µέσα από τις

αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις και εξαγορές που µε κάθε τρόπο ενθάρρυναν οι
ασκούµενες πολιτικές, αλλά και µε τους ανελέητους νόµους του
«ανταγωνισµού» σε βάρος µικρότερων µονάδων, µε αποτέλεσµα µια χούφτα
από αυτά να ελέγχουν στο συντριπτικό τους µέρος ολόκληρους κλάδους και
προϊόντα και άρα να διαµορφώνουν και τις τιµές, «παίζοντας» σε «γήπεδο
χωρίς αντίπαλο», είναι εντυπωσιακά και αποκαλυπτικά.

Χαρακτηριστική και µε εξέχουσα θέση στη δράση και την επέκταση των
µονοπωλίων είναι η περίπτωση του «γίγαντα» VIVARTIA (ιδιοκτησίας της
MIG). Εχοντας απλώσει τα πλοκάµια της σε µια σειρά κλάδους έχει
συγκεντρώσει στο «χαρτοφυλάκιο» των δραστηριοτήτων της δεκάδες
εταιρείες. Μεταξύ αυτών, είτε ως θυγατρικές της VIVARTIA είτε ως
εξαγορές της ∆ΕΛΤΑ (ιδιοκτησίας του ίδιου οµίλου) κατέχουν, όπως
καυχιέται στην ιστοσελίδα της η «Vivartia», µερίδια αγοράς µεγαλύτερα
από 30%.
Ενδεικτικό είναι ότι µόνο στην κατηγορία του λευκού γάλακτος η ∆ΕΛΤΑ
κατέχει µερίδιο αγοράς 23,6%, ενώ µετά την εξαγορά της MEΒΓΑΛ, που
ολοκληρώθηκε πρόσφατα και µε τη «βούλα» της Επιτροπής Ανταγωνισµού,
του φορέα... «υπερασπιστή» των «κανόνων του ανταγωνισµού», αναµένεται
ότι το ποσοστό αυτό θα διαµορφωθεί τουλάχιστον στο 35%. Εάν, δε, όπως
εκτιµάται, συνυπολογιστούν και οι ποσότητες που παράγονται µε ιδιωτική
ετικέτα για λογαριασµό αλυσίδων σούπερ µάρκετ τότε το ποσοστό αυτό
αναµένεται ότι θα εκτιναχθεί ακόµα και στο 45%.

Μεταξύ των εταιρειών που ελέγχει από ένα ποσοστό µέχρι και εξολοκλήρου
ο όµιλος της VIVARTIA είτε άµεσα είτε µέσω της ∆ΕΛΤΑ, σύµφωνα µε τα
πιο πρόσφατα δηµοσιευµένα στοιχεία, είναι οι εξής:

∆ΕΛΤΑ
MEBΓΑΛ
United Milk
ΒΙΟΜΑΡ (µαρµελάδες «spin - span»)
«Froza», κατεψυγµένα είδη
«Μπάρµπα Στάθης», κατεψυγµένα είδη
ΒΙΓΛΑ Ολύµπου, τυροκοµικά
Παγωτά ∆Ω∆ΩΝΗ
«Goody's», αλυσίδα καταστηµάτων γρήγορης εστίασης
«Κυλινδρόµυλοι Παφίλη»
«Chipita», σνακς
«Everest», αλυσίδα γρήγορου φαγητού
«Hellenic Catering»
«A. & Σ. Στεφανίδης», γαλακτοβιοµηχανία Κύπρου
«Γενική Τροφίµων ΑΕ»
«Nestle Ελλάς», «Βλάχας»
«Creamline Group», όµιλος επιχειρήσεων µε θυγατρικές στη Βουλγαρία και
τη Ρουµανία
«Royal Foods» (Βουλγαρία) Μ. Αραµπατζής
«Euromerchant Balkan FundELDI» (Ρωσία)
«Κrasnoselskaya» (Ρωσία)
«Food and Snack» (Γερµανία)
«Χαραλαµπίδης»
«Flocafe», καφέ
«La Pasteria», εστιατόρια
«General Food OOD»
«Agroteam Food»
«Green Food»
«Sopexho Alliance»
«Christeas Dairies Public»
«Anthemia»
«Tsimis SA»
«Alesis»

Ο έτερος πολυεθνικών συµφερόντων «γίγαντας» στον κλάδο των τροφίµων,

αλλά και όχι µόνο, η UNILEVER, που ελέω «ελεύθερης αγοράς» βρέθηκε
να διακινεί µολυσµένα ηλιέλαια, συγκεντρώνει στην γκάµα των προϊόντων
της από είδη διατροφής µέχρι απορρυπαντικά και προϊόντα ατοµικής
περιποίησης µε τα πιο γνωστά εµπορικά σήµατα και µερίδια αγοράς τόσο
συντριπτικά που φτάνουν µέχρι και το 90%. Σύµφωνα µε τα όσα
δηµοσιεύονται στην ιστοσελίδα της, ο τζίρος της ανέρχεται σε 40 δισ. ευρώ
το χρόνο, διακινεί 400 προϊόντα σε 150 χώρες και καυχιέται ότι αποτελεί το
«µεγαλύτερο προµηθευτή σε µη διαρκή καταναλωτικά προϊόντα». Μεταξύ
άλλων, στην ελληνική αγορά διακινεί:

Ελαιόλαδα & προϊόντα ελιάς ΑΛΤΙΣ, Φυτίνη

Μαργαρίνες (ΒΙΤΑΜ SOFT, BECEL PRO-ACTIV)
Φυτικά έλαια (SOL & ΦΛΩΡΑ)
Παγωτά (MAGIC, CARTE D' OR, ALGIDA, ΕΒΓΑ)
Αφεψήµατα και τσάι LIPTON
Κύβοι, σάλτσες και σούπες KNORR
Ετοιµα γεύµατα ζυµαρικών KNORR
Κρύα ροφήµατα φρούτων & λαχανικών
Μαγιονέζες & σάλτσες για σαλάτες HELLMANN'S
Κατεψυγµένα προϊόντα IGLO
Προϊόντα σάλτσας ντοµάτας (PUMMARO) CARTE D' OR ζελέ, σαντιγί ή
µπεσαµέλ
Προϊόντα οικιακού καθαρισµού (χλωρίνη KLINEX, CIF)
Απορρυπαντικά & µαλακτικά ρούχων (SKIP, CAJOLINE)
Προϊόντα περιποίησης προσώπου και σώµατος (DOVE, LUX)
Προϊόντα στοµατικής υγιεινής (AIM)
Προϊόντα περιποίησης µαλλιών (ORGANICS, ULTREX)
Αρώµατα - αποσµητικά (AXE, REXONA).

Στον κλάδο της ζυθοποιίας «λύνει και δένει» µε τις ευλογίες της
εφαρµοζόµενης πολιτικής η «Αθηναϊκή Ζυθοποιία». Με τζίρο κοντά στα
450 εκατ. ευρώ το 2009 και µερίδιο αγοράς στην µπίρα της τάξης του 70%
διακινεί µερικές από τις πιο γνωστές µάρκες µπίρας και νερών. Με βάση τα
οικονοµικά της αποτελέσµατα το 2009 βρέθηκε στην τέταρτη θέση µεταξύ
των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων της χρονιάς, µετά τα ΕΛΠΕ, τη
φαρµακοβιοµηχανία «Alapis» και τη «Motor Oil», και µεταξύ των 20
πρώτων που κατείχαν το 53% των συνολικών κερδών και 41% επί του
συνολικού τζίρου. ∆ιακινεί τα προϊόντα:

Amstel
Heineken
Fischer
Fϋrstenbraϋ
Ιοli
Ioli Fizzy
Alfa Hellenic
Marathon

Στο όνοµα του «ανταγωνισµού» και η Coca Cola 3E, πέµπτη στη λίστα των
500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων, που δε χρειάζεται... συστάσεις,
φιγουράρει στη λίστα των αδιαµφισβήτητων κυρίαρχων µεταξύ των
µονοπωλίων µε µερίδια αγοράς µέχρι 77% στα αναψυκτικά και τζίρο το
2010 στα 609 εκατ. ευρώ. Τα προϊόντα που διακινεί, εκτός από τα
αναψυκτικά, είναι χυµοί, σόδες, πατατάκια, καφέδες, εµφιαλωµένα νερά,
τσάι µε µερικά από τα επικρατέστερα εµπορικά σήµατα στα ράφια των
σούπερ µάρκετ:

Coca Cola
Sprite
Fanta
Amita (χυµοί)
Αύρα (εµφιαλωµένο νερό)
Nestea (έτοιµο τσάι)
Powerade
Tuborg (σόδα)
Τsakiris (πατατάκια)
Illy Cafe
Water Blue
Λυττός
Frulite

Μια σειρά από προϊόντα που «µπαίνουν» στην καθηµερινή ζωή της λαϊκής
οικογένειας ανήκουν στον - ελβετικών συµφερόντων πολυεθνικό όµιλο -
κολοσσό της «Nestle», η οποία έχοντας το µαχαίρι και το πεπόνι µε βάση τα
µεγέθη που κατέχει σε διάφορες κατηγορίες µε δεκάδες προϊόντα τιµολογεί
και ανάλογα µε τη µονοπωλιακή της θέση. Αξίζει να θυµηθεί κανείς, ως
ενδεικτική της στάσης που κρατάνε τα µονοπώλια απέναντι σε ζητήµατα
διαµόρφωσης τιµών, τη δήλωση ανώτερου στελέχους της συγκεκριµένης
πολυεθνικής σχολιάζοντας τον προηγούµενο Οκτώβρη τους κυβερνητικούς
λεονταρισµούς ότι οι πολυεθνικές «πρέπει» (τάχα) να µειώσουν τις τιµές σε
προϊόντα που πουλάνε ακριβότερα µέχρι και 30% στην ελληνική αγορά.
∆ιεµήνυσε, λοιπόν, στην κυβέρνηση ο διευθύνων σύµβουλος της «Nestle»
ότι οι κυβερνητικοί ισχυρισµοί περί γενικευµένης πρακτικής διαµόρφωσης
υψηλότερων τιµών στην Ελλάδα είναι αβάσιµοι. Ως παράδειγµα
επικαλέστηκε το γεγονός ότι ο καφές Nescafe πωλείται εδώ κατά 8%
φθηνότερα από άλλες χώρες! Το γεγονός, βέβαια, ότι αυτό δεν αναιρεί την
τιµή ακρίβειας και κερδοσκοπίας, καθόλου δεν είναι µεταξύ των
ενδιαφερόντων ούτε της κυβέρνησης ούτε της «Nestle». Ιδού σε ποιες
κατηγορίες προϊόντων έχει εξαπλώσει τη µονοπωλιακή της δράση η εν λόγω
πολυεθνική:

∆ηµητριακά (Clusters, Fitness, Corn Flakes, Fibre1, Crunch, fitness bars,

παιδικά bars)
Καφέδες (Nescafe, Λουµίδης, Buondi καφές φίλτρου, εσπρέσο, Fredoccino)
Σοκολάτες (Crunch, Κit Kat, Nesquik, Sparties, Bacci)
Παγωτά (Boss, Aloma, Maxibon, Magnum)
Στιγµιαία σοκολατούχα ροφήµατα (Nesquik, Le chocolat)
Νερά (Κορπή, Contrex, Perrier, Aqua Spring)
Προϊόντα µαγειρικής (κύβοι, πουρές και σούπες Maggi)
Προϊόντα για κατοικίδια (µε το εµπορικό σήµα Purina)
Βρεφική διατροφή (γάλατα, κρέµες, έτοιµα γεύµατα)

Μέσα από αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών και από

ενδοοικογενειακές οικονοµικές διαφορές µεταξύ των αδελφών Γ. και Κ.
Φιλίππου, η οικογένεια ελέγχει µε τον έναν ή τον άλλον τρόπο από
µονοπωλιακή θέση ένα µεγάλο µέρος της αγοράς τροφίµων. Μέσω των
οµίλων της ΦΑΓΕ, της Hellenic Quality Foods (HQF) και της Elbisco έχουν
βάλει στο χέρι µια σειρά εταιρειών διαφόρων κλάδων. Συγκεκριµένα, στη
ΦΑΓΕ, στην οποία έχουν ιδιοκτησιακά δικαιώµατα και οι δύο αδελφοί,
συµπεριλαµβάνονται οι παρακάτω θυγατρικές:

ΕΒΓΑ ΑΕ (εκτός ενός σηµαντικού µέρους των παγωτών που ανήκουν στη
«Nestle» και στη «Unilever»)
ΒΙΣ ΑΕ
ΒΙΠΕΧ ΑΕ
ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ
«Ι. Νικολάου ΟΕ»
ΜΠΙΖΙΟΣ ΑΕ
ΙΩΦΙΛ ΑΕ
ΑΓΑΝ ΑΕ
ΤΥΡΑΣ
ΠΙΝ∆ΟΣ
Γ. Σ. ΚΩΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΑΕ
ΗΛΙΑΤΩΡ ΑΕ
ΖΑΓΚΑΣ
ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΕ
ΦΑΓΕ ΕΜΠΟΡΙΚΗ (Πρώην ΞΥΛΟΥΡΗΣ)
FAGE ITALIA
FAGE USA
FAGE U.K.

Στον Γ. Φιλίππου ανήκει, ακόµη, η «Hellenic Quality Foods», όπως

µετονοµάστηκε η εταιρεία «ΚANAKΗ» που διακινεί προϊόντα ζύµης,
λαχανικά και πουλερικά) και τα κοτόπουλα «MIMIKOS». Στον Κ. Φιλίππου
ανήκει η «Elbiscο», µονοπώλιο στον κλάδο των προϊόντων ζύµης,
µπισκότου, κρουασάν, φρυγανιάς κ.ά. Στην «Elbisco» έχουν περιέλθει µετά
από εξαγορές και συγχωνεύσεις οι εταιρείες:

«Ελληνική Εταιρεία Μπισκότων»

«Βοσινάκης»
«Αλλατίνη»
«Kρις Κρις»
«Αρτοβιοµηχανία Elite»
«Forma»
«Εlbisco Εµπορική ΑΕ ∆ιανοµών Τροφίµων»
ΧΑΝΟΓΛΟΥ ΑΕ
ZITO LUKS (εταιρεία παραγωγής και διανοµής ψωµιού που αριθµεί 29
αρτοποιεία στη FYROM)
ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ (εταιρεία συσκευασιών)
ΕΒΓΑ Συµµετοχών ΑΕ µε τα προϊόντα κρουασάν «Folie», κατεψυγµένης
ζύµης, τους χυµούς «Refresh» και «Sunny» και παγωτά.

ΠΡΕΖΑ TV

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2011/04/blog-post_1610.html

ΠΑΣΟΚ: Ανεξέλεγκτη η λειτουργία καρτέλ στη χώρ

α µας, ανταγωνισµός στην αγορά δεν υφίσταται (15/1
/2008 00:00)
Η ακρίβεια στη χώρα µας και η εύρυθµη λειτουργία της Επιτροπής Ανταγωνισ
µού, ως εποπτεύουσας αρχής των συνθηκών ανταγωνισµού στην ελληνική αγο
ρά, ήταν το αντικείµενο της συνάντησης που πραγµατοποιήθηκε σήµερα µεταξ
ύ κλιµακίου του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου της Αρχής κ. Σ. Ζησιµόπουλου.
Η συνάντηση πραγµατοποιήθηκε στα γραφεία της Ανεξάρτητης Αρχής και από
την πλευρά του ΠΑΣΟΚ συµµετείχαν ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Υπεύθυνος Αν
άπτυξης, και οι βουλευτές Απόστολος Κατσιφάρας και Φίλιππος Σαχινίδης, εισ
ηγητής και αναπληρωτής εισηγητής του ΚΤΕ Ανάπτυξης αντίστοιχα.

Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης, ο Μ. Χρυσοχοΐδης δήλωσε ότι «ανταγ

ωνισµός στην ελληνική αγορά δεν υφίσταται. Στη χώρα µας βρίσκονται, σε πλ
ήρη και ανεξέλεγκτη λειτουργία, καρτέλ επιχειρήσεων που ρυθµίζουν τις τιµές
βασικών αγαθών µε εναρµονισµένες τιµολογιακές πρακτικές. Το έργο της Επιτ
ροπής Ανταγωνισµού δεν αρκεί, διότι η κυβέρνηση δεν θέλει να συγκρουστεί µ
ε τα καρτέλ των τροφίµων, των καυσίµων, των σούπερ µάρκετ».

Ο κ. Χρυσοχοϊδης έκανε λόγο, µεταξύ άλλων, για επί χρόνια παρατηρούµενη κ

αι µε ευθύνη της κυβέρνησης ελλιπή στελέχωση της Αρχής, απαράδεκτες χρονι
κές καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων, προκλητική αδράνεια στην ενίσχ
υση της αντι-
ολιγοπωλιακής νοµοθεσίας στη χώρα µας και ανύπαρκτη επίδραση των όποιων
κυρώσεων στη λειτουργία της αγοράς και στην προστασία του καταναλωτή.
«Το φαινόµενο της ακρίβειας είναι πλέον ανεξέλεγκτο και η κυβέρνηση δεν θέ
λει και δε µπορεί να αντιµετωπίσει αυτή την κατάσταση. Η Ελλάδα έχει αποκτ
ήσει ένα ρόλο «αρνητικού πρωταθλητή» στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια: η
ακρίβεια καλπάζει, η αγοραστική δύναµη µειώνεται, τα κέρδη των επιχειρήσεω
ν αυξάνονται», τόνισε ο υπεύθυνος του τοµέα Ανάπτυξης.

Πρόσθεσε ότι το ΠΑΣΟΚ δεσµεύεται να ενισχύσει θεσµικά την αντι-

µονοπωλιακή και αντι-
ολιγοπωλιακή νοµοθεσία και τα όργανα ελέγχου ενάντια στα µονοπώλια και στ
α ολιγοπώλια, καθώς επίσης να ανοίξει πόλεµο απέναντι στην ακρίβεια.

http://www.agrotypos.gr/mobile.asp?mod=articles&id=15996

https://www.e-forologia.gr/cms/viewContents.aspx?id=16790

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-Συµµαχία µε τα καρτέλ
Επιχειρεί να κρύψει τη φιλοµονοπωλιακή πολιτική της, µετακυλίοντας τις ευθύνες
...στην Επιτροπή Ανταγωνισµού
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3540601

Ανεξέλεγκτη δράση καρτέλ και… ΝΕΣΤΛΕ

http://sofokleous10.gr/index.php/top-stories/item/6468-2016-11-28-19-17-16

Η χώρα χρειάζεται αλλαγή πορείας (Ο Γ.Παπανδρέου για τα καρτέλ, 30/10/2008)

http://archive.papandreou.gr/papandreou/content/Document.aspx?d=6&rd=7739474&f=1
359&rf=1307755822&m=11556&rm=17641405&l=2

Κοµισιόν: Πρόστιµα 1,07 δισ. ευρώ σε πέντε τράπεζες για σύσταση καρτέλ
https://www.naftemporiki.gr/finance/story/1476326/komision-prostima-upsous-107-dis-
euro-gia-kartel-stin-agora-sunallagmatos

Ολιγοπώλια ελέγχουν την αγορά σε 23 κλάδους

https://www.tanea.gr/2006/09/22/economy/oligopwlia-elegxoyn-tin-agora-se-23-kladoys/

Επίθεση στη δηµοκρατία Tης Tασουλας Kαραϊσκακη

http://www.kathimerini.gr/702914/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/epi8esh-
sth-dhmokratia

Καλά κρατούν καρτέλ και µονοπώλια

http://newssalonika.blogspot.com/2012/11/blog-post_1725.html

∆. Κυριτσάκης: Η Επιτροπή Ανταγωνισµού ανακάλυψε ύπαρξη καρτέλ στη διανοµή και

αποστολή του Τύπου
http://www.avgi.gr/article/10838/9419987/d-kyritsakes-e-epitrope-antagonismou-apodeichtheke-e-
yparxe-kartel-gia-te-dianome-tou-typou-kai-gia-ten-apostole-tou

Εφοδος για καρτέλ σε «αφεντικά» της χαλυβουργίας July 20, 2008

https://www.paron.gr/2008/07/20/%CE%B5%CF%86%CE%BF%CE%B4%CE%BF%C
F%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-
%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AD%CE%BB-%CF%83%CE%B5-
%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-
%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%B1/

Αθώωσε τους τραπεζίτες και επιβράβευσε τα τραπεζικά ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ η Επιτροπή

ψευδο-Ανταγωνισµού
http://tsoutsouneros.arvanitis.eu/archives/18065

Ελληνικά καρτελ και µονοπώλια ενώπιον της Κοµισιόν

https://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE
%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-
%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AD%CE%BB-
%CE%BA%CE%B1%CE%B9-
%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%80%CF%8E%CE%BB%CE%B9%CE
%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BF%CE%BD-
%CF%84%CE%B7%CF%82-
%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%83%CF%8C%CE%BD&dr=tvxsmrstvx
s

Η ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ∆ΝΤ ΓΙΑ ΒΑΡ∆ΙΝΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΛΑΤΣΗ.

ΟΚΤ. 3
Posted by tolimeri
Wall Street Journal: ∆ύο οικογένειες δηµιούργησαν καρτέλ των καυσίµων στην
Ελλάδα[ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ∆ΗΜΟΣΙΕΥΜΑ]
– Εάν έριχναν τις τιµές των καυσίµων θα έπεφτε ο πληθωρισµός 1%
– Τα περιθώρια κέρδους στην αγορά καυσίµων της Ελλάδας είναι τα υψηλότερα στην
Ευρώπη
– Η έκθεση του ∆ΝΤ «καρφώνει» Βαρδινογιάννη και Λάτση
– 1 δισ. δολάρια το χρόνο πληρώνουν παραπάνω οι Έλληνες πολίτες!
Με δηµοσίευµά της, η Wall Street Journal, «καρφώνει» τους δύο Έλληνες µεγιστάνες.
Για την ακρίβεια, η εφηµερίδα δηµοσιεύει την έκθεση του ∆ΝΤ, σύµφωνα µε την οποία
τα διυλιστήρια των Βαρδινογιάννη και Λάτση αντίστοιχα, που χρησιµοποιούν – όπως
τονίζει η Wall Street Journal – τη δύναµή τους για να ελέγξουν αποτελεσµατικά την
αγορά.
Το planet-greece µεταφράζει και δηµοσιεύει αυτούσιο ολόκληρο το κείµενο,
διατηρώντας, πάντως, τις επιφυλάξεις µας για το αν κρύβονται άλλα συµφέροντα πίσω
από το συγκεκριµένο δηµοσίευµα. Όλο το ακριβές κείµενο έχει ως εξής:
∆ΝΤ: Η έλλειψη ανταγωνισµού «σκοτώνει» την Ελληνική αγορά καυσίµων του
ALKMAN GRANITSAS, στην Wall Street Journal Η έλλειψη ανταγωνισµού κοστίζει
στους Έλληνες καταναλωτές πάνω από 1 δις δολάρια το χρόνο, σύµφωνα µε σχετική
απόρρητη έκθεση του ∆ιεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου, ως ένδειξη των βαθιών
διαρθρωτικών προβληµάτων, που επικαλούνται οι διεθνείς οικονοµολόγοι για να
εξηγήσουν τους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα δεν µπορεί να αξιοποιήσει τις
ευκαιρίες να σταθεί στα πόδια της.
Παρά την 5ετή ύφεση, την ραγδαία αύξηση της οικονοµίας και τις επανειληµµένες
προσπάθειες για το άνοιγµα των αυστηρών ρυθµίσεων (σ.σ. εννοεί των κλειστών
επαγγελµάτων), οι τιµές στην Ελλάδα παραµένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα – ένα
σηµαντικό εµπόδιο για την αποκατάσταση της χαµένης ανταγωνιστικότητας και της
ανάπτυξης της. Ένας από τους λόγους, σύµφωνα µε το ∆ΝΤ και άλλους αναλυτές, είναι
ένας συνδυασµός των κυρίαρχων εταιρειών και η υπερβολική ρύθµιση που καταπνίγει
τους ανταγωνιστές. Οι προσπάθειες για την απελευθέρωση σε δεκάδες τοµείς,
συµπεριλαµβανοµένων των νοµικών υπηρεσιών και τα κρουαζιερόπλοια, έχουν
σηµειώσει µόνο µέτρια πρόοδο.
Οι Αξιωµατούχοι του ∆ΝΤ, αποτελούν ένα µέρος της Τρόικας των διεθνών
επιθεωρητών που έχουν αναλάβει τον έλεγχο και διάσωση της χώρας, µέσω του
τελευταίου δανείου των 173 δισ. ευρώ.
Η τελευταία εσωτερική έκθεση που εκπονήθηκε από το ∆ΝΤ καταγράφει το µεγάλο
πρόβληµα της γραφειοκρατίας στην Ελλάδα αλλά και τα λάθη στην επιβολή του νόµου,
τα οποία επιτρέπουν µεγάλους παίκτες να κυριαρχούν στις αγορές πετρελαίου, ντίζελ και
θέρµανσης, βλάπτοντας την οικονοµία .
Η νέα συντηρητική κυβέρνηση συνασπισµού που εκλέχθηκε τον Ιούνιο, ισχυρίζεται ότι
θέλει να διορθώσει κι ότι κινείται για την καταπολέµηση των αντιανταγωνιστικών
πρακτικών στην αγορά. Ερωτηθείς από την εφηµερίδα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος
Σίµος Κεδίκογλου τόνισε ότι
«Η καλύτερη λειτουργία της αγοράς καυσίµων είναι κάτι που θέλουµε να κάνουµε και θα
εξετάσουµε κάθε πρόταση σχετικά µε το πώς µπορούµε να το καταφέρουµε αυτό» και
πρόσθεσε «Ηδη έχουµε εντατικοποιήσει τους ελέγχους µας, γιατί γνωρίζουµε καλά ότι
λόγω των υψηλών φόρων, η Ελλάδα έχει τους υψηλότερους φόρους καυσίµων στην
Ευρώπη.
Οι Έλληνες, λόγω της κρίσης, πληρώνουν πολύ υψηλές τιµές για τη βενζίνη.» Ο. κ.
Κεδίκογλου πάντως αρνήθηκε να σχολιάσει τις λεπτοµέρειες της έκθεσης λέγοντας ότι
το περιεχόµενό του δεν έχει γνωστοποιηθεί στην κυβέρνηση. Η έκθεση, σύµφωνα µε την
Wall Street Journal, παρουσιάζει µια σειρά από εµπόδια για την εγκατάσταση
ανεξάρτητων παραγωγών φυσικού αερίου από την αγορά καυσίµων του εξωτερικού.
Όλοι οι εισαγωγείς πρέπει να διαθέτουν εγκαταστάσεις και τα καύσιµα θα πρέπει να
µεταφέρονται µόνο σε µεγάλα ρυµολκούµενα δεξαµενόπλοια. «Αυτό καθιστά αδύνατη
για τους ανεξάρτητους σταθµούς φυσικού αερίου τη µεταφορά καυσίµων στην Ελλάδα»,
αναφέρει η έκθεση.
Το ∆ΝΤ αρνήθηκε να σχολιάσει σχετικά µε το σχέδιο, αλλά επιβεβαίωσε την
αυθεντικότητά του. Τέλος όπως αναφέρεται στην έκθεση «Η ελληνική αγορά είναι
εξαιρετικά συγκεντρωµένη και ελέγχεται ουσιαστικά από δύο µεγάλα εγχώρια
διυλιστήρια (ΕΛΠΕ και Motor Oil), προσθέτοντας ότι οι χαµηλότερες τιµές των
καυσίµων θα µπορούσε να βοηθήσουν στην µείωση του πληθωρισµού στη χώρα
περισσότερο από 1%. Επίσης όπως επισηµαίνεται τα περιθώρια κέρδους για τα προϊόντα
των καυσίµων στην Ελλάδα είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη, στην περίπτωση δε
του πετρελαίου θέρµανσης, περισσότερο από το διπλάσιο από το µέσο όρο της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Tέλος η έκθεση αναφέρει ότι «οι καταναλωτές και οι παραγωγοί,
οι φορολογούµενοι, αλλά και τα βενζινάδικα» θα ωφεληθούν από την ελευθέρωση.
Αλλά προειδοποιεί ότι «οι ιδιοκτήτες και οι εργαζόµενοι των δύο διυλιστηρίων, οι
χονδρέµποροι καθώς και οι τελωνειακοί υπάλληλοι θα αντισταθούν σθενάρα σε µια
πιθανή απελευθέρωση στον τοµέα των καυσίµων.
∆είτε και το αυτούσιο κείµενο, όπως το δηµοσίευσε η Wall Street Journal:
ATHENS—Lack of competition in Greece’s oil-refining industry is costing consumers
here more than $1 billion a year, according to a draft internal report by the International
Monetary Fund, in an indication of the deep structural problems that many economists
believe are hobbling Greece’s chances of recovering its footing
. Despite five years of recession, soaring unemployment and repeated efforts to open up
its highly regulated economy, prices in Greece remain stubbornly high—a major obstacle
to restoring its lost competitiveness and growth. One reason, according to the IMF and
other analysts, is a combination of dominant companies and excessive regulation that
stifles competitors. Efforts to liberalize dozens of sectors, including legal services and
cruise shipping, have made only modest headway. IMF officials are part of a troika of
international inspectors monitoring Athens’s overhauls as part of the country’s latest
€173 billion ($225 billion) bailout deal. The internal report, prepared by the IMF’s on-
the-ground team in Athens, details a thicket of bureaucratic red tape and lapses in law
enforcement that it says allow big players to dominate the markets for gas, diesel and
heating oil, damaging the economy. Greece’s new conservative-led coalition government,
voted into office in June, says it wants to fix that and is moving to combat
anticompetitive practices in the marketplace. «A better-functioning fuels market is
something we desire and we will examine every proposal on how to bring that about,»
said government spokesman Simos Kedikoglou. «We are already doing that by stepping
up our checks because we are well aware that due to high taxes»—Greece has the highest
fuel taxes in Europe—»Greeks, on account of the crisis, pay very high prices for gasoline
overall.» Mr. Kedikoglou wouldn’t comment on the specifics of the report, however,
saying its contents hadn’t been divulged to the government.
The report, reviewed by The Wall Street Journal, also levels criticism at the country’s
two biggest oil refiners, which it says use their market muscle to exert effective control
over the heavily regulated market.
As an example, the report outlined a chain of obstacles it says effectively prevent
independent gas stations from buying fuel abroad
. All importers must have facilities to hold 60 days of inventory, something beyond the
capability of many smaller businesses. And fuel can only be transported in large tractor-
trailer tankers, though gas stations aren’t permitted to own vehicles that large. «This
makes it impossible for independent gas stations to transport fuel into Greece,» the report
says. The IMF declined to comment on the draft, but confirmed its authenticity. Although
a draft report, and still subject to revision, many of the allegations it makes aren’t new.
Greece’s de facto restrictions on imports—such as the rules relating to storage facilities
and the impediments facing independents—have been the subject of more than two
decades of complaints by European Union regulators against Greece. Greece’s own
antitrust watchdog, the Hellenic Competition Commission, investigated the fuel market in
late 2006 and issued four reports and two decisions ordering the government to open up
the market, with little effect. The drafting of the IMF report suggests the Fund has now
also taken an interest in Greece’s fuel market and may press the government to open up
the sector as part of the long-term overhauls Greece must make in order to receive
continued aid. Many economists and business people complain of similar problems in
dozens of sectors, but the fuel market has perhaps the biggest impact on the economy.
«Uncompetitive markets cause high costs for Greek consumers,» the report says. «Given
how important energy is for the overall economy, competitiveness of Greece would be
improved by better functioning fuel markets.
This market needs reform.» «The Greek market is highly concentrated and basically
controlled by the two domestic refiners,» the IMF report says, adding that lower fuel
prices could help push down Greece’s consumer inflation rate by more than 1%. It says
profit margins for fuel products in Greece are among the highest in Europe, and in the
case of home heating oil, more than twice the European Union average. The report also
alleges that the two big refiners, controlled by two of the country’s best known and
richest tycoons, engage in manipulative and anticompetitive practices
. Referring to the Hellenic Competition Commission investigation in 2006 and two
European Court of Justice rulings, it contends that Motor Oil Hellas Corinth Refineries
SA and Hellenic Petroleum SA—which together own all of the country’s refining
capacity, control 70% of its wholesale market and 60% of all gas stations—have hit
retailers with surcharges, failed to disclose pricing information and manipulated
international benchmark indexes.
Motor Oil Hellas, controlled by Greek oil magnate Vardis Vardinoyannis, declined to
comment on the report. Officials at Hellenic Petroleum, which is partly owned by the
Greek government, said the problems in the market lie elsewhere. «Hellenic Petroleum
believes that the greatest problem of the Greek fuels market is fuel smuggling,
adulteration and cheating, which lead to distortions in the market that burden the end
consumers as well as the legitimate companies,» said a spokesman for the company.
«Hellenic Petroleum has submitted to the authorities a written 10-point proposal with
their positions on how to eliminate those distortions.» Hellenic Petroleum, the larger of
the two firms, is controlled by shipping and oil tycoon Spiros Latsis, who owns 41.9%.
The Greek government owns a 35.5% stake. Messrs.
Vardinoyannis and Latsis have high profiles in Greece. Mr. Latsis, whos
e family also controls Greece’s second-biggest bank and a leading property
developer, is ranked as Greece’s second-richest man by Forbes. His net worth
of $2.6 billion puts him just a bit below American television celebrity Oprah
Winfrey in the global billionaires’ league table. The report says that
«consumers and producers, taxpayers, independent and franchised gas stations»
would all benefit from liberalization. But it warned that «owners and
employees of the two refineries and their wholesalers» as well as «customs
officials» would likely resist
change………………………………………………. planet-
greece» ………….…………………–> –>